COMPENDIUM
FLORÆ ATLANTICÆ
PARIS
G. MASSON, LIBRAIRE-ÉDITEUR
BOULEVARD SAINT-GERMAIN, N° 120
COMPENDIUM
FLORÆ ATLANTICÆ
SEU
IXPOSITIO METHODICA PLANTARUM OMNIUM
IN ALGERIA
NECNON IN REGNO TUNETANO ET IMPERIO MAROCCANO
HUCUSQUE NOTARUM
OU
FLORE DES ÉTATS BARBARESQUES
ALGÉRIE, TUNISIE ET MAROC
PAR
E. COSSON
MEMBRE DE L'INSTITUT ( ACADÉMIE DES SCIENCES) , OFFICIER DE LA LÉGION D'HONNEUR
MEMBRE ADJOINT DE L’ANCIENNE COMMISSION DE L‘EXPLORATION SCIENTIFIQUE DE L'ALGÉRIE
PRÉSIDENT DE LA MISSION DE L’EXPLORATION SCIENTIFIQUE DE LA TUNISIE
DOGTEUR EN MÉDECINE, PRÉSIDENT DE LA SOCIÉTÉ BOTANIQUE DE FRANCE EN 1808 ET 1880
VICE-PRÉSIDENT DE LA SOCIÉTÉ D'ACCLIMATATION , ETC.
VOLUME II
SUPPLÉMENT À LA PARTIE HISTORIQUE
pr
FLORE DES ÉTATS BARBARESQUES
RENONCULACÉES - CRUCIFÈRES
PARIS
IMPRIMERIE NATIONALE
a ———
M DCCCLXXXIII -MDCCCLXXX VII
TABLE DES MATIÈRES
DE CE VOLUME.
Pages
Re Ed Re tu VII
Noms abrégés et complets des botanistes et des explorateurs dont les ouvrages, les
| herbiers ou Îles communications ont contribué à faire connaître la flore des
PASbarbaresques ner eee ESS Nu ee, nl XXVIE
liste des botanistes et des explorateurs qui ont le mieux mérité de la flore des États
barbaresques par le concours dévoué qu’ils nous ont prêté ou par l'importance
ehiétendue de leurs recherches. : he en de Un Een ent XXXI
Supplément à la Notice sur les voyages et les explorations qui ont le plus contribué à
faire connaître la flore de l'Algérie, de la Tunisie et du Maroc. .....:..... XXXV
Mication des signes et des abréviations... .......................:4..... cv
artie descriptive, Renonculacées-Crucifères (Compendium Floræ Atlanticæ, Ranun-
CU CE EST UC ERA) ie se een ele et SA ee NO ARR ON ERR LR 1
Additions et corrections (Addenda et emendanda)..:........................ 324
Table des noms admis et de leurs synonymes (Index alphabeticus ordinum, tribuum
P ; ;
generum, subgenerum vel sectionum , specierum, varietatum et subvarietatum in
Hot ununeldescripiOMNIn). SNS NAN EU NS A AR US CERN LE 330
Digitized by the Internet Archive |
in 2011 with funding from AL
The Field Museum's Africa Council
à |
*
&
\
+
10 \
, Doncait=s
/
2
À i
J T
4 | http/www.archive.org/details/compendiumflorae02cos
INTRODUCTION.
| Dès 1867, après l'achèvement du volume consacré aux Glumacées
dans le grand ouvrage de lExplorahon scentfique de l'Alpérie(), dont la
bublication a été arrêtée par la suppression des crédits Le par le
ouvernement, je m'étais immédiatement remis à l’œuvre et j'avais
ommencé la rédaction d'une Flore de l'Algérie qui devait paraître sous
une forme moins luxueuse mais plus pratique. En vue de cette nouvelle
publication, j'avais déjà depuis plusieurs années établi un catalogue
(général ©) dans lequel toutes les localités constatées en Algérie, en Tu-
isie et au Maroc, même pour les espèces les plus communes, étaient
lassées géographiquement et par régions naturelles. Ce catalogue,
comprenant tous les documents relevés dans les ouvrages ou fournis
par l’étude des herbiers et des collections formées par mon regretté
collaborateur, M. Durieu de Maisonneuve, par nos nombreux corres-
pondants et par moi-même dans mes voyages botaniques, m’a permis
de constater, par le nombre même des données enregistrées méthodi-
Iquement, que, si la flore de l’Algérie était suffisamment connue pour
qu'on püt en présenter le tableau presque complet, 1l n’en était malheu-
reusement pas de même pour la Tunisie et le Maroc. Cependant, notre
catalogue mettant en évidence les étroites affinités botaniques qui exis-
tent entre l’Algérie , la Tunisie et le Maroc, 1l m'était démontré qu’une
publication sur l’ensemble des États barbaresques, dont la flore forme
un tout homogène, présenterait un bien plus grand intérêt scientifique
que celle dont j'avais commencé l'exécution et qui ne s’appliquait qu’à
l'Algérie seulement. En face d’une telle constatation, je n’hésitai pas, et
® Flore d'Algérie, Phanérogamie, Groupe des Glumacées (seu Descriptio Glumacearum
in Algeria nascentium), en collaboration avec M. Durieu de Maisonneuve, faisant partie de
lExploration scientifique de l'Algérie, publiée par ordre du Gouvernement ; 1 vol. gr. in-4?,
Paris, Imprimerie impériale, 1854-1867.
@) Notre catalogue, véritable répertoire des connaissances acquises sur la flore des États
barbaresques, a, depuis 27 ans, été tenu constamment au courant, grâce au concours
dévoué et persévérant que m’a donné mon ami M. L. Kralik pour l'enregistrement et le
classement méthodique des innombrables localités qui y sont consignées.
VIII INTRODUCTION.
je me décidai à remanier mon texte, en le complétant par la mise en!
œuvre de tous les matériaux que J'avais à ma disposition, et à attendre)
que de nouvelles recherches, provoquées en toute circonstance et
encouragées par mes efforts, me missent à même de réaliser le nou- |
veau programme que J'adoptais. |
Le but est maintenant atteint pour la Tunisie, et, depuis 1883, la |
Mission de l'exploration scientifique de la Régence, instituée par le |
Ministre de lInstruction publique et que j'ai été appelé à l’honneur|
de présider, a, grâce au zèle et au dévouement des botanistes exercés |
qui y ont été attachés), pu porter ses recherches sur presque toutel|
l'étendue du pays et faire connaître presque aussi complètement que |
celle de l'Algérie elle-même une flore qui depuis Desfontaines et Vahll
à la fin du siècle dernier, n’avait été l'objet d’explorations d'ensemble!
que pour deux botanistes seulement, mes amis MM. L. Kralik en 1854.
et Doûmet-Adanson en 18740. {
D'autre part, le Maroc, dont, à la fin du siècle dernier et au commen=\
cement de ce siècle, les recherches de Schousboë, de Broussonnet et de:
l'abbé Durand, et plus récemment celles de Salzmann, de Webb et del
mes amis le docteur Lagrange et M. J. Ball, n’avaient guère donné den
notions un peu complètes que sur les environs de Tanger, de Tetouan ets
de Mogador, a été dans ces dernières années exploré de la manière la
plus fructueuse pour la science : les matériaux recueillis dans le cours
d'expéditions militaires, en 1856 par M. le docteur P. Marès, em
1866 par mon ami regretté le docteur Warion et en 1870 par
M. Seignette, mort récemment en Tunisie, ont fait connaître les :
caractères généraux de la flore des Hauts-Plateaux et du Sahara“
marocain limitrophes de l'Algérie; en 1867 M. Balansa, l'habile bo=*
laniste-voyageur, a fait, à mon instigation, une exploration, mal=
heureusement interrompue par les dangers auxquels 1l a été exposé,
de Mogador au grand massif des montagnes situées au sud de la ville“
de Maroc; en 1871, l'important voyage de MM. J.-D. Hooker, J. Ball.
@) MM. E. Cosson, Doûmet-Adanson, À. Letourneux, V. Reboud, Bonnet et Barratle
ont été chargés des recherches botaniques, et MM. CI. Duval et Lecouffe leur ont été ad- |
joints comme aides et préparateurs.
® Si l’on compare dans le supplément de ce livre (Addenda et emendanda) le nombre des
additions faites au texte des pages 1-80, imprimées avant la Mission en Tunisie de 1883, À
avec celles qui se rapportent aux pages 80-320, où sont enregistrées les constatations dues |
à la Mission depuis 1883 jusqu’à ce jour, on sera à même d'apprécier toute l'importance
des résultats qui ont été obtenus par elle dans un laps de temps relativement bien court. |
INTRODUCTION. | ï
| et G.Maw dans lequel ils ont pu atteindre, mais non sans avoir à
| surmonter de sérieuses difficultés, quelques-unes des sommités des
| montagnes, dont M. Balansa n'avait pu aborder que les parties infé-
|rieure et moyenne, a ajouté de précieuses données aux documents
| fournis par ce botaniste, le premier qui ait abordé le Grand-Atlas.
| — Depuis 1872, de nombreux voyages, inaugurés sous les auspices
| du regretté M. Beaumier, consul de France à Mogador, et continués
gràce au bienveillant concours de ses successeurs, voyages ayant pour
| objet la récolte d'échantillons d’herbier et de plantes vivantes, ont été
| exécutés, sous ma direction, par deux collecteurs indigènes, le rabbin
| Mardochée et le Chleuh Ibrahim. Les longues pérégrinations de ces deux
: indigènes ont compris le pays montagneux situé au nord et à l’est de
| Mogador, le littoral et les montagnes du sud jusqu'à l'Oued Noun, les
| oasis d'Akka, le trajet plusieurs fois répété de Mogador à la ville de
Maroc, plusieurs des montagnes les plus élevées de la chaîne du Grand-
Atlas au sud de cette ville, une partie des montagnes de la province
| de Demnat, etc.(), et les résultats de leurs récoltes, qui ont dépassé
| mes espérances, ont fourni de riches matériaux sur une vaste étendue
de pays inexplorés au point de vue botanique ou d'un accès difficile
| sinon impossible pour des Européens. En 1886 eten 1887, M. Grant,
| d’origine européenne, établi à Rabat, a exploré, à mon compte, les
| environs de cette ville, ceux de Salé et la forêt de Mamora, et il a dû se
| rendre à Mequinez et à Fez dont la flore n’est guère connue que par
| les plantes qui y ont été recueillies par M°° Drummond Hay, dont
| M.J. Ball a bien voulu me communiquer la liste, et par M. H. Duveyrier.
| Dès maintenant, je crois pouvoir le dire sans exagération, les docu-
ments acquis, complétés par ceux que nous possédons sur les parties
de l'Algérie limitrophes explorées par le docteur Warion et par moi-
même, permettent de donner avec une exactitude suffisante le tableau
de la végétation du Maroc, représentée il y à encore bien peu d'années
par quelques centaines de plantes seulement dans les ouvrages et les
herbiers.
La réunion de cet ensemble de documents, indispensables pour la
rédaction d’une véritable Flore des États barbaresques, a pendant
plus de dix-huit ans rempli tout le temps que m'ont laissé dispo-
) Voir dans la Notice sur les voyages et les explorations publiée dans le premier volume
du Compendium et dans le Supplément à cette Notice, faisant partie du présent volume , les
articles consacrés à ces deux collecteurs.
x | INTRODUCTION.
nible de cruels deuils de famille et l’état de ma santé compromise par |
les épreuves du siège de Paris. Pendant ce long laps de temps, trois
nouveaux voyages d'exploration botanique, deux en Algérie et un em
Tunisie, les importantes collections qui m'ont été communiquées pal
mes correspondants et celles qui ont été formées au Maroc eten Tumisie,}
sous ma direction, m’ontentraîné à un laborieux travail de détermina=Ml
tion, de classification et d'enregistrement. Jai dû concurremment me}
livrer à des travaux monographiques sur les familles comprises dans ces}
premier volume de la partie descriptive du Compendium, étudier ets
décrire de nombreuses espèces nouvelles, faire exécuter un grand
nombre de planches destinées aux fllustrahones Flore Atlanticæ con= |
sacrées aux plantes nouvelles, à celles qui n'avaient pas encore été!
figurées ou qui ne avaient été que d’une manière imparfaite(). Indé=}
pendamment de ces travaux botaniques, je me suis, pour constate
l’état des connaissances acquises et montrer les lacunes existant en=
core dans l'exploration, livré à de longues recherches sur lhistoriquem
des voyages et des herborisations, j'ai établi, avec le concours de“
MM. L. Kralik, A. Letourneux, V. Reboud, À. Warion, un Répertoire
alphabétique des principales localités de l'Algérie, de la Tunisie et
du Maroc mentionnées dans le Compendum, j'ai, sous ma directions
et un de M. L. Kralik, fait dresser la carte botanique de l'Algé-
rie®) divisée en régions naturelles, et indiqué sur une autre les prin=
cipaux itinéraires suivis par MM. E. Cosson, L. Kralik, A. Letour
neux, V. Reboud, À. Warion, et le degré d'exploration des localités
visitées par les botanistes. Ces travaux si variés, indispensables pour la
bonne exécution de l’œuvre à laquelle je me dévoue depuis de si longues
années, ont nécessairement retardé la publication de ce volume ainsi
| Deux livraisons des lustrationes, composées chacune de 25 planches, ont déjà paru,”
et la troisième, dont le texte sera très prochainement livré à l'impression, ne tardera pas à
être publiée.
@) Voir la première partie du volume I, Historique et géographie, avec cartes, 1881.
— L'importance et l'étendue des explorations faites en Tunisie, depuis 1883, par la Mission
scientifique tunisienne, sous le patronage du Ministère de l’Instruction publique, m'ont «
déterminé à faire ass une carte de la Régence comprenant tous les points abordés par
les membres de la Mission et à rédiger un répertoire dans lequel ces noms de lieux sont M
classés en ordre alphabétique , Car sans ce double moyen de repère il eût été presque im-
possible d’énumérer par séries géographiques régulières les nombreuses localités où les M
espèces ont été observées et de déterminer l'aire qu’elles occupent.
(®) Les feuilles 1-5 de ce volume ont été imprimées en 1883; les feuilles 6-14 en 1885;
les feuilles 15-20 en 1886.
INTRODUCTION. xI
Mais je n'ai pas à regretter ce retard, ayant conscience que mes
{ efforts persévérants ont contribué pour une large part à la connais-
{ sance de la flore des contrées objet de mes études spéciales et que, s’il
|ne m’est pas donné d'achever l'œuvre entreprise, j'aurai rendu plus
{ facile la tâche des botanistes appelés à la continuer. En leur assurant
| la conservation de mes herbiers et de ma bibliothèque, la communication
de mes manuscrits et de mes notes, la propriété des planches déjà pu-
bliées ou inédites), ainsi que les ressources nécessaires pour faire face
aux dépenses qu’entrainera l’achèvement de mes publications, je crois
lavoir pris toutes les dispositions qui peuvent permettre l'emploi le
| plus utile des matériaux réunis et classés pendant plus de cinquante
| ans dans un but scientifique.
|
}
|. Fidèle aux principes qui nous ont guidé dans nos publications
l'antérieures, nous n'avons pas cédé à la tendance, malheureusement
| aujourd'hui trop générale, d'admettre un trop grand nombre de types
spécifiques fondés sur des différences insuflisantes ou peu constantes.
| Nous n’avons décrit comme espèces que les plantes présentant un en-
| semble de caractères d’une véritable valeur. Pour l'appréciation de
cette valeur nous nous sommes, dans les cas douteux, appuyé sur
Vexamen attentif de nombreuses séries d'échantillons, tant de la
plante objet de notre étude que de celles qui en sont voisines, alors
même qu'elles sont étrangères à la flore. Nous avons aussi tenu
compte avec toute la rigueur possible de la limite de variabilité dans
le genre même et dans ceux, indigènes ou exotiques, présentant avec
lui d'étroites aflinités. Nous nous sommes également fondé sur le pa-
rallélisme souvent remarquable suivant lequel se produit cette varia-
bihité dans les plantes également répandues dans une même région,
comme en offrent des exemples frappants la comparaison des variétés
et des formes du Brassica oleracea avec celles du B. fruhiculosa et celle
des variations des diverses espèces du genre Diplotaxis non moins po-
lymorphes. L'étude comparative des riches matériaux que nous avons
rassemblés en vue de nos travaux spéciaux de botanique descriptive
nous a souvent permis de trouver le critérium spécifique le plus certain.
(0) Le nombre des planches actuellement terminées mais encore inédites est de 97.
x : INTRODUCTION.
h
Nos explorations en Algérie et en Tunisie, dont les diverses parties présen
tent des conditions climatériques très variées, nous ont aussi mis à même
. 3 snd y
de constater sur le terrain l'influence du milieu sur le port et les autres.
différences secondaires. La culture des plantes nouvelles ou critiques.
ne nous à pas été moins utile, et, dans un grand nombre de cas, elle
nous à fourni les plus précieuses indications. Aux types spécifiques bien
établis nous avons rapporté comme variétés ou sous-variétés les formes
d'une valeur secondaire. Dans les cas douteux, nous avons pensé qu'il
vaut mieux décrire parfois une espèce comme variété que de grossir le)
catalogue des espèces de prétendues nouveautés, mais toutefois, comme
nous venons de le dire, nous nous sommes imposé de ne faire ces réus
nions que d’après la constatation de transitions évidentes offertes soit par :
les plantes vivantes, observées sur place ou cultivées, soit par la séries
des échantillons d’herbier. En décrivant toutes les formes secondaires
d'une certaine importance, mais en Îles rapportant aux espèces aux
quelles elles nous paraissent devoir être rattachées, nous avons rendu
facile une détermination exacte, qui, au contraire, eût été presque
impossible si elles eussent été admises au même titre que les types.
spécifiques incontestables. Du reste, notre synonymie permettra aux
botanistes qui ne partageraient pas notre opinion de conserver à ces
variétés le nom spécifique qui leur a été attribué par les auteurs.
Nous avons adopté la langue latine pour la partie descriptive du
livre, car elle en rendra lusage plus général que ne aurait fait 14
ES
2
langue française, si répandue qu’elle soit, et elle a l'avantage de per
mettre d'exposer plus brièvement des caractères qui en français eussent…
souvent exigé de longues périphrases. Les mots latins du langage des= L
criptif sont du reste familiers à tous les botanistes, et les personnes
même peu versées dans la connaissance du latin n’auront, en Sy
exerçant pendant quelque temps, aucune difficulté à les comprendre
Notre texte est, d'autre part, d’une lecture d'autant plus facile que nous |
n'avons jamais hésité à sacrifier l'élégance du style à la clarté, qualités
essentielle d’un ouvrage botanique devant conduire à la connaissances
des espèces.
Comme dans nos publications antérieures, toutes nos descriptions
sont rigoureusement comparalives, les organes y sont décrits dans le:
même ordre, et les expressions toujours employées dans le même sens,.
G) Nous avons en ce moment à l'impression un abrégé du Compendium (le Conspectus \
Floræ Atlanticæ), dans lequel loutes les notes sont en français.
INTRODUCTION. re
de telle sorte que les phrases s’opposant aux phrases et, autant que
possible , les mots aux mots, on puisse facilement saisir les analogies et
les différences. — Dans nos descriptions et nos diagnoses , nous avons
isolé, au moyen de l'impression en lettres italiques, des phrases qui
ont un sens complet et résument les caractères différentiels essentiels.
Ces phrases peuvent être lues indépendamment du reste du texte, et
elles suffisent pour distinguer chaque famille dans chaque groupe,
chaque genre dans chaque famille, chaque espèce dans chaque genre,
|chaque variété ou sous-variété dans chaque espèce; mais il va sans
| dire que l’on ne doit pas négliger l'étude de l’ensemble des caractères,
| une détermination ne devenant certaine que par l'examen de tous les
organes, et la connaissance approfondie des plantes étant d’ailleurs le
but réel que doit se proposer le naturaliste.
Pour les familles et pour les genres les caractères principaux, tirés de
| la fleur et des Dore de la reproduction, sont mentionnés les pre-
| miers. Pour les espèces, nous avons décrit les organes dans leur ordre
régulier d'évolution, c’est-à-dire de bas en haut ou de dehors en de-
dans; cet ordre, régulièrement suivi, a l'avantage de mettre mieux en
relief les traits saillants fournis par le port qui donne à la plante sa
physionomie spéciale et de terminer la description par les détails d’or-
ganisation qui demandent un examen plus attentif.
Nous avons cru devoir renoncer pour les familles à l’ordre que nous
leur avions attribué dans la Flore des environs de Paris ou à les classer.
ce qui serait le plus logique, de la famille où organisation est la plus
élevée et la plus complexe à celle où elle est la plus simple. La classi-
fication de De Candolle, à peine modifiée dans les ouvrages généraux
les plus récents, a été adoptée par nous, car, étant la plus familière
aux botanistes, elle rend les recherches plus faciles. — Les familles
comprenant un grand nombre de genres ou des types génériques assez
distincts sont divisées en tribus et en sous-tribus, dans lesquelles les
genres sont réunis en groupes naturels, tels que les ont définis les Ge-
nera ou les monographies ou tels qu'ils résultent de nos études per-
sonnelles. — Les descriptions de familles et de genres sont surtout
basées sur les espèces représentées en Europe, dans lAfrique septen-
trionale ; en Orient et dans l'Asie tempérée. De même, pour rendre
l'étude plus facile, en éliminant des types trop différents de ceux de
notre flore, la description des organes de la végétation a été généra-
lement restreinte dans les familles aux caractères présentés par Îles
XIV INTRODUCTION.
cenres de la flore de far et des contrées du bassin méditerra=
néen, et dans les genres à ceux offerts par les espèces de notre flore
et des flores voisines: mais, pour ji poe que lPexposé de ces carae|
ières repose sur des données moins générales, 1ls forment des alinéas
distincts et imprimés en plus petit texte.
Les descriptions de familles sont suivies chacune d’un tableau sys
optique des tribus et des genres précédés des numéros d'ordre qu'ils
portent dans le livre et dont la diagnose est réduite aux caractères"
essentiels. De même pour les genres où le nombre des espèces ren
dait cette addition utile, nous avons donné le tableau des sections.
suivi du nom des espèces qu s'y rapportent et dont chacune porte le
numéro d'ordre qui renvoie à la description.
Les plantes cultivées en grand de temps immémorial et les espèces :
naturalisées, observées à plusieurs localités ou ayant persisté pendant
j'en années à celles où elles ont été constatées, sont décrites aü
même titre que les espèces réellement indigènes, mais, pour les en dis-
tinguer au premier coup d'œil, elles ne sont pas comprises dans la nu
mération et elles sont précédées du signe particulier +. k
Nous avons maintenu la division de Particle relatif à chaque espèces
ou variété en trois paragraphes distincts : à
— Le premier paragraphe, consacré à la be présente l'énu=
mération des noms, classés par ordre chronologique}, sous lesquels la
plante a été désignée, la mention des publications où elle a été décrites
pour la première fois, ainsi que celle des principaux ouvrages (mono-
graphies, traités généraux, flores) où on trouve des descriptions utiles
: ; D ; . 14
à consulter pour son étude, la citation des meilleures planches qui la
représentent ), Ce premier paragraphe est complété par l'indication
1 nie RACAD Paragtap PAELCAR |
(%) Conformément aux lois de la nomenclature botanique établies par M. Alph. De Candolle«
nous avons fait exception à la priorité de publication pour les espèces éditées dans des exsiccalam
ayant paru à un grand nombre d'exemplaires avec des étiquettes imprimées munies de nu-
méros d'ordre. Nous avons également maintenu le nom que nous avions donné aux espèces
nouvelles distribuées par nous depuis longues années dans les principaux herbiers, et àn
celles que nous avions signalées au même titre dans les herbiers algériens qui nous ont été
soumis; dans ce dernier cas nous avons pensé qu’il n’était que juste de faire primer les
lois de la priorité par celles de l’honnêéteté.
? Dans les {lustrationes Floræ Atlanticæ , dont, comme nous l'avons dit plus haut, deux
livraisons ont déjà paru et dont la troisième paraîtra prochainement, nous avons consacré
des planches, exécutées avec autant d’exactitude que de talent par MM. Ch. Cuisin et
A. Riocreux, aux plantes nouvelles, rares ou peu connues du vaste domaine de notre flore.
Tous les détails analytiques fisurés ont été dessinés d’après des dissections failes par moi et
INTRODUCTION. xv
es principales collections de plantes sèches ( exsiccata ), spécialement
de celles consacrées à la flore Atlantique, où elle figure. Il est suivi
de la citation des noms indigènes que M. À. Letourneux, mes corres-
bondants et moi avons relevés dans nos voyages ou qui sont em-
pruntés aux principales publications dont ces noms arabes ou berbères
et surtout kabyles ont été lobjet0) ;
| _ Le deuxième paragraphe est consacré à la description de lespèce
rédigée d’après l’ensemble des échantillons de la flore Atlantique que
nous avons eus à notre disposition, et que nous avons comparés avec
ceux de notre herbier général dans lequel sont représentées la plupart
des contrées où elle croît. Gette description est toujours suffisante pour
distinguer la plante de toutes ses congénères; toutefois elle n’est
complète que si l'on tient compte des caractères énumérés dans les
diverses divisions qui conduisent à la détermination. Ce paragraphe
est terminé par le signe qui marque la durée de la plante, ayant tou-
jours distingué avec soin les plantes réellement vivaces de celles qui
ne sont pérennantes que par induration, et par l'indication des mois
de l’année dans lesquels elle doit être recueillie pour présenter l’en-
semble de ses caractères ; si la fleur et le fruit se développent à des
époques notablement différentes, nous avons toujours signalé ces deux
époques ;
— Le troisième paragraphe est consacré à la distribution géogra-
phique de la plante; il donne, outre la mention de ses habitat ou
exécutées ensuile à nouveau, et avec la plus consciencieuse précision, sous mes yeux, par
mon secrétaire M. Barratte et par M. Cuisin. — Un texte descriptif et explicatif accompagne
les planches. Ge texte, auquel renvoient les citations synonymiques du Compendium , don-
nant la description détaillée des plantes nouvelles ou critiques, nous n'avons pas décrit ces
plantes avec plus de développements que les espèces les mieux connues.
G) Cette partie de notre travail a été revue et considérablement enrichie par notre ami
M. A. Letourneux, que ses connaissances botaniques et sa vasle érudition philologique
mettaient mieux à méme que personne de mener à bonne fin cette tâche rendue souvent
fort difficile par de nombreuses erreurs dans la transcription des mots. C’est à son concours
dévoué qu’est dû Penregistrement en caractères arabes des noms vulgaires, leur transcription
en francais, et le sens de ces noms toutes les fois que ce sens à pu être déterminé.
Les indigènes, surtout ceux des tribus pastorales du Sud, désignent assez régulièrement
sous un même nom les espèces, ou au moins celles qui se rapportent à un même genre,
pour qu’il soit possible dans un grand nombre de cas d'obtenir d'eux, au moyen de ce nom,
des données précieuses sur l'aire occupée par la plante en dehors des localités visitées par
les bolanistes. C’est ainsi qu'en Algérie et au Maroc nous avons pu faire récolter des
plantes dont nous savions le nom arabe, et qui nous avaient été signalées sur des points
d’un accès dangereux pour les Européens où éloignés des itinéraires suivis dans les explora-
üons botaniques.
XVI INTRODUCTION.
stations générales, l'exposé exact de l’état actuel des connaissances sur
son aire géographique dans le domaine de Îa flore, sur sa rareté ou
sa vulgarité et lénumération des diverses localités où elle a été ob=
servée, toutes les fois que ces renseignements sont utiles; cet exposé
est précédé de la mention des habitat et des localités mentionnées par
les auteurs qui les premiers (Poiret, Desfontaines, Vahl, Schousboë
ont indiqué la plante dans le domaine de la flore Atlantique. Pour
l'Algérie, qui se partage, comme nous l'avons établi), en régions natt
relles aussi distinctes par leur climat que par leur végétation spontanée
et leurs cultures, les localités sont groupées dans chacune de ces régions
subdivisées elles-mêmes par provinces. Les trois provinces de Constam=
tine, d'Alger et d'Oran offrant entre elles d'importantes différences
au point de vue de leurs conditions climatériques et botaniques, cette.
subdivision pouvait seule permettre de donner une idée vraie dela
répartition de la plante dans les diverses parties du pays. Le Maroc
n'ayant pas encore été l’objet de recherches aussi complètes que AE
gérie, et la Tunisie ne présentant pas à vrai dire de régions natw
relles distinctes, nous avons dû pour ces deux contrées nous bornerä
indiquer la fréquence ou la rareté de l'espèce toutes les fois que nous
avions des renseignements suflisants et à citer pour les plantes les
moins répandues toutes les localités où elles ont été constatées. Les
citations de localités ont toujours été disposées par groupes d’après la
situation géographique des lieux énumérés du nord au sud et de l'est
à l’ouest, de telle sorte que, pour avoir une idée suflisante de leur po-
sition, on ne soit pas forcé de recourir trop souvent à nos répertoires
géographiques et aux cartes qui les accompagnent. Nous avons placéa
la suite de chaque localité le nom abrégé du botaniste auquel est due la
® Voir la Note sur la division de l’Alpérie en régions naturelles, sur les limites et les
caractères de ces régions, publiée dans la première partie de cet ouvrage, p. 241=
293.
Et, pour plus de détails, nos publications antérieures :
Considérations générales sur l'Algérie, étudiée surtout au point de vue de l’acclimatation:
(Publié dans l'Annuaire de la Société d’acclimatation [1863] et dans le Bulletin de
la Société botanique de France, IX.)
Note sur la division de l’Aloérie en régions naturelles. (Publié dans la Flore d’Algéries
Phanérogamie, Groupe des Glumacées , faisant partie de Exploration scientifique de
PAlpérie, p. xzix-1v.)
Le Règne végétal en Algérie, Considérations générales sur l’Algérie, sur sa végétation
spontanée et ses cultures. (Conférence:de l'Association scientifique à la Sorbonne;
1879.)
INTRODUCTION. XVI
ommunication d'échantillons authentiques® le point de certitude (!)
ndique que nous avons vu nous-même la ot à la localité men-
ionnée. Ge paragraphe est complété par un alinéa donnant la dis-
ribution géographique de la plante en dehors du domaine de la flore
tlantique. Pour établir sur des bases certaines lexposé de cette dis-
ribution géographique générale nous avons complété et contrôlé Les in-
ications consignées dans les ouvrages généraux et dans les flores spé-
iales par l'examen consciencieux des importants documents que nous
nt offerts, en France et en Angleterre, les principaux herbiers publics
t privés qui nous ont été libéralement ouverts, et surtout notre her-
bier général personnel®), qui renferme l’ensemble presque complet des
exsiccata de l'Europe et de l'Orient et dans lequel nous nous sommes
efforcé de réunir les collections les plus complètes des contrées euro-
péennes du bassin de la Méditerranée, cn ue celles de la Tripoli-
laine, de la Gyrénaïque(), de la Marmarique (*, du désert Libyque®/, de
G) Voir pour les abréviations la liste des Noms abrégés et complets des botanistes et des
xplorateurs (p. xxvir).
} Consulter, pour avoir une idée de l’ensemble des documents que nous avons eus à
notre disposition, et qui s’enrichissent chaque jour par les libérales donations du Muséum
l'histoire naturelle de Paris, du jardin de Kew, des Musées de Saint-Pélersbourg et de
Berlin ainsi que par de nouvelles et précieuses acquisitions, le paragraphe de lIntro-
duction de la Flore d’Alpérie, Groupe des Glumacées (p. xvn), donnant l'indication des
)rineipaux herbiers que nous avons consultés, la Note sur les collections de M. E. Cosson
par M. E. Fournier (publiée dans les Actes du congrès international de botanique [1867],
p. 232-2/0) et la Notice sur les travaux et les titres scientifiques de M. le docteur E. Cosson
1873], p. 25-30.
} Dès 1865, mettant à profit l’obligeante communication qui m'avait été faite par le
Musée d'histoire naturelle de Gênes du petit herbier formé par Della Cella dans la Tripo-
itaine et la Cyrénaique, j'ai, d’après les échantillons de cet herbier déterminés par
Viviani, fait paraître la Revision.du Floræ Libycæ specimen (publié dans le Bulletin de la
Société botanique de France, XII, 275-286); en 1875, après avoir étudié les plantes
recueillies dans ces mêmes contrées par Dickson et par MM. H. Duveyrier et Rohlfs, j'ai
lressé le catalogue des espèces qui y étaient connues (Plantæ in Cyrenaica et agro Tripoli-
lano notæ, publié dans le Bulletin de la Société botanique de France, XXII, p. 45-51).
Depuis, j'ai pu enregistrer les résultats des voyages de MM. Daveau et Ruhmer dans la
Oyrénaïique et des recherches consciencieuses que M. Letourneux a faites en 1886 aux
environs immédiats de Tripoli qu’il a explorés en tous sens.
® MM. Letourneux et Schweinfurth m'ont libéralement offert des échantillons des
plantes qu’ils ont observées dans cetle contrée, dont la flore était presque inconnue.
® Je dois aux libérales communications de MM. Ascherson et Schweinfurth Ja série
presque complète des espèces recueillies dans le grand voyage d'exploration dont les ré-
sultats sont consignés dans l’importante publication de M. G. Rohifs intitulée Kufra (1 vol.
in-8°, 1881), dont la partie botanique a été rédigée par M. Ascherson.
XVI INTRODUCTION.
l'Égyptet, de la Nubie, du Soudan, de PAbyssinie, de l'archipel de
Canaries et de Madère, de la Palestine, de la Syrie, de l'Asie mineure
de l'Asie centrale, de la Perse, de l'Arabie, de l'Inde, etc. Ne ne
pas donner à cette partie de notre travail un trop grand dévelopype-
ment, nous n'avons pas fait suivre le nom des contrées de ia mention
des autorités d’après lesquelles elles sont citées, mais dans les cas ass
rares où nous n'en avons pas vu d'échantillons authentiques nous avons
eu soin de désigner l’auteur auquel nous avons emprunté la citation. Nous
nous sommes appliqué tout spécialement à donner le tableau complet
de toutes les contrées du bassin méditerranéen où les plantes de notre
flore ont été également observées et nous n'avons négligé aucun dés
documents recueillis dans la Tripolitaine, la Cyrénaïque et la Mar
marique, dont un catalogue d'ensemble sera le complément de notre
ouvrage, qu'il reliera au Flora Orientalis de notre illustre et regretté ami
M. Boissier. La vésétation des Canaries, de la Russie méridionale, de
l'Égypte, de la Syrie, de la Palestine, de la Perse, de Arabie, cs
dont les parties désertiques offrent de nombreuses analogies avet
notre Région Saharienne, a été aussi pour nous lobjet de sérieuses
études, qui nous ont permis de déterminer laire occupée de l'ouest
à l’est par un certain nombre d'espèces désertiques qui souvent sé
tendent du Maroc | De à l'Inde. ÿ
L'article consacré à chaque espèce est pour les espèces | nouvelles
ou critiques suivi d'observations sur leurs affinités avec les espèces es
plus voisines et sur les différences qui les en distinguent. |
Une table complète permet de trouver les familles, les tribus, les
senres, les sous-genres ou sections de genres, les espèces, les variétés
et les sous-variétés sous les noms qui figurent dans nos synonymies:
En vue de faciliter les recherches, nous avons IeRquE pour chaque sy
Muni l'espèce à laquelle il se rapporte et le numéro d'ordre de cette
espèce; cette dernière Indication a l’avantage d’abréger les recherches
dans le livre et de rendre pie facile les travaux de classement, en évË
tant d’avoir à remonter à la page citée pour trouver le numéro de
l'espèce à laquelle le synonyme est inscrit.
) Nous ne remplissons qu’un devoir de reconnaissance en signalant toute la valeur
scientifique des collections de plantes égyptiennes que nous devons à l’amicale libéralité de
MM. Letourneux et Schweinfurth. Ces belles collections sont d’autant plus précieuses pou
nous que la végétalion de la par tie du Sahara comprise dans le domaine de notre flore]
présente avec ble des déserts de l’Ée eypte d’étroites affinités.
INTRODUCTION. XIX
Un supplément (Addenda et emendanda, p. 321), dans lequel sont
onnées les indications récentes offrant quelque intérêt, complète ou
betife le texte et le met au courant de l’état actuel des connaissances
ur l’ensemble de la flore Atlantique.
Les études qui ont dû être faites pour la délimitation des espèces
lt des genres dans la vaste famille des Crucifères, largement re-
résentée dans la flore des États DHnie ee m'ont démontré
fimperfection des classifications proposées jusqu'ici, et J'ai dû, pour
in établir une qui permit de classer les genres dans des groupes plus
aturels et présentant moins d’exceptions, me livrer à un laborieux
ravail, qui na pas exigé de moins longues et patientes études que
elles dont une autre grande famille naturelle, les Graminées, avait
té pour moi l’objet 11 y a déjà de longues années. Pour établir
a classification que j'ai adoptée, indépendamment des genres re-
résentés dans la flore, 1l m'a fallu soumettre à un examen attentif
jous ceux qui présentaient avec eux des affimtés et dont les carac-
éres laissaient incertaine la place à leur assigner dans un travail
monographique. Chez les Crucifères, comme dans la plupart des fa-
milles très naturelles, aucun caractère n’a une valeur absolue: aussi.
somme lavait pressenti mon ami regretté Weddell, ai-je dû orouper
les genres en tribus assez nombreuses pour qu’elles puissent être
établies sur des ensembles de caractères permettant de les distin-
œuer, alors même qu'elles offrent des types aberrants. La direction
des sépales, la présence ou labsence de gibbosité à leur base, la
orme et la couleur des pétales, les filets des étamines munis ou non
d'appendices ou de dents, constituent plutôt des différences spéci-
fiques que des caractères génériques, comme le démontrent les genres
Alyssum, Biscutella, Crambe, où, quelquefois dans une même espèce,
les filets sont appendiculés ou dépourvus d'appendice. Le nombre
ét la forme des glandes hypogynes, que je suis amené à considérer
comme de simples épanouissements glanduleux du réceptacle, n'ont
que très exceptionnellement une valeur générique. La longueur ou la
brièveté de la silique, qui pendant longtemps a été le point de départ
de la classification, n’a dans un assez grand nombre de genres qu'une
valeur secondaire (Nastrtiun, Malcolmia, Farseha, Draba, etc.), ces
genres renfermant des espèces les unes à fruit siliqueux les autres à
fruit siliculeux. Le prolongement des valves en appendices basilaires
B.
xx INTRODUCTION.
j
ne peut pas non plus servir à létablissement de groupes, même
secondaires, car souvent dans un même genre (Matthiola, Sinapis ) et
quelquefois dans une même espèce (Matthiola oxyceras) les valves sont
indifféremment appendiculées ou non appendiculées à leur base.
présence ou labsence d’un appendice dorsal, plus ou moins déve- |
loppé, de chaque côté du style a encore moins de valeur (Matthiola).
Les caractères empruntés à la déhiscence des siliques présentent égales
ment de nombreuses exceptions, certains genres offrant des espèces
à silique déhiscente à la maturité, d’autres à silique déhiscente ta
divement, et d’autres à silique complètement indéhiscente, et même
quelques-unes à siliques les unes déhiscentes, les autres indéhiscentesl
(Chorispora stricta des déserts de la Russie méridionale, du Tue
kestan et de la Perse, que, se fondant sur ce caractère, le savant
auteur du Flora Orientahs a distingué comme genre | Diptychocarpus|}};
La présence à la face interne des valves de renflements transvers
saux entre les graines (valve intus septuhferæ) n’a pas l'importance
qu'on lui avait buces ce caractère pourent se pitentes ou non
dans des genres voisins et même chez des espèces d’un même genres
La distinction des siliques en siliques continues ou biarticulées est
commode dans la pratique, mais elle ne représente pas une diffé
rence réelle, la silique dite biarticulée ne différant de la silique con
tinue que par la brièveté du corps de la silique relativement au bec:
La compression du fruit parallèlement ou perpendiculairement à la
ne me mm, — ” 5:
fausse cloison, qui, dans les siliculeuses, fournit généralement des
différences constantes, est loin d’avoir la même valeur chez les Si
liqueuses. Dans un même genre (Raphanus ) les siliques peuvent être
à deux loges (section Raphams) ou à une seule loge divisée en logettes
monospermes superposées (section Raphamstrum), elles peuvent aussi
( Ruphanns, Cossonis) être divisées ou non en articles transversaux qui
se sépar ent ou non à la maturité. Quelquefois, dans un même enre
les graines sont indifféremment disposées sur un seul rang ou sur
deux rangs, ou disposées sur deux rangs à la partie moyenne des
siliques et sur un seul rang dans les parties inférieure et supérieure |
plus étroites (Arabis, Sisymbrium, Diplotaxis, Eruca, etc.). La direc-
tion des graines a plus d'importance, et généralement dans les sili=M
queuses celles du corps de la silique sont pendantes, tandis que celles
du bec, quand elles existent, sont ascendantes ou dressées; dans |
les siliculeuses à silicule dite biarticulée et à article supérieur moi.
INTRODUCTION. XXI
sperme, la graine de l’article supérieur (bec) est également dressée
ns la plupart des cas, mais elle est quelquelois pendante (Kre-
eria).
En face de toutes ces variations De Candolle a basé surtout sa clas-
fication sur la forme des cotylédons droits, repliés ou enroulés en
birale, et sur leur position relativement à la radicule, qui correspond
pit à leur face dorsale, soit à leur commissure; mais ces caractères
ont eux-mêmes loin d’avoir une valeur absolue. Les espèces du genre
frucaria offrent, les unes des cotylédons linéaires plans enroulés en
irale sur eux-mêmes, d'autres des cotylédons oblongs arqués à leur
jartie moyenne, ou droits plans ou concaves à leur face interne ;
juelquefois dans une même silique (Erucaria Tourneuxu, d'Égypte)
es graines de l’article inférieur présentent les cotylédons enroulés en
pirale sur eux-mêmes, tandis que ceux des graines de l’article supé-
leur sont droits et concaves. Dans certaines espèces de Malcolma et de
isymbrium, etc., la radicule est souvent oblique ou presque commis-
jurale, tandis que le caractère de la tribu est de présenter une radi-
ule dorsale. Les cotylédons condupliqués, c’est-à-dire pliés longitudi-
alement et embrassant la radicule dorsale, offrent un caractère plus
fur; mais, cependant, les cotylédons concaves des genres Conringra
t Ammosperma sont une transition évidente vers les cotylédons con-
upliqués. Le genre Reboudia, qui par l’ensemble de ses caractères ne
eut être distrait de la tribu des Erucarieæ, établit par les cotylédons
condupliqués une transition évidente vers la section Didesmus du genre
Rapistrum, de la tribu des Crambeæ, dont le Reboudia microcarpa (Eru-
carla Microcar pa Boiss.) présente exactement le port. Dans les genres
Sanonya et Calepina les cotylédons sont condupliqués, mais n’em-
brassent pas la radicule comme dans les tribus des Brassiceæ, des Ra-
phaneæ, des Crambeæ, etc., où la radicule est contiguë au pli longitu-
dinal du cotylédon interne.
Il me serait facile de citer nombre d’autres exemples de la variabilité
des caractères sur lesquels repose la classification des genres de Cruci-
fères; mais j'ai cru devoir me borner à mentionner ceux qui sont les plus
frappants, mon but étant seulement de démontrer qu'il était néces-
saire de multiplier les tribus pour pouvoir leur assigner des carac-
tères dont l’ensemble en permit la délimitation rationnelle.
La délimitation des espèces a été aussi une œuvre laborieuse, et je
signalerai particulièrement la tribu des Brassiceæ, où souvent les
L
XXII INTRODUCTION. E
j
espèces trop multiphiées de genres à peine distincts sont si étroi-
tement reliées entre elles en une série presque continue, qu’ellesne
peuvent souvent être distinguées avec certitude que dans leurs formes
typiques.
Les autres familles traitées dans ce volume, Renonculacées, Berbé
ridées, Nymphéacées, Papaveracées, Fumariacées, en raison du nombre
bien moindre des genres et des espèces , ne nous ont pas offert les mêmes
difficultés au point de vue de Ia classification de leurs genres, maïs
elles ont dû être aussi l'objet de recherches très attentives pour
délimitation des types spécifiques. — Dans le genre Adonis section
Adonia, l'examen de nombreuses séries d'échantillons nous a mis à même
de constater que les À. autumnalis, æshvals et microcarpa offrent tous
une variété à carpelles munis au-dessus de leur base d’un anneau
anguleux ou tuberculeux résultant de la compression que ces car
pelles exercent mutuellement les uns sur les autres lorsqu'ils sont
rapprochés en épis compacts, el nous avons constaté que ces espèces
annuelles, si faciles à distinguer dans les parties centrale et septentmes
nale de l’Europe, sont, dans le domaine de notre flore, comme dans les
autres contrées du bassin méditerranéen, souvent très difficiles à déter.
miner, en raison de la variabilité de leurs caractères principaux. —t
sous-genre Batrachrum du genre Ranunculus a été l'objet d’une revision
sérieuse et, par l'étude des nombreux échantillons de notre herbi&
spécial de la flore Atlantique et de notre herbier général, nous sommes
arrivé à la certitude que toutes les formes de ce sous-genre observées
dans notre flore doivent être rapportées à deux types spécifiques seu:
lement. Dans le sous-cenre Euranunculus nous avons été à même di
voir que plusieurs espèces présentent indifféremment des carpelle
lisses ou tuberculeux, 11 nous a été également prouvé que le À. spicæ
lus est très variable, tant au point de vue du port de la plante qu
celui de la longueur des becs des carpelles, et que plusieurs plantes
que lon en a séparées, doivent être rapportées à ce type spé
auquel on doit peut-être réunir aussi le À. cortusæfolius, qui n’en serai
qu'une forme extrême. L'étude des espèces du genre Mpella nous «
permis de vérifier la valeur du caractère tiré des nervures dorsales de
carpelles qui distingue avec certitude le N. arvensis des variétés dt
N. Hispanica qui par le port s’en rapprochent le plus, et de lui rattachei
plusieurs formes décrites comme espèces par les auteurs. Nous avon:
INTRODUCTION. XXII
cquis la certitude que dans le genre Delphinium un nombre considé-
able d'espèces 8 généralement admises doivent être rapportées au D.
eregrinum , dont 0 ne sont que de simples formes. Le genre Pæonia,
Hont nous avons présenté l’esquisse monographique pour le P. corallina
k les plantes voisines, a exigé de sérieuses recherches, qui nous ont
hmené à réunir un grand nombre de variétés et de formes que les au-
eurs ont admises comme des types spécifiques distincts, car elles sont
reliées entre elles par des échantillons intermédiaires. — Dans les
Berbéridées, les études faites sur le genre Epimehum, à l’occasion de
notre découverte en Algérie d’une espèce à type oriental, VE. Perral-
derianum, nous ont permis d'établir la véritable symétrie de la fleur et
la déhiscence extrorse des anthères que beaucoup d'auteurs décrivent à
tort comme introrse (voir les {llustrationes, À, p. 10, t. D). — Les Fuma-
riacées ont été également l'objet de sérieuses recherches tant au point
de vue des genres qu'à celui des espèces. Par l'examen des nombreux
échantillons que nous avions à notre disposition nous avons pu nous
convaincre que lon doit rapporter à l'Hypecoum procumbens plusieurs .
formes ou variétés qui avaient été considérées comme des espèces dis-
tinctes. Les espèces du genre Fumaria, pour létude desquelles mon
ami M. L. Kralik m'a donné l’aide la plus utile, ont été soumises à
un sévère examen, et les riches matériaux que nous avions à notre
disposition nous ont permis, par les formes intermédiaires qu'ils nous
ont présentées , de rapporter à sept types spécifiques bien caractérisés
les nombreuses formes et variétés qui en avaient été distinguées. Nous
avons donné une description étendue du Ceratocapnos umbrosus et in-
diqué les caractères qui nous paraissent devoir faire admettre le genre
Ceratocapnos comme distinct du genre Corydahs, auquel il est rattaché
par MM. Bentham et Hooker. L'examen analytique du Platycapnos
saxicola (voir les lustratones, 1, p.13, t. 8), sur des échantillons en
parfait état, nous a permis de constater les caractères très remar-
quables de cette belle espèce, qui s'éloigne beaucoup de Pautre espèce
du genre, le P. spicatus, et dans laquelle le stigmate est dépourvu de
l'appendice terminal membraneux bilobé que l'on avait considéré
comme un des éaractères essentiels du genre.
Pour mettre en relief comme elle le mérite la part qui revient à
chacun des botanistes et des explorateurs dans l’état actuel des con-
naissances sur la flore des États barbaresques, je ne puis ici que ren- |
voyer à lhistorique(® des recherches et des explorations dont le vaste
domaine de notre flore a été l’objet. Mais je suis heureux de rendre
un juste hommage à mes devanciers et à tous ceux qui, par leurs |!
voyages, leurs herborisations et leurs libérales communications, Ont |
fourni une grande partie des documents que nous avons mis ef
œuvre. Parmi les botanistes dont le concours dévoué m'a été le plus!
précieux, je dois une mention toute spéciale aux regrettés EH. de La
Perraudière, D' A. Warion, et à MM. B. Balansa, Doùmet-Adanson,
L. Kralik, À. Letourneux, D' P. Marès, D' V. Reboud, dont les explo=
rations personnelles ont été aussi fructueuses qu'étendues, et quil
m'ont accompagné dans une ou plusieurs de mes longues pérégrina
tions botaniques. Leur amitié pour moi et leur zèle pour la sciencer
leur a fait accepter, et souvent pendant plusieurs mois, toutes les
fatigues et les privations de la vie sous la tente ainsi que les dangers
auxquels nous avons été exposés ensemble alors que nous avions à.
aborder des points encore à peine soumis à la domination française.
Mon ami M. L. Kralik, qui pendant plus de trente ans m’a secondé
de la manière la plus utile pour la partie géographique de mes publis
cations, et mon secrétaire M. G. Barratte, qui continue auprès de moi
ces traditions de dévouement, m'ont aidé avec une consciencieuse per
sévérance pendant toute la durée de l'impression dans la tâche labos
rieuse du collationnement des textes et de la correction des épreuves,
et je ne fais que m’acquitter d'un devoir en leur témoignant ma sincère
gratitude.
XIV ns INTRODUCTION.
_— se
G) Voir les publications et les articles que nous avons consacrés à l’historique des re=
cherches botaniques dont nous avons enregistré les résultats : |
Notice sur les voyages et les explorations des botamisies qui ont le plus contribué à fawe
connaître la flore de l’Algérie et celle des deux États voisins, Tunis et Maroc. (Publié
dans l’Exploration scientifique de l’Algérie, Flore d'Algérie, Phanérogamie, Groupe
des Glumacées [1867], p. xv-xuvur.) — Ce travail a été étendu et complété dans
le premier volume du Compendium, publié en 1881, p. 7-101.
Noms abrépés et complets des botanistes et des explorateurs dont les ouvrages, les her-
biers ou les communications ont contribué à faire connaître la Flore des Etats bar-
baresques. (Publié dans ce deuxième volume du Compendium , p. XXvII.)
Liste des botanistes et des explorateurs qui ont le nueux mérité de la Flore des États
barbaresques par le concours dévoué qu’ils nous ont prété ou par l’mportance et
Pétendue de leurs recherches. (Publié dans ce même volume, p. xxxr.)
Supplément à la Notice sur les voyages et les explorations qui ont le plus contribue à
faire connaître la flore de l'Algérie, de la Tunisie et du Maroc. (Publié dans ce vo=
lume, p. xxxv.)
INTRODUCTION. xxv
| La haute protection du Ministère de la Guerre ainsi que celle des
Lutorités civiles et militaires de l’Algérie ont seules, nous nous faisons
in devoir de le reconnaître, pu nous permettre d'exécuter nos voyages
lans les conditions les plus favorables et d'aborder toutes les parties
du pays, même celles dont l'accès était le plus difficile ou le plus
. avant la pacification actuelle.
| Nous devons aussi rendre un pieux hommage de reconnaissance et
de regret à la mémoire des vaillants officiers et des habiles adminis-
trateurs dont la mort a interrompu trop tôt la glorieuse ou lutile
carrière 0), et qui, par leur sollicitude ou leurs précieux renseignements,
nt assuré la sécurité de nos voyages ct facilité nos recherches per-
sonnelles ainsi que celles des autres explorateurs qui nous ont fourni
a plus grande partie des documents nécessaires pour dresser le
ableau presque complet de la flore algérienne.
Cette bienveillante sollicitude nous est continuée par le Ministère
de lInstruction publique et par celui de la Guerre; grâce à leur haute
intervention, les autorités civiles et militaires françaises donnent leur :
protection aux membres de la Mission de l'exploration scientifique de
la Tunisie, dont les recherches d'histoire naturelle , et spécialement de
botanique, ont compris la plus grande partie de la Régence et ont
fait connaître les productions naturelles de cette riche contrée, à peine
explorée au point de vue scientifique avant qu’elle fût soumise au pro-
tectorat de la France.
G@) Voir la page x1 de l’Introduction de notre travail sur le Groupe des Glumacées de
l'Algérie.
#
rm mme — - — = —
"Le
|
DONT LES OUVRAGES,
AN.
André
Armieux
Ath.
Ballon
Bal.
Bail
Bandel
Barat
Barrat.
Barr.
Batt.
Beaum.
Bern.
Bertr.
Biml.
BI.
Blancs.
Boiss.
Bond.
Bonn.
Bory
Bouderba
Bourg.
Bour].
Bourlier
Bové
Brav.
Brett.
Brouss.
NOMS ABRÉGÉS ET COMPLETS
DES BOTANISTES ET DES EXPLORATEURS
LES HERBIERS
OU LES COMMUNICATIONS
ONT CONTRIBUÉ À FAIRE CONNAÎTRE
Allard (C.).
D' André (J.}.
D° Armieux.
Athénas.
Baillon (A.).
Balansa (B.).
Ball (J.).
Bandel.
Barat.
Barratte (G.).
Barrau.
Battandier (3.).
Beaumier (A.).
Bernard.
D' Bertrand.
D' Bimler (K.).
Blanche (L.).
D' Blancsubé.
Boissier (E.).
D' Bonduelle.
D° Bonnet (E.).
Bory de Saint-Vincent.
Bouderba (1.).
Bourgeau (E.).
D° Bourjot.
Bourlier (C.).
Bové (N.).
Bravais (A.).
Brettes (M. de).
D' Broussonnet (P.).
Campou
Canet
Capiomont
Cauv.
Chabert
Char.
Choul.
Clary
Claud.
Claus.
Col.
Côme
Cordier
Corréard
Coss.
Couderc
Coupard
Cousin
Cusin
Dd
Deb.
Del.
Desf.
D.-J.
Doumergue
Doum.
Dourn.-Dup.
DR.
Drum. Hay
Duf.
LA FLORE DES ÉTATS BARBARESQUES.
Campou (L. de).
Canet.
Capiomont.
D' Cauvet (D.).
D’ Chabert (A.).
Charoy (A.).
Choulette (5.).
D' Clary (J.-B.).
D° Claudot (M.).
Clauson (T.).
Du Colombier (M.).
Côme.
D’ Cordier (F.).
Corréard.
D' Cosson (E.).
D' Couderc (P.).
Coupard (J.).
Cousin (F.).
Cusin (C.).
Durand (L'abbé P.).
Debeaux (0.).
Delestre.
Desfontaines (R.).
Duval-Jouve (1.).
Doumeroue (F.).
Doûmet-Adanson (P.).
Dournaux-Dupéré (N.).
Durieu de Maisonneuve.
M Drummond Hay.
D' Dufour.
XXVIIL
Duham.
Du.
Duk.
Dur.
Durègne
Duroux
Duval
Duveyr.
Fe
Escayr.
Esp.
Fauché
À. Fée
F. Fée ‘
Flah.
Fr.
Gand.
Gaut.
Gesl.
Goud.
Goug.
Gran.
Grant
Guiard
Guy.
Hag.
D’Halmont
Havard
Hén.
Hook.
Ibr.
Iss.
Jackson
Jacq.
Jam.
Jourd.
Jul.
Kral.
Krém.
Lagr.
Lalanne
Lallemant
Larg.
Leared
Le Chatelier
HISTORIQUE.
Duhamel (H.). Lecouffe
D° Dujardin. Lef.
D° Dukerley (É.). Lefr.
Durando (G.). Lenepv,
Durègne (É.). Léo
Duroux (É.). Lir.
Duval (C.). Lorent
Duveyrier (H.). Lowe
Émy. Lx
C'° d’Escayrac de Lauture. Mard.
Espina. Mar.
Fauché. Mars.
D' Fée (A.). Mart.
D' Fée (F.). Maw
Flahault (C.). Mell.
Fritsch. Merche
Gandoger (M.). Merle
Gautier (L.). Mey.
Geslin. Mialh.
Goudot (J.). Miergues
D° Goupget. Mil.
D° Granier (F.). Mon.
Grant (J.). Mut.
D° Guiard. My
D° Guyon. Naud.
D' Hagenmüller (P.). Oliv. (É.).
Halmont (D’). Oliv. (Ern.).
Havard. Oudri
Hénon (A.). Par.
Sir Hooker (J.). Perr.
Ibrahim Ammeribt. Perret
Issartel. Pign.
Jackson (J.). Poir.
D° Jacquemet. Pom.
Jamin (P.). Prax
Jourdan (P.). Rav.
Julien (A.). J. Reb.
Kralik (L.). Reb.
D° Krémer (J.). Rein
D° Lagrange (A.). Reut.
Lalanne des Camps. Revelière
Lallemant (C.). Rivière
Largeau (V.). Rob.
D' Leared (A.). Rom.
Le Chatelier (A.). Rouire
Lecouffe (F.).
Lefebvre.
Lefranc (E.).
D' Lenepveu.
Léo.
Lirou (A.).
D' Lorent (J.).
Lowe (R.).
Letourneux (A.).
Mardochée (Le rabbin).
D' Marès (P.).
Marsilly (De).
D° Martins (C.).
Maw (G.).
Mellerio (A.).
Merche.
Merle.
Meyer (A.).
Mialhes.
D° Miergues.
D° Milon.
D' Monard (P.).
Mutel (A.).
Munby (G.).
Naudin (Ch.).
Olivier (Ém.).
Olivier (Ern.).
Oudri (É.).
Paris (É.).
Perraudière (H. de La).
D* Perret (J.).
Pignon (A.).
Poiret (L'abbé).
Pomel (A.).
Prax.
Ravergie.
D' Reboud (J.).
D° Reboud (V.).
Rein.
Reuter (G.).
Revelière (E.).
Rivière (C.).
D' Robert (J.).
Romain (C.).
D Rouire (F.).
| Rouss.
| Ruzé
| Rx
Salle
Salzm.
| Saun.
| Schimp.
| Schm.
l Schousb.
| Schousb. fils
| Schr.
Sédill.
Segr.
Selgn.
Séjourné
Sériz.
Shaw
Sim.
Soll.
Steinh.
HISTORIQUE.
D’ Roussel (E.). |
Ruzé (A. Foacier de).
Roux (A.).
Salle (C.).
Salzmann (P.).
Saunier.
Schimper (G.).
Schmitt (C.).
Schousboë (P.).
Schousboë (F.).
Schreiner (V.).
Sédillot (M.).
Segrétain (C.).
Seignette (N.).
Séjourné.
D’ Sériziat (É.).
Shaw (T.).
Simair (É.).
D' Sollier.
Steinheil (A.).
Suzoni
Tchih.
Tess.
Thev.
Thiéb.
Thom.
Tiss.
Trab.
Trib.
Vahl
Vidot
Vilm.
War.
Warn.
Webb
Weddell
Weyl.
Wira
Zick.
XXIX
Suzoni.
Tchihatchef (P. de).
D' Tessière.
D” Thevenon (A.).
D’ Thiébault.
Thomas (P.).
Tisseur (L'abbé).
D° Trabut (L.).
D' Tribout (A.).
Vahl (M.).
Vidot.
Vilmorin (M. de).
D' Warion (A.).
Warnier.
Webb (P.).
D' Weddell (H.-A.).
D° Weyler (F.).
Wira (É.).
Zickel.
LISTE
DES BOTANISTES ET DES EXPLORATEURS
QUI ONT LE MIEUX MÉRITÉ
DE LA FLORE DES ÉTATS BARBARESQUES
PAR LE CONCOURS DÉVOUÉ QU'ILS NOUS ONT PRÈTÉ OU PAR L'IMPGRTANCE
ET L'ÉTENDUE DE LEURS RECHERCHES U).
ALGÉRIE.
* Baillon (Alexandre-Paul). * D' Cauvet (Désiré).
Bazansa (B.). D° Chabert (Alfred ).
Barrau. Cuaroy (Alcide).
* Barranier (jules). Cuouerte (Sébastien).
Bernard. * D' Clary (Jean-Baptiste-Édouard).
* D' Bimler (François). * D' Claudot (Maurice).
D' Blancsubé. Czauson (Th.).
Borssier (Edmond). Cône.
D' Bonduelle. * D’ Cossox (Ernest).
Bourérau (Eugène). * D' Couderc (Paul-Marie).
Bourlier (Charles). * Depraux (Odon).
Bové (Nicolas). DELESTRE.
Bravais (Auguste). Desronrannes (René-Louiche).
Brettes (Marlial de ). * Doumergue (François).
®) La Notice sur les voyages et les explorations publiée, en 1881, dans le premier volume du
Compendium , a donné tous les détails nécessaires sur les services rendus à la science par les auteurs
et les explorateurs qui ont contribué à faire connaitre la flore de l'Algérie, de la Tunisie et du Ma-
roc; aussi, pour l'historique des recherches de chacun d’eux jusqu’en 1880, ne pouvons-nous que
renvoyer aux articles spéciaux qui leur ont été consacrés. — Pour les voyages et les explorations
de 1880 à 1887, voir le chapitre suivant (Supplément à la Notice sur les voyages et les explora-
tions qui ont le plus contribué à faire connaitre la flore de l’Alpérie, de la Tunisie et du Maroc),
dans lequel ont été réparées aussi quelques omissions de notre travail historique publié dans le pre-
mier volume de ce Compendium. — Les noms imprimés en petites capitales désignent les explo-
rateurs auxquels sont dus les documents les plus importants. — Le signe * précédant un nom
indique que, dans le chapitre suivant, on trouvera la mention des itinéraires qu’a suivis l’explo-
rateur ou celle des localités qu’il a fructueusement explorées. Ce mème signe est attribué aux
botanistes dont, par suite d’omissions regreltables, mais inévitables dans un travail historique
d'ensemble. les recherches n’avaient pas encore été mentionnées.
XXXII HISTORIQUE.
Doûmet-Adanson (Paul-Napoléon). Muaines.
Du Corowsier (Maurice). D° Micrgues.
D' Dufour. Milon (Urbain-Émile ).
Duhamel (Henri). D° Monard (P.).
D° Dujardin. Muxey (Giles).
Duxerzey (E.-J.). Murez (Auguste).
Duranno (Gaëtano). Naunix (Charles).
Duorieu DE Marsonneuve (Michel- Olivier (Émile ).
Charles). * Ouvir (Ernest).
* Duroux (Élie). Paris (Édouard-Gabriel).
* Duval (Clément). PerrauDière (Henri-René Le Towr
Duvaz-Jouve (Joseph). NEUX DE LA).
* Duveyrier (Henri). * D' Perret (Jules).
D' Fée (Alfred). Pignon (A.).
D' Fée (Félix). Porrer (L'abbé).
* Flahault (Charles). * Pouez (Auguste).
* Gandoger (Michel). Prax.
Gautier (Léon). Raveroïe.
Geslin. * D° Rssoup (Joseph-Arsène.)
D’ Goupget. * D° Resoup (Victor-Constant).
* D’ Guiard. Reurer (Georges-François).
D° Guxon. Rivière (Gharles).
D' HacenmüLer (Paul-Octave ). Romain (Charles).
Hévox (Adrien). D° Roussel (Ernest).
Issartel. * Roux (Auguste).
D° Jacquemet. Salle (Charles).
Janin (P.). Saunier.
* Jourdan (Pascal). Schmitt (C.).
* Juziex (Alfred-Cyprien). Séjourné.
Krazix (Louis). * D' Sériziat (Émile).
D° Krémer (J.-P.). Suaw (Thomas).
D’ Lagrange (Alphonse-Louis- Simair ( Émile).
François). D' Sozxier.
Lalanne des Camps.
STEINHEIL (Adolphe).
Le Chatelier (Alfred). | Tchihatchef (Pierre-Alexandre de).
Lecouffe (François).
*
*#
D: Tessière.
LEFEBVRE. D' Tuevenox (A.).
Lerranc (Edmond). * D' Trapur (Louis).
D" LeNEPvET. D° Tribout (A.).
* Lerourxeux (Aristide). Vilmorin (Maurice de).
Lirou (Alexandre). | D° Wario (Adrien-Jean-Pierre).
D'° Marës (Paul). Warnier.
Mansiuy (Dr). Webb (Philippe-Barker).
D° Martins (Charles). Zickel.
Merle.
HISTORIQUE. | XXXIIL
TUNISIE.
D’ Anpré (J.).
Ball (John).
* BarrarTe (Gustave).
* D' Bonner (Edmond).
* D' Ciaudot (Maurice).
* D' Cosson (Ernest).
Desronranxes (René-Louiche).
* Doûuer-Apanson (Paul-Napoléon).
* Durèone (Émile).
* Duval (Clément).
* Duveyrier (Henri).
Escayrae de Lauture (Comte d’).
Espina.
* D° Granier (Félix).
Krauik (Louis).
| : * Lecouffe (François).
* Lerourneux (Aristide).
D’ Lorent (J.-A.).
* Oudri (Émile).
* Pomel (Auguste).
* D' Resoup (Joseph-Arsène).
* D' Resoup ( Victor-Constant).
* D° Rogerr (Joseph).
* D' Rouire (Ferdinand).
* Roux (Auguste).
* Sédillot (Maurice).
Saw (Thomas).
Tchihatchef (Pierre-Alexandre de).
* Thomas (Philippe).
Vauz (Martin).
* Wira (Émile).
MAROC.
Bazaxsa (B.).
Bar (John).
Beaumier (Auguste).
Bcancue (Isidore).
Boissier (Edmond).
D° Broussonner (Pierre).
| * Campou (Ludovic de).
| * M Drummond Hay.
Duran (L'abbé Philippe).
* Duveyrier (Henri).
Fritsch.
Goupor (Justin).
* Grant (J.) dit Abdulkerim Ben Grant.
Sir Hooker (Joseph-Dalton ).
* IBRAHIM AMMERIBT.
D° Lacrance (Alphonse-Louis-
François).
D° Leared (A.).
Lowe (Richard-Thomas).
Marpocuée Agir Serour (Le rabbin).
Maw (George).
* Mellerio (Alphonse).
Rern.
Reurer (Georges-François).
SALZMANN (Philippe).
ScxousBoË (Pierre-Kofaël-Anker).
SEIGNETTE ( Napoléon ).
D° Warion (Adrien).
Wess (Philippe-Barker).
D° Weyler (Fernando).
SUPPLÉMENT À LA NOTICE
SUR
LES VOYAGES ET LES EXPLORATIONS
QUI ONT LE PLUS CONTRIBUÉ À FAIRE CONNAÎTRE LA FLORE
DE L'ALGÉRIE, DE LA TUNISIE ET DU MAROC.
BazLon (Alexandre-Paul). — M. Baïllon, pharmacien-major à l’hôpital militaire
d'Oran, aujourd’hui à Sidi-bel-Abbès, a été attaché à l'expédition commandée
par le général Delebecque dans le sud de la province d'Oran, de septembre
1881 à février 1882. À l’instigation de M. O. Debeaux, alors son chef de
service, qui lui avait donné les instructions nécessaires, 1l a fait des récoltes
botaniques sur les points principaux de la Récion Saharienne qu'il a visités :
Kheïder, Mecheria, la Sebkha Touadjeur., la Sebkha Naama, Aïn-Selissifa ,
Aïn-Sefra, Tyout, Asla, Chellala, ete. La collection, d'environ 100 espèces,
qu'il a formée a été offerte par lui à M. Debeaux, qui l’a intercalée dans son
herbier spécial d'Algérie.
BarraTre (Gustave). — M. G. Barratte à été attaché en 1883 à la Mission de
l'exploration scientifique de la Tunisie, dont les recherches botaniques,
auxquelles j'ai pris part, ont compris plusieurs localités des environs de Tunis,
la presqu'ile du Cap Bon, le Djebel Zaghouan, l’Enfida, le littoral jusqu’à
Mehedia, El-Djem, Kessera, El-Kef, Souk-el-Arba, les forêts de la Krou-
® Dans ce Supplément, nous nous sommes efforcé de donner des indications aussi exactes et
aussi complètes que possible sur les recherches botaniques exécutées depuis 1881, c'est-à-dire
depuis la publication de notre Notice, et sur celles qui avaient été omises ou qui, faute de rensei-
mnements , n’avaient pas été présentées avec tous les détails nécessaires. Nous avons particulièrement
nsisté sur les voyages de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie, et nous en avons
lonné les itinéraires détaillés et les dates. ces indications précises devant guider les botanistes
pour des recherches ultérieures qui combleront quelques-unes des lacunes que présente encore la
connaissance de la flore de la Régence. Toutefois cette flore, bien que la Tunisie n’ait été réellement
>uverte aux investigations scientifiques que depuis létablissement du protectorat français (1881-
1882), est, je puis le dire sans exagération, presque aussi connue, grâce aux explorations récentes
dont elle a été l'objet et spécialement à celles exécutées par les membres de la Mission , que celle
le l'Algérie , dont l’ensemble du territoire a été visité par des botanistes exercés et par de nombreux
ollecteurs depuis plus de quarante ans.
Dans ce Supplément, comme dans la Nolice, les noms des explorateurs morts sont précédés
lu signe Ÿ,
XXXVI
Voir dans l’article consacré à M. E. Cosson le compte rendu de ce voyage.
-criptive comme me le demontrent les travaux qu'il exécute et qui souvent exi-
HISTORIQUE.
mirie centrale, Tabarque, ete., c'est-à-dire une grande partie du nord de
la Régence. Gette longue péréorination, dans laquelle ont été relevées à chaque
localité des listes complètes des espèces observées et ont été recueillis des
échantillons de ces espèces, a fourni les données les plus importantes sur la|
[
|
|
flore de la vaste étendue de pays parcourue(?. M. Barratte, par le dévoue-!
ment avec lequel il a concouru aux recherches et les soins qu'il a donnés, k
conjointement avec M. le docteur Bonnet, à la préparation de nos abondantes |
récoltes, a contribué aux résultats scientifiques réalisés par la Mission. Il ma
donné aussi le concours le plus utile dans la rapide excursion que J'ai faile |
avec lui à Bizerte, excursion malheureusement entravée par des difiicultésk
qu'il nous a été impossible d'éviter. — En 1878, bien qu'il füt alors très!
jeune et qu'il ne se fût pas occupé de botanique, je n’hésitai pas à me l'atta-|
cher en qualité de secrétaire, et je n’ai eu qu'à me louer de l'avoir immédia- |
tement chargé de la plupart des travaux de classement de mes herbiers et de |
ma bibliothèque. Ainsi il a classé les familles et les senres de mon herbier
général d’après le Genera de MM. Bentham et Hooker, des Composées aux |
Glumacées, et il a réparti avec le plus grand soin par genres et par espèces |
toutes les collections dont mon herbier s’est enrichi pendant ces dernières
années, ayant suivi pour ces travaux les traités généraux et les monogra-|
phies. Il à pris aussi une large part à l'établissement de mon herbier spécial |
des États barbaresques dont les éléments avaient été pendant trop longtemps |
compris dans mon herbier général; maintenant cet herbier spécial est établi
:
avec une rigoureuse précision, et les échantillons des plantes de la Tunisieet
du Maroc ainsi que ceux de la Tripolitaine, de la Cyrénaïque et de la Marma)
rique y sont séparés de ceux qui proviennent de l’Algérie. Pour l’enreoistre
ment des localités dans mon catalogue général de la flore Atlantique, 1l con=,
üinue, avec autant de persévérance que d’exaclitude, l'assistance que M. Kralk,
m'a donnée pendant de si longues années. Il me seconde évalement, avec une
consciencieuse allention, pour le collationnement des textes et la correction
des épreuves de mes publications sur la flore Atlantique, et il a, conjointe-
ment avec mon habile dessinateur M. Cuisin, refait sous mes yeux, avec une
scrupuleuse précision, toutes les dissections que J'avais une ou plusieurs fois
faites moi-même et d’après lesquelles ont été figurés les détails analytiques
des nombreuses planches des Jllustrationes Flore Atlantice déjà exécutées. Les.
sérieuses études auxquelles M. Barratte s’est livré sur les sciences naturelles:
spécialement sur la botanique, les connaissances pratiques qu’il a acquises
par le maniement journalier de mes collections, la part que je l'appelle à
prendre dans mes études ont développé ses aptitudes pour la botanique des=
oent la sureté de coup d'œil d'un véritable naturaliste.
HISTORIQUE. XXXVII
hrravorer (Jules-Aimé). — Dans l’article de notre Notice (p. 20) consacré à cet
explorateur aussi zélé qu’observateur consciencieux, nous n'avions pu présenter
qu'un compte rendu bien incomplet de l'importance de ses recherches, n'ayant
pas alors avec lui les relations suivies qui nous ont mis à même d'apprécier la
large part qui lui revient dans l'état actuel des connaissances sur la flore de
la Région Méditerranéenne et de la Région Montagneuse de la province d'Alger.
Il a, dans cette province, attentivement exploré l’ensemble des localités de la
plaine de la Mitidja, tout le Sahel et le littoral depuis Novi, Cherchell, le
Djebel Chenoua, Tipaza, le Tombeau-de-la-Chrétienne (Keber-Roumia) jus-
qu’au Corso et Ménerville, et plus particulièrement certains points, tels que
la forêt de La Reghaïa, où il a fait plus de cinquante herborisations ; Méner-
ville et les montagnes environnantes, le Fondouk et les montagnes voisines,
le Djebel Bou-Zesza, abordé tant par les gorges de Kaddara que par Pa-
lestro , L’Arba et les montagnes voisines; les gorges de l’'Oued Djema (affluent
droit de l’Oued Harrach) jusqu'à Sakamondi, Hammam-Melouan, Bouinan,
Souma, Beni-Mered, Dalmatie, Blidah, localités qui ont toutes été le point de
départ de courses dans la chaîne du Petit-Atlas, le Djebel Beni-Salah qui a
été l’objet de plus de quinze ascensions exécutées de divers côtés, toute la ligne
des crêtes maintes fois suivie, les gorges de la Chiffa visitées plus de trente
fois. De 1883 à 1886, il a fait quatre fois le trajet de la Chiffa à Medeah,
a visité le Djebel Nador, Ben-Chicao, Berouaguia, Mouzaïa-les-Mines, le col
et le lac de Mouzaïa, le sommet du Djebel Mouzaïa avec descente par Sidi-
Madani; il a de plus abordé à maintes reprises ce massif montagneux dans
diverses directions; ses courses ont évalement compris de nombreuses excur-
sions à El-Afroun, Bou-Medfa, Hammam-Risha, l’Oued Djer, Adelia, Affre-
ville et dans tous les reliefs montagneux de ces localités; de Milianah il à
effectué plus de quinze fois l'ascension du Djebel Zaccar. Il n’a pas exploré
avec moins de soin Lavarande, Duperré et les montagnes voisines; en 1883,
Teniet-el-Haad et la forêt de Cèdres du Djebel Meddad; également en 1883,
dans une importante excursion dans la Kabylie du Djurdjura, de Tizi-Ouzzou
à Fort-National et à Aïn-el-Hammam , il a pris comme point de départ pen-
dant cinq jours cette dernière localité pour de fructueuses herborisations
dans la montagne d’Aïn-el-Hammam, à l’Azrou des Aït Idjer, à Bou-Adnan,
de Bou-Adnan à Tizi-n-Kouilal, dans la belle forêt du Mechmel-aït-Daoud
et au col des Aït Ouaban; en 1885, il s'est rendu de Ménerville à Pa-
lestro et de Palestro au pic des Aït Khalfoun (Djebel Tigrimount); en
mai 1886, d'Aomar à Dra-el-Mizan, de Dra-el-Mizan à Tizi-Renif, à
l'étang des Aït Khalfoun, au Djebel Tigrimount et à Palestro en traversant
le territoire des Aït Khalfoun; en juin 1886, d’Aomar à Dra-el-Mizan,
au territoire des Beni Ali sur le versant nord du Djebel Heïzer, au sommet
du Djebel Heïzer avec retour chez les Beni Ali, et de là à Bouira par le col
de Tizi Djaboub; en juillet 1886, il a fait une nouvelle course dans le Djur-
XXX VIII HISTORIQUE.
djura occidental chez les Beni Ismaël pour y recueillir le Crsium Kirbense |
Pomel. — M. Battandier a été accompagné au moins une fois par son colla-\
borateur et ami, M. le docteur Trabut, dans presque toutes les localités qu'ila |
visitées à maintes reprises en vue d'une exploration complète nécessaire pour
leurs publications spéciales sur la flore de la région d'Alger. Indépendam- |
ment de cette longue série d’herborisations, ce zélé botaniste a, en avril et |
mai 1886, fait l'intéressant voyage de Biskra, et, mettant à profit les facilités | |
que lui offrait le trajet en chemin de fer, il a herborisé à Batna, Lambèse,)
Aïn-Touta, El-Kantara, El-Outaïa et aux environs de quelques-unes des
autres gares où il s’est arrêté. Gelte année (15687), il a continué ses re=
cherches avec le même zèle; ainsi il a visité successivement Dellys, Mostagas
nem, Ain-Tedelès, Pont-du-Chelif, une partie du Dahra (Ouillis, Cassaione,s
Renault, etc.); Teniet-el-Haad et les gorges de la Ghiffa; la partie centrale |
de la chaîne du Djurdjura, où 1l a atteint le sommet de Laila-Khedidja.
Depuis 1881, date de notre Notice, les publications les plus importantes
de M. Battandier sont : la Flore des environs d’Alwer, Monocotyledones, 1 vol.
in-8° de 211 pages, Alver, 1884 (en collaboration avec M. Trabut); dans
ce volume le texte des familles des Joncées, des Cypéracées et des Gra=
minées a été rédigé par M. Trabut, et celui des autres Monocotylédones
par M. Battandier (voir l'analyse de cet ouvrage qui a été donnée par
M. Malinvaud dans le Bulletin de la Societé botanique, XXXI [1884], 120};
l'Atlas de la flore d’Alger ou Iconographie avec diagnoses d'espèces nou
velles, inédites ou critiques de la flore Atlantique, phanerogames et crypz
togames acrogènes, 1° fascicule, in-8°, Aloer, 1886 (en collaboration avec
M. Trabut), renfermant 11 planches dessinées et lithographiées par M. Tra
but. — On lui doit aussi une série de notes publiées dans le Bulletin de
la Société botanique de France : Lettre et contribution à la flore des environs
d'Alger, XXVIIL[1881]|,2926-231; Note sur un Biarum d’Alwérie (ibid.), 264
271; Sur un Allium (ibid.), 295 ; Contributions à la flore des environs d'Alger,
XXIX [1882], 288-292; Sur quelques cas d’hétéromorphisme, XXX [1883],
230-244; Note sur quelques plantes d’Alrérie nouvelles , rares ou peu connues
(ibid.), 262-266; Notes sur quelques plantes de la flore d’Aloer rares , nouvelles
ou peu connues, XXXI [1884], 360-366; Notes sur quelques plantes d'Algérie
& propos du livre de M. À. De Candolle sur l’origine des plantes cultivées (ibid.),
370-381; Sur deux Amaryllidées nouvelles pour la flore de l'Algérie, XXXIE
[1885], 143-145; Notes sur quelques plantes d’Algérie rares, nouvelles ou peu
connues (1bid.), 336-343; Sur quelques Orchidées d’Algérie, XXXIIT [1886 |,
297-299; Note sur quelques plantes d’Alvérie rares, nouvelles ou peu connuess
(ibid.), 350-356; Trois plantes de la flore Atlantique (ibid.), 476-478. —
Dans le Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences ,
10° session, tenue à Alver en 1881, publié en 1882, il a donné une Vote sur
Palcaloide de l'Heliotropium Europæum , p. 391-393; une Étude sur le Capno-
HISTORIQUE. xx xx
phyllum peregrinum Brot. {Gontum dichotomum Desf.), en collaboration avec
M. Trabut, p. 627-630; une Note sur deux exemples d'adaptation chez des es-
pèces alwériennes , p. 630-631. — Il a inséré dans le Bulletin de la Société
Dauphinoise pour l'échange des plantes quelques notes sur des plantes de
l’exsiccata publié par la Société. — Dans le Bullelin de l’Association scienti-
fique algérienne [1880] il a fait paraître des Considérations sur les plantes
herbacées de la flore estivale d’Aloer. — Depuis 1883, 11 a fourni plusieurs
espèces alsériennes à l’exsiccata de la Société Dauphinoise et 11 a entrepris , en
collaboration avec M. Trabut, la publication d’un exsiccata de plantes d'Algérie
dont trois centuries avaient déjà paru en 1886. — C’est pour moi un devoir
d'exprimer ici ma gratitude à M. Battandier, qui a bien voulu me communi-
quer des échantillons des plantes qu’il a recueillies dans ses fructueuses her-
borisations, et c’est grâce à lui que j'ai pu inscrire, d'après des documents
authentiques, de nombreuses indications de localités nouvelles importantes au
point de vue de la géographie botanique.
Bimzer (François-Alfred). — M. le docteur Bimler, médecin aide-major, chargé,
| en 1882, du service de l’ambulance de Neerin, a fait d'intéressantes récoltes
de plantes tant dans l’oasis que dans le relief montueux voisin, le Djebel
Madjour. Ses libérales communications m'ont fourni les premières données
botaniques importantes sur Negrin, dont l'accès m'avait été interdit en 1858,
et d’où je n’avais reçu que quelques échantillons de plantes rapportés par
M. H. Duveyrier et M. Issartel.
IBowver (Edmond). — M. le docteur Bonnet, préparateur au laboratoire de bota-
nique du Muséum d'histoire naturelle, par ses connaissances botaniques et
ses études entomolosiques sur l’ordre des Orthoptères, était à même de
prendre utilement part aux recherches de la Mission de l'exploration scienti-
fique de la Tunisie, instituée en 1883 par M. le Ministre de lInstruction
publique. Aussi, sur ma proposition, fut-il dès la première année nommé
membre de la Mission et, dans le voyage exécuté sous ma direction depuis
l'extrême nord de la Tunisie jusqu'à El-Djem”, indépendamment du con-
cours qu’il a donné pour les explorations et pour la préparation des récoltes
botaniques faites en commun avec les autres membres de la Mission, 1 s’est
livré avec persévérance à la recherche des Orthoptères, dont 11 devait faire
l'objet d’une publication spéciale. De plus il a toujours accueilli avec une
bienveiïllante sollicitude les demandes de conseils et de médicaments que chaque
jour venaient nous faire les nombreux malades des tribus dont nous traver-
sions le territoire. Les services que, comme médecin, il s’est plu à rendre aux
populations dont les sollicitations souvent importunes ne le rebutaient jamais
Voir dans l’article consacré à M. E. Cosson le compte rendu de ce voyage.
XL HISTORIQUE.
ont certainement contribué à assurer la cordialité des rapports que nous |
avons eus partout avec les indigènes. — En 1884, appelé de nouveau à faire |
partie de la Mission, dont les membres ont été répartis en deux groupes")Ml,
a été attaché à celui qui, sous la direction de M. Doùmet-Adanson, a surtout
exploré la vaste étendue de pays comprise entre Sfax et Gafsa et le nord des
grands Chott ainsi que les îles Kerkenna et de Djerba. Son concours dans cet
important et laborieux voyage!” a été aussi utile, et aux mêmes titres, quil
l'avait déjà été en 1883 dans notre longue pérégrination; il a ausst bien mé-
rité de la science par les soins qu’il apporte au classement de l’herbier spécial
des États barbaresques dont il est chargé au Muséum. Il a déterminé avec une
consciencieuse précision, comme j'ai pu le vérifier, les plantes recueillies
dans le cours des expéditions exécutées en 1881 dans le Sahara en vue de
l'étude d’un tracé de chemin de fer transsaharien et 1l a fait paraître une
Énumération des plantes recueillies par le docteur Guard dans le Sahara (publié
dans les Nouvelles Archives du Muséum, 2° série, V [1882], p. 129-151), une
Note (d’une page [p. 235 |) Sur les collections de plantes du docteur Guiard
(publié dans les Documents relatifs à la Mission dirigée au sud de l’Aloérie par
le lieutenant-colonel Flatters, in-4°, 1884, édité sous les auspices du Minis-
tère des Travaux publics), une Note sur les Plantes recueillies par Pascal
Jourdan dans le cours de la Mission de M. l'ingénieur Choisy dans le Sahara
algérien (extrait du journal le Naturalste, 1883, 14 pages), et plusieurs
notes concernant les plantes de la flore Atlantique : Produits végétaux du
marché de Sfax (publié dans le journal le Naturaliste, 1884, 5 pages); Les
plantes et les fleurs d'agrément dans la régence de Tunis (ibid., 1884,
3 pages, et Garten Zeitung, 1885); Les médecins indigènes du sud de la
Tumsie (publié dans le Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud
Ouest, 1885 , 15 pages, et dans le Globus du docteur Kiepert, 1886); Voyage
du heutenant Palat au Touat (publié dans le journal le Naturaliste, 1880)
Florule d'El-Araich (Larache), Maroc (ibid., 1887, p. 403-404). — Il a pus
blié, en 1883, sous le titre de Petite Flore parisienne un ouvrage manuel sur
la flore des environs de Paris. — Les importantes récoltes d'insectes de l’ordre
des Orthoptères qu’il a faites dans les Missions de l’Exploration scientifique
de la Tunisie de 1883 et 1884 ont été le point de départ du Catalogue rai
sonné des Orthoptères de la Régence de Tunis (rédigé en collaboration avee
M. Finot; publié dans la Revue des sciences naturelles, série 3, IV, Montpel:
lier [1885 |, p. 193-232 et p. 333-367, avec 3 planches). Dans ce travail
M. Bonnet a insisté avec raison sur ce fait que, pour les Orthoptères, comme
on l’a constaté également pour les Mammifères, les Mollusques, les Arach-
® Voir dans l’article consacré à M. Doùmet-Adanson la composition de chacun des deux
groupes.
® Voir dans l’article consacré à M. Doùmet-Adanson l'itinéraire parcouru par lui et ses collabo=
rateurs.
HISTORIQUE. XLI
nides, les Coléoptères, et comme nous l’avions établi nous-même pour les
végétaux, la Tunisie n’est pas divisée en régions naturelles nettement déter-
minées , et qu'un certain nombre d’espèces qui, en Algérie, sont confinées dans
la Région Saharienne, remontent jusque dans le nord de la Régence. Un pre-
mier supplément à ce travail a paru dans le Naturahste sous le ütre : De
quibusdam Orthopteris Tunetanis notula (1886).
jampou (Ludovic ne). — M. L. de Campou a, en 1885 , été chargé par le Ministère
des Affaires étrangères d’une mission quiavait pour but plus spécial des recher-
ches géographiques et hydrographiques au Maroc. Dans le cours de cette mis-
sion il a visité une grande partie de l’Empire marocain, ayant fait le difficile
trajet d’Ouchda à Fez et de Fez au littoral; mais ce n est qu'à partir de Moga-
dor, où il avait pris pour guide mon dévoué collecteur [brahim, qu'il s’est
occupé de recueillir des plantes. I] s'était rendu, avec ce guide, à Agadir, et
de là il se proposait de faire d'importantes récoltes botaniques dans la tra-
versée de l'Atlas en revenant de Taroudant, lorsque le mauvais vouloir et le
fanatisme des habitants le forcèrent de renoncer à poursuivre son voyage.
Ses récoltes, bien que restreintes aux environs d'Agadir et à l'embouchure de
l'Oued Sous, ne m'en ont pas moins fourni d'intéressantes indications de lo-
calités.
AUvET (Désiré). — M. Cauvet, pharmacien de 1" classe, docteur en médecine el
docteur ès sciences, maintenant professeur à la Faculté de médecine de Lyon,
a été, de 1868 à 1870, attaché, comme pharmacien en chef, à l'hôpital mi-
litre de Bougie. M. Cauvet a mis à profit sa résidence dans cette ville pour y
former un herbier local, de plus de 300 espèces recueillies aux environs
immédiats de la ville et au Djebel Gouraïa, qu'il a bien voulu mettre à ma
disposition. Get herbier offrait d'autant plus d'intérêt que les environs de
Bougie avaient été surtout explorés peu de temps après l'occupation française,
à une époque où les recherches, en raison de la soumission incomplète des
tribus voisines, avaient été circonscrites dans un périmètre très restreint.
LRY (Jean-Baptiste-Édouard). — M. le docteur Clary, médecin-major à l'hô-
pital militaire de Daïa, depuis le mois de septembre 1886, a recueilli environ
hoo espèces tant à Daïa que dans la partie des Hauts-Plateaux voisine, et a
retrouvé la plupart des espèces qui y avaient été déjà constatées par
MM. Munby, Lefranc, Warion, etc. Si M. le docteur Clary contmue avec
le même zèle ses recherches botaniques pendant les trois années qu'il lui reste
à passer en Alvérie, il enrichira certainement le catalogue de la flore algé-
rienne de constatations intéressantes.
iLAUDOT (Maurice). — M. le docteur Claudot, médecin-major de 1° classe, a, sur
la demande de mon ami, M. le docteur V. Reboud, recueilli, en février et
XLII HISTORIQUE.
mars 1881, à Feriana et entre Tebessa et Feriana, d'assez nombreux échan--
tillons de plantes qu'il a bien voulu nous offrir. La petite collection que nous
lui devons nous a fourni les premiers documents que nous ayons recus sur
cette partie des Hauts-Plateaux algériens et tunisiens, explorés depuis par
M. le docteur Robert et par M. A. Letourneux.
Cosson (Ernest-Saint-Charles). — Dans la Notice sur les voyages et les explora-
tions (p. 27-33) ont été exposés sommairement les itinéraires des huit
voyages botaniques que le docteur E. Gosson, appelé à continuer l’œuvre de
V’'Exploration scientifique, a faits en Algérie, de 1852 à 1880. Ces voyages,
exécutés, d’après un plan méthodique, du nord à l'extrême sud ou de l’est à
l’ouest dans les trois provinces, et dans lesquels ont été visitées les parties
du pays alors incomplètement connues ou tout à fait inexplorées au point de
vue botanique, ont fourni, indépendamment du nombre des espèces nou-
velles qui y ont été découvertes, des données d'ensemble sur la flore de VAE
gérie qui ont permis de la diviser en régions naturelles aussi distinctes par
leur végétation spontanée que par leurs cultures et d'indiquer pour chacune
des régions ses véritables affinités botaniques. Désireux d'étudier sur le terrain
la flore de la Tunisie et de continuer dans cette contrée les études qu'il avait
faites en Algérie, M. E. Cosson accepta avec empressement l'offre qui lui fut
faite, en 1882, par M. le Ministre de lInstruction publique, sur la propos
tion de M. X. Charmes et du regretté professeur H. Milne Edwards, de faire
partie et de procéder à l’organisation d’une Mission de l'exploration scienti-
fique de la Tunisie, chargée des recherches sur les sciences naturelles dans la
Régence et des publications où devaient être consignés les résultats de ces
recherches. Il s’'empressa de provoquer l'adhésion des personnes qui par leurs
connaissances spéciales ou par l’importance de leurs voyages scientifiques en
Algérie ou en Tunisie étaient indiquées à juste titre pour être attachées à la Mis
sion). — En 1883, le Ministre de l’Instruction publique, prenant en considé
ration la demande de M. E. Cosson , accorda un premier crédit ® pour un voyage
d'exploration dont le but était de procéder à des recherches sur l’histoire natu-
relle, et principalement sur la botanique de la riche contrée récemment soumise
au protectorat français. La mission que M. E. Cosson était appelé à l'honneur de
) Dès 1882 ont été nommés membres de la Mission : pour la Zoologie (Mammifères et autres
vertébrés), M. F. Lataste; pour l’'Entomologie, M. E. Simon, ancien président de la Société ento-
mologique ; M. Valéry Mayet, professeur à l'École d'agriculture de Montpellier ; pour les Mollusques
terrestres et fluviatiles, M. À. Letourneux, avec le concours de M. J.-R. Bourguignat; pour la Palé-
ontologie, M. Ph. Thomas, vétérinaire militaire de 1° classe; pour la Botanique, MM. E. Cosson,
Doùmet-Adanson, A. Letourneux, V. Reboud, G. Barratte et E. Bonnet; pour la Géologie, M. G:
Rolland , ingénieur des mines.
® Le crédit attribué à la Mission était insuffisant pour faire face aux frais du voyage qu’elle
devait exécuter; mais, comprenant toute l'importance des résultats à obtenir, elle n’hésita pas à
parfaire la somme nécessaire pour la pleine réalisation du programme qu'elle s'était tracé.
HISTORIQUE. XLIII
diriger, et aux explorations de laquelle il a pris une part active, se composait de
MM. Doûmet-Adanson, président de la Société d'histoire naturelle et d'horti-
culture de l'Hérault et de la Société d’horüculture et d’émulation de l’Allier:
Letourneux, conseiller honoraire à la Cour d'appel d'Alger; V. Reboud, doc-
teur en médecine, médecin militaire de 1° classe en retraite; Bonnet, docteur
en médecine, préparateur au Muséum d'histoire naturelle: Barratte, conser-
vateur des collections de M. E. Cosson; à la mission était adjoint M. Clément
Duval, aide-préparateur au laboratoire de M. E. Cosson. — L'itinéraire à
suivre par la Mission devait lui permettre de visiter, à la saison la plus avan-
tageuse, le plus grand nombre de localités du littoral et de l'intérieur peu
connues ou complètement inexplorées au point de vue de la botanique, de
l'extrême nord de la Tunisie à El-Djem, vers la limite septentrionale de la
véritable région de la culture en grand du Dattier. Les exploralions, en adop-
tant ce programme étendu, devaient fournir la plus grande somme de docu-
ments nouveaux et permettre de rechercher si les régions botaniques natu-
relles, qui sont nettement tranchées en Algérie, existent aussi en Tunisie, et de
constater la limite septentrionale des espèces qui, en Algérie, sont confinées
dans la Région Saharienne et qui, dans la Régence, s’avancent plus vers le
nord. Pour exécuter un tel programme, il fallait, pendant plus de deux mois,
camper sous la tente, faire chaque jour de longues courses à cheval et se
livrer à des recherches et à des annotations de tous les instants. Le voyage
dans ces conditions entrainait de sérieuses difficultés d'organisation et d’exé-
cution, mais c'était la seule combinaison qui püt permettre d'explorer le pays
pas à pas et le plus fructueusement; aussi, malgré l'âge déjà avancé de la
plupart des membres de la Mission, aucun d’eux n’hésita à en subir toutes
les fatigues et les privations. Le nombre des espèces étant trop considérable
dans le nord de la Tunisie pour que dans une reconnaissance rapide et aussi
étendue un botaniste isolé püt recueillir les documents nécessaires au recen-
sement presque complet des éléments de la végétation, les membres de la
Mission ont presque constamment voyagé en commun et combiné leurs efforts
en vue des résultats à obtenir, faisant passer l'intérêt de la science avant les
satisfactions d’amour-propre que leur auraient offertes des découvertes per-
sonnelles. — L'exposé suivant de l'itinéraire parcouru par la Mission, du
3 mal au 15 Juillet®?, et des résultats qu’elle a réalisés permettra d'apprécier
l'activité et le dévouement avec lesquels elle a accompli la tâche laborieuse
qu'elle s'était imposée.
Les membres de la Mission, du 3 au 7 mai, ont fait des herborisations à
La Goulette, aux ruines de Carthage, aux environs immédiats de Tunis, et
une excursion par la voie ferrée à Djedeïda et à Tebourba. — Le 7, ils cam-
® Voir pour plus de détails le Rapport à M. le Ministre de l'Instruction publique et des Beaux-Arts
ur la Mission botanique chargée, en 1883, de l’exploration du nord de la Tunisie, par E. Cosson,
rochure in-8° de 31 pages ; Imprimerie nationale, 1884.
XLIV
HISTORIQUE.
paient à Hammam-el-Lif, et le 8 ils y herborisaient dans les marécages mari
times et dans les dunes. — Le 9, ils exploraïent le Djebel Bou-Kourneïn. =
Le 10, ils gagnaient Kroumbalia après une riche herborisation vers Ksar-eb
|
Maltei. — Le 11, ils faisaient le trajet de 32 kilomètres de Kroumbalia à
Hammamet. — Du 12 au 25, ils ont exploré la presqu'ile du Cap Bon qui
n'avait encore été l'objet d'aucune recherche botanique, si ce n'est vers sa
base. Ils y ont fait surtout d'importantes récoltes à Nebeul, Kourba, Menzel.
Temim, Kelibia, El-Haouiria, aux rochers voisins des antiques carrières
d'Hermæum (Ghiran-el-Haouiria), à l’extrémité rocheuse de la presqu'ile et
au cap Bon, vers la pêcherie de la Tonnara, à Zaouiet-el-Mpoaïz, dans
l'extrémité nord du Djebel Abd-er-Rahman, désignée par les indigènes sous
Je nom de Djebel Gheban, dans les environs du campement de Zougag, à la
Guerah El-Akhal, dans la vallée de l’Oued Bou-Noukhal, à Fortuna, sur les
pentes et la crête du Djebel Abd-er-Rahman, à Menzel-bou-Zelfa, à Soliman.
Le 25, ils revenaient à Hammam-el-Lif, après avoir fait une intéressante
herborisation dans les dunes. — Le 26, 1ls visitaient de nouveau les dunes à
l'est d’'Hammam-el-Lif. — Le 27, ils se rendaient à Tunis par le chemin de fer
pour herboriser à la Manouba et au Bardo. — Le 29, ils allaient camper vers
les ruines de l'établissement militaire de la Mahamedia, récemment détruit.
— Le 30, ils gagnaient Zaghouan, en longeant les ruines de l’aqueduc ro=
main et en traversant le col de Fedj El-Ousth. — Le 51, après avoir visité
les jardins de Zaghouan et les ruines romaines qui entourent la prise d’eau:
ils exploraient le Djebel Zaghouan.
Le 1° juin, deux des membres de la Mission font une nouvelle ascension
dans la montagne jusqu'au sommet de l’un des pitons qui dominent la Zaouïa
de Sidi-bou-Gabrin. — Le 2, après une halte à Hammam-Zeriba, auprès des
ruines d’un therme romain et de l'établissement d’un bain arabe, ils viennent
camper dans la plaine de Medekeur, au voisinage immédiat de la source d’Aïn
Medekeur entourée de ruines romaines. — Le 3, après avoir constaté, au pied
du coteau dominé par le village pittoresque de Takrouna, la présence de
quelques plantes intéressantes au point de vue de la géographie botanique, ils
visitent les environs de Dar-el-Bey, établissement principal du domaine de
l’Enfida , et ils viennent camper aux marabouts d'Henchir-Souia. — Le 4 , après
une grande halte à la Dachera de Sidi-bou-Ali, ils gagnent Sousa, où ils n'ar-
rivent qu'à la nuit. — Le 5 , ils font une première reconnaissance aux environs
de la ville. — Le 6, une course dans les dunes leur fournit la constatation
de plusieurs plantes sahariennes qui remontent jusqu’à cette localité. — Le 7,
en prenant en sens inverse la direction suivie le 4, ils reviennent explorer
une intéressante station au nord de Hammam-Sousa, qu'ils n'avaient fait que
” traverser. — Le 8, ils quittent Sousa pour gagner Monastir, où ils campent
dans la Kasbah. — Le 9, ils vont faire la orande halte au voisinage du
village de Ksiba-el-Mediouni, près des ruines de Lemta (Leptis parva), où
HISTORIQUE. XLV
ils retrouvent encore quelques espèces qui, en Alsérie, sont confinées dans
la Région Saharienne, et ils viennent camper au voisinage des jardins de
Teboulba. — Le 10, ils reviennent sur leurs pas par la route suivie la veille,
et, vers les vastes plantations d'Oliviers désignées par les indigènes sous le
nom de Saguiet-Matoug, ils font une herborisation riche en plantes de la
Région Saharienne ; dans l'après-midi ils se dirigent sur Mehedia, où ils doi-
vent camper après avoir passé auprès du cap Ras-Dimas et des ruines de
Thapsus. — Le 11, après avoir visité le Bordj de Mehedia et le cap Africa,
ils viennent camper à Ksar-el-Sef, — Le 12, ils font la grande halte dans
le territoire des Ouled Meter et ils installent, avant la nuit, leur campe-
ment au voisinage des ruines grandioses de l’amphithéâtre d’'El-Djem, limite
sud du voyage de la Mission. — Le 13, ils explorent les ruines et le vaste
périmètre occupé jadis par la ville romaine. — Le 14, après avoir fait la
orande halte au village de Bou-Merdès, dans les ravins des coteaux qui pré-
cèdent le village de Zeram-ed-Din, où ils doivent dresser leurs tentes, ils ont
la satisfaction de rencontrer un groupe d'espèces qui, en Alvérie, sont pro-
pres à la Résion Saharienne et aux parties les plus chaudes des Hauts-Pla-
teaux. — Le 15, par un siroco intense, ils traversent une plaine desséchée
pour gagner le puits de Touadjeur, et de là atteindre les bords de la Sebkha
Sidi-el-Hani exploitée comme saline; de l'extrémité nord de la Sebkha,
après les faligues de cette laborieuse et rude journée, ils ont encore à par-
courir plus de 15 kilomètres pour arriver au poste français de Sidi-el-Hani.
— Le 16, après avoir exploré le coteau dominé par le marabout de Sidi-el-
Hani, ils font une intéressante herborisation dans la vaste dépression humide
(Merdja) où sont creusés des puits à eau presque douce; dans la plaine argi-
leuse salée, en grande partie couverte de Salsolacées, qui précède Kerouan,
ils ont l’agréable surprise de trouver sur des alluvions sablonneuses un
oroupe d'espèces de la région du Dattier. — Le 17, après avoir visité la ville
sainte de Kerouan, ils font une rapide excursion jusqu'aux vastes bassins
récemment déblayés qui jadis recevaient, par une canalisation souterraine,
les eaux dérivées de l’Oued Cherichira. — Le 18, ils quittent Kerouan, dans
l'après-midi, pour gagner, par un court trajet, la maison de plaisance
de Djenan-el-Farik. -— Le 19, à quelques kilomètres au sud-ouest de
Djenan-el-Farik, un terrain sablonneux leur offre un certain nombre de
plantes sahariennes dont quelques-unes qu'ils voient pour la première fois;
après deux heures d’une course assez rapide, ils atteionent la chaîne des
monticules qui bordent l'étroite vallée de Oued Cherichira , où ils installent
leur campement. La soirée ainsi que la journée du 20 sont consacrées à
une herborisation qui donne des résultats inespérés. M. Letourneux y dé-
couvre une nouvelle espèce d’Aristida (A. Aristidis) et M. Reboud y constate
la présence du Dioiarin commutata qui, en Algérie, n’est connu qu'aux
environs de Biskra, et qui est accompagné d’un assez grand nombre d’autres
XLVI
HISTORIQUE.
espèces sahariennes; dans un ravin voisin de notre campement, M. Doûmet-
Adanson fait l'intéressante découverte d’un ossement de Mastodonte, genre
fossile qui n'avait pas encore été constaté dans l'Afrique septentrionale, =
Le 21, après avoir quitté le campement d’Aïn-Cherichira, les membres delà
Mission font la grande halte près de la source d’Aïn Mezinna, vers l'Oued.
Marouelil, dans le lit duquel ils viennent camper après une descente par une
berge escarpée et rocheuse. — Le 22, pour gagner le village de Kessera, ils
traversent le bois montueux désigné sous le nom de forêt de la Kessera (Ghaba-
mta-Kessera), et leur campement est à peine installé qu'ils font une rapide
reconnaissance dans les environs et sur le plateau qui domine le village. —
Le 23, ils explorent les jardins et les plantations d'Oliviers qui s'étendent en
éventail sur le versant de la montagne et font une intéressante herborisation
au milieu des broussailles qui en couvrent les parties incultes. — Le 24, als
gagnent les ruines de Makter en traversant la partie occidentale de la forêts.
en descendant du plateau, en grande partie occupé par les ruines et les ves-
tiges de l'antique cité (Oppidum Mactaritanum), ils traversent un ruisseau
(Oued Bou-Saboun) et de ce point suivent une ligne de pentes conti
nues jusquà la montagne qui précède Souk-el-Djema, et sur laquelle
croissent un certain nombre d'espèces qui, en Algérie, sont propres aux
Hauts-Plateaux; peu de temps avant la nuit ils gagnent en toute hâte le camp
français de Souk-el-Djema. — Le 25, les premières heures du jour sont con:
sacrées à l'exploration des environs du camp; puis, les membres de la Mis=
sion se dirigent à travers des bois rabougris sur Hammam-Zoukra, où exis
tent les ruines d’un arc de triomphe et des dolmens, et se portent ensuite
rapidement à Ellez, où ils se proposent de faire une halte consacrée à l’her-
borisation, mais l’herborisation est malheureusement interrompue par un
vent d’une violence extrême suivi d’une pluie diluvienne, et ce n’est pas sans
difficultés qu'ils traversent la vaste plaine de Sers, dont le sol argileux dé-
trempé par les eaux rend le parcours très pénible pour leurs montures ; aussi
n’arrivent-ils qu'à la nuit fermée à leur lieu de campement sur lOued
Tessa, vers son confluent avec l’Oued Zafran. — Le 26, pour se rendre à
EIKef, ils franchissent un premier relief montueux et le Djebel Zafran, tra-
versent la plaine qui s'étend entre cette montagne et El-Kef et viennent
camper au voisinage immédiat de la ville. — Le 27, ils explorent les environs
du campement pendant que M. Letourneux aborde la longue crête calcaire
qui domine la ville, et, dans l'après-midi, tous quittent, non sans regret,
EI-Kef, pour aller camper à Nebeur, où les tentes sont dressées sur les bords de
lOued Kehel, affluent droit de l'Oued Melleg. — Le 28, les explorateurs
gagnent aussi rapidement que possible Souk-el-Arba, d’où ils doivent aborder
lé territoire de la Kroumirie, et terminent la journée par une herborisation
dans laquelle ils recueillent la plapart des espèces caractéristiques de la vallée
de la Medjerda. — Le 29, en quittant Souk-el-Arba ils rejoignent la route de
HISTORIQUE. XLVII
: Fernana et font la grande halte à l'ombre d’un gigantesque Chêne-Liève, en
arabe Fernan, qui a donné le nom à la localité; de Fernana au Camp-de-la-
Santé (Fedj El-Saha) ils trouvent la végétation dans son plein développement,
et ils dressent leurs tentes au Camp-de-la-Santé dans une forêt de Chênes-Lièoe
et de Chênes-Zen ( Quercus Mirbecku). — La journée du 30 juin et la matinée
du 1° juillet sont consacrées à une exploration attentive d’une assez grande
étendue de la forêt, et les membres de la Mission sont à même de constater
l’analogie de la flore de cette riche localité avec celle des montagnes des envi-
rons de Bône (Djebel Edough).
Le 1° juillet, vers midi, ils quittent le Camp-de-la-Santé pour gagner
rapidement Aïn-Draham par la route tracée à travers les futaies , et installent
leurs tentes à la base du Djebel Bir, sur le versant occidental duquel sont éta-
blies les constructions lévères du camp français et du nouveau centre de po-
pulation d’Aïn-Draham. — Le 2, la matinée est consacrée à l'exploration de
la vallée où est établi le campement. L’herborisation terminée, ils gravissent
la pente en partie occupée par le camp et le nouveau centre de population,
et, d’après les conseils du général Riu, qui leur a fait le plus aimable accueil,
ils transportent leur campement, en pleine forêt, au lieu dit le Camp-des-
Kroumirs. — Le 3, ils font, de grand matin, l'ascension de la partie du
Djebel Bir située au-dessus du camp, et dans l'après-midi ils visitent la partie
nord-ouest de la forêt jusqu'à l’entre-croisement des routes de Tabarque et
de La Calle. — Le 4, ils parcourent la forêt dans la direction de l’est,
descendent dans la vallée de Oued El-Kebir près de la source d’Aïin Ahmra
et ne rentrent qu'à la nuit au campement; cette course est la dernière que
la Mission, encore au complet, ait faite dans le massif central de la Krou-
mirie, car le lendemain matin M. Doûmet-Adanson doit partir pour Tunis et
les autres membres se dirigeront sur Tabarque, d’où MM. Letourneux et Re-
boud gagneront l’Aigérie. — Le 5 , ils prennent dans la forêt la direction suivie
la veille, puis, pour rejoindre l’ancienne route de T'abarque dite du Ravin-des-
Ruines, ils descendent dans la vallée de l’Oued El-Kebir, qu'ils suivent jusqu’à la
nouvelle Tabarque, et terminent la journée par l'exploration attentive de l'ilot
rocheux de Tabarque couronné par l’ancien fort (Bordj Kedim). — Le 6,
MM. Letourneux, Barratte, Bonnet et Cosson, pendant que M. Reboud relève
des inscriptions, consacrent la matinée à une assez longue herborisation dans
les dunes et dans les terrains marécageux qui s'étendent à l’est de la ville, et
cette dernière course enrichit le catalogue de la Tunisie de plusieurs espèces
nouvelles pour la flore. Dans l’après-midi, ce n’est pas sans tristesse que
MM. Barratte, Bonnet et Cosson, avant de regagner Aïn-Draham, font leurs
adieux à MM. Letourneux et Reboud , qui, par leur grande habitude des explo-
rations botaniques, l'étendue et la variété de leurs connaissances , ont contribué
pour une large part aux résultats obtenus par la Mission, aux recherches de
laquelle, maloré leur âge, ils se sont associés avec un zèle el une ardeur
XLVHII
HISTORIQUE.
réellement juvéniles. — Le 7, pendant que MM. Barratte et Bonnet procèdent
à la préparation des récoltes, M. Cosson n’enregistre pas moins de 150 espèces |
aux environs immédiats du campement. Une course faite en commun, dans |
l'après-midi, au sud d’Aïn-Draham, dans la forêt, jusqu'aux sources d'Aïn
Draham, dites du 18°, enrichit encore le catalogue de plusieurs espèces inté-
ressantes, dont deux nouvelles pour la flore de la Tunisie. — La journée du 8
est consacrée tout entière à une exploration des environs du campement et à
une herborisation sur la pente où est établi Aïn-Draham. Cette dernière jour-
née de séjour dans le massif central de la Kroumirie a fourni encore d'utiles
indications consignées dans le catalogue général © des 533 espèces ou variétés
de plantes observées dans ce massif montueux boisé, qui, avant les recherches
de la Mission, n'avait été abordé par aucun botaniste. — Le 9, départ du
Camp-des-Kroumirs pour Souk-el-Arba, distant de 42 kilomètres, et de
cette station trajet en chemin de fer jusqu'à Tunis. — Le 10, toute la jour-
née est employée, à Tunis, au classement et à l'emballage des nombreux
paquets de plantes que nous avions successivement adressés à M. le capitaine
Oudri, qui avait eu l’obligeance de les réunir dans son habitation et de leur
donner les soins nécessaires pour en assurer la conservation. — Le 1 1, après
avoir fait des visites aux autorités civiles et militaires auxquelles nous avons
exprimé toute notre reconnaissance pour la sollicitude dont elles nous ont en-
tourés et pour le concours aussi bienveiïllant qu'’eflicace qu’elles nous ont donné,
et qui seul a rendu possibles nos longues et laborieuses pérégrinations, nous
nous empressons de terminer nos préparatifs pour notre retour en France, qui
doit avoir: lieu par le paquebot du 14. Vers deux heures, M. Barratte et moi
montons dans une voiture qui doit, le soir même, nous conduire à Bizerte,
le lendemain à El-Alia, et nous ramener le 13 à Tunis, en passant par Porto-
Farina et les ruines d'Utique; à minuit seulement nous arrivions à Bizerte:
— Le 12, dès cinq heures du matin, nous nous empressons de visiter la
ville et de faire une intéressante herborisation sur la plage jusque vers la
pêcherie de Sidi-Cherif et dans les premiers jardins de Zarzouna. Vers deux
heures, au moment même où nous devions monter en voilure pour gagner
El-Alia, nous avons la vive contrariété de ne pouvoir surmonter des difhcul-
tés qui nous forcent à perdre en pourparlers inutiles le temps que nous aurions
pu employer si utilement pour nos recherches botaniques sur une partie du
littoral qui, depuis Vahl, n’avait été l'objet d'aucune exploration d'ensemble.
— Le 13, nous partons de grand matin pour regagner Tunis par la route
que nous avions suivie l'avant-veille, ne cessant de prendre des notes sur la
végétation, bien que nous ayons à souffrir d’une température torride déter-
minée par un violent siroco. — Le 14, nous nous embarquons pour Mar-
selle, où nous arrivons le 16, après avoir eu à subir pendant toute la traver-
sée un tangage des plus violents.
M Voir E. Cosson, Note sur la flore de la Kroumirie centrale.
HISTORIQUE. XLIX
La Mission botanique de 1883 a parcouru près de 1500 kilomètres, soit
pour le trajet d’un point à un autre, soit pour des excursions autour des
centres principaux de ses explorations. Ses recherches ont enrichi le catalogue
de la flore tunisienne de 380 espèces, ce qui, dès 1883, en a porté le chiffre
à 1780. Sur le nombre des espèces constatées par la Mission six seulement
sont nouvelles pour la science : Scabiosa farinosa, Gentaurea Kroumirensis,
Onopordon Espinæ, Linaria Fontanesi, Arishida Aristidis, À. Tunetana ; mais
l'intérêt de ses recherches consiste bien moins dans le nombre des plantes
nouvelles pour le pays ou pour la science que dans l’importance des données
recueillies sur la distribution des espèces, dent la plupart ont été constatées à
plusieurs ou à de nombreuses localités. Ces données ont permis d'établir que
dans le nord de la Régence les plantes observées par la Mission entre Bizerte
et El-Djem sont, à l'exception d’une cinquantaine seulement, connues en Al-
gérie. On doit également aux recherches de la Mission d’avoir constaté que
les régions botaniques (Réoion Méditerranéenne, Réoion des Hauts-Plateaux ,
Région Saharienne), en général si nettement délimitées en Algérie, tendent
à se confondre en Tunisie. En raison de l'absence d’un vaste massif de Hauts-
Plateaux dirigé, comme en Alvérie, du sud-ouest au nord-est, en raison aussi
de l'influence maritime qui se fait sentir dans une grande partie du pays,
sur de très nombreux points, souvent fort distants des latitudes qui limitent
leur aire en Aloérie, principalement dans les terrains sablonneux, on trouve
groupées, dans un espace restreint, des espèces qui en Algérie sont les unes
confinées dans la Région Méditerranéenne, les autres dans la Région Saha-
rienne. Ges faits, confirmés du reste par les observations des explorateurs
chargés des autres branches de l'histoire naturelle, n’ont pu être rigoureu-
sement établis que grâce au zèle et au dévouement avec lesquels tous les
membres de la Mission se sont appliqués à réunir les éléments d’une statistique
à peu près complète des plantes existant dans la vaste étendue de pays qu’ils
ont minutieusement explorée en commun ©.
M. E. Cosson, après la Mission de Tunisie de 18835, a dû à reoret renoncer
aux explorations scientifiques auxquelles il eût été heureux de s’associer.
(Le nombre des plantes qui, à la fin du siècle dernier, avaient été signalées en Tunisie par
Desfontaines et Vahi, les premiers botanisies qui aient exploré le pays, était inférieur à 300. Les
collections formées depuis 1850 par MM. d’Escayrac de Lauture, Espina, L. Kralik, H. Duveyrier,
D' Lagrange, Doùmet-Adanson, de Tchihatchef, D' André, J. Ball, D° Claudot, Roux, D’ J. Re-
boud, Durègne, etc., collections dont j'ai fait l'étude attentive, avaient porté ce nombre à 1400.
Parmi les botanistes que nous venons de citer, ceux qui avaient pris la plus large part dans l’ex-
ploration du pays sont : MM. Espina, L. Kralik, Doumet-Adanson, D'André, Roux, D’ J. Reboud.
® Ces consciencieuses investigations ont été continuées avec le même zèle et le même succès en
1884 par MM. Doùmet-Adanson et Bonnet dans la partie méridionale de la Tunisie, surtout au
nord des grands Chott; en 1884, 1886 et 1887 par M. A. Letourneux, surtout au sud de ces
mêmes Chott, sur la frontière de l'Algérie, et dans l’intérieur, de l'extrême limite méridionale de la
Régence à la Méditerranée. (Voir les articles consacrés à ces explorateurs.)
2 HISTORIQUE.
Tout son temps a été consacré à la mise en œuvre des documents récemment
recueillis tant en Tunisie qu’en Algérie et au Maroc, à la rédaction et à l'im-
pression de ses ouvrages en cours d'exécution, à l’organisation des missions
qui, chaque année, sous les auspices du Ministère de l'Instruction publique,
ont exploré la Régence, tant au point de vue des autres sciences naturelles
qu'à celui de la botanique; il a eu aussi à diriger et à surveiller l'im-
pression des diverses publications dont les explorations faites en Tunisie
ont été l’objet, et qui ont paru sous les auspices du Ministère de lInstruction
publique (”.
Malgré la multiplicité de ces occupations, il a continué à faire poursuivre
au Maroc les récoltes botaniques commencées sous sa direction, dès 1898,
par le Chleuh Tbrahim et feu le rabbin Mardochée, et, l’année dernière,
pour remplacer Mardochée, qui, après avoir quitté le Maroc, s'était établi à
Oran, où il est mort, il s’est assuré le concours d’un nouveau collecteur,
() Travaux rédigés d’après les documents recueillis par les membres de la Mission de
l'exploration scientifique de la Tunisie, ayant déjà paru ou devant paraitre pro-
chainement, sous les auspices du Ministère de Instruction publique (© :
E. Simon. — Étude sur les Arachnides recueillis en Tunisie en 1883 et 1884 par MM. A. Letourneux,
M. Sédillot et Valéry Mayet (in-8°, 1885, 55 p., plus 1-1v p.).
Ed. Lefèvre (avec le concours de MM. L. Fairmaire, de Marseul et D' Sénac). — Liste des Coléo-
ptères recueillis en Tunisie en 1883 par M. A. Letourneux (in-8°, 1885, 16 p.).
E. Simon. — Étude sur les Crustacés terrestres et fluviatiles recueillis en Tunisie en 1883, 1884 et 1885
par MM. A. Letourneux, M. Sédillot et Valéry Mayet (in-8°, 1885, 21 p.).
À. Puton. — Énumération des Hémiptères recueillis en Tunisie en 1883 et 1884 par MM. Valéry Mayet
et M. Sédillot, suivie de la description des espèces nouvelles (in-8°, 1886, 24 p.).
A. Letourneux et J.-R. Bourguignat.- Prodrome de la Malacologie terrestre et fluviatile de la Tunisie
(in-8°, 1886, 166 p.).
F. Lataste. — Catalogue critique des Mammifères apélagiques sauvages de la Tunisie (in-8°, 1887;
La p., plus I-xv p.).
J. Bigot. — Énumération des Diptères recueillis en Tunisie dans la mission de 1884 par M. Valéry
Mayet , suivie de la description des espèces nouvelles (sous presse pour paraitre prochaine=
ment).
A. Letourneux. — Rapport botanique sur une mission scientifique exécutée en Tunisie en 1884 sous
la direction de M. A. Letourneux (encore inédit).
Doùmet-Adanson. — Rapport sur une mission scientifique exécutée en Tunisie en 1884 sous la direction
de M. Doûmet-Adanson (encore inédit).
Autres publications dont les recherches de la Mission de l'exploration scientifique de
la Tunisie ont été l’objet :
E. Bonnet et A. Finot. — Catalogue raisonné des Orthoptères de la Régence de Tunis ; Montpellier,
1885, in-8° de 80 pages, avec 3 planches (extrait de la Revue des sciences naturelles, sér. à;
IV, p. 193-232 et 333-3067).
Valéry Mayet. — Voyage dans le sud de la Tunisie; Montpellier, 1886 , in-8° de 206 pages, avec une
- carte (extrait du Bulletin de la Société languedocienne de géographie, 1885-1886).
® Voir pour les publications de M. E. Cosson sur la Tunisie la mention qui en est donnée à la fin du présent
article. |
HISTORIQUE. LI
M. Grant, résidant à Rabat. (Voir les articles consacrés au Chleuh Ibrahim et
à M. Grant. )
Depuis 1881, date à laquelle a paru la première partie du Compendium,
consacrée à l'historique et à la géographie, M. E. Cosson a publié : les Tllus-
trationes Floræ Atlanticæe , grand in-4°, dont deux livraisons de 25 planches
chacune, avec un texte descriptif et explicatif, ont été éditées en 1882 et 1884,
et dont la troisième le sera prochainement; Considerations générales sur la
distribution des plantes en Tunisie et sur leurs principales affinités de géographie
botanique (Comptes rend. Acad. Se. XCGVIIT, séance du 25 février 1884,
p. 467-h71); Rapport à M. le Ministre de l’Instruction publique et des Beaux-
Arts sur la Mission botanique chargée, en 1883, de l’exploration du nord de
la Tunisie (in-8°, 31 p., Imprimerie nationale, 1884); Forêts, bois et brous-
sailles des principales localités du nord de la Tunisie explorees en 1883 par la
Mission botanique (in-8°, ka p., Imprimerie nationale, 1884); Note sur la
flore de la Kroumirie centrale (in-8°, 33 p., extrait du Bulletin de la Societe
botanique de France, XXXII, additions à la séance du 26 juin 1885). Concur-
remment M. E. Cosson a fait imprimer les 1 4 premières feuilles du Conspectus
Flore Atlanticæ et les 5 premières feuilles du Catalogue raisonnée de la flore de
la Tumsie.
Counerc (Paul-Marie-Amédée). — M. le docteur Coudere, médecin-major au
9° régiment de zouaves, a été attaché en 1882 à l'expédition commandée
par le général Delebecque dans le sud de la province d'Oran, et a séjourné
environ un an au poste avancé d’Aïn-Sefra. Il a profité de ce séjour pour re-
cueillir toutes les plantes qu'il a rencontrées tant à ce poste qu’à Aïn-Sefissifa ,
et il en a. formé un herbier tenu avec beaucoup de soin. Aussi ce n’est pas
sans regret que M. Coudere a dû, en 1884, renoncer à ses recherches bota-
niques dans la province d'Oran pour se rendre au Tonkin avec un bataillon
de son répiment.
Ph. Thomas. — Sur la découverte de gisements de phosphate de chaux dans le sud de la Tunisie, avec
une coupe géologique (Compt. rend. Acad. Sc. CT, séance du 7 décembre 1885, p. 1184-
| 1187).
— Sur la découverte de nouveaux gisements de phosphate de chaux en Tunisie (Compt. rend. Acad.
Sc. CIV, séance du 9 mai 1887, p. 1321-1324).
G. Rolland. — Sur la montagne et la grande faille du Zaghouan , Tunisie (Compt. rend. Acad. Sc. CI,
séance du 7 décembre 1885, p. 1187-1190).
— Sur la géologie de la Tunisie centrale, du Kef à Kairouan (Compt. rend. Acad. Sc. CIT, séance
du 7 juin 1886, p. 1344-1347).
— Sur la géologie de la région du lac Kelbia et du littoral de la Tunisie centrale ( Compt. rend. Acud.
Sc. CIV, séance du 28 février 1887, p. 597-600).
À. Letourneux. — Voyage botanique en Tunisie dans le sud du RCE (Bull. Soc. bot. XXXIII,
[1886], p. 541-546).
F. Rouire. — La découverte du bassin hydrographique de la Tunisie centrale et l'emplacement de l'ancien
lac Triton; Paris, 1887, 1 vol. in-8°, 187 p., plus xix p., avec 9 cartes.
in | HISTORIQUE. 4 |
Desraux (Odon). — M. Debeaux, pharmacien principal des hôpitaux militaires, |
qui, de 1855 à 1859, avait été successivement chargé en Algérie de la direc- |
tion du service pharmaceutique à Boghar et à Fort-National (voir Notice. |
p. 33-34), a été appelé une seconde fois en Algérie, de mars 1880 à février |
1885, et attaché à l'hôpital militaire d'Oran. Pendant cette période de cinq |
ans, il a fait presque chaque jour des courses botaniques aux environs de a |
ville, dans un rayon de 8 à 10 kilomètres , et les points que dans ce périmètre |
il a le plus fréquemment visités sont : le Grand-Ravin, les versants nord et sud
du Djebel Santo et le plateau de ce relief montueux jusqu’à Mers-el-Kebir, les
rochers maritimes entre les Bains-de-la-Reine et Mers-el-Kebir., les falaises et
les dunes de la Batterie-Espagnole, Arcole, La Senia, Misereuin. Ayant, dès
son arrivée à Oran, été attaché à la commission médicale de l'arrondissement
il a eu l’occasion d’en visiter chaque année les diverses communes, aux époques |
les plus favorables pour l’herborisation. C'est dans ces conditions qu'ont été :
faites ses recherches botaniques à Sidi-Ghami, Mangin, Valmy, Arbal; |
Christel, Saint-Cloud, Saint-Leu, Arzew, La Macta; Le Tlelat, Saint-Denis- |
du-Sig, Perrévaux, Lourmel; au Rio-Salado, aux thermes d'Hammam-bou- :
Hadjar, Aïn-Temouchent, Ain-Khial , etc. ; il a parcouru le littoral de Bou-Sfer
à Aïn-el-Turk et au cap Falcon, les reliefs montueux d'El-Ansor, la plage
entre Mers-el-Kebir et la plaine des Andalouses, le relief montueux des Gha-
mara. Il a en outre visité les environs immédiats de Mostaganem et une partie
du Dahra, entre Aïn-Tedelès et les villages de Cassaigne et de Bosquet, où
il a surtout herborisé à Pont-du-Chelif, Ouillis, Bosquet, etc.
Dans ses excursions botaniques, continuées avec une si persévérante téna-
cité pendant les cinq années de son second séjour à Oran, M. Debeaux à
recueilli environ 1200 espèces, dont les échantillons font partie de l’herbier
spécial d'Algérie qu'il a commencé dès 1855 et qu'il a hbéralement mis à
ma disposition, comme il l’a fait pour tous les botanistes qui se sont occupés
de la flore Atlantique. Il s’est aussi toujours fait un plaisir de communiquer
des échantillons de ses plantes aux nombreux botanistes avec lesquels 1l est en
relation , et il a fourni un assez grand nombre d'espèces d'Algérie à l’impor-
tant exsiccala de la Société Dauphinoise. |
Douuerçus (François). — M. Doumergue, professeur au lycée d'Oran depuis le
mois de septembre 1886, n'a pas encore pu étendre ses herborisations au
delà des environs immédiats de la ville; mais 1l profite de tous les moments
que lui laissent ses fonctions pour se livrer à des recherches botaniques,
et il n’est pas douteux que son zèle ne soit récompensé par d'intéressantes
découvertes, même sur les poiñts qui ont déjà été le plus fréquemment
visités. C’est ainsi que ce jeune botaniste, aussi zélé qu'infatigable, a trouvé
à Valmy, à la fin de février de cette année, le Linaria elalinoides, rare aux
environs d'Oran.
RS
Le
©
a — — ——
HISTORIQUE., LUI
oûmer-Apanson (Paul-Napoléon). — M. Doûmet-Adanson, l'ami dévoué qui m'a
donné, comme je me suis plu à le reconnaître (voir Notice, p. 34), le concours
le plus utile dans le voyage que j'ai fait avec lui et MM. V. Reboud, L. Gautier
et É. Simair (voir Notice, p. 29) dans la partie septentrionale de la pro-
vince de Constantine, avait, dès 1874, fait une importante reconnaissance
botanique en Tunisie (voir Notice, p. 34, et le Rapport sur sa mission
scientifique en Tunisie, publié dans les Archives des Missions scientifiques et
lütéraires , 3° série, IV). Il était donc naturellement désigné pour faire partie
de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie, instituée définitive-
ment en 1883 par le Ministre de l’Instruction publique. Gette Mission, que
j'étais appelé à l’honncur de présider et aux recherches de laquelle je tenais
à m'associer, au moins cette première fois, pour inaugurer la série des
explorations qu’elle devait accomplir, avait, dans cette première année, à
porter surtout ses études sur la flore du nord de la Régence. Le nombre
des espèces végétales dans cette partie du pays est trop considérable pour
que, dans une reconnaissance rapide, un botaniste isolé puisse recueillir les
documents nécessaires au recensement presque complet des éléments de la
végétation; aussi les membres de la Mission ont-ils presque constamment
voyagé en commun et combiné leurs efforts. (Voir mon Rapport à M. le Mi-
mistre de lInstruction publique et l'article consacré à M. E. Cosson dans ce
Supplément.)
En 1884 les membres de la Mission , chargés plus spécialement de l’histoire
naturelle, avaient surtout à visiter la plus grande partie de la Tunisie méri-
dionale , tant au nord qu’au sud du Chott El-Fedjedj et au nord du grand Chott
El-Djerid. Cette contrée, dont les recherches de Desfontaines, de M. L. Kralik
et de M. Doûmet n’avaient fait connaître que les caractères botaniques prin-
cipaux, devait être l’objet d’une exploration attentive que la soumission ré-
cente du pays permettait seule de réaliser. La flore et la faune y sont assez .
uniformes et s’y composent d'éléments bien moins nombreux que dans la
parlie septentrionale de la Résence; par cela même le champ des recherches
devait être étendu , sans en compromettre la bonne exécution. Pour atteindre
ce double but les membres de la Mission ont été répartis en deux groupes :
l’un composé de MM. Doûmet-Adanson (botanique, malacologie, fossiles),
D' Bonnet (botanique, Orthoptères), Valéry Mayet (entomologie, Reptiles);
l'autre composé de MM. Letourneux (botanique, Arachnides, Coléoptères,
Mollusques, etc.), Lataste (Mammifères, Reptiles) et de M. Lecouffe, aide-
préparateur. Âu premier groupe, dirigé par M. Doûmet-Adanson, étaient
surtout attribuées les explorations à faire au nord des Chott, ainsi que dans
les îles Kerkenna, Djerba, Djezeïret Djamour; au second groupe, sous la
direction de M. Letourneux, celles à réaliser au sud des mêmes Chott (voir
Varticle consacré à M. Letourneux dans ce Supplément).
Je ne donnerai ici que l'exposé succinct des recherches faites par M. Doù-
LIV HISTORIQUE.
met et ses collaborateurs, renvoyant pour plus de détails à son Rapport, qui |
paraîtra prochainement dans l£xploration scientifique de la Tunisie, publiée |
sous les auspices du Ministère de l’Instruction publique. — Du 26 mars, jour,
de leur arrivée en Tunisie, jusqu’au 4 juillet, M. Doûmet et ses collègues |
ont presque constamment voyagé, vivant sous la tente et ne faisant de séjours |
dans les villes et les lieux habités que pour en explorer les environs, régler |
les détails de leur itinéraire, organiser, avec le concours des autorités, leurs |
moyens de transport et donner les soins nécessaires à leurs collections.
De Tunis (26 mars-3 avril) ils ont fait plusieurs excursions aux environs
de cette ville et dans la vallée de la Medjerda pour compléter les documentsve-
cueillis, à une saison plus avancée, par la Mission de 1883. Leurs courses aux
environs de Tunis ont compris La Marsa et la plaine de l’Ariane ( 28 mars), ete.
Ils ont fait ensuite une excursion à Oued-Zergua (31 mars), à Tebourbaet
sur les bords de la Medjerda (1° avril). Cette dernière course, dans laquelle
une grande partie du trajet a été effectuée en chemin de fer, leur a fourni un |
certain nombre de plantes intéressantes. — Le 5 avril, les explorateurs débar-
quaient à Sfax, d’où ils se proposaient de se diriger immédiatement sur
Gafsa; mais tous les moyens de transport ayant été mis en réquisition, pendant
eee
|
plus d’une semaine, pour un convoi militaire, ils utilisèrent leur séjour forcé
dans cette localité, déjà explorée au point de vue botanique par MM. Espma
et L. Kralik en 1854 et par M. Doümet en 1874, pour faire quelques her-
borisations aux environs de la ville, et se rendre par une felouque à voiles
aux îles Kerkenna, où seul le regretté Espina avait fait des récoltes bo=
taniques. Après avoir consacré quatre jours à leurs recherches dans ces iles,
ils rentraient à Sfax, le 13 au soir, ayant fait de fructueuses excursions dans
les deux îles principales. — Dès que les moyens de transports militaires
purent être mis à leur disposition (17 avril), conformément au programme
qui leur avait été tracé, ils prirent la direction de Gafsa par les plaines de
l'Oued Bateha, de l’Oued Leben et de Madjoura. De ce dernier pont, sé
cartant de la route directe de Gafsa, ils se portèrent vers l'est et, traversant
le défilé du Djebel Eddedj ©, ils se rendirent au Djebel Bou-Hedma , en visitant
particulièrement le Bled-Tahla, plaine qui tire son nom d'un Acacia gommi-
fère (Acacia torulis), en arabe Tahla, qui y forme, sur environ 34 kilomètres
de longueur et sur 10-12 de largeur, un bois composé de pieds clairsemés où
groupés et que M. Doûmet avait reconnu dans l'importante exploration de
cette région faite par lui en 1874. — Passant ensuite par le col des Beni
Aïeïcha, ils ont visité successivement les montagnes de Ceket,. de Sened et de
Segoufta, qu'aucun naturaliste n’avait abordées, puis, rejoignant à Opglet
Mohamed la route de Gafsa, ils atteignaient cette oasis, le 4 mai, après
0) Pendant la nuit, où elle avait dressé ses tentes à la sortie du défilé de l’Oued Eddedj, la pe=
tite caravane eut à se défendre à coups de fusil contre une bande de maraudeurs, dont l’un a payé
de sa vie celte tentative de vol à main armée.
ap
HISTORIQUE. LV
dix-sept jours de marche et de campement dans un pays n'offrant généralement
aucune ressource et trop souvent dépourvu d’eau potable. — Du 5 au 8 mai,
après avoir consacré trois jours à un repos bien gagné et à la mise en ordre de
leurs collections, profitant du départ d’un convoi militaire, ils se rendaient à
Tozzer, où ils arrivaient le 10, après avoir traversé, sur près de 80 kilomètres,
la plaine désertique de l'Oued Tarfaoui, où seul Desfontaines avait déjà fait des
recherches botaniques. Le groupe de la Mission dirigé par M. Letourneux
étant spécialement chargé de l'exploration de Tozzer, ils ne firent, en se rendant
du Nefzaoua à Gafsa, qu'une halte de deux jours dans cette oasis, l’une des
plus importantes et des plus fertiles du Blad-el-Djerid. — Le 13 mai, pas-
sant par les oasis d'El-Oudian et de Kriz et le Djebel Droumès, ils reprenatent
dans les environs de Gouifla la route de Gafsa, où ils arrivaient le 15 mai,
rapportant de leur rapide excursion une collection intéressante de plantes. Dès
le lendemain (16 mai) MM. Doùmet et Valéry Mayet faisaient l'ascension pé-
mble du Djebel Hattig, l'un des reliefs montueux principaux des environs de
Gafsa. La mise en ordre des collections, quelques recherches dans loasis et
le ravitaillement de la petite caravane ayant pris plusieurs jours, 1ls ne quit-
tèrent Gafsa que le 20 mai, pour se diriger sur Gabès. La première étape les
amena à El-Guettar, d’où, malgré une tempête furieuse, M. Doûmet poursui-
vit ses investigations jusqu'au pied du Djebel Arbet, dont, en 1874, il avait
exploré les pentes sud et le sommet. — Du 21 au 27 mai, la Mission, aban-
donnant momentanément la route de Gafsa à Gabès, se dirigea vers le sud et
se livra à une exploration des plus intéressantes dans le pays, hérissé de diffi-
cultés de terrain et dénué de ressources, situé entre la route de Gabès et les
bords du Chott El-Fedjedj. Elle visita successivement la Sebkha d'El-Guettar,
les contreforts et les défilés du Djebel Cheguieïsa et de Fedj Kheïl (21 mai),
les gorges escarpées et difficiles du Djebel Oum-el-Asker (22), les environs
du Chott El-Fedjedj, de Bir Beni-Zid et du Redir Mouilah (22-23), les alen-
tours du Redir Timiet, le défilé et les ravins du Redir Oum-Ali dans le massif
montagneux du même nom (23-26). — Le 27 mai, après avoir traversé la
plaine de Cegui (Bled-Cegui), elle campait au Bir Marabot, d’où le lende-
main elle gagnait le Djebel Berd , massif montagneux dont elle visita les pentes
nord et le sommet (28-29). Puis, revenant à Bir Marabot, elle rejoignait la
route habituelle de Gafsa à Gabès, visitait Bir Zellouza, Oglet Mehamla, le
Djebel Roda, la Guerah El-Fedjedj et l’oasis d'Oudref (31 mai au 4 juin).
Dans ce trajet, entre Bir Marabot et Oglet Mehamla, nos explorateurs ont
constaté l'étendue de l'aire qu'occupe l’Acacia tortilis , qui se rencontre par
groupes sur les pentes sud du massif montagneux des Aïeïcha et par pieds
isolés dans la plaine de Cegui située à la base de ces montagnes. — De Gabès,
après un séjour de quatre jours utilisé par des recherches sur les bords
de lOued et dans l’oasis aimsi que par une course à Ras-el-Oued, dans
laquelle fut recueilli en pleine fleur le Prosopis Stephaniana, dont M. Kralik
LVI
HISTORIQUE.
M. Wira avait recueilli des échantillons en fruits, la Mission s’'embarquait sur |
le paquebot de la Compagnie transatlantique pour l’île de Djerba. — D'Houmt: |
Souk, point de débarquement, malgré des pluies abondantes et presque con- |
tinues, elle fit plusieurs reconnaissances autour de la ville, dans l’ouest de |
l’île et dans l’est jusqu'à Houmt-Cedrien et au delà. — Le 13, nos explora-
teurs s'embarquaient sur une felouque pour Zarzis, d’où 1ls revenaient par M
terre le 14, s'arrêtant en face d'El-Kantara, vers l'extrémité de la chaussée |
romaine qui jadis reliait l'ile de Djerba au continent. Dans leur rapide exeur- |
sion à Zarzis, où ils n’ont recueilli que quelques échantillons, sachant que
cette partie du pays avait été explorée par MM. Letourneux et Lataste, ils
ont été très frappés, comme M. Letourneux l'avait été lui-même, du carac- !
tère de la flore et de la faune beaucoup moins méridional qu à Gabès et même
à Gafsa. Ce même jour (14), ayant traversé en barque l'étroit bras de mer |
qui les séparait de l’île de Djerba, ils abordaient à El-Kantara et ne pouvaient |
trouver un gîte pour la nuit à Houmt-Gedouich qu’en faisant à pied un trajet |
de quinze kilomètres. Le 15, en revenant à El-Kantara, ils constataient l'un
formité de la végétation de la partie la plus méridionale de l’île couverte de |
plantations d'Oliviers séculaires et de champs de céréales, et, pour se consoler,
de la pauvreté de la flore, ils visitaient, avant de se rembarquer sur leur fe=
louque, les belles ruines de la cité romaine d’El-Kantara. D'EI-Kantara, leur
felouque les transportait à Bordj Mersa, et ensuite ils terminaient leurs
recherches dans l’île de Djerba par une excursion aux environs d'Houmt-
Adjim. La difficulté de la navigation dans les eaux peu profondes du golfe de”
Gabès, un orage qui éclata pendant la nuit et auquel, dans la matinée, suez
céda un calme plat, ne leur permirent d'aborder à Gabès que le 16, vers
h heures du soir. Le lendemain ils s'embarquaient pour Sfax sur le paquebot”
de la Compagnie transatlantique. — Revenus à Sfax, ils durent y séjourner
une semaine pour la mise en ordre de leurs collections et pour quelques nous
velles recherches dans les environs. Durant ce séjour, confiant à ses collabo-
rateurs cette double tâche, M. Doùmet, accompagné de M. Matteï, ancien
vice-consul de France, actuellement agent de la Compagnie transatlantique,
qui s'était chargé de l’organisation de l’excursion , se rendait une seconde fois
en barque aux iles Kerkenna pour explorer, les 20, 21 et 22 juin, les ilots
situés à l'extrémité nord-est de la grande île et qui n'avaient été visités par
aucun naturaliste. — Le 25 juin, M. Doûmet et ses deux collègues s'embar-
quaient pour La Goulette, où ils arrivaient le 28. — Après trois jours passés
à Tunis, MM. Doûmet et Valéry Mayet, ayant le regret de se séparer de
M. Bonnet atteint d’un accès de fièvre, malgré les fatigues de leur laborieux
vôyage qui n'avait pas duré moins de quatre-vingt-sept jours, n’hésitèrent pas
"à faire une nouvelle traversée pour gagner la petite île de Djezeïret Djamour,
que la Mission de 1883, par suite d'un vent contraire, n'avait pas pu visiter.
HISTORIQUE. LVII
Cet ilot, dont les relèvements rocheux atteignent une altitude d'environ
h50 mètres, a offert à M. Doûmet une association de plantes, intéressantes ou
nouvelles pour la Tunisie, qui semble démontrer son ancienne connexion avec
la Sicile.
C'est pour moi, comme Président de la Mission de l'exploration scienti-
fique de la Tunisie, un devoir de rendre un juste hommage au dévouement
et au désintéressement de M. Doûmet-Adanson, qui, avec les ressources rela-
tivement restreintes mises à sa disposition, a réalisé, et au delà, le programme
étendu qui lui avait été tracé. C’est à son énergie, à son habitude des voyages
et des recherches d'histoire naturelle et au dévouement de ses collaborateurs
que sont dus les importants résultats de la véritable expédition scientifique
qu'il avait été appelé à diriger. Gette expédition est le digne complément des
recherches qu'il avait déjà faites en Tunisie et en Algérie et du concours qu'il
avait donné à la Mission tunisienne de 1883; aussi M. Doùmet-Adanson
doit-il, et à juste titre, être cité parmi les botanistes qui ont le mieux mérité
de la flore des États barbaresques.
|
|
M Drevuuonn Hay. -— Je dois à mon excellent ami, M. J. Ball, la communication
d’une liste dressée par lui des plantes recueillies par M*°* Drummond Hay,
en 1880, dans le trajet de Tanger à Fez. Cette liste, de 168 espèces, est le
principal document que nous possédions sur la flore encore très peu connue
de cette partie du Maroc.
Durkene (Émile). — M. Durègne, ingénieur des télégraphes, attaché en 1889 à
la mission chargée d'établir les communications sous-marines de la Tunisie,
a passé dans la Régence les mois de septembre, octobre et novembre. pendant
lesquels il a visité plusieurs localités du littoral oriental, telles que Sousa, Sfax,
Gabès, l’île de Djerba, Zarzis, etc., et plusieurs points sur le trajet de la voie
ferrée de Tunis à Ghardimaou et entre Ghardimaou et Souk-Harras. Bien que
la saison à laquelle ont.été faites ses recherches ne fût pas favorable pour les
herborisations, il a recueilli plus de cent espèces, dont quelques-unes offrent
un véritable intérêt au point de vue de la géographie botanique. Une de ses
découvertes les plus intéressantes est celle de l’pomæa sagitiata, abondant à
Djara, une des oasis de Gabès.
Duroux (Élie). — M. le commandant Duroux a été appelé, en 1881, à tenir
garnison à Ras-el-Ma, vers la limite septentrionale de la Région des. Hauts-
Plateaux de la province d'Oran, au sud-ouest de Daïa, où il-a fait des récoltes
botaniques. M. Duroux a été rappelé en Algérie, de mai 1885 à juin 1886,
et, pendant ce second séjour, il a surtout herborisé aux environs de Bône,
dans la forêt de l'Edough, dans la vallée de la Seybouse, etc. La collection
formée par M. le commandant Duroux pendant ses deux séjours en Algérie
LVL =. HISTORIQUE.
est très bien tenue, et, d’après les renseignements que je dois à l'obligeance |
de M. O. Debeaux, elle a un véritable intérêt scientifique, bien que les divers |
points visités soient au nombre de ceux qui ont été le mieux explorés par les”
botanistes.
|
Duvaz (Clément). — M. CI. Duval, ancien militaire, est attaché à mon laboratoire |
comme aide-préparateur depuis 1873, et y est chargé de tous les soins ma- |
tériels à donner à mes collections, préparation des plantes, empoisonnement
des échantillons d’herbier, répartition des doubles destinés aux exsiccata ou
aux envois à faire à mes nombreux correspondants, etc. Le concours zélé
et intelligent qu'il me donne pour ces divers travaux et pour le rangement
de mes herbiers et de ma bibliothèque a beaucoup contribué à leur mise en
ordre défimtif, Son dévouement à loute épreuve ne m'a pas été moins précieux
dans les voyages botaniques qu'en 1875 et en 1860 j'ai faits avec luien.
Algérie, où 1l m'a entouré des soins que réclame trop souvent ma santé, et
pendant lesquels la confiance absolue qu'il m'inspire m'a permis de me dé-
charger de tous les détails matériels sur ce fidèle serviteur, aussi intègre qu'in-
telligent. En 1883, nommé membre adjoint de la Mission de l'exploration
scientifique de la Tunisie, il nous a rendu les mêmes services, veillant inces-
samment à ce que rien ne manquât au personnel nombreux de la Mission, et
il nous a secondés dans nos herborisations et dans la préparation de nos abon=
dantes récoltes autant que le lui permettaient les occupations multiples dont
il était chargé, même alors que sa santé était gravement compromise par les
fatigues excessives qu'il avait eu à subir. Bien qu'il soit étranger aux études
botaniques proprement dites , les connaissances pratiques qu'il a acquises par
le maniement constant de mes collections lui ont permis de nous aider dans
nos recherches et d'en faire personnellement d’utiles pour les résultats scien=
tifiques de nos explorations. C’est grâce à son habileté comme préparateur
qu'il nous a été possible, dans les voyages rapides où il nous a accompagné;
de prendre en nombre suflisant d'échantillons les espèces que nous avons
fait paraître dans l’exsiccata de M. Warion (Plantæ Atlanticæ selectæ) et dans
la belle collection publiée par la Société Dauphinoise.
Dovevrer (Henri). — Dans l’article consacré à cet intrépide voyageur (voir Notice;
p- 39-o), dont les recherches ont contribué pour une si large part aux
progrès des connaissances géographiques sur la vaste étendue du Sahara qu'il
a explorée, j'ai déjà indiqué l'importance des voyages qu'il a exécutés de
mai 1859 à juillet 1860 dans le sud des provinces de Constantine et d’Alger
et dans la Tunisie méridionale. Ces voyages, qui n'étaient que le prélude de
sa belle exploration de la grande région occupée par les Touareg du Nord
eussent enrichi le catalogue de la Région Saharienne de l'Algérie d’un grand
nombre d'espèces, si M. le docteur V. Reboud, dans les hivers de 1854-1859
HISTORIQUE. LIX
et de 1856-1857, et nous-même, secondé par des collaborateurs aussi exercés
que dévoués, nous ne l'eussions, en 1858, et à la saison la plus favorable,
précédé dans l’Oued-Rir, dans le Souf, à Ouarpgla et dans le Mzab, et constaté
avant lui, et souvent aux mêmes localités, les espèces qu'il y a recueillies.
Mais il est le premier qui ait réuni des documents botaniques sur le trajet
alors périlleux de Metlili à El-Golea, malheureusement entrepris à une saison
défavorable. Partant de Metlili le 28 août 1859 ,1l gagne El-Golea par la ligne
itinéraire de l’est, passant par Hassi Berghaoui et Hassi Zirara, et revient à
Methihi par la ligne de l’ouest, en passant par Hassi Zirara et Hassi Domran,
et rentre le 15 septembre dans le Mzab à Ghardaïa. Pour compléter lartiele de
ma Notice, je dois aussi exposer l'itinéraire qu'il a parcouru dans la partie méri-
dionale de la Régence de Tunis et sur lequel je n'avais pas de renseignements
suffisants lors de dla publication du premier volume du Compendium Floræ
Atlanticæ. part d'El-Oued pour Nefta, dans les premiers jours d'avril 1860,
et visite successivement Sahen , El-Guettar, Ahmed-ben-Amara , El-Khofch ; de
Nefta 1 gagne les oasis de Tozzer, Degach, Kriz et Sedada; de cette dernière
oasis, après avoir traversé le Chott El-Djerid, il arrive à la Zaouïet El-Debab-
cha; il se dirige ensuite sur El-Bordj et Kebilh, revient à El-Bordj, et de ce
point se rend à Gabès par El-Hamma (Matmata) en longeant le bord sud du
Ghott El-Djerid; de Gabès, il se dirige par El-Hamma (Matmata) sur Gafsa
par la plaine de Cesu et El-Guettar; de cette oasis, il passe de nouveau à
Tozzer et prend la direction nord-ouest sur la lisière de la partie du Chott
Melohir désignée sous le nom de Chott El-Sellem vers les villages de Ghebika ,
Tamerza et Midès, et rentre dans le Sahara algérien à Negrin par la montagne.
Les difficultés de tout genre que M. H. Duveyrier a eu à subir dans cette
rapide pérégrination ne lui ont pas permis de recueillir autant de plantes
qu'il l'eüt fait dans d’autres conditions, mais ceiles dont il m'a communiqué
des échantillons offrent un véritable intérêt, le sud-ouest de la Tunisie n’ayant
pas alors été l’objet de recherches botaniques depuis Desfontaines, qui l'avait
abordé à la fin du dernier siècle.
Le voyage exécuté du 2 décembre 1874 au 18 avril 1875, par M. H.
Duveyrier, dans le cours de la première Mission du colonel Roudaire, à
laquelle il a pris part comme délégué de la Société de oéographie, a, au
point de vue botanique, une véritable valeur, ainsi que me l’a démontré
l'examen de limportante collection, munie d'étiquettes indiquant exacte-
ment les localités, dans laquelle le zélé voyageur s'est efforcé de réunir
toutes les plantes qu’il a rencontrées dans la région des Chott, spécialement
dans les lieux qu’il savait n’avoir pas encore été visités par les botanistes;
parmi ces localités doivent être cités : Djeneyen, le territoire et les terrains
humides de la Farfaria, les points au nord des lagunes de l'extrémité orien-
tale du Ghott Melghir, l’ensemble des lieux visités entre le Chott Melshir et le
Souf, le trajet du Souf à Neorin, ete. Voici, du reste, l'énumération presque
HISTORIQUE.
complète des localités visitées dans le cours de la Mission : Biskra, Sal
Chegga, Djeneyen à langle nord-ouest du Chott Melghir; Sidi-Mohamed-ben-
Moussa, El-Meheïmel, El-Faïd, dans les terrains traversés par les nombreux |
Oued qui se perdent dans les marécages de la Farfaria ; Bir El-Baadja, Bir Es |
Semih, Bir El-Hachana, Bir El-Zeninim, Bir El-Ghabi, au nord des lagunes de
l'extrémité orientale du Chott Melghir; Bir Kelabia vers l'extrémité occidentale |
du Chott El-Gharsa; Bir El-Asloudj sur la plage sud de l'extrémité orientale |
des lagunes du Chott Melghir; trajet de ce puits au Souf par Mouïa-el-Tounsi,
Guettar-el-Guettatia, Bir Bou-Nab, Guettar-Ahmed-ben-Amara, Bir EE |
Ghenadra, Bir El-Araf; les villes et les villages du Souf ( Debila, El-Behima, |
Ezgoum, El-Oued, Guemar), trajet vers le nord par Bir El-Arab, Bir EE
Nazia, Bir Sefaria; nouvelle traversée des lagunes du Chott Melghir; Negrm
par Bir El-Tin; trajet de Negrin à Sidi-Okba par Ferkan, lOued Ouazzaren,
Zeribet-Ahmed, Zeribet-el-Oued et Sidi-Salah.
En 1883, du 28 mai au 18 juin, M. H. Duveyrier a fait un nouveau
voyage en Tunisie, dans lequel il a visité La Goulette, Tunis, Sousa, Mehe=,
dia, Sfax, Gabès; de Gabès il s’est embarqué pour Tripoli, où 11 a séjourné
quelques jours; à son retour en Tunisie, il s’est arrêté à Gabès, Sfax, Mehe=
dia, Monastir, Sousa et Tunis. Dans ce voyage rapide, qui avait pour but
d’autres études, il n’a recueilli qu’un très petit nombre d'échantillons de”
plantes.
En 1885, il a mis à profit le départ pour l’intérieur du Maroc de l'ambassade
du ministre plénipotentiaire de France, M. Féraud. Du 8 avril au 7 juin, 1la
visité Ceuta, séjourné à Tanger et accompagné l'ambassade dans le trajet de
cette dernière ville à Fez , une des capitales du Maroc, en passant par El-Beridj;
l'Oued El-Aïeïcha, la ville d’Azila, le bois d’Oliviers et le marabout de Sidi-el
Yamani, Remil-Salehin (El-Kholt), Larache, les vergers de Lalla-Mimounas
la maison de commandement de Karïet-el-Habbasi, le gué de Mechera-bel
Kessiri sur l’Oued Sebou, le marabout de Sidi Gueddar, la résidence du caïd
Embarek-ben-Chelih à Zegolta, lOued Mikès dans le territoire des Oudaia,
la Nezela-Faradji à Sidi-bou-Amira. Du 6 au 27 mai, il a séjourné à Fez et
fait des promenades au jardin d’Aïn-el-Khemis et à la Nezela-Faradyi. Il est
revenu à Tanger par l’Oued En-Nedja, s’est arrêté deux jours à Mekinez où 1la
fait une excursion au parc d'Aouedal, et est passé ensuite par l'Oued Redems
la résidence du caïd des Cherarda (Karïa-Caïd-ben-Chelih), Oued Sebou:
Kariet-el-Habbasi, Karïa-ben-Aouda, Ksar El-Kebir, Sidi-el-Yamani et l'Oued
Meharhar. Le 11 juin, 1 s'embarque à Tanger pour Oran. — Dans le trajet
d'aller et de retour de Tanger à Fez, M. Duveyrier a recueilli de nombreux
échantillons de plantes dans cette partie du Maroc, sur la végétation de las
quelle nous n'avions d’autres documents que la liste des espèces recueillies par
le D' Leared, publiée par mon ami M. J. Ball dans son Spicilepium Floræ
Maroccane , et une autre liste que je dois à la libérale communication de cet
HISTORIQUE. LXI
excellent ami et dans laquelle 1l a relevé par localités les plantes qu'il avait
reçues de M°° Drummond Hay. Il est très regrettable que la collection de
M. Duveyrier, qui présentait un véritable intérêt, ait eu, au passage d’un
Oued, à subir les atteintes de l’eau, quien a altéré un grand nombre d’échan-
tillons dont la détermination exacte sera presque impossible.
En 1886, il a demandé et obtenu du Ministère de l’Instruction publique une
mission ayant pour but l'exploration du nord du Maroc, plus spécialement du
Rif, sur la végétation duquel on n’a presque aucune donnée. Après avoir sé-
journé pendant un mois à Oran, Miserguin et Tlemcen, il se rend à Lalla-
Maghnia à la fin de mai, passe la frontière de l'Algérie sur Oued El-Aoud)
et, du 2 au 21 juin, visite le Djebel Beni-Khaled, les montagnes des Beni
Snassen , la Zaouïa de Sidi-el-Mekki (ancienne Zaouïa de Sidi-Ramdan), la
plaine de Terifa, le Bordj d'Es-Saïdia à l'embouchure de l’Oued Kis, et, au
voisinage immédiat de la frontière algérienne, la plaine de Tazegraret,
l'Oued Moulouia près de son embouchure, les montagnes et les plaines des
Ichebdan (Kebdana) en face des îles Zaffarines, les villages des Ouled El-Hadj
et de Temalet, la maison de commandement de Zebboudj-el-Makroup,
Djeb-ou-Mortou, propriété du chérifde Ouezzan, située au sud de la grande
Sebkha Abou-Areg au nord-est des steppes du Garet, le territoire des Ouled
Settouth à la limite du Garet, la portion du pays des terribles Guelaïa située
à l’ouest de la Sebkha Abou-Areg, la ville de Nador, le village de Mezoudja , la
Sebkha El-Dzira et la ville de Melila. Là s’est terminé le voyage d'exploration
de M. H. Duveyrier, qu'il eût poursuivi à travers le Rif s'il n’eüt été arrêté par
l'impuissance et la duplicité du chérif de Ouezzan et par l'opposition formelle
et les menaces des Guelaïa. — Dans le cours de cette exploration, si malheu-
reusement interrompue, M. Duveyrier a recueilli des échantillons d’un grand
nombre d'espèces et noté, comme dans tous ses voyages antérieurs, les noms
indigènes des plantes les plus communes ou caractéristiques de la végétation.
La collection qu'il a formée dans cette partie du littoral marocain, et dont je
ferai prochainement l'examen attentif, ne peut manquer de fournir d’impor-
tants documents sur une contrée entièrement neuve au point de vue botanique.
Indépendamment de son grand voyage en Tripolitaine et au pays des
Touareg, de son long séjour dans le Sahara algérien des provinces de Constan-
ne et d'Alger qu'il a parcouru dans presque toute son étendue, de son inté-
ressante pérégrinalion dans le sud de la Régence de Tunis, des recherches
qu'il a faites dans le cours de la première Mission du colonel Roudaire dans
la région des Chott et de ses récents voyages au Maroc, M. H. Duveyrier
avait, en 1857, fait des excursions aux environs d'Alger et le trajet d'Alger
à Laghouat. [l a aussi recueilli des plantes à Miserguin pendant les séjours
qu'il y a faits chez son frère, M. Pierre Duveyrier. Bien que trop souvent
M. H. Duveyrier ait dû faire passer avant la botanique les études but principal
de ses explorations, il a bien mérité de la flore Atlantique par la constatation
LXIL - HISTORIQUE.
de localités nouvelles de plantes dans le domaine de cette flore et par les |
données qu'on lui doit sur l'étendue du nord au sud de l'aire d'un grand!
nombre d'espèces de la Région Saharienne de l'Algérie retrouvées par ii
chez les Touareg du Nord. Sa connaissance approfondie de la langue arabe |
parlée et écrite, dont dès 1856 il a commencé l'étude , à l'âge de seize ans, d |
ses notions assez étendues sur la langue berbère, dont il a étudié huit dia- |
lectes avec les indigènes qui les parlent, lui ont permis de noter avec préei- |
sion les noms indigènes des plantes caractéristiques sur lesquelles il a porté
spécialement son attention. À ses publications et à ses notes ont été emprun-
tées de nombreuses citations de noms de plantes arabes et berbères men-
tionnés dans le Compendium Flore Atlanticæ. C’est à sa connaissance des
langues arabe et berbère, à son respect de la religion et des mœurs des indi-
gènes, ainsi qu'à l'habitude des voyages acquise dès sa première jeunesse, quil
a dû d’avoir mené à bonne fin les longs voyages qu'il a réalisés avec succès
au profit de la science.
Kranaucr (Charles). — M. Flahault, docteur ès sciences, ancien secrétaire dela
Société botanique de France, actuellement professeur de botanique à la Faculté
des sciences de Montpellier, dont les beaux travaux sur les Aloues, en collabo-
ration avec mon savant confrère M. le docteur Bornet, sont si Justement appré
ciés, et qui se livre, avec autant de zèle que de succès, à l'étude de la flore de
la Résion Méditerranéenne, à des recherches sur la géographie botanique etles
phénomènes de la végétation, a consacré quelques semaines du mois d'avnil
1884 à une excursion botanique en Alvéric. Bien que l'itinéraire qu'il a suivi
wait compris que Sidi-bel-Abbès, la vallée de la Mekerra et le trajet de
110 kilomètres, fait en grande partie à pied, entre Sidi-bel-Abbès et Rasek
Ma, il a trouvé dans ces localités, visitées à plusieurs reprises par les regrettés
E. Lefranc et A. Warion, un certain nombre d'espèces qui avaient échappé
aux recherches de ces deux botanistes, qui l’un et l'autre avaient pour
leurs explorations des facilités exceptionnelles pendant leur résidence prolon=
oée à Sidi-bel-Abbès. Le Djebel Bou-Hanech, d'une altitude de 922 mètres,
situé à environ 20 kilomètres au nord de Sidi-bel-Abbès, près et au nord-est
du Djebel Tessala, a surtout présenté à M. Flahault plusieurs espèces intéres
santes. Ge botaniste, aussi instruit qu'explorateur habile et zélé, a bien voulu
me communiquer la collection qu'il avait formée dans son voyage, et l’examen
attentif que j'en ai fait m'a fourni d’utiles indications pour le Compendium
Flore Atlantice.
Gaxpocer (Michel). — M. Gandoger a, en 1879. herborisé dans la province
d'Alger, où il a fait surtout des récoltes botaniques aux environs de Kouba;
et où il a recueilli les éléments d’un exsiccata publié à un petit nombre
d'exemplaires et renfermant quelques espèces nouvelles pour cette localité.
HISTORIQUE. XIII
are (Félix-Jules). — M. le docteur Granier, médecin-major, dont j'ai eu, en
1883, la bonne fortune de faire la connaissance pendant la traversée de Mar-
seille à Tunis, était rappelé pour peu de temps à la garnison du poste des
Aïeïcha, et, sur ma demande, il a bien voulu recueillir toutes les plantes qu'il
a rencontrées à cette localité. La petite collection qu'il y a formée , et qu'il a bien
voulu mettre à ma disposition, offrait un véritable intérêt pour le Catalogue
de la flore de la Tunisie, car elle renfermait un certain nombre de plantes que
M. Doûmet-Adanson n'y avait pas observées dans son voyage de 1874.
nr (J.). — M. Grant, dit Abdulkerim Ben Grant, d'origine européenne,
établi à Rabat, dont M. de Campou avait été à même d'apprécier l'ho-
norabilité et les aptitudes pour les voyages, a accepté les conditions que
je lui ai offertes et s’est chargé de faire, pour mon compte, des récoltes
botaniques dans des parties du Maroc qui n'ont pas été visitées par mes
anciens collecteurs indigènes, feu le rabbin Mardochée et le Chleuh Ibrahim.
— En mai 1886 il s’est rendu par mer à Mogador pour se mettre en re-
lation avec Ibrahim et faire avec lui quelques courses, afin de s’exercer à
la récolte et la préparation des échantillons d’herbier, et c’est surtout dans ce
but qu'ils ont consacré ensemble plusieurs journées à une excursion au Djebel
Hadid, où ils ont trouvé un certain nombre d'espèces qui n’y avaient été
constatées ni par MM. J. Ball et Hooker mi par Ibrahim lui-même. Bien qu'à
son retour à Rabat, en juin, la saison ne füt déjà plus très favorable pour
l’herborisation, il n'en a pas moins fait d’intéressantes récoltes de plantes aux
environs immédiats de Rabat, à Salé, à Mehedia, à l'embouchure de lOued
Sebou, dans la forêt de Mamora., etc. Sa course dans la forêt de Mamora,
qu'il n’a pu réaliser sans courir quelques dangers de la part des maraudeurs
qui l’infestent, lui a fourni plus de 6o espèces, dont la plus intéressante est le
Celsia ramosissima, qui n'est connu qu'à cette localité, et une espèce nouvelle
d'Ononis (O0. trijuga). — Cette année, maloré la situation politique du pays
plus que troublée ®, il a fait, en mars, des courses à Chell, au village fortifié
de Tamara et dans la forêt voisine; en avril 1 a visité de nouveau Salé et
Mehedia, où il avait déjà recueilli des plantes l’année dernière, et il a parcouru
à nouveau la forêt de Mamora; ses recherches de l’année seront complétées
par un voyage à Mekinez et à Fez, dont je lui ai recommandé d'explorer les
plaines et les montagnes. — Les échantillons que j'ai reçus de M. Grant sont
généralement bien recueillis et bien préparés, et j'ai tout lieu d'espérer que sa
0 Pour donner une idée de l'insécurité des environs immédiats de Rabat, explorés par M. Grant,
crois devoir reproduire le passage suivant d’une de ses lettres : «Aux environs de Mogador on
ben parfaite sécurité jour et nuit, mais à Rabat il en est tout autrement, et les habitants, même
digènes, ne peuvent s’aventurer seuls à une heure de marche des murs. Cette année la situation
ait pire encore, car les Beni Hassan et les Azemour étant en guerre entre eux, les routes étaient
abordables.»
LXI
+ Gurarr. — Le docteur Guiard, médecin aide-maior de 1"° classe, a été attaché
HISTORIQUE.
«|
connaissance de la langue arabe et des idiomes locaux lui facilitera l’exécu,
lion de voyages étendus dans des pays plus facilement accessibles que lesen!
L] L f D , L L2 L] f . |
virons immédiats de Rabat; d'autre part, la langue française lui étant famik
lière, je serai à même de lui donner directement mes instructions, qui, étant! |
bien comprises, contribueront à diriger ses recherches et à faire connaître le!
flore des localités du Maroc encore trop nombreuses sur lesquelles on n’a at
cun document ou seulement des documents insuffisants.
comme médecin aux deux missions commandées par le lieutenant-colonel
Flatters , et organisées, sous les auspices du Ministère des Travaux publics, en.
vue d’études à faire pour le tracé d’un chemin de fer transsaharien devant}
aboutir dans le Soudan entre le Niger et le lac Tchad. Dans ces deux expé- |
ditions le docteur Guiard était, indépendamment du service médical, chargé!
de recueillir des documents sur l’histoire naturelle. — La première mission
quittait Biskra le 7 février 1880, se dirigeait sur Tougourt et ensuite sur |
Ouargla, en se détournant de la route directe pour aborder, au puits de Hassil
Ould-Miloud , une partie inexplorée de l’Oued Ighergher. Le 5 mars, elle pars
tait de Ouargla et prenait la direction du sud. Traversant les dunes ou les!
longeant en terrain solide, elle passe par Hassi Tarfaïa, Hassi Smihri, Hassi
Medyjirah , d'où elle a à faire, en pays dépourvu d’eau , cinq journées de marchel
au milieu de dunes dont la hauteur varie de 15 à 70 mètres, pour atteindre |
le campement d’Aïn Taïbia. Ce lieu de campement, sous le 30°15” latitudew
nord, à environ 250 kilomètres de Ouargla, est situé, à une altitude de
250 mètres, sur les bords d’un petit lac peu profond en forme de cratère,
d'environ 100 mètres de diamètre, à berges couvertes de roseaux, dominé
par des dunes dont quelques-unes atteignent 130 mètres. D’Aïn Taïbia, con: À
tinuant son trajet à travers ou entre des dunes élevées, elle suit le grand
Gassi, que bordent des dunes d'environ 200 mètres, puis atteint El-Biod où |
elle s'arrête pour renouveler sa provision d’eau. Elle séjourne ensuite à Temas=
sinin (altitude 375 mètres), petite oasis d'environ deux cents Dattiers avec une«
Zaouïa et deux maisons. De là elle arrive au relief isolé de Khanfousa, formés
de grès noir, s’élevant au milieu des sables et où le docteur Guiard rencontre
un Acacia gommifère ( Acacia Arabica?) qu'il n'avait pas vu jen et qu ïL
retrouvera sur de nombreux points de la vallée des Ishergharen, où il formes
quelquefois de véritables bois. Ain Tabelbalet, puits à eau abondante et de«
très bonne qualité, est la dernière halte de la Mission avant la vallée des
Ighergharen, qu'elle doit suivre, en laissant à l’est des dunes de 150 à
200 mètres. Le 16 avril, la Mission atteint le lac Menkhough (26° 50 L. N.,
alt. 610 mètres), distant de Biskra d'environ 1200 kilomètres. Ge petit lac
est de forme allongée et ses eaux, d'excellente qualité, couvrent une surface 1
équivalente à un carré d'environ 500 mètres de côté. Les explorateurs se
|
HISTORIQUE. LXV
proposaient de pénétrer encore plus loin dans le sud, mais l'incertitude dans
laquelle ils étaient sur les dispositions des Touareg et les hésitations de leurs
guides les déterminèrent à regagner Ouargla. Pour ce long trajet, ils repren-
nent jusqu'à Aïn Tabelbalet la route qu'à l'aller ils avaient déjà suivie et re-
gagnent El-Biod par un nouvel itinéraire situé plus à l'ouest et plus direct.
Puis, laissant à l’ouest leur première route, ils passent par Mouilah-Metallah,
Hassi Mokhanza, Hassi Teboub, Hassi Bou-Retmaïa, Hassi Bou-Ahmed,
l'Oued Tarfaïa, et, le 13 juin, sont enfin de retour à Ouargla(.
À la fin d'octobre de la même année (1880) la Mission tentait une nouvelle
expédition à l’ouest des contrées qu'elle avait déjà parcourues. Elle remonte
la vallée de Oued Mia jusqu’au puits de Hassi Inifel, suit le bord occidental
_ des grandes dunes des Areg jusqu'à Hassi Mesegguem, où elle entre en pays
Touareg, passe successivement à Aïn El-Hadjadj, à Amguid et au sud-ouest
d’Aguellachem; le 9 janvier, elle était à Inzelman-Tikhsin (25° 30’ L. N.),
c'est-à-dire seulement à un degré plus au sud que la limite du voyage du
printemps, près et au nord-ouest de la vaste Sebkha Amadghor, qu'eile de-
vait traverser le lendemain pour continuer sa route vers le Soudan. Hélas! ce
programme ne devait pas être réalisé. Surprise par les Touares, vers le 16 fé-
vrier, à Bir El-Gharama, à environ huit journées de marche au nord du
pays d’Aïr, plusieurs de ses membres furent massacrés et le docteur Guiard
tomba l’un des premiers aux côtés du chef de l'expédition ©). Avec lui étaient
perdus les documents bolaniques recueillis dans cette expédition, qui, inau-
œurée sous les meilleurs auspices, s’est terminée d’une manière si néfaste (°).
La collection formée par le docteur Guiard dans le premier voyage de la
Mission ne se compose que de 122 espèces, dont aucune n’est nouvelle pour la
science, mais elle n’en a pas moins une véritable valeur scientifique mise en
relief par la liste qu'en a dressée, avec une scrupuleuse précision , M. le docteur
. Bonnet et dont j'ai vérifié la plupart des déterminations , En effet, cette liste,
bien que composée en grande partie de plantes recueillies à des stations bien
plus méridionales que les limites extrêmes de l’Alvérie, présente, relativement à
© Pour plus de détails, consulter les Documents relatifs à la mission dirigée au sud de l’Alvérie
lpar le lieutenant-colonel Flatters ; un vol. in-4°, avec tableaux, planches et carte, publié sous les aus-
pices du Ministère des Travaux publics, Imprimerie nationale, 1884.
| @ On sait que ceux des membres de la Mission qui avaient échappé au massacre essayërent,
sous la conduite du lieutenant de Dianous, de gagner Ouargla, mais harcelés par les Touareg, dé-
\cimés par la fièvre et la soif et empoisonnés par des dattes en poudre auxquelles on avait traîtreu-
sement associé des feuilles pulvérisées de la plante la plus vénéneuse du Sahara, le Hyoscyamus
|Falezlez , vingt seulement d’entre eux purent, après des privations et des fatigues inouïes, atteindre
(Ouargla. ,
en @ Voir la communication faite par M. H. Duveyrier à la Société de géographie (Le désastre de
l mission Flatters, par H. Duveyrier, Bull. Soc. géogr., sèr. 7, 1881, 1° semestre, p. 364-371).
. ( D' Edm. Bonnet, Énumération des plantes recueillies par le D' Guiard dans le Sahara, publiée
dans les Nouvelles Archives du Muséum, série 2, V, p. 129-152.
LXVI HISTORIQUE.
ses autrés éléments, une proportion considérable d'espèces existant aussi dans
le Sahara algérien. Ce fait, que j'avais déjà constaté par l'étude des plar
rapportées par le regretté Bouderba de son voyage à Ghat et de celles re-
cueillies par M. H. Duveyrier chez les Touareg du Nord, ainsi que de el
récoliées à Akka par feu le rabbin Mardochée, et qui est confirmé par lim
portant mémoire de R. Brown sur les résultats botaniques du voyage de Oudr ey, |
démontre l'immense étendue de l'aire occupée du nord au sud par la plupart,
des plantes désertiques de l'Algérie, de la Tunisie et du Maroc ©?
Ieramm Ammertsr. — Depuis la publication de notre Notice (voir p. 49-51), ce dt
lecteur dévoué a continué, sous ma direction, ses récoltes botaniques au M É #
roc. En 1881, pour compléter les lite qu'il avait déjà recueillis
1879 dans la province de Demnat, à uné saison trop avancée et par
srande sécheresse, 1l se rendit de nouveau dans cette province et y séjou
du 1° Juin au 10 juillet, mais il ne put aborder dans la province de Ne
que Takreda, dont il visita la montagne, qui lui offrit plusieurs plar
qu'il n'avait pas encore rencontrées. Ses courses dans le Demnat ont étép
étendues, et il y a fait l’aséension de plusieurs sommets : Djebel Tahall
Djebel Bouachfal, Djebel Ghat, Djebel Azighza, Djebel Imnfry, Djebel Paz”
madot, etc. — En 1883 et 1884, il a recueilli des plantes intéressat
entre Mogador et la ville de Maroc et a fait des herborisations dans pl ue |
sieurs des montagnes situées au sud de cette dernière ville : Djebel Aziwe
Djebel Touchka, Djebel Aït-Ougourt, et dans les montagnes voisines du cd de
Tagharot (Djebel Taboughert, Djebel Tagoumt, Djebel Tabgourt) et au D] ebel |
Lalla-Aziza, ete. — En mai 1886, accompagné de mon nouveau collecteü,
M. Grant, que, sur ma demande , il a initié à la récolte et à la préparation des
échantillons d’herbier, il a fait au nord de Mogador, au Djebel Hadid, (
la province de Ghiadma , une nouvelle herborisation, plus fructueuse que ce
de ses courses antérieures. Gette année ses excursions ont été restreintes à des”
points peu éloignés de Mogador, sur la flore desquels on n'avait pas en re
de données suffisantes. Ainsi il a visité le nord et le sud de la ville et a surtot
recueilli des plantes dans les bois d’Arganiers (Argania Sideroxylon).
+ Jourpan (Pascal). — Le regretté Pascal Jourdan a, pendant son séjour à Alger, ait.
paraître, outre la Flore murale du Tombeau-de-la-Chrétienne ; la Flore mural
#
®) Oudney a observé jusque dans le désert de Tintoumma, au nord du lac Tchad, un certain nombre
de plantes qui en Algérie remontent vers le nord jusqu’à Biskra et Laghouat. D'autre part le chiff e
bien faible des espèces qui n’avaient pas été observées dans cette partie du Sahara par les ex plo-
rateurs antérieurs (Zygophyllum simplex, Solenostigma Argel, Chioris Meccana) démontre T’unifc r-
mité de la végétation des déserts Sahariens, dont un certain nombre des espèces caractérisliqu k
s'étendent, de l’ouest à l’est, du sud du Maroc jusqu’en Égypte, en Nubie, dans les déserts de
Palestine, de la Rues du Sinaï, de la Perse méridionale et même de l'Inde.
HISTORIQUE. LXVII
d'Alger (Alger, 1 879 ). — En 1880, bien que l'état de sa santé fût déjà très
précaire, il demanda comme une faveur d’être attaché à la Mission dirigée par
M. l'ingénieur Choisy, mission que le Ministère des Travaux publics appelait
à faire l'étude comparative, pour l’amorce d’un chemin de fer transsaharien, de
deux tracés, l’un de Laghouat à El-Golea et l'autre de Biskra à Ouargla ©.
Dans le cours de celte mission, de janvier à avril, M. Jourdan a été spéciale-
ment chargé des recherches d'histoire naturelle. [n’a , dans le trajet de Biskra
à Ouargla, recueilli d'échantillons d'herbier qu’à Saada (Tahir-Rassou), à
quelques localités de l'Oued-Rir, spécialement à Ourlana et Tougourt. Entre
Laghouat et El-Golea, les seules localités où 1l ait pris quelques plantes sont :
Ogla Zebbabcha , Aïn Massin, Hassi Charef, l'Oued Sidi-Ahmed. Dans le tra-
jet d'El-Golea à Ouarpgla, il n’a fait de récoltes qu'à El-Mechgarden, Hassi
Berkan, Hassi El-Aïcha. La petite collection formée dans le cours de la mis-
sion, et que M. Choisy a offerte au Muséum, ne renferme que 95 espèces,
dont quelques-unes sont intéressantes au point de vue de la géographie bo-
tanique, l’état maladif de P. Jourdan ne lui ayant pas permis de faire des
herborisations aussi étendues et aussi sérieuses qu'il l’eût désiré. M. le doc-
teur Bonnet”? a publié la liste des plantes recueillies par M. Jourdan et qu'il
a déterminées avec une scrupuleuse exactitude, en les comparant avec les
échantillons de l’herbier des États barbaresques au Muséum et ceux de mon
herbier spécial.
uLIEN (Alfred-Cyprien). — M. Julien, vétérinaire en premier au 3° régiment de
| chasseurs d'Afrique, en garnison à Constantine, consacre à des recherches
botaniques le temps dont ses fonctions lui permettent de disposer, et, dans
le but de former un herbier local aussi complet que possible, ïl n’hésite pas
à visiter à maintes reprises toutes les localités des environs dans un rayon
d’une vingtaine de kilomètres. Près de la ville il a surtout herborisé au Kha-
neg, dans les vallées du Rummel et du Bou-Merzoug, au Djebel Ouach, au
coteau d'Aïn-el-Hadj-Baba , etc. ; ses courses les plus éloignées sont celles qu'il
a faites au Djebel Ghettabah, au Djebel Oum-Settas, à Aïn-el-Bey, ete. Dès
maintenant, son important herbier local se compose de plus de 1200 espèces,
et on lui doit la découverte de quelques plantes nouvelles pour la flore des
environs de Constantine sur des points les mieux explorés par les botanistes.
Cet herbier, que M. Julien veut bien mettre à ma disposition, ne peut man-
quer de me fournir d’utiles indications, à en juger par la communication
que m'a faite mon ami M. le docteur V. Reboud de quelques-unes des plantes
qu'il avait reçues de cet explorateur, aussi zélé que consciencieux.
©) Dans la Notice sur les voyages et les explorations, faute de documents suffisants, j'avais dit
par erreur que la Mission était chargée «des études de chemin de fer entre Laghouat et Ouargla».
® D' Edm, Bonnet, Mission de M. l'ingénieur Choisy dans le Sahara algérien, Botanique ; extrait
du journal le Naturaliste.
LXVIII HISTORIQUE.
Le Cnareuter (Alfred-Frédéric). — M. le capitaine Le Chatelier, alors lieute
a, de décembre 1883 à octobre 1885, été attaché au service des a
indigènes à l'annexe de Ouargla, comme adjoint, puis comme chef «
service. [1 a mis à profit sa résidence dans ce poste avancé pour y fo mer
une petite collection des plantes caractéristiques des environs de l'oasis, “te
lection qu'il nous a libéralement offerte et qui nous a fourni d’utiles on.
seignements, bien que MM. A. Letourneux, V. Reboud et moi-même mous
eussions déjà exploré le pays avec soin. — M. Le Chatelier a publié «em
1885, un travail rédigé d’après les renseisnements qu'il avait recueilh
auprès des indigènes, intitulé Description de l’oasis d’In-Salah (broch.gr,
in-8°, de 89 pages avec une carte, 1886; extrait du Bulletin de correspon
dance africaine , IT, [1885 |); en 1886, une intéressante Note sur le répi ne
des eaux dans le Tidikelt (broch. in-8°, de 9 pages, avec 2 carles; extraitdu
Bulletin de la Societé de géographie, 3° trimestre 1886).
Nubie, en Palestine et en Syrie, avait à son service un domestique dévoué,
M. Tanous, d’origine syrienne, qui lui avait donné le concours le plus u
pour la récolte et la préparation des belles collections qu'il a rapportée
ses excursions ou de ses voyages et des nombreux échantillons de son imp
tant exsiccata de plantes d'Égypte et d'Orient. À son retour en Algérie,
1881, il avait dû laisser en Égypte ce fidèle serviteur, qui y avait trouvé,
grâce à son appui, une position avantageuse; aussi devait-il procéder au
choix difficile d’une personne pouvant à la fois se charger des soins de |
maison et lui rendre dans ses voyages les services dont M. Tanous s'élai
acquitté avec autant de dévouement que d'intelligence. Son choix se porta sur
M. Lecouffe, qui venait d’être libéré du service militaire et qui avait fait
preuves comme ordonnance d’un colonel de zouaves, et il n’a eu qu'à se lou er
avec la préparation des échantillons d’herbier et avec la capture des Arachnidé
et des Insectes. Il a accompagné M. Letourneux dans ses voyages saharië
de 1882 avec M. E. Simon, et de 1883 avec M. Bourlier, et il lui a ensuite,
été attaché comme aide-préparateur dans les quatre voyages qu'il a exés
cutés en Tunisie comme membre de la Mission de l'exploration scientifique
Dans ces voyages, où les soins matériels à donner aux besoins de la vie.
au chargement des animaux de transport et à l’installation des campe=,
ments prenaient une grande partie de son temps, il a toujours trouvé le
moyen de préparer les échantillons de plantes recueillis et de seconder
M. Letourneux dans ses récoltes botaniques et entomologiques. Par son dés
vouement et son habitude des voyages, il a contribué aux succès des explo x
tions tunisiennes de mon excellent ami, et, malgré les fatigues qu'il a eu À
supporter, et qui cette année avaient éprouvé sa robuste santé, il n’a jamais
|
HISTORIQUE. LXIX
néoligé la préparation des plantes, à laquelle il a souvent consacré une partie
des nuits et qu'il sait maintenant opérer avec autant de célérité que d’élé-
oance.
= lgrourNEUx (Aristide). — De 1876 à 1881, M. Letourneux a, je crois devoir le
rappeler, quitté l'Algérie pour résider en Égypte, à Ramlé près Alexandrie,
et exercer les hautes fonctions de conseiller et ensuite de vice-président à la
Cour d'appel internationale (voir Notice, p. 59-65). Pendant ce long séjour
dans la Basse-Égypte il a mis à profit les vacances de la Cour et les trop rares
loisirs que lui laissaient les devoirs de sa position officielle pour faire, indépen-
damment de ses fructueuses herborisations dans la Basse-Égypte , dans la Mar-
marique , etc. où il a constaté de nombreuses espèces nouvelles pour la Flore
d'Orient, des voyages botaniques en Grèce, dans les îles de Archipel, notam-
ment à Santorin, Corfou, Zante, etc., dans l'Autriche méridionale, le Montene-
gro , la Dalmatie. Il en a rapporté de riches collections qu'il a libéralement mises
à ma disposition et qui m'ont fourni de précieux documents sur la distribution
géographique générale des plantes de la flore des États barbaresques. En 1881,
s'étant décidé à demander sa retraite pour pouvoir se consacrer exclusivement
à ses études d'histoire naturelle (botanique, malacologie) et à des recherches
de linguistique et d'archéologie, il a dignement terminé ses explorations en
Orient par un dernier et magnifique voyage botanique qui a compris l'Égypte
moyenne et la Haute-Egypte, la Nubie inférieure jusqu'à Ouadi-Alfa, une
grande partie de la Palestine jusqu’à la mer Morte, une partie de la Syrie,
spécialement les chaînes du Liban et de l’Anti-Liban, Damas, etc.
Dès son retour en Algérie, à l'automne de 1881, il a repris ses herborisa-
tions aux environs d'Alger et de Saint-Eugène, où il demeure maintenant. —
En 1882, accompagné par son ami M. E. Simon, le savant monographe
des Arachnides, il a, du 29 avril au 25 mai, fait une intéressante pérégri-
nation botanique et entomologique dans laquelle il a visité : Boghar, Ksar
Bokbari, la ligne des crêtes dans la direction de Temet-el-Haad, Harmela,
le Kef El-Akhdar, le Djebel Moul-Adham, Birin, la plaine d’A//a entre Birin
et Bouira dans le territoire des Ouled Sahari , les montagnes au nord du Zahrès
oriental, Bou-Saada, Baniou , le grand Chott du Hodna, qu'il a traversé, Msila,
Medjez, Bordj-bou-Areridj, Setif, ete. Dans cette longue tournée, bien qu’une
grande partie du territoire parcouru eüùt été explorée avec autant de soin
que de succès par plusieurs botanistes, notamment par M. le docteur V. Re-
boud, le regretté docteur Sollier et par lui-même, il a ajouté aux données que
nous possédions un assez srand nombre de localités nouvelles pour des plantes
intéressantes. — Cette même année, il saisit avec empressement l’occasion
qui lui était offerte d'entreprendre avec M. Bourlier une longue et laborieuse
“exploration du sud des provinces de Constantine et d'Alger. Get important
voyage, qui a duré du 29 décembre 1882 au 16 avril 1883, a, depuis Au-
LXX
(® Zioua, que, d’après des renseignements inexacts, nous avons indiqué dans notre Réper oire
comme une oasis et une petite ville, est, comme nous l’a dit M. Letourneux, un petit Ksar se Iè
au milieu d’une plaine gypseuse avec de nombreux puits dont l’eau, bien que saumâtre et magn
sienne , est vendue aux caravanes et est l'objet d'un véritable commerce; dans les quelques j jard d 0
qui dépendent du village il n'existe qu'une quarantaine de Dattiers. 2
HISTORIQUE.
male, compris : Bou-Saada, le Bordj d’Ain El-Ograb, le Bordj “a Ghare
sur l’Oued Chair, les puits d’Ogla Ben-Djellal, le plateau d’Argoub-e Fr:
l'Oued Djedi, le plateau de Djouf, El-Mengoub, lOued Nebech, A ai
l'oasis de Ghamra, celles de Tougourt, de Temacin, de Goug, le puits ot ]
Kouba d’Ain-Matmat, le puits d'El-Bouib, ceux de Hassi Rebaïa. /
Ouargla les voyageurs y ont séjourné du 2 février au 14 mars, et, pendan
séjour, M. Letourneux a utilement exploré au point de vue botanique la
Sebkha, divers villages, le Gar-el-Krima, Npause: Ba-Mendil. De Ouarple la,
remontant vers le nord, ils se sont arrêtés à quelques lieux de campement
sans eau dans le lit de l’Oued Mzab et ont passé par le puits de Solfana, po DC .
visiter ensuite plusieurs des villes de la confédération des Beni Mzab |
Ateuf, Melika, Bou-Noura , Ghardaïa et sa nouvelle oasis). De Ghardaïa , M°f e.
tourneux se rend à Metlili et fait une excursion à Sebseb, où existent quelques
jardins de Dattiers et des puits menacés par l’envahissement des sables.Jlr
vient à Ghardaïa, d’où M. Bourlier avait dû repartir subitement pour Alger,
lui laissant le soin de ramener le matériel et les deux chariots traînés pard es
anes avec lesquels ils ont fait toute l'expédition. Il part de Ghardaïa pour a
ghouat à petites journées par l’Oued Maboula, Berrian, la Daïa El-Kebch
Daïa Tilremt (1° avril), Nili, la Daïa Ras-el-Chaab. Après un repos à ke
ghouat, il passe par Sidi-Makhelouf, et, de ce caravansérail, atteint K ar
Bokhari par la grande route maintes fois suivie par les botanistes, mais
n'y fait pas moins quelques constatations intéressantes. Fe
Le 16 avril il rentre à Alser. Après une quinzaine de jours d'un e
bien gagné à la suite des fatigues et des privations endurées pendant € o
long voyage, où souvent, même dans la Réoion Saharienne, il avait eu
souffrir du froid et des intempéries de l'hiver, mon excellent ami, com-
pagnon dévoué de mes plus importants voyages en Algérie, consi
comme une bonne fortune d’être nommé membre de la Mission de le
ration scientifique de la Tunisie, dont je devais diriger les recherches. il
arrivait à Tunis, le 3 mai, au jour dont j'étais convenu avec mes collaba É
rateurs pour-le rendez-vous général de la Mission, et non sans avoir recueilli.
depuis Souk-Harras, à quelques-unes des stations du chemin de fer, pl
sieurs plantes alors nouvelles pour la flore du pays. Dans le cours de
notre Mission, qui a enrichi la flore de la Tunisie de près de Aoo espèces,
et dont l'itiméraire, de près de 1500 kilomètres dans le nord de la Régence +
a été parcouru presque toujours à cheval, quand ïl ne l'était pas à pied,
M. Letourneux a pris une large part aux explorations, et, par son zèle, son
E
Lu
HISTORIQUE. LXXI
dévouement et ses aptitudes pour les recherches d'histoire naturelle (bota-
nique, malacologie, entomologie), a puissamment contribué à l'importance
des résultats scientifiques qui ont été obtenus (). Comme complément de
l'œuvre accomplie par la Mission, pendant que, le 7 juillet, avec le concours
de MM. Barratte et Bonnet, je continuais à Aïn-Draham les herborisations faites
en commun, MM. Letourneux et Reboud , qui nous avaient quittés à Tabarque
pour gagner l'Algérie, mettaient à profit le trajet qu'ils avaient à faire de
cette ville à La Calle par Oum-el-Teboul pour une fructueuse herborisation.
Dans ce trajet à travers une partie du pays complètement inexplorée au point
de vue botanique, ils ont constaté plus de 150 espèces et signalé le Pin
maritime (Pinus maritima) dont, sur plusieurs points, ils ont vu de beaux
sujets, restes d’une forêt récemment incendiée. Le 10 juillet M. Letourneux,
qui pendant les journées du 8 et du 9 avait fait d'intéressantes herborisations
aux environs de La Calle, s’empressa de profiter d'une occasion pour retour-
ner sur la frontière tunisienne et faire une excursion à Bordj-el-Hammam,
en face de Roum-el-Souk, localité qui, comme toutes celles situées aux confins
de l'Algérie et de la Tunisie, avait été fermée aux Européens jusqu’à l’occu-
pation française de la Régence.
En 1884, sur ma proposition, M. le Ministre de l’Instruction publique a
chargé MM. Doûmet-Adanson, D° Bonnet, Valéry Mayet ainsi que MM. Le-
tourneux et Lataste, auxquels était adjoint comme aide et préparateur M. Le-
coufle, d’une nouvelle Mission, qui devait surtout embrasser la plus grande
partie du sud de la Tunisie, au nord et au sud des grands Chott, contrée
dont la végétation n’était guère connue que par les recherches de M. L. Kralik
. aux environs de Gabès et dans le territoire des Beni Zid, ainsi que la frontière
occidentale jusqu’à la latitude de Tebessa en longeant la lisière des Hauts-
Plateaux de l'Algérie. En raison de l'étendue des territoires qu’elle devait
explorer, la Mission, comme je l'ai déjà indiqué dans l’article consacré à
M. Doümet-Adanson, était partagée en deux groupes, Le groupe composé de
MM. Letourneux , Lataste et Lecouffe devait spécialement visiter la partie la plus
méridionale de la Région Saharienne et la lisière des Hauts-Plateaux algériens.
— M. Letourneux, ayant pris en Alvérie le chemin de fer, le quitta le 29 mars,
à la station de Souk-Harras, en vue d’une exploration de la forêt algérienne
des Ouled Dhia, que seul parmi les botanistes il eût abordée, et surtout en
vue de l'étude vers Ghardimaou de la végétation de cette partie de la vallée
de la Medjerda supérieure sur laquelle le regretté M. Roux n’avait pu recueil-
hr que des documents très incomplets. De Souk-Harras, il se dirige vers la
plaine de la Medjerda par la route des crêtes. Dans l'après-midi il s'arrête au
milieu des hautes futaies de la forêt des Ouled Dhia, où il trouve plusieurs
Voir pour l'exposé de l'itinéraire suivi par la Mission de 1883 le Rapport à M. le Ministre de
Instruction publique et Yarticle consacré dans ce Supplément à M. E. Cosson.
LXXII
HISTORIQUE.
espèces qui en Algérie, dans des montagnes plus sèches, ne croissent qu’à |
plus grandes altitudes. Le lendemain, il quitte le camp hospitalier d’Aïns
Mesran, descend à travers la forêt et traverse des plateaux cultivés pour e n-
trer en Tunisie et gagner la plaine de Ghardimaou. La journée du 31 es
consacrée à l'exploration de la plaine, à une course jusqu'au bord de la M
djerda et sur les collines dans lesquelles existe la grotte peu profonde qui a
donné son nom à la localité. ms
Le 1° avril, à son arrivée à Tunis, il s'y rencontre avec la plupart des
autres membres de la Mission, MM. Doùmet-Adanson, D' Bonnet et Valé
Mayet, dont le départ par mer pour Sfax était fixé au lendemain et quih
ne devait plus revoir dans le cours de son voyage. Il y est rejoint par M. La
taste, qui devait l'accompagner. Avant de s’embarquer pour Gabès, pois de
départ de leurs pérégrinations dans le sud , il fait des herborisations aux enwi
rons immédiats de la ville, aux bords du lac de La Goulette, où 1l retrouvesu r.
de nombreux points le Cotula coronopifolia découvert par la Mission de 18835
le 3 avril, ils se rendent en voiture au Djebel Reças, dont la flore n'était con-
nue que par les quelques plantes que Vahl y avait recueillies à la fin du siècle:
dernier et par la rapide excursion que M. Doûmet y avait faite en y
Les 5 et 6, ils font une nouvelle course en voiture pour explorer Porto-Farinaÿ "
les ruines d'Utique et El-Sebala. — Le 10, ils s'embarquent à Tunis sur 1e
paquebot de la Compagnie transatlantique pour Gabès. Le 13, 1ls débaro
à Gabès, où M. le colonel de La Roque leur fait le plus aimable accueil, leur
offre la plus cordiale hospitalité dans son habitation à Djara-Kebira et leu
donne l'assurance que toutes les dispositions seront prises pour assurer le
succès de leur longue et laborieuse exploration. Du 13 au 18, 1ls consacrent
tout le temps qui n’est pas employé par leurs préparatifs de départ à des exe =
sions dans l’oasis et au camp de Ras-el-Oued. — Le 19, avec une escorte ot
des mulets du train, ils partent pour le curieux pays des Matmata , entièremen À
neuf au point de vue botanique. Ils font la grande halte à l’'Oued EF tour,
traversent de vastes plaines parsemées de touffes du Rhanterium suaveolenss
généralement répandu dans le sud dela Tunisie, et viennent camper à la Zaouïas
de Sidi-Guenao. Le 20, ils abordent le pays montagneux des Matmata, où les.
villages sont les uns bâtis, comme les villages kabyles , au sommet de hauteurs
abruptes, les autres composés de groupes d'habitations souterraines creusées
dans les contreforts de pentes argilo-marneuses; à Zoualigh , un de ces singu=«
liers villages troglodytes, ils visitent une des habitations souterraines ; ils s’ar- J
rêtent ensuite pour la grande halte au bord d’un Oued au-dessous du village
de Kalaa-ben-Aïssa et, après la traversée difficile d’un col, ils viennent camper 4
à Taoudjout. Le 21, après avoir visité le village de Zeraoua, ils se rendent au
grand village de Tamezret. — Le 29, dès l'aube, ils quittent leur campement
pour gagner rapidement Bled-Kebira,la capitale des Matmata où , à part deux «
ou trois Kouba et une Zaouïia , toutes les habitations sont souterraines et ren-
HISTORIQUE. LXXIII
ferment une population d’un millier d’âmes. À cette localité M. Letourneux
retrouve le Teucrium Alopecuros, qu'il avait déjà vu près de Zoualigh et
qui, avant son voyage, n'était connu que par deux échantillons recueillis
par M. L. Kralik, dans le territoire des Beni Zid au Djebel Aziza. Le 93,
ils installent leur campement à un village voisin, Haded}j, dont la population
est évalement troglodyte. Le 24, pour rentrer à Gabès, ils parcourent, à
orande vitesse, plus de 50 kilomètres en traversant les Oued Ferd et Merzig
et l'Oued Serrag à El-Hamdou. — Après avoir passé à Gabès les journées des
25 et 26, ils repartent pour une pérégrination plus étendue que la précé-
dente, car elle doit comprendre une grande partie de la plaine de l’Arad,
Ksar El-Metameur, Bled-Kebira des Ghomrassen et Zarzis. Ils passent par la
petite oasis de Ketena, où une pluie aussi abondante que continue les force
à s'arrêter, par l’oasis de Mareth et celle d’Aram. Le 29, ils traversent les
Oued Medjerda et Zess, font la grande halte au bord de l'Oued Oum-el-
Mezessar, et arrivent bientôt après au poste français de Ksar El-Metameur,
d’où ils visitent les villages de Ksar El-Metameur et de Ksar El-Moudenin,
dont les curieux magasins à grains, le plus souvent à trois ou quatre étages,
servent de dépôt à plusieurs tribus arabes ou berbères pour leurs céréales
et d’autres approvisionnements. Le 1° mai, ils prennent Ksar El-Metameur
comme point de départ d’une excursion de plusieurs jours, ayant pour but
l'exploration du massif montagneux des Haouaïa, ils gagnent Foum-Hallouf
et viennent camper sur le plateau des Haouaïa à trois kilomètres du Ksar des
Beni Kheded}, font l’ascension du Djebel Mezemzem couronné par les ruines
de l’Henchir Demeur, gagnent par une série de cols et de vallées l'Oued El-
Kheïl, campent dans le lit de l’Oued, auprès du village de Bled-Kebira
des Ghomrassen, reviennent dans la plaine à Bir El-Ahmar et rentrent le 5 à
Ksar El-Metameur. Après une excursion aux ruines romaines de Ksar Koutin,
ils quittent définitivement Ksar El-Metameur et viennent camper à Sidi-Sa-
lem-bou-Grara sur la plage en face de l’île de Djerba. Le lendemain, par un
temps pluvieux, ils suivent la côte jusqu'en face du port de Houmt-Adjim,
d'où une barque vient les prendre et les transporte le 10 à Zarzis. Ils
restent six jours dans cette oasis, pour en explorer les environs, ainsi que les
bords de la Sebkha El-Melah. Les environs de Zarzis, dont la flore présente
un type bien moins saharien que les sables des environs de Gabès, n’ont
fourni à M. Letourneux, malgré l'exploration consciencieuse qu'il en a faite,
que 220 espèces, dont la plupart sont des plantes vuloaires, et parmi les
espèces réellement remarquables qu’il y a trouvées doivent être cités le Fes-
tuca Rohlfsiana de la Tripolitaine et l’Astragalus peregrinus , tous deux nou-
veaux pour la Tunisie. Le 17, ils repartent en barque pour Pile de Djerba,
descendent à terre à Houmt-Souk, où ils séjournent deux jours pour des
recherches exclusivement zoologiques. Le 20 ils sont de retour à Gabès,
où, grâce à l'hospitalité de M. le colonel de La Roque, ils se remettent des
LXXIV
_ à la belle oasis de Tozzer, éloignée seulement d’une quinzaine de kilomètres,
cessaires.
HISTORIQUE.
fatigues qu'ils viennent de subir et donnent à leurs collections les soi 2
Le 25 mai, ils quittent définitivement Gabès, centre de leurs explo À
dans l'extrême sud de la Régence, et vont entreprendre la dernière parti
de leur voyage, qui doit comprendre le trajet de Gabès à Limaguës, parallè :
lement à la plage sud du Chott El-Fedjedj, l'exploration des principales oasis
du Nefzaoua, celle du Blad-el-Djerid, le trajet du Blad-el-Djerid à Gafsaet
enfin la lisière des Hauts-Plateaux algériens jusqu’à la latitude de Tebessa. is
se rendent rapidement au puits de Bir Chenchou et viennent camper à -
Hamma des Beni Zid, où ils visitent les quatre sources thermales auxquelles
l'oasis doit son nom. Du 26 au 28, ils font l'ascension du Djebel Aziza, extré
mité orientale de la chaîne du Djebel Tebaga, limite des explorations d d !
M. Kralik aux environs de Gabès en 1854, gagnent la source d’Aïn Magroun,
traversent l'Oued Nokhla, campent à Fratis, passent par Nebech-ed-Dih b, ï
simple lieu de halte auprès d'un petit bassin rempli de Conferves, et arriver
à la petite oasis de Limaguès, dont la Zaouïa tombe en ruines, au voisinage i
d’un vaste marais. Le 29, ils entrent dans le Nefzaoua au Bordj de Ke
bilhi, sous la conduite du caïd, venu au-devant d’eux avec une escorte et |
qui les installe dans son Bordj nouvellement construit. Le 30, ïls séjournent
dans cette oasis et reviennent sur leurs pas pour explorer les collines abruptes
qu'ils ont traversées la veille en se rendant à Kebilli. Le 31, ils font la grande
halte dans loasis de Mansourah, traversent une série presque continue de
jardins de Dattiers près des oasis de Rabta et de Toumber, et viennent pa er
la nuit au village d'El-Golea. Le 1° juin, ils installent leur campement vers la
pointe du Nefzaoua, entre les petits villages de Fetnassa et de Debabcha, 0 1 |
il n’y a pas de véritables jardins, mais seulement des bouquets de Dattiers!
et c’est de ce dernier campement qu’ils doivent effectuer la difficile traversée
du Chott El-Djerid. Le 2 juin, ils sont sur pied à deux heures et demie "
matin, et, par l’étroite bande de terrain solide, seule voie praticable au milieu
des vases salées du Ghott, ils passent à la borne d’El-Mensof, située à peu
près à égale distance des deux rives, puis, vers midi, ilsatteignent la plage nord
entre les oasis de Kriz, qu’ils visitent, et celle de Sedada. Le 3, ils se rendent
et qu'ils ne doivent quitter que le 9. Ils utilisent ce séjour pour visiter en
détail l’oasis et ses environs, faire une excursion à la grande et riche oasis de
Nefta, explorer les bords marécageux du Chott, la crête aplatie du Draa, et
pour visiter l’oasis d'El-Hamma envahie par les sables et ses sources chaudes.
Là M. Letourneux trouve en abondance le Panicum turgidum , dont M. V. Re
boud avait constaté l'existence en Algérie dans la partie saharienne de la vallée
de l'Oued El-Arab. Le 9, üls quittent Tozzer pour prendre la direction de
Gafsa, qu'ils atteindront le 1 4 , traversent l’oasis de Kriz à Seba-Biar, viennent
faire halte à Sedada, oasis et village les plus septentrionaux du Djerid,
|
HISTORIQUE. LXXV
et, longeant le Chott El-Fedjedÿ, ils campent sur l'Oued Metaleghmim; de
là ils gagnent Aïn Kebirita, s'arrêtent à la source légèrement saumäâtre et
thermale d’Aïn Kebiriti et campent dans le ravin de l’Oued Zitoun, où
M. Letourneux recueille le Lotus hosackioides, déjà constaté à cette localité
par le regretté D' André, et qui avait été découvert dans les oasis d’Akka
au Maroc par le rabbin Mardochée; ils traversent ensuite l'extrémité occi-
dentale de la grande chaîne du Djebel Cherb par le col de Taferma, gagnent
le Bordj de Gourbata , composé de deux misérables maisons, et arrivent à
l'oasis de Gafsa, dont les jardins sont composés surtout d’Oliviers et d'arbres
fruitiers, les Dattiers n’y amenant qu'imparfaitement leurs fruits à maturité.
Ils séjournent à cette oasis jusqu'au 20, pour y prendre le repos dont ils
avaient grand besoin, pour mettre en ordre et préparer leurs collections,
et pour faire quelques excursions dans les environs, spécialement aux grottes
et aux carrières voisines. De Gafsa ils continuent à remonter vers le nord,
traversent l’Oued Sidi-Aïch, et viennent camper à Sidi-Aïch même, auprès
de ruines romaines et d’un caravansérail de construction récente. Ils font
le lendemain une halte à l’Oued Zitouna, et, dans le défilé rocheux de
l'Oued El-Oguef, ils ont le plaisir de voir venir au-devant d'eux M. le docteur
Robert, chef de service à l’hôpital militaire de Feriana, botaniste zélé qui a
formé un important herbier local à Gafsa et à Feriana, et qui a toujours té-
moigné le plus vif intérêt pour les recherches de la Mission. Du 21 au 24,
ils reçoivent à l'hôpital de Feriana une cordiale hospitalité, M. Letourneux y
examine avec tout le soin nécessaire la collection des plantes recueillies
. par le docteur et ïl y trouve les plus utiles indications pour les courses qu'ils
doivent faire aux environs avec leur aimable hôte. Ils visitent avec lui la
plupart des jardins, où il n'existe que deux Dattiers , gui ne sont plus là
que des arbres d'ornement, font une excursion aux ruines de l’ancienne The-
lepte, ainsi qu’au Djebel Khachem-el-Kelb et au petit lac ou plutôt à la vaste
mare de même nom. Le 25, ce n’est pas sans regret qu'ils s’éloignent de
Feriana, où ils ont trouvé un si bon accueil, mais la saison déjà avancée
les oblige à ne pas retarder leur départ; ils font une courte halte dans le
long défilé de Khanget-Goubel, traversent une plaine couverte d’Alfa (Stipa
tenacissima), et viennent camper à côté des ruines romaines de Tamesmida.
Du 26 au 26, par des pluies mtermittentes quand elles ne sont pas continues,
ils abordent le pittoresque défilé de Tamesmida à pentes couvertes de Pins
d'Alep, s'arrêtent quelques instants à la source d’Aïn Bou-Driès, au milieu
de prairies marécageuses, campent à l'Oued Cherchara, traversent la plaine
de Fousana et s'arrêtent à l'entrée du défilé de Foum-el-Bouibet, où une
véritable tempête les force à séjourner, renonçant à atteindre la petite ville
actuelle de Tala et les ruines de la cité berbère dont elle occupe l’empla-
cement. Revenant sur leurs pas, ils traversent le défilé de Khanget-el-
Slougui , la plaine fertile de Tabaga, et viennent installer leur campement
LXXVI
HISTORIQUE.
auprès des ruines imposantes de Haïdra. Le 29, ils consacrent loute
journée à l'exploration du pittoresque et grandiose plateau rocheux du
Guelaat-es-Snam (alt. 1453" Ét.-Maj.) qui couronne une vaste montagne
et où M. Letourneux fait d’intéressantes découvertes; le soir, ils regagner
leur campement à Haïdra. Le 30, ils viennent camper à Ras-el-Aïoun,
delà d’une grande et riche plaine du territoire des Ferachich , où de nom eu»
Arabes sont venus pour la récolte des blés. Là se termine leur long voyage
d'exploration, et dès le lendemain ils entrent en Algérie par Tebessa.
En 1886, chargé d’une nouvelle mission en Tunisie pour laquelle lui €
adjoint son dévoué aide-préparateur M. Lecouffe, il se proposait de misite
en hiver les environs de Tunis et le territoire de l’Enfida, c’est-à-dire à4
saison favorable pour la recherche des Mollusques et celle des plantes hivers
nales, dont aucun botaniste n’avait recueilli d'échantillons. Hi devait ensuite.
prenant de nouveau Gabès comme point de départ, visiter une grande partie
du Nefzaoua méridional , que les conditions politiques du pays ne lui avaient,
pas permis d'aborder en 1884, puis compléter ses recherches dans la répiôt
des Chott, au nord du Chott El-Fedjedj et dans la partie orientale du Djebeh
Cherb. Sa mission avait aussi pour but une exploration dans la Tripolitaine,
cette exploration d’une contrée imparfaitement connue au point de vue botæ
nique devant fournir de précieux documents sur l'extension vers l'est d'un
grand nombre d'espèces du sud de l'Algérie, de la Tunisie et du Maroë:
En revenant à Gabès, il avait à visiter à nouveau l’île de Djerba, pour
compléter ses recherches malacologiques et y recueillir les plantes qu'en 1 888
MM. Doùmet-Adanson et Bonnet n’y auraient pas rencontrées. Puis, ayant re
gagné Tunis par mer, il devait aborder de nouveau à Souk-el-Arba et El-Kefl
région des Hamada, qu’en 1883 la Mission botanique avait parcourue trop
rapidement et à une saison déjà avancée. La série de ces explorations, appelé
à combler en grande partie les lacunes des voyages antérieurs, devait se terms
ner par une importante excursion dans les belles futaies du massif forestier
situé au nord et près de Ghardimaou, dont la flore était aussi inconnue Q 1e
l'était celle du massif central de la Kroumirie avant les explorations de a
Mission bolanique. Ce vaste programme a été heureusement réalisé par
l'habile et zélé explorateur. — Arrivé à Tunis, le 9 janvier, il yreste jusqu'at
15, et fait, aux environs, des courses qui enrichissent la flore de quelques
indications sur la date initiale de la floraison d’un certain nombre dep es.
Le 15, sur la pressante invitation de M. Mangiavacchi, habile directeur di
vaste domaine de l'Enfida, il accepte sa cordiale hospitalité à Dar-el-Bey, où
il se rend avec lui en voiture par la route de Tunis à Hammamet jusqu'à
Teurki, en passant par Kroumbalia et ensuite par Bou-Ficha, intendance no C
de ŸEnfida, et l’'Henchir Sidi-Khalif, ruines de la cité romaine de Veneri&
Aphrodisium. De Dar-el-Bey il fait des excursions à Dar-el-Aroussi, a x
gorges de Zaktoun, à Zeriba, à Zaghouan, à Batria, à Aïn-Medekeu ..
HISTORIQUE. LXXVIL
Takrouna, la plage nord du lac Kelbia, Dar-bel-Ouar, puis, quittant défini-
tivement Dar-el-Bey, il gagne Sousa. Ses courses dans le domaine de lEnfida ,
- bien que la saison füt plus favorable à la recherche des Mollusques qu'à
celle des plantes, ne lui en ont pas moins fourni quelques espèces intéres-
santes ou nouvelles pour la flore. — Le 29 janvier, 1l s’embarque à Sousa
pour Gabès, où il séjourne plus d'un mois. et d’où il fait de nombreuses
excursions dans les environs, entre autres dans l’oasis de Djara, où il constate
l'abondance de l’pomæa sagitiata qu'y avait découvert M. Durègne, à Metrech,
Aïn Zerig, Menzel, Ras-el-Oued, ete. — Du 10 au 27 février, il explore le
Nefzaoua méridional ; jusqu’à Kebilli il suit l'itinéraire qu'il avait déjà pris en
1884, et, à partir de cette oasis, il visite successivement la petite oasis de
Maan, celle de Djemna avec bassin naturel, celle plus petite de Margouaïa, ou il
n'existe pas de village, et où il constate la présence de l'Henophyton desert,
qu'il reverra jusqu’à Sobria, celle de Guelaa , avec son village bâti au sommet
d’une colline sablonneuse, loasis assez importante de Douz, entrepôt princi-
pal des Merazig, située vers la limite nord des Areg, où il recueille pour la
. première fois le Savionya longistyla, généralement répandu dans le Sahara
algérien, mais qui n'avait pas encore élé vu en Tunisie, le puits, avec toufles
de Dattiers non cultivés, de Bir El-Hachan, l’oasis et le village de Sobria, où
dans les dunes il rencontre pour la première fois en Tunisie l'Ephedra alata
(Alenda) et le Silene villosa qui sont répandus dans le Sahara algérien méri-
dional. De la pointe qu’il vient de faire dans le sud il regagne Kebilli par la
ligne la plus directe, passant par Ghedma, Nouïl, Tebetert et Bechilli. Le
21, 1l quitte Kebilli pour se diriger vers le nord, passe à Mansourah, entre
Rabta et Toumber, à Menchia, Seflimi, traverse la partie occidentale du
Chott El-Fedjedj par Ain Tarfaïa, arrive sur la plage nord au Redir Mouilah ;
explore ensuite Bazina au pied du Djebel Cherb, le Redir Timiat, franchit
le Djebel Cherb par le Khanget Bir Oum-Ali pour atteindre la plaine de
Mahamla , où, s'étant égaré dans la montagne il doit coucher à la belle étoile,
sans vivres, au pied du Djebel Cherb, à l'entrée du défilé de Bir Oum-el-
Oguel. Le lendemain, il traverse de nouveau le Djebel Cherb par le Khanget-
-el-Oussif, arrive au pe de Bir Berada, puis par Bir El-Ahmar, la Guerah
El-Fedjedj et Oudref, où il visite l’oasis, et les LE de l’Oued Melah, il
rentre à Gabès le 27 mars".
Le 4 avril, il s'embarque pour Tripoli, et, sachant que cette partie de la
Tripolitaine, où il aborde, n'avait encore été que très imparfaitement explo-
rée au point de vue botanique par Della Gella, Dickson, M. Rohlfs, elc., il
se proposait d'y faire des excursions étendues; mais, malheureusement, les
autorilés locales, malgré l’insistance du consul général de France, M. Destrées,
lui interdisent formellement de s'éloigner de la ville au delà d’un rayon de
® Voir A. Letourneux, Voyage botanique en Tunisie dans le sud du Nefzaoua, publié dans le
ulletin de la Société botanique de France, séance du 10 décembre 1886, XXXIIT, p. 541-546.
UXXVII HISTORIQUE. 2
10 à15 kilomètres. Dans ce territoire si restreint qu’il a exploré en tous sens
visitant l’oasis et le littoral, tant à l’ouest qu'à l’est de la ville, le ma ais d
Tadjoura, les carrières antiques de Ghiran, le cimetière des anciens sultan
le marais d'Ain-Zara, El-Melleha, il n’en a pas moins recueilli plus de 300€
pèces, dont un certain nombre ont un véritable intérêt pour la géopraph
botanique, et dont quelques-unes sont nouvelles au moins pour la flore. «
Du 21 au 30 avril, il explore l’île de Djerba, dans toute sa longueur d
nord au sud, visite successivement Houmt-Souk, Harra, Bordj-Djilid}, lo
de Dzira, Guellala et la Sebkha de même nom, puis revient encore une foi
à Gabès, où il s’embarque pour gagner Tunis dans les premiers jours de mai
— Enfin il termine la série de ses pérégrinations par une longue tou
qui à pour but principal une nouvelle exploration d’El-Kef et du Guelaat…
es-Snam, et surtout celle des belles forêts des Ouchteta, des Merasen et ‘des
Ouled Ah, au nord et près de Ghardimaou. Du 8 au 19 mai, s'étant rendu à
Souk-el-Arba par la voie ferrée, il visite Nebeur, El-Kef, Aïn Babouch , tra : _
l'Oued Sarrath, arrive au pied du Guelaat-Rebiba et consacre trois joursk
l'exploration du Guelaat-es-Snam, dont il avait déjà fait l'ascension en 18 34 |
et à celle du flanc nord du Guelaat-Rebiba. Du Guelaat-es-Snam, il se rend
au col de Foum-Rechiana, déjà vu par lui dans le voyage de cétte même
année, débouche par le col de Sela dans la plaine des Ouled Bou-Ghaner
s'arrête à la ville de Tala, passe près du marabout de Sidi-Ali-ben-Ahme
et rentre à El-Kef, où 1l met à profit une journée de séjour pour explore
le grand ravin au-dessous de la Zaouïa de Sidi-Gaïez. Le 20, traverse a k
vallée de l’Oued Melles et celle de l’Oued Meliz, il arrive à Ghardimaou, poït
de départ de fructueuses et importantes herborisations dans les forêts des
Ouchteta, des Merasen et des Ouled Ali. Du 20 au 24, ül explore, aux el
virons de Ghardimaou, la plaine cultivée plantée d’Oliviers, les bords de
lOued El-Hammam et gagne le camp forestier d'El-Fedja, d'où, pare
routes tracées par l'Administration forestière, il lui est facile de se diriger
tous sens à travers les futaies de la forêt. De ce point il visite successivemel
le pont de Oued El-Hadjar, le petit col de Fedjidj, les grands ravins de
Merasen, le grand ‘rocher de grès de Hadjera-Sghira qui sépare le territoir
forestier des Ouchteta de celui des Merasen.. la vallée de l'Oued Meramel, 0
il recueille le Lilium candidum qu'y avait découvert M. Gardette, brigadie
forestier, le Djebel Hiroug, la source de l’Oued Baghla sur le versant sit
du Djebel Ghorra; il campe au sommet du Djebel Ghorra, et admire sur sef
_ flancs une véritable futaie de Houx qui atteignent 8 à 10 mètres de hauteur
descend au nord-est vers le Kef El-Hanech et herborise au Kef En-Neçout
En 1887, bien que le Ministère de l’Instruction publique , de même queles
années précédentes, n’ait pu lui attribuer qu’une subvention insuffisante même
pour faire face à une faible partie du programme qu'il devait exécuter, il n'a
pas hésité à entreprendre un nouveau voyage qui lui permit d'aborder dé
mess tronc m
HISTORIQUE. LXXIX
e
vastes étendues inexplorées ou incomplètement connues au point de vue bota-
nique. Ainsi il devait débuter par une nouvelle exploration du orand massif
forestier au nord de Ghardimaou, puis se rendre à Gabès, d’où il devait se
diriger sur Douiret et attemdre ensuite le territoire des Merazig, puis sur
celui des Gherib, pour gagner à l’ouest la frontière algérienne du Souf. Ce
long itinéraire dans la partie la plus méridionale du Sahara tunisien em-
brassait toute l'étendue comprise entre l’Arad et le Dahr et les dunes des
Ares, contrées que le voisinage immédiat des tribus dissidentes réfugiées
dans la Tripolitaine avait rendues longtemps inaccessibles pour des recher-
ches scientifiques et qui sont encore assez peu sûres. Il avait ensuite à revoir
Nefta, Tozzer, à traverser le Chott El-Gharsa, et, prenant Feriana comme
point de départ, il devait, suivant une direction parallèle à celle qu'avait
parcourue la Mission de 1883, pénétrer par Kasserin, Sbeïtla et Sbiba
dans le centre et à y explorer les montagnes les plus élevées de la Tunisie.
Les fatigues à subir dans cette exploration d'un pays montagneux ou très
accidenté, et dont le parcours est très difficile, devaient trouver leur com-
pensation dans les découvertes et les constatations à faire dans ce territoire
sur lequel, depuis les recherches bien incomplètes de Desfontaines, on n'avait
d’autres documents botaniques que les rares indications du Flora Atlantica
et les quelques plantes recueillies par M. Ph. Thomas dans ses voyages
paléontologiques. Pour gagner Tunis 1l devait passer par Makter, Ellez, etc.,
localités déjà visitées rapidement par la Mission de 1883, et prendre la
voie ferrée à Medjez-el-Bab (Basilbab de Desfontaines); puis, de Tunis,
pour terminer son long et laborieux voyage, 1l lui restait à faire une impor-
tante excursion à Bizerte, à la Guerah Tindja, à la Guerah El-Ichkeul, loca-
lités sur lesquelles, à l'exception de Bizerte, où deux des membres de la
Mission de 1883 ont fait une rapide herborisation, on n’avait d’autres docu-
ments que quelques indications consignées par Vahl dans ses Symbole. —
Le 8 mars 1887, il part de Bône, atteint le Bordj du caïd Bou-Larès, sur
la route de La Calle à Bou-Hadijar; le 9, il pénètre en Tunisie en suivant la
vallée de l'Oued Hiroug, et, par un orage terrible, arrive à la nuit au poste
forestier d'El-Fedja, en pleine forêt des Ouchteta. Du 10 au 17, à l'exception
du 12, où il a été retenu au camp des forestiers par une pluie aussi abon-
dante que continue, il a parcouru les belles futaies qui. couvrent la plus
grande partie du pays, visitant le Hammam des Ouchteta, la partie moyenne
du cours de l’Oued Baghla, dont l’année précédente il n'avait vu que l’ori-
gine, le Kef-en-Nemra, piton terminant à l'ouest le massif des grands rochers
calcaires des Ouled Ali. Dans ses herborisalions autour d'El-Fedja il a ob-
servé 100 espèces de Phanérogames en fleurs ou en fruits qui, en raison
de la date précoce de leur récolte, ont un véritable intérêt pour fixer le
moment initial de leur floraison et dont plusieurs sont nouvelles pour la
flore de la Tunisie : Bivonœa lutea, lonopsidium albiflorum, etc.s et, bien
LXXX
HISTORIQUE.
que les Cryptogames y soient moins bien représentées que dans Les monta
ones de l'Edough, il a trouvé plus de 50 espèces de Mousses et de Jonÿ er- |
mannes et Heu Lichens. Le 18, il prenait à Ghardimaou le chemi n
fer pour gagner Tunis, d’où il a fait quelques excursions, spécialement
bol LEE et où le concours bienveillant des autorités civiles etr
taires lui a été acquis sans réserve. — Le 28 mars, il s'embarque p [ u |
Gabès. Le 31 mars, il part pour son voyage dans l'extrême sud, travers
encore une fois le nord de l'Arad, s'arrête chez le khalifa Sassi-Fettoucii
passe par Bled-Kebira, visite une crête rocheuse près du Ksar El-Kabbare)
s'arrête pour la nuit à Techin. Le 2 , il établit son campement près d’un dote |
au nord de l’Oued Mzerten, visite les collines à crête rocheuse de Guelaat-e
Chedjera et de Guelaat-el-Settara, où il découvre une variété remarquable
l'Isats Aleppica , espèce orientale nouvelle pour la flore. Le 5, par un tra je
long et fatigant, il arrive pour la grande halte sur les bords desséchés d |
l'Oued Mogor, et campe chez les Haouaïa au Ksar des Beni Kheddach.
& avril, il reprend son ancien itinéraire un le territoire des Ghoni
rassen , où il consacre la fin de la journée à une herborisation dans l'Oued
Le 5, au sortir du lit de Oued, il franchit une pente raide et dangereus
et aborde ensuite l'immense plaine de l’Oued Guermassi, traverse cet Oued
fait la grande halte au milieu de la rude montée de Metrouïa, sous des Dattie
près d’une petite source, et, vers deux heures, atteint Douiret, où il doitsst
journer jusqu’au 10 pour attendre l'arrivée de M. Lefebvre, directeur d
service forestier en Tunisie, qui doit visiter avec lui une partie de
trême sud. Son séjour à Douiret est utilement employé par une visite au
rochers au-dessus de la ville, aux crêtes du Djebel Charen (Dj. Charetti
la carte de l'État-Major), au Djebel Bou-Hadid et aux grands ravins du pa}
Le 11, en compagnie de M. Lefebvre, il prend la direction du nord-nord®
ouest à travers des plateaux rocheux bas recouverts çà et Ià d’une lépà
couche de sable, puis, abordant la partie laissée en blanc sur les cartes k
plus récentes, il arrive à la nuit au bord de l'Oued Bou-Khecheb, où ilr
trouve pas d’eau. Le 19, il continue son trajet à travers ces plateaux, coupe
l’Oued El-Hallouf, et, vers midi, arrive au puits de Bir Solthan, où sont ve k
au-devant de lui MM. le lieutenant de Bechevel, chargé du service des en-
seisnements au poste de Douz, et l'interprète militaire M. Fournier (©. Le 13
il part pour le puits de Bir El-Haguef, et aborde la région des sables; la
grande halte a lieu dans une dépression (Houdh) au milieu des dunes, ets
petite troupe campe entre des puits à sec et les ruines romaines de Ksar El
Ghilan. Le 14, il suit la direction nord-nord-ouest, fait la grande halte a
milieu des dunes et, par un trajet de 58 kilomètres, atteint vers la nuil |
(®) M. de Bechevel, entre Douz et Redjem-Matoug, a relevé à la planchette toute la partie d
l'itinéraire qu'ils ont suivi et qui est encore en blanc dans la carte provisoire de 'État-Major.
HISTORIQUE. LXXXI
puits de Bir Serira. Le 15, en traversant les sables, au milieu desquels émer-
gent quelques plateaux rocheux, il arrive vers midi à Douz, où M. Fournier
a précédé la petite caravane. Les 16, 17 et 18, il séjourne et herborise aux
environs de Douz, où il a le regret de se séparer de M. Lefebvre, rappelé
par les exigences de son service. Le 19, 1l s’arrête à Sobria, point de départ
de ses courses au sud dans la région des Ares. Il passe la nuit à El-Foouara,
source qui a été abondante, mais qui paraît devoir disparaître. Le 20, il fait
la grande halte à Bir Chouchet-bou-Menzel, visite dans l'après-midi les
grandes dunes de Bou-Redaf et celles de Bou-Kharouf, où il y a eu aussi une
source, remplacée par un puits aujourd’hui à sec. Le 21, il passe par Si-
Ahmor-el-Fodheïl et campe à Bir El-Arefdji, le point d’eau le plus méri-
dional dans cette direction. Le 29. par le puits de Bir El-Djebel, il arrive
vers midi au puits de Bir Bou-Kheçib, où il campe. Le 23, il passe, sans s’y
arrêter, à Bir Selaa, déjeune et campe à Redjem-Matoug chez les Gherib
(Gaoud). Le 24, après le départ de M. de Bechevel qui retourne à Douz, il
passe successivement par Bir Semmès, Bir Edder, Bir El-Hadjela, Bir El-Ar-
goub, et campe au puits de bonne eau de Mouïa-el-Cheïkh. Le 25 , il se rend
à Bir Asli chez les Troud par Bir Ben-Ahmar, Bir Ertimi, Nokhlet-el-Men-
goub. Le 26, il arrive dans la matinée à Nefta, et le 27 à Tozzer. Le 30, il
fait une excursion à El-Oudian. Le 4 mai, il part de Tozzer au point du jour,
traverse la partie nord-est du Chott El-Gharsa, fait la grande halte près d’un
Redir sur la plage nord du Chott, installe son campement à Chebika, dont
il visite la source et l’oasis.-Le 5, il gagne Tamerza, où il herborise dans
une gorge abrupte au nord de l’oasis et où il campe. Le 6, il laisse sa tente
et son convoi à Tamerza pour faire une excursion à l’oasis de Midès, village
bâti au-dessus d’un long et profond ravin qui rappelle celui du Rummel à
Constantine, revient à Tamerza, vers midi, pour y explorer la rivière et
loasis. Le 7, il atteint le défilé de Foum-Khanget-el-Teldja, d’une longueur
de 8 à 10 kilomètres, encaissé de roches escarpées; et il herborise jusqu’à
la nuit au nord du défilé. Le 8, il consacre la matinée à l'exploration de ce
défilé grandiose, où il fait une chute de cheval, et l'après-midi à celle d’une
des gorges qui y aboutissent. Le 9, il traverse la longue plaine d'El-Douara,
aborde par le sud-ouest le défilé de Khanget-el-Kecheb, atteint le grand pla-
teau des Hamama, et, après avoir installé son campement dans le douar du
caïd des Ouled Selama , ïl visite dans l'après-midi le Khanget-Douara, où suin-
tent les quelques minces filets d’eau qui sont la seule ressource des habitants
et de leurs troupeaux. Le 10, il traverse le plateau des Hamama, dans la
. direction nord-nord-est, pour arriver vers une heure à Feriana, où il ne
séjourne que le lendemain. — Le 12, il commence la partie de son voyage
qu'il doit consacrer à l'exploration des montagnes les plus élevées du centre
de la Tunisie, gagne Kasserin dont il visite les ruines et où il herborise sur
le bord de l'Oued. Le 13, de Kasserin il fait une excursion au Djebel Chamhi,
F
LXXXII
HISTORIQUE.
dont le sommet est le point le plus élevé de la Tunisie (Alt. 1543" ÉtM a
et revient à Kasserin. Le 14, il va rejoindre à Sbeïtla M. Lefebvre et et
visitent ensemble les ruines imposantes de la cité romaine. Du 15 au 9%
continue ses laborieuses excursions et ses ascensions dans les montagnes
la Tunisie centrale qu'il avait inaugurées par le Djebel Chambi: il consae
deux jours et demi à l'exploration du Djebel Meghila (Alt. 1445" Ét.-Maÿ,
qu'il visite en partant de Foum-el-Guelta du côté de Gilma, dans sa parti
sud (Kef Tella) et dans sa partie nord. Il emploie aussi utilement deux jon
au Djebel Semata (Alt. 1402" Ét.-Maj.) dont il atteint le point culminan
nord (Kef Sidi-Ali-Mouzin) et dont il explore la grande Guelaa-Fe gha
il explore aussi le Djebel Tiouchcha (Alt. 1282" Ét.-Maj.). Ces diverse
montagnes, qu'il n'a pu aborder que par des sentiers presque impratica les
par des escarpements rocheux ou des éboulis de cailloux roulants, lui or
fourni plusieurs plantes nouvelles pour la flore, et il a constaté que leur Ù
sommités offrent une végétation qui leur est commune et qui est caractérisé
surtout par les Sisymbrium Thalianum, Thlaspi perfoliatum, Hutchinsiawpe
træa, Erinacea pungens, Bupleurum spinosum , B. Gibraliaricum , Verbaseu
Boerhavu, ete. Le 23, il quitte Sbiba, point de départ de ses courses au
Djebel Semata et au Djebel Tiouchcha, traverse la grande plaine des Oule
Madjer, et, malgré la pluie, vient camper à La Senia près du F 1
Debbich. Le 24 , il contourne le Kef Rezaï et le Kef Mouella pour venir dresse
sa tente au Bordj Debbich, d’où il fait à deux reprises l'exploration ds «
carpements du Kef Mouella (Alt. 1355" Ét.-Maj.), mais une pluie contin
l'empêche d'entreprendre, comme il l'avait projeté, l'ascension du Diel
Barberou. Le 26, du Bordj Debbich, il se rend à Makter, encore à une al
tude assez élevée (870" Ét.-Maj.), où il retrouve le capitaine Bordier, qu
en 1883, à Hammamet, nous avait donné le plus utile concours et qui malt
tenant remplit dans cette région les fonctions de contrôleur civil. Le 97,
explore cette localité intéressante, où nous n'avions pu en 1883 nous arrêtt
que trop peu de temps. Le 28, il fait le trajet en pays montagneux de Makte
à Souk-el-Djema, pendant lequel il complète notre exploration trop rapid
de 1883, en visitant le Guelaat-el-Harrat (Alt. 1320" Ét.-Maj.) qui domi
le camp français. Le 29 , il se rend à Ellez pour y faire une étude a ne
des monuments mépalithiques à l’examen desquels, en 1883,iüln “avai P
pu consacrer le temps nécessaire. Le 30, en revenant à Makter, il ne mi
que pas, entre Ellez et Hammam-Zoukra, de s’arrêter aux grottes de Sidi
Salah-ben-Djaberallah, qui sont littéralement tapissées de touftes du Fu ar
Numidica et surtout de celles de l'Oreobliton thesioides, qui y forme de véri
tables buissons. Le 31, profitant de son séjour à Makter, il fait une exe |
au petit lac ou Guerah des Ouled Bou-Ghazem. Le 1° juin, il gagne Zeribal
en passant par de belles forêts entre Kessera, le Djebel Bellouta et Ai
Soukra. Le 2, il vient camper dans une vallée boisée au bord d'une fontail
à
HISTORIQUE. LXXXIIL
près du Djebel Bargou. Le 3 , il fait l'ascension de cette montagne (Alt. 1280"
Ét.-Mai.), explore le plateau qui en forme le sommet, les rochers et les
ravins, déjeune à Dacheret-el-Bellouta et revient au campement. Le 4, un
long parcours, dans une route montagneuse, l'amène au Djebel Bou-Arada,
où il campe à la Dachera de Medjenin. Le 5, il passe à Souk-el-Had, où il
prend un guide, et, par un trajet long et monotone, arrive à Medjez-el-Bab,
d’où le chemin de fer le ramène à Tunis dans la soirée, — Du 6 au 16,
il séjourne à Tunis pour se remettre des fatigues que, grâce à sa robuste
constitution, il a, malgré son âge, victorieusement et pendant si longtemps
bravées, et surtout pour donner à son aide-préparateur, M. Lecouffe, les soins
que réclame une fièvre intermittente, conséquence des travaux matériels
qu'exigent de tels voyages et des longues veillées qu'il a dû consacrer à la
préparation des récoltes. Ge séjour est du reste mis à profit par M. Letour-
neux pour le classement et l'étiquetage révulier de ses collections. Une lettre
et une dépêche que je viens de recevoir (16 juin) me montrent que son
ardeur est toujours la même et m’annoncent son embarquement à minuit,
pour la petite île de Djezeïret Djamour, où, en 1884, malgré la saison trop
avancée, M. Doùmet-Adanson avait déjà fait des constatations importantes
pour la géographie botanique. Le 21, il doit prendre la route de Bizerte et
s'arrêter à Menzel-Djemil pour y explorer attentivement les bords de la
Guerah Tindja et les marécages que traverse l'étroite chaussée qui conduit à
ce village, sur la végétation desquels nous n’avons encore d’autres documents
que les notes que nous y avions prises dans un rapide passage en voiture. De
À il gagnera Bizerte, où M. Barratte et moi n'avions pu herboriser en 1883
que sur une partie de la plage et dans les premiers jardins de Zarzouna;
puis terminera ses longues et laborieuses pérégrinations de cette année par
une course à la Guerah et au Djebel El-Ichkeul, où seul Vahl a indiqué
quelques plantes.
L’exposé que nous avons donné, dans notre Notice et dans ce Supplément,
des voyages exécutés par M. A. Letourneux en Alvérie et l'indication des centres
d’où il a fait des excursions et des herborisations fructueuses mettent en évi-
dence toute l'importance de la part qui lui revient dans l’exploration bota-
nique de nos possessions algériennes. [l a encore mieux mérité de la flore de la
Tunisie, où, complétant les ressources insuffisantes que le Ministère de l’In-
struction publique avait pu lui accorder, il a exécuté, grâce aux recommanda-
tions ministérielles et à la bienveillante sollicitude des autorités civiles et
militaires, quatre grands voyages, réalisés d’après un plan méthodique et qui
ont embrassé la Résence dans presque toute son étendue, du littoral méditerra-
néen à sa frontière saharienne près de la Tripolitaine et de l'Algérie. Dans ces
quatre voyages 1l n’a reculé devant aucune fatigue ni aucune privation pour
aborder les parties du pays peu ou point explorées, quelque difficile ou dan-
gereux qu'en fut l’accès, s’attachant à recouper ses itinéraires et ceux des
F.
EXXXIV HISTORIQUE.
autres botanistes pour combler les licunes des explorations antérieur.
laborieuses et consciencieuses investigations ont enrichi le Catalogue de la
nisie de nombreuses espèces qui n'y avaient pas encore été signalées et
fourni les plus précieux documents sur la distribution géographique des plantes
de cette flore. Par ses voyages en Égypte, en Nubie, dans la Marmariqueeten.!
Palestine, etc. , il a contribué à faire connaître l'étendue de l'aire occupéed |
l'est à l'ouest par un assez grand nombre de plantes de la partie du Sahara com
prise dans le domaine de notre flore ou de la partie méridionale des Hauts
Plateaux algériens. Ses herborisations aux environs de Tripoli de Barbarie ont
aussi contribué à faire connaître les affinités de la flore de la Tripolitaine, | |
part avec le sud de la Tunisie et de l’Algérie et, d’autre part, avec cellede
Marmarique et de l'Égypte. Bien que ses investigations aient eu plus en | |
ment pour but la botanique , il n'a pas négligé les autres branches de l’histoire |
naturelle et s’est occupé avec le même succès de la recherche des Mollusques\
terrestres et fluviatiles (© et de celle des Arachnides et des Crustacés; il ma
jamais non plus laissé échapper l'occasion de capturer tous les sujets : 14 |
tiles, Poissons, Coléoptères, qu'il savait présenter un intérêt scientifique, et des
prendre des notes sur l'habitat des Mammifères. Pour réaliser avec succès
ses importants voyages d'exploration en Algérie et en Tunisie, et s’y hivrenèn
des recherches de natures si diverses, il'a fallu à M. Letourneux un zèle etum
dévouement absolus pour la science, de remarquables aptitudes comme nat
raliste et comme explorateur, la connaissance des langues arabe et berbè e,
une grande énergie de volonté, une résistance exceptionnelle aux “rl et
aux privations et une position indépendante qui est la juste récompense dessa
brillante carrière dans la magistrature. i:
Le travail le plus important de M. A. Letourneux, depuis 1881 ©), est les
Prodrome de la Malacolopie terrestre et fluvriatile de la Tunisie, que, en coll =
ration avec le savant monographe M. J.-R. Bourguionat, il vient de fa
paraître dans l'Exploration scientifique de la Tunisie. Un mémoire étendu. |
de M. Letourneux sur ses Recherches Es Jaites en 1884 au sud desw
grands Chott de la Tunisie et dans la région limitrophe de l’Alxérie orientale
d'u
® Le nombre des Mollusques nouveaux pour la Tunisie qu'il y a constatés dépasse 390, etlé
total des espèces de la faune malacologique tunisienne, qui n’était que de 80, a été porté par lui au
chiffre réellement énorme de 473 espèces. — L’étude sur les Arachnides recueïllis en Tunisie,
publiée par M. E. Simon, comprend 250 espèces, et une partie considérable des documents qui ont
servi de base à cet important travail est due à M. Letourneux. I a également fourni à M. E. Simon a
me partie des matériaux d’après lesquels a été rédigée T'Étude sur les Crustacés terrestres et fluviæ
tiles recueillis en Tunisie. — En 1883, M. Letourneux a, dans le cours des herborisations de a
Mission, auxquelles il a dû consacrer presque tout son temps, recueïlli néanmoins 156 espèces de
Goléoptères, dont M. Ed. Lefèvre a publié la liste. (Voir, p.L, la liste des publications concerne at
l'exploration scientifique de la Tunisie.) à
® Voir la Notice, p.64, dans laquelle sont ne les publications de M. Letourneux anté
rieures à 1881.
HISTORIQUE. LXXXV
au nord-ouest des Chott, dont le manuscrit est terminé depuis plusieurs mois,
sera prochainement livré à l'impression. Îl a donné (Bull. Soc. bot., séance
du 10 décembre 1886, XXXIIT, p. 541-546) une note intitulée Voyage
botanique en Tunisie dans le sud du Nefzaoua.
Iezzerto (Alphonse). — M. Mellerio, ancien élève de l'École des hautes études
du Muséum d'histoire naturelle, va depuis plusieurs années passer les mois
de l'hiver et du printemps sur la côte occidentale du Maroc, dont le climat,
égal et tempéré, est favorable au rétablissement de sa santé. Désireux de
rendre profitables pour la science ses séjours au Maroc, à des localités encore
très insuffisamment connues au point de vue botanique, il s’y livre à la re-
cherche des plantes et à la récolte de graines et de bulbes. En 1886, ayant
résidé à Larache (en arabe El-Araïch) de janvier à juin, il a herborisé aux
environs immédiats de la ville et y a formé une collection, bien préparée,
dans laquelle la plupart des espèces sont représentées par plusieurs échan-
tillons. Cette collection a un véritable intérêt, car depuis la fin du siècle
dernier, où Broussonnet y a recueilli quelques espèces seulement, Larache,
en dehors de la ligne d’escales des paquebots, n’avait été visitée par aucun
botaniste. Elle a d’autant plus d'importance pour la flore Atlantique que,
de Tanger jusqu'a Mehedia, Salé et Rabat, où M. Grant a fait, à mon
compte, cette année et l'année dernière, de nombreuses excursions pour la
récolte d'échantillons d’herbier, la végétation de la côte océanique du Maroc
est à peine connue. Le petit herbier formé par M. Mellerio a été étudié avec
soin par M. le docteur Bonnet, qui a publié la liste des 155 espèces qu'il ren-
ferme (voir dans ce Supplément l’article consacré à M. le docteur Bonnet).
Le nombre des espèces mentionnées dans cette liste sera augmenté de quel-
ques additions, les graines et les bulbes offerts au Muséum et les bulbes que
je dois à l'obligeante communication du nouvel explorateur du Maroc ayant
été soigneusement cultivés. — M. Mellerio a passé l’hiver de 1886 et le prin-
temps de 1887 à Casablanca (en arabe Dar-el-Beïda), petite ville maritime
située, comme Larache, sur la côte occidentale du Maroc, mais au sud-ouest
de Rabat, et y a continué ses herborisations, qui lui ont fourni un certain
nombre d'espèces offrant un véritable intérêt au point de vue de la géographie
botanique.
Ouivier (Ernest). — M. Ern. Olivier a, du mois de septembre 1870 à la fin de
juillet 1871, été appelé, comme officier de la garde mobile de l'Allier, à tenir
garnison en Alyérie, et, pendant ces dix mois, il a, avec autant de zèle que de
succès, consacré à des recherches botaniques le temps dont son service lui
permettait de disposer. Il a séjourné successivement à Tlemcen , Sebdou . Lalla-
Maghnia et Nemours, et il a fait aux environs de chacune de ces villes de
nombreuses et fructueuses herborisations. La collection qu'il a formée et
LXXXVI HISTORIQUE.
qu'il a libéralement mise à ma disposition a fourni d’intéressantes indication
sur la distribution géographique d’un assez grand nombre d’espèces rares(
nouvelles pour les localités qu'il a explorées. Depuis, il a fait deux autre
voyages en Alvérie, qui ont compris Alger, une partie des Hauts-Plateaux de
provinces d'Alger et de Constantine, Laghouat, Bou-Saada et Biskra,ma
il n’a rapporté de ces deux voyages qu'un petit nombre d'échantillons
plantes, ses explorations ayant eu plus spécialement pour but l’entomole ie.
:
Oupri (Émile). — M, Oudni, actuellement chef de bataillon au 3° régiment
zouaves, au Tonkin, était attaché en 1883 à l'État-Major du corps d'oe
pation de la Tunisie. Pendant toute la durée de la première Mission de l'expl
ration scientifique, il a eu l'extrême obligeance de centraliser à son domi
nos récoltes botaniques et autres que nous lui avons successivement expéd iées.
et de leur donner les soins nécessaires pour en assurer la conservation, Bien
qu'étranger aux études botaniques, il a recueilli, à notre intention, aux on-
virons de Tunis, spécialement au Belvédère, un certain nombre de plante
que nous n'y avions pas observées. Son concours, aussi empressé que dé”
voué, nous à permis d'arrêter l'ensemble de notre itinéraire, dont 1l a bien
voulu nous tracer le croquis, et les renseignements géographiques et topo
graphiques qu’il nous a donnés sur tous les points que nous devions visit 2
nous ont été des plus utiles pour notre longue péréorination. Depuis, il a
bien voulu aussi faire exécuter, sous sa direction, par M. Hétet, lieutenant
au 3° régiment de lirailleurs, une carte de la Tunisie au 1/1 600 o00tr
laquelle ont été portées toutes les localités où nous avions fait des k
rations scientifiques. Cette carte, en raison des nombreuses sito qui
depuis ont dû y être faites, n’a pas pu être publiée, mais elle nous a né a
moins constamment servi pour le classement des localités citées dans
Catalogue raisonné de la flore de la Tunisie et elle est la base de la . ne B
définitive qui est en cours d'exécution, #.
Perret (Jules-Adolphe-Maximilien). — M. le docteur Perret, médecin-maje
pendant qu’il était chargé d’un service médical à l'hôpital militaire d'Ore :
en 1882, avait pris goût à l'étude de la botanique en accompagnant M0:
Debeaux dans ses herborisations. Appelé, en 1883, à Géryville, il a exploré
avec le plus grand soin le Djebel Ksel, et a envoyé à M. Debeaux pu
récoltes qu'il a faites dans cette montagne, déjà visitée par nous et parpli
sieurs botanistes, et où il a fait cependant quelques constatations intéressantes:
Pont (Auguste). — Dans la Notice sur les voyages et les explorations (p.79:
78), faute de renseignements suffisants sur les recherches botaniques faites
par M. Pomel, actuellement directeur de l'École supérieure des sis à
Alger, j'avais dû me borner à citer quelques-unes des localités qu'il ave
visitées pour y recueillir les matériaux de ses importantes publications sur r k
HISTORIQUE. LXXXVII
géologie et la paléontologie, tout en en étudiant la végétation, et je n’avais
pu mentionner que les lieux explorés par lui et dont des échantillons de ses
plantes m'avaient été communiqués par M. Munby. Je saisis avec empresse-
ment l’occasion de combler cette regrettable lacune, en reproduisant les ren-
seignements que je dois à une obligeante communication de M. Pomel lui-
même.
En octobre 1852, à son arrivée dans la province d'Oran, il s'était installé
à Saint-Louis, près des salines d’Arzew, avec l'intention de s’y occuper de
colonisation agricole, et, pendant deux ans, il s’est livré activement à des her-
borisations aux environs d'Oran, entre Arzew et Bou-Tlelis, et entre Arbal
et Saint-Denis-du-Sig. — En novembre 1854, appelé à Gharrouban pour y
diriger des travaux de mine, il a, jusqu’en mai 1856 , consacré tous ses loisirs
à explorer les environs de cette riche localité, le territoire des Beni Snous et
le trajet de Lalla-Maghnia à Tlemcen. — En mai 1856, 1l a été chargé à
Milianah du service des mines de la subdivision, avec la mission d’en dresser
la carte géologique. Pendant trois ans, il a étudié en détail toute la zone
comprise entre la plaine du Chelif et la mer, lOued Nador, l'Oued Damous
et l’Oued Djer. La géologie a été l'objectif principal de cette exploration et la
botanique l'accessoire, en raison de la nécessité de réduire ses récoltes de
plantes pour laisser aux encombrantes collections géologiques la large place
qu'elles réclamaient. Toutes ses courses élaient de véritables expéditions,
avec escorte et matériel de campement, et, à cette époque, ce n'est guère
qu’au Djebel Zaccar qu'il a pu faire plusieurs véritables herborisations. —
En août 1859, il a fixé sa résidence à Oran, où il a d’abord été chargé de
dresser la carte géologique de la subdivision de Mostaganem, puis ensuite
celle de la subdivision de Mascara, c’est-à-dire une carte géologique em-
brassant près des deux tiers de la province. Les voyages qu'il a exécutés
pour la réalisation de cet important travail ont eu lieu en toute saison, avec
campements sur le terrain d’exploration. H n’y a jamais négligé d’observer
les plantes qui se trouvaient sur sa route, mais il a eu le regret de ne pou-
Voir faire des récoltes botaniques aussi sérieuses qu'il l’eût désiré et de n’avoir
parfois pas pu préserver de la destruction bien des échantillons intéressants.
Voici, à partir de 1860, ses principales péréorinations géologiques et
botaniques. — De mars à juillet 1860, voyage par mer à Cherchell et en
voiture jusqu’à Milianah; puis, avec un matériel de campement, Teniet-el-
Haad, Aïn-Toukria, le territoire des Beni Lemt, Tiaret, le Djebel Nador,
les sources d’El-Ousseugh, Oum-el-Guetouta, Sebgag, Aflou, Taouïala, El-
Ghicha, Aïn-Madhi, Sidi-bou-Zid, Tagum, ElKrosni, Goudjela, Tiaret,
Takdemt, le caravansérail de Medjarez, Mascara, Oran. Dans cette longue
tournée, l'explorateur avait surtout pour but l'étude des nappes artésiennes.
— En 1861, il a visité le territoire des Ghamara à l’ouest d'Oran, le Dahra
de Mostaganem à Tenès par Nekmaria et Mazouna. Dans l'automne de la même
LXXXVIHE HISTORIQUE.
année, Relizan, la Zaouïa de Sidi-Mohamed-ben-Aouda, la Rahouïa, Ammi-
Moussa. — En 1862, de mars à juin, ses explorations ont compris Mascara
Géryville, Bou-Alem, Tadjerouna, l'Oued Mehaïguen, El-Loua, Methli, |
Ouargla, où il a fait dix journées de séjour au commencement d'avril; le-re- |
tour sur Maïa par Oued Mehaïguen, Brezina, EF-Abiod-Sidi-Cheïkh , les deux |
Arba, Géryville, les redirs d’El-Khecheb, le puits d’Aliat, Oum-el-Guetouta,w
le Djebel Nador, Tiaret, Relizan, Mostaganem. Ce grand voyage avait pour
but la constatation des points d’eau existants ou de ceux à créer sur la route.
de Géryville à Ouargla. — En 1863, d'avril en mai, il avait repris le couts}
de ses explorations, en visitant Saint-Denis-du-Sig, Mascara, le territoire des |
Beni Chougran, El-Ghomri, Kalaa, Relizan, lorsqu'un grave accident, une |
fracture au pied, le força pendant près de Lrois ans de renoncer aux labo
rieuses recherches que jusque-là il avait poursuivies avec tant de zèleet.
presque sans interruption. — Ce n’est us au printemps de 1866 qu'il a pu i
faire de nouvelles excursions, limitées à Sidi-bel-Abbès, au Djebel Tessala |
et à Sidi-Ali-ben-Youb. — De 1868 à 1874, ses voyages ont compris : ti
printemps de 1868, Relizan, Tiaret, Frendah, Saïda, Mascara; en avril a |
mai 1870, Mascara, Saïda, l’Oued Melghir, Sidi-bel-Abbès, Tenira, Telar, |
Daïa, Magenta, Sidi-bel-Abbès; en avril et mai 1872, Mascara, Tagremaret, à
Frendah, Sdama, Tiaret; en avril et mai 1873, Mascara, l'Oued Traria
l'Oued Tifrit, Saïda; de mars à juin 1874, Bougie, le Djebel Gouraïa, Gulli
le Djebel Goufli, Oued Tamanart, Philippeville, le Djebel Filfila , Jemmapess…
Djidjelli, le cap Cavallo, le territoire des Beni-Foughal, Bône, le cap den
Garde, le Djebel Belelita, Aïn-Mokha, Guelma, Hammam-Meskhoutin, Gone.
stantine, Aïn-Beïda, Khenchela, Aïn-el-Hammam; en juillet de la même :
année, Mouzaïa-les-Mines, Temoulga, Milianah, le plateau d'Afir, Sebdou;.
cette dernière tournée, bien que la géologie et la botanique n’y aient pas été
népligées, a eu surtout pour but l'étude du pay$ au point de vue agricole eb
industriel, pour le compte de la Société algérienne. :
En avril et mai 1877, il a fait un voyage en Tunisie, en vue de recherches
géologiques et d’études sur la question de la mer saharienne soulevée par le
projet de M. Roudaire, mais, malgré son étendue, ce voyage n’a pas élé très
fructueux pour la botanique, en raison de la sécheresse extrême qui régnait ;
depuis dix-huit mois dans le pays. Les points principaux qu'il a visités sont: s
Tunis, Kroumbalia, Sousa, El-Djem , Sfax, Gabès, l'Oued Akarit, Khangetil
el-Amor, puis, après la traversée du Ghott El-Fedjedj, Coudiat-Bechima, BL
Hamma (Beni Zid), Sfax, Chebba, Ksar El-Ksef, Mehedia, les ruines 4
x
Lemita, Monastir, Sousa, Tunis.
Indépendamment de ses partant voyages d'ensemble en Algérie,
M. Pomel y a fait des courses à de nombreuses localités telles que : Tebessa,
Self, Bordj-bou-Areridj, Medjez, Batna, Bou-Saada, Berouaguia, Ksar,
Bokhari, Djelfa, le Djurdjura, ete. Malheureusement ces courses ont été faites,
HISTORIQUE. LXXXIX
trop rapidement ou à des saisons défavorables pour la Ho la géologie
en ayant élé le but principal.
Tout en ne partageant pas la manière de voir de M. Pomel sur la délimi-
tation des genres et des espèces, je me fais un devoir de reconnaître que ses
publications (voir Notice, p.78 ) ont fait connaître un certain nombre d'espèces
nouvelles incontestables, et surtout de nombreuses variétés ou formes sur
lesquelles les noms spécifiques qu’il leur a attribués et les descriptions con-
sciencieuses qu'il en a données ont appelé l'attention des botanistes. D'autre
part, il a abordé le premier un assez grand nombre de localités inexplorées
avant lui au point de vue botanique, et, alors même que la recherche des
plantes n’était pour lui que l'objet secondaire de ses études sur le terrain,
ily a fait d'importantes constatations pour la flore Atlantique. Bien que
M. Pomel ait dû généralement restreindre ses récoltes botaniques à un petit
nombre d'échantillons, et que, trop souvent, il n'ait pas pu donner à leur
préparation tous les soins nécessaires, il a formé un important herbier qui
renferme la plupart des plantes qu'il a observées. L'étude de cet herbier,
qu’il a mis à la disposition de MM. Battandier et Trabut pour qu'ils en uti-
lisent les riches matériaux, offrira un véritable intérêt pour la flore des États
barbaresques et permettra d'établir les aflimtés de nombreuses plantes
décrites comme nouvelles par l’auteur des Nouveaux matériaux pour la flore
Atlantique, que, faute de cette indication, j'ai eu le regret de mentionner seu-
lement à titre de renseignement. En ouvrant avec libéralité l'accès de ses col-
lections, fruit de longues et persévérantes explorations, M. Pomel a rendu un
important service à la botanique, qui , comme 1l se plaît à le reconnaître, n’a
été qu'un accessoire et un délassement des rudes travaux de géologue aux-
quels 1l a surtout consacré sa vie, au grand bénéfice de la science.
(Resoun (Joseph-Arsène)(®.— M. le docteur J. Reboud, médecin-major, qui, à l'in-
stigation de son oncle, mon excellent ami M. le docteur V. Reboud, avait déjà
fait en 1880 d'importantes récoltes botaniques dans le Ferdjioua (voir Notice,
p. 79), a depuis, dans les divers postes ou les expéditions auxquels il a été
attaché, continué à recueillir les plantes des localités où il a séjourné ou
qu'il a seulement traversées. Ainsi, appelé, en 1881, à faire partie du corps
d'armée opérant en Tunisie, du 15 octobre 1881 au 15 février 1882, il
n'a laissé échapper aucune occasion de prendre des échantillons des plantes
qu'il a trouvées en fleurs ou en fruits. Du 15 au 27 octobre, partant de
Beccaria (Hauts-Plateaux algériens), il gagne Kerouan par les ruines de
Haïdra, la plaine des Ouled Bou-Ghanem, la petite ville et les ruines de
Sbiba, le poste de Coudiat-el-Alfa, les Oued El-Foul et Marguelil. Du
C’est par erreur que dans la Notice les prénoms de M. J.-A Reboud ont été indiqués par les
abréviations J.-H.
XC
Resou Fe -Constant). — M. le docteur V. Reboud, dont j'ai exposé, avec tot us
_nison à Biskra, où il ne séjourna que peu de temps et ne fit pas d’herboris
(A l'exception de cette montagne, qu'il a visitée seul, il a fait toutes les autres herborisations;
au moins une fois, avec son oncle M. le docteur V. Reboud, qui, indépendamment d’une pre miè
visite en 1882, lui en a fait deux autres de plusieurs jours en 1883 (voir l’article suivant de ce Sup
HISTORIQUE.
28 octobre au 11 novembre, il séjourne dans la ville sainte de Kerous mn
12 au 20, la colonne dont il fait partie se dirige sur Gafsa par l'Oued M V
guell, les ruines de Hadjeb-el-Aïoun, Oued Gilma, Bir El-Adam, 1 Due |
El-Hallouf. Du 20 novembre au 15 février, il séjourne à l’oasis de Gafse
d’où il fait une pointe en Algérie sur la route de Negrin jusqu’à la source de,
Ras-el-Aïoun. Bien qu'en Tunisie ses recherches botaniques aient été faites.
dans des conditions et à une saison défavorables, il n’en a pas moins recueilli,
plus de 300 espèces, et la collection qu’il m’en a libéralement offerte ma,
fourni de nombreuses indications de localités alors nouvelles. |
À son retour de la Tunisie, il est désigné comme médecin de l’ambulance
de la petite ville d’Aïn-Beïda, située, à 1000 mètres d'altitude, à mi-dis
tance entre Constantine et Tebessa, dans une partie des Hauts-Plateaux ina,
plorée au point de vue botanique. Comprenant tout l'intérêt qu'ofiraitMe,
recensement des plantes de cette flore locale, dès qu’il fut rendu à son now.
veau poste, à la fin de février, il mit à profit une première visite que luift
son oncle, M. le docteur V. Reboud, pour explorer avec lui, autant quéde
permettait cette saison défavorable pour les recherches botaniques, les env
rons de la ville. Pendant la durée de son séjour à Aïn-Beïda jusqu’à l'automne
de 1883, ses herborisations ont compris : les ruines de Khamissa, situées à le
limite de la Région Méditerranéenne et des Hauts-Plateaux, les environsi n-
médiats d'Ain-Beïda , la source d'Ain Sedjera, Bordj Meskiana sur la route de
Tebessa, et il a fait d’intéressantes explorations sur les bords de la Sebkl
El-Tarf et à la nn isolée de Sidi-Reghis (Sidi-Rouis de la carte à
l'État -Major), où, sans moyens de campement, entrainé par son ardeur, la
passé deux journées entières ©. Les envois que j'ai reçus de M. J. Reboud et
de son oncle, renfermant le résultat de leurs herborisations, se compo nt
de plus de 5oo espèces, observées souvent à plusieurs localités, et m'ont
fourni de précieux documents sur cette partie inexplorée des Hauts-Plateaux
M. J. Reboud se proposait de faire des herborisations d’automne pour recut
lir en fruits des plantes qu’il n'avait vues qu’en fleurs ou en état imparfal
aussi, ce ne fut pas sans regret qu'il se vit, en septembre, appelé au poil
Khenchela. En février 1884, il dut, avant de rentrer en France, prendre ga
lions, sachant que la flore de cette riche localité avait déjà été l’objet des 1
cherches de nombreux explorateurs.
# (D A 1
id ep! ER dr, _& >. i
les détails qu'ils méritent, les services rendus à la science par ses persévé É
14
plément consacré à M. le docteur V. Reboud). 3
L ».
RE
HISTORIQUE. XCI
rantes et fruclueuses recherches botaniques et archéologiques dans la plus
grande partie des provinces d’Alver et de Constantine (voir Notice, p. 79-85),
avait formé depuis longtemps le projet de visiter la partie des Hauts-Plateaux
de la province de Constantine située au nord-est de la Sebkha El-Tarf, qu'il
savait n’avoir pas été explorée au point de vue botanique. Aussi, dès que son
neveu , M. le docteur J. Reboud, fut, en février 1882, à son retour de l’ex-
pédition de Tunisie, chargé de la direction de l'ambulance d’Aïn-Beïda, il
saisit avec empressement l’occasion de combler cette lacune, en allant passer
avec lui quelques jours dans cette ville, au centre de la contrée imexplorée, et,
avec son concours dévoué, malgré la saison défavorable pour des recherches
botaniques sur un point situé à cette altitude, il y fit une première recon-
naissance et y prit des échantillons, soit de l’année, soit de l’année précédente,
pour peu qu'ils fussent déterminables , de toutes les plantes qu'il put recueillir.
Ces premières recherches, qu'il se proposait de reprendre l'année suivante,
ont fourni d’utiles indications sur les caractères généraux de la végétation de la
contrée et ont enrichi la flore cryptogamique algérienne d’une seconde loca-
lité pour une espèce de Lichen, le Lecanora fruticulosa, de l'Asie centrale ©).
— En 1883, mais malheureusement encore à une saison trop précoce, au
mois d'avril, il se rend de nouveau à Aïn-Beïda et, avec son neveu, fait dans
la plaine ondulée , au sol calcaire blanchâtre, et dépourvue de végétation arbo-
rescente, une exploration aussi complète que le permettait l’état de la végéta-
tion; c’est dans une de ses excursions qu'il a trouvé un champ couvert de
Brassica Aurastiaca, en fleurs et en fruits, espèce rare que je n’avais recueillie
que vers le sommet du Djebel Cheliah, à plus de 2000 mètres d'altitude.
Pendant ce second séjour, indépendamment des terrains de pacage et de cul-
ture des environs immédiats de la ville, il a abordé au sud et à l’est les parties
boisées du pays et il a herborisé dans les vallons herbeux, le petit marécage
et le bois de Pins d’Alep rabouporis des alentours de la source d’Ouilman. Il
a fait aussi une course intéressante au moulin d’Ain-Sedjera, bâti au pied de
rochers à l'extrémité de coteaux rocailleux au-dessus d’une vallée humide;
mais il dut renoncer à poursuivre le cours de ces fructueuses herborisations,
car il devait rentrer à Constantine, où il n'avait que le temps de faire ses pré-
paratfs de départ pour Tunis, où nous lui avions donné rendez-vous. Ses
longues et persévérantes recherches en Algérie l'avaient naturellement désigné
au choix du Ministre de l’Instruction publique, qui l'avait nommé membre de
® En 1880, dans une des courses aux environs de Constantine que M. ie docteur V. Reboud
. moi avons faites ensemble, nous avons découvert cette espèce, nouvelle pour Algérie, au
teau d’Aïn-el-Hadj-Baba (Butte-du-télégraphe-de-Setif), où elle croit avec le Lecanora esculenta.
- Le L. fruticulosa Eversm., dont nos échantillons ont été déterminés par M. W. Nylander,
‘après les renseignements que nous devons à l’obligeance de ce savant monographe, n'était
nnu, avant sa constatation en Algérie, que dans les monts Ourals et dans la steppe des Kir-
hises près de la rivière Emba et sur la montagne de Mulbistan.
XCII HISTORIQUE.
la Mission de l'exploration scientifique tunisienne, dont je devais, cette p
mière année, partager et diriger les explorations; et, le 3 mai, au jour f
nous avions le plaisir de lui serrer la main à notre débarquement à La Go
lette, où il était venu de Tunis au-devant de nous, et d’inaugurer avec luin "
laborieuses herborisations par une promenade aux environs immédiats de
gare et sur les sables de la plage. À partir de cette première journée jusqu'à
fin du voyage, exécuté en commun par les membres de la Mission, il a pris.
une large part dans toutes les recherches, et, comme président de la Mission ®.
j'ai le devoir de rendre un juste hommage au dévouement et à la persévérance
avec lesquels il a concouru à toutes les explorations et de reconnaître ui
recherches personnelles ont contribué au recensement presque complet de
végétation d'un grand nombre des localités que nous avons explorées. On.
pourra apprécier le zèle consciencieux avec lequel ont été faites toutes ses ré
cherches en Tunisie et ses remarquables aptitudes comme explorateur par le
nombre des espèces qu'en un seul jour, le 7 juillet, il a constatées avec
M. À. Letourneux ©? pendant le trajet de 36 kilomètres qu'ils ont fait rapide-
ment à cheval de Tabarque à La Calle par Oum-el-Teboul. Dans ce trajetdes
deux habiles explorateurs n’ont pas constaté moins de 150 espèces, dont plu
sieurs avaient un véritable intérêt, soit au point de vue de leur rareté,
à celui de la géographie botanique.
De La Calle, sans s'arrêter à son domicile à Constantine, il se rend direct
tement, par Oued-Zenati, Aïn-Temlouka et la Chebka-mta-Sellaoua, à Aïn-
Beïda, en vue d’y reprendre pour la troisième fois avec son neveu, le doctet
J. Reboud, les intéressantes courses botaniques qu’ils y avaient déjà fai es
ensemble et que ce dévoué collaborateur avait poursuivies avec zèle pendant
la durée de la Mission tunisienne. Malheureusement cette excursion étaitla
dernière que M: V. Reboud devait faire en Algérie, comme botaniste rési-
dant, car bientôt après il fixait son domicile en France, à Saint-Marcellin,
dans le département de l'Isère, où il venait rejoindre ses parents, dont il
avait élé éloigné pendant les trente années de son séjour en Algérie, si ut
lement remplies au profit de la science.
É
Roserr (Joseph-Ferdinand). — M. le docteur Robert, alors médecin aide-major de.
1° classe, a été appelé en Tunisie, en novembre 1883, et y a été attaché à la
garnison de Gafsa jusqu'en mars 1884. Dès son arrivée à ce poste, il s'esh
occupé avec ardeur de lexploration botanique de cette localité, où seuls
Desfontaines, à la fin du siècle dernier, M. Doùmet-Adanson, en 1874, et
M. J. Reboud, en 1882 , avaient herborisé. Presque chaque quinzaine, com ne
il l'a fait du reste pendant toute la durée de son séjour en Tunisie, il m'a
® Voir, pour l'étendue et les détails de l'itinéraire suivi par la Mission, l’article consacré dans
ce Supplément à M. E. Cosson.
® Voir dans ce Supplément l’article consacré à M. A. Letourneux.
HISTORIQUE. XCIII
envoyé par paquets postaux des échantillons des plantes recueillies dans ses
herborisations, échantillons qui m'ont été très uliles pour fixer la date initiale
de la floraison d’un assez grand nombre d’espèces , et, par la même voie, d’un
usage si pratique, presque sans frais, 1l m’a adressé des boutures, des bulbes
et des graines des espèces que je désirais cultiver pour en faire l'étude com-
plète. Au début de son séjour à Gafsa, le nombre des malades atteints de fièvre
typhoïde auxquels il a dû donner ses soins ne lui a permis de consacrer à
la botanique que de trop rares loisirs; aussi ses herborisations ont-elles été
assez restreintes et n’ont guère compris, outre les jardins et les cultures des
environs de la ville, que les bords de l’Oued Baïech et le Djebel Hattig, mais
cependant elles ont ajouté au catalogue de Gafsa un certain nombre d’espèces
que n'y avaient pas constatées les premiers explorateurs.
En mars 1884, nommé médecin en chef par intérim à l'hôpital militaire
de Feriana, il a, dans le trajet de 64 kilomètres qu’il avait à parcourir pour
gagner son nouveau poste, profité de deux haltes, l'une à Bir Medkidès,
l'autre à Sidi-Aïch pour y faire d’intéressantes récoltes et constater l'abondance
à cette dernière localité de l’Apteranthes Gussoneana, assez répandu dans le
sud de la Tunisie, mais généralement sporadique. Pendant son séjour à
Feriana, de mars à novembre, indépendamment de ses herborisations
presque quotidiennes aux environs de la ville, dont il a exploré en tous
sens les jardins et les cultures, il a fait plusieurs excursions aux ruines de
Thelepte ainsi qu'à la Guelaa-ben-Fetima, s’est rendu à Kasserin et a exploré
le Djebel Khachem-el-Kelb jusqu’à son sommet (1264 Ét.-Maj.), localités
qui n'avaient jamais été l’objet d'explorations botaniques. Une de ses dé-
couvertes les plus intéressantes à Feriana est celle d'un Hypericum que je me
suis fait un plaisir de lui dédier (1. Roberti), et qui est une variété très re-
marquable, sinon une espèce distincte, de l’'T. ericoides, qui n’a été vu ni en
Alvérie ni au Maroc et qui n’est connu que dans l'Espagne orientale et méri-
dionale. La collection formée à Feriana par M. le docteur Robert a mis en
évidence les caractères de cette flore, qui présente la réunion d'espèces confi-
nées en Alrérie dans la Région Saharienne avec un grand nombre d’autres
des Hauts-Plateaux algériens.
Ses courses aux environs de Feriana ne lui offrant plus que trop rarement
des plantes à ajouter à la liste de celles qu'il y avait déjà observées, il de-
manda d’être attaché à un poste dans le nord de la Tunisie, et, vers la fin de
l’année, 1l fut appelé, avec le grade de médecin-major, à Aïn-Draham pour
y prendre la direction de l’hôpital militaire de ce poste, où il a résidé jusqu'en
décembre 1885. Durant ce long séjour, 1l a exploré, en toutes saisons et dans
toutes les directions, le beau massif forestier de la Kroumirie centrale et a
fait des excursions à Fedj El-Saha, Fernana, Souk-el-Arba, etc., ainsi qu'à
Tabarque, dont il a parcouru une partie des dunes. Bien que ces divers
points eussent déjà été explorés par la Mission botanique de 1883, il y a ce-
XCIV HISTORIQUE.
pendant trouvé quelques espèces nouvelles pour la flore de la Tunisie ou
de la Kroumirie et qui avaient échappé aux recherches de la Mission:
une saison déjà avancée; nous lui devons aussi des échantillons, en fleurs
en fruits, d’un assez grand nombre de celles que nous n'avions trouvées ni 'e
mauvais état et que nous lui avions signalées, et qu’il nous a souvent envoyé
en échantillons assez nombreux pour qu'elles aient pu prendre place sg
dans l’exsiccata de la Société Dauphinoise, soit dans celui de M. Magnier.«
De janvier à août 1886, il a terminé à Sfax, où il a exercé les fonctions,
de médecin traitant à l'hôpital militaire, sa résidence en Tunisie. Là, comme
à Gafsa, Feriana et Aïn-Draham , il s’est occupé avec zèle de recherches bo a
niques, mais cette localité étant une de celles du littoral tunisien les mieux
explorées, il n’a pu ajouter que quelques documents nouveaux à ceux = |
lis par Espina, par MM. L. Krabk, Doûmet-Adanson et le docteur Bout nel
De Sfax, il a fait, au premier printemps, une excursion à El-Djem, où
trouvé quelques espèces qui avaient échappé aux explorations ntérie
plus tard, avant son retour en France, il a visité Gabès et ses oasis.
M. le docteur Robert, par l'importance de ses recherches botaniques, ps
la libéralité avec laquelle 11 nous a communiqué toutes ses récoltes, par a -
mable attention qu'il aeue de recommander auprès de son successeur à Gafs
MM. Doùmet-Adanson et Bonnet, en l'invitant à leur indiquer les localités où
il avait trouvé les plantes les plus intéressantes, par la cordiale hospital ahte
qu’il a offerte, à Feriana, à MM. Letourneux et Lataste, et par le concours
qu'il leur a donné dans leurs recherches, a largement contribué à faire con:
naître la flore et la faune des parties de la Tunisie qu'il a successivem&
explorées.
Rourre (Ferdinand). — M. le docteur Rouire, médecin-major, s'est beaucoup
occupé, surtout au point de vue historique et géographique, de la questior
de la mer intérieure saharienne soulevée par le projet de M. le lieutenant
colonel Roudaire. Pour lui, l'emplacement du lac Triton des anciens ne do )
pas être attribué au bassin des grands Chott de la Tunisie et de la pro Rs
de Constantine, mais bien à celui de la Sebkha Djeriba et de la Sebkha Hal
_el-Menzel, système de lagunes qui forme le prolongement du golfe d'Han
mamet dans l'intérieur des terres. En 1885, désireux de copié le
données recueillies dans une première exploration du pays, faite ii
cours de l'expédition qui a assuré l'établissement du protectorat deMia
France, 1l obtint du Ministre de l’Instruction publique une mission en rue
de recherches sur la géographie, l'archéologie et l'histoire me n
ticulièrement la botanique, du bassin de la Tunisie centrale, où affluen
dans le lac Kelbia et les Sebkha Djeriba et Haïlk-el-Menzel, les principat |
cours d’eau de la contrée. Le Ministre de la Guerre lui Ac son bien
veillant patronage; M. le général Boulanger, alors commandant supériet
HISTORIQUE. XCV
du corps d'occupation, et M. le général Riu, qui commandait la subdivision
de Sousa, voulurent bien mettre à sa disposition les moyens d'exécution
nécessaires. [1 s'était assuré le concours, aussi dévoué que désintéressé, de
M. Hubert Vaffier, très habile dans l’art de la photographie, pour prendre
de nombreuses vues d'ensemble et de détail, et il s'était muni d’un baro-
mètre Fortin et de plusieurs thermomètres de précision pour des observa-
tions d'altitude et de météorologie. — Le 9 mai, il débarquait à Tunis, et
il n’y restait que le temps nécessaire pour rendre visite à M. le général Bou-
langer. Le lendemain, il se rembarquait pour Sousa, point de départ de
ses premières excursions. Îl a consacré dix jours à une reconnaissance d’une
orande partie du périmètre du lac Kelbia jusqu’à l'Oued Menfès à son em-
bouchure dans la Sebkha Halk-el-Menzel et à une course à Herkla, puis il
a fait deux autres explorations du pourtour du lac, l’une partant de Ke-
rouan, l’autre de Dar-el-Bey, et de ces deux centres a rayonné en tous sens.
I a mis à profit ces nombreuses courses pour étudier l’ensemble hydro-
graphique du bassin du lac, ainsi que le cordon littoral qui sépare les
Sebkha Djeriba et Halk-el-Menzel de la mer; il a étudié aussi les modifica-
tions survenues dans la topographie du littoral depuis l’époque historique.
Il a, en outre, pratiqué des fouilles dans les dolmens de l’Enfida et a donné
une description de ces monuments ©).
Avant de rentrer à Tunis, où il a terminé son voyage le 15 juin,
il a fait la laborieuse ascension du Djebel Zaghouan jusqu’à sa plus haute
cime, pour embrasser de ce point culminant l'ensemble de la contrée objet
de ses études spéciales. En raison du nombre de ses excursions partielles et
en tous sens qu'il a faites dans la région du lac Kelbia, et les limites dans
lesquelles doit être restreint cet article ne me permettant pas de donner en
détail l'exposé de litiméraire qu'il a suivi, je crois devoir seulement men-
tionner, en les énumérant du nord au sud et de l’est à l’ouest, les prin-
cipales localités où ont été faites ses récoltes botaniques : Mahamedia,
Zaghouan, Oued Baïech, Bou-Ficha, Sebkha Djeriba, Oued El-Harrar,
Henchir-Faradis, Sidi-Mafoud , Aïn Hallouf, El-Klay, Henchir Castleia, Bord)
Baba-Sloum, Dar-el-Bey, Oued El-Brek, Garci, Oued El-Boul, Dar-el-
Aroussi, Herkla, Henchir-Souïa, Ouled Saïd, Dar-bel-Ouar, Sebkha Halk-
el-Menzel, Zembra, Oued Menfès, Dachera Sidi-Bou-Ali, Oued-el-Ham-
mam, Bordj Sidi-Mohamed-Gabich, Akouda, Oued-Leïa, Sousa, Oued
Hamdoun, jardins de Dattiers de Salim, Monastir, Sidi Ahmor-bou-Mia,
lac Kelbia, Henchir-Kroussiah, Fisuera-Ftima, Aïn-Saïd, Sidi-el-Hani,
Oued El-Attaf, Oued Baghla, Kerouan.
M. Pouire a publié de nombreux articles dans les recueils scientifiques et
D Voir, dans les Comptes rendus de l’Académie des sciences, séance du a8 mars 1887, sa nole
” les dolmens de l’Enfida.
is à = L
vw A p*
+ “2 “
ES
k
XCGVYI
+ Roux dei — Dans notre Notice (p. 87-89), nous avons donné h à
® Voir dans le Compte rendu de la 13° session de l’Association française pour l'avancement des
sciences tenue à Blois en 1884, p. 75-86, l’article de M. le docteur Rouire, intitulé : La mer à lé
HISTORIQUE.
dans les journaux politiques sur le projet de création d’une mer dans:le be
des grands Chott de lAlvérie et de la Tunisie, examiné surtout au Po nt d
vue géographique, articles qu'il a résumés dans la conférence faite pe
au Congrès de l'Association française pour l'avancement des sciences tel
Blois en 1884 (), Dans une publication récente ©, il s'est attaché à prés
l'ensemble des documents et des textes sur lesquels il s'appuie pour ass e
le bassin hydrographique de la Tunisie centrale à l'ancien fleuve "Triton,et
pour rejeter les systèmes qui tendent à l'assimilation de la région de Gabès.
au pays + Tritonique». 54
Bien que la botanique n’ait été qu’accessoirement le but de la miss
de M. Rouire, la collection de plantes qu’il a formée se compose de 200% es |
pèces, prises souvent à plusieurs localités, et elle a fourni des im
nouvelles sur la flore d’une partie de la Tunisie qui n’était guère connueque,
par les plantes observées en 1874 par M. Doùmet-Adanson et par la is- s-|
sion de 1883 sur des points voisins de ceux visités par M. Rouire. fe
du voyage botanique exécuté, en 1880 , avec succès par ce jeune et zélé nai
raliste à la lisière de la Réoion Saharienne et dans la région des Hauts Ï
Plateaux des provinces d'Alger et d'Oran et dans la chaîne du Djebel Amoues
Désireux d'aborder un pays dont la flore était moins connue que celle de,
l'Algérie, il demanda, en 1881, l'autorisation de suivre le corps d'armée
opérant en Tunisie et obtint du Ministre de lInstruction publique in 1
mission ayant pour but l'exploration botanique des pays successivemenf.
occupés. Avec la faible allocation que lui avait accordée le Ministre et les r@
sources que je m'étais fait un plaisir de mettre à sa disposition, sachant
bien qu'il en ferait l'emploi le plus utile pour la science, du 5 avril
30 juin, il réalisa le programme qu'il s'était tracé. Après un séjour d ane
quinzaine à Tunis, pendant lequel il a rayonné aux environs de la will
(Radès, Sidi-bou-Saïd, Sidi-Fellala) et fait une excursion à la Sebkha EL
Sedjoum et dans la plane de l’Oued Meliana inférieur (Bahirt-Mournak); il
a, à la suite des colonnes expéditionnaires, herborisé au voisinage immé dial
de plusieurs des stations de la voie ferrée : Bordj-Toum, Medjez-el-B: ),
Oued-Zergua. De ce dernier point, se dirigeant vers le nord, il a visité su -
rieure africaine ; le même article a paru dans un extrait de ce compte rendu intitulé : Le projet de
création en Algérie et en Tunisie d’une mer dite intérieure devant le Congrès de Blois, p. 21-31
Dans cet extrait, l’article de M. Rouire est réuni à ceux de MM. E. |Cosson, Doùmet-Adanson}
Rolland, À. Letourneux, sur le projet de M. Roudaire. À
® La découverte du bassin hydrographique de la Tunisie centrale et l'emplacement de l’ancien le (J
Triton (ancienne mer intérieure d'Afrique), 1 vol. in-8° de 187 pages, plus x1x pages de préface,
avec 9 cartes; Paris, 1887. ‘
HISTORIQUE. XCVII
cessivement : Aïn Si-Ahmar, source minérale au nord-est de la station de Beja,
Si-Kharfalla, Henchir Skira et le lac Cejenan. Le 15 juin, ayant regapné
la ligne du chemin de fer à la station de Beja, il fait au sud une excursion
au Djebel Morira, contrefort nord du Djebel Korra, puis, par le chemin de
fer, de la station de Ben-Bechir il gagne celle de Souk-el-Arba et termine
son voyage à Ghardimaou, après avoir visité les pentes inférieures du Djebel
Hiroug. Le jeune botaniste, bien qu'il n'ait guère pu s'éloigner des routes
suivies par les colonnes expéditionnaires, et que ses recherches aient été très
souvent contrariées par des pluies exceptionnelles, a recueïlh des échantillons
d'environ 600 espèces, dont un certain nombre étaient alors nouvelles pour
la flore, et généralement trouvées à plusieurs localités, ce qui porte à plus
de 1000 le nombre des indications qui lui sont dues.
Par ses connaissances générales d'histoire naturelle, par les études sérieuses
qu'il avait commencées sur la flore de l'Algérie et sur la langue arabe, il
était appelé à prendre un des premiers rangs parmi les botanistes algériens ;
mais hélas! sa carrière scientifique, qu’il avait si bien inaugurée, et qui
promettait d’être brillante (il venait d’être nommé maitre de conférences à
l'École des sciences d'Alger), devait être bientôt brisée. Le 9 août 1889,
ayant voulu, par un vent violent, se baigner dans la rade d’Alger, il fut,
maloré le dévouement du domestique qui l’accompagnait, entraîné par les
vagues et noyé sous les yeux de ce serviteur, dont les efforts furent impuis-
sants pour le sauver du danger que, confiant dans son énergie et son habi-
leté pour la natation, il avait cru pouvoir impunément braver.
SéDiLLoT (Maurice). — M. SédiHot, dont la collection générale et la collection
spéciale tunisienne de Goléoptères ont une valeur scientifique appréciée de
tous les entomologistes, a fait, en 1883, un premier voyage dans la Ré-
sence 0), avant l'organisation définitive de la Mission de l'exploration scien-
üfique de la Tunisie, instituée sous le patronage du Ministère de l’Instruction
publique. Nommé en 1884 membre de la Mission, il a chaque année, sans
subvention, mais en profitant des facilités de voyage et de la protection
qui, grâce à l'intervention du Ministre de l'instruction publique et aux
instructions du Ministre de la Guerre, sont accordées aux membres de la
Mission par les autorités civiles et militaires, entrepris de nouveaux voyages
dont l'ensemble a embrassé presque tout le territoire de la Résence du
nord au sud (®. Grâce à ses connaissances entomologiques, à sa sûreté de
M Ce voyage a compris : Gabès, Oudref, Mehamla, Bir Marabot, El-Guettar, Gafsa, retour à
“Gabès par le même itinéraire, séjour à Tunis et exploration des environs pendant une quinzaine.
®) Ces voyages ont compris : en 1884, Sousa, Monastir, Mekalta, Mehedia, El-Djem, Sousa,
Sidi-el-Hani, Kerouan, Ain-Cherichira, Kessera, Souk-el-Djema, El-Kef, Nebeur, Souk-el-Arba,
Fi Aïn-Draham et les forèts de la Kroumirie centrale; en 1885, Constantine, Tebessa, Aïn Bou-
à Driès, la lisière des Hauts-Plateaux. algériens jusqu’à Bir Oum-Ali, Feriana, Sidi-Aïch, Gafsa,
G
XCVIIT
SériztAt (Émile). — M. le docteur Sériziat, alors médecin-major au 3° régim
HISTORIQUE.
coup d'œil et à sa remarquable habileté pour les recherches, il a, da
ses quatre derniers voyages, recueilli d'importants documents non seulemen
1500 espèces, recueillies par lui-même avec son secrétaire, M. Léveillé,
indépendamment de celles que M. Letourneux lui a communiquées etde
celles que M. Valéry Mayet, également membre de la Mission, a trouvées
dans le cours du voyage exécuté en 1884 sous la direction de M. Doumet
Adanson ©). |
M. Sédillot n’est pas botaniste, mais, sur ma demande, il a, dans
derniers voyages, recueilli un certain nombre d'échantillons de plantes
ont fourni des indications de localités intéressantes. Il a, surtout, en 1881
fait une récolte botanique assez importante aux environs du poste fores e
d'El-Fedja, dans le territoire boisé des Ouchteta; cette récolte aurait eu plu
d'intérêt si l’ensemble du massif forestier des Ouchteta, des Merasen et
Ouled Ali n’eüt pas été visité quelques semaines auparavant par M. A.
tourneux , dont les recherches ont fait connaître la flore de cette partie del
Tunisie, qui n'avait pas encore été l’objet d’explorations scientifiques. — Get
année (1887), il a formé une petite collection de plantes dans le Souf,
entre le Souf et Tozzer, qui fournira des in lications nouvelles pour un cer ain
nombre d’espèces. |
de tirailleurs indigènes, a, passé, en 1885, plusieurs mois à Tebessa, où 1
a recueilli des insectes et plus de 300 espèces de plantes. Je n'ai eu à
disposition que quelques échantillons de ces récoltes, que mon ami M."
docteur V. Reboud a bien voulu me communiquer. Les indications inté |
santes que m'a fourniés cette communication sur la végétation d'une partit
des Hauts-Plateaux de la province de Constantine, que MM. Letourneux e
Pomel ont les premiers explorée rapidement au point de vue botanique, mé
font regretter de n'avoir pu jusqu'ici étudier l’ensemble de la collection form
par M. Sériziat, que son séjour dans le pays avait mis à même d'y faire de
herborisations dans toutes les saisons. — M. Sériziat est auteur d'un inté:
ressan£ travail monographique sur Biskra, intitulé : Études sur loasis d
Ras-el-Aïoun, Tamerza, Midès, Feriana, Kasserin, Sbeïtla, Oued Gilma, Hadjeb-el-Aïoun, Ah
Beïda, Chebika, Kerouan, Sousa; en 1886, Souk-Harras, la forèt des Bou-Mesran, les forêts de
Ouchteta, El-Fedja, Aïn-Draham, Tabarque; en 1887, Biskra, El-Oued, Nefta, Tozzer, Douz
Kebilli, Gabès. |
() MM. Sédillot et Valéry Mayet doivent, avec le concours de M. Bedel, un des entomologisle
les plus compétents pour l'étude des Inseètes des États barbaresques, publier prochainement dan
l'Exploration scientifique de la Tunisie un Catalogue raisonné des Coléoptères observés dans À
Régence. 7.
l
HISTORIQUE. XCIK
Biskra (publié dans la Gazette médicale de l’Alrérie, 1866-1867), renfer-
mant une liste de plantes avec leurs noms arabes. On lui doit aussi une
Histoire médico-chirurgicale de la colonne du Sud, province de Constantine,
août 1864-avril 1865 (ibid. 1870). Il a commencé dans le Bulletin de
l’Académie d’Hippone la publication d’un travail étendu sur Tebessa ancien
et moderne et sur l’histoire naturelle de cette localité ; ce travail renferme une
liste de plantes et un catalogue de plus de Aoo insectes (Coléoptères et Lépi-
doptères). — M. le docteur Sériziat, qui a pris récemment sa retraite, s’est
fixé à Nancy, où il continue l'étude des collections entomologiques qu'il a
formées en Algérie.
noms (Philippe). — M. Thomas, vétérinaire en 1° au 10° régiment de hussards,
bien connu du monde savant par ses publications sur les Bovidés fossiles et
sur quelques formations d’eau douce de l'Algérie, a, en 1884, sur la propo-
sition de mon éminent confrère M. Gaudry, été nommé, par le Ministre de
l’Instruction publique, membre de la Mission de l'exploration scientifique de
la Tunisie, et chargé spécialement des études à faire sur la paléontologie et
la stratigraphie dans la Régence. En 1885, il a, parallèlement à la frontière
des Hauts-Plateaux algériens, exploré le pays depuis le territoire des Fera-
chich et Bir Tamarouzit près Tebessa jusqu'a Tozzer et le Djebel Cherb
occidental, en passant par Tamesmida, Khanget-Goubel, Feriana, le Djebel
Sidi-Ali-ben-Aoun, Gafsa, et toute la chaîne des reliefs bordant en Tunisie
les Hauts-Plateaux de la province de Constantine jusqu’à Tamesmida, Midès
et Ghebika ; puis, revenant vers le nord, il a successivement visité les Djebel
Arbet, Djebel Sidi-Aïch, Djebel Ogueb, Djebel Chambi, Djebel Sidi-bou-
Ghanem, tout le territoire compris entre Tala et El-Kef. En 1886, ses
explorations ont embrassé toute la partie de la Régence comprise, d’une part,
entre la frontière algérienne et la mer et, d'autre part, entre les parallèles
de Kerouan et de Gabès; les points qui ont été plus spécialement l’objet de ses
études sont : les Djebel Bou-Gafer, Djebel Serraguia, Djebel Djennenkrouf,
Djebel Boudinar, la plaine de Douara près de la frontière algérienne; les Djebel
Sehib, Djebel Rosfa, Djebel Berd au sud de Gafsa, toute la chaîne du Djebel
Cherb depuis le Djebel Oum-Ali jusqu’au Djebel Roumana près du golfe de
Gabès ; en remontant vers le nord, la région de la Sebkha Naïl, la chaîne du
Djebel Bou-Hedma et du Djebel Bou-Bellel, le territoire des Aïeïcha, les
Djebel Madjoura, Djebel Melliousi, Djebel Gart-el-Hadid, Djebel Rebaou,
Djebel Nasser-Allah, Djebel Sidi-bou-Gabrin, Djebel Hadjeb-el-Aïoun , Aïn
Cherichira, Kerouan ; en revenant au sud-est, les Djebel Meghila, Djebel
Sbeïtla, Djebel Nouba, Djebel Semama, Djebel Dernaïa; en remontant dans
la direction d'El-Kef par Aïn Bou-Driès, le Khanget-Slougui, le Guelaat-es-
Snam , les Djebel Slata, Djebel Zerissa, Djebel Hout, Djebel Moumen. Et, en
dehors de la zone principale de ses recherches, qu'il a recoupée en tous sens,
G.
(4 HISTORIQUE.
une parlie de la vallée supérieure de la Medjerda. — M. Thomas a
un grand nombre de fossiles, dont la plupart sont déjà rigoureusemen
déterminés et suflisent pour caractériser et fixer l’âge des horizons géolo
giques qu’il a observés ©. 1
M. Thomas, bien qu'il soit étranger aux études botaniques n’a pas né
oligé, sur ma demande, la récolte des plantes qui ont le plus appelé son
attention, et la petite collection qu'il a formée, composée d'environ 100%
pèces, m’a fourni les premières indications sur la flore de plusieurs des
localités qu’il a visitées (1, Je lui dois aussi des renseignements intéressants sur
étendue et la composition des bois de plusieurs des montagnes de la Tunisie
moyenne et des reliefs montagneux situés à la lisière des Hauts-Plateaux
algériens.
Trasur (Louis). — Les recherches botaniques auxquelles M. le docteur Trabut
professeur à l'École de médecine d'Alger, s'était livré avec ardeur, ds
1873, à son arrivée en Algérie (voir Notice, p. 95 ), ont été continuées pat
lui avec autant de persévérance que de succès. Ainsi, il a accompagné
M. Battandier, son collègue, collaborateur et ami, dans la plupart des loca:
lités visitées en vue de l'exploration d’une grande partie de la Région Médi
terranéenne littorale des provinces d'Alger et d'Oran, exploration nécessain
pour leurs publications spéciales sur la flore d'Alger (voir, dans ce Supplé
ment, l’article consacré à M. Battandier). indépendamment de ces excursions
0) M. Thomas s'occupe activement de terminer Fétude des riches matériaux qu’il a réunis, et
en les combinant avec ceux dus aux recherches de ses collègues de la Mission, M. l'ingénieu
G. Rolland et M. G. Le Mesle, il sera bientôt à même de publier, avec le concours de M. Péron
un des géologues qui connaissent le mieux les fossiles du nord de l'Afrique , un travail d’ensembl
sur la paléontologie de la Tunisie. — Une de ses découvertes les plus importantes est la consla
tation, sur de grandes étendues, de nombreux gisements de phosphate de chaux assez riches pou
pouvoir être l’objet d'une vaste exploitation, qui, dès maintenant, serait un précieux secours pou
l'agriculture de la Régence, et bientôt pour celle de la France, dès que l’état des voies de comm
nication permettra l'exportation de ce puissant élément de fertilisation. Dans une note 4
M. Thomas, récemment présentée à l’Académie des sciences (Compt. rend. Acad. Sc. CIN, séant
du 9 mai 1887, p. 1321-1324), M. Quantin, chimiste de VÉcole de Grignon, établit que, €
Tunisie, les terres qui sont devenues impropres à la culture des céréales n’ont perdu leur fertilit
que par leur épuisement en acide phosphorique, et qu'il est facile et peu coùteux de leur rendi
leur fécondité primitive en puisant cet élément indispensable aux céréales dans les gisements doi
la découverte est due aux savantes recherches de M. Thomas, un des membres les plus zélés et ik
plus dévoués de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie.
®) Voici l'indication des localités, énumérées de l’est à l’ouest et du nord au sud, où an
cueïlli des échantillons de plantes : Djebel Trozza, Hadjeb-el-Aïoun, Djebel Gart-el-Hadid, Djeb
Meghila, Djebel Sbeïtla, Djebel Semama, Tala, Guelaat-es-Snam, Djebel Nouba, Djebel Bou-Gafe
Djebel Serraguia, Djebel Djennenkrouf, Djebel Madjoura, Djebel Mazouna, Djebel Bou-Hedmé
Khanget-Ceket, El-Aïeïcha, Oued Tabaga, Djebel Arbet, Djebel Berd, Bled Douara, Djeb
Cherb, Tozzer.
: HISTORIQUE. ci
les deux collaborateurs ont visité ensemble le Djebel Beni-Salab, le Djebel
Mouzaïa, Medeah, Milianah, le Djebel Zaccar, une partie du massif du
Djurdjura, et ont fait l'intéressant voyage de Constantine à Biskra , en s’arrêtant
aux principales stations. En 1881, le zélé explorateur a herborisé seul dans
la vallée de l’Oued Sahel, a traversé le Djurdjura par le col de Tirourda, et
de Beni-Mansour à Fort-National. La même année, il a passé plusieurs jours
à Aumale, a visité le Djebel Dirah, la forêt d'Hammam-Ksenna , l'Oued Okris,
fait le trajet d’Aumale à Bou-Saada, et celui d'Aumale à Berouaguia par
Sour-Djouab. En 1884, il a parcouru le littoral de Gherchell à Tenès, s’est
rendu à Orléansville, d’où il a herborisé aux environs de la maison fores-
tière d’Ain Leka; il a gagné ensuite le Bordj des Beni-Hindel dans l’Oua-
ransenis, et, de là, est venu à Teniet-el-Haad pour y herboriser dans la forêt
de Cèdres. En avril 1886, il a fait un voyage qui a compris Oran, Perré-
gaux, Mascara, Saïda, Aïn-el-Hadjar et Kheïder. En juin de la même année,
il a pris à Arzew le chemin de fer de Mecheria et s’est arrêté aux marais de
la Macta, à Perrégaux, à Saïda, à Aïn-el-Hadjar, à Sidi Khalfalla et à
Kheïder, qu'il avait déjà vus deux mois auparavant; de Mecheria, il a her-
borisé au Djebel Antar, où seul le docteur Warion avait fait des re-
cherches.
M. Trabut a bien mérité de la flore Atlantique par ses explorations bota-
niques et par la publication qu’il a faite, en commun avec M. Battandier, de
trois centuries d’un exsiccata destiné aux principaux herbiers. Ses études
ont porté non seulement sur les plantes phanérogames de la flore algé-
rienne, dont le sroupe des Glumacées a été plus spécialement l’objet, mais
aussi et avec succès sur les Cryptogames, trop généralement négligées par les
botanistes algériens. Pour les Mousses 1l s'est mis en relation avec M. Besche-
relle, dont les travaux bryologiques sont si justement appréciés du monde
savant, et avec M. Husnot, auquel il a adressé des échantillons d'espèces
rares ou nouvelles de Mousses et d’Hépatiques pour son important exsiccata;
il a communiqué ses récoltes mycologiques à M. Saccardo, le savant auteur
du Sylloge Fungorum, ainsi qu'a M. Roumeguère, auteur des Fungi
Gallici),
Les principales publications de M. Trabut sur les Phanérogames de la
flore de l'Algérie sont, depuis la publication de notre Notice (1881) : la Flore
des environs d’Alger, Monocotylédones (en collaboration avec M. Battandier),
( Les découvertes mycologiques de M. Trabut ont été en partie consignées dans les publica-
ons suivantes : Bouquet de Champignons nouveaux observés dans le midi de la France et en Algérie
1879-1880), par MM. P.-A. Saccardo et G. Roumeguère, publié dans la Revue mycologique,
ctobre 1880; Fungi Algerienses Trabutiani, sertulum 1, auctoribus C. Roumeguère et P.-A. Sac-
ardo, publié dans la Revue mycologique, janvier 1881; ce mémoire fait suite au précédent, et
| contient, indépendamment de la description d'espèces nouvelles, celle du genre nouveau
rabutia.
CII
Wira (Emile). — M. Wira, vétérinaire militaire de 1"° classe, a tenu garnison en,
… nage immédiat de la Medjerda, dans les moissons, près du moulin à foulon du
ailleurs en Tunisie.
HISTORIQUE.
1 vol. in-8° de 211 pages, Alger, 1884, dont il a rédigé le L tot) At
milles de Joncées, des Cypéracées et des Graminées; l’Atlas de
d'Alger ou Iconographie, avec diagnoses d’espèces nouvelles inédites ou critig
de la Flore Atlantique, Phanérogames et Cryptogames acrogènes (en colläbo.|
ration avec M. Battandier), 1° fascicule in-8°, Alser, 1886, composé de
onze planches qu'il a dessinées et lithographiées. — On lui doit aussi pli
sieurs notes sur les plantes phanérogames de l'Algérie, publiées danse M
Bulletin de la Société botunique de France : Les Graminées des sommets du)
Djurdjura, physionomie qu’elles impriment à ce massif, XXX [1883], p.267
271; Sur l'existence de Pennisetum à un seul stiomate (ibid.), p. 285-286. |
Additions à la flore d'Algérie (Graminées), XXXU [1885 |, p. 394-398 |
dans cet article, sont signalées plusieurs espèces observées pour la premiére,
fois en Algérie ou constatées à des localités nouvelles; Fleurs cleistogames e ||
souterraines chez les Orobanchées, XXXIII [1886], p. 536-538. Il vient de |
faire paraître : D’Oran à Mecheria, Notes botaniques et Cutalogue des plantes
remarquables, broch. in-8° de 36 pages, Alger, 1887. Il est auteur d'une
étude sur l’A/fa qui a obtenu le premier prix dans un concours ouvert pal
Revue bryologique de M. Husnot, 13° année [1886], p. 35, et 14° année |
[1887], p. 12-13, deux articles sur des Hépatiques et des Mousses nouvelles
avec figures des espèces décrites, entre autres celle du Riella Cossoniana quel
j'avais trouvé en 1852 à la localité de Kheïder, où M. Trabut a recueill)
les échantillons qui lui ont permis de distinguer la plante du Riella helico= \
phylla, avec lequel je l’avais confondue, in
Tunisie, dans la vallée de la Medjerda, à Tebourba, au printemps et dans l'été,
de l’année 1883, et il y a consacré à des récoltes botaniques les loisirs que
lui laissaient ses fonctions. Ses herborisations ont compris les environs di
village, au nord et au sud de la voie ferrée, sur une assez grande éd |
tant dans la direction de Djedeïda que de Bordj-Toum. L’herbier local qu il {
a formé pendant son séjour à Tebourba, et qu'il a mis libéralement à
notre disposition, contient plus de 200 espèces, et il a eu pour nous un
véritable intérêt, car il nous a fourni des documents presque complets sub
la flore de cette localité, où nos explorations d’une demi-journée avaient été
restreintes aux plantations d'Oliviers au nord du chemin de fer et à un seul
des versants du relief montueux du Djebel Maïana, qui a fourni à M. Wira à
plusieurs plantes intéressantes que nous n’y avions pas trouvées. Au voisis
Battant, ce botaniste zélé a découvert le Leontice Leontopetalum , qui y croit
en abondance, et le Senebiera didyma, plantes qui n'ont pas été vues
ge
“| EXPLICATION DES-SIGNES ET DES ABRÉVIATIONS.
n numéro d'ordre, en chiffres romains, imprimé en capitales grasses, suivi d’un nom
imprimé en mêmes caractères espacés (exemple : I. RANUNCULACEZÆ),
indique que ce nom désigne une famille.
n numéro d'ordre, en chiffres romains, imprimé en capitales, suivi d’un nom imprimé en
capitales grasses non espacées (exemple : [L. CLEMATIDEÆ), indique que ce nom
désigne une tribu.
Ê Un numéro d'ordre, en chiffres arabes, suivi d’un nom imprimé en capitales compactes
| (exemple : 4. CLEMATIS), indique que ce nom désigne un genre.
à Le numéro d'ordre, en chiffres arabes, suivi d’un nom imprimé en caractères gras (exemple :
| 4. €. Flammula), indique que ce nom désigne une espèce. — Les noms des va-
"1. riétés sont imprimés en mêmes caractères, mais plus petits.
la, B,7...... numéros d'ordre des variétés; «& est le tÿpe de l’espèce. — Lorsque la
| série des variétés commence par GB, la variété « est comprise dans la description
même de l’espèce.
{ Dans les phrases synonymiques, les nombres imprimés en chiffres romains indiquent le
| 4 un, . : Ê
| volume; les nombres imprimés en chiffres arabes indiquent la page (exemple : IV,
150 — volume IV, page 150).
| Med. Regio Mediterranea Algeriæ (Région Méditerranéenne de l'Algérie).
Mont. Regio Montana Algerie (Région Montagneuse de l'Algérie).
Plan. Planities excelsæ Alveriæ (Région des Hauts-Plateaux de Algérie).
Sah. Repio Saharensis Algeriæ (Région Saharienne de l'Algérie).
| () Dans les synonymies arabes des genres et des espèces, comme dans Îles énumérations de lo-
_calités, les noms des auteurs ou des personnes auxquels sont dues les citations sont indiqués entre
parenthèses , et généralement en abrégé. Ces noms propres y sont désignés par les mêmes abrévia-
tions que dans l'Énumération des noms abrégés et complets des botanistes et des explorateurs ; les
noms qui ne figurent pas dans cette énumération sont les suivants : Aschers. — Ascherson,
} Avic.— Avicennius, Bross. — Brosselard , Colomb — de Colomb, Del. — Delile, Forsk. — Forskal,
.… Lecl. — Leclerc, Spreng. — Sprengel.
| La liste des noms des auteurs et celle des ouvrages cités dans les synonymies paraîtront dans le
Fr dernier volume du Compendium ; du reste les abréviations que nous avons adoptées pour ces noms
. sont celles qui sont généralement admises dans les ouvrages de botanique descriptive.
cv SIGNES ET ABRÉVIATIONS.
G. Provincia Cirtensis (Province de Constantine).
A. Provincia Algeriensis (Province d'Alger).
O. Provincia Oranensis (Province d'Oran).
L’exposant placé à la suite de l’abréviation du nom de la province indique Île degré. C e
rareté ou de fréquence de la plante dans la région de la province, l’exposant 1 dés
onant la plus grande rareté et l’exposant 8 la plus grande vulgarité. Ainsi Med. C:
plante très rare et généralement peu abondante à la localité citée de la Région Médi-
terranéenne de la province de Constantine ; — Med. C*? : plante très rare, maïs connüe
au moins à deux localités de la région; — Med. ( : plante rare connue seulement à
quelques localités de la région; — Med. Cf: plante assez rare, mais connue à plusieurs
localités de la région; — Med. CF: plante assez commune, c’est-à-dire connue à
plus grand nombre de localités de la région, où elle est plus ou moins abondante;
Med. Cf: plante commune dans la région; — Med. C7 : plante très commune ou
généralement répandue dans la région ; — Med. C : plante vulgaire et très abond il
dans la région. D
TUN. Tunetia (Tunisie). !
MAR. Imperium Maroccanum (Empire du Maroc, Maroc). 4
! Signe de certitude : — dans une phrase synonymique, après le nom d’un auteur, in-
dique que nous avons vu des échantillons authentiques de la plante décrite par cet
auteur; — après l'indication d’une localité, signifie que nous avons trouvé la plante
nous-même à celle localité ; lorsqu'un nom propre, entre parenthèses, et imprimé en
caractères romains, suit ce signe, cela signifie que nous avons observé la plante étant
accompagné par la personne citée ou que nous avons vérifié à la localité l'exactitude
de son indication. |
? Signe de doute : — dans une phrase synonymique, après ou avant le nom d’un auteur,
indique qu’il y a lieu de douter que la plante décrite ou figurée par cet auteur soitla
même que la nôtre; — placé après ou avant un nom de localité, indique que la
localité citée est douteuse. |
T Précédant un nom de famille ou de genre, indique que cette famille ou ce genre në
comprend dans l'ouvrage que des espèces cultivées ou naturalisées; — précédant un
nom d'espèce, indique que l'espèce est cultivée en grand ou naturalisée ; — précédant
des noms spécifiques énumérés à la fin d’un genre, indique que nous n’avons pas vu
d'échantillons des plantes désignées sous ces noms spécifiques, et que les descriptions
qui en ont été données ne nous ont pas permis de les admettre comme espèces légi
times ou de les rapporter aux espèces décrites.
séparant des indications de localités, indique qu’elles sont toutes dues au botaniste don
le nom suit immédiatement la série.
@ Annua (annuelle) : plante ne fleurissant qu’une fois (monocarpienne), germant à au
printemps et mourant avant l'hiver de la même année.
@ Biennis (bisannuelle) : plante ne fleurissant qu’une fois (monocarpienne), mais ger-
mant et se développant en rosette dans l’année qui précède celle où elle fleurit €
meurt.
SIGNES ET ABRÉVIATIONS. cvil
L Perennis (vivace) : plante à souche herbacée ou ligneuse continuant à vivre perdant un
nombre d’années indéterminé (polycarpienne), produisant chaque année une ou
plusieurs liges qui se détruisent avant l’hiver après avoir porté des fleurs et des
fruits.
Lignosa (ligneuse) : plante à tige ligneuse continuant à vivre pendant un nombre
d'années indéterminé (polycarpienne) et portant chaque année des fleurs et des
fruits. |
& Plante mâle.
Q Plante femelle.
p........... apud (chez, dans).
.. PROPNENES auctorum (des auteurs, d’après les auteurs ).
jomp. Atl....... E. Cosson, Compendium Floræ Atlanucæ.
Me... .. Djebel.
DR... ..... emendalus (corrigé, modifié).
:_ {NACRE ex (de, d'après).
xel. syn........ excluso synonymo vel exclusis synonymis (en excluant le ou les Sy-
nonymes ).
nn... exsiccata (collection de plantes sèches publiée avec ou sans numéros
d'ordre). |
Dr... .. figura (figure).
Mon ils, Flos, florens (fleur, fleurissant).
à 0e PRE PE IEP Flora (Flore). — Pour plus de brièveté, le mot Flora (FL.) a été sup-
primé dans les citations d'ouvrages. Exemple : Boiss. Or. — Boiss.
FI. Or.
11777 ARR E. Cosson et Germain de Saint-Pierre, Flore des environs de Paris, éd. 2.
-. Fructus, fructiferus (fruit, fructifère ).
RL herbarium (herbier).
D... icon, icones (figure, figures).
nn... illustrationes (illustrations, atlas).
llustr. Atl....... E. Cosson, lilustrationes Floræ Atlanticæ.
[lustr. Fl. Par... E. Cosson et Germain de Saint-Pierre, Atlas de la More des environs
de Paris, éd. 2.
. in (dans).
. G, loc. cit... .. loco citato (dans l'ouvrage cité).
D... . numerus (numéro ).
Mec... .. non, nec (non, non pas, n1).
)85............ Observatio (observation, note).
a secundum (selon, d’après).
0. sectio (section, division d’un genre).
| Subgen.…
Dr. M
Syn......
ta \tahe ue:
Tab
Mare es:
ù SE
Po the gate) |
_subvariat, subvarietas (ons ane. sons-variété), se
riété qui précède.
_synonymon (synonyme L
tabula (planche).
tribus (tribu, division d’une famille).
_variat, varietas (varie, variété).
COMPENDIUM
FLORÆ ATLANTICÆ.
DIVISIO I.
PHANEROGAMÆ seu COTYLEDONEZÆ.
Plante ex parte aha radical (radice, caudice) deorsum versa, ex aa
aulma (caule) sursum versa constantes, floribus scilicet staminibus
ovulisque præditæ. — Semina ex embryone tunicis vestito composita.
Embryoms partes distinctæ, cotyledonibus 1-2, rarius pluribus.
SuBDIVISIO I. DICOTYLEZÆ.
Caulis herbaceus, vel lignosus a peripheria ad centrum densior,
> zonis duabus, exteriore corticali (cortice), interiore lignosa (ligno)
onstans; zona lignosa e fasciculis composita, fasciculis præsertim e
ibris hgnosis vasibusque efformatis et in cylindrum cavum (canalem
nedullarem) textu cellulari (medulla) repletum coeuntibus; medulla
rocessus lamellosos verticales (radios medullares) fasciculos lignosos
eparantes emittente; in stirpibus lignosis caule quoque anno stratu
novello inter zonam corticalem et lignosam interposilo accrescente,
tratus novelli parte exteriore ad zonam corticalem et interiore ad zonam
ignosam pertinente. — Folia opposita, verticillata, alterna aut spiraliter
hisposita, integra, dentata vel plus minus divisa, interdum foliolis
pluribus plurimisve donata, rarius ad squamas redacta vel nulla,
nervis sæpius divergentibus ramosissimis anastomosantibus, stomatibus
ist in plantis submersis prædita. — Florum integumenta sæpius penta-
mera, e calyce et corolla composita, vel ad calycem redacta, rarius
nula. — Embryo cotyledonibus à oppositis, rarmus cotyledonibus plu-
ribus verticillatis præditus.
Le)
RANUNCULACEZÆ.
Crassis I. DIALYPETALZÆ.
Florum integumenta e calyce et corolla composita. Petala inter se libera
Ovula in ovario clauso contenta et per shoma polline afflata.
Supcrassis I. DIALYPETALÆ HYPOGYNZÆ.
Petala et stamina a calyce hbera, mn receptaculo aut in disco hberowe
ovario plus minus adnato inserta. Ovarium liberum (superum).
I BANUNCULACEZXÆ.
Ranuncuzaceæ Juss. Gen. 231; DC. Syst. I, 127, et Prodr. 1,2; Endi. Gen. 843;
F1. Par. 2; Benth. et Hook. Gen. I, 1; Deneet L.-M. Bot. 386.
Flores (in nostris) hermaphroditi, rarissime polygami vel dioïet,
repulares vel irregulares, æstivatione imbricata rarius valvata. — Cal
5- rarius 3-1 5-sepalus, sepalis hiberis, petaloideis deciduis, vel herba-
ces persistentibus. — Petala sepalis sæplus numero . r'ArIUS
plura vel pauciora, hypogyna, libera, rarius inter se adnata, decidua,
regularia plana et sæpius conspicua, vel irregularia sæpe tubulosa ve
infundibuliformia, interdum parva, rarius nulla. — Stamuina indefinite
pluriseriata, rarius b-12, hypogyna, hbera. Antherarum lobi adnati
rima laterali dehiscentes. — Ovarium liberum, e carpellis indefinitis
vel definitis (2-10) compositum, rarius ad carpellum unicum redae
tum, carpellis hiberis vel plus minus connatis, uniovulatis vel pluriovu
latis. Ovula reflexa, erecta vel ascendentia, rarius pendula, interdum
horizontalia quando plurima. Styh hiberi, sæpe brevissimi, sæpius per
sistentes, interdum accrescentes; stigmata sæpius obliqua, integra.
Fructus carpella plura plurimave, sicca, monosperma indehiscenti
(achænia) inter se libera, vel polysperma sutura ventrali dehiscenti
(follicuhi) libera vel plus minus connata, ravius carpellum unieu
bacciforme indehiscens vel siccum dehiscens. — Semina exarillata!
raphe sæpe in polyspermis valde præminente. Embryo miNnImus
rectus, in basi albuminis copiosi cornei rarius carnosi situs: radicul
hilum spectans.
Plantæ herbaceæ, rarius suffrutescentes vel lignosæ, succo plus minus ac
Folia radicalia vel alterna, rarius opposita vel ternata, indivisa vel plus minu
divisa, plerumque petiolata; petiolo sæpius more Umbelliferarum basi in vaginat
dilatato, rarius appendicibus stipuliformibus adnatis prædito. Flores solitait
terminales lateralesve, in cymam plus minus irregularem, in racemum vel pan
culam dispositi.
RANUNCULACEÆ. 3
lRIBUS I. GLEMATIDEÆ. — Calycis æstivatio valvata. Corolla nulla (in nostris). Car-
pella indefinita, uniovulata ovulo pendulo, indehiscentia. — Plantæ perennes, caule lignoso
rarius herbaceo, sæpius scandentes. Folia opposita.
4. Cuemamis. — Sepala 4-5, rarius 5-8, petaloidea decidua, Corolla nulla. Carpella
sicca, stylo accrescente sæpius barbalo-plumoso caudata.
lRIBUS IT. ANEMONEÆ. — Æstivatio imbricata. Corolla nulla vel petahs reyularibus
composila. Garpella indefinita vel definita, wmiovulata ovulo pendulo, indehiscentia. —
Plantæ annuæ vel perennes, herbaceæ. Folia alterna vel omaia radicalia, caulina in-
terdum Lernata et involucrum efformantia.
2. Taancrrum. — Sepala 4, rarius 5. Corolla nulla. Carpella 3-12, ecaudata. — Flores
exinvolucrali, in paniculam terminalem sæpius dispositi.
3. ANgmoNE. — Sepala 5-20, coloralo-petaloidea. Corolla nulla. Carpella plurima, ecau-
data, vel stylo accrescente caudata. — Folia cautna ternata involucrum infra flores
efformantia. Flores plerumque speciosi, sæpius solitarii terminales.
4. Anonis. — Sepala 5. Petala 3-15, breviter unguiculata, fovea nectarifera destituta.
Carpella plurima, stylo indurato mucronata. — Folia alterna, pinnalisecta, sep
mentis linearibus angustis.
5. Mvosurus. — Sepala 5, basi èn calcar producta. Petala angusta, ungue tubuloso nectari-
fero lmbo lonpiore. re 5-10. Carpella numerosissima, stylo brevi apiculata.
— Folia oimnia radicalia, lnearia, integerrima.
"RIBUS IL. RANUNCULEÆ. — Æstivatio imbricata. Corolla e petalis regularibus com-
posita. Carpella sæpius indefinita, uniovulata ovulo erecto, indehiscentia. —— Plantæ annuæ
vel perennes. Folia alterna vel omnia radicalia.
6. Ranuncurus. — Sepala 5 , rarius 3. Petala 5, rarius plura, intus ad unguem foveola
nectarifera nuda vel squamula obtecta instructa. Stamina indefinita, rarius 12-20.
Carpella sæpissime numerosa, basi intus haud bipibbosa.
7. Gerarocepnarus.— Sepala 5. Petala 5, intus ad unguem foveola nectarifera squamula
obtecta enstructa. Slamina 5-15. Carpella numerosa, latere interiore bigibbosa, in
rostrum elongatum lanceolatum producta.
RIBUS IV. HELLEBOREÆ. — Calycis æstivatio imbricata. Corolla e petalis irregularibus
sæpius nectariferis, rarius linearibus composita, interdum nulla. Carpella definita,
rarius solitaria, pluriovulata, demum dehiscentia (folliculi). — Plantæ annuæ vel pe-
rennes. Folia alterna vel omnia radicalia, superiora interdum opposita vel in involucrum
verticillata.
S. Nicezra. — Sepala 5, petaloidea, decidua, petalis multo majora. Petala 5, parva,
unguiculata, bilabiata labio exteriore bifido basi fovea nectarifera obsito. Carpella 5-10,
plus minus vel fere in longitudine tota coalita. — Folia bi-tripinnatisecta, laciniis
linearibus vel subsetaceis.
9. Aourzecra. — Sepala 5, petaloidea, decidua. Petala 5, infundibuliformia, margine
limbi oblique truncati inserta, deorsum in calcar producta. Carpella 5, ima basi
tantum adnata. — Folia bis trisecta.
0. Derpmmium. — Sepala 5, petaloidea, decidua, inæqualia, suporius in calcar productum.
Petala 4, vel duobus inferioribus deficientibus ad 2 redacta, in corolla L-petala petala
hbera vel inferne lantum coalita duo superiora utraque in calcar calcare calycino
inclusum producta, in corolla 2-petala petala duo superiora in unicum unicalca-
le
[A RANUNCULACEZÆ. — CLEMATIS.
ratum coalita. Carpella 1-5 libera vel basi tantum adnata. — Folia subpinnatim
aut sæpius palmatim parlita vel secta.
11. Aconrrum. — Sepala 5, petaloidea, decidua vel marcescentia, inæqualia, superius
galeatum. Petala 5 vel abortu pauciora, duo superiora sepalo superiore recondita
nectarifera longe fiiformi-unguiculata apice cucullata cucullo reverso in calear pro-
ducto, inferiora minima vel obsoleta. Carpella 3-5, Hbera. — Folia palmatim partila
vel secta.
TRIBUS V. PÆONIEÆ. — Æstivatio imbricata. Corolla e petalis regularibus amplis com-
posita. Carpella disco carnoso inferne cincta, definita (2-7), pluriovulata, dehiscentia
(folliculi). — Plantæ perennes. Folia allerna.
12. Pxonta. — Sepala 5, herbaceo-subfoliacea, inæqualia, persistentia. Pelala 5-10,
ampla. Carpella 2-7, disco carnoso inferne cincla, pluriovulala, demum coriacea
dehiscentia. — Folia alterna, ampla, semel vel bis ternatim secta. Flores rosei vel
purpurei.
TRIBUS IL. CLEMATIEDEZÆ DC.
Calyx petaloideus, sepalis æstivatione valvatis. Corolla nulla (in nos-
tris), vel petala calyce breviora plana. Carpella indefnta, uniovulata
ovulo pendulo, demum sicca indeliscentia. — Plantæ perennes, caule
lignoso rarius herbaceo, sæpius scandentes. Folha opposita.
1. CLEMATIS.
Clematitis Tourn. Inst. 293, t. 150. — Clematis L. Gen. n. 696; Juss. Gen. 232; DC.
Syst. I, 131, et Prodr. I, 2; Endl. Gen. n. 4768; F1. Par. h; Benth. et Hook:
Gén. I, 8.
Calyx petaloideus, sepalis 4-5, rarius 5-8, æstivatione valvatis, deci-
duis. Corolla nulla (in nostris). Carpella indefinita, monosperma, semine
pendulo, indehiscentia, stylo persistente post anthesim in caudam sæpius
barbato-plumosam accrescente.
Plantæ perennes caulibus lignosis sarmentosis (in nostris) rarius herbaceïs. Folia oppo-
sila. Flores (in nostris) paniculati vel axillares solitarn.
Sect. LL. Frammura DC. — Flores exinvolucrati.
f. C. Flammula L. Sp. 766; Poir.! Voy. 182; Desf.! A4. I, 433; DC. Prodr. 1, 2;
Guss. Syn. IT, 35 ; Koch Syn. 2 ; Rchb. Ie. IV, t. 62-63, f. 4665-1666 ; Moris Sard. I,
113 Gren. et Godr. Fr. [, 3; Boiss. Or. T, 4. — Subvar. foliorum segmentis
ovalis vel ovalo-suborbiculatis : C. fragrans Ten. Nap. 1, t. 18. — Subvar. foliorum
segmentis linearibus : GC. maritima Lmk Encycl. IL, 42; DC. Fr. WW, 873, et
632. — Exs. Soc. Dauph. Alo. 2723; Kral. Tun. 1; Bourg. Hisp. 1, 2 et 523;
Bourg. Bal. 2726; Bill. ex Italia 2201 ; Pett. Dal. 13; Kv Syr. [1855] 158, 178
et 379.
AR. 30) Zenz où «planta sarmentosa » ; JMS Sebeq vel Sebeuq e vinculum vel planta
sarmentosa» (My); Ju vel RÉ Ghamous «intricatus» (My); }; sb Nar-berd
«ionis frigidus» (Lx). - Kar. 2)| Azenzou «planta sarmentosa» (Lecl., Par.);
RANUNCGULACEZÆ. — CLEMATIS. D
Ci gÿ9 Touzzimt «sarmentosa» vel Cih9)95 Touzzint (Lecl.); POS Time-
djerdin. — Berz. Mar. SOUS Toupuerargan , forsan Obs )s5 Tonguergueran.
Caule fruticoso scandente; foliis semel vel bis pinnatisectis, sementis
glabris, integris, Indivisis, rarius bi-trifidis, ovato-suborbiculalis, ovatis,
oblongis vel interdum sublinearibus; floribus in paniculas axillares ter-
minalesque dispositis; sepalis albis, oblongis oblusis, extus margine tan-
tum tomentosis. b. FL. Apr.-Aug. Fr. Aug.-Oct.
In sepibus et dumetosis, ad marpgines et in calvitiis sylvarum, necnon in pascuis
et mcultis. « Aloeria in sepibus» (Desf. A/.). — Med. G°.— A°: Dellys, Aloer!,
Cherchell; Dra-el-Mizan!, Blidah !, Medeah !, Milianah , ete.— Of: Oued Zerifa ?,
Mostaganem (Del.), Nemours (War., E. Oliv.); Tlemcen! , Gharrouban (Pom.). —
Mont. C°: Dj. Edouph!; Dj. Oum-Settas !, Dj. Ghettabah (Reb.); Dj. Soao (Reb.);
Dj. Tababor !, Dj. Babor 7, Adgohar-Amellal!; Dj. Tougour!, Dj. Bou-Merzoug
(Col.); Dj. Maadid (Lx). — A": Beni Al in montibus Dyurdjura!; in faucibus
Chiffa!, Dj. Beni-Salah ! ; Aumale (Ghar.), Tazerout (Deb.); Dy. Senalba (Reb.).—
O': Dj. Ksel!. — Plan. C: in colle Air-el-Hadj-Baba! ; Batna (Gol.); Beccaria
prope Tehessa (J. Reb.). — 0°: Tiaret (Del.), Ain Enfous, in faucibus Taoulala
(Rx); Sebdou (Lenepv.), El-Mai (War.). — Sah. ad limitem septentrionalem
reoionis : C°: Ksar Djelail; Beni-Souik!; Ain Melah (KReb.). — A°: Ksar Bou-
Fardjoun (Reb.); Dj. Milogh (Par.).— TUN. Zaghouan (Kral.); Gafsa (J. Reb.).
— MAR. Tanger (Schousb., Salzm., Goud.), Alcazar (Ball Spic.), Tetouan (Ball,
Weyl.); in provincia Demnat : Dj. Imüfry, Dj. Bouachfal (Ibr.); Ourika, Amsmiz
(Hook. et Ball); Dj. Amsiten inter Mogador et Agadir (Ibr.).
In Europa australi tota ab Hispania ad Græciam et Rossiam australem , Caucaso ;
Syria et Palæstina.
Sect. IL. Cuerropsis DC. — Involucrum calyciforme e bracteis duabus con-
natis efformalum, sub flore ad apicem pedunculi situm.
2. C. cirrhosa L. Sp. 766; Poir. Voy. 181; Desf. Atl. I, 432; F1. Græc. t. 517;
Bot. Mag. t. 1070; DC. Prodr. I, 93 Moris Sard. I, 14; Gren. et Godr. Fr. I, 4.
— C. peregrina, folüs Pyri incisis Shaw Specim. n. 156. — GC. semitriloba Lag.
Gen. et Sp. 173 DC. Prodr. I, 9.— GC. Balearica Rich. in Journ. phys. [1779] IV,
127; DC. Prodr. [, 9. — C. calycina Aït. Hort. Kew. ed. 1, Il, 259; Bot. Map.
t. 959.— C. polymorpha NViv. Cors. 9; Guss. Syn. IT, 36.— Exs. Bové Alo. [1839],
Bal. 624, Choul. 101 et 201, Rel. Maïll. 1111 et 1111 @, Par. 1, Soc. Dauph.
1476 et bis; Kral. Cors. 151, Bill. 5o1 et bis; Ky Cypr. 79; Rel. Maill. ex Syria
9320.
Ar. 90) Zenzou «planta sarmentosa». - K48. sp)! Azenzou «planta sarmen-
tosa» ; Cig)95 Touzzimt «sarmentosa ».
Caule fruticoso scandente; foliis fasciculatis, indivisis ovatis subcor-
datis, trifidis trisectisve, dentatis incisisve; floribus speciosis, axillaribus,
solitaris, pendulis, anthesi peracta plus minus supra involucrum calyci-
forme pedicellatis; sepalis virescenti-albescentibus intus interdum hinc
1
(ù RANUNCULACEZÆ. — CLEMATIS. THALICTRUM. %
inde purpureo-punctatis, extus plus minus pubescenti-sericeis, b. FL
Sept.-Febr. Fr. Mart.-Apr.
In sepibus, dumetosis et sylvaticis, præsertim in umbrosis et convallibus, sæpe
arbores etiam excelsiores scandens, in regione Mediterranea frequens, necnon in
regione Montana inferiore. «Prope Algeriam et in Atlante» (Desf. A1l.), in |
Numidia (Poir.). — Med. C°.— A. — O°.— Mont.#C* : Dj. Edough!, Dj. Che,
tabah, Dj. Lekahl, Dj. Bou-Cherf (Reb.), Dj. Mahrouf!, Dj. Gouraia (Gauv.). \
À: Ait Daoud, Thabourt-Bouzgueur (Lx); in faucibus Chuffa !, — TUN. Dj. Za-
ghouan (Kral.).— MAR. Tanger (Salzm., BL); Ourika (Ball); Mopador (Brouss.,
Lowe), Agadir (Tbr., herb. Hook.), Tin-el-Kaïder (Mard.).
In Europa australiore tota a Lusitania ad Græciam et Byzantium; Asia minore,
Creta, Cypro, Syria et Palæstina.
Ors. In Aloeria forma typica foliis ovatis subcordatis tantum adest, sed in
speciminibus quibusdam Maroccanis folia nonnulla tripartita vel trisecta transitum
ad GC. Balearicam et polymorpham demonstrant. |
+ GC. Flammula var. grandiflora Pomel Nouv. mat. 247.
+ G. Flammula var. parviflora Pomel, 1. c. 247.
TRIBUS IL ANEMONEZÆ DC.
Calyx petaloideus, sepals æstivatione unbricatis. Corolla nulla, vel pe-
lahs regularibus composita. Garpella indefinita vel definita, monosperma,
semine pendulo, indehiscentia, stylo persistente. — Plantæ annuæ vel pe-
rennes, herbaceæ. Folia alterna vel ommia radicalia, caulina interdum
ternata et involucrum efformantia.
_ 2. THALICTRUM.
Thalictrum Tourn. Inst. 270, t. 143; L. Gen. n. 697; DC. Prod. I, 11; Endl. Gen.
n. 49723 FT. Par. 53 Benth. et Hook. Gen. I, 4.
Calyx petaloideus, sepalis 4 rarius 5, staminibus superatus. Corolla
nulla. Stamina indefinita. Carpella 3-12, in receptaculo angusto depresso
inserta, stylo brevi persistente.
Plantæ perennes, caulibus herbaceis sæpe fistulosis. Folia alterna, bi-tripinnatisecta,
petiolo ad basim dilatato. Flores interdum polygami vel dioici, exinvolucrati, sæpius lutes-
centes, ]n paniculam terminalem sæpius dispositi.
Sect. L Evruazrerrum DC. — Carpella sessilia vel brevissime stipitata,
ovata vel oblonga, lonpitudinaliter costata.
#. T. minus L. Sp. 769.
Gaule striato, subpruinoso vel epruinoso; vaginis peliolorum in auri-
culas breves rotundatas productis; folüs ambitu triangularibus, subæqualiter
latis ac longis, inferioribus bi-tripinnatisectis, petiolo petiolisque secun-
RANUNCULACEZÆ. — THALICTRUM. 7
| dariis angulatis, secundariis patentibus vel patentissimis, segmentis latius-
culis vel parvulis suborbiculatis vel obovato-cuneatis 3-5-lobis lobis
integris vel dentatis, sublus glaucescentibus vel utrinque virentibus, gla-
bris vel saltem subtus brevissime pubescenli-olandulosis; panicula ramosa,
ramis plus minus patentibus vel divaricatis, interdum suberectis; floribus
etiam in apice ramulorum paniculæ dssitis, primum in pedicello plus minus
nulantibus; antheris mucronatis ; stigmate brevi primum ovato-oblonso dein
oblongo; carpellis ovatis vel ovato-oblongis. 2£.
Var. «. minus.— T. minus DC. Syst. [, 178, ie 1,133; Rchb. Ie. IV, t. 27,1. 4627;
Koch Syn. 4; F1. Par. 5; Gren. et Godr. Fr. 1, 6; Willk. in Willk. et Lange Prodr.
Hisp. TT, os Boiss. Or. Ï, 8 — T. nutans Desf. sec. DC. Syst. I, 179: Rchb.
Ic. IV, t. 31, f. 4630. — T. minus var. nutans Boiss. Or. I, 8. — Exs. Sch. Gall. 1,
et norm. 601 sub T. pratense, et norm. 1001 sub T. Schultzü, Bill. 2601 sub T. Jac-
quinianum; Rchb. Germ. 691 sub T. collinum, Sch. 1 bis, et norm. nov. ser. 1 sub
T. Porphyritæ; Ky Syr. [1862 ] 86 a.
Caule subpruinoso, superne sæpius subnudo; /oliorum semmenhs parvis
vel parvulis, rarius majusculis, glabris, subtus sæpius glaucescentibus ;
paniculæ ramis patentibus vel divaricatis; carpellis ovatis.
In ditione Floræ non observatum.
In Europa fere tota, regione arctica excepta; Persia, Sibiria, China.
Var. B. pubescens.— T. fœtidum Gouan Hort. Monsp. 263 non L.; Viil. Dauph. HE, 714.
— T. pubescens Schleich. PI. Helv. exs.; DC. Fr. V, 633, et Syst. 1, 176; Duby Bot.
Gall. T, 3. — T. minus var. plandulosum Rchb. Je. 1V, t. 27, f. 4627 y; Koch Syn. 4;
Boiss. Voy. 4. — T. odoratum Gren. et Godr. Fr. 1, 6. — T. manus var. Olympicum
Boiss. Or. 1, 8.— Exs. Bill. Gall. 2401 sub T. saxatile, Bourg. (Toulon) 1, Rel. Maïll.
357; Willk. Hisp. [1844] 231, Bourg. 1004; Cesati If. bor. 1, Cesali et Car. 288
sub T. fœtidum orgyale.
Caule glabro vel brevissime pubescenti-elanduloso, superne subnudo
vel usque ad paniculam foliato; foliorum sepmentis parvulis vel majusculis,
utrinque vel saltem subtus brevissime pubescenti-glandulosis ; paniculæ ramis pa-
tentibus vel divaricahs; carpellis ovatis. — Jun.-Sept.
In petrosis et inter dumeta montium excelsiorum imperii Maroccani. — MAR.
in provinciæ Demnat montibus Dy. Ghat et Dj. Azihza (Ibr.).
In Lusitania, Hispania, Gallia australi, Italia, Græcia, Caucaso.
Ogs. Specimina Maroccana suppetentia imperfecta, sed cum planta Gallica et
Hispanica omnino congruere videntur.
Var. y. saxatile Gaud. Helv. If, 505. — T. saxatile Schleich. PI. Helo. exs. ; DC. 19 EME
633, et Syst. 1, 158, et Prodr. I, 13; Rchb. Le. IV, t. 34, f. 4632; es et Godr.
Fr. 1, 7. — T. flexuosum Bernh. sec. Rchb. Ie. IV, t. 28, f. 4628. — Exs. Rchb.
Germ. 690. :
Caule epruinoso, glabro, usque ad paniculam foliato; /oliorum sep-
mens lalis, rarius parvulis, olabris; paniculæ elongalæ ramis erecto-paten-
8 | RANUNCULACEÆ. — THALICTRUM.
ï
tibus pyramidato-fastigiaus; carpellis oblongis vel ovato-oblongis. — Jun.= 1
Sept. |
In pascuis et sylvaticis regionis Montanæ etiam superioris. — Mont. C° : Dj.
Swao (Reb.), Dj. À uucu (Doüm. et Gaut.); Dj. Tougour ! (Bal., Lefr.), Dj.
Cheliah ! (Perr.). — A°: in montibus Djurdjura : Aït Daoud, Thabourt-Bouzgueur,
Agount-el-Huvua (Lx), Dj. Heïzer!.
In montibus Béart borealis, Pyrenæorum, Delphinatus, Valesiæ et Pede-
montil.
Oss. T. saxatile Algeriense cum planta Gallica exacte congruit. Ad T. menus
tanquam varietas referendum videtur, nempe tantum differt panicula pyramidata
ramis erecto-patentibus, non patentibus vel divaricatis, carpellis oblongis vel
ovato-oblongis, non ovatis. Imprimis varietati major (T. majus Jacq.) seomentis
foliorum sæpius amplis sublus vix glaucescentibus proximum, a qua tantum forma
paniculæ et eaudice sæpius stolones emittente vix distinguendum. — Varietates
supra enumeratæ el plantæ permultæ a Ÿ. minore tanquam species distinctæ ab
auctoribus plurimis admissæ ad hanc speciem referendæ videntur, nempe e speci-
minibus innumeris rite examinatis nulla nota certa innotuit.
2. 'Æ. flavum L. Sp. 770; DC. Prodr. I, 14; Rechb. Le. IV, t. 44, f. 4639; Koch
Syn. 7; Gren. et Godr. Fr. I, 9; Fl. Par. 6.— T. nigricans Jacq. Austr. V, t. Las:
— Exs. Bill. Gall. 2602, Soc. Dauph. 1065;: Fellm. Arct. 2; Beck. Wolg. 914
sub T. commutatum.
Caule elato, striato, epruinoso; vaginis petiolorum in auriculas lati-
tudine vaginæ latiores productis ; folüs longioribus quam latis, inferioribus
bi-tripinnatisectis, petiolo petiolisque secundariis angulatis erecto-paten-
übus vel erectis, seomentis amplis obovatis, oblongo-cuneatis vel oblongis,
inteoris vel 2-3-lobis lobis acutis vel oblusis integris vel dentatis, subtus
pallidioribus, olabris; panicula ramosa, sæpius conferta, ramis suberectis;
floribus apice ramulorum paniculæ confertis, erectis; antheris muticis vel ob-
solete mucronatis; stismate oblongo; carpellis ovatis, ovato-oblongis vel
oblongis. 2L. Maio-Jul.
In paludosis herbidis, ad fossas, in umbrosis humidis. — Med. À”: in plamtie
Mitidja : Maison-Carrée (My, D.-J., Côme), Maison-Blanche (Lx), Boufarik (Bové),
Khodja-Berry ! (Mar.), Oued El-Halles (Claus., Lef.).
In Europa fere lota a regione arctica ad regionem Mediterraneam , Caucaso;
Sibiria.
3. TT. glaucum Desf.! Cat. hort. Par. ed. 1, 123; DC. Prodr. 1, 153 Rchb. Le. IV,
t. AG, f. 46h41; Boiss. Voy. 4. — T, speciosum Poir. Encycl. V, 315. — T. rugosum
Ait.! Hort. Kew. ed. 1, IT, 363 excl. loc. nat.— 7. flavum Hispanicum Brot. Lus. I],
396. — Exs. Bal. Al. 550; Wüllk. Hisp. 263, Bourg. 3, 524, 1004 a et [1863].
Caule elato, strialo, pruinoso; vaginis petiolorum in auriculas latitu-
dine vaginæ latiores productis; folis longioribus quam latis, inferioribus
saltem bi-tripinnatisectis, petiolo petiolisque secundarus angulatis erecto-
RANUNCULACEÆ. — THALICTRUM. ANEMONE. )
patentibus vel patentibus, sementis amplis suborbiculatis subcordatis vel
obovato-cuneatis 3-lobis lobis sæpius obtusis integris vel dentatis, utrinque
vel saltem facie inferiore glaucis, glabris; panicula ramosa, pyramidato-
subcorymbosa, conferliflora, ramis erectis; floribus apice ramulorum pani-
culæ dense conferis, erectis; antheris muticis; sligmate oblongo; carpellis
ovato-oblongis. 2£. Maio-Jul.
In pascuis et herbidis humidis, secus rivulos, in paludosis, in regione Medi-
terranea interiore montosa et in Planitiebus excelsis confinibus. — Med. 0°: Saida !
(Bal., War.); in vallecula E-Kala prope Tlemcen (War., Lx). — Plan. 0°: Terni,
Lalla-Set (Jourd.). — MAR. Mesfioua (Hook. et Ball).
In Lusitania et Hispania; in Pyrenæis, Helvetia et [talia indicatum, sed verisi-
muiliter haud indigena.
Ons. Forsan varietas australis F. flavi L. ut Brotero opinatur; præcipue differt
caulibus sæpius robustioribus, pruinosis , seomen£is {oliorum mapis orbiculatis
sæpius lobis obtusis saltem pagina inferiore BA olaucis, panicula valde con-
tracta, floribus majoribus.
3. ANEMONE.
Anemone Tourn. Inst. 295, t. 147 emend.; L. Gen. n. 694; DG. Prodr. 1, 16; Endl. Gen.
n. 4773; Fl. Par. 7; Benth. et Hook. Gen. E, 4.
Calyx colorato-petaloideus, sepalis 5-20, staminibus longioribus. Go-
rolla nulla. Stamina indefinita, omnia fertilia conformia vel extima sterilia
olandulæformia. Carpella plurima, ecaudata, vel stylo accrescente barbato-
plumoso caudata.
Plantæ perennes, caudice tuberoso vel repente, caulibus herbaceis uni- vel plarifloris.
Folia radicalia, ternatim secta vel lobala; caulina ternata sæpius minora vel heleromorpha
involucrum infra flores efformantia. Flores pleramque speciosi, solitarii terminales, rarius in
umbellam dispositi.
Sect. [. Eriocepnazus Hook. et Thoms. — Stamina exteriora interioribus
conformia. Carpella lana dense obtecta, stylo subulalo nudo demum mar-
cescente. — Flores solitarni, rarius bini vel terni. Folia involucralia basi
libera.
f. A. coronaria L. Sp. 560; FI. Græc. t. 514; DC. Prodr. E, 18; Rchb. Le. IV, t. 49,
f. 4648; Moris Sard. 1, 18; Gren. et Godr. Fr. 1, 14. — Exs. Bové Alp. [1837 et
1839], Ghoul. 102, Par. 3, Soc. Dauph. 269; Bill. Gall. 2603 sub A. cyanea ‘et
3302, Bourg. (Alp. mar.) 5 et 6, Rel. Maïll. 180 et 181, Sch. norm. 802, Soc.
Dauph. 654; Tod. Sic. 1009; Bal. As. min. 122; Lx Æp. 1.
Ar. ol ES Cheqaig-en-l -Näman «flos fissus superbus» (Lecl., Deb.);
ee) Lälé «oscillans» (My); € 65. Chequ'a «splendens, rubra»; ske Oqair
vel Aqair (Lecl. ).
Caudice tuberiformi; fois radicalibus ternatim sectis, segmentis bipin-
natipartitis, lobis sæpius angustis oblonois lanceolatisve, involucralibus
10 RANUNCULACEÆ. — ANEMONE. ADONTS.
sessilibus laciniatis; floribus solitariis, purpureis, coccineis, violaceis vel
lilacinis, rarissime flavidis, sepalis 5-7, lalis, ovatis obovatisve. 2e Febr.-
Apr.
In pascuis et collibus incultis præsertim calcareis vel schistoso-micaceis, non-
nunquam eliam in cultis novalibus et inter segetes. — Med. C°: Le Tarf prope Law
Calle (Reb.), ad confluentem Oued Endja et Oued El-Kebir (Reb.), Constantine (Lx;
Choul. , Reb.). —A* : tantum in agro Alveriensi et in ditione Sahel, sed 1b1 frequen-=
tissima.— Of : Mascara (War). Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Lamtar, Lamoricière (War.),
Tlemcen (Pien., War., E. Oliv.). — TUN. Tunis (Doum.).
In tractu Mediterraneo Europæ ab insulis Balearibus ad Græciam; Asia minore,
Syria, Palæstina et in valle Euphralis superioris; Ægypto.
2. A. palmata L. Sp. 558: Poir. Voy. 1813 Desf. Atl. I, 432; DC. Prodr. I, 19; Ker
Bot. Reg. UT, t. 200; Moris Sard. I, 20; Gren. et Godr. Fr. I, 14. — Exs. Schimp.
Alo. [1832], Bové [1837 et 1839], My 102, Jam. 1, Choul. 1 et bis, Par. »,
Soc. Dauph. 270 et bis; Bourg. Lus. 1748; Bourg. Hisp. 4; Bill. Gall. 3303, Sch.
norm. 602; Tod. Sic. 508.
An. lex Cl Cheqaig-en-Néman «flos fissus superbus» (Deb.).
Caudice incrassalo-subtuberiformi; fohis radicahbus suborbiculats cordatis,
obtuse 3-5-lobis, crenato-dentatis, involueralibus sessilibus trifidis; floribus
solilariis, pallide luteis; sepalis 10-15 , oblonpis. 2£. Jan.-Mart.
In pascuis et collibus petrosis præsertim calcareis, in convallibus. « Aloeria locis
humidis et incultis» (Desf. Ail.). — Med. C‘: La Calle, Bône, Bougie, Bas-
Aokas; Dj. Edough; Souk-Harras, Ain-Kerma, Dj. Ouach, Dj. Chettabah, ete. —
A5: Aloer, Maison-Carrée, Bou-lsmaël; Dra-el-Mizan; Blidah; Aumale, etc. —
O : Mostaganem, Oran, Bou-Sfer ; Mascara, Sidi-bel-Abbes, Tlemcen, elc. — Plan.
C?: in colle Aën-el-Hadj-Baba!; Batna (Lefr.). — A": Djelfa (Reb.). — 0°: Saida,
Tafraoua, Ain-elHadjar, Ain-Ghoraba(War.); Tiaret (Del.). — Sah. À”: in dilione
Hodna: Bou-Saada, Ain-el-Ghorab (Reb.). — MAR. Tanger (Brouss., Schousb.),
Dj. Kebir (Hook. et Ball), Tetouan (sec. Weyl.), Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball).
In Europæ tractu Mediterraneo occidental; Sicilia.
4. ADONIS,.
Adonis L. Gen. n. 698; DC. Prodr. 1, 23; Endl. Gen. n. 4778; F1. Par. 10; Benth. et Hook.
Gen. I, 5.
Ar. - GB Nab-Djemel «dens cameli» (Deb.); CS Nettin «fœtens» (Prax);
6e vel ESA 6,2 Gafret-el-Molouk «color luteus regum» (Prax).
Calyx petaloideo-subherbaceus, sepalis 5. Petala 3-15, conspicua, bre-
viter unouiculata, basi sæpe maculata, fovea nectarifera destituta. Stamina
indefinita, omnia conformia. Carpella plurima, stylo persistente indurato
mucronata.
Plantæ annuæ (in flora nostra) vel perennes, caulibus herbaceis sæpius pluri-
floris. Folia alterna, pinnatisecta, segmentis lincaribus angustis. Flores terminales
apice caulis et ramorum solilarii, flavi vel rubri antheris nigrescentibus.
RANUNEULACEZÆ. — ADONIS. m1
! Sect. L. Apowra DC.—Carpella spieata, stylo recto vel ascendente. — Plante
annuæ.
| î. A. autummnalis L. Sp. 571; Desf. Al. 1, 434; Enpl. Bot. &. 308; Rchb. Crit. IV,
t. 319, f. 497-408, et Ie. t:.24,f. 4621; DC. Prodr. I, ee Koch Syn. 11;
F1. Par. 10; Ilustr. F1 Par. t. 3, f. 1-2; Éer et Godr. Fr. I, 15. — À, æsti-
valis var. brachypetala Moris I, 22. — Exs. Bové Al. [1839]; Bill. Gall.
1102, Sch. norm. Lo3; Bourg. Pyr. Hisp. 364; Welw. Lus. 486 ;Tod. Sic. 1001;
Ky Cilie. 3 et 8.
Ar. Je Gb Nab-ed-Djemel «dens cameli» (Prax). — Ar. Tux. AR Che
Âin-el-Hadjela «oculus perdicis» (Prax).
Sepalis olabris; petalis obovalis, concavis subconniventibus; carpellis in
spicam ovato-oblongam dispositis, reticulato-rugosis, margine superiore
_edentulo, rostro brevi recto. @. Apr.-Jun.
In cultis et vervactis, præsertim inter segetes. «Inter segetes Alveriæ» (Desf.,
Atl.). — Med. CG": Bône et in ditione Zerdeza (Lx, Hag.), Bougie (Gauv.); Souk-
Harras (Reb.), Guelma! (Krém.), Drean, Dj. Thaya (Lx), El-Aria (de Ruzé).—
À° : Sebaou!, Alwer, Gué-de-Constantine !, Gherchell; Mihanah ; inter Tenès et Orléans-
ville, etc. — O° : Oran (Bové); Tlemcen ! (Lenepv.). — Sah. C': inter Æl-Kantara
et El-Outaia (Mil.). — A: Ghardaïa (Vim.). — TUN. Tuus, Krumbalia, inter
Krumbalia et Hammamet, Bir-Loubit (Doùum.). — MAR. Tanger (Schousb., Salzm.,
BI., etc.), Cap Spartel (Hook. et Ball); provincia Haha (Hook. et Ball).
In Europa temperata fere tota, Caucaso; Asia minore, Syria; in America boreali
et Labrador advena.
2. A. æstivalis L. Sp. 771; Desf. Aül. 1, 434 ex parte; DC. Prodr. I, 24; Rchb. Crit. EV,
AA oo etc Net ou MONO Pur ao lustre Per NS 03h:
Gren. et Godr. Fr. I, 16. — À. miniata Jacq. Austr. IV, & 354. — À, œstwalis
var. leptopetala Moris Sard. 1, 22.— Exs. Bourg. Hisp. 2085 a; Bill. Gall. 206 et
bis, Rel. Maill. 196 et 2040, Soc. Dauph. 655.
An. las si Aben- vel Ben-Néman «filius superbiæ, superbus, falsens» (My).
Sepalis glabris; petalis oblongis, expansis ; carpelhis in spicam oblongam
congeslis, reticulato-rugosis, interdum supra basim in annulum contactu
mutuo angulatum expansis, marpine superiore dentem a rostro remotum præ-
bente, rostro patente vel oblique ascendente. ©. Apr.-Jun.
In cultis et vervactis, in agris et campis, præsertim inter segetes, in palmelis,
hinc inde diffusa. « Inter segetes Alveriæ » (Desf. A{/.). — Med. C’: Guelma (Krém.),
Dj. Mahouna (Reb.); Constantine (DR.), Dy. Mead!; Medina!, Oued Es-Sora!.
— À°: Bouzareah (Rav.), Birmandreis (Brett.), in planitie Mindja (My); Aumale
(Guy., Char.). — O0’: Sidi-Daho prope Mascara!, Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.). —
Plan. C: Senf (Soll., Duk.); Mekila (Mil.), Batna! (Col.).— A": Dyelfa! (Reb.).
— 0°: Aflou (Rx); Sfid!, Terni!. — Sah. C': Biskra! (Schm.). - À°: EElalles
in ditione Hodna (Reb.); Laghouat! (Tess.). — 0: Asla!, Ain-Sofissifa!. — TUN.
In insulis Kerkenna (Esp.). — MAR. Tetouan (sec. WeyLl.); Chiadma, Amsnuz,
12 RANUNCULACEZÆ. — ADONIS.
Sektana (sec. Ball); in provincia Demnat ad Takreda (Xbr.); in provincus australig=
ribus ab Agadir frequens (Mard.).
In Europa temperata fere tota, Gaucaso; Asia minore, Syria, Palæstina, Persia,
in montibus Altaicis, Beloutchistan, Afohanistan, Himalaya (sec. Boiss.).
Var. 6. dentata. — À. dentata B. Provincialis DG. Syst. I, 224, et Prodr. I, 24. —
A. squarrosa Stev. in Bull. Mose. Il, 252 [1848]. — À. æstivalis var. squarrosa Boiss,
OMEERS
Carpellis dense congestis, supra basim x annulum angulatum expansis,
dente marginis superioris sæpius valde præminente.
Hinc inde cum planta typica præsertim in Planitiebus excelsis. — Med. 0: Sidi
bel-Abbès (Lefr.) — Plan. C°: in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Saint-Donat !, Mesloug
(Vid.); Rebah (Reb.), Batna (Gol.). — A°: Djelfa (Reb.). — O': in valle Oued
Seboag (Rx). — MAR. In provincia Demnat ad Takreda (Xbr.).
3. A. microcarpa DC. Syst. I, 223, et Prodr. I, 24 emend.; Viv. Libyc. 29; Boiss. Or. I,
18 emend. —— À. Cupaniana Guss. Syn. 11, 37.— À. intermedia Webb Can. 1, 12.—
Exs. Bové Abo. [1837] et [1839] sub A. æstivalis, Bal. 597 et 977, Soc. Dauph:
3729 et 2730; Kral. Tun. 2 et 20; Bourg. Lus. 1749; Bourg. Hisp. 5, 1006 et
1557; Huet Sic. sub À. Cupaniana; Ky Cypr. 90: Ky Gilic. a; Bourg. Can. 5o
et 111.
Ar. les si Aben- vel Ben-Näman « filius superbiæ, superbus, fulgens» (Lx}s
RS Nettin « fœtens» (Lx). — Ar. Crr. Boo a Ce Ain-el-Bouma «oculus strygis
vel bubonis» (Aschers.).
Sepalis glabris; petalis oblongis vel obovato-oblongis, subexpansis;
carpellis in spicam oblongam vel cylindricam dense congestis, valide reti=
culalo-rugosis, sæpe supra basim in annulum contactu mutuo angulatum
et tuberculato-dentatum expansis, margine superiore dentem obtusum rostra
contiouum præbente, roslro sæpius ascendente. ©. Mart.-Jun.
In pascuis, campis et arvis, inter segetes, in palmetis septentrionalibus. —
Med. C°: Bougie ; Souk-Harras, Guelma!, A Rene Con el Dj. Lekahl, ete.
— À: Aloer, Kouba; Blidah; Milianah, Orléansville! ; Aumale, Boghar, ete.-
Of: Dahra!, Mostaganem, Oran!, Nemours ; Morale Srdi-bel-Abbès, Saida!,
Tlemcen, etc. — Plan. C*: Mechta-el-Arbi, Saint-Donat!, Sebkha Bazer ! ; Ain-el-
Bey!, inter Ain-Vapout et Oum-el-Asnam!, Oum-el-Asnam!, Batna!, Timerad!,
Firès !, Ksour ! ; Oued Djedida (Lx). — À : Harmela prope Bokhari (Lx); Rocher-de-Sel
(Rx), Djelfa (Reb.), El-Ouihia (Rx). — Of: El-Richa, Gada-Enfous, Taoulala ; Ti-
metlas !, Tafraoua!, El-Maï; Terni !, Sebdou, Ogla Nadja!, Ain-ben-Khell!, ete. —
Sah. C°: Tebok-ou-Ahmed (Reb.); Barika (Lx, Soll.); El-Outaia (Tiss.), Biskra!
(Jam., Bal.); Neorin (Bimler).— A° : inter Baniou et Bou-Saada, Bou-Saada, El
Hamel (Reb.); Ksar El-Airan (Reb.), Laghouat! (Reb., Tess., Maw), Tilremt
(Vilm.), Oued El-Taza, El-Golea (Mil.). — 0°: Brezina!, Ain-Sefra!. — TUN.
Krumbalia (Doûm.), Sousa (Kral.), Sfax (Esp.), Gabès (Kral.), Sedada (Duveyr.).
— MAR. Inter Sebkha Tigri et Ain-CGhaïr ( oi Sektana (Ball); in pro-
RANUNCULACEZÆ. — ADONIS. MYOSURUS. 13
{vinciis austro-occidentalibus inter Mogador et ditionem Tazeroualt frequens (Mard.
let Ibr.).
| Var. B. dentata Coss. et Kral. in Bull. Soc. bot. IV, 55. — À. dentata Del.! Æp. Hustr.
| n. ba2, et Descr. Ep. t. 53, . 1; DC. Syst. I, 224 excl. var. B, et Prodr. I, 24; Boiss.
Or. 1, 18.— Exs. Bal. Al. 078, Choul. 103; Kral. Tun. 3 et 3a; Samar. Æp. in
Heldr. 3007, Ky [1855], 541, Lx 2.
Carpellis densissime congestis, validissime reticulato-rugrosis, supra basim in
|annulum angulatum expansis, dente marginis superioris sæpius valide præmi-
| mente. — Mart.-Apr.
In arenosis et alluvis, in campestribus, inter segetes, in palmetis. — Plan. O':
inter El-Ateichat et Ain-ben-Khelil (War.). — Sah. C°: Ain-el-Hadjar, Barika
(Soll.); EEKantara !, Biskra ! (Bal.), Saada (Larg.), Mouebra!.-— A: Hassi Bergaout
(Mil., Iss.). — TUN. Inter El-Djem et Sfax (Doùûm.), Sfax, Gabès, Dj. Aziza
(Kral.). — MAR. Mogador (Schousb.), Chichaoua (Ball); in provincüs austra-
horibus hine inde inter Agadir et Oued Noun (Mard.).
In tractu Mediterraneo australiore præsertim orientali : Hispania australi, Rossia
australiore; Gypro, Syria, Palæstina; regno Tripolitano, Æcypto.
Oss. À. microcarpa ab À. flammea Jacq., nondum in Algeria obvia, imprimis
differt carpellis validius reticulato-rugosis, in spicam densiorem confertis, et forsan
ejus varietas australis evadit. Ex observationibus in locis natalibus repetitis nobis
patuit À. dentatam Del. non specifice differre ab À. microcarpa et varietatem constare
omnino comparandam varietati dentatæ À. æstivalis et varietati Bæticæ À. autum-
nahs (A. Bætica Goss. PI. crit. 25). — Generis Adonidis species annuæ in parte
central et septentrionali Europæ facillime distinctæ, sæpe in regione Mediterranea
et in flora nostra ægrius separantur propter notarum graviorum variabihtatem,
et forsan, suadentibus cl. Moris (Sard. I, 23) et Benth. et Hook. (Gen. I, 5),
melius ad speciem unicam vel ad species paucissimas referendæ.
5. MYOSURUS.
Myosurus L. Gen. n. 394; DC. Prodr. I, 25; Endl. Gen. n. 47£0; FI. Par. 11; Benth. et
Hook. Gen. I, 5.
Calyx petaloideus, sepalis 5 , infra insertionem in calcar products. Pelala 5,
sepalis breviora, ungue tubuloso nectarifero limbo longiore. Stamina pauca
sæpius 5-10. Carpella numerosissima, lateraliter aflixa, dense spicato-im-
bricata, stylo brevi persistente apiculata.
Planta annua, pedunculis radicalibus unifloris. Fohia omma radicalia, rosulala, linearia
angusla, inteperrima. Flores parvi, flavescenti-virentes. Receptaculum fructiferum tandem
longissimum.
4. M. minimus L. Sp. 407; Fl. Dan. t. ho6; DG. Prodr. I, 25; Rchb. Ie. IV, & 1,
f. 4569 ; FT. Par. 11; Gren. et Godr. Fr. I, 17. — Exs. Bal. Al, 574; Sch. Gall.
309, Bill. 703, Soc. Dauph. 1068.
Planta pusilla, glabra; foliis numerosis, erectis; pedunceulis radicalibus,
14 RANUNCULACEZÆ. —— MYOSURUS. RANUNCULUS.
%
unifloris, nudis, demum superne incrassatis; sepalorum calcaribus pedun*
culo adpressis; petalis calyee brevioribus; carpellis tetragono-compressiss
in spicam gracilem cylindricam continuam demum ratione plantæ longis
simam densissime congeslis. ©. Mart.-Maio.
In depressis et lacunosis hieme inundatis æstate exsiccatis, ad margines stagnu®
lorum.— Med. C': El-Arial, — O°: Oran (DR., My), in stagnulo ad cacumen
montis Dj. Santo! (Bal., Lx, War.); Mascara (DR.), Daïa (War.).
In Europa fere tota, Caucaso (sec. M.-Bieb.); Syria (sec. Boiss.), Mesopotamia:
America septentrional.
TRIBUS IL RBANUNCULEZÆ DC.
Æstivatio imbricata. Galyx 5- rarius 3-sepalus. Corolla e petalis 5, rarius
pluribus, regularibus, sæpe supra unguem foveola nectarifera donatis com
posita. Carpella sæpius indefinita, monosperma semine erecto, indehiscentia,
stylo persistente. — Plantæ annuæ vel perennes herbaceæ. Folia alterna
vel omnia radicalia. Flores in apice caulis vel ramorum solitaru, involucro
deslituti.
6. RANUNCULUS.
Ranunculus Hall. Helv. Il, 68; L. Gen. n. 699; DG. Prodr. I, 26; Endl. Gen. n. 4783;
FL Par. 11; Benth.et Hook. Gen. I, 5 ex parte.
Ar. 25 8 «95 Kefÿ-ed-Djerana «pes [proprie manus] ranæ»; ARE Te Mer-
ghemus «flos pratorum vel paludum» (Prax). — K4s. C)95 20 Cet Tameyjirt-
en-Thampuergout « Malva parvula ranæ» (Lecl.).
Calyx 5- rarissime 3-sepalus, sepalis coioratis vel subherbaceis deciduis.
Petala 5, rarius plura, conspicua, rarius minuta, breviter ungui culata,
intus ad unouem foveola nectarifera nuda vel squamula obtecta instructa.
Stamina sepalis petalisque breviora, numerosa, rarius perpauca. Car-
pella sæpissime numerosa, basi intus haud bisibbosa, in capitulum sub-
globosum vel oblongum disposita, stylo brevi nunc brevissimo persistente
mucronata vel longiore rostrata.
Plantæ herbaceæ perennes vel annuæ. Caules ramosi, inlerdum dichotomi, rarius sim-
plices, sæpius parce foliati, rarissime aphylli. Folia integra, dentata vel varie dissecla,
sæpius pleraque radicalia petiolata ; caulina alterna, petiolata vel sessilia. Flores (in noslris)
lutei vel albi, apice caulis et ramorum vel pedunculorum axillarium solitarii, rarius oppo-
silifolii vel angulos dichotomiarum occupantes.
Sun. |. Barracurum. — Sepala 5. Petala alba ungue sæpius luteo, foveola nectarifera
nuda. Carpellu immarginata, carinata, transverse reticulata. — Plantæ aquaticæ sæpius
submersæ vel natantes. Pedicelhi fructiferi arcuato-deflexi. — 1-2. R. hederaceus, aqua-
tlis.
SuBGEN. Il. LEucoranuwouzus. — Sepala 5. Petala alba ungue sæpius luteo, foveola nec-
|
RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. 15
larifera nuda vel squamula obtecta. Carpella obovalo-subglobosa vel compressiuscula ,
carinala, immarginata, lœvia. — Plantæ terrestres vel subaqualicæ. Pedicelli fructiferi
recti. — 3. R. æantholeucos.
Sugcen. II. Frcarra. — Sepala sæpius 3. Petala 6-12, lutea, foveola nectarifera squamula
carnosa vbtecta. Carpella inflata, immurginata, lœvia. — Plantæ terrestres, fibris radi-
calibus incrassato-napiformibus. Pedicelh fruchferi rech. — h. KR. Ficaria.
Suecen. IV. Euranuncuzus. — Sepala 5. Petala totidem, rarissime plura, lutea, foveola
nectarifera squamula carnosa interdum minula rarissime deficiente obtecta. Car-
pella a latere compressiuscula vel compressa, marginata, rarius unmarginata vel ca-
rinala, lœvia, reticulata, tuberculata echinatave. — Plantæ terrestres, rarius aquaticæ ,
fibris radicalibus filiformibus vel incrassato-napiformibus. Pedicelli fructiferi rectr.
Sect. 1. Perennes. — Caudex perennis, fibris radicalibus omnibus filiformibus vel alüs fili-
formibus aliis incrassato-napiformibus.
Subsect. 1. — Folia indivisa. — 5-7. R. gramineus, Flammula, bullatus.
Subsect. 2. — Folia omnia vel saltem nonnulla lobata sectave.
S Fibræ radicales biformes aliæ filiformes aliæ breviores incrassato-napiformes. Car-
pella in capitulum ovatum vel oblongum rarissime subglobosum aut in spicam dis-
posila.
+ Garpella basi in appendicem compressam producta, in rostrum longum attenuata. —
8. R. Orientalis.
+ + Carpella basi non appendiculata, rostro brevi vel longiusculo. — 9-13. R. spicatus ,
cortusæfolius, rectirostris, Ghærophyllos, millefoliatus.
SS Fibræ radicales omnes conformes elongatæ filiformes rarius incrassatæ. Carpella in
capitulum subglobosum disposita. — 14-18. R. bulbosus, palustris, repens, Vil-
larsu , acris.
Sect. 11. Annui. — Plante annuæ, fibris radicalibus omnibus filiformibus.
Subsect. 1. — Folia indivisa. — 19-20. R. opluoglossifolius, lateriflorus.
Subsect. 2. — Folia omnia vel saltem nonnulla lobata sectave. — 21-26. R. sceleratus,
Philonotis, cornutus, parviflorus, muricatus , arvensis.
SUBGEN. |. Barracnium DC. — Sepala 5. Petala alba ungue sæpius luteo,
Joveola nectarifera nuda. Carpella immarginata, carinata, transverse reti-
culata. — Plantæ aquaticæ sæpius submersæ vel natantes. Pedicelli
Jruchferi arcuato-deflexi.
1. R. hederaceus L. var. conosus.— fi. cœnosus Guss. Prodr. suppl. 187, et Syn. IT,
39 non Gren. et Godr. Fr. I, 19 ad R. Lenormandi F. Sch. pertinens. — R. hede-
raceus Desf. Aul. T, ho. — R. Mauritanicus Pomel Nouv. mat. 249.— R. aqua-
ous, hederaceus, flore albo, parvo Shaw Specim. n. hg9. — Exs. Bourg. Alo.
[1856] 3b; Hochst. Lus. 300 a; Tod. Sic. 262, Huet [1855].
Gaulibus prostrato-radicantibus vel superne natantibus; folis omnibus
conformibus, longe petiolatis, subreniformibus ad tertiam partem 3-5-lobis lobis
basi latioribus obtusissimis intepris vel sæpius lateralibus 2-3-crenatis; petalis
calyce vix vel subdimidio longioribus; receptaculo glabro; carpellis slabris,
rugis {ransversis parum præminentibus, dorso acute ventre obtuse cari-
Li
16 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS.
nalis, obovatis, stylo carinam ventralem continuante breviter mucronatis. 2L:
Mart.-Jun.
In fossis et lacunosis, in lutosis, in aquis stagnantibus, in fontibus et rivulis. M
lentis. «In aquis stagnantibus» (Desf. Af.). — Med. C: Sidi-Aissa (Trib.), Dj; '
| {
Mahouna! (Krém.), El-Aria (Reb.), Constantine ! (DK. , Choul.). — A: cirea Alger |
et in ditione Sahel sat frequens; Tizi-Ouzzou!, Bordj-Menaiel!, Dra-el-Mizans |
Boghar 1. — O: Dj. Azeib!, Nekmaria!, Sidi-Yacoub!; La Sema (DR.). — Mont. |
C': Dj. Ouach (Reb., Par.), Dj. Zouara (3. Reb.). — A°: Fort-National (Lx); im |
montibus prope Aumale (Char.).—0": Dj. Ksel!,— Plan. C°: Ain-el-Bey !, Saint
Arnaud! (Reb.), Setif(Soll.); Lambèsel ; Oued Djedida (Lx). — À": Djelfa! (Reb..). |
Taadmit (Reb.). — Of: Tiaret (Del.); Saïda!, Ain-el-Hadjar, Tafraoua!, Sfidl
(War,); Daia (Letr., War.) ; Ras-el-Ma (War.); Ain Mansour, Aflou (Rx). |
In Europa austro-occidentali : Lusitania , regno Neapolitano, Sicilia.
Oss. Planta Alveriensis, e speciminibus in Sicilia lectis et a el. Gussonio determi-
natis, omnino cum À. cœnoso Guss. congruit; sed À. cœnosus ad À. hederaceum L:
tanquam varietas nobis referendus videtur, nam ab eo tantum differt foliorum lobis
paulo profundioribus lateralibus sæpius 2-3-crenatis, carpellorum rugis minus
præminentibus. — À. Lenormandi K. Sch. (in Bot. Zeit. [1837] 727, et exs.
101; Bill. exs. 1001 bis) hucusque in Gallia occidentali et Belgio tantum visus,
perperam ab auctoribus plurimis cum R. cœnoso confusus, ab eo differt folus ad
medium vel ultra medium trilobis lobis cuneatis vel triangulari-obovatis, petalis
calycis longitudinem duplam subæquantibus, carpellis stylo longiore fere diametrum
longitudinale continuante acuminats.
2. R. aquatilis L. Sp. 781 ex parte; Desf. Aül. [, 4ha; Rehb. Ice. IV, t. 3, F. 4556; FE
Par. 13.
Ar. les SA Aben- vel Ben-Néman «filius superbiæ, superbus » ; GE y
Merghennis «flos pratorum vel paludum» (Lx).
Caulibus natantibus submersis, vel in exsiccatis prostrato-radicantibus;
fohis omnibus conformibus multisecis, vel biformibus inferioribus multisecus
sepmentis capillaribus divergentibus et undique patentibus superioribus
subreniformibus suborbiculatisve plus minus profunde 3-5-lobis lobis
triangulari-obovatis integris vel crenatis interdum incisis, in planta extra
aquam crescente segmentis foliorum multisectorum brevioribus-crassioribus-
que et sæpius foliis omnibus multisectis; auriculis vaginarum foliorum
superiorum petiolo ad tertiam partem superiorem adnatis; petalis calycem
longe vel longissime superantibus; receptaculo hispido; carpellis hirtis vel
olabris. 2L. Mart.-Jun.
Var. &. heterophyllus F1. Par. 13; Ilustr. FL. Par. t. 2,1. 3. — R. heterophyllus Wild.
Fl. Berol. Prodr. n. 590. — R. aquatilis Koch Syn. 12; Gren. et Godr. Fr. I, 23. —
Exs. Bouro. Hisp. 8 et [1863]; Bill. Gall. 2203 et 380».
Folis sæpius biformibus, inferioribus submersis multisectis, superioribus
nalantibus plus minus profunde 3-5-lobis; pedicellis lonsiusculis vel longis-
RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 17
lsimis; floribus majusculis; petalis calyce subduplo longioribus; staminibus
plurimis.
In paludosis et aquis stagnantibus, in staonis. «În aquis» (Desf. Ail.). — Med.
C° : Bône (Duk.), Senhadja et Feïd-el-Maïs (Lx, Perr.), Phalippeville (DR., Choul.);
IDj. Ouach (Choul.), Coudiat-Atil, D. Chettabah (Reb.). - A: Alger (D.-J),
Maison-Carrée (My), Bou-Ismaël (Claus.). — 0°: Sidi-bel-Abbès (War.); Terni!.
— Mont. C': Dj. Maadid (Lx). — A: lacu Mouzaïa (Perr.). — O': Dj. Ksel!.
— Plan. O': Aflou (Rx). — MAR. Tanger (Brouss., Dd, Bail), Tetouan (sec.
IWeyl., Ball), Amsnuz (sec. Ball).
In Europa tota etiam arctica; insulis Canartis; America septentrionali.
Var. 6. trichophyllus F1. Par. 13; [llustr. F1. Par. t. 2, f. 4. —R. trichophyllus Chaix in
Vill. Dauph. 1, 335; Gren. et Godr. Fr. 1, 23.— Re. aquathis var. À. Desf, AU. T, ho.
— R. capillaceus Thuïll. Par. 278.— R. paucistamineus Tausch ap. Koch Syn. 133.
— Exs. Par. Alo. L; Sch. norm. Gall. 80h, Bill. 2606, Bourg. (Toulon) 7 et 8, Rel.
Mail. 496, Soc. Dauph. 273, 657 et bis.
Folis sæpius conformibus, omnibus submersis multisectis; pedicellis bre-
viusculis ; floribus parvulis parvisve; petalis sæpius calyce sesquilongioribus ;
staminibus sæpius 12-19.
In paludosis et aquis stagnantibus profundioribus. «In aquis» (Desf. A1). —
Med. G°: La Calle (DR., Lefr.), Bône (DR.), Ras-Aokas, ad ostium Oued Sahel
(Par. }; Dj. Mahouna!, Constantine (DR., Choul.), Mansourah (DR.). — A: La
Rassauta, Alger (D.-J., Dur.), Bouzareah (DR.), Bou-[smaël (Claus.); Dra-el-
Mazan (Thev.),in ditione Aît Khalfoun! ; Aumale (Ghar.), Boghar (Deb. Cat.), etc.
— O°: Nekmaria!, La Macta (Bal.); plaine d’'Eghris (DR.); Oued Sarno, Lamo-
ricière (War.), Tlemcen (DR.).— Mont. ©: Dj. Chettabah (DR., Reb.); Dj. Bou-
Thaleb (Reb. et Oliv.).— 0": Dj. Ksel!.— Plan. C': Batna (Hén.). — 0°: Tiaret
(Del.); Aïn Mansour, Aflou (Rx); Géryville (War.). — TUN. In lacu Cejenan
(Rx). — MAR. Amsniz (Hook. et Ball).
In Europa Lota et Asia contermina usque ad Mesopotamiam et Persiam; Æeypto,
Abyssinia, ad promontorium Bonæ Spei; in America septentrionali et australi;
Tasmania.
S.-v. a. trichophyllus. — Foliorum laciniis rigidis, extra aquam in penicillum haud conni-
venlibus.
S.-v. b. Drouetu. — R. Drouetii Sch. exs., et ap Gren. et Godr. Fr. 1, 2h, — Foliorum
lacinns tenuibus, læte viridibus, extra aquam in penicillum conniventibus.
Var. y. Baudotii. — R. Baudotu Godr. Mon. 1h, f. h, et Lorr. éd. 1, I, 12; Gren. et
Godr. Fr. 1, 21; Koch Syn. 434. — Batrachium marinum Fries Nov. Suec. Mant. nr, 51.
— ? R. samculæfolius Viv. Libyc. 29, 1. 11, Î. 2.— Exs. Choul. Alp. 209 et 551;
Sch. norm. Gall. 804, Bill. 2802 et bis, Rel. Maill. 21, Soc. Dauph. a71 et 272;
Sch. Germ. Lo; Fries Herb. norm.
Folüs sæpius biformibus, inferioribus submersis multisectis, superioribus
natantibus plus minus profunde 3-5-lobis: pedicellis longissimis, foliis
sæpius mullo longioribus superne sensim attenuatis; floribus parvulis ma-
2
|
jusculisve; pelalis calyce sesqui- vel subduplo longioribus; staminibus sæpius
plurimis.
18 RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS.
In lacunosis aqualicis et paludosis, in fossis, præserlim in salsuginosis. —
Med. C': La Calle, lacu Oubera (DR.), Beni Urgin (Trib.), Hippone (Hag.}
Bône (DR., Lx), Feid-el-Mais (Lx, Perr.), Philippeilie (Choul.), Dyidjelli (Sims
Constantine (DR., Choul.), Dj. Ouach (Choul.), Dj. Chettabah (Reb.). — A*; Cap
Matifou (Côme), Maison-Carrée (DR. , Jam., D.-J.), A/ger (D.-J.), in planitie ME
tidja (Bové), in lacu Halloula (Lef.); in stagnulo Aù Khalfoun !. — 0°: in stagnulis
Bou-Zegart!, Nekmaria!; Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.). — Plan. C°: Melilals
Ksour (Gol.). — A': Djelfa! (Reb.).— 0°: Tiaret (Del.); Aïn Mansour, Aflou (Rx):
Khaneg El-Melah ! ; Tafraoua (War.). — Sah. (°: Biskra! (Jam., Bal., ete.).=
A': Laghouat! (Gesl., Reb.), Oued Mzil prope Laghouat. — TUN. Hammam
el1f (Doûm.); Kerouan (J.Reb.).— MAR. Tanger (Schousb., BI., etc.), Tetouan |
-(Hook. et Ball).
In aquis stagnantibus præsertim subsalsis Galliæ occidentalis et Mediterraneæ
necnon orientalis; Belgio, Hibernia , Germania , Suecia, Hispania , Sicilia ; Palæstina:
Ors. À. trichophyllus Chaix et À. Baudotu Godr. e speciminibus innumeris aE
tente examinatis tantum varietates À. aquatilis L. videntur, nempe notæ peculiares
graviores variabiles innotuerunt. — À. confusus Gren. et Godr. (Fr. [, 22) a va=
rietate Baudotii non differre videtur. — À. sphærospermus Boiss. et BI. (in Boss.
Diagn. Or. ser. 2, v, 6) ad formam foliis omnibus capillaceis varietatis hetero=
phyllæ pertinet. — R. fluitans Lmk (Rehb. Je. [V, t. 2 ,f, 4577; Koch Syn. 13:
ET, Par. 143 Hustr. FT. Part. à, Ê. 1-2. R. peucedanifolius AU. — R. peucedanoides
Desf. A1l. T, 444) in Algeriæ «aquis» a Desfontaines indicatus a recentioribus non
visus. — À. divaricatus Schrank (Koch Syn. 13; FT. Par. 14; Illustr. FL. Par.
t. 1, Ê 9; Bill. exs. 901.-— R. aquatilis L. var. B. Desf. Atl.T, 443.-— R. circinatus
Sibth.; Rchb. Je. IV, & 2, f. 4575) in Algeria a Desfontaines indicatur, sed a
recentioribus non visus.
SuBGEx. Il. LEeucoranuncurus Boiss. — Sepala 5. Petaia alba ungue
sæpius luteo, foveola nectarifera nuda vel squamula obtecta. Carpella
obovato-subglobosa vel compressiuscula, carinata, immarpinata, leva:
— Plantæ terrestres vel subaquaticæ. Pedicelh fructiferi recti.
3. R. xantholeucos Coss. et DR. ap. Bourg. PI. Alo. exs. [1856]; Coss. Must. Atl. 3,
t. 1; Manby Cat. Ale. ed. 1, 1 [1859]. — À. batrachioides Pomel Nouv. mat. 249
[1874]. — Forma pusilla: À. pusillus Pomel, |. c. 249 non Poir.
Caudice brevissimo, fibris radicalibus omnibus capillaribus; caulibus in-
terdum perpusillis, glabris; fous glabris, parallele nervosis, integerrimus, ra-
dicalibus et inferioribus longe vel longissime petiolatis, limbo oblongo vel
spathulato, interdum ad phyllodium lineare redactis; pedunculis teretibus
exsulcis; calyce demum patente; petalis albis ad unguem tantum luteis,
calyce duplo longioribus; receptaculo oblongo, olabro; carpellis minimis,
RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. 19
in capitulum ovaluin dispositis, læwibus , obovato-subolobosis, immarpinatis. 2L.
| Apr.-Jun.
Ad fontes, secus rivulos, hucusque tantum in parte Planilierum excelsarum
provinciæ Oranensis repiont Mediterraneæ contigua. — Plan. 0°: Tiaret ubi pri-
mum repertus (Del. [1847], Krém., Pom.) et ad austro-orientem Tiaret (Krém.);
Ain Sidi-Afir !, Terni! (My, Ex, War. ).
Species Aloeriæ peculiaris.
SUBGEN. [IL Frcarra Di. — Sepala sæpius 3. Petala 6-12, lutea, foveola
nectarifera squamula carnosa obtecta. Carpella inflata, immarginata, lœvia.
— Plantæ terrestres, fibris radicalibus incrassato-napiformibus. Pedi-
cell fructiferi rectr.
4. R. Ficaria L. var. calthæfolius Guss. Syn. Il, 41. — R. Ficaria Poir. Voy. 183 ;
Desf. Au. 1, 436. — Ficaria calthæfolia Rchb. Excurs. If, 718, et Ie. IV, t. 1, 1. 4591;
Gren. et Godr. Fr. [, 39. — R. calthæfohus Bluff et Fingerh. Comp. 1, pars 11,
295 ; Jord. Obs. vr, 23; Boiss. Or.T, 24. — Ficaria grandiflora Rob. Toul. 57 et 112.
— R. Ficaria B. incumbens K. Schultz Arch. 122. — Ranunculus vernus, rotundifo-
lus, minor Shaw Specim. n. 502. — Exs. Bové A7. [1839]; Sch. norm. Gall.
ho7, Bill. 1405 et bis, Bourg. div. [1850]; Willk. Hisp. 978; Ky Alep. [1843] 33.
Ar. Al399 Fouila « Faba parvula» (Mey.). - Kas. Can Tibiout « Faba parvula»
(Lecl., Lx).
Foliis amplis, longe petiolatis, ovatis, integris vel sinuatis, basi cor-
datis lobis basis approximatis vel incumbentibus, superioribus sinuato-
angulatis; petalis 7-12, oblongis; carpellis obovato-oblongis, puberulis
vel breviter hispidis, in capitulum subolobosum dispositis, stigmate ses-
sil. 22. Dec.-Apr. |
In pratis et pascuis humidis, in sepibus umbrosis, in dumetosis et sylvaticis. « In
umbrosis» (Desf. A4/.). In Numidia (Poir.). — Med. C° : La Calle (DR., Lefr.),
Bône (Goug., Steinh., Duk.), Phhppeulle (DR.), Bougie (Cauv.); Souk-Harras
(Lx), Dj. Dekma (Reb.). — A°.— Of: Mascara, Aïn-Nazerep, Saida (War.); Dy.
Tessala (Lefr.); Tlemcen, Terni (War.). — Mont. C° : Dj. Achouaou (Doûm. et
Gaut.); Dj. Guerioun (Reb.); Dj. Maadid (Lx). — A: in sylvaticis montium Dyur-
djura, Thabourt-Bouzgueur (Lx); Temet-el-Haad! (Rom.). — MAR. Teiouan
(sec. Weyl.), inter Tetouan et Tanger, Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball), Tanger
(Dd, BI.).
In Europæ tractu Mediterraneo toto ab Hispania ad Tauriam et Caucasum; Asia
minore, Syria et Palæslina.
Oss. Ad genus Ranunculus, ineuntibus auctoribus plurimis, Ficariam sepalis sæ-
pissime 3 tantum distinctam retulimus. — F. calthæfoliam a F. ranunculoide vix
distinctam foliis amplioribus lobis basis non divergentibus sed approximatis vel
incumbentibus, floribus majoribus, varietatem australem ampliorem et grandi-
floram hujus speciei habemus. In Algeria specimina occurrunt notis inter varietatem
vulgarem et calthæfoliam media.
L
SUBGEN. ÎV. Euranuncurus Coss. et G. de S'-P. — Sepala 5. Petala totidem,
rarissime plura, lutea, foveola nectarifera squamula carnosa interdum mis
nuta rarissime deficiente obtecta. Carpella a latere compressiuscula vel
compressa, marpginala, rarius immarginata vel carinata, lœvia, reticulata, tu
berculata echinatave. — Plantæ terrestres, rarius aquaticæ, fibris radi=
calibus filiformibus vel incrassato-napilormibus. Pedicelli Jructiferi recti.
‘20 RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS.
Sect. 1. Perennes. — Caudex perennis, fibris radicalibus omnibus filifor-
mibus vel alus filiformibus alns incrassato-napiformibus.
Subsect. 1. =— Folia indivisa.
5. R. gramineus L. Sp. 973; Engl. Bot.t. 2306 ; DC. Prodr. I, 32; Rchb. Le. IV, t. 10.
f. 4594; Koch Syn. 16; Moris Sard. I, 30; Gren. et Godr. Fr. I, 29; F1. Par. 14.
— Exs. Welw. Lus. cont. 6; Bourg. Hisp. 529 et 1008 et [1863]; Sch. Gall. 6o4
et norm. 1, Bill. 7oh, Soc. Dauph. 66o.
Ar. JEAN (92 ) Rig- vel Rig-el-Ghezal «sputum dorcadis» (Coss., Lx, etc.).
Caudice fibrillis coronato, fibris radicalibus omnibus filiformibus crassis:
Jolis parallele nervosis, integerrimis, lanceolatis linearibusve, sensim in pe-
tiolum altenuatis; carpellis in capitulum ovato-subglobosum disposilis,
ovalis, compressiusculis, carinalis, immarginatis, wreoulariter reticulats,
rostro brevi. 27. Maio-Jun.
Var. &. gramnineus.
Planta tota olabra vel olabrescens.
In pascuis et sylvaticis regionis Montanæ inferioris et Planitierum excelsarum.
— Mont. C°: Dj. Debuh, Dj. Thaya (Lx), Dj. Chettabah (DR. , Reb.). — A° : Tha-
bourt-Bouzgueur (Lx). — Plan. 0°: Terni (War.), Sebdou!. — MAR. Dj. Beni-
Osmar prope Tetouan (Hook. et Ball).
In Wactu Mediterranco occidentali Europæ a Lusitania ad Italiam, necnon Gallia
centrali et quidem septentrionali, etiam in Valesia calidiore.
Var. 6. luzülæfolius Boiss. Voy. 7. — Exs. Bill. Al>. 2004; Bourg. Hisp. 9.
Foliis plus minus villoso-sericeis.
In pascuis et sylvalicis regionis Montanæ inferioris et mediæ necnon in mon-
tosis Planitierum excelsarum.— Mont, C : Dj. Dekma (Reb.), Dj. Thaya (Ex), Dy.
Chettabah (DR); Dj. Tougour!. — À°: Lalla-Khedidja (Lx); Dj. Senalba (Reb.). —
Plan. À‘: circa Djelfa frequens (Reb.). — 0°: El-Mai, Sfid (War.); inter Ras-
el-Ma et Nouala, Et-Aricha (War.), in deserto Angad (My); Ain Taref, Ain Defali,
Mechera-el-Acheria (War.).
In montanis Hispaniæ australis.
6. R. Flammula L. Sp. 772; Poir. Voy. 182; Desf. AU. 1, 435: DC. Prodr. I, 32;
Engl. Bot. t. 387; Rchb. Ie. IV, t. 10, f. 4595; Koch Syn. 16 ; Moris Sard. I, 29;
FT, Par. 15. — Exs. Bové Ale. [1839]; Bourg. Lus. 1752; Bourg. Hisp. [1863];
Bill. Gall. 207.
Fibris radicalhibus omnibus fiformibus erasstusculis; caule erecto vel as-
RANUNGULACEÆ. — RANUNCULUS. 21
| cendente sæpius basi patente vel proslrato-radicante; folus parallele ner-
| vosis, integris dentatisve, radicalibus inferioribusque oblongis ovatisve, supe-
| rioribus lanceolatis linearibusve; carpellis in capitulum subolobosum disposilis,
| obovatis inflatis, lœvibus vel rarius muriculalis, rostro brevi subarcuato
| demum deciduo apiculatis. 2£. Maio-Jun.
In paludosis, fossis aquaticis, lacuum ad ripas. «Ad paludum ripas prope La
| Calle» (Desf. Ail.). In Numidia (Poir.) — Med. C': La Calle (Poir., Desf., Bové,
DR., Lefr.), ad Ain Tread et lacum Oxbera prope La Calle (DR.).
In Europa fere tota ; Sibiria ; America boreali.
%. R. bullatus L. Sp. 774; Desf. All. 1, 435; DC. Prodr. 1, 27; Ten. Nap. t. 49;
Gren. et Godr. Fr. 1, 35; Moris Sard. I, 32. — Clus. Hist. I, 238 ic. à. — R. Lusi-
tanicus, folio subrotundo, parvo flore Shaw Specun. n. 501. — Exs. Bal. Al. 666,
My 178, CGhoul. à, Bill. 3803 bis, Soc. Dauph. 1073; Mab. Cors. 101.
Ar. %heR ‘5 Aben- vel Ben-Néman efilius superbiæ, superbus» (Dur.);
EE Cheliken « parvulus » (Jourd.); Je; Zeghlil «effusus» (Jourd.); CE;
Zephlt ? (Jourd.).
Fibris radicalibus biformibus alüs filfornuibus als brevioribus incrassato-
subnapiformibus ; foliis. omnibus radicalibus, ovato-oblongis, oblongis vel sub-
rotundis, grosse inæqualiterque dentalis, bullatis, in petiolum attenuatis;
pedunculis radicalibus , unifloris, foliis sæpius mullo longioribus ; carpellis in
capitulum ovalum oblongumve dispositis, ovatis compressiuseulis lateribus
convexis, rostro eis breviore apice subrecurvo apiculatis. ZE, Oct.-Febr.
In pascuis umbrosis vel apricis, in collibus herbidis, in fruticetis et dumelosis
regionis Mediterraneæ littoralis el interioris. «In arvis incultis» (Desf. At.). —
Med. C°: La Calle (DR., Lefr.), Beni Urgin (Trib., Duk.), Bone (Mut., Stemh.,
Lx, etc.), Drean (Krém.), Bougie (Duf.); Souk-flarras (Reb.), Guelina (Krém.,
Bern.), Constantine (Trib.), Sidi-Mecid (Choul., Reb.), D. Sœao (Reb.), Dy. Bou-
Cherf, Mechta-el-Oussa (3. Reb.).— A°: Maison-Carrée, Alger, in planitie Mitidya,
Bou-Ismaël ; Dra-el-Mizan, Blidah; Milianah ; Aumale, Boghar, etc.— O°: Mosta-
ganem, Arzew, Oran, UÜnion-du-Sio; Mascara, Oued Crouft prope Mascara ;
Saida ; Sidi-bel-Abbès ; Tlemcen, etc. — MAR. Telouan (Weyl.), Tanger (Brouss.,
Schousb., Ball); Mopador (Brouss. sec. Boiss.), /da-Ouchemlal, in ditione Taze-
roualt ({Mard.).
In Europæ tractu Mediterraneo occidentali australiore a Lusitania ad Italiam,
Siciliam et Meliten; insulis Cephalonia et-Creta.
Subsect. 2.— Folia omnia vel saltem nonnulla lobata sectave.
S Fibre radicales biformes aliæ filiformes aliæ breviores incrassa(a-napi--
formes. Carpella in capitulum ovatum vel oblonoum rarissime subolo-
bosum aut in spicam disposita.
+ Carpella basi in appendicem compressam producta, in rostrum longum atte-
nuala.
22 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS.
8. R. Orientalis L. Sp. 581; Deless. /e. [, t. 32; DC. Prodr. I, 28; Boiss. Or. I, 274
— Xiphocoma Orientalis Slev. in Bull. Mosc. [1853 |. — X. heterophylla Stex., Le
t.7, Î. 2. — À. tenmfolia Stev., 1. c. t. 7, f. 4. — Exs. War, Ale. 1; Heldr. 4#
min. [1845], Ky [1859] 178, Bal. 125 et 1128.
Ar. Ca AS gi Chouket-el-Âgreb «spina scorpui» (Lx).
Caule sæpius divaricatim ramoso plurifloro; folis pubescenti-villosis,
plerisque radicalibus longe petiolatis, bi-tripinnatisectis lobis linearibus vel
lanceolato-linearibus, rarius triseclis segmentis cuneiformibus lripartito=
incisis; calyce demum reflexo; carpellis in capitulum subolobosum rostris
carpellorum squarrosum dispositis, subhorizontaliter versis, compressis,
faciebus tuberculatis vel echinulatis, margine dorsali ad medium angulum
oblusum exhibente, rostro elonvato lanceolato-subulato , ar'cuato-recurvo. 22
Febr.-Jun.
In terra mobili, in arenosis, in herbidis et depressis hieme humidis, in ver-
vaclis, in regione Mediterranea interiore et montosa et in Planitiebus excelsis. —
Med. À”: inter Danuette et Medeah (Rom.). — 0°: Mostaganem (Bal.); Mascara
(DR., War.), Sidi-Daho ! (DR.). — Mont. 0': Dy. Ksel!. — Plan. À°: in di
one Zahrès (Bond.), Rocher-de-Sel, Djelfa(Reb.).-— 0°: Tiret (Del., My); Aflou,
El-Khareza, Fedjet-el-Trad (Rx); Timetlas! (Suz.), El-Maï (War.); Daiæ
(Lefr., War.), Ras-el-Ma (War.); Géryville (War.).
In tractu Mediterraneo orientali australiore : in imsula Lesbos, Iberia; Asia mi-
nore, Persia.
++ Carpella basi non appendiculata, rostro brevi vel longiusculo.
9. R. spicatus Desf.! Ait. 1, 438, L. 115; DC. Syst. I, 260, et Prodr. I, 29; Bot. Map.
t. 4585. — KR. Lusitanicus, grumosa radice, folus Hederæ terrestris Tourn. Inst. |,
386.— R. Olissiponensis Pers. Syn. Il, 106. — R. rupestris Guss. Ind. sem. [1826],
et Syn. IT, 44. — R. blepharicarpos Boiss. Elench. 5 , et Voy. 8, &. 1 a. — R. nigrescens
Freyn. ap. Willk. et Lange Prodr. Hisp. IX, 921; Wüllk. Mustr. Hisp. t. 18, £ db. —
R. Nevadensis Willk. [lustr. Hisp. 27, & 18, f. a. — Forma carpellis minoribus,
b:evius rostralis, in spicam angustiorem disposilis : R. Warionu Freyn. in Flora
[1880] 185 plantam Fontanesianam in Flora Atlantica delinealam et in Horto Pari-
siensi cultam plane relerens. — Exs. Schimp. Al. [1832], Bové [1839], Jam.3,
Bal. 573, My 277, Bourg. [1856], Choul. 4, Par. 5, Soc. Dauph. 2350 et ds
et ter; Bouro. Hisp. 528 et 2583; Welw. Lus. cont. 7; Tod. Sic. 366.
Caudice superne fibrillis destituto, fibris radicalibus napiformibus abbre-
viatis rarius elongatis; caule simplici unifloro vel superne ramoso bi-plurifloro ;
Jolüs villosis, plerisque radicalibus longe petiolatis, ambitu suborbiculats,
fere ad medium vel ultra 3-5-palmatipartitis, lobis sæpe incumbentibus
obovato-cuneatis superne grosse inciso-dentfatis; calyce demum patente;
carpellis in spicam cylindraceam rarius oblongam congestis, subhorizon-
taliter versis, late ovato-subrhombeis, valde compressis, late membranaceo-
mareinats, glabris, ciliatis vel hispidulis, facicbus sub lente minutissime
RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 23
{punctalis punctis paucis interdum in setam tenuem brevissimam abeun-
tibus, rostro longiusculo, lanceolato vel subulato, arcuato-uncinato. 2L.Febr.-
, 0 ,
| Mao.
|
In pascuis et sylvaticis herbidis, in dumelosis et rupeslribus, in regione Medi-
paludibus Âlgeriæ» (Desf. Atl.). — Med. C: La Calle (Poir., DR.); ElAria
| (Reb.), Constantine (DR.), Mansourah, Sidi-Mecid (Choul., Reb.). — A$, — 07, —
! Mont. C': Dj. Dekma (Reb.), Dj. Oum-Settas!, Dj. Chettabah, Dj. Seao, Dj. Le-
| kahl (Reb.), D. Babor!, Tizi-Ousaka (Par.); Dj. Cheliah (Lelr.), Dj. Tougour!
| (Bal., Col.); Dj. Bou-Thaleb, Dy. Afgan (Reb. et Oliv.), Dj. Maadid (Lx). -A°. —
| Plan. C': Hydra et Beccaria ad septentrionem Tebessa (J. Reb.); Batna (Bal.).
— (°: Tiaret (Del., Krém.), ad cataractam Oued Mina (Del. ); Daïa (Lefr., War.),
| ad cataractas Oued Tifrit, Ain-Ghoraba, Sebdou (War.). — TUN. 1}. Recas
(Doûm.). — MAR. In rupestribus Merchent prope Tanger (BI.), Dj. Beni-Osmar
circa 900 m. (Hook. et Ball); Dy. Tezah cirea 2600 m. (Hook. et Ball).
In Lusitania et Hispania australi, Sicilia.
Oss. In speciminibus numerosissimis herbarn suppetentibus et in loco natal
observatis vidi plantam plus minus robustam, plus minus villosam, folia plus
mious ampla vel parva, carpella glabra, ciliata vel hispidula rostro plus minus
uncinalo, et evidentius patuit À. Olissiponensem Pers. (R. blepharicarpos Boiss.),
R. rupestrem Guss., R. Warioni Freyn., R. nigrescentem Freyn. et R. Nevadensem
Willk., notis his vartabilibus ab auctoribus distinctos, formas tantum À. spicati
exhibere seoregatim non deseribendas.
10. R. cortusæfolius Willd. Enun. 588; DC. Syst. 1, 264, et Prodr. |, 29; Deless,
le. 1, & 36; Webb Phyt. Can. 1, 8. — Subvar. omnibus parlibus major, magis vil-
losus, foliis radicalibus latissimis sæpius vix lobalis, floribus maximis: À. Cana-
niensis hirsutus grumosa radice Platani fere folis Plakn. Alim. 313 excel. syn. - R. Te-
neriffæ Pers. Syn. IT, 103. - R. Crelicus var. b Biria Ren. 45. - R. prandifolius Lowe!
Prim. et Nov. Faun. et FI. Mad. 1, 38 non C.-A. Mey. - R. Creticus var. macrophyllus
Lindl. Bot. Reg. t. 1439 excl. syn. planta junior, nondum ramosa. - À. cortusæfolius
var. GB. sylvaticus Webb Phyt. Can. 1, 8. — Exs. Hochst. Azor. 48; Mand. Mad. 9
et a; Bourg. Can. 1 et 1230.
Caudice superne fibrillis destituto, fibris radicalibus napiformibus elonpatis ;
caule superne ramoso, pluri- vel multifloro; folis plus minus villosis, plerisque
radicalibus longe petiolatis, ambitu orbiculato-reniformibus basi cordatis, vix
vel ad medium et ultra 3-5-palmatipartitis , lobis distantibus vel incumben-
tibus obovalis vel obovato-cuneatis superne acute et grosse dentatis vel
crenato-repandis ; calyce demum patente ; carpelhs in spicam cylindraceam
vel oblongam congestis, subhorizontaliter versis, late subrhombeo-ovatis,
valde compressis, late membranaceo-marginatis, glabris vel cialis, faciebus
sub lente minutissime et crebre punctatis punctis paucis interdum in
selam lenuem brevissimam abeuntibus, rostro longiusculo, lanceolalo-
subulato, rectiusculo vel apice subuncinato. 2£. Febr.-Mao.
24 RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS.
Var. &«. cortusæfolius.
Folus radicalibus sæpius amplis vel amplissimis; foribus maonis vel
MATINS.
In insulis Azoricis, Maderensibus et Canariis sed in ditione floræ nostræ non
VISUS.
Var. 6. Maroccanus.
Folis radicalibus mediocribus; floribus mediocribus vel majuseulis.
In pascuis et herbidis imperii Maroccani auslro-occidentalis haud infrequens.—
MAR. {da-Oubalil, Ida-Ouchemlal, Amaluz, Acakaoublagh, Issiohivar, fohèrmillul,
Tazeroualt, Tifermit (Mard. ).
In imperio Maroccano hucusque tantum notus.
Oxs. Planta Maroccana inter R. spicatum et R. cortusæfolium, valide affines et
forsan ad eamdem speciem referendos, quasi media sed notis plurimis potius ad
À. cortusæfoliun pertinet.
FA. R. reetirostris Coss. el DR. ap. Bal. Pl. Alo, exs., et in Bull. Soc. bot. Il, 303
Coss. Illustr. Atl. G, 1. 2. — Exs. Bal. Air. 1019. | :
Caudice saperne fibrillis destituto, fibris radicalibus napiformibus
longiuseulis; eaule plurifloro, divaricatim ramoso; folüs villosis, plerisque
radicalibus longe petiolatis, ovato-suborbiculatis ad medium vel ultra 3-5-
palmatipartitis, Tobis subeuneatis superne imeiso-dentatis; calyce demum
patente vel subreflexo; carpellis in capitulum oblongum congeslis, sursum
versis, oYalo-subrhombeis, compressis, faciebus tuberculatis tuberculis sæpius
piligeris, rostro lanceolato-subulato recto. 2e Apr.-Jun.
In herbidis et depressis argillosis humidiuseulis, in arvis incultis et inter se-
etes. — Mont. C': Telet! (Bal.), Haïdous!. — A: Kef ElLAkhdar, Harmela
(Lx); in monte Dj. Sahari toto frequens (Reb.). — Plan. C': Batna! (Hén.),
Lambèse!. — A': Dj. Ben-Alia, circa Djelfa! frequens (Reb.), in ditione Ouled
Sahari (Lx). — 0°: Géryville (War.). — Sah. À‘: ad limitem seplentrionalem
regionis Hodna : Ain-el-Ghorab, in ditione Ouled Ferady (Reb.).
Planta Alweriæ peculiaris, ut videtur.
Ors. À R. oxyspermo M.-B. (Boiss. Or. I, 29.— R. mucronatus Bert. Misc. n,
10, t. 1, . 2) in Rossia media et australi, Thracia, Caucaso, Mesopotamia,
Persia indigeno, differt fibris radicalibus incrassatis longioribus, calyce palente
vel subreflexo, non reflexo, carpellis in capitulum minus densum dispositis , in
rostrum abrupte, non sæpius sensim attenuatis. Attamen forsan et melius varietas
habendus hujus speciei ad quam etiam pertinere videntur plantæ crientales se-
quentes : À. Phrypius (Boiss. Or, [, 29), À. Damascenus Boiss. et Gaill. (in Boiss.
Diagn. Or. ser. 2, vr, 5), R. Rumelicus Griseb. (Rumel. 1, 305), R. Reuterianus
Boiss. (Diagn. Or. ser. 1, 1, 65), R. psilostachys Griseb. (Rumel. I, 304), R. cu-
neatus Boiss. (Diagn. Or. ser. 1, var, 2), R. Sprunerianus Boiss. (Déagn. Or.
ser. 1,1, 04), R. Aroyrœus Boiss. (in Ann. sc. nat. sér. 2, XVI [18h41], 352),
RANUNCGULACEZÆ. — RANUNCULUS. 25
nempe notæ peculiares e fibris radicalibus incrassatis abbreviatis elongatisve, ex
indumento plantæ, e foliis plus minus imcisis, e calyce subadpresso, patente vel
reflexo, e carpellis glabris vel villosis, sensim vel abrupte in rostrum plus minus
longum erectum vel patulum rectum vel uncinatum desumptæ admodum varia-
biles ideoque minoris momenti.
R. Monspeliacus L. (Rchb. 1e. IV, £. 8, . 4588; Gren. et Godr. Fr. [, 35) prope
La Calle a Poire ( Voy. 183) et Desfontaines (At. I, 438) indicatus, a recentio-
ribus non visus.
12. R. Chærophyllos L. Sp. 380; F1. Græc. t. 520 sub R. flabeilatus; DC. Prodr. I,
273; Moris Sard. I, 33; FL. Par. 16; Gren. ei Godr. Fr. I, 35; Boiss. Or. I, 31. —
Barrel. ic. 581. — R. leucothrix Ball in Journ. Bot. [1873] 296, et Spic. Marocc.
in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 305.— Exs. Sch. Gall. 103 el norm. 3, Bill. 910
et bis, Soc. Dauph. a et 1484 bis ; Bourg. Hisp. 5a7, 1009, 2081, 2352.
Ar. C9 =) cel5, Releab-el-Fakroun «stapes testudinis» (Hén.).
Caudice fibrillis coronato, sæpius propagula fiiformia emittente; caulibus
umifloris, rarius 2-plurifloris; folüs villoso-pubescentibus, omnibus vel
plerisque radicalibus, longe petiolatis, pinnatisechs segmentis 3-5 sæpius
tripartitis lobis cunealis incisis vel multifidis facintis angustis fanccolatis
linearibusve, primordialibus interdum sub anthesi evanidis sæpe suborbi-
culalis crenatis vel lripartitis; calyce patentissimo; carpellis in capitulum
oblongum vel ovatum dense congestis, sursum versis, compressis, rostro
rectiusculo vel subarcuato, carpellis dimidio breviore. Z£. Febr.-Jun.
In campis et pascuis, in glareosis, collibus incultis. — Med. A°: A/oer (Bové);
Dra-el-Mizan (Thev.); Milianah (Mialh.).— 0°: Nemours (Warn.); Sidi-Daho!, Mas-
cara (DR., War.), Saida (War.); Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Tlemcen!. — Mont.
C: Dj. Tougour!; Dj. Afoan (Reb. et Oliv.). — À: Tenmet-el-Haad!. — O': Dj.
Ksel!. — Plan. C : Seuif (Duk.); Batna (Lefr.).— A": Djelfa (Reb.). — 0": Tiaret
(Del.); Aflou (Rx); Timeilas! (Suz.); Ain-Ghoraba!, Terni (Lx), Sebdou!. —
MAR. Tanger, Telouan (Hook. et Ball).
In Hispania, Gallia occidentali, centrali et australi, Gorsica, Sardimia, ftalia sep-
tentrionali, Græcia; Asia minore, Syria.
Var. 8. flabeliatus. — À. flabellatus Desf. Au. 1, 138, L 114. — R. dimorphorhizus Brol.
Phyt. IL, 227, t 180,f. 1. — Exs. Schimp. Al. [1832], Bové [1838 et 1839], Jam. »,
Bal. 78 et b71, Choul. 302, Par. 6; Welw. Lus. cont. !; Bourg. Hisp. 10 et [1863];
Bill. Gall. 3304; Heldr. Græc. norm. 168; Ky Cypr. 702.
Ar. Sail C2 DE Rue «scrotum leonis» (Lx); DC els, Relrab-
el-Fakroun «stapes testudinis» (Reb.).
Folüs plerisque ovatis vel suborbiculaus dentalis, tripartitis vel pinnatsectis
lobrs latioribus.
In pascuis et collibus incultis, in montanis, in glareosis ct argillosis, in dume-
tosis, præsertim in regione Mediterranea et Plamitiebus excelsis multo frequentior
quam planta typica. «Circa Algeriam in collibus incultis el humidis» (Desf. 44/.).
26 \ANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS.
— Med. C°.-— A7, - 0°. -- Mont. C': D. Mahouna!, Dj. Oum-Settas!, Dj. Babor!
(Reb.); D}. Guerioun (Reb.); Medina! (Reb.); Dj. Maadid (Ex). — A°: Dj. Afrou
(Lx), Beni Bou-Addou! ; Dj. Beni-Salah (Duham.), Dj. Zaccar (Dur.); Tenset-el
Haad!. — O': Dj. Ksel!, — Plan. C': Lambèse!. — A': Zahrès, Djelfa! (Reb.).
— 0": Tiaret (Del., Krém.); Tümetlas!, Tafraoua (War. ); Tone (Lx), Sebdou! ;
Khaneg-el-Souk, Khaneo-Azir, Géryville (War.). — TUN. Enchir-Shkira (Rx). —
MAR. Tetouan et inter Tetouan et Tanger (Hook. et Ball), Tanger (Brouss., Dd,
Schousb., Salzm., Webb, Laor.), Dj. Kebir (BL), Dy. Beni-Osmar (Ball); Ida-
Ouchemlal, Issighiwar, Lohirmillul, Tazeroualt (Mard.).
In Europæ tractu Mediterraneo toto à Lusitania ad Græciam; Asia minore,
Syria; Gyrenaica.
Oss. R.paludosus Poir. (Voy. 184 ,et Encycl. VI, 108 ; Desf. All. I, 439), «prope
La Calle in pratis humidis» a Desfontaines indicatus, e descriptione ad varietatem
flabellatan referendus videtur.
13. R. millefoliatus Vahl Symb. 11, 63, EL 373 Desf. Al. I, 441, t 116; FL. Græc.
t. 521; DC. Prodr. I, 27; Rchb. ec. IV, t. 9, £ A5go; Boiss. Or. IT, 35.— R. fuma-
riæfohus Desf. in DC. Syst. [, 256. — R. Garganicus Ten.! Syll. 269. — R. mei-
Jolius Pomel Nouv. mat. 380. — Exs. Choul. Alp. 3; Huet Sic. [1855]; Pett. Dalm.
307; Heldr. Græc. norm. 377.
Caudice superne fibrillis destituto; caulibus unifloris, rarius bifloris; folüs
olabrescentibus vel parce pubescentibus, plerisque radicalibus, longe pe-
ae pinnatiseclis seomentis bi-tripinnatisectis lobis anpustis linearibus
aculis; calyce adpresso; carpellis in capitulum oblongum congestis, subho-
rizontaliter versis, compressis latissime membranaceo-marginatis, rostro inferne |
latissime marginato arcuato subuncinato, carpellis subdimidio breviore. 2£4
Apr.-Jun.
In pascuis et herbidis, in montosis regionis Mediterraneæ interioris necnon in
regione Montana etiam superiore. « Sponte crescit in montibus Sbibæ apud Tune-
tanos » ( Desf. All). — Med. C° : Souk-Harras, El-Aria (Reb.), Constantine ! (DR.
Lx), Sidi-Mecid (Choul.). — O': in montosis ad Tlemcen !. — Mont. C°: Dj.
Debah, Dj. Thaya (Lx), Dj. Chettabah (DR.), Dj. Lekahl (Reb.), Dj. Babor !, in
convalle Tamedjadjout! (Reb.), Adghar-Amellal! (Doûm.), Ghellata (Lir.); Setif
(Soll.); D}. Cheliah!. — A: Thabourt-Bouzgueur, Azrou-Tirourda (Lx), Tizi-n-
Tesselent ! ;-Dy. Afoul et Dj. Dira (Char.). — TUN. «in cultis circa promontorium
Carthaginis Tuneli» (Vahl Symb.); Dj. Zaghouan (Kral.); Sbiba (Desf.).
In tractu Mediterraneo orientali Europæ ab Italia ad Rumeliam; Olympo Bi-
thynico.
Ons. Re. Canuti (Coss. ap. Bourg. PI. Alp. mar. exs. n. 93; Ardoino Æ{. At.
mar. 16. — R. Chærophyllos P. Savi non L. in exs. It. bor. ed. Hohen. n. 5o1),
hucusque tantum in montibus ltaliæ septentrionalis notus, à À. mullefoliato difert
caulibus gracilioribus sæpius plurifloris, foliis minus laciniatis lobis paulo latioribus
oblusiusculis, carpellis minoribus angusle marginalis rostro breviusculo angusto
rectiusculo.
RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 24
SS Fibræ radicales omnes conformes elongatæ filiformes rarius incrassatiæ.
Carpella in capitulum subolobosum disposita.
f4. R. bulbosus L. Sp. 778; Poir. Voy. 183; Desf. Au. I, 439: EnplrBot PRO AE
DC. Prodr. 1, 41; Rchb. Ie. IV, t. 20, f. 4611; Koch Syn. 19; FE. Par. 18; Gren.
et Godr. Fr. 1, 34. — Exs. Choul. Alg. sér. 2, 1; Bourg. Hisp. 2587 et [1864];
Bill. Gall. 2208 el bis et ter et 3505, Rel. Maill. 512, Bonre. (Toulon) 12, Canut
(Nice) 7
Caudice abbrevialo verticali, bulboso-incrassato, rarissime haud vel vix in-
crassato, fhbris radicalibus interdum incrassatis; caulibus subsolitaris
pluribusve, erectis, plurifloris rarius unifloris, pubescentibus villosisve ;
Jolis radicalibus pirnatim trisechs seomentis obovato-cuneatis medio Poe
oius petiolulato tripartitis lobis inciso-dentatis, vel palmatim trisectis seo-
mento medio productiore, caulinis superioribus in segmenta lineari-lanceo-
lata integra incisave pinnatiseclis vel palmatiseclis; pedunculs sulcatis ;
calyce cito reflexo; receptaculo hispido; carpellis lenticulari-compressis,
latiuscule marginatis, intra marginem ulrinque sulco impresso cinctis,
faciebus rene rostro APN ensiformi brevi rectiusculo vel apice
subrecurvo. 22. Apr.-Jun.
In pascuis humidis et in herbidis. « Aloeria» (Desf. Atl.). — Med. CG": Philippe-
ville (Ghoul.). — O': Tlemcen (DR., My, War.). — Mont. C': Dj. Mahmel!.
— Plan. À‘: Djelfa (Reb.). — O0": in montosis: Tiaret (Del.); Ain-Mansour,
Aflou, in valle Oued Seboag (Rx); Daia (My, Lefr., War.); Terni, Sebdou (War...
— MAR. În convalle Amsmuz, Dj. Tezah usque ad 2000 m. (Ball Spic.); Takreda
et D}. Ghat in ditione Demnat (Ibr.).
In Europa tota præsertim media et boreali; Lazistan (Bal.), Persia; in America
septentrionali verisimiliter advena.
S.-v. giganteus. — À. bulbosus var. gioanteus Bali Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI,
[1878], 307. — À. bulbosus var. macrocephalus Coss. in herb.
Gaule elato; floribus quam in planta typica majoribus; carpellorum
capitulis subduplo majoribus.
In herbidis udosis, secus torrentes regionis Montanæ. — MAR. In regione
inferiore Atlantis secus torrentem Ourika (Ball), Dy. Touchla (br.); in ditionis
Demnat monte Dj. Ghat (Ibr.).
Subvarietas hucusque tantum in imperio Maroccano observata.
Var. 6. Neapolitanus Coss. Plant. crit. à, et in Bourg. PI. Hisp. et Lus. exs. — R. Neapo-
htanus Ten. Syll. 272; Bert. It. V, 556; Gren. et Godr. Fr. 1, 34. — Exs. Bourg.
Lus. 1750; Bourg. Hisp. 13 et 2349.
Caudice .in Balbtes haud vel vix incrassato, fibris afeire plus minus
incrassatis; foliis sæpius trisectis tripartitisve segmento medio petiolulato
vel sessili et cum lateralibus basi confluente.
In pascuis humidis et paludosis herbidis. — Med. À": Maison-Carrée (D.-3.).
In Europæ tractu Mediterraneo, necnon in Asia minore.
28 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS.
Oss. Hæc varietas vix a À. bulboso distinguenda, nempe formæ intermediæ fre-«
quenter occurrunt.
15. R. Ps L. herb. et mss. sec. Sm. in Rees Cycl. n. 52; DC. Syst. I, 294,
et Prodr. I, 41; Moris Sard.], 4h; Gren. et Godr. Fr. I, 33; Boiss. Or. I, 37. =
k. ce pol Lus. I, 370, et Phyt. 229, t. 181.— R. Corsicus Viv. Cors. 8;
DC. Fr. V, 637. — R. Constantinopolitanus Slev. Verzeichn. Taur. 48 non Urv. —
R. eriophyllus C. Koch in Linnæa XIX, 46. — R. Orientalis, palustris, Apü folio,
caule sublursuto Tourn. {nst. Coroll. 20.
Caudice abbrevialo, interdum subincrassato, verticali vel subobliquo,
sæpius vestigiis nonnullis petiolorum emarcidorum coronato, fibris radi-
calibus incrassalis rarius subfiliformubus; caulibus sæpius pluribus, ascen-
dentibus erectisve, pluri- vel multifloris, cum petiolis inferne dense hirsutis
pilis patentibus deflexisve; folüs radicalibus inferioribusque ultra medium vel
ultra tertiam partem inferiorem palmato-tripartitis, seomentis sabæqualibus
obovalo-cuneatis subbilobis trilobisve lobis superne grosse inæqualiterque
crenatis dentatisve, caulinis superioribus in lacinias lanceolato-lineares
palmatim partilis sectisve; pedunculis fructiferis striatis; calyce demum
patulo; receptaculo hispido; carpellis lenticulari-compressis, mawrginals , intra
maroinem ubrinque sulco valde impresso cinctis, faciebus 1ævibus rarius tu-
berculalis tuberculis setigeris, rostro latiusculo ensiformi brevi vel bre-
viusculo rectiusculo vel subrecurvo. 2£. Febr.-Jun.
Var. a. palustris. — Exs. Boure. Lus. 1951; Bourg. Hisp. 11; Soc. Dauph. Gall. 1079 ;
Soleir. Cors. 261, 261 a, Kral. 456, Mab. 202.
Folis radicalibus inferioribusque ambitu ovato-oblongis, ovatis suborbi-
culatisve, sæprus ullra tertiam partem inferiorem partitis; carpellis lœvibus.
In ditione Floræ nondum visus.
In tractu Mediterraneo Europæ australioris a Lusitania ad Tauriam; Asia mui-
nore, Syria.
Var. 8. macrophyllus. — À. macrophyllus Desf. Al. 1. 437. — R. lanuginosus Poir.!
Voy. 183 non L. — R. heucherifolius Presl Sic. 15; Guss. Syn. IL, 47. — Exs. Bové
Ale. sub R. lanuginosus, Jam. 120, Bal. 570, Bourg. [1856], Soc. Dauph. 2348 et bis;
Kral. Tun. [1854]; Salzm. Mar. [1825] sub R. villosus.
Ar. a, >| «5 Keff-ed-Djerana «pes [proprie manus] ranæ» (Mey.). - K45.
Cx9lk5 Thu (Leel., Lx, elc.).
Folus radicalibus infer ioribusque amplioribus sæpius ambilu suborbiculatis
minus profunde partis, lobis Sæpius incumbentibus; carpellis majoribus,
læœvibus.
In pascuis et herbidis humidis, in arvis hieme inundatis, in aquaticis et secus
rivulos. «Ad rivulorum ripas prope Sbibam» (Desf. At/.). — Med. C7. — A7, - 0°:
Daia El-Morelli (Bal.), Oran (Goug., DR.), Nemours (Warn.); Saida ! ; Dj. Tessala
(Lefr.); Tlemcen!, Lalla-Maghnia (War.), Nedroma (Bourg.). — Mont. C°:
0°
Dj. Goufi!, Dj. Tababor!, Dj. Babor!, Adohar-Amellal!, Dj. Achouaou; D}.
XANUNCULACGEÆ. — RANUNCULUS. 29
Mahouna!, Dj. Ouach!, Dj. Ghettabah; Dj. Cheliah!, Fedj Guersa!, Dj. Mahmel! ;
Dj. Afgan, Dj. Maadid, ete. — À: in montibus Djurdjural!: Akfadou (Lx), Tala-
Rana (Duham.), in ditione Beni Bou-Addou! ; Dy. Beni-Salah !. — Plan. C°: El-Aria
(de Ruzé), Ain-el-Bey!, Saint-Arnaud!; Batna!, Lambèse!; Ksar Djeluil, Ain Ta-
magra (Reb.).— A: Djelfa (Reb.).— 0": Tiaret (Del.); Oued Fifrit (War); Terni! ;
Ain Timendert !, Géryville!, Ain El-Meghesel!. — Sah. A: in margine septen-
trionali regionis et verisimiliter aquis advectus : Laghouat ! (Tess.). — TUN. Oued-
Zerpua (Rx), Dj. Zaghouan (Kral.), Sbiba (Desf.). — MAR. Telouan (Ball,
Weyl.), Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball), Tanger (Schousb., Salzm., BL, Lagr.),
Cap Spartel (Hook. et Ball).
In Sicilia; in oropedio Cyrenaico (Rohlfs).
Ons. Varietas macrophyllus à varietate palustri tantum differt caulibus robus-
lioribus, foliüs amplioribus minus profunde partis, carpellis majoribus et ejus
quidem forsan forma potius quam varietas.
Var. y. procerus. — À. procerus Moris Surd. 1, 45,t. 2.— R. pratensis Presl Del. Prap. E,
9, et Sic. 18; Guss. Syn. IT, 47. — Exs. Choul. Al. 104.
Foliis sæpius ut in var. 8; carpellis in utraque facie tuberculatis tuberculis
seligeris.
In fossis, in pascuis et herbidis humidis, in depressis hieme inandatis, extra
regionem Mediterraneam provinciæ Cirtensis vix obvius, cum var. 8 permixtus
sed infrequentior. — Med. C*: La Calle (DR.), Bone! (DR., Duk.), Philippeville !
(Tiss.), Bougie (Cauv.); Souk-Harras, Dj. Mahouna (Reb.), Dj. Ouach!, Con-
stantine (Choul.), Dj. Mansourah (DR.), ad basim Dy. Chettabak (Reb.), Milah
(DR.), Dj. Bou-Chenak: (3. Reb.). — Plan. C': Seuif (Soll., Duk.). — O': Tiaret
(Del., Krém.). — TUN. Si-Khalfalla, Ain Kerma (Rx), Dj. Zaghouan (Doûm.).
— MAR. Tanger (Brouss., Webb, BI.).
In Sardinia et Sicilia.
Ors. Varietas procerus, in Sicilia ut in Aloeria promiscue cum varietate macro-
phyllus crescens, cum illa notis ommibus congruit nisi carpellis tuberculalo-seti-
geris. — À. palustris, varietatem Veapolitanus R. buibosi caudicis et fibrarum radi-
catium indole ac foliorum forma referens, differt caulis parte sallem inferiore cum
petiolis dense villosa pilis patentibus reflexisve, pedicellis fructiferis striatis, non
sulcatis, calyce demum patulo, non cito reflexo, carpellis ad marginem validius
sulcatis. — À. velutinus Ten. (Koch Syn. 434; Gren. et Godr. Fr. 1, 33.-— Exs.
Kral. Cors. 456, Bill. 2607) in Hispania, Galloprovincia, Corsica et Italia indi-
gena, facile a À. palustri distinguitur foliorum radicalium lobis late obovatis medio
productiore, pedicellis fructiferis gracilioribus omnino exsulcis, calyce cito reflexo,
floribus minoribus, carpellis angustius marginalis linea impressa intramarginali
subobsoleta.
16. R. repens L. Sp. 579; DC. Prodr. 1, 38 ; Engl. Bot. t. 516; Rchb. Je. IV, &. 20,
f. 4610; Koch Syn. 19; Fl. Par. 17; Gren. et Godr. Fr. I, 34. — R. œænanthifolius
Guss. et Ten.! PJ. rar. in itin. 1834; Ten. Syll. appeud. 1v, 23. — Exs. Bill. Gall.
2207; Bourg. Hisp. 526.
Caudice abbreviato; caulibus ascendentibus vel prostrato-radicantibus,
30 RANUNCULACEZÆ. —— RANUNCULUS.
bi-plurifloris, rarius unifloris, pubescentibus villosisve; folis radicalibus
inferioribusque pinnatim trisectis, segmentis cuneatis vel obovato-cuneatis
medio longe petiolulato tripartitis obis inciso-dentatis, caulinis superio=
ribus in segmenta lineari-lanceolata integra incisave palmatisectis; pedun-
culis sulcatis; calyce demum patente; receptaculo hispido; carpellis lenticulari-
compressis, latiuscule marginatis, intra marginem utrinque sulco impresso
cinctis, faciebus tenuissime punctatis, rostro latiusculo ensiformi brevi rec-
tiusculo vel subrecurvo. 2£. Febr.-Jun.
In humidis et irriguis, in lacunosis, secus fossas et rivulos infrequens et in pro-
vinciis Algeriensi et Oranensi vix obvius. — Med. A': L’Arba (Jam.). — 0°: Mas-
cara (DR.). — Mont. C°: in montibus Aurasiis: Dj. Cheliah!, Oued Es-Sora!,
Menah!, Beni-Souik: !, — A': Dj. Mouzaia (Batt. et Trab.). — Plan. C°: in mon-
tosis: Lambèse! (Bal.). — MAR. ? Tetouan (sec. Weyl.); Takreda in ditione
Demnat (Ibr.).
In Europa tota; in Asia a regione Caspica et Persia septentrionali per Sibirian ad
Kamschatka ; nsula Madera; America septentrionali ab oceano Atlantico ad montes
Scopulosos.
4%. R. Villarsii DC. Fr. IV, 896, Syst. I, 276, et Prodr. I, 36; Rchb. Je. IV, t. 18, fi-
oura dextra; Koch Syn. 18; Gren. et Godr. Fr. I, 31; Boiss. Or. I, 4o. — R. oreo-
philus M.-B. Taur.-Cauc. HT, 383. — R. Gouam Rchb. Ie. IV, & 16, f. 4608 b non
Wild. — R. Curpathicus Herbich Rar. select. [1836]. — R. aduncus Gren.! in Gren.
et Godr. Fr. I, 32; Jord.! in Sch. et Bill. Arch. Fr. et AU. 305. — R. Greme-
ranus Jord. in Sch. et Bill. Arch. Fr. et AU. 305. — R. inops Scholt in OEstr.
Wochenbl. VIT, 183. — R. demissus Coss. Rapp. voy. bot. in Ann. sc. nat. sér. 4,
IV, 247 non DC. — Exs. Bill. Gall. 1403 et 1404, Rel. Maïll. 511, Bourg.
(Sabaud.) 12, Huguen. 7, Bourg. (Alp. mar.) [1861] sub R. montanus; Soleir.
Cors. 193 Schott Trans. 340 sub R. gruinalis; Auch. Olymp. Bith. 31; Ky Taur. 21 0
et 37. |
Kas. cx9ld5 Telbaout (Lx).
Caudice longiusculo, obliquo vel subhorizontali, sæpius fibrillis non-
nullis superato; caulibus diffusis erectisve, 1-3-floris, adpresse hirsutis;
Jolis pubescentibas villosisve, plerisque radicalibus, palmatim 3-0-partitis
vel sectis seomentis obovato-cuneatis 3-fidis lobis acute vel obtusiuscule in-
ciso-dentatis, caulinis solitariis paucisve profunde palmatim partitis vel
sectis laciniis oblongo-linearibus integris incisisve divergentibus; pedunculs
teretibus, exsulcis; calyce demum patente; receptaculo hispido; carpellis lenti-
culari-compressis faciebus convexiusculis lævibus, marginato-carimaiis,
intra marginem utrinque exsulcis, rostro longitudine variabili carpelli ter-
liam partem non superante wncinatim revoluto. 2L. Maio-Jun.
In humo tenui sylvarum el pascuorum regionis Montanæ mediæ et superioris,
in provincia Oranensi non obvius. — Mont. C°: Dj. Chehah!, Dj. Mahmel!; Dj.
Tougour!, Dj. Chellata (Lefr.). — A!: in montibus Djurdjura : in cacumine Lalla-
RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 31
Khedidja (Lx), Tizi-n-Tesselent!, Azb-beni-Koufil. — Mar. Dj. Takreda in di-
tione Demnat (br); Aït-Mesan cireiter ad 2550 m. (Hook. et Ball).
In montibus Pyrenæorum, Delphinatus, Sabaudiæ, Helvetiæ, Serbiæ, Bosniæ,
Hungariæ, Transylvaniæ, Îlaliæ septentrionalis, Græciæ, Caucasi; Alpibus Pon-
ticis, Asia minore.
Ogs. Planta Aleriensis a À. demisso DC., ad quem olim a nobis relata fuit et eui
habitu valde aflinis, diflert forma foliorum 3-5-partitorum vel sectorum , non sec-
torum segmentis in lobos anguslos divisis, et præsertim forma carpellorum , nempe
in À. Villarsu carpella marginato-carimala, et in À. demisso margine obtuso vix
carinata. — Ë speciminibus numerosis À. Villarsi forsan et melius, præmonente
Loiseleur ( Gall. 1, 396), tanquam varielas major et longirostris À. montano asso-
ciandus, nempe forma foliorum et longitudo rostri carpellorum quibus tantum duæ
plantæ distinguuntur in ambobus mire variabiles et transitus frequenter præbent.
— À. Gouan Wild. (R. Pyrenœus Gouan [llustr. 33, t. 17, £. 2-3 non L.) a R.
Villarsü caule villosiore, foliis caulinis palmatipartitis sæpius sabamplexicaulibus,
et floribus majoribus vix differt. — R. brachylobus Boiss. el Hohen. (in Boiss. Dragn.
Or. ser. 1, vur, 6, et Or. T, L1), dubitatim tanquam species a cl. Boissier de-
seriptus, potius ad À. montanum quam ad R. Villarsü forma foliorum et rostri
carpellorum pertinet.
18. R. acris L. Sp. 579; DC. Syst. I, 277, et Prodr. I, 36; Koch Syn. 18 ; FT. Par. 16;
Gren. et Godr. Fr. I, 32.
Caudice nune longiuseulo obliquo vel subhorizontali, nunce abbreviato
sæpius subverticali, sæpe fibrillis nonnullis superato; caulibus erectis vel
ascendenti-crectis, pluri-mulüfloris, plus minus villosis pube adpressa vel
subpatente; folus villosis, radicalibus longe petiolatis palmatim 3-5-partitis
vel sectis, segmentis obovato- vel oblongo-cuneatis grosse inciso-dentatis
dentibus acutis vel multifidis laciniüs linearibus, caulinis superioribus pro-
funde palmatipartitis vel sectis lobis angustioribus oblongis vel linearibus
sæpius inteoris; pedunculis teretibus exsulcis; calyce demum erecto-patente;
receplaculo olabro; carpellis lenticulari-compressis faciebus convexius-
eulis lævibus, marginato-carinatis, intra marginem utrinque exsulcis, rostro
carpelli tertiam partem non superante apice subrecurvo. 2L.
In Europa fere tota, Caucaso; montibus Altaicis, Sibiria; America borealt.
Var. «. Steveni. — À. Seven Andrz. in Bess. Cat. Volhyn. 22; Rchb. Ie. IV, t. 17, . 4605;
Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 938.— R. acris Jord.! Obs. fragm. vi, 15 ; Boreau F1.
Centre éd. 3, Il, 13.— À. Friesanus Jord.! Obs., fragm. vi, 17; Boreau F1. Centre éd.3, IT.
16.— R. Granatensis Boiss.! Diapn. Or. ser. 2, 1, 8. — R. Atlanticus Ball !'in Journ. Bot.
[1873] 296, et Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 306 non Pomel. — Exs.
Bourg, Pyr. Hisp. 7h; Bill. Gall. 2205 el 2206.
Fhizomate longiusculo, obliquo vel subhorizontali; foliis palmatipartitis,
lobis latis vel latiusculis sæpe incumbentibus prosse el acute inciso-dentatis.
Maio-Jul.
39 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. À
In herbidis et convallibus regionis Montanæ. — MAR. «Frequens in conval=
libus septentrionalhibus Atlantis majoris: Ourika, Ghaghaïa, Ait Mesan, Amsmiz
a 1000 ad 1900 m.»(Ball), Dj. Touchka (Ibr. ).
Oss. Planta Maroccana e speciminibus herbarii permultis et attentius examinatis
nulla nota a varietate Stevent distinguenda.
Var. 6. multiñdus DC. Syst. I, 278, et Prodr. 1, 36. — R. acris Rchb. Ice. IV, t. 16 bis,
f. 4606; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 939. — R. Boræanus Jord. Obs. fragm. vr,
19, et Diagn. 713 Boreau F1. Centre éd. 3, 16; Lloyd FT. Ouest éd. 3, 8. — R. tomo-
phyllus Jord. Diagn. 71. — Exs. Rel. Mall. Gall. 153, Bi. 1105, et cont. ex Anglia
3904.
Rhizomate abbreviato sæpius subverticali, rarius longiusculo obliquo vel
subhorizontali; folüs profundius palmatipartitis vel palmatisectis lobis an
gustis non incumbentibus multifidis lacinis linearibus.
In ditione floræ nostræ non observaius.
Sect. 11. Annur. — Plante annuæ, fibris radicalibus omnibus filhiformibus.
Subsect. 1. — folia indivisa.
49. R. ophioglossifolius Vill. Dauph. LT, 7931, & 49; DC. Prodr. 1, 43: Rchh,
le. IV, t. 21, f. 4613; Koch Syn. 16; Gren. et Godr. Fr. I, 373 Boiss. Or. I, 53:
.— Exs. Bill. Gall. 907, Rel. Maill. 199, Bourg. (Toulon) 9 bis, et (Alp. mar.) 5,
et Cors. 9, Kral, Cors. A59.
Caule fistuloso nodis inferioribus sæpius radicantibus, superne adpresse
pubescente; folis radicalibus inferioribusque ovatis subcordatis integris, eau-
linis ovalo-oblonpgis linearibusve integris vel remote denticulatis; floribus
parvulis; petalis calyce sublongioribus; carpellis minutis, in capitulum sub-
olobosum congestis, subcompressis faciebus convertis tenuiter tuberculatis,
anguste marginatis, rostro recto brenissimo. ©. Mart.-Maio.
In pralis et pascuis paludosis, in lacunosis el scaturiginosis tantum in regione
Mediterranea. — Med. C° : in Numidia (Poir. herb. sub R. Flammula et Lingua),
prope La Calle ad lacum Oubera (DR., Lefr.) et Ain Khiar (Lx), Beni Uroin
(Duk.), Philippeville (DR. ); Guelaa-bou-Seba (Lx); Dj. Ouach (Choul.). — A°:
Alger et in planitie Mitidja, -Bou-Ismaël: im valle Oued Sebaou, Dra-el-Mizan,
Bordj-Menaiel; Blidah, etc.— 0": in ditione Dahra: Oued Khamis!, Dj. Azeib!,
Sidi-Vacoub!. — MAR. Tanger (Salzm., BL, Laor.), Dj. Kebir (BI.).
In Suecia, Gallia occidentali et australi et in toto tractu Mediterraneo Europæ a
Lusitania ad Gaucasum ; Armenia, Syria; insulis Canarus.
26. R. lateriflorus DC. Syst. [, 251, et Prodr. 1, 433; Deless. Ie. I, t. 30; Guss.
Syn. Il, 49; Boiss. Or. 1, 53. — À. Nendtwichii Friv. in Flora [1836] 437. — Exs.
Soc. Dauph. ex Hungaria 1485; Bourg. Hisp. 2330 ; Huet Sic. [1855 ]; Bal. 4s. man.
197 el 1197.
Gaule fistuloso, sæpius fere a basi dichotome ramoso, glabro; /olüs inte-
gris vel irreoulariter denticulatis, radicalibus mferioribusque ovato-oblonpis ,
RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 39
caulinis oblongis lanceolatisve; floribus parvis, sessilibus subsessihbusve in
angulis dichotomiarum et apice ramulorum; petalis calyce sublongioribus;
carpelhs in capitulum ovato-subglobosum dispositis, lenticulari-compressis,
argute marginatis, in disco tenuiter tuberculalis, rostro lanceolato-subulato
rectiusculo carpello vix breviore. ©. Maio-Jun.
In pratis et pascuis paludosis, in depressis hieme inundatis, in lacunosis, huc-
usque tantum in regione Montana provinciæ Algeriensis observalus. — Mont.
A°: in montibus Djurdjura ad stagnulum Agoulmim-A berkan (Lx); im pascuis montis
Dirah superioris (Ghar.).
In Hungaria et in Europæ tractu Mediterraneo ab Hispania ad Tauriam sparsus ;
Asia minore, Syria, Songaria.
Subsect. 2. — Folia omnia vel saltem nonnulla lobata sectave.
21.R. sceleratus L. Sp. 776 ; Enpl. Bot. 1. 681; DC. Prodr. I, 34; Rchb. Le. IV, t. 11,
f. 4598; Koch Syn. 20; Moris Sard. 1, 35: F1. Par. 19; Gren. et Goar. Fr. 1, 38.
— Exs. Bill. Gall, 2h05 et bis; Huet Sie. 476.
Ar. Jde) Zeghlhl «effusus» (Forsk., Lx).
Caule parce pubescente vel olabrescente; foliis radicalibus inferioribusque
reniformi-3-b-lobis crenatis vel 3-5-partitis lobis inciso-crenatis, superio-
ribus tripartilis segmentis linearibus vel lineari-oblongis; floribus parvis;
petalis calycem vix subæquantibus, capitulo carpellorum brevioribus, squamula
destitutis; carpellis minimis, in capitulum oblongo-spiciforme congestis, com-
pressiusculis, ad marginem crassum linea impressa cinctis, disco subtiliter
rugulosis, rostro brevissimo. ©. Apr.-Jun.
In herbidis humidis, in lacunosis et fossis, secus rivulos, haud frequens. —
Med. C°: La Calle (DR., Lefr.), ad lacus EEHout et Oubera (DR.), Phihppeville!,
Oued Agrioun (Lx); Constantine in valle Oued Rummel (DR.). — O°: Oued Sir,
Oued El-Hammam, Mascara (War.), Ain-Foula ad meridiem Mascara (DR.). —
Plan. C': Baina!, Lambèsel. — O': Chellala-Gueblia!. — Sah. A! : Oued Bou-
Saada (Reb.). — MAR. Tetouan (sec. Weyl.).
In Europa tota, Caucaso; Sibiria, Asia minore, Syria, Mesopotamia, India;
Æpypto; America boreali.
22. R. Philonotis Ehrh. emend.
Gaule villoso, pubescente vel glabro; foliis radicalibus inferioribusque
ovato-subrotundis basi subcordatis, subtrilobis, tripartitis trisectisve seo-
mentis sæpius subtrilobis tripartitisve inciso-dentatis medio longe petio-
lulato, superiorum segmentis linearibus integris incisisve vel tripartilis
10bis integris incisisve; pedicellis fructiferis sulcatis; floribus majusculis
vel parvulis; calyce reflexo; petalis calyce subduplo vel vix longioribus,
squamula donatis; receptaculo hispido; carpellis in capitulum subolobosum vel
ovalo-subglobosum dispositis, lenticulari-compressis, marginatis, in disco tu-
a
5:
34 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS.
berculorum seriebus 1-2 notatis vel ubique tuberculatis rarius 1ævibus, rostro-
latiusculo brevi recto vel subarcuato. @. Apr.-Jun. $
Var. à. Philonotis. — À. Philonotis Ehrh. Beitr. Il, 145; Retz Obs. vr, 31; DC. Prodr. Es
h1; Koch Syn. 19 ; F1. Par. 18 ; Gren. et Godr. Fr. 1, 36.— R. palidior Val. Dauph. WE
791. —? R. parvulus L. Mant. 79. — R. Sardous Crantz Austr. II, 111 non Bell:
— R. hirsutus Gurt. Lond. IT, t. ko; Engl. Bot. t. 1504; Rchb. Ic. IV, €. 23, f. 461%
— Forma fois plerisque glabris, carpellis Iævibus vel parcissime tuberculatis : À. inter=
medius Poir. Encycl. VI, 116. — R. angulatus Presl Del. Prag. I, 73; Guss. Prodr. IL
51,el Syn. IT, 47.— Exs. Sch. Gall. 405, Bill. 306 bis et quater, Bourg. ( Toulon) 14
et bis; Kral. Cors. 457, Bill. 306.
Planta villosa pubescensve, rarius glabrescens; floribus majusculis; pe=
talis obovato-cuneatis, calyce subduplo longioribus; carpellis in disco tuberculis
1-2-serialis notalis, rarius lævibus.
In pascuis humidis, in lacunosis et paludosis. — Med. C': La Calle, Bône,
Plalippeville (DR.), Bougie (Gauv.). — A': Alwer (D.-J.). — O': in paludibus La
Macta (Bal.).
In Europa fere tota; Asia minore, Syria.
Var. 6. intermedius Coss. herb, et msc.; Ball Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878],
307.
Planta pubescens vel glabra; floribus minoribus; petalis obovato-cuneatis
vel obovato-oblongis, calyce subduplo longioribus; carpellis minoribus, sæpe in
disco ubique tuberculatis.
In arenosis humidis, in paludosis, ad stagnula. — Med. C° : in Numidia (Poir.),
Bou-Merchen prope La Calle (Lefr.), Dj. Edough!, Philippeville (DR.). — A': La
Rassauta (D.-J.). — 0": Oran (DR.). — Plan. CO: Batnal. — TUN. Ad lacum
Cejenan, Enchir-Skira, Dj. Morira, Bled-el-Halefif (Rx). — MAR. Tanger (Ball
Spice. ).
Corsica (Req.) et verisimiliter alibi in tractu Mediterraneo.
Var. y. trilobus Lois. Gall. T, 398. — R. trilobus Desf. At. T, 437, t. 113; DC. Syst. I,
301, et Prodr. 1, La; Gren. et Godr, Fr. 1, 37; Boiss. Or. I, 54. — Forma fohis
pinnalim trisectis, superiorum segmentis incisis : À. rhæadifolius DC. Syst. I, 284, et
Prodr. 1, 38; Deless. Îc. T, t. 4o. — Exs. Schimp. Alg. [1831], Bal. 572, Choul.
Loi; Salzm. Mar.; Bouro. Hisp. 7 et 1556, et Balear. 2727; Ky Cypr. S86 ; Mand.
Mad. 1 ; Bourg. Can. 391.
Ar. des si Aben- vel Ben-Näman «filius superbiæ, superbus».
Planta sæpius glabrescens vel glabra; floribus parvulis; petalis oblonpis
vel obovato-oblongis, calyce vix vel paulo longioribus ; carpellis sæpius minutis,
in disco ubique tuberculatis.
In pascuis, in humidis, in depressis hieme inundatis, secus rivulos. «In arvis
humidis prope Mayane» (Desf. A1l.). — Med. C": La Calle (Lefr.), Bône (Steinh..,
DR., Duk.), Dj. Edough!, Philippeuille! (DR.), Bougie (Gauv.); Souk-Harras
(Reb.), ElArial, Dj. Ouach!, Constantine! , Dj. Lekahl (Reb.); Kerrata!. — A°.—
O°: Mazouna!, Dj. Azcib!, La Macta, Oran; Perrésaux!, Mascara, Saint-Denis-
RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. a 30
du-Sis, Sidi-bel-Abbès, Lalla-Maghnia , ete. — Plan. C': Les Tamarins !.—0?: Tiaret
(Del., Krém.); Daïa (Lefr.). — Sah. C : Barika in ditione Hodna (Lx); Mchou-
nech! (Bal.), Biskra! (Jam.), Saada!. — À": Oued Bou-Saada in ditione Hodna
(Reb.).— TUN. Tums, Medjez-el-Bab (Rx). — MAR. Jbn-Hanech (Ball), Tanger
(Brouss., Salzm., Webb, etc.); Sektana (Hook. et Ball); Agadir, Chtouka, Dar-
ould-Delimi (Mard.).
In Europæ tractu Mediterraneo fere toto, in occidentali frequentior ; insula Cypro ;
| insulis Azoricis, Maderensibus et Canaris.
a ie
Emme
Oss. À. Phulonotis indumento , foliorum forma, florum magnitudine, petalorum
forma et lonoitudine, carpellis majuseulis minutisve, lævibus, in disco tubercu-
lorum seriebus 1-2 notatis vel ubique tuberculalis mire variabilis. — R. trilobus
Desf., monentibus Loiseleur et Cambessèdes, varietas insionis R. Philonotidis tan-
tum videtur nempe e speciminibus innumeris in herbario suppetentibus vel in
locis natalibus accuratius examinatis ad plantam typicam transitus nonnullos præbet
et cum ea mediante varietate B arcte religatur.
ER = — >
a ———
23. R. cornutus DC. var. trachycarpus. R. trachycarpus Fisch. et Mey. Ind.
Petrop. 1, 46; Ledeb. Ross. I, 46; Boiss. Or. I, 55.— Exs. Hohen. Cauc. un. it.
[1836] sub R. tuberculatus et sub R. lomatocarpo aflinis, et [1839] sub R. trachy-
carpus; Bourg. Lyc. 3 sub R. Philonotis; Ky Cypr. 886 var. et Palæst. [1855]
L23 et A85 var.
Caule glabrescente vel adpresse pubescente; foliis radicalibus inferiori-
busque trlobis, tripartitis trisectisve, segmentis bi-tripartitis medio sæpius
longe petiolulato, superiorum segmentis sæpius iterum trisectis vel tri-
partitis lobis oblongis linearibusve interdum dissectis; pedicellis fructi-
feris sulcatis, gracihibus; floribus majusculis; calyce reflexo ; petalis obovato-
cuneatis, calyce subduplo longioribus, squamula donatis; receptaculo hirsuto;
carpellis pluribus paucisve, in capitulum laxiusculum subglobosum depressum
dispositis, lenticulari-compressis, argute marginatis, in disco ubique tu-
berculato-echinatis, rostro carpelli tertiam vel dimidiam long'itudinem subæquante
late lanceolato-corniform subarcuato. ©. Mart.-Jun.
In agro suburbano Algeriensi inter sepetes ad Bab-el-Oued (D.-J. [1853 |) semel
tantum obvius et forsan advena.
In Oriente : Græcia (sec. Boiss.), Caucaso; Asia minore, insula Cypro, Syria et
Palæstina, ad mare Caspium, in Imeretia et Mingrelia (sec. Led. ).
Oss. Planta Alweriensis cum speciminibus Hohenackerianis exacte congruit et
certe ad À. trachycarpum pertinet; sed e speciminibus suppetentibus evidentius
patuit À. trachycarpum et R. lomatocarpum Fisch. et Mev. transitus nonnullos ad
R, cornutum præbere et ab eo tanquam varietates vix distinguendos.
24. R. parviflorus L. Sp. 780; Desf. All. I, 441; DC. Prodr. I, 42; Rchb. Ie. IV, t. 22,
f. 1616; Koch Syn. 20; FI. Par. 18; Gren. et Godr. Fr. I, 37. — Exs. Sch. Gall.
104 et norm. 411, Bill. 307, Rel. Maïll, 152, 650 et 650 a, Soc. Dauph. 662 ;
Bourg. Cors. 113; Bourg. Can. 190.
Caulibus molliter et parce villosis; folis radicalibus inferioribusque subor-
3.
36 ni RANUNCULACEÆ. — RANUNCUEUS.
biculato cordatis 3-5-obis vel 3-5-partitis lobis grosse dentalis rarius sub
integris, superloribus 3-5-partitis lobis oblongis vel oblongo-lanceolatis
indivisis ; floribus parvulis, breviter pedicellatis, opposihfolus; pedicells ex>
sulcis, post anthesim sæpe subincrassatis; calyce demum reflexo; petaliss
calycem subæquantibus brevioribusve, squamula subobsoleta; receptaculo gla>
bro; carpellis paucis , in capitulum subglobosum depressum dispositis, lenti=
culari-compressis, argute marginatis, disco ubique tuberculatis tuberculis
pilum uncinatum desinentibus , rostro lato carpelh tertiam partem subæquante recto
vel vix arcuato. @. Mart.-Jun.
In herbidis humidis, in lutosis. agrorum ad margines. « Algeria» (Desf. A4).
— Med. À°: Bou-lsmaël (Claus.), Koleah (D.-J.), Dj. Souakdin! inter Cherchell
et Tenès; Dj. Zaccar prope Mihanah (Pom.). — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger
(Schousb., Salzm.), Dj. Kebir (Hook. et Ball); ditione Ghaghaïa (Hook. et Ball),
provincia mtouga (Rein et Fritsch ap. Ball Spic. ).
In Europa media et australi præsertim occidental ab Anglia ad Istriam , in orien-
tali vix obvius : Tauria; Lycia (Forbes); insulis Azoricis, Madera et Canaris; Amne-
rica septentrionali.
25. R. muricatus L. Sp. 780; Poir.! Voy. 183; Desf.! A4. I, 44o; FT. Græc. t. 592;
DC. Prodr. I, Lo ; Rchb. Ie. IV, t.92,f. 4615; Koch Syn. 20; Gren. et Godr. Fr. I,
38.— Exs. Bill. Gall. 705, Bourg. (Toulon) 10; Kral. Cors. 458 ; Pett. Dalm. 308;
Heldr. Græc. norm. 570; Ky Pers. [1846] 280.
D, — 3)
Ar. «92! OS Oud'en-el-Iallouf «auricula apri vel porci» (Lx).
Caulibus fistulosis, glabris; foliüis plerisque suborbiculatis basi cordatis vel
truncatis 3-b-lobis vel 3-5-partitis lobis srosse inciso-crenatis, superioribus
cuneatis trifidis oblongisve; floribus parvulis, longiuscule pedicellatis, oppo-
sitifolüs; pedicellis sulcatis, post anthesim paulo incrassatis; calyce demum
patentissimo subreflexo; petahs eximie nervosis, calyce paulo longioribus,
squamula donatis; receptaculo hispido; carpelhis pluribus, in capitulum sub-
olobosum depressum dispositis, lenticulari-compressis, argute et latius-
cule marginatis, disco ubique tuberculato-echinats, rostro ensiformi carpelli
dimidia longitudine breviore subarcuato. @. Mart.-Jul.
In arvis et ruderatis humidiusculis vel irriguis, in depressis hieme inundatis,
secus rivulos palmetorum, præserlim in repione Mediterranea frequens, in reliqua
Algeria rarior. «In paludibus» (Desf. A4). — Med. C° : in Numidia (Poir.), La
Calle, Bône, Philippenille!, Bougie; Souk-Harras, Khamissa, Kef ElHaks, El-
Aria! , Constantine, Dj. Lekahl, ete. — A7, — O°: Mazouna!, Dj. Azeib!, Ouilhs!,
Nemours (Warn.); Mascara (War.); Tlemcen! (DR.). — Plan. 0°: in montosis :
Traret (Del.); Terni!. — Sah. in margine septentrionali regionis : C°: Tebok-ou-
Ahmed (Reb.); Mchounech!, Biskra! (Bal., Schm.); Oued-Rir (Jacq.). — A° : Bou-
Saada (Reb., Soll.), El-Hamel (Reb.); Laghouat (Tess.). — TUN. Zaghouan
(Doüm.); Gafsa (Doûm., J. Reb.), Sedada (Duveyr.), Kriz (André). — MAR.
Tetouan (Weyl.), Tanger (Schousb., Salzm., Webb, etc.). Gap Spartel (Hook.
RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. 37
| et Ball); Ghaghaia, Amsmiz, Dj. Tezah (Hook. et Ball); Tamelat, Ida-Ouchemlal,
| Dj. Foumalih, Ida-Oubakil, Dj. Tizelmi, Ighirmillul, inter Hhir et Ait-Brahim
| (Mard.).
In tractu Mediterraneo toto a Lusitania ad Asiam minorem et Syriam; Arabia
| petræa, Mesopotamia, Persia, [ndia; insulis Madera et Canaris, Ægypto; America
| septentrionali calidiore et australiore tropica necnon in Australia verisimiliter ex
| Europa introductus.
Ors. In Persia et in Afohanistan occurrit carpellis disco lævi vel obsolete tuber-
culato (R. Cabulicus Boiss. Diagn. Or. ser. 2,1, 9. — R. muricatus var. leiodiscus
Boiss. Or. I, 57).
26. R. arvensis L. Sp. 780; Desf.! Al. I, ho; DC. Prodr. I, 413 Engl. Bot. t. 135;
Rchb. Le. IV, t. 21, f. 4614 ; Koch Syn. 20; F1. Par. 19; Gren. et Godr. Fr. I, 38.—
R. arvensis echinatus Shaw Specim. n. 498.— Exs. Choul. Ale. sér. 2, 102; Fries Suec.
norm.; Bill. Gall. 101; Bourg. Pyr. Iisp. 365; Auch. 4s. min. Lo, et Pers. Loos.
Ar. ga) «95 Keff-es-Seb& «pes leonis» (Sériz.).
Caule pubescente vel glabrescente; fohis radicalibus tripartitis trisectisve
sepmentis cunealis apice inæqualiter dentatis vel iterum trisectis, primordialibus
sæpe indivisis apice dentatis, caulinis trisectis sepmentis longe petiolulatis
tripartitis multifidisve lobis linearibus inteoris vel incisis; floribus parvulis
longe pedicellatis, in cymam imperfectam dispositis vel oppositifolus ;
pedicellis subexsulcis, gracilibus; calyce demum erectiusculo; petalis eximie
nervosis, calyce subtriente longioribus, squamula donatis; receptaculo
bispido; carpellis 4-8, magnis, in capitulum subglobosum depressum dis-
positis, obovatis, lenticulari-compressis, marpine crasso carinato utrinque in
spinas sæpius longissimas producto, in disco inæqualiter tuberculatis vel
spinosis, rostro lineari-subulato spiniformi rectiusculo carpelh longitudinem di-
midiam superante. ©. Mart.-Jul.
In ruderatis et incultis, in vervactis et arvis, inter segetes, per totam fere AÏ-
geriam diffusus, sed præsertim in regione Mediterranea frequens. «In agris cultis »
(Desf. Ail.). — Med. C*: in Numidia (Poir.), in ditione Beni Salah prope Bône
(Lx), Bougie (Cauv.); Souk-Harras, El-Aria (Reb.), Constantine! (DR., Choul.),
in valle Oued Rummel (DR.), Sidi-Mecid! ; Takutount!. — A7, — 0°: Dj. Mediouna !,
Oran (DR.); Mascara (War.), Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Tlemcen! (DR., War.).
— Mont. C°: D. Mahouna!; Tamedjadjout! ; Medina (Reb.), Telet!, Fedj Guersa !;
Dj. Maadid (Lx). — A': Tifrit (Lir.). — Plan. C°: Ain-el-Bey!, Saint-Donat},
Ain-Magramen!, Teniet-el-Tin! ; in ditione Ouled Yahia-ben-Thaleb (Lx); Batna!
(Col.), Lambèse!, Les Tamarins!.— O°: Enfous (Rx); Ternt!.— Sah. GC: ad hi-
mitem seplentrionalem regionis : El-Kantara!, Biskra (Ba.). — TUN. Zaghouan
(Doüm.). — MAR. Tanger (Schousb.); in convalle Aù Mesan (Ball Spic.); Takreda
in ditione Demnat (Ibr.); Ida-Ouchemlal, Acakaoublagh, Issiohiwar, Tazeroualt
(Mard.), -
In Europa tola a Suecia ad mare Mediterraneum, Caucase; Asia minore, Syria,
Persia, in Asia media usque ad montes Indiæ.
38 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. CERATOCEPHALUS.
T R. Aurasiacus Pomel Nouv. mat. 379 —? R. Villars DC.
TR. (Batrachium) Atlanticus Pomel, L. c. 248 —? R. aquatilis L. var. heterophyllus.
T R. chondrodes Pomel, 1. c. 251.
T R. decipiens Pomel, 1. e. 381 —? R. palustris L. var. procerus.
T R. fibrosus Pomel, 1. ç. 251.
+ R. granulatus Pomel, I. c. 380.
+ R. nidulans Pomel, 1. c. 252 —? R. Chærophyllos L. var.
Fr R. robustus Pomel, 1. c. 250.
+ R. squarrosus Pomel, 1. c. 381 —? R. Orientalis L.
+ R. tenuirostris Pomel, 1. c. 250.
7. CERATOCEPHALUS.
Ceratocephalus Mœnch Meth. 218; DC. Prodr. 1, 26; Endl. Gen. n. 4784. — Ranunculi sp.
Tourn.; L.: Benth. et Hook. Gen. I, 6.
Calyx 5-sepalus, sepalis subherbaceis demum deciduis. Petala 5 , bre-
viter unguiculata, intus ad unguem foveola nectarifera squamula obtecta
instucla. Stamina sepalis petalisque breviora, 5-15. Carpella numerosa,
dense spicata, vix decidua, latere interiore bigibbosa gibbis cavis loculos inanes
mentientibus, in rostrum longissimum lanceolatum compressum (in nostro)
sursum falcato-incurvum rarius rectum producta.
Herba annua, pusilla. Pedunculi uniflori, nudi. Kolia semel vel bis palmatisecta, lobis h=
nearibus. Flores parvi, lutei.
Ors. Ceratocephalus a Ranunculo differt carpellis in rostrum longissimum pro-
ductis et latere interiore loculi fertilis bigibbosis pibbis cavis loculos inanes men-
tientibus. À cll. Benth. et Hook. attamen Ranuneulo associatur propter carpella in
R. Oriental et R. cornuto longe rostrato-cornuta.
4. C. falecatus Pers. Syn. I, 341; DC. Prodr. 1, 36; Koch Syn. 12; Rchb. Je. IV, t. 1,
f. A57o; Gren. et Godr. Fr. I, 18; Boiss. Or. I, 58. — Ranunculus falcatus L.
Sp..781; Jacq. Austr. t. 48. — Forma pusilla: Ceratocephalus furfuraceus Pomel
Nouv. mat. 2h8.—- Exs. Choul. Alo. 301 ; Sch. Gall. 103, Bill. 303, Puel et Maille
FI. loc. 179, Rel. Maill. 6 et 6 a, Soc. Dauph. 1076; Bourg. Hisp. 2086 ; Heldr.
Græc. norm. 761; Bal. As. min. 123.
Ar. RES D'il-ed-Djemel «cauda cameli» (Lx).
Planta pusilla; foliis omnibus radicalibus rosulatis, irreeulariter en.
vel bis palmatipartitis lobis linearibus, ut tota ee les co vel
plus minus molliter arachnoideo-tomentosis tomento detersibil; pedun-
culis unifloris, nudis; floribus parvulis, luteis; carpellorum rostro longissimo
sursum falcato-incurvo. ©. Febr.-Jun.
In campis et arvis, in pascuis et alluviis, inter segetes, præsertim Planitieram
excelsarum unde hine in regionem Mediterraneam inde in regionem Saharensem
devehitur, occurrit quoque sed rarior in regione Montana etiam superiore. —
Med. C': in valle Oued Rummel (DR.), Mansourah (Choul.). — A° : Aloer (D.-J.);
Auniale (Ghar.); Boghar (Bond., Rx). — 0°: Mascara (DR.), sis bel-Abbes
RANUNCULACEZÆ. — CERATOCEPHALUS. NIGELLA. 99
| (Lefr.); Daia (My); Tlemcen (Jourd.), Lalla-Maghnia (War.), Gharrouban (Pom.).
| — Mont. C°: Fed) Guersa!, Telet!, Medina ! ; Dj. Tougour!. — O': Dj. Ksel!. —
| Plan. C°: Saœnt-Donat!, Seuif (Soll., Duk.), Bordj- pou der idj (Lx); Melila!,
| Batna! (Col., Duk.), Lambèse!, Timegad!, Firès!, Ksour! (Lx, Mil., Par.), 1
| Tamarins!; Ain-Tamagra (Reb.). — A°: Ouled Sahari (Lx), Djelfal! ( (Reb.), Ain-
| el-Ibel !.— 0°.— Sah. Ad marginem septentrionale regionis : C°: Bemi-Souik !. —
| A°: Bou-Saada (Reb., Vilm.), Oued Chair (Reb., Mil.); Laghouat (Duj., Maw),
| Nih (Vilm.). — O°: inter Chellala-Dahrania et Aslal, Aslal, Ain-Sefra!, inter
Ain-Sefra et Ain-Sefissifa (War.). — TUN. Dj. Arbet (Doûm.). — MAR. In pla-
nitiebus excelsis ad septentrionem Sebkha Tigri inter Dj. Mouilah et Daïa Mta-
Meddoniza et inter Tenet Defla et Mazar, ro 9, Oued Bou-Roumad (War. ) ;
inter Sebkha Tiori et Aïn-Chaïr (Seign. ).
In Europa media et australi, Caucaso; Asia minore, Syria, Palæstina, Persia,
Turkestan, India.
Os. C. Syriacus, platyceras, leiocarpus , incurvus Stev. (in Bull. Mosc. [1848 |)
rectissime a cl. Boissier ad C. falcatum referuntur nempe hujus speciei tantum
formas inter se arctius connexas constituunt.
TRIBUS IV. HELLEROREZÆ DC.
Calyx petaloideus vel subherbaceus, sepalis æstivatione imbricaus. Co-
rolla e petahs irrevularibus sæpius nectariferis, rarius regularibus linea-
ribus composita, tnterdum nulla. Carpella definita, rarius solitaria, pluri-
ovulata, demum deluscentia (folliculi). — Plantæ annuæ vel perennes.
Folia alterna vel omnia radicalia, superiora interdum opposita vel in
_involucrum verticillata.
8. NIGELLA.
Nigella Tourn. Inst. 258, t. 134; L. Gen. n. 685; DC. Prodr. 1, 48; Endl. Gen. n. 4794;
FT. Par. 23; Benth. et Hook. Gen. I, 8.
Calyx 5-sepalus, sepalis regularibus petaloideis deciduis, petalis multo
majoribus. Petala 5, parva, unguiculata, bilabiata labio exteriore He basi
fovea nectarifera obsito. Stamina sepalis breviora, plurima. Carpella 5-10,
plus minus vel fere in long'itudine tota coalita Done superne > dehiscentia.
Semina angulata.
Plantæ annuæ. Folia bi-tripinnatisecta laciniis linearibus vel subsetaceis, alterna vel su-
periora infra florem in involucrum verticillata. Flores sæpius speciosi, cærulei vel cærules-
centes, rarius albidi vel flavidi.
Sect. L Nicezrarra DC. — Carpella plus minus a latere compressa , inferne
vel plus minus alte connata. Semina ovato-angulata.
8. N. arvensis L. Sp. 953; Poir. Voy. 180; Desf. Al. 1, 429; DC. Prodr. 1, h9; Bull.
Herb. 1. 126; Schkuhr Handb. 1, t. 1463; FL Græc.t. 5123 Rchb. le. IV, L 190,
40 RANUNCULACEZÆ. — NIiGELLA.
f. k735; Fl. Par. a3; Boiss. Or. 1, 65. — Forma glaucescens, laciniis foliorum an
gusts, carpellis plus minus granulato-scabris : N. fœniculacea DG. Syst. I, 328 æ
parte.-— N. tuberculata Griseb. Rumel. T. 310. N. aspera C. Koch in Linnæa XIX,
A8 sec. Boiss. Or. I, 66. — Forma glauca, ramosissima, lacinüs foliorum latioribus
sæpius brevioribus, carpellis 9 annee Dee N. divaricata Beaupré in DC. Syst. I $
329; Deless. Je. I, t. 46; Guss. Syn. IL, 30; Moris Sard. 1, 54. — N. arvensis var
glaucescens Guss. Pl. rar. 216. — Forma orientalis, Horn tenuis, laciniis
foliorum tenuibus, folis summis flores involucrantibus, carpellis granulato-sca=
bris: N. aristata Sibth. et Sm. Græc. t. 510. — Exs. Choul. Aly. 559; Kral.
Tun. 21 et 1723 Bill. Gall. 309» Rel. Mail. 122 et 122 a; Rchb. Germ. 696; Lx
Æpg. !.
Lacinüs foliorum finearibus longis, rarius abbreviatis ; petalis longius-
cule unouiculatis, labu exterioris es in appendicem linearem apice dilatatail |
productis ; antheris longe vel lonviuscule connectivo mucronatis; carpellis sœ-
pus -6, a latere subcompressis, dorso bisulcis elevatim tricostatis, 1ævibus
vel granulato-scabris, a basi ad tertiam partem superiorem in capsulam ob-
conicam connatis, rostris carpella subæquantibus brevioribusve; seminibus
triquetris, granulato-scabris. ©. Maio-Jul.
KE
In ruderatis et vervactis, in campis et arvis arenosis, inter sepeles. «Inter se-
getes prope La Calle: (Desf. All). — Med. C*: in Numidia (Poir.), La Calle
(Desf., DR.), in ditione Beni Urgin (Trib.), Bône (DR., Trib., Hag.); Mansourah!.
— A: Alver (Bové); Boghar (Deb. Cat.). — O°: Oued El-Abid!; Sidi-bel-Abbès
(Lefr.). — Mont. C° : Dj. Chettabah (Reb.); Dj. Guerioun ({Reb., Lx). — Plan.
GC: in colle Ain-el-Hadj-Babal, Atmenia, inter Oued Dekri et Bordj Mamra,
Mechta-el-Arbi!, Saint-Donat!, Suint-Arnaud!, Senf, Bordj-bou-Arerid ; El-Meridp ,
in valle Oued Melles ; Melila!, Ghott Mzouri !, Batna ; inter Seuf et Batna, etc. — A°:
Ain-Oussera!, Guelt-el-Seitel!, in ditione Zahrès!, Mesran!, Rocher-de-Sel!, Djelfa
(Reb.). — 0°: in ditione Sersou, Dj. Ttima (Rx); EEMai (War. ); Césaiell —
TUN.: Tunis, Zashouan, Sa. Nadour, insula Djerba (Kral.), imsulis Kerkenna
(Esp.). — MAR. Agadir (herb. Hook.).
In Europa media et australi; Asia minore, Syria, Palæstina, Mesopotamia,
Persia; Æpypto.
Oss. In Alveria frequentius occurrit forma carpellis plus minus granulato-sca-
bris, folüs inter N. fœniculaceam DG. et N. divaricatam Beaupré media.
2. N. Hispanica L. Sp. 753 ; DC. Syst. 1, 328, et Prodr. I, A9.
Laciniis foliorum linearibus longis, rarius abbreviatis; petalis longe un-
guiculatis, lab exterioris lobis in appendicem linearem vel lineari-subfihformem
apice dilatatam productis ; antheris connectivo mucronatis mucronulatisve ;
carpellis sæpius 6-10, a latere subcompressis, dorso elevatim carinatis ad
basim rostri tantum bisulcis et tricostatis, lævibus vel olanduloso-tubereulatis,
Jere ad quartam partem superiorem in capsulam ovato-obconicam connatis,
rostris carpellis paulo brevioribus; seminibus triquetris, lœwbus. @.
RANUNCULACEÆ. — NIGELLA. E1
| Var. «. Hispanica. — N. Hispanica Sims in Bot. Mug. XXXI, L 1265. — Exs. Bourp.
Hisp. 13 et 1753; Ball. 3004.
Laciniis foliorum sæpius longis; floribus maximis; sepalis sessilibus,
“| basi vix attenuatis, intense cærulescentibus; petalorum labio interiore appen-
| dices labü exterioris subæquante; staminibus purpurascentibus; carpellis dense
4 granuloso-tuberculaus ; capsula basi subrotundata.
In ditione Floræ non observata.
In Hispania australi et occidental.
Var. B. intermedia Coss. PI. crit. h9.— N. Hispanica Desf. AUl. 1, 430, & 112. — Exs.
Choul. Aly. 5, Soc. Dauph. 7.
Ar. Rgw Senoudj «nigro conspersus» (Lx).
Laciniis foliorum longis, rarius abbreviatis; floribus quam in var. «
paulo minoribus; sepalis basi in unouem tertiam sepali partem æquantem con-
tractis, sæpius intense cærulescentibus; petalorum labio interiore appendices
labii exterioris subæquante; staminibus purpurascentibus vel flavescentibus;
carpellis lævibus vel parcius planduloso-tuberculatis ; capsula basi subrotundata
vel attenuata. Apr.-Auo.
In arvis et inter segetes, in vervaclis et campis. «inter sepetes» (Desf. At. ). —
Med. C°: Bône; Souk-Harras, Guelma!, Oued-Zenati!, El-Aria, El-Kroubs, Con-
stantine !, Milah, Djemilah, Takitount! , ete.— A: Dra-el-Mizan!.-— 0°: Mazouna !,
Ain Tindjel!, Cassaiyne!, Mostaganem (Bal., Blans.). — Mont. C': Dj. Thaya
(Hag.), Dj. Chettabah (Reb.). — A°: Tizi Ougoulmim (Durand). — Plan. C°: in
colle Ain-el-Hadj-Baba!, Teleshma!, Saint-Donat!, Saint-Arnaud!, Senf, Meslous,
Bordj-bou-Areridj; Sidi-Embarek; Melila, Ain-Beida, Oum-el-Asnam !, Batna!,
Firès!, Vabous!, ete. — À: in planitie Oued Chehf prope Bokhari (Deb. Cat.). —
0": Oued El-Melah, Dj. Bou-Kherouf (Rx). — MAR. Inter Tanger et Mequinez
(Leared in Ball Spic.); Haha (Bal.), Tintougra (Ball et Hook.). Maio-Jun.
In Hispania australi rarissima.
Var. y. parviflora Coss. PI. crit. kg. — N. Hispanica Lois. Gall. 1, 390 ; Mut. Fr. [, 29;
Gren. et Godr. Fr. I, 44 non L. — N. confusa Salle in litt. ex Bill. - PI. exs. — N. Gal-
hca Jord. Pug. 3 et in Bill. PI. exs. — N. divaricata Willk. in Willk. et Lange Prodr.
Hisp. HT, 964 non Beaupré. Exs. Bourg. Pyr. Hisp. 369, et Hisp. 2085, Loscos
Arag. 102; Bill. Gall. 706 et bis.
Lacinus foliorum sæpius abbreviatis; floribus sæpius quam in var. « duplo
manoribus; sepalis inferne in unouem subdimidiam sepali partem subæquantem
contractis, pallide cærulescentibus albidisve; petalorum labio interiore appen-
hcibus lab exterioris breviore; staminibus sæpius flavescentibus; carpellis
lævibus vel parcissime glanduloso-tuberculatis; capsula basi subrotundata
vel attenuata.
In ditione Floræ non observata.
fn Gallia austro-occidentali, Hispania septentrionali et central.
42 RANUNCULACEZÆ. — NIGELLA.
3. N. sativa L. Sp. 753; Desf. All. I, h29 ; Gærtn. Fruct. IT, t. 118; F1. Græc. t. 514%
DC. Prodr. 1, 49; Rchb. Ze. IV, t. 190, f. 4736; Gren. et Godr. Fr. I, 43; Boiss
Or. 1, 68. — N. truncata Viv. Dec. Æp. 6, & 2, f. 1. — N. flore minore simphiais«
candido Shaw Specun. n. 422.— Exs. Bal. 4s. min. 727; Auch. 52; Hohen. off. 299:
Ar. Ciaw Chit (Lecl.): sega) Jan Habbet-es-Souda «semen nigrum» (Lecl}$
JEY 5% Kemmoun-el-Akh'al «Cyminum nigrum» (Prax); coke 39
Kemmoun-Chedhaf « Gyminum asperum» (Aschers. ); Se vel è À Senoudj vel
Sinoudy «nigro maculatus vel conspersus » (Lecl.).
Laciniis foliorum linearibus sæpius abbreviatis; petalis longiuscule un
ouiculatis, labi exterioris lobis apice in appendicem brevissimam dilatatam vis
productis; antheris mulicis vel mucronulatis; carpellis sæpius 5-6, turpidis,
dorso rotundato subcarinatis, tuberculato-verrucosis, fere ad apicem 1n cap
sulam ovatam vel ovato-subglobosam connatis, rostris carpellis subæqui
longis; seminibus trigonis, ruguloso-tuberculatis. ©. Maio-Jun.
In hortis et arvis, in palmetis, verisimiliter haud indigena et e cultis aufuga. —
Med. C°: Milah in arvis copiosa (DR. ). — A°: Cherchell! (Kral.): Blidah (Barr.).
— O0": Tlemcen in hortis (DR.).— Sah. C: Tebok-ou-Ahmed (Reb.), ET-Kantara!;
Tougourt!. — TUN. Culta ad Sidi-boul-Baba prope Gabès (Kral.), Nefta, Tozzer,
Kriz (André). — MAR. Tanger (Dd).
In Europa australi hine inde et verisimiliter introducta; Asia minore, Syria,
Afghanistan, India ; in Æeypto tantum in cultis visa.
Oss. In Syria (Auch. eæs. 53) et Gilicia (Bal. exs. 627) variat ramosior, hir-
suta, foliorum laciniis abbreviatis, capsula densius verrucosa (N. sativa var. hispi-
dula Boiss. in Ann. se. nat. sér. 2, XVI [18h41], 360. — N. sativa var. brachylobaw
Boiss. Or. 1, 68); hæc varietas vere spontanea cl. Boissier {ypus speciei videtur.
Sect. IT. Erosaros DC. — Carpella turgida, fere ad apicem in capsulam
connala, septo membranaceo ax1 parallelo pseudo-bilocellata. — Folia
superiora infra florem in involucrum verticillata.
4, N. Damascena L. Sp. 753; Desf.! All. 1, 428; FT. Græc. t. 509; Gærtn. Fruct. II,
t. 118; DC. Prodr. I, 49; Rchb. le. IV, t. 120 , f. 4737; Gren. et Godr. Fr. I, 43%
Boiss. Or. I, 68. — N. Taurica Stev. Verzeichn. Taur. 50. — Fuchs Hist. 504 ic.
— N. angushfolia, flore majore, simplici cæruleo Shaw Specim. n. 421. — Exs. Bové
Ale. [1837], Choul. 303; Bourg. Hisp. 14 et 525; Bal. Gall. 3003, Rel. Maill.
391 et 3914, Soc. Dauph. 1483; Bourg. Can. 259; Hohen. off. Go.
Ar. AR} lai Nouar-el-Mequithfa eflos corbiculæ vel corbiformis» (Mey.).
Laciniis foliorum anguste linearibus apice subulatis vel subsetaceis,
folis superioribus infra florem in involuerum verlicillatis; petalis breviter
unouiculatis, lab exterioris lobis apice exappendiculatis; antheris muticis;
carpellis 5, turoihs, dorso rotundatis, lævibus, septo membranaceo ax1 pa-
rallelo pseudo-bilocellatis, fere ad apicem in capsulam ovatam vel ovato-sub-
olobosam connatis, rostris carpellis brevioribus; seminibus lrigonis, elevatim
transverse corrugatis. @. Apr.-Jun.
RANUNCULACEZÆ. — NIGELLA. AQUILEGIA. 435
In arvis et vervactis argilloso-calcareis, inter segetes, in pascuis, in regione
{ Mediterranea littoral et interiore necnon in regione Montana inferiore. «Inter
“| segetes» (Desf. A1l.). — Med. C7. — A7. — 0°: Oued El-Abid!, Mostaganem ,
À Christel!, Oran!, Nemours; Perrévaux!, Union-du-Sio, Tlemcen, etc. — Mont.
C°: Dj. Thaya (Hag.), Dj. Oum-Settas !, Dj. Chettabah, Dj. Lekahl (Reb.), Dj. Bou-
Chenak (3. Reb.), Dj. Babor (Reb.), Adohar-Amellal!, in ditione Aüt-Embarek
(Par.); Biban (Ex); Setif (Soll.). — TUN. Tunis (Rx), inter Tunes et Zaghouan
(Tchih.), Dy. Zaghouan (Kral.), inter Takrouna et Zaghouan (Doûm.), insulis
Kerkenna (Esp.), Gabès (Kral.). — MAR. Tetouan (Webb); Mogador (Schousb.),
in ditione At Zelten (Mard.), in provincüs Chiadma et Haha (Hook.), Agadir
(herb. Hook.).
In Europa australi a Lusitania ad Græciam et Tauriam; Asia minore?; insulis
Maderensibus et Canarus.
9. AQUILEGIA.
Aquilegia G. Bauh. Pin. 144; Tourn. Inst. t. 242; L. Gen. n. 684 ; DC. Prodr. 1, 50; Endl.
Gen. n. 47095; Fl. Par. 23; Benth. et Hook. Gen. I, 8.
Calyx 5-sepalus, sepalis regularibus petaloideis, deciduis. Petala 5,
magna, énfundibulifornua, margine limbi oblique truncati inserta, deorsum
inter sepala in calcar cavum producta. Slamina plurima, interiora sterilia
squamæformia. Carpella 5, ima basi tantum adnata, pluriovulata, dehis-
centia.
Plantæ perennes. Folia alterna, bis trisecta, segmentis sæpius amplis. Flores speciosi,
(in nostra) cærulei.
4. A. vulgaris L. Sp. 552; DC. Prodr. I, 5o; Koch Syn. 23; Rchb. Ie. IV, t& 114,
f. 4729; Gren. et Godr. Fr. 1, 4h; FI. Par. 24. — Forma australis, caule superne
pedunculisque pubescenti-olandulosis : À, viscosa Gouan llustr. 33, t 19 mala. —
Exs. Bourg. Hisp. 2357; Tod. Sic. 1207; Bill. Gall. 1407; Rchb. Germ. 1289,
Sch. 1003.
An. Wa5l Agilia (Lecl., Mey., Lx).
Folis bis trisectis, segmentis majusculis bi-tripartitis sæpius incisis lobis
obtusis, floribus magnis; sepalis ut corolla cæruleis, erectis, ovato-oblon-
os, petala multo superantibus; petalis apice truncatis, parte superiore
(supra insertionem) calcare breviore; calcaribus apice subincrassalo-cal-
losis, uncinatis; staminibus petalorum laminam paulo excedentibus, fila-
mentis sterihibus 8-10 obtusis ovarium obvallantibus filamentis feruilibus
latioribus; carpellis oblongis elongatis, superne demum subarcuato-diver-
gentibus. 2£. Maio-Jun.
In convallibus et sylvaticis herbidis umbrosis regionis Montanæ mediæ et supe-
rloris infrequens. — Mont. C': Dj. Tababor! (Lx, Reb.), Dy. Babor! (Reb.). —
À": in montibus Djurdjura ad Tirourda, Mechmel-ait- Daoud et Agouu-el-Haoue
(Lx). — MAR. Dj. Afougueur (Ibr.), Dj. Tezah (Hook.).
In Europa fere tota, Caucaso; Sibiria; insulis Maderensibus et Canaris.
Ors. Planta Alveriensis omnino cum forma australi pubescen L- glandulosa congruit.
T RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUN. |
É
10. DELPHINIUM. ;
Delphinium Tourn. Inst. t. 241; L. Gen. n. 681; DC. Prodr. I, 51; Endl. Gen. n. h796%
FI. Par. 2h; Benth. et Hook. Gen. I, 9.
Calyx 5-sepalus, sepalis petaloideis deciduis, inæqualibus, superiore
calcar producto, rarius ecalcarato, rarissime galeiformi. Petala 4, vel
duobus inferioribus deficientibus ad 2 redacta, in corolla 4-petala petala
libera vel inferne coalita duo superiora utraque in calcar calcare calycino
inclusum producta, in corolla 2-petala petala duo superiora in unicum
unicalcaratum coalita. Carpella 1-5, libera vel ima basi tantum adnata,
pluriovulata, dehiscentia.
Plantæ annuæ vel perennes. Folia alterna, subpinnatim aut sæpius palmatim partita vel
secta. Flores majusculi, cærulei, violacei, rosei vel albi, rarissime flavi vel flavidi.
Sect. L Consozina DC. — Plantæ annuæ. Pétala 2 superiora in unicum umi-
calcaratum coalita, inferiora nulla. Carpellum solitarium. Semina obpyra-
midato-subtetragona, circumcirea lamellato-rugosa lamellis continus
vel in squamas divisis interioribus cupulam circeumvallantibus.
4. D. Ajacis L. Sp. 748; DC. Prodr. I, 51; Rchb. Je. IV, E 67, Ê. 4650; J. Gay in
Desm. Cat. Dord. 11, et in Gren. et Godr. Fr.I, 46; Boiss. Or. [, 79. — D. Conso-
lida Sibth. et Sm. Græc. t. 50h non L. — D). ornatum Bouché in Bot. Zeit. [1843]
26, etap. Walp. Repert. Il, 743. — Exs. Bill. Gall. 707, Puel et Maille FI. loc.
111, Soc. Dauph. 688; Kral. Cors. 461; P. Savi 4. [1836]; Bourg. Can. 17h.
Ar. CS Zeriga «cærulescens ».
Gaule glabrescente vel pube crispula consperso ; foliis inferioribus petio-
latis bi-tripinnatisectis, superioribus subsessilibus sessilibusve subpal-
matim seclis, laciniis linearibus sæpe angustis; floribus cæruleis, roseis
vel albis, sæpius laxe racemosis, longiuscule pedunculatis; pedunculo demum
carpello longiore rarius subæquilongo vel breviore, supra medium bibrac-
teolato bracteolis brevibus pedunculum non excedentibus; calcare flori sub-
æquilongo vel longiore; petali lobo medio oblongo latiusculo apice bilobo,
lobis lateralibus ovato-subrotundis longiore; carpello pubescente, in stylum
subobliquum longiusculum atienuato, suturæ marginibus subincrassatis; semu-
nibus sublamellato-rugosis lamellis continuis. ©. Maio-Jul.
In ruderatis et secus vias, in cultis et inter segetes, tantum in regione Medi-
terranea obvium , ex hortis sæpius aufuga et forsan in ditione floræ nostræ non vere
spontaneum. — Med. C': Bône (Duk.).— A": Aloer (Barr.), Bou-lsmaël ( Claus.) ;
Fort-National (Lx); in faugibus Cfa! ; Aumale (Ghar.). — 0° : Mostaganem (Bal.),
Oran (Lefr.): Union-du-Sis (Dur.). — MAR. Mesfioua (Ball Spuc. ).
In Lusitania, Gallia occidentali et australi, Corsica, Italia, Græcia, Tauria;
Mesopotamia, India; insulis Maderensibus et Ganarus.
RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUM. 45
2. D. Orientale J. Gay in Desm. Cat. Dord. 12 [18h40], et in Gren.et Godr. Fr. 1, 47
excl. syn.; Coss. in Bull. Soc. bot. IT, 304 ; Boiss. Or. [, 79. — D. Ajacis Bouché in
Bot. Zeit. [1843] 26 in annot.; Ledeb. Ross. T, 58 non L. — D. Bithynicum Griseb.
Rumel. 1, 320. — Exs. Bal. Al. 1009, Choul. 203 et bis, Bill. 3805, Soc. Dauph.
26 et 2738; Loscos Arag.103 sub D. Hispanicum; Sch. norm. ex Hungaria 5;
Hohen. Cauc. [1838 ] sub D. Ajacis affine; Noé Rumel. 266; Auch. As. min. 70,
Bal. 1133, Bourg. Arm. 6; Ky Pers. 7.
Ar. @$> H'emim «pullulans, expansus» (Reb.).
Caule glabrescente vel pube crispula consperso; foliis inferioribus pe-
tiolaus bi-tripinnatisectis, superioribus subsessilibus sessilibusve subpal-
matim sectis, lacinis linearibus sæpe angustis; floribus violaceis, rarius
roseis vel albis dense vel laxiuscule racemosis, longiuscule pedunculatis, pe-
dunculo demum carpello longiore rarius æquilongo vel breviore, superne bi-
“| bractcolato bracteolis longis pedunculum excedentibus; calcare flore breviore;
| petali lobo medio oblongo latiusculo apice bilobo, lobis lateralibus ovato-sub-
| rotundis multo longiore; carpelle pubescenti-hispidulo, lateraliter in stylum
| obliquum brevem abrupte producto, suturæ marginibus incrassatis; seminibus
| sublamellato-rugosis lamellis continuis. ©. Maio-Jun.
| In pascuis et campis, in vervactis et incultis, rarius inter segetes, præsertim in
| Planitiebus excelsis. — Med. C': Constantine (D.-J., Ghoul.). — Mont. C°: in
| montibus Aurasiüs ad Medina! ; Dj. Chechar (Reb.). — Plan. C": Saint-Donat],
Bir-el-Arch!, Saint-Arnaud!, Sebl:ha Bazer!, Ras-el-Ma!, Meslous (Vid.), Seuf
| (Duk.); inter Setif et Batna (Guy.); Melila!, Batna! (Bal., Lefr., Duk.), inter
Batna et Ksour!; Ksar Djelail (Reb.). — A: Djelfa (Reb.). — San. C: Barika
(Soll.); Biskra (Jam.).
In Europa austro-orientali a Banatu ad Gaucasum; Sibiria, Asia minore, Syria,
Persia, India (Royle, Grill. ).
EE en
ES ——
mm qu
3. D. pubescens DC. Fr. V, G6h1, et Syst. [, 343, et Prodr. T, 51; Gren: et Godr.
Fr. 1, 46.
Caule pube crispula dense cinereo-pubescente vel olabrescente; folnis
inferioribus petiolatis palmatim trisectis seomentis bis sectis lobis cras-
siusculis anguste linearibus rarius oblongo-linearibus, caulinis subsessi-
libus; floribus pallide roseis, rarius cærulescentibus, longiuscule vel sæpius
longissime pedunculatis, pedunculo demum carpello longiore vel multo longiore,
supra medium bibracteolalo; calcare flore subduplo longiore; petal lobo
medio parvulo triangulari apice emarginato vel subbilobo lobos laterales
ovato-subrotundos plus minus excedente; carpello pubescente vel glabro, in
Stylum longiusceulum producto; seminum lamellis amplis continuis margine
plicato-sinuatis sursum imbricatis. ©. Maio-Jul.
Var. «. pubescens. — Exs. Bill. Gall. 3005.
Caule sæpius humili vel 2-3 decim. longo, dense cinereo-pubescente,
sæpius confertim ramoso; floribus remotiusculis; carpellis dense pubescentibus.
AG RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUM.
In pascuis et arenosis Planitierum excelsarum australiorum et in regionis Sah
rensis parte confini rarissimum. — Plan. À: inter Djelfa et Laghouat (Reb.). =
Sah. C': Biskra (Bal.). |
In Gallia australi et Pyrenæis Hispanicis.
Var. 8. dissitiflorum. — Exs. Kral. Tun. 25.
Ar. (949) Repuig, Requiq «gracilis, tenuis» (Prax, Coss.). |
Caule sæpius elato, ramis remotis; floribus dssihis; carpells sæpius parce
pubescentibus slabrisve. |
In pascuis, in incultis arenosis vel arenoso-calcareis apricis, in Planitiebus ex>
celsis et margine contermino regionis Saharensis. — Plan. C': Ain-Tamagra
(Reb.). — A°: Dj. Tai, Harmela prope Bokhari (Lx), Ain-Oussera!, Mesran Lx
Djelfa, Ouled Sahari (Lx), Ain-eElbel}, Sidi-Makhelouf!, etc. — Of: Timetlas
El-Maï!, Ain-Sfissifa, Ogla Beida ; Ain-ben-Khelil! ; Dj. Ttima, Khadra!, ELMacta!
Bou-Alem!, etc.— Sah. C°: Ain El-Hadjar, Ain-el-Hamia (Soll.); Biskra! (Jam.,
Bal.); Zaoutet-Rihab (Zick.), Bir Mouitla (Reb.). — A°: inter Baniou et Bou-Saada
(Reb., Lx), Bou-Saada (Reb., Soll.); Grar-el-Ahmra!, Laghouat! (Reb.), Tudjez
moul!, Ain-Madhi!, Daïa Ras-el-Chaabl. — Of: Gour Segoueur!, Brezina!, EE
Abiod-Sidi-Cheikh!, Arba-Tahtani!.Chellala-Dahrania!, Asla!, Tyout!, Ain-Sefissifa !
— TUN. Vadour, in pascuis Beni Zid prope Dj. Aziza (Kral.).
In Hispania central.
Oss. D. pubescens var. dissiiflorum carpellis parce pubescentibus glabrisve ad
D. Consolidam L. accedit, sed differt ramis longioribus magis divergentibus, fo-
lorum multomapis dissectorum lobis angustioribus crassiusculis, floribus mino-
ribus pallide roseis rarius cærulescentibus, lobo medio petali parvulo trianoulart,
non oblongo.
4. D. Mauritanicum Coss. ap. War. PI. Alo. exs., et in Bull. Soc. bot. XXVIF, 68,
et Tustr. AU. 7,t. 3.— Exs. Bourg. Ale. [1856], Choul. 501 sub D. pubescens,
War. 2 et in Soc. Dauph. 670.
Caule pube brevi crispula obsilo superne immuxtis pis longioribus glan-
dubgeris ; foliis palmatim trisectis segmentis bis vel ter palmatisectis lobis
linearibus vel anguste linearibus, caulinis subsessilibus; floribus pallide
roseis vel violaceis, laxe racemosis, pedunculo flore breviore carpellum de-
mum subæquante, ad medium bibracteolato; calcare subarcuato flore sub-
duplo longiore; petali lobo medio lato truncato in dentes duos breves emar-
ginato lobis lateralibus ovato-subrotundis superato ; earpello oblongo a latere
compressiusculo, pubescente immixtis pilis longioribus glanduligeris,
abrupte in stylum longum producto; seminum lamellis amplis in squamulas
plicato-divisis sursum imbricatis. ©. Maio-Jul.
Inter segetes, in arvis et vervactis, in regione Mediterranea montosa et Plani-
tiebus excelsis contiouis provinciæ Oranensis. — Med. 0°: Sidi-bel-Abbes (Lelfr.,
War.), Hamarna (Lefr.), Tenwra, Magenta (War.); Tlemcen (War.), Mansourah
RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUM. 47
ne nul a
Oss. D. Mauritanicum seminum fabrica juxta D. rioidum DC. (Syst. 1, 34h, et
| Prodr. J, 52; Deless. Je. I, t. 59; Boiss. Or. [, 82. — D. exsertum DC. Syst. I,
| 345, et Prodr. I, 52; Deless. Le. I, t. 53), D. glandulosum Boiss. et Huet (in
| Boiss. Dragn. Or. ser. 2, v, 11, et Or. I, 80) et D. Cappadocicum Boiss. (in
Ann. se. nat. sér. 2, XVI [1841] 367, et Or. I, 81.— Exs. Auch. Cappad. 74,
| Ky Cc.-Kurd. h16 sub D. hispidum) collocandum, sed notis plurimis et præ-
| sertim petali forma eximie distinctum, nempe in D. rivido, D. olanduloso et
D. Cappadocico petali lobus medius profunde bifidus lobos laterales subæquat vel
| excedit.
Sect. IL. DezrniNezzum DG.— Planie annue , rarius perennes. Petala 4, libera,
duo superiora utraque in calcar produeta, inferiora sæpius longe et
tenuiter unguiculata. Garpella sæpius 3. Semina subglobosa circumcirca
lamellata lamellis sursum imbricats, lamella interiore introflexa eupulam
profundam cireumvallante.
5. D. peregrinum L. Sp. 749; Gren. et Godr. Fr. [, 47.
Planta annua; foliis radicalibus inferioribusque petolatis, palmatim se-
mel vel bis sectis, laciniis late linearibus linearibusve, caulinis brevius pe-
liolatis 3-partitis laciniis indivisis vel in lacinulas 2-3 divisis, superioribus
sessilibus sæpissime ad laciniam indivisam redactis; pedunculis brevissimis
vel longiusculis, ad tertiam partem superiorem vel ad apicem bibracteo-
latis; floribus cæruleis, sordide albidis colore viridi vel cæruleo suffusis,
imo interdum ochroleucis; calcare flore duplo rarissime vix longiore;
petalis lateralibus longe vel longissime unguiculatis, limbo ungue bre-
viore rarius longiore, oblongo, obovato suborbiculatove, apice interdum
emarginato, basi attenuato subrotundo vel cordato; carpellis glabris,
pubescentibus vel hirtis, oblongis subteretibus, torulosis, pos “a
longrusculis, vix divergentibus 7 superne épais in stylum oracilem
EE cul attenuatis. @. Maio-Auo.
Var. o. drum. — D. peregrinum auct. plur.; FL. Græc.t. 506; Boiss. Or. I, 87. —
D. virgatum Poir. Encycl. Suppl. Il, 458.— D. junceum DC. Syst. 1, 349, et Prodr. I,
52; Rchb. Ic. IV, t 68, f. 4672. — D. nanum DC. Syst. L, 349; Boiss. Or. I,
87. — D. Bovei Dene in Ann. se. nat. sér. 2, [V, 356. — Exs. Welw. Lus. 194;
Sieb. Dalm. 155, Peit. 134; Heldr. Græc. norm. 120; Ky Syr. 227 et 261; Bourg.
Lyc. 9; Ky Kurd. 350.
Petalorum lateratum limbo ungui subæquilonso vel breviore sæpius obovato
vel oblongo, rarius suborbiculato , inferne attenuato.
In Algeria non obvium.
L
In tractu Mediterraneo australi Europæ a Lusitania ad Possiam australem diffu-
sum, necnon in Asia minore, Syria et Palæstina.
AS RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUM.
Var. B. halteratum. — D. halieratum Sibth. et Sm. Græc. VI, & 507; Rchb. Ie. IV, £. 68
f. 4672; Boiss. Or. 1, 86. — D. peregrinum Poir. Voy. 180 ; Desf. Ail. T, 496. —
D. ambiguum Desf. Al. 1, ha7 an et L?; DC. Prodr. I, 52.— Forma floribus intensius
cæruleis, densius racemosis: D). cardiopetalum DC. Syst. T, 347. - D. pracile DC. Syst.
347; Moris Sard. I, 60.- D. tribracteolatum DC. Syst. T, 350. — D. longipes Mons
Sard. 1, 59. — D. venulosum Boiss. Or. I, 86. — Exs. Bové Al. [1839], My 122,
Bal. 650 et 651, Bourg. [1856], Bill. 4oo1, Par. 7, Soc. Dauph. 669; Kral. Tun. 4 et
ha; Bourg. Hisp. 15, 530, 2311 et 2356; Sch. Gall. 807 et bis, Bill. 311 et 3806,
Puel et Maille FI. loc. 1, 116 et 201, Rel. Mall. 182; Heldr. Græc. norm. 120.
Ar. (949) Roguig , Requig «gracilis, tenuis» (Lx).
Petalorum lateralium limbo ungue breviore suborbiculaio rarius oblongo,
sæpius basi truncatlo vel cordato, apice integro vel subretuso.
In pascuis et collibus incultis, in arenosis, in ruderatis et vervactis, in arvis et
inter sepetes, in palmetis. «In Barbaria» (Desf. A1. sub D. ambiguum), «inter
segetes» (Desf. Al. sub D. peregrinum), «prope Sfax in arenis» (Desf. A1. sub
D. pereorinum var.). — Med. C°. — A7. — 07. — Mont. C': D}. Mahouna!,
Dj. Chettabah, Dj. Sao (Reb.), Dj. Bou-Cherf (J. Reb.), Azb-Ellaguen (Par. );
Dj. Guerioun (Lx); Dj. Maadid (Lx). — Plan. C° : Atmenia, Oued Dekri (Reb.),
Saint-Arnaud!, Setif (Soll., Duk.), Ain-Arnat, Bordj-bou-Areridj, Medjez (Reb.);
Baina!, Lambèse!. — A°: in valle Oued Chelif superiore (Deb.), Bou-Ghesoul!,
Guelt-el-Settel!, in ditione Zahrès!, Djelfa (Reb.). — O? : Timetlas!, El-Mai (War.);
Géryville, Khodeur, Ain-Melah (War.).— Sah. C' : EEKantara !, Biskra! — TUN:
Carthage (Rx), Tunis (Kral., Rx), Oued-Zergua (Rx), Dj. Zaghouan (Kral.), Sfax
(Desf., Esp.), insulis Kerkenna (Esp.), Nadour, insula Djerba (Kral.), Gafsa
(J. Reb.). — MAR. Oued Ibn-Hanech prope Tetouan (Ball), Tanger (Schousb.,
Salzm., Webb, BL); Jmtouga (Hook. et Ball); Dj. Amsiten, Dj. Bouachfal, D.
Tihlatin, Dj. Ghat, Dj. Ouensa, Dj. Afougueur ({br.); Mogador (Brouss.), Agadir
(herb. Hook.), frequentissimum in imperio Maroccano austro-occidentali ad mert-
diem Agadir (Mard.).
In tractu Mediterraneo Europæ toto a Lusitania ad Rumeliam et Gaucasum;
Asia minore, Syria et Palæstina ; insula Madera.
Var. y. macropetalum. — 1). macropetalum DC. Syst. I, 350, et Prodr. Ï, 53; Deless. le.
Ï,t. 56. — Forma petalis superioribus et inferioribus emarginalis : D. obcordatum
DC. Syst. I, 350, et Prodr. I, 53.
Petalorum lateralium limbo amplo ungue sæpius longiore oblongo- vel obo-
vato-suborbiculato basi rotundato vel attenuato, apice integro vel emarginato.
In ruderatis, vervactis et incultis. — Mar. Mogador (Brouss., Schousb. , Lowe,
Bal., Hook. et Ball), Chtoula (Mard.).
ne imperio Maroccano hucusque tantum observatum.
Oss. Plantæ omnes supra enumeratæ, et ab auctoribus plurimis a D. peregrino
separalæ, ad hanc speciem e speciminibus innumeris rite examinatis referendæ vi-
no
RE
D ——
RANUNCULACEÆ. — DELPHINIUM. AY
| dentur, nempe notæ ex habitu et indumento ac petalorum inferiorum et carpello-
rum forma admodum variabiles.
G. D. Balansæ Boiss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser.2, v, 123 Coss. Jlustr. All. 8,
t. 4. — Exs. Bourg. Ale. [1856], Kral. 1; Soc. Dauph. Mar. 1489.
Caudice indurato sublignoso multicipite caules plures floriger os et foliorum
| radicalium Jasciculos nanlles edente; caulibus laxe cæspitosis, ascenden-
| tibus erectisve, pube deflexa adpressa tenuissime pubescentibus; foliis
radicalibus inferioribusque longe petiolatis palmatim bis vel ter partitis,
lacinüs late linearibus vel oblongo-linearibus, caulinis brevius petiolatis
in lacinias 3-5 indivisas vel iterum partitas sectis, superioribus sessilibus-
sæpissime ad laciniam unicam redactis; peduneulis flore brevioribus, ad
tertiam partem superiorem bibracteolatis; floribus pallidis colore viridi et
cæruleo suffusis, rarius cæruleis; calcare recto vel subarcuato, flore duplo
longiore; petalis lateralibus longissime unguiculatis, imbo ungue bre-
viore ovato-suborbiculato basi rotundato vel subcordato; carpellis parce el
adpresse pubescentibus, oblongis subteretibus, torulosis, breviusculis, su-
perne subdivergentibus, in stylum gracilem longiuscule attenuatis. 2L.
Maio-Aup.
In præruptis saxosis et rupestribus præserlim calcareis regionis Montanæ etiam
_ superioris, in montibus Planitierum excelsarum et partis confinis regionis Saha-
rensis. — Mont. C°: Dj. Tababor! (Perr., Lx); in faucibus Biban ad Bab-Sohir
(Char., Lx). — A°: in montibus Dyurdjura (Lx): Agouni-Bouchen (Lx), Ait Ouaban
(Deb.), Tizi Djaboub (Thev.); montium Ouaransenis in cacumine Sidi-Amar !
(Perr.); Dj. Senalba (Reb.). — 0: Dj. Ksel (War.). — Plan. CG: Lambèse ubi
primum detectum (Bal. [1853]). — A": Djelfa (Reb.). — Sah. À: in ditione
Hodna : Dj. Kerdada, Oued El-Halle, Oued El-Anoug (Reb.); Dj. Milogh! (Par).
— MAR. In convalle Aù Mesan supra Arround ad 2400 m., Dj. Tezah ad 2300-
2500 m. (Ball), Dy. Afougueur, Dj. Ouensa (Ibr.); in nie Tazerouall et Isst-
ghiwar (Mard.).
Algeriæ et imperio Maroccano peculiare videtur.
Sect. [IT Decpurnasrrum DC. — Plantæ perennes. Petala 4, hbera, duo su-
periora ulraque in calcar producta, anferiora sæpius bifida intus piloso-
barbata. Carpella 3-5. Semina cireumeirea lamellato-rugosa vel lamel-
lata lamellis interdum in papillas paleiformes divisis, vel triquetra ad
angulos alata.
2. D. pentagynum Lmk Encycl. Il, 264; Desf.! Au. 1, 427, t. 111; DC. Syst. 1, 354,
et Prodr. 1, 54; Brot. Phyt. t. 78. — D. Lusitanicum, glabrum, Acomiti folio Tourn.
Inst. 426. — D, emarginatum Presl Del. Prag. 6, et Sic. 25 excel. syn.; Guss. Syn. II,
28.— Exs. Bové Al. [1839], Jam. 4, My 235, Bal. 10 et 575, Choul. 4o2, Soc.
Dauph. 2739; Kral. Tun. 22 ; Boure. Hisp. 16 et 1005.
Caudice incrassato-subtuberiformi; caulibus plus minus molliter villo -
h
90 RANUNCULACEÆ. — DELPHINIUM.
sulis glabrescentibusve, superne interdum velutino-planduhferis; folus
radicalibus inferioribusque longe petiolatis, sæpius amplis suborbiculatis
palmatim 5-7-partitis, lobis obovatis cuneatisve rarius oblongis inciso=
serralis, superioribus subsessilibus in lacinias lineares partitis sectisves
summis ad laciniam linearem indivisam redactis; floribus magnis, intense
cæruleis vel cæruleo-violaceis, in racemum laxe dispositis, longiuscule pe=
dunculatis peduneulo ad medium vel supra medium bibracteolato; caleare
flore longiore; petahs inferioribus unguiculatis, limbo intus longe piloso=
barbato ad medium bifido lobis inæqualiter oblongis margine exteriore
ciliato sæpius subsinuato; carpellis 3-5, junioribus pubescentibus vel
velutino-subtomentosis, adultis sæpe glabratis; seminibus obovoideis
subtrigonis, dense papillatis papillis longis hyalinis paleiformibus. 21
Maio-Jul.
In pascuis, collibus incultis, dumetosis . sylvaticis, rupestribus et convallibus
« Algeria inter segeles» (Desf. At). — Med. C7. — A7, — Of. — Mont. C*: Dj:
Edough (Lx, Reb., Duk.), Dj. Soao (Reb.), Dj. Mahrouf !, Dj. Tababor!, Dj:
Achouaou (Doùûm. et Gaut.); Dj. Oum-Settas!; Dj. Tougour!. — A": Aït Ouaban
(Mar., Deb.}, Tize Djaboub Thev.); Dy. Beni-Salah (Lef.); Dj. Dirah (Char. ); Te=
niet-el-Haad!, Dj. Ouaransenis!, — Plan. À’: El-Khachem (Par.). — 0°: Tiaret
(Deb.), in oropedio Sersou (Rx); Tafraoua (War.). — TUN. Enchir-Slira,
Bordj-Toum (Rx), Dj. Zaghouan (Kral., Tchih.). — MAR. Tanger (Schousb.);
Mogador (Brouss.), D. Hadid (Brouss., Bal.).
In Europæ tractu Mediterraneo occidentali australiore : Lusitania , Hispania aus-
trali et Sicilia.
Sect. IV. Srapursacria DC. — Plante annuæ. Petala 4, inferne tantum
coalita, duo superiora utraque in calcar producta, inferiora intus m-
berbia. Carpella 2-3. Semina pauca, trigona, reticulato-foveolata.
8. D. Staphysagria L. Sp. 550; FI. Græc. t. 508; DC. Syst. I, 363, et Prodr. I, 56;
Rchb. Ie. IV, 1. 69, f. 4674; Koch Syn. 25; Gren. et Godr. Fr. I, 49; Boiss. Or. I,
9h. — Staphysagria macrosperma Spach Vég. phan. VIT, 348.— Staphysagria Fuchs
Hist. 784 ic. — Exs. Salle Ale. 101, Choul. sér. 2, 8013 Bourg. Gall. [1850 |; Kral.
Cors. 462; Pett. Dalm. 135; Bourg. Can. 428 et 1231.
Ar. &l»2g4e Mioubradÿ ; ep Mioufazed) (Lecl.); Ja CA) Zebib-ed-
Djebel «uva passa montis» (Mey.). - Semen : Al Cas H'abb-er-Ras «semen ca-
pitis» (Lecl., My, etc.). °
Caule sæpius elato, molliter villoso; foliis amplis, palmatim 5-5-
fidis, lobis indivisis vel 2-3-lobis; bracteis oblongis linearibusve indivisis
vel inferioribus 3-5-fidis; floribus cæruleis, sæpius laxe racemosis, longe
pedunculatis, peduneulo basi bibracteolato; calcare obtuso, floris quartam
partem subæquante; petalis inferioribus obovato-cuneatis inæquilateris inferne
sensim altenualis; carpellis ovatis subturgidis a latere compressiuseulis,
RANUNCULACEÆ. — DELPHINIUM. ACONITUM. pl
| abrupte et valide rostratis; seminibus maximis, foveolato-subtessellatis. ©.
| Apr.-Jun.
In pascuis el colhbus, in terra mobili, in dumetosis et sylvaticis montosis. —
Med. (°: Dj. Nador (Lx), Dj. Mecid prope Constantine (Ghoul. ); in valle Oued
| Sahel (Par.). — A°: Fort-National (Lx), in ditione Wechtra! ; in valle Oued El-
Kebir! prope Bhdah (My, Lef.), Blidah (Bové, D.-J., Claus.), in faucibus Chffu!
| (Salle). — 0": ad ruinas Honcin inter insulam Rachgoun et Nemours (Krém.).
In Europæ tractu Mediterraneo toto a Lusitania ad Græciam; insula Rhodo,
| Asia minore; insulis Canarts.
Oss. D. Requien DC. (Deless. Ze. T, t. 63) D. Staphysagriæ affine sed abunde
differt bracteolis infra medium, non ad basim pedunculorum insertis, calcare flore
vix breviore, petalis inferioribus late obovato-suborbiculatis in unguem contractis,
semimbus multo minoribus dense granulatis obseurius alveolato-subtessellatis. —
D. pictum DG., e speciminibus eultis tantum notum, bracteis ad basim peduncu-
lorum insertis propius ad D. Staphysagriam accedit et tantum differre videtur
racemo densiore, peduneulis brevioribus, calcare longiore, petalis inferioribus late
obovato-suborbiculatis.
+ D. sylvaticum Pomel Nouv. mat. 382.
41. ACONITUM.
Aconitum Tourn. Inst. t 239 et 240; L. Gen. n. 682; DC. Prodr. 1, 56; Endl. Gen. n.
h397; FI. Par. 25; Benth. et Hook. Gen. I, 9.
Calyx 5-sepalus, sepalis petaloideis deciduis vel marcescentibus, inæ-
qualibus , superiore galeato, Tateralibus quam inferiora latioribus. Petala
parva, duo superiora sepalo superiore recondita nectarifera longe filiformi-
unguiculata apice cucullata cucullo reverso in calcar arcuatum vel involutum
producto, inferiora 3 minima vel obsoleta. Carpella 3-5, libera, plurio-
vulata, dehiscentia. Semina rupIs elevatis sublamellata.
Plantæ perennes. Folia alterna, palmatim partita vel secta. Flores majusculi, sæpius cæ-
rulei vel ochroleuci, in racemos vel in paniculas dispositi.
4. A. Lycoctonum L. Sp. 750; DC. Syst. I, 369, et Prodr. 1, 57; Koch Syn. 27;
Gren. et Godr. Fr. 1, 50.— À. Vulparia Rchb. Ie. IV, t. 80, f. 4681.— À. Atlan
ticum Coss. nd. Marocc. in Bull. Soc. bot. XXIT, 51.—Exs. Fellm. Lapp. 12 ; Rchb.
Germ. 2276 sub A. Moldavicum; Bill. Gall. 310, Sch. norm. 413, Rel. Maill. 32 ;
Bourg. Sabaud. 15; Bourg. Alp. mar. [1861]; Bourg. Hisp. 2355 ; Hohen. offic. 57.
— Var. Gaule, foliis floribusque dense velutino-pubescentibus, nine pubescentibus :
À. Pyrenaicum DC. Syst. L, 368; Rchb. Ie. IV, t. 78, f. 4678.— À. Lamarckü Rchb.
Tllustr. Acon. t. 55.-— À. Lycoctonum var. Pyrenaicum Ser. in DC. Prodr. 1, 57.— Exs.
Endress Pyr. [1831]; Bill. Gall. 1602, Bourg. Pyr. [1856]; Bourg. Pyr. Hisp. 91.
Caudice crasso, carnoso; caule elato, angulato, superne ramoso ramis
patulis; foliis amplis, inferioribus longe petiolatis, in lacinias 5-7 latas
profunde inciso-dentatas palmatipartitis; floribus ochroleucis, in racemos
elongatos dispositis; sepalis deciduis, superiore galeato erecto elongato cylin-
li
52 RANUNCULACEZÆ. — ACONITUM. PÆONIA.
draceo apice obtuso, inferne dilatato et externe in rostrum acutum pro>
ducto; petahs superioribus erectis, cuculh integri vel emarginati calcare ar
cuato-subinvoluto vel circinatim involuto; carpellis 3, (in nostro) glabriss
staminum filamentis inferne membranaceo-dilatatis; seminibus obtuse
trisonis, rugoso-sublamellatis. 2£. Jun.-Jul.
In sylvaticis et herbidis, in convallibus regionis Montanæ. — MAR. In monte
et in valle Ouensa (Ibr.).
In Europa etiam septentrionali, in media et australi monlicola; Sibiria.
Oss. Planta Maroccana, quam primum e speciminibus junioribus speciem pro=
priam habueram, e speciminibus adultis ad À. Lycocionum referenda. — A. Orien-
tale Mill. (Rchb. ustr. Acon. t. 59; Boiss. Or. Ï, 95), in Caucaso et Georgia
Caucasica crescens, ab À. Lycoctono tantum düiffert sepalo galeato angusliore in
ferne haud dilatato et rectissime ut videtur tanquam varietas a cl. Regel (/nd.
Petrop. [1861] 41) habitum.
TRIBUS V. PÆONIEZÆ DC.
Æsivatio imbricata. Corolla e petahs repularibus sæpius amplis com-
posita. Carpella definita (2-7), disco carnoso inferne cincta, pluriovulata,
dehiscentia (Tolliculi). — Plantæ perennes. Folia alterna.
42. PÆONIA.
Pæonia C. Bauh. Pin. 323; Tourn. Inst. t. 146; L. Gen. n. 678; DG. Prodr. I, 65; Endl.
Gen. n. 4804; Benth. et Hook. Gen. I, 10.
Sepala 5, herbaceo-subfoliacea, inæqualia, persistentia. Petala 5-10,
ampla. Stamina plurima. Carpella 2-7, disco carnoso inferne cincta,
pluriovulata, primum subcarnosa, demum coriacea dehiscentia.
Plantæ perennes, caudice crasso. Folia allerna, ampla, semel vel bis ternalim secta.
Flores speciosi maximi, (in nosiris) rosei vel purpureï.
4. P. corallina Retz Obs. ut, 34; Boiss. Or. I, 97.
Foliis radicalibus caulinisque bis trisectis, superioribus semel trisectis
vel ad segmentum terminale redactis, segmentis subtus pallidioribus gla-
bris pubescentibusve, rarius glabris glaucescentibus, oblongis vel ovato-
oblongis interdum ovato-suborbiculatis, integris, distinctis plus minus
petiolatis, rarius ima basi confluentibus, terminali basi cuneato; floribus
plus minus intense roseis; carpellis disco carnoso ima basi cinctis, sub-
erectis, divergentibus vel divaricatis, rectiusculis vel plus minus areuatis,
tomentosis glabrisve; seminibus rubro-corallinis. 2L.
Var. a. corallina. — P. corallina Retz, I. c.; Willd. Sp. Il, 1221; Engl. Bot. t. 1513;
DC. Syst. 1, 388, et Prodr. 1, 65; Koch Syn. 28; Rchb. Je. IV, t. 128, f. 4745;
Bert. It. V, 395; Gren. et Godr. Fr. I, 52. — P. officinalis var. B. mascula L. Sp.
7h. — Exs. Rel. Maill. Gall. 372 et De
Foliorum seomentis amplis, Re distinctis sGblatis rarius subses-
(0) P
RANUNCULACEÆ. PÆONIA. 53
“| silibus vel confluentibus, subtus pallidioribus plabris; carpellis 3-5, rarius »,
| mediocribus, tomentosis, rectiusculis suberectis vel subarcuatis diversentibus.
| In ditione floræ nostræ non visa.
| In Gallia centrali, Bavaria, Austria, Styria, Croatia, Italia septentrionali, Dal-
| matia, Monteneoro, Serbia, Tauria, Gaucaso; Asia minore.
| Var. 8. Broteri. — P. Broteri Boiss. el Rent. Diagn. Hisp. k; Boiss. Voy. suppl. 71h;
Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 975. — P. officinalis Brot. Lus. Il, 299 non L. —
P. lobata Boiss. Voy. 14 non Desf. — Exs. Welw. Lus. cont. 3, Bourg. 1755; Willk.
Hisp. [1845] 1151, Bourg. 18, 531, 2354 et [1854].
Foliorum segmentis minus amplis, terminalibus distinctis brevius petiolatis
sessilibus vel confluentibus, subtus glaucescentibus glabris ; carpellis 2-5, me-
diocribus vel maximis, tomentosis, divergentibus rectiusculis vel divaricatis
arcuato-recurvis.
In ditione floræ nostræ non visa.
In montibus Lusitaniæ et Hispaniæ.
| Var. y. Corsica. — P. Corsica Sieb. PI. Cors. exs.; Tausch in Flora [1 828] 88. — P. co-
rallina var. fructibus glabris Cambess. Enum. Bal. in Mém. Mus. XIV, 205. — P. Cam-
bessedi Willk in Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. III, 976 in annot. — Exs. Sieb. Cors. ;
Bourg. Bal. [1869 |.
Fohorum segments parum amplis, terminalibus distinctis petiolatis rarius
subsessilibus, subtus glabris sæpe purpurascentibus; carpellis 3-7, medio-
cribus, glabris nitidis, divergentibus rectiusculis vel divaricatis subar
cualis.
In ditione floræ nostræ non visa.
In insulis Balearibus et Corsica.
Var. d. coriacea. — P. coriacea Boiss. El. n. 6, et Voy. 14, t. 3; Wallk. in Willk. cl
Lange Prodr. Hisp. IT, 976 excl. plant. Alger. — Exs. Willk. Hisp. [1844] 175,
Bourg. 17 et 1005 a, Pedro del Campo ed. Bourg. [1852] 1, Porta et Rigo [1879] 862
Foliorum seomentis amplis vel amplissimis, terminalibus distinctis pelio-
latis, subtus glabris glaucis; carpellis 2 rarius 3, mediocribus vel maximis,
glabris cæsio-pruinosis, divaricatis subareuatis. — Maio-Jun.
In herbidis et sylvaticis montium editiorum. — MAR. In montibus ditionis
Demnat: Dj. Tahallati, Dj. Tihlatin (Ibr.).
In Hispaniæ australioris montibus excelsioribus.
Var. e. Russi. — P. Russi Biv. Surp. rar. Man. w, 12 ; DC. Prodr. I, 66; Guss. Syn. Il,
26; Gren. et Godr. Fr. I, 52 ex parte; Coss. PI. crit. 5o in annot. — P. corallina
var. pubescens Moris Sard. I, 64, t. 4, — Exs. Mab. Cors. 102; Huet Sic. [1855 |; Auch.
As. min. ho19. |
Foliorum seomentis sæpius amplis vel amplissimis, terminalibus distinctis
sæpius longe petiolatis, subtus pubescentibus pallidioribus; carpelhs 9-5,
54 RANUNCULACEÆ. — PÆONIA.
maonis vel maximis, tomentosis, divergentibus rectiusculis vel divaricatisl
subarcuatis.
In ditione floræ nostræ non visa.
In Corsica, Sardinia, Sicilia, Græcia; Asia minore, Syria, Persia.
Var. €. Atlantica. — Exs. Kral. Alp. 99.
Ar. Gala re Aoud-ec-Calib «lionum crucis» (Lecl.); >lola. | vel Dal
Ardjaouan (Lecl.), a voce Persica Ole Arghaouan, « purpurea, purpurascens»;
Aa9l9 Faounia «Pæenia» (Lx); Al 2,9 Ouerd-el-Hamir « Rosa asinorum » (Lecl.);
se Gb) Roumman-echi-Chadi «granatum simiarum» (Lx). - K4s. cilejts
9145 Taroummant Guiddaoun «pranalum simiarum» (Lx, Mey.); cobe;ls |
91845 Taroummant Guidaoun (Par. ); 91845 als Teffah" Guiddaoun «malum
simiarum ».
Loliorum segments amplis vel amplissimis, terminalibus disuinctis sæpius
longe petiolatis, subtus pubescentibus pallidioribus; carpellis sæpius 2 , maxi-
mis, glabris cæsio-pruinosis, divaricatis subarcuatis. — Maio-Jun.
In pascuis, in dumetosis et sylvaticis regionis Montanæ mediæ et superioris. —*
Mont. C° : in sylvis ditionis Beni Foughal! (Perr., Lx), Dy. Tababor! (Perr., Ex,
Kral.), Dj. Babor! (Lx, Reb.), Adghar-Amellal! (Doûm.), Adghar-Yousef ubi pri-
mum. reperta (Schousb. fil. [maio 18492], Schreiner), Tizi-Ousaka, Sidi-Tallout
(Par.). — A? : Agouni-el-Haoua in ditione Ait Daoud (Lx), Azib-Beni-Koufi (Thev.).
Alveriæ peculiaris ut videtur.
Oss. Pæonie grepis P. corallinæ et P. officinalis inter se nimium affines et sæ-
pius æore delimitandæ, nempe tantum differunt foliorum seomentis plus minus
amplis glabris vel pubescentibus distinctis vel superioribus confluentibus, petalis
plus minus intense rubris roseis albido-ochroleucis vel albis, carpellis 2 vel 3-7 me-
diocribus. magnis vel maximis brevibus vel elongatis rectiusculis vel plus minus
arcuatis suberectis divergentibus vel divaricatis tomentosis vel glabris, scilicet notis
frequenter variabilibus ideoque minoris momenti. — A P. corallina tanquam va-
rictates vix distinguendæ videntur : P. triternata Pall., P. Daurica Anders., P. Waut-
manniana Lindi. (Bot. Map. ser. 3, XXXVIIT, t. 6645), P. decora Anders. (Exs.
Ky Cypr. [1869] 701 sub P. corallina), P. obovata Maxim. (Prim. Amur. 29). —
P. corallina a P. peregrina Mill. ( P. villosa Desf. Cat. hort. Par. [1804] 126. — P.
arietina Anders. — P. mollis Anders. — Exs. Rchb. Germ. 1290 sub P. pubens; Bill.
Gall. 3305 ; Huet It. 257 sub P. paradoxa; Bourg. Armen. 5; Hohen. off, n. 466.
— Var. carpellis glabris : P. pereprina var. leocarpa Coss. ap. Bourg. PL. Hisp.
exs. 894, 2353, et PI. crit bo et 93. — P. microcarpa Boiss. et Reul.) præsertim
distmguitur foliorum seomentis latioribus terminalibus eum lateralibus non confluen-
üibus vel rarius ima basi confluentibus, non longe vel longissime confluentibus,
carpellis sæpius magis divergentibus vel divariealis, sed specimina quasi.intermedia
et dubia interdum occurrunt (confer plantam e Græeia in Parnasso [Heldr., 1852},
et e Cilicia [Ky, 1859, n. suppl. 743]) et P. Bannatica Rochel (Rchb. Je. IV,
199, Ê 4741 c.— P. promiscua Tausch in Rehb. Ze. IV, &. 126, F. A74o.-— Exs.
BERBERIDEZÆ. 55
| Rchb. Germ. 1986) transitum mamifestum inter duas plantas præbet. — P. LS
Es valde proxima P. officinali L. (P. officinalis var. « feminea L. Sp. 747. -
| P. offcinalis Rchb. Ze. IV, €. 197, Ê. 4743. — Exs. Rchb. ex Italia 2480; Hohen.
off. 465), ad quam a Linnæo P. corallina tanquam varietas B mascula refertur
| (L. Sp. 747), et tantum et vix distimcta foliis subtus pubescentibus, non glabris,
| petalis sæpius minus amplis minus intense rubris, carpellis divergentibus vel diva-
{ ricatis plus minus arcuatis, non suberectis vel vix divergentibns rectiusculis vel
| vix arcuatis.
IX BERBEREDE ZX.
| Bersermeæ Vent. Tabl. II, 83; DC. Syst. Il, 1, et Prodr. 1, 105; Endl. Gen. 851 ; FI. Par.
27; Benth. et Hook. Gen. I, Lo; Dene et L.-M. Bot. 375.
Flores hermaphroditi, regulares, æstivatione imbricata. — Calyx
h-6-sepalus, sepalis liberis, petaloideis deciduis, dupliei serie dispo-
sitis, interdum bracteis 2 vel pluribus suffultus. — Petala sepalis nu-
mero æqualia vel dupla, hypogyna, libera, decidua, biseriata, regularia
plana vel seriei interioris cucullato-subbilabiata, sæpe basi intus
glandulis 2 prædita vel quando cucullato-subbilabiata extus in calcar
nectariferum producta. — Sfamina petalis numero æquaha et opposita,
hypogyna, libera. Filamenta brevia, sæpe irritabilia. Antheræ bilobæ,
lobis adnatis, lobo utroque valvula membranacea a basi sursum soluta
exlus dehuscente. — Ovarium hberum, e carpello umico conshtutum, uni-
loculare, sæpius subobliquum, bi- vel pluriovülatum. Ovula reflexa, e
fundo loculi erecta vel in placenta ventrali biseriata ascendentia.
Stylus terminalis, quandoque brevissimus vel subnullus ; stigma sæpius
crassum, suborbiculato-peltatum. — Fructus mono-oligospermus,
bacciformis, vel capsularis siliquiformis bivalvis valva dorsali decidua
ventrali placentifera persistente. — Semina erecta vel horizontalia,
testa crustacea vel membranacea, raphe sæpe præeminente arillæformi.
Embryo rectus vel subincurvus, majusculus minutusve, in ax vel ad
basim albuminis copiost carnoso-cornet situs; radicula hilum spectans.
Frutices vel plantæ herbaceæ. Folia alterna sæpe fasciculata, aut ommia vel ple-
raque radicalia , simplicia dentato-spinosa integrave, vel impar I-pinnata foliolis
sæplus dentato-spinosis, in fruticibus folia primaria sæpe abortiva in spinam mu-
tata; stipulæ minutæ, deciduæ. Flores in racemos terminales vel axillares disposé,
rarius solitarii.
L. Berseris. — Calycis bracteolis 2-3 suffulti sepala 6. Petala 6, conformia, concava, intus
ad basünm glandulis duabus prædita. Stamina 6. Bacca sæpius disperma. — Frutices
foliis primariis mulatis spinost. Flores in racemos laterales dispositi.
2. Evmmenruu. — Sepala 4. Petala 8, exteriora plana, seriei interioris cucullato-subbilabiata
inferne calcarata. Slamina 4. Capsula siliquiformus, bivalvis. — Plantæ herbaceæ.
Folia pinnato-trisecta. i
56 BERBERIDEZÆ. — BERBERIS.
Ü
1. BERBERIS.
Berberis Tourn. Inst. t. 385; L. Gen. n. hhe; DC. Prodr. 1, 105; Endl. Gen. n. 18144
FT. Par. 27; Benth. et Hook. Gen. 43. 1
Ar. bit At'rar, Li At'rara einsignis, ulilis», 5 At'zar (Lecl.); 1
ga) yael Emirbäns, sus >, 3 1 Anberbaris, gas 3h pret Amberbaris « Berberis».
Calycis bracteolis 2-3 suffulti sepala 6, petaloidea, concava. Petala 6,
conformia, concava, intus ad basim olanduhs duabus prædita. Stamina 6, f-
lamentis irritatione supra ovarium inflexis. Ovula pauca, e fundo ovarii
erecta. Bacca sæpius disperma. Embryo majuseulus.
Frutices ligno flavo, fohis primariis mutalis spinosi. Folia simplicia, in ramulis ex axilla
foliorum mutatorum enatis fascieulata. Flores lutei, in racemos ramulos axillares terminantes
disposili.
1. B. Hispanica Boiss. et Reut. Pug. 3; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IL, 901. —
B. vularis var. australis Boiss. Von. 15 excl. syn. — B. Cretica Ball Spic. Maroce.
in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 311 non L. — Exs. Salle Al. 2, Bal. 946, Soc.
Dauph. 2352; Willk. Hisp. 26, Bourg. 19 et 1013, Campo ed. Bourg. [1852] ».
Ar. skbel Admamaï «cruentus, ruber» se La! Aizara (Lecl.) ; JA)!
Arghis «nomen corlicis Lycii» (Lect.); nu À vel re) Kesila vel Kessila
<lignum vel arbor pinguefaciens» (Mey.); I )) Zercheq, a voce Persica «orana |
acida» (Lecl.).— Kar. FL At'zar vel jlail At'izar (Lecl.); Ca)l955b5 Tazgouart
«Zizyphus parvus» (Lx). — Cortex : K48. et Ar. Ve ja Tizgha (Lecl.).
Frutex humilis, rarius 1 vel 1 1/2 metr. alius, sæpius dumos densos
et valde intricatos efformans; spinis divaricatim tripartitis, folia sub-
æquantibus vel paulo excedentibus, rarius subduplo brevioribus; folus
membranaceo-coriaceis, venis venulisque præminentibus reticulatis, obo-
valis vel oblongo-obovatis, in petiolum brevem attenuatis subsessilibusve,
integerrimis xl rarius remote dentato-spinosis; racemis pauci- vel pluri-
ne primum subcorymbitormibus erectis vel erecto-patulis demum sub-
nutanlibus; baccis cæsio-pruinosis, stismate subsessili. b. F1. Apr.-Jun. Fr.
Aus.-Sept.
In dumetosis et sylvaticis, in rupestribus, in regione Montana præsertim supe-
riore. — Mont. C° : Dj. Tababor ! ; in montibus Aurasiis Dj. Cheliah! et Dj. Mahmel},
Lambèse, Dj. Tougour!, Dj. Bordjem!, Dj. Ouled-Fatma, Dj. Refaa; Dj. Bou-
Thaleb, Dj. Maadid, etc. — À° : in montibus Djurdjura: Tizi-n-Tesselent!, Ait Daoud,
Aù Lien, Lalla-Khedidja, Dj. Heïzer!, Azib-beni-Kouf, ete.; Dj. Beni-Salah!.
— 0": Dj. Ksel!. — MAR. Dj. Tezah (Hook. et Ball).
In montibus Hispaniæ australis.
e-
Oss. Differt à B. vuloari L. statura humiliore, ramis magis intricalis , folus sub-
sessilibus vel breviter in petiolum attenuatis sæpius inteoris, racemis primum
subcorymbiformibus erectis vel erecto-patulis, non elongatis pendulis, baccis
|
BERBERIDEÆ. — BERBERIS. EPIMEDIUM. 07
| cæsio-pruinosis, non rubris, stiwmate breviter stipitato, non sessili, sed forsan
melius tanquam varietas huic speciei adseribenda, ut olim cl. Boissier opinatus
| est, quam species propria habenda. Habitu refert B. Creticam L. et B. Æinensem
| Presl verisimiliter quoque ambas tanquam varietates ad B. vuloarem referendas.
| Secundum cl. Boissier (Or. I, 103) B. vulgaris, B. densiflora Boiss. et Buhse,
| B. cratæpina DG., B. Cretica L., species omnes generis in Oriente crescentes notis
| non satis firmis inter se differunt.
2. EPIMEDIUM.
| Epimedium Tourn. Inst. t. 117; L. Gen. n. 148; DC. Prodr. 1, 110; Endl. Gen. n. 1811;
Benth. et Hook. Gen. 44.
Sepala 4, petaloidea. Petala 8, biformia, serie exterioris À majora plana,
| seriei interioris h cucullato-subbilabiata inferne in calcar nectariferum pro-
ducta. Stamina 4. Ovula plura in placenta ventrali biseriata. Capsula sili-
quiformis bivalvis, valva dorsali decidua, ventrali placentifera persistente.
Embryo subincurvus, ad basim albuminis.
Plantæ herbaceæ, rhizomale repente. Folia (in nostro) omnia radicalia, pinnato-trisecta,
foliolis denticulato-spinulosis. Flores (in nostro) sulfurei , in racemum terminalem disposili.
4. E. Perralderianum Coss. ap. Kral. PI. Ale. exs., ct in Bull. Soc. bot. IX, 167, et
[ustr. At. 9,t. 53 Hook. in Bot. Mag. ser. 3, XXXVI, t. 6509.— Exs. Kral. A{y.
100, Soc. Dauph. 27/2.
Rhizomate repente, horizontali; foliis omnibus radicalibus, semel pin-
nato-trisectis, per hiemem persistentibus, foliolis profunde cordato-sub-
peltatis lobis basilaribus subæqualibus subinæqualibusve rotundatis
marogine dentato dentibus in spinulas longiusculas abeuntibus; foribus
sulfureis; petalis seriei exterioris 4 majoribus planis, seriei interioris cu-
cullato-subbilabiatis labio exteriore quadrato irregulariter eroso-dentato
inferne in calcar arcuatum labio exteriore paulo brevius productis. b. Flo-
ribus et quidem fructibus jam evanidis Julio 1861 repertum, Junio 1880
rarissime fructiferum visum. Juxta specimina in horto culta Aprili et Maio
florentia descriptum.
In sylvaticis quercinis umbrosis, usque nunc tantum in regione Montana pro-
vinciæ Cirtensis Mediterraneæ ad 1200-1800 m. Pæoniæ corallinæ var. Atlanticæ
socium. — Mont. ( : in ditione Bent Foughal ad El-Ma-Berd ubi primum re-
pertum (Perr. [1861]), Dj. Tababor ! et Dj. Babor ! ubi copiosum (Kral., Ex, Reb.),
Sidi-Tallout (Par. ).
Provinciæ Cirtensis Mediterraneæ montibus peculiare.
Oss. Folis omnibus radicalibus Æ. Perralderianum proximum E. pinnato Fisch.
(in DC. Syst. Il, 29, et Prodr. 1, 110; Ledeb. Ross. [, 81; Fisch. et Mey. Jard.
Pétersb. [1846] t. 1; Morren Ann. hort. et bot. Gand IT, t. 61; Hook. m Bot. Map.
+. 4456; Boiss. Or. I, 102, excl. var. 8) in sylvis umbrosis provinciæ Talysch
(C.-A. Mev.) et Persiæ borealis (Habliz et Buhse sec. Boiss.) crescenti, et cum
eo ad sectionem Rhizophyllum Fisch. (Jard. Pétersb.) foliis omnibus radicalibus,
28 NYMPHÆACEZÆ,.
corolla lutea petalis interioribus brevibus cucullato-subbilabiatis in calcar brevé
vel petalo non longius productis referendum. — Ab E. pinnato differt statura mi
nore, foliis hieme persistentibus, constanter semel non bis trisectis (in Æ. pinnaton
seomenta lateralia foliorum interdum ad foliolum unicum redacta occurrunt, sed
terminale semper trisectum ), dentibus foliolorum longius spinescentibus, petalorunt
cucullatorum labio. exteriore minus profunde dentato, calcare arcuato labio exte=
riore vix breviore, non brevissimo recto vel rectiusculo. — Magis affine Æ. Colchico
Hort. Par. (Æ. pinnatum var. Colchicum Boiss. Or. I, 102), m Gaucaso occidentali
(Nordmann sec. Boiss.) indigeno et in hortis botanicis frequenter culto, quod
quoque petalorum interiorum calcare longiusculo gaudet, sed differt foliis semel
trisectis, non bis trisectis vel segmento terminali saltem trisecto, dentibus folio-
lorum longius spinescentibus, lobis basilaribus foliolorum subæqualibus rotundatis,
non inæqualibus sæpius acutis, petalis exterioribus obovato-suborbiculatis , non
oblongis.
Antheræ ÆEpimedi perperam ab auctoribus nonnullis introrsæ describuntur,
nempe antherarum lobus uterque valvula dorsali ei æquilata a basi ad apicem soluta
et post dehiscentiam erecta dehiseit.
INT. NY MPHÆACEZÆ.
NyuraæaceÆ Salisb. in Kœn. et Sims Ann. bot. II, 69; DC. Syst. I, 39, et Prodr. I,
1133 End. Gen. 898; Fl. Par. 90; Benth. et Hook. Gen. 45; Dene et L.-M. Bot.
hoo.
Flores hermaphroditi, regulares. — Calyx 4-5-sepalus, sepalis li=
beris herbaceis vel plus minus coloralis, marcescentibus ante fructus
maturitatem evanidis vel persistentibus, æstivatione imbricata. —
Petala hypogyna vel basi ovario adnata, numerosa, bi-pluriseriata. —
Stamina indefinita, hypogyna vel inferne ovario adnata, inter se libera,
conformia vel exteriora filamentis dilatato-petaloideis. Antheræ bilobæ,
introrsæ, lobis linearibus facie exteriore filamento adnatis. — Ovarium
liberum, basi netalorum et staminum adnatum vel haud adnatum,
carpellis numerosis numero variabili, loculis numerosis multiovulatis.
Ovula plurima, dissepimentorum parietibus inserta, sæpius horizontalia,
reflexa. Stigmata loculis numero æqualia, linearia, radiato-patentia,
apice libera vel in longitudine tota in discum persistentem connata.
— Fructus carnoso-herbaceus, indehiscens, petalorum et staminum
evanidorum cicatrices præbens vel cicatricibus destitutus, locuhs nume-
rosis numero variabili, polyspermis mucilagine copiosa in qua semina
nidulant repletis. — Semina sæpius horizontalia, teoumento succulento
(arillus sec. Planchon) obtecta. Albumen duplum, exterius farinosum
valde copiosum (nucellum), interius carnosum embryonem includens
(saccus embryonalis). Embryo rectus, ad hilum in foveola superficiah
NYMPHÆACEZÆ.— NYMPHÆA. b9
| albuminis exterioris situs, cotyledonibus brevissimis crassis; radicula
| hilum spectans.
| Plantæ aquaticæ, herbaceæ, rhizomate subterraneo crasso carnoso petiolorum
| emarcidorum cicatrices præbente. Folia omnia radicalia, longe petiolata, limbo
| supra aquam expanso, integro basi cordato, præfoliatione convoluto, coriaceo,
| facie superiore mitida stomatibus numerosis donata, facie inferiore pallida opaca
| stomatibus destituta. Flores sæpius speciosi, ampli, natantes, apice pedunculorum
| axillarium solitarii.
1. Nymruæa. — Sepala 4, lanceolata. Petala (in specie nostra) alba, in series plures dispo-
sila, cum parte inferiore ovarn connata.
2. Nupnar. —- Sepala 5 , obovato-suborbiculata. Petala Iutea, calyce multo breviora , crassa
carnosa, tn series duas disposita, a parte inferiore ovaru dishncta.
1. NYMPHÆA.
Nymphæa Tourn. Inst. t. 137-138 ex parte; Sibth. et Sm. Prodr. Grec. 1, 361; DC.
Prodr. 1, 1143; Eudl. Gen. n. 5020; FI. Par. 91; Benth. et Hook. Gen. 46.
Ar. S°9 Ârous « sponsa »; JA gbe Âraïs-en-Nil «sponsa Nil»; Dlson
H'aoudan (Lecl.); 399% Niloufar, ÿ99% Ninoufar, y99à4) Linoufar (Lx); 399
Noufar.
Sepala 4, lanceolata, intus colorata, marcescentia, ante maturitatem fruc-
lus evanida. Petala numerosa, cum parte inferiore ovarü connata, lanceolata,
pluriseriata, exteriora calycem subæquantia, interiora sensim minora et in
parte superiore faciei interioris antheram imperfectam vel ad lobum uni-
cum redactam gerentia. Stamina basi cum ovario connala, exteriorum fila-
mentis petaloideis. Fructus petalis et staminibus delapsis cicatricosus. Shomata
inferne in discum concavum connala, apice hibera et inflexa.
Flores (in nostra) albi.
4. N. alba L. Sp. 729; Enpl. Bot. &. 160; DC. Prodr. 1, 115; Rebb. Le. VIE, € 67,
f.117; Koch Syn. 29; FI. Par. 91; Planch. in Ann. sc. nat. sér. 3, XIX, 52; Gren.
et Godr. Fr. 1, 56. — Exs. Bill. Gall. 2006 ; Rchb. Germ. 1608.
Ar. N9É Ârous & SPONSa » ; NI Je Moqaber-en-Nah'al «sepulerum
apium» (Lecl.); »99kaà Niloufar (Lx).
Foliis amplis, petiolo cylindrico, limbo integerrimo ovato-orbiculato
basi profunde cordato, lobis approximatis fere parallelis; floribus albis;
. petalis obtusis; antheris muticis, lobis basi plus minus distantibus apice
approximalis; fructibus plus minus subglobosis. 2£. Jun.-Auo.
In aquis stagnantibus, in paludibus et lacustribus. — Med. (: prope La
Calle: in lacubus El-Hout (DR.) et Tonga (Lefr.), in ditione Seba (Lx, Hag.), in
ditione Senhadja (Lx).— A: in paludibus Oued Smar (My FL). — MAR. Tetouan
(sec. Weyler).
60 NYMPHÆACEZÆ. — NUPHAR. — PAPAVERACEZÆ.
In Europa tola, Gaucaso; Sibiria, Songaria, Palæstina, montibus Indiæ septens
trionalis ?.
Var. B. minor DC. Syst. II, 56, et Prodr. I, 115; Rchb. lc. VIT, t. 67, F. 118; FL
Par. 91.
Planta in partibus omnibus multo minor. |
In aquis parum profundis, in udosis, ad margines lacuum , in stagnulis. — Med.
C': in lacubus ditionis Seba inter La Calle et Bône, in paludosis ditionis Sexhadja«
(Lx).
2. NUPHAR.
Nuphar Sibih. et Sm. Prodr. Græc. T, 361; DG. Prodr. 116; Endl. Gen. n. 5021; FE
Par. 92; Benth. et Hook. Gen. 46. |
Sepala 5 , obovato-suborbiculata, colorata, persistentia. Petala numerosa;
cum staminibus infra ovarium inserta et ab eo distincta, biseriata, obovata;
calyce multo breviora, crassa carnosa. Fructus haud cicatricosus. Stigmata
in discum umbilicatum connata.
Flores lutei.
4. N. luteum Sibth. et Sm., L. c.; Engl. Bot. t. 159; DC. Prodr. I, 116; Rchb. Ie. VII,
t. 63,1. 113; Koch Syn. 30; F1. Par. 92; Planch. in Ann. sc. nat. sér. 3, XIX, 61;
Gren. et Godr. Fr. I, 56. — Nymphæa lutea L. Sp. 729. — Exs. Bové Ale. [1839];
Fellm. Lap. 15; Bill. Gall. 2007; Ky Syr. [1855 ] 90.
R less H'aoud an; 29 Niloufar ; DIS Ninoufar (Lx).
Foliis amplis, petiolo obscure trigono, limbo integerrimo ovato basi
profunde cordato lobis subdivergentibus; floribus luteis; petalis extus n1-=«
tidis; antheris oblongo-linearibus; disco stigmatico plano profunde umbi-
licato inteoro vel subrepando; fructibus subglobosis superne in collum
contractis. 22. Jun.-Aug.
In rivulis lentis et aquis stagnantibus. — Med. C': La Calle (Bové), in rivulis
ad lacum Oubera prope La Calle (DR.), Camp-des-Faucheurs (Lx).
In Europa tota, Caucaso; Sibiria, Syria, Palæstma; America septentrionali.
LA
IV. PAPAVERACEZÆ.
ParaverAceæ Juss. Gen. 235 ex parte; DC. Syst. IT, 67, et Prodr. I, 117; Endl. Gen. 854
ex parte; FT. Par. 92 ; Benth. et Hook. Gen. I, 49 ex parte; Dene et L.-M. Bot. Lo8.
Flores hermaphroditi, regulares vel subregulares. — Calyx 2-se-
palus, sepalis liberis, deciduis, æstivatione valvata. — Petala 4, hypo-
oyna, decidua, omnia consimilia, æstivatione imbricato-corrugata. —
Stamina indefinita, hypogyna, libera. Antheræ bilobæ, lobis sæpius
latere longitudinaliter dehiscentibus. — Ovarium liberum, e carpellis
2 vel pluribus compositum, uniloculare sæpe placentis parietalibus
intromissis plus minus pseudo-septatum, rarius spurie biloculare
PAPAVERACEZÆ. — PAPAVER. 61
|placentis nerviformibus in septum confluentibus. Ovula plurima,
lascendentia vel horizontalia, reflexa. Stigmata sessilia, persistentia,
9-4 plus minus connata, vel plura plurimave radiantia et in discum
| ovarium superantem adnata. — Fructus siccus, polyspermus : obo-
| vatus, oblongus vel subglobosus spurie pluri- vel multülocularis pla-
| centis parietalibus intromissis incompletis, infra discum stigmatiferum
| valvulis brevibus totidem poros nudantibus dehiscens; vel linearis sili-
quiformis, valvis 2-4 a placentis nervilormibus interdum in septum
| spurium cellulosum confluentibus solutis. — Semina plurima, sæpe
| minima, ascendentia vel horizontalia, interdum ad hilum strophiolata.
| Albumen copiosum, carnoso-oleosum. Embryo minimus, rectus, in basi
albuminis situs; radicula hilum spectans. |
Plantæ annuæ, biennes vel perennes, herbaceæ, odore sæpius viroso, succo
sæpius lacteo vel croceo, narcotico vel acri. Folia alterna vel superiora interdum
| subopposita, sinuata, dentata, pinnatifida vel pinnatisecta; stipulæ nullæ. Flores
| sæpe speciosi, pedunculati, solitarii vel rarius in umbellas plurifloras dispositi,
axillares vel terminales.
1. Papaver. — Sugmata H-20, radiantia et in discum adnata. Capsula obovata, oblonga
vel subglobosa, infra discum stigmatiferum poris dehiscens rarius indehiscens. —
Flores speciosi, rubri, violacei vel albi, apice pedunculorum terminalium vel axilla-
rium solitaru.
2. Roemerra. — Stigmata 2-4, inferne connata. Capsula linearis siliquiformis, septis spuriis
destituta, in valvas 2-4 sæpius 3 dehiscens. — Flores violacei, apice pedunculorum
terminalium vel axillarium solitarn.
* 3. Gravcrum. — Stigmata 2, inferne connata. Capsula linearis siliquiformis, septo spurio
celluloso in loculos duos divisa, in valvas 2 dehiscens. — Flores majusculi, lutei vel
punicei, apice pedunculorum terminalium vel axillarium solitari.
4. Cnecinoniun. — Stipmata 2 , inferne connata. Capsula lhinearis sihquiformis, septo spurio
destituta , in valvas 2 dehiscens. Semina strophiola cristæformi donata. — Flores me-
diocres, lutei, in umbellas plurifloras disposili.
14. PAPAVER,
Papaver Tourn. Inst. t. 119; L. Gen. n. 648; DC. Prodr. 1, 117; Endl. Gen. n. 4823;
FT. Par. 93; Benth. et Hook. Gen. 51.
Ar. ke si Aben- vel ENG «filius superhiæ, superbus, fulgens»
(Lecl., Jourd., Lx); lex #\ Aben- vel Ben-en-Nâman (Lx); S89? Boud'i,
Dh89 Boud'ian (Lecl., Prax); Ok EL Cheqaig-en-Näman «flos fissus
superbus» (Deb.); ESS. Khechkhach «sonans» ob semina in pericarpio sonantia (Lx).
— Ku. PEAU Djih'avoudh (El-Hachemi, Lx).
Stigmata 4-2 0 , radiantia et in discum ovarium superantem adnata. Capsula
obovala, oblonga vel subglobosa placentis parietalibus intromissis incom-
62 PAPAVERACEÆ. — PAPAVER.
plete spurie pluri- vel multilocularis, infra discum stiomatiferum poris
hiscens varius indehiscens. Semina estrophiolata.
Flores speciosi, in nostris rubri, violacei vel albi, rarissime aurantiaci, apice peduneu=.
lorum terminalium et axillarium solitaru.
$ Capsula glabra.
4. P. somniferum L. Sp. 726; Koch Syn. 32; FI. Par. 93.
Planta annua, glauca, glaberrima, rarius parce hispida; folis profunde
dentatis, crenatis sinuatisve, sæpius undulatis, caulinis oblongis ovatisve,
cordato-amplexicaulibus; petalis amplis, suborbiculatis, albis vel rubelloz
roseis, interdum variegatis, rarius purpureis vel violaceis ; filamentis apicen
dilatatis; stigmatibus 7-15; capsula subglobosa vel ovato-subglobosa , disco
stismatifero lobato, lobis non incumbentibus. ©.
Var. «. setigerum Webh Can. 1, 58; F1. Par. 93. — P. sommferum var. migrum DO:
Fr. IV, 633. — P. setigerum DC. Fr. V, 585; Deless. Le. IT, t. 7; Godr. Lorr. éd. 2;
[, 35. — P. somniferum Rchb. Ic. IT, t. 17, f. 4A81.— P. hortense Husn. Chard. 39:
— Exs. Jam. Alp. 121; Boure. Lus. [1853]; Soleir. Cors. 316; Mand. Mad. 4.
Ar. e 9 Abou- vel Bou-Noum «pater somni». — K4r. des H'arir
Ipran «serica agroram» (Leel.).
Folüs acute dentatis dentibus in planta sylvestri seta terminatis ; pedunculis«
sæpius patule setosis; capsula sæpius stipitata, globosa, poris dehiscentibus.
— Mart.-Maio.
In ruderatis et vervactis, in cultis et incultis. — Med. C°: Bône (Duk.), Dj.
Edough (Trib.); Souk-Harras (Reb.); Guelma!, Hammam-Meskhoutin!. — A°: Aloer
(My, D.-J.), Mustapha (Côme), Bou-lsmaël (Claus.); Bhidah (Goug., Lef.},
Mouzaia-les-Mines!, Milianah (Mialh.). — 0°. — TUN. Sfax, Gabes (Kral.). —«
MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger (Laor.), Cap Spartel (Webb); Mopador (Lowe;
Bal.), in provinciis austro-occidentalibus inter Mogador et Oudjan frequens (Mard.).
In Europa australi tota a Lusitania ad Græciam; Sibiria (sec. Gmel.); Japonia
(sec. Thunb.); Ægypto, insulis Porto-Santo , Ganarüs et Mauritio; Bolivia.
Var. B. officinale FI. Par. 93. — P. officinale Gmel. Bad.-Als. I, 490; Rchb. le. IT,
t.17, Ê. 4482. — P. somniferum var. album DC. Syst. IT, 82. — P. somniferum Desf.
Au. 1, Lo7; Godr. Lorr. éd. 2, 1, 34. — P. somniferum var. macrocarpum FI. Par.
éd. 1, 7
Ar. e | Abou- vel Bou-Noum «pater somni» ; al ESS. Khech-
khach-el-Abiodh «Papaver album»; Je) Ole) Roumman-ec-Caal «granatum.
tussis» (Lecl.).
Folis sinuato-dentatis, dentibus seta destitutis; capsula subsessili vel sti-
pitata, subolobosa vel oblongo-subglobosa, quam in varietate setiserum 3-l-
plo majore, poris nb
In hortis, rarius in agris cultum, hinc inde subspontaneum. «Golitur prope
"A
x +
}
ec airs
PAPAVERACEÆ. — PAPAVER. 65
Porto-Farina apud Tunetanos. E capsulis incisione opium extrahunt. Semina aqua
| ebulliente cocta cum oleo et sale condita comedunt.» (Desf. Aul.).
Oss. E varietate sylvestri setigerum cultura ortum.
2. P. Rhæœas L. Sp. 726; Enpl. Bot. t. 645; Desf.! Al. I, 406; Viv.! Libye. 27; Rchb.
Le. HT, t. 15, f. 44go; Koch Syn. 31; F1. Par. 9h ; Gren. et Godr. Fr.I, 58.-— Exs.
Kral. Tun. [1854]; Bill. Gall. 211 et bis et 3006 ; Hohen. off. 758; Bourg. Bal. |1 869].
Ar. les | Aben- vel Ben-Nämanc filius superbiæ, superbus, fulgens» ( Lecl. ,
| Jourd., etc.). — Ar. Tuw. IE 9°! Bou-Gardoun « pater calvitiei, calvus» (Prax);
JAS9 Ouadjw «medicans» ; 6yaS Tadjira «medicamentum» (Thev.).
Planta annua, selosa, rarius glabrescens; fohis pinnati- vel bipinnati-
partitis lobis oblongo-lanceolatis inciso-dentatis dentibus seta terminatis,
caulinis non ampleæicaulibus ; petalis amplis, suborbiculatis, intense rubris
| basi maculatis Immaculatisve ; filamentis apice non dilatatis; stigmatibus 8-1 2 ;
. capsula obovato-subolobosa, disci stigmatiferi lobis margine sæpius incum-
4 bentibus. ©. Apr.-Jun.
In ruderatis et vervactis, in campis et pascuis, in cultis et inter segetes, sæplus
| quidem in dametosis et sylvaticis montium etiam editiorum, in Algeria tota, rarius
| in regione Saharensi. «Inter segetes» (Desf. Af.). — Med. C°, — A7. — Of. —
Mont. C’. — A°: in montibus Dyurdjura : Aù Daoud (Lx), Dj. Heïzer!, Azib-
| beni-Koufil; Dj. Beni-Salah (Duham); Dj. Senalba! (Reb.). — 0°: Dj. Ksell, —
| Plan. C': Ain-el-Beyl!, Saint-Donat!, Ras-el-Ma!, Seuf (Duk.), Teniet ElTin}!,
| Medjez (Reb.); Batna! (Col.), Lambèsel. — À°: Boghar!, Ouled Sahari (Lx),
Zahrès (Reb.), Ksar Él-Ahinra!. — 0": Tiaret (Krém.); Aflou (Rx); Sebdou!; Kha-
neo El-Melah!, Geryville!. — Sah. C°: El-Kantara!, El-Outaia (Tiss.), Biskra!
(Bal.), Doucen (Zick.). — A': Bou-Saada (Reb., Soll.). — 0": Asla (War.). —
TUN. Bordy-Toum (Rx), Zaghouan (Tchih.), Dj. Zaghouan in rupestribus cacu-
minis (Kral.), Sfax (Esp.), in palmetis Gabès (Kral.).— MAR. Tetouan (Weyl.),
Tanger (BI., Lagr.); Chiudma, Chichaoua, Maroc, Sektana (Hook. et Ball), Im-
touga (Mard.); Mogador (Lowe), Agadir (herb. Hook., Mard.); frequentissimum
in provinciis australioribus (Mard. ).
In Europa media et australi; Asia minore, Syria, Asia media usque ad montes
Indiæ septentrionalis et Japoniam; Cyrenaica, regno Tripolitano, Ægoypto; insulis
Madera et Canaris.
Oss. In Papaveribus pluribus, ut in P. Rhœade, lobi disci stigmatiferi modo in-
cumbentes modo distantes occurrunt et ex hac nota discrimen certum non eruen-
dum. Stigmatum numerus quoque in eadem specie mire variabilis, et nota e stig-
matibus marginem disci attingentibus vel haud attingentibus minoris momenti.
3. P. dubium L. Sp. 726; Engl. Bot. t. 64h; Rchb. Je. TEL, t. 15, £ 4477; Koch
Syn. 32; FI. Par. 9h; Gren. et Godr. Fr. I, 59. — P. obtusifolium Desf.! Atl. T, 4o7;
DC. Prodr. T1, 118; Moris Sard. 1, 76. — P. dubium var. obtusifolium Elkan Mon. 25,
etin Walp. Repert. I, 113.— Exs. Jam. Alo. 122; Kral. Tun. 26; Bill. Gall. 2609
et 2610 et bis.
Planta annua, plus minus setosa, rarius glabrescens; foliis pinnati- vel
61 PAPAVERACEZÆ. — PAPAVER.
bipinnatipartitis lobis oblongo- vel lineari-lanceolatis integris dentatisvé
seta lerminalis, caulinis non amplexicaulibus; petalis suborbiculatisss
purpureis; filamentis apice non dilatatis; stigmatibus 5-10; capsula oblongo=s
clavata basi attenuata, disci stigmatiferi lobis sæpius non imcumbentibus
@. Mart.-Jul.
In ruderatis et incullis, in pascuis et collibus, in petrosis et rupestribus. «Im
Atlante prope Belide» (Desf. 44. sub P. obtusifolium). — Med. C°: in Barbaria
(Poir. herb. sub P. obtusifolium), Bône (Krém.), Phihppeuille!; Guelma (Krém.),
Constantine (DR.), Djemilah (Reb.); Chellata (Lir.). — A° : Oued Hamis, Alver,
Bou-Ismaël; Bordj Boghni!, Blidah, Mouzaia-les-Mines!, Affreville, Dj. Zaccar ! 3
Aumale , etc. —O° : Dj. Azeib!, Nekmaria!, Mostaganem, Oran; Mascara, Sidi-bel
Abbès, Tlemcen !, etc. — Mont. CG: Dj. Thaya(Hag.), Dj. Oum-Settas!, Dj. Ouach!,
Dj. Bou-Cherf(Reb.), Dj. Babor!; Ghellata (Lir.); Dy. Afgan (Reb.et Oliv.).— A: Dj.
Beni-Salah! (Lef.); Dj. Ouaransenis!.— Plan. C? : Batna! (Col.); Seuf (Duk.).—
À': Rocher-de-Sel (Reb.), ad moletrinam Djelfa!.— 0°: Aïn Guetama (Rx), Bou-
Alem !; El-Maï (War.); Sebdou!, Leumbah!. — Sah. C°: Tebok-ou-Almed (Reb. );
Barika (Sol.). — O': Ain-Sefra!, Ain-Sefissifa!. — TUN. Dj. Zaghouan (Kral.,
Tchih.), Sfax (Esp.), Oued Gabès (Kral.). — MAR. Tetouan (Weyl.), inter Te-
touan el Ceuta (Hook. et Ball), Tanger (Lagr., Hook. et Ball); Casa-Blanca (Hook.
et Ball); Dy. Ghat, Dj. Afougueur (Ibr.); Chiouka, Ida-Oubakil, Oudjan (Mard.).
In Europa fere tota præsertim media et australi, Caucaso; Persia, in montibus
Indiæ septentrionalis; Abyssinia, insulis Ganarüis; Pensylvania. |
4. P. Atlanticum Ball in Journ. Bot. XVI [1873], 296, et Spic. Marocc. in Linn. Soc.
Journ. XVI [1878], 313 sub P. rupifragum var. Atlanticum; Coss. Tlustr. Atl. 11,
t. 6.
Planta perennis caudice crassiusculo superne vestigia petiolorum folio-
rum annorum præteritorum gerente; folüs facie utraque pilis sericeo-setifor-
mibus vestitis, plerisque radicalibus oblongo-lanceolatis in petiolum lon-
giusculum sensim attenuatis, grosse et inæqualiter dentatis vel pinnat/idis
lobis intepris vel inciso-dentatis apice setigeris; caulibus aphyllis vel in
parte inferiore tantum foliatis; sepalis hispidis; petalis obovatis, sordide
aurantiacis (sec. Ball, L. c.); flamentis apice non dilatatis; stigmatibus sæ-
pius 6; capsula clavata inferne attenuata, disei stigmatiferi lobis non in-
cumbentibus. 2£. Apr.-Aug.
In rupestribus vel petrosis montium editioram imperi Maroccani. — MAR. Ad
meridiem urbis Maroc : in valle Ait Mesan et Djebel Tezah a 2000 ad 2600 m.
(Hook. et Ball [1871]); Djebel Ouensa, Djebel Azighza in provinciæ Demnat ditione
Aù Bou-Oulli (Ibr.).
Imperio Maroccano peculiare.
Os. P. Atlanticum juxta P. pilosum Sibth. et Sm. (Græc. t. 492; Boiss. Or.
[, 108) collocandum, sed habitu plane alieno notisque gravioris momenti abunde
diversum. — Valde affine P. rupifrago Boiss. et Reut. (Pug. 6) in monübus
Hispaniæ australioris ad Grazalema in monte Serrania de Ronda crescenti, ad
PAPAVERACEÆ. — PAPAVER. 65
| quod ab amicissimo Ball tanquam varietas vel subspecies relatum, sed melius tan-
“| quam species propria habendum ut videtur, nempe differt habitu robustiore, cau-
| dice crassiore, foliis grosse dentalis vel pinnatifidis facie utraque pilis sericeo-
| setiformibus vestitis, non pinnatipartitis parce pilosis vel glabrescentibus lobis
| dentibusque apice tantum setigeris, alabastris majoribus sub anthesi 18-22 millim.
| non 10-12 millim. longis, aps pilis subadpressis hispidis, non glabris, pe-
| talis sordide aurantiacis, non lateritiüis, capsula exacte claviformi, non oblongo-
| claviformi, disco stiomatifero apici capsulæ baud adpresso, sæpius 6-lobo, non
| 8-obo. — Habitu notisque plurimis proximum P. lateritio G. Koch (in Znd. sem.
| hort. Berol. [1855]; Boiss. Or. [, 108. — Exs. Bal. Or. 1435) in montibus Ar-
| meniæ Turcicæ et provinciæ Lazistan crescenti, sed petalis minoribus aurantiacis,
| non lateritiis, et capsula multo longiore exacte clavala, non obovato-clavata,
| distinctum.
S$ Capsula setoso-hispida.
5. P. hybridum L. Sp. 725; Engl. Bot. t. 43; VivA Libyc. 25; Rchb. Ice. IT, €. 14,
f. 4h96; Koch Syn. 31; FT. Par. 943; Gren. et Godr. Fr. I, 59.— Exs. Bové Ar.
[1837]; Kral. Tun. 27; Bourg. Pyr. Hisp. 336; Bill. Gall. 1806; Porta et Rigo 1.
[18751 296; Tod. Sic. 1070; Bourg. Can. 325.
Lez si Aben- vel Ben-Néman efilius superbiæ, superbus, fulgens»;
DIE) 9 Abou-Garäoun «pater calvitiei, calvus» (Prax).-— Ar. Æc. ex FA
Abou-en-Noum + pater somni» (Forsk.).
Planta annua, selosa; foliis bipinnatipartitis lobis lanceolato-linearibus
seta terminatis, caulinis non amplexicaulibus; petalis oblongo-obovatis
vinoso-purpureis basi maculatis; filamentis apice dilatatis; stigmatibus
L-8; capsula setoso-hispida, subolobosa, costis sæpius 4-8 præminentibus
donata, disco stigmalifero capsula angustiore, obsolete crenato. ©. Apr.-
Mao.
In pascuis et camps, in arvis et inter segeles, in palmetis. — Med. Cf. — A’.
— Of: Cassaipnel, Ouilllis!, Mostaganem, Arzew!, Oran, Nemours ; Perrévaux!,
Union-du-Sio!, Mascara!, Sidi-bel-Abheès, Tlemcen, etc. — Mont. C°: Dj. Oum-
Settas !; Dj. Tababor !; Medina (Reb.), Tele !. — À°: Fort-National (Lx); Dj. Sahari
(Reb.). — Plan. OC: Ain-el-Bey!, Mella!, Batna! (Duk.), Les Tamarins!. —
À°: Guelt-el-Settel!, ad moletrinam Delfa!, Djelfa! (Reb.), Ain-el-Ibel!.— O0": Tiaret
(Krém.); El-Maï (War.); Sidi-Dyelloul, Ain Berber, Ferchich, Sidi-Tifour-el-Ham-
mouida (Rx), Khaneo El-Melah!, Geryville! (Seorét.); Sebdou!, El-Aricha!, Ain-
ben-Khehl!. — Sah. C : Barika (Soll.), El-Outaia (Tiss.), Biskra! (Guy., Bal.),
Mchounech!. — À": Bou-Saada, El-Halle (Reb.); Dj. Milogh!, Laghouat! (Tess.);
Nihl, Oued Settafa, Berrian! (Vilm.). — 0°: Arba-Tahtam!, Asla!, Tyoui!,
Ain-Sefra!, Ain-Sefissifa (War.). — TUN. Sousa (Kral.), és (Esp., Kral.,
Doûm.), insulis Kerkenna (Esp.), in ditione Aïeicha (Doûm.), Gabès (Kral.). —
MAR. Tanger (BL, Laor.); Casa-Blanca (Hook. et Ball), Agadir (herb. Hook.);
prov. Chiadma, Maroc, Aït Mesan (Hook. et Ball); frequentissimum in imperio
Maroccano austro-occidentali (Mard. ).
66 PAPAVERACEZÆ. — PAPAVER. ROEMERIA.
In Europa media et australi et tractu Mediterranco, Caucaso; Syria, Meso=
potamia, Persia; Cyrenaica, Ægypto, Insulis Canaris. |
G. P. Argemone L. Sp. 325; Desf. All. 1, 406; Engl. Bot. t. 643; DC. Prodr. 1, 118%
Rchb. Ze. I, Lt. 14, f. 4455; Koch Syn. 31; F1. Par. 94; Gren. et Godr. Fr. I, 59°
— Papaver erraticum, capitulo oblongo hispido Shaw Specim. n. 462. — Exs. Bül
Gall. 2h08 et bis; Bourg. Hisp. 539. — Var. caule pumilo, floribus minoribus®
Closterandra minor Bélang. Voy. ic. absque descriptione. - P. Belangeri Boiss. Or. I,
117. — Exs. Ky Pers. austr. 253.
Planta annua, setosa; foluis bipinnatipartitis lobis lanceolatis lineari=
busve seta terminatis, caulinis non amplexicaulibus; petalis oblongo-obo=
vatis pailide purpureis basi maculatis; filamentis apice dilatatis; stigma-
tibus 4-7; capsula apice saltem setoso-hispida, oblongo-cylindrica clavata,*
costis 4-6 donata, disco süigmatifero capsula angustiore subintegro. @:
Apr.-Maio.
In ruderatis et vervactis, in arvis et inter segetes, in Algeria rarissimum et
tantum in parte septentrionali Planitierum excelsarum observatum. «Inter segetes»
(Desf. Atl.). — Plan. C': Dj. Bou-Khadra (sec. Reb.). — 0°: Daia (War.); Lalla
Seti (Lenepv.), in montosis inter Ain-Ghoraba et Sebdou (War.). — MAR. Te-
louan (sec. Weyl.).
In Europa a Suecia ad mare Mediterraneum, Caucaso; Asia minore, Syria, Pa-
læstina, Persia australi.
+ P. tenue Ball in Journ. Bot. [1873], 296, et Spice. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI,
[1878], 312.- Affine P. arenario M.-B. sec. cl. Ball.
2. RŒMERIA.
RϾmeria Medik. in Usteri Ann. HI [1992], 15; DG. Prodr. T, 122; Endl. Gen. n. 4825;
Benth. et Hook. Gen. E!, 53.
Stigmata 2-4, sæpius 3 \inferne connata, linearia, conduplicata demum
plana, deflexa, apice ovarii adpressa, placentas spectantia. Capsula li-
nearis, siliquiformis, septis spuriis destituta, ab apice fere ad basim x
valvas 2-4 sæpius 3 dehiscens, valvis plus minus inter stigmata in appen-
dicem productis, placentis cum stigmatibus subpersistentibus vel rarius
cum valvis deciduis. Semina estrophiolata.
Flores violacei, apice pedunculorum terminalium vel axillarium solitarii.
4. R. hybrida DC. Syst. Il, 92, et Prodr. I, 1952; Ledeb. Ross. I, 92; Gren. et Godr.
Fr. I, 60. — Chelidoniüm hybridum L. Sp. 724; Desf, Atl. 1, 405. — Glaucium flore
violaceo Shaw Specim. n. 266. — Glaucium violaceum Sibth. et Sm. Græc. t. 490;
Enpl. Bot. t. 201; Viv. Libye. 27. — R. bivalvis DC. Syst. IT, 93, et Prodr. I, 122.
— Glaucium Mesopotamicum Spreng. Syst. Il, 571.
Ar. IS) 9 Abou- Garäoun «ealvus» vel IC 5°| Abou-Groun su nutus»
(Mey.); 6;ame Djelira «conspicua, pulchra» (Lx). - Ar. Æe. DA Je)
Kedjel-el-Ghorab «pes corvi».
Foliis bi-tripinnatisectis, laciniis linearibus, oblongis vel oblongo-lan-
PAPAVERACEZÆ. -— ROEMERTA. 67
ceolatis; pedunculis demum erectis refractisve; petalis mediocribus; cap-
sulis cylindricis, plus minus elongaus, glabrescentibus, parce breviterque
vel longe et patule selosis, valvis apice vix appendiculatis. @. Apr.-Jun.
In cultis et inculüis, in ruderatis et depressis hieme humidis, inter segeles et in
| palmetis, in lota Aloeria sporadice obvia, in tractu httorali rarior. « [nter sepeles »
(Desf. Atl.). — Med. C°: Tifech (Reb.); Constantine! (DR., Choul.); Chellat
(Lir.). — À: Dra-el-Mizan (Thev.), Blidah (Mon.); Milianah (Mialh.), Orléans-
ville! ; Aumale (Char.), Boghar (Deb.). — 07. — Mont. C*: Dj. Ghechar in jugo
Refef-Soltan (Reb.); in montibus Aurastüs ad Menah! et Telet! ; Dy. Maadid (Ex),
ns
GE mr 2
| Vagout!, Batna (Col.), Lambèse!, Les Tamarins!. — À: Harmela, Nahr-Ouassel
(Lx); Rocher-de-Sel (Rx), ad moletrmam Delfa!, Djelfa (Reb.), Ouled Sahari
(Lx), Aün-el-Ibel!, — O0": Daïa (My); in valle Oued Seboag (Rx); Timetlas!,
Géryville !, Ain El-Mephesel!; Sebdou!. — Sah. C : Barika (Soll.); Biskra! (Guy.,
Bal.), Saada (Larg.).— A°, — 0": El-Maiïa, Brezina (Pomel); Asla!, Tyout!, Ain-
Sefra, Ain-Sefissifa!. — TUN. Sfax, in ditione Aieicha (Doûm.), Gabès (Kral.).
— MAR. Inter Sebkha Tigre et Ain-Chaïr (Seign.); «in regione inferiore Atlantis
majoris : prov. Sektana cire. 1200 m., in convalle Amsmiz cire. 1500 m.» (Hook.
et Ball); /da-Ouchemlal, Amaluz, Acakaoublagh, Ida-Oubalkil, Zisorat, Lohir-
millul!, Tazeroualt (Mard.).
In Gallia occidental et in Europa australi fere tota, sed in Italia et Sicihia deesse
videtur, Caucaso; Insulis Rhodo et Gypro, Syria, Palæstina, Arabia, Mesopotamia,
Persia, Afohanistan et Beloutchistan; Æoypto.
Var. a. hybrida. — R. hybrida Boiss. Or. 118. — Exs. Bové Alg. [1839 ], Ghoul. 304;
Boure. Hisp. 533; Hohen. Cauc.; Auch. Rhod. 376, Bourg. 3; Ky Alep [1843] 7oa;
Ky Pers. 7oa.
Foliorum laciniis sæpius linearibus; capsulis sæpius pedunculo vix latio-
ribus elongatis, glabrescentibus vel parce et breviter setosis.
Var. 8. Orientalis. — Chelidonium dodecandrum Forsk. Æy. 100. — R. hybrida B erio-
carpa DC. Prodr. 1, 122. — R. Schimperi Presl Bot. Bemerk. 8. — R. Orientalis
Boiss. in Ann, sc. nal. sér. 2, XVI [18h41], 374, et Or. I, 118. — R. argemonoides Pomel
Nouv. mat. 247. — Exs. Samarit. ed. Heldr. Æo. 3153; Lehman Turk. 51; Auch.
Pers. ho3g; Schimp. Arab. 169, Auch. 378.
Foliorum lacinis ovalo-oblongis vel oblongo-lanceolatis, rarius linea-
ribus; capsulis pedunculo latioribus, abbreviatis, rarius elongatis, longe et
palule setosis. |
Hinc inde in calidioribus, sæpius plantæ typicæ socia.
Ozs. R. Orientalis, præmonente De GCandolle, vix tanquam varielas distin-
ouenda, nempe notæ e forma foliorum, e capsulis elongatis vel abbreviatis gla-
brescentibus parce vel longe et patule setosis depromptæ in Algeria admodum
variabiles. Varietas Orientalis in Planitiebus excelsis calidioribus et in Sahara præ-
serlim frequentius occurrit. — À. refracta DC. (Syst. I, 93, et in Deless. Je. IT,
D
68 PAPAVERACEZÆ. — ROEMERIA. GLAUCIUM.
t. 8.— R. rhœadifolia Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vr, 7, et Or. I, 119) in Transeaucasiaw
ditione Talysch, Persia et Beloutchistan indigena, a À. hybrida differt floribus
duplo majoribus, filamentis subdilatatis, capsulis superne longe attenuatis appen-\
dicibus valvarum stiomata excedentibus. In À. refracta ut in À. hybrida pedunculi,
erecli vel refracti. |
|
|
|
3. GLAUCIUM.
Glaucium Tourn. Inst. t. 1303 DC. Prodr. I, 122; Endl. Gen. n. 4826; FI. Par. 05
Benth. et Hook. Gen. I, 53.
Stigmata 2, transverse laliora, incrassato-lamellata, conniventia, inferne
connata et lateraliter in cornua producta, commissura placentas spectante.
Capsula linearis siliquiformis, seplo spurio celluloso in loculos duos divisa, ab
apice ad basim in valvas 2 dehiscens, placentis in septum confluentibus
cum stigmatibus persistentibus. Semina estrophiolata.
Flores majusculi, lutei vel punicei, apice pedunculorum terminalium vel axillarium so-
litaru.
4. G. corniculatum Curt. Lond. fasc. vi, t. 32; DC. Prodr. I, 199 ; Rchb. Le. III,
t. 12, f. Ahg1; Koch Syn. 32; Gren. et Godr. Fr. I, 61; Boiss. Or. I, 119. — Che-
hdonium corniculatum L. Sp. 724; Desf. Atl. T, hok. — Var. petalis aurantiacis sæpius
purpureo-maculatis : G. phœniceum M.-B. Taur.-Cauc. IL, 362; FI. Græc. t. 189.—
Var. petalis flavis: G. cormiculatum var. flaviflorum DC. Prodr. I, 122. — Var. petalis
aurantiacis basi purpureo-maculatis: G. rubrum Sibth. et Sm. Græc. t. 188; DC.
Prodr. 1, 122 ; Rchb. Ie. IT, t. 11, f. A47o. — Var. petalis aurantiacis basi macala
albo-marginata donatis: G. tricolor Bernbh. sec. Rchb. Je. IT, £. 12, f. hgo. — Exs.
Bové Alg. [1839]; Kral. Tun. 173; Soc. Dauph. 671; Bourg. Hisp. 53h; Porta et
Rigo It. [1875] 305; Heldr. Græc. norm. 534; Bourg. Can. 613.
Ar. 29 ee 9 Abou-Groun «pater vel possessor cornuum» (Mey.); She SA
292 A Ben-Néman-el-Berhouch «Papaver canium vel sylvestre» (Lx).
Caule pubescenti-furfuraceo; foliis glaucis, villoso-furfuraceis, pinna-
üfidis pinnatipartitisve, lobis sinuatis vel dentatis, superioribus bas
truncata sessilibus ambitu ovato-oblongis; floribus mediocribus; capsuls
siliquiformibus brevissime pedunculatis, setis adpressis basi in tuberculum
dilatatis scabris. ©. Febr.-Jul.
In campis et ruderatis, in paseuis et vervactis, in arvis et inter sepetes, in pal-
melis, per totam Aloeriam diffusum, præsertim in Planitiebus excelsis frequens.
«Inter segetes prope Tozzer et Cafsam» (Desf. All. ). — Med. C° : Constantine!,
Bordj Fedj-Mzala, Fedj Beni-Sliman ; Akbou, Chellata, ete. — A: Aloer (Par.), Bou-
Ismaël (Claus. , Lef.), Douaouda (Lef.), Cherchell (Mialh., Rom.); Aumale (Char. ).
— Of: Oued El-Abid!, Oullis!, Mostaganem (Bal.), Oran (Bové, DR.), Nemours
(Warn.); Relizan (Rx), Sant-Denis-du-Sio (Dur.), Sidi-bel-Abbès (Krém., Lefr.).
— Mont. C°: Dj. Cheliah!, Menah!, Dj. Liche-Al (Gol.); Dj. Maadid (Lx).
— Plan. C7. — A°, — Of: El-Mai; Aflou, Khaneg El-Melah!, Géryville!,
PAPAVERACEÆ. — GLAUCIUM. 69
| Ghassoul!, etc. — Sah. in parte septentrionali regionis : C?: Tebok-ou-Ahmed
| (Reb.); Biskra! (Bal.). — A°: Dj. Milogh!, Laghouat!, Nilil. — O°: Brezina! ;
“\ inter Chellala-Gucblia et Arba-Tahtani!, Tyout!, inter Ain-Sofra et Ain-Sefissifa
| (War.), Ain-Sefissifa! ; Daia Kheubet-Sidi-Bou-Hafs (Par.). — TUN. Hydra (J.
Reb.), Sfax (Esp., Doùm.), insulis Kerkenna (Esp.), Bou-Hedma (Doûm.), Gabès
| (Kral.), Tozzer, Gafsa (Desf., J. Reb.). — MAR. Tetouan (sec. Weyl.); inter
Sebkha Tiori et Ain-Chair (Seign.); Dj. Afougueur (Ibr.), prov. Chiadma (Hook.
et Ball), prov. Haha (Schousb.), Mesfioua, Chichaoua (Hook. et Ball), Agadir
(herb. Hook.), Chiouka, Imeoghemmi, Oudjan, Acakaoublagh, Ighirnullul, Taze-
roualt, Akka, etc. (Mard. ).
In Europa media et australi a Lusitania, Gallia et Anglia ad Græciam, Tauriam
et Caucasum; Asia minore, Syria, Persia boreali; Gyrenaica, insulis Canaris.
em
op
Oss. G. Arabicum Fresen. (Mus. Senk. 174, t. 10; Boiss. Or. [, 120. — Exs.
Schimp. Arab. 154), in petrosis regionis Sinaiticæ crescens, a G. corniculalo vix
differt statura minore, capsulis setis rarissimis conspersis vel glabratis.
2. G. luteum Scop. Carn. T, 369; Rchb. Je. Il, t. 11, f. 4468; Koch Syn. 32; Gren.
et Godr. Fr. I, 61. — Glaucium flore luteo Shaw Specim. n. 265. — Chelidonium
Glaucium L. Sp. 72h; Desf. Au. 1, 405. — Glaucium flavum Crantz Austr. II, 141;
DC. Prodr. 1,122; FI. Par. 95; Boiss. Or. T, 122. — Var. petalis fulvis vel rubro-au-
rantiacis : G. fulvum Sm. Exot. bot. 1, 11, t. 7; DC. Prodr. I, 122; Rchb. Je. IIT,
t.12, £ 4469. — G. tricolor Godr. FI. Juv. ed. 2, 50. — Exs. Bové Ale. [1837],
Bourg. [1856], Par. 8; Kral. Tun. 24; Bill. Gall. 2806; Rchb. Germ. 686, Sch.
808, Cesati I. 413, Porta et Rigo [1874]; Pett. Dalm. 26; Tod. Sic. 1320; Bourg.
Can. 149.
Ar. Kuolo Mamit'a (Spreng., Avic.).
Caule glabro; foliis glaucis, villoso-furfuraceis, pinnaüfidis pinnatipar-
ütisve, lobis sinuatis vel dentatis, superioribus late cordato-amplexicau-
libus ambitu ovatis; floribus amplis ; capsulis siliquiformibus, pedunculatis,
tuberculis albidis scabris. @). Febr.-Aug.
In ruderatis et incultis, secus vias, ad sepes, præsertim in arenosis regionis Me-
diterraneæ littoreæ et marinæ. Ad maris littora» (Desf, All.). — Med. C*: La
Calle (DR., Lefr.), Alehk (Hag.), Dyidjelli (Sim.), Bougie (Duf., Ath.), Collo!.
— À: Dellys, ad ostium Oued Harrach, Alger, Bou-Ismaël, Gherchell, Tenès! ;
Blidah, etc. — O°: Mostaganem (Bal.); Nemours (Del., Bourg.). — TUN. Tunis,
insula Djerba (Kral.). — MAR. Tetouan ( Weyl.), inter Ceuta et Tetouan (Ball).
In Dania et Anglia, in Europa media et australi præsertim Httorali; Asia
minore, Syria, Palæstina, Songaria; regno Tripolitano, msulis Canaris; America
boreali.
Oss. Glaucu species nonnullæ orientales, imprimis indumento, forma foliorum,
magnitude corollæ, capsula piloso-setosa, tuberculata, lævi et glabra distinctæ,
admodum proximæ et forsan nonnullæ ad G. corniculatum vel at G:. luteum redu-
cendæ. |
10 PAPAVERACEÆ. — CHELIDONIUM. — FUMARIACEÆ.
4, CHELIDONIUM.
Chelidonium Tourn. Inst. L. 116; L. Gen. n. 647 ex parte; DC. Prodr.[, 122; End, Gen
n. 4819; FL Par. 95; Benth. et Hook. Gen. 1, 53. |
Stiomala 2, transverse latiora, conniventia, inferne connata, commis
sura placentas spectante. Capsula linearis sihiquiformis , septo spurio destituta,
a basi ad apicem in valvas 2 dehiscens, placentis cum stiomatibus Persis-
tentibus. Semina shropluola cristæformi donata.
Flores mediocres, flavi, in umbellas plurifloras dispositi.
4. €. majus L. Sp. 723; Engl. Bot. 1, 1581; Rchb. Ze. TE, t. 10, f. A4GG; DC. Prodr. },
123; Koch Syn. 32; F1. Par. 95; Gren. et Godr. Fr. [, Ga; Boiss. Or. I, 1924. —
Exs. Bill. Gall. h; Bourg. Hisp. 1017 a.
AR. add Aa Beplet-el- Khothathif «herba hirundinum» ; Ass
Aa AD Beglet-el- Khoththeifa +herba hirundinis»; 2e Crens Eurouq-
Cafar eradices Inteæ» (Lx); ces H'ardeb (Lecl.); Er Liroun ; D\aeke
Mamiran (Lecl.); À9 çrole Mamiroun (Spreug., Rhazi).
Caudice crasso; caulibus ramosis, pubescentibus pilis sparsis mollibus
patentibus; foliis pinnatisectis, segmentis 3-7 ovalis lobatis lobis inciso-
crenalis, peliolulatis vel in rachi decurrentibus, glabris; floribus umbel-
laüs; sepalis coloratis lutescentibus; filamentis superne dilatatis; capsula
lineari, subtorulosa; semina nitida, strophioia alba. 2L. Mart.-Sept.
In ruderalis et muris vetustis umbrosis, in sepibus et dumetosis, infrequens et
non nisi in regione Montana et Planitiebus excelsis montosis observatum. — Mont.
C: Dj. Mahrouf!; Dj. Tababor! ubi copiosam, Ainser-bou-Arour!, Adohar-
Vehln st
Amellal!. — A: Tizin-Djema, Tirourda (Lx). — Plan. C': Tebessa (Lx). — 1
MAR. T'elouan (sec. Weyl.).
In Europa tota etiam australi; in Asia a Sibiria ad Asiam minorem, Chinam et
Japoniam; insulis Azoricis, Madera et Canaris; in America septentrionali spora-
dicum sed forsan advena.
V. MUMARRACEZÆX.
Fuuariaceæ DC. Syst. IT, 105, et Prodr. 1, 125; F1. Par. 96; Dene et L.-M. Bot. h11.—
Papaveraceæ subordo Fumariaceæ Endl. Gen. 858. — Papaveraceæ subordo Fumarieæ
Benth. et Hook. Gen. !, 54.
Flores hermaphroditi, trrepulares. — Galyx 2-sepalus, sepalis hberis,
coloralis vel petaloideis, deciduis, æslivatione vaivata. — Petala 4,
hypogyna, interiora exterioribus dissimihia, æstivatione imbricata ra-
rius convoluta, libera vel plus minus basi coalita, superius (posticum)
sæpius majus basi in calcar productum, interiora (lateralia) apice
sæplus cohærentia et ad apicem carina alæformi donata, rarius omnia
libera interiora saltem 3-loba. — Stanuna hypogyna, 6 filamentis in
FUMARIACEZÆ. 71
“| bilobæ, quando stamina in phalanges duas connata anthera media
| phalangis biloba laterales unilobæ (0. — Ovarium liberum , e carpellis 2
| compositum, uniloculare, loculo pluri- vel umiovulato. Ovula in pla-
| centis parietalibus inserta, horizontalia, incurva. Styh 2 , in stylum fil-
| formem connati stigmate bilobo, rarius fere ad basim liberi et apice
| stigmatiferi. — Fructus siccus, unilocularis, 1-2-spermus indehiscens,
| vel polyspermus in valvas duas dehiscens, rarius polyspermus inde-
| hiscens articulatim nodosus articulis monospermis sæpius secedentibus.
— Semina horizontalia, reniformia, interdum strophiola cristæformi
donata. Albumen carnosum, copiosum. Embryo minimus vel tantum
serminatione distinctus, in albumine ad micropylum situs. Radicula
hilo approximata.
Plantæ annuæ vel perennes herbaceæ, sæpe glaucescentes, olabræ, succo aqueo
copioso sæpius amaro. Folia alterna, omnia vel saltem radicalia petiolata, bi-tri-
pinnatisecta; stipulæ nullæ. Flores in racemos, in corymbos aut paniculas ter-
minales vel oppositifolias dispositi.
TRIBUS I. HYPECOEÆ. — Petala patentia. Stamuina 4, hbera, antheris bilobis. Siylus
a-fidus, lobis apice stigmatiferis. Fructus (in nostris) articulatus , articulis monospermis
sæpius secedentibus.
1. Hypscoum. — Petala exteriora obovato-triloba rarius integra, interiora angustiora tri-
parlila.
TRIBUS IL. FUMARIEÆ.— Petala erecto-conniventia, interiora apice cohærentia. Stamina 6,
Jilamentis in phalanges duas connatis, anthera media utriusque phalangis biloba lateralibus
unilobis. Stylus filiformis, stismate bilobo. Fructus polyspermus bivalvis , vel 1-2-spermus
indehiscens vel tarde dehiscens.
2. Cerarocapxos. — Capsulæ subindehiscentes nempe post delapsum tantum dehiscentes,
in racemo quoque démorphæ , inferiores breves ovato-subquadratæ 1-spermæ, superiores
lanceolatæ siliquformes 2- vel 1-spermæ.
3. SARGOGAPNOS. — Ovart placenta utraque 1-ovulata. Fructus indehiscens, compressus,
utrinque nervis 8 parallelis donatus, 2- vel'rarius abortu 1-spermus.
A. Pcaryoapnos. — Ovari placenta altera 1-ovulata, altera sterihs. Fructus in valvas duas
demum partibilis, plano-compressus, margine crasso circumvallatus , epicarpio membra-
naceo-Subcoriaceo ab endocarpio membranaceo soluto, 1-spermus. Seminum testa nigra
membranaceo-subcrustacea lucida vel tenuiter membranaceo-opaca.
5. Fumarta. — Ovarü placenta altera 1-ovulata, altera sterilis. Fructus indehiscens, nuca-
mentaceus , enervius , haud incrassato-marginatus , epicarpio endocarpio adhærente, 1-sper-
mus. Seminum testa membranacea.
® Prospectu altero, et forsan melius, stamina 4 petalis opposita habenda, scilicet stamina
petalis interioribus opposita ad basim partita et partitionibus cum stamine utroque antico et pos-
tico coalita.
72 FUMARIACEÆ. — HYPECOUM.
TRIBUS I. HYPECOEZÆ Endi.
Petala ni Stamina 4, bbera; antheræ bilobe. Stylus bifiduss
lobis subulatis apice stigmatiferis. Fructus (in nostris) articulatus et ad
articulos sæpius nodosus, articulis monospermis sæpius secedentibus:
1. HYPECOUM.
Hypecoum Tourn. Inst. t. 115; L. Gen. n. 171; Gærtn. Fruct. I, 164,t. 115; DC. Prodr.
123; Endl. Gen. n. 4833; Benth. et Hook. Gen. I, 54.
Petala exteriora sæpe basi subgibba obovato-triloba rarius integra, im-
terlora angustiora tripartita lacinia media in stipitem inferne contracta
sæpius concava et margine ciliata. Stamina 4, petalis opposita. Fructus
polyspermus, linearis siliquiformis, isthmis cellulosis medio cavis inter
semina septatus.
Plantæ annuæ, glaucæ glaucescentesve. Folia bipinnatisecta, pleraque radicalia, floralia
sæpe approximato-subopposita. Flores flavi vel albidi, sæpius in paniculas foliatas dispositi.
#. H. procumbkbens L. Sp. 181; DC. Prodr. I, 123.
Ar. amnaassl Abesbisa vel sans | Absibsa «Fœniculum parvum»;
6m Djehira «pulchra» (Lx); Lau ie Âcheb=el-Beidha «herba can=
dida» (Lx).
Petals exterioribus ovato- rarius oblongo-cuneatis, utrinque in lobum plus
minus præminentem productis et inde trilobis, vrarissime lobis lateralibus
subobsoletis obsoletisve subinteoris integrisve ; petalis interioribus tripartitis,
lacinia media in stipitem inferne contracta, lacinüs lateralibus mediam subæ-
quantibus vel excedentibus raxius brevioribus; fructibus siliquiformibus erecto-
patulis, arcuatis, crassis, compressis, longitudinaliter striatis, ad articulos no-
doso-incrassathis, cito vel serius in articulos secedentibus. ©. Mart.-Maio.
Var. a. procumbens.— Ï. procumbens Desf. All. E, 145; FE Græc. t. 155; Guss. Rar. 77,
t. 14; Moris Sard. I, 84; Gren. et Godr. Fr. I, 62; Boiss. Or. I, 124; Coss. Ilustr.
At. L. 7, Ê. 11-19. — Forma parviflora, laciniis lateralibus petalorum interiorum
longitudinem dimidiam laciniæ mediæ tantum subæquantibus : H. dimidiatum Delle
Fragm. Arab. pétr.15, f. 6. — H. parviflorum Barbey Herbor. Levant 115, t. 3 non Kar.
et Kir. — Exs. Sch. norm. Gall. 809, Bill. 3306, Bourg. Alp. mar. 21; Kral. Cors.
465, Mab. 103; Heldr. Græc. norm. 139.
Folus radicalibus sæpius patentibus , lacinüis lanceolato-linearibus linearibusve ;
cauhbus prostratis, patulis ascendentibusve, sæpius paucifloris; petalis lu-
teis, exterioribus ovato- vel oblongo-cuneatis, trilobis vel rarissime subin-
teoris; fructibus cito in articulos secedentibus.
In ruderatis et incultis, in arvis et vervactis, in arenosis, in Algeria fere tota.
«În arvis» (Desf. At.) — Med. GC: Philippeville!; Constantine (DR.). — A°: Bou-
Ismaël (Claus.), Koleah (D.-F.); Orléansville! (Bond.); Boghar (Deb., Rx). —
FÜUMARIACEÆ. — HYPECOUM. 73
“| 0°: Oran!, Nemours; Mascara!, Tlemcen, elc. — Plan. C°: Seuf(Duk.); Me-
| lila!, Batna!; Oued Djedida (Lx). À : inter Boghar et Laghouat (Gesl.), in ditione
“| Zahr 7 Djelfa (Reb.).- 0°: El-Maï; Géryville, Ghassoul! ; Aïn-ben-Khelil! ; Ain-
Sefissifa!, etc. — Sah. C': Sidi-Rached!. — A: Bou-Saada (Reb., Soll.), Ain-
| Roumana (Soll.); Laghouat! (Rx, Maw), Guerrara! (Reb.); Bi Bergaoui (Iss.).
| — O': Tyout!. — TUN. Sidi-bou-Said ad ruinas Carthaginis (Rx).
| In Europæ tractu Mediterraneo; Asia minore, Syria, Mesopotamia, Arabia,
Afohanistun ; Æeypto, msulis Canaris.
| S.-v. glaucescens. — J1. glaucescens Guss. Rar. 79, t. 15. — H. procumbens var. glau-
cescens Moris Sard. I, 85. — H. littorale Desf. Al. 1, 147 an et Wulf?
| Planta intensius glauca; foliorum radicalium lacinis abbreviatis latio-
ribus.
Oss. H. hütorale Wulf. (in Jacq. Coll. Il, 205, et Le. rar. I, t. 809; Rchb.
Ic. HE, t. 9, £. 4AG5) videtur forma macra H. procumbentis petalis exterioribus
loborum lateralium abortu subimtepris.
Var. 6. albescens Coss. Cat. Oran in Ann. sc. nat. sér. h, [, 231. — H. albescens DR. ap.
Bal. PI. Alo. exs. — H. Duriæi Pomel Nouv. mat. 2h46. — Exs. Bové Aly. [1839] sub
H. grandiflorum, My 53, Bal. 72, Bourg. 3 c, War. 111.
Folis radicalibus patentibus vel erectiusculis, lacinis lanceolato- linearibus l-
nearibusve; caulibus patentibus ascendentibusve, pauci- vel plurifloris ; petalis
exterioribus quam in var. & majoribus, albescentibus, late ovato-cuneatis
tilobis; fructibus cito in articulos secedentibus.
In ruderatis, ad vias et sepes, in incultis et vervactis præsertim in arenosis
| calidioribus regionis Mediterraneæ et Planitierum excelsarum unde im regionem
Saharensem devehitur. — Med. A!: Orléansuille!. — O°: Souk-el-Khanus!, Oued
Et-Abid!, Oullis!, Mostaganem !, Arzew, Oran; Mascara!, Sidi-bel-Abbes, ete. —
Plan. C': Baina!. — A: Bokhari, Bou-Ghezoul (Deb.); in ditione Zahrès (Reb.),
Rocher-de-Sel!, Djelfa! (Reb.).— 0": Ras-el-Ma, Sebdou (War.), Ain-ben-Khell!,
Magroun, Taoussera!, Leumbah!; inter Dj. Melah et Asla (War.); Khanep-Azr,
Géryville (War.). — Sah. A°: Bou-Saada (Reb., Soll., Vilm.), Hassi Dermel
(Reb.); Laghouat(Reb.).— 0°: Chellala-Gueblia, Asla, Tyout, Bou-Semghoun (War.),
Ain-Sefissifa ! (War. ).
In Algeria hucusque tantum notum.
… Var.y. grandiflorum. — {. æquilobum Viv. Libye. 7, t. 3, f. 3 [1824]. — H. prandiflorum
| Benth. Cat. Pyr. 91 [1826]; Gren. et Godr. Fr. I, 63; Boiss. Or. I, 125. — I. pro-
cumbens Rchb. Ic. IE, t. 9, f. 4464, — Exs. Bill. Gall. 912, Soc. Dauph. 1946; Bourg.
Pyr. Hisp. 333; Bourg. Hisp. 536, 1560, 2107; Savi It. in Bill. 912 bis , Cesati 498,
Porta et Rigo [1875 | 548; Heldr. Græc. norm. 355; Ky Alep. [1813] 5.
Folüs radicalibus erectiusculs erectisve, lacintis linearibus elongatis rarius
lanceolato-linearibus abbreviatis; caulibus ascendentibus vel erectis, sæpius
plurifloris; petalis aurantiacis, exterioribus ut in var. 6 amplis late ovato-cu-
nealis trilobis; fructibus serius in articulos secedenhbus.
In ditione floræ nostræ hucusque non obvium.
74 FUMARIACEZÆ. — HYPECOUM.
In Europæ tractu Mediterraneo ab Hispania et Gallia australiore ad Rumeliant
provinciis Transcaucasicis, Gypro, Asia minore, Syria, Palæstina; Cyrenaica.
2. H. Geslini Coss. et Kral. Sert. Tun. in Bull. Soc. bot. IV, 522; Coss. Ilustr. All. 194
t. 7. — Exs. Kral. Ale. 2, Par. 6; Kral. Tun. 25 et 25 bis sub H. procumbens,
Petalis exterioribus oblongis inteoris vel ad medium paululum dilatatis ; inte-
rioribus tripartitis, lacinia media in stipitem inferne contracta, lacinüs late
ralibus stipitem medie vix excedentibus; fruchbus siliquiformibus erecto-patulis,
plus minus arcuatis , eracilibus, teretiuscuhs vix compressis, lonoitudinaliter stria
hs, ad articulos vix incrassatis, cito in articulos secedentibus. ©. Mart.-Jun.
In ruderalis et ad vias, in arenosis, in alluvis et alveis, in Plamitiebus excelsis
calidioribus et regione Saharensi; in littore Tunetano orientali etiam in arenosis
maritimis. — Plan. À° : Auwnale; in ditione Zahrès!, Djelfa!, Sidi-Makhelouf!, ete:
— 0°: Khadra, Ain-Melah (War.); Bou-Alem!; Oola-Nadja!, Ain-ben-Khehlk
Taoussera, Leumbah (War.). — Sah. C': Biskra! (Bal); Chepoal!, Mouecbral
Sidi-Rached!; Guemar!, inter EEOued et Beresof (Laro.) — A7. — 0°: Arba-Take
lani!, inter Arba-Tahtani et Chellala-Gucbhal, Chellala-Dahrania!, Asla, Tyout
Ain-Sefra, Ain-Sefissifa, ele. — TUN. Sousa (Kral.), Sfax (Esp., Kral., Doùm.);
Nadouwr, Gabès (Kral.); Gafsa (Doùm.), Kriz (André). :
in agro Tripolitano (Dicks. ).
Os. LL. Geslin fructuum forma proximum A, ëmberbi Sibth. et Sm. (Græc: 1
t. 156; Boiss. Or. 1,125.-— H. patens Willd. Hort. Berol. t. 5 ; DG. Prodr. 1, 1234
— Exs. Lx Lo, 176) in Æeypto imferiore et Palæstina indigenæ, diflert petalorum
forma, nempe in À. smberbi petala exteriora amplissima late ovato-cuneata trilobam
et petalorum interiorum laciniæ laterales laciniam mediam margine vix ciliatam
subæquant.
3. MH. pendulum L. Sp. 181; DC. Prodr. 1,124; Koch Syn. 33; Gren. et Godr. Fr. I,
63; Boiss. Or. 1, 125.— Lobel Je. 743, f. a. — Exs. Choul. Alo. sér. 2, 3; Bourg.
: Hisp. 535; Sch. ex Palatinatu 408 et norm. 6; Bill. Gall. 212, Soc. Dauph. 1947;
Ky Alep. [1843] 94; Ky Gilic. [1859] suppl. 286; Schimp. Arab. 217.
Laciniis foliorum lineari-setaceis; petalis exterioribus oblongo-subrhom-
beis inteoris; fructibus siliquiformibus re/ractis, rectiusculs, erassis, tereti-
subcompressis, inferne et superne attenuatis, longitudinahter obsoleie 2-6-
costalis et transverse venulis obliquis subobsoletis donatis, ad articulos
haud incrassatis, præter rosirum persistens vel demum deciduum in arti-"
culos haud secedentibus. ®. Febr.-Maio.
In campis et vervactis, in arvis, inter segeles, in palmetis, in tota fere Aloeria
sed sporadice obvium. — Med. C': Constantine! (DR., Choul.). — A': Aumale
(Char.), Boghar (Deb.). — 0°: Oran (DR.); Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.), Magenta
(War.). — Mont. C':in vallibus ad Medina!, Telet! et Menah!. — Plan. C': m
colle Ain-el-Hadj-Baba!, Teleohma!, Saint-Donat!, Saint-Arnaud!, Setif (DR.,
Duk.); Melila!, Batna! (Duk.), Lambèse!, Rebah (Reb.), Ksour!; Dj. Chechar
(Reb.). - A: in planitie Oued Chelf superioris (Deb., Côme); ad moletrinam
FUMARIACEÆ. — HYPECOUM. CERATOCAPNOS. 15
“| Djelfu!, Djelfa! (Reb.).— 0°: Ain Guetama, Aflou, Sidi-Djelloul (Rx); Et-Maï(War.),
| Timellas!, Geéryville! (Segrét.); Sebdoul. — Sah. Præsertim in margine septen-
| Atrionali regionis : C°: Barika (Soll.); Biskra (Jam., Bal.). — A°: Messad (Reb.),
L {Laghouat! (Tess., Maw), Vih, Anit-el-Cometi (Vilm.); Metlih(Vim.). — 0": Bou-
Semphoun (War). — TUN. Herklu, in ditione Aieicha (Doûm.), Sfax (Esp.,
| Doùm.), Gabès (Kral.). — MAR. «In regione inferiore Atlantis majoris : in con-
“vale Amsmiz cire. 1400 m.». (Bail Spic.), prope Mcouda (Hook.); Amaluz, Zig-
grat, Ida-Oubakil, Iohirmillul, Tazeroualt, inter Ilhir et Aüt-Brahum (Mard.).
In Gallia media, oecidentali et australi, in Palatinatu, in tractu Europæ Medi-
| terraneo fere toto ab Hispania ad Rumeliam et Tauriam, attamen in Halia et Sicilia
deesse videtur, Caucaso; regione Caspica, Asia minore, Syria, Arabia, Persia,
L Mesopotamia, Turkestan, Afohanistan, Beloutchistan.
|
TRIBUS IT. FUMAREEEXÆ Bernh.; Endl.
Petala erecto-conniventia, interiora apice cohærentia et infra apicem
“| carina alæformi donata. Stamina 6, filamentis in phalanges duas petalis
| exterloribus oppositas fere ad apicem connala; anthera media utriusque
N phalanpis biloba, laterales umlobæ. Stylus filformis, sæpius arcuato-
deflexus; stigma bilobum. Fructus polyspermus bivalns, vel 1-2-spermus
| andehiscens.
2. CERATOCAPNOS.
| Ceratocapnos DR. in Parl. Giorn. bot. T, 336, et in Walp. Ann. IF, 293; Endl. Gen.
N suppl. 1v, 32; Duchartre in Bull. Soc. bot. IX, 123; Boiss. Or. 1, 182. — Corydalis sp.
Benth. et Hook. Gen. 1, 56.
Petalum superius (posticum) basi in calcar produetum. Stylus infra
| medium articulatus, parte inferiore in fruciu persistente. Capsule subin-
| dehiscentes nempe post delapsum tantum dehiscentes, in racemo quoque
dunorphæ , inferiores breves ovato-subquadratæ 1-spermæ, superiores lanceolatæ
| siliquiformes in rostrum attenuatæ pericarpio tenuiore 2- vel 1-spermæ.
Semina estrophiolata.
Herbæ annuæ, graciles, a basi ramosæ, scandentes, Corydalidem claviculatam referentes.
Folia subdecurva, petiolis horizontalibus vel subdeflexis in cirrhum ramosum productis, bis
pedalisecta, seomentis ovatis mucronalis bijugis. Flores minuti, purpurascentes, in race-
mos pauci- vel pluriflotos dispositi.
Ors. Genus Ceratocapnos a cell. Bentham et Hooker (Gen. T, 56) cum Corydalide
conjunctum, differt fractibus heteromorphis subindehiscentibus 1-2-spermis, semi-
mbus éstrophiolatis.
Du. €. umbrosus DR. Ai. F1. Alo. 1. 78, el in Parl., 1. c.; Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vint, 13,
et Or. I, 132 in annot.; Duchartre, 1. c. — Exs. Bové Alo. [1839 ] sub Corydalis
claviculata, My 117, Bal. 160 et 622, Bourg. 3 a, Choul, 553.
Planta annua, glaberrima. Caules 3-19 decim. longi, tenues, succu-
lenti, ramosi, intricato-scandentes. Folia petiolata, bis pedatisecta, divi-
sionibus primariis longe petiolulatis, segmentis bijugis teneris, subtus
76 FUMARIACEÆ. — CERATOCAPNOS.
pallidioribus, ovatis basi cuneatis in petiolum attenuatis mucronatiss
integerrimis, nervis 3 et venis donatis, superioribus cum petiolo
cirrhum capillaceum ramosum ramis bifidis mutatis. Flores minuti, rosti
ad apicem petalorum interiorum purpureo-vinosi, in racemos oppositis
folios longe pedunculatos 5-19-floros dispositi, racemis floriferis den
siusculis demum laxiusculis, pedicellis sub anthesi brevibus bracteæ
lineari subæquilongis. Sepala minutissima, ovato-lanceolata, subtridentatas
citissime ante anthesim evanida. Petalum superius concavum limbg
ascendente obovato-cuneato bilobo, petalo inferiore et lateralibus longiuss
in calcar pedicello brevius basi productum; petalum inferius canalicus
latum, Himbo naviculari-concavo; petala lateralia concava, superne dorsd
carinato-alata, apice cohærentia. Stamina 6, in phalanges duas petalis
exterioribus oppositas filamentis connata, phalange utraque ex anthenis
tribus composita, synematibus tenuiter membranaceis oblongo-lanceolatis
superne subulatis superiore basi in calcar olanduliforme subolobosum
produeto. Ovarium statu juniore (in alabastro) in floribus omnibus sub»
conforme, ovatum, in stylum filiformem abiens, 2-ovulatum ovulis sw
perpositis in placenta utraque insertis, demum dimorphum nempe mn
floribus inferioribus cujusque racemi breve valide rostratum abortu ovult
superioris 1-ovulatum, in floribus superioribus lanceolatum 2- vel abortu
1-ovulatum. Stylus terminalis, filiformi-tubulosus, infra medium arte
culatus, parte inferiore persistente in fructu rostrum efliciente, parte
superiore post anthesim decidua; stigma majusculum, compresso-dilæ
tatum, marogine fimbriatum. Capsulæ cito deciduæ, subindehiscentes
nempe post delapsum tantum dehiscentes, in racemo quoque dimorphæ#
inferiores breves, compressæ, ovato-subquadratæ apice truncatæ et parte
inferiore styli persistente abrupte cuspidatæ cuspide operculiformi recta
compressa capsulæ subæquilonga vel breviore demum secedente, 1-spermæs
pericarpio crasso, valvis incrassatis D-costatis costa media fiiformi lei
lateralibus fungoso-incrassatis crenato-undulatis ; superiores 2-5, sextuple
longiores, pericarpio tenuiore, lanceolatæ siliquiformes subteretes, in ros=
trum basi styh persistente attenuatæ, parte inferiore semifera 1-2-sperm
obsolete et irregulariter striala, rostro inani subtereti uncinato-recurvo
Semina nigra, lævia, nitidissima, hilo estrophiolato. ©. Mart.-Maio.
In sepibus et dumetosis umbrosis, in convallibus, in fissuris rupium. — Med
À": Montenotte!. — Of: Nekmaria!, Oullis!, Mostaganem, Arzew!, Oran!; Saint
Denis-du-Sis, Mascara, Lamoricière, Tlemcen, inter Gharrouban et Ouchda, ete
— MAR. Dj. Aiach prope Ouchda (Jourd.); in convalle Aët Mesan (Maw); Mo
gador (Brouss., Lowe), Dar-Ould-Delimi, Asserarid, Tamelat, Ida-Ouchemlal
Foumalh, Ida-Oubalal, Dj. Tizelmi, Lohirmillul, Tifermit (Mard.).
Algeriæ occidental et imperio Maroccano peculiaris videtur.
FUMARIACEÆ. — CERATOGAPNOS. SARCOCAPNOS. 77
Ors. C. Palæstinus Boiss. (Diagn. Or. ser. 1, vi, 12, et Or. [, 1392.— Exs. Gaill.
| Sur. 53), in Palæstina et Syria indigena, a C. umbroso difiert floribus majo-
ribus longius calcaratis, capsulis inferioribus racemorum utrinque 7-costatis costis
“lævibus, haud fungoso-incrassatis, cuspide latiore demum fenestrata, capsulis su-
perioribus in parte seminifera resulariter striato-sulcatis, rostro recto complanato
facie utraque juxta nervum medium utrinque evidentius fenestra lineari-oblonga
tela cellulosa clausa donata.
Corydalis cava Schweige. et Kœrt. (Koch Syn. 33; Gren. et Godr. Fr. T, 64. —
in sepibus», indicata, a recentioribus non visa et ut videtur in flora nostra haud
| indigena.
| Corydalis lutea DO. (Koch Syn. 34; Gren. et Godr. Fr. 1, 65. — Fumaria lutea
{ L.; Desf. Al. I, 126) a Desfontaines in Flora Atlantica ex auctoritate Pluke-
| net et Linnæi admissa haud indigena videtur, nempe nec a Desfontaines nec a
| recentioribus observata.
| 3. SARCOCAPNOS.
| Sarcocapnos DC. Syst. IL, 129, et Prodr. 1, 129; Parl. Mon. Fum. 95; End. Gen.n. 48h41;
Benth. et Hook. Gen. I, 56.
Petalum superius basi in calear productum. Ovarn placenta utraque
| 1-ovulata. Stylus supra ovarium articulatus, basi in fructu accrescente.
Capsula indehiscens, oblonga compressa, utrinque præter nervum maroinalem
nervis 3 parallelis donata, 2- vel rarius abortu 1-sperma. Semina estro-
phiolata.
Herbæ perennes, non scandentes. Folia semel, bis vel ter trisecta, segmentis ovalis sub-
orbiculatisve. Flores albi, albidi vel roseo suffusi, in racemos terminales paucifloros dispositi.
4. S. crassifolius DC. Syst. Il, 130, et Prodr. I, 129; Parl. Mon. Fum. 97, f. d quoad
fructum imperfecta; Boiss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 14. — Fumaria crassifolia Desf.
Atl. IT, 126, t. 173. —- Exs. Bourg. Ale. 183.
Planta glaberrima, sempervirens. Caudex crassus, sublignosus, tor-
tuosus, multiceps. Gaules 5-50 centim. longi, dense cæspitosi, ramosi,
diffusi, flexuosi, fragiles. Fohia longissime petiolata, semel trisecta, inter-
dum ad sepmenta 1-2 redacta, seomentis ovatis subôrbiculatisve basi
cuneatis truncatis vel subcordatis, crassis, demum in siccioribus valde
suberoso-incrassatis, enerviis, inteoris, terminal sæpius majore, lateralibus
sæpe abortivis vel omnino deficientibus. Flores speciosi, albido-flaves-
centes petalis lateralibus apice aurantiacis, longissime pedicellati, in
racemos terminales subcorymbiformes 6-10-floros dispositi. Sepala ovato-
lanceolata acuta, corolla multoties breviora. Calcar corollæ longitudine
dimidia subbrevius. Capsula cito decidua, sæpius 4 millim. longa, exacte
oblonga , apice abrupte truncata, nervis facierum et marpinis æqualiter validis,
apice facie utraque Jfoveolis 2 amplis orbiculato-subrhombeis donata. 2L.
Apr.-Jun.
78 FUMARIACEÆ. — SARCOCGAPNOS. PLATYCAPNOS.
In saxosis et rupestribus humidis umbrosis, in rupium fissuris, in regionis Me
diterraneæ interioris montosis provinciæ Oranensis. « Denso cæspite crescit et late
se spargens scopulos leoit el amcæne obumbrat. In fissuris rupium aqua irroratis |
prope Tlemsen» (Desf. All). — Med. O': ad lapsum Oued Ouret (Cascades de
Tlemcen) (MY, Reut., Lenepv., War.), Gharrouban (Bourg., Jourd.).
Algeriæ occidentali peculiaris ut videlur.
Ors. S. enneaphyllus DC. differt a S. crassifolio folis bis vel ter trisectis, rarissinie |
semel trisectis, segmentis demum haud incrassatis, et præsertim capsula apice com
tracta nervis facierum nervo margmali tenuioribus foveolis apicalibus angustioribus
profundioribus. — S. enneaphyllus , in locis umbrosis vegetioribus crescens (confer:
Bourg. Hisp. exs. 1016 et 1558), interdum floribus duplo majoribus quam im
forma vulgari gaudet petalo superiore et inferiore ut im S. specioso Boiss. amplis-
simis. — S. speciosus Boiss. (Diagn. Or. ser. 2, 1, 14. —S, crassifohus Boss:
Voy. 18 non Desf. — Exs. Bourg. Hisp. 1015, Pedro del Campo ed. Bourg. 3),
in montibus Hispaniæ australis erescens, folits interdum bis trisectis inter S. enneæ
phyllum et S. crassifolium quasi medium tenet, sed juxta S.crassifolium segments
foliorum demum incrassatis collocandus, ab illo differt floribus albis vel roseo su |
fusis, pelalo superiore et inferiore mullo amplioribus, caleare longiore, el præser-
tim capsulis subdimidio majoribus apice subcontractis.
4. PLATYCAPNOS.
Platycapnos Bernh. in Linnæa VIIT, 471; Parl. Mon. Fum. 89; Endi. Gen, n. 1844; Walp.
Repert. NV, 25. — Fumaria sect. Platycapnos DC. Syst. IE, 131; Benth. et Hook.
Gen. I, 56.
Petalum superius basi in calcar productum. Ovaru placenta altera 1-ovue
lata, altera sterilis. Stylus apice ovarii articulatus, deciduus. Capsula ovato=
oblonga vel obovala, monosperma, plano-compressa, medio obsolete une
nervia, margine crasso cireumvallata, epicarpio membranaceo-subcoriaceo ab
endocarpio membranaceo soluto , in valvas duas demum partibilis. Seminum testa
membranaceo-subcrustacea lucida vel tenuiter membranacea opaca.
Plantæ herbaceæ, annuæ vel perennes, non scandentes. Folia bipinnatisecla, segments
linearibus. Flores albidi vel carneo-purpurascentes, superne intense purpurei, in racemes
terminales et axillares densifloros disposili.
#. P. spicatus Bernh., 1. c.; Webb Phyt. Can. 1, 54; Parl. Mon. Fum. 90, f.b; Coss.
Hlustr. At. 14 in annot., t.8, f. 13-16. — Fumaria spicata L. Sp. 985 ; Desf. Aul. LE,
125; DC. Prodr. I, 130; Rchb. Le. IIT, t. 1, f. 4450; Gren. et Godr. Fr. I, 69.—
Platycapnos tenuilobus Pomel Nouv. mat. 240.— Exs. Bové Ale. [1839], Bal. 338;
Welw. Lus. 285; Willk. Hisp. 48h, Bourg. 54o; Sch. Gall. 208, Bill. 1410 el bis,
Bourg. (Toulon) 17.
Ar. Cl) (bu Sag-el-Ghorab «erus corvin (Lx).
Planta annua, glauca, sæpius a basi ramosa, caulibus foliatis ; folus bi-
pinnatisectis, lacinis tenuibus anguste linearibus ; floribus dense breviterque
racemosis, inferioribus patenti-subdeflexis, superioribus ereclis; siam-
num phalangibus cito post anthesim divergentibus et « lobis stiomatis remotis;
FUMARIACEÆ. — PLATYCAPNOS. 79
stigmate inter lobos appendice ler minali membranacea biloba donato; capsula
loblongo-ovata, mar sine crasso obtuso circumvallata, utraque facie tuberculato-
rugulosa; seminis testa membranaceo-subcrustacea, mora, strüs longitudinalibus
| concentricis transversim striolatis notata. @. Apr.-Maio.
In campis et pascuis, in ruderalis et vervaclis, in culüis et inter segeles, in AÏ-
| geria sporadice diffusus, in provincia Cirtensi nondum obvius. « Algeria inter se-
| getes» (Desf. Ail.). — Med. 0° : Mostaganem (Bal.), Oran! (Bové, DR., Bal, etc.),
| Nemours (Warn., E. Oliv.); Mascara (DR.). Sidi-Daho!, Sidi-bel-Abbes (Lefr.),
| Ain-el-Hadjar prope Tlemcen (Lenepv.). — Mont. À”: Dj. Oum-el-Merazem (Char);
| Dj. Senalba (Reb.). — Pian. A’: Rocher-de-Sel (Reb.), in ditione Oued Sahari
| (Ex), Djelfa (Reb.).— 0": Tiaret (Krém.).— Sah. À°: Dj. Baten prope Bou-Suada
(Reb.); Dj. Milogh prope Laghouat (see. Par.). — 0°: Bou-Semghoun (War.). —
| TUN. Sidi-bou-Said (Rx), Tunis (Doùm.), Bordj-Toum (Rx), Hammamet (Doûm.).
— MAR. Tanger (Webb).
| In Europæ tractu Mediterraneo occidental: Lusitanta, Hispania, Gallia austra-
| liore et Sicilia; insulis Madera et Ganaruüs.
2. P. saxicola Willk.! in PI. Hisp. exs. [1845], in Bot. Zeit. [1818] 367, in Willk. et
Lange Prodr. Hisp. IT, 885, et [lustr. Hisp. et Bal. 31, t. 21 (quoad analysin et stig-
matis figuram imperfecta); Coss. Hlustr. All. 13, t. 8, f. 1-19. — Exs. Willk. Hisp.
[1845] 1247.
Planta perennis , glaucescens , caudice erassiuseulo, in radicem fusiformem
abeunte, pluri- el multicipite; folus plerisque radicalibus, bi pinnatisectis,
laciniis linearibus vel lineari-oblongis crassiusculis obtusis; cauhbus sim-
plicibus subaphyllis vel tantum folia 1-9 inferne gerentibus, rarius ad mediam
longitudinem ramum axillarem brevem emittentibus; floribus dense bre-
viterque racemoso-capitatis capitulo ovato demum oblongo-cylindraceo,
inferioribus horizontaliter patentibus, superioribus erectis; staminum pha-
langibus conniventibus antheris stiomatis lobis adhærentibus ; stixmate appendice
terminal destituto; capsula obovata, marpine crasso carinato circumvailata,
utraque facie lœvi, serius quam in P. spicato in valvas duas biparübili;
seminis testa tenuiter membranacea, sordide albida ad hilum macula fusca
notata, lœvi. 2L. Jun.-Aup.
In declivibus #lareosis et arenosis regionis Montanæ superioris imperti Maroccant
supra 2000 m. — MAR. Dj. Ghat in provinciæ Demnat ditione Aët Bou-Oulli
({br. 4 Aug. 1879 et 27 Jun. 1681).
In montibus Hispaniæ australis rarissimus.
Oss. P. saxicola a P. spicato eximie differt caudice perenni, caulibus sæpius
inferne tantum foliatis, foliorum lacinïis latioribus crassioribusque, stiomate ap-
pendice terminali membranacea biloba destituto!, capsulis majoribus obovatis
lævibus, non oblongo-ovatis tuberculato-rugulosis, semine multo majore testa
tenuiter membranacea sordide albida lævi opaca, non membranaceo-subcrustacea
mpra striis longitudinalibus concentricis transversim striolatis notata.
80 FUMARIACEZÆ. — PLATYCAPNOS. FUMARIA.
"
Genus Platycapnos a genere Fumaria, ad quod a cll. Bentham et Hooker (Gex
pl. 1, 56) refertur, differt fructu capsulari plano-compresso margine crasson\
circumvallato, epicarpio membranaceo-subcoriaceo ab endocarpio membranaceo,
solulo in valvas duas demum partibili, non nucamentaceo haud incrassato® |
marginato epicarpio endocarpio adhærente: in valvas duas non partibihi. Nota € |
stiomatis appendice terminali membranacea biloba desumpta non differentiam
enericam præbet, nempe appendix in P. saxicola omnino deficit, notaque altera
e testa seminis haud majoris momenti nempe, in P. spicato testa nigra membræ
* naceo-suberustacea lucida, dum in P. saæicola tenuiter membranaceo-opaca.
5, FUMARIA (1
Fumaria Tourn. Inst. t. 237 ex parte; L. Gen. n. 849 ex parte; DC. Prodr. 1, 1995
Bernb. in Linnœa VII, 4713; Parl. Mon. Fum. 52; Endl. Gen. n. 41843; Fl. Par. 984
Benth. et Hook. Gen. I, 56. — Cfer: J. Gay Fumariæ officinalis adumbratio in Ann. se.
nat. sér. 2, XVIIT, 214.
Ar. à c2hi Chahtred vel er Chatredj «regina olerum» (vox Persica}s
DumaÏN Ziadun H'achichet-eçg-Cibana «herba lendis» (Lecl.); Anis
dla H'achichet-ee-Cobeian «herba puellarum» (Lx). — Ka. LS RauaS QUE
Tigad-Guisghi (Lecl.); QS-Ranas Jess Tijoujar- Guisghi «cauterium vulturiss
(Lecl., Mev.).
Petalum superiusbasi in calcar produetum. Ovarü placenta altera prope
basim 1-ovulata, altera sterilis. Stylus apice ovarn articulatus deciduus, vel
basi persistens. Fructus ovatus vel olobosus, plus minus compressus, mo=
nospermus, enervus, haud incrassalo-marpinatus, nucamentaceus , indehiscens
epicarpio Iævi vel tuberculato endocarpio adhærente.
Herbæ annuæ vel perennes, caulescentes interdum scandentes vel subacaules. Folia bis
tripinnatisecta segmentis sæpius angushs, petiolis sæpe lorlinñbus. Flores purpurei vel albis
superne sæpius intense purpurei, in racemos terminales vel oppositifolios dispositi.
Oss. In opusculo præstantiore supra laudato de Fumariæ structura cl. J. Gay
exposuit placentas ovarii in Fumaria statu juniore observatas medio ovulos 2 gerere,
sed per anthesim tamen sæpissime ovulum unicum tantum in ovario supers
cæleris jam abortivis.
Sect. L. Perrocapxos Coss. et DR. — Fructus compressi, plus minus tu-
berculati, basi styli apiculati. — Plante perennes, rarius annuæ , subacaules”
vel caulibus abbrewiatis. Folia sæpius omnia vel pleraque radicalia. Flores
racemoso-subcorymbost, pedicelhis demum lonpissimis patenti-deflexis. |
4. F. Africana Lmk Encycl. Il, 569 [1786 |; Coss. et DR. in Bull. Soc. bot. Il, 305;
Coss. Hlustr. Atl. 15 in annot., t. 9, f.12-20.—F. corymbosa Desf. in Act. soc. nat. Par. 1,
26, t. 6 [1792], et Atl. IT, 124 [1798]; DC. Prodr. T, 1303 Pari. Mon. Fum. 835
| Amicissimus L. Krazixk qui diu seduloque generi Fumariæ indulsit mecum hoc genus ela-
boravit.
FÜUMARIACEÆ. — FUMARIA. 81
Hammar Mon. Fum. ha. — Rupicapnos Africäna Pomel Nouv. mat. 2h0. — R. spe-
ciosa Pomel, 1. €. 241. — R. pracihiflora Pomel, 1. c. 241. — R. platycentra Pomel,
1. c. 242. — R. cerefolia Pomel, 1. c. 242. — R. ochracea Pomel, 1. c. 242. — Exs.
My A{o. 38, Bal. 337, Bourg. 184, Soc. Dauph. 672; Hut. Port. Ris. Hisp. 516.
AR. are Thefich «spurcus, sordidus» (My).
| Planta subacaulis vel caulibus abbreviatis, perennis sed jam a primo anno
| interdum florens, caudice vestigiis petiolorum emarcidorum donato;
| foliis sæpius omnibus vel plerisque radicalibus, olaucescentibus glaucisve, cau-
| libus sæpius multo longioribus, pinnatisectis, segmentis ambitu obovato-
| cuneatis flabellato-palmatifidis, lobis ovatis, oblongis linearibusve; pedi-
\ cellis floriferis florem subæquantibus vel brevioribus; floribus maximis,
| 19-15 millim. longis, roseo-purpureis apice atro-purpureis, rarius albis;
| sepalis corolla sextuplo vel multoties brevioribus et ejus latitudinem subæquan-
| tibus; petalis exterioribus interiora subæquantibus vel vix excedentibus,
| superiore oblongo apice vix dilatato in calcar longum sæpius arcuatum
producto, inferiore angustiore oblongo-spathulato apice modice dilatato basi
sæpius saccato; fructibus obovato-suborbiculatis, tuberculato-rugosis. 2L.
Apr.-Jun.
In saxosis et rupestribus umbrosis, in speluncis, in fissuris rapium. «In fissuris
rupium Atlantis prope Tlemsen» (Desf. At.). — Med. A°: Cap Tenes (Lx);
Milianah! ; Boghar (Deb.). — Of: Oran!, Nemours; Ain-Nazerew, Ouled Khaled-
Gharaba, Saïda, in ditione Ouled-Minoun, Nésrier, Tlemcen, Col de Nedroma,
Gharrouban, etc. — Mont. À‘: Dj. Zaccar! (Perr.), Dj. Ouaransenis!, — Plan.
O°: in montosis repioni Mediterraneæ confinibus : ad cataractam Chute de la Mina
(Krém., Lx); Oued Fouffot (War.). — MAR. Telouan (Ball).
In Hispania australiore (Boïiss. ).
2. F. Numidiea Coss. et DR. in Bull. Soc. bot. IT, 306 emend.
Ar. à RE Chahtredj «regina olerum » ; C2 Le Tmeur-el-Ghorab «dactylus
corvi» (Lx). —- Berg. bas Temrourat «amarella ?».
Planta subacaulis vel caulibus abbreviatis, perennis sed jam a primo anno in-
terdum florens, quandoque annua, caudice in planta perenni vestigiis petio-
lorum emarcidorum donato; folüs sæpius omnibus vel plerisque radicalibus,
glaucis, caulibus sæpius multo longioribus, pinnatisectis, segmentis
obovato-cuneatis flabellato-palmatilidis, lobis linearibus vel oblongo-linea-
ribus rarius ovato-oblongis; pedicellis floriferis flore longioribus; floribus
parvis parvulisve, 4-8 millim. longis, albis apice virescentibus, rarius roseo-
purpurascentibus apice purpureis; sepalis corolla subquadruplo brevioribus
_et ejus latitudinem subæquantibus vel paulo angustioribus; petalis exte-
rioribus interiora subæquantibus vel longiuscule excedentibus, superiore
oblongo apice vix vel late obovato-dilatato in calcar breve vel longius-
6
82 FUMARIACEZÆ. — FUMARIA.
culum rectiusculum vel arcuatum producto, inferiore inferne angustato
apice dilatato obovato vel suborbiculato basi haud vel vix saccato; fructibus
obovato-suborbiculatis, tuberculato-rugosis. 22 vel rarius ©. Febr.-Jun:
Var. a. Numidica Coss. [lustr. Atl. [,15,t. 9, f. 1-11.— F. Numidica Coss. et DR. in Bull.
Soc. bot. Il, 306 emend. — Rupicapnos Numidica Pomel Nouv. mat. 243. — R. erosa
Pomel, 1. €. 243, — KR. tenufolia Pomel, 1. c. 244. — R. Caput-plataleæ Pomel,
1 ce. 244. — KR; Muricaria Pomel, 1. e. 245. — R. delicatula Pomel, 1. ce. 246. =
Exs. Bové Ar. [1839] sub F. corymbosa, Bal. 995, Bourg. 243, Kral. 3, Choul. 6.
Par. 10, Soc. Dauph. 285.
Planta perennis, rarius primo anno florens; floribus albis, rarius roseo=
purpurascentibus, 4-7 millim. longis; petalis exterioribus interiora sub=
æquantibus vel excedentibus, superiore apice vix vel late dilatato in calcar bre-
viusculun rectiusculum producto, inferiore apice dilatato late obovato vel
suborbiculato basi haud saccato.
S.-V. 4. genuina.
Floribus albis, rarissime purpurascentibus; petalis exterioribus interioram
subæquantibus vel vix excedenhibus, superiore vix dilatato.
In saxosis et rupestribus præsertim calcareis, in prærupüs et fissuris rupium,
in regione Montana inferiore et media, necnon hinc inde in montosis Planitierum |
excelsarum et regionis Saharensis confinis. — Mont. C°. — À": Dj. Senalba (Reb.).
— Plan. C°: Gustal(Lx), Oum-Souaba prope Morsot (Reb.); Batna! (Gol., Lefr.).
— À": Grar-el-Ahmra (Reb.). — 0: Ain Timendert!. — Sah. A°: in ditione Hodna
ad Kef Bizanès et Ain Melah (Reb.); Dj. Milogh!, Laghouat (Bond., Reb., etc.).
— TUN. Él-Kef! (Lx nuiss. 1883), Dj. Khachem-el-Kelb (Lx miss. 1884), Fe-
riana (Rob.); Dj. Aziza, Dj. Demeur (Lx miss. 1884).
In Alseria et Tunetia hucusque tantum nota.
S.-v. b. sarcocapnoides. — F. sarcocapnoides Goss. et DR. in Bull. Soc. bot. IT, 306. —
Rupicapnos sarcocapnoides Pomel Nouv. mat. 245. — R. Reboudiana Pomel, I. c. 379.
— Exs. Bal. Al. 095 cum subvar. genuina permixta.
Floribus albis, petalis interioribus apice purpureis; petahs exterioribus
interiora longiuscule excedentibus patentibus, superiore apice dilatato late ob-
ovato sæpius obcordato, inferiore sæpius obcordato.
In fissuris umbrosis rupium in regione Montana media. — Mont. C': Dj. Tou-,
gour (Bal.), Dj. Bou-Thaleb (Reb.). — TUN. Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1884).
In Alveria et Tunetia hucusque tantum nota.
Var. B. longipes. — F. longipes Coss. et DR. ap. Bal. PI. Alp. exs. [1853], et in Bull. Soc.
bot. IT, 305. — Rupicapnos longipes Pomel Nouv. mat. 245.
Planta a primo anno jam florens, an semper annua?; floribus parvulis,
. . . . . . 1. . *
albido-purpurascentibus apice atro-purpureis, circiter 8 mullim. longis;
petahis exterioribus interiora excedentibus, superiore apice dilatato et
FUÜUMARIACEÆ, — FUÜUMARIA. 83
emarginato in calcar longiusculum sæpius arcuatum producto, inferiore apice
dilatato late obovato vel suborbiculato obcordato basi subsaccato.
In rupestribus præruptis umbrosis, in fissuris ruprum humo tenui repletis. —
Sah. C?: in margine septentrionali regionis: ÆEEKantara!, Col de Sfa (Hén.,
Schm.), Beni-Souik!, Mchounech! (Bal.). — À": Berrian, Methli! (Vilm.).
In Aloeria huecusque tantum nota.
! Sect. IT. Srpnxærocapxos DC. — Fructus subglobosi compressiuscul, pericarpio
lævi vel demum siccatione tuberculato, mutiei vel rarius basi styli
mucronati. — Plante annuæ, caulescentes, erectæ vel scandentes. Folha
omnia vel pleraque caulina. Flores racemosi, pedicellis etiam fructiferis bre-
vibus vel breviusculis, rectis vel arcuato-recurvis.
3. F. officinalis L. Sp. 984; Poir. Voy. 205; Desf. All. IT, 1243; DC. Prodr. I, 130;
Viv. Libye. 39; Rchb. Ie. IL, t. 3, f. 4454; Koch Syn. 35; Parl. Mon. Fum. 53;
Hammar Mon. Fum. 9; F1. Par. 98; llustr. Fl. Par. t. 3, f. 7-8; Gren. et Godr.
Fr.1, 68. — Forma umbrosa sæpius scandens, foliorum segmentis sæpius latioribus,
racemis demum laxis : F. media Lois. Not. 101, et Gall. IT, 100; DC. Prodr. I, 130;
Rchb. Ie. II,t.92, f. 4453. — F. officinals var. scandens Rchb. Ie. IIE, t. 3, f. 4454.
— F. Wirtgeni Koch! Syn. 1018 e specimine a cl. Wirtgen misso. — Forma foliorum
seementis angustioribus, floribus densius racemosis et intensius purpurascentibus :
F. densiflora DG. Cat. Monsp. 113 ex parte. = F. Abyssinica Hammar Mon. Fum. 19.
— Exs. Bill. Gall, 914, Soc. Dauph. 1491; Sol. Cors. 336; Tod. Sic. 739; Bourg.
Hisp. [1863] et Pyr. Hisp. 394 ; Hohen. off, Germ. 54 et 59, Bill. 1603 sub F. Wirt-
geni; Ky Glic. [1859] 42; Schimp. Abyss. 1347.
Ar. à à @LD Chahtredj «regina olerum» (Lecl., Jourd., etc.); ee) (939
Ouerg-en-N"sa « folium mulierum» (Sériz. ) ; 2 ua Sibana vel ha Siban (Mey.).
Ar. Æc. Vags Soumina «pinguis» (Forsk.).
Folüs bi-tripinnatisectis, segmentis oblongo-linearibus vel rarius ovato-
oblonpis sæpius acutis, planis; floribus sæpius purpurascentibus, laxius-
cule racemosis; sepalis ovato-lanceolatis, sæpius corollæ longitudinem
dimidiam non attingentibus et ejus latitudinem subæquantibus; fructibus
transverse latioribus, apice truncato-subemarpinatis. ®. Mart.-Jul.
In ruderatis et ad vias, in hortis, arvis et campis, in olivetis et palmetis, passim
in Algeria tota diffusa. «Inter segetes» (Desf. A1l.). — Mea. C: Phhippeville!
(Perr.); Bougie (Gauv.); Constantine! (DR.).— A°: Aler (Duf., DR., etc.), Gué-
de-Consiantine!, Bou-Ismaël (Claus.), Cherchell! (Kral.), Montenotte!; Medeah!. —
O° : Cassaigne!; Mascara (War.), Sidi-bel-Abbès (Lefr.), Tlemcen!. — Mont. C* :
Dj. Ouach!, Dj. Lekahl (Reb.); Teniet Fedja!. — A”: in ditione At Idjer (Lx). —
Plan. C°: Teniet-el-Tin!, Seuf (Soll.); Ain-el-Bey!, Batna! (Bal.), Lambèse! —
O': Sebdou!. — San. C': in palmetis: Biskra, Zaaicha (Guy.). — TUN. Dar-el-
Aouina ! (Miss. 1883); Souk-el-Arba (Miss. 1883); Ghardimaou (Lx miss. 1883 );
Fernana (Miss. 1883); Gabès semel tantum obvia (Kral.). — MAR. Tetouan (sec.
* Weyl.); in convalle Aët Mesan 2000-2200 m. (Hook. et Ball); Haouara, Ida-
Ouchemlal, Oudjan (Mard.).
*6,
81 FUMARIACEÆ. — FUMARIA.
In Gyrenaica, Ægypto, Abyssinia, insulis Canariis; in Europa {ota præter zona |
borealem extremam; Syria, Armenia, Asia minore, Asia media et septentrionali
in America septentrionali verisimiliter advena.
4. F. parviflora Lmk Encycl. Il, 567; Engl. Bot. t. 590; DC. Prodr. I, 130; Rchb.
Ie. IT, t.1, f. 4451; Koch Syn. 36; Parl. Mon. Fum. 64; Hammar Mon. Fum. 16:
F1. Par. 99; Ilustr. F1. Par. 1.3, f. 15-16; Gren. et Godr. Fr. I, 69. — F. leucantha
Viv. Cors. 19. — F. glauca Jord. Pug. 8. — Vaill. Bot. Par. t. 10, f. 5. — Exs.
Schimp. Alg. [1832], Bové [1839 ], Choul. sér. 2 , 4; Kral. Tun. 8; Bourg. Hisp. 29,
1014, 3109; Bourg. Toulon 18, Bill. Gall. 2210 et bis, Sch. norm. 415 et ter,
Soc. Dauph. 1082; Rchb. Germ. 1282, Hohen. off. 294, Sch. norm. 415 bis; Sch:
norm. Sic. 1313; Heldr. Græc. norm. 132; Sint. Troj. 301; Ky Cilic. [1859] 415
Auch. Pers. ho51, Kv [1845] 314; Schimp. Arab. petr. h10; Lx Æo. 230; Schimp.
Abyss. 1347; Bourg. Can. 437.
Ar. aux Absibsa vel Aauaaaud D e Fœniculum parvum»; epob
Chahtred) «regina anne. » (Jourd.); JAN 0 ä Caks H'alib-Oumm-Mousisi
(Lx); AS Kaleila «minima, misera» (Mey.).
Folüs bi-tripinnatisectis, seomentis lineuribus acutis vel oblusiusculis,
canaliculatis; floribus albidis, rarissime purpurascentibus, laxiuscule ra-
cemosis; sepalis minutis, lanceolatis, corolla quinquies vel sexies bre-
vioribus, pedicello paulo latioribus; fructibus subælobosis apiculats, rugulosis.
®. Mart.-Jul.
In ruderatis, ad vias et muros, in campis et arvis, inter sesetes, in olivetis et
palmetis, fere per tolam Alveriam diffusa. — Med. C*: Bône (Steinh., Trib.):
_ Souk-Harras (Lx, Reb.); Guelma (Krém., Lx), Oued-Zenati!, Coudiat-Ati!, Con-
stantine ! (DR., Choul.). — A°: Alver, Koleah, Cherchell!; Medeah! Manet 1 Or-
léansville! ; Aumale, Boghar, ete. — Of: Mostaganem, Arzew, Oran!, Nemours;
Perrégaux!, Mascaral, Saida; Sidi-bel-Abbès, Tlemcen!, etc. — Mont. C° : Me-
nah!, Dj. Tougour!; Dj. Maadid (Lx). — À’: in ditione Aët Daoud (Lx). — Plan.
C°.— À": Harmela (Lx); Djelfa! (Reb.). — 0°: Dj. Gourou, Aflou (Rx); Géryville!;
Sebdou!. — Sah. In palmelis ad marginem regionis : C° : Tebok-ou-Ahmed (Reb.).
— A°: Bou-Saadu, El-Hamel (Reb.); Laghouat! (Tess., Rx). — 0°: Tyout!. —
TUN. In Tunetia fere tota haud infrequens. — MAR. Tetouan (sec. Wevyl.); Casa-
Blanca, prov. Chiadma, Maroc, in convallibus Aù Mesan et Amsmiz (Hook. et
Ball), Dj. Afougueur et in pluribus locis ad meridiem urbis Maroc (Ibr.); Agadir
et in provinciis austro-occidentalibus inter Agadir et Tazeroualt frequens (Mard.).
In Gyrenaica, Ægypto, Abyssinia, insulis Canaris; in Europa fere tota a Suecia
ad mare Mediterraneum ; Asia media occidentali usque ad montes Indiæ; Mexico.
Oss. F. paroiflora foliorum lacintis anguste linearibus canaliculatis, sepalis mi-
nutis pedicellos latitudine vix excedentibus, fructu subgloboso subapiculato ab auc-
toribus delimitata, variat latitudine laciniarum foliorum , forma sepalorum interdum
pedicellis angustiorum latiorumve et fructu haud apiculato. — F. asepala Boiss.
(Or. I, 135), in Asia minore et Syria indigena, a el. auctore tanquam species pro-
pria cum dubio descripta, videtur tantum forma foliorum laciniis paulo latioribus
FÜUMARIACEÆ. — FÜMARIA. 89
ip} planiusculis, sepalis ante anthesim deciduis evanidisve. — F, Vaillantit Lois.
| (Not. 102; Engl. Bot. t. 2877; DC. Syst. L, 137, et Prodr. 1, 130; Rchb. Le. IT,
L 61, f. 4559; Koch Syn. 35; Fl. Par. 99; lllustr. FÙ. Par. t. 3, f. 13-14; Gren.
| et Godr. Fr. 1, 69. — Vaill. Bot. Par. t. 10, . 6. — F. Laggeri Jord. Pur. 7. —
| F. Chavini Reut. Cat. Genève éd. 2, 10.-— Exs. Bill. 215 et bis; Rchb. Germ. 296,
| Hohen. off. 463), in Europa media et australi late diffusa, et in montibus imperi
| Maroccani ad Tazemourt a cl. Ball (Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI, 314)
| indicata, floræ nostræ aliena videlur. Tantum dilfert a F, paruiflora foliorum lacintis
latioribus planis, sepalis minimis linearibus pedicello angustioribus, fructu haud
vel vix apiculato, et forsan melius varietas F. paruifloræ , ut opinantur ell. Hooker
et Thomson (F{. Ind. 1, 258), quam species propria.
5. F. densiflora DC. Cat. Monsp. 113 [1813] ex parte, et Fr. V, 588, et Prodr. I, 130 ;
Gren. et Godr. Fr. I, 68; F1. Par. 99; Ilustr. FI. Par. t. 3, 1, 9-10. — F, micrantha
Lagasca Gen. et sp. 21, n. 281 [1816]; Engl. Bot. t. 2876; Hook. Ie. IV, t. 363;
Koch Syn. 1018; Parl. Mon. Fum. 6o ; Hammar Mon. Fum. 213; FT. Par. éd. 1, 78. —
F. parviflora Sibth. et Sm. Græc.'t. 668 non Lmk. — F. officinalis Delile! Æp.
lustr. n. 653 non L. — F. Æoyptiaca Steinh. in Arch. bot. 1, 415.— F. officinalis
var. densiflora Moris Sard. T, 90. — F. calycina Babingt. in Trans. Soc. bot. Edinb. T,
34. — F. rostellata Knaf! in Flora [1846] 290; Hammar Mon. Fum. 30. — Var.
sepalis ovato-subrhombeis corolla vix latioribus : F. Petteri Rchb. le. II, £ »,
f. 4453 db. — F. macrantha var. Parlatoriana Boiss. Or. I, 136. — F. bracteosa Pomel
Nouv. mat. 239. — Exs. Kral. Tun. 5 ; Sch. Gall. 809 et norm. 211 et bis, Bill.
709, Soc. Dauph. 1950 ; Sch. norm. nov. ser. Bohem. 1512; Bourg. Hisp. 539, Hut.
Port. Rig. 520; Heldr. Græc. norm. 133; Sint. Troy. 2993 Lx Æp. 229 et 229 a.
A2. Or 1 Aben- vel Ben-Näman «superbus, filius superbiæ » ; 4).
9) Qilalou, Qilaloua «amara» (Aschers.).
Folus bi-tripinnatisectis, seomentis angustissime linearibus, canaliculatis;
floribus purpureis vel roseis, primum dense racemosis; sepalis sæpius
amplis, ovato-suborbiculatis, corolla vix dimidio brevioribus et ejus latitu-
dinem sæpius excedentibus; fructibus subglobosis, apice rotundatis, rugulosis.
©. Febr.-Jul.
În hortis, arvis et campis, in ruderatis, in olivetis et palrnetis. — Med. (C:
Oued-Zenati!, EtAria (Reb. et Vid.), Ce tel (DR.), in valle Oued Bou-
Merzous (Mi. ). — À°: Aloer, Cherchell;- Dra-el-Mizan!; Medeah!, Milianah; Au-
male, Boohar, etc.— 0": Nekmaria!, Mostaganem (Bal.), Oran! (DR. D:-J., etc.),
Nemours (Warn.); Inkerman!; Mascara! (War: Saida (War); Tlemcen enapo,
— Mont. C°: Menah!; Dj. Maadid (Lx). — Plan. C?: Ain-Beida (J. Reb.); Saint-
Arnaud!, Setif! (Soll., Duk.); Batna!, Lambèse ! (Lefr.), Ksour CE .). — A°: inter
Boghar et Guelt-el-Sertel (Lx), Rocher-de-Sel, ad moletrinam Djelfa!, Djelfa (Reb.).
— 0°: Aflou (Rx), Géryville! (Segrét.); E-Mai (War.); Sebdou!. — Sah.
serlim in palmetis : C*: Oued-Rir (Schm.), El-Oued!. — A? : Bou-Saada (Reb.,
Soll.), Laghouat! (Tess.). — 0°: Asla!, Dj. Taëlbouna!, Bou-Semghoun (War.).
— TUN. Menzel-Temum ! (Miss. 1883); Sidi-bou-Saïd (Rx), Tunis (Doûm., Ball),
Sih-Hassen!, Manouba!, Zaghouan!, Djedeida (Miss. 1883); Ghardimaou (Lx
86 FUMARIACEÆ. —- FUMARÏIA.
miss. 1884); El-Kef!, inter Ellez el Souk-el-Djema!, ad meridiem Souk-el-Djemal«
(Miss. 1883); Gabès (Kral.). — MAR. Ghaghaïa (Hook. et Ball); Chiouka, [meo«
ghemmi, Ida-Ouchemlal, Akka, Oudjan, Tazeroualt, inter Ilhir et Aù Brahim
(Mard. ). | |
In Cyrenaica, Ægypto, insulis Sanctæ Helenæ et Adscensionis, promontori®
Bonæ Spei; in Europa ab insulis Britannicis et Germania ad mare Mediterraneums
Caucaso, Asia minore, Syria, Palæstina, Persia boreali, India; regno Chilensis
Nova Zelandia.
Ors. Alveriæ in apricis forma sepalis angustioribus (F. Petteri Rchb.) frequen-
tior quam planta typica. — Planta sub nomine F. Petteri a cl. Petter distributa
(ET. Dalm. exs. n. 180) ad F. parvifloram pertinet.
6. F. capreolata L. Sp. 985; Parl. Mon. Fum. 76.
Ar. & AS Chahtredj «regina olerum» (Jourd.). — Ar. Tun. al phAtas
H'achich-ec-Ceiban «herba lendium» (Prax).
Foliis bi-tripinnatisectis, seomentis obovato-oblongis oblongisve, plamis,
petiolis sæpe tortilibus; floribus albis vel purpurascentibus, laxiuscule
racemosis; sepalis ovatis acutis, rarius ovato-oblongis, corolla subdimidio
subtriplove brevioribus vel corollæ dimidiam longitudinem subæquantibus
superantibusve, ejus lahtudinem æquantibus vel excedentibus ; pedicellis fructi-
Jeris rectis vel arcuato-recuruis; fructibus mediocribus , subolobosis, apice rotun-
datis, lævibus, rugulosis ruposisve. @©. Per totum fere annum florens.
Var. a. capreolata Goss. et G. de S'-P. FT. Par. 98. — F. capreolata Desf. Atl. If, 125;
DC. Ie. rar. t. 34; Rchb. Ie. ITE, t. 4, € 4456; Bor. ap. Duchartre Rev. bot. Il, 358;
Gren. et Godr. Fr. I, 66; Boiss. Or. 1, 136. — F. capreolata var. recurva F1. Par.
éd. 1, 775 Ulustr. FT. Par. t. 3, f. 11-12. — F. pallidiflora Jord. in Bill. Arch. 305;
Bor. F1. centre éd. 3, 34. — Forma floribus majoribus, densius racemosis, purpuras-
centibus : F. speciosa Jord. Cat. grain. Grenoble [1849] 15. — F. capreolata B specrosa
Hammar Mon. Fum. 25. — Exs. Bourg. Al. [1856]; Sch. Gall. Go9, Bill 708,
Soc. Dauph. 1949, Bourg. Alp. mar. [1861]; Bourg. Pyr. Hisp. 391; Bourg. Hisp. 20
et [1852]; Bourg. Bal. [1869]; Sol. Cors. 334 et 4101, Bourg. 19 sub F. agraria,
Reverch. 53 sub F. pallidiflora; Péron. Ghc. 2.
Ar. à eh Chahtredj «regina olerum» (Jourd.).
Caule scandente, rarius diffuso vel erecto; sepalis ovatis acutis, dentatis,
corollæ dimidiam longitudinem subæquantibus et ejus latitudinem ex-
cedentibus; corolla magna vel maxima, alba vel purpurascente; pedicellis
fructiferis arcualo-recurns, rarius rectis erecto-patulis; fructibus lœvibus.
In cultis et ad margines agrorum, in ruderatis et vervactis, in sepibus et du-
metosis, præsertim in regione Mediterranea et Montana « Hab. Aloeria» (Desf.
Atl.). — Med. C°: La Calle (DR.), Bone (Steimh., Mut.), Philippeuille!, in val-
libus Oued Safsaf ! et Oued Abaich!; Guiraudville (Lx), Constantine !, Chabet-el-Akral.
— À7,- 0°. — Mont. C°: D. Edough!, D. Soao (Reb.), Dj. Mahrouf!; Dj.
Tababor !, Dj. Babor!, Adohar-Amellal!. — A: in montibus Djurdjura: Fort-
National (Deb.), Tizi-n-Tesselent!, D. Heïser!; Dj. Beni-Salah (Duh.); Teniet-
FUMARIACEZÆ. — FUÜUMARIA. 87
el-Haad!.— Plan. 0": Tiaret (Del.). — Sah. À": Bou-Saada (Reb.). — TUN. D.
| Cheban! (Miss. 1883); Porto-Farina (Lx); Dj. Bou-Kournein! (Miss. 1883),
| Dj. Zaghouan (Kral., Tchih.), Dyedeida! (Miss. 1883), Tebourba ! (Miss. 1883,
Wira); Ain-Babouch!, in valle et sylvaticis Ain-Draham!, Fedj-el-Saha (Miss.
| 1883). — MAR. Tetouan (sec. Weyl.); Mzouda, Amsmiz, Keira, Ait Mesan
| 1700-1800 m. (Hook. et Ball).
In reono Tr ipolitano , Æevpto; in Europa ab Anglia et Germania ad mare Me-
diterraneum; Asia minore, Syria; in regno ro verisinnhter advena.
Var. 6. muralis. — F. muralis Sonder! in Koch Syn. 1017; Jord. in Cat. prain. Dijon
[1848] 19 in adnot. — F. media var. muralis Hammar Mon. Fum. 29. — F. muralis
y lœta Lowe Man. Mad. 15. — Forma fructibus majoribus : F, sepium Boiss. et Reu.
in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 16; Hammar Mon. Fum. 27. — Exs. Bill. Germ. 2807;
Mand. Mad. 5.
Gaule diffuso vel scandente; sepalis ovatis acutis, dentatis, corolla sub-
dimidio vel subtriplo brevioribus et ejus latitudinem æquantibus vel ex-
cedentibus; corolla munore, angustiore, plus minus purpurascente; pedi-
cellis fruchferis gracilibus rectis vel subrecurvis erecto-patuls; fructibus
lœvibus.
In dumetosis, ad sepes. — Med. CG : Mondovi!. — MAR. Prope Tanger (Salzm.,
Boiss. et Reut. ).
In Germania littorali, Hispania australi; insula Madera.
Var. y. Bastardi Coss. et G. de S'-P. FT. Par. 98. — F. media Bast. Ess. Maine-et-Loire
suppl. 33. — F, capreolata var. y Parl. Mon. Fum. 78. — F. Bastard Bor. ap. Du-
chartre Rev. bot. Il, 359. — F. capreolata var. patula FI. Par. éd. 1, 97. — F. mu-
ralis Gren. et Godr. Fr. I, 67 non Sond. excl. syn. F. Petteri. — Exs. Bal. Alo, 6a5,
Choul. sér. 2, 502; Kral. Tun. 7; Bill. Gall. 2209 et bis, 2409, 3307 et bis, Sch.
norm. 605 et 1007, Soc. Dauph. 2748; Welw. Lus. cont. 12; Bourg. Hisp. [1863 | et
[1864]; Bourg. Gors. 20, Kral. 466 et 466 a, Bill. 1109, Sch. norm. nov. ser. 708;
Bourg. Can. 170, 293, 1232.
Ar. SeÈ CÉ Grin-ed-Djedi «cornua hœdi» (Duveyr.).
Caule diffuso vel scandente, interdum erecto; sepalis ovatis aculis,
dentatis , corolla subdimidio vel subtriplo de ét ejus latitudinem
subæquantibus vel paulo excedentibus; corolla majuscula vel parvula,
plus minus purpurascente; pedhcellis fructi iferis recis erecto-patulis; fructibus
saltem ad carinam rugulosis vel ubique rugosis.
In ruderatis, ad vias et muros, in arvis et vervactis, in sepibus et dumetosis,
in palmetis, præsertim in regione Mediterranea. — Med. C* : in Numidia (Poir.!
sub F. capreolata), Bône (Krém.), Mondow!, Philippeville (Choul.), Safsaf!, Dj.
Gouffi!; Dj. Lekahl (Reb.). — A°: Alrer (Bové), Maison-Carrée (Reut.), Bou-
zareah]!, Bou-Ismaël (Claus.); Medeah!. — 0": Ouillis!, Mostaganem! (DR., Bal.),
Oran (Boiss. et Reut.), Nemours (Warn.); Mascara!, Si Dans. Tlemcen (War.).
— Sah. Neorin (Biml.), in ditione Oued-Rir absque loco ut (Jacq.). —-
TUN. Dezcirel- Djamour (Doûm.), Dj. Cheban !, Zaoutet-el-Moaïz!, Zougag!,
85 FUMARIACEÆ. — FUMARIA.
Menzel-Temim!, Menzel-bou-Zelfa ! (Miss. 1883); Tunis (Doûm., Rx); Gafsa
(I. Reb., Rob.), Oudref (André); Kebilli (Lx miss. 1884), Sedada (Duveyr.),
Gabès (Kral.). — MAR. Tetouan, Tanger (Hook. et Ball); Agadir (herb. Hook.),
Acakaoublagh, Ida-Oubalal, Iohirmillul, Sigorat, Issighiwar, Tazeroualt (Mard.).
In regno Tripolitano, insulis Canaris; in Gallia australi media et occidental,
Lusitania, Hispania, Corsica, Italia, Græcia.
S.-v. a. Boræi.— F. muralis Bor. F1. Centre éd. 2, 28 non Sond. — F. vagans Jord. Cat.
grain. Grenoble [18491] 15. — F. Gussoni Boiss. Diapn. Or. ser, 1, vin, 13; Jord.
Pug. 6 in adnot. — F. Boræi Jord. in Cat. grain. Grenoble [18h49] 15 in adnot., et
Pug. 4; Bor. FT. centre éd. 3, IT, 34. — F. Munbyi Boiss. et Reut. Pug. 5. — F. media
var. typica Hammar Mon. Fum. 28. — F, Jordan Guss.! Enum. Inarim. 13 ,t. 2, f. 1.
Flores purpurascentes, majuscuh, F. agrariam æmulantes.
S.-v. b. confusa. — F. serotina Guss.! in Parl. Mon. Fum. 78, et Enum. Inarim. 13, t. 3.
— F. confusa Jord.! in Cat. grain. Dijon [1848 | 18, et Pug. 5 in adnot. — F. Bastardi
Bor. El. centre éd. 3, Il, 34. — F. media var. confusa Hammar Mon. Fum. 28.
Flores pallidiores, quam in F. officinali tantum paulo maores.
Os. E speciminibus innumeris vivis et in herbario asservatis accuratius exa-
minatis clarius patuit omnes plantas ad varietatem Bastardi refertas tanquam
formas aut varietates vix separandas, nempe notæ e foliorum forma, e longitu-
dine bractearum, e magnitudine et colore florum, e pedicellis plus minus apice
incrassalis, e fructibus plus minus rugulosis rugosisve desumptæ admodum varia-
biles et nullum diserimen certum præbent. — In hac varietate ut in omnibus Fu-
maris flores præcociores majores quam serotini.
Var. d. macrosepala. — F, macrosepala Boiss. Voy. 19, t. h; Parl. Mon, Fum. 82;
Hammar Mon. Fum. 36,t. 3. — 7? F. platycalyx Pomel Nouv. mat. 239. — Exs. Willk.
Hisp. 863, Hut. Port. Rig. 518.
Caule diffuso vel subscandente ; sepalis maximis ovatis obtusiusculis
vel acutiusculis, subintepris, corollæ dimidiam longitudinem superantibus, in
alabastris sub anthesi corollam sæpe subæquantibus, corolla subduplo la-
horibus, diulius persistentibus; corolla alba vel albo-rosea; pedicellis fructiferis
rechs erecto-palenhbus, rarius arcuato-recurvis; fruchbus rugulosis.
In herbidis, in umbrosis, in sepibus et dumetosis. — Med. 0° ? Tiaret (sec.
Pomel); Tlemcen (MY, War.). — TUN. Kessera! (Miss. 1883). — MAR. In ru-
pestribus Dj. Beni-Osmar (Webb, Ball).
In Hispania australiore.
Var. €. flabellata. — FF. flabellata Gasp. in Rene. Ac. Nap. I, 51; Guss. Syn. II, 238;
Hammar Mon. Fum. h1, t. 5. — F, capreolata B Parl. Mon. Fum. 77. — Exs. Huet
Sic. h.
Caule diffuso vel scandente; sepalis ovatis acutis vel ovato-lanceolatis,
dentatis, corollæ dimidiam long'itudinem subæquantibus et ejus latitudinem sub-
æquantibus; corolla albido-virescente; pedcellis fructiferis arcuato-recurvis,
rarius rectis erecto-patulis; fructibus rugoso-tuberculatis.
FUMARIACEÆ. — FUMARTA. 89
| In sepibus et dumetosis, im herbidis. — Med. C': Bône (Duk.), Phihppeville!
| (Perr.), Djidjelli (Sim.). — Mont. C': Dj. Gouffi!. — O': ad lapsus Oued Zaouïa
| prope Gharrouban (Jourd.). — MAR. In imperio Maroccano austro-occidentali
sine designatione loci proprit (Mard.).
In Hispania (sec. Hammar), Italia australi, Sicia, Græcia.
Oss. Plantæ omnes ad F. capreolatam relatæ, arctius proximæ et vix tanquam
varietates distinguendæ, nempe seriem fere contmuam intermediis plurimis con-
. stituunt.
7. F. agraria Lagasca Gen. et sp. 21, n. 282; Guss. Syn. IT, 238; Koch Syn. 1017; Parl.
Mon. Fum. 72; Gren. et Godr. Fr. 1, 67; Hammar Mon. Fum. 38 ,t. ; Boiss. Or. I,
138 emend. — F. media DC. Syst. Il, 134 ex parte; Guss. Prodr. Il, 354; Moris
Sard. I, 88.— F. major Badar. in Moretti Bot. It. I, 10; Rchb. Je. TT, t. 4, f. 4455 ;
| Jord. Pug. 6.— F. offcinalis B major Moris Sard. 1, 90. — EF. spectabihs Bisch. Delect.
sem. hort. Heidelb. [1849], h. — Forma sepalis angustis, fructibus majoribus : F. Ju-
daica Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vin, 15, et Or. I, 138. — F. Alexandrina Ehrbg
ap. Hammar Mon. Fum. 43, t. 5. — Forma sepalis latioribus, fructibus majoribus :
F. Gaillardoti Boiss.! Or. 1, 139. — Exs. Bové Al. [1839], My 37, Bal. 628,
Bourg. [1856 ], Soc. Dauph. 286 et bis; Kral. Tun. 6; Bourg. Lus. 1756; Bourg.
Hisp. 21, Hut. Port. Rip. 517; Bül. Gall. 3308, Soc. Dauph. 2354 et bis, Bourg.
| (Alp. mar.) 15 sub F. Bastardi ; Pett. Dalm. 178; Tod. Sic. 326; Heldr. Græc. norm.
| * b32; Gaïll. ed. Hohen. Syr. sub F. Judaica, Rel. Maill. 685.
| Ar. (AG Aisouq (Lecl. ); en £$ Guemah'-el-Belardj «frumentum
ciconiæ» (Prax); Ad) Ragma «punctis vel strnis notata».
Foliis bi-tripinnatisectis, sewmentis oblongo-lanceolatis, planis; floribus
purpurascentibus, rarius albidis, laxiuscule racemosis; sepalis ovato-lan-
ceolatis rarius ovato-oblongis acuminatis vel lanceolatis, corolla subdimidio
vel subtriplo brevioribus et ejus latitudinem haud attingentibus rarius sub-
æquantibus; pedicelhs fructiferis rectis; fructbus majusculis magnisve, sub-
globosis, statu juniore apiculatis, demum apice rotundatis vel basi styli
persistente mucronatis, rugoso-tuberculatis. ©. Dec.-Jul.
Var. &. agraria.
Floribus majusculis, purpurascentibus ; sepalis ovato-lanceolats , rarius ovato-
oblongis acuminatis, deciduis; fructibus demum muticrs.
In cultis et incultis, in ruderatis, ad sepes et muros, inter segetes, præsertim in
regione Mediterranea littorea et interiore. — Med. C7. — A°. — 0°: Mostaganem!
(Del., Bal.), Oran! (Bové, DR., ete.), Nemours (E. Oliv.); Perrégaux !, Saint-Denis-
du-Sis (Dur.); Lamoricière(War.). — Mont. C°: Dj. Thaya (Lx); Dy. Tababor ! ;
Dj. Guerioun (Reb.).— Plan. C°: Khemissa (J. Reb.), El-Kroubs!, in colle Ain-
el-Hadj-Baba!, Telephma!; Batna (Bal., Lefr.). — TUN. In Tunetia præsertim
septentrionali haud infrequens, ex. gr. : in peninsula Cap Bon/, prope Tuus!,
Zaghouan !, Djedeida !, Ghardimaou, Sousa, Sfax, etc. — MAR. Tetouan (Hook. et
Ball), Tanger (Salzm., BL); Casa-Blanca, Mazagan (Hook. et Ball), Mogador
(Lowe), inter Mogador et Maroc (Wbr.), in provinciis Chiadma et Haha et ad urbem
90 FÜUMARIACEZÆ. — FÜUMARIA. —— CRUCIFERZÆ.
Maroc (Hook. et Ball), Keira (Bal.), Agadir (herb. Hook.), in provincus austro=
occidentalibus inter Agadir et Tazeroualt frequens (Mard.).
In oropedio Cyrenaico, Æeypto; in Europæ tractu Mediterraneo toto a Lusitania
et Hispania ad Græciam et Cretam; Svria et Palæstina; in America australi veri=
similiter advena.
Var. 8. rupestris. — F. rupestris Boiss. et Reut. Puy. 4; Harmmar Mon. Fum. Lo, t. 6.
— Exs. War. Al. 112.
Floribus elongatis angustis, albido-virentibus; sepals elongato-lanceolaus,
diutius persistentibus; fructibus demum muticis.
In fissuris rupium, in dumetosis umbrosis. — Med. 0°: Ain-Nazerep, Saida
(War.); Lamoricière (War.), Tlemcen (Boiss. et Reut., Bour]., War.).
In Hispania australiore : in provincia Jaen, necnon prope Ronda et supra Afre-
siras.
Var. y. Atlantica. — F. Ailantica Coss. et DR. ap. Bourg. PI. Al, exs. [1856].
Floribus majuscuhs, albidis vel pallide purpurascentibus apice tantum
purpureis ; sepalis ovato-lanceolatis, rarius ovato-oblongis acuminats, deciduis;
fructibus majoribus, etiam demum basi styli persistente longiuscule mucronatis.
In fissuris rupium , in rupestribus umbrosis. — Mont. C° : Dy. Mahouna (Reb.),
Dj. Thaya (Lx, Hag.), Dj. Chettabah; Dj. Guerioun (Reb.); Chellata (H. Duham.);
Batna (Bal., Lefr.).— A°: in montibus Djurdjura ad cataractam infra jugum Tiz-
n-Tesselent! (Perr.). — TUN. DJ. Zaghouan ! (Miss. 1883).
Hucusque tantum in Algeria et in Tunetia observata.
Os. F, agraria affinis varietatibus quibusdam F. capreolatæe. In F. agrara
Lypica sepala ovato-lanceolata corolla angustiora, sed interdum corollæ latitudinem
subæquantia. Fructus magnitudine mire variabiles, sæpissime quam in F. capreo-
lata majores, rarius minores, et rarissime ut in varietate Atlantica maximi et fere
F. macrocarpam Parl. æmulantes. — CI. Jordan ( Pug. 6-7) distinguit F. agrariam
Lagasca, F. majorem Badarro et F. spectabilem Bisch., sed e serie specimnmum
herbari suppetentium etiam tanquam varietates haud separandæ.
Ÿ F. tenuisecta Ball in Journ. Bot. [1873] 297, et Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ.
XVI [1878 | 316.
VE CRUCIFER ÆXÆ.
CrucirerÆ Adans. Fam. IL, Log; Juss. Gen. 337; DC. Syst. Il, 139, et Prodr. 1, 131;
End]. Gen. 861; FI. Par. 99, et Syn. FI. Par. éd. 3, 66; Benth. et Hook. Gen. I, 57;
Dene et L.-M. Bot. h13.
Flores hermaphroditi, regulares, rarius petalis exterioribus majo-
ribus subirregulares. — Sepala 4, biseriata, libera, decidua, raris-
sime persistentia vel accrescentia, æstivatione imbricata rarissime val-
vata, 2 exteriora anlice ct postice sita suturis carpellorum opposita,
CRUCIFERÆ. 91
> interiora floris ad latera sita dorso carpellorum opposita plerumque
| latiora sæpe basi saccata rarissime subealcarata. — Petala 4, in cru-
cem disposita, sepalis alterna, rarissime abortu nulla, hypogyna, li-
bera, decidua, æqualia vel rarius exterlora maJora interdum radiantia,
| sensim vel abrupte unguiculata, limbo integro emarginato vel bifido,
æstivatione imbricata. — Receptaculum sæpius in glandulas hypogynas
sessiles 2-4 rarissime 6 vel 8 vel obsoletas productum, glandulis ad
basim staminum sitis. — Stamina hypogyna, 6 rarius abortu pauciora,
tetradynama scihcet 2 bremora 4 longiora : breviora 2 exteriora, sepalis
interioribus opposita, pelalis alterna, interdum abortu deficientia;
longiora 4 interiora, æquilonga, per pari sepahs exterioribus et sinoula
petalis opposita. Filamenta filiformia vel filiformi-complanata, inter-
dum appendice membranacea uni- vel bilaterali sæpe dentiformi aucta,
libera rarissime longiora per paria connata. Antheræ bilobæ lobis
adnatis, cordatæ vel sagittatæ, rarissime connectivo apiculatæ. —
Ovarium hiberum, e carpellis 2 connatis compositum, carpellis facie dor-
sal sepala interiora (latcralia) et marginibus suturalibus sepala exte-
riora spectantibus, placentis parietahbus, processu membranaceo-cellu-
loso placentarum pseudobiloculare loculis pluri- vel pauciovulatis
uniovulatisve, rarius abortu septi uniloculare et tunc funiculo basi-
lari vel apicali. Ovula plicata, pendula, horizontalia, rarius erecta.
Styli in stylum indivisum sæpius persistentem interdum brevissimum
vel fere nullum coaliti; sigma bilobum lobis carpellorum suturis op-
positis, emarginatum vel integrum. — Fructus siccus, membranaceus,
coriaceus vel cartilagineo-induratus, elongatus (siliqua) vel brevis
(silicula ); dehiscens, bilocularis, loculis polyspermis oligospermis vel
monospermis, in valvas 2 sæpe superne unguiculo in rostro recepto
appendiculatas a replo persistente e placentis et septé efformato longi-
tudinaliter secedens; vel indehiscens, sæpe septo incompleto vel plane
deficiente unilocularis loculo monospermo vel oligospermo, vel in
locellos 2 vel plures superpositos divisus et tunc frequenter bi- vel
pluriarticulatus articulis mono- vel polyspermis secedentibus vel haud
secedentibus. — Semina exarillata, testa maceratione intus et extus
mucilaginosa sæpe in marginem vel in alam expansa, pendula, rarius
horizontalia vel erecta funiculo libero vel partim septo adnato. Albu-
men nullum. Émbryo carnosus, olcosus, phcatus rarius replicatus raris-
sime circinatim convolutus. Cotyledones germinatione epigeæ, sub-
orbiculatæ, ovatæ vel oblongæ rarius lineares, plano-convexæ planæ vel
92 CRUCIFERÆ.
longitudinaliter conduplicatæ rarius concavæ. Radicula hilo proximas
nunc cotyledonum FR interiore planarum commissuram spectans et
radicula ne Le dicta (o —); nunc cotyledonum facie interiore«
planarum dorso incumbens et radicula dorsalis dicta (0 IDE nunc In
plcatura cotyledonum longitudinaliter conduplicatarum nidulans et
radicula inclusa dicta (o » ). Ë
Plantæ annuæ, biennes vel perennes, herbaceæ frutescentesve, succo aqueo
sæpius sapore plus minus acri. Folia alterna, rarissime omnia radicalia, petiolata
vel sessilia, integra, dentata, pinnatifida, pinnatipartita vel pinnatisecta, sæpe
lobo terminali majore lyrata, caulina sæpe basi auriculata; stipulæ nullæ vel ad
glandulas minimas redactæ. Flores bracteis destituti, rarius bracteis foliaceis donati,
in racemos simplices sæpius primum none plerumque demum élnsatos
dispositi, rarissime apice pedunculorum radicalium solitarn.
TRIBUS IL ARABIDEÆ. — Siliqua longa, rarius brevis, haud articulata, bilocularis, de-
hiscens rarius ægre dehiscens, valvis septo æquilatis intus transversim haud septuliferis
rarius subseptuliferis. Semina plura vel plurima, rarissime pauca, uniseriata, rarius bi-
serlata. Cotyledones plano-convexæ. Radicula commissuralis (0 =).
SugrriBus 1. EUARABIDEZÆ. — Siliqua longa, rarissime brevis, valvis apice non appendi-
culatis.
1. Marrnioza. — Siliqua elongata lincaris compressa vel teres, valvis basi haud vel rarius
breviter in cornu productis; stylo sæpius utrinque incrassato vel cormgero, shiymatis
lobis erecto-conniventibus. Semina plurima, uniseriata. — Flores purpureo-violacet vel
lividi, rarius purpurei vel albi.
2. Loncuopnora. — Siliqua brevis, subtetragona, sagiltæformis valvis basi in cornu subu-
latum sursum incurvatum vel subinvolutum productis ; stylo utrinque cornigero, stig-
matis lobis erecto-conniventibus. Semina in quoque loculo 3-5 , uniseriata. — Flores
purpureo-violacel.
. Curiranruus. — Siliqua elongata linearis, compresso-tetragona vel compressa, valvis
nervo medio præminente; stigmalis lobis patentibus. Semina uniseriata. — Plantæ plus
miaus pube adpressa bipartila pubescentes. Flores lutei vel albi.
4. Nasrurriun. — Siliqua linearis teretiuscula rarius compressa, aut sihcula turgrida, valvis
enerviis vel tenuiter uninervis; stiomate bilobo vel subintegro. Semina irrepulariter
2-4-seriata. — Plantæ glabræ vel pilis simpliciusculis pubescentes. Flores lutei, ra-
rius albi.
D. Banparea. — Suiqua linearis teretiuscula, valuis nervo medio carinatis ; sligmale sub-
inteoro vel subretuso. Semina uniseriata. — Plantæ glabræ. Flores lutei.
6. Aramis. — Siliqua linearis elongata, compressa, valvis planiusculis uninervus vel irregu-
lariter tenuiter plurinervus ; süigmate integro vel retuso. Semina (in nostris) uniseriata.
— Flores ulbi, rosei vel wiolacer, rarius subochroleucti.
7. CanDamine. — Siliqua linearis elongata, compressa, valvis planiusculis enervus vel sub-
enervis sæpius elastice desihentibus; stigmate integro. Semina uniseriata. — Flores
(in nostris) albi.
SusrriBus 11. NOTOCEREZÆ. — Siliqua brevis, valuis apice appendiculatis.
8. Noroceras. — Siliqua lineari-oblonga, subindehiscens, valvis intus foveolato-subseptuli-
CRUCIFERÆ. 93
feris, nervo carinali in mucronem corniformem producto. Semina in quoque loculo
3-5, uniseriata. — Planta inferne tri-polychotoma, superne dicholoma. Flores mi-
nimi, flavescentes.
| TRIBUS IL. CHORISPOREÆ. — Sihiqua longa vel breviusculu, plus minus compressa
tereliuscula vel subtetragona, haud articulata, bilocularis, tum dehiscens vel tardissime
dehiscens valvis septo æquilatis intus lransversim inter semina incrassato-septubferis, tum
indehiscens suberoso-coriacea in quoque loculo in locellos plus minus crustaceos mono-
spermos divisa. Semina plura vel plurima. Cotyledones plano-convexæ. Radicula comnassu-
ralis (o =).
9. Morgrria. — Siliqua linearis, teretiusculu vel subtetragono-compressa serius dehiscens,
valvis nervosis intus inter semina incrassato-septubhferis ; sligmate bilobo lobis conni-
ventibus divergentibusve. Semina uniseriata. — Flores albi.
TRIBUS IL. SISYMBRIEÆ. — Sihiqua longa, rarius breviuscula, haud articulata, bilo-
_ cularis, dehiscens rarius ægre dehiscens, valvis septo æquilatis intus transversim haud
septuliferis vel rarius vix septuliferis. Semina plura vel plurima, uniseriata, rarius bi-
seriata. Gotyledones plano-convexæ, rarius intus concavæ. Radicula dorsalis (o ||), rarius
oblique subcommissuralis.
10. Marcorura. — Siliqua valvis convexis rarius subcarinatis sæpius trinerviis; lobis stig-
matis lamelliformibus acuminatis conniventibus vel in conum connatis. Semina uni-
seriata. Radicula dorsalis, rarius subcommissuralis. — Flores purpuret vel violacer,
interdum albi.
11. Sisymerium. — Siliqua teres vel tereti-compressa, rarius compressa, Yalvis trinervüs vel
uninervis ; shgmate capitate. Semina uniseriata, rarius biseriata. — Plantæ glabræ,
pilosæ vel cano-subtomentosæ. Flores flavi, rarius albi vel rosei.
12. Erysimuu. — Siliqua tetragona vel tetragono-compressa , rarius lereliuscula, valvis uni-
nerviis Sæpius carinalis; stiymate subcapitato, emarginato vel bilobo. Semina uniseriata.
— Plantæ pube bipartita vel 3-4-partita adpressa plus minus vestitæ. Folia non
amplexicaulia. Flores (in nostris) lutei.
13. Conrincra. — Siliqua (in nostra) tetragona; slüigmate subintegro vel bilobo. Semina
uniseriata. Cotyledones concavo-subcanaliculatæ. — Planta glaberrima. Folia lata,
caulina cordato-amplexicaulia. Flores albido-ochroleucr.
14. Ammosperma. — Siliqua compressa, valvis 1- vel sub-3-nerviis; stigmate subbilobo.
Semina numerosissima vel plurima, biseriata vel uniseriata, immaroïinata. Cotyledones
concavo-canalhiculatæ. — Plantæ cano-pubescentes vel glabræ: Folia pinnatisecta.
Flores purpurascentes vel violaceo-purpuret.
TRIBUS IV. BRASSICEÆ. — Siliqua longa, rarius breviuscula, haud articulata, biocu-
laris, dehiscens, rarius œgre dehiscens vel subindehiscens, valvis septo æquilatis intus
transversim haud septuliferis. Semina plura vel plurima, uniseriata vel biseriata. Cotyle-
dones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (0 » ).
15. Moricanpra. — Sepala erecta. Siliqua lineari-elongata, plus minus compressa, dehis-
cens, valvis nervo medio recto et venis lateralibus donatis ; stigmate bilobo lobis sæplus
in conum conniventibus. Semina plurima , une- vel biseriata, immarginata vel basi an-
guste marginata. — Herbæ vel fruticuli glaberrimi. Folia integra caulina sæpius am-
plexicaulia, vel pinnatisecta. Flores purpurei vel Hlacini.
16. Henopuyron. — Sepala erecta. Siliqua late linearis, sæpe inter semina irregulariter
94 CRUCIFERÆ.
sinualo-contracta, complanata, dehiscens, valvis nervo medio valido et vemis latera-
libus anastomosantibus donatis ; stigmate obluso subbilobo lobis in conum conniven-
libus. Semina plura vel plurima, uniseriata, compressa, latissime membranaceo-alata.
Cotyledones apice emarginatæ. — Suflrutex glaber. Folia integra vel rarissime si-
nuata, inferne attenuata. Flores purpureo-violacei.
17. Diproraxis. — Sepala patulu. Siliqua linearis elongata vel interdum oblongo-linearis
abbreviala, compressa, dehiscens, valvis convexis vel planiusculis wninerviüs venis
lateralibus vix distinctis obsoletisve; stigmate integro vel bilobo. Semina plurima,
biseriata, oblonga vel ovata, immarginata. Cotyledones apice integræ vel subemar-
ginatæ. — Flores lutei, rarius albi vel albido-rosei.
18. Erucasrrum. — Sepala patula vel suberecta. Siliqua linearis elongata vel breviuseula,
plus minus compressa vel terelinscula, dehiscens, valvis convexis univerwis venis
lateralibus vix distinciis obsoletisve; stigmate integro vel subbilobo. Semina plura,
plurima vel pauca, wmseriata, oblonga vel ovata, immarginata. Cotyledones apice
intepræ vel subemarginatæ. — Flores lutei, rarius albi.
19. Brassica. — Sepala erecta, rarius patula. Siliqua linearis vel late linearis, interdum
oblonga, teretiuscula vel compressa, rarius turgida vel subtetragona, dehiscens vel
ægre dehiscens, valvis nervo medio recto venisque lateralibus flexuosis interdum obso-
letis donatis ; sligmate truncato vel bilobo. Semina plura vel plurima rarius pauca,
umseriata, rarius irregulariuer subbiseriata, globosa rarius ovata, immarginata.
Cotyledones apice emarginato-bilobæ. — Folia inferiora lyrato- rarius runcinato-
pinnatifida vel pinnalipartita interdum dentata sinuata vel integra, superiora sæpe
sessilia aut cordato-amplexicaulia. Flores lulei vel albi, rarissime violaceo-purpu-
rascentes.
20. Sinaris. — Sepala patula, rarissime suberecta. Siliqua plus minus elongala, teretius-
cula vel subcompressa, dehiscens, ægre dehiscens vel indehiscens, valvis 3-5-nervus
nervis æqualibus rectis vel interdum in valvis incrassatis evanidis, stylo rostriformi
conico vel compresso-ensiformi; stigmate truncato vel bilobo. Semina sæpius plura,
uniseriata, globosa vel subglobosa, immarginata. Cotyledones apice emarpinato-bilobæ.
— Folia Iyrato-pinnatifida vel pinnatipartila, rarius sinuata vel dentata, plerumque
petiolata. Flores luter.
21, Eruca. — Sepala erecta. Siliqua breviuscula oblonga vel lineari-oblonga, teretiuscula,
turgida, rostrata rostro compresso late ensiformi aspermo, dehiscens, valuis coriaceis
convexis nervo medio carinatis venis lateralibus vix distinctis vel obsoletis ; stigmate
truncato vel subbilobo. Semina plura, biseriata rarius subuniseriata, globosa, im-
marpinata. Cotyledones apice emarginato-bilobæ. — Flores albi, lutescentes purpu-
rascentesve, venis fuscescentibus reliculati.
TRIBUS V. ERUCARIEÆ. — Siliqua lonsa vel sæpius breviuscula (silicula), biarticulata ;
arheulo inferiore dehiscente valvis intus inter semina incrassato-septuliferis vel indehis-
cente, sæpius biloculari, seminibus 1-2 vel pluribus; articulo superiore indehiscente,
monospermo vel in locellos monospermos superpositos diviso. Cotyledones oblongæ vel Imeares
planæ vel concaviusculæ rectæ inflexæ vel bi-trireplicatæ, interdum suborbiculatæ con-
duplicatæ. Radicula dorsalis interdum in plicatura cotyledonum nidulans, (o ||) vel (o [||] ||)
vel (0» ).
22. Resoupia. — Siliqua biarticulata; articulo inferiore ægre vel serissime dehiscente,
valvis intus septuliferis, biloculari loculis 2-7-spermis; articulo superiore apice in
stylum brevem acuminato, basi monospermo rarius aspermo, stigmate subintegro.
CRUCIFERÆ. 95
Semina in articuli inferioris loculis pendula, in articulo superiore erecta. Cotyledones
conduplicatæ. — Flores violaceo-cærulescentes.
8
193. Envcara. — Siliqua biarticulata; articulo inferiore dehiscente vel indehiscente,
valvis in siliqua dehiscente intus septuliferis, biloculari vel abortu uniloculari loculis
1-6-spermis; articulo superiore apice in stylum acuminato vel atienuato in locellos
1-h superpositos monospermos diviso. Semina in articulo inferiore pendula, in lo-
= cellis articuli superioris erecta. Cotyledones in seminibus oblongis radiculæ subæqui-
longæ rectæ planiusculæ vel plus minus concavæ, in seminibus ovato-suborbiculatis
radicula sæpius longiores replicatæ superne circinato-corculatæ vel medio transversim
inflexe plaiæ vel plamusculæ. — Flores violaceo-purpurascentes.
| TRIBUS VL. RAPHANEÆ. — Siiqua longa vel abortu brevis, indehiscens, tn locellos mono-
spermos superpositos plures vel 2 divisa, sæpius transversim bi- vel pluriarticulata in arti-
culos secedens vel non secedens, interdum ad articulum unicum redacta. Cotyledones
conduplhicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (0 » ).
2h. Exarrarocarpus. — Siliqua longa, cylindracea vel compressa, biarticuluta, articuhs
indehiscentibus ; articulo inferiore brevi in locellos 2-3 superpositos imonospermos
| diviso vel monospermo aut aspermo; articulo superiore sæpius elongato in locellos 2-6
| superpositos monospermos diviso. Semina in articulo inferiore pendula, in superiore
erecta.— Folia inferiora 1yrato-pinnatipartita, superiora grosse dentata. Flores lutei
|
|
|
|
|
vel flavido-purpurascentes venosi, omnes vel saltem inferiores bracteati.
25. Hemicrauge. — Siliqua tenuiter membranacea, biarticulata, articulis indehiscentibus
haud secedentibus; articulo inferiore brevissimo, compresso, monospermo semine
pendulo vel aspermo; articulo superiore late lineari-oblongo, elongato complanato,
uniloculari in locellos 3-4 rarius 2 superpositos monospermos diviso, semine extimo
erecto cæteris pendulis vel uno alterove erecto; stigmate sessih. — Fruticulus glaber-
rimus. Folia lyrato-pinnatifida. Flores flavi, ebracteati.
26. Rapranus. — Siliqua cylindracea, longa vel abbreviata, plus minus manifeste biarti-
culata, articulis indehiscentibus ; articulo inferiore brevissimo aspermo sæpe obsoleto ;
arhculo superiore oblongo-conico polyspermo suberoso-celluloso in lomenta non sece-
dente, vel lineari aut oblongo-lineari sæpe moniliformi coriaceo n locellos superpositos
monospermos 2 vel plures diviso inter locellos sæpius strangulato et articulato locellis
secedentibus vel non secedentibus, interdum ad locellum unicum redacto. Semina omnia
pendula. — Plantæ caulescentes. Flores lutei, albidi, purpurascentes vel violacei,
venis saturatioribus picti, omnes ebracteati.
r
27. Cossonra. — Siliqua late lineari-lanceolata vel lineari aut abbreviata oblonga ovatave,
tetragona vel compressa, crassa suberoso-coriacea, in locellos 3-10 monospermos
superpositos divisa , rarius ad locellos 1-2 redacta, inter locellos articulata vel inarti-
culata, pericarpio sæpius inter locellos plus minus nodoso-incrassato pseudotorulosa.
Semna omnia pendula. — Folia omnia radicalia. Pedicelli radicales, fructiferi ar-
cuato-deflexi. Flores venosi, purpurascentes vel luteï.
TRIBUS VIL. ALYSSINEÆ. — Silicula oblonga, ovata vel suborbiculata, rarius siliqua lan-
ceolata vel linearis, septo parallele compressa, haud articulata, dehiscens, bilocularis, semi-
nibus in quoque loculo 1-2 vel pluribus, valvis planis vel convexis semina non includen-
tibus, septo lato æquilatis. Cotyledones plano-convexæ. Radicula commissuralis (0 =).
28. Fanrseria. — Stamina exappendiculata vel minora dente aucta. Siiqua elongata. linea-
rs, aut brevis (silicula) oblonga ovata vel suborbiculata, compressa, valvis planis
96 CRUCIFERÆ.
convexisve sæplus nervo medio prominulo donatis. Semina pauca vel plura, uni- vel
biseriata, (in nostris) late alato-marginata, rarius aptera. — Herbæ vel suffrutices,
pube bipartita adpressissima canescenti-sericea vel stellalo-tomentosa. Flores (in
nostris) purpurascentes, vel flavi.
29. Aryssun. — Glandulæ hypogynæ valvariæ 4. Staminum filamenta saliem nonnulla ap=
pendiculata, rarius edentula. Silicula ovata, oblonga vel suborbiculata, compressa vel
compressissima, valvis disco convexis margine complanatis rarius inflatis vel planis.
Semina in quoque loculo 1-2, rarius 4-6, marginata immarginatave. — Pubes stellata
vel stellato-lepidota. Flores lutei vel ochroleuci, rarius albi vel rosei.
30. Konica. — Glandulæ hypogynæ 8, L valvariæ, 4 placentariæ. Staminum filamenta
edentula. Silicula ovata, oblenga vel suborbiculata , compressa, valvis convexriusculis
vel planis ; septi reticulis in nervum medium superne distinctum confluentibus. Semina
in quoque loculo 1-5, plus minus membranaceo-marginata. — Pubes bipartita,
adpressa. Flores alb1.
31. Drasa. — Petala intepra vel retusa. Glandulæ hypogynæ 4. Staminum filamenta eden-
tula. Sihcula ovata vel oblonga, rarius linearis, compressa vel complanata rarius
turgida, valvis convexis vel planis. Semina plura, immarginata. — Pubes furcata,
stellata vel simplex. Flores lutei, flavescentes vel albi.
32. Eropniza. — Petala bifida. Glandulæ hypogynæ 4. Staminum filamenta edentula. Siliz
cula ovata vel oblonga, rarius oblongo-lanceolata, complanata, valvis planis vel
convexiusculis. Semina plura vel plurima, immarginata. — Herbæ pusillæ, pube
furcata vel simplici. Flores albi.
TRIBUS VIIL CAMELINEÆ. — Silicula oblonga , ovata obovatave, septo parallele com=
pressa, haud articulata, saltem demum dehiscens, bilocularis, seminibus in quoque
loculo pluribus vel plurimis, valvis planis vel convexis semina non ineludentibus, septo
lato æqulatis. Cotyledones plano-convexæ. Radicula dorsahs (o ||).
33. Camezina. — Siicula (in nostris) obovato-pyriformis, valvis convexis vel turpidis:
Semina plura, immarginata. — Folia caulina (in nostris) auriculato-sagittata. Flores
(in nostris) pallide lutescentes vel demum albescentes.
TRIBUS IX. THLASPIDEÆ. — Sihicula septo contrarie compressa, haud articulata, dehis-
cens, bilocularis, seminibus in quoque loculo 1-8, valvis navicularibus carinatis carina
plus minus alata semina non ineludentibus, septo angusto latioribus. Cotyledones plano-
convexæ. Radicula commissuralis (0 =), rarissime oblique dorso cotyledonum incumbens.
34. Tucaspr. — Petala subæqualia. Silicula suborbicularis vel obovata, apice emarginala vel
subbiloba, valvis præserlim in parle superiore carinæ alato-membranaceis. Semina
in quoque loculo 4-8, rarissime 2.—— Folia caulina amplexicauli-sapittata. Flores albi.
35. Tresparia. — Petala subæqualia vel exteriera imajora. Staminum filamenta inferne
membranaceo-appendiculata. Siicula obovato-suborbicularis, apice emarginata, valvis
præsertim in parte superiore carinæ subalalis. Semina in quoque loculo 2.— Folia
pleraque radicalia, lyrato-pinnatipartita rarissime integra. Flores albi.
30. Igeris. — Petala inæqualia, exteriora maora. Stamina exappendiculata. Sihicula
ovala vel obovato-suborbiculata rarius transversim longior, apice profunde emarginata
rarius vix emarginata, valvarum carina saltem superne alala vel marginata. Semina
in quoque loculo sohitaria. — Folia integra, dentata vel pinnatifida. Flores alhi vel
rosel, exleriores radiantes.
CRUCIFER Æ. 97
TRIBUS X. LEPIDINEÆ. — Silicula septo contrarie compressa, haud articulata, dehiscens,
bilocularis, rarissime unilocularis indehiscens, seminibus in quoque loculo solitariis paucis
vel plurimis, valvis naviculari-carinatis carina sæpe alata vel valde convexis, semina non
indudentibus, septo anpusto latioribus. Cotyledones plano-convexæ. Radicula dorsalis
(o]|), vel rarius oblique subcommissuralis. :
1 37. Huroninsia. — Silicula oblonga vel suborbiculata, apice integra, valvis navicularibus
carina non alata. Semina in quoque loculo 2. — Folia pinnatipartita. Flores albi.
38. Carsezra. — Silicula obcuneata vel oblonga apice emarginata vel integra, valvis navicu-
laribus carina non alata. Semina in quoque loculo plurima. — Folia integra vel infe-
riora sæpius sinuato-dentata vel Iyralo-pinnatipartita. Flores albi interdum rubes-
centes.
39. Ionopsiprum. — Sihicula oblonga vel ovato-oblonga, apice subretusa vel emarginata,
valvis turgidulis carinatis carina non alata. Semina in quoque loculo 3-6, tuberculata,
maceratione hyalino-papillata. — Plantæ minutæ, subacaules caulescentesve. Flores
purpurascentes vel albi, in planta subacauli radicales vel axillares, in caulescente ra-
cemosi racemis sallem inferne foliis donalis.
40. Bivonæa. — Silicula ovata, apice emarpinata, valvis navicularibus carinalis carina
subalata. Semina in quoque loculo 4-6, lævia. — Planta pusilla. Folia caulina cor-
dalo-amplexicaulia. Flores luter, ebracteati.
Al. Lerinium. — Silicula suborbiculata, ovata vel oblonga, interdum subdidyma, apice
emaroinata rarius integra, valvis navicularibus rarius turgidis ecarinatis vel carinatis
| carina alala vel exalata. Semina in quoque loculo solitaria. — Folia inteora, dentata
vel pinnalipartila, caulina sæpe sagiltato-amplexicaulia. Flores albi.
42. Æruionema. — Staminum longiorum filamenta per paria connata «ut appendice denti-
| Jormi aucta. Sihicula ovata, oblonga vel oblongo-linearis, bilocularis dehiscens apice
sæpius emarginata valvis carinats carina in alam inteoram vel rarius dentatam ex-
pansa vel aptera , rarius cochleata unilocularis indehiscens. Semina in quoque loculo 1-3.
— Flores rosei vel purpurei, rarius albi.
TRIBUS XI. CLYPEOLEÆ. — Silicula papyracea vel coriaceo-membranacea , septo paral-
lele compressa, plan rarius inflata, haud articulata, indehiscens vel apice tantum dehis-
cens , unilocularis septo incompleto vel evanido, seminibus 1 (in nostris), rarius 2-8. Radi-
cula commissuralis (0 =).
y
A3. Civpgora. — Slamina membranaceo-appendiculata. Silicula orbiculata, plana, late
marginata, monosperma. Semen solitarium, in funiculo infra apicem loculi inserto
pendulum. — Plantæ pube stellata canescentes. Folia integra. Flores albidi vel lutei.
TRIBUS XII. ANASTATICEÆ. —— Siicula coriacea, ventricosa, haud articulata, demum
œgre dehiscens, bilocularis seminibus in quoque loculo 2, valvis valde convexis, infra api-
cem appendice transversa auriculiforma donatis, semina non includentibus, septo latiusculo
æquilatis, intus inter semina incrassato-septuliferis. Radicula commissuralis (0 =).
4%. Anasrarica. — Staminum filamenta exappendiculata. Silicula brevis, ventricosa,
seplo crasso; stylo filiformi-subulato, — Planta stellato-tomentosa, demum induralo-
lignosa glabrata, infra racemum terminalem polychotoma , ramis siccatione in globum
contractis.
98 CRUCIFERZÆ.
TRIBUS XII. VELLEÆ. — Sihicula coriacea , brevis, subglobosa vel ventricosa, haud a |
culata, demum ægre dehiscens, bilocularis seminibus in quoque loculo 1-4, valvis valde
convexis, semina non includentibus, septo lato æquilatis. Semina immarginata. Cotyle-
dones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (0 » ).
45. Vezra. — Staminum longiorum filamenta per paria connata. Sihicula subgloboso-didymas
valvis gibboso-convexis; stylo foliaceo. Semina in quoque loculo 1, vel in loculo alter
abortiva. — Fruliculi ramosissimi. Folia integra.
AG. Carricurera. — Staminum filamenta libera. Silicula ovato-turgida, septo completos
stylo foliaceo subcochleato. Semina in quoque loculo sæpius 4. — Planta annua. Folia
pinuatisecta.
A7. Succowra. — Staminum filamenta libera. Sihicula ovato-subglobosa , echinata, septo meme
branaceo fenestrato; stylo tetragono-subulato. Semina in quoque loculo 1.— Planta
annua. Folia pinnatisecta.
TRIBUS XIV. SAVIGNYEÆ.— Silicula membranacea, septo parallele compressa, haud arti=
culata, cito dehiscens, bilocularis seminibus in quoque loculo pluribus, valvis convexius-
culis semina non includentibus, septo lato æquilatis. Semina membranaceo-marginata:
Cotyledones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans
(o» )-
48. Savienya. — Silicula stipitata, oblongo-suborbiculata, valvis reticulato-venosis ; slylon
filiformi. Semina plura, 2-seriata, subimbricata. — Flores rosei, pedicellis filifors
mibus demum arcuato-decurvis.
TRIBUS XV. PSYCHINEÆ. -— Silicula septo contrarie compressa, haud articulata, dehis=
cens vel ægre dehiscens, bilocularis, seminibus in quoque loculo plurimis, valvis navicu=
laribus carinatis carina alata, semina non includentibus, septo Hip Cotyledones
longitudinaliter conduphcateæ. mu in plicatura cotyledonum nidulans (0 » ).
A9. Psycnine. — Silicula obcuneato-suborbiculata, superne biloba, valvis cartilagineo- -osseis
convexo- turoidis dorso i in alam subfoliaceam rigidam productis ; stylo ras superne»
subulato. Semina 2-seriata. — Folia caulina auriculato-amplexicaulia. Flores albido=
purpurascentes venosi, bracteis suffulti.
TRIBUS XVI. BISCUTELLEÆ. — Silicula membranacea vel coriacea, a latere compressis=
sima, plana, didyma, haud articulata, bilocularis, indehiscens vel demum valvis a sept
angustissimo columellæformi secedentibus et processibus filiformibus cum .basi styli con-
natis suspensis, valvis arcte complicatis clausis semen includentibus. Semina in quoque
loculo 1. Cotyledones plano-convexæ. Radicula commissuralis (0 =).
50. Bisourezza. — Silicula didyma, basi et apice emarginata vel apice in stylum acumi-
nata, valvis orbiculatis; stylo persistente elongato. — Flores flavi.
TRIBUS XVIL SENEBIEREÆ. — Silicula indurato-coriacea, a latere compressa, sæpe di-
dyma, haud articulata, bilocularis, indehiscens vel demum valvis a septo angustissimo
secedentibus; valvis arcte complicatis clausis semen includentibus. Sémina in quoque lo-
culo 1. AA plano-convexæ, lineares radicula multo longiores replicatæ (0 || ||).
Radicula dorsalis.
51. Senesrera. — Silicula basi et apice emarginata didyma vel apice in stylum acumi-
nata, valvis plus minus reticulato-rugosis vel cristalis. — Flores alb1 vel roseo-vio-
lacei, in racemos breves oppositifohos dispositi.
CRUCIFER Æ. 99
#
TRIBUS XVIII. ISATIDEÆ. — Silicula coriaceo-fungosa vel nucamentacea, a latere com-
pressa vel subglobosa, haud articulata, indehiscens, unilocularis monosperma, rarissime
bilocularis et tune 1-2-sperma. Cotyledones plano-convexæ. Radicula dorsalis (0 ||).
59. Isaris. — Sihicula Tineari-oblonga, oblonga, ovata vel suborbiculata, complanata, ala
foliacea vel incrassato-fungosa cincta, septo abortivo unilocularis; shigmate sessili. —
Folia caulina sagittato- vel cordato-amplexicaulia. Flores flavi, pedicellis fructiferis
deflexis.
53. Nescra. — Sihicula subplobosa a dorso compressiuscula, nucamentacea, bilocularis
loculo sæpius unico monospermo ovulo in altero aborliente vel plane deficiente; stylo
fhformi. — Folia caulina sagittato-amplexicaulia. Flores flavi.
TRIBUS XIX. ZILLEÆ. — Silicula suberoso-fungosa vel nucamentacea, subglobosa vel a
dorso compressiuscula, haud articulata, indehiscens, bilocularis loculo utroque monospermo
vel unilocularis monosperma. Cotyledones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plica-
tura cotyledonum nidulans (0 » ).
54. Carepina. — Silicula ovato-subplobosa superne conico-altenuata, nucamentacea sæpius
unilocularis monosperma; stigmate sessili. — Planta annua. Folia caulina sagiltato-
amplexicaulia. Flores albi.
55. Zinva.— Silicula ovato-subglobosa costata aptera, vel (in nostra) ovata subtetragona
quasi biscutata valvis nempe utrinque in alam productis, superne in stylum crassum
apice subulatum abiens, epicarpio plus minus suberoso-fungoso vel chartaceo, endo-
carpio crustaceo, bilocularis loculis monospermis. — Plantæ frutescentes vel fru-
tices, ramis dichotome ramosis apice spinescentibus. Folia pauca cito decidua. Flores
hilacimi, venosi.
TRIBUS XX. BUNIADEÆ. — Silicula nucamentacea, ovoidea vel tetragona, haud articu-
lata, indehiscens, un vel bilocularis loculis in locellos 2 superpositos monospermos divisis.
Cotyledones lineares, circinatim convolutæ. Radicula dorsalis (o || ||).
56. Bunras. —— Silicula ovoidea vel ovoideo-tetragona, angulis irregulariter cristato-alatis
vel apteris, in stylum conicum superne attenuatum abiens. — Flores flavi.
TRIBUS XXI. CAKILEÆ,. — Siliqua brevis, coriaceo-indurata, a latere compressa, biarti-
culata, articulis indehiscentibus unilocularibus monospermis. Cotyledones plano-convexæ.
Radicula commissuralis (0 =).
57. Caxize. — Siliqua brevis tetragona a latere compressa, arliculis monospermis cito
secedentibus, articuli inferioris semine pendulo, superioris erecto; stigmate sessili. —
Planta annua, carnosa. Flores purpurascentes vel albi.
TRIBUS XXII. CRAMBEÆ. — Sihcula rarissime siliqua (Cordylocarpus) coriaceo-indu-
rata, biarhculata, articulis indescentibus; articulo inferiore pedicelliformi vel crasso,
aspermo vel 1-2-spermo, rarissime ( Cordylocarpus) 3-4-spermo; articulo superiore uni-
loculari 1-spermo rarissime biloculari 3-spermo. Cotyledones longitudinaliter conduplicatæ.
Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (o » ).
58. CramBe. — Staminum filamenta exappendiculata vel longiora sæpius appendice denti-
formi donata. Siicula articulis cito secedentibus; articule inferiore pedicelliformi
subfiliformi vel depresso crasso, locello destituto vel obsolete unilocellato, sterili;
artculo superiore globoso, 1-spermo semine e funiculo basi locuh affixo elongato de-
pendente; stigmate sessih. — Flores albi.
100 CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA.
59. Kreumeria. —- Silicula articulis secedentibus; articulo inferiore pedicello haud crassiore
brevissimo, aspermo; arhieulo superiore inæquilateraliter ovato lateribus arcualis, |
compressiusculo, 6-8-costulalo et verrucoso-tuberculato, in stylam conico-compres=
sum attenuato, 1-spermo semine pendulo. —— Flores lutei, ebracteati.
60. Municaria. — Silicula arliculis secedentibus; arliculo inferiore pedicello haud cras=
siore, brevi, aspermo; articulo superiore globoso, echinulis sub-8-seriatis muricatos
in stylum conicum abeunte, 1-spermo semine erecto. — Flores purpurascentes vel
albi, infimi bracteati.
GT. Rarisrrum. — Silicula articulis secedentibus; articulo inferiore pedicello haud cras-
siore aspermo, vel crasso 1-spermo semine pendulo; articulo superiore globoso vel
ovato pluricostulato, in stylum subfiliformem vel compressum producto vel attenuato,
1-spermo semine erecto. — Klores flavi, rarius albi, ebracteati.
62. Cerarocnemum. — Silicula arliculis vix secedentibus; articulo inferiore pedicello vixs
crassiore 1-spérmo semine pendulo, valwis in appendicem lerminalem articulo supe-
riori æquilongam productis ; articulo superiore subrhombeo stylo lanceolato-lineari cus=
pidalo, a latere compresso, 1-spermo semine erecto. — Flores luteï.
63. Orocarpus. — Silicula articulis haud secedentibus; articulo inferiore brevi vel bre-
viusculo 1-spermo rarissime 2-spermo, in locellos duos superpositos monospermos
diviso, seminibus pendulis; articulo superiore ovato-lanceolato, costulato, in stylum
subflliformem attenuato, 1-spermo semine erecto, valvis dorso in appendicem transver=
sam auriculiformem expansis. — Flores flavi, ebracteati.
64. Connyrocarpus. — Siliqua articulis haud secedentibus; artieulo inferiore pedicello sub
æquilato 9-/-spermo seminibus pendulis; articulo superiore ovalo stylo elongato
cuspidalo, a latere compresso, 1-spermo semine ereclo, utrinque dorso in alam
irregularem repandam producto et latere utroque echinulis sub-l-seriatis muricato. —
Flores pallide flavi, ebracteati.
TRIBUS IL. ARABIDEZÆ DC.
Siliqua longa, rarius breuis, teretiuscula, tetragona, vel septo paral-M
lele compressa, haud articulata, bilocularis, deluscens, rarius ægre dehis-
cens, valvis septo æquilatis intus transversim haud septulferis rarius
subseptuliferis. Semina in quoque loculo plura vel plurima, rarissime
pauca, unisertata, rarius biseriata. Cotyledones plano-convexæ. Radi-
cula commissuralis scihicet cotyledonum commissuram spectans (0 —).
SugTRiBUS 1. EUARABIDEZÆ.
Siliqua longa, rarissime brevis, valuis apice non appendiculats.
1. MATTHIOLA.
Matthiola R. Br. in Hort, Kew. ed. 2, IV, 119; DC. Prodr. I, 132 ; Endl. Gen. n. 4845;
Gren. et Godr. Fr. I, 85; Benth. et Hook. Gen. I, 67 ; Boiss. Or. I, 146.
Ar. 4àg» Semna vel Soumna «pinguis vel pinguescens » (Reb.).
Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala longe unguiculata, indivisa.
Siliqua elongata linearis. compressa vel teres, valvis bast haud vel rarius
L CRUCIFERZÆ. —- MATTHIOLA. 101
| breviter in cornu productis; seplo crasso; stylo sæpius utrinque incrassalo vel
cormgero, stigmalis lobis erecto-conniventibus. Semina plurima, uniseriata,
compressa, sæpe marginata. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accum-
| bentes, rarissime oblique incumbentes.
Herbæ interdum suffrutescentes, indumento ramoso vel stellato tomentosæ, rarius glabres-
_centes vel glabræ. Flores sæpius majusculi, purpureo-violacei vel lividi , rarius purpurei vel albi.
Oss. Generis sectiones (Pachynotum, Luperia, Pinaria et Acinotum) a De Can-
| dolle e forma petalorum et longitudine appendieum dorsalium styh institutæ non
admittendæ, nempe pelala et appendices styli in pluribus speciebus floræ nostræ
admodum variabilia.
4. M. sinuata R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 120; Sibth. et Sm. Græc. t. Gho; DC.
Syst. IL, 167, et Prodr. I, 133; Moris Sard. I, 158; Gren. et Godr. Fr. 1, 85.—
Cheiranthus sinuatus L. Sp. 926; Engl. Bot. t. 462; Desf. All. IT, 88. — ? M. glan-
dulosa Pomel Nouv. mat. 373. — Leucoium maritimum, sinuato folio Shaw Specim.
| n. 361. — Exs. Endr. un. it. Gall. [1831], Bill. 3314, Soc. Dauph. 673, Bourr.
(Alp. mar.) 43; Sol. Cors. k193 Port. Rig. 14. [1875 ] 378.
Planta biennis vel induratione perennis, cano-tomentosa sparsim glandu-
loso-aspera; caulibus inferne induratis vel suffrutescentibus; foliis oblongo-
lanceolatis sinuatis pinnatifidis vel pinnatipartitis superioribus angustio-
ribus sæpius integris, vel oblongo-obovatis in petiolum contractis integris
vel obsolete nr superioribus oblongis; pedhcelhis calyce subdimidio pu
vioribus ; petalis obovatis, purpurers ; ee Pape compressis, tomentellis,
glandulis sparsis asperis; styli lobis dorso a ® vel D: Maio-Jul.
Var. à. sinuata.
Planta biennis; fohis radicahibus inferioribusque sensim in petiolum atte-
nuatis oblongo-lanceolatis, radicalibus sæpius pinnatifidis vel pinnatiparttis
caulinis inferioribus et mediis sinuatis vel subinteoris. ® vel b.
Aloeriæ dubia civis. « Ad maris litora» (Desf. Atl.). — Med. À’: Aloer (sec.
Monard), Bou-Ismaël (Claus. sec. Pomel). — 0°: Oran (sec. My F1.).
In Europæ regione Oceanica austro-occidentali et Mediterranea a Gallia ad Græ-
ciam et Cyprum.
Var. 6. Numidica.
Planta induratione perennis, caudice caules floriferos et ramulos steriles
emittente; fohis radicalibus in petiolum contractis oblonso-obovatis intepris
vel subinteoris. b.
In arenosis maritimis rarissima. — Med. C': ad ostium Oued Messida (Lx, Lefr..).
In Algeria hucusque tantum nota.
Oss. Varielas Numidica, e speciminibus duobus tantum nota, forsan melius
species propria quam varietas M. sinuatæ habenda.
2. M. incana R. Br. in Hort. Kew. ed 2, IV, 119; DC. Syst. IT, 163, et Prodr. 1, 132;
Moris Sard. 1, 157; Gren. et Godr. Fr. 1, 85; Boiss. Or. I, 148. — Cheiranthus
102 CRUCIFERÆ.— MATTHIOLA.
incanus L. Sp. 924; Desf. AU. IT, 86; Engl. Bot. t. 1935. — Var. glabrescens vel,
glabra, foliis sæepe plus minus acutis : M. rupestris Guss. Syn. Il, 175 an et DC.
— M. undulata Tin. Cat. hort. Panorm. [1827] 299: Guss. Syn. IT, 174.— Exs. Bill
Gall. 3009, Bourg. (Toulon) 21 et pl. divers. [1850 |, et (Alp. mar.) [1861] 33 el
[1863] 12, Rel. Maill. 692; Kral. Cors. 469; Rchb. exs. ex Italia 2466; Tod:
Sic. 1247, Sch. norm. nov. ser. 417; Bourg. Can. 1270.
Planta induratione perennis, cano-tomentosa, rarius plabrescens vel
olabra, eolandulosa; caulibus inferne suffrutescentibus cicatricosis; foliism|
oblongis vel lanceolato-oblongis, obtusis (in nostra), vel interdum acutius=
culis acutisve, interdum undulatis, integris vel sinuatis, rarissime subpin-
natifidis, in peliolum attenuatis, caulinis plerisque et superioribus sub=
sessilibus; pedicellis calycem subæquantibus ; petalis amplis , quam in M. sinuaiak
subduplo majoribus, obovatis apice rotundatis vel emarginatis, violaceo-
purpurascentibus ; sihquis longis, compressis, subtorulosis, tomentellis, eglan-
dulosis; styli lobis dorso plus minus incrassatis. 5. Apr.-Jun.
In rupestribus maritimis rarissima. «Colitur in hortis» (Desf. A1/.). — Med.
A’ : inter Saint-Eugène et Pointe-Pescade (My, Brett., Lx). |
In insulis Canariis; in Gallia occidentali et austro-occidentali; in Europæ tractum,
Mediterraneo a Lusitania ad Byzantium.
Oss. M. annua Sweet (Cheiranthus annuus L.; Desf. Au. IT, 87) valde affinisM
M. incanæ a qua imprimis differt radice annua, in Algeriæ hortis colitur. — M
fenestralis R. Br. (Cheiranthus fenestrals L.f.; Desf. Aul. IT, 87) etiam M. incanœm
valde affinis a qua diflert floribus paulo minoribus, siliqua crassiore vix compressa,
in Alseria tantum hortensis. Hæc planta eujus patria ignota (Boiss. Or. I, 148)
forsan ut M. annua varietas M. incanæ e cultura orta.
Pair EE
3. M. tristis R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 120; DC. Syst. IT, 172, et Prodr. I, 134;
| Boiss. Or. 1, 153. — Cheiranthus tristis L. Sp. 925; Desf. All. IT, 88. — Matihiola
coronopifoha DC. Syst. Il, 173; Sibth. et Sm. Græc. t. 637. — M. stenopetala
Pomel Nouv. mat. 372. — M. Telum Pomel, 1. c., 372. — Exs. Bové Abo. [1839]
sub Malcolmia, My 60, Bal. 41, Bourg. 239 ; Bill. Gall. cont. 3808, Magnier select. 8,
Soc. Dauph. 2749; Hochst. Lus. 341; Bourg. Hisp. 569, 1067, 2096 et 2363, Hut.
Port. Rig. 765; Hut. Port. Rig. 16. [1877] 329; Tod. Sic. 1248 et 1249; Heldr.
Græc. norm. 61.
Ar. 6,2 And Gousth-el-Mdza «crus capræ» (Lx). — Ar. Tux. ya Cheoura
«rubicunda» (Lx).
Planta perennis, sæpius cæspitosa, cano-tomentosa vel adpresse canes-
cens, eglandulosa, caulibus inferne suffrutescentibus et sæpe foliorum
emarcidorum vestiglis præditis; foliis linearibus vel oblongo-linearibus,
inteoris vel utrinque dentato-pinnatifidis lobis patentibus; floribus subses-
silibus; petalis oblongis vel sæpius lneari-oblonpis, marginibus sæpe undu-
latis, lividis vel vinoso-purpureis; siliqus longis, gracilibus, teretibus,
subtorulosis, tomentellis, eglandulosis ; styli appendicibus dorsalibus mire
CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. 105
“| variabilibus nempe ad gibbum plus minus præminentem redactis vel in
cornu interdum elongatum patens vel ascendens productis. 22. Mart.-Jun.
In pascuis et collibus apricis præsertim argillosis calcareis vel gypsaceis, in
glareosis et rupestribus. « Ad maris littora in arenis» (Desf. Al.). — Med. C':
Souk-Harras (Reb.). inter Souk-Harras et Bou-Hadjar, Guraudville (Lx), Con-
stantine (DR. , Tiss.), Akbou, Chellata (Lir.), in faucibus Biban (Ex). — A? : Blidah
(Lef.); Aumale (Char.), Boghar (Naud., Deb.). — 0°: Mostaganem, Oran!, Ne-
| mours; Mascara, Sidi-bel-Abbès, Tlemcen, Lalla-Maghnia, etc. — Mont. C:
Mechia-Medjergw!, Dj. Babor!; Dj. Chettabah (Reb.); inter Dy. Nechar et Dj.
| Maadid, Dj. Maadid (Reb. et Oliv.); Dj. Bou-Khadra (Lx); Telet!. — A': Kef El-
| Akdar (Lx). — Plan. C° : in valle Oued Melle (Lx); in colle Aën-el-Hady-Baba},
| Saint-Arnaud!, Sebkha Bazer !, Teniet-el-Tin !, Seuf (Soll., Duk.), Bordp-bou-Arerid}
| (Reb.); Ghott Mzouri!, Batna! (Letr. ), ete. — A: Harmela prope Bokhar: (Lx); in
| ditionc Zahrès (Guy.), Djelfa! (Reb.), Ain-ellbel! (Reb.), Ain-Madhi!. — 0°. —
| Sah. C': Biskral.— A: Ksar Bou-Fardjoun (Reb.); Laghouat! ; Hassi Gherf, Bir
| Bergaou, Oued Sadana (Mil.). — 0": Bou-Semphoun (War.), Ain-Sefissifa !. —
| TUN. Dir Amra/ (Miss. 1883). — MAR, Inter Seblcha Tigri et Ain-Chaïr (Seign.),
Fiouis, Meharoug (War.); D. Orguis (Bal.); Dj. Tagounit ad meridiem urbis
| Maroc (Ibr.); Issighiwar, Tazeroualt (Mard. ). |
In Europæ tractu Mediterraneo fere toto a Lusitania ad Græciam; Asia minore
(Tchihatchef).
Ons. M. Valesiaca J. Gay in herb. (M. varia DG. Syst. IT, 171 ; Koch Syn. 36 non
Sibth. et Sm. — Exs. Sch. norm. Gall. nov. ser. 222, Soc. Dauph. 288) in Vale-
siæ, Sabaudiæ! et [taliæ septentrionalis ad lacum dé Garda montibus humilibus
aro1Hoso-calcareis vel micaceis apricis crescens, tantum. varietas montana videtur
M. trisus, a qua vix differt caudice crassiore, foliis radicalibus inferioribusque den-
sius congestis, caulibus brevioribus simplicibus, siliquis ascendentibus non paten-
übus. Notæ a cl. J, Gay e calyce breviore evidentius conico , sepalis lateralibus magis
saccatis, petalis pallide violaceis limbo subobovato haud undulato, et ex appendi-
cibus stylaribus vix præminentibus desumptæ variabiles ideoque minoris momenti.
4. M. oxyceras DC. Syst. Il, 173, et Prodr. I, 134, et in Deless. Ie. Il, €. 11 (forma
siliquis glandulis conspersis); Boiss. Or. 1, 155. — Cheranthus longipetalus Vent.
Hort. Gels. t. 93. — M. longipetala DC. Syst. IT, 174. — M. angulosa Boiïss. in Ann.
se. nat. [1842] 50. — Exs. Kral. Aly. 14; Bal. As. min. 446, Bourg. [1860]; Auch.
Syr. 83 et 84, Ky [1843 | 68, Puel et Maille 697; Auch. Arab. petr. 85, Schimp.
h31 permixta cum M. livida; Auch. Pers. Ao7h permixta cum M. livida, Ky 176.
Ar. 82 H'arra «ealida, acris» (Duveyr.).
Planta annua, cano-subtomentosa vel adpresse canescens, eglandulosa
vel sparsim glandulifera; foliis oblongis vel oblongo-linearibus, sinuato-
pinnatifidis, repandis subintegrisve; floribus subsessilibus; petalis oblongo-
lnearibus varius oblongo-subobovatis, marginibus sæpe undulatis, hvidis
vel sordide purpurascentibus; siliquis longis, gracilibus, teretibus, subtoru-
losis, inferne interdum subsagittalis valvis basi gibbis vel gibbo-subcor-
104 GRUCIFERÆ. — MATTHIOLA.
nutis, tomentellis, eolandulosis vel sparse glandubhferis; styli appendicibusM.
variabihibus in cornu breve vel subulato-elongatum patens vel subreflexum
rarius sursum arcuatum products. @. Mart.-Jun.
In terra mobili et aggeribus arenæ mobilis, in glareosis, alluviis et alveis , in re= |
gione Saharensi et margine contiguo Planitierum excelsarum. — Plan. A": Ain |
el-Ibel (Reb.). — 0°: Ras-el-Ma (Flah.); Géryville!, Chott El-Gharbi!, Ain-Sefis
sifa!. — Sah. CO: Col de Sfa, Saada, Tinedla, Megarin, Temacin, El-Hadjira;\
Guemar!; Bir Guettaria, Beresof, ete. — A° : Oued Settafa (Vilm. ); Ouargla (Reb. ).
— TUN. Hammamet!, ElDjem! (Miss. 1883), inter El-Djem et Sfax (Doùm.},
Sfax (Esp., Doùm.), insulis Kerkenna (Esp. ); inter Guettara-ben-Amara et Garet
Djab-Allah ad austro-occidentem Wefia (Duveyr.), Oued Gilma (J. Reb.), Gabèsx}
(Kral., Wira, Lx miss. 1884), insula Djerba (Kral.), Sidi-Salem-bou-Grara,«
Dj. Matmata (Lx miss. 1884). — MAR. Chiouka, El-Ksima, Dar-Ould-Delimi |
Oued Debeny, Assaka, Oudjan, Tazeroualt, Tifermit, Akka, ete. (Mard.).
In reono Tripolitano, Marmarica, Æoypto; in Oriente ab Asia minore, Syria et
Caucaso ad Arabiam et Persiam australem.
Os. M. oxyceras præsertim differt a £. trist radice annua et sæpe a specimi-
nibus hujus speciei primo anno florentibus ægre distinguitur. |
Var. B. basiceras Coss. et Kral. in Bull. Soc. bot. IV, 56. — M. Kraliku Pomel Nouv.
mat. 374. — Exs. Kral. Tun. 159. |
Siliquæ valvis basi g1bbis vel o1bbo-cornutis.
Passim sæpius cum planta typica. — TUN. Sfax (Esp., Kral.), insulis Ker-
kenna (Esp.), ad Ksar-Ouled-Kassin (Doûm. et Bonn. miss. 1884); Dj. Bou-
Hedma, Sidi-Maheddeb (Doùm.), in ditione Beni Aïcicha (Gran.), Gafsa (Rob.),
in valle Oued Leben, Dj. Hatio, ElGuettar, Houmt-Soul: in insula Djerba (Doûm.
et Bonn. miss. 1884), Gabès (Kral., Lx miss. 1884), in ditione Beni Zid, insula
. Djerba (Kral.), ElHamma (Gabès), in vallibus Oued Ferd et Oued El-Ftour, Sidi-
Salem-bou-Grara, Zarzis, Dj. Tadjera, Bir El-Alunar, Dj. Gherb (Lx miss. 1884).
In Tunetia hucusque tantum observata.
Os. Hæc varietas insignis valvis siliquæ basi oibbis vel pibbo-cornntis Lon-
chophoram vefert. Petalis sæpius purpureis et latioribus quam in planta typiea valde
accedit ad M. humilem DG. (Syst. If, 197; Boiss. Or. 1, 154. — M. acauhs DC.
Syst. Il, 168; Vis. Æo. Enum. 25, &. 3, & 3.— Cheiranthus villosus Forsk. Æp9:.-
Arab. 190. — Cheranthus tricuspidatus Delile! Æo. [llustr. n. 592 non L. — Exs.
Lx Æo. 6), in Gyrenaica (Rohlis) et in Ægypto inferiore (Delile, Auch. 86, Ky
[1855] 394, Samar. 2993) crescentem.
5. M. Maroccana Coss. in Bull. Soc. bot. XXNIT [1880], 68, et Ilustr. AU. I, 16, t. 10.
— M. stenopetala Coss. in herb. olim non Pomel.
Planta annua, inferne subadpresse tomentosa, superne olabrescens et par-
assime olandulifera; fols oblongis, sinualis vel sinualo-pinnatifidis; flo- :
ribus brevissime pedicellatis; petalis anguste oblongo-linearibus, marginibus
plus minus undulalis, hvidis; siliquis longis, tereti-compressis, vix torulosis,
CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. 105
| glabris sæpius plandulis parcissimis donatis; stylo latitudine siliquæ sublon-
| giore, subclavato appendicibus plane destituto. @. Primo vere florifera et
\ fructiiera.
In montibus et montosis imperi Maroccani austro-occidentalis. — MAR. 1}.
Foumalili, Amaluz, Tidh-Lohichan ditionis Ida-Ouchemlal, in ditione Ida-Oubalal,
in montibus Tafraout, Kerkar, Sigorat et Ghuliz ad orientem ditionis Tazeroualt,
ad palmetum Aka (Mard. ).
Imperio Maroccano peculiaris.
Oss. Petalis anguste oblongo-linearibus lividis M. lividam DC. refert, sed plane
| diversa floribus duplo majoribus, siliquis haud vel parcissime glanduliferis, stylo
| appendicibus dorsalibus plane destituto. — M. chenopodufoliæ Fisch. et Mey.
| (And. hort. Petr. [1835] 33; Bge Rel. Lehm. 19; Boiss. Or. T, 153. — Exs. Rel.
Lehm. 61) in littore Caspico, in Turkestan et Persia crescenti, magnitudine florum,
| forma petalorum et stylo appendicibus dorsalibus destituto aflinis, sed distincta
| caulibus superne glabrescentibus, foliis oblongis, non ovatis vel ovato-oblongis,
| sensim, non abrupte in petiolum attenuatis, siliquis minus latis, minus torulosis,
| glabris, non pube stellata subtomentosis, stylo subclavato, non subconico, latitu-
dine siliquæ paulo longiore, non breviore, seminibus minoribus angustius margi-
natis.
Re ro open .
TS c =
6. M. livida DC. Syst. II, 174, Prodr. I, 134, et in Deless. Îe. If, £. 12; Boiss. Or. E,
156. — Cheiranthus tristis Forsk. Æp.-Arab. 119 non L. — C. hvidus Delile Æp.
lustr. 591. — Exs. Kral. in Bourg. Alpe. 238; Sieb. Ær., Wiest [1835 ] 532, Lx
224 a; Chesney Mesop. 110; Schimp. Arab. petr. 131 promiscue cum M. oxycerate,
Auch. 85; Auch. Pers. austr. 1074 promiscue cum M. oxycerale.
Ar. A3 La Chegaria erubicunda» (Coss. ar NALS Guileuelan, Goulgoulan
2) q ( D & 8
«commotus vento» (de Colomb, Par., Aschers., etc.). - Ar. Trrp. 6,2 Cegara
«urens, acris» (Aschers. in Rohlfs).— Touar. Fezz. Les H'ama «ealida, urens»
(Aschers. ); 6alol5 Tamada «extensa, diffusa » (Duveyr., Aschers. ).
Planta annua , adpresse canescens, creberrime glandulfera; folus oblongo-
linearibus, sinuato-pinnatifidis subintegrisve; floribus subsessihbus; petalis
oblongo-linearibus linearibusve, marginibus sæpe undulatis, lvidis; siliquis
longis, gracilibus, teretibus, subtorulosis, sæpe contortis, tomentellis, crebre
olanduliferis; styli appendicibus variabilibus in cornu breve vel subulato-
elongatum patens vel subreflexum interdum sursum arcuatum productis.
@. Febr.-Jun. et sæpe autumno post primas pluvias.
In pascuis arenoso-argillosis vel glareosis, in collibus calcareo-svypsaceis, in
arena mobili, in depressis , alluviis et alveis, in regione Saharensi et Planitiebus
excelsis calidioribus contiguis, sæpius sporadica. — Plan. À”: Djelfa (Reb.),
Sudi-Makhelouf!, inter Sidi-Makhelouf et Laghouat!. — 0": Khanep-el-Souk, Si-
Anar, Khadra, Géryville (War.); EbAricha!, Chott Elt-Gharbi!, Ain-ben-Khelil!.
— Sah. C°: Baniou, Aîn-el-Hamia; Saada!, Ghegoa!, Sidi-Sliman!, Mraïer, Me-
garin, Bir Arefdji!, etc. — A7. - 0": Brezina!, ElAbiod-Sidi-Cheikh!, Ghellalu-
106 CRUCIFERZÆ. — MATTHIOLA.
Dahrania!, Chellala-Gueblhia!, Arba-Tahtani!, Aslal, Tyout!, Ain-Sefra!. — TUN.
Redir Oum-Ali (Doûm. et Bonn. miss. ARS — MAR. Inter Sebkha Tigri et Ain |
Chair (Seign. ). {
In ditionis Touareo planitie excelsa Tasii (Duveyr.); in desertis Æcypti, Pa
læstinæ, Mesopotamiæ, Arabiæ petreæ et Persiæ australis.
Oss. M. livida valde affinis M. oxycerat, præserüm diflert pilis glanduliferis
copiosis cum pube stellata permixtis, floribus sæpius paulo minoribus petalis pal-
lidioribus sæpius angustioribus. Appendices dorsales styli eodem modo variabiles
in ambabus nullam notam præbent.
3. M. lunata DC. Syst. 11, 176, et Prodr. 1, 135; Goss. PI. cret. 9h. — M. anopliam |
Pomel Nouv. mat. 231. — Exs. Bal. Ag. 655, Choul. 207, Soc. Dauph. 12; Bourg
Hisp. 897 et 1068.
Ar. Ag» Semna, Soumna «pinguis vel pinguescens» (Mey.).
Planta annua, adpresse subeanescens, glandulis sæpius superne con-
spersa; folis oblongis, sinuato-pinnatifidis vel repando-dentatis, rarius |
intepris; Moribus breviter pedicellatis, pedicellis interdum calycis tertiam
longitudinem subæquantibus; petalis obovatis, pulchre purpureis venis satu- |
ratioribus reticulatis; siliquis longis, sracihibus, teretibus, torulosis, tomen-«
tosis, parce planduliferis; styli appendicibus variabilibus in cornu breve
vel longiusculum sursum arcuatum rarius obsoletum productis; stigmatew
vix præminente bneis shomaticis ere ad basim productis. ©. Mart.-Jun.
In campis et pascuis, ad margines viarum, in glareosis, alluviis et alveis. —
Med. C°: Guraudoille (Lx), Coudiat-At!, Constantine! (DR., Choul., Reb.), D.
Chettabah! (Reb.). — A: in sylvis Boghar !, Boghar! (Deb.). — O* : Mostaganem «
: (Brondel); Side-bel-Abbès (My, Lefr., War.); in ditione Ouled Khaled-Gharaba!,
Saida (DR., Bal.). — Mont. C° : Dy. Guerioun; Dj. Bou-Thaleb, Dj. Afgan (Reb.).
— Plan. OC. - A‘: Ain-Ousseru!, Guelt-el-Setiel!, Djelfa (Reb.), Ain-el-Ibel!,
Sidi-Makhelouf! (Reb.), Grar-el-Ahmra (Reb.). — 0°: inter Nouala et Ras-el-Ma,
Souiga, Sidi-Ameur (War.); Mechera-el-Acheria (War.). — Sah. 0": Ain-Sefis-
sifa (War.). — TUN. Haïidra (Lx miss. 1884), in ditione Bem Aieicha (Doùm.).
— MAR. Inter Sebkha Tiori et Ain-Ghair (Seign.), Meharoug, mter El-Ateichat et
Oued Bou-Roumad (War. ).
In oropedio Cyrenaico (Rohlfs); in Hispania.
Var. 6. Phlox. — M. Phlox Didrichsen in {nd. sem. hort. Haun. [1865] 27. — M. Clau-
sonis Pomel Nouv. mat. 230.
Planta virescens, sæpe glandulis crebrioribus conspersa; floribus sæpius
majoribus; petalis retusis, lilacino-purpureis.
In arpilloso-calcareis, in dumetosis et sylvaticis, in alluviis. — Med. A°: in al-
luvis Oued Djema (Jam.), Blidah, in sylvaticis quercinis Dj. Beni-Salah, in allu-
vus Oued Chiffa (Lef.), ad fodinas Mouzaia!, in montibus ditionis Beni Menasser
(Krém. ).
In Algeria hucusque tantum nota.
CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. 107
| 8. 2. tricuspidata R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 120; DC. Syst. IL, 195, et Prodr.
_ [,1343; FL Græc. t. 639 ; Moris Sard. I, 159; Gren. et Godr. Fr. 1, 85; Boiss.
Or. 1, 154. — Cheiranthus tricuspidatus L. Sp. 926; Desf. All. IT, 88 non Delile
Æg. [lustr. quæ M. humilis DC. — Hesperis maritima, latifoha, siiqua tricuspide
Shaw Specim. n. 328. — Exs. Bové Aly. [1837], Bal. 57; Bill. Gall. 3010, Soc.
Dauph. 674, Sch. norm. nov. ser. 8; Sieb. Cors., Sol. 420, Kral. 470; Hut. Port.
Rig. Ît. 163; Tod. Sic. 1135; Sieb. Cret.; Ky Cypr. 663; Auch. 4s. min. 81, Bal.
| [1854].
| Ar. 6;*b| ZA Gousth-el-Mdza «crus capræ» (Lx).
| Planta annua, pube hirsuto-tomentosa canescens, eglandulosa vel par-
| cissime glandulifera; foliis oblongis, sinuato-pinnatifidis sinubus obtusis
| lobis obtusis vel vix acutis, rarius repando-dentatis; floribus breviter pedi-
| cellatis pedicellis interdum calyeis tertiam partem subæquantibus; petalis
| obovatis, purpureis, venis saturatioribus reticulatis; siliquis longiusculis
| longisve, crassiusculis, teretibus, subtorulosis, tomentellis, eglandulosis
vel glanduliferis; styli appendicibus in cornu longiusculum vel elongatum
| patens vel subreflexum rarius abbreviatum patens vel suberectum produc-
| Us; shgmate conico acuto cornua styli sæpius subæquante lineis stigmaticis ad
tertiam vel quartam partem styh tantum productis. ©. Apr.-Jun.
In arenosis maritimis et in incultis regionis Mediterraneæ juxta mare. «In arenis
ad maris hittora» (Desf. Ail.). — Med. A*: ad ostium Oued Sebaou (Lx), in agro
Alveriensi! (DR., Jam.) a promontorio Matifou ad Bou-lsmaël (Claus.), Cherchell!
(Kral.), Tenes! (Dur., Lx). — O°: Mostaganem! (Kral.), ad ostium Oued. Macta
(Bal.), Arzew (Mars.), Christel !, Oran! (Goug., DR., War., etc.), Aîn-el-Turk!.
— TUN. Cap Bon !, El-Haouiria ! (Miss. 1883). — MAR. Inter Teiouan et Ceuta
(Hook. et Ball).
In tractu Mediterraneo Europæ toto ab Hispania ad Græciam; Cypro, Asia mi-
nore, Syria.
9. M. parvifloræ R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 121; DC. Syst. IT, 176, et Prodr. I,
135; Viv. Libyc. 37; Webb Can. 1, 64, t. 7. — Cheiranthus parviflorus Schousb. in
Schrad. Journ. IT, 569, et Marok. 195.— Exs. Bové Alp. [1839], Bal. 83; Salzm.
Hisp., Willk. [1845] 912, Bourg. 571, 1066 et 1568 a, Hut. Port. Ris. 763;
Bouro. Can. 383 sub M. tristis.
Planta annua, cano-tomentosa, eglandulosa; foliis oblongis lanceola-
üsve, repando-dentatis vel sinuato-subpinnatifidis; floribus subsessihbus,
quam in Â. tricuspidata et lunata subdimidio minoribus; petalis parvulis,
obovats, purpureis, venis saturatioribus reticulatis; siliquis longis, demum
crassiusculis, teretibus, torulosis, tomentellis, eglandulosis; styli appen-
dicibus in cornu longiusculum vel elongatum erecto-patens productis;
shomate lalo vix præminente, lineis stiomaticis fere ad basim products; coty-
ledonibus interdum oblique incumbentibus ut in Sisymbriis quibusdam.
®@. Mart.-Jun.
108 CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. LONCHOPHORA.
In vervactis, pascuis-et collibus, in alluviis et alveis. — Med. A: Orléansuillet
(Bond.). — Of. — Plan. C': Batna (Duk.). — Sah. In margine septentrionali
regionis : — C': Biskra! (Bal.), Mchounech]!. — À : in ditione Hodna : Eddis, Bo
Saada, El-Hamel, Ksar El-Haller, Oued Bou-Fardjoun (Reb., Soll.). — TUNA,
Tunis (Ball); in valle Oued Leben, Dj. Sened, El-Guettar (Doûm. et Bonn. miss:
1884); in ditione Huouaia (Lx miss. 1884). — MAR. Maroc (Schousb.), Mo=
gador (Brouss.), Keira (Bal.), Aën-Oumast, Misra-ben-Kara, Gurguri, Miouga,
Mskala (Hook. et Ball); sat frequens in provinciis austro-occidentalibus inter Ida=
Ouchemlal et Tifermit (Mard. ).
In insulis Canarüs; in Hispania.
2. LONCHOPHORA.
Lonchophora DR. in Duchartre Rev. bot. IT, 432, et Atl. FI. Al. L. 72, f. 1-2, el in Walp:
Ann. 1, 27; Benth. et Hook. Gen. I, 71.
Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala longe unguiculata, indivisa.
Stamina tetradynama, libera, edentula, longiorum filamenta inferne di-
latata. Siliqua brens, teretiuscula commissuris complanatis subtetragona,
subindehiscens, sagittæformis, valvis coriaceis basi divergentibus in cornum
subulatum patens sursum incurvatum vel subinvolutum productis, intus
transverse septulatis; seplo crasso subchartaceo; stylo utrinque cornigero,
stigmatis lobis erecto-conniventibus connatis apice tantum liberis. Semuna
in quoque loculo 3-5, uniseriata, pendula, compressa, ad hilum vix
marpinata; funiculi breves, capillares, liberi. Cotyledones plano-convexæ,
radiculæ accumbentes.
Herba annua, sæpius humilis, erectla, ramosa, indumento stellato tomentosa. Folia
oblonga vel linearia, sinuato-pinnatifida vel repando-dentata, superiora sæpius integram
Flores sessiles, majusculi, speciosi, purpureo-violacei. Siliquæ tomentosæ, erecto-patentes.
Oss. Lonchophoru valde affinis Matthiole , differt siliqua breviore loculis 3-5-sper-
mis, sagittæformi valvis inferne in cornu elongatum subulatum productis. A1. oxy-
ceras Var. basiceras siliquæ valvis inferne sed brevius cornigeris quoque gaudet.
4. L. Capiomontiana DR. in Duchartre Rev. bot. Il, 432, et At. FT. Ale. t. 72, f. 1,
et in Walp. Ann. I, 27. — L. Guyoniana DR. in Atl. FI. Alo. t. 72, f. 2. — Mat-
thiola Capiomontiana Pomel Nouv. mat. 37h in adnot. — Exs. Jam. Alp. 243, Bal.
546 et 890, Choul. sér. 2, 201, Bill. 1812.
Ar. Aid Chepah'a vel alé Cheggah «rubra, rufescens» (Bertr.); jas
Hammar «rubescens» (Prax).
Planta annua, herbacea, , sæpius humilis, erecta, sæpius a basi ra-
mosa, ramis terelibus, indumento stellato tomentosa vel superne subhir-
suta. Folia alterna, nonnulla in ramulis axillaribus abbreviatis quasi
fasciculata, tomentosa, oblonga vel linearia inferne attenuata, sinuato-
pinnatifida vel repando-dentata lobis dentibusve patentibus sæpe undu-
latis, superiora angustiora sæpe integra. Racemi terminales, pluriflort vel
>
CRUCIFERÆ. — LONCHOPHOR A. 109
| multiflori, demum laxi elongat et sæpius caule longiores, pube tomentosa
villosi vel subhirsuti. Flores speciosi, pro ratione plantæ majusculi,
| erecto-patentes, sessiles. Calyces clausi, cylindracei, basi sepalis latera-
| libus saccatis subventricosi, sepalis deciduis, membranaceis, subherbaceis
| vel superne violaceo-purpurascentibus, pube stellata dense tomentosis.
| Petala purpureo-violacea venis saturatioribus, ungue Îineari subeanali-
| culato sepala subæquante, limbo obovato interdum ad medium subcon-
| stricto et margine undulato apice rotundato vel subretuso. Glandulæ
hypogynæ 2, vix præminentes staminum lateralium insertionem circum-
| vallantes. Stamina tetradynama, filamentis complanatis submembranaceis,
| breviorum anguste linearibus, longiorum inferne dilatatis, antheris li-
| neari-oblongis basi sagittatis. Siliquæ erecto-patentes, 1-2 centim. longæ,
| tomentoso-villosæ vel -subhirsutæ, pedicello brevissimo tereti crassiusculo,
teretiusculæ commissuris complanatis subtetragonæ, subindehiscentes
| nempe integræ a ramis deciduæ et valvis cohærentibus in terra tantum
| solutis, sagittæformes; valvis coriaceis, inferne divergentibus, basi in
cornu subulatum patens sursum incurvatum vel subinvolutum productis ;
septo crasso, subchartaceo, alveolato-subflexuoso; stylo conico-compresso,
utrmque in cornu longiusculum vel elongatum patens vel reflexum rarius
abbreviatum vel ad sibbum redactum excrescente, cornibus sæpius .paulo
| breviore, lineis stigmaticis ad tertiam vel subdimidiam partem styli tan-
| tum produclis. Semina in quoque loculo 3-5, uniseriata, pendula, ovato-
suborbiculata, compressa, ad hilum obsolete marginata, testa Iævi stra-
mineo-fuscescente; funiculis brevibus, capillaribus, liberis. Cotyledones
plano-convexæ, integræ, accumbentes. Radicula cotyledonibus paulo lon-
oior, commissuralis. ©. Mart.-Jun.
LS ns =.
In depressis hieme humidis inundatisve, in alluvis et alveis, solo argilloso-
calcareo vel gypsaceo rarius arenaceo, nonnunquam salsuginoso. — Plan. C°:
Tebessa, Oued Djedida (Lx), Chebla (Reb.); Barika (Lx), Medjez (Reb.). — A:
Ain-Sba, prope Bokhari in alluvis Oued Chehf!, Bou-Ghezoul!, in ditione Ouled
Sahari frequens, ditione Zahrès, Rocher-de-Sell, Sidi-Makhelouf!, etc. — Of: in
deserto Angad (Alfred Fée [1845 |); El-Muaï, frequens in ambitu toto lacus salsu-
ginosi Chott El-Chergui!, Khaneo-Azir; Ferchich, Oued Roddad!, Bou-Alem!, El-
Macia!, Sidi-Tifour-el-Hammouida , ete. —Sah. In margine septentrionali regionis :
C° : Mdoukal (Lx); Ain-el-Hamia (Reb.); Tebok-ou-Ahmed, Khanga-Sidi-Nadji,
Zeribet-el-Oued (Reb.); EE-Kantara!, EtOutaia (Guy.), Biskra! (Jam., Bal., etc.);
Neorin (Bimler). — A°: Bou-Saada, El-Hamel; Messad, inter Tadjemout et La-
ghouat!, Dj. Milogh!, Laghouat!, Nihil, Tilremt!, Ras-el-Chaab!, etc. — TUN.
Ain-Cherichira! (Miss. 1883); Oued Zitouna (Lx miss. 1884); Feriana (Rob.),
El-Aieicha (Doùm., Gran. ); in valle Oued Leben, Dy. Berd, Dj. Cheguieioa, Gour-
bata, Goufla (Doûm. et Bonn. miss. 1884), in valle Oued Berradah, Dj. Kebirita
(André), Sedada (Lx miss. 1884).
110 CRUCIFERÆ. — LONCHOPHORA. CHEIRANTHUS.
In Alveria et Tunetia tantum nota.
Ops. Siliquarum cornua basilaria admodum variant ac stylaria, et ex aulopsi
plantæ in plurimis locis observatæ patet L. Capiomontianam et L. Guyonianam
tantum formas extremas ejusdem speciei exhibere et nequidem tanquam varietates
distinguendas.
3. CHEIRANTHUS.
Cheiranthus L. Gen. n. 815 ex parte; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 118; DC. Syst. Il,
178, et Prodr. I, 135; Endl. Gen. n. 4848; Fl. Par. 104; Benth. et Hook. Gen.
I, 68.
Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala longe unguiculata, integra.
Siliqua elongata, linearis, compresso-tetragona vel compressa, valvis convexis
nervo medio præminente ; septo membranaceo; stismats lobis patentibus. Semina
uniseriata, compressa. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accumbentes.
Plantæ herbaceæ vel basi suffrutescentes, plus minus pube adpressa bipartita pubescentes.
Flores magni, lutei vel albi.
Os. Secundum ell. Bentham et Hooker (loc. cit.) cinter Cheiranthum et Ery-
simum nullum est discrimen habitu, floribus, siliquisque. Differunt seminibus in
Erysimo semper turgidis, cotyledonibus incumbentibus; in Cherantho sæpius
compressis, cotyledonibus accumbentibus vel rarius incumbentibus. C. pygmæœus
colyledones habet accumbentes et incumbentes, rectas et convolutas in eadem
siliqua. »
4. €. Cheïri L. Sp. 924; DC. Syst. IT, 179, et Prodr. 1, 135; Koch Syn. 37; Rchb.
Ie. I, t. 45, f. 4349; FL Par. 104. — Exs. Sch. Gall. Lh1o, Bill. 913; Soc.
Dauph. Liguria 1492; Bourg. Pyr. Hisp. h19.
Ar. S Ces Kherri, «hrs Kheil «superbas» ; 9 À Mant'our «prolifer vel
sparsus» (Lecl., Del.).
Planta herbacea basi suffrutescens, ramis plus minus angulatis su-
perne subsericeis; foliis oblongo-lanceolatis in petiolum attenuatis, integris
vel subintegris, sæpe per hiemem persistentibus; floribus lutas, sæpius
venosis; siliquis tetragonis subcompressis, pube adpressa subcanescentibus,
stylo brevi; seminibus apice tantum maroginalis. 2£. Febr.-Jun.
In muris vetustis tantum et rarissime visus, verisimiliter ex hortis ubi frequenter
colitur aufuga. — Med. A': A/oer (D.-J., Côme). — 0°: Oran vel Mostaganem
(Duf.).
In Europa media et australi ubi sæpius introductus, in insulis Archipelagi spon-
taneus (Boiss. Or.); in Asia minore et Kurdistan.
Oss. C. Corinthius Boiss. (Diagn. Or. ser. 2,1, 18, et Or. I, 186) et C. Seno-
neri Heldr. et Sart. (Cat. hort. Ath. [1862]; Boiss. Or. [, 186) videntur tantum
formæ C. Cheiri, nempe notæ desumptæ e forma foliorum , e magnitudine, colore
et odore florum , e siliquis magis compressis, e longitudine styli, e seminibus plus
minus alatis variabiles et discrimen certum haud præbent.
CRUCIFERÆ. — CHEIRANTHUS. NASTURTIUM. a
2. C. semperflorens Schousb.! Marok. 195; Pers. Syn. IT, 201; DC. Syst. IT, 184, ct
Prodr. 1, 136 excl. var. B; Coss. Hustr. At. 1, 17, t. 11. — Hesperis semperflorens
Poir. Encycl. suppl. IT, 196 excel. var. 6. — Exs. War. PI. All. 106.
Planta herbacea, basi suffrutescens, caulibus subcanescenti-sericeis ;
folus lineari-lanceolatis, integerrimis; floribus albis; siliquis compressis,
_ pube subadpressa canescentibus, stylo diametro siliquæ longiore; semi-
mbus præsertim ad apicem marginato-alatis. 2L. Febr.-Maio et forsan
iterum autumno florens.
In arenosis maritimis, in incultis et dumelosis. — MAR. El-Abedat prope Safh
(Beaumier), Ain-el-Hadjar ad radices Dj. Hadid (Hook. et Ball), Mogador (Brouss.
in herb. Poiret, Lowe, Bal., Hook. et Ball), provincia Haha (Schousb.), [da-
Oubouzia, Takoust, in ditione Aët Zelten; in provincüs austro-occidentalibus : Dj.
Tizelmi, in ditione Tazeroualt (Mard.).
Hucusque in regno Maroccano tantum notus.
4, NASTURTIUM.
Nasturtium R. Br. in Hort. Kew. ed. à, IV, 109; DG. Syst. Il, 187, et Prodr. I, 137;
Endl. Gen. n. 4850; FI. Par. 108; Benth. et Hook. Gen. I, 68.
Sepala patula, lateralia haud saccata. Petala breviter unguiculata,
inteora. Siliqua linearis teretiuscula vel tereti-subcompressa rarius compressa,
aut silicula oblonga vel oblongo-subglobosa turgida, valvis enervis vel te-
nuiter uninerviis; septo tenui; stigmate bilobo vel subsimplici. Senuna
plurima, irregulariter 2-4-seriata, parva, turgido-compressa. Cotyledones
plano-convexæ, radiculæ accumbentes.
Plantæ herbaceæ, glabræ vel pilis simpliciusculis pubescentes, terrestres vel aqualicæ.
Flores majusculi vel parvi, lutei, rarius albi.
Sect. T. Carpauinum DC. — Flores ali. Siliqua linearis.
1. N. officinale R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 110; DC. Syst. IT, 188, et Prodr. I,
137; Rchb. Le. II, t. 50, f. 4359; F1. Par. 109; Gren. et Godr. Fr. I, 98. — sSi-
symbrium Nasturtium L. Sp. 916; Desf. At. II, 81; Engl. Bot. t. 855. — Sisym-
brium aquaticum Shaw Specim. n. 559. — Var. Planta robustior, foliorum seg-
mentis subæqualibus oblongis obovatisve etiam terminali basi attenuatis : Nasturtium
sufolium Rchb. Ie. If, t. 50, F. 4361. — N. officinale var. sufolium FI. Par. 109. —
Exs. Bill. Gall. 1604 et 1605; Rchb. Germ. 292; Bourg. Pyr. Hisp. 415; Tod. Sic.
1364; Ky Palæst. 186; Ky Pers. hhga; Schimp. Abyss. 216; Bourg. Can. 626;
Fendi. Venezuela 20.
Ar. à! JS Djerdjir-el-Ma «Eruca aquatica» (Lecl.); DA 9, JAI9)S,
JAS92 9 , Guerninech, Guernounech , Guernounich « cornutus» ob formam siliquarum
(Lecl., My, Jourd. ); 6,2 H'arra «calida, aromatica» (Lx, Par., etc.); 2 H'orf
«acer, mordax sapore» (Faraon); a 65 Qorrat-el-Ain «incola fontis» (Mey.);
eLb, Rechad «beneficus» (Beith); 125 T'offu ex auctoribus; 25}; Ziata «oleosa »
(Lecl.). - Kas. Gad )$ Guerninech «cornutus» (Lecl., Coss., Lx); Craie ti-
meqsm «immersus, efusus» (Lx).
112 CRUCIFERÆ. — NASTURTIUM.
Planta perennis, aquatica, glabra rarrus puberula; caulibus inferne pro
strato-radicantibus; foliis pinnatisectis, segmentis oblongis vel obovatisss|
inteoris vel subsinualis, terminali sæpius majore ovato-suborbiculato basi
subcordato; petalis calyce dimidio longioribus; siliquis linearibus, tere=
tiusculis, pedicello longioribus, plus minus arcuatis, valvis tenuiter unie
nerviis. 2£. Apr.-Jul.
In fontibus, secus rivulos et amnes, in scaturiginosis et aquis stagnantibus, per
Lotam fere Algeriam diffusum. «In rivulis Algeriæ » (Desf. A1/.). — Med. C°: La
Calle (DR.), Oued Tamanart!, Dj. Msalal, Ras-Aokas (Par.); Oued Zenati!,
Constantine! (DR.), Djemilah (Reb.), Takuount!, Khemissa (J. Reb.). — A° : Mai=
son-Carrée, Aloer, Bou-Ismaël; Medeah!, Mihanah; Boghar, ete. — Of : Ouedn
Khamis!, Mazouna!, Dj. Azeib!, Mostaganem (Bal.); Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Tlem-
cen (DR.). — Mont. CG : Dj. Soao (Reb.), Dj. Zouara, Dj. Bou-Chenak (J. Reb.),
Dj. Tababor! (Reb.), Mechta-Medjerouw! ; in montibus Aurastis : Medina!, Fedj
Guersa!, Telet! ; Dj. Maadid (Lx), ete. À : in montibus Dyurdjura : Acherchour-
n-Tensaout, Tala-Meknea (Lx), ad cataractam infra Tizi-n-Tesselent!, Dj. Heïzer! ;
Dj. Beni-Salah!. — Plan. C': Oued Snob, Meskiana, Ain-Beida, Guerah-el-Tarf,
Beccaria prope Tebessa (JT. Reb.); Saint-Donat!, Saint-Arnaud!, Setif (Duk.); Gustal\
(Lx); Ksour!. — A: Oued Medpedel (Reb.), Oued Sedeur!. — Of : Takdemt; Aflou;
Sfid, Ras-el-Ma, Sebdou! ; Khadra, Géryville, ete. — San. C': Oued Biskral. —
A': Bou-Saada (Reb.). — O°: Tyoul!, Ain-Sefra, Ain-Sefissifa, Bou-Semghoun
(War.). — TUN. Dj. Abd-er-Rahman! (Miss. 1883); Dj. Zaghouan, inter Za-
ghouan et Takrouna (Doùm.), Ain Medekeur ! ; Aïn-Draham! (Miss. 1883); Ain-
Cherichira! (Miss. 1883), Ferchich (Lx miss. 1884), Ferana (Rob.). — MAR.
Tetouan (Weyl.), Tanger (Salzm., BI., Lagr., Hook. et Ball); Morador (Lowe);
«in repione inferiore Atlantis majoris prope Amsnuz et in subalpinis supra Ar-
round» (Hook. et Ball), Dj. Aziwel ad meridiem urbis Maroc (Ibr.); Dar-Ould-
Delim, Ida-Oubalal, in montosis ditionum Sivorat, Ghiliz et Tazeroualt (Mard.).
In Ægypto, Abyssinia, ad promontorium Bonæ Spei, in insulis Azoricis, Madera
et Canaris; in Europa et Asia fere totis; America septentrionali et australi; Nova
Zelandia.
Sect. IT. Bracurrogos DC. emend. — Flores lute, rarius ochroleuci. Sih-
qua linearis vel lineari-oblonga, subcompressa vel turoida.
2%. N. asperum Coss. PI. crit. 26; F1. Par. 109; Boiss. Voy. 28 emend. — Sisym-
brium asperum L. Sp. 920; DC. Syst. Il, 473, et Prodr. I, 193; Gren. et Goür.
Fr. I, 94. — Sisymbrella aspera Spach Vép. phan. VI, 436. — J. Bauh. Hist. IT,
090.119.
Planta annua vel biennis interdum induratione caudicis perennis, gla-
berrima; caulibus sæpe plus minus tuberculato-scabris; folus petiolatis
? Pe F , ,
pinnalipartiüs, lobis oblonpis linearibusve incisis integrisve, radicalibus rosu-
latis; floribus parvis vel majusculis; petalis calyce paulo, subdimidio vel
? ] 9 À ,
subduplo longioribus; pedicellis fructiferis crassis, brevibus; siliquis linea-
CRUCIFERÆ. — NASTURTIUM. 113
| mibus, crassis, plus minus tuberculato-scabris, rostro tereti brevi termi-
| natis, valvis nervo medio prominulo venulisque lateralibus anastomosantibus
| donatis. © vel ® vel induratione caudieis 2L.
Var. a. asperum. — NN. asperum Coss., 1. c.; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 814. —
Exs. Bourg. Gall. [1850] et 565, Bill. 3012; Bourg. Hisp. [1854] et 2364.
Foliorum lobis oblongis linearibusve, incisis, rarius integris; floribus
| parvis; petalis calyce paulo longioribus; siliquis dense tuberculato-scabris, pedh-
cello 3-4-plo longioribus.
In Algeria non visum.
In Gallia media et australi, Hispania.
Var. 6. Munbyanum. — N. Munbyanum Boiss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser. à, v, 19.
— N. Boissieri var. brevisiliquum Kral. ap. Bourg. PI. Ar. exs. [1856].
Foliorum lobis linearibus vel oblongo-linearibus intepris rarissime subin-
cisis; Jloribus majusculs; petalis calyce sesquilonpioribus; siliquis minutissime el
sparsim tuberculato-scabris, pedicello subduplo lonsioribus. — Mart.-Jul.
În pascuis scaturiginosis, in herbidis humidis, ad fontes et secus rivulos. —
Mont. C°:in montibus Aurasüis: Dj. Mahmel!. — Plan. O°: ad cataractas prope
Tlemcen (War.), in planitie Terni (My, War.), Ain-Ghoraba!, in sylva Afr
(Lenepv.), in sylva Beni-Hedel!.
In Algeria tantum notum.
Var. y. Boissieri. — NN. asperum Boiss.! Voy. 238. — N. Boissiert Coss. PI. crit. 26;
Willk. et Lange Prodr. Hisp. IX, 814. — Exs. Welw. Lus. cont. 21; Bourg. Hisp. 39
et 564.
Foliorum lobis linearibus oblongpisve inteoris incisisve; floribus maoms ; pe-
talis calyce subduplo longioribus ; siiquis plus nunus et sæpissime sparsim tuber-
culato-scabris, pedicello 3-5-plo longioribus.
In Algeria non visum.
In montibus Lusitaniæ et Hispaniæ australis tantum notum.
Ors. NV. Munbyanum tantum varietas N. asperi videtur nempe nolis minoris Mo-
menti tantum differt. In Gallia australi et in Hispania W. asperum foliorum lobos
sæpe integros et flores majores quam im Gallia media præbet, ibique siliquæ oc-
currunt crebre vel sparsim tuberculatæ tuberculis plus minus præminentibus. —
N. Boissieri primo intuitu distinctissimum apparet, sed formis intermediis et me-
diante N. Munbyano quoque tanquam varietas habendum.
3. N.? Atlanticum Ball in Journ. Bot. [1873] 297, et Spic. Marocc. in Linn. Soc.
Journ. XVI [1898 |, 317, t. 9.
Planta biennis vel perennis, glaberrima; cauhibus debilibus, sub-
aphyllis; fois petiolatis, fere omnibus radicalibus, pinnatisectis, lobis
rhombeo-obovatis vel oblongis inferne attenuatis grosse angulato-repandis ter-
8
114 CRUCIFERÆ. — NASTURTIUM. BARBAREA.
minali majore; racemis demum laxis siliqua inferiore a superioribus valide,
remota; floribus parvis; petahs ochroleucis, calyce subtriente longioribus$s
pedicellis graclibus, demum non incrassatis; siliquis (immaturis) linean.
ribus, lævibus, rostro tereti brevi terminatis, valvis enerviis. © vel 20 |
Deflorens Maio 1871 a el. J. Ball lectum.
MAR. In regione superiore Atlantis majoris : At Mesan supra Arround, in
jugo Tagharot a 2000 ad 2800 m. (Hook. et Ball).
In imperio Maroccano tantum notum.
Oss. Planta e specimine unico imperfecte evoluto tantum nobis nota, siliqua
matura et seminibus ignotis quoad genus dubia. Secundum cl. J. Ball, 1. c. a N.
aspero «differt imprimis habitu et foliis diversissimis, floribus minoribus, ochro-
leucis (fere albis) nec flavis, pedicellis gracilibus nec incrassatis, siliqua enervi
nec valvis basi nervo notatis.»
Sect. LIT. Rorrpa. (Roripa Bess.) — Flores lutei. Silicula oblonga, oblongo-
subplobosa vel subglobosa, turoida.
Oss. Sectio Roripa a Cochlearia, ad quam a cl. G.-A. Meyer (in Ledeb. F7. A4.)
refertur, floribus luteis fere tantum differt.
4. N. amphibium R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 110; DG. Syst. IT, 196, et Prodr. I,
138; Rchb. Ie. Il, t. 51-52, f. 4363; Koch Syn. 37; F1. Par. 110. — Sisymbrium
amphbium L. Sp. 917 ; Engl. Bot. t. 1840.— Roripa amphibia Bess. Volhyn. 27 ; Gren.
et Godr. Fr. I, 126. — Cochlearia aquatica G.-A. Mey. in Ledeb. F1. Al. IIT, 88.
— Exs. Bill. Gall. 2808 et bis; Rchb. Germ. 2078 ; Lehm. Turkest. 65.
Planta perennis, aquatica vel lacustris, glabra; caulibus sæpius robus-
tis, erectis vel inferne prostrato-radicantibus; folüs petiolatis vel imferne
attenuatis, basi auriculato-amplexicaulibus rarius exauriculatis, oblongo-
lanceolatis , intepris dentatisve, inferioribus submersis interdum pinnatfidis vel
inciso-pinnahparthts; petalis calyce longioribus; pedicellis fructiferis graci-
libus, elongatis; silicuhs turgidis, oblongis vel oblongo-subglobosis, pedicelhs
subduplo brevioribus, abrupte in rostrum teres gracile terminatis. 2£. Maio-
Jul.
In lacunosis et paludosis, in regione Mediterranea littorea provinciæ Cirtensis
hucusque tantum visum. — Med. C” : prope La Calle in lacubus E-Hout (DR.)
et Tonga (Lefr.), Feid-el-Mais (Lx), in ditione Senhadja (Lx, Perr.).
In Europa tota; Asia minore et centrali; America septentrionali.
5. BARBAREA.
Barbarea R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IIT, 109; DC. Syst. IT, 205, et Prodr. I, 140; Endl.
Gen. n. 4851; FI. Par. 104; Benth. et Hook. Gen. I, 68.
Sepala suberecta, lateralia haud saccata. Petala unguiculata, inteora.
Siliqua linearis, teretiuscula, valvis nervo medio carinatis ; septo tenui hyalino;:
se
CRUCIFERÆ. — BARBAREA. 115
| stigmate subintegro vel subretuso. Semina plurima, 1-seriata, oblonga , com-
| pressiuscula immarpinata. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accum-
| bentes.
Plantæ herbaceæ, glabræ. Folia saltem radicalia et inferiora Iyrato-pinnalipartita. Flores
| parvuli, lute.
4.B. vulgaris R. Br., 1. c.; DC. Syst. II, 206, et Prodr. T, 140; FÙ. Par. 104. — Ery-
simum Barbarea L. Sp. 923.
Caulibus solitariis vel 2-3, erectis, angulatis; folus radicalibus et infe-
rioribus sæpius sub anthesi emarcidis vel evanidis Îvrato-pinnatipartitis
lobis lateralibus 2-4-jugis oblongis linearibusve interdum obsoletis ter-
minali multo majore obovato- vel oblongo-suborbiculato sæpe basi sub-
cordato repando-dentato, caulinis plerisque auriculato-amplexicaulibus
lyrato-pinnatipartitis, superioribus obovato-oblongis repando-dentatis vel subin-
cisis; siliquis patulis, ereclis vel subadpressis, rostro longiusculo termi-
natis. ® vel caudicis induratione 2£.
In Europa fere tota imo arctica, in australioribus sæpissime montana; Asia oc-
cidentali, boreali et centrali; Abyssinia; America septentrionali.
Var. à. vulgaris. — B. vulgaris Rchb. Excurs. 682, n. 4356, et Ie. IT, t. 47, 4356;
Koch Syn. 39; Boiss. Or. [, 183. — B. stolonifera et B. perennis Pomel Nouv. mat. 375.
— Exs. Bill. Gall. 2213; Rchb. Germ. 678 et 679 sub B. hirsuta; Reverch. Cors. 22;
Tod. Sic. 206.
Planta biennis unicaulis, vel perennans 1-3-caulis; fokis radicalibus
inferioribusque lyrato-pinnatipartitis 2-4-jugis, loborum lateralium jugro supe-
riore majore sæpius diametro transversali lobi terminalis æquilongo jugis infe-
rioribus minoribus interdum minutis vel obsoletis, rarissime lobis omni-
bus lateralibus evanidis; floribus majuscuhs, per anthesim dense racemosis;
siiquis crassiusculis, remotiusculhs, junioribus rectis erectiusculis, maturis erecto-
patentibus. — Apr.-Jul.
In pascuis et herbidis humidis, ad fontes et rivulos, in regione Montana etiam
superiore necnon in montosis Planitierum excelsarum. — Mont. C° : D}. Edough!
(Lx, Reb. ), Dj. Gouffi! ; Dj. Mecid (Lx), Dj. Bou-Chenak (3. Reb.), El-Ma-Berd!,
Taourirt-Guiril!; Dj. Cheliah!. — À? : in montibus Djurdjura : Agouni-el-Haoua ,
Ainser-Guizan, in ditione At Djennad (Lx), Tazi-n-Tesselent! ; Dj. Dirah (Char. ).
— Plan. 0°: Tiaret (Del.); in planitie Term (Lenepv.).
Var. 6. arcuata FI. Par. 105. — Erysimum arcuatum Opiz ap. Presl FT. Cech. 138. —
Barbarea arcuata Rchb. in Bot. Zeit. [1820], et Excurs. 683, n. 4357, et Le. IT, t. 48,
f. 41357; Koch Syn. 39; Gren. et Godr. Fr. I, 913 Boiss. Or. I, 183. — B. Taurica
DC. Syst. IT, 207, et Prodr. I, 141. — B. Iberica DC. Syst. Il, 208, et Prodr. I, 141.
— B. vulgaris 8 Koch Deutschl. F1. IV, 666. —— B. vulgaris Bor. FI. Centre éd. 3, 11,
39.—- Exs. Bül. Gall. 3315; Rchb. Germ. 1963; Kar. et Kir. Sib. Alt. 1190.
Planta biennis ,unicaulis; folis radicalibus inferioribusque lyrato-pinnati-
partitis 2-h-jupis, loborum lateralium jugo superiore majore sæpius diametro
Ô-
116 CRUCIFERÆ. — BARBAREA. ARABIS.
transversal lobi terminahs æqulongo jugis inferioribus minoribus interdum
minulis, rarissime lobis omnibus lateralibus obsoletis; floribus majusculis,
per anthesim laxiuscule racemosis; sliquis gracilibus, remotiusculis, jumo=
ribus arcuatis patulis, maturis erecto-patentibus.
In ditione floræ nostræ non visa.
Var. y. stricta. — B. stricta Andrz. ap. Bess. Enum. Volh. 72; Rchb. Excurs. 682,
n. 4355, et Ie. Il, t. 47, f. 4355; Koch Syn. 39; Bor. FI. Centre éd. 3, IT, 39.— B. par-
viflora Fries Nov. ed. 2, 207. — B. vulgaris var. & F1. Par. 10h. — Exs. Rchb. Germ.
1962, Sch. 411; Bill. Gall. 3011; Rel. Mail. Suec. 705.
Planta biennis, unicaulis; folüs radicalibus inferioribusque lyrato-pin-
natipartitis 2-3-jugis, loborum lateralium jugo etiam superiore manuto rarius
diametro transversali lobi terminalis æquilongo, jugis inferioribus minutis
vel minimis interdum lobis omnibus lateralibus obsoletis; floribus parvubs,
per anthesim dense racemoso-subcorymbosis; siliquis gracihbus, confertis,
etiam statu juniore erectis vel subadpressis.
In ditione floræ nostræ non visa.
Oss. B. vuloaris R. Br., B. arcuata Rchb. et B. stricta Andrz., in herbarns et
ab auctoribus plerisque confusæ, formis intermediis conjunctæ, tantum ejusdem
speciei varietates habendæ. — B. vuloaris var. « in Europa cæteris rarior.
6. ARABIS.
Arabis L. Gen. n. 818; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 104; DC. Syst. IT, 213, et Prodr. I,
149; Endl. Gen. n. A854; FI. Par. 105; Benth. et Hook. Gen. I, 69.
Sepala erecta, lateralia haud vel rarius basi saccata. Petala plus minus
unpuiculata, intepra. Siliqua linearis elongata, compressa, valvis planiusculis
uninerviis vel irrepulariter tenuiter plurinervüs ; septo membranaceo; stigmate
inteoro vel retuso. Semina plurima, (in nostris) uniseriata, compressa,
sæpe marginata .vel alata. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accum-
bentes.
Herbæ sæpius pube ramosa donatæ, rarissime glabræ glaucescentes. Flores albi, rosei
vel violacei, rarius subochroleuct.
Sect. I. Evararrs. — Plantæ perennes sureulos steriles emittentes. Sepala lateralia saccata.
Petalorum lmbus obovato-dilatatus, patens. Semina anguste marginata vel immarginala.
— 1. À. albida.
Sect. Il. TurriTezLa. — Planiæ annuæ vel biennes, rarius perennes. Sepala lateralia haud
saccata. Petalorym limbus oblongus vel oblongo-obovatus , erectus , rarius patulus. Semina
immarginala vel anguste marginata, rarissime lalissime marginata.
Subsect. 1. — Folia caulina basi cordata vel sagittata.
$ Plantæ biennes perennesve. — 2-5. 4. conringioides, À. Pseudoturrihis, À. Turrita,
À. sapittata.
SS Plantæ annuæ. — 6-7. À. verna, À. auriculata.
CRUCIFERÆ. — ARABIS. 117
Subsect. 2. — Foha caulina basi sæpius rotundala, non cordata nec sagittata.
S Plantæ biennes, rarius induratione perennantes, vel perennes surculos steriles
emittentes; rosula foliorum radicalium perennans.— 8-10. À. pubescens, À. ci-
hata, À. Doumetri.
|
| SS Plantæ annuæ. — 11. À. parvula.
'h
| Sect. [. Evarasrs C.-A. Mey. — Plantæ perennes surculos steriles emit-
| tentes. Sepala lateralia saccata. Petalorum limbus obovato-dhlatatus, patens.
Semina anguste marpginata vel immargina(a.
| 4. A. albida Stev. in Cat. hort. Gor. [1812] 51, et in Mém. Soc. nat. Mosc. IIT, 270 ; Jacq.
| f. Eclog. t. 791; M.-Bieb. Taur.-Gauc. suppl. 446; DC. Syst. IT, 217, et Prodr. T,
142 emend.; A. Rich. Abyss.T, 16; Boiss. Or. [, 174.— À. Caucasica Wild. Enum.
| suppl. 45.— Turritis verna Desf. All. IT, 92. — À. thyrsoidea Sibth. et Sm. Grec.
| t. 642; DC. Prodr. I, 143. — À. viscosa DC. Syst. Il, 216, et Prodr. I, 142. —
A. Billardieri DC. Syst. IT, 218, et in Deless. Le. IT, t. 24, et Prodr. I, 1412. —
| A. brevifolia DC. Syst. IT, 218, et Prodr. I, 143. — À. lonpifolia DC. Syst. IT,
| 319, et in Deless. Je. IT, t. 25, et Prodr. I, 143. —- A. cuneifolia Hochst. in
Schimp. pl. Abyss. exs.— À. Alpina Oliv. F1. Trop. 1, 59 non L.— Exs. Bal. A/p.
[1853], Bourg. [1856]; Huet 16, 260, Port. et Rig. [1875] 317; Heldr. Sic.
[1840], Tod. 303, Huet [1855]; Hohen. Cauc. [1836 |; Auch. 4s. min. 101, 102
et103; Ky Clic. 14 b, 77 et 106 b, et [1853 | 155, Bal. [1854]; Bourg. Arm. 29;
Auch. Syr. 96, Ky [1855] 62, Lx 327 a; Auch. Pers. k117, Ky [1846] 134;
| Schimp. Abyss. 997; Maud. Mad. 10 ; Bourg. Can. 1247.
Planta perennis, pube ramosa cano-villosa vel tomentosa; foliis parce et
orosse denticulatis dentatisve, radicalibus inferioribusque obovato-oblongis
inferne attenuatis, caulinis ovatis oblongisve cordato-amplexicaulibus auri-
culis rotundatis; pedicellis calyce plus minus longioribus; floribus magnis;
petalis calyce bi-triplo longioribus, albis; siliquis remotiusculis, olabris,
pedicello gracili elongato 2-3-plo latioribus, erecto-patulis, rectis vel
subflexuosis, valde compressis, torulosis, valvarum nervo medio a venis
vix distincto; seminibus anguste marginato-subalatis. 2L. Maio-Jul.
In convallibus umbrosis, in rupestribus et præruptis, in regione Montana præ-
sertim superiore. «In Atlante prope Belide» (Desf. At.). — Mont. C°: Kof
Zouara, Dj. Thaya, Dj. Soao, Dj. Mahrouf!, Dj. Bou-Chenak, Dj. Babor!, Dj.
Tababor!, Dj. Achouaou, Adghar-Amellal! ; Chellata (Lir.); Dj. Tougour!; Dj.
Nechar, Dj. Maadid, ete. — A°: in montibus Dyurdjura: Lalla-Khedidja, Tizi-
n-Cheria, Tizi-n-Tesselent!, Dj. Heïzer!; Dj. Beni-Salah!, Dj. Mouzaia; in sylvis
Dra-Bridha ; Boghar ; Teniet-el-Haad!, Dj. Ouaransems!, ete. — MAR. Dj. Ghat
in ditione Ait Bou-Oulli provinciæ Demnat (Ibr.); in Atlantis majoris valle Ghaghaia
ad 1100 m., in ascensu jugei Tagharot versus 2600 m. (Hook. et Ball, Rein et
Fritsch in Ball Spic. ).
In insulis Madera et Canariis, reono Cordofano, Abyssinia; in tractu Mediter-
raneo austro-orientali ab Italia et Sicilia ad Gaucasum, Asiam minorem et Syriam;
Persia boreali, |
118 CRUCIFERÆ. -—- ARABIS. î
Oss. Cl. J. Ball tanquam speciem propriam habet plantam cujus specimen uni: |
cum immaturum et incompletum in montibus imperit Maroccani, jugo Tagharot ad«
3000 m. legit. Adnotationem auctoris (in Journ. Bot. [2873] 297 et Spic. Marocc
in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 318) de hac planta a nobis non visa transcribere
tantum licet :« À. erubescens J. Ball, stirps male cognita e grese À. Alpinæ sed cum
ea confundi nequit. Ab hac differt insigniter sepalis basi æqualibus coloratis, pe-
talis dimidio minoribus erubescentibus, eorum lamina angustiore, pilis caulinis
simplicibus vel apice fureatis, nec stellato-ramosis. »
Sect. IL. Turrirezza G.-A. Mey. emend. — Plantæ annuæ vel biennes,
rarius perennes. Sepala lateralia haud saccata. Petalorum limbus oblongus vel
oblongo-obovatus , erectus , rarius patulus. Semina immarginata vel anguste
marginata, rarissime latissime marginata.
Subsect. 1. — Folia caulina basi cordata vel sapittala.
$ Plantæ biennes perennesve.
2. A.? conringioides Ball in Journ. Bot. [1873], 297, el Spic. Marocc. in Linn. Soc.
Journ. XVI [1878], 319, t. 11.
Planta perennis, glaberrima, glauco-virens, facie Conringiæ Orientalis;
caudice crasso, lignoso; caulibus pluribus, erectis, simplicibus vel sub-
simplicibus ; fohis crassis coriaceis, integerrimis, radicalibus inferioribusque
suborbiculatis in petiolum longum contractis, caulinis ovato-oblongis basi
cordato-amplexicaulibus auriculis obtusis; floribus mediocribus, numerosis,
confertis; pedicellis calvce subduplo longioribus; petalis calyce subdi-
midio longioribus, albis, in unguem sensim attenuatis, suberectis; sili-
quis confertis, glabris, pedicello elongato filiformi 3-4-plo longioribus
et subdimidio latioribus, in pedicello ascendentibus, rectis, subcompressis,
valvis nervo medio subobsoleto, in rostrum breve attenuatis; seminibus
L. Maio 1871 florifera et vix fructifera a cell. Hooker et Ball lecta.
MAR, : «În regione alpina et subalpina Atlantis majoris : in jugo Tagharot
3000-3500 m., in monte Djebel Tezah 2100-2800 m.» (Ball, 1. c.).
Peculiaris imperio Maroccano ut videtur.
Ogs. Planta fructu maturo ignoto quoad genus dubia, sed in sectione Turritella
ad À. brassicæformem Wallr. (Brassica Alpina L.) collocanda si recte ad Arahidem
refertur. «Species distinctissima, nulli proxima, facie Conringiæ Orientahs sive
C. clavatæ Boiss.» (Ball, L. c.).
3. A. Pseudoturritis Boiss. et Heldr. in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 20; Boiss. Or. I,
168; Coss. Jllustr. Atl..I, 18, t. 12.
Planta biennis, interdum induratione perennans, glaucescens; caulibus
elatis, erectis; folis radicalibus oblongis in petiolum attenuatis repando-
dentatis vel subruncinatis pilis brevibus alteris simplicibus alteris bifurcis
CRUCIFERÆ. — ARABIS. 119
| plus minus hirtellis sæpe sub anthesi emarcidis vel evanidis, caulims oblongo-
| vel ovato-lanceolatis profunde sagittato-amplexicaulibus auriculis apice ro-
| tundatis intepris glabris glaucescenhbus; floribus mediocribus, etiam per
anthesim laxe racemosis; pedicellis calyce subduplo vel subtriplo longio-
| ribus; petahs calyce sesquilongioribus, pallide ochroleucis; siiquis sæpius
| permultis, approximatis, im racemum elongatum dispositis, slabris, pedicello
filiformi multoties longioribus, subadpressis erectis vel patenti-subsecundis,
subtereti-compressis, haud torulosis, valvis nervo medio præmunente et venulis
conspicuis donatis, in rostrum breve attenuatis; semimbus umseriatis, mar-
gime membranaceo-subalatis. ® vel interdum induratione ZL. Maio-Jul.
In pescuis et rupestribus, in dumetosis et sylvaticis regionis Montanæ mediæ et
| superioris. — Mont. C°: Dj. Achouaou (Doûm. et Gaut.), Dj. Tababor ! (Perr.),
"Dj. Babor! (Lx, Reb.), Adghar-Amellal! (Reb.), Sidi-Tallout (Par.); Dj. Maadid
(Lx). — A°: Akfadou, Acherchour-n-Tensaout (Lx), in ditione Beni Bou-Addou!
(Perr. [1854 ]).
In montibus Græciæ.
Os. À. Pseudoturritis differt ab À. perfoliata Lmk (Turritis glabra L.) floribus
laxius racemosis et præsertim seminibus uniseriatis marginato-subalatis, non bise-
riatis vix marginatis.
4. À. Turrita L. Sp. 930; DC. Syst. IL, 235, et Prodr. 1, 146; Rchb. Ie. IT, t. 44,
f. 4345; Koch Syn. 45; F1. Par. 105.— Exs. Bill. Gall. 1607, Rel. Maïll. 389,
389 « et 389 b, Soc. Dauph. 3613; Rehb. Hung. 2580; Bourg. Pyr. Hisp. 428;
Auch. 4s. min. 105, Bal. [1855].
AR. Zi Cheliath «longe sagittatus», nomen Sisymbrii (Lx).
Planta bienns, pube ramosa pubescenti-hirsuta; folüs sinuato-dentatis
denticulatisve, radicalibus obovatis oblongisve in petiolum attenuatis,
caulinis oblongis vel oblongo-lanceolatis sessilibus basi cordatis auriculis
rotundatis; racemis basi bracteatis; petalis albido-ochroleucis; siliquis glabris,
pedicello crassiusculo multo latioribus, longis longissimisve, in pedicello
patentibus, secundis, valde compressis margine incrassatis, torulosis, val-
varum nervo medio a venis vx distincto, in rostrum brevé attenuatis; semu-
nibus late marginato-alatis. @. Apr.-Jul.
In umbrosis, in fissuris rupium regionis Montanæ mediæ et superioris, rarius
in convallibus humidis regionis Mediterraneæ aquis advecta. — Med. À”: in fau-
cibus Chiffa! (Perr. [1854 ]). — Mont. C* : Dj. Achouaou (Doùm. et Gaut.), Dy.
Tababor ! (Perr., Reb.), Dj. Babor! (Reb.), Adghar-Amellalf.
In Europa media et australi, necnon in Belgio; Asia minore, Syria.
5. A. sagittata DC. Fr. V, 592, et Syst. IL, 221, et Prodr. I, 143; Rchb. Ie. If, &. Lo,
f. 4343 b; Koch Syn. ha; F1. Par. 105; Gren. et Godr. Fr. 1, 102. — À. hispida
Lmk Encycl. 1, 219.— Turritis sagittata Bert. Amœn. 165. — À. glastifolia Rchb.
Ice. U,t. 43, € 4343 c quoad semina imperfecta. — À. hersuta var. sagittifoha
120 CRUCIFERÆ. — ARABIS.
Moris Sard. 1, 151.—Exs. Sch. norm. Gall. 17 sub À. Gerardi, Bill. 710 et 1606 bis |
Bourg. (Alp. mar.) [1861] sub A. Gerardi; Rchb. Germ. 1762, Bül. 1606 sub 4 |
Gerardi; Sch. norm. nov. ser. Austr. 717; Cesaii It. L12; Ky Pers. 197.
Planta biennis vel induratione perennans, pube ramosa plus minus hir=
suta; foliis denticulatis dentatisve, radicalibus oblongis in petiolum angus=
talis, caulinis erecto-patulis oblongis sessilibus basi profunde cordato-sagit-
tatis auriculis patentibus; pedicellis calyce longioribus; petalis albis ; siiqus
approximatis, glabris, pedicello gracili multo latioribus, lineari-elongatis,
erects, valde compressis, torulosis, valvarum nervo medio venulisque la-
teralibus parum distinctis; seminibus marpinato-subalatis. © vel induratione
2L. Apr.-Jul.
In dumetosis et pascuis sylvalicis, in montosis regionis Mediterraneæ interioris
et in regione Montana etiam superiore. — Med. C': Fedj Macta (Ex), Souk-
Harras (Reb.). — A': Melah-el-Kora (Jam.). — Mont. C°: Dj. Edough (Lx), D.
Soao (Reb.), ELMa-Berd!, Dj. Achouaou (Doûm. et Gaut.), Dj. Tababor ! (Reb.),
Tamedjadjout!, Adghar-Amellal! ; Dj. Ouled-Ali-ben-Sabor (Lx), Dj. Bou-Thaleb
(Reb.), Dj. Maadid (Lx). — A°: im montibus Djurdjura: Akfadou, Acherchour-n-
Tensaout (Lx), in ditione Beni Bou-Addou.
In Europa tota, Caucaso; Kamchatka, Sibiria, Asia minore, Persia.
Ors. À. Gerardi Bess. (in Koch Syn. 41. — À. planisiliqua Rchb. Ie. IT, t. Lo,
f. 4343. — Turritis Gerardi Bess. Prim. Gal. IE, 87. — À. Kochu Jord. Diagn. 1,
112. — Exs. Sch. norm. 1008) in Europa fere tota, Asia minore necnon Ame-
rica boreali crescens, videtur tantum varietas À. sapitlalæ, a qua tantum differt
foliorum auriculis cauli subaccumbentibus , siliquis tenuioribus evidentius torulosis,
seminibus minoribus. — A. hirsuta Scop. (Rchb. Je. Il, t. 41, f 4349; Koch
Syn. ha. — Turritis hirsuta L. — A. contracta Spenn. Frib. IT, 925. — À. con-
Jerta Rchb. Ice. Il, t. 41, f. 4344. — Exs. Bourg. Pyr. Hisp. 395; Bill. Gall. 710
sub À. sagittata; Rchb. Germ. 1961, Sch. norm. 418 et 418 bis: Ball. ex [talha
3015) in Europa fere tota, Asia minore et centrali, Persia, montibus Himalaya,
necnon America septentrionali crescens, ad quam el. Moris (Sard. Ï, 151) tanquam
varielatem verisimiliter recle refert À. sagütatam, ab ea tantum differt foliis basi
cordatis aut truncato-auriculatis, haud profunde cordato-sagittatis, siliquis sæpius
brevioribus valvarum nervo medio prominulo, haud tenui sæpius demum evanes-
cente.
SS Plantæ annuæ.
6. A. verna R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, 1V, 105 non Desf.; DC. Syst. Il, 215, et
Prodr. 1, 142; Sibth. et Sm. Græc. t. 641; Rchb. Le. Il, t. 33, f. A391a; Koch
Syn. h1; Gren. et Godr. Fr. I, 100. — Hesperis verna L. Sp. 928; Desf. Atl. IT, 90.
— Exs. Bilk Gall. 3013 et 3013 bis, Soc. Dauph. 2752; Willk. Hisp. [18451 45
et 801, Bourg. 544; Sol. Cors. 499, Bourg. 29, Kral. 471, Mab. 14, Reverch.
216; Rchb. It. 1959, Port. et Rig. [1835] 100; Pelt. Dalm. 35; Huet Sic. 451,
Sch. norm. nov. ser. 421 ; Ky Cypr. 199; Auch. As. min. 110, Bal. 71, Bourg. (Lyc.)
[1860].
Planta annua, caulibus sæpe pumilis; folus pube ramosa hirtis, grosse
D
M — ms
CRUCIFERÆ. — ARABIS. 121
dentatis, radicalibus obovatis in petiolum angustatis, caulinis paucis ovatis
vel ovato-suborbiculatis sessilibus basi subcordata semiamplexicaulibus ; race-
mis paucifloris laxis, pedicellis calyce brevioribus ; petalis violaceis; siliquis
pedicello brevi incrassato æquilatis, erecto-patulis, rigidis, valvis longitu-
dinaliter elevatim venulosis ; seminibus immaroinahs. ©. Apr.-Jun.
In pascuis umbrosis et rupestribus, in dumetosis et sylvaticis, in regione Mon-
Lana media et superiore, rarissime in convallibus humidis regionis Mediterraneæ
aquis advecta. «[n Atlante prope Belide» (Desf. A1l.).— Med. À": in faucibus
Chiffa (Rx, Lx). — Mont. C: Dj. Tababor!, Chellata (Lir.); Dj. Tougour ! (Bal.,
Col.), Teniet Bordjem (Galinet). — À° : Dy. Afroun (Lx), Fort-National (Deb.); Dj.
Beni-Salah (Desf., Bové, D.-J., Claus., Lef.); Boghar, Kef El-Akhdar (Ex). —
MAR. Dj. Dersa (Webb), Dj. Beni-Osmar (Webb, Hook. et Ball).
In Europæ tractu Mediterraneo toto; Asia minore, Syria, Palæstina.
#. A. auriculata Lmk Encycl. I, 219; DC. Syst. Il, 220, et Prodr. I, 143; Rchb.
Ic. TE, t. 39, f. 4334; Koch Syn. h1; Gren. et Godr. Fr. I, 100; Boiss. Or. I,
169. — Exs. Bal. Ay. 899, Choul. 305 et 305 bis, War. 11 var. dasycarpa; Bill.
Gall. 3316; Sch. Germ. 5 et norm. 416; Rchb. Bohem. 1281; Soc. Dauph. ex
Hungaria 14097; Wilk. Hisp. 796, Bourg. 4o, 543, 1038, 1039 et 1039 a; Rost.
Ped. 205; Cesati It. 343 ; Auch. Às. min. 106 ex parte, Bourg. (Lyc.) [1860]; Hohen.
Cauc. [18341.
Planta annua, caulibus sæpe pumilis; fohis pube ramosa hirtis, re-
pando-sinuatis dentatisve, radicalibus oblongis in petiolum angustatis,
caulinis ovato-oblongis sessilibus basi cordato-sagttata semiamplexicaulibus ,
racemis pauci- vel plurifloris demum laxis infracto-flexuosis, pedicellis calyce
paulo longioribus ; petalis albis; siliquis lineari-angustis, pedicello incrassato
sublatioribus, erecto-patulis, valvis trinervüs; seminibus immarginatis. ©.
Mart.-Jun.
In dumetosis et sylvaticis, in glareosis et rupestribus præsertim calcareis, in re-
gione Montana et Planitiebus excelsis frequens, in regione Mediterranea et Saha-
rensi rara ibique sæpius aquis advecta. — Med. C* : Stora (DR.), Dyrdjelli (Sim.);
El-Aria (Reb., Vid.), Constantine (DR.), Khemissa (J. Reb.).— A": Boghar (Deb.,
Rx). — 0°: Saida (War.); Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Tlemcen (DR., Reut., War.). —
Mont. Q°.-— A": Agounti-el-Haoua, Tizi-n-Cheria, Kef El-Akhdar (Lx); Dj. Beni-
Salah!, Teniet Mouzaia (Bové); Aumale (Char.), Dj. Taïg, Dj. Taguensa (Deb. );
Dj. Ouaransenis! (Perr.); Dj. Senalbal. — O°: Dj. Ksel!; Dj. Bou-Kachba!. —
Plan. C°: Setif (Soll., Duk.); Oued Djedida (Lx), Khenchela (Reb.); Ain-Fagout!,
Batna! (Perr., Gol.), Lambèse!, Ksour! (Choul.). — A? : Guelt-el-Seitel (Lx), m
ditione Zahrès, Djelfa (Reb.), Taadmit!. — O°. — Sah. In margine septentrionali
repionis : À° :1in ditione Hodna ad Eddis, Oued Bou-Saada , Oued El-Anoug (Reb.).
— 0°: Bou-Semghoun (War.). — TUN. Dj. Arbet(Doüm.). — MAR. Dj. Takreda
in ditione Netifa provinciæ Demnat (Ibr.); in convalle Aët Mesan supra Arround, in
jugo Tagharot, Dj. Tezah (Hook. et Ball); in ditionibus /da-Ouchemlal, Issighowar,
Tazeroualt (Mard. ).
122 CRUCIFERÆ. — ARABIS.
In Europa media et tractu Mediterraneo toto ab Hispania ad Caucasum, Asiam |
È . . . . 1 . |
minorem et Syriam , in Arabia petræa, Persia et montibus Himalaya. |
Var. 8. dasycarpa Andrz. ap. DC. Prodr. I, 143.
Siliquis pubescentibus hirtisve.
Hinc inde cum planta typica. — Med. 0°: Sidi-bel-Abbes (Lefr.). — Mont.
O0’: Dj. Bou-Kachba ! (War.). — Plan. C°: Oued Djedida (Lx); Batna!. — A:
Djelfa (Reb.). — Of: Saida; Daia, El-Gor, Ras-el-Ma, Nouala, Souiga (War.).
Subsect. 11. — Folia caulina basi sæpius rotundata, non cordata nec sagittata.
S Plantæ biennes, rarius induratione perennantes, vel perennes surculos
steriles emittentes; rosula foliorum radicalium perennans.
8. A. pubescens Poir.! Encycl. suppl. T, 413; DC. Syst. Il, 228, et Prodr. 1, 145. —
Turritis pubescens Desf. Atl. Il, 92, t. 163. — A. decumbens Ball in Journ. Bot.
[1873] 297, et Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 318, t. 10. —
Exs. Bourg. Alo. [1856].
Planta biennis, rarius induratione perennans; /olüs hirtulis pilis alus
ramosis altis simplicibus, grosse dentatis, radicalibus oblongo-spathulatis
vel oblongis in petiolum angustatis, caulinis erecto-patulis, oblongo-lan-
ceolatis, sessilibus basi subrotundatis; racemis demum elonpatis, rectis,
pedicellis calyce paulo brevioribus, rarius subæquilonpis ; petals albis; siliquis
sæpius approximatis rarius remotiusculis, cum caule pube ramosa pubes- M
centi-subtomentosis, pedicello brevi incrassato paulo latioribus, longitudine
variabilibus, erectis rarius erecto-patulis, torulosis, valvarum nervo medio
prominulo venis lateralibus parum distinctis; seminibus marginato-subalatis.
@. Apr.-Jul.
In humo mobil, in dumetosis, sylvarum calvitiis et rupestribus præsertim in
regione Montana etiam superiore et in montosis regionis Mediterraneæ interioris.
« Algeria, in montibus» (Desf. Al.). — Med. GC: inter Souk-Harras et Hammam
Ouled-Zeid (Reb.), Kef Zouara(Lx), El-Aria (Reb.), Dj. Mecid, Constantine (Tiss.),
Milah (DR.); Ain Merassel (Lx), Setf (Soll.). — A*: Melah-el-Kora (Jam),
Blhdah (Reut.), Medeah (Mon.), Dj. Zaccar! (Mialh.); Boghar (Naud., Deb.). —
0°: Saida! (War.), Tlemcen (DR. , Reut., etc.). — Mont. : in montibus excelsio-
ribus necnon in montosis Planitierum excelsarum : Cf. — A7. — Of : Tiaret (Del.,
Krém., My), Duia (Lefr., War.); in sylva Beni-Hediel!, Sebdou! (War.); Dj.
Ksel!. — MAR. Dj. Beni-Osmar prope Tetouan (Webb, Ball); in ditione Ai Me-
san supra Arrouid 2100-2600 m., Dj. Tezah 2400-2500 m. (Hook. et Ball).
In Algeria et imperio Maroccano hucusque tantum nota.
Oss. À. decumbens Ball secundum el. auctorem caudice perennante, pedicellis
longioribus, siliquis magis torulosis patentibus et stylo longiore ab À. pubescente
distinguenda, nobis tantum forma perennans À. pubescentis pedicellis paulo lon-
gloribus donata videtur. In A. pubescente, e speciminibus numerosis vivis ob-
CRUCIFERÆ. — ARABIS. 125
servatis vel in herbario asservatis, siliquæ diametro et longitudine admodum
variabiles.
Var. B. longisiliqua. — À. lonpisiliqua Presl Del. Prag. 1, 16, et Sic. T, 50; Guss. Syn.
IT, 172. — À. purpurascens Presl Sic. I, 50. — Exs. Huet Sic. [1855 ].
Floribus paulo majoribus, albis vel purpurascentibus; siliquis glabris.
In humo tenui, in dumetosis et rupestribus Tunetiæ septentrionalis. — TUN.
Dj. Zaghouan! (Miss. 1883).
In Sicilia. |
9. A. ciliata R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 107 emend.; Koch Syn. 42 ; Gren. et Godr.
Fr. 1, 101. — Var. caule glabro, foliis tantum ciliatis: À. ciliata R. Br., 1. c.; DC.
Syst. IL, 225, et Prodr. 1, 144 ; Gaud. Helo. IV, 319; Rchb. Le. Il, t. 4o,f. 4438.
— À. ciliata var. glabrata Koch Syn. 2. — Var. caule plus minus hirsuto, folus
hirtellis ciliatisque : Turritis alpestris Schleich. — À. alpestris Rehb. Ie. If, t. ho,
f. 4338 b; Reut. Cat. Genév. éd. 2, 2. — À. hirsuta DC. Fr. IV, 675 non Scop. —
A. hirsuta 1 sessihfolia el 11 incana Gaud. Helv. IV, 313-314. — À. ciliata var. hirsuta
Koch Syn. 43; Gren. et Godr. Fr. 1, 101. — À. arcuata Shuttlew. in Godet FI.
Jura 38. — Exs. Bourg. Sabaud. [1848 ] 18; Bill. Gall, 3014, 3014 bis et 3014
ter, Bourg. ( Alp. mar.) 39, Michal. (Jura) 52, Rel. Mail. 330; Rchb. Germ. 1075,
Sch. norm. nov. ser. (Austr.) 716.
Planta biennis, caulibus olabris, glabrescentibus vel inferne pilis paten-
tibus hirsutis; folüs pilis aliis ramosis aliis simplicibus undique conspersis
vel tantum ciliatis, integris, sinuato-repandis, rarius grosse dentatis, ra-
dicalibus oblongis vel obovato-oblongis in petiolum angustatis, caulims
erecto-patulis, oblongis vel ovato-oblongis, sessilibus, basi subrotundats ;
racemis demum longiusculis, rectis; pedicellhis calycem subæquantibus; petalis
albis; sihquis approximatis vel remotiusculis, glabris, pedicello longiusculo
subincrassato paulo latioribus, longitudine variabilibus, patulis rarius
erectis, torulosis, valvarum nervo medio venisque lateralibus prominulis ;
seminibus immarginatis. @. Maio-Jul.
Planta typica in ditione floræ nostræ non visa.
In montibus Europæ præsertim occidentalis : in Hibernia, Scotia, Valesia, Ger-
mania australi, Gallia, Italia septentrionali.
Var. B. Balansæ. — A. Balunsæ Boiss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser. a, v, 17. —
Exs. Bal. Alp. [1853].
Foliis saltem radicalibus repando-sinuatis vel grosse dentatis, rarius
inteoris; siliquis quam in planta typica brewioribus, vix patulis vel erectis.
In irriguis et pascuis humidis, in regione Montana etiam superiore. — Mont.
C? : Dj. Ouach? (Choul.); D. Cheliah ! (Bal., Lefr., Lx), D). Mahmel! (Perr.
[1853 |).
Ozs. À. Balansæ Boiss. et Reut. nequidem tanquam varietas ab À. ciliata dis-
tinguenda, nempe in À. céliata indumentum, magnitudo florum , longitudo et lati-
tudo siliquarum admodum variabiles.
124 CRUCIFERÆ. — ARABIS. |
10. A. Doumetii Coss. [lustr. All. 1, 19, t. 13. | |
Planta perennis, læte virens, caudice superne caudiculos steriles plures vel |
plurimos emittente, caulibus in axillis foliorum anm præteriti enatis, arcuato-
ascendentibus, inferne eodem modo ac folia parce hirtellis superne glabres-
centibus; fols plerisque in caudiculis confertis pilis brevibus bi- tri- vel
quadrifurcis scabris, oblongis obtusis in petiolum longe attenuatis, ente-
gris vel latere uno alterove uni-bidentatis ; caulinis paucis sæpius post anthesim
emarcidis vel evanidis oblongis sessilibus haud amplexicaulibus; racemis
3-6-floris, rectis; pedicellis per anthesim calyei subæquilongis; petalis
albis, calyce sesquilongioribus; glandulis hypogynis 6, duabus ad basim|
utriusque paris staminum longiorum, duabus insertionem staminum la-
teralium circumvallantibus; siliquis remotis vel remotiusculis, glabris,
pedicello apice vix incrassato latioribus, suberectis, valde compressis,
torulosis, valvarum nervo medio venulisque parum conspicuis; seminibus superne
membranaceo-alatrs. 2L. Fructifera exeunte Junio et Augusto lecta, in horto
Aprili florens.
In fissuris rupium, in rupestribus et petrosis umbrosis resionis Montanæ infe-
rioris. — Mont. C°: Dj. Soao (Reb.); ad confluentem Oued Fedja et Oued Nekob ! ad
basim septentrionalem montis Tubabor ubi primum ab amicissimo Doûmet-Adanson
itineris mei botanici socio 27 Junio 1880 detecta. — A°: inter Asrout-Idjer et
Tirourda (sec. Batt. et Trab. ).
Alseriæ peculiaris.
Oss. Sepalis basi haud saccatis, petalorum limbo oblongo-cbovato suberecto
À. Doumetii ad sectionem Turritella referenda, in qua habitu, caudice perenni,
folüs caulinis non cordatis sed inferne sensim attenuatis, seminibus marginato-
alatis, juxta À. muralem Bert. (Rar. Ligur. pl. dec. n, 37, et It. VIT, 135; DC.
Syst. Il, 224, et Prodr. I, 144; Rchb. Ic. Il, t. 4o, f. 4339; Koch Syn. 43;
Gren. et Godr. Fr. 1, 102. — Exs. Soc. Dauph. Gall. 3612, Bourg. [ Toulon] 28,
et | Alp. mar. | [1861]; Ges. et Car. It. 128 et 349, Port. et Rig. 14. [1877], 160)
collocanda, sed abunde differt caudice caudiculos steriles longiusculos plures
vel plurimos emittente, caulibus areuato-ascendentibus in axillis foliorum anni
præteriti enatis, floribus minoribus, petalis brevioribus , siliquis paucis valvarum
nervo medio venisque parum conspicuis, non prominulis, seminibus maroi-
nalis superne tantum membranaceo-alatis, non in toto ambitu ala membranacea
cinctis. |
SS Plantæ annuæ.
11. A. parvula L. Duf. in DC. Syst. IT, 228; DC. Prodr. I, 145; Boiss. Voy. 25,
t. 13, {.b; Coss. PI. crit. 143. — A. brachypoda Boiss. Elench. n. 8. — À. lati-
Jolia DR. in At. Fl. Alo. t. 7a, f. 3.—Exs. Choul. Alp. 502 et sér. 3, 5; Wüllk.
Hisp. [1844] 42, Lange in Sch. norm. 810, Bourg. 1039 b.
Planta annua, caule sæpius pumilo, pube ramosa cinereo-subcanescens ;
Li
CRUCIFERÆ. — ARABIS. CARDAMINE. 125
| fohis repando-subsinuatis dentatisve, radicalibus oblongis inferne suban-
oustatis, caulinis ovatis vel oblongo-ovatis sessilibus basi rotundatis; racemis
demum laxis, erectis, rachi haud flexuosa; pedicellis calyce brevioribus;
petalis albis; siliquis remotiusculis, subhirsuts, pedicello brevi incrassato
4 paulo latioribus, erecto-patulis, valvarum nervo medio prominulo venulis
lateralibus subobsoletis; seminibus mmarpinatis. ©. Mart.-Jul,
In pascuis montosis, in herbidis, in rupestribus umbrosis præsertim calcareis,
sæpius Arabidis auriculatæ socia. — Med. O0": in montosis : Mascara (DR.), Sidi-
bel-Abbès (Lefr.), Ouled Khaled-Gharaba!, Saida!, Magenta (War.), Tlemcen
(DR., Reut., War.). — Mont. C°: D. Chettabah (Reb.); Dj. Tougour !; Dy.
Maadid (Lx).— A: Tizi-n-Cheria, Thabourt-Bouzgueur (Lx); Aumale (Char.); Te-
met-el-Haad (My). — 0°: Gharrouban (My); Dj. Ksel]. — Plan. im montosis :
C?: Oum-el-Asnam! (Lx), Batna! (Lefr.), Lambèse!. — A': Djelfa (Reb.). — 0“:
Ain-Beida!, El-Mai, Daia, Ras-el-Ma, ad scaturigines Oued Tifrit, Ain-Sefissifa
(War.); in sylva Beni-Hediel!, Sebdou! ; Géryvillel.
In Hispania; Asia minore ad Adalia (Boure. ).
Oss. À. Aucheri Boiss. (in Ann. sc. nat. [1849] 52, et Or. I, 170), in Syria et
Asia minore crescens, vix ab À. parvula differt siliquis longioribus glabris olabres-
centibusve.
7. CARDAMINE.
Cardamine L. Gen. n. 812; DC. Syst. IL, 245, et Prodr. I, 149; End. Gen. n. 4850;
FI. Par. 107; Benth. et Hook. Gen. I, 70.
Sepala erectiuscula vel subpatentia, lateralia haud saccata. Petala
unpuiculata, interdum obsoleta. Siliqua (in nostris) linearis elongata sæ-
pissime utrinque acuminata, compressa, valuis planiusculis enervüs vel sub-
enerviis, sæpius elastice desilientbus; septo membranaceo hyalino; stigmate
inteoro. Semina plurima, umseriala, compressa, immarginata, funiculis
haud dilatatis liberis. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accumbentes.
Herbæ glabræ vel pubescenti-hirtulæ. Flores albi (in nostris), rosei vel violacei.
4. C. hirsuta L. Sp. 915; Desf. Atl. IT, 80; DC. Syst. IT, 259, et Prodr. I, 152; Engl.
Bot. t. 492; Rchb. Le. Il, & 26, £ 4304; Koch Syn. 47; Fl. Par. 108 ; Gren. et
Godr. Fr. I, 109. — Var. radice sæpe perennante, caule elatiore, foliis caulinis nu-
merosis majoribus segmentis sinuato-dentatis, siliquis in pedicello ascendentibus
stylo paulo longiore donatis : C. sylvatica Link in Hoffm. Phyt. Blætt. I, 50; Koch
Syn. 46; Rchb. Ie. IT, t. 26, f. A303; Gren. et Godr. Fr. I, 109.- C. hirsuta var.
sylvatica F1. Par. 108. - C. Pensylvanica Mubl.; DC. Prodr. I, 151. — C. Virgi-
mica Michx; DC. Prodr. I, 151 non L. sec. Gray Man. — Exs. Bové Ag. [1839],
Choul. sér. 2, 6 et 504; Sch. Gall. 109 et bis, Bill. 711 et 712, Puel et Maille
Flor. loc. 23, Rel. Maïll. 679 et a et b, Soc. Dauph. 1500; Rchb. ex Dania 1581;
Welw. Lus. h14; Bouro. Pyr. Hisp. L22; Sol. Cors. 359 et 4190; Hohen. Cauc.
[1838] sub C. parviflora; Auch. As. min. h120:; Ky Alep. [1843] 34; Bourg. Can.
h183; Hall et Harb. Rocky Mount. 33.
126 CRUCIFERÆ. — CARDAMINE.
Planta annua, parce pubescenti-hirtula, glabrescens vel glabra, sæpiusm|
pumila; fohis pinnatisectis, 2-4-jugis, radicalium seomentis petolulatis ler |
nai majore suborbiculato sæpe basi subcordato, superiorum oblongts lineari
busve rarius obovatis, foliis radicalibus sub anthesi persistentibus, petiolis|
foliorum caulinorum exauriculatis; floribus parvulis, petalis oblongo-
obovatis calyce duplo vel paulo longioribus interdum abortu nullis; sta-
minibus abortu sæpe h; siliquis erectis vel in pedicello patulo erectius-
culis, junioribus flores longe excedentibus. ©. Jan.-Jul.
In ruderatis et vervactis, in pascuis et sylvaticis, in umbrosis humidis. «In um-
brosis Alceriæ» (Desf. A1l.). — Med. C°: La Calle (DR.), ad ostium Oued Mafrag
(Lx), Bône (Steinh., Krém., etc.), Philippeville (DR.), El-Miliah!, Djidjelh (Sim);
Kef Zouara (Reb., Lx), Constantine (Choul.). — A°: Afser (Bové, DR., etc.),
Bou-Ismaël (Claus.); Dra-el-Mizan (Thev.), Blidah (Lef.); Aumale (Char.). —
O": Dj. Azeib!, Oran(DR., Mars.); Sidi-Daho!, Oued Tifrit, Saïda, Lamoriciere,
Tlemcen, Sidi-Zaher (War.). — Mont. C°: Dj. Mahouna (Lx), Dj. Tababor ! ;
Dj. Maadid (Lx); Dj. Tougour !.— À°: in cedretis et quercetis montium Dyurdjura
(Lx); Dj. Taig (Deb.); Teniet-el-Haad].— Plan. In montosis : C': Batna (Lefr.).
— 0’: ad meridiem Saida, Daia (War.). — TUN. Dj. Cheban! (Miss. 1883);
Ain Babouch! (Miss. 1883); Ghardimaou (Lx miss. 1884). — MAR. Tanger
(Dd), Dj. Kebir, in umbrosis collium inter Tanger et Tetouan, Dj. Beni-Osmar
(Hook. et Ball); Dj. Tezah cire. 2200 m. (Hook. et Ball).
In insulis Madera et Canarüs; in Europa tota, Caucaso; Asia minore, Syria,
Persia, ditione Caspica, Sibiria; America septentrionali et antarctica.
Oss. Nullum discrimen certum inter C. hirsutam, C. sylvaticam, C. Pensylva-
nicam et C. Virginicam jam ab Hooker (F1. Bor.-Am.) ad unicam speciem relatas.
2. C. parviflora L. Sp. 919; DC. Syst. IT, 261, et Prodr. T, 152; Rchb. le. IT, t. 26,
f. 4301; Ledeb. Ross, 1, 128; Koch Syn. A6; Gren. et Godr. Fr. I, 110; Boiss.
Or. I, 160. — Exs. Sch. Gall. 413, Bill. 1608, Puel et Maille FI. loc. 24, Soc.
Dauph. 289; Rchb. Germ. 1071, Sch. norm. 410.
Planta annua, glabrescens vel glabra, sæpe pumila; fohis omnibus sub-
conformibus , pinnatisectis, pluri- vel mullyjugis, seomentis sessilibus inteoris vel
1-2-dentatis in foliis inferioribus oblongis, in superioribus linearibus,
foliis radicalibus sub anthesi evanidis, petiolis foliorum caulinorum ex-
auriculatis; floribus minutis, petalis oblongo-obovatis calyce subduplo
longioribus; siliquis in pedicello patulo erectis, junioribus flores parum
excedentibus. © vel ©. Apr.-Jun.
In paludosis, in herbidis umbrosis rarissima. — Med. C': ad ripas lacus El-
Hout prope La Culle (DR.). — A': Aloer (Bové), inter Reghaïa et Alma (Batt.).
In Europa boreali, media et australi, Gaucaso; Sibiria Altaica et Dahurica,
China boreali; America septentrionah.
CRUCIFERÆ. — NOTOCERAS. 127
SUBTRIBUS 11. NOHOCEREZXÆ.
Siliqua brevis, valuis apice in mucronem corniformem products.
8. NOTOCERAS.
À Notoceras R. Br. in Hort. Kew. ed. a, IV, 117; DC. Syst. IE, 202, et Prodr. I, 140 ; Endi.
| Gen. n. 4846; Benth. et Hook. Gen. I, 71; Boiss. Or. I, 314.
| Sepala subpatula, lateralia haud saccata. Petala parva, oblonga, integra.
| Siliqua brevis, lineari-oblonga, teretiuscula, subindehiscens, valvis carinatis,
intus foveolato-septuliferis, nervo carinali in mucronem corniformem producto ;
septo membranaceo; stigmate capitato. Semina in quoque loculo 3-5 , uni-
seriata, ovato-suborbiculata, compressa, immarginata. Cotyledones plano-
convexæ, radiculæ accumbentes.
Planta inferne tri-polychotoma, superne dichotoma, pilis bipartitis adpressis subcanes-
centi-sericea. Flores minimi, flavescentes.
4. N. Canariense R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 117; Jacq. f. Eclog.t. 111; DC. Syst.
| IT, 203, et Prodr. I, 140; Fisch. et Mey. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVI, 56; Webb
| Can. TI, 70; Boiss. Or. [, 314. — Erysimum bicorne Aït. Hort. Kew. ed. 1, Il, 394.
| — Diceratium prostratum Lagasca Gen. et sp. 20. — Notoceras Hispanicum DC.
Syst. IT, 204, et Prodr. I, 140, et in Deless. Je. IT, t. 17.— Exs. Jam. Ag. [1852],
Bal. 891, Choul. sér. 2, 506; Kral. Tun. 175; Bourg. Hisp. 1056 et 1567, Hut.
Port. Rig. 816; Bové Arab. petr. 136, Auch. 118, Schimp. 345; Auch. Mascate
h169b; Bourg. Can. 1246.
Planta annua, sæpe pumila depressa, basi tri- vel polychotoma, su-
perne dichotoma, ramis divaricatis demum induratis; foliis oblongis vel
oblongo-linearibus, apice obtusis vel acutiusculis, inferne sensim atte-
nuatis, inteoris, sæpius post fructificationem deciduis; racemis confertis,
demum sæpius elongatis, rigidis, ad angulos dichotomiarum sessilibus
vel ramos terminantibus, inferiore axim terminante supra ramos laterales
sessili; pedicellis brevibus, demum incrassato-subelavatis; calyce virenti-
flavescente; petalis calyci subæquilongis vel paulo longioribus; siliquis
| approximatis, strictis, torulosis, appendicibus corniformibus siliquæ sub-
dimidiam latitudinem subæquantibus; stylo filiformi appendicibus bre-
viore vel subæquilongo, demum sæpe deciduo; seminibus maceratione
valde mucilaginosis. ©. À hieme ad Maium.
In ruderatis, secus vias et agros, in alluviis et alveis, in glareosis et collibus
apricis, in regione Saharensi rarius in Planitiebus excelsis calidioribus. — Plan.
A! : Birin ad austro-orientem Boghar (Lx). — Sah. CG : Oued Djedida (Lx), Tebok-
ou-Ahmed, Zeribet-el-Oued (Reb.); El-Kantara!, Mchounech!, Biskral (Jam.,
Bal.}, Saada (Bal. ), Chegoa (Mart.). — A° : Bou-Saada; Laghouat!, Amt-el-Cometi,
Berrian!, Ghardaiïa!, El-Ateuf!, Methh!, ete. — O°: Brezina!, Tyout!, Asla, Bou-
Semghoun (War.). — TUN. In Tunetia australi haud infrequens : Feriana (Rob. ):
in insulis Kerkenna (Esp., Doûm. el Bonn. miss. 1884), Dj. Bou-Hedma, in di-
123 * CRUCIFERÆ. — NOTOCERAS. MORETTIA.
tione Beni-Aieicha (Doûm.), Guesser-el-Ahmar, D. Hatup, EL-Guctars Dj. Oum
Ali (Doûm. et Bonn. miss. 1884); Gabès frequens (Kral.); Dy. Tadjera, Bledn
Kebira (Ghomrassen), Oued Zitoun (Lx miss. 1884). — MAR. Teiouan ( Webb}
Fiouig (War.); Keira (Bal.), inter Misra-ben-Kara et urbem Maroc, ad urbem
Maroc (Hook. et Ball); frequens in provineiis austro-occidentalibus inter Agadi
et Tazeroualt (Mard.); ad palmetum Akka (Mard.).
In Æeypto?, insulis Canarüis; Im Hispania australiore; Palæstina, Arabia petræa,
Mascate, Pundjab, Afohanisian, Beloutchistan.
TRIBUS IT. CHORISPOREZXÆ.
Siliqua lonoa vel breviuscula, plus minus compressa teretiuscula vel)
subtetragona, haud artculata, bilocularis, tum dehiscens vel tardissime
dehiscens valvis septo æquilatis #ntus transversim inter semina incrassatoz
septuliferis, tum indeliscens suberoso-coriacea in quoque loculo in locellos
plus minus crustaceos monospermos duisa. Semina plura vel plurima.
Cotyledones plano-convexæ. Kadicula commissuralis (o —).
9. MORETTIA.
Morettia DO. Syst. IT, 426, et Prodr. I, 185 ; Endl. Gen. n. 4894; Benth. et Hook. Gen. I,
70; Boiss. Or. I, 145.
Sepala erecta, lateralia haud saccata. Petala oblongo-linearia, ungui-
culata. Siliqua linearis, teretiuscula vel subtetragrono-compressa, valvis convexis
rigidis nervosis, intus inter semina incrassato-septuliferis, serius secedentibus ;
seplo membranaceo opaco; stigmate bilobo lobis conniventibus divergen-
tibusve. Semina pluræ, uniseriata, compressa, immarginata. Cotyledones
plano-convexæ, radiculæ accumbentes.
Plantæ pilis stellatis hispidæ vel cano-tomentosæ. Flores albi.
1. M. canescens Boiss. Diagn. Or. ser. 1, var, 17, et Or. 1, 145; Goss. llustr. Ail. 1,
Pr
21,t. 14. — M. Nakkebiana Hochst.! in sched. manuser. pl. Arab. Schimp. ed. 2. —
Forma parviflora, petalis breviofibus calycem vix excedentibus, siliquis arcuatis, stig-
matis lobis etiam demum conniventibus : M. parviflora Boiss. in Ann. sc. nat.[1842] Go,
et Or. I, 146. — M. minor Hochst.! in sched. manuser. pl. Arab. Schimp. ed. 2.—
Exs. Kral. in Bourg. Ale. 241; Schimp. Arab. petr. 341, Bové (Sinaï) 141, Auch.
136; Auch. Mascate Lo76.
Planta perennis, cano-tomentosa pube stellata adpressa radis subæqua-
libus, tactu scabrida; caulibus diflusis vel prostratis, rarius ascendentibus,
superne ramosis; foliis ovato-oblongis vel oblongis, in petiolum brevem
attenuatis, inteoris vel repando-dentatis; floribus ad apicem racemi basi
foliati cito elongati subcorymboso-conferlis, pedicellis calyce sæpius bre-
vioribus; calyce cito deciduo, sepalis oblongis obtusis; petalis calyce ses-
quilongioribus vel vix longioribus; glandulis hypogynis valvariis parum
præminentibus; siliquis calyce multo longioribus, in racemos demum
CRUCIFERÆ. — MORETTIA. MALCOLMIA. [ 129
longiusculos dispositis, in pedicello crasso erecto-subadpressis, rectis vel
plus minus arcuatis, stigmatis lobis divergentibus vel divaricatis rarius
erectis conniventibus. 2£. Mart.-Jun.
In ruderatis, in argilloso-calcareis vel arenosis, in glareosis, tantum in repione
. Saharensi provinciæ Oranensis. — Sah, 0°: inter Arba-Tahtani et El-Abiod-Sidi-
Cheikh!, Bou-Semghoun, in valle Oued Som, Moshar-Tahtani (War.), Tyout!
(War.), inter Tyout et Ain-Sefra!, Ain-Sefra! ; in valle Oued Benout ad Mengoub
(Par.) et Kef El-Lokra (War.). — MAR. Inter Toumiet et Frouio (War.); ad pal-
metum Akka (Mard. ).
Im desertis Arabiæ petrææ et ad Mascate.
Oss. M. canescens differt a M. Philæana DG. (Syst. Il, 426, et Prodr. [, 185;
Boiss. Or. [, 145. — Sinapis Plulæana Dellel Eg. 99, t. 33, £. 3. — M. asperrima
Boiss. in Ann. se. nat. [1842] 60. — Exs. Sieb. Æp.; KV Nub. 363, Lx 290; Auch.
Mascate 4102), in deserto Ægyptiaco-Arabico, in Nubia et ditione Mascate cres-
cente, caulibus diffusis vel prostratis, non robustis ascendentibus erectisve sub-
dichotome ramosis, pube adpressa radis subæqualibus cano-tomentosa et tactu
scabrida, non radis inæqualibus longioribus patentibus setiformibus exasperata,
floribus 4-6-plo minoribus, in racemos plurifloros dispositis, non ad ramificationum
angulos solitartis et in racemos 4-8-floros oppositifolios dispositis, calyce cito de-
ciduo sepalis oblongis obtusis, non post anthesim accrescente et tantum paulo ante
siiquarum maturationem secedente sepalis lanceolatis acutiusculis, glandulis hypo-
oynis valvariis parum non valde præminentibus, siliqua calyce multo non sesqui-
vel subduplo longiore.
TRIBUS IIL SISYMBRIEZÆ DC.
Siliqua Tonga, rarius breviuscula, teretiuscula vel septo parallele
compressa, haud articulata, bilocularis, dehiscens rarius ægre dehis-
cens, valvis septo æquilalis intus transversim haud septuliferis vel
rarius vix septuliferis. Semina in quoque loculo plura vel plurima, uni-
seriata, rarius biseriata. Cotyledones plano-convexeæ, rarius intus concuve.
Radicula dorsalis scilicet dorso cotyledonum incumbens (o ||), rarius
oblique subcommissuralis.
40. MALCOLMIA.
Malcolnia R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 121; DG. Syst. Il, 438, et Prodr. I, 186; Endl.
Gen. n. hgo2; Benth. et Hook. Gen. I, 77.
Sepala erecta, lateralia basi saccata vel haud saccata. Petala unguicu-
lata, limbo integro vel retuso. Siliqua tereti-subtetragona, subteres vel te
reti-subcompressa, rarius valde compressa, valvis convexis rarius subeari-
nals, Sæpius trinerviis, rarissime intus inter semina subseptuliferis; septo
tenui vel crasso subcartilagineo; stylo brevi vel elongato, lobis stiomats
lamelliformibus acuminatis conniventibus vel in conum connatis. Semina in
4)
130 CRUCIFERÆ. — MALCOL MIA.
quoque loculo plura vel plurima, uniseriata, ovata vel oblonga rarius or> ! |
biculata, utraque facie convexa vel facie ventrali planiuseula, immargi= |
nala rarius marginala. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ incumbentes\
rarius fere incumbentes.
Herbæ annuæ vel perennantes inferne interdum suffrutescentes, pube simplici, furcata vel
stellata. Flores purpurei vel violacei interdum variatione albi.
Sect. L. Eumarcozura. — Sepala lateralia saccata vel haud saccata. Petala
apice inteora vel retusa. Siliqua teretiuscula, tereu-subtetragona vel tereti=
subcompressa, torulosa vel haud torulosa, cito vel sero dehiscens. Semina
ovata vel oblonga, utrinque convexa, immarpinata. Radicula dorsalis.
f. M. Africana R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 191; DG. Syst. IT, 439, et Prodr. 1, }
187; Rchb. Ie. IT, t. 17, {. 4371; Gren. et Godr. Fr. I, 83; Boiss. Or. I, 223. NN
Hesperis Africana L. Sp. 928. — H. diffusa Lmk Fr. IT, 5o4.— Exs. Bal. Alo. 904: |
Bill, Gall. 1411; Sch. norm. nov. ser. Hung. 7, Soc. Dauph. 1508 ; Bourg. Hisp. 570,
1065, 1568 c et 2087 a, Hut. Port. Rig. 754; Hohen. un. it. Cauc. [1835 |; Bourg.
Armen. [1862]; Auch. As. min. 129; Ky Alep. 48; Kar. et Kir. Song. 1226; Auch.
Arab. petr. 122, Schimp. 233; Auch. Pers. L109 et h114.
Planta annua, erecta, superne vel rarius a basi ramosa, pilis aliis sim-
plicibus alis 2-3-furcalis strisosa vel hirtula; foliis oblongis vel oblongo-
lanceolatis in peliolum attenuatis, parce et grosse dentatis vel repandis,
rarius sinuato-subpinnatifidis; racemis paucifloris, demum laxis, sæpe basi
foliatis; pedicellis calyce brevioribus, crassis; sepalis lateralibus haud sacca-
hs; petalhs violaceis, calyce subduplo longioribus, apice inteoris; siliqus
crassiusculis, tereti-subtetragonis, pilis bi-trifureatis strigosis hirtulisve,
reclis rarius arcuato-subflexuosis, sero dehiscentibus , stylo conico siliculæ lati-
tudinem subæquante vel breviore. ©. Jan.-Jun.
In arenosis, in cultis et vervactis, in ruderatis. — Plan. C': Guerah ElTarf
(J. Reb.). — Sah. C°: Chebla (Reb.), Mchounech!, Biskra! (Jam., Bal., Schm.),
Saada (Bal.). — A° : El-Halleg (Reb.); Bir Berguout, Safi-Tineguen (Iss.). —
TUN. Kebilh, ElGolea, Nefia (Lx miss. 1884).
Ad Ghadamès (Larg.); in Europa australi excepta Italia, Gaucaso; Asia minore
et centrali, Syria, Arabia, Persia, Mesopotamia, Songaria, Afohanstan , Pundjab.
Ones. M. laxa DC., M. ontermedia G.-A. Mevy., M. stenopetala Bernh., M. tricho-
carpa Boiss. et Buhse, ut præmonuit el. Boissier (Or. I, 223), ad M. Africanam
referendæ, nempe tantum indumento plantæ et siliquarum ab auctoribus distinctæ
et speciminibus intermediis connexæ.
M. maritima R. Br. (DC. Syst. 1L, 441, et Prodr. 1, 187; Rchb. Je. IT, t. 56,
f. 4372; Koch Syn. 5o; Gren. et Godr. Fr. [, 84; Boiss. Or. [, 228. — Cheiran-
thus maritimus L. Sp. 924; Bot. Mag. t. 166. — Hesperis maritima Desf. Atl. IT, 90.
— Exs. Welw. Lus. 204; Port. et Rio. It. 308; Sieb. Cret.), planta Mediterranea.
in Algeria à Desfontaines indicatur sine designatione loci proprü : «in arenis ad
maris Hittora» (Desf. Af1.), sed nisi in hortis vel ex hortis aufuga a recentioribus
CRUCIFERÆ. — MALGOLMIA. 131
visa. Hæec species nolis sequentibus distinguitur : planta annua; foliis late oblongis
vel obovato-oblongis obtusis inferne in petiolum longum attenuatis, integris vel
remote denticulatis, pube 2-/-partita adpressa conspersis; pedicellis calyce brevio-
ribus, demum valde incrassatis; sepalis lateralibus saccatis; petalis amplis, retusis;
siliquis teretiusculis, ægre dehiscentibus, pilis bipartitis adpressis strigosis, stylo
| latitudine siliquæ multo longiore.
M. Cha DC. (Syst. Il, ho, et Prodr. 1, 187; Boiss. Or. 1, 228. — Cheiran-
thus Chius L. Sp. 924. — Hesperis Chia Lmk Encycl. IT, 325. — Exs. Auch.
Chio 121; Bourg. Rhod. [1870]; Ky Palest. [1857] 487; Bal. Lyd. 76, Bourg.
Lyc. 22), planta mere orientalis, in herbario Schousboe prope Tanger indicatur,
sed ibi verisimiliter advena. À M. maritima præcipue differt foliorum pube bipar-
tita, pedicellis calyce vix brevioribus, petalis parvis, stylo latitudine siliquæ plus
minus longiore.
2. M. littorea R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 121; DC. Syst. Il, 443, et Prodr. ],
187; Rchb. Ie. IT, t. 56, f. 4373; Bert. Ît. VIT, 110; Gren. et Godr. Fr. [, 84. —
Cheiranthus httoreus L. Sp. 925; Desf. Aul. Il, 87. — Hesperis littorea Lmk En-
cycl. IT, 3292. — Leucoium marinum ninus Clus. Hist. I, 298 et ic. — Exs. Bové
Ale. [1839 | sub Malcolmia; Salzm. Mar:; Bill. Gall. 2613, Rel. Mail. 7972; Welw.
Lus. 233 et cont. 20, Bourg. [1853]; Wulk. Hisp. 476 et ît. sec. 511, Bourg. 25
et 1568, Hut. Port. Ris. 757.
Planta perennis , erecta, a basi ramosa, caulibus inferne suffrutescentibus,
pube stellata molli cano-tomentosa; foliis oblongo-linearibus vel oblongis
obtusis, inferioribus saltem in petiolum attenuatis, integris, rarius grosse
et laxe sinuatis vel subpinnatifidis ; racemis pauci- vel plurifloris, demum
laxis, pedicellis calyce brevioribus; floribus majusculis; sepalis lateralibus
basi saccals; petalis purpureo-violaceis, calyce subduplo longioribus, apice
retusis; siliquis subteretibus, haud torulosis, pube stellata adpressa cano-tomen-
tosis, rectis vel subarcualis, cito dehiscentibus, stylo tenui fihformi-subulato
siliquæ latitudine multo longiore, septo fascia latissima crasso subopaco.
2L, Apr.-Jul.
In arenosis repionis Mediterraneæ litioreæ et quidem tantnm in Alveria occi-
dentali et imperio Maroccano. « Ad maris Jittora» (Desf. A4/.). — Med. 0": Sour-
Kelmitou (My), Mostaganem (Bové, Del., My). — MAR. Tanger (Brouss., Salzm.,
Webb, Hook. et Ball), Casa-Blanca (Rein et Fritsch sec. Ball).
In Europæ tractu Mediterraneo austro-occidentali a Lusitania ad Italiam.
3. M. Broussonnetiüi DC! Syst. Il, 445, et Prodr. [, 188, et in Deless. Je. IT,
t. 6o. — M. lacera var. patula Ball Spic. Maroce. in Linn. Soc. Journ. XVI, 39°
excl. syn.
Planta annua, erecta, a basi ramosa, pube stellata tomentosa sed vires-
cens; foiuis oblongis vel oblongo-lanceolatis obtusis, Inferioribus saltem in
petiolum attenuatis, grosse et laxe sinuatis; racemis pauei- vel plurifloris,
demum laxis, pedicellis calyce brevioribus; floribus majusculis; sepalis
9 -
132 CRUCIFERÆ. — MALCOLMIA.
lateralibus basi saccatis ; petalis purpureo-violaceis, calyce subduplo longio=«
ribus, apice retusis; siliquis subteretibus, torulosis, pube stellata vix adpressa
subtomentosis, reclis vel subarcuatis, cito dehiscenhibus, stylo tenui filiformi-
subulato siliquæ lattudine multo longiore, septo fascia latissima crasso sub-
opaco. ©. Febr.-Jun.
MAR. In arenosis : Safi (Beaum.), inter Chiadma et Mosador (Maw sec. Ball),
ad Mogador copiosa (Brouss., Lowe, Bal., Hook. et Ball), inter Mogador et Maroc
(lbr.), «in regione littorea usque ad Ain EHadjar» (Ball), Mesfioua (sec. Ball),
Chtouka, Dar-Ould-Delimi, Tin-el-Kaïder, Tizelni, Tazeroualt (Mard.).
Hucusque tantum in imperio Maroccano nota.
Ors. M. Broussonnet aflinis M. hitoreæ ab ea differt radice annua, caule fo-
lüsque virescentibus, siliquis torulosis, seminibus subduplo minoribus. — M. patula
DC. (Syst. Il, 44h , et Prodr. L, 187.-— Exs. Willk. Hisp. it. sec. 565, Bourg. 2091
et 2367) in Hispania centrali crescens, M. Broussonneti proxima sed satis distincta
videtur habitu graciliore, indumento cano, folus angustioribus, petalis apice ro-
tundatis vel subtruncatis, non retusis, pedicellis fructiferis longioribus a basi ad
apicem non in longitudine tota incrassatis, siliquis subdimidio brevioribus. —
M. lacera DG. (Syst. I, 445, et Prodr. |, 188 excl. synonymo Fontanesiano et
localitate orientali. — A]. erosa DC. Syst. Il, 446, et Prodr. 1, 188. - Exs. Willk.
Hisp. hh5 b, Bourg. 26; Welw. Lus. cont. 31, Bourg. 1763) in Hispania
austro-occidentali et Lusitania australiore crescens, ad Mogador verisimiliter con-
fusione loci natalis in herbario Broussonnetiano indicatur, sed a recentioribus non
visa; videtur tantum varietas M. patule folus pinnatifidis.
4. M. arenaria DC. Syst. Il, 442, et Prodr. I, 187. — Hesperis arenaria Desf.! Atl. IF,
91, t. 162 pessima. — 1. ramosissima Desf. All. IT, 91, t. 161 mala; DC. Syst. IT,
155, et Prodr. I, 189 quoad plantam Algeriensem. — A. versicolor Pomel Nouv.
mat. 228. — M. biloba Pomel, I. c. 229. — M. multicaulis Pomel, 1. c. 371. — Exs.
Bové Alr. [1839 |, Bal. 150, 5h1 et 690, et in Puel et Maiïll. FI. Eur. 23, My 141,
Bourg. 179, Soc. Dauph. 3192.
Ar. 6,8% Chegra «rubens» (Reb.).
Planta annua , sæpe pusilla, erecta, a basi ramosa, rarius simplex, pube
stellata subtomentosa sed virescens; foliis oblongis vel oblongo-lanceolatis
obtusis, infimis sallem in petiolum attenuatis, sinuato-repandis vel inte-
oris; racemis plurifloris, demum laxis, pedicellis calyce multo brevioribus ;
Jloribus majusculis; sepals lateralibus basi valde saccatis; petalis purpureo-
violaceis, calyce subduplo longioribus, apice retusis emarginatisve; siliquis
subteretibus, torulosis, pube stellata subtomentosis seabrisve rarius ola-
brescentibus, rectis vel arcuatis interdum contortis, sero dehiscentibus, stylo
siliquæ latitudine longiore lobis stismatiferis elongatis, septo erasso subcartila-
gineo opaco. ©. Febr.-Maio.
In arenis et alluviis maritimis, necnon in apggeribus arenæ mobilis Alveriæ inte-
rioris. «În arenis ad maris littora prope Arzeau apud Aloerienses» (Desf. 441). —
CRUCIFERÆ. — MALCOLMIA. 133
Med. A! : Orléansville !. — Of.— Plan. A°: Birin, Harmela (Lx), Guelt-el-Settel,
in ditione Zahrès (Reb.), Rocher-de-Sel!, Ouled Suhari (Lx). — Of. — Sah. 0°:
ad marginem septentrionalem regionis : Chellala-Gueblia, Bou-Semghoun, Ain-Sefis-
sifa (War. ).
Hucusque in Alveria et insulis Balearibus ? tantum nota.
Oss. Hesperis arenaria et H. ramosissima, ambæ e speciminibus ad Arzew lectis
a Desfontaines descriptæ, ad eamdem speciem pertinent; tabula Floræ Atlanticæ
Hesperidis ramosissimæ Yerisimiliter juxta specimen cultum delineata.
5. M. parviflora DC. Syst. IT, 4h, et Prodr. [, 187; Guss. Syn. IT, 186; Moris Sard. I,
160; Gren. et Godr. Fr. I, 83; Boiss. Or. 1, 291. — Cheiranthus maritimus Poir.
Voy. IL, 199 non L. — Hesperis parviflora Savi Bot. Etr. 11, 195; DC. Fr. IV, 654
et V, 590, ct Le. rar. 11, t. 35. — I. r'amosissima Biv. Cent. Il, 29; Lois. Gall. ed.
2, Il, 77, t. 11 non Desf. — Exs. Choul. Afp. 554; Bourp. Gall. 21 ct 26, Bill.
3008 bis, Sch. norm. 1012, Soc. Dauph. 300; Sieb. Cors., Sol. Ag, Bourg. 22
et 22 bis, Mab. 104; Müll. Sard. un. il; Cesati 14. h97; Tod. Sie. 346.
Planta annua, sæpe pusilla, erecta, à basi ramosa ramis lateralibus cau-
lem sæpius excedentibus, rarius simplex, pube stellata molli plus minus
tomentosa; foluis oblongis vel oblongo-linearibus obtusis saltem inferio-
ribus in petiolum attenualis, integris vel subsinuatis; racemis plurifloris,
demum laxis, pedicelhs calyce brevioribus ; floribus minutis ; sepalis lateralibus basi
vix saccals; pelahs violaceis, calyce sesquilongioribus, apice integris ; siliquis
oracilibus, tereti-subcompressis, torulosis, pube stellata subtomentosis,
reclis vel arcuatis, cito dehiscentibus, stylo silique latitudinem subæquante vel
paulo superante lobis stiomatiferis brevibus , septo fascia latissima crasso subopaco.
©. Dec.-Maio. ;
In arenosis regionis Mediterraneæ littoreæ. — Med. C°: in Numidia ( Poir. herb.),
La Calle (Bové, DR.), in aggeribus arenosis Oued Mafrag ad ostium (Lx), Bône
(Steinh., Lx), Fori-Génois (Krém.), Philippeville!. — À: Guyotville (Côme, Dur. ).
In Europæ tractu Mediterraneo austro-occidentali ab Hispania ad Italiam et Sici-
liam; dubitatim in Peloponeso a el. Boissier indicata.
Sect. ÎT. Erguosrum. — Sepala lateralia saccata. Petala apice integra.
Siliqua linearis vel siliculiformis, valde compressa, torulosa, cito dehis-
cens, stylo brevi vel subnullo. Semina suborbiculata, ovata vel oblonga,
dorso convexa, ventre planiuscula, late vel anguste marginata, inter-
dum immarginata. Radicula oblique subdorsalis rarius subcommissu-
ralis.
Oss. Genus Eremobium a cl. Boissier (Or. 1, 156) conditum non admittendum
videtur, nempe nolæ e forma siliquæ, textu sepli, forma seminum, radiculæ situ
depromptæ variabiles et a Malcolmia non recedunt.
6. M. Ægyptiaea Spreng. Syst. Il, 898 [1825]; Vis. PL Æp. ac Nub. 95,1. h,f. »
[1836]; Coss. Mustr. Atl. I, 99, t. 15 et 16. — Hesperis ramosissima Delile Æp.
&
134 CRUCIFERÆ. — MALCOLMIA.
lustr. n. 595 non Desf. — A. diffusa Dene F1. Sin. in Ann. sc. nat. sér. », IIT, 271
[1835]. — Eremobium lineare Boiss. Or. 1, 157.
Planta annua a basi ramosa, vel quando in arena sepulta aut ab anima-
hbus contrita indurato-suffruticosa per plurimos annos persistens ramos
cauliformes herbaceos numerosos emittens; caulhibus erectis, ascendentibus
vel diffusis, plus minus cum foliis pube stellata molli tomentosis, inter-
dum glabrescentibus viscidulis, quando induratis epidermide albida do-
natis; foliis sessilibus, linearibus vel Tineari-oblongis obtusis, integris;
racemis plurifloris demum laxis, interdum basi foliatis; pedicellis calyce
brevioribus, demum modice inerassatis; floribus parvulis; sepabs lateralibus
saccatis; petalis violaceis, calyce sesquilongioribus, anguste oblongis, apice
inteoris ; siliquis pedicello plus minus latioribus, linearibus, rarius lineari-
oblongis vel siliculiformibus valde compressis, seminibus in quoque loculo
pluribus vel plurimis rarius paucis, valvis valde torulosis inter semina in-
crassato-subseptuliferis, pube adpressa stellata plus minus tomentosis,
rarius plabrescentibus, rectis, cito deluscentibus, stylo brewi vel subnullo 1a-
mellis stigmatiferis in conum conniventibus, septo membranaceo subpel-
lucido in lateribus tenuissime alveolatim reticulato medio faseia subopaca
lata donato; seminibus oblongis, ovatis vel suborbiculatis, late membra-
naceo-marginalis, anguste marpinatis vel rarius immarpinatis. © vel indura-
tione 2£.
Var. a. linearis Coss. Îlustr. Atl. T, 29, t. 15, f. 1-15. — Matthiola linearis Delile Fragm.
Arab. petr. 16, n. 56,f, 3. — Exs. Auch. Arab. petr. 124, Schimp. 239.
Planta sæpe pusilla, parce pubescenti-tomentosa vel glabrescens, sæpe
viscidula; calyce subpersistente vel sero tantum deciduo; siliquis pedicello multo
vel subtriplo latioribus, subsiliculiformibus, oblongo-linearibus vel linea-
ribus, interdum glabrescentibus; seminibus majusculis, suborbiculatis vel
ovalis, sæpius late membranaceo-marpinatis; radicula commissurali vel vix
obliqua. ©.
In ditione floræ nostræ non visa.
M Ægypto media ?; in Arabiæ deserto Sinaico et provincia Haouara.
Var. 6. Ægyptiaca Coss. [lustr. AU. I, 23, t. 15, f. 16-25. — M. Æpyptiaca Spreng., 1. c.;
Vis., 1. c. — Hesperis ramosissima Delile!, 1 c. — Hesperis diffusa Dene!, 1. c. —
Exs. Sieb. Æg. sub Cheïranthus lividus, Wiest 541, Ky [1855] 403, Schweinf. 1333,
Lx 7; Bové Palæst. 510; Bové Arab. petr. 134.
Planta plus minus pubescenti-tomentosa, haud viscidula, interdum
induratione perennans; calyce cito deciduo, rarius subpersistente; sihiquis
sæpius pedicello subduplo latioribus, linearibus, sæpius 15-25 nullim. longis,
plus minus {omentosis; seminibus mediocribus vel parvis, ovatis vel oblonpis,
anguste membranaceo-marpinatis vel vix marpinatis ; radicula obliqua subdorsal.
@ vel induratione 2£.
FE
CRUCIFERÆ. — MALCOLMIA. SISYMBRIUM. 139
In ditione floræ nostræ non visa.
In deserto Libyco, Ægypto inferiore et media; Palæstina, Arabia petræa.
Var. y. longisiliqua Coss. ap. Bourg. Exs. Al. [1856], et Ilustr. Al. T, 23, t.16.— Kral.
in Bourg. Alp. 2337.
Ar. = H'ama «ealida» vel se H'amaa «cænosa» (Duveyr.); Le H'amra
«rubra» (Goss., Sériz., de Colomb, ete.); 6,2 H'arra «calida, urens» (Larg.);
ARAS ) Repuiga «tenuis» (Goss., Bertr.).— Touar. Cao a Almarougit (Duveyr.).
Planta pubescenti-tomentosa, haud viscidula, caule sæpius indurato-
suffruticoso per annos plures persistente et ramos cauliformes herbaceos
numerosos emittente; calyce cito deciduo, rarissime subpersistente ; sih-
quis pedicello sæpius subduplo latioribus , linearibus elongats, sæpius 3-5 centim.
longis, tomentosis; seminibus mediocribus, oblongis, anguste membranaceo-
marginals ; radicula obliqua subdorsah. © vel induratione 2 Dec.-Jun.
In agceribus arenæ mobilis, in alluviis et alveis arenosis, in regione Saharensi
et Planitiebus excelsis calidioribus contiguis -— Plan. A°: in ditione Zahrès
(Reb.), Daia Grar-el-Ahmra (Soll.). — O* : Dj. Ttima, Gada-Enfous (Rx), Khaneg
El-Melah!, Ain-ben-Khell!, Magroun ( War.) Taoussera ! , Leumbah!. — San. C*.
— A. —0$. — TUN. Gour Arcei-Eccheub , Dj. Bou-Hedma (Doùm. }), Gafsa (Doùm.,
J. Reb.), Gouifla, El-Hamma (Djerid), Tozzer (Doùm. et Bonn. miss. 1884),
Tozzer, Nefta (André), inter Fratis et Limaguès, Kebilli, Oued Zitoun, Dj. Cherb
(Lx miss. 1884.) — MAR. Teniet Mouissifer (War. ).
Ad Ghadamès (Larg.), in planitie Tasili ditionis Touares (Duveyr.).
Oss. M. Æoyptiaca mire variat duratione, indumento, calyce cito vel sero de-
ciduo, siliquis oblongo-linearibus vel linearibus brevibus interdum siliculiformibus
aut longissimis, Énibne majusculis , mediocribus parvisve, suborbiculatis, ovatis
vel oblongis, late, anguste vel vix marginatis , radicula obliqua subdorsali vel sub-
commissurall. E speciminibus numerosis rite examinatis patuit varietatem nostram
longisiliquam , mediante varietate Æoyptaca, a Varietate lineari non specifice dis-
tinguendam ut opinatur el. Boissier.
14. SISYMBRIUM.
Sisymbrium L. Gen. n. 813 emend.; AI. Ped I, 274 R. Br. in Hort. Kew. ed. à, IV, 111 ;
DC. Syst. IT, 458, et Prodr. I, 190 emend. ; Endl. Gen. n. 4906; F1. Par. 111; Fourn.
Cruc. et Sisym. 5h; Benth. et Hook. Gen. I, 77.
Ar. DE H'arra «calida, urens» (Lecl.); ): gwlS,5S Kerkas (Lecl., etc.).
Sepala erecta, suberecta vel patula, lateralia haud saccata vel subsac-
cata. Petala unguiculata, limbo integro. Siiqua teres vel tereti-compressa,
rarlus compressa, valvis convexis rarius planiuseulis, trinerviis vel uni-
nervis, septo enervio vel binervio nervis distinctis vel confluentibus; stylo
brevi rarius elongato, stigmate capitato subintegro vel breviter bilobo. Se-
136 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM.
mina in quoque loculo sæpius plurima, uniseriata, rarius biseriata, ovatan
vel oblonga utraque facie convexa, rarius teretiuscula, immarginata. Coly=«
ledones plano-convexæ, radiculæ incumbentes rarius subaccumbentes.
Herbæ annuæ vel biennes, rarissime perennes, glabræ, pilosæ vel cano-subtomentosæ
pube simplici furcata vel stellata. Flores flavi, rarius albi vel rosei.
Sect. [. Marcocurasrrum. — Racemi aphylli. Pedicelh fructiferi haud vel superne tantum
incrassati. Flores violacei vel purpureo-hlacii. Siliqua subteres vel tereli-compressa.
Valvæ uninerviæ. Septum fascüs fibrarum duabus angustis vel latis distinctis vel confluen-
tibus medio percursum. Semina minuta, haud striata. — 1-3. S. nanum, S. Doumetia-
num, S. malcolmioides.
Sect. IT. TorucLarra. — Racemi aphylli. Pedicelli brevissimi, fructiferi valde incrassati lati-
tudine siliquam subæquantes. Flores albi. Siliqua teres. Valvæ præter nervum medium
neruis lateralibus pluribus tenuibus donatæ. Septum medio fascus fibrarum destitutum.
Semina minuta, haud striata. — 4. S. torulosum.
Sect. IL. Aragrpopsis. — Racemi aphylli. Pedicelh fructiferi haud incrassati. Flores albi.
Siliqua tereli-subcompressa. Valvæ uninerviæ. Septum medio fasciis fibrarum destitutum.
Semina minuta, haud striata. — 5. S. Thalianum.
Sect. IV. Nasrurrropsis. — Racemi aphylli. Pedicelh fructiferi haud incrassati. Flores lutei.
Siliqua tereli-compressa. Valvæ uninerviæ et venis anastomosantibus donatæ. Septum
medio fascus fibrarum destitutum. Semina minuta, haud striata, uniseriata vel irregu-
lariter subbiseriata. — Folia orosse dentata, sinuato-pinnatifida vel pinnatipartita. —
6. S. coronopifolium.
Sec. V. Descurra. — Racemi aphylli. Pedicelli fructiferi haud incrassati. Flores pallide
lutei. Siliqua tereti-subcompressa. Valvæ uninerviæ. Septum medio fasciis duabus fibra-
rum superne et inferne confluentibus donatum. Semina minula, haud striala. — Foha
bi-tripinnatisecta. — 7. S. Sophia.
Sect. VI. Irro. — Racemi aphylh. Pedicelh fructiferi haud vel apice tantum incrassati. Flores
Jlavescentes vel lute. Siliqua subteres. Valvæ trinerviæ. Septum tenue enervium vel raris-
sime nervo medio donatum. Semina minuta, haud striata. — Folia pinnatipartita vel
pinnatifida, rarius integra. — 8-9. S. Jrio, S. irioides.
Sect. VIT. Pacrponium. — Racemi aphyll. Pedicelli fructiferi breves vel brevissimi valde
incrassat. Flores flavescentes vel lutei. Siliqua teres vel superne attenuata. Valvæ triner-
viæ. Septum plus minus crassum. — Plantæ annuæ, biennes vel perennes. — 10-12.
S. Columneæ , S. crassifolium , S. erysimoides.
Sect. VIIT. Vezarum. — Racemi aphylh. Pedicelh fructiferi brevissimi valde incrassati. Flores :
lutei. Sihqua teres a basi latiore truncata ad apicem versus attenuato-subulata. Valvæ
obsolete nervatæ. Septum tenue. — 13. S. officinale.
Sect. IX. KrBEr4. — Racemi Joliati. Pedicelli fructiferi brevissimi valde incrassati. Flores
pallide ochroleuci. Siliqua teres. Valvæ trinerviæ. Septum crassum. — 14. S. runci-
nalum.
Sect. X. Azzrarra. — Racemi ima basi tantum foliati. Pedicelli fructiferi breves incrassali.
Flores albi. Siliqua subteres. Valvæ trinerviæ. Septum tenue. Semina in genere Maxima,
oblongo-subteretia, longitudinaliter striata. — 15: S. Alliaria.
CRUCIFERÆ. SISYMBRIU M. 137
Sect. I. Marcozurasrrum Fourn. — Racemi aphylli. Pedicell fructiferi haud
vel superne tantum incrassati. Flores violacei vel purpureo-lilacini. Siliqua
subteres vel tereti-compressa. Valvæ uninerviæ. Septum fascüs fibrarum
duabus angustis vel latis distinchs vel confluentibus medio percursum. Se-
mina minuta, haud etriata.
Oss. Sectio Malcolmiastrum, habitu notisque plurimis Malcolmiæ, cum qua a
cl. Boissier conjungitur, aflinis, sed propter stigma capitatum ad Sisymbrium melius
referenda videtur.
4. S. nanum DC. Syst. IT, 486, et Prodr. I, 195 ; Led. Ross. [, 181; Coss. in Bull. Soc.
bot. X, 397. — Hesperis Orientalis, maritima , Leucoii folio incano , flore minimo Tourn.
Inst. Coroll. 16. — I. ramosissima Desf. in Herb. Mus. Par. non FI. Aul. ; DC. Syst.
Il, 455, et Prodr. 1, 189 ex parte quoad plantam Tournefortianam e Galatia. —
Cheiranthus nanus Merk. ined. sec. Stev. in litt. ad DC.; herb. Willd. n. 12109
sec. Led. — Sisymbrium binerve C.-A. Mey. Enum. Gauc. 189; Hohen. Talysch in
Bull. Soc. nat. Mosc. VE, 376; Jaub. et Sp. Îllustr. Or. IIT, 147, t. 298 (descr. et ic.
optimæ). — Malcolmia binervis Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVIT, 51, et Or. TI, 2922.
— M. confusa Boiss. Or. I, 221. — Exs. Bal. Ale. 155 sub Malcolmia parviflora,
War. 10; Kral. Tun. 31 sub M. parviflora ; Thev. in Bill. Gall. 3008 sub. M. parvi-
flora; Port. et Rig. It. 542 ; Heldr. Græc. norm. 550 sub M. parviflora; Hohen. Casp.
un. it. [1836 | sphalmale Sisymbrium trinerve.
Planta annua, tota pube stellata molli brevi induta, plerumque cine-
reo-velutina; caule sæpe pusillo, subsimpliei vel a basi ramoso; folus
oblonpis, inferne attenuatis, obtusis, integris, denticulatis, sinuato-dentatis
vel subpinnatifidis; racemis pauci- vel plurifloris, etiam demum subcorymbi-
formibus vel laxis plus minus elongatis, pedhcellis calycem subæquantibus vel
paulo longioribus; floribus minutis; sepalis lateralibus basi subsaccatis; pe-
tahs lilacino-purpureis, calyce subduplo longioribus, limbo obovato vel
oblongo-obovato apice integro vel obsolete retuso; siliquis gracilibus, tereti-
subcompressis, torulosis, pube stellata maolli plus minus indutis, apice
abrupte in stylum contractis, cito dehiscentibus, stylo latitudine siliquæ bre-
viore, stiomate subcapitato vix bilobo lobis brevibus subrotundis, septo
tenui alveolato late hyalhino nempe fascus duabus tenwibus distincts vel confluen-
tibus in medio tantum percurso. ©. Febr.-Jun.
In aggeribus arenæ mobilis Aleriæ interioris rarissime littoreæ, in alluvis et
alveis, præsertim in Planitiebus excelsis inter cæspites Stipæ tenacissimæ. — Med.
0°: Mostaganem (Bal., Mialh.); Mascara (Pomel). — Plan. C? : Msila (Merche),
in ditione Hodna: Ain Kelba (Lx), Ain Cedra (Reb:). — A: Sidi-Hadjerez, Dra-
el-Orueb prope Ain Adjel (Ghar.), in ditione Zahrès (Reb.). — 0°. — Sah. in mar-
gine septentrionali regionis : C°: Mdoukal (Lx), Biskra, Montagne de Sable prope
Biskra (Bal.). — À°: in ditione Hodna : Bou-Suada (Reb., Soll., Vilm.), Madher-
Foumana (Reb.), Ain Roumana, El-Hamel (Soll.). — 0°: inter D. Melah et Asla,
Ain-Sefissifa (War.). — TUN. Hammamet et ad boreali-occidentem Hammamet !
(Miss. 1883); Ain-Cherichira!, Sousa!, Mehedia!, Zeram-ed-Din! (Miss. 1883),
138 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM.
Sfax (Esp., Kral., Doùm.), in insulis Kerkenna (Esp., Doùm. et Bonn. miss,
1884), Bir Arrach, in valle Oued Leben (Doùm. et Bonn. miss. 1884) ; Feriana
(Rob.), Gafsa (Doùm., J. Reb.). — MAR. prope Tetouan (Ball Spic. Marocc.).
In Cyrenaica; in Gallia australi prope Agde (Théveneau), Italia australi, Græ-
cia; Asia minore, regione Caspica, Sibiria orientali (sec. Stev. et Led.), Syria,
Persia boreali.
Ops. S. nanum, habitu notisque plurimis Malcolmiam parvifloram DC. referens,
cum quà a botanicis plurimis confusum , præter stiyma depresso-capitatum lobis bre-
vibus subrotundis, non lamelliformibus conniventibus, eximie differt septo late hya-
lino fasciis duabus tenuibus distinctis vel confluentibus in medio {antum percurso,
non fascia lalissima subopaco. — E speciminibus numerosis rite examinatis inter
Malcolmiam confusam Boiss. (Or. , 221) et Sisymbrium nanum nullum discrimen
certum.
2. S. Doumetianum Coss. in Bull. Soc. bot. XXVIT, 70, et Ulustr. All. I, 24, t. 19.
— Exs. Soc. Dauph. Tun. 4h18.
Planta annua, tota pube stellata molli brevi induta sed virescens; caule
sæpius pusillo, a basi ramoso; Jokis oblonpis vel superioribus linearibus, ob-
tusis, inferne attenuatis, subinteoris aut latere utroque vel uno alterove um-
bidentatis ; racemis pauci- vel plurifloris, demum laxis plus minus elongatis,
pedicellis calyce longioribus; floribus majusculis; sepalis lateralibus basi sub-
saccatis; petalis primum albis demum violaceo-purpureis, calyce subduplo
lonpioribus, lnbo late obovato apice intesro; siliquis gracilibus, tereti-sub-
compressis, torulosis, pube stellata molli plus minus indutis glabrescen-
tibusve, apice abrupte in stylum filiformem contractis, cito dehiscentibus,
stylo latitudine siliquæ subtriplo longiore, stigmate subcapitato bilobo lobis
brevibus subrotundis, septo eximie alveolato tenui lateraliter plus minus
hyalino medio fascis duabus confluentibus latis percurso et subopaco. ©. Maio
florens et fructiferum lectum.
In arenosis juxta mare vel haud procul a mare Tunetiæ boreali-orientalis. — :
TUN. Inter Tonnara et Zaouiet-el-Moaïz ! , Zaouïet-el-Moaïz !, Zougag !, mter Men-
zel-Temim et Kourba!, Kourba!, inter Kourba et Nebeul!, ad septentrionem Zaouia-
Sidi-Khaled!, ad orientem Menzel-bou-Zelfa!, Kroumbalia!, El-Arbain!, inter
Nebeul et Hammamet! (Miss. 1883), Hammamet! (Doùm. Maio 1874 ubi primum
detectum), Bou-Chicha! (Miss. 1883).
Tunetiæ peculiare.
Oss. S. Doumetianum a S. nano DG. differt folis minus tomentosis virescen-
tibus, pedicellis longioribus, floribus majoribus, petalis amplioribus limbo late
obovato, stylo latitudine siliquæ subtriplo longiore et septo fasciis confluentibus
latis percurso.
S. Delilei Goss. (in Bull. Soc. bot. XXVIL, 71 in adnot. — Hesperis pygmæa Delile
Æp. Hustr. n. 596, et Ép.t. 63 suppl, f. 15; DC. Syst. IL, 455 , et Prodr. I, 189.
— Malcolmia pygmæa Boiss. Or. 1, 229. — Exs. Auch. Æg. 130, Samar. ed. Heldr.
CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 139
3000, Lx 9 et bis; Ky Pers. austr. 4. — Var. foliis glabriusculis amplioribus
plerisque obovatis subintegris vel subrepandis : Hesperis pulchella DG. Syst. IE,
455, et Prodr. 1, 189. — Malcolmia pulchella Boiss. in Ann. sc..nat. sér. à, XVII
[1842], 70, et Or. I, 299. — Exs. KY. Palest. [1855 | 525; Gaill. Syr. 1553 D,
. Gall. et Blanche herb. Syr. 54) in Ægeypto inferiore, in insula Karak sinus Persici,
in Palæslina et Syria crescens, affine S. Doumetiano a quo diflert caulibus sub-
aphyllis vel 1-2-folis, foliis plerisque radicalibus in petiolum longum contractis,
pedicellis floribus longioribus, septi fascia longitudinali angusta subpellucida, se-
minibus minutissimis.
3. S. malcolmioides Coss. ct DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot. IX, 431, llustr. Atl.
I, 26, t. 18; Fourn. Cruc. et Sisym. 140. — Maresia malcolmioides Pomel Nouv.
mat. 228.
Planta annua, oculo nudo glabrescens, sub lente pilis irregulariter
ramosis sæplus bi-trifurcis conspersa; caule sæpius in parte inferiore
arena immierso et foliis destituto, subsimplier vel sæpius a basi ramoso; /o-
lis crassiusculis, caulinis oblongis obtusis interdum inferne subangustatis,
sessilibus, integris aut latere utroque vel uno alterove grosse uni-dentatis; ra-
cemis plurifloris, etiam demum subcorymbiformibus confertis, pedicelhs
calycem subæquantibus vel paulo brevioribus; floribus minutis; sepalis latera-
libus basi subsaccatis; petalis Hilacino-purpureis, calyce subduplo longio-
ribus, limbo obovato vel oblongo-obovato apice integro; siliquis tereti-subcom-
pressis, torulosis, slabrescentibus pilis paucis conspersis, apice in stylum
sensim atlenuats, cito dehiscentibus, stylo siliquæ latitudine subduplo lon-
giore, sligmate subcapitato lobis subrotundis, septo eximie alveolato fascus
duabus crassis latissimis subconfluentibus subopaco. ©. Apr.-Maio.
In arenosis maritimis. — Med. C° : in alluviis Oued Messida ad ostium (Lx
[1859], Lefr.).
Algeriæ peculiare.
Sect. IT. Toruzarra. — Racemi aphylli. Pedicelh brevissimi, fructiferi valde
incrassati latitudine siliquam subæquantes. Flores albi. Siiqua teres.
Valvæ præter nervum medium nernis laterahbus pluribus tenuibus donate.
Septum medio fascs fibrarum destitutum. Semina minuta, haud striata.
4. S. torulosum Desf.! Ai. Il, 84, t. 159; Sibth. et Sm. F1. Græc. t. 632; DC. Syst. IT,
483, et Prodr. I, 195; Fourn. Cruc. et Sisym. 137. — Erysimum cornutum Pall.
Te. III, t. 3, f. 1 a. — Hesperis rigida Stev. in Cat. hort. Gor. [1808], 82; M.-
Bieb. Taur.-Cauc. IT, 124.— Sisymbrium rigidum M.-Bieb. Taur.-Cauc. suppl. 439;
DC. Prodr. T1, 194. — Hesperis angustifoha DC. Syst. IT, 457. — Sisymbrium
curvisiliquum Bert. Misc. 11, 13, t. 3, Ê. 1. — S. scorpiuroides Boiïss. in Ann. sc. nat.
sér. 2, XVII, 74. — Malcolmia torulosa Boiss. Or. I, 225.— Sisymbrium Scorpiurus
Pomel Nouv. mat. 227.— Exs. Jam. Ale. [1852], Bal. 902, My. 294, Kral. 4; Lx
Æg. 8; Auch. 4s. min. h104, Bal. 1955; Ky Alep. [1848] AG; Auch. Mesop. 133,
140 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. x
Chesn. 92 et 131, Noë 986; Auch. Pers. 1166, h167 et h169 c, Ky [1845] 1
126 et 196 «a.
Planta annua, sæpius infra racemum terminalem sessilem in caules 2-3
rarius plures divisa, patule hirta; caulibus erectis, ascendentibus vel
diffusis, simplicibus vel infra racemum terminalem dichotome ramosis;
folis oblongis vel oblonpo-lanceolatis sæpe angustis, inferne attenuatis, à
media longitudine runcinato-dentatis vel sinuatis, interdum subpinnatifidis,
in planta fructifera evanidis; racemis aphyllis ante et per anthesim con
fertis, demum laxiusculis caulis longitudinem dimidiam sæpius subæ-
quantibus vel superantibus; floribus parvis, subsessilibus ; calyce suberecto;
petalis albis, lineari-spathulatis, calyce subduplo longioribus; siliqus plus
minus patentibus, rectis, arcualo-recurvis vel contortis, rigidis teretibus
sensim et paululum a basi ad apicem attenuatis, torulosis, pedcellum bre-
vissimum continuantibus eoque multo longioribus, superioribus flores et ala-
bastra haud excedentibus, valvis intus transverse subseptulatis nervo medio
validiore et nervis lateralibus pluribus tenuibus donatis, seplo crasso subopaco
medio enervio. ©. Jan.-Jun.
In campestribus, in glareosis et depressis arpilloso-calcareis, in alluviis et alveis,
inter sepetes et in palmetis, præsertim in Planitiebus excelsis et in parte reg lonis
Saharensis confini. «fn arvis incultis prope Sbibam in reono Tunelano» (Desf.
Ail.). — Med. 0°: Suint-Denis-du-Sie (Dur., My); Lalla-Maghnia (War.). —
Plan. C°. — A°: Oued Ben-Ayed prope Aumale (Char.), Bokhari et in valle Oued
Chef superioris (Deb.), Birin, in ditione Zahrès (Lx), Rocher-de-Sel! (Keb.),
Djelfa (Reb.), Ain-el-lbel! (Vilm.). — 0°. — Sah. in parte seplentrionali re-
oionis : C°: Tebok-ou-Ahmed (Reb.); Barika (Soll., Ex), EE-Kantara !, ElOutaia!,
Beni-Souk!, Biskra! (Jam., Tiss.), Saada (Bal.). — A? : Bou-Saada, El-Hallep
(Reb.); Laghouat!. — Of: Gour Sepoueur!, Brezina!, Bou-Semghoun, Asla, Oued
Som, Tyout (War.), Ain-Sfissifa !. — TUN. Djedeida ! (Miss. 1883); Sousa (Miss.
1883): Sbiba (Desf.); in ditione Beni Aieicha, Oplet Sidi-Mohamed (Doüm. et
Bonn. miss. 1884); Taoudjout (Lx miss. 1884).
In Cyrenaica; insula Gypro, Asia minore, Armenia, Syria, Palæstina, Meso-
polamia, Arabia petræa, Persia, Afohanistan, Beloutchistan ; in Gallia prope Mont-
pellier loco dicto Port-Juvénal advena.
Sect. LL. Arariporsis DC. —— Racemi aphylili . Pedicell Jructiferi haud incras-
sat. Flores albi. Siliqua tereti-subcompressa. Valvæ uninervie. Septum
medio fascüs fibrarum destitutum. Semina minuta, haud striata.
5. S. Thalianum J. Gayin Ann. sc. nat. sér. 1, VII, 399 in adnot. ; Gaud. Helv. IV, 348;
Koch Syn. 533; FL. Par. 1193 Boiss. Or. 1, 214. — Arabis Thaliana L. Sp. 929 ; FL.
Dan. t. 1106; DC. Syst. IT, 226, et Prodr. I, 144; Gren. ct Godr. Fr. I, 193. —
À. ramosa Lmk Fr. Il, 510. — Conringia Thaliana Rchb. Ie. IT, t. 60, f. 4380. —
Exs. Bové Alto. [1837], Soc. Dauph. 2356; Rel. Maill. Suec. 718; Bill. Gall. 104,
Soc. Dauph. 2356 bis; Welw. Lus. cont. 32; Sol. Cors. 374; Tod. Sic. 1286; Auch.
CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 141
Gilic. 107, et Bith. 104 ; Kar. et Kir. Song. 1239 et 1241; Bourg. Can. h15 ; Schimp.
Abyss. 511; Zeyh. Cap. 1899.
Planta annua, sæpe pusilla; caulibus sæpius solitariis, paucifoliis, in-
ferne patule hirtis superne glabris; fohis hirtulis pilis plerisque bi-tri-
furcatis, radicalibus oblonso-obovatis oblongisve in petiolum attenuatis laxe
_ denticulatis vel subintepris, caulinis oblongis vel oblongo-lanceolatis sæpius in-
tepris; racemis aphyllis, pauei- vel plurifloris, demum laxis, pedicellis
flore longioribus; floribus parvis; calyce suberecto; petalis alhis, calyce
subduplo longioribus; sihqus erecto-patentibus, tereti-subcompressis,
olabris, pedicello haud incrassato paulo lonoioribus, superioribus flores et
alabastra haud vel vix excedentibus, valvis unineruiis, septo tenui pellucido
medio enervio. ©. Mart.-Jul.
In pascuis et calvitiis sylvarum, in rupestribus umbrosis, in alluvüs et arenosis.
— Med. C°: La Calle (DR.), Oued Mafrag ad ostium (Lx), Bône (Lx, Duk.),
Stora (DR.); in ditione Talha, Kef Zouara Un. Kef Bou-Zioun (Reb., Lx). — A°:
Alger (Bové); Dy. Bou-Zepza (Lx); Dra-el-Mizan (Thev.), Blidah (Lef.); Aumale
(Char. ). — O° : Mostaganem (Bal.), Oran, Dj. Santo (DR. ); Sidi-bel-Abbès (Lefr.),
Tlemcen !. — Mont. in parte etiam superiore regionis : G°: Dj. Edough, Dj.
Mahouna (Lx), Dj. Ouach (Reb.), Dj. Tababor!, D Babor !, Tizi-Ousaka (Par. );
Dj. Bou-Khadra (Lx), Dj. Gheliah!. — A": bee (Lx), Tizi-n-Tesselent!,
Dj. Heïzer!; Dj. Beni-Salah (D.-J., Claus.); Dj. Ghannous (Char.); Temet-el-
Haad!. — Plan. 0°: in montosis : Tiaret (Del., Krém.), Daia (War.); Ain-Gho-
raba, Sebdou (War.). — MAR. Dj. Tezah 2100-2300 m. (Hook. et Ball); fda-
Ouchemlal (Mard.).
In insulis Madera et Canariis, Abyssinia, ad promontorium Bonæ Speï; in Eu-
ropa fere tota, Caucaso; Armenia, Asia minore, Syria, Persia, Sibiria, Afohanis-
tan, Himalaya; America septentrionali; Australia.
Sect. IV. Nasrurrropsis (Nasturtiopsis Boiss.). — Racemi aphylli. Pedicell
Jructferi haud incrassati. Flores lutei. Siliqua tereti-compressa. Valvæ uni-
nerviæ et venis anastomosantibus donatæ. Septum medio fascüs fibrarum
destitutum. Semina minuta, haud striata, uniseriata vel irreoulariter sub-
biseriata. — Folia grosse dentata, sinuato-pinnatfida vel pinnatipartita.
6. S. coronopifolium Desf.! Al. IT, 89, t. 154; ? Viv. Libyc. 36. — Nasturtium co-
ronopifolium DC. Syst. IT, 194, et Prodr. 1, 138. — N. pumilum Pomel Nouv. mat.
376. — Forma foliis angustis fere linearibus pinnatipartitis, siliquis brevibus vel
brevissimis : Sisymbrium ceratophyllum Desf.! At. IT, 82, t. 155. — Nasturtium ce-
ratophyllum DC. Syst. Il, 193 ,et Prodr.T, 138.— Forma siliquis latioribus, seminibus
sæpius irrepulariter biseriatis : Sisymbrium stipmatosum Steud. Nomencl. I, 595. —
Nasturtiopsis Arabica Boiss. Or. 1, 237. — Exs. Jam. Alo. [1852], Bal. 888, Choul.
sér. 2, 202; Kral. Tun. 174; Schimp. Arab. petr. [1835 ] 192.
Ar. 632 © Gherira «cuspis parvula» (Prax); ss) Kerkas «avertens, re-
pulsus ?» (Bertr.).
Planta annua, sæpius a basi ramosa, caulibus diffusis, ascendentibus
142 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM.
erectisve, hirtulis vel glabrescentibus; fohis oblongis lincaribusve inferne«
attenuatis, grosse dentatis, sinuato-pinnatifidis vel pinnatipartitis lobis remotis
patentibus oblongis vel linearibus integris vel unidentatis, glabrescen=
tibus, pubescentibus vel adpresse hirtulis; racemis demum plus minus
laxis brevibus vel longiusculis; foribus luteis ; sepalis patulis; petalis calyce«
dimidio longioribus late obovatis; siiquis admodum longitudine et lati-
tudine variabilibus, linearibus vel late linearibus, rectis vel arcuatis, pedi-
cellis fliformibus oracilibus longioribus vel brevioribus, glabris hirtulisve,
valvis uninervüs et venis anastomosantibus donatis, septo tenuiter membranaceo,
stylo brevi crasso teretiusculo vel brevissimo, stigmate depresso-capitato
subretuso; seminibus in siliquis latioribus subbiseriatis. ©. Mart.-Jun.
In pascuis et depressis argillosis, calcareis vel gypsaceis hieme humidis, in al-
luvüs et alveis, in Planitiebus excelsis et margine contermino regionis Saharensis.
«In arenis deserti prope Cafsam» (Desf. At.). — Plan. C°. — A": Bokhari et in
valle Oued Chelif superioris (Deb., Lx), Coudiat-Lahag (Ghar.), Ain-el-Ibel! (Reb.),
Ksar-el-Ahmara !, Sidi-Makhelouf ! (Vim.), Grar-el-Alhmra!. — Of: El-Macta!,
Gourat-Lesboua (War.), Ghassoul!, Oued Cheria (War.). — Sah. C° : Neprin
(Biml.); Tebok-ou-Ahmed, Khanga-Sidi-Nadpr, Zeribet-el-Oued (Reb.), Oued Se-
deur (Lx), Sidi-Salah (Reb.); El-Kantara! (Duk.), El-Outaia ! (Choul.), Col de
Sfa (Vilm.), Biskra! (Jam., Bal., etc.), Mchounech]. — A° : Bou-Saada (Soll.),
El-Hamel (Reb.); Laghouat! (Duj., Tess.), ad meridiem Laghouat (Maw), Mh!.
— 0": inter Oued Meouerch et El-Maiïa (Par.). — TUN. In Tunetia media et aus-
trali haud infrequens : Kerouan (3. Reb.), Oued Marguehl (JS. Reb.); Sfax (Esp.),
Gour Arcei-Eccheub, Sebkha Nail, Oued Leben, Beni Aïcicha (Doùum.), Gafsa
(Desf., Doùum., J. Reb.), Bir Ali-ben-Halhfa, El-Guettar, Oued Bateha, Bou-
Ahmran, Gouifla (Doüm. et Bonn. miss. 1884), Ras-el-Aïoun (JS. Reb.), Bir
Knafès (André), Gabës (Kral., Lx miss. 1884), inter ElHamma ( Gabès) et Fratis,
Dj. Cherb , inter Oued Metaleohmim et Sedada (Lx miss. 1884).
In Cyrenaica?: Palæstina, Arabia petræa.
Ors. In siliquis latioribus semina irrepulariter subbiseriata ut in genere Nas-
lurtio, ad quod planta nostra a De Candolle refertur, sed cotyledonibus incumben-
tibus (nempe radicula exacte dorsali) a Sisymbrio, in quo eliam plures species
semina subbiseriata præbent, non removenda. — S. coronopifolum, e specimi-
nibus innumeris locis natalibus vel in herbario observatis, indumento, foliorum
forma, siliquis late linearibus vel linearibus, rectis vel arcuatis, pedicello longio-
ribus vel brevioribus et interdum valde abbreviatis, seminibus uniseriatis vel in
siliquis latioribus subbiseriatis admodum variabile apparuit. — S. ceratophyllum
Desf. in reono Tunetano prope Gafsa eum S. coronopifolio typico a Desfontaines
imventum nequaquam species aut varietas habendum sed tantum forma.
Sect. V. Drscurga G.-A. Mey. — Racemi aphylli. Pedcell fructiferi haud
incrassah. Flores pallide lute. Siliqua tereti-subcompressa. Valvæ uni-
nerviæ. Septum medio fascüs duabus fibrarum superne et inferne con-
CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 145
fluentibus donatum. Semina minuta, haud striata. — Folia bi-tripinnati-
secta.
3. S. Sophia L. Sp. 920; DC. Syst. II, 474, et Prodr. T, 193; FL. Dan. t. 528; Enpl.
Bot. t. 963; Rchb. Le. If, t. 94, f. 4ho5; Koch Syn. 52; F1. Par. 1123 Gren. et
Godr. Fr. 1, 96; Fourn. Cruc. et Sisym. 6o. — S. parviflorum Lmk Fr. Il, 519.
— Exs. War. Afp. 9; Rel. Maill. e Suecia 796; Bill. Gall. 917, Soc. Dauph. 3620;
Bourg. Pyr. Hisp. h10, et Hisp. 549; Auch. 4s. min. 4158; Lehm. Turkest. 109.
Ar. lès Cheliath «longe sagittatus» (Bertr.).
Planta annua, puberulo-cinerea glabrescensve; folus bi-tripinnatsectis
seomentis linearibus; racemis aphyllis, multifloris, demum elongatis,
pedicellis floribus subduplo longioribus; calyce suberecto; petalis pallide
luteis, calycem subæquantibus brevioribusve, interdum abortivis; siliquis
erecto-ascendentibus, gracilibus, subtorulosis, glabris, pedicello gracili
bi-triplo longioribus. ©. Apr.-Jun.
In ruderatis et ad vias, in margine septentrionali Planitierum excelsarum. —
Plan. C': Ain-Beida (J. Reb.). — 0°: Telar, Daia (War.), Oued Sba prope Daia
(My [1858 |), in diversorio Ain-Sfissifa (War.). — MAR. D. Touchka (Ibr.).
In Europa etiam boreali; Asia minore, Syria, Persia, Turkestan, Sibiria, Son-
garia, India; America septentrionali.
Sect. VL. rio DG. — Racenu aphylli. Pedicelh fructiferi haud vel apice tantum
incrassati. Flores flavescentes vel luta. Siliqua subteres. Valvæ trineruie.
Septum tenue enervium vel rarissime nervo medio donatum. Semina
miouta, haud striata. — Folia pinnatipartita vel pinnatfida, rarius
inteora.
8. S. Irio L. Sp. 921; Jacq. Austr. t. 322; DC. Syst. IT, 467, et Prodr. T, 192; Engl.
Bot. t. 1631; Rchb. Ie. IT, t. 75, f. 4h08; Koch Syn. 52; F1. Par. 112; Gren. et
Godr. Fr. 1, 95; Fourn. Cruc. et Sisym. 73. — S. olabrum Wiülld. Enum. suppl.
kh. — Forma plus minus pubescens : S. Gallicum Wild. Enum. 678.— Exs. Choul.
Alp. sér. 2, 302, Par. 14, Soc. Dauph. 2369; Kral. Tun, 9; Sch. Gall. 1008,
Bill. 916 et 916 bis, Rel. Maill. 781; Bourg. Pyr. Hisp. 507, Willk. Hisp. 755,
Bourg. 547; Tod. Sic. 1183; Auch. Æp. 14%, Wiest 514; Bourse. Can. 309; Ky
Pers. [1845 | 150 et 150 a; Bové Arab. 139 ; Chesn. Mesop. 91.
Ar. es ES Ah'mar-el-Oudÿ «facus oris» (Mey.) pro à À gS Hamou el-
Oudy « lervor oris ?» (Larg.); Shi Cheliath « longe sagittatus» (Lecl.); 39 5
| Guernounech-eç-Cafi « Nasturlium verum» (Jourd.) ; _2loa Cynma Lebsan-
el-Behaïir «Sinapis horlorum» (Prax). — Ar. Tux. Col 28 Dlhifet-el-Kelab
«convivinm caninum» (Lx); és H'arra «calida, acris» (Lx).
Planta annua, olabra vel rarius pubescens; fohis omnibus vel plerisque
Ô P 1787
peholatis, runcinato-pinnatipartitis lobis oblongo-lanceolatis, rhombeis lan-
ceolatisve, inæqualiter dentatis, rarius integris; superioribus sæpius has-
144 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM.
tatis lobo terminali oblongo-lanceolato lanceolatove elongato sinuato vel
subinteoro; racemis aphyllis, pluri- vel multifloris, demum elongatis,
pedicellis calyce subduplo lonpioribus ; calyce subpatente; petalis flavescen= |
hibus, calyee paulo ip siliquis erecto-ascendentibus, linearibus
ue Po bide rarius puberulis, pedicello ogracili multon
longioribus, superioribus He et alabastra longe excedentibus, septo medio
enervio. @). Febr.-Jun.
In ruderatis et cultis, ad sepes et muros, in hortis et palmetis, per totam Aloe=
riam excepta recione Montana diffusum. — Med. C° : Bône (Lx, Duk.); Guelma!
(Krém.), Constantine ! (DR. ,Choul.), Dj. Chettabah (Reb.).—A°.-—0°. — Plan. C':
Gustal (Reb., Lx), in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Telechma!, Sant-Donat!, Sebkha
Bazer!, Seuf (Soll.), Msila (Reb.); Lambèse!, Batna!, Menah!. — A°: Bokhari!
(Naud.), Ain-Oussera!, Guelt-el-Settel!, Rocher-de-Sel (Rx), Djelfa (Reb.), Ain-
ellbel!, Sidi-Makhelouf (Vilm.). — 0": Daïa (War.), Sebdou! ; Aflou (Rx), Géry-
ville! (War.); Khadra prope Chott ElChergui, El-Agueur, Bou-Djemib, D. Melah,
(War.), Ain-ben-Khelil!. — Sah. C°: Tebok-ou-Ahmed (Reb.); El-Kantara!
(Guy.), Biskra! (Bal., Schm.), Mehounech! ; Negrin (Biml.). — A: in ditione
Hodna : Eddis, El-Hamel (Reb.), Bou-Saada (Soll., Reb., Vilm.); Ain-Miloph!,
Laghouat! (Bertr., Par., Rx), Berrian!, Ghardaïaï, Guerrara! (Reb.),. Mail
(Vilm.), Ouargla (Reb.), El-Golea (Mi). — 0°: Brezina!, Arba-Tahtam], Bou-
Sempohoun (War.), Asla!, Tyout!, Ain-Sefra!, Ain-Sfissifa!. — TUN. In Tuneua
fere tota frequens , ex. er. : Tunis !, Zaghouan!, ETKef}, Kessera !, Sousa !, Gafsa,
Tozzer, Gabès, Zarzis, ele. — MAR. Telouan (Hook. et Ball), Tanger (Schousb.,
BI.); Casa-Blanca, Maroc, Chichaoua (Hook. et Ball); Asserad, Akka (Mard. je
In reono Tripolitano, Gyrenaica, Æeypto, insulis Madera et Canaris; in Eu-
ropa fe tola sed præsertim central et meridionali frequens: Palæslina, Asia
media usque ad Beloutchistan.
9. S. irioides Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVIT[1843], 76, et Or. I, 218; Hook. et
Thoms.! in Linn. Soc. Journ. V, 157; Fo Cruc. et Sisym. 72. — S. Reboudianum
Verlot! Cat. gard. Grenoble [1853] 9h, et in Bull. Soc. bot. IV, 326. — S. Kralku
Fourn. Cruc. et Sisym. 7h. —3$S. lrio var. pubescens Coss. in herb. et ap. Bourg. exs.
Alg. [1856 |. — Exs. Kral. in Bourg. Ale. [1856].
Planta annua, pubescenti-subeinerea; folis inferioribus petiolaus,
oblongis vel oblonso-lanceolatis sinuato-subpinnatifidis, lobis ovatis obtusis
vel acutiusculis integris vel sinuato-paucidentatis, rarius sinuatis; caulinis
medus el superioribus subsessilibus sessilibusve, inferne pinnatlfidis lobis pa-
tentibus lobo terminali oblongo elongato inteoro, vel sinuatis, imo inte-
oris; racemis aphyllis, pluri- vel multifloris, demum elongats, pedicellis
calycem subæquantibus vel paulo longioribus; ealyce subpatente; petals
Jlavescentibus, calvee paulo longioribus; siliquis erecto-ascendentibus, linea-
vibus gracihbus, vix torulosis, olabris vel parce pubescentibus, pedicello
oracili multo longioribus, superioribus flores et alabastra longe exceden-
bus, seplo nervo medio donato. ©. Mart.-Jun.
CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 145
In ruderatis et cultis, necnon in locis ab Arabum pecoribus frequentatis, in Pla-
| nitiebus excelsis et margine confini regionis Saharensis, sæpe S. /rioms socium.
— Plan. A°: Ain-Oussera!, Guelt-el-Settel!, Djelfa!, Dj. Sahari (Reb.), Ain-el-
Ibel!, Sidi-Makhelouf !. — O: ElMaï, Khanep-el-Souk, Geéryville; El-Aricha,
| Bou-Guern, Daia Bou-Djemib, Leumbah!, ete. — Sah. C°: Oued Ctheil inter
| Biskra et Tougourt (Larg.). — A: Bou-Saada (Reb.); Laghouat!, Nili (Vilm.),
Berrian!, EtFarch!, Ghardaia (Par.), Oued Ourighlou!, Oued Neumrat!, Methli!.
— 0°: Asla!, Bou-Semghoun (War.), Tyout!, Ain-Sefra, Ain-Sefissifa!.
In Mesopotamia (Auch. P{. exs. 1 40 sec. Boiss.), Afghanistan (Gr1ff. sec. Fourn.),
Pundjub (Hook. et Thoms.), ad Adjemir (Jacquemont sec. Fourn.).
Sect. VIT. Pacurronium (Pachypodium Webb). — Racemi aphylh. Pedicelh
_fructiferi breves vel brevissimi, valde incrassati. Flores flavescentes vel lutei.
Siliqua teres vel superne attenuata. Valvæ trineruæ. Septum plus minus
crassum. — Plantæ annuæ, biennes vel perennes.
10. S. Columnæ Jacq. in Murr. Syst. 596, et Austr. IV, t. 323; DC. Syst. Il, 469,
et Prodr. I, 192; Rchb. Ie. Il, t. 55, f. 44o7; Koch Syn. 52; Gren. et Godr. Fr. I,
9h; Fourn. Cruc. et Sisyin. 88. — S. altissunum L. Sp. 920. — $S. Orientale L.
Amaæn. IV, 322, et Sp. 921. — Pachypodium Columnæ Webb He. Hisp. 55. — Si-
symbrium macroloma Pomel Nouv. mat. 368. — Exs. Bill. Gall. 2615, Sch. norm.
1013, Soc. Dauph. 1967; Bourg. Pyr. Hisp. 4h23 ; Bourg. Hisp. 546, Hut. Port. Rig.
1091; Fleisch. As. min. un. it. [1827], Bal. 83 ; Chesn. Mesop. 113.
Ar. ses Kerkas (Lx). —- Ar. Mar. mS,S Kerkas (Ibr.).
Planta annua vel biennis, patule et molliter pubescenti-villosa vel superne
olabrescens; folus omnibus petiolatis, radicalibus inferioribusque runcinato-
pinnatipartihis lobis ovatis vel oblongo-lanceolatis inæqualiter sinuato-
dentatis vel subinteoris, superioribus hastatis lobo terminali lanceolato-
lineari elongato inteoro vel lanceolato-linearibus intepris; racemis aphyllis,
pluri- vel multifloris, demum laxis elongatis; pedicellis floribus brevioribus;
calyce erecto; petalis pallide lutescentibus, calyce subduplo longioribus;
siliquis patentissmus, teretibus, haud torulosis, pubescenfibus olabrescen-
tibusve, pedicello brevi incrassato multoties longioribus vel longissimis,
superioribus flores et alabastra longe excedentibus, valvis valide trinerviis, septi
subopaci cellulis elongatis parietibus præsertim in medio septi undulatis
valde incrassatis. © vel @. Apr.-Jul.
In cultis et ruderatis, in paseuis, ad vias, inter segetes, in vervactis, in Alseria
parce dispersum. — Med. C': Souk-Harras (sec. Reb.). — A': Aloer (Duf.). —
O°: Oran (DR.), Ain-el-Turk! ; Sidi-Medjahed, Gharrouban (War.). — Plan.
C°: Ain-Yagout!, Oum-el-Asnam!. — Sah, 0°: Ain-Sefra!. — MAR. In montibus
ad meridiem urbis Maroc : Dj. Ouensa, Dj. Afougueur, Dj. Aziwel, Dj. Lalla-
Aziza (Ibr.).
In insulis Canarüs: in Europa australi et media orientali, Caucaso; Asia minore,
deserto Caspico, Mesopolamia, Syria, Turkestan, Afohanistan , montibus Indiæ.
10
146 CRUCIFERÆ, — SISYMBRIUM.
f1. S. crassifolianm Cav. Prœl. 437, n. 997 sec. DC. Syst. If, 188, et Prodr. 1, 196% |
Boiss. Voy. 716; Coss. in Bull. ce bot. VI, Gog: Fourn. Cruc. et Sisym. 79. =
Brassica taraxacifolia Boïss. Elench. 11, et Voy. 37.— Exs. Bal. Al. 526; Bou
Hisp. 561, 1091 et 2101, Loscos (Arag.) 105. |
Planta perennis caudice crasso verticali sæpe superne nn pelio=
lorum foliorum radicalium sub anthesi emarcidorum donato, olabras
rarius sparse pilosula; caule valido, superne divaricatim ramoso; folüs
crassiusculis, glaucescentibus, plerisque radicalibus petiolatis ambitw
oblonpis pinnatifido-runcinatis lobis triangularibus acutis sinuatis vel ins
æqualiter dentatis, eaulinis subsessilibus lanceolato-linearibus, suprenus
linearibus integris; racemis aphyllis, plurifloris, floriferis confertim corvm=
biformibus subnutantibus, pedicellis floribus brevioribus; floribus magnis
calyce erecto, sepalis lateralibus subsaccatis; petalis pallide sulfureis, ca=
lyce duplo longioribus; siliqus erecto-patentibus, rigidis, teretibus, plabris
vel sparse pilosulis, pedicello brevi incrassato multo longioribus, superio=
ribus flores et alabastra haud excedentibus, valvis valide trinerviis, parietibus
cellularum septi valde incrassatis undulatis. 2£. Apr.-Jun.
In herbidis et pascuis argillosis, in dumetosis et calvitiis sylvarum , præsertim
in regione Montana et Planitiebus excelsis. — Med. 0": in margine australi Pla-
nitiebus excelsis contiguo : in ditione Ouled Khaled-Gharaba!, Saïda! (War.); Oued
Sarno, Lamoricière (War.), Tlemcen (Lenepv., War.). — Mont. C°: Medina!,
Telet!, Dj. Mahmel; Dj. Tougour!, Dj. Bordjem!, Dj. Ouled-Ah-ben-Sabor, Dj.
Maadid, ete. — A°: Teniet-el-Haad (My, Lx); Dj. Senalba! (Reb.). — 0": Dj. Ksel!
(War.). — Plan. C°: Ain-Vagout!, Oum-el-Asnam!, Medracen!, Batna (Lefr.,
Duk.), Lambèse! ; Seuf (DR., Duk.). — A: Auinale (Ghar.); im ditione Zahres!
(Reb.), ad moletrinam Delfa!. — Of: Sidi-Djelloul, Bou-Alem}, Sttten! ; Daia,
Khaneg-el-Souk , Ain Tifrit, Timetlas !; Sidi-Afir !, Teri !, Sebdou ! ; Ain-Sefissifa !, ete.
— MAR. In montüibus ad meridiem urbis Maroc : Dj. Tagounit (Ibr.).
In Hispania orientali, centrali et australi.
12. S. erysimoides Desf! A4. Il, 84, t&. 158; DC. Syst. IT, 482, et Prodr. I, 195;
Moris Sard. I, 166; Fourn. Cruc. et Sisym. 92; Boiss. Or. 1, 217. — S. rigidulum
Lag. Gen. et Sp. 20. — Pachypodium erysimoides Webb Can. 1, 95. — Exs. Bal.
Alo. 525, My 186, Reb. in Soc. Dauph. 301; Kral. Tun. 29; Bourg. Hisp. 548,
1060 et1567c, Hut. Port. Ris. 1090; Bourg. Bal. 23730; Ky Pers. austr. 180;
Auch. Mascate 4162 ; Schimp. Abyss. 1375; Bourg. Can. 1248 et 1249.
Planta annua, olabra , rarius puberula; /ohis omnibus petiolatis, ambitu
ovatis vel oblonois runcinato-pinnatipartitis lobis ovatis vel ovato-oblongis
inæqualiter et grosse dentatis terminali majore, superioribus subconformibus
vel subhastatis; racemis aphyllis, pluri- vel multifloris, demum laxis valde
elongatis, pedicellis flores subæquantibus; floribus minutis; calyce subpa-
tente; petalis pallide lutescentibus, calvee plus minus Pince siliquis
patentissimis, 2-3-centim. longis, tenuibus , rioidis, subteretibus a basi ad
CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 147
apicem sensim altenuals, haud torulosis, glabris, pedicello brevi incrassato
_multo longioribus, superioribus flores et alabastra subæquantibus, valvis tri-
_nerviis, septo subpellucido e cellulis polymorphis parietibus non incras-
satis constante et fibris elongatis medio uninervio. @. Jan.-Jun.
In ruderatis et cultis, in dumetosis et rupestribus umbrosis, in palmetis secus
incilia irrigationis. «[n arenis prope Kerwan apud Tunetanos» (Desf. Ad). —
Med. C°: Bougie (Cauv.); Hammam-Meskhoutin!, Constantine (Reb.). — A°: Mon-
tenotte!. — Of. — Mont. À°: Aumale, Ain-Tazdarth in ditione Beni-Mansour
(Char.), Dy. Taio et Dj. Taguensa prope Boghar (Deb.).— Plan. C° : Aïn Sedjera
prope Ain-Beida (J. Reb.); Oued Djedida (Lx); Aïn-Vagou!, Medracen!. — A:
Guelt-el-Settel!, Rocher-de-Sel (Rx), Djelfal. — O': Sebdoul. — San. Præsertim
in maroine septentrionali recionis : C°: El-Kantara!, Biskra! (Jam., Bal., Schm.).
— À°: Bou-Saada (Reb.); Ain Milogh!, Daïia Khiaber (Reb.); Ghardaia! (Reb.).-
O': Bou-Semghoun (War.), inter Tyout et Ain-Sefra!. — TUN. Kerouan (Desf.),
Dj. Bou-Hedma (Doûum.), Gafsa (J. Reb.), Dj. Oum-Ali (Dom. et Bonn. miss.
1884), Gabès (Escayrac, Kral.), Oued El-Fiour, Bled-Kebira (Matmata), Dj. Tadjera
(Lx miss. 1884). — MAR. Provincia Chadma, Ain-Beida, Maroc, Selsaoua,
Milhaïin et ahbi (Hook. et Ball); frequens in provinctis austro-occidentalibus inter
Ida-Ouchemlal et Tazeroualt (Mard.); Akka (Mard.).
In insulis Madera et Canaris, Abyssinia; Hispania australi, insulis Balearibus,
Sardinia; Persia australi, Arabia petræa, in regno Mascate. In Gallia prope Mont-
pellier loco Port-Juvénal advena.
Sect. VIT. Veraruu DG. — Racemi aphylh. Pedicelh fructiferi brevissimi valde
incrassal. Flores lutei. Siliqua teres a basi latiore truncata ad apicem versus
altenuato-subulata. Valvæ obsolete nervatæ. Septum tenue.
13. S. officinale Scop. Carn. ed. 2, IL, 26; DC. Syst. Il, 459, et Prodr. I, 191; Rchb.
Ic. I, t 72, € koi; Koch Syn. 51; FE Par. 112; Gren. et’Godr. Fr. [, 93;
Fourn. Gruc. et Sisym. 83. — Erysimum officinale L. Sp. 922; Poir.! Voy. 199;
Desf.! Atl. Il, 85; FL Dan. t. 560; Enpl. Bot. t. 735. — Chamæplium officinale
Wallr. Sched. erit. 377; Webb Can. 1, 76. — Exs. Bill. Gall. 2009, Soc. Dauph.
3619; Auch. Às. min. 147; Mand. Bohv. 908.
Ar. ee H'orf «acris sapore» (Lx), <92>® 'arif diminativum (Bertr.).
Planta annua, sæpius plus minus hirtula; caule rigido, superne ramoso
ramis subhorizontaliter patentibus; folüs petiolatis, ambitu ovato-triangu-
laribus runcinato-pinnatipartitis lobis ovato-oblongis acutis obtusisve vel
subrhombeis inæqualiter dentatis, superioribus hastatis lobis angustis ter-
minali oblongo lanceolatove elongato; racemis aphyllis, pluri- multfloris,
spiciformibus cito post anthesim elongatis, pedicellis floribus subbrevio-
ribus; floribus minutis; calyce suberecto; petalis luteis, calyce paulo lon-
gloribus; siliquis erecto-adpressis, rigidis, teretibus e basi truncata latiore
ad apicem sensim attenuato-subuliformibus, hirtis rarius glabris, pedi-
cello brevissimo incrassato multo longioribus, superioribus flores et ala-
10.
118 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM.
bastra haud excedentibus, valvis subenerviis, septo subopaco cellulis
elongalis valde incrassatis. ©. Apr.-Jul.
In ruderatis et cultis, ad sepes et muros, ad vias, in pascuis, in palmetis, per
totam fere Alseriam diffusum. «{n arvis» (Desf. At). — Med. C°. — A°. — Où
— Mont. C': Dj. Edoughl!; Dj. Mahouna!, Dj. Oum-Settas!, Dj. Ouach!, Dj:
Bou-Cherf (Reb.); Tamedjadjout!, Mechta-Medjerou!, Dj. Tababor !, Dj. Babor L
Dj. El-Ma-el-Abiod (Reb.). — À°: in montibus Djurdjura : ditionibus Beni Bou-Ad=
dou ! el Beni Ali] ; in faucibus Ghiffa! ; Teniet-el-Haad!. — Plan. C': Tebessa (Lx)
— Sah. In palmetis: C': El-Kantara!, Piskra!. — A°: in ditione Hodna : EE
Hamel, El-Halleo (Reb.); Laghouat!. — FUN. In Tunetia præsertim septentrio=
nali sat frequens. — MAR. Tetouan (Weyl., Hook. et Ball), Tanger (Dd, Lagr.),
Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball).
In insulis Madera, Ganarns et Azoricis; in Europa tota regione arctica excepta,
Caucaso; Asia minore, Armenia, Syria; America septentrionali et australi; Aus
trahia (sec. Drumm. ).
Sect. IX. Kiger4a DC. emend. — Racemi Joliati. Pedicelli fructiferi brevis-
simi valde incrassati. Flores pallide ochroleuci. Siliqua teres. Valvæ tri-
nerviæ. Seplum crassum.
14. S. runcinatum Lago. ap. DC. Syst. 1,498, et Prodr. L, 194; Led. Ross. I, 1 82 ; Coss.
PI. crit. 95, el in Bull. Soc. bot. NT, 609; Fourn. Cruc. et Sisym. 87; Boiss. Or. I,
230. — Var. pubescens : S. hirsutum Lag. ap. DC. Syst. Il, 478; DC. Prodr. 1, 194;
Godr. FT, Juv. ed. 2, 56. — S. villosum Spreng. Syst. Il, 902; Led. Ross. I, 182. —
S. runcinatum var. hirsutum Coss. PI. crit. 95.— Exs. Bové Alr. [1839 ] sub S. po-
lyceratinm, Bal. 116 et 539, War. in Soc. Dauph. 1094 et 1095; Bourg. Hisp. 566,
1567, 1567 a,1567bet2095, Loscos (Arag..) 5 ; Auch. Syr. 186; Chesn. Mesop. 137.
Planta annua, a basi ramosa, glabrescens vel pubescens; caulibus sim-
plicibus erectis, ascendentibus vel diffusis, à basi floriferis; foliis ambitu «
oblonpis inferne in petiolum attenuatis, runcinato-pinnatifidis lobis ovato-
trianpgularibus vel lanceolatis acutiusculis inæqualiter paucidentatis vel
intesris, superioribus interdum subintegris; floribus minutlis, an axillis fo-
liorum sohtarus et inde in racemos foliatos caulem fere totum obtinentes
dispositis, apice caulis ante et per anthesim confertis, post anthesim cito
remolis; pedicellis floribus brevioribus; calyce suberecto; petalis pallide
ochroleucis, calyce paulo longioribus; siliquis foliis axillantibus longio-
ribus, ascendenti-erectis et arcuato-subsecundis, rigidis, teretibus sensim
et paululum a basi ad apicem attenuatis, pedicellum brevissimum incras-
satum continuantibus eoque multo longioribus, superioribus flores et ala-
bastra haud excedentibus, valvis valide trinervuis, seplo crasso subopaco.
@. Apr.-Jun.
In ruderalis et pascuis, in alluvis, in depressis hieme humidis, inter segetes,
in vervaclis et palmetis, præsertim solo calcarco-argillaceo vel gypsaceo. — Med.
C2: Guiraudville (Lx), Constantine (DR.). — A: Alver ad portam Bab-Azoun
CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 149
(Dur. ). — 0°: Oran! (Bové, DR., Bal., elc.); Bouguirat (Bal.), Mascara! (DR.),
| Saïda!, Sidi-bel-Abbès (MY, D War.), Lalla-Maghnia (Bourg., War.). —
| Mont. C°: Dj. Nador (Lx); ol Menah!, Dj. Tougour!. — Plan. (°. -
| A‘:in valle Oued Chelif superiore (Deb.), Birin, Harmela, Ouled Suhari (Ex),
Djelja (Reb.), Ain-el-Ibel!, Malill. - Of. — Sah. Præsertim in marpgine seplen-
trionali regionis : C* : ie (Reb.); Barika (Soll.); El-Kantara!, ElOutaial,
Biskra ! Clan. ), Mchounech!. — A°: Bou-Saada (Duj.), El-Hamel (Reb.); Ain-
Madhi!, Laghouat!, Daia Tilremt!, Nilil!, Berrian!, Guerrara!. — 0°: El-Abiod-
Sidi-Cheikh!, Chellala-Dahrania!, Aslal, Tyout (War. ), Ain-Sefissifa!, — TUN.
Ain Mezinna!, Ain-Cherichira! (Miss. 1883), Oued Zrtouna (Lx miss. 1884), ad
ruinas Thelepte, Feriana (Rob.), Bir Ali-ben-Khalifa, in ditione Beni Aïeicha
(Doûm. et Bonn. miss. 1884). — MAR. WMeharoug (War.); in convalle Amsmiz
circiter ad 1500 m. (Hook. et Ball); /da-Ouchemlal, Oudjan, Sisgrat, Glalz,
Issighivar, Dj. Tizelmi, Tazeroualt (Mard.).
In Hispania, Tauria, Caucaso; Armenia, Syria, Arabia petræa, Mesopotamia.
In Gallia prope Montpellier loco Port-Juvénal advena.
Sect. X. Azziarra Koch (Alharia Adans.). — Racemi (in nostro) ima basi
tantum foliati. Pedicelli fructiferi breves incrassati. Flores alln. Siliqua
subteres. Valuæ trinervie. Septum tenue. Semina in genere maxima,
oblongo-subteretia , lonpitudinaliter striata.
#5. S. Alliaria Scop. Carn. ed. 2, Il, 26; Koch Syn. 53; FE. Par. 111; Gren. et Godr.
Fr. 1, 95; Fourn. Cruc. et Sisym. 114. — Érysimum Alliaria L. Sp. 922; Fl. Dan.
t. 935; Engl. Bot. t. 796.— Hesperis alliacea Lmk Fr. Il, 503. — Allaria officinalis
Andrz. in M.-Bieb. Taur.-Cauc. suppl. 445; DC. Syst. IT, 489, et Prodr. T, 196;
Rchb. Je. IT, t. Go, f. 4379.— Exs. Bill. Gall. 1113; Ky Pers. 75.
Planta biennis, glabrescens vel inferne hispidula; folüs contritis odorem
alliaceum redolentibus, glabris vel glabrescentibus, petiolatis, indivisis,
inferioribus cordato-reniformibus grosse repando-crenatis, caulinis meduis et
superioribus ovatis basi cordatis vel utrinque truncatis grosse et inæqualiter
dentatis dentibus acutis obtusisve; racemis ima basi foliis 1-3 donatis,
plurifloris, demum laxissimis elongatis, pedicellis flores subæquantibus ;
floribus parvulis; calyce subpatente; petalis albis, calyce sesquilongioribus ;
siliquis ascendentibus demum patentibus, validis, rigidis, teretibus apice
tantum attenuatis, torulosis, glabris, pedicello brevt inerassato multo
longioribus, superioribus flores et alabastra excedentibus, valvis trinerviis
nervo medio validiore, septo pellucido e cellulis elongatis constante,
medio enervio; seminibus in genere maximis, oblongo-subteretibus, lon-
gütudinaliter striatis. ©. Apr.-Jun.
In umbrosis et sylvaticis, in vallibus et secus rivulos, præsertim in regione Mon-
tana. — Mont. C° : in sylva Bou-Mesran ditionis Ouled Dhia (Ex); Dy. Sgao (Reb. );
Dj. Tababor!, Dj. Babor! (Reb.), El-Ma-Berd!, Adghar-Amellal, Dj. Achouaou
(Doûm. et Gaut.); Fedj-Makta, D. Mecid (Lx); Dj. Cheliah! ; Dj. Maadid (Lx,
150 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. ERYSIMUNM.
Reb.).— A": Dj. Afroun (Lx), in ditione Beni Bou-Addou!; Dj. Mouzaia (Bové):
in sylvaticis Dj. Dirah (Ghar.); Temiet-el-Haad!. — Plan. C': in montosis: Batna!
(Bal.), Lambese (Duk.).
In Europa tota regione boreali extima et arctica excepla, in australioribus ra
rius, Caucaso ; Asia minore, Armenia, Syria, Persia, Afghanistan, in jugo Hemalaya
occidental.
42. ERYSIMUM.
Erysimum L. Gen. n. 814 excl. sp.; Gærtn. Fruct. IT, 297, t.143; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2,
IV, 115; DC. Syst. Il, 490, et Prodr. I, 169 emend.; Endl. Gen. n. 4908 ex parle; F4
Par. 113 ex parte; Benth. et Hook. Gen. I, 79.
Ar. ste vel Ls5\es5 Todari ;_ÿe®| Asmar «hasta, hastatus» (Lecl.).
Sepala erecla, lateralia haud vel basi saccata. Petala unguiculata,
limbo inteoro. Sihqua tetragona vel tetragono-compressa, rarius teretiuscula,
valvis uninerviis sæpius carinatis, placentis dorso præminente carinatis
rarius obtusis; seplo (in nostris) membranaceo; stylo brevissimo vel plus
minus elongalo, stiomate subcapitato, emarginato vel bilobo. Semina in quoque
loculo plurima, uniseriata, oblonga, immarginata vel apice marginata.
Cotyledones plano-convexæ, radiculæ incumbentes.
Plantæ annuæ, biennes vel perennes, pube bipartita vel bi-tripartita adpressa plus minus
dense vestitæ. Folia angusta, nunquam amplexicaulia, integerrima, sinuata vel runcinato-
pionalifida. Flores (in nostris) lutei, sæpius majusculi.
f. HE. grandiflorum Desf. All. 1, 85. — Cheiranthus Boccone AU. Ped. I, 272, t.58,
f. 2 pessima, quoad plantam agri Nicæensis, excl. syn. plur. — Erysimum longifolium
DC. Syst. If, 5o4, et Prodr. 1, 199; Guss. Syn. Il, 181.— E. canescens DC. Syst. IT,
5o1 ex parte et saltem quoad loca nat. australiora, et Prodr. 1, 198 non Roth;
Boiss. Voy. 31 non Roth. — Æ. linearifolium Tausch in Flora [1831] 212. —
E. stæchadifohum Tausch in Flora [1836] Log. — E. australe J. Gay Erysim. 6;
Gren. et Godr. Fr. 1, 88. — ÆE. pallens Boiss. Voy. 516. — E. nemorale Pomel
Nouv. mat. 370.— E. nervosum Pomel, 1. c. 370. — E. sramineum Pomel, I. c.
371 in adn. —- Forma arenicola, cauhibus altius indurato-suffrutescentibus, floribus
magnis pallidioribus, valvarum nervo medio superne vel fere in tota longitudine plus
minus obsoleto : Cheiranthus semperflorens Coss. et DR. ap. Bai. PJ. Alo. exs. non
Schousb. — Erysimum elatum Pomel, 1. c. 369. — Exs. Bové Ale. [1839 | sub Ery-
simum, Bal. 4o forma arenicola sub Cheïranthus semperflerens, My 227 forma are-
nicola,, Bal. [1853], Bourg. [1856], Perr. in Bourg. [1856], Choul. sér. 2, 507;
Kral. Tün. 199; Sch. Gall. Lao, Bill. 2211, Bill. cont. 2211 bis, Bourg. (Alp. mar.)
23, Rel.' Mail. 799; Bourg. Pyr. Hisp. 659 et 680; Bourg. Hisp. Lo ce, 545 et
1018, Hut. Port. Rig. 464, Loscos (Arap.) 104; Sch. Styr. 813 sub E. Cheiranthus;
Huet Jt. 262, et 263 sub E. lanccolatum var. majus, Ces. et Car. 410; Tod. Sc.
218 sub E. Bonannianum, et 538 sub E. squarrosum, Huet 9 sub E. longifolium,
et sub E. lanceolatum var. majus, et sub E. Siculum.
7 . .
Ar. 6,3 H'arra «calida, acris» (Lx).
Planta biennis fasciculis foliorum sterilibus prædita vel destituta,
sæpius induratione perennans caudice pluricipite fasciculos foliorum steriles
CRUCIFERÆ. — ERYSIMUM. 151
emittente ; caulibus subsolitariis vel sæpius pluribus, ascendentibus vel
erectis, plus minus angulatis vel subterelibus, inferne interdum longe
indurato-suffrutescentibus, simplicibus vel inferne ramosis, pilis bipar-
titis; folis anguste oblongo-lanceolatis, lineari-lanceolatis, vel Hinearibus
_interdum fere filiformibus, inteoris vel integerrimis, rarius dentatis, pilis
omnibus bipartitis plus minus sericeis; racemis primum subconfertis, de-
mum laxis rigidis plus minus elongatis; floribus majusculis, pallide vel
intense luteis; sepalis adpresse pubescenti-sericeis, laterahibus basi saccatis ;
petalis oblongo-obovatis vel obovatis, in unguem longum attenuatis, limbo
calyce subbreviore; siliquis pihs biparttis adpressis canescentibus, suberectis
vel erecto-patentibus, interdum patentibus, pedicello subincrassato plus
minus latioribus, a dorso plus minus compressis tetragoms vel subtetragonis ,
valvis nervo medio crassiuseulo plus minus præminente subcarinatis cari-
natisve vel nervo tenui superne aut fere in tota longitudine subevanido,
anoulis concoloribus interdum virescentibus, faciebus subtorulosis vel
haud torulosis; stylo latitudinem siiquæ subæquante vel subduplo lonpiore,
stiomate subinteoro vel subbilobo; seminibus apice marginats, rarissime
immarginatis. @ vel sæpius 2L. Mart.-Jul.
In pascuis, in calvitiüs sylvarum, in olareosis et rupestribus resionis Montanæ
etiam superioris, necnon in Planitiebus excelsis et in parte confini regionis Saha-
rensis, etlam in arenosis regionis Mediterraneæ maritimæ occidentalis. « Aloeria in
fissuris rupium» (Desf. Ail.). — Med. Of. — Mont. C7. — Af. — O': Dj. Ksell.
— Plan. C: Khenchela, Dj. Chechar (Reb.); Lambèse!, Batna (Lefr., Duk.). —
À° : Ouled Sahari (Lx), in ditione Zakrès! (Reb., Gesl.), Djelfa (Reb.), Oued Se-
deur!.— O7. — Sah. In margine septentrionali regionis: A°: Bou-Saada, Ain-
Melah (Reb.); Laghouat (Tess.). — O': inter Arba-Tahtant et Chellala-Gueblia!,
inter Chellala-Dahrania et Aslal. — TUN. Inter Tunis et Zaghouan (Wira), Dj.
Zaghouan ! (Kral., Miss. 1883); Oued Ziiouna (Lx miss. 1884), Feriana (Rob.).
— MAR. Tetouan (sec. Wevyl.); Sebkha Tiori, Oola Mazar, inter Oola Mazar et
Ogla Moussa (War.); Dj. Ouensa, Dj. Lalla-Aziza, Dj. Afougueur et in pluribus
montibus ad meridiem urbis Maroc (Ibr.), «in regione mediaet superiore Atlantis
majoris 1900-3000 m. : in convalle Ai-Mesan unde se protendit usque in jugum
Tagharot, Dj. Tezah» (Hook. et Ball).
In tractu Mediterranco Europæ fere toto : in Gallia australiore, Hispania, ltaha,
Sicilia, Dalmatia, Græcia (sec. J. Gay).
Os. E speciminibus innumeris vivis loco natali vel in statu sicco observatis,
evidentius patuit plantam montanam foliis sæpe virescentibus, siliquis latioribus
anguhs præminentioribus interdum virescentibus, non distinguendam a forma ex-
trema arenicola in regione Mediterranea littorea crescente et primo intuitu caule
elatiore longe indurato-suffrutescente, foliis sæpius canescentibus, siliquis angus-
tioribus, nervo medio valvarum plus minus obsoleto valde diversa apparente.
E. difusum Ehrh. (Beür. VIT, 157 [1792]; Rchb. Je. IE, €. 69, f. 4394; J. Gay
Erysim. 7 in adn.— E! canescens Roth Cat. Bot. 1, 76 [1797]; Koch Syn. 56 exel.
152 CRUCIFERÆ. — ERYSIMUM.
syn. Cheiranthus Boccone AÏL.; Boiss. Or. I, 193. — E. Andrzejowskianum Bess. in
DC. Syst. IT, 502. — Exs. Sch. norm. Hungar. 9), im Europa orientali media et
australiore, Tauria, provinciis Caucasicis crescens, ab E. grandhfloro, cum quo
sæpe confusum, differt radice bienni fasciculos foliorum steriles non emittente vel
fasciculo unico prædito, caule solitario, floribus sæpius multo minoribus, sepalis
lateralibus haud vel vix saccatis, pedicellis siliquisque sæpius gracilioribus, stylo
breviore, seminibus immarginatis.
2. E. Kumzeamum Boiss. et Reul. in Boiss. Diaon. Or. ser. 2, 11, 273 Coss. llustr.
AU. TL, 27, L 19. — E. strictum var. micranthum J. Gay ap. Coss. Cat. Oran in Ann.
sc. nat. sér. 4, [, 233. — Exs. Bal. Alp. 656 sub E. strictum, War. 8 et in Soc.
Dauph. 1513; Bourg. Pyr. Hisp. k18 sub E. strictum ; Bourg. Hisp. [1850] et 1019
sub E, strictum.
Planta annua, cinereo-virens; caule erecto, angulato, superne vel a basi
ramoso ramis suberectis, pilis plerisque bipartis; folis lineari- vel
oblonso-lanceolatis, subintegris, obsolete denticulatis, sinuatis vel subrun-
cinato-pinnatifidis, pilis alüs bipartitis alüs tripartitis ; racemis primum dense
confertis, demum laxis rigidis brevibus vel elongatis; floribus parvulis,
luteis; sepalis adpresse pubescenti-subsericeis, lateralibus basi vix saccatis;
petalis oblongis in unguem longum attenuatis, limbo calyei subæqui-
longo; siliquis pis plerisque tripartitis subadpressis scabridis, erecto-paten-
üibus, pedicello brevi crasso subæquilatis, acute tetragonis, valvis valide
carinatis, anguhs concoloribus, faciebus plus minus torulosis, stiomate sessili
vel subsessili truncato subintegro apici siliquæ æquilato; seminibus immar-
oinatis. ©. Mart.-Jul.
In glareosis et pascuis apricis, in valliculis et declivibus erosis, in alluvüs et
alveis. — Med. 0": in regione Mediterranea interiore et montosa Planitiebus ex-
celsis contigua : Saëida!, Suh-bel-Abbès (Lefr., War.), Bou-Kanefis, Tenira, Telar
(War.), Daia (My, War.); Tlemcen!, Gharrouban (My). — Mont. C: Fedj-
Guersa!, Telet!; Dj. Bou-Thaleb (Ex). — A': Dj. Oum-el-Merazem (Char.). —
Plan. C°: Mechta-el-Arbi (Reb.); Tebessa (Lx), Ain-Tamagra, Ourta-Nefta (Reb.);
Batna! (Lefr.), Lambèse! (Hén.), Timepad!, Firès!. — À: Harmela, Ouled Sahari
(Lx), inter Ain-Oussera et Guelt-el-Settel!, Oued Sedeur!, Djelfa (Reb.). — O :
Stuten!, Geryville, Khanep-Azir ; Timetlas!, Tafraoua, El-Maï, Kheïder ; Sebdou!,
ElGor, Ras-el-Ma, El-Aricha; Ain-ben-Khell!, etc. — Sah. OC: Biskra! (Bal.).
— À : in ditione Hodna : ElHamel (Reb.); Berrian (Lx). — MAR. Dj. Lalla-Aziza
(Ibr.); Açakaoublagh, Dj; Omahou (Mard.).
In Hispania septentrionali, media et australi.
Ors. Habitu, floribus parvulis, notisque plurimis affine E. repando L. (Jacq.
Austr. 1,1. 22; Rchb. Ze. IT, t. 62, f. 4384; Koch Syn. 56; Boiss. Or. [, 189. —
Exs. Rchb. Germ. 2468, Sch. norm. nov. ser. (Hunp.) 713, Soc. Dauph. 2766;
Ky Cypr. 713; Bourg. Lyc. [1860]; Bal. Che. [1855]; Auch. Syr. 159; Ky Pers.
225), in Europa media et orientali, Tauria, provinciis Gaucasicis, insula Cypro,
Asia minore, Persia, Hunalaya crescenti, sed differt foliorum pilis tripartitis cum
CRUCIFERÆ. — ERYSIMUM. CONRINGIA. 153
pilis bipartitis permixtis numerosis, non paucis, pedicellis brevioribus, siliquis
rigidioribus, acute, non obtuse tetragonis, obscurius lorulosis, stylo brevissimo,
non latitudini siliquæ æquilongo vel longiore. — Ab E. stricto Gærtn. (in F1.
Wet. 1, 451; Koch Syn. 51; Boiss. Or. 1, 196. — ÆE. lieracifolium L. Suec. I,
234; Rchb. c. IL, t. 64, f. 4388. — Exs. Rchb. Germ. 293), in Europa media et
| oriental etiam boreali, provincis Caucasicis, Sibiria, Himalaya crescente, ad quod
a J. Gay et a nobis tanquam varietas olim refertum, differt caule sæpius humi-
livre, foliorum pilis alüs tripartitis als bipartlis, non fere omnibus tripartitis,
siliquis erecto-patentibus, non subadpressis, acute tetragonis, non tetragono-sub-
compressis, stiymate subsessilr.
13. CONRINGIA.
Conringia Rchb. Excurs. 686 emend.; Benth. et Hook. Gen. [, 78; Boiss. Or. [, 209. —
Brassica sect. Coringia Pers. Syn. Il, 206. — Erysimum sect. Coringia DC. Syst. IT,
5o7, et Prodr. I, 199. — E. sect. Conringia Endl. Gen. 895; FI. Par. 115.
Sepala erecla, lateralia basi haud saccata vel saccata. Petala unguiculata,
limbo integro. Siliqua lineari-elongata, tetragona (in nostra), compressa
vel subteres, valvis convexis, rarius planiusculis, 1-3-nerviis; septo spon-
o10s0 vel membranaceo; stylo brevi vel plus minus elongato, stigmate
subinteoro vel bilobo. Semina in quoque loculo plurima, uniseriata,
oblonga, utraque facie convexa, papillosa, immarginata. Cotyledones radi-
culæ incumbentes, (in nostra) concavo-subcanaliculatæ.
Herba annua, glaberrima, glaucescens. Folia lata, caulina cordato-amplexicauha. Flores
albido-ochroleuci.
Os. «Genus habitu naturalissimum . sed characteres diagnostici a siliqua sumpti
nulli vel decipientes; nam GC. plansiliqua siliquam planam elonoatam Arabidis sect.
Turritidis, cotyledonesque fere Brassicæ exhibet. Stigma in C. clavata superne di-
latatum et bipartitum est: in C. Austriaca minutum est; in C. grandiflora conicum
lobis connatis ut in Malcolmia; C. Orientalis siliquam tetragonam Erysime habet,
et C. clavala siliquam teretem Sisymbrü.» (Benth. et Hook., 1. c.)
4. €. Orientalis Andrz. in DC. Syst. Il, 508; Rchb. Excurs. 686, et Îc. IT, &. 61,
f. 4382; Boiss. Or. I, 210. — Brassica Orientalis L. Sp. 931 ; Jacq. Austr. t. 289;
Engl. Bot. t. 1804. — B. perfoliata Lmk Encycl. 1, 748. — Erysimum perfoliatum
Crantz Austr. 27; DC. Syst. IT, 508, et Prodr. I, 199; Gren. et Godr. Fr. I, 90. —
E. Orientale R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 117; Koch Syn. 58; FI. Par. 115. —
Cheiranthus Syriacus DC. Syst. IT, 185 excl. syn. (sec. Boiss.). — Exs. Sch. Gall,
L14 et norm. nov. ser. 208, Bill. 1413 et 1413 bis, Rel. Maill. 791, Soc. Dauph.
1970; Rchb. Germ. 989; Bourg. Pyr. Hisp. ho5, et Hisp. 562, 2106; Auch. Pers.
151, Ky [1845] 251.
Planta annua, olaberrima, olaucescens; folus radicalibus obovatis, cau-
ls oblongis obtusis interdum apice subemarginatis sessilibus cordato-am-
plexicaulibus ; racemis pauci- vel plurifloris, demum elongatis laxis; floribus
pallide albido-ochroleucis ; sepalis lateralibus basi saccatis; petalis oblongis,
longe unguiculatis; siliquis patenlibus, pedicello crassiusculo multo longio-
154 GRUCIFERÆ. — CONRINGIA. AMMOSPERMA.
ribus, acute tetragonis valvis subcarinatis valide uninerviis, in stylum lati=.
tudini siliquæ subæquiloigum attenuatis; stigmate depresso-subeapitato
subbilobo ; seminibus papillosis, cotyledone radiculæ contioua concavo-sub-=
canaliculata. ©. Mart.-Jun.
In arvis et campis, in terra mobili, in vervaclis, præsertim solo calcareo vel
argilloso-calcareo. — Med. C° : Bône (DR. ); in ditione Hammam Ouled-Zeid (Ex),
El-Aria !.— À°: Dra-el-Mizan (Thév.); Aumale (Ghar.).— 0°: Ouisert (DR.), Sidi-
bel-Abbès (Lefr.), Tenira (My), Saïda (DR., War.). — Mont. C! : Medina!, Dj.
Mahmel!, Telet!, Fedj Guersa!, Oued Essora !. — Plan. C : Aïn-el-Bey (Reb.),
Sant-Arnaud !, Sebkha Bazer!, Seuf (Soll., Duk.); Ain-Beida (J. Reb.); Ain-
Vagout!, Oum-el-Asnam!, Batna! (Bal., Col.), Lambese!, Timeoad!, Firès 1.
— À: Harmela (Lx), Djelfa ! (Reb.). — Of: Timetlas!, El-Maï!, Khaneo-Azr
(War.), Géryville !; Sebdou!. — Sa. In margine septentrionali resionis : C? : Ba-
rikal (Soll.); Bir EECheïikh (Reb.). — A? : Hodna (Lx); Laghouat! (Reb.). —
TUN. Él-Gueitar (Doûm. et Bonn. miss. 1884).
In Ægvypto inferiore et Nubia inferiore (Lx); in Europa media et australi, Cau-
caso; Asia minore, Armenia, Syria, Mesopotamia, Persia, Japonia (sec. DC.).
14. AMMOSPERMA.
Ammosperma Hook. in Benth. et Hook. Gen. I, 82 emend.
Sepala erecta, lateralia basi subsaccata. Petala unouiculata, limbo in-
Legro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua linearis, elongata, com-
pressa, valvis planiuseulis vel convexiuseulis, 1-nerviis vel sub-3-nerviis,
seplo membranaceo; stylo brevi vel brevissimo, stismate subbilobo. Se-
mina minima vel mediocria, in quoque loculo numerosissima vel plurima,
biseriata vel uniseriata, oblonga, compressa, immarginata. Cotyledones
radiculæ incumbentes, concavo-canaliculatæ.
Plantæ annuæ, cano-pubescentes vel glabræ. Folia pinnatisecta, lobis linearibus. Flores
purpurascentes vel violaceo-purpurei.
Sect. I. Evaumosrerma. — Glandulæ hyposyne placentare majuscule. Valvæ
siliquæ 1-nerviæ. Semina minima, in quoque loculo numerosissima, bise-
riala.
%. A. cinereum Hook., 1. c. — Sisymbrium cinereum Desf.! Atl. 11, 83, t. 157; Poir.
Encycl. VIT, 213; DC. Syst. II, 483, et Prodr. I, 1953? Viv. Libyc. 36. — Mori-
candia cinerea Coss. in herb. plur., et ap. Kral. PI. Alo. exs. [1858]. — Diplotaxis
cinerea Pomel Nouv. mat. 359.— Exs. Jam. A{y. [1 892], Bal. 896, Kral. 16, Choul.
108; Kral. Tun. 178. ;
Ar. 6522 Gherira «cuspidata, sagittata» (Prax, Larg.).
Planta pubescenti-cinerea pube brevissima, a basi ramosa, caulibus plu-
ribus vel plurimis, ascendentibus diffusisve, ramosis, flexuosis; foliis
crassiusculis, pinnatisectis. rachi lata, seomentis remolis, linearibus,
|
CRUCIFERÆ. — AMMOSPERMA. 155
angustis, integris, interdum 1-2-dentatis, obtusiusculis; racemis demum
elonpatis, subflexuosis; pedicellis filiformibus, flore brevioribus vel lon-
oioribus; sepalis pubescentibus; petalis purpurascentibus, calyce subduplo
longioribus; glandulis hypogynis placentarts majusculis, linearibus; sili-
quis pubescentibus vel glabrescentibus, ascendentibus, pedicello subtriplo
longioribus; valvis tenuiter membranaceis, planiusculis, uninerviüs, secus
nervum ulrinque torulosis; stylo brevi vel brevissimo, stigmate truncato-
subbilobo; seminibus numerosissunis, minimis, biseriatis. ©. Dec.-Jun.
In arenosis, in gypsaceis et arpilloso-calcareis, in alluviis et alveis præsertim
regionis Saharensis. « Hab. in arenis prope Cafsam » (Desf. A/.). — Plan. C': Msila
(Reb.). — A': Birin (Lx). — Sah. CG. A°: Bou-Saada (Merche, Reb.), Nooussa
(Reb., Mil.). — TUN. Tunis (Lx miss. 1884) verisimiliter advena, Sousa (Kral.),
Gafsa (Desf.), in Tunetia australi frequentissima.
Ad Ghadamès (Larg.).
Sect. Il. Morrcanpezza. — Glandulæ hypogyne placentariæ obsoletæ. Valvæ
siliquæ subtrinernæ. Semina mediocria, in quoque loculo plurima, unise-
riala.
2. A. teretifolium Boiss. Or. 1, 387 in adn. ; Coss. lustr. All. 1, 39 in adn. — Brassica
teretifolia Desf.! At. IT, 94, t. 164 non Delile quæ Moricandia clavata Boiss. et
Reut. — Moricandia teretifolia DC. Syst. Il, 628 excel. syn. Delile, et Prodr. T, 221.
— Exs. Jam. Ale. 272, Bal. 993, Choul. 12.
Ar. us) Leslès «striatus, pictus» (Larp.).
Planta glaberrima, glaucescens, sæpius a basi ramosa, caulibus pluribus,
erectis ascendentibusve, ramosis, flexuosis ; foliis crassiusculis, petiolatis,
pinnatisectis, rachi lata, seomentis remotis, lineari-subfiliformibus; pedi-
cellis flore brevioribus; floribus speciosis; sepalis glabris ; petalis intense
violaceo-purpureis, calyce subduplo longioribus; slandulis hypogynis pla-
centariis obsoletis; siliquis glabris, ascendentibus, pedicello 3-4-plo lon-
oioribus, valvis membranaceo-subchartaceis, convexiusculis subtrinervis
nervo medio recto lateralibus anastomosantibus; stylo longiuseulo, stigmate
subbilobo lobis conniventibus; seminbus plurimis, wuseriatis. ©. Dec.-Jun.
In arenosis, calcareis et sypsaceis, præsertim in depressis hieme humidis, in
alluvis et alveis. « Hab. in arenis humidis prope Cafsam» (Desf. A1f.). — Plan.
C° : Batna (Hénon). — A°: Ain-Oussera !, inter Ain-Oussera et Guelt-el-Settel !, in
ditione Zahrès (Reb.), Aünr-el-lbel! (Reb.). — O°: in faucibus Oued Ouaren inter
El-Richa et Tadjemout (Rx); Ain Korima (War.). — Sah. C°. — A°. — 0’: Arba-
Tahtanti, Bou-Semghoun(War.). — TUN. Sbiba (J. Reb.), Dj. Bou-Hedma (Doùm.),
Gafsa (Desf., Doùm.), Oued Leben, El-Guettar, Dj. Cheguieiga (Doûm. et Bonn.
miss. 1884), in alluviis Oued Gabès (Kral.), Ras-el-Oued (Wira), Sidi-Salem-
bou-Grara, inter El-Hamma (Gabès) et Fratis, inter Fratis et Zaouia El-Limaguès
(Lx miss. 1884). — MAR. Meharoug (War. ).
In ditione floræ nostræ hucusque tantum nota.
156 CRUCIFERÆ. — MORICANDIA.
1
Oss. Hæc planta habitu species sectionis Pseuderucaria generis Moricandia (M
clavata Boiss. et Reut. et M. Tourneuxii Goss.) refert, sed cotyledonibus angustio=
ribus facie interiore tantum concavis, non late conduplicatis, ut rectissime monuit
el. Boissier, ad genus Ammosperma reducenda.
TRIBUS IV. BRASSICEÆ DC.
Siliqua longa, rarius breviuscula, teretiuscula vel septo parallele
compressa, haud articulata, bilocularis, dehiscens, rarius œore deliscens vel
subindehiscens, valvis septo æquilatis intus transversim haud septuliferis.
Semina in quoque loculo plura vel plurima, uniseriata vel biseriata.
Cotyledones lonoitudinaliter conduplcate. Radicula in plicatura cotyle-
donum nidulans (o» ).
15. MORIGANDIA.
Moricandiu DC. Syst. I, 626, et Prodr. Î, 221; Endi. Gen. n. 4054: Benth. et Hook.
LI 9
Gen. 1, 85; Boiss. Or. I, 385.
Ar. YA Bedjir «crassus» (Lx : CAD $ Korcnb ; Kronb à voce oræca xpauEn
d J ne) 6 pa
tBrassica» (Lecl., Coss., Mey., etc.).
Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala unouiculata limbo integro.
? O 7
Slamina libera, exappendiculata. Siliqua lineari-elongata, plus minus com-
pressa, dehiscens, valvis convexis carinatis vel planiusculis, nervo medio
reclo et vens lateralibus donatis, septo membranaceo: stismate bilobo lobis
9 O
Sæpius In conum conniventibus. Semina in quoque loculo plurima, uni- vel
biseriata, obionga , com pressa , inmaroinata vel basi angusle marginata. Gotyle-
dones conduplicatæ, apice inteoræ. |
Herbæ vel fruticuli glaberrimi, glauci, ramosi. Folia indivisa caulina sæpius cordato-
amplexicaulia, vel pinnalisecta. Flores sæpius speciosi, purpurei vel lilacini.
Sect. [. Evmorrcanpra Boiss. — Plantæ induratione perennes sæpius frutes-
centes. Folia indivisa, caulina sæpius cordato-amplexicaulia. Stiomatis lobi
in conum conniventes.
#. M. arvensis DC. Syst. Il, 626, et Prodr. l, 221.— Brassica arvensis L. Mant. 99
Planta glauca, glabra, caudice sublignoso indurato perennis, sæpius
pluri- vel multicaulis, interdum dumosa; caulibus plus minus rigidis, de-
mum inferne vel in longitudine fere tota frutescentibus cortice albido vel
cinereo, sæpius ramosis amis plus minus diversentibus non subspinescentibus ;
folüis crassiusculis, infimis sæpius sub anthesi evanidis obovatis inteoris
vel superne repando-crenatis inferne in petiolum contractis vel attenuatis.
caulinis sessilibus oblongis ovato-oblonoisve profunde vel Lreviter auricu-
lato-cordatis aut plerisque inferne attenuatis: floribus majuseulis, spe-
CRUCIFERÆ. — MORICANDIA. 157
| ciosis; petalis purpureo-violaceis, calyce subduplo longioribus; siliquis pe-
dicello multoties longioribus, latiuscule vel anguste linearibus elongatis,
compresso-tetrasonis, valvis nervo medio valido subcarinatis et venis late-
ralibus obliquis donatis; seminibus in quoque loculo plurimis, biseriatis,
_ subbiseriatis vel uniseriatis. © induratione 2L vel D Mart.-Jun. et interdum
fere per tolum annum. |
Var. «&. arvensis. — ‘Brassica arvensis L., 1. c.; F1. Græc. t. 64h. — Moricandia arvensis
DC., L c.; Bot. Mag. t. 3007; Gren. et Godr. Fr. I, 82; Boiss. Or. T, 386. — Exs.
Bové Alp. [1839], Bal. 892, 893 et 894, Choul. 206, Par. 12, Soc. Dauph. 33;
Kral. Tun. [1854]; Boure. Hisp. 563 et 1566; Bill. Gall. 3312, Canut ed. Bourg. 14,
Rel. Maill. 806; Hut. Port. Rio. 4. [1879] 70; Tod. Sic. 1146, Huet 15; Schimp.
et Wiest un. it. Cephal. [1834].
A2. && Bedjidj, Bejij «pinguis vel pinguescens» (Prax, Lx) non Hedjip (Par. );
58 H'ama rcalidus» ; Ja CS )5 Kronb-el-Djemel «Brassica cameli» (Deb.).
Folüs caulinis omnibus vel saltem superioribus profunde auriculato-cor-
daus; siiquis late rarius anguste linearibus; seminibus biseriatis vel subbise-
rialis, rarius uniserialis.
In ruderatis et ad vias, in cultis et vervactis, in glareosis et collibus calcareis
vel gypsaceis, in alluviis et alveis, in palmetis. — Med. C”.- À° : Vesoul-Benian!,
in alluvis Oued Chelif ad Orléansville (Bond.); Aumale (Char.); Boghar (Côme,
Rx). — O°: Perrécaux !, Saint-Denis-du-Sis (Goug., Mars., Dur.), Mascara (My).
— Plan. C°: Seuf (Soll., Duk.), Bordj-bou-Areridj (Reb.); Chott Mzouri!, Ain-
Beida (3. Reb.); Batna! (Gol.), Timegad ], Firès!, Les Tamarins ! ; in valle Oued
Djedida (Lx). — A: Bokhari (Krém., Naud., Gesl.. Deb.), in alluvis Oued Chelif
superioris (Deb.); Rocher-de-Sel (Reb., Gesl.), Ain-el-lbel!, Sidi-Makhelouf!, Dj.
Milogh!. - O°: Tiaret (Del.); Aflou, Enfous (x); Khaneg ET-Melah !, Stitten !,
Géryville ! (Seor.), Ghassoul!, Dj. Nzira!. — Sah. In margine septentrionali
regions : C°: El-Kantara ! (Mil.), El-Outaia ! (Mil.), Branis !, Col de Sfa ! (Guy.,
Duk.), Biskra ! (Jam. ); Zeribet-el-Oued (Reb.), in alluvis Oued Sedeur, Sidi-Salah
(Lx), Neprin(Biml.). — A° : Bou-Saada (Reb., Soll., Mil.); Ksar El-Aïran (Par.),
El-Rep (Par., Rx), Laghouat ! (Tess., Par., Maw, Rx), Ain Milooh!, Aïn-Madh !.
— 0°: Brezina!, Asla, Oued Som (War.), Tyout!, Ain-Sefissifa !, —'TUN. In Tu-
nelia fere tota sat frequens. — MAR. Ad septentrionem Fez (Drumm. Hay sec.
Ball); Temet Mouissifer, Dj. Mouilah (War.); Maroc (Brouss. in herb. Poir.), in
valle Oued Ghaghaia prope Mouley-lbrahim (Bal.): Akka (Mard.).
In Europa mediterranea australi ab Hispania ad Græciam.
Var. 6. suffruticosa. — Brassica suffruticosa Desf.! All. 11, 64. — Hesperis nutens Viv.!
Libye. 38,4. 5, f. 3. — Moricandia suffruticosa Coss. et DR. ap. Coss. in Ann. sc. nat.
sér. 4, IV, 282. — Exs. Kral. Tun. 370.
Ar. AS Bedjidj, Bejÿ «pinguis, crassas» (Prax); ya Bedjir (Reb.); 9-9
ka? Foul-el-Djemal «Faba camelorum » (Prax); Jbèl CAD 5 Kronb-el-Djemal
«Brassica camelorum» (Prax, Larp.); ésle Dahmim (Lx). — Ar. Ton. SE
Hamma et &>! Thamim «ealidus» (Lx). — Berg. in ditione Matmata phil Ichchach
158 CRUCIFERÆ. — MORICANDIA.
(Lx). — Ar. Frzz. oies Afarfar «confusus, intricatus» (Aschers. in Rohlfs); Jg9
WT Foul-el-Ibel «Faba camelorum» (Aschers. ).
Fols caulinis omnibus inferne attenuatis, vel alüs auriculato-cordatis als
inferne altenuatis ; siliquis sæpius anguste linearibus ; seminibus umiseriatis , rarius
subbiseriatis.
In ruderatis, in alluviis et alveis, in collibus apricis. en montibus aridis prope
Cafsam» (Desf. A{l.). — Med. A! : in alluviis Oued Mazafran prope Koleah
(Claus., D.-J.). — 0°: Oran (Dur.); ad molem Oued Six (Naud.). — Plan. C! :
Msila (Reb.). — A°: Bokhari!, in alluviis Oued Chelif superioris prope Bokchari
(Naud.); Ain-el-Ibel!, Dj. Milogh !, Oued Mzi prope Tadjemout !. — 0? : Gada En-
Jous (Rx), Sidi-Tifour-el-Hammouida ! ; Dj. Taëlbouna !. — San. C?: El-Outaia !,
Col de Sfa! (Jam.), Biskra ! (Jam., Bal.), Mchouneckh ! (Bal.); Et-Ouar (Hén.).
— À: in ditione Hodna : Bou-Saada (Reb., Sol. ), Bou-Fardjoun (Reb.), Ain-Rich
(Soll.); Messad (Reb.), Laghouat! (Reb.); Oued Neumrat !, Mettiti!. — O? : inter
Arba-Tahtant et Chellala-Gueblia!, Asla !, Ain-Sefissifa!. — TUN. In Tunetia
australi haud infrequens, ex. gr. : Feriana (Rob.); Oued Eddedj, in ditione Aieïcha,
Ain Sepoufia, Dj. Hattis (Doûm. et Bonn. miss. 1884), Gafsa (Desf., Doûm.),
Ras-el-Aïoun (J. Reb.), Gouifla, Dj. Oum-Ak, D}. Berd (Doûm. et Bonn. miss.
1804); Oudref, Kebirita (André), Gabès (Kral., Wira), Ras-el-Oued (Durèone),
Oued Zitoun, Dj. Aziza, Henchir Demeur, Dj. Mezemzem (Lx miss. 1884), elc.
Ad Ghadamès , in Gyrenaica, Marmarica.
èe M. divarienta Coss. ap. Kral. PJ Alg. [1858], et Illustr. Aul. I, 35, t. 95. —
M. spinosa Pomel Nouv. mat. 365 [1874].—Exs. Kral. Alo. 17 et 174.
Ar. DA Bedjir, ÈS Bedendjr «crassus, corpulentus» (Coss., Lx ); C5 y5
Kronb «Brassica»:; XA2\ Ca yS Kronb-el-Khela + Brassica sylvestris vel deserti»
(Lx); Aa» Berieth vel 23 Bezeih «expansus, divaricatus» (Lx).
Planta glauca, plabra, perennis caudice sublignoso indurato, multi-
caulis, dumosa; caulibus rigidis, demum inferne frutescentibus cortice
albido, divaricatim ramosis ramis nonnullis sæpius abortu sterilibus subspines-
cenhbus; foliis crassiusculis, infimis sæpius sub anthesi evanidis obovato-
suborbiculatis inteoris vel superne repando-subsinualis inferne in petio-
lum contractis vel altenuatis, caulinis sessilibus inferne attenualis vel basi
breviter auriculato-subcordatis semiamplexicaulibus obovato-oblongis ovato-
oblongis vel oblongis inlegris, superioribus lanceolatis vel lineari-oblongis ;
floribus majuseulis, Speciosis; petalis intense violaceis calyce subduplo lon-
gloribus; siliquis pedicellis multoties longioribus, lineari-elongatis, tereti-
subcompressis, valvis nervo medio valido subcarinatis et venis lateralibus
obliquis donatis; seminibus in quoque loculo plurimis, uniseriatis. Indura-
tione 2L vel b. Apr.-Jun.
In collibus apricis præsertim calcareis, in petrosis el rupestribus, in alluviis et
CRUCIFERÆ. — MORICANDIA. 159
alveis. — Sah. À°: ex pr. : in ditione Mzab : Anit-el-Cometi (Vilm.), Oued Sou-
dan !, Berrian!, Oued Bir !, Guerrara 1, Oued Segrir !, Et-Farch ! (Kral., Lx), Anil-
el-Chouikat !, El-Ateuf !, Ghardaia , Beni-Isguen!, Metlili! (Perr., Lx); inter Met
| et El-Golea : Bir Bergaoui, Hassi Zirara (Mil., Iss.), Bou-Mezerag (Mil.), inter
| Hassi Zirara et El-Golea (Mil., Iss.), etc.
© Provinciæ Algeriensi peculiaris, in provinciis Cirtensi et Oranensi necnon in
Tunetia et imperio Maroccano desideratur.
Ors. M. divaricata à speciebus omnibus seclionis Eumoricandia, inter se valde
affinibus et forsan ad unicam (M. arvensem DC.) referendis, præsertim differt
habitu peculiari et in omnibus locis supra citatis sat constante, nempe caules
etiam juniores fere a basi divaricatim ramosi ramis sæpius nonnullis abortivis sub-
spinescentibus.
Sect. I. Psevnerucarra Boiss. — Plante annuæ. Fola petiolata, pinnati-
secta. Stigmats lob haud conniventes.
2, M. Tourmeuxii Coss. mse., et Justr. All. T, 36, t. 26. — M. clavata Goss. olim in
herb. non Boiss. et Reut. — Exs. Kral. Alp. 16 a.
Planta annua, glaucescens, glabra; caule erecto, ramoso, rarius Sim-
plici; Jolüs subearnosis, petiolatis, pinnatisects laciniis linearibus teretius-
culis obtusis integris vel inæqualiter 9-h-lobis; floribus majuseulis; petalis
sæpius pallide purpureis, calyce subduplo longioribus; siliquis pedicello
multo longioribus, latiuscule lincaribus, compressis, valus nervo medio
recto nervis lateralibus venisque oblique reliculatim anastomosantibus præminen-
tibus donatis ; seminibus in quoque loculo plurimis, biseriatis. @. Apr.-Mao.
In collibus apricis ovpsaceo-calcareis vel olareoso-arenaceis regions Saharensis.
— Sah. À! : in parte australiore repionis ad meridiem Ouargla : Gar El-Krima !
ubi primum ab amicissimo À. Letourneux, itineris mei botanici socio, à malo 1858
detecla, Hassi Tarfaia, Hassi Smari (Lalanne).
Hucusque tantum in Algeriæ australioris locis indicatis nota.
Ors. M. Tourneuxi, ad Moricandiæ sect. Pseuderucariam Boiss. (Or. 1, 387)
referenda, valde affinis M. clavatæ Boiss. et Reut. (in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 25,
et Or. 1, 387.— Brassica teretifolia Delile! Æp.. Llustr. n. 600 non Desf. — Moricanda
tereufolia Dene PI. Palest. et Syr. in Ann. sc. nal. sér. 2, IV, 357 non DC. — Exs.
Schimp. Arab. petr. 205 sub Erucaria) in Ægypto media (Delile, Figari, Schweinf.),
in Palæstina ad Jaffa (Bové), in regione Sinaica Ouadi Atal (Schimp.) et in Ara-
biæ petrææ deserto Tih (Boiss.) crescenti, sed differt foliorum lacinüs latioribus ,
siliquis brevioribus latioribusque et præsertim valvis præter nervos laterales venis
oblique reticulatim anastomosantibus præminentibus donatis, non obsolele venosis
el venis anastomosantibus destitutis.
M. alypifolia Pomel Nouv. mat. 366.
M. longirostris Pomel, lc, 307:
M. pallida Pomel, Ï. c., 369.
M. patula Pomel, I.c., 225.
+ HE +
160 CRUCIFERÆ. — HENOPHYTON.
16. HENOPHYTON.
Henophyton Goss. et DR. (prius Henonia) in Bull. Soc. bot. I, 246 et 625, et in Ann, se.
nat. sér. 5, [, 279, t. 22; Walp. Ann. IV, 216; Benth. et Hook. Gen. I, 85; Coss.
Tilustr. Atl. 1, 37. — Oudneya R. Br. Obs. pl. Oudn. 14 [1826] imperfecte descripta et
synonymo Vivianiano (ad Moricandiam pertinente) excludendo.
Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala unguiculata ungue lato, limbo
inteoro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua late hnearis, sæpe inter
semina irregulariter sinuato-contracta vel strangulata, complanata, dehis-
cens, valvis planis nervo medio valido et venis lateralibus anastomosantibus do-
natis, septo membranaceo; stigmate bilobo lobis in conum conniventibus.
Semina in quoque loeulo 8-15 rarius pauciora, wmseriata, ovato-suborbi-
culata, compressa, latissime membranaceo-alata. Cotyledones conduplicatæ,
apice emarpinale.
Frutex habitu Farsetias nonnullas longisiliquas referens, glaberrimus, ramosus. Folia
oblonga vel lineari-oblonpa, integra vel rarius sinuata. Flores purpureo-violaceï.
Os. Genus hoc siliquæ et seminum forma eximium el. Hénon nuper interpreti
mililari, sedulo peritissimoque floræ provinciæ Girtensis præsertim australis per-
serutatori, lubentissimo animo dicatum voluimus. — Henophyton siiqua elongata
dehiscente, haud articulata, cotyledonibus conduplicatis ad Brassiceas pertinet,
ubi juxta Moricandiam DC. et Euzomodendron Goss. (ap. Webb Or. Hisp. 47, t. 43,
et Pl. cru. 144; Benth. et Hook. Gen. [. 85) collocandum. — À Moricandia dif-
fert habitu peculiari, petalorum ungue lato, siliqua late lineari complanata Farse-
tias nonnullas referente, non lineari angusta subtetrasono-compressa vel compressa,
et semimbus latissime membranaceo-alatis, non immaroïinatis vel vix marpinatis.
— Seminibus latissime membranaceo-alatis Euzomodendro propior; ab eo differt
petalorum ungue lato, staminibus longioribus hberis, non per paria coalitis, sili-
qua late linear: complanata valvis planis membranaceis uninervis, non oblongo-
lanceolata compressiuseula valvis convexis crassis coriaceis nervis 5 reclis æqua-
libus donatis. — E speciminibus collectionis Oudneyanæ nune in herbario British
Museum asservatæ, quam anno 1871 in hoc herbario examinare non licuit, el.
doctor Trimen (Journ. Bot. XVII, 126) asserit Henophyton desert et Oudneyam
Âfricanam unicam speciem constituere; attamen nomen Henophyton antelerendum
videtur, nempe R. Brown, in descriptione breviore et imperfecta, tanquam syno-
nymon Hesperidis nitentis Viv. (Libye. 38, 1 5, £ 33, quæ ex herbario Vivianiano
ad Moricandiam arvensem var. suffruticosam pertinet, Oudneyam indicat.
#. HE deserti Coss. et DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot., 1. c., et in Ann. sc. nat., 1. c., et
lustr. AUT, 38,t. 27. — Oudneya Africana R. Br., |. c. synonymo Vivianiano ex-
cludendo. — Exs. Kral. Al. 15 et bis, Choul. sér. 2, 306.
Ar. AAC, se Aloa, Eulga «pabulum gratum» (Coss., Duveyr., Sériz.,
>
% .
Laro., etc.); 4 H'enna «nomen Lawsonie»; JR AA H'ennat-el-Djemal
CRUCIFERÆ. — HENOPHYTON. DIPLOTAXIS. 161
«Cyprus seu Lawsonia camelorum» (Lare.); ea H'omim «planta crescens in
desertis» (Goss. ); raie Kerkas (Aschers.). — Touar. 923 Allepomo (Duveyr.).
Frutex dumosus, ramis adultis cortice cinereo rimoso, hornotinis cor-
tice lævi demum albescente; foltis crassiusculis carnulosis, oblongis vel
lineari-oblongis rarissime oblongo-cunealis, obtusis. inferne sensim at-
tenuatis, inlegris, rarius subsinuatis, rarissime dentato-subpinnatifidis ;
floribus majusculis, in racemos plurifloros rarius 3-5-floros dispositis,
pedicellis calycem subæquantibus; petalis calyce subduplo longioribus,
uugue albido, Himbo purpureo-violaceo ; racemis fructiferis rigidis, sæpius
abortu florum superiorum abbreviatis; siliquis basi et apice plus minus
attenualis vel subrotundatis, valvis submembranaceis nitidis nervo medio
el venis anastomosantibus donatis, stylo aspermo latitudinem valvarum
æquante vel breviore; seminum alis tenuissime membranaceis hyalinis sese
invicem obtegentibus. b. À primo vere et sæpius per totam hiemem usque
ad æstatem floriferum et fructiferum.
In collibus calcareis apricis , in pascuis et depressis argillosis, in alluviis et alveis,
quandoque adeo copiosum et induratum ut ejus lignum culinæ inserviat. — San.
Tantum in ditionibus australioribus. C° : ex. gr. : Coudiat-el-Dohr ! (Mi.), Our-
lana !, Oued Retem prope Zioua (Hén. [1853]), Et-Alia (Reb.), Guemar !, El-
Oued (Reb.), Temacin (Mil.), ElHadjira ! (d'Halmont}, Beresof (Larg.), Oued
Issoued (Dourn.-Dup.), etc. — A: ex. gr. : Oued Zeprir ! (Reb.), Guerrara! (Reb.),
Daïa Feïla !, Ghar-el-Debah}!, Nooussa (Reb.), El-Ateuf !, Ghardaïa ! (Reb., Par.,
Vilm.), Oued Neumrat! copiosissimum et alte frutescens, Methihi!, Hassi Cher/,
inter Hassi Zirara et Él-Golea (Mil.), ad meridiem Ouarola ad Gour El-Beugra
(Lx), ad Hassi Tarfaia (Lalanne), Hassi Tamesguida (Ghenu), Ain Taibia (Iss.), etc.
— Desideratur in provincia Oranensi.
Ad Ghadames (Larg.), in deserto Tripolitano inter Tripoli et Mourzoul: (Oudney ),
in palmeto Dofia ditionis Sokna (Rohlfs).
47. DIPLOTAXIS.
Diplotaxis DG. Syst. IT, 628, et Prodr. 1, 221; End. Gen. n. 1955: FI. Par. 116; Benth.
el Hook. Gen. I, 84; Boiss. Or. 1, 387. — Sisymbrium et Sinapis sp. L.
Sepala patula vel erecto-patula, lateralia basi haud vel rarissime subsaccata.
Petala unguiculata, limbo integro. Stamina libera, exappendiculata. Sili-
qua linearis elongata vel interdum oblongo-linearis abbreviata, compressa,
dehiscens, valvis membranaceis, planiusculis vel convexis, nervo medio recto
el venis vix distinctis obsoletisve donatis, septo membranaceo; stiomate
integro vel bilobo. Semina in quoque loculo plurima, regulariter vel irregu-
lariter biseriata, oblonga vel ovato-subglobosa , sæpius plus minus compressa,
immarginata. Cotyledones conduplicatæ, apice intepræ vel subemarginate.
Plantæ herbaccæ interdum inferne indurato-suffrutescentes, hirtæ hirtulo-puberulæ vei
glabræ, interdum glaucescentes. Folia pinnatipartita vel pinnatifida rarius pinnatisecta vel
11
162 CRUCIFERZÆ. — DIPLOTAXIS.
subinteora, inferne atlenuala rarins basi cordalo-amplexicaulia. Flores lutei, rarius albi vel
aibido-rosei.
#. D. tenuisiliqua Delile! Jnd. sem. hort. Monsp. [1847] 7: Walp. Ann. 1, 49; Ball
Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1898], 329. — D. auriculata DR. All. FE
Alp. & 76.— Forma habitu graciliore , caule ramosissimo cui foliis hispidulo : D. te=
nuisihiqua var. rupestris Ball, 1. ec. — Exs. My Alo. 29, Bal. 161 et 541 et ap. Puel
et Maill. FL Eur. 6, Boure. 174, War. in Soc. Dauph. 1099.
Planta herbacea, caule sæpius elato, superne ramoso, foliato, olabres=
cente vel saltem inferne pilis brevibus subdellexis plus minus hirto vel
hispidulo; folis radicalibus inferioribusque in peliolam attenuatis oblonpis
sinuato-repandis vel sæpius Îyrato-pinnatipartilis lobis oblongis orosses
dentats, caulinis à ramificationis inilio ovato- vel oblongo-lanceolatis orosse
dentalis sessilibus basi sæpe dilatata cordato-amplexicaulibus, superioribus
eodem modo amplexicaulibus sæpe lanceolato-linearibus; racemis floren-
tibus confertis, pedicellis flore longioribus; floribus mediocribus, luteis:
sepalis elabris; petalis calvce subduplo lonotoribus, late obovatis, in un-
ouem altenuatis; siliquis approximatis, erecto-patentibus, ascendentibus
vel patentibus, supra receptaculum haud vel:vix süpitatis, linearibus pe-
dicello sesqui- vel subduplo longioribus, vel oblongis inferne et superne
anpguslioribus pedicello subæquilongis, valvis convexis vel nervo medio
carinatis grosse vel minute regulariter vel irregulariter biseriatim torulosis;
rostro lineari vel lineari-lanceolato, diametro transverso siliquæ longiore
vel breviore, aspermo vel monospermo; seminibus regulariter vel irregula-
riter biserialis, parvulis, ovato-subglobosis, sub lente eximie reticulato-
Joveolatis. ©. À hieme ad Maium.
In cultis et ruderatis, in pascuis et collibus culte, in alluvus et alveis. —
Med. À": in alluviis Oued Cluffa ad Les Trembles (Lef.), Koleah (D.-J.), Bou-
Ismaël (Claus. ); Bou-Alem-ben-Cherifa !, Mihianah (Dur.), Orléansville !, Ain-Beida
et alibi inter Orléansville et Tenès !, —O° : Mazouna !, Sour-Kelmitou !, Mostaganem ,
Arzew !, Saint-Leu !, Oran !, Nemours ; Perrévaux !, Saint-Denis-du-Sis , Mascara ,
Sidi-bel-Abbès, Magenta, Tlemcen, etc. — MAR. Casa-Blanca (Hook. et Ball),
Ain-el-Hadjar haud procul a Mogador (Hook.), Ain-Oumast, Mskala, Misra-ben-
Kara, Amsmiz, in ditione fmtouga et ahibi, Seksaoua (Hook. et Ball); inter Mo-
gador et Maroc (Ibr.).
Alveriæ occidentali et imperio Maroccano peculiaris ; in Gallia loco Port-Juvénal
prope Montpellier, ubi primum visa, cum lanis advecta.
2. D. süifolia Kunze ap. Willk. PL Hisp. exs. [1845], et Chl. Austro-Hisp. in Flora
[18461 685, n. 443; Wällk. in Willk. et Lange Prodr. Hisp. I, 866; Willk. Illustr.
Hisp. 136, t. 83: Coss. [ustr. AU. LT, 30. — Brassica torulosa DR.! ap. Duchartre
Rev. bot. IT [1847] 434, et Au. FE Alo. &. 5h. — Exs. Bal. Alp. 172, War. 6,
War. in Soc. Dauph. 688; Salzm. Tags sub Sisymbrium Caiholicum; Willk. Hisp.
[1845] 443, Boure. 1965.
Planta herbacea sed rigidula, sæpius elata, sæpius fere à basi ramosa,
CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. 163
(in parte inferiore pilis deflexis plus minus hirta; folüs virentibus haud
olaucescentibus præserlim subtus breviter hirtis, rarius glabris; radhcalibus
inferioribusque longe petiolalis ambitu oblongis vel ovato-oblongis, pinnali-
sectis segments petiolulatis vel sessilibus plus minus in rachim decurrentibus,
_ovato-oblonpis vel lanceolatis rarissime linearibus dentatis pinnatifidis pinnati-
partitis vel pinnatisectis imo bipinnatisectis lobis et dentibus acutis vel obtusis,
superioribus sæpius confluentibus, inferioribus et nonnullis interpositis
minoribus vel minulis sæpe dentiformibus; foliis superioribus pinnati-
sectis segmentis lateralibus anguste lanceolatis dentatis integrisve, rarius
ad seementum terminale redactis; racemis florentibus confertis, pedicellis
flori sabæquilongis vel longioribus; floribus luteis; sepalis glabris vel su-
perne hirtulis; petalis calyce subduplo longioribus, obovatis in urguem
attenuatis; siliquis remotiusculis, patentibus vel ascendentibus, supra re-
ceplaculum haud vel brevissime stipitatis, pedicello subduplo vel subtriplo
longioribus, linearibus, tereti-subcompressis, valvis convexis nervo medio
subcarinatis repulariter vel irregulariter bisertatim torulosis; rostro lineari
vel late lineari compresso vel tereti-compresso, diametro siliquæ longiore
et sæpius valvarum longiludinem subtertiam vel subdimidiam æquante,
aspermo vel 1-2-spermo; semuibus saltem in parte media siliquæ biserialis,
interdum subuniserialis, parvulis subolobosis, sub lente acriore reliculatis.
©. Febr.-Jun.
Var. «. siifolia Coss. [llustr. All. I, Lo.
Foliorum inferiorum seomentis sæpius petiolulatis ovalis vel oblongis rarius
lanceolatis rarissime linearibus inæqualiter dentatis vel inciso-dentatis ; sili-
quarum loculis 15-20-spermis; rostro lineari compresso, aspermo vel 1-spermo
rarius 2-sperimo.
In ruderatis, in cultis et incultis. — Med. 0° : Owillis !, Sour-Kelmitou !, Ain-
Tedelès !, Mostaganem ! (DR., Reut., Bal., ete.), Sant-Leu!, Arzew !, Tazout !
(Mars.), Saint-Cloud !, Ben-Okba !. — MAR. Inter Ceuta et Tetouan (Hook. et
Ball), Tetouan (Webb, Lagr.), Tanger ubi frequens (Dd, Schoush., Salzm.,
Webb, Boiss. et Reut., War.); Mazagan (Hook. et Ball), Mogador (Bal., Ball et
Hook.); Seksaoua (Hook.): Aüt-Zelten, Takoust, Ida-Oubousia , in ditione Ksima, in
ditione Ouchemlal (Mard.).
In Hispania austro-occidentall.
Var. 8. bipinnatifida Coss. Hlustr. Atl. I, ho, 1. 28.
Folorum inferiorum seomentis sessihbus rarius peliolulatis ambitu ovatis
oblonpis lanceolatisve, pinnatifidis pinnatipartitis vel bipinnatisectis, lobis inæ-
qualibus acutis obtusisve; siliquarum loculis 8-15-spermis; rostro late lineari
tereti-compresso, sæpius inferne 1-2-spermo.
MAR. [n provinciis austro-occidentalibus : Chtouka, Dar-ould-Delime, Assuka,
Oudjan, Dj. Tizelmi, Tazeroualt (Mad. ).
161 CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS.
In imperio Maroceano hucusque tantum nota.
Os. D. Catholica DS. (Syst. Il, 639, et Prodr. 1, 299 : Wilik. et Lange Prodr.
Hisp. WT, 867. — Sisymbrium Catholicum V. Mant. 93: Brot. Lus. L. 587, el
Phyt. Lus. 209, t. 171. — Exs. Welw. Lus. 419 et cont. 33, SCh. norm. nov.
ser. 711; Bourg. Hisp. La, 1758, 9105 ,9368 et 2369 ),in Lusitania et Hispania
crescens, interdum foliis bipinnatisectis quoque gaudet et a D. sufolia, cui valide
aflinis et a qua forsan tanquam species non distinguenda, tantum differt foliis
glaucescentibus sæpius glabris, ssgmentis foliorum radicalium et inferiorum sæpe
hinearibus vel in lacinias lineares divisis , siliquarum valvis planiusculis vel parum
convexis, non Carinatis, seminibus revulariter biseriatis. — Specimina quædani
Tingilana habitu, glabritie et segmentis foliorum angustis linearibus subglan-
cescentibus D). Catholicam omnino simulant, sed siliquarum valvis miaus tenuibus
convexo-Carinalis seminibusque irrepulariter biseriatis vel subunisériatis melius ad
D. süfoliam quam ad D. Catholicam veferenda videntur. — Semina in D. Cathohica
ut in D. sufoliu sub lente reticulata, sed maceralione valde mucilaginosa et post
maceralionem exsiccala mucilagine condensata albida inquinata.
B. D. virgnta DC. Syst. Il, 631, et Prodr. [, 959: Willk. et Lange Prodr. Hisp. XIE,
866. — Sinapis vrpvala Cav. Prel. sec. DC. Syst. Il, 631. — Brassica viroata Boiss.
Voy. 35. — Diplotaxis platystylos Willk. in Bot. Zeit. [1847], 233. "Ex "Bal
Alo. 654 et in Puel et Maill. fl. loc. 20, My 239, Kral. in Bourg. 241 b (forma
Saharensis), Soc. Dauph. 1100; Kral. Tun. 189: Welw. Lus. h84; Willk. Hisp.
[1850] 501 sub D. platystylos, Bourg. 41, 550, 1032, 1563 et [1854], Hut. Port.
Rig. 1085. — Forma humils : Kral. Tun. 11, 11 a; Bourg. Hisp. 999, 1564 et bis,
et [1850], Hut. Port. Rig. li10.
Ar. el5 iv Chart'am, vel pe y Chart'em «crassus et diffissus ? ».
Planta herbacea sed rigidula, elata vel humilis. superne vel sæpe à
basi ramosa, rarius simplex, caulibus inferne vel usque ad medium et
ultra foliatis rarius subaphyllis aphyllisve, sæplius in parte inferiore pilis
horizontalibus vel subdeflexis plus minus hirtis; folis sæpius pallide viren-
bus, præsertim subtus breviter hirtis olabrescentibusve ; radicalibus infe-
rioribusque petiolatis, ambitu oblongis vel ovato-oblongis, pinnatipartitis
lobis basi confluentibus oblongis dentatis inteorisve, interdum pinatifidis
vel grosse sinuato-dentatis repandisve ; superioribus subconformibus vel
oblongo-lanceolalis linearibusve, pinnatifidis, dentatis inteorisve; floribus
expansis apice racemi plurimis vel paucis confertis vel laxe dispositis, pedi-
cellis flore sæpius plus minus longioribus; #oribus luteis ; sepalis olabris,
superne hirtulis vel ubique pubescenti-hirtulis: peials calyce subduplo
longioribus, obovatis in unguem allenualis; siliquis sæpius subapproximatts ,
patentibus vel ascendentibus, supra receptaculum haud vel brevissime sti-
pitalis, linearibus pedicello subduplo vel subtriplo rarius subquadruplo
longioribus, rarius lineari-oblonois oblonoisve pedicello subæquilonois,
valvis planiusculis convexisve sæpuus repulariter biseriatim et eximie torulosis :
rostro aspermo fineari diametro lransverso siliquæ longiore et interdum
CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. 165
valvarum longitudinem quartam vel quintam æquante, vel diametro sili-
quæ plus minus breviore, aspermo rarissime monospermo ovalo compresso
utrinque carinalo ; seminibus regulariter vel rarius subirregulariter biseriats ,
minutis minulissimisve , oblongis vel ovato-oblonpis rarius ovatis, lœvibus. ®.
_Jan.-Jun.
In ruderatis, ad vias, in arvis reliclis, in paseuls, in arenosis el terra mobil. —
Med. 0°: tantum formæ vérgata et brevisiliqua : Cassaione !, Ben-Okba!, Oran!
(My), La Senia (My, Bal.), inter Saint-Denis-du-Sig et L’Habra !, Mascara !, Sidi-
bel-Abbès (Lefr., War.). — Plan. Tantum formæ lonpisihqua el humalis : C° :
Saint-Donat !, Timegad (Hén.), inter Firès et Timegad }, Baina (Duk., Col.).
Ksour !, Les Tamarins. — A" : Ain-Oussera !, inter Guelt-el-Seitel et Djelfa (Ex),
Djelfa (Reb.), Ouled Sahari (Lx), Sidi-Makhelouf !, etc. — 0‘: Daia, ElGor, El-
Aouedj, Sebdou (War.); Dj. Fma, Ain Guetama, Aflou, Dj. Bou-Kherouf, Gada-
Enfous (Rx), Khadra!, Bou-Alem!, Géryville?, Khodeur (War.), Ghott EEGharbi !,
Ain-ben-Khelil!, Aïn-Sefissifa !. — Sah. Præsertim ad marginem regionis, formæ
longisiliqua et humilis el rarissime formæ brachycarpa et Saharensis : C° : Barilu
(Lx), Ain El-Hadjar (Sol. ); El-Kantara ! : in valle Oued EtArab ad basim montis
D}. Chechar (forma brachycarpa) (Reb.). — A: Bou-Saada (Daj., Reb., Soil. ),
ElL-Hamel (Reb.), Ain Roumana, Ain ElGhorab (Reb., Soll.), Aix Melah (Reb.);
Laghouat! , Tadjemout! (Kral.), Ain-Madhe! : Oued En-Nsa !, El-Farch ! : ElGolea
(Iss.). — 0° : forma Saharensis : Chellala-Gueblia, Bou-Semghoun (War.), inter
Asla et Tyout! (Kral., War.), Tyout!. — TUN. Forma humilis : Sousa! ; Feriana
(Claud.); Sfax, insulis Kerkenna (Esp.), Ksar Ouled-Kassin ( Doùm. et Bonn. miss.
1884); Oued Akarit (André), Gabès (Kral., Lx miss. 1884), Oued Gabès (Kral.),
Oued Ferd prope Ketena, Oued El-Ftour, Sidi-Salem-bou-Grara, Zara, Fratis
(Lx miss. 1884). — MAR. Forma vérgala : Tanger (Ball); Agadir, Ksima, Dar-
ould-Delimi, Ida-Ouchemlal, Acakaoublagh et D}. Omahou, Tazeroualt, Sivorat et
Ghiliz, Assaka, Oudjan, Asserad (Mard. ).
In Gyrenaica (Ruhmer ); in Lusitania et Hispania.
Ors. Hujus speciei formæ præcipuæ breviter describendæ videntur ad notarum
variabilitatem præclare demonstrandum :
Forma «a. virgata. — (aule erecto, sæpius alte foliato; floribus expansis apice racemi Con-
fertis; siliquis linearibus, pedicello subduplo longioribus, roslro lineari; semimbus
minulis.
e
Forma b. brevisiliqua. —- Caule erecio, sæpe alle foliato; floribus expansis apice racemi
confertis; siliquis lineari-oblongis vel fere obiongis, pedicello subæquilongis, rostro
lineari vel lineari-lanceolato aspermo rarius MmOnospermo ; seminibus minutis.
Forma c. brachycarpa (1). brachycarpa Godr. FL Juv. éd. 2, 55). — Gaule erccto, sæ-
pius alte foliato; floribus expansis apice racemi sæpius confertis; siliquis lineari-oblonpis
vel fere oblongis, pedicello subæquilongis, rostro monospermo ovalo compresso utraque
facie nervo medio carinato; seminibus minutis.
Forma d. Saharensis. — Gaule erecto, sæpius alte foliato; floribus expansis apice racemi
laxe vel laxiuscule disposilis; siliquis linearibus, pedicello subduplo vel subtriplo lon-
166 CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS.
oioribus, valvis convexis, rostro aspermo tereli vel incrassalo sæpe brevissimo; semi-\
nibus minutissimis.
Forma e. longisiliqua. — Caulibus ascendentibus vel suberectis sæpe simplicibus inferne
foliatis vel subaphyllis; floribus expansis apice racemi sæpius laxiuseule vel Jaxe dispo-
silis; siliquis linearibus elongatis sæpius pedicello subquadruplo longioribus, valvis pla-
niusculis, rostro lineari; seminibus minulis.
Forma /. humilis (D. virgata var. humilis Coss. ap. Bourg. PI. Hisp. exs. [1850] et 999,
1964 et bis, Hut. Port. Rig. 413). — Caulibus sæpius bumilibus a basi ramosis, sæpius
ascendentibus vel diffusis, plus minus alte vel inferne lantum foliatis, interdum sub-
aphyllis; floribus expansis apice racemi laxiuscule vel laxe dispositis; siliquis linearibus,
sæpius pedicello sesqui- vel subduplo longioribus, valvis planiusculis, rostro lineari;
seminibus mioutis.
D. viroata e speciminibus valde numerosis Lusitanicis et Hispanicis in herbario
suppetentibus vel in regione Mediterranea provinciæ Oranensis locis natalibus ob-
servatis primum a D. murali distinetissima apparuit; sed in Tunetia et in Alveriæ
Planiliebus excelsis necnon in regions Saharensis marpine septentrionali ambæ
plantæ admodum variabiles, formis intermediis et omnino ambiguis arctius relivatæ
et forsan melius varietates quam species propriæ habendæ. — D. viroala præcipue
differt a D. murali caulibus sæpius alte foliatis, foliis sæpe pallide virentibus,
floribus expansis apice racemorum plurimis vel pluribus plus minus confertis, sili-
quis subapproximatis, non et præsertim inferioribus sæpius distantibus, semi-
nibus sæpius subdimidio minoribus oblongis, non ovatis, repulariter biseriatis,
non in parte inferiore et parte superiore siliquæ angustatis subuniseriatis; sed hæ
nolæ non constantes et sæpissime nullum discrimen certum præbent. Insuper in
D. virgata e forma et Jongitudine siliquarum rostrique nulla differentia eruenda,
nempe, ut In specie generis distinctissima (D. lemusihiqua), siiquæ erecto-patentes
ascendentes vel patentes, lineares pedicello plus minus longiores, vel lineari-
oblongæ ant fere oblongæ pedicello subæquilongæ, rostrum lineare, lineari-lan-
ceolatum, diametro transverso siliquæ Jongius vel brevius, aspermum vel mono-
spermum. Îmo specimina nonnulla Maroccana ad D. sufoliam et ad D. Catholicam
verount.
Species pleræque generis Diplotaxis eodem modo aflines, et e speciminibus in-
numeris tam in herbario quam in locis natalibus accuratius examinatis æorius dis-
ünguendæ nempe tantum formas Lypicas recte delimitare licet. — Omnes plantæ a
D. Harra separatæ et quas ad hanc speciem retulimus certissime non distinguendæ
nempe tantum forma et indumento foliorum differunt et hæ notæ minoris mo-
menti ut cultura demonstravit, — D. süfoha, D. Catholica, D. vireata, D. muralis
de quarum notis auctores non consentiunt et inter quas analysis nullum discrimen
certum præbuit in seriem fere continuam arctissime concatenantur.
4%. D. muralis DC. Syst. Il, 634, et Prodr. 1, 222; Rchb. le. I, t. 89, f. hh17; Koch
Syn. 62; FL. Par. 116; Gren. et Godr. Fr. I, 80; Willk. et Lange Prodr. Hisp. TT,
801. — Sisymbriun murale L. Sp. 918; Engl. Bot. t. 1090; Desf. AU IL, 84. —
Exs. Bové Alp. [1839] sub D. muricala, Choul. 308, Soc. Dauph. 1518; Rebb.
Germ. 2h70, Sch. 1410, et norm. nov. ser. 101 73 Bill. Gall. 219, Rel. Mail. 809,
CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. 167
Bourg. (Alp. mar.) [1 861], Sch. norm. nov. ser. 710, Soc. Dauph. 3627; Bourg.
Pyr. Hisp. Los; Hut. Port. Rig. Îi 185.
Ar. ARA9, Reguiga «lenuis, gracilis» (Reb.).
Planta herbacea vel in parte infertore indurato-suffrutescens, sæpe
| humilis vel pumila, à basi ramosa, caulibus pluribus vel solitariis ascen-
dentibus rarius suberectis, in parte inferiore tantum folialis vel aphyllis,
rarius supra medium {oliatis, simplicibus vel parce ramosis, pilis horizon-
talibus vel subdeflexis plus minus birtis glabrisve; folës virentibus olabris
vel præsertim sublus et ad margines breviter hirtis glabrescentibusve,
ambitu oblongis in peliolum attenuatis, profunde sinuato-dentatis pinnatifidis
vel pinnatipartitis lobis ovato-triangularibus vel oblongis subintegris vel orosse
repando-dentats ; racemis pauci- vel plurifloris sæprius laxis, floribus expansis
sæpius apice racemi paucis vel perpaucis , pedicellis flores subæquantibus vel
longioribus; floribus luteis, post anthesim interdum purpurascentibus ; se-
palis præsertim ad apicem pilis rigidulis conspersis vel olabris; pelals
calyce subduplo longioribus, late obovatis in unguem attenualis; siliquis remo-
tiusculis inferioribus sæpe valde remotis, patentibus vel ascendentibus, supra
receptaculum haud stipitats, pedicello subduplo vel subtriplo longioribus
linearibus vel late linearibus inferne et superne angustalis, valvis plantus-
culis subbiseriatim sœprus subirreculariter el grosse torulosis, rostro aspermo
lineari compressiusculo diamelro transverso siliquæ longiore vel breviore;
seminibus biseriatis sed in parte inferiore et supertore angustatis silique sæprius
subuniseriatis, parvulis, ovatis. Q), @) vel b. Jan.-Jul. et sæpe autumno.
In culuis et ineultis, in ruderatis, ad vias, in pascuis. — Med. C: Guelma (Lx),
Hamman-Meskhoutin!, Constantine (Bové, DR., Choul., Reb.), Sidi-el-Hadj-Baba !.
— À!: Aumale (Char.). — 0: Mansourah prope Tlemcen (War.). — Plan. (Qi
Ain-Beida(J. Reb.); Mechta-el-Arbi (Hén.), Setif (Soll., Duk. ); Ain-l agout !, Oum-
elAsnam ! ; inter Tebessa et Feriana (Claud.). — À”: inter Bou-Ghezoul et Aïn-
Oussera (Lx). — Sah. C?: Ouled-Djellal (Hén.); Oued-Rir (Jacq.). — A": Bou-
Saada (Krém., Soll., Reb.). — TUN. Fortuna!, inter Kelibia et Menzel-Tenrm !
(Miss. 1883); Tuus ! (Doûm., Ball, Miss. 1883), Dar-el-Aouina!, Carthage !
(Miss. 1883); Djedeida ! (Miss. 1883), Medjez-el-Bab (Rx), Oued-Zergua (Doùm.
et Bonn. miss. 188), Souk-el-Arba! (Rx, Miss. 1885), Ghardimaou (Lx miss.
188h); Soliman ! (Miss. 1883), Hammam-el-Lif ! (Kral., Miss. 1883), Balirt-
Mournak (Rx), Zaghouan (Kral.); EEKef! (Miss. 1883); Sousa (Kral.), Sfax
(Esp.); Gafsa (J. Reb.).
In Hibernia et Britannia, in Europa media et australi, sed in Græcia et in
Oriente deesse videtur.
Os. Forma caule robustiore alte foliato, foliis profunde pinnatifidis vel pinnatr-
partitis lobis sæpius angustis (D. intermedia Schur! Enum. Trans. 60. — Exs. Sch.
norm. nov. ser. 413 e Transylvania), medium tenet inter D. muralem et D. tenui-
foliam DCG.; hæc planta, quam diu ad D. tenuifoliam retulimus, hine inde in locis
uberioribus Algeriæ et Tunetiæ cr'escil. |
163 CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS.
In Planitiebus excelsis Alveriæ et Tunetiæ confinis forma frequenter obvia folis-
radicalibus dense rosulatis in terram expansis profunde pinnatifidis vel pinnati-«
partitis et caulibus humilibus aphyllis vel subaphyilis sæpius subsolitariis erectis
Forma pusilla macra caulibus aphyllis vel subaphyllis, floribus minutis petalis
calycem parum excedentibus (D. pseudoviminea Schur ! herb. — Ess. Sch. norm:
nov. ser. Germ. h1h sub D. muralis var. vininea) quæ in Algeria et in Tunetia
interdum occurrit à D. viminea tantum differt petalis obovatis, non oblongis sensim
in unouem attenualis,
D. scaposa DC. (Syst. IE, 635, et Prodr. I, 222: Deless. Le. IE, t. 90 ), in insula
Lampedusa indicata, ubi a recentioribus non visa, e descriptione et icone videtur
tantum forma macra et perpusilla D. muralis caulibus aphyllis scapiformibus dif-
fusis.
5. HD. viminea DC. Syst. Il, 635, et Prodr. L, 992: Rchb. le. I,1. 81,f. 4h16; Koch
Syn. 623 Moris Surd. T, 185; F1. Par. 116; Gren. et Godr. Fr. I, 80: Boiss. Or.
1, 387. — Sisymbrium vimineum L. Sp. 919. — Var. foliis omnibus indivisis vix
dentalis vel repando-sinualis : D, Prolonoi Boiss. Elench. 1 1. — D. viminea var. inte-
grifolha Boiss. Or. [, 388. — Exs. Welw. Lus. cont. 27; Bouro. Hisp. 1031, Sch.
norm. 814; Bill. Gall. 515 et bis, Soc. Dauph. 3628 et bis ; Rchb Germ. 2469; Bal.
As. min. [1854], Sint. [1883] 32; Auch. Palæst. 197 (forma foliis omnibus inte-
gris).
Planta annua, sæpe pumila, a basi ramosa caulibus aphyllis vel inferne
tantum folus 1-2 donatis. glabra; folis plerisque vel omnibus radicalibus
rosulatis, virentibus, in petiolum attenuatis, obiongis, lyrato-pinnatipartitis
vel pinnatifidis lobis ovato-triangularibus oblongisve inteoris terminali ma-
jore oblonso vel obovato grosse repando-dentato, rarius indivisis vèr den-
tatis vel repando-sinuatis; racemis paucifloris, pedicellis flore brevioribus
demum elongatis inferioribus sæpe lonoissimis à cæteris valde remotis;
Jloribus parvis, luteis; sepalis glabris; petalis calyce vix vel paulo lonpioribus,
oblonpis, sensim in unguem atienuahs; siliquis saltem inferioribus remolis,
erecto-patentibus vel ascendentibus, supra receplaculum haud stüpitatis,
pedicello subduplo vel subtriplo longioribus, linearibus inferne et superne
angustoribus, valvis planiusculis grosse el irregulariter torulosis; rostro
aspermo, lineari, diametro transverso siliquæ longiore subæquilonso vel
breviore; seminibus biseriatis sed in parte inferiore et superiore siliquæ
angustatis subuniseriatis, parvulis, ovatis, lævibus. ©. Febr.-Jul. et sæpe
autumno et per hiemem.
In eultis et vervactis, in ruderatis et ad vias, in herbidis. — Med. C?: Réne
(Steinh.); Guelma (Krém.). — A? : Alver (Duf.), Bouzareah (D.-J.), Bou-Ismaël
(Glaus.); in faucibus Chifa prope Blidah (Lef.). — Plan. C! : in ditione Ouled
Yahia-ben-Thaleb (le)
In Europa media et australi, Tauria; Asia minore, Syria, Palæstina, Persia.
G°. D. Harra Boiss. Or. |, 388. — Sinapis Harra Forsk. Æg.-Arab. 118. — Sisymbrium
pendulum Desf.! Au. Il, 89, t 156. — Sisypmbrüum hispidum Val Symb. n, 77;
L
CRUCIFERZÆ. — DIPLOTAXIS. 169
Delile! Æp:. [ustr. n. 587. — Diplotaxis pendula DG. Syst. IT, 630, et Prodr. I,
299. — D. hispida DC. Syst. IT, 630, et Prodr. 1, 299; Deless. Ice. II, t. 89. —-
D. hirsuta Bert. Misc. 11, 14. — Brassica Harra Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2,
XVII, 86. — Pendulina Fontanesu Willk. in Willk. et Lange Prodr. Hisp. II, 868
in adn. — P. hispida Willk. in Wilik. et Lange Prodr. Hisp. HT, 868 in adn. —
Var. foliis angustioribus oblongo-lanceolatis et interdum lanceolato-linearibus : Si-
napis crassifolia Rafin. Carrat. nuov. gen. e sp. 78. — Diplotaxis crassifolia DC. Syst.
IT, 629, et Prodr. L, 221. - D. Lagascana DG. Syst. I, 629, et Prodr. [, 221. —
Pendulina Lagascana Wilk. in Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 868.- P. Webbiana
Willk., Le. - P. intricata Willk., 1 €. — Exs. Jam. Ale. [1852], Bal. 895, Choul.
13; Kral. Tun. 182 et 184; Bourg. Hisp. 1033 et 1561 a forma; Tod. Sic. in Sch.
norm. nov. ser. 415, Huet 10 forma; Rel. Maïll. Syr. 807; Bové Palæst. 158; Bové
Arab. peir. 10, Schimp. [1835] 1913; Schimp. Arab. fel. 941; Auch. Mesop. 171,
Chesn. 93; Auch. Pers. austr. L121, 4192 et 4153, Ky [1845] 35 et 35 b; Bové
Æg. 307 et 308, Schimp. et Wiest un. it. 87, Ky [1836], Lx 224.
Ar. 6, H'arra «calida, urens» ; ee Mezloum velatus et erectus» ; coli
Achna/ ; AS Bejjir (Lx). - Ar. Tux. cl Cie) Left-el-Arab .«Napus Ara-
bum». — Ar. Trrr. EST) Kronb «Brassica» (Aschers.). - Ar. Æ6c. 6 H'arra
(Forsk.).
Planta herbacea vel inferne indurato-suffrutescens, erecta, parce ra-
mosa, sallem in parte inferiore hispida pilis palentibus vel deflexis,
rarius glabrescens vel glabra; foliis ovalis vel oblongis rarius oblongo-lan-
ceolatis 1mo lanceolato-linearibus, grosse dentalis inciso-dentatisve inter-
dum pionatilobis vel rarius pinnatipartitis lobis intepris vel dentatis,
inferioribus sensim in petiolum attenuatis, caulinis pluribus vel paucis
angustioribus, superioribus sæpius oblongo-linearibus linearibusve inte-
oris dentalisve inferne attenuatis; racemis florentibus subcorymbosis, de-
mum elongatis laxiusculis, pedicellis gracilibus floribus plus minus lon-
oioribus, demum patentibus vel deflexo-patentibus; floribus luteis ; sepalis
pubescenti-hirtulis; petalis calyce subduplo longioribus, amplis, obovats
in unguem allenuatis; siliquis in pedicello pendulis rarius patentibus vel raris-
sime ascendentibus, supra receptaculum longe stipitatis süpite filiformi, pe-
dicello subduplo longioribus, late linearibus linearibusve valde compressis,
valvis planiusculis biseriatim torulosis; rostro fere nullo vel compresso dia-
metro siliquæ breviore aspermo, stigmate emarginato vel bilobo; semimibus
numerosis, biseriatis, minimis, ovatis. © vel induratione 2£. À primo vere
ad Julium et interdum per totum fere annum.
In pascuis et collibus apricis, in rupestribus ct petrosis calcareis vel gypsaceis,
in argilloso-arenosis, in alluviis et alveis. præsertim in regione Saharens1. + In arenis
prope Cafsam » (Desf. Al). — Med. GC‘ : in fancibus Biban (Lx). — A° : in alluviis
Oued Chehif prope Milianah ! ; El-Arab et in valle Oued Lakhal prope Aumale (Ghar..),
in valle Oued Chelif prope Boghar (Deb., Rx). — 0°: inter Sant-Denis-du-Si et
Habra !. — Plan. C*: Melila (Mil.), Batna, Dj. liche-Ali (Col.), Menah! ; Sidi-
Embarek (Reb.); im valle Oued Djedida (Ex). — A7: Bokhari (Naud., Deb.), Birun,
170 CRUCIFER Æ. — DIPLOTAXIS.
Ouled Sahari (Lx), Rocher-de-Sel! (Reb.); Sidi-Makhelouf! (Reb.). — O°: Ain
Guetama, Ferchich (Rx), Khaneo El-Melah!; Dj. Nzira !. — Sah. G°. — A7.—0*:
Arba-Tahtani, Ghellala-Dahrania!, inter Asla et Tyout !, Tyout (War.). — TUN.
In Tunetia media et australi frequens, ex. gr. : Sfax, D. Bou-Hedma, in ditione
Beni Aïcicha, Gafsa; Gabès, Bir Knafès, Oued Berradah, Oudref, Kebirita, Toz-
cer, elc. — MAR. Inter Sebkha Tiori et Ain-Chaïr (Seign.); prope Amsmiz (Hook.
et Ball); Aka (Mard.).
In Æovypto; in Hispania australi et Sicilia ubi formæ angustifoliæ tantum ad-
sunt; Syria, Palæstina, Arabia petræa et feliei, Assyria, Mesopotamia, Persia.
Oss. In Alveria et in Tunetia planta sæpius hispida sed interdum glabrescens
vel glabra, variat quoque foliis ovatis oblongisve, imo oblongo-lanceolatis vel lan-
ceolalis, srosse denlatis inciso-dentalis, pinnatilobis vel pinnalipartitis, et speci-
mina nonnulla omnino intermedia inter formam typicam et formas angustifolias
Siculas et Hispanicas (D, crassifolia DG., D. Lagascana DG., Pendulina Webbiana
Waülk., P. éntricata Willk.) quæ præter formam foliorum admodum variabilem
cum planta typica omnino congruunt.
5. D. erucoides DC. Syst. Il, 631, et Prodr.[, 222; Rchb. Je. IT, t. 8h, f. 4hoo;
Moris Sard. 1, 1823; Gren. et Godr. Fr. 1, 81; Boiss. Or. 1, 388. — Sinapis eru-
coides L. Sp. 934; Jacq. Hort. Vind. 4. 150. — Sisymbrium erucoides Desf. All. IT,
83. — Exs. Bové Al. [1839], Choul. 14: Kral. Tun. 183; Welw. Lus. cont. 26;
Bouro. Hisp. 1033 a et 1565, (Pyr. Hisp.) 505; Bill. Gall. 1811 et bis, Bourg.
(Marseille) 27, et (Alp. mur.) 21, Sch. norm. 7; Auch. Syr. 168, Rel. Maill. 608
el 808 a; Ky Palæst. las.
Ar. hein H'achfan etritus, vilis» (Lx).
Planta herbacea, sæpius à basi ramosa caule centrali sæpius erecto
lateralibus ascendentibus, interdum simplex, eaulibus pilis deflexis præ-
sertim in parte inferiore hirüs hirtulisve; foliis pilis brevibus plus minus
birtis hirtulisve oblongis, runcinato-pinnatiparüis vel pinnatifidis lobis
lateralibus ovato-triangularibus vel oblongis inæqualiter dentatis terminali
vix majore, rarius sinualo-repandis, inferioribus sensim in petiolum alte-
nuatis, caulinis sæpius paucis sessilibus vel breviter peliolalis; racemis
florentibus subcorymbosis, pedicellis floribus subæquilonois; floribus ma-
juseulis, albis vel præsertim post anthesim lilacino-violascentibus ; sepalis,
sæpius purpurascentibus, molliter hirtulis, lateralibus basi post anthesim
gibboso-subsaccatis ; petalis calyee subduplo longioribus, obovatis in un-
ouem attenualis ; siliquis supra receptaculum subsessilibus vel substipitatis,
erecto-patentibus vel patentissimis, pedicello subduplo vel subtriplo rarius
subquadruplo longioribus, linearibus inferne sæpius angustioribus, valvis
biseriatim torulosis, rostro lineari rarius late lineari compresso diametro
siliquæ lonoiore aspermo vel basi interdum 1-spermo; seminibus parvis,
ovalis, biseriatis vel inferioribus paucis uniserialis. ©. Fere per totum
annun florens et fructifera.
CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. ERUCASTRUM. 171
In ruderatis, ad vias, in cultis et vervaclis, in campestribus, in palmetis. «In
Barbaria » (Desf. A4/.). — Med. C* : in ditione Beni Uroin (Trib.), Hippone (Lx),
Bône (Steinh., Lx, etc.); Barral (Reb.), Gusraudville, Guelina (Lx), Oued-Zenali!,
Constantine! (Bové, DR., Choul.), Coudiat-Atil. — A°: Alver (Duf.), Cherchell
(Del.); Medeah ! ; Aumale (Char. ). — Mont. CG: Dy. Nador (Lx); Medina!, Menah !.
— Plan. C‘. — Sah. In marogine septentrionali reptonis : C°: Barika (Soll.);
Biskra (Jam. , Mart.), Mchounech!, Sidi-Salah (Lx). — À : in ditione Hodna : Bou-
Saada (Soll.), El-Hamel (Reb.). — TUN. In Tunetia septentrionali et media nec-
non in marpgine Saharensi sat frequens. — MAR. Telouan (sec. Weyl.), Tanger
(BI., Hook. et Ball).
In Ægypto; in Europa australiore occidentali : Lusitania, Hispania, insulis Ba-
learibus, Gallia mediterranea et occidental (Charente-Inférieure), Sardinia, ftalia,
Sicilia, Melite; Asia minore, Syria, Palæstma, Mesopotamia.
Ons. D. acris Boiss. (Or. !, 389. — Hesperis acris Forsk. Æo.-Arab. 118 ; De-
lile Ép. 247, t. 35, f. 2. — Moricanda hesperidiflora DG. Syst. Il, 627, et Prodr.
[, 221. — Brassica fragihs Sieb. PI. Æy. exs. — Moricandia crassifolia S. Gay in
Schimp. un. it. [1835] P[ Arab. petr. exs. — Euzomon hesperidiflorum Webb 11.
Hisp. 74 in adn. — E. acre Webb Florul. Æth.-Æo. 17 [1859]. — Forma caule
foliis pedicellisque longe hispidis, siliquis longioribus : Diplotaxis Duveyrierana Coss.
in Bull. Soc. bot. XT [1864] 154, t. 3, et ap. Duveyr. Touares Suppl. 31, & 29.
— Var. racemis laxioribus, siliquis patenti-ascendentibus angustioribus : Diplotaxis
Griffithes Hook. et Thoms. in Linn. Soc. Journ. V, 1713; Hook. Zud. T, 157; Boiss.
Or. I, 388.— Exs. Sieb. Æg. (e Kenne), Lx 293. — An. 82 H'arra ecalida,
acris».— Touar. C3\85535 T'anckfait (Duveyr., Aschers.) in regione Saharensi inter
Ghadamès et Ghat visa, el ad septentrionem urbis Ghat in planitie Tasili ad alveos
Ouaui Tarat et Ouadi Alloun lecta (Duveyr.), in Ægvypto, Arabia petræa, Pundjab,
Afohanistan et Beloutschistan quoque crescens, D. erucoidi aflinis, differt tantum
foliis crassioribus subintesris vel repando-dentatis rarius inciso- vel sinuato-lobu-
latis, superioribus (sæpe nullis) breviter petiolatis rarius sessilibus, sepalis late-
ralibus evidentius post anthesim basi gibboso-subsaccatis, stylo latitudine siliquæ
breviore, seminibus minimis numerosissimis et imprimis glandulis hypogynis pla-
centariis minulis vel parum perspicuis ovato-triangularibus, non elongalis lineari-
oblongis.
48. ERUCASTRUM.
Erucastrum Presl Sic. T, 92 emend.; Schimp. et Spenn. Frib. LIT, 946; Koch Syn. Go;
Endi. Gen. n. 1952; Fl. Par. 117; Boiss. Or. 1, 389. — Brassica sect. Erucustrum DC.
Syst. IT, 598, et Prodr. 1, 216; Benth. et Hook. Gen. [, 84. — Hrschfeldia Mœnch
Meth. 264; Webb Can. T1, 85; Gren. et Godr. Fr. I, 78; Boiss. Or. I, 390. — Sinapis
sect. Hirschfeldia DG. Syst. Il, 618, et Prodr. 1, 220. — Brassica sect. Hirschfeldia
Benth. et Hook. Gen. 1, 8/1.
Sepala patula vel suberecta. Petala unguiculata, limbo inteoro. Slamina
libera, exappendiculata. Siiqua linearis elongata vel breviuscula, plus
minus compressa vel teretiuscula , dehiscens, valvis convexis uninerviis venis
lateralibus flexuosis vix distinctis obsoletisve; stigmate integro vel sub-
172 CRUCIFERÆ.— ERUCASTRUM.
bilobo. Semina in quoque loculo pauca, plura vel plurima, 1-seriata , ovalo=
subelobosa vel oblonga, immarginala. Cotyledones apice integre vel truncatoz
subemarginale.
Plantæ annuæ, biennes vel induratione radicis perennes. Folia radicalia et inferiora
sæpius lyrato-pinnatipartita vel pinnalipartita. Flores lutei, rarius albi.
Ors. Genera Diplotaxis, Erucastrum, Brassica, Sinapis et Eruca inter se mi-
mium aflinia et speciebus quibusdam ambiguis arcte concatenala. — Sæpe in
eodem individuo Diplotaxium quarumdam siliquæ nonnullæ semina uniseriata
præbent, sed cæteræ sallem in media longitudine semimbus biseriatis gaudent,
dum in ÆÉrucastro semina uniseriata. — Érucastrum oblusanoulum var. exauricula-
tum Coss. (Voy. Alo. in Ann. se. nat. sér. 4, IV, 289. — ÆE. Cossomanum Reut. in
Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 26), in alluvis Oued Biskra a cl. Balansa lectum ,
habitu Erucastrum refert sed seminibus siliquarum nonnullarum biseriaiis ad
Diplotaxin perlüinet et omnibus notis ad D. viroatæ formam longisiliquam refe-
rendum.
4. E. imeanum Koch Syn. 61; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 861. — Sinapis incana
L. Amœn. IV, 981, et Sp. 934; Jacq. Hort. Vind. t. 1693; DC. Syst. IT, 618, et
Prodr. 1, 5903 Rchb. Le. I, €. 85, f. 4423; Moris Sard. T, 178. — Hirschfeldia
adpressa Mœnch Meih. 264; Webb Can. 1, 85; Gren. et Godr. Fr. 1, 78; Boiss.
Or. 1, 390. — Cordylocarpus pubescens Sm. Græc. Prodr. IE, 33. — Sinapis hetero-
phylla Lag. Gen. et sp. 20; DC. Syst. IT, 619, et Prodr. 1, 220. — Sinapis Taurica
M.-Bieb. He —Cauc. LE, 450.— Erucaria Hyreanica DC. Syst. Il, 676, et Prodr.],
2330 sec. Boiss.
Planta annua, sæpe elala; caule me a basi ramoso ramis diverven-
tibus, inferne hirto, superne olabro vel hirtulo-pubescente; folüs radica-
libus inferioribusque plus minus hirtis vel villosis, petiolatis, lyrato-pinnati-
partitis vel pinnatifidis ; superioribus oblongts lanceolatisve sæpius integris ;
floribus luteis ; sepalis præsertim ad apicem vel in toto dorso hirtulis, sæpe
demum glabrescentibus, post anthesim subpatulis; siliquis glabris rarius
birtis, & pedicellis brevibus erechs incrassatis erecto-subadpressis, pedicello
subtriplo vel quadruplo longioribus, linearibus subteretibus haud vel vix
torulosis, valvis demum incrassalo-subcoriaceis pedicello subduylo vel sub-
triplo interdum vix lougioribus nervo medio prominulo sed demum cum nervis
lateralibus flexuosis evanido, rosiro brevi suboloboso ovato lanceolatove aut
longiusculo rec:o inflexove inferne medio vel infra apicem 1-2-spermo
rarius aspermo; seminibus in quoque loculo 3-6, ovato-subglobosis vel
ovalo-oblonpis. ©. Apr.-Jul.
Var. à. incanum. — Exs. Willk. Hisp. [1844] 260; Bourg. Pyr. Hisp. L20; Sch. Gall.
814, Bill. 7, Soc. Dauph. 4450; Bourg. Can. 244 et [1855].
Rostro siliquæ brevr vel breviusculo recto vel rectusculo rarius inflexo, sæ-
pius monospermo semine præminente ovalo vel subgloboso rarius aspermo,
stipgmale sessilt vel “subsessili.
CRUCIFERÆ. — ERUCASTRUM. 173
In ruderatis el vervaelis, ad vias el margines agrorum, in depressis, alluviüs et
alveis, in palmelis. — Med. À: Bophar (Rx). 0°: Christel!, Nemours (Warn. );
Saida (War.). El-Kahala prope Tlemcen (Lenepv.). — Mont. 0": Dj. Ksel!. —
Plan. C': Bordj-bou-Arerid}, Medjez (Reb.).— A": Neguib (Reb.).— 0! : Kef El-
Ghorab (Rx). — Sah. C: El-Kantara (Guy.); inter Biskra et Tougourt (Laro.).
— À°:in ditione Hodna : Bou-Saada, El-Hamel (Reb.); in valle Oued El-Atar,
Redir Becheraïa (Reb.), Nil, Daia Tilremt!, Anit-el-Cometi (Vilm.), Daia El-
Kebch! forma glabrescens, Berrian !, El-Farch!, Guerrara!, in alluviis Oued Zeprir
(Reb.) et Oued En-Nsa !, ete. — 0": Tyout!. — TUN. In Tunetia media et aus-
trali infrequens : Keisera !, in ditione Ouled Meter ! (Miss. 1883). — MAR. Te-
touan (Ball), Tanger (BI.); Misra-ben-Kara in eonvalle Ait Mesan (Hook. et Ball).
Keira (Bal.); Ida-Oubaiail, Issiohiwar, Tazeroualt (Mard. ).
{n insulis Canarns; in Europa media et australi, Caucaso ; Gypro, Asia minore,
Syria, Palæstina, Mesopotamia.
Var. 6. geniculatum. — Sinapis geniculata Desf. AU. IT, 98; DC. Syst. IT, 609, et Prodr.
[, 218. — Brassica geniculata Ball Spic. Maroce. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878]
327. — Exs. Jam. Alo. 125, Bal. 152, Soc. Dauph. 306; Kral. Tun. 10; Hut. Port.
Rie. 16. 530; Heldr. Græc. norm. 585; Bal. 4s. min. 58; Auch. Alep. 190.
Postro siliquæ sæpe valvis vix breviore vel longiore longe lanceolato-sub-
compresso sensam in stylum attenuato plus minus seniculato-inflexo rarius recto,
1-2-spermo vel aspermo, semine vix vel paruin præminente.
In ruderatis el vervactis, ad vias et margines agrorum, in pasceuis, in culüs,
inter sepetes, in palmetis. — Med. (7. — A7. — O°: ex. gr.: in ditione Dahra!
sat frequens, Pout-du-Chelif!, Mostaganem! Ghristel!, Oran, Perrépaux!, Sidi-
Daho !, Saint-Denis-du-Sis !, ete. — Mont. C° : ex gr. : Dj. Dekma, Dj. Mahouna!,
Dj. Ouach!, Dj. Chettabah, Dj. Syao, Dj. Bou-Gherf, Dj. Bou-Ghenak, Dj. Taba-
bor!, Mechta-Medjeroui!, Takitount!, Dj. Tougour!, Dj. Bou-Thaleb, ete. — A? :
Dj. Beni-Salah! ; Dj. Zaccar!. — O0": Dj. Ksel!. — Plan. C* : Ain-el-Bey!, Melila!,
in colle Aën-el-Hadj-Baba!, Teleohna!, Saint-Donat!; Chott Mzouri!, Batna !,
Lambèse!, Timegad!, Firès! ; Sidi-Embarek, Msila (Reb.). — A": Bokchari!, Guelt-
el-Settel!. — Sah. C°: Oued Biskra (Bal.). — À": Oued Settafa (Vilm.). — 0":
Ain-Sefissifa (War.). — TUN. In Tunetia septentrionalt frequentissimum, in
australi rarius. — MAR. Chichaoua, Maroc in hortis et ruderatis (Hook. et Ball).
In [talia, Sicilia?, Archipelago, Græcia, Tauria; deserto Gaspico, Asia minore.
. Oes. E speciminibus innumeris in locis natalibus et in herbario accuratissime
examinatis nullum discrimen certum invenimus inter varielatem geniculatum et
plantam typicam in qua sæpe rostrum siliquæ longum arcuato-inflexum semine
vix prominulo occurrit.
2. E. varium DR.in A4 FI Alp. t. 95 [1848]. — Brassica varia DR. in Duchartre
Rev. bot. Il, 434 [1843].
Ar. Je Khardel (Mey., Jourd.).
Planta annua vel biennis, 2-10 decim. alta; caulibus solitaris vel plu-
ribus, herbaceis rarius demum subinduratis, sæpius à basi ramosis ramis
174 CRUCIFERÆ. — ERUCASTRUM. L
divérgentibus, rarissime simplicibus, hirtis saltem in parte inferiore, gla=
brescentibus vel olabris; folüs sæpius plerisque radicalibus vel inferioribus,
hirtis hiriulisve, petiolatis vel inferne attenuatis, pinnatipartiis vel lyrato=
pinnalipartitis lobis lateralibus ovato-oblonois integris vel grosse repando=
dentatis sinuatisve lobo terminali cæteris vix maJore interdum amplo late
ovalo, rarius indivisis oblongis repando-crenatis dentatisve; folüs caulinis
paucis vel pluribus interdum deficientibus, minoribus subconformibus,
superioribus lanceolato-lineribus dentalis vel subinteoris interdum linearibus
angustis integris; floribus luteis; sepalis præsertim ad apicem vel in toto
dorso hirtulis et sæpe demum plabrescentibus, post anthesim erecto-sub-
palulis; siliquis glabris vel pubescenti-hirtellis, in pedicellis longiusculis vel
longs erecto-patentibus oraalibus vel crassiuseulis suberectis ascendentibus
vel patulis, pedicello 2-4-plo longioribus rarius subæquilonois, linearibus vel
late linearibus subtereti-compressis, torulosis, valvis membranaceis pedi-
cello 2-3-plo longioribus rarius subæquilongis nervo medio etiam demum
prominulo el perspieuo venis lateralibus flexuosis obsoletis, rostro longius-
culo oblongo ovato-lanceolato vel lanceolato-lineari, ad basim vel ad me-
dium 1-spermo interdum 2-spermo vel aspermo; seminibus in quoque lo-
culo 4-16, ovato-subolobosis. © vel @. Jan.-Mao.
Hucusque {antum in Aloeria el imperio Maroscano notum.
Var. a. varium. — Brassica varia var. « campestris DR. in Duchortre Rev. bot. If, 435. —
Exs. Bourg. Alo. 176, Kral. in Bouro. 235 a, War. in Soc. Dauph. 1516.
Siliquis linearibus vel anguste linearibus, glabris vel pubeseenti-hir-
tellis, rosuro oblongo superne tantum atlenuato 1-2-spermo.
In incultis et vervactis, in pascuis et dumetosis. — Med. 0°: Tazout! prope
Arzew, Saint-André], Oran ubt frequens (DR., Mv, Bal., etc.); Sidi-bel-Abbes
(Lefr., War.). — Plan, Ad marsinem septentrionalem regions : 0": Ain-Ghoraba !
(Kral.).
Var. £. montanum. — Brassica varia var. 8 montana DR. in Duchartre Rev. bot. IT, 435.
— Exs. Bal. Afp. 530 et 625, el in Puel et Maille FI. Eur. 7, Kral. 5 sub Erucastrum
oblusanogulum var. exauriculatum.
Siliquis linearibus vel late finearibus, plabris vel pubescenti-hirtellis,
rostro oblonwo-lanceolato vel lineari superne sensim attenuato sed apice obtu-
siusculo, monospermo vel aspermo.
In incullüis et vervaclis, in pascuis, in petrosis. — Med. À: Orléansville !.—
0°: Mazouna!, Arzew! (Brav.), Tazout!, Oran! (DR., My, Bal., Bourg., etc.),
Nemours (Bourg., Warn.). — Plan. C°: Melila!, inter Ain-Yagout! et Oum-el-
Asnam, Foum-el-Gueiss !, Batna. — A7: Rocher-de-Sel, Djelfa (Reb.). — 0°: Géry-
ville (War.). — Sah. A°: El-Hamel prope PBou-Saada (Reb.). — MAR. Keira ad
800 m. (Bal.); in saxosis provinciæ Sexsaoua, Milhain (Ball Spic. Mar).
|
\
CRUCIFER Æ. — ERUCASTRUM. 175
Var. >. tenuirostre. — Érucastrum obtusangulum var. exauriculatum Coss. in herb. olim
ex parte.
Siliquis anguste lincaribus, glabris, rostro & basi lanceolata lineari sensim
subulato acuto, aspermo vel supra basim monospermo.
In incultis, in dumelosis et pascuis, in depressis hieme humidis, in alluvüs et
alveis, in glareosis. — Med. O: Ouillis!, Ben-Okba ! ; Mascara !, in planitie Echris !
(War.); Benian !, inter Ouisert et Saida (DR.); Oued Sarno, Bou-Kanefis (\War.).
— Plan. AÀ°: Aumale (Char.); in ditione Zahres, Djelfa (Reb.). — 0° : Magenta
(War.), Saida!, Timetlas !, El-Maï, Ain-Sfissifa, Khaneo-el-Souk (War.); Géry-
ville ! (War.); Daia (My), Ras-el-Ma (War.); in sylvis À fr (Lx), Sebdou!, etc.
Ors. E. varium, mire variabile, differt ab Æ. incano pedicellis plus minus
longioribus haud vel vix incrassalis, siliquis suberectis ascendentibus vel patulis,
non breviter pedicellatis in pedicello incrassato erecto-subadpressis, sæpius long1o-
ribus, tereti-subcompressis, non teretiuseulis, valvis etiam demum nervo medio
perspicuo prominulo donatis, non demum incrassalis nervo medio evanido, semi-
nibus in quoque loculo 4-16, non 3-6. — Varietates vartum, montanum et tenu-
rostre, quæ primo intuilu species distinctas constituere videntur, speciminibus
intermedis arctius cognatæ et forsan melius formæ quam varietates habendæ.
— Æ. Canariense Webb (Can. 1, 81, t. 8 [1836]. — Exs. Pourg. Can. 3h49 et
1265) valde afline ÆE. vario, et vix differre videtur siliquis patentibus vel patentis-
simis, rostro aspermo breviore vel brevissimo, scilicet notis munoris momenti,
ideoque ambæ plantæ verisimiliter melius tanquam varielates ejusdem speciei quam
species propriæ habendæ. Ex icone et descriptione Phytographiæ Canariensis folia
caulina in Æ. Canarienst sessilia semiamplexicaulia basi in auriculas dilatata, sed in
speciminibus plurimis Bourgæanis et Perralderianis suppetentibus sæpius oblonga
vel lanceolata inferne attenuata. Rostrum siliquæ in £. Canariensi quoad formam
admodum variabile ut in Æ. vario, nempe moto brevissimum truncatum, modo
ovalo-lanceolatum aut etiam lineari-subulatum.
3. E. virgatum Pres Sic. 94 emend.
Planta induratione perennis, 8-20 decim. alta; caulibus sæpius pluribus,
sæpius inferne indurato-sulfrutescentibus, superne rarius à bast ramosis
ramis divergentibus vel interdum divaricatis, glabris vel inferne plus
minus hirtis, parce foliatis vel subaphyllis rarius plurifoliatis; fous radi-
cahibus inferioribusque incano-villosis hirtis hirtulis vel olabris, lyrato-
pinnatipartitis lobis lateralibus ovato-oblongis lanceolatisve orosse dentatis
intepgrisve terminali majore oblongo vel ovato grosse dentato vel inæqua-
liter inciso-lobulato, rarius pinnatisechis lobis oblongo-linearibus vel sub-
Hnearibus sinuato-dentalis vel pinnaüfidis; caulinis pluribus paucis vel
paucissimis interdum deficientibus; superioribus lineari-oblonpis linearibusve
integris; JMoribus luteis; sepalis hirtulis, slabrescentibus vel glabris, post
anthesim suberectis vel patenti-subereelis; sihiquis glabris, n pedicellis bre-
176 CRUCIFERÆ.— ERUCASTRUM.
viusculis longiusculis longisve parum vel vix incrassatis erecto-subadpressis vel
erecto-patentibus suberectis ascendentibus vel patuls, linearibus, pedicello
3-5-plo longioribus, tereti-subtetragonis teretiusculis vel tereti-compressis,
plus minus torulosis, valvis membranaceis pedicello 2-4-plo longioribus
nervo medio prominulo etiam demum perspicuo venis lateralibus flexuosis
parum distinelis subobsoletsve, rostro lonpiusculo oblongo ovato-lanceo-
lato vel lanceolato-lineari, 5-2-spermo vel aspermo; seminibus in quoque
loculo 5-20 , ovato-subglobosis vel ovato-oblongis. 2 el sæpius b.
Var. &. virgatum. — Sinapis virgula Pres! Del. Prap. 19 exel. synonym. Bonanni; Guss.!
Prodr. Sie. I, 388, et Syn. Il, 200 non S. virgata Gav. quæ Diplotaxis virgata DC. —
Erucastrum virgatum Presl Sie. 9h; Coss. PL. crit. 97.— Exs. Tod. Sic. 681, Huel 14;
Hut. Port. Rio. Ît. [1897] 139.
Caulibus plurifoliahs ; fohis erassiuseulis, glabris vel hirtulo-scabridis, radi-
calibus inferioribusque ambitu ovatis lyrato-pinnatipartitis lobis lateralibus oblongis
lanceolatisve subintepris vel grosse paucidentatis terminali multo majore ovato
sæpe inæqualiter inciso-lobulato; foliis superioribus paucis lineari-oblonpis vel
linearibus integris; glandulis hypooynis placentarüs sæpius oblongo-linearibus
elongatis ; siliquis in pedicellis breviusculis suberectis vel erecto-patentibus,
pedicello 3-h-plo longioribus, tereti-subcompressis vel tereti-tetragoms, rostro
a basi ovata lanceolato-lineari supra basim monospermo vel aspermo ; seminibus
in quoque loculo 5-10, majusculis, ovato-oblonois.
In ditione floræ nostræ hucusque non visum.
In Calabria et Sicilia.
Var. £. Bæticum. -— Sinapis Bœtica Boiss.! Elench. 11. — Brassica Bætica Boiss Voy. 38,
&. 9 quoad olandulas hypogynas imperfecta. — Corynelobus Bæticus Rœm. ap. Willk.
Enum. in Linnæwa [1859] 5. -— Erucashrum virgatum Coss. PI. ecrit. 96 quoad plantam
Hispanicam. — Ærucastrum Bæticum Lange Puy. 274, et in Willk. et Lange Prodr.
Hisp. IT, 862. — Exs. Willk. Hisp. [1845] 971, Bourg. 1000 sub E. vireatum ? et
1554, Hut. Port. Ris. [1879] 1087.
Caulhbus paucifoliatis; folüs plerisque radicalibus et inferioribus, hirlis vel
glabrescentibus, ambitu oblongis vel oblongo-lanceolatis, lyrato-pinnati-
parts lobis lateralibus oblongis vel oblongo-lanceolatis subinteoris vel grosse
paucidentatis terminal plus minus vel vix majore oblongo vel ovato; cau-
lHinis inferioribus subconformibus ; superioribus pluribus vel paucis lineari-
bus angustis integris; glandulis hypogynis placentaris ovato-oblonp'is ; siliquis
in pedicellis longiusculis suberectis vel erecto-patentibus. pedicello sæpius
h-plo longioribus, tereti-subtetragonis , rostro oblongro-lanceolato 1-2 -spermo vel
aspermo; semmibus in quoque loculo 6-15, majusculis, ovato-subolobosis.
In ditione floræ nostræ hucusque non visum.
In Hispania australi.
CRUCIFERÆ.— ERUCASTRUM. 177
Nar. y. Pseudosinapis. — Erucastrum Pseudosinapis Lange Pug. 97h, et in Willk. et
Lange Prodr. Hisp. IT, 862. — xs. Bourg. Hisp. 1555 sub Brassica Bætica var.,
Hut. Port. Rig. 1088.
Caubbus pauci- vel plurifolus; folus radicalhibus et inferioribus pluribus, hirtis
vel plabrescentibus, ambitu oblongis, pinnatisectis segmentis oblongo-linearibus
vel sublinearibus eliam terminali subæqualibus sæpius inæqualiter sinuato-den-
tatis vel imo pinnatfidis ; superioribus pluribus vel paucis, linearibus angustis,
integris vel pinnatipartitis; glandulis hypogynis placentariis oblongis lon-
olusculis ; siliquis in pedicellis longiusculis erecto-patentbus, pedicello 3-4-plo
longioribus, tereti-subtetragonis, rostro oblongo-lanceolato 1-2-spermo
vel aspermo; seminibus in quoque loculo sæpius 6-15, majusculis, ovato-
vel oblongo-subplobosis.
In ditione floræ non visum.
In Hispania austro-orientali hucusque tantum ad Almeria notum.
Var. à. Rerayense. — Brassica Rerayensis Ball in Journ. bot. [1873] 298, et Spic. Marocc.
in Linn. Soc. Journ. XVI [1878] 326, L. 13.
Cauhibus subaphylls; fois plerisque radhicalibus hirtis, lyrato-pinnatipartins
lobis lateralibus ovato-oblonpis inteoris vel grosse paucidentatis terminali ma-
jore ovato-oblongo prosse et inæqualiter dentato; caulinis perpaucis (1-L),
minutis, etiam inferioribus linearibus angustis, omnibus vel saltem superiore
inteoris, glanduhs hyposynis placentaris ovatis minutis; siliquis in pedicellis
longiuscuhs gracilibus subpatentibus, pedicello 3-4-plo longioribus, subiere-
hibus vix compressis sæpius grosse et irreoulariter torulosis, rostro lanceolato-
lineari aspermo vel supra basim monospermo; seminibus in quoque loculo
sæpius 15-20, manuts, ovato-subglobosis.
In pascuis, glareosis, petrosis et dumetosis, in regione Montana imperü Ma-
roccani. — MAR. Dj. Azighza in ditione Aët Bou-Oulli provnciæ Demnat (Ibr.);
«in regione subalpina Atlantis Majoris in convalle Ait Mesan a 2000 ad 2500 m.»
(Ball Spic. Marocc.); Dj. Touchka ad meridiem urbis Maroc cum varietate elatum
(Ibr..).
Imperi Maroccani locis indicatis hucusque tantum notum.
Var. €. elatum. — Brassica elata Ball! in Journ. bot. [1873] 298, et Spic. Marocc. in
Linn. Soc. Journ. XVI [1878] 326, t. 12.
An. Man. jalS,5 Kerkas (Ibr.).
Caulibus paucifolüs ; folus plerisque radicahbus et inferioribus , sæpius amplis,
incano-villosis, hirtis, glabrescentibus glabrisve, lyrato-pinnatipartitis lobis
laterahbus ovato-oblongis grosse paucidentatis terminali majore oblongo vel
ovato prosse et inæqualiter dentato; superioribus pluribus linearibus angustis
integris; glandulis hypogynis placentarüs ovatis minutis; siliquis in pedicellis
brevrusculis vix vel parum incrassatis erecto-subadpressis, pedicello sæpius
12
178 CRUCIFERÆ. — ERUCASTRUM.
3-4-plo longioribus, tereti-subtetragoms, regulariter torulosis, rostro oblongo
vel oblongo-lanceolato 1-2-spermo sæpe infra apicem seminis præminentia
ovoideo; seminibus in quoque loculo sæpius 5-11, majusculis, ovato-sub=
olobosis.
In paseuis, dumetosis, glareosis et rupestribus, in imper:1 Maroccani regione
P . . 0 L L2 7 .
Montana inferiore et forsan superiore. — MAR. Dj. Taëreda in parte austro-
orientali ditionis Netifa ad austro-orientem provinciæ Demnat (Ibr.); Keira (Bal.),
«in regione inferiore Atlantis Majoris, in rupibus apricis prope Seksaoua et Milhain
circiter 1000 m.» (Ball Spic. Marocc., Hook.); in montibus ad meridiem urbis
Maroc frequens ut videtur nempe in pluribus locis lectum : Dy. Lalla-Aziza, Dj. Tou-
chlsa, Dj. Ouensa, Dj. Afougueur, Dj. Tabgourt, Dy. Ait-Ougourt (Ibr.}; Dj. Amsiten
inter Mog'ador et Agadir (Ibr.).
In imperio Maroccano hucusque tantum notum.
Css. Plantæ quas ad Ë. vireatum retulimus, licet formæ typicæ primo intuitu
valde diversæ appareant, tanquam species propriæ haud habendæ et tanquam
varietates vix distinguendæ, nempe notæ etlam præcipuæ quibus ab auctoribus…
separantur, e speciminibus numerosis suppetentibus, variabiles et nullum discri-
men certum præbentes innotuerunt. Sæpe in varielate eadem caules inferne hirti
vel omnino glabri, plurifoliati, paucifoliati vel subaphylh, folia pubescenti-canes-
centia, hirta, glabrescentia vel glabra, caulina radicalibus inferioribusque sub-
conformia vel pleraque linearia angusta, calyces hirtuli, glabrescentes vel glabri,
olandulæ hypogynæ placentariæ plus minus præminentes, siliquæ erecto-sub-
adpressæ vel subpatentes, elongatæ vel breviusculæ, subtetragonæ vel subcom-
pressæ, rostrum plus minus elongatum 1-2-spermum vel aspermum, semina 5-20,
majuseula vel minuta, ovato-oblonga vel ovato-subolobosa, sub lente plus minus
alveolato-reticulata.
4. E. leucanthum Coss. et DR. ap. Coss. Voy. bot. Alr. in Ann. sc. nat. sér. 4, T,
239, et in Bull. Soc. bot. IL, 307; Coss. lustr. Atl. T, 33, €. 24. — Exs. Kral. in
Bourg. Al. 235 et [1856] absque numero, War. 5.
AR. coll Achnaf vel (laid Chenaf «Sinapis» (Bertr.); Sein H'achfan evilis
vel tritus» (Lx); 6, H'arra «calida vel acris» (Lx).
Planta perennis caudice indurato-sublignoso ; caulibus sæpius inferne
dense et molliter pubescentibus, superne pubescentibus vel glabris; jolis
sæpius dense et molliter pubescenti-subtomentosis, radicalibus inferiori-
busque pinnatipartitis vel lyrato-pinnatipartitis, superioribus pinnatifidis rarius
linearibus subinteoris; floribus majusculis, candidis; sepalis post anthesim
patulis; siiquis glabris, in pedhcellis fihformibus erecto-patentibus , lineari-elon-
gas, tereti-subcompressis, valvis nervo medio valido recto etiam demum
perspicuo venis lateralhibus obsoletis, stylo crasso tereti latitudine siliquæ
breviore vel paulo longiore aspermo vel monospermo; seminibus in quoque
Joculo plurimis, oblongis compressiusculis. 2L. Apr.-Jun.
In paseuis argilloso-calcareis, in depressis, alluviis et alveis, inter cæspites Gra-
CRUCIFER Æ. — ERUCASTRUM. BRASSICA. 179
minearum præsertim Stipæ tenacissimæ vel aliarum plantarum perennium. —
Mont. À! : Dj. Senalba ! (Reb.).— 0": Dj. Ksel!.— Plan. A° : in ditione Zahrès,
Oued Medjedel (Reb.), ad moletrinam Djelfa !. — Of : ex gr.: Tiaret, Ain Guetama,
Khadra!, El-Macta!; Sutten!, Géryville!, inter Ain El-Mephsel et Ghassoul ! ;
Sfid!, inter Sfid et Sidi-Khab ifa ! ; Daïa, Magenta, Taërziza, Sebdou !, El-Aricha!,
Dj. Bou-Kachba!, ete. — Sah. À” : in ditione Hodna : Ksar Bou-Fardjoun, Ain
Melah (Reb.).— 0° : Dj. Leumbah prope Bou-Semghoun (War. ).
Alveriæ peculiare.
Ors. Æ. leucanthum affine E. obtusangulo Rchb. a quo præsertim foliis exauri-
culatis et petalis candidis differt.
19, BRASSICA.
Brassica L. Gen. n. 820 emend.; DC. Syst. I, 582, et Prodr. 1, 213; Koch Syn. 58;
Endi. Gen. n. l9ho; Fl. Par. 118; Benth. et Hook. Gen. I, 84 ex parte; Boiss. Or. I,
390.
Ar. Cas y« S Karneb, as 5,5 Karnebith a voce Græca Kpdu6r ; u3 3 Koronb
Kpdu6 ; Ce Silg. — Ka. Ans 3 Akrenbith (Lx).
Sepala erecta rarius patentia, lateralia haud vel vix saccata. Petala longe
unpguiculata, limbo integro. Stamina libera, exappendiculata. Sihiqua li-
nearis vel late linearis, interdum oblonga, teretiuscula vel compressa,
rarius turpida vel subtetragona, dehiscens vel valvis demum incrassato-
induratis et adhærentibus ægre dehiscens, valvis nervo medio recto venisque
lateralibus flexuosis anastomosantibus interdum obsoletis donatis; septo mem-
branaceo; stylo rostriformi conico vel lineari-lanceolato, aspermo vel
1-2-spermo; stigmate truncato vel bilobo. Semina sæpius majuscula, in
quoque loculo plura vel plurima rarius pauca, uniseriata rarius irregulariter
subbiseriata, globosa, rarius ovata compressiuscula, immarginata. Cotyledones
latiores quam longiores, conduplicatæ, apice emarpinato-bilobeæ.
Plantæ annuæ, biennes vel perennes, herbaceæ vel indurato-frutescentes, sæpius glau-
cescentes, glabræ vel plus minus hirtæ villosæve. Folia inferiora lyrato- rarius runcinato-
pinnatifida vel pinnatipartita inlerdum dentata sinuata vel inteora, in peliolum attenuata
vel contracta, superiora sæpe sessilia vel cordato-amplexicaulia, Flores lutei vel albi, inter-
dum candidi, rarissime violaceo-purpurascentes.
Sect. [. Mezawosrwarrs. — Plantæ annuæ. Gaules foliati, ramosi. Sepala patentia. Petala lutea.
Silque erectæ rachi adpressæ, subtetragonæ. Semira globosa, uniseriata. — 1. B. nigra.
Sect. IT. Eugrassica. — Plantæ annuæ, biennes vel perennes, herbaceæ vel indurato-fru-
tescentes. Caules foliati rarissime aphylli, ramosi rarius simplices. Sepala erecta, rarius
patentia. Petala lutea, ochroleuca vel alba interdum candidissima. Siliquæ ascendentes
patentesve interdum subdeflexæ, subteretes vel compressæ. Semina globosa, uniseriata
rarissime subbiseriata.
A. Folia omnia petiolata, caulina oblonga vel oblongo-lanceolata ; sepala patula vel patentia.
— Ÿ B. juncea, 2. B. Maurorum.
8. Foha caulina sessiha sæpe basi truncata vel auriculato-amplexicautia; sepala erecta;
siliquæ tereli-subcompressæ. — 3. B. oleracea.
42,
180 CRUCIFERÆ. — BRASSICA.
c. Folia caulina sæpius lyrato-panduriformia , superiora inferne attenuata; sepaia demum
subpatentia. — Li. B. scopulorum.
p. Folia caulina superiora profunde cordato-ampleæicaulia ; sepala patentia. — + B. Napus,
5. B. Rapa.
E. Folia omnia petiolata, pleraque lyrato-pinnatipartita; sepala patula. — 6. B. fruti-
culosa.
Fr. Folia pleraque radicalia runcinato-pinnatipartita; sepala erecta. — 7-8. B. Tourne-
Jortu, B. sabularia.
6. Foha inferiora grosse dentata vel subpinnatifida, superiora cordato-amplexicaulia ; se-
pala erecta vel ereclo-patentia; valvarum venæ laterales tenues vel subobsoletæ. —
9-10. B. dimorpha, B. amplexicaulis.
u. Fohia omnia petiolata, pleraque vel omnia radicalia; sepala suberecta; siliquæ tereti-
tetragonæ. — 11. B. Gravine.
Sect. IL. Brassrcarra. — Plantæ perennes caudice indurato. Gaules aphylh, simplices.
Sepala erecto-patentia vel erecta. Petala lutea vel violaceo-purpurea. Siliquæ ascendentes
vel patentes, interdum subdeflexæ compressæ vel turgidæ. Semina ovata, subcompressa,
irregulariter uni- vel biseriata. — 12-14. B. humilis, B. Aurasiaca, B. setulosa.
Sect. [. Mezanosivaprs (Sinapis sect. Melanosinapis DC.). — Plantæ an-
nuæ. Gaules foliati, ramosi. Sepala patentia. Petala lutea. Siliqueæ erectæ
rachi adpressæ, subtetraonæ. Semina globosa, uniseriata.
f. B. migra Koch Deutschl. FT. IV, 713, et Syn. 59; F1. Par. 119; Gren. et Godr. Fr. I,
77; Boiss. Or, I, 390. — Sinapis nigra L. Sp. 933; Enpl. Bot. t. 969; DC. Syst. IT,
608 , et Prodr. 1, 218; Rchb. Je. II, t. 88, f. hhog.— Exs. Salzm. Mar. ; Bill. Gall.
2611; Rchb. Ca 2! ne. Hohen. off. Ag; Sol. Cors. 6817; Tod. Sc. RE Auch.
Mesop. 226; Bourg. Can. 647; Mand. Bohv. 933.
Planta annua, elata, caule erecto, ramoso, sæpius glaucescente, sæpius
plus minus in parte inferiore hirto; folüs omnibus petolatis, inferioribus et
meduis lyrato-pinnatifidis lobo terminali amplo plus minus sinuato, supe-
moribus sæpius glabris lanceolatis basi apiceque attenuatis integris vel sinuatis ;
floribus mediocribus, per anthesim apice racemorum confertis; sepalis
patentibus; siliquis erectis rachi adpressis, oblongo-linearibus, subtetragons,
valvis nervo medio præminente carinatis nervis lateralibus flexuosis obsolens,
stylo subtereti vel conico-subtereti; seminibus tenuiter reticulato-foveolatis.
@. Apr.-Jul.
In ruderatis et ad vias, in cs et vervactis, in pascuis, in alluvnis et alveis. —
Med. C': Philippeville !. — A : Maison-Blanche (Côme), Maison-Carrée (D.-J.),
Alger (Bové), in planitie Mitidja (Dur.), Bou-Ismaël (Claus. ); Bordj Sebaou (Brett.),
El-Afroun ! ; Milianah!. — 0°: Sidi-bel-Abbès (Lefr. ): Tlemcen!. — 'TUN. Gabès
(Kral.). — MAR. Tanger (Salzm.).
In insulis Azoricis, Madera et Canaris, Libya, Ægypto, Abvssinia; in Europa
media et aunstrali; Asia minore, Mesopotamia, Afghanistan, Beloutchistan, mon-
CRUCIFERÆ.— BRASSICA. 181
tibus Tibetanis; in America septentrionali, Bolivia et insulis Fidji verisimiliter in-
troducta.
Sect. Il. Eusrassica Boiss. — Plantæ annuæ, biennes vel perennes, her-
baceæ vel indurato-frutescentes. Gaules foliati rarissime aphylli, ramosi
rarius simplices. Sepala erecta, rarius patentia. Petala lutea, ochroleuca
vel alba interdum candidissima. Sihquæ ascendentes palentesve interdum
subdeflexæ, subteretes vel compressæ. Semina globosa , uniseriata rarissime
subbiseriata.
+
B. juncea Coss. App. FI. Juv. in Bull. Soc. bot. VI, 6og. — Sinapis juncea L. Sp.
934; Jacq. Hort. Vind. t. 171 optima; DC. Syst. IT, 619, et Prodr. [, 218; C.-A.
Mey. Animadv. ad Ind. vir sem. hort. Petrop. 56; Boïss. Or. I, 394. — S. integri-
foha Wild. Hort. Berol. t. 14.— Brassica Willdenowii Boiss. in Ann. sc. nat. sér. »,
XVIL, 88. — B. Besseriana Andrz. in herb. plur.; Trautv. Enum. pl. Songar. in
Bull. Mosc. [1860] 134. — Sinapis lœvigata hort. — Sinapis ramis fasciculatis,
Johis summnus lanceolatis integerrimis L. Hort. Ups. 191.— Exs. Hohen. off. ex India 461.
Ar. 622 Beda (Escayr.)}? vel forsan Las Beidha «candida». - Ar. Æc. Je
Khardel (Del.); ÿkS Kabar (Del.).
Planta annua, glabra, caule superne vel a basi ramoso; folus omnibus
petiolatis, inferioribus oblongis vel obovatis, dentatis, runcinato-sinuatis
vel Îyrato-pinnatifidis lobo terminali plus minus amplo, superioribus
oblongis vel oblongo-lanceolatis basi apiceque attenuatis integris vel si-
nuato-dentatis; floribus mediocribus, luteis, per anthesim apice racemorum
subconfertis ; sepalis patulis ; staminibus lateralibus ascendentibus ; siliquis erecto-
patulis, late linearibus, compresso-subtetragonis, valvis torulosis nervo
medio præminente subcarinatis nervis laterahbus flexuosis temnbus , stylo elon-
gato conico-subcompresso rostriformi; seminibus tenuiter reticulato-foveo-
latis. ©. Febr.-Maio.
Hinc inde in hortis palmetorum ubi oleracea culta. — Sah. C : Tougourt!, in
ditione Souf!. — À : Berrian!, Ghardaïa!, Guerrara !, Ouargla!. — TUN. Nefta
(Escayrac).
In regione subtropica et intertropica orientali oleracea et interdum in cultis
quasi spontanea : ad mare Caspium, in Arabia orientali, Afohamstan, Songaria,
India, China, Japonia; Ægypto. In Gallia australi ad Montpelher loco Port-Juvénal
advena.
Oss. Sinaprs juncea L. habitu, siliquarum nervo medio præminente et latera-
libus flexuosis tenuibus melius ad Brassicam quam ad Sinapim referenda.
2. B. Maurorum DR. in Duchartre Rev. bot. Il, 433, et Atl. Ale. &. 73; Walp. Ann.
[, 48. — Exs. War. Ale. 4.
Planta annua, sæpius elata, glaucescens, caule glabro, ramoso; folus
omnibus petiolatis, inferioribus plabris vel parce hirtulis oblongis obovalis
182 CRUCIFERÆ. — BRASSICA.
ovatisve indivisis intepris aut lyrato-pinnatipartitis lobis lateralibus paucis
dentatis subintegrisve lobo terminali amplo ovato vel suborbiculato sinuato
dentatove, mediis elongatis oblongo-lanceolats indivisis vel pinnatipartitis lobis
lateralibus sæpius integris lobo ternunali lanceolato integro vel inæqualiter
sinuato-repando, supremis inteoris angustis lineari-lanceolatis; floribus
luteis, majusculis, per anthesim apice racemorum cito elongatorum conferts ;
sepalis demum patentibus; glandulis hypogynis placentariis oblongo-linea-
ribus; sihquis in pedicellis gracilibus patentibus ascendentibusve ascenden-
tibus vel patentibus, oblongro-linearibus, pedicello paulo longioribus vel bre-
vioribus, compressis, valvis torulosis pedicello subæquilongis vel brevioribus
nervo medio prominulo nervis lateralibus flexuosis obsoletis, stylo tereti-sub-
compresso siliquæ longitudinem dimidiam subæquante monospermo vel
aspermo; semanmibus minutis, trregulariter umseriatis vel subbiseriatis, relicu-
lato-foveolatis. ©. Maio-Jun.
In vervactis et ad margines agrorum, in pascuis et dumetosis. — Med. À°:
Tenès (Lx). — O°: in planitie Meta, Kadda in ditione Ouled Adda vallis Rio-Salado,
in ditione Ouled Zeir (DR.), Dj. Tessalu (Lefr., War.), Bou-Kanefis (War.),
Tlemcen (Lenepv.).
In Alveria hucusque tantum nota.
8. BR. oleracea L. Sp. 932; Desf. All. II, 93; DC. Syst. IT, 583, et Prodr. I, 215
emend.; Koch Syn. 58; Fl. Par. 118; Gren. et Godr. Fr.[, 75 emend.
Planta biennis herbacea vel induratione perennans et suffruticosa, caule
longitudine, diametro et colore mire variabili, plus minus glaucescente,
glabro, ramis glabris vel superne villosis; foliis crassis vel crassiusculis,
olaberrimis glaucescentibus, pilis brevibus subciliatis vel rarius villoso-
canescentibus : radicalibus inferioribusque petiolatis, indivisis obovatis
suborbiculatis ovato-oblongis oblongisve basi subcordatis truncatis vel at-
tenuatis, interdum Îyratis sinuatis pinnatifidis pinnatipartitisve vel imo
in planta culta pinnatiseclis, planis vel concavis in planta culta non-
nunquam bullatis crispatisve; superioribus oblongis vel lineari-oblongis,
sessilibus, interdum basi truncatis vel subcordatis imo auriculato-am-
plexicaulibus; floribus magnis vel maximis, luteis vel ochroleucis, rarius
candidis venosis vel aveniis, cito post anthesim remotis ; sepalis erectis corollæ
adpressis ; staminibus lateralibus erectis ; siliquis patenti-ascendentibus vel pa-
tentibus, linearibus elongatis vel longiusculis, rarius breviuseulis, tereti-
subcompressis, valvis membranaceo-coriaceis demum plus minus torulosis
nervo medio præminente vel prominulo recto nervisque lateralibus flexuosis
anastomosantibus donatis, loculis polyspermis rarius oligospermis, stylo
longiusculo vel sæpius breviusculo rostriformi conico sensim vel superne
attenuato basi aspermo vel 1-2-spermo; seminibus sub lente tenuissime
foveolatis. © vel induratione 2£ aut b. Apr.-Jul.
CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 183
Varietates et formæ sylvestres.
Var. &. maritima. — BP. maritima arborea seu procerior ramosa Moris. Oxon. 208, n. 15;
Rai Hist. 1, 796.— B. oleracea Huds. Angl. 1, 289; Engl. Bot. t. 637.— B. oleracea
var. sylvestris DC. Syst. Il, 583, et Prodr. I, 213.-— Exs. Bill. Gall. 3310.
Caule sæpius crasso inferne plus minus indurato-lignoso; folüs glabris,
crassis, grosse sinuatis vel repandis : radicalibus inferoribusque amplis, nunc
indvisis obovato-suborbiculatis oblongisve basi subcordatis truncatis vel
attenuatis, nunc lyratis inferne lobis paucis parvulis donatis; caulinis plerisque
sessihbus oblongis sæpe basi truncata vel subauriculata subamplexicaulibus ;
Jloribus magnis, pallide luteis; petalis obovato-oblongis; siliquis ascenden-
tibus vel patulis, crassis, elongatis, valvarum nervo medio nervisque late-
ralibus demum præminentibus. © vel induratione b.
In ditione floræ non visa.
Hine inde in præruptis maritimis Angliæ et Hiberniæ et provinciarum Gallicarum
Picardie et Normandie.
Var. 6. Robertiana. — B. Robertiana J. Gay in Ann. sc. nat. sér. 1, VIT, 416.
Caule sæpius tenu vel vix crasso, inferne frutescente et cicatricoso; fous
glabris vel parce hrtulo-ciliats, crassiusculis, grosse sinuatis vel repandis vel
acule lobulato-dentatis : radicalibus inferioribusque lyratis inferne lobis paucis
donatis vel lyralo-pinnatipartitis; caulinis plerisque petiolatis, rarius sessilibus,
obovatis oblongisve, basi exauriculatis, vel utrinque in auriculam dilatatis
et subamplexicaulibus; floribus magnis, pallide vel intense lutas; petalis
obovato-oblongis; siliquis patentibus vel ascendenti-patentibus, crassius-
culis vel crassis, brevibus, longiusculis vel elongatis, valvarum nervo me-
dio præminente vel prominulo nervis lateralibus præminentibus vel vix
prominulis. b.
S.-v. a. Robertiana. — B. Robertiana J. Gay, 1. c.; Gren. et Godr. Fr. I, 75. — B. Ba-
learica DC. Syst. Il, 596, et Prodr. T, 215 quoad plantam Nicæensem; Lois. Gall. IT,
69 non Pers. — B. oleracea Bert. It. VIT, 146.— Exs. Bourg. ( Toulon) 26, Bourg. (Alp.-
Mar.) 10, Canut. ed. Bourg. (Alp.-Mar.) 333; Ces. Car. et Savi J6. bor. 618.
Folus glabris, grosse sinuatis vel repandis : radicalibus inferioribusque sæ-
pius lyratis lobo terminal obtuso; caulinis plerisque sæpius petiolatis basi exau-
riculatis vel ulrinque in auriculam dilatatis; floribus pallide luteis; siliquis
crassiusculis longiusculis vel elongatis, valvarum nervo medio nervisque
lateralibus demum præminentibus.
In ditione floræ non visa.
In Gallia australiore prope Toulon et ad Villefranche agri Nicæensis; in Liguria ;
Catalaumia.
Oss. B. Balearica Pers. (Syn. Il, 206; Deless. c.{[, t 86; Cambess. Bal.
in Mém. Mus. Par. XIV, 210, t, 10; DC. Syst. Il, 596, et Prodr. 1, 215 quoad
. 18 CRUCIFERZÆ. — BRASSICA.
plantam Balearicam ; Rchb. Je. IE, t. 98, f. 44 4o.—Exs. Bourg. Bal. 2731), hucusque |
tantum in fissuris rupium insulæ Majorque nota, abunde notis sequentibus a B. ole-
racea var. Roberhana el a plantis ejusdem gregis tanquam varielates ad B. olera-
ceam relatis abunde differt : caule lignoso, crasso, ramis tortuosis dense cicatricosis ;
folüs plerisque ad apicem ramorum confertis, oblongis obovatisve, sinuatis, sub-
repandis, grosse et obtuse dentatis vel tee notons dentibus inferio-
ribus profundioribus, interdum lyratis, petiolo sæpe limbum subæquante; fois
superioribus paucis (1-3), linearibus vel oblongo-linearibus angustis in petiolum
attenualis ; floribus maonis, aureis , apice racemorum corymboso-conferts ; sepalis sub
anthesi horizontaliter patentibus ; ne minoribus, confertis, ascendentibus, stylo
rostriformi breviore _apice vix attenuato.
S.-v. b. rupestris. — B. rupestris Rafin. Caratt. 77; Guss. Prodr. IT, 279, et Syn. IL, 196;
Bert. 11. VIT, 148. — Exs. Tod. Sic. 614, E. et À. Huet 11 et absque numero [1855|.
Folis glabris vel passim lürtulo-cihats, grosse et acute lobulato-dentatis :
radicalibus inferoribusque sæpius lyrato-pinnatipartitis lobo terminal acuto ; cau-
his plerisque sessihbus basi exauriculatis; floribus pallide, vel intense luteis
(sec. Guss.); siliquis crassis, brevibus vel longiusculis, valvarum nervo
medio præminente, nervis lateralibus vix prominulis.
In ditione floræ non visa.
In Siciliæ rupibus.
Var. y. villosa. — B. willosa Biv. Man. 1v, 20 emend. — B. incana DC. Syst. II, 596, et
Prodr. 1, 215.
Gaule tenui vel crasso, inferne frutescente; folus villosis vel tomentoso-
mcanis, grosse sinualis vel lobulato-dentatis : radicalibus inferioribusque ly-
ralis pinnatipartitis vel inferne lobis paucis donatis; caulinis plerisque petolatis
obovatis oblongisve, basi sæpe utrinque in auriculam dilatatis et subam-
plexicaulibus; floribus magnis, pallide luteis; petalis obovato-oblongis; sili-
quis patentibus vel patenti-ascendentibus, tenuibus vel crassiusculis, bre-
vibus vel elongatis, valvarum nervo medio præminente nervis lateralibus
vix prominulis. D.
S.-v. a. villosa. — B. villosa Biv., 1. c.; Guss. Prodr. IT, 281, et Syn. Il, 196; Bert. It. VIT,
150. — B. mollis Vis. Dalm. IL, 359 e descriptione.
Folus radicalibus inferioribusque grosse et acute lobulato-dentatis ; siliquis
brevibus.
In ditione floræ non visa.
In rupestribus Siciliæ; in Dalmatiæ imsula Curzola (sec. Vis.).
S.-v. b. incana. — B. incana Ten. App. hort. Nap. Cat. 59, F1. Nap. Prodr. 39, FI. Nap.
t. 165, et Syll. 327; Spreng. Syst. IT, 910; Guss. Prodr. IT, 279, et Sun. IT, 195;
Bert. lt. VIT, 150. — B. Botteri Vis. Dalm. IT, 135, t. 59, f. 1 (mala) e descriplione.
— Exs. E. et À. Huet Sic. et sub B. villosa [1855].
Folus radicalibus inferibribusque obtuse lobulata-dentatis vel repandis; siliquis
elongatis.
CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 185 :
In ditione floræ non visa.
In agro Neapolitano, in insula Capri, in Sicilia et insulis Eolicis, in Dalmatiæ
insula Pelagosa (sec. Vis.), in insula Corfou (Lx).
Var. d. Cretica. — B. Cretica Lmk Encycl. I, 9h47; DC. Syst. Il, 594, et Prodr. I, 215.
Caule tenui vel crasso, inferne frutescente; fohis olabris, crassiusculis,
grosse sinuatis vel crenato-dentatis : radicahbus inferioribusque ovato-oblongis
interdum basi lobis paucis donatis; cauhnis plerisque sessilibus, oblongis vel
oblongo-linearibus, basi utrinque in auriculam dilatatis et subamplexicau-
libus; floribus maximis, pallide luteis vel niveis; petalis obovatis; sihiquis pa-
tentibus, crassis vel crassiusculis, longiusculis, valvarum nervo medio
prominulo nervis lateralibus tenuibus. GE
S.-v. a. Cretica. — B. Cretica Sibth. et Sm. Græc. t. 645 ; Boiss. Or. I, 391. — Exs. Sieb.
Cret., Sint. et Rig. 631; Heldr. Græc. norm. 413.
Floribus pallide luters.
In ditione floræ non visa.
In Græcia et Archipelago, Greta, Gypro; Lazistan (Balansa).
S.-v. b. nivea.— B. nivea Boiss. et Sprun. in Boiss. Diagn. Or. ser. 1,1, 723 Boiss. Or. I
391.
Floribus nivers.
In ditione floræ non visa.
In Græciæ rupibus Acrocorinth1.
Var. €. insularis Coss. Cat. Tun. 43.
Caule inferne crasso indurato-lignoso; folis glabris vel pilis brevibus
raris subciliatis : radicalibus inferioribusque ovato-oblongis interdum lobis paucis
parvulis vel majuseulis donaüs, grosse crenulato-dentatis vel lobulatis;
caulinis plerisque sessilibus, oblongis vel oblongo-linearibus sæpius basi trun-
catis vel subcordatis; floribus maximis, candidis; petalis obovatis; siiquis
patenti-ascendentibus, crassiusculis, breviusculis vel longiusculis, valva-
rum nervo medio præminente nervis lateralibus tenuibus. b.
S.-v. a. insularis. — B. insularis Moris! Sard. I, 168, t. 11 [1837]; Gren. et Godr. Fr. T,
76. — B. Cretica Moris Elench. 1, 3 non Lmk. — Exs. Sol. Cors. 395.
Petalorum venis sanguineis (sec. Moris); stylo basi aspermo, rarissime
monospermo.
In ditione floræ non visa.
In Corsica, Sardinia et insula Tavolara.
S.-v. b. Atlantica Coss. Cat. Tun. 43.
Ar. JAR] Ca 5,5 Kronb-el-Djebel «Brassica montana» (Lx); Jan) Cas y
Kronb-clKi ifan «Brassica rupesiris» (Lx); Ja CS) Kronb-eth-Thu «Brassica
falconis» (Lx).
Petalorum venis obsolehs vel pallidis; stylo basi 1-2-spermo.
186 CRUCIFERÆ. — BRASSICA.
In rupestribus calcareis præruptis maritimis vel a mari parum distantibus. —
Med. C': in Dj. Edough rupibus Voile-Noire dictis (Lx). — TUN. Insula Djezeiret M
Djamour (Doùm. miss. 1884), El-Haouwiria!, Dj. Bou-Kourneïn ! (Miss. 1883),
Dj. Reças (Doùm. [1874], Lx miss. 1884). — F1. Mart.-Apr. Fr. Maio-Jul.
Hæc subvarietas hucusque tantum in Alveria et Tunetia nota.
Oss. Plantæ omnes supra enumeratæ ad B. oleraceam referendæ videntur nempe
e speciminibus numerosis accuratissime examinatis inter illas discrimina certa
eruere non licuit et formæ intermediæ nonnullæ transitus evidentiores præbuerunt.
— B. Robertiana primum a J. Gay tanquam species descripta demum ab hoc
botanico præstantissimo et a Bertoloni forma australis B. oleraceæ habita fuit. Si
B. Robertiana varietatem australem sylvestrem B. oleraceæ tantum refert, ut cum
his botanicis censeo, cæteræ plantæ ejusdem grepis affiniores imo non distin-
ouendæ, et patria B. oleraceæ, quæ cultura varietates et formas plurimas pro-
didit, non tantum in rupibus maritimis Angliæ, Hiberniæ et Galliæ septentrionalis,
sed etiam tractus Mediterranei fere totius quærenda (conf. Benth. Handb. Brit.
FENT: 65). Hæc sententia quoque plane probatur D. fruticulosæ Cyr. varietatibus
omnibus in regione Mediterranea indigenis seriem admodum parallelam et per-
similem DhEtbu.
Varietates et formæ sativæ.
Var. €. acephala DC. Syst. Il, 583, et Prodr. 1, 213.— S.-v.: Foliis virenti-plaucescentibus
(gallice Chou-vert ); Foliis saltem ad nervos purpurascenti-vinosis (gallice Chou-rouge);
Gemmis axillaribus abbreviatis foliis imbricatis (gallice Chou-de-Bruxelles, Chou-à-
jets); Planta robustior, elata (oallice Chou-rameux, Chou-cavalier ).
Ar. C5 5 Karneb ; IR Achäach (Lecl.). — K4s. 2 sl Akrenbith. —
ZENAT. Cx9)9145 Tizouzout (Lx).
Caule lonpiusculo, tereti, herbaceo vel demum indurato; folüs virentibus vel
rubris, planis, expansis, non bullatis nec crispis, interdum indivisis, sæpius
lyralis, repandis, grosse sinuatis, pinnatifidis vel pinnatipartitis. @. —
Cult.
Var. n. crispa. — B. crispa Cam. Epit. 2h09 ic. — B. oleracea var. bullata DC. Syst. IT,
584. — Gallice Chou-frisé.
Caule longiusculo, tereti, herbaceo vel demum indurato ; fohis virentibus vel
rubris, bullatis vel undulato-crispatis , sæpe incisis vel laciniatis. ©. — Cult.
in hortis.
Var. 9. capitata DC. Syst. IT, 585, et Prodr. I, 214. — B. capitata Lob. Ad. 91; Cam.
Epit. 250 ic. — Fuchs Hist. 416 ic. — Gallice Chou-pommé.
Caule sæpius abbreviato, tereti, herbaceo vel demum indurato; folus virenti-
olaucescentibus non bullatis nec lacinialis, concanis, ante anthesim capitato-
congeslis. @). — Cult. in horts et arvis.
CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 187
Var. : Gaulorapa DC. Syst. Il, 586, et Prodr. I, 214. — Caulorapum Cam. Epit. 251 ic.
— Gallice Chou-Rave.
Caule abbreviato inferne tumido-suboloboso. @. — In hortis ab Europæis
rarissime culta.
Var. x. Botrytis L. Sp. 932; DC. Syst. IT, 586, et Prodr. I, 214. — Gallice Chou-fleur.
Ramis pedunculisque plerisque vel omnibus abbreviatis carnoso-incrassatis
sæplus sterilibus dense congestis. @). — In hortis ab Europæis culta.
4. B. scopulorum Coss. et DR. ap. Bal. PI. Alg. exs. [1852], et ap. Coss. Cat. Oran
in Ann. sc. nat. sér. 4, 1, 221; Coss. llustr. Ail. I, 28, t. 20; Munby Cat. Al.
ed. 2, 2. — B. spinescens Pomel Nouv. mat. 364. — Exs. Bal. Alp. 657, My 220.
Planta perennis, suffruticosa, a basi ramosa, dumosa, glabra, caulibus
ramosis, ramis anni præcedentis sæpe indurato-spinescentibus; folis sæpius
parvulis, erassiusculis, glaucescentibus demum sæpe violascentibus, cau-
linis remotiusculis vel in ramis sterihibus axillaribus abbreviatis approxi-
matis, peliolatis petiolo in inferioribus sæpe limbo vix breviore, limbo sœæpius
lyrato-panduriformi, superioribus oblongis inferne attenuatis; floribus majus-
culis, albido-ochroleucis venis fusco-nigrescentibus pictis, jam per anthesim
subremotis; sepalis demum subpatentibus ; petalis suborbiculatis in unguem abrupte
contractis: staminibus lateralibus suberectis; siiquis patentibus, supra re-
ceptaculum stipitatis, pedicello sæpius subduplo vel subtriplo longioribus,
late linearibus, valde compressis, valvis membranaceis demum subtorulosis
nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus tenuioribus flexuosis
donatis; stylo longiusculo rostriformi sensim attenuato, 1-spermo rarius
aspermo ; seminibus sub lente acriore foveolato-tuberculatis. b. Apr.-Jul.
In scopulosis maritimis provinciæ Oranensis rarissima. — Med. O': Cap Fal-
con ! (Bal.), in insulis Habibas (sec. Pomel, I. c.).
In Algeria tantum nota. |
Oss. B. scopulorum juxta B. Balearicam Pers. collocanda, sed abunde differt
folis plerisque lyrato-panduriformibus dissitis, non plerisque crenato-repandis
vel subpinnatifidis et apice ramorum confertis, floribus jam per anthesim subre-
motis, non apice racemorum corymboso-confertis, sepalis demum subpatentibus,
non sub anthesi horizontaliter patentibus, petalis albido-ochroleucis, non aureis,
siliquis remotis valde compressis valvis membranaceis, non confertis nervo medio
valvarum subcoriacearum subcarinatis.
T B. Napus L. Sp. 931; Poir. Voy. 199; Desf. Al. IT, 94; DC. Syst. IT, 592, et Prodr.
I, 214; Koch Syn. 59; Moris Sard. I, 1792; F1. Par. 118 ; Gren. et Godr. Fr. I, 76;
Boiss. Or. I, 392.
Planta herbacea, annua vel biennis, caule sæpius superne ramoso, gla-
bro plus minus glaucescente; fois glaucescentibus, glabris : radicalibus
inferioribusque petiolatis Iyrato-pinnatipartitis lobis grosse sinuatis vel
188 GRUCIFERÆ. — BRASSICA.
subintegris terminali amplo, superioribus oblongis sæpius paulum supra ba- M
sim angustatis subsinuatis integrisve sessihibus profunde cordato-amplexicau-
hbus; floribus majusculis, pulchre luteis, per anthesim remotiusculis; sepalis
subpatentibus; staminibus lateralibus ascendentbus ; siliquis patenti-ascenden-
tibus, linearibus, tereti-subcompressis, valvis demum plus minus torulosis
nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus tenuioribus flexuosis
anastomosantibus donatis; stylo longo rostriformi sensim attenuato; se-
minibus tenuiter foveolatis. © vel ©. Mart.-Jun.
Var. a. oleifera DC. Syst. Il, 592, et Prodr. 1, 214; Rchb. Ie. IT, t. 93, f. 4435 a et
4h35 B; Metzg. Kohlart. 45; Koch Syn. 59; F1. Par. 119. — B. præcox W. et K.
in DC. Syst. IT, 593, et Prodr. I, 214; Rchb. Ie. IT, t. 95, f. 4436.— Exs. Bill. cont.
3807; Hohen. off. 777.
AR. ess Cheldjem vel ES Seldjem a voce Persica.
Radice exili.
Hinc inde in arvis, cultis et pascuis subspontanea, interdum ob semina oleifera
culta.
Patria non satis nota. Hinc inde in Europa et Asia quasi spontanea.
Var. 6. rapifera Metzg. Kohlart. 46 ; Rchb. Je. IT, t. 94, f. 4135 y. — B. Napus P escu-
lenta DC. Syst. IL, 592, et Prodr. [, 214; Koch Syn. 59; Fl. Par. 119. — Gallice
Navet.
An. Je Khardel nomen Napi et Sinapis apud auctores; Ci) Left «tortus,
radix inflexa vel inflata». — Ar. Bône DE Khardel (Lx). — K48. cs eb
» . . nt
Taberrouit, Ci.) C9 7-5]. Taguernoucht-nel-Left (Bross.) — Berg. in msula
Djerba CDS Delleft (Lx); in ditione Matmata Cx8) Elleft (Lx).
Radice crassa, carnosa, eduli.
In hortis et palmetis culta. «In hortis culta > (Desf. A1/.).
Oss. B. Napus valde aflinis B. Rapæ a qua statu sicco sæpe ægre distinguenda ,
tantum differt fois radicalibus inferioribusque glaucescentibus glabris, non sæpius
virescentibus ciliato-hirtis, superioribus sæpius supra basim paulum angustalis,
floribus majoribus intensius luteis per anthesim remotiusculis, stylo siliquarum
sæpius breviore.
5. B. Rapa L. Sp. 931; DC. Syst. IT, 590, et Prodr. I, 214; Rchb. Je. IT, t. 96,f. 4437 a
et b; Koch Syn. 59; FI. Pur. 119; Boiss. Or. I, 391. — B. campestris DG. Syst. II,
588, et Prodr. I, 214. — B. asperifola Lmk Encycl. I, 746; Gren. et Godr. Fr.I,
76.
Planta herbacea, annua vel biennis, caule sæpius superne ramoso, gla-
bro rarius inferne hirto; folüs radicalibus inferioribusque petiolatis Iyrato-
pinnatipartitis lobis grosse sinuatis vel integris terminali amplo, sæpius
virescentibus et margine parce ciliato-hirtis rarius glabris, superioribus ovatis.
acutis vel oblongis acuminalis sæpius integris sessihbus profunde cordato-
CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 189
amplexicaulibus glaucescentibus glabris; floribus mediocribus, pallide luteis,
per anthesim ad apicem racemorum confertis alabastra superantibus; sepalis
patentibus ; stamimbus lateralibus ascendentibus ; siliquis patenti-ascendentibus,
linearibus, tereti-subcompressis, valvis demum torulosis nervo medio
prominulo recto nervisque lateralibus tenuioribus flexuosis anastomosan-
tibus donatis; stylo elongato rostriformi sensim attenuato; seminibus
tenuiter foveolatis. © vel ©. Febr.-Jul.
Var. a. campestris Koch Syn. 59.— B. campesiris L. Sp. 9313; Engl. Bot. t. 2934; Desf.
AU. IT, 94 ; Rchb. Le. IT, t. 92, f. 4434.— B. campestris « oleifera DC. Prodr. I, 914.
— B. Rapa C. oleifera DC. Prodr. 1, 214.— B. Rapa var. annua Rchb. le. Il, t. 96,
f. 4437 a.— B. Rapa var. oleifera FI. Par. 1169.— Exs. Par. Aly. 11 ; Mand. Bow. 932.
Ar. Krounbit (Par.).
Radice exil.
In raderatis et cultis subspontanea, etiam in pascuis et calvitiis sylvarum ubi
mere spontanea videtur. « Habitat in agris cultis Algeriæ» (Desf. Al). — Med.
C°: Bône (Krém., Duk.), Saint-Antoine! prope Philippeuille, Constantine (DR.), :
Ras-Aokas (Par.). — A°: Maison-Carrée (Jam.), Cherchell (Bové); Blidah (Lef.),
Milianah (Mialhes). — Mont. C° : Dj. Edough (Duk.); Dj. Tababor ! (Perr.). —
TUN. In sylvis ad Ain-Draham ! (Miss. 1883); Feriana (Rob.); in palmeto Kriz
spontanea ? (André). — MAR. In ditione Tazeroualt ubi forsan ex hortis aufuga
(Mard. ).
In Ægypto sed plerumque e cultis aufuga; in Europa boreali, media et australi,
provinciis Gaucasicis; Asia minore, Syria, Mesopolamia, Daghestan, Turkestan,
Sibiria ; in America seplentrionali et australi verisimiliter advena.
Var. 6. rapifera Metzg. Kohlart. 5°; Rchb. Je. Il, t. 96, f. 4437 GB; Koch Syn. 59. —
B. campestris C. Napo-Brassica DC. Syst. I, 589. — B. Rapa À depressa et B oblonga
DC. Syst. Il, 590-591, et Prodr. I, 214. — B. Rapa B esculenta FI. Par. 119. —
Gallice Rave.
AR. ESRTEe) Kronbith a xpdu£n (Lecl.); C2) Left «radix tortar. — Ar. Trrr.
ps Seldjem vel ea Cheldjem a voce Persica plus Selghem (Aschers. in Rohlfs).
— Ar. Æ6. ENT) Karnebith (Forsk.). — Touar. Fezz. Ds Afran (Aschers.). —
OupJILA nr Aghzar (Aschers. in Rohlfs). - Berg. in insula Djerba Jeyèe
Delkhardel (Lx); in ditione Matmata | )eÿ® Lekhardel (Lx).
Radice crassa, carnosa, eduli.
Hæc varietas e cullura orta, in arvis, hortis et palmetis culta.
6. B. fruticulosa Cyr. P{ rar. Nap. fasc. 1, 7 emend.
Planta annua vel induratione perennans, viridi-subglaucescens; caule in-
durato-herbaceo vel saltem inferne suffrutescente, tenui, sæpius ramoso,
glabro vel inferne pilis sparsis patentibus donato; fois radicalibus in
rosulam laxam dispositis, sæpe cum inferioribus sub anthesi evanidis,
1.2
190 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. |
plus minus hispidis vel olabrescentibus, petiolatis, 1yrato-pinnatipartitis
lobis lateralibus inæqualibus ovatis oblongisve grosse dentatis vel lobu-
latis rarius integris, lobo terminali plus minus majore oblongo obovato
vel suborbiculato sæpius cum lateralibus superioribus confluente; folus
caulinis medis subconformibus ; foliis supremis linearibus dentatis vel
integris; floribus luteis vel pallide luteis sæpe senio dealbatis, rarius in-
tense luteis, per anthesim apice racemorum corymbosis ; sepalis demum patulis;
staminibus lateralibus ascendentibus ; siliquis patenti-ascendentibus, pedi-
cello subduplo longioribus rarius subæquilongis, linearibus, teveti-com-
pressis, valvis membranaceo-subcoriaceis torulosis nervo medio prominulo
recto nervisque lateralibus tenuibus flexuosis donatis; stylo lineari-subu-
lato, nunce aspermo, nunc 1-2-spermo, siliquæ longitudinem dimidiam vel
quartam subæquante; seminibus sub lente foveolatis vel Iæviuseulis. © sæpe
induratione 2L vel b. Febr.-Maio.
Var. o. fruticulosa. — B. fruticulosa Cyr. PI. rar. Nap. fase. 11, 7, t. 1; FI. Grœc.t. 648; DC.
Syst. IT, 6o4, et Prodr. I, 216; Guss.! Syn. IT, 197; Bert. It. VIT, 160; Boiss. Or. I,
393; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 859. — Exs. Tod. Sic. 613, Huet 12; Hut.
Port. Rig. 16. [1877] 18; Bourg. Pyr. Hisp. 590 sub B. lævigata, et Hisp. 1050;
Soc. Dauph. Gall. 1972.
Plenta annua, rarius caule inferne plus minus indurato perennans; fois
glabrescentibus vel parce hirtulis, radicalium inferiorumque Lobo terminal
sæpius amplo suborbiculato; floribus sæpius parvulis, pallide luteis senio deal-
batis; sepalis glabris; stylo sæpius siliquæ longitudinem quartam sub-
æquante.
In ditione floræ non visa.
In Galliæ præfectura Pyrénées-Orientales ad Vernet (War.); in Pyrenæis Hispa-
nicis et Hispania; Italia australi et Sicilia.
Var. 6. Mauritanica. — Exs. Bové Alp. [1839] sub Sinapis 3, Bal. 5o, 529 et [1853], My
219, Bourg. [1856] sub B. fruticulosà.
Planta sæpius perennans caulibus inferne indurato-suffrutescentibus, in
parte inferiore hispidulis vel glabris; fohis glabrescentibus vel parce hirtulis,
radicalium et inferiorum lobo terminal obovato vel oblongo rarius suborbicu-
lato ; floribus majusculis, pallide luteis sero tantum dealbatis; sepalis olabris;
stylo sæpius siliquæ longitudinem dimidiam vel tertiam subæquante.
In ruderatis et ad vias, in pascuis et colibus, in arenosis et rupestribus mari-
timis. — Med. À’ : Tenès !, Montenotte !.— 0°. — MAR. ? Mogador (sec. Lowe).
In Algeria et imperio Maroccano ? tantum nota.
Var. y. Numidica.
Planta annua vel induratione perennans caulibus inferne indurato-suffru-
tescentibus; Johis glabris, radicalium et inferiorum lobo terminal oblongo
BRASSICA. 191
vel obovato; floribus majuseulis, albido-ochroleucis, senio albidis; sepalis gla-
bris; sihiquis longius pedicellatis et majoribus quam in varietate B; stylo
siliquæ longitudinem dimidiam vel tertiam subæquante.
CRUCIFERÆ.
|
|
In rupibus maritimis præruplis. — Med. CG: Cap de Garde (Xx, Reb., Hag.).
In Algeriæ loco citato tantum nota.
Var. d. Cossoneana. — B. Cossoneana Boïss. et Reut. in Boiïss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 31.
— Exs. Kral. ap Bourg. Ar. [1856] sub B. fruticulosa var.; Bourg. Hisp. 1578 sub
B. fruticulosa var., et[1850] sub B. lævigata.
Planta annua vel induratione perennans ; folus dense lirtuls wllosisve, radi-
cahum et inferiorum lobo terminali obovato; floribus mediocribus, intense
luters ; sepalis hispidulis ; stylo sæpius siliquæ longitudinem tertiam vel quar-
tam subæquante.
In incultis, in paseuis apricis, in rupestribus vel petrosis. — Med. 0° : Dy. Tes-
sala (Lefr.).— Plan. À": Ksar El-Ahmaral. — O°: Aflou, Ain Berber, Ferchich
(Rx); Dj. Bou-Kachba! (Kral.), Ain-ben-Khehl!, Leumbah!. — San. 0°: Dj.
Taëlbouna!, Tyout!, Ain-Sefissifa !.
In Hispania austro-orientali.
Var. e. radicata. — Sinapis radicata Desf. ! Atl. IT, 98, t. 167. — Exs. Soc. Dauph. Alp.
217772.
Planta perennans caulibus sæpius elatis inferne suffrutescentibus, in parte
inferiore hispidis in superiore glabris; folüs dense villoso-hispidis, radica-
lium et inferiorum lobo terminali suborbiculato subcordato vel obovato-amplo ;
Jloribus majusculis, pallidissime albido-subochroleucis senio albidis; sepalis
glabris vel parce hispidulis; stylo siliquæ longitudinem dimidiam vel ter-
tiam subæquante.
In maritimis, in dumetosis et cultis regionis Mediterraneæ littoreæ. « Prope Alge-
riam in collibus incultis» (Desf. Atl.). — Med. À: in agro Alveriensi : Alver
(Desf.), Guyotuille (Jam., Côme, AÏL.), Sidi-Ferruch (Lx), Bérard (Lef.), Bou-
Ismaël (Claus.); Keber-Roumia !.
In Algeria hucusque tantum visa.
Var. €. leucantha Coss. ap. War. PI. Ale. exs. — ? B. olaberrima Pomel Nouv. mat. 364.
— War. Alp. 5.
Planta perennans caulibus alte indurato-frutescentibus , inferne tantum sparse
hispidulis vel glabris; folüs glabris vel in petiolo hirtellis, lobis etiam ter-
minah sæpius anguste oblonpis ; floribus sæpius majusculis, pallide ochroleuco-
albidis cito albescentibus; sepalis glabris; stylo siliquæ longitudinem dimi-
diam subæquante vel superante.
In arenosis maritimis, in dumetosis apricis. — Med. A: Orléansville!, — O!:
ad Pont-de-la-Macta ! ubi copiosa (War., Kral.).
In Algeria hucusque tantum nota.
192 CRUCIFERÆ. — BRASSICA.
#. B. Tournefortii Gouan Jlustr. Lh ex parte, t. °0, f. À imperfecta; DC. Syst. IL
602, et Prodr. I, 216; Delile Æo. [ustr. n. 602; Boiss. Or. I, 393; Willk. et
Lange Prodr. Hisp. IT, 855.— Eruca erecta Lag. Gen. et sp. 20.— Brassica rectan-
gularis Viv, App. prim. ad F1. Cors. Prodr. 5. — B. sabularia Moris Sard. I,
174 non Brot.; Gren. et Godr. Fr. I, 77. — B. Stocks Hook. f. et Thoms. in Lainn:
Soc. Journ. V, 171. — Exs. Bal. Aly. 199 et 527, Bourg. [1856]; Kral. Tun. 181;
Bourg. Hisp. 1049, Hut. Port. Rig. [1879 | 177; Heldr. Græc. norm. 216; Bal. 4s.
min. [1854]; Gall. Syr. in Rel. Maill. 804; Auch. Arab. petr. 223; Auch. Pers.
k154, Ky [1845] 8.
Pers. 9) Aslous «lenis ?» (Lx).
Planta annua, caule elato rarius pusillo, inferne pilis rigidis patentibus
subdeflexis hispido, superne olaucescente, ramoso rarius simplici; folus
virescentibus, facie utraque plus minus hirtis vel hispidulis et margine
cilialis, plerisque radicalibus in rosulam dispositis, ambitu oblongis, bre-
viter vel vix petiolatis, runcinato-pinnatipartitis lobis lateralibus inæqualibus
ovalis oblongis lanceolatisve obtusis acutisve inæqualiter dentatis vel in-
ciso-dentatis lobo terminali sæpius majore vel maximo rarius lateralibus
subæquali, superioribus paucis minutis remotis linearibus integris sessi-
libus; floribus minulis, pallide lutescentibus demum albidis, longe vel longis-
sime pedicellatis, per anthesim laxe corymbosis; sepahs erectis, plabris vel
parce hispidulis; petalis parvis, venis pallidis, cblongis vel oblongo-obovats ;
glandulis hypogynis placentariis lineari-fihformabus ; siliquis ascendentibus vel
patentibus, pedicello subduplo vel subtriplo longioribus, linearibus, tereh-
subtetragonis a dorso compressiusculis, valvis membranaceo-coriaceis demum
torulosis nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus tenuibus
flexuosis atque venulis anastomosantibus donatis; stylo valvis duplo vel
subtriplo breviore, lineari-subulato subeompresso, apice etiam crassiusculo;
seminibus sub lente tenuiter foveolatis. ©. Mart.-Jun.
In arvis et vervactis, in campestribus arenosis, in aggeribus arenæ mobilis, in
Planitiebus excelsis et margine septentrionali regionis Saharensis, in provincia
Oranensi etiam littorea. — Med. 0°: Mostaganem (Bal.), Arzew!, Saint-Cloud !,
Oran! (DR., My, Bal.), Ain-el-Turk (War.), Nemours (Bourg.). — Plan. À’:
Sidi-Makhelouf !.— O7: Daïa (My, Lefr.); Ain-ben-Khell!, Leumbah!. — Sah. In
marpgine septentrionali : A°: Bou-Saada in palmeto (Reb., Soll.); Laghouat ! (Reb.);
in alluviis Oued Msi! et Oued Bir!, Berrian!. — O": Arba-Tahtani!, Chellala-
Guebha!, Chellala-Dahrana !, Bou-Semg'houn (War.), Asla!, Tyout!, Ain-Sefra!,
Ain-Sefissifa !. — TUN. In Tunetia septentrionali et australi sat frequens, ex. gr. :
peninsula Cap Bon!, Hammam-el-Lif !, Kroumbalhia!, Hammamet!, Sfax, msulis
Kerkenna, Gafsa, Gabès, insula Djerba, Zarzis, Ain Temran, etc.
In Cyrenaica, Libya, Æoypto; Hispania australi, Corsica, Sardimia, Italia
australi, Græcia, Greta, provincüs Caucasicis; Asia minore, Syria, Mesopo-
tamia, Palæstina, ad mare Caspium, Persia, Arabia petræa, Beloutchistan,
India.
CRUCIFERZÆ. BRASSICA. 195
8. B. sabularia Brot. Phyt. I, 97, t. 43, et Lus. T, 582; Poir. Encycl. Suppl. IL, 256:
DC. Syst. Il, 605, et Prodr. I, 217. — Sisymbrium Parra L. Mant. 255 excel. loc. nat. :
Murr. Syst. veg. 595 ; Poir. Encycl. VIT, 211. — Var. radice perennante; caule in
longitudine tota foliisque pilis dilatatis exasperalis : B. papillaris Boiss. Elench. 10. —
B. sabularia var. papillaris Boiss. Voy. 36, t. 7.— Exs. Bal. 4/9. 198 sub B. grandi-
flora, et 528, Bourg. [1856]; Bourg. Lus. 1760, Welw. cont. 25, Sch. norm.
nov. ser. 709.
Planta annua, caule sæpius elato, inferne pilis rigidis patentibus sub-
deflexis hispido, superne vix glaucescente, ramoso rarius simplici; folüs
virentibus, facie utraque plus minus hirtis vel hispidulis et marpine ci-
hatis, plerisque radicalibus in rosulam dispositis, ambitu oblongis, breviter
vel vix petiolatis, runcinato-pinnahpartitis lobis lateralibus inæqualibus
ovatis oblongis lanceolatisve acutis rarius obtusis inæqualiter dentatis
vel inciso-dentatis lobo terminali lateralibus subæquali vel majore, superio-
ribus perpaucis vel deficientibus minutis remotis linearibus intepris ses-
silibus; floribus majusculs, pallide lutescentibus demum albidis, longe pedi-
cellalis, per anthesim laxiuscule corymbosis ; sepalis erectis, glabris ; petalis
majusculis, venis pallidis, late obovatis; plandulis hypogynis placentarüs
hneari-filiformibus ; siliquis ascendentibus vel patulis, pedicello sæpius sesqui-
vel subduplo longioribus, linearibus, tereti-subtetragonis a dorso compressius-
culs, valvis membranaceo-subcoriaceis demum torulosis nervo medio
prominulo recto nervisque lateralibus tenuibus flexuosis vel subobsoletis
atque venulis anastomosantibus donatis; stylo valvis subduplo breviore
lineari-subulato interne subcompresso etiam apice tenu; seminibus sub lente
tenuiter foveolatis. ©. Jan.-Jun.
In arenosis regionis Mediterraneæ littoreæ et interioris. — Med. À’ : Orléans-
ville! — (°:ex. gr. : Oued El-Abid!, Ouillis !, Mostaganem, ad ostium Oued Macta,
Saint-Leu!, in sylva Emsila, Nemours; Mascara, Sfissef, Sidi-Ali-ben-Youb, Ain-
Temouchent ! ; Daia, etc.
In Europa occidentali australiore : Hispania, Lusitania.
Oss. B. oxyrrhina Coss. (PI. crit. 26. — Exs. Bourg. Hisp. 2361, et [1863] sub
B. sabularia; Bourg. Lus. 1759 et bis, Welw. cont. 24), in Hispania et Lusi-
tania crescens, differt a B. sabularia petalorum venis atro-fuscis, glandulis hypo-
gynis placentartüs oblongis, siliquarum rostro sæpius valvis longiore, valvis 3-5-ner-
vis nervis lateralibus rectiusculis, seminibus validius et laxius foveolatis.
9. B. amplexicaulis Coss. Cat. Tun. 16. — Sisymbrium amplexicaule Desf. All. IT, 81,
t.193.— Sinapis amplericauls DC. Syst. Il, 610 et Prodr. 1, 218.— Exs. Schimp.
Alp. un. il. [1832], Bové [1839], Jam. 124, Bal. 524, Choul. 11, Bourg. 181, Rel.
Mail. 703 et 703 a, Par. 13, Soc. Dauph. 23 et 1973, Sch. norm. nov. se. 1513.
Planta annua, sæpius a basi ramosa, caulibus glabris vel basi pilis bre-
vissimis subhirsutis; folüs glabris, radicalibus inferioribusque oblongo-obovatis
obovatisve in petiolum brevem attenuatis grosse repando-dentatis vel subcrenatis,
caulinis ovatis oblonpis vel lanceolato-oblongis subintegris vel crenato-repandis
13
191 GRUCIFERÆ. — BRASSICA. |
sessilibus basi cordatis vel truncato-auriculatis auricuhs obtusis amplexicate
libus , varissime oblongo-linearibus linearibusve; racemis per anthesim corym=
biformibus, demum elongatis; floribus parvulis; sepahs ereclo-patentibus*
siliquis patentibus vel ascendentibus, pedicelle bi-triplo brevioribus rarius
subæquilonpis, oblongo-linearibus vel oblonois, utrinque altenuatis, tereti-sub=
compressis, Valvis membranaceis torulosis nervo medio prominulo recto
nervisque lateralibus obsoletis donatis, loculis 2-5-spermis ; stylo siliquæ
diametrum transversum subæquante vel breviore, aspermo; seminibus
. Iævibus. ©. Jan.-Jun.
In ruderatis et ad vias, in arvis et vervactüis, in pascuis et rupestribus. «In col=
libus Algeriæ» (Desf. A11.). — Med. C°.-— À°. — 0° : ex gr.: Cassaione!, Mosta=
ganem, Oran, Nemours; Mascara!, Sant-Denis-du-Sig, Sidi-bel-Abbes, Lalla-
Maghnia, Gharrouban, ete. — Mont. C°: Dy. Edough!; Dj. Nador (Lx), Dj.
Chettabah, Dj. Bou-Cherf (Reb.); Dj. Tababor !, Dj. Babor !, Adohar-Amellal!. —
À°: Teniet Mouzaia (Bové), Dy. Zaccar ! ; Dy. Taïs (Deb.), Dy. Ouaransenis !. —
Plan. C°: Ain-el-Bey!, in colle Ain-el-Hadj-Babu ! ; Setif (Soll., Duk.), Sidi-Em-
barek (Reb.); Ain-Beida (J. Reb.), Timegad!, Fires !. — 0°: Tiaret (Del., Krém.);
Terni!, Ain Sidi-Afir (Lx), Ain-Ghoraba!, Sebdou!.— San. À": Laghouat (Tess.).
— TUN. In Tunetia septentrionali : Dj. Abd-er-Rahman !, ad septentrionem Sok-
man ! (Miss. 1883), Porto-Farina (Lx miss. 1884), Bahart-Mournak (Rx), Belve-
dère (Oudri), Mahamedia ! et in valle Oued Mehana! prope Mahamedia (Miss.
1883), Medjez-el-Bab, Souk-el-Arba (Rx), ad septentrionem El-Kef! (Miss. 1883).
— MAR. Tanger (Dd).
In Sicilia.
Oss. Hæc planta habitu B. dimorphe aflinis, sihiquarum valvis nervis lateralibus
fere obsoletis tantum donatis melius ad Brassicam quam ad Sinapim veferenda.
Cotyledonibus conduplicatis a Sisymbrio ad quod a Desfontaines referta distin-
ouenda.
10. B. dimorpha Coss. ct DR. ap. Bal. PI. Al. exs. [1853], et in Bull. Soc. bot. IT,
306; Coss. Ilustr. Atl. T, 30, t. 21.— Exs. Bal. Alp. [1853], Choul. 307.
Planta perennis basi suffrutescens, sæpius a basi ramosa, caulibus sal-
tem inferne pilis patentibus rigidis hispidis; folus radicalibus inferioribusque
hispidis , oblonpis inferne attenuats, wrosse et remote paucidentatis vel subpinnati-
Jidis, superioribus glabris, glaucescentibus, ovato-oblongis vel ovatis, integris,
basi late cordato-amplexicauhbus ; racemis per anthesim subcorymbiformibus, de-
mum elongatis; floribus mediocribus; sepalis etiam demum suberectis; sta-
minibus lateralibus suberectis; sihiquis ascendentibus vel erecto-patentibus,
pedhcello paulo longioribus , oblongo-lnearibus , subtetragoms , valvis subcoriaceis
demum subtorulosis nervo medio valido recto subcarinatis nervisque late-
ralibus flexuosis tenuibus vel subobsoletis donatis, loculis sub-5-spermis;
stylo siliquæ longitudinem subtertiam æquante, aspermo; seminibus 1æ-
vibus. 2L. Maio-Jun.
CRUCIFERÆ.
195
In pascuis et collibus petrosis, in incultis argilloso-calcareis, in vervaclis, in
alluvüs et alveis. — Mont. C' : Medina ! (Perr. [1853], Bal.).— Plan. C° : Batna
(Gol., Hén., Lefr.), Timegad!, Oued Tagal, Firès! (Perr., Bal.). — A: Charef
(Reb.).
In Algeria lantum nola.
11. B. Gravimæ Ten.! F1. Nap. Prodr. 39, et FI. Nap. 11, 88, t. 62, et Syll. 398;
DC. Syst. IT, 597, et Prodr. 1, 215; Guss.! Rar. 278; Bert. It. VII, 153; Coss. et
Kral. Sert. Tun. in Bull. Soc. bot. IV, 56. — Sinapis recurvata Desf.! Al, IT, 97
non All. quæ Sinapis Cheiranthus Koch. — Brassica Atlantica Goss. et DR, in herb.
olim. — B. brachyloma Boiss. et Reut. in Boïiss. Diagn. Or. ser. 2,1, 30; Pomel
Nouv. mat. 360. — B. Boissieri My in Bull. Soc. bot. 11, 283. — B. cæspitosa et
B. rupicola Pomel Nouv. mat. 361-362.— Exs. Bal. Alg. 903, Choul. 111, Reb.
in Soc. Dauph. 305; Huet Ît. 264, Port. et Rig. [1874], et [1875] 63, Soc. Dauph.
309 bis.
Planta perennis caudice et sæpe basi caulium indurato-suffrutescentibus,
interdum primo anno florens, sæpius a basi ramosa; caulibus sæpius piu-
ribus, virenti-subolaucescentibus, glabris vel interdum inferne hispidulis,
simplicibus vel parce ramosis, 1-3-folüs vel aphyllis; folüs virenti-subglau-
cescentibus, glabris, glabrescentibus vel junioribus saltem pubescenti-
hispidulis, in planta [talica etiam adulta pilis sparsis subhispidis, plerisque
vel omribus radicalibus in rosulam laxam regularem vel irregularem dis-
positis, ambitu oblonois vel obovato-oblonpis, in petiolum longe vel breviter
attenuatis, nunc lyrato-pinnathfidis vel pinnatipartitis lobis lateralibus inæ-
qualibus patentibus ovatis oblongisve obtusis acutisve integris vel dentatis
lobo terminali majore sæpius dentato, nunc indivisis grosse et laxe repando-
dentatis dentatisve, superioribus sæpe deficientibus lanceolatis vel oblongis
repando-dentatis vel integris rarius pinnatifidis in petiolum basi exauri-
culatum rarissime auriculato-subamplexicaulem attenuatis; floribus ma-
jusculis, luteis extus interdum rubescentibus, efiam per anthesim in racemum
corymbiformem dense confertis; sepahs eliam demum suberectis, hispidulis
rarius glabrescentibus; petalis oblongo-obovatis in unguem calycem sub-
æquantem attenuatis; staminibus latceralibus suberectis; racemis fructiferis
elongatis laxis; siliquis erectis, ascendentibus vel patulis, pedicello sub-
duplo vel multo longioribus, haud vel vix stipitatis, linearibus, fereti-
subtetragonis, valvis subcoriaceis demum torulosis nervo medio valido recto
subcarinatis nervisque lateralibus tenuibus donatis; stylo tenui subtereti,
siliqua multo breviore; seminibus sublævibus. 2£. Apr. -Jun.
In pascuis montosis, in calvitiis sylvarum , in collibus, in petrosis et rupestribus.
«fn fissuris rupium montis Hamamelif prope Tunetum» (Desf. Atl.). — Med.
C° : Constantine ! (DR., Choul., Reb.), Atmenta (Reb.). — O7 : in ditione Khaled-
Gharaba!, Saida!, Oued-Slissen (War.), Tlemcen ! (Boiss. et Reut.), in valle Oued
Safsaf(Jourd.).— Mont. C°: ex. or. : Dy. Chettabah , Dj. Oum-Seitas!, Dj. Tababor !;
Dy. Cheliah!, Medina !, Dj. Mahmel!, Dj. Tougour !, Tentet Sor, etc. — A° : in mon-
= Age
196 CRUCIFERÆ. — BRASSICA.
tibus Dyurdjura frequens : Térourda, Lalla-Khedidja, Dj. Heïzer, etc.; Dy. Afoulss
Dj. Ouaransenis!, ete. — O0’: Dj. Ksel!.— Plan. C°.— ÀA°: Cucnel Settel!, l, Djelfa.
(Reb.), Taadmit !. — Of: Tiaret (Del., Krém.), Daia (My), Sebdou (War..); Ain
Timendert !. — Sah. regionis ad limitem septentrionale : C° : £-Kantara ! (Duk.)s
— A°: in ditione Hodna : Ksar Bou-Fardjoun, PBou-Saada, El-Hamel, Ain-Melah
(Reb.). — TUN. In Tuneia septentrionali : : Dj. Bou-Kournein! (Desf., Miss.
1883), Dj. Recas (Doûm., Lx miss. 1884), Dy. Zaghouan ! (Kral., Miss. 1883);
Souk-el-Djema?, ad meridiem Souk-el-Djema!, Kessera! (Miss. 1883), Gueluat-es-
Snam (Lx miss. 1884), Feriana (Rob.).
In [taliæ mediæ et australis montibus Saranü et Aprutii. In Gallia prope Mont-
pellier loco Port-Juvénal advena.
Oss. In planta Algeriensi et Tunetana folia sæpius glabrescentia vel glabra, dum
in Jtalica pilis sparsis hispidula, sed præter hoc discrimen minimi momenti omnia
congruunt.
Sect. IT. Brassrcarra (Diplotaxis sect. Brassicaria Gren. et Godr.). —
Plantæ perennes caudice indurato. Caules aphylh, simplices. Sepala
erecto-patentia vel erecla. Petala lutea vel violaceo-purpurea. Siliquæ
ascendentes, vel patentes interdum subdeflexæ, compressæ vel turpidæ.
Semina ovata, subcompressa, irregulariter umi- vel biseriata.
42. B. humilis DC. Syst. IL, 598 emend.
Planta perennis caudice indurato-sublignoso; ecaulibus glabris, sim-
plicibus, aphyllis; foliis omnibus radicalibus in rosulas dispositis, facie
utraque vel saltem marginibus plus minus hispidis, interdum glabres-
centibus vel glabris, ambitu oblongis vel obovato-cuneatis, in petiolum
plus minus longum attenuatis, nune more Plantaginis coronopifoliæ pin-
natiparitis vel pinnatifidis lobis faterahibus 2-4 Gvatis oblongis oblongo-
linearibus linearibusve inteoris rarius subdentatis lobo terminali subcon-
formi paulo majore, nunc dentatis repando-sinuatis vel inteoris; floribus
majusculis, in racemum 3-pluriflorum dispositis, apice racemi subcorym-
boso-confertis; sepalis erecto-patentibus ; petalis sulfureis, oblongo-obovatis;
olandulis placentarüs perspicuis, oblonso-linearibus; racemis fructiferis laxis
vel laxiusculis, sæpius caulis longitudinem dimidiam vel quartam obtinen-
tibus; siliquis patentibus vel subdeflexis, rarius ascendentibus, pedicello
triplo vel multo longioribus, lnearibus vel late linearibus , inferne et superne
attenuatis rarius apice rotundato oblusis, a dorso compressis, sero dehis-
centibus, valvis membranaceo-subcoriaceis plus minus torulosis nervo medio
recto plus minus præminente venisque lateralibus flexuosis perspicuis rarius
subobsoletis donatis; stylo lineari-lanceolato, latitudine siliquæ paulo vel
subduplo longivre rarius breviore, aspermo; seminibus in quoque loculo 3-10,
ireeulariter uniserialis vel subbiseriatis, sub lente acriore punctulatis. 22.
CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 197
Var. &. humilis. — B. humilis DC. Syst. IT, 598, et Prodr. 1, 215. — Sisymbrium re-
pandum DC. Cat. Monsp. 62.— Diplotaxis humais Gren. et Godr. Fr. I, 78. — D. hu-
mihs var. genuina Rouy in Rev. sc. nat. X [1882] 435. — Exs. Bill. Gall. cont. 3569.
Planta pusilla, caulibus 5-19 centim. lonpis fohis 3-4-plo longioribus ; fois
glabris vel plus minus hispidis, in petiolum plus minus longum atte-
nuatis, sæpius pinnatipartitis pinnahfidisve, quibusdam interdum oblongis
grosse vel repando-dentalis; floribus in racemum 3-10-florum dispositis ; sili-
quis patentibus vel subdeflexis, rarius ascendentibus, 2 5-6 centim. longis,
linearibus vel late linearibus, inferne et superne attenuatis, a dorso plus
minus compressis, valvis nervo medio præminente interdum subcarinato ve-
nisque lateralibus flexuosis donatis; stylo latitudinem siliquæ subæquante
vel paulo longiore; seminibus in quoque loculo 5-8.
In ditione floræ non observata.
In Galliæ præfecturis Herault et Gard.
Var. 6. repanda. — B. repanda DC. Syst. IT, 598, et Prodr. I, 215. — Sisymbrium Mo-
nense Vill. Dauph. IX, 350, t. 39 non L. — S. repandum Willd. Sp. III, 497; DC.
Fr. IV, 665. — Diplotaxis saxatilis Rehb. Ie. IT, t. 83, f. 4418. — D. repanda Gren.
et Godr. Fr. 1, 79. — D. humilis var. Delphinensis Rouy in Rev. sc. nat. X [1882] 435
ex parte. — Forma folis pinnatipartitis lobis oblongis linearibusve : Sisymbrium saxatile
DC. Fr. IV, 665 exel. syn. plur. — Diplotaxis saxatilis DC. Syst. IT, 636, et Prodr. 1,
299; Gren. et Godr. Fr. I, 79. — D. humihs var. Delphinensis ex parte et var. Pro-
vincialis Rouy in Rev. sc. nat. X [1882] 435. — Exs. Sieb. Delph. 15, Bill. 1810, Soc.
Dauph. 307 et buis.
Planta pusilla, caulibus 5-15 centim. longis folüs 2-3-plo longioribus; folus
olabris vel saltem marginibus plus minus hispidis, in petiolum plus minus
longum attenuatis, repando-sinuatis , repando-dentatis, subpinnatfidis, rarius
pinnathparttis lobis oblongis linearibusve; floribus in racemum 3-15-florum
dispositis; siliquis ascendentibus, raxius patentibus, 2 5-45 centim. longis,
late linearibus, inferne attenuatis superne obtusis rarius attenuatis, a dorso
compressis, valvis nervo medio proninulo venisque lateralibus flexuosis do-
natis; stylo latitudine siliquæ paulo longiore vel breviore; seminibus in
quoque loculo 2-7.
In ditione floræ non observata.
In Delphinatu et Galloprovineia.
Oss. In montibus excelsis Delphinatus forma folis imtegris repando-sinuatis vel
dentatis aut rarius subpinnatifidis tantum oceurrit, dum in humilioribus forma
fois pinnatipartitis ad plantam in Galloprovinciæ monte Sainte-Victoire prope Aix
crescentem et tanquam speciem propriam (D. saxatilis) a De Candolle habitam
verpit.
Var. y. latisiliqua. — B. lutisiliqua Boiss. et Reut. in Boiss. Diapn. Or. ser. 2, 1, 30;
Willk. et Lange Prodr. Hisp. HT, 858. — B. humilis Boiss. Voy. 35. -— B. Blancoana
Boiss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 29; Willk. et Lange Prodr. Hisp. TI, 859. — Diplotaxis
198 CRUCIFERÆ. — BRASSICA.
subcuneata Jord. Diagn. 189. — D. leucanthemifohia Jord. ! Diagn. 190 in adn. —«
D. Nevadensis Jord., 1. c. 190 in adn.— D. humilis var. Granatensis Rouy in Rev. sc. |
nat. X [1882] 435.— D. brassicoides var. brevifohia Rouy, 1. c. 435.— D. brassicoides
var. longifoha Rouy, 1. c. 436. — Exs. Blanco Hisp. 1, Bourg. 560 et 1048, Hut.M
Port. et Lis. [1879] 180 et 181.
Caulibus 15-40 centim. lonpis, folus multo longioribus; fohis utraque facie
pilis sétuliformibus hispidis vel marginibus tanlum sparse hispidis, imo
interdum fere glabris, in petiolum brevem vel longum attenuatis, profunde
dentatis vel pinnatifidis, rarius pinnatipartihs, interdum sinuato-subinteoris ;
Jloribus in racemum 6-pluriflorum dispositis ; siiquis patentibus vel deflexis, va-
rius ascendentibus, 4-7 centim. lonpis, late lnearibus inferne et superne atte-
nualis vel apice vix altenualis, a dorso compressis, valvis nervo medio pro-
minulo venisque lateralibus flexuosis plus minus perspicuis donatis; stylo
latitudine siliquæ paulo longiore; seminibus in quoque loculo 7-9. —
Jun.-Auo.
In imperii Maroccani montibus excelsis ? — MAR. D}. Takreda provinciæ Neufa
(Ibr. junio 1881) sed florens et vix frucufera et inde dubia.
In montibus etiam excelsioribus Hispaniæ australis.
Oss. Plantæ ad varietalem y relatæ e speciminibus authenlicis rite examinatis
haud distinguendæ.
Var. d. nudicaulis. — Sinapis nudicaulis Lag.! Gen. et sp. 20; DC. Syst. II, 625, et
Prodr. 1, 221. — ? Brassica nudicaulis Pomel Nouv. mat. 361. — B. humailis Willk.
et Lange Prodr. Hisp. IX, 858 saltem ex parte. — Diplotaxis brassicoides var. La-
gascæ et var. intermedia Rouy in Rev. sc. nat. X [188a] 436. — Exs. Kral. in Bourg.
Alg. oha a; Bourg. Hisp. 551 e loco natali a Lagasca indicato.
Caulibus 15-50 centim. longis foliis multoties long'ioribus ; folis facie utraque
vel sallem margimibus pilis setuliformibus hispidis, aut glabrescentibus,
in petiolum plus minus longum attenuatis, pinnatfidis vel pinnatipartitis,
quibusdam interdum indivisis integris vel paucidentatis; floribus in race-
mum G-pluriflorum dispositis ; siliquis ascendentibus, 1 5-35 centim. longis,
linearibus inlerne et superne attenuatis, a dorso compressis, valvis nervo
medio præminente interdum subcarinato venisque lateralibus flexuosis pa-
rum distinctis vel obsoletis donatis; stylo latitudine siliquæ paulo vel sub-
dunlo longiore; seminibus in quoque loculo 5-10. — Apr.-Jun.
in pascuis argilloso-arenosis vel in arenosis salsuginosis Plamitierum excelsarum.
— Plan. 0°: El-Mai (War.), El-Aricha! (Kral. [1856]), Oued El-Harmel (War.).
In Hispania austro-orientali.
Oss. Planta Algeriensis siliquas breviores quam planta Hispanica præbet, sed
omnibus aliis nolis congruentibus non distinguenda. — Plantæ omnes ad B. hunu-
lem supra refertæ inter se arctius concatenatæ, et vix tanquam varietates habendæ,
nempe notæ quibus ab auctoribus distinguuntur (caulis statura, forma et indu-
mentum foliorum, siliquarum directio, longitudo et latitudo, etc.) nullum diseri-
men constans offerunt ut e speciminibus suppetentibus patuit.
CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 199
43. B. Aurasiaca Coss. et Kral. in herb. plurim.; Coss. lustr. Atl. I, 31,t. 22. —
B. humulis Goss. Voy. bot. Aly. in Ann. sc. nat. sér. 4, V, ho non DC. — ? B. lon-
choloma Pomel Nouv. mat. 360. — Exs. J. Reb. in Soc. Dauph. Ale. 4h19.
Planta perennis caudice indurato-sublignoso, interdum à primo anno
florens; caulibus glabris vel pilis sparsis donatis, simplicibus, aphyllis;
foliüis omnibus radicalibus in rosulas dispositis, utrinque vel saltem ad
margines plus minus hispidis, ambitu oblongis, in petiolum plus minus
longum attenualis, nunc more Plantaginis coronopifoliæ pinnatipartitis vel
pionatifidis lobis lateralibus sæpius utrinque 2-3 ovatis vel oblongo-linea-
ribus obtusiuseulis integris vel subdentatis lobo terminali subconformi
paulo majore, nunc subintegris vel superne subdentatis; floribus majus-
culis, in racemum 6-25-florum disposilis, apice racemi subcorymboso-
confertis; sepalis etiam demum erectis; petalis pallide luteis superne saltem
oiolaceo-purpurascentibus, oblongo-obovatis; glandulis placentarüs perspi-
cuis, oblonso-linearibus; racemis frucüiferis laxiusculis, sæpius caulis lon-
gitudinem dimidiam vel tertiam oblinentibus; shquis ascendentibus vel
patentibus, pedicello sæpius sesqui- vel subtriplo longioribus, oblonpis
vel oblongo-linearibus, turoido-subtetrasonis a dorso parum compressis, sero
dehiscentibus, valuis indurato-coriaceis demum vix torulosis nervo medio
valido recto subcarinatis Venisque lateralibus flexuosis tenuibus vel subobso-
letis donatis; stylo lineari-lanceolato, siliquæ longitudinem dimidiam subæquante,
aspérmo; semimibus in quoque loculo 3-7, irrepulariter subuniseriatis, sub
lente acriore punctulatis. 2£. Maio-Jul.
In paseuis Planitierum excelsarum et in petrosis regionis Montanæ etiam excel-
sioris. — Mont. C' : Dj. Cheliah! (Perr. [1853]) in summo cacumine ad 2300 m.
— Plan. C°: Ain-Beida (J. Reb.), inter cæspites Stipæ tenacissimæ ad ET-Ma-el-
Abiod inter Tebessa et Feriana (Claudot).
In Algeria tantum nota.
44. B. setulosa Coss. in sched. ap. Bourg. PJ. Alr. exs. [1856], et Iustr. Au. T,
32, t. 23. — Éruca setulosa Boïss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 26
[1856[. — Brassica Munbyana Coss. et DR. in herb. olim. — Exs. Kral. ap. Bourg.
Alg. 240.
Planta perennis caudice indurato-sublignoso ; caulibus pilis setulifor-
mibus sparsis donatis, simplicibus, aphyllis; foliis omnibus radicalibus
in rosulas dispositis, utrinque vel saltem ad margines et nervos plus minus
pis setuliformibus hispidis, ambitu oblongis, in petiolum longum atte-
nualis, nunc more Plantaginis coronopifoliæ pinnatipartitis ss pinnati-
fidis Dre lateralibus sæpius utrinque 3-4 ovatis vel ovato-oblongis obtu-
siusculis integris lobo terminali subconformi paulo majore, nune FAR
grosse et remote dentatis, rarius integris; floribus majusculis, in race-
mum 6-30-florum dispositis, apice racemi subcorymboso-confertis; sepalis
eliam demum erectis; petalis intense violaceis, oblongo-obovatis; glandulis
200 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. SINAPIS.
placentarüs obsoletis ; taminibus lateralibus erectis; racemis fructiferis elon=«
gatis et sæpe longissimis caulis maximam partem obtinentibus; siliquis
ereclis vel ascendentibus, sæpius pedicello crassiusculo subduplo vel sub-
triplo longioribus, oblonpis, turgidis tetragonis, sero dehiscentibus, valuis
indurato-coriaceis demum haud torulosis nervo medio valido recto carinatis
venisque lateralibus transversis tenuibus donatis; stylo lanceolato com-
presso, siliquæ longitudinem dimidiam subæquante, aspermo; semunibus
irreulariter subbiseriatis vel rarius subuniseriatis, sub lente acriore vix
punetulatis. 2£. Mart.-Jun.
In montosis et pascuis argilloso-calcareis Plamitierum excelsaram septentriona-
lium et bucusque tantum in provineia Oranensi nota. — Plan. 0°: ad cataractas
Oued Ouret prope Tlemcen et in collibus vicinis (War.), in planitie Term ! (My
[1855], Lenepv., Lx, War.), Ain-Ghoraba! (War.), in calvitns sylvarum ditionis
Beni Hediel! copiosa; Ain Bezzara prope Gharrouban (War. ).
Species eximia Alveriæ peculiaris.
Oss. Hæc planta, ob colorem florum et semina subbiseriata ad Erucam a cll.
Boissier et Reuter referta, in genere Brassica melius collocanda videtur, nempe,
ut jam in schedula Bourgæana adnotavi, mediante B. Aurasiaca, cum hoc genere
arcte religatur.
+ B. glaberrima Pomel Nouv. mat. 364.
T B. gracilis Pomel, 1. c. 225.
T B. Havardi Pomel, 1. c. 363.
db
r B. psammophila, 1. c. 363.
20. SINAPIS.
Sinapis L. Gen. n. 821 emend.: DC. Syst. IT, 6o7, et Prodr. I, 217; Endl. Gen. n. 4950;
Fl. Par. 119; Boiss. Or. 1, 394. — Brassica subgen. Benth. et Hook. Gen. I, 84.
Ar. «oh Achnaf, Col Chenaf; Je>5 Khardel. — Semen . \25 T'offa ex
auctoribus (conf. Lecl.). — Ar. Tuw. lun Lebsan (Lx).
Sepala patula, rarissime suberecta, lateralia haud saccata. Petala longe
unguiculata, limbo integro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua elon-
gata, teretiuscula vel subcompressa, dehiscens, aut valvis demum incras-
sato-induratis vel spongiosis ægre dehiscens vel indehiscens, valuis 3-5-ner-
ous, nervis æqualibus rectis vel interdum in valvis incrassatis evanidis, septo
membranaceo vel crasso; stylo rostriformi conico vel compresso-ensiformi,
aspermo, monospermo, rarius 2-4-spermo; stigmate truncato vel bilobo.
Semina majuscula, in quoque loculo plura, uniseriata, globosa vel sub-
globosa, immaroinata. Cotyledones latiores quam longiores, conduplicatæ,
«pice emaroinato-bilobe.
Plantæ herbaceæ annuæ vel perennes, plus minus hirtæ, rarius glabræ. Folia lyrato-
pinnalfida vel pinnatipartita, rarius sinuata vel dentata, plerumque petiolata. Flores lutei.
CRUCIFERÆ. — SINAPIS. 201
Sect. L. Errosivaris Coss. Cat. Tun. 47. — Plantæ perennes. Sepala paten-
Lia. Siliquarum valvæ subenernæ vel enerviæ , rostrum conicum sensim in stylum
filiformem attenuatum.
4. S. pubescens L. Mant. 05.
AR. la) Lebsan « Sinapis» (nomen auctorum) ; CA. C9 Left-el-Khela «napus
incultorum» ; 2! Cia) Left-el-Khelaï «napus sylvestris» (Prax); Cagho Meq-
loub «contortus» (Prax).
Planta perennis caudice lignoso, pubescens pilis patentibus vel pube
brevi subadpressa plus minus sericea, rarius glabrescens vel plabra, cau-
libus diffuso-ascendentibus erectisve, basi sæpe induratis, parce foliatis
ramosis rarius simplicibus; folus plerisque in rosulas radicales congestis pu-
bescentibus vel sericeo-pubescentibus pube adpressa, rarius glabris, radica-
libus petiolatis lyrato-pinnatipartitis lobis inferioribus remotis brevibus lanceolatis
vel dentiformibus meduis oblongo-lanceolatis dentalis terminali majore den-
tato vel inciso-dentato ovato vel suborbiculato basi truncato vel cordato
rarius ovato vel ovato-oblongo inferne cuneato; racemis cito elongatis, haud
Jragilibus; siliquis subsecundis, in pedhcellis superne incrassatis rectis vel rec-
tusculis erectis, rachi subadpressis, pubescentibus rarius glabris, pedicello
bi-triplo longioribus, teretibus valvis basi contiguis et infra inserhonem haud
productis, haud torulosis, loculis sæpius 4-6-spermis, dehiscentibus, valuis
coriaceis convexis subenervüs pedicello subduplo longioribus, septo membra-
naceo; rostro plus minus areuato, valvis subæquilongo vel rarius longiore,
inferne conico superne sensim in stylum subulato-filiformem attenuato,
enervio. 2L. Mart.-Jul.
Var. «. pubescens Coss. Cat. Tun. h7.— S. pubescens DC. Syst. IT, 614, et Prodr.[, 219;
Boiss. Or. 1, 394; Coss. Ilustr. Atl. L, t. 30, f. 14-15. — Erucastrum pubescens Willk.
et Lange Prodr. Hisp. LI, 861. — Exs. Bové Aly. [1839] sub Sinapis 1, Bal. 999;
Choul. 112, Soc. Dauph. 31; Bourg. Gall. (Alp.-Mar.) [1861]; Huet Sic. 13.
Planta pubescens pilis patentibus mollibus, vel pube brevi subadpressa plus
minus sericea; folus mollibus; sihquæ valns rostro subæquilongis, loculis
k-6-spermis, rostro aspermo.
In pascuis et campestribus præsertim montosis vel rupestribus, in ruderatis, ad
vias. — Med. In montosis : C° : ex gr.: Ain El-Merassel, Bougie; Hammam-
Meskhoutin !, El-Aria !, Fedy-Sefzou!, Constantine !, Milah ; in valle Oued Fedja !,
Taksitount !, Chabet-el-Akra! ; Taourirt-Guril!, etc. — A*: Blidah, in valle Oued El-
Kebir !, in faucibus Chiffa (Lef.), Milianah (Mialh.); Aumale (Char.).— 0’: Mascara
(DR.). — Mont. C7. — A°: in montibus Dyurdjura : inter Tirourda et Lalla-
Khedidja (H. Duham.), in cacumine Lalla-Khedidja (Mar.), in ditione Beni-Bou-
Addou ! ; Dj. Beni-Salah ! (D.-J.); Teniet-el-Haad !, Dj. Ouaransenis !. — Plan. C°:
Atmena (Reb.), Setif(DR., Soll., Duk.); Ain-Beida (JS. Reb.), Gustal, Oum-Souaba ,
202 CRUCIFERÆ. — SINAPIS.
Khenchela, Djelail (Reb.); in valle Oued Taga!, Lambèse!, Fires!, Menah !.— 0’:
Tiaret (Del., Krém.). — TUN. Gueluat-es-Snam (Lx miss. 1884 ).
In Cyrenaica; agro Nicæensi, [talia australi, Sicilia.
Var. £. circinata Coss. Illustr. Atl. T, t. 30, f. 16.— Sinapis circinata Desf. Atl. IL, 96; DC.
Syst. Il, 615, et Prodr. 1, 219.— Exs. Soc. Dauph. Ale. 2771.
Planta parce pubescens, glabrescens vel glabra; foliis firmioribus; siliquæ
valvis rostro subæquilongis, loculis 4-6-spermis, rostro aspermo.
In pascuis et herbidis, in rupestribus umbrosis. «Inter segetes» (Desf. A1/.). —
Med. C*: in montosis : Bougie (DR., Cauv.), Dra-el-Arba (Var.); Kef Zouara (Lx),
Kef Bou-Zioun (Lx, Reb.), Chabet-el-Akra! ; Dj. Dekma (KReb.).— A: prope Alger
ad Aqueduc supérieur (D.-J.); Blidah (Claus.), in faucibus Chaiffa ! (Jam., Reut.,
Lef. , etc.). — Mont. CG : D. Maadid (Lx). A": D}. Bem-Salah! (DR. , My, ete.).
In Cyrenaica; Sicilia.
Var. y. brachyloba Coss. Justr. Atl. 1, 4h in adn., et Cat. Tun. h7.
Planta pubescens pilis patentibus mollibus; foliüis mollibus; sique valns
peradmodum abbreviatis vix 4-5-millim. longis, loculis 1-2-spermis, rostro
longitudinem fere totam siliquæ obtinente, 3-4-spermo seminibus inferioribus
pendulis superiore sæpius ascendente.
In rupestribus dumetosis. — TUN. Dj. Zaghouan ! (Kral., Lx et Barr. Miss.
1803 ).
In Tunetiæ loco citato tantum nota.
Oss. S. pubescens var. brachyloba, licet siliquæ valvis admodum abbreviatis
Cruciferas biarticulatas referat, a S. pubescente tanquam species haud distinguenda,
nempe habitu persimili notisque omnibus cæteris arctissime religatur.
2. S. indurata Coss. ap. Kral. PI. Alp. exs. [1861], et in Bull. Soc. bot. 1X î 168, el
[lustr. Au. I, ho, t. 30, f. 1-13. — Exs. Kral. Alp. 102.
Planta perennis caudice lignoso, pube brevi subadpressa plus minus
sericea, caulibus diffuso-ascendentibus vel decumbentibus, basi frutes-
centibus, simplicibus aphyllis, vel basi ramulos aliquot anno sequente
florituros emitlentibus et paucifoliis, sæpius fere a basi floriferis; folus
omnibus vel plerisque in rosulas radicales vel subradicales congestis, |unioribus
saltem pube sericea adpressa subcanescentibus, petiolatis, lyrato-pinnati-
partitis lobis inferioribus remotis brevibus lanceolatis vel dentiformibus medis
oblongo-lanceolatis acutis paucidentatis inteprisve terminali majore ovato
dentato vel inciso-dentato; racemis cito elongatis, demum frapilissinus ; sili-
quis in pedicellis superne valde incrassatis rectis vel subarcuatis erectis racha
subadpressis vel erecto-patentibus, pedicello sesqui- vel subduplo longioribus,
teretibus , inferne valvis divergentibus et plus minus infra insertionem productis
subhastatis, primum torulosis dein incrassato-induratis haud torulosis,
loculis 3-6-spermis, indehiscentibus vel serissime dehiscentibus, valvis convexis
CRUCIFERÆ. — SINAPIS. 203
subenerviis indurato-incrassatis, replo superne et inferne incrassato diversen-
tibus, seplo crasso alveolato; rostro recto vel subarcuato, valvis subæqui-
longo vel breviore, inferne conico superne sensim in stylum subulato-fili-
formem attenuato, subenervio, aspermo. 2£. Apr.-Jul.
In pascuis montosis apricis, In petrosis et rupestribus calcareis, tantum in re-
pione Mediterranea interiore montosa et in regione Montana media provinciæ Cir-
tensis et haud frequens. — Med. C°: in rupestribus supra Hammam Ouled-Zeid
prope Souk-Harras (Reb.). — Mont. C” : D. Sgao, Dj. Mecid-Sidi-Aïcha (Reb.),
Dj. Mahrouf! (Perr. [1861]);? Dj. Bou-Khadra (Lx).
In Alveriæ provincia Cirtensi tantum nota.
Ons. S. indurata valde affinis S. pubescenti, a qua tantum differt racemis de-
mum fragilissimis, siliquis indehiscentibus vel serissime dehiscentibus, valvis in-
durato-incrassalis inferne divergentibus et plus minus infra insertionem productis,
septo crasso, replo superne et inferne incrassato.
3. S. Aristidis Coss. in litt. et herb. plurim. [1864]; Pomel Nouv. mat. 358; Coss.
Tilustr. At. 1, 43, t. 31. — Heterocrambe Aristidis DR. Cat. grain. Bord. [1863]
sine descriptione.
Planta perennis caudice lignoso, pube brevi subadpressa plus minus
sericea, caulibus diffuso-ascendentibus erectisve, racemo terminatis el infra
racemum ramosis, foliatis; fohis plerisque in rosulas radicales et ad apicem
ramorum serius floriturorum congestis, amplis, petiolatis , lyrato-pinnatipar-
titis lobis inferioribus remotis brevibus lanceolatis interdum dentiformibus mediis
oblonpgis vel obovato-oblongis grosse et sæpius inæqualiter dentatis termi-
nali multo majore grosse dentato vel inciso-dentato ovato vel suborbicu-
lalo; racenus cito elongalis, demum haud fragilibus ; siliquis subsecundis , in
pedicellhs non incrassatis suberechs, saltem apice racemi rachi subadpressis,
parce el adpresse pubescentibus, pedicello sæpius longtoribus, tereti-
conicis sensim in rostrum attenuatis ut in Raphano sativo fungoso-incras-
satis, haud lorulosis, loculis 3-4-spermis, indehiscentibus , valvis indistinctis
suberosis enerviis cum rostro continuis, septo chartaceo; rostro recto vel
plus minus arcuato, conico superne in stylum filiformem sensim attenuato,
enervio, aspermo vel inferne monospermo. 2e. Apr.-Jul. et sæpe autumno
iterum florens.
In herbidis, in rupestribus umbrosis regionis Mediterraneæ interioris montosæ.
— Med. C°: Dj. Debah (Lx), Dj. Thaya (Lx, Hag.).
In Alveriæ provincia Cirtensi hucusque tantum nota.
Oss. Amicissimo Aristidi Lelourneux hanc plantam in genere Senapis valde
singularem, quam primus observavit, lubentissimo animo dicatam voluimus. —
S. pubescens , S. indurata et S. Aristidis in generis Sinapis eadem sectione Eriosinapis
consociandæ, caudice perenni, sepalis patentibus, siliquarum valvis subenerviis
vel enervis, rostro conico sensim in stylum filiformem attenuato distinguenda. —
S. tndurata differt a S. pubescente siliquis sæpius inferne subhastatis, subindehis-
204 CRUCIFERÆ. — SINAPIS.
centibus vel indehiscentibus, valvis infra insertionem plus minus productis sed
interdum specimina dubia valvis siliquæ vix productis. — S. Aristidis ab ambabus
differt siliquis tereti-conicis, ut in Raphano sativo fungoso-incrassatis, sed in speci-
minibus quibusdam ex horto Burdigalensi siliquæ vix fungosæ occurrunt. — In S.
pubescentis varietale brachyloba valvæ siliquarum minimæ admodum abbreviatæ ut in
siliquis biarticulatis nonnullis, non rostro subæquilongæ ut in S. pubescente typica,
rostrum 3-4-spermum, non aspermum vel monospermum. — Plantæ supra enu-
meralæ, quamvis e speciminibus typicis plane distinctæ primo intuitu appareant,
habitu notisque plurimis arcte congruunt et mediantibus formis intermediis sæpe
ægre distinguuntur, igitur forsan melius varietates ejusdem speciei (S. pubescens)
quam species propriæ habendæ.
Sect. Il. Cerarosinarirs DC. — Plantæ annuæ. Sepala patentia. Silique
valvæ trinerviæ nervis æqualibus prominulis vel demum incrassatæ et
subenerviæ, rostrum conicum parum compressum vel tereti-subulatum.
4. S. arvensis L. Sp. 933; DC. Syst. IT, 615, et Prodr. 1, 219; FI. Dan. t. 953; Engl.
Bot. t. 1748; Rchb. Je. IT, £. 86, f. 4425 ; Koch Syn. 60; Moris Sard. I, 176; FI.
Par. 120; Gren. et Godr. Fr. 1, 93; Boiss. Or. T, 394. — S. Taurica Fisch. Cat.
hort. Gor. [1812] 51; DC. Syst. IT, 617, et Prodr. 1, 219 non M.-Bieb.— Forma
siliquis retrorsum hispidis : S. Orientalis L. Amæn. IV, 280, et Sp. 933; DC. Syst.
Il, 616, et Prodr. I, 219. — Exs. Bal. Alp. [1854]; Bourg. Hisp. 1047 a, Huit.
Port. Rig. [1899] 175; Bill. Gall. 6 et bis ; Soc. Dauph. 3626 ; Hohen. off. e Germania
h8; Auch. Mesop. 216; Wright Cuba 3h93.
Ar. Je Khardel (Jourd.).
Planta annua, caule erecto sæpius ramoso, inferne sæpius pilis deflexis
hispido; folis plus minus hispidis, ovatis oblongisve, inferioribus lyratis vel
irrepulariter sinuatis, superioribus inæqualiter sinuato-dentatis sessilibus vel
subsessilibus ; racemis primum subcorymboso-confertis demum laxiuseulis
elongatis; sihiquis in pedicellis brevibus demum incrassalis erects vel plus
minus patulis, glabris vel rarius pilis reflexis hispidis, subtorulosis vel
haud torulosis, polyspermis, sæpe demum indurato-incrassatis et sub-
indehiscentibus, valvis trinerviis nervis æqualibus prominulis vel demum
incrassatis el subenervas pedicello multo longioribus; rostro sæpius valvarum
longitudinem dimidiam subæquante vel superante, aspermo, rarius mono-
spermo. @). Fere per totum annum.
In ruderatis et ad vias , in arvis et campestribus, in alluviis et alveis, in palmetis.
— A°.-— Of: ex. gr.: Pont-du-Chelif!, Mostaganem, Arzew, Oran !,
Sidi-bel-Abbès, Tlemcen, Lalla-Maghnia, etc. --— Mont. C°: Dj. Mahouna!; Me-
dina !, Menah!; Dj. Maadid (Lx).— Plan. CG: Teleohma !, Saint-Donat!; Bordj
Meskiana (J. Reb.).— A": ad moletrinam Djelfa!, Djelfa (Reb.). — O*: Terni!;
Saida, El-Maï (War.); Aflou (Rx). — Sah. C': Beni-Souik !. — À : Bou-Saada
(Reb.); Ghardaia (Reb.): El-Golea (Mil., Lss.). — TUN. Tunis ! (Doùm., Miss.
CRUCIFERZÆ. — SINAPIS. 205
1883), Carthage !, Manouba ! (Miss.1883); Ain-Draham!, Fedj El-Saha!, Fernana,
ET-Kef! (Miss. 1883); Sousa! (Miss. 1883 ); Feriana (Rob.); Gabès (Kral.), Hadedy
(Lx miss. 1884). — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger (Brouss., Dd, Webb, BI.);
Chichaoua (Hook. et Ball), Ourika (Rein et Fr. sec. Ball); frequens in provincis
austro-occidentalibus inter Agadir et Tazeroualt (Mard.).
In Tripolitana, Libya, Æpypto, insulis Madera et Ganartis; in Europa fere tota
præsertim media et australi, Caucaso; Sibiria, Armenia, Syria, Mesopotamia,
Turkestan ; in America septentrionali et insula Cuba verisimiliter advena.
Sect. IL. Leucosiwaprs DC. — Plante annue. Sepala patentia, rarius sub-
erecta. Siliquæ valvæ trinerniæ nervis æqualibus prominulis, rarius lateralibus
subfleruosis parum conspicuis , rostrum compressum vel compresso-anceps ensi-
forme.
5. S. alba L. Sp. 933; Engl. Bot. t. 1677; FI. Dan. t. 1393; DC. Syst. II, 620, et
Prodr. X, 220; Rchb. le. IT, t. 85, f. Ahah; Koch Syn. 60; Moris Sard. I, 180;
MWebb\Can-L77; "Par 190; \Gren. et Godr. Fr. [, 74: Boiss. Or. L, 395: —
S. foliosa Wild. Enum. 688 sec. Boiss., 1. ce. — Exs. Bové Afp. [1 839], Bill. 1809 bis;
Fries Norv. norm.; Bourg. Hisp. 1035 et [1863]; Bill. Gall. 1809, Soc. Dauph.
2770; Hut. Port. Rig. Ît. [1877 | 193; Huet Sic. 249; Auch. As. min. 217,294 et
2253; Ky Cypr. 48; Chesn. Mesop. k7; Hohen. off. 47 et 293.
Planta annua, caule erecto sæpius ramoso, pilis deflexis hispido; olüs
plus minus lispidis, petiolatis, ambitu oblongis vel ovato-oblongis, lyrato-
pinnaliparttis lobis oblongis inæqualiter inciso-dentatis; racemis cito laxius-
culis elongatis; siliquis in pedicellis longiusculis demum subincrassatis pri-
mum ascendentibus dein sæpius patentibus, pilis patentibus longis ripidis
hispidis, pedicello bi-quadruplo longioribus, valde torulosis, loculis 2-3-
rarius A- vel 1-spermis dehiscentibus, valvis ad semina sibbosis trinerviis
nervis subæqualibus prominulis pedicello subæquilonpis vel brevioribus: rostro
inferne valvis æquilato, valvarum longitudinem subduplam vel subtriplam
æquante, triangulari-lanceolato sensim superne attenuato,, compresso-ancipile
ensiformi, in parte inferiore monospermo. ©. Mart.-Jun.
In ruderatis et ad vias, in eultis et vervaclis, in pascuis, in alluviis et alveis, —
Med. C°: Bône (Steinh., DR., Lx, Trib.), Barral!; Souk-Harras (Reb.), Cons-
tantine ! (DR.), Dy. Cheïtabah (Reb.).— A°: Alger (Duf., D.-J.); El-Afroun!,
Mihianah (Mialh.). — 0°: Mazouna!, Arzew (Bové); Sidi-bel-Abbès (Lefr.), Bou-
Kanefis, Oued Tallout (War.), Tlemcen (DR.). — Plan. O0! : Saida (War.). —
Sah. À‘: Ed-Dis in ditione Hodna (Reb.). — TUN. In sylva Aën-Draham! (Miss.
1883); Tebourba (Doûm. et Bonn. miss. 1884); Medjez-el-Bab (Rx); Gabès (Kral.)
— MAR. Mogador (Lowe). :
In Tripolitana, Gyrenaica, Æevypto, insulis Canariis; in Europa fere tota præ-
serlim media et australi; Asia minore, Armenia, Gypro, Syria et Palæstina,
Mesopotamia, Pundjab ; in America boreali verisimiliter introducta.
206 CRUCIFERÆ. — SINAPIS.
6. S. dissecta Lag. Gen. et sp. 20, n. 264; DC. Syst. Il, 621, et Prodr. I, 220; Moris |
Sard. 1, 181,1. 12; Guss. Syn. Il, 204; Gren. et Godr. Fr. I, 74; Boiss. Or. I,
395. — Exs. Boure. Hisp. 1034 et 1562; Bill. Gall. 3309, Soc. Dauph. 3625;
Mab. Cors. 207; Müll. Sard. un. it. [1897 |; Sieb. Cret. sub Sisymbrium olaucum:
Planta annua, caule erecto sæpius ramoso, glabrescente vel in parte
inferiore pilis deflexis hispido; fols parce hispidis vel glabrescentibus, petio=
latis, ambitu oblongis vel ovato-oblongis, pinnatipartitis lobis lanceolatis vel
oblongo-lanceolatis grosse et inæqualier sinualo-subpinnatfidis dentatisve
terminali subæquilato vel vix latiore; racemis cito laxiusculis elongatis; sik-
quis in pedicellis longiusculis demum subinerassatis ascendentibus dein inter-
dum patentibus, glabris vel pilis patentibus longis rigidulis plus minus
hispidis , pedicello sesqui-triplo longioribus , valde torulosis, loculis 2-3-rarius
1-spermis, dehiscentibus, valvis ad semina gibbosis trinerviis nervis æqua-
libus prominulis pedicello subæquilonpis vel paulo longioribus, rostro inferne
valvis æquilato valvarum longitudinem subduplam æquante triangulari-lanceolato
sensim superne attenuato compresso-ancipite ensiformi in parte inferiore aspermo
rarius monospermo. ©. Mart.-Maio.
In ruderatis, in cultis, præserlim in agris Lino usitatissimo consitis, forsan
potius advena quam mere indigena. — Med. C": Hippone, Bône (Reb.).— A°:
in vicinis {ver : Cap Matifou (DR.), ad ostinum Oued Harrach, Maison-Carrée
(Lx), Cheraga (Jam.). — 0°: ad salinas Arzew/, Oran (My, War., Lefr.); Sidi-
bel-Abbés (Lefr. ).
In Europa australi ab Hispania ad Rossiam australem , insula Creta.
Os. S. dissecta valde proxima S. albæ, et forsan melius varietas glabrescens et
foliis tenuisectis quam species propria habenda, tantum differt habitu graciliore,
caule sæpius superne glabrescente vel vix hispido, folüs tenuioribus parce hispidis
vel glabrescentibus pinnatipartitis lobis angustioribus lanceolatis vel oblongo-lan-
ceolatis sæpius subpinnatifidis terminali subæquilato vel vix latiore, non lyrato-
pinnatipartitis , siliquis glabratis vel pareius hispidis.
#. S. hispida Schousb. Marok. 196, t. 4; DC. Syst. IT, 691, et Prodr. I, 220; Webb
Can. 1, 98; Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. II, 851. — S. flexuosa Lmk Encycl.
IV, 341. — Exs. Bové Alg. [1839] sub Sinapis 2, My 90, Bal. 89 et 538; Willk.
Hisp. [1846] 1370, Bourg. 1017 b.
Planta annua, caule erecto simplici vel ramoso, pilis deflexis hispido;
Jolüs præsertim in petiolo et nervis hispidis, petiolatis, ambitu ovato-
oblonpgis , inferne sæpius pinnatipartitis superne grosse et inæqualiter inciso-
dentatis vel crenatis; racemis cito laxiusculis elongatis; siliquis in pedicellis
breviusculis demum subincrassatis primum ascendentibus dein patentibus,
pilis sursum versis rigidis hispidis, pedicello multoties longioribus, tereti-
subcompressis torulosis, loculis 3-5-spermis, dehiscentibus, valvis con-
vexis trinerviis nervis subæqualibus prominulis rarius demum incrassato-
subenerviis pediceilo 2-3-plo longioribus , rostro inferne valvis æquilato sæpius
CRUCIFERÆ. — SINAPIS. 207
valvarum longitudinem superante rarius subæquante late lineari compresso-ancipite
ensiformi inferne monospermo. ©. Febr.-Maio.
+ In ruderatis et vervactis, in paseuis et colhbus incultis, in arenosis maritimis
Aloeriæ occidentalis, vix a€ ne vix in provincia Girtensi obvia, in provincia Aloe-
riensi plane desiderata. — Med. C': Bône (Lx). — 0": Ain-Tedeles !, Mostaga-
nem (Bal.), Arzew (Bové, Bal., Jourd.), Batterie-Espagnole copiosa!, Oran !
(DR., My, Bal., etc.); Saint-Denis-du-Sio ! (Dur.), ad molem Oued-Sio ! ; Mascara
(DR.), Saida (War.), Sidi-bel-Abbès, Tenira, Bou-Kanefis (Lefr.), Lalla-Maghnia
(War.). — MAR. Maroc an urbe? an imperio ? (Schousb. in herb. Poiret), Dy.
Hadid (Bal.), in arvis prope Seksaoua (Hook. et Ball); in provincia Haha : Ait-
Zelien, Takoust, Ida-Oubouzia (Mard.); in provincns austro-occidentalibus : /da-
Ouchemlal, Dj. Foumalili, Amaluz, Ida-Oubalal, Iolirmillul, Dj. Tafraout, Ker-
kar, ditione Tazeroualt (Mard.).
Ïn insulis Canaris secundum Ch. Smith et de Buch sed a recentioribus non
visa; 1n Hispania ausirali.
8. S. procumbens Poir.! Encycl. Suppl. IV, 12; DC. Syst. Il, 624, et Prodr. I, 291;
Pomel Nouv. mat. 360 ; Coss. Ilustr. At. T, 41, t. 29.— S. Choulettiana Coss. et DR.
in Bull. Soc. bot. IX, 295. — Exs. Choul. Al. Lo et bis, Soc. Dauph. 1517 et 3589.
Planta annua, Diplotaxim erucoidem habitu referens, sæpius a basi
ramosa caulibus ascendentibus vel erectis; fohis glabrescentibus pilis bre-
Vibus raris subciliatis, radicalibus et inferioribus oblongis in petiolum
attenualis grosse et acute dentatis vel etiam pinnatifidis aut pinnati-
partis lobis lateralibus linearibus oblongisve terminali multo majore
oblonso vel obovato, cauhinis conformibus sessilibus basi exauriculatis in-
terdum subcordato-semiamplexicaulibus, superioribus oblongro-linearibus sub-
integris intesrisve inferne angustatis; racemis inferne bracteatis, demum laxis
elongatis; sepalis sub anthesi erectiusculs; siliquis in pedicellis parum incras-
satis patentibus vel ascendentibus, glabrescentibus vel pilis rigidis præ-
sertim ad suturas exasperatis, pedicello sæpius bi- triplo longioribus, tereti-
compressis, torulosis, loculis 4-7-spermis, valuis convexis 3-nerviis nervo
medio prϾminente subcarinatis nervis lateralhibus subflexuosis parum conspicuis
pedicellum duplum subæquantibus ; rostro valvarum lonoitudinem subdimidiam
æquante , lanceolato-lineari, compresso, aspermo vel basi monospermo, præ-
sertim ad margines pilis assurgentibus exasperato. ©. Febr.-Jun. et iterum
autumno.
In herbidis, in ineultis et ruderatis. — Med. C°: ad La Calle frequentissima
(Poir., DR.), Bône (Stemh., Mut., DR., etc.), Oued Kermich (Hag:.), in vallibus
Oued Safsaf et Oued Zourzour prope Philippeuille (DR. ); Dj. Ouach (Choul., Reb.),
Oued Zenib prope El-Aria (Reb.). — À": L’Agha (Dur., Côme), Alver (AN.). —
TUN. Prope Fortuna ad basim montis D}. Abd-er-Rahman ! (Miss. 1883).
In Algeria et Tunetiæ loco citato tantum nota.
Oss. S. procumbens sepalis sub anthesi suberectis et nervis lateralibus valvarum
siliquæ subflexuosis parum conspicuis inter genera Brassica el Sinapis ambigit.
208 CRUCIFERÆ. — ERUCA.
21. ERUCA.
Eruca Tourn. inst. 226 ex parte, t. 111; DC. Syst. Il, 636, et Prodr. T, 293; End. Gen.
n. 4956; F1. Par. 117; Benth. et Hook. Gen. I, 84; Boiss. Or. 1, 395. — Brassica
spec. L. Gen. n. 820.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala longe unguiculata,
Himbo:inteoro interdum subretuso. Siliqua breviuscula oblonga vel lineari-
oblonga, teretiuscula, turgida, dehiscens, valvis coriaceis convexis nervo
medio carinatis venis lateralibus vix distincts vel obsoletis; septo membranaceo;
stylo aspermo, rostriformi compresso ensiformi, longitudine variabili ;
stigmate truncato vel subbilobo. Semina in quoque loculo plura, regula-
riter vel irregulariter biseriata, plobosa, immarginata. Cotyledones longitu-
dinaliter conduplicatæ, apice emarpinato-bilobe.
Plantæ annuæ vel biennes, papilloso-hirtæ vel hirsutæ pilis simplicibus, glabrescentes
vel glabræ. Flores majusculi, primum flavescentes dein albescentes, rarius purpurascenti-
lilacini, venis fusco-violaceis picti.
4. E. sativa Lmk Fr. Il, 496 emend.
Ar. Joe Aihakan, Aihoukan vox peregrina sec. Lecl.; Au Wa Beplet
Aicha «olus vitæ» vel olus Aïchæ, conjugis prophetæ» (Lecl.); Jde Djerdyir
«crassus ?» (Lecl., Jourd., Del.); TE H'arra «calida, aromatica» (Duveyr.);
= H'orf «acris, urens sapore». — Semen : lei T'ojfa (Lecl.). —- Semen tostum :
Liahéo Meqlit'a «in sartagine cocta» (Lecl.). - Kg. «9H ÂAchnaf (Lecl.). —
Touar. Cx3\R 55 Tanekfait (Duvevr., Aschers.).
Planta annua vel biennis, plus minus papilloso-hirta vel rarius hirsuta
pilis patentibus vel deflexis, glabrescens vel glabra, caule erecto superne
vel a basi ramoso; foliis saltem inferioribus petiolatis, 1yrato-pinnatipar-
titis vel rarius pinnatiseclis lobis pluri- vel paucijugis oblongis lanceolatis
vel linearibus lobato- vel sinuato-dentatis repandis vel rarius integris
lobo terminali ampliore oblongo vel obovato aut conformi, interdum
pinnatifidis dentatis vel subintegris; floribus majusculis; racemis per
anthesim subconfertis vel laxiusculis, demum elongatis, pedicellis fructi-
feris calyce brevioribus suberectis vel arcuato-ascendentibus; calyce deci-
duo, rarius persistente subvesicario; petalis longissime unguiculatis ungue
exserlo, obovato-cuneatis apice integris rarius subretusis, flavescentibus
dein albescentibus rarius purpurascenti-lilacinis, venis intense fusco-
violaceis reticulatis; siliquis cauli subadpressis, longitudine et latitudine
mire variabilibus, glabris aut in carina vel ubique tuberculato-hirsutis,
oblongo-linearibus vel oblongis, turoidis vel a dorso subeompressis, valvis
convexis vel valde convexis, nervo medio plus minus præminente carinatis,
rostro compresso-ensiformi, lanceolato vel lineari-lanceolato, valvis sub-
CRUCIFERÆ. — ERUCA. 209
æquilongo vel longiore aut subduplo vel subtriplo breviore; seminibus
minutis majusculisve, regulariter vel irregulariter biseriatis. © vel ©.
Mart.-Jun. sæpe etiam autumno florens.
Var. &. sativa Coss. Cat. Tun. kg. — E. sativa Lmk Fr. IT, 496; DC. Syst. II, 637, et
Prodr. 1, 223; Rchb. Ie. II, t. 84, f. hh21; Koch Syn. 62; Webb Can. I, 79; F1. Par.
117; Gren. et Godr. Fr. 1, 75 ; Boiss. Or. I, 396; Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. III, 848.
— Brassica Eruca L. Sp. 932; Desf. Au. IT, 95; F1. Græc. t. 646; Delile Æp. Ilustr.
n. 601; DC. Fr. IV, 649; Guss. Syn. II, 285 ; Moris Sard. T, 175. — Eruca brewrostris
Pomel Nouv. mat. 226. — E. lanceolata Pomel, IL. c. 367. — Eruca major sativa annua,
flore albo striato Shaw Specim. n. 219.— Forma siliquis angustioribus, rostro longiore,
seminibus irregulariter biseriatis : E. stenocarpa Boiïss. et Reut. Pup. 8. — E. sativa
var. stenocarpa Coss. Cat. Or. in Ann. sc. nat. sér. 4, [, 233. — E. desert Pomel
Nouv. mat. 226. — E. longirostris Uechtr. in OEstr. bot. Zeit. [1874], 133; Willk. et
Lange Prodr. Hisp. III, 849. — Exs. Schimp. un. it. Alp. [1832], Jam. 278, Bal.
901, Soc. Dauph. 1974; Rel. Maill. Gall. 805 ; Bourg. Hisp. 553 et [1863], Hut. Port.
Rig. 455; Sol. Cors. 508 ; Müll. un. it. [1827] Sard.; Heldr. Græc. norm. 525 ; Auch.
As. min. 170, Sint. (Tro.) 1054; Auch. Mesop. 176, Ghesn. 101; Schimp. Abyss.
248; Hohen. off. 597. — Subvar. siliquis lalis, rostro breviore, seminibus majusculis
repulariler biseriatis : Brassica lativalvis Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vr, 12. — Eruca lati-
valuis Boiss. Or. I, 396.- E. Cappadocica Reut. Cat. hort. Genev. [1857]; Boiss. Diagn.
Or. ser. 2, vi, 13, et Or. 1, 396. — Exs. Heldr. As. min. [1845] 1289, Bal. (Cappad.)
1000; Auch. Pers. 4160 d, Ky [1845] 896.
Foliis lyrato-pinnatipartitis vel rarius pinnatisectis lobis sæpius ap-
proximatis terminali majore vel omnibus anguslis linearibus conformibus,
rarissime pinnatifidis vel imo intepris; racemis demum longiusculis, pedicellis
siliqua multo brevioribus rectis vel subarcuatis erectis vel vix ascendentibus ;
calyce deciduo, rarius subpersistente; siliquis majusculis vel magnis, atis
angustisve, oblongis vel oblongo-linearibus, a dorso compressiusculis , valvis
convexis nervo medio plus minus præminente carinalis, rostro lanceolato
vel lineari-lanceolato, valvarum longitudinem dimidiam subæquante vel breviore
interdum valvarum longitudine tota longiore; seminibus minutis, rarius ma-
jusculis, regulariter vel irreoulariter biseriatis.
In ruderatis et secus vias, in arvis et pascuis, in alluviis et alveis, in palmetis.
«Inter sepetes Aloeriæ» (Desf. Ai). — Med. C°: Bône (Krém.), Mondovi! ;
Souk-Harras (Reb.), Guelma (Lx), Hammam-Meskhoutin!, Oued Zenati!, El-Aria !
(Ruzé, Reb.), Constantine! (DR., Tiss.); Bordj Fedj-Mzala (Reb.); Chabet-el-
Akra (Reb.).— A *: Alver (Schimp., Bové, DR., etc.) , in planitie Mitidja (Lef.),
Bou-Ismaël (Claus.); Medeah!, Milianah (Mialhes), Orléansville! ; Aumale (Ghar.),
Boghar ! (Deb., Rx).— O0": Mazouna!, Ain Tindjel!; Oran (My, Reut.); Nemours
(Warn.), Lalla-Maghnia (War., Warn. ); Saint-Denis-du-Sig !, Sidi-Daho !, Mas-
cara!, Tlemcen ! (DR., Boiss. et Reut.). — Mont. C': Telet!, Haidous!, Menah!.
— 0°: Dj. Ksel!. — Plan. C‘: in colle Ain-el-Hadj-Baba !, Teleohma!, Mechta-
el-Arbi!, Saint-Donat!, Setif (Soll., Duk.); Msila (Reb.), in vallibus Oued Melle
(Ex, Reb.) et Oued Djedida (Lx); Melila (Mil.), Chott Mzouri!, Oum-el-Asnam !,
Ain-Beida (J. Reb.), Batna! (Gol., Tiss., Duk.), Lambèse!, Ksour!; Chebla ( Reb.).
1h
210 CRUCIFERÆ. — ERUCA.
|
— A: Bokhari ! (Gesl.), ad meridiem Aën-Oussera! ; Djelfa! (Reb.), Ain-el-Ibel!
Sidi-Makhelouf! ; in planitie El-Outhia (Rx). — 0“: Tiaret (Krém., Rx); Dj. Ttima,
Aflou, Ferchich, Taoulala, Sidi-Tifour-el-Hammouida (Rx); Saïda ! , Timetlas! ; EE
Mai, El-Gor (War.); Term !, Sebdou!, Chott ELGharbi!, Ain-ben-Khell !; Khadra !,
Khanez El-Melah!, Bou-Alem!, Géryville! (War.), Ghassoul!. — Sah. C': EE
Kantara!, Col de Sfa (Jam.), Fontaine-Chaude (Schm.), Biskra ! (Guvy., Tiss.,
Bal.), Sidi-Salah (Lx). — A°: Bou-Saada (Reb., Soll., Vilm.); Grar-el-Ahmra!
(Reb.), Mehlil, Laghouat! (Reb.), Ain-Madhil!; Nooussa!, Hassi Bergaoui
(Iss., Mil.). — 0°: Brezina!, Sidi-el-Hadj-ed-Din (Par.), inter Arba-Tahtani et
Chellala-Gueblia!, Bou-Semghoun (War.), Tyout!, Ain-Sefissifa! (War.).— TUN.
In Tunetia fere tota haud infrequens : peninsula Cap Bon!, Tunis!, Kroumiria!,
Tebourba!, Medjez-el-Bab, Ghardimaou, Hammamet!, El-Djem!, Sfax, Gaÿfsa,
Gabès, Zarzis, Bir El-Ahmar, etc. — MAR. Inter Sebkha Tigri et Ain-Chair
(Seign.) ; inter Mogador et Maroc (Ibr.), Keira (Bal.), Tazemourt, Ourika, Ghag-
haïa, Milhain, Seksaoua (Hook. et Ball), Sektana (Rein et Fr. sec. Ball); in pro-
vincüs austro-occidentalibus sat frequens : inter Agadir et Tazeroualt, ad Asserad,
Akka (Mard.), etc.
Ad meridiem Ghadamés, in planitie Tasih ditionis Touareg, in insulis Madera
et Canaris, Libya, Ægypto, Nubia, Abyssinia; in Europa media et australi, in
Europæ tractu mediterraneo toto a Lusitania ad Rossiam australem, in provincüs
Transcaucasicis ; Armenia, Asia minore, Syria, Palæstina, Mesopotamia, Persia,
Turkestan, Afghanistan, India et montibus Himalaya; in Mexico verisimiliter
introducta.
Var. B. vesicaria Coss. Cat. Tun. h9. — E. vesicaria Cav. in DC. Syst. II, 638, et Prodr. I,
223; Willk. et Lange Prodr. Hisp. III, 849.— Brassica vesicaria L. Sp. 933 ; Asso Syn.
Arag. 88, 1. L imperfecla. — EÉruca vesicaria B orthosepala Lange Ind. sem. hort. Haun.
[1853]. — E. orthosepala Lange Ind. sem. hort. Haun. [1857], 28; Wüllk. et Lange
Prodr. Hisp. IT, 849. — Velleruca vesicaria Pomel Mat. 12. — Forma calyce deci-
duo : Velleruca longistyla Pomel, I. c. 12. -— Exs. Bové Ale. [1839] sub E. sativa,
My 126, Bal. 99 et 523; Willk. Hisp. [1850] 538, Bourg. 552, 1053 et 2097,
Losc. Arag. 3.
Folis lyrato-pinnatipartitis rarius pinnatisectis lobis sæpius approxi-
-matis terminali majore; racemis demum longiusculis, pedicellis siliqua multo
brevioribus rectis erectis; calyce persistente demum subvesicario, rarius deciduo;
siliquis sæpius minutis rostro tantum e calyce exserto, oblongis vel ovato-
oblongis, turgidis, valvis valde convexis nervo medio plus minus præmi-
nente carinalis, rostro lineari-lanceolato, valvarum longitudine multo lon-
giore; seminibus minutis, sæpius reoulariter biseriatis.
In ruderatis et incultis, in paseuis, secus vias, in agris. — Med. O0“: Nekma-
ria !, Cassaigne!, Ouillis!, Mostaganem (DR., Bal., etc.), Sant-Leu!, Arzew!
(Brav.), Saint-Cloud! , Ghristel!, Oran! (Goug., My, Bal., etc.), Ain-el-Turk!,
Nemours (E. Oliv.); Saint-Denis-du-Sis (Dur.), Mascara (DR.). — MAR. In pro-
vincia Haha: Ait Zelten, Takoust, Ida-Oubouzia (Mard.).
En Hispania centrali, orientali et austro-oriental.
CRUCIFERÆ. — ERUCA. 211
Var. y. pinnatifida Coss. Cat. Tun. 50. — Brassica pinnatifida Desf. Au. IT, 95, t. 165;
DC. Syst. Il, 597, et Prodr. I, 215 ;? Boiïss. Voy. 38; Willk. et Lange Prodr. Hisp. HI,
860.— Eruca pinnatifida Pomel Nouv. mat. 367.— Exs. Bal. Al. 901 sub E. steno-
carpa. ke
Planta elata, robusta; folus præsertim inferioribus sæpius amplis et 25-
ho centim. longis, pinnatipartitis lobis remotis lanceolatis vel oblongo-
lanceolatis lobulato-repandis vel dentatis rarius subinteoris basi secus
rachim in alam confluentibus ; racemis demum longissimis, pedicelhs siiquæ
longitudinem dimidiam subæquantbus arcuato-ascendentibus; floribus magnis;
calyce deciduo; siliquis majusculis, oblongis, turgidis, valvis valde convexis
nervo medio præminente carinatis, rostro lineari-lanceolato, valvarum lon-
gitudine breviore ; seminibus minutis, regulariter biseriatis.
In alluvis, in depressis humidis, secus rivulos. « Hab. prope Cafsam» (Desf.
Atl.). — Plan. A: Bou-Ghezoul (Lx). — Sah. C': Neorin (Biml.), Oued Biskra
prope Biskra (Bal., F. Fée). — TUN. Gafsa (Desf.).
In Hispania ?
Oss. E specimimbus innumeris, locis natalibus vel in herbario accuratius exa-
minatis, evidentius patuit plantas omnes supra enumeratas et tanquam species
proprias ab auctoribus habitas ab Æ. sativa non distinguendas, nempe notæ e statura,
habitu, indumento, forma foliorum, racemorum longitudine, pedicellorum longi-
tudine et directione, calyce persistente vel deciduo, colore et forma pelalorum,
forma et magnitudine siliquarum, forma et longitudine rostri et e seminibus
minutis vel majusculis regulariter vel irregulariter biseriatis excerptæ admodum
variabiles. — [n Algeria et m Tunetia forma stenocarpa varietatis sativæ (E. steno-
carpa Boiss. et Reut.) frequentior quam forma typica sed specimina plurima om-
nino intermedia. — E. lativalvis Boiss. et E. Cappadocica Reut. inter se haud dis-
timguendæ et omnino congruunt cum speciminibus nonnullis varietatis sativæ. —
In provincia Oranensi et in imperio Maroccano specimina nonnulla E, vesicariæ calyce
deciduo vel subdeciduo transitum ad varietatem sativam demonstrant. In Tunetia
septentrionali interdum specimina varietatis saiwæ sepalis subpersistentibus et
siliquis minutis longirostratis ad varietatem vesicariam verount. — Brassica pin-
natifida Desf., ad Erucam pertinet ut recte præmonuit cl. Pomel, et videtur mera
varietas E. sativæ, nempe tantum differt statura majore, foliis sæpius amplioribus,
racemis sæpius longissimis , pedicellis longioribus arcuato-ascendentibus, siliquis
mapis turgidis, scilicet notis parum constantibus ideoque minoris momenti.
TRIBUS V. ERUCAREEZÆ DC.
Siliqua longa vel sæpius breviuscula (silicula) coriacea biarticulata ;
arhculo inferiore tereti dehiscente valns intus inter semina incrassato-
sepluhferis vel indeliscente, sæpius biloculari septo membranaceo donato,
seminibus 1-2 vel pluribus; artculo superiore subgloboso vel rostri-
form, indehiscente, monospermo vel in locellos monospermos super-
positos diwiso. Cotyledones oblongæ vel lineares plane vel concanrusculæ
: 1
212 CRUCIFERÆ. — REBOUDITA.
rectæ Inflexæ vel bi-trireplicatæ, interdum suborbiculatæ conduphcate.
Radicula dorsalis interdum in plicatura cotyledonum nidulans. (o 1)
vel (o[| || ||) vel (o»).
22. REBOUDIA.
Reboudia Goss. et DR. ap. Kral. in Bourg. PI. Alr. exs. [1856], et in Bull. Soc. bot. III,
70h [1856]; Coss. Ilustr. Atl. I, 45.
Sepala erecta, lateralia basi vix saccata vel haud saccata. Petala ungui-"
culata, limbo integro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua ob rostri
(articuli superioris) magnitudinem quasi biarticulata; articulo inferiore te-
retiusculo, haud vel valde toruloso, æque et serissime dehiscente vel sub-
indehiscente, valvis distinctis, convexis sub-5-nervus intus sepluliferis,
biloculari, septo membranaceo, loculis 2-7-spermis; articulo superiore
apice in stylum brevem acuminato, basi monospermo rarius aspermo, stig-
mate subcapitato subinteoro. Sani ovala, compressiuscula k immarpinata,
in quoque loculo articuli inferioris uniseriata pendula , in articulo supertore
erecta. Cotyledones latæ, obovato-suborbiculatæ, subretusæ, conduplicatæ.
Radicula in plicatura cotyledonum nidulans.
Plantæ annuæ, glabræ, pubescenti-strigulosæ vel hirtæ. Folia bipinnatiparlita vel pinnati-
partila. Flores (in nostra) violaceo-cærulescentes, vel rose.
Oss. Genus Reboudia amicissimo doctori V. Reboud, floræ Aloeriensis perscru-
tatori sagacissimo et indagatori felicissimo, qui primus in regione Saharensi plan-
tam generis typicam observavit, gratissimo et lubentissimo animo dicatum volui-
mus. — Reboudia ab Erucaria, cui valde affinis, præsertim diflert cotyledonibus
latis, obovato-suborbiculatis, longitudinaliter conduplicatis radiculam in plicatura
amplexantibus, non linearibus vel oblongis planiusculis vel vix concavis sæpius
radicula longioribus rectis medio inflexis vel replicatis imo replicatis et apice sub-
cireinato-corculatis.
f. R. erucarioïdes Coss. et DR. ap. Kral. in Bourg. PJ. Ale. exs. [1856], et in Bull.
Soc. bot. IT, 705 [1856 |; Coss. Mustr. Atl. I, 46, t. 32.— Erucaria Reboudu Coss.
msc. olim. — Exs. Kral. in Bourg. Alo. 24h, Kral. 11 et bis, War. 90.
AR. 635; Azepza vel L5 «cærulea» (Coss., Lx); grahau) Lesles vel Hu)
Leslas «striatus, pictus» (Lx).
Planta annua, sæpius a basi ramosa, caulibus erectis vel ascendentibus,
sæpius inferne ramosis, glabris vel inferne hirtulis; foliis glaucescentibus,
parce breviterque pubescenti-strigulosis vel glabris, petiolatis, pinnati-
partitis vel pinnatisectis, segmentis inferiorum sæplus iterum divisis lobis
brevibus, seomentis superiorum sæpius linearibus elongatis; racemis jam
per FRE laxifloris , virgatis, pedicellis calyce multo ones petalis
violaceo-cærulescentibus ; siliquis ereclis, 12-18 mullim. longis, articulo inferiore
haud toruloso , valvis sub-5-nerviis nervo medio prominulo lateralibus subobsoleuis ,
loculis 4-7-spermis, articulo superiore spathulato compresso. ©. Apr.-Jun.
CRUCIFERÆ. — REBOUDIA. ERUCARTITA. 215
In pascuis et collibus arenosis vel arenoso-arpillosis, in glareosis ct depressis
hieme humidis, in alluviis et alveis. — Sah. À’: ex. or.: Grar-el-Alhmra, Ta-
djemout !, Ain-Madhi!, Laghouat!, Daia Tilremt!, Berrian!, Guerrara!, in alluvis
Oued En-Nsa! et Oued Mzab!, Ghardaïa!, Meihh!, ete. - O°: ex. or. : Brezinal,
EtAbiod-Sid-Cheikh!, Arba-Tahtani!, Asla!, inter yout et Tue al, inter
Ain-Sefra et Ain-Sefi sh, elc. — MAR. Inter “Sebltha Tiori et Ain-Chaïr (Cet Ts
Akka (Mard.).
Hucusque tantum in Sahara alpeens et Maroccana nota.
Oss. Planta quam sub nomine Érucaria microcarpa descripsit cl. Boissier ad
genus Reboudia referenda , nempe cotyledonibus latis obovato-suborbiculatis lon-
gitudinaliter conduplicatis radiculam amplexantibus, nolisque plurimis congruil.
— À. microcarpa (Érucaria microcarpa Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vux, 47, et Or. T,
366; Jaub. et Spach Jlustr. Or. V, 37, t. 43h excel. syn. — Exs. Samar. ed.
Heldr. Æg. 3001, Lx 13) im Æoyplo inferiore, Palæstina et Arabia petræa
Judææ contermina crescens, a À. erucarioide eximie distinguitur habitu alieno,
racemis in parte florifera corymboso-confertis, non laxis, floribus minoribus,
petalis roseis, non violaceo-cærulescentibus, siliquis ad summum 10 millim. nou
12-18 millim. longis, valvis articuli inferioris valde torulosis eximie 5-nervus,
non etorulosis nervis lateralibus subobsoletis, loculis articuli inferioris 1-4-sper-
mis, non 5-7-spermis, articulo superiore utrinque turgido, non compresso superne
complanato.
23. ERUCARIA.
Érucaria Gærtn. Fruct. Il, 298, t. 143; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, 1V, 192; DC. Syst.
II, 693, et Prodr. 1, 230; Endl. Gen. n. 4974; Benth. et Hook. Gen. I, 1003 Boiss.
Or. I, 365 emend.
Sepala erecta, lateralia vix saccata. Petala unguiculata, limbo inteoro.
Stamina libera, exappendiculata. Siliqua biarticulata; articulo inferiore
teretiusculo, toruloso vel etoruloso, dehiscente vel indehiscente, valvis
convexis sub-5-nerviis in siliqua dehiscente intus septuliferis, biloculari
vel abortu uniloculari, septo membranaceo, loculis 1-6-spermis; articulo
superiore subgloboso vel rostriformi apice in stylum acuminato vel atte-
nuato in locellos 1-4 superpositos monospermos diviso , stigmate capitato
subintegro. Semina in articulo utroque conformia vel biformia, oblonga
vel ovato-suborbiculata, compressiuscula, immarginata, in quoque loculo
articuli inferioris uniseriata pendula, in locellis articuli superioris erecta.
Cotyledones in seminibus oblongis radiculæ subæquilongæ lineari-oblongæ
rectæ plamusculæ vel plus minus concavæ, in seminibus ovato-suborbiculatis
radicula sæpius longiores lineares vel lineari-spathulatæ replicatæ superne
crcinato-corculatæ vel medio transversim inflexæ planæ vel planiuscule. Radicula
dorsalis.
Plante annuæ, glabrescentes vel glabræ. Folia bipinnatipartita vel pinnatipartita. Flores
purpurascentes.
214 GRUGIFERE, — ERUCARIA.
Oss. E speciminibus fructiferis specierum generis Érucaria in herbario suppe-
lentibus accuratius examinatis evidentius patuit descriptionem Generis plantarum }
(Benth. et Hook. Gen. 1, 100) quoad cotyledones imperfectam et emendandam,
nam nunquam invenimus cotyledones seminum arliculi superioris conduplicatas ut
in hac descriptione indicantur. — In Æ. Aleppica Gærtn. e Græcia (Heldr. Græc.
norm. n. 340) cotyledones seminum utriusque articuh lineares planiusculæ, ra-
dicula multo longiores replicatæ superne subcircinato-corculatæ (conf. {{lustr.
Atl. T,t. 33, f. 15-19), ut jam a Gærtnero (Fruct. IT, 298, t. 143) recte de-
scriptæ et delineatæ. — In Æ. Boveana Coss. ([lustr. Ail. T, 45 in adn.) e Syria
(Blanche Herb. Syr. n. 4) et Palæstina (Bové, Lagrange), quam non sine hæsi-
tatione tanquam speciem propriam ab E. Aleppica removi, cotyledones seminum
utriusque articuli lincares vel oblongo-lineares, vix canaliculatæ, radiculæ sub-
æquilongæ, rectæ ut in figura 10 tabulæ nostræ 33, vel vix medio subinflexæ. —
ln E. crassifoha Delile (Æz. Lllustr. n. 613, et Éo. t. 34, f. 1; Boiss. Or. I, 366.
_— Brassica crassifolia Forsk. — Exs. Lx Æp. où, ex Ægvyplo cotyledones semi-
num utriusque articuli lineares vel lineares apice subspathulatæ, planæ vel pla-
niusculæ, in articulo superiore sæpius rectæ radicula non longiores, in inferiore
sæpe longiores et medio transversim inflexæ. — In E. Æpicerate J. Gay (conf.
Llustr. AT, t. 33, f. 9-10) et in planta ex Ægypto (E. Tourneuxü) quam ab illa
dubitanter distingui cotyledones seminum utriusque articuli conformes vel biformes
sed non conduplicatæ.
1. E. Aleppiea Gærtn. Fruct. Il, 298, t. 143; Vent. Descr. jard. Cels t. 6h; Delile
Æp. Ilustr. n. 612; DC. Syst. IT, 674, et Prodr. 1, 230; FI. Græc. t. 649; Webb A
Hisp. 72; Boiss. Or. I, 365; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IL, 7513 Coss. Jllustr.
Au. 1,1. 33, f. 11-17. — Cordylocarpus lævigatus Wild. Sp. IT, 563; Poir. Encycl.
VIT, 197; Pers. Syn. II, 209. — Myagrum pinnatum Russel in Schrad. Journ. 1,
ha6 sec. Boiss. — Exs. My Afp. 2h40 sub E. tenuifolia; Heldr. Græc. norm. 340;
Auch. Chio 200: Bal. Glic. 445.
Planta sæpe a basi ramosa, caulibus plabris vel inferne hispidulis ;
(oliis glabris vel hirtulis, pinnatipartitis, inferiorum laciniis linearibus
oblongisve pinnatifidis integrisve, superiorum elongatis angustis integris ;
racemis floriferis apice ramorum confertis demum elongatis sed densis;
floribus breviter pedicellatis, pedicellis erectis; petalis violaceo-purpureis;
siliquis pedicello breui crasso erecto, rachi subadpressis, lineari-cylindracas
subcompressis, articulo inferiore superiore longiore, manifeste bivalvi, ægre
dehiscente, valvis sub-5-nerviis, biloculari loculis 2-4-spermis, articulo
superiore reclo compresso monospermo rarlus in locellos monospermos super-
positos plures diviso parte superiore textu spongioso farcta in stylum fihfor-
mem acuminata; seminibus utriusque articuli conformibus ovato-oblongis, in
arliculo inferiore pendulis, in superiore erectis; cotyledonibus radicula multo
longioribus , linearibus, planis vel planiusculs, replicatis superne circinato-cor-
culaus. ©. Vere.
ln agris incultis. — Med. 0": Ben-Okba (Lenepv.) ubi frustra quæsivimus,
La Senia (My); his locis semel tantum observata et lorsan advena.
»
L
CRUCIFER Æ. — ERUCARIA. 219
In Hispania australi rarissima et verisimiliter introducla, Græcia, Creta, insulis
Archipelag1; Syria ad Aleppum ,? Palæstina, ? Arabia petræa.
Var. . latifolia Boiss. Or. I, 366. — E. latifoha DO: Syst. IT, 675, et Prodr. I, 230;
Deless. Le. IT, t. 95.
Foliorum inferiorum lacinus latioribus.
In ditione floræ non visa.
In Syria ad Aleppum; Ægypto (sec. Boiss.).
Oss. ÆE. tenufolia DC. (Syst. IT, 675, et Prodr. I, 230. — Sinapis Hispanica L.
Sp. 934 excl. syn. Tourn. sec. DC., 1. c.) cujus patria Hispanica dubia, e descrip-
tione videtur tantum forma folüs bipinnatipartitis lobis anguste linearibus.
2. E. Ægiceras J. Gay msc. et herb. [1826], et in Steud. Nomencl. ed., 2, I, 590
[1840]; Coss. Ulustr. Au. I, 47, t. 33, f. 1-10.— E. uncata Boïss. in Pinard PI. exs.
— Hussonia uncata Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vr, 47 [1849], et Or. I, 367. — H.
Ægiceras Coss. et DR. in Bal. PI. Alp. exs. [1853]; Coss. et Kral. in Bull. Soc.
bot. IV, 58. — Exs. Bal. Ag. 994, Kral. in Bourg. 2 a et 2 b et [1856] absque nu-
mero, War. 12; Kral. Tun. 188 ; ? Schimp. Arab. petr. 453 ;? Ky It. Syr. Æpg. 612.
Ar. ANS, A Abou- vel Bou-Rokba «geniculatus» (Duveyr.); rue) AC
Guern-el-Kebch «cornu arietis» (Coss., de Colomb); gala) Lesles et ne re)
Leslas «striatus, pictus» (Bertr., Larg.).-— Ar. Tux. AM) Leslas «striatus, pictus»
(Lx).
Planta sæpius a basi ramosa, caulibus inter dumeta sæpe intricatis,
glabris vel inferne hirtulis; foliis glabris vel glabrescentibus, rarius hir-
tulis, pinnatipartitis laciniis linearibus integris vel parce lobatis, inferioram
laciniis sæpe oblongis integris vel pinnatifidis lobis obtusis ; racemis floriferis
apice ramorum confertis, cito elongatis; floribus ratione plantæ parvulis,
pedicellis calycem subæquantibus vel brevioribus erectis post anthesim
arcuato-deflexis dein erectis; petalis albido-purpurascentibus ; siiquis pedh-
cello brevi crasso erecto, lineari-cylindraceis vel subcompressis, articulo infe-
riore brevi, manifeste bivalvi indehiscente vel ægre dehiscente, valvis sub-
5-nerviis, biloculari loculis 1- rarius 2-spermis vel abortu aspermus, articulo
superiore multo longiore, uncinato-curvalo rarius rectiusculo, in locellos mo-
nospermos 2-4 superpositos diviso parte superiore Lextu spongioso farcta
elongata attenuata vel atlenuato-subulata; semimibus utriusque articuli con-
formibus oblonso-linearibus, in articulo inferiore pendulis, in superiore
erectis; cotyledonibus radiculæ subæquilongis , lineari-oblongis, rectis, concavis.
®@. Fcbr.-Jun. et sæpe extremo autumno et hieme.
In aggeribus arenæ mobilis, in depressis hieme humidis, in alluvüs et alveis,
interdum in dumetosis et inter cæspites plantarum perennium.— Sah. C°: ex. or. :
Ain-el-Hadjar in ditione Hodna; Biskra!, Saada!, Mouebra!, Meparin!, Guemar!,
El-Ouibed!, Mouia-el-Caid!, Bldet-Ahmar !, El-Hadjira!, inter El-Oued et Be-
resof, etc. — A7: ex. sr. : Laghouat!, Berrian!, Guerrara, El-Farch!, Ghar-el-
216 CRUCIFERÆ. — ERUCARIA.
Debah!, Nooussa! ; El-Ateuf !, Ghardaia!, Oued Neumrat!, inter Beni-Isguen et
Mekih!, inter Hassi El-Hadjar et Oued El-Taga, ete. — Of: Brezina!, inter
Brezina et El-Abiod-Sidi-Cheikh!, El-Abiod-Sidi-Cheikh!, Arba-Tahtani!, Tyout !
(War.), Ain-Sefra!, Ain-Sefissifa!. — TUN. Oudref (Doùm. et Bonn. miss.1884),
in ditione Beni Zid prope Gabes (Kral.), Sidi-Salem-bou-Grara, Oued Ferd, Oued
El-Fiour, inter Fratis et Zaouia El-Limaguës, Oued Zitoun (Lx miss. 1884).
In Marmarica?, Ægypto?; Palæstina, Arabia petræa.
Os. Hæc planta, quam cl. Boissier genus proprium Hussoma constituere cen-
suit et quam ad genus Enarthrocarpus, habitu notisque plane alienum cl. Hooker
(Benth. et Hook. Gen. T, 99) refert, ab amicissimo semper defleto J. Gay rectis-
sime ad genus Érucaria relata fuit ut clarissime ex analysibus permultis apparuit.
— Hussonia a el. Boissier ab Erucaria distinguitur cotyledonibus concaviusculis
rectis, sed hæc nota minoris momenti nempe Erucaria Boveana Coss. (Illustr. Atl.
ÏJ, 45 in adn.) et Æ. crassifoha Delile cotyledonibus radicula non longioribus
planiusculis vel subconcavis rectis vel medio subinflexis quoque gaudent. — Imo
in planta Æovyptiaca ad Mandara ab amicissimo A. Letourneux inventa et sub
nomine Hussona Æpiceras distributa (Lx PI Æo. exs. n. 173) quam habitu
plane refert, eta qua tanquam speciem propriam (ÆErucaria Tourneuxn Coss.
[lustr. AU.T, h8 in adn.) removere vix ausus sum, semina articuli inferioris subor-
biculata cotyledones ut in £. Aleppica Gærtn. (conf. exsiccata Heldr. Græc. norm.
n. 340) radicula multo longiores lineares pianiusculas replicatas (conf. [ustr. Atl.
[,t. 33, f. 15-17) præbent, dum semina articuli superioris ovato-oblonga vel
oblonga cotyledones radiculæ subæquilongas concavas rectas ut in Æ£. Æpicerate
exhibent (conf. {lustr. Atl. T, 1. 33, f. 9-10).
Var. 6. Sonisii. — Hussonia Sonisi Par. msc.
Ar. Ga bd É Guern-el-Kebch « cornu arietis» (Par. , male «rocher du mouton» LÉ
Floribus subduplo majoribus; petalis pulchre purpureo-violaceis , calyce sub-
triplo longioribus. |
In agoeribus arenæ mobilis. — Sah, A’: in ditione Mzab ad Guern-el-Kebch
prope Ghardaia (Par. ).
In Alveriæ regione Saharensi loco citato hucusque tantum visa.
Oss. Hæc planta, e speciminibus perpaucis floriferis et vix fructiferis tantum
nola, videtur varietas orandiflora E. Ægiceratis, nisi forsan ad Æ. Tourneuxt
referenda.
TRIBUS VI RAPHANEZÆ DC.
Siiqua longa vel abortu brevis, teretiuscula, subtelragona vel
compressa, tndeluscens , in locellos monospermos superpositos plures vel 2
dusa, sæpius transversim bi- vel pluriarticulata in articulos secedens vel
non secedens, interdum ad articulum unicum redacta. Gotyledones longi-
tudinaliter condupheatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans
(o» ).
CRUCIFERÆ. — ENARTHRO CARPUS. 217
24. ENARTHROCAREPUS.
Enarthrocarpus Labill. Syr. dec. v, 4, t. 23; DC. Syst. IT, 660, et Prodr. 1, 228; Endi.
Gen. n. 4970; Benth. et Hook. Gen. I, 99; Boiss. Or. I, 398.
Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo
integro. Slamina libera, exappendiculata. Siiqua longa, cylindracea vel
compressa, biarticulata, articulis indehiscentibus; articulo inferiore bren in
locellos 2-3 superpositos monospermos diviso, vel ad locellum unicum
monospermum aut aspermum redacto; articulo superiore sæpius elongato in
locellos 2-6 superpositos monospermos dwiso sæpe inter locellos strangu-
lato, apice in stylum producto; stigmate depresso-subbilobo. Semina ovata,
subcompressa, in articulo inferiore pendula, in locelhis articul superioris erecta.
Cotyledones suborbiculatæ, conduplicatæ.
Plantæ annuæ, plus minus villosæ. Folia inferiora Iyrato-pinnatifida vel pinnatipartita,
superiora minora grosse dentata. Flores lutei vel flavido-purpurascentes venosi, omnes vel
saltem inferiores bracteati.
4. E. clavatus Delile in Godr.! FI. Juv. ed. 1, 4, et éd. 2, 51; Coss. et Kral. in Bull.
Soc. bot. IV, 57; Coss. Hustr. All. 1, 49, t. 34.— Brassica lyrata Desf.! Al. I], 96,
t. 166 quoad fructum manca (in Herb. Mus. Par. specimen junius). — Enarthro-
carpus lyratus Lois. Nouv. not. 30, et Gall. ed. 2,11, 68 non DC. — E. trabahs
Pomel Nouv. mat. 358. — Exs. Kral. in Bourg. Al. 234 et absque numero [1856],
Par. 20; Kral. Tun. 186 et 186 a.
Ar. co Achnaf, «oh Chenaf «Sinapis» (Lx); ae H'orf «acer sapore»
(Bertr.); 513,5 Kerkas (de Colomb); oliao Meddad «divaricatus vel extensus»
(Lx, Mey.).— An. Tiw. ya ou Djerdjir «crassus » (Lx ); ga! CRE Ain-el-Ilanech
«caput serpentis» (Lx). kù
Planta plus minus hirta, sæpius a basi ramosa caulibus simplicibus
vel inferne ramos 1-4 emittentibus, diffusis vel ascendentibus; folus
petiolatis, lyrato-pinnatifidis vel pinnatiparütis lobis inæqualiter grosse
dentatis vel repandis, radicalibus rosulatis, caulinis subconformibus sensim
ad bracteas grosse dentatas transeuntibus; floribus ad apicem racemorum
confertis; racemis inferne vel ad apicem bracteis sensim decrescentibus
donatis, fructiferis elongatis; petalis calyce subduplo longioribus, pallide
luteis supra unguem violaceis, venis fusco-purpureis pictis; siliquis villoso-
pubescentibus, rarius glabris, articulo inferiore brevi turbinato mono-
spermo vel subpedicelliformi aspermo, articulo superiore sæpius pedicello sub-
duplo longiore e locellis 2-4 composito rarius ad locellum unicum redacto ab
articulo inferiore citissime secedente cylindraceo crasso subarcuato vel rectiusculo
sub-8-costato costis crassis obtusis vel parum distinctis inter locellos plus
minus constricto apice rotundato-obtuso et abrapte stylo apicalato; cotyle-
donibus emarginalis. ©. Febr.-Jun.
218 CRUCIFERÆ. — ENARTHROCARPUS. HEMICRAMBE.
In ruderatis, ad pagos et diversoria, nempe sæpius hominis pecorumque co-
mes, in pascuis arenoso-araillosis vel argillosis, in alluvis et alveis. «[n arenis
deserti» (Desf. A#/.). — Plan. A‘: Borin, Harmela (Lx), Ain-Oussera!, Guelt-
el-Seitel!, in ditione Zahres (Reb.), Rocher-de-Sel!, Djelfa! (Reb.), Ain-el-Ibel!,
Sidi-Makhelouf !, Grar-el-Ahmral!. — O0": Khanep-el-Souk, Ain-Sefissifa!, Bou-
Guern (War.), Ain-ben-Khelil!; Bou-Alem!, Géryville!, Ghassoul!. — Sah. C°:
Mdoukal (Lx); Saada (Schm.), Ouled-Djellal (Hén.). — A°: in ditione Hodna :
Ed-Dis (Reb.), Bou-Saada (Reb., Soll.), El-Halles , El-Hamel, Bordj Oued-
Chair, Ain Melah (Reb.); Laghouat! (Reb., Gesl., Par., ete.). — 0": Brezina!,
Arba-Tahiani!, Bou-Semghoun (War.), Ghellala-Gueblia!, Ghellala-Dahrania!, Asla!
(War.), Tyout!, Ain-Sefra!, Ain-Sefissifa!. — TUN. Ad meridiem et juxta Kerouan !
(Miss. 1883), Sfax (Esp., Kral., Doûm.), Gour Arcei-Eccheub (Doùm.), Bir
Khlifa, Oued Bateha, in ditione Ben Aïeicha (Doùm. et Bonn. miss. 1884,
Gran.), Dj. Bou-Hedma (Doûm.), Gafsa (J. Reb., Rob.); Bir Knafes (André),
Gabès, Sidi-Boul-Baba (Kral.), insula Djerba ad Houmt-Souk: (Doùm. et Bonn.
miss. 1884), inter El-Hamma (Gabès) el Bir Chenchou, Sidi-Guenao, Hadedj,
Bled-Kebira (Matmata), Taoudjout, Bled-Kebira (Ghomrassen), Zarzis (Lx miss.
1884 ).
In Algeria et Tunetia hucusque tantum notus. In Gallia australl prope
Montpellier loco Port-Juvénal, ubi primum inventus, advena et cum lanis ad-
vectus.
Ogs. E. clavatus ab alus speciebus generis siliquaram parte superiore cylin-
dracea crassa 1-4—locellata apice rotundato-obtusa abrupte stylo apiculata eximie
differt.
25. HEMICRAMBE.
Hemicrambe Webb in Ann. sc. nat. sér. 3, XVI, 248, t. 19; Walp. Ann. IV, 215 ; Benth.
et Hook. Gen. 1, 99; Coss. Ilustr. Atl. TL, 50, t. 35.
Sepala patula, lateralia haud saccata. Petala longiuscule unguiculata,
limbo inteoro. Stamina libera , exappendiculata. Siliqua tenuiter membranacea,
biarticulata, articuhs indehiscentibus haud secedentibus; articulo inferiore
brevissimo, manifeste bivalvi, oblongo vel lineari, plus minus compresso,
monospermo vel aspermo; arhculo superiore elongato, late lineari-oblongo,
a dorso complanato marginibus acutis in parte superiore marginatis, facie
utraque longitudinaliter sub-5-nervio, uniloculari nempe septo ad margi-
nem membranaceum angustum redacto vel deficiente, valvis inter semina
incrassato-septuliferis in locellos 3-h rarius 2 superpositos monospermos diviso ;
shiymate sessih, depresso subinteoro. Semina ovata, compressiuscula, im-
marginata, in articulo inferiore pendula, in articulo superiore extimum erectum
cætera pendula vel unum alterumve erectum. Cotyledones conduplicatæ.
Suffrutex Maroccanus, nitidus, Brassicæ facie. Folia petiolata, lyrato-pinnatifida. Ra-
cem breviusculi in paniculam dispositi. Flores flavi, pedicellis elongatis filiformibus.
CRUCIFERÆ. — HEMICRAMBE. RAPHANUS. 219
4. Hi. fruticulosa Webb in Ann. sc. nat. sér. 3, XVI, 248, t. 19; Ball Spic. Maroc.
in Linn. Soc. Journ. XNI, 336; Coss. Hlustr. Atl. 1, 51, t. 35.
Suflrutex glaberrimus nitidus, caudice lignoso diametro 8 centim. et
ultra attingente (Ball), superne ramoso caudiculis indurato-lignosis;
caulibus folis radicalibus sæpius subduplo vel subtriplo longioribus,
erectis, inferne suffrulescentibus, superne ramos floriferos breviusculos
emittentibus; foliis læte viridibus nitidis, plerisque ad apicem caudicu-
lorum rosulatis, longe petiolatis, ambitu ovato-oblongis vel ovato-subor-
biculatis basi truncalo-subcordatis vel cuneatis, lobis 2 infimis a cæteris
remolis auriculiformibus sæpe auctis, Iyrato-pinnatfidis lobis utrinque
3-4 oppositis grosse et obluse inciso-dentatis inferioribus profundius sepa-
ratis superioribus confluentibus, caulinis paucis 3-4 brevius petiolatis,
superioribus oblongis vel oblongo-lanceolatis remote pinnatifidis vel den-
tatis; racemis sub anthesi dense confertis, etiam fructiferis parum elon-
gatis subcorymbosis, in paniculam generalem laxiusculam dispositis, pedi-
cellis filiformibus fructiferis elongatis; sepalis lutescentibus, mox deciduis;
petalis flavis, calyce duplo longioribus, limbo oblongo-obovato; siliquis
lineari-oblongis utrinque attenuatis, valvis articuli inferioris medio 1-ner-
viis superioris sub-5-nerviis nervis filiformibus rectis; cotyledonibus apice
rotundato integris. b. Maio-Jun.
In fissuris rupium regionis Montanæ inferioris. — MAR. Dj. Beni-Osmar ad
meridiem et non longe ab oppido Tetouan (Webb [florens et fructifera Maio
1827 |), in monte eodem ad 900 metr. (Ball [ vix florens 12 Apr. 1871|).
Hucusque tantum in imperüi Maroccani loco citato nota.
26. RAPHANUS.
Raphanus L. Gen. n. 823 ; DG. Syst. IT, 662, et Prodr. I, 228; Endl. Gen. n. 4972; FI.
Par. 120; Benth. et Hook. Gen. I, 101; Boiss. Or. I, 4oo.
Sepala erecta, lateralia basi subsaccata. Petala unguiculata, limbo inte-
gro vel subretuso. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua plus minus mani-
Jeste biarticulata, articulis indehiscentibus ; articulo inferiore brevissimo aspermo
sæpe obsoleto; articulo superiore oblongo-conico polyspermo suberoso-cel-
luloso compressibili ad medium interdum contracto in lomenta non sece-
dente endocarpio celluloso, vel lineari aut oblongo-lineari cylindraceo coriaceo
in locellos superposilos monospermos striatos vel costatos 2 vel plures diviso
inter locellos sæpius strangulato et articulato locellis endocarpio subcrustaceo
donatis secedentibus vel non secedentibus interdum ad locellum unicum redacto,
apice in stylum producto; stigmate depresso subbilobo. Semina omnia pen-
dula, subglobosa, subcompressa. Cotyledones conduplicatæ.
Plantæ caulescentes, annuæ vel radicis induratione interdum perennantes, radice gracili
vel incrassata sæpe carnosa, plus minus villosæ vel glabrescenies. Folia inferiora lyralo-
pinnaliparlita, superiora minora dentata. Flores lutei, albidi, purpurascentes vel violacei..
venis saturatioribus picti, omnes ebracteati.
220 CRUCIFERÆ. — RAPHANUS.
Seor. L. Rapnawis DC. — Siliqua inflata suberoso-cellulosa compressibilis: À
articulo inferiore sæpe indistincto; articulo superiore oblongo -conico
interdum ad medium paululum contracto, in lomenta non secedente, bi-
|
loculari, septo membranaceo, replo in siliqua matura exsiccata ab
epicarpio remoto eique processibus fibrosis transversis aliquot tantum
adhærente.
Ÿ R. sativus L. Sp. 035; Gærtn. Fruct. Il, 300, t. 143; Lmk ustr. t. 566; DC.
Syst. IT, 663, et Prodr. I, 228; Rchb. Ie. IT, t. 3, £. 4175 ; Moris Sard. T, 99;
Koch Syn. 8h; Webb Can.I, t. 8 a, f. 15-24; FI. Par. 1213 Gren. et Godr. Fr. I,
71; Boiss. Or. I, oo. — Exs. Hohen. off. 595; Bourg. Hisp. [1851].
Radice crassa carnosa, rarius in planta subspontanea pracili fusiformi; "
caule plus minus fistuloso, erecto, ramoso, inferne pilis deflexis plus
minus hispido vel glabrescente; foliis radicalibus inferioribusque petio-
latis, lyrato-pinnatipartitis lobis lateralibus utrinque 1-6 oppositis al-
ternisve oblongis vel triangularibus sinualo-crenatis vel dentatis, lobo
terminal ampliore suborbiculato vel ovato, foliis superioribus ovatis vel
oblongo-lanceolatis dentatis; petalis violaceo-purpurascentibus, venis inten-
sioribus pictis; siliquis longe pedicellatis, ascendentibus, pedicello sæpius
subduplo longioribus, oblongo-conicis, inflatis compressibilibus, interdum
ad medium paululum contractis, tenuiter multistriatis, pericarpio cel-
luloso-suberoso, 6-10-spermis, in rostrum conico-subulatum siliqua bre-
vius sensim attenuatis; seminibus magnis. © vel @. Apr.-Jul.
In hortis cultus et hine inde in ruderatis subspontaneus.
In Ghina, Japonia et Asia occidentali (sec. DG.). Subspontanea in Ægypto,
Nubia inferiore, Abyssmia, Europa, in Armenia Rossica, Asia minore et Palæstina
(sec. Boiss.).
SEcT. [l. Rapanisrrum DC. — Siliqua suberoso-coriacea haud compressibils ;
articulo inferiore minuto sed distincto; articulo superiore lineari vel
oblongo-lineari, e locellis monospermis superpositis isthmis brevissimis vel
longiusculis separatis secedentibus vel non secedentibus composito, interdum
ad locellum unicum redacto, isthmis septo membranaceo bilocularibus,
locellis ex endocarpio crustaceo efformats.
#1. R. Raphanistrum L. Sp. 935.
Radice gracili fusiformi annua, vel incrassato-indurata perennante;
caule erecto, sæpe a basi ramoso, plus minus hispido pilis deflexis;
foliis radicalibus inferioribusque petiolatis, lyrato-pinnatipartitis, lobis
lateralibus utrinque 2-4 vel pluribus oppositis alternisve integris vel si-
nuato-dentatis oblongis vel triangularibus, lobis minoribus interdum inter-
positis, lobo terminali ampliore ovato-oblongo vel suborbiculato, folus
superioribus oblongis lanceolatisve dentatis; petalis luteis, albidis vel
CRUCIFERÆ. —- RAPHANUS. 221
violaceo-purpurascentibus, venis fuscescentibus pictis, rarius subaveniis ;
siliquis ascendentibus, longe pedicellatis, linearibus, elongato-linearibus,
oblongisve, torulosis vel etorulosis, in lomenta secedentibus vel haud
secedentibus, 2-polyspermis, sæpe ad locellum unicum ovoideum vel sub-
globosum redactis, in rostrum lineari-subulatum plus minus longum
productis. © vel radicis induratione 2£.
Var. «. Raphanistrum Coss. Cat. Tun. 52. — Raphanus Raphanistrum L. Sp. 935; Sm.
Græc. Prodr. IT, 32; Enpl. Bot. t. 856; DC. Syst. II, 666, et Prodr. I, 229; Moris
Sard. X, 100; Koch Syn. 84; Webb Can. I, 1. 8 a, f. 8-15; FT. Par. 191; Gren. et Godr.
Fr. I, 72; Boiss. Or. I, 4o1. — R. Lampsana Gærtn. Fruct. IT, 300, t. 143. Ra-
phanistrum segetum Rchb. Ice. Il, t. 3, f. 4172. — Exs. Choul. Alo. sér. 9, 303;
Bourg. Pyr. Hisp. Lah ; Bill. Gall. 924; Rchb. Germ. 665 et 666, Hohen. off. 596;
Tod. Sic. 1271 sub Raphanus fugax.
Ar. ya$ El Abou vel Bou:Quir «pater picis» ob amaritudinem (My). - Ar. Tux.
e5 9 Abou vel Bou- T'oum «pater Allii vel alliaceus» (Prax).
Radice annua, gracili fusiformi; foliis radicalibus inferioribusque inter-
dum lobis minoribus interpositis donatis; petalis luteis, violaceo-purpu-
rascentibus vel albidis, venis fuscescentibus pictis; siliquis pedicello sæpius
longioribus vel multo longioribus, linearibus vel elongalo-linearibus 3-polyspermis
rarius ad locellum monospermum redactis, inferioribus sæpe inter locellos
non vel vix costatos haud vel vix strangulatis, superioribus et sæpe om-
nibus inter locellos cylindricos vel subolobosos valide 6-8-costatos bre-
vissime vel longiuscule strangulatis, n rostrum lineari-subulatum silique
longitudinem dimidiam æquans vel superans sensim atlenuatis rarlus abrupte
contractis. ©. Apr.-Aup.
In ruderatis et ad vias, in pascuis et arvis, in alluviis. —- Med. C“: inter La
Calle et Bône (Guy.), Bône (DR., Krém., Hag.), Dy. Edough!, Philippenille!, in
valle Oued Fedja!, Bougie (Cauv.); Souk-Harras (Reb.), Dj. Ouach!, Constantine !
(DR., Tiss.), Sidi-Mecid (DR.). — A": Alger (Bové, Brette, etc.), Bouzareah!,
Hussein-Dey, Maison-Carrée (Jam.), in planitie Mitidja (Lef.), Bou-Ismaël
(Claus.), Cherchell! ; Tizi-Ouzzou !. — 0": Oued El-Abid!, Cassaisne!, Oullis!,
Mostaganem (My), Arzew!, Suint-Cloud!, Oran (DR., etc.), Nemours (sec. Warn..);
Tlemcen !. — Plan. 0’: Tiaret (Del.). — Sah. 0’: Arba-Tahtani!, Tyout!. —
TUN. Él-Haowria!, Zaouiet-el-Myaïz!, Dj. Cheban!, Zougag !, nm valle Oued Bou-
Noukhal!, Nebeul!, Hammamet! ; Carthage!, La Gouletie! (Miss. 1883), Tuns!
(Doûm., Ball), Manouba, Bardo (Rx); Djedeida! (Miss. 1883); Ain-Draham!
(Miss. 1883); Sidi-el-Hani! (Miss. 1883), in insula Kerkenna ad Ksar Ouled-
Kassin (Doûm. et Bonn. miss. 1884), etc. — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger
(Webb, BL, Lagr.), ad meridiem Tanger (Dr. Hay), in regione collina inter
Tanger et Tetouan (Ball); in provincüs austro-occidentalibus : 1da-Oubouzia,
Takoust, Aÿt-Zelien, Dar-Ould-Delimi, Oudjan, Tazeroualt (Mard.).
In insulis Madera et Canaris; in Europa fere tota præsertim media et australi;
Asia minore, Syria et Palæstina; America septentrional.
222 CRUCIFERÆ. — RAPHANUS. COSSONIA.
Oss. R. rostratus DG. (Syst. IT, 666, et Prodr. I, 229; Boiss. Or. I, 4o1) ad
R. Raphanstrum var. Raphanistrum referendus, nempe notæ quibus a De Candolle
et cl. Boissier distinguitur in speciminibus nonnullis Algeriensibus occurrunt.
Var. 6. maritimus Lloyd F. Ouest éd. 3, 20. — R. maritimus Sm. Engl. Bot. t. 1643;
Lois. Gall. ed. 1, 530; DC. Fr. V, 588, et Syst. IT, 668, et Prodr. I, 229;
Gren. et Godr. Fr. I, 72. — Raphanistrum maritimum Rehb. Excurs. 656.
Radice incrassata sæpius indurata perennante; foliis radicalibus infe-
rioribusque sæpe lobis minoribus interpositis donatis; petalis luteis, venis
parum distincts ; siliquis pedhcello sæpius vix longioribus vel brevioribus , oblongro-
linearibus 2-oligospermis sæpe ad locellum monospermum redactis, inter locellos
valide 6-8-costatos vel fere ecostatos breviter vel longiuscule strangulatis,
in rostrum lineari-subulatum locello ultimo vix vel paulo longius abrupte
contractis.
In ditione floræ non visus.
In Angliæ, Bataviæ, Galliæ borealis et occidentalis, necnon Hispaniæ occiden-
talis arenosis maritimis.
Var. y. Landra Coss. Cat. Tun. 53.— R. Landra Moretti in DC. Syst. II, 668, et Prodr. I,
229; Deless. Je. Il, t. 94; Guss. Prodr. Il, 188, et Syn. Il, 140; Gren. et Godr.
Fr. 1, 72. — Raphanistrum Landra Rehb. Ie. II, t. 3, f. 4193. — Exs. Bourg. Bal.
[1869]; Bill. Gall. 925, Magn. (Select.) 7 et bis; Kral. Cors. h67; Cesati It. 9, Bill.
925 bis.
Ar. Ton. ol Lebsan (Lx).
Radice annua gracili, vel incrassata et indurata perennante; foluis radi-
calibus inferioribusque interdum lobis minoribus interpositis donatis ;
petalis luteis vel albidis, venis pictis; siliquis pedicello sæpius brevioribus,
oblongis, 2-6-spermis sæpe ad locellum monospermum redactis, inter locellos
crassos ovoideos vel ovoideo-subglobosos sub-10-coslatos costis plus minus
præminentibus vel fere ecostatos breviter vel longiuscule strangulatis, in
rostrum lineari-subulatum locello ultimo subæquilongum vel sesquilongius con-
tracts.
In ruderatis et arvis, in pascuis, in alluviis et aggeribus arenosis maritimis. —
Med. C°: in Numidia (Poir. ! sub R. sativus), La Calle (DR., Lx, Lefr.), Bône
(Duk., Hag.).— A°: Alger (Bové); Blidah (Lefr.). — 0°: Oued El-Abid !, Ouillis! ;
Mascara (War.). — TUN. l'abarque! (Miss. 1883), inter Tabarque et Oum-
el-Teboul (Lx et Reb. miss. 1883), Pord-el-Hammam (Lx), Ain-Draham!, in
sylva Ain-Draham!, Fernana! (Miss. 1883). — MAR. Mogador (Bal.).
In insulis Azoricis; in Europa Mediterranea austro-occidentali ab Hispania ad
Italiam et Siciliam; Lazistan (Bal.). |
27. COSSONIA.
Cossonia DR. ap. Bal. PL. Alo. exs. [18592], et in Ann. se. nat. sér. 3, XX, 89, t. G
[1853]; Walp. Ann. IV, 200; Coss. ustr. Atl. 1, 5a, t 36-35. — Raphanus sp.
CRUCIFERZÆ. — COSSONIA. 223
Delile in hitt. ad J. Gay. — Raffenaldia Godr. FL. Juv. ed. 1, 5 [1853], et éd. 2, 52;
Walp. Ann. IV, 220; Benth. et Hook. Gen. T, 101.
Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala unguiculata, limbo integro.
Stamina libera, exappendiculata. Siliqua lineari- vel late lineari-lanceolata
aut abbreviata oblonga ovatave, tetragona vel compressa, indehiscens , crassa,
suberoso-coriacea, in pedicello persistens vel cito decidua, in locellos 3-10
monospermos superpositos dhvisa, rarius ad locellos 1-2 redacta, inter locellos
articulata vel inarticulata , pericarpio sæpius inter locellos plus minus nodoso-
incrassalo pseudotorulosa , superne in stylum attenuata vel abrupte producta ;
stiomate depresso subintegro. Semina ommia pendula, ovata vel ovato-sub-
orbiculata, plus minus compressa, iImmarginata. Cotyledones latæ obovato-
suborbiculatæ, conduplieatæ.
Plantæ perennes, caudice indurato. Folia omnia radicalia rosulata, dentata, Iyrato-pin-
natifida vel pinnatipartita. Pedicelli radicales ex axillis foliorum rosulæ indeterminatæ
enali, floriferi ascendentes recti, fructiferi incrassati arcuato-deflexi. Flores purpurascentes
venosi vel lutei.
Ors. Genus Cossonia , quod mihi, m æternum amicitiæ nostræ signum, semper
defletus collaborator Durieu de Maisonneuve dicatum voluit, siliqua polysperma
indehiscente uniloculari loculo in locellos monospermos superpositos diviso et coty-
ledonibus conduplicatis ad tribum Raphaneæ DC. referendum in qua juxta genera
Enarthrocarpus et Raphanus collocandum. — Ab Enarthrocarpo differt siliqua arti-
culo inferiore bivalvi destituta, seminibus omnibus pendulis. À Raphano distinguitur
habitu plane alieno, siiqua articulo inferiore destituta, pericarpio inter locellos
plus minus nodoso-incrassato pseudotorulosa, non articulo inferiore manifesto vel
obsoleto donata, non ad locellos torulosa.
4. C. Africana DR. ap. Bal. PI. Alp. exs. [1852], et in Ann. sc. nat. sér. 3, XX, 83,
t. 6 [1853]; Walp. Ann. IV, 221; Coss. Ilustr. At. 1, 52, t. 36. — Raphanus
prumuloides Delile in herb. et in litt. ad J. Gay. — Raffenaldia primuloides Godr. F1.
Juv. ed. 1, 5 [1853], et éd. 2, 59; Walp. Ann. IV, 220. — Exs. Bal. Ale. 547,
Kral. in Bourg. [1856 |, Reb. in Bill. 1808.
Caudice crasso vel crassiusculo ; foliis patulis, longe-petiolatis, obovatis
vel oblongo-obovatis subpinnatifidis vel sæpius Iyrato-pinnatipartitis lobis
lateralibus utrinque sæpius 2-4 oppositis ovato-lanceolatis ovalo-triangula-
ribus vel ovatis repandis integrisve inferioribus mullo minoribus vel sub-
obsoletis, lobo terminali ovato vel obovato interdum suborbiculato latera-
libus multo ampliore grosse et inæqualiter repando-dentalo; petalis calyce
subduplo longioribus, limbo lilacmo-purpureo venis saturatioribus picto
vel luteo; glandulis placentariis ovatis; siliquis sub rosula foliorum abscon-
ditis terra expansis, conformibus, a pedicello non secedentibus, 20-45 millim.
Jonpis, late lineari-lanceolatis, inferne attenuatis , tetragonis vel vix compressis,
rectis vel vix arcuatis, superne in slylum longiusculum attenuatis, loculo
in locellos 4-10 diviso, plus minus manifeste inter locellos aliquot articulato-
22h CRUCIFERÆ. — COSSONIA.
lomentaceis lomentis sæpius demum secedentibus, pericarpio regulariter ad.
angulos tam dorsales quam placentarios inter locellos encrassato sæpius
nodoso-pseudotorulosis; seminibus ovalis, compressiusculis. 2£. FT. Febr.-
Mart. Fruct. Apr.-Jun.
In pascuis et campestribus arpillosis herbidis, in depressis hieme humidis, in
arvis et inter segetes, in vervactis. — Plan. C': Seuf (Duk.). — A: Rocher-de-Sel,
in faucibus Gaïgat (Reb.), ad moletrinam Dyelfa!, Dj. Sahari!, Djelfa! (Reb.).—
O°: ex. gr. : Tiaret (Krém.), ubi primum inventa, Aflou; Timetlas!, Tarfaoua!,
Khaneg-Azir, Ain-Sfa; Géryville, Oum-el-Zelfan, Khodeur; Daia, Ras-el-Ma,
Terni, Ain-Ghoraba, etc. — Sah. A”: in ditione Hodna : Oued Bou-Saada (Reb.,
Soll.), Ain-el-Ghorab, nm monticulis Dy. Messad (Reb.). — MAR. D}. Aiach prope
Ouchda in confinibus Algeriæ (Jourd.).
In Algeria et loco Maroccano supra citato tantum nota. In Gallia australi prope
Montpellier loco Port-Juvénal primum a Delile inventa sed advena et cum lanis
advecta.
2. C. intermedia Coss. Jlustr. At. T, 53.
Caudice crasso vel crassiusculo; foliis erecto-patulis vel patulis, longe
petiolatis, obovatis vel oblongo-obovatis dentatis subpinnatifidisve aut Iyrato-
pinnatipartitis lobis lateralibus utrinque sæpius 1-2 oppositis ovatis vel
triangularibus integris inferioribus multo minoribus vel subobsoletis, lobo
terminali obovato vel oblongo lateralibus ampliore grosse et inæqualiter
repando-dentalo; petalis calyce subduplo longioribus, limbo luteo venoso;
olandulis placentarns ovatis; siiquis sub rosula foliorum radicalium abs-
conditis terra expansis, subconformibus , a pedicello non secedentibus , 20-35 mil-
lim. longis, late linearibus vel lineari-lanceolatis, inferne attenuatis, utraque
facie plus minus compressis vel compresso-subtetragromis , rectis vel subarcuatis,
superne in stylum longiusculum vel elongatum attenuatis, loculo in locel-
los 4-10 diviso, mamfeste inter locellos plures vel plerosque articulato-lomentaceis
lomentis (ut videtur e speciminibus imperfecte maturis) demum seceden-
tibus, pericarpio resulariter vel irregulariter inter locellos incrassato præsertim
ad margines sæpius nodoso-pseudotorulosis; semimibus ovatis, compressis.
2L. Florifera et imperfecte fructifera 12 Junio 1881 ab Ibrahim lecta.
MAR. D}. Takreda in provincia Netifa ad austro-orientem provinciæ Demnat
(Ibr. [1881 ]).
Hucusque tantum in imperi Maroccami loco citato nota.
Oss. Hanc plantam tanquam speciem novam proponere vix audeo nempe notis
sequentibus e speciminibus tam spontaneis exsiccalis quam vivis cultis imperfecte
maturis excerplis a C. Africana tantum differt : in GC. intermedia folia sæpe indi-
visa dentata, siliquæ minus latæ, utraque facie plus minus compressæ, rectæ vel
arcuatæ, in stylum sæpius elongatum attenuatæ, pericarpio sæpius præsertim ad
margines regulariter vel irregulariter inter locellos nodoso-incrassato, semina
minora, magis compressa: in C. Africana folia sæpius Îyrato-pinnatipartita, sili-
CRUCIFERÆ. — COSSONIA. FARSETIA. 225
_quæ late lineari-lanceolatæ, exacte tetragonæ vel tetragono-subcompressæ, rectæ
vel vix arcuatæ , pericarpio regulariter eliam in utraque facie ut ad marogines inter
locellos nodoso-incrassato. — C. 2ntermedia forsan melius varietas montana C. Afri-
canæ e loco natali orta quam species propria habenda.
8. C. platycarpa Coss. Jllustr. Atl. I, 54, t. 37.
Caudice crasso vel crassiusculo; foliis suberectis, longe vel longissime
petiolatis, ambitu oblongis, lyrato-pinnatipartitis, lobis lateralibus utrinque
sæpius 2-4 oppositis ovatis vel triangularibus integris inferioribus multo
minoribus vel subobsoletis, lobo terminali obovato vel oblongo laterali-
bus ampliore grosse repando-dentato vel integro; petalis calyce duplo lon-
gioribus, limbo luteo venoso; glandulhs placentarüs minutis; siliquis als
sub rosula foliorum radicalium absconditis et terra expansis, aliis inter
folia emergentibus, heteromorplis, a pedicello cito secedentibus, 6-37 millim.
longis, inferne sæpius 1rregulariter truncatis, subcordatis vel subsagüttatis, alüs
late lineari-lanceolatis, als oblongis vel ovatis interdum ad locellum unicum re-
dacts , compressis, sæpius arcuatis, superne in stylum elongatum attenuatis
vel abrupte productis, loculo in locellos 3-7 diviso rarius unilocellato,
haud artculato-lomentacers , sæpius pericarpio inter locellos ad margines fere
tantum irregulariter incrassalo plus minus nodoso-pseudotorulosis et
sinualis; seminibus ovato-suborbiculatis, compressis. 22. WFlorifera 27 Junio
1881 et fructifera 26 Julio 1882 lecta.
MAR. Dj. Ghat in provinciæ Demnat ditione Bou-Oulli (Ibr. [1881]).
Hucusque tantum in imperii Maroccani loco citato nota.
Os. C. platycarpa a C. Africana et a C. intermedia eximie differt siliquis hetero-
morphis, cito a pedicello secedentibus, compressis, inferne truncatis subeordatis
vel subhastatis, non lomentaceo-arliculatis, seminibus majoribus ovato-suborbicu-
latis. — C. platycarpa simul cum C. intermedia primum in tepidario et dein sub
dio calta primos flores ineunte Maio explicavit, dum C. intermedia jam ineunte Mar-
tio floruit.
TRIBUS VIT. ALYSSINEZÆ DC.
Sihcula oblonga, ovata vel suborbiculata, rarius siliqua Janceolata
vel linearis, septo parallele compressa, haud articulata, dehiscens, bilocu-
laris, seminibus in quoque loculo 1-2 vel pluribus, vahns planis vel
convexis semina non includentibus, septo lato æquilatis. Cotyledones
plano-convexæ. Radicula commissuralis scilicet cotyledonum commis-
suram spectans (0—).
28. FARSETIA.
Farsetia Turra Diss. Fars. 1, t. 13 Desv. Journ. bot. IT, 1733; R. Br. Obs. Oudn. 11;
DC. Syst. IT, 286, et Prodr. 1, 157 ; Endl. Gen. n. 4865; Benth. et Hook. Gen. I, 72;
*X15
226 CRUCIFERZÆ. — FARSETIA.
Fourn. Mon. Fars. in Bull. Soc. bot. XI, 55. — Farsetia et Fibigia Boiss. Or. 1, 157
et 256.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata vel subsaccata. Petala ungui-
culata, limbo inteoro. Stamina libera, exappendiculata vel minora dente
aucta. Siliqua linearis, aut brevis (silicula) oblonga ovata vel sub-
orbiculata, compressa, valvis planis convexisve sæpius nervo medio prominulo
donatis, septo membranaceo; stigmate lineari vel capitato, subintegro,
subbilobo vel bifido lobis conniventibus vel divergentibus. Semina pauca
velplura, uni- vel biseriata, (in nostris) late alato-marginata , rarius aptera.
Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accumbentes.
Herbæ vel suffrutices, pube bipartita adpressissima canescenti-sericea vel stellalo-tomen-
tosa. Folia oblonga vel linearia integra. Flores (in nostris) purpurascentes, vel flavi.
Oss. Genus hoc habitu distinctissimum et vere naturale, ut cl. Hooker (Benth.
et Hook. Gen., 1. c.) optime monet, «characteribus certis nullis florum vel sili-
quarum recognoscendum ».
Susen. Î. Farserrana. DC. — Petalorum limbus oblongo-linearis, purpu-
rascens. Staminum omnium filamenta edentula. Siliqua elongata linea-
ris, vel brevis (silicula) ovata aut oblonga, plano-compressa, valvis
planis nervo medio prominulo donatis; stigmate capitato, vel lineari
subindiviso bilobo bifidove. — Plantæ pilis bipartitis malpighiaceis ad-
pressissimis canescenti-sericeæ.
4. F. linearis Dene! in Ann. sc. nat. sér. 2, XVIT, 1503; Walp. Repert. I, 139, et Ann.
IV, 195; W. Hook. Ic. IX, t. 808 imperfecta; Fourn. in Bull. Soc. bot. XI, 57;
Boiss. Or. I, 158; Hustr. Al. I, 56,1. 38. — F. Hamilton Royle Ulustr. Himal.71;
Walp. Repert. I, 139; Hook. et Thoms. in Proc. Linn. Soc. V, 148 saltem ex parte;
Hook. nd. I, 140. — Exs. Jam. Ap. [1852], Bal. 885, Kral. in Bourg. 240 a,
Kral. 13; Auch. Mascate 1069.
Ar. era TC Ain-el-Arneb «oculus leporis» (Coss., Par.); 9 Jan H'ariq
«urens».
Planta sulfruticosa, a basi ramosissima, sæpius cæspites efformans, pilis
bipartitis adpressissimis dense incano-sericea; folüs linearibus angustis,
integris, sæpius sub anthesi involutis vel jam deciduis; racemis pauci-
floris, elongatis, laxis; floribus mainutis ; petalis calyce tertia parte longioribus,
lmbo purpurascente oblongo ab ungue vix distincto; siliquis suberectis
erectsve, late hnearibus, plano-compressis, apice in stylum sensim productis ,
seplo tenuiter membranaceo, medio præsertim superne uninervio, venulis
lateralibus oblique ascendentibus anastomosantibus dense et pulcherrime
reticulato ; stylo filiformi, latitudine siliquæ subæquilongo vel longiore;
shiymate brevissimo, subbilobo; seminibus uniseriatis , latissime membranaceo-
alatis. b. Ab autumno ad Junium.
In paseuis et collibus calcareis vel argillosis apricis, m rupestribus, in glareosis
CRUCIFER Æ. — FARSETIA. 227
in alluviis et alveis. — Sah. C°: Col de Sfa!, Biskra! (Jam., Bal.), Fontaine-
Chaude (Jam.), Saada!, Chegga!, Mghaier (Reb.). — A°: ex. or. : Daia-el-Kebch!,
Anit-el-Cometi, Berrian!, Guerrara, Ghardaïa!, Methlil, Ghar-el-Deba!, Ba-
Mendl, etc. — O° : ex. pr. : Gour-Sesoueur!, Brezina!, Sidi-el-Hadj-ed-Din, EL
Abiod-Sidi-Cheikh!, Tyout!, Bou-Semghoun, Daiu Tisefsaf, Benout, Mengoub ,
Ras-Mahareg , etc. — MAR. Chegguet-el-Selten, mter Toumiet et Fiouix (War.).
Inter Aix Taiba et El-Biod (Guard); in regno Mascatensi (Auch.), Aden
(Hook.), Afghanistan (Griff.), Beloutchistan (Stocks sec. Boiss.), in planitie Gan-
getica inter Agra et Delhi (Wall. sec. Hook. et Thoms.), Pundjab (sec. Hook. et
Thoms.).
Oss. F. linearis, mdumento bipartito malpighiaceo adpressissimo, petalis pur-
purascentibus limbo oblongo, staminum omnium filamentis exappendiculatis,
siliqua lineari plano-compressa, ad sectionem Farsetiuna (DC. Syst. Il, 287;
Fourn. in Bull. Soc. bot. XI, 55.— Farsetia Boiss. Or. I, 157) pertinet.— A F. long'i-
siliqua (Dene in Ann. sc. nai. sér. 2, IV, 69; Walp. Repert. 1, 139; Fourn., 1. c.
56; Boiss. Or. 1, 157 excel. loc. nat. Algeria. — Matthiola stylosa Hochst. et Steud.
in Schimp. PI. Arab. exs. — Exs. Schimp. Arab. [1837] 860; Schweinf. Æ9. 1328),
in littore Ægyptiaco et Nubico maris Rubri necnon in Arabiæ ditionibus Hedjaz et
Vemen crescente , differt ramis brevioribus, floribus minoribus, siliquis sensim in
stylum productis, non abrupte acuminatis, stiomate brevissimo subbilobo, non
lineari in lobos conniventes vel subdivergentes fisso. — Planta in Arabiæ provincia
Hedjaz prope Taïfa a Schimper lecta et sub nomine Matthiola prostrata Hochst. et
Steud. distributa (Schimp. [1837] 862) junior et haud rite determinanda sed ad
F. linearem pertinere videtur ad quam referunt Fournier et Boissier. — Planta
in Persia a el. de Bunge lecta, e speciminibus imperfectis tantum nota et ad F.
linearem a dl. Boissier (Or. I, 158) relata, forsan melius distinguenda (F. heho-
phila Bunge m herb.!) floribus paulo majoribus, stylo erasso brevissimo, stigmate
conico in lobos triangulares conniventes fisso. — F. ramosissima Hochst. (in Ky
PI. Nub. exs. [1841]; Fourn. in Bull. Soc. bot. XI, 57; Oliv. Trop. F1. I, 63. —
Exs. Ky Nub. [1841]926 et 305) in Nubia ad pagos Cordofanos Chur-Si et Abou-
Djerad a Kotschy detecta, dein ad Khartoum a cl. Schweinfurth reperta et in Ægypto
media prope Tourah ad basim montis Mokkatam, ubi promiscue cum F. Æoyptiaca
Turra creseit, ab amicissimo A. Letourneux nuperrime inventa, floribus parvis,
pelalis calycem vix excedentibus limbo oblongo ab ungue vix distincto, stigmatis
fabrica, F. lineari proxima, sed eximie diflert siliquis sæpius siliculiformibus latio-
ribus oblongis vel oblongo-suborbiculatis, abrupte in stylum productis, loculis
2-h-spermis, septo in longitudine tota non in parte superiore tantum nervo medio
conspicuo donato.
2. F. Ægyptiaca Turra Diss. Fars. 1, t. 1; Desv. Journ. bot. III, 153; DC. Syst. IT,
287, et Prodr. 1, 157; Fourn. in Bull. Soc. bot. XI, 58; Boiss. Or. I, 158. —
Cheiranthus Farsetia L. Mant. 94; Desf.! Au. IT, 89, t. 160; Dehle Æp. Ilustr.
n. 593. — C. linearis Forsk. Æo.-Arab. 120, et Ie. t. 16, f. a. — Forma siliquis
ovatis : Lunaria scabra Forsk., 1. c. 117. — Farsetia ovalis Boiss. Diagn. Or. ser.
1, vin, 32, et in Walp. Ann. Il, 39. — F. Æoyptiaca var. ovalis Coss. in Fourn.,
1. c. 58. — Forma siliquis oblongis : F. oblongata Pres Bot. Bemerk. [1844] 8. - F.
15%
228 CRUCIFERZÆ. — FARSETIA. ALYSSUM.
Ægyptiaca var. oblongata Fourn., l. c. 58.— Exs. Bal. Aly. 886, Kral. 13 a et 13b,
Choul. 7, Par. 16; Sieb. Æy., Auch. 238, Wiest 88 et 574, Schweinf. 81 et 279,
Lx 14 et 15; Schimp. Arab. 353, Bové 137; Auch. Mascate Lo83.
= (e) 1
AR. aaels Felfila «Piper parvum» (Hén., Coss.); re H'arig eurens». —
Ar. Æc. 2921 El-Djerbé «Scabiosa» (Forsk.) : bye Djerba (Del.).
Planta suffruticosa, a basi ramosissima, dumosa, pilis bipartitis ad-
pressissimis dense incano-sericea; folüs linearibus, integris, interdum sub
anthesi involutis vel jam deciduis; racemis paucifloris, longiuseulis, laxis;
Jloribus majusculis; petalis calyce dimidio longioribus, limbo purpurascente
ab ungue distincto; siliculis erecto-patentibus, 2-4-plo longioribus quam
lalioribus, ovatis, ovato-oblonris oblongisve, apice abrupte stylo apiculatis,
valvis nervo præminente donatis, septo interdum fenestrato; stylo bre-
viusculo longitudine variabili; stipmate longitudine et forma variabili, in
lobos conniventes fisso; seminibus biseriatis, lalissime membranaceo-alalis.
b. Dec.-Maio.
In pascuis et collibus apricis argilloso-calcareis , in glareosis, in depressis, allu-
viis et alveis. « Ad radices montium prope Gafsam » (Desf. 44/.), «in reono Tunetano»
(Vahl Symb.). — Sah. C°: Col de Sfal, PBiskra!, Mchounech!, Khanga-Srdi-
Nadpi, Negrin, Chesoa!, Mouebral, Guemar!, ete. — A : ex. or. : Dj. Milogh!,
Laghouat!, Oued Soudan!, Berrian!, Guerrara!, Ghardaia!, Oued Neumrat!, Met-
hlif, inter Methili et El-Golea et ad meridiem Ouargla frequentissima, etc. — O0? :
inter Ghassoul et Brezina!, El-Abiod-Sidi-Cheikh!, Tyout!.— TUN. In Tunetia
australi : Br Sidi-Aich (Lx miss. 1884), Dj. Bou-Hedma (Doum.), Gafsa (Desf.,
Rob.), Thala, Dj. Hattig, Dj. Arbet, El-Guettar, Dj. Oum-Ah (Doùm. et Bonn.
miss. 1884), Foum-Hallouf, Dj. Aziza, Dj. Tebaga, Oued Zitoun, inter Oued
Metaleohmim et Sedada, Kriz, El-Hamma (Djerid) (Lx miss. 1884). — MAR.
Figuis (War. ).
Ad Ghadamès (Larg.), in Cyrenaica (Pacho), Fezzan (Oudn., Duveyr.),
Æpgypto; Syria, Arabia petræa et felici, Afohanistan, India boreali et occidental.
29. ALYSSUM.
Alyssum L. Gen. n. 805; DC. Syst. Il, 301, et Prodr. 1, 160 emend.; F1 Par. 191;
Benth. et Hook. Gen. I, 73; Boiss. Or. [, 263. — Meniocus, Aurinia, Psilonema,
Alyssum, Odontarrhena, Pülotrichum Endi. Gen. 867-868.
Ar. do 9| Aguerma vel Agerma (Bertr., Lx). |
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata vel inferne
attenuata, limbo integro vel retuso. Glandulæ ho rynæ valvariæ A,
breves + rarius ti butte aut capillares. Staminum filamenta sulien
nonnulla appendculata, rarius exappendiculata vel edentula. Silicula ovata,
oblonga vel suborbiculata, compressa vel compressissima, dehiscens, bilo-
cularis, valuis disco convexis marpine complanatis rarius inflatis vel planis,
septo membranaceo angustissime el tenuissime areolato ; stylo brevi vel
CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. 229
elongato filiformi, stigmate subindiviso. Semina in quoque loculo 1-2, ra-
rius 4-6, compressa, marginata immarginatave.
Herbæ, suffrutices vel fruticuli, pube stellata vel stellato-lepidota. Folia obovata, oblonga
vel linearia, integra. Flores lulei vel ochroleuci, rarius albi vel rosei.
Subgen. L. Ononrarrnen4. — Petala lutea. Staminum omnium filamenta membranaceo-
appendiculata. Silicula suborbiculata, oblonga vel obovata, (in nostra) plano-compressa,
loculis umiovulatis. Kuniculi liberi. — Plantæ perennes basi suffrutescentes, rarius
annuæ. — 1. À. alpestre.
Subgen. IL. Evarrssum. — Petala lutea vel albida. Glandulæ hypogynie minutæ. Staminum
filamenta membranaceo-appendiculata vel exappendiculata. Silicula suborbiculata vel
ovata, valuis disco convexis , margine planis , loculis biovulatis loculo ventrali rarius abortu
ovulorum sterili. Funiculi basi septo adnati. -— Plantæ annuæ, vel perennes sæpius
suffrutescentes vel frutescentes.
$ Plantæ perennes sæpius suffrutescentes vel frutescentes. — 2-3. À. montanum,
À. cochleatum.
SS Plantæ annuæ. — k-7. À. campestre, À. psilocarpum, À. macrocalyx, À. scuti-
gerum.
Subgen. IT. Terrarrrenra. — Petala lutescentia vel albida. Glandulæ hypogynæ ad basim
utriusque staminis lateralis teretes subulatæ vel imo capillares. Staminum filamenta
exappendiculata, rarius lateralium appendiculata. Siicula suborbiculata, valvis disco
convexis, margine planis, loculis biovulatis. — Plantæ annuæ. — 8. À. Granatense.
Subgen. IV. Prriorrrcuuu. — Petala lactea vel rosea. Staminum filamenta exappendiculata
edentula. Silicula suborbiculata, obovata vel oblonga, compressa valvis convexis vel
planiuseulis, aut inflato-turgida, loculis biovulatis vel loculo ventrali abortu ovulorum
sterili. — Fruticuli vel suffrutices. — 9. À. spinosum.
Subgen. V. Mewrocus. — Petala ochroleuca vel lutea. Slaminum filamenta appendiculata
vel dente aucta. Sihcula ovata, ovato-oblonga vel oblonga, compressissima, valvis planis,
loculis 4-6-ovulatis. Funiculi liberi. — Plantæ annuæ. — 10. À. hnifolium.
SUBGEN. [. ÜDONTARRHENA.
Odontarrhena C.-A. Mey. in Led. Alt. III, 58, et Ross. I, 1413 End. Gen. n. 4875. —
Alyssum sect. Odontarrhena Boiss. Or. 1, 267.
Petala lutea. Staminum omnium filamenta membranaceo-appendiculata.
Sihicula suborbiculata, oblonga vel obovata, (in nostra) plano-compressa,
loculis uniovulatis. Funiculi hberi. — Plantæ perennes basi suffrutescentes,
rarius annuæ.
4. A. alpestre L. Mant. 92; DC. Syst. IT, 307, et Prodr. I, 161 emend.; Rchb. Le. II,
t.20, f. 4275; Koch Syn. 63; Boiss. Voy. 43; Gren. et Godr. Fr. [, 117. — À,
tortuosum W.etK. Rar. Hung. 1,094, t. 91; DC. Prodr. T, 161; Rchb. Le. Il, t. 20,
f. ho76.— À. serpyllifolium M.-Bieb. Taur.-Cauc. Il, 103. — À. obtusifolium Stev.
in DC. Syst. Il, 305, et Prodr. 1, 161; Deless. Je. I, t. 38. — À. Savramcum
Andrz. in Bess.! Enum. 82.— À. lanigerum DC. Syst. IT, 308; Boiss. Or. l, 269.
— Odontarrhena tortuosa G.-A. Mevy. in Led. Alt. II, 60.— O. obovata C.-A. Mey.
in Led. Alt, IT, 61. — O. microphylla C.-A. Mey. in Led. Alt, II, 63; Led. le.
230 CGRUCIFERÆ. — ALYSSUM.
Ross. t. 143. — O. alpestris Led. Ross. 1, 142.— Alyssum serpyllifolium forma longi-
styla Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVII, 151 [1842]. — Odontarrhena surculosa
Schott et Ky PI. Clic. exs. — Alyssum minutiflorum Boïss. Diagn. Or. ser. 1, 1, 73.
— À. condensatum Boiss. et Hausskn. in Boïss. Or. I, 268.— À. oxycarpum Boiss.
Or. 1, 269. — Exs. Sieh. Delph. 7, Bill. Gall. cont. 3513, Soc. Dauph. 290; Bourg.
Pyr. Hisp. 591 ; Sol. Cors. 397; Heldr. Grec. norm. 706; Sint. et Rig. Cypr. 843;
Ky Ghc. 10 et 55 a; Bal. As. min. 65, L26 et 427; Sint. Troy. 430 ; Bourg. Lyc.
28, et Ârm. 38; Auch. Syr. 266 et 274, Ky [1855] 147, et [1862] 260; Ky
Kurd. 337; Auch. Pers. 265, Lo93 a et Lo93 b, Ky 376; Reliq. Lehm. 70.
Perenne inferne indurato-suffrutescens, a basi ramosum, sæpius ramos
steriles emittens, pube stellata brevi dense cano-lepidotum ; foliis obovatis
vel oblongo-lanceolatis, inferne attenuatis; racemis subcorymbiformibus
demum plus minus elongatis; floribus minutis; calyce post anthesim de-
ciduo; petalis calyce subtriente longioribus, oblongo-cuneatis, glabris ;
staminum filamentis late appendiculatis appendicis parte libera lanceo-
lata integra bidentata vel bifida, lateralium appendice fere a basi libera;
siliculis obovato-suborbiculatis, obovatis, oblongo-obovatis vel oblongis,
apice rolundatis rarius acutiusculis, plano-compressis, pube stellata bre-
vissima incano-lepidoüs; stylo silicula subdimidio breviore; seminibus an-
guste marginatis. 2£ vel b.
Var. «. alpestre.
Floribus luteis; siliculis oblongis.
In ditione floræ non visum.
In Gallia, Germania austro-orientali, Hungaria, Corsica, Italia, Græcia, Rossia
australi, Caucaso; Gypro, Asia minore, Syria, Persia, Turlestan, Songaria, Sibiria
Altaica.
Var. 6. serpyllifolium.— À. serpylhfolium Desf.! Atl. Il, 70; DG. Syst. Il, 306, et
Prodr. 1, 161.— À. Nebrodense Tin. Pug. 1, 12; Rechb. Le. Il, t. 20, f 4279; Guss.
Syn. Il, 163. — À. alpestre Moris Sard. 1, 142. — A. alpestre var. incanum Boiss.
Voy. 43. . Bal. Al. 533, Bourg. [1856], Bill. 2010; Bourg. Hisp. 572, 104ob
et 2093, Hut. Port. Rig. [1879] 33 et 34%; Losc. (Arap.) 8; Soc. Dauph. Gall. 1086;
Huet Sic. [1855].
Floribus minoribus, pallidioribus; siliculis paulo majoribus, obovatis vel
oblongo-obovatis apice sæpissime rotundatis. — Apr.-Jul.
In pascuis apricis , in petrosis, olar eosis et rupestr bus, in sylvatieis, in regione
Montana etiam superiore et in Planitiebus excelsis montosis sæpius inter cæspiles
Stipæ tenacissimæ. «In Atlante prope Tlemsen» (Desf. At.). — Mont. C° : Dy.
Alia, Dj. Thaya, Dj. Lekahl, Dj. Babor!, Dj. Tababor!, Adghar-Amellal!, Dj.
Guerioun, Dj. Cheliah!, Dj. Mahmel!, Dj. Tougour!, Dj. Maadid, ete. — A°: in
montibus Dyurdura : Tirourda (Lx), in cacumine Lalla-Khedidja (Mar. ), in ditione
Beni-bou-Addou!, Tizi-n-Tesselent !, Dj. Heizer (Thév.); Dj. Ouaransenis ! (Perr.).
— 0°: Tlemcen (Desf.), Dy. Beguira (Flah.); Dj. Ksel!. — Plan. GC": Mechta-el-
Arbi (Reb.), Setif (Soll., Duk.), Medjez (Lx); Ain-Beida (J. Reb.), Melila (Mil.),
CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. 231
Chott Mzouri! ; Batna! (Duk.), Lambèse (Tiss.); inter Tebessa et Feriana (Claud.),
Tebessa, Oued Djedida (Lx). — A": Djelfa! (Reb.), Oued Sedeur!. — 0°. — MAR.
Oued Bou-Roumad, Meharoug , Oued Aricha, Oola Mazar (War.); Dj. Takreda,
Dj. Bouachfal (Ibr.); in convalle Aët Mesan (Hook. et Ball), in jugo Tagharol
(Rein et Fr. sec. Ball), Dj. Afougueur, Dj. Lalla-Aziza (Ibr.).
In Gallia australi ad Bédarieux , Hispania media et australi, Sardinia, Sicilia.
Oss. À. alpestre mire variat caulibus plus minus diffusis, plus minus indurato-
suffrutescentibus, indumento, forma foliorum, magnitudine et colore plus minus
intense luteo florum , staminum filamentis utrinque vel subunilateraliter appendi-
culato-membranaceis appendicibus in parte hbera intepris dentatis vel bifidis,
siliculis modo apice basique attenuatis modo obtusis, stylo plus minus longo, et
e speciminibus innumeris rite examinatis omnes plantæ in synonymia enumeratæ
tantum varietates e locis natalibus ortæ videntur. Hanc sententiam cum auctoribus
pluribus jam enuntiaverunt el. Boissier (Voy. 43) et Fenzl (in Tchihatch. Voy. 4s.
min.). — Varietas 8 serpylhfolium vix differt a planta typica, in Alpibus crescente,
floribus minoribus pallidioribus et siliculis paulo majoribus obovatis vel oblongo-
obovatis apice sæpissime rotundatis. Planta in Gallia australi in arenosis dolomi-
ticis prope Beédarieux lecta omnino eum planta Alveriensi congruit.
SuBGEN. II. Evaryssum.
Alyssum sect. Adyseton DC. Prodr. I, 160 exel. sp. plurim. — Alyssum C.-A. Mey. in
Led. Alt. LIT, 53, et in Led. Ross. I, 137; Endl. Gen. n. 4874. — À. sect. Eualyssum
Boiss. Or. I, 274.
Petala lutea vel albida. Glandulæ hypogynæ minutæ. Staminum fila-
menta membranaceo-appendiculata vel exappendiculata. Silicula suborbi-
culata vel ovata, valvis disco convexis margine planis, loculis biovulatis Ioculo
ventrali rarius abortu ovulorum sterili. Funiculi basi septo adnati. —
Plantæ annuæ, vel perennes sæpius suffrutescentes vel frutescentes.
S Plantæ perennes Sæpius suffrutescentes vel frutescentes.
2. A. montanum L. Sp. 907; Bot. Map. t. h19:; DG. Syst. IT, 309, et Prodr. I, 162;
Rchb. Ie. Il, t. 19,f. 27h et b; Koch Syn. 64; F1. Par. 122; Gren. et Godr. Fr. I,
115; Led. Ross. 1, 138. — A. Atlanticum Desf.! Au. IT, 72, t. 149; DC. Syst.
I, 305, et Prodr. 1, 161; Led. Ross. [, 138. — À. vernale Rchb. Ie. Il, t. 19,
f. hagh ©. — À. arenarium Gmel. Bad.-Als. IT, 36. — À. montanum var. Atlan-
ticum Boïss. Voy. 4h. — À. oclroleucum Boiss. el Huet in Boiss. Diagn. Or. ser. 2,
v, 36. — À. Gmelini Jord. Brev. 11, 8. — Exs. Bal. Al. 898, Choul. sér. 2, 8 et
508 ; Bill. Gall. 716 et 716 ter, Soc. Dauph. 293 et 3083, Bourg. (Alp.-Mar.) 33;
Soc. Dauph. Helv. 3184; Sch. Germ. 612, Bill. 716 bis, Sch. norm. 10, 410 bis et
1014; DR. Astur. ho3 ; Bourg. Hisp. 573, 574 et 1041, Hut. Port. Rig. [1879] 35;
Auch. Græc. 276, Heldr. norm. 504.
Ar. 0 )5\ Aguerma (Lx).
Perenne inferne plus minus indurato-suffrutescens, a basi ramosum, sæpius
232 CRUCIFERZÆ.— ALYSSUM.
ramos steriles emittens, pube stellata longiuscula plus minus canescens vel
brevi lepidota candido-niveum; foliis obovatis, oblongis vel oblongo-lanceo-
latis, inferne attenuatis; racemis subcorymbiformibus, demum abbrevia-
tis vel longiusculis, pedicellis calyce 2-3-plo longioribus; floribus luteis
colore plus minus intenso vel pallido; calyce post anthesim deciduo;
petalis oblongo- vel obovato-cuneatis, apice sæpius retusis, in unguem
sensim attenuatis, dorso pube stellata conspersis olabrisve; staminum fila-
mentis membranaceo-appendiculatis, appendicibus sæpius filamenti dimidiam
longitudinem superantibus, in staminibus longioribus appendice fere ad
apicem adnata ibique 1-3-dentata, in brevioribus ad tertiam partem in-
feriorem lantum adnata vel fere ad basim lhbera; sihiculis magnitudine
variabilibus, suborbiculatis, ovato-suborbiculatis, imo obovatis, apice
rotundatis vel vix retusis, disco inflato-convexis, maroine complanatis, pube
brevissima lepidota canescentibus vel conspersis; stylo sihculam subæquante
vel longiore; seminibus anguste marginatis. 2L vel E. Apr.-Jul.
In pascuis, dumetosis et sylvalicis, in rupestribus, in regione Montana etiam
superiore, necnon in montosis Planitierum excelsarum sæpius inter cæspites Stipæ
tenacissimæ. æÎn cacumine Atlantis prope Tlemsen» (Desf. A1). — Mont. C°.
— A':in montibus Djurdjura : inter Térourda et Tizi-n-Tmechedallen (Lx), m
summo vertice Lalla-Khedidja (Mar., Deb. , Lx, etc.), Tizi-n-Tesselent!, in ditione
Beni-bou-Addou!, Dj. Heïzer!; Aumale (Char. ); in cacumine Dj. Zaccar (Dur.); in
montibus Ouaransenis !. — Of: Tiaret (Del., Krém.); Kef-el-Akdar (Lx), Tlemcen
(Desf.), D. Magris, in ditione Ouled Mazis (War.), Col de Nedroma (Bourg.),
Gharrouban (My). — Plan. C‘: Temet-el-Tin!, Setif (DR., Soll., Duk.); Sedi-
Reohis, Ain-Beida (J.Reb.); Lambèse ! (Choul.).— A°: ad occidentem Boghar (Ex);
Dyelfa! (Reb.), inter Dyelfa et Oued Sedeur (Reb.). — 0°: Ras-el-Ma, Tafraoua,
El-Mai, Khaneg-Azr, Geryville, Khodeur, Ain-Melah (War.).— TUN. Dj. Reças
(Doüm.), ad meridiem Souk-el-Djema ! (Miss. 1883). — MAR. In regione media
et superiore Atlantis majoris : Dy. Tezah 2500-3300 m. (Hook. et Ball), Dy. Tou-
chka (Ibr.); in provinciæ Demnat Dj. Bouachfal (Ibr.).
In Gyrenaica ? (sec. Viv.); in Europa media et australi tota; Asia minore.
Oss. E specimimibus innumeris in locis natalibus et in herbario observatis clarius
patuit À. Atlanticum Desf. omnino cum À. montano congruere et ne quidem va-
rietatem habendum. — A. Fischerianum DG. (Syst. IT, 311, et Prodr. 1, 16°;
Led. Ross. 1, 138. — À. Altaicum G.-A. Mevy. in Led. At. IT, 55 ; Led. Ze. Ross.
t. 255) in Rossia australi, Sibiria Dahurica et Altaica crescens, valde afline
A. montano a quo vix differt appendicibus staminum longiorum sæpius in tola
lonsitudine adnatis et apice in dèntem haud productis; easdem formas ut À.
montanum præbet et variat siliculis incano-lepidotis, glabrescentibus glabrisve. —
Species plurimæ præcipue orientales ab auctoribus admissæ ad A. montanum
referendæ videntur, nempe tantum differunt indumento plantæ, forma foliorum,
appendicum staminalium forma, silicuhs minoribus majoribusve plus minus
lepidoto-pubescentibus vel glabrescentibus, scilicet notis mire variabilibus.
CRUCIFERÆ.— ALYSSUM. 233
3. A. cochleatum Coss. ci DR. in Bull. Soc. bot. IV, 11, et Coss. Ilustr. All. I, 57,
t. 39. — Exs. Choul. Al. 204, Reb. in Bill. 2011.
Ar. Ali Kheiatha «sutrix» (Lx).
Perenne inferne indurato-liynosum, a basi ramosum sæpius dumulosum
ramos steriles emittens, pube brevissima stellato-lepidota incanum; foliis
oblongis, oblusis, inferne attenuatis, canaliculato-complicatis; racemis
brevibus vel subeorymbiformibus, demum laxiuseulis interdum longius-
culis, pedicellis calyee multoties longioribus post anthesim patenti-subdeflexis ;
floribus aureis; calyce post anthesim cito deciduo; petahis calyce subdimidio
longioribus, obovatis, in unguem longiusculum contractis, apice inteoris,
olabris; staminum omnium filamentis exappendiculatis ; sihculis glabris, sub-
orbiculatis vel oblongo-suborbiculatis, apice integris, loculo dorsali inflato-
convexo , loculo ventrali concavo-cochleato abortu ovulorum sterili; stylo silicula
subtriplo vel subquadruplo breviore; seminibus anguste marginatis. b; Mart.-
Jun.
In pascuis montosis et collibus apricis, in petrosis et rupestribus, in regione
Montana inferiore et media, in Planitiebus excelsis et margine regionis Saharensis.
— Mont. C°: Dj. liche-Ah (Lefr., Hén.), Dj. Ouled-Ali-Ben-Sabor (Lx). — A° :
DJ. Sahari, Dj. Senalbal, Dj. Seba-Mokhan, Col de Snoubeur, Dj. Djellal (Reb.). —
0°: Dj. Beoutra (Flah.). — Plan. C': in ditione Nememcha (Lx). — A°: Djelfal.
—0”: inter Sebdou et El-Aricha!. — Sah. À‘: in ditione Hodna : in sylva Bou-
Fardjoun (Reb.), in faucibus inter Oultem et Bou-Fardjoun (Soll.).
In Algeria tantum notum.
Ors. À. cochleatum petalis luteis, glandulis hypogynis minutis, silicula sub-
orbiculata vel oblongo-suborbiculata, valva loculi fertilis disco convexa, loculis
biovulatis, funiculis basi septo adnatis, ad subgenus Eualyssum pertinet, sed a
speciebus omnibus perennibus hujus subgeneris filamentis staminum edentulis et
silicula ventre concavo-cochleata distinctissimum.
S$S Plantæ annuæ.
4. A. campestre L. Sp. 909; F1. Græc. t. 622; DC. Syst. IT, 314, et Prodr. I,
163; Rchb. Je. If, t. 18, f. Lazo; Koch Syn. 65; Moris Sard. 1, 143; Gren.
-et Godr. Fr. 1, 115; Boiss. Or. 1, 283. — Var. pube stellata silicularum radiis
sæpius inæqualibus aliis brevibus aliis elongatis : À. micropetalum Fisch. in DC.
Syst. Il, 313, et Prodr. 1, 163; Deless. Ic. II, t. 39. - À. parviflorum M.-Bieb.
Taur.-Cauc. UT, 434. — À. polyodon Boiss. et Buhse Aufz. 17. — A. campestre var.
micropelalum Boiss. Or. I, 28h. — Var. filamentis staminum longiorum sæpe eden-
tulis, pube silicularum longiore : À. micranthum Fisch. et Mey. in /nd. 1 hort.
Petrop. 22; Led. Ross. 1, 140. — Exs. Bal. Ale. 534, Choul. 555, War. 113,
Soc. Dauph. 1085, 1085 bis et ter; Bill. Gall. 1415; Welw. Lus. hoo, et conl. 15;
Auch. 4s. min. ho98 b, Bal. 68 et 993, Sint. ( Troy.) 996 b; Auch. Pers. 4097.
Ar. 4 5 Aguerma, 26.75 Agrima diminutivum (Bertr.); als D'réiga (Lx).
Annuum, pube stellata subhirsutum; foliis oblongis vel oblongo-linea-
ribus, inferne attenuatis; racemis demum elongatis; calyce deciduo; petalis
234 CRUCIFERÆ. — ALYSSUM.
lutescentibus demum albescentibus, calyce subdimidia vel tertia parte longio-
ribus, lineari-cuneatis inferne in unguem angustatis, apice subemaryi-
nalis; staminum saltem breviorum filamentis appendiculats; silicuhs magni-
tudine variabihibus, suborbiculatis, apice subretusis, disco inflato-convextis,
maroine complanatis, pube stellata radis æqualhbus rarius inæqualibus obsitis ;
stylo brevi; seminibus marginatis. ©. Febr.-Maio.
In ruderatis et ad vias, in pascuis et collibus apricis, per Algeriam totam dif-
fusum. — Med. C°: Phihippeuille!, inter Smendou et Constantine (DR.), Khanez
(Reb.), Constantine! (DR., Choul.), Souk-Harras, El-Aria (Reb.); Khamissa (J.
Reb.). — A° : Aloer (Dur. , Côme); Tizi-n-Tleta!, Bhdah (Goug.), Milianah (Mialh.),
Dj. Zaccar!, Orléansville!; Aumale (Ghar.), Boghar (Deb.). —- 0°. — Mont. C°:
Dj. Mahouna (Lx); Dj. Lekahl, Dj. Bou-Cherf (Reb.), Dj. Bou-Chenak (JT. Reb.),
Dj. Babor!; Medina!, Telet!, Haidous!, Dj. Tougour!; Dj. Maadid (Lx). — A :
Dj. Beni-Salah! (D.-J., Lef.); Dj. Ouaransenis !. — 0°: Dj. Ksel!; Dj. Bou-Kachba!.
— Plan. C°: Ain-Magramen!, Setif (Soll., Duk.); Ain-Beida, Guerak El-Tarf,
Meskiana (TJ. Reb.); in ditione VNememcha et in valle Oued Djedida (Lx); Melila!,
Ain-Yagout!, Balna!, Lambèse!, Timegad].-— À": Djelfa (Reb., Lx). — 0°.— Sah.
in maroine septentrionali regionis : C?: Mdoukal (Lx); Biskra ! (Bal.), Coudiat-el-
Dokhr (Mil.). — A° : Bou-Saada (Reb., Soll.), Él-Hamel, Oued El-Anoug (Reb.);
Dj. Milogh (Par.), Laghouat (Rx), Nil (Vim.). — O0! : Asla!, Ain-Sefissifa!.
— TUN. Djedeida! (Miss. 1883), Ghardimaou (Lx miss. 1884); El-Guettar
(Doùûm. et Bonn. miss. 1884). — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger (Schousb.);
Dj. Afougueur (Ibr.), Keira (Bal.), in prov. Chiadma, Tasseremout, Ait Mesan
circ. 1400 m. et iterum ad 2300 m. (Hook. et Ball); frequens in provinciüs
austro-occidentahbus inter Jda-Ouchemlal et Tifermit et ditione Tazeroualt
(Mard. ).
In maritimis Tripolitanis (sec. Viv.); in tractu Mediterraneo Europæ toto a
Lusitania ad Rossiam australem, Caucaso; Asia minore, Syria, Palæstina, Persia,
Turkestan.
Oss. À. hirsutum M.-Bieb. ( Taur.-Cauc. IL, 106; DC. Prodr. I, 163; Deless. Ze.
IL, t. 4o; Rchb. Je. IT, t. 18, £ 4271; Boiss. Or.[, 284. — À. campestre var.
hirsutum Koch Syn. 65) in Tauria, provineis Gaucasicis, Asia minore, Syria et
Persia crescens, ab À. campestri ad quod a Koch refertur, tantum differt statura
et partibus ommibus majoribus, filamentis staminum longiorum anguste dilatatis
edentulis vel unidentatis, siliculis pilis stellatis longiusculis et simplicibus longio-
ribus permixtis obsitis. |
5. A. psilocarpum Boiss. Voy. suppl. 718; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IIT, 834;
Coss. Iustr. All. 1, 58, t. Lo. — Exs. Willk. Hisp. [1845] 827 sub A. montanum
var., Bourg. [1851] 1040 cum A. calycino permixtum.
Annuum, pumilum, pube stellata obtectum; foliis oblongis vel oblongo-
linearibus, inferne attenuatis; racemis demum subelongatis; calyce per-
sistente vel tarde deciduo ; petalis primum pallide lutescentibus, demum albes-
cenhibus, calyce tertia parte longioribus, oblongo-linearibus ungue a limbo
CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. 235
vix distincto, apice emarginatis; staminum filamentis omnibus appendiculats ,
longiorum appendice subunilaterali ampla in longitudine tota adnata mar-
gine exteriore denticulata, breviorum appendice oblonga superne libera 1n-
tegra; siliculis ovato-suborbiculatis vel suborbiculats , apice subretusis, disco
inflato valde convexis, margine complanatis, glabris nitidulis; stylo brevi;
seminibus anguste marpinatis. ©. Maio-Jun.
MAR. In glareosis et pascuis ad cacumen montis DJ. Touchka ad meridiem
urbis Maroc (Ibr. [1875 |).
In montibus eliam excelsioribus Hispaniæ centralis et australis.
Oss. À. psilocarpum a cl. Boissier cum A. calycino comparatum ab eo plane dis-
ünctum glandulis valvariis minutis.
Var. 6. edentulum. — À. leocarpum Pomel Nouv. mat. 235 e descriptione. — Exs. Batt.
in Soc. Dauph. Al. 4h60.
Staminum longiorum filamentis inferne dilatato-membranaceis marpine
exteriore inteoris.
In pascuis petrosis regionis Montanæ. — Mont. A':in declivitate austral
cacuminis Dj. Beni-Salah ad 1600 m. (Batt.), Dy. Zaccar (sec. Pomel, L c.).
Oss. E speciminibus paucis suppetentibus, À. leiocarpum Pomel ad À. psilo-
carpum, cum quo habitu notisque plurimis exacte congruit, referendum et tan-
quam varielas tantum distinguendum filamentis omnibus staminum imferne plus
minus dilatato-membranaceis margine exteriore integris.
6. A. macrocalyx Coss. et DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot. IV, 12, et {llustr. Atl. T, Go,
t. 41. — Exs. War. Ag. 14.
Ar. do y5| Aguerma (Bertr.); als D'réiga vel D'eréipa, diminutivum a
UE D'ourg «nomen plantæ» (Lx).
Annuum, stellato-pubescens; foliis oblongis vel oblongo-linearibus,
inferne attenuatis; racemis demum sæpius elongatis; calyce subpersistente el
post anthesim accrescente, sepalis crassiusculhs conniventbus silicula matura
paulo longioribus; petalis albis, calyce paulo longioribus, linearibus ungue
a limbo vix distincto, apice retusis vel integris; staminum longiorum fila-
mentis exappendiculatis, lateralium appendiculatis; siliculis majusculis, suborbi-
culatis, apice vix retusis, disco inflato-convexis, margine complanats,
glabris; stylo siliculæ tertiam vel quartam partem subæquante ; seminibus
latiuscule submembranaceo-marg'inatis. ©. Febr.-Maio.
In pascuis et depressis argilloso-arenosis vel glareosis, in alluviis et alveis, in
Planitiebus excelsis australioribus, ubi sæpius A. scutigeri socium, et margine
contiguo repionis Saharensis. — Plan. À°: (ruelt-el-Settel (Lx), Djelfa (Reb. , Gesl.),
Oued Sedeur !, inter Rocher-de-Sel et Ain-el-Ibel (Lx), Ain-el-lbel!, Sidi-Makhelouf!
(Vilm.), Methli!.— 0° : ex. or.: Sttten, Khodeur, Ain-Tazina (War.); Bou-Guern,
Dj. Antar, Mechera-el-Acheria, Ghott El-Gharbi! (War.), Ain-ben-Khehl!, Taous-
236 CRUCIFERÆ.— ALYSSUM.
seral, ete. — Sah. A": Bou-Saada (Reb., Soll.); Ain Milogh!, Ain-Madhi!,
Laghouat! (Reb., Tess.), Nik! (Gesl., Vilm.), Daia El-Kebch! ; Ghardaïa (Vilm.).
— 0°: Tadjerouna (Par.), Arba!, inter Chellala-Dahrania et Asla!, Bou-Semghoun
(War.), Asla! (War.), Tyout!, ASE al, Ain-Sefissifa! (War...
In Aloeria hucusque tantum nolum.
*. A. seutigerum DR. in At. Alr. t. 72,f. 43 Coss. et DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot.
IV, 11. — À. clypeatum DR. olim in litt. — Exs. Bal. A{y. 536, Kral. 6, Choul.
205, War. 13, et in Soc. Dauph. 1087.
Annuum, stellato-pubescens; foliis oblongis vel oblongo-linearibus, in-
ferne attenualis; racemis demum elongatis; calyce deciduo, silicula subdi-
midio breviore; petalis albidis, calyce paulo longioribus, oblongo-linearibus
ungue a limbo vix distincto, apice emarginatis rarius integris; staminum
filamentis omnibus appendiculatis; siliculis majusculis, suborbiculatis, apice
retusis, disco inflato-convexis, margine complanatis, glabris ; stylo sili-
culæ tertiam longitudinem subæquante; seminibus latiuscule submembranaceo-
maroinatis. ©. Mart.-Jun.
In pascuis et convallibus erosis præsertim calcareis vel argilloso-calcareis, in
depressis hieme humidis, in alluviis et alveis, in Planitiebus excelsis unde nonnun-
quam hine in valles regionis Montanæ et quidem Mediterraneæ, illinc in regionem
Saharensem devehitur. — Med. 0°: Sidi-bel-Abbès (Lefr.). — Mont. C*° : Dy.
Mahmel!, Telet!, Haïdous!, Menah!. — A°: Dj. Afoul prope Aumale (Char.):; D.
Senalba!. — 0": Dj. Ksell. — Plan. C° : Ain Sedjera (J. Reb.); Ain-Yagout},
Batna! (Hén., Gol., Kral., etc.), Lambèse!, Ksour !. — A° : Aumale, in valle Oued
Chelf prope Boghar, Ain-Oussera!, Guelt-el-Seutel!, Djelfa!, Ain-el-Ibel!, ete.— O7.
— Sah. A°: Bou-Saada (Reb., Soll.), Oued El-Anoug, Hassi Dermel, Ain-el-Ghorab,
Ain Melah (Reb.); Laghouat!, Tadjemout!, Ain-Madhi!. — O0: inter Chellala-
Gueblia et Arba-Tahtani!. — MAR. Inter Sebkha Tigri et Ain-Chair (Seign.),
Oued Bou-Roumad, Meharoug (War.).
In Algeria el imperio Maroccano hucusque tantum obvium.
Subgen. II. Terrarricura.
Tetratrichia J. Gay in herb. [1841]. — Psilonema C.-A. Mey. in Led. Alt. III, 50, et in
Led. Ross. I, 137 emend.; Endi. Gen. n. 4873.
Petala lutescentia vel albida. Glandulæ hypogyne ad basim utriusque sta-
minis lateralis teretes subulatæ vel imo capillares. Staminum filamenta exap-
pendiculata, rarius lateralium appendiculata. Silicula suborbiculata, valvis
disco convexis, margine planis, loculis biovulatis. — Plantæ annuæ.
8. A. Granatense Boiss. et Reut. Pug:. 9; Coss. PI. crit. 146, et Illustr. AU. T, G1,t.h93
Pomel Nouv. mat. 233; Wülk. et Lange Prodr. Hisp. HI, 833; Wülk. /ustr.
Hisp. 1, 1. 56, f. b.— À. pulotr'chum DR. in herb. olim. — A. hispidum Lose. var.
Granatense in Willk. Uustr. Hisp. 1, 85. — À. Willlommü de Rœm. ap. Wilik.
CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. 237
Enum. in Linnæa [1852] 8. — À. Alperiense Pomel Nouv. mat. 239. — Exs. Bal,
Alg. 535, War. 114, Soc. Dauph. 1502 et bis; Losc. Arag. 7.
Ar. 0 5 Aguerma (Bertr.); als D'réiga (Lx).
Pumilum, pube stellata obtectum ; fois oblongis vel oblongo-linearibus,
inferne attenuatis; racemis demum elongatis; calyce persistente vel tarde
deciduo; petalis luteis lutescentibusve, demum albescentibus, calyce tertia
parte longioribus, oblongo-cunealis, a medio sensim in unguem attenuatis,
apice emaroinalo-subbilobis; glandulis hypoynis 2 subulatis ad basim utrius-
que staminis lateralis filamento multo brevioribus; staminum filamentis su-
bulatis, edentulis; siheulis suborbiculatis, apice subretusis, pube stellata
radus inæqualibus als brevibus aliis elongatis rarius subæqualibus donatis ;
stylo longiuseulo. ©. Mart.-Jun.
In ruderatis et secus vias, in cultis el vervactis, inter sesetes, in pascuis et de-
clivibus, in Algeria fere tota, etiam in montibus altioribus sed præsertim in Pla-
nitiebus excelsis. — Med. C°: Taoura, Kef Zouara (Lx), Kef PBou-Zioun (Reb.,
Lx), Guelma (Lx), El-Aria (Reb.), Constantine (DR.), Sidi-Nasseur (Reb.). — A*:
Blidah (Goug.), Medeah (Bové, DR., Rx), Mikianah (Mialh.); Boghar (Deb.),
ad occidentem Boghar (Lx). — 0° : Oran! (DR., Bal); Sidi-bel-Abbès (Lefr.,
War.), Tlemcen! (DR., Lenepv.); in ditione Ouled Khaled-Gharabal!. Oued Tifrit
(War.), Saida!. — Mont. C": Dj. Dekma (Reb), Dj. Mahouna! (Lx), Dj. Thaya
(Lx), Dj. Oum-Settas!, Dj. Ouach!, Tizi-Ousaka (Par.); Dj. Guerioun (Reb.);
Dj. Mahmel!, Dj. Tougour!; Dj. Afoan (Reb. et Oliv.). — A° : inter Térourda et
Lalla-Khedidja, Tala-Rana (H. Duh.), inter Tirourda et Tmechedallen (Lx); Dj.
Beni-Salah (DR.); Teniet-el-Haad (My).-— 0°: Dj. Ksel!. — Plan. GC‘: Sidi-Reghis,
Ain-Beida (3. Reb.), in ditione Vememcha (Lx); in colle Ain-el-Hadj-Baba!,
Ain-el-Bey!, Mechta-el-Arbi (Reb.); Ain-Yagout!, Batna! (Bal., Lefr., Duk.), Lam-
bèsel, Ksour!, Les Tamarins !; Khenchela, Dj. Chechar (Reb.). — A°: Harmela (Lx),
Guelt-el-Settel!, Djelfa! (Reb.), Oued Sedeur (Lx), Sidi-Makhelouf! (Ges.).— O7.
— Sah, À”: Bou-Saada, Bou-Fardjoun (Reb., Soll.), in valle Oued Chair (Reb.);
Laghouat! (Gesl., Rx), Ml, Tilremt!. — 0": El-Abiod-Sidi-Cheikh!, Bou-Sem-
ghoun, Tyout (War.).— TUN. Dj. Zafran!, Souk-el-Djema!, ad meridiem Souk-
el-Djema! , Kessera! (Miss. 1883); Dj. Arbet (Doùum.), Ksar Sened (Doûm. et
Bonn. miss. 1884). — MAR. Meharoug , Oued Bou-Roumad (War.); in provincia
Chiadma prope Ain Oumast, in convalle Ait Mesan ad 1200 m. et in jugo Ta-
g'harot ad 2700 m. (Hook. et Ball); Dy. Afougueur, Dj. Aziwel, Dj. Lalla-Aziza
(Ibr.); in provincis austro-occidentalibus : Açakaoublagh, Issishiwar, Tazerouali
(Mard. ).
In Hispania. In Gallia loco Port-Juvénal prope Montpellier sed advena et cum
lanis advectum.
Oss. À. Granatense in subsenus Tetratrichia cum À. calycino et À. minimo col-
locandum. — À. calycinum L. (Jacq. Austr. IV, t. 338; DC. Syst. IT, 315 et
Prodr. T, 163; Rchb. Je. IT, t. 18, f. 4269; Koch Syn. 65; FT. Par. 192; Boiss.
Or. T, 285; [lustr. At. 1, t. ho, f. 16-19.— Exs. Bill. Gall. 105 et 105 bis, Soc.
238 CRUCIFERÆ. — ALYSSUM.
Dauph. 291; Rchb. Germ. 2077, Sch. 1011; Bourg. Pyr. Hisp. 676; Bourg.
Hisp. 1040 cum À. psilocarpo distributum), in Europa fere tota, Caucaso, Asia
minore, Syria, Dahuria crescens, floræ nostræ deesse videtur, nempe omnia spe-
cimina Alveriensia et Maroccana sub hoc nomine recepta observation accuratis-
simæ subjecta ad À. Granatense pertinent in quo interdum silicularum pubes stel-
lata e radiis subæqualibus constat. — À. (Granatense ab À. calycino, in ditione
floræ non viso, differt petalis oblongo-cuneatis a medio sensim in unguem atte-
nuatis, non oblongo-linearibus ad basim tantum in unguem contractis, glandulis
hypogynis valvariis teretibus gracihbus filamento staminis lateralis quintuplo vel
multo brevioribus, non capillaribus filamenti longitudinem subdimidiam vel sub-
tertiam æquantibus, siliculis majoribus pube stellata radis mæqualibus rarius sub-
æqualibus donatis.
Subgen. IV. Pricorricuuu.
Pülotrichum C.-A. Mey. in Led. Alt. TIT, 64; Boiss. Voy. 45, et Or. I, 287; Endi.
Gen. n. 4876. — Alyssum sect. Lobularia DC. Syst. Il, 318, et Prodr. 1, 164 ex parte.
Petala lactea vel rosea. Staminum filamenta exappendiculata edentula.
Silicula suborbiculata, obovata vel oblonga, compressa valvis convexis vel
planiusculis, aut inflato-turgida, loculis biovulatis vel loculo ventrali abortu
ovulorum sterili. — Fruticuli vel suffrutices.
9. A. spinosum L. Sp. 907; DC. Syst. II, 320, et Prodr. |, 164; Gren. et Godr.
Fr. 1, 1193 Jord. Obs. 1, t. 1, f. d. — Koniga spinosa Spach Vég. phan. VI, 493.
— Ptilotrichum spinosum Boiss. Voy. 46.— Barrel. e., f. 808. — Exs. Kral. Aly.
101; Endr. Gall. un. ït. [1829], Bourg. ( Toulon) 34, Rel. Mail. 723, Bill. 3018
et bis, Sch. norm. 607; Willk. Hisp. 181, Bourg. 23 et 1041 a, Hut. Port. Rio.
[1879] 658.
Fruticulus sæpius a basi ramosissimus ramis intricatis, conglobato-
dumulosus, ramis junioribus cum foliis pube stellata brevissima dense
argenteo-lepidotis divaricatim ramosis flexuosis racemis terminatis infra
racemum ramulos axillares nonnullos abortivos spinescentes patentes emitten-
tibus, senioribus cortice fuscescente rachi racemi persistente et ramulis
abortivis spinosis indurato-horridis; foliis oblongis, obtusis, inferne at-
tenuatis; racemis plurifloris vel abortu paucifloris, corymbiformibus, de-
mum laxiusculis; calyce post anthesim deciduo; petalis lacteis vel roseis,
calyce duplo longioribus, obovatis, in unguem contractis, apice integris;
siliculis obovato-suborbiculatis, apice integris, dorso convexo-turgidis , ventre
abortu ovulorum loculi planiusculis vel concavo-cochleatis, glabris; stylo sili-
cula subtriplo breviore; seminibus marg'inato-subalats. b. FT. Maio-Jun.
Fr. Jul.
In pascuis et dumetosis, in rupestribus et petrosis calcareis, in regione Mon-
tana etiam superiore. — Mont. C': Dj. Tababor! (Perr., Kral., Doûm.).— A’:
Dj. Heizer (Thev.). — MAR. Dj. Afougueur, Dj. Ouensa (Ibr.), «crescit abande
CRUCIFERZÆ.— ALYSSUM. KONIGA. 239
in regione superiore Atlantis majoris : in convalle Ait Mesan ad 2200-3300 m.»
(Hook. et Ball).
In Hispania ut in Alveria sæpius montanum , in Galliæ australioris collibus mon-
tibusque demissis.
Suboen. V. Menrocus.
Meniocus Desv. Journ. bot. IT, 173 ; DO. Syst. Il, 325, et Prodr. 1, 165 ; Endl. Gen.
n. 4866. — Alyssum sect. Meniocus Benth. et Hook. Gen. I, 7h; Boiss. Or. I, 286.
Petala ochroleuca vel lutea. Staminum filamenta appendiculata vel
dente aucta. Sihicula ovata, ovato-oblonga vel oblonga, compressissima ,
valvis planis, locuhis 4-6-ovulatis. Funiculi liberi. — Plantæ annuæ.
10. A. linifolium Steph. in Willd. Sp. IIT, 467; Boiss. Or. T, 286. — Meniocus lini-
Jolius DC. Syst. IT, 325, et Prodr. 1, 165; Deless. Ie. IT, t. Aa; Led. Ross. I, 134.
— Exs. Kral. in Bourg. Alg. [1856]; Bourg. Hisp. 577 et 1044, Losc. (Arag.) 9;
Hohen. Cauc. un. it. [1831 et 1838]; Auch. 4s. min. 280 et 4100, Bal. 990, 1251,
etin Rel. Maïll. 229, Bourg. [1860]; Bourg. Arm. 39; Kar. et Kir. Sonp. 72.
Annuum, pube stellata brevissima dense lepidoto-canescens; foliis
linearibus vel lineari-oblongis, inferne attenuatis; racemis primum sub-
corymbiformibus, demum laxiuseulis longiusculis; calyce deciduo; petahis
ochroleucis demum pallidioribus, calyce subtriente longioribus, oblongo-cuneatis
in unguem attenuatis, apice retusis; staminum filamentis appendiculatis
appendice in dentem subulatum producta; siicuhs oblongis vel obovato-oblon-
pis, compressissimis, planis, glabris; stylo brevissimo; seminibus in quoque
loculo 4-6, anguste marginatis. ©. Mart.-Jun.
In campis et pascuis, in dumetosis apricis, in alluvis et alveis, in terra mobil,
præsertim in Planitiebus excelsis inter cæspites Stipæ tenacissimæ. — Med, O0:
Sidi-bel-Abbès (War.). — Mont. 0°: Dj. Ksel!. — Plan. C': Medjez (Lx). — A°:
inter Ain-Oussera et (ruelt-el-Settel! (Lx), Djelfa (Reb.), in ditione Ouled Sahari
(Lx), Oued Sedeur!, Ain-el-Ibel!. — O7. — Sah. A°: Bou-Saada (Soll.), El-Halleo
(Reb.). — 0°: Ain-Sefissifa!. — MAR. Meharoug (War.).
In Hispania, Ilyria (sec. DC.), Moldavia, Rossia australi, Caucaso; Sibiria
Altaica, Asia minore, Palæstina, Persia, Turkestan, Beloutchistan, Afohanistan,
Songaria.
30. KONIGA.
Konig Adans. Fam. nat. 11, 420. — Koniga R. Br. Obs. Oudn. 9; Endi. Gen. n. 4870;
Boiss. Or. I, 289. — Lobuluria Desv. Journ. bot. IT, 162; Webb Can. I, 89. —
Alyssum sect. Lobularia DG. Syst. Il, 318 excel. sp. plur., et Prodr. I, 164; Benth. et
Hook. Gen. I, 74.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala in unguem
contracta, limbo integro. Glandulæ hypogynæ 8, k placentariæ (in Alysso
deficientes) subulatæ 2 infra par utrumque staminum longiorum, 4 val-
variæ obovatæ vel obcuneatæ 2 ad latera utriusque staminis lateralis. Sta-
210 CRUCIFERÆ. — KONIGA.
minum filamenta edentula. Silicula a dorso compressa, ovata, oblonga vel
suborbiculata, dehiscens, bilocularis, valvis conveiusculis vel planis, septo
membranaceo tenuissime reticulato reticuhs in nervum medium superne distinc-
tum confluentibus; stylo brevi, stigmate subindiviso. Semina in quoque loculo
1-5, compressa, plus minus membranaceo-marginata.
Herbæ annuæ, vel sæpius perennes inferne induratæ vel suffrutescentes, pube adpressa
bipartita malpighiacea. Flores albr.
Oss. Konia valde affinis Alysso et præsertim subgeneri Ptlotricho, eum quo
ab auctoribus pluribus confunditur, nempe tantum differt glandulis hypogynis 8,
non 4, septo reticulis tenuissimis in nervum medium superne distinctum confluen-
tibus donato.
#. K. maritima R. Br. Obs. Oudn. 9; F. Græc. t. 621; Rehb. Ie. Il, t.18, £. 4966;
Boiss. Or. [, 280. — Clypeola maritima L. Mant. 426; Poir.! Voy. 197; Desf.
Au. Il, 72. — Alyssum maritimum Lmk Encycl. I, 98; Engl. Bot. t. 1729; DC.
Syst. II, 318, et Prodr. I, 164; Gren. et Godr. Fr. I, 118.— Lobularia ma-
ritima Desv. Journ. bot. IT, 162; Koch Syn. 65; Webb Can. I, 91. — Alysson
maritimum Shaw Specim. n. 28. — Exs. Bové Al. [1837], Choul. sér. 2, 104, Rel.
Mail. 1955, Par. 173 Bouro. Toulon 33, et Alp.-Mar. hh; Bill. Gall. 1416 et ter,
Sch. norm. 423 et 43a bis, Soc. Dauph. 299 et bis ; Welw. Lus. 99, 264, et cont.
30; Bourg. Pyr. Hisp. Log; Sol. Cors. 406, Kral. 457 a, Mab. 105; Cesati Ji.
h11, Port. et Rig. [1875 ] 114; Bourg. Can. 3.
Ar. Asa) Lee Âmimet-el-Beldia « fascia parvula urbicola» (My, Mey.),
nel mis Khonfedj-el-Il adjar et 6, ans Khonfedj-el-Fadjera « planta laxa
rupis vel rupium (My, Jourd.).— 4r. Ton. 6ya y® Djerdjira vel 6x) )) Zerzira (Lx).
Perennis, sericea argentea rarius virescens, a basi ramosa, cæspitosa,
caulibus inferne induratis ascendentibus diffusisve; foliis lineari-oblongis
vel linearibus, inferne attenuatis; xacemis primum corymbiformibus,
mox plus minus elongatis; calyce deciduo; petalis calyce subduplo longio-
ribus, suborbiculatis abrupte in unguem contractis; pedicellis fructiferis
erecto-patentibus, silicula subtriplo longioribus; siliculis ovatis vel ovato-
suborbiculatis, parvis, parce et adpresse pilosis glabrescentibusve, valvis
convexiusculis; stylo brevi; seminibus immarginatis vel anguste marginatis,
in quoque loculo solitarüs. 2L. Fere per totum annum.
In pascuis aridis et petrosis, in collibus apricis præsertim calcareis, in Algeria
fere Lota tum littorali tum interiore et usque ad confines regionis Saharensis. « Ad
maris littora» (Desf. A47.). — Med. C°: La Calle, Bône, Philippeville!, Bougie ;
Guelma, El-Aria!, Constantine!, Bordj Fedj-Msala, Sidi-Nasseur, ete. — A°.—
0°. — Mont. C°: Dj. Oum-Settas!, Dj. Ouach!, Dj. Sgao (Reb.), Dj. Bou-Cherf
(J. Reb.). — O': D. Ksel!. — Plan. CG": in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Bordj
Mamra (Reb.), Setf (Duk.); Sid-Reghis, Ain Sedjera (J. Reb.); Melila (Mi.),
Ain-Vagout!, Batna (Lefr.), Ksowr! ; Msila (Reb.).— A": Bokhari!, Ain-Oussera!,
Guelt-el-Settel! (Lx), in ditione Zahrès (Reb.), Djelfa!, Taadmit!. — 0° : Tiaret (Del.),
Ras-el-Ma (Flah.), Sebdoul!; Aflou, Dj. Slag, Enfous, Taoulala (Rx); Oued
CRUCIFERÆ. — KONIGA. 241
Mourlah in ditione Dj. Amour (Par.); Ain-Timendert!, Dj. Taëlbouna!. — Sah.
In margine seplentrionali regionis : C° : Neorin (Biml.); El-Kantara!, Beni-
Souk!, Biskra!. — A*: in ditione Hodna : Bou-Saada (Reb., Soll., Vin) Ain
Melah (Reb.), Oultem (Soll.); Dj. Miloph!, Laghouat! (Tess.), Ksar El-Airan
(Rx). - 0°: Dj. Leumbah prope Bou-Semghoun (War.). — TUN. Frequentis-
sima in Tunetia fere tota præsertim littorali et sublittorali. — MAR. Insulis Zaffa-
rines (Webb), Tetouan (Weyl., Ball), Tanger (Salzm., BI., etc.), D. Beni-Osmar
(Webb, Ball); Safi (Beaum.); Dj. Hadid (Hook.), Keïra (Bal.), in regione infe-
riore Atlantis majoris : prope Milhaïn supra Seksaoua et in provincia Imtouga
(Hook. et Ball); Dar-ould-Delini (Mard.).
In insulis Azoricis, Madera et Canarüs, Tripolitania, Æeypto; in insula Jersey,
in Europæ tractu Mediterraneo fere toto a Lusitania et Hispania ad Græciam; in
Asia minore non visa (sec. Boiss. Or); in Mexico (Bilimek) verisimiliter advena.
2. K. marginata Webb msc. et ap. Bourg. PI. Can. exs. [1845]; Coss. Ilustr. Au. T,
63,1. 43. — Exs. Bourg. Can. 314.
Perennis, sericea; caulibus inferne frutescentibus, ascendentibus vel diffusis
rarius erectis ; foluis lineari-lanceolatis vel linearibus, inferne attenualis;
racemis primum corymbiformibus, mox plus minus elongatis laxiusculis;
calyce deciduo; petalis calyce subduplo longioribus, obovato-suborbiculatis
abrupte in unguem contractis; pedicellis fructiferis erecto-patentibus vel
patentibus, silicula subduplo vel subtriplo longioribus; sihculis ovato-oblongis
vel suborbiculatis, majusculis, parce et adpresse pubescentibus, valvis pla-
musculis , stylo brevi; semimibus margine membranaceo lato cinctis, in quoque
loculo 2-3. b. Primo vere et verisimiliter per annum fere totum florifera
et fructifera.
In montosis et rupestribus. — MAR. In ditionibus /da-Ouchemlal, Tazeroualt
et Issighiwar, necnon ad orientem ditionis Tazeroualt (Mard.).
În insulis Canarus.
Oss. À. marginata a K. maritima differt caulibus robustioribus inferne frutes-
centüibus, non subherbaceis vel parum induratis, glandulis placentaris majoribus,
siiquis subtriplo vel sabquadruplo majoribus, valvis planiusculis, non convexius-
cuhs, et præsertim semimibus in loculo utroque 2-3 late margimais, non solitariis
immarginatis vel anguste maroinatis, sed forsan melius varietas australis eximia
quam species habenda, nam À. maritima im australioribus vel apricis crescens
semina (interdum 2 in loculo uno alterove) late marginato-alata præbet. Imo X.
intermedia Webb (Phyt. Can. 1, 92 sub Lobularia. — Exs. Bourg. Can. 4, 180,
19258 et12959), quæ mihi cum À. maritima conjungenda videtur, omnino habitu
nousque inter K. mariimam et K. marginatam media, nempe caules inferne fru-
tescentes, silieulæ sæpe majores quam in K. maritima loculis 1-2-Spermis, semina
marginato-alata vel margine membranaceo lato cincta. — In K. marginalæ speci-
minibus Maroccanis glandulæ placentariæ robustiores et iongiores quam in planta
Canariensi, sed hæc nota ob variationes tam in K. maritima sn in À. intermedia
observatas minoris momenti videtur.
16
242 CRUCIFERÆ. — KONIGA. DRABA.
3. K. Libyea R. Br. Obs. Oudn. 8; Boiss. Or. 1, 289. — Lunaria Libyca Viv. Libye.
34,116, f. 1. — Farsetia Libyca Spreng. Syst. I, 871. — Lobularia Libyca Webb
Can. 1, 90; Coss. PI. crit. 145. — Var. siliculis minoribus ovato-suborbiculatis,
loculis subdispermis : Koniga Arabica Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vin, 26, et Or. I,
290. — Exs. Bal. Ar. 31 et 900, My 118 ; Kral. Tun. 28, 176 et [1854]; Bourg.
Hisp. 1040 a; Auch. Æv.264, Samar. ed. Heldr. 3160, Lx 10 et bis ; Bové Palæst.
460; Bourg. Can. 1260.
>
Ar. 6,= H'arra «urens, acris» (Lx).
Annua, sericea, virescens vel subargentea, a basi ramosa; caulibus dif-
fusis prostratisve; foliis oblongo-lanceolatis vel oblongo-linearibus, inferne
attenualis; racemis primum subcorymbiformibus, mox plus minus elon-
gatis ; calyce sertus deciduo; floribus quam in K. maritima minoribus; petalis
calyce subduplo longioribus, obovato-suborbiculatis abrupte in unguem
contraclis: pedicelhs fructiferis sihculam subæquantibus vel sesquilongioribus ;
siliculis ovato-oblongis vel oblongo-suborbiculatis, parce et adpresse piosis
olabrescentibusve, valvis plans , septo completo vel fenestra plus minus lata
exciso, stylo brevissimo; semimibus late membranaceo-marginatis , in quoque
loculo 4-5. ©. Déc.-Maio.
In ruderatis et incultis, ad margines agrorum, in alluvis, in palmetis, in re-
oione Saharensi, rarius in regione Mediterranea. — Med. 0°: Mostaganem (Bal.).
Oran (My), Nemours (Krém., Bourg., Warn.). — Plan. C': Ain-Beida (J. Reb..).
— Sah. C°: Mdoukal (Lx); Biskra! (Jam., Bal.), Fontaine-Chaude (Schm.).
Saada (Bal.); Él-Ouar (Hén.); Bir Guettaria (Xss.). — A° : in ditione Hodna : Ain-
Kerman, Bou-Saada; Anit-el-Cometi, Berrian, Guerrara, El-Farch!, El-Ateuf,
Ghardaia!, Makilil, etc. — 0°: Bou-Semghoun (War). — TUN. La Goulette !
(Miss. 1883), Tunes (Kral.), Sousa! (Miss. 1883), Sfax (Esp., Kral., Doùm.),
insulis Kerkenna (Esp.), in insula Kerkenna ad Ksar Ouled-Kassin et Kelebin
(Doùm. et Bonn. miss. 1884), Gafsa (Doùm., J. Reb., Rob.), Houmt-Souk in
iusula Djerba, Tozzer (Doùm. et Bonn. miss. 1884), Gabes (Kral., Lx miss.
1884), El-Hamma (Gabes) (Lx miss. 1886), Zarzis, Sidi-Salem-bou-Grara , Oued
Zepwzaou, Bled-Kebira (Matmata), El-Golea, El-Hamma ( Djerid) (Lx miss. 1884),
Maan, Margouaia prope Douz (Lx miss. 1886), etc. — MAR. Mopador (Lowe,
Bal., Hook. et Ball), in rupibus insulæ Mogador (Hook. et Ball), Kouzeurt,
Imtouga , Dar-ould-Delimi, Ida-Ouchemlal, Foumalili, Amaluz, Assaka et alibi in
provinciis austro-occidentahibus (Mard.).
In Tripolitania, Cyrenaica, Marmarica, Ægypto, insulis Canaris; in Hispania
australi; Palæstina, Arabia petræa, Persia.
31. DRABA.
Draba L. Gen. n. 800 excl. sp.; DC. Syst. IT, 331, et Prodr. I, 166 ; End. Gen. n.4880;
Benth. et Hook. Gen. I, 74; Boiss. Or. I, 292.
Sepala erecta vel suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala in unguem
atlenuata, limbo integro vel retuso. Glandulæe hypogyne 4. Staminum filamenta
exappendculata. Silicula a dorso compressa vel complanata rarius turgida, ovata
PU
CRUCIFERÆ. — DRABA. 213
vel oblonga, rarius linearis, dehiscens, bilocularis, valvis planis vel convertis ,
septo membranaceo 1-nervi rarius enervi; stylo brevi vel elongalo, stigmate
subindiviso. Semina in quoque loculo plura, biseriata, immarginata.
Herbæ annuæ vel perennes, pube furcata, stellata vel simplici. Flores lutei, flavescentes,
vel albi interdum roseo suffusi.
Secr. [. Arzopsis DC. — Plantæ perennes, caudice pluri- vel multicipite, cau-
diculis superne foliis emarcidis annorum præteritorum teclis, apice
rosula foliorum terminatis et plerumque cæspitem pulvinatum effor-
mantibus. Gaules aphyll, simplices. Fola risida, nervo medio subtus
præminente, pilis rigidis pectinato-ciliata. Flores luter.
#. D. Hispaniea Boiss. Elench. 13, et Voy. 18, 1. 13, £a. — D. cuspidata DC. Prodr.
1, 166 quoad plantam Hispanicam. — D. Atlantica Coss. et DR. olim in herb.
plurim. et in litt.; Pomel Nouv. mat. 232. — Exs. Bal. Aly. 992, Perr. in Bours.
[1856], Choul. 4o4, Reb. in Soc. Dauph. 16; Bourg. Hisp. 38, 579, 10792, Hut.
Port. Rip. [1879] 417.
Caudice pluri- vel multicipite ; fois confertüs, superioribus erectis, lnearibus
vel oblongo-linearibus, rigidis, uninervüs, pilis setiformibus pectinato-ciliutis ;
caulibus abbreviatis vel longiusculis, pilis bi-trifurcalis patentibus villosis ;
racemis maturis corymbiformibus, rarius longiuseulis vel elongatis; pedi-
cellis sub anthesi calycem subæquantibus demum longioribus ; siliculis ma-
onitudine et forma variabihibus, oblongois basi et apice attenuatis vel ovatis,
stylo fihformi plus minus elongato interdum siliculam subæquante, pilis bi-
tripartius vel simplicibus longiusculis rarius breviuseulis villosis, valvis
convexis vel subventricosis. 2£. Mart.-Jun.
In petrosis et rupestribus, in pascuis et sammis jugis montium, in regione
Montana præsertim superiore. — Mont. C°: Dy. Oum-Settas!, Dj. Tababor!, Chel-
lata; Dj. Guerioun; Dj. Cheliah!, Dj. Mahmel!, Dj. Tougour!; Dj. Bou-Thaleb ,
Dj. Nechar, Kef El-Akdur, Dj. Maadid, ete. — A : in montibus Dyurdjura : Ti-
rourda, Thabourt-Bouzgueur, Lalla-Khedidja, Tizi-n-Tesselent!, etc.; Dy. Beni-
Salah !; in montibus Ouaransenis!, ete. — O': Dj. Ksell. — MAR. In regione
superiore Atlantis majoris : Dj. Tezah 2100-3000 m. (Hook. et Bail).
In montibus excelsioribus Hispaniæ australis. |
Oss. Planta nostra, admodum variabilis habitu, longitudine caulium, racemis
fructiferis corymbiformibus vel plus minus elongatis, silicularum forma et magni-
tudine necnon indumento (interdum in eadem silicula pili inferiores furcati et
superiores simplices), longitudine styli, exacte cum planta Hispanica congruit. —
D. Hispanica vix a D. cuspidata M.-Bieb. et a D. Parnassica Boiss. et Heldr. (in
Boiss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 34, et Or. 1, 2094. — Exs. Heldr. Græc.norm. 716) dis-
tinguenda ; valde aflinis D. œizoidi L. ad quam a Webb refertur et a qua tantum
differt habitu sæpius robustiore, caulibus villosis, non glabris, floribus sæpius
majoribus, staminibus corolla brevioribus, siliculis magis inflatis vel subventri-
* cosis. — Ut rite notavit cl. Boissier sectio Aëzopsis «orex quoad specierum deli-
mitationem difficilis, earum numerus forsan mins multiplicatus ».
- 16.
244 CRUCIFERÆ. — DRABA.
Secr. IL Leuconraga DC. — Plantæ perennes, caudice pluri- vel multicunte,
caudiculis foliis emareidis annorum præteritorum vel eorum vestigiis
tectis, apice rosula foliorum terminatis et plerumque cæspitem effor-
mantibus. Gaules aphylh vel parce foliati, simplices. Folia mollia, non
peclinato-ciliata. Flores albi vel pallide roseo suffusi.
2. D. hederæfolia Coss. Cat. Mar. in Bull. Soc. bot. XXIT, 54 [1875], et ap. War. PJ.
Ail. exs. [1876], et in Bull. Soc. bot. XXVIT, 69 [1880], et Uustr. Al. 1, 64, t. 4h.
— Exs. War. (Mar.) 108, Soc. Dauph. 3588.
Caudice sæpius pluricipite ; folus omnibus radicahibus apice caudiculorum
in rosulas dispositis, mollibus, longe petolatis, ambitu suborbiculato-remfor-
mibus basi cordatis, plus minus profunde 5-7-lobis, rarius prosse et laxe cre-
natis, utraque facie pilis aliis simplicibus alns bifurcis vel stellato-ramosis
adpresse pubescentibus vel villosulis, rarius incanis pilis omnibus stel-
lato-ramosis; caulibus in caudiculis sæpius solitarus, ex axilla folii infra
apicem rosularum enascentibus, patule et breviter pubescentibus; racemis
maturis demum elongatis interdum caulis longitudinem subdimidiam
obtinentibus ; ee tenuiter filiformibus, os anthesi calyce subduplo
lonoioribus, inferioribus elongatis; petalis calyce plus quam duplo lon-
oioribus, albis vel colore roseo pallide suffusis; siliculis pro genere amplis,
oblonois, vel variatione lineari-oblonsis siliquiformibus plus minus contortis,
stylo gracili sihiculæ longitudinem dumidiam subæquante vel superante, piis
brevibus pubescentibus, valvis planis. 2L. Maio-Auo.
in fissuris rup'um montium editiorum. — MAR. Dj. Ghat in ditione Aît Bou-
Oulli provinciæ Demnat, Dj. Ouensa ad austro-occidentem urbis Maroc (Ibr.).
In imperio | Manon {antum nota.
Ors. Hæc species eximia, modo crescendi, habitu, forma foliorum a Mob
omnibus sectionis Leucodrabæ distinctissima.
Seor. IT. Drarszza DC. — Plantæ annuæ vel biennes, fasciculis foliorum
sterilium nullis, pilis aliis ramosis aliis simplicibus hirsutæ. Gaulis fo-
liatus, simplex vel in speciminibus vegetioribus ramosus. Folia mollia,
non pectinato-ciliata. Flores albi vel flavescentes.
8. D. muralis L. Sp. 897; Engl. Bot. &. 912; Lmk Mlustr. &. 556, f. 2; Desf. Al. IT,
65; DC. Syst. Il, 352, et Prodr. 1, 171; Rchb. Ie. Il, t. 12, f. 4235; Koch Syn.
70; Gren. et Godr. Fr. 1, 194; Boiss. Or. [, 302. — Exs. Bill. Gall. 1116, Puel
et Maille F1. loc. 91, Sch. norm. 4a4 el bis, Rel. Maïll. 740, Soc. Dauph. 1090 ds;
Bourg. Lus. [1853]; Bourg. Pyr. Hisp. 398 ; DR. 4st. Lol; Sol. Cors. 485; Rchb.
Germ. 1275; Cesati Jt. 284, Port. et Rig. [1875] 503; Auch. Às. mn. 297; Sint.
Troj. 247.
Planta annua; caule erecto simplici vel ramoso, plurifoliato; folus sub-
hirsutis, radicalibus obovatis inteoris vel parce dentatis, caulinis sæpius
pluribus ovatis dentatis subcordato-amplexicaulibus; Mloribus parvis, albis;
CRUCIFERZÆ. — DRABA. 245
racemis fructiferis demum elongatis, pedicellis siliculam subæquantibus vel
longioribus, demum patentibus; siliculis oblongis apice obtusis, stylo bre-
vissimo, glabris, valvis planiusculis; seminibus in quoque loculo 6-8. ®.
Febr.-Maio.
In ruderatis et muris vetustis, in pascuis, dumelosis et sylvaticis, in repione
Montana haud frequens. « Algeria» (Desf. A11.), Barbaria (herb. Poiret). — Mont.
C': Dj. Tababor!, Dj. Babor!. — À°: in montibus Dyurdjura : Dj. Afroun (Lx),
Fort-National (Deb.), Dra-el-Mizan (Thev.); Dy. Beni-Salah ! (Claus., D.-J., Lef.);
in sylva l'emiet-el-Haad!.
In Europa fere tota præsertim media et australi, Gaucaso; Asia minore, Sibiria ;
Canada (sec. Torr. et Gray).
4, D. lutescens Coss. ap. Bouro. PI. Hisp. exs. [1851], et PL crut. 149; Willk. et Lange
Prodr. Hisp. IT, 840. — D. Huet Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 31, et Or. [, 302.
— Exs. Bourg. Hisp. 1072 a; Auch. As. min. (Anatol.) 058, Bourg. (Lyc.) [1860],
Ky (Cappad.) 193, Huct (Armen.) absque numero, Bourg. 29.
Planta annua, pube stellata cum pilis simplicibus longioribus permixtis
subhirsuta; caule erecto, simplici vel a basi ramoso, 2-12 centim. longo,
paucifolio vel inferne tantum foliato; folüs radicalibus obovato-oblongis
inferne attenuatis subinteoris vel obsolete dentato-sinuatis, caulinis ovato-
oblongis, sessilibus haud amplexicauhbus; floribus parvis, primum lutescen-
hibus dein albidis, petalis apice retusis; racemis fructiferis demum elon-
galis sæpius reliquo caule longioribus, pedicellis silicula plus minus brevioribus,
demum patentibus vel erecto-patentibus; siliculis in pedicello paululum
ascendentibus, oblongis apice obtusis, stylo brevissimo fere subnullo,
pubescenti-villosis, valvis planiusculis; seminibus in quoque loculo 6-12. ®@.
Maio-Jun.
In montibus excelsioribus imperi Maroccani. — MAR. Dj. Lalla-Aziza (Ibr.,
specimen unicum in alia planta intricatum).
In montibus Hispaniæ australis Sierra de Baza et Sierra Nevada a Bourgeau
detecta, deinde in Asiæ minoris pluribus locis inventa in Anatolia, Lycia, Cappa-
docia, Armenia, necnon Persiæ provinctis Aderbidjan et Asterabad.
Oss. D. lutescens Juxta D. nemorosam L. (Sp. ed. 1, 643; Led. Ross. I, 154;
Gren. et Godr. Fr. 1, 124. — D. muralis B nemorosa L. Sp. ed. 2, 897. — D. ne-
morals Rchb. Je. IT, t. 12, f. 4236; Boiss. Or. 1, 302.-— Var. siliculis pubescen-
übus: D. nemoralis Ehrh. Beitr. VIT, 154; DC. Syst. Il, 351, et Prodr. 1, 171 ;
Torr. et Gray FT. North Am. 1, 108. — Var. siliculis glabris : D. lutea Gihb. Lith.
in Ust. del. op. IL, 357 sec. DG. Syst. IT, 351, et Prodr. I, 17 1 ; Led. Afr. III, 83.
D. Pontica Desf. Coroll. Tourn. 67, t. 51.— Exs. Rchb. Germ. 2576: Bill. 317;
Sch. norm. nov. ser. ex Hungaria 424; Rel. Maill. e Suecia 741; Rel. Maill. e Ros-
sia 743; Auch. As. min. 1059; Kar. et Kir. Song. 83 et 1919; Hall et Harb.
Rocky Mount. ha), in Suecia, Pyrenæis, Sabaudia, Pedemontio, Europa orientali,
Tauria, Caucaso, Asia minore, Armenia, Lazistan, Asia boreali, Sibiria, Dahuria ,
Songaria, montibus Altaicis. Janonia et America septentrionali crescentem col-
246 CRUCIFERZÆ. — DRABA. EROPHILA.
locanda, a qua differt racemis fructiferis minus laxis, sihiculis amplioribus pe-
dicello longioribus, non 2-4-plo brevioribus, semimibus in quoque loculo 6-19,
non plurimis. — D. Huetu Boiss., quæ secundum clarissimum auctorem differt
a D. lutescenti racemo longiore et pedicellis sihiculis vix brevioribus, e specimi-
nibus pluribus suppetentibus nequidem tanquam varietas distinguenda.
32. EROPHILA,.
Erophila DG. Syst. Il, 356, et Prodr. 1, 172; Endl. Gen. n. 4881; Benth. et Hook. Gen.
1,75; Boiss. Or. I, 305.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala in unguem attenuata,
limbo bifido. Glandule hypogyne 4. Staminum filamenta edentula. Silicula
ovata vel oblonga, rarius oblonpo-lanceolata, complanata, dehiscens, bilo-
cularis, valvis planis vel convexiusculis, seplo membranaceo; stylo bre-
vissimo vel fere nullo, stigmate subindiviso. Semina in quoque loculo
plura vel plurima, biseriata, minima, immarginata.
Herba annua, pusilla, pube furcata vel simplici. Flores albi.
4. E. vulgaris DC. Syst. Il, 356, et Prodr. I, 1792 emend. — Draba verna L. Sp.
896; Torr. et Gray FI. North Am.T, 109; Koch Syn. 70; Gren. et Godr. Fr. I,
125; F1. Par. 123. — Var. vulgaris, siliculis oblonso-lanceolatis, oblongis vel ob-
ovato-oblongis, loculis 14-2/-spermis : E. vuloaris DC., IL. c.— E. Americana DC.
Syst. Il, 356, et Prodr. I, 172. — E. glabrescens Jord. Pug. 10. — E. hirtella Jord.
Pug. 10.-— E. stenocarpa Jord. Pup. 11.-— Exs. Bill. Gall. 106 et bis, et cont. 1819
et bis, et 3515, Sch. norm. nov. ser. 1025; Sol. Cors. 9576; Hut. Port. Rig. Hisp.
11879] 416; Auch. Rumel. 304; Sint. Troy. 4 b et Lc. — Var. majuscula, planta
robustior, petalis longioribus, siliculis oblongo-lanceolatis oblongisve, loculis sub-
ho-spermis: Draba verna Rchb. le. IT, €. 19, f. 4234. — E. majuscula Jord. Pug. 11;
Boiss. Or. I, 304. — Exs. Martin Lyon [1851], Bill. Gall. 1419 et bis et ter, Sch.
norm. nov. ser. 215 et 109h. — Var. præcox, siliculis ovato-suborbiculatis, loculis
8-24-spermis : Draba præcox Stev. in Mém. soc. nat. Mosc. IT, 269 ; Rchb. Je. Il, t.12,
f. 4233. — E. præcox et E. minutissima DC. , 1. ec. — E. minima C.-A. Mey. Ind. Cauc.
18h; Boiss. Or. 1, 303. — E. brachycarpa Jord. Pug. 9. — Exs. Choul. Alp. sér. 2,
10; Bill. Gall. 106 bis, 1817 et bis, 1818 et bis, et 3320, Rel. Maïll. 1956, Sch.
norm. nov. ser. 214, Soc. Dauph. 3186; Sol. Gors. 488; Sch. norm. nov. ser. ex
Hungaria 724; Hohen. un. it. Cauc. [1836 ]; Ky Alep. [1843 ] 7 a et 7 b; Ky Pers.
849 et 924.
Ar. ar) gaaian H'achich-ec-Cephir «herba parvula» (Jourd.) an nomen
peculiare ? |
Planta annua, pusilla; foliis omnibus radicalibus, oblongis acutis vel
obovato-spathulatis, inteoris vel superne dentatis, plus minus pilis sim-
plicibus vel bi-trifurcatis hirtulis villosisve; caulibus gracilibus subfilifor-
mibus, solitaris vel pluribus centrali erecto lateralibus ascendentibus,
glabris; racemis primum corymbiformibus, demum laxis elongatis, pedi-
cellis fructiferis gracilibus elongatis; floribus minimis; petalis calyce sub-
duplo longioribus; siliculis ovato-suborbiculatis, ovato-oblongis vel obloneis,
rarius oblongo-lanceolatis. ©. Jan.-Maio.
CRUCIFER Æ. EROPHILA. CAMELINA. 247
In ruderatis et ad vias, in agris et vervaclis, in pascuis et colibus, præter
repionem Saharensem australem per Algeriam totam, etiam in regione Montana
superiore diffusa. — Med. G°: Djidjelh (Sim.); Taoura, Kef Zouara, Ouled Dhia
(Lx), Kef Bou-Zioun (Reb., Lx), El-Aria (Reb. et Vid.), Constantine (DR. , Choul.).
— À°: Fort-National (Deb.), Dra-el-Mizan (Thev.); Aumale (Char.); Boghar (Deb.,
Rx). — 0°: Mostaganem (Bal.); Mascara (DR.), Sidi-bel-Abbès (Lefr.); Oued Tifrit,
Saïda, Lamoricière (War.), Tlemcen (DR., War.). — Mont. C°: Dj. Edough
(Krém., Lx), D. Mahouna (Lx), Dj. Dekma (Reb.), Dy. Bou-Khadra (Xx); Dj.
Cheliah!; Dj. Maadid (Lx). — A° : Tizin-Cheria (Lx); Dj. Beni-Salah (Claus.,
D.-J.), Dj. Mouzaia (Bové); in sylva Temet-el-Haad!, — Plan. C°: Sehf (Soll.);
in ditione Vememcha (Lx); Batna! (Perr.), Lambèse!, Ksour!. - À": Djelja (Reb.).
— Of.— Sah. À': in ditione Hodna : Ain Melah (Reb.).— MAR. Dj. Beni-Osmar
(Hook. et Ball); /da-Ouchemlal, Açakaoublagh, Dj. Omahou , Adghar-Moorn , Taze-
roualt (Mard.).
In Europa tota, Caucaso ; Asia minore, insula Cypro, Syria, deserto Caspico,
Mesopotamia, Persia, Afohanistan, montibus Himalaya; America septentrionali.
Oss. ÆE. vulgaris, in species permultas a recentioribus divisa e notis e statura
plantæ, foliorum forma et indumento, longitudine petalorum, forma et magnitu-
dine silicularum et numero seminum desumplis, videtur speciem unicam consti-
tuere, nempe varietates etiam extremæ serie fere continua formarum intermediarum
arctius concatenantur. — [In America boreali et in Europa occurrunt varietates
vuloaris, majuscula el præcox. — In ditione floræ varietates vulgaris et præcox
tantum obviæ; var. majuscula adhuc desideratur.
TRIBUS VII. CAMELIENEZÆ DC. emend.
Siheula oblonga, ovata obovatave, septo parallele compressa, haud
arhculata, saltem demum deluscens, bilocularis, seminibus in quoque
loculo pluribus vel plurimis, valvis planis vel convexis semina non
includentibus, septo lato æquilatis. Gotyledones plano-convexæ. Radicula
dorsals (||).
33: CAMELINA.
Camelina Crantz Austr. I, 18; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 93; DC. Syst. Il, 514,
et Prodr. |, 301; Endi. Gen. n. 4919; FI. Par. 12h; Benth. et Hook. Gen. I, 83;
Boiss. Or. I, 311.
Sepala suberecta, lateralia haud vel vix basi saccata. Petala ungui-
culata, limbo intepro. Silicula dehiscens, (in nostris) obovato-pyrifornus,
septo parallele subcompressa, valvis convexis vel turoidis apice in appen-
dicem basi styli adnatam productis, septo membranaceo; stylo subfiliformi
abrupte siliculam terminante, stigmate subintegro. Semina in quoque
loculo plura, biseriata, immarginata.
Plantæ annuæ, pilis simplicibus vel 2-3-parlitis villosæ vel glabrescentes. Folia caulina
(in nostris) auriculato-sagittata. Flores (in nostris) pallide lutescentes vel demum albescentes.
245 CRUCIFERÆ. — CAMELINA.
#. ©. sativa Crantz Austr., 1. c.; DC. Syst. Il, 515, et Prodr. I, 201; Koch Syn. 72;
FT. Par. 124. — Myagrum sativum L. Sp. 894.
Caule erecto, plus minus villoso; foliis pilis simplicibus vel pilis bi-
tripartilis permixtis villosis vel glabrescentibus, omnibus integris vel
subdenticulatis, inferioribus oblongis in petiolum attenuatis, caulinis
lanceolatis basi sagittato-auriculatis; siliculis oblongo-obovatis basi atte-
nuatis apice rotundatis, valvis haud vel vix compressibilibus, abrupte
stylo subduplo vel subtriplo breviore terminatis. ©.
Var. a. sylvestris Al. Par. 124. — C. sylvestris Wallr. Sched. 347; Kries Nov. Mant. 11,
68; Gren. et Godr. Fr. 1, 130; Boiss. Or. I, 311. — C. microcarpa Andrz. in DC.
Syst. Il, 517, et Prodr. I, 201; Deless. Je. IT, t. 69; Rchb. Ie. If, t. 24, f. 4293. —
C. sativa var. pilosa DC. Syst. Il, 516, et Prodr. L, 201; Koch Syn. 52. — C. sativa
var. pubescens F1. Par. éd. 1, 98. — Exs. Bill. Gall. 717 et 717 bis, Rel. Maill. 800,
Soc. Dauph. 3194, Sch. norm. nov. ser. 427; Rchb. Germ. 1382, Sch. 415; Bourg.
Hisp. 556: Sol. Cors. 476; Hohen. un. it. Cauc. [1838]; Auch. As. min. 362, Bal.
1247, Ky Clic. [1859] 52 sub. C. albiflora; Ky Pers. 538 et 809. :
AR. &9=) FE ACS H'andjaret-el-Koub& «larynx alaudæ, id est : vocem præ-
bens alaudæ» (Lx).
Planta sæpius villosa; racemis sæpius demum elongatis, pedicellis sili-
eula sæpius longioribus ; siliculis suboriseis. — Maio-Jun.
In ruderatis et ad vias, in paseuis, inter segetes, ad margines agrorum, præ-
sertim in argilloso- vel arenoso-calcareis, præcipue in Plamtiebus excelsis et regione
Montana. — Med. 0° : Sidi-bel-Abbes (Lefr.). — Mont. C°: Medina!, Fedj-
Guersa!, Telet!, Dj. Mahmel! ; Dj. Ouled-Ali-ben-Sabor (Lx). — Plan. C?: Mes-
liana (S. Reb.), in ditione Vememcha (Lx), Rebah (Reb.), Batna (Lefr.). — A? :
Boghar, Rocher-de-Sel (Rx), Guelt-el-Settel, in ditione Ouled Saharr (Lx), Dyelfa!
(Reb.). — 0: Saida (DR.), Timetlas !; Géryville (War.). — Sah. À: El-Halles
in ditione Hodna (Reb.). —- 0": Bou-Semghoun (War.). — TUN. El-Guettar
(Douüm. et Bonn. miss. 1884), Gabès (Kral.).
In Europa fere tota præsertim media et australi, Gaucaso; Asia minore, Assy-
ra, Persia, Sibiria, Songaria.
Var. £. sativa. Cat. Tun. 57. — C. sativa Fries Nov. Mant. 1, 723 Rchb. Je. IT, t. 24,
f. 4292; Gren. et Godr. Fr. [, 130; Boiss. Or. 1, 311.— C. sativa var. glabrata DC.
Syst. Il, 516, et Prodr. I, 201; FI. Par. 125.— C. sativa var. subglabra Koch Syn. 72.
— Exs. Hohen. off. 46°.
Planta sæpius glabrescens vel parce pubescens ; racemis sæpius etiam demum
brevioribus, pedicellis silicula 2-3-plo longioribus; sliculis sæpius majoribus ,
virenti-flavescentibus.
In arvis et vervactis rarissime subspontanea. — TUN. Tebourba (Wira).
Oss. Varielas sativa cujus patria ignota et verisimihiter e cultura ortla, in ditione
floræ vix culta; hine inde in Europa et America septentrionali subspontanea
occurrit.
CRUCIFERÆ. — THLASPI. 249
TRIBUS IX. THLASPIDEZÆ DC.
Sthcula seplo contrarie compressa, haud articulata, dehiscens, bilocu-
laris, seminibus in quoque loculo 1-8, valnis navicularibus carinatis
carina plus minus alata semina non includentibus, septo angusto latio-
ribus. Cotyledones plano-convexæ. fadicula commussuralis (0 =), raris-
sime oblique dorso cotyledonum incumbens.
34. THLASPI.
Thlaspi Dill. Cat. Giss. 193 ; L. Gen. n. 802; DC. Syst. II, 373, et Prodr. I, 175; Endi.
Gen. n. 1885; FT. Par. 126; Benth. et Hook. Gen. I, 91; Boiss. Or. I, 321.
Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala subæqualia, limbo
intepro. Staminum filamenta exappendiculata. Silicula suborbiculata vel ob-
ovata, septo contrarie compressa, apice emarginata vel subbiloba, valvis
navicularibus carinatis præsertim in parte superiore carinæ alato-mem-
branaceis. Semina in quoque loculo 4-6, rarissime 2. Cotyledones radiculæ
accumbentes.
Plantæ (nostræ) annuæ, biennes vel perennes, glabræ rarius pilosæ. Folia intepra vel
dentata, caulina amplexicauli-sagittata. Flores albi.
Sect. I. Nomisua DC. — Silicula suborbiculata, apice emarginata sinu
angusto, valuis compressissimis toto dorso late alalis. Semina strüs validis
arcuahs periphericis notata.
1. T. arvense L. Sp. 901; Engl. Bot. t. 1659; Fl. Dan. t. 7993; DC. Syst. IT, 395, et
Prodr. 1, 175; Rehb. Le. IE, t. 5, f. 4181; Koch Syn. 93; F1. Par. 126; Gren. et
Godr. Fr. I, 143; Boiss. Or. I, 393. — Exs. Mand. Mad. 11; Bourg. Pyr.
Hisp. 287; Bill. Gall. 918, Rel. Maill. 951, Soc. Dauph. 2758; Rei. Mail. e
Suecla 78.
Planta annua, plabra; caule simplici vel sæpius superne ramoso ; folis
contritis allium redolentibus, radicalibus in petioluni attenuatis integris
vel sinuatis, caulinis sessilibus basi auriculato-sagittatis auriculis acutis,
oblongis vel oblongo-lanceolatis, sinuato-dentatis vel remote et patule
dentatis; petalis calyce subduplo longioribus; racemis fructiferis sæpius
laxis ; siliculis longe pedicellatis, magnis, obovato-suborbiculatis vel sub-
orbiculatis, apice emarginato-bilobis lobis emarginaturæ obtusissimis,
valvis complanatis carina in longitudine tota late alato-membranacea ,
stylo brevissimo ; seminibus in quoque loculo 5-8, concentrice et valide
striatis. ©. Apr.-Maio.
In ruderatis, in cultis rarissimum et forsan introductum, tantum in provincia
Algeriensi et loco unico observatum. — Med. À : in montosis Boghar (Deb.).
In insula Madera; in Europa fere tota etiam boreali (in Sicilia nondum obvium
250 CRUCIFERZÆ. — THLASPI.
sec. Guss.), Caucaso ; Asia minore, Armenia, Persia, Afohamstan, Sibiria, mon-
tibus Altaicis et Tibetanis, Himalaya, Japonia; America septentrionali.
Sect. [IL Prerorropis DC. — Silicula subobovata emarginata vel truncata,
valvis compressiusculis dorso præsertim superne alatis. Semina non striata.
2. 'T. perfoliatum L. Sp. 902; Enpl. Bot. t. 2354; DC. Syst. Il, 378, et Prodr. I,
176; Rchb. Ie. IT, t. 5, f. 4183; Moris Sard. I, 121; Koch Syn. 73; FI. Par.
126; Gren. et Godr. Fr. I, 143; Boiss. Or. I, 325. — Exs. Welw. Lus. 245;
Bourg. Pyr. Hisp. 286, et Hisp. 1025 ; Sch. Gall. 1014, et norm. nov. ser. 731,
Bill. 107, Bill. cont. 2419 et bis et 3702, Rel. Maïll. 135 et a; Sol. Cors. 4267;
Rchb. Germ. 362; Ky Cypr. 367; Sint. Troj. 998; Ky Gilic. [1859] 67 et 398;
Gaill. Syr. 1553, Rel. Maïll. 761; Chesn. Mesop. 6.
Ar. SAS Khonfedj, et melius RS Khafedj «perplexus vel copiosus» (Jourd.).
Planta annua, pglabra, glaucescens; caule simplici vel superne aut a
basi ramoso; foliis radicalibus petiolatis inteoris vel repando-dentatis,
caulinis sessilibus basi late cordato-amplexicaulibus auriculis obtusis,
ovatis vel oblongis, inteoris vel rarius sinuato-dentatis; petalis calyce sub-
duplo longioribus ; racemis fructiferis laxiusculis vel rarius subcorymbi-
lormibus; siliculis longe pedicellatis, obovatis vel rarius obovato-subor-
biculatis, apice late emarginatis lobis emarginaturæ rotundato-obtusis,
valvarum carina præsertim superne late membranaceo-alata ala enervia,
stylo brevissimo ; seminibus in quoque loculo 2-4, rarissime 5 (sec.
J. Ball), lævibus. ©. Jan.-Maio.
In ruderatis et incultis, in glareosis et pascuis, in dumetosis et sylvaticis, in re-
œione Montana etiam superiore, necnon in montosis regionis Mediterraneæ et Pla-
nitierum excelsarum. — Med. C? : in Barbaria (Poir.), Bougie (Duf.), Dj. Gou-
raia (DR.); Souk-Harras (Reb.), Guelma (Krém.), ad meridiem D}. Mahouna ,
El-Aria (Reb.). — A° : Dra-el-Mizan (Thev.); L’Arba (D.-J.), Medeah (Bové),
Milianah (Mialh.); Bir-Rabalou, Aumale (Char.), Boghar (Deb., Rx). — 0°: Dj.
Mediouna !, Oran (DR., War.), Dj. Santo (Bal.); Saint-Denis-du-Sig (Dur.); Sidi-
bel-Abbès (Lefr.); Saïda, Tlemcen (DR.). — Mont. G°.- A°.-— 0°: D. Ksel!. —
Plan. (: Khenchela (Reb.); Lambèse!, Bainal. — A: in ditione Hodna: Ain
Melah (Reb.). — 0°": Tiuret (Del., Krém.); Dj. Gourou (Rx); Khaneg-Souk, Kha-
neo-Azir, Géryoille (War.); Terni!, Sebdou !, El-Aouedj (War.). — MAR. Tan-
ger (Schoush.), Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball); in Atlante majore : in convalle
Aït Mesan, Dj. Tezah , in jugo Tagharot (Hook. et Ball); Ida-Ouchemlal et Adghar-
Moorn (Mard.).
In Europa fere tota regione arctica excepla, Tauria, Caucaso; Asia mimore,
Gypro, Syria, Palæstina, Mesopotamia, Persia, Sibiria Altaica et Baikalensi.
Oss. T. rotundifolium Tin. ( PL. rar. Sic. in, 46. — T. Tineanum E. et À. Huet PI.
Sic. exs. [1855]), T. perfohiatum vax. rotundifolium Ball (Spic. Marocc. in Linn.
Soc. Journ. XVI 18781, 333). T. erraticum Jord. (Pug. 12), T. amproperum Jord.
CRUCIFERÆ. — THLASPI. TEESDALTA. 201
(Dragn. 250), T. Granatense Boiss. et Reut. (in Boiss. Diagn. Or. ser. 9, 1, ho) et
T. micranthum Boiss. et Blanche (in P/. Syr. exs. — T. perfohiatum var. y rotun-
datum Boiss. Or. 1, 326) videntur tantum formæ T. perfoliati nequidem tanquam
varietates habendæ. — 7. Natolicum Boiss. (in Ann. sc. nat. sér. 2, XVII [1849]
180, et Or. [, 326. — Exs. Auch. As. min. L151 et h159, Auch. Syr. 306, Rel.
Mall. 756, Gaill. 28 a) in insula Rhodo, Asia minore, Syria, Palæstina, el sec.
C. Koch in provinciis Transcaucasicis crescens, habitu notisque plurimis valde
affine T. perfoliato a quo tantum differt floribus majoribus petalis calyce 2-3-plo
longioribus et cujus, ut videtur, melius varietas grandiflora quam species propria
habendum.
35. TEESDALJIA.
Teesdalia R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 83; DC. Syst. Il, 391, et Prodr. I, 178;
Endi. Gen. n. 4886; F1. Par. 125; os et Hook. Gen. 1, 92; Boiss. Or. [, 339.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala subæqualia
vel exteriora majora, limbo integro. Staminum filamenta inferne membrana-
Ce0- -appendiculata. Siicula D le Lila apice emarginata, valvis
præsertim in parte superiore carinæ subalatis. Semina in quoque loculo 2.
Cotyledones radiculæ accumbentes.
Plantæ annuæ, olabræ vel olabrescentes. Folia pleraque radicalia, 1yrato-pinnatipartita,
. 0 e ( ü 7
rarissime intesra. Flores albi.
4. 'Æ. Lepidium DC. Syst. IT, 392, et Prodr. 1,178; Rchb. le. IT, £. 6, f. 4188; Guss.
PI. rar. 264,t. 46, f. 13; Moris Sard. 1,120; Gren. et Godr. Fr. 1, 142; Boiss. Or.
I, 339. — Lepidium nudicaule L. Sp. 898. — Guepinia Lepidium DC. Fr. VI, 596.
— Thlaspr nudicaule Desf. Al. IT, 67.— Exs. My Ale. 192, Choul. 556 et ser. »,
11; Welw. Lus. cont. 16; Bourg. Hisp. 2088 a et [1863]; Puel et Maille FI. loc.
Gall. 205 et 246, Bill. 2014, Sch. norm. 425 et bis, Rel. Mall. 43, 192 et a,
Bourg. (Alp.-Mar.) 16; Sol. Cors. 464, Kral, 479; Müll. Sard. un. it.; Cesati
It. 6h1; Tod. Sic. 280; Auch. Byzant. 313; Sint. Troj. 246; Bal. Smyrne 7o sub
T. nudicaulis.
Planta annua, pumila, glabra; eaulibus sæpius pluribus, simplicibus
aphyllis vel ie 1-9 re folus radicahibus in rosulam dispositis in
petiolum attenuatis, obovato-oblongis, oblongis, rariüs lineari-oblongis,
ptanatipartitis vel pinnatifidis rarius grosse dar inteorisve; floribus
minutis; petalis subæqualibus, calyce vix vel sesqui-longioribus; siliculis
longe pedicellatis, obovato-suborbiculatis, apice emarginatis lobis emar-
oinaturæ rotundato-obtusis, valvis in parte inferiore carinæ fere apleris
in parte superiore anguste alatis, stismate sessili; seminibus in quoque
loculo 2 rarius 1, Iævibus. ©. Febr.-Maio.
In pascuis et sylvaticis montosis, in alluviis et alveis, hine et inde per Algeriam
diffusa et nusquam frequens. «[n collibus Algeriæ» (Desf. Ail.). — Med. C':
Kef Bou-Zioun (Reb., Lx), El-Aria (Reb.). — 0°: in plamitie Ghamara (MY );
Mascara, Tlemcen, Dj. Attar (War.). — Mont. C°: Dj. Edough 1 in summo vertice
(Lx, Trib., Choul.); Serdy-el-Aouda (Lx), D. Ouach!. — A: in montibus Dyur-
252 CRUCIFERZÆ.— TEESDALIA. IBERIS.
djura: Tamgout Ait-Djennad, Tizi-n-Cheria, Agouni-el-Haoua (Lx ); Dj. Beni-Salah
(Claus.), Teniet Mouzaïa (Bové). — Plan. 0‘: in montosis : Tiaret (Del., Krém.,
My). — Sah. In margine septentrionali regiomis : C : El-Outaia ( Choul.).
In Europa occidentali et australi; Asia minore.
Oss. T. Lepidium valde et forsan nimium affinis T. nudicauli R. Br. (Iberis nu-
dicaulis L.; Teesdalia Iberis DC.), in Europa fere tota crescenti, differt foliorum lobis
dentibusve acutis rarius obsoletis, cauhibus aphyllis vel tantum folis 1-2 minutis
donatis, petalis subæqualibus, non inæqualibus exterioribus radiantibus, stami-
mbus abortu sæpius 4, stiymate subsessili, non stylum brevem terminante.
36. IBERIS.
Iberis L. Gen. n. 80h; DC. Syst. 11, 393, et Prodr. 1, 178; Endi. Gen. n. 4887; FI.
Par. 127; Benth. et Hook. Gen. I, 92; Boiss. Or. I, 333.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala inæqualia,
exteriora majora. Stamina exappendiculata. Silicula ovata vel ovato-subor-
biculata rarius transverse longior, apice profunde emarginata rarius vix
emarginata, valvarum carina saltem superne alata vel maroginata. Semina
in quoque loculo sohtaria. Cotyledones radiculæ accumbentes.
Plantæ annuæ, biennes vel suffrutescentes, pubescentes vel glabræ. Folia inteora, den-
tata vel pinnatifida. Flores albi, rosei, purpurascentes vel violace1, exteriores radiantes.
Sect. T. Zseripium DG. — Silicula ovata vel ovalo-suborbiculata sæpissime
longior quam latior, apice emarpinato-biloba, valvarum carina saltem
in parte superiore plus minus marginato-alata. Semina ovata plus minus
compressa, immarginala vel marpinata. — Plantæ annuæ vel perennes,
herbaceæ vel suffrutescentes, rarius frutescentes. Folia inteora, dentata
vel pinnatifida.
S Plantæ annuæ basi simplices vel ramosæ, caulibus floriferis termi-
nalibus. Folia superne sæplus profunde et remote dentata vel sub-
pinnatifida.
f. EL. odorata L. Sp. 906 excl. loc. nat. non DC. nec Boiss. Voy. quæ I. pectinala ;
Boiss. Diagn. Or. ser. 1, 1, 79, et Or. I, 335; Coss. lustr. Atl. T, tab. mox
edenda. — Î. acutiloba Bert.! Mise. 1, 19,t. 9, f. 1. — [. pectinata Coss. ap.
Bal. PI. Alp. exs. non Boiss. — J. parviflora Munby! in Bull. Soc. bot. Il, 282. —
1. Numidica Jord.! Diagn. 1, 290. — Exs. My Ale. 54, Bal. 540, Choul. 106,
Soc. Dauph. 682; Heldr. Græc. norm. 774; Sint. et Rig. Cypr. 275; Auch. 4s.
min. 350, Bal. 423; Ky Alep. [1843] 47; Chesn. Mesop. 89 et 94.
Planta annua, pumila, breviter hirtulo-setulosa, simplex vel sæpius à
basi ramosa; caulibus simplicibus vel superne in ramos paucos divisis
ramis lateralibus terminalem superanlibus; folüs oblongo- vel lineari-lan-
ceolatis inferne altenuatis, sæpius superne profunde et remote dentats vel
subpinnalifidis; petalis albis, etiam exterioribus radiantibus parvis calyce
CRUCIFERÆ. — IBERIS. 253
tantum sesqui- vel duplo longioribus ; sihiculis corymbosis, glabris, ovatis vel
ovato-suborbiculatis, superne late alatis, profunde emarginatis sinu lato,
emarginaturæ lobis triangularibus acuminatis stylo subduplo lonpioribus ;
seminibus anguste marpinalis. @. Mart.-Jun.
In ruderatis, alluvüs et alveis, in pascuis et inter segetes, in solo mobili, præ-
sertim in regione Medilerranea interiore el Planitiebus excelsis, in regione Montana
rarior. — Med. In tractu interiore montoso regionis : C°: Hammam Ouled-Zeid
(Reb.), Kef Zouara(Reb., Lx), Guelma (Lx, Saun.), Constantine (DR., Choul., Tiss.) ;
Chellata (Lir.).— À? : Milianah (Mialh.), Orléansville ! (Bond.) ; Aumale (Char), in
sylva Boshar!. — Of: Ain Tindjel!, Renaud !, Oran! ; Mascara!, Sidi-bel-Abbes,
Tlemcen !, Gharrouban, etc. — Mont. C°: D. Mahouna (Krém.), Dj. Oum-Settas?,
Dj. Chettabah (DR.), Dj. Lekahl (Reb.) ; Dj. Bou-Khadra (Xx); Dj. Cheliah!, Dj.
Tougour!.— À": Dj. Senalba (Reb.). — Plan. C‘: in planitie Ti/ech, Bordj-bou-
Areridj (Lx); Ain-Beida, Ain Sedjera (J. Reb.); m colle Ain-el-Hadj-Baba!, Ain-
el-Bey!, Melila! ; Setif (Soll.); in valle Oued Melle (Lx), Foum-el-Gueiss (Reb.),
Batna! (Duk.), Lambèse!. — À*: Bokhari et in valle Oued Chehif superioris (Deb.),
Guelt-el-Settel!, Djelfa, inter Djelfa et Ain-el-Ibel (Lx). — 0°: Saidal!, Tafraoua
(War.); Sebdou!. — Sah. GC: El-Kantara (Guy.), Biskra!. — A": in ditione
Hodna : Ain Dermel et in valle Oued Dermel (Reb.). — TUN. In valle amnis
Medjerda prope Ghardimaou (Lx miss. 1884), inter Souk-el-Arba et Nebeur!
(Miss. 1883). — MAR. Tazemourt (Maw).
In Græcia et insula Greta ; in insula Cypro, Asia minore, Syria, Mesopotamia.
Oss. Planta Alveriensis ab Orientaii nullo modo distinguenda nempe notis
omnibus congruit. — Î. pectinata Boiss. ( Diagn. Or. ser. 1,1, 75, et Voy. 720. -—
1. odorata DG. Prodr.; Hort. Par. et hort. bot. plur. non L. — Exs. Bourg. Lus.
2078; Boure. Hisp. 35, 1029, 2078 et 2098, Pedro del Campo ed. Bourg. 5,
Hut. Port. Rig. [1879 | 634 et 635) im Lusitania australi et in Hispania australi
centralique crescens eximie diflert ab J. odorata pilis longioribus, foluis saltem
inferioribus regulariter pectinato-dentatis, petalis exterioribus longe radiantibus
amplis, siliculis sæpius hirtis, stylo emarginaturam subæquante vel excedente.
$S$ Plante a secundo anno florentes caudicis induratione’ perennantes, caudice
rosula foliorum steril persistente vel sub anthesi evanida terminato, infra
rosulam ex axillis foliorum infimorum vel evanidorum eaules emittente.
— Folia integra vel subintegra, rarius dentata.
2. E. ciliata Al. Auct. Ped. 15; DC. Syst. IT, ho2, et Prodr. I, 179 emend.
Caulibus 2-3 vel pluribus, a basi ascendente erectis palulis vel
flexuoso-diffusis, inferne plus minus induralis vel rarius lignosis, sim-
plicibus vel superne in ramos paucos subcorymbosos divisis, glabris,
glabrescentibus vel breviter hirtulis ; foliis crassiuscuiis, inteoris, subden-
tatis vel grosse sinuato-dentalis, glabris, ciliatis hirtulisve, rosularum
lineari-oblongis, oblongis vel oblongo-obovatis in petiolum attenuatis,
254 CRUGCIFERZÆ. — IBERIS.
caulinis linearibus, oblongo-linearibus, oblongis vel oblongo-spathulatis,
inferne angustatis; racemis fructiferis in corymbum contractis, rarius
laxiusculis breviter vel longiuscule racemosis; petalis violaceis, lilacino-
purpureis, rarius pallide roseis albisve, exterioribus radiantibus medio-
cribus amplisve; sihculis parvulis vel majusculis, ovato- rarius oblongo-
suborbiculatis als valvarum latis usque ad basim conspicuis, emarginatis
sinu angusto vel lato lobis emarginaturæ rotundato-obtusis vel triangu-
laribus acutiusculis acutisve, stylo emarginaturam excedente ; seminibus
immarginatis. @ induratione 2£. Apr.-Jul.
Var. «. ciliata. — J. ciiata AÏ., 1. c.; Gren. et Godr. Fr. |, 138. — Exs. Sch. norm.
Gall. 610, Bill. 3020, Soc. Dauph. 4036.
Caulibus a basi ascendente erectis; fohis hirtulo-ciliatis vel glabrescen-
tibus, rosulæ terminalis paucis minoribus citius evanidis; floribus purpuras-
centibus albisve, petalis radiantibus mediocribus vel majusculis; sihculis
parvulis, in corymbum conferts.
În ditione floræ non visa.
In Gallia australi et Italia septentrionali.
Var. 8. Taurica. — I. Taurica DG. Syst. Il, ho2, et Prodr. 1, 179; Boiss. Or. I, 334.
— Î. ciliata M.-Bieb. Taur.-Cauc. IL, 102; Bot. Mag. t. 1030. — I. integrifoha Led.
Ross. I, 165.— Forma papilloso-canescens : 1. Pinardi Jord. Obs. vi, 72 in adn.—
Exs. Hohen. Cauc. un. it. [1842]; Auch. 4s. min. 353, Ky (Glic.) [1859] 46.
Caulibus a basi ascendente suberectis vel diffusis; fokis ubique hirtulis,
hirtulo-ciliatis plabrescentibusve, rosulæ terminalis sæpius pluribus diutius
persistentibus ; floribus carneis, roseis vel violascentibus, petalis radian-
tibus mediocribus vel amplis ; siliculis majusculis, in racemum brevissimum,
breve vel longiusculum dispositis, rarius in corymbum subconfertis.
In pascuis et sylvaticis regionis Montanæ et Planitierum excelsarum. — Mont.
C': Dj. Babor !.— À° : Dj. Ouaransenis ! ; Dj. Senalba! (Reb.).— Plan. A': Djelfa
(Reb.). — 0°: Daia (Lefr., War.), Sebdou (Lenepv.); Nouala (War.). — MAR. In
provincia Demnat ad Tahallati (Ibr.).
In Tauria, fberia, Gaucaso; in Asia minore, Syria.
Var. y. Balansæ. — Î. Balansæ Jord. Diagn. 1, 274. — 1. umbellata Desf. At. IT, 70?
non L.— Exs. Bal. Alo. 889, Choul. 10.
Caulibus a basi ascendente erectis vel diffusis; fois margine hirtulis
olabrisve, rosulæ terminalis sæpius pluribus amplis persistentibus ; floribus
lilacino-purpureis rarius pallide roseis, petalis radiantibus amplis; sihi-
culs in corymbum confertis.
In paseuis, sylvaticis, petrosis et rupestribus, in regione Montana etiam supe-
riore, necnon in Planitiebus excelsis. ? «In Atlante prope Belide» (Desf. Ai). —
Mont. C°: Dj. Tababor!, Adohar-Amellal! ; Dj. Cheliah! , Dy. Tougour!, Dj. Tiche-
Ale (Hén., Lefr.), Dj. Bou-Arif (Gol.); Oued Keikob, Dj. Nechar (Reb. et Ohx.).
CRUCIFERÆ. — IBERIS. 255
— À': Dj. Bemi-Salah? (sec. Desf.). — 0°: Dj. Beouira (Flah.); Tlemcen (Lenepv.,
Boure., War.). — Plan. GC‘ : inter Bou-Hadjar et Souk-Harras (Lx), Hammam
Ouled-Zeid (Reb.), Lambèse!, Batna (Bal., Lefr.). — O': Daia (My). — TUN.
F'eriana (Rob.).
In Alveria et Tunetia hucusque tantum nota.
Var. d. contracta. — I. contracta Pers. Syn. II, 186; DC. Syst. If, 405, et Prodr. I, 179 ;
Boiss. Voy. 719.— I. linifolia L. Sp. 905 quoad plantam ex Hispania et Lusitania.
I. Lusitanica Jord. Diapn. 1, 276. — TI. Bourgæi Jord. Diagn. 1, 275. — Thlaspi
Lusitanicum , umbellatum, gramineo foho, flore purpurascente Tourn. Inst. 213.— Exs.
Welw. Lus. 83 et cont. 23 et 29, Bourg. 2097 et bis; Bourg. Hisp. 2099,
Hut. Port. Rig. [1879 | 636.
Caulhibus a basi ascendente erectis, sæprus elatis , inferne alle indurato-liono-
sis; fohis maroine hirtulo-ciliatis olabrisve, rosulæ terminalis sæprius sub an-
thesi evanidis ut caulimis sæpius angustis linearibus; floribus magnis, violaceis
vel lilacino-purpureis, petalis radhantibus amplis ; siliculis parvulis vel majus-
culis, 2n corymbum dense confertis. |
In ditione floræ non visa.
In Lusitania austrah, in Hispania centrali et austrah.
Var. e. Tenoreana. — Forma hirtula : Ï. Tenoreana DC. Syst. Il, 4o4, et Prodr. 1,
179; Ten. FI. Nap.t. 160, [. 13 Bot. Map. t. 27983. — I. nana Boiss. Voy. 54 et
719 non AIL. — Î. Granatensis Boiss. et Reut. Pug. 11. - 1. petræa Jord. Obs. 1, 69,
t.1, f. a. — Exs. Bouro. Hisp. 34 et 595 sub [. Aurosica; Hut. Port. Rig. [1879]
637 sub I. Granatensis; Huet 14. [1855], Hut. Port. Rip. [1879 | 355. — Forma
glabrescens vel glabra : Î. integerrima Moris ! Elench. fase. 1, 4, et Sard. 1, 119, t. 8.
— Exs. Muüll. Sard. un. it.
Caulibus sæpius pumilis diffusis flexuosisque; fokis hirtulis rarius glabris,
orosse sinuato-dentatis rarius integris, rosulæ terminalis sæpius pluribus
persistentibus rarius sub anthesi evanidis; floribus lilacino-purpureis, ro-
seis albisve, petalis radiantibus mediocribus vel amplis; sihcuhs parvulis,
in corymbum conferiis.
In ditione floræ non visa.
In montibus Hispaniæ septentrionalis et australis, in Pyrenæis ad Eaux-Bonnes
(De Forestier), in montibus Sardiniæ et Italiæ australis.
Var. €. Pruiti. — I. Pruiti Tin. Pug. [Sie 1, 113 DC. Syst. Il, 4ok, et Prodr. I, 179 ;
Guss. Syn. 11, 149.— Exs. Hut. Port. Rig. 11. [1877] 243 ; Heldr. Sic. [1840], Huet
HSE
Caulibus punulis diffusis sæpe flexuosis ; fois sinuatis vel integris, rosulæ
. termünalis sæpius pluribus persistentibus vel sub anthesi evanidis; floribus
parvulis, ex albo purpurascentibus, petalis radiantibus mediocribus; sii-
culs majusculis, in corymbum vel racemum brevissimum confertis.
In ditione floræ non visa.
In montibus Calabriæ et Sicihiæ.
256 CRUCIFERÆ. — IBERIS,
Oss. Plantæ pleræque ad L. ciliatam supra relatæ variant glabræ, glabrescentes
vel plus minus hirtulæ, caulibus elatis vel pumilis suberectis ascendentibus diffu-
sive , foliis linearibus, oblongis vel oblongo-obovatis, integris, sinuatis vel grosse
sinuato-dentatis, floribus albis, roseis, purpureo-lilacinis violaceisve, petalis ra-
diantibus mediocribus amplisve, siliculis corymbosis vel breviter racemosis, emar-
oinaturæ sinu lato vel angusto lobis rotundato-obtusis vel triangularibus plus
minus acutis, et ex his notis mire variabilibus nullum discrimen certum eruendum.
— 1. Olympica Boiss., I. Jordani Boiss. et I. Spruneri Jord., plantæ orientales
tanquam species propriæ a cl. Boissier (F1. Or.) admissæ, e speciminibus paucio-
ribus suppetentibus quoque ad J. ciliatam referendæ videntur.
3. HE Gibraltarica L. Sp. 905; Bot. Mag. t. 1243; DC. Syst. IT, 395, et Prodr. I, 181;
Boiss. Voy. 55; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 766; Nustr. Al. , tab. mox edenda.
— Thlaspidium Hispanicum ampliore flore folio crasso dentato Dill. Elth. 389, t. 287,
L 971
Caulibus inferne indurato-suffrutescentibus, sæpius ascendentibus,
superne subcarnoso-herbaceis, simplicibus vel infra apicem ramos pau-
cissimos emittentibus, glabris vel parcissime hirtulis; foliis crassiusculis,
olabris rarius hirtulo-subeiliatis, inferioribus latioribus obovatis vel
oblongo-cuneiformibus obtusis saltem superne grosse dentatis vel sinuatis
rarius integris in petiolum contractis, superioribus oblongis sæpius
cintegris plus minus in petiolum attenuatis vel contractis ; racemis densi-
floris, corymbiformibus, fructiferis in corymbum contractis; petalis albis
colore roseo suffusis vel roseis, florum exteriorum radiantibus maximis inte-
rioribus quintuplo longioribus; siliculis magms, suborbiculatis, ventre conca-
viusculis, dorso convexiuseulis, alis valvarum superne tantum latis infra
medium sihculæ ad carinam redactis, emarginatis sinu triangulari lato, lobis
emarginaturæ obtusiusculis vel subtriangularibus mucronatis, stylo emar-
ginaturam excedente; seminibus magnis, compresso-subcomplanatis, præ-
sertim in parte superiore latiuscule marginatis. 2L induratione b. Mart.-
Jun.
MAR. Tanger (Schousb.), in fissuris ruptum D}. Beni Osmar prope Tetouan
(Webb, Hook. et Ball).
Planta rarissima hucusque præter novos locos natales a cl. Schousboë et
Webb detectos in præruptis maritimis Gibraltaricis (sec. Dul., Boiss.!) tantum
nota; à 1792 in hortis culta ubi in Europa media fructus non prodit.
Sect. [TL Zesnipasrrum DC. — Silicula latior quam longior, subdidyma, basi
lruncala, apice truncata vel subemarginata, valvarum carina etiam superne
angustissime et tenuiter marpinata. Semina suborbiculata, complanata, late
membranaceo-marginata. — Planta frutescens. Folia subearnosa, inteora.
Os. In sectione lberidastrum semina pendula utin cæteris speciebus generis
Tberis et inde radicula ascendens, non horizontalis ut De Candoile (Prodr. 1, 181)
indicavit.
CRUCIFERÆ. — IBERIS. HUTCHINSIA. 257
4, EH. semperflorens L. Sp. 90h; DG. Syst. 11, 394, et Prodr, 1, 18153 Rchb. le. I,
t. 8, f. Loo1; Guss. Syn. 11, 148; Bert. 14. VI, 551; Uustr. AU TE, t. 54 mox edenda.
— Thlaspi fruticosum Leucoû foho latifolium platycarpon Bocc. Mus. piant. rar. 6,
t. 29. — Thlaspi sempervirens et florens Weinm. Phyt. t. 973, f. ce. ; Dodart. Hist. pl.
619, t. 32. — Forma humilior : Jberis humulis Presl Del. Prag. T, 19, et Sic. I, 63.
— Exs. Hut. Port. Rig. 16. [1877] 923; Tod. Sc. 641, Huet [1855].
Planta pglabra, sæpius a basi ramosa; caulibus inferne indurato-sub-
lignosis cicatricosis, superne infra rosulam terminalem.ex axillis foliorum
annotinorum vel delapsorum ramos subcarnoso-herbaceos ascendentes vel
suberectos simplices emittentibus; foliis sempervirentibus, crassis sub-
carnosis, in ramis junioribus confertis, obovato-oblongis oblongisve ob-
tusis in petiolum attenualis, integerrimis ; racemis floriferis brevibus sub-
corymboso-racemosis, fructiferis breviter racemosis; floribus albis vel
albo-purpurascentibus (sec. Guss.), petalis florum exteriorum radiantibus
amplis interioribus subtriplo longioribus; siliculis latioribus quam longio-
ribus, complanatis, subdidymis, sæpius basi truncatis, apice truncatis
vel subemarpinatis, valvarum carina etiam superne exalata angustissime
et tenuiter marginata, stylo brevi; seminibus late membranaceo-maroi-
natis. D. In Sicilia florens a Januario ad Aprilem.
In fissuris rupium.— TUN. [n insula Dyezeiret Djamour ab amicissimo Doûmet-
Adanson (miss. 1884) inventa.
In Ttaliæ australis Principatu citeriore ad promontorium Palinuri (Hut. Port.
Rios.), in Sicilia frequens, necnon in insulis Siculis Panaria, Basiluzz0, Maretimo
(sec. Guss.). Olim in Persia indicata sed a recentioribus non visa. In tepidariis
temperatis frequentissime culta.
Suhcula septo contrarie compressa, haud articulata, dehscens, bilocularis,
rarissime unilocularis indehiscens, seminibus in quoque loculo soli-
tarns paucs vel plurimis, valuis naviculari-carinahs carina sæpe alata
vel valde convexis, semina non includentibus, seplo anpusto latoribus.
Cotyledones plano-convexæ. Kadicula dorsalis (o||), vel rarius oblique
subcommissuralis.
37. HUTCHINSIA.
Hutchinsia R. Br. in Hort. Kew. ed, 2, IV, 82; DC. Syst. If, 384, et Prodr. 1, 177
emend.; Koch Syn. 78; Endl. Gen. n. 4931; FU Par. 198; Benth. et Hook.
Gen, [, 92.
Sepala patula, lateralia basi haud saccata. Petala æqualia, imbo inte-
gro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula septo contrarie
compressa, oblonga vel ovato-oblonga, apice inteora, valvis navicularibus
carina non alata. Semina in quoque loculo 2, oblonga, compressa. Cotyle-
dones radiculæ subaccumbentes.
Planta pusilla, annua, glabriuseula. Folia pinnatipartita. Flores minuli, albi.
A
255 CRUCIFERZÆ. — HUTCHINSIA. CAPSELLA.
4. H. petræa R. Br., 1. c.; DC. Syst. IT, 389, et Prodr. I, 178; Koch Syn. 79; F1. Par.
198; Boiss. Or. 1, 340. — Lepidium petræum L. Sp. 899; Jacq. Austr. IL, t. 131;
Engl. Bot. t. 111. — Teesdalia petræa Rchb. Ie. IE, 1. 6, f. 4190. — Exs. Choul.
Ale. 306; Hochst. Lus. 331, Welw. cont. 17; Willk. Hisp. 803, Bourg. (Pyr.
Hisp.) 289: Bourg. Gall. (Toulon) 36 et (Alp.-Mar.) 15, Hug. 17, Bill. 591 bis,
Sch. norm. 13 et ter, Rel. Maill. 45 et a et b, Soc. Dauph. 21 bis; Rchb. Germ.
788, Sch. 6 et norm. 13 bis, Bill. 721; Seringe Helv. 127; Cesati If. 282 ; Sint.
Troj. 256, Auch. Car. 314, et Anat. 214.
Planta annua, pusilla, simplex vel ramosa; foliis pinnatipartitis lobis
ovatis oblongis vel lineari-lanceolatis integris, radicalibus petiolatis, cau-
linis sessilibus vel subsessilibus; floribus minutis; petalis calyce paulo
longioribus; racemis demum breviusculis vel elongatis, pedicellis sæpius
silicula longioribus; siliculis oblongis rarius ovato-oblongis, obtusis, stig-
mate sessili vel subsessili; seminibus minimis, immarpinatis ; radicula
oblique subcommissurali. ©. Mart.-Jun.
In rupestribus umbrosis et sylvaticis, interdum in alluviüs et alveis, in tota fere
Alveria sporadica, in regione Saharensi rarior. — Med. C : Kef Zouara (1x),
Kef Bou-Zioun (Lx, Reb.); Mansourah (DR.). — AÀ°: Aumale (Char.); Boghar
(Deb.). — 0*: Oran (DR.); Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Lamonicière ( War.), Tlemcen
(Reut., War.), Lalla-Maghnia (War.). — Mont. GC": Dj. Dekma, Dj. Thaya (Lx),
Dj. Oum-Settas!, Dj. Chettabah (DR.), Dj. Lekahl (Reb.); Dy. Tababor! ; Dj. Bou-
Khadra (Lx), Dj. Cheliah!, Dj. Mahmel!, D. Tougour!, Dj. Maadid (Lx), ete. —
À" : in montibus Djurdjura : Dj. Afroun, Tirourda, Kef El-Akdar, Thabourt-Bouz-
gueur (Lx); Dj. Taïy (Deb.); Dj. Beni-Salah (Batt.); Dj. Ouaransems!; Dj. Se-
nalba! (Reb.). — 0°: Dj. Ksel!. — Plan. C* : Setif (Soll.); Khenchela (Reb.), in
valle Oued Djedida (Lx) ; Lambèse!, Batna! (Col., Perr., etc.):— A7: Djelfa (Reb.).
— 0°.— Sah. ad marginem regionis: C°: Biskra! (Bal.). — À” : in ditione Hodna :
in valle Oued Oultem , Ain-Melah (Reb.). — MAR. Inter Ceuta et Tetouan, Dj.
Beni-Osmar (Hook. et Ball), Tanger (Schousb.); «in regione subalpina Atlantis
Majoris : Ait-Mesan supra Arround, Dj. Tezah» (Hook. et Ball).
In Europa tota a Suecia ad mare Mediterraneum; Asia minore.
38. CAPSELLA.
Capsella Vent. Tabl. règn. vég. IT, 110 emend.; DC. Syst. IT, 383, et Prodr. I, 177 emend.;
Koch Syn. 79; Endl. Gen. n. 4927 emend.; FI. Par. 128; Benth. et Hook. Gen. I, 86;
Boiss. Or. I, 340.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala æqualia, limbo
inteoro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula septo con-
trarie compressa, obcuneata, oblonga, ovato-oblonga vel suborbiculata, apice
emarpinata vel intepra, valvis navicularibus carina non alata. Semana in
quoque loculo plura. Gotyledones radiculæ incumbentes.
Plantæ annuæ, glabræ vel villosæ. Folia integra, sinuato-dentata vel Iyrato-pinnati-
partita. Flores albi.
CRUCIFERÆ. -- CAPSELLA. 259
Subgen. Ï. Évcarsezra.
Silicula obcuneata, apice emarginata vel truncata, valvis subcoriaceis.
o
4. C. Bursa-pastoris Mœnch Meth. 271; DC. Syst. IT, 383, et Prodr. 1, 1973 Rchb.
Te. IL, t. 11, €. 4229; Koch Syn. 79; Fl. Par. 128; Boiss. Or. 1, 340. — Thlaspi
Bursa-pastoris L. Sp. 903; Poir. Voy. 197; Desf. Aül. IT, 68; Enpl. Bot. t. 1485;
FI. Don. t. 729; Gren. et Godr. Fr. 1, 149. — Exs. Kral. Tun. [1854]; Bill. Gall.
B11, Rel. Mail. 745, Mapn. (Gall. sept.) 257 et 258, Soc. Dauph. 1960; Bül.
Germ. 511 bis; Rel. Maill. Suec. 554; Tod. Sic. 420; Schimp. Abyss. 948; Metz.
Ind. 1194; Jones Utah [1880] 14313 Jones Colorado [1878] 513; Mand.
Boliv. 920.
Ar. co Chenaf « Sinapis» ; 6,2 H'arra «calida, urens» (Lecl., Lx); 6,2.
29 A H'arret-el-Berria « Nasturtium terrestre» (Prax) : C9? À 8» H'arra-el-Gherin
e Nasturtium luti vel Nasturtium stultum» (Deb.); Ja ha) Lebsan-el-Khelil
«Sinapis pauperis» (Jourd.); sS,S Kerkas (My); SEL guas Kis-er-Râï
«bursa-pasloris» (Jourd.). — Ar. Ton. aa la Lebsan-el-Kheil «Sinapis vel
olus jumentorum» (Prax).
Planta annua; caulibus solitaris vel pluribus, simplicibus vel ramosis,
sæpius præsertim in parte inferiore pubescentibus; foliis utraque facie
plis stellatis cum pilis simplicibus permixtis donatis : radicalibus in ro-
sulam dispositis, ambitu oblongis, in petiolum attenuatis, sinuato-dentatis
vel integris, sæpius lyrato-pinnatipartitis vel pmnatifidis lobis lateralibus
triangularibus oblongis linearibusve integris dentatis incisisve; caulinis
oblongis vel lineari-lanceolatis, integris dentatisve, basi sagittato-amplexi-
caulibus ; racemis demum elongatis laxiusculis, pedicellis erecto-paten-
tibus, silicula plus minus longioribus ; petalis calyce paululum sesqui- vel
subduplo longioribus; siliculis obcuneatis, apice late emarginatis trun-
catisve, stylo brevi. ©. Per totum fere annum florens et fructifera.
In ruderatis, vervactis et arvis, in campestribus et pascuis, in alluvis et alveis,
in palmetis, per totam Aloeriam diffusa, in regione Saharensi rarior. «In arvis»
(Desf. Ail.). — Med. C° : La Calle (DR.), Bône (Krém., Duk.), Cap de Garde
(Hag.), Philippeuille! ; Souk-Harras (Reb.), Guelmal, El-Aria (Reb.), Constantine !,
Djemilah (Reb.). — À": Alwer (Bové, Jam.), Bou-[smaël (Claus.); Djema-Saharidy
(Lx), Dra-el-Mizan (Thev.); Blidah (Lef.), Medeah!, Milianah (Mialhes) ; Aumale
(Char.), Boghar (Naud. , Deb.). — 0° : Mazouna!, Mostaganem (Bal.), Oran (DR.),
Nemours (Warn.); Saint-Denis-du-Sio (Dur.); Sidi-bel-Abbes (War.), Tlemcen!.
— Mont. C° : Dj. Mahouna! (Lx); Teniet El-Fedja!, Dj. Tababor!, Dj. Babor!,
Mechta Medjergui!; Dj. Cheliah!, Medina!, Dj. Tougour!; Dj. Maadid (Lx).
— À°: Lalla-Khedidjya (Lx), Tala-Rana (M. Duh.), Tizi-n-Tesselent !, Dy. Heïzer!,
in ditione Beni-Bou-Addou! ; Temet-el-Haad!. — O': Dj. Ksel!. — Plan. C°: Kha-
missa, Ain-Beida, Sid-Reghis, Meskiana (3. Reb.); Teleohma!, Seuf (Soll., Duk.),
Mesloug (Vid.); Gastal (Lx); Lambèse!, Batna!, Ksour!. — A: Rocher-de-Sel
17:
2 NU, CRUCIFERÆ. — CAPSELLA.
(Reb., Rx). — O0": Tiaret (Del.); Aflou (Rx), Khadral!; Khanep-Azir (War.),
Géryville! (War.); Terni!, Sebdou!, Ras-el-Ma (War.), Ain-ben-Khell!. — San.
C': Biskra! (Bal.). — A : Bou-Saada (Reb., IE Et-Halleg (Reb.); Laghouat!
(Tess.); Guerrara! (Reb.). — 0": Ain-Sefissifa!. — TUN In Tunetia tam austral
quam septentrionali haud infrequens. — MAR. Tetouan (Wevl.), Tanger, Maroc
(Hook. et Ball), Dar-ben-Oder (Drum. Hay); Dy. Takreda (Ibr.); in convalle Ait
Mesan supra Arround (Rein et Fritsch sec. Ball) ; in jugo Tagharot (Hook. et Ball);
frequens in provinciis austro-occidentalibus inter Agadir et Tazeroualt (Mard.).
In insulis Maderensibus et Canaris, Tripolitania, Gyrenaica, Abyssinia ; in orbe
fere toto, sed præsertim in Europa vulgatissima et imo in Islandia obvia.
Oss. C. gracilis Gren. (FT. Massil. adv. 17, et Jur. 68 in adn. — Exs. Bill.
Gall. cont. 3704, Soc. Dauph. 1961) siliculis minutis, pedicello multo brevio-
ribus, primo intuitu valde diversa apparet, sed, ut recte premonuerunt cl. Jordan
et ipse Grenier, est tantum forma monstruosa seminibus plerumque abortivis.
— C. agrests, CG. virgata, CG. ruderalis, C. sabulosa, C. præecox à cl. Jordan
(Diagn. 1, 339-842) tanquam species propriæ descriplæ, ne quidem tanquam
formæ e loco natali ortæ distinguendæ. — C. rubella Reut. (in Bull. Soc. Hall.
18, et Cat. Genév. éd. 2, 22 [1861]; Gren. Jur. 68. — C. rubescens Personn. in
Bull. Soc. bot. VIT, 511. — Exs. Bill. Gall. 2918 et bis, Sch. norm. 497 et bis,
Soc. Dauph. 1969 ; Rost. Ped. 190; Sint. Troj. 1053 et 1053 b) tantum differt a
planta typica sepalis sæpius rubescentibus, petalis calycem subæquantibus vel vix
excedentibus et plerumque siliculis minoribus et melius tanquam forma macra, in
siccioribus crescens, quam varietas inscribenda. — C. srandiflora Boiss. (Diagn.
Or. ser. 1, 1, 76, et Or. I, 340. — Thlaspi grandhflorum Fauch. et Chaub. in Bory
et Chaub. Pélop. h1,n. 1017, t. 24, f. 3), in insula Corfou et Græcia crescens,
planta uberior petalis majoribus calyce duplo vel triplo longioribus gaudet, sed
cum GC. Bursa-pastoris cæteris notis omnino congruit et melius tanquam varietas
quam species propria admittenda. — In plantis omnibus supra enumeratis, ut
in planta typica, siliculæ variant inæquilateræ vel subæquilateræ, late emarginatæ
vel truncatæ.
Subgen. Il. Hymenozorus.
Hymenolobus Nutt. in Torr. et Gray F North Am. 1, 117. — Hinterhubera Rchb. im
PI. exs.
Sihcula oblonoa ovata vel Lune apice inteora vel retusa, valvis
membranacels.
2. C. procumbens Fries Nov. Mant. 1, 14 in adn.; Rchb. Le. IT, t. 11, f. 4291; Koch
Syn. 79; Boiss. Or. I, 340. — Lepidium procumbens L. Sp. 898; Moris Sard. I, 125.
— Huichinsia procumbens Desv. Journ. bot. TII, 168; DCG. Syst. IT, 390, et Prodr. I,
178; Gren. et Godr. Fr. I, 148. — Capsella elliptica C.-A. Mey. in F1. Alt. Ill,
199. — Hymenolobus procumbens Nuit. in Torr. et Gray F1. North Am. T, 117. —
Exs. Jam. Alo. 244, My 249, Bal. 49, Choul. sér. 2, 510; Kral. Tun. 177 et
[1854]; Welw. Lus. cont. 183; Willk. Hisp. 532, Bouroe. 580, 1030 et 2088,
Haut. Port. Rig. [1879] 238; Hug. Helo. 236; Rchb. Germ. 591 sub Noccæa pro-
cumbens et 2163 sub Hinterhubera Berengeriana; Bill. Gall. 1190 et bis, Sch.
CRUCIFERÆ. — CAPSELLA. Neo
norm. 26, Soc. Dauph. 2761; Sol. Gors. 355 et 356; Müll. Sard. un. it.; Rchb.
e Dalmalia 2463; Auch. As. min. 4056; Auch. Syr. 315 ; Chesn. Mesop. 4 et 76;
Ky Æpg. [1855] 391, Lx 172; Kar. et Kir. Song. 1251.
Ar. 69 Makada « pectinala » vel É6aR£o Maqgäda « pumila » (Prax).— Ar. Tuw.
CHI bus H'asian-el-Kelab (Lx).
Planta annua, olabra, pumila gracilis, simplex, vel sæpius a basi
ramosa; caulibus simplicibus vel ramosis diffusis ascendentibusve; foliis
radicalibus inferioribusque petiolatis Iyrato-pinnatifidis vel pinnatipartitis
rarius intepris, caulinis inferne attenuatis oblongis vel oblongo-linearibus :
paucilobis lobis lateralibus lineari-lanceolatis vel inlegris; racemis sæ-
pius demum elongatis, pedicellis sæpius silicula longioribus; petalis
calyci subæquilongis ; siliculis oblongis, ovato-oblongis ovatisve, rarius
suborbiculatis, obtusis, apice inteoris vel retusis, stigmate subsessilr.
®. Jan.-Maio.
In ruderalis, ad vias et muros, in depressis salsuginosis hieme humidis, in
cultis et vervactis, in palmetis, præsertim in regione Saharensi et Plamitiebus ex-
celsis. — Med. C': Constantine (Trib.), in præruptis ad amnem Aiummel (Julien).
— O? : Arzew (Brav., Mars.), Daia El-Morelli (My), Oran (DR., Bal., etc.),
La Senia (My, Bal., War.) ; Sidi-bel-Abbes (Lefr., War.). — Plan. CG: in ditione
Nememcha, Melila (Lx), Batna (Hén.). — A°: Aumale (Char.); Bokhari, in valle
Oued Chef superiore (Deb.), in ditione Zakrès, Rocher-de-Sel, Djelfa (Reb.). —
O0“: Afr, in planitie Ternt (Lx); Ain Ouerkissa, Géryville, Ain-el-Orak, Dj. Melah
(War.); Ain-ben-Khelil, Magroun, Taoussera (War.). — Sah. C° : Biskra! (Jam.,
Bal. , etc.), Filiach (Jam.), Sidi-Rached (Mil.), Tougourt !, Temacin!, Blidet-Ahmar!.
— A: Oued Bou-Saadu (Reb.); Laghouat (Duj.), Berrian (Vilm.), Meihh (Lx);
Nooussa!, Ouargla! (Lechatelier), El-Golea, Mechgarden (Jourd.). — 0° : Arba-
Tahtani, Bou-Semghoun, Asla (War.), Tyout!, Ain-Sefra!. — TUN. In Tunetia
media et australi : El-Djem (Kral.), Sfax (Kral., Doûm.), Kriz (André), Tozzer
(Doûm. et Bonn. miss. 1884), Gabès (Kral., Lx miss. 1884), ete.
In Cyrenaica, Æovypto, insulis Canarüis ; in Europa australiore, rarius media ,
Caucaso; regione Caspica, Cypro, Asia minore, Syria, Mesopotamia, Persia,
Asia centrali, Beloutchistan, in montibus Tibetanis; in America septentrionali ;
Chili; Australia.
Oss. C. pauciflora Koch (Deutschl. F1. IV, 523, et Syn. 793; Rchb. Je. IT, £. 11,
f. 991. — Honterkubera pauciflora Rechb. PI, exs. — Exs. Bill. cont. Gall. 3520;
Rchb. e Tyrolia 2256, Sch. norm. nov. ser. 734, Soc. Dauph. 3618), hucusque
tantum in Galliæ australis præfectura Gard ad Vipec prope Alsan (Tuezkiewicz)
et in Tyrolia australi nota, videtur varietas monticola umbrosa et integrifolia
C. procumbentis ; notæ e foliis integris, e racemis 3-/4-floris etiam demum corym-
boso-subumbellatis et e siliculis suborbiculatis longius pedicellatis excerptæ
minoris momenti, nempe in C. procumbente folia interdum ommia vel pleraque
integra, et in C. pauciflora racemi interdum pluriflori elongati et siliculæ oblongæ
vel ovato-oblongæ ut in planta typica. — In varielate utraque siliquæ apice modo
inteoræ modo retusæ.
262 . CRUCIFER Æ. — IONOPSIDIUM.
39. IONOPSIDIUM.
Tonopsidium Rchb. Crit. VIT, 26, t. 649; Endl. Gen. n. 4928; Benth. et Hook. Gen. I,
86. — Cochlearia sect. lonopsis DC. Syst. IT, 371. — Cochlearia sect. lonopsidium DC.
Prodr. 1, 174.
Sepala demum patula, lateralia navicularia basi haud saccata. Petala
æqualia, imbo integro. Slaminum filamenta libera , exappendiculata. Sih-
cula septo contarie compressa , oblonga vel ovato-oblonga , apice subretusa vel
emarpinata, valvis tenuiter membranaceis turoiduhs carinatis carina non
alata, stylo brevi vel brevissimo. Semina in quoque loculo 3-6, tuberculata,
maceratione hyalino-papillata. Cotyledones radiculæ incumbentes.
Plantæ annuæ, pusillæ, glabræ, subacaules caulescentesve. Folia sessilia vel petiolata,
integra vel grosse dentata. Flores purpurascentes vel albi, in planta subacauli radicales vel
axillares, in caulescente racemosi racemis saltem inferne foliis donatis.
Sect. I. lonorsrs. ñ
Cochlearia sect. Ionopsis DC., 1. ce. — Cochlearia sect. lonopsidium DC., 1. c. — lonop-
sidium Rchb., 1. c., Endl., L. c.
Planta subacauhs, pedicellis filiformibus elongatis omnibus vel plerisque
radicahbus. Siliculæ replum in maroinem membranaceum septum cireum-
vallantem productum. Funiculi ima basi septo adnati.
4. I. acaule Rchb. Crit. VIT, 26, t. 649. — Cochlearia acaulis Desf. Atl. II, Go; DC.
Syst. IT, 371, et Prodr. [, 174. — C. Olisiponensis Brot. Lus. 1, 571. — CG. pu-
silla Brot. Phyt. 1, 100, t. 21, f. 2-3; Jacq. Eclog. t. 132. — Exs. Hohen. Lus. 397,
Welw. cont. 19.
Planta annua, pusilla, cæspitosa, subacaulis vel breviter caulescens a
basi florifera; foliis plerisque radicalibus, petiolo limbo multoties lon-
olore, limbo parvo crassiusculo suborbiculato vel ovato sæpius basi sub-
cordato vel trunçato inteoro vel sinuato-subtrilobo ; pedicellis numerosis,
axillaribus, omnibus vel plerisque radicalibus, filiformibus, flaccidis,
sæpius. demum folia excedentibus ; petalis lilacino-purpureis, vel albis
(sec. Desf.), calyce subtriplo longioribus; silicula ovato-oblonga, apice in-
teora vel subretusa, stylo breviusculo. ©. À hieme ad Martium.
In regno Maroccano, sine designatione loci proprii (Brouss. sec. Desf. A47.),
forsan permutatione loci natalis indicatum, nempe nullibi a recentioribus in
Africa septentrionali visum.
In Lusitania prope Olisiponem, Montagraço, Gintra et alibi im Extremadura
(Brot.). In Galloprovincia ornamenti gratia cultum et in hortis pluribus quasi
spontaneum.
CRUCIFERÆ. — IONOPSIDIUM. BIVONÆA. 263
Sect. IT. Pasroræ4.
Pastoræa Todaro Nuov. gen. e nuov. sp. 17 [1858].
Plante caulescentes, floribus racemosis. Siliculæ replum marpine membra-
naceo destitutum. Funiculi liberi.
2. L albiflorum DR. in Duchartre Rev. bot. Il, 433, et Au. F1. Alp, 1. mo, f 5;
Ball in Bull. Soe. bot. VIT, 250 adn. — Pastoræa præcox Todaro, 1. c. 18. —
Bivonæa præcox Bert. It. X, 520.— Exs. My Ale. 143, Puel et Maille FI. Eur. 22,
Choul. 113; Tod. Sic. absque numero.
Planta annua, fugacissima, caulescens caule solitario erectiusculo, vel a
basi ramosa caulibus ascendentibus simplicibus; foliis radicalibus obovatis
in petiolum longum contractis integris vel subsinuatis, caulinis obovatis
vel obovato-suborbiculatis, sæpius sessilibus haud amplexicaulibus, grosse
et laxe sinuato-dentatis integrisve ; floribus parvis, cito defloratis ; racemis
usque ad apicem foliis bractealibus caulinis superioribus subconformibus
donatis, primum subcorymbiformibus, dein sæpe longiusculis, pedicellis
suberectis demum siliculam subæquantibus vel brevioribus ; petalis albis,
calyce subdimidio longioribus; silicula oblonga, apice subintegra vel sub-
retusa, stigmale subsessili. ©. Jan.-Apr.
In collibus calcareis herbidis, in pascuis et dumetosis, in fissuris rupium um-
brosis humo tenui repletis, in regione Mediterranea montosa et Planitiebus ex-
celsis montosis præsertim provinciæ Oranensis. — Med. C* : Kef Zouara (sec. Lx),
Constantine (Mars. , Choul.).— A? : Dra-Selaman prope Dra-el-Mizan (Thev.); Oued
Rhaïr prope Aumale (Ghar.). — 0" : Oran (DR.), Dj. Santo! (DR., Mars., etc.),
Misershin ! (DR.); Sidi-bel-Abbès (Lefr.), Tlemcen (DR., War.); Oued Tifrit,
Ain-Nazereg (War.). — Mont. C': Dÿ. Mahouna (Lx), Dj. Ouach(Emy sec. Par.).
— A! : Tizi-n-Cheria (Lx). — Plan. A! : in ditione Sersou (Krém.). — 0°: in mon-
tosis : Tiaret (Del., Krém.); Saida, Tafraoua, Daïa, Terni (War.); Ain-Ghoraba Le
Sebdou! (War...
In Sicilia.
Oss. I. Savianum Ball (in litt. — Bivonæa Saviana Car. Prodr. Tosc. L7;
P. Savi in Vuov. Giorn. bot. 1, 196, t. 12. — Pastoræa Saviana Ball in herb.
olim. — Exs. Cesati Ji. 4o8, Rost. Ped. 197, Bill. cont. 3705), in monte
Calvi Etruriæ crescens, differt ab Z. albifloro habitu robustiore, foliis caulinis pro-
fandius dentatis sagittato-amplexicaulibus, racemis basi tantum foltis bractea-
libus donatis, pedicellis longioribus demum patentibus, floribus majoribus,
petalis amplioribus, siliculis emarginatis stylo emarginaturam excedente, semi-
mbus subglobosis, floratione tardiore.
40. BIVONÆA.
Bivonæa DC. Syst. IL, 554, et Prodr. I, 208; Endi. Gen. n. 4929; Benth. et Hook.
Gen. I, 88.
Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala æqualia, limbo
subemarginato. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula
264 CRUCIFERÆ. — BIVONÆA. LEPIDIUM.
obovato-oblonga, apice emarginala, valvis navicularibus carina alata, stylo
brevi. Semina in quoque loculo 4-6, ovato-oblonga, compressa, Iævia.
Cotyledones radiculæ incumbentes.
Planta annua, pumila, glaucescens glabra. Folia caulina cordato-amplexicaulia. Flores
lutei, ebracteati.
4. B. lutea DC. Syst. Il, 555, et Prodr. 1, 208. — Thlaspi luteum Biv. Cent. 1, 78 ;
Guss. Prodr. IT, 217, et Syn. Il, 157. — Exs. Kral. Ag. 8, Choul. 110 et bis,
War. 18, Soc. Dauph. 29; Tod. Sic. 207, Huet [1855 |, Sch. norm. nov. ser. 432.
Caulibus solitariis vel pluribus; foliis intepris vel hinc inde grosse
dentatis, radicalibus obovatis in petiolum attenuatis, caulinis ovatis cor-
dato-amplexicaulibus ; racemis etiam demum subcorymbiformibus vel sub-
elongatis, pedicellis silicula brevioribus ; petalis luteis, subemarginatis,
calyce sesqui-longioribus; silicula apice emarginata lobis rotundatis, valvis
præsertim in parte superiore carinæ late alatis ala nervis transversis
donata, stylo emarginaturam subæquante. ©. Febr.-Apr.
In pascuis et dumetosis, in glareosis et alluviis, in valliculis et dechivibus erosis
umbrosis, in regione Montana inferiore et media, necnon in Planitiebus excelsis.
— Mont. C': Kef Zouara (Lx), Dj. Dekma (Lx), Kef Bou-Zioun (Ex, Reb.),
Guelma (Duk.), Dj. Mahouna, Dj. Thaya (Ex), Dj. Oum-Settas !, Dj. Ouach (Reb.),
Constantine (Ghoul., Reb.), Dj. Chettabah (DR.), Dj. Lekahl (Reb.).— A° : in mon-
übus Djurdjura supra 1200" : Türourda, Tizi-n-Cheria (Lx); Chabet-Teniet-Amou
(Char.); Boghar, Dj. Tais, Dj. Tagoa (Deb.); Tenicet-el-Haad (My). — Plan.
C': Batna! (Hén., Perr., Kral., etc.), Ravin-Bleu prope Batna (Lefr.), Oued Taou-
gueur prope Baina (Hén.), inter Batna et Lambèse!, Lambèse! (Lefr.). — 0° :
Tiaret (Krém., Del.), ad lapsum Oued Mina (Krém.); ad lapsum Oued Tifrit, Ain
Nazereg (War.); Tlemcen (My, Lenepv., War.), Terni (War.).
In Sicilia.
41. LEPIDIUM.
Lepidium L. Gen. n. 801; DG. Syst. II, 527, et Prodr. I, 203; End. Gen. n. 4932; FI.
Par. 1293 Benth. et Hook. Gen. I, 87; Boiss. Or. I, 353.
Ar. clac Acab vel Euçab « fascia, villa» vel potius «elegans» (Lecl.); alé
vel alyaa Chitradj a voce Indica bus Tchitrek ; he blou Souak-er-
Kdian «dentifricium pastorum» (Lecl., Mey.).
Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala subæqualia, limbo
intepro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula suborbicu-
lata, ovata vel oblonoa, interdum subdidyma, apice emarginata vel integra,
valuis seplto contrarie compressis navicularibus rarius turgidis ecarinatis vel
carinalis Carina alata vel exalata, stylo filiformi vel nullo. Semina in
quoque loculo sohtaria, subtriquetra vel compressa. Gotyledones radiculæ
incumbentes, interdum tripartitæ.
Plantæ annuæ vel perennes interdum inferne plus minus sufirutescentes, glabræ vel vil-
losæ. Folia integra, dentata vel pinnatipartila, caulina sæpe sagittato-semiamplexicaulia.
Flores albi, ebracteati.
CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM. 265
Sect. L. Carparra DC. (Cardaria Desv.). — Silicula ovata latior quam
longior, turgido-subdidyma basi cordata vel truncata, apice Integra, valuis
vix carinatis carina aptlera, stylo longiusculo. Cotyledones integræ.
— Plantæ perennes.
4. L. Draba L. Sp. ed. 1, 645; Engl. Bot. t. 2683; DC. Syst. IT, 529, et Prodr. I,
203; Moris Surd. I, 130; Koch Syn. 77; FT. Par. 130; Gren. et Godr. Fr. 1, 153;
Boiss. Or. I, 356. — Cochleuria Draba L. Sp. ed. 2, goh; DC. Fr. IV, 702; Delile
Æp. Dust. n. 579. — Cardaria Draba Desv. Journ. bot. TT, 163; Rchb. Ie. II,
t. 9, f. 4a11. — Exs. Choul. Al. sér. 2, 93; Bourg. Pyr. Hisp. k13; Sch. Gall.
110, Bill. 1822, Bourg. (Toulon) 39; Rchb. Germ. 86; Soc. Dauph. 14, 27; Tod.
Sic. 11303 Reverch. Cret. 220; Sint. et Rig. Cypr. 273; Auch. 4s. min. 328;
Schimp. Arab. petr. hoo; Bové Sinaï 135; Chesn. Mesop. 993; Auch. Pers. h155.
Ar. 832,2 H'arh'ara «calidissima» (Duveyr.).
Planta perennis, plus minus pubescens pilis aliis simplicibus aliis pau-
cioribus ramosis; caulibus erectis vel suberectis, superne ramos florigeros
corymbosos emittentibus; folis oblongis vel oblongo-lanceolatis, grosse
dentatis vel sinuato-dentatis, radicalibus in peliolum attenuatis, caulinis
sessilibus basi auriculato-sapittatis semiamplexicaulibus; racemis etiam
demum parum elongatis, pedicellis fructiferis tenuiter fihformibus patentibus
silicula subtriplo longioribus ; siliculis ovalis latioribus quam longioribus , basr
cordatis vel truncato-subcordatis, turgido-subdidymis , apice integris, valvis vix
carinatis carina aptera, stylo siliculæ longitudinem dimidiam subæquante.
20. Mart.-Jul.
In ruderatis et ad vias, in cultis et vervaclis, in palmetis, haud frequens. —
Med. C° : Phihppeville (Ghoul.); in alluviis Oued Medjerda prope Souk-Harras
(Reb.). — À! : inter Berouaguia et Bokhari (Lx). — 0°: Oran (DR., My); Sidi-
bel-Abbès (Lefr., War.), Tlemcen (Lenepv., War.). — Mont. GC: Dj. Maadid
(Lx). — A':in sylva Tenet-el-Haad!. — Plan. C : Ain-Beida (J. Reb.); Bordj-
bou-Areridj (Lx). — TUN. Ain-Draham (Rob.); Porto-Farina, Utique (Lx miss.
1884); Tebourba ! (Wira, Miss. 1883); Gabès in palmeto (Kral. ).
In Cyrenaica (Patr.), Æeypto et Cordofan; in Europa fere tota, præsertim me-
dia et australi; in Oriente vulgaris (Boiss.) usque ad [ndiam.
Ovs. L. Chalepense L. (Amæn. IV, 321, et Sp. ed. 2, 898; DC. Syst. IT, 530,
et Prodr. 1, 203; Boiss. Or. 1, 357. — Exs. Auch. As. min. 328, Peron. Clic.
171) in Armenia, Asia minore, Syria et in jugo Sinaico crescens, habitu notisque
plurimis vaide affine L. Drabæ, a quo tantum differt silicula minus turgida vix
latiore quam longiore basi subattenuata vel rotundata, non cordata, melius ad
sectionem Cardaria quam ad sectionem Lepidiastrum referendum videtur.
Sect. IL. Driceprium DC. — Silicula oblonga, ovata vel ovato-suborbiculaia ,
apice retusa vel emarginata, compressa valvis carinalis carina apiera vel
superne tantum angustissime alata, stylo brevissimo vel nullo. Gotyle-
EN
266 CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM.
dones integræ. — Plantæ annuæ vel perennes. Flores parvi vel mi-
nimi, interdum abortu 2-4-andri vel etiam apetali.
2. L. subulatum L. Sp. 899; Asso Arag. 83, t. 6, f. 3 pessima; DC. Syst. IT, 539, et
Prodr. 1, 205; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 786; [lustr. All. T, t. 64 mox
edenda. — Exs. Bal. Al. 370, Bourg. 236 a; Bourg. Hisp. 581, 1027 et 2094,
Bill. 2015, Hut. Port. Rig. 689, Sch. norm. nov. ser. 1521, Losc. (Arag.) 107.
Planta perennis inferne suffrutescens, olaucescens, glabra vel parce
puberula, sæpius cæspitem densum intricatum efformans; caudice crasso
multicipite; folus confertis, lineari-subulatis integerrimis, sessilibus; racemis
etiam demum brevibus vel parum elongatis, in paniculam generalem an-
gustam dispositis, pedicellis gracilibus erecto-patentibus siliculalongioribus
vel siliculæ subæquilongis; floribus parvis; siliculis ovatis vel ovato-subor-
biculatis, retusis vel subemarginatis, stylo subnullo vel brevissimo emaroi-
naturæ sinum subæquante, valvis carinatis carina exalala. 2L. Apr.-Maio.
In pascuis et depressis salsuginosis præsertim calcareo-ypsaceis, in Planitiebus
excelsis et in margine regionis Saharensis confini. — Plan. À° : in ditione Zahrès
(Guy., Reb.), Mesran!, Ain-el-Ibel! (Reb.), Sidi-Makhelouf (Maw). — 0°. —
Sah. À: Ain-Madhi!, Oued Roddad !.— O' : Arba-Tahtani!, Chellala-Dahrania!.
— MAR. Meharoug, Seblha Tigri (War.).
In Hispania.
Sect. IT. Leprprasrrum DC. — Siicula oblonga, ovata vel suborbiculata ,
apice inteora vel vix emarpinata, valvis plus minus carinatis, carina ob-
tusa vel acuta aptera vel fere aptera, stylo brevi vel sæpius nullo. Coty-
ledones inteoræ. — Plantæ (nostræ) biennes vel perennes.
3. L. latifolium L. Sp. 899; F1. Dan. t. 557; Engl. Bot. t. 182; Wüld. Sp. LT, 436;
Desf. Au. 11, 66; DC. Syst. IT, 548, et Prodr. 1, 207; Rchb. Ie. II, t. 10, f. 4219;
Moris Sard. 1, 129; Led. Ross. 1, 206; Koch Syn. 78; F1. Par. 130; Gren. et
Godr. Fr. [, 1523; Boiss. Or. I, 359. — Exs. Bové Alto. [1839]; Bourg. Lus.
1762 >; Willk. Hisp. it. 2, 456, Bourg. [1854]; Bill. Gall. 2219, Soc. Dauph. 687;
Sol. Cors. 357; Cesati I. 125 a, Port. et Rig. 493; Sint. et Rig. Cypr. 896; Ky
As. min. [1836] 36, Bal. [1855] et 998; Auch. Pers. 393 et 330, Ky 426 et
674; Kar. et Kir. Song. 117; Parry et Palm. Mexic. 24.
Ar. RAC) Zdifa «haud dulcis» (Reb.).
Planta perennis, glaucescens, glabra; caulibus erectis, sæpius robustis
elatis, superne ramosis : folüs crassiusculis, radicalibus ovatis vel obovato-
oblongis obtusis petiolatis, caulinis ovato- vel oblong'o-lanceolatis rarius lan-
ceolatis acuminatis acutisve rarius obtusis inferne attenuatis, serratis,
denticulatis inteorisve; racemis in paniculam elongatam compositam
dispositis, pedicellis capillaribus silicula subduplo vel subtriplo longioribus;
floribus minutis, numerosis; siiculis minimis, puberulis, suborbiculatis,
apice intepris vel obsolete retusis, valvis vix carinatis carina obtusa exalata,
sigmate sessili. 22. Mart.-Jun.
CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM. 267
In umbrosis humidis, in virgultis et dumetosis secus amnes et rivulos, in re-
oione Mediterranea, haud frequens. «Algeria» (Desf. A1). — Med. C': Bône
(Lx). — A°: Aloer (Bové), Blidah (Bové, DR., Lef.), ad moletrinam in valle Oued
El-Kebir (Lef., Gôme). — 0°: Oran (DR.). — MAR. Tetouan (Weyl.), ad ostium
Oued 1bn-Hanech (Ball).
In Æeypto; in Europa fere tota præsertim media et australi, Tauria, Caucaso ;
Asia minore, Armenia, regione Caspica, Syria, Persia, Turkestan, Afohanistan ,
India et montibus Tibetanis, Sibiria, in montibus Altaicis, Songaria, China bo-
reali; in Mexico.
4. L. graminifolium L. Sp. 900; Fl. Græc. t. 618; Rchb. Ie. If, t. 10, f. 4218; Moris
Sard. I, 127; Guss. Syn. II, 153; Led. Ross. [, 208 ; Koch Syn. 78; FI. Par. 130;
Gren. et Godr. Fr. I, 152; Boiss. Or. I, 361. — L. Iberis L. Sp. 900; DC. Syst. IT,
550, et Prodr. T, 207. — Exs. Choul. Al. sér. 2, 305; Willk. Hisp. 348; Bill. Gall.
720 et his, Soc. Dauph. 3622 et his; Rchb. Germ. 198, Sch. 230; Sol. Cors. 351;
Cesati It. 8; Auch. Rumel. 32h; Sint. Troj. 566.
Ar. so Djouz-er-Räi «nux pastoris» (Lecl., Mey.); Men bou
Souak-er-Rdian «dentifricium pastorum».
Planta biennis vel perennis, glabra; caulibus inferne indurato-suffru-
tescentibus, erectis, ramosis; folüs radicalibus in rosulam dispositis, in
petiolum longum attenuatis, oblongis vel oblongo-spathulatis, crenato-
dentatis vel subincisis interdum Îyrato-pinnaülfidis vel pinnatipartitis ;
caulinis lineari-lanceolatis vel linearibus, inteoris, inferne attenuatis; racemis
demum elongatis, pedicellis filiformibus erecto-patentibus silicula sub-
duplo longioribus; floribus minutis; siliculis parvis, ovatis acutis, apice
inteoris, valuis acute carinatis carina exalata, stigmate subsessili. © vel 2L.
Fere per totum annum floriferum et fructiferum.
In ruderatis et secus vias, in alluvis et alveis, in virgultis, secus amnes, vix ac
ne vix extra provinciam Oranensem obvium. — Med. À”: Kaddous (Côme). — O°:
Oran (DR., Drey., War.), Dj. Santo (Mars.); Ain Fekan prope Mascara (Pomel),
Oued Mekerra prope Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.). — Plan. 0°: Daia, Magenta
(War.), Ras-el-Ma (Rom., War.), El-Aricha (War.).
In Abyssinia; Europa media et australi; Sibiria australi, Asta minore, Armenia,
Svr1a.
Sect. IV. Lepra DC. — Silicula oblonga, ovata vel suborbiculata, apice sub-
integra, retusa vel emarginata, valvis carinatis carina saltem superne
alata alis stylo adnatis, stylo brevi vel longiusculo. Cotyledones inteoræ.
— Plantæ biennes vel perennes.
5. L. humifusum Req.! in Ann. sc. nat. sér. 1, V, 385 [1825]; Duby Bot. Gall. I,
h8; Gren. et Godr. Fr. I, 152; Coss. [lustr. All. T, 66, 1. 45. — Thlaspi hirtum
Vill. Dauph. II, 299 [1789 | non L. — T. scapiflorum Viv. App. FT. Cors. 3 [1824]
(e loco natali, descriptio manca). — T. humufusum Lois. Gall. ed. 2, Il, 59 [1828].
— Lepidiuwn heterophylhum Boiss.! Voy. 51 ex parte [1839] non Benth. —
268 CRUCIFERZÆ. — LEPIDIUM.
L. pratense Serres! in Sch. F1. Gall. et Germ. exs. Introd. [1840] 5. — L,. calyco-
trichum Kunze! Chl. Austr.-Hisp. n. 833 in Flora [18416] 356; Willk. Mustr. Hisp.
1, 144,t. 86,f, à. — L. Villarsi Gren. et Godr.! Fr. I, 150 [1848]. — L. Gra-
natense Coss. PI. crit. a7 [1849], 51 et 148. — L. Dhayense Munby! in Bull.
Soc. bot. Il, 282 [1855]. — L. Nebrodense var. Atlanticum Ball! Spic. Marocc. in
Linn. Soc. Journ. XVI, 331 [1878]. — Exs. Bourg. Alg. [1856], Kral. in Bourg.
236 et bis, My 255, War. 17; Bourg. Hisp. 33, Hut. Port. Rig. [1879] 687 et
688 sub L. heterophyllum; Büll. Gall. 719 et bis; Soleir. Cors. 22 sub L. humi-
fusum, et 5199 sub Hutchinsia grandifiora.
Planta perennis, plus minus saltem superne villoso-tomentosa pilis
simplicibus vel perpaucis bifurcis, rarius pubescens vel omnino glabra;
caulibus pluribus, sæpe flexuosis diffusis vel ascendentibus, sæpius simpli-
cibus, ex axillis fohorum inferiorum rosularum vel ex axillis fohorum anni præ-
cedentis enatis ; fols radicalibus rosulatis, obovatis vel oblongis in petiolum
longum attenuatis, integerrimis, denticulatis, sinuatis vel Iyrato-pinnati-
partitis; caulinis sessilibus, oblongis vel ovatis, dentatis vel denticulatis,
rarius nlepris, basi auriculato-sagittatis auriculis sæprus brevibus, rarius basi
rotundalis; racemis per anthesim densifloris, demum longiusculis vel bre-
vibus, pedicellis silicula paulo brevioribus; antheris oblongis, majusculs ;
siliculis junioribus pubescenti-subtomentosis dein villosis vel pubescen-
übus, rarius olabris, ovato-oblongis inferne et superne parum anpuslatis,
latere exteriore valide convexis, latere interiore convexiusculis, apice retusis
vel emarpinatis, valvis carinato-alatis ala complanata latiuscula a tertia vel a
media parte inferiore ad carinam acutam redacta, stylo emarginaturæ sinum
longe superante. 2£. Apr.-Jul.
In dumetosis et sylvaticis, in pascuis et glareosis, in regione Montana etiam
superiore, in montosis regionis Mediterraneæ et Planitierum excelsarum; desi-
deratur in provincia Cirtensi. — Med. 0°: Tlemcen (DR., War.), Bou-Medin
(Lenepv.).— Mont. A”: in montibus Dyurdjura : in ditione Beni Bou-Addou!, Azib-
Beni-Koufi!, Tizin-Tesselent ! (Perr.); in sylvaticis Dj. Dérah, Dra-Bridha, Dra-
Melo-Taif (Char.); D. Ouaransenis !. — O° : Dj. Ksel! ; Gharrouban (My, Bouro..).
— Plan. O': Ternaten prope Frendah (Lx), Daia (My, Lefr., War.); Tern
(War.), Afir (Lx), Ain-Ghoraba!, Sebdou (War.); Sutten (War.). — MAR. «ln
regione superiore Atlantis Majoris, valle Aët-Mesan a 2500 ad 3000 metr.»
(Ball Spic. Marocc.); Djebel Taboughert in ditione Ait Adouyous ad meridiem urbis
Maroc (Ibr.); Acakaoublagh, Dj. Omahou, Issighiwar, Tazeroualt (Mard..
In montibus Hispaniæ australis borealisque, Delphinatus prope Gap et Corsicæ.
Oss. Thlaspi scapiflorum Viv. e speciminibus in loco classico Corsico monte
Coscione a Soleirol et ab amicissimo Kralik lectis eum planta Algeriensi et Maroc-
cana omnino conpruit, sed hoc nomen, quamwvis antiquius, e planta folüs caulinis
jam delapsis desumtum et propter errorem genericum reJiciendum. — Specimina
Corsica L. humifusi Req. a planta graciliore in montibus excelsioribus Algeriæ
lecla non recedunt ideoque nomen Requienianum admittendum. — L. humifusum
valvis siliculæ dorso et superne carinato-alatis ala supra loculum producta et basi
CRUCIFERÆ.— LEPIDIUM. 269
styli adnata, cotyledonibus integris ad sectionem Lemia DC. (Syst. Il, 534) per-
tinet et juxta L. heterophyllum Benth. et L. hirtum DC. collocandum. — A L. hetero-
phyllo Benth. (L. Smithii Hook.) differt caulibus sæpius gracilioribus flexuosis,
omnibus ex axillis foliorum inferiorum rosularum radicalium vel ex axillis foliorum
emarcidorum anni præcedentis, non eliam e centro rosularum enatis, foliis cau-
linis subintegris vel minus dentatis basi rotundatis vel auriculato-sagittatis auri-
culis sæpius brevibus, non sæpius valide dentatis auriculato-sagittatis auriculis
sæpius elongatis, siliculis seminibusque sæpius majoribus. — Propius L. hirto DC.
(Thlaspi hrtum L.), in quo etiam caules omnes ex axillis foliorum inferiorum rosu-
larum enati, et tantum differt antheris oblongis, non ovatis subduplo minoribus,
siliculis superne minus late alatis, retusis emarginatisve, non profunde et latius
emarginalis, stylo emarginaturam siliculæ longe superante, non parum vel vix
excedente. L. hirtum , in Gallia australi crescens, a Choulette ( PI. Alo. exs. sér. 9,
511) in monte Mecid prope Constantine verisimiliter schedulæ permutatione indi-
catum, nam in hoc loco frequentissime a botanicis explorato a nullo repertum.—
Inter L. lartum et L. microstylum Boiss. et Heldr. (in Boiss. Diagn: Or. ser. 2, vr,
21, et Or.Ï, 355) e Græcia, nullum discrimen certum invenimus et L. microstylum
tantum forma L. lurt videtur. — L. Nebrodense Guss. (Syn. IT, 154 excel. syn. L.
heterophyllum Benth.— Nasturtium Nebrodense Rafin. in Desv. Journ. bot. IV, 270
[1814]; DC. Syst. IT, 201. — Lepidium Bonannanum Guss. Prodr. IT, 2 11.-— Exs.
Tod. Sie. e monte Soro, Huet [1855], Sch. norm. nov. ser. 434), in montibus
Siciliæ, Græciæ et Cretæ crescens, a L. hirto vix distinguendum statura minore,
caulibus sæpius flexuosis, siliculis sæpius minoribus, minus late carinato-alatis, apice
subintegris vel emarginatis sinu angustiore, stylo siliculæ emarginaturam longius
excedente, et forsan melius varietas quam species propria habendum. À planta
nostra, cum qua a cl. Ball conjungitur, tantum differt antheris minoribus,
ovario apice subintegro, stylo ovario duplo breviore, siliculis latius marginato-
alatis. — L. petrophilum Coss. (PI. crit. 148. — L. heterophyllum Boiss. Voy. 51 ex
parte. — Exs. Bourg. Hisp. 15592, Hut. Port. Rip. 686) a L. humifuso sat differre
videtur silieulis utrmque convexis a medio marginato-alatis et eximie angustatis.
— Lepidia hujus gregis quoad plantæ:indumentum, foliorum formam, siliculæ
emarginaturam, longitudinem styli variabilia et pleraque ægrius delimitanda.
6. L. acanthoeladum Coss. et DR. in herb. Aloe. plurim. [1855], et ap. Munby Cat.
ed. 2, 4 [1866]; Coss. llustr. Al. I, 68, t. 46, f. 1-14. — L. paruÿflorum et
L. ripidum Pomel Nouv. mat. 378 [1874]. — Exs. War. Alo. 16.
Planta biennis vel perennis, caudice rosulas foliorum radicalium 1-3
emittente; caule in centro rosulæ foliorum radicalium solitario, erecto,
olabro vel sparse pubescente, superne infra racemum terminalem ramoso ;
Jolus glabris, rosularum radicalium oblongis in petiolum attenuatis,
inteoris, repando-denticulatis, rarius Îyrato-pinnatipartitis; caulinis ses-
silibus, oblongo-lanceolatis, subintegris vel inferne repando-dentatis,
basi auriculato-sagiüttatis semiamplexicaulibus auriculis sæpius longiusculis ;
racemis jam per anthesim laxiusculis, fruchferis rigidis superne denudatis et
indurato-subspinescentibus , pedicellis silicula paulo brevioribus ; stylo ovario
270 CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM.
subduplo breviore; siliculis ovato-oblongis inferne angustatis, latere exteriore
valde convexis, latere interiore convexiaseulis vel planiusculis, apice sub-
inteoris, retusis vel vix emarginatis, valvis carinato-alatis ala latiuscula sed in
tertia parte 1nferiore fere ad carinam acutam redacta, stylo emarginaturæ sinum
longe superante. © vel 2£. Apr.-Jun. |
In pascuis et herbidis, in calvitiis sylvarum, in regione Montana et in Plani-
tiebus excelsis montosis; desideratur in provincia Oranensi. — Mont. C* : Dj.
Mahouna !, Dj. Ouach (Reb.); Dj. Maadid (Lx), in valle Tebag-el-Sbir (Reb.) :
Medina (Reb.). — A' : in sylvaticis Teniet-el-Haad! (Perr. [1854], Lx, War.). —
Plan. (*:in montosis: Meskiana prope Ain-Beida (JS. Reb.); El-Aria ! (Ruzé,
Vidot), Fedy Sefzou ! ; in valle Oued Redir ad meridiem Bordj-bou-Areridj (Reb.
et Oliv.); Timeg'ad ! (Perr.), Batna (Lefr.); Khenchela, Ain-Tamagra (Reb.).
In Algeria hucusque tantum notum.
Ors. L. acanthocladum siliquæ valvis dorso carinato-alatis ala supra loculum
producta et basi styli adnata, cotyledonibus integris ad sectionem Lepia DC. per-
tinet et juxta L. campestre R. Br., a quo abunde differt, collocandum. — Valde
affine L. glashfolio Desf., ad sectionem Lepia quoque pertinenti et a sectione
Elhipsaria ad quam a De Candolle refertur omnino abhorrenti; sed sat differre
videtur racemis floriferis laxioribus, fructiferis rigidis apice denudatis indurato-
subspinescentibus, siliculis subdimidio minoribus, inferne angustatis, ala minus
lata in tertia parte inferiore fere ad carinam acutam redacta, non inferne rotun-
datis ala lala ad basim producta.
. EL. glastifolium Desf. ! All. II, 66, t. 147 imperfecta; DC. Syst. IT, 531, et Prodr.
[, 204; [ustr. At. T, 69 in adn.,t. 46, f. 15-17.— Thlaspi campestre Poir.. ! Voy.
197 non L. — T. plastifolium Poir.! Encycl. VIT, 538. — Exs. Schimp. un. it. Alp.
[1832], Jam. 5, Choul. 109, My 254, Soc. Dauph. 2768.
Planta biennis vel perennis, caudice rosulas foliorum radicalium 1-5
emittente; caule in centro rosulæ foliorum radicalium sohtaro, sæpius
erecto, superne dense pubescente, infra racemum terminalem ramoso;
Jolus glabris, rosularum radicalium oblongis vel obovatis, in petiolum
attenuatis, inteoris, sinuato-répandis, dentatis vel Iyralo-pinnatipartitis ;
caulinis sessilibus, oblongo-lanceolatis, grosse dentatis vel integris, basi
auriculato-sagittatis semiamplexicaulibus auriculis longiuscuhs; racemis per
anthesim confertifloris, fructiferis haud indurato-subspinescentibus, pedi-
cellis silicula brevioribus ; stylo ovario subduplo breviore; siliculis amplis,
ovato-suborbiculatis inferne rotundatis, latere exteriore valde convexis, latere
interiore convexiusculis vel concavis, apice subintegris, retusis vel emarpi-
nalis, valvis carinato-alatis ala lata usque ad basim carinæ producta, stylo
emarginaturæ sinum longe superante. © vel 2L. Mart.-Jun.
In pascuis herbidis montosis, in dumetosis et sylvaticis, in glareosis, in rupes-
tribus maritimis, præsertim in regione Mediterranea; desideratur in provincia
Oranensi. «Aloeria» (Desf. At). — Med. C : in Numidia (Poir.); La Calle
CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM. 271
(DR.), Phiippeville ! (DR., Press.), Djidjelli (Sim.); Souk-Harras (Reb.). — A° :
ex. gr.: Maison-Carrée, Aloer!, Gué-de-Constantine!, Birkadem, Staoueli, Bou-
Ismaël; Dra-el-Mizan!; Blidah! ; Aumale, ete.— Mont. C°: Dy. Edough! (Krém.,
Lx, Trib.); Dj. Thaya, Dj. Bou-Khadra (Lx). — A : in sylva Akfadou, Dj. Afroun
(Lx). — Plan. C?: Meskiana (J. Reb.); D. Bordjem (Gol.), Batna!, Timepadl.
— TUN. In Tunetia septentrionali : ÉlHaowria! (Miss. 1883); in valle,
sylvis et ad fontem Aën-Draham !, Fedj El-Saha ! (Miss. 1883), in ditione Ouch-
lela (Lx miss. 1886).
In Alveria et Tunetia tantum notum.
Sect. V. Carpamon DC. — Silicula ovata vel oblongo-suborbiculata, apice
emaroinala, valvis carinatis carina alata, stylo brevissuno emarpinaturæ
sinum haud excedente. Cotyledones tripartitæ, rarius una alterave in-
teora. — Plantæ annuæ.
+ IL. sativum L. Sp. 899; Fl. Dan. t. 1761; FL. Græc. t. 616; DC. Syst. IT, 533, et
Prodr. 1, 204; Rchb. Le. I, t. 9, © 4212; Moris Sard. I, 131; Led. Ross. I,
203; Koch Syn. 77; FI. Par. 129; Gren. et Godr. Fr. 1, 149 ; Boiss. Or. I, 354.—
Exs. Rchb. Germ. 2594; Sint. Troy. 921; Auch. Pers. 327; Sieb. Æp., Auch.
362 bis, Schimp. 62, Schweinf. [1864] 1287; Ky Nub. 4323; Ky Insul. Karak 25.
Ar. DPI Djouz-er-Räï «nux pastoris» (Lecl.); «ske Half «socius, fide-
lis» (Faraon in Soyouli); el, Rechad «benefcus» ; ) >> H'orf «acris sapore»
(Lx). — Semen : sk Cas H'abb-er-Rechad vsemen beneficum» (Lecl.). —
Ar. Tux. sait as H'abb-er-Rachid «semen beneficum» (Prax).
Planta annua, subglaucescens glabra; caule erecto, superne vel a basi
ramoso ; fohis radicalibus inferioribusque petiolatis, pinnatisectis vel bipinnati-
sectis, seogmentis inteoris profunde paucidentatis vel valde incisis lacinis
irregulariter undulato-crispis: superioribus sessilibus, linearibus integris ;
racemis plus minus elongatis, pedicellis fructiferis erectis silicula bre-
vioribus; sihcuhs rachi subadpressis, ovatis vel oblongo-suborbiculatis, apice
emarginahs, valvis carinatis carina in parle superiore late alata, stylo emaroi-
naturæ sinum subæquante vel paulo breviore; cotyledonibus tripartitis,
rarius una alterave integra. ©. Mart.-Jun.
Cultum et hinc inde in ruderatis et ad vias ex hortis et palmetis aufuga quasi
spontaneum. — Med. C': Constantine (DR.), Setif (Soll., Duk.). — A°: Aloer
(Barr.), Cap Matifou (D.-T.); Gouraia!; Milianah (Mialhes); Aumale (Char.),
Boghar (Rx). — O°: Mazouna!, Oran (DR.); Mascara (DR.), Perrévaux!, Sidi-
bel-Abbès (Lefr.), Tlemcen (DR.). — Plan. C°: Batna! (Bal., Schm.). — A!:
Djelfa !. — O°: Tiaret, Aflou (Rx); Gérynille!. — Sah. O° : El-Abiod-Sidi-Cheïkk ,
Ain-Sefra, Ain-Sefissifa (War.). — TUN. Bizerte! (Miss. 1883), Oued-Zergua
(Rx), Fersana (Rob.), Sfax (Esp.), Gabès (Krai.). — MAR. Tanger (Brouss.);
ad urbem Maroc (Hook. et Ball); in provinciis austro-occidentahibus inter Agadir
et Tazeroualt frequens (Mard.).
272 CRUCIFERÆ. — ÆTHIONEMA.
Planta ubique culla et subspontanea et inde patria incerta : in Cyrenaica,
Ægypto, Nubia, Abyssinia, insulis Madera et Ganartis; in Europa media et aus-
trali, Rossia centrali et australi; Armenia, Persia, India; in Mexico.
42. ÆTHIONEMA.
Æthionema R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 80; DC. Syst. Il, 557, et Prodr. 1, 208; Endi.
Gen. n. 4934; Benth. et Hook. Gen. 1, 88; Boiss. Or. I, 341.
Sepala suberecta, lateralia basi subgibbosa. Petala unguiculata, limbo
inteoro. Staminum filamenta omnia hbera vel longiora per paria connata,
longiora quando libera sæpius apice interne in appendicem dentiformem producta.
Silicula dehiscens, bilocularis loculis 1-3-spermis, suborbiculata, ovata vel
oblonga, rarissime oblongo-linearis, apice profunde emarpinata, valvis
carinatis carina in alam integram vel dentatam expansa rarius (in speciebus
orientalibus) aptera, interdum indehiscens unlocularis cochleata. Semina ovato-
oblonga, plus minus compréssa vel subtriquetra. Cotyledones incumbentes.
Plantæ annuæ, perennes vel suffrutescentes, glabræ. Folia intepgra. Flores purpurei vel
rosel, rarius albi.
f. Æ. saxatile R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 80; DC. Syst. IT, 558 , et Prodr. 1, 209;
Rchb. le. IT, t. 11, f. 4227; Guss. Syn. IT, 158; Koch Syn. 80; Gren. et Godr.
Fr. 1, 149. — Thlaspi saxatile L. Sp. 901; Jacq. Austr. t. 236; DG. Fr. IV, 710.
— Var. caulibus sæpius abbreviatis, folis caulinis brevioribus obtusioribus, siliculis
sæpius latius alatis : Æ. saxatile var. ovahfolium DG. Syst. Il, 559; Boiss. Voy. 52,
t.14,f.a. — Æ. ovalifolium Boiss. Or. 1, 351.— Exs. Bill. Gall. 923, Soc. Dauph.
2371, Bourg. (Alp.-Mar.) [1861]; Seringe Vales. 149; Sch. Germ. 291 et bis, et
norm. 428; Rchb. ex Istria 1273; Dænen Lombard. 14. - Var. ovalifolium : Boure.
Hisp. 578 et 1024 a, Hut. Port. Rig. [1879 ] 13.
Planta annua vel biennis monocarpica, varius perennans, glaucescens
olabra, sæpius a basi ramosa; caulibus herbaceo-induratis, erectis vel
ascendentibus; foliis inferioribus sæpe sub anthesi deciduis suboppositis
obovatis vel obovato-oblongis breviter petiolatis, caulinis sæpius angus-
tioribus oblongis vel lanceolato-linearibus in petiolum brevissimum atte-
nualis ; racemis demum elongatis, pedicellis silicula paulo brevioribus a
medio sæpius subrecurvis ; floribus parvis, lilacino-roseis; petalis calyce
subduplo longioribus; staminibus omnibus hberis, filamentis lonpiorum com-
planato-dilatalis interne ad apicem in appendicem dentiformem products ; siliculis
omnibus vel plerisque dehiscentibus bilocularibus suborbiculatis apice
emarginalis lobis emarginaturæ rotundatis vais latissime alatis ala sub-
foliacea radiatim striata loculo latiore integra vel repando-crenata, supe-
rioribus quibusdam interdum indehiscentibus unilocularibus cochleatis,
stylo emarginaturæ sinu breviore; semambus in quoque loculo siliculæ nor-
malis 2-3, maceratione longe papillata papillis hyalinis. ©. Apr.-Jun.
In pascuis et olareosis, in dumetosis et sylvaticis, in rupium fissuris.— Mont.
O
CRUCIFERÆ. — ÆTHIONEMA. CLYPEOLA. 275
C°: Khenchela (Reb.), Medina!, Dj. Cheliah!, Dj. Mahmel!; Batna (Lefr., Duk.),
Dj. Tougour ! (Bal.). — 0": in faucibus Zaouia prope Gharrouban (Jourd.).
In Helvetia australi, in Europa australi et Mediterranea ab Hispania ad Monte-
negro. — Varielas ovalifolia im Hispania australi, Peloponeso, Greta et Asia mi-
nore bucusque tantum nota.
TRIBUS XI. CLYPEOLEZÆ Coss.
Sulicula papyracea vel coriaceo-membranacea, septo parallele com-
pressa, plana rarius inflata, haud articulata, indehiscens vel apice tantum
dehiscens, wnlocularis septo incompleto vel evanido, seminibus 1 (in
—
nostris), rarius 2-8. Radicula commissuralis (o _)
43. CLYPEOLA,
Clypeola L. Gen. n. 807 exel. sp. plur.; Gærtn. Fruct. Il, 283, L. 141; DC. Syst. Il, 326,
et Prodr. 1, 165; Endl. Gen. n. 4897; Benth. et Hook. Gen. I, 93; Boiss. Or. T, 308.
Sepala ereclo-patula vel patala, lateralia basi haud saccata. Petala in-
tegra. Staminum filamenta libera, membranaceo-appendiculata. Silicula
orbiculata vel obovato-suborbiculata, (in nostris) complanata marginata,
monosperma, stylo brevissimo vel longiuseulo. Semen in funiculo infra api-
cem loculi inserto pendulum, suborbiculatum , compressum immarginatum.
Plantæ annuæ, pube stellata brevi canescentes. Folia integra. Flores lutescentes demum
albescentes. Pedicelli demum patentes vel subrecurvi.
Sect. L. Jovruzasrr DG.— Silicula papyracea, sæpissime marginato-alata
ala integra, pilis lævibus donata vel glabra. — Plantæ graciles, race-
mis termiualibus.
4. C. Jonthlaspi L. Sp. 510; Lmk [ustr. t. 560, f. 1; Cav. Je. 1, L 34, f. 2; DC.
Syst. IL, 326, et Prodr. 1, 165; Moris Sard. I, 115; Rchb. le. Il, t. 19, f. 4230;
Gren. et Godr. Fr. I, 120; Boiss. Or. I, 308. — Var. microcarpa siliculis sæpius
subdimidio minoribus obovalo-suborbiculatis, apice emarginatis, in racemum densio-
rem dispositis : C. Jonthlaspi Desf. At. IT, 72. - C. microcarpa Moris! in Diar. sc. It.
[18h1] 73 Boiss. Diugn. Or. ser. 1, 1, 74, et Or. 1, 308. - C. plabra Boiss. in
Ann. sc. nat. sér. 2, XVIL, 173. — C. gracilis Planch. in Bull. Soc. bot. N, hgh. —
Exs. Sch. Gall. 215, Bill. 1417, Bourg. (Toulon) 31; Sint. et Rig. Cypr. 270;
Sint. Troy. 1052, Bourg. Lyc. [1860] et Arm. 4o.— Var. microcarpa : Bal. Ale. 3,
Choul. 8; Bouro. Hisp. 568, 1023 a et 1093 b; Bill. Gall. 3318, Magn. (Select. )
186; Sch. norm. nov. ser. Valesia 1022, Soc. Dauph. 1088; Port. et Rig. [6
[18795] 148; Pett. Dalm. 105; Heldr. Græc. [1848 |; Sint. Troj. 1000; Auch. As:
min. 1081, Ky (Alep.) [1843] 3 et 3 b; Auch. Pers. 360, Ky 63 a et 63 b.
Planta gracilis, sæpius a basi ramosa, pube brevissima stellato-lepidota
siliculis exceptis canescens; caulibus asceudentibus vel diffusis, simpli-
cibus vel parce ramosis; foliis oblongis vel oblongo-linearibus obtusius-
na
274 CRUCIFERÆ. — CLYPEOLA.
culis in petiolum attenuatis ; racemis confertis, demum plus minus elon-
gatis, pedicellis capillaribus fructiferis supra medium recurvatis silicula
brevioribus; floribus minutis, lutescentibus demum albescentibus; sepalis
marcescenti-subpersistentibus ; petalis calyce vix longioribus; staminibus
omnibus membranaceo-appendiculatis, longiorum filamentis in tertia
parte inferiore in appendicem unilateralem dilatatis appendice in dentem
lanceolatum producta, breviorum appendice oblonga apice subbidentata
filamento basi tantum adnata; siliculis demum a pedicello secedentibus,
orbiculatis vel obovato-suborbiculatis, apice retusis vel emarginatis, com-
planatis, marginato-alatis ala plana intesra, in disco pilis lævibus ad-
pressis obsilis et in margine pilis brevioribus ciliatis, interdum disco
glabrescentibus vel glabris et margine ciliatis, rarius omnino glabris, stig-
mate subsessili. © Febr.-Maio.
In paseuis et collibus argilloso-calcareis, in glareosis, alluviis et alveis, hinc inde
per totam fere Algeriam sporadica. « Ad maris littora» (Desf. A1l.). — Med. C':
ad meridiem Dj. Mahouna, Ksar-el-Ameur prope Souk-Harras (Lx), Sidi-Mecid
(sec. Par.). — O0: Mostaganem (Bal.). — Mont. C°: Dy. Nador, Dj. Dekma
(Reb.), Dj. Oum-Settas!, Dj. Lekahl (Reb.), Chellata (Lir.); Dj. Bou-Khadra (Lx);
Dj. Tougour ! (Bal.), Teniet Sor (Reb. et Oliv.). — A? : Thabourt-Bouzgueur (Lx);
Aumale (Ghar.). — Plan. C°: in vallibus Oued Melle et Oued Djedida (Ex):
Ain-Vagout!, Batna! (Perr., Lefr., Col.), Ksour!. — O: Fedjet-el-Trad (Rx):
Dj. Bou-Kachba !. — Sah. In margine septentrionali regionis : C°: Mchounech!,
Piskra!.— À": in ditione Hodna : Bou-Saada, Dj. Baten, Oultem (Reb.). — TUN.
Guelaat-es-Snaim (Lx miss. 1886 ); Feriana (Rob.), in ditione Bent Aieicha, Dj. Arbet
(Doûm.), Gafsa (Rob.), Tamezret (Lx miss. 1884). — MAR. Tetouan (sec. Weyl.).
In Valesia calidiore, in Europæ tractu Mediterraneo fere toto, Tauria, Caucaso:
deserto Caspico, Armenia, Asia minore, Mesopotamia, Syria, Persia, Arabia pe-
lræa, Afohanistan.
Oss. Hucusque in ditione floræ varietas microcarpa tantum observata.
Sect. IT. Crezonon Coss: — Silicula subcoriacea, late marginalo-alata ala
in dentes profunde fissa, pilis alus brevissimis stellato-ramosis alüs lon-
oloribus rigidulis simplicibus lœvibus apice hamosis obsita. — Racemi ter-
minales.
2. C. cyclodontea Delile! in Bull. Soc. agric. Hérault [1830] 258, el extr. 2, cum
icone imperfecta; Walp. Repert. I, 146; Coss. Mlustr. AU. T, 69, t. k7.— Exs. Bal.
Alg. 537, Choul. 105 et bis, War. 15.
Planta sæpius a basi ramosa, pube brevissima stellato-lepidota canes-
cens; caulibus simplicibus ramosisve, centrali erecto lateralibus ascen-
dentibus; foliis inferioribus obovato-oblongis, superioribus oblongis,
obtusis vel acutiusculis, inferne angustatis; racemis demum elongatis
laxiuseulis, pedicellis demum calyce paulo longioribus et patenti-subde-
CRUCIFERÆ. — CLYPEOLA. ANASTATICA. 279
flexis ; floribus pallide lutescentibus demum pallescentibus ; petalis caly-
cem subæquantibus; staminibus omnibus membranaceo-appendiculatis ,
longiorum filamentis externe in subdimidia parte inferiore in appendi-
cem unilateralem dilatalis appendice in dentem triangulari-lanceolatum
producta, breviorum appendice oblonga apice integra vel subbidentata
filamento bast lantum adnata; siliculis majuseulis, orbiculatis, apice ab-
rupte emarpinalis, compressissimis, disco convexiusculis, late maroinalo-
alatis ala plana ultra medium in dentes inæquilatos subæquilongos alios
inteoros alios lobatos fissa, ubique pilis aliis brevissimis stellato-ramosis
aliis longioribus rigidulis simplicibus lævibus apice hamosis obsitis, stylo
sinum emarginaturæ subæquante. ©. Mart.-Jun.
In pascuis et campis præsertim argilloso-calcareis, in dumetosis, in rupium
fissuris et glareosis, in depressis hieme humidis, inter sesetes, in agris el ver-
vaclis, in Planitiebus excelsis, in regione Mediterranea rarior, vix in regione Mon-
tana et Saharensi. — Med. À°: Kouba prope A/ser in statione ubi Arabes taber-
nacula posuerant semel obvia (D.-J.). — Of : Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.); Tenira,
Telar, Lalla-Maghnia , Sidi-Zaher (War.). — Mont. C': Dj. Tougour!.— Plan.
C° : Ain-Tamagra (Reb.); Aën-Vagout (Par.), Batna! (Perr., Lefr., Hén.), Lambèse !
(Perr., Hén.), Les Tamarins !. — À? : Guelt-el-Sertel (Lx), in ditione Zahrès (Reb.);
Djelfa ! ubi frequens (Reb.).- 0°:ex. or. : Géryville ; Saida !, Tafraoua !, Timetlas!,
ET-Maï, Daïa, Nouala, Sebdou!, El-Aricha, Taoussera!, etc. — Sah. In margine
septentrionali regionis : 0": Ain-Sefissifa !.
In Algeria indigena tantum obvia. In Gallia prope Montpellier loco Port-luvénal
ubi cum lanis advecta a Delile detecta et e speciminibus hujus loei descripta.
Oss. Species hæc eximia ad sectionem generis propriam novam Cyclodon
(Ilustr. Atl. T, 70 in adn.) referenda. Sectio Cyclodon differt a sectione Berge-
relia (DG. Syst. IF, 328) silicula orbiculata, late marginato-alata ala in dentes
profunde fissa, pilis siiculæ als brevissimis stellato-ramosis aliis longioribus
rioidulis simplicibus lævibus apice hamosis, non omnibus rigidis vetrorsum
aculeolatis.
TRIBUS XIL. ANASTATICEÆ DC.
Silicula coriacea, ventricosa, haud articulata, demum æpre dehiscens,
bilocularis semimbus in quoque loculo 2 , vais valde convexis, infra apicem
appendhce transversa auricuhformi donatis, semina non includentibus,
septo latiusculo æquilats, intus inter semina incrassato-septulferis.
Radicula commissuralis (0 =).
44. ANASTATICA.
Anastatica L. Gen. n.798; Gærtn. Fruct. Il, 286, t. 141; DC. Syst. IT, 425, et Prodr. I,
185; Endi. Gen. n. h895; Benth. et Hook. Gen. I, 71; Boiss. Or. I, 315.
Sepala erectiuscula, lateralia basi haud saccata. Petala obovata, limbo
18.
276 | CRUCIFERÆ. — ANASTATICA.
inteoro. Staminum filamenta exappendiculata. Silicula brevis ,ventricosa ,ægve
dehiscens, valvis coriaceis concavo-hemisphæricis inter semina in septulum
loculos monospermos constituens productis, paulo infra apicem appendice
transversa auricuhforni donatis, septo crasso; stylo filiformi-subulato,
stigmate subpunctiformi. Semina in quoque loculo 2, immarginata.
Planta annua, pube stellala subtomentosa, demum indurato-lignosa et glabrata, infra
racemum lerminalem polychotoma, ramis siccatione in globum contlraclis madefactione ex-
pansis. Flores parvi, albi.
4. A. Hierochuntica L. Sp. 895; Jacq. Hort. Vindob. t. 58; Forsk. Æp.-Arab. 117;
Schkubr Handb. t. 179; Lmk Jllustr. . 555; Desf. All. IT, 64; Delile Æp. Illustr.
n. 574; DC. Syst. II, 425, et Prodr. 1, 185; Bot. Mag. t. hoo; Boiss. Or. I, 316.
— Exs. Baï. Ale. 884, Ra 7, Choul. 107, Puel et Maïlle F1. Eur. 46, Rel. Maill.
597; Reb. in Soc. Dauph. 299; Lx Æ9. 922; Auch. Pers. h169 e; Schimp. Arab.
207 el 819.
»
An. Je ee Agabi-Cafar «digiti lutei» (Lecl.); 4adls VY S Kef-
Lalla-Fathma «manus [palma] dominæ Fathmæ | filiæ prophelæ]» (Sériz., Coss.,
Lxolele)e eye = Keff-Meriem «manus Mariæ» (Del., Lx, etc.). — Borcou
egù,5 Kerchoud «in se collectus vel contractus» (Duveyr.). - Ar. Fezz. 2 y S\
Akerba, vel polius AS LC Âgerba «cnrva, inflexa» (Duveyr., Aschers.); AS
ne) Komchet-en-Nebi « manipulus prophetæ» (Duveyr., Aschers.).
Planta annua,sæpius pumila, depressa , pube stellatasublomentosa, infra
racemum lerminalem polychotoma, ramis pluries dichotomis prostratis,
frucüifera indurato-lignosa ramis oloboso-conniventibus globo magnitu-
dine pugni vel sæpe minore madefactione expansis; folus petiolatis,
oblongis vel ovato-oblongis inferne attenualis, grosse repando-dentatis ;
racemis confertis brevibus, ad angulos dichotomiarum sessilibus, in
planta adulla ramis perpendicularibus; siliculis subsessihibus pedicello
incrassalo, appendicibus auriculiformibus obliquis supra concavis, stylo
silicula longiore; seminibus ovato-suborbiculatis, subcompressis, sub
lente papillatis, maceratione valide mucilaginosis; radieula cotyledonibus
ovato-suborbiculatis breviore. @. FT. Mart.-Jun. et fructfera indurata diu
persistens.
In aroilloso-calcareis et glareosis apricis. «In deserto» (Desf. 441.). — Sah.
C° : in valle inferiore Oued El-Arab ad Liana et Khanga-Sii-Nadji (Reb.);
Piskra! (Jam., Bal., Schm.); Side-Sliman!. — A: Metii! (Perr., Vilm.). =
MAR. Aka (Mard.). |
Inter Ghadamès el Ghat (Duveyr.), ad septentrionem Ghat (Bary), Ain Et
Hadjad et ad lacum Menkhough (Guiard), inter Æl-Golea et Insalah (sec. Reb.),
in Ægypto; Palæstina, rs Persia austrah.
CRUCIFERÆ, — VELLA. 277
TRIBUS XIIL WELLEZÆ DC.
Suhicula coriacea, brevis, subglobosa vel ventricosa, haud articulata,
demum œpre dehiscens, bilocularis semimibus an quoque loculo 1-4, valwrs
valde convexis, semina non includentibus, septo lalo æquilaus. Sn
immarginata. Cotyledones longitudinaliter conduplcatæ. Radicula in pli-
catura cotyledonum nidulans (o» ).
45. VELLA.
Vella L. Gen. n. 797; DC. Syst. Il, 639, et Prodr. I, 323; Endl. Gen. n. 4957; Benth. et
Hook. Gen. I, 85.
Sepala erecla, lateralia basi haud saccata. Petala longe unguiculata,
limbo integro vel emarginato. Staminum filamenta exappendiculata, lon-
giora per paria connala. Antheræ apice apiculatæ. Silicula subgloboso-
didyma , valvis gibboso-convexis; stylo valde compresso foliaceo. Semina in
quoque loculo 1 vel in loculo altero abortiva. Cotyledones conduplicatæ.
Fruticuli ramosissimi dumosi. Folia inteora. Flores flavi.
4. V. glabrescens Coss. ap. Bourg. PI. Al. exs. [1856], et Hlustr. Au. 1, 71, t. 48.
— Exs. Kral. in Bourg. Al. 233, War. 19.
Ar. _rBa$ Qeçcduw «stannum» ob colorem plumbeum plantæ (War.).
Fruticulus inermis, erectus, a basi ramosus, dense dumosus; folus sub-
persistentibus, sparsis, plerisque ex axilla ramulum abortivum ad fascicu-
lum foliorum redactum emittentibus, oblongis, obtusis, inferne attenuatis,
inteoris, crassiusculis, glabris vel parcissime in utraque facie et margine pilis
ripidis donalis; racemis ereclis, ebracteatis, pedicellis suberectis calyce
subtriplo brevioribus; floribus etiam superioribus subdissiis, pallide luteis
venis saturatioribus; sepalis persistentibus; petalis longissimie unguiculatis
ungue calycem longe excedente, limbo obovato-suborbiculato repando-
subsinuato; sihculis glabris vel parcissime hirtulis, ovato-oblongis, valvis
utrisque pibboso-convexis subdidymis vel loculo dorsali sæpe sterili
externe parum convexis, rostro e calyce exserto aspermo foliaceo ovato-
suborbiculato facie interiore concaviuseulo; seminibus globosis subcom-
pressis; cotyledonibus suborbiculatis transverse latioribus, apice retuso-
subemaroinatis. b. Apr.-Jul.
In paseuis, in petrosis et aroilloso-arenosis Planitierum excelsarum provinciæ
Oranensis. — Plan. 0’: El-Aricha! (Kral., War.), ad meridiem ÆV-Aricha usque
ad Oued Harmel et Chott El-Gharbi (War.). — MAR. Inter Chott El-Gharli et
ET-Kesdir, Choit El-Mehaia ad Ogla Berasia (War. sec. Arabum indicia).
In Aoeriæ et imperil Maroccani locis indicatis tantum nota.
Oss. V. plabrescens valde affinis V. Pseudocytiso L. (Sp. 895; Lwk Zlusir.
278 CRUCIFERÆ. — VELLA. CARRICHTERA.
L 555, f 2; Cav. Ice. T, 30, f. 4e; DC. Syst. IT, 640, et Prodr. |, 223; Willk-etn
Lange Prodr. Hisp. Il, 847.-— Exs. Bourg. Hisp. 1054 et 2100) im Hispania
centrali prope Aranjuez et orientali in monte Sierra de Maria hucusque solum
botanicis obviæ, tantum diflert folüs glabris vel parcissime in utraque facie et
margine hispidis, non dense hispidis ciliatisque, floribus minoribus apice race-
morum eliam remoliusculis, non confertis, calveibus glabris vel glabrescentibus,
non hispidis, diutius persistentibus, siliculis subdimidio minoribus.
46. CARRICHTERA.
Carrichtera DC. Syst. Il, 641, et Prodr. I, 224; Endl. Gen. n. 4959; Benth. et Hook.
Gen. 1, 86; Boiss. Or. 1, 397.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala longe unguiculata,
limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Sihcula
brevis, ovato-turpida vel subglobosa, valvis valde convexis, septo completo,
stylo valde compresso /oliaceo demum cochlearilormi. Semina in quoque
loculo sæpius 5-4. Cotyledones conduplicalæ.
Planta annua.. Folia pinnatisecta. Flores ochroleuci, venosi.
1. €. Vellæ DC. Syst. Il, 6h, et Prodr. TL, 224; Viv. Libyc. 35; Moris Sard. I, 135;
Boiss. Or. 1, 397; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 847. — Vella annua L. Sp.
89b ; Enpl. Bot. t. 1449; Lmk [Mustr. t. 555, 1. 1; Wild. Sp. INT, 422; Desf. ! Aul.
Il, 64; Guss. Syn. IT, 159. — Exs. Bové A/p. [1839], Jam. 245, My 198, Choul.
505 et sér. 2, 133 Kral. Tun. 185; Salzm. Hisp., Willk. 872, Bourg. 555 et (Pyr.
Hisp.) h12, Hut. Port. Ris. [1879] 239; Mab. Cors. 46; Heldr. Græc. norm.
622; Auch. Mesop. 15h; Ky Pers. [1845] 54; Bourg. Can. 306.
Ar. 0). 5\ Aguerma, AG. S| Agrima (Leb.); Aka H'osseina «lepidula»
(Aschers.).
Planta a basi ramosa, hirtula vel olabra; caulibus crectis vel ascenden-
bus, sæpius ramosis ramis diversentibus; foliis petiolalis, pinnatisectis,
seomentis linearibus iterum pinnatisectis pinnatiparütisve rarius integris;
racemis cito elongatis, pedicellis primum suberectis dein arcuato-deflexis
silicula subduplo vel subtriplo brevioribus; sepalis cito post anthesim
deciduis; petalis ochroleucis venis violaceis pictis; staminum filamentis
complanatis; siliculis ovato-luroidis vel subglobosis, valvis dorso valde
convexis lrinerviis nervis pilis setuliformibus hispidis, stylo glabro com-
presso foliaceo ovato demum facie interiore concava cochleato; seminibus
globoso-subcompressis, lævibus; cotyledonibus suborbiculatis transversim
latioribus, apice emarginato-subbilobis. ©. Jan.-Jun.
In ruderatis et vervactis, in pascuis et collibus. «In arenis prope Kerwan apud
Tunetanos» (Desf. A/.). — Med. C° : Akbou (Lir.). — A" : Acer (Goug., Duf.,
D.-J.), El-Biar (Brett., D.-J.), Ben-Aknoun (My), Birmandreis (Côme); Aumale
(Char.), Boghar (Deb.); Orléansville! (Bond.). —0°.— Plan. C*: in ditione Ouled
Vahia-ben-Thaleb, Oued Djedidu, Oued Melleo (Lx), Oued El-Arab (Reb.); in
valle Oued Rummel superiore (Choul.); in ditione Maadid (Lx), Msila (Reb.),
CRUCIFERÆ. — CARRICHTERA. SUCCO WIA. 279
* Les Tamarins!. — À? : Bokharil, in valle Oued Chehif superiore (Deb. Cat.), Guelt-
el-Settel! (Gesl.).— 0°: Khodeur, Ain Tazina (War.), Dj. Nziral!; Cho El-Gharbi
(War.), Dj. Bou-Kachbal!, Taoussera (War.).— Sah. C°: Tebok-ou-Ahmed (Reb.);
El-Kantara!, Col de Sfa (Jam.), Biskra! (Jam., Bal, etc.) — A: in ditione
Hodna : Bou-Suada, Dj. Kerdada, El-Halleg, Él-Hamel; Ain-Milogh, Laghouat?,
Nil, Anit-el-Cometi, Berrian!, El-Farch!, Kef Él-Rakhma !, inter Ghardaïa et Met-
lilil.— 0": Brezina!, Gour Segoueur !, Arba-Tahtani (War), El-Abiod-Sidi-Cheïkh1,
Bou-Semohoun, Asla (War.), Tyout!, Ain-Sefissifa (War.). — TUN. In Tunetia
præsertim media et australi sat frequens, in occidentali tamen vix et tantum ad
Ghardimaou (Lx miss. 1884) obvia : Tunis, Oued-Zergua, Ghardimaou, Sousa!,
Kerouan , Sfax, insulis Kerkenna, Gafsa, Gabès, Dj. Tadjera, Bir El-Ahmar, etc.
— MAR. Ad Fez (Drum. Hay), ad urbem Maroc (Schousb.), Keira (Bal.), prov.
Chiadma pluribus locis, Chichaoua, Misra-ben-Kara (Hook. et Ball); Agadir (Ibr.),
frequens in provinciis dde libue inter Agadir et Tazeroualt (Mard.);
in palmetis Akka (Mard.). |
In Tripolitania, Cyrenaica, Marmarica, te insulis Canaris; in Europa
australiore ; Syria, Palæstina, Mesopotamia, Persia.
47. SUCCOWIA.
Succowia Medic. in Usteri Ann. fasc. vin, 41 [1794]; Mœnch Meth. 265; DG. Syst. IT,
6la, et Prodr. I, 224; Endi. Gen. n. 4960; Benth. et Hook. Gen. I, 86.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, Himbo
inteoro. Staminum flamenta libera, exappendiculata. Silicula ovato-subolo-
bosa , echinata, valvis convexis hemisphæricis, septo membranaceo completo
vel medio fenestra orbiculata exciso; stylo tetragono-subulato. Semina
in quoque loculo solitaria, pendula. Cotyledones conduplicatæ.
Planta annua, glabra. Folia pinnatisecta. Flores flavi.
1. S. Balearica Medic., 1 c.; DC. Syst. IT, 643, et Prodr. 1, 224; Guss. Prodr. Il,
220, et Syn. Il, 160; Webb Can. L, 80 ; Moris Sard. 1, 134; Wi le et Lange Pr.
Hisp. III, 848.-— Bunias Balearica L. Mant. h29; Jacq. Hort. Vindob. t. 144; Gouan
ustr. 45, t. 20 8. — Exs. Bové Ale. [1839 |, Jam. 123, Bal. 73, My 181, Bourg.
[1856], Choul. 557; Soc. Dauph. 2773; Bourg. Hisp. 1069, 1562 a, et Bal.
[1870]; Mab. Cors. 6o; Sch. norm. nov. ser. ex Etruria 1920; Tod. Sic. 279,
Huet 7.
Planta glabrescens vel glabra, sæpius elata a basi ramosa; caulibus
erectis ramosis ramis divergentibus, rarius simplicibus; foliis teneris,
petiolatis, pinnatisectis segmentis petiolulatis vel in rachim decurrentibus
oblongis linearibusve interdum subintegris sæpissime dentatis vel pin-
natifidis lobis oblongis ovalisve obtusis sed apice sæpius mucronulatis ;
racemis plurifloris, fructiferis demum elongatis laxis vel laxissimis pedi-
cellis brevibus suberectis; floribus flavis demum albescentibus; sepalis
cito post anthesim deciduis; petalis calyce duplo longioribus ; siliculis
subglobosis valvis valde convexis dorso aculeis longis conico-subulatis
280 CRUCIFERÆ. — SUCCOWIA. SAVIGNYA.
acutis ubique echinatis, stylo haud echinato tetragono conico-subulato
silicula sesqui-longiore; seminibus globosis, sub lente acriore tuberculatis;
cotyledonibus emarginato-bilobis. ©. Febr.-Maio.
In pascuis et collibus, in herbidis et dumetosis, in rupestribus maritimis um-
brosis. — Med. À': La Rewhaia, La Rassauta (Lx), Alrer! (Goug., Rouss.,
Bové, DR., Jam., etc.), in agro Alveriensi : Bouzareah (Jam.), inter Saint-Eugene
et Pointe-Pescade (Côme, Dur.), Pointe-Pescade! (Schimp., DR., Dur., etc.),
Guyotville (AN.). —- 0°. — MAR. Cap Spartel (Brouss., Dd), Dj. Beni-Osmar
(Maw); Mogador (Brouss. sec. Cav., Schousb.), Oued Kseb prope Mogador (Bal.);
in provinciis austro-occidentalibus : Agadir, Ida-Ouchemlal, Adadès, Ida-Oubakil ,
Tifermit, Tazeroualt (Mard.).
In tractu Mediterraneo occidentali australiore : in Hispania, insulis Balearibus,
Corsica, Sardinia, Etruria, Sicilia; in insula Tenerife a Broussonnet, Ledru et
Chr. Smith indicata sed a Webb et Bourgeau non visa.
TRIBUS XIV. SAVWIGNYEZÆ Coss.
Silicula membranacea, septo parallele compressa, haud artculata, cito
dehiscens, bilocularis senumbus in quoque loculo pluribus, valvis convexius-
culs semina non includentibus, septo lato æquilatis. Semina membra-
naceo-marginata. Gotyledones longitudinaliter conduphcatæ. Radicula ante
et extra plicaturam cotyledonum sita (o» ).
48. SAVIGNYA.
Savignya DC. Syst. IL, 283, et Prodr. T, 157; R. Br. Obs. Ouin. 5-9; Endi. Gen.
n. 4961; Benth. et Hook. Gen. I, 85; Boiss. Or. I, 396. — Lunaria sp. Delile Ep. 248.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unouiculata, limbo
, Ü ,
integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula breviter vel
lonsiuscule stipitata, oblonga, ovato-oblonga vel oblonoo-suborbiculata.
8 ’ 5 6 6
plano-compressa, valvis membranaceo-subchartaceis convexiuseulis nervo
medio tenui venulisque reticulalim anastomosantibus donatis; stylo filiformi.
Semna plura, biseriata, subimbricata, compressa, membranaceo-alata.
P , , , °
Plantæ annuæ, inferne sæpius hirtulæ et viscidulæ. Folia subintegra, profunde erenulata
vel pinnaüfida. Pedicelli filiformes demum patenti-subdeflexi. Flores rosei, purpureo-lilacini,
rarius a!bi.
f. S. longistyla Boiss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 27, et Or. I, 397 in adn.;
Coss. [lustr. AU, T, 72, 1. ho. — Exs. Bal. Alo. 887, Boure. 240, Par. 15.
An. 2.9 Felfel, vel Ada) Felfila «Piper, Piper parvum» (Coss., Hén. );
ad meridiem Laghouat : SMS Guelpuelan vel Qoulqoulan +vento commotus»
-0 »
(Goss., Lx, Par., elc.); ls Qoulqan vel Goulgan «commotus »; Ale) Lefla ? (Durand)
forsan Aglo) Leflefa «debilis, vacillans»; in ditione Ouarpgla : %a) Ledna «mollis,
lenera» (Lx).
Planta annua, sæpius à basi ramosa; caulibus ascendentibus vel sub-
CRUCIFERÆ. — SAVIGNYA. 281
erectis, inferne sæpius demum induratis, plus minus hirtulo-glanduliferis
vel glabrescentibus ; foliis crassiusculis subcarnulosis, inferioribus saltem
hirtulo-viscidis, infimis obovatis ovalis vel oblongo-obovalis in petiolum
contractis grosse et profunde crenulatis rarius pinnatifidis vel subinte-
oris, superioribus linearibus inferne attenuatis; racemis plurifloris laxe
et irrepulariter subcorymbiformibus, pedicellis calyce multo lonpioribus
demum elongatis ; floribus majuscuhs; sepalis oblongis acutiusculis; peta-
lis calyce subduplo longioribus, purpureo-lilacinis venis saturatioribus
pictis, rarius albis; siliculis cum pedicellis capillaribus demum longissi-
mis patenti-subdeflexis, longe stipitatis, oblongis vel ovalo-oblongis rarius
oblongo-suborbiculatis, valvis membranaceo-subchartaceis convexiusculis
nervo medio tenui venulisque transversis anastomosantibus donatis, stylo
siliculæ latitudini subæquilongo ; seminibus in quoque loculo 4-12, orbicu-
latis, latissime membranaceo-alatis alis invicem sese ab inferiore obte-
gentibus ; radicula ante et extra cotyledonum plicaturam sita. @. Nov.-
Jun.
In pascuis et glarcosis, in alluvis et alveis, in aggeribus arenæ mobilis, in
regione Saharensi tota. — Sah. C°:ex. gr. : Saada!, Cheooal, Moucbral!, Ti-
nedla; in ditione Oued-Souf!; Blidet-Ahmar!, El-Hadjira!; Bir Guettaria, Oued
Iohergher, Oued Issoued, Beresof, ete. — Af: ex. or. : Laghouat!, Daia Tilremt!,
Oued Bir!, Berrian!, Guerrara!, El-Farch!, Ghardaia!, Mealil!, Nooussa!, ad
meridiem Merhihi et Ouargla versus El-Golea copiosissima, ete. — 0": Sidi-el-Hadj-
ed-Din (Par.), Brezina!, inter Brezina et El-Abrod-Sidi-Cheikh!, PBou-Semghoun,
Asla, Tyout, Ain-Sefra (War.). — TUN. In Tunetia australiore : Douz (Lx miss.
1886).— MAR. Inter Sebkha Tiori et Ain-Chair (Seign.).
In regione Saharensi floræ et in ditione Touareg ad Ain Tabelbalet (Guard)
tantum nota.
Ogs. S. longistyla valde affinis S. Æoypliace DC. (Syst. If, 283, et a odr. À,
1573 Boiss. Or. |, 397.-— Lunaria parviflora Del. Æp:. Hlustr. n. 584, et Éo. 218,
1. 35, f. 3. — Exs. Auch. Æo. 941; Schinp. Arab. petr. 242) in Ægypto, Palæs-
{ina, D Arabia petræa, Babylonia, Persia media orienlali crescenti, differt
tantum caulibus elatioribus, floribus subduplo majoribus petalis latioribus longio-
ribusque, racemis fructiferis longioribus, siliculis longius stipitatis, stylo graci-
liore latitudini siliquæ subæquilonso, non siliculæ latitudine tertia vel quarta
breviore.
TRIBUS XV. FPSYCHINEZÆ DC.
Sulicula septo contrarie compressa, haud articulata, dehiscens vel ægre
dehiscens, bilocularis, seminibus in quoque loculo plurimis, valois navicu-
laribus carinatis earina alata, semina non includentibus, septo latio-
ribus. Cotyledones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura
_cotvledonum nidulans (o» ).
282 CRUCIFERÆ. — PSYCHINE
49, PSYCHINE.
Psychine Desf. Atl. IT, 68, t. 148; Desv. Journ. bot. LI, 167; DC. Syst. II, 645, et Prodr.
[, 224; Endl. Gen. n. 4963; Benth. et Hook. Gen. I, 89.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo
integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Siicula obcuneato-
suborbiculata, superne biloba, valvis cartilagineo-osseis convexo-turgidis dorso
in alam subtriangularem subfoliaceam rigidam productis; stylo elongato
superne subulato. Semina in quoque loculo plurima, biseriata.
Planta annua, hispida. Folia subiniegra, repando-dentata dentatave, caulina auriculato-
semiamplexicaulia. Flores speciosi, albido-purpurascentes venosi, bracteis suffult.
4. P. stylosa Desf. At. Il, 69, t. 148; DC. Syst. IT, 645, et Prodr. I, 224. — Bursa
Pastoris hirsuta, Erucæ flore, shilo prominente Shaw Specim. n. 91. — Thlaspi Psy-
chine Wild. Sp. IL, 443; Poir. Encycl. VIT, 539. — Exs. Bové Ag. [1839], My
7h, Bal. 542, Bouro. 182, Choul. 504, Soc. Dauph. 1519.
Caule sæpius a basi ramoso, hispido; foliis pubescenti-hispidulis, radi-
calibus oblongis obovatisve repando-dentatis vel subintegris in petiolum
brevem altenuatis sæpius sub anthesi evanidis, caulinis oblongis vel
oblongo-lanceolatis sessilibus basi cordato-semiamplexicaulibus auriculis
obtusis, subintegris repando-dentatis dentatisve; racemis plurifloris flo-
ribus etiam superioribus bracteis foliaceis sensim decrescentibus lanceo-
latis linearibusve suffullis, cito elongalis, pedicellis brevibus demum
crassis silicula subduplo brevioribus; floribus magnis, apice racemorum
confertis ; sepalis sæpius purpurascentibus, linearibus, deciduis; petalis
albido-purpurascentibus venis atro-purpurceis piclis, ungue prius vix caly-
cem dein longe excedente; siliculis suberectis, ambitu cum alis obcuneato-
suborbiculatis apice profunde et late cordato- vel truncato-bilobis, valvis
concavo-navicularibus dorso imprimis superne in alam amplam foliaceo-
rigidulam subtriangularem oblusam nervis validis transversis nolatam
expansis, stylo silicula longiore superne subulato; seminibus in quoque
loculo 12-20 vel abortu paucioribus, subglobosis, immarginatis, lævibus;
colyledonibus apice truncato-subretusis. ©. Febr.-Jun.
In ruderatis et ad vias, in cultis et vervaclis, in alluvis et alveis, in pascuis et
colhbus argilloso-calcareis vel gypsaceis. «Prope Mayane ad limites agrorum»
(Desf. A1l.). — Med. A°: in alluviis Oued Mazafran (D.-T.), Bou-Ismaël (Claus.) ;
Vesoul-Benian!, Mihianah! (Desf., Mialh., Dur.), in alluvis Oued Chehf prope
Affreville! (Mialh.); Boghar! (Deb., Rx). — O°: Inkerman, Nekmaria!, Oran!
frequens, Mers-el-Kebir; Saint-Denis-du-Sis, Mascara!, Sidi-bel-Abbès, Lamo-
ricière, Tlemcen! , ele. — Plan. C* : in ditione Ouled Yahia-ben-Thaleb (Lx); in
planitie Morsot, in alluviis Oued Melle, Ain Ghemla (Reb.), Tebessa (Lx); Melila
(Lx). — A: Bolhari (Naud., Deb., Lx), in valle Oued Ghelif superiore (Deb.),
CRUCIFERÆ. — SCHOUWIA. 283
in alluvüs Vakr-Ouassel, Harmela, Birin, in ditione Ouled Sahari (Lx). — O° :
Tiaret (Krém.); Saida! frequens (DR., War.). — TUN. In planitie excelsa inter
Oued Serrath et Gueluat-es-Snam (Lx miss. 1886).
In Alveria et Tunetiæ loco citato tantum nota.
SCHOUWIA.
Schouwia DC. Syst. IT, 643, et Prodr. I, 224; Endi. Gen. n. 4962; Jaub. et Sp. Illustr. Or. I,
1h4,etin Ann. sc. nat. sér. 3, XIII, 364; Benth. et Hook. Gen. I, 89; Boiss. Or. I, 398.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata vix gibbosa. Petala unguiculata , limbo
integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Antheræ connectivo supra
lobos producto apiculate. Sihcula elliphca vel ovato-suborbiculata, basi sæpius sub-
cordata, apice integra vel vix: subretusa, stylo accrescente compresso subulato cus-
pidata, septo contrarie compresso-complanata, bilocularis, bivalvis, valvis membra-
naceo-charlaceis nervis transversis anastomosantibus donatis, compressissimis,
œqualhter à basi ad apicem marpinalo-alatis. Semina in quoque loculo plurima ,
irreoulariter biseriata, funiculis horizontalibus robustis post valvarum delapsum
in replo persistentibus.
Planta annua, glabra, babitu Moricandiam arvensem referens. Folia integra vel repando-sub-
dentata, caulina basi cordato-amplexicaulia. Racemi pluriflori, laxiflori. Flores speciosi, roseo-
purpurascentes, ebracteati.
4. S. Arabica DC. Syst. II, 644, et Prodr. I, 224 emend.
Planta annua, glabra; caule erecto, ramoso, inferne saltem demum indurato et
albescente; folis radicalibus oblongis basi attenuatis, caulinis amplis late ovatis vel
ovato-oblongis basi profunde cordato-amplexicaulibus auriculis rotundato-obtusis ,
acutiusculis vel obtusis, inteoris vel repando-subdentatis ; pedicellis erecto-paten-
tibus, calyce brevioribus , interdum brevissimis, rarius calyci subæquilongis ; sepalis
oblongo-linearibus, lateralibus basi vix gibbosis; petalis calyce subduplo longio-
ribus, oblongo-obovatis in unguem longum attenuatis ungue demum calycem lon-
gtuscule excedente ; siliculis ovato-suborbiculatis vel ellipticis, basi rotundatis vel
subcordatis, apice inteoris vel vix retusis; stylo siliculæ subæquilongo vel breviore:
seminibus subglobosis, lævibus ; cotyledonibus transverse latioribus, apice retusis.
@. Febr.-Jun.
Var. &. Arabica. — S. Arabica DC., 1. c.; Hook. Ie. t. 223 excel. planta Sieberana quæ ad varie-
tatem Schimperi pertinet; Boiss. Or. 1, 398. — Subularia purpurea; foliüs cordato-oblongis,
subdentatis Forsk. Æg.-Arab. 117.— Thlaspi Arabicum Vahl Symb. 11, 76 excel. syn. L.— Schou-
wia brassicæfolia Jaub. et Sp. Iustr. Or. IT, 145, t.296, el in Ann. sc. nat. sér. 3, XII, 365.
— Forma verisimiliter abortiva siliculis oblongo-ellipticis minoribus : S. glastifolia Jaub. et
Sp. Ulustr. Or. IT, 146, t. 297, et in Ann. sc. nat., 1.c. 365.— Exs. Schimp. Arab. fel. 1004.
Pedicellis calyei subæquilongis; stylo silicula subquintuplo breviore.
In ditione floræ non visa.
In Arabia felici ad Mér (Forsk. sec. DC.), in valle Ouadi Fatme prope Meccam (S. Fis-
cher sec. [Took., Schimp.), in ditione Yemen (Botta in Herb. Mus. Par.).
Var. G. Schimperi. — S. Schimperi Jaub. et Sp. Ilustr. Or. III, 145, et in Ann. sc. nat., 1. c. 366;
Boiss. Or. [, 398. — S. Thebaica Webb Fragm. Æth.-Æo. 18. — Exs. Sieb. Æo. sub Thlaspi
Arabicum, Lx 221; Schimp. Arab. petr. 380.
Pedicellis calyce brevioribus vel brevissimis; stylo silicule subæquilongo vel sub-
triente rarius subdimidio breviore.
28h CRUCIFERÆ. — SCHOUWIA. BISCUTELLA.
In ditione floræ non visa.
In ditione Touareg in summo oropedio Tasil ad Oued Tin-Terga (Duveyr.), necnon ad
Ain El-Hadjadj et lacum Menkhough (Guiard); in arenosis Ægypti superioris ad Hermon-
thim (Sieb.), in Thebaide inferiore et superiore (Figari sec. Webb), ad Ouadi Sidi-Bakheit
prope Karnac (Lx), ad Chargeh et Esneh (Aschers.); in Arabia petræa prope Dahab et
in valle Gurra (Schimp.). Etiam in Marmarica inter Siouah et Oum-lserir (Rohlfs) et in
ditione Air ad Ouadi Tirout (Bary) et Seloufich (Barth), si recte hæ plantæ sub S. Ara-
bica indicatæ, ut probabile est, ad varietatem Schimperi relatæ.
Os. S. Schimperi præsertim a S. Arabica silicula ovalo-suborbiculala ampliore et
stylo longiore ab auctoribus distinguitur, sed hæ notæ non satis constantes et ambæ plantæ
omnibus aliis notis congruentes speciem unicam consliluere videntur.
Descriptionem S. Arabicæ exponere idoneum censui nempe planta in ditione
Touareg et in Marmarica jam observata forsan ad limitem australem Saharæ Al-
geriensis reperienda.
TRIBUS XVI. BISCUTELLEZÆ Coss.
Sulicula membranacea vel coriacea, valoarum a latere compressissima ,
plana, didyma, haud articulata, bilocularis, indehiscens vel demum
valvis a seplo angustissimo columellæformi secedentibus et processibus
fiiformibus cum basi styli connatis suspensis, valvis arcte complicats
clausis semen includentibus. Semina in quoque loculo 1. Cotyledones
complanatæ. Radicula commussuralis (0 —).
50. BISCUTELLA.
Biscutella L. Gen. n. 808; Gærtn. Fruct. IL, 278, t. 141; DC. Mon. Bisc. in Ann. Mus.
XVIII, 292-301 sp. plur. exel., et Syst. II, 406, et Prodr. 1, 181; Endl. Gen.
u. 4889; Gren. et Godr. Fr. I, 134; Benth. et Hook. Gen. I, 91; Boiss. Or. [, 321.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata vel in calear producta.
Petala in unguem contracta vel attenuata, limbo integro patente vel sub-
erecto. Staminum filamenta subfiliformia exappendiculata interdum lon-
giorum complanato-dilatata, rarissime ala membranacea donata (B. micro-
carpa DC.). Silicula didyma, basi et apice emarginata vel apice in styium
acuminata, valvis orbiculatis venire rectis; stylo (in nostris) filiformi lon-
olssimo, persistente. Semina in quoque loculo 1, in media longitudine septi
inserta, horizontalia , immaroinata.
Plantæ annuæ, vel perennes interdum inferne frulescentes, sæpius hispidæ vel villosæ.
Folia inteora, dentata vel pinnalifida. Flores lutei, racemis in corymbum vel panieulam
Ba Ù
generalem disposilis.
SUBGEN. [. JoNDRAB1.
Jondraba Medic. in Usteri Ann. fase. vus, 373 Webb Can. I, 93. — Biscutellæ bicalca-
ralæ DG. Mon. Bise., 1. c. 294. — Biscutella sect. Jondraba DG. Syst. IL, ho7, et
Prodr. 1, 181. — B. subgen. Jondraba Goss. in Bull. Soc. bot. XIX, 322.
CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. 285
Sepala lateralia infra insertionem n calcar producta. Petala in unguem
contracta , ungue erecto limbo patente. Glandulæ hypogynæ valvariæ elonpatæ,
deflexæ, in calcare sepalorum lateralium receptæ.
1. B. auriculata L. Sp. 911; Desf. Au. IT, 73; Lmk Uustr. t. 560, f. 2; DC. Mon.
Bouc lcun.1,t. 1, 2,etSyst Il ton, ét Prodr.L,.181:4Rchb, Ic: Il;/2.85
f. hso7g; Gren. et Godr. Fr. 1, 134. — Jondraba sulfurea Medic. in Usteri Ann.
asc. vin, 383 Webb Can. 1, 9h. — Forma siliquis glabris : Biscutella erigerifoha
DC. Mon. Bise., 1. e. n. 2, et Syst. IT, 408, et in Deless. Je. IT, t. 55, et Prodr. I,
181. — Exs. Choul. Al. 403 et sér. 2, 103, Bi. cont. 3517 bis sub B. hispida;
Hochst. Lus. 333, Welw. cont. 14, Boure. 17964; Willk. Hisp. 7974, Bourg. 29
et 567, Hut. Port. Rig. [1879] 161; Bourg. Can. 374.
Planta annua; caule erecto, saltem in parte inferiore plus minus his-
pido, parce ramoso ramis divergentibus demum elongatis, paucifolio ;
foliüis plus minus hirtis vel hirtulo-scabris remote dentatis integrisve,
radicalibus oblongis inferne attenuatis rarissime Îyrato-pinnatifidis, cau-
finis oblongis lanceolatisve sessilibus semiamplexicaulibus; racemis flo-
rentibus confertis, demum longiusculis vel brevibus, pedicellis calyce
brevioribus ; floribus magnis; sepalis lateralibus in calcar obtusum infra
insertionem productis; petalis pallide luteis; glandulis hypogynis 6,
a placentariis ovatis, 4 valvariis duabus ad basim utriusque staminis
brevioris linearibus elongatis obtusis deflexis; staminum longiorum fila-
mentis inferne præsertim latere exteriore complanato-dilatatis; siliculis
magnis, lævibus glabris, vel pubescentibus pilis capiteilatis iongiuseulis,
vel oranulato-scabris pilis brevissimis, basi emarginatis, superne truncatis
vel paululum productis, valvis dorso margine submembranaceo cinctis
margine superne sæpe latiore et cum basi styli coeunte, intra marginem
nervo filiformi præminente donatis. ©. Mart.-Jun.
In ruderatis et pascuis, in campestribus, in cultis et inter segetes, præsertim
in Planitiebus exeelsis. «[n agris cultis» (Desf. A4). — Med. C : Souk-Harras
(Reb.). — A°: Orléansuille ! (Bond., Dur.) ; Aumale (Char.), Boghar (Deb.). — 0°:
Mazouna!, Sour-Kelmitou!, Mostaganem (Bal.), Oran!; Saint-Denis-du-Sis (Dur.);
Sidi-bel-Abbès (Lefr.), Saïda (Drey.). — Plan. C°. — À° : Bolhart (Naud.); Birin
(Lx), in ditione Zahrès (Guy.), Djelfa! (Reb.), Ain-el-Ibel!, Sidi-Makhelouf !. —
O’.— Sah. C! : El-Ouiaia (Choul.), Biskra, Zaatcha (Guy.). — À° : Bou-Saada
(Soll.); Grar-el-Ahmra!, Laghouat! (Gesl.). — O? : inter Arba-Tahtani et Chellala-
Gueblia!, Chellala-Dihrania, Bou-Semghoun (War.); Ain-Sefissifa! (War.). —
TUN. In Tunetia australi : Oued Zitouna (Lx miss. 1884), Feriana (Rob.);
Ksar Ceket (Doûm. et Bonn. miss. 1884), in ditione Beni Aïeicha (Doùm.). —
MAR. Tanger (Salzm.); inter Sebkha Tigri et Ain-Chair (Seign.), Meharoug
(War..). |
In insulis Canaris ; in Europæ regione Mediterranea occidentali australiore :
Lusitania, Hispania, insulis Balearibus, Gallia australi (sec. Gren. et Godr.),
-Jtahia, Sicilia (sec. Presl).
286 CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA.
Ons. In B. cichorüfoha Lois., B. auriculatæ affini, glandulæ valvariæ solitariæ
clavato-incrassatæ.
SugcEN. Il. THLAasPIDIUM.
Thlaspidium Medic. in Usteri Ann. fasc. vur, 38. — Biscutelle genuinæ DC. Mon. Bise.,
1. c. 297. — Biscutella sect. Thlaspidium DC. Syst. IT, ho9, et Prodr. I, 181. —
B. subgen. Thlaspidium Coss. in Bull. Soc. bot. XIX, 222.
Sepala basi haud calcarata. Petala in unguem atlenuata vel contracia,
erectiuscula. Glandulæ hypogynæ valvariæ breves vel elongatæ, haud deflexe.
Sect. 1. — Petala in unguem angustum vel latum attenuata vel supra
basim latere utroque alterove oblique truncala sed exauriculata. —
Plantæ annuæ, vel perennes caudice uni- vel bicipite.
$ Plantæ annuæ.
2. B. didyma L. Sp. 911; Coss. in Bull. Soc. bot. XIX, 292.
Ar. jaakee Mouflich (Aschers. in Rohlfs). - K42. C22)25 Tifelleft (Lecl.).
Planta annua, superne vel etiam a basi ramosa ; caulibus solitariis vel
pluribus, erectis, ascendentibus vel diffusis, folia longe vel vix exceden-
tibus, sæpius saltem inferne plus minus hirtis, paucifoliis, interdum fere
nudis, rarius plurifoliis ; foliis plus minus hiriis : radicalibus inferiori-
busque in petiolum attenuatis obovatis oblongisve grosse dentatis aut
pinnatifidis, vel petiolatis lyrato-pinnatipartitis pinnatifidisve lobis den-
tatis inteorisve lobo terminali amplo oblongo ovato vel suborbiculato,
caulinis sessilibus basi semiamplexicaulibus sæpius oblongis lanceolatisve
nonnunquam deficientibus, superioribus linearibus integris ; racemis pluri-
multifloris densiusculis laxiuseulis laxisve in corymbum generalem laxum
dispositis, pedicellis subcapillaribus sæpe siliculis longioribus; floribus
parvis parvulisve; sepalis basi æqualibus; petalis luteis vel pallide luteis,
exauriculatis; staminum longiorum filamentis filiformibus, vel inferne
anguste complanato-submembranaceis sed exappendiculatis; siliculis mi-
nutis, parvulis majusculisve, olabris, scabris, ciliatis, vel undique hirtis
apice basique profunde emarginatis, valvis ad marginem plus minus
tumidis margine angusto membranaceo cinctis vel sæpius destitutis. @.
Febr.-Jun.
In herbidis, in pascuis et campestribus, in dumetosis et sylvaticis, in vervactis
et ruderalis, interdum inter segetes, præsertim in regione Mediterranea et Montana
inferiore, in Planitiebus excelsis et regione Saharensi infrequentior. « Inagris cultis »
(Desf. Atl. ). « Prope La Calle» (Desf. At1.).— Med. C’.-A7.= 0°.— Mont. C°.—A°:
Dj. Beni-Salah]! (H. Dubh.), in faucibus Chifa! ; Teniet-el-Haad!, Dj. Ouaransenis !.
— Plan. C':in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Ain-el-Bey!, Oum-el-Asnam! ; Khen-
chela (Reb.). — 0°: Tiaret (Del., Krém.); Tafraoua (War.); Afir (Lx), Ain-Gho-
CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. 287
raba !, Sebdou!. — Sah. A": Daia Tilremt, Daïa El-Kebch!, Berrian!, Oued Bar! ;
Guerrara!, Oued Zegrir!, El-Farch!, Kef El-Rakhma!.— 0": Brezina!, Arba-Tah-
tani!, Chellala-Gueblia!, Bou-Semohoun, Oued Som, Ain-Sefra (War.). — TUN.
Cap Bon !, Dj. Cheban !, Menzel-Temim !, Dj. Abd-er-Rahman !, ad orientem Menzel-
bou-Zelfa ! (Miss. 1883); Porto-Farina (Lx miss. 1884), Sidi-bou-Said (Rx), Dar-
el-Aouina !, Tunis ! (Doûm., Ball); Dy. Bou-Kournein ! (Miss. 1883), Dj. Reças,
Kroumbalia, inter Kroumbalha et Hammamet (Doûm.), Hammamet!, Zaghouan !
(Tchih.); Tebourba ! (Miss. 1883), Oued-Zergua (Doûm. et Bonn. miss. 1884),
Henchir Skira, Bordy-Toum (Rx); Bordj El-Hammam (Lx), Tabarque!, Dj. Bir!,
in valle Aën-Draham !, Fedj ElSaha ! (Miss. 1883), Ghardimaou (Lx miss. 1884);
Tamezret (Lx miss. 1884), ete. — MAR. Oued Ibn-Hanech prope Tetouan (Ball),
Dj. Beni-Osmar (Webb, Hook.), Dj. Dersa (Webb), Tanger (Brouss., Schousb.,
BL), D. Kebir (Hook. et Ball), ad septentrionem Fez (Drum. Hay); Mogador
(Brouss., Bal.}, Aïn El-Hadjar (Ball); Tirsel in ditione Demnat (1br.); Dj. Aziwel,
Dj. Afougueur (Ibr.), Tazemourt, Ourika, in valle Ait-Mesan (Ball); Ksima,
Ida-Ouchemlal, Dj. Foumalili, Dj. Tafraout, Kerkar, Ida-Oubakil, Siporat,
Ghihz, Issighiwar, Tazeroualt (Mard.).
In Cyrenaica, Marmarica, Ægyplo inferiore; Hispania, Corsica, Sardinia,
Italia, Dalmatia, Sicilia, Melita, insula Cho, Græcia, Creta; in insula Rhodo,
Asia minore, Syria, Palæstina, Mesopotamia, Persia.
Var. &. Apula. — Thlaspidium Apulum spicatum Tourn. Inst. 215. — Biscutella Apula L.
Mant. 254; Desf. At. 11, 95; DC. Mon. Bisce., 1. c. n. 15, et Syst. IT, 419, et Prodr. I,
182; Gren. et Godr. Fr. 1, 136. — B. coronopifoha Wild. Sp. III, 474 non All. ;
DC. lc. rar. 12,t. 39. — B. depressa Willd. Enum. 673; DC. Mon. Bise., 1. c. n. 10,
et Syst. IT, 411, et Prodr. T, 182.—B. lœvigata Desf. Atl. IT, 74 ex parte non L. —
B. Columnæ Ten. Prodr. Nap. 38; DC. Syst. IT, 419, et Prodr. T, 182; Sibth. et Sm.
Græc. t. 629; Boiss. Or. I, 321.— B. ciliata DC. Mon. Bisc.,1. c. n. 9, et Syst.Il, 410,
et Prodr. 1, 182 ; Rchb. Ic.If, t.8, f. 4a09.—B. eriocarpa DC. Mon. Bisc., 1. c.n.12, t.9,
f. 2 ,el Syst. IT, A11,et Prodr. 1, 183.— B. leiocarpa DC. Mon. Bise., 1. c. n. 16, et Syst.
Il, 413, et Prodr. I, 182. — B. obovata DC. Mon. Bisc., 1.c. n. 18, et Syst. IT, 413,
et Prodr. 1, 182.— Exs. Choul. Aix. 9, Bourg. [1856], Bill. cont. 3810, Soc. Dauph.
970 el 1964; Hut. Port. Rig. Hisp. [1879] et 163; Sol. Cors. 47o, Rel. Mall. 771,
Mab. 4, Soc. Dauph. 683; Port. et Rig. 14. [1895] 534; Heldr. Græc. norm. 311;
Sieb. Cret., Reverch. 10; Auch. Rhod. 291; Sint. Troj. 933; Rel. Maill. Syr. 1931 ;
Chesn. Mesop. 11h; Ky Pers. austr. 48; Samar. ed. Heldr. Æo. 3233, Lx 11.
Folus radicalibus in petiolum attenuatis, oblongis, oblongo-obovatis ob-
ovatisve, grosse dentatis, rarius pinnatifidis vel {yrato-pinnatipartitis ; race-
mis floriferis racemoso-subcorymbosis, fructiferis densis vel densiusculis,
rarius laxis.
Var. 6. raphanifolia. — Thlaspi biscutatum Raphant aut lrionis folo Bocc. 1e. et descr. Sic.
45 et 46 ic. — Thlaspidium Raphani foho Tourn. Inst. 214; Shaw Specim. n. 584.
— Biscutella lyrata L. Mant. 254; Poir. Voy. 197; Desf. AU. II, 55; DC. Mon. Bisc.,
1. c. n. 13, et Syst. Il, 10, et Prodr. 1, 182. — B. raphanifolia Poir. Voy. 198 ex
parte; Desf. Ad. IT, 74 ex parte; DC. Mon. Bisc., 1. c. n. 14, et Syst. IT, 10, et
Prodr. T, 182. — B. maritima Ten. Prodr. Nap. 38, et Nap. t. 61; DC. Syst. IL, 410,
et Prodr. 1, 18a. — B. Algeriensis Jord. Diagn. 1, 318. — B. Chouletti Jord, Dragn.r,
288 CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA.
319. — B. Bourgæi Jord. Diagn. 1, 320. — Exs. Bové Ar. [1837], Salle 103,
Jam. 6, Choul. 9 bis, Par. 18, Soc. Dauph. 99; Salzm. Misp. [1827], Bourg. 28
cum B. microcarpa permixta; Hut. Port. Rig. J. [1877] 19; Sch. norm. nov. ser.
Sic. L28.
Folüs radicalibus petolatis, lyrato-pinnatipartitis pinnatifidisve lobo termi-
nali amplo oblongo-ovato vel suborbiculato, rarius in petiolum attenuatis
oblongis vel oblongo-obovatis grosse dentatis; racemis floriferis sæpius
laxiuscule racemoso-subcorymbosis, fructiferis sæpius laxis vel laxiusculis,
rarius densiusculis densisve.
Oss. Distributionem geographicam varietatum Apulu et raphamfolia specimi-
nibus innumeris intermediis concatenatarum seorsum exponere non licuit, nempe
plantæ nonnullæ foliis ad varietatem Apula dum racemis laxifloris ad varielatem
raphanifolia vergunt. — B. Columnæ Ten., quam rectissime el. Boissier cum
B. depressa Wild. conjungit, a varietate Apula ne quidem tanquam varielas dis-
lüinguenda, nempe nota e siliquis duplo majoribus excerpta etiam minoris mo-
menti. — In ambabus varietatibus B. didymeæ olandulæ hypogynæ mire variabiles,
placentariæ enim modo breves ovatæ vel cuneatæ, modo longiusculæ oblongæ vel
lineares, modo obtusæ, modo acutæ.
B. microcarpa DO. (Mon. Bisc., 1. c. n.11, et Syst. IT, 411, et Prodr. |, 189.-
B. scutulata Boiss. et Reut. in Boiss. Dragn. Or. ser. 2,1, 41. — B. patulipes
Jord.! Diagn. 1, 320.-— Exs. Bourg. Hisp. 28 cum B. didyma permixta), hucusque
tantum in Hispania occidentali australiore nota, habitu notisque plurimis omnino
formas tenues et microcarpas varietatis Apula refert, sed ut jam notavi ( Bull. Soc.
bot. XIX, 223) eximie distincta staminum longiorum filamentis in dimidia parte
inferiore latissime membranaceo-dilatatis membrana oblonga bilaterali vel inter-
dum unilaterali et apice libera. Hæc nota valde singularis et quan primus indi-
cavi clarissine demonstrat differentias genericas e filamentis appendiculatis vel
exappendiculatis non eruendas, ut quoque in Alysso evidentius patuit.
ÂAliæ plantæ omnes presis B. didymæ tanquam species ab auctoribus acceptæ
nulla nota certa inter se differunt et ad eumdem typum specificum referendæ.
SS Planta perennis caudice uni- vel bicipite.
3. B. radicata Coss. et DR. in Choul. PI. Al. exs. [1864], Coss. in Bull. Soc. bot.
XIX, 204 [1892], et Iustr. At. T, 53, t. 50. — B. raphanifolia Poir. Voy. 198 ex
parte non auct. plurim.; Desf. Atl. Il, 74 ex parte excl. synon. Bocc. et Tourn. ad
B. didymam var. raphanifoliam pertinentibus; Pomel Nouv. mat. 377 in adn. — B.
virgata Goss.et DR. in herb. olim non Jord. — Exs. Choul. Alp. 503, Soc. Dauph.
1507 sub B. laxiflora et 2762.
Caudice in radicem incrassatam napiformem abeunte, caulem solitarium emit-
tente; caule erecto, sæpe elato, glabro vel inferne plus minus hirto, su-
perne rarius a basi ramoso ramis ereclo-patulis, paucifolio; foliis hirto-
velutinis, hirtis vel hirtulo-scabris : radicalibus pluribus, amplis, plus
minus petiolalis, lyrato-pinnatipartitis lobo terminal maximo grosse
inæqualiterque crenato-dentalo, lobis lateralibus sinuatis, dentatis vel
CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. 289
subintegris, distinctis vel confluentibus, inferioribus minoribus interdum
obsoletis rarius omnibus evanidis; caulinis 9-3, oblonso-obovatis vel
oblongis, grosse crenato-dentatis semiamplexicaulibus, superioribus lan-
ceolatis vel linearibus subintegris integrisve; racemis plurifloris, laxifloris,
etiam demum brevibus, pedicellis subcapillaribus flore plus minus lon-
oioribus ; floribus majusculis; sepalis bast æqualibus; petalis pallide luteis,
sensim in unguem attenuatis supra unguem exauriculatis ; staminum
filamentis subfihiformibus; siliculis majusculis, glabris vel pilis brevibus
hirtis, valva altera interdum abortiva, apice basique profunde emarginatis,
valvis dorso margine angusto submembranaceo cinctis intra marginem
nervo prominulo donatis. 27. Apr.-Jun.
In pascuis montosis et rupestribus, in dumetosis et sylvaticis, in regione Medi-
terranea et Montana provinciæ Girtensis et Algeriensis. — Med. C': in Numidia
(Poir.), La Calle (DR.), Bône, Fort-Génois (Lx, Reb.); El-Kantour (Reb.); Souk-
Harras, Fedÿ-Makta (Lx), Hammam-Meskhoutin (Duk.), El-Aria (Reb., Vidot).
— Mont. C':in sylvis Bou-Mesran ditionis Ouled Dhia (Ex), Dj. Edough !
(Krém., Lx); Dy. Tababor!, Temet Fedja!, in planitie Tamedjadjout!, Dj. Babor !
(Reb.), Adohar-Amellal! (Reb., Doûm.), Taourirt-Guirel! (Lx); Dj. Mahouna !
(Doûm.), Dj. Oum-Settas !, Dj. Chettabah, Dj. Ouach! (Reb.); Sidi-Reghis (J. Reb.).
— À°: Akfadou, Tamgout Aÿt-Djennad (Lx); Dj. Guessa prope Boghar (Naud.);
in sylva Temet-el-Haad ! (Lx) ubi frequens. — TUN. Ain-Draham! (Miss. 1883,
Rob.), in sylvis quercinis ditionis Ouchteta in valle El-Fedja secus Oued El-Hadjar
(Lx miss. 1886).
In Algeria et Tunetia tantum nota.
Ons. BP. radicala cum formis majoribus et macrocarpis B. diddymæ var. ra-
phanifolia habitu notisque plurimis congruit, sed eximie differt caudice perenni in
radicem napiformem incrassatam abeunte et caulem solitarium emittente. — B.
raphanifola Poir. et Desf. comprehendere videtur PB. didymam L. var. raphanifohia
(B. raphanifolia DC. )et plantam nostram, quam propter hanc contusionem nomine
novo desisnandam censuimus.
Sect. 11. — Petala basi abruple in unguem contracta limbo utrinque supra
unguem in auriculam introflexam producto. — Plantæ perennes sæpius
cæspitosæ vel inferne frutescentes.
S Caudiculi crassi indurato-lisnosi, epigæi. Silicule margine tumido tenuiter
carinato cinclæ.
4. B. frutescens Coss. PI. crit. 27, et Ulustr. Atl. I, t. 51 mox edenda; Wüllk. et
Lange Prodr. Hisp. TT, 762 (sphalmate B. suffrutescens). — Exs. Bourg. Al. 178;
Bourg. Hisp. 30, Hut. Port. Rig. 164. |
Caudice indurato-lignoso, sæpius crassitie pollicis diametrum et ultra
æquante, superne multicipite, caudiculis epigæis dichotome ramosis, ramulo
utroque bifurcationis terminalis rosulam foliorum gerente, rosula altera
19
290 CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA.
anni præcedentis florigera, altera sterili anno sequente floritura; caulibus
in centro rosularum solitarus, foliis rosularum multo vel multoties lon-
oioribus, subherbaceis, præsertim in parte inferiore molliter pubescenti-
villosis, superne parcius pubescentibus glabrescentibusve pauci- vel pluri-
folus , in parte superiore ramosis ramis erecto-patulis ; folis molliter et
dense velutino-tomentosis : radicalibus inferioribusque pluribus, petio-
latis vel in petiolum longe attenuatis, crassiusculis, ovato- vel obovato-
oblongis rarius oblongis inæqualiter et grosse sinuato-dentatis, inter-
dum lyrato-subpinnatifidis; caulinis paueis pluribusve, oblongis ovatisve,
sessilibus subamplexicaulibus, superioribus lanceolatis vel linearibus sub-
integris integrisve ; ramis inflorescentiæ in paniculam generalem subpyra-
midatam dispositis superne in ramulos basi bracteis minutis lineari-subse-
taceis suffultos semel vel bis divisis, racemis cujusque ramuli brevibus sub
anthesi confertis demum laxiusculis sed subcorymbiformibus, pedicellis
capillaribus flore sæpius longioribus demum patenti-subdeflexis et sæpius
elongatis; floribus majusculis; sepalis basi æqualibus; petalis luteis, ob-
ovato-oblongis basi abruple in unguem contractis Himbo supra unguem
utrinque in auriculam introflexam producto; staminum filamentis fili-
formibus ; siliculis parvis, glabris vel pilis brevissimis punctato-scabris,
valva altera interdum abortiva, apice basique profunde emarginatis, valis
margine tumido angustissime carinato cinclis. b. Mart.-Jun.
In fissuris rupium calcarearum præruptarum regionis Montanæ inferioris,
tantum in provincia Oranensi ad confines imperii Maroccani visa. — Mont. 0:
in ditione Beni Bou-Saïd in rupibus Divadil convallis Oued Zaouia superioris prope
Gharrouban primus in Algeria detexit defletus Munby [1855 ], eodem loco ( War.),
ad Gharrouban (Bourpg.).
In Hispaniæ provincia Granatensi : Serrania de Ronda (Bourg. , Boiss. et Reut.),
ad Grazalema (Reut.), Sierra Prieta (Hut. Port. Rig..).
Os. B. frutescens ab omnibus speciebus eneris distinctissima caudice crasso
indurato-lignoso, caudiculis epigæis, ramis florigeris in paniculam generalem sub-
nn au dispositis in ramulos semel vel bis divisis, racemis cujusque ramuli
brevibus etiam demum subcorymbiformibus, silicularum valvis margine tumido
cinctis.
SS Plantæ perennes sæpius cæspitosæ, caudiculis sracilibus hypogeæis. Siliculæ
ad marginem carinato-subalatum vix ac ne vix incrassatæ.
Oss. Plantæ omnes hujus gregis in flora deficientis ab auctoribus tanquam
species propriæ habitæ, propter notarum variabilitatem ad speciem unicam
(B. lœvigata L. — B. perennis Spach) præmonente Spach (Vég. phan. VI, 570)
referendæ,
Biscutelle Europææ et Boreali-Africanæ hucusque notæ et ab auctoribus recen-
lioribus nimis valde multiplicatæ ad species tantum 7 sequentes reducendæ viden-
tur: B. auriculata VL., B. cichorafolia Lois.. B. macrocarpa DC., B. didyma L..
€
CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. SENEBIERA. 291
PB. radicata Coss. et DR., B. frutescens Coss., B. lævigata L.— Species ab auctoribus
admissæ, tantum caule folialo vel nudo inferne simplici vel a basi ramoso, foliorum
forma et indumento, magnitudine et indumento silicularum et aliis notis variabi-
libus et minoris momenii distinctæ, multo melius formæ quam varietates habendæ.
(Conf. Coss. in Bull. Soc. bot. XIX, 223.)
Siiculæ in speciebus plerisque occurrunt glabræ, pilis capitellatis plus minus
longis scabræ , cillatæ vel undique villosæ. CI. Caspary et Bouché (Conf. Casp. in
Walp. Ann. IV, 204-205) e seminibus ejusdem plantæ specimina alia siliculis
majoribus, ahia siliculis minoribus, alia siliculis lævibus glabris, alia siliculis sca-
bris, alia silicuñs cilatis, alia tandem siliculis undique hispidis obtinuerunt.
+ B. confusa Pomel Nouv. mat.231.—? B. didyma L.
TRIBUS XVITL. SENEBIEREZÆ Meisn.
Siheula indurato-coriacea, a valvarum latere compressa, sæpe didyma,
haud articulata, bilocularis, indehiscens vel demum valvis à septo angus-
lissimo secedentibus, valois arcte complicatis clausis semen includentibus.
Semina in quoque loculo 1. Gotyledones plano-convexæ, lineares repli-
catæ. Radicula dorsalis (o|}|[|).
51. SENEBIERA.
Senebiera DC. in Mém. Soc. hist. nat. [1799] 142 emend.; Poir. Encycl. VIT, 75; DC. Syst.
Il, 521, et Prodr. I, 202 ; Endi. Gen. n. 4975 ; Fl. Par. 131; Benth. et Hook. Gen. I,
87; Boiss. Or. 1, 363. — Senebiera et Coronopus DC. in Mém. Soc. hist. nat., 1. c.
Sepala patula, lateralia basi haud saccata, interdum marcescenti-sub-
persistentia. Petala integra. Stamina interdum abortu ad AL vel 2 redacta,
filamentis liberis, exappendiculatis. Silicula a latere valvarum compressa,
apice emarginata didyma vel apice in stylum acuminata, valvis plus
minus reticulato-rugosis vel rugis sæpius præsertim ad dorsum præminen-
tibus echinato-cristatis. Semina pendula. Cotyledones lineares, radicula
multo longiores, replicatæ et incumbentes.
Plantæ annuæ vel perennes, sæpius a basi ramosæ, glabræ vel plus minus pubescentes.
Folia pinnatisecta, pinnalipartita vel integra. Flores albi vel violacei, in racemos sæpius
breves terminales et laterales dispositi.
Sect. L. Nasrurrrorum DG. (Nasturtiolum Medic.). — Glandulæ hypogyne ob-
soletæ. Siliculæ convexo-didymæ utraque face conformi, valvis maturitate
secedentibus reticulato-rugosis ad marginem haud echinato-cristatis, stig-
mate subsessili.
1. S. didyma Pers. Syn. IT, 185; Wild. Enum. 668; Desv. Journ. bot. IIT, 164;
Rchb. Ie. If, t. 9,f. 4209; Koch Syn. 80. — Lepidium didymum L. Mant. 92
[1767]. — Coronopus didyma Sm. Brit. Il, 691; Engl. Bot. t. 248: R. Br. Hort.
Kew. ed. 2, IV, 76. — Senebiera pinnatifida DC. in Mém. Soc. hist. nat. [1799] 144,
19:
202 CRUCIFERÆ. — SENEBIERA.
t. 9, et Syst. IT, 523, et Prodr. I. 203; FI. Par. 132 in adn.; Gren. et Godr.
Fr. 1, 154. — Exs. Bourg. Can. 556 et [1855]; Willk. Hisp. [1845] 834, DR.
(4st.) 408 ; Endr. Gall. un. it. [1831]. Bourg. pl. div. 22, Soc. Dauph. 26 et bis,
Sch. norm. nov. ser. 436, Magn. Select. 498; Hut. Port. Rig. It. [1877] 6; Curt.
Am. sept. 196, Jones (Californ.) 2391; Mand. Boliv. 936; Lechl. Magell. 1117 a.
Planta annua, plus minus pubescens, sæpius infra racemum termi-
nalem a basi ramosa caulibus gracilibus irregulariter dichotome ramosis
diffusis sæpius flexuosis, rarius racemo basilari destituta caulibus ascen-
dentibus vel suberectis; foliis breviter petiolatis, semel vel bis pinnatisectis
pinnatipartitisve, lobis oblongis integris vel incisis; floribus minimis, in
racemos' terminales et laterales sæpius dichotomiarum abortu quasi op-
positifolios sessiles sæpe in caulem decurrentes pluri-multifloros corym-
bosos subconglobatos demum parum elongatos dispositis; sepalis cito
deciduis ; petalis albis, calyei subæquilongis, interdum nullis; glandulis
hypogynis etiam valvariis obsoletis; staminibus sæpe abortu 4 vel 9; sili-
culis pedicello subtriplo brevioribus, erecto-patentibus patentibusve inter-
dum subdeflexis, minutis, latioribus quam longioribus, basi et apice
emarginalis, utraque facie convexo-didymis, stigmate subsessili, valvis
reliculato-rugosis cohærentibus maturitate secedentibus. ©. Maio-Jul.
TUN. In incultis et ruderatis vallis Medjerda prope Tebourba loco dicto Le
Baitant (Wira [1883 |) forsan advena. — MAR. Tanger (Schousb.).
In Ægypto, insulis Madera et Canartis, insula Sancta Helena, promontorio
Bonæ Spei; in Europa præsertim littorali sparsa : Hibernia, Anglia, Batavia,
Scandinavia, Rossia boreali, Germania septentrionali, Gallia, Lusitania, Hispania,
ltalia; in insula Java; America septentrionali et australi ; in Australia verisimiliter
advena.
Ons. In ditione floræ ut in omnibus locis Africanis, Europæis, Asiaticis et Aus-
tralicis planta, præmonente De Candolle (Syst. IT, 524), verisimiliter advena et
tantum in America vere indigena.
Sect. IL. Carara DC. (Carara Cæsalp.; Medic. — Coronopus Hall.). — Glan-
dulæ hypogynæ placentariæ parvæ lineares, valvariæ majuscule 2 ad
basim utriusque staminis lateralis. Siliculæ utraque facie conformes pla-
niusculæ vel convexiusculæ, in stylum acuminatæ, valvis cohærentibus
undique reticulato-rugosis ad dorsum echinato-cristatis.
2. S. Coronopus Poir. Encycl. VIT, 76; DC. Syst. II, 525, et Prodr. 1, 203; Rchb.
Ie. I], t. 9, f. 42103; Koch Syn. 80; F1. Par. 1323; Gren. et Godr. Fr. 1, 153;
Boiss. Or. I, 363. — Cochlearia Coronopus L. Sp. 904; Fl. Dan. 1. 209. — Lepi-
dium squamatum Forsk. Æo.-Arab. 117. — Coronopus vulgaris Desf. Cat. hort.
Par. ed. 1, 132. — C. Ruelli AN. Ped. I, 256; Gærtn. Fruct. Il, 293, t. 142;
Engl. Bot. t. 1660; Lmk Ulustr. &. 558; Webh Can. I, 96; Moris. Sard. I, 133.
— Exs. Jam. Alp. [1859], Bal. [1853]; Kral. Tun. 180; Bourg. Pyr. Hisp. 418 ;
Hut. Port. Rig. Hisp. [1899] 2193 Bill. Gall. 016 et bis, Soc. Dauph. 4462 et
CRUCIFERÆ. — SENEBIER À. 293
ex Helvetia 4h62 bis; Cesati 1. 281; Sicb. Cret.; Auch. As. min. 337, Kleisch.
un. it. [1827]; Sieb. Æg., Wiest. 597.
, Planta annua, glabra, sæpius infra racemum terminalem a basi ramosa
caulibus irregulariter dichotome ramosis diffusis vel ascendentibus, rarius
racemo basilari destituta caulibus ascendentibus vel suberectis; fous
petiolatis , semel vel bis pinnatisectis pinnatipartinsve, lobis oblongis lineari-
busve inteoris vel incisis ; floribus minutis, in racemos terminales et late-
rales dichotomiarum abortu quasi oppositifolios sessiles sæpe in caulem
decurrentes plurifloros corymboso-subconglobatos etiam demum vix vel
parum elongatos dispositis, pedicellis floribus brewioribus frucuferis silicula
brevioribus erecto-patentibus ; sepalis marcescenti-subpersistentibus; petals
albis , calyce paulo longioribus; glandulis hypogynis valvariis 2 ad basim
utriusque staminis lateralis, majusculis ovatis; siliculis erecto-patentibus,
ovato-suborbiculatis latioribus quam longioribus, basi truncalis vel sub-
cordatis, apice in stylum conicum acuminatis, valvis planiusculis vel
convexiusculis præsertim ad dorsum carinatum echinato-cristatis. ©.
Mart.-Jul.
In ruderatis, in depressis humidis, in lacunosis, in alluviis et alveis, in pal-
metis secus incilia, præsertim in regione Mediterranea et Saharensi. — Med. C:
Bône (DR.), Philippeville! ; Mondovi! , El-Kantour (Reb.); Souk-Harras (Reb.), El-
Aria!, Khaney (Reb.), Constantine! (DR.), Coudiat-Alil. — A°, — Of: Ain-Tindjel?,
Mostaganem (Bal.), Oran (DR., My), Nemours (Warn.); Perrégaux !, Saint-Denis-
du-Sis (Dur.). — Plan. C': Ain-Beida, Meskiana (JS. Reb.); Msila (Reb.). — A":
Daïa Kahala!, inter Ain-el-Ibel et Sidi-Makchelouf (Reb.). — O°: Daia, Tafraoua,
ElMaï, Oued Madher (War.). — Sah. C° : Barika in ditione Hodna (Soll.); Biskra !
(Jam., Bal.), Saada! (Bal., Schm.), Chepral, Sidi-Salah (Lx). — A°: Ghar-el-
Ahmra (Reb.), Ras-el-Aioun (Bertr.), Laghouat! (Tess.), Ain-Madhi!, Guerrara !
(Vilm.). — TUN. In Tunetia fere tota frequens. — MAR. Tetouan (Hook. et
Ball), Tanger (Dd, Schousb., Lagr.); Misra-ben-Kara haud procul ab urbe
Maroc (Hook. et Ball); Agadir, Ksima (Mard.).
In insulis Madera et Canarüs, Ægypto, promontorio Bonæ Spa; in Europa
fere tota, Caucaso; Asia minore, Greta, Syria et Palæstina; America septentrionali.
3. S. violacea My in Bull. Soc. bot. II, 282 [1855]; Coss. Ulustr. Atl. T, t. 55 mox
edenda. — Exs. Bové Al. [1837], Bouro. [1856 | absque numero et 180, My 286,
Choul. 406, Par. 19.
Planta perennis, glabra, caudice indurato-sublignoso caules plures
emittente ; caulibus suberectis vel subdiffuso-flexuosis, plus minus ra-
mosis ; folus inferne in petiolum attenuatis, pinnaliparlitis pinnatisectisve
lobis oblongis vel linearibus inteoris incisisve, nonnunquam plerisque vel
saltem superioribus oblongis linearibusve inteoris vel tantum latere uno alterove
lobis 1-2 donatis ; floribus majuseulis, in racemos terminales et laterales
pluri- vel multifloros mox post anthesim laxiusculos disposilis, pedicellis
294 CRUCIFERÆ. — SENEBIERA,
oracilibus floribus longioribus erecto-patentibus patentibusve ; sepalis mox
deciduis ; petalis violaceis, calyce subduplo longioribus; glandulis hypogynis
valvariis + ad basim utriusque staminis lateralis, majusculis ovatis ;
siliculis pedicello brevioribus, erecto-patentibus patentibusve, interdum
subdeflexis, ovato-suborbiculatis latioribus quam longioribus, basi trun-
catis vel subcordatis, apice in stylum conicum acuminatis, valvis pla-
niusculis reticulato-rugosis reticulis ad dorsum carinatum in cristas pro-
ductis. 2L. À primo vere ad Julium et interdum etiam in autumno.
In paseuis humidis, in depressis humidis, in alluviis et alveis, in regione Me-
diterranea. — Med. C' : Bou-Merchen (DR.). — A: La Rephaia (Bové [1837]),
Cap Matifou, Oued Smar (D.-J.), Maison-Carrée! (DR., Perr., etc.), Bou-
Ismaël (Claus.), Chaiba (D.-T.). — 0°: Oran (My), Ain-el-Turk (Bourg.).
In Alveria hucusque tantum nola.
Sect. LT. Corrziscus DC. (Cotyliscus Desv.). — Glandulæ hypogynæ obsoletæ.
Siliculæ facie ventrali convexo-subdidymæ, facie dorsali concavo-planæ vel
fere planæ, valvis demum seorsum deciduis reticulato-rugosis margine
haud echinato-cristatis.
4. S. lepidioïdes Coss. et DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot. Il, 245 [1855]; Ulustr.
All. T,t. 56 mox edenda. — Exs. Kral. Alp. 12, Bill. 1823.
Touar. 5 tn H'arh'ara (Duveyr.).
Planta annua, inferne glabra, superne puberula pubescensve, sæpius
infra racemum terminalem a basi ramosa caulibus ramosis diffusis vel
ascendentibus, rarius racemo basilari destituta caule inferne simplici et
erecto; foliis radicalibus sæpius rosulatis, petiolatis, pinnatipartitis lobis
oblongis vel oblongo-cuneatis inteoris crenato-lobulatis vel subincisis
superioribus in unieum trifidum confluentibus, caulinis conformibus
sed lobis sæpius integris, superioribus et ramealibus obovato-oblongis vel
oblongis inferne attenuatis inciso-dentatis subintegrisve; floribus mini-
m's, in racemos terminales et laterales pluri- vel multifloros primum sub-
conglobatos dein elongatos sed densiusculos dispositis, pedicellis floribus
longioribus etiam fructiferis suberectis; petalis albis, calyei subæqui-
longis; glanduhs hypogynis etiam valvariis obsoletis; siliculis suberectis,
pubescentibus vel olabrescentibus, parvulis, pedicello brevioribus, ovato-
suborbiculatis, latioribus quam longioribus, basi subcordatis, apice
emarginatis lobis emarginaturæ triangularibus stioma subsessile superantibus,
facie ventrali convexo-subdidymis, facie dorsal concavo-planis aut fere pla-
nis, valvis reticulato-rugosis demum seorsum secedentibus. ©. Mart.-
Jun.
In ruderatis, in alluviis , in depressis hieme humidis , in palmetis secus incilia,
in regione Saharensi. — Sah. À° : Grar-el-Ahkmra! (Gesl., Reb., Soll., etc.),
CRUCIFERÆ. — SENEBIERA. ISATIS. 295
Daia Tilremt (Gesl., Vilm.), Guerrara! (Reb., Perr., Lx, etc.), Daia Ouargla
(Reb.). — O': Daia Touadjin, El-Abiod-Sidi-Cheikh (War.). — TUN. Gucraat-el-
Fedjedj (Doùm. et Bonn. miss. 1884).
In regione Touareg ad lacum Menkhough (Guiard), Saghen ad septentrionem
oropedii Tasihi (Duvevr.).
Oss. S. lepidioides habitu notisque plurimis affinis S. Niloicæ DC. (Syst. If,
b27, et Prodr. I, 203; Boiss. Or. 1, 363; Ohv. FT. Trop. !, 70. — Cochlearia Ni-
lotica Delile Éo. 2h5,t. 34,f.92,et Æpo. Ilustr. n. 580.-— Cotyliscus Niloticus
Desv. Journ. at JT, 164 et 175. — Exs. Sieb. Æo., Auch. 338, Lx 12; Ky
Nub. 320) ad ripas Nili in Ægypto fere tola, necnon prope Khartoum et pluribus
locis ultra Canerum crescenti ; differt foluis radicahibus inferioribusque sæpius
minus dissectis, pedicellis fructiferis minus gracilibus suberectis, non tenuissimis
erecto-patulis, siliculis majoribus apice emarginatis lobis emarginaturæ stigma
excedentibus, non apice subintepris vel vix emarginatis stigmate emarginaturam
superante. — S. Fisariana Parl. (in Giorn. bot. It. 1, 308, et ap. Walp. Repert.
V, 50), e descriptione et frustulis speciminum in Æpypto a Fisari lectorum et
benevole ab auctore communicatis, videtur tantum forma minuta subacaulis et
macrocarpa S. Miloucæ, ut cl. Boissier (Or. 1, 363) opinatus est.
Species sectionis Carara glandulis valvariis majusculis ad basim utriusque
staminis lateralis seminatis gaudent, dum species sectionum Vasturtiolum et Coty-
liscus eisdem glandulis carent. Hæc variabilitas in genere admodum naturali
clarissime demonstrat differentias genericas e numero et magnitudine glandularum
vix quærendas.
TRIBUS XVII. ESA'TEDEZÆ DC.
Sthcula coriaceo-fungosa vel nucamentacea, a latere valvarum compressa
vel subglobosa, haud arhculata, indehiscens, umlocularis monosperma,
rarissime bilocularis et tune 1-2-sperma. Cotyledones plano-convexæ.
Radicula dorsalis (o||).
52. ISATIS.
Îsatis Tourn. Inst. 211, t. 100; Adans. Fam. nat. Il, 423; L. Gen. n. 824; Lmk [ustr.
t. 554; DC. Syst. IT, 564, et Prodr. 1, 210; Endl. Gen. n. 1938; Benth. et Hook.
Gen. 1, 94; Boiss. Or. [, 376.
Sepala erecto-palula, lateralia basi haud saccata. Petala inteora.
Stamimum filamenta libera, exappendiculata. Sihicula lineari-oblonga,
oblongo-cuneata, ovato-oblonga, ovata vel suborbiculata, basi attenuata
vel truncata et interdum cordata, complanata ala subfoliacea vel incrassato-
Jungosa cincta, septo abortivo unilocularis et 1-sperma, rarius bilocularis
et 1-2-sperma; stomale sessilà vel stylum brevem terminante. Semen pen-
dulum. Cotyledones radiculæ incumbentes.
Plantæ annuæ, biennes vel perennes, glabræ rarius pubescenti-villosæ, sæpius glauces-
cenles. Folia integra, rarius subsinuata, radicalia oblonga in petiolüm attenuata, eaulina
cordato- vel sagittalo-semiamplexicaulia. Flores flavi, pedicellis fructiferis patenti-deflexis.
296 CRUCIFERÆ. — ISATIS.
Sect. L. Samsrarra DC. (Sameraria Desv.). — Stigma sessile vel stylum
filiformem terminans. Siicula lata, loculo fungoso ala membranaceo-
subfohacea vel subchartacea cincto.
Subsect. 1. EUSAMERARIA (Sameraria sect. Eusameraria Boiss.). — Stigma
stylum fihformem terminans. Siliculæ loculus valde convexo-carinatus carina
sæpe infra medium in dentem vel cornu breve producta. — Plante annuæ.
Os. Ad hanc subsectionem, in ditione floræ deficientem, pertinet I. Armena L.
(Sp. 936; DC. Syst. IT, 566 excel. synonym. M.-Bieb., et Prodr. T1, 210. — Same-
raria Armena Desv. Journ. bot. IT, 161, t.25,f. 6; Jaub. et Spach [lustr. Or.
LIL, t 225 [optima}; Boiss. Or. [, 375. — Exs. Auch. Arm. 208; Rel. Lehm.
Turkest. 159) ad mare Caspium, in Armenia, Mesopotamia, Persia et Tur-
kestan crescens, quam olim (Conf. Bull. Soc. bot. IV, 5924) cum J. Djurdjuræ
comparavi; ab JL. Djurdjure ut ab T. latisiliqua (sæpe ab auctoribus cum J. Armena
confusa) notis subsectionis Eusameraria supra indicatis eximie distincta. — Sa-
meraria eleoans Boiss. et S. leiocarpa Boiss., ambæ in Persia crescentes, ad I. Ar-
menam referendæ videntur, nempe notæ quibus distinguuntur minoris momenti ut
clarissime demonstrant variationes in 1. Djurdjuræ et in I. latisiliqua observatæ.
Subsect. 11. SamEerariornes Boiss. — Shoma sessile. Siliculæ loculus parum
convexus. — Plantæ biennes vel perennes.
4. 1. Djurdjuræ Coss. et DR. ap. Bourg. PI. Alo. exs. [1856], et ap. Coss. in Bull.
Soc. bot. IV, 523. — Sameraria Djurdjuræ Coss. in herb. — Exs. Bourg. Alp.
236 b, Soc. Dauph. 2769.
Ar. Je! Asgaa Messoust vel Messousat-el-Djebel «semisalsa monlis» (Lx).
— Ka. Dbes-2 259) çé” Timerzouga Boudrar «amara montis» (Lx).
Planta biennis vel induralione perennans, glabra, glaucescens; cau-
libus elatis validis, superne corymboso-ramosis ; foliis inteogris rarius sub-
sinuatis, radicalibus amplis oblongis in petiolum longe attenuatis, caulinis
mediis superioribusque sessilibus minoribus oblongis basi cordato-semi-
amplexicaulibus auriculis rotundato-obtusiusculis; floribus longe tenui-
terque pedicellatis, pedicellis cito post anthesim patenti-deflexis; petalis
calyce- sesqui vel subduplo longioribus; siliculis tenuiter pedicellatis
pedicello superne plus minus incrassato, deflexo-pendulis, glabris, magnis
vel maximis, 15-25 millim. longis, 12-22 mullim. latis, planis, subor-
biculatis, ovato-suborbiculatis vel ovato-oblongis ala herbaceo-membra-
nacea subpellucida reticulato-venosa loculo multo latiore cinctis, basi
inteoris cordatisve, apice inteoris vel rarius emarginatis, loculo in
utraque facie parum convexo, nervo suturali nerviformi subfliformi;
stismate sessili. © vel induralione perennans. Maio-Jun.
In solo calcareo vel calcareo-argilloso , in ruderatis, ad vicos et vias, in glareosis
et calvitis sylvarum, in regione Montana media et superiore. — Mont. C': D.
CRUCIFERÆ. — ISATIS. 297
Babor!.— A: in moutibus Dyurdjura : in jugo Chellata (Lir.), Azrou-n-Tehowr
1823 m. (H. Duham.), Tarourda 1200-1800 m., Aüt-Daoud, Tirkabin, Zaknoun
(Lx), Tahalouat (Mar.), Tizi-n-Kowlal 1560 m. (Deb.), Ibadissen ! 800 m. ubi
primum detecta (Perr. [1854 |).
Alveriæ peculiaris.
Oss. J. Djurdjuræ silicularum ala membranacea subpellucida ad Sumerariam
latiore sensu definitam referenda , sed stigmate sessili ad subsectionem Samera-
rioides Boiss. inter Jsatidem et Samerariam intermediam pertinet. — Valide aflinis
I. latisilique Stev. (in Mém. Soc. nat. Mosc. III, 267 [1813]; M.-Bieb. Taur.-
Cauc. I, 423; DC. Syst. IT, 566, et Prodr. I, 210. — I. Cappadocica Desv. Journ.
bot. TT, 174. — I. Armena M.-Bieb. Taur.-Cauc. IT, 91; C.-A. Mey. Ind. Cauc. 19h
non L. — 1. leiocarpa DC. Syst. IT, 567, et Prodr. 1,210. — I. psilocarpa Led. Ross.
1, 210. — I. Steveniana Trautv. in Mém. prés. Acad. sc. Pétersb. IV [1845], 309,
41, f 10.-— 7. nummularia Trautv., L. c. 312,1. 2 ,f. 15.— I. cordigera Boiss. in
Ann. sc. nat. sér. 2, VIT, 198 [1842]. — 1. Candolleana Boiss. ,1. c. 199. — L. api-
culata Boiss. , 1. e. 199.— I. platycarpa Jaub. et Spach [lustr. Or. IT, t. 29 4 optima.
— Exs. Hohen. Georg. Cauc. un. it. [1836 | sub [. Armena et sub L. latisiliqua ; Ky
Clic. 178 b; Auch. Pers. k138 et 4139, Ky 151) in montibus Iberiæ, Armeniæ
Rossicæ, provinciarum Caucasicarum, Asiæ minoris, Syriæ et Persiæ crescenti;
differt radice bienni vel induratione perennante, non perenni, caulibus robustio-
ribus, folüs radicalibus caulinisque amplioribus superioribus oblongo- non lineari-
lanceolatis, floribus densius confertis, siliculis sæpissime densius racemosis multo
majoribus planis ala latissima herbaceo-membranaces , non planis vel undulatis ala
demum subchartacea. — Præter plantas in synonymia enumeratas et rectissime a
Boissier ad J. latisiliquam relatas 1. Besseri (Trautv., L ce. 313, t. 9, £ 16; Bois.
Or. 1,377), ex Iberia, Armenia Rossica, Persia, [. undulata Auch. ap. Boiss. (in
Ann. se. nat., 1. c. 200, et Or. 1, 377) e Giülicia, Cappadocia et Armenia Kurdica,
TI. velutina Boiss. et Huet (in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 45, et Or. I, 378.- Exs.
Auch. Ge. 215 ; Bourg. Arm. 31) ex Armenia, Tauro Cilicico et Syria, L. alyssifolia
Boiss. (in Bourg. PI. Lyc. exs. [1860], et Or.[, 378) e Lycia, L. Kotschyana Boiss.
et Hohen. (in Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vin, 48, et Or. I, 378. — Exs. Ky Pers. bor.
333 et 333 a) e Persia, quæ omnes ut . latisiliqua perennes et interdum siliculas
velutinas præbent, videntur quoque e speciminibus suppetentibus ab J. latisiliqua
non separandæ, nempe notæ differentiales e silicularum forma et latitudine alæ ex-
cerptæ variabiles ut innotuit e speciminibus numerosis 1. Djurdjuræ in qua sili-
culæ suborbiculatæ, ovato-suborbiculatæ vel ovato-oblongæ, basi inteoræ vel cor-
datæ, apice integræ vel emarginaiæ occurrunt.
Sect. IL. Gzasrum DC. — Stigma sessile. Silicula oblonga, oblongo-cuneata
vel oblongo-linearis , loculo fungoso ala crassa fungosa cincto.
2. I. tinctoria L. Sp. 936; Wild, Sp. IT, 420; Lmk Ilustr. t, 554, f. 1; Engl. Bot.
t. 97; DC. Syst. 11, 569, et Prodr. I, 211; Rechb. Ie. II, t.4,f. 4177; Koch Syn.
81; FI. Par. 1392; Gren. et Godr. Fr. I, 133; Led. Ross. I, 21923 Boiss. Or. I,
380; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IE, 558. — 1. sativa Fuchs. Hist. 331 ic. —
I. sylvestris Fuchs. Hist. 332 ic. — 1. alpina Vill. Dauph. HT, 308 non Al. —
298 CRUCIFERÆ. — ISATIS.
1. Lusutanica Desf. Atl. IT, 77; Brot. Lus, 1, 560; Moris Sard. Ï, 114 non L. quæ
I. Aleppica. — I. Taurica M.-Bieb. Taur.-Cauc. IT, 422; DC. Syst. 11, 571, et
Prodr. 1, 211.— I. præcox Kit. ex Tratt. Arch. II, Lo, t. 68; DC. Syst. I, 568, et
Prodr. T, 210; Lowe Man. Mad. 1, 36. — I. hittorahs Stev. in DC. Syst. IF, 568,
et Prodr. 1, 211; Deless. Ie. II, t. 78. — [. campestris Stev. in DC. Syst. II, 571,
et Prodr. I, 211. — I. Mæotica DC. Syst. Il, 571, et Prodr. 1, 211. — 1. Banna-
tica Hort. Cremen. 7h sec. Link Enum. IT, 149; DC. Prodr. 1, 211.— I. Villarsu
Gaud. Helv. IV, 201. — I. rostellata Bert. It. VI, 515. — I. corymbosa Boiss. in
Ann. sc. nat. sér. 2, XVIT[1842], 200, et Or. 1, 381. — I. Lockmanniana Ky PI.
Cilic. exs. n. 11, et ap. Boiss. Or. I, 381. — I. maritima Rupr. Cauc. in Mém.
Acad. sc. Pétersb. XV, 133 in adn. — I. wirens Coss. Cat. Mar. in Bull. Soc. bot.
XXII [1835], 54. — I. tinctoria L. var. lætevirens Ball Spic. Marocc. in Linn. Soc.
Journ. XVI [1878], 334. — TI. oxycarpa Jord. in Soc. Dauph. exs. n. 4457. —
Formæ siliculis sæpius pubescentibus, velutinis vel pubescenti-tomentosis : L. canescens
DC. Fr. V, 598, et Syst. IL, 572, et Prodr. [, 211. — I. Iberica Stev. in Mém. Soc.
nat. Mosc. IT, 267; M.-Bieb. Taur.-Cauc. IT, 4292. — I. hebecarpa DC. Syst. IL,
569, et Prodr. 1, 211; Deless. Ice. Il, & 79. — I. lasiocarpa Led. Ross. I, 211. —
I. tomentella Boiss. Diagn. Or. ser. 3, 1, 46. — Exs. Plantæ siliculis glabris : War.
Mar. 107 sub L. virens; Mand. Mad. 14 sub I. præcox; Bill. Gall. 722, Soc. Dauph.
1097 et 4h57, Magn. Select. 775 sub I. oxycarpa; Sch. norm. nov. ser. Germ. 727
et bis, Hohen. off. 50; Sch. norm. nov. ser. Transsylv. 728. — Exs. Plantæ siliculis
sæpius pubescentibus , velutinis vel pubescenti-tomentosis: Bourg. Hisp. 55het[1854];
Huet Sic. [1855 ]; Bal. 4s. min. 85 et 995.
Planta biennis, (nostra) glabra, vel interdum pubescenti-villosa, glau-
cescens vel rarius virescens; caulibus elatis validis, superne corymboso-
ramosis, demum albidis; foliis integris, rarius subsinuatis, radicalibus
inferioribusque confertis, radicalibus oblongis in petiolum attenuatis,
caulinis mediis superioribusque minoribus sessilibus oblongis vel oblongo-
lanceolatis basi cordato-sagittatis semiamplexicaulibus auriculis aculis
rarius obtusiusculis; floribus apice racemorum confertis , longe tenuiterque
pedicellatis, pedicellis cito post anthesim patentibus vel deflexis; petalis
calyce sesqui vel subduplo longioribus; siliculis tenuiter pedicellatis pedi-
cello superne plus minus incrassato, deflexo-pendulis vel superioribus
erecto-patentibus, (in planta Maroccana) glabris, vel interdum (in planta
Aloeriensi) plus minus pubescentibus, villosulis aut pubescenti-lomentosis,
sæpius demum nigrescentibus, 8-25 mullim. longis, 3-7 millim. lats,
oblongis, oblongo-cuneatis vel oblongo-linearibus, ala loculo plus minus
latiore fungoso-suberosa interdum reticulato-venosa cinctis, basi atte-
nuatis vel subrotundatis, apice integris vel retusis oblusis acutiusculis vel
interdum apiculatis, utraque facie planiusculis vel convexiusculis nervo
suturali filiformi donatis, loculo planiusculo vel convexo lineari nervi su-
turalis latitudinem vix excedente vel oblongo latiuscule excedente; stig-
mate sessil. @. FT. Apr.-Jun. Fr. Jun.-Jul.
In vervactis, ad vias, in pascuis, campestribus et glareosis regionis Montanæ
mediæ et inferioris. «In agris cultis» (Desf. A4). — Mont. À' : in montibus
CRUCIFERZÆ. — ISATIS. NESLIA. 299
Djurdjura ad vicum Bou-Adnan infra Mechmel- ait-Daoud (Batt. et Trab. [ 1883 |).
— MAR. In provincia Netifa ad austro-orientem provinciæ Demnat : Dy. Bouachfal
et Dj. Takreda (Xbr.); in montibus ad meridiem urbis Maroc : Dj. Lalla-Aziza ,
Dj. Afougueur et Dj. Ouensa (Ibr.); «frequens in regione media Atlantis majoris
unde secus torrentes in regionem inferiorem descendit : in convalle At Mesan à
1600 m. usque ad 2000 m.; in convalle Amsmiz 1100-1700 m.» (Ball Spuc.
Marocc.).
In insula Madera ; in Europa media et australi rarius septentrionali, Tauria,
Iberia, Caucaso; Armenia, Asia minore, Persia.
Oss. Planta Maroccana, quam primum e speciminibus in monte D}. Afougueur
lectis ob folia virescentia et siliculas 18-20 millim. longas tanquam speciem pro-
priam habueram, ab J. tinctorianon distinguenda, nempe specimina nonnulla dein
in imperio Maroccano collecta omnino cum forma typica hujus speciei congruunt.
In speciminibus Maroccanis ut in Europæis siliculæ variant parvulæ vel majus-
culæ, oblongæ vel oblongo-cuneatæ imo oblongo-lineares, basi attenuatæ vel ro-
tundatæ, apice obtusæ vel retusæ, loculo planiuseulo nervo suturali haud latiore
vel plus minus convexo et latiore.— Plantæ omnes in synonymia enumeratæ et non-
nullæ aliæ omissæ ne quidem tanquam varietates ab J. tnctoria distinguendæ , nempe
nullis notis sat validis et constantibus differunt et formis intermediüs permultis
arclissime in seriem continuam concatenantur. — Silicularum imdumentum mn-
noris momenti, nempe in horto Burdigalensi e seminibus ejusdem plantæ ( 1. tomen-
tella Boiss.) a Durieu satis specimina alia siliculis pubescentibus alia siiculis
glabris prodierunt. — Cl. Ozanon e seminibus ejusdem formæ (1. oxycarpa Jord.)
in Delphinatu prope Villars d’Arène lectis et in horto cultis specimina alia siliculis
apiculatis (Soc. Dauph. exs. n. 4457), alia siliculis truncato-subretusis (Magn.
Select. exs. n. 775) obtinuit.
53. NESLIA.
Neshia Desv. Journ. bot. TI, 162; DC. Syst. Il, 519, et Prodr. I, 202; Endi. Gen.
n. Agh42 ; FI. Par. 139; Ilustr. F1. Par. t. 10, £. s; Benth. et Hook. Gen. I, 95 ; Boiss.
Or. I, 371.
Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala integra. Staminum
filamenta libera, exappendiculata. Silicula subolobosa vix a dorso valvarum
compressa , nucamentacea , bilocularis loculo sæpius unico monospermo ovulo
in altero abortiente vel plane deficiente ; stylo fihfornu. Cotyledones radi-
culæ incumbentes.
Planta annua, erecta, pube ramosa villosula. Folia inteora vel repando-denticulata,
caulina sagittato-semiamplexicaulia. Flores lutei.
4. N. paniculata Desv., I. c.; DC. Syst. IT, 520, et Prodr. I, 202; Rchb. fc. 17, t. 24,
f. Lo91; Moris Sard. I, 137; Koch Syn. 82; FI. Par. 133; Gren. et Godr. Fr. [,
1323 Boiss. Or. I, 371. — Myagrum pamiculatum L. Sp. 894; F1. Dan. t. 304;
Desf. All. II, 63. — Rapistrum paniculatum Gærtn. Fruct. IT, 285, t. 141. — Exs.
Bourg. Hisp. 557, et (Pyr. Hisp.) 675; Bill. Gall. 923, Rel. Maill. 802; Rchb.
300 CRUCIFERÆ.— NESLTA.
Germ. 673; Sint. Troy. 171; Auch. Syr. 358; Schimp. Arab. petr. 158; Chesn.
Mesop. 93; Ky Pers. [1845] 6 et 64, Auch. (Aderbidj.) 4134.
Ar. &9=) PE<CS H'andjaret-el-Koub «larynx alaudæ» (Lx); _ 79 3 JARS
Qecber, Qesber « Coriandrum» ob formam silicularum ; 6 A4 Qecibra « Coriandrum
parvulum» (Bertr.).
Planta annua, pube ramosa villosula; caule erecto, sæpius superne
ramoso ramis divergentibus; foliis integris vel repando-denticulatis, radi-
calibus inferioribusque oblongis in petiolum attenuatis, caulinis sessilibus
lanceolatis basi sagittato-semiamplexicaulibus auriculis acutis; floribus
parvulis, luteis; petalis calyce paulo longioribus; racemis fructiferis
sæpius elongatis laxiusculis, pedicellis filiformibus siliculis subtriplo lon-
o1oribus erecto-patentibus; siliculis subglobosis transverse latioribus vix
compressis marginibus subearinatis, nucamentaceis, in facie utraque
reticulato-rugosis medio uninerviüs, stylo filiformi silicula breviore abrupte
superatis; semine subgloboso. ©. Mart.-Jul.
In campis et arvis, in cultis et inter segetes, per totam fere Aloeriam diffusa.
«În agris cultis» (Desf. A1f.).— Med. C°: Souk-Harras (Reb.); Constantine (DR.);
Takitount !. — À: Bou-Ismaël, Koleah ; Djema-Saharidj ; Blidah, Milianah; Aumale,
Boghar, etc. — 0°: Ain-Ousserin !, Mostaganem (Bal.), Saint-Cloud!, Oran (DR.);
Mascara (DR.), Sidi-bel-Abbes (Lefr.); Tlemcen (DR.). — Mont. C° : Teniet Fedja!,
Dj. Tababor!; Oued Es-Sora!, Medina!, Fedj Guersa!, Telet!; Dj. Toupour !. —
À°: in ditione Bem-Vahia (Lx); Teniet-el-Haad (Lx), Dj. Ouaransenis!. — Plan.
C*: Khamissa (Lx); in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Suint-Donat!, Magramen!, Temet
ElTin!, Sehf (Soll.); Lambèse!, Baina! (Duk.). — A": Djelfa ! (Reb.). — O° : ad
meridiem Tiaret (Rx); Timetlas!, Daia (My), Sebdou!; Enfous (Rx), Khanep-
Azir (War.). — Sah. A”: Bou-Saada (Reb., Soll.); Laghouat ! (Par.). — O? : Chet-
lala-Gueblia (War.), Asla!, Tyout!, Ain-Sefissifa!. — TUN. Sidi-bou-Said (Rx),
Tunis !, Sidi-Hassen!, Soliman! (Miss. 1883); ad meridiem Souk-el-Djema! (Miss.
1883), inter Guelaat-es-Snam et Guelaat-Rebiba (Lx miss. 1886); Feriana (Rob..),
El-Guettar (Doùm. et Bonn. miss. 1884); in ditione Matmata : Hadedj, Taoudjout
(Lx miss. 1884). — MAR. Dj. Tahallati in provincia Demnat (Ibr.); frequens
in provincis austro-occidentalibus inter /da-Ouchemlal et Tazeroualt (Mard.).
In Gyrenaica ; in Europa fere tota; Asia minore, Mesopotamia, Syria, Palæs-
üna, Arabia petræa, Persia, Afohanistan, Beloutchistan, in montibus Himalaya,
Asia media, Sibiria; in America septentrionali verisimiliter advena.
TRIBUS XIX. ZILLEZÆ DC.
Sthcula suberoso-fungosa vel nucamentacea, ovoideo-subglobosa vel a
dorso valvarum compressiuscula , haud articulata, indehiscens, bilocularis
loculo utroque monospermo vel unilocularis monosperma. Gotyledones lon-
gitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidu-
lans (o» ).
CRUCIFERÆ. — CALEPINA. 301
54. CALEPINA.
Calepina Adans. Fam. nat. IT, 423; Desv. Journ. bot. IT, 158; DC. Syst. 11, 648, et
Prodr. 1, 225; Endi. Gen. n. 4966; F1. Par. 133; Benth. et Hook. Gen. I, 96; Boiss.
Or. I, Log.
Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala intepra, exteriora
paulo majora. Stamiaum filamenta fibera , exappendiculata. Silicula ovoideo-
subolobosa superne conico-attenuata , nucamentacea, unilocularis monosperma ;
stiomate sessili. Semen pendulum. Cotyledones latissimæ, apice truncatæ,
in parte dorsali dilatata concavæ, latere utroque ad mediam latitudinem intro-
flexæ ultra inflexionem conduplicatæ et radiculam amplexantes (inde em-
bryonis sectio transversa clepsammidii | gallice sablier | figuram exhibet).
Planta annua, ramosa, glabra. Folia caulina sagittato-semiamplexicaulia. Flores albi.
Ors. Ut rectissime præmonuit De Candolle (Syst. IT, 648), Calepina «ab om-
nibus Cruciferis. . . structura cotyledonum differt. »
4. C. Corvini Desv. Journ. bot. IT, 158 ; FI. Græc. t. 619; DC. Syst. IT, 648, et Prodr.
I, 225; Rchb. Ic. Il, t. 2, € 4163; Moris Sard. I, 112; Koch Syn. 82; FI. Par.
133; Gren. et Godr. Fr. I, 132 ; Boiss. Or. I, 409. — Crambe Corvini AN. Ped. T,
256. — Bunas cochlearioides Murr. in Comm. Gætt. ha, t. 3 [1777]; DC. Fr. IV,
791; W.etK. PL. rar. Hunp. Il, t 107. — Cochlearia lyrata Sm. Græc. Prodr. IT,
8. — Exs. Sch. Gall. 417, Bill. 1121 bis, Soc. Dauph. 1101, Magn. Select. 15 et
bis; Rchb. Germ. 1479, Bill. 1121, Sch. norm. 14; Sol. Cors. 473, Bouro. 38;
Cesati It. 126; Hohen. Cauc. un. it. [1836]; Sint. Troj. 172, Ky Alep. 19, Rel.
Maill. e Syria 732; Ky Pers. austr. 1007.
Planta annua, glabra, sæpius a basi ramosa; caulibus simplicibus vel
ramosis; foliis radicalibus in rosulam dispositis petiolatis grosse sinuatis
vel lyrato-pinnatipartitis lobo terminali majore oblongo-obovato vel subor-
biculato, caulinis oblongis obtusis rarius acutis sinuatis dentatis vel inte-
oris sessilibus basi sagittato-semiamplexicaulibus auriculis acutis ; floribus
parvulis, albis, petalis subinæqualibus exterioribus : majoribus, calyce
subduplo longioribus; racemis fructiferis elongalis laxis, pedicellis erecto-
patentibus vel arcuato-ascendentibus, siliculis bi-triplo longioribus; sili-
culis ovoideo-subplobosis superne conico-attenuatis, osseo-nucamentaceis,
in utraque facie medio uninervis et ubique reticulato-rugosis, marginibus
subcarinatis; stigmate sessili; semine subgloboso apice truncato, testa te-
nui sordide albido-fuscescente. ©. Apr.-Jun.
In herbidis, in calvitiis sylvarum, in inculüis, in alluviis. — Med. À' : in valle
Oued El-Kebir prope Blidah (Lef.). — 0°: Ain-Sidjerara inter Mostaganem et
Mascara (DR.). — Plan. O0: Afir in carbonario (Ex).
In Europa media et australi, Tauria, Caucaso; ad mare Caspium, in Armenia,
Asia minore, Syria, Palæstina, Persia.
302 CRUCIFERÆ. — ZILLA.
55. ZILLA.
Zilla Forsk. Æo.-Arab. 1a1, t. 17, f. a; DOG. Syst. II, 646, et Prodr. I, 224; Endi. Gen.
n. 4964; Benth. et Hook. Gen. I, 98 ; Boiss. Or. I, 408.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo
inteoro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula ovoideo-sub-
olobosa aptera, vel (in nostra) ovato-subtetragona quasi biscutata valvis
nempe utrinque in alam productis, superne in stylum crassum apice subu-
latum abiens, epicarpio plus minus suberoso-fungoso vel chartaceo, endo-
carpio crustaceo, bilocularis, loculis monospermis. Semina pendula. Cotyle-
dones apice truncatæ, conduplicatæ.
Plantæ demum suffrutescentes vel suffrutices, ramis dichotome ramosis apice spinescen-
üibus. Folia pauca cito decidua. Flores lilacini, venosi.
41. Z. macroptera Coss. ap. Kral. in Bourg. PI, Ale. exs. [1856], etin Bull. Soc. bot.
IT, 670.— Exs. Kral. in Bourg. A/p. 239, Kral. 9 a.
Ar. 9CŸ Chabro «dissecans vel pungens» (My); ); SL Chabroï «pungens vel
lacerans» (Reb.); eprË Chebrom vel @9 ce Choubrom «dissecans vel spinosus»
(Duvevyr.); Q Cod Choubreg, Chobrep, Chebrop « dissecans vel lacerans» (Lx, Coss. , etc.);
OS CT" IC Choubroun vel potius e3 > Chobroum «dissecans». — Touar.
DS pl Oftozon (Duvevr., Aschers.), Ses Oftozzen (Duveyr.).
Suffrutex glaber, glaucescens, dumosus, ramosissimus, ramis dichotome
ramosis , Fo De spinescentibus, demum albidis; folus
paucis, cito deciduis, oblongis inferne vel basi attenuatis, subenervis,
inteoris vel remote sinuato-subdentalis; floribus in ramulis paucis vel sub-
solitariis, breviter pedicellatis; petalis calyce subduplo longioribus; sihiculis
ovato-tetragonis stylo crasso conico subcompresso superne subulato ter-
minatis, demum indurato-sublignosis et face lateral utraque als binis
membranaceo-cartilagineis latissime marg'inata biscutatis , seutis inferne diver-
gentibus suborbiculatis infra siliculam productis superne ad basim styli
cordatis, alis siliculæ diamelro transversali latioribus margine sinuato-
subundulatis demum albidis induratis divergentibus. b. À hieme ad Ju-
nium et sæpe per totum annum.
In pascuis et collibus calcareis apricis, in glareosis arenoso-argillosis, in allu-
vis et alveis. — Sah. A°: in parte australi regionis. — 0’: inter Asla et Tyout!
(Kral., War.), Tyout! (War.). — MAR. Chegouet-el-Selteni, Oued Mouissifer, Tou-
met, inter Toumiet et Fiowo (War.).
Specimina in Tripolitania ad Beni-Oulid (Rohlfs et Steck.) et ad Ouadi Faat ad
meridiem Misda (Rohlfs sec. Aschers.), in Fezzan ad Bondjem et Sokna (Nachtig.
sec. Aschers.), in palmeto Djofra (Rohlfs sec. Aschers.), Hamada El-Homra et
Ouadi Tahorhaït inter Ghadamès et Ghat (Bary sec. Aschers.), Aghelad ad septen-
CRUCIFERÆ. — ZILLA. BUNIAS. 305
trionem urbis Ghat et Ouadi, Alloun ad septentrionem oropedii Tasik (Duveyr.),
in ditione Touareg ad Ain El-Hadjady (Guiard), in oropedio Tademait ad septen-
trionem palmetorum Touat (Duveyr.) verisimiliter ad Z. macropteram referenda sed
florifera ideoque dubia.
Oss. Z. macroptera habitu omnino relert Z. myagroidem Forsk. (Æo.-Arab. 191,
t. 17. f. a; DC. Syst. IT, 646, et Prodr. I, 294; Boiss. Or. I, 408. — Brassica spi-
nosa P. Alp. Éxot. 201 et 200 ic. — Crambe spinosissima Arabica, folis lonpis, an-
gusts, floribus an fohorum alis Shaw Specim. n. 179.— Bunias spinosa L. Mant. 96 ;
Gærtn. Fruct. Il, 290, t. 142; Vent. Jard. Malm. t. 16; Delile Æo. [ustr.
n. 69. — Myagrum spinosum Lmk Encycl. T, 571. — Var. siliculis minoribus
transverse rugulosis lateribus evidentius bisulcatis dorso plus minus manifeste
tricostatis : Zilla myagroides var. macrocarpa DC. Syst. TL, 647, et Prodr., 1, 295 ;
Boiss. Or. T, 408. Z. microcarpa Vis. Æo:. enum. 24; Schweinf. PJ. Nil. 90, t, 7.
— Exs. Sieb. Æg., Auch. 195, Lx 16; Bové Sinaï 142; Schimp. Arab. petr. 288)
in desertis Æoypti, Palæstinæ, Arabiæ petrææ crescentem, sed eximie differt
siiculis utroque latere alis binis membranaceo-cartilagineis latissime marginatis
et inde biscutatis, dum in Z. myagroide siiculæ ovoideo-subglobosæ vel vix
angulatæ exalatæ.
TRIBUS XX. BUNIADEZÆ DC.
Silicula nucamentacea, ovoidea vel ovoideo-tetragona, haud articu-
lata ,indeluscens , umi- vel bilocularis locuhs in locellos 2 superpositos mono-
spermos dunsis. Cotyledones lineares, crcmnatim convolutæ. Radicula dor-
salis (o||||).
56. BUNIAS.
Bunias R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 95 ; DG. Syst. II, Go, et Prodr. I, 229; Endi.
Gen. n. h973; F1. Par. 133; Benth. et Hook. Gen. I, 973 Boiss. Or. I, 4o9.
Sepala erecta vel patula, lateralia basi haud saccata. Petala inteora
vel retusa. Staminum filamenta libera, exappeñdiculata. Silicula ovoidea
vel ovoideo-tetragona, angulis irregulariter cristato-alalis vel apteris, in
stylum conicum superne abiens. Semina in locellis pendula. Cotyledones
lineares, circinatim convolutæ, incumbentes.
Plantæ annuæ, biennes vel perennes, ramosæ, plus minus villosæ pilis simplicibus vel
2-3-furcatis. Folia radicalia in petiolum attenuata, caulina sæpius subsessilia basi attenuata.
Flores flavi.
1. B. Eruecago L. Sp. 935; Jacq. Austr. t. 340; Gærtn. Fruct. Il, t. 1493 Desf. Atl.
IT, 76; Sm. Græc. Prodr. Il, 2; DC. Syst. Il, 671, et Prodr. 1, 230; Rchb. Ie.
Il, t. 1, Î. 4159; Moris Surd. I, 104; Koch Syn. 82; Gren. et Godr. Fr. I, 133;
Boiss. Or. T, Log. — Érucago sepetum Tourn. Inst. 232. — Myaprum Erucago
Lmk Encycl. 1, 571. — Var. silicularum angulis fere apteris vel apteris : Bunas
arvensis Jord.! Cat. grain. Di. [1848] 18. — Exs. Bourg. Pyr. Hisp. 681; Sch.
Gall. 815, Bill. 1122, Soc. Dauph. 3199; Sol. Cors. 47e, Kral. 494 a; Müll. Sard.
un. it. [1897 |; Cesati J. 285 et 286; Rchb. Styr. 2h58; Rchb. Dalm. 2459; Sieb.
304 CRUCIFERÆ. — BUNIAS. CAKILE.
Cret. sub B. raphanifolia; Auch. As. min. 19h, Sint. ( Tro.) 221. — Var. arvensis
Bourg. Gall. div. [18418]92h, Bill. 2819.
Ar. Tux. Caghèo ES Lebsan Megloub « Sinapis falsa» (Lx).
Planta annua, plus minus villosa pilis simplicibus vel bi-trifurcatis ;
caule erecto vel ascendente, a basi vel superne ramoso, glanduloso-tuber-
eulato; foliis radicalibus sæpe sub anthesi evanidis, petiolatis, in rosulam
dispositis, runcinato-pinnatipartitis vel sinuato-dentatis, rarius inteoris,
caulinis plerisque sessilibus, oblongis, oblongo-linearibus linearibusve,
dentatis vel integris; floribus majusculis, longe pedicellatis; sepalis sub-
erectis; petalis flavis, apice retusis, calyce subduplo vel subtriplo longio-
ribus; racemis fructiferis elongatis, laxis, pedicellis silicula subtriplo lon-
oioribus; siliculis ovoideo-tetragonis, angulis irregulariter cristato-alatis
rarissime exalatis vel alis usque ad basim in dentes lanceolatos fissis, in
stylum conicum superne subulatum silicula breviorem attenuatis, bilocu-
laribus loculis in locellos 2 superpositos monospermos divisis et inde
pseudoquadrilocularibus. ©. Mart.-Maio.
In ruderatis et ad vias, in cultis et vervactis, in pascuis. «[n arvis» (Desf.
Ai). — Med. À : prope Alger : Hamma-les-Platanes (DR.), Maison-Carrée
(D.-J.). — O': Mostaganem (Bal). — TUN. In peninsula Cap Bon : Zaouiet-el-
Myaïiz!, Dj. Cheban!, Zougag! copiosum, in valle Oued Bou-Nouk:hal! (Miss.
1883).
In Europa media et præsertim australi tam occidentali quam orientali; Asia
minore , Syria.
TRIBUS XXI. CARILEZÆ (Cakilineæ DC. emend.).
Siliqua brevis, mdurata, a dorso valvarum (rachis respectu a latere)
plus minus compressa, biarticulata, arüculis indehiscentibus unilocu-
laribus monospermis, articulo inferiore interdum sterili, superiore
sæpius compresso vel tetragono. Cotyledones plano-convexæ. Radicula
commussuralis (0 —).
57. CAKILE.
Cakile Tourn. Inst. Coroll. 49, t. 483 ; Adans. Fam. nat. Il, 423; Gærtn. Fruct. Il, 283,
t. 1413 Desv. Journ. bot. III, 161; DC. Syst. Il, Aa, et Prodr. I, 185; Endl. Gen.
n. 4899; Benth. et Hook. Gen. [, 99; Boiss. Or. I, 364.
Sepala erecta, lateralia basi subgibbosa. Petala unguiculata, limbo
inteero. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Siliqua brevis,
indurato-suberosa endocarpio crustaceo, a dorso valvarum plus minus
compressa, biarticulata articulis unilocularibus monospermis; articulo
inferiore quando fertili obcuneato compresso valvis apice plus minus api-
culatis apiculo in emarginatura vel depressione dorsali valvæ articuli su-
perioris receplo apice transverse truncato et cornibus lateralibus destituto
CRUCIFERÆ. — CAKILE. 305
vel latere utroque oblique absciso et plus minus cornigero, quando sterili
sæpius subtereti et interdum pedicelliformi; articulo superiore cito deci-
duo, ovato- vel oblongo-lanceolato plus minus compresso vel tetragono,
valvis plurinervis nervo medio recto preminente nervis lateralibus flexuosis,
basi annulatim excavato vel utrinque in appendicem corniformem in exci-
suris lateralibus articuli imferioris receptam producto et hastato; stigmate
sessili, subintegro. Semina majuscula, oblonga, subcompressa, articuli
inferioris pendulum, superioris erectum. Cotyledones plano-convexæ,
accumbentes.
Planta annua, succulenta, glabra. Folia pinnatifida, pinnatipartita, pinnatisecta, rarius
sinuato-dentata vel integra. Flores purpurascentes vel albi, ebracteali.
4. C. maritima Scop. Carn. ed. 2, Il, 35; DC. Syst. Il, 428, et Prodr. I, 185 ;
Rchb. Je. Il, t. 1, f. 4158; Gren. et Godr. Fr.[, 154. — Cakile Serapionis Erucæ
Jolio, Napi flore Lobel Îc. stirp. 223 ic. — Bunias Cakile L. Sp. 936; FI. Dan.
t. 1168; Engl. Bot. t. 231. — Cakile edentula Jord. Diagn. 1, 34h. — C. Sera-
pionis Lloyd FT. Ouest éd. 4, 34. — Var. Æoyptiaca silicularum articulo inferiore
utrinque oblique absciso et in appendicem corniformem producto : Cakile maritima ,
ampliore folio Shaw Specim. n. 93. — Isatis Æpyptia L. Sp. 937 (forma fois ple-
rumque subintegris); Forsk. Æo.-Arab. 121. — Isatis pinnata Forsk. Æp.-Arab.
121. — Cakile Æpyptaca Gærtn. Fruct. Il, t. 141; Wild. Sp. IT, 417 ; Delile! Ær.
[ustr. n. 572. — Bunias Cakile Poir. Voy. 200. — Cakile latifolia Lmk He
t. 554, f. 2 ; Poir. Encycl. Suppl. II, 88. — C. maritima Desf. Au. IT, 797; Moris
Sard. 1, 102; Boiss. Or. I, 365. — C. maritima var. australis Coss. in herb. - C.
liütoralis Jord. Diagn. 1, 345. — C. Hispanica Jord., 1. c. - C. crenata Jord., 1. c.,
346.— C. Bauhini Jord., 1. c., 347 in adn. — Exs. Bové Alp. [1839]; Kral. Tun. 30;
Rchb. Germ. 361, Sch. norm. nov. ser. 1318; Bill. Gall. 2814, Soc. Dauph. 3630,
Magn. Gall. sept. 57; Willk. Hisp. 391, Bourg. 37; Bourg. Cors. 30, Kral. 475;
Sieb. Ît. 4, Gesati 616, Soc. Dauph. 3631, Port. et Rig. [1874]; Tod. Sic. 1351 ;
Sieb. Cret.; Samar. ed. Heldr. Æg. 3054.
An. 68e vel 6e Cegara «acida» (Aschers. in Rohifs); Jyèl }s2 Fidjel
el-Djemel «Rapa cameli» (Del., Aschers. ); ES H'ameidou, H'amaido «acidu-
lus» (Duveyr.) ); eh, Rechad-el-Bah'r «Nasturtium maritimum» (Del.);
als Qaqoulla (Avic.).
Planta annua, olabra olaucescens , a basi ramosa; caulibus erectis, ascen-
dentibus vel diffusis sæpe flexuosis, ramosis; foliis succulento-carnosis,
petiolatis, pinnatifidis pinnatipartitis pinnatisectisve lobis remotis
linearibus vel lineari-oblongis inteoris dentatis vel pinnatilobis lobulis
dentibusque obtusis, rarius sinuato-dentatis vel integris; floribus majus-
culis, apice racemorum paucis vel pluribus subconfertis; petalis pur-
purascentibus vel albis, calyce subduplo longioribus; racemis fructiferis
laxis vel laxiusculis, pedicellis articulo inferiore siliquæ sæpius brevioribus
erecto-patentibus patentibusve incrassatis; siliquis eximie variabilibus: in
varietate maritma articulo inferiore apice transverse vel vix oblique trun-
cato haud cornigero sæpe sterili pedicelliformi, superiore ovato-oblongo
20
306 CRUCIFERÆ. — CAKILE. CRAMBE.
vel oblongo-lanceolato sæpius compresso basi concavo appendicibus late-
ralibus sæpius ab annulo basilari vix distinctis obsoletisve; in varietate
Æoyptiaca articulo inferiore obconico compresso latere utroque oblique
truncato infra truncaturam plus minus 1n cornu patens vel refractum pro-
ducto, superiore oblongo-lanceolato tetragono basi sæpius vix concavo et
appendicibus duabus lateralibus lanceolatis vel ovato-lanceolatis in trun-
caturis articuli inferioris receptis hastato. ©. Jan.-Jun.
In arenosis maritimis, in regione Mediterranea littorea. «În arenis ad maris lit-
tora» (Desf. Al). — Med. C': La Calle (Bové, Lefr.), inter La Calle et Bône
(Guy.), in ditione Beni-Urgin (Krém.), Bône! (Stemh., Reb., ete.), Phihippeville
(Rav.), ad ostium Oued El-Kebir!, Dyidjelh! (Sim.), insula Mansouria (Rx),
Bougie (DR., Duf., Ath.). — A°: Dellys, Aler et in agro Algeriensi ad Hussein-
Dey et Torre-Ghica, Guyotville, Fouka, Bou-Ilsmaël, Cherchell, Novi!, etc. —
O°: Ouullis!, Mostaganem (Del., Bal.), Arzew (Mars.), Oran!, Ain-el-Turk!. —
TUN. Bizerte !, ad ruinas Carthaginis !, Hammam-el-Laf! (Miss. 1883 ); Sousa ! (Du-
rèone, Miss. 1883), Mehedia! (Miss. 1883), insulis Kerkenna, insula Djerba ad
Houmt-Cedrien (Doûm. et Bonn. miss. 1884), Gabes (Kral.), Zarzis, Ras-el-
Djerf (Lx miss. 1884), Taoudjout (Lx miss. 1884). — MAR. Tanger (Brouss.,
Hook. et Ball), inter Ceuta et Tetouan (Hook. et Ball); ad ostium Oued Sous (de
Campou).
In Tripolitania, Cyrenaica, Marmarica, Ægvypto, in insula Madera ; in Europa
littorali tota, tam Oceanica quam Mediterranea, etiam in Islandia; Syria, Palæs-
tina; Australia.
Os. In locis septentrionalibus varietas maritima præsertim diffusa dum varietas
Ægyptiaca, sola in ditione floræ observata, præsertim in australibus crescit. In
Tripolitania, Gyrenaica, Marmarica et Ægypto forma integrifolia varietatis Æoyp-
liaca præsertim occurrit. Varietates maritima et Æoyptaca , quarum formæ extremæ
distinctissimæ , e speciminibus fere innumeris, in locis natalibus et in herbaris
observatis, nullo discrimine certo distinguendæ.
TRIBUS XXIL CRAMBEZÆ Coss.
Sihcula, rarissime sihqua (Gordylocarpus), coriaceo-indurata vel
spongiosa, darhculata, articuhs indehiscentbus; articulo inferiore pedi-
celliformi vel crasso, aspermo vel 1-2-spermo, rarissime (Cordylo-
carpus) 3-4-spermo; articulo superiore uniloculari 1-spermo rarissime
bilocularr 2-spermo. Cotyledones longitudinaliter conduplicate. Radicula
in phicatura cotyledonum nidulans (o»).
58. CRAMBE.
Crambe Tourn. Inst. 211, t. 100; L. Gen. n. 895 ; Juss. Gen. 949; Lmk Iustr. t. 553:
Desv. Journ. bot. I, 159; DC. Syst. IT, 650, et Prodr. 1, 225; Endi. Gen. n. 4967;
Benth. et Hook. Gen. I, 98; Boiss. Or. [, 4o5.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala inteora. Sta-
CRUCIFERÆ. — CRAMBE. 307
minum filamenta libera, longiora sæpius interne infra apicem appendice
dentiformi donata. Sihicula imdehiscens, coriaceo-indurata, biarticulata :
arliculo inferiore tereti pedicelliformi vel depresso crasso, locello destituto
vel obsolete unilocellato, sterili; articulo superiore cito secedente, (in nostris )
globoso, velovato-subgloboso, (in nostris)lævissimo, rarius rugoso, 1-spermo
semine e funiculo basi loculi affixo capillari elongato arcuato dependent; stig-
mate (in nostris) sessili, rarius stylum brevem terminante, depresso sub-
integro. Semen globosum. Cotyledones conduplicatæ.
Plantæ herbaceæ vel inferne plus minus indurato-suffrutescentes, glaucescentes plus minus
hispidæ. Folia sæpe ampla et lyrato-pinnatipartita. Racemi sæpius elongati virgati, in
paniculam amplam laxam dispositi. Flores parvuli, albi.
4. C. Kralikäi Coss. in Kral. PI. Al. exs. [1858 ], et Hlustr. Aul. T, t. 59 mox edenda.
— Exs. Kral. Alg. 10.
Ar. AR ÉS Guemah'-el-H'adjela «frumentum perdicis» vel sg £S
Guemah'-el-Adjema «frumentum cameli parvuli»r (Coss., Lx); SPr> H'arf vel
H'orfi «acris saporex (Lx).
Planta interdum primo anno florens sed radice demum incrassata et
indurata perennis; caule elato, erecto, “tenui vel crasso, indurato, pauci-
folio, superne ramos florigeros emittente, inferne plus minus retrorsum
hispido, superne glabro; folüs radicahbus et inferioribus sæpius amplis, pe-
tiolatis petiolo ut caule hispido, facie utraque sed præsertim inferiore
villoso-scabris, ambitu ovatis vel ovato-oblongis, lyralo-pinnatipartitis lobis
lateralibus sæpius 2-4 superioribus etiam cum termanali non confluentibus ovato-
triangularibus inæqualiter dentatis interdum deficientibus, lobo terminali
multo majore interdum maximo ovato vel oblongo inæqualiter dentato sæpe
sinuato-sublobulato ; floribus in racemos virgatos etiam per anthesim laxifloros
dispositis, pedicellis floribus subæquilongis vel brevioribus; filamentis sta-
minum longiorum superne dente brew obsoletove aucts aut edentuhs ; ovart ar-
ticulo inferiore superiorem subæquante; silicula parvula articulo inferiore
subfiliformi sæpius superiore subtriente vel subdimidio breviore, superiore
globoso lævissimo, stigmate sessili. Induratione perennis 2£. Apr.-Jun.
In pascuis argilloso-calcareis, in glareosis, in dumetosis et inter frutices, in
alluviis et alveis erosis, in palmetis. — Plan. 0°: Ain Korima (War.), Dj. Taël-
bouna!. — Sah. À": Becheraia (Reb.), Oued Settafa (Vilm.), Berrian!, Oued Bir!,
in alluviis Oued En-Nsa! (Reb., Vilm.), Guerrara!, El-Farch!, Besseroudÿ,
Mouima (Reb.), Ghardaïa!. — O°: Oued Som (War.), Tyout!, Ain-Sefissifa!, Ain-
Sefra! ubi anno 1856 primum ab amicissimo L. Kralik 1tineris mei botanici socio
devotissimo detecta.
Âlgeriæ peculiaris ut videtur.
Oss. C. Kralku affinis C. junceæ M.-Bieb. (Taur.-CGauc. UT, 421; DG. Syst. IT,
654, et Prodr. 1, 226; Boiss. Or. [, ho7. — Exs. Hohen. Cauc. un. it. [1834]: Ky
20.
308 CRUCIFERÆ. — CRAMBE.
Pers. 68), in Iberia, provinciis Gaucasicis et Persia boreali crescenti, sed sat dif-
ferre videtur radice demum indurata perenni, non annua vel bienni, fohis villoso-
scabris, non pilis conspersis vel glabriusculis, lobis lateralibus etiam superioribus
cum terminali haud confluentibus, non cum lobo terminali late confluentibus,
floribus brevius pedicellatis, staminum longiorum filamentis dente brevi vel sub-
soleto auctis imo edentulis, non longe dentatis, articulo inferiore ovarii superio- |
rem subæquante, non subdimidio breviore.— Foliorum indumento magis proxima
C. Persicæ Boiss. (in Ann. sc. nat. sér. 2 ,X VIT [1842], 380, et Or. I, 4o7.—Exs.
Auch. Pers. 4131, Ky 683), e montibus Persiæ, valde et forsan nimium C. jun-
ceæ affini, tantum recedit radice perenni, staminum longiorum filamentis breviter
vel obsolete dentatis imo edentulis, non sæpius longiuscule dentatis, articulo infe-
riore ovarü superiorem subæquante, non subdimidio breviore.— Nota e staminum
longiorum filamentis appendice dentiformi auctis subedentulis vel edentulis mi-
noris moment, nempe in floribus ejusdem speciminis C. Kraliku filamenta longiora
modo dentata modo subedentula vel edentula occurrunt.
2. ©. filiformis Jacq. Coll. Suppl. 120 excl. loc. nat. Patagonia, et c. rar. IE, t. 564
(optima) ; DG. Syst. Il, 656, et Prodr. I, 226; Webb 4. Hisp. 713 Boiïss. Voy. 43.
— C. reniformis Desf. All. IT, 78, t. 151; DC. Syst. II, 656, et Prodr. T, 226. —
C. reniformis 8 Hispanica Lange Pug. 275; Wülk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 754.
— Exs. Salle Ale. 104, Bourg. 23 a et 175, Kral. 9; Wüllk. Hisp. 377, Boure.
31 et 1052, Hut. Port. Rip. [1879] 352.
Planta biennis vel radicis induratione sæpe perennans; caule erecto,
tenui, herbaceo vel subindurato, subaphyllo, superne vel fere a basi
ramos florigeros graciles emittente, inferne plus minus subretrorsum his-
pido; folüs plerisque radicalibus rosulatis petiolatis petiolo ut caule pilis
rigidis hispido, facie superiore sæpe late aibo-maculatis, facie utraque
sed præsertim subtus et ad nervos pilis obsitis conspersisve, lyrato-pin-
natipartitis vel pinnatisectis lobis lateralibus 4-10 sessilibus obcuneatis vel
ovato-oblongis orosse dentatis vel subincisis rarius petiolulatis ut lobo ter-
minali, lobis nonnullis minutis sæpe dentiformibus interpositis, lobo termi-
nali majore suborbiculato vel late obovato basi cordato aut cuneato Im-
æqualiter crenato vel dentato-subineiso ; floribus in racemos etiam per anthesim
laxifloros dispositis, pedicellis floribus subæquilongis vel brevioribus; sta-
minum longiorum filamentis in quarta parte superiore dente vix perspicuo
donatis vel edentulis ; ovarü articulo inferiore superiore subquadruplo longiore ;
silicula parva, articulo inferiore filiformi superiore subduplo longiore,
superiore globoso lævissimo, stigmate sessili. © vel radicis induratione
perennans 2L. Maio-Aue.
In rupestribus et pascuis montosis, in dumetosis secus rivulos et amnes, in
alluvis et alveis. «ln fissuris rupium Atlantis prope Tlemsen» (Desf. Atl.). —
Mont. A": in ditione Ait Fraoucen et alibi in montibus Dyurdjura (Lx); Fondouk
( Salle), in valle Oued El-Kebir! prope Blidah (Bové, DR., Perr., Kral., ete.),
Dj. Beni-Salah in cacumine et ad fontem Ain-Telazit! (Côme), in faucibus Chiffa !
CRUCIFERÆ. — CRAMBE. KREMERIA. 309
(D.-J.), Dj. Mouzaïa! (Perr.); Dj. Zaccar prope Milianah! (Mialhes); Dj. Ouaran-
sents !. — O?: Tlemcen (Desf., DR., My, Lenepv.), Gharrouban (Bourg.). — MAR.
Dj. Ouensa, Dj. Afougueur, Dj. Lalla-Aziza, Dj. Aziwel (Ibr.), in regione media
Atlantis majoris : in convalle Amsmiz 1500-1800 m. (Hook. et Ball); in pro-
vincüs austro-occidentalibus : /da-Ouchemlal, Tazalaght, Adadès, Adghar-Moorn,
Issishivar, Tazeroualt (Mard.).
In montibus Hispaniæ australis.
3. C. Hispanica L. Sp. 937; Lmk Encycl. 11, 163, et Hustr. t. 553; Gærtn. Fruct.
Il, 292,t.142; Schk. Handb. n. 1924, t.189 a; Brot. Lus. 1, 563; DC. Syst. II,
655, et Prodr.T, 226; Moris Sard. I, 110; Guss. Syn. 11, 143; Bert. It. VI, 603;
Boiss. Voy. 43 in adn., et Or. [, 408; Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. IL, 754. —
Rapistrum maximum monospermum gemma lutea flore niveo Barrel. Hist. ic. 387. —
Myagrum sphærocarpum Jacq. Obs. IT, 20, t. 41. — Forma glabrescens vel glabrata :
Crambe cordifoia L. Duf. in Ann. gén. sc. phys. VII, 308 non Stev. - C. glabrata
DC. Prodr. I, 226. — Exs. Port. et Rig. It. 264 [1875]; Tod. Sic. 1329.
Planta annua: caule erecto, tenui vel crasso, herbaceo vel vix indurato,
plurifolio, superne ramos florigeros emittente, plus minus pilis rigidis
retrorsis hispido rarius glabrescente vel glabro; fokis radicalibus infe-
rioribus et caulinis mediis mediocribus vel amplis, petiolatis petiolo sæ-
pius ut caule pilis retrorsis hispido facie utraque sed præsertim subtus in
nervis pilis rigidis simplicibus permixtis nonnullis brevioribus ramosis
conspersis, rarius glabrescentibus glabrisve, ambitu oblongo-suborbiculatis,
lyrato-pinnatipartihs, lobis lateralibus sæpius 2 minutis ovatis sæpe deficientibus ,
terminal magno vel maximo suborbiculalo cordalo inæqualiter dentato; flo-
ribus apice racemorum subconfertis, pedicellis flore sæprius longioribus, racemis
post anthesim laxis; staminum long'iorum filamentis (in speciminibus Maroc-
canis) in tertia parte superiore dente lanceolato auctis ; ovari articulo inferiore
superiore breviore; silicula parvula, articulo inferiore tenui tereti superiore
subtriplo breviore, superiore globoso lævissimo, stigmate sessili. ©. Apr.
Jun.
In pelrosis et rupestribus umbrosis, in herbidis et dumetosis, in montibus
imperii Maroccani austro-occidentalis. — MAR. In montibus Adadès et Tazalaght
ditionis Ouda-Ouchemlal, in ditionibus Jssig'hiwar et Tazeroualt (Mard.).
In Lusitania, Hispania, Sardinia, Sicilia, Cephalonia, Græcia, Gypro, Pa-
læstina.
59. KREMERIA.
Kremeria Coss. et DR. ap. Bourg. PI. Alr. exs. [1856 |, et ap. Goss. in Bull. Soc. bot. IT,
671; Illustr. Atl. I, t. 60 mox edenda.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata,
limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Sihcula coria-
ceo-indurata, indehiscens, biarticulata; articulo inferiore pedicello vix
crassiore, brevissimo tereti sterili; articulo superiore cito secedente, unilo-
310 CRUCIFERÆ. — KREMERIA. MURICARIA.
culari, monospermo, ovato-inæquilatero, a dorso valvarum subcompresso,
sutura dorsali plus minus arcuata, 6-8-costulato et verrucoso-tuberculato tuber-
culis costularum suturalium majoribus, in stylum conico-compressum
attenuato ; stigmale depresso vix bilobo. Semen in funiculo infra apicem
loculi affixo pendulum , ovato-oblongum , subcompressum. Cotyledones con-
duplicatæ, apice subretusæ.
Planta annua, habitu Rapistrum et Cordylocarpum referens, hispidula. Folia petiolata,
lyrato-3-5-loba. Flores lutei, ebracteati.
Oss. Beato doctori Krémer floræ Alveriensis Mediterraneæ tum Numidicæ tum
Mauritanicæ perscrutatori indefesso et felicissimo lubenter genus hoc novum dica-
tum voluimus. — Planta in illustrationibus Floræ Alveriensis (Atl. FT. Ale.) ab
amicissimo semper defleto Durieu de Maisonneuve sub Kremeria paludosa delineata
a Pyrethro non distinguenda visa est et ad merita botanica doctoris Krémer con-
secranda huic generi novo nomen Xremeria attribuendum censuimus. — Kremeria
juxta Rapistrum collocanda, a quo differt siliculæ articulo superiore ovato in-
æquilatero sutura dorsali plus minus arcuata verrucis inæqualibus et imprimis
semine articuh superioris pendulo ; in Rapistro (Conf. Iustr. AUl. T, t. 60, f. 11
mox edenda) siliculæ articulus superior ovatus vel subglobosus et semen hujus
articuli erectum. — CI. Hooker (Benth. et Hook. Gen. I, 99) perperam Xreme-
riam cum Muricaria consociavit, nempe in Muricaria, habitu a Xremeria eximie
distincta, articuli superioris semen erectum ut in Rapistro (Conf. [ustr. Atl. I,
t. 60 , f. 14 mox edenda).
4. K. Cordylocarpus Coss. et DR., 1. e. 672; Coss., 1. c. — Exs. Bourg. Alp. 185.
Planta annua; caule inferne simplici vel parce ramoso, erecto, superne
ramoso ramis plus minus divergentibus, præsertim inferne pilis reflexis
hispidulo; foliis parcissime et breviter hirtulis, petiolatis, irregulariter
ovatis vel oblongo-obovatis, lyrato-3-5-lobis, lobis grosse dentatis, late-
ralibus oblongis, terminali ovato sæpius multo ampliore nonnunquam
lobulato; petalis luteis, obovato-oblongis, calyce subduplo longioribus; ra-
cemis fructiferis elongatis virgatis, pedicellis siliculæ subæquilongis demum
subincrassatis et arcuato-ascendentibus; siliculis 5-7 millim. longis, gla-
bris, inter tubercula majora minute inæqualiterque verruculosis; semine
ovato-oblongo compressiusculo, radicula præminente. ©. Florifera et
fructifera 5 Maio 1856 lecta.
In petrosis et rupestribus umbrosis regionis Mediterraneæ provinciæ Oranensis
imperio Maroccano confinis. — Med. 0°: in convalle prope Nemours (Boure.).
In Algeriæ loco citato hucusque tantum nota.
60. MURICARIA,.
Muricaria Desv. Journ. bot. IT, 159,t. 25, f. 2 imperfecta; DC: Syst. IT, 647, et Prodr.
I, 225; Endl. Gen. n. 4965 ; Benth. et Hook. Gen. I, 99.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata,
CRUCIFERÆ. — MURICARIA. 311
limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula coria-
ceo-indurata, indehiscens, biarticulata; articulo inferiore pedicello haud
crassiore, brevi, sterili; articulo superiore demum secedente, ploboso, echi-
nulis sub-8-seriatis muricato, uniloculari monospermo,in stylum latum
conico-compressum abeunte; stigmate depresso-subcapitato, retuso. Semen
in funiculo basi loculi affixo erectum. Cotyledones conduplicatæ, apice
truncalæ.
Planta annua, pilis simplicibus et bi-trifurcis pubescens. Folia pinnatipartita. Flores
purpurascentes vel albi, infimi bracteati.
4. M. prostrata Desv., 1. c.; DC. Syst. Il, 647, et Prodr. 1,, 225; Coss. et Kral. in
Bull. Soc. bot. IV, 56; Ulustr. All. T, 1. 6o, f. 13-17 mox edenda. — Bunas pro-
strata Desf.! Aul. IT, 96, t. 150. — Exs. Bal. Ale. 548, Kral. in Bourg. [1856] et
2h41 a, Choul. 405; Kral. Tun. 12.
Ar. Aus H'abelia «funis parvula» (Mey., Lx). — Ar. Ton. ua Ce
Ain-el-H'anech «oculus serpentis» (Lx); Aadas. H'abelia (Lx).
Planta annua, a basi ramosa; caulibus sæpius pluribus, diffusis pro-
stratisve, breviter pubescentibus, plurifoliis, sæpius ramosis; foliis tenuiter
pubescentibus glabriusculisve, pinnatipartitis vel pinnatisectis, lobis ob-
lonpis integris obtuse dentatis veliterum pinnatipartitis ; floribus parvulis,
apice racemorum confertis; sepalis persistentibus; petalis purpurascen-
tibus vel albis, calyce subduplo longioribus; racemis fructiferis demum
elongatis, pedicellis filiformibus erectis silicula longioribus; siliculis dense
villosis, articulo inferiore brevi pedicelliformi, articulo superiore subglo-
boso echinulis conico-subulatis, apice in stylum glabrum conico-lanceo-
latum abeuntibus; semine subogloboso. ©. Febr.-Jun.
In ruderatis, ad pagos et diversoria, in depressis hieme humidis, in alluvis
et alveis, in Planitiebus excelsis et regione Saharensi septentrionali. «In arenis
Cafsæ» (Desf. Aël.), in Barbaria (Poir. herb.). — Plan. C° : Ain-Beida, Meskiana
(J. Reb.), Oued Melleo (Ex, Reb.), in ditione Ouled Yahia-ben-Thabeb, Tebessa,
in ditione Nememcha (Lx); Saint-Donat!, Bir-el-Arch! ; Ain-Yagout! (Mil.). — À°:
Aumale, Dj. Oum-el-Merazem (Char.); Harmela, Birin (Lx), Guelt-el-Settel!, in
ditione Zahrès!, Rocher-de-Sel! (Reb.), Djelfa! (Reb.), Ain-el-Ibel! (Reb.), Sidi-
Makhelouf ! (Vilm.), inter Sédi-Malchelouf et Laghouat!. — O7. — San. C°: Mdoukal
(Lx); in palmeto Ouled-Djellal (Hén.).— À" : in ditione Hodna : Ed-Dis (Reb.),
Bou-Saada (Reb., Soll., Vilm.), Oued Oulitem, El-Halleo, El-Hamel, Oued El-
Anoug, Ain Melah (Reb.); Dj. Milogh (Par.), Laghouai! (Duj., Reb., Maw),
Daïa Ras-el-Chaab (Lx), Daia Tilremt!, Nil! ; Ghardaia (Vim.).— 0°: Tadjerouna
(Par.); Arba-Tahtani!, Bou-Semghoun (War.), Chellala-Dahrania!, inter Chellala-
Dahrania et Asla!, Asla (War.), Tyout!, Ain-Sefral, Ain-Sefissifa (War.). —
TUN. In Tunetia australi : El-Djem (Kral.), Sfax (Esp., Doùm. et Bonn. miss.
1884), Bir Khlhfa, Oued Batcha, Guesser-el-Ahmar (Dom. et Bonn. miss. 1884),
Khanget-Goubei (Claudot), Feriana (Rob.), Dy. Bou-Hedma (Doûm.), Gafsa (Des. ,
312 CRUCIFERÆ. — MURICARIA. RAPISTRUM.
Doûm., J. Reb., Rob.); Gabès, Sidi-Boul-Baba (Kral.), Bir Chenchou, Ketena (Lx
miss. 1886), Zarzis, inter El-Hamma (Gabes) et Fratis, Oued El-Fiour, Sidi--
Guenao, Taoudjout, Oued Zitoun (Lx miss. 1884). — MAR. Inter Sebkha Tigre
et Ain-Chair (Seign.), Meharoug (War.).
In ditione floræ tantum nota.
61. RAPISTRUM.
Rapistrum Boerh. Lugd. Batav. 406; Desv. Journ. bot. IIT, 160; DC. Syst. IT, 430. et
Prodr. 1, 227; Endi. Gen. n. 4968; Benth. et Hook. Gen. I, 99; Boiss. Or. I, 403.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata,
limbo integro vel subretuso. Staminum filamenta libera, exappendiculata.
Silicula coriaceo-indurata, indehiscens, biarticulata; articulo inferiore
sterili pedicello haud vel vix crassiore subtereti, vel monospermo crasso
aut crassissimo oblongo obcuneatove semine pendulo ; articulo superiore
subgloboso vel ovoideo interdum a dorso valvarum subcompresso , pluricostato cos-
tis continuis vel interruptis, in stylum basi conicum vel subfiliformem
producto vel attenuato, wmloculari monospermo semine erecto; sigmate de-
presso, integro leviter emarginato vel imo bilobo. Semina ovato-subglo-
bosa. Cotyledones conduplicatæ.
Plantæ (nostræ) annuæ, pubescentes vel plus minus hispidæ. Folia caulina sæpius
pinnatiloba vel pinnatipartita, rarius pinnatisecla. Flores luteï, rarius albi, ebracteati.
Sect. [. Euraprsrrum (Rapistrum DC.). — Flores rs
4. R. rugosum All. Ped. I, 257 emend.; Coss. Cat. Tun. Go.
Ar. 6 H'arra «urens vel acris» (My). — An. Tux. has Lebsan (Lx).
Planta annua, sæpius a basi ramosa, saltem inferne plus minus villosa
hispidave; caulibus erectis, subteretibus vel angulatis, superne ramosis
ramis divergentibus divaricatisve; folis radicalibus et inferioribus petio-
latis, lyrato-pinnatifidis vel pinnatpartitis, lobis lateralibus ovatis vel
Oblongis obtusis vel acutiusculis dentatis vel subintegris, lobo terminali
amplo ovalo vel oblongo dentato, rarius indivisis obovatis oblongisve den-
taüs, caulinis mediis multo minoribus oblongis lanceolatisve in petiolum
attenuatis sinuatis vel grosse dentatis, superioribus lineari-lanceolatis
sæpius subintegris; floribus apice racemorum confertis; petalis luteis,
longe unguiculatis, calyce subduplo et ultra longioribus; racemis fructiferis
demum elongatis, pedicellis plus minus incrassatis vel fliformibus erectis
articulo inferiori siliquæ subæquilongis vel 4-6-plo longioribus; siliculis
rachi subadpressis, glabris vel hispidis, articulo inferiore fertili obcuneato
vel oblongo monospermo, interdum sterili teretiusculo pedicelliformi aut
brevissimo, articulo superiore ovato-subgloboso vel subgloboso 8-10-cos-
tulato costulis plus minus præminentibus continuis vel interruptis in
CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM. 315
stylum articulo longiorem æquilongum vel breviorem sensim vel abrupte
producto; semine subgloboso. ©. Apr.-Jun.
Var. &. rugosum. — {?. ruposum Al. Ped. T, 257, t. 78 imperfecta; DC. Syst. IT, 439,
et Prodr. 1, 227; Rchb. Ie. IL, t. 2, f. 4168; Webb Can. I, 86; Moris Surd. 1, 107;
Guss. Syn. IT, 140; Koch Syn. 83; Gren. et Godr. Fr. 1, 156; Boiss. Or. I, 4o4;
Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 952. — Myagrum rugosum L. Sp. 893. — Cakile
rugosa L'Hérit. in DC. Fr. IV, 719. — Forma siliculis breviter hirtulis : Rapistrum
scabrum Host Austr. 11, 220. — Forma siliculis ylabris : R. glabrum Host, 1. c.;
Rchb. le. IT, t. a,f. 4171. — Exs. Bourg. Can. [1855]; Willk. Hisp. 70, Bourg.
1071 a; Bill. cont. Gall. 3521 et bis, Soc. Dauph. Aoho et hoho bis; Rchb. Germ.
2h60, Sch. 111, et norm. nov. ser. 2213 Cesati It. 619; Auch. Byz. 177; Sint.
Troj. 1056.
Pedicelhs fructiferis plus minus incrassatis, articulo infenori silicule sæpius
subæquilongis vel brevioribus; sihceulis hispidis, hirtulis vel glabris, articulo
inferiore fertilhi obcuneato vel oblongo, rarius steriii teretiusculo, articulo
superiore ovato-subploboso longitudinaliter costulato costulis plus minus
præminentibus, in stylum articulo æquilongum vel longiorem sæpius sensim
altenuato.
In ruderatis, ad vias, in arvis et vervactis, in pascuis et campestribus. — Med.
O': inter Oran et La Senia!. — TUN. Tunetiæ septentrionalis dubius civis nempe
e speciminibus vix fructiferis tantum notum : ? Zaouiet-el-Mgruiz ! (Miss. 1883). —
MAR. Tanger (Webb, BL., Lagr., Hook. et Ball).
In insulis Madera et Canaris, Ægypto inferiore; in Europa media (Gallia, re-
gione Rhenana, Helvetia, Austria) et australi tota a Lusitania ad Turciam et Tau-
riam, in provinciis Gaucasicis; Asia minore, Syria, Persia.
Var. 6. Linnæanum. — R. Linnæanum Boiss. et Reut. Diagn. Hisp. 53; Boiss. Or. I,
ho3 ; Willk. et Lange Prodr. Hisp. II, 752. — Myagrum Hispanicum L. Sp. 893. —
Rapistrum Orientale Moris! Sard. 1, 109 non DC. — Exs. Bal. Aly. 532 et [1853],
Soc. Dauph. 1102 bis; Bourg. Bal. [1869], Willk. 196; Soc. Dauph. Gall. 1102 ter,
Magn. (Select.) 196; Bül. cont. Cors. 3706 bis, Mab. 209; Magn. Select Sard. L79
sub R. Orientale.
AR. 8293) EE H'andjuret-ei-Koub& «larynx alaudæ» (Lx). — Ar. Tux.
hu Lebsan (Lx).
Pedicellis fructiferis fiiformibus vel subincrassatis, articulo inferiore sihiculæ
sæpius 2-5-plo longioribus; siliculis glabris vel hispidis, articulo inferiore
fertili oblongo vel oblongo-subgloboso, nonnunquam sterili pedicelliformi
vel brevissimo, articulo superiore ovato-subgloboso vel suboloboso obsolete
vel valide costulato, sensim vel abrupte in stylum articulo breviorem rarius
longiorem abeunte.
In ruderatis, vervactis et cultis, ad vias et sepes, in pascuis et campestribus,
in alluvüs et alveis.— Med. C° : La Calle, Bône, Phalippeville! ; Mondovi!, Barral!,
Col-des-Olivers; Souk-Harras, Oued-Zenau!, Constantine!, Milah, Bordj Fedj-
Mzala, Kerratal, ete. — A°. — Of: Cassaigne!, Pont-du-Chelif!, Oran (DR. Reut.,
314 CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM.
Bal.), Dj. Santo! ; Nemours { Warn.); Dy. Tessala (Lefr.), Safsaf (Lenepv.), Tlem-
cen! (DR.). — Mont. C° : Dj. Mahouna!, Dj. Thaya (Hag.), Dj. Oum-Settas!,
Dj. Lekahl, Dj. Bou-Gherf (Reb.); Oued Es-Sora!, Medina!, n valle Oued Firès!,
Telet!, Menah! ; Dj. Bou-Thaleb (Reb. et Oliv.). — Plan. C° : Ain-Beïda (3. Reb.);
Saint-Donat!, Seuf (Soll., Duk.); Timegad!, Batna! ; Medjez, Msila (Reb.).— 0":
Géryville !. — Sah. C“: Barika (Soll.); Zeribet-el-Oued (Reb.); Branis!, Biskra!
(Jam., Bal., etc.), in alluviis Oued Djeddi (Hén.), Saada (Bal.); Tougourt!. — A:
Bou-Saada (Duj.). — TUN. In Tunetia septentrionali : Menzel-Temim!, Fortuna!,
in valle inferiore Oued Chaïba! (Miss. 1883); inter ruinas Uticæ et Tunis (Tchih.),
Dar-el-Aouina!, Carthage!, Djedeida! (Miss. 1883), Medjez-el-Bab (Rx), Ma-
noubal!, Hammam-el-Lif!, Zaghouan!, Hammamet!, Bou-Chicha! (Miss. 1883);
Tabarque!, Ain Ahmra!, in valle Ain-Draham!, Ain-Draham!, Fernana!, Souk-
el-Arba! (Miss. 1883), Bou-Hamra (Rx). — MAR. Tanger (Lagr.).
In Galliæ præfectura Puy-de-Dôme, Lusitania, Hispania, insulis Balearibus,
Corsica, Sardimia, Græcia.
S.-v. b. microcarpum. — R. microcarpum Jord.! ined. — À. Linnœæanum Gren. et Godr.!
Fr. 1,156. — Exs. Salle Also. 103, Jam. 126, Soc. Dauph. 1102.
Pedicellis frucuferis tenuiter filiformibus, siliculæ articulo inferiore 4-6-plo
longioribus; siliculis minutis, articulo inferiore sterili pedicelliformi pracillimo.
In pascuis herbidis, in vervactis, inter segetes. — Med. CG: Philippeuille!,
Constantine (Reb.). — A°: Kouba (Jam.), Bouzareah (Salle); Cherchell (Kral.),
Gouraia ! (War...
In Gallia ad Lyon (Jord.).
Var. y. Orientale. — À. Orientale DG. Syst. I, 433, et Prodr. I, 227; Gren. et Godr.
Fr. 1, 156; Boiss. Or. [, 4o4. — Myagrum Orientale L. Sp. 893.— Bunas raphani-
Jolia Sibth. et Sm. Græc. VII, 11, t. 619. — Myagrum clavatum Poir.! Encycl.
Suppl. IT, 47. — Rapistrum clavatum DC. Syst. Il, 433. — ER. confusum Pomel Nouv.
mat. 356. — Exs. Bové Alp. [1839 |, Bourg. [1856], War. 115; Kral. Tun. [1854]
et 187; Bourg. Bal. [1869]; Kral. Cors. 47h ; Bill. cont. Gall. 3706 sub KR. Linnæa-
num ; Soc. Dauph. ex Helvetia subsp. 4039.
Ar. és H'arra vurens vel acris» (Lx). - Ar. Tux. bu Lebsan (Lx).
Pedicellis fruchiferis sæpius plus minus incrassatis, articulo inferiori siliculæ
subæqulongis vel 2-3-plo longioribus; siliculis glabris vel hispidis, articulo
inferiore brevi cylindrico sterili aut oblongo vel obcuneato fertili, articulo
superiore majusculo suboloboso rarius ovato-suboloboso sæpius valide costato ,
abrupte vel rarius sensim in stylum artculo breviorem vel subæquilongum
abeunte.
In ruderatis, vervaclis et cullis, ad vias et sepes, in paseuis et collibus. —
Med. C° : Pône (Stemh., Mut., DR., etc.), Mondow!, Barral!, Bougie (Desf.);
Souk-Harras (Reb.), Guelma!, Oued-Zenati !, El-Aria ! (Ruzé), Constantine (DR.),
Dj. Chettabah (Reb.).— A° : Aloer (Bové, DR., Jain.): Medeah (Naud.), El-Afroun!;
Teniet-el-Haad!.— OŸ: Mazouna!, Ain Tindjel!, Arzew (D.-J.), Oran! (DR.), La
CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM. 315
Senia! ; Mascara (DR.), Sidi-bel-Abbes (Lefr., War.), Tlemcen (Bourg.). — Mont.
C': Medina! (Perr.). — À": Teniet-el-Haad!. — Plan. C°: Mdaourouch (Reb.),
Ain-Beida (J. Reb.); in colle Aën-el-Hadj-Baba!, Oued-Dekri, Mechta-el-Arba
(Reb.), Setif (DR.). — A°: Djelfa (Reh.). — 0°: Géryville!. — San. C': Biskra 1.
— À': Laghouat!. —"TUN. In Tunetia septentrionali frequens, in media et aus-
trali rarius. Ex. or. : peninsula Cap Bon!, ad Ain-Draham!, Tunis!, Zaghouan!,
EtKef!, Kessera!, Sousa!, Sfax, Guelaat-es-Snam, Foum-Bouibet, Feriana, El-
Guettar, Gabes, insula Djerba, etc.
In insulis Canarüs: insulis Balearibus, Corsica, Gallia, [talia meridionali,
insulis Creta et Melos (sec. Sibth. et Sm.), Græcia, provincnis Gaucasicis ; Anatolia,
Syria.
S.-v. b. hispidum. — R. hispidum Godr.! F1. Juv. ed. 1, 8, et éd. 2, 60. — Exs. War.
Alp. 116.
Silicularum articulo superiore valde hispido vel glabro quam in varietate y
typica subduplo majore.
Hinc inde cum varietate y sed rarius. — Med. 0: Sidi-bel-Abbes (War.). —
Plan. C° : in alluviis Oued Melleo ad meridiem Mdaourouch (Lx). — TUN. Ad
meridiem Souk-el-Djema!, Sousa! (Miss. 1883 ); Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1884).
In Gallia australi prope Montpelher loco Port-Juvénal advena.
Oss. Ad speciem eamdem retulimus À. rugosum, Linnæanum, microcarpum ,
Orientale et hispidum quæ tantum notis variabilibus differunt et arcte inter se reli-
gantur speciminibus permultis intermedüs, ut evidenter patuit e speciminibus
fere innumeris attente in locis natalibus et in herbarus examinatis. — In his
plantis siliculæ modo glabræ modo hispidæ, articulo inferiore sterih tereti pedi-
celliformi vel monospermo crasso vel erassissimo oblongo vel obcuneato, articulo
superiore ovato-subgloboso vel globoso costis fere obsoletis vel præminentibus,
apice sensim in stylum attenuato vel abrupte stylo plus minus longo terminato.
— In À. rugoso typico cui Grenier et Godron (Fr. 1, 156) caulem angulatum et
stiyma emarginatum atlribuunt, specimina plurima caulem teretiusculum præbent
et stigma sæpe in eodem specimine subgloboso-depressum integrum leviter emar-
ginatum vel imo bilobum lobis divergentibus; sæpe in varietatibus Linnæanum et
Orientale eædem notæ variabiles occurrunt.
Sect. IT. Dingsmus (Didesmus Desv.; DG.). — Flores all.
2. R. bipinnatum Coss. et Kral. et ap. Kral. PL. Tun. exs., et Sert. Tun. in Bull. Soc.
bot. IV, 57. — Sinapis bipinnata Desf.! Atl. IT, 97. — Didesmus bipinnatus DC.
Syst. Il, 659, et Prodr. I, 227. — Exs. Kral. Tun. [1854] et Aok et Lok a, Soc.
Dauph. 4420.
Planta annua; caule a basi ramoso rarius inferne simplici, erecto
ramis lateralibus sæpe ascendentibus diffusisve, superne ramoso ramis
divergentibus, inferne saltem pilis retrorsis scabro vel subhispido; foliis
olabris vel pilis brevibus scabris ciliatisve, petiolatis, pinnatisectis, seg-
mentis pinnatipartitis vel præsertim superne dentatis interdum integris,
316 CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM.
lobulis dentibusque sæpius obtusiusculis; floribus apice racemorum co-
rymboso-confertis; petalis albis, calyce subduplo longioribus, ungue
calyce longiore, limbo integro a subretuso; racemis fructiferis sæpius
demum elongatis, pedicellis silicula brevioribus, demum incrassatis
erectis, erecto-patulis, rarius patenti-subdecurvis ; siliculis glabris, articulo
inferiore obconico monospermo semine pendulo, superiore ovato-lanceo-
lato a dorso valvarum subcompresso monospermo semine erecto superne
in stylum subfiliformem sensim attenuato 6-8-costulato costutis plus minus
manifestis demum sæpe obsoletis costula media lateralibus vx præminen-
tore; seminibus ovato-subcompressis. ©. Febr.-Maio.
In ruderatis, ad vias et in muris vetustis, inter segetes et in vervactis, in are-
nosis, alluvüis et alveis. «În montibus Cafsæ» (Desf. At/.). — Plan. A°: Dj. Oum-
el-Merazem prope Aumale (Char). — Sah. A": in ditione Hodna : in rupibus secus
Oued Bou-Saada (Reb., Soil.), in cæspitibus Stipæ tenacissimæ inter Bou-Saada et
El-Halleo (Reb.); Messad ESRI: Aniut-el-Cometi (Vilm.), Oued El-Amour !, Oued
Soudan! (Perr.), Berrian! (Vilm.), Oued El-Bir!. — TUN. In Tunetia media et
australi frequens : ex. gr. : Hammamet!, Sousa!, El-Djem!, Sfax, in imsulis Ker-
kenna; Dj. Bou-Hedma, Gafsa, Gabès, Ras-el-Djerf, Zarzis, Dj. Tadjera, etc.
In agro Tripolitano (Lx).
Oss. Plantæ nonnullæ e Tripolitania et Cyrenaica ad R. bipinnatum ab aucto-
ribus relatæ ad species alteras ejusdem generis (Didesmus Æoyptius et D. tenui-
folius) et imo quoque ad Keboudiam microcarpam pertinent.
Raphanus pinnatus Viv. (Libye. 37, t. 16, £ 4 pessima), quem olim e spe-
eimime imperfecto herbarii Vivianiani in littore Magnæ Syrteos a Della Cella
lecto ad Rapistrum bipinnatun retulimus (Conf. Coss. Rev. F. Libyc. in Bull. Soc.
bot. XII, 276), e plantis in Cyrenaica ad thermas Xoubbah a el. Daveau et in Mar-
marica a el. À. Letourneux lectis certissime ad Reboudiam microcarpam Coss.
(Comp. Atl.T, 213 in adn.— Erucaria microcarpa Boïss.) referendus. Inde area geo-
graphica À. microcarpæ ab Arabia petræa per Palæstinam, Ægyptum et Marma-
ricam usque in Cyrenaicam extensa.
Didesmus cum Rapistro consociandum censuimus nempe tantum differt petalis
albis, non luteis.— Didesmus Ægyptius Desv. (Journ. bot. IT, 160, t. 25, f. 11; DC.
Syst. Il, 658; Deless. Je. IE, t. 92: Boiss. Or. I, 404. — Myagrum Ægyptium L.
Sp. 895.— Punias virgata Sibth. et Sm. Græc. t. 613.— Rapistrum Æoyptium Coss.
mscer., et [ustr. Al. 1, t. 61, f. 12-13 mox edenda. — Exs. Ruhmer Cyr. 30) in
Cyrenaica (Rohlfs, Ruhmer), in insulis Creta (Heldr.), Astypalea (Urv.) et Gypro
(sec. Sibth.), in Æoypto (sec. Hasselq.) crescens et D. tenwfolius DC. (Syst. IT, 659;
Boiss. Or. I, 405. — Cakile Græca, arvensis, siliqua striata, brevi Tourn. Inst.
Coroll. 49, et Voy. Lev. I, 97 ic. — Bunias tenuÿfolia Sibth. et Sm. Græc. t. 614.—
Didesmus Ægyptius var. pinnata Jaub. et Sp. Hustr. Or. V, t. k36.-— Exs. Ruhmer
Cyr. 29 sub D. bipinnatus; Ky Cypr. 117, Sint. et Rig. 255; Heldr. Græc. FI.
Hellen. 63 [1876 ]), in Tripolitania (Dicks., Lx), in te (Ruhmer), in
Archipelago (sec. Tourn.), in insula Santorin (Lx), Græcia, insula Cypro indi-
gena, ambo e siiculis nonnullis rite analysi subjectis in articulo superiore semen
CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM. CERATOCNEMUM. 317
erectum præbuerunt, non pendulum ut in descriptionibus Didesmi ab auctoribus
indicatur, — Rapistrum Æoyptum (D. Æoyptus) et R. tenuifolium ( D. tenuifotius),
inter se valde proxima, vix forma foliorum differunt et forsan præmonente Spach
tantum varietates ejusdem speciei habenda; à À. bipinnato tantum distinguenda
videntur siliculis inter articulos sæpius magis constriclis, articulo superiore Costa
media præeminentiore fere tetragono.
+ R. conoideum Pomel Nouv. mat. 356. —? R. rugosum L. var. Orientale.
T R. strictissimum Pomel, L. c. 356.—? R. rugosum L. var. Orientale.
62. CERATOCNEMUM.
Ceratocnemum Coss. et Bal. ap. Coss. in Bull. Soc. bot. XX, 239 [1873], et llustr. At. T,
t. 62 mox edenda; Ball Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 334.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata,
limbo inteoro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Sihicula co-
riaceo-indurata indehiscens, biarticulata ; articulo inferiore sabcompresso,
pedicello vix crassiore, monospermo semine pendulo, valns cohærentibus,
in appendicem terminalem triangulari-lanceolatam articulo superiori æqui-
longam et in anfractu dorsali hujus articuli receptam products; articulo
superiore vix secedente, subrhombeo apice truncato stylo lanceolato-lineari
abrupte cuspidato, a facie valvarum lateral (rachis respectu a dorso) com-
presso, utrinque nervo præminente suturam valvarum articuli inferioris
continuante donato et utrinque dorso ad receptionem processus valvarum
excavato, uniloculari semine erecto; stigmate depresso integro. Semina
ovato-oblonga. Cotyledones conduplicatæ, apice truncato-subretusæ.
Planta annua, hispida. Folia sinuata vel dentata. Flores lutei, ebracteati. Siliculæ rachi
adpressæ.
Oss. Ceratocnemum affine Rapistro, sed distinctum valvis articuli inferioris sili-
culæ in appendicem terminalem articulo superiori æquilongam productis, non
abrupte truncatis, articulo superiore subrhombeo a facie valvarum laterali com-
presso utrinque uninervio, non subgloboso vel ovoideo haud vel a dorso valva-
rum compresso, utrinque uninervio, non pluricostato. — Nomen generis ob for-
mam insignem articuli inferioris siiculæ e verbis græcis xépas (cornu) et xvmués
(ocrea) conflatum.
4. C. rapistroïdes Coss. et Bal. in Bal. PI. Mar. exs. [1867]; Coss. in Bull. Soc. bot.
XX, 230, et Jllustr. Atl. I, t. 62 mox edenda; Ball, 1. c. 335.
Planta annua; caule erecto, a basi vel a parte anferiore ramoso, ramis
virgatis elongatis sæpius demum longissimis divergentibus, puis rigidulis
retrorsis hispido; foliis hinc inde præsertim in nervis et ad margines
hirtis, oblongis, in petiolum brevem angustatis, grosse sinuato-subpin-
natifidis dentatisve, superioribus angustioribus dentatis vel subintegris;
racemis demum elongatis virgalis laxiusculis, pedicellis calyce brevioribus,
318 CRUCIFERÆ. — CERATOCNEMUM. OTOCARPUS.
suberectis, demum incrassato-subclavatis; floribus apice racemorum sub-
corymboso-confertis; sepalis hirtulis; petalis luteis, calyce subtriplo lon-
oioribus, in unguem demum calycem excedentem attenuatis, limbo obovato
venis saturatioribus picto; staminibus longioribus calycem longe exceden-
tibus; siliculis erectis rachi adpressis, pilis patentibus hirtis, 8-10 mil-
lim. longis. ©. Maio-Jun.
In pascuis et dumetosis, in declivibus montosis. — MAR. Dj. Orguis supra
Imintenout ad 1h00 m. (Bal. [1867]) ubi primum detectum, Mesfioua haud
procul ab urbe Maroc, Tazemourt ad 1100 m. (Hook. et Ball); {da-Ouchemlal,
Dj. Foumalih, Acakaoublagh, Ida-Oubakil, Tazeroualt (Mard.).
Hucusque tantum in imperio Maroccano notum.
63. OTOCARPEUS.
Otocarpus DR. in Duchartre Rev. bot. IT, 435, et in Aül. FI. Alp. 1. 77; Walp. Ann. 1, 50.
— Rapistrum sp. Benth. et Hook. Gen. I, 99.
Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata,
limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula coria-
ceo-indurata, indehiscens, biarticulata ; articulo inferiore brevi vel brevius-
culo tereti pedicello vix crassiore nonnunquam abortu sterili, vel obco-
nico-subtetragono uniloculari monospermo semine pendulo, rarissime
in locellos 2 superpositos monospermos diviso seminibus in quoque lo-
cello pendulis; articulo superiore haud secedente, ovato-lanceolato a facie val-
varum dorsal (rachis respectu a latere) compresso, rostro ovato-lanceolato
complanato sensim in stylum attenuato superato, valvis cohærentibus ad
basim n appendicem transversam amplam membranaceo-coriaceam auriculi-
Jormem supra concavam expansis, uniloculari monospermo semine erecto;
stiymate depresso subbilobo. Semina ovato-subglobosa subcompressa.
Cotyledones conduplicatæ, truncato-subretusæ.
Planta annua , plus minus hirta. Folia sinuato-pinnatifida vel lyrato-pinnatipartita. Flores
lutei, ebracteati. Siliculæ rachi subadpressæ.
4. 0. virgatus DR. in Duchartre Rev. bot. IT, 436, et in At. FI. Alg. t. 77; Walp.
Ann. 1, 50. — Exs. Bal. Ale. 544.
Ar. 4Shw Senfa vel 49 io Senafa «siliquosa»; gs Senfou vel g9li Senafou
«siliquosus» (My).
Planta annua, a basi ramosa; caulibus erectis, ascendentibus vel dif-
fusis, subsimplicibus ramosisve ramis divergentibus, plus minus hirtis
pilis patentibus vel subretrorsis; foliis hinc inde præsertim in nervis et
marginibus hirtulis, inferioribus oblongis in petiolum brevem angustatis
sinuato-pinnatifidis vel sublyrato-pinnatipartitis lobis sinuato-repandis
dentatisve lateralibus ovato-triangularibus terminali ampliore ovato vel
ovato-oblongo, superioribus oblongis vel oblongo-lanceolatis dentatis vel
|
CRUCIFERÆ. — OTOGARPUS. CORDYLOCARPUS. 319
subintegris; racemis demum laxiusculis virgalis sæpius longissimis sub-
flexuosis, pedicellis calyci subæquilongis suberectis demum incrassalis ;
floribus apice racemorum subconfertis; sepalis hirtis; petalis calyce sub-
triplo longioribus, in unguem calycem paulo excedentem attenuatis, limbo
obovato venis paulo saturatioribus picto; staminibus longioribus calycem
longe excedentibus; siliculis rachi subadpressis, hirtis rarius glabrescen-
tibus, 8-19 mill. longis, appendicibus transversis valvarum primum sub-
horizontalibus sæpe demum arcuato-decurvis. ©. Mart.-Maio.
In ruderatis et mcultis, in vervactis, ad vias el muros, in regione Mediterranea
interiore et Planitiebus excelsis contiguis, occurrit tantum in provincia Oranensi.
— Med. O°: in ditione Hachem-Gharaba! et Ouled Khaled-Gharaba!, Mouley-
Abd-el-Kader (War.), Saida! (DR., Bal., War.). — Plan. Frendah (War.), ad
meridiem Saida ! (Bal., War.), Tafraoua (War..).
Tantum in Algeria occidentali notum.
64. CORDYLOCARPUS.
Cordylocarpus Desf. At. IL, 79, t. 152 non Sm.; DC. Syst. IT, 434, et Prodr. I, 186:
Endi. Gen. n. 4go1. —- Rapistrum sp. Benth. et Hook. Gen. I, 99.
Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo
integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Siliqua coriaceo-
indurata, indehiscens, biarticulata; articulo inferiore pedicello crassitie sub-
æqual, elongato subteret1, in locellos monospermos 2-4 superpositos et distantes
diviso, seminibus in locellis pendulis; articulo superiore haud secedente,
ovato vel ovato-suboloboso, a facie valvarum dorsali (rachis respectu a
latere) plus minus compresso, superne rostro lineari-lanceolato compla-
nato sensim in stylum attenuato cuspidato, valnis cohærentibus dorso in
alam verticalem subintegram vel subrepandam expansis in facie utraque sutu-
ram spectante echinulis obtusis sub-A-seriatis et sæpius interne in cristas
confluentibus muricatis, uniloculari monospermo semine erecto ; stigmate de-
presso bilobo. Semina oblonga subcompressa. Cotyledones conduplicatæ,
vix truncato-subretusæ.
Planta annua, plus minus hirta. Folia subintegra, dentata vel lyrato-pinnatifida. Flores
pallide flavi, ebracteati.
4. C. muricatus Desf. At. Il, 79,t. 152; DC. Syst. IT, 435, et Prodr. 1, 186. —
Exs. Bové Alp. [1839 |, Bal. 108 et 545, My 23, Bourg. 177.
0) ! : ee
Ar. 6y= H'arra «urens vel calida» (Lx); 99lus Senafou «siliquosus» (Mey.).
Planta annua, sæpe a basi ramosa'; caulibus solitariis, pluribusve ter-
minali erecto lateralibus ascendentibus patulisve, simplicibus ramosisve,
inferne pilis patentibus hispidis; foliis pilis raris conspersis glabrisve, ob-
longis in petiolum attenuatis, subintegris aut dentatis vel inferioribus
320 CRUCIFERÆ. — CORDYLOCARPUS.
lyrato-pinnatipartitis, superioribus oblongo-lanceolatis lanceolatisve; race-
mis demum laxiuseulis, pedicellis calyce brevioribus , floriferis filiformibus
erecto-patulis, fructiferis valde incrassatis articuli inferioris siliquæ cras-
siliem æquantibus patentibus; floribus majusculis, apice racemorum vix
confertis; sepalis sparse pilosis glabrisve; petalis calyce subtriplo longio-
ribus, in unguem calycem subæquantem attenuatis, limbo obovato-oblongo
pallide flavo venis paululum saturatioribus picto; staminibus longioribus
calycem excedentibus; siliquis cum pedicellis subhorizontaliter patentibus,
olabris vel in articulo inferiore pubescentibus, 18-25 millim. longis; ar-
ticulo inferiore sæpius pedicello bi-triplo longiore, rarius subæquilongo
sed superiore longiore; articulo superiore ovato vel ovato-subgloboso, alis
dorsalibus horizontaliter patentibus ovato-oblongis obtusis integris vel
subrepandis transverse valide nervosis, rostro lineari-lanceolato reliqua
parte articuli subduplo longiore. ©. Mart.-Jun.
In ruderatis et ad vias, in pascuis, in alluvis et alveis, in vervactüis, inter se-
getes. «Ad limites agrorum prope Mayane Alveriæ» (Desf. A4l.). — Med. À°:
Alver verisimiliter Algeria (Poir. herb.), Tenès (Dur.), Montenotte!; Medeah},
Vesoul-Benian!, in valle Chelif ad Milianah! (Desf.), Orléansville! ; inter Medeah
et Boghar!; Aumale (Char.), Boghar (Deb.).-— 07. — Plan. C? : Bordj-bou-Areridy
(Reb., Lx), in valle Medjez (Reb.); Baina (Lefr.). — A°: Bokharil!, in valle Oued
Chelif superiore (Deb.), in ditione Bent Chaib!, in valle Nahr-Ouassel, Harmela,
Birin, in ditione Ouled Sahari (Lx). — Sah. Tantum ad marginem septentrio-
nalem regionis : C° : El-Kantara!, Biskra! (Bal.). — A°: Bou-Saada (Duj.) ; La-
ghouat (Tess.). — MAR. In valle Oued Moussifer (War...
In Algeria et imperio Maroccano tantum notus. In Gallia australi prope Mont-
pellier loco Port-Juvénal visus sed advena cum lanis advectus.
T G. ramosissimus Pomel Nouv. mat, 357 in adn. — Ÿ Rapistrella ramosissima Pomel
Mat. Atl. 11, à nobis non visa.
P.
ADDENDA ET EMENDANDA.
. 5, Clematis Flammula L., loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. În Tunetia septentrionali tum littorali tum interiore frequens, ex. or. :
peninsula Cap Bon!, in insula Djezeiret Djamour (Doûm.), Bizerte!, Krou-
miria !, in ditione Ouchteta (Lx miss. 1886), Zaghouan!, Kessera!, etc. ; in
australi tantum ad Feriana (Rob.) et Gafsa (J. Reb., Rob., Lx miss. 1884).
6, Clematis cirrhosa L., loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Bord) El-Hammam (Lx miss. 1883), Tabarque (Rob.), Ain Ahmra!,
Fernanal (Miss. 1883), Dj. Zaghouan! (Kral., Miss. 1883), Henchir-Zak-
toun, Oued El-Boul (Lx miss. 1886), Kessera ! (Miss. 1883).
. 7, Thalictrum minus L. var. pubescens, in exsiccatorum indicatione adde : Soc.
Dauph. Mar. 3988.
. 8, Thalietrum minus L. var. saxatile, locis Aloeriensibus Mont. A? post D.
Heïzer, adde Dj. Zaccar (sec. Batt. et Trab.).
. 10, Anemone palmata L., locus Tunetanus inscribendus :
TUN. In ditione Ouchteta ad Oued El-Hammam (Lx miss. 1887).
. 11, Adonis autumnalis L., locis Algeriensibus Med. O?, post Oran, adde Dj. Bou-
Anech (Flah.). — Locis Tunetanis, post Bür Loubit, adde Gafsa (Rob.).
.12, Adonis æstivalis L. var. dentata, loci Tunetani inscribendi :
TUN. Djedeida ! (Miss. 1883); EÉl-Aieicha (Doùm. et Bonn. miss. 1884).
.12, Adonis microcarpa DC., loci Tunetani sic mscribendi :
TUN. Kehbia!, Menzel-Temim!, Kourba!, Menzel-bou-Zelfa !, Kroumbalia!,
Teurki !, Soliman !, Hammam-el-Lif ! (Miss. 1883); Djedeida ! (Miss. 1883);
Ghardimaou (Lx uniss. 1884); Kessera ! (Miss. 1883); Sousa (Kral.), Oued-
Leia (Rouire), Sfax (Esp.), Gafsa (Rob.), Gabes (Kral.), El-Hamma ( Gabès)
(Lx miss. 1886), Zarzis (Lx miss. 1884), Sedada (Duvevr.), etc.
.13, Adonis microcarpa DC. var. dentata, loci T'unetami sic inscribendi :
TUN. Inter El-Djem et Sfax (Doùum.), Sfax (Esp., Rob.), Kelebin im insulis
Kerkenna , in valle Oued Leben et ditione Ben: Aieicha (Doùm. et Bonn. miss.
1884), Gabès (Kral., Lx miss. 1884), in campis ad Dj. Azza (Kral.),
Bled-Kebira (Matmata) (Lx miss. 1884), Bechlh (Lx miss. 1886).
. 16, Ranunculus hederaceus L. var. cœnosus, locis Alveriensibus Plan. C?,
ante Oued Djedida, adde Ain-Beida, Sebkha El-Tarf (3. Reb.). — Loci Tunetani
inscribendi :
TUN. In Kroumiria centrali ad Ain-Babouch! (Miss. 1883), in ditione Ouchteta
supra El-Fedja (Lx miss. 1887); in oropedio Kessera ! (Miss. 1883 ).
32
Pe
2 ADDENDA ET EMENDANDA.
17, Ranunceulus aquatilis L. var. heterophyllus, locis Alperiensibus adde : Plan.
CG! : Sebkha El-Tarf (J. Reb.). — Loci Tunetani inscribendi :
TUN. In ditione Ouchieta ad Mouadjen (Lx miss. 1887); Feriana (Rob. ).
.17, Ranunculus aquañilis L. var. trichophyllus, locis Alocriensibus adde : Plan.
C: Ain Snob, Sebkha El-Tarf (J. Reb.).— Locus Tunetanus post lacum Cejenan |
inscribendus : Oued Tessa! (Miss. 1883). ee |
.18, Ranuneulus aquatilis L. var. Baudotii, locis Alseriensibus Plan. (?, ante
Mella, adde Meskiana ad austro-orientem Ain-Beida (J. Reb.). — Loci Tunetani
sic inscribendi :
TUN. Sebkha El-Haoutria!, Dj. Cheban!, Guerah El- Akhal!, Menzel- Temim !
(Miss. 1883), Hammam-el-Lif (Doüm.); Kerouan (3. Reb.); Guelaat-es-Snam
(Lx miss. 1884).
.19, Ranuneulus Ficaria L. var. calthæfolius, loci Tunetani inscribendi :
TUN. Dj. Cheban! (Miss. 1883); Ain-Draham (Rob.), Fontaine Nizey!, Fedj
El-Saha ! (Miss. 1883), in sylvis ditionum Merasen et Ouchteta (Lx miss.
1880).
.20, Ranuneulus gramineus L. var. luzulæfolius , locis Algeriensibus adde : Plan.
C': Ain-Beida (3. Reb.).
.23, Ranuneulus spieatus Desf., loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Dj. Cheban!, Dj. Abd-er-Rahman!, Dj. Bou-Kournein! (Miss. 1883),
Dj. Reças (Doùm.), Dj. Zaghouan! (Miss. 1883); Haidra (3. Reb.); Ain-
Draham (Rob.), Fontaine Nizey!, Fedy El-Saha! (Miss. 1883), in ditione
Ouled Al ad Oued Bagla, in valle El-Fedja secus Qued El-Hadjar (Lx
miss. 1806).
.25, Ranunculus Chærophyllos L., locis Maroccanis, post Tetouan, adde in valle
Ait Mesan (Ball).
P. 26, linea 6, deleatur locus Henchir-Skira.
P.2:6, Ranuneulus Chærophyllos L. var. flabellatus, locis Algeriensibus Plan.
A1, ante Zahrès, adde Guelt-el-Settel (Lx). — Locis Maroccanis, post Tanger, adde
ad meridiem Tanger (Drum. Hay sec. Ball). — Loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Dj. Cheban!, Dj. Abd-er-Rahman!, Hammam-el-Lif!, Dj. Bou-Kournein!,
Dar-el-Aouina! (Miss. 1883); Soukra (Dom. et Bonn. miss. 1884), Dy.
Zaghouan! (Miss. 1883); Henchir-Skira (Rx); El-Fedja (Lx miss. 1886);
Tala (Lx miss. 1886).
.26, Ranuneulus millefoliatus Vahl, locis Alseriensibus Mont. Ci, post Dy. Le-
kahl, adde Khamissa, Sidi-Reghis prope Ain-Beida (3. Reb.). — Locis Tunetanis
adde Oued-Zergua (Doûm. et Bonn. miss. 1884); Ghardimaou (Lx miss. 1884 );
Guelaat-es-Snam, Tala (Lx miss. 1886).
.27, Ranunculus bulbosus L. locis Maroccanis, post Dj. Tezah, adde Dj. Azwel
(Ibr.).
.27, Ranunculus bulbosus L. s.-v. giganteus, locis Maroccanis, post D}. Touchka,
adde Dj. Taboughert in ditione Ait Adouyous (Ibr.).
.29, Ranunculus palustris L. var. macrophyllus, locis Algeriensibus Plan. Cf,
ante El-Aria, adde: Khamissa, Sidi-Reghis, Meskiana, Ain Sedjera (3. Reb.). —
ADDENDA ET EMENDANDA. 323
.Locis Maroccanis, post Cap Spartel, adde : inter Aziba et Fez ( Drum. Hay sec. Ball ).
— Loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Peninsula Cap Bon, Bizerte!, Kroumiria!, in ditione Ouchteta, Za-
ghouan, Oued-Zeroua , Oued Marguelil!, Sbiba, etc.
-29, Ranunculus palustris L. var. procerus, locis Alperiensibus adde : Med. A? :
Dra-el-Mizan, prope Alger valde infrequens (sec. Batt.). -— Loci Tunetani sic in-
scribendi :
TUN. Dj.Abd-er-Rahman!, in valle Oued Bou-Noukhal!, Fortuna! (Miss. 1883);
Dj. Zaghouan (Doùûm.); in sylvaticis ad Ain-Draham! et ad fontem Ain
Draham!, Fedj Él-Saha! (Miss. 1883); Si-Karfala, Ain Kerma (Rx).
.30, Ranunculus repens L., locis Algeriensibus adde : Mont. 01: Dj. Bou-Anech
(Flah.).
.32, Ranunculus aeris L. var. Steveni, iocis Maroccanis, post Dj. Touchka, adde :
Dj. Aziwel, Dj. Tabgourt (Ibr.).
.32, Ranuneuius ophiogiossifolius Vill., locus Tunetanus inseribendus :
TUN. In sylvis secus rivulos ad Aën-Draham! (Miss. 1883).
.33, Ranunoculus sceleratus L., locis Algeriensibus adde : Med. A! : in paludosis
ad La Reghaïa (sec.Batt.).- Plan. C?, ante Batna, adde Sebkha El-Tarf (J.Reb.).
— Locus Tunetanus inscribendus :
TUN. Ain-Cherichira! (Miss. 1883).
.34, Ranuneulus Philonotis Ehrh. var. intermedius, iocis Algeriensibus Med.
C5, post Bou-Merchen, adde : inter La Calle et Bône (Hagen.), Oued Boudjima
prope Bône (Lx). — Loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Ad lacum Cejenan, Henchir-Skira, Dj. Morira, Bled-el-Haleff (Rx);
Tabarque! (Miss. 1883), inter Tabarque et Oum-el-Teboul (Lx et Reb.), Ain
Babouch!, in sylvis ad Ain-Draham! (Miss. 1883, Rob.).
.35, Ranunculus Philonotis var. trilobus, loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. {n peninsula Cap Bon et Tunetia imprimis septentrionali tota sat frequens.
.35, Ranuneulus cornutus DC. var. trachycarpus, locis Alseriensibus Med. A!,
post Bab-el-Oued , adde : inter Ain-Taya et La Reghaia (sec. Batt.) ubi evanuit.
.36, Ranuneulus parviflorus L., locis Alseriensibus Med. À?, ante Bou-Ismaël,
adde Fort-National (Batt. et Trab.), post Koleah, adde L’Arba, Hammam-Righa
(Batt. et Trab.).
.36, Ranuneulas muricatus L., loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Kehbia!, Dj. Cheban!, Dj. Abd-er-Rahman!, Fortuna!, Kourba!, La Gou-
lette!, Djedeïda!, Zaghouan ; in valle Ain-Draham}, nm ditionibus Merasen et
Ouchteta; Kessera ; Gafsa, Kriz, Sedada, Tozzer ; El-Maan, etc.
.37, Ranunculus arvensis L., loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Dj. Cheban!, in valle Oued Bou-Noukhal!, Nebeul! (Miss. 1883); Za-
ghouan! (Doûm., Miss. 1883); Ain Ahmra! (Miss. 1883 ); in ditione Mera-
21.
32/4 ADDENDA ET EMENDANDA.
sen (Lx miss. 1886), Ghardimaou (Lx miss. 1884); Souk-el-Djema !, Kessera !
(Miss. 1883); Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886).
P. 39, Ceratocephalus falcatus Pers., locis Aloeriensibus Plan. Cf, ante Suint-
Donat, adde : Khamissa, Ain-Beida, Meskiana (3. Reb.). - Plan. A5, ante Ouled-
Sahari, adde : Guelt-el-Settel, Zahrès, Oued Sedeur (Lx). — Loco Tunetano citato
adde : in ditione Bent Aieicha (Doûm. et Bonn. miss. 1884).
P. 4o, Nigella arvensis L., loco Maroccano citato adde : ad septentrionem Fez (Drum.
Hay sec. Ball). — Loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. In Tunetia fere tota frequentissima : peninsula Cap Bon!, Tunis !, Bizertel,
Zaghouan!, Sousa!, Kessera!, Feriana, Sfax, insulis Kerkenna, Nadour, m-
sula Djerba, Zarzis, Dj. Tadjera, etc.
P. 41, Nigella Hispaniea L. var. intermedia, locis Maroccanis adde : inter urbem
Maroc et Dj. Lalla-Aziza (1br.). — Loci Tunetani inscribendi :
TUN. Zaouiet-el-Moaiz!, Zougag!, in vallibus Oued Bou-Noukhal! et Oued
Chala!, Soliman!, Manouba!, in valle inferiore Oued Melana!, Zaghouan!
(Miss. 1883); ad meridiem Kerouan, Oued-Leia, Oued Bagla (Rouire);
Fedj El-Saha!, Souk-el-Arba!, Nebeur!, El-Kef! (Miss. 1885), inter Tize-
rouin et El-Kef (Lx miss. 1886), Makteur!, Kessera! (Miss. 1583), Haiïdra,
Foum-el-Boubet, Foum-Goubel (Lx miss. 1884), Feriana (Rob.); El-Guettar
(Doüm. et Bonn. nuss. 1884), Oued Taferma, Dj. Gherb (Lx miss. 1884).
P. 2, Nigella sativa L., loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Copiosissime et latissime in arvis sæpius irriguis peninsulæ Cap Bon
culta, inter Kelibia et Menzel-Temim!, Menzel-Temim! (Miss. 1883 ); Kes-
seral (Miss. 1883); Sidi-boul-Baba prope (Gabès (Kral.), Nefta, Tozzer,
Kriz (André).
P. 43, Nigella Damascena L.,locis Alseriensibus adde : Plan. C': Sidi-Reghis (J.Reb.).
— ÂAnte locos Tunetanos citatos adde : in Tunetia septentrionali sat frequens, in
australi rarior. — Locis Maroccanis, ante Agadir, adde Dj. Aÿt-Ougourt (Ibr. ).
P.13, Aquilegia vulgaris L., locis Maroccanis, ante D. Tezah, adde Dj. Aziwel
(Ibr.).
P. 16, Delphinium pubescens DC. var. dissitiflorum, loci Tunetani sic inseri-
bendi :
TUN. In Tunetia australi rarius media : Aën-Cherichira ! (Miss. 1883); Feriana
(Rob.); Sebkha El-Guettar, Gourbata, Oudref (Doùm. et Bonn. miss. 1884),
ad turrem MWadour, in pascuis Beni Zid prope Dj. Aziza (Kral.), inter Br
Chenchou et El-Hamma (Gabès), inter El-Hamdou et Dyerf-oum-el-Aar, in
vallibus Oued Zeszaou et Oued Oum-Mezessar, inter Henchir-Koutin et Ksar El-
Metameur, Ksar El-Metameur (Lx miss. 1884), Oued Feci (Rebillet); inter
Oued Metaleohmim et Ain Kebirita, Ain Kebiriti (Lx miss. 1884).
P.18, Delphinium peregrinum L. var. halteratum, locis Aloeriensibus Plan. (,
ante Atmenia, adde Ain-Beida (J. Reb.). — Ante locos Tunetanos adde : In Tu-
netia fere tota eliam australiore frequentissimum. — Locis Maroccanis, post Tanger,
adde Rabat (Grant).
P. 19, Delphimium Balansæ Boiss. et Reut., locis Alseriensibus Mont. 4°, post Tizi-
ADDENDA ET EMENDANDA. 329
Djaboub , adde Ben-Chicao ad meridiem Medeah (sec. Balt. ).
post D}. Ouensa, adde Dj. Azvwel (Ibr.).
Locis Maroccanis,
P.50, Delphinium pentagynum Link, locis Algeriensibus adde : Plan. C! : Sidi-
Reghis prope Ain-Beida (3. Reb.). — Loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. In valle inferiore Oued Meliana!, Mahamedia!, Dj. Bou-Kournein!, Zu-
ghouan! (Miss. 1883, Rouire), Dj. Zaghouan! (Kral., Tchih., Miss. 1885),
Dar-el-Aroussi (Rouire); Bordj-Toum, Henchir-Skira (Rx); inter Tabarque et
Oum-el-Teboul (Lx et Reb.), Bordj El-Hammam (Lx), Ain-Draham!, Fedy
El-Saha!, Fernana! (Miss. 1883), El-Fedja (Lx miss. 1886, Sédill.). —
Locis Maroccanis adde : Oued El-Mikkès (Drum. Hay sec. Ball).
P.51, DBelphinium Staphysagria L., loci Tunetani inscribendi :
TUN. Sédi-Gaiez prope El-Kef (Lx miss. 1883 et miss. 1886), Guelaal-es-
Snam (Lx miss. 1880).
P. 55. Descriptio ordinis BERBERIDEÆ sic emendanda :
Calyx 4-7-sepalus, rarius 9-sepalus (sec. Spach). — Petala biseriata
vel uniseriata, regularia plana, vel seriei interioris cucullato-subbilabiata
extus in calcar nectariferum producta aut omnia nectariformia ecalcarata.
— Stigma crassum suborbiculato-peltatum vel infundibuliformi-exca-
vatum, interdum minutum vix distinctum. — Fructus bacciformis, vel
capsularis siliquiformis bivalvis valva dorsali decidua ventrali placentifera
persistente, aut membranaceus inflato-vesicarius indehiscens seu serius
superne fissus.
Süpulæ minutæ deciduæ vel nullæ.
P.57, post Berberidem adde :
4 bis. LEONTICE.
Leontice L. Gen. n. 423; Lmk Ilustr. t. 25h ; DC. Syst. Il, 23, et Prodr. 1, 109 emend.;
Endi. Gen. n. A810 emend.; Benth. et Hook. Gen. 1, 43; Boiss. Or. I, 99 ; — Leonto-
petalum Tourn. Inst. Coroll. 9, t. 484.
Sepala 6 rarius 7, interdum 9 (sec. Spach), colorata, petaloidea, decidua.
Petala 6, nectariformia, sepalis multoties breviora, unguiculata, ecalcarata ,
concavo-conduplicata et concavitate staminum filamenta amplectentia.
Stamina 6. Ovula 3-4, ad basim carpelli in placenta inserta , in funiculis lon-
oiusculis erecta. Stylus brevis post anthesim ventrem ovartüi continuans;
stisma obtusum vix distinctum. Capsula membranacea, inflato-vesicaria , se-
minibus haud repleta , eximie reticulata, indehiscens vel serius ad apicem
fissura hians aut demum in lacinias irregulares fissa. Semina 1-5 ,rarius 4,
majuscula, subglobosa, appendice arillæformi destituta. Embryo mini-
mus, rectus, in axi albuminis, radicula endopleura introflexa vaginata.
Plantæ herbaceæ, perennes caudice tuberoso, glaberrimæ. Folia radicalia petiolata, bi-
ternatisecta, bractealia integerrima vel apice sublobata. Flores in racemos terminales et
axillares dispositi.
320 ADDENDA ET EMENDANDA.
f. L. Leontopetalum L. Sp. 448; Lmk Encycl. II, 465, et lustr.t. 254, f. 1; DC.
Syst. IT, 25, et Prodr. I, 109; Spach Vég. phan. VIIT, 64; Boiss. Or. I, 99. —
Exs. Heldr. Græc. norm. 357, Orph. 48, Pichl. [1876]; Auch. Arm. Lo38; Bal. 4s.
min. koh, Sint. 217; Auch. Syr. 394.
Planta glaberrima, glaucescens; caudice tuberoso, crasso subgloboso;
caule erecto, foliato, inferne simpliei superne ramos floriferos pluri-multi-
floros in paniculam generalem amplam dispositos emittente; foliis radica-
libus inferioribusque longe petiolatis, petiolo inferne in vaginam dilatato,
biternatisectis, segmentis obovatis vel obovato-suborbiculatis obtusis in-
terdum obcordatis 3-5-nerviis venis anastomosantibus terminalibus sæpe
2-3-partitis vel 2-3-sectis; foliis superioribus subsessilibus, sæpius semel
ternatisectis; bractealibus pedicello fructifero erecto-patulo recto multo
brevioribus, ovato-oblongis, integris vel apice sublobatis; floribus luteis:
petalis unguiculatis, limbo rhomboideo-suborbiculato, truncato vel retuso
sæpe mucronulato, ungue subtriplo longiore; ovario cito post anthesim
inflato-vesicario, inæquilatero, ventre rectiusculo dorso valide convexo
stylo ventrem continuante; capsula membranacea, ampla, ovato-subolo-
bosa, apice acutiuscula, latere interiore a basi ad apicem nervo crasso pla-
centam continuante percursa, venis anastomosantibus eximie reticulata,
ad apicem serius fissura hiante et demum irregulariter laciniata. 2L. FI.
Febr.-Apr. Fr. Maio.
Inter segetes et in arvis Tunetiæ septentrionalis, hucusque tantum unico loco
visa. — TUN. Le Baitant prope Tebourba ubi copiosa (Wira [1883], Doùm. et
Bonn. miss. 1884).
In Algeria et imperio Maroccano desideratur; in Italia australi indicata sed a
recenlioribus non visa,in Græcia, Gycladibus, Creta; Asia minore (Troade, Ly-
dia, Garia), Armenia, Cypro, Syria, Palæstina , Mesopotamia.
P.62, Papaver somniferum L. var. setigerum, loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Kourba!, in ditione Beni-Khiar!, Manouba! (Miss. 1883); Sfax, Gabès
(Kral. ).
P.63, Papaver Rhæas L., locis Alseriensibus Plan. C!, ante Ain-el-Bey, adde Ain-
Beida (3. Reb.). — Locis Maroccanis adde, post Tanger, inter Fedala et Sekhiret
(Grant), ante Agadir, adde Dj. Tagoumt (Ibr.). — Loci Tunelani sic inscri-
bendi :
TUN. In Tunetia fere tota tam septentrionali quam australi et australiore dif-
fusum : Bordj-Toum, Tunis!, Kroumbalia!, Zaghouan!, Dj. Zaghouan etiam
in rupestribus cacuminis, Sfax, Gabès, Oued Nokhla, Zarzis, Matmata , etc.
P. 64, Papaver dubium L., locis Algeriensibus Mont. C5, post D}. Babor, adde D}.
liche-Ali et Dj. Areb prope Batna (Gol.).- Plan. C’, ante Batna, adde Ain-Beida,
Meskiana (J. Reb.). — Locis Tunetanis adde : Tabarque! (Miss. 1883); D}. Bou
Kournein ! (Miss. 1883); Feriana (Rob.); Oued Oum-Mezessar (Lx miss. 1884)
— Locis Maroccanis adde : Dj. Tahallati (Ibr.); in valle Ait Mesan (Ball Spic
Marocc. sub P. tenue), Dy. Lalla-Aziza, Dj. Aziwel, Di. Tagoumt, Dj. Tabou
ghert (Ibr.).
ADDENDA ET EMENDANDA. 327
P. 64, Papaver Atlantieum Ball, locis Maroccanis adde : Dj. Ghat ditionis Demnat,
Dj. Tabgourt ad meridiem urbis Maroc (Ibr.). — Ad calcem observationis adde :
Alabastra more cæterarum specierum nutantia, non erecta ut perperam e speci-
minibus inepte exsiccatis indicavi (Ilustr. All. T, 11).
P.65, Papaver hybridum L., locis Algeriensibus Plan. C, ante Ain-el-Bey, adde Ain-
Beida, Meskiana (J. Reb.). — Locis Maroccanis adde : inter Mogador et Maroc
(lbr.). — Loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. In Tunetia tam septentrionali quam australhi et australiore diffusum :
EÉl-Haouwria! ; Dar-el-Aouina!, La Goulette!, Tunis!, Manouba!, Djedeïida!,
Tebourba!, Mahamedha!, Mokta-el-Hadjar!, Kroumbalia!, Zaghouan!; Bordj
El-Hammam , Ghardimaou ; ET-Kef!, Souk-el-Djema! ; Feriana, Gafsa ; Sousa,
Sfax, insulis Kerkenna, Beni Aieicha, Gabès, Zarzis, Oued El-Fiour, Taou-
djout, Matmata, Dj. Mezemzem, El-Maan, etc.
P. 66, Papaver Argemone L., iocis Alveriensibus adde : Med. A!: Dj. Nador, Ben-
Chicao prope Medeah ubi copiosa (Batt. et Trab.).
P. 66, F Papaver temue Ball, e specimine ab auctore benevole communicato, ad P. dubn
formam foluis dissectis referendum.
P. 66, linea 25, loco Medik. in Usteri Ann. HT, lee Medic. in Usteri Ann. fase. un.
P.67, Roœmeria hybrida DC., locis Alseriensibus Med. A$, post Dra-el-Mizan, adde
LArba (Miergues). - Plan. C!, ante Ouled Fahia-ben-Thaleb, adde : Khamissa,
Sidi-Reohis, Meskiana ($. Reb.). — Loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Ad meridiem Souk-el-Djema! (Miss. 1883); Sfax (Doùm.), Ksar Ceket
(Doûm.et Bonn. miss. 1884), in ditione Bent Aïeicha (Doûm.), Gabès (Kral.),
Zarzis, Hadedj, Taoudjout (Lx miss. 1884); Ouled Bou-Ghanem (Lx miss.
1886), Feriana (Rob. ).
P. 68, Glaucium eorniculatum Curt., locis Alseriensibus Med. Of, post Sid-bel-
Abbès, adde Dj. Bou-Anech (Filah.). — Loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. Kroumiria!, Tebourba!, Haïdra, Sousa, Sfax, insulis Kerkenna, Dj.
Bou-Hedma, Gafsa, Tozzer, Gabès, Metrech, Zarzis, Ain Temran , etc.
P. 69, Glaucium Iutewum Scop., locis Maroccanis post Tetouan adde : Salé, inter Fedala
et Sekhiret (Grant). — Loci Tunetani sic inscribendi :
TUN. In insula Dyezciret Djamour (Doûm. miss. 1884), La Goulette (Kral.),
Carthage!, Hammam-el-Lif! (Miss. 1883), Herkla (Rouire), Hammamet !,
Monastir !, Mehedia! (Miss. 1883), insula Djerba (Kral., Doùm. et Bonn.
miss. 1884 ).
P. 72, linea 6, loco Gærtn. Fruct. Ï, lege Gærtn. Fruct. IL.
P.73, Hypecoum procumbhens L. var. procumbens, loci Tunetani sic inscri-
bendi :
TUN. Él-Haouria!, Kehbia!, Nebeul! (Miss. 1883), Sidi-bou-Said (Rx); ad
ruinas Thelepte (Rob.); Cherki in insulis Kerkenna (Doûm. et Bonn. miss.
1804), Zarzis, Bled-Kebira (Matmata) (Lx miss. 1884).
P.73, Mypecoum procumbens L. var. albescens, locis Alseriensibus Sah. A?, post
Laghouat, adde Melika (Lx). — Locus Tunelanus inscribendus :
TUN. Ad ruinas Thelepte prope Feriana (Rob.).
328 ADDENDA ET EMENDANDA.
P. 73, linea 10 ab ima, loco Hypecoum æquilobum , lege :? H. æqulobum quod forsan ad
H. imberbe Sibth. et Sm. pertinet.
P. 74, Hypecoum Geslini Coss. et Kral., loci Tunetani sic inscribendr :
TUN. Zougap!, Hammam-el-Lif!, Hammamet! (Miss. 1883), Sousa! (Kral.,
Miss. 1883), ad meridiem Kerouan!, Meheha! (Miss. 1883), Sfax (Esp.,
Kral., Doùm.); Feriana (Rob.), Gafsa (Doüm., Rob.), Kriz (André), Tozzer
(Doûm. et Bonn. miss. 1884); Nadour, Gabes (Kral.), Zaras, inter El-
Hamma (Gabès) et Fratis (Lx miss. 1884), Bechill (Lx miss. 1886).
P. 7h, Hypecoum pendulum L., locis Algeriensibus Plan. Ci, ante Batna, adde
Ain-Beida (3. Reb.).- Sah. A5, ante Metlihi, adde Ghardaïa (Lx). — Locis Tu-
netanis, post Gabès, adde : Feriana (Rob.); Bled-Kebira (Matmata), Taoudjout
(Lx miss. 1884). — Locis Maroccanis, post Mzouda, adde Dj. Tagoumt ad me-
ridiem urbis Maroc (Ibr.).
P. 79, Platyeapnes spicatus Bernh., locis Algeriensibus Med. Of, post Sidi-bel-
Abbès , adde Dj. Bou-Anech (Flah.). — Locis Tunetanis adde : Menzel-Temim !,
in ditione Beni-Khiar !, Teurki! (Miss. 1883); Dar-el-Aouina !, Djedeida ! (Miss.
1883); Ghardimaou (Lx miss. 1884).
P. 82, Fumaria Numidiea Coss. et DR. var. sarcocapnoides, locis Tunelamis, ante
Guelaut-es-Snam , adde Sidi-Gaïez prope El-Kef (Lx miss. 1886).
P.83, Fumaria officinalis L., locis Alseriensibus Med. A5, posl Alger, adde : Bir-
mandreis (Mey.), Kouba (Gandog.).
P.85, Fumaria densiflora DC., locis Tunetanis, post Gabès, adde Metrech (Lx
miss. 18806).
P.87, Fumaria capreolata L. var. muralis, locis Maroccanis, post Tanger, adde :
inter Casablanca et Fedala (Grant).
P. 88, Fumaria eapreolata L. var. Bastardi, locis Tunetanis, post Tums, adde :
insula Tabarque, Ain-Draham (Rob.).
P. 89, Fumaria capreolata L. var. flabellata, loci Tunetani inseribendi :
TUN. Ain-Draham! (Rob.). ELFedja (Sédill.).
P.89, Fumaria agraria Lao., locis Tunetanis, post Sfax, adde : insula Djerba, Dj.
Mezemzem, Margouaia.
P. 90, Fumaria agraria Lao. var. rupestris, locis Algeriensibus, ante Med. 0°, adde :
Med. À! : Duperre (sec. Balt.).
P. 90, Fumaria agraria Lag. var. Atlantica, locis Algeriensibus adde : Med. C': Kef
Zouara (Lx). — Locis Tunetanis, post Dj. Zaghouan, adde Guelaat-es-Snam
(Lx miss. 1886).
P.103, Matthiola tristis R. Br., locis Algeriensibus Med. A’, ante Bhdah, adde : in
alluviis Oued Isser prope Palestro (Batt. et Trab.), in promontorio Tenez (Lx).
— Loci Tunetami sic inscribendi :
TUN. Bir Ahmra! (Miss. 1883); inter Aix Babouch et Guelaat-es-Snam (Lx
miss. 1886), Feriana (Rob.).
P. 104, Matthiola oxyceras DC., linea 3 synonymiæ, loco Hurt. Cels., lege Descr.
Jard. Cels. — Locis Algeriensibus adde : Med. A? : Ben-Chicao ad meridiem
1e
P:
P°
.138, Sisymbhrium Doumetianum Coss., locorum Tunetanorum ad calcem adde :
P.
ADDENDA ET EMENDANDA. 329
Medeah (Batt. et Trab.). — Locis Tunetanis, post Gabès, adde Bir Chenchou
(Lx miss. 1886); post y. Matmata, adde : Douz, Bir El-Hachan (Ex
miss. 18806).
.10h4, Matthiola oxyceras DC. var. basiceras, locis Tunetanis, ante Dj. Bou-
Hedma, adde Feriana (Rob.); post Dj. Cherb, adde : Oued Magroun (Lx
miss. 1884), Douz, Bu El-Hachan, Sobria (Lx miss. 1886).
.109, Lonchophora Capiomontiama DR., locis Tunetamis adde : Sidi-Mohamed-
: P P
ben-Ali (Sédill.), Foum-Goubel (Lx miss. 1886), Gafsa (Rob., Doûm. et Bonn.
miss. 1884), Khanget Oum-Ah (Lx miss. 1886).
.112, Nasturtium oflicinale R. Br., locis Maroccanis, post Tanger, adde Tamara
prope Rabat (Grant).
.119, Arabis Pseudoturritis Boiss. el Heldr., synonymiæ ad calcem adde : - Exs.
Orph. Græc. 650 et 651. — Locis Alscriensibus Mont. A’, post Bent Bou-
Addou, adde Dj. Beni-Salah (sec. Batt. ).
.121, Arabis aurieulata Lmk, ante locum Tunetanum citaium Djebel Arbet, adde
Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886).
196, Cardamine hirsuta L., locis Tunetanis, ante Ghardimaou, adde : in ditione
Merasen ad Oued Maramel, in valle Oued El-Hammam (Lx miss. 1887), Dj.
Ghora (Lx miss. 1886).
130, Malcolmia Afrieana KR. Br., locis Tunetanis, ante Nefta, adde Kriz (Lx
miss. 1884).
-131, Malcolmia littorea KR. Br., locis Maroccanis, ante Casablanca, adde : in sylva
Mamora prope Salé, Salé (Grant).
133, Malcolmia parviflora DC., locis Algeriensibus Med. C5, ante Phihippeville,
adde : inter Dj. Filfila et Philippeville (Lx).
-139, Malcolmia Ægyptiaea Spreng. var. longisiliqua, locis Tunelanis, post Ke-
bulli, adde Tabetert (Lx miss. 1886).
135, linea 9 ab ima, loco AN. Ped. I, 274 R. Br., lege All. Ped. I, 274; R. Br.
rarissimum in Tunetia australiore interiore : ad Pir El-Hachan prope Douz
(Lx miss. 1886).
.-140, Sisymbrium torulosum Desf., locis Tunetanis, post Sbiba, adde Feriana
(Rob.), ante Taoudjout, adde Zoualigh in ditione Matmata (Lx miss. 1884).
. 141, Sisymbrium Thalianum J. Gay, locus Tunetanus inscribendus :
; DA
TUN. In ditionis Ouchteta valle Oued El-Hadjar prope El-Fedja (Lx miss.
1807).
146, ante Sisymbrium crassifolrum adde :
10 bis. S. Hispanieum Jacq. Coll. I, 69, et Le. rar. 1, t. 121; Poir. Encycl. VII, 219;
DC. Syst. Il, 463, et Prodr. 1, 191; Fourn. Cruc. et Sisym. 77; Willk. et Lange
Prodr. Hisp. IT, 799. — Exs. Bourg. Hisp. 895 et 1061.
Planta annua vel biennis, subglaucescens, glabra vel glabrescens; caule
tenui vel valido, superne vel à basi divaricatim ramoso; folüs crassius-
330 ADDENDA ET EMENDANDA.
culis: radicalibus inferioribusque in rosulam approximatis, ambitu oblongo-
obovatis oblongisve, in petiolum plus minus longum attenuatis, toto ambitu
vel superne tantum dentato-serrats quibusdam interdum runcinato-pinnati-
lobis lobis lateralibus triangularibus integris vel latere utroque aut uno
alterove unidentatis; caulinis subsessilibus, oblongis vel oblongo-linearibus
inferne attenuatis , intepris vel parce denticulats ; superioribus lanceolato-linea-
ribus linearibusve basi et apice attenuatis; racemis aphylilis, plurifloris,
floriferis apice tantum corymbiformibus cito post anthesim elongatis, pe-
dicellis floribus subæquilongis; floribus mediocribus; calyce suberecto, se-
palis lateralibus subsaccatis; petahs lutes, calyce duplo longioribus; siliquis
confertis, in pedicello arcuato-ascendente erectis, subcompressis, torulosis,
glabris, pedicello incrassato multo longioribus, superioribus floribus et ala-
bastris longe superatis, valvis trinervüs, parietibus cellularum septi sub-
opaci sinuosis incrassalis. © vel ©. Maio-Jun. (Descriptio juxta specimina
nonnulla Hispanica et duo Mauritanica a cl. Battandier rite denominata
et benevole communicata.) |
In cultis et campestribus, hucusque tantum unico loco provinciæ Oranensis
notum. — Plan. 0’: In margine austro-occidentali lacus Chott El-Chergui ad viæ
ferratæ stationem El-Biod, copiosum sed forsan advena, a cl. Trabut junio 1886
detectum. |
In Hispania centrali et australi infrequens.
Oss. S. contortum Cav. (in Willd. Enum. 698; Poir. Encycl. Suppl. V, 160;
Fourn. Cruc. et Sisym. 80; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IL, 799. — S. taraxaci-
folium {2 contortum DC. Syst. Il, 466, et Prodr. 1, 192.— Exs. Bourg. Hisp. 2101
sub S. crassifohum et 2102 sub S. Hispanicum forma foliis pinnatiparütis) in
Hispania centrali et orientali crescens, valde et forsan nimium affine S. Héspanico,
a quo tantum differre videtur parte inferiore caulis et folüis rosulæ plus minus
birtis, foliis inferioribus omnibus runcinato-pinnaüpartitis, caulinis inferne pauci-
lobis vel hastatis, siliquis subteretibus, non subcompressis.
P.147, Sisymbhrium erysimoides Desf., locis Tunetanis, post Kerouan, adde : El-
Djem, Sfax (Rob.).
P.119, Sisymhrium rumeimatum Las., locis Tunetanis, post Ain-Cherichira, adde :
Ain-Tizerouin ad septentrionem Tala (Lx miss. 1886).
P. 149, linea 11, loco Bir Ahi-ben-Khalifa, lege Bir Ali-ben-Hahfa.
P.150, Sisymbrium Alliaria Scop., locis indicaiis adde :
TUN. In sylvis quercinis inter Fedyidj et Hadjera-Sghira, in valle El-Feda
secus Oued El-Hadjar (Lx miss. 1886).
P.151, Erysimum grandiflorum Desf., locis Maroccanis, ante D). Ouensa, adde :
Dj. Bouachfal provinciæ Demnat, Dj. Takreda in provincia Netifa ad austro-
orientem provinciæ Demnat (Ibr.).
P.194, Conringia @rientalis Andrz., locis Algeriensibus Med. 4°, post Aumale, adde
Oued El-Kebir prope Blidah (Batt.).
ADDENDA ET EMENDANDA. 391
.161, Henophyton deserti Coss. et DR., locis indicatis adde :
TUN. In Tunetia australiore, ad austro-orientem Chott El-Djerid : inter Mar-
gouaia et Guelaa, Douz, Sobria (Lx miss. 1886).
.163, Diplotaxis siifolia Kunze, locis Maroccanis, post Tanger, adde : in sylva Ma-
mora prope Salé (Grant).
-165, Diplotaxis virgata DC. forma humilis, locis Tunetanis, ante Gabes, adde
Guellala in insula Djerba (Lx miss. 1886), ante Fratis, adde Oued Magroun
(Lx miss. 1884 ).
.- 107, Diplotaxis muralis DC., locis Algeriensibus Med. A!, ante Aumale, adde
Kouba (Gandog.).
-170, Diplotaxis Harra Boiss., locis Tunetanis, ante Gabès, adde : in insula Djerba
inter Él-Hara et Guellala (Lx miss. 1886).
-170, Diplotaxis erucoides DC., in descriplione, linea 7, post « caulinis sæpius paucis
sessihbus» adde : rarius auriculato-semiamplexicaulibus.
P. 172, linea 8 ab ima, loco re co, leve recto.
P. 173, Erucastrum incanum Koch var. incanum, locis Tunetanis, post Kessera , adde
Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886).
P. 193, linea 2, loco O?, lege — O?.
P. 173, linea 5 ab ima, loco Atl FI. Alp., lege Atl. Fl. Alp.
P.177, Erucastrum virgatum Presl var. Rerayense, locis Maroccanis, ante D}.
Touchka, adde Dj. Lalla-Aziza (Ibr.).
-180, Brassica nigra Koch, locis Tunetanis, ante Gabès, adde Sfax (Rob).
P. 189, Brassien Rapa L. var. campestris, locis Tunetanis, post Ain-Draham, adde :
Oued Hiroug , in sylvis Ouchteta (Lx miss. 1886).
-192, Brassica Tournefortii Gouan, locis Algeriensibus adde : Med. A! : Guyotuille
in cultis copiosa (Batt.).
.-193, Brassica sabularia Brot., locis Algeriensibus Med. A!, ante Orléansuille,
adde Dj. Nador prope Medeah (Batt.).
.194, Brassica amplexicaulis Coss., locis Tunetanis, post Buhirt-Mournak, adde :
in ditione Merasen (Lx miss. 1887); post El-Kef, adde Guelaat-es-Snam (Lx
miss. 1886).
-195, Brassica dimorpha Coss. et DR., locis Algeriensibus Plan. (, ante Batna,
adde Tebessa (Seriz.).
. 305, Sinapis alba L., locis Algeriensibus Med. A°?, post Alyer, adde Kouba (Gan-
dog.). — Locis Maroccanis ante Mogador adde Rabat (Grant).
- 206, Sinapis hispida Schousb., locis Algeriensibus indicatis adde : Med. A! : Affre-
ville (sec. Batt. et Trab.).
- 207, Sinapis procumbens Poir., loco Tunetano citato adde : in valle Oued El-Hadjar
prope Él-Fedja (Lx miss. 1887).
392 ADDENDA ET EMENDANDA.
P.210, Eruea sativa Lmk, locis Algeriensibus Sah. (, ante El-Kantara, adde Negrin
(Biml.).
P.216, Erucaria Ægiceras J. Gay, locis l'unelanis, post Oued Zitoun, adde : El-Maan
inter Kebilli et Djemna (Lx miss. 1886).
P.218, Enarthrocarpus elavatus Del., locis Tunetanis, post Kerouan, adde El-
Djem (Rob.), post Zarzis, adde Seftumi (Lx miss. 1884).
P. 230, linea 7, loco 1. R. sativus. lepe T R. sativus.
P. 221, linea 15 ab ima, loco Brette lege Brettes.
P.°32, Alyssum montamum L., locis Tunetanis, post Souk-el-Djema, adde : Sidi-
Gaïez prope El-Kef, Guelaat-es-Snam, Guelaat-Rebiba (Lx miss. 1886).
P.:33, Alyssum cochleatum Coss. et DR., locis Algeriensibus Plan. A!, post
Djelfa, adde Oued Sedeur (Lx ).
P.234, Alyssum campestre L., in descriptione, linea 3, loco: staminum saltem bre-
viorum filamentis appendiculatis , lege : filamentis staminum longiorum exappen-
diculatis, breviorum appendiculatis appendice sæpius ampla superne libera
integra vel bidentata rarissime exappendiculatis tantum dente minuto auctis
vel omnino edentulis.
P.237, Alyssum Granatense Boiss. et Reut., locis Tunelanis, post Kessera, adde
Guelaat-Rebiba (Lx miss. 1886).
P. 237, linea 4 ab ima, post distributionem seooraphicam Alyssi Granatensis adde :
Var. 6. luteolum.— À. luteolum Pomel Nouv. mat. 324 et var. pumilum Pomel, I. c. e
descriptione et sec. Battandier in lilteris.
Petalis inferne latoribus quam in planta typica, brevius in unguem attenuats ;
staminum breviorum filamentis appendiculatis appendice filamento longe vel
breviter adnata, interdum dentato-appendiculatis vel edentulis ; silicularum pube
radus subæqualibus composita.
In sylvaticis, pascuis et petrosis regionis Montanæ etiam superioris. — Mont.
C': Tizi-Ousaka (Par). — A: in montibus Djurdjura inter Imechedallen et Ti-
rourda (Lx), Tala-Rana (H. Duham. ); Dj. Beni-Salah! (Pom., H. Duham., Batt.
et Trab.), Dj. Mouzaia, Teniet-el-Haad (sec. Pomel) et pluribus alis locis (sec.
Batt. in litt.).
Os. Hæc varietas, sæpe in eisdem locis cum planta typica crescens, cum qua
habitu notisque plurimis omnino congruit, tantum distinguenda petalorum forma,
staminum lateralium filamentis sæpius late appendiculatis sed interdum tantum
dentatis vel edentulis, et imprimis pube silicularum radis subæqualibus composita.
— Noia e filamentis appendiculatis, dente auctis vel exappendiculatis excerpta
minoris momenti nempe eximie variabilis in varietate luteola ut in À. campestri
in quo interdum filamenta staminum breviorum dentata vel edentula non late ap-
pendiculata.
P.2h1, Koniga maritima R. Br., locis Maroccanis, aute Saff, adde Rabat (Grant).
,
ADDENDA ET EMENDANDA. 399
. 245, Draba lutescens Coss., linea 2 synonymiæ, post 840, adde : {lustr. Al. T,
ft. 63 mox edenda.
. 247, Erophila vulgaris DC., loci Tunetani inscribendi :
TUN. Ouwx-el-Diss in ditione Merasen, in valle Oued El-Hadjar prope EL
Fedja et ad Oued El-Hammam ditionis Ouchteta (Lx miss. 1887 ).
.200, Thlaspi perfoliatum L., loci Tunetani inscribendi :
TUN. Kef-en-Nemra in ditione Ouled Ali (Lx miss. 1887); Guelaat-es-Snam
(Lx miss. 1886).
P, 250, linea 2 ab ima, post T. Tineanum, adde : T. obtusatum Pomel Nouv. mat. 376.
P. 251, linea ima, loco Serdj el-Aouda, lege Serdj-el-Aouda.
P.255, Aberis eïliata All. var. Balansæ, locis Aloeriensibus Mont. A!, post D. Beni-
Salah, adde Dj. Nador prope Medeah (Batt. et Trab.).
P. 262, linea 7, loco contarie, lese contrarie.
P.263, Ionopsidium albiflorum DR., ioci Tunetani inscribendi :
NN
TUN. Kef-en-Nemra in ditione Ouled Ah, El-Hammam et supra Et-Fedja in
ditione Ouchteta (Lx miss. 1887).
.264, Bivonæa lutea DC., locis Algeriensibus Mont. A, post Chabet Tentet-Amou,
adde: Dj. Beni-Salah, Dj. Mouzaïa (sec. Batt. et Trab.). — Locus Tunetanus
inscribendus :
TUN. Kef-en-Nemra in ditione Ouled Ah (Lx miss. 1887).
. 265, Lepidium Draba L., locis Algeriensibus Med. A°, ante Berouaguia , adde : Alger,
El-Biar, secus viam inter Alger et Koleah (Batt.). — Locis Tunetanis, post
Gabès, adde : Metrech, Oudref (Lx miss. 1886).
.-266, Lepidium subulatum L., post synonymiam adde: Ar. ASAC) Zâifa «haud
dulcis» (Reb.).
266, linea 10 ab ima, deleatur (Reb.).
278, linea 1, loco Cav. Le. I, 32, f. Lo, lege Cav. Ie. I, 32, t. Lo.
. 280, linea 14 ab ima, loco plano-compressa, lege compressa.
.289, Biscutella radicata Coss. et DR., locis Algeriensibus adde : Med. A!: La Re-
ghaïa in sylvis (Batt.).
.293, Senehbiera Coronopus Poir., locis Maroccanis, post Tanger, adde Salé
(Grant).
.29h, Senebiera violaeea My, linea 2 distributionis geographicæ , post Maison-Garrée
unde cultura evanuit, adde Retour-de-la-Chasse (BatL.).
. 296, Isatis Djurdjuræ Coss. et DR., linea 2 synonymiæ, post 533, adde : [lustr.
Atl. 1, t. 57 mox edenda.
. 301, Calepina Corvini Desv., locis Algeriensibus Med. A!, post Blidah, adde D}.
Mouzaiïa infra Sidi-Madam (Batt.).
. 302, Zäilla macroptera Coss., linea 2 svnonymiæ, post 670, adde : et Jllustr.
Al, I,t. 58 mox edenda.
33/4 ADDENDA ET EMENDANDA.
P. 306, Cakäle marîitima Scop., locis Maroccanis, post Tetouan, adde : ad ostium
Oued Sebou (Grant) forma inter varietatem maritima et varietatem Ægyptiaca
media.
P. 309, linea 10 ab ima, loco Ouda-Ouchemlal, iege Ida-Ouchemlal.
P. 311, linea 14 ab ima, loco Ouled Fahia-ben-Thabeb , lege Ouled Yaha-ben-Thaleb.
P. 315, Rapistrum rugosum All. var. Orientale, locis indicatis adde :
MAR. In sylva Mamora prope Salé (Grant).
P.315, Rapistrum bipimmatum Coss. et Kral., linea 2 synonymiæ, post 57, adde:
[llustr. Al. X, t. 61 mox edenda.
P. 320, Cordylocarpus muricatus Desf., locis Alveriensibus Med. A, ante Vesoul-
Benian, adde Hammam-Ghira (Batt.).
INDEX ALPHABETICUS
ORDINUM, TRIBUUM, GENERUM, SUBGENERUM VEL SECTIONUM,
SPECIERUM, VARIETATUM ET SUBVARIETATUM
IN HOCG VOLUMINE DESCRIPTORUM.
Nomina specierum admissa litteris cursivis, synonyma litteris rectis, nomina
plantarum comparationis oratla in adnotationibus commemoratarum ltteris rectis
minoribus impressa.
Nomina ordinum ex. gr. : RANUNCULACEÆ.
Nomina tribuum ex. or.: RANUNCULEÆ.
Nomina generum ex. gr. : RANUNCULUS.
Nomina subgenerum vel sectionum ex. gr.: BATRACHIUM.
Nomina specierum, varietatum et subvarietatum ex. gr. : acris.
Nomina synonymorum ex. gr. : aduncus.
Nomina plantarum in adnotationibus commemoratarum ex. gr. : argyreu6.
Numerus primus paginam, ultimus numerum specierum indicat.
AconiTUuM Tourn..... ae D1
Atlanticum (Coss. olim — À.
Lycoctonum L........... 51
Lamarckii Rchb. — A. Lyco-
ctonum L. var.......... 51
Lycoctonum L............. 51
— var. Pyrenaicum Ser. —
À. Lycoctonum L. var. 51
Pyrenaicum DC. — A. Lyco-
clonum LD var. - 10 51
Vulparia Rchb. — A. Lyco-
étonne es 0 ent 51
Orientale Mill.......... ba
DONS RP ee de ce 10
BEUDUUS ne denis ce 11
— var. brachypetala Moris —
À. autumnalis L. .... 11
— var. dentata Coss... 12, 321
— var. leptopetala Moris —
ArSbNaNs Li: :.... 141
»
ADoNIs.
æstivalis var. squarrosa Boiss.
— À. æstivalis L. var. dentata.
19
autumnalis L.......... 11, 93921
Cupaniana Guss. — À. micro-
CarpaD eee 19
dentata Del. — À. microcarpa
DC. var. dentata Coss.etKral. 13
dentata var. Provincialis DC.
— À. æstivalis L. var. den-
LA ee eee RES 00:
intermedia Webb = A. micr
carpa DG............... 12
microcarpa DG......... 1a, 321
— var. dentata Coss. et Kral.
MR PRIE RTRL RAS SLT RUE 13, 391
miniata Jacq. — À. æstivalisL.. 11
squarrosa Stev. — À. æstivalis
L'varsdentata ere 19
Bætica Coss. — À. autum-
nalis Le Ua mon 19
flammea Jacq........... 13
330 ÆTHIONEMA.
Æruionema R. Br..........
ovalfolium Boiss. — Æ, saxatile
saratile hr Re eee
saxatile var. ovalifohium DC. —
Æ. saxatile R. Br. var.....
Alliaria officinalis Andrz. — Si-
symbrium Alliaria Scop....
ALYSSINEÆ DC............
Alysson maritimum Shaw = Ko-
niga maritima Rébr ere
AEVSSUM A OU Edit
subgen. Evazyssum Boiss..
subgen. Menrocus Benth. et
OO Re SPAIN
subgen. ODONTARRHENA Boiss.
— subgen. Prirorrrenum Coss.
subgen. TerrATricurA Coss.
Algeriense Pomel — À. Grana-
tense Boiss. et Reut.......
GIPES EL PRE CREER PELEECE
— var. alpestre...........
— var. serpylhfolhum. . ....
—— var. incanum Boiss. — A.
alpestre L. var. serpylli-
OM ES RUES
alpestre Moris — A. alpestre L.
var.serpyifolium . . .....
arenarium Gmel. — À. monta-
nUMALEAS Eu CL RI.
Atlanticum Desf. = À. monta-
HUM ere Ne RL
campestre L.......... 233,
— var. micropetalum Boiss.
— À. campestre L. var.
clypeatum DR. — A. scutige-
DUR ADRESSE
cochleatum Coss. et DR. 233,
condensatum Boiss. et Hausskn.
— À. alpestre L..........
Gmelini Jord. — À. montanum
Granatense Boiss. et Reut. 236,
— var. luteolum Coss.. ....
hispidum Losc. var. Granatense
Willk. — A. Granatense
Boiss: et: Reut. "127 000.
lanigerum DC. — A. alpestre L.
INDEX.
nd
Q)
9 SI
OO
ALYSSUM.
ALYSSUM.
leiocarpum Pomel — A. psilo-
carpum Boiss. var. eden-
LE D SR 239
linijolium Steph. . : - 239
luteolaum Pomel — A. Grana-
tense var. luteolum....... 332
macrocalyx Coss. et DR...... 235
maritimum Lmk — Koniga
maritima R Br CP EC 240
micranthum Fisch. et Mey. —
À. campestre L. var... .... 233
micropetalum Fisch. — A. cam-
pestre LNvar CCE REEErE 233
minutiflorum Boiss. — A. al-
pEStre Le PTE EEE 230
montanum L......... 231, 392
—_ var. Atlanticum Boiss. —
A. montanum L...... 231
Nebrodense Tin. — A. alpestre
L. var serpyllifolium. . .... 230
obtusifolium Stev. — A. alpes-
tre En ee LE CLONE 239
ochroleucum Boiss. et Huet —
Amontanum Lee 231
oxycarpum Boiss. — A. alpestre
Li diner DORE 230
parviflorum M.-B. — A. cam-
pestre Levure -CPPre ER PE 233
polyodon Boiss. et Buhse — A.
campestre. L:var. 233
psilocarpum Boiss. . ........ 23/4
— var. edentulum Goss..... 239
ptilotrichum DR. olim — A.
Granatense Boiss. et Reut... 236
Savranicum Andrz. — A. al-
pestre LA CESSE FRERRRE 229
scutigerum DR............. 2306
serpyllifolium Desf. — A. al-
pestre L. var. serpyllifolium. 230
serpyllifolium M.-B. — A. ai-
pestre ER 229
serpyllifolium forma longistyla
Boiss. — A. alpestre L..... 230
SHINOSUM AR IS RER RES 238
tortuosum W. et K. — A. al-
pestre L..:..4:......4.% 229
vernale Rchb. — À. montanum
Lin ms TERRES 231
QE
O1
ALYSSUM.
ALYSSUM.
Willkommn de Rœm. —
Granalense Boiss. et Reut.. 236
Altaicum C.-A. Mey...... 2932
CE ALT ERREUR 237
campesire var. hirsutum
ROCHE SR M Ar à 234
Fischerianum DC........ 29392
hirsutum M.-B.....:... 234
AmmosPermA Hook.....,...... 194
— sect. Évammuosperma Coss... 154
— sect. MorrcannezzA Coss. .. 199
cinereum Hook............ 154
teretifolium Boiss.. ......... 159
AINASTATICAU LS ee ee ee 279
Hhierochuntica L............ 276
ANASTATICEÆ DC.......... 270
ANÉMONENTOUTT ee 9
CORONAMIE NA PUMA uen Ten Les
RAiin DS CR CEE 10, 321
ANEMONEÆ: DC:...:....:.. 6
ROULEAU C Daun. 00. h3
viscosa Gouan — A. vulgaris
URI PARENT PS
RE LE Eee RoE ce Re h3, 394
ARABIDEZÆ DE MR en de 100
ARABISR be rem eee Le 116
—, sect. Evaragis C.-A. Mey.. 117
— sect. TurrirezzA O.-A. Mey. 118
AIDE SN D tte een 117
alpestris Rchb. — A. ciliata R.
LEONE SOA ONCE A AR Es 193
Alpina Oliv. — A. albida Stev. 117
arcuata Shuttlew. — A. ciliata
BR Tan LS Te 193
auriculata Lmk...... , 191, 929
— var. dasycarpa. . ....... 199
Balansæ Boiss. et Reut. — A.
ciliata R. Br. var. Balansæ.. 193
Billardieri DC.— A.albida Stev. 117
brachypoda Boiss. — A. parvula
1 DEAN DD 50 APM SEM P RATS
brevifolia DC. — À. albida Stev. 117
Caucasica Willd. — A. albida
194
INDEX.
a
h
ARABIS.
A PRABIS.
cihatar Br Ne eee
— var. Balansæ Coss.......
— var. glabrata Koch — A.
CAM br
— var. hirsuta Koch — A. ci-
liata R. Br. var... ...
conringioudes Ball........,...
cuneifolia Hochst. — A. albida
decumbens Ball — A. pubes-
CENS POI A0NME. CEE
Doumetu Coss.. ....:......
glastifolia Rchb. — A. sagittala
DC
ee ee + + + 9 © « © + + © © © ee
— var. incana Gaud. — A.
ciliata R. Br. var... ...
are sagittifolia Moris —
A. sagitlata DC......
— var. sessihfolia Gaud. —
A. ciliata R. Br. var...
hispida Lmk — A. sagitlata
D CR art ou SE EN ares
latifolia DR. — A. parvula L.
DA RE et es
longifolia DC. = A. albida Stev.
longisiliqua Presl — A. pubes-
cens Poir. var. longisiliqua.
Panel Dur eee
Pseudoturritis Boiss. et Heldr.
CU ANNE ER D METRE 118,
— var. longisiiqua Coss...
purpurascens Presl — A. pu-
bescens Poir. var. longisiliqua
rämosa Lmk — Sisymbrium
Thalianum J: Gay........
Sonia DO EME ETES
Thaliana L. — Sisymbrium
Mhahanum PAGE
thyrsoidea Sibth. et Sm. — A.
ADIdd SIC ee nr
TurritanleS On Re Rare
ALAN RE EE LL LR INR LR
viscosa . DC. = À. albida Stev..
AucheriBaiss "ai.
brassicæformis Wallr.....
29
AT
129
Qt
11
1:10
e 2)
2
EN Ex
335 ARABI
ARABIS.
conferta Rchb.— A. hirsuta
SCOp serre
contracta Spenn. — À. hir-
suta SCOP...........e
erubescens Ball.........
Gerardi Bess............
hirsuta Scop............
Kochii Jord. — A. Gerardi
Besse meet clic
muralis Bert............
perfoliata Lmk...........
planisiliqua Rchb.=— À. Ge-
rardi Bess............
BARBAREA ROBrA ee Lee.
arcuata Rchb. — B. vulgaris
R. Br. var. arcuata.......
Iberica DC. — B. vulgaris R.
Br: var arcualas eee
parviflora Fries — B. vul-
garis R. Br. var. stricta...
perennis Pomel — B. vul-
garis R. Br. var. vulgaris. . .
stolonifera Pomel — B. vul-
garis R. Br. var. vulgaris...
stricta Andrz. — B. vulgaris
R. Br. var. stricta. .......
Taurica DC. — B. vulgaris
R. Br. var. arcuata.. . ....
vulgaris Bor. — B. vulgaris R.
Br. var. arcuata.........
vulgaris Rchb. — B. vulgaris
R. Br. var. vulgaris... ....
vulrars Ro Br. 02000 pe
— var. arcuata Goss......
var, stricta (088...
— var. vulgaris Coss......
vulgaris 8 Koch — B. vulgaris
R. Br. var. arcuata.......
Batrachium marinum Fries —
Ranunculus aquatilis L. var.
DAULOLIE PSI AE MANN
BERBERIDEZÆ Vent.......
PrremRis louche... 2 RG
Cretica Ball — B. de
Boiss. et Reut.. É
Hispanica Boiss. et Réute ‘
vulgaris var. australis Boiss. —
B. Hispanica Boiss. et Reut.
329
56
56
56
99
INDEX.
Qt
OT OT R OT
BISCUTELLA.
BERBERIS.
Ætnensis Presi........,. 57
cratægina DC.....…..:... 57
Crética Los: LE RER 57
densiflora Boiss. et Buhse.. 97
vulgaris Li,4 404 0ePRE 56
BiscureLza L... . 284
— subgen. Jowpr484 Medic.., 284
— subgen. Tazasprorum Medic. 286
— Biscutellæ bicalcaratæ DC.—
B. subgen. Jondraba.... 284
— Biscutellæ genuinæ DC. —
B. subgen. Thlaspidium.. 286
Algeriensis Jord. — B. didyma
L. var. raphanifolia. ..... 287
Apula L.— B. didyma L. var.
ADO. LE ON APS EEE 287
aurculaia li. TERRE 289
Bourgæi Jord. — B. didyma L.
var. raphanifolia...,..... 288
Chouletti Jord.— B. didyma L.
var. raphanifolia......... 287
ciliata DC. — B. didyma L. var.
APUIISCE EN EUR CR CREER 287
Columnæ Ten. — B. didyma L.
VAT ADR: - 2-0 RCE 207
coronopifolia Wild. — B. di-
dyma L. var. Apula....... 287
depressa Willd. — B. A
L. var. Apula..… 287
chanel. ERA eee 286
— var. Apula Coss........ 287
— var. raphaniÿfolia Coss... 287
erigerifolia DC. — B. auriculata
Lforma Nue Er re. COS
eriocarpa DC. — B. didyma L.
DOrAMAIERERS SCENE 287
frutescens Gosse. se FRERE 289
lævigata Desf. — B. didyma L.
var. ApuIA.. 1 SRE 287
leiocarpa DC. — B. didyma L.
var. ADpUias CE REC 287
lyrata L. — B. didyma L. var.
raphanifola.\s. 5... ins 287
maritima Ten. — B. didyma L.
var. raphanifolia. ........ 287
obovata DC. — B. didyma L.
var AQUIR. Es EN FERES 287
radicata Coss. et DR... 288, 333
# À À À h
BISCUTELLA.
BiSCUTELLA.
raphanifolia Poir. et Desf. ex
parte — B. didyma L. var.
raphanifohia. : -........
raphanifolia Poir. et Desf. ex
parte — B. radicata Coss. et
DIR PR AR Le ane
virgata Coss. et DR. olim — B.
radicata Coss. et DR......
cichorüfolia Lois........
Golumnærtlen: 7"...
depressa Wilid...........
levipatash eee...
microcarpa DC..........
patulipes Jord. == B. micro-
CARDA DO Eee.
perennis Spach — B. lævi-
scutulata Boiss. et Reut. —
B. microcarpa DC......
BISCUTELLEÆ Coss.........
Bivonæa DO. 124 nero. 1,
lien DO AS USER: 264,
præcox Bert. — Tonopsidium
albiflorum DR...........
Saviana Car.— [onopsidium
Savianum Ball........
BRASSICA ee Ann ee
— sect. Brassicarra Coss.... .
— sect. Euvprassrca Boiss...….
— sect. Meranosiwarrs Coss. .
amplexicaulis Goss. . ... 195,
arvensis L. — Moricandia ar-
Vensis DU. er NU eu.
asperifolia Lmk — B. Rapa L..
Atlantica Coss. et DR. — B.
Gravnæe Ten er 2100
Aurasiaca Coss. et Kral.....
Bætica Boiss. — Erucastrum vir-
gatum Presi var. Bæticum..
Balearica DC. ex parte — B.
oleracea L. var. Robertiana
s.-v. Robertiana.. ........
POS RAA
Blancoana Boiss. — B. humilis
DC. var. latisiliqua.. . . . ..
Boissieri My — B. Gravinæ
PSE OU DA NP
INDEX.
307. 2
288 3
288 3
286 4
288 2
388 2
290
288 2
288 2
390
288 2
28!
263
SH 0011
265 9
263 2
179
196
181
180
331 [e)
156 :
188 D
195 11
199 19
176 3
189 9
1810
197 12
199 11
BRASSICA.
Brassica.
Botlerii Vis. — B. oleracea L.
var. villosa s.-v. incana. . ..
brachyloma Boiss. et Reut. — B.
Gravinær lens 677 0rP
OR on PR an ren
campestris L. — B. Rapa L. var.
campestris Koch........
campestris C. Napo-Brassica
DC. —B. Rapa L. var. rapi-
fera Metzg DT AA URRE EE NUS
campestris var. oleifera DC. —
B. Rapa L. var. campestris
Roch ERA M ee A Le
capitata Lob. — B. oleracea L.
var. capitata DC... :..:..
Cossoneana Boiss. et Reut. —
B. fruticulosa Cyr. var. Cos-
SOneanat Dec RER Aa a
Cretica Lmk — B. oleracea L.
var Greta, NEA RE
Cretica Moris Elench. — B. ole-
racea L. var. insularis s.-v.
INSUIATTS LR AAC
Cretica Sibth. et Sm. — B. ole-
racea L. var. (Cretica s.-v.
CTELICAR NE 2 Et ai
crispa Cam. — B. oleracea L.
var. crispa MR NO ee
dimorpha Coss. et DR.. 194,
elata Ball — Erucastrum virga-
tum Presi var. elatum.....
Eruca L. — Eruca sativa Lmk
DATA SAUVONS ARR
Jruticulosa Cyr. emend.; Coss.
— var. Cossoneana Coss....
— var. fruticulosa Coss....
— var. leucantha Goss......
— var. Mauritanica Coss.. .
— var. Numidica Coss. . .
— var. radicuta Goss......
geniculata Ball — Erucastrum
incanum Koch var. genicu-
HE AU 0 PR A TE
olaberrima Pomel —? B. fruti-
culosa Cyr. var. leucantha
Grovmæntens. 1. 0e
29.
339
184 3
199 11
199 11
188 9
189 5
189 59
189 5
186 3
191 6
10903
189. 3
185 3
186 "3
331 10
DT
209 1
189 6
1191040
190 6
191 6
190 6
190 6
191 6
173 1
191 2-6
199 11
340
BRASSICA.
Brassica.
Harra Boiss. — Diplotaxis Harra
Bois ere ae DRE
humilis Boiss. — B. humuis DC.
var. JatIstiqua 0°
humilis DC. emend.; Coss...
— var. humilis Coss.......
— var. latisiliqua Coss.....
— var. nudicaulhs Coss.....
— var. repanda Coss......
humilis Coss. olim — B. Aura-
siaca Coss. et Kral....
bumilis Wüllk. et Lange — B.
humilis DC. var. nudi-
CAUSE A ET ER
incana DC. — B. oleracea L.
Dar NANOSA UE ER MROUe Ne
incana Ten. — B. oleracea L.
var. Vilosa s.-v, incana.. ..
oleracea
insu-
insularis Moris — B.
L var. insularis s.-v.
HuncemiOoss ER LENCO CERCE
latisiliqua Boiss. et Reut. — B.
humilis DC. var. latisiiqua..
lativalvis Boiss. — Eruca sativa
Lmk var. sativa s.-0..,....
loncholoma Pomel — ? B. Aura-
siaca Coss. et Kral........
lyrala Desf. — Enarthrocarpus
clavatus Delile..........
B. maritima arborea seu pro-
cerior ramosa Moris. — B.
oleracea L. var. maritima..
Maurorum DR.............
mollhis Vis. — B. oleracea L.
var. villosa s.-v, villosa. . ..
‘Munbyana Coss. et DR. — B.
setulosa Coss............
INopus RER
— var. esculenta DC. — B.
Napus L. var. rapifera
Metzoe en Ne
— var. oleifera DC........
— var. rapifera Melzo.....
TIOTONNOCR EEE RE RER RE 180,
nivea Boiss. et Sprun. — B. ole-
racea L. var. Cretica s.-v.
DV BA MAR ERA AL aus Lo re
169
198
107
1199
INDEX.
12
19
BRASSICA.
Brassica.
nudicaulis Pomel —? B. humilis
DC. var. nudicaulis.. . ....
oleracea Bert. — B. oleracea
L. var. Robertiana s.-v. Ro-
bertiänas LRU 282
oleracea Huds. — B. oleracea
L. var, maritima.........
oleracea L::: 256 20 UV
— var. acephala DC.......
— var. Botrytis L..
— var. bullata DC. fes sr
racea L. var. crispa. .
—- var. capitata DC.......
— var. Caulorapa DC.....
—\yar. Gretica (Os.
UNS VE Crenca eee
— — S.-V. MUR...
— var. crispa Coss........
— var. insularis Coss......
019, Atlantica. ">
NS UIUTIS EE ES
— var. maritima Coss......
—. var, Robertiana Coss...
— — 5,-v. Robertiana. ...
2 D ST rupestris LES
— var. sylvestris DC. — B.
oleracea L. var. mari-
timaz 25 eee
= \yar. villosa C0ss.. 00
SV INCONNUS LE
Ce OS NE
Orientalis L. — Conringia
Orientalis Andrz. ........
papillaris Boiss. — B. sabularia
Brotptr Lise. UNE RERR TE
perfoliata Lmk — Conringia
Orientalis Andrz.........
pinnalifida Desf. — Eruca sa-
tiva Lmk var. pinnatifida
præcox. W. et K. — B. Napus
L. var. oleifera DC.......
— var. annua Rchb. — B.
Rapa L. var. campestris
Koch.
— var. campestris Koch 189,
— var. depressa DC. — B.
Rapa L. var. rapifera
Meleps sisi. ARR
ee
211
391
Q9 Co CD Qo © 9 Q9 Go
9 Q9 Co Go 9 Co Qi oO Lo Go
C9 9 9 Co
BRASSICA.
Brassica.
— var. esculenta ET. Par. —
B. Rapa L. var. rapi-
ferasMetzpt0t 0"
— var. oblonga DC. — B.
Rapa L. var. rapifera
LEADER COTE DER
— var. oleifera DC. — B.
Rapa L. var. campestris
Koch.
— var. oleifera FT. Par. —
B. Rapa L. var. cam-
pestris Koch. .......
— var. rapifera Metzg.....
rectangularis Viv. — B. Tour-
nefortii Gouan. .........
repanda DC. — B. humilis DC.
VAT TEpaNdas ee.
Rerayensis Ball — Erucastrum
virgatum Presl var. Rera-
Robertiana J. Gay — B. Fr
cea L. var. Robertiana..
rupestris Rafin. — B. os
L. var. Robertiana s.-v. ru-
DESIRE 6 6 dorer EU
rupicola Pomel — B. Gravinæ
A MED RE RE RE
sabularia Brot........ 193,
sabularia Moris — B. Tourne-
font ouans a... 210
— var. papillaris Boiss. —
B. sabularia Brot. var.
scopulorum Coss. et DR... RE
SeIHIOSA CDS I Un.
spinescens Pomel — B. scopu-
lorum Coss. et DR.......
Stocks Hook. f. et Thoms. —
B. Tournefortn) Gouan....
suffruticosa Desf.— Moricandia
arvensis DC. var. suffruticosa
taraxacifolia Boiss. Te
brium filon € Cav..
teretifolia Desf, — A
sperma teretifolium Boiss..
lorulosa DR. — Diplotaxis su-
folaiknmzen: 0 00,
192,
varia DR.— Erucastrum varium
Tournefortt Gouan.....
189
192
OU
177
183
INDEX.
Qt
©2
[SE
SI
FF ©
SI
=
[@]
BUNIAS.
Brassica.
varia var. Campestris DR. —
Erucastrum varium DR. var.
VATIUME LES AN PANIPOrE
— var. montana DR. — Eru-
castrum varium
DR. var.
MOontanum 0" ......,
vesicaria L. — Eruca sativa
Lmk var. vesicaria. ......
villosa Biv. — B. oleracea L.
var. villosa s.-v. villosa. . . .
virgata Boiss. — Diplotaxis
VIDE AA ND CP En
Willdenovn Boiss. — B. Juncea
CONS PP RAPRARET Gene à
Alpina L. — Arabis bras-
sicæformis Walir.......
Balearica Pers...........
crassifolia Forsk, — Eru-
caria crassifolia Delile.. 2
fragilis Sieb. — Diplotaxis
ACTIS MB OISS ee eee ce
oxyrrhina Coss.. c
spinosa P. Alp. mie .
gToides FOrSk:. 0.1.
teretifolia Del. — Mori-
candia clavata Boiss. et
Reuters er ire
BRASSICEÆ DC............
BUNIADEÆ DC. ........ ...
Bunras RA Br... 00,2 :
arvensis Jord B. Erucago
LE TMS EE SN os RER à
Balearica L. — Succowia Ba-
leanica Medic- #7" 00
Cakile L. — Cakile maritima
SCOD ie. cree
Cakile Poir.— Cakile marilima
Scop. var. Ægyptiaca.....
cochlearioides Murr. — Cale-
pina Corvini Desv........
Étucoro ER
prostrata Desf. — Muricaria
prostrata Desv...........
raphanifolia Sibth. et Sm. —
Rapistrum rugosum All. var.
Orientales eme an
spinosa L. — Zilla mya-
groides Forsk.........
tenuifolia Sibth. et Sm. —
Rapistrum tenuifolium. .
310
341
D
342 BUNIAS.
Bunias.
virgata Sibth. et Sm.— Ra-
pistrum Ægyptium.....
Bursa Pastoris hirsuta, Erucæ
flore, stilo prominente Shaw
— Psychine stylosa Desf...
CARILE Tourne. 0eme
Æpgyptiaca Gærtn. — CG. mari-
tima Scop. var. Ægyptiaca.….
Bauhini Jord. — C. maritima
_ Scop. var. Ægyptiaca. . ...
crenata Jord. — C. maritima
Scop. var. Ægyptiaca. ....
edentula Jord. — C. maritima
Hispanica Jord. — GC. maritima
Scop. var. AÆgypliaca. . ...
latifolia Lmk — C. maritima
Scop. var. Ægyptiaca. ....
littoralis Jord. — C. maritima
Scop. var. Ægyptiaca.....
maritima Desf. — C. maritima
Scop. var. Ægyptiaca. ....
C. maritima, ampliore folio
Shaw — C. maritima Scop.
var. Ægyptiaca. .........
maritima SCOp........ 305,
— var. Æpyptiaca Coss.....
— var. australis Coss. olim
— C. maritima Scop.
var, Æpvypliaca......
rugosa L’'Hérit. — Rapistrum
rugosum Al. var. rugosum.
C. Serapionis Erucæ folio, Napi
flore Lobel — C. maritima
Serapionis Lloyd — C. mari-
Lima SCOp.PRRRPER AE
C. Græca, arvensis, siliqua
striata, brevi Tourn. —
Rapistrum Ægyptium.. .
CARPE Cost NE ene
DU,
microcarpa Andrz. — C. sativa
Crantz var, sylvestris. . . ..
GRR NOBANIZ. RON RE
saliva Fries — C. sativa Crantz
TS SAMIR ae Res
309
30)
INDEX.
CARRICHTERA.
CAMELINA.
sativa var. olabrata DC. = C.
sativa Crantz var. sativa
— var. pilosa DC. — C. sa-
tiva Crantz var. syl-
VESITIS.. 25 CURE
— var. pubescens FI. Par.
— C. sativa Crantz var.
sylvestris. 1. LUCE
var. saUUAIUOSS > COR
— var. subglabra Koch —
C. sativa Crantz var.
Sa HVA 23 NE ARTE
(VAT, sylvestris COS AE
sylvestris Wallr. — C. sativa
Crantz var. sylvestris.. ....
CAMELINEÆ DCG...........
CAPSELEANV NL ET SAC EER
— subgen. Évcapsezra Coss..
— subgen. Hymevorogus Coss.
Bursa-pastoris Mœnch.......
elliptica C.-A. Mey. — C. pro-
cumbens Fries..........
procumbens Fries..........
APLESUSNOLd ee ECC CEE
PTACHISIGTEN NE TR SE
grandiflora Boiss.........
pautiflora Koch ""#e0"r
præcox Jord..... RAR a L
rubellatheut:: 2
rubescens Personn.........
ruderahs Jord.-2.:--CRCeE
sabulosa Jürd. 54.0
Virrata JOrde>- © -C0t
CaRDAMMEN SALE URSS
frrsuta LH: DTA NE 125,
hirsuta var. sylvatica F1. Par.
= C. hirsuta L. var.. 195,
parviflora Er... me ee
Pensylvanica Muhi. — C. hir-
sua La SEL RER SSS
sylvatica Link = C. hirsuta L.
DAT ss CNT EUR ÉETE
Virginica Michx — GC. hirsuta
1 ON PRESENT UCI
Cardaria Draba Desv. — Lepi-
dit Drap eee
CarRiCETERA DC SE... <e
PeleDGR KR LE VESTE x
248
248
218
248
265
278
Fed ed db è àè [Q + à bi A9 9
CAULORAPUM.
Caulorapum Cam. — Brassica ole-
racea L. var. Caulorapa DC...
Cerarocarxos DR..
umbrosus DR..............
CErarocepaazus Mœnch........
Jalcatus Pers... 38,
furfuraceus Pomel — C. falcatus
HORS OP Re REA
INCULVUS STE Ve ee centre
lelocarpus Stev.. 01000
platyceras Stev...........
Syriacus Stev............
Cerarocnemum Coss. et Bal......
rapistroides Coss. et Bal... ...
Chamæplium officinale Walir.
Sisymbrium officinale Scop.. .
CHBIRANTHUS LL, .... 1.2.
Boccone All. — Erysimum gran-
diflorum Desf...........
Cherri L
Farsetia L. — Docu Ægyp-
Haca:Durral iii
.e 20. ee ee + © « «
linearis Forsk. Farsetia
Ægyptiaca Turra.........
littoreus L. — Malcolmia littorea
longipetalus Vent. — Matihiola
oxVCeraS DC PMR SN
maritimus Poir, — Malcolmia
parvifora DC... 271.072
nanus Merk.— Sisymbrium na-
num DC....
parviflorus. Schousb. — Mat-
thiola parviflora R. Br. ...
semperflorens Coss. et DR.
olim — Erysimum grandi-
florum Desf. forma. ......
semperflorens Schoush.......
sinuatus L. — Matthiola sinuata
Syriacus DC. Conringia
Orienlalis Andrz.........
187
324
103
139
107
INDEX.
A À Oh
13
Ê)
=
QD
=
CLOSTERANDRA.
CHEIRANTHUS.
tricuspidatus L. — Matthiola
tricuspidata R. Br........ 107
tristis Forsk. — Matthiola li-
LA EVA D LORS SA MR An 105
tristis L. — Matthiola tristis R
Dre SRE se. 102
annuus L. — Matthiola an-
NUM OWeEC LES LEE Reel 103
Chius L. — Malcolmia Chia
À D BE RE EE nb 131
Corinthius Boiss.......... 110
fenestralis L. f. — Matthioia
fenestralis 1. Br........ 102
mariimus Len 04 130
Senoneri Heldr. et Sart.... 110
tricuspidatus Del. — Mat-
thiola humilis DC....... 104
villosus Forsk. — Matthiola
humins DC 22200000 10/4
Cnezibonium Tourn........... 70
corniculatum EL. — Glaucium
corniculatum Curt........ 68
Glaucium L. — Glaucium lu-
tel SCOPUS 0 69
dodecandrum Forsk.—Ræœmeria
hybrida DC, var. Orientalis. 67
hybridum L. — Rœmeria ne
brida DC.. es 66
UN AE A OS 70
CHORISPOREÆ Coss........ 198
CLEMATIDEÆ DC.......... li
Czemaris L...... PO Tee ce
— sect. Caerropsis DC. ..... F5
— sect. Frammura DC....... li
Balearica Rich. —C. cirrhosaL. 5
calycina Ait. — C. cirrhosa L.. 5
CRT OS CDN EE 5, 321
FHammulailie eee h, 321
fragrans Ten. — C. Flammula
PSE DENIS Me A à ere li
maritima Lmk — C. Flammula
Li: SE re PAT Lx {
C. peregrina, foliis Pyri incisis
Shaw = C, cirrhosa L..... 5
polymorpha Viv.—C. cirrhosa L. 5
semitriloba Lag.—C. cirrhosa L. 5
Closterandra minor Belang. — Pa-
paver Argemone L. var... ... 66
343
©
=
sk CLYPEOLA.
CLP A UNE ET
_— gect. Crczopon Coss.......
_— sect. Jovrazaspr DC......
cyclodontea Délneressn ment
glabra Boiss. — C. Jonthlaspi L.
gracilis Planch. — C. Jonthlaspi
ÉODAr Sn ete A eerete
Jonthlaspi Desf. = C. Jonthlaspi
Jonthlaspi L...............
maritima L.— Koniga maritima
microcarpa Moris — GC. Jon-
thlaspi L. var... ;........
CLIPEOLEÆ Coss Re
Cochlearia acaulis Desf. — Io-
nopsidium acaule Rchb.... :
aquatica C.-A. Mey. = Nastur-
tium amphibinm R. Br....
Coronopus L. — Senebiera Co-
ronopus Poir...........
Draba L.— Lepidium Draba L.
lyrala Sm. — Calepina Corvini
Des Faber Pen tote
Olisiponensis Brot. — Tonopsi-
dium acaule Rchb........
pusilla Brot. — Jonopsidium
acauie RChD eco rrcee
Nilotica Del. — Senebiera
Nilotica DC...........
Conninéra- Bchb.z24 ns
1 53,
Thaliana Rebb. — Sisymbrium
Thalianum J. Gay.......
Austriaca G. Don........
Orientalis Andrz.......
clavata Boiss..... Peer
grandiflora Boiss. et Heldr.
planisiliqua F. et M......
D
Conpyzocarpus Desf...........
levigatus Wild. — Erucaria
Aleppica Gærtn..........
muricatus Desf........ 319;
pubescens Sm. — Erucastrum
imcanum KoCh... 6.60
Coronopus didyma Sm. — Sene-
biera didyma Pers........
[ND EX.
ll
ot
DELPHINIUM.
Coronopus.
- Ruellui A. — Senebiera Corono-
pus Poir........-c+20? 292
vulgaris Desf. — Senebiera Co-
ronopus Por: : + 22 LÉRERE 292
Corydalis cava Schweigg. et Kært.. 77
lutea DOC ERP LEE CREER T0
Corynelobus Bæticus Rœm. — Eru-
castrum virgatum Presl var.
Baticami:s SSI VASE 176
CossowrA DR:517 MR CPTÈREE 299
Africana DR.............. 223
intermedia Coss............ 29/4
platycarpa Goss............ 299
Cotyliscus Nïloticus Desv. —
Senebiera Nilotica DC... 299
CrRAMBE TOUrN..6 22.2 000 306
cordifolia L. Duf. — C. Hispa-
mica L. forma. . ...:..... 309
Corvini Al. — Calepina Corvini
Desvis sas ges DAMERRE 301
fihforms Jacqr ec e .. 308
olabrata DC. — C. Hispanica
L. Jorma............... 309
Hispanica Li..." 309
Krahlar Coss. CRE NE 307
reniformis Desf. — C. filiformis
Tac see PR OEPRE 308
reniformis var. Hispanica Lange
— C. fiiformis Jacq....... 305
juncea M.-B.............. 307
Persica BOÏSS. . 308
Crambe spinosissima Arabi-
ca, foliis longis, angusüis,
floribus in foliorum alis
Shaw — Zilla myagroides
FOrSK M 2200 LINE NOR 309
CRAMBEZÆ -Gesss sites 306
CRUCIFERÆ Adans.......... 90
DELPRINIUM Lourn.....-. "1% ll
— sect. Cowsozrpa DG....... Ut
__ sect. DecpninasTrum DG.. 49
— sect. Decpuinezzum DC... 47
—— sect. SrapaysacrrA DC.... 90
Ajacis Bouché — D. Orientale
IACAVRS. SR LS 27 CRECRE 45
Ajacis L..........2s Hbc
QS
ph
DELPHINIUM.
Decrainiun.
ambiguum Desf. — D. pereori-
num L. var. halteratum....
Balunsæ Boiss. et Reut.. 49,
Bithynicum Griseb. —D. Orien-
Le GA Eee er 2
Bovei Dene — D. peregrinum
L. var. peregrinum Re LT
cardiopetalam DC. — D. pere-
grinum L. var. halteratum
DORA ALIAS
Consolida Sibth. et Sm. non L.
— DéAracis un nn
emarginatum Presl = D. pen-
tagyaum Lmk, ,,.......
gracile DC. — D. peregrinum
L. var. halteratum forma... .
halteratum Sibth. et Sm.— D.
pereorinum L. var. haltera-
CU RE AU USA EU
junceum DC. — D. peregrinum
L. var. peregrinum SE
longipes Moris — D. peregri-
num L. var. halteratum
D. Lusitanicum, glabrum, Aco-
niti folio Tourn. — D. pen-
tagynum Lmk....,..... ie
macropetalum DC. — D. pere-
grinum L. var. macropeta-
JU A RMS VLC A NPA LAS
Mauritanicum Coss.. ........
nanum DC. — Ï): peregrinum
L. var. peregrinum Lions MO
obcordatum DC.= D. peregri-
num L. var. macropetalum
À CLIN SE RER
Orientale J. Gay:.....….....
ornatum Bouché — D. Ajacis L.
pentagynum Lmk.. ..... L9,
COINS VÉRSORRRENS CRI
— var. halteratum Coss. 48, :
— var. macropeltalum Coss. .
— var. peregrinum Coss....
peregrinum auci-pplur— D.
peregrinum L. var. peregri-
LL NO Gi MENT
peregrinum Poir, — D. perepri-
num L, var. halteratum....
pubescens DO RL 0,
L8
5
18
INDEX. DIPLOTAXIS. 349
(ep
[SL
ot
[SA
Qt
Ou
=
(SA
(SA OT OT OT UNI mm NN rt
O9, OT
Dezpainivn.
pubescens var. dissitiflorum Coss.
ARR NE RP à h6, 324 3
— var. pubescens Coss...... 45 3
Staphysagria L.. ....... 90, 329 6
tribracteolatum DC. — D. pere-
grioum L. var. halteratum
OR ER Re 182005
venulosum Boiss. — D. pere-
orinum L. var. halteratum
PORN en dar dns ete re lle iehe HS
viroatum Poir. — D. peregri-
num L. var. peregrinum... . ha 5
Cappadocicum Boiss....... AU
EXSETUMNDO RER EE AT
glandulosum Boiss. et Huet.. 17 A
PictunnDC 0e on DANS
RequendiDG tn ere 51e
MdumiDR 2 210. Ro li
Diceratiom prostratum pont
Notoceras Canariense R. Br. 1917
Didesmus bipinnatus DC. — Ra-
pistrum bipinnatum Coss. et
Roanne Ans 319 2
pinnatus Russel — Erucaria
Aleppica Gærtn.......... 21/4 1
Ægyptius Desv.— Rapistrum
PEeyplum-e#.-ce 316 2
Ægyptius var. pinnata Jaub.
et Sp. — Rapistrum te-
nUOlUM En rt 316 2
tenuifolius DC. — Rapis-
trum tenuifolium...... 316 2
Dico DOME ENUNE 161
auriculata DR. — D. tenui-
SHIQUAN DER PATATE 162 1
brachycarpa Godr.— D. virgata
DC. forma brachycarpa. ... 165 3
brassicoides var. brevifolia Rouy
— Brassica humilis DC. var.
bsliques SRE 198 12
— var. intermedia Rouy —
Brassica humilis DC. var.
HUIGAUS AE RU 198 12
— var. Lagascæ Rouy —
Brassica humilis DC. var.
RUdICAUNE AMEL 198 12
— var. longifolia Rouy —
Brassica humilis DC. var.
RISQUE REPARER 198 12
cinerea Pomel — Ammosperma .
cinereum ook; 1 Im 10/00
346 DIPLOTAXIS.
DiPpLoraxis.
crassifolia DC. — D. Harra
DOISS Ta Cv er ete
erucoides DG......... 170,
Harra Boiss.......... 168,
hirsuta Bert. — D. Harra Boiss.
hispida DC. = D. Harra Boiss.
humilis Gren. et Godr. —
Brassica humiülis DC. va.
DUMAS RER TER NOUS
humilis var. Delphinensis Rouy
— Brassica humilis DC. var.
repanda NM TES PE a A
— var. genuina Rouy —
Brassica humilis DC.
var. humilis.. ......
— var. Granatensis Rouy
— Brassica humilis DC.
var. latisiliqua . . ....
— var. Provincialis Rouy
— Brassica humilis DC.
var. repanda forma. .…
Lagascana DC. — D. Harra
Boiss: var le MEET
leucanthemifolia Jord. — Bras-
QUI PN EN CEE EUEE
MUrAUS DU EEE UE 166,
Nevadensis Jord. — Brassica
humilis DC. var. latisiliqua.
pendula DC.— D. Harra Boiss.
platystylos Willk. — D. virgata
DOPPEE PP EERREEEE
Prolongi Boiss. — D. viminea
DÉS DAR EN ET RE RTE
repanda Gren. et Godr. — Bras-
sica humilis DC. var. re-
saxatilis DC. — Brassica humi-
lis DC. var. repanda forma.
saxaliiis Rchb. — Brassica hu-
milis DC. var. repanda. . ..
sufoha Kunze......... 162,
— var. bipinnatifida Coss. ..
— var. süfolia Coss.......
subcuneata Jord. — Brassica
humilis DC. var. latisiliqua.
temusihqua Delile..........
tenuisiliqua var. rupestris Ball
= D, tenuisiliqua Del. forma
331
331
INDEX. DRABA.
Diproraxis.
viminea Ds: . LAS 168
6 — var. inteorifolia Boiss. —
7 D. viminea DC. var... 168
6 virgati DEN SECOURS 164
6 forma brachycarpa....... 165
6 — brevisiliqua......... 165
— humihs........ 166, 331
— longisiliqua. ........ 166
12 — Saharensis.. + 165
— INA. CROIRE 165
A6 virgata var. humilis Coss. olim
— D. virgata DC. forma hu-
OU PP A Re 166
Fo AGTIS BOISS--- EEE 172
Catholica DC. 164
Duveyrierana Coss. — D.
He acris Boiss. forma... ... 174
Griffith Hook. et Thoms.
— D. acris Boiss. var... 171
intermedia Schur — D.
2 muralis DC: var. 40
pseudoviminea Schur — D.
6 muralis DC. forma..... 168
scaposa DC. — D. muralis
D. forma: IS 168
Fe DRABAUE. 0 00 ET PRES 242
d sect, ArzoPSIS DC ERPE 243
is —_\1cect DRARELLA DC EURE 24
6 — sect. Leuconr484 DC...... oh
Atlantica Coss. et DR. olim
3 — D. Hispanica Boiss...... 9243
cuspidata DC. — D. Hispanica
: ROiSS. SL CT RTC RE 243
hederæfolia Coss............ 24!
Hispanica Boiss.. .". 2 243
19 Huet Boiss. — D. lutescens
COS LEE ITR RTC 245
12 lutescens Goss......... 245, 333
mürals An RTC TEE 24h
12 præcox Stev. — Erophila vul-
à garis DC. var. præcox..... 246
s verna L. — Erophila vulgaris
DCE ERA PIRE 246
à verna Rchb. — Erophila vul-
garis DC. var. majuscula... 246
2 aisoides Liste ects 243
; cuspidata M.-B.......... 243
lutea Gilib. — D. nemorosa
1 LIVErS NS CURE 245
Qt
Co Co Co Co Co Co CE OT
Q9
DRABA.
Drasa.
muralis var. nemorosa L.
—Dnemorosa D... ..
nemoralis Ehrh. — D. ne-
morosa L. var...... “ae
nemoralis Rchb. — D. ne-
MORDSA Us mette
nemorosa L.............
Parnassica Boiss. et Heldr.
Pontica Desf. — D. nemo-
TOSAML DAT. ee ete
Exarrarocarpus Labill.........
clavatus Delile........ 217,
lyratus Lois. — E. clavatus Del.
trabalis Pomel — E. clavatus
Dee ann M Mare
ÉPIMEDIUM Tourn..... 2...
Perralderianum Coss........
Colchicum Hort. Par......
pinnatum Fisch.........
pinnatum var. Colchicum
Boiss. — E. Colchicum
Horn P ARC EE
Eremogium lineare Boiss. — Mal-
colmia Æpypliaca Spreng. var.
IR CATIS NES ALI 4
BROPHITA D. re :
Americana DC. — E. vulgaris
DC. var. vulgaris PR :
brachycarpa Jord. — E.
garis DC. var. præcox.....
glabrescens Jord. — E. vulgaris
DC. var. vulgaris. .......
hirtella Jord. — E. vulgaris DC.
var. vuloaris CE AES EME RE L
majuscula Jord. — E. vuloaris
DC. var. majuscula.......
minima C.-A. Mey. — E. vul-
paris DC. var. præcox.…..
minutissima DC. — E. vulgaris
DAUurApDrecox ee. 0.
præcox DC. — E. vulgaris DC.
UUADEÆ COX... 2 Lo ses à
stenocarpa Jord. — E. vulgaris
DC. var. vulgaris Re A à
vulraris DORE TX 246,
ÉnvCAE ONE... 22220. 2. SR
brevirostris Pomel — E. sativa
Link var saint Le ….
INDEX.
R h
CS
_
à
ln
ERUCARIA.
Eruca.
Cappadocica Reut. — E, sativa
Lmk var. sativa s.-v.......
deserti Pomel — E,. sativa Lmk
var. sativa forma . .......
erecla Lag. — Brassica Tourne-
fortii Gouan...... UNE
lanceolata Pomel — E. sativa
Lmk var. sativa ....... fie
lativalvis Boiss. — E. sativa Lmk
DUT SAME SU LE
longirostris Uechtr. — E. sa-
tiva Lmk var. sativa forma...
E. major sativa annua, flore
albo striato Shaw — E. sa-
tva Lmk var. sativa. .....
orthosepala Lange — E. sativa
Lmk var. vesicaria. ......
pinnatifida Pomel — E. sativa
Lmk var. pinnatifida.. . ...
CDD TO CAES ee ETES
— var. pinnatifida Coss.. ..
209,
var. stenocarpa Coss. olim
— EÆ. sativa Lmk var.
sativa TORRES
var. sativa Coss....
var. vesicaria Coss......
setulosa Boiss. et Reut. — Bras-
sica setulosa Coss.. .......
stenocarpa Boiss. et Reut. — E.
sativa Lmk var. sativa forma.
vesicaria Cav. — E. sativa Lmk
Var. V@SICAFIA . .
vesicaria var. orthosepala Lange
— EE, sativa Lmk var. vesi-
Erucago segetum Tourn. —
Has ÉTUCApO Lee er
ÉRUCART GER RAR
Æoiceras J'Gay Na
— var. Sonisu Coss.......
Aleppica Gærtn........ Le
— var. latifolia Pons ait
Hyrcanica DC. — Erucastrum
incamumiKoth es ne
latifolia DC. — E. Aleppica
Gærtn. var. latifolia Boiss..
Reboudu Coss. olim—Reboudia
erucarioides Coss. et DR..
212
347
348 ERUCARIA.
Erucaria.
uncata Boiss. — E. Ægiveras
NGC AP PECER CEOMTEPEE
Boveana Coss...........
crassifolia Del...........
microcarpa Boiss. — Rebou-
dia microcarpa Coss. 215,
tenuifolia DG.:.:........
Tourneuxii Coss.........
ERUCARIEÆ DC............
Erucasrrum Presl............
Bæticum Lange = E. virgatum
Pres! var. Bæticum.. . ....
Cossonianum Reut. — Diplo-
taxis virgata forma longisili-
QU'A, HN ODS RC CR ce
incanum Koch........ 172,
— var. geniculatum Coss.. .
leucanthum Coss. et DR.....
obtusangulum var. eXaurIcu-
latum Coss. olim— E. varium
DR. var. tenuirostre......
Pseudosinapis Lange — E. vir-
gatum Presl var. Pseudosi-
pubescens Willk. et Lange —
Sinapis pubescens L. var.
pubescens. 5408 ROLE
varim DR ae
— var. montanum DR.....
— var. tenutrostre Coss . ..
virgatum Coss. — E. virgatum
Presi var. Bæticum.......
viroatum Presl emend.......
— var. Bæticum Coss. . ..
— var. elatum Coss. . ...
— var. Pseudosinapis Coss.
310
219
DT
2717
— var. Rerayense Coss.177, 331
— Var. wrpgalum Coss. …
Canariense Webb........
obtusangulum Rchb.......
ÉRYSINUMALES Pi Me D 'ROAMERCE
Alliaria L. — Sisymbrium Al-
haria D CONS Re Rte SA UE
arcualum Opiz — Barbarea
vulgaris R. Br. var. arcuata
NAN AT SN ÉCRIRE
australe J. Gay = E. grandi-
Éornmalest is
INDEX.
D D
3
D
D
EE © © O2 Co C0 Co Co O2
EUZOMON.
Erysimun.
Barbarea L. — Barbarea vul-
garis R: Br. 6 PR CRE
bicorne Ait. — Notoceras Ca-
nariense R. Br Peer
canescens DC. — E. grandi-
florumDesf.:> Tee
cornutum Pall. — Sisymbrium
torulosum Desf..........
elatum Pomel — E. grandiflo-
rum Desf. forma.........
gramineum Pomel — E. gran-
diflorum Desf...........
grandiflorum Desf..... 190,
Kunzeanum Boiss. et Reut....
linearifolium Tausch — E.
grandiflorum Desf.......
longifolium DG. — E. grandi-
forum Dest. 2222000200
nemorale Pomel — E. grandi-
florum Des. PEER
nervosum Pomel — E. grandi-
forum Des eeeee
officinale L. — Sisymbrium of-
ficinale SCO cer eRRE
Orientale KR. Br. — Conringia
Orientalis Andrz.........
pallens Boiss. — E. grandiflo-
rüum Destin
perfoliatum Crantz — Conrin-
gia Orientalis Andrz......
stœchadifolium Tausch — E.
grandiflorum Destin
strictum var. micranthum ]J.
Gay= E. Kunzeanum Boiss.
ét Reuters MR ete
Andrzejowskianum Bess. —
E. diffusum Ehrh.......
canescens Roth — E. diffu-
suM ENTREE CREER
diffusum Ehrh...
hieracifolium L. — E. stric-
tUMIGETINR SEC ERRE
TEPANUUERNES EE ESS
Strictum'Gærin. ee
EVARABIDERSS ER
Euzomodendron Coss............
Euzomon acre Webb — Diplotaxis
acris 1BOISS rt ds TOO
hesperidiflorum Webb=— Diplo-
faxiS#acris Boss... ec
190
150
190
19
BH D 1
FARSETIA.
Fansena Turra.s 252: Un ..
70 OA Ses HOT
— var. oblongata Fourn. —
F. Ægyptiaca Turra forma.
— var. ovalis Coss — F.
Æegyptiaca Turra forma... .
Hamiltonü Royle — F. linearis
DONC RE A me ENS
Libyca Spreng. — Koniga Li-
ÉNCONRBE CERN
linearis: Dene...........,..
oblongata Presl — F. Ægyp-
üaca Turra aps À
ovalis Boiss. — F, Ægyptiaca
Murra forma Lien
heliophila Bunge........,
longisiliqua Dene.........
ramosissima Hochst.......
Ficaria calthæfolia Rchb. — Ra-
nunculus Ficaria L. var. cal-
thæfolius Guss..........
grandiflora Rob. — Ranunculus
Ficaria L. var. calthæfolius
ranunculoides Mœnch— R.
PICATIAN LR ee
ACUMARIA L'OUTIL:. ..: 20... ca
— sect. Perrocarnos Coss. et DR.
— sect. Spxærocarnos DC....
Abyssinica Hammar — F. offci-
nalis EJOrmaE"e. ..n ).
Ægyptiaca Steinh. — F. densi-
Horn PER a
Africana Enk2,60200iI
aprarid, Las", 89;
— var. agraria Coss .....,
— var. Atlantica Coss.. 9o,
— var. rupestris Coss.. 90,
Alexandrina Ehrbg — F. agraria
LÉ NIUE ARSOMEMANES
Atlantica Coss. et DR. — F.
agraria Lag. var. Atlantica. .
Bastardi Bor. ap. Duchartre —
F. capreolata L. var. Bastardi.
Bastardi Boreau F1, centr. —F.
capreolata L. var. Bastardi
SU CONUSA. ue 0 0 à à
Boræi Jord. — F. FSI L:
var. Bastardi s.-v, Boræi..
298
226
88
INDEX. FUMARIA.
FumariA.
a bracteosa Pomel — KF, densi-
Hora DOTE T R
2 alycima Babingt. — F. densi-
Bord DONS EE NE AE En
2 capreolata Desf, = K. capreo-
lata L. var. capreolata. . ...
1 CODICOIQ LOL NN NSE
— var. Bastardi Coss. et G.
5 GERS DONS SCT E
1 SV PDOTEU LUS
: SV CONNUS ne
— var. capreolata Goss. et G.
: Den SEP RAIN
à — var. flabellata Coss.. 88,
1 — var. macrosepala Coss. ..
1 — var. muralhis Coss.... 87,
— var. 8 Parl. — F. capreo-
lata L. var. flabellata
h —- var. y Parl. = F. capreo-
lata L. var. Bastardi
Coss. et G. de S'-P....
7 —- var. patula Flor. Par. éd. 1.
— F, capreolata L. var.
h Bastardi Coss. et G. de
SÉPARER ann
— var. recurva Flor. Par.
éd, 1 — F. capreolata
L. var. capreolata Coss.
et G:de SP:
3 — var. ff speciosa Hammar
— F. capreolata L. var.
b capreolata Coss. et G.
“ de S'-P. forma... ...
confusa Jord. — F, capreolata
7 L. var. Bastardi, Coss. et G.
7 de S'-P. s.-v. confusa.. . .
7 corymbosa Desf. — F. Africana
7 Les PP AE rt
crassifolia Desf. — Sarcocapnos
7 Crassonus DÉMOS:
densiflona DORE ASS 85,
7 densiflora DC. ex parte — K,
officinalis L. forma. . .....
6 flabellata Gasp. = F. capreo-
lata L. var. flabellata . . . ..
Gaillardoti Boiss. — F. agraria
6 La: orme EE nee
glauca Jord. — F parviflora
6 11e) CORRE RITES ARR
89
85
86
86
328
328
88
80
949
390
FUMARIA.
Fumarra.
Gussoni Boiss. — F. capreolata
L. var. Bastardi Coss. et G.
de SP -1 Borel Len
Jordani Guss. — F. capreolata
L. var. Bastardi Coss. et G.
de S'-P. s.-v. Boræ1.. . . ..
Judaica Boiss.— F. agraria Lag.
JORMEL So 000 dre 06e one
LÉ EEE RE
longipes Goss. et DR. — F.
Numidica Coss. et DR. var.
INA IDR HONTE
macrosepala Boiss. — F. ca-
preolata L. var. macrosepala
major Badar. — F.agraria Lag.
media Bast. — F. capreolata L.
var. Bastardi Coss. et G. de
SE AA EN A TE
media DC. ex parte — F. agra-
ra, ape LAS LAURE
media var. confusa Hammar —
F. capreolata L. var. Bastardi
Coss. et G. de S'-P. s.-v. con-
media var. muralis Hammar —
F. capreolata L. var. mu-
PASSE ECS AE DS M
media var. typica Hammar —
F. capreolata L: var. Bas-
tardi Coss. et G. de S'-P.
8-0, ABOTÆI. NU
DCR LEP RTE AE Rent
— var. Parlatoriana Boiss.
— F, densiflora DC. var...
Munbyi Boiss. et Reut. — F.
capreolata L. var. Bastardi
Coss. et G. de S'-P. s.-v.
Bora ANT LOUE se
œuralis Bor. — K. capreolata
L. var. Nos Coss. et G.
de S'-P..s.-v. Boræi. ...
muralis Gren. et Godr. — F.
capreolata L. var. Bastardi
Goss. et G. de S'-P... .…...
muralis var. læta Lowe — F.
capreolata L. var. muralis
Sp)
88
87
88
88
INDEX.
ll
6
6
spicata L. — Re :
catus Bernh.…. BTE
FUMARJ]A.
Fuwarra.
muralis Sonder — F. capreo-
lata D: var. muralis ee 87
Numidica Coss. et DR. ...... 81
— var. longipes Coss. . ..... 82
— var. Numidica Coss..... 82
— — S.-V. genuina.. . .. 82
— — S.-V. sarcocapnoides
ST De ANR 82, 328
officinalis Del. F. densi-
flora DCS ETUIS 89
OCT EP CEE CREE 83, 328
— var. densiflora Moris —F.
densitora DO RSS5
— var. major Moris — F.
APTATIA AP CE ECEEE 89
— var. scandens Rchb. — F. £
officinalis L. forma... 83
pallidiflora Jord. — KF. capreo-
lata L. var. capreolata Coss.
etiGide SEPT RER 86
paruiiona Linkee CRE CR 8
parviflora Sibth. et Sm. = F.
densiiora DC... 89
Petteri Rchb. — F. densifiora
DC: :vars/ RUE ESS 85
platycalyx Pomel —? F. capreo-
lata L. var.macrosepala.... 88
rostellata Knaf — F. densiflora .
Disease 85
rupestris Boiss. et Reut. — F.
agraria Lag. var. rupestris 9o
sarcocapnoides Coss. et DR. —
F. Numidica Coss. et DR.
var. Numidica 5.-v. sarco-
Capnoides eee Re CNE 89
sepium Boiss. et Reut. — K.
capreolata L. var. muralis
JOTMA- see te ARE 87
serotina Guss. — K. capreolata
L. var. Bastardi Coss. et G.
de S'=P.sviconiusa. 88
speciosa Jord. — F. capreolata
L. var. capreolata Coss. et
G. de S'-P. forma... ..... 86
spectabilis Bisch. — F. agraria
ISERE 5 89
FUMARIA.
Fümaria.
vagans Jord. — F. capreolata
L. var. Bastardi Coss. et G.
de S'-P. s.-v. Boræi. .....
Wirtgeni Koch — F. officinalis
OP ue à
asepala Boiss............
bulbosa L. et Desf. — Cory-
dalis cava Schweigg. et
Chavini Reut. —F. Vaillan-
TM LOTS ASE
Laggeri Jord. — F. Vail-
lantiois. 70.
macrocarpa Parl. ........
Vaillant Lois... 7...
FÜMARIACEÆ DC...........
FUMARIEÆ Bernh...........
corniculatum Curt ...... 68,
corniculatum var. flaviflorum
DC. — G. corniculatum
Cart var 22 RM LUE,
flavum Crantz — G. luteum
D ÉODI AR ee le Me
G. flore luteo Shaw — G. lu-
lEtMSCOp eee ee.
G. flore violaceo Shaw — Rœ-
meria hybrida DC........
fulvum Sm. — G. luteum Scop.
GE CRD EN REURRR
RHeumaSCop 0e 0 69,
Mesopotamicum Spreng. — Rœ-
meria hybrida DC........
phæœniceum M.-B. — G. corni-
culatum Curt. var........
rubrum Sibth. et Sm.— G. cor-
niculatum Curt. var......
tricolor Bernh. — G. cornicu-
latum Curt. var... .......
tricolor Godr. — G. luteum
Scop. DORA ON UE) A à
violaceum Sibth. et Sm. — Rœ-
meria hybrida DG........
Arabicum Fresen........
Guepinia Lepidium DC. — Tees-
dalia Lepidium DG. ......
88
83
8h
77
55
85
717)
90
85
70
79
68
327
68
69
69
66
69
327
66
68
68
68
69
66
69
251
INDEX.
RFI
ee
_
Le]
HESPERIS. 391
HELLEBOREÆ DC..... 39
HemicramBe Webb....,...... 218
Jruticulosa Webb. ......... 219 1
Henopuyron Coss. et DR........ 160 .
deserti Coss. et DR.... 160, 331 1
Hesperis Africana L. — Malcolmia
Africana R Br... 0, 130 1
alliacea Lmk — Sisymbrium
Allara Scope ne 149 15
angustifolia DC. = Sisymbrium
torulosum Desf.......... 139 À
arenaria Desf. — Malcolmia
arenartan DO PM To
diffusa Dene — Malcolmia Æ OYp-
tiaca DDICDO PERL CCE 134 6
diffusa Lmk — Malcolmia Afri-
Cana R Br nr in 130 1
littorea Lmk — Malcolmia lit-
torea Ra Br 00 ane 194000
H. maritima, latifolia, siliqua
tricuspide Shaw — Mat-
thiola tricuspidata R. Br... 107 8
nitens Viv. — Moricandia ar-
vensis DC. var. suffruticosa 1 OT
FH. Orientalis, maritima, Leu-
cou folio incano, flore mi-
nimo Tourn. — Sisymbrium
nanum DCR DuT 137 1
parviflora Savi — Malcolmia
parviflorar" DOS" 06 EE MIS 5
ramosissima Biv. — Malcolmia
panviHoratD Ce PR NM NS
ramosissima Del. — Malcol-
mia Ægyptiaca Spreng. var.
THONDHACAR ENT AVES 134006
ramosissima Desf, — Malcolmia
ATCN AT CNE ER St
ramosissima Desf. in Herb.
Mus. — Sisymbrium nanum
DORA Enr AM OA
rigida Stev.—S$. torulosum Desf. 139 À
semperflorens Poir. — Cheiran-
thus semperfiorens Schousb. 111 2
verna L. — Arabis verna R. Br. 120
acris Forsk. — Diplotaxis
aCr1S BOISS. 0.0 0 1740 07
Chia Lmk — Malcolmia Chia ,
DORE ee 2 ae: 134 1
maritima Desf. — Malcolmia
maritima"R. Br... 130 4
392 HESPERIS.
Hesreris.
pulchella DC. — Sisym-
brium Delilei Coss. var.
pygmæa Delile — Sisym-
brium Delilei Coss......
Heterocrambe Aristidis DR. — Si-
napis Aristidis Coss.......
Hinterbubera pauciflora Rchb...
Hirschfeldia adpressa Mœnch —
Erucastrum incanum Koch.
Hussonia Æpgiceras Coss. et DR.
— Erucaria Ægiceras J. Gay.
Sonisii Par. — Erucaria Ægi-
ceras J. Gay var. Sonisii. ..
uncata Boiss. — Erucaria Æpgi-
ceras JGaV ec
HurcninsrA RP RCE CRE
petræa R. Br..............
procumbens Desv. — Cap-
sella procumbens Fries....
Hymenolobus procumbens Nutt.
— Capsella procumbens Fries
HYPECOEÆ Endi...........
Hypecoum Tourn.............
æquilobum Viv.—? H. procum-
bens L. var. grandiflorum.
7%
albescens DR. — H. procum-
bens L. var. albescens.. ...
dimidiatum Delile — H. pro-
cumbens L. var. procumbens
Duriæi Pomel — H. procum-
bens L. var. albescens.....
Geslini Coss. et Kral.... 74,
glaucescens Guss. — H. pro-
cumbens L. var. procumbens
s.-v. glaucescens..........
grandiflorum Benth. — H. pro-
cumbens L. var. grandiflo-
littorale Desf. — H. procum-
bens L. var. procumbens s.-v.
D IAuCeSCens th. 2 CCE TURS
parviflorum Barbey — H. pro-
cumbens L. var. procumbens
JR D ENO S PANERS TE CE
Dent Ne Ter
procumbens Desf. — H. pro-
-cumbens L. var. procumbens.
139
138
203
261
172
219
210
219
257
298
260
260
INDEX.
[a
IBERIS.
Hypecoux.
procumbensil;. 2" Ce UReeRr
— var. albescens Coss.. 73
— var. grandiflorum Coss.. .
— — s.-v. plaucescens . ...
— var. glaucescens Moris —
H. procumbens L. var. pro-
cumbens s.-v. glaucescens .
procumbens Rchb.—H. procum-
bens L. var. grandiflorum...
imberbe Sibth. et Omer
littorale Wult CURE
patens Wilid. — H. imberbe
Sibthet}Sm 200
IBERIS Le 2 Re
— sect. lBerrDp4sTruM DC...
— sect. l8erinIüom DC .....
acutiloba Bert. —Ï. odorata L.
Balansæ Jord. — I. ciliata AH.
var. Balansæ . ...
......
Bourgæi Jord. — I. ciliata All.
VAT. CONLTACIA Re ee
CAL ANT EE ER
— var. Balansæ Coss. 254,
— var. contracla Goss......
(Var, DruVITOSS CRE
— var. Taurica Coss......
var. Tenoreana Coss.. ...
ciiata M.-B. — I. ciliata Al,
var: TautICAS CORRE
contracta Pers. — I. ciliata Al.
var. contracta. :.:.::....
Gibraltarica LACET
Granatensis Boiss. et Reut. —
1. ciliata All. var. Tenoreana
humilis Presl — I. semperflo-
rens I JUTMIL RSC MRRRRE
integerrima Moris — I. ciliata
AÏ. var. Tenoreana forma. .
inteprifolia Led. =—T. cihata Al.
var TAUrICA TRS No
limfolia L.— TI. ciliata All. var.
CONTACIA SR RS CS RON
Lusitanica Jord. — I. ciliata AIT.
var. CONTACT. ON ORAN
nana Boiss. — [. ciliata Al.
var: Tenoreana forma. . ...
— var. procumbens Coss. 72,
73
2
73
h KO +
9
oO
IBERIS.
ÎBeris.
Numidica Jord. — I. odorata L.
OCR DRASS ARE ESS
peclinata Coss. olim — I. odo-
RAA I Deer A MRC RE
petræa Jord. — I. ciliata A.
var. Tenoreana forma. . ...
Pinardi Jord. — I. ciliata A.
var. Taurica forma. ......
Pruiti Tin. — I. ciliata All. var.
TETE ANNE ne
Semiperfionens LLC
Taurica DC. = I. ciiata AIT.
DATA AUTICA EN LE UT
Tenoreana DC. — I. ciliata AI.
var. Tenoreana forma. . ...
umbellata Desf. — ? I. ciliata
A. var. Balansæ... .....
JordaniiBoiss:.. 2. M0
nadicaulis L. — Teesdalia
nudicaulis R. Br.......
Olympica Boiss..........
pectinata Boiss®-. 2".
SDPUNETI JOrd-..---.e at
lonopsinium Rchb.......
— sect. loxopsrs............
— sect. PAsToRx4 . ......, e
acaule Rech. 2 ete
albiflorum DR........
Savianum Ball. 7...
ISADIDEÆ DO Ve des or |
HSADISD TOURS. 0 in
Ægyptia L. — Cakile maritima
Scop. var. Æoyptiaca.....
alpina Vill. non Al. — I. tinc-
ie NN AEUR
Bannatica Hort. Cremen.
tineloranle. LAURE
Dyurdjuræ Coss. et DR. 296,
208
298
333
INDEX.
[Q]
ISATIS.
sais.
hebecarpa DC. — [. tinctoria
Lorna: NEIPNARER ANR
Tberica Stev. — I. tincloria L.
JOFRAS D LT AL ON ONE
lasiocarpa Led. — I. tinctoria
EL OEM RUE de
littoralis Stev. — I. tinctoria L.
Lockmanniana Ky— I. tinctoria
Mæotica DC. —
maritima Rupr. = I. tinctoria
RSR en re AO Nes Re
oxycarpa Jord. — I. tincloria L.
I. tinctoria L.
pinnata Forsk. — Cakile mari-
tima Scop. var. Ægyptiaca.
præcox Kit. — I. tinctoria L..
rostellata Bert. —T. tinctoria L.
sativa Fuchs — I. tinctoria L..
sylvestris Fuchs = I. tinctoria
| DATE es A Lee ER TA
Taurica M.-B. — I.
tinctoria
ünctoria L. var. lætevirens Ball
— [, tinctoria L..........
Villars Gaud.— I. tinctoria L.
virens Coss.olim.—[. tinctoria L.
alyssifolia Boiss..........
apiculata Boiss. — I. latisi-
liqua Stev..
Armena M.-B. ii Due
QUASLEN ENS NE
Besseri Traulv..
Candolleana pi sn ta
tistiquaStev.
Cappadocica Desv. — I, la-
Uisfiqua: Steve...
cordigera Boiss. — I. latisi-
QUANSIEERE D NE
Kotschyana Boiss........,
latisiliqua Stev..........
leiocarpa DC. — I. latisili-
QUALSTEN ASIN ERERR
nummularia Trautv. — I.
latisiliqua Stev. .......
ET ol VEUT: “AUS TILETS
7
D NN
SA
354 ISATIS.
Isaris.
platycarpa Jaub. et Spach
— I. latisiliqua Stev.... 297
psilocarpa Led. — I. latisi-
liqua Stev............ 207
Steveniana Trautv. — I. la-
tisiliqua Stev.......... 207
velutina Boiss. et Huet.... 297
undulata Auch........... 297
Jondraba sulfurea Medic. — Bis-
cutella auriculata L....... 289
Konig Adans................ 239
Ronan R BP ro Es 230
Arabica Boiss. — K. Libyca KR.
BMD ATE CES RSS nee ce 2/19
Libyca R. Br............. 249
marginata Webb........... 2l41
maritima R. Br....... 2ho, 332
spinosa Spach — Alyssum spi-
HOSUMAL Se een Le 238
intermedia Webb........ 241
KremerrA Coss. et DR.......... 309
Cordylocarpus Coss. et DR... 310
Leone diese Rte 325
Leontopetalum L. .......... 3206
LEPIDINEÆ DC............ 257
LéPIDIOM Li see. 26/4
— sect. Carpamon DC....... 271
— sect. CarparrA DC. ...... 265
— sect. Drzeprrum DC....... 265
"sect. Lerra DO: mister 267
— sect. LeprprasTrum DC. ... 266
acanthocladum Coss. et DR... 269
calycotrichum Kunze = L. hu-
mifusum Req... a 268
Dhayense Munby — 5 Rte
SUMIREM CALE CLR 268
didymum L. — Senebiera di-
dyma Pers. Pere 291
Draba Le ee 205, 333
glastifolium Desf........... 270
graminifohum L........... 267
Granatense Coss. — L. humi-
IUSUMURENE CERN S RER 7 268
heterophyllum Boiss. — L. hu-
MuiUSUM he: R Rec: 1207
M'hymyustmn Reg. SMMEREE 267
INDEX.
D Co Co
(x
[SA
LUNARIA.
Lepipiun.
Iberis L. = L. graminifolium L.
latifohiuim ICO CEE ES
Nebrodense var. Atlanticum
Ball — L. humifusum Req..
nudicaule L. — Teesdalia Lepi-
dium DC. < 20e
parviflorum Pomel = L. acan-
thocladum Coss. et DR....
petræeum L. — Hutchinsia pe-
træa R. Br, 2220088088
sum Reg eee. ce CEE
procumbens L. — Capsella pro-
cumbens Fries.......
rigidum Pomel = L. acantho-
cladum Coss. et DR.......
satioum L:. 202 CPR
squamatum Forsk. —
biera Coronopus Poir......
subulatum L. ........
Villarsu Gren. et Godr. — L.
humifusum Req..........
Bonannianum Guss. — L.
Nebrodense Guss.......
campestre R. Br.........
Chalepense L............
heterophyllum Benth......
heterophyllum Boiss.
petrophyllum Coss.....
hirtum DC:12 22000 RRR
microstylum Boiss. et Heldr. .
Nebrodense Guss.........
petrophilum Coss........
Smith HORS EEE
Leucoium marinum minus Clus.
— Malcolmia. littorea R. Br.
L. maritimum, sinuato folio Shaw
— Matthiola sinuata R. Br.
Lobularia Libyca Webb — Koniga
267
266
101
Libyca A. Br... 249
maritima Desv. — Koniga ma-
titnma Re br. t'en 240
LoncaoPaoR4/ DR... 4... 0.00 108
Capiomontiana DR. .... 108, 329
Guyoniana DR. — L. Capiomon-
Hana DR AIS SC TRES 108
Lunaria Libvea Viv. = Koniga Li- ”
byca R. Pret. LT ete
24
(PA
Oh © Qi
OT OT O1 OT OT QT
[WE
LUNARIA.
Lunaria.
scabra Forsk. — Farsetia Ægyp-
tiaca Turra forma. .......
parviflora Delile— Savignya
Ægyptiaca DG.........
Mazcozuia R. Br.............
— sect. Eremorrum Goss......
— sect. EumarcozmrA Coss....
Ægyptiaca Spreng. emend.;
— var. Ægyptiaca Coss.....
— var. hinearis Coss.......
— var. longisiliqua Coss.135,
Africana KR. Br....... 130,
LOT ON D) CR OR
biloba Pomel — M. arenaria
binervis Boiss. — Sisymbrium
DAHUMUD US RUN ee
Broussonnetu DG...........
confusa Boiss. — Sisymbrium
Manu GE es AU Qu
lacera var. patula Bal — M.
Broussonnetii DC........
httorea R. Br
multicaulis Pomel — M. arena-
. . ee + + »« 0
parviflora DOS SIRET
torulosa Boiss. — Sisymbrium
torulosum Desf.........
versicolor Pomel — M. arena-
CHAND CAE EC
erosa DC. — M. lacera DC.
intermedia C.-A. Mey.....
CELA D OA celte
ED 0 RP en
maritima RBre: 00000
patula DC.......
pulchella Boiss. — Sisym-
brium Delilei Coss. var.
pygmæa Boiss. Sisym-
brium Delilei Coss...
stenopetala Bernh........
trichocarpa Boiss. el Buhse.
Maresia malcolmioides Pomel —
Sisymbrium malcolmioides
Coss. et DR
0 + +
130
193
13/4
13/4
329
329
132
139
O2 = À © R&B ©
INDEX.
MATTHIOLA.
MArraioca R Br...
D S So ©
=
ES
C4
= »
WT)
angulosa Boiss. — M. oxyceras
DOLURS AERme
anoplia Pomel — M. lunata DC.
Capiomontiana Pomel — Lon-
chophora Capiomontiana DR.
Clausonis Pomel — M. lunata
DC\var. Phloxi rm
coronopifolia DC. — M. tristis
CAN E BEI NS ARE AR
Kraliki Pomel — M. oxyceras
DC. var. basiceras Coss. et
RAIN RNA LR AE
linearis Del. —Malcolmia Æpvyp-
tiaca var. linearis. .......
Libidai D CPE RSR EN EREeUE
Jongipetala DC. = M. oxyceras
DES ARR RER
DNA) CESR A UE EC RNERENT
— var. Phlox Coss.…. .....
Maroccana Goss............
OLYCERAS DOME ET 103,
— var. basiceras Coss. et
Krahoir mme. 104,
paruiflond Ro Br. 00.
Phlox Didrichsen — M. lunata
DC.-var. Phlox 2.44:
rupestris Guss. — M. incana KR.
1 ANT à RAR PARAITRE RE ERA NE
sinuala R. Br..... UT ns
— var. Numidica Coss.....
stenopetala Coss. olim — M.
Maroccana Coss..........
stenopetala Pomel — M. tristis
D BE A A M EAU
Telum Pomel — M. tristis R.
Bee
tricuspidata R. Br..........
tristis R. Br....
undulata Tin. — M. incana KR.
1092,
ee CE
acaulis DC. — M. humilis
annua Sweet RENE
chenopodufolia Fisch.
7
.
GS
D)
19
390 MATTHIOLA.
MATTHI0LA.
humiis DU PR ENPALEUE
prostrata Hochst. et Steud.
stylosa Hochst. et Steud. —
Farsetialongisiliqua Dene.
Valesiaca J. Gay.........
Meniocus linifolius DC. — Alys-
sum linifolium Steph......
MorerrrA DO 2002 ne 4
canescens Boiss.............
minor Hocnst. — M. canescens
HESCÉNS DOS NE RENE
parviflora Boiss. — M. canescens
Boiss JORma EIRE
asperrima Boiss..........
Philæant DOME e re MCer
Moricannia DC..............
— sect. ÉumorrcanprA Boiss...
— sect. Pseuperucarra Boiss.….
arvensis DO eme
— var. suffruticosa Coss....
cinerea Coss. olim — Âmmo-
sperma cinereum Hook. ...
clavata Coss. olim — M. Tour-
Deux UOSS CE NA EME
divaricata Goss...........
spinosa Pomel — M. divaricata
Gosse Une Nes
suffraticosa Coss. et-DR. olim
— M. arvensis DC. var. suf-
fruticosas 6 70e me
teretifolia DG. — Ammosperma
teretifollum Boiss.....,..
Tourneuxu Coss.. , ..... RARE
clavata Boiss. et Reut.....
crassifolia J. Gay — Diplo-
taxis acris Botss. 0.14
hesperidiflora DC. — Diplo-
taxis acris Boiss.. .. ....
teretifolia Dene — M. cla-
vata Boiss. et Reut.....
Muricarra Desv........ A Re
prostrala: Desvss 4 LR Set
Myagrum elavatum Poir. — Ra-
pistrum rugosum Al. var.
Orientale: he re Ras
INDEX.
1/01 MU
297 1
297 1
105 100
109408
239 10
128
198 1
198 1
198 1
198 1
EG) AU
129 1
156
156
199
150! 1
UNE
154 1
199 3
158. Lo
198 a
197 001
15510S
199 9
199109
17 ANT
29717
199 9
310
9110 1
Ed 4 ONE
NASTURTIUM.
Myracruu.
Erucago Lmk — Bunias Eru-
Capo: [39.11 EAP
Hispanicum L. — Rapistrum
rusosum All. var. Linnæa-
TT EN NUE LATE
Orientale L. — Rapistrum ru-
gosum Al. var. Orientale. .
paniculatum L.—Neslia panicu-
lata Desv. 20 MORE
rugosum L. — Rapistrum rugo-
sum All. var. rusosum. ...
sativum L. — Camelina sativa
Crantz is ARE MEEE -
sphærocarpum Jacq. — Crambe
Hispanica Le 2e" CRECRREE
Ægyptium L.— Rapistrum
Ægyptium Coss........
spinosum Lmk — Zilla mya-
groides Forsk..........
NIYOSURGS LES PO RREE
MUARMUS ALES ER EEE CENEERE
Nasturtiopsis Arabica Boiss. —
Sisymbrium coronopifolium
Desf. Jorma.. 7. NERCERRE
— sect. CarpamInum DC......
— sect. RORIPAC GOSSES
amplhabium R. Br.......... 5
asperum Boiss. — N. asperum
Coss. var. Boissier1. ......
asperum Coss...... FC RTE
— var. Boissieri Coss......
— var. Munbyanum Goss.. .
Atlanticum Ball... .... LE
Boissieri Coss. — N. asperum
Coss. var. Boissieri. ......
Boissieri var. brevisiliquum
Kral. — N. asperum Coss.
var. M unbyanum RGP Lu à
ceratophyllum DC. — Sisym-
brium coronopifolium Desf.
Jorma DR RE US AU A 2 MORE .
coronopifolium DC. — Sisym-
brium coronopifolium Desf.
Munbyanum Boiss. et Reut. —
N. asperum Coss. var. Mun-
byanums. ire. ERA
303
313
31/1
209
319
218
309
316
303
19
13
113
141
141
bo
19
6
NASTURTIUN.
NasrurrTiu.
officinale KR. Br
officinale var. sufolium F1. Par.
— N. oflicinale R. Br. var...
pumilum Pomel — Sisymbrium
,
coronopifolium Deéstauo
111,
CCC]
sufolium Rchb. — N. officinale
Nebrodense Rafin. — Lepi-
dium Nebrodense Guss..
Nrcemmalournee en Ur
— sect. Enoparos DC... .....
— sect. Nicezzarr4 DC
N. angustifolia, flore majore,
simplici cærulxo Shaw —
. ee + ee
NNDamascenal.. 0...
aristata Sibth. et Sm. — N. ar-
MONS OM ee eine
ARUENSISR Le RC RE 39;
arvensis var. glaucescens Guss.
— N. arvensis L. forma...
aspera CG. Koch — N. arvensis
RE DORA EAP
confusa Salle — N. Hispanica
Evan Mpaemitdoras:. 1"
Démascendel lee er La,
divaricata Beaupré — N. ar-
vensis L. forma. . .......
divaricata Willk. — N. Hispa-
nica L. var. parviflora.. . ..
N. flore minore simplici, can-
dido Shaw — N. sativa L..
fæniculacea DC. — N. arvensis
Gallica Jord. — N. Hispanica
Dour ipamifora "00e
Hispanica Desf. — N. Hispa-
nica L. var. intermedia. . ..
Espanol eee
— var Hispanica Goss......
— var, 2nlermedia Coss. 1,
— var. parviflora Coss.....
Hispanica Lois. — N. Hispanica
Lour parvrilora. "7...
Hispanica Sims. — N. Hispa-
nica L. var. Hispanica. . .
(CAD DA ON OS PN TRES Lo,
INDE
329. 1
11100
RC
1110 1
269 9
299
299 1
39
La
39
ho {À
ho 1
32h 3
ho 1
hot 1
Bite
324 4
ho 1
Hu
ha 3
LONE
h1.9
ETS
hors
HA
394 9
h1 9
Li »
10005
324 9
cc
X. PÆONIA. 97
Nicezza.
Taurica Stev. — N. Damascena
| AREA AE En cl Pr en ho À
truncata Viv. — N. sativa L... ao 3
tubereulata Griseb. — N. ar-
NenSIS ONU ER ho 1
sativa var. brachyloba Boiss. 42 3
sativa var. hispidula Boiss. ho 3
Nosoceras RABr°e. PER 127
Canariense R. Br........... LOTO
Hispanicum DC. — N. Cana-
riense RABre er Me 11270
NOTOCEREÆ Coss.......,.. 197
Nupnar Sibth. el Sm......... 6o
luteum Sibth. et Sm........ Oo 1
NEMPHÆAUTOUTD, SA TPE 29
CHI LA PRE Es SES DO
VAR UNONID CS NA 6o :
lutea L. — Nuphar luteum
SIDE SM EN Go :
NYMPHÆACEZÆ Salisb........ 58
Odontarrhena alpestris Led. —
Alyssum alpestre L. ...... 290 1
microphylla C.-A. Mey. — Alys-
sum alpestre Le RU 2201
obovata G.-A. Mey. — Alvssum
AIDCSITO RAT AA EAN 290 1
surculosa Schott et Ky — Alys-
sum alpestre Len Ru. 230 1
tortuosa C.-A. Mevy. — Alyssum
alpestres tes 2e RUE 299 1
OrocarPus DRE ENS Tu 319
cirooiusi DRASS NS 218 1
Oudneya Africana R. Br. ex parle
— Henophylon deserti Coss.
et DRE SU TENUE eee sa 160 1
Pachypodium Columnæ Webb —
Sisymbrium Columnæ Jacq. 145 10
erysimoides Webb — Sisym-
brium erysimoides Desf.... 146 1°
ProNA CRAN TnReNNtRERRNE 2
Broleri Boiss. et Reut. — P.
corallina Retz var. Broteri.. 53 1
Cambessedi Willk. — P. coral-
lina Relz var. Corsica... .. Haut
corallina Relz....... oh
38 PÆONIA.
Pxonr1.
corallina var. Atlantica Coss.. .
— var. Broteri Coss.......
— var, coriacea Coss.......
Var COnSICL COS ENS
— var. fructibus glabris Cam-
bess. — P. corallina
Retz var. Corsica. ...
— var. pubescens Moris —
P. corallina var. Pussi.
var. HuUss01(10SS LUN
coriacea Boiss. — P. corallina
Retz var. coriacea. .......
Corsica Sieb. — P. corallina
Retz var. Corsica... ......
lobata Boiss. — P. corallina
Retz var. Broteri.. .......
officinalis Brot. — P. corallina
Retz var. Broteri.........
officinalis var. mascula L. —
P. corallina Retz var. coral-
IAE ER AR AS Em ae A
Russi Biv. — P. corallina Retz
Dar RUSSIE TEEN
arietina Anders. — P. pere-
orina Mille 2 000
Bannatica Rochel...... Ce
Daurica Anders..........
decora Anders...........
microcarpa Boiss. et Reut.
— P. peregrina Mill. var.
mollis Anders, — P. pere-
orne M 0700 nee
obovata Maxim...
OC as AD LE En
officinalis var. feminæa L.
12; Oficinalis 2.2
peregrina Mill...........
peregrina L. var. leiocarpa
Coss. — P. peregrina
MLD Er. ANAL ee DRE
promiscua Tausch. .....
tbiternata Pal ee RRRETnE
PAPAMER CDOUTI à SLT MEN ON
Argemone | PRES RRTA ER 66
5!
INDEX.
FR EE LE LR
PASTORÆA.
Papaver.
+ Atlanticum BAL 00e 64,
Belangeri Boiss.— P. Argemone
L.ivar AM RAS
dubum ARR 63.
— var. obtusifolium Elkan —
P'dubum D: 22207
P. erraticum, capitulo oblongo
hispido Shaw — P. Arge-
moôné: LA RME Re
hortense Husn. — P. somnife-
rum L. var. setigerum Webb.
hybridum L...... SE MIODS
obtusifolium Desf. — P. du-
biumL':2 CRR
officinale Gmel. — P. somni-
ferum L. var. officinale FI.
RhBAS LENS RE TRE 63,
setiserum DC. — P. somni-
ferum L. var. setiserum
NVebD: 525524 ee
somniferum Desf, — P. somni-
ferum L. var. officinale F1.
Par. EME EE RES
SOMIUenUM É. EE CEie
- — var. album DC. — P.
somniferum L. var of-
ficimale FT. Par......
— var. macrocarpum FT. Par.
—,P. somniferum L.
var. officinale F1. Par.
— var. nierum DC. = P.
somniferum L. var. se-
tiserum Webb.......
— var. officinale KI. Par...
— var. setigerum Webb Go,
somniferum Rchb. — P. som-
niferum L. var. setigerum
pilosum Sibth. et Sm....
rupifragum Boiss. et Reut.
PAPAVERACEZÆ Juss.........
Pastoræa præcox Todaro — Iono-
psidium albiflorum DR...
SavViana Ball... ta
327
66
3206
63
66
203
263
(UE)
D 1
PENDULINA.
Pendulina Fontanesii Willk. —
Diplotaxis Harra Boisse
hispida Willk. — Diplotaxis
Harra Doiss 22e 0.10:
intricata Wilk. — Diplotaxis
Harra Boiss. var... ......
Lagascana Willk. — Diplotaxis
Harra Boiss. var... ......
Webbiana Willk. — Diplotaxis
Harra Boiss. var.........
Pcarycapnos Bernh...........
Saricola NNUIK: 2... 0. . »
spicatus Bernh......... "78,
tenuilobus Pomel — P. spicatus
HÉRNNE CAES
PSrchinE Desf.. 1.5...
SuylosaiDes e RE EE nee
PSÉCHINEÆ "DC...
Ptlotrichum spinosum Boiss. —
Alyssum spinosum | DRÉRRES
Raffenaldia primuloides Godr. —
Cossonia Africana DR. ....
RANUNCULACEZÆ Juss....,...
RANUNCULEZÆ DC..........
Ranuncuzus Hall........... PET
= subgen. Barracarum DC...
— subgen. Évranuncuzus Coss.
eLGrde SP 7...
— subgen. Frcarra Dill.. . ...
— subgen. LeucorAwuNeuLUs
Boiss En ie à sich
acris Jord. = R. acris L. var.
SÉCVENTA ee ne lea a das nan
HORS ADO EARE AE DRE
— var. mulufidus DC... ...
— var. Stevent Coss..….
acris Rchb. — KR. acris L. var.
AIS. 2.2 2e ce
angulatus Pres! — R. Philo-
notis Ehrh. var. Philonotis
R. aquaticus, hederaceus, flore
albo, parvo Shaw — KR. he-
deraceus L, var. cœnosus.. .
328
78
2892
289
281
2938
INDEX. RANUNCULUS.
RANUNCULUS.
6 aquatilis var. À. Desf. — R.
aquatilis L. var. trichophyl-
6 AUS es ee ae ete ee pre 17
aquatilis Koch — KR. aquatilis
6 L. var. helerophyllus F1.
1 DUT ENONCE TE PR 16
6 GHOE Ie à 60 D 0 COR ET 00 106
— var. Baudotii Coss... 17, 322
( — var. heterophyllus FI. Par.
PAR ND Po Mer A0 Ut ane 16, 329
M — var. trichophyllus FI. Par.
PA PU PE PS DL RC D ARE 17, 922
Ë SV CDroucin. ec... 17
— — s.-v. trichophyllus... 17
L arvensis le ti LEE 37, 329
FR. arvensis echinatus Shaw —
1 R'arvensis LE. cree 37
ascendens Brot. — R. palustris
À ÉD EP RENTE INTER 28
Atlanticus Ball — KR. acris L.
9 VO SIEVENIS ee JT 31
batrachioides Pomel — KR. xan-
î tholeucos Coss. et DR..... 18
Baudotit Godr. — KR. aquatilis
L. var. Baudotn......... 17
blepharicarpos Boiss. — R. spi-
Calus Des el TRE Me 29
Boræanus Jord. — KR. acris L.
var. mulüfidus DC....... 32
bulbosus Le 0 27, 329,
— S.-V. giganteus. .... 27, 922
— var. giganteus Ball = R.
bulbosus L. s.-v. gigan-
eus 0 37
— var. macrocephalus Coss.
18 olim— R. bulbosus L.
10 s.-v. giganteus...... 27
18 — var. Neapolitanus Coss... 27
18 bullatus L....... AE SPRL A 21
calthæfolius Bluff et Fingerh.
18 — KR. Ficaria L. var. calthæ-
1OHUSE USSR Ier 19
17 R. Canariensis hirsutus gru-
mosa radice Platani fere
folns Plukn. — KR. cortusæ-
29 fous Id SD Nr 23
capillaceus Thuill. — KR. aqua-
tlis L. var. trichophyllus FT.
1 Paris, NE PAPRER cg
LD
LD
1/
1/
3060 RANUNCULUS.
RanuncuLus.
Carpathicus Herbich — R. Vil-
aps DO NME PAR en Are 30
Chærophyllos L........ 25, 322
— var. flabellatus Coss. 25, 399
cœnosus Guss. — R. hederaceus
L. var. cœnosus. . :...... 15
Constantinopolitanus Stev. —
Rpalustris IL: 202700. 28
cornutus DC. var. trachycar-
DUREE EPS, 500
Corsicus Viv. — R. palustris L. 28
cortusæfolius Willd......... 23
— var, Maroccanus Coss.... 921
— var. Ssylvaticus Webb —
R. cortusæfohus Wild.
LD TU AD EE AT ME à 23
Creticus var. b. Biria — R. cor-
tusæfolius Willd......... 23
— var. macrophvilus Lindi.
— R. cortusæfolius
Walds 8-00 23
demissus Coss. olim non DC.
= (R'Nillarsi DORE 30
dimorphorhizus Brot. — R.
Chærophyllos L. var. flabel-
AUS ON NA Er 25
Drouetni F. Sch. — R. aquatilis
L. var. trichophyllus s.-v.
Drouedier9 20 0e ur 17
erlophyllus C. Koch — R. pa-
MiSteS hs 00 NA Same 20
falcatus L. — Ceratocephalus
faleatus Pers. : 1.40. en 38
Frcaria Li SIN esse 19
— var. calthæfolius Guss. 19, 322
Ficaria Poir. — R. Ficaria L.
var. calthæfolius Guss. . . .. 19
Ficaria var. incumbens F. Sch.
= KR. lMcaria L. var. calthæ-
LOIS AG LISS NR ENN PO Ee 19
flabellatus Desf, — R. Chæro-
phyllos L. var. flabellatus. . 25
Flammula Lee te 20
Friesanus Jord. — KR. acris L.
var: Steven: A Ne 91
fumariæfolius Desf. — R. mil-
lefoliatus Vahl.......... 26
Garganicus Ten. — R. mille-
foliatus Vahl..... ARR seu 26
INDEX.
RANUNCULUS.
Panuncuzus.
10
10
10
S ©
a
19
Gouani Rchb. — R. Villarsii
DGA SL ROIS
gramineus Ti... CEE
— var. luzulæfolius Boïss. 0,
Granalensis Boiss. — FR. acris
L. var. -Stevent. "4207
grandifolius Lowe — R. cortu-
sæfolius Wild. s.—v.......
Grenieranus Jord. — R. Vil-
larsh DCE A
hederaceus Desf. — R. hedera-
ceus L. var. cœnosus.....
hederaceus L. var. cænosus 15,
heterophyllus Wild. — R.
aquatilis L. var. heterophyl-
lus FL Par... ee
bencherifolius Presl— R. palus-
tris L. var. macrophyllus. .
hirsutus Curt. — R. Philonotis
Ehrh. var. Philonotis.....
inops Scholt — R. Villarsii DC.
intermedius Poir. — R. Philo-
notis Ehrh. var. Philonotis
HOTINONI cer OCR
lanuginosus Poir. — R. palus-
tis L. var. macrophyllus.. .
laterifonne DUR erReEER
leucothrix Ball — R. Chæro-
phylles/L.F ERP EEE
R. Lusitanicus, folio subrotundo,
parvo flore Shaw — R. bul-
La fus EC NOR
_R. Lusitanicus, grumosa ra-
dice, folus Hederæ terres-
tris Tourn. — KR. spicatus
macrophyllus Desf. — R. pa-
lustris L. var. macrophyllus.
Mauritanicus Pomel — R. he-
deraceus L. var. cœnosus. .
melfolius Pomel — R. millefo-
fatus Vanier ee
mullefoliatus Vahl....... 26,
Lmuricutus da. Us 36,
Neapolitanus Ten. — R. bul-
bosus L. var. Neapolitanus
Nendtwichu Friv. — R. lateri-
Horus DOG, ce
321
21
RANUNCULUS.
Ranuncuzus.
Nevadensis Willk. — KR. spica-
DAS AD SERRE Ne ne
nigrescens Freyn. — R. spica-
HHSNIDEN CE MRC RPEEEE
œnanthifolius Guss. et Ten. — .
He nepens Es ee non ne
Olissiponensis Pers. — R. spi-
CaluSiDes ts. 2 Ni eue
ophiopglossifolius Vill..... 39,
oreophilus M.-B. — R. Villar-
SD OM Eee es
R.Orientalis, palustris, À pi fo-
lo, caule subhirsuto Tourn.
— Ropalusttis 0000"
pallidior Vill. — R. Philonotis
Ehrh. var. Philonotis. . . ..
palustreile nee re
— var. macrophyllus Coss.28,
— var. procerus Coss.. 29,
paruiionus L:. 2... 35,
parvulus L. — ? KR. Philonotis
Ebrh. var. Philonots.....
paucistamineus Tausch — RK.
aquatilis L. var. trichophyl-
US ND Tree ons RER
— var. 2ntermedius Coss. 3/4,
— var. trilobus Lois. ... 34,
pratensis Presl — R. palustris
LDATMDIOCErUS 27.
procerus Moris — KR. palustris
Lun. procerus. 4207
pusillns Pomel — R. xantho-
leucos Coss. et DR. forma. .
rechrostris Coss. et DR......
FO IGROM IR ERE ENENE 29»
rhæadifolus DC. — R. Philo-
notis Ebrh. var. trilobus
Lois Jonma nes 5.00 ie
rupestris Guss. — R. spicatus
DÉSERT NE a re
saniculæfolius Viv. — ? R. aqua-
tiis L. var. Baudotii.. . . ..
Sardous Crantz — R. Philonotis
Ebrh. var. Philonotis. ....
CHOCO A LONIIPRRRNRS DE
spicatus Desf.......... 29,
393
323
22
INDEX. XANUNCULUS. 961
RanuncuLus.
Steveni Andrz. — R. acris L.
9 VAT NSLEVENILE N ce lleiete JS 10
Teneriffæ Pers. — R. cortusæ-
9 lohus Mid sv #00 23 10
tomophyllus Jord. — R. acris
10 L. var. mulüfidus DC..... 32 18
trachycarpus Fisch. et Mey. —
9 R. cornutus DC. var. tra-
19 CHVCATDUSER Le eee. 3) 23
trichophyllus Chaix — R. aqua-
17 ülis L. var. trichophyllus F1.
. 1 AT SR REN NT EN ETES Eu AA 1NS
trilobus Desf, — R. Philonotis
Ehrh. var. trilobus Lois... 34 922
n R. vernus, rotunditolius , minor
Shaw = R. Ficaria L. var.
calthæfolius Guss......,.. 19 À
A Hillarsts DO nee 30 17
19 Warionni Freyn. — R. spicatus
19 RIRE OT TON RE TE 29 0
19 æantholeucos Coss. et DR..... 18 3
ol aquatilis L. var. B. Desf. —
R. divaricatus Schrank. 18 2
o Argyræus Boiss ......... 2h 11
brachylobus Boiss.el Hohen. 31 17
Cabuiicus Bois... 0e 37 29
2 Canut 0 0SS A PS CS
29 Chærophyilos P. Savi non
ne L. — R. Canuti Coss... 926 13
cireinatus Sibth. — R. di-
22 varicatus Schrank..... 18% 9
confusus Gren. et Godr.... 18 2
15 cuneatus Boiss.......... 2 11
é Damascenus Boiss. et Gaïll. 24 11
Te demissus DO NN SN 31 17
divaricatus Schrank...... LOU
Ô fuitans Emi en eeAere 18 2
11 GouanaNiid een ee 91 17
16 Lenormandi F. Sch...... LOT
lomalocarpus Fisch. et Mey. 395 25
Monspe'iacus L.......... 29 11
22 mucronatus Bert. — R.
oxyspermus M.-B...... 2h 11
9 muricatus var. leiodiscus
BOIS. eee ne 37 29
2 oxyspermus M.-B........ 2h 11
paludosus Poir.......... 36 12
se peucedanifolius Al. — R.
fuitans De rene 19 12
Fa peucedanoides Desf. — R.
9 flutanst Emi eee, ARTO TNA
EE SEEN"
302 RANUNCULUS.
RanuneuLus.
Phrygius Boiss......... .
psilostachys Griseb.......
Pyrenæus Gouan — R.
Gouani Willd..........
Reuterianus Boiss........
Rumelicus Griseb........
sphærospermus Boiss. et BI.
== R. aquatilis var. hete-
FOPAVIUS eee te.
Sprunerianus Boïiss......
velutinus Ten. 2.2.0:
RAPHANEZ DONNE UE
Raphanistrum Landra Rchb.
Raphanus Raphanistrum
var: Landra té mens a)
|
maritimum Rchb. — Rapharus
Raphanistrum L. var. mari-
tnus Bloyd Pete
segetum Rchb. — Raphanus
Raphanistrun L. var. Rapha-
STONE en ANA NE
RAPHANDS NL. SAR Er LU
— sect. Rapxanis DC... .....
— sect. Rapnanisrrum DC....
Lampsana Gærtn. —R. Rapha-
nistrum [. var. Raphanis-
CRUE SR NE OR ae Re
Landra Moretti — R. Rapha-
nistrum L. var. Landra . . ..
maritimus Sm. = À. Raphanis-
trum LL. var. maritimus
Lloyd. hversaese
primuloides Del. — Cossonia
Africana DRE Que
Rapharstrumaa eee CRE
— var. Landra Coss.......
— var. mariimus Lloyd...
— var. Raphanistrum Coss.….
SALUUS USERS NN TERRE
pinnatus Viv. — Reboudia
microcarpa Coss.. 219,
rosiratus DOG. 20e.
Rapistrum Boerh. ...........
— sect. Drpesuus Coss. . ....
— sect. EvrarrsrTrum Coss....
bipinnatum Coss. el Kral. 315,
clavatum DC. = R. rugOosUM
All. var. Orientale. ......
3929
231
219
220
290
3921
299
INDEX.
ROEMERIA.
RAPISTRUM.
confusum Pomel — R. rugo-
sum All. var. Orientale. ...
labrum Host — KR. rugosum
AÏL. var. rugosum forma. .
hispidum Godr. — R. rugosum
AÏL. var. Orientale s.-v. his-
pidum.. 4. CeRMPELRERE
Linnæanum Boiss. et Reut. —
R. rugosum AU. var. Lin-
néan um LE PRE
Linnæanum Gren. et Godr. —
R. rugosum Al. var. Lin-
næanum $.-V. MICTOCarpum.
R. maximum monospermum
gemma lutea flore niveo
Barrel. — Crambe Hispa-
microcarpum Jord. — R. rugo-
sum Al. var. Linnæanum
8.0. microcarpum de
Orientale DG. = R. rugosum
A. var. Orientale... .....
Orientale Moris non DC. — R.
rugosum Al. var. Linnæa-
TA D 1 RO M0 2 D
; paniculatüm Gærtn. — Neslia
paniculata Désv. SSP
TUgOSUM Are SATA ;
— var. Linnæanum CGoss....
— — S.-V. MICTOCATPUM . . «
— var, Orientale Goss. 314,
— — 5.-v. lispidum . . . ..
scabrum Host — KR. rugosum
AÏ. var. rugosum forma. ….
Ægyptium Coss.... 310,
tenuifolium Coss.........
Resoupra Coss. et DR.........
erucarioides Goss. et DR.....
microcarpa Coss.... 215,
Rozwerra Medic...... NES
œemonoides Pomel — KR. hy-
brida DC. var. Orientalis.…. .
bivalvis DG. = R. hybrida DC.
hybrida Boiss. — R. hybrida
DC. var. hybrida........
hybrndn DUREE ONE 66,
— var. hybrida Coss. . . ...
ar
— var, Ortentalis Coss. : . ..
314
313
319
319
D414
31/4
DA
299
312
D 19
31/4
33/4
319
319
317
317
219
219
316
66
67
66
927
67
67
ROEMERIA.
ROEMERIA.
hybrida var. eriocarpa DC. —
R. hybrida DC. var. Orien-
ES ee Ra rs. à
Orientalis Boiss. — R. hybrida
DC. var. Orientalis.. .....
Schimperi Pres — R. hvbrida
DC. var. Orientalis.. .....
refracta DO testeurs
rhæadifolia Boiss. — R. re-
ivacta DC: LL
Roripa amphibia Bess. — Nas-
turtium amphibium R. Br.
Rupicapnos Africana Pomel —
Fumaria Africana Lmk....
Caput-plataleæ Pomel — Fu-
maria Numidica Coss. et DR.
DUR IN UMMIAIER - 0...
cerelolia Pomel — Fumaria
Africana Lmke.. 1... ..
delicatula Pomel — Fumaria
Numidica Coss. et DR. var.
Numidica .... ..
erosa Pomel — Fumaria Nu-
midica Coss. et DR. var.
Numidicar si. 0.0
oraciliflora Pomel — Fumaria
Africana Emk.. 2, in
longipes Pomel — Fumaria
Numidica Coss. et DR. var.
lONPIPES eue
Muricaria Pomel — Fumaria
Numidica Coss. et DR. var.
NT ICR MAMA Cr,
Numudica Pomel —
Numidica Coss. et DR. var.
NumIdicas ee ne ee
ochracea Pomel — Fumaria
Africana Link.
platycentra Pomel — Fumaria
Africana Lmk:.: 1.10
Reboudiana Pomel — Fumaria
Numidica Coss. et DR. var.
Numidica s.-v. sarcocap-
AU CS ANR ER EE
sarcocapnoides Pomel — Fu-
maria Numidica Coss. et DR.
var. Numidica s.-v. sarco-
CAPROIMESS M. 0. - 07.7, 4
speciosa Pomel — Fumaria
rca anne 2 2... .
114
81
8°
82
INDEX.
SINAPIS.
Ruricapnos.
tenuifolia Pomel — Fumaria
Numidica Coss. et DR. var.
NüumiIdica:: 2... 2.5 1 89
* Sameraria Djurdjuræ Coss. ined.
— Isatis Djurdjuræ Coss. et
De me MR ALL e dite 290
SARCOCAPNOS DE... Le 77
CHAUSSONS CR 77
crassifolius Boiss. — S. spe-
CIDSUS BOISS.- +. 4-00 78
enneaphyllus DC......... 78
speciosus Boiss.......... 78
SAVIGAYAID OS CRE PER ESE 280
longistyla Boiss. et Reut..... 280
Ægyptiaca DC.......... 261
SAVIGNYEÆ Coss........... 280
SCHOUWIADE RS AC Per ner 289
ArabicaDE Re ee 289
— var. Schimperi.. ... 1. 283
brassicæfolia Jaub. et Sp.
= S$S. Arabica DC. var.
Arabia. nn dencre 383
glastifolia Jaub. et Sp. —
S. Arabica DC. var. Ara-
Bic orme NT eRERIeE 383
Schimperi Jaub. et Sp. —
S. Arabica DC. var.
Schiperi 2-0 283
Thebaica Webb — S. Ara-
bica DC. var. Schimperi. 283
SENEBIERA DC 2-2 mnt 291
SEC UARARADC PEAR 202
— sect. Corrciscus DC...... 204
— sect. Nasrurriozum DC.... 291
Coronopus Poir....... 292, 333
MMA RCE 0 660 010 et 291
lepidioides Coss. et DR....... 994
pinnatifida DC. — S. didyma
Pers Re En OR Et à 291
VIOla ce D MIN EEE 293, 333
MisarnanatPartee "tee 299
NHotca DORE EE 209
SENEBIEREÆ Meisn......... 291
Sinapis Lit Pr 200
— sect. CEraTosixaris DC... 904
— secl. ÉrrosINAaPpIS Coss.... 201
— sect. Leucosinarrs DC....: 205
369
È]
304 SINAPIS.
SINAPIS.
GibAN LES 205,
amplexicaulis DC. = Brassica
amplexicaulis Goss.......
Aristns 10 0SS EE NNNNAMENNNRNSR
arvensis Lee SRE RE
Bætica Boiss. — Erucastrum
virgatum Presi var. Bæticum.
bipinnata Desf. — Rapistrum
bipinnalum Coss. et Kral...
Choulettiana Coss. et DR. olim
= $. procumbens Poir....
circinata Desf. — S. puhescens
L*var.-circinata.. .". 1300
crassifolia Rafin. — Diplotaxis
Harra Boiss. var.........
dissecta Lag....... SERRES :
erucoides L. — Diplotaxis eru-
Codes) CE re
flexuosa Lmk — S. hispida
SChOUSD A ERA NUE
foliosa Willd. — S. alba L....
geniculata Desf. — Erucastrum
incanum Koch var. genicu-
RÉULLEE PR RAR A ne ANOART
Harra Forsk. — Diplotaxis
HarratBoiss era
heterophylla Lag. — Erucas-
trum incanum Koch......
hispida Schousb....... 206,
incana L. — Erucastrum inca-
DUR KOCR AAC AIN
INAUTALAL O0SS AE PI ANNEE
inteprifolia Wild. — Brassica
Juncéa G0ss.. 22e
juncea L. = Brassica juncea
COST in AE M Aer AN PR
lævigala hort. — Brassica jun-
Cd C 088: ENS ANA Een
nigra L. = Brassica nigra
Koch cer m Aen ee
nudicaulis Lag. — Brassica hu-
milis DC. var. nudicaulis.. .
Orientalis L. — S. arvensis L.
MORALE SENS AIRES
procumbens Poir...... 207,
pubescens DC. — $. pubescens
L. var. pubescens........
pubescens L...... MAS ANE TE,
— var. brachyloba Goss .
994
201
201
202
INDE X. SISYMBRIUM.
SINAPIS.
D — var. creinala Coss. .....
— var. pubescens Goss.....
9 radicata Desf. — Brassica fruti-
3 culosa Cyr. var. radicata.. .
l S. ramis fasciculatis, foliis sum-
mis lanceolatis integerrimis
3 L:—B-junceanCoss 22e
recurvala Desf. — Brassica Gra-
: vinæ Ten, 21217722 Éd
Taurica Fisch. — S. arvensis
8 LC ete re RME
Taurica M.-B. — Erucastrum
1 incanum Koch..........
virgala Cav. — Diplotaxis vir-
6 pata DOC TEMECREEEEE
6 viroata Pres — Erucastrum
virgatum Presl var. virga-
Le TUMENEASEN RSR ES RU
1
Hispanica LEE RCREEEEE
7 Philæana Dellle — Morettia
n Philæana DOUTERERTERE
Sisymbrella aspera Spach — Nas-
turtium asperum Coss.....
1 SISYMBRIEÆ DC... 00e
6 SISYMERIUM D 220 IE !
— sect. Arzrarr4a Koch..."
— sect. Arariporsis DC......
7 — sect. Descurea C.-A. Mey..
= éect Urr0 DORE PAR
sect A TBERA DOTE RENE
: — sect. Marcozmrasrrum Fourn.
— sect. NasTurrropsis Coss.. .
+ — sect. Pacayronrum Coss....
2 sect TDRULARTANCOSS RER
+ — sect. Verarnum DC... ..
Alhana Scoop..." 149,
10 altissimum L. — $S. Columnæ
TAC ee --CERCEENERRE
1 amphibium L. — Nasturtium
amphibium RiTRT. 22m
12 amplexicauie Desf. — Brassica
; amplexicaulis Los sue
aqualicum Shaw — Nasturtium
Ô oicmaie R:/Br. 4 ML
asperum L. — Nasturlium as-
1
perum (GOSS 7e LÉ
binerve G.-A. Mey.— S. nanum
202
201
10
li
SISYMBRIUM.
SISYMBRIUM.
ceratophyllum Desf. — $S. co-
ronopifolium Desf. forma...
cmereum Desf. — Ammosper-
ma cinereum Hook.......
CONENREAAE EEE ARE ENT,
coronopifolium Destin
crassifolium Cav.: . ......:...
curvisihquum Bert. = S. toru-
LOS AD EST EE NS NPA
Doumetianum Coss.....
erucoides Desf, — Diplotaxis
érucoldes DO ne
erysimoides Desf. ......
Gallicum Willd. — S. [rio L.
JOTcoco Fac to ones
glabrum Wild. = S. Irio L..
hirsutum Lag. — $S. runcina-
RON ET OUR OO PER ENE
HispanicumJacq 2...
hispidum Vahl — Diplotaxis
HarratBoisse nu.
TOI DRE MRIRER E ee
— var. pubescens Coss.— $.
irioides Boiss. ..,...
DES (BOIS Le ia neue à
Kraliku Fourn. — $S. irioides
D OSSI nn TR ER et eu
macroloma Pomel — $. Colum-
ED LECTEUR
malcolmioides Coss. et DR....
Monense Vill. — Brassica hu-
milis DC. var. repanda.. de
murale L. — Diplotaxis muralis
DE ras Na Een
CC ONE DA DA CHENE ed Le AE et
Nasturtium L. — Nasturtium
offeinale R."Br:..... 1.7 :
officinale SD COD ee eue als
Orientale EL. — S. Columnæ
der OS PRIOR
Parra L. — Brassica sabularia
LOC ASE RARE ER
parviflorum Lmk — $S. Sophia
RP M ne
pendulum Desf. — Diplotaxis
ATOS 220. 2 L
Reboudianum Verlot = S. iri-
Dei NL...
Benne
145
199
143
108
14/
INDEX. TEESDALIA.
SISYMBRIUM.
repandum DC. — Brassica hu-
6 milis DC. var. humilis. ... 197
repandum Willd. — Brassica
1 bumilis DC. var. repanda.. 197
10 rigidulum Lap. — 5. erysimoi-
6 EE DEN) SSSR enr 146
a rigidum M.-B. —S. torulosum
Des esse en er een 139
HN runcinatum Lag....... 148, 330
à — var. hirsutum Coss. — S.
runcinatum Lag. var. 148
saxatile DC.— Brassica humilis
7 DC. var. repanda forma... 197
Le scorpiuroides Boiss. — $. loru-
lesumaDes er eee 139
8 Scorpiurus Pomel — S. torulo-
8 Sum'Desf:e sen een 139
D0pRIAE DEP CRNEPe MNNSte 143
1 stismatosum Steud. — S. coro-
nopifolium Desf. forma.... 141
Thalianum SJ. Gay..... 110, 329
6 torulosum Desf........ 139, 329
8 villosum Spreng. — $S. runci-
natum Lap. DAT NO NS NAS
9 vimineum L. — Diplotaxis vi-
9 Mine) Gr een Ne 168
i ContorLu M Cave RICE 330
9 Delter Coss mt 138
ù Catholicum L.— Diplotaxis
Catholica DC.......... 1064
Lo taraxacifolium 6? contor-
5) tum DC. — $. contortum
(DENTS ES LAN EE DS Ae 330
19 Slaphysagria Fuchs— Delphinium
Staphysagria | PAR MRC A NUE 5o
l macrosperma Spach — Delphi-
; nium Staphysagria L...... 50
Subularia purpurea, foliis cordato-
oblongis, subdentatis Forsk.
3 — Schouwia Arabica DC. var.
1 | AFADIC ANS RES UE TU SUR NE 283
ne Succowra Medie. 247220 279
Balearica Medic........... 279
8 TEESDALIA ER BTE een 251
LendimDO eee 901
7 petræa Rchb.= Hutchinsia pe-
tre RE RSC EEE TRE 258
6 Iberis DG. — T. nudicaulis
EM 2 ES DA PALAU LÉO RTE 259
9 nudicaulis R. Br:....... 259
li
SA
306 THALICTRUM.
Tuancrreum Tourn............ 6
TRUE EEE ETES 8
T. flavum Hispanicum Brot. —
T. glaucum Desf:.. ..... 8
flexuosum Bernh. — T. minus
L. var. saxatile Gaud. .... 7
fœtidum Gouan — T. minus
L'hvarpubescense "ere 7
CIUEUMADESC EEE EEE CREER 8
minus DC. = T. minus L. var.
NUS SL NE Rae 7
HURUSA EE AE Te RSA 6
—— var. nunus Coss........ 7
— var. pubescens Coss... 7, 3921
— var. saxatile Gaud ... 7, 321
— var. glandulosum Rehb.
— Ÿ, minus L. var.
pubescens..........
SI
— var. nulans Boiss. — T!.
minus L. var. minus.. 7
— var. Olympicum Boiss. —
T. minus L. var. pu-
bescens...... CARE EO 7
migricans Jacq. — T flavum
PLRE ent ne DE RUE VAE RE RES 8
nutans Desf. — T. minus L.
Var. MINUS. c... REA 7
odoratum Gren. et Godr. = T.
minus L. var. pubescens... 7
pubescens Schleich. — T. mi-
nus L. var. pubescens..... 7
rugosum Ait. — T.,glaucum
Destrrénias RENE 8
saxatile Schleich. — T. minus
L. var. saxatile Gaud..... 7
speciosum Poir. = T. glaucum
Destin res 8
MAjJUS Ja AN AE ()
Tarispe Diese : 2h09
— sect. Nouisua DC....... 219
— sect. Prerorroris DC. .... 250
muenserLe Sen RRRUE AN, 249
T. biscutatum Raphani aut
Irionis folio Bocc. — Biscu-
lella didyma L. var. rapha-
DO NACRE LATE (hamiaor
Bursa-pasloris L. — Capsella
Bursa-pasloris Mœnch.. ... 259
INDEX.
Q]
Ê]
Oo
THLASPL.
Tuxraspi.
campestre Poir. — Lepidium
T. fruticosum Leucon folio lati-
folium platycarpon Bocc. —
Iberis semperflorens L....
glastifolium Poir. — Lepidium
olastifolium Desf.........
hirtum Vill. — Lepidium hu-
mifusum Reg. PP 2-2E
humifusum Lois. — Lepidium
humiusum Reg ee "2PEeE
T. Lusitanicum, umbellatum,
oramineo folio, flore pur-
purascente Tourn. — Iberis
ciiata All. var. contracta .……. .
luteum Biv. — Bivonæa lutea
DGSE ENT AS EEE
nudicaule Desf. — Teesdalia
Lepidium DG....... RER
perfohatum L........ :#250,
Psychine Willd. — Psychine
siylosa, Des... "0060
saxatile L. — Æthionema saxa-
tile. À Bree
scapiflorum Viv. — Lepidium
humifusum Req.........
T. sempervirens et florens
Weinm. — Iberis semper-
florens LR Lee
Arabicum Vahl — Schouwia
Arabica DC.var. Arabica. :
erratieum Jord:-: 10e
Granatense Boiss. et Reut.
erandiflorum Fauch. et
hbirtum L. — Lepidium
histum D{EST-CCRRSRCrEe
improperum Jord........
micranthum Boiss. et Blan-
obtusatum Pomel........
Natolicum Boiss.........
perfoliatum var. rotunda-
(UM BOIS NA EUR RES
perfoliatum var. rolundi-
folium PAL... RER
rotundifolium Tin. .......
Tineanum E. et A. Huet...
THBASPIDEAÆ DC... nee
2770
279
|
Qt
12
[A
THLASPIDIUM.
Thlaspidium Apulum spicatum
Tourn. — Biscutella didyma
L. var. Apula. .
T. Hispanicum ampliore flore
folio crasso dentato Dill, —
Iberis Gibraltarica L......
T. Raphani folio Tourn. — Bis-
cutella didyma L. var. ra-
phamfolia "er"
Turritis alpestris Schleich.
Arabis ciliata R. Br. var...
sagiltata Bert. — Arabis sagit-
ADO MS MU
verna Desf. — Arabis albida
STE MP ER Jet
Gerardi Bess. — Arabis
Gerardi Bess..........
glabra L. — Arabis perfo-
hatatmie een
hirsuta L. — Arabis hirsuta
SEE 0060000 socbe
pubescens Desf. — Arabis
, pubescens Poir.......
MELLADE CR een ie
annua L. — Carrichtera Vellæ
D CARE eme
277
INDEX.
Q
ZLILLA.
VeLLa.
glabrescens Goss...........
Pseudocytisus L.........
VELLEÆNDO eee
Velleruca longistyla Pomel
Eruca sativa Lmk var. vesi-
CAM ONTUT ee ces soie
vesicaria Pomel — Eruca sa-
üva Lmk var. vesicaria
Jorma PAT CAR COPIES PNR ERP
Xiphocoma heterophylla Stev.
Ranunculus Orientalis L...
Orientalis Stev. = Ranunculus
Oriental Le Re
tenuifolia Stev. — Ranunculus
Orientahs Lee
Zi F or. cree Nas
macroptera Goss....... 302,
microcarpa Vis.— Z. mya-
groides Forsk. var... ..
myagroides Forsk........
myagroides var. microcarpa
D'OPPCSR NRC
LILLEADCE CEE RTe
210
210
AUS
OX,
ük