iPi|iiiiiii!iiiiii«:ii,i:iiii!ii?iS;i^^
LP9-R16C
U.B.C. LIBRARY
THE LIBRARY
THE UNIVERSITY OF
BRITISH COLUMBIA
Digitized by the Internet Archive
in 2010 with funding from
University of British Columbia Library
http://www.archive.org/details/deutschestudentOOknod
DEUTSCHE STUDENTEN
IN BOLOGNA
;t289-1362)
Biographischer Index
zu den
Acta natioiiis Germanicae universitatis Bononiensis.
Im Auftrag der K. Preussischen Akademie der Wissenschaften
bearbeitet von
GUSTAV C. KNOD.
1899
R. V. Decker's Verlag, G. Schenck
Königl. Hofbuchhändler.
Lf 3^73
K r
Inhalts -Verzeichnis.
Seite
Vorwort V
Einleitung VII
Die Mitglieder der Xation i
Nachtrag 662
Die Nichtmitglieder 699
Register . 709
Vorwort.
Als die Acta nationis Germanicae universitatis Bononiensis auf Grundlage
der im Hausarchiv der Familie Malvezzi aufbewahrten Reste der alten Rechnungs-
bücher und Matrikeln der .deutschen Nation' zu Bologna im Auftrage der Savigny-
Stiftung mit besonderer Unterstützung Sr. Majestät des Hochseligen Kaisers
Wilhelm veröffentlicht worden waren*, beschloss die K. Preussische Akademie
der Wissenschaften die in den Acta enthaltenen Personennamen in einem Index
biographicus bearbeiten zu lassen.
Mit Ausführung dieser Arbeit wurde der Unterzeichnete am 22. Dezember 1888
betraut.
Es war von vornherein klar, dass eine Lösung dieser Aufgabe nur inner-
halb gewisser Grenzen möglich sei. Die Mangelhaftigkeit des vorliegenden
Textes, der ausserordendiche Umfang der Arbeit schienen das Gelingen des Unter-
nehmens von vornherein in Frage zu stellen. Die Hauptschwierigkeit lag aber
dem Umstand, dass es dem Bearbeiter des Index nicht wie jedem andern
Lexikographen frei stand, sich eine beliebige Anzahl in ihrer historischen Stellung
bereits anerkannter Persönlichkeiten zu biographischer Behandlung nach freier
Neigung auszusuchen, dass es sich hier vielmehr darum handelte, Tausenden
von toten Namen, die bisher zum weitaus grössten Teil selbst der speziellen
Lokalforschung entgangen waren, Leben und Bedeutung zu verleihen. Wie
viele der in den Acta genannten Personen sind bei dem heutigen Stand archivalischer
Forschung überhaupt nicht zu ermitteln I Wie viele mochten dahingestorben sein,
ohne erkennbare Spuren ihres Wirkens zu hinterlassen!
Man wird daher von dem hiermit in die Öffentlichkeit tretenden Index
biographicus zu den Acta nichts Vollkommenes erwarten dürfen, um so weniger,
als der Bearbeiter, abgesehen von einem achtmonatigen Urlaub, der durch
archivalische Reisen fast vollständig aufgezehrt wurde, bei vollgemessenen amt-
lichen Pflichten und unabweisbaren andern Arbeiten nur in den Ferien und in
den späten Abend- und frühen Morgenstunden dem Index sich widmen konnte.
Das Augenmerk des Bearbeiters war zunächst, wie seine Aufgabe es ver-
langte, darauf gerichtet, das kostbare Quellenwerk der Acta durch einen fort-
laufenden biographischen Kommentar der wissenschaftlichen Ausnutzung dienstbar
zu machen. So soll der Index namentlich in den Fällen ein brauchbarer Ratgeber
sein, wo die sonstigen Nachschlagebücher den Benutzer der Acta im Stiche
lassen. Es soll aber auch Ausgangspunkt und Unterlage für kulturgeschichtliche
Untersuchungen im engern und weitern Sinne, zur Rechtsgeschichte wie zur
* Acta nationis Germanicae universitatis Bononiensis ex archetypis tabularii
Malvezziani. lussu instituti Germanici Savignyani ediderunt Ernestus Friedlaender et
Carolas Malagola. — Berolini typis et impensis Georgii Reimeri MD CCCL XXXYII. a".
VI
Kirchen- und Universitätsgeschichte werden und zugleich der genealogischen
und biographischen Forschung sich nützlich erweisen. Noch deutlicher als die
Acta selbst wird der Index erkennen lassen, welch' Ungeheuern Einfluss Italien
im Ausgange des Mittelalters auf die geistige Entwickelung unseres Volkes,
nicht bloss auf die allmähliche Umbildung der heimischen Rechtsverhältnisse,
geübt; er wird zugleich zeigen, dass diese römischen Rechtsgelehrten ausser
ihrer juristischen Schulung noch manches andere hochbedeutsame Bildungs-
ferment heimbrachten, dass sie namentlich den Sinn für die in Italien neu-
erwachten klassischen Studien weckten und in engern und weitern Kreisen auf-
klärend wirkten.
Der Bearbeiter hatte sich seitens der Lokalforschung wie seitens der Ver-
treter einzelner der in den Acta genannten Familien mannigfacher Unterstützung
zu erfreuen.* Das Hauptverdienst aber gebührt denjenigen, ohne deren Mit-
wirkung das Werk überhaupt nicht hätte zu Stande kommen können: dem
königl. Preussischen Minister der geisdichen, Unterrichts- und Medizinalangelegen-
heiten Herrn D. Dr. Bosse Exe. in Berlin für die gütige Bewilligung der
Mittel zur Ausführung einer italienischen Archivreise, dem kaiserl. Staatssekretär I
von Elsass-Lothringen Herrn v. Puttkammer Exe. in Strassburg i. E. für
geneigtest erteilten achtmonatigen Urlaub und Herrn Geh. Justizrat Professor
Dr. Brunner in Berlin tür sein dauernd bezeugtes Interesse und seine mannig-
fachen Bemühungen um das Gelingen des Unternehmens. Ganz besonders muss
ich hier eines Mannes in herzlicher Dankbarkeit gedenken, in dem ich den allzeit
hilfbereiten thatkräftigen Förderer des Unternehmens verehre, des Wirkl. Geh.
Rates Herrn Prof. Dr. Stölzel Exe. in Berlin, durch dessen bahnbrechende
Schriften auf diesem Gebiete rechtswissenschaftlicher Forschung, wie sie allseits
anregend wirkten, auch dem Bearbeiter des Index erst das richtige Verständnis
ür seine Aufgabe erschlossen worden ist.
Möge sich der Index biographicus, die Frucht zehnjähriger mühevoller
Arbeit, trotz der aus seinem ureigensten Wesen hervorgehenden Unvollkommenheit
und Unfertigkeit und seiner dem Bearbeiter zur Last fallenden sonstigen Mängel
als ein brauchbarer Baustein erweisen bei dem Ausbau unserer vaterländischen
Geschichte I
Strassburg i. E., den 30. November 1898.
Prof. Dr. KnOd
Oberlehrer am Lyceum.
'■' Ein Verzeichnis der freiwilligen Mitarbeiter ist am Schlüsse der Einleitung
^esreben.
Einleitung.
Üs war die .Ermittelung der in den Acta genannten Personen, soweit sich
deren Identität aus anderen Quellen feststellen lasse', zur Aufgabe gestellt.
Im Grunde genommen waren hiermit, da der Text, wie er vorlag, keineswegs
als geeigneter Ausgangspunkt für die biographischen Nachforschungen gelten
konnte, zwei — allerdings in engster Beziehung zu einander stehende — Einzel-
arbeiten verlangt. Es galt zunächst, durch Herstellung eines kritisch gesichteten
Personenverzeichnisses eine brauchbare Grundlage für die Hauptarbeit, die
Sammlung und Bearbeitung des biographischen Materials, zu schaffen, und diese
Hauptarbeit lief, so einfach auch die Aufgabe lautete, auf die Ausarbeitung eines
biographischen Nachschlagebuches hinaus, das über möglichst viele Rechtshörer
der alten Universität Bologna, die nach Ausweis der Acta von 1289 — 1562 Mit-
lieder der Natio Germanica daselbst gewesen waren, zuverlässige Auskunft
geben sollte.
DER TEXT.
I. Das kritische Personenverzeichnis.
Es war zunächst das Augenmerk darauf zu richten, dass keiner der in den
Acta überlieferten Namen doppelt gesetzt, aber auch kein Name übersehen oder
mit gleichklingenden fremden zusammengeworfen werde. Es handelte sich also
darum, durch Vergleichung der zweifelhaften Einträge unter einander, durch
Sonderung des Ungleichartigen und Zusammenfassung des Zusammengehörigen
die einzelnen Namen herauszuheben, um womöglich zugleich auch Klarheit darüber
zu schaffen, wie viele Namen denn eigentlich in dem Texte überliefert seien.
Hier erhoben sich, bei der Allgemeinheit und Unvollständigkeit der vom
Text gebotenen Namenbezeichnung, mancherlei Schwierigkeiten:
I. Derselbe Name kehrt um dieselbe Zeit öfter wieder, ohne dass zu
erkennen wäre, ob man es mit einer oder mehreren Personen zu thun hat:
67. 35 (1314»: Henr. can. Brix. XV s.; 69, 29 (1315): Henr. de Brixia
XÄX s.; 81, 19 (1322): Henr. de Bric/isiia X s.
70, 27 (1316): Hciiir. de Erfordia XVI s.; 82, 23 (1323): Heinr. de Ert-
Jordia Vis.; 87, 28 U326I: Heinr. de Erjordia XVIs.^)
Hier wird lediglich das subjektive Ermessen entscheiden. — Klar sehen
wir erst, wenn ein deutlicher Hinweis auf eine früher bereits genannte Person
gegeben ist:
40, 28 (1292): Henr. de Basilea J'III s.; 59, 9 (1300): Henr. de Basilea
ad conscienliani salrandam III s.
103, 17 (1341): Bertli. de Erfordia XII s.; iio, 46 (1345): Percht. de
Erfordia ,procur. siibst.'
') Es sei ausdrücklich bemerkt, dass die im folgenden gegebenen Beispiele den in
Frage stehenden Punkt nicht erschöpfen, sondern nur nach allen Seiten beleuchten
sollen.
VIII
Doch will die Identifizierung der zusammengehörenden Einträge nicht immer
gelingen. Manchmal erscheint eine Person als Zeuge, Syndikus oder Prokurator,
die in den Einträgen der vorhergehenden Jahre absolut nicht zu entdecken ist.
Wo ist uns der 178, 15 (1428) als Zeuge auftretende <'. i/iranus ^Irgeiiliiiensts
früher begegnet? Wen haben wir in dem 202, 6 (1428) als Syndikus genannten
Georgiiis ppos. Tarbat. vor uns? Und doch ist die richtige Erkennung der im
Texte liegenden Hinweise und Beziehungen für jeden einzelnen Fall wie für die
Richtigkeit und Vollständigkeit des Gesamtbildes vm grösster Bedeutung:
173, 14 (1422): in c.xcquüs diii Froiikoiiis. Wer ist dieser 1422 verstorbene
d. Franko? Es kommen hier zwei Einträge in Betracht: 172, 4 (1421J: Franko
\'oesdunch und 173,5(1422): Franko Keddicken. Die Frage lässt sich nur mit
Hilfe anderweitiger Quellen entscheiden: da Keddicken noch 1431 urkundlich
erscheint, so ist Voesdunch auf die Totenliste von 1422 zu setzen. — 118, 14 (1348)
wird ein Joh. de Herbipoli dcfmictus erwähnt. Hier kann an Joh. Bersich de
Herbipoli (1344), Joh. Wolfskel de Herbipoli (1348) oder dessen Begleiter Joh.
Hoiipi (1348) gedacht werden; letzterer kann allein gemeint sein, da die anderen
noch 1354 bezw. 1383 unter den Lebenden weilen. Dass der 1424 verstorbene
Joh. de Asseiidia mit dem 1422 eingezeichneten Joh. Ludekitid identisch ist.
erfahren wir aus der Kölner Matrikel. Nicht zu ermitteln ist dagegen der 1362 mit
Tod abgegangene d. Oswnhlus. Darf man ihn wirklich mit dem 22 Jahre früher
eingeschriebenen d. Osicaldus Otto de Constanciu zusammenbringen? Wer ist
der 1348 als verstorben erwähnte -Joh. de Suevia ? Dass er mit Joh. de Ow zu
identifizieren sei, ist eine sehr wahrscheinliche, aber doch unsichere Vermutung;
aus urkundlichen Zeugnissen lässt sich nur erkennen, dass jedenfalls .Toh. -'e
Mtndelburre unter diesem Joh. de Siievia nicht verstanden werden kann.'')
Manchmal sind wir in der glücklichen Lage, mit Hilfe eines solchen Hin-
weises anscheinend durchaus ungleichartige Einträge in ihrer Zusammengehörig-
keit zu erkennen:
36, 10 (1289): Engelbert, de IVistvalia V s; 54, 25 (1303): Engelbert.
mag. coiiiitis de Ravensptirg iuravit alias solvisse.
52, 33 (1301I: Winther. de Beffeuhuseii XIIII s; 57, 3 (1305) IVinther.
can. Mosburg. X s. ad purgandam conscieniiam.
125, 34 (1359): Herrn, can. Monas/. A'A's.; 125, 45 (1360): Herrn, de IVesl-
falia .procitr.'
113, 26 (1346): Marl. Rudolfi de Sa.voniti Camin. d. XH s.; 370, 4 (1350 1:
Mart. de Coluberg de Sa.xoiiia ,procur.'; 121, 11 (1351): Marl, de
Colberc pro pena V s.
64, 28 (1312): Gerh. de Sa.xonia XVs.; 65, 27 (13131: Gerh. de Clezeke
de d. Habelber. ,prociir.'
60, 13 (1309): Alb. de Kreckewitz XHs; 354, 21 (1309): Alveric. de
Missina Jestis'.
40, 27 (1292): Wernh. de Mersburg XHs.; 42, 9 (1294): Wernh. can.
Türen. (42, 11: can. Dnren. = Turic).
192, 44 (1446): Joh. de Wratislavia HH s.; 195, 37 (.14501: .Joh. de Polonia
,icstis' .
201, 30 (1457): Val. Simonis de Prusia prbr. Pomes. d. IVs.; 202, 17(1458):
Val. Morteck de Christpurg ierre Prusie prbr. Pomes. d. .procur.'
*_) Dies zugleich zur Richtigstellung und Ergänzung der Vermutungen v. Luschins in
Mitt. d. k. k. Centralkommission der bist. Denkm. N. F. (1889) XV 107.
IX
Fasst man lediglich die äusseren Merkmale des Eintrags ins Auge, so wird
allerdings eine solche Kombination zuweilen recht willkürlich erscheinen:
i88, 44 (1440): Joli. Saipcr der. Mind. XII s.; 188, 44 (1441J: Jolt. Hon-
nover ,notar.' ; 189, 44 (1443): Joh. de Saxonia .procur.-
220, 5 (1475): Nie. de Mogunlia (ohne Beitrag); 219, 16 (1474): Nie. Maii-
meyster de Magtincia art. viag. (ohne Beitrag): 222, 36 (1476):
Nie. Franck de Magimtia art. mag. XIII s.
127, 41 (1365): Henr. Siiialeside XV s. ; 384,20 (1366): Henr. Ratielionis
de Legiiiez Wratisl. d. ,testis'.
Trotzdem stehen wir aus Wahrscheinlichkeitsgründen nicht an, selbst einen
Ge. Crasfus (1484) mit Ge. Schtilteti (1487), Marq. IVoldehorn (1371) mit Marq.
Audacis (1374), Phil. Biiys (1481) mit Phil. Eniighelwele (1482J, Joh. de Novo
Lapide (1387) mit Jolt. de Diest (1388), Phil, de IViiikedal (1498) mit Phil, de Weil
(c. 1500) zu identifizieren.
Immerhin muss zugegeben werden, dass wir uns hier noch ganz und gar
auf dem Gebiete der Vermutungen bewegen ; erst wenn weitere oder genauer
individualisierende Elemente zur Kombination im Text selbst, mittelbar oder
unmittelbar, gegeben sind, betreten wir festen Boden:
197, 33 (1452): Ge. Altdorßer de Lantzutla X s.; 200, 18 (1455): Ge. de
Lanzot ,sindic.'
234, 3 (1487): Frane. de Eckstedc de Poineraiiia IFgr.; 234, 46 J488):
Franc, de Poineraiiia ,sindic:
102, 36 (1340): Nyc. Eberhardi de Bodcsin de Missiia XX s.; 364, 11
(1343): Nie. de Mishiiia ,testis.'
222, 3 (1476): Joh. Müller de Rastetlen Tambach. e. Arg. d. viear. perpet. ;
220, 24 (1476): Joh. de Argeiitina ,procur.'
121, 31 (1352): Joh. Bepersat .prociir. stibst.' ; 374, 11 (1352): Joh. de
Luhiceii de Sassonia ,procur. snbsf.'
142, 21 (1380): Fred. r. e. in Gars ,procur.' ; 143, 16 (1381): Frid. Schaf-
feier ,antiq. procttr.'
124, I (1356): Reiiiibot. can. Worin. ,prociir.' ; 379, 36 (1356): Ranbot.
de Spira ,procnr.-
^5< 36 (1324): Riid. de Basilea; 93, 10 11330): Riid. de Gebwiler can.
Cotiiinb. jproeiir.'; 91, 10 (1330): Rud. de Basilea ,proeur.'
194, 25 (1448): Laur. Schauer de Nornbergia XVI s.; 195.10(1449): Laiir.
Herinanni de Norcnbergha ,pruciir.' ; 195, 36 (1449): Laur. Schaler
de Norcnbergha ,procur.'
\'2i, 40 (1354): Chunr. de Suevia V s.; 123, 18 (1355): Cunr. de Rutli-
liiigen can. Tttric. ,prociir.' ; 123, 38 (1355): Chunr. de Suezia
can. Turic. ,antiq. procitr.'
Hier kann bezüglich der Richtigkeit der versuchten Identifizierung absolut
kein Zweifel walten. Unangreifbar ist selbstverständlich auch die Identifizierung,
mögen die Einträge noch so heterogen erscheinen, wenn sie durch anderweitige
Quellen bekräftigt wird:
41, 14 (1293): Alb. de Elistede; 42, 34 (12941: d. Frico.
99. 9 (1336): Chunr. de Vloch d. Fralisl.; 358, 4 (1336): Corad. can.'
S. Crucis de Polonia ,tcstis'.
75- 15 (i3'7): Herdegn. de Wisciitauw ; 87. 29 (1326): Herdcgn. de
Bainberga.
40, 2 (1292): Eiigclli. de Heymtiherg; 53,13(1302): Engelh. can.Wimp.
81, 17 (1322): Henr. de Merlashoven Const. d.Xs; 95, 14 (1334): Henr.
pleb. S. SUfih. rector uiiiv. scolar. ultnunout. Jestis".^}
236, II (1489): Heyno der. Stver. d. VI gr.; Heyiio Coch ,tiotar.'
190, 8 (1443): Lcoiih. Jiiriwel de Pnisia Iß.; 191, 29 (1445): Leonh.
Roetlwese ,procur.'
248, 39 (1496): Christoff. o/iiii abbas in Weyeiistevcii ü. S- B. Fris. d. ;
339, 38 (1497): Joh. (!) Sleycher ex Carinthia O. S. B.: Decr. D
2. War in den bisher betrachteten Fällen die Zusammengehörigkeit der
einzelnen auf einander bezüglichen Einträge infolge der Unbestimmtheit und
Ungenauigkeit der Bezeichnung schwer zu erkennen, so wird in andern Fällen
die wahre Sachlage häufig durch den Umstand verdunkelt, dass die zusammen-
zubringenden Einträge nur in verstümmelter Form überliefert sind, oder dass
derselbe Name zur Unkenntlichkeit entstellt an anderer Stelle wiederkehrt:
109, 1 (1344): Bersich — Persk (1348); 329, 38 (15441: Bezheim — Bolz-
hcini (1545); 276, 24 (1513): Gingelten — Giiggekiii (15x6;: 252, 19 (1498):
Feyliscli — Volsker (i^ooy, 197,37(1492): Drynck — Eisink ii^^ö); 292,29
(1525): Schokerer — Schober (1527): 236, 30 (14891: Heygenrott — Hew-
geuncr (1491); 322, 46 (15411: Lofcm — Loishcim (1542); 155, 24 (15071:
Rissenbengghe — Kisscnbrugghe (1509); 103, 29 (1341): Krucher (1341)
^ Crouter (1348); Koiner (1398) — Ketnerer (1399); Seiiuss (15141 —
Semis (1520); IVys (1518) — 5«s (1519); Pollart (1.^7,'i) — f^o/Äjr/ (14331:
Bromsse ( 1 500) — Preinbs ( 1 505 ) — Bruninm ( 1 507 ) ; R 11 Ich (151 3) — Rtthlen
(1514) — Rol (1515) — Schnei (1514) — Rolaiidiis (1514); 80, 39 (1322):
■Joh. de Thiiringia Constant. d. — 84, 38 (13241: .Joh. de Titrego ; 182. 37
11436): Heinr. Leubing — 188, 7 (1440) : Heinr. de Livonia.
Hierhin sind auch die Fälle zu rechnen, in denen der deutsche Name an
anderer Stelle in lateinischer Form erscheint:
251, 32 (1498): Henii. Langenbeke — Longirivulus (1502).
321, 40 (1541): Gerard. Aicli — Aquitanus (1533)-
204, 30 (1460): Nie. Hegher (statt Jeger) — Venator (1463).
405, 30 (1516): Nie. Schonen (statt Schienen) — Tibiarius (1515).
Ebenso ist 129, 27 (1367 1: Joh. scholasticiis de Thorun mit 137, 4 (1374): Joh.
magister de Thorun und 393, 19: Joh. Magistri (= Schulmeister) zu identifizieren.
3. Endlich ist hier noch auf eine Reihe von Fällen hinzuweisen, wo der
\'orname derselben Person verschieden lautet:
Joh. Medici (217, 5) — Heinr. Medici {228, 4): Gerh. Truchsess (250, 321
— Erhard. Truchsess (248, 42); Engelmnr. de Austria (398, 13)— Engel-
hard, de A. (145, 27); Joh. de Magenheim (55, lo) — Theoderic. de M.
(56, 9); Matthe. pleb. in Fels (loo, 6) — Matthi. pleb. in Pellis (263, 23):
Matthe. Khuen de Belasio (236, 2']) — Matthi. Kh. de B. (246,8); Mathe.
Grunshqfer (220, 8) — Matthi. Gr. (222, 29); Georg. Nebelthaii (168, 30) —
Gregor. N. (168, 41); Landolff. de Campis (160, 1) — Liidolf. Pauli de
Campis (160, i); Benno de Scharpfenstein (143, 27) — Bruno de Seh.
(145, 23); Herrn, de Thuringia (92, 12.)— Bernh. de Th. (95, 12); Ortin. mag.
*) Eine interessante Entdeckung, die wir den Regg. episcopor. Constanc. ver-
danken; Malagola's Vermutung (Monographie storiche p. 410) wird dadurch hin-
fällig.
XI
duor. de Aiiaro (!) — Ortlib. mag. diior. de Spaiilieim (103, 26); Gotfr.
mag. dnor. de Spanheim (38, 8) — Gerh. mag. (hiur. de Sp. (38, 21); L'lrtc'
Fries de Augusta (214, 15) — Thcoder. de Alatiiaiiia (214, 36J; Cuno de
Gosheim (50, 3) — Giso (46, 10).*) Christoph, abbas in Weyetisteven (248, 39)
— Johannes (339, 381.
Da es sich für uns hier nur um die Erkennung der Zusammengehörigkeit
bzw. um die Identifizierung der im Text enthaltenen Einträge handelt, so ist es
uns zunächst ganz gleichgiltig, welchem von den beiden im Text überlieferten
\'ornamen der Vorzug gebührt. Hiervon vvird weiter unten (S. XIII) die Rede
sein. Ebenso hat die \'orführung von Fällen, in welchen eine Person nur
einmal in den Acta, und zwar unter falschem Personennamen, auftritt, zunächst
kein Interesse, muss aber im Index biographicus, wo es sich um die Ermittelung
der in den bezüglichen Einträgen gemeinten Personen handelt, zur Sprache kommen.
Es ist nicht anzunehmen, dass es dem Bearbeiter in allen Fällen gelungen
ist, den richtigen Sachverhalt aufzudecken. So viel ist immerhin klar: die Grund-
lage des Index biographicus ist in vielfacher Hinsicht unvollkommen. Es ist daher
auch nicht möglich, die Anzahl der in den Acta als Mitglieder der
deutschen Nation genannten Personen mit unbedingter Sicherheit
zu bestimmenl^)
II. Der Index biographicus.
Aber nicht nur für das dem Index zu Grunde gelegte kritische Personen-
verzeichnis, auch für die Ermittelung der in den Einträgen gemeinten Personen
auf Grund anderweitiger Quellen ist die im Text gebotene Namenform von
grosser Wichtigkeit.
A. Um die gemeinte Person mit Sicherheit erkennen und anderweitige
Quellen mit Erfolg befragen zu können, ist es nötig, dass der Eintrag möglichst
viele individualisierende Bezeichnungen enthalte. Der blosse Familien- oder
Personenname genügt nicht, es muss wenigstens noch ein unzweideutiger Orts-
name hinzutreten: in vielen Fällen sind weitere unterscheidende Merkmale
erwünscht, etwa Dignitäten- oder Amtsbezeichnung.
Auch hier macht sich die Unbestimmtheit, Unklarheit und Unrichtigkeit
des in den Acta überlieferten Textes häufig in recht nachteiliger Weise geltend.
I. In vielen Fällen werden individualisierende Momente ganz und gar
vermisst:
a) socitis dni Leonardi; socius Guntheri de Hageln; mag. Conradi
Cotnperti; famulus Georgii Gros; Jr. Nie. de Colwnbaria cum tribus
sociis.
Einträge dieser Art wurden im Index überhaupt nicht berücksichtigt.
*t Wohl eher als Verstümmelung von Gosheim — nicht von Cuno — zu betrachten.
*l Bei einzelnen Einträgen wurde die innere \'erwandtschaft erst während des
Druckes des Index entdeckt z. B. f»V. Cras/iis — Schulte, Sma/esu/e (127, 41) — Rati-
thoin's {i%^,zo), Scaper— Hannover— Sa.xonia, Heyne der. Siivrin. d. — Heyno Codi,
Alb. de Elistede—Frico (vgl. S. IX). Ich habe diesen Cbelstand am Schluss de.^
Textes (S. 66i) nach Kräften verbessert.
XII
b) Etwas besser steht es schon mit Einträgen, die die kirchliche Dignität
der gemeinten Person, wenn auch nur diese allein, angeben:
ctistos eccl. IVipciisis (43, i); catitor e. Haselac. (38, 42); ppos. de
Briinstvic (51, 31); ppos. Traieci. (47, 22); archidiaconus Catiitii.
(177, 33); portenarius de Furtcwech (45, 26).
Hier ist immerhin eine Identifizierung mit annähernder Sicherheit möglich.
Ja, es wäre denkbar, dass selbst ein fraler de Domo Dei (78, i) von einem
findigen Lokalhistoriker ermittelt würde. Einträge dieser Art wurden daher in
den Index aufgenommen.
c) Durchgängig waren auch Einträge, in denen lediglich der Vorname
oder der Familienname gegeben ist, nicht zu bestimmen:
d. Ehergerus (37, 31); d. Orteliitm (37, 39); d. Sigberlns (43, 29); —
d.de Baideiihov€n('j'],'^f&)\ d.deHcrenfelz{^i, 11 j; d. de Kemberc {^1,^2).
2. Selbst wenn zu dem V'ornamen eine nähere Bezeichnung hinzutritt, wird
eine Ermittelung der gemeinten Person nur in wenigen, besonders günstigen,
Fällen gelingen:
a) Der Name wird zu einer von dem Schreiber als bekannt voraus-
gesetzten Person in Beziehung gebracht:
H. mag. dni de Suntheim; Herrn, mag. comttis de Liechtensteyn ;
Marquard. socins Bererigari de Grans; Gelfradus frater Rudolphi;
Couemwid. der. dni de Schwartsburg ; mag. Hermannus qui stat
cum Marcurio.
Hier lassen sich wohl Vermutungen aufstellen, aber selten ist ein Beweis
zu liefern. So dürfte die S. 333 (No. 2284) gewagte Erklärung des Liborius
mag. comttis de Marke oder die S. 367 (No. 2508} versuchte Bestimmung des Hen-
ricus mag. dni Gerlaci de Nassauw manchem recht einleuchtend erscheinen, ein an-
derer mag sie mit gleichem Rechte ablehnen.
b) Der Vorname wird durch Hinzufügung der kirchlichen Dignität oder
des Ortsnamens näher bestimmt:
U. call. S.Gimaris; Nie. ppos. Alzionensis ; Nie. investitus de Smeren-
ham; fr. Otto de Altach; Oesarius pleb. in Swartzach; Conradus r.
e. in Molshem; Joh. can. in Strasburga; Herrn, ppos. in Vrondorj ;
Wernh. r. e. in Agre; Joh. de Argentina ; Ulricus de Augusta u.s.w.
Hiermit ist in der Regel nicht viel anzufangen, selbst vorausgesetzt, dass der
Ortsname feststeht und nicht etwa mehrere Orte desselben Namens in Frage
kommen. Namentlich will es nur selten gelingen, die plebani und rectores eccl.
aufzuspüren, weil die Inhaber dieser kleineren Pfründen, wenn sie in Besitz
grösserer gelangten, sich nach diesen letzteren nannten, auch häufig sich der
kleineren durch Tausch völlig entäusserten. Wo es sich um canonici, namentlich
mit bestimmter Angabe des Ortes und der Kirche handelt (z. B. Michael de
Herbipoli, can. Novi monast. Herbip.) ist schon eher auf Erfolg zu hoflten, wenn
uns nicht etwa der beigefügte Vorname um dieselbe Zeit für verschiedene Personen
urkundlich begegnet. Und doch ist auch hier das Resultat meistens recht unsicher.
Ist doch beispielsweise der seltene Name Heilmannus um die gleiche Zeit in dem
kleinen Kollegiatstift zu Aschaftenburg nicht weniger als viermal vertreten!*)
•ä) Selbstverständlich wird die Entscheidung um so leichter zu trefl'en sein, je seltener
der Vorname ist. So wird z. B. die Erklärung von No. aaaa, 2114, 3899, 3900 (*)
kaum anzugreifen sein. Dagegen erscheint mir, was S. 332 (No. 2274* über den
XIII
c) Der Vorname ist durch Hinzutreten des Familiennamens näher bestimmt:
Alex. Allbecli (338, 8j: Joh. Bombst (152, 29); Riid. Bande (272, 28);
Riid. de Bann 91, 36); Mich. Braun (290, 401; Arn. Clore (188, 14).
Da hier der Ortsname fehlt, so ist ein methodisches Nachforschen von
vornherein ausgeschlossen. Manchmal geben uns hier die Matrikeln einen
beachtenswerten Wink, wo wir einzusetzen haben. Es kommt hinzu, dass wir,
wenn wir auch zufällig auf den gesuchten Namen stossen, bei der Häufigkeit
gewisser Namen immer noch im Zweifel sind, ob wir auch wirklich die gesuchte
Person oder einen Doppelgänger vor uns haben.
B. So stellt der Text in überaus vielen Fällen durch unvollkommene, zu-
weilen geradezu irreführende Bezeichnung der gemeinten Person einer biogra-
phischen Behandlung der Namen nicht zu beseitigende Schwierigkeiten entgegen.
Aber auch da, wo im Text die Elemente zur Erkennung und sichern Beurteilung
des vorliegendes Falles scheinbar in ausreichendem Masse gegeben sind, werden
wir oft vor neue Rätsel gestellt. Es dies namentlich dann der Fall, wenn es
nicht gelingt, aus der verstümmelten oder verballhornten im Text überlieferten
Bezeichnung die richtige Namenform (Vorname, Familienname, Ortsname)
herauszuschälen. Lassen uns hier die urkundlichen Quellen und die sonstige
Beschaffenheit des Textes im Stich, so sind wir fast vollständig hilflos, da es
kein Orts- und kein Familienlexikon giebt, das uns in unsern Nöten einen Finger-
zeig geben könnte.
I. Vornamen. Hier machen wir in nicht seltenen Fällen die Entdeckung,
dass der im Text überlieferte Name unmöglich richtig sein kann. So ist auf
Grund zuverlässiger anderweitiger Zeugnisse ein Schreib- oder Lesefehler in
nachstehenden Fällen anzunehmen:
92, 28: Bartholom. de Briichterde statt Burchard. de Br.,
da ein Bartholom. in dem genannten Geschlecht überhaupt nicht erscheint, ein
Burchard. de Br. aber, wie die Urkunden lehren, thatsächlich um die erwähnte
Zeit in Bologna studiert hat. Man sehe für das folgende die Nachweise im Index:
Sechard. de Sahtnsteyn (76, 12) statt Burchard. de S.
Reyner. de Saraponte (45, 36) statt Robert, de S.
Jacob, de Ravensburg (112,48) statt Johannes de R.
Helfricus de Leysz (58, 3) statt Heinric. de L.
Machartus de Düren (iio, 20) statt Matthias de D.
Henricus de Siimerfeldt (78, 3) statt Johanes de S.
Ludolf. de Hohenlohe {122, 11) statt Ulricus de H.
Bernhard, de IVessenberg (57, 14) statt Berchtoldus de W.
Bartniann. de Buchegg (37, 33) statt Hartmann, de B.
Ludolfus de Krenkingen (103, 23) statt Lutoldus de Kr.")
In anderen Fällen ist, wie I 3 (S. X) bereits nachgewiesen, eine Entscheidung
zwischen zwei verschiedenen im Text gebotenen Vornamen zu treften, die
selbstverständlich nur auf Grund anderweitiger Quellen erfolgen kann.*)
Joh. de Marhitrga beigebracht ist, nicht einwandfrei zu sein, obschon der dort nam-
haft gemachte ppos. S. Nicolai Magdeb. dieses Namens ,Padue et Bononie V
annos studens' genannt wird.
') Ein gradezu falscher Familienname ist mir, soviel ich sehe, nur einmal begegnet:
340, ^(> kann sich lüiht auf einen Michael Tnichsess de Pommersfelden, sondern nur
auf einen Michael Truchscss de Wetzhausen beziehen.
-^ Die als richtig erkannten Vornamen sind S. X durch gesperrten Druck kenntlich
gemacht.
XIV
2. Familienname. Hier kommt nicht nur die oben bereits beobachtete
(S. X) Verstümmelung und Verballhornung des Familiennamens, sondern auch
die Vielgestaltigiieit und schwankende Form der mittelalterlichen Schreibweise
überhaupt, sowie die Verschiedenheit der Schreibweise der Familiennamen
in früherer Zeit gegenüber der heutigen Schreibweise in Betracht.
Mag es auch nicht schwierig sein, einen Almeslobeu mit Alvensleben
einen Burke mit Borken, Anihcim mit Arnim, Botlner mit Bothmer, Aquitanus
mit Aich zusammenzubringen, so setzt doch die Erkennung eines Hciiiricus Bau
(St. Baui, Georg. Achtziticht (Amelius) schon einige Personalkenntnis voraus.
Hier sind wir fast vollständig dem Zufall preisgegeben. Zuweilen werden wir
auch durch einen dabeistehenden charakteristischen \'ornamen oder durch den
Ortsnamen auf die richtige Fährte geleitet. Bis zur Unkenntlichkeit entstellt ist
der Familiennamen namentlich dann, wenn in der überlieferten Form der An-
fangsbuchstabe unrichtig ist.
Aber wenn wir uns endlich aus Wahrscheinlichkeitsgründen entschlossen
haben, die Identität eines Riid. de Ttiiisclialkiiige (36, 31. 1289) und Rud. de
MiinscIialcIüiigeH Aug. d. (37, 17. 1290) anzunehmen, so bedarf es doch noch einer
neuen Entdeckung, bis wir in der Lage sind, den Gesuchten, dem längst er-
loschenen, kaum genannten schwäbischen Herrengeschlecht v. Dunstelkingen
zuzuweisen. Kein Lexikon giebt uns darüber Aufschluss. Hier war lediglich
in dem Zusatz ,Aug. d.' ein Fingerzeig gegeben. Ein Lesefehler liegt offenbar
in nachstehenden Fällen vor: Biigler (329,31) st. Gugler, Beim (113, 34.) st. Senn,
Eslach (73, 10) St. Flach, Ver (286, 13) st. Iter. Bück (194, i) st. Heck (vgl. Nach-
trag S. 668), Bübrec/it (12g. 41) st. Luprecht (Nachtrag S. 666), Drillene, (44,20) st.
Drilleve, Hake (67, i) st. Hakl, Kolt (134, 11) st. Koet (No. 1891), lyjenlmsen
(194, 9) st. Tj'senhusen (Tiesenhausen; Renting (100, 361 st. Renting, Erpenzcn
(134, 5) St. Erpenzen (S. 120 u. Nachtrag S. 672), Ilmere (53, 7) st. Lmene, Rein.
(264, 36: B = Rem; 330, 33) st. Rem, Seust (271, 28). st. Senft. Hierher gehören
auch die verstümmelten Joh. Godebr. (165, 39) st. Götke und Bri. (280, 14) st
Brize (Brinz?!. — Mit der noch nicht zur Ruhe gekommenen Orthographie mag
es zusammenhängen, wenn wir Anchuinn (383, 8) st. Ainkhürn, Drinbacb
(138, 6) St. Dienbach (auch Dunbach), Stanvit (249, 43) st. Steinmetz, Stanieclii
(49, 26) st. Steinegg, Dyntzitn (41, 9) st. Tintzen, Esterslieim (67, 37) st.
Aistersheim, Uzeustorf {']-), 2&\ st. Etzersdorff, Ayclteren (188, i) st. Eichhorn
lesen. Hier macht sich zugleich der Unterschied in der heutigen Schreibung
der Familiennamen gegenüber der in frühern Entwicklungsstufen üblichen Ortho-
graphie geltend. Bisweilen ist schwer zu entscheiden, ob man es mit Ver-
stümmelung bezw. Verballhornung, mit schwankender Orthographie, mit einem
Schreib- oder Lesefehler zu thun hat, z. B. wenn Schienstuel (263, 13) st. Scheuchen-
stuhl, Feurskyrer (233.3,1 ^t. Feustritzer, Blaciirock (225, 35) st. Blienskegel, (welche
Form ist die richtigere?), A7(/o// (246,13) st. Niederhof, Gtizberg j^, 17) st. GOnthers-
berg, Velledos (70,32) st. Velslos, Trislits (274, 17) st. Dressler, Sfe'>//7>'M (156, 31)
St. Stempfei, Dohan (332, 39) st. Daum, Werinkioi (71, 5) st. Wetzikon, Boscovissen
(256,361 st. Boschuyssen (?), Murerbenh (86,32) st. Mörlbach, Gozenkeint (63,13)
St. Goessgen (Goeskon), Gesheim (46, 10) und Ghoslieim (48,38) st. Gochsen
gesetzt ist.
Einfacher liegt die Sache, wenn der zu eruierende Name in verschiedenen
Formen überliefert ist, da hier die Vielgestaltigkeit der Oberlieferung meist auf
die richtige Spur hilft:
XV
Hesdeii (i86, 26), Hestcdcu (188, 39), S(stede (230, 16),= Sehestede; Bechtal
(44,5), Bctheler (5i,33>, Pctal (55,34), = Bechthal; Sclicii.<erl<'i^n (226,28),
Schoucuanngk {228, 2), Schrur/in (226, 22) = Scheurl; Haekcens/ioll {28^, 39),
Hai'iikfiitshott (341, 39)=Haenkenshooft ; Biziugen (41, 3), Bitheiingen (41, 16),
Bichlingeii (231,37) = Beichlingen; Batlieiii (50,16), Begiii (108,16).=
Bachern.
Hierher gehören auch die oben unter I2 (S. X) erörterten Fälle. Doch
ist zu beachten, dass sich keineswegs mit Sicherheit auf den ersten BHck er-
kennen lässt, welcher von den überüeferten Formen der Vorzug gebührt. Wenn
uns nicht anderweitige Quellen zu Hilfe kommen (z. B. nicht Per^k sondern
Bersich, nicht Giiigel/ru, wie S. 158 unrichtig angenommen wurde, sondern Gnggeleiii,
nicht Dyynck sondern Ehink, nicht Drakcnslcin sondern Dragstedt, nicht Doeveii
sondern Doeiien u. s. w ), so ist eine sichere Entscheidung in vielen Fällen über-
haupt nicht zu treffen (Dyett oder Dych: No. 646, Darbte oder Daytvit, Debroiiii
oder Dobntii, Braclibekch oder Brochbegl).
Einige Aufmerksamkeit erfordern auch die latinisierten und gräzisierten
Familiennamen, namentlich dann, wenn die deutsche Form die bekanntere und
in den Urkunden vorzugsweise angewandte Form ist. Berühmte Humanisten-
namen wie Aesticampianiis, Haloander, Hudio, Cochlacns, Meniiis, Moibaiiiis, Rubiamis,
Velins u. s. w. machen keine Schwierigkeit. Man sehe sich aber einmal die I 2
iS. X) mitgeteilten Fälle an; auch auf JVildericus de Mitra (v. d. Hüben, Hauben),
Doiiat. Feris (Wilde), Ludov. J'itiilus (Kalp), Wendclin Ciirio (Artzt? Hoffmeister?)
sei hingewiesen.
In den bisher vorgeführten Beispielen handelte es sich lediglich um
die richtige Erkennung der im Texte überlieferten Form des Familien-
namens. Es ist jedoch die Eruirung der Personen zur Aufgabe gestellt. Da
muss es als ein besonders glücklicher Fund betrachtet werden, wenn es
jelingt, die in einem allgemeinen Eintrag (Vorname und Ortsname) versteckte
Person nicht nur ihrer Identität nach festzustellen (z. B. dass wir einen Tilcinaun.
de Treveri der Acta unter derselben Bezeichnung urkundlich nachweisen) sondern
auch ihren Familiennamen aufzudecken. Wertvolle Aufschlüsse in dieser
Hinsicht haben wir namentlich den Promotionsakten der italienischen Universi-
täten und den Vatikanischen Registerbänden (teils nach den gedruckten Publika-
tionen, teils nach handschriftlichen Excerpten) zu verdanken. Es seien hier
einige interessante Fälle aufgeführt:
Tolontan. de Treveri (132, 27) = Tolomau. Sthoden de Treveri.
mag. Theoder. can. S. Pauli Halberst. (42,9) = mag. Theoder. de Dassel.
Rh. de Argeiitiiia can. S. Deod. Tidl. d. (56, 40) = /^««i'o//. </t' Sweinheini.
Joli. de Stiiidis (142,45) = Jo/i. Tribuzes de Sundis.
Cour, de Cassel (147,39) = Coni*. Muytzing de Cassel.
Franc, de Conslaiicia (142,32) = Franc. Murer de Constancia.
Petr. de Bn.via (131,39) = Petr. Kothmann de Bri.xia.
Lambert, de Sehiisen (163, 4) = Lambert. Wacker de S.
He'mr. de Castro Marie (247, 15) = Heinr. Klem de Castro Marie.
Nie. de Saxonia (103, 31) = Nie. Vordis de Stodis de Sa.\onia.
Nie. Oßenburg de Argentina {160,38) = -V/r. Lindenstumpff ^/t' Offenhurg
Arg. d. can. S. Tliom. Arg.
Rupert, de Sahburga (231, 24) = Rupert. Aman de Sladming Solsbiirg d.
Joh. de Stockach (157,27) = Jo/i. Keler olim Hermanni de St.
XVI
Joli. de Dillingcii (211,9) — Joli- Molitoris de I).
Georg, de Veltkyrcheii (234, 10) = Georg. Lynss ex Feltkirchen.
Michael de Vilshofen (215, 38) = Michael Krachenberger ex Vilshovt-ti
Fat. d.
VVilkin. de üytla (202, 28) = Guilelmus (Willermus) Gudug (Gudingi
de Oyta.
Andreas de Pnisia (170, 26) = Andreas Pfaffenberg de Heilsperg dr
Priisia.
Heiir. de Frisaco (199, 40) = Heiir. Tlioiiw Monngher de Saltzburgo de
civil. Frisaco.
Jodoc. de Pnisia (170, 33) = Jodoc. Quedenawer (Guardenaldus) de
Rospingli de Prusia.
Meinric. de Padeborn ^177, 31) = Meinr. Coytte (Common) de Padebortie.
In Felix can. Ttiric. et ppos. Solodor. (173, 42) ist längst der berühmte Felix
Hemmerli erkannt worden, und dass wir in dem 1310 (61, 5) genannten Joh. de
Coiistancia rector eccl. in Scevensborgh einen späteren Bischof v. Konstanz (Joh.
Pfefferhardi vor uns haben, ist eine interessante Thatsache, die wir mit Hilfe der
Konstanzer Bischofsregesten aufdecken konnten. Die hier namhaft gemachten
Fälle sind alle ausreichend beglaubigt.
3. Ortsname. Auch die Ortsnamen erheischen noch, wenigstens soweit
sie als wesentliches Moment zur Ermittelung der gemeinten Person gelten können,
eine kurze Betrachtung. Häufig lässt sich nicht einmal erkennen, ob wir einen
Familien- oder eigentlichen Ortsnamen vor uns haben; in Slffrid. de Gelnhausen,
Theoder. de Hagcnaii und unzähligen anderen Fällen kann die zum Vornamen
hinzugefügte nähere Bestimmung ebensowohl als Orts- wie als Familienname
gedeutet werden. Aber auch wo der Ortsname zweifellos als Herkunftsbezeichnung
zu fassen ist, ist er häufig genug für die Feststellung der gemeinten Person von
gar geringem Wert, namenthch wenn es mehrere Orte desselben Namens giebt.
Wie lässt sich ein Henr. de Monasterio, ein Henr. de Mulhausen mit zweifelloser
Sicherheit ermitteln? Nur wenn uns ein seltener Vorname zu Hilfe kommt, haben
wir einigermassen Aussicht auf Erfolg.
So bleibt auch hier manches Rätsel ungelöst.^) Aber nicht nur die All-
gemeinheit und Unbestimmtheit des Ausdrucks bereitet Schwierigkeiten, auch
manche Verballhornung und Entstellung der überlieferten Namenform ist geeignet,
den Benutzer der Acta irrezuführen :
Joh. de Aergel can. Trever. (loi, 21) statt Traiectensis;
Joh. Alb. Balduinus Trid. (257, 22) statt Traiectensis:
IVernh. can. Turensis (42. 9) statt Turicensis ;
Petr. Gruebcl can. Turin. (235, 11) statt Turicensis;
d. Flochberg can. Suthwang (B03, 35) statt Fuhtwang (Feuchtwang);
9) Ich bin keineswegs sicher, ob ich immer das Richtige getroflen habe: z. B. 4r^en- I
tariensis = Argentovariensis , Ch-imenschenkel = Grimoltswinkel. Die Erklärung I
von Zezdieün = ze Zdietin, Gestelin = Pestelin, Coloma = Colonia = Kolin ist!
nicht das Verdienst des Bearbeiters. Hier findet der Lokalforscher noch genug I
zu thun : Everslach, Alzionensis, S. Albano (Pfalz?), Heliacho, Eutleten u. s. w. Es[
war mir nicht möglich, jedem einzelnen Fall nachzugehen. Gerade hier hätte derl
Bearbeiter der Unterstützung seitens der Lokalforschung dringend bedurft: ein!
paar Dutzend Anfragen, die er in dieser Hinsicht gethan, haben ihm auch nichtl
eine einzige brauchbare Notiz eingebracht!
.\\ II
Audi: Kranial caii. Anigav. (251, 24) statt Oringensis;
Nie. r. e. in Coloma Prag. d. (73, 6) statt Colonia (Kolin a. Klbe»;
Joh. Truc.hsess de Thometatiro (263, 19I statt Koniotaii ;
Hier. Einer Trever. (318, 5) statt Dresdensis;
Nie. ühcracker Costingensis (335, 12) statt Constanciensis:
_/()/;. Heniek de Gronyngen (224.20) statt Grossenhaj-n ;
Barthohm. Grentzing vel Curio (338, 36) statt Velcurio (Feldkircii;
C. Aber auch wo der Text allen billigen Anforderungen scheinbar genügt,
ist der Erfolg der biographischen Nachforschungen keineswegs sichergestellt.
Die schönsten Resultate werden schwankend, wenn uns plötzlich ein neuer Fund
die Entdeckung bringt, dass wir uns mit zwei oder mehreren Trägern desselben
Namens abzufinden haben. Es giebt nicht nur unzählige Meyer, Mtiller und
Schulze in deutschen Landen, auch hunderte von Adelsfamilien desselben Namens,
die mit einander in gar keinem nachweisbaren V'erwandtschaftsverhältnis stehen,
treten uns oft um dieselbe Zeit entgegen. Man bedenke ferner, dass häufig ein und
derselbe Vorname Generationen hindurch in derselben Familie fast ausschliesslich
in Gebrauch ist (man vgl. z. E. Bünau), dass bei der umfangreichen Verzweigung
und reichen Nachkommenschaft einzelner Geschlechter manchmal wohl ein
Dutzend Geschlechtsgenossen, ja vier bis fünf Brüder zu gleicher Zeit den-
selben \'^ornanien führen. Der Fall ist sogar nicht einmal so selten, dass
der nämliche Vorname zu gleicher Zeit in verschiedenen Familien desselben
Namens, die einander durchaus fremd sind, uns begegnet. Da ist es nicht zu
verwundern, dass der Index sich manchmal bei einem ,non liquet' bescheiden
und die Lösung der Frage, wem diese oder jene urkundliche Notiz zuzuschreiben
sei, der Spezialforschung überlassen muss. So erscheinen beispielsweise zwei
Wilhelmus de Brede zu gleicher Zeit. Welcher von beiden ist mit dem in den
Acta genannten identisch? Welcher von den beiden gleichzeitigen Joh. de Cervo
hat in Bologna studiert? H) Wie sind unter die beiden zu gleicher Zeit auf-
tretenden Wilh. de Winsperg — es sind Brüder — die beigebrachten biographischen
Nachweise zu verteilen? Ist nur ein Hartungus de Cappel oder sind zwei Träger
dieses Namens Mitglied der Natio Germanica gewesen? In letzterni Falle wären
168, 25 und 168, 39 auf den jüngeren Härtung, de C. zu beziehen (vgl. No. 1652)-
Man vgl. noch die Artikel Henr. de Piro, Theoder. de Thüngen. Alb. Vechelte
(Nachtrag), Ger. Brant, Woifg. Röchling, Joh. Stadler, Frid. Sesselmann, Joh.
Menchen, Joh. Helman. Eggehard. de Wenden u. s. w. Ein instruktives Beispiel
bietet 332, 14 (1550): Alb. Tliuin libras diias. Hier möchte man von vornherein
an den nicht ganz unbekannten Alb. Thum de Neuburg denken, zumal in dem-
selben Jahre 1550 auch ein Cunr. Thum de Neuburg eingeschrieben ist und alles,
was wir sonst von diesem Alb. Thum de Neuburg wissen, sich leicht auf einen
Bologneser Scholaren reimen lässt (1540 i. Tübingen. 1560 Beisitzer des Hofgerichts
in Stuttgart f 1567: vgl Boger, Famil. Thumb v. Neubarg S. 121). Und dennoch
verdient unzweifelhaft die unter No. 3850 gegebene Deutung des Eintrags den
Vorzug, da der Bologneser Scholar dieses Namens 1555 zum J. LI. D. promoviert
'") Von den Herausgebern ist bereits angemerkt: hnc. Boesshnrt rfc Tarflaw .irgnii d.
(i47, 17) st Strigoniensis.
") Ich kann der Ansicht Keussen's in Betreu" dieser beiden (Köln. Matr. I 11 a. 216
und I 149 a ^l^ nicht iK-itretcn, will abi-r niiht behaupten, dass ich das Kiclitige
getrolVen habe.
Deutsche Siiitlenten in Uol.ieua, H
will
wurde, unter wclcliem Titel niemals der genannte schwäbische Alb. Thuni, wol.
aber der gleichzeitige brandenburgische Rat dieses Namens erscheint.'-)
Diese Erfahrungen mahnen zur Vorsicht. Es soll dies namentlich in
Hinblick auf die vielbesprochenen Einträge 58, 31 (1305: Joh. de Buch» und 194, 5
(1448: Joh. Birckheymen nochmals ausdrücklich betont sein. Ich stehe daher
keinen Augenblick an. der .Deutschen Nation' nicht nur den in der Matr.
cardinalium (Acta f. XVj überlieferten (vgl. auch Malagola, Codro Urceo p. 366
u. Anhang p. 504» Nie. de Cusa. den berühmten Kirchenpolitiker, abzusprechen,
sondern auch die für die .Deutsche Nation' reklamierten Rudolf Agricola, Herrn.
Buäius (vgl. auch Naciitrag S. 669). Conr. Celtis, Chph. Longolius als Doppel-
gänger und Pseudohumanisten zu betrachten.
So stellt der Text einer erfolgreichen biographischen Forschung mancherlei
Schwierigkeiten in den Weg.'-^)
QUELLEN UND GANG DER ARBEIT.
Als Hauptquelle für den Index mussten die Urkundenbücher und Regesten-
sammlungen zur Kirchen- (Bistums- Stifts- und Pfarrgeschichte) wie zur Profan-
geschichte (Stadt- und Landschaftsgeschichte. Familien- und Universitätsgeschichte)
gelten. Auch der vielgestaltige urkundliche und darstellende Inhalt der ein-
schlägigen wissenschaftlichen Zeitschriften und der Publikationen der historischen
Lokalvereine verlangte eingehende Berücksichtigung. Eine weitere wichtige Fund-
grube bildeten die Necrologien der Stifter und Klöster. Epitaphiensammlungen
zeitgenössische ßriefsammlungen, die älteren Universitäts-Matrikeln und ähnliche
Veröffentlichungen urkundlichen Charakters. Selbstverständlich wurde auch die
einschlägige darstellende Litteratur. allgemeinen wie speziellen Inhalts, in weitestem
Umfange herangezogen.'*)
'-) So erkenne ich erst nachträglich (S. 6-1), dass die der Heidelberger Matrikel ent-
nommene Notiz (.Jodocus Ehinger de Ulma') von mir irrtümlich auf den 1509 in
den Acta genannten Jod. Ehinger bezogen worden ist; auch erscheint es mir jetzt
nicht zweifelhaft, dass wir in dem 1561 in Bologna eingeschriebenen Wernh. de
Schulenburg nicht einen Vetter, sondern einen Bruder des 1538 daselbst auf-
tretenden Daniel a Seh. haben (vgl. d. Briefe des Joh. Caselius in der Ilfelder Fest-
schrift, besonders S. 23).
'•^) Der Bearbeiter ist nur soweit in eine Kritik des Textes eingetreten, als sie ihm
durch den Zweck gefordert erschien. Er lässt es um so eher dabei bewenden, als ihm
in Bologna nicht Gelegenheit geboten werden konnte, durch Einsicht des Originals
seine mannigfachen Zweifel zu lösen. — Er ergreift die Gelegenheit, ausdrücklich
zu konstatieren, dass ihm bei der Ausarbeitung des Index das dem Abdruck der
Acta beigefügte Personen- und Ortsregister trotz seiner nicht zu leugnenden
Mängel ausgezeichnete Dienste geleistet hat.
'*) Bei dem Ungeheuern Umfang der durchgearbeiteten Litteratur ging es nicht
an, ein Ouellenverzeichnis vorauszuschicken, um so weniger, als oft vielbän-
dige Publikationen nur ganz bescheidene Beiträge lieferten. Auch erschien es
wünschenswert für den Benutzer, womöglich für jede einzelne Notiz die
Quelle zu wissen. Da ich nicht in der Lage war, mich längere Zeit anhal-
tend mit dem Index beschäftigen zu können und neun voUe Jahre auf das
Sammeln der Notizen verwenden musste — ein Ende ist hier überhaupt nicht zu
finden — so sind leider L^ngleichmässigkeiten im Citieren, hier und da auch vielleicht
Unklarheiten entst.inden. die den kundiaen Benutzer aber hofientlich nicht stören.
XIX
So umiangrcich und vvcitvoll da» auf diese Weise im L.aui'e der Jahre
iiiaamniengebrachte biographische Material erschien, so war doch die aus diesen
Quellen über den Studiengang des Einzelnen, die Erwerbung und die Art seiner
akademischen Grade gewonnene Erkenntnis noch überaus lückenhaft und dürftig;
namentlich war mit diesen Mitteln nicht zu bestimmen, von welchem Einfluss
für die Ausbildung des Einzelnen Italien, speziell Bologna, gewesen. Hierüber
konnten nur die italienischen Archive Auskunft geben. Es erschien daher
dringend wünschenswert, neben den älteren deutschen Universitätsmatrikeln auch
die bisher noch kaum benutzten Archivalien zur Personalgeschichte der von
den deutschen Scholaren vorzugsweise besuchten italienischen Universitäten
zu befragen.
Obwohl es im Plane des Unternehmens lag, ,den Rahmen der ihrer Natur
nach unbegrenzten Untersuchungen nicht zu weit zu spannen', so wurde es doch
ermöglicht, dass der Bearbeiter die zunächst erreichbaren älteren Matrikeln von
Basel, Freiburg. Köln und Leipzig an Ort und Stelle für seine Zwecke excerpieren
konnte.'^) Auch die anfangs aussichtslose italienische Reisefrage fand bald eine
werden. — Im übrigen wurde die Form der einzelnen Artikel durch die Erwägung
bestimmt, dass der Index vornehmlich über diejenigen Personen Auskunft zu
geben habe, die in den üblichen Nachschlagebüchern bi.'^her nicht berücksichtigt
sind. Es mussten daher die bekannteren Namen hinter den weniger bekannten
zurücktreten: während von letztern auch die scheinbar unbedeutendste Notiz, sofern
sie nur einen Beitrag zur Individualisierung enthält, zu verzeichnen war, mochte
es bei den in der Litteratur öfter genannten Persönlichkeiten genügen, eine knappe
Skizze ihres Bildungsganges und ihrer spätem Lebensstellung zu geben und im
übrigen auf die wichtigere Litteratur zu verweisen. Der kundige Benutzer wird
finden, dass ich auch bei bekanntern Namen mancherlei Neues gebracht; auch
für meine Artikel über solche bekanntere Personen . denen schon anderwärts,
vielleicht in der A. D. B. Beachtung geworden, wird man mir meine Selbständigkeit
nicht absprechen wollen.
1^) Später kamen noch die alten Matrikeln von Ingolstadt, Tübingen und jen;i hinzu, sodass
alle in Betracht kommenden älteren deutschen Matrikeln, mit Ausnahme der für unsere
Zwecke weniger wichtigen unversendbaren (nach MitteilungderKönigsb. Universitäts-
bibliothek) Königsberger, für den Index ausgenutzt wurden. Die Kölner und Leipziger
Matrikel waren damals (1890) noch nicht im Druck erschienen. Die Verwahung des
Historischen .\rchivs der Stadt Köln hatte die Güte, da Keussens Ausgabe nur bis z.
Jahre 1466 reicht, mir auch die beiden weiteren in Betracht kommenden Original-
bände (III und IV) zur Benutzung auf das hiesige Bezirksarchiv zu übersenden;
von der Leipziger Stadtbibliothek ist mir (1891) eine aus dem vorigen Jahrhundert
stammende Abschrift zur Nachvergleichung zugesandt worden. Jleine Nachfor-
schungen nach etwa erhaltenen Resten der alten Trierer und Mainzer Universität
sind erfolglos geblieben. Sehr bedauert habe ich, dass ich die für unsere Zwecke
gewiss sehr wertvollen Universitätsakten von Löwen (abgesehen von dem un-
bedeutenden gedruckten Material) nicht benutzen konnte. Ebenso musste ich auf
das überaus wichtige Archiv der deutschen Nation zu Orleans (vgl. Fournier, La
nation allemande ä l'universite d'Orleans au XlVe siecle in Nouvelle Revue histo-
rique de droit fran(,-ais et ^tranger 1888 p. 386 II 1 zu meinem grossen Leidwesen
verzichten. Es wäre von hohem wissenschaftlichen und nationalen Interesse, wenn
auch diese noch ungehobenen Schätze zur Entwicklungsgeschichte des deutschen
Geistes endlich erschlossen würden (Fournier 1. c. p. 388 anm.: ,Je dois dire ici
que les archives de la nation allemande de l'universite d'Orleans me semblent
beaucoup plus importantes que celles de la mcnie nation conservees par les
comtes Malvezzi de Medici'). Einige Ausbeute hat auch das von Denifle heraus-
XX
unerwarlete glückliche Lösung, da Se. Excelleiiz der K. I'reussibihc Staatbiiiitiister
Herr D. Dr. Bosse die hohe Gewogenheit hatte, zur Förderung des vaterländischen
Unternehmens dem Bearbeiter eine ausserordentliche Beihilfe behufs Ausführung
der beabsichtigten Archivreise nach Italien zu bewilligen. So sah sich der
Bearbeiter durch die Munificenz des Herrn Staatsministers in die glückliche Lage
versetzt, während eines fast zweimonatigen Aufenthalts in Italien im Herbst 1894
die wichtigern dortigen in Betracht kommenden Archive für die Zwecke des
Index ausbeuten zu können. In erster Linie galt es die sehr umfangreichen,
von den Herausgebern der Acta nicht verwerteten alten Promotionsakten auf 1
dem königl. Staatsarchiv und dem erzbischöfl. Ordinariatsarchiv zu Bologna
durchzuarbeiten, sodann wurde noch den erzbischöfl. Archiven zu Padua, Pisr-
und Siena, sowie dem Stadtarchiv in Pisa, dem Notariatsarchiv in Ferrara unn
dem Universitätsarchiv in Padua ein kurzer Besuch gewidmet. Die Ergebnisse
der Reise waren recht befriedigend, obschon der Bearbeiter in Siena und Ferrara
und auf dem erzbischöfl. Archiv zu Padua mit grossen Schwierigkeiten zu kämpfen
hatte und genötigt war, seine Nachforschungen in den letztgenannten Städten
vor der Zeit abzubrechen. In 37 Arbeitstagen wurden über 900, z. T. umfang-
reiche Promotionsprotokolle excerpiert, wovon ca. 570 sich auf in den Acta
genannte Scholaren beziehen; für 302 Scholaren konnte ein weiterer Studien-
aufenthalt an einer oder mehreren italienischen Universitäten nachgewiesen werden.'*)
gegebene Chartularium univ. Parisiensis (1S91 u. 1894) und das Auctarium Char-
tularii (1894) gewährt.
!<>) Für Bologna kamen vornehmlich die Libri secreti iur. pontificii (3 Bände: L. s. i. p.
I — III) und iuris caesarei (2 Bände: L. s. i. c. I u. II) in Betracht, sodann der Liber
examinum und die Akten beider CoUegien, für Padua die im Universitätsarchiv
aufbewahrte Matrikel der Natio Germanica (von 1546 ab) und die auf dem erz-
bischöfl. Archiv befindlichen Promotionsakten (Libri diversorum). Die letzteren
konnte ich leider trotz zweimaligem Besuch des erzbischöfl. Archivs nicht zur Ein-
sicht erhalten, da die massgebende Person abwesend war. Vom Direktor des
erzbischöfl. Archivs in Siena wurde ich überhaupt nicht vorgelassen, doch Hess er
sich endlich, da ich nicht wich, herbei, mir einige Akten zur Benutzung ins
Pförtnerzimmer zu schicken. In Ferrara fand ich zwar auf dem Notariatsarchiv
bei dem Kanzleipersonal liebenswürdiges Entgegenkommen, doch war ich, da der
sachkundige Direktor, Herr Notar Venturini, abwesend war, ganz und gar auf
meine Findigkeit in Betreff der zu benutzenden Archivalien angewiesen. Es war
ein reiner Zufall, dass mir einige einschlägige Protokolle in die Hände fielen. In
Modena hatte ich insofern Glück, als es mir gelang, ein bis dahin durchaus un-
bekannt gebliebenes wichtiges Bruchstück der vereinigten Juristen - Universitäten _
der Citramontanen und Ultramontanen zu entdecken, das mit dem Jahre ^553 I
anhebend bis ins z. Jahrzehnt des 17. Jahrhunderts hineinreicht und einen Zeit-
raum von 59 Jahren umspannt. Ich habe darüber in Brieger's Zeitschrift für
Kirch. Geschichte XVIII S. 132—140 berichtet und dort auch die in der Matrikel
enthaltenen deutschen Namen (141) mitgeteilt. — Ich kann nicht umhin, auch hier
der überaus zuvorkommenden Aufnahme zu gedenken, die ich namentlich bei dem
Vorstand des k. Staatsarchivs in Bologna, Cav. Dr. Carlo Malagola, und dem Vor-
stand des k. Universitätsarchivs in Padua, Cav. Prof. Dr. Carlo F. Ferraris. Rektor
der Universität, gefunden habe.
Ausserordentlich erleichtert wurden mir meine Kachforschungen in den
italienischen Archiven durch die sachkundigen t nd klaren Auseinandersetzungen,
welche Prof. Dr. Luschin v. Ebengreuth in seinen .Quellen zur Geschichte deutscher
Rechtshörer in Italien' in den Sitzungsberichten der k. Akademie der Wissen-
schaften zu Wien (F5d CXIII "9 -791 u Bd CXVIII i — lol über Bologna, Padua
XXI
Im übrigen sollte der Bearbeiter sich mit deinjenigeii handschriftlichen
Material begnügen, das in den nächsten Archiven und Bibliotheken zu holen wäre
t)der etwa von freiwilligen' Mitarbeitern einginge. Auf diese .freiwillige' Mit-
arbeiterschaft war von vornherein stark gerechnet worden, da man der Ansicht
war, dass für ,eine gleichmässige methodische Erläuterung der überlieferten
Personennamen die Kräfte eines Einzelnen schlechterdings nicht ausreichen
würden'.'') Die Akademische Kommission der Savigny-Stiftung richtete daher in
der Überzeugung, dass ,die in die Personalien der sämtlichen deutschen Land-
schaften eingreifende Aufgabe nur dann einigermassen gelingen könne, wenn
die Lokalforschung durch ganz Deutschland sich an derselben beteilige', an die
Vorsteher der deutschen Archive und Bibliotheken und an die historischen
Vereine die Bitte, ,die Acta nationis Germanicae für ihren speziellen Kreis zu
prüfen, die für denselben in Betracht kommenden ihnen zugänglichen biographi-
schen Notizen zu sammeln und dem beauftragten Bearbeiter zur Verfügung zu
(CXIII 554 ff.), Pisa, Siena, Ferrara (CXXIVj gegeben hat. Brauchbar erwiesen
sich auch desselben Verfassers , Vorläufige Mitteilungen über die Geschichte deutscher
Rechtshörer in Italien' (CXXVIl) u. Malagola's ,1 libri della nazione tedesca presso lo
studio Bolognese' (Monogr. storiche p. 311 ff.). Herr Lu.schin v. Ebengreuth, der
im Auftrag der Wiener Akademie der Wiss. für die Savigny - Stiftung ein um-
fassendes Werk über die deutschen Studenten in Italien vorbereitet (vgl. s. Bericht
in der Zs. f. Rechtsgesch. Roman. Abt. VII (i886 S. 166 f.), hatte die Güte, meine
wiederholten Anfragen freund!, zu beantworten.
i«) Es war der Vorschlag aufgetaucht, das Unternehmen derart zu organisieren, ,dass
es zwar einheitlich geleitet, aber die Arbeit unter Mehrere verteilt wird, dass ins-
besondere die Provinzial- und Lokalhistoriker als Mitarbeiter herangezogen und
soweit als möglich die gemeinsame Thätigkeit und das historische Wissen aller
verfügbaren und geeigneten Kräfte des gesamten Deutschland in den Dienst des
nationalen Unternehmens gestellt werden' (Zs. f. Rechtsgesch Germ. Abt. IX
(1888) S. 250 f.). Schade, dass es zu einer solchen Organisation nicht gekommen
ist. — Auch die Kritik war der Ansicht, dass das Werk nur vereinten Kräften
gelingen könne: ,Gewiss, für den Benutzenden wäre es angenehmer, falls er bei
jedem Namen auch den Nachweis biographischer Daten finden würde, allein das
Herbeischaffen derselben übersteigt in diesem Falle die Kräfte des Einzelnen und
dürfte höchstens im Wege einer weitgehenden Arbeitsteilmig und durch Heran-
ziehung der Lokalforschung einigermassen erreichbar sein' (Luschin v. Ebengreuth
in Götting. Gel. Anz. 1889 S. 175). ,Es ist gewiss eine Riesenarbeit, einen solchen
fortlaufenden Commentar zu machen. . . Mir will scheinen, dass diese Arbeit,
welche die genaueste Kenntnis der Provinzialgeschichte voraussetzt, zu viel ist für
Eines Mannes Schulter. Jedenfalls wird man sie nicht so bald erhalten' (Aloys
Schulte i. Mitt. d. Instit. f. östr. Geschichtsforsch. 1889 S. 141 f.). ,Wir möchten in-
dessen für unsern Teil des Glaubens sein , dass ein einziger Gelehrter, und wäre
es auch der kenntnisreichste und gewandteste Arbeiter, ein solches Riesenwerk
nicht wird zu Ende führen können; hier werden wahrlich viele, mit dem Material
der verschiedenen Lokal- und Spezialgeschichten eng vertraute Kräfte auf längere
Zeit reichliche Beschäftigung finden . . . Die Kultur-, Gelehrten- und Special-
geschichte wird aus solcher Arbeit die reichsten Früchte ziehen' (Orterer i. Hist.
Jahrb. der Görres-Ges. XII 5 83). .Hoffentlich findet der Bearbeiter bei den Archiv-
und Bibliotheksverwaltungen und bei den historischen Vereinen und Gesellschäften
Deutschlands die ausgiebige Unterstützung, welche jenes für die deutsche Kultur-
und Rechtsgeschichte so hochwichtige Unternehmen in vollem Masse verdient'
(Brunner in Zs. f. d Rechtsgesch. Germ. .\ht. X is5).
XXII
stellen',"*) und der Bcaibcilcr selbst siiclitc in einem auf der Gcneralvcröaiiiniliing
desGesanitvereins der deutschen historischen und Altertumsvereine zu Metz (Sep-
tember 1889) gehaltenen Vortrage'") seinerseits für den Index Stimmung zu
machen. Ueber hundert SpezialVerzeichnisse der in den Acta genannten An-
gehörigen einzelner Familien, Städte, Landschaften und Diözesen wurden darauf,
oft in mehreren Exemplaren, vom Bearbeiter an diejenigen Persönlichkeiten und
Institute versandt, deren Mitwirkung besonders erwünscht erschien.
Leider hat dieser Appell der aufgewandten Mühe nur teilweise entsprochen.
Auf viele Anfragen liefen Absagebriefe ein, von anderer Seite wurden Zusagen
gegeben, doch nicht gehalten, von anderen wiederum wurde die .freiwillige'
Mitarbeiterschaft von unerfüllbaren Bedingungen abhängig gemacht. Um so mehr
fühlt sich der Bearbeiter allen denjenigen gegenüber zu Dank verpflichtet, die
die Güte hatten, die ihnen zugänglichen wichtigern Quellen für die Zwecke des
Index durchzusehen und die Ergebnisse ihrer oft mühevollen Nachforschungen
dem Bearbeiter zur Verwertung zu übersenden.'^")
Durch Zuweisung von verwendbaren Familiennachrichten haben sich um
den Index verdient gemacht:
Frh. V. Alber, Präsident der k. k. Seebehörde in Triest (Nr. 381;
Gral Breunner-Enkevoert auf Schloss Gralenegg in Steiermark (28641:
V. Bünau, Regierungsrat a. D., Rittergutsbesitzer auf Gr. Vorbeck bei
Ramelow in Hinterpommern (533 — 39);
V. Carlo witz, General der Kavallerie z. D. in Dresden (1661);
V. Mandelsloh, k. k. Hauptmann in Bregenz (22691:
Frh. V. Minnigerode- Aller bürg auf Silkerode am Südharz (2893);
Frh. V. Müllenheim-Rechberg, k. preuss. Kammerherr und Major a. D.
in Strassburg i. E. (2466—68).
V. Niebelschütz-GIeinitz auf Gleinitz b. Herrndorf i. Schlesien (35541;
Bernh. Graf v. Schwerin. Major (3462. 63);
Dr. V. Stojentin in Naumburg (3695):
Graf V. Wintzingerode in Wehnde, Kr. Worbis (4251} ;
Frh. W. V. Zedlitz u. Neukirch auf Hermannswaldau b. Schoenau i. Schi.
(4332);
Ferner durch Übersendung brauchbarer Nachweise nachstehende Lokalforscher:
V. Brandis (f ), k. preuss. Hauptmann a. D. in Rimmerode b. Gandersheim
(Mitteilungen aus den v. Oj'enhausen'schen geneal. Manuskripten
in Hannover):
"*) Rundschreiben der für die Savigny - Stiftung von der K. Preussischen Akademie
der Wissenschaften niedergesetzten Commission vom April 1889.
'■') .Acta Nationis Germanicae univ. Bononiensis'. Vortrag. Veröff. in dem Protokoll
der Generalversammlung. Berl. 1890. S. 170—194.
'^) Leider waren nicht alle mir zugesandten Notizen zur Verwertung geeignet; dies
gilt namentlich von denjenigen, die Druckschriften entnommen waren, da hier
häufig die Einsender mit ihren Nachweisen concurrierten, oft auch der Bearbeiter
selbst schon die betreffende Litteratur befragt hatte. Im ganzen konnten nur
45a Notizen benutzt werden, die sich auf 290 Artikel verteilen. Auch diesen frei-
willigen Mitarbeitern, die sich um die Sache, wenn auch vergeblich, bemüht haben
sage ich hiermit herzlichen Dank.
XXIII
C. F. Bricka, Sekietär des k. dänischen Reichsarchivs in Kopenhagen
(Nachweise zu 8 dänischen Scholaren;;
H. Dürre, Schulrat in Braunschvveig (1530, 32, 1634, 2735).
F. Falk, kath. Pfarrer in Mainz (Inschrift zu 3756).
Dr. Glasschröder, Archivsekretär in Speyer (1304, 1468, 3355, 3384.
Nachtrag 3910);
J. Gross, k. Hauptzollamtsverwalter in Memniingen, Vorstand des hist.
Vereins (2263. 4160);
Horchler, Bürgermeister in Kempten, Vorst. des hist. Vereins (3684);
J. Kindler v. Knobloch, Oberstleutnant z. D. und Mitglied des k. preuss.
Heroldsamts in Berlin (Kollektaneen zur elsässischen Adels-
geschichtei;
Dr. Kohlmann in Halle a. S. (669).
Frh. v. Kress, Justizrat, I. V'orstand des V. f. Gesch. d. St. Nürnberg (417,
682, 1274, 1475. 1909, 2976, 2368, 4017);
O. Leiner, Rentner in Konstanz (1462, 2615);
Prof. Dr. Loersch, Geh. Justizrat in Bonn (247, 678, 679, 1624, 4255).
Dr. Loose, Gymn. -Direktor in Meissen (3558, 35901.
Fr. W. Mej'er, Progymn. -Rektor in Nördlingen (,1077, 2405, 32701;
Oergel, ev. Pfarrer in Erfurt (1414, 4378);
F. Pirckmaj'er, Rggs. -Archivar i. Salzburg (1752);
Dr. Gg. Schmidt, Pfarrer in Sachsenburg (1752);
Th. Schön, Privatgelehrter in Stuttgart (241, 974. 1538, 1879, 2167. 2521,
2543, 2693, 3304)-
Dr. Schum in Augsburg (1049, 50, 51, 521:
Zeller-Werdmüller in Zürich (2943);
G. D. Teutsch, (f) ev. Landesbischof in Hermannstadt (2281, 3707, 3808).
Dr. Zimmermann, Archivar in Wolfenbüttel (424, 26, 30, 36, 39, 681, 716,
II 79- 1498, 99. 2663,65).
Mit Beiträgen haben sich ferner beteiligt nachstehende Archive;
Die k. preuss. Staatsarchive zu Koblenz (224, 371, 77, 499, 794, 842, 97,
1200. 1283, 1439, 1520, 1685. 86, 99, 1922, 2123, 2221, 2750. 3076,
3386. 3563- 64, 3901, 4065, 4293); Düsseldorf (522, 77, 78, 683,
86, 1437, 1336, Nachtr. 3021, 31, 3108, 3771, 772, 4034, 4147,
4169): Hannover (1883); Münster (Dr. Ilgen: Necr. des Dom-
kapitels: 306, 526, 871, 72, 1350, 1696. 1709, 2356, 2912. 3037.
3301, 3612, 3964); Schleswig (1963)
und das Stadtarchiv zu Danzig (Pastor Bertling: 1583,841;
ferner die k. bayr. Kreisarchive zu Bamberg-') (Auszüge aus dem Lib.
obitus und Elench. can.: 720, 21, 1036, 37, 41, 1721. 22, 2834,
3494, 3496, 3648); Nürnberg (Kr.-Archivsekr. Dr. Bauch: 682,
1063, 1475, 76. 3091, R. Archivprakt. Dr. Riedler: 1090, 1433.
75- 1534- 1943- 3091. 3026, 3491): Spej'^er (Archivar Dr. Mayr-
hofer und Dr. Glasschröder [s. o.]: 1377, 1511. 1751, 1886, 2167.
182, 614. 3379, 4236); Würzburg (606, 3674, 3983I:
das grossh. Haus- u. Staatsarchiv zu Darmstadt (Dr. Wyss: Feststellung
einiger Orts- u. Familiennamen, Hinweise auf die Litteraturi;
^M Gcscn Iloiiorarz.'ililuin:
X.\l\
das k. vvüitt. Haus- u. Staatsarcliiv i. Stuttgart (J263, 20-28, 2342. 35071;
das groish. Gesamtarcliiv in Weimar (225. 569).
Ferner nachstehende ausländische Archive:
das k. k. Statthalterei-Archiv in Innsbruck iDr. Klaar: Excerpte aus Mayr-
hofen. Geneal. Sammlung i. Ferdinandeum zu Innsbruck: 1046.
1047, 1048, 1151, 1292, 1440, 2019, 2291, N. 2829, 2905. 3534.
3570, 3826, 3856, 4063, 4093. 4289. 4290, 4291, 4366); k. k
Statthalterei-Archiv i. Prag (Archivdireklor Kopl.: 292. N. 333.
2738. 3532 und N. 4003, N. 4104);
Staatsarchiv des C. Basel (Dr. Wackernagei: 2306 N.|;
Staatsarchiv des C. Zürich (Dr. Schweizer: 369. 786, 1206, 2207, 1226.
161 7, 2447, 2747, 2748, 2943, 3998, 4150, 4348);
Stadtarchiv Amsterdam (90), Oud Archief Groningen (I. A. Feith: 25''.
354, 862, 1442, 1556, 66, 65, 1618, 39, 2049, 2593); Rijksarchie;
S'Gravenhage (1467), Rijksarchief Utrecht (Dr. Muller: 363.634
1623, 2292, 2403, 2432);
Ferner nachfolgende Bibliotheken:
Sladtlibliothek zu Breslau (Prof. Dr. Markgraf aus den hdschr. Samm-
lungen der Stadtbibl.: 1535. 58,2979.3022,4069); Stadtbibliothek
zu Magdeburg (2304, 33251: Stadtbibliothek zu Metz (Bibliothekai
Alfeld: 843, 897, 3515); Biblioth. royale de Belgique (C. Ruelen.-:
Litteraturnachweise).^)
Persönlicii hat der Bearbeiter, abgesehen von seiner bereits erwähnten
italienischen Archivreise und einer eingehenden Benutzung der elsässischen
.\rchive. in den nachfolgend genannten Archiven gearbeitet:
im A. Reichsarchiv zu München, im General-Landesarchiv zu Karlsruhe,
im Haupt-Staatsarchiv zu Dresden, im k. Archiv zu Hannover,
in den städtischen Archiven zu Frankfurt a. M. und Nürnberg,
im kath. Pfarrarchiv zu Erfurt und in den Universitätsarchiven
zu Freiburg. Tübingen und Wien,
ferner auf der k. Hof- und Staatsbibliothek zu München, der k. Bibliothek
zu Bamberg, der Stadtbibliothek und dem Germ. Museum zu
Nürnberg und der k. Bibliothek zu Berlin (hdschr. geneal.
Sammlung von König). Den Vorstehern der genannten Institute. 1
namentlich Herrn Geh. Rat Dr. v. Weech in Karlsruhe, dessei
Güte ich es zu verdanken hatte, dass ich die auf dem GL. Archiv
aufbewahrten, im Auftrage des letzteren und der badischen
Histor. Kommission gesammelten vatikanischen Materialien für
den Index verwerten durfte, und dem Dir. des k. k. Universitäts-
archivs in Wien, Herrn k. k. Sektionsrat Dr. K. Schrauf für sein
2^) Durch Zusendung archivalischen Materials haben ausser dem Stadtarchiv zu Köln und
der Stadtbibliothek zu Leipzig (vgl. Anm. 15) den Index unterstützt: das k. AUg.
Reichsarchiv, die k. Hof- und Staatsbibliothek und die k. Universitätsbibliothek
(Alte Ingolstadter Matrikel) zu München, das grossh. General - Landesarchiv zu
Karlsruhe und die Stadibibliothek zu Trier (Cod. Balduineus).
XX\'
ausserordentlich freundliches Entgegenkommen und seine Nach-
lese aus der Wiener Matrikel (24 Nummern), ferner Herrn
Archiyassessor Dr. A. Cartellieri zu Karlsruhe, dem sachkundigen
Herausgeber der Konstanzer Bischofsregesten, für seine mannig-
fachen wertvollen Hinweise und Nachweise verbindlichsten Dankl
Was die benutzten Druckwerke anbetrifft, so ist der Index in dieser Hinsicht
fast vollständig auf die treffliche Strassburger Universitäts- und Landesbibliothek
gegründet, wenn auch gelegentlich auswärtige Bibliotheken aushelfen mussten.^'')
Ganz besonders ist hier dem Index zu gute gekommen, dass der hochverdiente
Leiter der Bibliothek, Herr Geh. Regierungsrat Prof. Dr. Barack, mir gestattete,
während des fast 18 Monate sich hinziehenden Druckes des Werkes am Bücher-
ständer selbst zweifelhafte Citate nochmals nachzuschlagen und Nachträge zu
sammeln. Herrn Direktor Barack hierfür auch an dieser Stelle herzlichen Dank!
Endlich muss ich noch dankbar aller gedenken, die durch Mitteilung von
Adressen und sonstige Hilfeleistungen ihr Interesse an der Arbeit bezeugt haben,
namentlich der Herren Prof. Dr. Heigel, Rektor der Universität München 11897),
Dr.f. Herrn.' Keussen in Köln, Prof. Dr. M. Conrat[in Amsterdam, Prof. Dr. Müller,
Oberbibliothekar in Strassburg, Geh. Justizrat. Prof. Dr. A. Pernice in Berlin.
Dr. G. Sahlin, Docent in Upsala, Dr. Schneider, Bibliotheksassistent in Strass-
burg i. E., Gymn. -Direktor Geh. Hofrat Prof. Dr. Uhlig in Heidelberg, J. L. Using
in Kopenhagen, Prof. Dr. Varrentrapp in Strassburg i. Eis., Archivdirektor Prof.
Dr. Wiegand in Strassburg i. E. und Geh. Hofrat Prof. Dr. Zangemeister in
Heidelberg.
Der Index will nur als ein erster Versuch, nicht als eine abschliessende
Leistung betrachtet sein.-*) Wie der Bearbeiter seine Nachforschungen immer
wieder aufnehmen wird, so; richtet er hiermit an alle Sachkundigen die Bitte,
ihm Berichtigungen und Nachträge zu immer vollkommenerer Ausgestaltung des
Werkes freundl. zukommen zu lassen.
J'aleJ Si quid novisti rectms istis,
Caiididiis imperti: si non, /lis iilere meciini.
I »urch Zusendimg ihrer für einzehic Landschaften aus den .Acta gemachten (im
l)ruck erschienenen) Zusammensteliunsjen bezw. Erläuterungen haben sich um
den Index verdient gemacht die Herren: Archivrat Dr. Grotefend in Schwerin
(Mecklenburger), Gymn. -Direktor Prof. Dr. Holstein in Wilhelmshaven (Magdeburger),
Oberbibliothekar Prof. Dr. Perlbach i. Halle (Preussen), .Archivrat Dr. Pfotenhauer (ti
in Breslau (Schlesier), .Archivrat Dr. Philipp! in Osnabrück tOsnabrücker), Ober-
lehrer Dr. Schwanz in Riga (Livländer), Landesbischof G. D. Teutsch (f) in Her-
mannstadt (Siebenbürger) und Oberlehrer Dr. Wehrmann in Stettin (Pommern).
Namentlich bin jch den Herren Pcrlbach, Pfoienhauer und Schwanz zu grossem
Dank verpflichtet.
-*) Ueber die .Resultate' wird der Vf. gelegentlich an anderni On.- handeln.
Die
Mitglieder der Nation.
1. Aachen, Christianus de
45, 30. 1296. d. Christianus de Aquis VIII solidos.
1312 Jan. 8. Päpstl. Hof zu Vienne: Cliristianus de Aquis can. e.
S. Petri Traiect. (ÜB. Strassb. II 244). — Ob identisch mit dem i. Necr.
B. M. V. Aquen. (ed. Quix p. 10) genannten mag. Christianus can. et
scolasticus Aquensis f Id. Febr.? (die dabei stehende Jahreszahl 1320 ist
wohl auf den im Necr. vorhergehenden Namen zu beziehen).
2. Aachen, Tilmannus [de]
87, 19. 1326. d. Tilmannus Aquensis X solidos.
Vielleicht Tilmannus de Landskron, für welchen 1303 K. Albrecht
prec. prim. an das Aachener Kapitel richtete (Würdtwein, S. d. XII 103 f.).
3. Abbel, Jacobus
261, 9. 1502. d. Jacobus Abbel de Argentina flor. medium.
,Curtisanorum Romanensium princeps' (Str. Th. A.), auch von
Capito als Pfründenjäger gezeichnet (,A. d. hochw. Fürst, u. Herrn Wilh.
B. z. Strassb. Entschuldig. Wolf. Fabr. Capitos'. Str. 1523). 1506 Mai 15
Jac, Abbel der. Arg. d. sacra ap. e. imp. aut. notarius (Breve f Wolfg.
Böcklin [s. d.]); a. 3. Mz. desselben Jahres provid. m. Kanonikat u. Präb.
in e. S. Trin. Spir. ac perpet. capell. B. M. V. e. hospital. i. VVissen-
burg (Glaser Nr. 457). 1413 Mz. 19 i. Besitz einiger Kaplaneien am
Strass burger Münster bestätigt; Mai 6 desselben Jahres durch päpstl.
Provision auch decan. e. S. Petri sen. Arg. (Hergenroether I 71. 144)
1514 Jan. 6: Propst derselben Kirche (Hergenroether I 391). 1513 Apr. 13
can. e. S. Steffani in Weissenburg (Glaser No. 475). 1520 Jun. 8
ppos. e. S. Thome Argent. p. p. a. Kann seine Propstei gegen den
kurmainzischen Rat Capito, den späteren Strassburger Reformator, der sich
gleichfalls auf päpstliche Briefe stützte, nicht behaupten (1521), betrachtet
sich dennoch als rechtmässigen Besitzer (1526 Jacob. Abbel ppos. e. can.
c. S. Thome Arg. ac miles S. Petri in Urbe de numero participantium
S. Sedis Apostolicae Prothonotarius': Lib. Confr. p. 133), resignirt endlich
1529 Jun. 2 seine Ansprüche in die Hände des Papstes (Knod, Stiftsherren
V. S. Thomas zu Strassburg S. 28 ff).
4. Abbenborgh, Conradus
185, 25 1438. recepi a venerabili d. Conrado Abbenborgh*) decr. doctore decano
eccl. ßardcwicensis solidos Bononienses viginti unum.
185, 28. 1438, prefatus d. Conradus tempore licencie et conventus simul factorum
habuit credentiam nationis nostre pro qua solvit solidos VIII.
*) obiit postea Roni& dum Utes haberet supra archidia-
conatum Luneburgenseni, qui requiescat in pace
(Ciodscalcus Lange).
Nach diesem Zeugnis des Godsc. Lange ist Conr. Abbenborgh decanus
Bardcwic. mit dem gleichnamigen archid. Lüneburg, identisch, während
Schlöpke zwischen beiden unterschieden wissen will, da der letztere laut
,dcr annoch zu Lüneburg i. d. Johanniskirchen aufVm Chor vor dem hohen
Altar' vorhandenen Grabschrift schon 1441 Apr. 6. verstorben sei, Conr.
Abbenborgh dccan. Bardewic. aber ,nach Anzeige verschiedener Documenten'
Deutsche Studenten in Bologna. 1
Abecyer.
noch bis 1448 gelebt habe. — Es ist möglich, dass es neben dem in den
Acta genannten noch einen altern Conr. Abbcnborgh archidiac. Lüneburg,
gegeben hat. Jedenfalls liegt kein Grund vor, die Angabe des Godsc.
Lange zu bezweifeln, da in der That ein Conr. Abbenborgh archid.
Lüneburg., der mit dem in den Acta genannten identisch sein dürfte, im
J. 1447 Nov. 27 in Rom verstorben ist (Lib. Confr. p. 227: ,Conradus Abben-
borgh, Decretor. Doctor, archidiaconus Lüneburg, in eccl. Verdens!
■]• Romae diclo anno . . et est sepultus in eccl. B. Marie de populo. Qm
legavit dicto hospitali in testamento suo certa utensilia et unam tunicani
cum caputio, quao tunica cum caputio vendita fuit pro XI ducatis*). —
Hält man hierzu die Angabe des Chron. Brem. (Meibom II 79): eodem
anno [1438] cxiliaverunt [Luneburgenses] archidiaconum proprium D.
Conradum Abbenborg in Decr. Doctor., qui Romam sese recepit et tandem
mortuus est ibidem tempore Eugenii Papae, so scheint auch hierdurch die
Identität des decan. Bardevvic. und archidiac. Lüneburg, bestätigt zu werden.
Es ist also anzunehmen, dass Conr. Abbenborgh sich gelegentlich der von
d. Chron. Brem. erwähnten Romreise in Bologna aufgehalten und daselb.->t
d. Würde eines Decr. Doctor erlangt hat. Nach d. Lib. secr. iur. pontif. I
hat die feierliche Promotion i. Bologna 1438 Jan. 18 stattgefunden (Jan. 16:
,disp. c. d. Corado de Alamania'; Jan. 18: .examin. f. in iure can. Coradus
de Alam. et approb. ab omnibus'; cf. Lib. ex.: ,pro examine et conventu
d. Conrad! de Ablienborgh de Alamania'). — Es fragt sich sodann weiter,
ob unser Conrad- is Abbenborgh mit dem im J. 1397 in Prag studierenden
Träger dieses Namens identificiert werden darf. Falls wirklich, wie nach
Schlöpke angenommen werden muss, noch ein älterer archidiaconus
Luneb. dieses Namens gelebt hat, so könnte man diesen in dem Prager
Scholaren (1397: ,Conr. Abbeborg de Luneborgis d. 14 gr.' — 1402: bacc.
iur. can.: ,Conr. Abbenborch de Luneborch d. i. sex.') vermuten, andrer-
seits steht aber auch nichts im Wege, diese Notiz auf den in den Acta
genannten, Conr. de A. zu beziehen. Ja, es scheint auch die im Chron.
Brem. (1. c. 76) gegebene Nachricht, dass ein M. Conradus Abbenborg
Decr. Doctor 1436 im Gefolge des Bremer EB. Balduin v. Wenden [s. d.]
in Nürnberg eingeritten sei, unbedenklich auf unsern Conr. de A. gedeutet
werden zu dürfen, da das ,Decr. Doctor' der Chronik wohl proleptisch zu
fassen ist.
Abecyer, Johannes
157, 37. 1401. a d. Johanne Abziher*) de Prusia I libram,
158, li. 1402. Johannes Abecyer de Prusia ,procurator' (1).
159, 6. 1404. Johannes Abecyer de sacra Prusia ,procurator (II).
*) postea facto episcopo Warmiensi (a. m.).
1394 Prag (,Johannes Abecyer'): bacc. art.; 1401: mag. art. ; seit
1398 auch i. d. Matr. iur. (Mon. Prag. I 290. 360. II 109). — 1404 Mai 10:
Lic. i. Decr. Bonon. (.suppos. f. priv. ex. d. Johannnes de Prusia. . . et
f approb. ab omn. excepto uno, qui dix. approbo de gracia': L. s. i. p. I).
1405 Aug. 18: Decr. Doctor Bonon. (1. c). — 1408 Oct. 1 Johannes
abzyhier arcium et iuris canonici professor geht im Auftrag der zu Pisa
versammelten Kardinäle nach Österreich (Kink, Univ. Wien I 2^*). Als Johann
Abili (!) in einem aus dieser Zeit stammenden Aktenstück erwähnt (Rom.
Quartalschr. IX 373). 1411 Aug. 19 zum erstenmal als canon. et prepos.
e. Warmien. genannt (Scrr. r. Warm. I 86. a. 76.) 1411 als Bevoll-
mächtigter der preussischen Bischöfe und Mitbevollmächtigter des Ordens
in Konstanz; .abwesend einstimmig zum Bischof v. Ermland gewählt
(1415 Jun. 8: Treter p. 34), von dem gleichfalls in Konstanz anwesenden
EB. von Riga Joh. v. Wallenrode [s. d ] bestätigt. — Er leistete dem Orden
in Konstanz gute Dienste (scribendo etiam advocando et sollicitando); doch
wurde ihm mit Undank gelohnt, f 1424 Febr. 11 (Scrr. r. Warm. I 34. 87.
Muther i. A. D. B. I 20). Ein aus seiner Bibliothek stammender Codex
z. Z. auf d. Greif sw. Univ. Bibl. (Perlbach i. C. Bl. f. Bibl. Wes. XI 156).
Abu — Achtznicht. o
6. Abu, Petrus
45, 23. 1296. d. Petrus Abu de Dacia VII solidos.
7. Ablach, Fridericus de
130, 7. 1367. d. Fredericus Albach clericus Constanc. dyoc. ddt I libram, prote-
status, quod si ipse inveniatur in matricula descriptus et alias solvisse,
quod ex tunc pecunia per ipsum soluta sibi restituatur.
.Meister Friedrich von Ablacli, Bürger in Konstanz, 1373 Fürsprech
auf dem Hofe und Gerichte zu Konstanz, vergabte 1367 zwei von s. Vetter
Rentz V. A. sei. vererbte Güter in Luetishofen an Kl. Wald. Meister
Friedrich v. A., Chorherr zu Konstanz, wurde 137624.8 von Walther
Conrad und Ulrich d. Svvartzen erschlagen' iKindler v. Knobloch, Oberbad.
Gschl.-Buch I I). — Das Todesdatum auch im Necr. Const. (M. G. H.
Necr. I 291. 575): ,1376 Aug. 24 mag. Friedericus de Ablach can. e. Constant.
sepult. ante grad. chori.'
8. Absalonis, Rudolfus
276, 20. 1513. a d. Rudolphe Absloeno de Lovania sex Julios.
1514 Jan. 5: In utroque iure Lic. Bonon. (Jan. 3: ,disp. c. d.
Rodulpho Apsaloiiis Germano Scolari studente in iure canonico'. — Jan. 5:
.examinatus et approb.': L. s. i. p. I. cf. L. s. i. c. II: , examin. f. d.
Rodulfus in utroque iure et f. appr. n. d. et f. licentiatus in utroque iure',
cf A. No. 5: ,Rodulphus absalons Germanus fil. quond. Vualterii dioc.
Leodien, et universitatis Louanien. Scolaris studens in utroque iure').
9. [Abstetten], Jacobus plebanus in
106, 30. 1343. a d. Jacobo plebano in Aptsteten Patav. dyoc. XL solidos.
10. Abt, Christophorus
318. 18. 1539. a d. Christophoro Abt Lypsensi Bononenos XXXVII quatren. III.
1532 i. Leipzig z. bacc. art. promoviert; erscheint 1543. 44. 45. 53.
55. 58. 59 62. 65. 68 als Ratmann zu Leipzig (Ratswahlbestätigungen
i. Lpzg. St. A.) 1564 Stadtrichter. 1565 Baumeister, f 1574 (vgl.
Summarische Nachr. v. d. Ratscollegiis i. d. K. Poln. u. Churf. Sachs.
Stdt. Leipzig, v. G. Chph. Wintzer. 1718. 2").
Achardi, Albertus
128, 19. 1366. Albertus magister dni de Winkelberg [s. d.]
380, II. 1371. Albertus fillius Achardi de Austria ,testis'.
12. Achdorf, Ulricus de
99, II. 1336. d. Ulricus de Achtorf canonicus Frisingensis L solidos.
Achdorf bei Landshut i. Ba3'ern. — 1331 Mai 29 Ulricus de Achdorf
canon. Frising., ppos. e. S. Zenonis in Isen. 1337 Dz. 10 als Anhänger
K. Ludwig d. B. genannt [s. Lutold. de Schaunberg]. f 1353 Aug. 8
(Münch. Hfb. C. 1. No. 1718. Geiss S. 416) oder Aug. 16 (,XVII. Cal. Sept.
•j- Herr Vdalricus von Achtorf ein Chorherre zu Freising': M. ß. XV 532).
(Über d. Geschlecht vgl. Preu'sche Samml.).
Achtznicht, Georgius
283, 31. 1518. a d. Georgio Achtznicht Moravo medium Rcnenseni.
Ist bekannter unter dem gräcisierten Namen Amelius. — 1521 Sept. 30
Freiburg (, Georgius Amelius Moravus Jurium Doctor uti asseruit').
Mit einer lectura iurid. extraord. betraut, die 1522 Sept. i in eine lectura
ordin. Libri Sexti verwandelt wird (.Doctor Georgius Amelius Moravus
rogavit pro lectione ordinaria libri Sexti. Exauditus pro voluntate, ita tarnen,
ut lectionem codicis extraord. hucusque prosecutam suspendat, lectionem
vero libri Sexti continuet. Assignati pro stipendio lectionis eiusdem dicto
doctori sexaginta tlor.': Protocoll. Univ. b. Schreiber, Gesch. Univ. Freiburg
11353a) Wurde viermal zum Rektor der Universität gewählt (1523. 32.
37. 41). 151 3. 25 in Sachen der Universität an Erzh. Ferdinand abgeordnet
(Knod, Jacob Spiegel II 19 a. 2); sass überhaupt .gewöhnlich im engern Rat
1*
. AdelgaysB — Aham
des Rektors' (Schreiber). Beklagt sich Nausea gegenüber über sein geringes
Gehalt, sehnt sich nach Veränderung (Epp. Nauseae Bas. 1550 p. 231».
■]■ 1541 Oct. 28 (Epitaph i. d. Universitätskapelle: ,Anno a Chr. n. M D XLI.
V. kl. Nov. Georgius Amelius Moravus J. U. D., cum ingenii et eloquentiae
praestantia tum vitae et morum probitate omatissimus, cum XX fere annis
in hac celeberr. Friburg. Academia Ordin. Pontif. Constitut. Icctioni magna
cum laude praefuisset, suam in Jesum Christum fidem pie testatus, pestifera
lue correptus mortalis esse desiit. — Martinus Amelius I. U. D. Illustriss.
Principis D. Caroli Marchlonis Badensis Cancellar. in bene meritam pii
parentis memoriam moestus f. f.': Schreiber, Münster z. Freiburg, Beilg.
S. 44). — Tadelt Sichardts Ausg. des Cod. Theodosianus, die von Zasius
verteidigt wird (Mandry i. Württ. Viertelj. 1874. II 38). Handschriftlich im
Strassb. Thom. Arch.: i. Ad sereniss. simul potentiss. Principem Ferdinan-
dum Archiducem Austriae Friburgi Academiae nomine clicta oratio. 2, Apud
Friburgos circa Justinianeae Lectionis auspicia habita oratio. Ebendort ein
Brief von ihm an Ge. Nüttel. (Simler, Epit. Bibl. Gesner. ; Pantaleon III 469;
Schreiber a. a. O.; Stintzing A. D. B. nach Schreiber).
14. Adelgayss, Philippus
338. 35. 1561. d. Philippus Adelgayss medium coronatum.
1561. Padua (, Philippus Adelgais Rauenspurg. — Spire advocatus').
15. Adelshof en, Leonardus de
235, 11. 1488. a d. Leonardo Adolshoffer canonico Frising. scptem grosses.
S. des Ulrich v. Adelshofen u. der Barbara v. Eglingen. 1485 Jun. 24:
can. e. Frising. (Revers i. R. Arch. Münch.) 149g Dz. 5: die Gebrüder
Adelshofer zu Adelshofen Ulrich Doctor, Pfr. z. Grunshofen, Lienhart
tumbherr z. Freising, Wolfgang, Christoph, Hans vertragen sich mit Hz.
Albrecht von Bayern wegen einer von diesem geschuldeten Geldsumme
(a. a. O.). t 1508 (Münch. Hfb. C. g. No. 1718).
16. Adolfi, Johannes
48, 17. 1298. d. Joannes Adolfi de Frisia V solidos.
17. Adriach, Cunradus plebanus in
99, 12. 1336. d. Chunradus plebanus in Adriaco XXXII solidos.
106, 23. 1343. Chunradus plebanus in Adriaco Salzburgensis dj'oc. ,procurator
substitutus' (10-, 45. 364, 33. 365, 10)
18. Agawang, Hermannus de
73, 43. 1317. d. Hermannus Agenbanch X solidos.
Altschwäbisches Geschlecht (Hundt St. B. III 196). — 1298. 1302.
Hermannus de Agenwang (M. B. V 298. VI 564).
19. Agre, Wernherus r. e. in
50, 8. 1300. d. Wernherus rector eccl. in Agre XL solidos.
Agre vielleicht Aegeri (C. Zug) — Ein Ulricus pleb. de Agrei erscheint
1219 (Regg. Const. I 149).
20. Agricola, Rudolfus
234, 18. 1487. a d. Rudulfo Agricola de Grunigen de Frisia grossetos 6.
Jüngerer unbekannter Träger dieses berühmten Namens, da der
ältere Rudolfus Agricola, der Humanist, schon 1485 Oct. 28 das Zeiüiche
gesegnet hat (vgl. a. Kolde i. Zs. f. K. G. X 449).
21. Aham, Christophorus ab
329, 9. 1543. nobilis d Christophorus ab Aham Bavarus libras tres Bononenos
decem et octo.
Altbayr. Geschlecht (Hund I 159; V. h. V. NBayern XX 281 ff.). —
Christoph v. A., S. des Jacob v. A. und der Anna v. Tauffkirchen, Enkel
des bayrischen Staatsmannes Wolfgang v. A. Er war Domherr zu Passau
und Regensburg (Bucell. III 2. 6; lll 4, 82; Paricius S. 53); 1548 Aug. 8
an der Bischofs wähl i. Regensburg beteiligt (Oefele Scrr. I 235 b).
Alhefeldt - Aich. 5
22. Ahlefeld, Godscaicus de
251, 24. 1498. a iiübili Gotschalco de Anevelde ihesauraiio et canonico Slesvicensi
Bologninos XXXII.
256, 12 1500. Godschalcus de Anevelt e Iloldsatia thesaurarius SIeswicensis
ac eiusdem et Roschildensis ecciesiarum canonicus (cf. 256, 3. 26).
Godske von Ahlefeldt, geb. 1476, S. d. Claus v. A. auf Bollingstedt
in Schleswig; 1489, Mai 8 i. Rostock (.Godscaicus de Aneueld ex Holsacia
ddt. II nir.'). 1501 Aug. 26: Decr. Doctor Bonon. (Aug. 25 ,d. ghod-
schalcus filius Nicolaj de aleuelde dioc. slesuicensis comparuit.' — Aug. 26:
D. Doct.: B. 11' u. L. s. i. p. I). 1497: can. e. Sleswic; 1502 hzgl.
Kanzler zu Getto rp; 1505 ernannte Detlev Pogwisch [s. d.|. Procurator
des Gotschalcus v. Älevelde, Subprocuratoren, um seines Clienten An-
sprüche auf das durch den Tod des Henr. Boger [s. d.) freigewordene
Hamburger Kanonikat durchzusetzen (Staphorst I 2. p. 95). Er unter-
zeichnete 1506 Jul. 7 das Itzehoer Privilegium. 1506: ppos. e. Slesvic.
1507 Jan. 26: Bischof v. Schleswig, als Nachfolger des am 15. Jan. d. J.
verstorb. B. Detlev Pogwisch von P. Julius II bestätigt, vom B. von
Ratzeburg 1508 geweiht. 1514 mit einer Gesandtschaft nach Linz zu
K. Maximilian, dann nach Brüssel, um K. Karls V. Schwester für seinen
K. Christian II. zur Ehe zu begehren. Letzter katholischer Bischof von
Schleswig, doch kein Gegner der neuen Lehre; verschwindet bereits 1533
aus dem öffentlichen Leben, f 1541 Jan. 25 zu Bollingstedt ,in praediis
hereditariis.' (^Cinibria litt. I 14 sq.. wo auch Ausführliches über s. Schriften).
23. Ahlefeld, Johannes de
261, 5. 1502. d. Johannes de Alevelt dyoc. Sleswyckcencis medium florenum :
eodem anno (in vigilia Jacobi: cf. 339, 23) diem suum clausit extremum ;
cuius anime fons ille misercordiarum iudex sit propitius. qui ad
nostre nacionis in Sanctc Doniinico sepulturam ddt. ducatum 1 ut in
alio libro (cf 262, i. 9. 339, 23).
1497 Oct. 27 i. Rostock (.Johannes de Aleuelde de Borckhorst
ddt II mr.').
24. Ahorner, Wolfgangus
267, 31. 1506. Wolffgango Ahorner I Renensem,
Tiroler Geschlecht, bei Meran begütert, führte ein Einhorn im Schild
(Hefner I 11).
25. Ahrweiler, Johannes de
46. 19 1296. d. Johannes de Armulre V solidos.
48, 50. 1298. d. Johannes de Arwilrc V sohdos.
1337 Dz. 20 Johannes de Arwilre notarius curie Colonien. (ÜB.
S. Gereon S. 369).
26. Aich, Gerardus
306, 9. 1533. a d. Gherardo Aquitano Coloniensi dimidium scutum.
308, 6. 1533- Gheradus Aquitanus .sindicus'.
321, 20. 1540. Gerardus Aquitanus Coloniensis .sindicus'.
321, 40. 1541. d. Gerardus Aich Agrippinas .procurator'.
419, 36. 1541. Gerardus qu. dni Joannis ab Aich Agrippinas diocesis CoUoniensis
.procurator'.
422, 38. 1541. Gerardus Aquitanus Coloniensis .procurator'.
325, 46.) d. Gerardus Aich Agrippina (!) XVI die Maii in doctorem iuris
343, 29.' '"* ' Cacsarei creatus ex debito ddt nationi a. 1542 XVI Bononenos.
2. S. des Kölner Bürgermeisters Job. Aich, der 1516 v. K. Maximilian
geadelt wurde (Hefner I 10) u. der Beilgen v. Reidt (Fahne f. 4.) 1542
Mai 15: Leg. Doct. Bonon. (.Gerard. Aich dioc. Colon.': B. No. 3'). ---
Dr. Gerhard Aach, Beisitzer des in Prag 1548 für den Bürgerstand errichteten
böhmischen Appellationsgerichts (Ott. Beitrr. S. 224: .die Lesarten der
obigen Namen sind sehr verschieden'). Dr. Gerhard Lach (,)! Hofrat K.
Ferdinands I 1554. monatl. 41 fl (Arch. f. ä. G. XXVI). 1557 Fbr. 16 Gerardus
von Aachen (!) I. LI. D , Rat K. Ferdinands I mit Petrus Bechinie v. Lusan
[s. d.J beauftragt, für B. Johann von Meissen bei K. Ferdinand Belehnung
und Bestätigung nachzusuchen (ÜB. Bist. Meissen III 392). 1562 Mai 29 wird
5 Aichcn — Ayrnschmalz
dem Gerhard Aach, der Recliten Doctor u. kais. Hofrat, der Palatinatus
minor nebst andern Privilegien, sowie Nobilitation und Wappenbestätigung
verHehen (Wien, Arch.). Verm. m. Anna v. Rottkirchen. •)• 1563 (Fahne a. a.O )
27. Aichen, Cunradus de
84, 15. 1324. Cunradus de Aichain rector eccl. in Sybrezwiler ,testis' (cf. 84. ao).
S. d. Ritters Cunrad. de Aichain (L. a. e. Zurz. i. M. G. H. Necr. I
612; s. Verwandtschaft ibid. I 608) — 1325 Jul. 26 mag. Conrad v. Aichain Z.
(Regg. Const.) 1329 Oct i mag. Cunrad. de Aychain can. e. Zurziac.
(Huber, St. Z. II 302); 1332 Jan. 29 (1. c. 318). 1340 Fbr. 10: mag
Cunrad de Aychain cantor e. Zurziac. (1. c. I 34a.); 1358 Fbr. 2; 1364
Mz. I (1. c. I 33. 34. a.) 1340 Fbr. 22: Verwalter der Kirchenfabrik Zurzach
(Regg. Const.). 1358 Jan. 20: bischöfl. Bestätigung der Schenkung, welche
mag. Cunr. v. Aichain dem Stift Zurzach gemacht hat, bestehend i. e.
steinernen Haus, Reben, Wiesen und 50 Thal. Es soll davon e. Kantorei
gegründet und die Ausstattung von zwei Altären bestritten werden (Regg.
Const. vgl. Huber a. a. O. I 33.) f Dez. 20 (.mag. Conradus de Aychain
cantor et can. h. e. Zurz. fundator cantorie h. e. necnon pleb. altaris S.
Georii martyr. i. e. nostra': L. a. e. Zurz. 1. c. I 615).
28. Aichberg, Conradus de
126, i. 1360. a d. Cunrado de Aichperg rectore eccl. in Leubtz XVIII solidos.
Uraltes bayrisches Geschlecht zu Raab und Moss (Hefner, bayr. Adel
S. i). Mitglieder des Geschlechts in ÜB. d. L. ob der Enns. IV 343, 629; V.
h. V. NBayern XXV 184—217; Ber. Museum Ferd. Carol. XXVII 318 ff.
— Conradus de Aichperg, Propst a. d. Inn brücke i. Passau (Preu'sche
Samml.).
29. Aychster, Johannes
280, 44. 1516. a d. Joanne Ayster et a magistro VolfFgango Hittendorfter unum
ducatum.
1519 Apr. II Decr. Doctor Senen. (, Johannes Aychster Andree
Aychster filius, pleban. e. D. Martini Vienn. in iure can.': Siena
Erzb. Arch.).
30. Aigner, Paulus
333, 6. 1553 d. Paulus Aiginer Bohemus libras duas.
Paulus Aigner Morauus wird von Eder (Catai. rect. univ. Vien.
p. 991 unter den berühmten Juristen genannt, die zu Wien die artistischen
Grade empfangen. 1541 W. S. Wien (, Paulus Aigner Brunnensis'. —
al. m: I. U. D. et advocatus'). 1554 Oct. 23: I. U. D. Bononien. (, Paulus
Aigner Morauus German'.: B. No. 4. II). — M. Paulus Aigner wird 1557,
1558 u. 1549 als procurator Ungaricae nationis univ. Viennensis
erwähnt (Locher p 254). Mitglied der Wiener Juristenfakultät (Aschbach,
G. U. Wien III 179).
31. Ainkhürn, Johannes
383, 8. 1365 Apr. 15. Johannes Anchuirm familiaris Rabani Kochner ,testis'.
Die Ainkhürn stammten aus Nördlingen (Beischlag, Nördl. Geschl.
II 7 f. Hundt III 199). 1378 Mai 23 Johannes Ainkirn, Vikarz. Algund Trid.
d. (Ferdinandeum 3. F. 40. Heft S. 40.)
32. Ayrnschmalz, Georgius
329, 5. 1544. d. Georgius Aierschmaltz Bavarus libras duas Bononenos decem.
330, 4 1545. Georgius Airmschmalcz , procurator'.
343, 30. 1546 d. Georgius Aj'rimschmaltz iuris utriusque doctor libram unam
Bononenos duos.
Die Ayrnschmalz gehörten zum Patriziat von Rosenheim (Bayr. Antiq.
II 246). Georg war wohl e. S. des Landshuter Regimentsrats Hans A.
(f 1560) c. 1519 geboren. 1544 Jan. 29 Siena (,Georg Airmschmaltz
de Monaco' Z.: Siena Erzb. Arch.) 1546 Mai 11: I. U. D. Bonon. (,d.
Georgius Airmschmalcz dioc. Frisigh. in Alamania': B. No. 3")- Seit seiner
Rückkehr aus Italien fürsd. Regimentsrat i. Landshut (,1589 Georg
Ayrnschmalz ist 70Jährig, hat den Regimentsrat zu Landshut 42 Jar besucht;
der Hz. bessert s. Besoldung um 50 fl.': Hundt, St. B.. III 224). 1558
Aysteu — Alber. 7
Jan. 29 Georg A. der Rechten Doctor in Landshut Z. des Ileirats-
vertrags des Hier. v. Asch (Sßl. Ingoist X 147). ■]■ 1597 Apr. 18 (Epitaph
i. d. Kirche z. Landshut: .Hier liegt begraben der Edl vnd hochgelert Her
Georg Ayrinschnialtz, beider Rechten Doctor, welcher 4 nach einander
regierenden Fürsten in Bayern fünfftzig Jar Regimentsrat alhie gewesen.
Starb den 18. d. Monats Aprilis a. 1597. Die Ehrenreich und tugenthaft
Fraw Anna Isingerin von Altenmarkht sein Hausfrau starb den 3. Monats
Deceniber a. 1597': V. h. V. f. NBay. 1112 133. j Nach Prantl (Univ. Ingoist.
3.3373.443), war Georg A. 1574 Mitglied der Ingolstadter Juristenfakultät.
33. Aysten, Conradus de
86, 29. 1325. a. Conrado de Aj'stcn VllI solidos Bon.
Vielleicht aus dem altbayrischen Geschlechte Ayst, das um jene Zeit
urkundlich erscheint?
34. Aistersheim, Wolferus de
67, 37- 1314- d. Wolferus de Estersheim dyocesis Pataviensis pro se et magistro
suo Hermanne II libras.
Die Aistershaimer von Aistersham gehören zum bayrischen Uradel. —
1343 Wolfker v. Aystershaim, Chorherr z. Passau. 1324 Mz. 5 scolastl-
cus e. Patav. (Uß. L. o. d. Enns VI 629. 631.) Wolfker de Aystershaim,
decanus e. Patavien. f 1353. (Preu'sche Sammig. Erhard, G. d. Stdt.
Passau II 66 f. 120).
35. [Aistersheim], Hermannus mag. dni de [s. d.].
36. Aken, Heinricus de
71, 15. 1316. d. Heinricus de Aca Magdeburgensis dyocesis X solidos.
37. St. Albano, Nicolaus de
36, 4. 1289. d. Nycolaus de Sancto Albano XII solidos.
38. Alber, Matthias
z8o, 42. 1516. (a d. Melchiore Gerhardt et) a Mathia Alber preceptore Bri.xiensi
unum ducatum.
Geb. ca. 1490 in Brixen. 1513 in Ingolstadt, wo wir ihn im J. 1519,
nach seiner Rückkehr aus Italien, wiederfinden. In diesem Jahre verfasste
er in Ingolstadt eine Hochzeitsrede zu Ehren seines Lehrers, des bekannten
Humanisten Jacob. Locher Philomusus (,Matthiae Alberii Brixinensis Legum
Lic Oratio nuptialis Angelipoli in nuptiis Jacobi Locher Philomusi habita '
8". 1539. 20 Bll — Hieiin auch Philomusi ac Parthenij carmina in Alberij
laudem). 1522 Apr. 24: Matthias Alberus Brixinensis LL Doctor et professor
pomeridianus; rector univ. studii Ingolslad. — (administravit rectoiatum
usque ad festum .S. Margarethae (Jul. 13^ ac tum avocatus ad tribunal ab
Episcopo Brixinensi, reliquit fasces rectorales Georgio Hauero: Rotmar
p. 84. 85. Mederer I 113. 114). — 1532 Oct. 11: Doctor Matthias Alber,
Assessor a. Reichskammergericht zu Speyer, von Bayern präsentiert
(Ludolf, App. X 43); kehrt 1535 Mai i nach Ingolstadt zurück, als
Nachfolger des D. Nicol. Everhard, der seine Stelle in Speyer über-
nimmt (Aug. 16) (Annotata. vgl. Prantl Univ. Ingoist. S. 195). 1535 — 37:
Professor in Ingolstadt. 1537- 45: Salzburgischer Rat, erz bischöf-
licher Kanzler und Pfleger zu Glaneck (sein Bestallungsbrief dd.
Salzb. 1537 Apr. 5). 1540 hielt Alber beim Einzug des neugewählten EB
Ernst Hz. zu Bayern im Namen der salzburgischen Ritterschaft die
Begrüssungsrede. Er vertrat den EB. 1541 auf dem Reichstag zu Regens-
burg, 1542 zu Speyer und Nürnberg, 1543 zu Ingolstadt 1545 trat er als
Tirolischer Regimentsrat in die Dienste K. Ferdinands, als dessen
Gesandter er 1538 auf dem Reichstag zu Augsburg erscheint. 1551 Sept. 12:
Tirolischer Kanzler. 1553 Nov. 11: Pfleger zu V^ellenberg. 1556 Mai 10:
Mitcommissar auf dem tirolischen Landtag zu Bozen. 1559 Jul. 24:
Dr. Matthias Alber in Ansehung seines Alters auf sein wiederholtes An-
suchen seines Kanzleramtes in Gnaden enthoben, unter Verleihung einer
lebenslänglichen Pension, f 1562, zwischen 31. Mz. und 23. Juni (,Anno
1562 starb der Edel-Hochgelehrte Herr Matthaeus (!) Alber von Albersburg
g Alberstorff — Alfyn.
zu Albershaim, R. K. Majestät Rat, tirolischer Kanzler und Pfleger zu
Völlenburg'j. — War 2 mal verheiratet: i, mit Anna Schäffer (f 1542)
2, mit Susanna Stoss v. Wildenburg, welche ihm 2 Töchter und 3 Söhne
schenkte. — Schon 1538 Fbr. 10 war Alber vom Kaiser in den ritter-
mässigen Adelstand mit Bestätigung und Verbesserung seines Wappens
erhoben worden; 1542 Aug. 5 wurde er auch zum comes palatinus ernannt.
.Mit allerhöchstem Diplome dd. Prag 9. Octob 1561 wurde einem von dem
Matthias Alber bei Innsbruck am Innrain angekauften Hause, Stadt und
Garten als Edelsitz der Name Albershaim verliehen und dem Matthias
Alber, allen seinen ehelichen Leibserben und derselben Erbes-Erben für
und für ewiglich gestattet, sich die Alber von Alberburg zu Albershaim
zu schreiben und zu nennen' ([August Ritter v. Alber-Glansätten:] Notizen
zur Geneal. u. Gesch. der Alber. Triest 1893. kl. 2". S. XXIX; daselbst ist
ausführlich über Alber gehandelt, nebst urkdl. Beilagen).
39. Alberstorff, Antonius de
279, I. 1515. a d. Antonio de Alberstorfl I flor. Renensem.
405, 31. 1516. apr. Antonms de Albersdorff ,testis'.
Stammhaus bei Vilshofen in Niederbayern. — S. des hrzgl. bayr.
Rats und Rentmeisters Ulricus de A. (f 1520), gb. 1494 Jan. 19 (Preu s. u.).
Erwies sich dem berühmten Disputator Joh. Eck, als dieser in Bologna im
J. 1515 über den Wucher disputierte, besonders gefällig, liess auch nach
Ecks Abreise mit Bewilligung der theologischen und juristischen Fakultät
die Disputationsthesen drucken (Wiedemann, Joh. Eck S. 56. 57). 1516
Jun. 27; I. U. D. Bonon. (Jun. 26: ,disp. f. c. dno Antonio Vdalrici
de Alberstorff dioc. August.' — Jun. 26: examin. f. et approb. d. Antonius
habuit unam reprobatoriam': L. s. i. p. I. — cf. L. s. i. c. II: ,f. doctoratus
in utroque iure Antonius de Alberstorff dioc. Aug.'). — Seit 1516 Jul. 31:
can. e. Frising., seit 1536 Jan. 20: custos e. Frising. et coadiutor
decanatus, seit 1539 Mz. decanus e. Frising. — 1552: ppos. e. S.
Zenonis in Isen. f 1560 Febr. 24. War Vertreter der Stifter Salzburg,
Freising,' Regensburg und Passau auf dem Trienter Konzil. Sein Testament
wird erwähnt i. OBayr. Arch. XI 338 (vgl. a, Münch. Hofb. c. 1. No. 1718.;
Vhdl. h. V. Regensb. XXIIl 211 ff; Hundt, Metrop. I 89. 182: Geiss
S. 417; OBayr. Arch. II 146. XXV 384; Preu'sche Samml.).
40. Albinus, Thomas
312, 43. 1552 Nobilis d. Thomas Albinus a Helffenberg Bohemus libras quattuor.
Ein Thomas Albinus, gebürtig aus Stankau, erwarb 1567 nach drei-
jährigem (Ij Studium der Rechte zu Pisa in Bonn (Ij den Doctorhut' (Ott,
Beitrr. 122. a.). 1586 Thomas Albinus, gen. Mezichod, Dechant zu Karl-
stein (Böhmische Landtagsverhdlg. VII. 51).
41. Alchem, Bruno de
53, 14. 1302. d. Bruno de Alchem XLII solides.
42. Aldendorf, Hermannus de
IIa, 34. 1346. a d. Hermanno de Aldendorf canonico Monasteriensi XV solidos.
Stammhaus Ohlendorp im Braunschweigischen. (ÜB. Niedersachsen)
oder Schloss Oldendorf a. d. Ruhr (Kneschke S. 44). Hermannus de Alden-
dorf can. Monaster. 1369 (Biedermann, Rhön-Werra t. 372).
43. Alefeit, Philippus
^53> 5- 1499- a d. Philippo Alefellt Maguntinensis diocesis medium florenum.
Vielleicht Alsfeld in Hessen?
44. Alfyn, Wilhelm
211, 5. 1466. a Wilhelmo Alfyn de Leydis HoUandensi artium mgro Bologninos XII.
2.1 1, 20. 1466. Guilhelmus Alfyn de Leidis Hollandensis in artibus mgr. ac rector
parrochialis in Alfyn: .procurator substitutus'.
1457 Octob. 25: Köln (,Wilhelmus de Alfin ad art. iur. e. solv.'). —
1466.67. Bologna: ,Ad lectur. Decreti extraordin. E. Guilelmus Alfyn
de Olandia' (Dallari, Rotuli p. 72). 1475 Nov. 25: Decr. Doctor Bonon.
Alhartingen — Alt. 9
(.propositum fuit, quod d. Vilielmus de Gianda [VVilhelmus fil. Laurentij
Alfin de Leidis dioc. Traiect.] al. fuerit examinatus in collegio nostro iur.
can. a. 1467 d. ultimo Januar, et quod dictus d. Vilielmus erat in itinere
et quod alitcr cupiebat ire Romam sed tarnen prius optabat consequi
doctoratus insignia a nostro collegio . . . fuerunt omnes contenti, quod illo
die et illa hora doctoraretur et ei traderentur doctoratus insignia': L. s. i.
p. I). — ■]■ 1494 Jun. I (.Wilhelnnis Alfinus canonicus et pastor obijf:
Necr. Bredanum ap. Hoynck III i. 334 cf. 371).
45. Alhartingen, Sighardus de
78, 44. 1320. d. Sighardus de Alhartingen ciioc. Patavicnsis, iiiratus, contribuit
X solidos.
Altbayrisches Geschlecht, aus welchem 1321 Rudolf, Albert und Uzil
Brüder v. Alhartingen erscheinen (C. d. Ratisp. p. 370. MB. IV 247. 399;
vgl. a. Preu'sche Sammig.).
Allama, Winandus
176, ao. 1426. a d Winaldo de Meriden de Frisia XII Bologninos.
'79- 35- 38- 1430- Winandus Allama de Marteren vulgariter de Merdym de Frisia
clericus Traiectensis .procurator'.
401, 26. 1433 Mz. 27. d. Wynaldus de Frisia licentiatus in iure canonico .testis'.
1431 Aug. 6: Decr. Lie. Bonon (.egregius vir d. Vinaldus Alama
de Frigia [Winaldus Allama de Seten de Frisia: Lib. ex.] e.xaminatus fuit . .
laudabiliter se gerens merito fuit ab omnibus de collegio approbatus':
L. s. i. p. I).
47. Allonis, Gisbertus
287, 17. 1521 Gisbertus Allonis Phrisius dioc. Traiectensis promisit et solvit ut
supra dimidium ducatum.
287, 38. 1521. Gisbertus Allonis Snedris ddt dimidium florenum Renensem.
Aleman, Georgius
284, 16. 1518 a d. Georgio Alman Magdeburgensi unum florenum Renensem.
Magdeburg. Patrizier (Ledebur S. 6; Kneschke S. 46). S. des Heyne A.
1509 SS. Leipzig (, Georgius Alman de Meideburgk' nebst Steffan Alman).
1510 SS. Wittenberg (.Georg. Alman Magdenburg.') — Chph. Scheurl a. O.
Beckmann inWittenberg (Briefb.S.97): ,de fratribusAlman siles: maiori natu
mandavi ut d. Mulbeck [s. d.| in Prusia conveniret, sed nihil audio' (1512 Oct ».
Wohl identisch mit dem für die Jahre 1526, 1529, 1532 genannten Kämmerer
der Stadt Magdeburg Jürgen Aleman (Magdeb. Geschichtsbll. 1889).
49 Aleman, Henricus
432, 8. 1550. d. Henricus Alman patritius Magdeburgensis libras duas.
^539- Tübingen (,Hainricus Alman Madenburgensis'). 1554 Nov.
Wittenberg (,Henr. Alman Magdeburg '). — Heinr. Alman in Magdeburg
lieferte dem Joh. Fichard Materialien, welche später Joh. Wolfg. Freymon
in s. Elenchus omnium auctorum verwertete (Stintzing I 515). 1556 Febr. 26:
Heinrich Alman, Lerer der Rechten und Abel, sein Bruder, werden nobi-
litiert mit Verbesserung ihres Wappens (Wien, Adclsarch ). — Heine Alemann
J U. D., S. des Ebeling A. (Denkschrift über d. Familie v. Alemann 1890.)
50. Alsfeld (Hessen), Wolpertus de
46, 13. 1296 d. Wolpertus de Alsvelt X solidos
51. Alt, Johannes
325, 38. 1542. a d. Johanne AUt Salzburgensi L Bononenos.
329, 27. 1544. d. Johannes Alt .procurator.
S. des Salzburger Stadtrats u. Bürgermeisters Ludwig Alt 11484 — 1554I
und der N. Geverin (von Wasserburg?), angeblich 1517 geboren. - 1537
Dz. 17: Freiburg (.Johannes Alt laicus de Saltzburg'). 1546 Padua (,Joh-
Alt Saltzburg.'). — War Pfleger zu GoUing 1551—58, auch Urbaramt-
mann und Marktrichter daselbst, f 1558 Sept. 8 (, Johannes Alt. praefect.
Gollingensis', begraben i. S. Peter z. Salzburg: Salzb. Grabdeiikm. S. 488.
Zillner S. 752).
lo Alt — Alten.
52. Alt, Wolffgangus
335, 3. 1555. d. Wolfigangus Alt Saitzburgensis libras duas.
S. des Wolfg. Alt u. der Margarethe Rücklinger. 1548 SS. Leipzig
(,Wolflfgannvi3 Aldt Salczburgensis'). 1557 Apr. 3: I. U. D. Bonon. (,Woli
gangus Akte Germ.': L. s. i. p. IV). 1562: salzburgischer Rat, 1565
Hofkammerrat, 1570 (mit andern) Abgeordneter auf dem Reichstag v.'.
Speyer. Verehlicht mit Maria Altmann zu Urstein. Kinder: Christopli
Wolf, Georg, Christine, Ursula, Apollonia, Hans, Albrecht (Chartular <J
Familie Alt betreffend. „Die Beamten des Erzstiftes Salzburg." Zauner,
Chronik VI 408. Zillner I 752).
53. Alta Alamania, Johannes de
154, 23. 1395. d Johannes de Alta Alamania P)ononenos XIII
400, 15. 1396. a d. Johanne de Alta Alamania solidos XVI.
54. Altach, Otto de
56, 43. 1305. fr. Otto de Altach VlI solidos.
55. Altach, Uco de
56, 44. 1305. fr. Uco de Altach VlI solidos.
56. Altavilia, Johannes de
144, 8. 1381. a d. Johanne de Altavilia preposito ecci. S. Marie Traiectensis libras IL
1360 Johannes de Altavilia (de Alteville, de Altein): ppos. e. S. Marie
Trai.; 1367 — 71: CoUatio et provisio factae per episc. Leodiensem Johanni
de Altauilla de canonicatu et preb. e. Leodien, fuerunt confirmatae (Kirsch
S. 361); wählte 1371 mit der Mehrheit im Generalkapitel der 5 Utrechter
Stifter den Arnold, de Hoorne zum Bischof, f 1386 Aug. 27; nach andern
1405, nachdem er 1386 resigniert hatte. (Hoynck III i. p. 278.;
57. Altbech, Alexander
333. 8. 1553. d. Alexander Altbech libras duas.
58. Altdorffer, Georgius
197, 33. 1452. d. Georgius Altdorffer de Lantzutta solidos X.
198, 17. 1453. mag. Frising. dioc. .procurator' (cf 199, la).
200, 28. 1455. Georgius de Lanzot ,sindicus'.
S. des Hans Altdorffer zu Landshut i. B. — 1456 Jun. 29: Decr. Doctor
Bonon. (Jun. 21 .dispens. f. c. d. Georgio de Alamania' [Georgio Johannis
de Lanczutta Alamania']. Jun. 29: , Georgius de Lanczuta de Alamanja subiit
examen, fuit approb. uno discorde . . . fuit doctoratus illico, D. Antonius
sibi ddt insignia doctoratus': L. s. i. p. I). — 1476. Georg. Altdorffer Decr.
Doctor, fürstl. Salzburg. Kanzler und Pfarrer in Laufen; resign.
1478 (OBayr. Arch. XXII 318). — Von 1477— f 1495 Mai 2: Bischof in
Chiemsee. (Garns I 267. Bayr. Antiq. II 196). Sein Name findet sich auch im
Gedenkbuch der Anima in "Rom (Lib. Confr. p 69: Georg. Altdorffer decr.
doctor — ohne Datum). Ein Formelbuch des B. Georg. Altdorffer beschrieben
v. Zahn i. ßeitrr. 2. Kunde steierm. Gesch. quell. XVII n8 ff vgl. Herrmann,
Albr. V. Eyb S. 124 a. 4). Seinen wertvollen Briefwechs. mit d. Kardinal
Franz v. Siena, nachmals P. Pius U, gedachte Fr. Mayer (s. Beitrr. z. G.
d. Erzbist. Salzb.) herauszugeben.
59. Alten, Eberhardus de
70, 36. 13 10. d. Eberhardus de Alten Hildesem. dioc. XVIII solidos.
Eberhard (V) v. Alten, S. des Ritters Dietrich (III) v. A. (Stammtafeln
der V. Alten, Berl. 1889.) — 1339 Mz. 7 Everhard v. Alten, Pleban z.
S. Georg in Hannover (ÜB. St. Hannov. No. 209; Regg. d. Herr,
v. Alten S. 42). 1340 Apr. 24 Everhard v. A, Pfarrer d. Marktkirche i.
Hannover (ÜB. Hannov. No. 215. Regg. S. 43). Ebenso: 1340 Oct. 28
(I. c.) 1347 Sept. 14; 1339 Mz. 7; 1350 Aug. 17 (1.0.)
Alten — Altorf. „
60. Alten, Johannes de
131, 28. 1398. d. Johannes de Alten clericus Mindensis ddt. VllI solidos.
Johann (V) v. Alten, S. des Ritters Dietrich (VIIj v. A. und der Hilde-
gunde N. (Stammtafeln der v. A. Berl. 1889). 1363 Febr. 15: Dietr. v. A.
u. sein Sohn Johann (Regg. S. 61). 1372 Nov. 10 Johann v. Alten, per-
petuus vicar. e. Minden., Testamentsvollstrecker des Propst Volkmar
V. A., vkft. dessen Hof an den Domherrn Ludov. de Cersen [s. d.|
(Würdtvvein, S. d. X 1S4. Regg S. 74). 1374 Febr. 27 Johann v. A., s.
Mutter Hildegund, seine Schwestern Hildegard u. Mechtild (Würdtvvein XI
240, 259. Regg. S. 75). 1377 Jul. 21 Johann v. A., Rektor der Pfarr.
kirche zu Wilkenburg (Regg. S. 77). 1385 i. Prag: ,dns Johannes
de Alten d. 14 gr.' — Mon. II 135. 1393 Mai 23 Johannes v. A., Pleban
der Pfarrkirche zu Mandelsloh (Würdtvv. N. s. XI 307. No. 165.308.
Arch. bist. V. XSachs. 1857. S. 270. 96. 301. Regg. S. 85). 1402 Dz. 5,
1403 Febr. 25: officialis curiae Minden. (ÜB. Hameln No. 751. 54).
1409 Mai 9: Job. v. A.. can. e. in Mandelsloh et vicarius eccl. Minden.
(Regg. S. 94).
61. Altenburg, Sifridus de
98, 32. 13 15. d. Sifridus de Altenburg Aquilegiensis dioc. II libras.
[Es gab viele Geschlechter dieses Namens. Vielleicht verwandt mit
Eberhard u. Burkhard von Altenburg, die 1360 Schloss Altenburg an die
Grafen von Cilly verkaufen: Hefner I 21].
62. Altenburg, Theodoricus
100, I. 1337. a d. Dyetrico Altenburg Virdensis dioc. IUI solidos.
[Vielleicht aus dem Lüneburger Geschlecht dieses Namens stammend :
Büttner].
63. Altmann, Sigismundus
257, 16. 1500. d. Sigismundus de Schmidmuel Bolendinos sedecim.
Oberpfälzische Familie (Vhdl. H. V. Regensb. XXIII 219 ff.). — 1480
i. Leipzig (.Sigismundus altman de schmidmyl'j; 1485 ebendort: mag. art.
(.Sigismund Smitmoll'). 1487 ist Sigismund A. Mitglied der Prüfungs-
kommission für die baccalarianden. — Der Vf. der Delineatio acad. Lips.
conscripta 1798 ms. 4" bemerkt dagegen, nachdem er ihn als Rector
erwähnt [s. u.]: ,huius nominis nullus nominatur in Indice magistrorum')-
1491 Nov. 7 fordert B. Tilo von Merseburg Dekan und Magister der Artisten-
fakultät auf, den mgr. Sigism. Schmidmol i. d. Fakultät aufzunehmen
(Stübel, ÜB. No. 193). Am Nov. 14 teilt die Artistenfakultät dem Bischof
mit, dass sie den von ihm empfohlenen mgr. Sigismund Schmidtmol wegen
seiner Parteinahme für Nie. Schreytter von Koburg und Andr. Friessner
von Wunsiedel nicht in die Fakultät aufgenommen habe (ibid. No. 194).
Weitere Verhandlungen bis Dz. 12 (ibid. No. 195. 6. 7). 1492 wird unter
den Examinatoren genannt: mag. Sigism. altman de Smidmöl. 1492 sabatto
ante Lucie ad consilium facultatis zugelassen, zahlte er 4 fl i. Gold.
1495 Sigism. Altman: vicecancellarius; 1497: mag. Sigism. A. claviger
& executor philos. facultatis. — 1500 Mai 17 i. Siena (,Sigmundus Altman
Ratispon. dioc' Z.: erzbisch. Arch. Siena). 1504 die S. Georgii: ,Ego
Sigismundus Altman arcium & utriusque iuris doctor fui electus
in Rectorem alme universitatis studij lipczensis' (Phil. Matr. — von
späterer Hand hinzugemalt: ,insignia doctoris S. A. cuius anima celorum
gaudijs perfruatur'). Im Doctorenverzeichnis (Friedberg S. 100) kurz vor
1504 eingetragen: .Sigmundus Smidemol utr. iur. d.' —
64. |Alt=Mühldorf|, Johannes r. e. in
124, 45. 1357 a d. Johanne rectore eccl. in Altenmuldorf XXlll solidos.
381. 29. 1359 Fbr. 3. Johannes de Muldorf .testis'.
65. Altorf, Jacobus de
IOC, 21. 1337. a d. Jacobus de Altavilla Constant. dyoc. V solidos.
12 Altorf — Alwi r
66. Altorf, Ulricus de
78, 42. 1320. d. Ulricus de Altorf Conslanc. d. XXX solidos.
[Ein jüngerer Ulricus Altorf, priester Konstanzer Bist, erscheint I3y^
Juli: Regg. Const.].
67. Alvensleben, Busso de (I)
228, 15. 1480 a d. Bussone de Alvcnsleven*) dioc. Magdeburg, de March
Brandenburg, grosses octo.
*) modo est episcopos Havelbergensis (a. m.)
S. Ludolfs V. A. u. der Anna v. Biilow. — 1476 S. S. Rostock (.Busso
de Aluensleue II mr.'); 1477 W. S.: bacc. art. 1478 W. S. Leipzig , Pascha
Alfensleve Magdeb.'). J484 Dz. 16: Leg Lic. Bonon. (.Bussus Alemannus
subiecit se examini . . . laudabiliter se habuit, merito f. ab omn. doctor.
nemine discrepante approb.': L. s. i. c. I). — 1487 Mz. 24: Postulierter
Bischof V. Havelberg, f 1493 Oct. 12 (Miilverstedt, ÜB. der v. Alvens-
leben I 392. Lentz, Havelberg S. 55; Küster, Collect. St. 13).
68. Alvensleben, Busso de (II)
244, 35. 1492. a nobili viro dno Busso*) (I) de Alvensleve medium florenum
Rhenensem.
251, 9. 1498. d Busso de Alvensleve Havelbergensis dioc. ,procurator'.
262, 17. 1503. Jan. Busso de Alvensleve .procurator'.
*) hie Busso de Alvensleve bonarum litterarum virtutisque
sui ornamentis in episcopum Havelbergensem electus
et confirmatus est anno 1523 (a m.)
S. des Gebhard v A. (f 1494) u. der Hj-ppolyta v. Bülow, Vetter des
vorigen. — 1488 W. S. i. Leipzig (.Busso de Aluessleuen VI gr.' - al. m:
,hic anno XXij factus est episc. Hauelberg. ')■ 1504 Mz. 2: Leg. Doctor
Bonon. iMz. i: ,f. dispensatum cum dno Busso de Alamania.' — Mz. 2:
.idem d. Busso examinatus et graduatus est nemine discrepante': L. s. i. c. l).
Henricus Boger [s. d] verfasste ein Begrüssungsgedicht zu seiner Pro-
motion (Lisch. Jahrbb. XXXXVII 1181. — 1518 holte Busso v. A, can. e.
Magdeburg, das Pallium für EB. Albrecht (Hergenroether I 394, cf. Lib.
Confr. p. 43.; , Busso de Alvensleben, doctor, canon. Magdeburgen., orator
Alberti niarchionis Brandenburg, archiepiscopi Magdeburgen. 1513'), bei
welcher Gelegenheit der Papst ihm einige Benefizien in Magdeburg, Halber-
stadt und Hildesheim reservierte (Hergenroether I 707. 711). 1513 Dz. 19
erscheint er mit Joh. Blanckenfeld [s. d ] und Eitelwolf v. Stein [s. d ] als
Abgeordneter des Kf. in der 8. Session der Lateransynode (Hergenroether
1 205). 1521 Febr. 23 Bosso de Aluensleben doctor et prepositus Z.
(Riedel, S. B. 406). 1522 Nov. 11: Bischof von Havelberg, f 1548 Mai 4.
Blieb auch nach Einführung der Reformation in seinem Bistum (1539) dem
alten Glauben treu (Lentz, Havelberg S. 60).
69. Alvensleben, Fridericus de
240, 21. 1491- a nobili viro d. Frederico de Almesloben Halberstaten, dioc XXII
Bolendinos quadrinos IUI.
1484 S.S. Leipzig (,Fridericu3 von Alvenczleve de Regecz') — 1505
Aug. 18 Siena (.Federicus de Aluensleben can. regularis ecci. Petri
et Pauli Brandeburg.' Z.: ^rzbisch. Arch. Siena). — Ist wohl mil
Fridericus de A. can. e. Halberstat. 1478 Jun 20 zu identificieren. Dieser
war ein Sohn Friedrichs d. j. v. Alvensleben und der N. v. Rochow und
und lebte noch 1509 Dz. 7 (v. Mülverstedt a. a. O. I 555. 321. II 422. III 42),
70. Alwer, Martinus
196, 34. 1451. a discreto viro d. Martino Alwer de Prusia clerico Ladislaviensis
dioc. XII solid.
Alzei — Amer. 13
71. Alzei, Conradus de
III, 6. 1345. a d. Chunrado de Alzeya I florenum.
1359 Conradus de Alzeia cancellarius Palatinatus (Widder,
Beschrb. d. Kurpflz. I 60); er war 1359 auf dem Reichstag zu Mainz .Wort-
führer der gesamniten deutschen Geistlichkeit' (Walther i. A. D. B. I 380).
Als Gelehrter, Philosoph, Mathematicus und lateinischer Dichter von
Trithemius gerühmt (Catal. ill. vir.: ,Conradus de Altzen in Palatinatu, Mog.
d., theologus, philosophus, poeta, mathematicus; scripsit librum de figuris,
de redemptione generis huniani.' cf. Fabricius Bibl. m. aevi (1858J I 359-)-
t 1385 (Trith. 1. c).
72. Alzei, Wernerus de
56, 13. 1304. d. Wernherus de Alzeya XX solidos.
1343 Mz. 25: Meistir Wernhere von Altzey genant, phronderen ztu
dem dome tzu Wormiszen (Uß. Worms II 231, 40).
73. Alzionensis, Nicolaus prepositus
42, 27. 1294. d. Nicolaus ppos. Alzionensis III libras.
74. S. Amarin, Heinricus de
III, 37. 1345. a d. Heinrico de Sancto Amarino dyoc Basil. Xll solidos.
Vielleicht identisch mit Heinricus Hacke de Sancto Amarino, can.
eccl. S. Thome Argentin., r. e. in Speckbach, frater Johannis
de S. Amarino ppos. e. S. Amarini 1350 (Schmidt, S. Thomas p. 277).
75. S. Amarin, Johannes de
94, 13. 1334. frater Johannes ordinis S. Johannis hospitalis Jerosolymitani . . .
94, 41. 1335 fr. Johannes ordin. S. Johannis hospitalis Jerosolymitani de
Argentina ,procurator'.
95. 37- 1335 fr- Johannes capellanus de Sulz ordinis S. Johannis hospitalis
Jerosolymitani conuentualis domus in Sulz Basil. dioc. ,procurator'
(cf 96, 7. 14. 24. 356, 38. 357, 13. 19.)
97, 40 1336. fr. Johannes de Sancto Amarino ordin. S. Johannis hospitalis
Jerosolimitani convcntualis domus in Sulz Basil. dioc. . . . (357, 40)
1350 Mz. 6 Bruder Johan v. S. Amarinen Comendur zu Basel,
Schiedsrichter zwischen dem Komthur des Johanniterhauses in Sulz u. dem
Bürger Hartmann Fröweler zu Basel. (Colm. Bz. Arch. Ser. H. Comthur.
Sulz. No. I). 1350 Dz. 7 Johannes de S. Amarino commendator fratruni
ordinis S. Johannis Jherosolimitani domus Basilien., Schiedsmann zwischen
Bischof u. Propst der Basler Kirche (Trouillat III 652). 1351 Jul. 6 fr.
Johannes de S. Amarino comendat. domus Basilien. ordin. hospit. S. Johannis
Jerosolimitani (Cartul. de Mulhouse I 233).
76. S. Amarin, Cuno de
36, 18. I1288.I Cuno de Sancto Ilcmerino .procurator'.
Über das Geschlecht vgl. Kindler v. Knobloch, A. A. S. 78. Dort wird
ein Cuno de S. Amarino 1294 urkdl. erwähnt.
77. Amberg, Alhardus de
55. 37- 1304- d. Alhardus de Ambcrch Xll solidos
78. Amberg, Heinricus de
125, i8 1359. d. Heinricus de Aniberg de Bavaria canonicus Ratisponcnsis
solidos XXX.
79 Amelunxen, Robertus de
332, 26. 1551. nobilis d. Robertus ab Amelunx libras quattuor.
Stammhaus bei Eimbeck i. Braunschweigischen. — 1541 Jun. 22 i.
Köln (.Rupertus et Ludgcrus Amclun.xen ad artes iur. et solv.'). — Robert
v. Amelun.xcn zu Amclun.xen und lluxar. S. des Moritz v. A. und der
Sophia v. Blittcrswich. Er heiratete Marie v. Stockhausen zu Impfen, die
vor 1613 Wittwe wurde. (Fahne, Westf Gschlechter t. 22).
80. Amer, Wilhelmus
151^ 8. 1389. a d. Willelmo Amer de Breda Leodiensis dyoc. solidos Vlll.
14
Amerbach — Amman.
8i. Amerbach, Basilius.
334. 37- 1555- d. Basilius Amerbachius Basiliensis iibras quatuor.
S. des bekannten Basler Juristen Bonifazius Amerbach, geb. 1534
Dz. I (nach Stintzing: 1535). 1548 in Basel inscribiert f.Basilius Amerbach
Basiliensis VI sol.'); i55oOct. 30: bacc. art.; 1552 Sept. Tübingen (.Basilius
Amerbach Basiliensis'); 1553 Sept. nach Padua; 1554 Fbr. 11 bei derdeutschen
Nation in Padua eingeschrieben(.Basil. Amerbachius Basiliensis'— vonspäterer
Hand: .Patriae syndicus et Academie Basil. prof. Juris insignis. f Basilie
26. Fbr. anno CIDIDXC'.) 1555 Oct. 7. Ankunft in Bologna (cf. Briefe v.
1555. Oct. 3. 13. 25. Dz. 17.: Bologna stark besucht; die Luft den Deutschen
besonders zuträglich; 1556 Fbr. 22: Wohnungsverhältnisse.) 1556 Mz. 6 bis
Mai 31: Rom, Neapel; über Siena nach Bologna zurück; 1556 Spätherbst
nach Basel zurück (doch vergl. G. Tanners Briefe S. 36). 1557 April bis
1559 Herbst in Bourges, um den Franc. Duarenus zu hören. 1560 Jan.
bis Sept. absolviert er seinen praktischen Kurs am Reichskammer-
gericht zu Speyer; dann zum zweiten mal nach Bologna; 1560 Oct. 15:
Leg. Doctor Bonon. (.Basilius Armebachius Basilien'. : B. No. 4 II). 1562
Apr. 24: Professor des Civilrechts an der Hochschule zu Basel
(.patriae iurisprudentiae adeoque omnis philosophiae singulare ornamentum'
— Jurist. Matr.) 1564 nach seines Schwagers Ulr. Iselin Tode empfängt
er die Professur der Pandekten. 1589 legt er seine Professur nieder.
Seit 1564 Syndicus der Universität, seit 1581 Sj'ndicus der Stadt
Basel. — Vermählt mit Esther Rudin, f 1591 als letzter seines Geschlechts.
Epitaph bei Tonjola p. 221. Juristische, archäologische, epigraphische und
historische Studien. Handschriftlicher Nachlass auf der off. Bibl. zu Basel.
(vgl. Athenae Raurac. p. 114. 132. Leu I 189. F. Iselin i Fechters Ilist.
Taschenb. 1863 S. 159 ft. Bonifacii Basiliique Amerbachiorum et Varn-
büleri epp mutuae ed. J. Maehly 1877; Amerbachiorum Epp. mutuae
Bononia & Basilea datae ed. A. Teichmann. 1888; Stintzing, G. d. d. R. I.
211 a. 2; Thommen, G. d. Univ. Basel; Liliencron i. A. D. B.)
82. Amersoyen, Paulus de
218, 34. 1474. Paulus de Amersoyon Ghelrensis de Hattem d. XII Bologninos.
iig, 25. 1475. Paulus de Amersoyen de Gelria .procurator' (cf. 119, 37. aao, 19.
30. 401, I.)
^^^, 10. 1476. Paulus de Amersoyen de Hattem, Universitatis Bononiensis pro
tunc sindicus.
223, 17. 1476. Mai. Paulus de Amersoyen de Hattem Universitatis Bononiensis
pro tunc sindicus .procurator substitutus' (cf 403, 12).
1467 Oct. Köln (,Paulus de Hattem ad art. iur. & solv.'). 1477
Aug. 27: Decr. Doctor Bonon. (Jul. 9 ,f. mandatum d. Paulo de Ala-
mania fil. Rainaldi de dioc. Traiectensi (scholari studenti in iure can.] qui
habuit lecturam in iure can. et cui f. assignata pecunia et apud Antonium
Gabrielis deposita, ut intra XII dies assumat gradum aliter pecunia
distribueretur secundum formam privilegir. — Aug. 27 ,e.\amin. f. d.
Paulus de Alamania, qui habuit lecturam universitatis presentatus per d.
Ludouicum de Muzolis ... et approb. n. d. et illico doctoratus f. et sibi
insignia ddt d. Johannes de Sala': L. s. i. p. 1).
83. Amman, Johannes
124. 16. 1356. a d. Johanne de Rotenburch X solides.
32. 1357. d. Johannes Amman de Rotenburg .procurator' (124. 36. 125,10. 16.
380, 40. 381, 21. 34. 39. 40.)
381, 19, 1359. in domo Johannis Amman (125, 16).
Patrizisches Geschlecht zu Rottenburg a. Neckar, ausgestorben 1429.
— Der Xame Johannes erscheint in diesem Geschlechte mehrfach um diese
Zeit. Der hier Genannte jedenfalls identisch mit Johannes Amman,
Kleriker der Konstanzer Diözese, welchem 1362 Jun. 28 von
P. Innocenz VI. die Pfarrkirche in Solchen (Suilchen) bei Rottenburg,
Konstz. Diöz., bestätigt wird (Würt. Gschqu. II 448.)
Vielleicht gehört auch hierher: Haihvig von Ehingen, Haintzen
(= Hansen) des Ammans säligen eheliche Hausfrau und Hans Amman
Ammendorf - Andreae. 15
ihr Sohn: 1369 Febr. 3 (Mon. Hohenb. S. 534). 1388 Jan. 31: ,der gaystlich
brudcr Johannes Amman von Rotenburg, grösskeller des Klosters zu
ßebenhausen' (S. 752).
84. Ammendorf, Heinricus de
45, 2.6 i2q6. d. Henricus de Amenslorph pro se et socio LIII solidos.
Vielleicht aus dem Geschlechte Ammendorf, dessen Stammhaus das
gleichnamige Dorf i. RB. Magdeburg ist? (Dreyhaupt, Bschr. d. Saalkreis.
2. Anhang S. 3—6.) Ein älterer Heinr. de A. Bisch, v. Merseburg ■]■ 1292.
35. Amoltern, Johannes de
68, 2,9 1315. d Johannes de Amolter Argentin. dioc. XXXIII solidos.
70, 14. 13 16. d Johannes de Amolter canonicus Lutenbacensis .procurator'.
Vielleicht Johannes de Lutenbaco officialis curie Basilien. 1309
(ÜB. Rappoltst. 1 198).
86. Amoltern, Conradus de
73, 32. 1317. d. Chunradus de Amolter XX solidos.
1323 Conrad, de Amolter can. ecci. .S. Florencii Ilaselacen.
Argcnt. dioc. 1363 Mai 25; 1374 Conradus de Amolter decanus eccl.
S Florencii in Hasela vallis Bruscae Arg. dioc. (Wencker, Argentor. bist,
polit. t. IV. ms. Str. Stadt. Arch.)
87. Amoltern, Ludovicus de
38, 29. 1291. Ludewicus de Arnmolder X solidos.
S. des Ludowicus de Amoltron auf Bilstein i. Weilerthal bei Schlett-
stadt, der 1302 urkundlich erscheint (Schopflin, Als. ill. II 634). 1318: Ludo-
wicus de Amelia (!) scolast. eccl. S. Florencii Haselac. (ÜB. Strassb.
II 325, 32). 1323 vkft. Elsa, Witwe Ludowici de Amolter militis in Scherwilre
(bei Schlettstadt) mit Zustimmung ihres Sohnes Ludwig dem St. Thomas-
stift in Strassburg genannte Einkünfte i. Scherweiler (Schöpfl. I. c. II 202).
Amplonies, Mauricius
167. i6. 1506. a magistro Mauricio Amplonies de Monasterio accepimus medium
florenum.
Statt Amplonies lies Plönnis. — ^510 Jun. 20: Lic. i. Decr. Bonon.
(Jan. 18: disp. f. c. d. MauWcio L. s. i. p. I. — cf. A. No. V: Mauricius
Vuj'lleradi plonies). 1511 Jan. 3. Rom (.Mauricius Plovis iurium Lic.': Lib.
Confr. p. 122). Mauricius Plomes can. e. SS. Apostol. Colon. (Hergen-
roether, Regg. I 321).
89. Amsterdam, Hilbrandus de
230, 5. 148a. a d. Hiibrando de Amsterdammis VI grossetos.
1483 Apr. 18; Decr. Doctor Ferrar. (.Hilbrandus Jacobi de Amstel-
redamis olim studens Colonie et Bononie': Ferrara, Notar. Arch.)
90 Amsterdam, Ysbrandus de
236, 14. 1489. a d. Sibrando de Amsterdam Traiectensis diocesis VI grosses.
Mag. Ysbrand Dirks Schol, Priester, dann Reformator i. Amsterdam,
Gelehrter; nach Brabant geführt und zu Brüssel 1534 Jul. 27 verbrannt. (Mitt.)
91. Andernach, Johannes de
43, 45. 1295. d. Johannes de Andernaco V solidos.
92. Andreae, Gregorius
198. 31- 1453- magister Gregorius Andrec de Moclhauscn clericus Varmicnsis
dioc. solidos XII.
1437 S. S. Wien (,Gregorius Andree p.'). 1454 Aug. 29: Lic. i. Decr.
Bonon. (,e.xamen dni Gregorii de Alamania [Gregorii Andree de Alamania
der. d. Warmien ] ... et approb. i". ab omnibus': L. s. i. p. I). 1457 Jan. 15:
Decr. Doctor Bonon. (,d. Gregorius de Alamania qui a. 1454 tempore
dni Antonii de S. Petro f. e.xaminatus et approb., doctoratus est'; 1. c).
Stipendiat des Hochmeisters. (N. Preuss. Bll. IX (1850) S. 166. vgl. Bibl.
Warm. I 70. a. 158). Wird 1451 Sept. 3 von der Universität Wien als mag. art.
i6 S. Andreae — Anhai
und bacc. decr. an den Hochmeister empfohlen. (Voigt, Gsch. Marienburg
S. 386. vgl.Pruss. scholast. S.188). — 1461 Mai 31: Gregorius Andreae von Mnl
hausen, Decr. D. General vikar z. Trient u. Pfarrer zu Villanders pr.-;
sentirt f. d. Kapelle zu Barbian den Peter, Priester der Diöz. Würzburg (Ferri
nandeum 3. F. XXXVIII 180; XXXX 94); 1468 Mai 22: Gregor. Andre
Dechant u. bischöfl. Vikar z. Trient (a. a. o. S. 242).
93. S. Andreae (vor dem Hagenthalj, Conradus plebanus
108, 23. 1344. a d. Cunrado plebano S. Andrea in Hachintal Patav. dioc. III libr
cum dimidia.
109, 39. 1345. Chunradus de Austria plebanus S. Andree in Akkental, Patav. dyo
jprocurator' (iio, 47. iii, 11. 17. 43. 31. iii, ao.: S. Andreae >•
Mekkenthal. 365, 38. 366, 18. 18.
118. zz 1348. cum pestilentia de die in diem invalesceret, prenominatus d. Conradus
(118, II) remeavit . . .
[384, 19. 1366 Conradus Coradi Andreae de Patavia .testis'.)
I385, iz. 1367. Coradus r. e. in Imbergh Patav. d. ,tcstis' |
[1374 Jan. 20 wird i. päpstl. Auftrag Johannes de Burghausen in f
Besitz des Marienaltars i. d. Pfarrkirche S. Andreae in Ilackenthal ein-
geführt: Ell. h. V. Nv^str. 1893, S. 184.]
94. Angelbeck, Thomas
186. 7. 1439. 3 d. Thoma Angelbeck de Austria solidos XXII Bononienses.
187, 26. 1440. Thomas Angelbeck rector parroch. eccl. ad S. Leonardum in Forst
Patav. dioc. .procurator'.
1441 Febr. 4: Lic. i. Decr. Bonon. (Jan. 26. ,f. disp. c. nobili et
egregio viro d. Thoma Angelbeck rect. eccl. Leonardi in Forescha Patauien.
dioc' — Fbr. 4 ,d. Thomas Angelbeck de Vstria de Alamania examin. f . . .
et approb. ab omn. n. d.': L. s. i. P;. I). 1452 Thomas Angelpeck can. e.
S. Stephan! Vienn. Austr. ist Überbringer eines Schreibens der öst.
Landstände an P. Nicolaus V (Chmel, Regg. Fridr. III. t. I 281. No. 2760).
1456 Jul. 14 Thom. Angelpekh Lic. iur. decretalis tunc temporis decanus et
canon. Ardacensis resign. sein Kanonikati Arch. f. östr.Gsch. XXXX VII 544). l
95. Angelas, Gregorius
273- 47- 1511. a d. Gregorio Angelo Augustensis diocesis artium magistro duos
Carlinos.
1503 Freiburg (.Gregorius Angelus de Gengen Aug. dioc.'). 1513
Mai 9: Leo X Gregorio Angeli preposito e. S. Martini Columbariensis
Basil. d. familiari suo confert canon. e. prebend. ac scolastriam eiusd. eccl.
(Hergenroether I 151); 1514 Jul. 2 mit Präbende in eccl. \'allisvvimpin.
Worm. d. providirt (1. c. I 638). Resignirt a. 20. Oct. desselben Jahres e.
Rente von 5 fl super fruct. e. S. Laurentii villae in Flache Spir. d. u.
von 4 fl. super e. in Gecklingen Aug. d. (Glaser No. 477); 1513 Mz. 19
(Hergenroether I 74) u. 1515 Jul. 14 (^Glaser No. 480) erscheint er als
Pensionär der Pfarrei Maisch. Wird 1514 Aug. 21 (Gregor. Angeli mag.
in artib.) mit einer Kaplanei in e. S. Remigii \'illae Wetteisheim, u. am
9. Nov. desselben Jahres mit einer Kaplanei in e. S. Martini Columb.
Bas. d. providirt. (Hergenroether I 689. 769). 1520 vergabt er einen
Teil der Einkünfte seines Kanonikats zu S. Peter i. Wimpfen i. Thal
(Württ. Gschqu. II 562); erscheint im Sept. desselben Jahres als ppos.
Columb. et capell. altaris SS. Jacobi e. .Steflfani in e. mai. Argent. (Strassb.
St. Arch. C. St. 1520). — Vielleicht identisch mit Gregor. Angeli Helvet. (I),
der 1510 einige Verse zu Wimpfelings Contra turp. libell. Philomusi spendete.
96. Anhalt, Johannes princeps in
198, 23. 1453. d. Johannes princeps in Anhald et comes de Aschania canonicus
Magdeburgensis pro se et capellano suo dno Paulo Fabri de Zerwst
ddt solidos quinquaginta.
1447 i. Leipzig. (,Nobilis d. Johannes princeps de Anhalt et comes
Aschaniae ddt pro se et duobus famulis suis duos florenos in auro'j.
1452 S. S. i. Erfurt (,Nobilis d. Johannes princeps in Anhalt et comes
Aschanie ddt I flor. et bedellis I flor.'). — 2 Sohn Sigismunds (I) v. Anhalt.
canonicus Magdeburg, et prepos. Merseburg. (Sagittarius Histor.
princip. Anhaltinor. p. iii.)
Anhalt — Apolda. 17
97. Anhalt, Sifridus comes de
40, 14. 1292. d. comes de Anhalt pro se et duobus sociis suis, iuratus , ddt
V libras (cf. 40. 43. 45). *
(40, 45. 1293. Henricus Bernir socius dni Syfridi comitis de Anhalt. . .]
Seit 1299 can. e. Magdeburg. (Schmidt-Kehr I S. 90. No. 10 a.);
1307 — 1315: camerarius e. Magdeburg (ibid. cf. ÜB. Anhalt III No. 140.
207. 281. 298). 1307 Sept. 3: Siffridus ppos. S. Rlasii Brunswic. et can.
e. Magdeburg. (Uli. Anhalt III No. 1521; 1310 Jun. 26: d. Sifridus ppos.
Brunswicensis et can. Magd., frater Alberti comitis de Anhalt (1. c III No. 213).
98. Anckersen, Petrus
2bq, 12. 1507. d. Petrus Anckersen Haderlevensis XXV Bolendinos.
99. Anklam, Bartholomeus de
112, 45 1346. a d. Bartolomeo de Enklem Camin. dioc. VI solidos.
100. Anklam, Burkhardus de
103, 36 1341- d. Burgkardus de Tanglim XII solidos.
loi. Anklam, Hermannus (Henricus) de
112 43. 1346. a d. Hermanno de Enklem Kaminensis dioc. VI solidos.
369, 20. 1350. Jan. 6. Henricus de Tanclim de Saxonia ,testis'.
102. Anklam, Jenekinus de
IIb, 36. 1348 a d. Jenekino de Tanclim VI solidos.
103. Anser, Nicolaus
264, 24. 1504. Nicolaus Bohemus Anser de Sobieslauia ddt unum Karlinum.
1506 Jan. 16 disputierte in Bologna um Erlangung einer Lectura in
iure can. Nicolaus Anser Boemus über 15 von ihm aufgestellte Thesen (d.
Nicolaus Anser Boemus retroscriptas viriliter sustentavit in scholis magnis
Almi Bonon. Gymnasij arguentibus M"- D. Wolftgango [Kettwig] v. v.
Rectore digniss. d. Ubertino de Corregia . . .), worauf ihm die erstrebte
Lectura decreti ordinaria übertragen wurde (Gedr. Bl. m. hdschr. Bemerk,
i. Bolog. St. Arch. Lade 144) 1506.07 Bologna: ad lectur. Decreti
ordinariam D. Nicolaus Anser Boemus (Dallari, Rotuli p 194). 1509 Mz. i
wurde ein gewisser Nicolaus de Boemia zum I. U. D. promovirt, unter
welchem wohl Nicolaus Anser gemeint ist (L. s. i. p. I).
104. Anwil, Burckhardus de
230, 23. 1482. a d. Burcardo de Anwil can. ecci. S. Pelagii in Zella Episcopale
XII grossos.
233, 3. i486. Borcardus de Anwil ,testis'.
235, 5. 1488. Burkardus de Amwile can. collegiate eccl. in Bischefenzeil Constanc.
dioc. .procurator'.
Bischöil. Konstanzisches Ministerialengeschlecht, dessen Stammsitz
das Dorf Andwil bei Bürgein i. Thurgau (Pupikofer I 462 f.). S. des Johann
(al. Fritz Jacob) v. A. und der Barbara v. Stein (Oberbad. Gschl. B. S. 16).
1482 i. Tübingen (,Burckardus de Angwil de Zella episcopale in profesto
crucis"). — Vielleicht ist er als Vf. nachgenannter Schriften zu betrachten:
I. Burchardi de Aynwyl Alsati de hello quod Sigismundus Austriae Du.k
contra Venetos gessit libri II. 2. Burchardi de Aynwyl Carmen ad Anton.
Urcensem Codrum Foroliviensem. Item epigramma ad eum. 3. Eiusdem
Burchardi Carmen epicum de eodeni hello Veneto (alle Hdschr. auf d. K.
Hf. u. St. Bibl. z. München vgl. Bibl. Mon. C. 1. I i. p. 72. No. 388).
105. Apolda, Henricus de
38. 35. 1291. d. Henricus de Appolden X solidos.
Vielleicht der Minoiit Heinrich v. Apolda, der 1329 Jul. 3 von P.
Johann XXII. als episc. Lavacen. providiert wird, 1331 als Coadjutor des
B. Albrecht v Halberstadt, 1338 als Mainzer Weihbischof für Erfurt, 1342
auch als Weihbischof von Caniin erscheint (Schmidt-Kehr I 332 No. 368.
cf. Guden. C. d M. IV 1807). — |In Weimarer Urkk. erscheinen um diese
Zeit nicht weniger als 4 Heinrich Schenke von Appolda: 1291 Jan. 13:
Heinrich, Sohn Dietrichs u. dessen Bruder Heinrich. — 1293 Heinricus
caivus; 1301 Heinrich, Sohn Heinrichs d. a. — Mitt.|
Doutsrhe Stiidinten in Bologna. 2
i3 Apothecarii - Arbon
io6. Apothecarii, Hinricus
231,21. 1484. a d. llinrico Apothecarii de Treveri can. ecci. S. Symeonis Treverensir
VIII grossos Bonon.
232. 23. 14 •] Henricus Apothecarii can. S. Simeonis Treveren. ,procuratof.
234. 43. 148b. j »^ "^
1488 Apr. 17: Decr. Doctor Bonon. (Apr. 16 .dispens. f. c. dn<.
Henriche apotliecarij de dyoc. treueren'. — Apr. 17 .examin. et coniien-
tuatus fuit dictus dns Henrichus dyoc. Treuer, canon. in eccl. Treueren. . . .
et f. approb. nemine discrepante et habuit insignia a dno Johanne de Sala':
L. s. i p. I). 1492. 93. 94. Henricus Apothecarius Deere torum Doctor
Bononiensis collegiatar. eccl. S. Paulini & S. Simeonis Trever.
canonicus, Juridicae facultatis professor et rector universitatis studii
Treverensis (Hontheim II 326. 895). —
107. Appel, Harneyduä
180, 18. 1433. d. Harneydus Appel Verdensis dyoc. ppositus in Ullessen eiusdem
dyoc. .procurator'.
Liineburgisches und ostfriesisches Geschlecht. — 1399 Mai 27: discretu-
vir Harneidus appel ppos. in Sneghe wird bei dem V'ersuche. sich in
Besitz der Probstei Uelzen zu setzen, verhaftet und eingesperrt (Sudendorf,
ÜB. X 104). — 1435 Oct. 29: Decr. Doctor Bonon. (Oct 25. .dispens. f. c.
d. Harneydo de Apel pposito in Vlizen ciuitate'. — Oct. 29 ,idem d. Harneydus
f. presentat. priuato examini iur. can. . . et f. approb. n. d. Successiue post
examen recepit presentiam (?) in sacristia S. Petri et d. Johannes de Podio
constituit eum doctorem ego [Joh. Andreas de Caldarinis] tradidi ei insig-
nia-: L. s. i. p. I).
108. Appel, Willibaldus
266, 15. 1500. a Wvlibaldo Appel II Bolendinos, quia famulus.
Scheint aus der bekannten Nürnberger Juristenfaniilie Apel (Appel)
zu stammen (Will, Gel. Lex. I 31. V 35), worauf auch der in Nürnberg
häufig vorkommende Name .Wilibald' deutet. Er wäre dann ein Verwandter
des wegen seiner Verheirathung vom Bisch, v. Würzburg gemassregelten
Wzb. Chorherrn Dr. Joh. Apel (vgl. d. Artikel ,Friedr. Fischer).
109. Aquilegiensis dyoc, Heinricus
115. I. 1347. a d. Henrico [Aquileyensis] dyoc. XXV solidos.
110. Aquilegiensis dyoc, Wilhelmus
117. 46 1347. a d. Wylhelmo Acquilegensis dyocesis IUI libras et XV solidos.
111. Aran, Henricus de
49, 28. 1300. d. Henricus de Aran IUI solidos.
112. Arberg, Cunradus de
53. 35- 130^- d. Cunradus de Arberg XXIIII solidos.
Es gab verschiedene Geschlechter dieses Namens. 1315 Jul. 8 mgr.
Chunradus de Arberch can. Eystett. (Regg. Boic. V 3131. 1322 Fbr. i
(curia canonicalis) magistri Chunradi de Arberch, Eystett. civitatis (1. c VI).
1318 Apr. I B. Gotfried v. Wzb. gewährt den Besuchern der von mgr.
Chunrad. de Arberch can. e. Eistett. zu Ehren des Apostels Paulus in curia
ipsius apud civitatem Eystetens. gegründeten Kapelle 40 Tage Ablass (l.c.\').
113. Arbon, Heinricus de
73, 22. 1317. d. Hainricus de Arbona Constanciensis dyocesis XX solidos.
Die Herren von Arbon waren bischöfl. Konstanz. Ministerialen; die
ältere Linie erlischt schon ausgangs des 13. Jahr. (Pupikofer I 464. 67.) —
Hainricus de A. stammte daher wohl aus der Linie der Herren v. Arbon
,auf dem Kirchhofe'. Er war Stiftsherr zu Chur und j 1321 Dz. 13 (.Hain-
ricus de Arbona can. eccl. Curien., requiescit in crj'pta ante altare Corporis I
Christi'. — L. a. e. Curien. i. M. G. H. Necr. I 6451. [Darf nicht verwechselt
werden mit einem Frater Hainricus dictus de Arbona gardianus Fratrum
Minorum domus in Vberlingen: ÜB. Fürstenberg V No. 270. i.].
Arburg — Arnheim. 19
114. Arburg, Rudolfus de
45, 23. 1296. d. Rudolphus de Artbiirch XXX soHdos.
Freiherr Rudolf von Arburg, S. Lülolds. 1300 Oct. 14: Rudolfus
nobilis de Arburg parochus in Birron (K. Luzern) verzichtet auf sein
Anrecht auf die zu Büren gelegenen Familiengüter zu Gunsten seines Bruders
Ulrich (Neugart II 403). Heiratet 1310 Benedicta v. Hewen; 1325 mit den
Konstz. Domherren mgr. Nie. de Kentzingen und Frid. de Ravensburg
Gesandter Hz. Leopolds v. Ostreich bei der Kurie (Act. Vatic. No. 571).
1335 östreichischer Vost zu Kyburg. t i339 Jul- 16 (Anzeig. f. Schweiz.
Gesch. II 127. Kopp, Eidgen. Bünde V 2, 661).
115. Arena, Johannes de
81, 7. 1322. d Johannes de Arena Maguntinensis dj'oc. V solidos.
(1392 Jul. 12: Johannes de Arena, r. e. in Eytorp (Lacomblet
ÜB. III 861); 1399 Apr. 13: Johannes de Arena, ppos. Dusseldorpensis
<1. c. III 945).].
116. Arend, Christophorus
331, 27. 1548. d Christophorus Arennd ab Acken ad Albim Saxo libras quattuor.
33I1 37- 1549- Christophorus Arennd .procurator substitutus'.
331. 46. 1550. d. Christophorus Arennd .procurator.
1547 Aug. I Padua (, Christophorus Arnoldus (!) de Aquonia ad Albim').
Erscheint als Rat des Hz. Johann Albrecht v. Mecklenburg bei dem
Vergleich zu Jüterbogk i. Mai 1561 (Schin macher I 388).
117. Arkel, Johannes de
loi, 21. 1338. a nobili viro dno Johanne de Aergel, domino de Monte, canonico
Treverensi (!) V libras.
loi, 35, 37. 1339. Johannes de Erkel .procurator'.
358, 41. 1339 d. Johannes de Herchel dominus de Monte canonicus Traiectensis
,sindicus et procurator' (360, 38).
Aus dem stolzesten holländischen Adelsgeschlecht (Stammschloss bei
Gorkum) stammend. — i335 von P. Benedikt mit einem Kanonikat am
Dome zu Utrecht providiert (Act. Vatic. No. 1680: ,Johanni de Erkel can.
Traiect. studenti Parisius . . . '). — Von 1342 — 1364 Bischof v. Utrecht;
1364 — 78 Bischof V. Lüttich (Garns).
ii8. Arlenius (Peraxylus), Arnoldus
314, 17. 1537. a d. Arnoldo Arlenio von Einholcz I florenum in moneta.
317, 22. 34. 1539. Arnoldus Arlenius Aquisgranensis ,procurator substitutus".
321, 19. 1541. Arnoldus Arlenius Asquigranensis .sindicus'.
Bekannter Humanist. — Geboren bei Herzogenbusch; kam nach
humanistischen Studien in Paris und Ferrara nach Rom. \'on hier nach
Bologna. Dann nach Venedig, wo er im Auftrage des Don Diego
Ilurtado de Mendoza, kaiserlichen Gesandten bei der Republik \'enedig.
viele Handschriften der Klassiker, besonders der griechischen, zu Tage
förderte und herausgab. (Trith. De scrr. ecci. Colon. 1546. Addit. II p. 435
— nur in dieser Ausg.) 1555 Dz. schreibt er von Bologna aus ,iam ad
iter accinctus annos satis mukös in Italia commoratus' an Casp. Nidbruck
[ä. d ]. Dauernd in Basel seit 1555? (Matr. :, Arnoldus Arlenius Brabantus');
zuletzt beschäftigt in der Officin des Laur. Brabantus. Stirbt in Basel (?)
ca. 1571. (vgl. Bayle s. v. Peraxylos; Jöcher; Sabbadini, Storia del Cicero-
nianismo p. 121; H. Omont, Deux registres de prets de manuscr. de la
bibliotheque de S. Marc ä \'enise (1545-59)- Paris 1888; Schanz i. Zs. f.
östr. Gymn. 35, 161 -183 (18841. Teichmüller i. Amerbach. epp. niutuae S. 40.
Lossen, Briefe des Masius S. 89.)
119. Arnesti, Johannes
247, 30. 1495- cf. Joh. Arnesti, Brunensis, vgl. Johannes de Kunowitz.
120. Arnheim, Arnoldus de
150. 3. 1367. d. et magister Arnoldus de Arnheym ddt. III libras.
130, 46. 1368. mgr Arnoldus de Arnheym .procurator'.
20 Arnheim — Ahbegk
121. Arnheim, Winandus
253, 25. 1499. Vinandus Arnhein diocesis Traiectensis dedit sedecim Bologninos,
1495 i. Köln (.winandus arnem ad artes iur. & s.'). — 1504 Jul. 20:
J. U. Doctor Senen. (,d. Winandus de Arnhem traiect. dioc. in artibus licen-
tiatus . . in u. iure doctorandus': Ezb. Arch. Siena).
122. Arnim, Erasmus de
240, 16. 1491. a nobili viro d. Erasmo Arnheim Brandenburg, dioc. XXII Bolcii-
dinos quadrinos V.
1485 Juli. 15 Die V. Stehelitz u. Wolf präsentiren dem B. von Camniin
nobilem ac disciplinatum Erasmum de Arnym clericum Brandenburg,
dioc. ad altare omnium Sanctor. Apostolor. Petri et Pauli Beateque Marie
et S. Nicolai in eccl. parroch. oppidi Jaghow erectum (Riedel A. XIII 408.
vgl. XXI 70.) 1488 SS. Leipzig (, Erasmus de Arnym'). 1491 Sept. 3 die
genannte Altarpfründe ist erledigt per obitum dni Erasmi de Aernyn
Ultimi possessoris (Clempin, Beitrr. S. 63); er scheint demnach in Bologna
verstorben zu sein. In seinem Testamente stiftete er gewisse Pfründen
in der Pfarrkirche z. Biesenthal, die später von s. Bruder \'alentin au-,-
gerichtet, von B. Joachim von Brandenburg 1507 Mai 22 bestätigt wurden
(Riedel A. XII 217).
123. Arnim, Georgius ab
338, 17. 1560 nobilis d. Georgius ah Arnim ex Marchia libras quattuor Bono-
nienses tres.
1554 Oct. Wittenberg (Joachimus et Georgius ab Arnim fratres')-
1558 Oct. i. Padua (Joachimus ab Arnim et Georgius ab Arnim Marchiaci
fratres')-
124. Arnim, Joachimus ab
338, 19. 1560. nobilis d. joachimus ab Arnim libras quattuor Bononienses
339, 16. 1562. d Joachimus ab Arnim ,procurator'.
Vgl. Georg v. Arnim.
125. Arnsholden, Gerhardus de
57, 45 1305. d. Gerhardus de Arnsholden V Venetos.
\'ielleicht zu der altadeligen Familie Arnswalde 2. rechnen?
126. Arnsperg, Otto ab
333, II. 1553 nobilis d. Otto ab Arnsperg libras quattuor.
333, 16. 1554. Otto ab Arnsperg .procurator substitutus'.
1551 Aug. 7 Wittenberg (,Otho von Arnspergk ex Comitatu Rhe-
pinensi'i. — 1556 Mz. 18: I. U. D. Bonon. (.Otto Arrsberrich ex marchia
Brandeburgen.': B. No. 4"). 1557 war dns Otto Arnsberch I. U. D. Zeuge
bei der Einführung des Joh. Klitzing in sein Havelberger Kanonikat
^Riedel A. III 204. — fehlt i. Index). 1558 Apr. i: Otto ab Arnsperg wird
am Reichskammergericht zu Speyer als supernumerarius vereidigt; geht
aber schon am i. Apr. desselben Jahres ab als cancellarius Ambergae
(Ludolf, Append. X 70. 71). Wird von Hertzog (Edelsass. Chron. \'I 150)
unter den Gelehrten von Adel genannt.
127. Arnstadt, Baltasar ab
333. 23. 1554. Nobilis d Baltesar ab Arnstedt libras quattuor.
1547 SS. Leipzig (.Balthasar Arnstet ex Mogkeren'). 1585 Balthasar
ab Arnstadt can. e. Hildesheim, f 1598 Mz. (Lauenstein I 238).
128. Arnstatt, Theodoricus de
209, 14. 1464. Theodricus de Arnstatt famulus dni Heinrici comitis de Schwarcz-
purck [s. d.].
Ist wohl der Erfurter Patrizierfamilie Arnstatt zuzuweisen?
129. Arnswalde, Guilhelmus de
108. 26. 1344. a fratre Guilhelmo de Arnswalde de Saxonia ordinis S. Joannis
Jerosolimitani Caminensis dyoc. X solidos.
130. Asbegk, Johannes de
214. 33. 1470. a d. Johanne de Asbegk VIII Bologninos.
Asch — Attendorn. 21
Niedersächsischer Adel (v. Ledebur I 2r. III 184). (1450: Johannes
V. Asbecke des sei. bisschops Hynriks von Munster hantgetruwe. Gschqu. Bist.
Münster I 259. — Johannes v. A., S. des Dietrich v. A. zu Gahr u. der Billia
V. Sobbe, verm. m. Mechtel v. üarle 1508, y ohne Erben. Fahne, W. G. S. 26J.
131. Asch, Ernestus ab
330, 8. 1545 nobilis d. Ernestus ab Asch de Landeshuta libras quattuor.
Landshuter Patriziergeschlecht. — Ernst v. A., 3. S. des Hans v. A.
(T 15361 u. der Cordula Salzinger. 1536 Leipzig (.Ernestus ab Asch von
Lantzhuti Fürstlicher Rat und Hotmeister zu .Seligenthai (Sölden-
thal b. Landshut: OBayr. Arch. 28, 851. 1557 Oct. 25 Adelsanerkennung
durch K. Karl \' für die Brüder Wolf und Ernst v. Asch zu Asch und
Oberndorf dd. 1553. 1558 Jan. 29 i. Landshut Z. beim Hochzeitsvertrag
des Hieronymus v. Asch (Sammelbl. hist. \'. Ingoist. X 147). Verheiratet
1548 mit Maria Fleckhaimerin; hinterlässt 3 Söhne: Georg, Wolfgang, Ernst.
Y c. 1578. Begraben in Seligenthai (Prechtl, Schloss Asch bei Moosburg
u. s. Besitzer. 1891. S. 23, 631.
132. Aschaffenburgensis, Bertholdus canonicus
44, 13. 1295. d. ßertoldus canonicus Aschafenburgensis XXXVIII solidos.
Bertholdus de Frankenford can. Aschaffenburg. 1317, camerarius
1322. 7 1322 Jun. 15 (Xecr. Aschaff". : ,X\'II. cal. Jul. 1322 obiit Bertholdus
de Frankenford camerarius & can. h. e. qui legauit ... — Arch. UFrank.
32, 159 a. 71). Ein anderer Bertholdus kommt um jene Zeit unter den
Aschaffenburger Chorherrn nicht vor.
133. Aschaffenburgensis, Heilmannus canonicus
44, II. 1295. d. Helmannus canonicus Aschafenburgensis XXXVIII solidos.
1. Heilmannus Schwab sen.; 1307 decanus e. Achaftenburg. 7 1321.
(Guden, C. d. M. II 340.)
2. Heilmannus Schwab iun., cantor, seit 1335 scolasticus, dann decanus
e. Aschaftenburg. 7 1351. (Guden. 1. c. II. 343. 380. 396. 403). —
Scheint mit Heilmannus custos e. Aschaff. 1320 identisch zu sein
(Guden. ibid. II 321).
3. Heilmannus Fritz (vielleicht .Froys' cf d. Artik. Heilmann, de Franc-
fordia), seit 1330 decan. e. Aschaffenburg. (Gud. I. c. 344. 345).
134. Aschaffenburg, Conradus de
44, 17. 1295. d. Conradus canonicus in Aschafenburc rector eccl. inVbslingenVI libras.
1. Ein Conradus Schick can. e. Aschaffenburg 1291. 7 1301.
2. Ein Conradus de Boppenhausen can. e. Aschaffenb. 7 1313.
135. Ascheri, Michael
so. 5-. 13C0. d. Michael Ascheri de Dacia V solidos.
136. Askenbrarch, Wilhelmus de
228, 10. 1480 a d. Wilhelmo de Askenbrarch VIII grossetos.
Aus dem westfälischen Geschl. Ascheberg oder aus dem westfälischen
oder märkischen Aschebroch?
137. Asparn, Erhardus de
183, 35. 1437. ^- Erhardus de Asparn baccaiarius in artibus clericus Pataviensis
diocesis ddt solidos VI Bononinorum.
Aus dem Geschl. der Herren v. Asparn, die ihren Namen v. der
Herrschaft Asparn a. d. Taya führten?
138. Attendorn, Eberhardus de
127. 32. 1365. d. Everhardus de Attendorn canonicus Lubicensis*) XXXII solidos
seil, upuni flor. de camera.
130, 49. 1367. a dno Eberhardo de Sa.xonia alias de Attendorn V solidos.
134, 40. 1371. Everhardus de Atendorn can. e. Lubicen. .procurator' (cf 134, 12.
389, 23. 390, 39. Eberhardus de Athendorn. 391. 13. 31).
*) Postea episcopus Lubicensis (a. m.)
Lübecker Ratsfamilie. — Wurde als Lübecker Domdechant 1387 ein-
stimmig zum Bischof gewählt. 1388 vom Papst bestätigt. •)• 1399 Mz.
t|. R. Becker, Umstdl. Gsch. d. St. Lübeck I 305.314).
22 Attendorn — Aufsess.
139. Attendorn, Johannes de
44, 6. 1295, d. Johannes de Attenderne X solides.
140. Auenheim, Hermanus r. e. in
55, 41. 1304. d. Hermannus rector ecclcsie in Avenheim XXX solides.
141. Auer, Johannes
325, 16. 1542. a nobili d. Johanne Auer Deodelczausensis (!) dioc. Frising. iiniim
coronatum.
Die Auer von Pulach (Bulach b. Aibling i. Bayern) hatten 1457 von
Hz. Albrecht i. Baj'ern das Gut Odelzhausen erkault. — Johannes Auer
von Puelach, S. des Hieronymus Auer zu Odelzhausen und der Sabina
Stoettnerin. 1528 i. Ingolstadt (.Johannes Awer ab Odelzhausen'). War
canonicus eccl. Salisburgensis (seit 1541 Dz. 9: Mitt. Salzb. Ldsk.
\'1I 130) et Patavien. u. von 1552 ab auch ppos. e. Oettingensis (Alten-
ötting). 1545 Dz. 2 Hans Auer, Tumbherr zu Salzburg (OB. Arch. 14, 36).
t 1561 Oct. 7 (Hundt, Metrop. IIJ 76 u. Bair. Stanimenb. T. III ed. Freyb.
S. 231. 233. Bucel. 111 2. p. 23).
142. Auer, Julius
337, 9. 1559. Nobilis d. Julius Awer a Tobel Bavarus libras duas.
Dieser Zweig nannte sich nach dem Gut Tobel b. Landshut — Julius»
S. d. Theobald Auer de Tobel u. der Agathe vom Holtz (Bucell. III 2. p. 25).
1549 SS. Wien (.Julius Auer Bavarus nobilis'): 1553 Sept. 7 Tübingen
(.Julius Auer a Dobel in Bavaria'). 1554 Ingolstadt (.Julius Awer can.
Patav.'); 1559 Padua (.Julius Awer a Tobl Bavarus' — ppos Patav. e. can.
SalJsburg.: a. m.). 1563 Julius Auer de Thobel can. e Ratisbon. resignirt
sein Regensburger Kanonikat 1566 (Paricius S. 56) Seit 1564 (oder 1565)
auch ppos. e. Patav. 1567 Apr. 19 Julius .Auer von Tobel und Kleeberg.
Domherr z. Salzburg: resign. dieses Kanonikat krankheitshalber 1568
Nov 3 (Mitt. f. Salzb. Ldsk. Vll 130J. 7 1569 (Preu'sche Samml. i. Mü Hfb.
Bd. U 1853).
143. Auersperg, Georgius ab
335, 26. 1556. generosus d. Georgius ab Aursperg libras quattuor.
1556 Aug. I Padua (.Georgius ab Aursperg Baro in Schonberg' —
al. m.: obijt a. 80. 9. Oct. Labatiji. — S. des Wolfg. Engelbrecht v. A. [s. d.],
Br. des Johannes v. A. [s d ]. Verm.ählt mit Anna. T. des Trajan v. Auers-
perg (Hübner III No. 759).
144. Auersperg, Johannes ab
333, 29. 1554. generosus d. Joannes baro de .Auersperg et d. in Schonberg here-
ditarius marschalcus Carniolae et Dalmatiae libras quattuor.
Johann lY v. .A.. Sohn des Wolfg. Engelb. v. .A. [s. d.]. Vermählt mit
Anna v. Eyk : 8 Kinder. 7 1580 (Hübner LH No. 759).
145. Auersperg, Wolfgang. Engelbertus ab
310. 42. 1535. a generoso d Wolphango Engelberto barone ab Auersperg ac d.
de Schonberg i coronam.
S. d. Johannes v. A. und der Cunigunde v. Tschernau. \'ater des
Johannes u. Georg v. A. [s. d. d.]. Vermählt i. mit Felicitas v. Keutschach.
2. mit Anna v. Lamberg. 7 1557 (Hübner lU No. 759).
146. Aufsess, Georgius de
264, 40. 1504. Georgius de Aufsas de Freunfels Babenbergensis dioc. archi-
pincerna ddt dimidium ducatum
S. des Friedr. v. Aufsess u. der Barbara v. Egloffstein, gb. 1490
(O. V. Aufsess, G. d. G. v. A. -S. 2281: — da er jedoch 1496 i. Ingolstadt
(Mederer p. 47.) erscheint, so dürfte das angegebene Geburtsjahr zweifelhaft
sein. \'ermählt mit Eleonore v. Rosenberg (t 1571) in kinderloser Ehe.
Besass mit seinen Brüdern Heinrich u. Wolf gemeinsam das Schloss Freien-
fels in OFranken und Güter in Rotenpühl und Ebermanstadt. (Georg
u. Wolf waren bei der Belehnung durch den Bischof v. Bamberg 1502 u.
1504 ausser Landes.) f 1553 Febr. 2 zu Altenkundstadt in OFranken,
woselbst in der Kirche sein Epitaph (O. v. Aufsess, 1. c).
Aufsess — Augsburg. 23
147. Aufsess, Jodocus de
144, iq. 1492. a nobili viro dno Jodoco de AufFsess canonico Bambergensi medium
florenum Rhenensem
251, q. 1498. nubilis vir Jodocus de Aufses can Bambergensis ,procurator'
340, 3. 1498. d Jodocus de Aufsess canonicus Bambergensis die sanctorum Cosnie
& Damiani Bonomensis utriusque iuris doctor insignitus contribuit
unum florenum Renensem.
Aeltester Sohn des Hans v. Aufsess und der Anna v. Wernstein.
1470 Jan. zum erstenmal urkdlich. 1481 Mai 21 mit einem Teile des
Schlosses Schnabelweid u. Lehngütern zu Kaltenthai, Altencreussen und
Creussen von Mkgf. Albrecht belehnt. 1483 in Leipzig (.Jodocus Aufsesse
de Freyenfels"). 1485 J'^'^- 21 Jodocus de Aufsesse clericus Bamberg,
dioc. 1496 Fbr. 9 can. e. Babenberg. (Ber. H. V. Bamberg 31, 951.
1498 Sept. 27: I. U. D. Bonon. (Sept. 25, disp. f. c. dno Jodoch Joannis
de Oufses de Alamania dioc. Bamberg'. — Sept. 27. ,e.\amin. et conuentuatus
f. d. Jodoch et habuit insignia a dno Johanne de Sala': L. s. i. p. I. cf. Lib.
s. i c. L 1498 Sept. 27 .Diadochus de Alam. . . . benemerito f. approb
et habuit insignia doctoratus' . . vgl. a. Malagola-Curtze S. 92; v. Luschin,
Sitzb. 1886 S. 782.) 1499— 1510 Official des Bischofs von Bamberg.
1505 auf dem Reichstag zu Köln anwesend, f 1511, im Dom zu Bamberg
begraben. (O. v. Aufsess, G. d. G. v. A. S. 218.)
148. Augezd, Ernestus de
264, 27, 1504 d. Arnestus de Augerdetz Bohemus ddt dimidium ducatum.
Es giebt 12 verschiedene böhmische Augezd (Wolny, Kirchl. Topogr.
Abt. I). Uas Geschlecht v. Augezd gehört zu den ältesten freiherrl. Häusern
Böhmens (Gauhel4ii. — 1537 Apr. 19: Ernestus ab Ungeczdecz Gilamnicz
an Erid. Nausea e.\ Graecio reginali Bohemiae civitate 1537 Apr. 19 (Epp.
Nausae f. 185: ,His pro.ximis diebus cum apud Graecium civitatem partes
muneris mei mihi a Sereniss. Rege nostro iniuncti subirem' . .)
149. Augsburg, Berlholdus de (I)
64, 32. 13 12. d.Frater Bertoldus de Augusta VIII solidos.
150. Augsburg, Bertoldus de (II)
68, 34. 1315. d. Bertoldus de Augusta V solidos.
151. Augsburg, Henricus de
38, 41. 1291. d. Henricus de Augusta lil solidos.
1300 Oct. mgr. Heinricus de Augusta, officialis curie Herbipolen.
(Rgg. ßoic. IV 723).
152. Augsburg, Caspar de
215. 22. 1471. Caspar de Augusta, familiaris dni Nicolai Stoltz t-piscopi Varadien.
[cf. Nicol. Stoltz].
153. Augsburg, Conradus de (I)
42. 38. 1294. d. Conradus de Augusta VIII solidos.
154. Augsburg, Conradus de (II)
75, 31. 1318. d. Chunradus de Augusta XVllI solidos.
155. Augsburg, Conradus de (III)
9t, 30. 1331. d. Counradus et Ulricus de Augusta. fratres, XX solidos.
156. .Augsburg, Mangoldus de
56, 5. 1304. d. Manegoldus de .Augusta V solidos.
(Vielleicht Magnoldus Phraas, 1315 can. e. August, f 1318 (Stengelii
Mantissa f. 22)].
157. Augsburg, Ulricus de
qi. ;o. 13(1. cf. Conradus de A.
I1342 Febr 23 Hainrich von Auspurch gen. der Schilher, Ulrich
von Auspurch, der Kirchherr, sein Bruder, Nyclaus von Auspurch s.
Bruder: Zs. Schwab. -Neub. 3, 220]
24 Aulock ^ Aurpacliiiis.
158. Aulock, Cunradus de
99, 9. 1336. d. Chunradus de Vloch dyocesis Fnitislaviensis L solidos.
358, 4. 1336. Coradus canonicus Sancte Criicis de Polonia .testis-.
„K. V. A. erscheint zuerst urkundlich als Ilofrichter der Herzöge
Bernhard u. Bolko lll) von Fürstenberg-Münsterberg 1321 Dz. 3, nach seiner
Rückkehr aus Italien als Kanonikus zum heil. Kreuz in Breslau
bis 1358 Sept. 29. Cod. d. Sil. X 91; Heyne. Bistumsgsch. I 564; Zs.
V. Schles. G. VII 293)" (Pfotenhauer i. Zs. v. Schi. G. 28, 439. a.).
159. Aulock, Fridericus ab.
334, 37. 1555. Nobilis d. Fridericus ab Aulogk Prutenus libras quattuor.
Das Geschlecht war von Polen nach Schlesien, von Schlesien nach
Preussen gekommen (Gauhe I 211). — 1551 Apr. 29 Fridericus v. A. in
Wittenberg (.Fridericus ab Aulock Bruttenus';. Erscheint 1566 als Rat
des Hz, Albrecht v. Preussen (Pawinski, de reb. ac statu Prussiae. Varsaw.
1879 p. 661. Wegen seines Calvinismus vom Rastenburger Landtage (1568)
angefochten, verteidigt er sich in einer .Confession', worin er .auch die
wider die Reformirten a. 1566 u. 1567 gegebene Recesse suggiliret und
durchgehechelt'. Er wurde, da er die vom Landtage (1568) ausgehende
Warnung in den Wind schlug, auf Befehl des Bischofs Tileman Heshusius
.durch die Pfarrherren in denen dreyen Städten Königsberg, wie auch auff
dem Schlosse zu Kaymen, in welche Kirche er dazumal gehörte, den
22. Jan. 1575. Jahres in den Bann gethan' (Hartknoch, Preussische K. Hist.
S. 460). In dem .Gespräch Prudentii et Simplicii 1575' (abgedr. i. Lohmeyers
Ausg. des Haushaltungsbuches des Casp. Nostitz. Anhang S. 326) heissts
über Aulock: ,Dass Aulock ein gelehrter Mann sei. der wol zu gebrauchen,
da er nicht in der Religion also irrig wäre, das leugnet niemand und
traget billig männiglich des verkehrten Sinnes mit ihm ein christliches Mit-
leiden .... Es verhält sich aber um disen Aulock also, dass er etliche
Jar zu Hofe nicht allein für einen fürstlichen Hofrat, sondern auch öfter-
nials in legationibus in Polen gebraucht worden, hat sich auch, sovil ich
erfahren, in seinem Dienst wohl erhalten, also dass man mit ihm in Handel
gewesen, ihn zur Beförderung der Justizien zu einem Hofrichter in der
Ratsstuben zu verordnen. In dem aber ist man inne worden, dass er und
ettliche andere vornehme Räte, als der Hofmeister Schwerin, der Konitz
u. Hans Jeschke |s. d. Art. Joh. JaeskeJ calvinischer Lehre gewesen' ....
(vgl. auch 1. c. S. 17 a. 4. S. 38, 13. 181 a. 7). — Er ging zum Könige Stephan
nach Polen, hoffte dort ein Commissarium gegen den Hz. auszuwirken,
,wozu er gar ein Schrift übergeben, darinnen er den Vorschlag gethan,
warum und wie der Hz. seines Fürstentums entsetzt werden könnte. Es
war aber alles vergeblich, und wurde der v. Aulock nicht nur in die Acht
von seinem Hz. erklärt .... und musste er endlich im Exilio sterben'
(Gauhe 1. c. nach Hartknoch, Preussen f. 487. Lamb. Distelmeyers Leb. P. II.
p. 82. 94. vgl. a Sinapius I 238. II 508).
160. Aurpachius, Johannes
336, II. 1557. d. Joannes Aurpachius Bavarus libras duas.
Bekannter Humanist. — Joh. Aurpach Bavarus (Altanus), aus Nieder-
altaich, gb. 1531 Febr. 5. Studirte in Padua, (1554 Jan. 8 .Joannes
Aurpachius Bavarus'), Ingolstadt (1554. befindet sich ebenda auch 1559. —
al. m.: Aurelie creatus Doctor a 1562 mense April. — obijt Ratisbone
Episcopi Cancellarius), Bologna. Paris (1560), Orleans (1560 Dz.
bis 1562 Jan., dazwischen, 1560 u. 61, auch in Angers), 1562 wieder in
Ingolstadt, 1562 — 64 in Landshut. 1563 — 65 i. München, i. Dienste
Hz. Albrechts v. Bayern 1570 — 79: bischöflicher Kanzler i. Regens-
burg, t vor 1587. Schriften: i. Poematum libri IV. Aug. Vind. 1554.
2. Joa. Auspachii Altani Poematum libr. II Paduae 1557. (Diese Ge-
dichte sind dem fränkischen Ritter Joh. Georg v. Leonrod [s. d ] gewidmet,
auf dessen Veranlassung der Dichter nach Padua gegangen war. Sein
juristisches Studium daselbst war durch die Pest unterbrochen worden.
Wolfgang Lochinger [s. d.] und Arnold v. Seckendorf [s. d.] lassen Leonrod
Averenck — Baden. 25
grüssen. — Das 2. Buch ist Rupert v. Stotzingen [s. d.] gewidmet; enthält
auch Gedichte an Wilh. Pürkel [s. d.], Chph. v. Taufkirchen, [s. d.], Wolfg.
Staudinger [s. d.], Matthaeus Hundtbiss [s. d.] u. Joh. Fantner [s. d.] —
3. Epistolarum iuridicarum quae consiliorum vice esse possunt Libr. IV. —
Col. Agripp. 1560 8" (Vorrede a. Alex. Mornauer [s. d] dd. Monach.
Mai 31. 1565), 4. Odae Anacreonticae 1570 (u. 15831. mit deutsch. Uebers.
d. Joh. Englert. 5. Singularium allegationum ad communem rer. usum accom.
libr. II 1571. 6. Judicium de duobus insciis parentibus inter se matrimonium
contrahentibus i. Georgii Dedekenii Thesaur. consilior. Apend. vol. III 33
(Muther, Z. G. d. Rechtsw. S. 374. vgl. Muther i. A. D. B. I 692; Wester-
meyer i. Hist. pol. BU. Bd. 100 S. 489—505 und K. v. Reinhardstöttner
i Jahrb. f. Mü. Gsch. 4, 87 ff., der namentlich über seine Bedeutung als
Humanist handelt u. 4, 149 — 153 eine genaue Bibliographie bietet)
161. Averenck, Petrus
257. 4 1500. d. Petrus Averenck DavantriensisTraiectensis dioc. Bolendinos sedecim.
1513 Jan. 13; Lic. i. Decr. Bonon. (, examin. et approb. i. iure pontif.
omnium voto dns Petr. de Alamania': L. s. i. p. Ii. — 1504 Aug. 16. i. Köln
(,dns petrus averenck de Davantria Decretorum Doctor ad leges iurauit
(S: s.-). 1525 — 30: Petrus Averenck decanus eccl. s. Cuniberti Colo-
niensis (Niederrhein. Gschfr. 1882 S. 158). Ennen (N. Gsch. d. Stdt. Cöln
I 223) nennt ihn ,Dr. Peter Averdunk'.
162. Baccardi, Thomas
250, 29. 1497. a dno Thonia Baccardi vieario perpetuo ecclesie collegiate in
Gudstaet VVarmien.sis diocesis XX ßologninos.
Über diesen ist nichts bekannt (Prowe I 272. a.).
168. Baechlingen, Rudegerus de
Sz. 10. 13a? d. Rudgerus de Bachlingen canonicus Novi Monasterii civitatis
Herbipolensis solvit XX solidos.
Fränkisches Geschlecht (Zs. f. württ. Frank. 1848. 2. H. S. 38 ff., 1859
S. 3». — Rüdiger, S. des R. Burkhard v. Bachlingen (7 1320) u. der Elise
V. Morstein. Erscheint von 1326 — 1356 als can. e. Novi Monast. Herbipol.
(Regg. Boic. \'l u. Zs. f. w. Fr. VII 1431. 1364 Mz. 15: Rudegerus de B
scolasticus et antiquior frater capit. e. Nov. Mon. |R. B.) Erbaute 1356
die kleine Burg zu Buchenbach (Inschrift: ,Noch Chr. geburt druzehen hundert
Jor und in dem sechs und funfzigesten Jor hot diz Steinhus gebuvvet Her
Rudiger von Bechlingen gen. der Rezze Korher zu dem Newen Munster
Wirzburg dyr dil'ze Wappen sint vnd siner altvordern Amen'), f D2. 9
(.Rudigerus can. Nouimonasterii qui constituit 2''= libr. II sol. II den.": Lib.
r. e. Haugen. i. Arch. h V. UFr. XXIX 319). — Propst Ernst v. Seebach
|s. d.) hatte ihn 1334 mit der Anlegung eines neuen Copialbuchs des Stifts
betraut (Archival. Ztschr. \'III i).
164. Baden, Heinricus de
132, 38. 1369 |d. Johannes de Sengen canonicus Brixensis pro se et] scoiare suo
d Heinrico de Baden libras 11.
165. Baden, Nicolaus pleban. in
100, 17. 1337. a d. Nycolao plebano in Faden libras II solidos IUI.
166 Baden, Bernhardus filius marchionis de
172, 35. 1422. d. Johannes de Reiffenberg can. Maguntin. et d. Bernhardus filius
marchionis Badensis*! 1 florenuni
I173. 3. 1422. mgr. Henricus Brantz de Ulma socius dni Bcrnhardi de Baden
X Bononinos |
174, 7. 8. 1424. ü. Bernhardus de Baden pastor in Besekeim in iure canonico et
in iure ciuili Scolaris .procurator'.
179, 8. 1428. d. Bernhardus de Baden ,testis'.
*) nunc est beatus: clarct miraculis in civitate montis
Calerii in Sabaudia (al. m.).
Schon Schulte hat bemerkt (Zs. f. G. ORh. N. F. III 236), dass die von
späterer Hand hinzugefügte Notiz einen Irrtum enthalte, da Bernhard d.
26 Badenweiler — Bayern
, Selige' von Baden erst nach d. j. 1422 geboren sei. Er ist, wie später
auch Fester (Zs. f. G. ORh. N. F. IV 189 fi, der Ansicht, dass die Angaben
der Acta auf den sonst wenig bekannten, schon 1424 Juli verstorbenen
Mkgf. Bernhard d. Jungen, einen Sohn Bernhards I. zu deuten seien. Dem-
nach wäre unter dem Bernhardus de Baden pastor in Besekeim, der
1424 — 28 in den Acta erscheint, eine andere Persönlichkeit zu verstehen. —
P. Ringholtz hat dagegen in e. Aufsatz .Bernhard v. Baden auf der Uni-
versität Bologna' (Hist. Jahrb. d. Gorres-Gesellsch. XII 782 ff.) es wahi-
scheinlich gemacht, dass die Notizen der Acta nur auf Eine Person u. zwai
auf einen illegitimen Sohn eines badischen Markgrafen fwohl Bernhards 1 1
zu beziehen sind, der im J. 1475 als ppos. e. Badensis gestorben ist. Eine
nähere Begründung dieser Ansicht hat Knod iZs. f. G. ORh. N, F. X 376 ff. 1
gegeben. Hiernach ist Bernhardus de B. als ein illegitimer Sohn des Mrkgf.
Bernhard! zu betrachten. In Erfurt 1418 (.Bernhardus de Baden flor. I 'i;
1421 bacc. art ; 1422-28 i. Bologna. 1443 ,Her Markgraf Bernhard Licen-
tiatus' Z bei der Belehnung des Mkgf Jacob durch den B. von Speyer.
(Karlsr. G. L. Arch. Lib. feod. s. Reinharde epo I 28» cf Remlingll 82a. 265
ti475jun. 5 als erster Propst des Kollegiatstifts zu Baden (Epitaph i. d
Stiftskirche zu Baden -B.: ,Anno dni 1475 die 5. mensis Junii f venerabilis
Bernardus huius ecclesiae praepositus piae memoriae requiescat in pace').
167. Badenweiler, Waltherus de
6z, 2. 1310. d. Waltherus de Baldenwelre II solides et VI denarios.
168. Baidenhoven, dns de
77, 38. 1319. d. de Baidenhoven XVI solides.
169. Bayern, Andreas de
119. 19. i34q. d Andreas et d. Rodigerus de Bavaria ordinis S. Benedicti (de
Raisponai dederunt ambo unam libram
371, a. 1350. Apr. 19: Krater Andreas de Lanzuta .testis'.
372, 18. 1351. Jan. 16: Fr. Andreas de Bavaria .testis' (37z, 36}.
373, ao 1352. Jan. 8: d. Andreas de Lanzuta .testis'.
170. Bayern, Gotfridus de
59r 39- 1309- d. Gotfridus de Babaria VI solidos.
171. Bayern, Hermannus de
61, 35. 1310. d. Hermantius de Bavaria II solidos et sex denarios.
172. Bayern, Hilbrandus de
103, 14. 1341. et'. Otto de B.
173. Bayern, Johannes filius dni ducis de
140, 41. 1378. d. Johannes filius dni ducis de Bavaria contribuit X libras et IUI solidos.
141, 14. 1379. d. Johannes filius ducis Bavarie*)') ddt ducatos
395, 26. 1379. venerabilis vir d. Johannes dni ducis ßavarie filius electus Fri-
singensis. . . .
*) expost factus archiepiscopus Magdeburgensis et primas
Germanie (al. m.)
M ex stirpe Bavarica nemo invenitur, qui sedem Magde-
burgc-nsem occupavit (editores).
Nach Simonsfeld (i. s Bsprchg. d. Acta i. Allg. Ztg. 1888 No. 157
S. 2298 a. I und i. Jahrb. f. Münch. Gsch ) haben wir hier Johannes, einen
natürlichen Sohn des Hz. Johann v. Bayern, mit einer Münchener Schneiders-
tochter erzeugt, erzogen auf dem Jagdschloss Grünwald, daher .Grünwalder'
genannt, den späteren Bischof von Freising, vor uns (t 1452 Dz 2.) Da
derselbe indessen erst ca. 1390 geboren ist (Geiss, G. d. Stdtpfarrei St. Peter
i. München S. 30), so können die Nachrichten der Acta unmöglich auf Grün-
walder bezogen werden.
Die richtige Deutung der vorstehenden sehr bemerkenswerten Notiz
der Acta haben wir Riezler (Gesch. Bayerns III mal zu verdanken: ,Ein
1378 und 1379 der Universität Bologna angehöriger Johann v. Baiern,
Sohn eines Hz. von Baiern, wird am 18. Januar 1379 in einer jeden Irrtum
ausschliessenden Urkunde Peters v. Frauenberg als electus Frisingensis
Bayern - Baiborne 27
bezeichnet. Mit ihm weilen in Bologna die Freisinger Domherren Franz
V. Preising. Peter v. Frauenberg, damals Pocurator der deutschen Nation,
und Thomas Grunshofer. Wir haben in diesem Witteisbacher
Johann, den in R. B. IV 379 genannten natürlichen Sohn Stephans
lind einen Leopold v. Sturmberg entgegengestellten (Freisinger)
Bischof zu sehen, der weder in den Gesta ep. Fris. i. M. G. Scr. XXIV,
326, 327 noch in Arnpecks Bischofsgeschichten (Deutinger Beitrr. III 526)
eine Spur hinterlassen hat'. — Er wurde 1381 Domprobst zu Freising
(Johannes von Moosburg genannt) u. 1384 Bischof v. Regensburg
(vgl. auch Simonsfeld, Ein Freising, Formelbuch i. Arch. Zs. N. F. III 128 a. 2).
174. Bayern, Ludovicus de
105, 27. 1343- a d. Ludovico de Baaria rectore ecclesie in Verdern XLVsolidos.
175. Bayern, Otto de
103, 14. 1341. dni Otto et Hildebrandus fratres de Bavaria XX solidos.
176. Bayern, Rudegerus de
119, 19. 1349. Rudegerus de Bavaria O. S. B. cf Andreas de B.
177. Bayern, Ulricus de (I)
37. 32. 1290. d. Ulricus de Baravia XIIII solidos.
178. Bayern, Ulricus de (II)
232. 49. i486, a dno \ Irico de Bavaria VIII grosses.
179. Bayern, Wilhelmus de
171, 26. 1420 a nobili viro et dno Wilhelmo de Bavaria et Nicoiao Richezheim
magistro in artibus, eius socio, duos florenos Rinenses, et valuerunt
III libras.
1420 Fbr. 24 wird in Bologna unter den Zeugen bei der Promotion des
Johannes Windink genannt: D. Guillielmus e.\ ducibus Bauarie (Lib. exam.).
180. (Bayern) Wolfgangus dux Bavariae.
210, 9. 1465. ab illustri principe et dno dno Wolfgango comile Palatino Rheni,
superioris et inferioris Bavariae duce. pro se ac magistro Caspare
Smidhauser decretorum doctore, pedagogo suo, magistro Leonardo
Newfarer. Paulo Talhaymer, Cristofero Cottenawer, Gameredo
Pütreich, Seyboltzdorfier. principis pretati faniiliaribus, IUI florenos
Rhenenses.
Wolfgang (Tenax), jüngster S. des Hz. Albrecht III von Bayern und
der Anna v. Braunschwg.-Grubenhagen, gb. 1451 Nov. i (Häuile, Geneal.
d. Stammhaus. Witteisbach S 30). — Wurde mit seinen Brüdern Albrecht (IV>
u. Christoph zur Ausbildung nach Italien gesandt. 1464 mit seinem Erzieher
Casp. Schmidthauser [s.d.| in Perugia; 1465 Sept. 4 trüTt er mit s. Br. Albrecht
in Regensburg ein Abkommen. , wonach sich diese beiden Brüder ver-
pflichteten, ihr väterliches Erbtheil als gemeinsames Gut stets mit einander
ungeteilt zu geniesen". 1407, 68 treffen wir ihn mit seinem I lofmeister
Heinr. Adelshauser wieder in Pavia, wo er kanonisches Recht studirte
Er hatte damals die Absicht, sich dem geistl. Stande zu widmen u. ver
zichtete darum 1468 Mz. 28 auf 12 Jahre auf die Teilnahme an der Regierung
da aber seine von ihm selbst in Rom mit Eifer betriebene Werbung um
ein Cardinalat erfolglos blieb, beschloss er im weltlichen Stande zu bleiben
auch in Besitz einer geistlichen Pfründe scheint er nicht gelangt zu sein
Wie sein Br. Christoph geriet er jetzt bald mit Albrecht der Erbschafts
angelegenheit wegen in völlige Verfeindung. f 1514 Mai 24 (vgl. besonders
Riezler, G. Bay. III S. 458, 59, 61, 66, 76, 538, 543 ff. u. die dort citirte
Litteratur).
181. Baiborne, Hermannus de
42, 35 1294. d, Hermannus de Baiborne VIII solidos.
Ballbron im UElsass? oder Paderborny (1294 erscheint e. Hermannus
decanus de Paderborn (Herold I 89).
28 Baickmacher -- Hant.
182. Baickmacher, Erhardus
263, 9. 1533. d Erhardus Baickmacher*), canonicus Sancti Jacobi Bambergensis
ddt medium florenum.
*) obiit a. 1516 (al. m ).
1506 Nv. 27: Lic. in Decr. Bonon. (Nv. 25 .camparuit d. Erardus
fil. Jacobi voickmeher [sic| de alamania babenberg. dioc' — Nv. 27: examin.
B. No. III). — Erhard Baickmacher, Lic. i. utroque iure, canonicus
S. Jacobi et vicarius generalis dni Georgii epi. Bambergen. päpst-
licher Unterrichter im Streit um die Pfarrei Hof (Dorfmüller, G. d. Pfarrei
Hof S. 43).
183. Baldebrechtus
38, II. 1291 d. Baldebrechtus XX solides
184. Balduwini, Johannes
97- 3- 1335- d. Johannes Balduwini de Osenbrügge V solidos.
1343 Oct. 28. Die Grfn Otto v. Alten -Bruchhausen u. Oldenburg u.
Nicolaus V. Teklenburg u. der Edle Conr. v. Diepholz bitten, ihren Kapellan,
den Presbyter Joh. Baldewin, der das kanonische Recht studirt hat, mit
Kanonikat u. grösserer Präbende in Minden zu providieren, obwohl er
bereits die Piarrkirche in Oster-Cappeln, Osnabr. d., besitzt (Schmidt-Kehr I
S. 419 No. 232).
185. Balduinus, Johannes Albertus
257, 12. 1500. d. Johannrs Albertus Balduinus Tridentinus.
Muss heissen .Traiectensis' vgl. 257. 22.
186. Balduinus, Johannes Cosmas
^57- 13- i5°o- d. Juhannes Cosma Balduinus Traiectensis ....
187. Baltesdorf, Richerus plebanus in
86, 36. 1325. a. d. Richerio plebano in Baltestorf Saltzburgensis dj-oce.'isr
XVI solidos Bonon.
188. [Bamberg], Fridericus de
69. 15. 13 15. d. Fridericus canonicus S. Stephani Bambergensis XVII solidos.
189. Bamberg, Gerungus de
77, 29 1319 d. Gerungus de Babenberc X solidos.
190. [Bamberg], Guntherus de
69, 12. 1315. d. Guntherus canonicus Bambergensis pro se et pro dno Hermanno
magistro suo ddt XXX solidos.
391. [Bamberg],
5S, 43 1306. d. Her. in secunda ecclesia Sancti Ja. canonicus Pabensis XXIII solidos.
192. Bamberg, Hermannus de
67, 33- 1314- d. Hermannus de Babenberg eiusdem dioc. X solidos (cf. 69. 13).
193. [Bamberg], Hermannus de
69, 13. 1315. Hermannus magister Guntheri canonici BamSergen. [s. d]
194. Bamst, Johannes
152, 29. 1393. d. Johannes Bamst iurauit et nichil ddt.
195. Bande, Rudolfus
272, 28. 1510. a. d. Rudolpho Bande tres Julios.
196. Bann, Rudolfus de
91, 36. 1331. dns Rudolfus de Bann IUI solidos.
i 97 Bant, Wylbrandus fHildebrandus)
129, 44. 1367. dns Wylbrandus Bant clericus Osnaburg. dj-oc. ddt X solidos.
1364 Sept. 18 Hildebrand Bante, clericus Osnaburg. dioc. Pro-
curator des vom Papst mit Kanonikat in Magdeburg providierten Joh. Ocken-
brock (Schmidt-Kehr Beil. VI. Xo. 7). — 1372 — 1404 Domdekan in
Osnabrück (Philipp! i. Mitt. f. V. Osnabr. XIV S. 86).
Barbenclion — Bart. 29
198. Barbenchon, Johannes de
16-, 6. 1413. nobilis vir Johannes de Barbenchon dictus de Donostephen arlium
magister Leodien. B. Marie congregacionis Hugensis ac Nyvellensis
ecciesiarum XX Bolendinos.
In Köln 1412 (.Johannes de Dono Stephani, Leod. d.'). [Ein Reginaldus
de Berbenchon can. Leod. f ca. 1367 — 71: Kirsch, Collector. S. 367 ]
199. Barbi, Gerhardus, de
45, 37. 1296. d Gerhardus de Barbi XI soHdos.
1272 Mai 3 Magdeb. (,Nos waltherus dictus de Barbey . . pro heredibus
nostris descendentibus legitime, sc. Burchardo, Geuehardo et I lermanno
necnon Lucardi filia nostra . . . recognoscinius' . . Riedel B. I 115.)
200. Barbi, Johannes de
170. 34. 1419. a d. Johanne de Barby*] preposito in Walbick ducatum unum.
171. 41. 1420. Johannes Barbi prepositus Walbecensis .sindicus".
■•■•) postea prepositus eccl. Magdeburgensis al. m.
Nicht aus der gräflichen, sondern aus der adligen Familie dieses
Namens. — Seit 1414 oder 1415: canonicus eccl. Magdeburg. 1421
Apr. 5: Lic. i. Decr. Bonon. (,d. Johannes de barby can. magdbori-
censis de Alemania f. priuato examini subiectus et f. ab omn. approbatus':
L. s. i. p. I). 1427 Febr. 14: Joh. de Barb}' can. e. Halberst. (Schmidt,
ÜB. S. Bonif. Halb. S. 4451; auch 1431 Nv. 11. (1. c. S. 455). 1427 Jun. 15
Johan, Domherre to Magdburg und Wiprecht geheiten von Barby (Riedel
B. VI 121); 1430 (,tu Meydeborch in mester Johan von Barbej' hove:
Riedel A. I 460). 1437 Johannes de Barby Lic. in Decretis Prepositus
Walbecensis can. eccl. Halberstadensis (Gudenus. C. d. M. IV 229).
1439 Apr. 18: decanus eccl. Magdeburg. (Magdeb. G. Bll. 24, 245). Er-
wähnt i. dieser Stellung 1440, 1443 u. ö. (Riedel A. X 524, 531). •}■ 1445 (a. a. O.).
201. Bardeleben, Heinricus de
50. 38. 1300. d. Henricus de Bartüebcn XX sohdos.
1272 Jan. 21 Heinricus de Bardenleue miles Johannis marchionis
Brandeburg. (ÜB. Meiss. I 176). 1294 Jul. 26 dns Henricus de Bardeleven Z.
(Küster, Collect. St. XIII 124). 1307 Apr. 9 Hinricus dict. de Bardeleven (Z.
i. e. L'rk. d. B. Friedr. v. Brandenburg: Riedel A. VII 470). 1308 Nov. 18:
broder Henrich von Bardeleve, Tempelherr (ÜB. Anhalt III No. 175).
202. Bardowiek, Wilhelmus de
49, 7. 1299. Wilhelmus dictus de Bardewic de Lubeke XV solidos.
53, 16. 130Z. Mgr. Wilhehnus de Lubeke (Linbeggej .procurator'.
203. Barsekow, Hinricus
176, 41. 1427. religiosus et circumspectus vir d. Hinricus Barzecow canonicus
regularis in Beibuk ord. Premocstraten. Scolaris in iure canonico
.procurator' (cf 178, 42).
179, 7. 1428 Apr. 29 Heinricus Barcecow licentiatus in iure can. .testis'.
1420 Mai 5i. Rostock (.Hinricus Bersekowe XIIIIsol.'). — 1428 Apr. 21:
Lic. i. Decr. Bonon. (.Henrichus Johannis de Saxonia monachus albus f.
presentatus, examinatus ... et ab omnibus approbatus': L. s. i. p. I).
204. Bart, Caspar
249, 19 1496. a dno Caspar Part ex Monaco dioc Frising. XVI Bologninos.
Altes Münchener Geschlecht (v. Hefner i. OB. Arch. ii,63f — Caspar
Bart (Part) auf Hermating seit 1503 Jan. 10 Chorherr U. L. Fr. in München
(OB. Arch. 21, 39). 1504 Fbr. 16; Caspar Part, beder Rechten Doctor, Chor-
herr unser lieben Frauen Stifte zu München, Walter Part burger dasei bs
sein prueder und ire swestern Barbara Sickenhauserin, Margarethe und
Ursula Partin — weil. Ludwigen Parts und Barbara seiner Hausfrawen beder
seliger gedachnis gelassene Kinder (M. Boic. 18,645). 1510: Dekan. Erscheint
in dieser Stellung 1526 Jul. 27 (OB. Arch. 17, 321). Unter den Räten des Hz.
Wolfgang v. Bayern 1508 11. 14 (Vhdlg. h. V. NBayern XXVI 71. 81. 89.
•|- 1532 (OB. Arch. 21. 38).
3°
Bartensieben — Basel.
205. Bartensieben, Busso de
151 36. 1498. a nobili dno Bussoni de Bertensleve lialverstedensis dioc.
Bolognin. XXXIII.
Der Name Busso erscheint um diese Zeit in der Familie von Bartens-
ieben (ö. von Helmstädt) so häufig, dass der Genannte nicht festzustellen
ist (cf. Riedel, Index).
206. Bartensieben, Guniielmus de
136, 34. 1489. a nobili viro dno Guntielino de Bertensleve canonico maioris
Halverstad. VI grossos
1481 i. Leipzig (,Gunzelinus de Bertensleve vj.').
207. Baruth, Iswinus de
46, 34. 1196. Iswinus de Baruch XI solidos
Aus dem schlesischen Geschlechte v. Baruth?
208. Basel, Fridericus de
46, 17 1296. d. Fredericus de Basilea X solidos [s. scholasticus de Basilea].
209. Basel, Henricus de (I)
40, 28. 1292. d. Henricus de Basilea V 111 solidos.
50, 19 1300. d. Henricus de Basilea ad conscientiam salvandam III solidos.
210. Basel, Heinricus de (II)
85, 36. 1324 d Heinricus de Basilea socius de Rudolfi de Basilea [s. d.].
211. Basel, Johannes de
41, II. 1293. d. Johannes de Basilea VI solidos (cf. 42, 43: 1294: 42,11).
1. maister Johann von Basel chorherre zu dem Dom zu Constanz
(Pupikofer, Thurg. Beitr. S 23). — Oct. 15 t f.magister Johannes
de Basilea can. hui. eccl. : Lib. ann. e. Const. M. G. H. Necr. I 293).
2. Johannes de Basilea can. e. Zurzachien. f 1341 Mz. 11 (Huber,
Stift Zuzach S. 245 1.
3. 1306 Sept. 1 mag. Johannes von Basel, chorherre zu Schönen-
werd (Regg. ep. Constz. No. 3410).
1316 Mai 21 mag. Johannes de Basilea Z. (No. 3731 ).
1320 Mz. 14 mag. Joh. v. Basel. Kirchherr i. Richental
prüft mit dem Constz. Notar mag. Otto im Auftrage der General-
vikare die Echtheit einer päpstl. Urk. (No. 3849).
1330 Nv. 30 mag. Johann, Kustos der Basler S. Peters-
kirche u. Pfarrrektor i. Richenthal (1. c. 4245).
212. Basel, Ludovicus de
75, 38 1318. d. Ludovicus de Basilea VIII solidos.
213. Basel, Lutoldus de
91, 32. 1331. d. Lutoldus de Basilea XVI solidos.
214. Basel, Nicolaus de
43, 41 1295. d. Nicolaus de Basilea VII solidos.
49, 29. i2q9. d. Nicolaus de Basilea III solidos.
[Vielleicht Nicolaus de Malters can. e. Basil.: Neugart II).
215 Basel, Pauler de
37, 29 1290. d. Pauler de Basilea XII solidos.
216. Basel, Paulus de
70, 33. 1316. d. Paulus de Basilea VI solidos.
217. Basilea, Raymundus de
46, 3. 1296. d. Raymundus de Basilea VII solidos.
218. Basel, Rudolfus de
67, 27. 13 14. d. Rudolfus de Basilea eiusdem dyocesis VIII solidos.
Basel — I3aunigartner. 31
219. Basel, Rudolfus de
85. 36. 13x4. d Rudolfus & d Heinricus de Basilea, socii, XXVI solidos.
[90, 13. 1330. Rudolfus de Gebwilr, canonicus ecci. Columbarien. .procurator'.]
91. 10. 1331. Rudolfus de Basilea, abgehender Procurator (cf 91 5).
220. Basel, scholasticus
4-. 26. 1297. d. scholasticus de Basilea L solidos [s. Fridericus de Basilea].
221. [Basel], Ulricus de
49, 24. 1299. d. Ulricus canonicus S. Petri in Basilea IX solidos.
222. Basel, Winandus de
73, 19. 1317. d. Winandus de Basilea VI solidos.
223 Baswihc, Waltherus de
5&. 45. 1305. d Waltherus de Baswihc X solidos
Barsevvisch? ausgegangener Ort in der Altmark. Mitglieder der
Familie bei Riedel (Index); oder Bassewitz?
224. Bathem, Wernheriis de
50. 16. 1300. d. Wernherus de Bathem canonicus S Castoris in Confluentia
XV solidos.
Es gab eine ritterliche Familie Bachern i. Köln u. eine i. Koblenz
(Fahne). 1311 Apr. 14 — 1321 Jul. 8 VVernerus de Bacheim, can. e. S.
Castoris Confluent.; 1327 Jul 20 —1343 Jun. 17: decanus e. S. Castor.
Conti.; seit 1345 Apr. 28 — 1355 Jan. 4 wieder als Can. e. S. Castoris Confl.;
1362 Apr. 19 wird er als verstorben erwähnt (Arch. Kobl. — Mitt.). -vgl. Begin.
225. Batzendorf, Rolandus de
46, 18 1296 d. Rolandus de Bazendorf XXX solidos.
[48, 10. 1298. d. Rolandus de Bazindorph ddt XXX solidos]
Eine Familie de Batzendorf blühte um diese Zeit in Hagenau (Batt,
d. Eigentum zu H.). — Es gab auch eine adliche Familie dieses Namens
in Bayern (Hefner).
226. Bau, Johannes
150. 46. 1390. d Johannes Ban scolasticus et canonicus in Machlinia , procurator'.
151, 15. 1390 a dno Johanne Ban scolasiico et canonico in Machlinia solidos XXX
(cf. 152. 17 22: 1393)
Lies .Bau'. — 1394 Sept. 15: Leg. Doctor Bonon. (Sept. 2. ,d. Johannes
bau de alamania presentatus f. ad priv. ex. per d. Franc, de Ramponibus
et approbatus f. ab omn. doctoribus'. — Sept. 15 ,d Joh. bau de Alam.
publice doctoratus f. in S. Petro per d. Franc, de Ramponibus': L. s. i. c. I).
— 1397 in Köln (.Joh. Bau Leg. Doctor nihil'). 1397: rector univ.
studii Colon.; 1398: actu regens in legibus. Giebt 1398 mit Joh. a Novo
Lapide [s. d.] ein Rechtsgutachten ab über die Brüder vom gemeinsamen
Leben (Muther. Rechtsw. S. 247. 249: Höhlbaum, Mitt. XIII 7. 529). Er-
scheint auch 1399 Dz. 27 (Höhlb. XII 29) und 1403 Fbr. 14 il. c. XIV 19).
Er geht 141 o als Rolulus- Gesandter zum Papst nach Bologna; war 1414
bis 1424 can. e. S. Apostol. Colon., 1407 ppos. e. S. Georgii. 1433
senior iurid. facultatis (Höhlbaum, Mitt. VU S. 12); auch 1440 Aug. 25 (I. c.
S. 45) f 1455 (Keussen i. Matr. I 71. a.).
227 Baumg-arten, Chadoldus de
87. 31. 1326. d. Chadoldus de Paungarten Xll solidos.
Baumgarten b. Poisdorf i. NÖstrch. — Ein älterer Chadoldus de B.
erscheint 1243 Mz. 10 (F. r. Austr. 31, 138.)
228. Baumgartner, Augustinus
333, 4. 1553 d. Augustinus Panigartner Monacensis libras duas.
Die Münchener Paumgartner sollen in keinem verwandtschaftlichen
Zusammenhang mit dem Kufsteiner Geschlecht dieses Namens, aus welchem
die folgenden stammen, stehen. Ihr Stammhaus bei Pfarrkirchen i. NBayern
32 Baumgsrtner — Baumgartner
(Bayr. Antiq. I 182 ff.). — Doctor Augustin. Baumgartner ICtus war als
Orator des Hz. von Bayern auf dem Trienter Konzil thätig (1. G. Schel-
horn, Amoen. bist. eccl. 1 484). 1583 wird Dr. Augustin P. Kanzler zu
Landshut unter den Vormündern der Kinder des Ernest. ab Asch |s. d.]
genannt (Schloss Asch S. 241. 1570 Dz. 30: Augustinus Paungartner de Teutn-
kofen I. U. D. ad Pium P. P. V. ab Alberto ßavarie duce orator missus
(Lib. Confr. p. 162). ;• 1593 Apr. 18. Sein Epitaph, i. St. Martin in Landshut
(B. Anti'q. II 198).
229. Baumgartner, Johannes
2.56, 39. 1500. d. Johannes Bamgartner ex Kopfstein pro se et pro praeceptore
eius dno et magistro Jacobo Peichelscand ducatum Hungaricalem
unum. qui quidem d, Johannes hoc anno de mense Octobris fatis
ordinantibus hie Bononie defunctus est.
I258, ^l. 1500. in exequijs dni Johannes Bamgartner pro luminibus ßolendinos
Septem.]
Ein Peter Paumgartner (der Ahnherr der Grafen v. Paumgarten und
Eyring) war ca. 1440 als .armer Webersknappe' nach Wasserburg a. Inn
gekommen. Sein Sohn Hans liess sich in Kufstein nieder, von wo aus er
einen Leinwandhandel betrieb. Er erhielt 1446 ein Wappen und wurde
1491 mit seinen Söhnen Peter, Hans u. Wolfgang in den Adelstand
erhoben (Bayr. Antiq. I 182 fr. Hundt. Stammb. III 502 L) — Die Genealogie
ist nicht klar (vgl. Selekt. i. R Arch. Mü ), da die Namen Hans u. Wolfgang
i. Geschlecht häufig wiederkehren. Der in den Acta genannte Hans dürfte
mit oben erwähntem Sohn des älteren Hans identisch sein. [1490 Johannes
Paumgartner, Subdelegat des Bisch, v. Seckau (Beitr. z. Steiermark.
Gsch. qu. XXI. 44)].
230. Baumgartner, Johannes Emeranus
330. 14. 1545. Nobüis d. Joannes Emeranus Baumgartner a Fraunstain et Eylzing (!)
dioc. Patav.
1539 W. S. Wien (.Joannes Hemeranus Paumgartner a Frauenstain').
— 1546 Padua (.Joannes Emeranus Paumgartner a Frauenstein et Aitzing
Bavarus'). — Hans Emmeran v. Baumgarten, Sohn Georgs v. B., Hofrats
zu München, u. der Barbara v. Rorbach. -j- 1572 unvermählt. (Hundt,
Stammb. III 503, Bucel. III 2, fo. 190.)
231. Baumgartner, Wolfgangus (I)
268, 33. 1507. d. Volfgangus Baumgarten*) ex Kuefstein I. U. Doctor ddt duos
florenos Renenses.
[269, I. 1507. Item quando fuit (sepultus) d. Volgangus Baumgarten expendimus
quinquaginta Bolendinos.
*) Hie virtutis nobilitatisque pulchrum specimen et exem-
plum bonarum litterarum culmen, scientiarum mira-
culum Bononie vulneratus est, demum sanitati resti-
tutus Germaniam (quaerens ) postea Pavie correptus est.
Wohl Bruder des vorigen. — Wolf Paumgartner I. U. D.. seit 1494
Professor i. Ingolstadt. In demselben Jahre Rektor. Wirkte hier als Civilist
bis 1498 (Mederer p. 43; Prantl, I 73, 223); seither nicht mehr genannt.
232. Baumgartner, Wolfgangus (II)
290, 39. 1523. a Wolfgango Baumsgartner Brixinensi.
297, 29. 1530. Wolfgangus Bambgartner üheniiittelt der Nation ein Geldgeschenk
der Landskuechtf (ihrer Georg v. Beinelberg 11. Caspar v. Frondsherg
(cf 300, i).
304. 8. 1532. d. Wolphgangus Baumbgartner Brixinensis .consiliarius' nationis.
1519 W. S. Wien (, Volfgangus Paungartner ex Brixina'). 1533 Jul. 5:
I. U. D. Bonon. (.Volfgangus Baumbgarten Brix. dioc. in Alamania': B Xo. 11-).
Es ist zweifelhaft, ob dieser Wolf B. zur Kufsteiner Familie zu rechnen ist.
Vielleicht mit Wolfgang, dem Sohne Leonhards u. der Marg. Auer de Welz-
hausen identisch, der in erster Ehe N. Eckerin de Thurn, dann Anna
Hoferin de Wiedenberg heiratete (Bucel. III 2 fo. 190).
Bautzen - Bebenbursr
33
233. Bautzen, Hermannus de
13t, 15. 1368. d. Hermannus de Budeszin canonicus Budzscinensis XIIII solides.
234. Bautzen, Johannes de
57. 10. 1305. d. Johannes canonicus Buznensis VIII soHdos.
235. Bavarie, Fridericus
261, 23. 1502. d, Fridericus Bavarie canonicus divi Petri senioris ecclesie argenti-
nensis florenum medium.
1504 Oct. 30 i. Freiburg (.Fridericus Bavarie de Zabernia'). i509jun.i7:
honorabilis vir dns Fridericus bauarie capellanus capellanie episc. in
eccl. SS. Michaelis & Petri Argentin. schuldet seinem Mitkanonikus
Steff. Dolde 4 fl. 2 den. (Contr. St. 1509. Strassb. St. Arch.). 1518 Sabb. p.
Martin.: .Friedrich von Be3'ernn bepfrundt zum alten Sant Peter' vom Bürger
Hans Storck beim Rat verklagt als Verführer seiner Ehefrau (Tho. Arch.
Strassb.). 1528 bittet er den Bischof um Fürsprache beim Rat, da er Pönitenz
geleistet und Versöhnung mit seinem Gegner gesucht. Beklagt sich, dass
er von seinem Widerpart beim Kirchgang , angesprengt vnnd freuelich vber-
louffen vnd violiert worden' (ibid.).
236. Beabelhem, Udalricus
226. 23. 1479. a. d. Udelrico Beabelhem de Scopften Constanciensis dioc.
paupere II grosses.
237. Bebenburg, Engelhardus de
87, 21. 1326. d. Engelhardus de Bebenburch XXIIII solidos,
1342 Jan. 19 soll Engelhard v. Bebenburg laut Beschluss des Würz-
burger Domkapitels bei nächster Vakanz eine Kapitularstelle erhalten
(M. B. 40 No. 179); erscheint als solcher urkdl. 1351 Jul. 13 — 1360 Mai 25;
von 1360 Nov. 28 ab als custos e. Herbipol. genannt, -j- zwischen 1370
und 74. (Amrhein i. Arch. UFr. 32, 205).
238. Bebenburg, Lupoldus de
71, 17. 1316. d. Lupoldus de Bebenburg canonicus Herbipolensis XXX solidos
(cf 80. 12).
Ausgezeichneter kirchenpolitischer Schriftsteller, einer der gelehrten
Bundesgenossen K. Ludwigs d. ß. i. Kampfe mit der Kurie. — Stammte
aus dem alten Reichsministerialengeschlechte der Küchenmeister v. Rothen-
burg und Nortenberg; ,den Namen Bebenburg führte er von einem an der
Brettach, im jetzigen württembergischen Franken (OA. Gerabrunn) gelegenen
Orte, der heutzutage Bemberg heisst' (Riezler vgl. u.) Von 1325- — 1352
Jul. 31 als can. e. Herbipolen. nachweisbar (Regg. Boic). Seit 1329 Mz. 24
auch als archidiaconus e. Herbipolen. genannt i^Leupold. de B. can.
e. Herbip. et archidiac. giebt seine Zustimmung, dass sein Bruder Rudolf
V. B. das Patronatsrecht der Kirche zu Gramsfelt den Johannitern zu Roten-
burg überträgt: R. B.). Wählte 1333 mit der Minderheit den kaiserlich
gesinnten Hermann v. Liechtenberg [s. d.], söhnte sich jedoch 1335 Sept. 7
mit dem päpstlichen Candidaten, B. Otto v. Wolfskehl, aus. 1342 Jan. 12
führte Lupoid, de B. archidiaconus e. Herbip., curie officialis (seit
1338 Juni 30 in dieser Stellung genannt), decretorum doctor (nach
Trithem. Chron. Hirs. II 174 u. De scrr. eccl. war er in utroque iure doctor)
mit Michael de Leone (s. d.] die Untersuchung gegen einen der Ketzerei
angeklagten laicus litteratus (Mo. Boic. 40, No. 778). Seit 1338 als Anhänger
K. Ludwigs im päpstlichen Banne wird er 1351 losgesprochen. — 1327 als
can. e. Moguntin.; 1337 Dz. 27 auch als ppos. S. Severi Erford. genannt
(ÜB. Mühlh. i. Th. No. 901). — 1343 Aug. 13: Leupoltus de Bebenburg
can. e. Bamberg. (Regg. Boic. V). 1353. Jan. 19 z. Bischof v. Bamberg
gewählt, geht er nach Avignon zu P. InnocenzVI. ■;• 1363 Oct. 28. (Epitaph:
.Leupold v. Bebenburg gewählt XIX Jan.. MCCCLIII, gestorben XXVIII Oct.
MCCCLXIII. Erneuert MDCCCXIV'i. Über seine umfassende litterarische
Thätigkeit vgl. besonders Riezler (Liter. Widersacher S. 107 ff., 180 ff.); ,bis
1338 scheint er mehr päpstlich gesinnt gewesen zu sein, erst nachdem
Benedict die Vermittlung der deutschen Bischöfe u. die demütige Unter-
Deutsche Studenten in Bologna. 3
oj. Bechinie a Lusan — Becker
werfung Ludwigs schnöde zurückgewiesen, vollzog sich eine Wandlung i. s.
Parteistellung, ohne dass er deshalb je der vom Papste vertretenen Kirche
geradezu feindlich gegenübertreten wollte' (S 113). (Litteratur b. Riezler;
vgl. noch Arch. UFr. 32, 200.)
239. Bechinie a Lusan, Petrus
ao8, 17. 1530 a nobili Petro Bechj-nie a Lazian (Bohemo), sessione in Pytizin,
unum ducatum Ungaricum.
300, ai. 1531. d. Petrus Bechj'niae a Lazian, sessione in Pj'tczin, eques Bohoemus,
.procurator'. (300, a. 411,16.)
306, I. 1533. d Petrus Bechinie a Latzion Bohemus ut qui inter magnatas curia ob
suas singulares eruditionis atque virtutis dotes, quas cum nobilissima
ac vetustissima sua prosapie coniunctas habet, notus erat, wachte sicJi
bei dem von der Nation im J. ijjo i>ollzngetien Ankauf eines dem
Nonnenkloster S. Agnetis geixörenden Grnndütiickes besonders verdient.
1528 SS. Leipzig (.Petrus Bechinicius de Lazan'i. — Petrus Bechinie
von Lusan auf Pitschin, seit 1530 als ppos. e. Wisserad. erscheinend,
nimmt 1534 Jun. 17 die durch \'ermittelung der böhmischen Kammer
emancipirte Stadtgemeinde Wisserad neuerdings in den Unterthanenverband
wieder auf (Frind IV 160 f); 1536 brachte er den neuen Pfandbesitzer von
Prachatic, jodocus de Rosenberg, dahin, sich zu einer Jalireszinsung zu
verpflichten (I.e.). 1541 erwirkte er bei K. Ferdinand die neuerliche Bestätigung
der Privilegien und die Erlaubnis zu allmählicher Wiedereinlosung der ver-
pfändeten Güter. , Leider machte er sich alle diese Erwerbungen nur
persönlich zu Nutzen, so dass das Kapitel mit ihm in längeren Prozess
geriet' I.e.). 1545 bekleidet er das weltliche Amt des Unterland kämmerers.
Noch 1546 Petrus Bechjnie in Lazan ppos. wisserad. (Böhm. Ldtgsvhdl. II29.).
1547 resigniert er seine Propstei, behält sich aber mit königlicher Erlaubnis
den lebenslänglichen Genuss der königlichen Einkünfte vor (I. c). — 1557
Febr. 16 wird Petr. Bechinie v. Luzan auf Pitschin, königl. Rat und
Hauptmann der alten Stadt Prag, mit Gerhard v. Aich I. U. D. [s.d.],
von Johann, erwähltem Bischof v. Meissen, beauftragt, für ihn Bestätigung
und IBelehnung bei K. Ferdinand nachzusuchen lUB. Meissen III 392).
240. Bechstet, Conradus
167, 24. 1414. a d. Conrado Bechstet plebano in Camino Aquilegiensis dioc.
XX solidos.
167, 41. 1415. d. Conradus Betstec Scolaris in iure canonico ,procurator'.
241. Becht, Eberhardus
229, 30. 1481. a d. Everhardo Becht de Ulm Constanciensis diocesis quattuor
grossetos Bononienses.
1481 Jun. 2 erscheint in der Tübinger Matrikel ein ,Eberhardus Bächt
de Rütlingen'. Er könnte mit obigem identisch sein, da 1482 ein Eberhardus
Bächt in Ulm genannt wird (wohl der \'ater des obigen) wohin er von
Reutlingen eingewandert war (Schön i. Reutling. Gschtsbll. Jahrg. I. 11.
S. 105). Er nannte sich in Bologna, weil sein Vater inzwischen nach Ulm
übergesiedelt war, , de Ulm'. — 1505 Mai 21 Eberhardus Beche (I) clericus
Constant. dioc. capellanus in eccl. Flache, Spir. d. (Glaser No. 448).
242. Bechthal, Gotfridus de
55, 34, 1304 d. Gotfridus de Petal XX solidos.
1313 Mai 29: herre Gotfrit von Pechtal korherre der nüwen stift
zu Spalt (Mon. Zoll. II 313). 1314 Oct. 13 Gotfridus de Pechtal, canon. in
Spalt (Regg. Boic. V.). 1321 Jul. 21: Chunrat und Gotfried die gebrueder,
gen. die Pehtaler, verkaufen ihren Turm zu Eichstätt (1. c. VI).
243. Bechthal, Henricus de
44, 4 1295- d. Henricus de Bechtal XV solidos.
51, 23. i6. 1301. Henricus dictus Betheler , procurator'.
244. Becker, Andreas
»40, 3 1491. a d. Andrea Begker Magdeburgensis dioc. XX! Bolendinos quadrinos IUI.
1481 SS. i. Erfurt (,Andreas Becker de Magdeburg tm.'). 1499 Mai 9:
1. U. D. Ferrar. (.egregius ac doctiss. arcium mgr. Erford. d. Andreas
Becker — Behain.
35
Becker de Magdeburg qui studuit Bononie f. approb. in utroque iure et
doctoratus-: Arch. Notar. Ferrar. No. 237. fasc. 3.). 1499 Oct. 18 in Rostock
(,dns Andreas Becker artium et utriusque iuris doctor de Magdeborch.
Uniuersitas honorauit cum'). 1501: acad. Rostochien. rector (vgl. a. Krabbe,
Univ. Rostock S. 244. a. 246)
245. Becker, Dietericus
187, 8. 1439. 3 venerabili viro dno Diderico Becker, canonico eccl. S. Marie
Halberstad. XII solidos Bolonienses ad meliorem deliberationem.
1S8, 15. 1440. d. Dj'dericus Becker solidos quinque,
1440 Dz. 12: Lic. i. Decr. Bonon. (Dz. 9 ,disp. f. c. dno Tlieodorico
Becker can. S. Marie Alberstad". — Dz. 12 ,f. presentat. priuato examini dictus
d.Theodoricus. . approb. nemine discrepante-: L. s. i. p. I. — Scolaris Bononie
studens in iure can.': Lib. ex.).
246. Bederheym, Bertholdus de
193, 31. 144- d. Bertoldo de Bederheim de Gotingen solidos novem.
[1446 Mich. Erfurt: Bertoldus de Gottingen X\' gr.]
247. Beeck, Leonardus
244, 4. 149a. ab honorabili viro Leonardo Beeck pastore in Prumeren Colonien.
diocesis 6 grossetos.
Prummeren i. Rgbz. Aachen, Kr. Geilenkirchen. — Jul. 28: ,comme-
moratio dni magistri Leonardi de Prumeren, qui dedit 24 aureos florenos'
(Necrol. d. Marienstifts z. Heinsberg, vgl. Zs. Aach. G. \'. I 271).
248. Beer, Andreas
197, 36. 1452. D. Andreas Beer de Falconibus solidos IUI.
202, 18. 1458. Andreas Ber de Camenz dyoc. Stulpensis (= Misiit'iisii>) tunc
temporis in iure Scolaris .procurator".
249. Beerstraten, Johannes
228, 16 1479. 3 '^- Johanne Beerstraten VI grossos.
228, I. 1480. a d. Johanne Berstraten 1 grossum.
250. Begin, Johannes de
108, 16. 1344. a. d. Johanne de Begin de Colonia I libram.
Ein Johannes v. Bacheym vicarius e. S. Gereonis Colonien. erscheint
1347 Mz. 9 (Uß. S. Gereon S. 291) — vgl. Batheni.
251. Begke, Johannes
240, II. 149 1. a d Johanne Begke Cleven(si) Coloniensis dioc. XXI Bolendinos
quadrinos IUI.
248, 28. 1496 Johannes Beghe de Cleven Colon, dioc. ,procurator.
1509 Dz. 29 1. Rom: Johannes de Beka ppos. e. S. Andree Colonien.,
can. e. Cameracen. (Lib. Confr. p. 119). 1513 Mz. 19: mag. Johanni de Beka
ppos. e. S. Andree Colonien., notario et familiari suo (Leo papa)
concedit pension. an. ex eccl. par. in Teysendorf Salzeburg. d. (Hergen-
roether I 74). Gleichzeitig bestätigt der Papst ihm die von seinem Vor-
gänger übertragene Praepositura e. S. Martini Wesal. d. Trever. (1. c).
1514 Mai 16: Leo X papa creat Mag. Johannem de Clivis, can. e. S. Martini
Leo dien., notarium et fam. suum, nobilem et S. P. et aulae Lateranen.
ac Consistorii Poncif. Comitem et militem (1. c. I 551). 1514 Oct. 11 Mag.
Johanni de Beka Preposito eccl. S. Andree Colonien., litt, apost. scriptori
et fam. suo pensionem assignat super fruct. Praepositurae S. Martini Pingen.
(1 c. I 751) 1515 Nov. 19 mag. Joh. de Beka ppos. e. S. Andree Colon, resign.
canon. et praeb. S. Severini Colonien. u. empfängt dafür eine Anweisung
super fruct. e. S. Laurentii Colon. (I 778).
252. Behain, Heinricus
141. 27. 1379. d Hainricus Behain clericus Constanciensis VI solidos.
[Ein Johannes dict. Behain capell. altar. S. Marg. i. e. Basil. •(• 1377:
Necr. Basil. i. e. G. L. A. Karlsr. — • Ein Cunradus de Bermetingen dict.
Behain f 13. Oct.: Necr. Petrihus. i. M. G. H. Necr. I 675].
3*
36 • Beheni -- ßelow.
253. Behem, Hermannus
250, 23. 1497. a d. Hermanno Behem Hildensis dioc. XVI Bologninos.
[Ein Ludov. Behen de Hildensheim i. d. Erf. Matr. 330, 2.]
254. Beichlingen, Fridericus de (I)
41, 3. 1293- d. Fredericus de Bizingen XXVIII solidos.
41, 16. 1293. d. Fredericus de Bitheliiigen VIII solidos.
Der Name Friedrich um diese Zeit sehr häufig im Geschlecht der
Grafen von Beichlingen. — 1272 Fridericus comes iun. de Eichungen
(sororius Alberti com. de Glichen); ebenso 1283, 1290, 1303 (ÜB. Erfurt
No. 251, 338, 398, 504). X308 Fridericus comes senior de Bichlingen et
Fridericus natus ipsius (1. c. 539) u. s. w. faus J. Leitzmann, Diplom. Gsch.
d. ehemalig. Gfen v. Beichlingen i. Zs. f thür. Gesch. u. A. VIII 177 ff. ist
nichts zu entnehmen).
255. Beichlingen, Fridericus de (II)
231, 37. 1485. a d. Friderico de Bichlingen et Henrico de Bume florenum.
1481 urk. Friedr. v. B. über Ackerland in Gorssleben; 1508 Mai 8 als
,Domherr z. Kolen' über denselben Gegenstand (Arch. Weimar — Mitt.).
1482 SS. i. Erfurt (,Adam et Fridericus comites et domini de Bichlingen
3 flor. dederunt'). i486 Mai 2 Erfurt: nobilis et generosus dns Fridericus
comes in Bichlingen ... in monarcham et rectorem huius alme universitatis
studii Erfurten. est electus. 1514 i. Rom (,D. Fridericus ex comitibus
de Beichlingenn, chorepiscopus Metensis, canonicus metropolitane
et S. Gereonis Coloniensiuni ecclesiarum prepositus' — Lib. Confr. p. 43).
1526 Fbr. I Fredrich von Bichlingen proist des frej'en stiffs oder
collegiatkyrchen zu S. Gereon bynnen Coelne (ÜB Gereon S. 626). 1541
Jul. 3 Fridericus comes de Buchungen decanus eccl. Argentin. (Bz. Arch.
Strassb. G. 5354). f 1542 (graue Friederich von Beuchlingen, Domdechant
z. Strassburg: Zimm. Chr. III 389. vgl. S. 132).
256. Beyer, Theodericus
173, 9. 1422 magister Theodericus Beyer prepositus Humercensis unam coronam,
que valuit solidos XXXVIIII.
1417 Theodericus Beyer cleric. Groningensis (Oud arch. Groning-
Urk. 1417 No. 3). — 1429 ppos. Humercensis (= Humsterland, Humerse)
(ibid. Urk. 1429 No. 11. 13) (Mitt.).
257. Beyerl, Wolfgangus
249. 15. 1496. a. d. Wollgango Bej'erl de Kiczpuhel Salzburgensis diocesis
VII grossetos.
258. Beis, Guntherus
284, I. 1518. a d. Ginthero Wys unum florenum Renensem.
285, 13. 1519. a d. Guntero Beis dociore iuris utriusquc unum quartum ducati.
[341, 36. s. d. d. Gintherus Beis iuris utriusque doctor dono ddt nacioni nostre
in suo discessu decem et Septem BoUendinos].
Scheint nicht i. Bologna promoviert zu sein, da sein Name in den
Akten nicht zu finden.
259. Beke, Erasmus de
165, 5. 1412. ab Erasmo de Prussia magistro in artibus XX solidos (cf 167, 31).
171, 20. 1420. Erasmus de Beke magister in artibus et canonicus Warmicnsis
.procurator'.
1422 Aug. 23: Decr. Doctor Bonon. (Jun. 25 ,d. Erasmus Johannis
de Bech de Alam. subiectus priuato examini . . et f. approb. simpliciter
excepta una [cedula] que f de gracia.' — Aug. 23; ,d. Erasmus Johannis
de Bech de Alam. accepit publicam': L. s. i. p. I). — 1423 Erasmus de Beke
can. Warmien., Decr. Doctor (Hipler, Bibl. Warm. 288. a. 65).
260. Below, Georgius a
335. 41. 1557. nobilis d. Georgius a Below Pomeranus libras quattuor.
1552 Oct. 16 Rostock (.Georgius a Below nobilis Pomeranus');
studierte auch in Leipzig (Zarncke, Quellen vgl. Register). 1557 Mai 20 in
Below — Berg. 37
Rom (Georgius Belovv Pomeranus se huic laudabili Germanorum Collegio
ascripsit, coronatum aureum solvens': Lib. Confr. p. 6i). Hrzgl. Mecklenb.
Amtmann zu Güstrow; 1565 unter den Abgesandten des Hz. Ulrich zu
Rostock (Schirrmacher, Hz. Joh. Albrecht S. 387. 521. 5351.
261 . Below, Gerhardus a
333, 9. 1553. nobilis d. Gerardus a Belaw libras quattuor.
1543 Oct. Wittenberg (, Gerhardus a Belaw pomeranus equestris
ordinis'). 1549 W. S. Frankfurt a. O. (.Gerardus Beiow pomeranus equestris
ordin.') 1554 Febr. Fadua (.Gerardus Below de Pest (?) Pomeranus' —
al. m.: f 1587 Mense Maij). —- 1554: Ordinarius in Greifswald (doctor
Gerard. Belovius, nobili'tate generis, doctrina et virtute antecellen.s con-
siliarius ülustrissimi principis). 1555 Nv. 15: Gerardus Below, Antonii filius
iuris Professor: Rektor. 1556 Mai: Erzieher der Söhne des Hz. Philipp.
1557 Oct. Vicekanzler der Universität. 1562 wird Gerdt Below unter den
frstl. Pommerscheii Hof raten und verordneten Commissarien genannt
(ÜB. Eickstedt I 380. Greifsw. Matr. 274).
262. [Beizheim], Cunradus r. e. in
73. 8. 1317. d. Chunradus rector eccl. in Beizheim Augusten, dyoc. XVI solidos.
263. Berbinger, Georius
234, 13. 1487. a. d. Georio Berbynger canonico eccl. Frising. cathedralis
g'ossetos octo.
Georg Bärbinger von Bärbing (= Parbling b. Regensburg), der letzte
seines Stammes. — 1481 Apr 27: can. e. Frising. (S. Revers i. Mü. R. Arch.
Selekt.)- t ca. 1508. (Mü. Hfb. No. 1718.)
264. Berbisdorff, Johannes a
337' 39- '559' nobilis d. Johannes a Berbisdorff Misnensis libras quattuor.
Meissnisches, durch Bergbau i. Erzgebirge reich gewordenes Ge-
schlecht. — 1551 i. Leipzig (.Johannes a Berbisdorff wegfartensis 12 gr.'
1559 Oct. Padua (,Joh. de Berbisdorff Misn.' — al. m.: assessor Camerae
Imperial. 1574 Electoris Saxon. Aulicus Consiliarius. — Mortuus
Augustae in Comitijs). 1567 Jun. 11 Assessor a. Reichskammer-
gericht i. Speyer, "von Sachsen präsentiert (Ludolf, Append. X 79); geht
ab 1575 (ibid. p. 87I. — [König (III 52) erwähnt einen Hans v. Berbisdorff,
S Friedrichs v. B. zu Klipphausen und der Kath. v. Grauschwitz. Derselbe
hat i. Wittenberg. Marburg, Tübingen, Ingolstadt, Bononien studiert; bey
seiner Rückkunft emploirten ihn Herr August v. Schönberg z Glaucha und
Herr WoU v. Schönberg zu Penigk als Hauptmann. Anno 1610 erlangte er
vom Kf. Christian II zu Sachsen die Charge eines Kammer- und Bergrates
u Kf. Joh. Ge. I. ernannte ihn z. Hauptmann z. Wolken- und Lauterstein.
War vermählt mit Elise Stange aus Drebach in kinderloser Ehe. f 1621
auf Wolkenstein. — Vielleicht identisch mit dem vorher genannten?].
265 [Bergburghöfen], Conradus r. e. in
85, 35. 1324. d. Conradus de Franconia rector ecclcsie in Berburghosen (!) Erbipol.
dyoc. XII solidos.
266. Berdno, Arnoldus de
4<), 3a. 1299. Arnoldus de Berdno canonicus Bonensis VII solidos.
267. Berendorf, Cunradus de
42, 16. 1294. Cunradus de Berendorf XVI solidos.
268. Berg, Heinricus de
105. 31. 1343. a. d. Hainrico de Berg rectori eccl. in Magersdorf V solidos.
Vielleicht: 1366 Mai 2: Heinrich vom Perg rechter Kilchherre zu
Altorff (Mon. Zoller. IV No. 79).
269. Berg, Marquardus a
332, 41. 155a. nobilis d. Marquartus a Berg can. August, et Bamberg, libras quattuor.
332, 48 1553. nobilis d. Marquardus a Berg .procurator'.
S. des Eitel Sigmund v. B. zu Oepfingen (b. Ulm) u. der Kath. v. Stein
(Salver S. 448). — Seit 1541 can. e. Augusten. (Khanim 1533t, bezog er
38 Berg — Berge.
in demselben Jahre die Universität Ingolstadt (,Marq. a Berg can. Aug.'),
wo er 1544 bacc. art., 1545 nigr. art. wurde (Mederer, Annal. p. 175).
1548 Mai 15. Padua (.IVIarq. a Berge can.' — al. m. ppos. Papeberg. hodie
Episc. August. — obijt a. 1577): 1549 Fbr. 26: consiliarius N. Germ. Patav-i
1554 Dz. 23: J. U. D. Bonon. (.Marcualdus de Berge Germanus: B. No. 4II).
1544 auch can. e. Bamberg. (Ben h. V. Bamb.); 1552 (Ussermann, Episc.
Bamb. p. 219) oder richtiger J559 Fbr. 28: decanus e. Bamberg.; resign.
letztere Würde 1569 Febr. 18, wurde aber am i. April desselben Jahres
wiedergewählt (Bericht h. V. Bamb. 21, XX). 1574 Mz. 28: ppos e. Bam-
berg., behielt diese Würde auch als Augsburger Bischof bei (a. a. O.). —
Im J. 1557 erscheint er auch als can. e. Moguntin. (Joannis II 248) und
als ppos. e. B. M. V. ad veter. capell. Ratispon. (Hundt, Metrop. II 88).
Am 31. Aug. desselben Jahres erhielt er auch ein Kanonikat an der
Domkirche zu Würzburg, das er jedoch 1559 Dz. 19 resignierte. —
1559 wurde er zum Dompropst in Augsburg, 1575 Jul. 26 zum Bisch ot
daselbst gewählt, -j- 1591 Jan. 28 (Epit. i. Dillingen: .Marquardus vom Berg
Sueuus, familiae suae ultimus, eligitur in Episcopum Augustanum XX\'I
Julii a 1575 ob. 1591. XX\ III mens. Jan., aetatis suae LXllI').
270. Berg, Sigismundus a
336, 30. 1558. nobilis d. Sigismundus a Berg Bambergensis libras quattuor.
271. Berge, Joachimus de
336, a6. 1558. nobilis d. Joachimus de Berge de Herndorfi" ex ducatu Glogoviensi
libras quattuor.
Joachim v. B., geb. 1526 Mz. 23 als Sohn des Hans v. B. und der
Catharina Braun zu Hermsdorf im Hzgt. Glogau. 1544 Jun. in Wittenberg
(.Joachimus a Berge Silesius' [al. m. Eques ex ducatu Glogoviensi de
Herrendorft"]). 1547 W. S. in Leipzig (Joachimus a Berge de Herndorf
I fl.'J. 1549 nach Wittenberg zurück. 1551 Juli: besucht das Lager des
Hz. Moritz v. Sachsen vor Magdeburg. 1552 von Wittenberg vor der
Pest nach Frankfurt a. O. 1555 Reisen nach Weimar und Lüneburg.
1556 Reise ins Ausland (das ihm durch den Rektor Joachim v. Beust [s. d.]
ausgestellte Abgangszeugnis dd. Wittenberg 1556 prid. Id. Apr. bei Adam,
Vit.JCtor. p. 364sqq). Über Sangerhausen (z. Grf. Günther v. Schwarzburg)
nach Dillenburg (z. Grf. Wilhelm v. Nassau), Frankfurt, Köln, Mors, Brüssel
nach England (freundliche Aufnahme am Hofe), Paris, Orleans, Blois,
Bourges (Franc. Duarenus), Genf (Calvin), Zürich (Heinr. Bullinger und
Petr. Martyr), Bern, Basel, Freiburg, Strassburg, Padua (1557 Apr. 28:
, Joachim vom Berge de Herndorff Silesius ex ducatu Glogoviensi' [al. m.
nunc Consiliar. Imperatoris]), Bologna, Venedig. Durch Steiermark,
Kärnthen, Ostreich, Ungarn. Polen in die Heimat zurück: recepit patria
Theologum excellentem, Politicum prestantem, Historicum eximium, Jure-
consultum minime vulgarem. — 1559: capitaneus Glogoviensis;
assessar regiae Curiae: Kaiserlicher Rat; mehrfach auf Gesandt-
schaftsreisen verwendet. 1566 führt er dem Kaiser die Mannschaften aus
dem OElsass und Breisgau zum Türkenfeldzug zu. 1567 Gesandtschafts-
reise nach Dänemark und Schweden. Kurzer Aufenthalt an den Höfen zu
Pommern und Küstrin. 1571 wird ihm auf seine dringenden Bitten die
Entlassung aus kaiserlichen Diensten gewährt; 1575 nochmals mit einer
kaiserlichen Mission nach Torgau betraut. Lebte jetzt auf seinen Gütern
als regiae curiae primarius assessor, equestris ordinis delectus Senator. —
War zweimal verheiratet: i. mit Dorothea v. Knobeisdorf (schenkte ihm
10 Kinder, die alle frühzeitig starben), 2. Barbara v. Knobeisdorf (kinder-
los). ■]■• 1602 Mz. 5. — Frühzeitig dem Protestantismus zugewandt. Zahl-
reiche Briefe Melanchthons an ihn auf der Dresdner Bibliothek (Schnorr v. C.,
Katalog I. C. 59. 60, vgl. auch Corp. Ref. X. p. 341 Index), vgl. besonders
Melchior Adam 1. c. p. 359 sqq.; Keller, Joachim v. Berge u. s. Stiftungen.
Glogau und Leipzig. 1854. Grünhagen i. A. D. B. II. 365.
Bergen — Berlin. 39
272. Bergen, Johannes de
119, 15. 1474. a d. Johanne de Bergen arcium magistro.
Johannes de Monte alias de Bergen aus Rüdesheim, artium magister
u. J. U. Doctor, can. e. B. Marie Virg. ad gradus Mogunt.; 1481 durch
päpsth'che Provision decan US e. S. Stephani Mogunt.; muss jedoch infolge
der Opposition des Kapitels verzichten, f 1503 Jun. 30 fjoannis II. 556).
273. Berger, Gabriel
a8o, 45. 1516. a d. Gabriele Berger triginta sex Boloninos.
274. Berghusen, Johannes r. e. in
103. 27. 1341. d. Johannes rector eccl. in Berghusen.
Berghausen, OA. Durlach? — 1329: plebanus in Barghusen (Zs f. G.
ORh. 25, 335; Krieger, Topogr. Wörterb. S. 24).
275. Berghes, Antonius comes de
224, 39 1477. a reverendo patre ac generoso comite doniino Antonio de Bergis
abbate montis S. Marie*) unum ducatum valentem LVIII solidos.
*) postmodum effectus est abbas S. Trudonis Leodien.
d. (al. m.)
.Antonius de Berghes, abbas ad S. Bertinum et ad S. Trudonem
scripsit Historiam ordinis Equitum Aurei Velleris, a Philippe Bono, Duce
Burgundie etc. anno 1429 instituti' (Val. Andreae Bibl. Belg. p. 62). — Gb.
c. 1455. Abt zu Mont-St. Marie (Doubs), zu S. Trond i. Lüttich u. zu
S. Bertin ca. 1493. t 1531 Jan. 22 (Chevalier, Repertoire I. 140).
276. Berhulm, Heinricus dict.
55, 27. 1304. d. Henricus dictus Berhulm XIII solidos.
277. Berhusel, Heinricus
35, 7. (1310). Henricus Berhusel .procurator' (cf. 60, 23. 26. 62: 374, 2).
62, 12. 1310. d. Henricus Berhusel 111 solidos et III denarios.
Vielleicht: 1347 Jul 11 Hainrich der Berhuser fürsprech (ÜB. S-
Call. III 568).
278. Beringen, Heinricus de
82, 36. 1323 d Heinricus de Beringen canonicus Augustensis XX solidos
Ist wohl zu unterscheiden von dem älteren Heinr. de Beringen
can. e. Augustensis (1285: M. B. 33, 173; 1302: OB. Arch. 4, 319; 1314:
Khamm I 5891. — Der obige erscheint 1348: Heinrich von Beringen brobst
ze VVysenstaig und Korherre ze Augspurg (MB. 23b, 141); 1349
Jan. I Heinrich von Peringen Korherre ze Auspurch (R. Boic. 8, 150). —
1352 Heinr. v. B. ppos. e. Brix. (Sinnacher Beitr. V 246.) 1354 Heinrich
von Beringen Tumbraust zu Brixen ^F. r. A. II 34, 266). — Im Necrol.
August. (M. G. H. Necr. I 57) wird ein Heinricus de Beringen, can. e. Aug.
erwähnt, der ein Sohn Heinr. v. Beringen genannt wird ; ob sich diese Stelle
auf den älteren oder jüngeren bezieht, ist nicht festzustellen.
279. Beringen, Marquardus de
82, 15. 1323. a. d. Marquardo de Beringen canonico eccl. Augustensi I solidos.
83, 26. 1324 d. Marquardus a Beringen .procurator' (cf. 84, 33. 35.).
Jahrtag: Jun. 29 (.Marquardus de Beringen can. eccl. August'. — Necr.
mon. Kaisheim. i. Necr. germ. I 91).
280. Berka, Johannes de
73. 40. 1317. d. Johannes de Berka XII solidos.
281. Berlin, Georgius
335. 45- 1557- d. Georgius Berlinus Dunckelpulensis iuris utriusque licentiatus
libras duas.
344. 8. 1557. d. Georgius Perlinus Dunckelspulensis |I. U. D.] Bononenos sedecim.
1557 Apr. 28 Padua 1, Georgius Berlin Dinckelspulensis'). — Er hatte
sich, auf der Durchreise Padua berührend, daselbst in die Matrikel des
Rektors und der Nation eintragen lassen. Er beabsichtigte noch an dem-
selben Tage weiterzuziehen und sich in Ferrara oder Bologna den Doctor-
grad zu holen. Durch die Steuerbehörde wurde indessen sein Gepäck mit
40 Berlin — Bernstein.
Beschlag belegt. Da leistete die Nation für ihn Bürgschaft, um ihm die
Weiterreise zu ermöglichen, und verfocht am flgd. Tage seine Sache
siegreich vor dem Richter (Annal. G. N. Patav.: Univ. Arch. Padua). — 1557
Mai 26: I. U. D.Bonon. (.Georgias Berlinus germanus': B. IV^j.
282. Berlin, Hieronymus
218. 10. 1473. a Jeronimo Perler de Dinckelspuhel XIIIl.
zio, 3. 1475. d. Iheronimus Berlem de Dinckelspyhel solvit soiidos XIIII.
1475 Mai 18: Decr. Doctor Bonon. (.e.xamin. f. prefatus d. Jeronymus
et n. d. fuit approb. & doctoratus': L. s. i. p. I). — 1478 Dz. war er in Basel,
da ihm dorthin Petrus Schott |s. d.] durch Seb. Brant seinen Gruss schickt
(Schotti Lucubr. f. \l^ ).
283. Berlin, Johannes
ai4. 36. 1470. a d. Johanne Berlein de Dinkelspuhel . . .
215, 30. 1471 a d. Johanne Berlein de Dinckelspuhel a predecessoribus nostris
intitulato XVI Bologninos.
219. 26. 1475 Johannes Beden de Alamannia .procurator (cf. 219, 36; 220, 19.29;
222. 9; 402. I. 27 )
1459 SS. Wien (Joh. Perlin de Dinkelspuhel 4'). 1501 — 1504 Doctor
Johannes Berlin camerae imperial, assessor (Ludolt, Append. X 20).
284. Berlin, Lucas
337' 35i 1559- d Lucas Berlin Dinkelsphilensis libras quattuor.
1558 Oct Padua (, Lucas Berhn Dinckelspuhelensis". — al. m.: Camerae
Imperial. Assessor, nunc Ulme habet domicilium Senator Reipubl.
Ulmen. Ducis Wirtemberg. a Consiljs militaribus). — 1559 Apr. 12.
I. U D. Bonon. (.Lucas Berlinus Germanus: B. No. 4 II). — 1573 Assessor
a. Reichskammergericht i Speyer (Ludolf, App. X 86). Eigenhändiger
Eintrag von ihm f, Lucas Berlin, 1. U D. Ulmae Suevorunri v. 4. Nov. 1587
i. d. Stammbuch des Joh. Minderlin (Grssh. Hfbibl. z. Weimar No. i): dabei
Minderlins Bemerkung: ,obiit 95'.
285. Berlin, Jacobus de
177. 40. 1427. d. Jacobus de Berlin XI soiidos.
286. Berlin, Johanne de
106. 34. 1343. a d. Johanne de Perlin Brandeburgensis dj'ocesis VIII soiidos.
287. Berlin, Nicolaus de
48. 18. 1298. d. Nicolaus de Berlin X soiidos.
288. Berlin, Theodericus de
46. 37. 1296. d. Theodericus de Berlin XI soiidos.
289. Bern, Petrus de
70, 34, 1316. d Petrus de Berno Lausunensis dyoc. III soiidos.
290. Bernir, Heinricus
40. 43. (45). 1293. Henricus Bernir socius d. Syiridi comitis de Anhalt .procurator
(cf. 40, 18 .
Eine Familie Bernir in Werben (Riedel, Index, cf. a. ÜB. Anhalt. Index).
291. Bernyr, Johannes
209, 20. 1464. a Johanne Bernyr de Augusta XII Bologninos.
1478 Sept. 3 mgr. Johannes BernjT causarum curie August,
procurator iuratus (Zs. H. V. Schwab, u. Nbg. 5, 283).
292. Bernstein, Jaroslaus baro in
337. 26. 1559. generosus d. Jaroslaus baro in Bernstain etc. Bohemus sacrae
caesarei maiest. rei equestris supremus prefectus libras duodecim.
Vielleicht Jaroslaus v. Pernstein auf Pardubitz, welchem K. Ferdinand
1552 die Herrschaft Leitomyschl auf 15 Jahre versetzte. Er war 1558 Jan. 3
Mitglied des böhmischen Landtages (böhm. Ldtgsvhdlg. III 15. VII 557). —
Jaroslaus de Pernstein, Sohn des Joh. de Pernstein, haered. in Moravia et
suprem. capitaneus -j- 1569 Jul. 27 caelebs. (Bohusl. Baibin. Mise. Bohem.
decas II. tab. gen.).
Bernstein — Berwinkel. 41
293. Bernstein, Petrus de
259. 9. 1501. d. Petrus de Bernstein Misn. dioc. 33 Bologninos.
265. 30 1505. venerabilis vir Petrus de Bernsteyn nobilis Misnensis .procurator'
(cf 266, 44V
268, 4. 1506. (269, 27: 1507) Petrus de Bernstein .syndicus'.
340, 38. (zw. 1506 u. 1510). d. Petrus Perestannus Misn., doctoratus in gym-
nasio Ferrariensi, contribuit florenum.
Sohn des Hans v. Bernstein (Albinus, N. Meisn. Chron. S. 680);
1495 Ge. i. Leipzig (.Petrus bernsteyn de pirnis.') 1517 in Rom bei Nicol.
V. Hermsdorfl' [s. d |, welcher ihm ein Schreiben an Hz Georg von Sachsen
mitgiebt (Dresd. Hpt. St. Arch. Cop. 9827 No. i F. 99). War Rat des Hz.
Boguslavv. Pommern, dann des Hz. Georg von Sachsen (Albinus 1. c,
Spangenberg, Adels Spieg. 2, 197).
294. Bersich, Johannes
109. I 1344 Johannes Bersich can. Novi Monasterii [s. Otto de Wolfskehl ]
112, 3. 1346. Johannes de Herbipoli , procurator substitutus' (cf. 113, 12. 141.
114, 44. 1347. Johannes de Erbipoli can. in Novo Monasterio antecessor meus . . .
[116, 32 1348. a d. Ebirhardo de Cymmern socio d. Johannis Persk de Herbi-
poli ...]."
1354 Dz. 12: Johannes Bersich zu dem Niwenmünster zu Wircz-
burg Korherre (R. B. VIII. cf. M. B. 42, iii) 1389 Mz. 6: Conr. Bersich
d. a. Korherr z. Niwenmünster: R. B. X.
295. Berswotl, Segeboldus
160. 32. 1407. d Segeboldus de Tremonia I libram.
160, 14 1407. Segeboldus Bersvvort scholaris in iure ciuili .procurator'.
1400 in Köln (.Segebodo Berswort de Tremonia der. Col. d., leg.,
solv. totum'). 1405: pastor S. Reynouldi Tremon. (Keussen i. Matr. I 871. —
1414 Mai 31: Lic i. Leg. Bonon. (,d. Segeboldus de Alamania examin.
f. in presentia XI doctorum, ultra nos duos presentantes [sc. Nicolaum de
Aldronandis et Florianum de S. Petro] f. approbatus a novem et reprob, a
duobus: L. s. i c. I). — Erscheint 1415 als Leg. Doctor i^Keussen).
1417 Mai 26: d. Stdt. Düren kann dem Doctor Segeboide Berswort die
rückständigen Leibrenten nicht bezahlen (Höhlbaum. Mitt. \'II 96), auch
1432 Aug. 24 (1 c. XV 69) 1419 Mai 26 ist Segebod. de Tremonia Leg.
Doctor Z. in Florenz (1. c. III 46). — Lehrte später an der Universität
Köln. Rector in 143334- "'" i455 (Keussen a. a. O.). Soll 2 Söhne,
Nicolaus u. Lambert, hinterlassen haben (Fahne, Gschl. v. Hövel I. 2. S. 6).
296. Bertholdus
53. 4 1301. mgr. Bertoldus (cf Wigandus).
297 Bertholdus
73- 33- 1317- d. Perchtoldus X solides.
298. Berwinkel, Cuncelinus de (I)
50, 40. 1300. d. Cuncelinus de Berwinkele canonicus eccl. S. Marie Halberstaten.
XXII solidos.
Berwinkel, ausgegangener Ort bei Osterwiek. — 1292 Nv. 15 Cuncelinus
de B. can. e. B. Marie Halberstat. (Uß. Halberst. II 1586) 1299 Jan. 21
(16871; 1300 Jan. 20 (1691); 1301 Mz. 24 (1706): 1302 Jun. 15: Guncelin
de Berwinkel notarius dni Hermann! epi. Ilalberstaten. (1718. 1723);
1303 Fbr. 13 (1731); 1303 Sept. 11 (1736). Erscheint von 1309 ab auch als
can. e. Hildesh. (Sts. Arch. Hann.). 1319 Jun. 3: her guncelin van
berwinkele der eider, Domherr z. Ilildesheim (Sudendorf, ÜB. 1 311).
299. Berwinkel, Guncelinus de (II)
71, 24. 1316. d. Guncelinus de Berwinkel I libram.
Seit wann dieser junge Cuncelin v. B. im Hildesheimer Domstifte
sass, ist schwer zu bestimmen, da er von seinem Namensvetter kaum zu
unterscheiden ist. \'ielleicht ist er um das Jahr 1319 eingetreten, da damals
No. I als ,der eider' bezeichnet wird. 1320 No. 5 erscheint schlechtweg her
42 Belhman — Beust
guncelin von berwinkele als Domherr zu Hildeäheim (Sudendorf, L'H. I629).
Wohl identisch mit 1329 Nov. 13 her guncelin van berwinkele proueste
van dem hilghen cruce zu Ilildesheim (a. a. O. I 473).
300. Bethman, Johannes
180, 30. 1516. a d. Johanne Bethman unum ducatum.
1519 SS. Erfurt (.Johannes Betmann de Goslaria').
301. Beuermann, Heinricus
163, 9. 1411. d. Heinricus Beuerman de Livonia XU solidos.
1402 W. S. Köln (.Henricus Beuerman de Derbato art. s.'). — Wahr-
scheinlich ein Sohn des Bürgermeisters zu Dorpat Joh Beverman (1386
bis 1402). Viele Mitglieder der Familie genannt b. Schwartz Mitt. Gsch.
Liv-, Esth- u. Kurld. XIV Hft. 4 u. Büthführ, die Livld. S. 8.21.
302. Beulwitz, Christophorus de
250, 8. 1497. a viro nobili d. Crlstofero de Bewhvitz.
Christoph v. Beulwitz auf Hirschberg, Gottmannsgrün, Hofteck
Schnarchenreut, Erlbach, Eubabrunn u. Schartenmauer, Sohn des Dietrich
V. B. auf Hirschberg u. der Barbara v. Reitzenstein. i486 SS. i. Leipzig
(,Cristoforus von belvvecz de Hirssbergk x'). 1499 Jan. 26: Leg. Doctor
Senen. (,d. Cristoforus de buhvitz de herschberg Bamberg, dioc. in iuri
ciuili doctorandus f. presentatus': Erzb. Arch. Siena). Nach Biedermann war
er I. U. D. — Brandenburgisch Culmbachscher Rat und Landes-
hauptmann zu Hof. Gemahlin Eva v. Brandenstein: 2 Kinder. .Dieser
Herr zog sich als einer der grossesten Feinde des seligen Herrn D. Lulheri
durch sein gantz besonderen hitzigen Religions Ej'fFer a. 1534 viele Unruhen
zu' (Biedermann, Voigtland tab. XXXIX. vgl. König III loi).
303. Beurn, Adolfus
329, 42. 1544. iiobilis d. Adolfus Beurn aureum Renensem libras duas Bononenos
decem et Septem.
Stammhaus im Württemberg. Amte Riedlingen.
304. Beust, Joachimus a
331, 17. 1547. nobilis d. Joachimus a Buest Marchita libras duas.
Geboren am 14. Apr. 1522 zu Möckern bei Magdeburg, als S. des
erzb. Hauptmanns daselbst Achim v. B. u. der Elisabeth v. Randau. -
1539 Leipzig (.Joachimus Bustius Magdeburgensis'; ; 1540: bacc. art. —
1544 auf Veranlassung des M. Pistoris nach Italien. 1548: I. U. D. Senen.
1550: Ordinarius der juristisch. Fakultät i. Wittenberg. Rat des
Kf. Moritz. [1552 Mai 22 i. d. Wittenb. Matr.: ,D. Joachimus a Beust
nobilis I. U. D. promotus in antiqua Senarum urbe et in hac academia
legum Professor publicus . . .']. 1553: Rat des Kf. August; 1565: mit des
vorigen Zustimmung zugleich Rat der Anhaltinischen Brüder Joachim
Ernst und August. 1586: Rat des Kf. Christian, f 1597 Fbr. 4 auf
seinem (1580 erkauften) Rittergute Planitz (bei Zwickau), wohin er sich
wenige Jahre vorher zurückgezogen hatte. — Ein sehr religiöser Mann, der
sich als christlicher Dichter versucht und um die Ordnung der sächsischen
Kirche wesentliche V'erdienste erworben hat. Durch seinen Tractatus de iure
connubiorum et dotium ad pra.xin forensem accomodatus .Begründer des
sächsisch -protestantischen Eherechts'. — War seit 1556 verheiratet mit
Barbara Brand v. Lindau; hinterliess einen S. Heinr. Friedrich, der den
Stamm fortsetzte. Schriften: Disticha latina in omnia evangelia. zwei-
mal in Wittenberg als Christiados Libellus erschienen. Uebersetzt ins
Griechische von Abdias Praetorius, zusammen mit dem lateinischen Text
in der 3. Ausg. hrsg. Wittenberg 1572. 8"; von Ambros. Lobwasser [s. d.]
ins Deutsche übertragen. Die Ausgg. 1585 und 1603 enthalten den deutsch-
latein.-griech. Text (Ge Litzelii Hist. poet. graec. Germ. 1730 p. 78 sq.)
2, Tractatus . . (s. o.) Fkf. 1591 (a u. and. Titel). 3, Orthodoxa enarratio
evangelior., quae dieb. dominicis et sanctorum festis enarrantur (P. I II.)
Lips. 1595 8*. 4' Lectura in lit. Digg. ; De iureiurando. Viteb. 1576 2".
Bevelant — Bibra. 43
5, Libellus de arte bene beateque moriendi. 6, Oratio de vita Johannis
Schneidewini. Viteb. 1575 8«. 7, Poemata (cf. Poet. Germ. Fkf. 1612 t. I. 12"}.
8, De ordine studii iuris (Ms. IJibl. Monac. II. i p. 140 No. T124). (Reiches
archiv. Material im H. St. A. Dresden. — P. Willichius, Leichbegängnis
und Ehrenpredigt bei der Begräbnis . . . Joachimi v. Beust auff. Planitz,
Erbsassen, der Rechten Doctorn, Churfstl. sächs. u. hrz. anhaldin. Rats.
Lpz. 1597. 4". Balth. Crusii Parentatio i. obitum Joach. a Beust. Isleb. 1598.
Königs Adelshist. II. 131 ff. Diestel i. v. Webers Arch. f. sächs. Gsch. VI.
Flathe i. A. D. B. II 587).
305. Bevelant, Florentius.
Z26, 34. 1479. 3 '^- Florentio Bevelant Traiectensi III grossos.
306. Bevern, Arnoldus de
314, I. 1537. a nobili d. Arnoldo a Bever canonico Monasteriensi I ducatum
Ungaricum XV iulios.
S. des Arnold v. B. Herrn zu Langen, Amtmanns zu Bentheim (Fahne,
Westf. Geschl.). 1557 Nov. 29 •(- Arnoldus de Bever ppos. e. Monaster.
(Necrol. e. Monast. St. Arch. Münster).
307. Bybelreyde, Heinricus
129, 19. 1367. d. Heinricus dictiis Bybelreyde ddt. X solides.
8. Biberach, H. de
57, 15. 1305. d. H. de Bibrach VI solidos.
f XVII. kl. Febr. Heinricus de Biberach subcustos huius eccl.
(Necr. Basil. t. II. i. G. L. A. Karlsruhe).
309. Bibra, Conradus de
167, 34. 1506. a d. Conrado de Bibra Herbipolensi canonico*) et a d. Mauricio
de Bibrach Herbipolensi et Bambergensi canonico**) et Johanne
Rosener de Monte Regio dictorum dominorum de Bybra preceptore
II florenos.
[322, 20. 1541. Reverendissimus dominus Conradus a Bibra Herbipolensis epis-
copus ac dux Franciae orientalis triginta Renenses aureos nationi
nostre in exolutionem datae fidei dono dedit, pro quibus honestus
vir Hieronymus Betz mercator Nurembergensis hie Bononiae libras
octuaginta Septem Bononenos decem nobis numerari fecit.
*) nunc episcopus Herbipolensis.
**) obiit in rusticorum seditione. (I)
Gb. 1490 als Sohn von Härtung v. B., Amtmann in Raueneck und
Margaretha v. Seckendorff. 1504 Nov. 9 mit einem Kanonikat am Dome zu
Bamberg providiert (jedoch erst 1523 Febr. 19 i. Besitz); 1504 Nov. 19: can.
e. Herbip. (erst 1519 im Besitz); 1515 Ingolstadt (.Conradus de Bibrach,
can. Herbipol.' — Mederer I93) Seit 15 19 auch Stift sherr zuNeu-Münster
i. Wrzbg. Im Bauernkrieg mit Dr. Sebastian v. Rotenhan [s. d.] unter den
Verteidigern des Frauenbergs. 1540 Apr. 28 Stiftspropst zu Neu-Münster.
1544 Jul i: Bischof v. Würzburg. ■\ 1544 Aug. 8. Grabmal im Dom zu
Würzburg (vgl. Salver 412). — Johannes Faber, Bischof zu Wien, dedicierte
ihm s. Epist. aTTo/.oytjiy.t] De inuocatione et intercessione Beatissime Marie.
Vienn. Austr. 1528. 4^\ Bisch. Conrads Mandatum de reformatione clericorum
1521 i. Ludewig Scrr. p. 869. (vgl. Biedermann, Steigerwald tab. IX; Salver
412, 419; Amrhein i. Arch. f. UFr. Bd. 33. S. 130, besonders Beitrr. z. Fam.
Gsch. der Reichsfreiherrn v. B. Münch. 1882. Bd. 2. S. 436 — 454.)
310. Bibra, Laurentius de
224, 43. 1477. ^ <^- Laurentio de Bybra*) . . .
*) postea factus episcopus Erbj-polcnsis anno XCV in
Franconia. Et ego Sebastianus de Rotenhan Franconicus
procurator ad eum scripsi nomine nacionis (al. ni ).
Aeltester Sohn des Hans v. Bibra zu Melierstadt (f 1473) und der
Agnes Schenk v. Schenkenwald, gb. ca. 1459. 1465: Domherr zu Würz-
burg (Biedermann, Steigerwald tab. XI); studirte in Heidelberg (1472 Dz. 7:
.Laurencius de Bibra, canonicus eccl. S. Burckhardi extra muros
Herbipolenses, die VII DeC. — bacc. art.; 1474 Jul. 9). 1477 Oct. Erfu rt
4.4 Bibra - Bitkcn.
(Laurentius de Bibra tm.'). Erscheint schon 1480 als can. Mogunt. et d.
Cassii & Florentii Bonnen, ca. 1489 Syndicus des Erzstifts Mainz 1489
bis 92: ppos. eccl. S. Cuniberti Colonien. (Niederrhein. Ge.schichtsfr.
1882 S. 150). 1491 sacellanus des EB. Berthold v. Mainz, von der Residenz-
pflicht entbunden (Joannis II 341). i486 mit d. Kf Berthoid nach Aachen
zur Wahl des r. Königs Maximilian. 1491 Juli 10: can. eccl. Bamberg, lad
primas preces regis Maximil. — In dem Instrument wird er als: S. Cuniberti
Colonien. & S. PauliWorraatien. eccl. praepositus, Mogunt et Herbipol.
can. bezeichnet). 1494 (Febr.): ppos. eccl. Herbip. — 1495 Apr.: auf d.
Reichstag zu Worms, als Vertrauensmann der Ritterschaft des Stiftes Würz-
burg. 1495 Mai 12: Wahl z. Bischof von W'ürzburg und Herzog in
Franken (1495 Juli 16 durch P. Alexander VI bestätigt; 1495 Nov. u in Würz-
burg konsekriert — Beschreibung der Feierlicheit bei L. Fries i. Ludewig,
Scriptt. p. 867). In demselben Jahre sendet er mehrere fränkische Jünglinge
zum Studium nach Perugia (Arch. f LTr. 28, 145). 1496 Apr. 3 auf d. Reichs-
tage zu Nördlingen von K. Maximilian I mit d. Hzgt. Franken belehnt. 1500
auf d. Reichstag zu Augsburg, 1505 zu Köln, 1507 zu Konstanz. 1518 zu Augs-
burg. — Ein trefflicher Regent, der auch eine verdienstvolle gesetzgeberische
Thätigkeit entfaltete (Libri contracluum Laurentii duo. — Liber diversarum
formarum Laurentii. Kr. Arch. Würzb.i. 1506 Neue Landgerichtsordnung.
Kanzlei-Ordnung. 1512 Newe Reformation des Landtgerichts des Herzog-
thumbs zu Franken ,ein gesetzgeberisches Werk von grosser Bedeutung,
welches auch jetzt noch von hohem juristischen Interesse ist, weil dasselbe für
das 16. Jahrh. den Civilprozess in erster und zweiter Instanz regelt'. Ebenso
eine Reihe von Verordnungen das Verwaltungs-, Gewerbe- u. Medizinal-
wesen betreffend, t 1519 Febr. 6. Sein Marmordenkmal im Dome zu
Würzburg trägt die Inschrift: ,Laurentio a Bibera, wirceburgensi Episcopo
ac Franciae duci, qui pacis artibus praecipue florens semper hanc rem
publicam bene gerendo splendideque augendo eflecit, ut iam fato functus
potissima sui parte adhuc vivat, immortale posteris imitandi exemplar
relinquens. Obiit VIII Idus Februarii anno M. DXIX' (vgl. Unschuld. Nachrr.
1722 S. 1053 ff. Seckendorffii Hist. Luth. f. 29. Ludewig Scriptt. Wirceb.
p. 866— 868. Salver S. 375. Gropp. Coli. Nov. I 156 837. Joannis II 246. 341.
Amrhein i. Arch. f. UFr. Bd. 33 S. 297 nennt als Geburtsjahr 1456; besonders
aber die ausführliche Darstellung in Beitrr. z. Fam. Gsch. d. Reichsfreiherrn
V. Bibra v. W. Frh. v. Bibra. Münch. 1882 II. Bd. S. 277—337 u. ö. — Brief
Huttens a. Laur. v. B. i. Hutt. opp. I 320.)
311. Bibra, Mauritius de
267, 35. 1506. vgl. Conrad v. B.
Gb. ca. 1488 als Sohn des Chrph. v. B. und der Eva Zollner v. Rothen-
stein: seit 1497 Oct. 10: can. e. Herbip., 1500 Mz. 15: can. e. Bamberg.
1508 i. Erfurt 1, Mauritius a Bibra ßambergensis & Herbipolensis ecclesiarum
canonicus ddt. uniuersitati 21 sneberg.') 1528 als custos e. S. Burkhard!
Herbip. erwähnt, t 1528 Nov. 8 ivgl. Salver S. 391. Amrhein 1. c. Bd. 33
S. 159. Beitrr. z. Famiiiengesch. II 357 — 59 )
312. Bick (en), Guilelmus (a)
293, 13. 1526. d. Guilelmus Bick Magunt. dioc. ddt florenum aureum.
1. Melleicht Wilhelmus a Bicken can. eccl. Mogunt. 1519. t 1538 Dz. i
(Moguntine de nocte in plateis occisus);
2. oder der jüngere Wilhelmus a Bicken can. mai. eccl. Mogunt.
et S. Albani Mogunt. t 1553 Apr. 18; (über beide Joannis II 255
vgl. 342).
313. Bicken, Fridericus de
57, 37. 1305. d. Fridericus de Bickin XXIIII solidos.
Es giebt 2 Familien dieses Namens, welche nichts mit einander ge-
mein haben. Neben dem im Siegen"schen ansässigen Geschlechte, welches
2 Querbalken im Schilde führte, erscheint nämlich in Oberhessen, in der
Gegend von Marburg, ein zweites, dessen Wappenschild einen geschachten
Bydz - Bill. 45
rechten Schrägbalken zeigt. Es tritt fast in herrenmässiger Stellung zuerst
in der ersten Hälfte des 13. Jahrh. auf und erlischt mit dem Ritter Friedr.
V. Bicken zu Ende des 14. Jahrhunderts (Wyss in Westd. Ztschr. 1887
S. 253). .Der aus der Bologneser Matrikel angeführte Friedrich v. Bicken
gehört wahrscheinlich dem andern (oberhessischen) Geschlechte an. Ver-
mutlich ist er identisch mit dem gleichnamigen Pfarrer zu Kesterburg
und Propst zu S. Moritz zu Münster 1315 — 1333' (Wyss a. a. O. S. 257).
— Dieser letztere Friedrich v. Bichem (ßickem) und Kesterborch, can. e.
S. Mauricii Monasteriensis folgte als Propst von S. Moritz dem am 22. Nov.
1326 verstorbenen Gotfrid v. Holthusen. Er schenkte dem Stifte den
mansus Hohenporten u. s. w. f 11. Juni (1340) (vgl. Fr. Darpe, d. altern
Pröpste V. S. Moritz i. Ztschr. f. vtrld. Gsch. Westf. 43 Abt. I. S. 155).
314. Bydz, Conradus
194, 7. 1448. a. d. Conrado Bydz de Finlandia solidos duodecim.
1438 Leipzig (,Conradus Bitz de Abbo').
315. Bielefeld, Johannes de
43, 45. 1295. Johannes de Bilevelde (cf. Johannes de Brinco).
1335 Jul. 15: Johannes de bileuelde thesaurarius e. Hamburg.
(Schlesw. Holst. Regest. III 508).
316. Bienbach, Henricus de
45. 4a. 1296. d. Henricus de Bienbach X solidos.
1331 Heinr. de Binbach can. e. Mogunt. schenkt s. Hof ,zum
Rosengarten', in der Stadt Mainz gelegen, dem Kl. Arneburg, unter Vor-
behalt der Nutzniessung auf Lebenszeit (Gudenus C. M. II 5471. 1336 Oct. 15:
Henricus de Binbach, can. e. Mog. als Anhänger des EB. Balduin im Banne
(Act. Vatic. No. 1839). Von 1344 ab erscheint er als custos e. Mogunt.;
1353 Aug. schenkte er dem Kl. Retters seinen Hof zu Königstein (Nass.
U. B. I. 3 No. 2675). 1351 resigniert er seine Pfarrei in villa Grützen. Er
war auch can. e. B. M. V. ad gradus Mogunt. 1353 Jun. 28: Heinrich
von Bienbach, coster des Capitels des domes zu Mentz (Regg. B. VIII).
1354 Sept. 7: Heinrich von Byenbach coster des tumes zu Mencze (1. c).
Urkdl. zum letztenmal 1356 (Joann. II. 222, 311, 889; vgl. a. Würdtwein,
Subs. d. 6, 255. 259. 270. 279 f., 282).
317. Bietirtain, Arnoldus de
44, 39. 1295. d. Arnoldus de Bietirtain II libras.
Biederthal i. OElsass (Kr. Altkirch).
1. t Apr. 8 Arnoldus de Biedertan miles (L. a. eccl. Turic. i. M. G. H.
Necr. I 562.).
2. 1359 Arnolt von Biedertan kilcherre zu Loeffen (Bas. U. B. I 338, 31).
318. Bilant, Heinricus
134, la. 1370. d. Heynricus Bilant unum florenum.
Stammsitz der Familie, Bylant im Cleveschen. 1369 i. Paris (,licen-
t latus fuit d. Heynricus de Bylant . . . cuius bursa VII solidos': Auctar.
Chart. Paris. I 330); erhält einen Lehrstuhl (.iuravit d. Hinricus Bilant nobilis
pro incepcione sua, cuius bursa IX solidi, et incepit sub magistro Jordano
de Clivis'; 1. c. 332) — 1382 Apr. 10 P. Clemens VII überweist dem Heinrich
v. Byland, Propst z. S. Aposteln zu Köln, die geistliche Gerichtsbarkeit
im Gebiete des Gf. Adolf v. Cleve (Rom. Quartalschr.MI 417). 1380 Mai 27
•war ihm von demselben Papst das dem ,Urbanisten' Giselbert Koc
genommene Archidiakonat sowie die Propstei Utrecht verliehen
worden (a. a. O. VII 155). 1374 Apr. 26: P. Gregor XI überträgt Henrico
de Bilant can. e. Zeflicensis canonicatum et praebendam cum ferculo
eccl. Xanctensis Colon, d. (Bullar. Traiect. II No. 2185).
319. Bill, Bertholdus
160. 31. 1407. d Bertoldus Bil canonicus Beronensis solvit I libram.
Ist wohl der Sohn jenes Bertold Bill, der 1416 als Patronatsherr der
Kirche zu Trossingen erscheint (Zs. f. G. ORh. 28, 60). — 1404 Febr. 26:
46 Biner — Birgeri,
preces primariae K. Ruprechts a. d. Abt des Benediktinerklosters in Stain,
Konstz. Diöcese, für Bertold Billen cleric. Const. dioc (Chmel, Regg. Rupert!
p. 99. Xo. 1683). 1407 Mich. Erfurt (.Bertoldus Billen rector parrochialis
eccl in Fridungin Constanc. d^'oc.'). Als can. eccl. ßeroncn. erwähnt
von Riedweg S. 481 : .Berchtold Billy war wenigstens so lange Chorherr,
dass er ein Feuduni erhielt', t 1428 Jun. 19 als Domherr zu ßrixen
f.Anno MCCCCXXMII d. XIX Juniif venerab. dns ßerchtoldus Pill.canonicus
h. e.': Resch, Monum. f. 231. — Kurz vor seinem Tode hatte er auf die Pfarre
Ulten i. Tirol verzichtet (Zs. d. Ferdinandeums 3 F. 38, 341).
320. ßiner, Hieronymus
314, 4. 1537. a d. Hieronimo Biener I ducatum Ungaricum.
318, 5. 1539. a d. Hieronimo Binar iuris utriusque doctore Treuerensi (I) XVI Bo-
nonenos.
134a, 40. 1539. d. Hieronymus Biner Tresensis iuris utriusque doctor designatus
Bononie anno Mo D» XXXIX decimo nono mensis Decembris ddt
Bononenos 16.]
1527 Leipzig (.Hieroymus Byner Dresdensis'). 1539 Dz. 20: I. U. D
Bonon. (Jeronymus Biner dresdensis dioc. misnen. in Alamania': B. No. 31
321. Bircken, Hermannus de
189, 8. 1451. a d. Hermanno de Bircken arcium magistro clerico Sambien. dioi .
XVI Bologninos.
191, 29. 1445. Hermannus Birken de Prussia ,procurator' (cf. 191 36. 192. loj.
1447 — 62 Hermannus de Bircken can. e. Warmien. 1462 custoi
eccl.Warmien. niagister et iicentiatus in decretis (Erml. Zs. III 534I. 1465 Apr. i
custos e. Warm. (Scrr. rer. Warm. p. 97. a. 97). 1445 Apr. 7: Lic. i. Decr.
Bonon. (,d. Armannus de pruscia can. e. Varmien. f. presentatus et ab
omn. approb.': L. s. i. p. I.). — 1456 Sept. 25: Dccr. Doctor (.d. Hermannus
de pruscia de Alamania can. N'arnionensis [I| qui anno dni MCCCCXLV"
tempore prioratus dni filippi de pepolis examinatus et approbatus ab omnib.
fuit presentatus per dnos Anton, de S. Petro, Joh. de podio . . . priuate
doctoratus extitit in sacristia nova S. Petri Bonon. Insignia sibi ddt d.
Antonius de S. Petro': L. s. i. p. I).
322. Birkenbach (Rg. Bz. Köln), Ulricus r. e. in
57, 18. 1305. d. Ulricus rector eccl. in Birchenbach X solidos.
323. Birckmann, Franciscus
329. 40. 1544. d. Franciscus Birckman Antwerpiensis libram unam Bononenos
decem et novem.
Stammte aus der bekannten niederrheinischen Buchhändlerfamilie
dieses Namens. — Franz Birckman d. ä. aus Sonsbeck bei Venlo hatte
sich als Buchhändler in Köln niedergelassen, wo er ca. 1530 starb. Sein
Sohn Arnold setzte das Geschäft in Köln u. Antwerpen fort. Dieser hinter-
liess 3 Söhne: Arnold übernahm die väterliche Buchhandlung, Theodor
wurde Arzt, Name und Schicksale des 3. sind unbekannt. Er dürfte wohl
mit dem obengenannten identisch sein (vgl. über die Familie: Kirchhoff,
Beitrr. I 88 ff.). — 1549 Mz. 27 Franciscus Birckmannus Antuerpiensis J. U D.
in Siena Z. bei der Promotion des Tilem. Hertwig [s. d.) (Notar. Arch.
Siena). Seine Promotion fällt zwischen dieses Datum und den 27. August
des vorhergehenden Jahres.
324. Birgeri, Birgerus
181, 6. 1434. d. Birgerus Birgeri presbiter Stringenensis dioc. de Suecia ddt
solidos XII.
1437 Apr. 6: Decr. Doctor Bonon. (Apr. 3: .dispens. f. cum d.
Brigerio qu. Brigerij preposito eccl. Strengenensis regni Suecie'. Apr. 6:
.examinatus fuit in iure canonico supradictus dns Brigerius qu. Brigerij de
regno Suecie . . . fuit approb. ab omnibus nemine discrepante. Supradictus
dns Brigerius doctoratus fuit in diclo loco Insignia doctoratus sibi tradidit
d. Joh. Andreas de Caldarinis': L. s. i. p. I). Seit 1429 ppos. e. Strenge-
nensis (Strengnäsj. 1443 erwähnt als Decr. Doctor. f 1430. (Mitt).
Birsser — Bitter. 47
325. Birsser, Georgius
189, 41. 1443- d. Georgius Birsker .procurator'.
190. 10. 1443. pro exequijs d. Georgii pro candelis solidos V quadrinos III.
190, 40. 1444 item a magistro Luberto ecclesie Sancti Johannis dyocesis Ratis-
ponensis canonico ratione obitus d Georgii Birsser ilorenos I!.
1443 Apr. 13 präsentiert der Notar Engelhard Wildenpach als Pro-
curator venerabilis et circumspecti viri Georii Birser, cathedraliiim ecclesiar.
Patauien et Ratisponen. canonici dem Passauer Kapitel ein Schreiben
des Nicolaus de Esch (s.d.) thesaurarii ecci. Meten. Inclj'tae Vniuersitatis almi
studij generalis Bononiensis dnor. scolarium Vltramontanoruiii rectoris (dd.
1442 Dz 31), worin dieser den ausgezeichneten Fleiss Birsers bezeugend
unter Hinweis auf die Privilegien der Bologneser Universität das Kapitel
ersucht, dem Scholaren Birser die Einkünfte seiner Passauer Pfründe un-
geschmälert zukommen zu lassen (Reichsarch. Mü. Adelsselekt s. v., Birser'.).
326. Bischof, Albertus
238, 31. 1490 a d. Alberto Bysscoft' de Gedana ex Prusia Warmien. eccl. canonico
unum flor Ren.
Sohn des Bürgermeisters Philipp Bischof (f 1483) zu Danzig. 1481 SS.
i. Leipzig (.Albertus Bischoff de Dantzk-). 1491 Jul. 27 can. e. Warmien.
r. eccl. S. Catharin. Gedan. (Löschin, Beitrr. I 18 u. Casp. Weinrichs
Chron. u. Hirsch S. 31 a. i. Vgl. Scrr. rer. Warm. p. 235, 236 a. 93). 1511
Febr. 3 i. Rom (.Albertus Bischop canonicus Warmiensis et archi-
diaconus ac canonicus Lubicensis ecclesiarum, sedis aposto-
licae protonotarius' — Lib. confr. p. 122). f 1529 Febr. (ÜB. d. Bist.
Culm No. 883). S. Jahrtag a. 10. u. 20. Februar (Scrr. r. Warm.).
327. Bischof, Bertramus
178, II. 1427. pastor d. Bertramus Episcopi in Zundis . . . promisit in presentia
d. decani Argentinensis eccl. dare Sacco X ducatos vigore cuiusdam
testamenti . .
179, 8. 1428. Apr. 29 Bertramus Biscopp Pastor in Sondis Swerinensis dioc.
scholaris nacionis Alamanie schuldet fabrice Sacci s. ecclesie S. Fri-
giani ans dem Testament des qit. Everhardi Menselin apud Bononiam
defuncti 10 fl. in Gold.
328. Bischof swerda, Nicolaus de
102, 38. 1340. d. Nycolaus de Bischofsvverd XX solidos.
I. Es gab eine Görlitzer Bürger- u. eine Bautzener Patrizierfamilie
dieses Namens (Knothe, G. d. oberlaus. Adels S. 127 ff). Ein Zweig
der Görlitzer Familie hatte um d. Mitte d. 14. Jahrh. das Lehngut
Ebersbach b. Görlitz erworben u_gehörte nun zur Mannschaft oder
dem Adel des Landes. 1356 sollen die v. B. bei Empfang des
Lehns dem K. Karl IV gehuldigt haben, und wird 1354 bei einer
Zinsschenkung auch ein Nickel v. Bischofswerde als Zeuge
aufgeführt (Knothe 1. c. 128).
[2. 1347 Jiili 29: Nicolaus qu. Petri Leonis de Bischof^'werde clericus
Posnaniensis dioc. publicus imperiali authoritate notarius. — Treterus
de episc. Warm. p. 27].
329. Bitbrecht, Johannes
129, 41. 1367. d. Johannes Bitbrecht de Lutkilch ddt XVI solidos.
330. Bitzs, Albertus de
232, 32. i486, a d. Alberto de Bitzs XI Bolendinos.
331. Bitzs, Heinricus de
232, 31. i486, a d. Henrico de Bitzs XIII Bolendinos.
332. Bitter, Ulricus
335, 44. 1557. d. Huldericus Bitter Heidelbergensis libras duas.
1544 Jul. 15 Heidelberg (.Vdalricus Bietter Heydelbergensis Wormac.
dioc. — ddt fidem propter impubertatem'); 1548' Dz. 10: bacc. art. —
1549 Dz. 17 eingetragen in die Matricula alumnor. iuris (.Vdalricus Bitter
48 Blaeurock — Blanckenfcl':
Heidelberg. Worm. dioC) 1553 Nov. 23 Tübingen (Ulrichus Bitter Heydel-
bergensis'). 1556 Oct. 14 Padua (,Vlricus Bitter Heidelberg.'). — 1560 Oct. 9:
d. Ulrich Bitterer Advokat a. Reichskammergericht i. Speyer (Annot.);
später nicht mehr genannt.
333. Blaeurock, Michael
225, 35. 1478. a d. Michaele Blaeurock canonico Pragensi XXXVII solidos.
334. Blanc, Anseimus
227, II. 1479 ^ d. Anselmo Blanc X grosses.
335. Blanckenfeld, Johannes (I)
253, 21. 1499 a d.Joaone Blanckenfelt*) Brandenborgens s diocesis medium ducatun
*) Johannes Blanckenfeld de Berlin episcop. Rigen^
obiit nunc (al. m.).
S. des Berliner Bürgermeisters Thomas Blanckenfeld u. der N. v. Buch
(M. Fr. Seidels Bildersamml. hrsg. v. Küster S. 291. Er war ein Schüler des
Joh. Garzon, der ihm 1502 zwei seiner Schriften widmete: 1. de vita
Christophori (dd. 1503. Cal. Apr. ,nam ut morum tuorum elegantiam. nobili-
tatem silentio praeteream, ad discendam Juris civilis scientiam animum tuum
contulisti, venisti in Italiam non solum eloquentiae sed etiam illius discendae
voluptate ductus', mit Antwortschreiben Bl', 2. de vita S. Antonii (dd. prid.
cal. Jun. 1503). 1503 Aug. 2: I. U. D. Bonon. (Jul. 25 .comparuit nobilis et
preclarus inuenis d. Joannes Berlinensis de blanchis germanus [Johannes
Thonie Blanchfeldi Berlin, dioc. Brandenburg, de Alam. Scolaris studens in
iure canon.: B. II'] et quia desiderabat promoueri ad utrumque gradum sc.
iuris ciuilis et iuris canonici petijt . . .' — Aug. 2 ,assignata sunt puncta in
iure ciuili dno Joanni Germano, qui in uespera recitauit scientissime et
doctissime et f. approb. in utroque iure n. d., habuit et luculentam orationem
et propter eius doctrinam et nobilitatem obtinuit a Collegio, ut sibi fieret
oratio in altare maius (I) per me decanum . . . idem obtinuit se associari
ad domum suae habitationis cum maxima pompa et hominum frequentia,
dedit laudatissimam et opulentissimam eollationem*: L. s. i. c. I. cf. L. s. i. p. I).
Hinricus Boger [s. d.] fertigte ein .Epithalamium' (1) auf diese Promotion.
1504 Apr. 23 i. Leipzig (.Egregius Johannes blanckenfeldt de berlino
Utriusque Juris Doctor decem gr.- — Sein Name findet sich auch [ohne Datum]
im juristischen Doctoren [= Docenten]-Verzeichnis zu Leipzig (Joh. Blancken-
feld de Berlin I. U. D.i, wo er an der juristischen Fakultät lehrte. 1506 April:
als Ordinarius der juristischen Fakultät an die neugegründete Universität
Frankfurt a. O. beruten, bei deren Einweihung er schon zugegen war
(1506 April: Johannes Blanckenfeldt de Berlin utriusque iuris doctor Ordi-
narius'. — 1507 Apr. 23: Johannes Bl. de B. u. i. d. et facult. iurid. Ordinarius,
plebanus Cotbusianus': Rektor, vgl. auch Beckmann f. 178 (procul dubio
primus facultatis iuridicae Ordinarius). — 1507 Nov. 28: Joh. Blanken-
feldt der Rechten doctor verpflichtet sich von Weihnacht ab noch 3 Jahre
,czu Frankfurdt bei der vniuersität vnd dem Ordinariat' zu dienen, wegen
der ihm verliehenen Pfarre zu Cotbus und der verheissenen Dompropstei
zu Havelberg (Riedel A. III 113). 1509 Sept. 12: Coadjutor des Dom-
propstes zu Havelberg (Riedel A. III 116). 1509 Sept. 28: Assessor
am Reichskammergericht zu Worms, von Kurbrandenburg präsentirt;
geht 1512 ab (Ludoll, Append. X 25). 1513 Procurator des Kf. Joachim I.
und des deutschen Ordens in Rom (.Joannes Blankfeldt, u. i. d.,
illustrissimi principis marchionis Brandenburg., electoris imperii ac magni
magistri Prussie et ordinis Theutonicorum consiliarius ac procurator gene-
ralis 1513 Apr. 26: Lib. Confr. p. 42). 1513 Dz. 19 erscheint er mit Eitel-
wolf V. Stein [s. d.] und Busso v. Alvensleben [s. d.] als Abgeordneter
des Kf. in der 8. Session der Laterans^-node (Hergenroether, Regg. I 205).
Schon am 4. Juli hatte der Papst dem mag. Blanckenfeld durch Reservierung
einiger Pfründen einen besonderen Gnadenbeweis erteilt (I. c), 1514 Jan. 5
ernannte er ihn zu seinem notarius. cubicularius et familiaris, sowie
zum comes et miles aulae Lateranen. (1. c. No. 6089); 1514 Sept. 9
reservirte er wiederum mgr. Johanni Blanckenfeld can. Wratislav., notario
Blanckenfeld — Blenkelin. 49
et familiari suo ac Alberti archiep. Magdeb. et Joachimi marchionis
Brandenburg, apud S. Sedem oratori ein Beneficium i. d. Lübecker Kirche
(1. c. I 112; vgl. a. d. Bulle für den Kf. von demselben Datum b. Riedel A.
VIII 475). — 1514 Oct. 20 zum erätenmal genannt als Bischof von Reval
(.sanctissimi domini Pape et sedis apostolice cum plana potestate legatus
de latere nuntius et orator'); er blieb in dieser Stelle bis anfang 1525
{Schwartz i. Mitt. a. d. Geb. d. Gsch. Liv-, Est- u. Kurlands Bd. 14 S. 34).
Seit 1518 Jul. 29 war er auch Bischof von Dorpat; im Besitz dieser
Würde ist er bis zu seinem Tode geblieben (gegen Garns' Angabe, der
ihn schon 1524 Mai 3, also bei seiner Promotion auf den erzbischöfl. Stuhl
zu Riga, zurücktreten lässt: vgl. Schwartz 1. c). Seit 1523 Nov. 29 erscheint
er auch als Coadjutor des EBistums Riga, seit 1524 Jun. 29 als Erz-
bischof. Er starb im Besitz dieser Würde 1527 Sept. 9. zu Torquemada
in Spanien (bei Palencia). Er wurde daselbst beigesetzt, doch ist von seinem
Grab keine Spur mehr nachzuweisen (Schwartz 1. c).
336. Blanckenfeld, Johannes (II).
332, II. 1550. d. Johannes a Blanckenfeld libras quattuor.
332, 34. 1552. d. Johannes Blanckenfeld ,procurator'.
Wird mit dem 1549 W. S. in Frankfurt a. O. immatrikulierten
, Johannes Blanckenfelt Livonius' identisch sein. Man darf alsdann ein
verwandtschaftliches Verhältnis des obengenannten mit dem vorhin er-
wähnten Rigäer EB. annehmen, da ein leiblicher Bruder dieses letztern,
Franz Bl, in Livland um diese Zeit begütert war. Ein Hans Blancken-
feld, Besitzer des Hofes Wesslau im Burtnekschen, der 3 Brüder Ungern-
Sternberg beredet hatte, mit ihm nach Russland zu ziehen, starb (durch
Hinrichtung?) vor Februar 1603. — ,Der Vorname Johann begegnet ausser
beim Eß. von Riga und dem um 1600 erv^^ähnten auch gegen Ende der
Ordenszeit bei einem Gliede des livländischen Zweiges der Familie Blanken-
feld. Derselbe war im Sasswegenschen und Schwaneburgischen besitzlich
(Arch. f d. Gsch. Liv.-Esth. und Curl. 6, 132) und wäre vielleicht
identisch mit dem in Bologna immatrikulierten' (Schwartz i. Mitt. a. d. G.
d. G. Liv.-Esth. und Curl. 14, 42; über d. Blanckenfelds i. Livland z. vgl.
Georg Lange's Livland. Beitrr. i. , Deutschen Herold' Bd. 19 (1888).
337. Blankenstein, Bertholdus de
71, 15. 1316. d. Bertholdus de Blankenstein Constanciensis diocesis L solidos.
1283 Oct. 24 Suiggerus de Blankenstein (OA. Münsingen i. Württ.)
vkft consensu filiorum Bertoldi, Alberti & Suiggeri dem Abt von
S. Blasien s. Wald zu Scharnhausen (Neugart II 348). — [,Aug. 18 ■]• Bertolt
1. Walch de Blanchinstain' — Necr. Zwifalt. i. M. G. H. Necr. I 258. —
Derselbe?].
338. Blatzheim, Rudegerus de
55, 43. 1304. d. Rodegerus de Platzheim XXV solidos.
Vielleicht aus dem sundgauischen, nach dem Dorfe Blotzheim sich
nennenden Adelsgeschlecht stammend? Hierüber vgl. Kindler v. Knobloch,
Alt. Adel i. OEls. S. 13.
339. Blenkelin (Plenkelin), Nicolaus
91, 27. 133 1. d. Nicolaus de Argentina XII solidos.
93) 7- 1333- 3 d. Nicolao de Argentina canonico eccl. S. Petri XXX solidos, iura-
mento recepto.
94, 14. 95, II. 1334. d. Nicolaus dictus Plenklin de Argentina ,sindicus.' (cf. 357,25:
1335 Jan. 12).
Die Blenckel (Blenckelin, Blanck) ein altes Strassburgisches Geschlecht
(Schöpflin, Als. ill. II 637. Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 37). —
Nicolaus BL, S. des Nicolaus u. s. G. Heilcka. 1322: Free. prim. K. Ludwigs
d. B. an S. Thomae i. Strassburg pro Nicolao tilio Planchlin civis Argen-
tinensis pro praebenda et canonicatu (Oefele, Scrr. r. Boic. I. 739; Strassb.
U. B. 323, 43). 1345 Mz. 29: Nicolaus dictus Blenckelin de Sulgen clericus
Argent. publ. Imper. autor. notarius (Arch. S. Thom. Strassb. Registr.
Deutsche Studenten in Bologna. +
50 Blide — Bluinenthal
C. f. 117a). 1350 Mz. 13: Nicol. Blenckelin can. e. S. Petri Argent.
(Strassb. St. Arch. Brief b. A 65 f. 57 b). J354 Nov. 25 Nicol. dict. Blenckelin
cantor e. S. Petri iunioris (Bez. Arch. Strassb. H. 2699).
340. Blide, Johannes
131, 17. 1368, d. Johannes Blide de Grifeiihaen XII solidos.
1358 i. Paris, Mitglied der Natio Anglic. (d. Johannes Blyth incepit
sub magistro Alberto, cuius bursa nichil, quia iuravit, ipsum nichil habere
nee hie nee in patria': Denifle, Auctar. 248).). — [Ein Michael Blide erscheint
als can. Camin. i. J. 1396 bei Clempin S. 441.]
341. Bludenz, Fridericus de
55, 41 1304. d. Fredericus de Bludons XI solidos.
•j- 1321 Jul. I (, Fridericus de Bludentz can. eccl. Curien., requiescit
in Bludenz' - La. e. Curien. i M. G. H. Necr. I 633). — Die Familie er-
scheint von der Mitte des XIII. Jahrh. an, mehrere Mitglieder waren milites;
sie möchte mit Anfang des XIV. Jahrh. ausgestorben sein' (Juwalt Necr.
Cur. p. 143).
342. Blumenau, Laurentius
191, 9 1444. a d. Laurencio de Dangcz iurato solum (sie).
192, 5. 1445. Laurencius Blomenaw de Prussia de Gdangk .procurator substitutus'
(cf. 192, 12).
192, 30. 1446. Laurencius Blomenaw de Prussia ,procurator' (cf. 192. 14).
192, 44. 1446 a d. Laurencio Blomenaw solidos decem (cf 193, 231.
In Leipzig 1434 SS. (.Laurentius blumenaw de danczk 6'); — 1437:
bacc. art. 1447 Jon. 6: Leg. Doct. Bonon. (,disp. Laurentii de Prussia ex
magna gratia propter ipsius celerem accessum ad curiam item
propter eius singulares virtutes, nam Scolaris f. intelligentissimus'). 1449
Oct. 30: Laurentius Blumenaw I. U. D.: can. e. Warmien. (ÜB. d. Bist.
Culm S. 567). 1453 Dz. 15: K. Friedrich III giebt dem Laur. Blumenau
I. U. D. can. e. Wormatien. (!i einen Pfalzgrafenbrief (Chmel, Regg. Friedr.III.
Bd. II 317). 1457 Mz. Nach dem Tod des B. Johannes Marienaw (f 1457)
von Culm wird der Ordensprocurator Dr. Laur. Blumenau vom Propst
u. e. Teil des Culmer Capitels zu seinem Nachfolger in Aussicht genommen
(ÜB. V. Culm S. 502, 503). — Erscheint seit 1450 als Sachwalter des deutschen
Ordens in Rom; gleichzeitig diente er dem Hz. Sigismund v. Tirol in seinem
Streite mit Nie. Cusanus besonders 1460 — 63 (Düx II 470; Jäger II 87)
u. vertrat den EB. von Salzburg auf mehreren Reichstagen (1466 — 71).
■}■ 1484 Jun. 7 als Verbannter im Karthäuserkloster bei Danzig. — Seine
i. d Verbannung geschriebene Ordensgeschichte (1435 — 1449) ist ,von hohem
Werte' (Ausg. v. M. Toppen i. Scrr. rer. Pruss. t. IV. 1870), vgl. Ge. Voigt
i. Preuss. Provinzbll. 1859 2. Bd. Joachimsohn S. 98). Ein Brief von ihm
(1461 Jan. II) i. Sitz. Ber. d. Wien. Akad. (1850) S. 699.
343. Blumenfelt, Johannes
186, 14. 1439. a d. Johanne Blumeveit licentiato in decretis usque ad meliorem
deliberacionem picones duos.
1422 Dz. i. Heidelberg (Johannes Blumenfelt de Hochtwiel Cler.
Constanc. dioc). — 1424 Jul. 6: bacc. art. (,Joh. Brummenfeit de Tuwil'). —
1427 Mz. 13 Heidelberg: mgr. art. (Matr. II 3771.
344. Blumenthal, Andreas de
314, IG. 1537. a nobili domino Andrea a ßlumenthal I florenum aureum.
321, 19. 1541 Andreas a Plumental .syndicus'.
324, 38. 1542. Andreas a Blomenthall Brandenburgensis .procurator'.
1529 i. Frankfurt a. O. (.Andreas Blumendal Prigensinensis 10'). 1532
SS. i. Leipzig (.Andreas a Blumenthal'). 1543 Nov. 22 Andreas a Blumenthal,
Assessor a. Reichskammergericht (für Kursachsen, als Nchflg. des
Christoph v. Strass [s. d.]: Ludolf, Append. X 53). Als das i. J. 1544 auf-
gelöste Kammergericht 1548 wieder zusammentrat, kehrte Blumenthal, obgleich
berufen, nicht zurück (Ludolf p. 59 cf. Hoynck II i. p. 342: Viglius Zuichemus
hatte ihn aufgefordert; von Hertzog. Edels. Chron. 1558 zu den Gelehrten
Bliiiiienthal — Boccklin a Boeklinsau.
51
von Adel gerechnet). — 1547 Sept. 27 Andreas v. Blumenthal, der Rechte
Doctor, Konithur St. Johannniter-Ürdens zu Wiidenbruch (Hz.
Philipp V. Pommern restituirt dem Johanniter- Orden die Comthurei Wilden-
bruch da Herr Thomas Runge, Meister S. Johanns-Ordens, sich erboten,
die althergebrachte Erbhuldigung zu thun und ,auf unser Nomination . . .
den hochgelehrten und Erbarn, Vnsern lieben besondern Herrn Andreasen
von Blumenthal, der Rechten Doctor und Ordensverwandten des Hauses
vnd Comtorey Wildenbruch, samt allen desselben Hauses und Comptorey
zugehorung. Recht vnd Gerechtigkeit als einem Comptor . . . inzuantworten
zugesagt vnd bewilliget': Riedel, B. \'I. 494). Auch 1557 Apr. 8: Andreas
V. Bl. Doctor vnd Cumptor zu Wildenbruch lUB. Eickstedt I 351). [Wohl
identisch mit Andreas v. Bl. ca 1534 can. e. Ratzeburg., dem Brudersohn
des Ratzeburger Bischofs Georg v. Blumenthal (f 1550) : Masch, Bist.
Ratzeburg S. 467].
345. Blumenthal, Otto a
314, li. 1537. a nobili d Ottone a Blumenthal I fjorenum in auro.
321. 40. 1541. d. Otto a Bkimenthal Brandenburgensis .procurator substitutus'.
(ct. 419, 37. 154:: Otto fil d. Henrici a Blomental Brand, dioc. u. 422,38.)
1532 i. Fkf. a. O. (,Otto de Blumentall 10').
346. Boberth, Ludolfus
■280. 19. 1516. a. d. Ludolpho Boberth Tarbatensis ac Sancti Martini Mindensis
ecclesiarum canonico unum florenum Renensem.
Ludolf Bobbert, Domherr zu Dorpat und Oesel, wurde Ende
1518 als Gesandter der livländischen Prälaten nach Rom geschickt. Er
hatte mit seiner Sendung Erfolg, starb aber im September 1519 in Rom
(Schwartz i. Mitt. Liv.-, Esth.- u. Kurld. XIV H. 4).
347. Boebingen, Ulricus de
73, 45. 1317. d. Ulricus de Boebigen Augustensis dyoc. VIII solidos.
Ulrich V. Bobingen, Dechant der Domkirche ^u Trient: 1378
Fbr. 10 (Ferdinandeum 3 F. 38, 214).
348. Bochold, Theodericus
183, 37. 1437. d. Theodericus Boicholt de Wesalia clericus Coloniensis dioc. in
artibus magister dedit solidos XIII Bononinorum.
1426 in Köln (,Th. Buecholt de Wesalia, Colon, dioc, art. s.').
349. Bock, Johannes
163, 19. 1411. Johannes Bok de Esch IUI solidos.
Ein Johannes de Esch, pastor in Juedensdorf, Trev. d., art. ist 1417
in Köln immatrikulirt.
350. Bock, Conradus
108, 35, 1344- a d. Conrado dicto Boch canonico eccl. Hildesemensis XII solidos.
1353 Apr. 21 Cord Bok, Domher des Stiftes to Hildensem (ÜB.
Hildesh. II 49). 1361 Dz. 22 (ibid. II 113). 1363 Febr. 21 : her Cord Bok (Suden-
dorf ÜB. III 176) u. 1376 Mz. 2 (1. c. V. 74).
351. Böckelheim, Hermannus de
44, 38. 1295. d. Hermannus de Beggilnhain VI solidos.
352. Boecklin a Boecklinsau, Ludovicus
333, 24. 1554. Nobilis d. Ludowicus Bocklein a Bocklinsaw libras quattuor.
Die Boecklin sind der ältere Zweig der Familie Bock, der seit Mitte
15. Jahrb. den Beinamen v. Boeklinsau (verschwundene Rheininsel bei Strass-
burg i. E) angenommen (vgl. v. d. Becke-Kl. f. 82 il. u. den hdschr. Stamm-
baum von Kindler v. Kn.). — Hiernach ist Ludowicus 1534 gb. als Sohn des
Philipp B. (1548) und der Simpurga Pfau v. Rieppurg. 1552 Jul. 5 in Tübingen
(.Ludovicus Böcklin von Boeklinsau Arg.-). 1570 Dz. 14: Ludwig Bocklin v. B.,
amptman zu Balbronn, rat vnd volniächtiger anwald Philipps d. Jüngern
Grafen zu Hanau Herrn zu Lichtenberg empfängt für seinen Herrn die
Belehnung mit den bischöfl. Metzer Lehen i. d. Herrschaften Bitsch und
Lichtenberg iSchöpfl. A. d. II 471). — War vermählt mit Martha v. Kageneck;
sein .Sohn Balthasar setzte das Geschlecht fort, f 1573. (v. d. B.-Kl.)
52 Boecklin — Bogei
353. Boecklin (v. Boecklinsau), Wolfgangus.
250, II. 1497. a d. VVolfl'gango Bocklin canonico Sancti Petri et Michaelis Argen-
tincnsis Bologninos XVI.
Sohn des Caspar B., Amtmanns in Buchsweiler, und der Gertrud
V. Haracourt-Chamble (Schöpfl. A. i II 702. — Kindler v. K. a. a. O ).
1501 Oct. 20: J. U. D. Senen. (Oct. 19: ,d. Wolffgangus Boecklin Chaspari.s,
can. SS. petri et michahelis arg. ciuitatis et dioc. Alam. f. presentatus in iure
can. et ciuili'. Oct. 20: approb.: Erzb. Arch. Siena). — 1505 Mz. i: Päpstl.
Provision für Wolffg. B., ein Kanonikat a. Jung St. Peter betreffend
(Tho. Arch. — Nach Meisters Regest in .Auszügen aus d. Camera apost.'
i. Zs. f. G. ORh. N. F. VII 133, wurde d. Kanonikat 1510 Jul. 6 (Ij .vakant
durch den Tod des Wolfg. Bochlin'. 1505 Oct. 31: Wolffg. B., U. .[. D.
can. eccl. SS. Mich. & Petri Arg. ernennt zur Erlangung weiterer Pfründen
vier Procuratoren. 1507 Mz. 10: P. Julius II erteilt seinem Familiari
Wolffg. B. e. Expectanz auf e. Kanonikat in S. Thomas z. Strssb.u
An demselben Tage entbindet der Papst seinen Familiaris W. B. von der
Residenzpflicht. 1509 Mz 23: can. eccl. S. Thomas Argent. — In dem-
selben Jahre durch päpstl Provision auch ppos. eccl. S. Petri iun. Arg.
(Tho. Arch. vgl. a. Zs. f. G. ORh. \'II 132 u. Hergenroether I 71). — Erst
151 1 erscheint er zum erstenmal in Strassburg anwesend (Str. Bz. Arch.
G. 17051. begiebt sich dann wieder auf irgend eine Universität (.Wolffg. B.
ppos. S. Petri iun. redijt e.\ studio 1515 Oct. 16: Tho. Arch ) — 1517 Nov. 13
bittet er das Thomaskapitel um Urlaub nach Rom in propria causa; vom
Fbr. 1518 ab dauernd in Strssbg. 1519 Fbr. 28: Wolffgangus Böcklin
U. J. Doctor Prepositus S. Petri iun. Arg., sedis Apostol. Protonotarius
atque Sanctiss. Dni nostri Leonis Papae decimi Commissarius stellt Indulgenz-
briefe aus für alle, welche zu dem Kranken- und Waisenhause ein Scherf-
lein beigesteuert haben (Wencker, Argent. hist. polit. t. I i. Str. St. A.)
■)• 6. Apr. 1530 (,-]• doctor Wolffg. Becklin canonicus 6. Aprilis': Tho Arch.
— Nach dem Lib. praeb. e. .S. Thome starb er Ende Juni). — Ein eifriger
Vorkämpfer der papistischen Partei des Thomaskapitels vertrat er die .Ab-
gewichenen' auf dem Schlettstädter Tag und befand sich in ihrem Auftrag
1529 Apr. 5 in Speyer bei Bischof Balthasar Merklin [s. d.] von Hildesheim
(Jung, Beitrr. z. G. d. Ref. i. .Strssbg. p. XXIIl., Polit. Korresp. v. Strssbg.
I 332). Er war auch Abt von 'Klingenmünster i. d. Pfalz 1513 — -30
(Remling, Abteien u. Klöster i. Rheinbayern I 105). — Vgl. G. Knod, die
Stiftsherren v. St. Thomas i. Strssbg. S. 40 f.
351- Bodde, Gerhardus.
a-2, a6. 1510. a d. Gerardo Bodde Frisone dimidium ducatum.
Ein Geert Budde, verheiratet, erscheint 1559, 1564 i. Prozessakten des
Oud-Archief zu Groningen (Mitteil.).
355 Boger, Hinricus.
i6o, 41. 150a. Henricus Boger theologie doctor, decanus eccl. colleg. Rostock-
censis, familiaris dni Erici Magnopoüe ducis [cf. Meklenburg].
Sohn des Martin Boger zu Höxter a. d. Weser. Hat nach seiner
eignen Aussage viele Universitäten gesehen und ist mehrere Male in Rom
gewesen. 1471 in Erfurt (.Henricus Boeuger de Hoxaria'); bei einem
spätem Aufenthalte daselbst 1485: mgr. art. Soll schon 1475 zum ersten
Male in Bologna und zwar mit Hartwig v. Bülow und Hei mann Langen-
beck, dem spätem Hamburger Bürgermeister (beide fehlen in den Acta),
gewesen sein. Durch ersteren kam er an die Ostsee und knüpfte Be-
ziehungen mit einflussreichen Personen in Lübeck und Lüneburg an. 1492
wieder in Rom und in demselben Jahre in Rostock. Nach einem aber-
maligen Aufenthalt in Rom soll er (wo?) Dr. theol. geworden sein. 1490 er-
scheint Hinr. B. Theol. Doctor als can. e. Hamburg; 1500 erhielt er
daselbst zwei Vicarien an S. Kathrinen. Seit 1499 wieder in Rostock,
wo er, obschon noch nicht Mitglied der Universität, den Hz. Erich von
Meklenburg [s. d.] unterrichtete. 1500 Sept. 30 wurde er ehrenhalber in die
Matrikel eingetragen als ,egregius vir dns et magister Hinricus Boger, sacre
Böheni — Boehmen. 53
pagine doctor, de Hoxeria, per universitatem et rectorem honoratus'. —
Im J. 1502 im Gefolge des Hz. Erich nach Itahen, und zwar als .eigent-
licher Mentor' desselben. Auf dem Wege stattete man dem kaiserlichen
Hofe einen Besuch ab: als poeta laureatus zog Boger weiter nach Italien.
Kurzer Aufenthalt in Ferrara, Rom; Studium in Bologna; Rückkehr
Sommer 1504. Er starb Anfangs des J. 1505 (nicht wie Krause angiebt
zwischen 1506 u. 1508), da sein Kanonikat an der Hamburger Kirche 1505
Mz. 18 als per obitum bonae memoriae dni Henrici Boger ultimi possessoris
erledigt bezeichnet wird (Staphorst, Hamb. K. G. I. 2. p. 295: vgl. d. Artik.
.Gotsch. V. Ahlefeld'). — Er hinterliess eine Auswahl seiner latein^ Gedichte
unter d. T. .Etherologium', welche 1506 in Rostock mit Barkhausen'schen
Lettern gedruckt wurde. In derselben hat er viele Gelehrte seiner Zeit
angesungen. Auch einzelne seiner Bologneser Bekannten werden dort ge-
nannt. (Ausführlich über ihn handelt K. E. H. Krause: Dr. theol. Hinrich
Boger oder Hinricus Flexor. der Begleiter Hzgs. Erich nach Italien 1502
bis 1504, in Lisch, Jahrb. XLVII S. iii — 140 vgl. Mitt. d. \'. f. Hamburg.
G. U 51 f. 76. 781.
356. Böhem, Christophorus
SSTi 35 1559 Christophorus Böhem, famulus comitis C. U. de Rainstein [s. d.|.
344. 26. 1561 Christophorus Boehem Noricus |I. U. Doctor] Bononenos sedecim.
1552 Jena (.Christophorus Behem Noriberg.'). 1553 Octob. 20 in
Wittenberg. 1561 Jun. 28: I U. D Bonon. (.Christophor. de beham nori-
corum (!) in germania': B. IV^). 1563 Advokat in Nürnberg, verliess die
Stadt 1566 (Will-Nopitsch, Gel Lex. V 1061. [Ein Christoft' Behaim, des
altern Geheimen Rats und oberster Kriegshauptmann ist vor 1626 in Nürn-
berg verstorben; Trechsel. Nürnb. Johannis-Kirchhof S 74, 174].
357. Böhmen, Fridericus de
33. 15. 12,90. d. Fredericus de Boemia X soiidos.
[Ein Fridericus (Banner) de Boemia ist von 1303 — 1340 Bischof von
Riga: Mooyer.]
358. Böhmen, Johannes de maiore
222, 8. 1476. a d. Johanne de maiore Bohemia III grosses Bononienses et I Senensem.
9. 1476. a d. Johanne de maiore Bohemia III grosses Bonon. et I Senensem.
359. Boehmen, Johannes (von)
274 19. 1511. a d. Johanne et d. Wenzeslao Bohenüs ducatos tres.
[275, 6. 1513. I Marcellum in exequiis Bohemi].
cf. Wenceslaus Bohemus. Johannes wird in der Grabschrift Wenzels als
.amicus paene mortuus' bei der Ankunft Wenzels bezeichnet. Er ist gleich
darauf, wie die weitere Bemerkung in den Acta angiebt, gestorben.
360. Boehmen, Wenzeslaus (von)
274. 19. 1511. cf Johannes B.
[275, 17. 1512. 1 Marcellum in exequiis alterius Bohemi].
In dem alten Dominikanerkloster zu Bologna (Piazza Galilei), welches
seit dem Ende des 15. Jahrhunderts vornehmlich von der Nation als
Begräbnisstätte benutzt wurde, findet sich das Grabmal eines Wenzeslaus
Burchardus Olomucensis, welcher mit obigem identisch sein dürfte. ,Die
Bezeichnung Bohemus anstatt des genauem Moravus kommt in jener Zeit
auch andern Orts vor und findet durch die Staatsangehörigkeit des Wenzel
Burchard zum Königreiche Böhmen ihre Erklärung' (v. Luschin). — Das
Epitaph lautet: .Incomparabile o viator exemplum constantiae atque con-
tinentiae sancta integritate et inclyta fide illuster bonarum et artiuni scientia
cippus en aspice ut parvus tegit. Quid hoc queris. V'enceslaus Burchardus
Olomunte ortus (Moraviae urbs ea est Julium Montem vocant latini), is unicus
patri nuper Bononiae vnico vnice salutem optans affere amico pene niortuo
occumbit. Plura iste non capit lapis. \'ale ergo atque his pia ossibus die verba
si es pius tantis vix anno XX\'1I m. X. d. X\'I1.' Es ist wahrscheinlich,
dass Wenzel ein Sohn des Bürgermeisters Johannes Burkhardus ( 1497) von
Olmütz war (v. Luschin .Grabstätten deutscher Studenten in Italien').
54
liokholt — Boni.
361. Bokholt, Henricus
^■33. 33- 1487. a d. Henrico Bocholt canonico ccci. Utinensis octo grossetos.
S. des Eberhard Bokholt i. Hamburg u. der N. Arends, I. U. D., can.
e. Utinensis, ppos. et canon. e. Lubec. can. e. Raceburg. auditor
rotae Romanae. 1523: Bischof zu Lübeck, flüchtete vor den Pro-
testanten 1534 nach Hamburg, wo er 1535 Mz. 15 starb. (Dittmer, LOb.
Famil. S. 11; Jahrb. f. Mekl. 47, 114. 136; Melle, Nachr. v. Lübeck 3. Aufl.
S. 143. Masch, G. d. B. Ratzeburg S. 388. 411. 420.)
362. Bokholt, Laurentius
143, 30. 1381. a. d. Laurencio Bucholt de Gerpeswalt Caminensis dioc solidos XX.
Lorenz Bokholt d. ä., 2. S. des Gerhard B. zu Greifswald. 1378 Student
der Rechtswissenschaft i. Prag (Mon. II 125); 1382 ibid.: bacc. iur. dl ii). --
Empfing schon als Knabe die Zusicherung einer Rente von 12 M. jährlich;
genoss als Kleriker 1360 die Bokholtsche Vikarie; urkdl. 1361 — 1367.
„Auch erwarb er den Magistergrad und galt als der Rechtswissenschalt
kundig"; diente 1386 als juristischer Sachverständiger, f 1392 Oct. 14;
in der Jacobikirche zu Greifswald bestattet, woselbst sein Grabstein
(vgl. Kirchner i. Balt. Studien XI i. p. 138 Xo. 4; Pyl, Greifsw. Kirch. S. 734.
Nachtr. S. 1072J.
363. Bolle, Egbertus
194, 29. 1448. d. Egbertus Bolle de Campis clericus Traiectensis dj-ocesis solidos X.
195, 14. 1449 . . . perquirendo d. Eghibertum de Campis . . .
1440 Sept. 23 Köln (,Eigbertus Bolle de Campis, art. s.'i — Vielleicht
ein S. des 1448 urkdl. genannten Johannes Bolle Roderic Kennekensoen,
Schultheiss z. Kampen (Arch. Utrecht. Mitt.».
364. Bollo, Grachcfo
56, 3. 1304. d. Grachfco de Bollo X solidos.
I57., 17. 1305. d. . . . rector in Bolle VI solidos].
365. Bollweiler, Johannes baro in
33i, 24. 155 1. generosus et nobilis d. Johannes baro in Bohvelher libras sex.
Stammhaus Bollweiler i. OElsass (Hertzog, Edels. Chr. V 133; Schöpflin
Als. ill. II 612; Kindler v. Knobloch Alt. Adel i. OE. S. 15). — Johannes
S. des Johannes baro in B. (-j- 1547) u. der Margaretha v. Schauenburg,
jüngerer Bruder des kais. Kriegsobersten u. Landvogts i. OE. Xicolaus v. B. -—
1541 Mai 20 i. Freiburg (.Christophorus et Johannes fratres de Bolwyler
nobiles laici'j; 1548 Aug. Padua Cjohannes baro in Bollweiler"). 1560 Oct. 10:
assessor generosus am Kammergericht z. Speyer, verzichtet 1562 (Ludolf,
append. X 72. 74). 1566 Mz. 28: Xicolaus v. B. u. sein Br. Johannes Frei-
herrn z. Bollweiler u. i. Weilerthal ersuchen die Stadt Strassburg um
Stundung ihrer Schuld (Str. St. Arch. AA 646); Mz. 29: beide richten ein
Schreiben a. d. Regentschaft i. Ensisheim (Bz. Arch. OEls.). 1573 Mai 26
(Masmünsten: Johannes Frh. v. Pollweiler a. Hz. Albrecht v. Bayern i. d.
Heiratsangelegenheit der Tochter seines Bruders Xicolaus (Reichsarch.
München Adelssel.). Caroli V Imp. dapifer, Philippi II Hisp. Regis pincerna
(Schöpflin 1. c. II 612). -f 1585 Mz. 31 ohne leibl. Erben. — Der Strassb.
Arzt Mich. Toxites widmete Johann Frh. z. Bollweiler u. i. Weilerthal ,Ein
schön Tractat Philippi Theophrasti Paracelsi . . . von Eygenschaften eines
vollkommnen Wundarztes' Str. 1571.
366. Bomsdorf, Xicolaus de
103. ;o. 1341. d. Nicolaus de Bomstorph XX solidos.
Xiederlausitzer Geschlecht (König, Adelshist. III 130 f ; Laus. Mag. 1781
S. 242 f.).
367. Boni, Nicolaus
384, 19. 1366. Nicolaus Boni de Pinguea Maguntinensis ,tesiis\
II
Bonin — Bopfingen. 55
368. Bonin, Dionysius
335, 13. 1556. nobilis d. Dionysius Bonyn Pomeranus libras duas.
2. S. des Petrus B. auf Naseband. — 1549 SS. Fkf. a./O. (Dionysius
Bonin Pomeranus'). 1554 Ingolstadt (, Dionysius Bonieg Pomeranus':
Mederer p. 236). — 1560 Fbr. 9: Dionisius Bonin, Hofrat des Hzg. von
Pommern (ÜB. Gsclil. Eickstedt I 368). „In seinen letzten Lebensjahren,
von 1590 ab, führte er im Vertrauen auf seine juridischen Kenntnisse für
sich und seinen Bruder einen langwierigen Grenzprozess gegen den Hz.
Johann PViedrich zu Alt-Stettin". Er starb vor 1601. War mit Elise
V. Wopersnovv vermählt in kinderloser Ehe (U. v, Boniii, Gsch. d. hinter-
pommerschen Gschl. v. Bonin S. 68. 69).
369. Bonstetten, Johannes de
55, 18. 1304. d. Johannes de Bonstete XX solidos.
Johannes v. Bonstetten, S. d. Züricher Vogts und Landrichters i.Thurgau
Johannes v. B., 1304 noch minderjährig (Kopp, G. d. eidgenöss. Bünde III 2 274.
Kopp, Urkd. II 491. — [Der i. e. Zürich. Urk. v. 1304 Jun. 25 genannte
Johannes de Bönstettin, fil. qu. Hermanni militis (Alt. Urbar d. Gross-
münsters fo. 20 i. Staats-Arch. Zürich — Auszug b. Kopp, Geschbll. II 117),
ebenso der 1313 Apr. 25 erwähnte Johannes de B. (Zur. Staats-Arch.
Konstz. Urkd No. 1025) sind wohl mit dem ältesten Träger dieses Namens
identisch. Ein Joh. de Bonstetten auf Uster c. 1320 östr. Landvogt i. Aargau,
Thurgau, Sundgau und Elsass: Arch. Zur. IVlitt.]
370. Boort, Leonhardus de
287, 35. 1521. a d. Leonhardo de Boort dimidiuni ducatum.
371. Boos V. Waldeck, Henricus
50, 25. 1300. d. Henricus Boz de Waldeg XX solidos.
Pfälzisches Geschlecht (Humbracht f. 124.). — 1313 Mz. 30 Testament
d. Heinrich v. Waldeck, cantoris e. SS. Castoris Confluent.; 1328
Mz. 26: Heinr. Boze de Waldecke, can. S. Florini Confl. (Arch. Gobi. Mitt.).
372. Boot, Arnoldus
223, 38. 1476. a mgro. Arnolde Boot de Dordraco XIII solidos.
226, 20 1479. d Arnoldus Boot Dordracensis arcium magister sacre theologie
baccalarius & utriusque iuris Scolaris ,procurator' (cf. 227, 4).
1479 Dz. 22: Leg. Doctor Bonon. (Dz. 18: ,dispens. f. c. d. Arnoldo
Boot de Dordraco'. — Dz. 22: , Arnoldus examinatus et doctoratus fuit
gratis pro paupere presentatus . . . per magnificum dnm Rectorem et duos
doctores antiquiores et quia bene se abuit ideo ab omnibus n. d. f. approb.
et insignia recepit': L. s. i. c. I). — 1487 Mai 31: Decr. Doctor Bonon.
i.e.xaminatus et graduatus fuit in iure can. d. Arnoldus Booth de dioc.
Traiastensi Leg. Doctor presentatus per d. Joh. de Sala . . . insignia habuit
a. d. Johanne de Sala': L. s. i. p. I). — Ist wohl mit Arnoldus Arnoldi
de Dordraco der Kölner Matrikel (1467) identisch?
373. Bopfingen, Heinricus de
46, 21. 1296. d Henricus de Bulfingen V solidos.
374. Bopfingen, Johannes de
107, 24. 1343. a d. Johanne de Bopfing XXVIII solidos.
Ein Johannes Bopfinger r. e. in Pflotzheym Eistett. dioc. erscheint
1400 Oct. 23 (Regg. Boic. X).
375. Bopfingen, Ulricus de
361, 15. 1340 Ulricus de Pophingen ,testis'.
361, 3g. 1341. Ulricus de Boephygen ,testis'.
376 Bopfingen, Waltherus de
112,25. 1340 a d.Walthero de Bopfingen canonico Augustensi II libras Bononiensium.
"5- 35- 1347- Waltherus de Bopphingen can. e. Aug. ,procurator substitutus".
1346 Waltherus de Bopfingen can. Aug. (Khamm I 576I. 1359
Walterus de Bopfingen ppos. colleg. eccl. i. Fuhtvvang (C. F. Jung,
Miscell. (1740) III 239. 394); ebenso 1350 u. 1360 (Glasschröder — Mitt.). —
Jahrtag: Apr. 13 (L. a. e. Aug. i. M. G. H. Necr. I 60. cf. I 901.
56 Boppard — Böse.
377. Boppard, Wernherus de
45, 31. 1296. d. Wernherus canonicus Sancti Castoris in Confluencia XXX solidos.
48, i 5. 1298. Wernerus de Bopardia canonicus Sancti Castoris in Confluencia
.procurator'.
1302 Apr. I — 1315 Fbr. 14: Wernerus de Boppardia can. e. S. Castoris
Confluentini; 1317 Mz. 14 — 1322 Sept. 20: cantor e. S. Castoris Confl.;
1326 Fbr. 23 can. u. cantor S. Castoris, can. S. Florini Confluent. ; 1327
Jan. 24 — 1337 Jun. 10: cantor S. Castoris — 1342 Dz. 7 als verstorben
erwähnt; Vater von 3 Kindern: Werner, Katharina u. Adelheid (Arch.
Cobl. Mitt.j.
378. Borer, Johannes
216, 42. 1472. a d. Joanne Borer de Oppich") Argentin. dioc. X Bologninos.
*) hie doctor promotus in utroque iure al. m.
1461 Basel (,Johannes Borer de Columbaria'). 1474 Jan. 11: Decr.
Doctor Bonon. (Jan. 9 .dispens. f. c. d. Johanne borer dioc. Arg.' —
Jan. II .supradictus d. Johannes' subiit examen ... f. approbatus a majori
parte, habuit duas reprobatorias . . . insignia docloratus sibi contulit d. Antonius
de S. Petro': L. c. i. p. I.)
379. Borgsdorff, Ernestus a
338. 51. 1561. nobilis d. Ernestus a Borgsdorff Marchiacus unum coronatum.
Ueber das Geschlecht Burgsdorf: Ledebur I 125; Riedel Index I 314.
1561: Padua {,Ernestus a Borckstorflf'. — Marchiacus. obijt Brandenburgi
a. 85: al. m.].
380. Borken, Ditmarus de
46, 32. 1296. d. Ditmarus de Burke canonicus Wrislariensis XX solidos.
Ditmarus de Borcke can. e. Fritzlarien. (1285- 1306 , Adler' VIII 249
Wyss, Hess. ÜB. I 457. 459. 538). t c. 1309 (,ob. Ditmarus de Borken
canonicus subdyaconus dantur XXX solidi de curia qu. magist ri Joh.
de bilrebecke' — Necr. Fritzl. p. 601.
381. Borman, Rej'nerus
223, 35. 1476 a d. Reynero Borman provincie Leodiensis XIII solidos.
1478 Mai 2: Decr. Doctor Bonon. (Apr. 25 , dispens. f. c. d. Reinerio
Borman dioc. Leodien.' — Mai 2 , examin. f. dictus Reinerius et approb. ab
omnib. n. d. et illico doctoratus': L s. i. p. I).
382. Bornbach, Theobaldus de
257. 38. 1500. Nobilis d Theobaldus de Bornbach artium magister medium florenum
Renensen.
Vielleicht = Bombach (Baumbach)? Ein Theobaldus Bombac erscheint
1543 Apr. 28 als Vertreter des EB. von Mainz auf dem Reichstag zu
Regensburg (Brevis expositio de inducijs Nuremberge inter Caes. Mai.
Oratorem et legatos Ducis Cliv. pactis. Antwerp. 1543. 4").
383. Bortfelde, Henningus de
204, 35. 1460. a d. Heningo de Bardfelde canonico Hildensemensi XII solidos.
Mitglieder des Geschlechts b. Riedel Index I 150. — f 1464 Mai 29:
Henningus de Bortfelde, can. e. Hildesem. (Lauenstein, Diplom, (jsch. 1 233).
384. Bosano, Johannes de
77, 32. 1319. d. Johannes plebanus de Posano canonicus Basiliensis.
83, 27. 1324. d. Johannes de Bosano plebanus ecclesie in Morich .procurator'
(84, 26. 34. 36. 85. 391.
385. Bose, Joannes
333^ 35' 1554 d Joannes Bose Mansfeldensis libras quattuor.
344, 27 (1556). d Joannes Bose |I. U. Doctor] Mansfeldensis Bononenos sexdecim.
1545 Mai 15 Wittenberg (.Johannes Peso', mit 3 andern Mansfeldern
eingeschrieben. Zusatz von späterer Hand: I. U. D. et Prof. Witeb.':
Album p. 224.). — 1553 Febr. 19 Padua (.Joh. Bose Mansfeldensis'). —
1555 Dz. 6: I. U. Doctor Bonon. (,Joh. Bose' Alamannus': B. No. 4").
Boessbart — Botzheim. 57
386. Boessbart, Lucas
247. 15. 1495. Lucas Boessbart de Tartlaw Argoniensis dioc. (cf. Henricus de
Castro Marie).
Tartlau ist eine Gründung der deutschen Ritter in Siebenbürgen,
sächsische Gemeinde, 2 Meilen südöstl. von Marienburg gelegen. — Argo-
niensis Verunstaltung von Strigoniensis. [Vielleicht ist auf diesen Lucas
eine Notiz über bestandenes examen: privatum in decretis im Libr. secr.
iur. pontif. I zu beziehen: 1502 Sept. 26 examin. fuit . . . magnif. vir d. Lucas
sacerdos de Septem ecclesijs Ungarus qui uniuersitatis Bononien. scholarium
ultramontanorum ac cismontanorum gymnasiarcha anno proxime recurso
extitit ']
387. Bosscovissen, Pontianus de
256, 36. 1500, d. Pontianus de Bosscovissen clericus Traiectensis dioc. Bolen-
dinos XVI.
Bosscovissen vielleicht Lesefehler für Boschuysen-. lieber letzteres
Geschlecht Nachrichten i. Herckenrode, Nobiliaire de Fays-Bas p. 268 ff.
388. Bothmer, Ernestus (de)
331, 40. 15 = 2. Nobilis d. Ernestus Bottner Mindensis diocesis libras quattuor.
S. des Joachim v. Bothmer zu Gilten u. der Eiis. v. Glaubitz (Oeyn-
hausens Geneal. Samml. I 3); 1547 Mz. 28: can. e. Hildesh. t 1574 Mai 22
(Lauenstein 1 238 241 ).
389. Bothstover, Andreas
;i2, 13. 1476. a d. Andrea Bothstover XIII solidos^
390. Botroden, Johannes (de)
172, 18. 1421. d. Johannes Botroden canonicus Osnaburgensis ddt XX solidos.
.Die Handschrift hat Botroden; es ist das aber zweifellos einer der
nicht selten vori<ommeiiden Schreibfehler; die von Bockraden waren ein
Osnabrücker Ministerialengeschlecht, das seinen Namen von der Bauerschaft
Bockraden bei Ankum führte und dessen Mitglieder auch früher mehrfach
Johannes hiesseii. Vorstehender lohannes kommt vor in einer undatierten
Urkunde des Stadtarchivs: II. H., 151' (Philippi i. Mitt. H.V. Osnabr. XIV 87).
391. Bottenstein, Ulricus plebanus de
.76, 27. 13 18. d. Ulricus plebanus de Bottenstein XL solidos.
392. Botzheim, Bernhardus
329. 38. 1544. d. Bernardus et Joannes Conradus Bezheim libras tres bononenos
decem & octo.
343, 17. 1545. d. Bernardus Bolzheym ex Offenburgo doctor .Senensis libram
unam.
Dorf Botzheim b. Schlettstadt i. UElsass; seit 1440 auch in der Ortenau
ansässig (Hertzog, Edels. Chr. VI 233; VII 7. 8. 26 f.; Schöpflin Als. ill II 638;
Kindler v. Knobloch, Alt. Adel S. 17. J — Bernhard, S. des teils in Achern, teils
in Offenburg residierenden Wilhelm v. B. (ti525i und der Anna Hossin, Neffe
des folgenden. - 1537 Apr. 5 Tübingen (, Bernardus Bocoemus Badensis').
1538 Juli 5: Heidelberg (.Bernhardus Butzheimer Badensis dioc. Spirensis'.
.Bernhardus Boetzhaymer Badensis dioc. Argentin. circa diem Johannis
baptiste a. 1538 iura audire nobiscum coepit, ut ipse asserebat, verum
conversionis Pauli a. 39 inscriptus'). 1542 Oct. 2 Köln (, Bernhardus Boetz-
hemius Baden. Spyren. dioc. ad iura iurauit et soluif). 1548 Oct. 13 wieder
in Tübingen (.Bernhardus Bocoemus Badensis ante inscriptus rursus indi-
cavit, nihil dedit.') 1545 Jan. 29: I. U. D. Senen. (,d. Bernhardus Botzheym
hlius Gulielmi Botzheym de Offenburgo V. I. professor in dicta facultate
doctorandus fuit presentatus' . .: Erzb. Arch. Siena). 1547 Kanzler des
Hz. Johann, PHzgrf. z. Simmern (Hertzog \'l 236), wird 1549 Mai 29 als
Advokat der Stadt Strassburg vereidigt iStr. St. Arch.). — (Ueber
seine Thätigkeit als Strssb. Gesandter beim Hz. Christoph v. Württemberg
1552—57 vgl. Str. St. Arch. AA. 582. 590. 617. 620. 665.671.). Beteiligung
an der Weiterentwicklung der Strassb. Akademie (Engel, Gymnase f. 89.
98. 63. 1103. 172 u. s. w.). 1556 Apr. 8: .Bernhardt Botzhaym D. Advokat
58 Botzlieiin.
der Statt Strassburg vnd Churfürstl. Pfältz. Rat'. 1562 Apr. 8 bittet
Wolfgang, Pflzgf. b. Rhein etc. den Rat zu Stssbg., ihm den .hochgelehrten
vnnsern Rat und lieben getrewen Bernhard Botzhaim der Rechten Doctorn'
als Rechtsbeistand in seiner Handlung mit Grf. Johann v. Nassau zu über
lassen. Am 14. Mai desselben Jahres beauftragt Pflzgf Wolfgang seinen
.Chammerrat zur Zwaybrückhen Bernhardt Botzhaimer der rechten
Doctorn" mit der Stadt Strassburg in seinem Namen zu handeln (ebenso
1565 Jun. 21). 1563 Fbr. 25 wird er von Philipp Grf. z. Leiningen und
Westerburg als Rechtsbeistand vom Rat zu Strssbg. erbeten (.dieweil den
gemelter Doctor Bernhardt Ewer Rat vnd Diener vnnd ohne erlaubnis in
frembden sachen zu dienen sich nit einlassen darf'). In Diensten der Stadt
auch 1575 Jun. 18 thätig iTho. Arch.i. f 1591 oder 1598 i. Strassburg.
Erhielt 1570 Sept. 16 das kleine Palatinat ad personam. War vermählt mit
Margaretha Hallin (Hoelini von Haslach und hinterliess eine sehr zahlreich
Nachkommenschaft, die 1708 erlosch. War mit dem berühmten Strassburgti
Schulrector Johannes Sturm innig befreundet, der ihm einige Schriften
widmete; i. Consolatoria Joan. Sturmii Epistola ad virum clariss. D. Ber-
nardum Botzemium ICt. Compatrem de morte filij. Joh. Christophori Botz-
heymii tristiss. & improuiso casu perempti . . . Arg. 1574. 4". 2. Jo. Sturmii
Rectoris Academ.iae Argentor. Confessio Augustana Argentinensis ... ad
clariss. ICtum Doctorem Bernardum Botzemium. — Neustadii 1581. 4*'.
393. Botzheim, Johannes
256, 31. 1500. d Johannes Botzheim de Sasbach vicarius chathedralis ecclesie
Argentinensis medium florenum Renensem.
Bekannter Humanist, Oheim des Bernhard B. [s. d.), S. des bischöfl.
Strassburg. Amtmanns i. Sassbach Michael Botzheim aus seiner 2. Ehe mit
Anna Eicher v. Beringen. — 1496 Oct. 23 Heidelberg (.Johannes Botzheim
de Saszbach dioc. Argent.'). Schüler Wimpfelings (einige Verse von ,Joh.
Botzheimius Sasbachius nobilis' i. Wimpfelings Adolescentia 1500). Seit
ca. 1504 in Strassburg i. Verkehr mit Wimpfeling, Geiler, Tho. Wolff iun.
[s. d.J, die er durch seine aus Italien heimgebrachte humanistische Bibliothek
erfreute iTho. Wolff iun. 1505: ,Jo. Botzemus, homo ingenii amoeni et
elegantis, nuper ex Italia advexit Aurelium & Benvenutum de Caesarum
vitis' . . .); giebt 1507 Jan. 6 ,Speculum vitae humanae' des Rodericus
de Zamora heraus. Erscheint 1509 Juni 29 (St. Arch.) u. 1510 Jan. 23
(Bz. Arch. G. 52271 als U. I. Doctor et vicarius chori maioris eccl.
Argentin.; empfängt ca. 1512 ein Kanonikat am Dome zu Konstanz. —
Teilte zuerst mit den oberrheinischen Humanisten die Begeisterung für
Luther (Brief a. Luther 1520 Mz. 2: ,deditissimus tuus Johannes Botzhemus
Abstemius Doctor & Can. Constant.'i, wird 1524 der Ketzerei verdächtig
und erst nach zweijährigen Verhandlungen mit der Curie auf Erasmus'
Fürsprache absolviert. 1526 August bleibt der Dekan Bernh. Botzheim
nach dem Abzug des Kapitels mit 4 Kanonikern in Konstanz zurück, um die
Fortschaffung des Domschatzes zu überwachen, wird aber vom Rat ge-
zwungen, die Stadt zu verlassen. Seither in Ueberlingen. das er 1531. 35
der Pest wegen verlässt. f 1535 April in Freiburg an der Pest. — Hatte
zeitweise einige adelige Jünglinge im Hause zur Erziehung, ,war ein doctor
der rechten und hat lange Zeit in Italia studirt, war auch ein holtseligs,
höflichs mändle ein vorder gueter musicus' (Zimmerische Chron. ed.
Barack III 131). Vgl. die Briefwechsel des Beat. Rhenanus (ed. Horawitz
u. Hartfelder) und Ulr. Zasius (ed. Riegger). Ein Brief Botzheims a. \'adian
(Constant. 1532 Jul. 8) i. Opp. Hutt. II 123. — Sein Briefwechsel mit Erasmus
z. t. in d. Leydener Ausg. t. III (5 Stück 1, z. t. in Burschers Spicilegium XIX
u. XX (15 Stück). Erasmus nennt ihn i. e. Briefe a Conr. Heresbach:
,hominem praeter eruditionis & integritatis dotes adeo festivum ut vel
mortuos possit exhilarare' (vgl. a. s. Brief a. Mrc. Laurinus Basil. 1523 Fbr. i)
u. I. Ge. Schelhorn i. Beytrr. z. Erleut. d. Gsch. I. Stück. N. i. Memming. 1772
II. St. N. 18. Memming. 1773. — K. Walchner, Johann v. Botzheim u. s.
Freunde Schaff'h. 1866. — Eiselein, Gsch. d. St. Konstanz S. 114. 16. 21. 25.
36. 43. 48. Schmidt, Hist. litter. II 73. 176. 188).
Botzheim — Brandtnburg. 59
394. Botzheim, Johannes Conradus (vgl. No. 392J.
S. des Strassburger Amtmanns zu Wasselnheim i. Elsass Conrad B.
1537 Dz. 19 Heidelberg (.Johannes Conradus Botzheim e.x OtTenburgo
Arg. d.'). 1542 Sept. 20 Freiburg (Johannes Conradus Botzheim laicus
Arg. d.'i. 1543 Oct. 13 mit Bernhard Botzheim i. Tübingen (Joannes
Conradus Bocoemus Offenburgensis'). -j- 1588 Aug. 4 (Coli. Wenck. i. Str.
St. Arch.). .Conrad der Amptmann zu Wasselnheim vnnd nachgehends
Reuter Hauptmann zu Strassburg cj- 15741. der hat zur Ehe Vrsulam von
Mülfelden i. J. 1538, deren Mutter ein v. Mülheim war, hat einen Sohn
Hans Conraden, welcher vff die 18 jar Marggräffischer Amptman
zu Beinheim (bei Hagenau) gewesen vnnd noch etliche Töchter Sabinam,
Petronellam so ohn verheiratet gestorben' (Hertzog, Edels. Chron.). Hat
sich um das Hagenauer Gymnasium verdient gemacht (Progr. funebr.,
wodurch der Hagenauer Rector Jac. Scheidius z. Begräbnis Botzheims ein-
ladet v. 6. Aug. 1588 i. d. Wenckerschen Sammig.).
395. Bouse, Henricus
137, 2.7. 1374. a d. Henrico Bouse alias de Rene rectore eccl. parrochialis in
Schonenberg Raceburgensis dioc. pro contribucione solidos XX.
396. Bouwer, Johannes
141, 40. 1379. d. Johannes Bouwer de Prisbaik ddt XV solidos.
Vielleicht mag. Johannes de Priswalch 1372 — 1375 i- Paris (Denifle,
Auctar. I 408). I1375 No. 11 wird ein Johannes Bouwer oppidanus in
Pryszwalk unter den Testamentsexekutoren des Bürgers Joh. Marsow
erwähnt: Riedel A. II 32].
397. Bowirtz, Nicolaus de
57. 12. 1305. d. Nicolaus de Friberg dictus de Bowirtz VI solidos.
398. Brachbekch, Cunradus
122, 8. 1353. d. Chunradus Brachbekch XXXII solidos.
125, 17. 1359. Conradus Brochbeg solidos XXVIII.
399. Braem, Johannes
147, 37. 1385. Johannes Braem Traiectensis diocesis X solidos promisit
1389 Köln (Johannes Braym Traiectensis').
400. Braydeborch, Henricus de
60. 41. 13 10. d. Henricus can. regularis de Braydeborch X solidos.
401. Brandenberger, Justinus
^871 33- 1521. a d. Justino Brandenberger Colonicnsi I florenum Renensem.
[294, 18. 1527. item Justino coronam cum egrotaret].
[295, 8. 1528. Justino ... niutiio consensu nationis tunc in extremis labo-
ranti dediinus, ut patet e.x eins cyrographo, unam coronam)
1521 Jul. 2. in Tübingen (.Justinus Brandenburg de Colonia peda-
gogus' |dni Friderici comitis de Noenar: s. d.]) — Scheint 1528 in Bologna
gestorben zu sein. —
402. Brandenburg, Arnoldus de
45, 29. 1296 d. Arnoldus de Brandenburg X solidos.
Vielleicht Arnoldus de Hildensem can. e. Brandeburg. 1300 (Riedel
A. VIII 199).
403. Brandenburg, Henricus de
69. 4. 1315. cL Henricus de Brandenburg XVI solidos.
X'ielleicht Henricus de Gardelegen can. e. Brandenburg. 1314 (Riedel
A. VIII 211.
404. Brandenburg, Johannes de
''9i 3- 1315- d. Johannes de Brandenburg XX solidos.
Vielleicht Johannes de Milow can. e. Brandeburg. 1307 (Riedel Ind. 1 171.)
6o Brandenburg — Brandis.
405. Brandenburg, Theodericus de
67, 21. 13 14 d Theodericus de Brandeburgc canonicus regularis dyoc. eiusdem
X solidos.
Vielleicht Dietrich v. Dalchovv can. Brandeburg. 1320 (Riedel A. Vll 502.)
406. Brandis, Johannes.
247, 42. 1495 a d Johanne Brandes*) de Hildessheim (et Otto Winckelman) I
llor. Ren.
258, 12. 16. 1500. in die S. Georgii in exequiis dni Johannis Brandis duobus
monachis missas legentibus Bolend. X. — Ilic dns Joannes Brandis
pie memorie legauit nationi nostre unum ducatum Hungaricalem.
*) Obiit 12. Aprilis anno 1500, reliquit I ducatum Vngari-
calem, ut infra videbitur, nacioni nostre. — al. m.
Geb. 1478 Dz. 6 in Hildesheim als S. des Bürgermeisters Henning
Brandis und der Johanna v. Alten, gefirmt 1481 Ap. 24, 1485 Mz. 12 zum
erstenmal in die Schule geführt, erzogen von seines \'aters Bruder, dem
Hildesheimer Propst a. Kreuzstifte und Domherrn Tilo Brandis, seit 1492
in Erfurt (.Johannes Brandis et Otto Winckelman, de Hyldesheim. med.'j.
t 1500 Ap. 12 in Bologna (Diarium Brandisianumi. — Epitaph: ,Joanni
Brandio Hildensemensi scholastico eruditissimo Joannes I3randius artium
ac legum doctor patrueli pientissimo posuif. (Schrader fo. 65. — Genaue
Beschreibung des Denkmals bei A. Luschin v. Ebengreuth .Grabstätten
deutscher Studenten i. Italien").
407. Brandis, Johannes
263, 24. 1503. d. Johannes Biandius Hildemensis (et Joh. Salinator) dderunt 1 fl.
268, 31. 1507 egregius vir d Joannes Brandius artium magister Hildisheimensis
.procurator'.
1494 Mich. i. Erfurt (.Johannes Brandisz de Hildensem tm'). 1495
Sept. 9 i. Köln (.Johannes Brandis de Hyldenshem ad artes iur. et solv.')
1505 Mz. 21 Joh Brandis can. e Hamburg, i. Hamburg anwesend (Stap-
horst, Hamb. 5. G. I 2. p. 2951; auch 1508 Aug. 2 als can. Hamburg, erwähnt
(Meyer, Hamb. Schulwes. S. 421): 1516 wird die curia canonicalis M. Johannis
Brandis genannt (Staphorst I 2. p. 331). 1523, 1524: Joh. Brandis can. e.
Hildeshem. (Staatsarch. Hannov.). Setzte seinem in Bologna verstorbenen
gleichnamigen Oheim das Epitaph.
408. Brandis, Christoph
332, 2. 1550 d. Christophorus Brandes patritius Hildesheymensis libras quattuor.
332, 22. 1551. Christophorus Brandis ,procurator substitutus" comes palatinus.
Geb 1523 Apr. 25 in Hildesheim, S. des Bürgermeisters Henning Br.
und der Adelheid v. Blum (Blomen), studierte 1538 in Erfurt 1540 in
Wittenberg; 1554 J. \'. Doctor in Bologna (fehlt i. d. Matr. Doctorum); kam
a. 18. April 1555 nach Hildesheim zurück. I- 1584 Sept. 3 iDiar. Brandisianum).
409. Brandis, Johannes baro de
222, 17. 1476. A nobili ac generoso viro d. Johanne de Brandis barone ecclesiarum
Argentinensis et Curiensis canonico suoque pedagogo dno Chri-
stiano Dietegen de Chur X grossos Bononienses, quorum quilibet
valuit XIII quadrinos.
Die Stammburg Brandis im Emmenthal. dem Dorfe Hasle gegenüber,
ca 1150 durch einen jungen Spross des alten Dynastengeschlechts v. Lützel-
flüh erbaut. Ein Nachkomme des Erbauers erwarb ca 11 70 Schloss Launen-
berg in Tirol [s. Leo v. Brandis]. — Hans v. Br. jüngster S. Ulrichs III
V. Br.. Besitzers der Herrschaft Maienfeld, u. der Praxedis Gfn. v. Helfen-
stein, geb. i. J. 1456. — Seit 1468 Juni: can. eccl. maior. Argen tin. (s.
Ahnenprobe im Strassb. Bz. Arch.i. 1488 vom Kapitel zum Dekan gewählt,
muss er dem päpstl. Provisen Grf. Hoyer v. Barbj' weichen (Schmidt, Hist.
litter. I 335.11 21). 1506 Oct. 10 von Strassburg abwesend, giebt er bei
der Bischofswahl seine Stimme schriftlich ab, was aber ,als unförmlich
aberkhant und nit zugelossen' wurde (Code historique I 246). Verkauft
1509 Mz. 28 mit seinem Neffen, dem Grf Rudolf v. Sulz, seine Herrschaft
Maienfeld um 20000 Gulden an die 3 Bünde und zieht sich auf seine
Brandis — Brantner 6l
Strassburger Pfründe zurück (Schubiger, Heinrich III. v. Brandis, Abt z.
Einsiedeln u. Bischof v. Konstanz. Frbg. 1879 cap. i.). t 1512 Oct. 10 i. Strass-
burg als letzter ss. Stammes. — S. Epitaph im Dom zu Strassburg: Quis
fuerim? Johannes Ex nobili & generosa Baronum de Brandis familia
ortus, cum quo vel eius gentis nomen & arma intercidere. Sacerdos,
Curiensis Ecclesiae Prepositus eiusdem & huiusce Canonicus.
Vixi An. LVI. Mens. IV. D. II. Obii Anno Sakitis humanae M. D. XII. D. X.
Mens. Oct.' (Schadaeus S. 73; vgl. Leu, Helv. Lex. IV' 262; Eichhorn, Episcop.
Curiensis p. 213).
410. Brandis, Leo a
331, 40. 1548. nobilis d. Leo a Brandis Tirolensis libras quatuor.
Verwandt mit den Schweizerischen Brandis [s. No. 409]. — 1544 Mai
Wittenberg (,Leo de Brandis ex TiroU.'). 1547 Mz. 22 Padua (,Leo
a Praiidis Tirolensis' — al. m.: Tyrolensis Camere Consiliarius) —
Aeltester S. des Jacob v. Br. u. der Gfn. Helena v. Niederthor, geb. 1527
Mai 29 zu Brixen 1556 Kamm errat. Verm. m. Magdal. Gfn. v. Scherenberg
u. Goldegg, t 1576 Mz. 6 ohne Kinder (Familienbuch der Gf. v. Brandis.
1889 S. 70 ff).
411. Branth, Georgius
280, 39. 1516. a d. Georfi;io Branth exDanczke septem Juliosvigesima octava Januarii.
1509. SS. 1. Frankfurt a'O GGeorgius Brandt de Gdanö'J.
412. Brant, Gerardus
149, 16. 47. 1387. a d. Gherardo Brant X solidos.
1. Gherardus Meynoldi dict. Brant 1391 i, Köln, 1401 i. Heidelberg.
2. Gherardus Brand de Davantria, 1400 i. Heidelberg. 1409 mag.
Gherardus Brant lic. i. med.: rector: 1435 mag. Gher. Br. sacrae
theol. prof. et in med. lic : rector (111). y 1437 Mai 21 (Act. Univ.
Heid. II 143; Matr. II 597).
413. Brant, Marquardus
163, n. 1411. d. Marquardus Brant de Saxonia VI solidos.
1408 i. Prag (.Marquardus Brant ddt XI\' gr.' — Mon. II 157"). 1409
W. S. i. Erfurt {.Marquardus Brand de Iczehoe'). 1414 Apr. 12: Decr.
Doctor Bononien. (.1). Marquardus Brondi di Sassonia subiectus privato
examini, prius tanien mihi presentatus per D. Florianum de S. Petro et
Chelinum de Argile, iurauit secundum formam conätitutionum et fuit appro-
batus'. L. s. i. p. I).
414. Brant, Nicolaus de
279, 14. 1515. a Nicoiao de Brant Aquensi II Carlinos.
1510 Sept. 23 in Köln (, Nicolaus de brant de aquis leodien. dyoc. ad
art. iur. e. s.')
415. Brantner, Wolfganges
2.76, 12. 15 13. a d. Woltfgango Brantner I florenum.
341, II. 1516. Nobilis et egregius d Wolffgangus Prantner sindicus universi-
tatis legum doctor in discessu suo nationi nostre donavit ex sua
liberaiitate ducatum uiuun (ci'. 281, 23I.
Aus der Familie der Prandtner zu Prandeck und Kreuzenstetten in
Nieder- u. Ober-Östreich begütert (Wissgrill X S. 53). — S. des Wolfgang
Branther d. ä. und der Margaretha Geyermann. 1508 Apr. 25 Wien (.Guolft-
gangus Prantner ex Meydling nobilis 4 s.': Matr. iur.). 1516 Mai 9: Leg.
Doctor Bonon. (Mai 2: ,f. disp. c. d. Grolfgango brantner germano patauien.
d'.; Mai 9: ,graduatus f idem d. GroIfgangus omnibus penitus approbantibus':
L. s. i. c. I). Besonderer Günstling K. Karls V.; dieser empfiehlt ihn 1527
Mz. 29 seinem Bruder Ferdinand (qua fide, studio et integritate honorabilis
devotus nobis dilcctus Wolfgangus Prandtner consiliarius et secre-
tarius noster et magni Magistri Ordinis Divi Gcorgii Coadjutor nobis
domi militiaeque inserviverat. quantaque et quam horrenda naufragia. peri-
cula et incomnioda et mari et terra nostri causa exantlaverat : Hoheneck
111 549) und beurkundet 1527 Mai i, dass er seinen Rat, Sekretär und
62 Brantz — Brauiisbcrg.
Coadjutor des S. Georgen-Ordens Wolfg. Prantner mit 62,529 fl. zur An-
werbung von Kriegsvolk behufs Beschirmung und Wiedereroberung des Hzt.
Mailand nach Konstanz abgeschickt und dass derselbe richtig Rechnung
abgelegt habe. 1527 Dz. 16: von K. Ferdinand z. Rat von Haus aus
angenommen für das Fürstentum Kärnthen. 1538 Mz. 7: Instruction f. Wolfg.
Pranntner , Zechmeister Sand Georgen-Ordens vnsern Hofcammer Rats-
Superintendenten' (Beitr. z. Steierm. Gschqu. IV 35). 1539 Sept. 16 von K.
Karl V zu s. Anwalt und Geschäftsträger ernannt. ■]■ 1541 Sept. 28 i.
Wien; begraben in der Ordenskirche zu Trautmannsdorf (Mitteil. d. KK.
Central -Commiss. XIII 173), — Jac. Spiegel schreibt über ihn (Lexic. iur.
civil. 1539. s. v. ,vicarius'): Vuolgangus Brantnerianae familiae ornamentum,
insignis Militiae Georgianae per inclytam Austriam princeps, qui veterem
inter nos florenti aetate in consecretariatu sub divo Maximiliane
coeptam in hunc usque diem amicitiam sancte conservavit. Frid. Nausea
widmete Guolphgango Prantnero supremo ordinis S. Georgii magistro sein
Lib. I concionum Pragensium XIV (Epp. Nauseae f. 493).
416. Brantz, Henncus
173. 3. 142z Magister Henricus Brantz de Ulma socius d. Bernhard! de Baden
X Bononin.
1409 Heidelberg (.Henricus Brancz de Olma Constanz. d3'oc. p.');
141 1 Jul. 4: bacc. art. daselbst
417. Braun, Franciscus
216, 44 1472. a d. Francisco Brun de Norenberga Bamberg, d. XII Bologninos.
Stammt nicht aus dem später in Nürnberg ratsfähig gewordenen
Geschlechte. — 1493 Dz. 23: Decr. Doctor Bonon. (Dz. 22: disp. —
Dz. 23: d. Franciscus proun bamburg. d . . . examen i. iure can. subijt et
ab omnib. approb. ...ad. Joh. de Sala insignia doctoratus accepit': L. s. i.
p. I). 1495 Dr. Franciscus Braun, Procurator a. Reichskammergericht
(Annotata). 1498: Consulent der Stadt Nürnberg; hat a. 2. Sept. 1501
der Stadt das Amt aufgesagt (Beschrb. d. Regim. z. Nürnberg ms. St. Arch.).
Erscheint v. 1501 Mz. 19 bis 1507 wieder als Procurator a. Reichskammer-
gericht (1. c). S. Porträt in Recensio omnium illustr. Reipbl. Norimb. Con-
siliar. v. Rotth- Scholz. Hiernach war er auch Rat Friedrichs lU (!) und
Maxim. I.
418. Braun, Johannes
264. 34. 1504. d. Joannes Steffani dictus Braun Maguntinensis diocesis ddt XKV
Bolendinos.
419. Braun, Laurentius
229, 6. 148 1. a d. Laurentio Braun de Warmatia 2 grossos Bonon ienses.
420. Braun, Michael
290, 40. 44. 1523. a Michaeli (Praun: al. m.) 15 Bologninos.
421. Braun, Wernherus
229, 4. 1481. a d. Wernero Braun de Warmatia canonico Warmaciensi quattuor
grossetos Florentinos
403, 43. 1482. Nv. 3. Vernerius Bruin .procurator [substitutus]'.
1473 Mai 10 i. Heidelberg (.Wernherus Brun de Wormacia')- 1484
Mai 11: Lic. in Decretis Ferrarien. (.doctissim. vir d. Wernerius Brun
can. e. S. Pauli Vormacien., olim studens Ferrarie . . .' Not. Arch. Ferrar.
No. 237 fasc. 2).
422. Braunau, Andreas de
82, 29. 1323. d. Andreas de Brunowe X solidos.
423. Braunsberg, Tilo de
119, 18 1349. d. Thylo de Prucia ddt XII solidos.
121, 20. 1352. d Xylo de Brunsberg de Prucia .procurator' (cf. 121, 27; 373, 15. 18.
33- 41; 374. 5- 7-)
I. Ein mgr. Th3'lo can. e. Warmien. ist XL des .Büchleins von den
7 Ingesiegeln' 1331 (Hipler, Bibl. Warm. p. 18.)
Braunsclnveig. 63
2. 1379 — 1386. Tylo, B. von Samland; er scheint vor seiner Wahl
Procurator des deutschen Ordens in Rom gewesen zu sein (Gebser
& Hagen, Dom z. Königsb. I 156 ff.).
424. Braunschweig, Bernhardus de
57, 47. 1305. d. Bernhardus de Brunswic |cf. Cunradus de B ].
[Ein Bernhardus erscheint als Pleban an der Pfarrkirche S. Petri i.
Braunschweig von 1322 — 1348.]
425. Braunschweig, Everhardus de
49, 3. 1199. d. Everhardus de Brunswich VIII solides.'
426. Braunschweig, Eckardus custos e. in
j8. 6. 1305. d. Eckardus custos eccl in Brunswic XL solidos.
1314 Jan. 8: Eghardus thesaurarius eccl. s. Blasij in bruneswich
capellanus dni Ottonis ducis de bruneswich et luneborch (Sudendorf
L'B. Braunächw. I 236).
427. Braunschweig, Henricus de
42, 41. 1194. d Henricus de Brunswic VIII solidos.
53, 30. 130z. d. Henricus de Brunswic XVill solidos.
1306 Dz. 16 mag. Henricus de Bruneswick can. e. Bremen. (ÜB.
Brem. II 781.
428. [Braunschweig], Enricus socius dni de
14-, 31. 1385. Enricus socius dni ... de Br. |s. d.|.
429. Braunschweig, Henningus [de]
169. z; 141". a d Hennyngo Bruinswick V solidos.
430. Braunschweig, Cunradus de
57, 45. 1305. d. Cunradus de Brunswic, item d. Bernhardus XXIIII solidos.
[Ein Cunradus de Brunswic, can. e. Hildesheim., wird 1310 urkdl.
genannt (Arch. Hanno v. ,Hildesheim'i. — Ein mgr. Conradus erscheint 1312
als Rector der Kirche S. Magni i. Braunschweig: vielleicht identisch mit
dem 1330 Febr. 28 auftretenden mgr. Conradus (de Campe), vicarius
e. S. Blasii Brunswicensis (Steffens, Herren v. Campe Urk. No. 5)].
431. Braunschweig, Nicolaus de
-o. 34. 13 16. d. Nicholaus de Brunswig Hildesimensis djocesis XVIII solidos.
432. [Braunschweig], Philippus mag. dni de
III. 26. 1345. [s. Ludovicus dux de Br ]
433. Braunschweig, Wilhelmus mag. dni de
III, 25. 1345. [s. Ludovicus dux de Br]
434. Braunschweig, Ludovicus dux de
HI, 25. 1345. ab illustri et nobili viro d. Ludwico duce de Braunswichk pro se
et duobus magistris suis, videiicet d. Wilhelmo et d. Phyhppo,
X libras.
Sohn des Hz. Magnus des Frommen und der Agnes v. Brandenburg,
1355 zum IVIitregenten u. Nachfolger i. Fürstentum Lüneburg erklärt, 1359
vermählt mit Mathilde. T. Hz. Wilhelms v. Lüneburg, -j- vor seinem Vater
1367 (Pfeftinger I 191 ff.).
435. Braunschweig, Otto dux de
51, 34. 1301. d. Otto dux de Brunswic XV libras.
Die Person dieses Otto ist schwer festzustellen, da der Name um
diese Zeit öfter im Braunschweiger Fürstenhause erscheint (Hübner 1 187).
Er war ein Schüler des berühmten Civilisten Francesco Sassolini (Malagola,
Monogr. storiche p. 298).
436. Braunschweig, Philippus dux de
330. 46. 1546. Illustrissimus d. d. Philippus dux Brunschwicensis et Luneburgensis
libras duodecim.
1544 SS. Leipzig (.Philippus dux Brunsvicensis etc. ad Gruben-
hagen'). — 1546 i. Padua (,Dei gratia Philippus Dux Brunsuicensis et
64 Braunschweig — Brcdow.
Luneburgensis' [al. m.: ,occubuit una cum fratre natu mai. Carolo victore
in conflictu ad Peinam aduersus Albertum Brandenburgensem, in quo et
Mauricius Saxoniae Dax Elector bombarde globo traiectus biduo post
expirarauit necnon Fridericus Ernesti fil. Dux Luneburgensis eadem ferri
atrocitate et eodem proelio perijt']: Matr. Germ. N. Jurist». — Philipp. Ilzg.
von Braunschweig. 2. Sohn Hz. Heinrichs d. j. und" seiner Gemahlin Maria
V. Württemberg. Fällt bei Sievershausen 1553.
437. Braunschweig, Philippus Leo, filius ducis de
S^^. II. 1541. a d. Philippo Leone naturali filio ducis Brunswigiensis ßononeno-
qiiinquaginta sex.
Wohl ein Bruder des Heinrich Theuerdank [s d.]. Wird von Gf
V. Oeynhausen in s. Aufs. .Fürstlich Blut'. Ein Beitrag z. Geneal. des Hauses
der Weifen i. Viertelj. herald. Ver. , Adler' I 201 ff. nicht genannt.
438. Braunschweig, dns de
147, 31. 1385. d de Brunswich et socius suus Enricus florenum IJ, videlic.
XXX solidos alter I libram.
439. [Braunschweigj, dns prepositus de
51, 31. 1301. d. prepositus de Brunswic V libras.
Vielleicht Heinrich v. Anhalt. S. des Fürsten Heinrich II des Fetten
von Anhalt u. seiner Gemahlin Mathilde, Domherr zu Magdeburg 1283, als
Probst von S. Blasien in ßraunschweig nachweisbar von 1302 — 1304
(Zs. f. NSachsen 1884 S. 108); EB. von Magdeburg 1305— 1307. v 1307
Nov. 8 (a. a. O. 1886 S. 90).
440. Brechter, Conradus
94, 39. 1334. d. Conradus Brecher de Thurego Constanciensis dyocesis, iuratus,
contribuit solidos Bononinorum X.
96, 42. 1335. pro sepultura Conrad! de Thurego unum florenum
97, 12. 1335. pro sepultura cuiusdam Cuonradi de Thurego XI solidos & dimidium.
Züricher Bürgergeschlecht. — f Febr. 5 (,Cuonradus Brechter can.
huius monasterii' — La. abb. Turic. i. M. G. H. Necr. II 539). Ist also
in Bologna verstorben.
441. Breda, Michael de
161, 37. 1408. d. Michael Brede ddt X solidos.
163. 2. 141 1. Michael de Brede Scolaris iuris civilis .procurator.
1413 Oct. 16: Lic. in Leg. Bonon. (,subiectus f. priuato examini
d. Michael de Braeda de Alamania . . f. ab omnib. approbatus': L. s. i. p. I).
1422 Fbr. 13: Michael de Brede lic. i. leg. thesaurar. e. can. S. Andree
Colon. (Kessel, Antiq. monast. S. Martini Colon, p. 3391. — 1431 Apr. 18
mgr. Michael de Brede Licentiatus in legibus (Z. i. e. Urk. des Hz. Arnold
V. Geldern u. Jülich: Ann. NRhein. 57, 5).
442. Bredow, Bernhardus de
263, 36. 1503. d. Bernhardus de Bredow Brandeburgensis dioc. ddt dhnidium
ducatum.
1501 SS. Leipzig (,Bernhardus de Bredaw'). — Vielleicht Bemdt
V. Bredow auf Cremmen, der von 1499 — 1513 urkdl. erscheint (Riedel C.
II 430; A. VU. 219), 1529 als verstorben erwähnt wird (1. c. C. II 461).
443. Bredow, Liborius a
332, 12 1550. nobilis d. Liborius a. Breda can. Magdeburg, libras quattuor.
332, 34. 1552. Liborius a Breda .procurator.
.Liborius V. Bredow aus der Mark Brandenburg, des berühmten
Asmus v. Bredow Sohn, hat in der Jugend zu Frankfurt a. O.. darnach
zu Leipzig studieret, ist zweimal in Italien gewesen, in Rechten wohl
fundirt, Churf. Brandenburg, und auch Erzb. Sigmunds zu Magdeburg
Rhat offt in Legationibus in Italien und andere orte verschickt worden'
(Spangenberg Ad. Spieg. II 194''. Gauhe I 1781. — In Frkf. a'O. 1541
(.Liborius a Bredow, Bertram, a. Bredow fratres Marchici'i. 1545 in Leipzig.
(.Liborius a Breda Bertramus a Breda fratres'. cf. Zarncke, Act. Rect.
Bregenz — ßreitenbach. 65
p. 237). — 1555 April 16 nimmt Kf. Joachim ,Ern Liborius von ßredow,
thumhern zu Magdeburg vnd dechanden zu Brandenburg, den er
zu seinem Diener und Hofrat bestellt, in seinen Hofrat auf und verschreibt
ihm u.a. .primarie vff die Thumpropstei zu Brandenburg' (Riedel, Suppl.
p. 174). Als Dompropst zu Brandenburg z. erstenmal urkdl. 1558 Jun. 11
(Riedel A. IX 318). Als verstorben erwähnt 1570 Jul. 5 (Kf. Joach. verleiht
die Dompropstel Br. seinem Rat Albertus Thume [s. d.] bis zu dem Zeit-
punkte, wo der Sohn des verstorbenen Dompropstes Liborius v. Rr.
das 25. Lebtnsjahr erreicht haben werde). Brief des Libor. v. Br. an Chph.
V. d. Strass [s d.] b. v. Druffel, Beitrr. II 239.
444. Bregenz, Burchardus de
67. 9. 13 14. d. Borchardus de Berigancia Constantiensis dj'oc. XXX solidos.
Mz. 6 Annivers. Burchardi de Pregancia (Necr. Augie min. i. M. G. H.
Xecr. I 156).
445. Bregenz, Johannes [de]
189, 39. 1440. d. Johannes Bregenz plebanus in Gailingen mag. Ulrici de Stoffel [s. d ].
Gailingen, Pfarrdorf i. Amt Radolfszell. — 1420 Jun. 12 Johannes
Pregenzer der. Const. d. (Regg. episc. Const.). 1444 Mz. 14: Lic. i. Decr.
Bonon (Mz. 11: ,disp. f. c. d. Johanne Bregentczer de Constantia r. e.
S. Marie galligen'; — Mz. 14: , examin. f. d. Johannes de Constancia et
approb ': L. s. i. p. I).
446. Breyol, Caspar
244. ?.i. 1492. a venerabiii viro magistro Caspare Breyol*) VI grossetos.
*) nunc doctor theologie ac collegiate ecclesie Onolzpa-
censis canonicus.
1476 i. Leipzig (.Caspar Bryol de Culmbach ddt tm.'); 1480 in
Lpz.: magister artium. — 1504 Apr. i Dr. Caspar Breyel (Preil, Breill)
.unterzeichnet als Weihbischof und Bischof von Natura seine Ver-
pflichtungen für die Diözese Bamberg u. s. Zufriedenheit mit dem Ertrage
der Pfarrei S. Martin, nebst 50 fl. aus d. fürstl. Kammer bis zum Empfang
einer Messpfründe' (Jäck, Bamberg. Jahrbb. (1829) S. 223). -j- 1517 Jul. 29;
wurde i. seiner Pfarre S. Martin begraben (a. a. O. S. 229).
447. Breisach, Franco de
69, ai. 1315. d. Francho de Bresacho Constantiensis diocesis VIII solidos.
448. Breitenbach, Henricus [de]
142, 33. 1380. d. Henricus Breidenpach de Rotenberg ddt solidos XI.
1392 i. Erfurt (,M. Henricus de Breitinbach can. Frieczlariensis ecci.,
licentiatus in decretis, primus huius studii sextista Ordinarius'). 1409 Hen-
ricus de Breidenpach can. e. Fritzlarien. t 1414. ,vir doctissimus'
(Fichardsche Samml. No. 37). — Mgr. Henricus de Breidenbach canonicus
wiederholt erwähnt i. Necr. Fritzl. (p. 27. 29. 37.; vgl. a. .Adler' VIU 255).
449. Breitenbach, Johannes [de]
a-a, 45. 1510 a d. Johanne Bratenbach diniidium ducatum.
Vielleicht ein S. des Ordinarius der Leipziger Juristenfakultät Joh.
Breitenbach (y ca. 150S — Friedberg S. 92). — 1497 i. Leipzig immatr.
(Johannes [& Paulus] de bretenbach de lipczk VI'); 1499: bacc. art. [mit
Paulus de Br.]; 1501 i. Leipzig: Joh. de Breytenbach de lipczick' [u. Paulus
de Br]: mag. art. — Chph. ScheurI [s. d'.] a. N. v. Amsdorff (dd. 1512
Aug. 18 — Briefb. S. 94): .Audio . . . Johannem Breittenbach discipulum
dni Hieronymi (seil. Schürf) Papiae caede occisum esse' (vgl. ibid. S. 97).
450. Breitenbach, Conradus de
315, II. 154z a nobili d. Conrado de Breitenbach Misnensi unum coronatum.
Ältester S. des Hans Hieronym. v. Br. (König III 177). — 1532 SS.
Leipzig (Conradus a Breittenbach, Otto a Br. et Ernestus a Br. Lipsenses').
1542: can. B. M. V. Erford. 1556 Dz. 14: decanus e. Cicensis. (Grubner
Deutsche Ssudenten in Bolosii.a, .'S
56 Breitenbach Bremen.
Von d. Herren Decanis z. Zeitz S. 21 f.). 1559 Ingolstadt (.Conradus
de Breittenpach decanus Ciciensis et can. Erford.'} 1563: ppos ß. M. V.
Erford. (Falckenstein II 2 S. 990). 1564 setzt Doctor Conradus de Breytten-
bach decanus Ciciensis im Verein mit Petrus Neumarck |s. d.\ dem ver-
storbenen B. Julius Pllug [s. d.] ein Epitaph. S. Wappen mit Inschrift im
Dom zu Naumburg (.Doctoris Cunr. de Br. cantoris e. N um bürg.':
Mitzschke, Inschriften», y 1579 Dz. 31 (Epit. i. Dome z. Erfurt: ,Ao. 1579
ultira. Decembr. ■]■ Rev. nobilis et egregius d. Conradus a ßreyttenbach
J. U. D. huius eccl. prepositus Cicen. vero decanus Numburg. cantor studii
Erfordiensis vice cancellarius, aetatis suae 58"). - - l^ropst der Domkircho
2. Erfurt kann er erst 1573 geworden sein. Über seine Thiltigkeit als Vice-
kanzler der Erfurter Universität ist nichts bekannt: auch zur Leipziger
Universität scheint er früher i. amtlichen Beziehungen gestanden zu haben,
wie aus einer Notiz bei Zarncke (Act. rector. univ. Lips. p. 276) zu schliessen
ist. — Vielleicht identisch mit Conradus a Breitenbach can. e. S. Lau-
rentii Wurtzensis 1553 (Schöttgen, Mist. v. Wurtzen S. 201).
451. Breitenbach, Christophorus a
316, 10. 1538. a nobili Cliristophoro a Breyttenbach Lypsensi I coronatum.
318, 41. 1543. Christophorus a Breittenbach ,procuratof (415. 4.)
1525 SS. Leipzig (, Christophorus a Breitenbach 6 gr.'). 1536: bacc.
art. (,Chph. a Breyttenbach- )■ 1537 wieder i. Leipzig (.Christophor. a Breiten-
bach X'); 1538 Fbr. 20 i. d. Leipz. U. Act. erwähnt (Zarncke A. R p. 117).
1545 Mai 20 1. Wittenberg (,Chph. Breitenbach nobilis'). — Nach König
(Ul 177) 2. Sohn Jordans v. Br.. erscheint als Mitbelehnter von Kötzschwitz
i. e. Lehnbrief Kf. Augusts v. Sachsen 1566.
452. Breitenegge, Wernherus de
68, 38. 1315. d. Vernherus de ßreitenegge Bambergensis dyoc. XXXII solides.
[1288 Werner v. Praitenegge, des jungen Werner S.: Regg. B. IV 370.
Lefilad III a]. — 1328 Mai 24 Vernherus dictus de Preitenech, canon. e.
Bambergen. (Act. Vatic. No. loii; cf. Arch. Zs. N. F. IV 1321. j II Non.
Octobr. dns Wernherus de Praitenekh, canon. in Babenwersk (Mon. Seligen-
thal. i. Mon. Boic. XV 540).
453. Breitenlandenberg, Hermannus de
i8a, 33. 1436 Hermannus de Breitenlandenberg Constanciensis canonicus I ducatum.
Herman III v. Breitenlandenberg im K. Zürich. 1432 can. e. Con-
stantien.; 1462 decanus. 1466 Apr. 25: Bischof von Konstanz t 1477
Sept. 28, i. Dom zu Konstanz begraben (Schulthaiss, Konstz. Bist. Chron. i.
Freib. Diöc. Arch. (1874) VUI 66.).
454 Bremen, Hinricus de
50, »8. 1300. d. Henricus de Bremis Friso XXI solidos.
[Ein Henricus de Bremis legatus ofScialis prepositure e. Güstrow,
erscheint 1354 urkd.: Papist. Mekl. S. 1340].
455. Bremen, Johannes de
41, 16. 1193. d Joannes de Bremis X solidos.
46, 45. 1196. d. Joannes de Bremis XII solidos.
47, 10. 1197. d. Johannes de Bremis XII solidos.
1312 Sept. 5: mag. Johannes (Parvus) Bremensis e. canonicus (ÜB.
Brem. II 127); 1317 Aug. "17: mag. Johannes dict. Parvus can. e. Bremen.
(U 182). [Keinenfalls identisch mit 1342. 1348. 1350: Joh. de Brerna e. Brem.
thesaur.: a. a. O. 1 572. 583. 592.]
456. Bremen, Nicolaus [de]
181, 13. 1434. Nicolaus Bremis clericus Bremensis. Scolaris in iure canonico, nihil
dedit.dare tarnen promisit. quamcito ad pinguiorem fortunam venerit.
1428 Nov. 7 i. Rostock (.Nicolaus de Bremis p.'). — Vielleicht 1444
i. Erfurt (,Nicolaus Bremis de Delmenhorst ddt tm.').
Brendel de Homburg — Bretus. 67
457. Brendel de Homburg, Burchardus
129, 40. 1307. Burchardus Brenn de Hohenberg can. eccl. Aschaffynburgen. ddt
XX solides.
Burkard Brendel v. Homburg can. eccl. Aschaffenb., Student in
Orleans 1356, im Testamente seines Vetters und Mitkanonikers Theodericus
de Erlebach erwähnt (.insuper legavit Burkardo Brendelin de Homburg
canonico eccl. Aschaft'enburg. . . . Aurelianis studenti suo consanguineo curiam
suam claustralem cum orto et nova domo . . . item legavit eidem Burkardo
omnes libros suos Juris civilis & canonici ad vite sue dumtaxat
tempora tenendos . . .'). Erscheint 1370. 73. 74 als scolasticus derselben
Kirche, v 1380 Nv. 5 (,t Burghardus Brendelin, scolasticus & can. h. e
anno dni MCCCLXXX' — Necr. e. Aschaff. ap. Guden, C. d. M. U 381. cf..
ibid 402.)
458. Brendelin, Nicolaus
261, 15 1502. d Nicolaus Brendelin can. in Marckssdorff medium florenum [cf.
Wolffg. de Hoewen].
Die Brendel, Brendlin waren ein altes Geschlecht in Markdorf u. Rhein-
felden. — 1490 i. Leipzig (.Nicolaus prenlen de marckdorft' vj.'i; 1491 eben-
dort: bacc. art. {, Nicolaus brendelin de Margdorft"'). 1497 in Tübingen
I. Nicolaus Prendlin art. bacc. pedagogus [dni Wolffg. de Höwen] Jul. 31').
1529 Fbr. Nicolaus Brendlinus can. eccl. Curien. (Eichhorn p. 209).
459 Brennscheid, Jacobus de
119. 19. 1367. d. Jacobus de Brendenscheyd XII solides.
460. Breslau, Erasmus de
39a, 28. 1373. Erasmus de Wratislavia .testis'.
Nach Pfotenhauer (Zs. f. Schles. G. 28, 443 a. 2.) lässt sich ,ohne
Zwang vermuten, dass Erasmus de Wratislavia identisch ist mit dem gleich-
namigen Schöffenschreiber der Stadt Br. von 1415, welchen Markgraf Bd. 15
der Zeitschrift S. 69 anführt. Möglicherweise ist dieser Erasmus wieder —
gemäss der allgemeinen Sitte des MA., Personen des Bürgerstandes gemeinhin
nur mit dem Vornamen zu bezeichnen — eine und dieselbe Person mit
dem von 1404 — 1433 im Rate seiner Vaterstadt gesessenen Erasmus Pezeler'
(Das letztere ist m. E. sehr unwahrscheinlich].
461. Breslau, Johannes de
46. 13. 1296. Johannes de Bretzlavia (i) venetum.
[1290 Jun. 23 Johannes decanus S. Crucis Wratisl.: Stenzel, Urk.
S. 255. — Doch .erscheint Bretzlavia für Breslau um diese Zeit unsicher
und bedenklich': Zs. f. Schles. G. 28, 437 a. 2].
462. Breslau, Johannes de
192, 44. 1446. a Johanne de Wratislavia solidos IUI.
I95' 37- 145°- Johannes de Polonia .testis".
Unzweifelh. ist Joh. de Wratisl. mit Joh. de Polonia identisch (cf. 385, 5:
wo Conr. v. Aulock can. S. Crucis ,de Polonia' statt Wratisl. genannt wird).
Ein Johannes Bartholomei de Wratislavia altarista ad S. Spiritum izu Breslau)
1428 in Krakau (Zeissberg, d. älteste Matrikelbuch d. Univ. Krakau S. 44. —
Pfotenhauer i. Zs. f. Schles. G. 28, 446. a.).
463. Brest, Ludolfus
9^, 35- 133-- d Ludolphus dyoc. Kamynensis dict. Brest 111 solidos.
Briest, Dorf i. d. Uckermark b Gramzow. — Ein M. Ludolphus Bretsch
(Pretsch) thesaurarius erscheint im Mortilog. eccl. Cizensis (Schöttgen u.
Kreyssig, Diplomata II 164); s. Jahresgedächtnis a. 27. Mai u. 25. Dz. {l. c).
464. Bretus, Jacobus Franciscus
325, 18. 1542- a nobili d. Jacobo Francisco Breto de Perzamo XXXllU Bononenos.
68 Breungesheim — Krijzel.
465. Breungesheim, Marquardus de
38. 6. 1290. d. Marcquardus de Brumgkensen XX solic'os.
47, 3. 5. 1297. Marcquardus de Bruningisheym canonicus ecci. S. Stephan! Mogunt.
.procurator.
129. . . M. Marquardus de Brunigesheim cantor eccl. S. Stephani
Mogunt. .magnae vir scientiae' Schiedsrichter (Joannis II 569). 1300 Nv. 5
dns Marquardus de Bruningesheim can. e. S. Steph. Mog. iudex S. Mo-
guntine sedis bewohnt die Kurie dni Ottonis decani e. Mogunt. (Würdtw
Subs. I 145).
466. Breve, Nicolaus de
134. I. 1370. d. Nj'colaus de Breve solidos XII.
467. Brielis, Mathias de
225. 3b. 1478. a magistro Mathia de Brielis II grosses.
aib, 35. 1479. ^ 'l Mathia Brielensi IUI grosses.
468. Brinco, Johannes de
43, 23. 1195. d. Johannes de Brinco etd. Johannes de Bilevelde dederunt XII solidos.
Brinke i. d. Grfschft. Ravensberg? (Hoogeweg i. Zs. f. G. u. A. Westf.
1891); nach Phihppi (Mitt. H. V. Osn. XIV 85) Osnabrücker Bürgerfamilie.
469. Brit, Johannes
283, 43. 1518. a d. Johanne Brit Treverensi unum florenum in auro.
470. Brixen, Heinricus de (1)
67, 35. 1314. d. Henricus canonicus Brixiensis dj-oc. eiusdem XXV solidos.
471. Brixen, Henricus de (11)
69. 29. 1315- d. Henricus de Prixia XXXII solidos.
472. Brixen, Henricus de (III)
81, 19. 1322. d. Henricus de Brichsna X solidos.
|s. Henricus de Stufeis.]
473. Brixen, Jacobus de
91, 33. 1331. d. Jacobus de Brissia canonicus eccl. Brixinensis XXXX solidos.
92, 6. 1332. Jacobus de Brixina .procurator substitutus'.
93, I- 1333- d. Jacobus de Brixina canonicus Tridentin. et Brixinensis ecclesiarum
.procurator' (93, 4. 5. 23. 94, 7. 95, 8. 10).
474. Brixen, Cunradus de
78. 48. 1320. d. Chunradus de Brixina X solidos.
475. Brixen, Nicolaus de
98. II. 1336. Nicolaus de Brixia ddt IUI solidos.
476. Brixen, Petrus de (I)
87. 23. 1326. d. Petrus de Brichsina XVI solidos.
[.ob. petrus plebanus in teusendorf can. e. Brixinensis-: Necr. Domstifts
Salzburg i. Arch. f. ö. G. 28, 170].
477. Brixen, Petrus de (II)
131, 39. 1368. d Petrus de Brixinia ddt X solidos.
478. Brixen, Waltherus de
76, 24. 1318. d. Waltherus de Brichsna I libram.
479. Bri[ze], Laurentius
280. 14. 1516. a Laurento Brilnz] clericus (I) Camin. dioc, servus dni Joachimi
Platte [s. d.].
Die Herausgeber lesen diesen verstümmelten Namen = Brinz; mehr
Wahrscheinlichkeit hat die Deutung Brize, da dieser Name unter der
Geistlichkeit der Caminer Diözese öfters erscheint (z. B. 1518: Petrus Pritze
archid. Pvritzensis: Clempin, Beitrr. S. 425).
Bi'ochsel — Bronkhorst. 69
480. Brochsel, Steffanus
194. 20. 1448 a d. Steflano Brochsel solidos viginti quattuor.
194, 37. 1449. Steftanus ßrochssel de Eysteyd ,procurator' (cf. 194. 45. 195, 11).
195. II. 1449 Laurencius Hermanni ... in locurn d. Stefani Broser de
Inestet de Alamania (sub.stitutus).
1441 Nov. 5 i. Erfurt (, Steffanus Brochsel de Pfaflenhofen').
I. Brocke, Hinricus vam
184, iz. 1518. a d. Henrico Vonbrocke Hamburgensi dimidium ducatum.
1. Henricus vam Brocke Lic. Juris et consul Hamburgensis 7 1546
Oct. 26 (Fabricius S. iii).
2. Henricus von dem Broke J. U. D. vicarius omnium angelor. in e.
Bardowicen. j 1548 (Sciilöpke S. 437 1.
Ein Hinricus van dem Brocke 1508 Mai 30 i. Rostock. 1509 WS.
ebendort bacc. art. —
482. Brockel, Johannes
223, 32. 1476. a d. Johanne Brockel de Livonia XIII solidos.
1470 Jul. 4 Rostock (Johannes Brakel de Revalia'). i486 Aug. 19:
Johannes Brakel can. e. Tarbatensis (ßriefl. I No. 355). Eine in den
Ostseeprovinzen vielfach begüterte Adelsfamilie (Schwartz i. Mitt. Liv. Esth.
u. Kurlds XIV H. 4).
483. Bromse, Heinricus
257, 29. 1500. d. Henricus Bromsse Lubicensis medium ducatum.
260, 32. 1502. Hinricus Bromssen dyoc. Lubicensis ,procurator substitutus'.
266, 22. 1505 Henricus Prembs .sindicus'.
268, 26. 1506. Heinricus Prembs .sindicus'.
269, 29. 1507. Henricus Brummis .sindicus".
Henricus Bromse, 3. Sohn des aus Lüneburg nach Lübeck verzogenen
Hinricus Br. (j- 1495 als Bürgermeister), geb. 1476. — 1491 Mai 23 in
Rostock (.Hinricus Bromes de Lubeke ddt II mr.'). 1494 SS. ebendort;
bacc. art. — J. U. D., eine Zeitlang in der Verbannung lebend, kaiserl. Rat
ü. eques auratus. 1511 Mitglied der Zirkelbrüderschaft. Vermählt mit Gertrud
T. des Gerhard Lenten (Zs. d. V. f. Lüb. G. u. A. V 426). f 1543 Jan. 25
kinderlos. (Epitaph b. N. Chytraeus p. 344: ,Strenuo ac nobilitatis splendore
viro spectabili, dno Henrico Bromsen, equiti aurato ac J. U. Doctori eximio,
invictissimique ac potentissimi Caroli V Imperatoris quondam consiliario
fidelissimo, amplissimaeque civitatis huius patritio, agnati gratae memoriae
causa insignia haec poni curaverunt. Obiit humanae salutis anno 1543
die conversionis Pauli, cum vixisset annos 67 dies decem & septem'.) (vgl.
Büttner: Dittmer, Lüb. Gschl. S. 10.; Lisch's Jahrbb. 8, 195.47, ^~3- I'ahne,
Gschl. V. Hövel I. 2. tab. i.)
484. Bromse, Heinricus
325, I. 1542. a nobili d. Heinrico Wremse ducatus Lunenburgensis unum ducatum.
Hier haben wir nicht Heinrich (1507 — 1563), den S. des Ratsherrn
Dietr. Br., sondern Heinrich, den S. des Nie, vor uns. 1- 1546 kinderlos (Fahne,
Gschl. V. Hövel 1 2. tab. I). Auf diesen bezieht sich wohl auch die Notiz
in der Matrikel von Frankfurt a/O. 1532 (, Henricus Broms').
485. Bromse, Petrus
272, 35. 1510. a d. Petro Bromtze duos carlinos.
486 Bronkhorst, Petrus
331, 7. 1547. d. Petrus Bronchost Herlenius Holandus dioc. Traiectensis libras duas.
Pieter van Bronkhorst, S. des Ritters Andries van B. und der Wendel-
niunt van Boschhuysen zu Alkmar. ,Was voor commissarissen van den Hove
geroelen zijnde, schijnt sich mcde verantwoord te hebben. In 1570 ward
hij Heemraad van Dellland' (v. d. Aa 11. 3. 4. p. 1409). — Vermählt i. mit
Gertrud van Sonnevclt zu Alkmar, 2. Marie van Heerjansden (Herckenrode
Nobil. de Pays-Bas p. 32a 21).
7© Brotman — Brugghe.
487. Brotman, Leonardus
205, 42. 1461. Leonardus Brotman clericus Spir. dyoc. iuravit ,promisit solvere.
1462 Aug. 12: Decr. Doctor Bonon. (Aug. 6. ,dispens. f. cum 4-
Leonardo Corradi Spyr. dioc. de Alamania'. Aug. 12: .approbatus et doc-
toratus [pro paupere|: L. s. i. p. I).
488. Brubelis, Jodocus
250, 14. 1497. a d. Jodoco Brubelis de Ziriech XIII Bologninos.
489. Bruchhausen, Nicolaus de
98, 9. 1336. d. Nycolaus de Bruchausen de Saxonia ddt VI solidos.
Über das Geschlecht vgl. ,Die v. Brockhusen, v. Brockhausen ur.fl
V. Bruchhausen' i. .Adler' X 359 ff. — Nicolaus wird nicht genannt.
490. Bruchterde, Albertus de
99, 22. 1336. d. Albertus de Bruchterde Maguntin. dyoc. XVI solidos.
1360 SS. Petri et Pauli: Albrecht von Bruchtirde Z. (Schoettgen und
Kreyssig, Dipl. I 803); ebenso 1375 Apr. 17 (Weimar Arch. — Mitt.j.
491. Bruchterde, Bartholomaeus (Burchardus?) de
92, 28. 1332. d. Bartholomeus de Bruchterde dj'oc. Maguntinensis qui iuratus
contribuit XX solidos.
Statt Bartholomaeus ist wohl Burchardus de Br. zu lesen. Ein
Burchardus de Br. clericus Mog. dioc. hat nachweislich um diese Zeit
in Bologna studiert (Päpstl. Breve für Burchardus de Br., Sohn des t Ritters
Albert, de Br., 1343 Dz. 14: .... sane pro parte tua hodie nobis exposita
,quod dudum tu in vicesimo vel vicesimo primo tue etatis anno dumtaxat
existens, ad parrochialem ecclesiam in Gunnestete, Mog. dioc. tunc
vacantem alias canonice fueras presentatus . . . quodque deinde ad Studium
Bononiense accedens . . . ecclesiam ipsam . . bona fide extunc tenueras. .':
Schmidt-Kehr I S. 341. No. 42). — 1343 Nov. 21 wird er von P. Clemens
VI. mit einem Naumburger Kanonikat providiert (1. c. S. 340. No. 40.
cf. S. 420. No. 239. 241). Burchardus de Br. can. Numburg. & B. M. V.
Erford. (erscheint als solcher seit 1351 Mz. 8: Kath. Pfarrarchiv i. Erfurt)
bittet P. Innocenz VI ihm Kanonikat u. Präbende nebst dem durch Wahl
des Kapitels erlangten Dekanat von Halberstadt zu bestätigen il. c.
II No. 155). 1358 Mz. 8 bitten Dekan und Kapitel von Naumburg um
Bestätigung des neugewählten Propstes Burch. de Bruchterde (1. c. II
No. 246). Die Bestätigung erfolgte am i. Juni d. J , doch sollte Burchardus
das Halberstädter Dekanat aufgeben (ibid. II 2651. 1360 Mai 10 Burchard, der
trotzdem das Dekanat noch eine Zeit lang behalten hat, bittet um nach-
träglichen Dispens und Bestätigung seiner Propstei (II No. 338). 1362
erscheint er im Besitz der Vicarie des Apostelaltars in der Brückenkirche
U. L. Fr. in Mühlhausen (II No. 422). f als Propst z. Naumburg 1390 Jan. 17
(Braun, Dompröbste zu Naumburg S. 28ff. 1.
492. Bructen, Johannes de
51, 35. 1301. d. Johannes de Bructen XV solidos.
493. Bruffer, Johannes
218, 6. 1473. d. Johanne Bruffer de Salma Bologn. X.
494. Brugghe, Johannes [de]
222, 19. 1476. a d. Johanne Bnigk de Wismaria X solidos.
1459 Apr. 15 Greifswald (.Joh. Brughe de Wismaria') 1461: bacc. art.
— 1476 Aug. 31: Decr. Doctor Bonon. i. examin. et doctor. f d. Johannes
burgghe de uismaria dioc. Aseburg. [d. Joannes Brugghe de wismaria dioc.
Raceburg. Scolaris studens in iure can.] presentatus per dn. Johannem
de Sala . . et f. ab omn. n. d. approb., Insignia impendit eidem d. Joh.
de Sala': L. s. i. p. I). 1477 Greifswald: Johannes de B. sacrarum legum
bacc, decretorum doctor, iuridicae facultatis Ordinarius huius eccl.
gripeswaldensis canonlcus: Rector. 1482 wird er als in antiquis
iuribus Ordinarius bezeichnet. 1483 wird ihm, infolge von Streitigkeiten
der Universität mit dem Bürgermeister Nie. Smiterlow. da er den letzteren
Brunecke — Bubenberg. 71
als Rechtsbeistand vertreten hatte, von den Doctoren der Juristenfacultät
seine lectura gekündigt: er geht nach Wismar zurück, wo er Kirch-
herr bei S. Marien wurde. 1500 stiftet Joh. Brügge doctor der hillighen
ghesthken recht, unter tj't kerckherr der vpgenanten Kercken vnser leven
frouwen eine Besserung der horae canonicae (Papist. Mekl. S. 2612 vgl.
2656. 59). t 1515 zü Wismar (Epitaph: ,anno dni Mccccc XV diui urbani
die f d. Johannes brugghe decretorum doctor huius eccl. plebanus': Lisch,
Jahrbb. LIV 120). Ein Consilium des Joh. Brügge in Respons. iuris (Fkf.
1568. ■2'^) t. I. 444 — 57 (vgl. Kosegarten S. 127 f.; Pyl, Gfsw. K. 892).
495. Brunecke, Heinricus de
80, zb. 1311. d. Henricus de Brungge d^'oc. Ratisponensis V solides.
[Heinricus de Brunecke y 1381 (Epitaph im Dome zu Brixen: ,Anno
dni M. CCC. LXXXI. in die S. Michaelis obiit venerabilis D. Hainricus
de Brunecka saerdos can. Brixinensis'. — Resch, f. 21)].
496. Brunonis, Johannes
ibi. 40. 1408. d. Johannes Brunonis ddt I libram.
1404 Erfurt (.Johannes Brunonis de Northeym'). 1422 decanus B. M.V.
Erford. (Falckenstein II 2. 993). 1424 Jan. 31: Doctor Joh. Brun decanus
e. B. M. V. Erf. (Kath. Ffr. Arch. Erf.). 1450 Mai 6 t Joh. Brun decan. h. e.
ordinavit festum S. Johannis ante portam latinam . . et dotavit (Necr.
B. M. V. Erf. i. Monas Zs. IV 254).
497. Brunonis, Theodoricus Conradi
50, 18. 1300. d. Theodericus Cunradi Brunonis can. e. S. Severi Ert'ordensis
XX soHdos.
Conradus Brunonis civis Erford. urkdl. v. 1266 — 131 1 (ÜB. Erf.); sein
Sohn Dietrich Bruno can. B. Marie V. Erford. wird 1344 Dz. 3 als ver-
storben erwähnt (Schmidt-Kehr I S. 351 No. 71). \'ielleicht ist er mit dem
1308 Mai 15 genanntenTheodericus officialis preposituraeS. Severi e. Erford.
identisch (ÜB. Erf. No. 1308.). Nachfolger in seinem Kanonikat an der Erfurter
Liebfrauenkirche wurde Heinr. v. Grefendorf [s. d.].
498. Brunshorn, Walterus de
45, 9. 1295. Walterus de Brunshorn L solides.
Rheinisches Geschlecht.
499. [Brunshorn], Wilhelmus de
49, 5. 1299. Wilhelmus frater d. Walcari de Bruneshorne, iuratus, dedit XX solidos.
1324 Jan. 25 erscheint ein Dompropst v. Brunshorn zu Trier
(Arch. Gobi. — Mitt.).
500. Bruos, Arnoldus de
46, 2. 1296. d. Arnoldus de Bruos [cl. Philippus de Sierckj.
501. Brüssel, Arnoldus de
166, 14. 1413. Arnoldus de Bruxella artium magister vicarius B. Gudile Bruxellensis
Bononuios.
1. Ein Arnoldus Buninc de Bruxella Camerac. dioc. erscheint 1397
i. Köln |,art. nihil solvit, pauper").
2. Ein Arnoldus de Reysenhal Bredanus, e. S. Gudule Bruxell.
decanus, Decr. Doctor, wird 1429 Jul. 10 i. d. Juristenfakultät zu
Löwen aufgenommen (1427 Mz. 24: bacc. iur. can. i. Löwen: Fasti
acad. Lov. p. 161). 1432—34: rector univ. studii Lovan. (Molanus
p. 471).
502. Brüssel, Johannes de [cf Johannes Ofhuys).
503. Bubenberg, Hartmannus de
141, IG. 1379. d. Hartmannus de Pubenberg canonicus Constanciensis de augmen-
tatione redituum suorum ddt X solidos.
Hartmann v. Bubenberg aus Bern, Sohn des Schultheissen Johann
d. J. — 1384 Jan. 27: Hartmann v. P. can. e. Constanc. wählt mit der
Mehrheit den Mangold v. Brandis z. Bischof (Frbg. Diöc. Arch. 8, 48). Ebenso
72 Buch — Huchein.
1391; zum letztenmal 1421 Apr. 3 (Urkundio. 1 289 a. 3. 6 ). Seit 1391 auch
ppos. eccl. Solodoren. (Fiala i. Urkundio 1 2861, seit 1406 ppos. e.
Zofingen. (Helv. sacr. I 63. Urkd. I 285. — Nach Brunner, d. alle Zofingen
S. 63 schon 1394 i. dieser Eigenschaft urkdlich.). — .Hartmann v. ]i. ver-
dient ehrenvolle Auszeichnung unter den Pröpsten des St Ursenstifts zu
Solothurn . . . der geschäftstüchtige Mann betrachtete den ökonomischen
Verfall als d. Hauptübel, suchte Ordnung in die Verwaltung zu bringen'
(Fiala 1. c. S. 286): ,ein herrlicher, gelehrter Mann' (Chron. d. Ant. Haffner),
t 1426 Sept. 30 (Urkd. I 289; Helv. s. 1 59).
504. Buch, Johannes de
58, 21. 1305. d. Johannes de Buch XVI solidos.
Vielleicht der berühmte erste Glossator des .Sachsenspiegels' und Ver-
fasser des , Richtsteigs' des Landrechts und Lehnrechts. Ein märkischer
Ritter, S. d. Nicolaus v. Buch, 1321 — 55 als consiliarius, secretarius.
iudex des markgfl. Hofgerichts genannt. — .Dass er mit dem römischen
und kanonischen Rechte vertraut war, wusste man, vom Inhalt seiner Arbeit
abgesehen, aus dem lateinischen Prolog der Glosse. Unbekannt war da-
gegen die Quelle, aus welcher er diese für einen Laien des 14. Jahrh. auf-
fällige Kenntnis der fremden Rechte geschöpft hatte. Nun erfahren wir
dieselbe: Buch war in Gemeinschaft mit einem Kerkow [s d.) mit welcher
Familie er immer in nahen Beziehungen stand, in Italien gewesen und
hatte sich in Bologna zu den Füssen eines Joh. Andree jene Methode an-
geeignet, welche er später in der Heimat auf das vaterländische Recht
anwandte' (v. Luschin i. Gott. Gel. Anz. 1889 S. 277): vgl. besonders Stobbe
1 376 ff.; Stintzing, G. d. d. R. 1 10 f. Steffenhagen in A. D. B. III 4631; Homeyer
der Prolog z. Glosse des sächs. Landrechts i. Abhdig. d. Berl. Akad. 1854;
derselbe, der Richtsteig Landrechts u. s. w. Berl. 1857). (Es sei indessen
darauf hingewiesen, dass noch ein geistlicher Träger dieses Namens zu
jener Zeit lebte, auf den möglicherweise der Eintrag der Acta bezogen
werden könnte: ,A'^ dni MCCCXXXIU. V. Non. Octobr. f dns Johannes
de Buch (prepositus) ecclesie Havelbergensis': Riedel A III 213]
505. Buchegg, Hartmannus de
37, 33. 1190. d. Hartmannus (I) de Buechege XXVI solidos.
Ueber die Dynasten v. Buchegg vgl. Schweiz. Gschtsfrschr. Bd. XI. —
Hartmann war der Sohn des Grf Heinr. v. Buchegg u. der Grfn. Adelheid
V. Strassberg. — 1273 Sept. 25: Junker Heinrich v. Buchegg u. s. Kinder
Hugo, Peter, Hartmann u. Elisabet (ÜB. Bern III 46).
506. Buchegg, Theobaldus de
130, 45. 136S. Thebaldus de Bohek prepositus monasterii Grandisvallis .procurator.
131. IX. 1368. d. Thebaldus de Bohek prepositus monasterii Grandisvallis pro se
et pro d. Petro de Telsberg II ducatos
134, 14. 1369. d. Theobaldus prepositus monasterii Grandisvallis Basiliensis dyocesis
,procurator".
Theobald von Buchegg, Sohn des Burkhard Senn v. Münsingen. Herrn
zu Buchegg u. der Gfn. Anna v. Neuenburg, Propst des Kollegiatstifts
zu Münster in Granfelden (monast. (Grandisvallis; Moutiers-Grandval)
a. d. Birs i. Berner Jura v. 1359 — 1372 (Soloth. Wchbl. 181 7, 409 1825,
66. 1826, 297 — 99. Schweiz. Gschfrschr. XI 155. 291. 319. 356. v. Müllinen.
Helv. Sacr. I 50).
507. Buchein, Manuelus de
97, 46. 1336. d. Manuelus de Buchein can. Rinneveldensis ddt XXX solidos pro
se et socio suo.
Mangold v. Bückelm erscheint 1349 — 1351 (Schweiz. Gschfr. XI 285),
1359 (Solothurn. Wchbl. 1823. S. 138) als can. e. Rinfeld. (Rheinfelden).
1366 Jul. 4 Mangold v. Buchheim, can. e. Basil., versetzt seinem Sohne
Heizmann Güter zu Eigenthal b. Luzern (Gschfr. Bd. VIII 79. vgl. Aargovia
. XX 135. Segesser I 489). t Apr. 18 (,Mangoldus de Bügheim can. hui.
eccl. qui est s(epultus) m cripta ante altare B. Virginis vnd ist der nechst
stein .gegen dem krützgang vnder den trien'.)
Bucher — Büchsner.
73
3. Bucher, Georgius
204, 40. 1460. a d. Georgio Bücher de Wcrle arcium magistro X solidos.
1461 Dz. 22: Lic. i. Decr. Bonon. (Dz. 19 ,dispens. c. dno Georgio
Petri de Alamania'. Dz. 22 , examin. f. d. georgius de Alamania . . et approb.
n. d.': L. s. i. p. I. — cf. A. No. 3: .Georgius Pulcher (sie) de Alamania'».
509. Buches, Lutherus de
85, 23. 1324. d. Lutherus de Buches pro se et suo magistro d. Hermanno Majunt.
d. XL solidos.
87, 44. 1326. Lutherus de Buches ,procurator' (cf. 88, 34).
Rheinischer Adel (Humbr. f. 186). — 1348 v. d. Mainzer Bürgern
gefangen. Lutherus de B. can. e. Mog. et ppos. e. Aschaffenb. empfängt
d. Pfarrei Bischofsheim a. Tauber a° 1354. die Pfarrei Bürgstadt
1355, die Pfarrei Walstadt (Grosswallstadt) a° 1356 (Joann. II 346 f Gud.
II 325. Würdtwein, Subs. 6, 255 f. 270. 282). f 1359 XIII Kl. Nv. (Gud.
1. t. ; Amrhein i. Arch. UFrank. 32, 70).
510. [Buches], Hermannus, magister Lutheri de
85, 24. 1324. d. Hermannus magister Lutheri de Buches |s. d.]
511. Buchholtz, Hieronymus
272, 41. 15 IG. a d. Hieronymo Pucholcz unum florenum.
^76, 3- 1513- Hieronymus Buchholtz Berlinensis .procurator.'
1506 Fkf. a. O. (Jeronymus Buchholtz de Berlyn').
512 Buchner, Udalricus
325. 22. 1542. a d. Vdalrico Buchner Lipsensi dimidium coronatum.
Fehlt i. d. Genealogie des Buchnerisch. Geschlechts (Germ. Mus. ms.
1659. 4".). 1530 Ge. i. Leipzig (,Vlr. Puchner Lips.'). 1536 Jan. 10 in
Tübingen (,\'lricus Buchner Lipsensis'). ca. 1538 i. Wittenberg (sein
Name fehlt i. d. Matr., dagegen dort seine Brüder Oswald, Georg u. Peter).
1539 auf einer Studienreise i. Frankreich (Vorrede d. Vitus Amerbach
z. Joa. Joviani Pontani de meteoris. Arg. 1545 . . . ,binas aut ternas litteras
ad me dedisti interea dum procul a nobis in Gallia peregrinaris . . . cum
essemus una tuque me utereris familiariter videbam non contemnendarum
virtutum non obscurum in te vinculum'). 1551 wird er durch Anton.
Carchesius [s. d.] dem brandenburg. Kanzler Lamb. Distelmeier zur An-
stellung empfohlen (Stölzel, Rechtsverwaltung I 198 a. 4). — Wird 1551
Apr. 28 zugleich mit seinem Bruder i. e. Familienkontrakt erwähnt (Stübel
S. 662 f ). Sein Vater war (nach Vit. Amerbach) Mauritius B. — Briefe i.
Dresden (Hdschr. Katal. I C. 65. No. 9) u. München (Coli. Camer. v. 26.
No. 151.
513. Bucho, Johannes
44, 43. 1295. d. Johannes dictus Bucho de Wormacia XX solidos.
514. Buchowe, Eghardus de
98. 33. 1336. d. Eghardus de Bucawe Swerinensis dj'oc. contribuit XII solidos.
359. 13. 1339. Egardus de Buchouwe de Sacsonia (defunctus).
Ist also 1339 in Bologna verstorben; daher ist Grotefends Bemerkung
(Lisch's Jahrbb. LIII S. 3 No. 10): , kommt zuerst 1342 urkdl. vor' unrichtig.
515 Büchsner, Fridericus
22-, 5. 1479. 3 d. Friderico Bussener cive Argentinensi VIII grosses.
Altstrassburgische Familie (Schoepllin A. i. II 639 u. Kindler v. Kn.
G. B. S. 511. — 1475 Aug. 1 i. Frei bürg (, Fridericus ßysener de Argentina-i.
Begleitet den Petrus Schott [s. d.] auf dessen 2. Reise nach Bologlia: geht
dann 1480 nach Rom, beiludet sich i486 bei seinem bolognescr Studien-
genossen Bohuslaus von I lassenstein [s. d.] in Böhmen, begleitet denselben
1490 Mai nach Palästina, Arabien und Aegypten und stirbt 1492 Aug. 15
bald nach der Rückkehr in Böhmen (vgl. Petri Schotti Lucubratiunculae
f". IX. LVIIl u. ö.). — lieber seinen Tod berichtet Bohusl. v. H. a. Geiler
•y^ ßucving — Bukow,
(1492 d. Martis p. fest. B. Virg.): ,Acerbum nuntium ad te afllero, optirf
pater. F"ridericus meus Bussener, qui in familia mea iam pluribus am
t'uit, quique mecum per terras atquc maria percgrinatus est, ipso <
Natiuitatis diuae Virginis extinctus est . . . Afflictabatur primum leir
febri . . . nee multo post in grauiorem aegritudinem reincidit, qua et
vehementissime eum agitari cernerem, sacerdotem accersere iussi, a q
postquam sacro oleo inunctus est, adeo placide & tranquille decessit,
non mori sed somnum capere videretur' (Bohusl. Hassensteynii Lucul
Prag 1563 p. 68). — Boh. v. H. hat ihm das Epitaph gesetzt (Hassensteyi
Poemata p. 96): Epitaphium Friderici sodalis sui: ,Qui mecum Syria:
Libyaeque calentis arenas/vidisti, et Nilum, palmiferosque Arabas,/Hic te ca
conies miserando funere raptum, Hie, Friderice, breui condidimus tumul
516. Bucving, Johannes de
131, ZI. 136g. Johannes de Bucving (B = Buching) can. Tridentinus VII solidos.
517. Budde, Ernestus
92, 10. 1332- a d. Ernesto Budde Suerin. dyoc. de Saxonia Xll solidos.
92, 25. 1332. Ernestus Budde .procurator substitutus'.
93, 34. 1334. Ernestus Budde de Saxonia ,procurator' (cf. 95, 6. 94, 9. 16. 356. 36).
1362 Aug. II Ernestus Budde r. e. in Vorlaut (ÜB. Mekl. 15, 237).
518. Bugenhagen, Bernhardus
338. 4. 1560. nobilis d. Bernhardus Bugenhagen Pomeranus libras quattuor
Bononienses tres.
S. des hzgl. Meklenb. Vogts Andreas B. in Fürstenhagen. Bezieh-
ungen zu Joh. Caselius [s. d ], dessen Vater zu jener Zeit Schulmeister in
F. war. 1554 Oct. 8 Wittenberg (, Bernhardus Bugenhagen nobilis Pome-
ranus'). 1563 Mz. 4 empfiehlt ihn der Hz. Johann Albrecht zugleich mit
seinen anderen Stipendiaten dem Petrus Victorius in Florenz: nominatim
autem tibi commendo Bernardum Buggenhagium .Joachimum Hanium [s. d ],
et Samuelem Fabricium |s. d.] cives meos, quos ita uti volumus philosophiae
veraeque eloquentiae perquam studiosos esse libenter cognouimus (Lisch's
Jahrbb. XX 48). — Später Erbmarschall auf Nehringen und Brook. Er wird
in dem fürstl. Rezess für die Stadt Greifsvvald 1604 und in dem Vergleich
des Hz. Philipp Julius mit der Stadt Stralsund i6o6 als Zeuge angeführt
iGesterding, Pommer. Geneal. I 167. 172).
519. Buggingen, Rano de
4b, II. 1296. d. Rano de Bugkingen VI solidos.
Dorf i. badischen BA. Müllheim. Angehörige des Geschlechts im Ober-
badisch. Geschl. Buch I 182.
520. Buys, Philippus
229, 18. 1481. a d. Philippo Buys Traiecten. dyoc. V grosses Bononienses.
[404, 12. 1482. Philippus Emighelwele Z.\.
521. Bück, Theodericus
194, I. 1448. Theodericus Bück de Buderick solidos quinque
[Vielleicht Th. de Buderick, clericus Colon, d , 1427 in Köln. Matr.j.
522. Buckenheym, Conradus de
164, 38. 1412. a Conrado de ßuckenhej'm canonico Bondensi Coloniensis dj'oc.
X solidos.
1405 SS. in Heidelberg (, Conradus de Bockenheym, clericus Meten,
dioc.'); 1407 Jan. 15: bacc. art. (ibid.) — Vielleicht identisch mit dem im
J. 1412 urkdl genannten .canonich von Buckenheim' in Köln (Arch. Düsseid.
,S. Severin' No. 305).
523. Bukow, Henricus
238, 40. 1490. a d. Henrico Bukaw clerico Caminensis diocesis XII Bolendinos.
S. des Nicolaus B. auf Brüssow und der Anna Wakenitz, Neffe
des bekannten Greifswalder Propstes Heinr. Bukow sen. — 1483 Aug. 22
Bucterichkirgen — Bülow. ■jg
Greifswald (.Hinricus Bukow de Gripeswaldis'). — 1493 Jun. i: Lic. i.
Decr. Bonon. (.d. Henrichus Bukow dioec. Camin.': L. s. i. p. I|. 1493 SS.
GreifswaJd: d. Licentiatus Bukow in novis iuribus Ordinarius. 1496:
Rektor (ebenso 1500. 503. 505. 509. 512). 1512: Decretorum Doctor Gripes-
wald. (Kosegarten S. 150, nach Album f. 1261. 1517 zum 7. Mal Rektor. —
Seit 1490 besass Hinricus Bukouw clericus eine Pfründe bei S. Nicolai i.
Greifswald; 1491 Jul. 21 empfängt er auch eine V'ikarie in eccl. parroch. opidi
Wolgast. — Seit 1498 can. e. S. Nicolai, seit 1523 decanus e. S. Nicolai;
noch 1535 bis 1538 als decanus emeritus erwähnt. Von 1494 — 1502 bekleidete
er zugleich das Amt eines bischöfl. Officials. — Im J. 1537 machte er
sein Testament: ein strenger Anhänger der alten Kirche^ der zu Gunsten des
katholischen Cultus verschiedene Legate aussetzte. Er starb zwischen
1538 und 1539 (Kosegarten a. a. O.; Pyl, Greifswald. Kirch. II S. 843 f und
i. Balt. Stud. 1866 S. 36, vgl. a. Clempin. dipl. Beitrr. No. 24. 412. 1004 u.
Papist. Mekl. S. 2715).
524. Bucterichkirgen, Henricus de
39, 36. 1291. ü. Henricus de Bucterichkirgen VI solidos.
[f Cal. Nov. Henricus de Boederic can. h. e. (S. Salvatoris Traiect.):
van Heussden f 62].
525. Bulle, Heinricus
185, 41. 1437. d. Heinricus Bulle rector parrochialis ecclesie in antiqua Krempa
Lubicensis dioc. ddt solidos IX Bononinorum.
1429 Dz. Rostock (.Hinricus Bule p.').
526. Bullern, Hinricus de
131. II. 1368 d. Hinricus de Bulren canonicus Monasteriensis XX solidos.
132, 17. 1369. Magister Heinricus de Bullern .procurator' (cf. 132,21: 133,4. 14).
1366 erscheint Heinricus de Bullern Monasterien. e. canonicus
zu Avignon in einer päpstl. Bulle als Zeuge (Kuchenbecker, Anal. Hass.
^37)- 1371 Apr. 25 meister Heinrich von Bullern (Arch. Münster — Mitt.).
527. BUlow, Bernhardus [de]
149, 17. 1387. a d. ßernardo BuIow de Saxonia X solidos (cf. 149, 48).
13861. Prag (.Bernardus Bulow de Glyn d. 14 gr.': Mon. II 138). Ob
mit jenem Bernhard v Bülow, der 1405 als rector iuristarum studii Pragensis
(u. decan. et can e. Tarbaten.) genannt wird, dem späteren Bischof von
Dorpat (t 1413), identisch y (Lisch, Jahrbb. 50,349. 53,194).
528. Bülow, Joachimus de
268, 27. 1507 d. Joachcimus de Bulaw I flor. Reinensem.
272, 20. 15 10. d. Joachymus Bulaw dioc. Ratzeburgensis .procurator'.
277, 10. 1514. Joachim de Bulou .sindicus".
Aus der Linie Wedendorf, S. des Matthias v. B. auf Pokrent, Holdorf,
Hundorf und Kladrum und der Margar. v. Plessen (Familienbuch der
V. Bülow S. 31). — 1501 SS. i. Leipzig (,Joachimus de Bulow Bukerent');
1506 Fkf. a. O. (,dns Joachim, de Bulow custos Lubucensis ddt unum
llor. Hung.'). Hier hielt er, als sein Oheim (?) Dietrich v. B. [s. d.j dem
Mkgf Albrecht d. Priesterweihe erteilte, eine .zierliche' öffentliche Rede.
.Diesen jungen Mann schickte der Bischof ein Jahr darauf zu seiner weiteren
Ausbildung nach Italien, wo er aber nach mehreren Jahren starb, angeblich
durch Gift, welches ihm von Italienern, die den Deutschen einen so talent-
vollen Gelehrten nicht gönnten (I) beygebracht war' (Wohlbrück, Gsch. d.
Bist. Lebus II 266). Er war i. J. 1500 dem Bischof von Ratzeburg durch
Dietrich v. B. vergeblich zu wiederholten Malen zum Pfr. zu S. Petri in
Rostock empfohlen worden (Lischs. Jahrbb. 3, 86. vgl. Familienbuch S. 31».
1514 Jun. 10: I. U. D. Bonon. (Jun. 8: ,disp. f. d. Joachime de Saxonia'.
Jun. 10: , examin. f prefatus d. Joachimus presentatus a d. Andrea de iVn-
gelellis a quo habuit insignia': L. s. i. p. I. — Jun. 10: ,exam. e. appr. f n.
d. d. Joachimus Ijoachim. fil. qu. Matthie de bulou dioc. racehurien. in
sassonia: A. No. Vj et d. Jo. Bapt. de Campanacijs sibi ddt insignia: L. s.
76 . Bülüw. .
c. II). — Er scheint nicht in Bologna gestorben zu sein, da eine bezügliche
Notiz unter den Exposita der Acta in den flgd. Jahren nicht zu finden ist.
Auch das Gedenkbuch der Anima in Rom enthält seinen Namen nicht.
529. Bülow, Johannes de
129, 21. 1367. d. Johannes de Bulow canonicus Gustrovensis Camminensis dyoc
ddt XX solidos.
1364 Mz. 9: K. Waldemar v. Dänemark erbittet und erlangt päpstl.
\'erleihung f. Joh. ßulow ex utroque parente de linea militari procreato de
canonicatu sub expect. maioris eccl. Güstrow. Camin. d. (ÜB. Mekl. 15.398»
1369 Aug. 8: Joh. Buelowe can. Gustroen. Z. (a. a. O. 16, 4851. - 1388
Johannes v. Bülow ppos. e. Gustroen. (Papist. Mekl. S. 1586t. 1395 Jan. 25
Joh. de B. permutiert seine Propstei mit Kanonikat und Präbende des
Arnold, de Schwerstorp (a. a. O. S. 1612). 1404 wird Joh. de B. wieder als
ppos. e. Güstrow, erwähnt (Lisch's Jahrbb. 35, 184. vgl. Familienbuch I No. 69).
530. Bülow, Theodericus de
1Z-. 9. 1479 3 d. Theodrico de BuUow^j clerico Verdensis dioc. Vlil grossetos.
2.28. 3. 1480. a d. Theodrico de Bulowen II grosses.
230, I. 1482. Theodericüs de Bulow*-) canonicus eccl. Lubicensis clericus Ver-
densis dioc. .procurator" (cf. 231, 12; 403, 43.)
[232, 48. i486, a d. Theoderico de Bulow legum doctore ex parle legati facti
a dno Eckardo Dolgeman 4 fl. Kenenses].
") postea electus in episcopum Lubuzensem; cuius
laudes veneranda posteritas celebrat, nam presulum
norma fuit (al. m.).
**) postea episcopus electus Lubucensis dioc, quem om-
nes propter singulares virtutes suspicientes tanquam
patriae patrem anno Dni 1523 viiam cum morte
commutantem lugent (al. m.).
S. des Ritters Friedrich v. B. auf Wehningen i. Lauenburgischen und
der Sophie Ouitzow, gb. im Mecklenburgischen, wo sein Vater auch be-
gütert war, i. J. 1460 — 1472 Oct. 25 i. Rostock (.Theodericus van Bulow
ddt II mr.'). 1477 WS.: bacc. art. — 1478 SS. i. Erfurt (.Theodricus
de Boloew tm'). 1484 Sept.: Leg. Doctor Bonon. (Sept. 24: .comparuic
d. Ttieodericus de bolou de Alam. et exposuit velle subire examen rigoros,
iuris civilis' . . . Act. colleg. i. Caes — Die Notiz über das bestandene
Examen und die Promotion konnte ich nicht finden). \'on 1488 ab unter
den kf Brandenburg. Räten genannt (Riedel A. II 94 I 318. II 345 X\^4ii).
\'on Kf. Johann Cicero dem Domkapitel zu Lebus nachdrücklich empfohlen,
wird er 1490 zum Bischof erwählt und erscheint bereits 1491 Mz. i als
confirmirter Bischof. Dietrich wurde ,das treibende Element, Frankfurt
zu einer märkischen Zweiganstalt der Bologneser Hochschule, zu einem
deutschen Studium generale zu machen' (Scölzel, Rechtsverwaltung I 119).
Nach dem Tode des Kf. (f 14991 nahm B. Dietrich die Gründung in die
Hand. Er selbst wurde Kanzler der im J. 1506 eröffneten Universität (der
päpstl. Freibrief vom 15. Juni 1498 datiert) und zog sich damit mehr auf
das innere kirchliche Gebiet, auf welchem seine Wirksamkeit bis nach
Bologna hin solche Anerkennung fand, dass die dortige Matrikel die ehrenden
Worte aufnahm . . . (Stölzel a. a. O. S. 123). Auch an der Reorganisation
des Berliner Kammergerichts durch Stublinger [s. d.] ist B. Dietrich beteiligt
(a. a. O. S 127). — Ein eifriger Förderer humanistischer Studien (Publius
A'igilantius widmete ihm seine Belliva Progymnasmata: ein Gedicht ad Reve-
rendiss. Theodorum (I) de Bulou Pontif Lubusianum Gymnasii Francoford.
Cancellarium digniss. in Herm. Trebellii ad Div. Joacm. Elect. et March.
Brand. Carmina Fcf. 1508) y 1523 Oct. i: beigesetzt in der Sakristei der
Domkirche zu Fürstenwalde (vgl. Wohlbrück, Gsch. Bist. Lebus II 248 fi.
Familienbuch der v. Bülow IX No. 180. S. iio. iii. A. D. B. V 182).
531. Bülow, Wernerus de
137, 25. 1374. a d. Wernero Bulow Lubicensis et Suerinensis ecclesiar. canon.
solidos XX.
S. des Heinr. B. auf Plüscow; urkl. als Domherr 1371 (Familien-
buch S. 17. I 73).
Bumc — Bünaii. yy
532. Bume, Heinricus de
131. 38 1485. Henricus de Bume [vgl. Frid. de Beichlingen].
533. BUnau, Guntherus de (Ij
228, I. 1480. a d. Guntero de Bunoiiwen can. Magdeburg. VI grosses (228, 32).
229, I, 1481. d. Gunterus de Buenaw can. Magdeburg. ,procurator' (230. 34).
[232, 6. 14S5. d. Gunterus reliquit nacioni unum caputium c. statuto, epistolas
Cyceronis et Virgilium sine commento et duos alioslibellulos(232, 461).
Bei dem ausschliesslichen Gebrauch der drei Vornamen Günther,
Heinrich u. Rudolf i. d. Geschlecht v. Bünau ist die Sonderung der Mit-
glieder des Geschlechts um so schwieriger, als zeitweise 80 — 90 majorenne
Vettern die Geschlechtstage besuchten und es oft vorkam, dass derselbe
Vorname oft 3 oder 4 Brüdern zu eigen war.
Hier haben wir Günther v. B. aus dem Hause Elsterberg, den
späteren Bischof von Samland, vor uns. — S. von Günther v. B. auf Elster-
berg, Ouesitz u. Schloben (t 1468) u. seiner i. Frau, gb. Pflug aus Strehla.
1471 WS. Erfurt 1, Guntherus Bunaw de Elsterbergk nobilis tm'). 1478
Mai 29: P. Sixtus IV providiert den Naumburger Cleriker Günther v. Bunau
papae cubicularius et familiaris mit der Propstei Maria-Saal i. Kärnthen
(Arch. f. V. G. u. T. Kärnth. 17, 75). 1481 bei einer Erbteilung als in .welschen
Landen abwesend' bezeichnet; ebenso i486 bei der Belehnung der 10 Brüder
mit Elsterberg: .Günther Doctor absens'. 1490 trat ein Guntherus de B.
can. e. Magdeburg, zu Rom i. d. fraternitas S' Spiritus ein (konnte
indessen auch der 1483 Mz. 5 i. Magdeb. Domstift eingetretene Guntherus
de B. iunior, aus dem Hause Meihen sein). Seit 1494: ppos. e. Merse-
burgensis. — Diese Würde behielt er bis an sein Lebensende. 1498
Febr. i: decanus e. Magdeburgensis (resig. diese Würde 1507 Dz. 241.
1505 wird er auf Veranlassung des Hochmeisters Friedrich v. Sachsen [s. d.]
auf den samländischen Bischofsstuhl berufen u. i. Dezember desselben
Jahres v. Papste bestätigt. Er hatte sich persönlich, um das Pallium ein-
zuholen, nach Rom begeben (im Lib. Confr. p. 37: .Guntherus de Bünaw
de Elsterberge electus et confirmatus Sambiensis Doctor et decanus Magde-
burg.), trat bei dieser Gelegenheit auch als orator des EB. v. Magdeburg,
des Hz. Friedrich v. Sachsen u. seines Bruders Georg v. S. auf (Vatik.i. —
Als B'schof v. Samland blieb er mit dem Hochmeister Friedrich, nachdem
dieser nach Sachsen zurückgekehrt war, in enger Correspondenz, wurde
auch nach Friedrichs Tode (1509 Dez.) in die Regentschaft berufen. 1517
verliess er infolge von Irrungen zwischen ihm und dem Hochmeister
Albrecht v. Brandenburg das Land, nachdem er zuvor seinen Verwandten
Günther v. Bünau zum Verwalter seines Bistums bestellt hatte. In Merse-
burg setzte er a. 27. Apr. 1518 sein Testament auf, in welchem er ein
Familienstipendium errichtete, das noch heute von dem Geschlechtsältesteii
verwaltet wird. Am 19. Juli 1518 soll er hier gestorben sein: er wurde in
dem Dom beigesetzt (das Todesjahr ist nicht urkundlich verbürgt; das
halb verwischte, in den Neuen Mitt. d. thür.-sächsis. Vereins beschriebene
Epitaph giebt keine Aufklärung). — Über s. Thätigkeit als Bischof v. Sam-
land vgl. Voigt, Preuss. Gesch. Bd. V u. d. Publik, v. Tschackert. — (z. t.
nach Mitt.). - [Seit 1501 soll er auch Propst der Meissner Kirche gewesen
sein (Gebser u. Hagen, Dom z. Königsb. I 232 f.). Unrichtig wird er von
Hertel (Magdeb. Gschbll. 24, 248) auch als decan. e. Numburg. bezeichnet;
hier liegt wohl eine Verwechslung mit dem gleichzeitigen oben erwähnten
Günther v. B. iun. aus dem Hause Meihen vor. Ebenso hat Hertel (a. a. O.)
den älteren Günther v. B. aus dem Hause Meihen (Dechant des Magdeb.
Domcapitels v. 1480 — 85) mit dem hier genannten zusammengeworfen].
534. BUnau, Guntherus de (II)
335, 20. 1556. nobilis d. Guntherus a Bunaw de Dressig Misnensis libras quatuor.
Bruder von No. 537 u. 538, 2. Sohn Heinrichs d. ä. v. B. zu Droj'ssig. —
1554 J"n- 8 Padua (,Henricus et Guntherus a Bunau Misn. fratres zu
Dressigk'). Besass seit 1549 eine Dompräbende z. Naumburg; wird in
. dieser Stellung auch 1559 genannt, f 1562 Oct. 2. (Nach Voigt, d. Besitz.
78 Büii..
d. Herrschft. Droj-ssig i. .Herold- 21, 368: das Todesdatum ist iiidess-
zweifelhaft, da \'oigts Notiz auf eine Nachricht b. König zurückgeht: ,15'
Sonnabend nach Martini ist der gestrenge und ehrenveste Günther v. ;
in Gott selig entschlafen' — eine Bezeichnung für einen Domherrn. <:
kaum passend genannt werden dürfte.
535. Bünau, Heinricus de (I)
a-j. 39. 1510. a d. Enricho Bunau canonico Numburgcnsi dimidiuin ducatum.
Heinrich v. B. aus dem Hause Schkölen (b. Naumburg). — Soh
Heinrichs d. Jüngern auf Schkölen u. Rudelsburg aus dessen 2. Ehe (149-,
mit Dorothea v. Bünau aus d. Hause Teuchern. 1502 SS. Leipzig i.Hinricus kl
Punaw Misnensis'i. Erscheint als custos et can. e. Numburg. 1511. 1514.
1515- 1511 Jul- 28 Siena Z. b. e. Doctorpromotion: .Enricus de bunaw
custos e. canonicus Numburg.' (Erzbisch. Arch.). Unterzeichnet 1517 auf dem
Geschlechtstage zu Altenburg die Geschlechtsordnung als ,her Heinrich
von Bunaw Thumher zu Naumburg' 1518: Prim.. preces Philippi Epi.
iNumburg.) ad priorissam i. Eisenberg in favorem Henrici de Bunau canonici.
1518 ist er prepos. e. S. Petri e. Pauli i. Soltzan, 1520 Archidiaconus
i. Osterwiek, 1526—31: prepos. i. Lissen b. Osterfeld, 1525 — 30 ppos.
S. Georgii i. Altenburg. 1529: canonicus, später decanus e. Merse-
burg, -j- 1538 i. Merseburg. Ein Brief Luthers an ihn in des.sen Brief-
sammlung (Z. t. nach Mitt).
536. Bünau, Heinricus de (II)
337, 23. 1559. Henricus de Bünaw. [frater Rudolfi s. d.]
Jüngerer Bruder von No. 539, geboren 1542 Mz. 4. — 1558 Oct. 23 mit
seinem Bruder i. Padua (.Heinrich v. Bunaw zu Treben'). — Hat von
1555 — 59 studiert u. das s. g. Sambiensische (v. Günther v. Bünau. Bisch.
V. Samland [s. d.] gestiftete) Familienstipendium genossen. 1561 Dz. 4
Tübingen (.Rodolphus et Henricus a Binaw Misnenses'). 1565 — 72: Hof-
diener a. Hofe z. Weimar; 1570 daselbst Kammerjunker. 1572 kf.
sächsischer Rat i. Dresden; 1578: kf. Hofrat; erbat u erhielt seine
Demission 1592 nach aojährigem Dienste. — Er erwarb 1568 Nedeschitz,
war auch Administrator des Bünau"schen Tempelhofs zu Droyssig. \'ermählt
(1587) mit Anna v. Zaschwitz aus Schnaditz. t 1605 Sept. 23. begraben zu
Göda (Mitt.).
537. Bünau, Rudolfus de (I)
325. 5. 15. 1542. a nobili d. Rudolphe de Bunau Turingensi unum coronatum.
Aus dem Hause Drovssig. — Bruder von No. 534 u. 538. S. des
kurf. Rats u. Amtsmanns z. Pfona Heinrich d. alt. v. B. aus dessen erster
Ehe m. Anna v. Ebeleben. geboren 1524. SS. 1540 Leipzig (.Rudolphus a
Bunaw'). 1543 studiert er i. Paris. 1548 trat er in den Hofdienst der (Kur-
fürstin-") Herzogin -Wittwe Elisabeth i. Friedewald ein und zog mit ihr nach
Schmalkalden, als sie ihren Witwensitz dorthin verlegte. \'on der Herzogin
stattlich ausgerüstet, nahm er Kriegsdienst bei dem Mrkgf. Albrecht
von Brandenburg-Kulmbach, focht tapfer b. Nürnberg u. fiel, erst 28 Jahre
alt, im Gefecht vor Niklaspforten b. Nürnberg a. 4. Nov. 1552. — • Aus s.
Nachlass ergab sich, dass ihm die Herzogin Elisabeth, deren besonderer
Gunst er sich erfreute (der Briefwechsel mit der Hzgn. ist noch erhalten),
als Dienstlohn eine Schuldverschreibung ihres Bruders, des Landgrafen
Philipp V. Hessen, überwiesen hatte. Die Forderung wurde Gegenstand
eines Prozesses a. Reichskammergericht, der jedoch nicht zur Entscheidung
gekommen ist (Act. d. Reichskammergerichts B. 148. Gefach 105. B.
No. 6368. St. Arch. Marburg). — Sein Gedenkbild (altes Ölgemälde auf
Holz) i. d. Kirche z. Droyssig stellt ihn als Ritter i. Harnisch u. rotem
Waftenrock unter dem Kreuze knieend dar. Er liegt in der Kirche zu
Niklaspforten begraben (;Voigt, Besitzer der Herrschaft Droyssig i. Viertelj.
.Herold- XXI 367 u. Mitteilung).
Biiiiau — Büren. 79
538. Bünau, Rudolfus de (II)
557, 23. 1559. nobilis d. Rodulphus a Bünau de Dreysigk libras quattuor.
Jüngerer Bruder von No. 534 u. 537. — 1548 Leipzig (.Rudolffus
a Bunaw Dresdick'). 1558 Oct. 23 Padua (.Rudolffus von Bunaw zu
Dre3'sick'). — Wurde (vor 1556) dem römischen Könige Ferdinand zum
Hofdienst durch den Kf. v. Sachsen empfohlen und erhielt Vertröstung auf
einem Tage zu Frankfurt. Erscheint später als Dompropst zu Merse-
burg (1568) auf dem Bünau'schen Geschlechtstage. 1575: Gesandter des
Königs V. Frankreich an Kf Johann Georg v. Brandenburg. 1577 von
seinem Vetter Rudolf v. B. auf Schloss Droyssig erstochen. War vermählt
mit Elisabeth v. Rabenstein, die ihm eine (früh verstorbene) Tochter geboren
hat (.Herold' XXI 368 u. Mitt.).
539. BUnau, Rudolphus de (III)
337, 31. 1559. nobiles domini Rudolphus et Henricus a Bünaw fratres Misnensis
libras octo.
Bruder von No. 536. S. des Rudolf v. Bünau aus dem Hause
Droyssig auf Treben (t 1573 z. Dresden), kf Rats u. Amtmanns z. Colditz
u. Leisnig, späteren Hofmarschalls der Kurfürstin, u. der Anna v. Schönberg
aus dem Hause Sachsenburg (f 1588). — Rudolf, geb. 1541. 1558 Oct. 23:
Padua (.Rudolflfv. Bunaw zu Treben'). 1561 Dz. 4: Tübingen (s. No. 536):
kurfürstl. sächsischer Rat z. Dresden, t 1570 zu Dresden, erst 29 Jahre
alt. nach 17 wöchentlicher Ehe mit der 16jährigen Anna v. Schönberg aus
Purschenstein (Mitt.).
>. Bund, Hugo dictus in der
77. •29. 13 19. Hugo dictus in der Brunt de Constancia XVI solides.
Konstanzer Ratsgeschlecht (Kindler v. Knobloch, Oberbadisch. Ge-
schlechterbuch I 178). — 1363 Apr. 25 Hugo genannt Inderbunde, Inhaber
der Pfarrkirche zu Horb, der er sich in unerlaubter Weise bemächtigt
hatte, als ausserhalb der römischen Kurie verstorben erwähnt (Württemb.
Geschqu. II 455).
541. Bunno, Johannes
55, 23. 1304. d. Johannes Bunno de Wormacia XL solidos.
1324 Fbr. 24 Johannes dictus Bunne clericus yconomus s sindi-
cus monasterii in Nunnenmunstir extra muros VVormacienses Cyster-
cien. ordin. (ÜB. Worms. II 135, 41). 1333 Spt. 25 Johannes Bunnonis
scolasticus eccl. S. Pauli Wormatien. (II 185, i); ebenso 1343 Mai 29;
1345 Jan. 24; 1349 Nv. 24; 1355 Fbr. 25 (II 235. 34. 247, 13. 270, 20^ 322. 15).
— Wohl identisch mit 1354 Nov. 20 Johannes Bounonis r. e. in Glischwilre
Spir. d., der seine Pfarrei gegen capellan. capelle in Rotenburg Mog. d.
eingetauscht hatte (G. L. A. Karlsr. Hdschr. 1170).
542. Buntense, Fredericus de
41. 46. 1293. d. Fredericus de Buntense X solidos.
,Fr. v. B., aus meissnisch-thüringischem längst verschollenen Adels-
geschlechte, dessen einstiger Stammort bisher noch nicht ermittelt worden
ist, erscheint vom Mai 1299 ^n bis z. J. 1318 als Protonotar des Hz.
Konrad von Sagan und dessen Nachfolger (Regg. No. 2547 f. Uß. Kolleg.
Glogau 40. Bresl. St.-Arch. — 2s. f. Schles. G. 14, 517). Seit 1310 tritt er
auch als Mitglied desGlogauer Kollegiatstifts auf. Im gleichnamigen
Fürstentum besassen übrigens Friedrich v. B. und seine Brüder mehrere
Güter' (Pfotenhauer i. Zs. f. G. Schles. 28, 437. a ).
543. Büren, ArnoLdus a
334. 45. 1555- nobilis d. Arnoldus a Buren Westphalus libras duas.
Aus der Familie Büren zu Mengede (v. Steinen III 54I. 1554 Fbr. 11
Padua (.Arnoldus a Büren decanus Monaster. dioC). Scheint bis 1612
gelebt zu haben (v. Steinen a. a. O.).
8o Büren — Bürgion.
544. Büren, Melchior [de]
-59i 33- 1501- d- Welcher Eueren diocesis Monasteriensis 24 Bologninos.
Gleichfalls aus der Familie Büren zu Mengede (v. Steinen III 5721.
1519 Apr. 12: Melchior de Buren clericus et can. e. Monast. resign. s.
Rechte auf e. Kanonikat a. d. Kirche S. Germani Spir. (Glaser No. 500).
1533 zu Telgte von den Wiedertäufern gefangen, f 1546 Aug. 8 als senior
capituli .hat Stiftungen für Arme, für die Paulinische Schule und die
Franziskaner Kloster hinterlassen' (Zs. f. v. G. Westf. XXIV 370), ,Er hat
viel Bastart-Kinder nachgelassen' (v. Steinen a. a. O.).
545. Buren, Paulus de
248, 44. 1496. a d. Paulo van Buren*) Caminensis ecclesie beate Marie virginis
vicario XVI Bologninos.
*) exspiravit fluxitus (a. m.).
1490 Aug. 30 urkdl. (,dedi unum dimissorium paulo de Buren ad
recipiendum ordines minores dedit ij marcas vinconcnses' — der Kantor und
Bistumsverweser im Reg. episc. Camin. b. Clempin, Dipl. Beitrr. No. 11 1).
546. Burgaldus
41, ao. 1293. F"r. Burgaldus purgando conscientiam suam XX solides.
547. Burgau, Albertus de
73. 35- 1317- d. Albertus de Purgau XXV solides.
1334 Nv. 30: Albrecht v. Burgau, Kirchherr z. Guntramingen (Regg.
B. VII). 1342 her Aulbrecht von Burgau Kyrchher z. Guntremingen (M.
B. 23, 129 vgl. Regg. B. VI). In demselben Jahre befehden Albrecht und Wik-
man v. Burgawe das Kl. S. Margarethen z. Augsburg (OB. Arch. 26. 196).
548. Burghausen, Bertholdus de
loi, 25. 1338. a d. Pertholdo de Purghusa de dyocesi Salzburgensi XXV'II solidos.
103, 28. 1340. d. Bertholdus de Burghusa VI solidos.
105, 46. 1343. d. Perchtoldus de Purchusa canonicus eccl. veteris Capelle in Raiis-
pona ,procurator' (cf. 106, 24 28. 29 33; 107, 45).
549. Burghausen, Ebirhardus pleb. in
103, 28. 1341. d. Ebirhardus plebanus in Burghusen unum flor.
550. Burghausen, Henricus de
81, I. 1322. d. Henricus de Burhhusen cum magistro suo dno Ottone Salzburgen-
sis dyocesis II libras.
87, 25. 1326. d. Heinricus de Purchusa rector eccl. in Dietfurt canonicus ecclesie
Ottingensis XXIII solidos.
92, 2. 133a d. Hinricus de Burhusen .procurator' (cf. 91, 39).
1. .Heinricus de purchusen presb. et canonicus in Reichersperig frater
noster': Necrol. Admont. (Arch. f. ö. Gsch. 19, 210. 288).
2. Heinricus ppos. Oetting. ducum Bavarie protonotarius (Hundt,
Metr. II 76).
551. [Burghausen], Otto mgr. dni de
81, I. 1322. Otto Saltzburgensis dioc, mgr. dni Henrici de Burghusen [s. d.]
552. Burghausen, Otto de
91, 21. 1331. a d. Ottoni de Burkusa XX solidos.
553. Bürgion, Arnoldus de
68, 18. 1311. d. Arnoldus de Burgelin, can. Crecensis Constanciensis dyocesis,
iuratus, III libras.
Die von Bürgein waren ein thurgauisches Geschlecht (Pupikofer I
425. 708}. — 1318 in der Kanonikerersatzwahl des Domkapitels zu Strass-
burg wird auf Nomination Heinrici de Lupfen und Ulrici de Arberg als
8tsr angemerkt: Arnoldus filius Eberhard! de Bürgeion (Str. ÜB. II
321). 1325 Aug. 18: Abt Hiltbolt von St. Gallen verspricht den Brüdern
Arnolt von Bürgion Kilcherre von Lucern und Eberhart Ritter M 150
Bürgion — Burnis. 8i
Silber und verpfändet ihnen dafür Besitz zu Üttwiler und Einkünfte zu
Appenzell u. Hundwil (ÜB. St. Gallen III 456 f ). 1327 Arnoldus de Burgelon
can. Basil. lUB. Basel 27, 14.). Erscheint auch 1328 noch einmal als Kirch-
herr zu Luzern (Zellweger, Urkk. v. Appenzell I 125 ff.).
554. Burgsdorf, Wernerus de
44, 30. 1295. d. Wernerus de Burgtorf III solidos.
555. Burgundia, Wilhelmus de
47. 13. 1297. d Wilhelmus de Burgundia V solidos.
Vielleicht identisch mit Wilhelmus Mazzerellus?
556. Burckhard, Franciscus Fridericus
332, 37. 1552. d. Franciscus Fridericus Burchardus Ingelstadensis libras quattuor.
". Burckhard, Franciscus Rasso
320, 31. 1540. a d. Francisco Rasso Burchardo Ingolstadiano duas libras et decem
Bononenos.
328, 42. 1543. d. Franciscus Rasso Burchardus .procurator' (cf, 425, 5).
343, 47. 1543. d. Franciscus Rasso Burckhardus, iuris utriusque doctor.
Bononenos sexdecim.
1543 Apr. 24: I. U. D. Bonon. (,d. franciscus rasso burckharder pro-
curator nationis Germ, in aimo studio Bonon.': B. Xo. 31 ; L. s. i. p. Uli. —
1544 Jan. 9: Doctor Franciscus Rasso Burckhard Advokat, seit dem Mai 28
desselben Jahres Prokurator am Reichskammergericht zu Speyer
(Annotatal: wird später nicht mehr in dieser Stellung genannt. [Darf nicht
mit dem Kölnischen Kanzler Doctor Franc. Burkhard iv 1584) verwechselt
werden; dieser letztere wird schon 1546 .trium archiepiscoporum Colonien.
cancellarius" genannt (Rotmar, Annal. Ingoist. f. iio) u. ist wohl mit dem
im J. 1522 als Advokat am Reichskammergericht erscheinenden Träger
dieses Namens identisch; verwandtschaftliche Beziehungen mit dem in den
Acta genannten sind unzweifelhafhaft vorhanden].
558. Burkhard, Philippus
^77i 37- 1514- a d. Philippo Purchart*) I florenum Renensem.
279, 34. 1516. Philippus Burcardi ,sindicus- (cf. 405, 29),
281, 40 1517. Philippus Purkart Spirensis .procurator'.
*) assessore camerae imperialis anno 1544, obiit ibidem
anno 1545 (al. m i.
1513 Jan. II in Heidelberg (.Phillippus Burekart de Spj'ra Spir.
dioc.'). — 1531 Mai 8: Doctor Philippus Burckardt Assessor a. Reichs-
kammergericht zu Speyer, vom Kaiser präsentiert (Annotata Ludolf,
App. X 42); zum letztenmal in dieser Stellung 1544 genannt (.discedit et
moritur': Ludolf 1. c. 54).
559. Burmania, Carolus de
200. 35. 1523 Carolus Burmania Phrisius ducatum promisit.
291. 34 1524. d. Carolo Phrysio consensu nationis mutuo data 2 corone.
292, 40. 1526. Carolus de Burmania Frisius .procurator' (cum Roni.'.m proficis-
ceretur, ubi peste extinctus est substituit ....).
(406, 5. 27. 32. 1526 Carolus de Dardi (= Dcthaidif) Friso .procurator'].
560. Burnis, Heinricus de
50, 34. 1300. d. Henricus de Burnis [cf Volradus de B]
Heinrich (Truchsess) v. d. Borne erscheint 1307 als can. e. Merse-
bjurgensis. 1317 Jul. 12 Henricus de Burnis cellerarius. 1323 Henricus
dictus de Burnis can. e. Merseburg. 1322 Jun. 25: Henr. de Bornis can.
e. Merseb.; ebenso 1324 Jul. 24 u. Sept. 11 (N. Mitt. aus d. Geb bist, antiq.
Forsch. I S. 58. 62. 66). I' 1330 Henricus dapifer de Burnis ppos. ecci.
Merseburg. (Schmidt, Die Familie v. d. Borne Bd. I 1888. II 1889 ÜB. u.
Ergänzungen z. Bd. I. No. 913. 17. 19.)
Deutsche Studenten in Bologna. O
82 Burnis — Hiittelstädt.
561. Burnis, Volradus de
59, 34. 1300. d Volradus et d. Henricus de Burnis can. Merseburgensis & magister
Petrus plebanus in Zvvengowe XXX solidos.
1313 Mz. 10 Uilradus de Bornis can. e. Merseburgensis (N. Mitt
a. d. Geb. bist, antiq. Forsch. I. H. 4. S. 541: ebenso 1322 (Gg. Schmidt a. a. O
II No. 915).
562. Burse, Bernhardus de
131. 30. 1368. d. Bernhardus de Burse X solidos.
Aus der rhätischen Familie der Burser. Dieselbe kam aus dem Wall-
gau nach Chur ( Juwalt, Necr. Cur. S. 144).
563. Busch, Hermannus
147, ^5- '495- ^ d. Hermanne Busio de Westvalia grossetos VI.
Es ist nicht zu entscheiden, ob wir hier den berühmten Humanisten
dieses Namens oder einen Namensvetter vor uns haben. — Im J. 1494
lehrte Busch in Köln die humanistischen Wissenschaften und studirte
zugleich Jurisprudenz; er begab sich dann auf die Wanderung, die ihr.
zunächst durch Niederdeutschland führte. Er könnte möglicher Weise
damals auch nach Italien gegangen sein. Es ist dai'über jedoch ganz u.
gar nichts bekannt. Seit 1501 taucht er wieder in Rostock auf ivgl. —
Arbeiten v. Liessem u. Geiger i. A. D. B. III).
564. Busse, Mauritius
334, 18. 1555. d. Mauritius Busse Magdeburgensis libras duas.
1548 WS. i. Leipzig (.Mauritius Busse Magdeburgensis libras duas'i.
1550 Apr. 30 {.Wittenberg (.Mauricius Busse Magdeburgensis-)- — 1558
Sept. 9: I U. D. Bonon. (, Mauritius Busse Magdeb. Saxon.': L. s. i. p. 1\'.
u. B. No. 4").
565. Busso, Joachim
150. ZI. 1497. a d. Joachim Busso Caminensis dioc. XVI Bologninos.
1488 i. Leipzig (.Joachim pusso de Stetyn \'I'). 1494 Jan. 17: hono-
rabilis vir dns Joachim Butzow erhält eine Pfründe in eccl parroch. oppidi
Stolp (Clempin, Beitrr. No. 1021). Vielleicht auch auf ihn die dort gegebene
Notiz zu beziehen (No. 690), wonach 1492 Dz. 6 ein Joachim Bunsowe eine
Pfründe in eccl. S. Nicolai Tanglim. erwirbt. — Um 1500 war Joachim Busso
auch im Besitz einer Pfründe am Dom zu Lebus (Riedel A. XX 3351.
— Ob identisch mit Joachim Busse clericus Havelberg. d. sacra imperiali
aiitoritate Notarius publicus, der sich 1525 Nov. 28 scriba dni decani e.
Hamburg, nennt? (Staphorst, Hamb K. G. I 2. p 346).
566. Bustria (-Atistria?), Johannes de
59, 37. 1309. d. Johannes [de Bustria) VIII solidos
61, 34. 1310. d de Bustria II solidos.
567. Buetenheim, Johannes de
42, ib. 1294. d Johanr.es de Buetenheym XXX solidos.
Altes Schloss u. Dorf i. OElsass. — Johannes v. B. r. e. in Eschbach
verglich sich 1316 mit d. Kloster S. Blasien und dem Pfarrer zu Gallen-
weiler wegen des Zehnten in den Dörfern E. und G. (G. L. A. Karlsr. —
Basel No. 1171.
568. Buttelmeyer, Andreas
332. 16. 1550. d, Andreas Buttelmeyer Eychstetensis libras duas.
344, 13. 1552. d. Andreas Buttelmair iuris utriusque doctor Bononiensis
Bononenos XVI.
Dr. Endres Buttelmayr erscheint seit 1563 als Vertreter des Bischofs
von Bamberg auf den fränkischen Kreistagen; zum letzten mal 1567 Sept. 15
(C. F. Jung, Miscellan. IV' 440. 474. 522 — 529. 548 567. 619; IV = 190).
569. Buttelstädt, Heinricus de
177, 23. 1427. Magister Henricus de Bottelstete de Wysense X Bollendinos.
Henricus de Bottel.stete seit 1431 Juli urkl. als e. B. M. \'. Isena-
censis decanus tArch. Weimar). Ebenso 1434 No. 20 (ibid.). 1439
Buwenna — Celtis. Qo
Sept. 23: Schiedsrichter i. Saciien des B. von Halberstadt u. der weltlichen
Herren seiner Diözese (Ludewig, Reliq. mss. VII 448 sq., wo irrtümlich 1409
gelesen wird: Muther, Z. G. d. Rechtsw. S. 221). 1440 SS. Rektor i. Erfurt
(,Ao dni 1440 . . . elect. est in rectorem huius alme iiniuersitatis studii
Erford. venerabilis et circumspectus vir dns Henricus de Bottelstete, in
artibus liberalibus niagister decretoruni doctor, ecclesiarum B. M. V. Erford.
canonicus et Isenacensis decanus' Matr ). — 1448 Oct. 20 H. d. B.
Decretorum Doctor et decanus (Weimar); ebenso 1451 Aug. 23. 1455 Jul. 26
(ibid.). 1457 (Würdtwein Dioc. Mog. XI p. 238).
570. Buwenna, Heinricus
119, 23. 1367. d. Heinricus Buwenna perpetuus vicnrius in Rostoch VII solidos.
571. Caesarius, Johannes
271, 15. 1509. Joannes Cesar Juliacensis preceptor (Hermanni comitis de Newen-
here).
Bekannter Humanist. — 1491 Nv. 9 Köln (.Johannes Caesarius de
Juliaco ad art. iur., pauper'); dann i. Paris Schüler des Jacobus Faber Sta-
pulensis. 1508 mit seinem Zögling im Gefolge einer Gesandtschaft des
Kölner Elekten Philipp v. Daun nach Rom (Arch. f Gsch. NRheins II 491 f).
Lehrt seit 1510 das Griechische in Köln (Zeugn. des Henr. Glareanus über
ihn: fuit hie Caesarius preceptor meus primus in Graecis litteris, quippe
qui anno decimo supta millesimum quingentesim.um a natali Domini
Agrippinae Coloniae . . . graece docere coepit, vir probate vite ac morum
honestissimorum gravitate excellens, omnibus honestis viris charus vgl. Zs.
Berg. G. V. VI 225). 1513 Oct. 12: Doctor med. Senensis (.Johannes
Caesarius Juliacensis Colon, d. artium doctor Alam. in facultate'medica
promovendus f. presentatus': Siena Erzb. Arch.). 1513 lehrt er das Griechische
in Münster. Seit 1516 mit Erasmus, seit 1520 mit Luther und Melanchthon
in Verbindung Eifriger Reuchlinist. dann Freund der Reformation, doch
bei der alten Kirche verharrend. Zeitweilig aus Köln als Lutheraner ver-
trieben fand er Aufnahme bei den Gfn. v. Neuenahr und Mors, dann bei
dem Grf. v. Stolberg, wo er 1527 und 1528 eine Erzieherstelle bekleidete.
Verbringt seinen Lebensabend bei den Hieronymiten am Weidenbach zu
Köln, wo er auch seine Ruhestätte gefunden (obiit Coloniae in Widden-
bach coenobio a. 1550. XVIII Cal Jan. circa undeciniam et duodecimam
diei: Krafft, Briefe S. 174). Epitaph b Andreae, Athen. Belg. p. 473. vgl. a.
Hartzheim, Bibl. Col. p. 165 (dort auch Aufzählung seiner Schriften); Foppens,
Bibl. Belg. I 598, besonders Krafi't i. Zs. Berg. G. V. VI 224 f. und derselbe
i. Hassels Zs. f. Preuss. Gesch. u. Ldsk. V 469 f — Caesarius hat seine
Ausg. v. C. Plinii secundi Naturalis histor. opus Col. 1524 seinem hier
genannten Schüler Hermann v. Neuenahr dediciert; ihm selbst wurde von
Glarean ein Panegyricus auf K. Maximilian Basil. 1515 gewidmet (.Joanni
Caesario Juliacensi physico, niathematico et medicinae doctori graecae
latinaeque linguae apprime docto') und von Melanchthon e. Epistola de con-
ventu Ratisbonensi. Viteb. 1541 (Corp. Ref. V 639).
2. Cella nova, Albertus canon. in
73i 39- 1313- d. Albertus canonicus Celle Nove Brigsin. dyoc. XVllI solides.
5. Cellensis, Henricus rector
58, 2. 1305. d. Henricus rector Cellensis XX solidos.
|. Celtis, Conradus
214, 26. 1470. a d. Conrado Celtis*) Francone X Bologninos.
*) Co. Celtis poeta primus Germaniae (al. ni.)
Schon Kolde hat in seiner Anzeige der ,Acta' bemerkt (Zs. f.
K. G. X 448), dass der hier erwähnte Conradus Celtis unmöglich mit dem
berühmten Poeten dieses Namens identisch sein könne, da letzterer erst
1459 geboren u. nicht vor 1479 aus seiner Heimat ausgewandert sei. Auch
der jüngste Biograph des Dichters (Beruh. Ilartmann, C. Celtis i. Nürnberg
1889 S. 6 a.) findet es sehr .unwahrscheinlich', dass Celtis schon 1470. also
8* Geringen - Ccivj
als ein zwölfjähriger, die Univeisität Bologna aufgesucht habe u. behauptet.
Celtis könne überhaupt nicht vor i486 in Italien gewesen sein. v. Luschin
(Sitzungsberichte d. Wien Akad. 1892 S. 48; möchte dagegen die Möglichkeit,
dass sich obiger Eintrag auf den bekannten Poeten beziehe, keineswegs so
unbedingt von der Hand weisen: „die Folgerungen aus dem Eingang zur ars
versificandi und dem Epigramm de osculo papae beweisen bloss, dass Celtis
vor i486 nicht in Rom gewesen ist, sie widersprechen also einem früheren
Aufenthalt zu Bologna keineswegs. Celtis kam eben das erstemal nur bis
an den Apennin, und hat die ewige Stadt erst auf einer spätem Reise
gesehen". Der Eintrag sei unanfechtbar „von derselben klaren Hand
geschrieben, von der die Rechnung herrührt", nur die Worte ,Co. Celtis
poeta primus Germaniae' von späterer Hand als Randglosse beigefügt;
„will man nicht behaupten, dass es noch einen zweiten, im übrigen
unbekannten Franken namens Conrad gab, der seinen deutschen Namen
gleichfalls in Celtis umänderte, so wird man der deutschen Nation zu
Bologna kaum die Ehre streitig machen können, den berühmten Humanisten
unter ihren Mitgliedern zu zählen". — Meines Erachtens verbietet schon
der Umstand, dass dem juristischen Studium ein mehrjähriges artistisches
Studium vorausgegangen sein musste, die Annahme, dass wir es hier mit
dem bekannten Poeten zu thun haben, auch abgesehen von dem Bedenken,
dass der notorisch in schlechten \'ermögensverhältnissen befindliche Celtis
die verhältnismässig hohe Summe von X Bologn. kaum zu leisten im Stande
gewesen sein dürlte; endlich wäre es doch gewiss auch auffällig, wenn
der i2'ährige Knabe schon in humanistischer W'eise statt seines deutschen
Familiennamens einen lateinischen Gelehrtennamen sich beigelegt haben
sollte. Vielleicht darf man mit Kolde (1. c.) an jenen gleichnamigen Ver-
wandten denken, von dem er die rudimenta erlernt.
575. Geringen, Johannes de
70, 36. 1316 d. Johannes de Geringen Brandenburgensis dyocesis 11 libras.
1344 Dz. 22 B. Ludwig v. Brandenburg schenkt dem Chorherrnstift
zu Coswig 3 Hufen zu Bisdorf: pro remedio anime nostre et consanguinei
nostri Johannis de Geringe qu canonici eiusdem eccl. Cotzwj-k-
censis ac prepositi in Granzoy (Cod. Anhalt. III No. 778).
576. Cersen, Ludowicus de
13:, 10. 1368. d. Lodewicus de Cersne XXV solidos.
1361 Sept. 25 P. Iniiocenz \'I befiehlt, den Ludwig v. Cersen, Minden.
Diöz., in das durch den Tod des Ludolfus v. Werje [s. d.] erledigte Kanoni-
kat zu St. Pauli i Halberstadt einzuführen (Iveiir-Schmidt No. 3941-
1363 Apr. 15 Ludwig v. Cersen (Cersine) bittet um Kanonikat u. Präbcnde
in Minden u. die Obedienz (sive gardia) in Kutenhausen; Kanonikat und
Präbende in Halberstadt will er dagegen aufgeben (1. c. No. 474). 1364
Oct. i: päpstliche Zustimmung fl. c. No 6311. 1372 Ludovicus de Cersne
can. e. Minden kauft von Joh. v. Alten [s. d.], dem Testamentsvollstrecker
des verstorbenen \'olkmar v. Alten, den Hof dieses letzteren für 90 M.
(Würdtwein, S. d. X 185. 202). 1377 Nv. 30 Lodovicus de Cersne ppos.
e.S. Johannis Minden, can. eccl. Mindensis. Ebenso 1379 Fbr 28 (I.e.
X 219). 1381 Sept. 4 Lodevicus de Cersne archid\-aconus in Lo, can.
Mind. tl. c. X 247). 1386 erscheint er als Propst v. S. Martin i. Minden
(Arch. Hannov ).
577. Cervo, Adolfus de
129, 41. 1367. d Adolffus et Heynricus de Ger\"0 de Golonia fratres ddt II libras.
1375 — 1394: decanus e. S. Severini Coloniensis (.Arch. Düsseid.:
Köln, Stift S. Severin No. 242. 281. 292).
578. Cervo, Heinricus de
129, 42. 1367. Heinricus de Gervo [cf. Adolphus de Ger\-ol.
1343 Oct. II Heinrich vom Hirtz, Pfr. v. St. Martin i. Köln (Höhlbaum
IX 1351. 1351 Canonich des Mari engr adenstifts i. Köln, Props
zu Nid eggen (Arch. Düsseldorf: Köln, Stift S. Mariae ad grad. No. 226»
Cervo — Cisner. 85
579. Cervo, Johannes de
134, 2. 1370. d Johannes de Cervo de Colonia sohdos XX.
Ohne Zweifel der älteste der drei beiiannten Kölner Juristen dieses
Namens. — 1364 Sept. 24 Johannes de Cervo can. Bremen, m. Kanonikat
u. Präbende i. Speyer provid. (Glaser No 84). 1372 ad voc. curie Romane
(Keussen Matr. i 21a). 1375 Mz. 31 Joh. vanme Mirze Leg. Doctor, officialis
curie Colon. (Höhlbaum, Mitt. VII 98). 1388 Dz. 23: Rechtsgutachten (Höhl-
baum a. a. O. IX 54); ein Gutachten des Joh. de Cervo Leg. Doct. offi-
cialis curie Colon, e. S. Andree ppos. v. 1390 (Lacomblet Arch. VI 53 ff.;
vgl. a. Kohler. Beitrr. z. Gsch. d. rö Rechts I Heft S. 31. Urkdl noch 1394
Fbr. 22 (ÜB. Dortmund II 3691: 1398 Mz. 13 u. 1399 Okt. 8. 11 (Höhlbaum
a. a. O. XII 14. 17). 1431 weiland Johannes de Cervo officialis Colon.
(Repert. No. 1012). [Keussen hat (Matr. I 21 a ) m. E. irrtümlich den im
J. 1389 i. Köln immatrikulirten jungem Joh. de Cervo (f 1426 i. Brixen:
Resch Monum. C 22; vgl. a. Gloria Monum. No. 517) mit dem oben genannten
Bologneser Scholaren identificiert].
580. Cesaris, Wilhelmus
247, 40. 1495. a. d. Wilhelme Cesaris de AntwerpiaCameracensis dioc. Bolendinos 32.
581. Chemnitz, Petrus de
209, 21. 1464. a Petro de Kemnis*) X Bologninos.
*) Canonicus Misnensis et archidiaconus Misnensis (a.m.i*
2. Cideler, Johannes
71, 28. 1316. d. Johannes Cideler Argentinensis dyocesis VIII solidos.
Altes bischöfl. Ministerialengeschlecht (Zideler, Zeidler ^ Bienenwirti.
1355 Oct. I Johannes dict. Sydeler viceplebanus in e. S. Thomae
Argent. (UB' Strassburg).
583. Ciffus, Heinricus
107, 23. 1343. a d. Heinrico Cift'o de Argentina VIII solidos.
584. Cilli, Hermannus comes de
164, 42. 1412. a d. Hermanno. filio dni comitis de Cil dogatos III valoris XXXVII
solidorum.
Graf Hermann v. Cilli, beigenannt Herniosus (,mit dem Bruche'), ein
unehelicher aber legitimirter Sohn des Gf. Hermann IL 1412 Jul. 25 bis 1421 :
Bischof von Freising; 1421 Mz. 29: Bischof von Trient. Nahm sein
Bistum Trient nicht in Besitz, da er am 23. Dz. 1421 infolge einer Operation
seines Bruches starb. Begraben in der Pfarrkirche S. Daniel zu Cilli, wo-
selbst sein Grabstein (cf. Hundt, Metrop. I iii. 171).
585. Cisner, Nicolaus
336, 42 1558. d. Nicolaus Cisnerus libras duas.
Nicolaus Cisner (Kistnerj, S. des Jodocus C. gb. 1529 Mz. 24 zu
Mosbach i. d. Pfalz. 1543 Jul. 20 Heidelberg (.Nicolaus Cisner Mosbacensis
Herbipol. dioc.'). 1545 Jun. 16: bacc. art. (ibid.) 1547 Jul. 14: mag. phil.
(ibid. II 458); hält philosophische u. mathematische Vorlesungen. 1548 nach
Strassburg, freundlich aufgenommen von Joh. Sturm und Mart. Butzer.
1549 nach Heidelberg zurück. 1551 Mai 3 i. Wittenberg (, Nicolaus
Chistnerus Mosbacensis magister Heydelberg.'). 1552 i. Heidelberg: publ.
ethicus Professor (Hautz I 4271, bei 80 fl. Besoldung (Winckelm. II No. 1066).
Interpretiert die Nicomachische Ethik und Cicero, de finib. bonor. et malor.:
seine Vorlesungen auch von Juristen besucht: die Nürnberger Julius und
Antonius Geuder |s. d. d.] s. Schüler. 1553 geht er im Auftrage des Kf
nach Frankreich und Italien, um seltene Bücher für die Heidelberger Univ.-
Bibliothek anzukaufen : nach Heidelberg zurückkehrt, wird er 1556 als Mit-
glied der Artistenfakultät z. Administrator des Sapienz-Kollegiums ernannt
■ Hautz I 442). Studierte dann die Rechte in Bourges (bei Duarenus.
Cujacius, Donellus), Angers, Poitiers. 1558 Oct. 25 Padua (.Nicolaus
Cisnerus'. al m : I. U. D. Ordinarius Heidelberge Prof. Nunc vero in Camera
iiiiperiali Spire agens). 1559: I U, D. Doctor Pisanus. dann in Heidelberg
86 Dachso — Daeneiiiark,
Professor der Pandekten, bald darauf, als Nachfolger des Balduinus,
Professor des Ci vilrechts. 1561 : Dekan der Juristenfakultät; 1562 Dz. 21:
Rektor; 1565 Nov.: academiae procancellarius (Matr. II 30.619.543). 1567
Jan. 7: judex Ordinarius am Reichskammergericht i. Speyer, vom
Kf. präsentiert (Ludolf. App. X 80); 1580 v. Kf. zurückberufen: Curiae
Palatinae iudex vicarius, professor iur. extraordin. Seit 1562 i. kinderloser
Ehe mit Anna, Schwester des Hartniannus Hartmanni (s d.) v 1583 Mz. 6.
(Epitaph i. d. Hl. Geistkirche: .Perpetuae memoriae Nicolai Cisncri Mos-
bacencis ICti sua aetate clarissimi , qui primum Heidelbergae magna cum
Jaude docuit: dein Spirae assessor, tandemque in suprenio Palatinatus
iudicio proiudex cum omnium admiratione ius dixit. llaeredes grati curante
Justo Reubero ICto posuerunt. — Vixit annos LIII Mens. XI dies VI Obiit
Prid. Non. Martii post Annam Hartmannam conjugem mens. IV. dies XX,
et cum ea hoc sepulcrum sibi commune esse voluit.') — (vgl. Adam, Vit.
G. ICt. p. 255 ff.; P. Freheri Theatr. p. 890 f ; Stintzing I 503 f Über seine
Schriften: Stobbe II 164 a. 67; Stintzing 1. c; Fahnenberg S 43 f. Pütter, Litt
d. t. Staatsr. II 419. Haubold p. 82. Hugo p. 361. vgl. auch Winckelmann
II No. 1079. 1066. 1099. 1181. Stintzing A. D. B. IV 268).
586. Dachso, Cunradus
56, 4. 1304. d. Conradus Dachso de Augusta VIII solidos.
57, I. 1305. d . . . Tahse ad purgandam conscientiam VII solidos.
Alte Augsburger Familie. — Ein Conrad Dachs, Bürger u. Stadtpfleger,
erscheint 1343 — 1351 (v. Stellen S. 50; Regg. B. \' u. \'III).
587. Dalenburch, Dielericus de
98, 7. 1336. d. Dittricus de Dalenburch de Saxonia ddt VI solido?.
1355 Jan. 8 mag. Theodericus de Dalenburch can. ac thesaurar.
eccl. Bardevvicensis (Sudendorf ÜB. II 488. 494). 1355 Jun. 23: mester
Diderick van Dalenborch vse schriuere (Urk. d. Hz. Wilhelm v. Braun-
schweig: a. a. O. 11 506). 1356 Aug. i wird er mit anderen von Hz. Wilhelm
zu dem nach seinem Tode zu berufenden Regimentsrat bestellt (II 561.
562.66). 1363 Jun. 8: her Diderick van dalenborch Prauest tho \'ltzen
(III 185 ). 1364 Jul. 22: mester Diderick van dalenborch prouest to vitzen
vnse cappellan (III 149).
588. Dalheim, Rabanus de
160, 26. 1407. d Rabanus de Dalhem cum famulo suo dedit I fiorenum Renensem.
Es giebt viele Geschlechter dieses Namens (Kindler v. Knobloch,
Oberbad. Gschlb. S. 191); bei den unterelsässischen Dalheim kommt der
Name Rabanus (Raffo, Rufo) öfter vor (Hertzog V'I 283 IX. 154: Schöpflin
Als. ill. II 640. 437.: ÜB. Strassb. III 294). Dennoch ist hier vielleicht
a. Talheim i. Württ. -Franken zu denken. — 1403 Nv. 23: prec. prim. K.
Ruprechts um Kan. u. Präb. a. S. Peter zu Wimpfen i. Thal, Worms. Diöz.,
f. Rabanus, S. des Raban v. Thalheim, Kleriker d. Würzb. Diöz. (Chmel,
Regg. Rupert! p. 95. n. 1618).
589. Daistein, Petrus Ludovici de
279, 6. 1515. a d. Petro Lodvici de Daistein dimidium ducatum.
590. Dambach, Johannes
103. 16. 1341. d. Johannes Tambacho IX solidos.
Es giebt verschiedene Orte dieses Namens. — An den berühmten
Dominikaner Johannes von Dambach (gb. 1288 zu Dambach i. UEIsass,
■;- 1372 z. Freiburg i. Br.) darf hier kaum gedacht werden. \'on einem
Studium desselben in Bologna ist nichts bekannt.
591. Dänemark, Diethgo de
143, 21. 1381. a d. Diethgone de Dada II florenos Bononienses.
592. Daenemark, Ericus de
44, 5 1295. d. Ericus de Dacia VII solidos.
Daenemark — Dassel. 87
593. Daenemark, Gyserus de
43, 4a. 1195 d. Gyserus de Dacia VI solides.
594. Dänemark, Guntherus de
44, 3. 1295. d. Guntherus de Dacia III solides.
595. Dänemark, Nicolaus de
43. 14. 1294. d. Nicolaus de Dacia VIII solidos.
596. Dänemark, Petrus de
40, 19. 1292. Petrus de Dacia XII solidos (cf. 40, 20I.
[1326 Jan. 30 rnag. Petrus de Dacia can. Ripensis rector universitatis
studii Parisiensis wird von der Universität Paris unter ihren Schutz gestellt:
Schlesw. Holst. Regg. u. Ukk. III 325.]
597. Dänemark, Theodericus de
46, 31. 1296. d. Theodericus de Dacia X solidos.
598. Danhoff, Henricus
223, 30. 1476. a d. Henrico Danhof de Livonia canonico Tarbatensi XIII solidos.
1471 Leipzig (.Hinricus danhoff de lufonia'i. — Vielleicht der auch
in den Ostseeprovinzen vorkommenden Adelsfamilie Dönhoff angehörig
(Schwartz i. Mitt. a. d. Livl. Gesch. XIV 434).
599. Danielis, Petrus
147, 31. 1385. d, Petrus Danielis de Matlenessen VIII solidos.
600. Darbte, Arnoldus
151. 38. 1392. a d. Arnoldo Ozenbrugge solidos XXIII.
152. 8. 1393- Arnoldus Darbte de Osenbrughe Scolaris in iure canonico .procurator'
(cf. 153. 36).
399, 15. 1393. Arnold\is de Osenhrugge magister in artib. .procurator' (cf. 400, 14).
1390 Köln (.Arnoldus Daytvit de Osenbrughe bacc. i. art.'). 1397 Fbr.
vlt.: Decr. Lic. Bonon. (.suppos. f. priv. ex. d. Arnoldus de Alamania: et
f. vnanimiter approb.': L. s. i. p. I).
601. [Dassel], Theodoricus de [sen.]
41, 2. 1293. magister Th(eodoricus) canonicus S. Pauli in Halberstad X solidos.
42, 9. 1294. magister Theodoricus canonicus S. Pauli in Halberstad .procurator'.
1298 Jan. 8 mag. Dietrich v. Dassel can. S. Pauli Halberstad. (ÜB.
Halberst. II 589); auch 1304 Apr. 23 (ÜB. S. Bonif Halb. S 358). Überlässt
1322 Fbr. II s Merseburger Kanonikat nebst Obedienz i. Helfta seinem
Verwandten, dem Jüngern Dietrich v. D. |s. No. 602]. f vor 1364 Oct. 18 (^UB.
Bonif S. 409).
602. Dassel, Theodericus de |iun.|
107. I. 1343. a d. Theoderico de Dasle canonico eccl. S. Nicoini Magdeb. dyoc.
XVIII solidos.
112, 12. 1346. Theodoricus custos de Medburg .procurator' (cf. 113,31. 366, 32. 367. 9.).
1332 Febr. 11 Dietrich v. Dassel (iun.) can et thesaurar. e. S. Nicolai
in Novo foro Magdeb. von P.Johann XXll mit Kanonikat in Merse-
burg und Obedienz in Helfta (Helpedet. die mag. Dietrich v. Dassel
(sen.) aufgiebt, providirt. 1349 Jan. 30 her Thiderik von Dablc custere des
goddeshuses sente Nicolai up deme nyen markede tu Magdeburch (ÜB.
Magdeb. S. 248). Ebenso 1352 Apr. 27 (ibid. S. 266). 1371 Mai 21 Job.
V. Dassel, dec. e. S. Nicolai Magdeb. überweist ein von ihm bei dem
Marienaltar genannter Kirche gestiftetes Beneficium: Thiderico de Dasle
filio sue sororis et concanonico (ÜB. Anhalt 1\' 281). Jedenfalls identisch
mit her Ditterich von Dassell tumherre der grossen Kerchen zu Merseburg
1362 Mai 5 (ebenso 1364 Jun. 23), der 1366 5/1 auch ppos e. S. Sixti
Merseburg, genannt wird (N. Mitt. a. d. Geb bist, antiq. Forsch. I. loi.
104. 105.). Erscheint in dieser letztern Eigenschaft noch 1365 4'ii (a. a. O.)
u. 1368 23/4 (ÜB. Bist. Meiss. II 86). — [Dagegen ist Dyderik von Dasle,
can. e. Hildesh. (1385 — 1420 urkdi.: ÜB. Hildesh. II 298. 377. 422 u. s. w.),
1395 5/7: archid. in Stockheim (ÜB. Halberst. No. 3096) wohl jünger.].
88 Datyn — Degen.
603. Datyn, Lambertus de
177, 17. 1427. mag. Lampertus de Datyn cum socio suo I ducatum.
178, 35. 41. 1428. Lampertus Datyn can. Leodien & ppos. e S. Dioiiisii Leodien.
Scolaris in iure canonico .procurator' (cf. 179. 17).
Wohl ein Sohn des Lütticher Staatsmannes Walther Datyn (^d'Athin).
1407 in Heidelberg f, Lambertus Datien can. S Pauli Leodien.'»;
1418 Jul.: bacc. art.; 1420 Mz. 28 mag. art. (ibid. II 373K lehrt a. d. Uni-
versität Heidelberg (ibid. II 3751. —- 1424 Köln (,m. Lambertus Datyn. can
Leodien.'). 1431 Sept. 29 Lambertus Datin art. mag. Decretor.D. can
Leodien, ppos. S. Dionysii Leodien., ppos. e. mai. Leodien..
S. Pauli et S. Martini Leod. (Repertor. 1653».
604. Dattele, Arnoldus
171. 33. 1420. a d. Arnoldo Dattele can. Warmiensi XX solidos.
Erloschenes preussisches Adelsgeschlecht (v. Ledebur III 3241. — Seit
r423 als can. Warm., seit 1424 Aug. 19 als ppos. Warm, (resign. 14581
genannt; erbaute das Spital z. h. Geist i. Frauenburg (Scrr. Warm. I 222.
a. 30). 1431 Apr. 17 : r. e. in Wormedit. Warm. d. (Repert. 8191. 1426, 1467,
1468 Sachwalter d. Deutschen Ordens i Rom (ÜB. Bist. Culm I No. 537.
6441. 1452 Deputierter des Bist, beim Basler Concil (Scrr. Warm. I 88 a. 81 >
1455 Mai d. Dompropst und Generalvikar Arnold v. D. i. Allenstein
gefangen il. c. I 115. u. a. 127; 148. 160, 165. 173, 3051. Soll 1459 od. 1460
verstorben sein, doch 1467 Dz. r u. 1468 Febr. 11 noch urkdl. (ÜB. Bist.
Culm No. 644).
605. Dauendorf, Johannes de
141, 30. 1379. d. Johannes Tauchendorf de Hagenaw dedit VI solidos.
1394 mag. Johannes de Douchendorf officialis curie Argentin.
(Strassb. Domstift Seelbuch f" XX'^i.
606. Daum, Johannes Baptista
532, 39. 1552. d. Joannes Baptista Dohan, canonicus Novi Monasterii Herbipolensis
libras duas.
Joh. Bapt. Daum, can. e. Novi Monasterii Herbipol.; 1544 in
Köln, 1546 in Frei bürg i. B. (Arch. Wzb. — Mitt.)
607. Decimator, Ulricus
103, 32. 1341. d. Ulricus Decimator de Lantzhuta XJI solidos.
Wohl Landshut in Niederbayern, da der Name Zehenter (Decimaton
in jener Gegend heimisch war (Ulrich Zehenter geschworener Richter in
Sweitenkirchen 1447: OBayT. Arch. 22, 147).
608. Dednrot, Johannes
215, 32. 1471. a. d. Johanne Dednrot de Gottingen VIII Bologninos.
1466 Nv. 4 i. Erfurt (.Johannes Dederod de Goettingen'). Bologna
1472. 73: ad lecturam medicinae diebus festis D. M. Johannes Dederot
de Sansonia dominorum scholarium artistarum et medicorum digniss.
Rector (Dallari, Rotuli p. 90).
609. Dessen, Balthasarus
227, 34. 1480. a d. Balteäario Degen Curiensis dioc. IUI grossos.
610. Degen, Heinricus
160, 24. 1407. magister Henricus Degen de Swevia pro se et socio suo I. florenuni
Renensem.
1398 Apr. 14 Wien (.Henricus Degen' i. d. Natio Rhenan.). — 1410
Apr. 3: Decr. DoctorBonon. (Jan. 17 .Henricus Alberti teghen de Sueuia
suppos. priuato examini et ab omn. n. d. approbatus". — Apr. 3 .Henricus
Alberti teghen de Alamania f. conuentuatus publice . .': L. s. i. p. I). —
1433 Heinricus Degen Decr. Doctor ppos e. Sindelf ingen. 1455 ver-
tauscht seine Propsteigegen die Pfarrei Oettingen (Urkk. z. Univ.Tüb. p. 9).
Degerfelden — Dettingen. 89
611. Degerfelden, Conradus de
71, 32. 1316. d. Conradus de Tegerfeld Constanc. d. VIII solidos.
Hier ist wohl an das badische Degernfelden i. B. A. Lörrach, niclit
an Taegerfelden im Aargau zu deni<en. — Ein Ritter Cunrad de Tegervclt
1289. 1307 ,vvar der Erzieher des Hz. Johann Pariicida; nach der Ermordung
des K. Albrecht verschwindet er vollständig aus jener Gegend' (Kindler
V. Knobloch, Oberbad. Gschl buch I 2051. War verehelicht mit Margaretha
Maness, T. des Züricher Ratsiierrn Rüdeger M., u. starb, wie es scheint,
in Verborgenheit in Basel, ohne Kinder zu hinterlassen' (.Beitrr. z. Gsch.
d. Famil. Tegerfelden' i. Adler X (1883) S. 5).
612. Deichsler, Ulricus
17b, 10. 1426. a magistro Ulrico Deichsler canonico B. Marie veteris capelle
Ratispon. XXII. Bologninos,
1442 Ulricus Deichsler ppos. e. B. Marie V. ad veterem capellani
Ratispon. (Hundt. Metrop. II 88. cf. Paricius S. 356).
613. Deyring, Adam
105, 44. 1461. a d. Adam Deyring de Ulma V Bologninos.
1465 Aug. 19: Lic. in Decr. Bonon. (Aug. 10: ,disp. f. c. dno
Adam de Vlma dioc. August, de Alam.: A. No. 3. — Aug. 19: ,d. Adam
pres. per d. Joh. de Sala ... f. approb. n. d.': L. s. i. p. Ij.
614. Deys, Hermannus
17z, I. 1421. Hermannus Deys .procurator'.
1415 WS. Heidelberg (.Hermannus Deyss clericus Paderen-
burgensis'j. 1417 Oct. 13 Wien (.Hermannus Deys de Paderburnensi ciui-
tate 8 gr.'). 1421 Aug. 25: Decr. Lic. Bonon. (,d. Hermannus de hys
(sie) nepos dni Frederici auditoris f. priuato examini subiectus . . extitit
ab Omnibus n. d. approbatus": L. s. i. p. I). 1434 Mai 14: Hermann. Deys
S. Victoris extr. muros Mogunt. canon. sindicus et procurator eccl.
Mog. I Würdtwein S. d. XIU 13).
615. Delft, Theodericus de
229. 22. 1481. a d. Theoderico Heinrico filio Ade de Delft VI grosses Bononienses.
616. Delsberg, Petrus de
131. 23. 1368. d Petrus de Telsberg [cf. Theobaldus de Bohek].
617. Delsberg, Richardus de
42. 31 1294. d. Richardus de Thelesberch XX solidos.
1314 Mz. 29 Richardus de Telsperg Z. (Uß. Bern IV 725).
618. Denckh, Johannes
236, 32. 1489. a d. Johanne Denckh de Bruna Patavien. dioc. Xl\. Bolendinos.
Wohl identisch mit Johannes Denckh can. e. colleg. Habachensis
August, dioc. o. d. (Khamm, Hierarch. August. II 109).
619. Dessini, Johannes
6-. II. 1314. d. Johannes Dessini Constanciensis dyocesis rector ecciesie in
Friesenhoven VIII solid.
620. Dettingen, H(einricus) de
42, 27. 1294. d. II. de Thetingen, iuratus. ddt III libras & VI solidos.
Dettingen, B. A. Konstanz. — 1288 Jan. 9 Hainrich v. Thetingen,
Rektor der Kirche zu Pfaf fenh of en, u. s. N'ater Heinrich v. T. (dieser
auch 1270: Neug. II 456 u. 1295: Fürst. U. B. V 2731 als Patron derselben
Kirche, schliessen m. Burkhard Rasor von Überlingen e. Vergleich (Siegel
des Ritters Heinrich v. Th. u. des Dekans von Sevelde: .quo ego rector
predictus utor in hac parte cum proprio careanT] (St. Arch. Überling.
L. 12 No. 210I.
90 Dettingen - Dicker
621. Dettingen, Wernherus de
109. 45. 1345. a d Wernhcro de Teting canonico Augustensi II libras.
IIa, 13. 1346. d. Wernherus de Tettingen canonicus Augustensis .procurator* [A\
III. 17. 113. 31. 114, 43. 366, 32. 367. 12. 24.1. ~l
Fehlt in den Verzeichnissen der Aiigsburger Domherrn bei Stengd
u. Khamm.
622. Deutsch, Wolfgangus
250. 12. 1497. a d. Wolffgango Deutsch arcium magistro Pragensis dioc. Bruxensw '
XVI ßologninos.
1495 Leipzig: Mag. art. (, Wolfgangus Deutsch de Brüx': Matr. philos.i
[Ein Johannes Deutzsch (Dewtzi 1516 u. 1518 als Bürger und Ratsherr ..
Brü.x genannt: Schlesinger, Stadtbuch von Brüx Nr. 459. 60. 65).
623. Deventer, Arnoldus de
225. 4. 1477. a d. Arnoldo de Davandria XIII solidos.
624. Deventer, Henricus de
40, 70. 1292. d. Henricus de Daventria V solidos.
625. Deventer, Johannes de
40, 21. 1292. d. Johannes de Daventria \l solidos.
626. Deventer, Michael de
226. 31. 1479. 3 d. Michaele Davantriensi IUI grosses.
i486 Jun. 13: Leg. Lic. Bonon. (.Michael de Alamania': L. s. i. c. I).
627. Deventer, Tilmannus de
i';4. 28. 1396. Tilmannus de Daventria ,procurator' (cf. 400, x.)
Vielleicht: .Tilmannus Segherdes can. eccl. Lebuini Daventrien. Trai.
dioc. sepultus in dicto hospitali. Obiit Ronie a. 1445 die 20 mensis Octobris
et legavit ipsi hospitali 17 florenos Renenses et fiat anniversarium ipsius
in hospitali predicto singulis annis die supradicta' (Lib. Confr. p. 2251.
628. Dewitz, Jodocus de
283. 26. 1518 a d Jodoco de Dewitz unum flor. Renensetn.
284. 33. 1519. Jodocus de Devitz Pomorarius 1!) .procurator' (cf. 284, 39).
[286. 28. 1520. d. Jodoco de Devitz dedimus ex nationis mutuo unum ducatur.
de camera).
Hervorragender pommerscher Staatsmann. Hauptmann zu Wolgast
und herzgl. Rat (v. Seckendorif, Hist. Luther. III § L. add. II). (vgl.
*Wegner, Familiengesch. der v. Dewitz 1868).
629. Dich, Nicolaus (zum)
245, 41. 1493 a d. Nicoiao Tich de OfTenburg florenum Reni medium
249. 26. 1496. Nicolaus Dich de Ofl'enburg .sindicus'
369, 36. (1497) Nicolaus Diech de Offenberg in iure civili insignitus . . . contri-
buit medium Renensem.
Offenburger Familie .zum Dych'. — 1485 H. in Erfurt (.Nicolau;
Dych de OfTenburg tm.'). — 1497 Jun. 28: Leg. Doctor Bonon. (Jun. 27
.disp. c. d. Nicoiao de Alamania'. — Jun. 28 .exarn. f. predictus d. Nicolaus . .
laudabiliter approb. . . . doctoratus': L. s. i. c. I). — 1499 Oct. 5 u. 1502
Jul. 16: Nicolaus Dich. der. Argent.. in Romana curia causarum
procurator (Zs. f. G. ORh. N. F. VII 122. 128). Um 1500: Nicolaus Dvch,
Legum Doctor, can. e. S. Petri iun Argentin. in der Kapitelsitzung in
Strassburg anwesend (Strassb. Tho. Arch. L. VIIi. 1503 Nov. 2 in Rom
(.Nicolaus Dick, legum doctor, can. e. Wormatiensis, in Romana curia
causarum procurator- — Lib. Confr. p. 115.). 1505 Oct. 31 Nicolaus Dych,
Decretorum d) Doctor. S. Petri iun. canonicus. von Wolfgang Böcklin [s. d]
zu s. Procurator ernannt (Str. Tho. Arch. L. \TI1). 1506 Apr. 20: verzichtet
auf s. Kanonikat v. Alt S. Peter i. Strassburg (Zs. f. G. ORh N F.
vn 129).
630. Dicker, Conradus
283. 35. 1518. d. Conradus Dicker Aldenzalensis medium ducatum nacioni promisit.
Dictramus — Diessenhofen. 91
631. Dictramus, Johannes
169. 16. 1507. d Joannes Dictramus et Leonardus de Pilsen fratres Boemi promi-
serunt 1 ducatum.
632. Dictramus, Leonardus
269, t6. 1507. |cf. Joannes Dictramus. |
633. Dieperskircher, Georgius
238, 19. 1490. a d. Georgio Dieperskircher unum florenum Renensem."
1499 Dz. 16 Jörg Dieperskircher, Lehrer der Rechte, erhält die Ver-
waltung d. K. Urbaramtes in Leoben (Mitt. h. \'. Steiermark 12, 232). Georg
Dieperskircher can e. Brixinensis f 1516 Dz. 22 (Epitaph im Dom z.
Brixen: ,Ambrosius Yphouer [s. d.] U. J. Doctor, huius edis custos et
canonicus, Georgio Dieperskircher viro noblH ac U. J Consulto syn-
canonico et amitino optimo bene merenti et pio sanguinis iure poni
curauit. vivit annos L. menses. dies, obiit anno Chr. M. D. XVI die XXII.
mensis Decembris'. — Resch. f. 14).
634. Diepholt, Johannes de
218, 36. 1474. a Johanne de Diepholt artium magistro XIIII Bologninos.
221, 32. 1476. d- Johannes de Diepholt artium magister & utriusque iuris doctor,
Aldensalensis, Amersfordensis ac Davantriensis ecclesiarum canoni-
cus ac eiusdcm ecclesiae I )avantriensis scolasticus et utriusque
uniuersitatis doininorum iuristarum studii Bononiensis rector
anno septuagesimo sexto die XII mensis Maij /(7is7 siiii H^npfi^n
in (Ik Mati ikrl malen.
1474 — 75: ad lecturam Decretalium diebus festis; D. Johannes de
Diepholt de Traiecto de Alamania dominor. scholarium utriusque universi-
tatis digniss. rector (Daliari, Rotuli p. 97). — Mag. Johannes de Diepholt, J.
U. D., erscheint von 1474—97 als can. et scolasticus e. S. Lebuini
Davantrien. (Utiecht, Arch. — Mitt.)
635. Diessenhofen, Berchtoldus [Truchsess?] de
Xi, 15. 1322. d. Berchtoldus de Thyezenhofen Constanc. dioc. VI solidos. (84, 16.
20. : 1324).
Ein (älterer?) Bertholdus de D. erscheint 1274 u. 1283 als thesaur. e.
Const. (Kindler v. Knobloch, Oberb Gschl ). — Vielleicht 1328 Oct. 13:
B. Fasoldi de Diessenhofen (Schweiz. Gschfd. XXXII 193).
636. Diessenhofen, Heinricus Truchsess de
71. 35. 1316. d Heinricus dapifer de Diesenho\en Constanc. dioc. V libras et
XIII solidos.
77, 4. 15. 1319. Heinricus dap.fer de Diescenhoven .procurator'.
83, 44. 1324. Hainricus tapifer de Dj'essenhoven canonicus Constanciensis tunc
rector scolarium ultramontanorum studii Bononiensis.
Der bekannte Geschichtsschreiber. — Die Truchsesse v. Diessenhofen,
ein Zweig der Edeln v. Hettlingen, wohnhaft i. d. St. Diessenhofen, waren
Ministerialen der Gfeii. v. Kiburg. — Heinrich, S. des Johannes Truchsess
V. D. u. der Elisabeth v. Reinach, Vetter des Jacob v. Rinach |s. d.], Bruder
des Conrad Tr. v. D. (s. d.] 1325 als Decr. D. u. can. e. Beron. genannt
(Riedweg, ßerotnünster S. 445); 1326: thesaur. e. Beron.; 1328 thesaur.,
r e. in Andolfing. ac. pleb. e. in Diessenhofen. 1338 Jan. 54 erscheint
er als can. e. Const.; 1330 — 38 i. Auftrag des gebannten Gfn. Otto
V. Habsburg a. d. Kurie i. Avignon: päpstl. Kaplan. Von 1338—41 i.
Beromünster, dann dauernd i. Konstanz. 1343 Mz. 9 mit den übrigen
päpstlich gesinnten Domherren, unter diesen auch s. Bruder Conrad, aus
der Stadt vertrieben. 1356 nach Avignon, um für den vom Kapitel
gewählten Freisinger Bischof Albr. v. Hohenberg zu wirken. 1364: ppuo.
e. Const. (Riedweg S. 446). I 1376 Dz. 24 (Necr. Const. i. M. G. H. Necr.
I 296 u. I 35b.) — Vgl. Aebi i. Gschfd. d. 5 Orte XXXII 145 ft".; König i.
Forsch, z d. Gsch. XIX 335 ff.; Simonsfeld ibid. XVIII 299 ff.: Roth
V. Schreckenstein i. Zs. f G. ORhein. XXV S. 34 ft.; Schulte ibid. N. F. I
46 fi" : Huber i. Boehmer, Fontes I\' 16 — 126 u. \'orrede p. XI ft'.; v. Wyss i.
A.D.B.V148 fi. u. s. w.; Cartellieri, Regg. ep. Const. No 4691. 4698 u. 4728 31
„2 Diessenhofen — Dyett (Dych).
637. Diessenhofen, Johannes (Truchsess de|
-^i, 37. 1316. d. Johannes de Tiesenhoven Constanciensis dyocesis VI solidos.
1327 Mai 25: Johann, S. Johanns des Truchsessen, Kirch herr i.
Empfingen (Regg. ep. Const. No. 4130).
638. Diessenhofen, Johannes Truchsess de
186, 38. 1439. a Johanne Truchsess de Dyessenhofen |cf. Caspar de LandenbergJ
188, 3. 1440. d. Johannes Truchsess de Diesehenhofi'en can Constanc. ddt IX
Bologiiinos (188, 151.
S. des Ulricus Dapifer de D. — 1440 u. 1457 Mz. 28: iier I lans Truch-
sess von Diessenhofen Domherr zu Konstanz 1 Eiselein S. 249). 1442.
1457. 1459- 1468 1469 erscheint er als Chorherr zu Bischofszell. f 1481
(Helv. Sacra I 38).
639. Diessenhofen, Conradus Truchsess de
91, 18. 1331. a d. Cunrado Dappifero canonico ecclesie Constantiensis & a socio
SUD dno Johanni de Kyburg IUI hbras cum III solidis.
91, 38 1332. Cunradus Dappiler de Dyessenhoven can. Constant eccl .procurator
(92. i).
Bruder des Henr. de Diessenhofen [s. d.]. — 1320 Apr. 8 verpflichten
sich Propst u. Kapitel der Züricher Kirche, auf Intervention des B. Johann
V. Strassburg u. des Hz. Leopold 1 v. Ostreich, Conrad dem Sohne des
Truchsessen Johannes v. Diessenhofen ein Kanonikat zu verleihen, sobald
sich die Möglichkeit hierzu biete (Herrgott T. IV. P. II. p. 186 [No X).)
1342 Mz. 7 (Regg. e. Const. No. 4652), 1343 Mz. 9, 1344 Aug. 25 erscheint er
als can. eccl. Constantien. Bei der an letzgenanntem Tage stattgehabten
Bischofswahl waren einige Stimmen auf ihn entfallen. 1367 Febr. 2 Conr.
Dapifer qui se gerit pro rectore e. in Heftenbaht (Regg. Const.). f 1368
Oct. 28 (,Cuonradus dapifer de Dyessenhoven can. Constant. — L. a. e.
Constant. i. M. G. H. Necr. I 294 cf. ibid. L. a. e. Turic. I 582}.
640. [Diessow], Johannes de
108, 33. 1344. a d. Johanne plebano in Diessow de Saxonia Magdeburg, dyoc.
VIII solidos.
641. Diest, Johannes de
150, 13. 1388. Johannes de Dyst .procurator'.
Ist ohne Zweifel mit Johannes de Novo Lapide identisch.
642. Diest, Sulpicius de
151. 16. 1391. Sulpicius de Dyest .procurator.
643. Diestesis, Johannes
80. 37. 132z. d. Johannes Diestesis Conslanciensis dyocesis VIII solidos.
644. Dietegen, Christianus
222, 19. 1476. d. Cristianus Dietegen de Chur, pedagogu.s Johannis de Brandis
Vielleicht ein S. des Lutzy Dietegen. Bürgers zu Chur 1448 (Regg.
v. Pfäfers S. 68). 1461 SS. Erfurt (.Christianus Dyetegen de Curia tm')
1485 Oct. 4 mag. Christian Diethegen. Chorherr z. Bischofszeil (Regg.
Const.). — Vielleicht identisch mit Christian. Direckham il). der. Const. d
der die Pfarrei S. Stephani i. Laysano Brix. d. 1513 Mz. 19 resignirt?
(Hergenroether I 70).
645. Dietinkon, Petrus r. e. in
61, 15. 1310. Petrus rector ecclesie in Dyenkon VI libras.
Illegitimer S. des Gf. Rudolf v. Habsburg - Laufenburg. Kirchherr
z. Dietinkon u. Chorherr z. Beromünster i. Aargau: stiftet 1340 die
Kaplanei z. h. Martin, -j- 1349 (Riedweg, Kolleg.stift Beromünster S. 469).
646. Dyett (Dych), Heinricus
III, 29. 1345. a d. Heinrico Dyett de Ertfordia Maguntinensis diocesis XII sohdos.
114. 37. 1347. Henricus Dych 'plebaniis S. Rupert! (!i in Erfordia Maguntinensis
dyocesis .procurator- (cf. 367. 27 1347: pleb. S. Viberti i. Erfordia).
115, 7. 1347. In crastino pasche resignavit d. Henricus
Nicht S. Rupert! — eine solche Kirche existirte in Erfurt nicht —
sondern S. Viberti (Wiperti).
Dillingen — Dohna 53
647. Dillingen, Johannes de
211. 9. 1466. a d. Johanne de Tiilingen plebano in Prenz florenum Renensem.
212. 5. 1467. magister Johannes de Tillingen plebanus in Prenss ,procurator'
(cf 212,2.: Johannes ,Trelinghen' u. iia, 18).
1469 Jun. 8: Lic. i. Decr. Bonon. (,Joh. Molitoris de Diligen
de Alamania f. exam. e. approb. ab omn. n. d.': L. s. i. p. I).
648. Dinckelage, Theodericus de
1S7, ii- 1500. Nobilis d. Theodericus de Dinckelaghc clericus Osnaburgensis
diocesis medium florenum Renensem
1548 Mai 36 Dietrich v. Dinklavv. Domherr zu Osnabrück (Ann.
h. V. NRhein 57, 285).
649. DinkelsbUhl, Otto de
38, 39. 1291. d. Otto plebanus Dingesbohel XVI solides.
650. Dinslaken, Tilmannus
271, 55. 1509. a d. Tilmanno Dinslagen medium florenum Renensem.
1502 i. Köln {.Tilmannus de dj'nslaken filius Johannis de dynslaken
ad art. iur. 11 solid.').
651. Dyntzun, Marquardus de
41, 9. 1293, d Marquardus de Dyntzun VII solidos.
1322 Mz. 19: Marquard v. Tinzen (Tinzona), Domherr z. Chur, wird
V. Domherrn Philipp v. Hoest, gegen den von der Mehrheit des Kapitels
gewählten Gf. Rudolf v. Montfort [s. d.] z. Bisch, von Chur postuliert. Er
nahm die Wahl an u. begab sich, ebenso wie Rudolf, nach Avignon; der
Papst entschied indessen für Rudolf v. M. (Mayer, Jahr. Ber. H. V. Grau-
bündten 1887, 32 No. 9; Preger, Abh. Ak Münch. 16, II. 237. Xo. 96. Regg.
ep. Const. No 3937).
652. Dobben, Johannes
227, 32. 1480 a d. Johanne Dobben scholastico ecclesie Hildensemensis X grosses
(cf. 228, 28).
•228, 28. 1480. a d scholastico Hildensemensi (ad emendum calicem) III grossos.
1482 Joh. Doppen, scolasticus eccl. Hildeshem. (Arch. Hannov.
.Hildesh.' No. 2009. 2011 — 17). 1492 Apr. 5: Lic. Decr. Bonon. (Mz. 31
,disp. f. c. d. Joh. Dobbe can. Monast.' — Apr. 5 .conuentuatus f. et exam.
predictuä d. Joh. Dobbe approb. n. d.': L. s. i. p. Ii.
653 Dobben, Rutgerus
22b, 26. 1479. 3' '^- Rutghero Dobben Coloniensis dioc. IUI grossos.
1478 Nov. Köln f,Rutgherus Dobbe de Assindia ad art. iur.'). 1481
Jul 18 11484 Apr. 24) d. Rutgher Dobbe clericus Colon, d. princip.
obligavit se pro facult. resignandi (Annal. h. \'. NRhein 6r, 178).
654. Dobrun, Bertholdus de
5S. 4. 1305. d. Bertholdus Debrun Xllll solidos.
1323 Febr. i Bertoldus de Dobrun dictus, Pleban in Franken-
voord und die Konsuln daselbst beurkunden eine Aitarstiftung (^Riedel,
C. d. Br. A. XXIII. 18 cf. Gurnik i. Prog. Fkf. a. O. 1895. S. 13.).
655. Doenen, Johannes de
182, 25. 1436. d. Johannes de Doeven de Novomagio, magister in artibus.
i8j, 31. 1437. magister Johannes de Doenen in artibus de Novomagio etc. ddt
solidos IX Bononmonem
1431 Jun. in Köln (.Johannes Doenen de Novimagio. art. s.-).
656. Dohna, Achatius burgravius a
333- 9- 1553- Generosus d. Achatius burgravius a Dori libras quattuor.
Ältester S. des Hauptmanns zu Morungen Grf. Peter v. D. und der
Catharina v. Zehmen, geb. 1533. Im J. 1545 nach Ploczk geschickt, um
die polnische Sprache zu erlernen. 1549 SS. nach Frankfurt a. O.
(.generosus et nobilis dns Achatius burggravius a Dohnn Prutenus'),
1551 October nach Wittenberg (,dns Achatius Burggravius a Dona
94 iJokkuin — Dolgeinan.
Brutenus'i. 1552 WS. Wien (.Achacius Burggravius a Dona Hrutcnu-,
27. Jun. ddt Hungaricum i. auro'). Folgte seinem Vater (-|- 1553 Jan. 181
in der Hauptmannschaft zu Morungen, wo er seinen Wohnsitz nahm; seil
1589 dauernd in Schlobitten. 1556 Rat des 11z. Albrecht i. Preussen;
1560 (nominell) in dänischen Diensten. 1566 revidiert er als kais. Kom-
missar die Proviantverhältnisse der kais. Truppen in Ungarn; 1567 nach
Preussen zurück. Oberstkämmerer. 1572 Rat von Haus aus bei dem
jungen Hz. Albrecht Friedrich. 1584 Oberaufseher der hzgl. Wild-
parke und Gärten. — 1569 vermählt mit Barbara v. Wernsdorl: 7 Söhne
und I Tochter Empfing 1573 Jun. 18 im Teilungsvertrag zu Carwinden
alle Morungenschen Besitzungen nebst Feulingk, ferner Herrendorf, Neu-
markt, Carwitten, Schlobitten, Stöpen, Rampten, Kl. Scharmitten, Anteil
Gr. Scharmitten und Reichertswalde. f 1601. (Aufzeichnungen über die
Vergangenheit der Familie Dohna. T. I. S. 46 flf. Berl. 1877 )
657. Dokkum, Johannes
266, 13. 1505. a d Johanne Documensi Frisio uniim karlinum quia famuius.
1507 Nv. 8 disputierte in Bologna .minimus legum scholaris Joannes
Doccumensis Frisius' um eine Lectura in iure ciuili, welche ihm zu teil
wurde (gedruckt. Bltt. i. Staatsarch. Bologna Lade 1441. Er ist aller Wahr-
scheinlichkeit nach jener Johannes de Alamania, der 1509 Mz. 22 zum
1. U. D. in Bologna promoviert wurde (.e.xamin et doctoratus est pro
paupere . . d. Johannes de Alam. cum quo pridie f dispens. . . in iure
autem civili quia lecturam habebat solvit, sed in iure can. nihil
omnino solvit, presentatus per d Lodouicum de Sala et d. AI. Amadosium:
qui cum doctoreis insignibus ornauit, d. vero Laurencius de Campegio in
iure ciuili': L. s. i. p. 1). — Sein eigentlicher Name war Bogerman (Hartz-
heini, Bibl. Colon, f. 167). 1511 Sept. 5: Doctor Johannes Dokkum Fri.^ius
Advokat am Reichskammergericht zu Worms; 1516 Mz. 5: Assesor,
präsentirt vom niederrheinischen Kreise, blieb bis 1518 in dieser Stellung
(Annot. u. Ludolf, Append. X 30). Vor seinem Abgang nach Worms hatte
er an der Universität Köln zeitweilig gelehrt, wohin er jetzt zurückkehrte.
Er stand als Rat in Diensten des Hz v. Cleve, behielt aber in Köln
seinen Wohnsitz: maluit enim inter litteratos quam aulicos agere, vir litteris
promovendis natus (Hartzheim 1. c). 1541 Febr. 23 finden wir ihn neben
Vlatten [s. d.] unter den Bevollmächtigten des Hz. von Jülich, welche beim
Kaiser die Belehnung mit Geldern und Zütphen erwirken sollten (Lacomblet
ÜB. IV 669). Stand zettweise (ca. 1530) auch in stadtkölnischen (Ennen,
Neu. Gsch. d. Stdt. Köln I 228) und in bischöfl. Münsterischen Diensten
(15341; als Münsterischer Bevollmächtigter hatte er den rheinischen Ständen
den Bericht über die Vorgänge in Münster zu erstatten (Ennen a. a. O. I 3261.
Er starb 1541 in Köln, Frau und Kinder in sehr ungünstigen Vermögens-
verhältnissen zurücklassend (\'igl. Zuichemus a. Camminga 1542 Aug. 13):
schon bei Dokkums Lebzeiten hatte Viglius dessen ältesten Sohn Hieronymus
adoptirt, der aber schon 1535 starb (Zuich. a. Dokkum b. Hoynck I 103 f i.
Nicht ganz richtig ist, was Zuichem. 1537 über ihn schreibt: ,Joh. Doc-
cumensis s. Doccomiensis honestissimo loco apud Doccomium natus I. U. D.
in universitate Colon. (I) vir eximie doctrine et auctoritatis sub Cesaie
Maximiliano multis (!) annis Camere (imperiali Spire) assedit et nunc
Primarius est Ducis Juliacensis consiliarius (bei Hoynck I 103). Zuichemus
dedicierte dem Freunde seine ,Candela evangelica.' (Unzureichend und
teilweise falsch sind die Nachrichten bei Suffr. Petrus, de Scriptt. Fris.
p. 138-140; Paquot. Memoir. X\'i7i. 172; deWal, de claris Fris. ICtis p. 1637).
658. Dolgeman, Eckardus
231, 8. 1484. a d. Eckardo Dolgeman eccl. parroch. oppidi Brinams plebano
medium florenum Renensem, quem pollicitus erat dare, sed morte
preventus reliquit in vltime sue voluntalis eulogio quattuor Renenses
florenos quos accepit D. Theodericus Bulow ut executor volun-
tatis sue
232, 44. 1485 receperunt a d. Theodorico de Bulow legum doctore ex parte
legati facti a d. Eckardo Dolgeman 4 flor. Renenses.
Donienitz — Dortmund. 95
1466 Oct. II Rostock (.Eggardus Dolgheman de Rozstock nihil');
1469/70: bacc. art. ; 1475/76: mag. art. — Er wird Rektor der Schule
bei S. Nicolai i. Rostock. 1477 in die ar tistische Fakultät aufgenommen:
1478 i. Frühjahr Dekan (I), ebenso im Herbst (II). (vgl. Kosegarten, Univ.
Rostock I S. 129. 143. II 225. 226. 228).
659. Domenitz, Theodoricus
17z. 10 1421. d Theodoricus Domenitz de Osterborch ddt solidos XX.
172. 33. 1422. Theodoricus Domenytz ,procuratür.
1424 Sept. 27: Theodoricus Domenitz, can. e. Halberstaten. (Uß.
Halberst. IV 625). 1425 Aug. 19 Th. D. decanus e. Halberstat. (1. c. 629).
1428, 1429 archidiac. Quedlingborg. i. eccl. Halberstat. (ÜB. Klost.
Drübeck No. 114. ii5(- 1431 Mz. 23 Tydericus Dominitze can. Halberstat.
hat auf archidiac. Terre Balsamie in e. Halberstad. vzchtt.: wird aufs neue
mit archidiac. Banni Orientalis in e. Halberst. providirt a. 8. Juni desselben
Jahres, non obst. canonicatu e. preb. min. Halberst., can. e. preb. mai.
Magdeburg., obediencia Kempe nuncupata in e. Halberstat. et altare
S. Crucis i. e. S. Martini e.\tr. mur. oppidi Oesterborgen. (Repert. 282.
1197 cf. 591). 1437 archid Orient, et can. e. Halberst. (Gudenus C. d. M.
IV 229). t 1458 Mz. 23 (Schmidt ÜB. Bonif Halberst. S. 172).
660. Domo Dei, fraler de
78. I. 1319 frater de domo Dei VI Anconitanos.
Vielleicht .locus de Domo Dei de valle Desertina Curien. dioc'
(Jahresber. d. Gesellsch. f Gsch. v. Gratibünd. 1887 S. 41).
661. Domo lapidea, Adolphus de
50. 24. 1300. d. Adolphus de Domo lapidea XI solidos.
Rheinisches, auch i. Brabant verbreitetes Geschlecht (Eiflia illustr II 2.
S. 301). — (1333 Jan- 14 Adolphus armiger dict. vanme Steynhuysz Zs.
Berg. Gesch. V. XXII 119].
662. Dorinck, Heinricus
261, 31. 1502. d. Henricus Dorinck Treveren. dyoc. Bolendinos XVI.
1500 Mz. 31 i. Tübingen: , Heinricus Döring ex Hassia'.
663. Dornum, Fridericus de
267, 27. 1506. a d. Frederico*) et d. Heinrico de Dorjnum) fratribus Frisiis accepi-
mus I ducatum.
'■) d. Fredericus obiit epidemiae morbo cuius animae
Deus propitietur. 1508 12. Julii hora 14. (al. m.)
1503 i. Köln (.Fredericus de Dornum ad artes iur. et solvit').
664. Dornum, Heinricus
267. 27. 1506. Heinricus de Dornum (cf. Friuericus d. D.i
1503 Jun. 14 i. Köln (, Henricus de Dornum ad art. iur. e. solvit').
665. Dorolf, Johannes
138, 18. 1375. d. Johannes dictus Dorolf de Bopardia clericus Treveren. dioc. nichil.
1386 Prag: (.Johannes de Bopardia'): bacc art. (Mon. I 244). 1391
Köln (.Johannes Hermanni Doroch de Bopardia'). 1397 Prag: I.Johannes
Torolflf de B. st. decr.': Mon. II. 1. 801. [Ein Symon Dorolff 1426 can. "S. Severi
Boppard.: de Lorenzi, Pfarreien d. Bist. Trier II 107).
666. Dorpat, Georgius ppos. in
202, 6. 1457. d. prepusitus Georgius Tarbatensis ecclesie chatedralis de Livonia
,testis'.
Vielleicht identisch mit Georg. Waltheri [s. d.] de Prussia?
667. Dortmund, Wernherus de
46. 23 1296. d. Wernherus de Tremona VIll solidos
48, 26. 1298. d. Wernherus de Tremona Vlil solidos.
1266 Dz. 3 Wernherus presb. dictus de Tremonia (ÜB. Westf. III
No. 771); 1267 Wernherus r. alt. S. Steph. siti in eccl. S. Renoldi Tremon.
(ÜB. Dortm. I No. 122).
g6 Dortrecht — Drinbacl..
668. Doitrecht, Gerlacus de
131, 12. 1368. Gerlacus de Dordraco nihil.
669. Drachstedt, Busso de
214, 23. 1470. a d Bussone de Dragstedt de Haitis X Bologninos.
ai6, 12. 23. 1472 Busso de Drakenstein de Hallis .procurator" icf. 217. 29).
Patrizier zu Halle a. S. (Dreyhaupt, Bschrb. d. Saalkr. II. Beil. B. S. 30.
31). — 1454 SS. Leipzig (,Busso Drackenstede de Hallis'i; 1460: bacc.
art. ibid. 1462 i. Erfurt f.Bosco Drakenstete de Hallis ddt tm'.). 1507
mag. Busso Drachstedt: Schöppe i. Thale z. Halle (ms. Ratsbibl. Halle-
Mitt.; vgl. Hertzberg, G. d. St. Halle I 530).
670. Dramburg, Henricus de
114. 44. 1347- a d. Henrico de Drawenborgh Poznaniensis dyoc. VII solidos.
Eine Urkunde des Magistrats zu Dramburg i. d. Neumark dd. 1312
Sept. 29, ausgefertigt per manum Hinrici plebani in Drauenborgh bei
Riedel (A. XVIU. 2171.
671. Dravelius, Johannes
331, 27. 1548. d. Johannes Dravelius Spirensis libras quattuor.
S. des 1525 genannten (Hartfelder, Bauernkrieg S. 249; Mitt. h.V. Pflz.
XV 12) SpejTer Stadtschreibers Dieter Drauel (vgl. u.). — 1537 Jun. 7
Heidelberg (.Joh. Drauwel Spirensis'i; bacc. art : 1539 Jun. 17 (Töpke I
566aj. — 1550 Mz. 28: J. U. D. Ferrar. (.niagnif. d. Joannes Trauelius e.x
Spiren. ciuitate fil. magnif. dni Theodorici Consiliarij urbis Spirensis — •
studuit Bononie, Ingolstadij, Tubingae. Promotores: d. Ludov. Catus
et d. Renatus Catus': Arch. not. Ferr. No. 502. fasc. 12). 1550: D. Johannes
Drauel, Advokat a. Kammergericht (Annotata).
672. Dreer, Johannes
318, 33. 1539. a d. Joanne Dreer a Leonberg Wirtembergensi XXXVII Bononenos
quattrenos tres
342, 28. 1539. d. Joannes Dreer a Leonberg Winenbergensis, iuris utriusque
doctor, dedit Bononenos XVII (cf 318. 9).
Ist wohl ein S. des Bürgermeisters (1532) Hans Dreer (Drehen in
Leonberg. — 1529 Jul. 18 i. Tübingen (.Johannes Treer e.x Leonberg-).
1523: mag. art. 1535 Jun. 27 Heidelberg (,mag. Tubingensis Joannes
Drewer Leontorius dioc. Spir.'), auch i. d. matr. alumn. iuris (,M. Johannes
Drewer ex Leonbex incepi Haidelbergae iura complere a° 1535 in vigil.
Petri & Pauli penultima die Junij, saluo tarnen illo biennio quod Tubingae
compleui' — Matr. II 4821. 1539 Jun 23: J. U. D. Bonon. (.Joh. drewer
dioc. Spir. in alamania': B. No. 3' ). 1539 Dz. 10: Doctor Johannes Dreer.
Advokat am Reichskammergericht zu Speyer (Annotata). 1540 Apr. 28:
Prokurator am Reichskamraergericht (1. c); wird nicht weiter in dieser
Stellung genannt. Ging wohl nach Tübingen zurück, wo er 1540 die
Lectio des B. Amantius erhalten sollte. — 1548 D. Joannes Dreuuer p ro-
thon otar. camerae imper. (Annotata); noch 1554 i. dieser Stellung. (Münch.
R. Arch. — Selekt .Fronhoven').
673. Drillene, Johannes de
44. 20. 1295. d. Johannes de Drillene L solidos.
Drillene verlesen für ,Drileue' (Dreileben). 1327 Jun. Johannes
de Dreyleve can. e. Numburg. (N. M. a. d. G. bist, antiq. Forsch. I. H. i.
S. 13- 73 H. 4. S. 56).
674. Drinbach, Johannes
138. 6. 1375. d. Johannes Drinbach de LTjerlingen rector parroch. ecci. in Blad-
lingen Constanc. dyoc. solidos XX contribuit.
Wohl Dienbach, vgl. Ruppert, (Konstanzer Beitrr. 27) das V'zchn. der
Geschlechter, darunter Dienbach.
I
Dron — Duer. g-j
675. Dron, fr. Gerhardus de
88, 6. 1327. fr. Gerhardus de Dron ordinis fratrum Theutonicorum de provintia
Livonie XXX solidos
88, ag. 1328. fr. Gyrhardiis de Lyvonia ordinis fratrum de domo Teutlionica .pro-
curator' (cf 88, 24. 89. 25).
676. Drosdowen, Michael
215, 39. 1471. a d Michaele Drosdaw.
677. Drosdowen, Nicolaus
216, 2. 1471. a d. Nicoiao Drosdaw de Prusia.
678. Drove, Hilprandus
246. 31, 1494 a provido viro d. Hilprando Droeft" pastor (!) insignis Coloniensis
diocesis*) grossetos VIII.
249, 44. 1497. Hilprandus Droefier pastor Durensis Coloniensis diocesis ,procurator'.
*) Durensis in ducatu Juliacensi. (al. m.).
Gehört dem Geschlecht von Wevorden an, welches die Jülich'sche
Unterherrschaft Drove besass. — Sohn Bernhards II v. Wevord 1 alias
Bulfer) u. N. v. Thorra; erzogen bei den Carmelitern in Düren. Verzichtete
nach der Rückkehr aus Italien freiwillig auf die Nachfolge i. d. Herrschaft
u. nahm die Weihen. Pfarrer an d. St. Martinskapelle zu Düren.
Sein Werk war vornehmlich die Sicherung der aus Mainz entwendeten
Reliquien (Haupt der h. Anna) für die Dürener Kirche; bringt den
St. Annencult in Schwung (Ausbau der St. Annenkirche, Stiftung von 21
Bruderschaften etc.), der für ihn selbst recht einträglich war, da sein Anteil
an den einkommenden Geldern sich gelegentlich auf 1800 — 2600 Goldgulden
belief f 1537 Nv. 6, begraben im Chor der St. Annenkirche zu Düren vor
dem Hochaltar, (vgl Polius, Exegetic. historic. S. Annae etc. Colon. 1640.
V. Fürth, Beitrr. u. Material, z. G. d. Aachener Patrizier -Famil. B II. Abt. 3.
S. 4. Beilage z. städt. Verwaltungsbericht z. d. J. 1888/9. Düren 1890. S. 31.
Sein Bildnis in einem von ihm gestifteten Fenster in der Pfarrkirche zu
Drove (Schnütgen, Zs. f christl. Kunst. III Sp. 201. — mit Abbildung).
Einzelheiten über seine Thätigkeit bei Bonn, Rumpel & Fischbach, Sammig.
V. Materialien z. G. Dürens. 1835. S. 241. 252 fi". 267 f
679. Drove, Rutgerus de
147, 2. 1384. magister Rutgerus de Droeven canonicus Aquensis I libram
ßononiensem.
147, 27. \ „ Rutgerus de Drove canonicus Aquensis Leodiensis diocesis
148. 21. / ^^ '^' .procurator'.
Über dieses nach dem Dorfe Drove (Rgbz. Aachen, Kr. Düren)
genannte Geschlecht vgl. Register z. Bd. i — 7 der Aachener Zs. — Rutger
gehörte dem altern Geschlecht an, nach dessen Aussterben Drove an die
Wcvorden überging. 1401 i. Köln (,Rutg. de Drove prepos. eccl.
werdensis Col. d.'). 1407 Nv. 15: K. Ruprecht verleiht dem Ruggher
\-. Droeve, Magister der freien Künste u. baccal. des kanonisch. Rechts
1 ine kgl. Präbende im Benedictinerkloster Stablo, Diözese Lütticii (Chmel,
Regest. Rupert! p. 148. No. 2405).
680. Drucelingen, Wiricus de
52, 36. 1301. d. Wiricus de Drucelingen XXX solidos.
681. Duderstadt, Johannes de
46, 48. 1296. d. Johannes de Duderstat V solidos.
I47, 13. 1297. d Johannes de Duderstat V solidos.]
(Ein Johannes de Duderstat erscheint 1287 als Bürger in Goslar:
Sudendorf, ÜB. Hzg. v. Br. u. Lüneb. I 66].
682. Duer, Wolftgangus
332, 34. 1551. d. XVolfTgangus Duer Norinil)ergensis libras duas.
1538 Aug. 18 Tübingen (,Wolfg. Duer Noricus'). 1539: Leipzig
bacc. art. (,Wolfg. Dürr et Christoph. Dürr'). 1542 SS. Leipzig (.Wolflg.
Thur Nurinberg'.). 1545 Mz. Wittenberg (,Wolfg. Dürr Norimberg.'). —
Deutsclie Stulentcn in Bologna. 7
^ Duisburg — Dunzenheiin.
jccc Fbr. i6 Dr. Wolfg. Duer zum geschworenen Advokaten gemeiner
Bürgerschaft zu Nürnberg erwflhlt. In dieser Stellung bis 1560 (.Bschrbg.
d. Regim. z. Nürnberg', ms. St. Arch.) Wird i^^l als verstorben erwähnt
(Totenbch. v. S. Lorenz i. Niirnb. Kr. Arch. — Mitt.).
683. Duisburg, Goswinus de . , • . j. ■,,„,_■
113. 30. 1346. d. Goswinus de Duisburg Coloniensis diocesis Vll solidos.
1360 74 custos ecci. Coloniensis (k. Arch. Düsseld.: Köln,
Domstift No. 835. 908. 927. — Mitt,). 1370 Mai 23: GoHwin von Duysborg,
Domherr zu Köln, Z. für den EB. von Köln (Fahne, Chron. u. UBB. I 57).
684. Dülmen, Wernherus
143. 15. 1381. a d. Wernhero Du'men de Eibingo vicario eccl. Warmiensis
XX solidos.
1375 '■ Prag als stud iur. eingeschrieben (.Wernherus Dülmen
de Eibingo' — Mon. Prag. II 88).
685. Dumen, Fridericus
88, 40. 1328. d Fredericus Dumme XX solidos.
Vielleicht Fridericus Dumen, decan. e. Minden. 1371Jul.11 (Schmidt-
Kehr II No. 945» u. 1374 Mz. 10 (Meyer, Hamb. Schulwes. S. 214. No XW).
686. Dummerinch, Hermannus
145. 29. 1382. a d. Ilermanno in ecclesia Bonnensi canonico XXV solidos.
I398, 13 24 1383. a d Hermanno Dummerinch canonico Bonnensi XXV solidos
pro introitu nationis |
Dummermoit, Jülich'sches Adelsgeschlecht (Ledebur I 185). — 1378
Hermann von Dumermoyt Canonich zu Bonn (K. Arch. Düsseld.: Stift
Essen No. 292. — Mitt.)
687. Dunen, Fredericus
236, 18. 1489. a d. Frederico Dunen Colonien. dioc. VI grossos.
688. Dungein, Rutgerus de
263, 29. 1503. d. Rutherus de Dungelen clericus Colonien. dyoc. canonicus
Monasteriensis intravit Bononiam secunda die Maii ao- dni 1503.
dedit dimidium ducatum.
,Im Lande von der Mark. Ihr Stammhauss ist gewesen in der Frey-
heit Castrop am Embscher Brugh, der Dungelen Hoff genant, haben vor-
mahls ihn gehapt die Heuser Henrichenborg, Bladenhorst, Schaedburg,
Daelhausen im Ambt Bochumb' (J, A. Berswort, Westf adel. Stammbuch
i. Hobbelings Bschrbg. d. Stifts Münster S. 406'. — 1499 Mai 9 in Köln
(, Rutgerus Dungelin ad artes iurauit & soluit').
689. Dunker, Bartholomaeus
96, 46. 1335. d. Bartholomaens Dunker de Osenbruegge de Westvalia V solidos.
690. Dunker, Johannes
183, 33 1437 d. Johannes Dunker clericus Maguntinensis dioc. dedit solidos VI
Bononin
1428 Oct. Rostock (,Johannes Dunker de Northem'i und 1432
Oct. 15 (ibid.).
691. Dunzenheim, Conradus de
75, 41. 1318. d. Chunradus de Tunzenheim de Argentina X solidos.
Es gab ein ritterliches und ein bürgerliches Geschlecht dieses Namens,
welche sich beide nach dem unterelsässischen Dorfe Dunzenheim nannten
(.Schöpflin, Als. ill. II 642; Kindler v. K. Gold. Buch S. 66>.
692. Dunzenheim, Nicolaus de
75, 41. 1318 d Nj'choiaus de Tuncenheim de Argentina IX solidos.
1328 Jun. 22 Nicolaus V papa mandat praepositis S. Petri iun.
Argentin quatenus Nicolaum de Tumzenh[eim] dudum fratrem
conventus Therolzhe[i]m (Dorlisheim) domus hospitalis S. Joh. Jeros. dioec.
Düren — Dwerg.
99
Arg. qui . . fr. Heiiricutn tunc praeceptorem loci . . usque ad sanguinis
effusionem manus injiciens de hac luce subtraxit et propterea conipulsus
ad conventum istum derelinquendum vitam absque jugo per saeculum
ducebat vagabundam, demum vero veniam postulans supplicavit impetravitque
ut a reatu commissi homicidii absolveretur, iterum in dicto conventu recipi
faciant. (Eubel, Registerbd. Nie. V i. Arch. Zs. IV N. F. S. 150.)
693. Düren, Macharius de
HO, 2,0 1345. a d. Machario de Düren X solides.
Vielleicht Lesefehler für Mathias? 1360— 1393 Matthias de Düren
vicar. altar. S. Pauli i. e. S. Gereon. Colon. (ÜB. S. Gereon S. 1415 f ). [An
die fränkisch. Grafen v. Düren (Zs. f. württ. Frank. 1 19 — 31) ist nicht zu denken).
694. Dur(n)ingen, Herbo de
63. z6. 1311. d. Herbo dictus de Dur(n)ingen de Argentina, iuratus, VIII solides.
Dürftige Nachrichten über dieses nach dem unterelsäsischen Dorfe
Dürningen sich nennende Adelsgeschlecht bei Schöpfiin (A. i. II 642) u.
Kindler v. Kn. (G. B. S. 62). - 1336 Burkardus de Dürningen und seine
Söhne Johannes und Erbo empfangen genannte Lehen der Strassburger
Kirche in Epfich (Schöpf!. 1. c. II 642). Derselbe Erbo de D. erscheint auch
1352 Mai 25 (Erbo de D. & Dina eins uxor, fiiia Hügelini dicti Obrecht
arniigeri, filii qu. Alberti Rülenderlini militis Arg.i und 1381 Jul. 19 lErbo
de D., fil. qu. Burcardi D.') urkundlich (Str. Bz. Arch |; tot 1397 (, Gertrudis
filia qu. Erbonis de D.'). — Vielleicht ein Neffe des in den Acta genannten.
695. Düsseldorf, Johannes
277, 41. 1514. a d. Johanne Duceldorp I florenum Renensem.
1507 Jan. 4 (1508 Dz. 18) Köln (,Johannes duselldorp de colonia ad
artes iurauit & soluif). 1534 Apr. 20! Joannes Dusseldorf, can. e. Colo-
niensis tot (Krafft. Alt. Vzchn. d. Köln. Domherrn, ms.).
696 Duvel, Theodericus
147, 14. 1384 d. Theodericus dictus Duvel, qui requisitus a nobis recessit nee
iurando nee solvendo
Weitverbreitete niedersächsische Familie. — Ein (jüngerer?! Dietericus
Duvel erscheint 1450 als can. e. Sleswicen. (Schröder, G. d. St. Schlesw.
Anl. XIX)
697. Dwerg, Hermannus
157' 33- 1401- a d. Hermanno Dwerg*) decano ecclesie S. Severini Coloniensis,
substituto in locum Conradi [de Tanrodej ,procuratoris' tunc absentis
VI libras (cf. 158, i).
*) postea lacto prothonstario dni pape Martini (a. m).
1402 Sept. 4: Decr. Doctor Bonon. (Sept. 2: suppos. f. priv. exam.
de Ermannus de vuerg decan. Colon. . . e. f a. omn. doct. appr.' — Sejit. 4:
.Ermannus predict. f publ. doctor. i. e. S. Petri mai. ut nioris est et insign.
per d. Bernard. de Zambeccariis": L. s. i. p. I). — Hermannus Dwerg
Herford. Westfal., Decr. Doctor, ppos. e. cathedr. Lubic. (Repert. 307),
ppos. S. Lebuini Davantr. Trai. d. (Würdtwein. Subs. X 50: Repert. 245),
ppos. S. \'ictoris Xantien. (Nied. rhein. Gschfr. 1883 S. 37; Repert. 190),
ppos. S. Andree Colon. (Annal. h.V. NRheins 1893. S. 156 No. 36); decan.
e. S. Severini Colon.; thesaur. S. Georg. Colon. (Repert. 166): can. et
preb. e. Bremen. (Repert. 226), Wratisl. (Heyne II 292 No. 2>, Trevir. (Dittmer,
Lüb. Famil. S. 31), Leodien. (Repert. 149. 2666). Traiect. (Repert. 316), SS.
Joh. e. Dionys. Ilervord. Päd. d. (I.e. 2666.149); archidiacon. i. e. Wratisl.
(Heyne a. a. O.; Häusler, Gsch. F. Oels S. 360; Zs. f schl. G. 28.444 ^- i'-
archid. Hasbaniae i. e. Leod. (Repert. 2666), necnon assessor rotae Ro-
ma nae e. pro tho not. apost. fa. a. O. O.), ,einer der reichsten, gelehrtesten
u. einOussreichsten Männer i. Rom' (Raumers Taschb. I\'). f in Rom 1430
Dz. 14 (,d. Herm. Dwerg Decr. D. sedis Apost. prothonotar. Qui unam
vir.eam e. alia niulta bona donavit e. legavit dicto hospitali. Obiit Rome
a. d. 1430 d. 14. mens. Dec. e. sepult. i. e. B. M. mai. i. Urbe': Lib. coniV.
IQO '^bel — Eberbai h.
p. 219; vgl. über dies Vermächtnis: Repert. 1694) (Kinzelne Nachrr. b. Pastor,
Päpste I 1870.; Hist. pol. Bll. 25, 803«; Zs. f. westf. G. III F. 1, 284. 298;
Monatsschr. für rh.w. Gschfsch. III 421; Bianco II (1850) 148 ft; Reber,
Hemmerlin S. 365; Ilildebr. Liv.-Esth.-Kurld. ÜB. VII. VIII; Napiersky II 916.
1185. 1200. 1204; ÜB. Bist. Culin I 149: Hölilbaum, Mitt. VII ii. 71. 89;
Reiche, Gsch. Gymn. Elis. Bresl. S. 31; Fahne, Westf. i. Lüb. S. 46 f, 147 f.
Von besonderem Interesse d. Notiz i. Buch Weinsberg I 104).
6g8 Ebel, Jacobus
ayi, 9 1509. a d. Jacobo Ebel de Berlyn IKarlinum*).
*) debet (a. m.).
Viele Mitglieder der Familie bei Riedel. — 1489 SS. Leipzig (.Jacobus
Ebel de Berlin'). 1506 Frankfurt a. O. (.magister Jacobus Ebel de Berlin").
1506 Apr. 23 i. d. consilium facult. philos. gewählt: M. Jac. Ebill de Berlin
(Dekanatsbuch S. 19); 1507 Mich, unter den Examinatoren; 1508 Ost. aber-
mals (a. a. O. S. 26. 23). 1509 Mz 29 disput. i. Bologna: Jacobus Ebelinus
Germanus art. mag. minimus inter medicine scolares zur Erlangung
einer Lectura über die Frage: .utrum corpora celestia sint de se lucida vel
ab alio lumen recipiant' (Bologna, Arch. L 144.)
699. Ebeleben, Nicolaus ab
325. ai. 1542. a nobili d. Nicoiao ab Ebeleben Turingensi unum coronatum
(Cf. 325, lO).
319, 26. 1544 nobilis d. Nicolaus ab Ebeleben ,procuratoi'.
1527 SS. Erfurt (.Nicolaus et Otto de Ebeleben germani fratres
nobiles ddt 21 sneberg '). 1546 Jun. 2: Z. bei e. Doctorpromotion i. Ferrara
(Notar. Arch. Ferrara) 1549 Dz 13: Dechant u. Kapitel zu Meissen melden
ihrem Mitbruder Nicolaus ab E. den Tod des B. joh. v. Maltitz [s. d.] (Uß.
Meissen III 387); ebenso 1552 can. e. Misn. u. 1555 Mai 29, wo er mit
Entschuldigung abwesend ist. Sein Haus: e regione ianuae e. S. Affrae
(a. a. O. III 388). — In diplomat. Diensten bei Hrz. August v. Sachsen
1552 (V. Druffel. Beitrr. z. Reichsgesch. No. 1095 u. 1206).
700. Ebelinck, Mauritius
261, I. 1502 d. Mauritius Ebelinck Lubicensis florenum medium
270, 4. 1508 venerabilis vir dns Mauritius Ebelinck arcium magister eccl. Lubi-
censis canonicu5 .procarator'.
1496 Rostock (.Mauritius Ebelinck de Lubeke ddt II mr.'}. — 1512
Mai 4: Leg Doctor Bonon. (,data fuerunt insignia doctoratus in iure
ciuili nobili Scolari dno Mauricio Ebelinch Alamano ciuitatis Lubicensis. qui
anno preterito fuit hie licentiatus': L. s. i. c. I). f 1537 Apr. 5 (Epit. i. Dom
z. Lübeck: .f venerabilis d. Mauricius Ebelingk legum doctor h. e. canonicus':
Zs. V. f Lüb. G. u. A. VII 89). — Nach Dittmer (Lüb. Famil. S. 31) verm. mit
Annecke, W. des Hans Cruil.
701. Ebenche, Johannes de
110, II. 1345. a d. Johanne de Ebenche Maguntinensis dyoc. VII solides.
702. Eberbach, Heinricus
274, I. 1511. a d. Henrico Eborbach de Erfordia dimidium ducatum.
S. des Erfurter Medizin-Professors Ge. Eberbach, Bruder des berühmten
Petrejus E. — 1497 WS. Erfurt (.Henricus et Petrus Eberbach, liberi
moderatoris Georii Eberbach de Rotenburgo Tuberino archiatri'); Schüler
des humanistisch angehauchten Nie. Marschalk, der ihn in das Griechische
einführte, ihm auch eine Gedichtssammlung (Enchiridion poetarum clarissi-
morum) widmete. 1502 in Erfurt zum bacc. art., 1505 zum mag. art.
promoviert. Im Frühjahr J510 über Wien nach Italien. 1511 Jul. 28:
Med. Doctor Senen. (.mgr. Heinricus Eberbach Erford. Mog. d. de
Alamania in facultate medica promovendus et doctorandus est examin.':
Erzb. Arch. Siena). Von seinem (nur vorübergehenden ) Aufenthalt in
Bologna war bisher nichts bekannt. Es ist nicht anzunehmen, dass er sich
hier dem Rechtsstudium gewidmet habe. Denn schon im Frühjahr 15 12
Ebcrgerus — Eber|n]hausen. loi
wird er in Erfurt in den Lehrkörper der medizinischen Fakultät aufgenommen
und ist seinem medizinischen Studium bis zu seinem Tode getreu geblieben.
— Schon 1512 Mai 2: Rector univ. studii Erforden. (.Doctor Henricus
Eberbachus Georgij fil., liberalium artium magisterio ac medicinae doctrina
sine controversia illustris'). Auch in den J. 1528 und 29 bekleidete er
das Rektorat. Als Dekan seiner Fakultät wird er von 1513 — 1520 genannt.
■(• 1538 (Kampschulte I 56 f.).
703. Ebergerus, dns
37, 31. 1290. d. Ebergerus V solidos.
704. Eberhard!, Nicolaus
loa, 36. 1340. d Nycolaus Eberhard! de Bodesin de Missna contribuit XX solidos.
103, 33. 1341. d, Nicolaus de Misena X solidos. (cf 109, 45).
107, 39. 1344. Nicholaus Eberhard! can. eccl. Budissinensis Misinen. dj'oc. .procu-
rator' (cf 365, iz. 36).
364, II. 1343. Mz. 25: Nicolaus de Mihsina Beauftragter der Xaliou.
1347 Mz. 14 Nicolaus von Budissin can. e. Misn. (ÜB. Hchstft. Meiss.
I 365t- 1348 Dz. 18 Nicolaus Eberhardi Decr. Doctor officialis dni Joii.
epi. Misn. (1. c. I 370). 1350 Fbr. 12 Nv. 4: Nicolaus E. Decr. Doctor cus-
tos e. Misn. (1. c. I 373. 379). 1355 Mz. 11: archidiaconus Lusatiae
(I 390. 412). 1357 Sept. 9: Nicolaus Decr. Doctor plebanus i. Dresden
(ibid. II 5.) 1359 Jul. 2: Nie. E. can. Misn. 1360 Rechtsgutachten des Nie.
Eberhardi Decr. Doct. archidiaconi Lusatiae (1358 Jul. i erscheint noch
Cunr. de Kirchberg [s. d.] i. dieser Würde) in e. Misn. et officialis curie
episcopalis Misn. (II 36). Er wird 1363 Apr. 3 als verstorben erwähnt (II 56.
70). Sein Jahrgedächtnis a. 20. Juli (,anniversar. Nicolai Eberhardi Decr.
Doctoris qui legauit Capitalo Curiam . . — Ursin. S. 297). [Ist nicht Bischof
v. Meissen gewesen (1370) wie N. Laus. Magaz. 35 S. 9 behauptet wird.)
705. Eberhausen, Rudolfus de
179, 36 1430. Rodolfus Oberhusin de Dudirstat clericus Traiecten. .procurator'
401. 32. 1433. Mz. 27; Ego Rudolffus Obbirhusin de Dudirstad . . . (iiuterzeichmt
das von ihm a's Notar aufgestellte Iiwentariuin).
183, 19. 1437. Jan. 6: res omnes descripte et designate fuerunt per Rudolfum de
Ehbirhusen . . .
706. Ebernhausen, Johannes (li
204, 36. 1460. a d. Johanne Ebernhusen *) decretorum doctore XII solidos.
*) Naumburgensi, Merseburgensi, Hildensemensi et Hal-
berstatensi canonico.
1450 WS. i. Rostock (.Johannes Euernhusen ddt II mr.'). 1451 SS.
Leipzig (,Joh. Evernhusen de Gottingen); 1454: mag. art. (.Johannes ewern-
hussen'). 1460 Januar noch in Padua (Schüler des Angelus de Castro). 1460
Xv. 6: Decr. Doctor Bonon. (Nv. 4 ,disp. f. c. d. Joanne evernhusen de
gottingen de Alam. super eo quod non audiuit decr.' Nv. 6 e.xam. et conuentus
dicti d. Johannis: A. No. 3). 1463 M. Johannes Evernhusen de Gottingen Decr.
Doctor: rector univ. studii Lipsien. (Zarncke, Quell, p. 589). Im Leipziger
Doctorenvzchnis: ,Joh. Eberhaussen, Decr. D., ord., can. Naumburg.
(Friedberg S. 98), doch nicht vor dem J. 1469 Ordinarius, da er nochi.
diesem J. neben dem Ordinarius Scheibe erwähnt wird (Friedberg S. 92
gegen Muther, Z. G. d. Rechtsw. S. 86, der ihn von 1464 ab Ordinarius sein
lässt). •;- 1479 (Muther S. 86). Ilerausg. des Processus iudiciarius des alt.
Joh. de Auerbach. — Vgl. besonders Muther S. 85 ff , wo Ausführliches ül er
seine Schriften; Stintzing, Popul Gsch. d. St. S. 246; Friedberg S. 92. 98.
707. Eber[n]hausen, Johannes (II)
252. I. 1485. a d Johanne Enerhus V grosses
234. 45. 1487. d, Johannes Eberhiiscn de Gevyttigen .sindicus'.
Neffe des vorigen? — 1484 i. Leipzig: bacc. art. (.Johannes ever-
husen de Gottingen'). 1489 Mz. lo: Leg. Lic. Ferrar. (,d.'joannes Eber-
hausen de gotingen dioc. magunt alias studens Bononie'. — 1493 Mz. 14;
I02 Ebersberg — Eggeling.
Leg. Doctor Ferrar. (,d. Joannes Eberhausen de gottingen dioc. Magunt.
olim studens Bononie, alias pro die nono mensis Martij 1489 presentatiis . . .'.
Arch. Notar. Fern No. 237 fasc. 3).
708. Ebersberg, Albertus de
56, 3, 1304. d. Albertus de Ebersberg canonicus Erbipolensis XL solidos (cf. 56, 36»
58,' 34. 1306. Albertus de Ebersberg .procurator' (0(^56, 35. 38).
Stammsitz der Familie Eber.sberg das gleichnamige Schloss und Dorf
bei Fulda; ausserdem besass dieselbe noch Schloss u. Dorf Weyers. —
1293 Fbr. I Albertus de E. natus Albert! nobilis de Ebersberg empfängt
e. Expektanz a. Dome z. Würz bürg (Mon. B. 37. 811. — 1306 Dz 6
emancipiert, soll er laut Kapitelsbeschluss v. 1312 Fbr. i am J. Jul. 1314 i.
Kapitel Sitz u. Stimme erhalten (a. a. O. 38 No. 2761. Erteilt seinem gleich-
namigen Neffen 1319 Jul. 7 die 16. Expeictanz. — Der Name wird urkdl.
noch öfter genannt, doch ist nicht zu entscheiden, auf welchen von beiden
die betreffenden Nachrichten zu beziehen sind: 1335 Apr. 25 Alb. de
Ebersperg can. Herbip., r. e. in Erlebach prope Winsberg (Regg. B. VIIlj;
1338 Jun. 30; 1340 Nv. 4; 1342 Mai 22 bis 1353 Mz. 20 (1. c. VII. VIII)
erscheint e. Albert, de E. scolasticus e. Herbip. (vgl. a. i. Arch. l'Franken
XXXU 166 No. 5321. 1354 Jun. 12: P. Innocenz VI Oberträgt die scholasteria
des Albertus de E. in e. Herbipol. (qui tamen eccl. parrochiales in Erelbach
et Grumbach detinet) dem Henr. de Reynstein [s d.\ (G. L. A. Karlsr.
Hdschr. 11 70).
709. Ebersberg dyct. a Weyrs, Ludovicus de
329. 35. 1544 nobil. d. Ludovicus de Ebersperg dict. a Weyrs libras tres Bonon.
decem e. octo.
Ludw. V. Ebersberg gen. Weyrs z. Eichenzeil, S. des Hans v. E.
It 1539) u. d. Ottilia v. Hütten (Biedermann, Rhön u. Werra tab. 145). —
1536 Wittenberg (,Ludouicus ab Ebersbergk gen. von Weyhers nobilis
Franciae'l; 1542 Ingolstadt (.Ludouicus de Ebersberg nominatus a WejTS
can. e. August.'). — 1542 Apr. 22: canonicus e. Eistettensis. 7 1546
i. Eichstett (Elench. can Eistett : Reichsarch. Münch.)
710. Ebersberg, Siboto de
44, 26. 1295. d. Sybodo de Eberesptrch XXIllI solidos,
711. Ebirlitn, Johannes
80, 41. 1322. d. Johannes Ebirlini Aurecensis dyoc. 1!) \'I solidos.
Wohl Augustensis dioc? Der Name findet sich später in Augsburg.
712. Ebs, Meinhardus plebanus de
85, 30. 1324. d. Meinhardus pleb. nus de Ebs Salczburchensis dyoc. XlllI solidos.
713. Echardi, Johannes
169, 23. 1417. a d. Johanne Echardi Maguntinensis dioc. WU solidos.
714. Eger, Heinricus de
96, 35. 1335 Heinricus de Egra de Bauaria Ratisponensis dyoc. XII solidos.
362, 19 1342. Fbr. 2. Henricus de Egra de Alamania .testis'.
715. Eger, Conradus de
82, 12 1323. d Cunradus de Eger iuratus solvit X solidos
85, 40. 1324. d. Conradus de Egra Ratisponensis dyoc X solidos.
Ein Br. Cunrat von Eger pihter zu S. Clara in München erscheint
1309 (M B. XVIU, 59 f.).
716. Eggeling, Gedeon
335, 17. 1556 d. Gedeon Eggelin Bruiisvicensis libias duas.
1547 SS. Leipzig (.Gedeon Eicheling Brunsvicensisvi. 1551 WS. i.
Frankfurt a. O. (, Gedeon Eggelingus Brunswicensis'). 1557 Nv. 25; J. U.
1). Bonon. (.Gedeon Egelingus Brunsien. Germanus': B 4"). — Gedeon
Eggeling der Rechte Doctor lesigniert 1567 eine \'ikarie am Stift S.
ßlasii in Braunschweig: 1579 eine andere Vikarie. 1567 Gedeon Egling
Eggenberg — Eglolistein. 103
der Rechte Doctor, Syndicus des Domkapitels zu Bremen auf dem
Reichstag zu Erfurt (C. F. Jung, Miscell. III 310). 1575 Gedion Eggeling I.
U. D. in Diensten des Grf. v. Hoya (ÜB. Hoya I 1580 1. f vor 1583 (Barth.
Richius [s d.] a. joach. Camerarius 1583 Oct. i: ,Gedeon Egelingus singu-
laris amicus meus, cancellarius quondam Bremensis. piae memoriae . .':
Coli. Camer. i. Münch. Hfb.i.
717. Eggenberg, Andreas ab
338, 14. 1560. Nobilis d. Andreas Eggenberg ....
Steiermärkisches Geschlecht ( Bucell. III 28; Wisgrill LI 354 f.) —
S. des Chph. v. E. in Ehrenhausen (f 1551) u. der Helena Fuegerin de Fridt-
berg (Bucel.; .Adler' \'l 129 fl'.i.
718» Eggenberg, Johannes Christophor. ab
338, 13. 1560. Joannes Christophorus ab Eggenberg . . .
Älterer Bruder des vorigen. Erbte mit seinen Brüdern gemeinschaft-
lich das väterliche Gut Ehrenhausen, dessen \'erwaltung er übernahm.
War vermählt mit Maria Galler, die ihm 4 Söhne und 3 Töchter schenkte.
Er trat zum Protestantismus über, y 1581 (Mitt. h.V. Steierm. H. 26 Beil. 2:
Stammtafel der Familie Eggenberg. vgl. a. .Adler' \'I S. 129 Ü.).
719. Egiingen, Ulricus (de)
75, 29. 1318. d. Ulricus Egiingen August, dioc. XXIII solidos.
1307 Ci.uonrat von Egling, Pfleger des Klost. St. Clara i. München, u.
S.Söhne her Vlrich der Chorherre von Frisingen vnd her Cunrat der
Chorherr v. Augspurch und Ludewigh und sin hustrouwe Verguot (Mon. B.
18, 53). Er schenkt dem Domkapitel sein Gut zu Glansdorf; war auch
Chorherr z. Schliers (Oefele, I 382'^' ). i ca. 1329 (Mü. Hfb. c. 1. No. 1718).
720. Egloffstein, Leonardus de
215. 38. 1478. a d. Leonardo de Eglofsteyn Banibergensi XXlll solidos
245. 8. 1492 Fbr. 14. d. Leonardus Egloffsteyn iuris utriusque et arcium doctor,
canonicus Baumbergcnsis .testis'.
Leonhard v. E. zu Mühlhausen, S. des Hans v. E. u. der Margaretha
v. Planckenfels (Biederm.. Gebürg tab. 52). - 1474 i- Ingolstadt (.Leonard, de
Egloftstein': Meder. 1 8.|. In demselben Jahre noch i. Leipzig t.Leonh.
de Egloft'stein tm'): 1474 .Sept. i. Leipzig: bacc art. (Phil. Mtr.); 1477: mag.
art. (ibid.). Dann nach Bologna (i. Aufenthalt). 1484 Apr. 13: can. e.
Bamberg, (.domicellus Leonhard. de Egloftstein ad canonicatum et pre-
bendam. quos olini dns Georg Gotsfelder i. eccl. Bamberg, obtinuit, ad-
missus' — Kr. Arch. Bamb.). 1485 Apr. 14: tritt i. den Genuss seiner
Pfründe ein (ibid.). In diesem Jahre hielt er sich i. Rom auf. da ihn
Petr. Schott |s. d.] wiederholt durch Vitus Maler [s. d.j grüssen lässt. —
i486 Mai 22: .domicellus Leonhardus de E. presentavit se dominis de capi-
tulo ... ad faciendam residentiam . . . Factus est presens a"'' l.xxxvij d.
lune XVII Sept.- (Arch. Bamb.). 1492 Mz 16 wird ihm ein 2Jähriger Studien-
urlaub bewilligt (,in capitulo pereniptorio quatuor temporum Ist Hern
Lienhart vom Egloftstein ad Studium absentz geben zwei Jahr die schirsten
mit eyner Emancipatenpfründ etc . .: ibid.), 2. Aufenthalt i. Bologna, der
i. J. 1496 Mai 8 auf weitere 2 Jahre verlängert wird; er kehrt aber schon
1497 Jan. 29 nach Bamberg zurück. (Bamb. A). 1501 Apr. 3 i. Bamberg,
dns Leonhardus de Egloftstein ad capitulum receptus (ibid.). In dem-
selben Jahr auf dem Reichstag z. Nürnberg als \'ertreter des Bischofs v.
Bamberg (Datt f. 22931. 1504 Apr. 3: factus est praesens 1. capitulo (Bamb.
Aich.) 1506 wieder vorübergehend 1. Rom u. Bologna (Scheurl a. Sixt.
Tucher dd. Bonon. 1506 Aug. 25: Briefb. S. 25 .Doctor Leonardus Egel-
stainus (I) homo ut scis doctus. facundus et tui studiosus'i Auf diesen
Aufenthalt ist wohl auch d. Eintrag i. Lib Confr. B. M. Teuton i. urbe p. 84
zu beziehen (.Leonh. de Egloftstein art. mag, iuris utriusque doctor can.
Bambergensis'). Schon 1505 hatte er sein Testament gemacht (Famil. Gsch.
Bibra II 59 221. 235). - Seit 1499 Mz. 4 war er auch can. e Herbipol.
(Salver 5.3411, 'S^S Mz- 18: can. e. Eistett. lElench.) S, Streit mit Georg
I04 Kglotf'stein — Eliiiiger
Stiber um das Dekajiat der Bamberg. Kirche wird nacli seinem Todi-
1514 Mz. 24 V. Papste zu Gunsten des ersteren entscliieden (I lergenroether
I 478). t 1514 Mz. 15 (Epitapii i. Dom z. Bamberg: ,Anno dni M. CCCCC
XIIII. die mercurij decima quinta inarcij obiit venerabilis et egregius dominus
Leonardus de Egloffstein utriusque iuris doctor canonicus et scolasticus
Bamberg, cuius a. r. i. p.' — Landgraf, Dom z. Bamb. S. 47 1. — Leonh. v. E.
war humanistisch gebildet. Eine Elegie von ihm auf d gloria Herbipol.
unter B. Lorenz v. ßibra i. Arch h. V. UFrank. 14, 220 f.
721. Egloffstein, Leopoldus
III, 9. 1345. a d. Leupoldo de Egiofstayn canonico Babenburgensi XX solidos.
722. Egmond, Albertus baro de
144. 5. 1381. d. Albertus baro de Egmonda*) solvit pro se et dno Bartholo,meo
suo pedagogo II ducatos.
147, 28. 1385. nobilis vir dns Adelbertus de Egnionda .procurator' (cf. 148, 19).
*) Baro de Egmonda al. Grymhait. Baro iste de Egmoncia
fuit e.K nobilissima illorum geiite que primatum habet
totius Hollandie. ex qua Carolas dux Geldrie processit
(al. m |.
1392 i. Erfurt (.Albertus (de) Egmunda'i. — .Albertus, ein canoni-
cus', S. des Johannes Herrn, v. Egmond cj- 1370) u. s. Gemahlin Guida, der
T. u. Erbin des Gisbert v. Ysselstein (Hübner IV No. 1274).
723- [Egmond], Bartholomeus pedagogus dni de
144, 5. 1381 d. Bartholomeus pedagogus dni Alberti de Eginotida.
724 Ehern, Carolus
325, 18. 1542. a d. Carolo Ehern Augustano V Bononenos.
Altes Augsburger. ehemals dem Handwerkerstande angehöriges
Geschlecht (v. Stetten S. 193). — 1535 Nv. 2 Tübingen (, Carolus Eheym
Augustensis')- 1537 Basel (.Carolus Oehem Augustanus'). 1548 Aug. i
Padua (.Carolus Ehem Augustanus'). 1549 Mz. 27 Z. i. Ferrara (Not.
Arch. Ferraraj. 1553 Nv. 7 Carl Ehem. Matheisen Sohn, vermählt sich mit
Margreth Haniingerin (Augsb. Hchztsbch. Mü. Htb.). t 1556 in Augsburg (1. c.}.
725. Eherwer, Johannes
134, 10 1370. d. Johannes Eherwer solidos XVI.
726. Ehingen, Albertus de
71, 9. 1316. d. Albertus de Eliingen Constaiiciensis dj'oc. XII solidos.
74, 5 1317. d. Albertus de Ehingen ad expurgandam conscientiam Illl-solidos.
727. Ehinger, Jodocus
271, 22. 1509 a d. Judoco Ehinger medium florenum Renensem.
Ulmer Geschlecht (Bucell. II; Württ. Viertel]. VIII 255 flf.) — 1472
Apr. 28 Heidelberg (.Jodocus Ehinger de Ulma der. Const. d.'); 1475
Jan. 13: bacc. art. 1519 Apr. 12: Dec'r. Doctor. Senensis (.Jodocus
Eiiinger clericus Constanc. d. in Jure can. doctorandus': Siena Erzb. Arch.)
Wohl aus Anlass seiner bevorstehenden Promotion ist ihm von der Juristen-
fakultät z, Ingolstadt das im Reichsarchiv z. München (s. v. .Ehinger-)
aufbewahrte Zeugnis (dd. 1519 Mai 28) ausgestellt worden: . . virum egregium
Judocum Ehinger Ulmen dicte Universitatis et Facultatis alumnum . .
operam haud vulgarem iuribus utrisque sub doctoribus in eisdein ordinarie
legentibus impendisse ac sese in dicta Universitate Ingolstatensi summa sui
studii causa ad biennium integrum continue et obedienter conservasse. —
Bald darauf erscheint er als can. e. Frising.: am 7. Jun 1519 verpflichtet
sich Joh. Prunhofer als Procurator Judoci Ehinger der Rechten Doctoris
Thumbherrn zu Freising dem Freisinger Kapitel gegenüber (a. a. O.). Im
December desselben Jahres wird er selbst als Procurator des Eichstätter Dom-
herrn Joh. Fichtenauer erwähnt (Arch. f. G. Kärnth. X\'ll, 70). Interessant
ist noch die Notiz, dass Jodocus Ehinger es war, der die Dominikaner
in ihrer Fehde mit Sickingen bei der Curie vertrat (Heumann, Doc. litt,
p. 49). t 1530 Mai (Münch. Hfbibl. Cod. germ. No. 1718).
Ehinger — Ehrenfels. 105
728. Ehinger, Servatius
338, 40. 1561. nobilis d. Servatius Ehinger medium coronatum.
1554 Jun. 2 Tübingen (.Servatius Eiiinger Ulmensis'). 1558 Oct.
Padua (.Servatius Ehinger von Baitzheim';. 1586 Hr. Servatius Ehinger
des Rats zu Ulm Kriegs-Rat (Württ. Viertel]. 1879 S. 54). 1592 Nov. 17:
Servatius und Hans Christoph die Ehinger zu Ulm (Münch. R. A. .Ehinger-).
729. Ehnheim, Heinricus de
73. 50. 13 17. d Heinricus de Ehenhaim Argentinensis dj'ocesis XX solidos.
81. 4. 19. 1322. Henricus filius Amalungi de Eheuhen (verlässt Bologna, ohne
seinem Gläubiger genii{;t 211 /iahen,- n'ird samt seinen Bürgen Joh.
de Gertwilre fs. äj und Conrad r. e. in Molsheim [s. d.J aus der
Xa/io Germanica ansgesfossen.
1323 wird Heinricus de Einheim sacerdos von Egelolf r. e. in Hoen-
rode zu der von diesem neugegründeten Altarpfründe in St. Ursanne
präsentiert (Trouillat III 313). 1326 Dz. 13 stiftet Wernherus de Ehenheim
ppos. eccl. S. Steph. Wissenburg. & can. S. Petri Arg. i dieser letztein
Kirche e. Präbende, deren Präsentationsrecht er sich und seinem Ver-
wandten magistro Heinrico de Ehenheim. can. eccl. Petri iun., vor-
behält. Er vermacht seinem Verwandten zugleich .tabulam iuris ac apparatum
s. lecturam Hostiensem' in 2 Bänden sowie .libruin Innocentii' (Strassb. ÜB.
III 344). — 1329 Nv. 30 befindet sich Heinricus de Ehnheim j ude.\ c urie dni
thesaurarii Arg. unter der vom Bischof ernannten rechtsgelehrten Kom-
mission, weiche über die von Nicolaus v. Kagenecke [s. d] ausgesprochene
Richtung zwischen dem Kloster Steigen und dem Pleban zu Zabern ent-
scheiden sollte (Strassb. Bz Arch. G 5698). 1338 Febr. 1 werden von Propst
Werner v. Ehenheim die Bestimmungen seines Testaments magistro Heinrico
de Ehenheim consanguineo nieo nunc cantori eiusdem eccl. S. Petri
iun. bestätigt 1 Bz. Arch. G 4721). f 1350 Aug. 26 (.Heinricus de Ehenheim
cantor eccl. S. Petri: Coli. gen. i. Bibl. Osthausen).
730. Ehrenberg, Ulricus de
55, 4. 5 1304. d. Ulricus de Erenbergh .procurator' (56, 27, 57, 32.)
55. 40. 1304. Ulricus de Erenberc IUI libras.
Wohl aus dem pfälzischen Geschlecht v. Ehrenberg (Stammburg b.
Dorfe Heimsheim a. Neckar), das dem Speyerer Stift mehrere Domherrn u.
einen Bischof gegeben.
731. Ehrenfels, Heinricus de
73. 4 1317. d. Hainricus de Erenvels XXVIII solidos.
[Heinricus de Ehrenvels monach. coenobü Zwifalten.: 1292 Dz. 27:
Neugart II 556].
732. Ehrenfels, Heinricus de
152. 10. 1393. Henricus de Erenfels .procurator subrogatus'
152. 20. 1393. a d. Henrico Erenfels Magunt. dioc. I ducatum (155, 6).
152, 34 1394. Juni: Computacio dni Hainrici de Erenfels. . . Scolaris in iure
ciuili. . . fge/it ah).
1397 Jan. 20 in Rom: d. Henricus Erenfels Licent. in Legibus
iGuden. C. d. Mog. III 618. 19). 1399 Henr. de Ernfels scolasticus eccl.
B. Marie V. Mogunt schenkt dem Stift .Decretum cum Lectura Henrici
Bock et Digeitum vetus' (Joannis II 6791. Erscheint noch 1439 Nv. 17 i.
dieser Würde (Würdtw. Subs. XIII 90; vgl. a. Würdtw., Dioc. Mog. II 444).
ca. 1405 dns Henr. de Ernfels decanus eccl. S. Martini Moxstaden.
secretarius & consiliarius dni archiepi Mogunt. vertauscht sein
Dekanat gegen die Propstei von St. Victor i. Mainz: erscheint seit
1407 urkdl. als ppos. S. Victoris Mog. (Joannis II 621 vgl. Rein. Thüring. sacr.
II No. 248). 1408 mag. Heinricus de E. can. e. Aschff (Arch UFrank.
32, 197). 1418 Mz. 19 Mag. Heinr. E. prothonotarius dni Johannis archiepi.
Mogunt. et S. Victoris eccl. ppos. (Gud. II 736). Seit 1427 auch ppos. e.
S. Petri Mogunt. p. provis. apostol. ijoann. 11 491). 1429 Jun 25 Heinr.
V. E Propst V. S. Victor i. Mainz (Ann. h. V. NRhein 54. 343). 1440 Henr.
io6 Ehrenfels — Eichhoin
de E. ppo3. S. Petri extra muros, iudex et conservator ecclesiarum
ecclesiasticae libertatis et ecclesiasticorum macht sein Testament (abgtdr.
loann. II 670). •(• 1442 Aug. u und wurde in St. Peter z. Mainz begraben. ,
733. Ehrenfels, Conradus de
77, 41. 1319. d. Chunradus de Ernvels can. August, pro se et magislro suo dno
H. 111 libras cum diniidia (cf. 79, 2).
1320 Cunradus de Erenfels can. e. Frising. ppos. S. Andree
Frising. (Mü Hfb. No. 17181. 1321 Jul. 12 Chunradus de Ernvels, ppos.
S. Andree Frising (R Uoic VI); ebenso 1324 Jan. 2 (1. c 1 u. 1341 Jul. 12
(R. B. VII). 1336 her Chunrad von Ernvels chorherre auf dem tum ze
Regenspurch (Mon. B. 24, 77). 1337 Dz. 10 als Anhänger K. Ludwigs d. B.
genannt [cf. Lutold. de Schowenberch]. Als can. August nicht nachweisbar.
734. Eyb, Albertus de
194, I. 1448. a nobili viro d. Alberto de Eybe canonico eccl. Eystettensis flor.
unum Renensem,
198, 16. 1453 Albertus de Eybe Bambergensis et Eystetten. ecclesiarum canonicus
atque parrochialis in öwanns Pataviensis dioces. .procurator' 1 199, la).
Der erste humanistische deutsche Schriftsteller. — Geboren auf
Schloss Sommersdorf in Franken a. 24. Aug. 1420, als S. des R. Ludwig
v. Eyb u. der Margaretha v. Wolmershausen. — 1436 SS. Erfurt (.Albertus
Eyber de Sommersdorfl ddt. XII antq.'); schon 1438 Anfang des Jahres
durch den Tod des Vaters heimberufen. Jetzt auf d. Schule zu Rothen-
burg a. d. T., von dort abermals nach Erfurt (1444 SS .Albertus de Eych-
stavia III nov.') Herbst 1444 nach Pavia. von dort nach Bologna; Ende
1448, duich die Pest vertrieben, nach Padua. 1450 — 51 wieder in Bologna.
Sommer 1451 nach Bamberg, wo er ca. 1449 eine Domherrnpfründe
i. Aussicht hatte; um diese Zeit auch Ffr. i. Swanns. 1452 zum 3. male
nach Bologna, wo er bis c. 1454 weilte, c. 1458: Cubicularius P. Pius II.
Zurück nach Pavia 1459 Febr. 7: I. U. D. Papien. (,Ego Albertus de Eybe,
sanctiss. dni pape cubicularius Bamberg, et Eystet. eccl. can. fui promotus
in utroque iure in alma academia Papiensi a d. MCCCCLIX". VII a mensis
Febr... sub piomotor. et dnis Cathone de Sacchis qui in iure civili et
Jacobo de Riccis qui in iure canonico insignia ddt: Aufzeichnung Eybs i.
Cod. August, lo.^ f. 155a). 1459 Heimkehr; Kampf um s. Eichslätter
Kanonikat, dessen Einkünfte ihm endlich zugesprochen werden. Politischer
Agent des Mkgf. Albrecht Achilles. 1461 nach Rom, um s. Ansprüche
auf die Pfarrei Hasfurt durchzusetzen, was ihm nur teilweise gelang. In
d. Fremdenbuch der Anima trägt er sich bei dieser Gelegenheit ein als
.Albertus Eybe, decr. Doctor. Bamberg, et Herbipol. eccl. canonicus'
(Lib. Confr. p. 72) Erhält für die Pfarrei Hasfurt eine Anwartschaft auf
das Archidiakonat Ipphofen; im Begrifte, dasselbe in Besitz zu nehmen, von
seinem Rivalen, dem Würzburger Generalvikar, gefangen (1462 Sept.) und
auf Schloss Thann i. d. Rhön 20 Tage in Haft gehalten, dann auf markgrätl.
und bischöfl. bambergische \'erwendung in Freiheit gesetzt Erwirkt später
in persönlicher Anwesenheit in Rom e. päpstl. Breve. welches ihm Ipp-
hofen zusichert. Erscheint als archid. i e. Herbip. z i. mal 1466 Mz 27.
t 1475 Jul 24 z. Eichstätt. (M. Herrmann. Albr. v. Eyb. 1893. — Dort auch
Ausführliches über s. litterarische Bedeutg.).
735. Eichhorn, Bernhardus
188. I. 1440. a d. Bernhardo Aycheren de Lichtenslaig professo monasterii
S lohannis Imturtal ordinis S. Benedicii Constanciensis diocesis
XX Bologninos.
Benediktinerabtei zu Alt St Johann (S. Johannis Baptistei im .Thur-
thal', im obern Toggenburg, K. St. Gallen, Bist. Konstanz. 1443 Apr. 23:
Decr. Lic. Bonon. (Bernhardus monacus monasterii S. Johannis dioc.
Constantien. . . f. approb. nemine discrepante; L. s. i. p. I). Bernhard Eicii-
horn, aus Lichtensteig war Abt seines Klosters v. 1470 bis zu seinem
Tode: 31. Aug. 1484 (Helv. sacra I. 102).
Eychner - Eichstätt. 107
736. Eychner, Leonhardus
266. 8. 1505. a d Leonardo Kychner de Clusmo Brixiensi XVII solidos.
737. Eicholtz, Adolphus
271, 42. 1509. a d. Adolphe Eicholtz eccl. dive Marie Colonien. canonicus (I) medium
florenum Ren.
Gb. zu Köln i. Hause ,zum Baum' i. d. Sternengasse. 1503 Mz. 31 i.
Köln (.Adolphus eichols de Colonia ad artes iurauit et soluifj. Seit 1513
Mitglied der Kölner Juristenfakultät. 1522 hält er Vorlesungen über die
Institutionen, bei 26 fl. Jahrgehalt; 1535: iuris canonici Ordinarius
Professor. 1542: Adolphus Eicholtz J. U. D. rector univ. studii Colonien.
(Bianco 1 d. 833). t 1563 Nov. (Joh Gualteri Chronic. Chron. Fkf. 1614.
I449: Bianco 1. i. 684; Krafft. Briefe S. 186/187. a. 1.1 — Humanistisch
gebildet, Freund des Erasn^us. Hütten u. Busch. (,Er stand mit Hütten in
Verbindung. Unter dem Adolphus Roboreus [Boecking, Opp. Hutt. I 34.
II. I. 85] ist eben Eicholtz zu verstehen u. nicht, wie Boecking interpretirt,
von Aich. Buschius vertirte den Namen in Dryo.xilus u. widmete ihm
Schriften' — Krafft a. a. O.). Eine von Eicholtz ausgestellte Kölner L'ni-
versitätsrechnung hat K. Krafft (Zs. d. Berg. Ge.\^er.VIl 254) mitgeteilt lam
Schlüsse derselben stellt E. die ihm bekannt gewordenen Kölner Rechts-
lehrer zusammen: hierin die Notiz; anno 1407 venit huc e.x Italia . . Petrus
Ravennas . . tandem coactus hinc recedere . . profectus est \'uormatiani . .
et ibi ego et collega [Joh. Rinck?] meus ituri in italiam loquebamur illi
et saluiabamus'i Dass Eicholtz seinen Freund Joh. Oldendorp [s. d.] zur
Herausgabe der Actionum forensium progymnasmata (dd. 1543 Jan. i) ver-
anlasst hatte, wird von letzterem selbst erwähnt (,et in primis quidem Dns.
Adolphus Eichholtz. Doctor excellens, cum hie pontificia decreta profiteretur
recte nie admonuit: sie enim amat litteratos', bei \'arrentrapp, Herrn.
V. Wied S. 92. a.i. — Brief an Erasmus (Adolph. Eicholtz Agrippinas SS.
Leg. Lic. Agrippinae prid. Non. Octobr. 15161 i. Erasm. epp.
738. Eichstätt, Albertus de
41. 14. 1293 d Albertus de Elistede X solidos.
[Vielleicht Albertus Frikko, can. e. Eistett. 1285. 1289. 1291. 1294.;
als custos e. Eistett. erwähnt 1302 iLefflad, Regest. II. IIIi]
739. Eichstätt, Albertus de
69. 9. 1315. d. Albertus de E?teten XII solidos.
Könnte mit Albertus de Hohenfels identisch sein [s. d.j.
740. Eichstätt, Arnoldus de
38. 40. 1291. d. Arnoldus de Astavia VII solidos.
[Vielleicht der ältere Arnoldus de Strazze, can. Eistett., urkdl. von
1301 Sept. II — 1321 Jan. 26 (Reg. B. \'. VI); als verstorben erwähnt 1322
Jul. 26 (1. c.).]
741. Eichstätt, Heinricus de
85. 43. 1324 d Heinricus de Astavia VII grosses.
Alois Schulte (Besprechung der .Acta' i. Mitt. d. Instit. f. ö. Gschtsforsch.
IX. 141 ff.) ist geneigt, vorstehenden Heinr. de Astavia mit dem Vf. des
2. Teils der s. g. Chronik des Heinrich v. Rebdorf, maister Heinrich dem
Tauben imgr. Heinr. Surdus), Chorherrn zu Sand Willebolt in Eistett.
(Regg. B.\'IIl25i), zu identificiren. .Schon in meiner Dissertation lA. Schulte,
Die s. g. Chronik des Heinrich von Rebdorf. Diss. Münster 1879) habe ich
die Vermutung ausgesprochen, dass Heinrich (der Taube) die Liuvcrsiiät
Bologna besucht habe, da er kanonistisch gebildet war'.
742. Eichstätt, Marquardus de
30. zi. 1292. d. Älarquardu.-; canonicus Astinsis XI solidos.
[Vielleicht Marquard v. Hageln, d. spätere Bischof von Eichstätt.
1301 — 1322 als Domherr u. Thesaurar z. Eichstätt urkdl. ■[■ 1324.I
jo8 Eichstätt — Eyiiatten.
743. Eichstätt, Otto de
53. 14. 1302. d. Otto de Astavia X solides.
[Ein Otto Swepfermann, scolast. e. Eistett. bis 1302 urkdl: Lefflad,
Regest. III.].
744. Eickstedt, Fianciscus de
234, 3 1487. a d. Francisco de Eckstede de Pomerania cicrico Camynensis dioc,
grossetos 6.
234, 46. 1488 Jan. d. Franciscus de Pomerania .sindicus'.
Ein Franz von Eickstedt — doch nicht geisüichen Standes — erscheint
urkdl. 1464 — 1499 lUB. Gschl. Eickstedt I 327 u. ö.; Familienbuch der v. E.
S. 93 ff.; Riedel A. XIII. 427).
745. Eickstedt, Fridericus de
53. 6 1301. d. Fredericiis de F,xtete XXX solidos.
Unzweifelhaft Fridericus de Eickstede eplscopus Caminensis ppos.
e. Colbergensis. Er erscheint seit 1308 als can. e. Camin. (ÜB. Eickstedt
I 96). 1310 als archidiac. e. Stettin, von 1314—23 als ppos. e. B. Marie
Colberg., von 1320 — 30 als vicedominus e. Camin.: 1329 Sept. 17 durch
päpstliche Bulle als Bischof von Cammin bestätigt, noch bei Lebzeiten seines
Vorgängers Mkgf. Ludwig nennt ihn .amicum et secretarium meum'
I Riedel B. II 92). t 1346 Dz. 6 (Clempin, dipl. Beitr. S. 417. Weitere urkdl.
Nachweise b. Riedel u. i. ÜB. d. Gschl. Eickstedt). (Über 2 jüngere Träger
dieses Namens, von denen der eine seit 1334 gleichfalls als ppos. e
Colberg., der andere seit 1346 als can. Camin erscheint, besonders Familien-
buch der V. Eickstedt S. 93. 94.] — Wachsen iHist. dipl. Gesch. d. Altstdt.
Colberg S. 188) unterscheidet den seil 1313 als can. Camin. genannten, seit
1315 als ppos. Colb. erwähnten Frid. de E., nach 1354 am Leben, von dem
gleichnamigen Bischofj.
746. Eickstedt, Joachimus [de]
272, 38. 1510. a. d. Joachimo Eickstedt triginta unum Boloninum.
1504 SS. Wittenberg (.Joachim Eckstede'); 1506 Mz. 23: bacc. art.
1506 Fkf. a O. (.Joachim de Eigstede'). — Von 1523 — 1535 11545? vgl.
Famil.buch der v. Eickstedt S. 118) erscheint ein Joachim von Eickstede
der Rechten Doctor .erffseten thoe Klempenow vnd wanehaftig thom
Gripeswalde' unter den hzgl. pommerschen Räten (Uß. Eickst. I 338. II 19. 20).
der wohl mit dem in den Acta genannten identisch sein könnte. [Nach dem
Familienbuch der v. E. S. 117 wird schon 1494 ein Joachim v. E. als Doktor
der Rechte genannt!]
747. Eimbeck, Heinricus de
58. 2. 1305. d. Henricus de Einbeckin X solidos.
Vielleicht aus der altmärkischen Familie dieses Namens (Märkische
Forsch U 374 -88). — 1287 Jul. 12 Henr. de Embeke can. S. Bonif.
Halberst. soll i. mai. praeb. einrücken lUB S. Bonif. p. 641; ebenso 1297
Mai 21: 1299 Oct. 23; 1319 Mz. 31 (1. c. p. 73. 77. 1001; 1320 Apr. 18 (ÜB.
Halberst. III 1961. 1327 Dz. 9 vicar. e. S. Marie Halberst (C. d Anhalt.
III 376. 378). Ein Heinr. de Embeke dioc. i. Memorienregister S. Blasii
Brunsvic. erwähnt (Zs. h. V. NSachs 1886. S. 20). [1338 Hinr. de Embek
notar. et scholast. consulum civit. Wismar. . Papist. Mekl. p. 1204. Derselbe?].
748. Eynatten, Johannes de
190, 44. 1444. a d. Johanne de Eynatten*! clerico Leodiensis dyocesis solidos VI.
") al. m. vicario in eccl. de Galopia eiusdem diocesis.
Adelsgeschlecht, welches sich nach dem Dorfe Eynatten (Rgbz.
Aachen, Kr. Eupen) nannte. Galopia ^ Gülpen i. d. niederländischen Provinz
Limburg. — 1439 in Köln (Johannes de Enaten, art. s.') 1471 Oct. i: Joh.
V. Eynatten, Doctor in Kaiserrechten, Chorherr zu S. Dionys. i. Lüttich
siegelt (Annal. H.V. NRhein 57, 1361.
Evsener — Eiseier.
109
749. Eysener, Dominicus
2Q3, 44. 1527- novicius Scolaris unus hoc anno inscriptus luit: Dominicus Eysener
(cf. 294, I)
295, 43. 1529. a d. Eisener nomine dni Jacobi Mosshammer accepimus . . .
750. Eisenhut, Albertus
330, 37. 1546. d Albertus Eysenhuet Oringensis libras duas Bononienses decem
& Septem.
351, 38. 1549. d Albertus Eysenhut .procurator.
Bruder des folgenden. 1534 Sept. 11 in Heidelberg (.Rabanus,
Albertus, Philippus Eysenhutt fratres ex Geringen dioc. Herbipol.'). 1539
WS. i. Wittenberg (, Albertus Eisenhut ex Eringa'). 1551 Chorherr zu
Geringen (J. Chr. Wibel, Hohenloh. K. u. Ref. Hist. I 62).
. Eisenhut, Rabanus
329, 7. 1543. Rabanus Eysenhut de Oernigeu dioc. Herbipolensis libras duas
Bononenos quindecim quatrinos tres.
331, 4. 1547. d Rabanus Ej'senhuet procurator'.
1529 Dz. I {.Wittenberg (,Rabanus Eysenhut Oeringensis'); 1533
Sept. 9 in Tübingen (,Rabanus Eisenhut ex uringen'); 1534 Sept 11 in
Heidelberg (vgl. Alb. E.') 1544 Rabanus E. canon. e. Geringen.
(Wibel IV 32). 1546 Jun. 2: Rabanus Eysenhuet R^i Cardinal. Augustini
secretarius Z. i. Ferrara. 1547 Gct. 3: I.U. D. Ferrar. (.Rabanus Eysen-
huet Geringaeus qu. Johannis Eysenhuet primarij ac. nobilis ciuis
Geringensis filius — studuit Lipsie et Witen berge, Tu hinge item et
Heydelberge demum Bononie': Arch. not. Ferr. No. 502. fasc. 9 ). 1549
Mz. 30 D. Rabanus Eysenhuet supernunierarius am Reichskammergericht
in Speyer (Annotata; Ludolf, App. X 60), 1551 Jul. 9 (1552 Fbr. 121 geht
er nach Innsbruck (I.e.). Dort befand er sich, einem Briefe des Masius
an den Hz. von Jülich zufolge noch 1556 Mz. 5 (Lossen. Brief d. Masius
S. 238). Mameranus iCatal. p. 51) nennt ihn consiliarius dni Epi. Augustani.
752. Eysenreich, Bernhardinus
218, I. 1473 a d. Bernardino Eysenreich canonico Wratislaviensi Bologninos XIIII.
Erscheint als Canonicus e. Wratislavien. unter den 23 Urkunden-
zeugen des B. Rudolf v. Breslau (dd. Breslau T481 Nv. 29) an letzter Stelle
(Grünhagen u. Markgraf, Besitz- u. Lehnsurkk. 11 289).
753. Eysenreich, Casparus
334, 25, 1555. d. Casparus Eysenreich Bavarus libras duas.
1544 i. Ingolstadt (,Caspar Eisenreich de Welhaim')- 1554 Jan. 8
Padua (.Caspar Eisenreich Bauarus'.)
754. Eiseier, Sigismundus
335' 5° 1557- d. Sigismundus Eisseier Vienensis libras duas.
Über das Geschlecht vgl. Arch. f. ö. G. XXXXIX (1872) S. 493 ft". —
Wahrscheinlich ein S des Thomas Eisseier. — 1549 WS. Wien (.Sigis-
mundus Eyseler Vienn.'; al. m.: I U. D. & Prof.) — 1553 Gct. 17 Witten-
berg (.Sigismundus Eysserer Viennen.'j. — 1555 SS. Wien: Mitglied
der Fakultät (,Sigismundus Eysseler Viennensis artium baccalaureus hie
promotus ddt i taler). 1555 Aug. i Padua (.Sigismundus Eiseier Vien-
nensis'). 1567. 1569 D. Sigismundus Eyseler: Decanus fac. iur. (1. c. p. 103);
1576: Sigism. Eyseler Vienn. I. U. D. Codicis Prof. Rector acad. Vienn.
(1. c. p. 28). (Pantaleon III 559: ,. . . Hactenus vero in Viennensi Academia
Graduum candidati in verba Romani Pontificis iurabant atque sese Romanae
ecciesiae obtemperaturos iuramento affirmabant. Id autem cum Sigismundo
difficillimum esset, apud eius facultatis Doctores impetiavit. ut id ipsi primo
remitteretur .... Hoc modo Eyslerus doctoralia insignia sibi comparavit . . .
ea ratione is etiamnum pergit' (1565). — Besass i. J. 1567 ein von seinem \'ater
ererbtes Haus in der Singerstrasso zu Wien, ausserdem (1566. 67) ein
Haus in der Wollzeile und ein Zuhaus (1566) in der Schulerstrasse, f vor
1587 (Arch. a. a. G. S. 496 504I.
HO K'-k - \M.
755. Eck, Heinricus
248, 37. 1496. a iiiagistro Henrico lick de Culmbach ßambergensis dioc. medium
florenum Renensem.
1490 SS. i. Leipzig (Heinricus Eck de Culmbach vj'); 1494 ibid..
mag. art. (Phil. M.).
756. Eck, Leonhardus
250, 9 1497. a nobili viro d. Leonardo de Egk*) XXIIII Bologninos.
340, 30. 1499 d Leonardas de Eck artium magistcr, doctor insignitus in utroque
iure, contribuit unum florenum anno 1499.
*) lector ac consigliarius ducis Wilhelm! de Bavaria (a. m.).
Leonhard v. Eck, Wolfseck, Randeck und Eisenhofen, S. des bayr.
Mautners u. Kastners Leonhard v. E. (der als Bauernsohn unter dem Namen
Hueber nach Kehlheim gekommen war u. als Leonhard v. Eck 1501 starbi
u. der Verena Halder, geb. 1480 zu Kehlheim 1489 Ingolstadt (.Leonardus
ab Eck). 1499 Sept. 30: I. Ü. D. Senen. (Sept. 19: ,d. Leonardus de Eykh
dioc. Ratisp Alam. doctorandus in utroque iure fuit presentatus*. — Sept. 30:
promotus et insignitus: Erzb. Arch. Siena). Brandenburg - Culm-
bach'scher Rat i Ansbach (Pantaleon); seit 1520 Rat d. Hz. Wilhelm 1\'
V. Bayern, später Kanzler. Erfolgreiche diplomatische Thätigkeit, heftiger
Gegner der Reformation. Fast drei Jahrzehnte hindurch auch Curator der
Universität Ingolstadt. — Verm. mit Felicitas v Freyberg: ein Sohn, Oswald
|s d.] u. 2 Töchter, f 1550 Mz. 17 i. München; s. Grab fand er bei den
Franziskanern (Pantaleon III 136; M. Freher f. 826: Adam, Vitt. ICtor.;
Rothmari Annal. p. 60. 89: Mederer p. 127 216: Hoynck I 132: Bayr. Antiq.
1 185 f; Kobolt, Bayr. Gel. Lex. S. 181 f.: W. Voigt. D. bayr. Polit. i Bauern-
kriege u. d. Kanzler Dr. Eck; Rosenthal S. 575; Kluckhohn i. A. D. B.V685).
757. Eck, Oswaldus ab
325, 28. 1542 a nobili d Oswaldo ab Eck in Randeck unum coronatum.
S. des vorigen. — 1529 i. Ingolstadt (Rotm. S. 92); woselbst er i.
J. 1539 das Rektorat verwaltete. Schüler des Aventinus (t 1534), dann
des Sebastian Linck [s. d.] Talentvoll aber verschwenderisch. Im J. 1564
wurden ihm v. Hz. Albert 3 Kuratoren bestellt. (1564 Jan. 29 Fürstl. Recess,
wie es mit d. Eckschen Geschlecht forthin soll gehalten werden: OB. Arch.
8, 266. Hundt, Stammb. III. s. v. ,Eck'). Zeitweise vom Hz. eingekerkert,
auf ein Gutachten der Ingolstadter Juristenfakultät wieder freigelassen (cf
Nicol. Everhardi iun. Consilia. Aug. V. 1603. I 119 — 131). Wurde darauf
Landrichter in Diensten von Neuburg in Lengefeld i. d. Oberpfalz, f im
J. 1573 in Kelheim in ärmlichen \'erhältnissen Besass bis zu seinem Tode
das Untermarschallamt Regensburg, das sein Sohn armutshalber bald ver-
kaufen musste. Seinen Fall hatte nicht allein sein übles Hausen, sondern
zugleich der Hass des Hz. Alorecht IV. verschuldet, da Oswald von E. ein
eifriger Protestant war (Bayr. Antiq. I 189). — Ein Freund der Gelehrten,
zugleich selbst schriftstellerisch thätig. Er unterstützte den Hier. Ziegler
bei der Herausgabe der Aventin'schen Annalen und besorgte selbst die
Herausgabe der Alexandreis des Gualter de Castellion. Über seine hdschr.
Observationen zu Aventin vgl. J. G. Schelhorn. Amoen. litt. VIII 455 flf. u.
Wiedemann, Jo. Turmair gen. Aventinus S. 72 ff. Seine überaus reichhaltige
Bibliothek, die zahlreiche Manuscripte Aventins enthielt, wurde in alle Winde
zerstreut. — V^erm m. Anna v. Pientzenan i. J. 1544 (Seb. Linckii in Nuptias
Oswaldi ab Eck et Annae a Pentzenau Epithalamion In eiusdem nuptias
Dialogus E. Wolphii. Ingoist. s. a. 4". — Joa. Saliceti Epithalamion in nuptias
nobilis iuuenis Osualdi ab Eck et castae virginis Annae a Benzenau. Ingoist.
1544. 4".). Georg Fedro von Rodach widmete ihm: Ge. Phaedronis Rho-
dochaei medici Elaenus sive perfecta epilepsiae curatio ad ampliss. D.
Osuualdum ab Eck in Randeck et Eisenhofen. Ingoist. a. M. D. LXII. 4'^
(Centrbl. f. Bibl. 1893 S. 320).
758. Ekk, Heinricus de
87, 34. 1326. d. Heinricus de Ekk XV solidos.
Ecka et Berghammar — • Ellerhach. lii
759. Ecka et Berghammar, Achatius Benedicti ab
336, 36 1558. nobilis d. Achatius Benedicti ab Echa et Berghammer regni Sueciae
libras quattuor.
Ake Bengtsson zu Eka und Beghaminar. Ritter, Reichsrat 1570.
t 1578 Er hatte in Rostock 1551 und in Wittenberg 1553 studiert
(Mitt. Upsala).
760. Ecker, Georgius
303, 34. 1532. A nobili viro d. Georgio Ecker de Obernperung canonico Frising.
L Bologninos.
S. des Oswald E. u. der N. Kärglin. 1522 Jul. 9: can. Frising.,
wurde senior. War auch Pfarrer zu Oberndorf. 1525 i. Ingolstadt
(.Georgius Ecker de Obernpöring can. Fris." — Mederer p. 128). t 1561
Jan. 6 (,Rever. & nobil. dns Georg. Egker ab Oberpöring hnius eccl. canon.
t a" 1561 Jan 6'): begraben i. Kreuzgang d. Domes z. Freising (Mü. Hfb.
No. 1718). 1561 Jun. 13 als verstorben erwähnt (OB. Ach. 11,338).
761. Ekklinus, Johannes
128, la 1366 d Johannes EkUHnus de Cassa VI solidos.
1374 mag. Johannes Eckelo can. e. Fritzlar. (.Herold' \'II1 252J;
wird i. dieser Eigenschaft um das J. 1390 (Joh. Eckelonis) unter den
Testamentsvollstreckern des Herm de Wildunge erwähnt (Necr. Fritzl. p. 50).
1403 wird er als Joh. Ecklen can. S. Martini Cassell. genannt (Zs. f.
thür G. u. A. V 231. Ist wohl mit dem i. SS. 1388 i. Heidelberg im-
matrikulirten Joh.Ekelonis lic i. leg. can. e. Fritzlar, identisch, der (von Stölzel.
Richtertum S 831 als der erste graduirte Legist aus den hessischen Landen
bezeichnet wird f 1417 (Series ppos. Fritzl.)
762. Elbing, Bartholomaeus
209, 23. 1464. a Bartholomeo de Elbing VI Bologninos.
763 Elbing, Martinus de
20g, 23. 1464. a Martino de Elbing VI Bologninos.
1464 i. Krakau ein Martinus Caspar de Elbing.
(64 Eidingen, Eghardus de
134, 8. 1370. d. Eghardus de Eldinghen solidos XXV.
1367 Oct. 22 Eckhard de Eldinghe cancellar. dni Wilhelmi ducis
Brunswicen. (^UB. NSachs. V441. 2). 1367: can. e. Hildesheim. (Lauenstein
I 231). 1382 can. e. Hildesh. et subdiaconus (ÜB. Hildesh. II 312"»; 1385
Fbr. 22: Eghard v. Eidinge domprovest; ebenso 1386 Mz. 24: 1387 Fbr. 26;
1391 Fbr. 19 (a. a. O. II 3^7 376. 377. u. ö.). f c. 1397 (Lüntzel, üiöz. u. St.
Hild. II 512).
765. Elers, Bartholomaeus
240, 5. 1491. a d. Bartholomaeo Elers*) XVIII Bolendinos quadrinos lll.
*) canonico Lubicensi eiusdem dioc. (al. m.l
1481 Oct. 17 i. Rostock (',Bartolomeus Elerdes ddt II mr.'). 1484
WS. ebendort: bacc. art. 1487 SS. Leipzig (, Bartholomaeus Elers de
Lübeck'). 1494 Mai 12: Decr. Doctor Bonon. (.disp. f. c d. Bartholomeo
de Elers Lubic. d. . . et ab omn. unanimiter f. approb.: doctoratus doctoreis
insignibus per d. Joh. de Sala': L. s. i. p. I). 1496 i. Rom (.Bartolomeus
Elers, vicarius in eccl. Lubic. ac eccl. S. Cecilie Gustrowen.
Caminensis dioc. canonicus, Decretor. Doctor.' — Lib. Confr. p 91 1. 1500
Bartholonieus Elerdi lElers), Decr. Doctor, thesaurarius et can. e. Sue-
rinen. non residens (Papist. Mecklenb. S. 2645. 49)-
766. Ellerbach, Johannes de
154, 21. 1395. d Joannes de Eierbach rector eccl. parrochialis in Holswangducatum
unum (cf. 400. 12).
1390 Apr. 14 Wien (.Johannes Ellerbach'). (■ 1412 Mai 15 (.Johannes
elrbach subdyaconus obiit feria quinta pro.xima post gordiani et epimachi
112 Kllingh — Llnink.
anno dni Millesimo quadringentesimo duodecimo qui ddt capitulo eccl.
August, octuaginta aureos renenses pro suo anniversario celebrando' . . .
Mon. Boic. 35, 193).
767. Ellingh, Johannes
200. 22 1455. a d. Johanne Ellingh de Stendal bologninos VI.
1439 Jan. 6: her Jan Ellinghe vicar in unser lieven vrowen Kerken
to Stendal (Riedel A XV. 256) 1446 Leipzig (.Johannes Elling de
Stendal'). — 1456 Jul. 5 wird ein Johannes de Saxonia s. de Alamania in
Bologna zum Lic. i. Decr. promovirt, unter dem wir wohl Elling vermuten
dürfen; wenigstens finden wir einen mit diesen Titel geschmückten Johannes
Elling can. Halberstat. um d. Jahr 1460 i. Rom (Lib. confr. p. 72) [vgl. d.
Artik. ,Elzink'].
768. Elmendorff, Wilprandus [ab]
236, 30 1489. a nobili viro d. Wilprando Elmendorff grosses VIII.
Westfälisches Geschlecht (Fahne, W. G. S. 248).
769. Eirenberg, Albertus de
77, 22 13 19. d. Albertus de Eirenberg XVI solidos.
770. Elrichhausen, Worbinus de
73, 12. 1317. d. Worbinus de Elrichhusen Augustensis dyocesis XVI solidos.
Fränkisches Geschlecht (Biedermann, Ottenwald tab. 209; Zs. f. württ.
Frank. VI S. 429 ff.). — Worbinus ist nicht bekannt.
771. Elsholt, Volzerus de
97, 13. 1335. d. Volzerus dictus de Elsholt de Bernswalt de Saxonia Caminensis
dyoc. VI solidos.
99, 24. 1336. d. Volzerus de Saxonia Caminensis dj'oc. 111 solidos ad purgandam
conscientiam suam.
Vielleicht: 1337 Fbr. 3 mag. Volzerus can. e. Caminensis (ÜB. Eickstedt
S. 175 No. 56). — Jünger scheint zu sein 1402 ,her Voltze Elsholt houes-
criuer' der Herzoge Swantebur, Barnim und Wratislaw von Pommern (Riedel,
S. B, 255).
772. Eltz, Philippus de
280. 34. 1516. a d Philippo de Eltz unum ducatum.
S. des Philipp v. Eltz u. der Elise v. Pirmont, jüngerer Bruder des
Richard v. E. [s. d.]. •)• 1530, begraben i. d. Schwanenkirche zu Pyrmont
(Roth, Grf. u. Herren v. Eltz I 364).
[Nach Humbracht f. 128 ist er ein Vetter Richards, Sohn des Hans
V. Eltz u. der Dorothea v. Wolfskehl. 151 1 can. e. Trevir.j.
773. Eltz, Richardus de
293, 15. 1526 d. Rychardus Eltz Maguntinensis diocesis ddt florenum aureum.
Bruder des Philippus de Eltz. 1520: can. e. Moguntin.; war auch
eine Zeit lang im Besitz der Propstei St Martin zu Wesel (.Richardus ab
Eltz, presentatus per D. Philippum ab Eltz concurrenter cum Philippo a
Stockheim, in cuius favorem Philippus denique post varias contestationes
abdicavit' — Brower-Masen, ed. Stramberg I 2791. f 1537 Jan. 9; begraben
i. Dom zu Mainz (,Anno a nato Chr. XXXVII. supra millesimum quin-
gentesimum die nona Mensis Januarii ob. venerabilis et nobilis dns Richardus
de Eltz Metrop. eccl. Mogunt. canonicus'). (Joannis II 251. 354. Humbracht
f. 128. Guden.U 1083. F. W. E Roth, Herren u. Gf v. Eltz I 363).
774. Elzink, Johannes
197, 37. 1451 d. Johannes Drj-nck de Osnabrugis de Westfalia solidos IUI.
200, 38. 1456. Johannes Elzink cleri:us Osnabrug. dioc. scholaris in iure can.
,procurator'.
Statt ,Drynck' ist wohl , Elzink' zu lesen. — 1456 Dz. 17: Lic. i.
Decr. Bonon. (, Johannes de Alamania'; L. s. i. p. 1). 1458 Greifswald
(.egregius doctor d. Johannes Elzink cleric. Osnaburg. d.'i; hatte daselbst
Emden - Emniingen.
"3
eine Lectura in novis iuribus inne, die er 1461 niederlegte. (Kosegarten I
96. 970 1468 (Rom?): Johannes Elzing Decr. Doctor causarum procu-
rator (van Haussen, Episcop. Groning. f. 13). Diese letztere Notiz mache
es wahrscheinlich, dass der um diese Zeit im Lib. Confr. de anima i. Rom
eingeschriebene Johannes Ilellinciv decan. e. Osnaburg. in Romana curia
causarum procurator (p. 220), der 1472 in Rom das Zeitliche segnete und
im deutschen Hospital seine Ruhestätte fand (p. 243), mit dem hier genannten
Elzink identisch ist. | vgl. d. Artii<el Ellingh].
775. Emden, Heinricus de
ao2, 38. 1458. d. Henricus de Emda clericus Monasteriensis dioc. iurauit et soluit
III solidos.
1425 i. Erfurt, (.Hinricus Emeda 10 gr.). 1430 i. Köln (, Henricus
de Emeda, Monast. d.; iur. s.').
776. Emershofen, Georgius de
246, 29. 1494. a nobili viro d. Georgio Emershofer*) canonico in Ehvang Bologn.
XX quadr. lY.
248, 16 1495. pro exequiis d. Georgii Emershofcr Scolaris nacionis nostre alibi
mortui . . . . ^, ,
■•) -f 1495 (a. ni.)
1490 Jan. 12 Heidelberg (.Georius et Antonius de Emershoften fratres
Wormac. d.'i. „Herr Jörg von Emershofen Hannsen erster Sohn, Chor-
herr zu Elvvang gewessen ward geboren a° 1475 auff den Donnerstag
vor S. Gallentag. Als der zu Heidelberg studiren solt und zu der geistlich-
keit nit vil willens halt, gab er sein Biecher vmb ein Helle-Bartten, zog in
Mayland vnd kam daselbsten umb" (Stammenbuch des Gschl. v. E. v. J.
1630. 2". Münch. Reichs-Archiv).
777. Emershofen, Ludovicus de
280, 22, 1516. a d, Ludovico de Emershofen canonico Brixiensi unum ducatum.
1500 in Ingolstadt f, Ludovicus de Emershofen can. Brix.')- — "i" 1535
Sept. 6 (Epitaph im Dom zu Brixen: .Depositum venerabilis ac nobilis
Domini Ludovici ab Emershoven canonici Brixinensis subdiaconi, qui obiit
anno dni MDXXX\'. die sexto mensis .Septembris' — Resch, Mon. f. 26).
778. Emmerich, Caspar
261, 25. 150a. d Caspar Emerich de Gorlicz cr.n. eccl Budicensis et Glogoviensis
floren medium.
Die Familie war aus Schlesien i. Görlitz eingewandert (Knothe, Ober-
laus. Adel S 174 ff.). — 2. S. des .reichen Emmerich' (Georgi, der 5 mal
das Bürgermeisteramt i Görlitz verwaltete (f 15071, u. der Clara Eschenloer
aus Breslau. 1496 i. Leipzig (, Caspar Emmerich de gorlitz tnr), 1504
bis 1505 Rektor d. Junstenunivers. Bologna. 1505 Apr, 26: Decr. D.
Bonon. (Apr. 24 ,disp. f. c. d. Caspare Emmerich can. eccl. Wratislav.,
Glogouien. et Budicz., necnon utriusque universit. Rector digniss". —
Apr. 26: ,ex. et convent. prefati d. Rectoris ... et habuit insignia a d. Ludo-
vico de Salla': L. s. i. p, Ij. Über Rom (hier noch Jun. 1506) i. d. Heimat
zurück (Scheurl [s. d.] an Tautenberg i. Rom |s. d.]: .amicissimo tuo Cas-
pari Emmerich nie plurimum commenda, cuius sapientia quotidie apud nos
fit clarior et eins virtus tanto desiderabilior, quanto is qui sibi suffectus est
|s. Ketwig] negligentior est et homo pauci momenti et nulluni fere amicum
Habens praeter nescio quem Hallensem (s. Zoch], hominem nulla fide pre-
ditum': Briefb. S. 14; vgl a. den Brief a. Emmerich v. Mai 1506 u. a. P, Hugo
V. Juni dess. Jahres: Briefb. S. 18. 21). 1506 decanus e. Budiss.; Hess
1508 d. Dechanei restauriren (Grosser, Lausitz. Merkw. III S. 70a u. 160b).
S. Bautzener Domherrnstelle war von s. Vater gestiftet. S. väterliches Gut
verkautte er dem Rate zu Görlitz (Knothe a a. O S. 177: vgl. Hasse, Görl.
Annal. ed. Neumann i. Scrr. r. Lusat. 111 185. 187. 277 u. s. w.|.
779. Emmingen, Ulricus de
49, 42 1300. Ulricus de Emynghej'in procurator' (cf. 49, 46.)
Es gab zwei Geschlechter v. Emmingen, deren Stammsitz das Dorf
gleichen Namens 1. B.-A. Donauesciiingen bzw. im B.-A. Engen war (Kindlei
v. Knobloch, Oberbad. Gschl. -Buch S. 295).
Deutsche Studenten in Bologn.l. S
jjj^ Ende — Engelfried.
780. Ende, Heinricus de
z64, 25. 1504. d. Heynricus de Ende dioc. Mixnensis ddt duos ducatos.
S. des Ulrich v. E. u. der Felicitas v. Starschedel. Kursächsischer
Hofmarschall. '< 1513 (König, Adelshist. I S. 311: Dreyhaupt, Geneal.
Tabell. II 42 No. 34).
781. Ende, Nicolaus de
287. 31. 1521. a nobili d. Nicoiao de Ende dioc. Misn. I florenum Kenensem.
1525 Aug. 7: Leg. DoctorBonon. (Aug. 5 ,disp. f. c. d. Nicoiao de End
Germano'. — Aug. 7 .prefatus d. Nicolaus doctoratus est': L. s. i. c. II). —
9. S. Gottfrieds u. der Katharina v. Schleinitz. K. Karls V. Rat und
Assessor a. Kammergericht. Der Kurfürsten v. Sachsen Moritz und
August Gh. Rat u. Olier-Steuereinnehmer. 1530 wird ihm v. Kaiser
der Freiherrnstand confirmiert. i- 1567 Mai 22 (,Anno 1567 d. 22. Maij
starb der Edel Gestrenge Ehren -Veste Achtbare und Hochgelehrte Herr,
Nicol von Ende, der Rechten Doctor, auf Königsfeld u Fuchshayn' — Epit.
i. d. Kirche z. Königsfeld b. König, Adelshist. I S. 313). War vermählt mit
Katharina v. Schönberg auf Roth, Schönberg u. Mühla, hinterliess 3 Söhne,
von denen Quirin das Geschlecht fortsetzte (König 1. c. Dreyhaupt, Gen.
Tab.). Wird von Hertzog (Edels. Chr. VI 150) unter den Gelehrten v.
Adel genannt. [Über einen andern Nie. v. E., kfstl. Rat u. Marschall, Hptm.
i. Georgenthal, v. 1516 — 36 i. verschiedenen diplom. Missionen vgl. König
1. c. S. 305].
782. Ende, Ulricus de
71, I. 1316. d. Ulricus de Ende Constanciensis dyoc. XII solidos.
Die Freiherren v. Enne oder Ende stammten von der Burg Ena
(Endide) bei Montan i. Tyrol. Seit 1315 mit der St. Galler Burg Grimmen-
stein i. Rheinthal belehnt, auch i. Thurgau begütert (Pupikofer I 707). 1327
Aug. 19: P. Johann XXII providirt Ulrich, S. des edeln Wilhelm v. Enn,
mit e. Pfründe i. Lautenbach. Basl. Bist. (Regg. ep. Const. No. 4141). 1343
Apr. 13 Ulricus de End can. Curien. (Juwalt S. 153). t i344 (-Ulricus
de Enna can. Curien. requiescit ante altare S. Catharine" — L. a. e. Curien.
i. M. G. H. Necr. I 628). [Gleichzeitig ein Ulrich v. Enne Propst i. Kl. St. Gallen,
der noch 1345 am Leben: Pupikofer L670].
783. Endi(n)gen, Philippus de
244, -4- 149^. a nobili viro de Philippo de Endigen Arg. dioc. arcium doctore
decem grossetos.
Verschiedene Geschlechter dieses Namens (Hertzog, Edels. Chr. \\
241: Schöpflin, Als. ill. II 643: Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 72; der-
selbe, Oberbad. Gschlbch. S. 298). — S. des Thomas v. E. u. der Elise
Musler. 1487 Oct. 15 Freiburg (, Philippus de Endingen clericus Arg.
dioc.'). Um diese Zeit supplic. der Vater um Dispens für s. S. Philippus
de E. der. Arg. XIII annorum, dem er Kraft seines Patronats die Kaplanei
S. Nicolaus z. Strassburg übertragen möchte (Petr. Schotti Lucubr. f.
CXLVIII). i502jun. 10. J. U. D. Senen. (,d. Philippus fil. qü. Tome de Endingen
Arg. dioc. de Alam. . . f. approb.': Erzb. Arch. Siena). 1504 can. e. S. Petri
iun. •;■ 1505 Dz. II (.Philippus de Endingen Doctor et can. S. Petri iun.
Arg.': Coli geneal. ms.). Thom. Wolff iun. [s. d.] dedic. ihm d. 3 ersten
seiner hdschr. Dialoge über das ,Lob der Wissenschaften' (Schmidt, Hist.
litter. de l'Alsace II 64).
784. Engassin, Arnoldus de
43, 36. 1295. d. Arnoldus de Engassim X solidos.
\'ielleicht aus dem St. Galler Geschlecht der Endgasser (Kindler
V. Knobloch, Oberbad. Gschl.-Buch S. 2981.
785. Engelfried, Nicolaus
loi, 26. 1338. a d. Nicholao Engelfrid de Tubingen VIII solidos.
1350 Cuntz Engelfrit bürger zu Rottenburg a. N. u. s. S. Pfaft' Engel-
frid Korherr z. Ehingen b. Rottenburg (Mon. Hohenberg. S. 428).
Kngclhart — Enschringen. 115
786. Engelhart, Heinricus
239. 3. 1490. a d Henrico Engelhaert de Turego Constantiensis diocesis V'III
grossetos.
Züricher Geschlecht. — Heinricus E. empfängt 1476 eine Anwartschaft
auf ein Kanonikat in Beromünster u. wird 1480 Chorherr (Riedweg
S. 448). 1487 Nv. 4 i. Heidelberg (.Heinricus Engelhart de Thurego Const.
d.'): 1488 Nv. 8: bacc. art. 1496 Oct. 24: Heinricus Engelhart de Thurego
Decr. D. plebanus, Chorherr z. Zürich: v. Wyss, Abtei Zürich S. 457.
Gab 1521 als Freund u. Gesinnungsgenosse Zwingiis seine Kanonikate auf
und ward reformirter Pfarrer der Abtei Fraumünster in Zürich (bis 1550).
Seit 152.^ Eherichter. An mehreren Religionsgesprächen in Zürich u. Bern
(1528) beteiligt ivgl. Leu, Lex. \'I 354: Mörikofer, Ulr. Zwingli 1 94. 98. 119.
198. 219. 260: Egli, Aktensammlg. z. Zürich. Reform. Z. 1879: Strickler
Aktensammlg. IV. i. A.)
787. Engelrath, Albertus de
67, 24. 1314. d. Albertus de Engelrath Ratisponensis dyoc. XII solidos.
788. Enna, Albertus de
49, 30. 1199. d. Albertus de Erna canonicus Auguslensis XX solidos.
Uraltes, urspr. schweizerisches, dann Tiroler Geschlecht (Tirol. Ehren-
kränzel II 52a.; Ladurner, d. Edlen v. Enn i. Ferdinandeum 3. F. 13, 121 f.)
Stammschloss hoch ob Neumark a 1. Ufer der Etsch. — 1302: Heinrich
V. Enna u. s. S. Albert. 1322 erscheint er als ppos. e. Frising. (Mü. Hfb
Cod. lat. No. 1728). 1324 Alb. de Enna Brix. d.. tunc Frising. electus
olim r. e. in Waidhouen Patav. d. (F. r. Austr. 35", 138). Nach Sinnacher
(Beitrr. V 127: auch Gams) 1323 Bischof v. Brixen; dies ist nach der i.
d. F. r. Austr. gegebenen Nachricht unrichtig, auch kommt hinzu, dass d.
Papst i. Mai 1328 erst die Propstei der Kirche Freising ,quae per pro-
motionem Alberti de Enna in episcop. Brixinensem vacat' dem
Ulricus Waldo überträgt (Act. \'atic. No. 1021). S. Testament 1336 Nv. i.
t Nv. 2. (Sinnacher S. 149: s. Lob i. leoninisch. Hexametern ibid. S. 151).
789. Enneberg, Albertus de
77, 21. 1319. d. Albertus de Ennenberc X solidos.
790..Ennonis, Renerus
209, II. 1490. a d. Renero Ennonis de Frisia X Bolendinos.
1485 Mai i. Köln (,Rennerus filius Nennonis (sie) de Kampis Traiect.
dioc. ad art. iur. & solv.').
,91. Enns, Heinricus de
85, II. 1324. d. Heinricus de Ens Pataviensis dj'oc. III Anconitanos.
1324 Jun. 15: her Hainreich der techant von Ens (ÜB L. ob der
Enns V 3921; 1345 Aug. 10: Meister Heinrich von Ens Chorherr von
Pas.^au (a. a. O. VI 522): 1361 Fbr. 5: Maister Hainrich techant ze Ens
(ÜB. Polten I 512).
792. Enns, \'itus decanus de
93. 13. 1333. a d. Vito decano de Ens de Austria XL solidos iuramento recepto.
/ij. Enns, Werigandus de
122. 18. 1353. d, Werigandus dyoc. Pataviensis contribuit XII solidos.
122, 43. 1354. a d. Bergando V solidos pro pena contumacie in non venicndo ad
eccle.^iam in ascensione Doniini.
123, 17. 1355. d. Werigandus de Anaso canonicus Maticensis plebanus in Aspach
.procurator' (cf. 123,21.31: 124,8: 378,4.13: Wergandus can. in
Mocze picb. i. Aspach. 378, 17. 22. 24I.
377- 33- ■354- d. Bergandus de Amiaxo .testis".
794. Enschringen, Gerhard us
271. 16. 1509. Gerhardus Eiischrynghen, famulus d. Hermanni de Newenare [s. d.].
8*
jj6 Enschringen — Erbach.
795. Enschringen, Johannes (ab)
230, 21. 1482. a" d. Johanne Enschringen*) de Bedenborg V grosses.
*) decano in Kilburg Trevir dioc. (al. m ).
Rheinländisches Geschlecht (Humbracht tab. 19: Eiflia illustr. II i.
S. 106 f.). — S. des Emich v. E. u. der Elise v. Monrial, Dechant 2. Kil-
burg (Humbracht); dagegen i. Eiflia illustr. (1. o genannt S. des Dietrich
V. E u. der Maria v. Hondlingen. I. U. D. kaiserl. Rat z. Luxemburg u.
kf. Trierischer Kanzler. ;- 1543 (1. c. S. 108; Hontheim II 554I.
796. Enschringen, Nicolaus
265, 33. 1505. a nobili d. Nicoiao Enschryngen Treverensi medium ducatum.
S. des Dietrich v. E. und der Maria v. Hundlingen, Lic. u. Propst z.
S. Simeon i. Trier (Humbracht tab. 191. ca. 1513 Nicolaus ab Enschringen,
decanus ad S. Paulinum Trevir. (Brower et Masen ed. Stramberg
p. 204). 1539 Nov. Trierischer Kanzler, verhandelt mit dem Ldgrf.
Philipp v. Hessen (Lenz, Briefwechs. Phil. v. Hess. 1. vgl. Winckelmann,
Korresp. d. St. Stssb. II 643).
797. Enungen, Heinricus de
43. 25. 1295. d. H de Enungen XII solides [B Heinricus]
798. Epf, Johannes de
44, 32 1295 d. Johannes de Epf XVI solidos.
799. Eppelhausen, Otto de
100, 7 1337. a. d. Ottone de Eppelhausen solid. X.
800. [Erbach], Eberhardus pincerna de
92. 31. 1332. d. Everadus Pincerna dyocesis Erpypalensis XXX solidos.
S. Eberhards Schenk z. Erbach cj- 1327) und der Mene Gfn. v. Spon-
heim, Domherr und Dekan zu Speyer und Conventual zu Weissen-
burg (Schneider, Stammtaf. A.). ,1319 Jul. 7 wird Eberhard Schenk v. Erbach
durch seinen Oheim (?) Rudolf v. Rotenstein für die 19. Expektanz an der
Domkirche zu VVürzburg nominirt, kommt aber in der Folgezeit unter den
Domherren nicht vor. 7 als Domizellar a. 17. Nov.' Arch. UFranken 32. 1901. —
Derselbe?
801. Erbach, Engelhardus pincerna de
75, 24. 1318. d Engelhardus pincerna de Erpach can. Spiiensis XLV solidos.
S. des Engelhard Schenk v. Eibach u. der Agnes Gfn v Helffenstein
(Schneidtr). Nach Biedermann schon 1285 als can. e. Spir. erwähnt. 1322
Prec. prim. Ludovvici Imp. ad eccl. Herbipolen. firo Engelhardo pincerna
de Erbach, canonico Spirensi pro canonicatu et praebenda (Oefele, .Scrr.
r. Boic. I 738). — [Hierzu stimmt nicht die Bemerkung von Amrhein (Arch.
UFr. 32, 169). dass er 1293 Fbr. i die 16. Expektanz am Dom zu Wzbg.
erhalten habe und 1305 Fbr. i schon als 32. Kapitular genannt werde.
Möglicherweise ist diese Notiz auf einen anderen Träger dieses Namens
zu beziehen.] f 1346 Mz. 2 (,Ao. dni 1346 VI. Non. Mart. t Engelhardus
pincerna can. h. e. et ppos. S. Trinitatis: Necr. .Spir. b. Remling I 6081.
802. Erbach, Heinricus pincerna de
128, 24. 1366. d. Chunradus et d. Hainricus Schenkanes de Erpach III libras et
magister eorum VIII solidos.
Fehlt i. d. Erbach'schen Familienlitteratur. — Heinricus de Erpach
can. e. Herbipol. f c. 1403: wird 1404 Jun. i u. Sept. 20 als verstorben
erwähnt. Todestag d. 30. August (Arch. f. UFrank. 32, 252 No. 751).
803. Erbach, Johannes pincerna de
62, 44. 1323. d. Johannes pincerna de Erpach can. Herbipolensis iuravit . . et se
daturum nostris successoribus promisit XXVI solidos |quos solvitj.
94, 39 47. 1335. Johannes pincerna de Herpa [chj: .procurator' (cf. 95, 35. 96, 7).
96, 41. 1335. d. Johannes pincerna de Erpach procuraiorad purgandam conscien-
tiam XXVI solidos (cf. 356. 38. 357. 13 19. 39).
Bruder Conrads [s. d.]. — 1329. 42 urkdl als can. capitul. e. Herbi-
polen.; fungirte 1320 Nv. 4 im Prozess des Conr. Hager als bischöfl.
Official (Salver S. 238. 241. — Arch. UFrank. 28,96 u. 31, No. 609). 1340
Erbaoh — Erfurt. iiy
Xv. 4: can. e. Herbipol. (Mon. Boic. 40,29); 1352JUI. 31 (1. c. 42, 22). 1353
Oct.31: archidiaconus e. Herbipol. {1. c. 42, 79) u. ö. (Regg. Boic. VIII
u. Xi. - t c. 1385 (M. B. 44. Xo. 117).
804. Erbach, Conradus pincerna de
128, ^4. 1366. d. Chunradus etc. [vgl Heinrich v. E.].
130, 26. 31. 1367. a d. Conrado Pincerna de Erpach V solidos.
S. Conrads \'. gen. Rauch (v 1390) aus i. Ehe (Biederm., Gfnhäus.
Xo. 176; Simoni: urkdlich als Domherr in Würzburg u. Mainz v. 1383 — 1411
( Joannis II 356: Mon. Boic. ß. 44. Xo. 117. Regg. Boic. Bd. 10, 185), resignierte
T412 s. Pfründen, heiratete Agnes Schenkin v. Erbach und hinterliess i Sohn
u. I Tochter. Er starb 1423. in demselben Jahre wie s. Gemahlin, (vgl.
Amrhein 1. c. Bd. 32. S. 234.).
805. Erbach, Johannes
50. 18. 1300. d. Johannes Erbach IX solidos.
Wird in den genealogischen Tafeln der gräfl. Familie v. Erbach nicht
genannt: dürfte kaum zu derselben zu rechnen sein.
806. Erfordia, Hermannus de
5b. 9. 1304. d. Hermannus de Erfordia XV solidos.
\''ielleicht 1335 Aug. 15 mgr. Hermannus de Erfordia capellanus dni
officialis curiae Herbipolen. (M. Boic. 39, 563).
807. Erfurt, Albertus de
69. 33. 1315. d .Albertus de Ertfurdia Xu solidos.
Ein Albertus pleban. e. S. Laurentii Erfurt, erscheint 1297. 99 lUB.
Erfurt Xo. 460. 61 etc.). — Der Xame ist sonst unter der Erfurter Geistlich-
keit nicht vertreten.
808. Erfurt, Bertholdus de (I)
8z, 24. 1323. d, Bertoldus de Erlfurtia VI solidos.
Ein Bertoldus pleban. e. S. Martini extra muros Erford. 1308 (ÜB.
Erfurt Xo. 549).
809. Erfurt, Bertholdus de (II)
103. 17. 1341 d. Bertoldus de Erfordia XII solidos.
110. 4b 1345 d. Perchtoldus de Erttbrdia .procurator substitutus" (cf. 110,2.6.
111,8 111,15.17.366,1a).
810. Erfurt, Burchardus de
108. 3. 1344. a. Burchardo de Erfordia Maguntin. dyoc. X solidos.
811. Erfurt, Ernestus de
82. 25. 1323. d. Ernestus de Ertfurdia VI solidos.
812. Erfurt, Fridericus de
69, 31. 1315. d. Fridericus de Ertfurdia Maguntin. dyoc. XII solidos.
813. Erfurt, Gerhardus de
44, 19. 1295. d. Gerhardus de Herfordia V solidos.
Ein Gerhardus de Aldendorf quond. can. B. Marie Erford. 1378 er-
wähnt (K. Pfarrarch. Erf).
814. Erfurt, Gotschalcus de
;8, 17. 1290. d. Gotshalcus de Mertfordia unam libram.
49, 41. 1300. d. Gotschalcus can. e. S. Marie Erfordensis .procurator" (cf. 50, i;
51. 26).
1286 Sept. 24 Gotscalcus Kerlingerus can. e. S. Marie Erford. (ÜB.
Erfurt Xo. 365). 1300 Oct. mgr. Gotscalcus de Erphordia, advocatus
curie Herbipol. iRegg. Boic. IV 723). 1305 Jan. 17 magister Gotscalcus
scholasticus e. B. Marie Erfort. (K. Pfarrarch. Erf.). 1319 Sept. 7 mgr.
Gotscalcus qu. scolasticus (ibid.).
815. Erfurt, Guntherus de
HO, 7. 1345 a d. Gunthero de Ertfordia Maguntinensis dyocesis VIII solidos.
Vielleicht Guntherus de Rudesleyben can. e. B. Marie Erford. 1371
Xv. 25 (K. Pfarrarch. Erf.).
n8 Erfurt — Erpel
8i6. Erfurt, Heinricus de (I)
70. 27. 1316. d. Heinricus de Ertlordia Megdeburgensis dioc.*) (!j XVI solidos.
*) deest B.
817. Erfurt, Heinricus de (II)
82. 23 1323. d. Hainricus de Ertfurdia VI solidos. icf. 87, 29: 1326).
818. Erfurt, Jacobus de (I)
71. 7. 13 16. d. Jacobus de Ertfurdia Maguntin. dyoc. VIII solidos.
819 Erfurt, Jacobus de (IIi
88, II. 1437. d Jacobus de Ertordia VIII solidos Icf. 87, 25)
820. Erfurt, Johannes de
43. 40. 1295. d. Johannes de Herfordia VIII solidos.
821. Erfurt, Johannes de
134. 6. 1370. d. Johannes vicarius Erfordensis solidos XVI.
822. Erfurt, Cunradus de
53, 28. 130a. d Cunradus de Erfordia XX solidos.
\'ielleicht 1293 C(unradus) de Rosla can. B. M. \'. Erford. (Uß. Mühl-
haus. No. 403).
823. Erfurt, Tilemannus de
132, 19. 1369. d. Tilmannus de Erfordia solvit solidos XX.
824. Erfurt, Wernherus de
49, 16. 1299 d. Wernherus de Erfordia XX solidos.
1299 erscheint ein Wernherus vicar. e. S. Joh. Bapt. Erford. (ÜB.
Erfurt. Index S. 484).
825. Erlci, Magnus
230, 10 1482. a nobili viro d. Magno Erici Arusiensis eccl archidiacono pro se
et magistro suo ducatum unum.
231, I. 1484. d. Magnus Erici .procurator'.
(232, 33. i486, pro cereis parvis ad exequias dni Magni de Dacia VII Bolendinos
et dimid.).
1472 Fbr. 27 Greifswald (.Magnus Erici natione militaris de Dania"i.
■]■ i486 März 4 i. Bologna. S. Genosse Petr. Nicolai schrieb ihm das Epitaph
(, Dacia quem genuit iacet hie pie Magnus Erici Moribus et natu nobilis
ingenio Alterna pars animi fuit is Petro Nicolai Hoc opus hie posuit ille
comes studii'). Mogens Erici Rosenkrantz (Daae, Symbolae ad bist,
eccl. 1888. p. 6).
826. Erckenboldi, Cunradus
50, 34. 1300. d. Conradus Erckenboldi de Mulhusen canonicus eccl. Misnensis
X solidos.
827. Erle, Jacobus
246, 25. 1494. a. d. Jacobo Erle de Unterduering florenuni Reni medium.
828. Erlin, Johannes
103, 17 1341. d. Johannes dictus Erle Argentin. dyjc. II libras.
Es gab 2 Geschlechter dieses Namens in Strassburg (Kindler v. Knob-
loch, Gold. Buch S 78). — 1343 Aug. 29 r Mag. Johannes Erlini can. e.
scolast. S. Thome Arg., vicar. Dni Episcopi (S. Epitaph b. Schnee-
gans ,S. Thomas S. 216). [Auf diesen muss wohl die Notiz der Acta be-
zogen werden, i. Anbetracht des ungewöhnlich hohen Beitrags: ein jüngerer
Johannes dict. Erlin r. e. in Bettebur Arg. d. erscheint 1359 Apr. 9: ÜB.
Strassh. V 414].
829 Ernestus
46. 15. 1296. d. Ernestus V solidos.
830. Erpel, Heinricus de (dictus Brun)
154, 42. 1397. a d. Henrico de Erpil-) can. Monasterii Ej-flie libram I.
157, 12. 1401. Henricus Bruyn de Erpil can S. Cassii Bo;men. , procurator'.
159, 6. 1404 Heynricus Erpyl can. Bonnen, .procurator.
159, 18. 1404. Oct. 13. Hinricus de Erpel legum doctor verlässt Bologna.
") postea factus ppos. S. Severini Colon, et dni archiep.
Cancellarius (al. m ).
Erpel. 119
1392 Mz. 16 Köln (.Petrus et Henricus Brunonis de Erpel fratres
Col. d.') 1392 Erfurt (.Henricus Erpel'i. 1404 Oct. 6: Leg. Doctor
Bonon. (,D. Henrichus de Ilerpel de Alamania pre-sentatus priuato e.Kamini
per egregios doctores d. Barthol. de Saliceto et joh. de CaniduUo, d. Floria-
num de S. Petro, taliter se habuit quod ab omnibus f. approb.' — Oct. 6
.doctoratus f. publice in S. Petro d. Heinrichus de Erpel de Alamania d.
Colon.': L. s. i. c. I). -~ 1409 als Vertreter des EB. von Köln z. Konzil zu
Pisa (dAchtry, Spicil. I 854b |. 1421 Apr. 28: Henricus de Erpil resign.
canonicatum et prebend. e. Monasterii Eyfliae (Annal. H. V. NRhein 1893.
S. 150). 1434 Mai s Henricus de Erpell S. Severini Colon, ppos., Decr.
D. Rat des Köln. EB. Dietrich v. Moers [s. d.|, unterzeichnet des letztern
Klageschrift gegen Paderborn (abgedr. Ebeling. d. d. Bischöfe 1 2481. Er-
scheint 1436. 1442. 1444 i. derselben Stellung (ÜB. Niederrhein IV 263. 3191.
(Vgl. a. Keussen. Matr. I 54, 20).
831. Erpel, Johannes de
167, la. 1414 a d Johanne de Erpel, canonico e. S. Cuniberti Colon. XX solides.
167. 31. 1415. d. Johannes de Erpil .testis'.
1392 i. Erfurt? [cf. Christian, de ErpelJ. 1408 Köln (.Johannes
Hinrici Copplin de Erpel; s. iurabit'); 1410 noch i. Köln (.Joh. Henrici
Coppelyn de Erpel; gr. quia de domo'). 1421 Pfarrer in Erpel (Keussen
in Köln. Matr. I S. iii a 80).
832. Erpel, Johannes Brun, de
158. i6 1402. d. Johannes Brun de Ei-pil XV solidos.
159. 9. 1404 d Johannes Hruyn de Erpil XVi solidos.
161, 40. 1408. d. Johannes Brunonis ddt I libram.
Es giebt um diese Zeit verschiedene Johannes de Erpel (vgl. d. hidex
z. Köln. Matr.). — Ein Johannes de Erpel 1410 Aug. 16 als can. e. S.
Gereon. Colon. (Uß. S. Gereon. S. 531) genannt. 1444 Sept. 9. Joh. de
Erpel Leg. Doctor, kurkölnischer Rat "(ÜB. Niederrhein IV 319). Ein Gut-
achten von Johannes de Erpel Leg. Doct. 1443 (Beitrr. z. G. d. röm. Rechts
i. De\itschl. v. Kohler I H. S. 3).
833. |Erpel|, Johannes Bruno Erpius
285. 43. 1520. a d. Johanne Bruno Erpio Colon, dioc. quatuor Carlinos.
834. Erpel, Christianus de
154, 44 1397. d Cristianus de Erpil*) I libr.
I55- ^5 I398- Cristianus de Erpil .procuralor'.
■•) postea factus ppos. ad Gradus Marie Colon, et dni
archiepiscopi Coloniensis Consiliarius (al. ni).
1392 Jan. 8 Köln (.Christianus Henrici de Erpel'). 1392 Erfurt
(.Johannes et Cristianus Erpel fratres"). 1396 Dz. 22: decanus S. Cuni-
berti sigillifer noster (Höhlbaum, Mitt. IX 115. ÜB. Bist. Culm p. 13961.
1402 Aug. 19. Lic. in iure ciuiü Bonon. (.subiectus f. priuato examini
d. Cristianus Enrici de Erpel de Alamania ... in quo quidem examine
fuerunt Septem doctores, qui dederunt vota et ab omnibus f. approbatus
et merito': L. s. i. c. Ii — 1403 erscheint er als Mitglied der Kölner
Juristenfakultät (.Doctor legum, actu in legibus regens'i i403'4: rector
univ. studii Colon. 1411 Apr. 20: mag. Cristianus de Erpil scolasticus
e. S. Ger.eon. (Lacomblet ÜB. IV 69a.), 1409 Gesandter des EB. nach Pisa
(d'Achery I 854b|. 1415 im Auftrage des Konstanzer Konzils nach Strass-
burg (Finke S. loi), 1418: rector (II). 1423; ppos in Münstermaifeld
1424: ppos. S. Marie ad gradus Colon. (Lacomblet IV 263); 1431 Jun. 26;
Christian, de Erpel ppos. B. M. ad grad. Colon, tunc in Romana curia
residens (Repert. No. 1267); Jul. 30: mag. Christ, de E. Leg. Doctor (a. a. O.
No. 1388); 1443 Mai 4 (llöhlb'aum, Mitt. VII 54); 1445 Mz. 16 (a. a. O. S. 651:
1447 (NRhein. Gschfr. 1878 S. 191; 1882 S. 158). 1449 (Keussen i. Matr.
I 53 a.). Erzbischötlicher Rat (Höhlbaum. Mitteilungen X 165; geht 1416
als Abgesandter des EB. |)ietrich nach Calais zu K. Heinrich \'. v. Eng-
land: a. a. O. IX 125), doch auch in Diensten der Stadt 11429; 1447:
Keussen i. Matr. I 54); war (nach Keussen) auch can. S. Andrea Colon
120 lirpensen — Kscli.
(doch vgl. Repert. No. 1260, wonach dieses letztere Kanonikat im Besitze
eines jüngeren Christian, de E. gewesen zu sein scheint). Ein Gutachten
von ihm b. Kohler, Beitrr. z. G. d. röm. R. i. Deutschld. Ilft. 1.
835. Erpensen, Henricus
I34' 5 1370- d. Henricus Erpeuzeii solides XVI.
Es gab 2 verschiedene Lüneburger Geschlechter Erpensen iBüttner
I 207). — 1376 Christian v. Erpensen und sein Sohn Heinrich (Riedel A.
XXII. 200). 1380 Fbr. 17 ninrike van Erpensen Ratsherr zu Lüneburg
(Sudendorf ÜB. V 169).
836. Erringaer, Johannes
163. 14. 141 1. d. Johannes Erringaer baccalarius in utroque [iurel Aurelanensis.
[1421 Aug. I Heidelberg: .Johannes Erringer de Herpipoli').
837. Erringaer, Pancratius
163, 16. 1411. d. Pangracius Erringaer.
838. Erstein, Johannes de
75. 39. 13 18. d. Johannes de Erstheim de Argeiitina X .solidos.
Stammsitz d. Ort Erstein i. UElsass (Kindler v. Knobloch, Goldn.
Buch S. 79). — 1312 Johannes de Erstheim can. eccl. Rinogiensis (Coli,
geneal. ms. I 192. i. Bibl. Osthaus. |.
839. Ertmanni, Matthias
217, 3. 147a, a d. Mathia Ertmanni Warmien. dioc. XIl Hologninos.
840. Erxieben, Antonius plebanus in
122, 15. 1353. d. Antonius de Westphalia plebanus in Erzlevc XII solidos.
841. Erzelbach, Theodoricus de
143, 42. 1381. d. Theodericus de Erzelbach presbiter Coloniensis diocesis &
Conradus de Gladbach socius suus solverunt in conimuni I libram.
Das in Erzelbach (Rgbz. Aachen, Kr. Jülich» sitzende Adelsgeschlecht
mehrfach i. d. Zs. d. Aach. G. V. (Regist. z. Bd. i — 7) genannt. — 1380
Apr. I Everh. Romoule, Schuld an Dietrich v. Erzelbach Pfr. zu Lenders-
(lorf (Höhlbaum, Mitt. IX S. 201.
842. Esch, Anshelmus von der
52, 41. 1301 d. Anshelmus dictus von der Ech XX solidos.
Vielleicht , Anseimus' thesaurarius e. S. Castoris Confluentini: 1323
Sept. 12 — 1327 Juni 10 (St. Arch. Coblenz. — Mitt.).
843. Esch, Nicolaus de
187. 42 1440. a d. Nicoiao de Esch alias de Metis canonico et thesaurario eccl.
Metensis l ducatum.
1429 Heidelberg (.Nicolaus Dex can. Metensis in summo'); 1432 29. i.:
bacc. art. 1435 Nicolaus Desch: thesaurarius eccl. Metensis (Eigen-
händige Notiz i. Stdtbibl. Metz). 1437 Köln (.Nycolaus de Esch ein. et
thesaur e. Metensis'). — 1441 — 42 Bologna: Rector ultramontanorum. 1442
Jan. 30: Decretor. Doctor Bonon. (Jan. 28: dispens. e. c. d. Nicholao
de Es thesaurario Meten. Rectore vltramontanorum, quod non obstante,
quod non repetierit et quod non audiverit decretum per annum posset
presentari ad priuatum examen. Item (quod fere est inauditum) fuit cum
eo dispensatum, quod non obstante constitutione nostra que disponit, quod
cedule pro examine debeant mitti per duos dies ante, possent mitti pro die
immediate sequenti et hoc propter presentiam quorundam nobilium affinium
suorum, qui veniebant de sacro sepulcro et volebant immediate recedere.
Et sie fuit presentatus pro die crastina. — Jan. 29: examin f. in iure can.
supradictus d. Nicholaus de Es thesaur. Meten. Rector vltramontanor.,
presentatus per d. Joa. Galeazz. de Pepulis ... et per d. Antonium de
,S. Petro. f approbatus n. d. et sociatus collegialiter per doctores et per
mukös alios honorabiliter. Et f. cum eo disp., ut mane sequenti posset
Escher — Etzdorfi'. 121
facere publicam suam in S. Peiro non obstante quod cedule non fuerint
inisse per duos dies ante. — Jan. 30: Doctoratus fuit publice in iure
can. in eccl. S. Petri supradictus d. Nicholaus de Es . . . insignia sibi ddt
d. Antonius de S Petro, f. associatus ad domum collegialiter per doctores
et per multos alios nobiles et fecit bonum festum et notabile prandium:
Lib. secr. i. p. I). f 1477 Juni 27 (d'Hannoncelles, Metz ancien I 261).
Die Metzer Stadtbibliothe!': besitzt einen von ihm stammenden Codex
[No. 161]. die Dekretalien Gregors IX enthaltend, auf dessen Deckel er
interessante autobiographische Notizen niedergeschrieben.
844. Escher, Johannes de
144, 16. i4ga. a magnifico et generoso viro d. Johanne de Escher de Stiria
Ouinque ecclesiarum canonico I ducatum Vngaricum pro se et
d. Johanne capellano suo.
845. [Escher], Johannes capellanus dni de
244. 17 1492. (cf. Joh. de Escher].
846. Eschwege, Albertus de
105. 41. 1341. Albertus de Essinvvege [cf. Albertus de Fulda].
1362 Nov. 8 Albertus Flemming (Feraming) de Eschvvege can. e. B.
M. \'. Erfurt, et r. e. S. Petri in Canawurf in Stufforde et can.
S. Severi Erford. (Kehr-Schmidt II No. 419 u. ö.). 1368 Apr. 18 magister
Albertus de Eschenevvege can. e. S. Marie Erford. iRein. Thuring. sacr.
11 No. 2951. 1368 Jun 21: in curia habitacionis honorabilis viri dni magistri
Alberti de Eschenevvege in oppido Erfordensi (ÜB. Meiss. II 88).
847. Eslach, Heinricus de
73. 10 1317. d. Heinricus de Eslach Erbipolen. dyoc. XX solidos.
Eslach wohl Lesefehler für .Flach'. — 1327 Jun. 23: P. Johann XXII
provid. Henricus de Flach Herbipol d. mit Kanonikat u. Präbende in eccl.
S. Johannis in Hauge e. m. Herbipol. (G. L. A. Karlsr. Hdschr. 11701.
848. Esselingen, Johannes
13z. 42. 1369. d. Johannes Eszelinger de Basilea solvit solidos X.
849. Esthland, Burchardus de
55. 46. 1304 d. Burchardus de Estonia XXX solidos.
850. Esthland, Engelbertus de
55. 45. 1304. d. Engelbertus de Estonia XL solidos.
Vielleicht identisch mit dem späteren Bischof von Dorpat 1 1323 — 41 1
und EBischof von Riga (1341—48) Engelbert v. Dolen (Böthführ, Sitzber.
d. G. f. Gsch. u. Alt. d. Ostseeprov. Russlds. 1888. S. 4.). Weniger wahr-
scheinlich erscheint die von Schwartz iMitt. G. Liv.-. Esth.- u. Kurlds. Xl\'
G. 41 ausgesprochene Vermutung, dass hier an einen Engelbert, Ratsherrn
zu Reval 1316 zu denken sei. •
851. Ettenstat, Cunradus de ,
110. I 1345. a d. Cunrado de Etenstat, plebano in Obernhausen. Ratis-
ponen. dyoc. XX solidos
1367 Nv. 6: Chunradus de Ettenstat. can. e. Ratisp onen. (Ried.
C. d. II 9031.
852. Etzdorff, Nicolaus
259. 31. 1501. d. Nicolaus Smetzdorfi dioc. Halberstadensis XXXIIl Bologninos.
Thüringisches Geschlecht (König III 275 — 283; Biedermann, Ottenwald
tab. 300). — 1492 SS. Leipzig (.Nicolaus Etzdorft de Schrapula'). 1497
WS. Erfurt (.Nicolaus Etzdorff de Schrapla, bacc. Liptzensis-). —
853. Etzdorff, Volradus de
224, 23 1477. a d. Volrado de Etzdorp canonico Misnensi VI grossos.
1474 WS. Leipzig (.Volradus von Ertzdorff de Oege tm'). 1474:
X'olrad Ecztorff tumherr der kirchen Sant Sixt zcu Merssburg.
J22 Eulcnbeik — Kverhardu-
iN. Mitt. a. d. Geb. hist antiq. Forsch. \'. 2. S. 104). 1504: decanus templi
cathedr. Citic. et can. e. Numburg. (Struvii Hist. pinc. N'arilo-Tauten-
burg. p. 49). — Stiftete 1500 ein Erbbegräbnis der EtzdorlT'schen Familie
i. Kreuzgang des Domes zu Zeitz; vermachte auch dem dortigen Spital
zum Seelenheil seiner Eltern Friedrich u. Elis. v. Etzdorff ein reiches Legat.
Lebte noch 1521: begraben in der von ihm gestifteten Kapelle (J. Chr.
Grubner, Hist. Nachw. v. d. Decanis zu Zeitz. 1756. S. 15)
854. Eulenbeck, Wolfgangus
334- 36 1555 ^ Wolfgant:us Eulenbeck Saxo libras duas.
336. 24. 1558 nobilis d Wolfl'gangus Eulenbeck Saxo .procurator .
344. :8. ijsg d. Wolflgangus Eulenbeck Saxo iuris utriusque doctor Bononiensis
Bononenos sexdecim
Thüringisch -vogtländische Familien. -- S. des Kanzlers der Grafen
zu Barby Petrus E.. gb ca. 1530 zu Barby. 1542 Nv. z. Wittenberg
(.Wolfgangus Vlenbeck Barboiensis'): 1547 WS. i. Leipzig (,Volfg£ingu3
Eilenbeck Barbensis 6V2 gr.'), 1548 SS. i. Lpz.: bacc. art (Phil. Matr.i; 1549
i. d Lpz. Rektoratsakten erwähnt (Zarncke p. 371). 1555 Aug. i Padua
(.Wolffg. Eulenbeck Saxc. — al. m.: consil. Äugusti Elect. Sax ; •)• Dresde
«» 97")- 1559 ^Jz- 18: 1. U. D. Bonon. (.Pandulphus (I) Elibecke de barbova
germanus': ß. 4IM. Seit 1564 als Hofrat in kursächsischen Diensten, viel-
fach auf diplomatischen Missionen (Müller, Annal. Sax. p. 161 63 72
74 u. s. w.). 1580 Sept. 30: neue Bestallung als kf Rat (Horns Hdbibl.
VIII 893). - \'ermählt (1567) mit Ursula v. Sode, des Lpzgr Rats u. Bau-
meisters Lindeman Witwe. S Sohn Daniel starb als Lpz. Student durch
einen Sturz von d. Treppe 1587 (Stepner No. 411; s. Tochter Katharina
verm. a. kf. Hofrat Sigism. Rölinger. — Wolfg. E. y 1596 im Alter von
66 Jahren (Epitaph i. d. Kreuzkirche z. Dresden: .Magnifici et clarissimi
vir! D. Woifgangi Eulenbecü I. U. C. & Illustr. Saxoniae Electorum D. Augusti
et D. Christiani F. R. necnon D. Friderici Wilhelmi Electoratus Administra-
toris et D. Sophiae Electorissae viduae, Consiliarii intimi, de ecciesia et
republica praeclare meriti, exuviae sub hoc monumenio requiescunt, laetam
in die novissimo resurrectionem et animae in Deo viventis aeternum con-
sortium praestolantes. Pie obiit ultimo Decembris a^- Chr. M. D XC\"I.
aetatis LX\"l'i (vgl. Chr. Schöttgen, Lebensbeschreibg. Hrn. Wolfg. Eulen-
becks . . . Progr. d. Hl. Kreuz. Schule z. Dresd. 1740. 4". — Gauhe, Ad.
Lex. 11 2631.
855. Eulenburg, Bodo de
38, 9. 1290. d, Bodo de Ylebruch LX solidos.
(i. 1368 Sept. 17 Bode de Ileburch herre zuo kalowe vnde Bode syn
sone doemherre tuo Magdeborg (Mülverstedt, Dipl. Ileburg. I 2571.
2. 1347 — ^2 Bodo de Ilebruch thesaur. e. Mersebg , 1355 — 74: decanus
(1. c. I 215 f.).
\'on diesen kann keiner mit dem oben genannten identificirt werden.]
856. [Euienburg], Henricus mag. Bodonis de
38. 10 1290. mag Henricus, magister Bodonis comitis de Ylenburck.
857. Eutleten, Everhardus de
147, 41. 1385. Everhardus de Eutleten Traiecten dioc IUI solidos.
858. Everhardus, Casparus
337^ 5- 1559- d. Gasparus Everhardus Ingolstadiensis libras duas.
337, 48. 1560. d Casparus Everhardus Ingolstadiensis .procuratur substitutus'.
Bruder des folgenden. — 1562 Febr. 25: I. U. D. Bonon. (Caspar
Euerardus Germanus': B. Xo. 4. lli. Wird 1563 als Rector acad. Ingol-
stadien. genannt (Casparus Everhardus L U. D. Nicolai Everhardi senior,
filius': Rotmar. S. i-^z^). erscheint jedoch schon 1564 Mz. 9 als Assessor
a. Reichskamergericht zu Spe3'er (für Bayern) und verblieb in dieser
Stellung bis zu seinem im J. 1573 erfolgten Tode (Annot.i Er schrieb Loci
legales s. Repertorium iuris ordine alphabetico, dass jedoch nicht im Drucke
erschienen zu sein scheint (Bibl. Monac. I. i. p. 51. C. 1. No. 432).
Everhardus — Fabri.
123
859. Everhardus, Nicolaus
335. 41. 1557- d. Nicolaus Everhardus Iiigolstadiensis libras duas.
S. des Ingolstadter Professor Nicolaus E. d. ä. u. der Cathar. Schober.
1556 Nov. 9 Padua (.Nicolaus Everhardus Ingolstadiensis' — a. m.: hodie
canonicus ibidem atque III^' Bavarie Ducis consiliarius: a. m.: t ibidem a' 86).
1558 Jun. 13: Leg. Doctor Bonon (.Nicolaus Euerhardus Germanus de
Englostado': L. s. i. c. IV). 1558 Ingolstadt: Leg. Doctor et Professor
(Rotmar p. 128). .Sicher ist nur. dass E. nach dem Tode seines Vaters (1570)
die oberste ordentliche Professur iür kanonisches Recht i. d. Ingolstadter
Juristenfakultät überkam und als angesehenes Mitglied derselben erscheint.
Wie sein Vater ein mutiger Vorkämpier der Universität gegen die An-
massungen der Jesuiten'. 1574 herzgl Rat: hält 1579 die Trauerrede in
d. Universität auf Hz. Albrecht (gedr. Ingolstadt 1580. SOj. -j- 1586 i. 49. J.
seines Alters. — Corpus Institutionum Justiniani. Dilling 1574; Consilia
2 Bde., gedr. nach s. Tode z Augsb. 1603. 2": Oratio de laudib. juris-
prudentiae 1558 u. Oratio de dignitate et praestantia juris canonici 1570
i. Rotmars Oration. Ingolstad. t. I — Ein Gedicht ad clariss. virum ac d.
Nicol. Everhardum j.'U D. Boior. Duci Alberto a consiliis et Juris can.
prof. ordin. et primär. (Rotmari Annal. Ingoist. p. 20) enthält e. Anspielung
auf e. glücklich ausgeführte Gesandtschaftsreise nach Savoj'en (Kobolt,
Bayr. Gel. S 212; Prantj. Univ. Ingoist. I 313. II 493: Stintzing, Rechtswiss.
loi. 136. 405; Muther i. A. D. ß.i.
860. Everslach, Johannes de
73, 24 13 17- d. Johannes de Everslach plebaiius in Nysa LVl solidos;
861. Evelmborgh, Cunradus de
49. 37. 1299 d. Cunradus de Ewelniborgh X solidos.
862. Ewesum, Wigboldus
236. 28. 1489. a. d Wigboldo Easunima") Monasteriensis diocesis XIIII solidos.
*J Friso. a. in.
Ewesum, ostfriesisches Geschlecht (Meding II 162 — 164). — S. des
Onno van Ewsum u. der Gela Manninga. Spielte eine grosse Rolle m
Stadt und Land Groningen Er verband sich mit Gf. Edzard gegen die
Stadt Groningen und eroberte u. a. Windschoten. Später war er mit der
Stadt Groningen verbündet. 1498 durch den Krf von Sachsen zum Ritter
geschlagen. Verm. m. Beetke van Rasquert. Er war Stifter und erster
Herr von Nienoord. Seine Söhne haben sich als Freibeuter in dem
80jährigen Krieg gegen Spanien bekannt gemacht, v 1530, (Mitt ).
863. Faber, Johannes
i2q, 10. 1367 d. Johannes Faber de Argentina ddt. XII solidos.
1355 Oct. 31. Joh. Faber camerar. S. Petri iun. (DB. Strassb. \' 3121.
1378 No. 10: providus vir d. Johannes Faber prebendarius eccl. S. Petri
iun. Argentin.; ebenso 1279 (Tho. Arch. Strassb. L. IN.»
864. Fabri, Anshelmus
ibi;. 7, 1412. a d. Anshelmo*) scriptore et abbreviatore II dogatos. quorum unus
valuit XXXVIIl solid, alter XXXVII.
34. 141 3. venerabilis vir magister Ancelmus Fabri literarum apostolicarum
abbreviator et canonicus Andwerpiensis ac persona in Hall Camerar.
dyoc. ,procurator substitutus".
169, 13. 1414. venerabilis vir magister Anseimus Fabri decanus Antwerpiensis et
persona in Hallis hcentiatus in iure canonico**) fecit depingi et
renovari tabulam altaris in Sacco***) pro X ducatis, quos ipse
solvit.
185, 6. 1438 in die Epiphania Dni in missa fuit d. Anseimus corrector literarum
apostolicarum.
*) postea facto correctore literarum apostolicarum di-
gnissimo ac referendario dni nostri pape dignissimo
(al. ni.).
**) factus postea liter, apost corrector et referendarius
dni pape Martini & Eugenii (al. m ).
***) tabula in choro in maiori altari est nacionis (al. m.)
J24. Fabri - Fabritius.
1415 Jan. 15: Decr. Lic. Bonon. (d. Anshelmus Vilhelmj Fabrj de
Breda fuit presentatus - et omnes fuerunt approbatorie cedule' — L. s. i. p. I).
1431 Oct. 18 und 1432 Febr. 13 Anselm. Fabri de Breda decan. B. M. Antwerp.
Camerac. d . liter. apost. corrector et referendarius (Repert. 1803- 1805. 26771.
1438 Apr. 8: Decr. Doctor Bonon. f.d. Anseimus de Alamania .solemnis
abbreviator literarum apoätolicarum qui fuerat licentiatus [Anselmus Fabri
decaniis e. B. Marie Antuerpien. Cameracen. d. . . qui d. XV'. mens.
Januar, a. MCCCCXV f. licentiatus) conventuatus f. ... et f. de gracia di-
spensatum . . . insign. omnia ei ddt d. .Bernardinus ... et f. magnum
prandium': L. s. i. p. l). ,Dns. Anselmus Fabri de Breda, Decretorum Doctor,
sedis apostolice prothonotarius et litterarum apostolicaru m
corrector ac earundem eximius abbreviator, necnon archidiacon us
Hannoniae in ecclesia Leodiensi et fei. rev. Dni Eugenii pape IV ac
sanctissimi dni nostri Nicolai pape V Referendarius, necnon protector
dicti hospitalis. Qui obiit Florencie die 3 m. Augusti anni dni 1449. Et
corpus suum portatum et deductum fuit ad oppidum Antuerpiense Camera-
censis dioc. et ibidem in ecclesia coliegiata B. Marie, cuius per plures annos
decanus fuit inhumatum fuit et traditum ecclesiastice sepulture. Quique
in vita sua multa dedit et donavit eciam in magnis summis pecuniarum et
ornamentorum ipsi hospitali et in eo fieri et reparari fecit et in testamento
suo eidem hospitali quandam domum suam et emptam per eum sitam prope
ipsum Hospitale et certa ulensilia domus legauit' (Lib. Confr. p. 233). (vgl.
a. Gall. Christ. V 139. C).
865. Fabri, Paulus
198. 25. 1453. d. Paulus Fabri de Zwerbst capellanus dni Johannis principis in
.Vnlialt |s. d.].
866. Fabri, Ulricus
143, 36. 1381. d. Ulricus Fabri de Rotenburg Constanciensis dioc. nichil dedit.
867. Fabricius, Georguis
322, 13. 1541. a. d. Georgio Fabricio de Kempnitz Bononer.os 38 quatrinos 3.
Tüchtiger Humanist und Pädagoge. — Geboren als S. des Chemnitzer
Goldschmieds Georg Goldschmidt am 23. Apr. 1516. 1535 Leipzig
(.Georgius Fabricius'). 1536 — 38: Lehrer i. Chemnitz. 1539 als Erzieher
mit dem jungen Wolfg. v. Werthern auf Beiciilingen [s.d.] nach Padua,
Bologna, Rom u. s. \v. (s. Reise hat er selbst beschrieben in Itinerum
Liber unus. Basil. 1560 vgl. Roma Bas. 1551 1560 und Antiquitatum Libri II.
Bas. 1549. 1560.). 1543 nach Beichlingen heimgekehrt übernimmt er die
Erziehung der jüngeren Brüder Philipp und Anton v Werthern und be-
gleitet dieselben zur Leitung ihrer Studien nach Strassburg (15441. Hier
traf ihn (15461 die Berufung z. Rektor der neugegründeten Fürsten-
schule zu S. Afra i. Meissen. Hat sich auch um die Begründung und
Organisation der Klosterschule zu Rossleben grosse Verdienste erworben.
T 1571 Jul. 13 i. Meissen. Sein Epitaph in S. Afra. Ausführliches Verzeich-
nis seiner Schriften bei Albinus p. 724 ff. (vgl. a J. D. Schreber, Vita
Fabricii. Lips 1717. Baumgarten -Crusius, De Fabricii vita et scriptis. Misn.
1839 und desselben Ausg. der Epp. Fabricii ad Wolfg. Meurerum Lips. 1845.
Kämmel i. A. D. B. VI 510 f., doch ist das dort gegebene Itinerar, wie
die Acta zeigen, nicht richtig).
868. Fabritius, Samuel
339. 18. 1562. d. Samuel Fabritius Megalopolitanus libras duas.
S. des Schweriner Reformators Egidius Faber. 1558 auf der Schule
zu Schwerin, in Pension des Rektors Daberchusius. 1560 (Ii in Bologna
auf Kosten des Hz. Joh. Albrecht v. Meklenburg (, Samuel Fabritzy hellt
sich ziemlich woll. Er wartt seinem study, auch der wälschen sprach ziem-
lich wol auf, so ist er auch gott sei lob frisch vnd gesund': Brief des
deutschen Kaufmanns Othmar Buochschor a. d. Hz. aus Bologna). 1561
Fbr. 14 schickt der Hz. 264^/4 Thlr. nach Bononien an Othmar Puscher
(Buochschor): .soll Samuel Fabricius zu seinem studio haben'. 1561 Sept. 18
Falk — Fantner. 125
schickt er ihm durch Joh. Caselius [s. d.| wieder 100 Thh-.; er lobt beider
Studien (utriiisque autem studia probamus . . . vosque in eo genere usui
nobis et ornamento fore piitamus: Lisch, Jahrbb. XIX 20). 1561 Padua
(.Samuel Fabritius JMegalopoIitanus'). 1563 i. Florenz (,40 vngarische
Ducaten bey Petro dem Trumeter dem Samueli Fabricio gen Florentz ge-
schickt zu seiner Unterhaltung': Tgbch. des Hz.). — Fabricius wurde später
(erster) hzgl. Meklenburgischer Archivar und Bibliothekar. (Über s.
Tod vgl. Lisch, a. a O. XYIll 1031.
869. Falk, Gerardus
320, 13. 1540 a Gerardo Falc Lubicensi XX Bononenos tres quatrinos pro con-
signatione literarum.
1522 Leipzig (Gerardus Falck de Lubecko')-
870. Falk, Hermannus
313. 44. 1537. a d. Hermanne Falck I florenum in auro.
317. 30. 1539. Hermannus Falck .procurator'.
343. 13. 1540. d. Hermannus Falcus Lubicensis infulis doctoralibus coronatus
Septem libras et decem Bononenos nostro sodalicio reliquit partim
ex debito, partim vero, ut sua quoque gentilicia insignia rationi,
quem ad aerarium nationis. cum ipsius magistratus erat, retulit,
appingerentur, anno virginei partus 1540 (cf. 310, 41).
S. des gleichnamigen Lübecker Bürgermeister (t 1530), I. U. D.; 1548
Ratsherr z. Lübeck, 1553 Bürgermeister. •)- 1559 Dz. i. V'erm. m.
Abelke Carstens (Dittmer, Lüb. Famil. S. 32). Wohl identisch mit Doctor
Herrn. Falck, der 1540 Oct. 6 als Advokat a. Reichskammergericht ver-
eidigt wird (Annotata).
871. Falck, Johannes
186, a8. 1439. '* venerabili viro d. Johanne Valcken canonico Monasteriensi
XX Bologninos.
Münsterländische Familie (Fahne, Herr. v. Hövel II 2 S. 176 ff.). —
1433 Joh. Falke can. e. Hildesh. (Lüntzel, Diöz. Hildesh. II 524). f 1495
(Joh. Valcke can. e. Monast.': K. Arch. Münster. — Mitt.; indessen noch
1499 Jun. 28 genannt i. Uß. Ostfries. II 609).
872. Falck, Stephanus
138 23 1490. a d. Stephane Falck canonico Monasteriensi VI grossetos.
i- 1528 Jan. 26 Stephanus Falck, cantor et can. e. Monasler. (K. Arch.
Münster. — Mitt.).
873. Falkenberg, dns de
41, 28. 1293. d. de Falkenberg XXX solidos.
Es gab verschiedene Geschlechter dieses Namens. — Im Kapitel zu
Fritzlar ,-assen um diese Zeit ein Hermannus de Falkenberg (can. capit.
1317; custos 1332; f 1348: Series ppos. e. Fritzl.) u. ein Otto de Falken-
berg (cantor et subdyaconus. t 1359: Quatt. Calend. e. Fritzl. p. 112).
874. Falkenburg, Johannes de
44, 8. 1295. Johannes de Falkinburg VlII solidos.
50, 26. 1300. Johannes de Valkenburg XV .solidos.
875. Faltenmeier, Johannes
313, 40. 1537. a d. Joanne Falthenineier 1 coronatum.
1540 Apr. 28 Doctor Joh. Faltenmair Procurator a. Reichskammer-
gericht z. Wimpfen, dann z. Speyer (Annotata). 1543 Apr. 28 unter den
Cleve'schen Räten auf d. Tag z. Nürnberg (Lacomblet ÜB. IV 6761. 1548
Apr. 20 mit Gogrefe [s. d.| u. Olisleger [s. d.] auf d. Tag z. Venlo (1. c. IV683);
i. demselben Jahre als Vertreter der Äbtissin v. Essen auf d. Reichstag z.
Augsburg (Mameranus p. 51); 1551 als bayrischer Rat aut dem , Moderations-
tag' zu Worms (C. F. Jung, Miscell. 1V= 192).
876. Fantner, Johannes
333, 47. 1554. d. Johannes Fantner de Landshut Bavarus libras duas.
1553 Aug. 22 Padua (,Joannas Fanntner Bauarus'). — [Vielleicht
identisch mit Johann Pfrontner. der eine Zeit lang notarius academie
J26 Farenheid — Feldkirch
Ingolstadiensis war. Im J. 1591 errichtete Joh. Pfrontner I. U. D. aule
ducalis ac camere Monachii advocatus et causarum forensium patronui
seinen in Ingolstadt verstorbenen Söhnen aus erster Ehe mit Apollonia
Hochberger daselbst ein Denkmal (Sammelbl. hist. \'. Ingolstadt XVI 32.
Rotmar f. 121'' Mü. Hfb. cod. germ. No. 301 71).
877. Farenheid, Christianus
537. 36. 1559- d Christianus Farenheid Rostockiensis libras duas.
1539 Mai 9 Rostock (.Christianus Varenheyde intraneus'). 1547 Sept.
Königsberg (.Christianus Varenheid Rostoch.': Lisch's Jahrbb. 49, 129.
No. 1794). 1555 Oct. 15 Rostock (.Christianus Varneheyde Rostochiensis'
professor Regiomonti in Borussia: al. m.i. 1557 SS. Frankfurt a. O.
(,mag. Christianus Fahrenheide Rostochiensis"). 1560 Jun. Wittenberg
(,mag. Christianus Fahrenheid Rostoch.').
878. Fastardus, Balduinus
a-o. 29. 1508. d. Balduinus Fastardus de HoUandia*) dioc. Leodiensis medium
ducatum debet**j
*i de Holonia (al. m.i.
**) nationi dedit al. m.)
879. Faust, Johannes
206, 5. 1461. a. d. Johanne Beckeinheim XIII Bologninos
208. 31. 1463. Johannes Fust de Pekelnheim Maguntinensis diocesis clericus.
1472 Rom (.Johannes Fust der. Mog.': Lib. Confr. p. 104). 1473 mag.
Joh. Fust in Romana curia causar. procur. (Deutinger. Beitrr. U 211).
1479 Mitglied der Mainzer Untersuchungskommission i. Sachen des Joh.
de Wesalia iSchunck. Beitrr. I 297). 1491: decan. e. S. Steffani Mog.
(Joannis II 5561. t 1501 Febr. 17 i. Strassburg (Epit. i. Münster z. Strass-
burg: .Johanni Faust ICto et doctissimo S. Steftani Mog. decano et h. chori
vicario memoriam rerum suarum gestatores posuerunt: obiit a=- M- I XIII
Kai. Mart.'i Schadaeus p. 49; Grandidier Suppl. p. 57). — Wohl identisch
mit dem 1488 Aug. 5 als päpstl. Commissar genannten (Joannis II 557» Joh.
Fust Decr. Lic. Weilburg. e. ppos. archiep. Mog. i. spirit. vicario.
880. Feilitzsch, Hermannus (de)
251, 21 1498. a nobili viro Hermanno Feylesch Bombergensis dioc. Bologninos XVI.
\'ogtländisches Geschlecht (König I 337— 392; Biedermann, Vogtland.
tab. 106 — 29). — 1493 Leipzig (.Hermannus de Ffeyltz').
881. Feilitzsch, Nicolaus de
252, 19 1498. a nobili viro d. Xicolao de Feylisch^i dioc. Bamberg. Bologninos XXII.
258, 19. 1500. in exequiis d. Nicolai Voldsker (!) pro luminibus Bolendinos Septem.
*) obiit hie die 10. Augusti 1500 (al. m.).
1487 WS. Leipzig (, Nicolaus Feyltscher de Curia tm'); 1489: bacc.
art. (.Nicol. de Feilsch-».
882. Feldkirch, Alexius de
234. 10. 1487. a d. Alexio de Veltkyrchen item a d. Ulrico de Veltkyrchen fratribus
germanis grossetos X.
883. Feldkirch, Georgius de
234. 21. 1487. a d. Georio de Veltkyrchen grossetos VI.
1493 Nv. 28: 1. U. D. Ferrar. (.Georgius Lj'nss ex Feldkirchen qui
studuit Ferrarie et Bononie: laudabiliter [se habuit]: Arch. not. Fern.
No. 237. fasc. 3).
884. Feldkirch, Heinricus r. e. in
76. 21. 1318. d. Heinricus rector ecciesie in Velchirchen XVI solidos.
Feldkirch i. Ostreich o. d. Enns, Mühlkreis, a. d. Donau. — 1348 Fbr. 2
her Heinrich den Zeiten fparrer daz\'eldkyrchen (ÜB. d. L. o. d. Enns \1I 441.
[Ein Dekan Heinrich von Feldkirch (Vorarlberg) erscheint 1328 Mai 27:
Regg. Const. No. 4166].
Feldkirch — Figuli. 127
885. Feldkirch, Petrus de
87, 1-. 1326. d. Petrus de Veltkirclien XXXVI solidos.
89. 17. 1329. Petrus de Velchil .procurator' (cf. 89,23: 90.15).
886. Feldkirch, Ulricus de
50, 22 1300. d. Ulricus de Veitkirchen VIII solidos.
t 1326 Mal 21: .magister Ulricus de Veitkirch can. ecci. Curien.,
requiscit in Veitkirch' (L. a. e. Curien. i. M. G. H. Necr. I 631. vgl. Juvalt S. 195).
887. Feldkirch, Ulricus de
234, II. 1487. a. d. Ulrico de Veltkyrchen [cf. Alexius de Feldkirch].
888. Feldkirch, Waltherus de
44, 31. 1295. d. Veltkilch XVI solidos.
889. Feyst, Hartmannus
150, 32. 1389. Hartmannus V'eist de Frankfordia .procurator'.
1390 WS. i. Heidelberg (,dns Hartmannus Feyst de Frideberg (I)
can. Aschaffenburg. bacc. in decr. ddt'). r 1406 Oct. 8 (Xecr. Aschaff. :
,VIII. id. Octobr. obiit Hartmannus Feyst de Butzpach di, canonicus, in cui.
anniv. dantur 2 librae hall. Item legauit curiam suam ,zum Loch' . . — Arch.
UFrank. 32, 181 a).
890. Fels, Jacobus
329. 47. 1544. d. Jacobus Fels libram unam.
1541 Apr. 19 i. Tübingen (.Jacobus Fels de Guntzenhausen').
891. Fenck, Georgius
316, 41. 1538. a d. Georgio Fenck ab Onoltzpach Eystat. dioc. hie doctoralibus
insignibus utriusque iuris inaugurato I coronatum.
1538 Oct. 16: I. U. D. Bonon. (Oct. 12 .Georg. Fenck Eystet. dioc. in
Alam. comparuit . .' — Oct. 16: I. U. D.: B. II' ).
892. Fetter, Johannes
225, 10. 1477. a d. Johanne Fetter de Cadana Pragensis dioc. IX solidos.
893. Feuchter, Henricus
185, 27. 1438. a d. Henrico Feuchter plebano in Cysterstorft Pataviensis dyoc.
Bononienses solidos X.
1430 Mai 31: Heinr. Feuchter der. Patav. d. (ÜB. Herzogenburg S. 408).
1431 Apr. 13 Heinr. F. Patav. d. provid. m. altare SS. Bartholomei et
Magdalene i. e. S. Martini i. Closterneuburg Patav. d. (Repertor. 707.
804). — 1438 Jan. 4: Lic. i. Decr. Bonon. (,e.\. f. i. iur. can. d. Henricus
Feuchter de Alam. e. f. approb.': L. s. i. p. I|. 1443 Fbr. 28 K. Friedrich III.
giebt dem Heinr. Feuchter Lic. i. Decr. e. Dienstbrief (Chmel. Regg.
Frid. III. l. 143).
894. Feuchtweck, Daniel
337, 40. 1559. d. Daniel Feuchtweck Augustanus libras duas.
1550 Jena (.Daniel Feuchtweck Augustanus'). 1559 Oct. Padua
(.Daniel Feuchtweck Augustanus').
895. Feurskyrer, Sigismundus
233, 37. 1487. a d. Sigismundo Feurskyrer canonico Gurcensis dioc. X\'II grossetos.
Lesefehler für .Feustritzer'. — 1518 Sigism. Feustritzer prelatus Gurc.
t 1525 Jan. 30 (.Sigismundus Feustritzer ppos. Gurc. obiit': Necr. Gurc. i.
Arch. f. ö. G. 75. 243) S. Anniversarium a. 27. Apr. (a. a, O. S. 251
vgl. S. 260).
896. Figuli, Johannes
171. 31. 1420. Johannes Figuli de Breda Leodiensis dioc. X solidos.
174, 27. 1425. Johannes Figuli al. Braxatoris de Breda canonicus eccI. B. Marie
.Vntuerpiensis Scolaris in iure canonico .procurator'.
176. I. 1426. d. Johannes Figuli in iure canonico licentiatus canonicus Antuer-
piensis addidit X Bologninos.
J28 Kinstingen — Fischer.
1417/18 i. Heidelberg (.Johannes Figuli de Breda Leod. dyoc.'j - -
1426 Dz. 12: Lic. i. Decr. Bonon. (,d. Johannes figoli de alamania [Johannes
Braxatoris alias figuli can. e. B. Mariae Antwerpien. Camerac. dioc. in
iure can. presentatus: Lib ex.] adductus f. ad exam. per dnos Antonium
de Albergatis et Joannem Andream de Caldarinis . . et f. ab omnib. n. d.
approb.': L. s. i. p. I). 1431 Jul. 11 Joh. Figuli can. B. Mariae Antwerp.
Camerac. d. in Rom (^Repert. 1314): 1431 Oct. 18 Johannes Braxatoris mag.
i. art. thesaur. et. can. Antwerp. Camerac. d. persona Wauthier-Braine
(1. c. 1806). 1432 Fbr. 13 mag. Joh. Figuli de Breda der. Leod. d. litter.
ap. abbreviator (1. c. 2677).
897. Finstingen, Johannes de
an, 2,4. 1466. a d. Johanne de Fynistenga archidiacono in Cardone canonico eccl.
Trevirensis.
1447 Apr. 12: Scholar a. Trierer Domkapitel: 1447 Apr. 23: Ahnen-
probe, behufs Aufnahme ins Domkapitel; seit 1464 Apr. 10: can. e. Tre-
viren.; 1466 Agr. 14: archidiaconus S. Castoris in Carden; 1469 Jul. 4:
Chorb. tit. S. Castoris in Carden bis 1500 Jun. 30 (k. Arch. Coblenz. — Mitt.
vgl. Hontheim II 529). — Jean de Fenetrange, archidiacre de Treves en
1474, fonde son anniversaire en 1478 (Invent. des titr. de Lorraine par
Du F'ournay. Table des noms de lieux p. 275. — ms. Stadtbibl. MetZ).
898. Finstingen, Sigismundus baro de
172. 4. 1421. d. Sigismundus baro de Vinstinghen canonicus Argentinensis ddt
solides XL.
899. Fintler, Johannes
177, 34. 1514. a d. Joanne Fintler (et Gasp. Vsvvanger) dimidium ducatuni
2. S. des Mundschenken EH. Sigismunds Nicolaus \'intler zu Platsch,
aus dessen 2. Ehe mit Dorothea Hungerhauser. — J520 Apr. 16: Decr. D.
Ferrar. (.Joannes Uintler Germanus de Brixen comitatus Tiroli doctoratus
in iure can. — studuit Senis et Bononie. Promotores D. Federicus
Bardella et Trottus de Trottis': Ferrara, Arch. Notar. No. 542 fasc. i. Zettel 1
Fürstl. Rat zu Brixen: 1521 Regimentsrat zu Innsbruck und zugleich
Unterhofmeister. 7 1550. Vermählt i. mit Barbara v. Pirchach, 2. mit
Helena v. Grienenstein, 4 Söhne. (Bucellin. Ill-t 192; der Geschichtsfreund.
Brix. 1866 S. 317. Nach beiden war er I. U. D.)
900. Fischer, Fridericus
279. 15. 1515 a d. Frederico Fischer canonico S. Johannis Xovi Monasterii
Herbipol. I flor. Renensem.
•z8i, 29. 1517 Jan. Fridericus Fischer .sindicus'.
1511 WS. i. Wittenberg (.Fridericus Fischer can. Herbipolensis'i.
Noch i. Mz. 15 17 i. Bologna als anwesend erwähnt (Cochl. a. Pirkhe5'm.
,est canonicus nobiscum Herbip. Frider. Fischer contubernalis Hutteni'»
— 1523 verheiratet er sich heimlich i. Würzburg: am i. Juli auf der bischöfl.
Kanzlei verhaftet, am 23. August freigegeben, gegen Urfehde. Tritt als
Rat i. die Dienste des Hochmeisters Albrecht v. Preussen (vgl. Doctor Frid.
Fischers .Aydess-pflichtung' dd. 1523 Dz. 31 b. Tschackert, Uß. U. No. 157t.
1524 i. Auftrag des Hz. auf d. Reichstag z. Nürnberg (s. Correspondenz m.
d. Hz. b. Tschackert 1. c. II 73. No. 240, No. 241). Es gelingt 1524 Fischer,
den Crotus Rubianus [s. d.] gleichfalls für des Hz. Dienst z. gewinnen
(No. 242). — In demselben Jahre auf e. Gesandtschaftsreise nach Schott-
land (No. 299). 1526 Jul. 25 D. Fischer hat ,in Rat geschworen' iNo. 5071:
1526 nach Polen. — f 1529 vor 13. Sept. an der .Schweisskrankheit- (No. 6551.
(Ein Bittgesuch sr. Witwe a. d. Hzg. um 45 M.. die der Hzg. etlicher Bücher
halben schulde: ibid. No. 1144). — Humanistisch gebildet. Vielleicht \'f".
der anonymen Flugschrift gegen den Türkenzehnten (.Exhortatio viri cuiusdam
doctissimi ad principes ne in Decimae praestationem consentiant. s. a. [1517)1,
die sonst auch Jacob. Fuchs [s. d ] zugeschrieben wird iv. d. Hagen, Deutschi,
litt. u. relig. Vhlt. 2, 49. Boecking, 3 Abhdlg. etc. S. 49. Strauss. Hütten 2, 3091:
vgl. auch Boecking, Opp. Hutt. I u. Suppl. . . — Über den Handel Apel-
Fischgraetl — Forderer. 129
Fischer mit d. Bischof vgl. Scultetus, Annal. evang. renov. ad a. 1523. p. 59;
Goldasti Polit. Reichshändel P. XVIll. 785. Ludewig, Gschtschr. v. Wzb.
S. 870; Heumann, Doc. litt. p. 26; Strauss, Hütten I 367 a.; Fries, G. d. Bisch.
V.W. II loff. ; Tschackert II 39. No. 143.)-
901. Fischgraetl, Martinus
196, 27. 1451. a discreto viro d. Martino Fischgraetl de Peurbach Pataviensis
dyoc. decretorum baccalario, dni comitis Alberti de Schawnburg
familiari, solides X
[Auf Martin Fischgraetl ist wahrscheinlich nachstehende Notiz in dem
L. s. i. p. I zu beziehen: 1451 jul. i: j. U. D. Bonon. ,d. Martinus de
Alamania qui stat Brugis (?) et existit Mgr. art. et doctiss. f examinatus et
doctoratus eodem die in iure can. et ciuili'].
902. Pladenstein, Nicolaus
249, 7. 1496. a d. Nicoiao Fladenstein de Culmpach Bamberg, dioc. XVI Bologninos.
1490. SS. in Leipzig (.Nicolaus Fladenstein de Culmbach Vj.');
1491: bacc. art. (Phil. M.). War Vikar, i. Bamberg (Arch. f. d. Ober-
mainkreis I 3. Hft. 132).
903. Flamingus, Johannes
laS, 25. 1366. d Johannes Flamingus VIII solidos.
[Johannes Flamingus de Wyneghem in agro Antwerpiensi, Limburg!
natus, poeta fuit non inelegans' s. d.: Andree, Bibl. Belg. 501I.
904. Flandern, Martinus de
139, 16. 1376. a. d. Martino de Flandria solidos V.
905. Flieden, H. de
51, 40. 1301. d. H. de Fliden KU solidos,
906. Flochberg, dns.
103, 35. 1341. d. Flochberg canonicus Suthwangensis XII solidos.
907. Floerchingen, [Johannes del
46. 8. 1296 de Flolechingeii arohidiaconus Argentinensis IX libras.
Johannes de Florchingen 1273 can. e. Arg. (Grandidier, Oevr. ined.
IV 40), 1294 Dz. archidiac. Arg. (Bez. Arch. Strassb. — H. 1450); ebenso
1266 Jan. 6 (1. c. G. 74). 1300 Aug. 23 u. 1302 Febr. 17 ppos. e. Arg. (ÜB.
Strassb. II 182; III 147). 1305 Dz. 28 v. der Majorität des Kapitels z. Bischof
gewählt, stirbt noch vor d. Eintreffen der päpstlichen Entscheidung (1306
Fbr. 19: defuncto Friderico episc. quattuor ibidem contigit in discordia
celebrari electiones, unam de Johanne pposito, qui interim mortuus est —
ÜB. Strassb. II 207).
908. Flushart, Johannes Leo
335, 47. 1557. Nobüis d. Johannes Leo Flushart Austrius libras duas.
1549 WS. Wien (.Johannes Flushardt Nobilis Austriacus'). 1554
Jul. 8 Padua (.Johannes Leo a Flushardt'). S. d. Hans Fl. d. j., ver-
mählt 1568. stirbt ohne Kinder (v. Luschin i. Bll. NÖstr. XIV 249).
909. Folger, Johannes
loi, 23. 1338. a d. Johanne Folger de Constancia VI solidos.
1347 Dz. 8 Johan gen. Volgger Kaplan des S. Marienaltars unter
dem Chor des Domes zu Konstanz (Regg. ep. Const. No. 4845).
910. Foramine, Johannes de
207, 8. 1462. a d. Johanne de Foramine de Venrade Bologn. XV.
1453 Jan. 3 i. Köln (.Johannes de Venroede. Leod. d. art. s. et iur.'i.
911. Forderer (Fürderer) al. Kühorn, Johannes
247, 2b. 1495. a d. Joanne Forderer Alemano |cf. Joh. de Kunowitz].
340, 14. ca. 1500. d. Johannes Forderer alias Kuehorn U. J. Doctor contribuit XXX
Bologninos.
158. 15. 1501. Johannes Kohorne .sindicus-.
Deutsche Studenten in Bologna. "
iqo Forster — Frayx.
Johannes Fürderer gen. Kühorn (nach seinem Stiefvater Jacob Kühorn
von Feuerfeld b. Heilbronn •!• 1503). 1507 wird Doctor Johannes Fürderer
vom Kf Jacob von Mainz als Kammergerichtsassessor präsentiert,
welche Stelle er bis 1515 als assessor extraordin. ab- und zugehend be-
kleidete. (Annotata: Ludolf, Append. X 23. 29). War inzwischen 1508 can.
e. S. Victor. Mogunt. geworden und lehrte zugleich die Rechte an der
Mainzer Universität. 1515— 21: Kurmainzischer Kanzler. 1520 kauft
er ein Haus in Mainz. 1521 Dr. Joh. Fürderer von Richtenfels legt
sein Kanzleramt nieder, bleibt aber kurfürstl. Rat von Haus aus. — Ein
Lobgedicht auf Joh. Kühorn, den .gerechten und milden Richter', der auch
die Ausonischen Musen hege, den seine Beredsamkeit als Schüler des Phil.
Beroaldus verrate, in Epigr. Joa. Aesticampiani. Lips. 1507. — Chph. Scheurl.
[s. d.] empfiehlt 1508 Aug. 13 den Paul. Huthenne a. s. Freunde Joh.
Kühorn u. Joh. Ridesel [s. d.] i. Mainz (Briefw.: .interea reperies Moguntiae
doctores Joh. Kühorn et Joh. Ridesel, viros humanos et litteratOs
quibuscum ex studiorum similitudine ut assolet magna mihi est familiaritas'i.
Unzweifelhaft mit dem von Joannis (II 634) erwähnten Joh. Kühorn J. U. D.
& prof. Ordinarius, scolasticus eccl. S. \'ictoris (1552) identisch.
t 1575 ^■' J""- i^- (i'^i'^ )■ — vgl- auch die Fichardsche Sammig. No. 168
(Fkf. St. Arch.) u. Arch. f. Litt. G. XII 346. — [Im J. 1530 wird wieder ein
Joh. Fürderer als assessor extraordinarius referens auf i Jahr am Kammer-
gericht angenommen. Ob derselbe?].
912. Forster, Johannes
167, 32. 1506. cf Ludov. Forster.
270, 13. 1508. d. Johannes Purster .sindicus' (ebenso 273, 40: 1510).
273, 40. 151 1 Johannes Purster de Cassel Hessus .substitutus procuratoris'.
341, 31. 1513. d. Johannes Forster de Hassia nationis Germanice .procurator in
discessu suo ex liberalitate sua donavit nationem duobus ducatis
(ct. 276, 13). (Matr. Doctor.)
Wahrscheinlich ein Sohn des Kasseler Schultheissen Heinrich Forster
1490 (Stölzel, Richtertum 1 414 a. 99). Dass er in Bologna 1513 promoviert
worden, ist nicht wahrscheinlich, da in den Akten nichts darüber zu finden. —
Er hat als fürstl. Lüneburgischer Kanzler später eine bedeutende
Thätigkeit entfaltet: 1531 Dz. auf dem Convent der Schmalkaldischen
Bundesverwandten zu Frankfurt a. M., 1532 zu Schweinfurt. 1539 wieder
zu Frankfurt u. Nürnberg (V. L. v. Seckendorff, Hist. Luth. III § 5, 10. § 9.
add. I. f. § 69. add. 111 b. vgl. a. Wrede, Hz. Ernst d. Bekenner S. 32 ff.
Havemann, Gsch. Braunschw. Lüneb. III 804. Register).
913. Forster, Ludovicus
267, 32. 1506. a d. Ludvico et Johanne Purster fratribus de Hassia L Bolendinos.
340. 42. 15 10. nobilis egregius vir d. Ludovicus Purster de Hassia utriusque iuris
doctor contnbuit llorenum (cf. 273, 12).
1504 Oct. 29 i. Köln (, Ludovicus Forster de Cassel ad iura iurauit
et soluit'). — Scheint nicht in Bologna promovirt zu sein, da sein Name in
den Akten nicht zu finden. 1524: Ldgf Philipp v. Hessen nimmt den
Trierer Kanzler Dr. Ludwig Forster als Burgmann von Cassel an und
freit seine Güter (Stölzel, Richtertum I 414. a. 99).
914. Frays, Franciscus
332. I. 1550. d. Pranciscus Frays de Schwatz libras quattuor.
344, 8. (,1551). d Pranciscus Frays doctor Perrariensis Bononenos sexdecim.
1543 Nov. 6 Heidelberg (,Francisc. Freysz de Schwatz Trai. d.' —
soll wohl heissen Salzburg, d.': ein Jacob us Fraysz a Schwaatz Salz-
burg, d.' ist 1541 Sept. 28 i. Heidelberg immatr.). 1551 Mai 16: J. U. D.
Ferrar. (,d. Franc. Fraj-sz fil. Mathie Frayss, patria est Schwatz — studuit
Senis et Bononie i. utroque iure': Not Arch. Ferrara No. 502 fasc. 13). —
1540 Mz. 18: can. e. Asciiaff.: 1551 Nov. 14: can. capit.; 1551 Nov. 16:
scolasticus. ■]■ 1=553 Oct. 20 (Arch. UFrank. XXXII 108. 277; 4 Distich.
auf s. Tod b. Gudenus C. d. M. II 388).
Franck — Frankfurt. 131
913- Franck, Caspar
250, 25 1497. a d. Caspare Franck Augustensis dioc. XVI Bologninos.
340, 4. (1500?) d. Caspar Frangk r. e parr. e. in Wattenweiler August, d., in
utroque iure lic, contribuit medium florenum.
1500 Nv. 9: In utroque iure Lic. Bonon. (.Caspar fil. Michaelis
franchi de Alam. dioc. August.').
916. Franck, Nicolaus
220, 5. 1475. d. Nicolaus de Maguntia.
222, 36. 1476. a magistro Nicoiao Franck de Maguncia XIII solidos.
Ist wohl mit Nicolaus .Martmeyster' de Maguntia arcium magistro
(147^) identisch?
917. Franck i-Franecker'?), Thomas de
272, 43. 1510. a d. Thoma de Franck Frisone tres Carlinos.
918. (Franken], Johannes de
226, 21. 1479. '^ Johannes*) iesnensis diocesis clericus .procurator'.
226, 44 1479 '^- Johannes de Franconia**) iprocurator) proposuit. brevi sese
discessurum . . .
*i nonien humiditate deletum est.
**) in litura haud perspicue scriptum.
Die Lesart ist zweifelhaft. Es ist anzunehmen, dass obiger mit einem
der vorhergenannten Johannes (vielleicht Joh. Riedner de Nidershe}!!!,
Eistett d.) identisch ist.
919. Frankenberg, Volpertus de
40, 43. 1293. Volpertus diclus de Frankenberc .procurator' (42.3. 5).
Walpertus de Franckenberg can. e. Fritzlar. 1345. Series ppos. Fritzlar.)
■;• 1360 I .anno dni M° CCC L X° -\- walpertus de Frankinberg presb. e.
canonicus . . .•: Ouattuor calend. e. Fritzl. i. Zs. \'. f. hess. G. u. Ldsk.
N. F. II Suppl. 1869 p. 32).
920. Frankfurt, Heilmannus de
64, 23. 1311. d. Heilmanns de Franckenlurt Mogunt. dioc, ab olim iuratus, r.t
Eiseruit. nondum contribuit requisitus.
1315 Heilmannus P>oys can. S. Bartholom. Francof iSt. Arch.
Frankf. No. 985\ Wohl zu identihciren mit Heilmannus Frosch 1,1321
Heilmannus dict. Rana custos e. S. Bartholomaei Francf : Würdtwein, Dioec.
Mog. II 691), der, nachdem er resignirt hatte. 1345 zum 2. mal zum custos
gewählt wurde, t 1367 iWetteravia I 115. 124-126). |Es ist sehr wahr-
scheinlich, dass dieser ,Froys' mit Heilmannus (,Fritz') can. Aschafienburg.
identisch ist; alsdann beziehen sich die Einträge Act. 44. 11 u. 63, 23 auf
ein und dieselbe Person].
921. Frankfurt, Jacobus de
i2q, 6. 1367. d. Jacobus de Frankfordia nihil ddt.
Nicht festzustellen. — Ein Jacobus de Francfordia erscheint 1351 als
rector ultramontanorum der Juristenfakultät Padua (Gloria, Monum. N0.2151.
Auch in Prag wird 1372 unter den Scholaren der Juristenfakultät ein Jacob,
de Francfordia genannt (Monum. II 58). Eine Identität des einen oder ande-
ren mit dem in den Acta erwähnten ist nicht anzunehmen. — Ein Jacob, de
Heyger custos e. S. Barthol. 1361 — 1382 urkdl. (Würdtwein N. S. VII 337'^'
345; Wetteravia I 117).
922. Frankfurt, Johannes de
150, b. 1388. a d. Johanne de Franctordia unuin tlorenum .Mamanie valenteiii
XXXI solid. (149, 55).
Vielleicht Joh. de Alheiligen (Arheiligen), aus zünftigem Frankfurter
Geschlecht, der auch sonst Joh. de Francfordia heisst (Wetteravia). 1414
Heidelberg (,M. Johannes Alheylgen alias de Francfordia: bacc. i.
iure can.'): später Decr. Doctor. 1420 decan. S. Barthol. Francf., noch
1431 (Wetteravia 1 95).
9*
132
Frankfurt — Frauenfeld.
923. Frankfurt, Theodoricus de
63. 35- 1311- d. Dythericus de Franckenfurt Mogunt dyoc, iuratus, X solidos.
1317: Theodericus Rorici can. e. S. Bartholom. Francoford. (St.
Arch. Frankf. — .Bartholom.' No. 3613).
924. Franconis, Petrus
160, 37. 1407. d. Petrus Franconis de Breda III libras.
1397 Oct. 8 Köln (.Petrus Franconis de Delff'). 1399 Heidelberg
(.Petrus Franckonis de DelfT can. S. Petri Traiect.'); 1504: bacc. i. iure;
1408 Mai 4: Lic. i. iure can. — Derselbe ?
925. Frankowiz, Michael
335, 25. 1556. d. Michael Frankoviz Labacensis Carniola libras quattuor.
926. Frauenberg, Petrus de
140, 40. 1378. d. Petrus de Frauenberch canonicus ecclesie Frysingensis necnon
ppos. S Viti ibidem contribuit duas libras. (140, 35: 394, 16.)
1379 Petrus de Frauenberg can. e. Frising.; noch 1421 am Leben
(Mü. Hfb. 1718).
927. Frauendorf, Georgius (Gregorius) r. e. in
141, 36. 1379. '^- Georgius (B — Gregorius) r. e. in Frauendorf ddt I libram.
928. Frauenfeld, Johannes de
ia2. 17. 1353. d. Johannes de Fravvnveld IUI libras.
123, 24. 1355. Johannes dictus Fraownveld a/s ,prociirator' d. J. IJJ4 erwähnt.
Bruder des Nicolaus v. Frauenfeld [s. d.]. — 1369 Nv. befindet sich
unter den bei dem Verkauf der Burg Greifensee anwesenden Vermittlern
auch Johannes (Hofmeister) von Frauenfeld, Sänger des Domstifts zu
Konstanz (Pupikofer I 7031. 1382 Oct. 21 Heinr. Keller von Erchingen
sass zu Gericht i. d. Kelnhof im Namen „des frommen, vesten Junkers
Johans von Frowenuelt weiland senger ze Costenz, maiger des
vorgeschrieben dorfes" (Zs. f. G. ORh. 28, 58). Östreichischer
Vogt i. Thurgau (Pupikofer 1 671. 696. 730).
929. Frauenfeld, Nicolaus de
56, 19. 1305. Nj'colaus de Vrowenvelt .procurator (56: 25. 29. 31. 33; 57, 22).
56. 22. 1305. Nicolaus rector eccl. in Windische dict. de Vrowenvelt .procurator'.
57. 31. 1305. Nicolaus advocatus dictus de Frowenvelt .procurator, (cf. 58, 37).
Ursprünglich Kiburgisches, dann Habsburgisches Dienstmannen-
geschlecht. das erst in Wisendangen (K. Zürich), dann in Frauenfeid an-
sässig war und später seinen Amtsnamen (advocatus = Hofmeister) als
Geschlechtsnamen führte. S. des östr. Hofmeisters Jacob v. Fr. Vogt z.
Frauenfeld. — Vor 1301 Kirchherr zu Kentzingen, vor 1303 Kirch-
herr z. Windisch, vor 1311 Chorherr z. Embrach. 1312 Nv. Dom-
herr z. Konstanz; vor 1322 Kirchherr z. Pfin; 1316 Nv. 16: Nicolaus
Domherr u. s. Br. Johann, Söhne des verstorbenen R. Jacob: 1326 Jan. i:
Nie. v. Fr. Propst von Embrach. (Regg. Const. 4066. 85. 4373 ff.) —
Als östreichischer Gesandter a. päpstlichen Hofe in Avignon 1326. 27. 28.
30. (Act. Vatic. No. 721. 1003. 1092. 1359 vgl. 1388). — 1331 Apr. 5:
P. Johann XXII ernennt den Nicolaus, Propst z Embrach. der die Sub-
diakonatsweihe hat. z. Bischof v. Augsburg (1. c. 4411); 1334: Der Dom-
herr Nicol. V. Fr. Erwählter von Augsburg zum Bischof v. Konstanz von
einem Teil des Kapitels gewählt (4414). dann in Avignon. wohin er sich
zu s. Bestätigung begeben, vom Papst z. Bischof v. K. ernannt (4417 vgl.
4418). Bulle Joh. XXII f. Xichol. elect. Constanc. 1334 Apr. 20 (,sane dudum
te tunc exponente quod antea tu in minori constitutus aetate in Kentzingen
primo et deinde in Wonisch ac in Ph^'n parr. eccl. necnon in Imbriacensi
Const. d. ac in Constanc. canonicatus et prebendas ac in eadem Imbriacensi
eccl. preposituram curam animarum habentem alias tibi canonice collatas
receperas ac in Kentzingen per triginta ac in Winsch per viginti octo et
in Phyn parr. ecclesias predictas per novem ac Imbriacensis per viginti et
Constanciensis ecclesiarum canonicatus et prebendas ac preposituram
Fraueiifeld — Freyberg. loo
predictas per sex annos insimul tenueras'). Verharrt in Gehorsam des
Papstes bis zu seinem Tode, f 1344 Jul. 25 (1. c. 4679. 4686. — vgl. die
Konstanz. Bist. Chron. v. Schultheiss i. Frbg. Diöc. Arch. VIII 39 f.; Eiselein
S. 237; Helv. sacr. 1 9. 40; Pupikofer I 671 ff.; Regg. ep. Const.).
930. Frauenfeld, Wernherus de
50, 10. 1300. d. Wernherus de Vrowenvelt VIII solidos.
59. aS. 1309. receperunt a d. Wernhero de Fravenvelt sj-ndico nationis . . .
931. Fraunhofen, Georgias Desiderius Baro in Novo & Veteri
334, 23. 1555. Generosus d. Georgius Desiderius baro in Novo et Veteri Fron-
hofen Bavarus libras quattuor.
Altbayrisches Geschlecht (Selekt i. R. Arch. Mü.) — 1557 i. Ingol-
stadt (.Georg Desiderius Baro in veteri & novo Fraunhofen Bavariae' —
Rotm. p. 125''). 1558 Jan. 14 Padua (.Georg. Desiderius Baro in Veteri
et novo Fraunhofenn' — al. m.: Praeses camerae Spir., nunc Consiliarius
aulicus S. M ). 1569 Jan. 7 iudex generosus am kais. Kammergericht in
Speyer (Ludolf App. X 82); geht ab: 1583 (ibid. p. 88). 1579 Aug. 27 Jörg
Deserus Frhr. z. Frauenhouen, als Ra: i. Diensten Hz. Wilhelms v. Baj'ern.
1586 Oct. 15: Hz. Wilhelm v. B. enthebt seinen .Hofrats-Presidenten
und lieben getreuen Georg Tesarussen Herrn zu Alken und Neuen Fraun-
hoven auf sein unterthenig anlangen' in Gnaden seines Dienstes und be-
stellt ihn zu seinem Rate von Haus aus — Verm. m. Apollonia v. Thurri.
die ihm e. Tochter hinterliess (OBayr Arch. XXII 199). Scheint sich zum
2. mal verheiratet zu haben, da er 1591 Nov. 5 s. Vetter Georg Deserus
V. Fr. zum Vormund seiner Kinder einsetzt iSelekt).
932. Fraunhofen, Wilhelmus de
214. 34. 1470. a d. Wilhelmo de Froynhoben . . .
1474 i. Ingolstadt: Wilhelmus Fraunhofer de Fraunhofen Legum
Doctor & Institutionum Professor ord. (Mederer I 9: hunc eo libentius
refero. ut intelligat nostra aetas, quam apud veteres nobilitas nee grädus
titulosque scholasticos sprevit, nee in Professorum numero recenseri
erubuifi.
933. Frei, Johannes
269, 28. 1507. Johannes Frei de Hora famiilus.
934. Freyberg, Henricus de
107. 46. 1344. a d. Heinrico de Friberch can. e. Augustensis III libras.
1336 Apr. 2: Päpstl. Provision für Henricus. natus nobilis viri Burg-
hardi de Friberg militis für Kanonikat u. Präbende qu. Eberhard! de
Otingen in der Augsburger Domkirche (.sicut asseritur tu dudum in
puerili constitutus aetate per Burghardum de Friberg militem genitorem
tuum ad parrochialem ecclesiam in Steten Constanc. dioc, cuius patronus
existit. fuisti licet absens et irrequisitus nee in hoc expresse consentiens
presentatus et de ipsius ecclesie cura postmodum investitus etc. etc. — Act.
\'atic No. 1784). 1354 Apr. 30 her heinrich von Frieberg Korherr und
Keiner zu dem tuom ze Auspurch (Mon. B. 33''-. 215; vgl. Regg. Boic.
\-III 2951.
935. Freyberg, Conradus de
S5. 9 1314. d. Conradus de Friberch canonicus Astenensis ecclesie 111 libras.
1346 Mz. II — 1356 Jun. 15 Conradus de Friberg can. August, et
ppos. S. Mauricii August., plebanus i. Fisch ach (Regg. B. VII
u. Villi.
936. Freyberg, Wilhelmus a
338. z. 1560. nobilis d. Wilhelmus a Freyberg Bavarus libras duas Bononienses
quatuor.
Ältester S. des Pankgratz v. Fr. (f 1565^ Patenkind des Hz. Wilhelm
V. Bayern geb. 1539. 1561 Nov. 9 i. Pisa (Brief a. Chph. Kress (s. d.]: Mitt.
\'. f. Gsch. d. St. Nürnberg XI ii). Folgte seinem \'ater als Besitzer
134 Freiberg — Freiburg.
von Hohenaschau, sowie des im Landgericht Traunstein gelegenen
Berg- und Scinmelzwerices; auch gehörte ihm das Unterwirtshaus Siegsdorf,
wo er einen Pächter sitzen hatte 1577 Aug i wurde ihm für sein Werk
zu Bergen eine weitere Holzverlagung zugesprochen: 1584 Jan. 5 erhielt
er auch die Niedergerichtsbarkeit (OB. Arch. XX VII 2281. — 2 mal ver-
heiratet: I. mit Ursula, T. des Wolf Tiefstetter: 2. mit Maria Poli.xena,
T. Stephans des Closeners z. Heidenburg; diese letztere schenkte ihm
2 Töchter, f 1603: begraben in der Kirche zu Nieder-Aschau: Der letzte
Freyberg zu Aschau (Primbs i. OB. Arch. XLV 59 ff ).
937. (Freiberg], Dilmannus de
57, 8. 1305. cf. (Johannes plebanus in Freiberg].
938. Freiberg, Jacobus de
73. 30. 13 17. d. Jacobus de Freiberch XX solidos.
939 Freiberg, Johannes plebanus in
57. 8. 1305 d. Johannes plebanus in Friberc pro se et socio suo Dilmanno XVI
solidos.
940- Freiberg, Theodericus pleban. in
57. 6 1305. d. Theodericus plebanus in Friberc XX solidos.
941. Freiburg, Gebhardus comes de
|cf. Heinricus comes de Friburg].
Die Grafen v. Freiburg sind e. Zweig der alten Zähringer Herzoge,
die mit Bertold V i. J. 1218 i. Mannesstamm ausstarben, worauf alle Zähringer
Stammgüter in Breisgau, Schwarzwald u. i. Schwaben auf Bertholds Schwester
Agnes übergingen, die mit Egon I Graten v. Urach vermählt, die Stamm-
mutter der Grafen v. Freiburg (u. v. Fürstenbergi wurde iSchöpflin, Hist.
Zar. Bad. I 221 ff". Kolb, Lex. v. Baden I 323 ff. Riezler, G. d. Haus.
Fürstenberg. tab. gen.). — Gebhard u. Heinrich waren die Jüngern Söhne
des Grf. EgenoIII und der Catharina v. Lichtenberg. 1302 Jan. 8 Gebehardus
de Friburgo archidiaconus e. Arg. et rector e. S. Martini i. Argen-
tina (ÜB. Strassb. III 145. 1471. 1303 Mz. 8 (III 1571. 1307 Fbr. 3 Gebehar-
dus ppos. e. Argentin. (II 211). 1309 Oct. 27; 1310 Jan. 28: Mz. 23: Geb-
hardus ppos. Argentin. thesaurar. Constantien. venerabilis patris ik Dni
Dni Gerhardi Constantien. epi. Vicarius in spiri tualibus ac tempora-
libus generalis (Zs. f. G ORh. XI 462: XII 69; 363. 5: XIX 469 f.; Herr-
gott Geneal. Habsb. T. III. P. II 593 Xo. 174: p. 595. No. 705). 1310 Mz. i:
Oct. 12 (ÜB. Str. II 222. 233: Schmidt. S. Thomas L'rk. No. 60). 1311 Fbr. i
(L^. II 29). 1313 Jun. 28 (Schöpfl. 1. c. I. 244: Zs. f G. ORh. XII 69 u. ö.).
1317 Mai 31: G. v. Fr. Dompropst i. Strassb. u. Rektor der Pfarrkirche
i. Frei bürg (Regg. ep. Const. No. 37531. 1318 Apr. 18 Gebehardus de
Friburg ppos. e. Arg. (Uß. III 2701. 1320 Nv. 24 (ibid 113531- ^S^i Jul. 20:
Gebhardus comes de Friburgo ppos. Argentin. ik thesaurar. Constantien.
ecclesiar. necnon rector eccl. parrochialis Friburgen. (Zs. f. G ORh. XII 363).
1323 Aug. 17: G. v. Fr. Strassb. Dompropst, Konstanz. Domschatzmeister,
Archidiakon i. Breisgau, Zürichgau. Aargau u. Burgund (Regg.
e. C. 3988). 1325 Fbr. 14: 1327 Jul. 5 (ÜB. II 381. 432: III 3511. 1328 Nv.
von e. Teil des Kapitels zum Bischof gewählt, rauss jedoch dem päpst-
lichen Provisen Berthold v. Buchegg weichen (Matthi. v. Neuenburg p. 224).
1330 Fbr. 27: Gebeh. ppos. & archidiaconus investirt den Conr. v. Kirckel
thesaur. [s. d.] m. d. Pfarre von Oberehnheim (Guden. II 118). 1330 Mz. 20
(ÜB. III 378): Dz. 22 Gebehardus de Friberge ppos. e. Arg. necnon ppos.
e. S. Leonhardi, que prepositura anne.xa est ipsi prepositure Argentin.
(Schöpfl. Als. dipl. I 142). 1335 G. v. F. weigerte sich mit Kirkel [s. d.]. die
Weihen zu nehmen: Verschwörung gegen den Bischof (Matth. Neub. p. 991.
t 1337 Mai 30 CGebhardus comes de Friburg ppos. Arg 6c theusaurar. (!)
h. e.' — L. a. e. Const. i. M. G. H. Necr. I 289: vgl. Chron. Closener 138:
,Do man zaite 1337 jor, an sant Peternellen dag, do starb grove Gebehart
V. Friburg, Dumprobest zu Strossburg').
Freiburg — Freydentaler. 135
942. Freiburg, Heinricus comes de
54. 29. 30. 31. 1303. Heinricus & Gebhardus comites de Vriburg Constantiensis
diocesis. Item d. llerinannus magister ipsorum (55. 26. 30J.
1302 Apr. 13 Heinricus de Friburg thesaurar. eccl. Argentin. & loci
archidiaconus (ÜB. Strassb. III 1511. 1306 Dz. 3 Grave Heinrich der
Küster von Strassburg grauen Egenen sun (Zs. f. G. ORh. XI 445). 130S
Aug. 26 (ibid.); 1308 Set)t. 23 (ibid.); 1310 Mz. i (ÜB. Strassb. II 3221.
1310 Jul. 20 (ÜB. Freib. I 186). 1310 (Schöpfl. Hist. Zar. Bad. I 244).
■;■ 1312 Sept. 29 (Riezler, G. d. Haus. Fürstenbg. tab. gen.). (Das Datum
ist zweifelhaft; ,Sept. 29. Heinricus comes de Friburg dictus Küster' —
vor 1313 — Necrol. Güntersthal i. M. G. H. Necr. I 306; dagegen i. Seel-
buch der Strassb. Kirche: ,XIII Kl. Fbr. Heinricus de Friburc canonicus').
943. Freiburg, fr. Burchardus Ordin S. Johannis hospital. Iherosolimitani de
75, 35. 1318. d. Burchardus de Friburgo dioec. Constantiensis XII solidos.
84. 2. 1324. fr. Burchardus Ord. S. Johannis hospitahs Iherosolimitani ,electus
prouincie Rinensis' (cf 84, 40).
944. Freiburg, Henricus de
40. I. 1292. d. Henricus de Friburgo V solidos (cf. 46, 20).
1303 Jan. 10; Heinricus de Vriburgo empfängt eine päpstliche
Expektanz auf ein Kanonikat zu St. Thomas i. Strassburg (Kaltenbrunner
No. 519).
945. Freiburg, Henricus de
52, 44 1301. [ (,f Nicolaus de Friburg.
53, 4. 1301. )
946. [Freiburg], Hermannus mgr. comitum de
54, 31. 1303. [cf. Heinricus comes de Friburg]
351, 33. 1301. Nv. 2. d. Arrimannus de Friburgo ,testis\
947. Freiburg, fr. Johannes Ord. S. Gwilhelmi de
107, I. 1343. a fratre Johanne Ordin. S. Gwilhelmi de Friburgo Constancien. d)-oc.
X solidos.
948. Freiburg, Conradus de
38, 30. 1291. d. Conradus de Friburg VI solidos.
1295 Fbr. I Konrad v. Freiburg, Dompropst zu Freiburg, Rektor
der Pfarrkirche daselbst (Regg. Bisch, v. Konstz. II 10).
949 Freiburg, Conradus de
74, II. 1317. d. Chunradus de Friburgo Constancien. dyoc. X solidos.
1330 Mz. 5: Päpstl. Dispens für Conradus natus nobilis viri Conrad!
Comitis de Friburgo acolitus Const. d. . . . super defectu natalium ut possit
in susceptis ordinibus ministrare et ad omnes superiores ordines promoveri
ac eccesiasticum beneficium obtinere (G. L. A Karlsr. Hdschr. 1170).
T347 Sept. 4; Testam. d. Conr. de Vriburgo capell. altaris S. Johannis
i. eccl. Basil. ^G. L. A. Karlsr. , Basel').
950. Freiburg, Nicolaus de
52, 44. 1301. d. Nicolaus et d. Henricus de Friburg XX solidos.
Ein Nicolaus v. Freiburg 1326 Propst zu Wislikofen i. Thurgau
(Kindler v. Knobloch, Oberbad. Gschl.Buch S. 390).
951. Freiburg, Paulus r. e. in
119, 32. 1349. d. Paulus de Suevia r. e. Vriburgensis ddt XII solidos.
952. Freiburg, Rudolfus de
74, 13. 1317. d. Rudolfus de Friburgo Constancicnsis dyoc. X solidos.
953. Freiburg, Theodoricus de
39, 48, 1292. d. Theodericus de Friburgo IUI solidos,
954. Freydentaler, Georgius
271, 33. 1509. a d. Georgio Freydentaler Moravo de Olmitz XX Bolendinus.
1507 SS. Wien (.Georgius Freydentaler ex Olmuntz').
jo6 Freising - Fridingen.
955. Freising, Alhardus de
43, 34. 1295. d. Aliiardus canonicus Frisingensis X solidos.
956. Freising, Engelschalcus de
71, 34. 13 16. d. Engelschalcus de F"risinga XII solidos.
957. Freising, Fridericus de
40, 16. 1292. d. Fredericus de Frisengen Uli solidos.
[1308 Fridericus dict. Eilenpech notarius et canonicus S. Andree
Frising. (Font. r. Austr. XXX\'" 45). 1322 mag. Fridericus ppos. Sliersen-
can. Frising. (1. c. S. 127)].
.958. Freising, Jordanus de
38, 31. 1291. d. Jordanus de Frisingia XVI solidos.
959. Freising, Conradus de
92, 20. 1333. a d. Conrado canonico Frisingensi de Babaria XV solidos.
960. Freising, Chunradus de
75- 37- 1318. d. Chuonradus de Frisingen Frising. dioc. XVI solidos.
t 1338 mag. Chunradus canon. Frisingensis et plebanus in Pharr
(Necr. Salzb. i. Arch. f. ö. G. Bd. 28, 169).
961. Freising, Rudegerus de
68, 35. 1315. d. Ruodegerus de Frisinga Xll solidos.
Ruodgerus notar. Conradi ep. Frising. resign. s. Kanonikat in ecci.
Inticen. c. 1320 (Font. r. Austr. XXXV"- 123)
962. Freising, Sifridus de
75, 33. 1318. d. Sifridus canonicus S. Andree civitatis Frisingen. XXIV solidos.
963. Freyss, Philippus (cf. Fraisz)
207, 12. 1462. a d. PhilippK) Freyz Bologninos X.
208. 31. 1463. Philippus Freyss de Haj'naw .testis'.
1449 WS. Wien. (,Phil. Freys de Hanaw 4gr.'); 1453 SS.: stud. iur.
{.mag. Phil. Freysz de Hanaw 2 gr.': Matr. iur.). — 1483 Phil. Frejs de
Hanau S. Petri e. S. Vic tor. M ogunt. ecciesiar. can. wird z. decanus
S. Petri gewählt, f 1485 Jun. 9 (Joannis II 4991.
964. Freslandus, Ulricus
-7. 38. 1319. d. Ulricus Freslandus X solidos.
965. Freundsberg, Johannes de
106, 41. 1343. a d. Johanne de Freuntzperg canonico ecclesie Patavien^is
XL solidos.
Tirolisches Geschlecht. — S. des Peter v. Fr. auf Matzen und der
Katharina v. Volders (Geneal. v. Kögl i. Arch. f. ö. G. \' 383 tab. II). 1359
Sept. 7: her Johans von Weuntzperch Korherre ze Pazzaw (M. B. XXX
245). 1363 joh. de Fr. can. Brix. et pleb. i. Imst (Sinnacher. Beitrr.
V 415). Als' can. e. Brix. auch 1369: 70; 73; 78 (F. r. A. Abt. II. XXXIV
305. 309. 316. 332). 1371 Juli vertauscht er seine Pfarre Imst gegen die
Pfarre Matrey im Wipthal (Sinnacher a. a. O. S. 492). t 1378 Mz. 4 (Resch.
Monum. f. 21).
966. Fridingen, Ulrici de
85, 39. 1324. d. Ulricus de Fridinge L solidos.
Geb. c. 1307. Als elfjähriger, nondum charactere clericali insignitus,
i. Besitz der Pfarrei Fridingen, als achtzehnjähriger, in minorib. ordinibus
constitutus, im Besitz der Pfarrei Mülhausen Const. d.; i. s. 25. Jahre auch
can. e. Frising. u. später archid. e. Frising., zugleich Inhaber der perp.
capell. S. Thome sine cura i. eadem eccl. Frising. (c. 13281, weiter (c. 1336)
der ppositura S. \'iti Frising. Er besass ausserdem die Pfarreien
Pfin, Rikkebach und Wigoltingen, war r. e. S. Pauli Const. und
archidiaconus in Brisgaudia (G. L. A. Karlsr. — \'atik. Abschr.). —
Fridinger — Frienstedt. 137
1341 Jun. 27: P. Benedict VII prov. d. L'Irich v. Fr., \'erwandten u. Kaplan
des B. Nicoiaus v. Konstanz, m. Kanonikat a. Dom z. Konstanz, unter d.
Bedingung, dass er auf die Pfarrkirche i. Mülhausen Const. d. ver-
zichte (Württ. Gschqu. II 411). 1342 Mz. 7 Ulr. de Fridinge can. e. Const.
iRegg. Const. No. 4652); ebenso 1343 Mz. 9. — 1350 Elsbeth, T. d. Joh. v.
Fridingen d. j. verzichtet z. Gunsten des Konstanzer Chorherrn Ulrich
V. Fridingen (Mitt. d. bad. hist. Commiss. 1885. S. 134). 1355 Sept. 9 L'Irich
V. Fr. Domherr und s. Schwager Ritter Heinr. v. Hornstein (Regg. Const.).
1356 Fbr. 9 mit Stimmenmehrheit an Stelle des ermordeten Joh. VVindlock
zum Bischof v. Konstanz gewählt, doch vom Papst nicht bestätigt: resign.
freiwillig. 1358 Mz. 10 .Pfafl' Uolrich von Fridingen' (ÜB. Fürstenberg \'
No. 523. 21. Y 1358 Jun. 5 |,qu. Uolricus de Fridingen can. Const.': L. a. e.
Const. i. M. G. H. Necr. 1 2891. S. prepositura S. Stephan! Const. wird
am 25. Juni anderweitig vergeben. .Udalricus 1\' was ain Edler von
Fridingen, der ist anfenglich vnd ainhelligklich erweit worden zum bischoft",
aber vmb das er den Cardinälen und andern amptherren nichts geben wolt,
ist er entsetzt worden und Bischof Heinrich (v. Brandisj an sein statt
kommen. Er hat darumb nicht geben wollen, domit er des regiments und
der seelsorg vertragen were. Vnd ist im lieber gsin, das die freyheit der
kirchen in ierer wirdigkeit durch sein thal unverletzt blibe, dan das er die
mit gelt besitzen soll. O ain Ehre Aller von Frydingen- (Schulthaiss,
Konstanz. Bist. Chron. i. Frbg. Diöc. Arch. X'III 42).
967. Fridinger, Johannes
Z3q, 5. 1490. a d. Johanne Fridinger de Waltzhuot XVI Bolendinos.
a45, 21. 1493. d. Johannes Frydinger de Walzhuett .procurator.'
Oberbadische Familie (Kindler v. Knobloch, Oberbad. Gschl. Buch
S. 398). — 1510 Jul. 2 Johannes Fridinger J. U. Doctor, officialis dni epi.
Constanciensis hat die Pfarrfründe zu Griesheim resigniert (Frbg. Diöc.
Arch. X. 8361.
968. Friedberg, Eberhardus de
58. 13. 1305. d. Eberhardus de Fredeherg X solidos.
969. Friedberg, Fridericus de
58, 23. 1305. d. Fredericus de Frideberg X solidos.
970. Friedberg, Rudolfus de
102, 22. 1340. d. Ruodolfus de Fridberg VllI solidos.
Könnte wohl identisch sein mit dem bekannten Kanzler K. Karls I\".
dem spätem (13661 Bischof v. \'erden. In den \'erkaufsurkk., die von
ihm erworbenen Güter bei Melpach betreftend (Gudenus c. a. III 486 f.)
wird er stets genannt: her Rudolf Johann Rulen son von Frideberg
probiste zu Wetzlare. (1361. 62). 1351 Jan. 19 meister Rudolf von
Friedeberg Kanonik ze S. florine ze Couelencz (Cod. Bald. f. 197J. 1365
urkd. er selbst als ppos. Wetslarien. (1. c. III 465). 1367 Jun. 29 stellt er
in Prag .languens corpore', sein Testament auf, worin er u. a. Decretum,
Decretales, Se.\tum, Clementinas et Novellas ambas dem Cisterz. Kloster
Arnsburg b. Frankfurt vermacht (1. c. III 481). y 1367 in Prag (Zorn.
Rudolf v. Fr.).
971. Friedberg, Wiselo de
112, 36. 1346. a d. Wiselo de Fridberg V solidos.
972. Friedland, Hermannus de
iit>, 42. 1548. a d. Hermanno de Fredland VIII solidos.
973. Frienstedt, Ludovicus de
53. 5. 1301. d. Luoderus (B = Ludovicus) de Erfordia dictus de Vrinstete X
solidos.
1300 Nv. 19 Ludewicus de Vrinstete clericus Z. (ÜB. Erf No. 4881;
Ebenso 1302 No. 13 (I. c. No. 501).
jnß Fries — Friesland.
974. Fries, Ulricus
213. 23. 1468. a d. Llrico de Augusta XXIIll Bologninos.
214, 5. 1470. L'lrico Fries de Augusta .procurator'.
1478 Sept. 7 Ulrich Fries Liceiitiatus iuris stiftet für Anna, s. Haus-
frau, sowie für Anna Svvertzin, Ulrich Schwartzens verlassene Wittib, einen
Jahrtag (Zs. h. V^ f. Schwab. & Nbg. V'I. 216). 1505 Jul. 18 der hoch-
gelehrte Meister Ulrich Frü.=s Licentiat u. seine leibliche Schwester Frau
Anna Schwärtzin Wittib. Bürgerin zu Augsburg stiften e. Jahrtag (ibid. VII
191). — 1487 Jul. 25: Ulricus Friess Decr. Doctor, Chorherr z. Zürich
(Wj'ss, Abtei Zürich S. 476).
975. Frico
42. 34. 1294. d. Frico X solidos.
976. Friesach, Geroldus de
85, 32. 1324. d. Geroldus canonicus Frisacensis XX solidos.
Könnte identisch sein mit Geroldus de Friesach (aus Friesach) vice-
dominus et ppos. e. Frisac. 1314 Nv. 25: seit 1326 Mai 4 als Bischof von
Gurk genannt. ■]• 1333 Dz. 5 (Mitt. d. k.k. Centralcommiss. VII 93: Hohen
auer, Kz. K. G. v. Kärnth. S 87 f.; Arch. f. Gsch. Kärnth. XV. 191.
977. Friesach, Heinricus de
90 21. 1330. a d. Heinrico de Austria XXX solidos.
91, 9. 1331. d. Heinricus canonicus S. Bartholomaei in Frizaco .procurator sub-
stitutus' (92, 4)
? [loi, 19. 1338. a d. Heinrico de Frisaco XII solidos).
1335 Aug. 14. mgr. Heinricus can. Frisac, pleb. in Greizensteten
(Kreugstetten) Pat. d. (ÜB. Seitenstettan S. 197: Regg. e. Const. No. 4480;
Cod. dipl. Austr. Fris. 2, 240: Arch. f. ö. G. 35. 2391 vgl. Necr. Admont.
(Arch. f. ö. G. 19, 266).
978. Frisaco, Henricus de
199, 40. 1454. d. Henricus ... de Frisako IUI solidos.
1457 Aug. 25: Lic. i. Decr. Bonon. (Apr. 25 ,disp. f. c. d. Henrico
thome Monngher dyoc. Saltzburg. de ciuitaie Frisaco eo quod non audiuit
decreturri per annum nee legit nee repetiit'. — Aug. 25 , examin. f. predictus
Henricus . . et ita bene se habuit quod ab omn. n. d. fuit approb. et quod
pauper erat . .' L. s. i. p. I).
979. Friesach, Johannes de
loi. 17. 1338. a d. Johanne canonico Frisacensi X solidos.
980. Friesach, Nicolaus de
67, 7. 1314 d. Nicolaus de Frisaco dyoc. Salseburgensis XVIII solidos.
[1364 Nv. 4 Nicolaus ppos. Montis S. Virgilii in Frisaco Salzburg, dyoc.
Decr. Doctor protonotarius dni Pauli episc. Frising.: ÜB. S. Polten I 600.]
981. Friedland, Adam de
45. 28. 1296. d. Adam de Frisia III solidos.
9S2. Friesland, Adolphus de
47. 35. 1297. d Aldophus (!) de Frisia Venetum et XII denarios.
983. Friesland, Alardus de
126. 2. 1360. a d. Alardo de FrisoniaVI solidos.
984. Friesland, Albertoldus de
39, 30. 1292. d. Albertoldus de Frisia I solidum.
985. Friesland, Andreas de
120. 28. 1350. d. Andreas de Frizia VII solidos.
986. Friesland, Antatus (Appretatus) de
44, 42. 1295. d. Antatus de Frisia IUI solidos.
45, 41. 1296. Appetatus de Frisia VIII solidos.
46, 12. 1296. d. Habetacus de Frisia \'I solidos.
47, 25. 1297. d. Appetatus de Frisea VI solidos.
Fricsland. 139
987. Friesland, Augustinus de
laq. 14. 1367. d. Augustinus de Frisea XII solidos.
988. Friesland, Baldewinus de
39, 43. 1292. d. Baldewinus de Frisia II solidos.
989. Friesland, Dadico de
4q, g. 1Z99. d. Dadico de Frisia IUI solidos.
990. Friesland, Ditmannus de
38, 16 1290. d. Ditmannus de Frisia III solidos.
991. Friesland, Eberhardus de
39, 38. 1291 d. Eberhardus de Frisia IUI solidos.
992. Friesland, Eckhardus de
41. 17. 1293. d. Ekchardus F"riso II solidos.
993. Friesland, Enochus de
39. 33. 1292. d. Enochus de Frisia IUI solidos.
994. Friesland, Florentius de
47, 27. 1297. d. Florencius de Frisia V solidos.
995. Friesiand, Frebrandus de
44, 41. 1295. d. Frebrandus de Frisia III solidos
996. Friesland, Fridericus de
39. 31. 1292 d. Fredericus de Frisia III solidos.
I53. 33- ijOi- Fredericus de Frisia VII solides].
997. Friesland, Gayko de
43, 13. 1294. Gayko de Frisia III solidos.
998. Friesland, Gerhardus de
39, 47. 1292. d. Gerhardus de Frisia III solidos.
45, 22. 1296 d. Gerhardns de Frisia II solidos
999. Friesland, Godescaicus de
39. 46. 1292. d. Godescaicus de Frisia II solidos.
1000. Friesland, Henricus de
3q, 43. 1292. d. Henricus de Frisia III solidos.
looi. Friesland, Hero de
39. 42. 1292. d. Hero de Frisia III solidos.
1002. Friesland, Hiddo de
45. 27. 1296. d. Hiddo de Frisia V solidos.
1003. Friesland, Homericus de
5c, 27. 1300. d Homericus de Frisia filius Homerici III solidos
1004. Friesland, Ybo de
51, 32. 1301. d. Ybo de Frisia Venetum.
1005. Friesland, Johannes de
48, 17. 1297. d. Joannes Adolti de Frisi V solidos.
1006. Friesiand, Johannes de
120, 27. 1350. d. Johannes de Frisia VIII solidos.
1007. Friesland, Karalus de
271. 37. 1509. a d. Karalo ex occidentali Frisia medium llorenum Renensem et
X quatrinos.
1008. Friesland, Lambertus de
39. 2q 1292 d. Lambertus de Frisia II solidos.
1009. Friesland, Laurentius de
120. 2b. 1350. d Laurentius de Frisia Xllll solidos.
140 Friesland — Fritzlar.
loio. Friesland, Meinhardus de
41. 39. 1194. d. Meinhardus et Theagrippus de Frisia XI solidos.
loii. Friesland, Meco de
4;. 14. 1296. d. Meco de Frisia XX denarios.
1012. Friesland, Mognolphus de
39. 5I. 1292. d. Mognolphus de Frisia IUI solidos.
1013. Friesland, Octo de
47. 37. 1297. d. Octo de Frisea bone memorie legavit HI solidos.
1014. Friesland, Petrus de
10-. 47. 1344. a d Petro de Frisia XLU solidos
1015. Friesland, Raynerus de
izo. 29. 1350 d. Raynerus de Frizia V'II solidos.
1016. Friesland, Saczerus de
44. I. 1295 d. Saczerus de Frisia III solidos.
1017. Friesland, Sydacus de
4-. 28. 1297. d Sydacus de Frisia VI solidos.
1018. Friesland, .Sifridus de
39. 44. 1292. d Sytridus de Frisia III solidos.
1019. Friesland, Tammo de
50. 21. 1300. d. Tammo de Frisia V solidos.
1020. Friesland, Theagrippus de
42. 39 1294. d. Theagrippus de Frisia |cf. Meinhardus de Fr.].
1021. Friesland, Theodericus de
39, 34. 1292. d. Theodericus de Frisia IUI solidos.
39. 39 1292 Theodericus de Frisia grossum Turonensem.
41 14 1293. Theodericus Friso II solidos.
1022. Friesiand, Ubaldus de
39. 41. 129a. d. Ubaldus de Frisia III solidus.
1023. Friesland, Volkerus de
139^ 73 '37^ J'^f- ^°- Volkerus de Frisia solidos quattuor.
1024. Friesland, \'olkardus de
43. 13. 1294. d. Volkardus de Frisia III solidos.
[43. 46. 1295. d. Volgerus de Frisia III solidos).
1025. Friesland, Volquinus de
135. 32. 1372. d. Wolquinus de Frisia XVI solidos.
1026. Friesland, Walfridus de
43, II. 1294. d. Waliridus de Frisia III solidos.
1027. Friesland, Wicbrandus de
39. 48. 1292. d. Wicbrandus de Frisia III solidos.
[47, 30. 1297. Wribondus de Frisia V solidos].
1028. Friesland, Wiolfus de
45. 25. 1296. d. Wiolfus de Frisia XX denarios.
1029. Frische, C. dictus
44. 33. 1295. d. C. dictus Frische de Torvelden X solidos.
1030. Fritzlar, Eberhardus de
40, 33. 1292. d Eberhardus de Vrizlare X solidos.
1031. Fritzlar, Hermannus de
38, 10. 1290. d Hermannus de Frisier XXII solidos.
[1289 Hermannus de Besse can. Fritzlar. ,ob spolium et incendia
privatus prebenda a Gerhardo archiep.' 1294 oder 1315 Hermannus de Itter
can. Fritzlar, decan. (Series ppos. Fritzlar.)].
Froeschl — Fuchs.
141
1032. Froeschl, Hieronymus
333, 4. 1553. d. Hieronymus Froschel Augustensis libras duas.
1573 Mz. 1 1 Jheronimus Fröschl Doctor, verm. m. Regina Pfisterin
(Hochzeitsbuch). Katsconsulent in Augsburg (v. Stellen I 753. 589).
1575 Jul. 24 Hieronymus Fröschl I. U. Doctor, Rat des Pflzgf. Philipp
Ludwig V. Pflz. -Neuburg (Mü. Reichsarch. — Selekt), 1578 Doctor Hier.
Fröschl, brandenburgischer Rat u. Kanzler zu Onolzbach u. s.
Frau Regina (M. Boic. XXII 715); s. Verwandtschaft (1. c. XXII 716).
1033. Froeschl, Ludovicus, ex Marzoll
268, 35. 1507, d. Ludovicus Froeschel ex Marhols canonicus Pataviensis I duca-
tum dedit.
Altbayrische Familie Fröschl v. Marzoll (Schloss bei Reichenhall und
Karlstein (Bayr. Antiq. I 188 f.) — 1506 in Ingolstadt (,Ludowicus Froeschl
ex Martzols can. Patavien. 1509 Mz. 28 in Siena als Zeuge (.Ludov.
Fröschl de Martzolls Saltzburg. dioc. Patav. e. can.'i. 151 1 Jul. 18: I. U. D.
Senen. (.Ludov. generosus et nobilis vir Froeschel de marzols prov.
Bauarie cathedral. eccl. pathauen, tum can.' Erzb. Arch. Siena). 1526
Doctor Ludwig Froeschl v. Marzoll, Domherr zu Passau u. ,Donipau-
meister' (Erhard, G. d. St. Passau II 48).
1034. Frost, Theodericus
177, 25. 1427. magister Theodericus Frost de Salza X Bolendinos.
1420 Ost. i. Erfurt (,Didericus Frost de Zalcza XXgr.').
1035. Fruburg, ßertholdus de
174. II. 1424. a. d. Bertholdo de Fruburg cantore Lubicensi unum ducatum.
1036. Fuchs, Andreas
278. 42. 1515. a d. Andrea Fuchs Bambergensis et Augustensis ecclesiarum
canonico pro se et fämmulo suo Joanne Nicolai II florenos Renenses.
Andreas Fuchs v. Wal bürg, S. des Christoph F. v. W. u. der
Elisabeth v. d. Keer. (Biedermann. — Nach Bericht h. V. Bamb. 32, 124 war
er ein , Fuchs a Dornheim'). — 1496 mit s. Br. Jacob [s. d.] i. Erfurt, in
Verkehr daselbst mit Crotus Rubianus, der die Brüder später als Prä-
ceptor nach Italien begleitete (Cochlaeus a. Pirkhaymer dd. Bonon. 151 7
Jun. 26: , Crotus Rubianus Vulpinorum praeceptor') Schüler des humanistisch
gebildeten Matern. Pistorius (Kampschulte I 56). ~ 1504 Andr. Fuchs can.
e. August. (Khamm I 612). - 1510 Jan. 28: can. e. Bamberg. (,. . . iurauit
per procuratorem Lucam Korber vicarium' — Bamb. Kr. Arch.); 1513
Mz. 7: .receptus ad capitulum & factus est praesens' (ibid.) 1513 Mz. 19
bestätigt P. Leo X. Andream Fuchs der. Herbipol. im Besitz der ihm von
s. Vorgänger verliehenen Einkünfte super fructibus beneficii in Auchstadt,
dioc. Herbip. und super fructib. vicariae S. Andreae in choro eccl. Herbipol.
(Hergenroether 1 72). Von 1515 — 20 soll er auch ppos. e. S. Jacobi Bam-
berg, gewesen sein (Bericht h. V. Bamberg. 21, XIX). War zeitweilig auch
decanus e. Bamberg., wie aus e. Briefe des Crotus Rubianus a. Luther
(dd. Bon. 1519 Oct. 16) hervorgeht (, Andreas Fuxus Decanus Babenberg.
tuum commentarium in disputatas conclusiones deinde disputationem
Augustensem nobis Bononiam mittif). 1515 Mai 8: can. e. Herbipol.
(resign. 1516 Nv. 29); z. 2. mal can. e. Herbipol. 1526 Dz. 10; capitularis
1540 (Amrh. i. Arch. G. UFrank. XXIII 32). if 1543 Oct. 5 (,Qui hie sepultus
quiescit dns Andreas Fuchs huius sanctae Bamb. eccl. tum Wirciburg. etiam
cathedralis canonicus a M. DXLIII. quinta Octobr. obiit, cum existimationem
magnam magnamque prae ceteris authoritatem domi forisque fuisset conse-
cutus . .' i. Dom z. Bamberg vgl. Landgraf S. 66).
1037. Fuchs, Jacobus
276, 23. 1513. a d. Jacobo Fuchs canonico Banibergensi unum ducatum pro se et
pro suo famulo Henrico Gingclten 4 Marcellos.
277, 27. 1514 Jacobus Fuchs Herbipolensis ecclesiarum canonicus ,procurator'.
277, 41. 1514. a nobili viro d. Jacobo Fuchs Banibergensi I ducatum.
279. 33. 1516. nobilis d. Jacobus Fuchs .sindicus'. (cf. 405, 29).
280. 25. 1516. a d. Jacobo Fuchs hinc discedenti duos ducatos largos. (cf. 341, 15:
1516 Aug. 13).
142 Fuchs.
i5i6Aug. 13: I. U. D. Bonon. (Jacobus Fuchs'). Bruder des Andreas F.
ca. 1498 i. Erfurt [s Andreas F.|. 1501 Sept. 25: can. e. Bamberg.
{,. . admissus est domicellus Jacobus Fuchs ad canonicatum et prebendam, quos
quondam dns Georgius de Würtzburgk i. e. Bamb. dum vixit obtinebat . .
iurauit statuta per procuratorem Joh. Truchsess can. . . Incepit habere
soluentem prebendam se.xta octobr. a- tertio.- — Kr. Arch. Bamb.i. 150
Mz. 18: Anfang seiner Residenz i. Bamberg (.Jacob. Fuchs domicellus presei
tauit se in capitulo ad faciendam residentiam suam primam . ' ibid.). 15^,
Apr. 20: capitularis factus (ibid.) — Seit 1503 Aug. 12 auch can. e. Herbipo
Hatte 1519 bei d. Bischofswahl einige Stimmen. V.'m Gesinnungsgenosse di
Friedrich Fischer [s. d.] resignierte er 1529 Dz. 30 s. Pfründen u. liess sich
in Arnschwang b. Cham nieder, wo er sich, obgleich geweihter Priester, mit
N. V. Zeitlin vermählte, die ihm eine Tochter schenkte, f 1539 (Fries II 14;
Salver 347; Arch. H. V. LT. 33, 32). — Er war humanistisch gebildet; mit
Crotus Rubianus [s. d ], Hütten [s. d.], Reuchlin befreundet. Hütten war i.
Bologna s. Hausgenosse. (Laur. ßehaim a. Pirkheymer 1517 Apr. 27: est
hie (Bambergae) D. Jacobus Fuchs, frater Decani," uir doctus et eiegans.
qui totus est Reuchlinista. Is mirabiliter delectatur harum materiarum contra
theologlstas factarum. Est optimus amicus meus et intimus Vlrici Hutteni:
credo etiam, ipsum composuisse epistulas obscurorum virorum, vel saltem
non abfuisse longe, dum nonnullae illarum sint compositae': Heumann.
Doc. litt. p. 256). Allerdings ist Behaim's Zeugnis für Fuchs' Mitarbeiter-
schaft an den Epp. obscur. viror. nicht ausreichend iStrauss. I lütten I 267).
aber eine anonyme Flugschrift gegen den Türkenzehnten (Exhortatio viri
cuiusdam doctissimi ad Principes, ne in Decimae praestationem consentiam.
s. a. 1517) wird ihm nicht ohne Grund zugeschrieben iStrauss 1. c. I 309.
Boecking, Hutt. opp. I. u. suppl.). (doch vgl. d. Art. Friedr. Fischer.] — Ein
Brief v. ihm (Jac. Fuchsii Epistola ad Episc. Wurzeburgensem pro coniugio
clericorum 1523) i. Melch. Goldasti Politica tract. X\'II.
1038. Fuchs, Joachimus
aSo, 25. 1516. a d. Joachime Fuchs unum florenum.
1524 Jun- 3 i- Wittenberg (.Joachimus Fuchs eques').
1039. Fuchs, Johannes
280. 24. 1516. a d. Johanne Fuchs unum florenum.
^ 1520 Apr. 16 i. Ferrara als Z. b. e. Promotion. (Notar. Arch. Ferrara).
— Vielleicht Johannes Fuchs de Rügheim. 1530 Jun. 20: can. e. Herbi-
pole n. — resigniert 1532 Oct. 28 (Salver S. 393; Gropp I 712).
1040. Fuchs, [v. Bimbachj, Johannes (1).
262, 43. 1503. d. Johannes Fuchs canonicus Herbipolensis et Christofferus Fuchs
frater eins dederunt unum ducatum de Camera.
Johannes Fuchs v. Bimbach, S. des Johannes F. v. B. u. der Elisabeth
v. Sickingen. — Domizellar i. Würzburg: 1495 Oct. 21 iSalver S. 335:
Arch. f. UF. 33, 298). t 1523 Mai i (Epitaph: .Anno Dni MDXXIII die vero
prima Maij obiit Venerabilis Vir dns Johannes Fuchs de Bimbach canonicus
et custos ecclesie huius c. a. r. i. p.' — '^"alver S. 336). — Nach Bieder-
mann (Baunach tab. 571 war er auch can. Bamberg, u. ppos. S. Stephani
Bamberg [doch vgl. den folgenden].
1041. Fuchs V. Bimbach, Johannes (II)
332, 25. 1551. NobiHs ac venerandus d. Johannes Fuchs a Binbach canonicus
Bambergensis ac Herbipolensis hac (?) iter faciens dono dedit
nationi ex singulari sua erga eam liberalitate libras quattuor
Bononienses octo.
S. des Christoph Fuchs [s. d.) und der Sibilla v. Wallenfels iKr. Arch.
Bamb.i. 1531 WS. i. Leipzig (,Joh. Fuchs de Wimpach can Herbipol.
& Babenberg.'j... 1533 Jan. 30 i. Tübingen (,Ioh. Fuchs a Bimbach' —
Matr. S. 653: „Über seine Streiche s. AS. 1534 u. o. S. 138"!. Domizellar
1. Würzburg: 1528 Jun. 6: 1534 Dz. 19 subdiaconus: 1537: can.
capitularis (Salver S. 391: Arch. UFrank. 33, 268). — 1529 (an. 5: can. e.
Fuchs — Fueger. 143
Bamberg, (d. Joh. Fuchs ad canonicatum et prebendam i. eccl. Bamberg,
admissus, quos dns Jacobus Fuchs [s. d.] can. capitularis obtinebat. — Kr.
Arch. Bambg.i. 1537 Sept. 21: ad capitulum receptus. [Vielleicht identisch
mit Johannes Fuchs nobilis i. Ingolstadt: 1545]. — 1551 Apr. 25 reist
m.it dem Domherrn Wilh. v. Lichtenstein nach Jerusalem — vielleicht bei
dieser Gelegenheit nach Bologna. Kehrt 1552 Fbr. 15 nach Würzburg
zurück (Salv. S. 351). Von Mameranus c 1550 (Catalog. p.5i)als consiliarius
epi. Herbipol. bezeichnet. War auch ppos. e. S. Stephani Babenberg.
(Durch s. Vetter, den Bischof Georg Fuchs, ernannt, während d. Papst die
Propstei dem Pius Peutinger verlieh, der indessen am 22. Fbr. 1560 darauf
verzichtete), t zu Bamberg 1577 Oct. 21 ah Senior beider Kapitel (Arch.
Bamb. — vgl. auch Ussermann, Episc. Bamb. p. 2681.
1042. Fuchs, Johannes Christophorus
332, 7. 1550. nobilis d. Johannes Christophorus Fuchs dioec. Ratispon. libras
quattuor.
Ist nicht festzustellen, da der Name um diese Zeit sowohl bei den
Fuchs V. VValburg (Spangenberg. Adelssp. II 193b ; Biedermann, Baunach
tab. XLIV f.) als auch bei den Fuchs v. Fuchsperg (Hund, Metrop. I 453)
öfters vorkommt. [Ein Christoph Fuchs v. Fuchsperg zu Stauffenperg R. Kays.
Mag. Rat Tumherr zu Brichsen um diese Zeit: Mon. Boic. VI (^30].
1043. Fuchs, [v. Bimbach[, Christophorus
z6z. 44. 1503. d. Christofferus Fuchs (cf. Johanes Fuchs [I]).
Bruder des Johannes Fuchs v. B. (I). Stifter einer Nebenlinie.
Würzburgischer Amtmann zu Walburg. Vermählt mit Anna v. Wallen-
fels (Biederm., Baunach t. 59).
1044. Fuchs, Lodovicus
310, 34. 1535. a nobili d. Lodovico Fuchs de Ebenhofen XII Bologninos.
1530 i. Ingolstadt (, Lodovicus Fuchs de Ebenhofen')- — [Ein Lud.
Fuchsius, J. D , schreibt 1541 Sept. 2 aus Dresden dem mgr. Casp. Borner,
dass er die Berufung des Joach. Camerarius nach Lpz. beim Hz. durchge-
setzt habe iColl. Camerar. i. Mü. Hfb. X No. 102); dort auch (No. 103) ein
Brief eines Ludov. Fuchsius iun. dd. Paduae 1544 Nov. i; er meldet, dass
er nunmehr ein Jahr i. Italien studiere und nach Ferrara oder Bologna zu
ziehen beabsichtige. — Keiner der Genannten scheint mit dem in den Acta
erwähnten identisch zu sein). —
1045. Fuchs, Sebastianus
33°. 35- 1546. d. Sebastianus Fuchs canonicus Herbipoien. libras quattuor.
1548 Mai 25 Z. in Ferrara (Notar. Arch. Ferrara). Ist in den \'er-
zeichnissen der Würzburger Domherrn bei Gropp, Salver, Amrhein nicht
zu finden; auch sonst nicht nachweisbar. — Vielleicht identisch mit Sebastian
Fuchs, Rat u. Hofzahlmeister K. Ferdinands 1563 Aug. i (Kink, Univ.
Wien I 2 '53).
1046. Fuchsmag, Quirinus
284. 42. 1519. a d. Querino Fuchsniag de Hai unum florenum.
S. des 1610 verstorbenen Leopold F., Stadtrichters zu Hall i. Tirol,
und der Margaretha Pietrich, Neffe (?) des bekannten Humanisten Dr. Job.
Fuchsmag (Ferdinandeum 3. F. XXI 95). War L ü. D.; hatte zur Ehe "eine
V. Tirlingstein aus Bayern i^Ferdin. i. Innsbr. : Mayrhofen, Ausgestorb
Geschl. ms. — Mitt.).
1047. Fueger, Johannes
282. 31. 1517. d. Johannes Fueger ducatum unum proniisit.
S. des K. Rates und Pfandinhabers der Herrschaft Taulers Hans
Fueger und der Magdalena v. Pienzenau. Starb un vermählt (Ferdin. i.
Innsbr.: Mayrhofen, Ausgestorb. Gschl. ms. — Mitt.V
1048. Fueger a Tauflers, Johannes
330. 12. 1545. Nobilis d. Joannes Fuegger a Tauft'ers Brixiensis.
144 Fugger.
Hans Füeger (Fieger i von Friedberg zu Neu-Melans, Herr i. Taufers,
kais. Rat u. Regent zu Innsbruck. — S. des Friedrich F., Gerichts-
herrn in Taufers u der Beatri.x v. Weiler, geb. 1526. 1546 Padua 'Joannes
Fueger a Tauffers Tirolensis'). Vermählt mit Anna Weitmoser von Winkel,
t 1558- Hinterliess 4 Söhne und 2 Töchter fFerdinandeum i. Innsbr. :
Mayrhofer, Ausgestorb. Geschl. ms. — Mitt.).
1049. Fugger, Georg
309,23. 1534. a nobili d. Georgio Fugger (susani»ieii mit s. Bruder Joiiaitii Jacnb f ,
ihrem Präceptor Chph. Ilager 11. (ieorg Sigism. Seiil) . . .tres Coronas.
311, 6. 1536. Georgius Fuggerus patritius Augustanus .procurator'.
Gb. 1518 Jan. i (nach Dobel; nach Freher 1517 Dz. 5, nach Hübner
1517 Nov. 21), S. des Raymund F., Grf. von Kirchberg und 'Weissenhorn,
und der Cathar. Thurzo. Besonders astronomischen und mathematischen
Studien zugewandt, doch auch in allen Leibesübungen tüchtig. Vermählt
mit Ursula v. Lichtenstein 1543: 8 Söhne u. 6 Töchter, f 1569 Aug. 25
in Augsburg.
1050. Fugger, Johann Jakob
30g, 21. 1534. a nobili domino Joanne Jacobo Fugger ....
310. 3. 1535. d- Joannes Jacobus Fugger .sindicus'.
Berühmtestes Mitglied des Hauses Fugger, älterer Bruder des vorigen,
gb. 1516 Dz. 23, besuchte die vornehmsten Universitäten in .Deutschland,
Italien. Spanien, Frankreich u. den Niederlanden, und machte sich mit den
Sprachen dieser Länder vertraut: selbst des Ungarischen und Böhmischen
war er vollkommen mächtig' (nach Dobel). Viglius Zuichemus ladet ihn
1538 Juni nach Ingolstadt ein: turpe est te, qui Gallicas Italicasque
Academias adieris, vicinum patriae gymnasium non incelebre nunquam
vidisse. Nach e. Briefe desselben v. 1541 Oct. 14 hatte F. in Bourges
studiert (Hoynck I i. 239). Thatkräftiger Förderer der Künste und Wissen-
schaften, der .buchstäblich durch seine Freigebigkeit in diesen Dingen zuletzt
von allen Reichtum nebst 21 Kindern nur das einzige Schloss Taufkirchen
i. Bayern übrig behält' (Bayr. Antiq. I 76). [Es widmeten ihm u. a. Petr.
Paganus s. Orationes ad imitationem psalmorum compositae. Vienn. Austr.
1560: Seb. Solidus s. Querela Pannoniae ca. 1546. (Denis S. 621). Hier. Wolff
dedicierte ihm s. Demosthenes-Übersetzung (J. G. Schelhorn, Amoen. h. e. I
732) und A. Reiffenstein s. Ausg. v. J. Cuspiniani De caesarib. et imperat.
Bas. 1561. Hdschr. i. München: Lud. Helmbodii Molhusini ad Jo. Jac. Fugge-
rum Carmina u. Alumnorum quorundam scholae ad S. Annam Augustan. con-
gratulationes metricae ad Jo. Jac. Fuggerum rei publ. August. Consulem. i.
Bibl. Monac. I i p. 136. No. 711. — S. über 12000 Bände zählende Bibliothek
ging noch bei seinen Lebzeiten durch Kauf i. Besitz des Herzogs über:
sie bildet heute e. wertvollen Bestandteil des K. H. u. St. Bibl. i. München. —
Fugger selbst verfasste: i. Gehaim Eernbuch Mans-Stammens u. Namens
des Eerlichen u. altlöblichen Fuggerischen Geschlechts. 2. Geschichte des
Schmalkaldischen Krieges (ms. i. Reichsarch. z. Mü). 3. Österreichisches
Ehrenwerk (Abschr. davon i. Mü., Wien, Dresden. — Ein Auszug ist der
,Ehrenspiegel' des Sigm. v. Birken. Nürnbg. 1668. 2° ). — Von s. Vater
Raimund hatte er die Herrschaften Pfirt. Altkirch und Isenheim geerbt:
er erwarb hinzu die Herrschaften Hohenkrähen, Taufkirchen, Teisenhausen
und Weinfelden (Pupikofer II 434 — 361. 1551 Jan. 19 wird er v. Abt von
S. Gallen mit dem Dorfe Singen belehnt (G. L. A. Karlsr. Spec. Convol. 31 ). —
1542 im Rat der Stadt Augsburg; nach Aufhebung der Zünfte durch
K. Karl V wurde er Bürgermeister, bis 1552. Gleichzeitig kaiserlicher
Rat (Karls V, Ferdinands u. Maxim. II), Rat und Hofkammerpräsident
Hz. Albrechts V. War zweimal verheiratet (i. Ursula v. Harrach 1540.
2. Sidonia v. Colaus), hinterliess 21 Kinder, f 1575 Jul. 14 i. Augsburg
und wurde auf Kosten des Hz. in der Dominikanerkirche daselbst begraben.
— Im J. 1857 Hess ihm K. Ludwig I „als einem um die Wissenschaft sehr
verdienten Mann" ein Standbild aus Erz auf dem Museumsplatz zu Augs-
burg errichten. Ein Epitaph, das er sich selbst bei Lebzeiten gestiftet, bei
N. Chytraeus p. 291 (vgl. auch Freher p. 769. A. D. B. VIII 183).
Fugger - Fulda. 145
1051. Fugger, Octavianus secundus
338, 40. 1561. Generosus d Octavianus secundus Fuggerus pro se et praeceptori-
bus suis dno Balthasare Praun Kemnaicense (I) et dno Andrea
Schilleno Aichense duos coronatos.
2. S. des vorigen, geb. 1549 Jan. 17. 1556 Ingo Istadt (Mederer 244);
1519 Löwen (Mitt); beabsichtigte anfangs Theologie zu studieren. Er-
scheint noch 1563 Oct. II als Zeuge bei einer Doctorpromotion i. Bologna.
1572 i. Antwerpen, 1574 wieder i. Augsburg. 1575 verm. m. Maria Jacobäa,
T. des Grf. Hans Fugger v. Kirchheim: 4 Söhne, 2 Töchter. 1580 i. Rat;
von 1594 ab Stadtpfleger zu Augsburg; 1595 auch Rat K. Rudolfs II.
■j- 1600 August 31. Ein von ihm seiner Gattin {■]■ 1588) und sich selbst ge-
setztes Epitaph b. Prasch p. 60. cf. Marq. Freher p. 770).
1052. Fugger, Ulricus
3^9. 33- 1544- Nobiiis d. Udalrichus Fugger et suus praeceptor d. Ludovicus
Carinus libras Septem Bononenos sexdecim.
Jüngerer Bruder der ebengenannten Johannes Jacobus und Georg,
geb. 1526 Apr. 20. Ursprünglich für den geistlichen Stand bestimmt;
studierte in Ingolstadt, darauf in Italien und erhielt v. P. Paul III den
Titel eines päpstlichen Kämmerers. Ein gründlicher Hellenist, war er
darauf bedacht, das Studium der gelehrten Sprachen durch korrekte Aus-
gaben der alten Klassiker zu fördern. So edierte Henr. Stephanus, der
fortwährend Besoldung von ihm bezog, auf seine Kosten u. a. die Werke
des Xenophon (vgl. auch die Notiz von Stintzing I 235 über eine von
ihm veranlasste Ausg. der Novellae, die auf dem Titel die Bemerkung trägt;
,Ex bibl. ill. viri Huldrici Fuggeri. — Anno 1558 excudebat H. Stephanus
[Genev.] Huldrici Fuggeri typographus'). Besass eine kostbare, besonders
an hebräischen, griechischen und lateinischen Hdschrr. reiche Bibliothek,
welche er noch durch den Kauf der Bibliotheken des Augsburger Arztes
und Historlographen Achilles Pirmin. Gasser und des Rechtsgelehrten Jost
Reuber vermehrte. — Seit 1553 entschiedener Bekenner der evangelischen
Lehre. 1562 Juli 9 auf Antrag seiner Familie wegen der ausserordentlichen
Liberalität, womit er wissenschaftliche Unternehmungen förderte, als Ver-
schwender unter Curatel gestellt (v. 1546 — 55 hatte er gegen 126,118 fl,
auf Ankauf von Büchern und zu litterarischen Unternehmungen verwendet),
und da er sich weigerte, den Forderungen seiner Curatoren nachzukommen,
vom Rat der Staat Augsburg, trotz kaiserlicher Intervention, 9 JMonate in
strenger Haft gehalten. Nach seiner Freilassung siedelte er mit seinen
Büchern nach Heidelberg über. Seinem Gönner, dem Kurfürsten, streckte
er 40 000 fl. zu dessen Krieg gegen Köln vor, seiner Schwester Jacobäa,
Subpriorin eines Augsburger Klosters, die evangelisch geworden war,
schenkte er aoooofl., damit sie den Grf. Heinr. v. Ortenburg heiraten
konnte. Zu Stipendienzwecken vermachte er der Universität Heidelberg
10 000 fl., ausserdem noch s. ganze wertvolle Bibliothek und die grosse
auf 4000 fl. geschätzte Sammlung musikalischer Instrumente, geschriebener
und gedruckter Musikalien, die er von seinem Bruder Raymund geerbt
hatte. Dem Kf. Joh. Casimir schenkte er nicht nur die ihm für das Darlehen
von 40 000 fl. verpfändeten Kleinodien, sondern auch seine eigenen, f 1584
Juni 25 unvermählt. Der Kf. selbst ordnete die Beerdigungsfeierlichkeiten
"und Hess ihn in der Kirche zum h. Geist, neben der Kurfürstl. Begräbnis-
kapelle, bestatten. — Sein ausführliches Epitaph bei N. Chytraeus p. 305
u. Adam, Apogr. monum. Heid. p. 12.
1053. Fulda, Albertus de c
103, 41. 1341. d Albertus de Fulda canonicus in Hunefelt et Albertus de
Essinwege capellanus in Haselstein XXUII solidos.
1054. Fulda, Fridericus
35, 27. 1189. d. Fredericus de Vulda ddt X solidos.
1055. Fulda, Cunradus de
77i 39- ^3^9- ^- Chunradus de Fulda XII solidos.
Deutsche Studenten in Bologna.
10
1^6 Funck — Fürstenberg.
1056. Funck, Johannes
330, 37. 1546. d. Joannes Funckius Memmingensis libras duas Bononienses decem.
343, i8. 1546. d. Joannes Funck iuris utriusque doctor libras quattuor.
S. des Valentin F. u. der Anna Steudlin (Buceli. IIP 84). - 1535 Nv. 2
Tübingen (,Joh. Funck Memming.'); 1541 Oct. 31 Wittenberg (,Joh. Funck
Memming.'); 1543 Apr. 5 Basel fjoh. Funckius IVlemming.'). Sucht Nv. 1543
mit Empfehlungen seines Lehrers Bonif. Amerbach versehen den berühmten
Philologen Beatus Rhenanus in Schlettstadt auf (Rhen. a. Amerbach: Joa.
Funck Memming. . . . non infeliciter in bonis litteris versatus; nam aiebat
iam diu se nuUa alia lectione occupari quam ipsarum in primis legum,
deinde Piatonis et Aristotelis in ipsis fontibus, hoc est Graece loquentium
atque Ciceronis'); bittet d. Rhen.v. Basel aus (1543 Nov. 131 um s. Freundschaft
(Briefwechsel d. Be. Rhenanus S. 504 — 508). 1545 Aug. 17 Siena (,Joh.
Funck Memming.' Z ). 1546 Mz. 22: I. U. D. Bonon. i.Joh. Funck Meming.-:
B.N214); 1547WS. Leipzig (Joh. Funck Memming.Doctor Bononiensis 24 gr.').
Scheint in Leipzig ansässig geworden zu sein; denn ein mag. Joh. Funck
i. Lpz. kauft 1557 das Haus des Ambrosius Schürer [s. d.] 1559 Jan. Jena
(Johannes Funck Memmingensis I. U. D. honoris causa gratis'), f unver-
mählt (Bucellin. 1. c).
1057. Funck, Michael
337, 23. 1559 d, Michael Funck Misnensis libras duas.
1553 WS. i. Leipzig (.Michael Funck Snebergensii 7 gr.'). 1557
Aug. I Padua (,Mich. Funckh Misn.' — al. m.: I. U. D. extinctus est cum
ageret legationem Elector. Augusti ad Regem Portugalie ca. 80). — 1571
Jun. 18: als Ordinarius adiectus am Kammergericht zu Speyer ver-
eidigt; geht 1578 ab (Ludolf, Append. X 84. 87).
1058. Furra, Andreas de
76, 8. 13 18. d. Andreas de Füre Maguntinensis dyocesis X solidos.
1059. Fürstenberg, Antonius |a]
■2,47, 23. 1495. a d. Antonio Furstenberg, pastoreWesalie inferioris Bolendinos XVI.
250, 31 1498. Jan. 25. Antonius Vorstenberch ,procurator substitutus'.
1498 Mz. 22: Decr. Doctor Senen. (Mz. 21 ,dns frater Antonius
Vorstenberbergh (I) art. mgr. Colon, dioc. Ordin. premonstr. pastor in
tesalia (sie) inferior] Alamanus fuit presentatus'. Mz. 22 ,intrauit collegium
doctorum et f. solempnitei approbatus in iure can. et insignitus'. — Erzb.
Arch. Siena). — Er war nach Humbracht (f. 24) ein Sohn des Wennemar
V. Fürstenberg und der Cordula v. Galen, Stiftsherr zu Kapffenberg
und Propst zu Buderik. Von Humbracht (f. 24) und Fahne (Gschl.
V. Hövel I 2. tab. V) irrtümlich Theol. Doctor genannt.
1060. Fürstenberg, Henricus a
335' I- 1555- nobilis d. Henricus a Furstenbergk Coloniensis libras duas.
1557 Mai 21: I. U. D. Bonon. (.Heinr. Furstenborch de Collonia':
B. No. 411). — Dr. Heinrich v. Fürstenberg, Mitglied der Ritterzunft Eisen-
markt zu Köln u. von dieser in den Rat gewählt (1579», weigert sich in
den Rat einzutreten; er macht geltend, dass ,van unvordenklichen jaren
gein Doctor zu rait gekoren, das man imen solchen ehren weil verlaissen.'
Doch der Rat beschloss ,dweil gedachter Fürstenberg binnen Coln geboren,
geinen fursten oder Herren verpflicht ader in parteiensachen dient, das
derselb zu rait angenomen soll werden'. (Ratsprotokoll Bd. 29. Bl. 85I b.
Höhlbaum, B. Weinsberg II 324. a. i; vgl. Mitt. a. d. Köln. St. Arch. H. MI.
S. 109).
1061. Fürstenberg, Hermannus [a]
250, 28. 1497. a Hermanno Furstenberch XVI Bologninos.
Hermann v. F., Bruder des Antonius [s. d.], Domherr zu Münster
und Paderborn, f 1547 (Humbr. f. 24; Fahne, Gsch. v. Hövel I. 2. tab. 51.
Fürstenberg — Gairthort. 147
1062. Fürstenberg, Wennemarus [a]
293. 17. 1516. d. Wenemarus F"urstenborch proniisit florenum aureum.
Der Name Wennemar erscheint in dem frhr. Geschlecht v. Fürsten-
berg öfter um diese Zeit. Vorstehender ist wohl S. Friedrichs v. F. zu
Waterlapp, kurköln. Rats (t 1543) u. der Metta v. Plettenberg zu Neuen
(Humbracht f. 24), da er in der Köln. Matrikel 1522 Dz. 23 mit einem
Jüngern Bruder Caspar erscheint (.Wennemarus Vorstenborch dioc. Colonien.
iur. adcertes e. s.'), der gleichfalls als Sohn Friedrichs von Humbracht
aufgeführt wird.
1063. Furtenbach, Johannes
330, 39. 1546. d. Johannes Furtenbach Xorimbergensis libras quattuor.
Bekannte Nürnberger Familie ilmhof, Geneal. Hdbch. N. 1890). 1542
SS. Leipzig (.Joannes Furtenbach Noricus). — ,Hans Furtenbach, der
Martin Pfintzings Schwester zur Ehe gehabt, wurde i. J. 1555 Genannter
des grössern Rats, kam i. J. 1558 ins Baurengericht, hat aber
folgender Zeit wegen fürfallender Irrung und Streits mit gemeiner Statt
Nürnberg sein Bürgerrecht aufgekündt, und sich zu Haunritz i. d. Pfalz
auff andern seinen Güttern meistenteils aufgehalten, seine Nachkommen
wohnen noch als adeliche Landsassen zu Reicheischwand, welches Schloss
neben ander stattlichen Zugehörungen ihnen vom alten Bonaventura F. als
eine Verschickung vermacht worden' (Wappenb. i. Germ. Mus.). \'ermählt
mit Ursula Pfinzing 1554 (Ehebuch v. S. Lorenz, Kr. Arch. — Mitt.i.
1064. Furtewech, Portenarius de
45, i6. 1296. d. Portenarius de Furtewech X solides.
1065. Fuss, Johannes
1T7. 23. 1348. a. d. Johanne Fuss X solidos.
1066. Gabelentz, Georgius de
33*>- 3 1557- "obilis d. Georgius de Gabelentz Prutenus libras duas.-
S. des 1540 verstorb. Hans v. d. Gabelentz u. der Anna v. Massen-
bach (König III). — 1550 Jan. Tübingen (.Georgius a Gablentz nobilis');
1556 Dz. Padua (.Georg, de Gabelentz' — f Regiomonti Pruss. a"- 1562: al. m.).
1560 Jan. 19 Wittenberg (.Georgius de Gablentz nobilis Prutenus'). 1561
Rat d. Hz. Albrecht v. Preussen (Zs. h. V. f. Marienwerder V 2, 166).
1067. Qabelenz, Christoforus de
228, 8 1480. a d. Cristotfero de Gabbelentzen*) dioc. Nuwenburg. VI grosses
(228, 40).
*) eiusdem et Halberstaten, ecclesiar. canonico.
S. Albrechts v. G. und der Elise v. Gränsing (König III 210). —
1474 WS. Leipzig (,Cristoferus Gabelentz de Lewben'). 1482 Siena,
Scholar der Sapienza (Zdekauer, Lo studio di Siena p. 180). Seit 1498 als
can. e. Mogunt. genannt (Joannis II 232): 1508 Christoff" v. d. Gabelentz
aus Sachsen Domherr zu Mentz (Mon. Worm. III 532, 14). 1517 bevoll-
mächtigter Gesandte des Hz. Georg v. Sachsen auf dem Reichstag zu Mainz.
1518 Chph. a. G. 1 U. D. Mogunt., Numburg. et Misn. ecclesiar. canon.:
cantor e. Mogunt. (Joannis): 1531 Dz. i: vicarius i. spirit. generalis d.
archiep. Mogunt. (Guden. C. d. Mogunt. 11 431). f 1535 Apr. 21, begraben
i. Dom z. Mainz (,Christophorus a Gablenz Mogunt. eccl. cantor mortali sua
parte hie deposita vivus ipse ad vivos commigravit a.'- MDXXXV. XI. Kai.
Mai.': Cod. lat. No. 10447 Mi* Hfb.; vgl. Calend. e. Misn. b. Schöttg. et Kreysig
Dipl. II 132). — Petr. Mosellanus lässt ihn 1521 Jul. 26 durch Capito grüssen
,d. doctorem Christoferum de Gabelentz eccl. vestre concionatorem cuius
consuetudine exacte brume mensibus iucundissime fruebar iThes. Haiim.
Strassb. Univ. B.).
1068. Qabelyn, Johannes
265. 3- 1504. Johannes Gabelyn. famulus Georii de Thurn (s. d.j.
1069. Gairthort, Simon
274. 12. 151 1 a d. Simone Gairthort Burgundione unum florenum.
10*
j .g Gaisier — Gasser.
1070. Qaisler, Georgius
185, 31. 1438. d. Georius Gaisier de Lanhuot VI Bologninos ddt.
1449 Mai 19 Georg Geisler, Baccalaureus der geistlichen Rechte,
vhdlt im Auftrag des EB. Friedrich von Salzburg (OB. Arch. 12, 187).
1449 Oct. 3 Georgius Gaisier, Decretor. Licentiatus, causarum Consistorii
Curie Saltzpurg. procurator (Mitt. Salzb. Ldsk. 14, 431.
1071. Galen, Johannes de
iz6. 31. 1479- ^ '^- Jolianne de Galen clerico Coloniensls dioc, canonico Pade-
burnensi, V grosses et II carlinos.
Westfälisches Geschlecht (v. Steinen III 903— 904; Strange, Beitrr. H.VII.
1868 S. 1-7).
1072. St. Gallen, Berengerus de
loi. 35. 1340. d. Berengerus de St. Gallo Constanciensis dyocesis XV solidos.
1335 Mai 28 mag. Beringerus de St. Gallo can. Thuricen. (Uß.
St. Gall. III 629). 1363 Jun. 9 Bringerius de S. Gallo der. Constant. d. qui in
iure canonico XX annis et amplius studuit et practicavit hat vor längerer
Zelt Kanonikat u. Präbende durch päpstl. Provision a. d. Kirche SS. Felicis
e. Regulae i. Ziirich erlangt — bittet um Bestätigung und neue Provision
non obst. capella S. Leonardi in S. Gallo (G. L. A. Karlsr. \'atik.
Abschrr.).
1073. St. Gallen, Ulricus de
64, 41. 1313. d. Ulricus de Sancto Gallo VII solidos.
1299 Jan. 27: Ulricus de S. Gallo clericus, procurator praepositi &
conventus monasterü Interlacensis (Font. r. Bern. III 727J.
1074. Gallus, Bonaventura
329, 41. 1544. d. Bonaventura Gallus Silesius aureum Renensem duos Bononenos
decem et Septem.
Bonaventura G. aus Freistadt i. Schlesien. - 1543 Leipzig (.Bona-
ventura Gallus Freystadiensis'j; in demselben Jahre bacc. art.; 1544 i. Lpzg.
mag. art. (Philos. Matr.). Bischöflicher Hofkanzler, f 1573 Oct. 29
(Grabschrift b. Hoverden mscr. Bd. 21). (Nicht zu verwechseln mit Bona-
ventura Hahn aus Grossglogau, dessen Name sich 1578 Apr. 9 in der
Bologneser-Juristenmatrikel (Zs. f. K. G. XVIII 1381 findet: ,R<^ D. Bonaven-
tura Gallus J. U. D. e. Vratisl. e. colleg. Glogov. mai. canonicus'. f 1602 Jun. 29:
Sil. tog. p. 103].
1075. Ganz, Johannes
334, ZI. 1555. Joannes Ganz Noricus, philosophiae magister, libras duas.
1538 Oct. 6 i. Heidelberg (.Joannes Gantz Nouoforensis dioc. Eistett.'»
1541 Dz. 13: bacc. art. (ibid.). 1542: mgr. art. Heidelberg. (Joannes Gantzius
ex Neagora'). 1545 lässt er sich in Heidelberg in die Matr. alumnor. iur.
einschreiben (.Joannes Ganzo ex Neagora Noricorum, dioc. Eichstetten ,
contubernij realium magister, iura audire coepit anno 43, coeterum
inscriptus est anno 45. ii' Calend. Maij': Matr. II 4891 1553 Aug. 22 Padua
(.Johannes Gantz Noricus').
1076. Garlop, (Johannes)
131, 6. 1368. d. Garlop de Lunenberg ddt XVI solidos.
Johannes Garlop de Lunenburg. S. des Ratsherrn Johannes G. u.
der Gertrud Hoyer, 1368 vicar. e. Bardovicen. (Büttner. Lüneb. Patriz.);
1374 Joh. Garlop. can. e. S. Crucis Hildesheim. (K. Arch. Hannov.).
1377 Joh. Garlop can. e. Bardewicen. (ibid.); ebenso 1381 (Schlöpke
S. 431. vgl. 434).
1077. Gasser, Esaias
339. 4. 1561. d. Esaias Gasser Nordlingensis libras duas Bononienses tres.
1552 Oct. 17 Tübingen (.Essaias Gasser Nerlingensis'). 1561 Padua
(.Esaias Gasser Nordling.'; I. U. D.). 1561 Sept. 5: ,Esaias Gasser, weylund
Gaessl — Gehay. 149
Hansen Gassers, Geschlechtgewanders seligen Sone, der zeit bey Here
Jacoben Renwoldt dem eitern zu Augsburg in Diensten, ist durch ain
Erbarn Rath bewilligt, seiner Mutter Behawsung kaufFlich anzunemen,
darauff jene auch derwegen gebürliche Einfertigung geschehe ; hat 100 fl.
darauf! herauss geben, die soll er järlich sanipt dem, so er fürter zilweiss
daran abzalt, den Statt- Cammerern dem Gebrauch nach versteuern' (Ein-
trag i. Xördling. Steuerbuch v. 1561 — 63); — Gasser bezahlt jährlich
30 Kreuzer (Steuern 1 durch s. Bruder Jesse Gasser. 1564 — 66: Esaias
Gasser, beder Rechte doctor, bezahlt je 54 Kreuzer durch s. Bruder
Jesse G. 1567 — 69. Vom J. 1572 ab stellt er die Zahlung ein: .Esaias G.,
der Rechten doctor hat um Jarn nichts gesteurt noch sich angemeldet, also
dass man nit darfür halten will, er sich seines Bürgerrechts mer anmassen
werde' (Steuerbuch 1573 — 75 — ■ Mitt.j.
1078. Qaessl, Ludovicus
180. 24. 1433. d. Ludovicus Gaessl canonicus regularis Pat [a] viensis dyoc. ddt
nacioni grosses quattuor Mediolanenses facientes solidos VI.
181. 21. 1435. Ludovicus Gaessl can. regularis Pataviensis dioc. ,procurator'.
1410 Oct. 13 Wien (.Lodowicus Gössel can. Herzogorgensis').
1437 Oct. 8: Lic. i. Decr. Bonon. (,dns Ludovicus qu. Gosselini de Vienna
ducatus Austriae S™' d. nostri pape penitentiarius subiectus priuato e.\amini
in iure can. f. ab omnib. approb.': L. s. i. p. I). 1443 Febr. 28: Ludovicus
Gaessl, Lic. i. Decr., empfängt von K. Friedrich III einen Dienstbrief (Chmel,
Regest. Friedr. III. I 143). 1441 Jan. 23: Ludov. Gassi, päpstl. Pönitenziarier
(BIl. h. V. f. NÖst. 25, 133).
1079 Gattenhofen, dns de
<i6, 23. 1355. a d. de Gatteuhoven XX solidos.
io3o. Qausselfingen, Wernherus r. e. in
60. 32. 13 10. d. Wernherus rector eccl. in Guscelringhe magister Friderici de Zollern.
1296 Mai I : Wernher der schriber von Zolr (Mon. Zoller. I. No. 236).
1298 Aug. 13: Wernherus notarius prefati comitis de Zolre r. e. in Gossol-
vingen (1- c. No. 242).
I Ö!. Gebenbach, Wernherus pleb. in
89. 35. 1329. a d. Wernhero de Ratispona plebanus (!) in Gebenpach VII solidos
Bononienses.
1082. Gebese, Johannes de
143, 44. 1381. a d. Johanne de Gebese X solidos.
Vor 1377 i. Wien (Johannes de Gebese') — 1400 Fbr. 13 Hans
V. Gebese schwört den Fürsten von Anhalt u. dem Hz. Friedrich v. Braun-
schweig Urfehde (ÜB. Anhalt V 305 S. 250). 1407 Hans v. Gebese seligen
unde frowe Else sin wip (Schoettgen u. Kreyssig, Dipl. I 727).
1083. Gebweiler, Cunradus de
46, 22. 1296. d. Cunradus de Gebwilre V solidos.
1084. Gebweiler, Lutoldus de
-o. 42. 13 16. d. Lutoldus de Gewilre Basileensis dj'oc. VI solidos.
1085. Gebweiler, Rudölfus de
90. 13. 1330. d. Rudölfus de Gebwilre can. eccl. Columbariensis .procurator'.
Vielleicht identisch mit Rudölfus de Basilea [s. d] 1324. 1327 Jan. 20:
P. Johann XXII dispens. Rudolf, de Gebwilre scolarem Basil. d. super
defectis natalium ; Aug. 1 : provid. den Rudölfus de G. mit Kanonikat u.
Präbende e. S. Martini Colunibar. (G. L. Arch. Karlsr. Hdschr. 1170). 1357
Rudolf de G. alias Gundoltzheim, Pfarrer in 1 lohenrode Bas. d., ver-
tauscht diese Pfarre gegen d. Pfarre Gundolsheini (1. c.i.
111S6. Gehay, Johannes pleb. in
ICO. 2. 1337. a d. Johanne plcbano in Gehay solidos X\'I.
15°
Geier — Gei^polzheirn.
1087. Geier, Augustinus
169. 14. 1507. d. Augustinus Geier de Kirchslak XXVII Bolend et dimid.
1514 Fbr. 21: Decr. Doctor Bonon. (Fbr. 20: ,disp. f. c. d-
Augustino Geir de Alam'. [.Augustin. Geir fil. qu. Michaelis dioc. Salce*
bürg, in Alam. Scolaris studens in iure can.': A. V] — Fbr. 21: .examin-
f. et approb. supradictus Augustinus . . et habuit insignia a dno Angelo
de ualis': L. s. i. p. I). — Seit 1512 stellvertretender Pfarrer zu Gradwein
in Steiermark. 1514: Augustin Geyer in decretis licentiatus (1) ac Stiriae
inferioris archidiaconatus c o m missari us amtiert als Richter im
Zehentstreite des Pfarrers von Strassgang, 1515 als päpstlicher Unter-
suchungsrichter f. d. Franciskaner in Gratz. 1518 Apr. 7: Augustin Gej'er
Decr. Doctor et archid. Styriae inferior, wird v. EB. Leonhard zur Con-
firmation des neugewählten Vorauer Propstes Johannes ermächtigt. 1535
wird er selbst zum Propst v. Vorau erwählt und hierbei nicht mehr
Commissär, sondern wirklicher Archidiakon genannt (Beitrr. z. K. Steier-
mark. Gschqu. XXI, 271.
1088. Geyer, Jacobus
185, I. 1438. d. Jacobus Geyer plebanus in missa fuit.
1089. Geyer, Simon
256, 38 1500 d. Simon Geyr Sweinfordensis medium florenum.
265. 14. 1504. Simon Gaj'er ,sindicus'.
Simon Geyr 1. U. D., S. des Balthasar G. ab Osterburg und der
Catharina de Pappenheim (Bucelinli: verm. i. m. Barbara Schirmer, 2 Helene
Hochfelgen (1. c). — 1520 wird Doctor Simon Geyr vom K. Karl \' zum
Beisitzer des K. ,Lanndtsrechts' in Ostreich ernannt (Font. r. Austr.
Abt. I. Bd. I 232).
1090. Geilsdorfer, Heinricus
249, 3. 1496. a magistro Heinrico Geilsdorter de Curia Bambergen. dioc XXIII
Bologninos et dimidium
1488 Leipzig (,Heinr. geilssdorff de Curia'); 1490: bacc. art. (Phil.
Mtr. — hier wohl auch mgr.). — 1499 Jun. 27: Leg. Doctor Ferrar.
(.egregius ac doctiss. vir d. Henricus Geilsdorfi de Curia ac philos. doctor
Bamberg, dioc. qui studuit Bononie et f. approb. in iure ciuili n. penitus
discrepante ac doctoratus': Arch. not. Ferr. No. 237 fasc. 4). Identisch mit
dem 1496 und 1500 genannten Heinrich von Geilsdorf, Hptm. i. Plawen?
(Nürnbg. Brief b. 44,33 u, 46.54: Kr. Arch. — Mitt.)
1091. Qeisenheim, Anzo de
143, 45. 1381. a d. Anzone de Gjsinheym XII solidos.
Mainzer Ministerialengeschlecht, dessen Stammsitz das Haus Gisen-
heim am Albanerhof i. Mainz war (Guden. c. d. M. II 525, doch vgl. Bod-
mann S. 312). — EB. Heinrich v. Mainz befreit 1337 die Brüder Anzo,
Boemund, Paulus de Gysenheim u. ihre Schwester Greda, Kinder qu.
Arnoldi dicti Wyderold de Gysenheim, seines Ministerialen, von jeder
Besteuerung des väterlichen Erbgutes 1 Guden. 1. c. III 3081.
1092. Geisenheim, Wernherus de
51, 41. 1301. d. Wernherus de G3'senheim X solidos.
1093. Geispolzheim, Johannes
129. 12. 1367. Johannes Geyspolczheym de Argentina XII solidos.
Es gab e. adelige u. e. bürgerliche Familie dieses Namens in Strass-
burg (Kindler v. Kn , Gold. Buch S. 89). — 1371 Sept. 26: Johans Geispolcz-
heim, Claus G., Künzelin G. gebrüder bürgen dem Thomaskapitel z.
Strassburg f. .Johans G. des vorigen meisters Johanneses v. G. sun' bei
d. Annahme desselben zu der fronmessen und zu der pfrunden die ledig
worden ist und wart und die och nun zu nehest besas Bernhart von Offenburg
(Tho. Arch. Strassb. — L. VI). [Ein älterer Joh. prbr. de Geispolsheim wird 1335
ad custod. altaris B. Marie in eccl. Arg. gewählt: LB. Strassb. \' 66: ein
jüngerer erscheint 1386 i. d. Wiener Matrikel; letzterer wohl identisch mit
dem 1414 — 29 genannten custos e. S. Petri Arg. dieses Namens].
Geisweiler — Gelnhausen. 151
1094. Oeisweiler, Cunradus de
87, 28. 1326 d Chunradus de Gesulwiler.
1095. Geizkofler, Johannes
Z84, 8 1518. a d. Joanne Geizkofer unum florenuni Renensem.
Bürgerliches, durch Bergbau reich gewordenes Geschlecht in Sterzing
i. Tirol, 1518 mit einem Wappenbrief ausgestattet, 1563 geadelt, 1730
erjjschen. — Hans G., 1480 zu Sterzing geboren, S. des Michael Geizkofler
u. der Elis. v. Robätsch, die dem früh Verwaisten reiche Bergwerke bei
Sterzing und Gossensass hinterliessen. Von seinen Vormündern ,noch
fast jung gen Bononiam studierens halber geschickt, woselbst er 1517
institutiones iuris gehört', hat er seinen , italienischen Studirgesellen' gegen-
über die Sache Luthers aufs eifrigste verfochten. — 1525 Dz. 4 heiratete
er Barbara Kugler v. Hohenfirnberg, die ihm das ergiebige Bergwerk am
Falkenstein bei Schwaz zubrachte. So hat er ,von seinen güetern, getraid
und Weinbau, auch von der Amtmannschaft der uralten Freiherren von Fels
oder Herren de columna urbar und guten sich erhalten in etlichen ihm von
der oberöstreichischen Regierung und Kammer anbefohlenen Commissionen
gebraucht worden. Wegen seiner geschicklichkeit und aufrichtigkeit auch
nüchtern lebens ist er in solchem ansehen gewesen, dass viele landleut
sich seines rats gebraucht, ihm und seinen kindern fast günstig und
befürderlich gewesen, deren er viel: nämlich zwölf Sön und fünf Töchter
bei einer Ehefrauen ehelich erzeugt.' Ein Mann von aufrichtiger evan-
gelischer Gesinnung, der jedoch äusserlich die alte Kirche nicht verlassen
hat. t 1563 Jul. 29 ,mit hohem Beklagen der armen Leute' und wurde in
der Pfarrkirche zu Sterzing begraben. — Vgl. die Selbstbiogr. ss. Sohnes
Lucas G. (Lucas Geizkofler u. s. Selbstbiographie 1550 — 1620 hrsg. v. Adam
Wolf Wien 1873 S. 9 f. 180 AT. 203 )
1096. Qeckenheim, Sifridus de
78, 48 1320 d, Sifridus de Gekkenhaim XVI solidos.
1097. Gelfradus,
41. 6. 1293. d. Gelfradus. frater dni Rudolphi XV solidos.
1098. Qelhorn, Johannes
311. II. 1535. a d. Joanne Gelhorn Chueydritzensi XXXIX Bologninos.
1529 in Leipzig (, Joannes Gelhorn de Sueidnitz' mit \'alentin Gelhorn
de Sueidnitzi: 1530 SS. in Wittenberg (.Joannes et \'alentinus Gelhorn
de Sweynitz'j. 1535 Dz. 18 Padua (, Joannes Gelhorn habuit literas testi-
moniales de suo triennali studio, ideo debentur sol. 10': a. d. Acten d. Univ.
Padua b. v. Luschin i. Wien. Sitzgsb. 1886. S. 763). [Ein Hans Geelhorn von
Jasenitz ist 1533 — 37 preussischer Obermarschall: Erläut. Preuss. 1 106].
1099. Gelmers, Gelmarus
251, 26. 1498. a d. Gelmaro Gelmari Davantriensi dioc. XI Bologninos.
1504 Jul. 20: I. U. D. Senen. (,d. Gelmarus Gelmars traiect. dioc. Alam.
i. utroque iure doctorandus': Eizb. Arch. Siena).
noo. Qelmers, Theodericus
250, 23. 1497. a d. Theoderico Gelmers de Davantria Traiect. dioc. XVI Bologninos.
340, 18. 1500. d. Theodericus Gelmers legum liccntiatus contribuit XVI Bolog-
ninos.
1485 Köln (.Theodericus Dauantrie Traiect. dioc. ad art. iur. et solv.'
pauper). 1500 Apr. 4: Leg. Lic. Bonon. (Apr. 2 ,disp. c. d. Theodorico
de Alam.' — Apr. 4 ,approbatus f d. Theodoricussola una voce discrepante':
L. s. i. c. 1 ).
iioi. Qelner, Tüeniannus
131. 26. 1368 d. Tylemannus Gelner can. Northusensis XX solidos.
1102. Gelnhausen, Heinricus de
47, 39 1297. d. Henricus de Geylinhusen VII solidos.
1321 Heinrich v. Gelnhausen, Pfarrer i. Münnerstadt (Reininger,
Münnerstadt S. 2061. 1350 lan. 3 Heinrich von Gavlnhausen der Priester
(Regg. B. VIII).
1^2 Gelnhausen — Gering
1103. Gelnhausen, Conradus de
13a. 18 1369. mag. Conradus de Geilnhusen canonicus eccl. S Marie ad Gradus
Moguntin. .procurator.
13a, 24. 1369. Ego Conradus (de Geilnhusen) .procurator' nomine pene solvi
solid. X (133, 5. 14; 387, 24).
Hervorragender kirchenpolitischer Schriftsteller; energischer Gegner
des absoluten Papsttums. — Conradus (Siftridi) de Gelnhusen, mag. art.
Parisien, ac SS. Theo), e. Decr. Doctor, canonicus e. officialis prepo-
siture B. M. \'. ad grad. Mogunt. (Joannis II 669; 1359 Mz. 5 z. ersten
mal als can. B. M. V. genannt: G. L. A. Karlsr. \'atik. Abschrr.), ppos. e.
Wormat., Heidelbergensis studii cancellarius primus. \'ermachte
der Heidelberger Bibliothek seine kostbare BOchersamnilung u. e. Legat
zur Gründung einer Burse. f 1390 (.v venerab. pater e. dns Conradus de
Geylnhuesen ppos. e. can. Wormac, S. Theol. necnon Decr. Doctor, egregius
huius studii cancellar. primus a. D. millesimo CCC" LXXXX' qui in extremis
constitutus sanus mente inter cetera opera virtutum Volumina preciosa
diversarum facultatum cum clenodiis legavit dedit et ordinavit ad erectionem
collegii Corbone (Ii Parisius) (Töpke i. Heid. Matr. I 4. a. 4; 25; 642a. i:
655 ff.; II 524 a. I u. derselbe i. Zs. d. Harz. V. 1880 S. 147 a. 2; VVilken,
Heidelb. Büchersamml. S. 13: Hautz I 159. 188; Hartwig. Heinr. v. Langenstein
S.37. 60: Schwab, Joh.Gerson S. 124 ff.; Pastori 143: Kneer, d. Entstehung der
konziliar. Theorie i. Rom. Ouartalschr. i893Suppl.hft. vgl. ebendort IX 185 ff.:
K. Wenck, Konr. v. G. u. d. Quell, d. konzil. Theorie i. Hist. Zs. X. F. 40 S. 6ff.».
1104. Gelnhausen, Siffridus de
52, 43. 1301. d. SyftVidus de Gelnhausen X solidos.
1305 Mz. 13; Syffridus nepos et notarius noster (Testam. d. Sifrid
V. Geinhaus. Bisch, z. Chur: Reimer, Hess. ÜB. II 57). 1316 Jul. 7 Sytridus
de Gej'Ienhusen can. e. Novi Monast. Herbip. (Regg. Boic. V 336).
1105. Qengen, Johannes de
107, 3. 1343. a d. Johanne de Gengen Augustensis dyocesis III solidos.
II 06 Gengenbach, Johannes de
67. 15. 13 14. d. Johannes de Gengenbach Argentin. d\oc. VII solidos.
Adelsgeschlecht v. G. iKindler v. Knobloch. Oberbad. Gschl.Buch S. 431).
1107. Qengenbach, Th. de
67, 20. 1314. d. Th. de Gengenbach Argentinensis dyocesis XII solidos.
1108. Gera, Herbordus de
53, 8. 1301. d. Herbordus de Gera XXV solidos.
1109. Gerenberg, Cunradus de
76, IG. T318. d. Chunradus de Gerenberg can. eccl. Augusten. XLIIII solidos.
78, 17. 21. 1320. Chuonradus de Gerenberg .procurator
84, 29. 1323. Chunradus d. Gernberch, Z.
1327 Conradus de Gerenberg can. August. {M B. VI 4991: ebenso
1329. 30. 46 (I. c. \'I 528 38. M*» 130), 1342 {1. c. XXIII 120). 1350 techan
ze Auspurch (I. c. XXIII 1691: ebenso 1351 Fbr. i. 1355 Jan. 8, 1359 Mz. 24
(Regg. B. \'III 206. 12. 310. 4131: 1367 stiftet er sein Anniversarium (M. B.
XXXV 161). t 1372 Xov. 15 (.chuonradus de Gerenberg decan. e. Aug.' —
Necr. e. August, i. M. G. H. Xecr. I 71 cf. I 651. Als verstorben erwähnt 1377
(M. B. Vlb 490).
11 10. Gerhard!, Fredericus
283, 43. 1518. a d. Frederico Gerraerdi de Haerlem medium ducatum.
IUI. Gerhardt, Melchior
280, 42. 1516. a d. Melchiare Gerhardt et a Mathia Alber preceptore Brixiensi
unum ducatum.
II 12. Gering, Johannes Christophorus
338, 8. 1560. d. Johannes Christophorus Gering Augustanus libras duas.
1558 Oct. 23 Padua (.Joh. Christoph. Gering Augustanus' — a. m.:
I. U. D.I. 1567 Apr. 8 Hans Christoph Gering Doctor verm. m. Euphros. Linckh
<Hochzeitsb. Münch. Hfb. [Xicht zu verwechsein mit Christoph G. t 1584].
Gercke — Geisdorf. 153
1113. Gercke, iGerikei, Stephanus
285, 5. 1519. a d. Stephano Gerkemager (!) medium ducatum.
288, 17. 1522. Stephaiuis Gerken Magdeburgensis .procurator'.
■291, 20. 1524 a d. Stephano Gercke Magdeburgensi discedente XX\' Bolendinos.
291, 22. 1524. a confectore horologioruin nomine predicti Stephani Gerck XXXV
Bolendinos.
342, 8. 1524. d. Stephanus Gerck Magdeburgensis artium ac utriusqe iuris doctor
discedens nationi donauit I florenum.
1510 SS. Leipzig (,Steffanus Girick de Magdeburck'). — 1517 i.
Frankfurt a. O. (,Steffanus Gercke Magdeburgen.-). 1528 i. Frank-
furt a.O. Ordinari us U.Rektor (,A-' dni 1528 ipso die Georgii Stephanus
Gercken artium ac utriusque iuris doctor eiusdem iuris civilis Ordi-
narius alme uniuersitatis studii Francofordiani rector creatus est').
1537 Mai 17: Stephan Gerke Doctor bekennt 120 fl. Besoldung vom kf.
Rentmeister empfangen zu haben (Berlin. Verm. Schrift. Bd. 2 S. 25; sein
Siegel ibid. No. 23). r ca. 1534 in Lüneburg (Randnotiz i. d. Fki. Matr.). —
Schrieb De successione proneptis in testamento proavi sui. Fcf. 1565
(Madihn i. Beitrr. z. Jurist. Gelehrs. III 239; vgl. a. d. Consiliensammlg. des
Laur. Kirchovius. Fcf. 1605. 2° v. I.).
11 14. Gerlach, Lienhardus
246. 41. 1494. a provido viro d. Lienhardo Gerlach grossetos sex.
1487 Oct. 13 Tübingen (.Leonhardus Gerlach de Böblingen'); 1490:
mgr. art. —
1115. Qerlspeckh, Josephus
338, 44. 1561. d. Josephus Gerlspeckhius Frysingensis medium coronatuni.
1561 Padua (.Josephus Gerlspeckius Frising'. — a. m.: I. U. D.).
1563 Oct. 14 Ferrara I.Joseph. Gerlspeckh Frysing. Fenariae': Eintrag i.
Stammb. No. 9 der Weimar. Grssh. Hfbibl.).
11 16. Geroldseck, domini de
41, 32. 1194. domini de Geroltzeche 111 libras.
I. Geroldseck i. d. Ortenau (J. J. Reinhard, Prgm. Gsch. d. Haus.
Geroldseck etc. Fkf. 1766; M. Fickler, Kz. Gsch. d. Haus. Fürstenberg und
Geroldseck Karls. 1844: E. Lehr, La seigneurie de Hohengeroldseck in
Bulletin ser. II v. \'I p. 62 ff). 2. Geroldseck am Wasichen iHertzog, Edels.
Chron. VIII; Schöpfl. Als. ill. II 620; E. Lehr, Les dynastes de Geroldseck-es-
Vosges. Str. 1870). — Beide Geschlechter haben dem Strassburger Domstift
Mitglieder gegeben: 1300 Hermannus de G. can. e. Argentin. (Str. ÜB.
III 137): 1316 Heinricus de G. can. e. Arg. vibid. III 255). Es werden 1318
i. d. Domstift aufgenommen : Johannes natus Burckardi de Geroldsecke an
dem Wasichen; Johannes natus Waltheri de G.: Georius fil. dni Walteri
de Tuwigen de G. (ibid. II 320) u. s. \v.
111 7. Gerolstein, Heinricus de
i54> 35- 1397- d. Henricus Gerharstein .procurator substitutus'.
38. 1397. d. Henricus Gerhartsteyn libram 1.
Die Gerhartstein (Girstein. Geroltstein) waren ein Rheingauer Ge-
schlecht: Stammburg a. d. Wisper. zwischen Rüdesheim und Lorch (Bod-
mann, Rheingau Altertum. S. 312 f). — 1398 Henricus de Gerhartstein can.
e. Mogunt. iHelwich ap. Joannis 11 240); 1400 Henricus de Gerolstein can.
e. Mog. (Joanniä II 362: videtur Henr. de Gerolstein idem esse, qui Helwichio
dicitur Henr. de Gerhartstein, cum Gerolstein et Gerhartstein Synonyma sint).
1401 SS. Heidelberg (.d. Henricus Gerhartsteyn can. capit. eccl. Mog. ddf).
Resign. s. Kanonikat c. 1420, um i. d. Benediktinerorden einzutreten
(Joannis 1. c.)
1118. Qersdorf, Melchior de
274. 8. 1511. a d. Melchiore de Gerstorrt'*) de Rudelstorft' dimidium ducatum.
274, 27. 15 II d. Melchior de Gerstorf}' .sindicus'.
278, 32 1515. nobilis vir d. Melchiar de Gersdorft" .procurator'.
*) can. Wratislaviensis et custos Glogoviensis, 7 153S.
JC4 Gerstungen — Gesler.
Aus der Linie Tauchritz, Nebenlinie Niederrudelsdorf; ältester S. des
Christoph v. G. — 1504 Leipzig (.Melchiar Gersdorftde RudelsdorffVI! gr.');
1507 ibid: bacc. art. (Phil. M.i. Erscheint noch 1516 Nov. 27 als Z. in
Bologna. „Von diesen sechs Brüdern hatte Melchior zu Lpz die juridisch':
Doktorwürde erlangt und war dann auf Reisen gegangen. 1520 sucht'
K. Sigismund von Polen bei Hz. Georg v. Sachsen für Doktor Melchior G.
um eine Domherrnstelle am Stift Meissen nach. 1536 vermachte ihm sein
Onkel (Mutterbruder) Hans v. Rechenberg auf Schiavve und Wartenberg
auf Lebenszeit die Güter Lindau, Neustadt und Popschitz in Schlesier.
Diese hat dann Dr. Melchior bis zu seinem 1538 in Breslau erfolgten Toü-:
auch inne gehabt". (Knothe, Oberlaus. Adel S. 216 nach Oberl. Nachlese
1768. 131; Sinapius I 326; Sommersberg, Scriptt. Rer. Sil. I 1079). Sein
Elogium bei Henel in Siles. togata.
11 19. Qerstungen, Emeramus de
98. 14. 1336. d. Emmeramus de Gerstungcn plebanus in Burgsinen Krbypolenbib
dyoc. ddt solides XX.
1120. Gert, Stephanus
1501. 4. 1501. d. Stephanus Gert dyoc. Sambien. pedagogus fratrum de Schleinitz.
1492 S3. i. Leipzig. (.Steffanus Gert de Konispergk'i; 1493 WS.:
bacc. art.; 1496: mgr. art - 1495 Collegiat i. Coli. min. (.Stephanus Gerdt
Regioniontanus Borussus") 1504 Rektor i. Lpz. (,Steph. Gert Regiomon-
tanus Brussicensis art. & iur. pontif. Doctor') Verliess Leipzig 1514 iGers-
dorf. Rekt. S. 32). Vielleicht i. Lpz. zum Decr. Doctor promoviert. War
i. Lpz. Mitglied der Juristenfakultät (.Stefianus Gerhart de Konigsperg
Decr. D.': Doctorenvzchn.). Seit 1516 erscheint er als Propst des Dom-
kapitels i. Königsberg (Gebser u. Hagen, Dom z. Königsb. I 238). 1517 in
Lochstädt, dann in Königsberg i. Gefängnis (,der Prozess d. ungehorsamen
Domherren i. Königsberg- i. N. Preuss. Prov. Bll. 1861 S. 2496": Erläut.
Preussen II T. S. 319). — Er stand bei dem Hochmeister Friedr. v. Sachsen
[3. d.] in hohem Ansehen; widmete ihm e. Schrift: Panegyrice laudationes
Stephani Gerhardi Regiomontani de lUustri domo Saxonie ad dnm Frede-
ricum Theotonici ordinis summum magistrum Ducem Saxonie, Lantgravium
Thuringie et Marchionem Misnie. s. 1. (Lips.) e. a. (ca. 1500). 4». Er gab
auch seines Landsmannes Christoph Cuppener [s. d.) Werk De usuris,
montibus pietatis et mercatura. Lips. 1508. 2«. heraus, das zugleich lateinisch
und deutsch erschien (Cuppener berichtet in der Vorrede, sein Werk sei
erschienen auf Bitte ,der christlichen beichtuater des heil, ordens der
prediger bruder . . . vnd des hochgelerten vnd achtbaren hern Steffani
Gerdt von Konigessberg ... in freien kuonsten . . vnd geistlichen rechten
Doctor vnd Collegiat czii Leiptzk . .•) Schon 1497 war von M. Stephanns
Gerhardus de Monte Regio erschienen ein .Carmen Elegiacon Dicolon
Distrophon ... in libidines insolentes' — Panzer, Annal I 488. Xo. 147;
Wimpina (Centur. LV ed. Mertzdorft p. 61. 62) erwähnt noch .Coinmentarios
super arbores consanguinitatis et affinitatis et quedam alia' und Feller (Catal.
p. 427): .Ouaestiuncula Mgri Stephani super variis casibus'. Mit Unrecht
unterscheidet Pisanski (S 89. 90} zwischen Steph. Gert u Steph. Gerhardt,
(vgl. a. Stintzing. G. d. d. R. I i73ft': Muther, Univ. u. Gelehrt, i. Ztalt. d.
Ref. S. 151. 156. 169 174 f.).
1121. Gertweiler, Johannes de
67, II. 1314. d. Johannes canonicus Rynowicensis et d. Johannes consanguineus
suus et concanonicus dioc. Argentinensis XXIIU solidos.
81, 5 31. 1312. d. Johannes fil. dni Ludovici de Gertw\-lre can. eccl. Rynaugien.
ali Bürge des He/inüiis He Elunheiiii mit die-eiii aus der Nation
aiisgestossen.
Gertweiler i. UElsass. — [Ein Mag. Rudegerus de Gertwilre can. e.
Rinaug. erscheint 1318 (ÜB. Strassburg III 325)].
1122. Gesler, Nicolaus
131, 34 1368. d. Nicolaus Gesler X solidos
Gessel — Geuder. 155
1123. Qessel, Leonhardus
igi, 23. 1436. Leonardus Gessel clericus August, dioc, publicus imperiali auctor.
notarius.
i8i, 16. 1436. d. Leonardus Gessel*) de Franconia can. eccl. S. Mauricii August ,
rector parroch. eccl. in Remeterhusen necnoii canonicus S. Arsacii
Ylennioenster Frisien dioc ddt X solidos Bononinorum
183, 22. 1437. Leonardus Gessel clericus August, d notarius.
*) Hodie vicarius generalis dni cardinalis et episcopi
August (a m >.
1431 Mz. 11: P. Eugen IV provid. d. Leonard. Gessel m. parr. eccl.
i. Pfaffenhoven Aug. d. (Repert. No 8 u. 1293; Apr. 5 verfügt derselbe auf
Supplik V. Leonard. G. r. e. in Arnoltzroed Aug. d. um 5 jährig. Dispens
V. d. Weihen behufs Aufenthalts an d. Curie oder a. e. Universität: fiat in
studio dummodo promoveatur ad subdiaconatum (1. c. No. 473 cf. No. 1392).
, — 1435 WS. Wien (.Leonhardus Goessel de Griespach 4 gr.'); studierte
auch i. Padua (vgl. die Klage des Heinr. Lur über Gessels Tod: nam
primum in universitate Padoana, ubi ipse doctrina, studio et optimis
moribus claruit, incepinius amare: Herrn. Schedels Briefw. S. 131 ) —
1444 her Lienhart Gessel lerer der Recht vicari des hofs ze Augs-
purg (Mon. Boic. 23, 454 vgl. 7. 382. 93. 420. 481. 1447 SS. Wien: Mit-
glied der juristischen Fakultät (.mag. Leonardus Gessel de Griespach').
1448 Mai 20: in domo Leonhardi Gaessel Lic. i. Decretis can. cathedr.
eccl. et officialis curie August. (Zs. f. Schwab, u. Neubg. V 281).
1448 Leonhardus Gsell, Domherr z. Augsburg u. Propst z. Feuchtwang
(C. F. Jung, Miscell. 111 247). 1451: Leonh. G. decanus e. August. (Oefele,
Scrr. II 243 — Zs f. Schw. u N. XIX 79I. 1451 Oct. i: vicarius generalis
(Samnielbl. h. V. Ingoist. V 138). 1451 Apr. 13: mag. Leonh. Gessel i. Decr.
Lic, can. e. August, ac B. M. V. in Feuchtwangen ppos., in spirit. vicar. e.
offic. general. ep. August. (U.B Quedlinburg. I 431). 1454 Fbr. 6: Leonh.
Gessel i. Decr. Lic. can. et scolasticus e. August. (Mon. B. 23, 496);
1458: in spirit. vicarius et officialis generali:^ (1. c. 23, 516J; 1464 Leonard.
Gessel. in Decr. Lic. decanus h. e. e.xecutor testamenti qu. dni Joh.
Gwerlich [s. d.] custodis h. e. (M. B. 35. 2351. 1465: dechant des tums ze
Augsburg (1. c. 23, 533). Er war auch Domherr z. Freising (resign. 1457»
und Propst z. Habach. Erscheint als ppos. e. Aug. 1461 (M. B. ']^; 8.
48. 51) -f 1465 (Stengelii Mantissa f. 26: Khamm I 546. II 106). Er schrieb
,Formae officii vicariatus' (Bibl. Mo.nac. cod. g. I 2. p. 58. No. 451»; ist auch
als Vf. der Statuta eccl. Ilabac August, d. de a. 1452 zu betrachten
(Oefele, Scrr. II 2341. Ein Rechtsgutachten von ihm ist erwähnt i. Germania
35, 48: ein anderes in Cod. 664 2= der Münch. Univer. Bibl. f. 100. 148. —
Laurentius Blamenau [s d ] widmete ihm 1457 seine Historia de ordine
Theutonicorum cruciferorum (SSr. r. Pruss. I\" 35 — 67: vgl. a. Städte-
Chron. \' 268. XXII 181. Franks Annal. i. Steicheles Arch. II 112 : Herrn.
Schedels Briefw. hsg. v. Joachimssohn 1893. S. 115. a.; dort e. Brief Gessels
dd. 1465 Fbr. 27 S. 123).
1124. Geuder, Antonius
333. 37- 1554- nobiles domini Antonius et Philippus Geuder, fratres Nuren-
bergenscs libras oeto.
Antonius G., S. des Sebald G, |s. d.] und der Afra Welser, geb. 1539
zu Nürnberg. Studierte in Bourges (Brief a. s. Oheim u. Vormund Joh.
Geuder (s. d.| dd. Biturigib. 1551 Oct. 21 im Nürnb. St. Arch. .Pirkheim'.
No. 416) und Padua: hier mit seinem Bruder Philipp (.1553 Fbr. 19:
Philippus et Antonius Geuder fratres Norimberg.'). — Mitglied des altern
geheimen Rats, Kirchen- und Almosenpfleger, obrister Vor-
mund der Witwen und Waisen, obrister Curator der Universität
Altdorf u. Scholarcha. f 1604. War vermählt (1564 Fbr. 14) mit Maria
Imhof, die ihm 2 Söhne und 2 Töchter schenkte, (.^ntonii Geuder Leich-
predigt von A. Hänlein. 1604. — Amberg 1610.4^; Biedermann, Gschlreg.
t. LI: Will, Münzbelust. I. 156; Derselbe i. Gel. Le.x. I 534).
156 Ccudcr.
1125. Qeuder, Georgius
279, II. 1515. a d. Georgio Geuder Nurmbergensi I flor. Renensem.
284, 40. 1519. a d. Georgio Geuder (patritio) Nuenibergensi \^ox. (II. Aufenthalt)
291, II. 1524 d. Georgius Geuder Norimbergensiö (patritiusi.procurator substitutu-
291, 28. 1524. a d. Georgio Geuder il. U. Doctorei discedente XXX\' Bolognin
(cf. 342, 13).
Jüngerer Bruder von Hans |s. d.) u. Sebald [s. d.| Geuder, S. de-
Martin Geuder v. Heroldsberg aus seiner 2. Ehe mit Juliana Pirkheime'
der Schwester Willibald P. Die Brüder Geuder zogen 1515 in Begleitur
des Cochlaeus [s. d.], der sein Nürnberger Schulrektorat bei S. Lorei
aufgegeben hatte, nach Italien, In Georgs italienische Studienzeit fällt aui
ein kurzer Aufenthalt in Rom (seit 151 7 Sept. 20: Cochlaeus a. Pirkheii;
ap. Heumann, Doc. litt. p. 381 u. Ferrara (1519: 1. c. p. 118). Über a.
römischen Studien berichtet er selbst an Pirkheimer idd. 1517 Nv. 16):
,Romae iam doctores publice inceperunt legere; sie quotidie lectiones
ordinarias in iure et in graecis litteris audio; condu.ximus praeterea virurft
quendam .... vir ille singulis diebus in domo nostra lectionem in Chrysolara
nobis legit' . . . statui itaque nunquam in patriam redire, nisi virtute ac
doctrina decoratus.' — Seit 1523 im Gefolge des Gf Wilhelm v. Nassau am
k. Hof in Spanien (vgl. s. Briefe a. Pirkheimer i. St. Arch. z. Nürnberg;
einige gedruckt in Heumann's Anal, litter.); er begleitete denselben später
nach Holland und nach Deutschland ( 15301 als ,Hoffineyster', traf auf dem
Augsburger Reichstag 1530 mit seinen Brüdern Hans und Sebald
zusammen. Kurz vorher (1530 Febr. 24) war er aus Anlass der Kaiser-
krönung in Bologna zum Ritter geschlagen worden. (Über s. Aufenthalt am
spanischen Hof vgl. besonders die Briefe dd. Toleti 1525 Nv. 5 u. \'aIisoleti
1527 Mz. 2). — Verm. 1535 mit Katharina Tucher cj- 1561); liess sich
Nürnberg nieder. 1552 daselbst in den Rat gewählt, starb aber noch in
demselben Jahre i Biedermann |. Seine Tochter Eleonora war in 2. Ehe mit
Carolus Pfintzing [s. d.| vermählt
1126. Geuder, Johannes
276, 26. 15 14. a d. Joanne Geyder unum florenum.
Altester Bruder des vorigen. \'on ihm ist nichts weiter bekannt, als
dass er von 1520 — 46 Mitglied des Rats war und 1557 das Zeitliche
segnete. Er war vermählt mit Brigitta Hirschvogel, die ihm 4 Söhne, darunter
den unten genannten Julius G. |s. d] schenkte. (Biedermann, Gschlregist.
tab. LI.)
1127. Geuder, Julius
331. 31. 1548. d. Julius Geuder patrilius Norimbergensis libras tres.
S. des Hans G. [s. d.] u. der Brigitta Hirschvogel: Mitglied des
Rates u. obrister Hauptmann zu Nürnberg, \"ermählt (1561 Oct. 6) mit
Maria Hallerin, dann (15881 mit Ursula Tucherin. -r 1594 Aug. 27, begraben
in der Kirche zu Geroldsberg (Biederm. tab. LI. A.i.
1128. Geuder, Philippus
333- 37- 1554- ]cf. Antonius G.]
Älterer Bruder des Antonius G — 1552 von Melanchthon i. Nürn-
berg gelobt; 1553 mit s. Bruder A. nach Padua (Matthae. Gribaldi s.
Lehren; dann nach Bologna (Marian. Socinus) Rom, Neapel. Bourges
(Franc. Duarenus). Hier wurde ihm Nicol. Cisner [s d.| als Hofmeister
beigegeben. 1557 kehren beide Brüder nach Nürnberg zurück. 1561 ritt
Philipp mit im Gesellenstechen. 1563 Sept. 7 verm. mit Cathar. Welser.
1565 Rat als .Alter Genannter'; 1566 junger Bürgermeister: 1569 Land-
pfleger; 1575 alter Bürgermeister u. Curator der Universität Altorf;
1575 Sept. 8, erst 37 Jahre alt, in den älteren geheimen Rat; 1578 Dz. 6
obrister Hauptmann. \'ielfach diplomatisch thätig: 1570 auf d. Reichs-
tag z. Speyer, 1571 Convent zu Frankfurt. 1579 nach Kassel, .wo auf Ver-
anlassung Herrn Joachim Ernsts, Fürsten zu Anhalt, in einem Particular-
convent wegen der \'orrede, die zur Formula concordiae gemacht werden
Geuder — Gieckau. 157
sollte, eine Beratschlagung gehalten wurde'. Vom Landgrafen Wiliielm
V. Hessen-Kassel besonders geschätzt u. mit ihm in vertrautem Briefwechsel
(Wppb. ; [Erh. Chph. Bezzel], Krz. Nchr. v. Hrn Phil. Geuder von Herolds-
berg, inssonderheit von desselben mit Hrn. Wilhelm Ldgrf. z. Hessen -K.
geführten Briefwechsel wegen der Formula concordiae. 1787. 4*>). Kaufte
i. J. 1581 der Sladt Nürnberg Kloster u. Amt Grundlach ab. f 1581 (Naenia
in funere Philippi Geuderi lamentata a F. Melisso. Norib. 1581). Hinterliess
5 Söhne und 2 Töchter (Biedermann; Wills Münzbelustig. I 156 u. derselbe
i. Gel. Lex. I 534. Mitteil. d. V. f. G. Nürnb V. Hft. S. 119 f.)
1129. Geuder, Sebaldus
276, 27. 1513 a d. Sebaldo Gej'der (patritio Norimbergensii unum florenum.
Jüngerer Bruder des Hans G., wird mit diesem u. seinem Jüngern
Bruder Georg [s. d.] in Cochlaeus' Briefen aus Bologna wiederholt erwähnt
(z.B. Bologna 1516 Nv. 23: ,sub graeca lectione Sebaldus Institutiones
audit. Domi vero privatim a me mane audiunt Pandectarum textum, ad
peticionem hereditatis usque processimus'. Im übrigen studieren sie Cicero,
Vergil, Ovid, Solinus. Thukydides. Aristophanes. — Heumann, Anal. litt,
p. 3. 5.). .Hofmeister' des kais. X'ice-Kanzlers Balthas. Mercklin [s. d.], in
dessen Gefolge er nach längerm Autenthalt i. Spanien i. J. 1530 nach Deutsch-
land zurückkehrte (Heumann 1. c. p. 310. 2 Briefe Sebalds a. Wil. Pirckhei.
dd. Augsb. 1530 Mai u. Juni i. Nürnb. St. Bibl.). Vermählt mit Afra Welserin
(1534 Fbr. 16): 2 Söhne, Philipp |s d] u. Anton [s. d.] (Biedermann).
1130. Qeudertheim, Fridericus de
46, 20. 1296. d. Fredericus de Goderthej'm X solidos (48. 23).
52, 15. 1301. Fredericus clerieus de Gendertheim .procurator'.
351. 16. 1301. Fredericus de Argentina .procurator' (352, 2).
Das zwischen Strassburg u. Hagenau gelegene Dorf Geudertheim hat
mehreren Adelsgeschlechtern den Namen gegeben (Schöpflin, Als. ill. II 645;
Kindler v. K. Gold. Buch S. 90). — i3ioMai 27: mag. Fridericus de Goedert-
heim can. e. S. Thome Argent. als Vertreter seines Kapitels gegen
S. Arbogast (ÜB. Strassburg II 226. 291. 1312 Jan. 8: mag. Frid. de Geucher-
heim can. S.Thom. in Vienne; er verlangt als Vertreter mehrerer elsässischen
Stifter und Klöster Zutritt zu den Beratungen der Bischöfe, wird aber
zurückgewiesen (ÜB. Str. II 244, 19). 1317 Mz. 6 mag. Frid. de Goedertheym
can. e. Haselac. (Bez. Arch. UEls. — G 5248); Aug. 1: cellerarius e.
Haselac (1. c. G 5583): 1322 Fbr. 25. 1327 Jun. 26. 1330 Aug. 28 (1. c.
G 5583. 5611). — Sein Gedenktag: III Non. Mai. (,mag. Frid. de Geudert-
heim prbr. canon.': Necr. S. Thom.).
1131. Qeudertheim, Nicolaus de
98, 12. 1336. d. Nicolaus de Geudertheim Argentinensis XVII solidos.
1372 Jan. Nicolaus de Geindertheym can. e. S. Petri Arg. (ÜB.
Strassb. V 7701. t ^375 (Collect, gen. ms.).
1132. Qiebichenstein, Hellas de
332, 37. 1552. nobilis d. Hellas a Gebichensem libras duas.
1544 SS. Wittenberg (,Elias de Gebichenstein Schlasfordiensis (=Stass-
furtV).' 1552 Jul. 14 i. Ferrara als Zeuge genannt (,Helias de Gebichenstein
Saxo': Arch. notar. Ferrara).
1133. Gieckau, Sifridus de
46, 8. 1296. d. Sj'fridus de Gikow XXX solidos.
I47, 20. 1297. d. Syfridus de Gickovve XXX solides.]
48. 38. 1299. d. Syfridus de Ghykowe Caminensis ecclesie canonicus ,procurator'.
48, 40. 1299. Syfridus dictus de Geykowe Caminensis ac (Zwerinensis) canonicus
(cf. 49, i).
Die Gikow sind ein Zweig der Trechow. — S. des Otto v. Trechow
miles u. der Gylburgis (ÜB. Meklenburg No. 4124). 1289 Anwärter auf eine
Pfründe z Bützow; 1300 als can. e. Camin. erwähnt (Jahrbb. 53.190 No. 2).
1308 Jun. II Sifridus dict. de Trechow archidiac. Stolp. (a. a."0. No. 3233);
1309 Jan. 7: decan. Camin. i^No. 3282): Sept. 4 siegelt (No. 3343; s. Siegel
158 Giersdorf — Glauburg.
trgtä d. Umschrift: Sacratum Sifer[i]di de Ghico). Noch 1319 Sept. 4 urkdi.
(No. 4124: die V Trechow stiften e. \'ikarie und monatliche Memorien i. d.
Kollegiatkirche zu Btitzowj.
1134. Qiersdorf, Johannes de
37. 34. 1290. Johannes de Gibisdorte VIII solides.
1135. S. Qimaris, H. canonicus
43, 43. 1195. d. H canonicus S. Gimaris IX solides.
1136. Gingeiten, Henricus
276, 24. 1513. ab Henrico Gingelten l'ainulo Frederici de Leonrod . . (s. d.]
405, 32. 1516. Apr. 17. Hinricus Gugellein clericus Herbipol. dioc. .testis".
[Ein Adamus Gugleyn Herbipolensis erscheint 1521 i. Leipzig.)
1137. Qirstal, Cunradus de
53, 28. 1302 d. Cunradus de Girstal XVI solides.
1138. Qiseleri, Georgias
215. 23. 1472. a d Georgio Giseleri de Gottingen VIII Bologninos.
1474 Jun.: Leg. Doctor Bonon. (Jun. 23 ,disp. f. c. d. Georgio
Ghi.Kilerio de Alamania': L. s. i. c. Ii.
1139. Giseleri, Giselerus
215, 21. 1471. a d. Giselero de Gettingen Maguntin. dyoc. VIII Bologninos.
219, 9. 1474 d Giselerus de Gottingen .procurator' (cf. 219. 22. d. Giselerus
de Munden de Sassonia procurator').
1467 Erfurt (,Giselerus Giseleri de Gottingen'}. 1478 Apr. 29: I. U. D.
Bonon. (,nobilis vir d. Ghisillerius de Saxonia f. exam. e. doctor. in u. i.';
L. s. i. c. I). 1483 Giselerus de Münden Doctor can. e. Fiitzlar.; in dem-
selben Jahre wird ein Giselerus de Münden als Syndicus der St. Lübeck
genannt (Melle, Gründl. Nachr. S. 89). f 1492 Apr. 5 (Series ppos. Fritzl.;
, Adler' VIII 256: vgl. Quattuor Calend. e. Fritzl. p. 35. ,obiit d. Giselerus
de Munden legum doctor prbr. e. can. h e.'i.
11 40. Gytlant, Andreas
168, 27. 1516. d. Andreas Gytlant de Pruscia Bologninos XI.
1406 SS. Prag (.Andreas Jetland de Dirsow art. bacc.'j. 1408 Prag
iur. CAndreas Getlant Dessaw propter Deum'). 1411 SS. Leipzig ,mgr.
Andreas Jetlant de Dirsow'i. 1417 Jun. 12: Lic. i. Decr. Bonon. (.Andreas
Getlant de Prusia subiectus f. priuato examini . . et f simpliciter aprobatus
ab omnib. n. d. inerito quia valens': L. s. i. p. 1).
1141. Gladbach, Conradus de
143, 43. 1381. Conradus de Gladbach, socius 1 heoderici de Erzelbach [s. d ).
146, 46. 1384. Conradus de Gladebach, r. e. parrochialis in Lenderstorp .procurator.
147, 17. 1384. item ego predictus Conradus procurator nacionis propter augmentum
reddituum X solides.
147, 35. 1385. d. Conradus de Glaetbaech ,sindicus'.
11 42. Gladow, Otto de
199. 19 1454. d. Otto de Gladow (iurauit non soluit).
1454 Nv. II Rostock (.Otto van Gladowe bacc. in decr. ddt II mr').
1143. Qlanegg, Hertnidus r. e. in
97, 18 1335 d. Hertnidus de Styria r e. in Glaneg Gurcensis dj-oc. XX solidos.
[Vielleicht Hertnidus de Lej'bnitz prb. e. can. S. Ruperti: XIU— XIX sec'
Necr. Admont. i. Arch. f. ö. G. 19, 295.]
1144. Qlanegg, Johannes plebanus in
103, 25 1341. Johannes plebanus in Glanecke XII solidos.
1145. Glauburg, Arnoldus a
273, 49. 1511. a d. Arnolde Glauburgk de Franckfordia dimidium ducatum.
275. 35. 1512. d. Arnoldus Glauburgk .sindicus'.
Frankfurter Patrizier. — S. des Arnold G. (f 1495) u. d. Ottilia Brun
zu Brunfels. geb. i486. 1501 SS. Erfurt (.Arnoldus Glaburgk de Phrang-
Glauburg — Gless.
159
fordia'i; 1502 Wittenberg .Arnoldus Glauburgk de Franckfordf;; 1505
Leipzig (.Arnoldus Glauburgk de Francfordia'). Bekanntschaft mit Hütten
i. Bologna. 1514 Mai 15 (?): I. U. Doctor Patav. 1515: Procurator a.
Reichskammergericht, wohnt aber i. s. Hause ,z. Trierischen Hof- i.
Frankfurt. 1516 bis 1521 Syndicus d. St. Frankfurt. 1521 Nov. 20:
Kammergerichtsbeisitzer für Kurtrier iLudolf, App. X 44). 1515 Jul. 9
vermählt m. Kathar. v. Holzhausen, f 1534 Aug. 23 z. Speyer 1. c. p- 45;
Fichard'sche Samml. i. Fkf. St. Arch.: Arch. f. Frkf Gesch. N. F. IV88ft.;
Boecking Opp. Hutt. I 255. 256. 261. 286 — er erscheint i. Hutten's Trias
Romana als ,Ernhold').
1146. Qlauburg, Hieronymus a
311, 5. 153b. a d. Hieronymo a Giauburg Francofordiensi XIX Bologninos.
S. des Joh. V. Gl. u. der Marg. Hornginn v. Ernstkirchen, geb. zu
Frankfurt 1510. 1527 Jul. i Wittenberg (.Hieronymus a Giauburg Franck-
ford. d. Magunt.-). 1536 Apr. 10; I. U. D. Ticin. (,I\' Id. Apr. cunctis eius
honoris insignibus sum exornatus h. e. in utroque iure sum designatus
Doctor': Fkf Arch. f. ä. d. Litt. u. Gsch. II 1812) S. 131). 1540: Syndicus
der St. Frankfurt. 1547: gräfl. Königstein'scher Rat. Verm. m. Lucretia
Stalburg (1537): 3 Kinder; 1550 i. 2. Ehe ni. Kunigunde v. Hell gen. Ptefter.
t 1574 I Fichard'sche Samml.).
1147. Giauburg, Johannes a
264. 31. 1504. Joannes Glauburgk Franckfordiensis diocesis(!| ddt XXV Bologninos.
Älterer Bruder des Arnold v. G., geb. 1480. — 1495 Sept. 24 Heidel-
berg (.Johannes Glauberck de Franckfort Mog. d.'). Heiratet 1510 Catharina
Geuch, We. des Jac. Brun, welche ihm das Haus .Laneck' zubrachte ydaher
auch ,Johann v. Laneck'i. 15151. Rat: 1516 Schöffe: 1522 älterer Bürger-
meister, f 1525 (Fich. Samml.; Arch. f Fkf. G. u. K. N. F. I\' 59 f).
1148. Qiauburg, Johannes a
334. 17. 1555. nobilis d. Joannes a Glauburgk Francotordiensis libras quattuor.
344. 21. 1556. d. Joannes a Giauburg Francofordensis Bononenos sedecim (Matr.
Doctor.).
S. des Joh. a. Gl. zum Lichtenstein (f 1571) u. der Anna Knoblauch,
geb. zu Frankfurt a. M. 1529. — 1548 Jul. 14 Tübingen (.Johannes Gnauben-
berg [sie] Francof ' ). 1554 Jan. 8 Padua .Johannes a Glauburgk Frankford.-).
1556 Fbr. 24: I. U. D. Bonon. (.e.xani. f pred. d. Johannes [glauburgk de
francfordia GermanusJ ac docte ac laudabiliter se habuit in omnib., idcirco
f. ab omnib. n. d. approb. ac doctoratus; L. Bovinus insignia tradidit': L. s.
i. p. IV). — Verm. m. Kath. Rehlingen, We. des Adolf v. Giauburg. Kur-
pfälzischer, Isenburg-Büdingischer u. Nassau-Katzenellen b og.
Rat. Calvinist. f 1609 (Fich. Samml. i. Fkf St. Arch.i Gedicht auf Joa.
a. Gl. iun. I. U. D. patric. Francof. i. Aeg. Periandri Germania Fcf 1567 p. 452.
1149. Gleichen, Henricus de
i4q. II. 45. 1387. Henricus d. de Glighen \c(. Ernestus comes de Ilonstein]
1380 in Prag (, Henricus illustris comes de Glichen flor. et unum gr.'
Mon. II. 92). — Vielleicht Heinrich (VIL, S. Heinrichs VI (f 1378) u. seiner
Gemahlin Jutta; vermählt mit einer Freiin v. Blankenheim. Er hinterliess
3 Söhne, Ernst (X), den Stifter der Rambdischen Partikularlinie. Ludwig d),
den Stifter der Blankenhaj'nschen Partikularlinie und Heinrich (\'1I1). 1 D. C.
Sagittarii, Histor. d. Gfsch. Gleich. S. 178. Derselbe, Hist. d. Herrschft Salza
§ 14. S. 338). t 1415 (Falckenstein II 2. Tab. S. 800).
U50. Gless, Bernhardus de
264. 37. 1504. d. Bernhardus de Gless*) dioc Tridentincnsis ddt floren. unum
Renensem.
266, 21. 1506. d. Bernhardus Gless .sindicus-.
270, 3. 1508. d. Bernardus de Gles dioc. Tridentine ac utriusque universitatis
generalis sindicus .procurator'.
■) qui d. Bernhardus creatus cardinalis a demente VII
pontifice inax. hie Bononie 1530. obiit vero .thmo 1539
(a. m ).
i6o Gless — GinuL .
Stammhaus der Marktflecken Glöss auf dem Nonsberg i. Tirol (Tirol.
Ehrenkzl. II 58). — 151 1 Mai 15: I. U. D. Bonon. (Mai 14: ,disp. c. nobiiiss.
viro d. Bernardo comite ac dno castri de gles can. trid. vicerectore ac
sindico utriusque univ. academieque scolar. Bonon. — Mai 15: ,pref. d.
Bernardus suscepit puncta in utrocjue iure et uno omnium consensu n. d. f.
approb.': L. s. i. c. I). — S. des Aliprand v. G. u. der Dorothea v. Fuchs.
1512 Fbr. 6: can. e. Trid. (p. pr. ap.). Rat des B. Georg v. Neideck (3. d.j,
dann K. Ma.ximilians I. Nach Neidecks Tode if 1514 Jun. 15) ein-
stimmig zum Bischof v. Trient erwählt. 1516 kaiserl. .Statthalter in
Verona. Nach Maximilians Tode Mitglied der Interimsregierung; an der
Wahl i. Frankfurt beteiligt. 1520 Oct. 23 auf dem Krönungstag i. Aachen
anwesend; vermittelt die Teiiungsverträge zwischen Karl V u. Ferdinand.
1526 durch Ferdinand z. Präsidenten des geh. Rats ernannt: 1528:
oberster Kanzler Ferdinands. 1530 als kgi. Gesandter bei der Kaiser-
krönung i. Bologna anwesend; auf Bitten Karls V daselbst durch P. Clemens\'ll
zum Cardinal ernannt c. t. S. Stephani in Caelio monte. 1530 setzt er
in Augsburg die Wahl Ferdinands zum römischen Könige durch. 1531:
Statthalter der obern und vorderöstreichischen Lande. Erbittet
1536 seine Entlassung. 1539 Jan. 21 v. Domkapitel Brixen auf Ferdinands
Ansuchen einstimmig zum Administrator postuliert. Stirbt während
seines ersten Aufenthalts in Brixen am 30. Jul. desselben Jahres, nachdem
ihm a. 28. beim Frühstück der Schlag gerührt; beigesetzt am 4. August in
Trient. — Der grösste Kirchenfürst, den Trient besessen. An den politisch-
religiösen Kämpfen der Zeit in hervorragendem Masse beteiligt. Besonderer
Freund der Jesuiten. Von den humanistischen Schriftstellern vielfach ge-
feiert; von Erasmus, Georg Sauermann [s. d.], Casp. Vel. Ursinus (s. d.|, Joh.
Alex. Brassicanus, Cuspinianus, selbst von protestantischen Gelehrten wie
Ge. Sibutus und Sebastian Münster, wurden ihm Schriften gewidmet. (Giano
Pirro Pincio, Croniche di Trento 1. VIII; Eggs, Cardin. III. IV 472 sq. : Berg-
mann, Medaill. I 5). Bruder des folgenden
1151. Gless, Johannes de
a68, 39. 1507. d. Joannes de Gles XXXV Bolendinos.
271, 19. 1510. nobilis vir d. Johannes de Gless Tridenline dioc. .procuratur".
(cf. 276, 20).
274, ■2.6 1512. d. Johannes de Gles ,sindicus' (cf. 277, 91.
341, 38. 1514. Mai 29: nobilis et egregius vir d. Joannes de Gless Tridentine
dioc. iuris utriusque doctor nacionisque Gernianice .procurator in
discessu suo ex liberalitate sua donavit nacioni nostre unum ducatum
(cf. 277, 37).
[277. 37. 1514. a nobili viro domino Johanne Glaser utriusque iuris doctore I
ducatum].
1514 Mai 22: I. U. D. Bonon. (Mai 20: ,disp. f. c. d. Johanne filio
Ilprandi de gles de tridento Scolari meo [sc. Ludouici Gozadini] honorando".
— Mai 22: ,exam. et approb. f. predict. d. Johannes, presentatus per dn.
Augustin. beroum et ab eo insignia habuit'; L. s. i. p. I. — cf L. s. i. c. II;
ddt insignia Hercules de bologninis'). — Bruder des vorigen, t als kais.
Gesandter in Venedig 1516 (Ferdin. i. Innsbr.: Mayrhofen, Lebende Geschl.
— Mitt.).
1152. Giogau, Heinricus de
117. 39 1348. a d Heinrico de Glogovia de SIezia XX solidos.
1343 Mz. 20 mag. Henricus de Glogovia can. Wratislav e. pleb.
s. rector e. par. i. villa dict. ad S. Catharin. Wratisl. iCod. d. Sil.
IV 139); 1352 Dz. 13 (ÜB. Liegnitz S. 132); officialis (Heyne I 823; vgl.
Zs. f. Schles. Gsch. 9, 88; 28, 442 a. 2).
1153. Gmünd, Nicolaus de
129, 14. 1367. Nicolaus de Garmindia monachus ddt X solidos.
1154. Gmünd, Ulricus de
108, 15. 1343. a d. Ulrico de Gamundia Angustensis dyocesis VIII solidos.
Gnesen Godekc. l6l
1155. Onesen, Bretzlavus
392, 26. 1373. Jan. 6. d. Brttzlaus prcpositus S. Gcorgii Gncsncnsis canonicus
Gnesneiisis ,te!,iis'.
1156. Qneucker, Georgius
ai8, 35. 1474 (a) Georgio Gneuckcr de Herbipoli X Bologninos,
i486 Aug. 19: Decr. Lic. Bonon. (Aug. 14 ,v-iisp. c. d. Georgio
Gneugker de ciuitate Herbipol'. — Aug. 19 ,examin. f. d. Georgius predictus
... et presentatus per d. Joh. de Sala propter virtutes n. d. approb. f.':
A. No. 4). — Epitaph im Dom zu Brixen: ,Aniio Dni 1504 die quarta
Decembris obiit venerabilis vir dns Georgius Gneucker Decr. Licentiatus ac
canonicus Brixinensis' (Resch fo. 13).
1157. Qoch, Heinricus de
131, 43. 1368. d. Henricus de Gog Colonionsis dioc. VIU solidos
143. 33. 1381. a d. Heynrico de Goch, caiionico Merseburgensi. XII Bononenos
pro augmentatione reddituuni suorum.
1378 Wien (.Heinricus de Goch can. e. Budiss. 4gr.'). Identisch mit
dem V. 1354—62 i. Paris erscheinenden Henricus de Goch (Denifle, Entstehg
d. U. I 392 u. Auctar. Chart, univ. Par. I 170, 17. 194.24. 201, 19)?
1158. Qoch, Johannes de
54. 32. 1303. d. Johannes de Gort, canonicus eccl. Coloniensis XXV solidos.
1159. Qoch, Theodoricus de
laq, 33. 1367. d. Theodoricus de Gorh dedit XX solidos.
1360 Oct. II Tyczko de Gogh can Misn. (r 1367 Apr. als dccanus) et
Theodericus de Gogh perpetuus vicarius e. Misn. (ÜB. Höchst. iVIeiss.
II 36). 1363NV. 8 P. ÜrbanV providiert Dietrich Lamberti von Goch. Padue
in legibus studens, mitKanonikat u. grössere Präb. i. l\!eissen. doch
soll er die kleinere Präb. daselbst aufgeben (Schmidt-Kehr No. 565). 1368
.•\pr. 23 Theodericus Goch can. S. Severi Erfurd., Testamentsvollstrecker
des 1367 verstorb. Theoder. de Goch decan. e. IVIisn. (ÜB. Meiss. II 86.911.
1369 Aug. 26 Dietherich de Goch, tumner zcu Erforte (II 106.). 1371 Jan. 28
P. Gregor XI provid. den Dietrich v. Goch Lic. in leg. mit Kanonikat in
Naumburg, s. reserv. mai. pr.. obschon er i. Meissen Kanonikat, grössere
Präbende u. Obedienz von 40 Ggld. hat (ibid. No. 8851. 1371 Mz. 19 Theoder.
de G. can. e. Misn. (ÜB. Meiss. II 115). 1372 Oct. 10 P. Gregor XI beauftragt
den Dekan v. S. Severi i, Erfurt den Dietrich v. G., Colon, dioc, in ein
Benefic. zu Meissen v. 18 M einzuführen iSchmidt-Kehr No. 1059 — scheint
sich auf Theoder. Lamprecht [s. d.| zu beziehen) 1390 Oct. 11 Ditterich
von Goch techand zcu Numburg (ÜB. Meiss. II 251). 1392 Jun. 6:
Theodericus de Goch, electus eccl. Misn. (ibid. II 254); wurde vom Papste
nicht bestätigt. — Ob identisch mit dem 1393— 1405 genannten Dietr. v. G.
ppos. Budiss. et cust. Numburg. (1. c. II 311. 325: N. Arch. f. sächs. G.
Xl3oif.)?
1160. Qochsen, Cuno de
46. IG. 1296 d. Cono de Gesheym XII solidos.
48, 38. 41. 1299. d. Cuno de Ghosheyni .procurator'.
(50, 3. 1300. a d. Gisone (!) [procuratorej socio Syfridi de Ghikowe.)
131 1 Oct. 27 Cuno de Gosheim official. curie Herbipol. (Arch.
UFrank. XXXII 1831; ebenso 1314 Mai 25 official. et can. Herbipol. (1. c.i:
1317 Mai 25 (Regg. B. V) u. 1318 (Zs. f. württ. Frank. VII 505. VIII 384 ff.).
1319 Jul. 7"can. e. Novi Monast. Herbip.; Aug. 30 archidiac. (Regg. B.).
it6i. Qodeke, Michael
334, 39- 1555- d. Michael Godeke Blanckenburgensis Saxo libras duas.
1545 SS. Leipzig (.Michael Godeke Blankenburgensis'). 1557 Jun. 10:
I. U. D. Bonon. (.Michael godekn Blancoburg. Germanus': B. 4"). — 1564-
Doctor Michael Goedicke, bischöfl. Official z. Halberstadt (Nebe.
Kirchenvisit. i. Bist. Halberst. S. 114. 117). 1563 Jul. 14: Mich. Godeke
Official und Scholasticus U. L. Frauen z. Halberstadt (ÜB. S. Bonif.
Halberst. S. 547); noch 1568 Oct. 21 (a. a. O. S. 549^
Dtutechc Studenten in Bolofrn.l, . 1^
102 (iodi-llie»(ii - Ooldoglie.
1162. Godelheim, Swederus de
104, 4i. I342.- a d. Svvedero de Godelincheini canonico Osnaburgensi XX s(ilido>.
1353 can. e. Osnaburgensis (Mitt. d. h. V. z. Osnabrück XI\'. 861.
1163. Oodesberg, Johannes de
188, 5 1440. a d. Johanne de Godcsberg niilite ordinis beate Marie Theolonicoruii
II ducatos.
1441 Fbr. 8: Decr. Doct. Bonon. (Fbr. 6 ,disp. f. c. d. Joiiannfr
de Godesberg fratre hospitalis B. Marie Theotonicorum jerosolimitarunr
Fbr. 8 .examin. f. in iure can. d. Johannes de Godesberg miles fratruni
hospital. B. Marie teotonicor. Yerosolimitarum . . f. approb. n. d. lllico finito
examine f. ibi priuate doctoratus in sacristia et ddt doctoribus birreta,
Insignia doctoratus sibi ddt. Anthonius de S. Petro': L. s. i. p. I).
1164. Gogreve, Johannes
285, 41. 1520. a d Joanne Goegreffdiocesis Coloniensis unum ducatum de cainera.
1514 Apr. Köhi (.Johannes Gogreeff de Dusseldorp ad artes iurauit
& solvit'): Studiengenosse des Heinr. Bars gen. Olisleger [s. d.]. Jii Hell-
seher und Bergischer Kanzler, Haupt der Erasmianer am Cieveschen
Hofe. Der Humanist Conrad v. Here^bach dedicierte ihm seine Ausgabe
der Herodotübersetzung des Laurent. Valla (Herodoti libri IX laiine etc.
Colon. 1526), und Wilhelm v. Grevenbroich s. Rede De comparanda spiritus
gratia. Mit dem herzogl. Hause verwandt, von grossem Reichtum und
umfassender Gelehrsamkeit; ein Mann, ,der die Bibel nach des h. Basilius
und Erasmus Anleitung studierte, Homers Gedichte so sehr liebte, dass er
sie bisweilen zur Laute sang, durch bewunderswürdige Anmut die Freunde
an sich fesselte und die jungen Gelehrten, seine Schützlinge entzückte
(Wolters, Konrad v. Heresbach S. 1441. Auf sein Betreiben wurde 1545 ein
von der Kirche unabhängiges Gymnasium zu Düsseldorf gegründet, f 1554
Fbr. 17 (,1554 17. huius obiit Hellenburchii circiter secundam horam pomeri-
dianam Johannes a Gogreve cancellarius, humatiis 19. eiusdem hora secunda
pomeridiana in Dusseldorpiano templo' — Arch. f G. d. NRh. V225). Über
seine Kanzlerthätigkeit einzelnes bei Wolters 1. c. Register) u. Zs. Berg.
G. V. VI 97 ff. vgl. Lossen, Briefe des Masius S. 31. 43 u. Teschenmacher,
Elogia ms. i. k. Arch. Düsseldorf
1165. Qoldbeck, Jacobus
240, 31. 1491 a d. Jacobs Goltbegk*) Gammln, dyoc. XV Bolend quadrin. I
249, 6. 1496. . . . m exequiis dni Jacobi Goldbeck Camin. d V Bolognino«.
*i defunctus est in S. Dominico (a. m.).
1484 Jul. 4 Greifswald (,Jac. Goltbeke de Stett^'na Camin. d."). 1487
SS. Erfurt (.Jacobus Goltbecke de Stetin tm'). — 1493 Fbr. 14: vicarius
perpetuus i. e. S. Jacobi (Registr. ep. Camin. b. Clempin, Beitrr. S. 91).
1166. Qoldoghe, Henricus
43, 16. 1294. d. Henricus de Goldoche X solides.
48, 2. 1298. Henricus Gholdoche de Saxonia .procurator' (cf. 48, 6: Goldoghe).
1301 Aug. 24 mag. Henricus dict. goldoghen can. e. Lubic. (ÜB.
Lübeck II 458). 1301 Oct. 27 B. Burchard u. d. Domkapitel z. Lübeck
stiften 2 neue Präbenden zu Gunsten des Heinr. Goldoghe Decr. Doct. u.
Joh. Bule, um sich ihres desto eifrigem Dienstes in den Rechtssachen der
Lüb. Kirche zu versichern (1. c. II 460. cf. 496. 522. 541). 1302 Nov. 15 mag.
Henricus dict. Goldoghe pleban. i. Sywan (ÜB. Meklenburg No. 28291.
1314 Jan. 30 mag. Henr. G. cantor e. can. e. Lubic. lUB. Lüb. II 546 549);
resign. s. Cantorie c. 1320 (Schmidt-Kehr I No. 941. 1322 Apr. 25 mag.
Henr. G. can. e. Lubic. vicarius generalis in temporal, e. in spirit.
(ÜB. Mekl. No. 4343). 1333 Dz. 7: pleb. e. B. Marie Virg. civit. Lubic.
(ÜB. Lüb. II 7411; zum letztenmal urkdi. 1334 Dz 23 d. c. II 7531.
1167. Goldoghe, Wernerus
48, 19. 1298. d. Wernherus Goldoghe X solidos.
1309 Jun. 20 Wernerus Goldoge empfängt eine Präbende in der
Kollegiatkirche zu Eutin (ÜB. Lübeck II 526). 1327 Sept. 24 Wernerus
Goldschniiet — Gosfelde|n|. 163
Goldoghe prbr. Lubic. wird zu einer Vicarie in der Marienkirche zu
Lübeck präsentiert (1. c. p. 653). 1328 Jan. 31 Wernerus G. perpetuus
vicarius e. S. Marie Lubic. Z. (Uß. Meklenburg Xo. 48951.
]i68. Qoldschmiet, Eberhardus
iqi. I. 1444. a mgro Eberhardo Goltsmit Treveren. dioc. .solidos VI.
1439 i. Erfurt (.Eberhardus Aurifaber de Montabur XII gr.'); 1441
Jun. 10 i. Köln (.Eberhaidus Aurifabri de Monteboir, Trev. dioc. s. ad art.')-
1451 — 52: ad lecturam Sexti et Clementinarum: D. Ebrardus de Alamania
iDallari, Rotuli p. 30).
1169. Qoler, Conradus
331. 42. 1549. d. Conradus Goler Magiintinensis libras quattuor.
1550 Jun. 12: J. U. D. Bonon. (.Conradus Goiler germanus dioc.
Monguntin.': B. No. 3U).
1 1 70. Golitz, Fridericus
273. 31. 1510. a d. Federico Golitz canonico Lubucensi dimidium ducatum.
1506 i. Frankfurt a. O. (.Fridricus Golitz de Dittersdorff'). — 1499 u-
1500 werden Friedrich und Cune die Golitzer unter den nichtgeschworenen
Brandenburg. Lehnsleuten genannt (Riedel C. III 432. A. XX 315); 1506
Fbr. 7 erscheint Friedrich Golitz zu Dietrichsdorff gesessen mit einigen
Lebuser Domherrn unter den Freunden der Karthäuser.
1171 Qoldpuel, .... Pincerna dict.
104, 37. 1342 a dno . . . Pincerna dicto üoltpuel. vicario eccl. in Leutershausen
Halberstaten, dioc.
1172. Qolze, Dietericus plebanus in
102, 26. 1340. d Dyetricus plebanus in Goltz Brandenburg, dyoc. X solidos.
1173 Oondeloch, Cunradus
143, 21. 1381 Conradus Gondeloch de Scheslitz ddt X solidos.
1174. Görlitz, Johannes de
56, 41. 1305 d Johannes de Gorlitze XII solidos.
.Könnte dem von Görlitz sich benennenden Geschlechte in Breslau
aus welchem Jenscho (de G.) von 1290 — 1314 im Rate sass, angehören,
vielleicht als Sohn des letztern' (Zs. f. schles. Gesch. 28, 438a.). — Johannes
plebanus de Gorlicz ca. 1279 Z. u. Mitsiegler einer Urk. des B. Withego
von Meisseil iCod. d sax. reg. Bd. I. Abt. II. S. 186.).
11 75. Gors, Henricus de
81 20. 1312. d. Henricus de Gors prepositus cccl. Melnicensis Prag. dyoc. VIII libras.
1321 Mz. 14 u. Apr. 18 .Heinrich, durch Gottes Gnade Propst der
Kirche zu Melnik' urkundet (abgedr. b. Frind II 4361. (Dieser Propst
Heinrich wird von Frind II 163 Heinrich von Lipa genannt: .sicher war er
ein naher \'erwandter. wenn nicht der Sohn jenes Heinr. von Lipa, der im
J. 1314 als Unterkämmerer u. Landesmarschall K. Johanns die \'erwaltung
Böhmens übernahm'). 1328 Heinr. ppos. Melnic. et can. Prägen. Ad-
ministrator des Bistums Prag, i. Abwesenheit des Bischofs (Frind 1. c».
1341: ppos e. Prägen.; bekämpft 1343 die Wahl des Dekanes Georg
V. Pardubitz zum Bischof.; fungiert 1348 als notarius terrae u. erscheint
noch 1352 als ppos. Prägen. (Frind III 164).
1176. Qortschacher, Petrus
283. 24 1518. a d. Petro Gort^chacher ex Villaco ununi tlorenuni Renensem.
1177. Qörz, Nicolaus de
93. 40. 1334. d. Nycol.ius de Ghorecya iuratus non contribuit, quod quibusdam
causis ipsum impedientibus recessit et tempus contribucionis
prevenit.
1178. Gosfelde[n], Hermannus de
60. 9 1509. d, Hermannus de Gosfclde de Argentina IUI solidos.
Eine Strassburger Familie dieses Namens wird urkundlich nicht genannt.
1 1*
164
Goslar — Goetwticli.
11 79. Goslar, Ditmarus de
73, 28. 1317. d. Dithmarus canonicus de Goslaria XU solides.
1. 1326 Detmar Staties can. e. S. Simonis et Judae Goslarien. (Cruiius,
G. Goslars S. 132). —
2. 1328 Ditmar v. d. Helle, can. e. Goslarien. (Sciimidt-Kehr I S. 216.
cf. S. 448).
1180. Qössgen, Gerhardus
63. 13. 1311. d. Gerhardus de Gozenkeini can. ccci. Wcrdcnsis Constanc. dyoc.
iuratus. III libras.
In dem weltlichen Chorherrnstift Schönenwerd (Werda. Clarawerda),
auf einer Insel i. d. Aare, zwischen Ölten und Aarau gelegen, dessen Kast-
vogtei von den Bischöfen von Basel anfang des 14 Jahrh. an die Freien
V. Gössgen (Göskoni gekommen war, bekleidete seit 1323 Mz 15 das Amt
des Propstes: Gerhard Frh. v. Gössgen (Solothurn. Wchljl. 1821. S. 405).
T 1331 Aug. 22 (Helv. sacr. I 56).
1181. [Qössgen], Burcardus mgr. dni de
63. 16. 1311. d. Burcardus mag. d. Gerhard! de Gozenkeini iuratus contribuit
X solidos.
1182. Qotfridi, Bertholdus
143, 13. 1381. d. Bertholdus quondam Gutfridi rector parrochialis ecclesie in
Teymringen Frisigensis diocesis IUI solidos.
1183. Qotfridi, Henricus
177. 29. 1427. magister Henricus Gotfridi de Koburg XV Bolendinos.
1413 SS. Leipzig (.Hej'nricus Gotfrid de Kuborg'). 1421 Jan. 7
Rostock (,Hinricus Gotfredi')- — 1431 Mai 26 P. Eugen IV" provid. Henr.
Gotfridi de Coburg mit can. et maj. preb. Xuemburgen.; Henricus G.
verpflichtet sich zur Zahlung der Annata Oct. 30 iRepert. No. 1134).
1184. Qotha, Albertus de
86, 1.7. 1325. d Albertus de Gotta Maguntin. dyoc. X solidos Bon.
1350 Fbr. 5 Ego Yillip de Gotha . . . recognosco, quod promissio dni
Henrici S. Mogunt. sedis archiep. de prebenda S. Georii cenobii in Ichtris-
husen . . mihi ad instantiam pie memorie qu. Magistri Alberti de Gotha
mei fratris . . est admissa iRein. Thuring. sacr. I No. 188 .
1185. Qotha, Hermannus de
131, 24. 1368. d. Hermannus de Gotha canonicus Xorthuscnsis XX solidos.
1359 Nv. 18 Hermannus de Gotha bittet den Papst, ihm seine Präbende
zu S. Crucis in Nordhausen zu bestätigen, obwohl er das Dekanat
daselbst innehat iSchmidt-Kehr I 92. No. 321). Er erhält durch päpsti.
Provision auch die Pfarrkirche S. Benedicti zu Quedlinburg il. c. S. 360
No. 42'. Erscheint als decanus S. Crucis 1357 — 1378 (F. C. Lessers Hist.
Nachrj-. v. d. St. Nordhaus. ed. Förstemann S. 140).
1186. Qötke, Johannes
165, 39. 1413. d. Johannes Godebr. (I) de Prusia de Dancich contribuit XXXVm Bo-
noninos cum VI denariis.
1401 Oct. 13 Wien (.Johannes Ghoske de Prussia'). 1409 WS. Leipzig
Cjohannes Götke de Gdanczk' ) ; 1410 WS. : bacc. art. — S. des 1403 genannten
Johann. Gotke. Ratmann in Danzig (Acten d. St. Pr. I loi. vgl. Perlbach,
Prussia schol. I 132).
1187. Qoettingen, Widekindus de
128, 14. 1366. d. Windekindus de Goettingen XIIII solidos.
1188. Qoetweich, Friderlcus de
53, 34. 1302. d. Fredericus de Austria.
56, 25 1305. Fredericus de Cotwich .procurator.
57, 32 1305 Fredericus de Austria .procurator'.
1311 Aug. 2 mag. Fridericus de Chotwico cleric. curie Patav.
(Uß. L. ob d. Ens V 58). 1324 Fridericus de Gotwico can. e. Patavien.
(F. r. A. II 28, 206): ebenso 1328 (I. c. 231).
Goetz — Graiiian i6=
1189. Qoetz, Johannes
336, 34 15515. d Joannes Gozius ex Baiinga Wirtenbergiae libras du?s.
1558 Sept. 7: J. U. D. Bonon. (Sept. 4 ,disp. c. d. Johanne Goetzio
Balingens! dioc. Constanc — Sept. 6: .insignitus supradictus d. Joh.
Goetziiis . .': L s. i. p. IV. — cf. L. s. i. c. IV: Joh. Goetzij Baloginen. Con-
stanc. dioc: Sept. 7). 1551 Mai 5 Joh. Goetz von Balingen kais. Notar
(Karlsr. G. L. A.: 5 Gen. 13) Doctor Johannes Götz notarius wird in den
Jahren 1571 — 76 in den Visitationsprotokollen der Konstanzer Diözese oft
genannt (Zs. G. ORheins XXV 129 f.). Schon 1550 hatte er als Notar den
bischöfl Generalviiitator auf einer dreiwöchentlichen Reise begleitet; 1574
ist er selbst Leiter des Verhörs und Protokolltührer (s. Visitationsberichte
verwertet von Kluckhohn i. Zs. f. Kirch. G. XVI 607 fl ) t 1576 (a. a. O.
S. 621 ).
1190. Qoetz, Paulus
251, 28 1498 a d. Paulo Goetz") Brandeborgensis diocesis Bologninos XVI.
253, 15 1499 ultima Julii: exequia dni Pauli Götz (cf. 254, 6).
*) Obiit anno Dni 1499. non sine niaxima studiorum
i.ictura (a ni.).
1191. Qötzis, Nicolaus r. e. in
:'r, 34 1316. d: Nicolaus r. e. in Gotzins Curiensis d^'oc. X solidos.
1192. Qouda, Johannes de
228, 18 1480. a d. Johanne de Gauda IUI grossos.
[Ein Johannes Goda de Lessyngen Camerac. dioc. 1470 Oct. i in
Köln. — Matr.|.
1193. Qozzer, Johannes
87, 35, IJ26. d Johannes Gozzcr X solidos.
1194. Graeu, Bertholdus
226, 30. 147g. a d. Bertholdo Graeu Norenbergensi VI grossos.
1463 WS. Wien (,Mgr. Berchtoldus Gravv de Nuremberga iij gr.'). —
1481 Aug. 13: Lic. i Decr. Bonon. (.examin. f d. Bertholdus Gerau ter (!)
Nurberung (I) dyoc. ßomberg. [Bertholdus Gera ter nurbergh de dioc.
Bamb.] . . et f. approb. n. d. . prestitit sibi iuramentum de non recipiendi
alibi gradum': L. s. i. p. It.
11 95. Qrafeneck, Conradus de
96, 30. 1335. d. Cuonradus de Grebenico [s Swigherus de Liebenberg].
1196. Grais, Wilhelmus de
264. 22 1504 d. Wilhelmus de Grais canonicus Monasteriensis |de|dit XXV
Bolendinos.
1197. Graisbach, comes de
52, 34, 130t. d. comes de Greisbach cum suo magistro LXX solidos.
[1321 Jan. 26 Gf. Gebhard v. Graisbach, Chorherr zu Eichstätt
(t als Bischof 13271. und Meister Chunrad v. Graisbach, Chorherr zu
Eichstätt (R. Boic \"1.)|
1198. Graculus, Henricus
58, I. 1305. d Henricus Gracuhis de Saxonia X solidos.
1 199. -Gral, Johannes de
126. I 1360, d Johannes de Prusia de Gral XVIII solid.
126, 22. 1361. Johannes de Gral de Prusia .procurator (cf 12b. 31: 13611.
(Ein Gert Cral erhält 1356 in Braunsberg das Bürgerrecht: Cod. d.
Warm. II 309).
120D. Graman, Richardus
22q. 20 1481. a d Richardo Graman de Neckennych Treveren. dioc. octo grossos
Bononienses.
(jramanshaus in Nickenich wird seit Anfang des 15. Jahrh. die
2. Hälfte des Weierhauscs zu Nickenich genannt ^^Arch. f. G. d. NRh. V'349 f i.
1465 wird Richard Gr., S. Brunos, u. 1484 auch dessen Bruder Johann
j66 (jramzowf ( ira/..
mit diesen Besitzungen von Kurköln belehnt (ibid.i. 1478 Mz 1 geht K. Gr.
als Abgesandter des Trierer Domkapitels nach Korn. 1483 Mai 13: I-eg.
Doctor Ferrar. (privileg. doctoratus in iure ciiiili dni Ricardi Graman . .
de Nekenjxh olim studens Bononie et alibi : Arch. not. Ferrara». 1490 Oct. 1 1:
Decr. Doctor Bonon. (.examinatus f. d. Kicardus de Alamania [Ricardus
Graman de Nekendich der. Trevir. dioc. : A. No. 4I et f. approb. n. d. . .
et dns Troilus ddt sibi insignia': L. s. i. p. 1 . 1495 Richardus Grammaii
de Nekendich officialis Treverensis, camerae imperialis assessor
(Ludolf, Append. X 15. Hontheim II 332 , geht ab vom Kanimergericht 1498
(Ludolf. p. 17) 1497: Dekan an U. L. Fr. zu Oberwesel (de Lorenzi, Pfarrei.
d. Diöz. Trier 11 227). 1499 Apr. 22: Richardus Graman de Nekendich
universitatis studii Treveren. magister (J. I. Doctor wird vdiii E Bischof
auf Präsentation von Rektor und Universität mit einem der Trierer Uni-
versität incorporierten Kanonikat der Kirche S. Florini in Coblenz aus-
stattet ,sub onere legendi . . ad viginti quinque lectiones ordinarias in altero
iurium' (Honth. II 524. 530). 1504 .Richardus Graman de Nekenich. artium ic
utriusque iuris doctor, decanus B. Marie Wesalien. Treveren. dioc. Rmi
& lUustriss. principis dni Jacobi archiepi Trev. Consiliarius &c apud
sedcm apost. ad Summum Dnm nostr. Julium pap. II Orator, a" dni
1504 die 19. Junii et munus pium huic piae confrateinitati obtulit' Lib.
confr. B. Marie Theut. p. 41). 1508 Mz. 6: Rieh. Graman. I. U. D . canonicus
e. S. Florini Confl. wird z. Dekan gewählt (Arch. Kobl.i. 1509. 1510
Richardus Graman de Nickendich I. U. D. (Ferrariensis) B. Marie in
Campis ppos.. collegiate S. Simeonis canonicus «Sc curie 'Ire-
veren. officialis: rector univ. studii Treveren (Honth. II 900 . 1511
Jun. 9: die Besitzergieifung des Dekanats von S. Florin durch Joh. Lauk
wird dem Rieh. Graman insinuirt (1 c.) r 1513 Octob. (Necrol. S. Florini:
Honth. II 332. cf Brower & Masen p. 225. 253).
1201. Qramzowe, Johannes de
60, 39. 13 10. d. Johannes de Gramzowe canonicus regularis X solidos.
131 1 — 35: Johannes npos. in Gramzowe i Marienkloster z. Gramzow
b. Prenzlau i. U.i (Riedel Ä. XIII 236. XXI 117. 150).
1202. Grans, Berengerus dictus
I53, 25. 1301. d. Berengerus can. Bataviensis XVllI solidos].
[57, 16. 1304. Marquardus. socius dni Berengeri dicti Grans, iuratus. ddt X solides].
58, 34. 1306. Perngerus dictus Grans .procurator' (cf 58, 36. 39. 41).
Da Berengerus Grans nur als Prokurator, nicht als Beitragszahler
verzeichnet ist, so ist wohl auch 53, 25 auf ihn zu beziehen. Er scheint
später in den weltlichen Stand zurückgetreten zu sein. — 1315 Jul. 18:
Ludweich der alt Grans u. s. Söhne Wernhart und Perngir (R. Boic. \').
1320 Dz. 26: Ludweich der alte Granse schenkt mit Bewilligung seiner
Hausfrau Chunigunde und seiner Söhne Wernhart, Pernger, Wernher
und Ludwig dem Kloster Aldersbach s. Haus i. d. Stadt Landau samt
Baumgarten {\. c. VI). 1324: Beringer und Ludwig die Granns. Z. i. e.
ÜB. der Hzge. v. Bayern (Oefele. Scrr. II 147). [Schon 1304 1306 wird
Ludwig d. a. Grans, Ministeriale der niederbair. Hzge.. mit seinen Söhnen
Wernhart u. Wernher genannt: MBoic. 3011 22].
1203. [Qrans], Marquardus socius dni
57. 17. 1305. d. Marquardus socius dni Berengeri dicti Grans iuratus ddt X solidos.
1204. Qrasmannus, Sebastianus
278. a. 1514. a d. Sebastiane Grasmanno dimidiuiii ducatum.
1205. Graz, Hermannus pleban. in
108. 21. 1344. d. Hermannus plebanus in Grecz Saltzburg. dioc. \'II1 libras cum
dimidia.
III, 10. 1345. Hermannus plebanus de Grecz Salczburg. dioc. .procurator
substitutus" (III, 18. 21; 112, 19: 366. 17. 29).
•|- Nov. 25: hermannus dictus de Graetz presbiter et canonicus
vorawiensis (Necr. e. Salzb. i. .Arch. f ö. G. 28. 158 u. Necr. e. AdmonL
ebendort 19, 290J.
tirebel — Gresenuindt. 167
1206. Grebel, Heinricus
ii6. 28. 1479. a d Henrico Grebel ") Thurecensi Constanciensis dioo. IUI grossog.
*) can. Thuric. Constanc dioc.
S. des Zunft- und Säckelmeisters Hans Grebel zu Zürich und der
Adelheid Tünger. 1480 Chorherr am Grossmünster, auch Chor-
herr der Abtei Fraumünster zu Zürich. Decretorum Doctor. — Bewohnte
das Chorherrnhaus .zum grünen .Schloss-, neben dem jetzigen Pfarrhaus
Grossmünster: hatte 3 Kinder, welche 1504 bei ihm in seinem Chorherrn-
hause wohnten. Die zwei jüngsten starben früh und ihre Erbschaft fiel an
die Äbtissin; der älteste. Heinrich, zog nach Bern und wurde dort Bürger
(Keller, d. Familie Grebel, Blätter aus ihrer Geschichte, für Freunde als
Manuscript gedruckt. — - Zürich 1886 S. soff. u. Stammtafel).
1207. Grebel, Petrus
23t;. II 1488. a d. Petro Grubel canoiiico eccl. 'ruiiiieiisis il) VII gro.ssos
Bononiense?.
jüngerer Bruder des Vorigen; 1488 Chorherr a. Grossmünster
zu Zürich, gehörte zu den heftigsten Gegnern Zwingiis unter den Chor-
herrn. 1526 verliess er Zürich, worauf der Magistrat seine Pfründe einzog
und seinen Stiftshof ziu" , blauen Fahne' verkaufte. Er begab sich nach
Aachen, kehrte jedoch später in die Nähe von Zürich zurück, verbrachte
seine letzten Tage in der Familie seines Bruders Christoph zu Baden in
Aargau. f daselbst i. J. 1534. — Erzeugte mit Verena Felwerin von Affel-
trangen 4 Kinder, denen die Mutter 1525 ihr Haus in Zürich vermachte mit
der Bestimmung, dass man es nicht in den Händen des Chorherrn lasse,
damit er die Kinder nicht um das Erbe bringe (Keller. Familie Grebel
S. 20 — 22; Anz. f. Schweiz. Gsch. 11 339).
1208. Qreci, Johannes
132, 41. 1369 d. Johannes Greci de Basilea solides VIII
[Ein Conradus dictus Grecus Bürger i. Basel 1316: Bas ÜB. 189. 8].
1209. Greiffenberg, Burchardus de
4";. 42. 129s. d. Burchardus de Grifenberoh XV sulidos.
1210. Greiffenberg, Heinricus de
5=;. --■ 1304. d. Henricus de Greiffenberg XI solidos
|Ein Heinricus de Greiffenberg stirbt 1381 als letzter seines Stammes:
Tirol. Ehrenkränzl. II 61.]
1211. Greiffenberg, Hermannus de
50. 3Q 1300. d. Hermannus de Grifenberoh XII solidos.
1212 Greiffenhagen, Martinus de
204, 4. 1459. magister Martinus de Gripheiiliagcn \'l Kolendinos.
1213. Greifswald, Hermannus de
87. 36. 1326. d Hermannus de Greitl'sbolt |cf Johannes de G.|
1214. Greifswald, Johannes de
87, 36. 1326. d Johannes et d. Hermannus de Grcirtsbolt de Saxoiiia Cainerensis (1)
dyocesis XXX solidos.
1215. Grentzing, Bartholomeus
338. 36. isfti. d. Bartholomaeus Grentzing vcl Ciuio libras quattor
,vel Curio' = Velcurio, Veltcurio, Feldkirchensis. — 1556 Jena i, Bartho-
lomeus Grentzing Feldkirchensis'): 1561 Apr. Padua (,Bartholom Grentzing
Velcurio' '.
1216. Gresemundt, Theodoricus
250. 27. 149- a d. Tlieodcrico (Jresmuiidt XX Hologniiios.
Bekannter Humanist. S. des Dietrich Gr. d. ä.. Leibarztes der Mainz.
Kurff. Adolf II u. Bertold, u. der Barbara Imolaria (Imelinin), gb. 1475 (.od.
1477) i. Speyer. \'oni \'ater ]irivatim vorbereitet, dann in Mainz. Giebt
jgg Gressel — Grevendorf.
seinen Plan, ins Kloster einzutreten, auf Trithemius' Rat auf, geht nach
Italien. 1495 Nov. in Padua (Brief a. Wimpfeling). 1498 i. Ferrara: I. U.
Doctor. Dann nacli Rom: über Strassburg nach Mainz zurück 1499
Mai 29 wieder auf der Universität Heidelberg i.'I heodericus Gresmondus
Spirensis Legum Doctor'i. 1501 jul. 31 Siena (.dns Theodericus Gress-
mundus clericus Mag. dioc.'). 1502 in Speyer, wo er an Wimpfelings Streit
mit Murner lebhaft Anteil nimmt. Seit 1506 Jan. 3 als General vikar des
Erzb. Jacob von Mainz erwähnt (Joannis III 40 f.; Gudenus, C d. M. II 4301.
Scheint auch a. d. Universität zu Mainz gelehrt zu haben: Zasius nennt
ihn (an Tho. Wolß iun. |s. d.| i. Peuting. Serm. conviv. Arg 15061 ,acha-
demiae Moguntinae illustratorem primarium' (vgl. Hartzheim Bibl. Colon.
p. 302: vitam in universitate Moguntina transegisse videturj. 1508: Proto-
notarius & iudex generalis sedis Moguntinae; 15019: Diffinitor
cleri minoris S. Stephani Moguntin. Seit T505 als canonicus e.
S. Stephani Mogunt., seit 1510 als scolasticus dieser Kirche genannt.
■}• 1512 i. Mainz a. einem Bruchleiden. (Vgl. Trithemius Catal. illustr. vir.
1495: ,non mihi succenseat quisquam quod puerum hunc etate inter
scriptores illustres posuerim cum ingenio suo inter multos excellat seniores . .■
Kurzer Lebensabriss b. Hieron. Gebwiler i. s. Ausg. von Gresemundts
Historia violatae crucis Arg. 1514. (cf. Knod i. Centr.-Bl. f. Bilbl.wes. 1888
S. 468f. u. 1885 S. 261. 1887 5.308; Falk i. Hist. pol. Ell. 76. 336 u. i.
Arch. f. Fkf. Gsch. u. Kunst 1872. N. F. V361 ; Schmidt, Hist. litter. de l'Alsace
passim: Geiger i. A. D. B. 9, 640: Hartfelder i Zs. f. G. ORh. 33, 93 ft'.
Analyse u. Beurteilung von Gresemundts Schriften besonders bei Bauch
i. Arch. f. Litt. Gesch. 12, 333. 346 ff. u. Heidenheimer i. Zs. f. Kulturg. N. (4) F.
S. 21 ff. Nachzutragen: .Petrus Ludouicus Maldu / ra In vitam sancti Rochi;
Contra Festem Epidemie Apud dnm dignissi / mi intercessoris Vnacum
eiusdem Officio' // . 4". got. s. 1. e. a. Ebenso seine Verse in De proprietate
monachorum / tractatus perquam vtilis dni Johannis tritemij abbatis spanhe-
mensis ordinis sancti / benedicti. // . 4". got. Mogunt. Fridberg. 1495. —
Handschriftliches v. ihm, den Streit des Trithemius mit Wigand Wirt
betreflend. i. einer Hdschr. d. Stssb. U. Biblioth. (L. lat. 103. 4". f. 24. 25.
26. 32): anderes in München (Bibl. Monac. t. I. i. p. 73. No. 388).
121 7. Gressel, Caspar
288, 34. i5za. d Caspar Gressel Yratislaviensis inscriptus nationi promisit unum
florenum Rhenensem.
I290, 16. 1523 sacerdoti apud S. Donatum ex fideiussione pro Gasparo Gressel
VIII ducatos largos XXVIII Bologninos.j
I303. 30. 1532 a d. Gasparo Greschel accepimus Villi ducatos in moneta et
quattuor Julios quos tenebatur nacione iuxta eius chirographum
(cf. 305,9; 308,11; 410,20)]
Ältester S. des Breslauer Kaufmanns Leonhard Gr.. der 1512 — 14
auf der Schöffenbank sass. — Wird nur in einer Erbteilung 1533 erwähnt
(v. Reichel. Geneal. d. Bresl. Ratsfamil. Ms. Breslauer St. Bibl. — Mitt.).
1218. Qreud[e]ner, Johannes
266, 3. 1505. a d. Johanne Greydener') de Schleusz XXV Bologninos.
341, 10 1510. nobilis ac egregius vir dns Johannes Greudner iun de Schlecz
dioc. Zeicen. puntificii iuris infuli^ doctoratus d. 24 Octobris 1510
donavit nostre nacioni unum ducatum {cL 273 13).
*) Requiescat in pace. Rome mortuus est (al. m.).
[Ein Johannes Grewdner I. U. D. eccl. Brix. prepositus ac Caesar.
Mai. Consiliarius f 1512 Dz. 20 und liegt im Dom daselbst begraben (Resch
f. 13). — Da derselbe schon 1505 und 1506 als I. U. D. u. ppos. Brix.
erscheint, so kann er mit obigem nicht identificiert werden.]
1219. Grevendorf, Heinricus de
81, 12. 1322. d. Henricus de Grevendorf XIIU solides.
1322 Aug. 6; 1346 Fbr. 24 Heinricus de Grevindorf can. B. M. Erford.
(Kath. Pfr. Arch. Erf.l. t 1358 Jun. 5 (Mone's Zs. IV 254).
Griesing(en) - Groeppelin. 169
1220. Oriesing(en), Burchardus de
100, 3. 1337. d. Burchardes dictus Griesingen can. eccl. Brixin. XXV'I solides.
Tiroler Adel. — Burcardus de Grising can. Drix, wird ca. 1346 als
rector dnor. ultramontanorum der Juristenuniversität Padua genannt (Gloria,
Monum. No. 215, wo indessen unrichtig ,Bernhardus' steht; das richtige
findet sich im Index).
1221. Qrifen, Johannes de
108, 18. 1344. a d. Johanne de Grifeii de Colonia X solidos.
S. d. Luffard vom Griffe (vom Greift') u. sr. Gattin Druda, geb. 1323
(Fahne, Gsch d. Köln. Gschl. S. 118). 1360 Fbr. 13: Johannes de Gryfone,
can. et decanus S. Marie ad grad. Colon. (ÜB. S. Gereon S. 414);
1361 Sept. 23: Johannes de Griffone, decan. ad grad. Colon , entrichtet an d.
päpstl. Kollektor f. Kanonikat u. Präbende 10 fl. (Kirsch, Päpstl. Kollektor.
S. 330). 1364 Aug. 15: Johan vamme Griffe, deichen und canonich der kirgen
sente Marien greden zo Colne (1. H Kessel, Antiq. monast. S Martin, mai.
Colon, p 303). 1376 Jun 28: Joh.de Griphone. ppos. S.Marie ad grad.
Colon. (Höhlbaum. Mitt. Hft IX. 3); 1377 Mai 21: Joh. de Gryffe, ppos.
S. Marie ad grad. Colon, hebt i. Auftrage des EB. das Interdikt über die
Stadt Köln auf (a. a. O. S 81: 1380 Jul. 26 (ÜB. S. Gereon S. 479); erscheint
noch 1386 (Fahne a. a. O).
1222. Qrillenberg, Albertus r. e. in
los, 25 1343. a d Alberto de Austria r. e. in Grillenberg XL\' solidos.
1223. Grimenschenkel, Hermannus de
81, 13. 1322 d flermannus de Augusta dictus Grimenschenkel VI solidos.
Grimoltswinkel':' (M. Boic. XVIII 112. XIX 474).
1224. Grimhardus, (Heinricus)
141. 33. 1379 d. Grimhardus de Becelincluise Colonien. dioc. ddt X solidos.
1382 Apr. 30: Lic. i. Decr. Bonon. (,priv. ex. d. Henricus Grimharius
Betzelinchusen rect. parr. eccl. i. Nuenkirien Colon, d. de Alam. et
f. a. o. appr.': L. s. i. p. I). 1389 Köln (.Henricus Grymhart de Rekelinchusen
dr. u. iur. can. Bunnen.'). 1389 advoc. curie Colon, pastor in Reck-
linghausen. 1390: Rector univ. studii Colon., 1397 can. S. Andree:
1398 capell. apost: 1409 sacri palatii auditor, decan. S. Andree.
Gesandter des EB. an d. Pisaner Konzil. 1417: officialis. t 1419 Aug. t2
(Keussen i. Matr. I 7a).
1225. Griming, Leonhardus
257. 10. 1500. Leonardas Griming Saltzburgensis . .
257. 20. 1500. d. Leonardus promisit Bolendinos sedecim.
Ist wohl mit Leonhard Gressing, Priester der Diözese Salzburg,
identisch, welcher 1506 Jan. 29 v. Dr. Joh. Greudner, Propst zu Bri.\en,
für die erledigte Pfarrei Velthurns präsentiert wird (Zs. d. Ferdinandeums
3- F- 38. 345'-
1226. Grimstein, Ulricus de
75. 20. 13 18. d. Ulricus de Grimstein de Thurga XII solidos.
(79, 3. 1320, d. Ulricus de Thurego recusavit solvere.]
Es gab 3 Burgen Grimmenstein i. Kanton Bern und eine Burg
Grimmenstein im Rheinthal (K. St. Gallen).
27. Grisen, Wernherus de
St> b 1304 d Wernherus de Grisen XXX salidos,
7 Juli 18: wernherus de Grieszen r. e. in Wangen (Nccr. Zurzac. i.
Huber, Ürkk. d. Stifts Zurzach S. 448).
1228. Groningen, \'olfardus de
225. 3. i4;-7 a d Volfardo de Groningen XIII solidos.
1229. Groeppelin, Lambertus
97i " 1555 '^ Lampertus Ciroeppelin de Rostoc de Saxonia Suerinensis dyoc.
XII solidos.
359. 4. 1330. Mz. 8 Lambertus de Rosthoc .testis'.
i^o Gros — Gross de Tro'kaii.
Rostocker Familie (Lisch"s Jahrbb. XI 195). — Lambertus Kröpelin,
S. des Conr. Kr. zu Rostocic (a. a. O.); seit 1340 urkdl. (Mekl. ÜB No. 6044.
6158). 1353 decanus e. Gustroen. (1. c. No. 7710). 1362 Fbr. 10 Lam-
bertus Cropelin decanus Güstrow. Camin. dioc. et can Lubic. (1. c). 1363
Fbr. 16 P. Urban V provid. den Lamprecht Cropelin can. Lubic. et decan.
Güstrow. (,qui Bononie per septennium in iure canonico studuisti') mit
Kanonicat, Präbende und Kämmereramt in Halberstadt (Schmidt-Kehr
No. 449: Uß. Höchst. Halberst 1\' No. 26421. 1364 Jan. 3 Lambrecht Cro-
pelin, Ehren-Capellan des Papstes (capellanus honi)risi. iuris peritus.
der mit dem Kämmereramt et i. Halberstadt providiert ist. wogegen er
alle Beneficien in Güstrow, Cammin und Lübeck aufgeben sollte,
bittet Kanonikat und Präbende in Lübeck behalten zu dürfen (Schmidt-Kehr
^°- 575'- 1365 .lun. 18 bittet er um Kanonikat und grössere Präbende in
Schwerin, seiner Heimat; er ist bereit, dafür das Dekanat von Güstrow
und die Kämmerei i. Halberstadt, in deren Besitz er noch nicht gelangt ist,
aufzugeben (Schmidt-Kehr No. 697). t vor 1372 Jul. 25 (ÜB. Halberst. 1.
1230. Gros, Christophorus
271, 22. 1509. nobilis vir d. Cristophorus Gros*i Missenensis promisit nacioni I
flor. Renensem.
*) non dedit (a. m.i.
1496 SS. Leipzig (.Christophorus Gros de Trebensen'). — 152
Christophorus Gros praefectus aulae Electoris Saxoniae (b. Leichen-
begängnis des Kf. Friedrich d. W.: Seckendorf, Hist. Luth. II § 10 add. g.i;
1533 unter den Visitatoren der sächsischen Kirche (a. a. O. 111 § 25 add. III '';
Wippel sect. II § 241.
1231. Oroesbeeck, Johannes de
165. II 141a recepimus a Johanne Krusbeck inagistro in artibus XX solidos
166. 33. 1414 Johannes de Gruesbeeck magister in artibus canonicus eccl.
S. Servacü Traiect. Lovan. dioc .procurator' cf. 167, 24. 32).
168. 33 1416 a d. lohanne Grusbeck ultra pecuniam prius per eum solutam seil.
Mc CCCC. XII c. Bologn. XI.
169, 6. 1417. Johannes de Gruesbeeck Scolaris in iure ciuili .procurator illl.
(cf. 170. 12.
171, 4. 1419. Johannes de Grusbech .sindicus'.
1420 Apr. 3: Leg. Doctor Bonon. (Fbr. 6: d. Joh. Grosbecch de
Alamania inferiore subiect. f. priuato ex. . . ab omn. n. d. f. appr. — Apr. 3:
d. Joh. Grosbech rector d. ultramontanorum publ. doctor insign.:
L. s. i. p. I). — Johannes de Groesbeeck, ex illustri Groesbequiorum familia
apud Eburones, can. S Servacij Traiect. Lovan. d., Legum Doctor et
Professor horis matutinis 1426. War bei der Eröffnung der Universität
Löwen als einziger \'ertreter der rechtswissenschaftlichen Fakultät zugegen.
1429 vollzog er die erste juristische Promotion zu Löwen. 1427 u. 1433:
rector. f 1445 (Fast Ac. Lovan. p. 160; Molanus i. Acad. royale de
Belg. 1861. p. 529).
1232. Gross de Trockau, Georgius
253, 7. 1499. a d. Georgio Gros de Krokou canonicus (!i Augiistensis dioc cum
famulo I florenum Renensem.
1496 Mz. 14 can. e. Augustensis (Revers i. Famil.selekt. St. A. Mü.i.
1496 Ingolstadt (.Georg Gross can. Aug.' — Mederer S. 471. Wird von
dem Humanisten Jac. Locher Philom. unter den Darstellern eines seiner im
Jahre 1502 in Ingolstadt aufgeführten Dramen genannt (Spectaculum a Jac.
Locher. . . s. a. — [s .Rosenbusch-] 1 1506 Oct : can. Eichstett : 1510
Juli 9: ad capitul. admissus lElench. e. Eist. i. St. Arch. Mü.). 7 1534 Mai 19
(,Anno dni 1534 decima nona mensis Maij in Straubing ac ibidem sepultus
venerabilis ac nobilis dns georgius gross de trockaws eystetensis
augustensisque ecclesiar. canonicus et plebanus in Straubing': Necr.
Eislett. i. A. St. Arch. Mü.)
Grosse (.riin. 171
1233. Grosse, Johannes
144, q. 1381. d. Johannes Grosse canonicus ecch S. Martini Colunibarien. sohdos XII.
1365 ,d. Johannes Gross legauit pro ancilla sua xiiij denarios' (Necrol.
S. Martini Colunibar. f. 24). — ,Anno dni 1419 III Non. Martii obierunt
Jacobus (!) Gros cV dns Hermannus germanus eins presbiteri, oHin decani
& canonici Colunibarienses' (Sacr. antiq. nionuni. II 281).
1234. Qrovynck, Theodericus
236. 24. 44 1489. a d. Theoderico Grovynck *) in Middelstuoin Xllll Bulendinos.
■*} Friso J. U. D. (al ni.).
1490 Fbr. 17: Decr Doctor Bonon. (,disp. c. Tlieoderico Grouinck
tilio Lueder Groumck de dioc. Monasf: A. No. IV) Fbr. ii ,exaniin. et
doctoratus f. d Theodericus grauinck de Aianiania': L s. i p. ii.
1235. Grube, Stefanus
104. 38. 1460. a d Stephano Gruben*) de Lipczk VII soUdos.
*) postea tactus est episcopus Rigensis.
1450 WS. Leipzig (,Stepphanus Grube Lipsicus); 1461 Oct. 11: Steph.
Grube de Lipczk bacc. art [al. ni. : postea factus episc. Troianus in Apulia
{1475) et factus aixhiep. Rigensis (1480) niortuus in suo episcopatu Rigensi
1483] propter quosdani excessus von der Universität relegiert — Bischof
von Troja lUItaUen) Obe rproku rator des deutschen Ordens in
Apulien; 1480 Mz. 12: v. P. Sixtus IV z. EB. v. Riga ernannt, f 1483
Dz. 20 (Schwartz i. Mitt. Liv.-Esth.- Kurld. XIV. H. 4; vgl. Napiersky II 357).
1236. Gruber, Leonhardus
1-;. 3- 142z. d. Leonardus Gruber de Patavia Xll Bologninos.
1390 Oct. 13 Wien (.Leonhardus Gruber de Patavia 2 gr.').
1237. Orumbach, Heinricus de
54, 44. 1303 d Henricus de Krunipaeh XV solidos.
Aus dem Herrengeschlechte der v. Grunibach im Odenwalde (vgl. d.
Stammtafel v Schenk zu Schweinsberg i. Korresp. Bl. d. Gs.Ver. d. d. bist.
Ver. 1874. No. 8 S. 61). 1326 Ilenricus a Grumbach. can. eccl. Mogunt.
(Joan)ii, II 240). -j- Xl\'. Kl. Martii (ibid. II 364).
1238. Grumbach, Rodolphus de
53. 43- 1303. d Rüdolphus de Krumpai.li X\' solides.
1239. Orumbach, Wolframus de
-4. 15 131-. d. VVollrammus de Gruenbach') canonicus Erbipolensis pro se et d.
Johanne magistro suo XLXI solidos.
■■) postea factus episcopus Herbipolensis, F~rancie o: icntalis
aHa5 Franconie.
Wenn die al. m. hinzugefügte Notiz richtig ist, so haben wir hier
Wolfr. v. Gr., S. des Wölft'lin v. Gr. u. der Cuneg. v. Scherenberg (Bieder-
mann, Steigerw. t. 213), der 1322 Nov. 16 z. Bischof v. Würzburg erhoben
wurde und 1333 Jul. 6 starb, vor uns (Arch. UFrank. 32, 138: vgl. Gropp
1 837.851). Da derselbe indessen schon 1292 als ppos. e. Novi Monast.
Herbip , 1309 Mz. 18 als ppos. e. mai. Herbip. erscheint, so ist es doch
sehr auffaUend, dass er Act 74,15 einfach als ,can. Herbip." bezeichnet
wird Wir haben daher wohl an einen jüngeren weniger bekannten Träger
dieses Namens, vielleicht einen Neffen des oben Genannten, hier zu denken.
1240. [Grumbach], Johannes mag. dni Wolframi de
74. 16. 1317. johaimes magisler d Wolframi de Gruenbacli |s. d ]
1241. Grün, Philippus
314. 19 1537 a d Phihppo (Jrunio Clivensi XXXXVIl Bologninos lil quatriiios.
1531 Mz. 15 in Köln (.Philippus de Groen de Burick ad iura iura-iit
6^ soluif). 1540 Mai 15: J. U. D. Bonon (.Philippus Gronius dioc. Collonien.
in Germania-: B. No. 3 ' ). 1541 Mai 13: Doctor Philippus Grün, Advokat
am Reichskammergericht zu Speyer (Annotata). 1543 Dz. 18 als
Assessor beim Reichskammergericht zu Speyer vereidigt für den
J-J2 Grundcman — Grilnenbi i
niedeirhein. Kreis (Ludolf, Append. X p. 531. Nach der Auflösung a
Kammergerichts 1544 blieb Grün mit dem Präsidenten und drei ander-
Assessoren bis zur Wiederherstellung (1548) als deputatus Caesaris auf '!■
Kaisers Kosten in Spej'er, trat dann wieder ins Collegium zurück, dem •
bis 1551 Oct. 27 angehörte. Er resignierte 1552 Apr. 22 und ging ab na-
Jülich (ibid. p. 55. 631. Wird von Ilertzog (Edels. Chron VI 150) unter rj.
Gelehrten von Adel genannt.
1242. Grundeman, Conradus
ai;. 41. 1473 d. Conradus Grundemon de Saxonia .procurator' (217, 25).
1466 SS. Erfurt (.Conradus Grundeman de Munden'). 1473 Sept. 30;
Decr. Doct. Bonon. (Sept. 28 ,disp. c. Corrado Grundeman dioc. Magunt.:
Sept. 30; e.xam. d. Coradi Crudenian Mog. d. . . e. f. appr. et ego Antonius de
S. Petro dedi ei doctoralus insignia': L. s. i. p. I). Es ist zweifelhaft, ob der
obige mit dem seit c. 1464 genannten Conr. Grundeman decan. S Crucis
Hildesh . der seit 1470 auch als hrzgl Braunschweig. Kanzler erscheint,
identificiert werden darf. Über diesen bemerkt Krusch (Zs. d. h. V. NSachs.
1893 S. 210): „Grundeman hat einen Gebrauch der kaiserl Kanzlei i. d.
Braunschweigische Urkiindenwcsen eingeführt. Wie dort der kaiserl. Kanzler
,ad mandatum domini imperatoris' die Ausfertigungen unterschrieb, so setzte
er jetzt ebenfalls stolz s. Namen unter die herzogl. Urkunde: ,Ad mandatum
domini ducis Conradus Grundeman. decanus ecclesie S. Crucis Hildesem.
canceliarius subscripsit' liest man unter den Privilegien Hz. Wilhelm für die
Stadt Braunschweig und für die Ritterschaft des ßraunschw. Landes v. 1473,
und ähnlich lautet eine kürzere Unterfertigung unter dem Privileg für
Münden 1471".
1243. Gründense, Johannes
215, 39 1471. a d. Johanne Gnindensc de Niederneinscn arcium niagistro Patavien-
sis dioc. Vill ßologninos.
1244. Grünenberg, Heinricus de
76. Ib. 13 18. d. Heinricus de Grueneuberg rector ccci. in Tetingcn Constant. dyoc.
L solides.
77. 9. 13 19. d Hainricus de Gruenenberc .procurator.
77. 13. 131g. Hainricus de Grueneberch g'eht ab.
Freiherrliches Geschlecht im Kanton l!ern — Heinrich v. Gr.. S. des
Ulrich V. Gr. (1311 Aug. 20: her Uolrich. Wahher. Heinrich u. Marchvart
vier gebrueder von Gruenenberch. Söhne des y Ulrich v. Gr. — ÜB. Bern
I\' 471). 1312 Jan. 27: Heinr. de Gr. clericus appellieit in seinem Rechts-
handel mit Eglolf V. Rorschach |s. d.] von dem Ausspruch des geistlichen
Gerichts in Konstanz an das Mainzer Metropolitangericht (Freib. Dioc. Arch.
II 72 ff I. — Nach Ried weg S. 470 schon 1281 r e. m Deitigen (K. Solothurn]^
Daher auch 1303 Apr. i: her Heinrich der Kelchherre von Teitingeij
(ÜB. Bern IV 1291 auf ihn zu beziehen. 1318: r. e. in Teitingen (A. Schmid,
Kirchensätze d. K. Solothurn S. 84). Lebt noch 1327 (Riedweg S. 470).
Sein Jahrtag d. 30. Juli (.Heinricus de Grueneuberg cum rector in
Teytingen et Marquardus de Gruenenberg trater suus — ddt multa predia
et bona in Gadlingen. — Necr. mon. S. Urbani i. M. G. H. Necr. I 494).
[Darf nicht verwechselt werden mit Heinr. de Gruenenberg commendator
domus Ord. S. Johannis in Thungstetten 1317. 19. 20: ÜB IV 757. V. 131.
98 , dessen Jahrtag i. Necr. Fraubr. i. M. G. H. Necr. I 407].
1245. örünenberg, Nicolaus de
103, 24. 1341. d. Nycolaus de (jruninberg quinque solides
Nicolaus de Grünenberg. dict. Sturtzkopp, ppos. eccl. S. Victoris
Moguntin. (ca. 13451. Rat des EB. Gerlach von Mainz. Ist Bürge für
den letztern a. 1347. Entscheidet 1364 als Schiedsmann im Aufträge des
EBischofs in Fkf. und ebenso 1364 als arbiter honorarius den Streit des EB.
Gerlach mit dem Ldgf. Heinrich v. Hessen (Serarius b. Joannis I 677'' i. war
auch Chorherr z. Asch affenburg (Necr.). v 1365 Aug. 31 (,Anno Dni
MCCCLXV'. ultima die Augusti D. Nicolaus de Grunenberg. Prepositus huius
ecclesie, secretarius dni Gerlaci de Nassaue, Archiepi Mogunt.' — ibid.).
üriinhorer — Gugliiis l^o
1246. Grunhofer, Matthaeus (Matthias)
120. 8. 1475 Matthias Grunhofer noii solvit.
222, 29. 1476. n d. Matthia Gnienlioven de Maroiia VII grosses Bonon.
1247. Gruningk, Martinus
273, 45. 1511. a d. Martino Gruningk Bremeiisis dioc. quattuor carlinos.
1248. Grunshofer, Thomas
141. 19. 1379. d. Thomas Grunshofer canonicus eccl. Frisingcnsis ddt I florenum.
1379 Thomas de Grunartshofen can. capitul. e. Frising. 1389 Nv. 27
Thomas de Grunertshofeii ppos. eccl. S. Zenonis in Isen. f 1392 Apr. 13
(.A" Dni. MCCCLXXXXII. Id. April. ;■ dns Thomas dns Grunertshofeii can.
Frising.' Mü. Hfb. No. 1718; Geiss, S. Peter S. 416).
1249. Grutter, Johannes
158. ig. 1402. a d. Johanne Grutter X solidos.
158, 25. 1402. d. Johannes Gruter ddt X solidos.
[Ein Hans Gruzzer erscheint 1410 als Unterrichter i. München (Mon.
Boic. 50, 129I].
1250. Gruetzner, Sigismundus
239, 9. 1490. a d. Sigismundo Gruetzner de Prusia X Bolendinos.
Über diesen ist nichts belcannt (Prowe, Kopperniivus I. i. S. 272 a).
1251. Gruveler, Nicolaus
61. I. 1310. d. Nycolaus dict. Gruveler XVI solidos.
52. Qruwel, Johannes
141. 19. 1379. d. Johannes Gruwel de Alginshej-m contribuit de redditibus suis
II florenos (et 142, 30).
396, 36. 1381. Johannes Gruwel de Alginsheym canonicus prebendatus ecclesie
Sancti Castoris in Cardone Treverensis dyoc. .procurator' (cf 143, 12.
144, 42. 397. 20. 22.)
153, 19. 1394 Johannes Gruwel S. Marie in Campis Maguntinensis necnon Da-
vantrie Tragetensis ecclesiarum prepositus .procurator' (cf. 154.11).
i398 0ct. 31: Decr. Doctor Bonon. (Sept. 11: suppos. f. priuato ex
d. Job. gruel ppos. Moguntin ... et f. n. d. appr. — Oct. 31 Joh. gruel ppos.
Mog. f. doctoratus in sacristia S. Petri, promisit redire quo citius poterit et
recipere publicam solempniter iuxta morem': L. s. i. p. 1.). — Johannes
Gruel s. Grauel (,quod alias cognomen fuit familiae nobilis de Dernbach'),
Decretorum Doctor, prepositus e. S. Marie in Campis extra muros
Moguntinos (1388— 1409), Rev™' in Chr. patris ac domini, dni Johannis
archiepiscopi Moguntini in spiritualibus vicarius generalis (Brief von
ihm dd. 1392 Nv. 28 b. Guden, C. d. M. II 423 sq.). 1392 ppos. e. Davantr.;
vom Papste nicht bestätigt (v. Heusden episc. Gron. p. 28). 1396. 1397 in
Rom a. Hofe P. Bonifacius IX (Guden 1. c. II 709. III 618).
1253. Qugler, Nicülaus
329, 31. 1544. d. Nicolaus Bugler (!) Noricus libras duas Bononenos decem et octo.
1537 WS. in Wittenberg (, Nicolaus Gugler Noricus'). — Dr. Nicolaus
Gugler, Advokat gemeiner Bürgerschaft i. Nürnberg; elect. 1544;
obiit 1548. iBschrb. d. Regim. z. Nürnberg, ms. St. Arch. S. 2611.
1254. Qugiius, Christophorus Fabius
333i ^- 1553- d. Christophorus Fabius Guglius Julius libras quattuor.
1547 Dz. I Tübingen (.Christophor. Fabius Gugelius Noriberg.');
1549 Apr. 3: bacc. art ; 1550 Jul. 16: mag. art. 1552 Fbr. Padua
(.Christophorus Fabius Julius': L. s. i. p. IV). — .Herr Christoph Fabius
Gugel. beeder Rechte doctor vndt der Statt Nürnberg Ratgeb in die
31 Jahr Herren Doctor Christoph G. iun. söhn, ist gb. d. 11. INIarcij 1530,
hat Hochzeit gehalten mit J. Martha, H. Endres Imhoff Losungers vnd
Magdalena Reichin T., d. 26. Julij a. 1557. Ist mit Todt abgangen d. 10.
Sept. 1586 aetat. 57. Seine Hausfraw aber zuvor d. 19. Mai a. 1572. Er
j-, Giimming - Guriippeiiberg
halt gewohnet auff S. Egedien Hoft" an der Wolftägassen am Eck, welche
Behawsung sein Nachkömmling, die Gugel, noch auf heutigen Tag 11653)
haben vnd bewohnen. Wardt auft" St. Johannes Kirchhof!' vnter dem Grab-
stein mit No. 846 bemerkt geleget . . . hat mit I'raun Martha Im Hoff
9 Kinder erzeugt . . .' (Mar,\ Christoph Gugeis Gschl.Buch der Gugel: Bam-
berg. Bibl. ms. bist. 84. 2"). Epitaph. ,A. D. LXXXVI. d. X. Sept. moritur
Christoph. Fabius Julius J. V. Doctor, consiliarius rei publ Noriberg. quem
coniux Martha Im Hoff d. XIX. Mail a. D. LXXX'I praecesseraf (Trechsel,
Nürnb. Job. KirchhofF S. 349). — Hat sich um die Stadt NOrnberg durch die
im Verein mit Valentin Koetzler |s. d.] vorgenommene s. g. Reformation der
Nürnbergischen Stadtgesetze (1564) sehr verdient gemacht. i,Ex manuscriptis
scimus, prae ceteris Kötzlerum per 14 ferme annos incubuisse Reforma-
tioni diuersarum additionalium multitudine ampliatae in ordinem redigendae
nouoque, quod adhuc habemus, legum corpori conficiendo. Non minus vero
praedicanda venit indubtria D. Christophori Fabiani Gugelii, consiliarii
solertissimi. Ille enim merito est dicendus, qui D. Valentino Kötzlero
continuo per tot annos labore defatigato succurrit et hoc opus feliciter ad
finem perducere cooperatus fuit Cuius lei testimonium ipsius scripta
praebent, in quibiis XXXVIII et XXXIX Tituli Reformationis nouissime
elaborati legi possunt. Fuerunt praeterea D. Baierus, Job. Schürstab et
Christoph. Kötzlerus, D Georg. Roggenbach |s. d ], qui omnes suacumVal.
Koetzlero et Chph. Fabio Guglio iun.xerunt consilia, quae omnia saepius
laudati D. Gugelii epistola satis abunde exponit. In hac epist. D. Hier.
Paumgärtnerum, Duumvirum splendidissimum, certiorem fecit, se suosque
collegas laborem D. Koetzleri examinas^e. simul mittit in huius rei argumen-
tum primam partem de ordine processus iam perfectam et iudicium Paum-
gaertneri de eo exquirit. In fine epistolae promittit de successibus huius
negotii mox iterum rationem se reddituruni; niense etiam Aprilis a. 1563
hie Gugelius spem facit, fore ut hie per tot annos iam durans labor mox
finiatur; siquidem ferme omnes Consiliarios tandem unanimes consensisse.
Suam tarnen prudentiam prodit singularcm, quod monet, ut prius hoc opus
eruditissimorum ICtorum examini subiiciatur, antequam euulgetur. Post
curam hanc summam adhibitam Reformationis correctio a. 1564. d. 14. Martii
finita sexta vice prodiit: Köhler msc ). — Chph. Fabius Gugel ist wohl auch
als \T. der Schrift ,Etlich Fundamenta, wessen E. Rath der Statt Nürn-
berg der Frevel und derselben Straft' halben . . . befugt . . . durch Herrn
Christoph Kugel J. Doctor in die Registratur gegeben', anzusehen (Nürnb.
St. Bibl. ms. No. 175. 2"). Der Basler Theolog Job. Jac. Grynaeus hat
ihn neben andern berühmten Männern parentiert. Bernh. Praetorius bei
der \'ermählung seines Sohnes I1600) seinen Ruhm besungen (vgl a. d.
Nachrr. i. Wappenb. (Germ. Mus.l: Biedermann. Nürnb. Gschl. tab 84; Will.
Münzbelust. III 49 flf. ).
1255. Gumming, Eberhardus de
122, 14. 1353. d de Gumming XXXIII solidos.
122. 27. 1354. Eberhardus de Gumming .procur.Uor' (cf. 376, 12: .Eberh d. Ala-
mania' 29: 377, 2).
1256. Qumppenberg, Erhardus de
102, 22. 1340. d. Erhardus de Gumpenberg XXXVI solidos.
105, 21. 1343 a. d. Herhardo de Gumpenberg canonico ecclesie Frisingensis
XXIIII solidos.
S. des Steph. v. G. und der Adelheid von Fraunberg. 1337: can. e.
Frising. (Mü. Hfb. C. g. No. 17181. 1346 d. Brüder Heinrich u. Erhard
stiften für ihren Vater Stephan e. Jahrtag i Kl. Nieder-Schönfeld (Mon. B.
XVI 406). 1347 Jun i: decanus e. Frising (Hund, Metr. I 182). 1352.
57. 58 in dieser Stellung urkdl. 1359 Fbr. 3 Erhart von Gumpenberg
chorher zu Freysing probst zu Isen (Regg. ß. VIII 140). f 1374 Nov. 8
(Geis, Gsch. d. Stdtpf. S. Peter z. Münch. S. 416; Gumpenberg. G. d. Farn. G
S. 105; Deutinger. Beitrr. V 49).
(iunitow - Gii>s von Güssenber;^. lyc
1257. Qumtow, Johannes
aoo. 42. 1456. a d Johanne de Lubec alias recto nomine Ghonietowe clerico
Lubccensi solidos VIII
zoi. 24 1457 d. Johannes de Lubek alias cognomine Gametow Lubicen. dioc.
Scolaris et stiidens in iure canonico .procurator'.
1449 Apr. 29 i. Rostock (.Johannes Gometowe ddt II Mr.')
1258. Qundelfingen, Hermannus de
42. 14. 1294 d Hermannus de Gundolflingen V'II solidos.
1259. Gundelfingen, Ulricus de
42. 13 i2()4 d Llriciis de Gundolfingen VIll solidos.
Ca. 1271 erscheinen Ulricus und Fridericus de Gundelfingen im
Kapitel zu S. Gallen (v. Arx, Gscli. v. S Gall I 4001 1301 bezeugt ein
Ulricus de G., er habe vom Kloster Zwiefalten die V'ogtei über das Kloster-
gut zu Blochingen erhalten (Sulger, Annal. Zwifalt. I 257). — f Aug. 22
.Ulricus de Gundelfingen sacerdos et monachus' (Anniv. mon. Kaisheim
i. M. G. H. Necr. 1 911. (Andere Träger dieses Namens i. Fürstenberg. UB.V
No 200. I 21.
1260. Gütigen, Johannes
251. 15. 1498. a magislro Johanne Gnngen de Herbeltzheim Bologn. XXXII.
1261. Guntersberge, Burchardus de
197. 35 1452. ßorchardus de Guntersberge |cf. Gotfridus Lange].
200. 3-. 145b d. Borcliardus Guntheri de Gunthersberge clericu.s Camin. dioc. in
iure canonico studens .procurator'.
Scheint sich schon im J. 1451 i. Bologna aufgehalten zu haben, da
eine von s. Hand herrührende Terenz - Abschrift (sie schliesst mit den
Worten: laus deo patri . . Publ. Teientii comici Affri liber e.xplicit per me
Borchardum de ghuntersberge clericum d. Caminensisi. die in Besitz des
Albrecht v. Eyb [s. d.] überging, von des letztern Hand die Bemerkung
aufweist: anno M" CCCCL I. (Herrmann, Albrecht v. Eyb S. 87). 1454 — 55:
Ad lecturam Decreti ordinär, d. Brocardus de Alamania (Dallari, Rotuli
p. 39). 1457 Apr. 23: Decr. Doctor Bonon. (Apr. 21 .disp. f c. d Brocardo
de Alam.' [Brocardo gunteri de Alamania] — Apr. 23 ,e.\. f d. Brocardus
et habuit quinque approbatorias et unam reprobator. at finito e.xamine illico
doctoratus fuit: L. s. i. p. Ii. 1480 prote tiert Borchard. de Ghuntersberg
Doct. i Decr. mit dem pommerischen Klerus gegen die vom P. Sixtns IV
beliebte Ernennung des Marinus z Bischof von Canimin iBalt. Stud. 1866.
S 531. 1490: Borchardus de Gunterszbergh resign. (Jun 24) perpet. vicar.
i. e. opidi Woldenbergh u. Aug. 24: perpet. vicar. i. e. parroch. in
Dämmen (Clempin. Dipl. Beitrr. No. 56. 131) f 1491 vor d. 17. Mz. Durch
s. Tod wurden ledig d. \'ikarien: i. eccl. paroch. S. Jacobi opidi Stetin
(a. a. O. No. 307), vicar e.xtra muros opidi Stargard (No. 327. 338), vicar.
i. capella e. B. M. opidi Stargarde (No. 345), vicar. i. e paroch. i. Schj-ul-
been (No. 339), vicar. i. e. paroch. i. Dramborch. (No. 3601.
1262. Gürtler, Johannes
97, 24. 1335 Johannes dictus Gurteier de Argentina VIII solidos.
Altes Strassburger Geschlecht, in welchem der Name Johannes um
diese Zeit häufig vorkommt; keiner der Genannten in geistlicher Stellung.
\'ielleicht Johannes dict. Gurteier gubernator hospitii 1358 Jun. 18 (ÜB.
Strassb. V 3931 u. ö. bis 1378 (Bz. Arch. Strassb.).
1263. Güss von Qüssenberg, Johannes
334. 26 1555 Nobilis d. Johannes Gis a Gissenberck Sch\vevu^ libras duas.
Johannes Diepoldus Güss de Güssenberg, S. des Wilhelm G. v. G.
und der Agnes Schad von Mittelbiberach. 1547 Mz. 28: d. päpstl. Nuntius
Hier. V'ersallo vschfl't dem Johannes Diepold Giss v. G. eine Konstanzer
Dompiründe (G. L. A. Karlsruhe \'. Gener. 60); 1548 Jul. 27/30: Hier. Lam-
parter, Sachwalter des Joh. Diep. Güss v. G. verlangt u. erhält Einweisung
i. e. Domherrnpfründe (1. c. -V Gener. 61). 1550 Ingolstadt (.Johannes
1^6 Gusso — Gwerlirh.
Diepoldus de Güssenberg in Prens can. e. Constantien.') 1554 Jan. ■
Padua (Johannes Diepoldus Giss a Gissenbergk'). ,Hans Diepold Gyss i:
Italia studens obiit et sepultus est' (Coli. Schmidlin i. Sttg. Hof- & Stsarcli >
(Über d. Geschlecht vgl. Magenau, Der Güssenberg u. d. Güssen, Ulm 182 j
wo indessen der hier Genannte nicht erwähnt wird).
1264. Gusso, Bruno
78. 18. 1317. d. Bruno Gusso LXX sojidos.
1265. Güstrow, Dietniarus de
117, 24. 1348 a d. Dj'etmaro decano Gustroensi X solidos.
, Dietmar, der Notar Nicolaus' III von Werle • Güstrow, erscheint in
Mecklenburg zuletzt 1348 Aug. 22 (No. 6874) und zwar als thesaurariu-
eccl. Gustroensis. — Im J. 1353 ist Lambrecht Dekan (Grotefend i. Lisch-
Jahrbb. LIII. 191. No. 17)"
1266. Guttenberg, Johannes de
228, 9. 1480 a d. Johanne de Ghultenbcrch V grosses.
S. des Chph v. G. z. Pfaffenreut u. der Margar. v. Plassenberg.
1484: can. e. Herbipol.; 1504: can. capit.; 1519: scolasticus; 1522:
decanus (resign. 1524 Jun. i) et archidiaconus. 1485: can. e. Mogunt.;
1489: ppos. e. S. \'ictor. Mogunt. (resign. 15291; 1500 — 1512 scolast.
e. S. Albani Mogunt.; 1512 — 18: ppos. e. S. Albani Mogunt.; 1522:
can. e. Bamberg. (Ber. d. h. V. Bamb. XXX 136). Resign. als can.
S. Burcardi Herbip. 1532 Dz. 10. 1520 vicar. general. i. spirit d.
Conradi episc. Herbip !■ 1538 Fbr. 13, 84 J. alt als Senior des Würz-
burger Kapitels. Epitaph i. Dom: ,A. d. MDXXXVllI d. XIII. Fbr. v Rev.
pater ac dns Joannes de Guttenberg decanus et senior mai. eccl. Herbip.':
(Salver f. 321 ; cf. Gropp I 703. 706 u. ü. ; Joannis II 365. 622. 694. 244; Usser-
mann p. 185: Arch. UFrank. XXXII 262 No. 1524; Ber. h. V. Bamb. X 53.
woselbst Beschrbg s. Bildnisses).
1267. Qutterschleben, Elias Balthasar a
338, 9. 1560. d Elias Balthasar a Gutterschleben libras duas.
1268. Guzberg, Waltherus de
75, 17. 1318. d. Waltherus de Guzberg de Saxonia XX solidos.
Walther v. Güntersberge'? — P. Johann XXII providiert 1326 Apr. 22
den Walter v. Güntersberge, Pfarrer in Dramburg (Drawenburg), Camin.
Dioec, mit e. Kanonikat in Schwerin (Schmidt-Kehr I 175 No. 214). 1331
u. 1336 erscheint er als can. Camin. et archidiaconus in Demmin
(Mekl. ÜB).
1269. Gwerlich, Johannes
164, az. 1412. Johannes Gwerlich notarius (cf. 165,28)
165, 2. 1412. a Johanne Gwerlich can S. Mauricii August. XIIT solidos.
i/Si 33- I42.2,- Johannes Gwerlich August, et Frising. ecclesiar. canon. .procurator'
icf 39J-
Augsburger Geschlecht (v. Stetten S. 442) — 1414 Dz. 12: Job.
Gwaerlich de Medlico der. Patav. d. notarius (Kirchl. Topogr. Hzgt. Östr. 1 10
,Wien' S. 1701; Joh. Gmerlich r. e. in Jedenspeigen Decr. D. (a. a. O.
S. 27). — Erscheint als can. e. August, seit 1418 (Mon. Boic. 7,233). 1423
Mai 20: Decr. D. Bonon. (Mai 15: d. Joh. Guerlich ppos. S. Gertrud.
Joh. Guerlich August, et Fris. can. ac S. Gertrud. Aug. ppos. ab omn.
approb.' — Mai 20: recep. publ.: L. s. i. p. I). 1424 Aug. 3: mag. Joh. G.
can. August. (Regg. Boic. 13,20). 1428 Jul. 3: ,lerer gaistl. rechte, kuster
u. tumherre ze Augspurg' (Mon. Boic. 23,371; cf. 22, 386; 23,425; 23,438;
23, 455. 469 und 7,298.378.216). 1429: D. D. officialis curie Patav.
(Duelli. Excerpt. f. 68): 1430 Mai 31 (ÜB. Herzogenburg S. 408). 1430; can.
August, et summus custos, ppos. e. S. Petri August., can. S. Mauricii
(Khamm P. II 78; 86). 1432 Mai 25; Joh. der Gwerlich lerer geistl. rechte,
tumher und custer ze Augspurg, kirchherr ze Günzburg vermacht das
Pfarrhaus in d. Vorstadt, sein Eigentum, der Kirche S. Martin daselbst
Gwerra — Haenkenshooft. 177
(Regg. Boic. 13,2351. 1431 jun. 5 P. Eugen IV erteilt Johanni Gwerleich
prbr. Fat. d. Decr. D. ofticiali curie Patav. Erlaubnis, ein altare portatile zu
führen (Repert. No. 1189). — Lehrte auch an der Wiener Universität: 1421,
1426, 1430, 1432, 1435 war er decan. fac. iurid. (Locher p. 901; befand
sich 1436 Mz. unter den vom Basier Konzil an die Wiener Universität
abgeschickten Viäitatoren (Kink, G. U. Wien 11 283). Empfängt 1442 von
K. Friedrich III einen Dienstbrief (Chmel, Regg. Frid. III. I 651. f 1445 Mai 18
(Job. Gwerlich D. D. can. e. cust. h. e.: L. a. e. Aug. i. M. G. H. Necr. I 63
cf. ibid. I 1331.
1270. Gwerra, Heinricus de
58, 26. 1305. d. Henricus de Gwerna XVI solidos.
68. 27. 1315 d. Henricus de Gwerra Maguntin dyoc. XX solidos.
Statt ,de' ist wohl ,dictus' zu lesen. — 1315 Jun. 24 Heinricus dictus
Guerre (= KriegVl prebendarius e. W^ormat. (ÜB. Worms II 651.
1271. Haag, Jacobus de
220. 4. 1475. d. Jacobus de Hagis de Hollandia non solvit
222, 12 1476. a magistro Jacobo de Hagis XII solidos
1477 Fbr. 7: Leg. Doctor Ferrar. (.nobilis ac doctiss. vir d. Jacobus
qu. Vuilhelmi Philippi de Hagis olim studens Aureliani etBononie: Arch.
not. Ferrara).
1272. Haarlemensis, Jacobus
226, 25. 1479 a d- Jacobo Haerlemensi XIII solidos
229, I 1481. d. Jacobus de Haerlem Traiect. dioc ,procurator'.
1468 Mai 12 Köln (Jacobus harleni clericus Trai. dioc, ad art.
iur. & solv/).
1273. Hachberg, Rudollus comes de
80, 32. 1322. d. Rudolfus comes de Habergh dyoc. Constancien. pro se et pro
socio ddt III libras.
2. Sohn Heinrichs III Mkgf v. Hachberg und Ldgrf. i. Breisgau u. der
Agnes Gfn. v. Hohenberg. Er trat mit seinem Jüngern Bruder Hermann
in den Johanniter-Orden ein. 1325: Bruder Rudolf v. Hahberg, Br. des
Ordens S. Johannis-Spitals von Jherusalem des Huses zu Friburg in Bris-
gowe. f 1343 zu Hohenrain (Epitaph: ,A° D. M. CCCXLIU. XVII. cal. Jun.
frater Rudolfus Marchio de Hachberg, qu. commendator in Hohenrain').
(Schöpflin, Hist. Zaring. Had. I 357. 333; Staelin, Wirt. Gsch. III 649. 654:
Sachs. Gsch. v. Bad. I 403 ft". 387).
1274. Hachede, Meinhardus de
131, 4. 1368. d. Meynhardus de Hachede canonicus Gustroensis dioc. Caminensis
ddt XX solidos.
1365 Aug. 28 Meynardus de Hachede can. e. Ghustro wensis
(ÜB. Mekl. 15. 521). 1369 Aug. 8 Meynardus de H. can. e. Güstrow ver-
gleicht sich mit Fürst Lorenz v. Werle wegen der von diesem und seinen
Dienern an ihm verübten Thätlichkeiten (I.e. 16, 485); 1371 Oct. 12 (I. c.
10, 445).
1275. Hador, Fridericus de
55, 40 1304 d Fredericus de Hador XXX solidos.
1276. Haenkenshooft, Carolus de
285, 39 1520. a d. Carolo de Bruxellis de Haekcenshott dioc. Cameracensis. unum
flor. Renensem.
341, 39. 1521. Nobilis vir Bruxellensis dns Karolus Haenkenshott iuris utriusque
doctor dono dedit nationi nostre unum ducatum largum in suo
discessu a. 1521 prima Maii. (Cf 287, i6).
1521 Mai i: I. U. D. Bonon. (.Carolus Haenkenshof). — Carolus dict.
Haenkenshooft, S. des Gildolph t'Seraerts dictus H. u. der Maria v. d. Noot.
Verm. m. Maria de Cruyninghen, Witwe v. Gilles v. d. Werve. t ohne
Kinder (Mitt.).
Deutsche Studenten in Bologna. 12
j^8 Haes — Hagen.
1277. Haes, DegenharHus
292, 41 1526. Degenaidus Haes .procurator substitutus'.
293. 25. 1526 d Degenhardus llacs dioc. Colon ddt coronatiini,
S. des Johannes v. H. zu Conradsheim und der Anna Schall v. IJell
(Fahne, Köln." Gschl. S. 129). 1524 Mai 13 Frei bürg f.Degenhardus Mass
Antwerpianus (I) nobilis XIII Mai"). 1531 Degenhard. H. extraordin.
referens a. Kammergericht z. Speyer auf ein Jahr (Ludolf, Append. X 421.
1543 Apr. 28: Degenhard. H. Jurium Doitor e. praefectus i. Linne (amil.
Electoris Colon, vermittelt auf d. Tag z. Nürnberg zwischen dem Kaiser u.
dem Hz. v. Cleve (Lacomblet ÜB. IV 675: Mameranus Catalog. p. 51; Brevis
expos. de induciis Nuremb. inter Caes. Mai. oratorem ac legatos Ducis
Cliv. . . . factis. 1543). 1545 Vertreter des EB z. Worms (Ennen, NGsch.
d. St. Köln I 488); nach 1562 unter den kurkölnischen Räten (a. a. O I 629».
1572 nennt er sich I. U. D., Herr zu Sollbrück u. Amtmann z. Lynne (Eiflia
ill. II 2. S. 519)- \'^erm. mit Genoveva v. Osnabrück, dann mit Veronica
V. 'I engnagel (2 Töchter), f 1584 Mai 29 (Fahne a. a. O.i — Ein Brief von
ihm an Ulrich Zasius (dd. Paduae III Non Jun. 1525) i. Zasii Epp. II 514.
1278. Hage, Nicolaus de
171, 29. 1420. a venerabili viro magistro Nicolas Haegh Coloniensis dioc. X solido>.
174, 7. 1424. Nicolaus de Hage litentiatus in legibus ,proi-urator'.
1424 Dez. 16: Leg. Lic. Bonon (,d. Nicholaus de Alamania f. presen-
tatus subiiciendus priuato examini ... ab omnibus n. d. approb.': L. s. i. c. I».
1425 Mai 28 Z. i. Bologna (,mag Nicholaus de Colonia Lic. i. iure civili':
Lib. sapient.) — 1425 Oct. lo: Decr. Lic. Bonon 1. examin. f d Nicholaus
de Hacga de Colonia'; L. s. i p. I). 1443 Aug. 22 in Heidelberg (, Nicolaus
de I läge al. Indagine Colon, dyoc, licentiatus in utroque iure univer-
sitatis Bononiensis').
1279. Hageln, Bertholdus de
69, 5. 1315. d. Bertoldus de Hagel*) Estetensis dyoi-. pro se et pro domino Henrico
magistro suo dedit II libras.
*) fuit etiam episcopus.
1294 Berchtolt v. Hageln u. s. Schwester (Regg. Boic. I\' 575). 1349
Mai I Br. Ott v. Heydegg Comenthur des deutschen Hauses zu Esslingen
verkft s. Hof zu Hirnstetten an Pertholt v, Hagenen Propst zu Spalt
(R. B. VIII 160). 1352 Aug. 24 Berchtolt v. Hageln, chorherr zu Ej'stet
und Propst auf der Niwen Gestift zu Spalt, vermacht seinen 5 Kindern
Ulrichen dem Pyllung. \'ikarier auf dem Tuem, Elsen der altern Jacobs
des Aptes Wirtin, Annen und Gredlein von Kyphenberch vnd Elsen, die
in dem Spital ist. ferner Gesen von Gaymersheym, seiner 2 Töchter Elsen
und Annen Mutter und seiner Dyrn Irmeln alle seine liegende und fahrende
Habe und auch sein Gut zu Reynprechtszill, sein kleines Mettenpuech, seine
2 deutsche Predigpuecher, s. Armareien . . s. Gut zu Phaldorf mit den
2 Holczmarkten. all sein Pettgewant zu Eystett oder Kyphenberch und s.
2 Häuser (R. B. \'III 251). f 1356 Jan. 23 (,dns perchtoldus de hagel,
canonicus Eystet. et ppos. Spalten, anno 1356': Necr. e. Eistett i. A. St.
Arch. Mü.). 1389 Aug. 29 als verstorben erwähnt (R. B. X).
1280. [Hageln], Heinricus mgr. dni de
69, 6. 1315. Heinricus magister dni de Hagel |s. d.|.
1281. Hagen, Andreas ab
333> 37- 1554- nobilis d. Andreas ab Hagen |cf. Christianus a Zöge].
1547 WS. Erfurt (.Andreas Hagensis de Revalia Liuonie'i. 1554
Jan 4 Tübingen (, Andreas ab Hagen Livoniensis'). 1554 Mai 22 Padua
I, Andreas ab Hagen Liuoniensis-). — Über die Familie Hagen vgl. Schwartz
i. Mitt. a. d. Livl. Gsch. XIV 456.
1282. Hagen, Guntherus de
45i 35- 1296. Guntherus de Indagine pro se et socio XXIV solidos.
Hairen — Hahn
179
1283. Hagen, Johannes Ludovicus
;-q, 32. 1515. a d. Joanni Lodovico de Hasjen canonico Treverensi I coronani
qui venit Bononiam vigesima prima Novembris.
S. des Trier. Amtmanns z. Pfalzel Friedr. v. H. zu Motten, und der
Sophie Greiftenklau v. V'ollraths (Humbracht f- 34). 1510 Jun. Ahnenprobe,
behufs Aufnahme ins Trierer Domkapitel (K. Arch. Coblenz — Mitt ).
1526 Köln (Joh. Ludov. ab Hagen, nobilis. can. e. archidiac. Trev. eiusd.
s. ad iura'): 1526 Apr. 30 joh Ludov. de H. Domherr z. Trier und Chor-
bischof tit. S. Castoris in Garden (K. A. Cobl. — Mitt.). 1532 Nov. ppos.
d. Trev. (resign. 1540 Oct. 2): 1540 Aug. 3: Eß. v. Trier. •!• 1547 Mz. 23
(Hontheim; Brower e. Masen p. 147. 165).
1284. Hagenau, Heinricus de
^3. 37- 1311- d. Heinricus de Hagenoya Arg. dioc, iuratus X solidos.
71, 36. 131b. d. Heinricus de Hagenou Argentinensis dyocesis IUI solidos.
i'^iog Sept. 7 Heinricus de H. prebendar. mai. altar. e. S. Thome
Arg. (ÜB. Strassb. 111 197) 1348 Henricus de H. can. e. s. Thome Arg.
commissarius a capitulo deputatus iTho. Arch. Strassb. — L VI), f 1348
Jul. 20 (.mag. Heinricus Füller de Hagenau can. h. e.': Necr. S. Thome).
1285. Hagenau, Johannes de
108, 21. 1344. a d. Johanne de Haginogia Arg. dyoc. X solidos.
137, 34. 1348. Johannes de Hagenoya .piocurator substitutus'.
372, r. 1350. Aug. 26. Johannes de Hagenow Z.
121, 21. 48. \ I , I Johannes de Hagenou .procurator'.
372, 16. 17. j 33 .1 ■ 1 Johannes de Agnu de Argentina ,procurator'.
373. '3- 31- 135^ Jan. 8. Johannes de Agnu de Hagenovia.
1331- 1336 Joh. de Hagenowe Inhaber des Katharin. Altars i. e. S.
Nicolai Arg. (ÜB. Strassb. 111 388), 1347 Inhaber der Kaplanei i. d. Burg
z. Hagenau (Stdt. Arch. Hagenau). 1355 Joh. de H. can. e. Surburg.
(Bez. Arch. Strasib. — H. 2699); 1359 Apr. 5 mag. Joh. d. H. can. Surburg.
l^UB. Strassb. V 414). 1386 Aug. 21 scolasticus e. S. Arbog. Surburg:
ppositus (Bez. Arch. Str. — G. 5158): als ppos. noch 1390 Jan. 9 u. 1393
Jul. 22 (a a. O. — G 5157 1.
1286. Hagenau, Theodoricus de
52, 29. 1301. d. Theodericns de Hagenowe, iuratus, dedit & contribuit VIII solidos.
(1340) magister Theodericus de Hagenowe can. eccl. Rinowicensis
Arg. dioc. r. e. in Sonthuss (Bez. Arch. Strassb. — G 1616).
J287. Hager, Christophorus
309, 24. 1534. a d. Christophoi-o Hager . . |cf. Georg. Fugger|.
311. 37. 1535. pro missa dni Christophori Hager VII Bologninos (315, 36).
Präceptor des Joh. Jac. u. Georg Fugger, sowie des Ge Sigism.
Seid [s. d.] •!■ 1535 Oct. 30 Beerdigt i. Kreuzgang des Dominikaner-
klosters, woselbst noch heute sein Epitaph (,Deo. opt. max. Eruditiss. viro
Christophoi o Hager Rackelspurgensi legum studioso Jo. Jacobus et Georgius
Fuggeri fratres praeceptori bene merito pp. obiit 111 cal. Nov. a M. D.
XXX\'': Schrader f. 65; Luschin v E. S. 32). — ^'igl- Zuichemus, der auf
einer französischen Hochschule Hager's persönliche Bekanntschaft gemacht
und seither in brieflichem X'erkehr mit ihm stand, beklagt in Briefen an
Joh. Jacob u. Georg Fugger seinen Tod (Hoynck 11 207).
1288. Hago, Rudolfus
82, 34. 1323. d. Rudolfus Hago canonicus Auguslensi:> XXX solidos.
Fehlt in den Verzeichnissen der Augsburger Domherren, f Dz. i
(.Rudolfus dictus Hacg huius eccl. canonicus': L. a. e. August, i. M. G. H.
Necr. 1 711.
1289. Hahn, Joachimus
338, 6. 1560. nobilis d. Joachimus Hane Megapolensis libras quattuor Hononienses
tres.
S. des Otto Hahn aus dem Hause Basedow 1554 Mai 21 Rostock
(.Joachimus Hann nobilis Megapolensis'; und 1555 Apr. 20: .Joachimus Hane
12*
i8o Ilaychenbaih — Haidingcn.
Basdowiensis nobilis'i- — Er wohnte 1565 66 mit Johannes Caselius [s. d.i
in Florenz, kehrte 1566 nach Meklenburg zurück. iLischs Jahrbb. 19, 24
vgl. 15, 193. 20, 87. 88, 105); Schirrniacher Joh. Albrecht S. 7601.
1290. Haychenbach, Piligrimus de
85. 33 1324. d. Pilgrimus de Haychenbach Patavieiisis dyoc. XVI solidos.
1291. Haydh, Fridericus
270, 12. 1508. d. Federicus Haydh dioc Bambergen. florc; os duos /praeceptnrj.
1292. Haidenreich, Erasmus
319, II. 1543. nobihs d. Erasmus Haidenreich Tyrolciisis libras tres Bononerios
decem et octo.
330, 26. 1546. nobilis d. Erasmus Haydenreich ,procurator'.
S. des gleichnamigen Kammermeisters u. späteren 1 lof kammerrats i.
Innsbruck (f 1559 u. seiner ersten Gattin Appollonia v. Paumgarten aus
Bayern Er wurde gleichfalls Hofkammerrat und starb 1578. Vermählt
m. Afra Murnauer v. Liechtenwerth: 2 Töchter (Ferdinandeum i. Innsbruck:
Maverhofen, Ausgestorb. Geschl. ms.). — 1541 Ingolstadt i.Erasmus
Haydenreich Oenipontanus';. 1544 Mai 9: Z. i. Ferrara (Notar. Arch. Ferr.i.
1555 Erasmus Ha3'denreich Ser"' Roman. Regis apud Regem Poloniae
orator (Erhd v Kunheim a. Nidbruck: Wien. Ht"b.). — Joh. Aurpach |s. d.)
bittet seinen Studienfreund Alex. Mornauer [s. d.], ihn Erasmo et Ciriaco
Haidenreichijs a Pidnegkh, consiliariis imperatoriis, , iuris prudentiae lumini-
bus' zu empfehlen (Vorr. z. Epistolar. iurid. libr. 15651. Unter den Hof-
räten K. Ferdinands I genannt 1554 (Arch. f ö. Gsch. Bd. 26).
1293. Haidenreich, Oswaldus
262. 41 1503. d. Oswaldus Haidenreich Stirus Salsburgensis dyoc. ddt XXIV Bo-
lendinos.
1522 SS. i. Ingolstadt als Docent inscribiert (.Oswaldus Haydenreich
I. U. Doctor et Professor'). Rothmar (f 85=») macht dazu die Bemerkung:
De Haydenreichio illud paulo post Philomusi circumferebatur Carmen:
,Osualdum cupiunt omnes audire diserti'. Dicitur 16 annis Oratoriae
operam dedisse in Italia, antequam iuris Studium est aggressus. vgl. hierzu
Mederer p. 114. 115, der ihn aus .dem Eysenärtzt- stammen lässt. Er war
Jur. civilis professor. — 1528 Fbr. i erscheint er als Chorherr U. L. Fr.
in München, f 1528 Dz. 10 i. München 1 OBayr. Arch. 21,40).
1294. Haidenstat, Johannes de
53, 40. 1302. d. Johannes de Haidenstat et d. Nicolaiis magister XL solidos.
1295. [Haidenstat], Nicolaus mgr dni de
53, 40. 1302. d. Nicolaus mgr. dni de Haidenstat (s. d.).
1296. Hayder, Johannes
238, 27. 1490. Joannes Hoayder minister d. Viti de Zelking [s. d.].
1509 WS. Wien (.Johannes Hayder Budwicensis'). 1510 Dz. 5: Lic. i.
Decr. Bonon. (Dz. 3 ,disp. f. c. d. Joh. hayder dioc. Praien. in Boemia
Scolaris studens in iure can.' Dz. 5 ,appr.': A N0.51. 1519 Xv. 29: Decr.
Doctor Bonon. (.conuentuatus f d. Johannes haider dioc. Prag. . . . qui
alias videl. de a. 1510 sub V. Dez. fuerat licentiatus et habuit insignia a. d.
Alexandro de Paleotis'). — Joannes Hayder, plebanus in ecclesiis parro-
chialibus SS. Nicolai et Johannis Baptistae in civitate Budweis et in suburbio
civitatis Budweis. f 154 j (Schöttgen u. Kreysig, Diplomata II 39).
1297. Hayder, Wenceslaus
125, 8. 1477. a d. Wenzeslao Hayder de Budweys Pragensis diocesis.
238, 25. 1490. d. Wentzeslaus Hoayder, preceptor d. Viti de Zellking [s. d.].
1298. Haidingen, Johannes de
59, 42. 1309. d. Johannes de Hedingin iuratus contribuit XX solidos.
Hake — Halle. l8l
1299. Hake, Hermannus
114, 43. 1347. a d. Hakeil Lubir. dioi;. XIIII grosses.
117, 42. 1348. a d. Hermaniio Hacke VI solidos.
1. Hermann Hake. S. des Dietrich H. u. der Jutta v. Alten; seit 1380
abbas nionasterii S.Michaelis O. S. B. in Hildesheim, f i394Jan 16
(Gsch. d. freiherri Famil. v. H., Stammtafel II; Leibnitz, Scrr. r.
Brunsw. II 800; Uß. Hildesh. II 344, 63. 405. 48).
2. Hermannus dict. Hake clericus Monast. d. wird 1360 Oct. 10 mit
Kanonikat u. l'räbende i. d. Kirche zu Oldensal providiert (Bull.
Trai. II. No. 1658).
1300. liakl, Guntherus de
67, I. 1314. d. Guntherus de Hake dyocesis Salseburgensis XXIIII solidos.
Wohl Hackl? Dieser Name in Saal bei Zell i. Pinzgau urkdl. im
16. Jahrhundert.
1301. Halberstadt, Henricus de
53, I. 1301. d. Henricus de Halberstat XV solidos.
1365 M. Heinricus de Halberstat custos e. S. Crucis Northusensis
: F. C. Lessers Hist. Nchrr. ed. Förstemann S. 141).
1302. Halberstadt, Hermannus de
41, 5. 1193. d. Hermannus de Halberstadt X solidos.
54, 15. 1295. d. Hermannus de Halbirstat XV solidos.
1303. Halberstadt, Cunradus de
41, 7. 1293. d. Cunradus Halberslat Vlll solidos.
1304. Halbmaier, Johannes Ulricus
355, 43. 1557. d. Johannes Huldericus Halbmarius Rotaeburgensis libras duas.
1543 Fbr. 15 Tübingen (Joannes Ulricus Halbmaier ex Rotenpurgo');
1545 ad angarias crucis: bacc. art. 1552 Fbr. Padua (Joannes Huldricus
Halbmeyr, Joannes Andreas et Joannes Georgius fratres Suevi'). 1557
Aug. 5: I. U. D. Bonon. (.Joannes Ulricus Halmarius Germanus': B No. 4'i|.
1557 Dz. 15: Job. Ulr. Halbmair aus Rottenburg a'N , I. U. D., empfängt ein
. Kanonikat am Dom zu Augsburg gegen das Versprechen, nach Absol-
vierung des Karenz- und Residenzjahres die Domscholasterie und Dompfarrei
anzunehmen und ständig Residenz zu halten (.Domstift Augsb. No. 109 f. 49.1'.
Reichsarchiv Manch.). Job. Ulr. Halbmarius, I. U. D., de Rottenburg ad
Neccarum, 1557 can. e. Aug., scolasticus et parrochus, vicarius
generalis et ppositus S. Gertrudis 1587 — 99. Fundator capellae
S. Sepulchri cum templo Franciscanorum coaedificatae (Kliamm I 622.).
i 1602 Aug. 14 (Epitaph in der von ihm gestifteten Kapelle: .Venerabilis
ac nobilis Dns Joannes Vdalricus Hallmair U. I. Doctor cathedralis huius
ecclesie Augustensis per XLV annos archipresbiter et scholasticus etc.
Obiit a. Dni. M. DG. II die XIV Augusti, aetatis suae LXXIV. r. i. p.').
J305. Haltenberg, Caspar
33a, 44. 1552. d. Caspar Haldenberg Monacensis libras duas.
1530 Aug. r Padua (.Caspar Haldenberger Bavarus.' al. m.: y I. U. D.
1578). 1558NV. 10: I. U. D. Bonon. (.Caspar Hadberg Germanus': B. No. 79.
1306. Haltenberg, Gotschalcus de
51. 41. 1301. d. (Jotschalcus de Ilaldenberi' X solidos.
Aus dem bayrischen Adelsgeschlecht v. H.? (cf. OB. Arch.i.
1307. Halle, Johannes de
70. iS- i;i6. d. lohaunes de Hallo et iL t)llo magister suus Magdeburg, dioc.
XXXII solidos.
1308. [Halle], Otto magister dni Johannis de
70, iK. 1316. (^tto, magister (d. Johannis de Hallo) |s. d.|, Magdcb. dioc.
ifl^ Halle — Halter
1309. Halle, Syfridus de
56, 8. 1304. d. Syfridus de Halle XV solidos.
1325 Nv. 22 Suffridus de Hallis can. e. S. Severi Erford. iSchmidt-
Kehr I 169): 1326 (Tentzel. Suppl. hist. Goth. p. 98); 1329 Mai 22 Sifr. de H.
can. B. M Erford. lUß. h. V. NSachs. III 163). 1356001. 15 Sifr. de H. can.
B. M. Erford. als Anhänger EB. Balduins v. Trier i. Bann lAct. Vatic.
No. 1839 p. 630). [Ein jüngerer Silr. de Hallis decan. Ss. Steph. e. Jacobi
Bamberg, urkdl. 1344 — 75 (Regg. B. III) •!• 1387: Brcht h. \'. Bamberg
VII 119. 131].
1310. Hallis, Conradus de
77, 23. 1319. d. Conradu> de .Mlis X >olidos.
131 1. Hallis, Ludovicus de
44, 30. 1195. d. Loudewicus de Hallis XII solidos.
1312. Hallis, Wernherus de
43, 31. 1295. d. Wernherus de Hallis III libras et X solides.
1313. Halmal, Johannes de
172, 26. 1421. d. Johannes de Halmale de Antwerpia solides X.
175, 16. 1426. d. Johannes de Halmale de Antwerpia clerirus Cameracensis diocesis
Scolaris in iure ciuili .procurator'.
176, 4. 1426. d. Johannes Halmale de .\nt\verpia addidit X Bologninos.
Die Halmal waren e. Zweig des Hauses de Looz iPopIimont V 173 f.i.
1426 Dz. 12: Z. i. Bologna (.Johannes Halmale der. Camerac. d.': i. s.).
1428 Jul 3: Lic. i. Leg. Bonon. (,d. Johannes de almal de Alam. present
priuato examini approb. f. ab omn. n. d.': L. s. i. c. 1).
1314. Haloander, Gregorius
^93. 9- 1516- d. Gregorius Haleandei"^) ddt quinque Carolinos.
*) Haieander, qui anno 15 31 mense Septembris V'enetiis
obiit.
Gregorius Meltzer (nicht Hofmann), 1502 in Zwickau geboren. 1521
SS. Leipzig (, Gregorius holeander Cigneus ddt tm'): 1522: bacc. art.
1524—25 i. Zeitz bei dem Dompropst Julius Pflug [s. d.]. 1527 X'enedig.
Kehrt in demselben Jahre nach Deutschland zurück, ausgerüstet mit reichen
Vorarbeiten zu einer kritischen Ausgabe des Corpus iuris, warm empfohlen
an Wilibald Pirkheimer durch Bapt. Egnatius in Venedig. Liberale Unter-
stützung durch die Stadt Nürnberg, die den Druck der Ausg. übernimmt.
Es erschienen: 1529 Cal. April. Digestor. s. Pandectar. libri. 4^': IUI Non.
Mai Institutionum s. elementorum libri quattuor. 8". — 1530 Codex. 2'. —
1531 Novellarum constitutionum volumen. 2". — 1531 ging er zum 2. mal
nach Italien. In ^'enedig wird ihm seine Baarschait gestohlen. Ferrara-
Bologna: ohne promoviert zu haben { Geldmangel':* 1 nach \'enedig zurück.
t daselbst 1531 Sept. 7 nach allzu reichlichem Aderlasse (novitii cuiusdam
medici officiosa imperitia: Zuichem a. Erasmus. vgl. den Bericht Zuichems
a. Bonif. Amerbach : Hoynck II. i. 113). Laz. Bonamicus und Georg. Logus
[s. d.] begaben sich sofort nach Venedig, um seine Bibliothek zu schützen.
(G. L. Hausfritz. Memor. Greg. Haloandri ICti et instaurationis iurisprudentiae
commentatio historica renovata. Norimb. 1736; B. Schmidt, Sym.bolae ad vit.
G. Haloandri. 1866 (Progr.); Flechsig, Greg. Haloander. 1872: Stintzing
A. D. ß. und Gsch. d. d. Rechtsw. I 180 ff., wo weitere Litteratur).
1315. Halter, Conradus
229, 24. 148 1. a d. Cunrado Halter canonico regulari Lausaniensis dioc. quattuor
ffiossetos Bononienses.
Es gab im Bistum Lausanne eine grosse Anzahl von regul. Augustiner
Chorherrnstiftern; in der Stadt Lausanne selbst befand sich ein solches.
Vielleicht ist hier an das Kloster in Interlaken zu denken, dem auch Be Sulzer
[s. d.] angehörte — Die Halter waren ein angesehenes Bemer Geschlecht,
erscheinen jedoch auch anderwärts.
Ham - - Hanau. 183
1316, Ham, Fri-^^iericus a
333, zb. 1544. nobilis d. Fridericus a Hain Lutzeburgensis libras quattuor.
Es gab 2 Eifler Geschlechter dieses Namens (Bertholet, Hist. eccl.
du duche de Luxembourg VI 217).
1317. Hamburg, Johannes de
41, 38. 1193. d. Johannes de Hamborrh Vlll solidos.
1313. Hamburg, Marquardus de
38, 5- i2C)0. d, Marquardus de Haniborrli \'I11 solidos.
(1311 — 1314 Marquard. Rusche can. e. Hamburg.: ÜB. Mekl. No. 3487).
1319. Hamburg, Sifridus de
110, 32. 1345. a d. Syfrido de Haymburg Bremensis dyoi'. XII solidos.
118, 12. 1348. Svfridus de Hambori'h ,procurator et rerum nationis conservator'
(zvahreiiti der Pestzeit; vgl. 118, 15. 13. 27. 41; 119,1; lao, i. zi. 47;
3b8, i8; 369, 17; 370, 2; 372, 17. 35.).
1320. Hamburgensis, Wernherus can.
43, 39. 129:;. d. Wernherus canonicus Hamburgensis XllII solidos.
[1331 — 37 mag. Wernherus Ritter can. e Hamburg.: ÜB. Mekl.
No. 5626 5638].
1321. Hameln, Bernhardus de
41, 4. 1293. d. Bernhardus de Hamele XIlll solidos.
1322. Hamme, Hartwicus de
129, 13. 1367. d. Hartuwicus de 'Hamme XVI solidos.
130, 34. 1367. a d. Piarthwico de Hamme X solidos.
Stammsitz das b. Hamburg gelegene Dorf Ham (Mitt. Hamb. G. I 77 ft.)
1369 u. 1400 Hartwicus de Hamme, Inhaber einer Vikarie am Dom zu
Hamburg) Zs. f. Hamb. Gesch. VI 48. a. 5ft".i.
■323- Hamme, Hermannus de
46, 12. 1296. Hermannus de Hammen XII solidos.
1346 Hermannus de Hamme in eccl. S. Nicolai Hamburg, vicarius
(Zä. Hamb. Gesch \"1 161): 1349 capellanus Alberti ducis i. Mecklenb.
iPapist Mecklenb. S. 1306); 1353 r. e. in Lutkenborch capellan. dni
Alberti ducis in Mecklenb (1. c. S. 131). War auch Pfr. i. Kuddevvürde
(LB. Mekl. No. 6038. 7007).
1324 Hau de Hanberg, Sigismundus
2-fi, IG. 1513. a d. Sigismundo Hau de Hanberg oanonico Tridentino I florenum.
1516 Fbr. 11: Lic. i. Decr. Bonon. (Fbr. 9 ,disp f. c. d. Sigismundo
Han dioc. Rrix. can Tridentino' [Sisimondus Han fil. Jacobi Han dioc.
Bri.\. can. Trid.: A. No. 5]. — Fbr. 11 ,licent. f. d. Sigism. prefatus . .■:
L. s. i p. Ii -- Epitaph im Dom zu Brixen: ,Anno salutis M. D. LXII. pridie
Cal. Januarii obiit Rev. ac nobilis dns Sigismundus Han de Hauperg,
canonicus. summus scolasticus et senior eccl. B r i x i n e n sis . . . vixit
annos LXXXV- (Resch f. 15t.
1325. Hanau, Kraflo de
102, 32. 1340. d. Kraft et Renhardus de llanowc fratres rontril)uerunt V libi-as
et dimidiam.
S. des Ulrich II tt 1346) u. der Agnes T. des Kraft v. Hohenlohe. —
1339 zum erstenmal erwähnt: 1348 can. e. Herbip. e. Wormat; 1351
Sept. 26-1361: ppos. e. S Petri Mog.. bis 1380 Nov. 7 ppos. e. Novi
monasterii Herbip. t 1382 Dz. 2. (Salver S. 236; ÜB. Hanau II 535. 536. 744.
752; Festschrift d Hanau. Gsch. Ver. 1894. S. 9).
1326. Hanau, Reinerus de
150, 3. 1387. ab illustii viro d. Reynero domino de Haenuouwen et_ doinino
Hermanno socio suo duos ducatos tum- valentes III libras X solidos.
Vielleicht Reinhard. S. Ulrichs III und der Adelheid Gfn. v. Nassau.
1386 Rektor der Kirche zu Wertheim: war auch can. e. Moguntin.
■;- Anfang des 15- Jahrh. i. Mainz (Joannis II 489. Festschrift Han. Gsch.\'er.
1894. S. 10).
,184 Hanau — Hanau-Lirhtenberg.
1327. Hanau, Reinhardus de
102, 31. 1340. d. Renhardus de 1 lanowe |cf. Krafto de H.|.
S. Ulrichs II v. Hanau, älterer Bruder des Krafto (s d.]. 1338: can.
e. Brunnen. (Reimer, Hanau. ÜB. 11501), 1346 can. e. Olomucen.; 1348
can. e. Bamberg. (1. c. II 746 u. 752); auch 1352 Apr. 28 (Regg. B. III. 1 1352
Nv. 18.: can. e. Mog. (Instrum. notariale de iuramento a Reynhardo nato
quondam dni Vlrici dni de I lanowe pro receptione in canonicum prestito:
Regg. B. VIII 253.) 1360 Fbr. 26 Reinhard v. Hanowe custer ze Mencze
(Regg. B. IX 81. — jahrtag 28 Mai (.Reinhardus de Hanawe, fr. nr. f, unde
dantur X libr. hl. de bonis in Weylerspach': Necr. e. Bamb. i. Ber. h. V.
Bamb. 7. 185. vgl. 7, 184. ,a"- 1362 ista die collata mihi est praebenda mea.
dns de Hanaw t unde dantur de Wilerspach X libr. h.'). Man darf daher
wohl 1362 als Todesjahr Reinhards annehmen; unrichtig wird i. d. Fest-
schrift d. Han. Gsch. V. S. 9 als Todesjahr angegeben 1369.
1328. [Hanau], Hermannus socius dni de
150, 4. 13S7. Hermannus socius d. Reineri de Hanau l^^. d.|.
1329. Hanau-Lichtenberg, Ludovicus comes de
264, II. 1504. Generosus d. Ludowicus comes in Hanau & dns in Lichtenberg etc.
canonicus Coloniensis, generosus dns Raynhardus comes in Hanau
& dns in Liechtenberg etc.
Das alte Geschlecht der Herren von Lichtenberg im UElsass erlosch
im Mannesstamme mit Jacob v. L. a° 1481. Sein Erbe ging auf seine
beiden Nichten, Anna vermählt mit Grf. Philipp v. Hanau, und Elisabeth,
vermählt mit d. Grf. v. Zweibrücken über (J. G. Lehmann, Urkdl. Gsch. d.
Grfschft. Han. -Lichtenberg. 1862; L. Spach , Lettr. s 1. archiv. depart.
Str. 1862; derselbe i. Bulletin de la societe pour la conservation des mon.
bist. . . . 1862. p. I — 80; Dommerich, Urkdl. Gsch. d. Gfsch. Hanau 1860 u.
Hübners Tabellen). Enkel dieses Gf. Philipp I sind die hier genannten Gfn.
Ludwig und Reinhard. — Ludwig, S. Philipps II u. der Gfn. Anna v. Isen-
burg, geb. 1487 Oct. 4 in Buchsweiler (Hertzog V 83). 1503 Fbr. 22 unter-
warfen die Brüder Philipp u. Ludwig sich hinsichtlich der Erbteilung der
Entscheidung des Vaters (Lehmann II 433). 1505 Nv. 22: Ludwig u. Rein-
hard begeben sich ihrer Ansprüche auf ihr väterliches und mütterliches
Erbe zu Gunsten ihres Bruders Philipp gegen ein angemessenes Jahrgehalt
libid.i. Ludwig wird Geistlicher: can. e. Argent. (Festschrift Hanau. Gschver.
S. 19. ohne Quellenangabe), entsagt 1513 April aber dem geistlichen
Stande und empfängt v. s. Br. Philipp gegen Verzichtleistung auf sein bis-
heriges Leibgeding einige Burgen und Ortschaften zu lebenslänglicher Nutz-
niessung; er stellt dieselben seinem Br. Philipp im folgenden Jahre wieder
zu, „dieweil wir in zeyt anderthalb Jhar befunden, das die beruften graff-
und herschafften nutzbarlicher durch ein person geregiert werden mögen-
unter der Bedingung, dass Philipp bezahlen solle „alle versessen zmss,
dienstlon und schulden so wir die zeytt der anderthalb Jar schuldig geworden
vnnd gemacht." 1518 empfängt er von seinem Bruder den Hof zu Willstädt
(i. Badischen) zum Wohnsitz. 1519 Dz. wird Ludwig als iudex vicariatus
durch Kf Ludwig V v. d. Pfalz ans Reichskammergericht nach
Spe}-er berufen (Annotata; Ludolf, Append. X 32). — •(■ 1553 Dz. 3 zu
Willstädt; begraben i. Neuweiler i. UElsass, „war seines Alters 66 Jahr,
8 Wochen, 3 tag" (Hertzog).
1330. Hanau-Lichtenberg, Reinhardus comes de
[cf. Ludwig v. Hanau-Liihtenberg).
Jüngerer Bruder des vorigen, geb. 1494 Fbr. 14 zu Klingenberg
(Hertzog), verzichtet 1505 Nv. 22 mit seinem Br. Ludwig auf alle Erbansprüche
zu Gunsten des altern Br. Philipp. 1507 Dz. 4 in Freiburg (, generosus
dns Renhardus comes de Hannow & dominus in Liechtenberg clericus
Argent. dioc.'), wird am 28. Dz. desselben Jahres vom Papst zur Annahme
einer Domherrnstelle i. Strassburg dispensiert. 1509 Jun. 30 Köln
f,Renatus ex comitibus de Hanu eccl. mai. Colon, canonicus ad art.
Hau -ko — Harkein. 185
iur. e. s.'). 1513 Jul. 8 empfängt er vom Dompropst Pilzgf. Friedrich von
Simmern ein Lehen in Kolbsheim, welches früher Johannes v. Brandis [s. d.]
besessen iiatte (Bez Arch. Strassb. — G 3007). 1529. 1534 Nv. 2: Reinhart
graue von Hanaue Domher vnd Custer der meren Stifft iTho. Arch.
Strassb. — L. 1. fasc. i). ■]■ 1537 Oct. 12 in seinem Hof zu Strassburg,
begraben in Neuweiler (Lehmann).
1331. Hancko, Andreas
215, 35. 1471. a d. Andrea Hancko arcium niagistro et presbytero Ohiiocensis
dioc. IX Bologn.
1332. Hanense, Eckhardus de
160, 21. 1407. d. Egkardus de Hanenze ■) archidiai'onus ei-ci. Hyldenzemensis II
libras,
*) Jam ppositus eiusdem ecclesie et S. Mauricii extra
muros (al. m.).
1397 Jan. 20 i. Rom: Echardus HanenoC. can. Hildesemen. (Guden.
C d. M. III 618). 1401 i Erfurt (,Eckardus Hanensehe') — 1431 Apr. 10
Eggardus de Havense (1) hat auf archidiacon. banni Terre ßalsamie i. eccl.
Halberstatensi verzichtet (Repert. 591) 1433 Jun. 5 Egherd domprovest,
archidyaken unde lenherre desser benomden Nygenstadt (ÜB. Hildesh.
IV 137): in dieser Stellung schon 1417 (III 341) 1446 Jul. 15 her Eggerdes
van Haense provest sunte Mauricii kerken uppe dem Berge vor
Hildensem (ÜB. Hild. IV 525); zum letztenmal 1450 Mz. 25 (1 c. III 391. a.i.
Y 1460 Dz. I (Lauenstein I 232). [Nicht zu verwechseln mit einem altern
Träger dieses Namens: 1387 bacc. iur. Prag, 1391 ppos. Hildesh. f 1405 i.
Gefängnisse: Lüntzel II 512.]
1333. Hannover, Johannes (de)
188, 44. 141 1. Johannes Honnover no(arius.
1443 Apr. 26: Lic. in Decr. Bonon. (d. Johannes honnouer de Aia-
mania dioc. Minden, presentatus . . f. appr. n. d.': L. s. i. p. 1).
1334. Happ ab Habsberg, Michael
339, 8. 1561. nobilis d. Michael Happ ab Hapsberg libras duas.
1335. Härder, Marcus
at;3, 31. 1499. a d. Marco Härder canonicus (!) S. Mauritii dioi-. Augustensis.
1509 Apr. 19: Lic. i. Decr. Senen. (,d. Marcus Härder egregius et
venerabilis can. colleg. eccl. S. Mauritij August. Alamanus in iure can.
licentiandus': Ezb. Arch. Siena). 1515 Fbr. 10: vicar. perpet. eccl. parr.
in Naw (Steichele, Diöz. Augsb. 1 344) 1543 Marcus Härder, decan.
S. Mauricij Augusten. (Khamm II 641.
1336. Harff, Gotfridus de
146, 37. 45. 1384 Jan. 4. d. Godefridus de Harvven prepositus Kerpensis solvit XXX\'.
147, 34. 1384. nobilis vir d. Godefridus de Härene ppos. Carpensi .procurator".
Goedert v. HarfT, S. des Ritters Johannes v. II. und seiner Gattin
Cecilia. — 1382 Paris (.determin. domicellus Godefrid. de Harne, ppos.
Kerpensis Colon, d. et provisor provinc. nostre sub mag. Jordano de
Clivis, cuius bursa VII sei. VIII den. solv.': Denifle, Auct. chart. univ. Paris.
I <=i6). 1389 Jul. 15; Lic. i. Decr. Bonon. (Jul. 8: scruptin. Dni Gotefredi
de Collonia, qui anno preterito fuit rector Univ. dnor. ultramontanor. . . .
f ab omn. approb. L. s. i. p. I).
1337. Harkein, Reimboldus
144, 14. 1581. d. Keinibüldus Harkein de (Janiundia Augusten, dvoc. solvit XII
-olidos.
140, 28. 1383. Rembiildus de Horkain .procurator'.
149, 18. 1387. Jul. 4. Kunboldus de Horkeii ,testis'.
1378 Wien (,Rempoldus de Gamundia 2 gr.') 1389 Jan. 8: Lic. in
Decr. Bonon. (,dns Remboldu.s de Gamundia suppositus f. priuato examini
et Vota doctorum fucrunt tria approbatoria simpliciter tres approbaverunt de
gracia et duo reprobauerunt, unus approbauit ipiod auditor eins expressif:
L s. i. p. I).
i86 |llai-<-fL-l()| lla>l<Mit)erk.
1338. [Harsefeldl, Wernherus abbas monasterii in
131, I. 1368. d. Wernherus abbas monasterii in I leis(\<ldo P>renien. dior. ddt
III libras XVII solidos et VIII parvulos.
1339. Hartmannis, Hartmannus de
330, 27. 1546. d. Hartmannus de Hartmannis .proiurator siihstitutus' et eomes
palatinus.
41. 1546. nobilis d. Hartmannu> de Hartmannis libra^ f|iiaitiMr Uononiensem
unum.
343, 44. 1547. nobilis d. Hartmannus de Hartmannis iuris utiiu--r|ue dortor
Bononenos sexdecim.
S. des kurpfälzischen Kanzlers Hartmannus Hartmanni de Eppingen
zu Heidelberg, geb. 1523 (Adam, Vit. ICt. p. 751. 1540 Aug. 28 i. Tübingen
(, Hartmannus Hartmanni a Neumarck stud. Ingoist. '1. - - 1542 Mz. 7 in
Heidelberg (.Hartmannus Hartmanni de Eppingen Heidelbergae natus,
Worni. dioc, tiiius doctoris Hartmanni cancellarii Ducis Friderici palatini').
1542 Oct. 7: Hartmannus Hartmanni baccal. Tubingen, admissus est ad
consortium baccalaureorum; 1543 Fbr. 28: Hartmannus H. Heydelberg. ad
magisterii gradum admissus. 1543 Jan. 28 in der Matr. alumnor. iuris
(.Hartmannus Hartmanni iunior. Heydelbergensis, doctoris Hartmanni Fride-
rici principis Palatini cancellarij filius, inscriptus est 1543, verum ante hanc
inscriptionem audivit Tubingae institutiones etc. per dimidium annum').
1547 Sept. 5: I. U. D. Bonon. (d. Hartmannus Hartmanni German. dioc. Spir."
B. No. 3"). 1556 Fbr. 6 Hartmann. Hartmanni ab Eppingen f. d. Pfalz am
Reichskammergericht als Assessor vereidigt (Annotata). 1567 kehrt an
den kurf. Hof zurück tLudolf, App. X. 67. 79): Electorum Palatinorum con-
siliarius, consistorii Palatini Praeses ac dioceseos Heidel-
bergensis praefectus (Adam 1. c). y 1586 Mai 16 (ibid.) — Er gab
heraus: .Kurtze Beschreibung, welcher gestalt ein Fürst sein regiment wol
einrichten u. bestellen soll' und besorgte die Au.sgabe der Observationes
practicae des Rernh. Wurmser (s. d.].
1340. Has, Wolfgangus
259, 23. 1501. d. Wolffgangus Has dioc. l'atavlensis \'I Bologninos.
1511. Wolfgang Has, Pfarrer in Rain: noch 1522 (OB.Arch.19, 90).
1341. Haselbach, Conradus r. e. in
82, 28. 1323. Cunradus plebanus in Haseibanch XII solidos.
1322 Prim. preces Ludovici Imper. ad Matycensem ecciesiam, Patav.
dioc, pro dno Cunrado r. e. in Halsbach (Oefele, Scrr. r. Boic. I 7381.
1342. Haslach, [Hugo] cantor in
38, 42. 1291. d. cantor ecciesie Haselacensis XL solidos.
1290 Apr. 22 Hugo cantor e. Haselac. Arg. d.; 1293 Cuno cantor
(Bez. Arch. Strassb. — G 5220; cf. Schöpflin Als. ill. II 441.
1343. Haslach, Otto prepositus de
44, 13. 1295. d. Otto prepositus Haselacensis \'III libras.
1293 in crastino purif. B. Marie: Nos Otto ppos., Peregrinus decanus
eccl. Haselacensis. 1294 Jun. i: Otto ppos. e. Haselac. e.xecutor testa-
menti qu. Ottonis ppos. Haselac. (dieser letztere erscheint noch i. .\mt
T293 Fbr. 31 (Bez. Arch. Strassb. — G. 5220).
1344. Hass, Philippus Jacobus
532, 16. 1550. Philippus jacobus Hass a Lauffen libras quattuor Hononienses octo
quatrenos octo.
844, 10. 1552. nobilis d. Philippus Hass I. U. ü. Bononiensis Bononen. sexdecim.
1548 Aug. I. Padua (, Philippus Jacobus Häs a Lauffen').
1345. Hastenbeck, Statius de
236, 36. 1489. a d. Stacio de Hastenpekei canonico Mindens! et Hanieiensi
VI grossos.
1502,3: Sekretär des Hz. Erich I v. Calenberg (Arch. Hann.— Mitt.).
1518 Statius de Hastenbeck legt zu der Vikarie SS. Simonis et Judae am
Stifte S. Bonifacü in Hameln 230 fl. (Sprenger, G. St. Hameln S. 429).
tt^tein — llaui;\vitz. 187
1346. Hattstein, Marquardus de
180, 31. 1516. Jun. 13. a d. Maiquardü de Haczslcyn mctropolitaiic eiil. Mogutitin.
canonico ununi duratum.
181, 46. 1517. d. Marquardus Hattstain Doctor in discessu duos duiatos.
1509 Marquardus de Hattstein can. e. Moguntin. 151S Marqu. de
H. beneficiatus altaris S. Viti & Modesti in curia nionachorum prope
villam Vrsel. t 1522 Jun. 13. (Epitapii: ,Eram Marquardus ab Hatstein,
huius Metropolitanae ac S. Albani Moguntinarum ecciesiaruni canonicus.
Vixi quantum Deo Opt. Max. visum est satis, annis ferme XXXIII Obii
anno salutis MDXXIl Idib. Junii. Hoc loco novisimam expectans tubam
reconditus; — Guden. C. d. M. II 851; Joann. II 247. 367I. Humanistischer
Gelehrter (Brief Huttens a. ihn i. Opp. Ilutt. I 39. — Brief des Marq. de
H. an Joh. Coletus dd. 1520 Apr. 26, worin er heftig gegen Erasmus' Gegner
Ed. Lee loszieht, i. Epp crud. vir. ex quib. perspicuuni. quanta sit Ed. Lei
virul. — Bas. 1520. 4".) [darf nicht mit dem jüngeren, bekanntern Träger
dieses Namens, der als Bischof v. Speyer 1581 f, verwechselt werden].
1347. Haubitz, Yalentinus Albertus de
2q2, 22. 15-5. a nobili \"alfntino Alberto de Haubicz*) Misnensis dioc. aureum
Renensem.
(193, 12. 151b. ex communi consensu totius nationis ddi dno Ambro^io \'alentino
a Hawbicz duodecim Coronas mutuo|.
I194, 40. 1528. a Hieronimo Beczs nomine d. Valentin! Alberti Haubiczs pro mutuo
accepto a nacione recepimus duodecim Coronas].
294, 42. 1528. ab Andrea Conriczs et Alberto Haubiczs pro portandis rebus
triginta Bologninos.
'■■) qui obiit eo anno in Italia quo Roma oppugnata est.
1517 Fkf. a/O. (.Valentinus Hawbitz'). 1520 SS. Leipzig (,\'alen-
tinus Albertus a Haubitz X. gr.').
1348. Hauenstein, Eberhardus de
I2S, 28, 13S9. d. Eberhardus de Hawenstein canonicus Augustensis.
Scheint aus dem steiermärkischen Geschlecht Hauenstein zu stammen.
1376 d. Eberhardus de Hauvenstein can. August, olim prepos. colleg.
eccl. S. Udalrici in Herbarch August, dioc. plebanus Nove eccl.
(Beitrr. z. K. steierm. Geschq. 7, 951. 7 1388 Fbr. 9 (.Eberhardus de Hauwen-
stein can h. e., qui legavit capitulo curiam suam canonical. sitani prope
turrim que vulgariter nominatur uff dem Heren": L. a. e. Aug. i. M. G.
H. Necr. 1 571.
J349. Hauenstein, Johannes de
53, 22. 1302. d. Johannes de Hauwensten, iuratus, ddt XX solidos.
[ca. 1300 Johannes de Hauenstein miles: Herrgott, Cod. prob. 11 141.
Neugart II 255].
1350. Hauer, Theodericus
186, 23. 1439. ä venerabili viro d. Theoderico Hauer canonico Monasteriensi etc.
X solidos Bolonienses ad mcliorem deliberacioneni.
Die Haver waren ein westfäl. Geschlecht (von Steinen, VVestph. Gsch.
I\'266ff.). Theodericus Hauer vicedominus e. Monaster. •}■ 1479 Jan. 28
oder 1477 Oct. 27 (Necr. e. Monast. i. St. Arch. Münster — Mitt ).
1351. Haugwitz, Georgius de
183. 33. 1437. mag. (leorgius Haugwicz*) de Slezia X Bologninos (cf. 184, b. 22).
*) electus fuit in episcopum Nuenburgensem; postquam
XI die confirmationeni obtinuit in dno obdonnixit
(cf. 184, 22; et est in ancillarum oppido sepultusi.
1409 Leipzig (.Georgius hugewicz dedit 6 gr.'\ 1441 Preces prim.
Frid. III imperatoris pro Georgio de hugewicz, secretario Friderici
Ducis Saxoniae, ad collationem Ppos. Decani & Capituli eccl. SS. Petri
& Pauli in Czitz, Nürnberg, dioc. (Chmel, Regg. Frid. III 49). 1441 Jun. 13
Gregorius (I) Haugwitz probst zum Hayne can. Misn. (LJB. Meiss. 111 66';.
1443 Fbr. 15 libid. III 881. 1444 Dz. 10 (HI 77). 1451 .\pr. 30 Ge. de Huge-
i88 Haugwitz — Hcdio.
witz ppos. Haynen. aulae dni Friderici ducis Saxoniae Illustr. Cancellarius
iIII 90). i45r Jul. 25 er Jorge von Hugewicz probst zu Cziecz vnser
canczler (III 941. 1452 Apr. 30 Georg. Hugewicz probst zum Hayiie thum-
herre vnde obedienciarius der obediencien Nedirfere in der
Kirchen czu Meissen (III 104). 1452 Aug. 12 techant zu Missen vnser
rath (III 107). 1453 Sept. 16 (III 114). 1454 Mz. 31 (III 1151. 1456 Jul. 14 im
Auftrage des Hz. Friedrich mit der Reformation der Lpz. Universität be-
.schäftigt (Kübel S. 133. 136). 1456 Aug. 14 techant zu Missen vnser cantzler
(III 121). 1459 Jun. 5, 1460 Jan. 21 (III 128; Kreyssig, Beitrr. IV 352). 1463
Sept. 19: zum Bischof von Naumburg gewählt, y kurz vor seiner Be-
stätigung am I. Okt. desselben Jahres (Oct. i .quarta feria annivers. dni
Georgii de Hugewicz Electi ecci. Numburg. & Decani huius eccl.' — Necr.
Misn. e. b. Ursin. S. 259, vgl. Uß. Meiss. III 149 f) Besass auch ein Kano-
nikat in Merseburg (doch vgl. Repert. No. 2569), Würzburg u. Naum-
burg (Albinus, N. Meissn. Chron. S. 676; Grubner, Dekane v. Zeitz S. 21).
1352. Haugwitz, Guntherus de
56, 40. 1305. d. Guntherus de Ilugwitze XII solidos.
[1331 Thylich, Ritter v. Neukirch gen. v. Hugwitz u. s. Söhne Gelfrad,
Dietrich u. Günther (C. d. Sax. II 1266: Knothe, G. d. oberlaus Adels S. 288):
auch 1352 Mz 7 (1 c : ÜB. Meiss. I 383)).
1353. Hausen, Rudolfus de
a66, 16. 1505. a d. Rudolpho Exhausen de Innsbrugk.
167, 19. 1506. Rudolphus de Hausen sab prioribus procuratoribus intitulatus nobis
solvit.
Wahrscheinlich e. S. des Oswald v. H., Sekretärs Erzh. Sigmunds u.
Maximilians I, der seit 1490 d. Schloss Weyerburg b. Innsbruck besass
(Ludw, Frh. v. Hohenbühel. Beitrr. z. G. d. Tirol. Adels. 1891 S. 30 f.). — ■
1498 Sept. 21 Rom: Rudolf von Hausen, Priester der Diözese Brixen,
verpfl. sich durch Joh. Hunthammer, Priester d. Diöz. Würzburg z. Zahlung
der Annaten für eine aus den Einkünften der Pfarre Eppan vorbehaltene
Jahrespension von 50 rh. Gulden (Ferdinandum 3 F. 38, 224).
1354 Havelberg, Henricus can e. in
141, 42. 1379. d. Henrirus ^'anonicu^- e.'cl. Hawelburgensis ddt XVI solid.
\'ielleicht 1391: hinrik sluter canoneke thu hauelberghe (Riedel A.
II 285. 286).
1355. Havelberg, Reinhardus de
40, 32. 1292. d. Reynardus de Havelberge X .solidos.
Vielleicht Reynerus ppos. Havelbergensis 1309. 1310 (Riedel A.
II 406. III 95. XXV. 7 \ der spätere Bischof (1312— 1319) (cf. Riedel A.
III. 213; Küster Collect! St. XIII. p 46 f : Lentz, Havelb. Stiftshist. S. 35. 73;
Ludewig, Reliq. VIII 346).
1356. Hechingen, Fridericus de
loi, 19. 1338. a d. Friderii'o de Haechingen Con-tanciensis dvoc. solidos V.
1357. Hedio, Eusebius
335, 16. 1556. d. Eusebius Hedio Argentoratensis libra> quattuor.
S. des Strassburger Reformators D. Caspar Hedio. — Ca. 1550 als
Präceptor der Söhne des Franz Conr. v. Sickingen nach Frankreich, studiert
15501. Poitiers, 1552 i. Dole d. Rechte (Brief Joh. Sturms a. Mich. Reuther
1565 Mz. ms) beabsichtigt v. Dole nach Italien z. gehen (Brief a Lud.
Gremp ms.V 1554 Jun. 8 Padua (.Eusebius Hedio Arg.'): 1555 Jul. 26:
Consiliarius Germ. Nat.: verlässt Oct. 22 ohne Verabschiedung die Stadt
(Annal. Nat. Germ. Patav.\ 1556 überbringt, auf d. Reise nach Bologna
begriffen, dem Bonif. Amerbach i Basel e. Brief des Frc. Hottomannus a.
Strassburg. 1557 Jul. 8: I. U. D. Bonon. .Eusebius Ebius de Argentina
Germ.': B. No. 4"!. 1557 Sommer aus Italien zurück St Arch. Strassb.
Prot XXI. f i62b|. 1558 Sept. 2: bewirbt sich vergeblich um e. Professur
lledoifl — Heger. 189
f. röm. Recht a. d hohen Schule seiner Vaterstadt l.Doctor Eusebius Hedio
Caspar's sei. sun, nac'ndem er vormals ex ItaHa. jetz nevvHch vss den
Nyderlanden alher kumnien . .' ( Tho. Arch. Strassb. — Prot. d. Schul-
berrni. Heiratet Anna, T. des ßatt v. Duntzenheim. t 1568 z. Heidelberg
(Nachtrag i. Matr. Nat. Germ. Patav.), ,vir admirabili praeditus humanitate
et bonitate, carus omnibus civibus. etiain hominibus contrariae factionis'
(Sturm a Beuther ms.'.
1358 Hedorff, Eitelbergerus de
278, 4. 15 14. a d. Eytelbergaro de Hedorff I flor. Renen^^em.
1359. Hedwigstein, Guentherus de
106, 29. 1343. a d. Gunthero de Hedwigensen canonico eccl. Mindensis eiusdem
dyoc. XII solidos.
i343jun. 5P. KlemensVI beauftragt den Kantor, Dekan u. Scholasticus
zu Nörten. den Streit zwischen dem Rat zu Quedlinburg und dem Pader-
borner Kleriker Günther v. Hedwigstein zu entscheiden (Schmidt - Kehr,
I 337. No 25).
1360. Heel, Johannes
331. II 1547. d. Joannes Heel Brabantus Leodiensis dyoc. libras duas.
1361. Heess, Georgius
224, 17- 1477- a d. Georgio Heess plebano ecclesie Wermesch in Ungaria grosses
quatuordecim, qui valuenmt solidos XXX denarios 2.
227, 2. 1479. d. Georgius (Theess plebanus eccl. Werme(sch) in (Un)garia ,pro-
curator substit.'
227, 29. 1480. Georius Thetze de Agaria ,procurator' (cf. 228, 26).
1480 Sept. 4: Decr. D. Bonon. ', Georg. Michaelis Transilvanus':
. L. s. i. p. 1). Er gehörte zum Freundeskreise des Petr. Schott [s. d.) iPetri
Schotti Lucubrat. f. IX). Wermesch, sächs. Landgemeinde so. v. Bistritz i.
Siebenbürgen.
1362. Heffinger, Sigismundus
330, 16. 1545. d. Sigismundus Heffinger Pataviensis libras quattuor Bononiensis octo.
1363. Hegenmüller, Johannes
336, 13. 1557. d. Johannes Hegenmüller Augiistanus libras duas.
336, 47. 1559. Joannes Hegenmuller Augustanus ,procurator'.
Stiefbruder des Ge. Sigismund Seid [s. d.]. — Verm 11. Mai 1563
i. Augsburg mit Katharina Welser (Mü. Htb. Augsb. Hchztsbch. |. Seit 1562
Assessor am Reichs-Kammergerich t zu Speyer, vom Kaiser bestellt;
geht 1565 Dz. 26 an den kaiserlichen Hof ab (Annotata), kai serl. Rat u. hrzl.
bayr. Agent. S. 15661. regelmässiger Korrespondenz mit Bayern. Jahrelang
i. Auftrag des Kaisers auf Reisen. Hat überall kaiserl. Aufträge zu er-
ledigen, an den Kaiser wie an den Hz. zu berichten. S. Korrespondenz
bei Leist (S. 37 — 54). 1567 gehörte er zu den kaiserl. Kommissären,
welche den Rücktritt des Kölner EB. Friedrich v. Wied vermittelten
(Ennen, Neu. Gesch. d. St. Köln 1 641). K. Maximilians Hofrat; Hof-
kanzler K. Rudolfs II. ■;- 1584 Sept. 27, begraben in der Minoritenkirche
zu Wien (.Nobili clarissimo viro dno Joanni Hegenmüllero 1. U. D. diui
Maximiliani II Rom. Imp. Consiliario et Rudolph! II eiusdem filii Rom.
Inclyti Regis Cancellario, quamplurimum in rerum Rom. Imperatorum
tractatione defatigato et tandem pie defuncto uxor moestissima memorie
ergo posuit. f XXVII. Sept. a"- Dni MDLXXXIV': Locher, Specul. acad.
Wien. p. 433).
1364. Heger, Johannes
238, 37. 1490. a d. Johanne Heger can. S. Georgii Colonien. VUI grossetos.
247, 13. 1495. d. Joannes Hegher eccl. S. Georgii Colon, decanus et canonirus
.procurator'.
1484 Jul. 27 i. Köln (.Johannes Heeger de Reclynchusen ad artes
iur. & s.'). 1496 Jul. 23: Decr. Doct. Bonon. (Jul. 21 ,disp. f. c. d. Joanne
hegher de Colonia et die 23. examin. et graduatus f . . . et ei tradita fuerunt
igo llcyclc Heidelberg.
insignia per d. Joa. de Sala': L. s. i. p. I). 1508 Johann Hegher, Dechant
z. S.Georg i. Köln, geht als bischöfl. Orator mit Joh. Spev |s d.) nach
Rom zur Erwirkung des Palliums für den Elekten Gf. Philipp v. Daun
(Arch. f G. NRheins 11 191).
1365. Heyde, Ludolfus von der
181, 5. 1434- l-udolphus von der llevde de l.imeborsli >olid()-. IUI.
1424 Sept. in Rostock (.Ludolfus de Heyda '/o ^ ')• — '432 Mai 19:
Die V. d. Heyde in Lüneburg vkfn dem grossen Kaland in Salzwedel eine
Rente aus dortigen Salzgütern (,Wy Greteke, wedewe Hinrikes van der
Heyde, ichteswanne bürgere to Luneborg. \iuie Ludolphus van de Heyde.
ere sone. bekennet' ... — Riedel).
1366. Heide, Valentinus
358, I. 1560. d. \'alentinu> Heide Misnensi> libra^ dua-.
Geb. 1534 (.nascitur Valentinus Gregorii fii. Heida, pr. non. Febr.. qui
nunc i. aula Ducis illustr. johannis Hoisteinii versatur ICtus, cum honore
e. dignitate*: Ge. Fabricii Cliron. Misn. p 187). 1556 SS. Leipzig (.Valen-
tinus Heide MisnensisM. 1561 Aug. 12: 1. l' D. Bonon. (A'alentinus hayde
Misn. germ.': B 4''). Als Vertreter des Hz. v. Holstein erscheint \'al.
Heyde, der Rechten Doctor, 1567 (jung, Mise. II 301.
1367. Heydeck, dominus de
96, 19. 1335. a d. de Heideck LX ^()lid<>^. Bononiensiuni.
Vielleicht Heinrich v. Heydeck, jüngerer Bruder der nachfolgenden,
der in der Urk. von 1326 Fbr. 6 zum erstenmal genannt wird (vgl. Had-
brandus de H.|. In dem Testamente Marquards de H. [s. d ] v. 12. Mai 1354
wird er als ,Doniizel]ar' bezeichnet; Marqiiard vermacht ihm seine Kurie
und seine Erbobleien unter der Bedingung, dass er innerhalb eines Jahres
das Subdiakonat empfange (M. B. 42, 84).
1368. Heydeck, Hadbrandus de
76, 34. 1318. d. Hadbrandus de Heydea,ge I, Milidos.
1326 Fbr. 6: Gotfried der edel von Heydegge u. Kunigunde s. Haus-
frau vkf. mit Zustimmung ihrer Söhne Brendelin can. e. Babenberg.,
Marquard can. e. Herbip [s. d ]. Heinrich und Friedricii ihre Güter zu
Bischofsbach (Regg. Boic. IV 217): Sept 20: Hadbrandus de H. soll a festo
pasche proximo post unum annum i d. Kapitel z Bamberg aufgenommen
werden (1. c. VI). 1328 Aug. 23: mit preposit. S. Stephani Babenberg.
provid. (Act. Vat. No. 10741. 1352 Apr. 2 cantor e. can. Babenberg. (Regg.
15. VIII 241). ebenso 1354 Jan. 8 (1. c. \'III 2881 u. 1356 Oct 25. 1358 Jun. 25
(1. c. VIII 315. 358. 397) bis 1367 Jul. 15 il c. VllI 324). 1364 Oct. wird er
mit Heinr. v. Truhendingen z. Pfleger des Bistums Bamberg bestellt
(Bericht d. h. V. Bamberg XXI. 60.).
1369. Heydeck, Marquardus de
82, 42. 1325. d. Marquardus de Haideg canonicus Herbipolensis HI libras.
Bruder des vorigen fvgl. Urk. v 1326 Fbr. 6). — 1335 Sept. 7 wird
Marquardus de H., can. e. Herbip. als Wähler des Hermann v. Lichten-
berg [s. d.) mit B. Otto V. Wolfskeel ausgesöhnt. 1339 Fbr. 5: bewohnt
die Kurie an der S. Margarethenkapelle (Mon. B. 40 S. 2301. 1340 Nov. 4
unterzeichnete er zum erstenmal als cantor e. Herbip. (welche Würde
um jene Zeit Theodericus v. Maspach resign hatte): ebenso 1345. 1349.
1350, 1351. — 1354 Mai 12: Marquardus de II . can. et cantor Herbipol.,
macht sein Testament. Unter den Vollstreckern wird auch genannt sein
Bruder Hadebrandus de Heidecke, can. et cantor Babenberg. — 7 1355;
Mai 8 (Vgl. Arch. UFrank. 33, 202 No. 6241.
1370. Heydel, Augustinus
247, 33. 1495. a d. Augustino Heydel ex Ynist
J371. Heidelberg, Arnoldus de
225, 42. 1478. a d. Arnoldn officiali episcopi Heidelbergensi XIII >oIidos
Heidelbers — Heiliajenstadt 191
£372. Heidelberg, Johannes paslor in
54, 41. 1303. d. Johannes pastor ecclesie in Heidelberg XX solides.
1373 Heyden, Mentzo de
276, 55. 1513 a d. Mentzo de Heyden \'II karlinos.
Menso v Heyden zu Astrup, S. des Wennemar v. H. zu Bruch (f 15521
aus dessen 2. Ehe m. Agnes v. Reede; heir. Sibilla v. Westerholt zu Lembeck:
2 Kinder, Anna Agnes u. Wennemar. (Fahne, Gschl. v. Hövel I 2. t. \T).
1374. M«ygenrott, Theodencus
136, 30. 1489. a d. Theoderiio Heygenrott Maguntinensis diocesis \'I grosses.
243, 5. 1491. universitas legatos Mediolanum mittit Theodericum Hewgenner et . . .
1492 Sept. 27: Lic. i. Decr. Bonon. (,examinatus f. d. Johannes (li
Heygenerott [clericus Moguntin. dioc : A. No. 4] . . f. approb. n d.: L. s. i.
p. I). 1497 Doctor Theodericus Hegenroth can. e. B M. Erford. ■!■ 1502
(Tentzel. Suppl. ad hist. Goth. p. 996).
5. Heilbronn, Bertholdus de
129. I. 1367. d. Bertholdus de Heylpninna presbiter in eccl. Spirensi ddt X\'l
solidos et postea alüs procuratoribus VI et denarium.
132, 15. 1369. Bertholdus de Heilprunna prebendarius Spirensis .procurator'
(cf. 132, 19; 133, 6, 387. 24).
133. 43 137°- Bertoldus de Heylprunna addidit solidos X\'I.
1345 Jun. 5: Suppl. K. Karls IV a. P. Clemens VI pro Bertholdo de Heil-
prunna subdiacono Spir. d. mag. i. art. et stud. in iuie can. (G. L. A.
Karlsr. Abschr.). 1366 Jan. 3: Bertholdus de Heylprunna praebendarius
eccl. Spiren. (Glaser No. 108 vgl No. 102 .
1376. Heilbronn, H|einricus] de
--, 2-. 1319. d. H de Hailprunn canonicus eccl. Demobacensis XIIII solidos.
1327 Jan. 9 Johann XVII provid. d. Heinrich, S. des verstorbenen
Liutwin von Heilbronn', mit Kanonikat zu Neumünster Würzb. Diöz.
(Württ Gschq. 2, 385. No. 34): 1327 Dz. 12 mit Kanonikat z. S. German
ausserhalb der Mauern v. Speyer providirt la. a. O. No 36). Erscheint noch
1353 Nv 5: Heinricus de Hevlprunn. can. e. Novimonasterii Herbip.
(R. B. \"III 282).
7. Heyles, Philippus
329, 15. 1543. d. Philippus Heyles Heidelbergensis libras tres Bononensos deceni
et octo.
Dr. Philipp Heyles. S. des kurpfälz. Rechnungsschreibers P'ranz H.
(Kr. Arch. Speyer: kurpllz. Urkd. No. 1653. — Mitt.i. 1528 Mz 5 Heidel-
berg (.Philippus Heilasz Heydelbergensis dioc Wormac.M. — 1544 Jan 30:
I. U. D. Senensis (.d. Philippus Francisci Heyles Heydelbergensis I \'. Pro-
fessor f. presentatus' . .: Erzb A. Sien.) ca. 1555: Philippus He\-les Jurium
Doctor Electoris Palatini tamiliaris et consiliarius (Mameranus p. 511:
ebenso 1557 (Speyer 1. c. No. 1654. 1574 als verstorben erwähnt, mit
Hinterlassung zweier Söhne, Philipp und Hans Franz (1. c. No. 1656).
8. Heiligenberg, Heinricus r. e. in
63, 41 1311. d. Heinrirus rector capelle Sanoti Montis Constanc. dioc. iuratus
X solidos.
1. Stift regulierter Augustiner - Chorherren auf dem Heiligenberg
(Sanctus Mons), K. Zürich, Bist. Konstanz. Die sehr lückenhafte
Reihe der Leutpriester (plebanii aufgezählt bei v. Mülinen, Helv.
sacr. I 159 Der hier genannte fehlt.
2. Heiligenb erg, B. A. Pfullendorf, Baden.
1379. Heiligenstadt, Hartmannus de
110, 9. 1345. a d. Hartnianno de Heylingstat Maguntin. dvor. \'lll solidos.
1380. H«iligenstadt, Conradus de
140, 39. 1378. d. Conradus de Heylgenstad plebanus in Pyber SecL-oviensis dioi-.
libras III et solidos V.
1Q2 Ilciliijcn^lcdeii — llfinn.ii-,
1360 Sept. I Conradus de Heylgenstat, ambasciator et nuncius dni
Rudolfi Ducis Austrie b. d. Curie, suppl. f. s. Neffen Conr. Berutterad
de par. e. in Niederndietfurt '-"alzb. d. vac. p. obit. Jacobi de Nussdorf [s. d.|;
gleichzeitig suppl. er für sich selber de canon. e. preb. i. eccl. Frising., non
obst. plebania curate plsbis in Pyber ac can. e. preb. mai. in e. S.
Marie I'. rford. Seccov. e. Magunt. d. (G. L. A. Karlsr. — Vatik. Abschrr.;.
1381. Heiligensteden, Reynerus de
35, 27. 1289. Kevnenis de Heligensteden X solido.s.
Da der Genannte mit Holsteiner Scholaren eingeschrieben wurde, so
müssen wir hier wohl an Dorf Heiligenstedten in HoLstein (nicht an Heiligen-
stadt) denken (Zs. G. f. Gesch. Schlesw-Holst. 21. 302).
1382. Heymar, Michael
334, 12. 1555. d. Michael Heymar Lantzbergensis (B = Laiide?;huetensis) philo>ophiai-
magister libras duas.
1554 Fbr. Padua ('.Michael Heymair Landshutensis'). 1559 Jul. 30:
I. U. D. ßonon. (.Michael heymarius Bauarius dioc. Frisin.': B. 4").
1383. Heimburck, Richardus
230, 18. 1481. a d. Richarde Heimburck VI grosses.
1384. Heymfridi, Hermannus
131, 30. 1368. d. Hermannus Heymfridi de Eynbek XII solidos.
1385. Heynenberg, Engelhardus ue
40, 2. 1292. d. Engelhardi de Hevnenberg, socius dni Gotschalci (ile IVesf/nlia?
de Frisiaf (de Her'tfordiaf] XXXII solidos.
t Dz. 4 (,obiit Engelhardus de Heineberg canonicus et doctor decre-
torum': Reg. chori e. Spiren. i. Zs. G. ORh. 26,4421.
1386. Heynitz, Nicolaus
231, I. 1484. Nicolaus de Heynitz Scolaris universitatis Bononiensis ,procurator'
(cf. 231, 20).
233, 2. 1487. Nicolaus de Heynitz legum doctor .sindicus'.
S. des Nicol. v. H. auf Lothayn u. Haynitz u. der Adelgund v. Truch-
sass (König Uli. 1474 i. Leipzig (.Nicolaus von hej'nitz 6"); bacc. art. —
1495 — 1499: Assessor am Reichskammergericht (Annotata; Ludolf,
Append. X 15). 1521 Sept. 4: Niklas v. Heynitz doctor u. Propst, Rat
Hz. Georgs v. Sachsen (Stübel ÜB. No. 327). Scheint eine Zeit lang an
der Leipziger Juristenfakultät gelehrt zu haben, da sein Name sich im
Doctorenverzeichnis findet (.Nicolaus de Heinitz I. U. D.'j. t 1526 Sept. 29
(Epitaph, i. Dom z. Meissen: ,Anno dni 1526 am abent michaelis ist verschieden
der achtbare vnd hochgelehrte Herr Nikolaus von Heinitz, doctor, probist
zu Budissin, canonicus zu Meissen vnd Aldenburgk. deme gott
genade. Amen': Ursinus S. 160; Ebert S. 131. — Mz 18 u. Apr. 15 sein
Jahrgedächtnis: .Nicolai de Heynitz archidiaconi Nisicen. et canonici
h. e. ac parentum suorum. sepultus in medio ecclesie ex opposito altaris
S. Katherinae': Calend. e. Misn. ap. Ursin. p. 284, vgl. Schoettgen & Kre^-ssig,
Diplom. II 135: ,NicoJaus de Heynitz I. U. D. can. et custos h. e. procreavit
et ordinavit sex flor. Rhen. annui census'j. (Vgl. a. N. Arch. f sächs. Gesch.
XI 37 f.).
1387. Heyno, clericus Swerinensis
236, II. 1489. a d. Heyno clerico Swerinensis diocesis VI grosses.
Könnte mit dem 1470 Jan. 23 in Greifswald immatrikulierten
.Joachim Heyner, clericus Zwerinensis gratis' identisch sein.
1388. Heidenricus
43, 37. 1295. d. Heidenricus XVIII solidos.
1389. Heinricus
41, 29. 1289. d. Henricus frater dni Frederici XXX solidos.
1390. Heinricus
56, 14. 1304. d. Henricus XXX solidos.
Heinrii'i — Heller.
193
1391. Heinrici, Georgius
300, 28. 1531. Georgius Henrici art. baic. dni I.ituiiii l'opel a Lobkowitz |s. d.|
fanmlus.
Ein Jeorius Heinrici de Backenhem (Backanacken) Spir. d. wird 1496
Jan. in Heidelberg z. bacc. art. promoviert (Töpke I 4121.
1392. Heyssius, Sebastianus
330, 6. 1545. d. Seba.stianus Heyssius Augustanus libras duas.
1393. Heifant, Heinricus
331, 7. 1547. Nobilis d. Henricus Heifant Weiseiiburgensis libras quattuor.
Altbürgerliches Geschlecht zu Weissenburg i. UElsass (Hertzog Edels.
Chron. X 225). — S. des Bürgermeisters Valentin H. in Weissenburg. 1538
Mai 13 i. Heidelberg (.Henricus HelphantWeyssenburgensis dior. Spir.') —
Licentiatus iuris, Pfalz. Neuburg. Rat. f ohne Leibeserben (Hertzog).
1394. Helfenstein, Petrus de
54, iq. 1303. d. Petrus de Helfensten'-;) V solidos. (B = Helfenstein Boemus).
*) baro (al. m.).
Wird von den Genealogen nicht genannt.
1395. Helfenstein, Ulricus comes de
262, 41. 1=03. generosus d. Ulricus comes de Helffenstain ddt 1 ducatum Ungaricum.
Ulrich (XVI) V. Helfenstein, Grf. Ludwigs (X) d. j. und der Elisabeth
V. Limpurg ältester Sohn. geb. i486 Jul. 20. — 1500 Fbr. 7 in Tübingen
(.d. Ulricus comes de Hölffenstein ddt I fl.'). Vermählt 151 1 mit Katharina
Gfn. V. Sonnenburg 1522 kaiserl. Rat. Geht in dieser Eigenschaft im
Auftrag des Kaisers 1528 nach Strassburg (s. Credenzbrief abgedr. bei |ung,
Ref.i.Stssb. p.LXlV). 1524 Nv. 23 Ulricus comes deHelfenstein als Assessor
am Reichskammergericht (in Esslingen) vereidigt (Ludolf, Append.
X 37). — Trat wie sein Bruder Sebastian frühe zur Reformation über und
locht im Schmalkaldischen Krieg gegen den Kaiser: 1549 Jun. 2 v. Kaiser
mit seinem Bruder begnadigt. 1555 reformierte er sein Ländchen Wisen-
staig (OA. Geislingen) trotz des Einspruchs seiner gut katholischen Gemahlin
Cathar. v. Montfort und seiner altgläubigen Verwandtschaft. 1567 Apr. 24,
schwer erkrankt, ti-at er zur katholischen Kirche zurück. Sein .Bekenntnis'
dd. 1567 Apr. 24 abgedr. v. Baumann (Freiburg. Diöz. Arch. X 115 — 119).
Sein Schwager war der edle und feste Conrad v. Bemelberg |s. d.]. iKerler,
G. d. Grf. V. Helfenstein S. 126).
1396. Heliacho Petrus de
154, 39- 1397. a d. Petro de Heliacho Cameracensi duralum I.
1397- Heiingen, Johannes de
263, 38. 1503. d. Johaimes de Heiingen, Maguntin. dioc, dedit dimidium ducatum.
Zahlreiche Mitglieder der Familie de Heilingen, Heiingen (1225 — 1349)
im ÜB. V. Mühlhausen i. Thür.
1398. Heller, Johannes
194, 3. 1448. a perilissimo viro d. johauni Heller*) xilidos deceni.
*) ranonico Novi Monasterii llerbipolen. (a. m.).
Ein Franke, mit Albrecht v. Eyb (s. d.] und Johannes Pirkheimer [s. d.|
befreundet. — Erscheint 1437 als mag. art. in Wien; 1438 daselbst Procu-
rator der Rheinischen Nation (Aschbach, G. Univ. Wien I 608. 594). Hatte
mit Eyb u. Pirkheimer schon vor d. 30. Nv. 1448, durch die Pest vertrieben,
Bologna verlassen. — 1451 Generalvikar i. Eichstätt: 1454 bischöfl.
Official (Sa.x, Gsch. Hochstifts u. d. Stdt. Eichstätt S. 519 fl. 1 1459 der
hochgelert maister Johannes Heller Hainrichen Hellers saeligen und Mar-
garethen seiner hawsfrawen sun, lerer in geystlichen und kavserl. Rechtten
(M. B XXI 175). - Er entfaltete zugleich" als Rechtskonsulent eine aus-
gebreitete Thätigkeit (Gutachten von ihm mitgeteilt v. i\I. Hernnann i. Ger-
mania XXXV 46 f.). Aus seiner Bibliothek "stammen d. Münchner Codd.
lat. 5684 u. 19514 u. der Woltenbüttl. Cod. 44. 15. (vgl. M. Herrmann, Albr.
Ilfutsche Studenten In Bologn.-i. Li
ig<j. üflinan — Hclptc.
V. Eyb. S. 71. 79. 152. 222(. [In der Kölner Matrikel 1 356 a unrichtiger
Weise mit dem 1443 in Köln immatr. joh. Heller de Krancfordia identificiert,
der 1472 als Prof. der Tlieol. i. Köln starb; über diesen letztern vgl. Wet-
teravia 1 127).
1399. Helman, Johannes
iSz, 19. 1517. a d. Joanne Ilclnian Coloniensi medium dui alum.
1574 Nv. 5: Johannes Helman der rechten licentiat, Ratsherr zu
Köln, Zeuge, sagt aus. er sei z. Z. 45 (wohl 75?) Jahre alt, habe in Deutsch-
land. Frankreich und Italien studiert: , erweist sich als scharfsinnigen Lokal-
geschichtsforscher, indem er die die Ansprüche der Stadt Aachen stützende
s. g. Koelhortsche Chronik scharf kritisiert- dlöhlbaurn. Mitt. \'I1 jo6— 108).
Er ist wohl identisch mit dem Stadtsekretär Lic. Joh. Hclmann. der noch
1547 in dieser Stellung erscheint (Ennen, N. Gsch. d. Stdt. Köln I 104. 373),
1564 als Ordinarius in iure can. erwähnt wird (a. a. O. S. 7091. Ortuinus
Gratius widmete ihm s. fasciculus rerum expetendarum et fugiendarum
(a a. O. S. 3731.
1400. Heimstatt, Deitherus de
41, 18. 1294 d. Deitherus de Helin>tat X solidos.
Dietherus de Helmestat 1279 ppos. e. Wimpin. f 1299 Fbr. 25 Fron-
häuser, G d Reichsst. Wimpfen S. 273) oder Dietherus de Helmstat custos
e. Wimpin. 1319 (a a. Oi. [Ein gleichzeitiger dritter Träger dieses Namens
liegt in der Helmstadter Totengruft i. Neckarbischofsheim begraben: Zs. f.
G.\lRh. 1872. S. 27 f.l.
1401. Helmstatt, Rabanus de
152. 2z 48. 1393- a d. Kabano de Helmstat -'l tanonico Spyrensi & magistro eius
II duoatos.
'■ ) postea factus episcopus Spir , demum arohiep. Trever.
S. des Weiprecht v. H. z. Bischofsheim u. Buchelbach, markgrfl. Land-
vogts z. Emmendingen, später zu Bretten u. Pforzheim, und der Anna v. Neip-
perg (Humbracht f. 2251. 1386 i. Heidelberg (,dns Raueno de Helmstat can.
Spiren.'). 1396 Jun. 20: Rab. de H. can. Spir. <k Wormat. v. d. Minderheit
zum Bischof von Speyer gewählt; anfang 1397 v. Papst bestätigt, i. Oct.
desselben Jahres i. Nürnberg vom K. Wenzel belehnt, doch erst 1399 zum
Bischof geweiht. Schwere pekuniäre Bedrängnisse des Bistums. — Schon
1400 Nv. 29 (nicht erst 1401 wie Remling angiebti als , oberster cantzler'
des K. Ruprecht erwähnt Strassb. Brief b. Stdt. Arch.i, i. welcher Stellung
er dem Könige ausgezeichnete Dienste leistet. Wird dagegen vom K. Sigis-
mund nicht als Kanzler angenommen. 1415 auf dem Konzil zu Konstanz.
1430 Mai 22 Raban von P. Martin V .aus eigner Bewegniss' zum Erz-
bischof von Trier ernannt, in dieser Stellung auch später von P. Eugen I\'
und den \'ätern zu Basel anerkannt. Nannte sich , Erzbischof von Trier
und Bischof von Spej'er'. da ihm P. Eugen IV 1436 Sept. 18 zur Unter-
stützung in den kostspieligen Kämpfen um den Kurhut mit seinem Gegner
Llr. V. Manderscheid auf Lebensdauer die \"erwaltung und die Erträgnisse
des Speyrer Hochstifts zugesichert hatte. Dennoch verzichtete er , eigener
Schwäche u. wilder Zeitläufte' wegen schon 1439 mit Einverständnis des
Papstes zu Gunsten seines Neffen Reinhard v. Helmstatt auf d. Speyrer
Bistum, entsagte auch gegen eine Abfindungssumme dem Trierer Erzstuhl
zu Gunsten des Propstes Jacob v. Sierck, was v. Papst 1439 Mai gleichfalls
genehmigt wurde, y 1439 Nv. 4 zu Spever ivgl. Remling, G. d. B. Speyer
II 6-58).
1402. Helperne, Heinricus de
41, 8. 1193. d. Henricus de Helperne MIT solidos.
1403. Helpte, Hardolfus de
13-, 20. 15-4. a d. Hardolfo de Helpede masistro in artibus et licentiato in iure
solid. XII.
137, 34. 1374. a d. Hardolfo de Helpede solidos \' (pro penal.
Wohl nicht Helfta b. Eisleben, wie das Register sagt, sondern Helpede
in Mecklenburg-Strelitz. — Mitglieder der Familie bei Riedel u. i. Mekl. ÜB.
Hell — Herderink. 195
1404. Helt, Leonhardus
156, 34. 1500. d. I.eonllardll^ Helt patririiis Xiirnliergensis orto grossetos.
Es gab verschiedene Träger dieses Namens um die Wende des
15. Jahrh. i. Nürnberg. Der in den Acta genannte kann nur einer der
beiden folgenden sein:
1. ,Lienhart Held kam i. J. 1513 ins Baurengericht und wurde i. J. 1528
ein Burger Vierteilmeister' (Wppb. No. 7178 f. 577 i. Germ. Mus.).
2. Lienhart Heldt, S. des Kaufmanns Lienhart H. (f 1505) u. der
Ursula Grundherrin. .Dieser Lienhart Heldt ist ein seer ernstlicher
vnnd verstenndiger Man gewesen, zwe}' pferd am baren vnd ain
Raisigen knecht gehalten, sich von seinem einkommen enthalten,
seines X'attern Haus vnd den Sitz zum Galgenhoff bewohnt ....
Er hatt auch einen guten verstandt gehabt vber die gepaw, wie er
dann derohalben von e. Erbarn Raht alhier ist zu einem Bawmeister
verordnet worden . . .■ t 1533 Fbr. 7 (Der Helden Geschl. Stammen
u. Gedechtnus. No. 7177 f. 24 i. Germ. Mus.i.
1405. Heltwin, Lucas plebanus in
257, 15. 1500. d. Lucas plebanus in Hehwin dei-em grossitos.
1406. Henick, Johannes
az4, 10. 1477. a d. Johanne Henick de Gronyngen (!) V grosses.
Soll wohl heissen ,de Grossenhaj'n'. — 1474 SS. Leipzig (,Joh.
Hennick de Haynis'). Mag. Johannes Hennigk aus Grossenhayn i. Sachsen,
S. des Paul Hennig und der Katharina N., erscheint seit 1489 als Prediger
an der Domkirche zu Meissen, dann als Ordin arius der Theologie
in Leipzig, wo er 1499 das Rektorat bekleidete (Ursinus p. 138; Ebert
S. 129). 1496 Sept. 28 Joh. Hennig, der heil. Schrift Doctor can. e. Misn.
(ÜB. Meiss. III 299); ebenso 1498 Mai 21; Sept. 28 (ibid. III 303) u. 1499
Oct. 2 (III 314). 1504: decanus e. Misn. (Ursinus); 1506 Aug. 12 (Joh.
Hennig Doctor decan. e. Misn. LB. III 321); 1511 Nv. 13, 1513 Mz. 23,
1518 Apr. 27, 1524 Jun. 16 (III 325 32. 36. 43). •)• 1527 Dz. 11 (,Anno dni
M. DXXVII die XI. mens. Decembiis obiit Johannes Hennig S. T. D.
decanus h. e.'. Albinus 681; Ursinus 137). Sein von ihm selbst verfasstes
Epitaph bei Ebert (S. 1291. Erwähnung im Seelbuch samt s. Bruder
Matthaeus H. vicar. e. Misn.) bei Ursinus S. 266. 78. 80. 310. — Ist identisch
mit dem i. Scheurl's Briefwechsel (N. Mitt. a. d. Gb. hist. antiq. Forsch.
XIX 4031 genant. Dr. Joh. Hani.-~> dec. Misn.
1407. Mensel, Jacobus
322. 28. 1541. a d. Jacobo Henselo Senheim Treverensi Bononenos XXXX.
Jacobus Hensel (ca. 1550), Rat des Kf. von Trier (Hontheim II 787 a.).
1408. Herb, Christophorus
217, 15. 1472. a d. Christoforo Herb .\ugustensis dioc. VI Boiognino>.
SS. 1466 Leipzig (,Christoferus Herb de Augusta'). Wohl identisch
mit 1482 Oct. 5 Christannus (I) Herb vicar. perpet. ecci. mai. Augusten.
(Mon Boic. 23, 612).
1409. Herboert, Tydemannus
147, 5. 1384. d. Tydemannus filiiis Petri Herboert de Traicito X solidos.
150, 43. 1390. d. Tydelmannus de Traiecto inferiori .procurator'.
1396 Apr. 26: Lic. in Decr. Bonon. f.suppositus f. priuato e.xamini
dns Talmannus (sie) petri Horborche (sie) de traiecto de alamania ... et
f. ab omn. doctoribus approb. et merito': L. s. i. p. I).
1410. Herdeier, C(onradus)
43, 26. 1295. d. C. dictus Herdeier de Constamia \'I ^olido-;.
Febr. i f Cuonradus dictus Herdiner (L. anniv. e. Tiiric. i. M. G. II.
Necr. I 854).
141 1. Herderink, Gerhardus
131, iq. 1368. d. (ierhardus Herderink ddt Xll solidos.
13*
196
llcreiififfen - llerme-dorff.
1412. Herenoffen, Johannes de
227, 36. 1480. a d. Johanne de Herenoffen Au>ten-i> dior. \'I grosses.
iz%\ 36. 1480. a d. Johanne Herenoffen I erossiini (ad emendum calii-emi.
1413. Herenfelz vEhrenfels?). dominus de
41, II. 1293. d. de Herenfelz XL sohdos.
1414. Heringen, Johannes de
209, 15. 1464. Johannes de Heringen*) famulus dni Hinrici «-omitis de Schwan-zpurik.
*) decanus in Northausen &• i-antor B. Marie V. Erfordien.
(al. m.).
[1433 Wien (.Johannes Volcardi de Heringen')]. 1473 Mai 22: Lic.
i. Decr. Bonon. (.Joh. de Heringen der. Mogunt. d.': A. Xo. 4>- 1481
Joh. de H. Lic. decan. e. S. Crucis Xorthus. (Lesser's Hist. Nchrr. ed.
Förstemann S. 141). 1487 Erfurt (.venerabiUs vir d. Johannes de Heringen
Decr. Lic. basihce B. M. V. oppidi Erfurd. cantor e. canonicu.-ä'i. 1497
Apr. 14 Joh. de Heringen cantor e. Erf Icft Erbzinsen z. Tennstedt (Erf.
Pfrrarch.i. 1505 Mz 27 stiftet i. d. D^imkirche e. \'ii<arie (1. c. . 1519 Sept. 17:
Bestätig, einer v. Domkantor Joh. de H. gestifteten neuen \'ikarie d. c.)
•(- 1505 Sept. 28 (Epit. i. Dom z. Erfurt: .X" dn. MCCCC quinto die XXVIIL
mensis Sept. decessit venerabil. e. egreg. vir d. Johannes de Heringen i.
Decr. Lic. h. e. cantor et can.' vgL d. Xecr. B.M.V. Erford. i. Mone's Zs. IV254).
1415. Heringen, Walterus de
40, 34. 129a. d. Waherus de Heriniien V solidos.
[1285 Mai 13 Walterus de Heringe: ÜB. Westf III No. 1279).
1416. Hermann, Georgius
333, 20. 1554. d. Georgius Hermann hbras duas.
1553 Fbr. 19 Padua (.Georgius Hermann Galdortensis'). 1558 Jul. 9:
I. L'. D. Bonon. (Jul. 8 ,disp. c. d. Georgio hermanno ex gheildorpio fran-
conie oppido germano'. Jul. 9 .insignitus dictus d. Geor. hermannus': L s. i.
p. IV: A. No. 7: B. No. 4" ). — Dr. Georg Hermann erscheint 1563 Jul. 30
als \'ertreter des Grf. v. Erb ach auf dem fränkischen Kreistag zu
Windsheim; 1564 Mai 5 vertritt er ebenda Limburg, 1567 Jun. 19 Hohen-
lohe und Limburg, ebenso 1567 Sept. 15 (C F. Jung. Miscell. W' 474.
529. 619; IV' 153. 189).
1417. Hermanni, Johannes
287, 15. 1521. d. Johannes Hermanni de Gruningen Friso quia famulus ddt nacioüi
I marcellum.
1418. mag. Hermannus
42, 41. 1294. mag. Hermannus qui stat cum dno Man-urio XX sohdos.
1419. Hermesdorff, Nicolaus de
271. 18. 1509. Xicolaus de Hermesdorff [cf. Christoph, de Sleynitz].
275, I. 15 12. XobiHs vir d. Xicolaus de Hermestorff Misn. dioc. .procurator'
(cf, 274, 36).
277, 9. 1514 Jan. Xicolaus de Hermestorff .sindicus'.
'77> 39- 1514- a nobili et e.ximio viro dno Xicolao Hermesstorff utriusque iuris
doctore I ducatum (cf. 341, 34).
1502 SS. Leipzig (.Nicolaus Hermstorfl de Policz'). 1514 Fbr. 4:
I. U. D. Bonon. (.disp. f. c. d. nicolao de alamania superiori'. Fbr. 4 , examin.
e. approb. f supradict. d. Nicolaus et habuit insignia per d. Augustin.
Beroum'; [Nicol. hermestorf fil. qu. alterius Nicolai misn. d. in superiore
Germania': A. n. Vj: L. s. i. p. L. 1515— 1517 Dr. NicIas v. Hermstorff gen.
Kissling i. Auftrage Hz. Georgs i. Rom, um die Bestätigung der Bruder-
schaften der Altäre z. Annaberg durchzusetzen u. Indulgenzen zu gewinnen.
Unterstützt wird er durch Valent. v. Teutleben |s. d.]. Nicolaus v. Tech-
witz |s. d.] u. Cari v. Miltitz [s. d.] (Dresd. G. St. Arch. Cpb. 9827 No. i).
S. Name i. Lib. Confr. p. 129 (.Nicolaus de Hermestorf} I. U. D. der. Misn.
dioc, 111."' principis dni Georgii Saxonie • ducis in urbe .sollicitator': 1517
Aug. 23). ■;- 1524 Apr. 9 (.Repositorium Nicolai ab Hermsdorff I. U. D. et
-den - lli'i'wart.
197
canonici iMisn.), viri tarn virtutiljuä quam tamiiia nobiiis. Qui obiit d. IX. Apr.
An. M.D XXIllI': Ursinud, Dom z. Meiss. 189. 291 ; vgl. Schoettgen & Kreyssig,
Diplomataria II 113: Anniversar. Nicolai de Hermsdorff I. U. D. Frocuratoris
— sepultuä circa cornu altaris S. Wentzeslai ad latus dextrum eccl. Misn.').
1420. Herrieden, Fredericus de
40, 4. ii()i. il. Fredericus de Herreyt V'III solidos.
1421. Herrieden[sis], prepositus
43, 55. 1295. d. prepositus Herredeusis 11! liliras.
1422. Hersfeld, Herwicus de
lob, ih. 1343. a d. Herwico de Hersveldia masjistro Hernianni de Leonstein [s. d.].
1423. Hersfeid, Volpertus de
71, 3IS. 131b. d. Volpertus de Hirsveldia Maguntiu. dyoc. XII solidos.
Im Register ip. 4531 genannt .Waltherus' de H. — Ein Waltherus de H.
1324 can. e. Aichaffen b urg. wird 1344 custos. t 1357 Aug. 12 (Arch.
UFrank. 32. 120. 163).
1424. Hertenberch, Gerislaus de
-8, 43. 13Z0. d. Gerislaus de Hertenbercli I libram.
Die Herrschaft Hertenberg i. Böhmen, Stammhaus des gleichnamigen,
später meissnischen, Geschlechtes (König III 508 ff. ; Gauhe II 418 f.).
1425. Hertwig, Tilemannus de
330, 43. 1546. d. Tylmannus de (1) Herlwig .Silesius libras quattuor.
S. d. Breslauer Bürgers Tileman H.. geb. ca. 1524 (nach Cunradi Sil.
tog. 1512 Nv. 271. 1539 Wittenberg (.Tilemannus Hartvvigk Vratislauiensis').
1540 Leipzig (.Tilemannus Hertwig Vratislaviensisi; unter den Consiliarii
Poloni daselbst v. 1543 — 44 (Zarncke Act. rect. p. 2i6|. 1546 Apr. 7 Z. i.
Ferrara; 1546 Padua; 1546 Bologna. 1549 Mz. 27: I. U. D. Ferrar. (,d.
Tilmanus Hertwig fil. d. Tilmani Hertwig . . studuit Ferrarie Patauii,
Bononie': Notar. Arch. Fern). Syndicus der St. Breslau; Rat Kaiser
Ferdinands I u. Kais. Maximilian II. Vermählt m. Martha, T. d. Dr. Clem.
Boreck. ■]■ 1571 Mz. 2 (Cunradi I. c. 24; v. Sommersfeit II 431; Kundmann
Siles. i. nummis; C. d. Siles. XI 254; Stölzel, Rechtsverwaltung S. 128).
Melchior Weigler widmete ihm s. Psalm. 118 carmine heroico redditus. 1569.
1426. Herwart, Georgius
329, 36. 1544. d. Georgius Herbart Augustanus libras duas Bononenos tredecim.
Augsburger Patrizier (v. Stetten S. loi ff.). — S. des Erasmus H. auf
Aystetten und der Radegunde Eggenberger (Zs. d. h. V. f. Schvv. u. Nbg. X
127a. 31. 1545 Mai J4 Tübingen (.Georg. Hörwart Augustanus stud.
Ingolstad."). Im Rat 1552, resign. i. demselben Jahre (Langenmantel, Hist.
d. Regim. z. Augsburg). Mit seinen Brüdern Christoph und Matthes [s. d.]
1555 V. Kaiser geadelt (d. Patent abgedr. i. Zs. IX 126—147). t unverniählt
1569 (Langenmantel a. a. O.).
1427. Herwart, Cliristophorus
z-ti, 8. 1515. a d- Chri^ti)])lu)rü Ilerbarthl llorcnuui Renensem.
185, 36. 1520. a d. Christophoro Hervart pro niutuo an-epto a natione 4 dufatos
in moneta.
Es giebt 2 bekannte Träger dieses Namens. Der ältere Christoph. H.,
vermählt 1492, I U. D. mkgfl. Burgauischer u. liz. Württemberg. Rat. -j- 1529
(Hochzeitsbuch i. Mü. Hfb.; vgl. v. Stetten S. 104). — Der jüngere, älterer
Bruder des Georg |s. d |, wird mit diesem 1555 geadelt, y 1571 als Haupt-
mann i. Messina (Zs, d. h. V. f Schw. u. Nbg. IX 127 a. 3). Der letztere
wohl der Gesuchte.
1428. Herwart, Matthaeus
309, 37. 1534. a d Mattliaei) Herbert 1 tlorenuin Kenenscni.
315, 4. 1538. Mathaeus Herbert .sindii'us' (i-f. 317, 34).
317, 34, 1539. Matthaeus Herbert P'ranchus ,procurator substitutus'.
[Bruder v. No. 1426 [s. d.]. — 1547 Aug. i Padua (.Matheus Herbrot
Augustanus'il
gS Ilerzoij — llo-.
1429. Herzog, Albertus
126, 12. 1360. a d. Alberto Herczog de Horwe XII .-olidi».
1362 Mai 12: P. Innocenz VI beauftragt Propst u. Kapitel der Kirclte
zu Zürich, Konstz. Diöz., Albert Herzog aus Horb iHorwe) Kleriker
Konstanzer Diözese, in den Besitz der Pfarrkirche von Ihlingen,
Konst. Diöz., einzuführen (Württ. Gschq. 2, 448. No. 193!; Bestätigung dieser
Bulle V. 28. Juni desselben Jahres (a. a. O. No. 195).
1430. Hesden, Dionysius
186, 26. 1439. ä venerabili viro d. Dionysio llesden, ) lanoniio l,iibii:en.-i solidos
Bononien.ses X.
188, 39. 1441. Dionysius Hesteden, eoil. Lubic. can. .proiurator".
*) in Holsatia (al. m.).
1431 Sept. 29 P. Eugen IV bewilligt Suppl. v. Dionysius Hesten der.
Lubicen. d. de militari genere de canonicatu e. preb. min. i. eccl. Lubic.
(Repert. 1658 cf J835). ,Nach Jensens ms (Kiel. Un. Bibl.i verkaufte dieser
Dionys 1459 das Dorf Timmendorf an das Domkapitel in Lübeck' iZs. der
Ges. f. G. Schi. -Holst. 21, 304).
1431. Hess, Johannes (I)
283, 39. 1518. a d. Johanne Hesso Nurnbergensi unum florenuni et ununi Bolen-
dinum.
Der bekannte schlesische Reformator. — Geb. in Nürnberg ca. 1490.
1506 — 10 Leipzig. 1510 Wittenberg (.Johannes Hessus de Nurnbergk'i;
1510 Nv. 8: bacc. art. (.Joh. Hess Nürnberg. Lipsensis'i; 1511 Fbr. 17: mgr.
art.; 1512 Wittenberg: mgr. Joh. Hessus Nurnbergensis in senatum
scolasticum receptus. — 1513 Sekretär des Breslauer Bischofs Joh. Turzo,
dann zeitweilig als Präceptor mit dem Sohne des Hz. Carl v. Münsterberg-
Oels auf die Universität Prag. Um 1517 in Erfurt; Freundschaft mit
Eobanus Hessus. 1518 nach Italien; Freundschaft mit Crotus Rubianus in
Bologna. Doctor. Theol. Ferrar. — Ende 1519 einige Wochen in Witten-
berg: Freundschaft mit Luther. Empfängt durch Joh. Turzo je ein Kanoni-
kat in Breslau und in Neisse. Wird Priester. — Wendet sich der
Reformation zu; hat deswegen manche Anfechtung, namentlich von seilen
des neuen Bischofs Jacob, de Salza [s. d.] auszuhalten und begiebt sich zeit-
weilig nach Nürnberg. 1523 Mai 20: r. e. S. Marie Magdal. Vratis-
laviensis (vom Magistrat berufen). Verheiratet sich 1528 Sept. 8. v in
Breslau 1547 Jan. 5 (Aug. Hahn's Theol. kirchl. Annal. Bd. II H. 4. 5.
Bresl. 1843; L. A. J. Kolde, Joh. Hess, d. schles. Reform. Bresl. 1846; Köst-
lin, Joh. Hess i. Zs. V. f. Gsch. u. Alt. Schles. \'I 1864) 97~i3i- i^i — 265.
u. i. Hz. Realenc3'cl. XIX 639 ff. — Briefe von u. a. Hess in Corp. Ref.
(Ind. X 372), Luth. Briefw. (de Wette VI 5101. Epp. Hütten. iBöckingl. 154.
64 u. s. w.) vgl. a. Tschackert, ÜB. der Ref. i. Preussen II No. 436 712. 812.
831. 840. 850. 851. 872). Scheurl's Briefwechsel. Durch Seh war Hess nach
Breslau empfohlen (N. Mitt. a. d. Geb. bist, antiq. Forsch. XIX 4351.
1432. Hess, Johannes i^Il)
333, 29. 1554. d. Joannes Hess iuris doctor libras duas.
Johannes, Johannis Theol. D. filius Hessus. in Stein et Weigelsdorff,
I. U. D., S. Mai. et Illustrissimi principis Olsnen. Consiliarius ut et
Fisci Regii per utramque Silesiam patronus-; geb. in Breslau 1529
Dz. 21; f i. Breslau 1594 Oct. 16. (v. Sommersfeit II 459; J. H. Cunradi Sil.
tog. p. 126). — 1543 Sept. in Wittenberg (.Joannes Hessus Wratislauiensis'
[al. m.: I. U. D. syndicus Watislauiensis]». 1554 Fbr. 11 i. Padua (.Joannes
Hessus Watisl.' — Nachtrag: ,1. U. D. Reip. Vratisl. syndicus primarius et
Rudolphi Imperatoris a consilijs'J — Er scheint in Padua promoviert worden
zu sein, da in den Bologneser Promotionsakten sein Name nicht genannt wird.
1433. Hess, Michael
^90i 33- 15^3- 3 d. Michaeli Hess Norico dioc. Bamberg. I ducatum
[Michael Hess, bischöfl. Sekretär z. Trient: 1518 Jul. 15: Ferdinand.
3. F. 38, 198]. — Dr. Michel Hess i. Nürnberg wird 1543 als verstorben be-
zeichnet (Nürnb. Brief b. 130, p. 122).
llc->en — Hexheini. 19g
1434. Hessen, Fredericus de
46, 10. 1296. d. Frederiius de Hassia VII solides (47, ca).
1435. Hessen, Conradus de
53, 43. 1302. d. Cunradus de Hessia X solidos.
1436. Heugel, Laurentius
334, 32. 1555. d. Laurentius Heugel Vratislauiensis libras duas.
335. 35- 1557- d. Laurentius Heugelius ,procurator substitutus'.
Die aus Franken stammende Familie Heugel war durch Lorenz Heugel
d. ä., des obigen Grossvater, nach Breslau verpflanzt worden (,1476 Lorencz
hewgil von Nurniberg mercator factus ciuis feria tertia ante Valentini':
Catal. civ. urb. Vratislav. vgl. Bauch, Ge. Sauermann S.7 a. 2.) — S. Stephans,
der, ursprünglich Chorherr in Breslau und päpstlicher Kämmerer, mit päpst-
lichem Dispens in den Laienstand zurückgetreten war und Martha Reiche!
geheiratet hatte (Henelii Silesiogr. renov. II 6761. 1547 Apr. 21 Witten-
berg (.Laurentius Heugel Vratislaviensis-); 1548 SS. i. Leipzig (.Laurentius
Hewgel Vratislauiensis 8 gr.' vgl. a. Zarncke, Acta rector. p. 367, wo unter
d. consiliarii Poloni 1549—50 genannt wird: .Laurentius Heugel Vratislavien-
sis'): dann auf französischen und italienischen Universitäten. 1558 Mz. i:
L U. D. Bonon. (B. No. 4"!. Zunächst Rat des Hz Georgs II von Brieg,
dann Syndicus der Stadt Breslau, endlich kaiserlicher Rat und
Fiscal in Schlesien. 1574 als Abgesandter der schlesischen Stände bei
der Wahl des Stephan Batory zum König von Polen anwesend. Durch
seine Verheiratung mit Anna Kromaier erwarb er das Gut Gross-Sagewitz
(Milt.). [1579 Jan. 5 Lorenz Heugel, der Rechten Doctor, Kammerfiskal und
kaiserl. Rat: 'Böhm. Landtagsverhandlungen V 360: vgl. V. 348. 534. —
1583 weiland Doctor Lorenz Heugel E. M. in Schlesien gewesener Kammer-
procurator: 1. c. VI 333]. f 1583 Mz. 19 in Breslau, (vgl. Henel 1. c;
V. Somerfelt II 443; j. H. Cunradi Siles. tog. p. 127. — Dass er mit dem von
Kastner. Archiv I 283 von 1546-62 erwähnten Laurentius Heugel can. e.
Wratisl. identisch ist, darf wohl vermutet werden).
1437. Hexheim, Herbordus de
134. 13- 1370- d. Herburdus de Hexern solides X.
Ein Herbord von Hexheim wird 1371 urkdl. genannt (K. Arch. Düssel-
dorf: Kurköln 908. — Mitt.); ebenso erscheint ein Träger dieses Namens
1396 i. d. Heidelberger Matrikel (.Herbordus de Hexhem et Henricus
fratei' eius'i.
1438. Hexheim, Jacobus de
i2q, 34. 1367. d Jaiobus de Hexheym dedit XVI solides.
136, 30. 1373. item recepi ex parte" dni Jai-obi de Hexheim III libras, quas dedit
nacioni in extremis.
P. Innocenz \'l bewilligt Suppl. des Jacobus natus Johannis laici de
Heiheim (Hexheimj de canon. e. Wormatien. (G. L. A. Karlsruhe. —
Vatik. Abschrr.). Aus der Bemerkung 136. 30 ist wohl zu schliessen, dass
Jacob, de Hexheim in der Pestepidemie des J. 1373 gestorben ist; die
Universität war v. Juni bis November der Epidemie wegen aufgelöst. Die
Act. 137. 18 und 392, 18 gegebenen Nachrr. sind daher auf Johannes de
Hexheim |s. d.] zu beziehen.
1439. Hexheim, Johannes de
131. 31. 1368. d. Johannes de Hexern rec-tor in Andernaco solvit unum ducatum
et Septem solides.
392, 18. 1373. d. ja;obus (!) de Hexheini . . . prepositus in Pallacielo Trev. dioc.
.precurator'.
137, 18 1374 (a d. Ulrii-o Korb) pre augmento reddituum dni Jacobi (!) de Hexern
prepositi in Pallacielo et canonici Wormatien. solides LX.
1369 Johannes de Hexheim Pfarrer i. Andernach (de Lorenz!,
Beitrr. z. Gsch. d. Pfarrei, d Diöz. Trier II 115). 1376—91 ppos i. Pallaciolo
Trev. d. (.Schorn, Eitl. sacr. II 320); 1391 lun. 8 z. letztenmal genannt (Arch.
Cobl. - Mitt.).
200 Iliertniaver - |Hildesheim|.
1440. Hiertmayer, Leonhardus
aSo, 35. 1516. a d. Leonardo Hieriniayer de Bulsano dioc. Tridentine viginti
quinque Bolinio?.
Wohl e. S. des angesehenen Bozener Bürgers Lienhart Hertmair, der
d. Haus z. Greiffen b. d. Dreifaltigkeitskirche besass u. um 1480 u. ö. als
Bürgermeister erscheint. — L. H. war e. Förderer der damals i. Bozen
blühenden Passionsspiele u. trat selbst als David, Bedonius u. Herodes auf.
In den Jahren 1512, 1514, 1515 u. 1516 verrechnet er als Kirchpropst für
die Passionsspiele ausgegebene Gelder. \'igil Raber (Leiter der Spiele i.
Sterzingi schreibt: , Erstlich solliche spill furgenomen und phradgschlagt
durch den furnemen man Lienharden Hiertmair den eitern burger und
Kirchprobst zu Botzen' (Wackernell 1. E., Altdeutsche Passionsspiele a. Tirol
p.m. IV. VIII. IX. XXII XXIV. XLVI.XLVII). Hiernach könnte man meinen.
L. li. der \'ater habe sich für die Passionsspiele interessiert; indessen
wird L. H. der Sohn 1518 Aug. 28 als Kirch propst der Pfarrkirche zu
Bozen genannt in e. päpstl. Breve iFerdinandeum III F. 38. 198), so dass
wohl die Bemerkung Rabers auf diesen letzteren z. beziehen ist
1441. Hildebrandi, Johannes
147, II. 1384. d. Johannes Hildebrandi de Saxonia XX solido.-.
148, 17. 1385. Johannes Hildebrandi rector parroch. eccl. in Hidzaoker Verden.
dyoc. .procurator'.
398, 38. 1386. Fbr. 3. Johannes Hildebrandi de Saxonia .testis'.
1388 Jul. 21: Lic. i. Decr. Bonon. (.Scruptinium dni Johannis de
Saxonia . . . Vota doctorum quinque aprobaverunt unus reprobavit unus dixit
studeat per sex menses et Prior prefatus aprobavif: L. s. i. p. I). — 1391
Jun. 29: Vglch zw. d. Propste des h. Geistklosters b. Salzwedel und der Vor-
steherin des Annenstifts: coram honorabili viro Johanne Hildebrandi alias
dicto Duuel. licentiato in decretis, preposito in Arnesse, protunc dni
Ottonis epi. Verdensis per districtum Marchie \'erd. dioc. commissario
generali (Riedel). 1404 Fbr. 26: Johannes Hildebrand alias dictus Duuel
can. e. S. Xicolai in Stendal Halberstad. dioc. schenkt dem Barthol. Altar
in Seehausen Hebungen in Heilgenfelde (Riedel). [Ein Johannes Hildebrandi
can. S. Crucis Northus. wird 1366 erwähnt: Kehr-Schmidt II 773).
1442. Hilbrandi, Johannes
282, II. 1517. a d. Joanne Hilbrandi*) Grominger (I) Traiectensis diocesis medium
ducatum.
28-, 4. 1521. d. Johannes Hilbrandi Gruningensis .procurator".
288, 31. 1522. a d. Johanne Hilbrandi sex ducatos aureos largos ex fideiussione
quam feoit pro domino Luberto Kunig hie defuncto.
288, 37. 1522. a d. Johanne Hilbrandi lurium Doctore medium florenum Rhenensem
ac monetam areenteam, medium ducatum valentem.
I341, 47. 1522. egregius vir d. Joannes Hylbrandi Gruningensis lurium Doctor in
discessu suo nationi nostre, cuius ipse procurator fuerat, medium
florenum Renensem donavit, deinde pro sua liberalitate argenteam
etiam monetam medium ducatum valentem ex patria transmisit
anno M^D«XXII=.
'■ ) obiit peste Colonie a. 1543 (a. m.).
Angesehene Groninger Familie. — [Ein jüngerer Johannes Hillebrande
zahlt 1577 Nov. 7 namens der Stadt Groningen eine Rente an das Kloster
S. Maximin i. Köln (Mitt.)].
1443. Hillibrandt, Christophorus
337, II. 1559. nobilis d. Christophorus Hilliprandt Charintiacus libras duas.
1563 Aug. 20: I. U. D. Bonon. (,Chri3tophorus Heliiprandus': A. Xo. 8.
— .Christoph. Illiprandus Germ.': L. s. i. c. IV).
1444. Hilprandus
III, I. 1345. Hilprandus [cf. Hyldemarus de Ponte].
1445. [HildesheimJ, Bruno de
73, 24. 1317. mag. BiTino plebanus Hildensemenis X solidos.
1286 Mai 31 mag. Bruno sacerdos Hildesem. (ÜB. Hildesh. III 6531;
1303 Bruno capellanus S. Anne apud Crucem il. c. 15701.
|Hiklf~heim| lliniheiin. 20I
46. I Hildesheim], Hartbertus de
108, 37. 1343 a d. Hartpenho vicario eccle.'^ie Hildensemensis VlIF solidos.
1321 Hartbertus scolasticus e. Hildeseni (ÜB. Hild. III674). Derselbe?
4.7. IHildesheim], Cunradus de
73. 14. 1317. d. Chuni-adus c-aiionii-us Saiicte Criu-is in Hüden-liaim XIIII >olidos.
1281 Conrad, Kleriker des Kreuzstifts (ÜB. Hild. I 373t.
48. IHildesheim], Luderus de
234, 5. 1487. a d. Ludero de Hildesem i-lerii-o eiusdeni Hildeseincnsis diocesis
grosseto.s 6.
49. IHildesheim], Ravmarus |de]
III, 45. 1345. Raymarus dyoc .Hildesemensis, sociu.s dni johannis de Ponte |>. d.].
1450. Hildesheim, Theodoricus de
51, 34. 1301. d. Theodoricus de Hildesheyni VI solidos.
I4SI- Hildesheim, Theodericus de
119, 15. 1349. d. Thyderic-us de .Sa.\onia eiclesie Hyldensemensis canonicus ddt
unam libram.
120, 19. 1350. d. Theodericus canonicus ecclesie Hyldensemensis ,procurator'
(cf. 368, ai. 369, 4. 5. 21. 27. 42 370, 7. II. 12. 15. 381, 3).
Der Name Theodoricus erscheint um diese Zeit mehrmals i. Hildes-
heimer Domkapitel 11350 Dz.: Ditericus de Rottinge, can. e. Hild.:
ÜB. Hild. II 29: 1367 Jan. Thidericus de Zellenstedt und Thidericus de
Stocken! e. Hild. canonici: 1. c. II 139).
1452. Hillenson, Caspar
336, 9. 1557. d. Casparus Hillenson Ravenspurgensis libras dua.~.
[Alte Familie, schon i. Bürger-Aufnahmebuch v. 1324— 1436 genannt
(Eben, Gsch. d. St. Ravensburg I 5151. - 1598: Dr. Jacob Hillenson sei.
Witwe i. Ravensburg: Hafner, Gsch. v. Ravensbg. S. 538].
1453. Himmelreich, Jacobus
2^3, 23^ 151-. d. Jacobus Himelreik de Wienna ddt ducatuni \ ngaricum.
Doctor lacob Himmelreich, 1562 Stadtrichter in Wien, y 1570.
Ruht mit seiner Gattin Katharina Freisslebin b. S. Stephan. (Bergmann,
Medaill. I 2941.
T454 Hinwil, Hermannus de
94. 37- 1334- '•■ Hermannus de Honwil Constancien. dyoc. sohdo XX.
Der Zusatz ,Constancien5is dyoc' zeigt, dass man nicht an das im
Register angegebene Hohenweilcr "in Tirol denken darf. Wohl Hinwil im
K.Zürich, das urkdj. als Honwil (Ilunwil. Hundwil) erscheint.
1455. Hirmi, Damianus
271. 3b. ijio. a d. Damiano Hirmi*) dimidium ducatuni.
*i qui occidit VVolfganguni Mollerstatinuni Witlebergcn-
seni (al. m.).
14S0. Hirnheim, Eberhardus de t- . .
2-7, 42. 1514. a iiobililnis dominis Joanne Sebastiane, Gcorgio et Eberharde de
Hirnheini fratribus lll flor. Renenses.
Söhne des Bero v. Hirnheim zu Uttenhofen (f 1512) und der Agnes
V.Ehingen. — Eberhard geb. 1494. 1509: can. e. Frising. (resign. 1542
oder 1552). Noch 1516 Jun. 27 als Z. i. Bologna genannt (Arch.). 1520
Nv. t6 i. Siena Z. (.Eberhardus de hirnhaim can. Frising. dioc. Aug.').
1524 Mai 29: I. U. D. Senensis (Erzb. Arch. Siena). 1527: can. e. August.
Khanini, Hierarchia II 187). 1528 Aug. 6: can. e. Salisburg.: 1543: rector
eccl. i. Salzburg: 1545 Fbr 3 ppos. e. Salisburg (Mut. \ . 1. Ldsk.
Salzb. \'II 143). 1550 Aug. 27; ppos. e. Eistett. (Elench.i. 1552 Dz. 22:
episcopus e. Eistett. (Sachs, D. Bischöfe u Reichsfürst, von Eichstett
11 S. 448-531- •'-• 1560 Jul. 4.
202 }1irnhcini — llir>«hhorn.
1457. Hirnheim, Georgius de
277, 42. 1514. d, (Jeorgius de H. |if. Ebcrharduri de H.|
1513 Ingolstadt (Georgius de H. can. AichstadianusM, appellierte
vergebens damals von einem Ausspruche der Universität an den Bischof
V. Eichstätt. 1518 Jan 14 Freiburg (.Georg, de II. can. lilwangeii. Aug.
d.'i. Später decanus eccl. Ellwang. v 1537 Mai 14 i.condita sunt hie
cineres et ossa Venerabilis, egregii ac nobilis viri Georgij ab Hyrnheim
huius (sc. Ellwangensis) eccl. Canonici et Decani , qui non sine luctu
suorum immatura morte e.xtinctus est XIV d. mensis Mai. A'- 1537'. —
Khamni, Hier. Aug. Auctar. I 2061. — J530 Xv 17 wird Georg. S. des
Augsburger Domherrn Georg v. Ilirnheim. vom Kaiser legitimiert und
mit einem Wappen ausgestaltet lAdelsarch. Wieni.
1458. Hirnheim, Johannes Sebastianus de
277, 42. 1514. Johanne.s Sebastianus de II. |rf. Eberhardus de Il.|.
278, 15. 1515. Jan. Joannes Sebastianus de Hirnhem .svndirus'.
Noch 1516 Jun. 27 als Z. i. Bologna genannt (Arch ). 1520 Doctor
Sebastian. Hirnheim, Vertreter Augsburgs bei der Übergabe des Herzogtums
Württemberg a. d. Räte K. Karls V durch den Schwäbischen Bund iDatt 447).
1521 Nv. 20: Assessor am Reichskammergericht i. Nürnberg (Ludolf,
App. X 34) für den fränkischen Kreis. 1522 Mai 26 v. Kurpfalz präsentiert.
Am Reichskamniergericht bis zur zeitweiligen Auf losung desselben i. J. 1544.
1548 bei der Wiederherstellung des Reichskammergerichts wiederum Ver-
treter von Kurpfalz, y 1555 Mai 30 zu Speyer. „War gar ain adelichs
geschickts mendle, der in seiner jugendt etliche jar zu Bononia und
anderen hohen Schulen studiert in Italia. auch vil gelesen vnd erfaren,
auch ain guette zeit darvor ins reichsregiment gesessen" (Zimmer. Chron.
hrg. V. Barack III 121, 40 f). — 1531 wurde er mit 2 Kollegen zur Redaktion
der .Ordnung u Reformation' (des Kammergerichts 1 berufen (Stobbe II 195).
Von Hertzog (Edels. Chron. VI 150) unter den Gelehrten von Adel genannt.
1459. Hirnheim, Caspar de
250, 21. 1497. a nobili d. Caspare de Huernlieym X\'I Bologninos.
256, 14. 1500. Caspar de Huernhaim ,procurator'.
Jüngster S. des Eberh. v. H. (•(• 1483) und der Anna v. Hohenrech-
btrg (Biederm.. Altmühl). 1503 Jun. i Casp. de Hirnheim: can. e. Eistett.
1519 Casp ab H.: can. e. August. 'Stengel, f. 291. v 1550 Oct. 22 (,X cal.
Nov. venerabilis et nobilis dns Casparus ab Hyrnhaim h. e. canonicus
obijt in dno a. salutis 1550. 22. die Octobris de cuius anniversario . . .': Necr.
e. Eistatt i. A. St. Arch. Mü. vgl. a. d. Epitaph, i. Dome z. Eichstätt u.
Biedermann a a. O.).
1460. Hirschhorn, Eberhardus de
77, 25. 1319. d. Eberhardus de Hirzhorn can. Herbipol. contribuit XXXVI solidos.
Nach Amrhein (Arch. H. V. UFrank. 32. 198) wurde er erst 1333 Dz. 24
ins Wzb. Domkapitel .aulgenommen' u. zwar .aus besonderer Gnade'.
Anhänger des B. Hermann v. Lichtenberg 1335 (M. B. XL No. 61. 1340
Jan. 17 Päpstl. Breve gegen die ungehorsamen Kanoniker derWormser
Kirche; unter diesen: Eberh. de Hyrtzhorn pro canonico eccl. Wormat.
se gerens (Act. V'at. No. 20621. Erscheint 1345. 53. 69 als can. e. Mogunt.
(Joann. II 369). 1345 Aug. 16: archidiaconus e. Herbip. (M. B. XLI No. 63).
Als solcher auch 1352 Jul. 31, 1358 Aug. 28 (Regg. B. \'III|, 1361 Fbr. 11
(ÜB. Henneberg II 281; als I)omherr z. Bamberg u. Würzburg 1360 Mai 7
(Regg. B. III 5971. 1371 Jun. 18 macht er i. Mainz s. Testament, wodurch
er das Karthäuserkloster z. Würzburg, dem er schon 1364 Sept. 2 s. Güter
z. Hesslar, Eussenheim, Estenfeld, Stetten etc. geschenkt hatte, z. Erben
einsetzte, t daselbst a. flgd. Tage: begraben i. Karthäuserkloster z. Wzb.
vor dem Hochaltar. (Epitaph: .A-- Dni. M. CCC. LXXI. XUI. cl. Jul. j Dns.
Eberhardus Diaconus de Hirschhorn fundator huius domus' — Gropp I 759.1
Hirsrlihorn — llo.-li>rlilit/. 203
1461. Hirschhorn, Wernherus plebanus in
55, 38. 130^. d. Wernherus plebanus in Ilyrzliorn XX solides.
1462. Hyrusius, Hieronymus
318, 35. 1539- a d. Hieronynio Hyrusio Constantionsi XXXVII Bonon. quattren. III.
Die Hyrus von Homburg gehörten zum Konstanzer Patriziat (Zedier
XIII 1504). — 1534 SS. noch sehr jung auf der Strassburger Schule. Von
hier nach Basel zum Rechtsstudium (,jeron\'mus hurauss Constantien. 6. s.',
vgl. a. Ambr. Blarer a. Grynaeus dd. 1534 10. 8 : Thes. Baum. VII 163).
1536 Nv. 8: Tübingen (.Hieronymus Hyrus Constantiensis'). 1544 — 63:
Mitglied d. grossen Rates. 1544 als Gesandter der Stadt Konstanz nach
Strassburg: P. Fagius a. M. Bucer 1544 Jun. 30: boni consule qui hinc
a nostris ad vos concedit . . . est patricius nomine Hieronymus Hyrusius
vir adhuc iuuenis sed pius et doctus. de quo velim . . .: Thes. Baum.
XV 711; 1548 auf den Reichstag zu Augsburg, f ca. 1563.
1463. Hispen, Johannes de
218, 36 1474. a nobili et generoso d. Johanne de Hispen huius almi gymnasii
Bononiensis rectore digniss. I flor. Renensem, alias postulatum et
cognominatnm.
1474—75 D. Johannes de Nispen vel de Hispen, de Breda, scholarium
UtriusqueUniuersitatisRector (Malagola, Monogr. p 172; Dallari, Rotuli p. 94).
1464. Hittendorffer, Wolfgangus
iSo, 44. 1516. mag. Wolf fgangus Hittendorffer |if. Joh. Ayster).
1465. Hochberger, Johannes
248. 35. 1496. a d. Johanne Hochberger Spirensis diocesis XVI Bologninos.
340, 16. 1500. d. Joannes Hochberger utriusque universitatis studii Bononiensis
sindicus in utraque censura Senis doctoratus contribuit medium
norenum 1500.
1499 Jan. 26: I. U. D. Senensis (.Johannes bochberg de pfertzheim
Spir. dioc. in I. U. doctorandus . .' Erzb. A. Sienaj.
1466. Hochholting, Sebastianus
251, 9. 1498. a d. Sebastiano Holholting Pataviensis dioc. Bologninos XXXII.
Hoholtinger zu Hoholting b. Gänkofen. — S. des Wolf H. u. seiner
Gattin Ursula (Hundt III 408). 1488 Ingolstadt (.Sebastianus Hoholtinger
ex Kölenbach').
1467. Hochlandt, Johannes de
318, 4-. 1539. d. Johannes de Hoi'hlandt de Hagen Traiectensis promisit pro
inscriptione Bononenos XXXVII quatrenos III.
1539 Fbr. 28: I U. D. Bonon. (.Johannes fi). d. Gasparis de hoeghe-
lande dioc. Traiectensis': B. No. 3I1 S. des Jasper Lievenszoon van Hoogh-
lande; 1533 can. e. S. Marie Traiect.; 1548 thesaurarius: 1562 decanus;
seit 1554 auch Rat am Hofe zu Utrecht. — 1555 Jan. 27 Joh. ab Hoch-
landia, I. U. D., Caes. Maiestatis Consiiiarius. thesaurarius 15. Marie Traiect.
vir summe peritus in rebus ecclesiasticis (Lossen, Briefe d. Masius S. 192).
1568: Johannes ab Hoghelande 1. U. D.. decan. et q^n. e. B. M.. thesaurar.
Regieque Majestatis in curia provinciaii Traiectensi consiiiarius principalis
(Heussenius. Hist. Episc. Ultraject. p. 330; Huynck III i. p. 294 sq.). -- Ein
Freund der Wissenschaften. Lambertus Hortensius widmete ihm s. Ex-
planationes in Annaei Lucani Pharsalicam Basil. 1578. 2": auch sind des
Hortensius Successionuni civilium Ultrajectensium libri VII auf Hoochlandts
Anregung entstanden, y 1578 Dz 9 zu Utrecht (Hoynck 1. c: nach Heussenius
1. c. p. 76 ,Idib Dec.').
1468. Hochschlitz, Waltherus [de]
101. 30. 1340. d. Waltherus Hohschlitz*) XU solidos.
364. II. 1543. d. Walterus Hecsliz .teslis'.
■■) episcopus Augustensis (al. m.).
Walther v. Hochschlitz 1342— 1360 urkdl. als can. e. August. (Regg-
B. VlII. IX). 1358 Sept. 17: B. Marquard gbt sm \'ervvandten (Schwester-
204- Hoih<tellen — llfiffniann.
söhn) Walth. Hochslitz den Kirchensatz z. Kaufbeuern (R. B. \'III 401:
M. B. XXXIII 260). — 1366— rßög B. v. Augsburg (Khamm I 267. 576;
Braun: Glasschröder i. Zs. h. V. Schwab. XVI a. 2 u. derselbe i. Beil. z.
Augsb. Abendpost 1890 No. 61).
1469. Hochstetten, Johannes de
105, 15. 1343. a d. Johanne de Hoechstetcn XIIII solido--.
1470. Hoen, Beitholdus
131, 17. 1368. d. Bertoldus Hoen ileriius Traiectensis XII >nlidos.
1471. Hoen, Steftanus
215, 37. 1471. a d. Steffano Hoen de Stargardia . .
1475 Apr. 17: Decr. Lic. (,Doctor'j Bonon. (Mz. 10 .disp. c. d.
Stephano de Alamania ut possit eligi per dict. collegiuni in p'auperem
scolarem iuxta constitutiones dicti collegii. Eodem die VII hora prefatus
d. Stephanus f. electus in pauperem ut posset graduari gratis'. — Apr. 17
,present. f. prefatus d. Stephanus de Alam. et f. n. d. approbatus': L. s. i. p. I).
— Stephanus Hoen (Hynj Decr. Doctor. resign. 1490 Nv. 27 seine Pfründe
in capella angelor. e. B. Marie Stargard. Provisor des Kalands in
Stargard. i485 — 1496 Steffan. Hön Decr. Doctor, decanus et provisor
(Schöttgen, Alt. u. Neu. Pommerld. S. 236 f., vgl. Clempin, Beitrr. S. 27. 244a(.
1472. Hoenkens, Cornelius
an, 29. 1466. a d. Cornelio Hoenkens Zelanden.-ie VIII Bologninos.
Hoenkens ^ Hugonis? [Ein Petrus Hugonis de Zelandia in Köln).
1473. Hofer, Eberhardus
78, 8. 1317. d. Eberhardus Hover Ratisponen. dyoc. XVI solidos.
1361 Eberhart der Hofer Korher auf dem tum ze Regenspurch
und Kirchher ze Gej'seluelt (Mon. B. XXVII 263). (Vgl. 1366 her Eber-
hart der Hofer: M. B. XX\"I1 188 u. 1370 1 c XXVII 201: her Eberhart der
Hofer von Swantt). 1369 Eberliard HofFer can. e. Ratispon. (Paricius S. 40).
1474. Höflinger, Sebastianus
331, 10. 1547. d. Sebastianus Hoflinger Brunomensis libras duas.
1540 Jul.8: Wittenberg (, Sebastianus Hoflinger a Braunaw Bavarus').
i546Padua (.Sebastianus Höffiinger Bavarus'); 1546 Aug. 12 Consiliar der
deutschen Nation daselbst, resign. 1547 Mz. 20 wegen bevorstehender
Abreise; reist am 23. Mz. ab nach Rom. 1547 Oct. 17: I. L'. D. Bonon.
(,Sebast. Höflineer ex Bauaria i. Alamania': B. No. 311). Eques auratus.
kais. u. päpstl. Com. Palat. fürstl. salzb. Rat (1555--841 und Kanzler
(1556 — 731, Landrichter zu Glann (1557 — 72). Hofurbarrichter zu
Salzburghofen u. im Moos, auch Hofmarkrichter z. Abtsdorf u. Schign
(1557 — 73), Protonotar u. Lehenpropst (1559 — 61), dann Pfleger zu
Neuhaus (1566 — 72). Seit 1564 wird Dr. Sebastian Höflinger .von Imolk-
haim' betitelt (Imolkhaim b. Mauerkirchen, unfern Braunau). Er galt als
einer der vorzüglichsten Juristen und Diplomaten des salzburgischen Hofes,
war schon 1552 Abgeordneter auf dem Reichstag zu Regensburg, 1553
ebendort und zu Frankfurt, 1554 u. 1556 auf dem Kreislage zu Regensburg
u 1558 auf jenem zu Landshut. v 1584 Nv. 28 vor vollendetem 51. Lebens-
jahre und ruht i. S. Peter zu Salzburg. (Mitt. Gsch. f. .Salzb. Ldsk. XI
S. 243 44.: Pirckmayers, Cartul. z. „Reihenfolge der Beamten des Erz-
stiftes".).
1475. Hoffmann, Georgius
337, 15. 1559. d. Georgius Hoffman Norinbergensis libras duas.
1551 Jul. 13 Wittenberg (, Georg. Hoftmann Noriberg.'j 1563 Georg
Hoffmann I. U. D. Advokat i. Nürnberg. 1566 Consulent i.Weissen-
burg i. N. (Will, Nürnb. Gel. Lex. II 161). 1567 vpfl. sich dem Rat zu
Nürnberg auf 4 Jahre als Consulent (Personalia II 5491; 1575 .unser
Ratgeber und Advokat' (Nürnb Briefb. 190 p. 62): auch i. Verzeichnis der
Nürnberger Stadtgerichtsconsulenten unter diesem Jahre angefahrt (Germ.
llolniaiiii — IlohenltN. 205
Mus. ms No. 1832 f. 72''): verblieb in dieser Stellung bis 1595 (.Beschrb.
d. Regim. i. Nürnberg-: ms. St. Arcii. S. 261). — Verm. m. Rosina Kallinger
1567 Fbr. 17 (Ehebuch v. S. Lorenz), f 1597 Mz. 22 (Will).
1476. Hof mann, Hieronj'mus
314, 14. 1537. a d. Hieroniino llciffniann Nurnbergensi I flor. in auro.
34;, I. 1540. d. Hieronymus Otman Norimbergensis utriusque iuris irisignis
ornatus tres libras et XV J5nnonenos (cf. 320, 37).
1535 Oct. 7 Tübingen (.Hieronymus Hofüman Nurbergensis'); 1538
Leipzig f.Hieronym. Hoft'man': bacc. art.). 1540 Mz. 18: I. U. D. Bonon.
(Jheronymus Hoffman Noribergen.: B. N0.3I'). — 1540 Aug. 18: Advokat
am Reichskammergericht z. Winipfen, dann z. Speyer (Annotatai: er-
scheint nicht weiter in dieser Stellung. Nach Will (Lex 1 seit 1540
Advokat i. Nürnberg, f 1564 Mz. 16 ..A. D. 1564 d. 16. Mart. verschied
der Ehrenvest vnd Hochgelehrt Herr Hieronymus Hoffman, der Rechten
Doctor': Trechsel. S. Job. Kirchhoft" S. 171 — nach d. Totenbuch v. S. Lorenz
starb er dagegen ,am 18. Fbr. 1564 auf der Fleischbrücke').
1477. Hofmann, Johannes
325, 34. 1542. a d. Johanne Hofnian Lignicensi ununi coronatum.
343, 3. 1543. nobilis d. Joannes Hohnan Silesius legum doctor libra^ tres
Bononenos deceni et octo
1530 SS. Wittenberg (Johannes Hofman Lignitzensis'K 1543 .Mai 6:
Leg. D. Bonon. (L. s. i. c. II; B. No. 3I). 1547 Prof. d. Civilrechts in
Rostock und Rat des Hz. Joh. Albrecht v. Meklenburg (Krabbe,
Univ. Rostock S. 469: Schirrmacher 1 288. 296. 307. 379. 523. 649): ging
1557 nach Königsberg.
1478. Hofmann, Melchior
244, I. 1492. ab honorabili viro d. Melrhiare Hofman de Legnitz clerico Wratis-
lauien. dioc. VIII grosselos.
1.^96 Fbr. 9: Lic. i. Leg. Bonun. (.Melchior Melchioris Scolaris in
iure civili.': B. I. prim.). Erscheint von 1500 Dz. 21 bis 1504 Mai 23 als
Lic. in Kaiserrechten, Dechant zu Liegnitz und Kanzler der herzogl.
Brüder Friedr. II von Liegnitz und Georg I von Brieg (Cod. dipl. Sil. Bd. IX.
No. 1183, 1186, 1193, 1197 und Grünhagen u. Markgraf, Lehnsurkk. Schles.
I 471).
1479. Hohenberger, Conradus
283, 28. 15 18. ad. Conrado Hohenberger medium ducatum.
287, 5. 1521. Chunradus Hohenberger VoH'spergensis .procurator suffoctu-'.
410, 21. (1526). Item chirographum diii Conradi Hohenperger septem duratcpruni
anni 1526.
1480. Hohenburg, Henricus de
42, 30. 1294. d. Henricus de llolicnburr XXX solides.
Es giebt mehrere Geschlechter dieses Namens. — Vielleicht stammt
der Genannte aus dem elsässischen Adelsgeschlecht v. H., dessen -Stamm-
burg unweit Schönau a. d. Pfälzer Grenze lag ^Kindler v. Knobloch, G. B.
S. 1191. 1309 Oct. 8: Fr. Ileinricus de 1 lohenburc kault in der Metzgerau
zu Strassburg einige Häuser, um daselbst eine Besserungsanstalt für ge-
fallene Mädchen zu errichten, überlässt das Grundstück aber 1315 dem Rat.
der daselbst ein neues Spital baut (Schöpflin Als. dipl. II 89: Grandidier
IV 110): er selbst wird Pfleger des Spitals (.procurator intirmorum'; ,guber-
nator hospitalis antiquioris pauperum- etc ), erscheint urkdl. i. dieser Eigen-
schaft v. 1316—51 (ÜB. Strassb. 111 303. 31. 61 u. s. w.).
1481. Hohenfels, Albertus de
59, 22. 1309. Albertus de Hohcnvcls ranoniru^ K\stctcn>is .procurator' (i'f. 59. 28.
32. 353,29 (Albertus de lloiidefü!|;" 353.45).
Aus dem fränkischen Geschlecht dieses Namens. — 1322 Jan. 14
Albertus Hohenvels cantor e. Eystett. ; ebenso 1323 Jul. 8 u. Dz. 8. 1326
Mai 14 ppos. e. Eystett.; ebenso 1335 Jul. 14 (Mon. Zoll. III 25) u. 1341
2o6 Holiei)fel> — Hohenlohe.
Jul. 25 (Regg. B. \'IIi. V Januar 27 (.Albertus de Hohenvels ppositus':
is'ecr. E3'stett. f. 3"^! [ist von dem gleichnamigen Bischof zu unterscheiden,
der nach d. Xecr. 1355 Jan. 13 starb|.
1482. Hohenfels, Ulricus de
4z, 3-. 1294. d. Ulrii-u> de Hohenvels XXX solidos.
1314 Jun. 3 Ulricus de Hohenvels ppos. Spaltensis et can. e.
Ratispon. (Ried, Cod. dipl. II 7651.
1483. Hohenlohe, Albertus comes de
122, II. 1353. d. Albertus romes de Iloi'henlo |cf. Ludolfus i-omes de Hohenlohe|
Ludolf (Ulrich), Albert, Gottfried und Friedrich Grafen von Hohenlohe
sind Brüder, Söhne des Gf. Kraft III (f 1371) u. der Gfn. Anna v. Leuchten-
berg (-; 1390I. — Albert war seit 1388 Kanonikus zu Mainz (resign.
1410: Joannis II 2301; geheimer Rat des EB. Konrad II. wurde von dem
von ihm nicht anerkannten EB. Johann II (1398) seines Kanonikats zeit-
weise beraubt. Besass auch ein Kanonikat an der Domkirche zu Würz-
burg (1406) und an der Kollegiatkirche zu Oehringen, wo er seit 1408
die Propstwürde bekleidete. Nach empfangenem Dispens trat er 1409
in den weltlichen Stand zurück, heiratete Elisabeth Gfn. von Hanau
u wurde der Fortsetzer des Hohenlohischen Geschlechts (4 Söhne u aTöcht.i.
-I- 1429 (Altere Hohenlohische Stammtafel No. 92 i. Hohenl. Arch. I 4.).
1484. Hohenlohe, Fridericus comes de
122, 12. 1353. d. Fridericus comes de Hochenlo |cf. Ludolfus com. de H.|.
Bruder des vorigen. — UrkdI. seit 1367. Ist wohl identisch mit Frid.
come? de Hohenlohe can. e. Herbip., welcher 1382 Dz. 19 emanzipiert
werden sollte lArch. UFrank. 32, 236. No. 7131. 1385 Fbr. 24 Pfleger und
Statthalter der Dompropstei zu Würzburg (Regg. Boi. X 1501. 7 1397
(Hohenloh. Stammtaf No. 90).
1485. Hohenlohe, Georgius comes de
^5'^' 39- 1500. illustris d. Georgius comes de Hohenloe jcf. Sis;ismundus comes de H.|.
Georg I, S. des Gf Kraft VI ( v 1503 1 u. der Gfn. Helena v. Württem-
berg (f 1506). Br. der mit ihm genannten Gf Sigismund u Ludwig, geb.
1488 Jan. 17. — \'erm. 1515 m. Praxedis Gfn. v. Sulz (v 1521 Apr. 14),
dann m. Helena Freifr. v. Waldburg iv 1567 Apr. 31. Hinterliess 15 Kinder.
Stammvater d. heutigen Hauptlinien des Hauses Hohenlohe. fisii
Mz 16, beigesetzt i. d. Pfarrkirche z. Waidenburg (Stammtafel No. 168 — 182).
i486. Hohenlohe, Gotfridus comes de di
122, 12. 1353. d. Gotfridus comes de Hochenlo |cf. Ludolfus de H.|.
1352 Apr. 26 Gotfridus natus Craftonis IV de Hohenloch in das Bam-
b erger Domkapitel aufgenommen: durfte, weil minderjährig, nicht auf-
schwören (Regg. Boic. \'II1 2441. 1356 ppos. e. Babenberg. (wahrschein-
lich nach dem Tode des Propstes Heinrich v. Hohenlohe: Arch. H. V.
L'Franken u. Aschig. 32, 2791. — War auch can. e. Herbipol, doch wird
sein Name in den Würzburger Urkunden nicht genannt, v vor 1380. Sein
Jahrtag war der 6. Sept. (Regul. Chori II 1. „Sein Leichnam wurde im
Kapitelshause (zu Würzburg) unterm 20. Stein der ersten Reihe beigesetzt,
in welchem Grabe auch der im J. 1397 zu Würzburg lebende Domherr
Crafto v. H., Gotfrieds Bruder, seine letzte Ruhestätte fand".
1487. Hohenlohe, Gotfridus de II 1
i3^' 3- 1375- d. Gotfridus de Hoeiiloch*) dictus de Brunegk Maguntinensis,
Treverensis et Herbipolen. ecclesiarum canonicus contribuit libras V
(cf. 138, 29).
13*. 39- 1376. Gotfridus de Brunnegk Maguntinensis et Herbipolensis ecclesiarum
canonicus .procurator".
*) comes.
S. Gottfrieds IV v. H, aus der Linie Brauneck und der Agnes Gfn.
v. Castell (Hohenloh. Arch. I 4). 1382: can. e. Herbipol.: 1382 — 86
rolieiilohe.
207
genannt als ppos. e. Tievir. (jung. Mise. III 243; Regg. B. X 31; L'B. Herr.
V. Hunoldstein II 40): 1382 83 als ppos. e. Monast. Meinfeldensis
(Brower e. Masen p. 247). v 1390 (Hohenl. Arch. I 4).
1488. Hohenlohe, Ludolfus (l'lvu-us?) comes de
122, ir. 1553. d. Ludolfus, d. Albertus, d. (Jotfridu-, d. Fi-idricus comites de
Hncheulo X libras.
Da ein Ludolfus i. d. Hohenlohischen Geschlechte überhaupt nicht
erscheint, so ist wohl .Ulricus' zu lesen. — Ulrich, älterer Br. der hier
mit ihm Genannten, v. 1367— 1407 urkundlich; 1372 Domherr z. Würz-
burg, seit 1380 die Regierung mitführend, hat .vieles von der Grafschaft
alienieret'. f 1407 Nv. iWibel Hohenloh. Kirch, u. Ref. bist I 16 26. 50;
Hohenloh. Stammtaf. No. 881.
1489. Hohenlohe, Ludovicus comes de
256, 39. 1500. illustris d. Ludovicus i-omes de Hohenlohe.
Br. der mit ihm genannten Grf. Sigismund und Georg. — Entsagt
1496 mit seinen geistlichen Brüdern Sigismund und Philipp allen Erb-
ansprüchen gegen Gewährung einer Rente. 1501: can. e. Mogunt.
(Joannis II 247). 1505 Aug. 18 Siena (.Ludovicus comes de Hohenloe can.
e Mogunt.-). 1511 can. e. H erbipol.; resign. 1513 (Ussermann, Ep.Wirz-
burg. t. 2601. War auch Domherr zu Strassburg u. z. Spej'cr und
Inhaber der Pfarrei Hennbeczheim Spir. d. (Glaser No. 5291. Scheint vor-
zugsweise i. Strassburg residiert zu haben iZimmerische Chron. ed. Barack
III 132. 480. 4831. 1520 Xv. 16 vkft. Diebold Frangk z. Strassburg dem
.würdigen wohlgelerten Herrn Ludwig graue zu Hohenlohe thimiherrn der
hohen stifl't z. Strassburg' genannte Güter i. Geispolsheim (Strassb. St. Arch.
— Contr. St 1524 — 361. 1542 Aug. 1 bei d. Dekanatswahl i. Strassburg an-
wesend (Zimm. Chr. III 3891. ~ 1545 Oct. 20 i. Mainz, a. d. Wahl des EB.
Sebastian v. Heussenstamm beteiligt; begleitet denselben (Nv. 14) in den
Rheingau zur Huldigung (Gudenus C. d. M. IV 658. 660). f 1550 Oct. 18
z. Mainz als senior et iubilaeus (Joannis II 247. 371). Hat .wahrscheinlich'
das Spital zu Strassburg z. s. Erben eingesetzt (Wibel, Hohenl. K. u. Ref.
bist. 1 121 1.
1490. Hohenlohe, Philippus comes de
264, 15 1504. i;eiierosus d. Pliilipus comes de Hohenloe et canonicus Herbipolensis.
Jüngerer Br. v. Sigmund, Ludwig und Georg, geb. 1492 Dz. 14. —
1504 Fbr. 3: can. e. Herbipol.; 1519: can. capit.; 1523: cellerarius.
Seit 1512 auch can. e. Bamberg. (Bericht h. V. Bamberg. 32,128).
1507 Apr. 4 Frei bürg i.d. Philippus de Hohenlochen cathedr. ecclesiar.
Bamberg, et Ilerbip. can.'). •(• 1541 Mz. 2 an einer Wunde, die ihm ein
Mitkanonikus i. Streit über e. angeschossenen Hasen beigebracht hatte.
(Epitaph; ,A" D. MDXLl d. Mercurii II Mart. t venerabilis et generosus
d. Philippus comes de Hohenloe Bamberg, et Herbipol. eccl. can.'; Gropp
p. 708: vgl. V. Seckendorff. Hist. Luth. III 590. 10 u. Wibel, Hohenl. K. u.
Rf. Hist. I 33 f. 111 404 IV 18; Arch. f. UFrank. 32, 120).
1491- Hohenlohe, Sigismundus comes de
256, 39. 1500. illustres donüni Sinisuuindus, Ludo\-icus et (Jeoriiius fratres coniites
de Hohenloe pro se et esiregio d. Tlioma e.\ Kersteni iuris ponti-
ficii doctore eorundem doniinoruni coniitum preceptore florenos
Kenenses duos.
\'gl. Georg V. H. — 1495 mit s. Brüdern Ludwig u. Georg auf fremde
Universitäten, zunächst nach Frankreich geschickt; von dort nach Pavia.
Bologna, Padua (d. Vater schreibt an s. Sohn Albrecht: ,auch so han
Deine Brüder Ludwig, Sigmund, Gorig vnnd mit Inen Doctor Thomas Pafey
geraumbt vnd gein Bononien gezogen. Doch versehe ich mich nit, dass
sie daselbs pleyben, sondern werden auch wider vft'brechen vnd gein
Badwa ziehen'). Erscheint seit 1506 als Inhaber einer Domherrnpfründe
zu Strassburg, seit 1511 auch i. Besitz eines Kanonikates am Dom z.
Augsburg. 1523; decan. e. Arg. Sucht die .Strassburger Domgeistlichkeit
208
I lohenrode — llohen-lei
f. d. Reformation zu gewinnen, hält zu diesem Zwecke Ansprachen
^1522. 23. 241 u. lässt sein .Creutzbüchlein' (1525» ausgehen .Creutzbüchlein
oder vermanunge desWolgebornen Herren Sigismunden Gräften von Hohen-
lohe, Thumbdechan des Hohen Stifift zu Strassburg. nach altem Herkommen
beschehen an die \'icarien vnd Chorsverwanten daselbst. 2. Aull. [Stra^sb.
Wolffg. Köpfell s. 1. A' M. DXXXV. 40. 12 Bll.). Angefeindet vom Kapitel
(Speckle's Chron. i. Bulletin 1889 p. 3301 resign. er s. Dekanat gegen e.
Abfindung v. 170 fl. a. 7 Aug. 1527 fs. Augsburger Kanonikat a. 9. Dz. des-
selben Jahres) und begiebt sich a. 24. October i. d. Schutz der Stadt
Strassburg durch Erwerbung des Bürgerrechts (Strassb. St. Arch. — Bürger-
buch: Bez. Arch. - G 2724 No. 2). In Korrespondenz mit dem verwandten
französischen Hofe ; es gelingt ihm, die Königin-Mutter u. ihre Tochter, die
Hzgn. V. Alencon. f d. evangelische Lehre z. interessieren (Gerbel schreibt
a. Luther 1527: .non cessat libellos tuos in Gallicam linguam versos subinde
mittere Gallorum regis sorori, foeminae pietate misericordiaque erga exulos
et aftictos singulari': Thes. Baum. Univ. Bibl. Strassb. 1. Er begiebt sich dann
selbst an den französichen Hof; wird vom Kaiser zur Verantwortung
vor das Reichskammergericht geladen (1528 Oct. i u. 1529 Jan. 151 u.
1529 Dz. 15 i. d. Reichsacht erklärt, da er sich vom frz. Könige habe
.bestellen lassen, auch im dorauff als ein Hauptmann mit etwa vil Knechten
zugezogen'. Da s. Schuld nicht z. erweisen war. wurde er 1530 Mai 6 der
Acht entledigt, v 1534 Aug. 8 i. evangelischer Gesinnung z. Augsburg.
(Epitaph: .Sigismundi de Hohenlohe antiquissimae familiae ossa hie iacent,
qui dum viveret Argentorati canonicus vir elegantissimus gravitate honesti
aequi ac veritatis amantissimus fuit. Obiit in Cl^rioto MDXXXIIII d.
V'IIl Augusti. aetatis suae anno XXXXIX. - L'idowicus frater can. Argentin.
et Mogunt. defleto fratri in memoriam posuii-: VVibel. Hohenloh. K. u. Rf.
Hist. I 285 {.). — Der Bologneser Humanist Philippus Beroaldus d. ä. hatte
dem für die klassischen Studien begeisterten jungen Grafen s. Ausg. von
Auli Gellii Noct. Attic. libr. XX. 1503 mit einer sehr ehrenden Zusclinft
gewidmet (abgedr. i. Arch. d. h. V. f UFrank. XI\' 2691 Franc. Lambert
widm. ihm s. Commentar zu Joel 15251. Hiob Gast s. deutsche Übersetzung
des Brenz'schen Werkes .de admmistranda pie republica" (1526) (vgl. a.
Wibel. Lebensgesch. des Gf Sigismund v. Hohenlohe samt dem Kreuz-
büchlein Fkf u. Lpz. 1748; Fischer, Gesch. d. Hohenloh. Hauses I 125;
Bossert i. A. D. B ).
1492. Hohenrode, Egelolfus de
36. 30. 1289. d. Egelolfus de Hohenrode XII solidos.
Zweig der Röder (Mone II 463). Ruine b. Sasbachwalden (.Brigitten-
schloss'i.
1493. Hohenstein, Heinricus de
127, 35. 1365. domini Henricus et Johanne.^ fratres de Honsteyn lanonici Basileenses
ambo simul solverunt VII libras et X solides.
127, 26. 1365. Henricus de Hohenstein Basil. ecci. canonicus .procurator' (382,40;
384, 8. 26).
129, 26. 1367. d. Henricus de Hohenstein addidit XVIII solides.
Stammsitz: Burg Hohenstein b. Haslach i. UElsasss (Schöpflin, Als.
ill. II 250: Kindler v. Knobloch, d. Herren v. Hohenstein i. Elsass 1884 . —
135... Henricus natus nobilis viri Rodolfi de Hohenstein militis der. Arg.
d.. nulluni habens beneficium eccles. supplicat de canon. e. preb. i. e.
S. Florencii Haselac. ... e.K resign. liberam pro parte Volmari de Lupfen-
stein |s. d.] pridem eiusdem eccl. can. prebendati (G. L. A. Karlsruhe. Vatik.
Abschrr.). i35gjun. 19: Henricus de H. mit Kanonikat u. Präbende in
eccl. Basilien. provid. a. a. O. 1363 Jan. 28 Heinricus de H, fil. qu.
Rudolffi militis can. Haselac. (Strassb. Tho. Arch. — L. \'III . 1370. 1373
Mz 5 Heinricus de H. can. e. Basil. iTrouillat IV 721. 730J: erscheint seit 1367
als can., seit 1371 als ppos. e. S. Thome Arg., 1379 auch als päpstlicher
Collector i. Strassburg (Schmidt, Hist. de S.Thomas p. 276. 2901 u. i. dem-
selben Jahre als can. e. Bamberg., ppcs. veter. capelle Ratispon.
t^Paricius S. 3561. y 1384 Fbr. 23 i.a" d. M CCC LXXXIIII non. April, obiit
Hohenstcin — Ilova.
209
honorandus doniin. Ileinricus de Hohenstein presb. prepos. et canon. h. e.
et can. cathedralis Bamberg, e. in qua sepultus requiescit': Necr.
S. Thome b. Schneegans, S. Thomae S. 219; vgl. Necr. S. Ricardis Andelah.
b. Grandidier V 205 (I277): ,ob. 1384 Henricus de Hohenstcin can. eccl.
S. Ricardis in Andelahe ac rector eccl. S. Fabiani i. Andelahe': das
Necr. e. Basil. (Trouillat I\' 779) hat als Todestag d. 23. Febr. (Durch diese
Notiz der Acta, die durch die Nachrichten aus d. Vatilc. Archiven bekräftigt
wird, wird die Geneal. Tafel b. Kindler v. Kn. wesentlich modificirt].
1494. Hohenstein, Johannes de
127, 35. 1365. |cf. Heinricus de Hoheiistcin|.
Bruder des vorigen. 1359 Jan. 14 Johannes qu. Rudolphi de Hohen-
stein militis, der. Arg. d. mit Kanonikat u Präbende in eccl. S. Petri Arg.,
quem qu. Rudolphus de Hohenstein obtinuit, qui resignavit, providirt
(Karlsr.,; Vatik. Abschrr.). 1363 Jan. 25 Joh. de Hohenstein scolast. e. Hasel.
(Tho. Arch. L. V). 1363 Oct. 13 Joh. de H., can. e. S. Petri Arg. (Strassb.
Bez. Arch. G 4755). 1367 Johannes de H., fil. Rodolphi, can. e. S. Thome
.\rg. (Bürgschaft f. Johann Rudolfes selig, sun v. Hohenstein i. Tho. Arch.
Lad. VI). 1371 ppos. e. Haselac. (Schmidt, Hist. de S. Thom. p. 276).
Ob identisch mit dem seit 1398 Sept. 19 genannten Joh. de H. decanus
e. Basil. (Trouillat IV 612 616. 629; auch ÜB. Basel I 604. 697 u. ö). der
1422 auch can. S. Florenc. Haselac. (Strassb. Bez. Arch. G 5606) genannt
wird u. 1426 Mz. 4 starb (Tonjola p. 6>?
1495. Hohenwarter, Johannes
334i 5- 1555 nobilis d. Joannes Hohenwarter Styrius .procurator'.
334, iq. 1555. Joannes Hohenwarter Styi^ius libras quattuor.
1553 Fbr. 19 Padua (.Joannes Hohenbarter .Styrus'). — .Hanns v. Hohen-
wart, des Blasius v. 1 1. und der ßrigitta v. Schmelzing Sohn, um 1533 geboren,
erscheint schon im J. 1562 als Raitrat (a rationibus) bei der Kammer mit Herrn
Florian v. Griespeck u. a. bei einer Visitations- u. Reformationskommission
zu Joachimsthal [vgl. .Abrh. Joerger'] . . . Als wegen abermaliger Anzeigen
über schlechte Gebarung in Joachimsthal K. Maximilian II am i. April 1572
eine Kommission dahin abordnete, war Joh. H , der kurz vorher laut eines
Dekrets im k. k. Hofkammerarchive a. 26. Fbr. desselben Jahres zum Berg-
hauptmann in Schlackenwald ernannt worden war, eines der thätigsten
Mitglieder. . . Am 15. Sept. 1572 wurde er laut eines Dekrets im Hofkammer-
archive zum Amtmann und Verweser des Aussee'schen Salzamtes
in der oberen Steyermark befördert, in welcher Eigenschaft er bis 1589
daselbst diente. ... Er ward des EHz. Karl v. Steiermark Rat und kaufte
von Herrn Hans Jacob Segger Diedach (dd. 23. Mai 1587). Am 18. Mz 1591
schickte der K. Rudolf II denselben m. a. zur Emporbringung der Berg-
werke nach Kuttenberg. Mit s. Gemahlin Elisabet geb. Spulerin v. Mitter-
berg erzeugte er die Tochter Anna Maria v. Hohenwart, die sich i. J. 1594
mit ihrem Vetter Georg II Spiller. R. K. Maj. Rat verehlichte' (Bergmann,
Medaill. I 128: eine auf Joh. Hohenwarter geprägte Münze v. J. 1571 ibid.).
|Ein Hanns Hohenwarter z. Sant Paulis zu Eppan empfängt 1576 Fbr. 9
e. kais. Wappenbrief: Ferdinandeum N. F. 19, 71].
1496. Moya, Ericus comes de
174, 31. 1425. |L-f. Otto comes de 11. |.
S. des Gf. Erich v. H., Br. des folgenden. 1431 Köln (,Erycus comes
de Hoya can. e. Colon.'). 1431 Aug. 5: P. Eugen IV bewilligt Supplik des
Ericus comes de H. can. Colon, um erneute Provision m. Kononik. und
Präbende i. e. Leodien., non obst. canon. Colon, u. Prozess um ppos.
Bardevic; Sept. 22 bewilligt er auch die Supplik desselben um ppositura
S. Gereonis Colon.; und a. Sept. 29 erteilt er ihm Dispens zur \'er-
einigung dieser beiden Propsteien auf 3 Jahre (Repert. 1424. 1585. 1673).
1434 — 35 ppos. e. Mind. (Zs. f. vtrl. Gesch. u. Altert. Westf. XXX\' 801.
1451 Apr. — 1456 Jul. ppos. e. Colon. — 1437—41: Bischof v. Osna-
brück (Stüve, Höchst. Osnabr. S. 342—355): durch d. Basler Konzil
Deutsche Studenten in Bologna. U
2IO Hoya — Ilolk.
abgesetzt. Seit 1450 Gegenbischof i. Münster, gegen Waliam v. Moers |s. d.|
1457 Oct. 23 verzichtete er auf d. Tag zu Cranenburg auf alle Ansprüche
auf das Münsterische Bistum gegen eine jährhche Rente; sein Gegner, der
als Nachfolger Walrams v. Papst ernannte Wormser Dompropst Hz. Johann
V. Bayern, versprach ihm zur Wiedererlangung der Kölner Dompropstei
behülflich zu sein; doch starb Erich bald darauf (Erhard, Gsch. Münsters
S. 237. 247; Hansen, Münsterische Stiftsfehde i. Publ. preuss. Staatsarch.
Bd. 42 S. gff. ; Keussen i. Köln. Matr. 1 259).
1497. Hoya, Otto comes de
174, 31. 1425. ab illustribus viris d. Ottone et d. Erico*) comitibu^ de Hoya u^quc
ad pleniorem deliberacionem VI ducatos.
*) facto postea preposito Colonien.si, po.stea episcopu^
Osenburgensis (a. m.).
1424 Grf Erich v. Ho3'a teilt seine Gfschft. unter s. Söhne Jotiann,
Albrecht, Otto und Erich (Gsch. d. Gfschft. Hoya u. Diepholz v. Rathlef
T. I No. 174). Schon 1416 hatte Otto facultatem recipiendi sacros ordines
erhalten (a. a. O. No. 159). 1425 Mai 28: Z. i. Bologna (,nobilis vir d. Otto
et Henricus comites de Hoj^a': L. s.). 1429 Otto v. d. Hoya Propst zu
Hamburg (a. a. O .No. 176; Staphorst, Hamburg. K. G. II 259). 1431 Mz. 28
Otto comes in Hoya can. e. Hildesheim, hat auf Kanonikat u. Präbende
i. Hildesheim verzichtet (Repertor. 403).
1498. Hoym, Otto ab
336, 5. 1557. nobilis d. Otho ab Heym Brunsvirensis libras dua^.
1554 Oct. Freiburg (,Otto de hoim laicus nobilis dioc. Halberstat.').
1555 Aug. Padua (,Otto ab Heym Braunsuicensis' 1. 1560 Apr. 24 noch in
Bologna: seine Wohnung wurde damals von den Stadtschergen geplündert,
was Anlass zu einem allgemeinen Aufstand der deutschen Studenten gab
(Brief des Chph. Kress [s. d ] i. Mitt. d. V. f G. d. St. Nürnberg H. XI 1895.
S— A. S. 63). Barthol. Richius [s. d.] schreibt 1567 Oct. 7 an Joachim
Camerarius: ,venit hie iuuenis nostras nobilis &. litteratus Otto ab Heim,
qui septennio fere integro vixit Florentiae cum Petro Victorio, te inuisum,
Joachime, quod ipsuni ante triennium reversus ex Italia itidem facere
voluit, cum tu forte tum Lipsiae abesses. Ea est hominis bonitas, is amor
in studia humanitatis' (Coli. Camer. vol. X Münch. Hfb.). — Wurde ca. 1570
mit Perkentin [s. d.] und Ramin [s. d.) von Hz. Julius v. Braunschweig als
gelehrter Hofrat angenommen. 1575 als Beisitzer des Hofgerichts
erwähnt: 1576 als solcher gestrichen. 1582 unterschrieb er sich als ,Hof-
Camm errat' (Krusch i. Zs. h. V. NSachs. 1894 S. 45. 137. 172). 1567 mit
Esbeck bei Schöningen belehnt. Vermählt mit Anna v. Oberg (1572 Jan. 13).
-|- 1604 Mai 28 (Nolten u. W. v. Hoym, Collect, z. G. d. v. Hoj'm).
1499. Hoym, Sifridus de
271, 19. 1509. a nobili viro d. Siffrido de Hoym*) Magdeburgensis et Halber-
stedensis canonicum medium ducatum.
273, 8. 1510. pro exequijs Sifridi de Hoim, pro duabus candelis parvis et magnis
ac pro thure solides X\'III.
2.73, 10. 1510. item pro missis eiusdem Sifridi solidos XII.
'■'■) obüt anno 1510 (al. m.).
Sifridus de H., unechter Sohn, 1494 can. B. M. V. Halberstaten.
(Leukfeld, Antiquit. Gröning. p. 127). — 1502 WS. in Erfurt (,Sifridu3 de
Heym, canonicus mai. eccl. Magdeburgen. et Halberstaten, ddt. 12 nov.
et 8 d.').
1500. Hocwover, Lu. de
41, 6. 1293. d. Lu. de Hocwover VIII solidos.
1501. Holk, Jacobus
134, 22. 1370. d. Jacobus Holk unum flor. de camera.
Kolberger Familie.
Holk - Holtzapfcl. 211
1502. Holk, \'incentius
131, 19. 1368. d. V'incentius Holk de Kolberg XII solidos.
134. 19. 1370. d. Vincencius addidit XII solidos et V solidos pro pcna (cf. 135,8).
1419 Vincentius Holk can. e. Camin. (Clempin, Dipl. Beitrr. S. 441).
1503. Holkener, Philippus
266, 17. 1505. a d. Philippo Holkener Bruteno XXV Bolendinos.
269, 23. 1507. d. Philippus Brutenus sub aliis nobis intitulatus nobis solvit XXV
Bolendinos et medium florenum Reni.
1509 Philippus Holkener Lic. iur. can. i. Braunsberg (Bibl. Warm.
I. 191. 289, a): erscheint dagegen 1510 Oct. 26 u. 1513 Sept. 12 als Leg. Lic.
(1. c). Kanzler des B. von Culm (ÜB. Bist. Culm II 651. 58. 67. 6g);
s. 1517 — 24 i. Danzig iScrr. r. Pruss. V 490. 552). 1525: Agent der St.
Danzig zu Krakau (Publ. aus preuss. Staatsarch. Bd. 61, 135 a).
1504. Hollfues, Leopoldus
188, 28. 1522. a d. Leopoldo Hoelfus e.\ Austria I florenum in moneta.
1537 Apr. 23 Leopold. Hollfues decanus e. Ardacensis auf dem
Provinzialkonzil zu Salzburg anwesend (Wiedemann, Rf. u. Ggref. i. Lande
u. d. Enns S. 2i8j.
1505. Holstat (Holste), Nicolaus
309, 36. 1534. a d. Nicoiao Holstat I flor. Kenensem.
310, 5. 1535. d. Nicolaus Holste .procurator'.
,Holsten oder Holstein wie sich etzliche schreiben. Ein alt Geschlecht
in Pommern u. Meklenburg.' — Claus, S. d. Curd, auf Passow 1561, verm.
m. Marg. v. Hagen: 2 Söhne (König, Hdschr. Samml. auf d. K. Bibl. Berlin).
[1532 Jan. 30 Wittenberg: mag. art. (Küstlin II 20)]. 1543 Nicol. Holstenius
cancell. Luneborg, Gesandter z. Nürnberg (Seckendorf, Hist. Luth. III
§ 102. 4; Havemann, Gsch. Br. Lüneb. II 127).
1506. Holstein, Burcardus de
36, 3. 1289. d. Burgardus de Holtzacia VI grossos.
1507. Holstein, Christianus de
HO, 34. 1345. a d. Christiano de Holtzatia Lubicensis dyocesis XI solidos.
1508. Holthusen, Joannes
150, 27. 1497. a d. Joanne Holthusen*) Hildensis diocesis XVI Bologninos.
252, 3. 1498. in e.xequijs Johannis Holthusen pro candelis Bologninos VI.
'■) clausit diem suum e.xtremum eodem anno in Catarro,
in domo Joannis Scafhusen (al. m.)
Wohl e. S. des Hausbesitzers (1479) Hans Holthusen in Hildesheim,
1490 WS. i. Leipzig (,Johannes Holthausen Hildesheim'). 1493 ibid.:
bacc. art. (,Johannes Holczhausen de Hildesheym' — Phil. Mtr.). 1496 Jan. 4
in Köln (.Johannes Holthusen de Hillesen ad" iura iuravit et s.').
1509. Holthusen, Nicolaus
198, 33. 1453. d. Nicolaus Holthusen de Luebeck canonicus Bardewicensis solidos X.
ti463 Nicolaus Holthusen, decanus e. Bardewicen.(SchIöpke S.428).
1510. Holtzach, Conradus
143, 27. 1381. a d. Conrado Holtzach de Thurego rectore parrochialis ecci. in
Bullach Constanciensis dioc. XX solidos.
Züricher Geschlecht (Leu X 264). — f Aug. 24 (,Conradus Holtzach
subdiac, receptus in canon. [r. e. in Bullach. C.j' — L. a. e. Turic. i.
M. G. H. Necr. I 576).
151 1. Holtzapfel, Jacobus
336. 36. 1558. d. Jacobus Holzapfel Spircnsis libras duas.
1558 Fbr. 25 Padua (,Jacobus Holtzapftel Spiren.' — al. m: I. U. D.
nunc agit Cancellarium Archiducis Ferdinandi in Alsatia). 1558
Jun. I : I. U. D. Bonon. (.Jacobus holczapflel cleric. Spir. dioc. i. Germania':
13. Nu. 4'". — cf. L. s. i. c. IV: .Jacobus Holczaph de uhstat germanus').
U*
212 lloltzhain — Holtzsihuhcr-
1564 Aug. 23: Advokat a. Reichskammergericht. Siegelt aU Oberamt-
mann zu Lauterburg 1585 Mz. 8 (Kr. Arch Speyer. .Hochstiff No. 864.
Mitt.). t 1592 Nov. 25 (Epitaph i. Dom z. Freiburg: .Anno domini MDXCII
an Sankt Catharinatag starb der edel hochgelerte Herr Jakob Ilolzapiel,
beder Rechten Doktor, Ihre Durchlaucht Herzog Ferdinand zu
Oestreich geheimer Rath, gewester K. Oestr. Kanzler und Ober-
vogt der Grafschafc Pfirdt. — Anno dni iMDXClIl. d. 10. Maitag starb
die edel und Tugendreich Frau Anna Ilolzapflin geborne Brüningerin, seine
andere eheliche Hausfrau deren See! Gott gnedig seyn wolle': Schreiber,
Dom z. Frbg. 1829 Beil. S. 54). — Über d. Familie vgl. v. Stetten, Augsb.
Geschl. S. 279 f.; war wohl e. S. des dort genannten Kammergerichts-
assessors Albrecht H. zu Speyer.
1512. Holtzhain, Heinricus
78, 44. 1320. d. Hainricus dictus Hohzhayn Constanc. dio.-. VIII solidos.
1513. Holzhausen, Johannes de
198, 33. 1453. d. Johannes de Holtzhausen de Franckfordia solidos XX.
Johannes v. H. zum Goldstein, S. d. Gipel v. H. zum Spangenberg
u. der Adelheid Freitag. 1444 Apr. 29 Heidelberg (.Johannes Holcz-
husen de Francfordia Magunt. d. clericus'); 1446 Jan. i : bacc. art —
\'erlässt den geistlichen Stand. Seit 1450 Rat der Stadt Frankfurt
(resign. 1465); seit 1457 auch Schöffe (resign. 1459). Vermählt m. Marg.
v. Steinhaus 1453 (f 1461). dann mit Kathar. v. Schwarzenberg 1463
(3 Kinder), f 1474 (Fichard'sche Samml. i. St. Arch Fkf.|.
1514. Holzhausen, Ludovicus de
247, -^- '4'*5 ^ '^- Ludovico de Holtzhusenn e.\ FraiKkfordia grossetos VIT.
S. des Gilprecht v. H. zum Spangenberg u. der Katharina Frosch.
Neffe des vorigen. Gb. 1473 Jun. 13 zu Frkf Heiratet 1503 Margaretha
Bromm. f 1507 kinderlos. (Fich. Sammig. i. Fkf St. Arch. vgl. Job Ror-
bachers Tagebuch ad a. 1473. 95- i. Quell, z. Fkf. Gesch. I 237. 252.)
1515. Holzl, Paulus
266, 5. 1505. a Paulo Hokzl de Silian Bri.xiensi XXV Bolendinos.
341, 20. 1511 Mai 30. d. Paulus Holtzel e.K Sylian utriusque iuris doctor canonicum
ecclesie collegiate Inticensis donavit nacioni Germanice florenum
Renensem (cf. 273, 42).
.SS. 1497 Leipzig (.Paulus Holtzel de Siliano'). 151 1 Mai 26: I. U. D.
Bonon. (Mai 25: ,disp. f. c. dno Paulo Alemano [Paul. fil. Joh. Holcel dioc.
prix. in Alam. scolar. in iure can. et lic. i. iure ciuili': A. No. 5]. Mai 26:
,exam. et approb. i. iure can. — Insignia recepit in utroque iure': Lib.
, secr. i. p. I). — Paulus Hölczl I. U. Doctor can. e. Brixin. et quondam a
Divo Maximiliano Imperatore Reipublicae V iennensis gubernaculis admotus
stiftet e. Gemälde im Dome zu Brixen. Voluit autem et Florianum de
Waidenstein [s. d.] I. U. Doctorem canonicum Brixinensem habere illius
picturae consortem, simul ut amorem in se testaretur et illius memoriam
apud mortales alesceret (Resch, Monum. f. 31). -j- 1537 Jan. Epitaph i. Dom
zu Brixen: ,Anno Domini M. D. XXX\'II. die... Januarii obiit R. P. D.
Paulus Holczl I. U. Doctor canonicus Brixin. vir immortalitate dignus. Hie
pietas, fides, innocentia, castitas. humanitas sepulta. Viator dubitas'?
Brixinam consule. Vale.' — Resch 1. c. f. 14).
1516. Holtzmann, Sifridus
103, 34. 1341. dicms Holtzman de Bopphingen Xu solidos.
107, 20. 1343. a d. Siffrido diclo Holtzmann ü solidos ultra contribucionem prius
factam.
1517. Holtzschuher, Hieronymus
281, I. 1516. a d. Jeronimo Holczschuer ex Nurmberga ununi florenum Renensem.
S. des Nürnberger Ratsmannes Hieronymus H. (f 1529) und der
Dorothea Münzerin v. Feldkirchen (verm. 14981. Studierte i. Ingolstadt
(Cochlaeus a. Willib. Pirckh. 1517 b. Heumann p. 5); durch Christoph
Scheurl [s. d.] dem Joh. Cochlaeus [s. d.] nach Bologna empfohlen (1516
Hombura; — Hoogserria. 213
Nv. 18. — Briefb. S. 166), als anwesend daselbst erwähnt 1516 Dz. 31
(Heumann p. 4.1. X'ermählt (i526 0ct. 91 mit AppoUonia Welserin, in 2. Ehe
(1543 Dz 101 mit Magdal. Schlüsselfelderin: hatte aus erster Ehe 3 Söhne,
aus 2. I Sohn u. 3 Töchter. — Seit 1527 i. Rat, 1530 Bürgermeister.
1536 alter Bürgermeister, 1544 Decemvir, Wald- u. Kriegsherr,
des Schwäbischen Bundes Rat. f 1552 Dz. 27 (Trechsel S. 97), begraben
zu St. Peter i. Nürnberg, über seine diplomatischen Dienste vgl. die von
Chph. Gatterer iHist. geneal. dominor. Holzschuheroruni 1755. 2". p. 251
a. 4.) nach Müllers Annal. Noric. t. V gegebenen Nachweise. Er erhielt
1547 Sept. 28 i. Augsburg von K. Karl V eine Wappenverbesserung, (vgl.
auch Biedermann tab. 173).
151Ö. Homburg-, Henricus ab
50, 32. 1300. Henricus de Homburg pro se et magistro suo Mathia L solides.
[Ein Henricus de Homburg. ,vir iuuenis quidem sed ingenii alacris et
vehementis- wird 1313 Abt des Kl. Fulda; f 1353: Bruschius, Chronol. mon.
p. 222 ]
1519. [Homburg], Mathias mag. d. Henrici de H. fs. d.]
1520. Homburg, Cuno ab
336, 42. 1558. nobilis d. Cono ab Homburgk Treverensis libras quattuor.
33;, I. 1559. Cono ab Homburg Trevirensis ,procurator substitutus'.
1558 Jun. PaHua (,Cono ab Homburgk Treuerensis'). 1560 Mai 22:
I. U. D. Bonon. (,Conus ab Homburg Treuer, d. Germanus': B. No. 4").
1567 Jun. 17 und 1571 Dz. 21: Cone von Homburg Jur. Doctor Official zu
Koblenz und Rat des EB. von Trier. Er wird 1568 Fbr. 19 als decan.
e. S. Florini Confluent. bestätigt; urk. in dieser Eigenschaft noch 1581
Jun. 20. (Arch. Koblenz — Mitt.) Erscheint 1569 auch als Pfr. i. Leiwen,
Trier. Diöz. u. Pfr. i. Lutz, Trier. Diöz. (de Lorenzi, Pfarrei, d. Diöz. Trier
I 603; II 184). T 1581 Nov. 25 iHontheim II 551. 8751.
1521. Honburg, Heinricus de
8o, 33. 1322. d. Heinricus de Honburgh dyoc. Constanc. L solidos.
Si, 37. 1323. d. Heynricus de Honburg canonicus Constanciensis .procurator'.
1343 Mz. 7: Heinricus de Homburg (Hon-) can. e. Constanc. (Regg.
ep. Const. No. 4650); 1343 Mz 7 (Neugart 7081: 1344 Aug. 11 (No. 4699).
1347: her Heinr. v. Homburg chorherre ze Constanz u. Kircherr zu
Baden (Cop. Buch 319 i. G. L. A. Karlsr. 1. 1356 Apr. 11; Pfleger des
Bistums; soll mit s. Bruder Conrad an der Ermordung des B. Johann
Windlock beteiligt gewesen sein (Freib. Diöc Arch III 106). y 1377 Jul. 24
(L. anniv. e. Const. M. G. H. Necr. I 290). [Nicht zu verwechseln mit dem
gleichzeitigen Heinr. de Iliinaberg can. (Zonstanc: Act. V'atic. No. 2227;
Ried weg, Beromünster S. 476; Regg. ep. Const. No 4652 u. ö.).
152J Honstein, Ernestus comes de
i4q, 10 1387. ab illustribus viris d. Ernesto comite de Honsteyn et d. Henrico
d. de Glighen ar d. Henrico de Steynborch niagistro eorundem
\'I ducatos valentes X libras X solidos (cf. 149, 44I.
S. Heinrich (Vi v. H. aus d. Hause Lohra u. Clettenberg (f 1367^ u.
der Mechtild v. Orlamünde (Grundig u. Klotzsch, Samml. z. s. Gsch. X 97;
dagegen von Falckenstein.Thür. Chron. II 2. tab. z. S. 837 als ,S. Theoderichs 111
u. der Irmengard Gfn. v. Kevernburg bezeichnet). 1390: Bischof v. Halbcr-
stadt (s. Wahlkapitul. v. 28. Juli i. ÜB. Halberst. IV No. 3040); durch
P. Bonifaz IX bestätigt la. a. O. No. 3043). f 1400 Dz. 5 (No. 3161).
1523. Honwalt, Johannes r. e in
69, iq. 13 15. d. Johannes rector ecciesie in Honwalt Basilien. dyoc. XII solidos.
Ein Johannes de Honwalt cantor eccl. S. Petri Basiliensis ist Z. bei
der Wahlkapitulation des B. Johann. Senn |s. d ] (Trouillat III 441) 1361
Mz. 9; 1362 lul. 19; loliannes de Honwalt ppos. e. S. Petri Basileen. (ibid.
IV 683. 688).'
1524. Hoogserria, K. de
;i. 43. i;ci d. K. de Hoogserria V solidos.
21, Hoppe — llorn.
1525. Hoppe, Albertus
168, 13. 1416. a d. Alberto Hoppe de Zundis Bologninos XIX.
169, 6. 1417. AlbertuH Hoppe de Zundis .procurator'.
1454 Jan. 24 Albertus Hoppe clericus Halberstad. dioc. i Riedel
A. V221).
1526. Horborch, Wilhelmus
iiQ 39 1367. d. Wvlhelmus Horborch*) decanus ecci. Hamburg. Breni. dioc.
ddt XXIIII solidos.
130, 43. 1368. Wilhelmu.s Horbork decanus e. Hamburg. Bremen, dioc. .procurator'
(cf. 385, 39-; 386, 18).
*) iste coUegit decisiones rote (a. m |.
4 S. des Job. H. zu Hamburg. , Scheint seine Jugend besonders dem
Studium des röm. Rechts am römischen Hofe in Avignon gewidmet zu
haben: ohne Zweifel war er auch daselbst thätig beschäftigt i. d. Streitig-
keiten des Kapitels u. der Stadt' (Zs. V. f. Hamb. G. II 6431. 1361 Aug. 22
Wilh. H. bacc. i. Decr. Collector i. d. Prov. u. St. Bremen u. i. d. Diöz.
Verden (Staphorst I 2 p. 644 f); Sept. 25 Willekin Horborgh r. e. in Nortorf
Brem. d. bacc. in Decr., p. pr. ap. can. e. Magdeburg, vicarius
S. Catharine in eccl. Hamburg., ppos. e. Verden. (ÜB. S. Bonif.
Halb. I III). 1363 Jan. 26: Guillermus Horborch ppos. S. Andree,
päpstl. Collector f. d. Provinz Bremen, legt Rechnung 1 Kirsch, Collector.
S. 391 f). Erscheint seit 1365 Dz. 5 als decan. e. Hamburg. (Staphorst I 2
p. 646). 1373 Wilhelmus decanus Hamburg. Decr. Doctor Decretales
ordinario in studio Pragensi legens. — Herausgeber der Novae
decisiones rotae 1376 — 81, die er als auditor rotae curiae Romanae
gesammelt hatte (,Ego Wilhelmus Horborch Alamannus Decr. Doctor
minimus ac inter dominos meos auditores (rotae Romanaei praedictos
iunior, conclusiones sive determinationes infra scriptas quorundam dubio-
rum, in quibus finaliter omnes vel maior pars dominorum predictorum et
aliorum supervenientium remanserunt, ad perpetuam rei memoriam coepi
colligere et conscribere continuando usque ad a. Dni M CCC L XXXI et
mensem Mali et sub correctione et emendatione omnium dominorum meorum
predictorum et aliorum supervenientium melius sentientium'). Viele Hdschrr.
(Schulte, Litt. d. K. Rechts II 69 a. 4.; Ott, Beitrr. S. 57. 99; Stölzel. Gel.
Richten. I 80; Muther, Rechtswiss. S. 105 f.).
1527. Horburg (?), Bartholomaeus (de)
311, I. 1535. a d. Bartholomaeo Argentarien^i mediam coronain.
1528. Horn, Henricus
259, 29. 1501. d. Henricus Horn dioc. Halberstatensis XXI\' Bologninos.
1510 Oct. 18 in Wittenberg (.Henricus Horn de Brunschwigk).
1515 Jul. 4 Henrich Horn in geistlikem rechte licentiat, official des Houes
Halberstadt (ÜB. Ilsenb. 2, 154, 1551. 1516 Jul. 14 Henr. Horn licent. e. B.
Marie Virg. decanus et cur. episc. Halb, official. (ÜB. S. Bonif. Halb. S. 222).
1533 Oct. 28 (Riedel B. VI 409); 1535 Mz. 13; 1536 Jun 21 ÜB. Klost.
Drübeck 193. 199). 1538 Mz. 13 Henr. Horn geistlicher rechte licentiat.
techandt vnser lieben Frauwen Kirchen vnd official zw Halber-
stadt (1. c. S. 200): 1538 Jul. I (1. c 2031; 1544 Oct 13 (ÜB. Ilsenb. II 245).
1551 auch als decan. e. S. Crucis Northus. genannt (Hist. Nachrr. von
Northausen S. 159). Mitstifter der Hospitale S. Elisabeth und Salvator in
Halberstadt (Nebe, Kirchen visit. i. Bist. Halberstadt S. 54, vgl. besonders
S. 8 a. I). t 1553 Dz. 28 (,A. Dni 1553 die innocentium puerorum venera-
bilis & egregius Dns Henricus Horn, iurium licentiatus, h. e decanus et
officialis Halberstaten, obiit': Nebe a. a. O.). L'nzähligemal in s. amtlichen
Stellung als Official i. Schmidts UBB. genannt.
1529. Horn, Lubertus
i35t 39- 1372. a d. Luberto Horn archidiacono Bosowalcensi II libras.
Fehlt i. Clempins Verzeichnis (Dipl. Beitrr. S. 424) der archidiaconi in
eccl. Caminensi.
Hornburs; — Horneck. 215
1530. Hornburg, Dythardus
234, iq. 1487. a Dythardo Ilorncnburg de Bruynswick Ilalberstatensis dioc.
grossetos sex.
1472 Mz. 29 in Rostock f.Dethardus Horneborch de Brunswik');
1479: bacc. art. (ibid.); 1482: mag. art. (ibid.). 1485 Mai i. Köln (,Dedardus
Hornenborch de Brunsswijk Haluerstaden. dioc. ad iura iur. et solv.'i —
1473: capellanus capelie S. Johannis in eccl. S. Blasii Bruns-
wicen.; resign. s. Vikariat 1495, wurde can. e. S. Blasii. t 1510 Ende
August (Mitt).
1531. Hornburg, Johannes
279, 31. 1515. a d. Joanni Hornburg Braunswigcensi X carlinos.
2. S. des Braunschweiger BMeisters Ludeke H. — 1504 SS. in
Wittenberg (.Job. horneborch de Brunsuigk') 1507 Leipzig (,Joh. horn-
burgk de brunswick'j: bacc. art. Noch 1516 Jun. 2 als Zeuge i. Bologna
genannt (Arch.). Erscheint 1520 als J. U. D. "1535 Rat d. EB. Albrecht
von Mainz und Magdeburg. 1543: Rat des Kf. v. Brandenburg.
Albrecht v. Mainz verlieh ihm 1538 das Kupferbergwerk bei Könnern,
welches er eifrig betreiben liess iDreyhaupt I 207. 261). — Er vereinigte
die Würden und Pfründen eines can. e. Halberstat. (seit 1538 genannt),
Hildesem., Minden, (seit 1550 gen.), Merseburg, u. Numburg., ferner
die eines ppos. e. Brandeburg., S. Bonif et Mauricii Halberstat.
Walbeccen., Tangermund, und S. Petri Northensis (1538 — 1547) in
seiner Person; letztere Propstei liess er durch s. Official verwalten lEckart,
Urkdl. Gsch. d. Petersstifts zu Nörten S. 91). 1551 als Bischof v. Lebus
postuliert, nennt sich seit dem 29. Dz. d. j. .confirmierter Bischof', y 1555
Jun. 16 auf seinem Schlosse zu Storkow (Wohlbrück, Lebus II 223ft.|. —
Von streng katholischer Gesinnung, doch im allgemeinen duldsam iBriefw.
mit Melanchthon i. C. Ref.); ein Freund der Wissenschaften. Ein Gedicht
,ad Doctor. Joa. Hornenburgium Consil. principis Magunt.' i. Ge. Sabini
Poem. Arg. 1543. Ein Brief v. Joh. Horneborg , Doctor u. Postulatus des
stift'ts Lubus' an Christph. v. Sträss [s. d.\ idd. 1551 28.,'8.) abgedr. i. N. Mitt.
a. d. bist, antiq. Forsch. XIV S. 228).
1532. Hornburg, Christophorus
333i 33- 1554- nobilis d. Christophorus Horucborgk Brunswii-ensis duas libras.
Neffe des Joh. Hornburg |s. d.]. S. des Ludeke H. iv 1548), geboren
1531 Jun. II. — 1547 WS. Erfurt (,Christophor. Hornburgk Brunschwicen-
sis'). 1551 WS. Leipzig (.Christoph. Hornburg Brunswicensis'); gleich
darauf i. Frank f. a. O. (.Christoph. Horrenburg Halberstat. [d.| rever.
presulis Lubuc. agnatus'). 1556 Oct. 13; J. U. D. Bonon. (.Christoph, de
Hornburgk de Saxonia'; B. No. 4"). Empfing 1574 die Lehen z. Thiede.
welche die Familie von den Herren v. Wenden trug, t 1595, hinterliess
zwei Söhne, Georg Chph. u. Hans Albrecht (Stdt. Arch. Braunschw. — Mitt.).
1533- Horneck, NicoJaus
'3") 35- 1368. d. Nicoiaus dictus Hornecke dyaconus .\rgentinensis XX solidos.
Unterelsässisches Geschlecht, besonders in der Rheinpfalz begütert
(Kindler v. Knobloch, G. B. S. 124). .Conradus dictus von Hornecke civis
Argentinensis & Safina uxor sua de consensu Katharine, Johannis &
Nicolai vendunt. . . . (ÜB. Strassb. III 206, 341. — Vielleicht mgr. Nicolaus
de Cornu, der sich J362 Nv. 8 für Joh. de Luthenbach verpflichtete; er
befand sich damals (nach 1365 Nov. 17) in Rom (clericus in Romana curia
commorans); sein eigner Sachwalter war Johannes Beringuier (Beringer?)
can, e. (Jmburgensis (Surburg.?) Arg. dioc, was es wahrscheinlich macht,
dass Nicolaus de Cornu selbst ein Angehöriger der Strassb. Diözese war
(Glaser No. 68. 73. 106).
3534. Horneck, Sebaldus
i6q, 5. 1507. d. Sewaldus Horneck Nurbergensis XXV Bolendinos.
1500 Leipzig (,Sebaldus Hornigk Noriberg.'). 1509 WS. W^ien
(,d. Sebaldus Horneck in iure caesareo Doctor promis. 4 fl.'); ist wohl in
2i6 Hornig — Homsbach.
Wien promoviert worden. 1533: Doctor Sebald Hornecic Bürger zu Nürn-
berg (Nürnberg. Brief b. 107. p. 122: St. Archi. War vermählt zuerst mit
Anna N. (Trechsel, Nürnb. S. Job. Kirchhof S. 437). dann mit Clara Nützel
(Germ. Mus. No. 7177. l- 67). — [Ob identisch mit dem 1505 genannten
Sebaldus de Horneck can. e. S. Johannis RatisponensisV Paricius S. 371).
1535. Hoernig, Otto
333. 26. 1554. nobilis d. Otto Hornina; Sile^^ius libras duas.
335, 9. 1556. d. Otto Hornins: ,pro(;urator'.
344, 82. 1556. d. Ottho llornins; |J. U. L).| Silesius Bononenos se.xdecim.
Sohn des Bresiauer Ratsherrn Georg H., aus dessen 2. Ehe. 1545
Apr. 27 Wittenberg (.Otto Hornick Watislauiensis' — zugleich mit Georg
Hornick). 1553 Aug. i Padua (.Otto Höringk Siles.' al. m.: .Präge
appel. assessor'). — 1556 Oct. 30: I. U. D. Bonon. (Oct. 29 ,disp. l. c.
nobiliss. e. doctiss. viro d. Ottone Horning de Sil. Germ, in u. iure qui et
ipse officium procuratoris N. (i. per unum annum integrum summa cum
dignitate rexit ac disputauit publice docte ac summa c. laude audientium'. —
Oct. 30 .examin. f. predict. d. Otto et approb. in utroque iure n. d.. qui puncta
sibi assignata mira elegantia ac ingenii sui acumine dicendique ubertate
ita egregie explicauit nodosa enodando implicita explicando, ut omnes
prestantiss. eius ingenium admirantes exosculati fuerint a Rev. X'icearchid.
doctoratus gradum virlulibus suis sie exposcentibus . . Insignia in iure can.
habuit a D. Petro Maria S. Georgio Ego uero [Joh. Lud. Bovius] discipulo
digniss. ac bene merenti insignia in iure ciuili dedi.' — .posl hec ut animi
sui generositatem ac liberalitatem multiiugis eius virtutibus adiungeret,
Doctores utriusque CoUegii totam Nationem Germanicam innumerosque alios
scholasticos tam Citramontanos quam Ultramontanos uberrima ac luculliana
mercede seu cenaculo dulciariorum in propriis edibus lautissime ac
magnificentissim.e recepit. Cui dii sint faciles, donent pro munere pacem,
secula Cumeae perpetuumque decus': L. s. i. c. II.) — Kaiserlicher
Rat und Rat des Bischofs Martin Gerstmann von Breslau. Be-
sitzer von Malkwitz u. Weigwitz. \'erm. i. mit Magdal. T. des Nie. Uttmann
auf Schmotz sen.Watisl. 2. mit Margar. Müllern v. d. Lissa; 5 Kinder, t 1583
Oct. 22 (Cunradi Siles. tog. p. 1341. Ein Jugendgedicht von ihm (Elegia ad
Georgium H. parentem de morte fratris Achatii 1547) hat sein Lehrer
Andreas Winkler zwei Jahre später mit Gedichten anderer X'erfasser zu-
sammen drucken lassen. Die von ihm begründete Linie starb mit seinen
Enkeln aus (vgl. a. die hdschr. Werke von Henel, Winkler. Reichel auf der
Bresl. St. Bibl. und d. hdschr. Samml. v. König a. d. K. Bibl. i. Berlini.
1536. Horniin, Marcus
209, 17. 1464. a Marco Hörndien de Augusta XII Bologninos.
213. 3. 19. 1467. Marcus Horlin de Augusta Aug. d. Bononie in utroque iure
Scolaris . . .
Augsburger Ratsfamilie (v. Stetten S. 199). — 1470 Aug. 31: Leg.
Lic. Bonon. {.pres. f. Marcus de Alamania ab omn. laudabiliter appro-
batus duobus exceptis-: L. s. i. c. Ii. 1474: can. e. Frisingensis; 1483:
can. capitularis: erscheint als solcher auch 1496 Fbr. 11 iMon. B. 25. 206).
1491 : ppos. S. Andree Frising. 1514 Jan. 10: P. Leo X giebt dem
Marcus Horndlin pp. S. Andr. Fris. senio confecto den Matthaeus Horndlin
r. e. in Wolensitzach Ratisp. d. z. Coadjutor c. iure success. (Hergenröther
^397)- — "I' 1517 Oct. 18 i.venerabilis vir d. Marcus Hörle I. U. Lic. can.
Frising. e. ppos. S. Andree': Epit. i. Kreiizgang d. Domes zu Freising)
(Mü. Hfbibl. Cod. g. No. 1718: vgl. Hundt. Metrop. II 103; Khamm II. 1.;
Sammelblatt d. h. \'. i. Eichstätt MI 56. 62).
1537. Homsbach, Joannes
147, 37. 1495. a d. Joanne Hemsbach Regali prebendario ecclesie Moguntine
Bolendinos XX.
1487 Jul. 3 Johannes Menchen ppos. S. Petri Fritzlar, von K. Friedrich III
beauftragt, den Johannes Homsbach dem Mainzer Domkapitel für das
erste vakant werdende königliche \'ikariat zu präsentieren (Chmel, Regg.
Frid. III. Bd. II 7441.
Hornstein — Hoiipt. 217
1538. Hornstein, Johannes de
izy, ag. 1365. d. Johannes de Hornsteyn Constancicniis diocesis XX solido-;.
128. 3. 1366. Johannes de Hornstain Constanc. dioc. rector eccl. in Gebach '.pro-
curator' (cf. 128,7. '3°, 3^- 384,12.27. 385,2.17.). ,
Über d. Geschlecht vgl. d. Register der Mitt. Hohenzoll. i — 20. —
Johannes fehlt. — Ist wohl identisch mit Hans, S. des Conrad v. H. zu
Grüningen u. der Anna von Hornstein, 1369 genannt (Arch. f. Geschichte,
Geneal. u. Diplom. 1846. S. 45).
1539- Horst, Jacobus
176, 31. 1426. a d. Jacobo Horst XII Bologninos.
Jacobus de Horst, decanus ad S. Gudulam Bru.xeliis, Legum
Doctor, wird 1429 Mitglied der artistischen Fakultät zu Löwen
(Fast. Ac. Lov. p. 161; Molanus p. 530). Er war auch can. e. in Anders-
iecht ap. Bruxell. 1439 Fbr. 3: Jac. Horst Decr. D. scolast. e. SS. Apostol.
Colon. (Höhlbaum, Mut. VII 381.
1540. Horstmar, Antonius [de]
247, 33. 1495. a d. Antonio Horstmarie clerico Monasteriensis diocesis nichil, quia
pauper.
1490 Jan. 74 i. Köln (.Anthonius Horstmarie ad iur. iura, et s.')-
1541. Horstmar, Gotfridus de
51, 36. 1301. d. Gotfridus de Harsmaria VIII solidos.
1542. Hortensius, Christophorus
310, 41. 1535. a d. Christophoro Hortensio*) utriusque ecclesiae Wratislaviensis
canonico et iuris utriusque doctore mediam coronam.
*) obiit Vratislavie diuturno sed ineognito morbo 1538
(al. m.).
1530 SS. Leipzig {, Christophorus Gärtner Lambergensis'). — Christoph
Gaertner, can. e. Wratis lavien. f ca. 1537 (Kastner, Arcii. I 282). 1538
Jun. 15: canon. S. Crucis \'ratisl. per obit. Christophori Hortensii al.
Gaertner vac. wird vergeben (Schoettgen & Kreyssig, Dipl. II 28).
1343. Hoslau, Cunradus de
45, 40. 1295. d. Cunradus de Hosloven VIII solidos.
1544. Hospes, Fridericus dictus
100, 9. 1337. a d. Friderii'o dicto Hospes solidos X.
1545. Hossel, Conradus
162, 35. 1408. d. Conradus Hossel de Aensbach lirentiatus decretor. XX Bologn.
Corradus Hossel (Hoszel) de Onolspach dioc. Herbipol. de Alamania
erscheint 1404 Apr. in Padua als Zeuge beim Doctorate des Theodoricus
Rain de Saxonia (Gloria, Monum. No. 6781. 1405 Jan. 15: Lic. in Decr.
Patav. (I.e.). 14TO mag. Chonradus Onelsbach alias Hessel in Roniana
curia (Jahr.bericht h. V. f. MFranken 36, 199).
1546. Houck, Johannes
211, 31. 1466. a d. Johanne Houck de I.eidis Hollandeuse iu artil)us magistro
\'III Boioguiuos.
1547. Moupt, Johannes
]o8, 42. 1344. a d. Johanne dicto Houpt |cf. Otto de Wolfkcl|.
S\'fridus de Hamhorch berichtet 1348 (Act. 118, 12). die Nation habe
am 19. Juni der herrschenden Pest wegen das Inventar 4 Vertrauensmännern
— unter diesen d. Johannes de Herbipoli — übergeben: quo facto duo ex
nobis. sc. d. Johannes de Herbipoli et d. Johannes de Suevia predicti
per breve tempus sunt defuncti. — Unter diesem Johannes de Herbipoli
kann nur Joharuies Houpt gemeint sein, da Johannes Bersich und Joh.
Wolfskehl, aufweiche die Bemerkung allenfalls noch bezogen werden könnte,
noch 1389 bezw. 1383 unter den Lebenden weilen.
2i8 H'jvel — Höwc
1548. Hövel, Gerwinus de
161, I. 1407. d. Gerwinus de Hovele de Tremonia I libram.
i6a, ai. 1408. d. Gerwinus Hovele de Tremonia .procurator substitutus'.
[165, 13. 1412. a d. Gerwino socio dominorum de Morse VII solidos].
Hövel i. Dortmund (Fahne, d. Herren v. Hövel I 43 fl.) — 1403 Sh
Erfurt CGerwinus de Hovele de Tremonia XIII gr.'). Die Hansibcl
Familie Hövel bezog Stipendien von der Stadt Köln. Um das fällig,
Stipendium für seinen Sohn Gerwin ausbezahlt zu erhalten, sandte der
Dortmunder Bürger Tidemann H. folgendes von einem Bologneser Pfarrer
ausgestellte (dd. 1410 Dez. lo) Zeugnis ein: ,Ego Augustinus rector paroch'
alis eccl. S. Barbaciani in ciuitate Bononiensi recognosco publice p'
presentem literam, quod honorabilis vir dns gerwinus de houele mei.
parochianus, studens Bononiens., filius tidemanni ciuis tremonien. Colc:;
dioc, vixit in humanis in die S. Barbare virginis et martini, in cuii.
testimonium et veritatis signum sigillum ecclesie mee predicte presenti
littere duxi appendendum'. Dat. Bononie a" d. M- CCCC decimo die quo
supra. [Mit Siegel. Adr.: Tidemanno de houele.) (Köln. St. Arch. Urk.
>"'o- 7955'-
1549. Hövel, Gotfridus de
4";, 18. 1296. Goffridus de Hovele canonicus Monasteriensis .procurator' (45, 15;
cf. 47, 8).
Hövel i. Münsterischen (Fahne, Herren v. H. I 27 f.). — 1292 (1293)
Jan. 5: R. Hermann v. Hovele verzichtet für sich, seine Gattin Ortburgis u.
S.Erben Gottfried, Johann, Lambert, Christina. Gisela u. Ermegardis auf
s. Ansprüche auf Haus Dalecampe. 1299 Mai 29 Godefridus de Huovele
can. Monasteriensis; Jul. 15: Johann u. Lambert H., nebst ihrem Bruder
Gottfried, Domherrn z. Münster, vkfn ihr vom Hochstift Münster lehnrühriges
Gut Hohhusen (ÜB. Westfal. III No. 1461. 1641. 16481.
1550. Hovelich, Otto ab
306, 7. 1533. a nobili viro Ottone ab Hovelich Cliviensi XXX Bolognino^ unum
quatrenum.
34a, II. 1536. nobilis dns Otto van der Hoeffelich utriusque iuris doctor
Clivensis patria Coloniensis diocesis, quia de nacione nostra in
pluribus bene meritus est, huic catalogo (sc. Matr. Doctorum)
inscriptus est a. 1536.
1536 Jul. 14: I. U. D. Bonon. (.Otho fil. Enrici ab hoeffelingo Colon,
dioc.': B. N0.2'). — 1540 Mai 15 i. Köln i.Otto ab houelich utriusque iuris
doctor iur. e. s.')-
1551. Hoven, Heinricus de
147, 34. 1385. mgr. Heinricus de Hoven socius dni prepositi Karpensis |sc. Gotfridi
de Hanven] X solidos.
148, 8. 1385. Heinricus licentiatus in iure canonico .sindicus'.
1389 i. Köln (.Henricus de Hoven, lic. iur. can., Col. d.'). — 1389
ibid.: Henricus de Hoven, clericus Col. d., licentiatus decret. Bono-
niensis, necnon actu legens in facultate iuris canonici (Keussen i. Matr.
I 8. a I.
1552. Höwen, Burcardus de (I)
119, 26. 1349. d. Borgardus de Suevia dictus de Hoeuwen unum florenum solventem
XXX Solidos.
120, 18. 1350. Borchardus de Howen Constanc. eccl. canonicus ,procurator' (121,
3. 7; 368, 20; 369, 4. 21; 370, 5. 43; 371, 21: Brochardus de
Constancia).
Altes Hegauer Dynastengeschlecht (Riezler. Gsch. d. Gf. v. Fürsten
berg T. II; Krüger, Gsch. d. Gf v. Montfort S. 271 ff.) — S. des Peter v. H,
ei- 1371) u. der Kathar. v. Fürstenberg. 1347 Nv. 20 Burcardus de H. can
Constanc. (G. L. A. Karlsr. — Cop. B. 319!. 81); 1362 Apr. 13 (ÜB. Fürsten
berg \'I No. 11). 1363 Burcard, de H. custos e. Arg. (Lichnowsky, Gsch
d. Haus. Habsb. IV No. 536). 1363 Oct. 18: Ludov. rex Ungarie, Rudolf.
dux Austrie, Johann, episc. Arg. suppl. b. Papst quatenus dilecto ipsor.
Hövveii. 219
eiiisd. epiäc. consanguineo ßurchardo de 11. subdiacono baroni Const. d.
qui plurib. annis in studiis Bonon. e. Paduano stetit et ibid. laudabiliter
profecit de officio vel dignitate vacante i. eccl. Const., non obstante can. e.
preb. i. eccl. Const. ac can. e. thesauraria i. eccl. Arg. (G. L. A. Karlsr. —
Vatik. Abschrr.). 1364 Fbr. 23: P. Urban V ernennt d. Burkh. de H. zum
Dompropst i. Konstanz (G. L. A. Karlsr. — V General. 39); 1365 Apr. 26
(1. c). 1366 Sept. 28 Suppl. d. Burkh. de H. ppos. e. Const. (1. c.|. 1366
Oct. 10: B. de H. ppos. Const. z. päpstl. Capellanus ernannt (1. c).
1387 Mai 18: Burkh. v. H. Bisch, v. Konstanz sendet Bevollmächtigte an
F. Urban VI um Bestätigung (V General. 41). Erscheint noch 1388 Mz. 2
als ppos. et vicar. i. spirit. e. temporal, e. Constanc. (ÜB. Fürst. VI No. loi).
,B- e. freyherr v. H. sein mutter ain grävin v. Fürstenberg was thumprobst
zu Constantz, der ward ainhelligkiich z. bischoff geweit, als Nicolaus
(V. Risenburg) dasselbig (1387 Mai 4) vftgab. Als er nun gen Rom ritt, d.
Bestätigung v. bapst Urbano z. erlangen, hat d. bapst solliches nit wellen
thun, sonder hat bischoff Niclausen wider einsetzen wellen, vff" das aber
zang vnd hader vnd Krieg vermitten beliben, ward die sach also vertragen,
dass bischoff Niclaus thumpropst wurd u. II. Burckhart v. Höwen rechter
Bischoff". Diser bericht gefiel bapst Urbano auch u. bestetigt den. Das ge-
schah i. dem 1388 jare. — ■ B. Burkhart regiert d. bistum zehen jar. Starb
d. 19. tag augsten i. dem 1398 jar vff d. Pfallentz . . ward i. crutzgang bey
d. altar, so er mit sampt d. pfrunt gestifft hat, an die mur ehrlich begraben'
(Schulthaiss, Konst. B. Chron. i. Frbg. Diöz. Arch. VIII 51 ff'.; Helv. sacr. I 9;
vgl. d. demnächst erschein. Regg. ep. Const.).
1553. Höwen, Burcardus de (II)
:3o, 5. 1367. d. Burchardus de Hewen clericus Constancien. dyoc. iunior ddt II
libras.
Jüngerer Bruder des vorigen. — 1363 Oct. 18: P. Bulle f. Burchardus
de Hewen de canonicatu e. Constant. ,qui ut asseris quintumdecimum
etatis tue annum peregisti'. 1366 Aug. 2: Burckardus de Hewen, qui per
quinque annos in studiis Bonon. et Paduan. iura canonica studuit et
ibidem laudabiliter profecit, super quo etiam paratus est se submittere
examini suppl. ut fructus suorum canonicatus et prebende eccl. Constant.
in studio generali ad quinquennium percipere possit; wird ihm auf 3 Jahre
bewilligt (G. L. A. Karlsr. — Vatik Abschrr.). -j- 1376 Oct. 12 (, Burchardus
de Hewen can. h. e. obiif: L. a. e. Const. i. M. G. H. Necr. I 293').
1554. Höwen, Fridericus de
43, 28. 1295. d. Frederii'us de Ilcwen XL solidos.
Fehlt in den Stammtafeln. — 1290 Mai 1: Rudolfus, Fridericus,
Wolfradus fratres, filii qu. Rudolfi nobilis de Hewen (Zs. f. G. ORhein.
XXVII. 471). 1289 Mai 18 (ibid.).
1555. Höwen, Wolfgangus baro de
^bl, i. 1501. generosus d. Wolfgangus de Hewen baro etc. Treverensis metro-
polit. .\rgontinensis et Curiensis ecrlesiar. cathedr. canonicus flor.
Renenseni I.
S. des Petrus v. H., Freiherrn z, llohentruns und der Agnes Gfn. zu
Lupften (Ahnenprobe i. Bz. Arch. Strassburg G. 3091). 1493: can. e.
Argentin. u. Trever. (Ahnenpr. ddt. 1493 Jun. 37 i. St. Arch. Coblenz.
Mitt.). 1497 Jul. 31 Tübingen (,d. Wolfg. de Höwen baro, can. eccl.
cathedr. Argentin. Trcvir. et Curiensis') — nebst sein. Präceptor Nicol.
Brendlin [s. d.|. 1499 Oct. 6 Freiburg (, generös, d. Wolfg. baro de Hewen,
Trev. nietrop. Arg. et Curien. eccl. can.'). 1504 zum 2. mal in Freiburg;
Apr. 30: Wolfg. baro de Höwen . . . rector univ. studii Friburg. —
1506 Oct. 10; her Wolftg. freyherr v. Höwen senger des Doms z. Strass-
burg (Code histor. I 246). 1514 Apr. i Leo X papa überweist ihm pension.
s. fruct. monast. S. Blasii in Nigra Silva O. S. Bened. Const. d. et beneficior.
eidem monasterio annexorum (Hergenröther 1 490), an demselben Tage hat
Wolfg. v. H. die prepositura S. Petri Basil. resigniert (1. c. I 491);
220 Huhbeldinijk — liuetslocker.
1514 Nv. 7: der Papst überweist VVolfg. ex baronibus de Hevven can.
Con staut, gegen Aufgabe seiner Ansprüche auf Kanonii<at und Präbende
i. Marclidorff Const. d. die Einkünfte der Kirche i. Hegenwilre dictae
dioec. li. c. I 769) und am i. Dz. dess. Jahres die der Kirche i. Helligers
(dasselbeV) Const. d. (I. c. I 788).
1556. Hubbeldingk, Eberhardus
414, ^5- 1477- ä d. Everhardo Hubbeldingk de Frisia VI s;ros>os.
Erscheint 1478 Dz. 22 als Zeuge in Ferrara (.egregius art. doctor d.
Euerhardus hubbeldinck de Groninghen'). — Ansehnliches Mitglied der
Regierung in Groningen. Im Jahre 1473 von der Stadt an den Kaiser ge-
sandt, um Bestätigung des Bundes zwischen Stadt und Land und das Münz-
recht zu erbitten (v. d. Aa VIII 13751. 1478 Bürgermeister der Stadt
Groningen. 1480 Mitglied der hoofdmannen Kamer iGerichtshoQ von
Stadt und Land Groningen. 1485 namens der Stadt Groningen Kastelein
op het Kastell in Oostbrocksteriand, in welcher Eigenschaft er auch richter-
liche Funktionen ausübte (Mitt).
1557. Huber, Michael
i57i 7- 1500- d. Michael Huber Auijusteiisis promisit LO;itribuere, cum ad pins^ui-
orem fortunam devenerit.
1504 Jun. 10 Rom (venerabiiis vir d. Michael Huepher, ppos. in
Solio Saltzeburg. d. ac can. Patav. ac multarum ecclesiarum parrochial.
rector: Lib. Confr. de anima p. 116). 1506 Fbr. 17: K. Maximilian befiehlt
dem Michael Hubhere, Domherrn zu Passau, von seinen Ansprüchen auf
Patronatsrecht und Lehenschaft der Propstei Maria-Saal abzustehen (Arch.
f. G. Kärnth. XI 92) 1515—29: Mich. Huepherer (Hüben, Propst z. Saal u.
Domherr z. Passau (Oßayr. Arch. XXII 3191.
1558. Huber, Sebaldus
274, ib. 1511. a d. Sebaldo Huber' ) I florenum.
''■) cive Vratislaviensi.
1516 Jun. 28". Art. et Med. Doctor Bonon. (,fuit doctoratus in
artib. et medicina d. Sebaldus de Alamania Huber dioc. Wratislauiensis':
Pergam. Xo. 2 i. Erzb. Arch. Bolog.). — S. des gleichnamigen Breslauer Arztes
(t 1504): studiert ebenfalls Medizin und wird Arzt in seiner \'ater-
stadt. Heiratet Helena Bauer. Als die Pest 1542 in Breslau ausbrach,
schickte er seinen ältesten Sohn nach Schweidnitz, wo dieser starb. Sein
Sohn Jacob wurde enterbt und führte mit seinen Schwägern hässliche
Prozesse. Sebald Huber y 1554 iHenel u. Reichel auf d. St. Bibl. zu
Breslau. — Mitt.).
1559: Huetstocker, Jacobus
337> 15- 1559- d. Jacobu^ Huetstocker Au^^triacus libras duas.
S. des Wiener Bürgermeisters Christoph H., Neffe d. Johannes H. [s. d.].
1549 SS. Wien (.Jacobus huetstocker Vien. 4') 1557 Mai 20 Wittenberg
(.Jacobus Hübstocker Viennen'). 1557 SS. wieder in Wien (.Jacobus
huetstocker Men. i8'). 1558 Padua ,Jac. huetstockher \'ien Austriacus'i;
auf seinen und des Reinhard Sulg Antrag beschliesst die Nation am 9. Juni
desselben Jahres, zur Auslösung des Joh. v. Costitz aus der über ihn von
einem deutschen Kaufmann in Venedig verhängten Schuldhaft, 68 Ggld.
gegen Bürgschaft vorzustrecken. 1560 kehrte er nach Padua zurück: ver-
waltete hier vom i. August ab das Amt des Universitätssyndicus bis zu
seiner Abreise 1562 Fbr. i. — 1563 Oct. 16: I. U. D. Bonon. (.Jacobus
hotstoch German. dioc. (I)': L. s. i. c. IVj. — 1571 — 73 Stadtrichter,
1574 — 90: Bürgermeister in Krems. .1598 Viertelkommissarius der
niederöstr. Landschaft ( v. Luschin, Bll. V. NÖst. XV 93, wo weitere Litter.).
1560. Huetstocker, Johannes
333- I- 1533- d. Johannes Huttstocker Wiennensi^ libras duas.
S. des Wiener Bürgermeisters Sebastian H. — 1542 SS. Wien
(.Joannes Huttstocker' — v. späterer Hand: .Senator et praetor'). 1552 SS.
Huetstocker — Ilui^inck. 221
i. Padua {.Johannes Huetstocker Viennensis' — v. späterer Hand: .Caesar.
Mai Consiliarius-,1. 1553 Sept. 6 in Pisa als Zeuge genannt. 1555 Apr. 3:
1. U. D. ßonon. (,Joh. Huetstocker de Vienna in Germania': ß. No. 4.^').
1555 SS. Wien: bewirbt sicii um Aufnahme in den Lehrkörper der juristi-
schen Fakuhät (,D. Joannes Huetstockher conditionibus ut tarn facultati et
singuUs quoque doctoribus iura consueta persolueret et legem aliquam publice
repeteret ad facultatem est admissus. Satisfecit D. Doctoribus ac ad
facultatem ddt flor. Hung. 11': Matr. iurid.). 1557 WS. Joh. Huetstocker
Vienn. I. U. D.: Decanus. — Stadtrichter zu Wien: 1568—72, nieder-
österr. Regimen tsrat: 1574 77. Hofkammerrat 1583. t vor 1586. —
War vermählt mit Maria Anna Schallautzerin (vgl. Wisgrill IV 471: Berg-
mann, Medaill. I 299; Luschin i. Bll. V. Nostr. XIV 415, wo weitere Litten).
1561 . Huetstocker, Wolfgangus
288, 30 1521. a d. Volfgango Huetstockher I florenuni in moneta.
1562. Hufnagel, Christophorus
123, 28. 1476. a d. Cristofero Hufnagel Montonista Riwliduarcum |rf. Paul Neumann|.
1563. Hug, Nicolaus
238, 39. 1490. a d. Nycolao Hugen de Hambunii VIII grossetos.
245, 21. 1493. d. Nicolaus Hughe eccl. B. Virginis Hamburensis canonicus ,pro-
curator'.
Rostock 1482 (Nie. Huge de Hamborch'). 1487 Mz. 27 N. H. cantor e.
Hamburg. (Meyer, Hamb. Schulwes. S. 410) 1508 Aug. 2 Nicol. Hughe can.
e. Hamburg. (Meyer, 1. c. S. 421. | 1516 Aug. 21 Nicolaus Huge, can. e. B. Marie
Hamburg. 1 Staphorst I. 2. p. 3331; ebenso 1524 Apr. 23 (1. c. p. 343). [Von
diesem ist zu unterscheiden em anderer Nicolaus Huge 1496 — 1508 decanus
e. Hamburg: Sillem, Ref. i. Hamburg S. 6. — Letzterer nach Fabricius
p. 607 ein Nefle des obigen].
1564. Hugx, Johannes
222, 24. 1476. a magistro Johanne Hugx de Sancto Gallo XII solidos.
Johannes Hux, vormals ,des Abtz von Kempten Diener' (Vadian,
Chron. d. Abt. v. S. Gallen ed. Götzinger II 326), nennt sich in einem
undatierten (von Büchi, Briefe Albr. v. Bonstetten 1893 S. 86 in d. J. 1479
gesetzten) Briefe: Joh. Hux legum et artium doctor, cancellarius
Gallensis, während nach Vadian zu vermuten, dass er erst 1485 Kanzler
des Abts von S. Gallen geworden (Büchi, Albr. v. Bonstetten 1889.
S. 40). 1488 Gesandter dei Abts an die Landsknechte in Ulm; 1490 im
Streite wegen des Rorschacher Klosterbruchs von den S. Gallern und
Appenzellem eingekerkert. Er betrieb 1491 den Bund zwischen den
Schweizern und den Herzogen von Bayern, t Dz. 15 i.Hans Hug von
S. Gallen, doctor in beden rechten" — Necr. Magdenaugien. i. M. G. H.
Necr. 1 454). (Vgl. Leu X 395; Gschfrd. III 37; v. Arx, S. Gallen II 369. 405;
Samml. eidgenöss. Abschiede III i, 343. 384. 386.: Mitt. z. v. G. v. S. Gall.
II 92; Ratsprot. z. Luzern \'II 2031. [Ein Joh. 1 lug erscheint 1483 Jan. 22 u.
1496 Jul. 5 als Propst v. S. Johann in Konstanz: G. L. A. Karlsr. V
General. 50. — Derselbe yj.
55. Huinge, Theso
240, 9. 1491. a d. Thesone Ilunigc de (Jruodingen Tragatensis dioc. XXI Bolendinos
quadrinos IUI.
1495 Mai 19: Decr. Doctor Bonon. (Mai 16 ,disp. f. c. d. Mathia
Huynge de croynighen d'Alamania der. Tragent. dioc' Mai 19 ,f. examen
et conuentus dicti d. Mathie presentati per me Joh. de Sala . . approbati n.
discrepante doctorati per d. Jacobum vicarium et habuit insignia a d.
Joh. de Sala': L. s. i. p. I). — Aus altadligem Groninger Geschlecht. 1506.
1507. 1512 als plebanus e. B. Marie Groning. genannt. (Mitt.).
1566. Huisinck, Lambertus
224, 27. 1477. ii d. I-imberto Iluisiink de (".loningen VI grosses.
Lambert Huisinck erscheint 1482. 85. 89 in Groninger Kaufkontrakten.
1516 Lambert Huysinck sacrista zu Empne (Enimen) i. Drenthe i^Mitt.)
222 lluel- — ilumehi
1567. Hüls, Achatiu3
337, 20. 1559. d. Achatiu> Hüls Bambergensis libras duas.
1549 SS. Leipzig (.Achatius Huylss Bambergensis'). 1557 Mai 5
Tübingen (.Achatius Hilss Bamberg.'» 1559 Oct. Padua (.Aiacius Hüls
Papepergensis.' — al. m.: I. U. D. Imperatoris a consilijs. — Con-
siliarius nunc R^i Presulis et principis Bamberg). — Er scheint in
Padua die Doctorwürde erlangt zu haben. 1564 Mai 5. jun. 3. 19; 1584
Aug. 6; 1606 Aug. 16; 1607 Aug. 27 war Dr. Achatius Hüls Vertreter des
Bischofs von Bamberg im fränkischen Kreisrat iC. F. Jung, Miscell. III 25. 127.
IV I. 529.548.564). Richter u. Rat i. Bamberg. Übersetzer der griech
Bibel ins Lateinische, f 1614 (Freher, Theatr. eruditor.; Jöcher II 1767-
1568. Humbracht, Conradus
316. 31. 1538. a d. Conrado Humbracht Francfordiensi medium coronatum,
318, 7. 1539. a d. Conrado Umbracht iuris utriu.sque doctore Bonon. X\'1I. (cf. 342, 31 ).
1539 Mai 30: I. U. D. Bonon. (.comparuit Conrad. Humbracht dioc
Mongontin. in Germania': B. No. 3M. — Conrad Humbracht. gb. 1511 (1512..
S. des Claus H. u. der Anna Märkel. 1528 Altarist z. d. weissen Frauen,
resign. diese Pfründe 1530, als er ein Kanonikat a d. K. U. L. Frauen
i. Fkf. erhielt. Geht 1530 mit Beibehaltung seiner Pfründe auf Uni-
versitäten. Nach seiner Heimkehr entsagte er dem geistlichen Stande u.
trat in städtische Dienste. 1542 Sj'ndicus. 1546 Dz. 16 befand sich Doctor
Conrad H. unter den vom Rate deputierten Doctores, welcher über die
vom Gf. v. Büren verlangte Kapitulation der Stadt Beschluss fassen sollten
(Fkf. Gesch. quell. II 344). 1547 Bürgermeister (ibid. p. 294. cf. p. 3391
1548 Schöffe. \"ielfach i. diplomatischen Missionen thätig (cf ibid. p. 484
529. 531.36. 48. 49 u. s. w.i. — \'erm. 1546 m. Lucretia v. Hell gen. Pfeffer
hinterliess 5 Söhne u. 4 Töchter, t 1582. (Fichard'sche Samml. — St. Arch
Fkf. No. 145). — 5 Distich. auf ,Conr. Humbracht patricium Francof. Senator
e. Consul.' i. Aegid. Periandri Elogia p. 68.
1569. Humel, Gualtericus
217, 32. 1473. d. Gualterius Humel de Alamania ,te~tis'.
1570. Humerü, Conradus ^
177. 19. 1427. d. Conradus Humerij de Ma^uncia I Rynen>em.
1421 WS. Köln (,Coenrad. Hommere}- der. Colon, d.'» 1428 Jul. 3:
Z. i. Bologna (,d. Conradus Homerey de Wagunt.': Lib. sap.) 1432 Nv. 20:
Decr. Doctor Bonon. iNv. 13 .dispens. f. c. d. Conrado de Alam. ut non
obstante quod non audiuisset decretum per annum continuum ut nostre
constitutiones expresse requirunt posset ad priuatum examen in iure canonico
admitti, et fuerunt nouem fabe albe una tamen nigra'. Nv. 18 .Conradus
homeri de Alamania nobilis studens fuit examin. in iure can. . . f. approb.
n. d. et egregie et laudabiliter se gessit'. Nv. 20 ,d. Conradus homeri de
Maguntia Alam. publice doctoratus est in iure can. i. eccl. cathedrali more
solito, Insignia doctoratus ego [Baptista de S. Petro] sibi tradidi nomine d.
Johannis Andiee de Caldarinis et meo, quia nos duo eum presentaueramus
in suo priuato examine': L. s. i. p. I). — 1435 Mz. 18: Decr. Doctor Magister
Conradus Humerij sindicus et procurator magistrorum ciuium
consulum proconsulum ciuium urbis Moguntin. Er war damals
\'ertreter der Stadt Mainz bei dem \'ertrag mit der .Pfaftheif (Würdtwein,
Subsid. XIII 91. 92. 169). Wird als Kanzler des Rates der Stadt Mainz
öfters genannt (Städtechron. XX'II 153. a. 31. X'erhandelt in der Mainzer
Bistumsfehde (1461—63) im Auftrage des vom Papste abgesetzten EB.
Diether mit dem päpstlichen Legaten Ferrici in Frankfurt (Arch. f Frankf.
Gsch. u. Kunst III. Folge I. 212. 118). — Dr. Humerij ,der Stadt Menz pfaff
vnd iurist' lässt sich von Johannes Guttenberg gegen ein Darlehen dessen
Druckerei verschreiben (v. d. Linde, Guttenberg S. 53): stellt 1468 Fbr. 24
einen Revers aus, worin er sich verpflichtet, das ihm durch Guttenbergs
Tod zugefallene .Truckwerck' nur in der Stadt Mainz zu verwerten
(V. d. Linde a. a. O., Anlagen p. XXXMIi. •)• 1470 (a. a. O. S. 131a.). —
Ein Collegienheft von Dr. Humerü in der \'aticana zu Rom ; ,d. Lupi abbatis
Hundt. 223
S. Miniatis cenobii ciuitatis Castellione prouincie Sicilie lectura super
quattuor decretalium libr. ..; recollecte subtilissimi et famosissimi Decr.
Doctoris d. Nicolai de Sicilia, collecte sub auditorio suo per me
Conradum Homerij de Maguncia.. 1430': H. Stevenson, iun., Codd.
palat. lat. Bibl. Vatic. I No. 672. vgl. Falk i. Centr.Bl. f. Bibl.wes. 1889. S. 561)
71. Hundt, Wiguleus
310, 32. 1535. A nobili d. Wiglaeo Hundt*) de Kaltenberg I fioren. Renenseni.
311, 37. 1536. d. Wigulaeus Hundt .sindicus'.
312, 8. 1536. d. Vigileus Hund a Lauterbach .procurator substitutus'; geht in dem-
selben Jahre ab.
■■•■) consiliarius duiis Havarie Gulielmi |al. m.|.
Gb. 1514 Jul. 22, 5. S. Wiguleus' (11) Hundt v. Lauterbach auf Kalten-
berg aus seiner 2. Ehe mit Anna Glockner. 1524—30 unter Pinicianus auf
der Schule zu Augsburg. 1530 Ingolstadt iMederer p. 138): stud.
Griechisch unter Joh. Agricola, seit 1531 auch Rechtswissenschaft unter
Fabius de Narnia. Franc. Burkhardus u. Nie. Everhard d. ä. 1535 Fasten-
zeit in Bologna (,Daselbs meine studia Iuris compliert sub petro pauIo
Burysio, Ludouico Gosadino, Laurentio de Pina i! vnd Nicoiao de Armis,
hochberüembten Doctorn, biss in annerthalb Jar, hat mich das Fieber
herausstriben') WS. 1536 Ingolstadt: Doctor legum; 1537 Jun.: Ordi-
narius institutionum iPrantl, Univ. Ingoist. Bd. II. Biogr. No. 29). 1539:
rector univ. studii Ingolstadien. (Vigl. Zuichemus a. Leonh. v. Eck 1539
Dz. 20: .Doctor Wigilaeus Hundt non modica gratia apud auditores poUet,
et profecto non modo eruditione ac diligentia, verum etiam iudicio praecellit;
qualeni virum huius academiae proprium alumnum praemio aliquo obstringere
conveniret, ne de alia conditione cogitaret, sed publicis studiis inservire
pergeret' b. Hoj'nck p. 269) 1540 Jan. 9 von seinem Rektorate abberufen,
zum Rat Hz. Wilhelms in München ernannt (,den 9. JanuariJ gemelts
40. Jare die gewondliche Rats-Ptlichtung geton.'i. 1544 vermählt mit (i.)
Anna Khembterin (f 1553). Wittwe des f. Rates Dr. Joh. Schwabe. In
2. Ehe 1554 mit Anastasia v. Frauenberg, in 3. 1570 mit Ursula v. Pienzenau.
Er kauft 1546 Schloss und Hofmark Sulczemos, 1571 Schloss und Hofmark
Lenting b. Ingolstadt. 1555 hatte ihm Hz. Albrecht V die Pflege Dachau,
das Domkapitel zu Augsburg die Propstei Geissenhausen verliehen. 1548
auf \'orschlag des Vigl. Zuichemus durch K. Karl \' für den bayr. Kreis
ans Kammergericht präsentiert, 1549 Nov. 10 iür Kursachsen (Ludolf,
append. X 59). 1551: Kanzler des Hz. Albrecht V i,als das cannczlei
Anibt zu Landshuet durch Abzug Doctor Connradt Praun verledigt, bin ich
von Meinem gnedigen Hern Hz. Albrecht Anno 1551 dahin zu cannczler
bestellt') 1552 als Hofrat und Gh. Rat nach München: seither von
massgebendem Einfluss in allen Regierungsgeschäften. 1555 Sommer ver-
handelt er in Wien mit K. Ferdinand wegen Rückkehr der Jesuiten,
erbittet sich den Pater Canisius zur Reform des bayr. Klerus ^Mederer
p. 243) ; 1557: Mitglied des bayr. Religionsrates, vertritt hier die
versöhnliche Richtung (Rosenthal S. 512a. 3. Mayer S. 28); 1560. 67. 69. 71:
Kreisgesandter auf dem Münzprobationstag z. Regensburg. 1564 auf dem
Reichsdeputationstag zu Worms, 1566 auf d. Reichstag zu Augsburg, 1567
zu Regensburg. 1570 zu Speyer. Erhielt 1583 Nov., als er von der Stelle
des Hofratspräsidenten zurücktrat, den Titel eines Gh. Rates, wurde,
wie es scheint, später auch Mitglied des 1585 errichteten geheimen Rates.
1587 Mai 25 zum letztenmal in hzgl. Diensten erwähnt -j- 1588 Febr. 18 in
München. Sein von ihm selbst verfasstes Epitaph bei Mederer p. 170.
Ein eifriger Förderer von Kunst und Wissenschaft. Hinterlieis selbst 2
geschätzte historische Werke: 1. Metropolis Salisburgensis in 3 Teilen
(bis 1580) 2". 1582: vermehrt (bis 1620) herausg. v. Chph. Gewold 1620 u.
1710. 2. Stemmatologia Boica. — Ingoist. Dav. Sartorius 158s: t. I.
1586: t. II. 2«: 2. Aufl. 1598. — Der III. Teil ist abgedruckt mit den Zu-
sätzen des Archivars Libius i. Sammlung bist. Schriften u. Urkk. hsg. v.
M. Frh. v. Freyberg III. Bd. Sttg. cV Tüb. 1830. 8'\ Dort S. 182-185 s.
Selbstbiographie. (Vgl. Nachricht von den Leben und Schriftten Herrn
224 llundtpis — lluNclariu-
Wiguleus Hunui zu Sulzenmoos, Lenting und Steinach u. s. w. womit seine
auf besondere gnädigste Erlaubnis zu haltende Sommervorlesungen anzeiget
Joh. Tob. Köhler. Götting. 1750. 4». (auch abgedr. i. S. W. Otters Hiit.
Bibl. 2. T. Nürnb. 175J S. 245 ff.); P. P. Finauer, ßibl. z. Gebrauch d. bayr.
Staats-Kirchen- u. Gelehrt. Gesch. T. I (1772) S. 195—232. Kobolt, Bayr.
Gel. Le.\. S. 347—50: Eisenhart i. A. D. 15. XIII 392 ff., Manfr. Mayer, Leben,
kleinere Werke n. Briefwechsel des Dr. Wig. Hundt. Innsbr. 1892. 8").
1572. Hundtpis a Waltrams, Johannes Mattheus
334, 28. 1555. Nobilis (1. Joannes Matheus llundtpis a Waltrams libras duas.
Ravensburger Patrizier (Frbg. Diöz. Arch. XII 151 ff.(. Familiengut
Waltranis i. bayr. Allgäu (Baumann. Gsch. d. AUgäu III 517). — 1547 Jul. 30:
Anwartschaft auf e. Dompfründe i. Konstanz (G. L. A. Karlsr. X'General. 601.
1550 SS. Ingolstadt {.Johannes Mattheus Hundpiss de Waltrams can.
Constant.') 1551 Aug. 17: P. Paul III tiberträgt ihm d. Donipropstei z.
Konstanz; wird 1552 Oct. 10 i. d. Domkapitel aufgenommen, Octob. 10 (131
als Dompropst anerkannt (I. c. V General. 63). 1554 Jan. 8 Padua
(Joannes Mattheus Hundpiss a Waltranis'). 1561 Mz. 14 Joh. Matthe. H..
Domprobst, wird in eine Domherrnpfründe eingewiesen. 1565 Jun. 15 zum
Akoluthen. Jun. 16 z. Subdiakonen geweiht (V General. 66). 1567: Kon-
stanzer Synode (Frbg. Diöz. Arch. XXII 146). t 1593 Jan. 18 (Epitaph b.
Eiselein S. 192).
1573. Hundtpis a Waltrams, Joachimus
334, 30 1555. nobilis d Joachimus Hundtpis a Waltrams libras duas.
1551 Ingolstadt (.Johannes Joachimus Hundbiss').
1574. Huribach, Heinricus
97' 9- 1335- d. Heinricus dictus Hurlewegge de Ratispona XII solides.
99. 5 133^. Heinricus dictus Hurelbech de RatLspona (.procurator') (cf. 99,36;
358,16).
|i02, 2. 1339. nota, quod L XXXII libre Bononinor. quas d. Heinricus de Ratispona
ad nacionem testatus fuerat . . . cf. 359, 13; Henricus de Ratispona
dict. Urlibech . . . defunctus.].
1575. Hurleman, Henricus
236, 16. 1489. a d. Henrico Hurleman prebendario in Wald VI grosses.
1576. Huseman, Johannes
204, 32. 1460. a d. Johanne Husemann perpetuo vicario in Hervordia derico
Colonien dioc. X solid.
205, 31. 1461. Johannes Huseman (de Tremonia: 207,23] vicarius in Hervorde,
clericus Colonien. dioc, .procurator' (207, 23).
1464 Aug. 23: Lic. i. Decr. Bonon. (,d. Joh. de Alamania t. ex. e.
n. d. approb.': L. s. i. p. I); 1469 Mai 20: Decr. Doct. Bonon. (,d. Joh.
Usman de Alam. qui fuerat licentiatus d. XXIII Aug. a. 1464'). 1472 in
Rom (.Johannes Huseman, Decretorum Doctor, decanus Susatensis.
Colonien. dioc' — Lib. Confr. p. 80). 1476 Dz. 5 Joh. Huseman Decr. D.
decanus S. Patrocli Susat. sedis apost. prothonotar. et commissarius
super inquisitione contra archiep. S. Andree etc.' (.Annal. h. V. NRhein
61, 183). 1478 Fbr. 10: decan. S. Patrocli Susat. (a. a. O. S. 171); Oct. 16:
sedis apost. prothonotar. (a. a. O. S. 174). 1480 Sept. 4 Joh. Usman decan.
B. M. ad grad. Colon, (a. a. O. S. 176).
1577. Huser, Balthasar
215, 33. 1471. a d. Waltasare Huser utriusque iuris licentiato plebano in Solem
VIII Bologninos.
216, 22. 1471. in exeqiiiis d. licentiati Waltasaris Huser dive memoria solides V.
1471 Jul. 30 Balthasar Huser Lic. i. utr. iure de Midelain de Alamania
Z. i. Ferrara (Notar. Arch. FerraraJ.
1578. Husclarius, Marquardus
71, 29. 1316. d. Margwardus Husclarius Pataviensis dyec pro se et socio suo d-
Nicholao V libras et X solides.
Husc■Iariu^| — Hütten. aac
^579- [HuscIariusI, Nicholaus socius dni
71, 30. 1316. Nicholaus socius dni Margw. Husclarius [s. d.|.
1580. Hussel, Jeremias
337, 8. 1559. d. Hieremias Hussel Austriacus libras duas.
Wiener Bürger; erlangt 1565 Jul. 11 einen Wappenbrief (v. Luschin
i. Bll. NÖstr. XIV 415).
1581. flutten, Ulricus de
175, 27. 1512. a d. Ulricho de Hütten P'ranco unum florenum Renensem.
281, 19. 15 16. Ulricus de Hütten ,sindicus'.
Der bekannte Humanist. — Ältester S. des Ritters Ulrich v. H. u. der
Ottilia V. Eberstein, geb. 1488 Apr. 21 auf Burg Steckelberg in Franken.
1499 von seinen Eltern ins Kloster Fulda gebracht, .mit dem \'orsatze, dass
er darin verharren und ein Mönch sein sollte'. Flieht 1505 mit Hülfe des
Crotus Rubianus [s. d.] nach Köln ,ad optimarum artium et literarum studia
percolenda' (Camer. Vit. Melanchthonis p. 89). 1505 Oct. 28 Köln (.Adelricus
hotten ad artes iur. et solv.';. Von hier 1506 über Erfurt is. Name fehlt in
der Matrikel) nach der neu eröffneten Universität Frankfurt a O. (1506
.Vdalricus de Hütten e.x Buchonia'j, wo er sich besonders an joh. Rhagius
Aesticampianus [s.d.] anschloss, den er auch 1507 Herbst nach Leipzig
begleitete i.Vlricus Huttenus de Buchen'). 1509 SS. Greifswald (.Vlricus
Huttenus poeta clericus Herbipolensis gratis intitulatus quia spoliatus
Omnibus bonis'K \'on Henning Lotze [s. d.] anfangs freundlich aufgenommen,
dann verfolgt, flüchtete er nach Rostock 1509 Dezember [sein Name fehlt
in d. Rostocker Matrikel] 1511 Sommer auf kurze Zeit in Wien (Strauss
S. 82 a. 11; 1512 Mitte April in Pavia. ,wo er in der That, des Vaters
Wunschesich fügend, das Rechtsstudium in Angriff nahm' (Strauss S. 91).
Nach der Einnahme von Pavia durch die Schweizer im Juli 1512 nach
Bologna ( i. Aufenthaiti. Nach ungefähr einjährigem Studium nach Deutsch-
land zurück. Seit Ende 1514 durch \^ermittelung seines Gönners Eitelwolf
vom Stein [s. d.] mit dem Mainzer Hofe in Verbindung. Ende 1515 zum
2. mal mit Unterstützung des Kf. nach Italien : er will nach Rom, um da-
selbst sein Rechtsstudium fortzusetzen (Strauss S. 1701. Seit Juli 1516
wieder in Bologna (2. Aufenthalt); treibt eifrig s. juristischen Studien, noch
eifriger aber mit Cochlaeus [s. d.] und den drei Geuder [s. d.] das Studium
des Griechischen. 1517 Juni nach Deutschland zurück (s. aus Bologna ge-
schriebenen Briefe sind datiert v. 1516 Jul. 31 — 1517 Mai 25: Boecking, opp.
Hutt. I 105 — 135: vgl. über Huttens Bologneser Aufenthalt auch die Briefe
des Cochlaeus und des Friedr. Fischer [s. d.j an Pirkheimer: ibid. I 138.
153. 162). 15 17 Juli als Gast Peutingers in Augsburg, auf dessen Betreiben
er am 12. Juli vom K. Maximilian zum Dichter gekrönt wird (das mehrfach
gedruckte Privileg Huttens enthält den von Strauss unbeachteten Passus:
,quoniam qui annos iam aliquot discendis ac audiendis in Italia Legibus
ita operam impendisti ut tuum inibi Studium probari debeat, ipsa tua
honore ac titulis digna eruditio videatur ac iudicetur (sed is est pudor tuus
ut a nobis honorari sustineas nominum ac titulorum onere premi nolis) . .
concessimus tibi . . ut omnibus ipsorum privilegijs, immunitatibus . . . uti
frui ac gaudere debeas . . quibus insigniti Leguni Doctores ac Equites
aurati qui vulgo milites vocantur utuntur.'i . . . Jetzt in Diensten des Kf.
V. Mainz; geht Mitte September i. Auftrag des Kf an den Hof des Königs
von Frankreich (s. Beglaubigungsschreiben ddt. 151 7 Sept. 15; ein weiteres
Empfehlungsschreiben Albrechts für Hütten, worin er .presentium latorem
explorate probitatis ac fidei consiliarium nostrum Ulrichum de Hütten
e quitem auratum et doctorem' empfiehlt, neuerdings veröffentlicht im
Bulletin de la societe de l'hist. du protestantisme frang. t. 39 p. 181 — 189.
Man weiss, dass diese seine erste und einzige diplomatische Sendung, ob-
gleich ihr Zweck (wie sich aus seinem vollständigen Stillschweigen erkennen
lässt) ihm wenig sympathisch war, erfolgreich verlaufen ist. — L'ber I luttens
weitere Schicksale wie über seine Bedeutung als Schriftsteller vgl. besonders
die Werke von Strauss und Böcking.
Deutsche Studenten in Bologna. 15
226 Hutter — Idstein.
1582. Hutter, Conradus
14a, 35. 1380. d. Conradus Hutter de Eschinbeke solido^ XII.
1399 Conrad Huter, Dechant des Stifts S. Petri et Pauli zu
Dorla-Salza (Zs. f. thür. G. u. A. N. F. VII 64).
1583. Jaeske, Johannes
336, 5- 1557- d. Johannes Jaeske Dantiscus libras duas.
2. S. des Bernsteinhändlers Paul Jasky (Jeske, Jeschke) zu Danzig
(f 1578). 1557 Aug. I Padua (,Joh. Jaeske Dantiscanus'). Hzgl. preuss.
Hofrat. t i. Königsberg (Mitt.).
1584. Jaeske, Paulus
336, 6. 1557. d. Paulus Jaeske Dantiscus libras duas.
Jüngerer Bruder des vorigen. — 1557 Apr. 28 Padua (.Paulus Jaeske
Senator Dantiscanus'). 1571 Schöppe i. Danzig, 1581 Ratsherr, 1582
Richter, f 1585 Jan. 11. Seine Nachkommen blieben in Danzig, wo sie
nachmals in mannigfachen Stadtämtern thätig waren (Mitt.).
1585. Jagow, iVIatthias de
176, 19. 1513. a d. Matthia de Jagaw*) unum florenum.
^77, 28. 15 14. d. Matthias de Jagow .procurator'.
a8o, 41. 1516 Mz. 30. a Mathia de Jagen utriusque iuris doctore hinc discedente
unum ducatum (279, 37. 301, 47. 341, 7).
*) qui iam fai-tus episcopus Brandenburgensis a. 1526
(a. m.).
Altester S. des Claus v. J. u. der Irmgard v. Alvensleben (Riedel A.
XV 497). — 1505 Leipzig (.Mathias de Jagow'); 1506 Frankfurt a./O.
(Mathias de Jagow can. Magdeburg.'). 1516 Mz. 28; I. U. D. Bonon.
(Mz. 27: ,disp. f. c. d. Mathia Nicolai de Jagow dioc. Verd.'; 28. Mz.: ,exam. f. et
approb. . . . habuit insignia a d. Augustino Bero': L. s. i. p. I; L. s. i. c. II;
A No.V). 1512 empfängt er mit s. Brüdern die Lehen des verstorbenen V'aters
(Riedel C. II 493). 1514 Sept. 9: P. Leo X reserviert Mathie de Jagow der.
Verden, d. de nobili et militari genere procreato einige Präbenden in der
Breslauer u. Augsburg. Diöz. (Hergenroether I 711). 1523 Mai 26: Doctor
Mathias Jagen Assessor am Reichskammergericht zu Nürnberg, von
Kurbrandenburg präsentiert (Ludolf. Append. X 36): noch 1526 in dieser
Stellung genannt. Erscheint 1524 als ppos. Spandow., 1525 als ppos.
Havelberg, can. Hildesh em. et Stendaliensis (Riedel). 1526JUI. 15:
V. Kf. Joachim I z. Bischof v. Brandenburg nominiert, vom Kapitel gewählt
und vom Papst bestätigt. Nach dem Tode Joachims I der Reformation
zugewandt, zu deren Einführung in Kurbrandenburg 1539 er wesentlich
mitgewirkt hat. Vermählt 1541 mit Kathar. v. Rochow (keine Kinder);
empfängt die Belehnung mit dem Dorfe Rochow. f 1544. fUrkk. b. Riedel:
Heidemann. Ref i. Brandenburg S. 200 f : Berlin, Kgl. Biblioth.: Mise.
Geneal. König Bd. 40; Schwarze i. A. D. B. XX 654 f. (schwach), wo weitere
Litteratur).
1586. Jacobi, Johannes
147, 7. 1384. Johannes Jacobi de Middelburch X solidos.
398, 39. 1386 Fbr. 3. Johannes Pistoris de Middelborch Z.
1587. Jamnitz, Andreas de
199, 36. 1454. d. Andreas de Gempnicz canonicus Brunensis dvoc. Olomucensis
XXIIII solidos.
34. 1454. d. Andreas de Gempnicz canonicus Brunen. Olomuc. dyoc. .procu-
ra tor'.
1457 Mz. i: Lic. i. Decr. Bonon. (Fbr. 25: .dispens. f. c. domino
Andrea de Alamania'. Mz. i: exam. e. appr.: L. s. i. p. I).
1588. Idstein, Bruno de
172. 13. 1421. d. Bruno de Etsten solidos XX.
1424 Jan. 12: Lic. Decr. Bonon. (.d. Bruno Nicolai Turdelonis de
itsteyn _de Alamania presentatus fuit . . et approbatus': L. s. i. p. I). —
Jecora — Ilsuiiii. 227
1432 Nv. 4 wird Bruno Trudelonis de Idstein Decr. Lic, ppos. e. S.
Mauricii Mog. vom EBisch. v. Mainz zu seinem Generalvikar ernannt:
resign. später diese Stellung. Erbaute mit seinen Brüdern Philippus can.
S. Petri und Conradus pleban. i. Haslach bei dem Städtchen Eltville a. Rhein
eine Kapelle, f 1441 (Gudenus, C. d. M. II 425. III 929).
1589. Jecora, Heinricus de
lag, ag. 1367. d. Heinricus Jecora Leodyensis dyocesis III solidos.
Heinricus de Jecora fil. Heinrici Leod. dioc. wird im Jan. 1377 u. ö.,
zum letztenmal 1378 Fbr., als Scolaris in iure can. univ. Patavinae genannt
(Gloria, Monum. No. 683).
J590. Jenckwitz, Hieronj'mus
276, ib. 1513. a d. Hieronymo Jankwitz . . .
Hieronymus und Kilian Jenkwitz werden in den Stammtafeln dieser
vornehmen Breslauer Familie (J. Gh. Kundmann, Silesii in nummis 115 sq.)
nicht erwähnt, sind auch sonst nicht zu ermitteln. — Hieron^'mus studierte
1507 in Leipzig (,hieronimuä Jenkewitz de Wratislavia VI gr.').
1591. Jenckwitz, Chilianus
314. 5. 1537. a nobili domino Chiliano Jenckwicz Wratislaviensi I coronatum.
317, 40. 1539. a d. Chiliano Jenckwitz Silesio, cum die epiphanie absens esset
neque electioni procuratorum interessete.xcusationique suae tamquam
frivolae coram natione locus non esset, duos coronatos pro poena
e.K forma statuti accepimus. Et quia hanc electionem negligentes
grax'issime e.xclusionis poene subiacent , is, ne tarn inclyto ac
nobilissimo corpore orbatus relinqueretur, ut iterum nationi coniun-
geretur, uiiiversos e.xoravit et obtinuit.
I320, 9. 1540. d. Kilianus Jengkwitz, iuris utriusque doctor, septem libras et
decem Bononenos, quas nationi d.Joannes Mezler [s. d.| iuris utriusque
doct(jr \'raiislauiensis debebat, eius nomine solvit]
1528 Sept. 23 in Köln (.Chilianus Jenkenwitz ad artes iur. e. s.
\'ll alb.'i 1539 Jan.: I. U. D. Senen. (Jan. 11 .Chilianus Jenchewicz Vratislav.
August. (I) dioc. in u. i. doctorandus': Erzb. A. Sien.).
1592. Jerichow, Nicolaus de
46, 36 1296. d. N'icolaus de Jericho V'lll solidos.
1593. Ihio, fr. Johannes de
126, 13. 1360. a d. Johanne de Scola Dei ordin. Cisterciensis de Frisona VI solidos.
1594. Ilmene, Fridericus de
53, 7. 1301. d Fredericus de Erfordia dictus de Ilmere (I) X solidos.
Erfurter Patrizier (Mitglieder i. ÜB. Erfurt). — 1337 Jun. 3 obiit
Fridericus ppos. de Ilmene (Necr. B. M. Erford. i. Zs. f. G. ORheins II 255).
1595. Ilmmünster, Heinricus de
70, 30. 1316. d. Heinricus canonicus lUemunstrensis Frisingensis dioc. XLV solidos.
87. 34. 1327. d Heinricus de Elemunster ,procurator'.
Verlässt Bologna i. Laufe des J. 1327. — 1329: Heinrich, Propst zu
Ilmmünster u. Heinrich Chorherr zu Ilmmünster urk. (März, \". d.
Bened. -Kloster, nachher Chorherrnstift Ilmmünster i. Abhdlg. kf. bayr. Ak.
d. W. IG, 355). — Im J. 1342 erscheint Heinrich Puchler, Chorherr z. Ilm-
münster (1. c. S. 356); ebenso 1354 Mai 12 (Regg. Boic. 8,296).
1596. Ilmmünster, Johannes de
117, 26. 134S. a d. Johanne Hildenionstrensi XL solidos.
1597. Ilsung, Johannes Achilles
237. 6. 1559. Nobilis d. Joannes Aciülles lllsung Augustanus libras quattuor.
Augsburger Patrizierfamilie (v. Stetten S. 107 fl". 1. — S. des Melchior I.
1546 Aug. 2 Ingolstadt (.Joh. Achilles lllsung Patrit. August.'). 1552 Fbr.
Padua (,Joa. Achilles lllisung': al. m.: Consil. Caes. Maiestatis). 1555 Nov. 6
i. Frei bürg (,Joh. Achilles Ulisung (!) Boicus Augustan'.). Vermählt 1562
15»
228 llsung - Joeche.
Apr. 13 mit Barbara Honnoldtin (Hchztsb ) 1573 der kaiserl. Rat Joh.
Achilles llsung empfiehlt mit andern dem Papste die Sache der Jesuiten
i. Augsburg (O. Theiner II 27. 85t. Er war Land vogt i. Schwaben u.
Reichspfennigmeister; von K. Maximilian II u. Rudolf II öfter auf
Gesandtschatten verwendet (v. Stetten). 1578 Dz. 23 her Joh. Achilles llsung
K. Maj. Rat (OB. Arch. 5. 202). 1579 gab er sein Augsburger Bürgerrecht
auf. t 1609 Mz. II (Epitaph i. d. Dreikönigskapelle z. Augsburg: Joanni
Achilli Usungo Kunobergio et Lindavio v. illustr. et S. C. M. a consil.
R. Imp. trib. aerarii CID. 13. IX. V. Id. Mart. sito Barbara Honoldina fida
olim coniunx . . . hoc monum. p.': Prasch p. 36). — Nicod. Frischlin dedic.
ihm s. latein. Übersetzung der ,Wolken' des Aristophanes (cf. Joh. Cobenzl).
1598. llsung, Gregorius
207, 15. 1462. a d. Gregorio YUsanig de Augusta Bologninos VI.
1599. Immendingen, Hugo de
46, 18. 1296. Hugo de Ymendingen XXX solides.
1600. Ingelheim, Johannes de
39, I. 1291. d. Johannes de Yngelnheim XIIII solides.
Rheingauer Geschlecht (Bodmann, Rheingau. Altert. S. 326). — S. des
Giselbert von NIngelheim (1281. 1314). Pfarrer in Ingelheim 1295
(Humbracht f. 43).
1601. Ingolstadt, Conradus de
61. 17. 13 10. d. Cunradus de Engelstat iuratus.
61, 25. 13 10. d. Cunradus contribuit XXV solidos.
1602. Innsbruck, Mathias de
82, 30. 1323. d. Mathias de Ysbrugga VIII solidos.
1603. Insula, Henricus de
46, 21. 1296. d. Henricus do Insula X solidos.
48, 25. 1298. d. Henricus de Insula X solidos.
1604. Insula, Hermannus de
141, 35. 1379 d. Hermannus de Insula ddt XVI solidos.
1381 Jul. 13: Lic. i. Decr. Bonon. (.scruptinium d. Hermani de Insula
de Alamania presentati per d. Guaspar. de Caldarinis suo nomine ac vice
et nomine d. Joannis de Lignano, qui iurauit et f. approb.': L. s. i. p. I). —
1381 Oct. 19: Decr. Doctor Bon. (.Hermanus de Insula recepit publicam
in S. Petro et d. Johannes de Lignano ddt ei librum et d. Guaspar de
Caldarinis ddt biretum et anulunr: L. s. i. p. Ij. — 1384 Oct. Wien (,d.
Hermannus de Insula scolasticus Misnensis, Decr. Doctor. ddt 4 gr').
jVielleicht identisch mit Hermannus de Insula Notarius D. Frederici Episc.
Merseburg.: 1374 Oct. 12: N. Mitt. a. d. Geb. bist, antiq. Forsch. LS. 114].
1605. Insula, Ludolfus de
42, 36. 1294. d. Ludolfus de Insula X solidos.
1606. Insulis, Alanus de
36, 36. 1289. d. Alanus de Insulis III solidos.
Es sind uns viele Schriften unter dem Namen eines Alanus ab Insulis
überliefert. Der älteste Träger dieses Namens soll 1182, der 2. 1202 (1203),
der 3. 1294 gestorben sein. Der 2. wird als der berühmte Schriftsteller
bezeichnet; er war Cisterziensermönch, zeitweise auch Bischof von Auxerre.
— Der 3. könnte mit dem in den Acta genannten identisch sein (Jöcher
[1750] III 179'' ). [Möglicherweise haben wir aber hier einen Sprössling der
Familie v. Werthern' oder ,v. Werder' vor uns.]
1607. S. Jodoci, Arnoldus r. e.
131, 15. 1368. d. Arnoldus r. e. S. Jodoci XII solidos.
1608. Joeche, Conradus
70, 40. 13 16. d. Conradus Joeche de Argentina X solidos.
Alte Strassburger Familie (Jauch, Joche, Jüche, Jeuche).
Johani - Jorger. 239
1609. Joham, Heinricus
334, 13. 1555. Nobilis d. Henrirus Joham Argeiitinensi> libras quatuor.
Bürgerliches, später adeliges Geschlecht in Strassburg (Schöpflin,
Als. ill. II 707; Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 137). — S. des Stett-
meisters Henr. J. und der Susanna Prechter (Coli, geneal. ms. Univ. Bibl-
Strassb.). i552Padua (.Henricus Joham Alsatius Argentoratensis' — a. m.:
praetor ibidem» 1584, 1585: Stettmeister z. Str. f 1586 Fbr. 8
(Schöpflin 1. c. II 707 anm.). War vermählt in kinderloser Ehe mit Marg.
Lentzler, Wwe. des Adolf v. Mittelhausen (Coli, geneal.).
1610. Johannes
204, 3. 1459. d. Johannes X Bologninos.
161 1. Johannes, Henricus
259, 41. 1501. d. Henricus Joannes Novimagensis dioc. Traiect. V Hologninos.
Humanistisch gebildet, Schüler des Philippus ßeroaldus d. ä. in
Bologna (Praefatio C. Plynii Se. in libros naturalis historiae / Per Henri-
cum Joannem Nouiomagen. ex libro et ore / Philippi Beroaldi castigata //.
Item eiusdem C. Plynii de hominum miseriis caput per / eundem henricum
castigatum. // s. 1. e. a. 4". 8 Bll. [Paris. Jod. Badius]). — (Vorrede: Henr.
Joannes Nouimagen. Jodoco Badio [e.x aedib. bonae curiae s. d): ,Ad te
nunc do mi Jodoce Badi epistolam iudicio Phil. Beroaldi praeceptoris
nostri amantissimi omnium epistolarum eruditissimam, Bononiae tum
ipso legente tum proprio eius libro a nobis castigatum . .').
1612. Johannis, Christophorus
2*3, 41. 1459- d. Cristofferus Johannis canoniL-us Roschildensis ddt et solvit X Bologn.
204, 26. 28. 1460. Christophorus Johannis Lundensis et Roschildensis eci-lesiarum
canonicus ,procur.' (cf. 200, 40).
1461 Mz. 26: Decr. Doctor Bonon. (,dn5 Cristophorus iohannes
de Roskildia subijt privat. e.\amen presentatus per d. Anton, de Grassis . . .
approbat. f. ab omnib. n. d. . . . illico dns Marchus de Muzolis ddt eidem
insignia doctoratus: A. No. 3. — .Christophor. Johannis de Roskildia can.
Landen. Roskild. et Arusien. ecciesiar. Scolaris Bonon.': Zetteli. Christoffer
Hansen oder Jensen, Decr. D., ppos. e. Roeskild. (Mitt.i.
1613. S. Johannis, Lubertus can. e.
190, 38. 1444. |cf. Georg. Birsser.l
1614. Jöhler, Johannes
102, 20. 1340. d. Johannes Jöhker (1) de Constancia X solides.
Die Jöhler (Jöchler) waren eine bürgerliche Familie in Konstanz. —
1362 Mz. 4 magister Johannes [öhlarij advocatus curie Constantiensis
(Zs. f. G. ORh. 27, 4931.
1615. Jordanus, Laurentius
338, 47. 1561. Laurentius Jordanus Dippoldiswaldensis socius dni a Ponnickau |s. d.|.
1616. Jorger, Abraham
33b, \h 1557. Nobilis d. Abrahamus Jorger in ToUeth Austrius libras duas.
336, 24. 1558. Abrahamus Georger Austriacus ,procurator substitutus'.
S. des Erblandhofmeisters in Ostreich Christophor. v. J. (f 1578) und
der Barbara v. Harrach (Hübner III No. 700). — Studierte nach Bergmann
(Medaill. II 9) 1542 i. Witten b. (dann wäre, was nicht gut glaublich, die
Notiz .Abraham Gorger zu Bernsteyn': Jul. 1542 auf ihn zu beziehen).
1554 Jun. 8 Padua (, Abraham Jörger Austriacus' al. m.: fuit Consiliar.
Imperatoris in Camera Slesitica): seit 1556 Jul. 25: Consiliar der deutschen
Nation i. Padua, in welcher Stellung er sich äusserst rührig und tüchtig
zeigte (Vgl. a. v. Luschin i. Bll. \'. NÖstrch. XV 3881. K. IIof-Kammer-
rat i. Fürstentum Ober- und Niederschlesien. Wird 1562 unter den Kgl.
Räten, die nach Joachimsthal als Reformations- u. \'isitation3komniissare
geschickt wurden, genannt (Bergmann a. a. O. I 114. 126). — Vermählt
230 Jurgcr — Jülich.
I. mit Barbara v. Preuner, 2. mit Marg. Buschin, Wwe. des Gottfr. v. Kanitz.
t 1592 ohne Nachkommen (Bergmann a. a. O. I 148; v. I loheneck, v^strch.
Geneal. I 465 f ; Arch. f. ö. Gsch. XXXI 252).
1617. Jorger, Johannes
226, 36. 1479. a d. Johanne Joerger Thurcrensi Constanc. dioc. IUI grosses.
1476 her Johans Jeriger Chorherr zu Frawenmünster i. Zürich,
Z. i. e. (Jrk. des Propsts Jacob v. Cham (Staatsarch. Zürich. Propsteiurk.
No. 707. — Mitt).
1618. Jorges, Everhardus
234, I. 1487. a d. Eberhardo Jorges de Grunyngen ex partibus Krisiae VI grossetos.
1482 Oct. 27 i. Köln (.Everhardus Jorges de Gronyngen ad artes i.
e. s.') — Everhard Jorges, einer adligen Familie entsprossen. 1. U. D.,
plebanus eccl. S. Martini Groning.. urkundlich 1506 — 1530; im hohen
Chor der genannten Kirche begraben. iMitt.)
1619. Joseph, Johannes
165, 7. 1412. a Johanne Joseph unum Bologn. pro pena, reniittendo sibi residuum.
Da ein Eintrittsbeitrag des Joh. Joseph nicht verzeichnet ist, könnte
man versucht sein, ihn mit einem der vorhergehenden Johannes zu identi-
ficieren. Indessen erscheint 1421 Sept. 18 ein .Johannes Josep' i. der
Rostocker Matrikel.
1620. Ysenbach, Johannes de
55, 20. 1304. d, Johannes de Ysenbach XII solidos.
1921. Isenburg, dominus de
42, 43. 1294. d. de Ysenburch Iromes] L solidos.
Nichtfestzustellen, da um diese Zeit verschiedene Mitglieder geistlichen
Standes i. d. gräfl. Isenburgischen Familie erscheinen: i. Gerlach (1296
r. e. in Moselkern, 1303 ppos. i. Monast. Meinfeid., 1306 can. e. S Simeonis
Trever. : Stammtafel d. Haus. Isenburg. ]887). 2. Ludwig iun (1302 ppos.
Wetzfl.: r. e. in Büdingen: Fischer. Gsclii. Regist. d. Häuser Isenburg.
Wied u. Runkel tab. V u. X). 3. Lulherus (Br. des vorigen, anfangs geistlich,
succedierte 1306 mit s. Br. Wilhelm, verheiratet. lebt noch 1341). 4. Robin
(1340 ppos. Wetzfl., 1342. 47 Chorbisch, z. Trier: Fisclier 1. c : Joannis I 771;
Cod. Balduin. ms. f. 346'').
1622. Iter, Donatus
286, 13. 1489.. a Donato Ver (1) de Khur VI grosses.
Rhätisches Geschlecht (Leu X 621 ). — 1484 Sept. 26 Köln (, Donatus
Yter de Curia ad art. i e. s.'j: 1488 Jul 30 Frei bu ig (.Donatus Yter de
Cur Curien. d '). 1507 Mai 22 Donatus Yter decanua et can. Curien.
Z. i. einer v. Luc. Conratter [s. d] ausgestellten Urkunde iTho. Arch.
Strassb. — Lad. IV): ebenso 1510 Oct. 21, 1511 Dz. 5 (Regest, v. Pfäffers
No. 857. 8621; 1521 Fbr. 10 (Regest, d. Stifts Dissentis No. 2731. 1525 Oct. 19
vom Kapitel beauftragt, die dem Kapitel gehörigen Kleinode i. Sicherheit
z. bringen (Eichhorn p. 214: Cod. prob 163). Eifriger Verteidiger der alten
Kirche: interfuit disputationi Ilantinae a. 1526 tempore qiiadragesimae;
accusavit Blasium pastorem in Malans de missa abrogata atque ut exilio
multaretur obtinuit. Paulo post vivis excessit (Eichhorn p. 2141.
1623. Ittersum, Theodericus
240, 17. 1491. a d Theoderico Itersheim Traiectensis dioc. XIIII Bolcndinos
quadrinum I.
1495: Dirk van Ittersum, S. d. Elsabe, Wwe des Wolf van Ittersum (Mitt.).
1624. Jülich, fr. Gerhardus de
39, 2. 1291. d. Gerhardus frater ordinis Sancti Johannis XII solidos,
39, 24. 1292. fr. Gerhardus de Juliaco ordinis hospitalis .procurator' (vgl. 40, 9. 42, i).
Wahrscheinlich ein natürlicher S. des Gr. Wilhelm IV von Jülich. —
1298 Mai 24 Z. fr. Gerardus de Juliaco Doctor Decretorum commendator
Jung — Kageneck. 231
in Mechelis (Laconiblet, ÜB. II 582). 1303 fr. Gerardus de Juliaco Decr.
Doctor ordinis hospitalis S. Johannis Jerosolimitani. Schiedsrichter zwischen
EB. Dietrich von Trier und der Stadt Koblenz (Cod. dipl. Rhen. Mosell
III I. No. 16). 131 1 mag. Gerardus de Juliaco Decr. Doctor Ord. B-
Johannis Hierosol. clericus dni Gerardi comitis de Juliaco (ibid.).
1625. Jung, Johannes
150, 17. 1497. a d. Johanne Junge August, dioc. XVI Bologninos.
S. des Arztes Hans Jung in Augsburg. — 1495 Sept. 23 Tübingen
(.Johannes Jung de Augusta crastina Mauricii'). 1500 Mai 17: I. U. D. Senen.
(,d. Joh. Jung de Augusta plebanus ac rector parroch. ecci. Pfafen-
hofen Alam. in iure utroque promotus . .': Erzb. Arch. Sien.). 1510 Jul. 7:
can. e. Frising. (Urk. i. R. Arch. Münch. .Jung'). 1518 Fbr. 14: vicarius
generalis e. Frising.: 1523—39: scolasticus e. Frising.: 1525: ppos.
e. S. Gertrudis August.: 1534: can. e. Bamberg. Soll erst 1575 Mai
gestorben sein (Mü. Hib. C. g. No. 1718 Khanim II 861. - Oecolampad widmete
•hm die Schritt De laudando in Maria Deo. — Basil. 1521. 8".
1626. Jung, Timotheus
322, II. M41. a d. Timotheo Jung .\ugusiano Bononenos LVI.
343, 41. 1547. d. Timotheu.s jung Augustanus Ferrarie sub Alciato in doctorem
iuris promotus VII. Junii libras duas.
1536 Apr. I Tübingen (.Timotheus Jung August.'). 1539 Apr. 17
Ingolstadt (.Timotheus Jung August. 64'). 1545 Nv. 23. Dz. 29 und 1546
Jun. 2 Z. i. Ferrara. 1546 jul. 7: I. U. D. Ferrariensis i.Timotheus fil.
clarissimi et excell. medici d. Doctoris Ambrosii jung patricii Augustani,
studens in florentissima totius Germaniae academia Tubingensi clarissimis
Iuris utr. Do. Joanni Sichardo et Ludouico Grempio viris illustribus
tunc prelegentibus. Deinde in gymnasio Ingolstadiensi sub prestantissimis
et excellentiss. Doctoribus D. Viglio Zwichemio D. Francisco Burcardo et
D. Marco Caimo I. U. professoribus profitentibus integerrimis viris D. Petro
Loriotto et Ansobino de Medices (pie memorie). Tandem et in civitate
Bononiensi D. Augustino Beroo in canonico et eodem Ansobino de
Medices in ciuili preceptoribus. Ultimo Ferrarie se appulit sub preclarissimis
I. C. D. Ludouico Caco D. Andrea Alciato in civili et Jacobo Canogcino
in canonico huic sacratissimae scientiae operam dans....': Notar. Arch.
Ferrara). 1551: Frankfurt a. O., Mitglied der Juristenfakultät (Beck-
mann fol. 184). Dann i. kaiserl. Diensten. Sein Name unter den Reichs-
tagsabschieden V. 1551. 55. 59 (a. a. O.). Unter Ma.ximilian II z. Reichs-
hofrat ernannt. Kaiser!.' Kommissar i. Rostock beim Streit der Stadt mit
d. Meklenburg. Herzogen {Schirrmacher I 600 fi'. 6921: auch vom Kaiser am
kf pfälzischen Hofe wegen der französischen Unruhen verwandt (v. Stetten,
Augsb. Gsch. I 580). ihm und seinem Bruder wurde vom Kaiser das
Wappen vermehrt (v. Stetten, Patriz. S. 245). — Vermählt 1556 Sept. 16
mit Helena Preynin i. Augsburg (Augsb. Hchz.buch. ms. Münchener Hfb.);
i ohne männliche Nachkon)men i. ]. 1580 (a. a. O.). — Ein Brief von ihm
a. Chph. Strass [s. d.| dd. Innsbr. 1552 Fbr. 3 abgedr. i. N. Mitt. a. d. Geb.
bist, antiq. Forsch. XIV 240
1627. Jussel, Harmannus
188, 9. 1440. a d. Harmanno Jussel canonico ecclesiae S. Petri extra muros Magun-
tinos XXXI. Bologninos.
1628. Kageneck, Nicolaus de
64, 54. 1312. d. Xicolaus de Kagenecke XVI solides.
S. d. Nicolaus v. Kageneck i.armigeri Argentinensis. qui residebat in
villa Wolfesheim dum vixit' — Str. Bz. Arch. G. 4093). 1332 Mz. 21 :
Gertrudis de Druhtersheim relicta qu. Reimboldi de Kagenecke gegen
Nicolaus de K. ppos. S. Petri Arg. et Erhardum. fratres sui mariti . . .
Luckardis cS: Heilcka sorores dictorum fratrum moniales monasterii
S. Nicolai et Greda dicta Zörnin matertera dictorum fratrum monialis
jjqa Cayphe — Kamelie.
monasterii S. Johannis extra muros Argentin. (Str. Bz. Arch. G 4753>- i3'8
Nv. 29 Nicül. de Kagenecke can. e.. S. Petri iun. Argentin. (Str. UH.
II 329), seit 1321 Nv. 12 als Propst seiner Kirche (ibid. II 338) in zahl-
reichen Urkk. (Vgl. ÜB. 11. III u. Reniling Uß. VIi. — 1326 Dz. 13 vermachte
ihm der Weissenburger Propst Wernher v. Ehenheim |vgl. d. Art. Heip.r.
de Ehenheim] .libellos suos Refredi in iure canonico et civili ad pios usus
in dicta ccclesia' (1. c. III 344). 1344 Mz. 19: Nicolaus de K. ppos. e. S. Petri
Arg. & can. e. Spir., frater Erhardi de K, militis Argentin. (Remling,
ÜB. II 18). 1347 Jun. 23: Nicolaus de K. ppos. e. S. Petri Arg. guber-
nator monasterii penitentium (Str. Bz. Arch. H 2987). y 1364 Oct. 11:
,A. D. V id. Octob. ob. dns Nicolaus de Kagenecke can. huius eccl. & ppos.
S. Petri Argentin.' (Necrol. Spir. i. Zs. f. G. ORh. XXVI 439). — Stifter
der Niclauskapelle in der J. St. Peterkirche zu Strassburg. (Epitaph daselbst:
,1364 anno dni MCCCLXIIII. VI. Idus t)ctobris f Dns Nicolaus de Kagen-
ecke peritus in utroque iure huius ecclesie prepositus qui ipsam ecclesiam
XL annis et ultra in reddituum augmentatione et modis aliis honore dignis
manutenuit et plantavit')-
1029. Cayphe, Gotfridus
131, 6. 1368. d. Gotfridus Cayphe canonicus Warmiensis XX solide.-;.
1361 Mai Paris: bacc. art. (.Godfridus Cayphe de Pruzia Warm, d.')
Im Rotulus Nation. Angl. 1362 (,M. Godefrido dicto Cayphe Warm, d.' (de
canon. e. Warm.i: Cartul. univ. Paris. III 91). 1362 Nv. 27: Päpstl. Provision
für Gotfridus dict. Kaiphi canon. Warmien. mgr. i. artib. (C. d. Warm.
II 346). 1378 Sept. 9 — 1382 Apr. 8 (1. c. II Nchtrg. p. 41. 50. 99. i02i.
Er schenkte der Frauenburger Domkirche eine Bibel (Ermld. Ztschr. V 354).
t 29 Jun. (Mon. Pol. IV 94; vgl. Pruss. schol. S. 193).
1030, Kayser, Marcus
115, 40. 1471. a d. Mario Kayser de Augusta.
1631. Kaiserswerth, Hermannus de
128, 32. 1366. Hermannus de Werda pastor in Ratingen Icf. Johannes de Rifer-
scheit].
1632. Kalheim, Dietherus de
57, 21. 1305. d. Dietherus de Calhem XIIII solido.s.
1633. Kalix, Nicolaus
119, 8. 1367. d. Nicolaus dictus Kali.x ddt IUI solides.
1357 Fbr. IG Paris: bacc. art. (Auctar. Chartul. univ. Paris. 207); 1362MZ. 10
b. Apr. 6: Mag. art. In demselben Jahre i. Rotulus: M. Nie. Calis de Thorun
Colm d. |de can. e. coli. Colberg. (iamin d.]: Chartul. III 91. 1371 Apr. 19:
Nicolaus Kali.\ durch päpstl. Provision can. e. Warmien. (Cod. dipl.
Warm. II. 450) 1382 Apr. 5 Z. i e. Urk. des Gottfr. Cayphe [s. d.| (1. c.
Nachtrag p. 100). 1378 Prag (.Nicol. Kaliss can. Warm, per d. rector.
deletus rescript. 14 gr.': Mon. univ. Prag. II).
1634. Kalm, Albertus
333, 10. 1553. d. .\lbertus Kalm Brunsvicensis libras duas.
S. des BMeister Alb. Kalm, geb. 1531 i. Braunschweig. 1566 Provisor
der Katharin. Kirche und des Matthäuskalands (1565). 1579 BMeister des
Weichbildes Hagen i. Braunschweig. — Vermählt mit Fredeke Schrader
(4 Söhne), t 1587 (St. Arch. Braunschw. — Mitt.).
1635. Cham, Conradus de
80, 33. 1322. d. Conradus de Cambia dyoc. Ratisponensis V solides.
1354 Maister Chunrad techand ze Chamb (M. B. 26, 150. 154).
1636. Kamelie, Georgius
264, 35. 1504. d. Georgius Kamelie can. e. S. Ottonis Stettin, ddt dimiduim ducatum.
Canicrarius — Caiiitz. 233
1637. Camerarius, Chunradus
75, 43. 13 18. Chunradus Camerarius de Au2;usta eiusd. dioc. \'I solidos.
[Conradus Kemmerer praebendar. e. Spiren. f 1354 (F^emling,
G. I. 619a. 1).
1638. Chamerstein, Lodovicus de
73, 34. 13 17. d. Lodowicus de Chamerstein XVIII solidos.
Fränkisches Geschlecht (Primbs, ,Die Herren v. Camerstein' i. Jahr.
Ben h. V. MFrank. 41,13 — 281. — Ludovicus de Chamstein I. U. D. can.
Frising., 1322 elect. episc. Frising. t 1342 iMeichelbeck. Chron. f. 205:
Primbs a. a. O. S. 19).
1639. Camingha, Petrus
278, I. 1514. a d. Petro Caminga I florenum.
I. Pieter van Cammingha Herr z. Ameland f 1521. 2. Pieter van
Cammingha ■)• 1544 (v. d. Aa III 46).
1640. Camini, Petrus de
216, 9. 1471. a d. Petro de Camini.
1641. Cammin, Heinricus
135, 43. 1372. a d. Heinrico Camyn I libram.
1642. Cammin, Christianus de
112, 41. 1346. a d. Christiano de Kamin eiusdem dioc. VIII solidos.
1643. Cammin, Johannes de
154, 37. 139-. a d. Johanne preposito Caminensi ducatum 1.
Propst des Camminer Domstifts war um diese Zeit Philippus de
Helpte (1389 — 1402): diesem folgte (aber erst 14081 ein Johannes Westual.
(Vzchn. der Camminer Prälaten b. Clempin, Dipl. Beitrr. S. 4131.
1644. Cammin, Rako [de]
qz, 33 1332. d. Rako dyocesis Kaminensis VIII solidos.
1645. Camminfensis], archidiaconus
177, 33. 1427. d. archidyaconus Cammynensis XVIII. Bollendinus.
Es gab 6 Archidiakonate in eccl. Caminensi. \'erzeichni3 der Archi-
diakone b. Clempin, Dipl. Beitrr. S. 424—26.
1646. Campiscena, Henricus r. e. in
103, 18. 1341. d. Heinrii-u> r. e. in Campiscena XX solidos.
1647. Campman, Albertus
i*3i 37- 1518- a d .Mberto Campman de Werlis medium ducatuni.
285, 45. 1520. a d. .\lberto Campman pro inscriptione in album nationis nostrae
antea facta XXXV Bollendinos.
1648. Canis, Johannes
147, 43. 1385. item magister Canis pro duobus instriimentis . . . XXN'ITI solidos.
398, 33. 1386. Fbr. 3. nos Johannes Stendal et Johannes Canis .procuratores'
preteriti anni computauinus . .
1388 Apr. 9: Lic. i. Decr.-Bonon. (.Johannes Canis de Flandria
priuato e.xamini suppositus . .': L. s. i. p. l).
1649. Canitz, Bernhardus
231, i8. 1484. a d. Bernhardo Canitz de Görlitz \'I1I grossos.
1489 Mz. 10 Bernh. Canitz de Görlitz Misn. d. I. U. Prof. et studens
Bononie Z. i. Ferrara (Not. Arch. Ferrara). 1491 Nov. Greifswald (,Egre-
gius vir dns et mag. Bernardus Canitz, utriusque iuris doctor, et statim de
post receptus pro ordinario in antiquis iuribus, et nihil ddt preter
sallarium cursorum e.x eo quod per literas principis huius terre ad hanc
vniuersitatem e.\sitit (!) vocatus"). ,1m Frühjahr 1492 erhielt er das Rektorat
und führte es ein ganzes Jahr hindutch. doch scheinen die letzten In-
scriptionen darin von Levvessows Hand geschrieben" (Kosegarten S. 149».
Das letztere legt die \'ermutung nahe, dass C. im Laufe seines Rektorats
Greifswald verlassen hat. Hierzu stimmt auch eine Notiz bei Clempin
234 Kanncstus — Capeila.
(Diplom. Beitrr. S. 6i), wonach Doctor Canitz im Jahre 1492 Jun. 4 seine
Präbende in eccl. S. Nicolai opidi gripeswalde resigniert. — Unzweifelhaft
ist der im Jahre 1498 als bischöfl. Official zu Meissen erscheinende
(Knothe, Oberlausitz. Adel S. 143) Bernhard Canitz I. U. D. mit obigem
identisch, vielleicht auch der in einer Streitsache zwischen Universität und
Rat z. Leipzig 1521 genannte Schiedsmann ,Mag. Kanitz" (Stübel, ÜB. Univ.
Lpz. i. Cod. d. Sa.K. II 11 p. 443).
1650. Kannestus, Petrus
177, 41. 15 14. a d. Petro Kanneslo I flor. Ken.
1651. Cantrifusoris, Bertholdus
204, 38. 1460. a magistro Bertoklo Cantrifusoris clerico Maguntinensis dioresis
X solidos.
1430 Jul. 12 Bertoldus Cantrifletis (!) litt, apost. abbreviator (Glaser
No. 171». — Doch kann sich diese Notiz auch auf den älteren Berthold.
Cantrifusoris de Sobernheim (1430 dec. S. Petri Mog.; ;- 1451: Gudenus
C. d. 111 1004) beziehen.
1652. Cappel, Hartungus de
166, 41. 1414. d. Hartungus de Cappel- ), Misnensis, Olomucensis, Wissegradensis,
prope portam Sanoti Stephani Maguntinensis et S. Johannis in
Haugis extra muros Herbipoiensis ecclesiarum lanonicus et rector
ecciesie B. Marie Xo\e civitatis Salsburgensis diocesis .procurator'.
167, 21. 1414. d. Hartungus de Cappel'^*) pro t\\nc procurator nacionis contribuit
duos dmatos valoris XXXN'III. solidorum \'I denariorum.
168, 25. 1416. a d. Hertungo de Cappel Bologninos XI.
3q, 1416. Hertungus de Cappel thesaurarius Hildesemensis .sindicus'.
*) Misne sepultus: et ita non beneficiis sed modico
terre satiatus (al. m.).
'•"• ) archidiaionus Misnensis et scolasticusMisnensis(al.m.).
1394 Erfurt (.Hartungus de Capellen'j. — 1417 Aug. 31: Decr.
Doct. Bonon. (Jul. 3: ,d. Arthongus Capel de Alamania pres. f. priv. e.x
e. appr. n. d.' — Aug. 31: ,d. Arthongus Capel de Alamania accep. publ.':
L. s. i. p. I). — 1409: can. e. Misii. 1423 Oct. 5. 1431 Jul. 9 (ÜB. Hchst.
Meiss. 11 32. 337. III 2. 31 c. 1430 i. Rom (d. Hartungus Molitoris de
Cappel Decr. Doctor thesaur. e. Hildeshem. et S. Palacii causar. auditor-:
Lib. Confr. p. 219). Wohl identisch mit mag. Hartungus de Cappel Decr.
D. can. e. cust. e. Spir. welcher 1433 Nv 13 starb (Remling, Gsch. B.
v. Speyer II 55 a 1791; die Meissner Kirche feierte s. Anniv. d. 25. Oct.
und 18. Dz. (Ursinus S. 260. 2621. [Von Vorstehendem wohl zu unter-
scheiden ein jüngerer Träger dieses Namens, der vielgenannte Rat und
Kammerfiscal K. Friedrich 111. I U. D.. 1433 auch Dekan der Jurist. Fakultät
zu Wien. 1432 i. d. Wiener Matrikel: .d. Hartungus de Cappel I. U. D.
can. e. Patav.' 1431 Mz. 15 befiehlt P. Eugen IV dem Härtung, de Cappel
iun. can. S. Joh. i. Haugis extr. m. Herbip. Lic. i. Decr. Kanonik. u. Präb.
e. Frising. z. übertragen, der bereits m. can. et preb e. Patav. u. e. par.
i. Aptsteten provid. sei iRepert 172 vgl. a. a. O. loio. 2718. 2492. 2718;.
Lebt noch 1469. Über diesen letztern vgl. Chmel, Regg. Frid. III 2. 327.
574; Franke, Reichshofgericht II 177 a. i; Aschbach I 562; Stölzel Gel.
Richtert. I 82 a. 13; Pastor. Gsch. d. Päpste 1 296; Hartwig. Henr. de Langen-
stein S. 67. 68: foachimsohn, Greg. v. Heimburg S. 115. 290; Mitt. a. d.
Stdt Arch. Köln JXJ.
1653. Capeila, Baldemarus de
46, i. 1196. d. Baldemarus de Capella X solidos.
Aus dem bayrischen oder aus dem westfälischen Geschlecht dieses
Namens? In der Stammtafel des letztem wird der Name Baldemar nicht
genannt (Fahne, Gschl. v. Hövel I 2 S. 51).
1654. Capella, Cunradus plebanus de
68, 36. 1315. d. Cunradus plebanus de Capella Saltzburg. dyoc. XXVI solidos.
Carbo — Kärgl. 235
1655. Carbo, Johannes
44, II. 1295. d. Johannes Caibo de Kelse VI solidos.
1656. Carchesius, Antonius
329, 12. 1543. d. Antonius Carchesius Silesius libras tres Bononenos decem et octo«
330, 5. 1545. Antonius Carchesius ,electus procurator et comes.'
343, 32. 1546. d. Antonius Carchesius iuris utriusque doctor libram unam Bono-
nenos decem.
T546 Jun. i: I. U. D. Bonon. (.Antonius Carchesius dioc. Vratislav.':
B No. 3'^). — Antonius Carchesius, aus Freistadt i. Schlesien (Delic. poet.
Germ. II 185). Unterrichtete nach Vollendung seiner Studien die Söhne
des Ambrosius Moibanus, des ersten evangei. Pastors der Elisabethkirche
zu Breslau, der 1526 geheiratet hatte; später eröffnete er eine Schule zu
Schemnitz in Ungarn. Von hier aus begab er sich, wohl wieder als
Präceptor. nach Italien, wo er sich die juristische Doctorwürde erwarb
iHenel, Sil. tog. II 14). Lud. Carinus |s. d] schreibt (ddt. Paduae 1540
Nv. I) a. Georg Hermann in Augsburg: ,porro quod mihi amicum con-
ciliaris D. Antonium Carchesium tantum tibi debeo, quantum nunquam
solvendo ero. Nam vir est non minus humanus quam eruditus, cuius
doctissimis litteris, quas ad me dedit, dici non potest, quam sim delec-
tatus.' 1546 Juni i: I. U. D. Bonon. (BNo. 3"). 1553 erscheint er als
Syndicus von Glogau (,der Syndicus von Glogau Anton. Carchesius
hatte laut eines vom Mz. 1553 datierten, an Distelmeier gerichteten Briefes
vier Jahre in Bologna studiert; er empfiehlt seinen dortigen Studien-
genossen Ulrich Buchner [s. d.] zur Anstellung': Stölzel, Rechtsverwaltg.
I 198 a. 4 vgl Katal. Dresd. I C. 65 No. 11. — Später kaiserl. Rat.
1556: Antonina Karkezia doctory v prävich (Böhm. Ldtgsvhdlg. II 781).
1565 Jhr. Mt. Rat Doctor Carchesius soll zur Bearbeitung der schlesischen
Kanzleibachen herangezogen werden, auch soll er auf dem im Sept. d. J.
zu Taus anberaumten Tage erscheinen (Memorial des EH. Ferdinand f d.
böhm. Oberstkzler Joach. v. Neuhaus 1. c. III 213. 214I. 1567 bittet die
böhm. Kammer i. ihrem Gutachten an K. Ma.ximiiian II. zum Commissarius
auf dem Landtag für OLausitz u. a. Doctor Karschesi zu verordnen (I. c. III
324). Wird aucii 1569 noch erwähnt (I. c. 424). K. Ma.ximiiian II sandte
ihn zusammen mit Heinr. v. Waldstein und Ernst v. Rechenberg (s. d.] nach
Magdeburg, um dort mit dem EB. u. den übrigen Territorialherren im Eib-
gebiet über die freie Schiffahrt auf der Elbe zu verhandeln. — Hat einige
poetische Kleinigkeiten geliefert iDelic. poetar. Germ. II 185: 4 Disticha: in
Georg. Fabricii |s d.] Poetae histor. Arg. Jo Schott 1546 f d. 11: Clari
aliquot imperatores Anton. Carchesii Graeci et barbari). — Georg Fabricius
|s. d.j dedizierte ihm s. Iter Romanum primum (dd. Romae 1542 Nv. i);
Aegid. Periander (p. 131 hat ihm ein Distichon, Georg Werner aus Freistadt
hat ihm seine x\llegorica visionis Jacobi interpretatio Fraiicof ad. O. 1563
gewidmet; er nennt ihn Marcus Antonius Carchesius. Von Nie. Reusner
(Praef i. opp. poet. UV' wird er imter denjenigen erwähnt, die sich gleich-
massig als Juristen und Dichter ausgezeichnet haben. — Ein Brief des
Carchesius an loachim v. Berge [s. d] auf der Dresdner Bibliothek (Schnorr
V. C. Katal. Bd. I C. 60. No. 217).
1657. Kardorf, Nicolaus
260, 44. 1502. Nicolaus Karckdorp, familiaris dni Erici ducis Magnopolie |s. d.j.
Claus V. K. auf Grantzow oder Klaus v. K. auf Schabow (Masch,
Familie v. Kardorf: vgl. Grotefend i. Lisch's Jahrbb. LIIIi.
1658. Kärgl, Wolfgangus
261, 17. 1502. d. Wolffgaiiiiu-^ Kergel de .Siespach dyoc. Ratisponeii. floremun
medium.
Kärgl zu Siespach u. Fuerth. - Wolf. S. des Georg K., Pflegers z.
Richartzhouen u. der Dorothea Klueghaimerin. 1496 Ingolstadt (,WoIf-
gangus Kärgl de Siesbach-), t 1541 (Hundt III 4231.
236 Carinus — Kärnlhcn.
1659. Carinus, Ludovicus
319, 34. 1544. nobilis d. Udalrichus Fugsjer et suus praeceptor d. Ludovicus Carinus
libras septem Bononenos sexdecim.
Humanistischer Pädagoge und Arzt. — Lud. Carinus (Kiel) als Student
i. Basel mit dem von Erasmus beherrschten Gelehrtenkreise in Verbindung.
1517 mit seinem Freunde Wilh. Nesen nach Paris; 1519 nach Löwen.
1520 Sekretär des Kf. Rates Capito ides spätem Strassburger Reformators)
in Mainz. 1523 — Herbst 1524 stellvertretender Rektor (für Nesem der
Lateinschule i. Frankfurt a. M. 1527 Marburg (,Ludov Carinus Helvetus').
1533 Paris (Joh. Sturm a. Butzerj, Döle, Besan(;on. 1537 als Präceptor m.
mehreren Augsburger Patriziersöhnen, nach Paris, Löwen, Padua (1540),
Bologna. — • 1496 mit Kanonikat z. Beromünster i Aargau providiert,
1513 im Besitz eingeführt, 1531 ,von der Regierung abgesetzt' (Riedweg.
Beromünster S 4971. 1546 vom B. Erasmus, seinem ehemaligen Zögling, mit
einem Summissariat an S. Thomae z. Strassburg ausgestattet, verzichtet
jedoch bald gegen eine lebenslängliche Pension, t 1569 Jan. 17 als prak-
tischer Arzt z. Basel (Epitaph b. Tonjola. Basil. sepulta p 123). (Pantaleon
III 520; Freher 1262; Schelhorn, Amoen. eccl et litt. I 737; derselbe i Select.
Comm. epist. Uffenb. IV 313. 329 ff.; Hovnck v. Papedrecht, Anal. Belg.
T. II P. I 228; Arch. f. Fkf. Gsch. u. Kunst N. F. VI 55. 79. 103. 144 ff.;
Knod, Stiftsherren v. St. Thomas S. 20; Zimmerische Chronik ed. Üarack
III 164, 20 ff.; u. die Briefwechsel des Beat. Rhenanus, Erasmus u Zwingli).
1660. Karle, Jacobus
144, 12. 1381. d. Jacobus Karle de Argentina solidos XVI.
Strassburger Geschlecht (Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 1451.
1405 Johannes Karly Zinsmeister der deutschen Ordenscommende Beuggen.
Derselbe? (Zs. G. ORhein. XXVIII 85).
1661. Carlowitz, Georgius a
337, 41. 1559. nobilis d. Georgius a Carlobitz Misnensi> libras duas Bononienses duos.
S. des Wilhelm v. C, gb. c. 1533. Als Zehnjähriger aut die Fürsten-
schule zu Meissen, der erste, welcher die vom Hz. Moritz gestiftete Freistelle
der Familie v. C. genoss. — 1549 Jul. 22 Wittenberg (.Georgius Carle-
witz nobilis'). 1555 WS. Leipzig (.Georgius a Karlewicz i fl. 3 gr.'i.
1558 Mai 6 Padua (.Georg, a Carlobitz.' — al. m.: Syndicus et Vicerector
Uniuersitatis: al. m.: Churfürstl. Sechsischer Oberhoff rieh te r vndt
Geheimer radti. — Von Bologna nach Rom, wo er bis zum Frühjahr
1563 verweilte (Cardinalis Tridentinus ad Julium Pflug, dd. Romae 1563
Apr. 17: ,Fuit hactenus in aula nostra nobilis vir Georgius a Carlobitz, qui
nobis ob singularem probitatem virtutemque suam carus semper e.xtitit . . .
Is cum in Italia mores iam consuetudinesque omnes nobili viro apprime
utiles didicerit, statuit se Spiram conferre, Imperii Camerae muneribus
negotiisque operam daturus..': Tabul. eccl. Rom. sec. XVI. ed. E. S.
Ciprianus. 1729 p. 5621. Später wurde er De4can zu Meissen, (1582:
Ebert, Dom z. Meissen S 149. - Wohlbrück, G. B. Lebus 11 373 nennt ihn
unrichtig .Propst' z. Meissen), Domherr zu Naumburg (Familienarchiv)
u. zu Magdeburg (Wohlbrück); 1595 Fbr. 15 erhielt er auch die Dom-
propstei zu Lebus (Wohlbrücki. v 1597 Apr. 22 in Magdeburg, woselbst
er im Dom bestattet wurde. — Am 10. Mz. 1570 war ihm die Würde eines
Eques auratus und Comes palatinus verliehen worden (Diplom abschriftl.
i. Familienarchiv. — Mitt )." Vermählt war er mit Maria, T. Christophs
von Hake auf Stulpe, die ihm 5 Söhne und 3 Töchter schenkte.
1662. Kärnthen, Heinricus de
91, 35. 133 1. Heinricus de Karintia [cf. Conradus de K.|.
1663. Kärnthen, Conradus de
• 91, 29. 1331. d. Cunradus de de Karintia VI solidos.
35. 1331. d. Cunradus et Hainricus de Karinthia fratres XII solidos.
Kämthen - Ca<clius. 237
1664. Kärnthen, Lutoldus de
93, 43. 1334. a d. Lutoldo de S. Leonardo de Karyntia XX solidos.
9^1 31- '33''- Leutoldus de Carinthia .procurator substitutus' (98,44; 99,7.)
1665. Charczwiller, Heinricus
140, 15. 1491. a d. Heinrico Charczwiller dioc. Leodien. X Bolendinos quadrinos III.
1666. Kaschau, Johannes de
215, 19. 1471. Johannis de Caschovia, Decretorum Doctor, pedagogu.s d. Johannis
Stoltz de Slantz |cf. Nicolaus Stoltz].
1667. Caselius, Johannes
338, 2. 1560. d. Johannes Caselius Gothingus libras quattuor Bononienses tres.
Ausgezeichneter Humanist aus alter Geldrischer Adelsfamilie (Ches-
selier, van Chessel; nach Koldewey (s. u.) , Kessel'). S. des Matthias Bracht
Chesselius, der seines Glaubens wegen aus der Heimat vertrieben als
Sprachlehrer in Göttingen sich niederliess. Hier wurde Johannes C. am
17. Juni 1533 geboren. In Göttingen, Nordheim (wo der Vater 1539 — 41,
1547 — 1548, 1554 als Prediger wirkte;. Gandersheim (1548) vom Vater unter-
richtet. 1551 Sept. 3 Witten berg (.Johannes Kesselius Goitingensis'). Aus
Gandersheim durch die Einführung des Inteiim verjagt, hatte der Vater in
Mecklenburg eine Anstellung als Lehrer und Prediger gefunden. Er über-
reicht dem Hzg. Joh. Albrecht im Herbst 1552 ein specimen ingenii seines
Sohnes, der darauf zum .Schulgesellen' an der unter Leitung des X'aters
stehenden Schule zu Neubrandenburg ernannt wird. 1557 i. Frankfurt a. O.
(.magister Joh. Chesselius Gottingensis'). 1558/59 wieder in Wittenberg,
u. zwar als Inhaber einer Privatschule. 1560 Ostern i. Rostock: Privat-
dozent an der Universität. Im Juni desselben Jahres bewilligt ihm
der Hz. die Mittel zu einem 3 jährigen Studienaufenthalte in Frankreich und
Italien, wofür Caselius seine Dienste auf Lebenszeit verschreibt (Revers b.
Lisch i. Jahrbb. XIX. Beil. No. 5). Ende des Jahres in Bologna, wo er
das humanistische Studium neben dem rechtswissenschaftlichen eifrig fort-
setzt. Vorübergehender Aufenthalt in Florenz (Petrus Victorius) und Fer-
rara. 1563 April wieder in Rostock (.Joannes Caselius Gottingensis poeta
laureatus artium magister Witteburgensis, propter virtutis et eruditionis
splendorem honoratus'). — Am 13 Oct. receptus in facult. art. — 1565
verlässt er Rosiock der anrückenden Pest wegen und geht zum 2. mal
nach Italien, zunächst nach Bologna. Ende des Jahres wieder b. Victorius
in Florenz. 1566 Jan. 26: I. U. D. Pisanus (,d. Joannes Caselius Mathie fil.
Gothingensis Brunsuigius personaliter constitutus in archiep. palacio . .
recitauit puncta ... in celeberrimis Lipsiaca, Rostochiana, Francfordiana
ad viadrum atque Bononiensi academijs per plures annos studuit . . .': Acta
i. Erzb. Arch. zu Pisa. — Das Doctordiplom abgedr. i. Joh. Caselii Epp.
Hann. 17181. 1567 wechselnder Aufenthalt in Florenz und Bologna. Juli
über Wien (wo ihm K. Maximilian II auf seines Leibarzts Crato Empfehlung
einen neuen Adelsbrief dd. 14. Dz. 1567 verlieh) nach Rostock zurück.
Hier lehrte er zunächst 1568—70 Rhetorik, leitete dann als Hofmeister von
1570 — 74 die Studien der herzgl. Prinzen (neben ihm seit 1572 Heinricus
Siber [s. d.ji und kehrte dann zu seiner Professur zurück. Wiederholt seit
1576 an die neugegründete Universität Helms tedt berufen, doch wird ihm
erst 1589 die Entlassung erteilt. Am 24. Juni 1590 übernahm er seine Helm-
stedter Professur. — 1571 Sept. 20 verm. mit Gertrud Mylius. y 1613 Apr. 5,
fast achtzigjährig ,in Hunger und Kummer', bgrb. i. d. Hauptkirche zu
Helmstedt. (Die ältere Litteratur angeführt b. Freytag, Adparatus I 416 sqq.;
vgl. ausserdem: E. L. Th. Henke, Georg Calli.xt u. s. Zt. I (1853) S. 48fF,
woselbst ausführl. Bericht über die umfassende Litteratur; Krabbe. Gsch.
d. Univ. Rostock S. 719 a.; Lisch i. Jahrbb. XIX S. 4 flf.; Kämmel i. A. D. B.
u. Fr. Koldewny, Gsch. d. klass. Philol. a. d. Univ. Helmstedt (1895) S. 38 ff.).
1668. Caselius, Christophorus
338, 49. 1561. d. Christophorus Caselius Gothingensis libras duas.
Bruder des vorigen. — 1557 Frankfurt a. O. (, Christophorus Chesse-
lius Northeimensis'). 1563 Rostock (.Christophor. Caselius Gottingensis')
238 Caslagen — Ca-itell.
Legationssekretar i. hrz. Meklenburg. Diensten; bittet 1573 von Magdeburg
aus, wohin er sich heimhch begeben, seiner .langwierigen schweren Dienste,
gefährliche Reisen und viel gehabter Mühe wegen' um seine Entlassung
(Entlassungsurk. v. Ostern 1571: „er zwolff Jhar an unserm Hoff unser
bestalter diener gewesenn und sich . . . sonderlich in vilfeltige Verschickung
in auswertige Königreich und Lande, deren Sprache er kundig u erfahren,
jederzeit gutwillig und unverdrossen gebrauchen lassen': Lischs Jahrbb.
XIX 35 f.|. 1587 klagt sein Bruder Johannes, dass Christoph nun schon
2 Jahre ohne Aussicht auf Anstellung \the (Schirrmacher, Joh. Albr. v. M.
669 a. I ).
1669. Caslagen, Wilhelmus
229, 16. 1481. a d. Wilhelmo Caslaijen Traiectensis dioc. inferioris quatuor grosso^
Bononien.
1670. Käslin, Udalricus
193, 44. 1448. d. Waldricus Kaslin ppos. in Pfaffenmunster Ratispon. dioc. ,proeu-
rator".
194, 14. 1448. a venerabili viro dno Vdalricho Kersslin preposito in Phaffen-
munster solides quindecim.
1447 Ulrich Käslin, Propst von Plaffenmü nster (Janner, Bisch, v.
Regensb. II 132).
1671. Cassel, Conradus de
147, 39. 1385. d. Conradus de Cassel Maguntin. dioc. VI solides.
1384 Wien (.Chunradus \'olperti de Chaszel'i. 1387 Heidelberg
(.Conradus X'ojperti de Cassel'i. — 1396 Jan. 3 Conradus de Cassel pleb.
i. Omstadt (Arch. UFrank. 32, 2951.
1672. Castell, Fridericus comes in
320, 21. 1540. a CTeneroso ac nobili domino Federico comite ac domino in Castel
canonico Herbypolensi ac Spyrensi libras tres et quindecim
Bononenos.
324, 13. 1542. Jan. Federicus comes ac dominus in Castel: ,sindicus'.
329, 27. 1544. Fridericus comes ac dominus in Castel: .procurator'.
Fränkisches Dynastengeschlecht. — S. Wolfgangs I cI- 1546; und der
Martha Gfn. v. Wertheim (-j- 1541), geb. 1522 Jul. 29. 1531 Oct. 5: Dom-
herr zu Bamberg; 1538 Fbr. 23: Domicellar zu Würzburg und in
demselben Jahre Domherr zu Speyer. 1537 Jan. i Ingolstadt (.generosus
d. Fredericus comes et dominus in Castell'i. 1544 — 46 Padua. 1551 trat er
zum Protestantismus über. \'on Karl \" in die Acht erklärt. Dann in
Dienste K. Heinrichs II von Frankreich; machte verschiedene Feldzüge mit
und wohnte als französischer Gesandter dem Passauer Reichstag 1552
bei. Fiel am 16. Sept. 1552 bei Diedenhofen; im Cölestinerkloster zu Metz
bestattet. (Biedermann. Ofenhaus, tab. XLllI; \'iehbeck. O. d. Gf v. Castell
S. 58; Stammtafeln des mediatis. Hauses Castell; L'B. der Ofen. v. Castell).
1673. Castell, Heinricus comes in
329, 1. 1543. generosus d. Henricus comes ac d. in Castel ddt libras tres Bono-
nenos decem et octo.
Jüngerer Bruder des vorigen, geb. 1525 Fbr. 13 auf Schloss Stollberg
a. Steigerwald. 1532 Jun. 28 can. eccl. Bamberg., 1533 Oct. 23: Domi-
zellar i. Domstift Würzburg. 1533 — 42 auf den Universitäten Ingol-
stadt, Dole und Padua. 1548 Domherr zu Würzburg. 1552 Wzb.
Hauptgesandter zu Passau; 1553 Gesandter beim Kf. Moritz i. Dresden,
dann bischöfl. Statthalter und Kommandant der Stadt Würz-
burg. Resign. 1555 Apr. 29 seine Pfründen u. heiratete (Jul. ii) d. Gfn.
Elisabeth v. Helffenstein, Witwe des Frhrn. Georg v. Rappoltstein. Führte
die Reformation in Remlingen ein. Dann in Diensten des Hz. Christoph
V. Württemberg, nach dessen Tode er Statthalter in Württemberg
war. 1568 Direktor des fränk. Orafenkollegiums, 1575 — 77 mrkgfl.
Ansbachscher Geheimrat und Statthalter zu Ansbach. Erbte von
seinem Br. Conrad Schloss Wiesenbronn mit Zubehör sowie die West-
de Castcllo — Castner. 239
heimer Güter, erwarb die Güter Steinbach und Schöneich und erbaute das
Schloss in Remlingen. )• 1597 Nv. 12, 2 Söhne hinterlassend, .ein trefflicher
Theologus u. guter Haushalter'. (Rittershus. Geneal.; Biedermann, Gfnhäus.
t. XLIII: Viehbeck, G. d. Gf. v. C. S. 53; Amrhein i. UFränk. Arch. Bd. 33.
S. 135. No 1180; Stammtafeln d. mediat. Haus. Castell t. lli.
1674. de Castello, Albertus
55, 31. 1304. d. Albertus de Castello XL solidos.
Es gab zwei bischöfl. Konstanzische Dienstmannengeschlechter dieses
Namens (von Casteln, Castelen) im Thurgau (Pupikofer I 460).
1. Albertus de Castello. ppos. e. S. Stephan! Constant. & can. e.
Constant. — Er wird 1309 Jun. 27 zugleich mit dem B. Gerhard
V. Konstanz und anderen Würdenträgern der Konstanzer Kirche durch
EB. Peter von Mainz gebannt, weil sie sich der vom EB, beabsichtigten
Reformation der Konstanzer Kirche widersetzt hatten (Freib. Diöz.
Aren. II 72). •(• 1324 Oct. 8 (, Albertus de Castello ppos. e. S. Stephani
Constant. & can. huius eccl., sepultus iuxta altare SS. Fabiani &
Sebastiani. — Necr. e. Const. i. M. G. H. Necr. I 2931.
2. Albertus de Castello, can. e. Constant., ppos. e. Zurzacien. &
ppos. e. Episcopicellen., ein Bruder des vorigen. — 1319 Oct. 15:
Albertus de Castello ppos. e. S. Stephani Const. et Albertus de
Castello frater iamdicti ppositi, can. mai. eccl. Const. (ÜB. S. Gallen
III 415. vgl. Pupikofer I 461. 2. 716). 1322 Jun. 2: her Albrecht von
Casteln probst ze Sant Stephan ze Costentz und her Aibrecht von
Casteln sin bruoder corherre zem tuome ze Costentz (ibid. III 442).
Albr. v. C, Domherr z. Konstz. (Regg. ep. Const, No. 40361. — Er-
scheint seit 1322 als ppos. e. Zurzacien (v. MüIUnen, Helv. sacr. I 38:
Huber, Stift Zurzach S. 19 ft" 245) und seil 1339 als ppos. e. Epi-
scopicell. (ibid. vgl. Mone V 126). 1337 Apr. 22: Albrecht v. Kastell,
Domherr, Propst v. St. Stephan (4521 u. ö); cf 1342 Mz. 7 (4652).
Er war auch Propst z. St. Johann i. Konstanz (No. 4721). 1344
Jul. 22 (vgl. Necr. ecclesiarum Constant, Zurzacien. et Episc.cellen.
i. M. G. H. Necr. I 290. 383. 611).
3. Ein Albertus de Castello can. e. Babenbergen. 1325 Oct. 4 als
verstorben erwähnt. S. Präbende erhält Herdegnus de Wisentau
[s. d.] (Mon. Zoll. II 392). 1322 Apr. 15: Albertus de Castello verus
pastor parroch. eccl. m curia Regnitz (Arch. OFrank. 2, 182). — \'iel-
leicht identisch mit No. i.
1675. Castner, Gabriel
334, 32. 1555. d. Gabriel Castner Haslachensis Austriacus philosophiae magister
libras duas.
1544 Jun. 6 Ingolstadt (.Gabriel Castner et Patauia pauper'), wo er
Magister wurde, dann in Padua ( 1554 Jan. 8 .Gabriel Castner Haslachensis
Austriacus" — al. ni. Monaci Bauarie ludi rector schole poetice. t a. D. 1575).
1 lofproc urator, dann , Poetenschulmeister' in München (,1559). Ver-
fasste 1560 einen ausführlichen Lehrplan seiner 4 — 5 klassigen Lateinschule
(.Ordnung der Poetenschul, wie es yetziger poet in allen classibus halten
soll': abgedr. i. Westenrieder, Beitrr. z. v. Hist. \' 218— 27). Lehrte \'ergil,
Cicero und Dialektik, Hess v. 1561 — 74 auch lateinische Komödien auf-
führen. (Kehrbachs Mitteil. I 62 {.). ■]■ 1575. Anna Castnerin ,des gewesten
Poeten alliie seligen Witib' erscheint seit 1577 i. d. Holzahlamtsreclinungen.
Hdschr. auf der Münch. llfb. (Codd. lat. No. 17729): Gabr. Castneri Annot.
i. Vergil. Aen. I— VI. ^Günther, G. d. litt. Anstalt i. Bay. II 1151! 197;
Kluckhohn. Beitrr. z. G. d. Schulw. i. Bay. S. 7; Kobolt II 50; Kehrbachs
Mitt. 1 54: Jahrb. f. Mü. Gsch. IV 76). [Als Geburtsort ist nach unserer Stelle
und dem Eintrag i. d. Paduaner Matrikel Haslach i. Ostreich z. betrachten]. -
Ob identisch mit Gabriel C, dem , letzten der Castner v. lleinspach Kirch-
berger Landsgerichts' (Hundt III 269)?
240
Kalte — Kcbitz.
1676. Katte, Johannes
a6o, 44. 1502. d. Johannes Katte (familiaris dni Eriii Magnopolie ducis |s. dj).
2 Domscholaster und Pfarherr zu St. Nicolai in Rostock und
zu Warnemünde. f ca. 1542. — Henr. Boger (s. d.| hat ein Gedicht an
ihn gerichtet (Krause i. Lisch, Jahrb. 47, 122. vgl. 5, 146. 12, 143. 39, 188).
Vielleicht identisch mit Johannes Katte 1533 Jul. 14 decanus e. S. Bonif.
Halberst.; resign. 1538 (Schmidt, ÜB. S. Bonif. Halberst. S. 228. 231).
1677. Katte, Melchior
334, 34- 1555- nobilis d. Melchior Katte dioc. Magdeburg, libras quattuor.
S. des Balthasar v. K. auf Vieritz und der Ursula v. Arnim a. d. Hause
Crussau (.Herold- X 82 f.). 1544 WS. Frankf. a. O. (.Melchior Katte e
Jericho')- — Um 1570 am Hofe des Hz. Julius v. Braunschweig (Rhamm,
d. betrüglichen Goldmacher a. Hofe Hz. Jul. v. Br. S. 75). t 1577 (.Herold').
1678. Katzenellenbogen, Gotfridus de
44, Ib. 1195. d. Gotfridus de Cazenhellebogen X .solides.
Gotfried igen. Gottert, Goderi) v. K., S. des Gerhard (IV) v. K. zu
Dietz und der Gfn. Elisa, v. Sayn, Pfarrer zu Vallendar, f vor d. 18.
Mz. 1308 (,die Kirche zu Vallendar, die ledig ist worden von Godert des
Graven Gerharze Son ze Dietze der wilne ein pastor der Kirchen zu
Vallendar was-: Wenck, Hess. Ldsgsch. I ÜB. S. 551 anm. r.».
1679. Katzenstein, Eberhardus de
77, 23. 1319. d. Eberhardus dictus de Chatzenstein canonicus Novi Monasterii
Herbipolen. LX solides.
79, 22. 1321. d. Eberhardus dict. de Katzenstein can. e. Novi Monasterii Herbip.
.procurator".
1680. Kaufmann, Johannes
128, 7. 1480. a d. Johanne Koffmhanne^' \) Bricciensis diocecis sex grosses.
- 1 Kauffman de Sterzing (al. m.).
1491 Febr. 18 Ingolstadt (,d. Joh. Kaufmann de Stertzing Leg. Doctor
in iure civili Lector'). — Wohl identisch mit Dr. Joh. Kaufmann, Herrn
zu Räsing, 1515 Rürgernieister der Stadt Wien, 1522 Rat und
Regent im Regiment der n-ö. Lande. Schon 1519 auf dem Tag zu
Brück a. Mur war Dr. Joh. Khauffman Vertreter der .Parthey so bey dem
Regiment zu Österreich beliben' (F. r. Austr. Abt. I Bd. I 163); 1524 Jul. 18
als .eine gelehrte kunstreiche Person, die auch erfaren und in den ge-
brauchen wissend- X'ertreter der Niederüstr. Regierung zu Regensburg.
Erwarb sich während der Belagerung Wiens durch die Türken 1529 be-
sondere Verdienste; 1530 mit seinen Brüdern Ulrich und Wolfgang i. d.
Reichsritterstand erhoben. 1 1537 Mai 25 (Epitaph i. S. Stephan: ,A°- dni 1537,
d. 25. Tag Mav ist gestorben der Edelvest Hochgelehrt Herr Dr. Johann
Koffmann zu Rhäsing, Ritter, Rö. Kays, wie auch König! . Rat und Regent
im Regiment der niederösterr. Lande,"ligt hie begraben samt seiner Gemahel
Frau Anna, einer Leubmpeckhin. die gestorben ist a. 1537'). (Vgl. Wissgrill
V 27: Wiedemann, Ref. u. Ggref. i. Ld. u. d. Enns S. 33J.
1681. Kebitz, Sigismundus
234, 37. 1487. a d. Sigismundo Kawycz de Harburg clerico .\ugustensi grosses V.
1485 Febr. 4 Ingolstadt (, Sigismundus Kebitz de Harburg 6 gr.').
1682. Kebitz, Andreas
316, 24. 1538. a d. Andrea Kewitz Bambergensi I coronatum.
3191 33- 1540- Andreas Kebitz Bambergensis ,prociuator substitutus'.
343, 23. 1541. d. Andreas Kebitz Bambergensis Francus erientalis iuris utriusque
doctor, anno 1541, Idibus Mali hie Benonie designatus, dedit unum
coronatum (cf. 322, 38).
1534 Jul. 4 Ingolstadt (.Andreas Kebitz Bambergensis 64 ■)'); ging
1538 nach Italien um den Alciat zu hören (Zuichem. a. Alciat dd. Ingoist. 1538
Sept. 10 b. Hoynck v. P. II' p. 258: ,diu quaesitam ad te scribendi oppor-
tunitatem, praeceptor incomparabilis, obtulit tandem Andreas a Kebitz
Keddiken — Kemberg. 241
huius nostrae scholae alumnus. Qui cum ad metam pene Juris civilis
Studium non infeliciter duxisset, haud alibi magis speciosum colophonem
imponere se credidit, quam in Italia idque Bononiae sub te Doctore
omnium, quos liaec aetas nostra habet, facile praestantissimo .... Et quam-
quam Bononia omnium Gymnasiorum nostri temporis facile regina habeatur,
Visa est tarnen plerisque eius maiestas nonnihil decrescere, donec nunc per
te pristinam honorem ac famam recuperavit'i. 1541 Mai 18: I. U. D. Bonon.
(.Andreas Kebitz dioc. Bamberg, in Alam.': B. No. 3 prim.). 1548 von
Vigl. Zuichemus, der in kaiserlichem Auftrag das Reichskammergericht
neu besetzen sollte, als supernumerarius berufen, leistete jedoch dem Ruf
keine Folge (Annotata; cf. Ludolf, append. X 59). 1551 Dr. Andreas Kebitz
auf dem , Moderationstag' zu Worms als Rat und Bevollmächtigter des
Bischofs von Bamberg (C. F. Jung, Miscell. IV' 191).
1683. Keddiken, Franco
173, 5. 142z. d. Franko Keddiken de Vesalia iiiferiori X solidos.
1417 i. Köln (,Francko Keddeken de Wesalia, Colon, d , ius can., s.').
1431 Oct. 29: P. Eugen IV bewilligt Supplik v. Franko Koddeken um Provis.
si neutri mit can. e. preb. S Donaciani Brugen. Tornac. d., worüber er
m. Livein. Neverling processiert, non obst. parr. e. de Avenzaert Trai. d.
(Repert. 19211.
1684. Kelbra, Sigfridus de
76, 6. iji8. d. Sigfridus de Kelbre MaguntinensLs dyoc. XI solidos.
1685. Kellenbach, Daniel de
216, 43. 1472. a d. Daniele Kellenbach canonico Treverensis ecclesie XXVIII
Bologninos.
S. des Niclas v. K. u. der Philippa Kettingin von Bassenheim (Humbracht
f. 1661. — 1462 Fbr. 16 Ahnenprobe, behufs Aufnahme ins Trierer Dom-
stift. 1478 Fbr. 11: Domkapitular zu Trier. 1480 Sept. 9: thesaura-
rius e. Trevir. 1481 Apr. 30: custos e. T. (Arch. Coblenz. — Mitt.) —
1465 in Köln (.Daniel Kellenback de Grymborgh dioc. Trev. art., minorennis,
non iurav. sed promisit eum iuraturum venerabilis mag. Johannes de
Xanctis & solv.' — Matr. ms. 1 553). Daniel de Kellenbach Decretorum
Doctor Senensis maioriseccl. Trevirensis capitularis & thesau-
rarius, Mitglied der juristischen Facultät der Trierer Hochschule (Hont-
heim II 326). y 1482 Sept. 26 (,Anno 1482 26. Sept. obijt nobilis Dns. Daniel
de Kellenbach Doctor & Canjnicus Eccles. Trevirensis' — Schannat. Eiflia
ill. II 2. p. 536).
1686. Kellenbach, Nicolaus de
231, 19. 1484. a d. Nicoiao de Kellenbach canonico maioris eccl. Treverensis
X grosses.
1472 Sept. 30 wird Nicolaus v. K. für e. Präbende des Trier. Dom-
stifts präsentiert von s. Oheim Theodor v. K. ; 1472 Dz. 14: Ahenprobe:
1473 Apr. 13 i. die Präbende des Werner v. Wittgenstein durch Beschluss
des Kapitels zugelassen (Arch. Cobl. — Mitt.). — 1480 Sept. 27 Köln
(.Nycolaus Keldenbach treueren, ad iura iuravit et solv.'i.
1687. Keiner, Johannes
246, 23. 1494. a provido viro d. Joanne Keiner de Unterduring florenum Reni
medium.
1494 Oct. 25: Decr. Doctor Bonon. (1494 Oct. 19 ,dispens. c. d. Joh.
geler Const. dioc' |Joh. Keller de Constancia]. — (7)ct. 25 ,d. Joh. geler
examinatus et approb. nemine discrepante. Insignia autem habuit a dno
Joh. de Sala': Lib. s. i. p. I).
1688. Kemberg, dns de
41, 42. 1293. d. de Kemberc XXX solidos.
Dtutschc Studenten in Bologna. 16
242 Keineier — Kern.
1689. Kemerer, Joliannes
155, 24. 139S. a d. Johanne Konicr de Tangermundls de Martliia Brandeburgensi
libram 1.
156. 41. 1399. Johannes Kemerer de Tangermundls (socius Baldewini de Wenden)
.procurator substitutus'.
1412 Nv. II Burggraf Friedrich genehmigt den zwischen mag. Johannes
Kemere pridem preposito eccl. Tangermundensis, Halberstad. dioc,
und mag. Joh. Schoriibben bacc. in decretis abgeschlossenen Pfründen-
tausch (Riedel A. XVI 39).
1690. Kemerlinck, Cosmus
263, 21. 1503. d. Co.^mus Kemerlinck dyoc. Leodiensis L-anonicus ecclesie S.Spiritus
oppidi Kuremundensis I florenum.
1691. Kemnitz, Matthias
338, 45. 1561. d. Mathias Kemnitz Manhiius libras duas.
Über die Familie Kemnitz vgl. Dreyhaupt, Saalkr. Beil. B. No. 74. —
geb. 1535, S. des Joachim K., Bürgermeisters zu Pritzwalk (t 1568). 1551 Oct.
Rostock (.Matthias Kemnitz de Priswalck'i; 1553 Dz. 22 Wittenberg
(.Matthias Kemitz Pritzwaldensis'). 1557 Frankfurt a. O. (.Mathias Kemnitz
Pritzwalgensis'). 1561 Padua (.Matthias Kemnitz Marchicus'}. I. U. D.
Ferrar. (Stölzel. Rechtsverwaltung S. 222. 63). 1573 kf. Brandenb. Rat.
Verfasser der 1573 publizierten ,Visitations- und Consistorialordnung". der
Grundlage des märkischen Kirchenrechts und Verfahrens des Consistoriums
(Stolze), I.e.). 1581 Sept. 11: der ehrbare Matthias Chemnitz der Rechte
Doctor und Kurbrandenb. Rat stiftet ein Familienstipendium (Riedel. A II
50 f.). 1589 unter den kf. Räten (Riedel, A. I 354). 1593 bei der Kirchen-
visitation beteiligt, Präsident des Consistoriums als Stellvertreter des
Kanzlers (Stölzel 1. c ). f 1599 Apr. 22 (Drej'haupt 1. c).
1692. Kempten, Gotfridus de
73, I. 1317. d. Gotfridus de Campidona VI solides.
1693. Kempten, Jacobus de
73, 46. 1317. d. Jacobus de Campidona VI solidos.
1694. Kempten, Wernherus de
108, 13. 1343. a d. Wernhero de Campidona Augustensis dyoc. VIII solidos.
[1374 Jul. 3 Wernherus de Campidona civis Memmingensis: Mon.
Boic. 33'', 472].
1695. Keneman, Hermannus
Z33, 39. 1487. a d. Hermanno Keneman de Gruynnynggen VI grossetos.
1480 Sept. 28 Greifswald (.Hermannus Keneman de Groninghen,
Trai. d.'). — 1488 Aug. 27: Decr. Lic. Ferrar. (.venerabilis et doctiss.
vir d. hermannus Keneman de Groningen Traiect. dioc. qui studuit Colonie
et Bononie f. approb. in iure can. nemine discrepante et licentiatus:
No. 237 f. 2).
1696. Keppel, Heinricus
176, 27. 1426. a d. Heinrico Keppel canonico Monasteriensi XX Bologninos.
1434 Sept. I Henr. de Keppel vicedomin. e. can. eccl. Monast.
Decr. D. sacr. sinodi (Basil.) causar. iudex e. commissarius (Würdt-
wein S. d. XIII 36). 1450 Anhänger des B. Erich v. Hoya [s. d.] gegen
Walram v. Mors [s. d.] (Hansen, Münsterische Stiftsfehde S. 38 u. öi.
■;- 1476 Mai 31 (Necr. e. Monast. — K. Arch. Münster; vgl. Memor. des
Fraterhauses z. Münster i. Zs. f. G. Westf. VI 117: ,d. Hinricus de Keppele
can. Monast. Decr. D., officialis Monast., specialis fautor et benefactor,
contulit nobis multos libros').
1697. Keppel, Hermannus de
214, 32. 1470. a d. Hermanno de Keppel MII Bologninos.
1698. Kern, Johannes
262, 37. 1503. Joannes Kern de Nuwensteiu dyoc. Herbipol. |c{. Joh. de Laymbach].
Kerne — Kettia.
243
1699. Kerne, Johannes dictus
44, 4. 1195. d. Johannes dktus Kerne de Trevcri XX solidos.
„mag. Job. Kerne", Besitzer von Weinbergen b. Trier. 1318 Jun. 30
als verstorben erwähnt (K. Arch. Coblenz , Domkap. Urkk.' — Mitt.).
1700. Kerner, Petrus
70, 29. 131b. d. Petrus Kerner de Nuwenburi; Constanziensis dvoc. \'l solido^.
Jan. 26 Jahrgedächtnis des Petrus de Kerns huius eccl. canonici
(Necr. eccl. Beromünster i. Schweiz. Gschfreund \' 90).
1701. Kerpen, Henricus de
190, 6, 1443. a Henrico de Kerpena solidos VI (190, 28. 30; 192, 14. 38; 193, 10).
193. 17. 1447. Henricus de Kerpena .procurator".
193, 48. 1448. Henricus de Kerpena .notarius nationis'.
Rheinisches Geschlecht (Eiflia ill. I 2. S. 463 ft". u. 717 ff.) — 1429 Oct. 8
Köln (.Henricus de Carpena Col. d. art.'i. 1447 — 48 Bologna: ad lecturam
Sexti et Clementinarum: d. Henricus de Cerpenna (Dallari. Rotuli p. 17). —
1448 Mz. 4: Decr. Lic. Bonon. (.examin. f. i. iure can. d. henricus de Car-
pena de Alamania ... et f. approb. n. d.': L. i. s. p. Ii. — 1461 Jun. 12: Decr.
Doctor Bonon. i.dispens. f. viva voce cum Henrico de Carpena ut presens
reciperei publicam in sacristia S. Petri non obstante quod cedule per triduum
ante non fuerient misse item super birrelis .... itinerans ad curiam Romanam
subierat examen a. d. 1448 d. 4 marcij': L. s. i. p. I). — 1453 erwähnt als
ppos. e. Cardensis u. Official z. Trier (Schorn, Eifl. sacr. I 355); 1465.
71. 80 als can. e. S. Severini Colon.: 1473 als Decr. D. iKeussen i. Matr.
I 24331.
2. Kesseler, Christophorus
24-. 34. 1495. a d. Christophoro Kesseler ex Ymbst . . .
1703. I^Keteihodt], Arnoldus
HO, 17. 1345. a d. Arnoldo preposito Lubicensi II! libras.
S. des Thidericus Ketelhot und der Walpurgis v. Calwen. 1314 Thide-
ricus Ketelhot miles s. Ehefrau Walburgis und ihr Sohn Arnoldus (Urkk.
und bist. Nachrr. d. Famil. Ketelhodt. Dresd. 1855 I S. 17). 1328 Jul. 30
stiftet das Lübecker Domkapitel eine kleinere Pfründe pro Arnoldo dicto
Ketelhot clerico, von dem es propter litteraturam suam gute Dienste er-
wartet (Cod. d. Lubic. II 6691. 1340 Jan. 24 Arnoldus dict. Ketelhüt can. e.
Lubic. (ibid. II 812. 13); seit Dz. 18 desselben Jahres als prepositus e.
Lubic. nachweisbar (ibid. II 815. 26). 1348 als verstorben erwähnt (dns
Arnoldus Keetelhode felicis memorie qu. ppos. Lubic: Urkk. u. bist. Nachrr.
I 64 II 51).
1704. Ketelhodt, Nicolaus
45, 21. 1296. d. Nicolaus Ketelhot XV solidos.
Ältester S. des Matthias K. - 1301 Sept. 4; scolast. e. Güstrow.;
1305 ppos. e. S. Andree Verd.; 1307 Nicolaus ppos. e. \'erd. et scolast.
Gustroen.. Vredebernus, Thydericus. Hinricus et Gherhardus frates stiften
e. \'ikarie i. d. Domkirche z. Güstrow. Seit 1311 Bischof v. X'erden:
lebt noch 1342 (Falckenstein, Thür Chron. II 2 S. 1378; Pfannkuche. Aelt.
Gsch. Bist. Verden S. 168 ff". : Ed. Frh. v. Ketelhodt. Urkk. u. bist. Nachrr.
der Ketelhodt'schen Familie. 1855 u. in desselben \'f. Gsch. der Frh. v. K,
1855 S. 44— 49'-
1705. Kettel, Joachim
336, 10. 1557. d. joachimus Kettelius Pomeranus libras duas.
1547 SS. Greifswald {.Joachim Ketel Sundensis'): 1554 Nv. 15
Joachimus Kettel. Deminensis. scolae Sundensis onioyo;: mag. art. 1563 Dr.
Joachim Ketel. Rat des Hz. Ulrich v. Mecklenburg, wird nach Riga
deputiert iSchirrmacher I 6371. 1578: Bürgermeister zu Stralsund.
V 1601 (Brandenburg. Magistr. z. Strals. S. 91).
1706. Kettig, Otto de
270, 2t, 1508. d. Otto de Kettingen dioc. Coloniensis.
16*
244 Kcttler — Kctu
1707. Kettler, Gisbertus
146, 15, 1494. a nobilissimo viro d. Gisberto Ketler maioris ecciesie Mona:-leiii
sis canonico ac eiusdem dioc. grossetos VI.
1708. Kettler, Goswinus
238, 36. 1490. a d. flo^iwino Keteler XXX Bolendino^.
1470 Aug. 14 i. Köln (.Gosuinus Keteler iur. e. s.'). 1475 Sept. _,
Goswinus Kettler, Mitglied des der Regierung des Kölner Erzstifts von
K. Friedrich 111 beigegebenen Rates, als Vertreter der Ritterschalt (Lacomblet
ÜB. I\- 477).
1709. Kettler, Theodericus
268, 43. 1507. d. Theodericus Ketteier, canonicus majori-- eccl. Monasterien^is,
qui venit die ultima Decerabris M^ 1). \'III (!| ddt XXXV Bolendino-.
1505 Dz. 14 Köln (, Theodericus Ketteier ad art. iur. e. s.'). f 1558
Sept. 3 Theoder. Kettler thesaur. e. Monast. (K. Arch. Münster. Necr.
e. Mon. — Mitt.; nach Zs. f. G. VVestf. XXIV 371 schon 1556).
1710. Ketteier, Wilhelmus
318, 32. 1539. a nobili Guilhelmo Kettler Mondensi L\'I Bononenos.
S. d. Gotthard v. K. u. d. Sibylle v. Xesselrode (Hdschr. Samml. von
König i. K. Bibl. Berlin). — 1550: Wilh. Kettler can. Monast. consiliarius
ep. Monast. e. ducis Juliac. (Mameran., Catal. pöH. Seit 1552 Nv. 12
ppos. e. Monast.; 1553 Jul. 21: zum Bischof v. Münster erwählt, Nv. 29
V. Papst bestätigt, 1554 Fbr. 24 v. Kaiser belehnt. 1555 Aug. 13 wird ihm
durch päpstl. Indult die Frist z. Empfang der Weihe auf i Jahr verlängert.
Protestant aus Überzeugung legte er 1557 Dz. 3 seine bischöfl. Würde frei-
willig nieder und zog sich (mit einer Pension v. 1000 fl.) nach Coesfeld
ins Privatleben zurück, f daselbst 1582 Mai 18 (Urkk. z. G. d. Resign. d. er-
wählt. Bisch. Wilh. V. K. i. Zs. f. vtrl. G. u. A. Westf. II 234 ff.; Keller, Gegen-
reform, i. Westf. I 270 ff. 345 f.; Geschichtsquell, d. Bist. Münster I 344 f.;
H. A. Erhard, Gsch. Münsters S. 381 fi.).
1711. Ketwig, Wolfgangus
257, 20. 1500. d. Wolfgangus Ketwik'-) de Liptzgk Mersserburgen. dioc. medium
flor. Renensem.
265, 13. 1505. Jan. Wolfgangus Retwich ,sindicus'.
*) utriusque Univ. digniss. Rector, electus I maij a. 1505
(a. m.).
1499 i. Leipzig: bacc. art. (.Wolffgangus Kethwick de lipczick').
1506 Jan. 6: I. U. D. Bonon. (.magnificus d. vulchanus rector utriusque
uniuersitatis Bononien. . . attentis quod d. rector alias iam fuerit
licentiatus in iure ciuili . . . vicarius archidiaconi . . . pronunciavit,
declaravit constituit et fecit ipsuni d \'ulcanum Rectoreni predictum
doctorem in vtroque iure-: B. II' [a. Rande: ,nota quod d. Rector non
ddt scatolas prout solent facere alü rectores']. — cf. L. s. i. p. 1: .examin.
et doctoral. f. d. uulcanghus alamanus qui fuit magnificus vtriusque vniuer-
sitatis vicerector et quia licentiatus erat in iure ciuili recitauit in iure
can. et f. approb. n. d. et habuit promotorem d. Joa. Campegium et
me priorem iBarthol. Bologninum). qui insigniui ipsum'). S. Lectura
Decret. et Digesti novi (Dallari p. 1891. Über s. Privatleben in Bologna
lässt sich Chph. Scheurl |s. d.| i. e. Brief an Casp. Emerich [s. d.] v. März
1506 aus: ipse rector consilio nescio cuius Hallensis [i. e. Laur. Zoch, s. d.]
in summam paupertatem deductus est. Postquam enim pater nullas pecunias
mittere speratur, nihil fidei apud Bononienses et quod peius est apud
Judaeum unquam habere potuit. Adde quod exceptis paucissimis nullo
familiariter utitur et, ut de me qui nullum unquam offendere consuevi loquar,
propterea quod in libello meo eius magnificum nomen subticui, mortali me
odio prosequitur et 30 Bonon. per iniuriam a me repetit pro nescio qua
coena ad quam me invitaverat, quin cum consiliario suo Hallensi coactus
est invectivam in me conscribere. Verum hominibus doctis defuit argumentum
eruditio conscientia et quod sciebant, se bestiam cornutam petere; in einem
andern Briefe wird er v. Scheurl bezeichnet als homo pauci momenti et
Kibir.-i;. 245
nulluni fere amicuni habens praeter nescio quem Hallensem (Brief buch
S. 14); dennoch hat Scheurl dem abgehenden Rektor die Laudatio gehalten
(1. c. No. II). — Er scheint zunächst in Diensten der St. Breslau (Wohl-
brück. Lebus III 544). dann, seit 151 1 (nicht erst seit 15151 als Mitgli ed der
Juristenfacultät zu Leipzig 1 .receptus ad facult. iurid. Wolfg. Ketwigk'
— nicht .Letkwegh', wie Friedberg, Colleg. iurid. S. loi nach einer Jüngern
Abschrift liest). Von 1515 Jan. 15 als , wesentlicher Hofrat auf Lebens-
zeit' in k urbranden burgischen Diensten (Bestallungsurk. v. 25 Juli b.
Riedel III 3 S. 251). Er sollte dem Kanzler Stublinger [s. d.] bei den Reform-
arbeiten zur Hand gehen. So ist der Entwurf der Berliner Kammergerichts-
iirdnung als .Arbeit Ketwig's unter Oberleitung des Kanzlers Stublinger'
zu betrachten (Stölzel, Rechtsverwaltung I S. 128 f.; nach Holtze, Kammer-
gericht I 125 ist Val. V. Sunthausen |s. d.| als eigentlicher Vt". anzusehn).
1525 Dz. mit Zustimmung des Kf. i. mecklenburg. Dienste: 1526 Jan 6
zum Kanzler i. Güstrow'schen Landesteile ernannt iLisch's Jahrbb. XXVI
12). 1529 i. Brandenburg. Dienste zurück, wird am 29. Mai z Kanzler
ernannt, bestallt am Jun. 7 (Raumer C. d. Br. contin. II 265) Leistet nach
dem Tode Joachims 1 den beiden Nachfolgern Joachim II und Johann
gemeinschaftlich den Diensteid (Holtze a. a. O. I 257 f), wird aber v. Kf.
Joachim II 1540 seiner papistischen Gesinnung wegen (Stölzel a a. O. I 140)
bald i. Gnaden seines Dienstes enthoben. In Ketwig war ,die Richtung
seiner Zeit verkörpert, welche unter Wahrung der bisherigen .Stellung der
Kirche und ihres Oberhauptes dem gelehrten weltlichen Rechte Eingang in
die Justizpflege des Landes zu verschaffen suchte' (Stölzel I 189). — \'er-
mählt mit Hedwig Utmann aus Breslau, die ihm 3 Söhne und i Tochter
schenkte. 1541 erkaufte er das Gut Matschdorf, 1542 Graeden; 1550 wurde
er mit dem Lehnschulzengut Ostrow beliehen (Wohlbrück, Lebus III 5061.
•f 1551 z. Berlin: beigesetzt in der Nikolaikirche daselbst (vgl. ausser Stölzel
und Holtze a. a. O. noch Holtze in Forsch, z. Brand, u. Pr. Gsch. VII 208 ff.:
Budczics .die v. Kettwig i. d. Mk. Brandenburg' i. Adler IX 306 ü. und die
Collect, geneal. König i d. K. Bibl. z. Berlin).
1712. Kiburg, Eberhardus comes de (.der Brudermörder")
70, 32. 1316. d. Eberhardus de Kiburg pro se et magistro ^suo dno Heinrico \'
libras et dimid.
Mächtiges schweizerisches Grafengeschlecht. Stammschloss Kiburg.
zwischen Zürich und Winterthur, am 1. Ufer der Töss gelegen. Als das.
seit 1218 auch im Ergöw (Freiburg. Burgdorf, Thun) sehr begüterte Ge-
schlecht 1264 im Mannesstamm erlosch, gingen diese letzteren Besitzungen
mit dem Namen auf den Schwiegersohn des letzten Kiburg. den Grf. Eber-
hard v. Habsburg zu Laufenburg. über, der somit der Stammvater des
Jüngern Hauses K. wurde. — Eberhard .der Brudermörder', S. des Gf Hart-
mann V. K. f 1301I u. der Elisabeth Gin. v. Froburg. c. 1298 geb. — Urkdl.
(unter Vormundschaft Hrn. Ulrichs v. Thorburg?) seit 1301 u. 1311 (Solothurn,
Wochenbl. 1826. S. 589. 595: .es soll auch männiglich wissen, dass Wir
Grf. Hartmann u. Gf. Eberhard v. K. haben gelobt u. geloben: wenn wir
oder unserer deweder vierzehn jähr alt wird, dass wir Burgrecht zu Bern
schwören sollen' . . .). 1313 Aug. i volljährig d. c. 1820. S. 19^. 1314 Fbr. 18
verleiht Hz. Leopold v. (.»strch. die Landgrafschaft Burgund an Grf. Hart-
mann und dessen Geschwister (1. c. 1819. S. 473). 1315 Nv. 3 Grf. Hartmann
verpflichtet sich in seinem und seines abwesenden Bruders Eberhard
Namen den Brüdern K. Friedrich d. Schtm. u. Hz. Leopold zur Ilülfeleistung
gegen die Waldstätten (Schweiz. Gschtsforsch. XI S. 359). Tritt um die
Zeit seines Studiums in Bologna in den geistlichen Stand. 1316 Mz. 17:
Cif. Eberhard, Propst der Kirche zu Ansoltingen u. Hartniann sein
Bruder, Ldgrf. i. Burgunden, erteilen der Stadt Burgdorf e. Handveste
(Sol. Wchbl. 1830. S. 257.) 1316 Sept. 13 Grf. Eberhard v. K. .studens
Bononie', bei dem Einzug Katharinas von Ostreich, der Verlobten Hz.
Karls V. Calabrien, i. Bologna in ihrem Gefolge (Matth. v. Neuenburg
ed. Studer p. 60. — Gschtsforsch. XI 85. a. u S. 363). — Noch während
seines Studiums gerät er in Streitigkeiten mit s. Bruder Hartmann und
246 K .,.:,
s. Mutter: ,eo quod laicus Hartmannum Sennern, matris ainatorem fovebat,
sed clericus aspernatur. Cumque Eberhardo st udenti Bonon ie sexaginta j
marcas annuas, quas sibi misisse debuerant, nunquam miserint tempestive, '
quin media pars decreuerit per usuras, ipse clericus multis adstrictus debitis
constudentes obligans est egressus, cumque partem suam dominii peteret
a matre et fratre ridetur. F"uit autem laycus curialis nimis et dilectus duci
Luipoldo, quippe in cuius servicio dominium ipsorum fratrum multis debitis
oneravit. Clericus autem civilegium assumens in Berna sibi aliquos dominii
servitores assumpsit. De quo dux, mater et frater plurimum sunt conimoti
(Math. V. Neuenb. p. 62. — vgl. d. abweichende Darstellung i. Tschudi.
Chron. 282). — 1318 Mai 2 Eberhardus de Kiburg can. eccl. Argentin.
(Str. U. B. II 321). Um dieselbe Zeit auch can. eccl. Colonien. und
rector plurium ecclesiarum (Matth. Neub. p. 621 1320 Dz. i: Gf. Eber-
hard V. Kiburg, Propst z. Amsoldingen, bestätigt die Schenkung des Thuner
Kirchensatzes a. d. Klost. Interlaken (Regg. ep. Const. No. 3858); a. 19. Dz.
bitten Eberhard u. s. Bruder Hartmann, Landgrf. v. Burgund, die Kon-tanz
Generalvikare um Genehmigung genannter Schenkung (1. c. 38591. c. 131:'-
Gf. Hartmann macht auf dem Schlosse zu Landshut einen Mordversucii au;
seinen Br. Eberhard, hält ihn auf dem Schlosse Rochefort gefangen und
nötigt ihn auf sein Erbe zu verzichten und im geistlichen Stande zu bleiben
(Matth. Neub. p. 62). 1322 Oct. 31 Zusammenkunft der Brüder auf Schloss
Thun: Eberhard, von Hartmann verhöhnt, verwundet den Bruder und lässt
ihn von der Höhe hinabstürzen (I. c. p. 33 — vgl. d. abweichend. Bericht
i. Stumpfs Basl. Chron. S. 550 u. b. Tschudi S. 282). — Eberhard ent-
sagt jetzt dem geistlichen Stand, verteidigt seinen Besitz kräftig
gegen Leopold v. Ostreich i.sicque leo crevit ex agno') und wird von K.
Ludwig d. 13. in Schutz genommen. 1324 Jul. 27: K. Karl v. Frankreich, ver-
spricht dem Hz. Leopold, ihm nach Erlangung der deutschen Krone zu den
Besitzungen des Grf. Eberhard v. Kiburg, des , Brudermörders', zu ver-
helfen (Sol. Wchbl. 1826 S. 2641. — 1325 Dz. 27: Eberhard übergiebt seiner
Verlobten, Jungfrau Anastasia v. Signau, Schwester Ulrichs v. S.
[s. d.) Burg und Stadt Burgdorf als Wittum (ibid. S. 3581. 1328 K. Ludwig
gestattet seinem getreuen Eberhard v. K. ,ut in toto suo comitatu cudi et
fieri facere possit et valeat monetam parvam et grossani. iustam et legalem,
iusti et boni ponderis' . . . (ibid. S. 1151. 1331 Wandlung der Kiburgschen
Politik: Aussöhnung mit Ostreich (ibid. S. 361). Fehde mit Bern u. Zürich,
t 1357 Apr. 17 (Geschichtsforsch. XI 315; F. E. Pipitz, die Grf. v. Kiburg —
unvollständig u. z. t. unrichtig).
1713. Kiburg, Eberhardus comes de (iunior)
i°3i 37- 1341- dni Eberhardus et Egelinus fratres de Kiburgo et Bertinus et
Matthias fratres de Sigenow et Werlinu> eorum magister contribue-
runt in simul octo libras.
S. des vorigen, geb. 1328. 1333 Jul. 30: Gf. Eberhard d. ä. bekennt,
das die Propstei Ansoltingen unter seinem Schutze stehe, solange sein
Sohn Eberhard die Propstei innehabe, auch verpflichtet er sich seinen
Sohn Eberhard ,quando ad annos discretionis pervenerif anzuhalter., dass
er die Statuten, Privilegien und Gewohnheiten des Stifts anerkenne (Soloth.
Wchbl. 1826 S. 559). 1350 Eberhardus natus dicti Eberhardi de Kiburg
can. Argentin ensis et Basiliensis ecclesiarum (Trouillat III 6511.
1356: Grf. Eberhard, Ldgrf. z. Burgunden, Anastasia seine eheliche Haus-
frau und Grf. Eberhard sänger zu Strassburg, Grf. Egen. Grf. Hart-
mann und aber Grf. Eberhard, ihre Söhne, gebrüder (Sol. Wchbl. 1827
S. 483). 1366 Aug. 28 Graft Eberhart von Kyburg portner und tuom"
herre der hohen Stifft zu Strazburg (ÜB. Basel 376, i fi'.i. 1368-
prepos. eccl. Solodorensis (Helv. sacr. I 29; Urkundio I 283). Unter
seiner Regierung sank das Ansehen und der Wohlstand des Stiftes.
1370 Jul. 22: Eberhardus de Kiburg r. e. in SIeczstat (Schlettst. St. Arch ).
1373 Jan- 3°- Eberh. de Kiburg ppos. e. Solodor. liegt in Giselschaft (Sol.
Wchbl. 1823. S. 373). 1382: Eberh. de K., ppos. Solodoren. custcs e.
Basilien. siedelt wegen Zerwürfnisses mit der Stadt Solothurn nach Basel
Kibni-ii — Kiiiiller. 247
über [urkundet als ,custer der stifit ze Basel' bei Trouillat IV 242. 437. 38.
49. 54. 60. 86. 534. 36. 86. 776. 819. 26; ÜB. Basel 530. 1140]. ■]■ 1395 jul. 14
i. Basel (.II Idus iulij. Anno Dn. MCCC. XCV obiit Eberhardus de Kiburgo
thesaurariuä huius ecciesie' — Necrol. Basil. b. Trouillat IV 840). (Eber-
hardus de Kybiirg, portarius eccl. Argentin. 1365 Jun. 21 (Schmidt, St.
Thomas p. 378: Urk. No. 76) ist wohl der jüngere Bruder des Genannten,
der gelegentlich auch als Eberhart v. Kyburg, der junger tumherre zu
Strassburg erscheint und nach 1389 starb).
1714. Kiburg, Egelinus comes de
i03i 37- 1341- (J- Egelinus de Kiburgo [vgl. Eberhard v. K. d. jüngere].
Br. des vorigen. 1537 urkdl. [vgl. No. 1714). Domherr z. Strass-
burg, scheint vor 1374 Dz. i gestorben zu sein (Fiala i. Urkundio I 283 a. i).
Vielleicht identisch mit ,Amandus' de Kiburg ppos. e. Arg. 1373, da dieser
Name i. d. Kiburgischen Geschlechtstafeln nicht gefunden wird.
1715. Kiburg, H(artmannus) de
55, 42. 1304. d. H. de Kiburg Vlll solides.
Vielleicht Hartmann, der ältere Bruder Eberhards [No. 1712 s. d.|.
Vermählt mit Gfn. Margaretha v. Neuenburg. ■]■ 1322.
1716. Kiburg, Johannes comes de
91, ig. 1331. a d. Cunrado Dappifero canonico eccl. Constantiensis et a socio --uo
d. Johanni de Kyburg IUI libras cum III solidis.
Da die Kiburgischen Stammtafeln um diese Zeit nur einen Johann
V. K. kennen — den 2. Sohn des .Brudermörders', der damals kaum 2 Jahre
alt war — so haben wir hier einen unbekannten Sprössling des Geschlechts
vor uns. Er ist also nicht mit dem 1370 und 1373 erscheinenden Strass-
burger Dompropst dieses Namens identisch, da derselbe 1373 Jan. 30 aus-
drücklich ein Bruder Eberhards d. j. genannt wird iSol. ^A^chbI. 1827
S- 373) Dieser Strassburger Dompropst Johannes soll 1395 als archi-
diaconus eccl. Basil. gestorben sein (noch 1393 Sept. 13 Joh. v. Kiburg
ertzpriester ze Basel : Basel. ÜB. S. 530). — Vielleicht haben wir hier einen
Sohn Hartmanns v. K. [s. d.|, einen Neffen des , Brudermörders', vor uns.
Auch dieser könnte Dompropst in Strassburg gewesen sein, da Grandidier
(auch in Gallia Christ.) einen Dompropst Johannes de K. (seit 13621 schon
1369 sterben lässt. Es wären demnach 2 Träger dieses Namens
Dompropst in Strassburg gewesen. - Höchstwahrscheinlich identisch
mit dem 1324 Mz. 3 genannten Propst Johann v. Amsoldingen (Regg.
ep. Const. No.
[7. [Kiburg], Heinricus mgr. dni de
70, 33. 1316. d. Heinricus magister comitis Eberliardi de Kibui'g |s. d.].
.d. Heinricus socius domini comitis de Ouiburch' wurde z. der vor
d. Mai 1317 stattfindenden Revision der Statuten der Juristen -Universität
Bologna zugezogen (Arch. f. Litt. u. K. G. III 255).
1718. [Kiburg], Werlinus mag. Eberhardi de
103, 39. 1341. Werlinus mag. f^berliardi de Kibvirg |s. d.j.
1719. Kimo, Cunradus
58, 28. 1305. d. Cunradus Kimo XV solidos.
1720. Kindler, Fabianus
318, 39. 1539. a d. Eabiano Kindlcr XXXV'II Bononenos quatrenos III.
S. des gleichnamigen Breslauer Arztes (f 1561). gb. 1515 Juli 21 in
Breslau. 1538 Nv. 18: I. U. D. Bonon. (.Fabianus Kindeier de Bresla dioc.
Vratislauien.': B. 3'). Landschreiber zu Breslau, dann Schöffen-
schreiber, zuletzt Syndicus. 1554 v. K. Ferdinand 1 zum Rat an der
neu eingerichteten schlesischen Kammer ernannt. Da er in dieser
Stellung vielfach des Rates Heimlichkeit verriet, war er bei seinen Lands-
leutcn sehr unbeliebt und wurde von Franz Faber in dessen Satire Faunus
248 Kindsberg — Kint.
sideratus arg mitgenommen, f 1572 Apr. 14. — Ein Brief Melanchtlions an
ihn i. Corp. Ref. \'l (1547) 373- (vgl. I. H. Cunradi Siles. tog. p. 149, nach
Henel u. Polius; Hanke, Vit. erudit. Siles. ms. Bresl. St. Bibl.j.
1721. Kindsberg, Johannes Caisparus de
333, 18. 1554. nobilis d. Caspar a Kindspergk Francus libras quattuor.
334, 4. 1555. Joh. Gasparus a Kindsperg Francus Orientalis .procuralor'.
1544 SS. Wien (Johannes de Khindsperg 4 s). 1547 WS. Erfurt
i.Casparus a Kinssberg can. e. S. Burckhardi Herbipol. i ü.'). — 1550
Aug. I Padua (.Joannes Caspar a Kindsperg Francus). - S. des Hans
V. K., Amtsmanns zu Gossweinstein, u. der Euphrosina v. Waidenfels, gb.
1522 Apr. 14 (Zeugnisse seiner Schwester Anna, ihres Gatten Sigm-
V. Nanckenreut, seines Bruders Joachim u. seines Vetters Georg v. Waiden,
fels i. ält. Vzchn. d. Aufschwörungsurkk. d. Bamb. Domkapit. i. Kr. Arch.
Bamb.). 1554 Jan. 16: can. e. Bamberg. 1555 Dz. 24 can. e. S. Burcardi
Herbipol. 1558 scolasticus e. S. Burcardi Herbip. 1557 Mz. 8 capi-
tularis. t 1562 Jul. 10 (Lib. obitus rothe No. 80. f. 30 i. Kr. Arch. Bamberg;
vgl. Gropp I 717; Salver; Arch. f. UFr. 33, 263).
1722. Kindsberg, Sebastianus de
256, z8. 1500. nobilis d. Sebastianus a Kinsperk medium ducatum.
1503 Sebastianus a Kindsberg can. e. Bamberg. (Bericht h. V. Bam-
berg 32, 118): als solcher i. d. J. 1514 Mz. 15 u. 1518 Apr. 9, 1529 Dz. 30
als decanus e. Bamberg, erwähnt (Lib. obitus rothe No. So. f. 6^- f. 24^-
Bamb. Kr. Arch.). — ■]■ i53r Nv. 11 (Epitaph i. Dom z. Bamberg: ,Anno
Dni 1531 die S. Martini obiit Rev. pater et dns Sebastianus de Kinsberg
decanus et canonicus h. e." — Landgraf S. 56).
1723. Kinstenberg, Arnoldus
331, 13. 154". d. .\rnoldus Kinstenberg Tung(r)iensis dioc. Leodiensis ddt libras duas.
1724. Kint, Nicolaus
276, 37. 15 13. a d. Nicoiao Kint Xovi Monasterii can. Herbipol. I florenum.
Gb. 1490 in Hilpertshausen. — 1505 in Wittenberg (.Nicolaus Kindt
d'Hilpertshausen'): Sept. 30: bacc. art.; 1509: mag. art. (Köstlin, S. 6). 1511:
in senatum artisticum receptus. Bezog schon als Wittenberger Student
gewisse Pfründeneinkünfte, die ihm 1513 Mz. 19 von P. Leo X bestätigt
wurden iNicolao Rindt [!|, clerico Herbip. d.. cui Julius II cum in Uni-
uersitate studii generalis VVittembergii Brandenburg, d. in utroque iure
studens existeret, ad hoc ut studio ferventius insistere valeret pensionem
annuam super perp. simplicis beneficii ad altare S. Martini situm in novo
Höspitali imperialis oppidi Hallis Herbipol. dioec. fructibus concesserat:
Hergenroether I 74I. 1513 Jul. 9 empfängt Nicol. Rindt (!), Johannis Copis
lit. apost. correctoris et abbrev. famulus, der. Herbip. d., mgr. in artibus,
der die Pfarrei Huchberg resigniert hatte, jährliche Rente von dieser
Kirche (Hergenr. I 121). Scolasticus et canonicus e. Novi Monasterii
Herbipol. 1520 Oct. 5. 27 Stellvertreter des Generalvikars Johannes
V. Guttenberg [s. d.]. Als Beisitzer des bischöfl. Gerichts über Friedr.
Fischer [s. d.] und Joh. Apel des Einverständnisses mit diesen verdächtigt
(Friese II 16), flüchtet er nach Hilpertshausen. — 1528 unter den Visitatoren
der fränkischen Kirche genannt (v. SeckendorfT, H. Lutheran. II § 36. 2.).
t als evangelischer Pfarrer in Eisfeld im J. 1549 Oct. i. — ^3 Briefe
Melanchthons an Nie. Kint i. Corp. Reform. (X. Ind. 3781; i Brief Luthers
an ihn b. De Wette (Briefw. III 4251. Vgl. a. Scheurls Briefb. II 85 u. Arch.
f. V. f. UFr. 28, 179.
1725. Kint, Theodericus
108, 39. 1344. a d. Theodrlco dicto Kint monacho S. Albani Maguntinensis XII
solides.
Aus dem rheingauer Geschlecht der Kind von Rüdesheim, einem
Zweig der Herren v. Rüdesheim (Bodmann. Rheingau. Altertum. S. 346 f.).
1347 Nv. 25 Theodericus dict. Kint conventualis et capitularis Monasterii
S. Albani Mog. (Joannis II 770). 1371 succentor (Bodmann a. a. O. S. 3481.
KirL'hbers, — Kirchheim 349
1726. Kirchberg, Heinricus Theuerdank de
330, 33. 1546. nobiüs d. Henricus Theuerdanck de Kircliperi; Bruiischwicensis
libras diia-^ 1-iononienses duos.
Heinrich Theuerdank, ältester illegitimer Sohn des Hz. Heinrich d.j.
von Braunschweig u. der Eva Trott, gb. 1524. — 1539 Sept. 16 i. Heidel-
berg (.Henricus Theürdranck (I) h Kirchberg, nobilis dioc. ßombergens.'i.
1547 mit Kirchberg belehnt; 1553 bei Sievershausen schwer verwundet.
■]■ 1592 Aug. 13 (Zs. Harzvereins 1869. S. 20. 30; 1880. S. 169a. 4; Vaterld.
Arch. f. NSachsen 1830 S. 219 ff. 1853. S. 608 ff!". 1841. 5.998".; Viertel-
jahrsschrift f. Heraldik 1 215).
1727. Kirchberg, Conradus de
III, 35. 1345. a d. Cunrado de Chirii'hpeiTli canonico ecclesie Missinensis Mag'.
dvoc. XXXII solidos.
116, 16. 1348. Conradus de Kinhberg canonicus ecclesie Misnensis et plebanus
in Walhausen Mag. dioc. .procurator' (116,31.41. 367,41. 368,3).
Er gehörte nicht (wie Ursinus u. Ebert angeben) dem burggräfl.
Geschlechte v. Kirchberg an (ÜB. Meiss. II p. XIV f.). 1342 plebanus in
Wallhausen (1. 0: 1343 Notar des Mkgf. Friedrich (notarius provincialisi:
1348 protonotarius. Die Angabe der Acta zeigt, dass er nicht erst 1349
auf" Antrag des Mkgf. (a.a.O.) in das Meissner Kapitel eingetreten. Urkdl.
als can. Misn. von 1350 Fbr. 13 — 1361 (ÜB. I 373 .Conradus deWalhausen vel
de Kirchberg dictus'i; 1357 Sept. 9 erscheint er a. ppos. Haynensis (,Cunrad.
de Walhausen'); 1358 Jul. i als archidiaconus Lusatiae et can. Misn.
(an diesem Tage wird bereits Conrad. Pruoz als ppos. Haynen. genannt ^
1361 Oct. 29 als archidiaconus (1. c. II 4571. — Wird (1370?) auf die Nach-
richt, dass B. Dietrich auf der Rückreise aus Italien gestorben sei, ohne
Berücksichtigung der päpstlichen Reservation zum Bischof v. Meissen
gewählt; vom Papste nachträglich, doch unter erschwerenden Bedingungen,
bestätigt. 1373 Apr. 21 an dem Protest der unter dem Vorsitz des EB. zu
Giebichenstein versammelten Magdeburger SufTragane gegen die unerhörten
Geldf"orderungen des päpstl. Nuntius beteiligt. Er übergab den geschickt
und in kräftigen Ausdrücken abgefassten Vertrag dem anwesenden Notar
zur Beglaubigung, und es ist nicht unwahrscheinlich, dass er selbst, der
vormalige in Abfassung öffentlicher Dokumente geübte Protonotar, Vf.
dieses "Vertrags ist. Recht u. Gerechtigkeit wurde unter ihm gewissenhaft
geübt und bei den öfter wiederkehrenden Streitigkeiten, ob der zu leistende
Getreidezehnte in Garben oder im Sack zu gewähren sei, verdient auf eine
Entscheidung v. J. 1373 (II 1731 wegen der umständlichen Erzählung des
beobachteten Prozessganges hingewiesen zu werden, t 1375 Mai 26. (ÜB.
Bist. Meiss II p. XIV ft".).
1728. Kirchperger, Ludovicus
312, 23. 1536. a nobili d. Lodowico Kirchperger a Vichoven I <-oronatum.
313, 31. 1537. Ludovicus Kirchperger a Wicho ,procurator'.
1532 i. Ingolstadt (, Ludovicus Kirchberger e.x Vichhouen').
1729. Kirchhain, Johannes (de)
iS2, 30. 1436. "d. Johannes Kirchayn Asciiaffenburg, et Fritziariensis ecclesiarum
canonicus d. Magimtin.
1S3, 29. 1437. d. Johannes Kirchayn canonicus Aschaffenburg. & Kritzlariensis
ecclesiarum Maguntincnsis dioc. ddt XII solidos Bononinorum.
[1426 Heidelberg; Joh. Kirchem iun. d. Worm.: 1431 Jul. 14: bacc:
T434 mag. art]. — 1435 Oct. 24 Joh. Kirchhein can. e. Aschaff. (Arch.
h. \'. UFrank. 32, 48). 1436 can. Fritzlar.; 1444 Jul. 30 Joh. Krechain (I)
can. Fritzl. Kommissar des FB. v. Mainz f d. Propsteien Fritzlar u. Geismar
(Wttrdtwein, Dioc. Mog. III 4181 : 1460 decanus Fritzlar, y 1462 (Ser.
ppos. Fritzl.).
1730. Kirchheim, Johannes
if>7, 26. 1414. a d. Johanne Kyrciiim Spiren. dioc. XX\'I solidos.
(141 1 Heidelberg: Joh. de Kyrchan der. Mog. d.]. Vielleicht identisch
mit mag. Johannes Kirchen in Leg. Lic, der c. 1450 e. Rechtsgutachten
250 Kin lihoff Kiikel.
der Heidelberger Doctoren untersclireibt? auch 14^2 Mai 21 (ÜB. d. Univ.
Heidelb. II No. 356. 368).
1731. Kirchhoff, Lambertus
334, 19. 1555. H. Lampertus Kyrckhoff Rostachiensis libras duas.
1538 Rostock (.Lambertus Karckof Rostochiensis'). 154950 i.
Leipzig (Act. Rector. p. 365). Später I. U. D. u. Dekan der juridischen
Fakultät i. Rostock (Matr.). Spielte eine Rolle als Anhänger des joh. Drach,
ebenso im Streit mit den Herzogen (Lischs Jahrbb. 19. iio. 122: Schirr-
macher S. 495».
1732. Kyritz, Johannes
165, 10. 1411. a d. Johanne Kyritz de Saxonia ma^istro in artibii> lanoniro
Magdeburg. I florenum Kinensem.
.Ungewöhnlich ist der Studiengang des Sachsen mag. Joh. Kyritz.
Er studierte seit October 1410 zu Padua Medicin u. wurde hier am
21. Dz. 141 1 Licentiat. Nunmehr bngab er sich nach Bologna, wo er 1414
Mitglied der Natio Teutonicorum in iure canonico et civili studentium wurde,
daher wohl selbst Rechtsstudium durch ein paar Jahre betrieb, dann
kehrte er wieder nach Padua zurück und wurde hier a. 4. Juli 1414 zum
Med. Doctor promoviert' (v. Luschin i. Sitzgsb. Wien. Akad. 1892. S. 14a. 12).
1416 geht mester Johan Kyritz m. a. im Auftrag des EB. von Magdeburg
auf das Konstanzer Konzil (Riedel D. 1981. 1418 Fbr. i wird er als
scolasticus e. Magdeburg, erwähnt (ÜB. Halberst. IV' 576), 1421 Jan. 8
als cellerarius e. Magdeb. (Riedel A. IV1821: 1437 erscheint er wieder
als can. e. Magdeb. (Riedel A. II 495).
1733. Kirkel, Conradus de
56, 38. 1405. d. Cunradus de Kirkel can. e. .\rgentinen^i> |non lontribuitj.
Stammburg Kirkel im Westrich, nördl. v. Bliescastel. — 1308 Conradus
de Kickel d) ppos. eccl. Spirensis (Würdtwein, Subsid. IX 239). 1313
Jun. 8 Cunradus de Kirkel thesaur. eccl. Argentin. (ÜB. Strassb. III 2271.
Im Streit mit Conr. v. Lierheim [s. d ] wegen seines Domhofes (Bz. Arch.
Strassb. 1. c. 3466): übergiebt 1318 Fbr. 18 s. Hot an Rudolf v. Ochsenstein
(Seelbuch t. LI''). 1321 Cunradus de Kyrkel thesaur. & archidiac. eccl.
Arg. (ibid. f. XXXV). 1328 Oct. auf Kirkels Betreiben die Burgen des
Bistums Speyer dem neugewählten Bischof Berthold v. Bucliegg übergeben
(Matth. V. Neuenburg p. 223t: er betreibt dann die Wahl Bucheggs zum
Bisch. V. Strassburg (1329). empfängt von demselben als Belohnung das
bischöfl. Officialat; 1330 Apr. 17 v. P. Johann i. dieser .Stellung bestätigt
(Act. V'atic. No. 1294; vgl. Matth. v. Neuenburg p. 101: habuit autem ab
ipso episcopo predictus Conradus de Kirkel officialat um Argentinensem
cum sigillo et omni emolumento et potestate ponendi officiatos, item can-
toriam Spirensem et scolastriam Argentinensem cum multis officiis
et präbendis ad sui voluntatatem collatis). 1330 Fbr. 27: Conradus de K.
can. e. Moguntin. empfängt vom Mainzer Domkapitel und dem Abt des
Klosters Hohenburg die Pfarrei i. Oberehnheim i. Elsass (Gudenus
II 118). 1335 Jan. 12: C. V. K. und sein Bruder Johann versöhnen sich mit
der Stadt Hagenau (Zs. f. G. ORh. XXIIII 170). 1337 Apr. 10. Mai 31. Conr.
de K. cantor eccl. Spir. (Remling I 598). — 1337—41: Streit mit Bischof
Berthold v. Buchegg (Matth. v. Neuenb. 98—109. Chron. Closeners
138— 141. Königshofen 66g — 72. 798. Laguille I 279 fl. Leupold, Berthold
V. Buchegg S. 95—123). Die Kanoniker des Domstifts, besonders Gebhard
V. Freiburg [s. d ], Kirkel u. Nicol. v. Kageneck (s. d.], wollen sich dem
Befehl des Bischofs, die Weihen zu nehmen, nicht fügen Zwiespältige
Propstwahl: Ulrich v. Sigenau [s. d.], des Bischofs Nefte, gegen den von
Kirkel gestützten Johannes v. Lichtenberg. 1337 Sept. 10: Kirkel lässt den
Bischof in Haslach überfallen und auf s. Schioss Kirkel in Gewahrsam
bringen. Die Verw-altung des Bistums wird Bertholds Neffen, dem Basler
Bischof Joh. Senne [s. d.], vom Papst übertragen, der seinerseits wieder den
Stiftsherrn zu S.Thomas, Joh. Erlin |s. d.). zum Generalvikar ernennt. 1338
Kirkow — Kirsperger. 251
Kirkel vom Papst nach Avignon citiert (Act. Vatic. No. 1945). Er verklagt
den Bischof vor dem Kaiser; zwingt den Bischof mit pfälzischen Truppen
dem Kaiser zu huldigen (1339 Xv.}. Kirkel verzichtet auf das Officialat
gegen eine Abfindung von M. 1000 Silber und eine jährliche Leibrente von
450 Pfd. Pfennig. — 1338 Sept. Conr. Kirkel ppos. ecci. Spirensis
(Remling I 5391. 1346 Fbr. i8 Her Cuonrat von Kirkel custer der Stift zuo
Strazburg vormunder des Stiffts zu Menze (Schreiber, Frbg. ÜB. I 362)
bemüht sich um den Frieden zwischen Trier und Mainz (Matth. Neuenb.
p. 132. 141 — Serarius b. Joannis I 661 sqq.) und vermittelt einen Waffen-
stillstand zwischen K. Ludwig und EBischof Balduin (Cod. Rh. Moseil. III
No. 347. 48;. 1348 Fbr.: Kirkel von Gf. Johann v. Nassau gefangen u. der
Administration entsetzt (Matthi. v. Neuenb. p. 151 sqq ) 1351 Fbr. 18:
Conradus de K. ppos. e. Spir. archidiaconusque loci (S: patronus
eccl. Schifterstatensis (Remling I 584). Legt s. Propstwürde nieder 1360
Apr. 24 u zieht sich in das Cisterzienserkloster Paeris i. OElsass zurück
(Remling I 100; 619). y 1360 Aug. i in Paeris. (Sein Epitaph neben dem
Hauptaltar der Klosterkirche: ,Anno Domini 1160 (!i Kai. Augusti obiit Dns
Conradus de Kirkke prepositus Spirensis canonicus Moguntinensis the-
saurarius scholasticus ik canonicus Argentinensis hie noyitius. Requiescat
in pace': Antiq. Monum. S. Deo Dati (1731) t. 11 280). (Cber Kirkels polit.
Stellung vgl. Colombel, Kampf des EB. Gerlach v. Nassau m. Heinr.
v. \'irneburg um d. Erzstil't Mainz u. den sehr mageren Artikel von Bocken-
heimer i. A. D. B. X\'I 23).
1734. Kirkow, Heinricus de
64, 30. 1312. d. Heinricus de Kyn;hkowe XII solides.
Vielleicht: 1334 Jul. 17 Hinricus de Kerkow Ivirkow) can. e. Camin.
(ÜB. Eickstett S. 164. No. 47): 1336 Mai 20 Hinr. de Kerkow archid. Tangli-
mensis (I. c. No. 50); Fbr. 7 archid. Stolpen.: 1337 Hinr. de Kirkow archid.
Tanglim. il. c.j.
1735. Kirkow, Johannes de
58, 20. 1305. d. Johannes de Kircoywe XIIII solidos.
1736. Kirpnechen, Gabriel a
334, 10. i5=;5. nobilis d. Gabriel a Kirpnechen Carynthius libras quatuor.
1737- Kyrseboem, Hermannus
159, 10. 1404. a d. Hernianno Kyrseboem de civitate Statinensi V solidos.
159, 16. 1404 Hermannus Kersebom ,procurator substitutus'.
159, 25. 28. 1404. Hermannus Kersebom Scolaris in iure ciuili .procurator substi-
tutus'.
1367 Mz.: Hermannus Kersebom perpetuus vicarius in e. B. Marie
Swerin. d. (ÜB. Mekl. 16, 200).
1738. Kirser, Petrus
250, 16. 1497. a d. Petro Kyrtscher XII Bologninos.
1496 Jan. 7 Freiburg (.Petrus Kirser de Baden clericus Spir. d.). —
1496 Nv. 18 Tübingen (.Petrus Kirser de Baden'). 1501 Jan. 13: I. V. D.
Bononiensis (.Petrus fil. Antonii Kirsher de Baden de Alamania dioc.
Spiren. Scolaris studens in utroque iure': B. No. I"). — 1515- advocatus
et procurator (specialisque sindicus reipubl. Nürnberg.) in imperialis
camerae consistorio (U. \'arnbüler a. Pirkh. i. Opp. Pirkh); führte in
demselben Jahre als Prokurator am Reichskammergericht auch f. d. Stadt
Aachen e. Prozess (Zs. d. Aachn. G. \'. X 28). beabsichtigte schon damals
s. Stelle aufzugeben (X'arnbülers Brief). Diente i. J. 1515 auch dem Kf. v.
Brandenburg als Rat v. Haus aus (Berliner \^ermischte Schrift. S. 15) u.
stand gleichzeitig in markgfl. badischen Diensten (Zs. f. G. ORhein.
XXVI 406).
1739. Kirsperger, Petrus
143. 17. 1381. d. Petrus Kirperger de Pingwia ddt XX solidos.
146. 15. 1383. Petrus Kirsperger .procurator" (146, 23; 398, 7: Petrus Kisperger).
148, 9. 1385. Petrus de Pinguia ,testis'.
252 Kii>pi-it;er — Ki^weltei'.
1378 Prag (, Petrus K3Tperger': Mon. II 651. J418 Petrus Kirberger
can. S. Stepliani Mog. (Wagner, d. vormal. geistl. Stift, i. Grossh. Hessen
II 5311. Wird unter den Würdenträgern des Stifts nicht genannt ([oannis
II 548 ft.).
1740. Kirsperger, Ulricus
162, 44. 1503. d. Ulricus Kursberger de Wilseck Ratispanensis dyoresis |s. Joh.
de Laymbach].
1506 Dz. 17: Decr. Doctor Bonon. (.Vdalricus Kirsberger dioc.
ratispan. in alamania': B. No. II prim.). — 1522 Jun. 2: Doctor Udalricus
Kirchsperger Assessor am Reichskammergericht i. Nürnberg, vom
schwäbischen Kreise präsentiert; wird nach 1523 nicht mehr genannt
(Ludolf, App. X 35). [Möglicherweise mit Dr. Udalricus Kirssberger officialis
et can. e. Halberstaten. 1511. 1512 identisch].
1741. Kirsperg[er], Udalricus
334, 3g. 1555. d. Udalricus Kyrsperg Halberstaten, libras duas.
1552 SS. Erfurt (.Ulricus Kyssberger Halberstatensis').
1742. Kissenbrugghe, Henningus
2.68, 40. 1507. d. Hemungus Rissenbeiigghe Sleswicensis canonicus ex ducatu
eiusdem de civitate Flensborgensi XXIV Bolendinos.
341, 3. (1509). egregius vir d. Henningus Kissenbrugge eccl. Sleswicensis canonicus
eo tempore inclite nationis nostre Germanice ,prorurator' ponti-
ficii iuris infulis decoratus die S. Thome Cantuariensis, que
est 29. Decembris, qui ex liberalitate sua nationeni prefatam donavit
uno floreno Renensi aureo (cf. 270, 42)
1496 Apr. 8 i. Rostock (, Henningus Kissenbrugge de Vlensborch
ddt II mr.'j; 1498: bacc. art. (Henningus Byssenbrugghe' (I) .); 1500: mag.
art. (ibid.) 1509 Dz. 27: Decr. Doctor Bonon. (, examin. est d. Eningus . .
appr. et doctor.': L. s. i. p. cf A. No. 5: .henninghus fil. qu. Arnoldi chise-
brughen dioc. slesuic. in alam. Scolaris studens i. iure can.'i. — 1518
Henningus Kissenbrügge Doctor, can. e. Sleswic. wird von Hz. Friedrich
zum Dekanat empfohlen, jedoch nicht gewählt (Meyer, Hamb. Schulw. S. 78.
431. No. LXXIII). 1523 Dr. Henning K. pastor to S. Nicolaus disputiert
mit dem reformatorisch gesinnten Prämonstratenser Joh. Widenbrugge
(Lappenberg, H. Chron. S. 51 f 483. Sillem, Einfuhr, d. Ref i. Hamburg
S. 24); reicht 1524 seine Entlassung ein, verbleibt aber doch i. Amte (Sillem
S. 43); 1525 Dez. wird sein Abschiedsgesuch von der Bürgerschaft an-
genommen (ibid. S. 491. 1524 Apr. 23 erscheint er als can. e. B. Marie
Hamburg (Staphorst I 2. 221). 1527 Mai disputiert Dr. Henning K.
Prester und Legiste (Lappenberg S. 508) abermals, und zwar im Verein
mit Dr. Joh. Moller |s. d.], mit den drei evangelischen Predigern der Stadt
(Sillem S. 631. Die Bezeichnung .Legiste' erklärt Meyer (1. c. S. 115) damit,
dass Kissenbrügge damals wahrscheinlich —wie Hermann Langenbeke [s. d ] —
interimistisch juristische Vorlesungen gehalten habe (cf auch Staphorst II i.
S. 50). Seit 1539 wird er als decanus e. Bardowicen. genannt iStap-
horst II 727. 31) 1544 stiftet er der Hamburger Kaiandbruderschaft eine
Rente (ibid. II i. 700). t 1544 (.Hinricus Kissenbrügge I. U. D. ppos. e.
Bardewic. can. Sleswic. et Hamburg.' — Schlöpke S. 428) vgl. a. N. Wilckens,
Hamb. Ehrentempel S. 141 f
1743. Kiswetter, Hieronymus
322, 7. 1541. a d. Hieronymo Kiswerter Sylesio iuris utriusque doctore libras tres
Bononenos XV.
1530 SS. Leipzig (,Hieronimus Kiesewetter Glogovien.'i; 1535: mag.
art. — 1536. 37 unter den assessores rectoris der Universität genannt
(Zarncke Act. Rect. p. 83). 1538 ad facultatem (philos.) receptus Hieronymus
Kisewetter (Phil. Mtr.). 1538 Sept. 2: absentiam indefinite a facultate impe-
travit Hieronymus Kisewetter. Seit 1544 Kanzler b. Hz. August, Ad-
ministrator des Stifts Merseburg (König). \'erzichtete 1549 auf s. Leipzg.
Professur (.Hier. Kysewetter I. U. D. eximius cancellarius Hl""' Saxonie Ducis
Kitzscher — Clapfcnberg. 253
Augusti nunc fortuna et auctoritate plurimum adauctus cum Lipsiam adven-
taret, ultro de sua collegiatura locumque alteri magis legenti cessit': Zarncke
1. c. p. 365). 1564 wurde er nobilitiert. — Als August 1553 zur Kurwürde
aufstieg, war K. bis 1575 s. Hofkanzler zu Dresden, t 1598. — Sein sehr
umfangreiches Testament, worin die Namen seiner 8 Kinder (dd. 1577
Dz. 31. Dresd. i. s. Behausung am Markt) i. Arch. Dresden (Cop. 22. Bl. 32 ff.;.
Briefe von ihm a. Joach. Camerarius i. Coli. Camer. (Münch. X No. 116 — 19.
Ge. Agricola widmete ihm s. Lib. de restituendis ponderib. atque mensuris.
Bas. Frohen 1550. 20. (Freytag, Adpar. litt. II 754). (Hdschr. Samml. von
König i. K. Bibl. Berlin; Dresdner Gel. Anz. v. 1764 St. 52 p. 543).
1744. Kitzscher, Johannes de
250, 3. 1497. a magnif. nobilique viro d. Johanni de Kytscher utriusque universi-
tatis studii Bononiensis rectore unum floren. Rinensem.
340, 7. 1498. magnus et nobilis vir d. Johannes de Kytzscher utriusque universi-
tatis studii Bononiensis rector iuris utriusque doctor insignitus
contribuit unum florenum Renensem.
1497 — 98: ad lectur. Decretalium dieb. fest.: d. Joannes Kycker Alamanus
dominor. scholarium utriusque univers. digniss. rector und ad lectur.
Digesti novi: Dallari, Rotuli p. 165). 1498 Apr. 28: I. U. D. Bonon. (,d.
Joh. de ritscher de alamania rector univ. scolarium Bonon. ... f. ab
omn. appr. et doctor., insignia recepit a d. Johanne de Sala': L. s. i. p. I.
cf. L. s. i. c. I: .Joh. Chitscher'). — Rat des Hz. Georg v. Sachsen,
dann des Hz. Boguslaus X v. Pommern, nach dessen Rückkehr aus
dem heil. Lande; ging, da er sich im Streit des Hzgs. mit der Stadt Stralsund
als unglücklicher Ratgeber erwies, nach Sachsen zurück (1509). Erscheint
1509 Mz. 7 als Procurator des deutschen Ordens, z. Z. des Hoch-
meistertums des Hz. Friedrich v. Sachsen [s. d.], in Rom (Napiersky, ÜB.
No. 2549). Vereinigte die Pfründen eines ppos. e. Colberg. (resign. 1509,
also wohl aus Anlass seines Abzugs aus Pommern), can. e. Numburg.
(1508) und ppos. e. Altenburg, f i. Naumburg 1521 Jul. 7 lEpit. b.
Mitzschke, Naumburg. Inschrr. S. 78). — \'f. der Tragicomoedia de Hiersoh'-
mitana profectione Bolislai Stettin. Ducis. Lips. 1501 (Fr. G. Freytag, Adpar.
lit. I 56) und des Dialog, de imperii rebus cum epit. historiar. tam Romanar.
quam externar. s. 1. e. a. [1504]. Wird von Freytag a. a. O. wie von Bahl-
mann (Lateinische Dramen von Wimpfelings Stylpho bis zur Mitte des
16. Jahrh. S. 26) u. a. mit einem i. d. sächs. Reformationsgeschichte oft
genannten (Seckendorfij Jüngern Träger dieses Namens verwechselt (vgl. D.
G. Werneri Memor. Joh. de Kitscher. Starg. 1741; Wachsen, Hist. dipl.
Gsch. der Altstadt Colberg S. 193; J. J. Mader, Centur. script. insign. r66o.
No. XCII; Hdschr. Samml. v. König auf d. K. Bibl. Berlin; Lobe, Über eine
von dem Altenburger Stiftspropst Joh. v. Kitscher an den K. Sigismund
v. Polen i. Petrikau 11512) gehaltene Rede i. Mitt. d. G. u. A. Gesellsch. d.
Osterlandes X 473—484; vgl. daselbst I 4. 64. II 288. 377 u. s. w. IV 357.
VII 247, wo der hier genannte indessen auch mit dem Jüngern Joh. de K.
zusammengeworfen wird|.
1745. Klacher, Georgius
213, 30. 1468. nobiUs vir Georgius Klaciier (testis).
1 746. Clammer, Christophorus
31a, a8. 1536. a d. Christophoro Clammer I florenum aureum.
319, 13. 1540. d. Christophorus Clammer .sindicus.'
1540 Mai 21; I. U. D. Bonon. (.Christoforus Clammer dioc. Augusten-
sis': B. No. 3'). — 1542 Oct. 27 Doctor Christophorus Clammer, Advokat
am Reichskammergericht z. Speyer (Annotata); 1543 Apr. 30 bis 1548
advoca tus fisci.
1747. Clapfenberg, Cunradus de
b8, 29. 1315. Cuonradus de Clapfenberg Estetensis diocesis, iuratus, contribuit
XII solidos.
1311 Jan. 26: Chunrad der Glopfenberger von Puch (Sammelbl. h. \'.
Eichstätt IV 30).
254
Clarona — Klintier.
1748. Clarona, [Rudolfus de|
47, 31. 1297. d. Clarona de Thoiego \'I solido.-~.
Die Clarona (Glarus) waren e. altes Ratsgeschleclit i. Zürich. — 1280
Mai 1: Rud.de Clarona miles Turic. und sein Sohn Rudolf parroch. i.
Hoenck (Neugart II 468). 1321 Rud. de Clarona r. e. in Hoengga (Staats-
Arch. Zürich, Propst. No. 211. — Milt.). -j- Mz. 7 (,Rud. de Clarona r. e. in
Buntznach': Necr. Turic). — (X'ielleicht identisch mit dem daselbst genannten
mag. Joh. de Clarona r. e. in Rotwil?].
1749. Clava, Valentinus
315, a8. 1542. a d. Valeiitiiio Clava Conflueiitiiio dimidium coronalum.
1750. Kleinher, Johannes
143, 30. 1381 Mai 5. d. Johannes dictus Kleynhere canonicus Wormaciensis I flor.
Ungar.
144, 32. 1381. Johannes Cleinher can. Wormaciensis .procurator substitutus'.
1391 Mai 18 Joh. Kleinher ppos. e. veter. capell. Ratispon. (Ried
C. d. II 941); 1405 ebenso (Hundt, Metrop. II 88; Paricus S 356).
1751. Kiep, Johannes
185, 40. 1437. d. Johannes Kiep clericus Spiren-i- dioc. ddt solidos IV Bononi-
norum & dimidium.
1434 SS. i. Heidelberg (.Johannes Klepp de Dydelschej'tn der.
Spir. dycC). — 1446 Dz. 20 magister Johannes Kiep officialis dni epi.
Spir. (Kr. Arch. Speyer ,K1. Eusserthal' No. 501.
1752. Kletzke, Gerhardus de
64, a8. 1312. d. Gerhardus de Saxonia XV solidos.
65, 27. 1313. d. Gerhardus de Clezeke de dyoresi Habelberhensi ,pro.;urator
substitutus' (cf. 66.4).
Erscheint 1320. 25. 31. 33. 36. 37 als magister und officialis Havel-
bergensis (ÜB. der Famil. v. Klitzing hsg. v. G. Schmidt 18911.
1753. Cleve, Gotfridus de
131, 40. 1368. Gotfridus de Clivis vicarius eei'l. Mi-^nensis VIII solidos.
1754. Cleve, Hermannus de
223, 37. 1476. a d. Hermanno de Clivis XI solidos.
1755. Klingen, dominus de
42, 21. 1294. dominus de Clingen II libras.
Vielleicht Ulrich Walther von Klingen, can. e. Episcopaliscellae 1316,
aus der Linie Altenklingen iThurg. Beitrr. Hft. 10. S. i ff. — Stammtafeli.
1756. Klingen, Waltherus de
85, 42. 1324. d. Waltherus de Chlinging Constam: dioc. III Iibra>.
87, 5. 8. 43 1325 d. Waltherus de Chlingen .procurator'.
Die Klingen waren ,etwan gewaltige Landesherren am Rhe3'n' (Stumpf.
Schweiz. Chr. II 72), im Thurgau, Aargau und südl. Schwarzwalde reich
begütert. 3 Linien: Altenklingen, Hohenklingen und Klingenau (1285 er-
loschen mit dem Minnesänger Walther v. KI.) (vgl. Pupikofer, I 705 ff. u. i.
Thurg. Beitr. Hft. X). — Walther gehörte der Linie Hohenklingen an (Uß.
Bas. I 379. 14). Seit 1347 Sept. 7 als decanus e. Basil. genannt (Trouillat
HI 595); ebenso 1347 Oct. 17 (ÜB. Basel I 285,7): 1350 Mz. 18. Nv. 15.
1351 Jun. 7 (Trouill. III 639. 648; IV 44); 1356 Jul. 6; 1361 Jan. 22. Oct. 30
(1. c): 1361 Jun. 15. Waltherus de KI. decan. e. Basil. et r. e. in Ramshein
Const. dioc. (Karlsr. .Hebst. Basel' No. 331). Zum letztenmal 1379 Aug. 18
(Trouill. IV 406.). t 1380 Fbr. 6 (,Wa!therus de Klingen decanus hui. eccl.
qui sepultus est ante altare visitationis' — Necr. Basii. i. G. L A. Karls-
ruhe. — vgl. Necr. Beron. i. M. G. H. Necr. I 348: ,-i- 1380 Fbr. 14 Waltherus
de Clingen decan. Basil. et huius eccl. canon.'i.
Kliiikebil — Knau>. 255
1757. Kiinkebii, Paulus
104, 6. 1459. l'aulu> Kiinkebii de l'rempt>lo\v IUI Hol<i£;iiiuos.
Angehörige der Familie Klingebeil aus Prenzlau bei Riedel. — 1454
Oct. 12 Rostock (.Paulus Kiinkebii de PrentsloW): 1455/6: bacc. art.
1758. Clipeator, Conradus
71, 3. 1316. d. Conradus Clipeator de Coii--tancia XII solidos.
Die Schilter waren eine bürgerliche Familie zu Konstanz.
1759. Klöckler, Christophorus
318, 24. 1539. a d. Christophoro Kloklero Uberlingensi XXKV'II Bononenos qua-
trenos III.
319, 35. 1540. Christophorus Kloklerus Uberlingeiisis artium ingenuarum magister
.procurator'.
317, 50. 1542. magister Christophorus Klocklerus ,testi.s' (cf. 425, 91.
343, I. 1543. d. Cristophorus Klockler iuri^ utriusque doctor libras quattuor
Bononenos duodecini.
1543 Apr. 24: I. U. D. Bonon. (.Christoph. Cloclerus dioc. Constanc.
procurator natiq. Germ.': ß. No. 3'). — Wohl ein S. des 1523 u. 24
erscheinenden Überlinger Stadtschreibers Caspar Klockler (Gen. L. Arch.
Karlsr.). — 1548 Christoph Klockler, Kgl. Hofrat und Beisitzer (mit
Gerhard. Aich s. d.] des 1548 für den Bürgerstand errichteten Böhmischen
Appellationsgerichts (Ott, Beitrr. S. 224 vgl. a. Böhm. Ldtgsvhdlg. II 545t. —
Mai 30: Christophorus Glöckler Beisitzer des Reichskammergerichts
in Speyer für Ostreich: geht ab 1556 Oct. 3 (Annotata: Ludolf. App.
X 66. 69). Nach Hormayr (Taschenbuch f. 1822. S. 395) war er von 1555 b.
1579 Kanzler von Tirol; er kann indessen, wie vorstehende Notiz zeigt,
nicht vor 1557 dieses Amt angetreten haben: höchst wahrscheinlich ist er
in diesem Amt der Nachfolger des auf sein Ansuchen 1559 jul. 24 ver-
abschiedeten Mathias Alber |s. d.) geworden.
1760. Klöckler Marcus
197, I. 1451. a discreto \iro d. Marcko Cloecker de Ravenspurg Constanfien. d.
III solidos.
1761. Clore, Arnoldus
188, 14. 1440. d. Arnoldus Clore ddt III solidos.
1762. Klott, Heinricus
236, 20. 1489. a d. Henrico Khlott, canonico Hilsessamensi VI grossetos.
Die Clot (Cloedt) sind eine alte westfäl. Familie. — 1487 Oct. 21 in Rom.
(,Ego Henricus Klot, vicarius Hildesem., intravi hanc fraternitatenf:
Lib. Confr. p. 84). 1492. 1505. Henr. Clott (Clodius) Doctor et prbr. can.
e. Hildeshem. (Lauenstein 1 226. 234). ca. 1500 Hinricus Clodt, canonicus
et vicarius S. Crucis in eccl. Bardovic. (Schlöpke S. 432. 4361. f 1505:
Henrich Clodius, Decr. Doctor, can. Hildes, et presbj'ter (Lauenstein I 214.
11 523. cf. Schlöpke S. 436).
1763. Clutz, Henricus
50, 5. 1300. Henricus diitus Cluiz clerii-us Lubiccnsis X solidos.
1302 Henr. dict. Klutz. Inhaber einer Präb. i. eccl. Hamburg. (Stap-
horst I 225). 1311 Oct. 4 Heinr. de Clutz, can. e. Hamburg. (Zs. \'er.
Hamb. G. VI 31); 1319 jul. 21 (Cod. d. Lub. II 5921. 1328 jul. 30 Hinr.
de Clutze, can. e. Lubec. (I.e. II 670): ebenso 1333 Jun. 4 u. 1339 Aug. 9
(I. c. II 730. 809). — Wohl identisch mit 1322 Sept. 24: Henr. de Clutetz,
can. e. Bremen. (Act. Vatic. No. 296. No. 297. 311 vgl. ÜB. Meckl. No. 536.
578. 639).
1764. Knaus, Wolfgangus
322, 30. 1541. a d. Wollgango Knaus Nurcmbcrgensi Bononenos XXW'III
quatrinos III.
1537. i. Wittenberg i,Wolft'gangus Knaus Norimberg.'). - 1540 Jan. 10
i. Tübingen (.Wolphgangus Knaus Noribergensis').
256 Knebel — Kiiiprode.
1765. Knebel, Coiiradus dictus
129, 6. 1367. d. Conradus dictus Knebel de Harharaco ddt X solidos.
Fehlt in den Ahnentafeln der Knebel v. Katzenelnbogen (Humbracht'.
— War wohl e. S. des Ritters Wernher Knebil de Katzenelnbogen, der
1351 vom EB. Balduin von Trier zu seinem .amptman in Stalburg. Stalecke,
Brunshorne, Bacharach, Stege und Rynbulle' ernannt wurde iCod. Bald.
fo. 3673). Vielleicht identisch mit jenem Conr. Knebil de Cuba, für dessen
Sohn Wernher Kg. Ruprecht 1404 eine .erste Bitte' an Dekan u. Kapitel
U. L. Fr. zu Oberwesel richtete (Chmel, Regg. Rup. No. 1741).
1766. Kneheym, Rudolfus
27a, 31. 1510. a d. Rodolpho Kneheym*) maioris ecci. Monasteriensis dimidium
ducatum.
^73- '3- 1510- pro e.xequijs dni Rodolphi solidos X.
*) obiit eodem anno.
Westfälischer Adel (v. Ledebur I 445;.
1767. Kneussel, Johannes
171. 4. 1509. d. Joannes Knewssel I Karlinuni.
Die Kneissel, niederöstreich. Adel Wisgrill \' 174; Zedier XV 11091.
1514 Mz. 15: P. Leo X verleiht dem Joh. Kneissel presb. Saltzeburg.
dioc. die eccl. Bellinen. (Hergenröther I 461). In demselben Jahre wird
Joh. Kneufl vicar. paroch. Oeniponti vom Bischof v. Brixen z. s. V'ertreter
i. Rom ernannt (Sinnacher VII 141}.
1768. Knippenberg, Wilhelmus
235, 19. 1488. a d. Wilhelme Knippenberg, clerico Colonien. dior., \'I s;ro»o-.
Die Knippenburg sind ein niederrheinisches Geschlecht (Zedier XV
1127; Ledebur I 447).
1769. Knipping, Theodorus
333. 39 1554- d. Theodorus Knippingk libras duas.
Westfälischer Adel (v. Steinen II tab. 38. No. 3: Ledebur I 447). —
1553 Mz. 5 i. Köln (.Theodorus Knipping ad iura'). Fürstlich Cleve'scher
Rat, beliehen mit Storkum 1565 Aug. 26. — v ohne Erben (Hdschr. Samm-
lung V. König i. K. Bibl. Berlin).
1770. Kniprode, Wilhelmus (de]
136, 4a. 1373. d. Wilhelmus Knyprode II libras.
1771. Kniprode, Winricus de
131, 8. 1368. d. Wynricus de Knyproden canonicus Moguntin. XL solidos.
137. 3- 1374- d. Wynricus de Knyprode sacrosancte Moguntine necnon S. Pauli
Leodiensis ecclesiarum canonicus .procurator'. (cf. 393, 18. 39).
Neffe des gleichnamigen Hochmeisters des deutschen Ordens (1351
bis 82). — Erscheint 1372 als eccl. Mogunt. et S. Pauli Leod. can. in der
Heimat (Cod. d. Warm. II 470. 71); es ist also ein 2 maliger Aufenthalt in
Bologna anzunehmen. \'on Bologna ging er (infolge der durch das päpstl.
Interdikt herbeigeführten Suspension der Universität) ca. 1376 nach Orleans,
wo wir ihn noch am 24. Oct. 1378 als Winricus de Kinproede lic. in legib.
treffen lin seiner Wohnung und unter seinem Präsidium wurden die Statuten
der deutschen Nation in Orleans an diesem Tage fertiggestellt: Fournier
i. Nouv. Revue histor. 1888 p. 406; unter den Stiftern des Statutenbuchs
wird er als .nobilis vir, d. Winricus de Kinproede Coioniensis' auf-
geführt: 1. c. p. 407). Ende desselben Jahres scheint er Orleans verlassen
zu haben und nach Bologna zurückgekehrt zu sein, da Orleans zu dem
Gegenpapst Clemens \'II ?eit 21. Sept. 1378) hielt. Sein Oheim, der Hoch-
meister, bittet P. ürban VI (i. Rom), dem Neffen, der in Orleans den Grad
eines Lic. i. leg. erworben, zu gestatten, in Bologna die Doktorpromotion
nachzusuchen; damals studierte Winrich wieder in Bologna, und zwar
kanonisches Recht. (Die Briefe des Hochmeisters a. d. Papst abgedr. i.
Liv. ÜB. No. 1145. 48. 49). — Der Papst verlieh ihm später das Bistum
Knoblauch — Knöringen.
257
Oesel (1383 Nv. 15: Provisor; 1385 Mai 21: geweiht), f 1419 Xv. 6.
(Schwartz i. Mitt. a. d. Gsch. Liv.-Esth.- u. Kurlands XIV 415).
1772. Knoblauch, Adolfus
zio, 28. 1516. a d. Adulpho (Knobelauc:h a. m.l de Francfordia eis Mooanum unum
Renensem florenum.
281, 19. 1517- d. Adiilphus Knoblocii ,sindicus'.
341, 35. (283, 281. 1518. d. Adolfus Krtobelauch Francofordianus iuris utriusquc
doctor discedens nationi unum ducatum elargitus fuit.
Frankfurter Patrizierfamilie. — S. des Seyfried Kn. zu Winssberg
(7 1519) und der Cecilia Zehin von Esslingen, geb. 1488 Fbr. 15. 1520
Adolf K. I. U. D. Syndicus der Stadt Frani<furt a. M.; 1527 Fbr. ver-
mählt mit Kunigunde v. Glauburg (f 15331; 1533 Jul. 8 mit Marg. Weissin
V. Limburg ei- 15951 8 Kinder, y 1543 Mz. 11 (Fich. Samml. i. Fkf. St. Arch.
No. 165; vgl. auch d. Stammtafel i. Quellen z. Fkf Gesch. i 426; ebendaselbst
Bd. II (Inde.x;) über seine Thätigkeit als Stadtadvokatj. — 1538 Mai wurde
er als Rechtsbeistand der Strassburger nach Speyer abgeordnet: Winckel-
mann, Strssb. Polit. Corresp. II 488).
1773. Knoblauch, Eberhardus
280, 30. 1516. a d. Eberardo Knoblauch de Francfordia eis Moganum unum
florenuin Renensem.
Vetter des vorigen. S. des Joh. Kn., Burgmanns zu Oppenheim
(t 15411. geb. 1498 Oct. 25. 1509 Jun. 1 i. Heidelberg (, Eberhardus
Knoblach de Franckfordia Mog. d.'). Seit 1523 im Rat der Stadt Fkf;
heiratet in demselben Jahre Anna Frosch, t schon 1524 (Fich. Samml.
No. 165I.
1774. Knofloch, Johannes
222, 15. 1476. a d. Johanne Knofluch IUI grosses Bononienses.
1455 SS. Erfurt f.Johannes Knobelouch de Franckforda tm'l. — •
(Fehlt i. d. Fichard'schen Sammlung i. Frkf St. Arch.).
1775. Chnoll, Rupertus
210, 22. 1465. a Ruperto Chnoll de Salzburga XII Bolendinos.
211, 14. 1466. Rupertus Chnoll de .Salczburga iuris canonici scholaris ,pi-oeurator'(l).
213, 9. 1468. Rupertus Knoll de Salczborg ,procurator' (11).
S. des Salzburg. Bürgers Steffan Knoll 1 Zillner. Salzb. Stdtgsch. II 620).
1474 Jul. i: Rup. Knoell i. Decr. Lic. consistorii curie Salzburg, procurator
generalis, vom Domkapitel z. Regensburg z. Procurator bestellt (Mitt. Salzb.
Ldsk. XV 1041. t 1483 Jul. (.Rupertus Chnoll licentiatus civis Salczburg.,
frater Johannis Chnoll etCath. Rampspergerin': Grabdenkm. i. Salzb. S. 472).
1776. Knöringen, Eglolfus de
152, 26. 1393. a d. Egloffs de Knöringhen can. Augustensi I ducatum.
152, 21. 1394 Jan. Eglolfus ,sindicus' (153, 13).
153, 28. 1395 Jan. Egglolfus de Chnöringen can. Augiistensis .procurator' (153,45;
154, 19; 399, 36; 400, II ).
Schwäbischer und fränkischer Adel (Biedermann. Altmühl tab. 134;
Gauhe 1 781 ff.). — S. des Cunr. de Kn. und der Adelhaidis de Steppach
(vgl. s. Testam. v. 1403 Jul. 9 i. Mon. B. XXXI 185). 1387 Apr. 13 Wien
(.Egloff. de Knöringen can. e. August. 4 gr.'). 1396 Mai 4: Decr. Lic.
Bonon. (.subiect. f. priv. e.x. d. Aginolfus Coradi de Knorighen d. agust.
qui iur. et f ab octo appr. a duobus vero reprob., ab uno autem appr.
dummodo studeret per se.\ menses'; L. s. i. p. I). 1401 Sept. 10: prec. prim.
Rupert! regis f s. Notar und Protonotar Egl. de K. can. Aug. um Kano-
nikat u. Präb. a. Dom zu Speyer (Chmel. Regg. Rup. Xo. 936. 952). 1403
Fbr. 11: Egl. de K. can. e. Spir., Lic. i. Decr.. von B. Raban z. Schatz-
verwahrer des Domes ernannt (Remling, ÜB. II 60. 62). 1403 Jul. 9 er-
scheint er i. s. Testam. als Spir. e. ppos. et Aug. can. 1404 Mai 24:
K. Ruprecht bessert sm. Protonotar dem Dompropst z. Speyer Egl. v. K. das
Wappen ,daz sie einen swarczen federbuschen in einer gelen cron fürbass
258 Kiiofringen — Cobleuz
zu schimpiT vnd zu ernste als ander ritten vnd Knechte vff dem vorgenandteri
wyssen ringe füren vnd tragen vnd gebruchen mögen' (Chmel). 7 1408
Jan. 10 (Reg. chor. e. Spir. I 60, b. Remling, Gsch. II 23. a. 75; vgl. Mantissa
f. 24 u. Khamm I 596).
1777. Knoeringen, Eg:lolfus a (II)
337i 77- 1559- n"bili> fl- Estloffus a Kiiürins;en Siievu- lilira^ f|uatiior.
1553 — 79 Johannes Eglolfus a Knüringen can. Eluac. Khamm, Hier.
Aug. Auctar. 156).
1778. Knoeringen, Etellus a
33a, 28. 1551. nobilis d. Etellus a Knoringen canonii-us iiambergensis libras quatuor.
332, 35. 1551- nobilis d. Etellus a Knorinsjen .prorurator substitutu>'.
1544 Nv. 14 Ingolstadt (.Johannes Eitel a Knoringen nobilis et can.
eccl. minoris Augustae et cathedralis eccl. Eluacensis niinorennis i fl.'j.
1547—57 '^'^^- Eluac. (Khaintn, Auctar. 1561.
1779. Knut, Albertus dictus
99, 42. 1337. a d. Alberto diclo Knuten de Myssena eiusdem diocesis XX solide.-.
Erscheint seit 1341 als can. e. Misn., seit 1343 als ppos. e. ßudissin.,
seit 1362 Aug. 13 als ppos. e. Misn. — 1366 wird er ordinär, quasi loci ic
ciuitatis Misnen., dann ciuitatis Misn. iudex Ordinarius genannt (,bei
dieser Benennung mag wohl ein besonderer Umstand oder ein landesherr-
licher Auftrag zu Grunde liegen' — Ursinus S. 128). f 1366 Oct. 31. Schon
1349 errichtete er im Dome zu Meissen z. Begehung seines Anniversariums
eine milde Stiftung, die er 1355 ansehnlich erhöhte: auch S. Afra hat er
wohlthätig bedacht (Ursinus S. 245, vgl. auch UE. Höchst. Meissn. I 390.
411 u. ö.; Ebert S. 124; N. Arch. f. sächs. Gesch. XI 26. 28J.
1780. Knuto, Conradus dictus
68, 36. 1315. d. Cuonradus dictu> Knuto Bambergensis dyoc. XXX solidos.
1325 Oct. 4: ,Chunradus Knuto iun., concanon.. expectat praebendam
proxime vacaturam' (Beschluss des Bamberger Domkapitels: Regg.
Boic. VI). 1326 Sept. 20 bestimmt das Domkapitel die Reihenfolge der in
das Kapitel aufzunehmenden Kanoniker: ,Chunr. Knaut post vacationem et
perceptionem prebendae ultra unum annum'. (1. c). 1346 Mz. 28 Cunr.
Knaut, archidiaconus (1. c. IIIi.
1781. Kobenzl, Joannes
335. ^3- 1556- d. Joannes Kobenzl Goriciensis comes palatinus libras quatuor.
Kärnthner Familie 'Wisgrill II 93 ff.; Gauhe I 783; Hübner III tab. 991 :.
— 1548 WS. Wien (.Joannes Kowenczel ex Gast"). Joannes Cobenzl a
Prosseck Caesar. etArchiducis Austriae Caroli a secretioribus et
cancellarius inferiorisque Austriae praeses iudiciarius. — Reise-
bericht über s. Legatio Moscovica 1577 (i. Wien. Hfb. Ms. No. 8707 f. 35 f:
Epist. clarissimi viri Joannis Cobenzl a Prosseck Equitis Mariani, Archiducis
Austriae Caroli cancellarii et de legatione sua nomine Maximiliani II Imper.
apud Magnum Moscoviae Ducem obita ad N. Drascovitium etc. Archiep.
Colossensem . . . scripta^ et eius iussu ab homine quodam Hungaro ex
lingua Illj'rica s. Croatica latina facta, a. 1577'). — Nicod. Frischlin dedic.
•Joanni Cobenzelio administratori cathedralis eccl. in Myllstatt
S. C. M. & Archiduc. Austriae Carolo a secretioribus consiliis inferiorisque
Austriae praesidi iudiciario sowie dem Jo. Achilles Ilsung [s. d.] s. lat. Über-
setzung der Aristophanischen .Wolken' (Fcf 1586. 8". — cf. Frejtag, Adpar.
litt. II 1325). — .Infestissimus Lutheranorum hostis' (H. Blotius a. C. Lorcher
1576. ms. Tho. Arch. Strassb.).
1782. Coblenz, Ernestus de
39, 37. 1292. d. Ernestus de Confluencia VIII solidos.
1783. Coblenz, Henricus de
42, 39. 1294. d. Henricus de Confluentia VI solidos.
1334 Heinr. de Confluentia can. e. Fritzlar.. 1345 custos (Seriesj
ppos. Fritzl.j.
Coblenz — Kochner.
259
1 784. Coblenz, Rulmannus de
140, 4. 13. 1577 Dz. 28. mag. Ruolman de Confluentia*) empjäni^t das Iiivi'iitar
der Xation.
*) postea factus ppos. We.saliensis Trever. dioc. (al. ni.)
1372 i. Prag (.Rulmannus Lampert de Confluentia: bacc. art.' — Mon.
univ. Prag. I. vgl. Picks Monatsschr. I 261). 1372 i. Prag: stud. iur. (ibid.
II 59). 1379 i. Prag: bacc. iur. (.Rulmannui de Confluencia bacc. iur.
receptus' — ibid. II 10).
1785. Kobolt, David
538, 18. 1560. d. David Kobolt libras duas.
1786. Kobolt, Johannes
240, 37. 1491. a d. Johanne Kobolt de Vlma XVI Bolendinos.
1504 Job. Kobolt von d. St. Ulm als Steuermeister auf 8 Jahre an-
genommen b. 50 fl. Besoldung und freier Behausung (Weyermann IU227 f.).
1787. Kobolt, Johannes
334, 7. 1555. d. Joannes Kobolt Norieus libras duas.
1788. Kobringk, Conradus
zzy, 7. 1479. a d. Conrado Coebrinck canonico ecclesie Osnaburgensis \'III grosses.
Münsterländer Familie (Gauhe II 545; Ledebur I 452).
1789. Koch, David
338, 10. 1560. d. David Koch .Vugustanus libras duas.
1558 Oct. Padua (.David Koch Augustanus'). — 1567 Apr. 28 David
Koch zu Augsburg verm. mit Barbara Kreller (f 1568J; 1570 Fbr. 6 mit
Maria Freer. : 1587 Dz. 28 mit Magdal. Schorer if 1589). 1590 Oct. 9 mit
Regina Schleicher iHchztsb. ms. Hfb. Mü.).
1790. Cochlaeus, Johannes
179, 9. 1515. a d. Joanne Cocleo Xurmbergensi I flor. Renensem.
Der bekannte humanistisch gebildete Theologe Johannes Dobneck aus
Wendelstein idaher Cochlaeus) in Franken. Nach Aufgebung seines Nürn-
berger Schulrektorats war Cochlaeus im Frühjahr 1515 mit s. Zöglingen
Johann, Sebald und Georg Geuder [s. d.j, den Nefien WiUibald Pirkheimers.
nach Italien gegangen. In Bologna schrieb Cochlaeus (Dz. 1516 — 15171
seine Septem querelae in Justinianum Imperatorem ad Maximilianum Impera-
torem, in welchen er .die gesetzgeberische, administrative und kirchliche
Thätigkeit des Justinian, sowie die Führung des Gothenkrieges einer
herben Kritik unterwarf' iCltto, Job. Cochlaeus der Humanist S. 87). Es
war sein Absagebrief vom Römischen Recht. Am 26. März 1517 reiste er
nach Ferrara, wo er am 28. März 1517 zum Doctor der Theologie
promoviert wurde (vgl. ausser der Schrift von Otto noch Steitz i. Arch.
1'. Fkf. Gesch. u. Kunst IV 90 fl.; ,Zur Cochlaeus-Biogr. u. Bibliographie' i.
Katholik 1889. S. 314 flf. u. Otto i. A. D. B.).
1791. Kochner, Johannes
129, 28. 1367. d. Johannes Kochner de Bopphingen Augusten, dyoc. ddt XX solides.
135, 18. 1371. d. Johannes Kochner de Bopphingen unam libram addidit.
39t, 6. 1372 Jan. II. Johannes Chochener Scolaris in iure canonico, canenicus
Augustensis ,procurator' (135,30; 391,28: Kochener; 392,8.13.25).
1370 Fbr. 25: Urban V provid. Job. Kochner m. d. Pfarrkirche zu
Ptäffingen. Konstz. Diöz., die er gegen Verzicht auf e. kleinere Pfründe
i. d. Pfarrkirche zu Tottingen. Augsb. Diöz., v. Konr. v. Bophngen ein-
zutauschen wünscht Württ. Gschq. 2,4751 — 1398 Job. Kochner, ppos.
S. Gertrudis (Khamm II 86. cf. 1 5981. 1414 Job. Kochner, DD. Lic, ppos.
S. Gertrudis: can. e. August. (Stengelii Mantissa f. 24. cf. indessen ,Cunrad.
Kochner'i. t ca. 1430 (Mon. B. XXX\'2o8: ,1430 in vigilia Mathei Apostoli
et Evangeliste Goetfridus Harscher, decan. e. August., . . statuit quod anni-
versarium scientivi viri mgri Johannis Kochner canonici August., licentiati
17*
- 26o KoiliiuT — Kiirkcrit/
in decretis, singulrs annis in perpetuum celebretur'. cf. Anniv. e. Aug. i.
M. G. H. Necr. 1 66: ,1X cal. Jul. niagister Johannes Kochner can. hui. eccl.
et licentiatus in decretis ob.').
1792. Kochner, Conradus
106, ig. 1343. a d. Chunrado Kochner scolastii'o in Wisenstaii; Augusten, dyoc.
XX solidos (rf. 107, 14).
1353 Mz. 2: Konr. Kochner von Bopfingen can. e. Eistett. i. Besitz
der vor 5 Jahre gewonnenen Pfarrkirche z. Pfäffingen Const. d. bestätigt,
non obst. altare B. M.V. in Gravenburch August, d. (G. L. A. KarUr. —
Vatik. Abschrr. ; vgl. Württ. Gqu. II 439 u. No. 1641; überlässt d. Pfarrkirche
z. Pfäffingen gegen e. kleinere Pfründe i. d. Pfarrkirche z. Tottingen sm.
Neffen Joh. Kochner (a. a. (). 475I; entsagt 1376 mit seinem Neffen Joh. K.
chorherrn ze Augspurg allen Ansprüchen auf d. streitige Pfründe iMB.
XXXb 482). t 1385 Mai 29 (,a. d. M°CCC=LXXXV t mag. Chunradus
Kochner can. Eystett. sacerdos': Necr. Eyst. f. 18^ in Allg. R. A. Münch.i.
1793. Kochner, Rabanus
125, 15. 1359. d. Rabanus dirtus Koihner de Bopfingen solido.s XVI.
lab, 21. 1362 — 64. Rabanus Kochner de Bopfingen, canonicus in F"uchtvvaniren,
.procurator' (cf. 126,31.35.38; 127,19; 381,28; 382,37; 383,3.6.13).
V- 138, 20. 1375. d. Rabanus Kochner custos eccl. Eystettensis pro augmento dicti
beneficii addidit solidos XXI.
1358 Fbr. 10 Rabanus dict. Kochner de Bopphingen studens in iure
can. provid. mit can. et praeb. i. eccl. Eystett. non obst. can. et praeb.
in eccl. Fuchtwac. Aug. d. iKarlsr. — V'atik. Abschrr.). 1379 Oct. 17:
Decr. Doct. Patav. (, Rabanus Aleman. fil. Chrochener Lic. i. iure can.-:
Gloria, Monum. Xo. 674). y Mai 25 ,obiit mag. Rabno Kochner...': ad.
Mai 17: ,pro annivers. Rabnonis Kochner canon. et custodis dantur . .• :
Necr. Eistett. f. 20'' 21^: R. Arch. Münch. vgl. 1395 Mai 7 her Rabe techant
selige ze Feuchtvvang: Mon. Zoll. V 333).
1794. Kohlow, Apaz
212, 27. 1467. a d. Apacz Kolo de Gupen solidos X.
212, 32. 1468. Apacz Kol de Gupen ,procurator'.
213, 9. 1468. Apacz Kolo de Gubbin Misn. dioc. Bononie in utroque iure Scolaris
.procurator'.
Niederlausitzisches Adelsgeschlecht, das sich nach dem Dorfe Kohlo
bei Guben benannte (Knothe, OLaus. Adel S. 306 f.) 1466 SS. Leipzig
i.Apattz Kolo de Gobbyn'). 1491 Mz. 18: d. Apicius Colo iuris can. Lic.
Wratisl. eccl. cancellar. et can. iCod. d. Sil. X 339); ebenso 1498 u.
1517 (Kästner. Arch. I 28o\ r 1517 Fbr. 14, im Alter von 58 (I) Jahren
(1. H. Cunradi Sil. tog. p. 43. — Derselbe nennt ihn Iuris utriusque Lic.
und bemerkt: ,fa.\ fuisse perhibetur eius belli, quo Mathias Corvinus,
Pannoniae Rex, Duce Wilhelmo Tatawer. Johannem principem Glogovie.
obsedit, d. Georgii a. 1488'. vgl. a. Zs. f. G. Schles. XXIX 270a). [Darf
nicht verwechselt werden mit einem jüngeren Abbacus (Albimust Colo de
Guben Misn. d., der 1497 Jun. 22 in Siena als Z. erscheint, 1498 Mz. 20
daselbst zum Leg. Doctor promoviert wird: Erzb. Arch. Siena.]
1795. Köckeritz, Conradus de
103, 20. 1341. d. Conradus de Kokerytz-') unam libram.
I364, 32. 1343. d. Coradus de Saxonia procuratorum elector . . .
■.■'I365, 24. 1344. Jan. 12. Coradus de Chamitia .testis'.J
'■) canonicus Misnensis (a. ni.).
Wird i. ÜB. des Hochstifts Meissen nicht genannt. Dagegen kommen
i. Urkk. des Grsshzl. Staatsarch. z. Weimar v. 1340 an mehrfach 2 Brüder
Conrad v. K., Söhne des R. Conrad v. K. vor, der damals wahrscheinlich
noch auf dem Lehen Kokericz b. Weida sass. Der eine dieser Brüder sass
später auf Elsterwerda und hatte Söhne, der andere wird urkdl. nur noch
einmal mit seinen Brüdern genannt. Dieser könnte der hier Genannte sein
(Mitt.). 1343 Dz. 21 Conradus, Poppo et Conradus fratres de Köckeritz ;,
(Arch. Dresden).
Kn.k-tede — Koler. 261
1 796. Kockstede, Martinus
195, 18. 14411. a ri. Maniiio Kocstede de Stetein solide» Xll.
1438 Leipzig (.Martinus Kocstet Stettinensis'): 1445 Oct. 26 wird
Martinus Kocstede scholaris scole iurislarum alme vniuersitatis studii
Lipczensis von dem Dekan der Merseburger Kirche Nicol. Siendorf wegen
einer dem M. Joh. Cratzberg zugefügten Körperverletzung vor seinen Richter-
stuhl citiert, protestiert aber gegen die Zuständigkeit des geistlichen
Gerichts (,in vestrani iurisdictionem non consentio nee expost consentire
intendo': Stübel S. 73. 75 ff. vgl. Friedberg S. 27). 1446 Rostock (.Martinus
Kakstede). Auf ihn ist wohl nachstehende Notiz des L. s. i. c. I zu beziehen:
.1451 Oct. 8 licentiatus f d. Martinus de Alamania approb. f. n. d. et eodem
die t. examinatus in iure can. . . et finitis istis actibus in continenti assumpsit
gradum in utroque'). — Erscheint von 1469 — 79 als cantor e. B. Marie
Stettin, et vicarius e. S. Jacobi (Balt. Stud. 37,448. vgl. Wehrmann in
Monatsbl. f. pomm. Gsch. 1890. S. 39).
1797 Kolb, Georgius
179, 3. 1515. a d. Georgio Culb 1 fior. Keneiisem.
Georg Kolb v. Heylsperg, 1. U. D., 1525 can. e. Ratisp., 1544
decanus. — Seit 1541 auch can. e. Frising. (resign. 1543 Jul. 231. ■]• 1545
(Paricius S. 51. Münch. Hfb. c. g. No. 1718). [Eine Jahrtagstiftung des Georg
Kolb von Zeyring, Pfr. i. Grabenstatt 1524: OB. Arch. 27. 47].
1798. Colberg^, Arnoldus de
106, 12. 1343. a d. .\nioldo diclo Golowerch de -Saxonia Camenensis dyoc. X solides.
119. 10. 1349. Arnoldus de Colbergh .L-oadiutor proruratoris' (cf. 368,30. 369, 19: 1350).
] 799. Colberg, Henningus de
141, 44. 1380, d. Henninghus de Colberg solidos X\'I.
Vielleicht: 1378 Prag (.Henningus Damcze de Colberg': Mon. 11 125).
iSoo. Kolditz, Wideko de
103, ai. 1341. d. Wideko de Kalditz*) unum librani.
*) episcopus Misnensis (al. m.). — et nota, dominum
Widekinum de Kolitz postea (') promotum fuisse in
episcopum Misnenseni (tertia manu additum).
Eine sehr wichtige Nachricht, die m. E. wirklich auf Bischof Wideko
v. Meissen 11312 Apr. 5 — 1341) bezogen werden kann. Es wird dadurch
bestätigt, dass Wideko die bischöfl. Würde nicht bis zu seinem Tode be-
sessen, und dass als Jahr seines Rücktritts vom Amte d. J. 1341 anzusehen
ist. Jedenfalls ist 1341 nicht (mit Garns) als das Todesjahr des Bischofs
zu betrachten (nach Calles ist er 1343. nach Fabricius 1347, nach dem nicht
unbestrittenen Epitaph im Dome zu Meissen a. 26. Jul. 1342 gestorben).
Es steht also nichts der Annahme entgegen, dass Wideko nach seinem
Rücktritt eine Reise nach Italien (Rom?i unternommen, und dass er sich
bei dieser Gelegenheit in Bologna aufgehalten habe. Es wird damit nicht
behauptet, dass er Studierens wegen nach Bologna gekommen, er kann
sich auch als Durchreisender der Nation durch eine Spende empfohlen
haben ivgl. d. Nachrichten b. Calles S. 220 f. ürsinus -S. 73, Ebert S. 108.
139. Cod. dipl. Sax. 1 p. XVIII ft"., X'iertelj. f. Heraldik II 41).
iSoi. Koler, Johannes
337, 16. 1559. d. Johannes Kolcrus Saxo libras duas.
1545 Sept. Wittenberg (.Joh. Koler Halberstatensis'). 1553 SS.
Leipzig (.Joh. Colerus Halberstat. mag. Witteberg.'). 1558 Jul. Padua
(,Joan. Colerus Halberstat.'). 1560 Apr. 4: I. U. D. Bonon. (.jöan. Colero
Alberstadiensi in Germania'). Erhielt 1561 Oct. 19 auf Empfehlung des
Nie. Cisner (s. d.|. der schon in Wittenberg s. Bekanntschaft gemacht hatte,
e. Ruf nach Heidelberg in die durch Abgang des Franc. Balduinus er-
ledigte Jurist. Professur, dem er aber, wie "es "scheint, nicht Folge leistete;
203 Collauer — Colniar.
er war wenigstens im Mai 1562 noch nicht angelangt iHautz II 53: Winkel-
mann II No. 1105; Töpke i. Zs. d. Harzver. XIII 172 a. 3 u. i. Magdeb. Gesch.
BII. XIV 347a. 2). — Koler erscheint 1564 als Sekretär des Hz. Chph. v.
Mecklenburg; wird mit dem Hz. i. Polen gefangen genommen (Schirrmacher,
Hz. joh. Albrecht I 648).
1802. Collauer, Johannes
236, 29. 1489. a d. Johanne Collauer grosses X.
340, 33. 1499. d. Joannes Collawer doctor in utroque iure insignitus cnntribuit
unum florenum.
1499 Sept. 29: I. U. D. Senen. (.d. Joh. Collauer dioc. Curien. Alam.
doctorandus in u. iure f. presentatus*. Sept. 30: ,promot. et insign.': Erzb.
Arch. Siena). — 1496.97 Pfarrer zu Salurn: 1502 Pfarrer zu Mezzo-
tedesco Trid. d.; später can. e. Trid. (Ferdinandeum N. F XXXV'llI 228
und XL 75). — Begegnet uns seit 1504 als niagister epistolar. i. d.
kaiserl. Kanzlei. Der kaiserl. Sekretär Jac. Spiegel spendet seiner Geschäfts-
tüchtigkeit wie seiner humanistischen Gelehrsamkeit höchstes Lob (3. u.).
1505 finden wir Collauer in Strassburg, wo er mit dem gerade anwesenden
Italiener Joh. Picus Gf. v. Mirandula und Conrad Peutinger aus Augsburg
in dem gastfreien Hause des Tho. Wolft" iun. [s. d.] ein Symposion sapien-
tum feiert. Wimpfeling wandte sich damals an ihn mit der Bitte ,ut
Caes. Maiestatem de nonnullis commonefaceret quae ad splendorem Hominis
(Imperatoris) Germaniaeque decus non Darum pertinere videantur' AVimpf.
.Gravamina" Biijt'). Hatte wegen seines Trienter Kanonikats langjährigen
Prozess an der Curie, f ca. 1508 in Trient. 1514 wird er von Spiegel als
verstorben erwähnt (Spiegel a. Seb. Sperantius dd. 1514 Jan. i, vor Isocratis
De regno gubernando. 1514 fo. Biij: .Joannes Collaurius, patronus praesi-
dium et dulce decus meum, efflorentium ingeniorum apud Augustam Ari-
starchus. dignationis tuae amantissimus, doctor in utroque iure non diplo-
maticus sed sane doctus, in humanioribus etiam litteris oppido eruditus
Beroaldo Bononiensi excultus, qui imniatura morte e medio dierum
ereptus est non absque gravi suorum et iactura et calamitate. Erasmus
Strenbergius [s. d.] relegiose adfuit Collaurio extremum spiritum trahenti'.
— ■ vgl. auch Spiegel in Schol. i. Reuchlini Progymn. 1512 t". LH u. i. Anton.
Panormita p. 265 u. in De actione et astutiis quorundam curtisanorum b.
Knod , Jakob Spiegel' i. Progr. Schlettstadt 1884 S. 20 u. ö. — Ein Brief an
Collaurius in Joh. Franc. Pici Epp. Arg. 1508. Henr. Bebel dedicierte ihm
seine .Cohortatio Helvetior. ad obedientiam imperii' (i. Epitome laud.
Suevor. — Phorce 1509. 4^^: Jurium Doctori consultiss. Joanni Collauer
Cesari a secretis |IV non. Sept. 1507). 2 Briefe des Aldus Manutius a.
Collaurius erwähnt i. Zs. f. d. Culturgesch. 1875. S. 123.
1803. Koller, Joachimus
247, 26. 1495. a d. Joachim Geller Caminensis dioc. grossetos IV.
1480 Oct. 16 Greifswald (^. Jochim Colre de Lassan Camin. d.-i.
1492 Mz. 22 Rostock (.Joachim Kolre de Gripeswaldis ddt II mr.". —
1490 Aug. 2: vicarius in parroch. ecci. ville X'oltzkowe (Regg. eccl.
Camin. b. Clempin, Beitrr. No. 98). 1491 Sept. 9: vicarius in eccl. parroch.
oppidi Lassan (1. c. No. 4321. 1492 Dz. 17 resign. Joachim Kolre sem
beneficium in eccl. parroch. ville Steenvart il. c. No. 698 .
1804. Colmar, Bertholdus de
41, 10. 12. 1293. d. Bertoldus de Columbaria VIII solidos.
1805. Colmar, Gotfridus de
39, 4. 1291. d. Gotfridus de Columbaria VI solidos.
j8o6. Colmar, Johannes de
39, 37. 1292. d. Johannes de Columbaria VI solidos.
[Ein Johannes dict. de Columbaria capellan. e. Mogunt. erscheint
1336 Oct. 15 als Anhänger Balduins v. Trier. — Act. \'atic. No. 1839].
Colmar — Conimeisc. 263
1807. Colmar, Nicolaus de
71, 12. 1316. fr. Nicholaus de Columbaria Basileensis dyoc, ordinis S. Johaiinis
pro se et tribus eonfratribus suis II libras.
1808. Köln, Gerliardus de
134, 4. 1370. d. Gerhardus de Colonia solidos XX.
[Wohl kaum identisch mit Gerhard, de Colonia 1411 Apr. 4: Decr.
Lic. Bonon. : L. s. i. p. I].
1809. Köln, Hilgerus de
13a, 20. 1369. doinini Hilgerus et Cristianus fratres de Colonia solverunt sülido> XX.
Scheint mit Hilgerus can. e. .S. Andree Colon, identisch zu sein, den
die Stadt Köln 1345 Fbr. 19 als .civitatis nostre clericum specialem et
iuratum- i. Dienste nimmt und 1347. 48 wiederholt als Vertreter beauftragt.
Er wird zuletzt ca. 1370 erwähnt (Publ. d. Gesellsch. f. rhein. Gschk. P. IX
p. CXXlIIj.
1810. Köln, Hupertus
i33i 36. 1370. Hupertus de Colonia .procurator'.
i33> 39- 137°- Hupertus de Colonia licentiatus in iure ciuili .proi-urator' (cL 134,
18; 387, 7. 26; 388, 19. 95. 39. 45).
[1388 Aug. 10: Hupertus S. Seuerini Colonien. ppos.: Lacombl. ÜB.
III 820]. —
181 1. Köln, Christianus de
152, 20. 1369. Cristianus de Colonia [ci. Hilgerus de C).
1812. Köln, Matthias de'
60, 38. 13 10. d. Mathias de Colonia II libras [cf. 62, 19I.
(Ein Matthias de Colonia, Theol. Doctor, lehrt a. d. Universität Paris;
1344 in dem Karmeliterkloster zu Brüssel. Später Provinzial für Deutsch-
land, -j- 1359: Budinsky S. 151].
1813. Köln, Pelegrinus de
50. 31. 1300. d. F. de Colonia X'III solidos.
54, 21. 1309. Oct. 28. Pelegrinus de Colonia .sindicus'.
1814. Köln, Winandus de
195, 28. 1450. Jun. 12. d. Wenandus de Cholonia .sindicus'.
1815. Coloma, Nicolaus r. e. in
73, 6. 1317. d Xyiolaus reotor ecciesie in Coloma Pragensis dyoc. L solidos.
Coloma Lesefehler für Colonia. .Colonia super Albim', das heutige Kolin.
1816. Columba, Johannes de
125, 30. 1359. d. Johannes de Columba solidos XX.
125, 59. 1359. Johannes de Columba*) .procurator' (cf. 125,14.21.44).
') .Columba' recentiore manu in .Spira' emendatum est.
1360 Aug. 2: Suppl. d. Joh. Calderini Decr. D. et ambasciatoris civil.
Bononiae quo Johanni de Columba der. Spir. studenti Bononiae in iure
can. de scolastria e. Wormat. provid.. non obst. uno simpl. beneticio i.
eccl. S. Germani Spir. (G. L. A. Karlsr. — \'atik. Abschrr. .
1S17. Commeise, Laurentius
240. 27. 1491. a d. l.aurencio Commeise-) canonico Soldinensi Xlll Bolendinos
quadrinum I.
[244, 21. 1492. item XIII Bolendinos pro candelis defuniti nobilis viri Laurencii
Cumessen in suis exequiis (cf. 26).
■ ) defunctus in annumiatione in eccl. S. Mamme (a. m.).
148B Mai 6 Greifswald (.Laurentius Komeise de Bernowke, Lubic.
d.-). - 1490 Jun. 26 Laurencius Komeze. ad vicariam in eccl. Lasszon
per resign. d. doctoris Roer f. institutus (Clempin, dipl. Beitrr. S. 7 No. 401.
1492 Fbr. i: vicaria perpetua in eccl. parroch. oppidi Lassaen per obitum
cuiusdam Koemesen vacans. il. c. N. 7121.
264 Coninier.-tadt — Koneke
1818. Commerstadt, Theophilus de
336, 34. 1558. Xobilis d. Theophilus a Komer>tat Misn. libras (lua<.
Meissner Geschlecht (V. König, Geneal. Bschrbg. der v. C. 17 17
Derselbe, Sachs. Adelshist. III 189 ft. Kneschke II 316). — S. des Han^.
V. C. auf Zschackwitz. 1549 Jul. 27 Wittenberg i,Theophilus Commerstadiur,
Gorlicen.'). 1558 Oct. 23 Padua (, Theophilus Comerstat'). 1564 Apr. 29;
von Hz. Georg v. S. a. Hz. Albrecht v. Bayern und Hz. Christoph v.
Württemberg empfohlen (. . . vns hat gegenwärtig vnser lieber getrewer
Theophilus v. Kommerstadt vnderthenigst z. erkennen gegeben: Nachdem
er etzliche jar auft't vnnsern vn i uersi täten, volgendts auch in Italia
vnnd Frankreich in Jure studiert vnd sich hernach eine Zeitlang zu
Speier zu erlernung vnd erfarung des prozess am Cammergericht ent-
halten vnd glaubt, das nuhmer seine Gelegenheit vnnd notdurfft erfordern
wolle, sich ausserhalb vnser lande In frumbder Herren Dienste zu
begeben'. . . — Dresd. H. St. Arch. Cpb. 331, 52). 1577 Th. Cumerstat fürstl.
Kammerrat z. München: 5000. u. 2 Pferde (\'hdl. h. V. NBayern 26,741.
7 1594 Jun. 18. Epitaph im Dom z. Regensburg: (.Theophilo de Kumersta:,
viro nobilissimo iu.xta ac vitae integritate necnon divinarum humanarumque
rerum notitia clarissimo, aedis huius Augustae qu. canonico & Bojariae
principum consiliario abhinc lustris amplius novenis, anno videlicet
reparatae salutis supra sesquimillesimum nonagesimo quarto XIV Cal.
quintil. ad meliora vocato pauloque infra terrae ac oblivioni mandato
monumentum hocce pia successoris tunc canonici nunc Imbripolensium
Praesulis et Principis liberalitas ere.xit. . . . MDCXXXX'. — Paricius S. 981.
Hiernach war er can. Ratisp., doch fehlt er i. Kanonikerverzeichnis bei
Paricius. Er besass seit 1567 auch ein Kanonikat a. Dom zu Merseburg
(König, Adelshist. in 201).
1819. Comperti, Conradus
86, 21. 1325. a d Chonrado filio Comperti canonico Ratisponensi cum mas:i>tro
suo XXXVI. solides Bonoii.
1820. Koneke, Gerhardus sen.
160, 35. 1407. d. Gerhardus Kopeken prepositus Bernowensis Brandeburg. dioc.
1 libram
163, 3. (1410). Gerhardus ppos. Bernowensi^ .procurator".
1404 WS. Erfurt (.Gerhardus koneken XIII gr.'). 1412 Dz. 2: Decr.
Lic. Bonon. (.Gerardus Nicolai Kanochen de Saxonia f. subiect. priv. ex.
e. f. a. o. doctor. appr. e. merito quod valens': L. s. i. p. Ii: 1414 Oct. 16:
Decr. Doctor Bonon. (,d. Gerardus de Sanxonia ppos. Bernowensis
recep. publ. i. S. Petro': 1. c). — 1421 Jan. 8 mag. Gherardus Kuneken
cellarius e. Halberst. iGuden. C. d. M. IV 2291: 1422 Fbr. 24 Gher.
Koneken Decr. Doctor can. e. cellerar. e Halberst. (Riedel A. V. 184);
ebenso 1436 Mz. 11 (ÜB. Quedlinburg I 318); 1438 Jul. 12 ((JB. S. Bonif.
Halberst. S. 161 1. In d. Propstei Bernau scheint er' nach 1406 Mai 26
gelangt zu sein: unter diesem Datum erscheint noch i. Besitz der Propstei
Werner v. d. Schulenburg (Riedel A. X\'1I. 267): resign. d. Propstei zu
Gunsten seines Br. Nicolaus (1435 Oct. 11 erscheinen .Er Nicol. Koneken
probste zcu Bernow Er Gerhardus Koneke Keiner cze Halberstat brudere':
Riedel A. X 5101: mit dem jüngeren Gerhard. Koneke [s. d.] 1460 Aug. 25
zusammen genannt (.Gerardus Koneken deken der Kercken to Magdeburg . .
vnd Gerardus Koneken Kemmerer in der Kerken to Halberstad': Riedel
A. V. 228).
1821. Koneke, Gerhardus iun.
184, I. 1437. d. Gherhardus Koneken iunior clericus beneficiatus Halberstadensis
dioc. solidos XV Bononinorum.
1437 Jun. 8" Lic. i. Decr. Bonon. (Jun. 4 ,disp. f c. d. Gherardo
de Alamania clerico Alberstad. dioc' — Jun. 8: .examin. f i. iure can.
supradictus d. Gherardus de Alamania.. et f. approb. nemine discrepante':
L. s. i. p. I ). — 1449 Nov. 15 Gerardt Coneken techandt der Kyrchin czu
Koneke — Köiiigstein. 265
Magdeburg (Riedel B. IV 4251. 1451 Jul. 5 Gerardus Koneken in decretis
licentiatus decan. e. Magdeburg, wird bevollmächtigt, der Lebuser Diözese
Ablass zu erteilen ibid. A. XXIV. 4341. Auch 1452 Jun. 15 (ibid. A XVII. laiK
1452 Jul. 12 lA. II 505). 1460 Aug 25 (A. V 528J. Nach Hertel (Magdeb.
Gschbll. 24. 245) war er Dekan v. 1445— 1455. Letztgenanntes Datum stimmt
nicht, wie man sieht.
22. Koneke, Johannes
168, 31. 1416. a d. Johanne Koneken canonico SS. Petri et I'auli Magdeburg.
Bolognin. X.
169, 37. 1417. Johannes Koneke ,>indii'us'.
1426 Oct. 2 mag. Johan Koneken canonike to sunte Nicolawese
to Stendall , Riedel. A'. XV. 221). 1433 Dz. 9 mester Johannes Koneke
licentiatus in decretis canonike to Stendal (I.e. A. V 200». 1435 Oct. 11
Er Johannse thumher czu Halberstat, Gerharde. Mencze vnd Matheuse
allen Koneken genant iL c. A. X 510). 1437 Johannes Könicken Lic. i. Decret.
archidiaconus Asschariensis can. e. Halberstat. (Guden. Cd. IV 229).
1460 als tot erwähnt (A. V. 228. vgl. Gerard. Konekej.
23. König;, Bernhardus
25-, 6. 1500. d Bernardus Koniniik de Nordlingen promi-it rnntribuere cum ad
pinguiorem i'ortunam devenerit.
SS. 1491 Leipzig (.Bernhardus Koning de Norlingen p.'^
24. König, Lubertus
288, 32. 1512. a d. Johanne Hilbi-andi >e.\ dncatos aureo> largos quam fecit pro
d. Luberto Kunig hif defuncto.
[Ein jüngerer Lubbertus Koninck Groningensis wird 1558 i. Bologna
zum I. U. D. promovirt: B. 4"].
25. Königsbach, Einhardus de
45, 34. 1296. Einhardus de Kuningesbac-h X solides.
1826. Königsberg, Johannes de
190, 7. 1443. a d. Jolianne de Monte Regio solidos VIII.
1827. Königsberg, Johannes de
276, 14. 1513. a d. Johanne de Monte Regio Boheme ununi duratuni.
1S28. Königsberg, Martinus de
loq, 2fa. 1417. a d. Martino de Monte KcgaH Sabiensis dioc. VIII solides.
1829. Königsegg, Ulricus de
loi, 26. 1338. a d. Ulrico de Kunseg canonico eccl. Constam-iensis XXX solidos.
S. Ulrichs v. K. u. der Elisabet v. Hohenfels (Stammtafel d. medial.
Hauses Königsegg 1884. t. I). 1330 Jan. 7: Johann XXII provid. den Ulrich,
S. Ulrichs v. Königsegg (Kungeseggai mit einem Kanonikat zu Konstanz
(Württ. Gschq. 2,394); wird 1343 nicht unter den Konstanzer Domherren
genannt. — 1351 Dz. 20 Br. Ulrich v. Kungesegge gen. v. Vronhouen,
Komtur des Ordenshauses Mainau (Fürstenb. Uß. V'. No. 238, 20); auch
1353.60. t um 1375 (Stammtafel).
1830. Königsmarck, Andreas de
298, 5. 1530. nobilem d. Andreatn Kungsmarck magistruni i-urie Revm> dni episc.
Hildensemensis ... in nostraiu iiationcm gratis recepinius . . .
Andreas v. Königsmarck, 1 lofmarschall des Bischofs Balth. Merklin [s. d.)
von Konstanz u. Hildesheiin; 1530 auf dem Reichstag z. Augsburg; 1551:
can. e. Hildesh., daiui auch can. e. Brandeburg. — Vermählt später
mit Hippolyte v. Lochow (G. Hesekiel, Nachrr. z. G. Grf. v. Königsmarck S. 9).
1831. Königstein, Conradus de
128, 29. 1366. Cliamradus deKunigenstain |paedagogus.\dolfi comitis de Nassaw s. d.|.
Frankfurter Geschlecht. 1372; Conr. de Königstein decan. eccl.
.S. Petri e.xtra moenia Mogunt. (Joannis II 497^ urkundet 1375 Jun. 23
266 Künigsteiii — Könneritz.
(Schunck, Beitrr. z. Gsch. v. Mainz III 213). 1383 Aug. 10 Conr.de Konig-
stein baccal. in decretis, ppos. e. S. Petri Mog. (Joannis II 490). Er war
auch Donischolaster zu Speyer u. stiftete als solcher seinem ehemaligen
Zögling, dem EB. Adolf v. Nassau, ein Jahrgedächtnis im Dom zu Speyer.
(,. . et ob ista honorabilis dns Conradus de Kunigstein praedictus pio motus
affectu . . . legavit et deputavit de eins bonis propriis praesentiae ecciesiae
Spirensis ad remedium animae predicti dni Adolfi archiepiscopi et etiam
quod habeatur memoria sui et progenitorum suorum sexdecim libras
hallensium'. Speyr. Totenbuch vgl. Remling Ci. I 664. a ). r 1399 Apr. 22
(,Anno dni 1399 decimo Kai. Maij obiit dns Conradus de Kunigstein
scolasticus Spirensis & ppos. S. Petri Mogunt. ecclesiarum'. — Regul. chori
vgl. Remling ibid. I 231.).
1832. Königstein, Nicolaus de
J45, 25. 1383. a d. Nycolao de Kuniastein rlerico Moguntin. dioi-. X solido-.
1378 Paris (.determ. d. Nicolaus de Kunigisteyn sub mag, Phil.
Pingh . . . licentiatus f. d. Nycolaus de Kunigsteen s. mag. Joh. de Maguncia. .
Item incepit d. Nycol. de Kunigsten sub mag. Joh. de Maguncia (Auctarium
Chartul. Paris. I 534. 552. 5541. 1383 Nv. 9 Wien (,niag. Nicolaus de Konninch-
steyn 4 gr.'). 1385 Prag (, Nicolaus Kunigstein de Frankfurdia d. 14 gr.':
Mon. Prag. II 73). 1390 Mz. 8: Lic. i. Decr. Bonon. (,supp. f. priv. e.\. d.
Nicolaus de Kunigsten de Maguntia de Alam. licentiatus in artibus . . et f.
ab octo doctor. approb., ab uno vero reprob.': L. s. i. p. I). 1396 — 1400
urkdl. als decan. eccl. S. Bartol. Francof. (Würdtwein, Dioc. Mog.
II 663. 779); 1401 Jul. 4: prec. prim. Ruperti regis ad decan. S. Steph.
Mogunt. pro Nicoiao Kunigstein der. Mog. d. (Chmel, Regg. Ruperti No. 512).
14.. decan. e. S. Mauricii (Gudenus). 1405 Nv. 7 oificialis Spirensis
(Remling. Bisch, v. Speyer Urkk. II 63). 1415- 18. 19 Stadtpfarrer i.
Frankfurt (Wetteravia I 1261. v 1432 Mz. 2 (Gudenus C. d. Mog. III 943:
vgl. a. Fichard'sche Samml. i. Fkf. St. Arch. No. 166).
1833. Königwiese, Cunradus plebanus in
loi, 15. 133S. a d. Chonrado plebano in Chunigswi.-en XVII solides.
1834. Konn, Conradus
279, a6. 1515. a d. Conrado Konn I florenum Renensem.
|i8i, 32. 1517. venditus fuit Titus Livius nobis a d. Conrado Komm legatus uno
ducato; venditus Vergilius eiusdem XIX BologninisJ.
[aSa, 37. 1517. redemimus bona Conradi Komm a d. Valentine Stegentin, cui debitor
erat, duobus ducatis XXX Bologninis.J
[282, 42. 1517. pro candelis in exequiis celebratis pro foelici animo Conradi XIX
BologTiinos.]
1835. Könneritz, Andreas de
290, 27. 1523. a nobili Andrea a Couritz (I) I florenum.
-97i 37- 15^7- Andreas a Kunricz .procurator' (cf. 294, 22. 42).
Altes Meissner Geschlecht, dessen Stammhaus b. Zeitz gelegen war. —
S. des Heinr. v. Könneritz auf Zossen u. Lobschütz und der Barbara
V. Breitenbach aus d. Hause Crostewitz (König, Adelsh. 560—681. 151 7 i-
Leipzig (.Andreas Konritz de zosenn X.'\ — Nach s. Rückkehr aus Bologna
nach Freiburg (1528 Dz. 2 .Andreas a Konritz et Christofterus a Konritz
[s. d.] dioc. Merseburg, ddt flor. I i. auro pro inscriptione'i. 1531 i. Leipzig:
iuris baccal. In demselben Jahre (?): I. U. Doctor (Friedberg S. 103). Wird
i. SS. 1531 unter den an den Hz. abgeordneten \"ertretern der Nationen
genannt (Zarncke, Act. rect. p. 44). 1531 Oct. 23: Andr. v. K. als Nachfolger
d. Wolfg. v. Lüttichau [s. d.| a. Reichskammergericht z. Spe\'er ver-
eidigt: geht ab ad regem Romanorum 1541 Nv. (Ludolf. Append. X. 52. 521.
Tritt als Hofrat i. K. Ferdinands Dienste. 1553 i. dipl. Sendung a. kurfstl. Hofe
(Seckendorf, Hist. Lut. III 2. i u. s. w.). 1550 revidiert er als kais.. Kommissar
d. restituirte Reichskammergericht (Harpprecht V§ 10. Zimmerische Chron.).
Liess sich ca. 1549 i. Freiburg nieder, wo er vor 1553 starb. — Ein Kollegien-
heit V. ihm (Zasii enarratio i. rhetoricam Ciceronis u. Amelii [s. d.] Erklärung)
Könneritz — Coiii-atter. 267
auf d. Lpz. Ratsbibl. (Naumann Katal. Einl. S. 20 u. No. CIV. d. 31). Von
Hertzog (Edels. Chron. VI ]5oj unter den Gelehrten v. Adel erwähnt (vgl.
auch d. sehr lückenhafte Darstellung v. I. Tr. I. v. Könneritz i. Webers Arch.
f. s. Gesch. V' 130 ff.).
1836. Könneritz, Johannes de
zgo, 30. 1523. a nobili Joanne a Kouritz') I tl<ii-.
*) qniVenetijs morbci ut dicitnr biUeti ( - picote) mortuus
est. (al. m.).
Bruder des vorigen. 15091. Leipzig (Johannes Konritz de Zossen X-)-
Johannes v. Conritz, als jedermann die beste Hoffnung von jhm geschöpft,
entweder in Gallia oder Italia verschieden' (Spangenberg S. 192.).
1837. Könneritz, Christophorus de
309, 19. 1534. a nobili d. Christopliofo a Conritz I coronam.
310, 26. 1535. nobilis d. Christophorus a Conritz .procurator'.
Bruder der vorigen. — 1528 Dz. 2 i. Frei bürg [cf. Andreas a. C.].
Von Erasmus gelobt, der ornatissimis fratribus Andreae & Christophoro
a Conritz s. Ausg. v. Georg. Agricolae ßermannus s. de re nietallica
dedicierte. Basil. 1530. 8". (d. i. Auflage dieses Werkes hatte Platenus dem
Vater dediciert: Henrico a Conritz praefecto vallis Joachimicae). — Er war
1539 auf d. Reichstag z. Worms Substitut des bisch. Meissnischen Ver-
treters Christoph, v. d. Strass |s. d ] lUB. Meiss. 111 351). Dann i. Diensten
K.Ferdinands, zunächst i. Regierungsrat v. NÖstreich, dann als Hof-
kammerrat, endlich als Oberst-Kammer-Graf (oberster Verwalter der
Ungar, ßergstädte i. Neu-Sohli. y 1557 Aug. 14 i. dieser Stellung. — \'er-
mählt mit Agnes Freiin v. Harrach; erwarb d. Herrschaften Haggenberg
u. Enzersdorff, auch Burg u. Herrschaft Laa. War Lutheraner (Raupach,
Erläut. evgl. Östr. II 302; Webers Arch. V 192 f.).
1838. Conradi, Joachimus
201, 34. 1458. d. Joachimus Conradi rlerirus Caminensis diocesis iurauit et dedit
V solidos.
1469 Oct. 20 Greifswald (,d. Joachimus Conradi prbr. Caminensis
d. de Stargardia: gratis intit. ad peticionem dni prepositi, quia eius
cappellanus'.). 1477 WS. Joachim Conradi de Stargardia decr. hcentiatus
in novis iuribus Ordinarius, eccl. Gripeswaldensis canonicus.
B. Marie plebanus: Rector (I.) 1484: Rector (II) (. . Caminensis et
Gripeswald. can.). i486: Rector (III). 1490: Rector (IV) (cf. a. Clempin
Beitr. S. 17).
1839. Conradi, Nicolaus
149, ci. 1496. a d. Nicoiao Conradi de Dacia can. Lnndensi XII ^fossetos.
150, 33. 1497. Nicolaus Conradi ,sindicus' (cf. z^z.zz).
1474 Oct. 8 Greifswald (,Nicolaus Conradi de Dacia de Rodsnabi') —
Niels Kortsen archidiac. e. Lunden. (Mitt.).
1840. Conratter, Lucas
340. ao. I1501]. d Lucas Conratter in decretis liccntiatu> Constam-iensis, Secknicnsis
ac S. Vincentii Bernensis Lausanniensis dioc. ecclosiarum canonieus
contribuit unum aureum (Matr. Doctor).
1488 Aug. 15 Rom (,mag. Lucas Conratter der. August, d. R™'- d.
Cardinalis Andegav. notarius:' Lib. Confr. p. 108). 1496 Sept. 27:
Lic. i. Decr. Senensis (Sept. 26: ,d. Lucas Conratter can. e. Const.
Alam. i. iure can. licentiandus f. praesent.'; Sept. 27: .licentiat. et approb."
Erzb. Arch. Siena). 1501 Jul. 31: Decr. Doctor Senen. (,d. Lucas Con-
ratter ppos. S. Steffani" Const., Const. e. Curien. cathedr. eccL can.
Alam. f. insignitus': 1. c). - 1498 Dekan u. Kapitel v. S. Thome i. Strass-
burg a. mag. Luc. Conratter Decr. Lic. Const. e. can. in Rom (Tho.
Arch. — L. VII fasc. 201; 1500 Oct. 9 (Strassb. Bez. Arch. G 4705). 1507
Mz. 13 ppos. S. Steff. Const. ^Karlsruhe G. L. A. — V Gen. 51); 1507 Mai 22
Decr. D. ppos. S. Steff. et mai. Const. eccl. can. pslpstl. E.xecutor (Str.
268 Conratter — Konstanz
Tho. Arch. — L. I\' No. 41. 151 1 sendet B. Hugo v. Konstanz ,herr Lux
Cunrater Doctorn und thumbherren gen Rom mittel und wege zu suchen,
dass der von Knörringen zu der abtei (Reichenau) nit möge komer.
(Schultheiss, Konstz. Bist. Chron. i. Freib. Diöc. Arch. \'III 81). 1524 Jan. 2'j
meldet Lucas C. nach Strassburg, dass er seit Octob. 1522 kränkele: ,mag
Barth. StofFler prophetizavit mihi, quod aegritudo mea sit incurabilis. Adhu^
spero consequi sanitatem. Utor pro potu aqua cocta de ligno Guaiaci s
Calagutri. quod aliquantisper me fere totum extenuatum corpore restituerc
incepit' (Strassb. UBibl. Thes. Baum. II 63: dort auch e. Brief v. ihm dd.
1522 Apr. 22).
1841. Conratter, Wolfgangus
247, 35. 14Q5. a d. Wolgango Conrater de Memmingen gro~-.ctos \'I.
Vielleicht ein S. des Balthasar Conratter in Memmingen, welcher aus-
gangs des 15. Jahrh. ein eigenes Haus in der Krämergasse bewohnte.
1507 Mai 22 WolfFg. Conratter can. S. Johann. Const. (Strassb. Tho
Arch. — L. IV No. 3). 1513 Mz. 19: P. Leo X verleiht Wolft'gango Conratter,
clerico Aug. dioc, pensionem annuam super fructib. par. ecclesiarum in
Rumishorn et Lutprehen, Const. dioc. iHergenroether I 69).
1842. Conreschim, Jacobus
2-1, 44. 1509. a d. Jacobo Conreschim Coloniensi medium florenum Renensem.
S. des Christian v. Conradsheim, 1504 in Köln immatr. (Fahne,
Gsch. d. Köln. Geschl. S. 69).
1843. Konstanz, Bernhardus de
56, 41. 1305. d. Bernhardus de Constancia \' solidos.
1844. Konstanz, Brunner de
132. 22. 1369. d. Brunner de Constancia solvit pro pena solides \'.
Konstanzer Geschlecht, auch i. Neuenburg a. Rh. und Freiburg. —
1386 Nicol. Brunner, Kaplan a. S. Conrads Altar unter der Erde, Bürger
zu Konstanz (OBadisch.Gschlbch. I 171).
1845. Konstanz, Burcardus de (I)
41. 5. 1293. d. Burcardus de Constancia VIII solido.s.
1846. Konstanz, Burcardus de (II)
77. 35- 1319- d. Burchardus de Constancia X\'I .solidos.
1847. Konstanz, Franciscus de
142, 3z. 1380. d. Franciscus de Constancia ddt floren. I.
Vielleicht Franciscus Murer de Constancia. 1383 Franc. Murer can.
Const. — 1386 Oct. 9 Franc. Murer can. e. Const. et officialis episc.
(G. L. A. Karlsruhei. y 1396 Jun. 11 (,magister Franciscus murer can. huius
eccl-, sepultus ante altare lodoci'. — L. a. e. Const. i. M. G. H. Necr. I 289)
1848. Konstanz, Fridericus de
370, 4. 1350. Mz. 31. Fredericus de Constancia (testi.s).
Ohne Zweifel mit einem vorausgehenden Fredericus (vielleicht loi,
19. 1338 Fridericus de Haechingen Constanc. dioc. oder Frid. Schylhart
Constanc. dioc. 1337] zu identificieren.
1849. Konstanz, Georgius de (Ii
68, 31. 1315. d. Georgius de Constancia \'I solidos.
1850. [Konstanz], Georgius de (II)
92, 12. 1332. d. Gheorgyus cum magistro suo Johanne de Constancia iuratus
contribuit XL .solidos.
1851. Konstanz, H. de
43. 46. 1295. d. H. de Constancia VIII solidos.
X'ielleicht Heinricus Zwick subcustos e. Constantien. 1281. (Cop.B.
319. f. 72: G. L. A. Karlsr.)? 1290 (Zs. G. ORh. IX 476). 1292. 1302. (Zs.
XVI. 2171.
Konstanz — Koppt-niiku^. 260
1852. Konstanz, Johannes de (I)
65, 39. 1313. (I. Johannes de Constancia VIII solidos.
66, 39. 41. |iii4). d. Johannes de Constancia canonicus eciiesic S. Johannis
Constanc. ,pro('urator substit.'
Vielleicht Johann gen. Güttinger, Chorherr v. St. Johann i. Konstanz,
der 1345 nach d. Tode Albrechts v. Castell [s. d.] z. Propst v. St. lohann
gewählt wurde (Regg. ep. Const. No. 4721).
1853. Konstanz, Johannes de (II)
92, 12. 1332. d. Johannes de Constantia nigr. dni Georgii de C. |s. dj.
Vermuthlich identisch mit d. Johannes de Constantia magister dictus
de Maredorfh, der 1331 i. Padua als consiliar. Ultramontanorum a. d. Ab-
fassung der Statuten beteiligt war (Kaufmann i. CBl. f. Bibl.wes. IX 5. —
Unrichtig wird von Denifle i. Arch. f. L. u. KG. VI 380. 547a aus dem
.Magister dict. de Maredorft"- eine 2. Person gemacht; auch ist hier nicht
mit Denifle an Maredorf i. Hessen, sondern an Markdorf i. Baden zu denken).
1854. Konstanz, Otto de
61, 4. 13 10. d. Otto de Constancia X solidos.
Vielleicht mag. Otto Jocheier de Constantia. cantor e. S. Johannis
1337 u- ö. (Regg. ep. Const. No. 4523I; noch 1344 (No. 4673).
1855. Konstanz, Sifridus de
59, 36. 1309. d. Syfridus de Constancia VI solidos.
1856. Konstanz, Steffanus de
61, 7. 13 10. d. Stephanus de Constancia X solidos.
1857. Konstanz, Ulricus de
60, 37. 1310. d. Ulricus de Constancia VI solidos,
62, 8. 1310. d. Ulricus de Constancia XVIII denarios.
Wohl Ulricus Unterschopft de Constantia? 1322: Ludovici Imperator,
prim. preces preposito e. Luson. pro magistro Ulrico de Constantia pro
canonicatu (Oefele, Scrr. I 737). 1325 Jan. 19: EB. Matthias v. Mainz deputiert
magistrum Vlricum de Constantia ppos. e. S. Seueri Erfurd. clericum
suum zur Verhandlung mit Dekan und Kapitel von S. Victor zu Mainz,
Propstwahl betreffend (Joannis I 647. II 604). — [Im Konstanzer Kapitel
erscheint 1295. 96 ein Ulricus de Bodman; 1296 Ulricus de Richental:
1315 Ulricus de Ramschwag].
1858. Kopenhagen, Heinricus de
44, 35. 1293. mag. Henricus canonicus Uafniensis de Dacia VIII solidos.
Vielleicht Henrik Mortensen can. Hafn. f 1339 (Rördam, Kbhvns
Kirker og klostre i. Widdelald. S. 124 — Mitt.).
1859. Koppernikus, Andreas
252, 23. 1498. a d. Andrea Kopternik dior Bologninos XXXII.
Alterer Bruder des Nie. K. — 1491 mit seinem Bruder nach Krakau.
Erhält während seines Bologneser Aufenthalts 1499 ein Kanonikat in
Frauenburg und kehrt 1501 mit seinem Bruder N. nach Frauenburg
zurück, um Studienurlaub zu erbitten, der auch gewährt wird. 1499 von
Bologna nach Rom, um durch Dienste bei der Kurie seinem Geldmangel
abzuhelfen (Beruh. Sculteti a. Luc. Watzelrode b. Watterich p. 35). ca. 1505
nach Frauenburg zurück. 1508 erbittet er sich — am Aussatz leidend —
Urlaub, um auswärtige .\rzte zu consultieren und begiebt sich wieder
nach Italien. Das Kapitel hebt jede Gemeinschaft mit ihm auf, doch wird
ihm vom Papste ein l'rocurator für sein crmländisches Kanonikat bestellt
(1516). -j- zwischen i5]6 und 1519, vielleicht in Rom. (J. Watterich, De
Lucae VVatzelrode Episc. Warmien. in Nicol. Copernicum meritis, Regimonti
1856, besonders S. gft". u. 31 ff. vgl. a. Prowe II 472 ff. — 4 Briefe abgedr.
i. Mitt. d. Copern.. Ver. Hft. 4, 56 — 98; vgl. d. wichtigen Auszüge aus d.
Kapitelprotok. bei Hipler, Spicil. p. 271. 272 f.).
270 Ko|)pciniku> — Korb de W'aldeik
1860. Koppernikus, Nicolaus
24S, 43. 1496. a d. Nirolao Kopperliiiiik de Thorn IX siio>>eto>.
Der grosse Astronom. — Geb. 1473 Fbr. 19 in Thorn, jüngster S. des
Nicolaus K. und der Barbara v. Watzelrode, Bruder des vorigen, Neffe des
Lucas Watzelrode |s. d.] von dem er nach des Vaters Tode erzogen wurde.
— 1491 Krakau (.Nicolaus Nicolai de Thuronia'): er absolvierte den
philosophischen Cursu.s und hörte zugleich humanistische \'orlesungen;
Freundschaftsbund mit dem Humanisten Laurentius Corvinus aus Schlesien.
Schüler des Mathematikus Albertus Blar de Brudzevvo, der ihn zu astrono-
mischen Beobachtungen anleitete. — 1494 — 1496 in der Umgebung seines
Oheims in Thorn und Heilsberg: vergebliche Bewerbung um das durch
den Tod des Mathias v. Launau |s. d ) erledigte Kanonikat. 1496 — 1500 in
Bologna: Juristisches Studium: daneben eifriger Schüler des Astronomen
Dominico Maria di Novara; hörte wahrscheinlich zugleich Griechisch bei
Codro Urceo. Im H. 1497 wurde ihm abwesend ein Kanonikat an der
Frauenburger Kirche zuteil. 1498 kommt sein Bruder Andreas nach
Bologna. 1500 Frühjahr bis 1501 Frühjahr hält er zu Rom astronomische
Privatvorlesungen (.professor mathematum in magna scholasticorum
frequentia et corona magnorum virorum et artificum in hoc doclrinae
genere'). Kehrt 1501 mit seinem Bruder nach Frauenburg zurück, um
weiteren Studienurlaub zu erbitten: post maturam deliberacionem Capitulum
votis utriusque condescendit, maxime ut Nicholaus medicinis studere
promisit consulturus olim antistiti nostro reverendiss. ac etiam dominis de
capitulo medicus salutaris et Andreas pro literis capessendis habilis vide-
batur (Kapitelprotok.i. 1501 Herbst bis 1503 Frühjahr: i. Aufenthalt in
Padua: Abschluss des juristischen Studiums. 1503 Mai 31: Decr. Doctor
Ferrar. .venerabilis ac doctiss. uir d. Nicolaus Coppernich de Prusia
canonicus \'armensis et scholasticus e. S. Crucis Vratisl.. qui studuit
Bononie et Padue fuit approb. in iure can. nemine penitus discrepante et
doctoratus per prefatum d. Georgium V'icarium antedictum. Promotores
fuerunt D. Philippus Bardella et D. Antonius Leutus. qui ei ddt insignia
ciues Ferrarienses': Notariatsarch. zu Ferrara; abgedr. i. Atti dellAcad.
Pontif. dei nuovi Lincei 1877 p. 341 ff. und hieraus bei Prowe I 313 f.).
1503 — 1506 (Anfang): S.Aufenthalt in Padua: Medizinisches Studium
(zum Doctor med. ist er nicht promoviert worden). — \"on 1506 ab in der
Heimat, teils in Heilsberg (bis 1512), Frauenburg (bis 15161, Alienstein
(bis 1519), Frauenburg (1519NV. — 1520 Nv.j, Alienstein (1520 Nv.— i52ijun.),
Frauenburg (bis 1531), u. s. w. v 1543 Mai 24 (Aus der höchst umfang-
reichen Litteratur nur die wichtigern neuern Schriften : Fz. Hipler, Spicileg.
Copernicanum. Festschrift h. \'. f. Ermland z. 40osten Geburtstage des erm-
ländisch. Domherrn Nicolaus Kopernikus Braunsb. 1873; Nicolai Copernici
Thorunensis de Revolutionibus orbium coelestium Libr. \'I. Ex auctoris auto-
grapho recudi curavit SocietasCopernicanaThorun.;Thorun. MDCCCLXXIU;
Leop. Prowe, Monum. Copernikana, Berl. 1873: derselbe. Nie. Copernikus
auf der Univ. zu Krakau, Progr. Thorn 1874: derselbe, Xicolaus Coppernikus
Bd. I. Berl. 1883: M. Curtze, Reliquiae Copernicanae Lpz. 1875: Mitt. d.
Coppernicus -Vereins f. Wiss. u. Kunst z. Thorn (H. i: Inedita Coppernicana
hrsg. v. M. Curtze, Lpz. 1878. H 2: Der Aufenthalt des Coppernicus in
Bologna v. M. Curtze (Deutsche Übersetzung der Schrift von Carlo Malagola,
Nicolü Copernico nello Studio di Bologna: c. \^ der Monografie storiche
sullo studio Bolognese. Bologn. 1888). — Die Hochschule Padua z. Z. des
Coppernicus von A. Favaro (übersetzt von M. Curtze. Thorn 1881). — Nie.
Coppernicus, Über die Kreisbeweg, der Weltkörper, übers, v. E. L. Menzzer,
m. Vorw. V. M. Cantor, Thorn 1879 u. s. w.).
1861. Korb de Waldeck, Ulricus
129, 4. 1367. d. Ulricus dictus Korb de Waldeck dyoc. Moguntin. ddt X splidos.
136, 13. 14. 1373. Oct. IX. Ulricus dictus Corph can. S. Petri Moguntin. .procurator'.
136, 23. 1373. dictus d. Ulricus infra pestem repatriavit (136,26; 137,17).
1378 Oct. 4 wird Ulricus dictus Gorp de Waldech dioec. Mog. als
Scolaris iuris civilis univ. Patavinae genannt (Gloria, Monum. No. 567).
Coixiatus — Koctzler. 271
32. Cordatus, Jacobus
298, 29. 1530. a d. Jacobo Cordato Aiitwerpiensi unum florcnuni auri.
1563. Cori, Walterus
1-3, 7. 1422. d. Waltberus Cori bai'culariu> medicine Herbipolensis dyocesis
X soUdos.
1564. Khorkind, Franciscus
237, I. 1489. a Franrisco Khnrkind dio<'. Traiectensis III grossos.
1865. Korner, Steffanus
279, 5. 1515. a d. Stheffano Korner X carbiios.
1516 Mai 22: Leg. Doctor Bonon. (,f. licentiatus in iure ciuili dns
Steffanus de Alamania': Erzb. Arch. Bologna. Perg. No. 2; ,Stefanus Stefani
Krur (!)': L. s. i. c. Ii.
1866. Corvus, Ulricus
77. 37- 13 '9- d. UhMcus Corvus X solides.
1867. Chosentin, Nicolaus
225, 32. 1478. a Nycholao Chosentin de Franconia X solidos et II quadrinos.
58. Coeslin, Heinricus de
110, 15. 1345. a d. Heinrico de Gozlin Caminensis dycc. MI solidos.
i86g. Coeslin, Nicolaus de
HO, 39. 1345. a d. Nyi-olao de Gozling Caminensis dyoc. \'1I solidos.
1870. Costitz, Johannes a
33"t 31- 1559 nobilis d. Johannes a Costitz zu .Schendin libras quattuor.
1561 SS. Frankfurt a. O. (.Joannes a Costitz Misenus'). — 1577 Hans
von Costitz. Hauptmann z. Merseburg. 1592 an Polen, 1594 an Braun-
schweig gesandt (Arch. Dresden 1.
1871. Koet, Johannes
134, II. 1370. magister Johannes Kok |!) solidos XII.
Johannes Koet de Limburg erscheint seit 1380 als decanus B. M.V.
ad gradus \'esalien., seit 1391 als ppos. S. Florini Confluent. (Brower
& Masen ed. Stramberg p. 224. 2531.
1S72. Kothen, Albertus de
41, 47. 1293. d. Albertus de Kotene VI solidos.
1873. Kothen, Arnoldus de
53, 2. 1301. d. .\rnoldus de Cotene X solidos.
1874. Kottbus, Cunradus de
50, 39. 1300 d. Cunradus de Kotebuz V solidos.
1875. Kottbus, Otto de
59, 22. 1309. d. Otho de Cotbuz canonicus maioris ecci. Madeburgensis ,procurator'
(cf. 59, 26. 38).
61, 21. 1310. d. Otto de Kotbuz pro sc et magistro XV solidos.
[Ein Otto de Goetelitz (!) erscheint 1315 als can. e. Magdeb.: ÜB.
Magdeb. S. 153].
1876. Cottenauer, Christophorus
210, 13. 1465. Christoferus Cottenawer |cf. Wolfg. dux I3a\ariae|.
210, II. 1465. item in die assunipcionis XL Holendiiios pro eandelis, IUI magnis
ad altare et parvis ad peragenduni e.xequias Cristoffero CotnaCver,
Kuttenavv, Cuttenauer (Hundt III 424 lY.). — 1457 WS. Wien
(.Christoforus Kottenawer de Albershofen 4 s'i.
1877. Koetzler, Marcus
334, 12. 1555. d. Marcus Kotzler Norieus libras duas.
1551 WS. Erfurt (.Marcus Kützler Norinbergensis' — und Georg K.).
1553 Fbr. 19 Padua (.Paulus et Marcus Koetzler fratres Norimbergensis').
Koetzler — C'rafftcr.
— ,Marx Kötzler, Georgen Kötzlers mit der Schottin 5. Soiin, wardt zu
Nürnberg geb. Anno 1536, hat erstlich zur Ehe gehabt Barbara. Sebastian
Schedels Pflegers zu Herspruckh seeligen Tochter, vnd anno 1563 zu
Nürnberg Hochzeit gehalten : mit derselben einen Son vnd zwo Tochter
erzeugt vnd als dieselbe den 22. Marcij anno 1570 Todes verschieden, hat
er zur Ehe genommen Catharina Plödtic, Sebastian Kötzlers sei. Nach-
gelassene Wittib, mit ihr zu Eschenaw Hochzeit gehalten anno 1576 und
kheinen Erben mit ihr erzeugt. Er aber ist den andern September anno
1587 zum Hiltpoltstein , alda er Pfalzgräflicher Rath und Pfleger
gewesen, verschieden vnd daselbsten in der Kirchen begraben worden'.
(Der Kötzler Stammbuch f. 59 a: Ms. No. 272. 2". der Nürnberg. St. Bibl.;
nach Will, Münzbelust. 11 734 8. 49 ist s. Todestag 1576 Sept. 20. vgl. a.
Würfel, Nachrr. z. St. u. Adelsgsch. II 749).
Koetzler, Valentinus
285, I. 1519. a d. Valentino Koczler (Nuernbergensi) medium ducatum (cf. 291, 161.
191, 14. 1524. a d. Valenüno Koetzler Nuribergen.^i XXXV Boiendinos (cf. Matr.
Doctor. : 342, 11).
Oheim des vorigen. - 1512 i. Leipzig i.X'alentinus Ketzler de
Nuerenberga ögr.'i. Seit 1528 Ratssyndicus i. Nürnberg. .Herr \'alentin
Kötzler, Georgen K. vnd deren von Moren anderer Son, wardt zu Nürnberg
geboren an einem Donnerstag d. sibenten Februarij zwischen zweyen vnd
dreyen vhrn auf den tag Anno 1499. Ist beyder Rechte Doctor vnd der
Stadt Nuernberg Rat vnd Advocat gewesen: hat zur Ehe gehabt Anna.
Georgen Dillhern Münzmeisters doselbsten T., mit ihr an e. Mitwoch d.
22. Apr. a°- 1534 Hochzeit gehalten vnd in wehrender Ehe zehen Sfin vnd
zwo Töchter erzeugt. Ist alda den 17. Septembris a 1564 verschieden'.
(Der Kötzler Stammbuch f. 40»: Nürnb. St. Bibl. ms. No. 272 . — Er befand
sich mit Christoph Scheurl [s. d.| in der vom Rat der Stadt Nürnberg
niedergesetzten Commission, welche Haloanders [s. d.] Projekt der Pandekten-
ausgabe prüfen sollte (Stobbell 36. a. 711. Über seine hervorragenden
Verdienste um die (4) Redaktion des Nürnberger Stadtrechts, die s. g.
.Reformation', vgl. d. Artikel .Christph Fabius Gugel'. (vgl. a. Will, Münz-
belust. II 734. 7. 46, wo als Todestag d. 12. December genannt wird;
Würfel, St. u. Adelsgsch. II 737: Hase, d. Koburg. S. 180: Stintzing I 5421.
Krafft, Anthonius
275, 26. 1513. a d. Anthonio Krafft de Ulm dimidium florenum.
S. des Ambrosius Krafft, geb. 1491. Wird 14.99 ^'^ achtjähriger vom
Vater auf den Krafftsaltar S. Thomas präsentiert. — 1500 Jan. 29:
Anton Kraft, Kleriker Konstanzer Diöz.. verpflichtet sich wegen der
Annata des ihm durch Urk. v. 1499 Jul. 4 übertragenen ständischen
Benefiziums am Altar d. hl. Apostel Thomas, Antonius, Ludwig und der
Jungfrau Barbara i. d. Pfarrkirche der sei. Jungfr. Maria i. L'lm, dessen
Einkommen auf 6 M. Silber geschätzt wird (Württ. Gschq. 2. 351. No. 247
und 248). 1515 lun. 19 als Decr. Doct. erwähnt (Wevermann, Neue Nachrr.
S. 258).
Krafft, Georgius
2i5, 10. 1471. a d. Georgio Crista alias Kraft de Ulma X Bologninos.
1479 i. Tübingen (.Georg. Crista plebanus in Baishan').
Craffter, Antonius
334, 49. 1555. d. Antonius Craffterus Augustanus libras duas Bononienses decen.
Vermählt i. Augsburg 1569 Fbr. 9 mit Barbara Rämin (Hochztsbcl:.
ms. Mü. Hfb.). t 1593 Jun. i (Epitaph b. Prasch p. 150: .Antonio Crafter
Augustano a. CID, 13. VIIC. Cal. Jun. vita piissime functo et in paterno e
regione sepulcro condito uxori eins charissimae Barbarae Raemin patriciae
Augustanae decennio post maritum VIII. Kai. Oct. mortuae et hie terrae
redditae, parentibus opt. m. Antonius Crafter filius h. m. p. c.'i.
Crailsheim — Krainal. 273
1882. Crailsheim, Marquardus de
112, 27. 1345. a Marqwardo de Krewelshani \'I1I solidos.
Fränkisches Geschlecht (Biedermann. Steigerwald tab. XXXVI f.;
Württ. Viertelj. 1880. S. 2870.: Zs. f. württ. Frani<. X S. 9 f ) — 1354
Markart v. Crawelsheim, can. e. Oringen.: ebenso 1363 (Wibel, Hohenloh.
Ref. Hist. I 60; Zs. f. w. Fr. 1. c). 1379 wird Marquard Kenwelshonn (I) dem
Papst Clemens VII als .Urbanist' bezeichnet (Rom. Quartalschr. VII 154. a. n.
Erscheint seit 1389 Dz. 31 zugleich als can. e. Ilerbipol. (Arch. UFr. 32,
241), 1399 Dz. 20 als Chorherr i. Stiftshause i. Würzburg (Arch.
UFr. 21, 541. •(■ 1400. Apr. 22 (1. c).
1883. Kramm, Heinricus
276, 31. 1513 a d. Henriro Kramm I florenum.
Braunschweigische Familie. — 1502 Wittenberg (,Heinr. Kramm de
winczenberg'i. 1506 Erfurt (.Heinr. de Cram'). 1522 — 30 Heinr. de Gramm
Propst in Wien hausen. War auch braunschweigischer Rat und Amt-
mann zu Gif hörn ( v. Gramm'sche Stammtafel ms., Mitt, : Arch. Hannov., Mitt.i.
1884. Kramm, Sifridus de
261, 3. 1502. d. Sifridus de Gramme-) i'an. Hiklcnsemiensis ex X'inenborrh
florenum medium.
*) decanus e. S. Andree eiusdem civitatis (al. m.|.
S. des Gottschalk v. K. (Stammtafel ms.: Mitt). 1498 Erfurt (Sif^Vidus
de Kramm-). 1501 : can. e. Hildes.; 1510 Fbr. 3: decanus S. Andree
Hildes. (Henning Brandis' Diar. S. 1951. Chph. Scheurl [s. d.| empfiehlt ihm
1508 Fbr. den Otto Wiinckelmann |s. d |. t 1538 Sept. 28 (Lauenstein I 238).
1885. Cranberg, Joachimus
333. 39- 1554- '^l- Joacfiimus Cranbergh iuris doctor übras quattuor.
1540 Apr. 25 i. Rostock (.Joachim Kranenberch HamburgensisM. 1553
Aug. 22 Padua (.Joachim Kranberger Saxo Hamburgensis, [I. Ü. D. paulo
post factus Consiliariusjl Von der deutschen Nation 1554 Fbr. 11 zum
Consiliar gewählt; erhielt in Padua am Abend der Wahl des Levin
V. Schulenburg [s. d.], als er mit diesem nach Hause ging, bei einem Über-
fall einen Lanzenstich in den Schenkel, so dass er kaum von den Gefährten,
gerettet werden konnte (vgl. a. v. Luschin, Abhdl. Wien. Ak. d. W. XV 388).
I. U. Doctor, Mitglied der Jurist. Fakultät der Universität Rostock
(Rost. Matr. n^ p.'XXI.i.
■6. Cranch, Johannes
197, 41. 1452. d, Johannes Cranch et eins ser\'itor I ducatum.
Johannes Kranch von Kirchheim, S. des Peter Kr. (v 1462) u. der
Margareta v. Lengefeld (f 1470) (Humbracht f. 250). — Erscheint seit 1512
als can. e. Spir.. seit 1521 als senior capituli, seit 1529 auch als ppos.
e. S. Guidonis Spir. (Kr. Arch. Speyer , Hochstift' No. 408. 427. 633. 643.
745 — 47); Glaser No. 521). -i" 1534 Apr. 26. (, Joannes Kranch de Kirchheim
canonicus, senior ac iubilarius maioris et S. Guidonis ppos. ecclesiar.
Spiren. f 1534 \'l. Cal. Mai.-: Freib. Diöz. Arch. 19, 204.; nach Remling
II 208. a. 867. am 27. Mai d. J.; nach Humbracht a. 27. Sept., was sicher
unrichtig, da 1534 Jul. 27 seine Propstei, als durch Tod des Inhabers erledigt,
vergeben wird : Glaser No. 527).
17. Crane, Bado de
195, 27. 1449. d. Bado de Crane .testis".
i8. Cranest, Andreas
71, II. 1316. d. Andreas Cranest de V'ienna l'atavicnsis dyoc. IUI libras.
[1300 Heinr. Chranest: ÜB. L. ob der Ens IV 350].
ig. Krantal, Andreas
251, 24. 1498. a d. Andrea Krantal canonico .\rnijaviensi dioc. 1 lerhipolen. Bologn. XX.
1495 Apr. 23 Ingolstadt (,Andr. Krantaler canonicus in (bringen 1 tl.'i.
Deutsche Studenten in Bologn.i. ' ■''
274
Kraut/ — Kr<-ii'K
1890. Krantz, Eggerdes
251, 30. 1498. a d. Eggerde Kranlz canoniro cid. H. Marie Haiverstat. Holog. XXIII I
2,58, 25. 1500. Eggerde.s Krantz .sindicus'.
260, 29. 1502. Eggerdes Krantz, iuris Caesarei doctor, .procurator' (340, 7).
Ein Bruder des bekannten Geschichtsschreibers Albertus Kran:.
(Fabricius p. 604). 1480 Oct. 22 Rostock (.Eggardus Krantz de Han:
borch II nir.'i. 1502 Mz. 19: Leg. Doctor Bonon. (L. s. i. c. I). 150.
Mai 22: Eggardus Krancz Leg. Doctor officialis curie llalberstat. lUL
Quedlinburg II 88. 90). 1516 Aug. 21: decanus e. Hamburg. (Stap
hörst I 2. S. 333); ebenso 1518 Aug. i (a. a. O. S 336. 39. 40. 41: Meyer
Schulwesen z. Hamburg S. 432). 1524 Apr. (Staphorst S. 355).
1891. Crasfus, Georgias
231, 10. 1484. Georgias Crasfus |cf. Gcorgius Siulteti.j
1892. Krauchthai, Johannes de
60, 36. 1310. d. Johannes de Cruchdal de Suevia XX r.olidos (bi, 331.
\'ielleicht Krauchthal, K. Bern? 1305 Mai 10 Johannes de Krochtai.
Z. i. e. Urk. d. Kl. Fraubrunnen, d. Constant. (K. Berni; ebenso 1315 Dz. 7:
Joh. de Krouchtal burgensis in Burgtorf (Regest, d. Kl. Fraubrunn. 78. 1131
1893. Crauter, Albertus
I103, 29. 1341. Albertus diitus Krucher XII solidos).
115, 44. 1347. a d. .\Iberto diclo Crauter et d. de Reinach XIX denarios.
107, 18. 1348. Albertus Crauteri de Xuernberg plebanus ccci. S. Martini in Haben
berg , procurator' (117, 7: Cruter).
Nürnberger Geschlecht Krautter (vgl. Germ. Museum Ms. No. 1677
fo. 170 sq. u. Xo. 1837. t. II 3081. — 1355 Albrecht Krautter. Pfarrer zu
S. Sebald i. Nürnberg. Sein Bruder Heintz ist 1347 Bürgermeister
iNo. 1677 f. 170). 1364 Apr. 30 stellt Albrecht Krautter einen Revers aus,
worin er sich verpflichtet, den Friedhof bei seiner Kirche nicht gegen das
Rathaus hin zu erweitern (Städtechron. I 421 — 23. vgl. S. 93. 95. No. 12).
1894. Krebs, Adamus
28b, 19. 1521. a d. Adamo Cancer Trevirensi medium florenum Renenseni.
292, 8. 1525. Adamus Crebs ,procurator' (300, 2b; 410. 33).
I294, 36. 1528. pro Angelo Aretino , super Institutiones" et vocabulario greco Adamj
Krebs quos libros et plerosque alios loco debiti reliquit . .]
1517 SS. Ingolstadt (.Adamus Krebs ex Cocheym 6gr. et 4famiilis").
1895. Krebs, Johannes
335' 15- 1556- d. Joannes Krebs Trevirensis libras duas Bononienses quatuordecim.
344, 23. 1556. d. Joannes Krebs Trevirensis (I. U. Doctor) Bononenos sexdecim.
1547 Mai 13 i. Köln (.Joannes cancer treueren, ad artes iurauit e.
satisfecit plene'). 1556 Apr. 11: I. U. D. Bonon. (Johannes Krebs treuir
germanus': B. 4").
1896. Kreich, Tilemannus
306. 5. 1533. a reverendo Tilmano Kriech preposito et canonico Wetzllariensi
Lim Bologninos.
1528 Aug. 31: Thilmannus Kreich S. C. Maiestatis secretarius,
cantor S. Petri Maguntin., decan. S. Victoris ibid. et can. Colon.,
prepos. Wetzflariensis (Brower e. Masen ed. Stramberg p. 273). 1528
Tilemanus Kreich I. U. D., ppos. B. Marie Wetzflar., r. e. parroch. villae
Münster (Guden. II 719: Joannis II 917)- 1534 decan. e. B. M. in campis
extra muros Mogunt. (Guden.) Sigillifer Mogunt. et in aede
metropolitana quondam vicarius regius. t 1551 Dz. 28 (Joannis
II 630; Guden. II 719. 30). (1520 Fbr. 28 Hütten a. Melanchthon: .quidquid
fiet, tu mihi responde celerrime, vel Fuldam mittens quod scribes, vel
Magdeburgum in aulam. ad lilemannum Kreych, qui sacerdos est a
ceremoniis principis': Corp. Ref. v. I 147 No. 64 cf. Boecking Opp.
Hutt I 365).
Crf-vfiibeivli
275
1897. Creyenberch, Albertus
160, 28. 1407. Albertus Creyenbciili propcoitiis ecil. B. Marie in Wolfiani^kinhen
Olomucensis dior. et litterarum apo^toliiarimi xriptor >olvit libras II.
1898. Kreyser, Johannes
2Ö9, 27. 1507. Johannes Kreyser de Heidenlieini nirhil.
1899. Kreytzen, Johannes a
300, 53. 1531. a nobili \iro d. Joaiuie a Kreytzen üi'utfiio ununi florenuni Rhencns.
303, 24. 1532. nobilis d. Joannes a Krevi'zen IJrutenus .procurator".
Sächsischer Adel (Creutz), erst seit dem Ende des 15. Jahrh. im
Gefolge des Hochmeisters Hz. Friedrich v. Sachsen [s. d.] nach Preussen
(Gauhei. — S. des Landhofmeisters Melchior v. Kreytzen. 1524 SS. in
Wittenberg (.Johannes de Creytzen nobilis'). 1533 Sept. 25 in Rom
(,Ego Johannes von Kreyden, patria Brutenus, I. U. Doctor" — Lib. Confr.
P- 137) 1536: Kanzler des Hz. Albrecht v. Preussen. F"ührte mit seinem
Bruder, dem Oberburggraf Christoph v. Kr., die Regentschaft während der
Minderjährigkeit des Hz. Albrecht Friedrich. [Über s. amtliche Thätigkeit
vgl. Tschackert ÜB. No. 2319. 2320. 1812. 1997. 1616. 1897.] — Vermählt
mit Euphemia v. Dombrowski v. Damerau, die ihm in 25 jähriger Ehe
10 Kinder schenkte. Er starb 1575 Jan. 5 im 70. Lebensjahre (Erläutert.
Preussen I loi f 1. Der ,preussische Cicero', ein Freund der Gelehrten
und besonderer Gönner der jungen Universität (Pisanski S. ii6, vgl. a.
Schirrmacher, Hz. Joh. Albr. v. Meckl. S. 66i. 671. a. 3. 673. Lohmeyer
S. 29. a. 2. 124. 242 f ). S. Bildnis i. d. Königsberger Univ. Matrikel (Erfc
Preuss. IV 3251.
1900. Kreckwitz, Albertus de
60, 13. 1309. d. Albertus de Krekewitz XII solidos,
61, 30. 13 10. d. de Crekewiez III solides.
[354, 21. 1309. Alverius de Missina ,testis'|.
1349 Albrecht v. Kreckwitz (Sinapius, Kurios. 1 55: Regg. Bd. IV
S. 134. 156). „Vielleicht ein Sohn des als Z. bei Hz. Heinrich III von
Glogau am 15. Sept. 1296 erscheinenden Johann v. Crecowitz, Regg.
No. 2434." (Pfotenhauer i. Ztsch. Schles. G. 28, 438. a.i.
1901. Kreckwitz, Ernestus de
336, 28. 1558. nobilis d. Ernestus de Krakavviiz de WinliwiLZ Silesius e.\ duiatu
Glogoviensi libras quattuor.
1557 Apr. 28 Padua (.Ernestus von Krack witz de Wirchwitz Silesius
e.K ducatu Glogouiensi'). — Ernst v. Kreckwitz, aus dem Hause Würchwitz
im Glogauischen, S. des Johannes v. K. auf Würchwitz aus dessen 2. Ehe
mit N. von Berge und Herrendorf. Er sass auf Würchwitz und starb vor
1583. — 1556 Juni 7 stellte K. Ferdinand dem Ernst v. Kr.. Salomo v.
Schweinichen und Joachim v. Berg |s. d.], die sich zur \"ollendung
ihrer Studien nach Italien begeben wollten, einen Pass und Schutzbrief
aus (gedr. bei J. J. v. Fuldner, Sammlung einiger . . . Urkk. u. Nachrr. I 6;
vgl. J. Scultetus, tabulae geneal. ms. Bresl. St. Bibl.. Mitt.).
J902. Cremer, Hermannus
264, 39. 1504. d. Hermannus Cremer, clericus Bremen, dioc, ddt XV'I Bolendinos.
1507 Mz. i: Decr. Doctor Bonon. (Fbr. 10: ,disp. f. c. d. Armanno
Cremerr frisii (!) filii (I) hanesti bremen. dioc' — Mz. 1: .e.xamen et con-
ventus prefati d. Armani': L. s. i. p. I).
1903. Kremsier, Chunradus ppos. in
73> 37- 'ST- '1- Chunradus prepositus de Chremsior XX solidos.
1904. Cremzow, Bertramus de
bo, 18. 1309. d. Bertramus de Creniznw XVI solidos (ff. 61, 28).
(Nicht zu verwechseln mit dem seit 1329 urkdl. auftretenden Bertramus
de Cremon, dem spätem Bischof von Lübeck ( r 1377). — Eine Familie
Kremptczouwe (Kremptzow) erscheint Ende des 15. Jahrh. in Woldenberg
und Arnswalde].
IS»
276 Krenkinscn — Kre.--
1905. Krenkingen, Lutoldus de (1)
103, 23. 1341. d. Ludolfus (I) de Krcngkinsien ran. eccl. Araenlin. X liljra-.
1321 Jun. 13 Lutoldus natus Lutoldi de Chrenkingen mit Kanonika;
i. eccl. Arg. sub exsp. prebende provid. (Act. Vat. No. 2354»; wird 1324
P"br. 14 als can. e. Arg. (an letzter Stelle) genannt (ÜB. Strassburg II 381).
1332 Aug. 10 Lutoldt V. Krenckingen thumbher ze Strazburg (ÜB. Rappolt-
stein I 334). 1344 Nv. 27 Liitold. Freier v. Kr., Ritter, entsagt im Namen
seines Sohnes Lütold Chorherrn zu Strassburg. „der ze disen Ziten ze
Schul ist" allen Ansprüchen, die dieser an d. Gotteshaus Konstanz hat;
dieser letztere, Domherr z. Strassburg, Kirchherr i. Thiengen und in
Schwerze, verzichtet (dd. Bologna 1344 Dz. 5) seinerseits gleich-
falls auf alle Ansprüche Regg. ep. Const. No. 4709. 4712;. 1349, nach
dem Tod des Ulr. v. Signau |s. d.], von e. Teil des Kapitels z. Propst
der Strassburger Kirche gewählt, muss aber dem vom Bischof be-
stellten Joh. de Lichtenberg weichen (Chron. des Fr. Closener 141).
1354 Apr. 15 Lutoldus de Kr. vom Papste mit der Propstei der Strassb.
Kirche provid.. trotzdem er Inhaber von 6 Pfarrkirchen (videlic. S. Theodori
i. minori Basilea, in Tuengen superiori, in Swertze, in Tuengen inferiori,
in Inzlingen et in Schinznach ecclesiar. Constant. e. Basil. d.) ist (G. L. A.
Karlsruhe, \'atik. Abschrr. - vgl. Matthi. v. Neuenburg p. 234: de preposi-
tura Lutoldo de Krenkingen presenti Argentinensi canonico providetur).
Wird als ppos. e. Arg. erwähnt 1356 (Schöpflin Als. dipl. II 21 11 u. 1359
(Seelbuch f XXIIIIb). j- ca. 1361 (s. Nachfolger Joh. v. Kiburg |s. d.]
erscheint zum erstenmal 1362).
1906. Krenkingen, Lutoldus de
143. 37 1381. d. Lutoldus de Kre.akingen prepositu.s in Fricsach solvit 11 libra- et
dimidiam (cf. 143, 40).
397, 33- 13*^- Jäf- '^- d. Lutoldus de Krenkingen Constanciensis dyocesis ,testi-'.
[Friesach ist wohl ein Lesefehler].
1907. [Krenkingen], fr. Heinricus socius Dni de
1Z3, 25. 1341. frater Heinricus, socius Ludolfi de Krenkingen nichil.
1908. [Krenkingen], Conradus mgr. Dni de
108, II. 1344. a d. Conrado magistro dni de Krenkingin \'III solides.
1909. Kress, Christophorus
337, 5. 1559. d. Christophorus Cress Xoricu- libras quattuor.
Ältester S. des Christoph Kress v. Kressenstein z. Letten u. Rätzels-
dorff (t 15601 und der Dorothea Haller (7 1554). Stammherr der altern
Rätzelsdorfter Hauptlinie, geb. 1541 in Nürnberg. 1556 Apr. i. Leipzig
(.Christophorus Kress Noricus 10 gr. 6 -4'), wo er im Hause des Joach.
Camerarius lebte. 1559 Sept. 17 i. Bologna; wohnte daselbst mit seinen
Landsleuten Joh. Nützel [s. d.] und Carl Pfintzing [s. d.| im Hause seines
Oheims, des Kaufmanns Albr. Scheurl |s. d.]. Nach dem Tode des \'ater3
überLucca (1561 Nv.) nach Nürnberg zurück. 1562 Jun 22 nach Speyer,
um sich dort i. Dienste des Reichskammergerichtsprokurators Dr. Abrah.
Löscher für d. juristische Praxis vorzubereiten. Auf die Aufforderung
seiner \'ormünder zur Ordnung von Erbangelegenheiten 1563 Apr. 6 nach
Nürnberg zurück. 1565: Genannter des grössern Rats u. Schöffe
am .Stadtgericht; 1566 Ostern: im engern Rat; 1567: junger
Bürgermeister, Waldherr, Deputierter zu Gewicht u. Aich; 1575: Land-
pfleger und Steuerr. 1579: alter Bürgermeister. — 1564 Sept. 18 verm.
mit Ursula Tetzel (f 1574); 1579 Fbr. 13 mit Maria Plöden, We. des Gabr.
Muffel, f 1583 Jun. 23, erst 42 Jahre alt; i. Chor der Kirche zu Kraffis-
hof, dem alten Stammsitz der Kresse, begraben. Hinterliess aus erster Ehe
einen S. Jobst, der die Hauptlinie weiterführte. Aus seiner Leipziger und
Bologneser Zeit sind zahlreiche Briefe im Kressischen Familienarchiv zu
Nürnberg vorhanden (vgl. .Briefe e. Nürnberger Studenten aus Leipzig u.
Bologna' (1556 — 1560), mitgeteilt v. Gg. Frh. v. Kress. S.-A. a. d. XI. Heft
d. Mitt. d. Y. f G. d. St. Nürnberg. No. 1895).
Creu^pach — Kröcher. 277
1910. Creuspach, Fridericus de
-D, 38. 1316. d. Fridericus de Crusbeke Patavien. dyoc. XXX solidos.
85, 23. 1315. Fridericus de Clireuzparh can.Pataviensis dyoi-.,procurator'(cf.86, S.43).
1323 jiil. 18 Fridericus de Creuspach can. e. Patav. (MB. XXX "4).
[1332 Jun. 6: Frydrich v. Kreuspach: ÜB L. ob der Ivns VI 66: auch 1351
und 1363: a. a. 'O. VII 237: VIII 143. — Friederich der Chreuspeckh vnser
obrister jegermeister 1359 Jan. 10: F. r. A. XXX\' 327. — vgl. Wissgrill
II i62— 167I.
1911. Kreuzburg, Xicolaus de
137, 22. 1374. a d. Nicoiao Crutzburg vicario perpetuo ecd. Warmien. solidos XIII.
1386 Fbr. 2: Nicol. Creuczburg vicarius perpetuus in ecci.
Warmien. (Cod. d. Warm. II. Nachtr. p. 155). [Ob identisch mit dem
1372 Sept. 27 genannten Nicol. natus Rudolphi dicti Creutzburg de Eibinga
can. Warm. .? cf. 1. c. II No. 458. — Ein Nicol. de Creutzeburgk decretor.
doctor erscheint 1406 Sept. 8 in einer Urk. des Hz. Rupert I zu Liegnitz:
Kübel, Urk. S. 44. 16].
1912. Kreuznach, Arnoldus de
;6, 12. 1304. d. Arnoldus de Crucenaco VIII solidos.
1913. Christianus,
43, 29. 1295. d. Cristianus III solidos.
1914. Christburg, Heinricus r. e. in
S-8, 9. 1327. d Henricus de Prutia r. e. in Crisopurg XVI solidos.
1320 Dz. 21 : Pfarrer in Christburg (Altpr. Mon. IX 328 vgl. Perl-
bach, Pruss. schol. S. 165). Identisch mit Henricus de Antique Kvrspurg
1332? (C. d. Warm. I No. 260).
1915 S. Christofori, Guntherus plebanus
--, 44. 1514. d Guntherus piebauus Sancti Christophori Pataviensis dvoc. XU
-olidos.
Parrochia S. Christophori, Sand Christoff er, heute Christofen ^ sw.
Xeulengbach i. XÖstreich. (Ein Wolfhardus pleban. S. Christophori
erscheint 1360 Oct. 29: ÜB. Polten I 508).
1916. Kro, Raymundus
-75) 3°- IS'-- a d. Rayniundo Kro Misnensis dioc. dimidium florenum.
Die Kräh (Krähe, Krohe, Croe) gehörten z. alten Meissnischen Adel;
seit 1465 auch i. d. OLausitz ansässig. — Raimund, Sohn des Wilh.
V. Kräh: empfing 1524 mit s. Br. Hans die Lehen über Hartau. 1559 Hess
er durch seinen .^ohn Alexander dem Kf. August als neuem Lehnsherrn
huldigen (Knothe, OLaus, Adel S. 321). 1554 Hofmeister und Rat der
verwittweten Hzg. Katharina v. Sachsen. (Dresd. Cpb. 172. Bl. 233).
191 7. Croaria, Johannes a
300, 35. 153 1. a nobili d. Joanne a Croaria Boiaro unum florenum Khenensem
(411,211.
305, 23. 1533, Johannes a Croaria Boiarus .procurator' (414,37).
Ältester S. des bekannten schwäbischen Bundesrichters Hieronymus
de Croaria I. U. D. zu Daptheim und der Eva de Reischach. — 1522
Aug. I Ingolstadt I.Johannes de Croaria nobilis')- t 1536 unverheiratet.
(Bucell. IIP'- 53). [Ein Joh. de Croaria, Bruder des Hieronym. de Croaria
z. Tapfheim, 1531 erwähnt i. Sammelbll. h. \'. Ingoist. 2, 10].
19)8. Kröcher, Bertholdus
-o, 40. 1310. d. Bertoldus de Crocher alias Droysco VI solidos.
t)i, 23. 1310. d. Bertoldus de Crocher vel Droysco XVII solidos et \'l denarios.
^4, II. 1312. d. Bertholdus Troszeko de Saxonia ,procurator'.
'.14, Ib. 1312. d, Bertholdus Troszcheko de Saxonia rector eccI. in Berlin .pro-
curator'.
Berthold, S. des Droiseke v. Kr., der gleichfalls Rechtskenntnisse
besass (A. H. v. Krücher, Gsch. d. Gschl. v. Kröcher 1864. 65. I 213
Nachr. 1888. S. 4).
278 Kröiher - KiduhciL;.
1919. Kröcher, Maitinus de (I)
44, 2. 1195. d. Martinus de Crocherc XXX solidos.
Urkdl. von 1283 — 1310: can. e. Stendal., dann decanus 1301. 1306
genannt legum professor(Gsch. d. Gschl. v. Kr. 1 S. 105. Nachtrag 1888. S. 131.
1920. Kröcher, Martinus de (II)
67, 14. 13 14. d. Martinu.-; de Krokere dyoi-. Magdeburg, pro se ar magistro .-uo
dno Friderii'o plebano de Bostam HI libras.
Ein Sohn oder Biuderssohn des Droiseke v. Kr., also Bruder oder
Vetter des in den Acta genannten Bertoldus de Kr. (Nachtrag 1888. S. i4f.i.
1921. Croeser, Nicolaus
235, 17. 1488. a d. Nirolao Croeser de Campi- artium magistro VI ürossos.
1483 Apr. Rostock (.Nicol. Kroser de Campis ddt 11 mr.'i. 1485 Apr.
i. Köln (.Nicolaus Kroeser de Campis Traiect. dioc. ad artes iur. e. solv.").
1922. Kronberg:, Gerhardus (de)
iSo, 1. 4. 143 1. Gerhardus Chromperg canonicus Maguntinensis et Treverensis
ei'clesiarum . . . impignoravit contra iura i-ali<eni et niissale
spectantes seu pertinentes ad nacionem Teutonicorum.
180, 44. 1431. d. Gerhardus Chromperg can Maguntin. et Trever. .procurator*.
1432 Nv. 20: Z. i. Bologna b. d. Promotion des Conr. Mumerii |ä. d.|
(.gerhardus cramperg can. e. Mog. et Trev.'). 1418 Mz. 15: Ahnenprc'be
Gerhards v. Crampurg. behufs Aufnahme i. Trierer Domkapitel: 1420
Sept. 17 desgl.: als Vater wird Eberhard v. C. genannt. (Arch. Cobl.i. —
J419 Gerhardus de Kramburg, canonicus e. Moguntin. (Helwich ap.
Joann. II 238 cf. 376). 1438 Aug. 5 Gerhardus Cramperg. can. e. Magunt..
vertauscht sein Mainzer Kanonikat gegen das Kanonikat des Gf Adolf
V. Nassau |s. d.| am Dom zu Köln (Joannis II 898). 1438 Jun. 8-1439
Apr. 6 erscheint er als Cantor e. Trevir.: da in dieser Stellung 1440
Sept. 19 ein Heinr. de Rj'necke genannt wird, so scheint Gerhard um
diese Zeit das Zeitliche gesegnet zu haben (Cobl. Arch.i.
1923. Kronberg, Heinricus de
36, i. 1389. d. Henricus de Cronenberg XU solidos.
1924. Kronberg, Ulricus de
128, 35. 1366. d. Ulricus et Baltherus de Cronenberch et Hermannus dictus de
Pomerio Moguntinensis dyoc. eorum magister contribuerunt X
libras minus VI solid.
128, 40. 45. 1367. d. Ulricus de Cronenberg canonicus ecci. Moguntinensis .procu-
rator' (385, 5)
386, 15. 1368. Jan. 9. Ulrichus de Cronberch prepositus ecciesie .Sancti Victoris
extra muros Maguntinenses procurator anni elapsi . . .
Ältester S. Ulrichs v. Kr.. Vitztums im Rheingau 1379, und der
Gertrud von Bellersheim. 1362 can. e. Moguntin. 1365 Sept. 19: ppos.
e. S. Victoris Moguntin. i.nos post tractatus multiplices personarum
finaliter in \'enerabilem virum d. \'lricum de Cronenberg natum nobilis viri
d. Mrici de Cronenberg militis et vicedomini in Ringauwia canonicum vestre
eccl. Moguntine, subdiaconum, direximus finaliter vota nostra, virum utique
prouidum et discretum, litterarum scientia, vita et moribus merito commen-
datum, studio iuris laudabiliter insistentem, in sacris ordinibus et
aetate legitima constitutum ac de legitimo matrimonio procreatum, in
spiritualibus et temporalibus circumspectum ac nobilibus ac strenuis ortum
parentibus et amicis quorum presidio et industria sua propria comitante
speramus bona et iura Prepositure manuteneri . . .' Bericht des Dekans b.
Joannis II 620). 1373 Aug. 20 (Schunck, Beitrr. IV 312). Zum letztenmal
urkdl. 1405 (Würdtwein, Subsid. I\' 4161.
1925. Kronberg, Waltherus a
118, 35. 136b. d. Baltherus de Kronberg [cf. Ulr. de Kronberg].
Jüngerer Bruder des vorigen (Humbracht f. 12). — s. d.: Waltherus
a Cronberg can. e. Moguntin. (Joannis II 2541. Er war auch Pfarrer
zu Lorsch (Humbr.).
Cropai-z — Kiuseniarck. 279
1926. Cropacz, Johannes
i4o, 8. 149 1. a nobili viro cl. Joliaime Cropacz dei-ano et canonioo ec-cl. S. johannis
Wratislavieiisis II libras Hononiensis Bolendinos sex.
Johannes Cropacz, Dekan des Domstiftes zu Breslau, vom
1487 Äpr. 3 ab urkdl. (Ztschr. schles. G. XXIV. 283; Heyne, Bist. Gsch. III
1072). Zum letztenmal erscheint er 1491 Jun. 15, wo von d. Rektor der
Universität Bologna bezeugt wird, dass ,venerabilis vir dns Joh. Cropacz
decanus eccl. Wratisl.' seit dem ji.Mai (1491) das .Studium Bononiense'
als Scholar besuche; er scheint bald darauf gestorben zu sein (Hdschr.
Klose 108. p. 117 im Stdt.-Arch. zu Breslau. — Mitt.).
1927. Crosperg, Rudolfus de
129, 43. 1367. d. Rudolfus de Crosper" XX solidos ddt.
ig-28. Crouwel, Antonius
190. 34. 1444. a d. Antlioiiio Creyl de Prussia solidos XXUl.
1445 Apr. 7: Lic. i. Decr. Bonon. (.dispens. f. c. d. Antonio de
Prussia can. e. Varmien.' — Apr. 7: ,d. Antonius de Pruscia can. e.
Yarmien. pres. e. ab omn. appr.': L. s. i. p. I). 1446 Mai 20 bittet der
Hochmeister den procur. causar. mag. Joh. Tolner |s. d.| z. Rom, dafür z.
sorgen, dass der z. Domherrn i. Frauenburg erwählte Anton. Krouwel.
Bruder des B. Joh. Kr. |s. d.|, vom Papste im Besitz seines Kanonikats be-
bestätigt werde (Napiersky No. 15291.
3929. Crouwel, Johannes
176, 16. 1426. a d. Johanne Crouwel de Gdanick XX Bologniiios.
1420 Mai 12 Rostock f,Joh. Krowel'j: 1422 SS.: bacc. art. —
1431 Mz. 17 archidiaconus terre.Pomeranie i. eccl. Wladislavien. (Repert.
No. 2071: 1437 — 1444 procurator. ord. Teuton. i. Rom; 1439- 1456:
episcop. Osilien. (Napiersky II 363; Pruss. schol. I 135; Mitt. Gsch.
Liv-Esth- u. Kurlds. XIV H. 4.)
1930. Crouwel, Nicolaus
iqx, 37. 1453. d. Nicolaus Crewel de Wartenberg i;anonicus Wratislaviensis." 1
) de Slezia (al. m.).
Kaplan des Kardinals Aeneas S\lvius, Erzieher des Schwester-
sohnes desselben. 1457 durch Aeneas Sylvius zu einem Kanonikat am
Dome zu Breslau befördert, kehrt mit Empfehlungsbriefen an den Bres-
lauer Dekan Heinr. Senftleben |s. d.| aus Italien 1457 in die Heimat zurück.
lEpp. Eneae Sylvii Nuremb. 1490. N0.375. 381). — Ist wohl mit Nicolaus Croel
de Wartinberg cognatus mgri Nicolai Wlf, der 1442 in Basel weilte,
identisch (Cod. d. Sil. XV 222. 225). f 1492 (Epitaph zu St. Johann in
Breslau; ,Franciscus Picolomineus, Sacrae Romanae Ecclesiae Diaconus,
Cardinalis Senensis, Nicoiao Kreul Warten bergensi, canonico Wratislauiensi
- viro integerrimo, fide erga se incredibili, officio singulari, charitate plus
quam paterna, a quo puer sanctissimis moribus et exemplis institutus,
prima literarimi rudinienta didicerat, tarn rarae pietatis memor alumnus
beatae memoriae absens faciendum curavit. Anno Dni M. CCCC'. LXXXXII.').
Er soll eine Schrift .Rerum suoruiu temporum notabiliuiii breviarium'
hinterlassen haben (Hanke, De Siles. indig. erud. p. 1661.
1931. Krüger, Lucas
27(1. Ib. 1513. a d. Luca Kruger dimidiunt duiatum.
277, 30. IS 14. d. Lucas Kruger .procurator substitutus".
1508 SS. Rostock (.Lucas Kroglier de .Stendall'). 1509 SS. Witten-
berg (.Lucas Kruger de Stendall'i.
1932. Crugnitz, Nicolaus de
127, 40. 1365. d. Nicolaus de (.'rugTii(/ .\.\X\'I solidos.
'933- Krusemarck, Conradus de
35, 7. (1310). Conradus dictus de Cruseniarc .procurator' (cf. 60, 23. 26; bi, ib.
^5; 347. II-
28o Cru'-cpeler — Kuchel.
1327 Jul. 15: her Cunrad Crusemarck deken tu Lebuss (Riedel
A VIII. 234). Ebenso 1326. 1339. 1354. 1362 (1. c. A. II 461. XX 209. 227.
211. vgl. a. Wohlbrück I 456. 512: , Konrad, der sich i. d. Urk. von 1339
als Dechant zu Lebus zeigt, ist vielleicht (!) derselbe der in einer andern
von 1354 Konrad Krusemark genannt wird. Die noch jetzt in der Altmark,
wo auch das Stammhaus befindlich ist, blühende Familie v. Krusemarck
war i. 14. Jahrh. im Oberbarnim'schen Kreise begütert und daselbst zu
Haselholz angesessen').
1934. Crusepeter, Henningus
200, 43. 1456. a d. Heningho Crusepeter clerico Caminensi^^ dyoc. nernon et
vicario perpetuo Stargardensi ^olidos IUI.
201, 13. 1457. Jan. 6: d. Henninghus Crusepeter de Alamania ,sindicus'.
[457 Apr. 8: Lic. i. Decr. Bonon. (Mz. 15: .dispens. f. c. d. Henningho
Cruczepeter presb. Camin. dioc. de Alam.' — Apr. 8: , examin. f. d. Henning-
hus Crussepeter supradictus ... et habuit quattuor approbatorias et tres
reprobatorias': L. s. i. p. I). 1457 — 58: Ad lecturam Decreti extraordinariam:
d. Enenghus de Alamania (Dallari, Rotuli p. 47). 1458 SS. Greifswald
r,d. Henninghus Krusepeter iur. can. lic. clericus Camin. d.'j. 1460 Mz. 7:
Decr. Doctor. Bonon. (,cum d. henningo qu. Crusspeter pbr. Camin.
alias d. VIII Apr. a. 1457 licentiato quod graduetur dispens. f.; eodem die
conventus f. dicti d. Henningii: A. No. 3).
1935. Crutnerus, Gotfridus
80, 45. 1322. d. Gotfridus Crutnerus Magdeburg, dyoi;. X solides.
1936. Chuechel, H(einricus)
77, 17. 1319. d. H. dictus Chuechel -S. .\ndree Frisingensis dyoc. X solidos.
1291 Hainricus Chuchel Z. i. München (MB. XVIII 12); 1301: Hainricus
Ludovicus Kuchel (I. c. X\"III 36). — Juni 5 r hainricus presbyter et
plebanus Chuchel (Necrol. e Salisb. Arch. f. ö. G. 28,861.
1937. Kuchel, Johannes
269, 8. 1507. d. Johannes Kuchel*) Gorlicensis quattuor ducatos.
*) qui fuit Georgii ducis Saxoniae cancellarius obiitque
a. 1525; requiesrat in pare, obiit Lipsiae a. 1525 (a. m.).
1494 SS. Leipzig (,Joh. Kuchel de Görlitz'): 1496: bacc. art. 1511
Johannes Kochel I. Ü. D. Mitglied der Juristenfakultät i. Leipzig (Matr.
doctor. Lips.). In dem Bericht des Ordinarius Joh. Lindemann über die
Gebrechen der Universität wird u. a. vorgeschlagen: ,die andere vor-
nemlichste lection inn weltlichenn rechtenn als inn Digesto mit Doctor
Cuchell oder mit doctor Zcochen [s. d.] zu bestellen. Doctor Cuchell were
gut dass er in ff'" lesse vnd wue ime Doctor Christophen (Kuppener (s. d.|)
lectio nicht würde, sso versehe ich mich er solle ime an einem deinen
solde begnügen lassenn zufordt wann ime u. f. g. Vertröstung gebe, das
ime e. g. zu sulcher lection den soldt leyen wurde, der do auss dem
grossen collegio an die iuristen fallen wirdet, Inhalts e. f. g. reformacion'
(Stübel S. 394): und in dem Gutachten des Ordinarius an den Hz., die
Verteilung der juristischen Vorlesungen betreffend, heisst es: ,Item doctor
Cochell were auch gut zu eynem, item doctor Zcoch auch gut zu eynem,
so der eyner oder sie beyde nicht soviel ausszogen'. Hiernach ist
anzunehmen, dass auch Kuchel bereits als Rat sich anderweitig, wohl
dem Hz. selbst gegenüber, verpflichtet hatte: Kübel S. 3201. Kuchel war
mit der lectura institutionum betraut (Kübel S. 3201. Als Kanzler des
Hz. Georg wird er in der Beschwerde der Artistenfakultät an den Hz.
erwähnt (Kübel S. 414 Xo. 302, ebenso 1515 u. 1518 (König II 511. — War
ein Schüler des Joh. Rhagius [s. d.] Aesticampianus (\'orrede zu M. R. Croci
London. Tabulae graec. liter. compendio discere cupientibus sane quam
utiles. Lips. 1521. 4*>.i (vgl. Seidemann, Erläut. z. Rf. Gsch. 1841: derselbe,
Beitrr. z. Rf.Gsch. 1846; Förstemann, Neu. Urk. B. z. G. d. Kch. Rf. 1842;
Wiedemann, Joh. Eck S. 155. 195: X. Laus. Magaz. 79, 139).
Kiwiieninei>.tcr -- Kühdoii. 281
1938. Küchenmeister, Adam
^59, 15. 1501. ci. Adam Kucli(Mmiey>ter dioc. Maguntin. XX\'I J5ologninos.
Adam Küchenmeister von Gamberg, S. des Caspar K. v. G. (f 1534)
u. der Agnes v. Stettenberg (Humbrachl f. 290). — 1522 Jul. 11 capellanus
altaris S. Johannis evangeliste siti in eccl. S. Petri iun. Argent. (Str. St. A.-C.
St. 1521). 1543 Apr. 28 Adam K. eccl. Mog. scolasticus «.S: can. Vertreter
des EB. Albrecht auf dem Reichstag z. Nürnberg (Lacomblet, ÜB. I\'675).
1544: decanus e. Mog. (Gall. christ. V 547. D.). 1545 Oct. 2 (Gud. C. d.
IV 653. 57. 60. 67). 1548 Aug. 28 Adam. Küchenmeister de Gamt)erg
decanus camerarius iudicii secularis Moguntini (ibid. II 478). 1552
Jan. 14 Adam. K. v. G. Dhumdechant zu Maintz Stadthalter (ibid.). y 1553
Jul. 26 (Epitaph i. Dom zu Mainz: ,Rev. ac nobil. 1). Adam. Kuchenmeister
a Gamberg, Metrop. Moguntinae & Divi Albani ecclesiar. canon. ob
maturam prudentiam vitaeque singularem gravitatem post Praefecturam
Pingiensem ad Scholastici ac paulo post propter e.xcellentem rerum usum
ac spectatam industriam Decani Metrop. praeeminentiam evectus. Inde
iudicii secularis non sine communi desiderio Camerarius inauguratus;
administratis sapienter officiis Catholicae nimirum Religionis indefessus
adsertor. viam carnis universae ingreditur anno aetatis suae 73 die mensis
Julij 26. a°- Chr. 1553 . . .' — Guden. II 876.).
1939. Küchenmeister, Fridericus
-7, 27. 1319. d. Fridericus Churhinmeister canonicüs Herbipolensis, iuratus
LXXX solidos.
Fridericus |Küchenmeister de Nordenberg] erhält 1293 Fbr. r auf
Bitten des K. Adolf v. Nassau e. Expektanz a. d. Kirche zu Würzburg.
1335 Fridericus Coquinarius can. e. Herbipol. (M. B. 39, 563). f 20. Fbr.
lArch. f. UFr. 32, 171 1.
1940. Küchenmeister, Johannes
238, 28. 1490. a d. Johanne Kuchemenster (!) de Gamberij VI grossetos.
Bruder des Adam K., I. U. Doctor, Kurfrstl. Mainzischer Rat,
.Vmtmann zu Neubronn. ■]■ 1522 Juni 28. — Vermählt m. Magdal. v. Seins-
heim: 3 Kinder (Humbr. f. 2901. (Epitaph i. Dom z. Mainz: .Viator, hie
sunt Johannis Kuchinmeister ICti sita ossa, qui integerrimus quattuor
Archipresulum Magunt. a consiliis fuerat. Concessit, quibus onines debemus,
fatis a"- MDXXII. IUI kl. Jul.' — Gud. C. d. II 914).
194 J. Chuden, Henricus
140, 29. 1377. a d. Henriio Chuden canonico eccl. Magdeburg. XII solidos.
141, 38. 1379. d. Henrii-us Chuden can. eccl. Magdeburg, ddt XXIIII solido.s.
142, 22. 1380. Henricus de Chuden can. eccl. Magdeburg, .procurator' (144,21;
396, 3- 31)-
^373 Prag f,d. Henricus Chuden de Soltwedel d. 7. gr.': Mon. II 120).
1385 Heinr. Chuden can. e. Magdeb. (UH. h. \'. NSachs. 9, 1013); ebenso
3390 Jan. 7 (Uß. Anhalt V No. 136). [Nach Büttner sind die Chuden ein
Lüneburg. Geschlecht: ,Henr. v. Chuden can. im hohen StilYte zu Magde-
burg I385-I.
2. Kühdorf, Ulricus de (I)
S5, 35. 1304. d. Ulricus de Chndorl X solidos.
Das Geschlecht sass i. den Dörfern Kühdorf u. Küberg bei Nürnberg;
war mit Hz. Heinrich, K. Lothars Sciiwiegersohn, ins Land gekommen.
iGerm. Mus. ms. No. 1677 f. 76ff.i Sie wurden seit 1226 in Nürnberg ver-
bürgert. 1323 ein Ulrich Kühdoerffer i. Rat z. Nürnberg. — 1370: her
vlrich der Kwdorft'er (M. Boic. 16, 444).
3. Kühdorf, Ulricus de (II)
310, 3b. 1535. d. Udalricus Kuedorffer I coronam.
313, 30. 1=137. Nobilis d. l'dah'icus a Kuedorff , procurator'.
1532 Oct. 12 Ingolstadt (.L'dalricus de Küldorf nobilis'). 1558 Ulrich
von Kühdorf zu Burgthann (Nürnb. Brief b. 162, p. 285). — Fehlt i. d. Stamm-
taiel b. Biedermann (Altmühl tab. 217).
c8u Khneii — Kuiiiim-i
3944. Khuen de Belasio, Mattheus (Matthiasi
236, 27. 1489. a nobili viro d. Matheo (1) Khuen de Belasio i;rosscis X.
146, 8. 1494. d. Mathias Khuen de Belasio .proiurator'.
339, 39. 1499. d. Mathias Khuen de Bellasio Tridenlinus dioc. iuris pontificij
doctor insignitus .Will, die Maij M'CCCCXCIX contribuit florenum
Kenenseni.
1491 Apr. 19 Mathias Khuen de Belasio studens Bononiae Z. i.
Ferrara (Notar. Arch. Ferrar.). 1497 Mai 16 (sie): Decr. Doctor Bonon.
(Mai 13: dispens. f. c. d. Mathia Khuon de Tridento'. — Mai 16: d. Mathias
Khuen de Tridendo f. cum maximo eius honore examin. et doctorat. propter
eius summum sacrum (?) nobilitatis et virtutes nullo penitus contradicente
et d. Johannes de Sala . . . insignia doctoralia ei tradidit: L. s. i. p. Ii. —
Über das tirol. Rittergeschlecht der Khuen von Belasy vgl. Tirol- Ehren-
kränzl. II 68. 152. — Der kaiserliche Geheimsekretär Jacob Spiegel nennt
in seinem Staurostichon (1512I den hier erwähnten Sprössling dieses
Geschlechts Matheus und bezeichnet ihn als \'orsteher des primarium
parlamentale consilium von Tirol (.cancellarius Matheus Chounus
de Belasio utriusque censurae doctor, quocum una sub Castro in autumnali
Patavinae nuper civitatis obsidione [1509] familiariter versatus eius sinceram
in rebus obeundis dexteritatem . . . sum admiratus'i.
1945. Khuenburg, Maximilianus a
333, 44. 1554. nobilis d. Maximilianus a Kienburg libras quattuor.
336, 13. 1558. Maximilianus a Kuenburgk Austriacus .procurator".
1946. Kuermihamer, Georgius
282, 30. 15 17. item Georgio Kuermihamer pro sarciendis suis vulneribus, que in
seditione Longobardica pertulit, ex consensu naoionis decreti diicati
quindecim.
Es ist zweifelhaft, ob wir hier einen Studenten vor uns haben.
1947. Cues, Nicolaus de
183, 38. 1437. d. Xicolaus de Cusa clericus Treverensis diocesis ddt solido- III
Bonnninorum.
Hier ist nicht an den berühmten kirchenpolitischen Schriftsteller,
Cardinal und Bischof von Brixen (1450 — 64) Nico!. (Cancer von Cues an
der Mosel zu denken (f 1464 Aug. 11), da dieser schon 1424 in Pavia zum
Decr. Doctor promoviert worden ist. Wir haben es hier wohl mit einem
Jüngern Träger dieses Namens, vielleicht einem \'erwandten des Bischofs,
zu thun.
1948. Kuik, Gerhardus de
46, 40. 1296. d. Gerhardus de Kuc prepositus Lovaniensis pro se et fratre suo
d. Johanne XV libras.
3949. Kuik, Johannes de
46, 41. 1296. d. Johannes de Kui-, frater Gerhardi.
1306 — 1308 Johannes de Kuyke can. e. ppos. Traiect. S. Servas-
Stift z. Maastricht)", obiit XII. Kl. Nov. (Necr. B. M. Aquen. ed. Quix p. 58).
1950. Kummer, Georg
334, 32. 1555. d Georgius Kummer libras duas.
Stammte, wie die Leipziger Matrikel zeigt, aus Würzen. 1548 SS.
Leipzig (.Georg Kummer Wurzensis'). Rostock 1561 62 (.Georgius
Kummererus Misnensis I. U. D. honoratus' — al. m.: decollatus Wolffen-
buttel a'=-75); Professor in Rostock und Kanzler der Herzoge von
Mecklenburg (Krabbe S. 691 : .Etwas' 1783 S. 829): infolge ärgerlicher
Händel mit seinem Weibe seiner Stelle enthoben. Lernte in Erfurt den
.Goldmacher' Sömmering kennen, der ihn an den Hof Hz. Julius' v. Braun-
schweig zog und zum hrzgl. Hof- und Kanzleirat .promovierte' 1572.
Im J. 1573 wird er als Ordinarius assessor des fürstl. Consistorii
zu Wolfenbüttel erwähnt (Rehtmej'er. Chronik II 10131. In die Betrügereien
Sömmerings schwer verstrickt wird er der Tortur unterworfen und am
Kummoste - Chünring. 283
7. Fbr. 1575 mit seinen Mitschuldigen vom Leben zum Tode gebracht
(Rhamm, Die betrüglichen Goldmacher a. Hofe Hz. Julius' v. Br. S. 52. 58.
75; Krusch i. Zs. h. V. NSachs. 1894. S. 80. 95).
1951. Kummoste, Johannes
117, 32. 14-3. honorabilis vir Johannes Kummoste de Alamania artium doctor
,testis'.
;i8, 17. 1474. Johannes Commost ,procurator' (ai8, 20. 30: Job. Kumost i. utroque
iure lic).
219, 6. 1474. a.' D. 1474 ipso die assumpcionis gloriose virginis Marie ....
venerabilis vir d. Nicolaus Mokewicz procurator nacionis predicte
dnm Johannem collegam suum recessisse . . . proposuit.
1474 Jun. 30 wurde ein , Johann de Alamania' in utroque iure licen-
tiirt (L. s. i. p. et c. I). Diese Notiz darf wohl auf Joh. Cummoste bezogen'
werden. — Cummoste hat also zwischen dem 30. Juni und 15. August
Bologna verlassen.
1952. Kuna de Cunstat al. Lukou. Henricus
280, 17. 1516. a generoso d. Henrico Kuna de Cunstat alias Lukou unum duiatuni
largum.
1953. Kunheim, Erhardus a
333, II. 1553. nobilis d. Erhardus a Kunheim libras duas.
Elsässischer Adel, durch den Söldnerführer Daniel v. K. ,14741 nach
Preussen verpflanzt (Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 164I. — Enkel jenes
Daniel, S. Georg's (r 1543 als Hptm. z. Tapiau): (Erhards Bruder Georg
war mit Luthers T. Margaretha verheiratet). 1540 Jul. 1 Wittenberg
(.Erhardus a Khünheym Kuningespergensis e.\ Brussia'). 1549 WS. Frank-
furt a. O. (, Erhardus a Khuenheim Prutenus'i. 1550 wieder i. Wittenberg;
unternimmt v. hier im Sommer 1550 eine Reise nach Basel und Zürich,
wieder nach W. z'jrück (2 Briefe a. Fr. Dryander Hisp. dd. Witteb. 1550
Aug. 27 u. Dz. 10 — Tho. Arch. Strassb.). 1552 Wien (.Erhardus a Kun-
haini Brutenus nobilis'). Aufenthalt am kaiserlichen Hofe, dann bei
zwanzig Jahre in östreichischen Diensten; zuletzt als Rat und Sekretär der
Katharina v. Ostreich, der 1572 verstorbenen 3. Gemahlin des letzten
Jagellon. Polenkönigs Sigismund III. 1573 Aug. 27: hrz. preussischer
Hofgerichtsrat, bald darauf Hofmeister der Hzgn. ]\Iaria Eleonora
(Lohmeyer S. iii a 2; 252): nahm 1581 seinen Abschied (Hdschr. Samml.
v. König — K. Bibl. Berlin). Soll auch in Frankfurt a. O. als Professor ge-
wirkt haben (Bugenhagens Briefwechsel S. 417). 2 Briefe von ihm an Casp.
Nidbruck |s. d.] i. Wien. Hfb. No. 9737'; 2 Briefe an ihn von iVIelanchthon
1552) i. Corp. Ref. \'II 1047. 1075.
1954. Kunowitz, Johannes de
147, lo. 1495. a generoso d. Joanne de Ivunowitz Moravo lomito pro se et sua
familia subcripta seil. d. Joanne Polner de Castro Schess Transil-
vano cantore eccl. S. Cnuis Wratislaviensis, d. Joanne Forderer
Alemano, d. Balthasare Saurman Wralislaviensi, d. hinocentio Tar-
stedel, d. Joanne Arnesti Brunensi, d. Martino Römer e.x Zwiokavia,
d. Vincentio Magistri Transilvano 4 florenos Renenses. (cf. 150. 16).
1493 i. Leipzig i.Generosus d. Johannes de Kunwitz', i. d. Natio
Polonor.). — Johannes v. Kunovic auf Ungar. Brod in Mähren, subcame-
rarius Moraviae. befand sich 1526 unter der Abordnung, welche
Ferdinand seine Erwählung zum böhmischen König anzeigte (Böhm. Land-
tagsvhdl. 1 301. \'ermählt mit Magdalena D. de Bozkowicz (v 1551 ), welche
ihm einen Sohn, Theodorus v. K., schenkte Bohuslaus Balbinus, Mise.
Bohem. dccas II tab. geneal.).
'955- Chünring, Balthasar a
310, 2y. 1335. a generoso d. Balthasare barone de Khienring 1 coronam.
Oberösterreichischer Adel (Wissgrill II 42; v. Hoheneck III 16). —
Balthasar. S. des Johannes \' v. K., v 1547 (Hopf, Hist. gen. Atlas II 360).
1956. Chünring, Bertholdus de
37, 15. 1190. d. Herlhoklu- de Kunringin iuratus ikji X.\X ^olido~.
284 KuppeiuT — Chur.
1957. Kuppener, Christophorus (I)
;o8, i6. 1463. a Cristofero Kwppener \'I Bolomiinos.
Hier darf wohl an Christoph Kuppener d. ä. aus Lübau. den \'ater
des folgenden, gedacht werden, wenn gleich bisher nicht bekannt geworden,
dass er Jurist war; Christoph Kuppeners d. j. Grossvater wird dagegen
als I. U. L. bezeichnet (Muther, Univ. u. Gel. S. 128).
1958. Kuppener, Christophorus (II)
238. io. 1490. a d. Christophoro Kuppener, magistro [Wolfgangi Sleyniitz) Lollegiato
collegii B. Virginis in Liiptz VI grossetos.
245, 39. 1492. nobilis vir d. Cristophorus Cuppener arcium et utriu>que iuris doctor,
ecclesise Culmensi> canonicus ac dignissimi collegii universitatis
Lipzensi* collegiatus, de Prussia, .procurator'.
S. des Christoph K. zu Löbau und seiner Gattin Margarethe. —
1482 Leipzig (.Christofforus Kuppener de lobaw 4'); 1483: bacc. art. (be-
fand sich unter den pauperes); 1485: mgr. art. (Phil. Mtr.). i486 — 1490:
Mitglied der philosophischen Fakultät zu Leipzig. 1492 Mz. 24:
1. U. Doctor Bononiensis. iMz. 22: ,d. Cristoforus alterius Cristofori
Culmen. dioc. f, per d. Rectorem vigore apostolici presentatus examin. et
graduatus supra honorem dicti indulti.' — März 24: , examin. et conuentu-
atus f. predict. d. Cristophorus . . approbatus n. d., in iure can. habuit
insignia a d. joh. de Sala': L. s. i. p. I. — cf. L. s. i. c. I: , examin. f. et
appr. laudabiliter d. Christophorus qu. Christophori'). 1493— 1500; Syndi-
cus der Stadt Braunschweig. Gleich nach der Rückkehr aus Italien
scheint er aus dem geistlichen Stand ausgetreten zu sein und geheiratet
zu haben. 1495 auf dem Wormser Reichstag zum Ritter geschlagen. Ende
des j. 1495 mit anderen Braunschweigischen Abgesandten von den Herren
V. \'eltheim gefangen und in i ',2, Jähr. Haft gehalten (Diar. Brandis. S. 1471.
Ca. 1500 in kursächsische Dienste, verwaltete die Stelle eines Kanzlers
für Ostfriesland bis ca. 1503. Um diese Zeit übernahm er an der
Universität Leipzig (wie sich aus einer vor seinem Kommentar zur .Authentica
habita' 1507 gedruckten Schreiben seiner Hörer ergiebt) eine Lectur für
Civilrecht, musste aber bald, an der Franzosenkrankheit leidend, seine
X'orlesungen zeitweilig einstellen. (, . . . quantum perdoluimus, vir insignis,
aduersas corporis tui valetudines . . . cum tu aliquando in inclyto studio
Lypsiensi non modicam nobis auditoribus sed superfructuosam tuis lectioni-
bus dulcedinem et commoditatem attulisti. Quae commoditas licet per certos
annos tuis languoribus intercepta sit. misericordia saltem altissimi et
preceptorio amore reviviscat ...■). Erst 1509 erscheint er in den Univer-
sitätsakten und zwar als collegiatus in collegio minore (Fürstenkollegium 1;
erhielt in diesem Jahre die von Lindemann aufgegebene Lectura 1 Friedberg.
Colleg. iurid. S. loo). 1510 als vicecancellarius (Zarncke. Quell, p. 765.
812). y 1511 vor dem 25. Juli. — Seine Frau (Marg. Hummelsshayn au^
Leipzig) war ihm im Jahre 1508 vorausgegangen: ihr Tod gab ihm Ver-
anlassung, sein Testament aufzustellen (Wölky, ÜB. Bist. Culm II 634 ff);
1509 lässt er einige Abänderungen folgen (Stübel S. 376 ff. No. 2811.
Schriften; i. Aurea authentica habita divi Imperatoris Friderici . . . cum
pulcerrimis notabilibus et questionibus iurium vltra alios scribentes
resolutis per . . Chphorum Cuppenerium — s. I. 1506 kl. 2". 46 Ell.
2. Elegantissime annotationes siue declarationes vnacum regesto . . super
examinatis doctoris Christophori Cuppenerij pruteni de lobaw in authenti-
ca habita. Liptzk 1507. kl. 2'^. 53 Bll. 3. Consilia elegantissima in materia
vsurarum et contractuum usurariorum etc. ... — Liptzk 1508 kl. 20 18 Bll.
(Muther, A. d. Univ. u. Gel. Leb. S. 130 — 177 u. 396 — 414. vgl. a. Pisanski.
Entwurf e. Preuss. Lit. Gsch. I 138; E. Stefienhagen i. N.Preuss. Prov.
Bll. 1861. VIII 268; Stintzing 1 21: Friedberg S. 100; G. Liek, G. d. St.
Löbau i. Westpreussen S. 535ff. 1.
J959. Chur, Albertus de
41. 48. 1293. d. Albertus de Curia VIII solidos.
t 1329 Jan. 18 (.Albertus de Lumins can. eccl. Curien. & incuratus
S. Martini- L. a. e. Curien. i. M. G. H. Necr. I 621; cf. ebendaselbst; .Oct. 6.
Curia - Kutzleben. 285
Albertus custos' u. ,Nv. 7. Albertus Curien. can.'). [Möglicherweise ist
, Curia' Imhof, Vomhof zu deuten].
i960. Curia, Elgerus de
81, II. 132z. d. Elgenis de Curia Maguntinensis dyoc. VIII solidos.
Es gab ein hessisches Geschlecht ,de Curia'.
1961. Curia, Ulricus de
~\, 24. 1316. d. Ulricus super Curia de Constancia X solidos.
Aus dem Konstanzer Geschlecht de Curia (Im Hof oder von Höfen).
Mitglieder dieses Geschlechts i. Fürstenberg. ÜB. (Indexi.
1962. Curio, Wendelinus
334, 28. 1555. d. Wendelinus Curio Henensis Herbipol. dioc. artium & Philosophiae
magister libras duas.
1548 WS. Leipzig (.Wendelinus Curio Romeldensis, bacc. Mogun-
tinus XV'gr.'i. 1550 Leipzig als bacc. anerkannt i.Respondit pro loco
baccalaureus exterus quidam vti sequitur: Wendelinus Curio Henensis cui
Moguntiae liberalium artium Baccalaurcatus coilatus est pro loco (vti dici
solitum est die VII anno salutis L a prandio eiusdem diei persolutis tribus cum
dimidio florenis eisdemque distributis iuxta statutorum nostrorum mentem
ab artium Communitate Lipsica in numerum baccalariorum receptus et
relatus est' — Phil. Mtr.c 1550 WS.: mag. art. (ibid.). 1554 Oct. 27 in
Wittenberg (.Wendelinus Curio Hainensis'i. 1558 Mz. 9: 1. L. D. Bonon.
(.Wdelinus Curio Herbipol. d.': B. N0.4"). | Vielleicht identisch mit Wende-
lin Artzt, der 1557 v. Ostreich als Assessor ans Kammergericht
präsentiert wird; verliess diese Stellung 1562 Sept. 19 (Annotatai, oder mit
Wendel Hoffmeister, Gerichtsverwandter i. Königsberg, t 1572 (Erläut.
Preuss. II 571].
1963. Kurne, Otto de
36, 5. 1289. d. Otto de Kurne de Hohzacia \'I .solides.
1293 Sept. 29 Otto, S. Gottschalks v. Küren, ist Mitverkäufer eines
Gutes a. d. Johanniskloster i. Lübeck (Schlesw. Holst. Regest. No. 827).
1318 Oct. 15 Ritter Otto v. Küren Z. u. Siegler (Arch. Schlesw. — Mitt.).
1964. Kurner, Panthaleon
329, 5. 1543. d. Panthaleon Kurner preceptor domini Wolfg. comitis in Levenstein
dedit libras tres Bononenos decem et octo.
1965. Curtso, Wernherus
45, 40. 1296. d. Wernherus Curtso XL solidos.
1966. Kussenach, Rudolfus de
37, 36. 1290. d. Rodulphus de Russenat-h (B = Kussenai:h) XXX solidos.
Wohl Küssnacht i. K. Schwyz. Ein dns Rod. de Chussenach can.
e. Constant. erscheint 1264 Jun. 17 (Regg. ep. Const. I 240).
1967. Cuta, Heinricus
■^7) 33- 1365. a Henrico Cuta magistro |dni Kudolfi Monaohi] .Will solidos.
1968. Kutzner, Nicolaus
215, 27. 1471. Nioolaus Kutzer plebanus in Sihonipacli |cl. lleinr. ReusJ.
1969. Kutzleben, Casparus
331, 14. 1547. nobilis d. Casparus a Kuzlebcn libras quattuor.
Thüringischer Adel. Stammhaus das gleichnamige Dorf, unweit
Dennstedt i. Kr. Langensalza. — 1534 Erfurt (.Kasperus et Melchior de
Kuczleben fratres ddt i thaler., non iurarunt propter defectum aetatis't.
1536 WS. Marburg (, Kaspar a Kotzleube'i. 1546 Padua (.Casparus a
Kutzleben Thuringus'); 1547 Mz. 20: ,Consiliari us nation. Germ. Univ.
Patavinae'. — 1549 Apr. 15: Wittenberg (.Caspar a Cotzleben nobil.
Thuringus'). — 1574 Mz. 4: Kursächsischer Rat (Bestallung f. Casp. v.
Kutzleben zu Grüningen als Landrat und Diener von Haus aus bei 200 fl.
286 Lachen - Laiiniii^.
Gehalt in Dresdn. Arch.). 1586 jun. 10: Assessor a. Oberhofgericht
zu Leipzig (Bestallung: üredsn. Arch. No. 12249). Nach Spangenberg
diente er auch den Grf. v. Mansfeld als Rat ill 195'').
T970. Lachen, Cunradus de
59, 44. 1309. d. Cunradus de Lachen XX solidos.
J362 Jul. 15 Cuno de Lachen quondam vicarius perpetuus in
eccl. Spiren. (Glaser, d. Diöz. Speyer No. 671.
1971. Lackepreyn, Eberhardus
173, 40. 1423. a d. Eberliardo Laikeprevn canonico ecil. S. |<>hanni> Osnaburgen.sLs
solidos XX.
174, 27. 1425. Everhardus Lakeprini <anoniiu.> .S. johannis Osnaburs^ensis ,pro-
curator' (cf. 175, i8).
1426 Sept 19: Decr. Doctor Bonon. (Sept. 3 ,d. Euerardus lakpren
de Alamania die III. Sept. adductus ad exani. ... f. ab omn. approb.' —
Sept. 19 ,d. Euerardus Lakpren de Aiam. publice doctoratus fuit' : L. s. i.
p. I) — 1429 Sept. 9 i. Köln (.Everhardus Lakepren, canon. Osnaburgen..
Decr Doctor studii Bunnoniensis: ins civil. ; nihil s. propter reverentiani
persone." . 1431 Cct. 18: P. Eugen IV' bewilligt Suppl. v. Everh. Lakepren
can. Brem. Decr. D. um Dispens z. Erlangung u Beibehaltung von 2 Benefiz.
f. 2 Jahre, n. o. can. e. preb. Brem. Mynden., Osnaburg., S. Joh.
Osnaburg., perp. vicaria i. cap. S. Nie. Wyldeshus. Osnabr. d., Prozess
um can. et preb. S. Servacii Trai. Leod. d. sowie Provis. m. can. e. preb.
.S. Joh. Leod. u. cantoria Osnaburg. (Repert. Xo. 1802). c. 1437: Ever-
hardus Lakepren, Decretor. Doctor, decanus Daventriensis et can.
Osnaburgensis (Chron. Osnaburg. ap. Meibom. II 252). — , Erscheint seit
1421 als can. Osnaburg. 1433 heisst er magister und urkundet zu Deventer,
war also damals wohl schon Dekan der S. Lebuwinikirche daselbst, als
welcher er 1449 und 1451 erwähnt wird: er wird damals zugleich Decretor.
Doctor und cantor von S. [ohann genannt.' f vor 1467 <Mitt. li. \'. Osnabr.
14. 88).
1972. Lacu, Fridericus de
50, 25. 1300. d Fredericus de Lacu IX solidoä.
[Vielleicht Friedrich Schlidewer v. Lachen, can. e. Spir. 131 4. 1332:
Humbracht f. 244.].
1973. Lacu, Hermannus de
61, 2. 1310. d. Hermannus de Lacu X solidos.
[1334 Mai 29 Hermannus dict. de Layk scultetus, Z. i. e. Urk. des Kl.
Dünwald a. Niederrhein: Zs. Berg. G. V. 22. 120.]
1974. Layer, Heinricus
247, 35. 1495. a d Heinrico Layer clerico Monasteriensis dyot-. Bolendinos X,
quadrinum I.
1975. Laymbach, Johannes a
262, 43. 1503. d. Johannes de Laymbach prepositus Wurtzensis dyoc. Misnensis,
d. Ulricus Kursberger deWilseck Ratispanensis dyoc, d. Johannes
Kernn de Xuwensfain dyoc. Herbipolensis dt II ducatos Ungaricos.
1502 WS. Erfurt (,d. Johannes Leymbach ppos. Wurtzensis' |. Noch
1521 als ppos. Wurtzensis genannt (Schöttgen, Hist. v. Wurtzen S. 193).
1976. Laiming, Erasmus a
337, 12. 1559. nobilis d. Erasmus a Laymingen Bavarus libras quattuor.
Altes bayrisches Geschlecht, Erbschenken des Bistums Regensburg
(Gauhe V 243)." — S. des Achatz v. L. zu Tegernbach u. Ahaim und der
Felicitas Closen. 1556 Sept. 28 Padua (.Erasmus a Layming Bauar.' —
al. m.: Curie Wirt, magnus magister'j. Erhielt in der Teilung Tegernbach
und Roetteneckh. Kam an den Württembergischen Hof, wurde Obervogt
zu Stuttgart, dann Landhofmeister Hz. Ludwigs, der ihm das Lehngut
Lintach bei Schw. Gmünd schenkte. Vermählt ca. 1570 in kinderreicher Ehe
l.aimina — I.aniberg 287
mit Agnes v. Plenningen. Sein Gut Tegernbacii verkaufte er 1482 dem
Propst zu Isen. f 155^. (,Anno 1598 starb der Edl Gestreng Herr Erasmus
von Laymingen zu Rotteneck, Neuen -Laimingen und Linteck. gewesener
lurstl. wirtemb. I^andhofimeister und Ober-X'ogt zu Schorndorfi"-: Leiclien-
predigt des Job. Hermann, gehalten zu Schorndorf a. 6. Febr. 1598: Preu,
ms. Mü. Hfbibl).
1977. Laiming, Johannes Christophorus a
33-, 10. 1559. nobilis d. Joannes Christophorus a Laymingen hbras quattuor.
Bruder des vorigen, mit diesem 1556 Sept. 28 in Padua (Joh.
Christophorus Laiming Bauarus'). Legt mit s. Bruder Erasmus 1569 Mz. 17
der fürstl. Regierung zu Landshut das Testament seines Vaters vor, der
in fürstl. Auftrag auf Reisen gegangen. 1577 urk. Hans Christoph v. Laiming
zu Ahaim. Forchteneckh und Rädelchoven, Erbschenk des Stifts
Regensburg, gesessen auf Schloss Ahaim, mit seiner Gattin Maria gb.
Ebranin v. Wildenberg und Scliereneckh (Mü. Reichsarchiv: Selekt). t 1591
Jan. 6 (Preu ms. Münch. Hofbibl. ; — vgl. a. OBayr. Arch. XXII 199; XXIIl 42).
1978. Laiming, Leonhardus a
ibo, 28. 140-. d. Leonardas Layraiger--) 1 libram.
*) canonicus e. Pataviensis, nuni- vero episc. Patav. (al. m.)
Aus demselben Geschlecht. — Sohn des Erasmus v. Laiming u. der
Kunig. V. Schönstet (Hundt, Metrop. I. 323), Nefte des Dompropsts Otto v. L.
[s. d.]. .Juventutem in urbe egerat Pataviensi. litteris in universitate
Viennensi percultus, Juris Pontif. Doctor, can. ac demum officialis
Patavien.' (Hansiz. Germ. sacr. I 504 . 1407 Oct. 13 Wien (,Leonardus
Layminger can. Patav. 4 gr,'). 1414 Jan. 8: can. e. Frising. (resign.
14231: ppos. i. Malse iMü. Hfb. C. g. No. 1718). 1423: v. d. Minderheit z.
Bischof gewählt, v. P. Martin V bestätigt, doch erst 1428 v. Hz. Albrecht von
Ostreich zugelassen, j 1451 Jun. 24 z. Passau, 70 J. alt. .Homo satis parcus
et tena.x aurique avidus . . . splendide sese vestivit, splendide etiam in
mensa vixit, morionibus, miniis et ludrionibus plurimum delectatus . . .
Pataviensibus civibus admodum charus' (Hundt 1. c. ). Brief des Aen.
Sylvius a. ihn lEpp. Aen. S. No. 811: v. Aen. Silv. gelobt i. ep. ad Campisium.
(Erhard. Gsch. St. Passau 1 163 ft.: Buchinger II 118 ft". ; Chmel i. Denkschr.
KK. Akad. i. Wien 1851 S. 321 ff.).
1979. Laiming, Orlandus a
194, II. 1448. ab honorabili Orlando Leyminger Pataviensis et Katisponensis coiie-
sianim canonirus (I), plebanus (I) in Wylichdorff fiorenum unum.
1980. Laiming, Otto de
140, 35. 13-8. d. Otto de Laymingen can. Patav. ,proi-urator'.
142, 41. 1380. d. Otto Laming libras Bononinorum II.
1389 Oct. 30 Otto de Laiming can. e. Patavien. (Font. r. Austr.
XVI 377): ebenso 1397 Jan. 15 u. 1411 Jul. 22 (Regg. ßoi. t. XI. XII) 1398
Apr. 12: ppos. e. Patav. (Mon. Boi. XXX. 474). '!■ 1414 (.Otto de Laymingen
prepositus Patavien': Denkstein i. Dom z. Passau b. Gerhard, Gscii. d. St.
Passau II 65).
1981. Lamberg, Andreas a
283, 45. 1518, a d. Andrea Lamberger e.\ Rotenpihel unum fiorenum Renensem.
1520 Apr. 16 Andreas Lamberger Z. i. Ferrara (Notar. Arch. FerraraJ.
1533 Andreas v. Lamberg, K. Landesverweser i. Krain (Beitrr. z. K.
* steierm. Gesch. quell. IV 28. 31).
1982. Lamberg, Balthasar a
264, ih. 1504. d. Baldasar Lamberger de Schneperg ddt dimidiuni dmatum.
1505 Fbr. 24: Baltesar von Lambergk Aquileg. dioc. Zeuge b. einer
Doctorpromotion i. Siena (Erzb. Arch. Siena). 1519: Balthasar Lamberger
ppos. i. Wertsee (Arch. f G. Kärnth. X\"5>t. War bereits Domherr
e88 S. Lamberto — Lampertheim.
[i. Salzburg] vor Eintritt der Säcularisation. denn er wird i. Necrol. v.
S. Peter um d. J. 1496 als solcher genannt; von 1523 an war er scolasticus,
Anwalt, Fischmeister und General vikar; 1525 wurde er Domdechant
und 1526 Dompropst. Während des Bauernkrieges flüchtete er mit EB.
Matthaeus (Lang) i. die Festung Hohensalzburg. f 1530.' (Mitt. Salzb. Ldesk.
VII 155; vgl. a. Hundt, Metrop. I 36: Hergenroether I 672. n.j.
19S4. S. Lamberto, Johannes de
86, 30. 1325. a d. Johanne de Sancto Lamberto XV solidos Honon.
1985. Lamfelt, Fastrardus de
166, 3. 1413. d. Fastrardus de Lamfelt de Traiecto superiori canonicus e. S. Johannis
Leodien. dyor. XX Bononinos.
1405 i. Heidelberg (.Fastrardus de Lawfelt der. Leod. d.'i: 1407
Jul. II ibid.: bacc. art. 1410 i. Köln (.Fastrardus de Laufelt de Traiecto,
can. S- Johannis Leodiens., ius can. s.')-
1985. Lammersheim, Conradus
i;6, 34. 1513. a d. Conrado Lammersheym i flor.
1510 Mai 18 Heidelberg 1, Conradus Lamerzheymer can. Wim-
pin en si s'i.
1986. Lamparter, Ulricus
229, 12. 1481. a d. Ülrico Lamparter plebano in Mals Curiensis dioc. sex gros>o-
Bonon.
1987. Lampertheim, Johannes de
99, 42. 1337. a d. Johanne de Lampertheim Argentinensis dyocesis XV'III solido>.
107, 38. 1344. Johannes de Lampertheim rector ercl. in Sceffelingesheim Arsen-
tinensis dioc. ,proiurator' (109, 44; 365, la. 35).
Stammsitz des Geschlechts war das Dorf Lampertheim b. Strassburg
(Schöpflin II 654: Kindler v. Knobloch, Gold. B. S. 167). 1350 Mz. 13 d.
Joh. de Lampertheim official. curie Arg. (Strassb. St. Arch. — Briefb. A,
f. 57=>). Verwalter des Bistums v. 1352 Nv. 24 — Dz. 2 (Matthi. v. Neuenburg
p. 234). 1357 Mz. i: Joh. de Lampertheim natus qu. Bertoldi. de L.. militis,
Lic. i. Decr. hatte mehrere Jahre d. Kirchen z. Rust u. Schäffolsheim
Arg. d. inne (G. L. A. Karlsr. — \'atik. Abschrr. 1. 1358 Jun. 21 mag. Joh.
deL.. Lic. i. Decr., officialis curie Arg. collector fructuum annalium beneficior.
eccl. quorumcunque civitatis et dioec. Arg. camere apost. debitor. (G. L. A.
Karlsr.). War auch päpstl. Collector i. d. Mainzer Provinz: legt als solcher
Rechnung ab 1360 Jun. 8 (Kirsch. Collect. S. 387, vgl. S. 4231. 1360 Joh. de L.
Lic. i. Decr. ppos. e. Surburg. (Strassb. Bz. Arch. H. 1484 No. 11; 1362
officialis (a. a. O. H 2347 No. 81. Wiid als verstorben erwähnt 1373 Sept. 4
(.Joh. de L. quondam ppos. S. Arbogasti Surburg. Arg. d.: a. a. O. G 51551.
1988. Lampertheim, Rudolfus de
46, 25. 1296. Rodolphus de Lampberthaym XII solidos.
1306 Sept. 9: Rudolphus clericus, natus qu. Johannis militis de Lampert-
heim vkft. Güter i. Lampertheim. Bürge: sein Bruder Johannes de L.
armiger (Strassb- Bz. Arch. G 4793). Schon 1306 Mai 13 erscheinen
Rudolphus clericus et Johannes fratres de Lampertheim als Bürgen für
ihren Bruder Albert, de L. (ibid.i. 1308 Nv. 3: Johannes et Rudolfus
fratres carnales, liberi qu. Johannis militis de L. vkf. Güter i. Lampertheim
(ibid.). — Er scheint dann in den weltlichen Stand eingetreten zu sein.
1311 Mz. 3: Rudolf, de Lampertheim armiger bürgt für seinen Bruder
Johannes armiger natus qu. Johannis militis de L. (ibid.). 1316 Mai 14*
Hugo da Lampertheim miles residens in Doroltzheim et uxor dna Husa
vkfn. Güter in L. Bürge: Rudolfus de L. frater dicti militis (ibid.) 1319
Mai 28 Rudolf de L. miles siegelt mit dem Landgrafen Ulrich i. Elsass
(ibid.). t 1323 (.Rudolfus de Lampertheim miles- ). — Sein Grabstein mit
3 Schilden ehemals in der St. Fideskirche zu Schlettstadt (Collect, geneal.
1. Schloss Osthausen UEls.).
Lanipl — Laiiflenberi;- 289
1989. Lanipl, Andreas
336, 15. 1557. d. Andreas Lampel Styrus libras duas.
Steirischer Adel (Wissgrill V 477). — 1550 SS. Wien (.Andreas
und Georg. Lampl Styri').
1990. Lampl, Christophorus
335. 13- 1556- nobilis d. Christophorus Laenipl Styrus libras (kias.
1554 Jun. 8 Padua (.Christoph. Lampl Styrus'). — .Christoph Lanipl
zu Freundsperg kaufte 1569 Schloss und Gut Fronspurg i. NOstreich. wurde
1573 in N(3str. immatr.. erhielt durch kais. Diplom v. 1583 eine Verbes.serung
seines alten Geschlechtswappens m. d T. : Lampl Edler Herr zu Frons-
purg. Y 1594. Aus seiner Ehe mit Eva Freiin v. Gienger stammten 2 Söhne,
Johann und Jacob.' (Wissgrill V 417 f.). Eine Schuldverschreibung über
6000 fl. vom K. Maximilian II dem Christoff Lampl zu Pruckh a. d. Mur
ausgestellt (Arch. f. ö. Gsch. XXXI 218).
1991. Lamprecht, Theodericus dictus
149, 14. 1387. a nobili viro d. Theodriro diito Lamprecht XXXV solidos.
149, 17. 1387 Jul. 4: Theodricus dii-tus I.amprecht Z. (cf. 149, 49. 52.)
[Scheint ein Verwandter von Theodericus de Goch |s. d ] zu sein,
der ja 1363 als Dietericus Lambert! de Goch provid. wird [s. d.], ist
also wohl mit jenem Theodericus de Goch zu identifizieren, der 1372 Oct. 10
mit e. Präbende in Meissen ausgestattet wird (Kehr-Schmidt I No. 10591.
1404 Sept. 8: thesaur. Nuemburg. (ÜB. Bist. Meiss. II 312); 1405 Mz. 6:
ppos. e.Budiss. (1. c. II 317 u. ö. vgl. Braun, Dompröbste v. Naumburg S. 321. |
1992. Landenberg, Hermannus de
46, 14. 1196. d. Hermannus de Landenberg III libras et IUI solidos.
S. des Hermann v. L. Herrn zu Greifensee (f 1306) 1277 Aug. 8 und
Dz. 15: her herman von Landinberc der phaffe (ÜB. S. Gallen III 207. 10).
1300 Jan. 7: her herman von Landenberch chilchherre ze Beroltswile
(ibid. in 306). Ebenso 1306 Jul. 29 (ibid. III 345). 1300 Jan. 7: her herman
von Landenberch marschal ze Osterrich unt her Herman sin sun Kilch-
herre ze Stouffen (ibid. 111 304). — Seit 1290: can. e. Beronen. (Ried-
weg S. 444). t 1311 Sept. 19 (.Hermannus de Landenberg thesaurarius
eccl. Beronen.. huius eccl. ( Turic.) can' — Necr. Turic. e. i. M. G. H.
Necr. I 578). — (vgl. a. Stammtafel z. Pupikofer. G. d. Herren v. Hohen-
Landenberg i. Thurg. Beitrr. H. 8 S. 45 ff.).
1993. Landenberg, Hermannus de
IIb, 29. 1348. a d. Hermanno de I.andenberg IUI libras.
Hermann v. L. von Greifensee empfängt 1338 eine Anwartschaft auf
ein Kanonikat im Stift Beromünster i. Thurgau. „Er gelangte wahrscheinlich
nicht zu dieser Würde." (Riedweg S. 474).
1994. Landenberg, Johannes de
loi, 22. 1338. a d. Johanne de Landeiiberg custodi (!) ccl. C(insianticiisi-~ LXXI
solidos.
1344 Sept. 16: Joh. v. Landenberg. Domthesaurar i. Konstz.
(Regg. e. Const. No. 4704). 1348 Joh. de L. custos eccl. Constant.
(Eiselein S. 253); 1373 Jul. 24 (Geschichtsfr. XXXII 169. 170); 1384 Jan. 27
(Frbg. Diöc. Arch. YHl 481. 1359. 73. 79. ppos. e. Episcopicellae (Helv.
sacr. I 38). t 1388 Dz. 2 (.Johannes de Landenberg can. i.V thesaur. eccl.
Constant. sepultus ante altare S. Jodoci' — L. a. e. Const. i. M. G. H. Necr.
I 295. cf. Anniv. e. Episc.cellae ibid. I 384).
1995. Landenberg, Casparus de
186, 3(5. 1439. ^ venerabilibus viris dnis Caspare de Landenberg*) monacho
professo Augie maioris et Johanne Truchsess de Dyessenhofeu
nepotibus I florenum Renensem ad nieliorem delibcracionem.
i88, 38. 1441. d. Caspar de Landenberg professus .procurator' (cf. 188, i).
■1 postea faotus abbas in S. (Jallo.
Deutsche Studenten in Bologna. 19
290 Landsberp.
Caspar v. d. Breiten -Landenberg. K. Zürich, Decr. Doctor. 1442
Juni 18 dem Kloster St. Gallen vom Papste als Abt aufgedrängt. Hatte in
Bologna das geistl. Recht getrieben und dort soviel Aufwand gemacht, dass
er mit 1200 fl. Schulden belastet, die Abtei antrat. Brachte das Stift durch
Verkäufe und \'erpfändüngen sehr herunter und wusste auch die Ober-
hoheit des Stifts über die Stadt St. Gallen nicht zu wahren (Pupikofer I
814 fF.). „Gelehrt, mild und gütig, schloss 1451 ein ewiges Landrecht mit
den 4 Ständen Zürich. Luzern, Schwyz und Glarus, geriet aber bald in
Zwist mit dem Convent sowie mit den Eidgenossen, resignierte 1463 Mz. 25
die Abtei und starb in Constanz bei seinem Bruder, dem Bischof Hermann,
ward aber in St. Gallen begraben" (Helv. sacr. I 951. f 1463 Apr. 24
(, Caspar de Landenberg abbas huius loci' — L. a. mon. S. Galli i. M. G. H.
Necr. I 472. (vgl. a. Bruschius, Catal. Mon. Germ. (1682) p. 427: v. Arx,
G. V. St. Call. II 289-3071.
1996. Landsberg, Eberhardus de
40, 22. 1292. d. Eberhardus de Landesberg XV solldos.
Elsässischer Adel (Schöpflin Als. ill. II 708: Kindler v. Kn.. Gold. Buch
S. 169: Spach. Le chäteau et la famille de L. i Bulletin II str. \'I i73ft'.i. —
1309 Nv. 19 Eberhardus de Lantzperg r. e. in Richenwilre Basil. d.
jüngst verstorben (ÜB. Rappoltstein I 1981.
1997. Landsberg, Guntherus de ili
36, 27. 1289. d. Guntherus, d. Johannes & d. Cunradus de Landesberch ( um
magistro suo d. Alberto, iurati, dederunt quinquaginta solido.-.
Ein Günther v. L. senior (t 12801 hinterliess 2 Söhne des Namens
Günther: Guntherus eques nach Bucelin II vermählt i. erster Ehe mit Anna
V. Horburg, in 2. mit Anna v. Stauft'eni und Guntherus vicedominus (ver-
mählt mit Adelheid v. Thanni 1293. — 1329 erscheint Margaretha relicta
Guntheri militis de Landesberg (also wohl verschieden von den oben
genannten) et filius suus frater Guntherus ordinis predicatorum domus in
Argentina (ÜB. Strassb. III 3711.
1998. Landsberg, Guntherus de (lli
51, 39. 1301. d. Gut. de Landesberc*) III libras.
*) Argentinus (a. ni.).
1324 Jun. 7: Günther von Landesperg ein thumherre ze Spire
(ÜB. Strassb. III 313): ebenso 1339 Apr. 13 (Remling. ÜB. I 539). r 1342
Apr. 10 i.Anno 1342 I\' id. April, obiit venerabilis Guntherus de Landesberg
can. eccl. Spirensis <& prepositus Lu tenbacensis et disposuit circa
curiam emptam a Johanne de Fleckenstein, qu. preposito S. Quidonis regis
chori eccl. Spir.' — Remling, Gsch. d. B. v. Spej'. I 606. a. 15901. Macht
1341 Nv. 6 s. Testament (Bz. Arch. Strassb. G. 14411; unter den Testaments-
vollstreckern auch Conr. v. Kirkel [s. d.].
1999. Landsberg, Guntherus de (III)
129, 23. 1367. d. Guntherus de Lantzberg scolasticus et canonicus S. Thome
Argentinensis dyocesis dedit IT libras im solidos.
S. des R. Heinrich v. L. gen. Spender (Bucellin. II; Schmidt, S. Thom.
p. 275}. 1355 can. e. S. Thome Arg. (Schmidt 1. c); 1355 Oct. 31 can.
e. S. Petri iun. Arg. (ÜB. Strassb. V 311). 1364 Nv. 26 r. e. in Ensheim
Arg. d. (Bez. Arch. Strassb. — G 4721). 1369 Oct. 13 scolast. e, S. Thome
(Tho. Arch. Strassb. — Regist. C); ebenso 1374 Mz. 18 (Schmidt I. c. No. 79).
f 1400 Jan. 31 (Necr. S. Thome).
2000. Landsberg, Jacobus de
248, 31. 1496. a d. Jacobe de Lansperg Argentin. dioc. XXII Bologninos & dimidium.
S. des Frid. de L. Amtmanns i. Rheinau (t 1501) und der Lucia de
Reinach (Bucellin). — 1488 i. Basel (.Jacobus de Lanndsperg \'l sol.').
1488 Jul. I Heidelberg (.Jacobus de Lansperg Arg. dioc.M Seit 1491 in
Siena (.Jacobus de Landtsperg de Basilea (I) oriundus": Zdekauer, Lo
Landsberg — Landshut. 291
studio di Siena p. 188). 1494 Jan. 26 in Siena Z. bei einer Dolctorpromotion
(,M. Jacobus de Landsperg can. e. mai. Basil.': a. a. O. p. 190). 1499
Jan. 26. 30 wieder als Z. in Siena genannt 1, Jacob. Landesperg der
Arg.': Erzb. Arch. Siena). Ist wohl in Siena zum 1. U. D. promoviert
worden. 1508 Mai 8: Assessor am Kammergericht für Kurpfalz
(Ludolf, Append. X 24). 151 1 Jul. 14 bittet Sebast. v. Rotenhan [s. d.] den
Strassburger Stadtschreiber Sebast. ßrant, ihm, was er an deutschen
Geschichtsschreibern besitze, durch den nach Worms zurückkehrenden
Jac. de Lantzperg I. U. D. & caesarei consistorii assessorem zuzusenden
(Wencker, Coli. a. & cancell iur. p. 182). Giebt 1519 seine Stelle am
Kammergericht auf (Ludolf X 32) und tritt in dre Dienste des Bischofs
V. Strassburg (Bischöfl. Schiedsrichter in einem Rechtsstreit des Strass-
burger Jung-St. Peterstifts sind: .Jacob von Landsperg der rechten doctor
vnd Wolff von Landesperg s. f. gn. rat' — Str. Stdt. Arch. Contr. St. 1521.
22). 1525 Oct. 24: Her Jacob v. Landtsperg Doctor, Vogt von Heinrich.
Mang und Veronika, Kinder des Wendling von Landtsperg und der Bride
Rebstockin selig (ibid. J525 — 26). 7 i539- '1539 Freitag nach Simon &
Jude: Anna Gattin des Hans v. Breitenlandenberg verkauft Zinsen, die sie
geerbt hat von dem .hochgelehrten Herrn Jacob v. Landsberg. der Rechten
doctor ihrem lieben Herrn Vater selig.' — ibid. 15391. IS'ach Bucellin
hinterliess er 2 Söhne: Friedrich und Melchior (der erstere erscheint 1539
Dz. 23: .Fridericus de Landsperg armiger hl. nobilis &: egregii viri Dm
Jacobi de L I. L'. Doctoris- — ibid. 1539, fo 491a). [Nicht zu verwechseln
mit einem gleichnamigen \'erwandten, der 1516 das Bürgerrecht zu Strass-
burg erwirbt und 1521 als Amtmann in Lützelstein genannt wird: Hertzog
VI 256: Schöpfl. Als. ill. 11 703],
2001. Landsberg, Johannes de
5b. 1-. 1189. (vgl. Guntherus de L. (I)).
2002. Landsberg, Conradus de
36, 28. 1289. d. Conradus de Landesberoh . . . [vgl. Guntherus de L. (ll).
44, 10. 1295. d. C. de Lanzberch XX solides.
1308 Apr. 28 Conr. de Lantsperg ppos. e. Lutenbac. vicar
general. episc. Const. (Frbg. Diöz. Arch. II 651: noch 1333 Fbr. 4 als
ppos. Lutenbac. erwähnt lUB. Rappoltstein I 328, 251. y Fbr. 12 (.11 Id.
Fbr. ob. d. Conr. de Lantzperg ppos. Lutenbac: Necr. der Johanniter i.
Freiburg).
2003. Landsberg, Christianus de
60, 14. 1309. d. Cristianus de Landesberck ■ I XIIII solides.
61, 27. 1310. d. Christianus Uli solides.
*) Argentinensis (a. m.).
2004. Landsberg, Pantaleon de
55, 19 1304. d. Pantaleen de Landesberg*) X solides.
*) Argentinensis (a. m.).
2005. (Landsberg], Albertus mag. dominorum de
1289. |if Guntherus de Landsberg (I)|.
2006. Landschad a Steinach
336, 40 1558. nobilis d. Philippus Landschadt a Steinach libras duas.
1551 Mz. 20 Heidelberg (.Joannes Philippus Landschad a Neckar-
steinach Varmac. d. — dedit bonam fidem loco iuramenti propter minorem
aetatem'). 1558 Oct. 23 Padua (,Joh. Phil. Landtschadt a Steinach' — a. m.:
oppidi Geislingensis praefectus).
2007. Landshut, Henricus de (I)
55, 44. 1304. d. Henricus de Landeshut XII solides.
2008. Landshut, Heinricus de (lli
8-, 18. 1326. d. Heinricus de Lantshut XII solides.
91, 28. 1331. d Haiuricus de Lanczhut \'I1I solidos.
19*
292 I-an? — Lanaen.
2009. Lang, Paulus
153, 29. 1499- a d. Paulo Lang de Augusta, carionicus (I) S. Andree dioc. Frising.
medium florenum.
Der Cardinal und EB. v. Salzburg Matthae. Lang |s. d.| nennt ihn s.
A'etter' in einem Schreiben an d. Salzburg. Domkapitel v. 17. jun. 1507.
Schon 1502 hatte er zu Gunsten seines Verwandten Paul Lang. Klerikers
Augustiner Ordens, d. Propstei zu Wördsee resign. (Mitt. f. Salzb. Ldsk.
VII 160); letzterer war also damals can. e. Salzburg., da das Salzburg.
Domstift sich bis 1514 nach d. Regel des h. Augustin richtete. 1506 can.
e. Frising.; X513 can. capitul., 1515 custos Frising. iMünch. Hfbibl.
C. 1. No. 1718). 1514 Sept.: r. e. Gars al. Egemburg Patav. d. e.\ resign.
Matth. Lang (Hergenroether I 731}. v 1521 Oct. 12 Epit. i. Freising: .a. d.
1521 ob. Paulus Lang d. 12. Oct. ppos. Patav. et Salisburg., h. e. can.').
2010. Lange, Gotfridus
197, 35. 1452. a d. Gotfrido Langen ■■) de Luneburoh Lubicen^is et Bardewicensis
eccle.-iiarum canonico pro se et d. Burchardo de Gunter.-berge I
florenum Renensem.
197, 28. 1452. Gotfridus Langen de Luneborch Lubecensis et Bardewicensis
ecclesiarum canonicus .procurator'.
40. 1452. item pro Johanne Repkow clerico Magdeburgensi, famitiari dicti
domini Gotfridi IUI Bologninos.
■ ) postea effectus episcopus Swerinensis (al. m.).
Aus der Lüneburger Patrizierfamilie Lange, mit dem halben Bären im
Wappen. — S. des Lüneburger Bürgermeisters und Chronisten Heinrich L.
(•f 14661 und der Elisabeth Beke iTzerstede\ 1442 WS. Erfurt (,Got-
frj'dus Lange de Lunenborch, can. Lubic. ddt tni.'i. 1454 Jan. 12:
Decr. Doct. Bonon. (.exam. f. i. iure can. . . . d. Gottfrydus de Alamania
[d. Gotfridus de longijs de Alamania X'erden. dioc: A. No. 2] . . approb.
n. d. Et illico ibi finito examine f. private doctoratus in sacristia. Insignia
ddt ei d. Melchior . . doctores habuerunt cyrothecas et birreta, gratis
remiserunt': L. s. i. p. I]. 1457: Bischof v. Schwerin: y schon 1458
Jul. 8 im Alter von 54 Jahren (begraben im Dom zu Schwerin: ,1m J. des
Herrn M. CCCC. LVIU. den 8. Monath Julij ist gestorben der Ehrwürdige in
Chro Vater Her Gotfrid Lange, der rechten doctor vnd diser kirchen
Bischoft" etc: Papist. Meckl. S. 2118). — Vf einer Oratio scholastica in
commendationem dni rector. univers. Bononien., Hertindi de Lapide [s. d.J
in acceptat. dignitatis (Bibl. Monac. ms. Catal. I. iio. No. 520 f. 196). (Vgl.
Büttner; Lischs Jahrb. XXIV37 {.: \"III 25: XXI 177. Krause i. Artik.. Heinr.
Lange' i. A. D. B. XVII 633: iM. Herrmann, Albrecht v. Eyb S. 120 ff.).
201 1. Lange, Gotschalcus
180, 8. 42. 1452 (ad 1430 u. 1434): 185,44 (ad 1438).
Ist wohl auch Mitglied der Nation gewesen. Er hat im J. 1452 einige
Zusätze zu Lüneburger Einträgen geliefert, woraus man schliessen darf,
dass er der Lüneburger Familie L. angehört.
2012. Lange, Johannes
119, b. 1349. Johannes Longus famulus dni Johannis de Ponte |s. d.|.
S. des Johannes Lange (Longus) zu Lüneburg, aus der Familie L.
mit dem Pantertier. 1355 wurde er zu einer Vicarie in Bardewiek
präsentiert, die er aber vermutlich resignierte. — Er verliess den geistlichen
Stand, wurde 1375 Ratsherr zu Lüneburg, 1377 Bürgermeister,
t 1405 Mai 10. S. Gattin Elisabet v. d. Süllen hatte ihm 10 Kinder geboren
(Büttner, Lüneb. Geneal.). —
2013. Lange, Johannes
339, 7. 1561. Johannes Lange Pomeranus libras duas
1554 Greifswalde (.Johannes Lange Sundensis').
2014. Langen, Johannes de
54, 23 1302 d Johannes de Langen X soiidos.
I.aiiiicn — Lanzendorf. 293
2015. Langen, Ludovicus de
zjq, -. 1490. a d. Ludowico de Langhen artium doctore Monasteriensis diocesis
YIII grossetos.
2016. Langenbeck, Albertus
-7-1 33- 151°- a d. Alberto Langbeck florenum Renensem.
S. des berühmten Hamburger Bürgermeisters Dr. Hermann L. aus
Buxtehude, der selbst s. Z. in Bologna studiert haben soll [cf. Heinr. Boger|.
Vermählt mit Gesche Beckendorf. f 1519. (Mitt.)
2017. Langenbeck, Detlevus
1,3, 37. 1499. a d. Detlevo Langenbeke-'') Bremensis diocesis medium florenum.
■■■■) qui obiit Rome anno Dni. 15 10, scriptor apostolicus,
cuius anima pie requiescat.
Bruder des vorigen. — Lebte in Rom (1506 Fbr. 13: .Detleuus
Langebeke de Hamburg, S. palacii apost. causarum notarius': Lib.
Confr. p. 119). Nach O. Beneke's Stammbaum der Familie Langenbeck
(Hamb. St. Arch.) erscheint er 1508 urkdl. als , Detlev. L. ICtus et magister,
commendista ad S. Catharinam in Hamburg.' (Mitt.)
2018. Langenbeck, Hermannus
151, 31. 149S. a. d. Hermanno Langenbecke Bremensis dioc. Bologninos XXIIII.
254, 7. 1500. Hermannus Langenbeke ,sindicus' (ebenso 1502: 260,7).
340, II. 11502): specialis vir d. Hermannus Longirivulus promotus in legum
doctorem contribuit unum florenum.
1502 Aug. 23: Leg. Doctor Bonon. (Aug. 18: disp. c. d. Ermano
alamano' — Aug. 23: e.xamin et graduatus: L. s. i. c. I). — S. des gleich-
namigen Hamburger Bürgermeisters (f 151 7), Bruder der vorhergehenden.
Lebte als Privatmann, wie es scheint als Advokat, in Hamburg (s. Grab-
schrift schreibt: .privatus sibi vixit, gaudens consilio posse iuuare reosM;
vermählt mit Joh. Hugen des Bürgermeisters Tochter Anna (,vnd hebben
getelet Cecilia. Anna. Johan. Herman, Garlef, Everf: Slechtbok S. 50). —
1527 Mai, bei der ersten öffentlichen Disputation zwischen Evangelischen
und Katholischen in Hamburg, hielt er es mit den letztern, als deren
Kämpen Hennig Kissenbrügge [s. d.| und Joh. Moller [s. d.] vornehmlich
hervortraten (Sillem, Reform, i. Hamb. S. 74. 75). Dass er in den Jahren
1527—34 als lector secundarius am Dom juristische Vorlesungen gehalten
(Lappenberg. Hamb. Chron. i. nieders. Spr. S. 585), ist sehr unwahrscheinlich
(Meyer, Schulwes. i. Hamb. S. 115. a.j. f 1532.
20 [9. Lange[n]mantel, Petrus
282, 9. 1517. a d. Petro Langemantcl de Trameno dioc. Tridentine medium ducatum.
S. des Lazarus L., Pflegers z. Tramin, u. der Appollonia Rugelizi
(Ferdinandeum i. Innsbr. — Mayrhofen, Ausgestorb. Gschll. ms. Mitt.).
2020. Langeqmantel, Ulricus
181, 39. 1435. ab honorabili d. Ulrico Langniantel de Augusta solidos sex.
182, 15. 1436. Ulricus Langenmantel de Augusta in artibus doctor s. magister
iurisque civilis Scolaris ,procurator' (cf. 183, 19V
1432 Mai 24 V. P. Eugen IV mit der Propstei Völkermarkt i.
Kärnthen provid.; resign. 1473 Jun. 14 (Arch. f. vaterl. Gsch. u.T. v. Kärnthen
XVII 79). War auch Chorherr v. S. Moritz i. Augsburg u. errichtete als
solcher 1464 eine Stiftung für 5 Studenten der Theologie (v. Stetten S. 67).
2021. Lancfeld, Gotfridus de
i(>9, 14. 1417. a d. Godefrido de Lancvelt canonico S. Servatii Traiecten. Leodien.
dioc. XX solidos.
170. 21. 1419. Godfridus Lancfeld ,procurator' (cf. 171, 41).
173, 7. 1422. in exequiis dni Godfridi de Traiecto pro una candela cere V solidos
IX denarios.
2022. Lanzendorf, Heinricus de
5»), I. 1304, d. Ilcnricus de Lancendorf X solidos.
Östreichisches Geschlecht iWisgrill V 435 {[.).
294 ''''° — l-aubegas>en.
2023. Lao, Heinricus de
95. 15- 1333 ''• Heinricus de Lao iuratus X solidos.
2024. Lapitz, Udalricus de
259, 21. 1501. d. L'daliiius Croatiis do Lapitz*) diocesis Paiaviensis XXI\' Boloi;iiin.
■ ) doitor ar baro Austriacus (al. m).
Die Lappitz i^amen von Crf)atien nach Ostreich iWisgrill \' 436 — 40).
— S. des vielgenannten K. Rates und Hauptmannes Andr. Krabat v. Lappitz.
1510 Aug. 12: Decr. Doctor Bonon. (Aug. 8: comparuit nobilis vir d.
X'dalricus fil. Andree de lapitz dioc. patau. in austria studens in iure can.' —
Aug. 12: D. D.: A. 51. 1519 wird Doctor Ulrich Lapitz mit andern zum
Empfang des Hz. Ferdinand von den östreichischen Ständen nach den
Niederlanden gesandt (Font. r. Austr. Abt. I Bd. I 164).
2025. Lare, Wernherus de
52, 37. 1301. d. Wernherus de Lare XX solidos.
2026. Lassana, Marquardus de
87, 15. 1326. d. Marquartlus de Lassana de Sa.xonia X ~olidos.
Hier muss wohl wegen der Bezeichnung ,de Saxonia' an Lassahn
im Lauenburgischen, nicht an Lassan im RBz. Stralsund gedacht werden.
(Zs. G. f. G. Schi. Holst. 21, 3021.
2027. Lassen, Hainricus pleb. in
128, 13. 1366. d. Hainrii-us plebanus in Lasten X\'I solidos.
2028. Last, Dietericus
loi, 28. 1338. a d. Dietrico diclo Last de Tubingen VllI solidos.
1359 Mz. 21 mag. Theodericus Last can. e. Const. (G. L. A. Karlsr.i:
ebenso 1363 Jan. 10, Jan. 17 (E.\ekutor , einer päpstl. Bulle f. Konr. Last
(3. d.], Apr. 28, Jun. 10. 26 iWürtt. Gqu. II No. 201. 205. 206. 216. 222).
1363 Jun. 26 Theoder. Last can. e. Spir. (a. a. O. No. 223. \'gl. Glaser.
Diöz. Speyer No. 91). 1369 Mz. 27 Dietr. Last archid. ultra Alpes d.
Const. (Württ. Gqu. II No. 272J: can. Spir. e. Const. la. a. O. No. 3071.
r375 Oct. 24, 1377 Fbr. 28 decan. e. Spir., 1383 Jun. 12 can. Const. (Sttg.
Arch. — Mitt.).
2029. Last, Conradus
125, 26. 1359. d. Conradus Last de Tübingen contribuit solidos XVI.
126, 5. 1360. Conradus Last rect. eccl. parochialis in Josingen dioc. Con.~taiic.
,procurator substitutus'.
126, 35. 1362 Chuonradus Last rei:t. parochialis eccl. in Jesingen .procurator'
(cf. 127, 2).
1352 Sept. 2 V. P. Clemens \T mit Kanonikat u. Präb. der Kirche z.
Sindelfingen providiert. 1363 Jan. 17: can. e. Constant., 1363 Fbr. 27
auch can. e. August, u. Pfr. zu Josingen Const. d.; Apr« 22 desselben
Jahres erhält er auch eine Anwartschaft auf Kanonikat u. Präb. der Kirche
zu Speyer (Württ. Gqu. II No. 158. 203. 206. 2131. r 1371 (,Conr. Last
can. e. Const.': L. a. e. Const. i. M. G. H. Necr. I 287).
2030. Lauban, Henricus de
64, 37. 1313. d. Henricus de Luban X solidos.
1361 Dz. 10 Heinricus de Lubano advocatus consistorii Wratis-
laviensis (Cod. d. Sil. X 207). 1365 Nv. 20 mag. Henricus de Lubano
procurator et syndicus dominorum magistri et consulum oppidi
Lignitzensis (ÜB. Liegnitz S. 170). 1367 mag. Heinricus de Luban
procurator capituli e. Vratislav. protunc in Romana curia existens
(Heyne II 34 f.).
2031. Laubejjassen, Richardus de
4-, 14. 1297. d. Richardus de Lubegassen XX solidos.
Über dieses Rappoltstein. Dienstmannengeschlecht vgl. Kindler v. Kn.,
d. alte Adel i. OElsass S. 50. — 1295: ,Ich Ottilie, hern Richartes seligen
on
l.aubing — Laurvn. 295
husvrowe von Löbegasse, Richart min sun vnde alle mine Kint . . .'
(Rapp. ÜB. I 154, 18). Tod vor dem 1320 Oct. 20 (Johans von lobegass
herrn richartz seligen .sun-. — ibid. 1 263, 151.
2032. Laubing, Heinricus de
87, 32. 1326. d. Heinricus de l.aubing XV solides.
33. 1326 d. Heinricus de Laubing X solides.
20. 1326. d Heinricus de l.aubing rector ecci. in Lincenchirchen XVI solido--.
2033. Laudenburg, Johannes de
47, 15. 1297. d. Johannes de l.audcnburc V solidos.
2034. Lauffer, Antonius
246, 27. 1494. a d. Antonio Lauffer Maguntinensis diocesis Herfordensi grossetos VI:
Ist wohl ein S. des Erfurter Ratsmeisters Hans LaufTer 1498 (Falken-
stein, Hist. V. Erfurt S. 444I. 1481 Mich. Erfurt (.Anthonius Loufter
Erffordensis tm'). 1490 Jan. 6: mag. art. 1489: Anton. Lauffer clericus
vom Rat zu einer Vikarie in der Rathauskapelle präsentiert. 1510: bacc.
iur. utriusque Erford. War Collegiat der Erfurter Juristenschule (Collegium
Marianuni). 1525 bekleidete er das Rektorat der Universität (.in annuum
gymnasiarcham designatus est venerabilis & doctus mag. Antonius Leufier
Erftordianus, iuris utriusque bacularius, collega schole iureconsultorum
sacerdos Severianus"). — Den humanistischen Studien scheint er fern
gestanden zu haben.
2035. Lauffner, Leopoldus
325, 23. 1542 a d. Leopoldo Laufner Vienensi unum coronatuni.
1545 Jun. 22: I. U. D. Bonon. (, Leopoldus Lauifner de Laußburgo in
austria in alamania". B. No. 3")- — Wohl ein S. des Leonhard Laufnei
Wassermautners a. roten Turm z. Wien, dem a. 4. Oct. 1531 sein vo
K. Maximilian verliehenes Wappen verbessert wurde (Hf. Arch. Wieni.
1554 Doctor Leopold Lauffner unter den Hofräten K. Ferdinands I (Arch.
f. östr. Gsch. XXVIi.
2036. Laurentius, Andreas
338, 48. 1561. d. Andreas Laurentius Landspergensis libras duas.
1561 Padua (.Andreas Laurentius Landspergensis Bavarus'). 1564
Mz. 2: L U. D. Bonon. (.Andreas Laurentius Germanus': L. s. i c. IV').
2037. Laurentius, Nicolaus
146, 35. 1383. d. Xiiolaus Laurentius filius Nicolai sacerdos Traiectensis dyoc.
snivit XII solidos.
2038. Lauryn, Marcus
208, 41. 1507. Marcus Lawen |cf. Matthias L.|
Sohne des Hier. L. Herrn v. Watervliet, Waterdyck, Poortviiet und
Nieuvliet aus s. ersten Ehe mit Jaqueline Pedaert. — Marcus, geb. 1488
~ Mai 17, can. S. Donatiani ap. Brugas, decani S. Donatiani coadiutor
(Erasmi Opp. ed. Clericus III 825: Gallia Christ. V 258): 1519 Sept. 24:
decanus (Gall. ehr.), f 1540 Nv. 5 (1. c). — Freund des Erasmus: 10 Briefe
des Erasm. an M. L. 1517 1527 (Erasmi Opp. III), 2 Briefe dieses letzteren
an E. 1524 u. 1527 (Burscher, Spicil. autogr. XX\'): Erasmus widmete ihm
1523 Fbr. I s. Catalog. omniuni Erasmi lucubr. (vgl. a. Le Beft'roi par
Weale III 94 a. ) u. 951.
2039. Lauryn, Matthias
268, 40 1507. a nobilibus dominis inagistro Malhia Lawen domino de Watervelt
et Marco et d. I'etro Lawen 15rugiaiiis Tornacensis dioc. et
preccptore eoruni d. Wilhelmo Obrcclit Delfino Tracensis (!) dioc.
utriusque iuris licentiato accepimus duos ducatos.
Matthias ist der älteste der gen. 3 Brüder: er ist der Vater von Veit
und Marcus L.. die als Förderer der Kunst und Wissenschaft berühmt
geworden sind iLe Beftroi 1. c).
296 I.auryn — Leibnit/.
2040. Lauryn, Petrus
168, 40. 1507. I'eirus Lawcn |cf. Matthias L.|
Jüngster der 3 gen. Brüder, geb. 1490 Dz. 7, ■;- 1522 Fbr. 27 (Le
Beffroi 1. c).
2041. Lazei, Johannes
257, 40. 1500. d. Johannes Lazei de Keschinn Hri.xin. decein grosseto^.
2042. Lebe, Caspar
244, 39. 1491. ab lionorabiii viro d. Caspare Lebe de Wratislavia VIII gro>--etos.
Breslauer Ratsfamilie (Cod. dipl. Sil. XI, 108).
2043. Lebenstein, Gotfridus de
172, 3-. 1422. d. Cdtfridus de Lebenstein XV soHdos.
1421 SS. i. Heidelberg (,Gotfridus Lebensteyn). — Es gab ver-
schiedene Familien v. Löwenstein, Lewenstein. Lebenstein.
2044. Lebenther, Johannes
261, 29. 1502. d lohannes Lebenther e.x Langentzel plebanus in Wevshan
Bolend. XLX.
1494 Mai 2 Ingolstadt (,Joh. Lebenther e.x Langenzenn'i. 1501
Jun. 27 i. Tübingen (.Johannes Lebenther de Langenzen, bacc. Ingelstad.'j;
in demselben Jahre: mag. art.
2045. Lebus, Nicolaus de
372, 2. 1350 Aug. Nicolaus scolasticus Lubucensis ,testis.'
2046. Leenzinge, Nicolaus de
49, 10. 1299. d. Nicolaus de Leenzinge pro se et socio XXX soüdos.
2047. Leeuwarden, Bonifacius de
129, 21. 1367. d. Bonifacius de Liwardia |cf. Wilbrandus de L.).
•35. 5- 1371- d. Bonifacius pro pena in die purificationis V solides.
2048. Leeuwarden, Petrus de
263, II. 1503. d. Petrus de Lewardia utriusque iuris baccalarius Bononiensis
Traiecten. dioo. medium florenum.
(Ein Petrus Nicolai de liwardia dyoc. traiect. ist 1510 als Student der
Rechte in Köln eingeschrieben).
2049 Leeuwarden, Wilbrandus de
129 21. 1367. d. Wilbrandus et Bonifacius de Liwardia Traiacten>is dvoc. dederunt
XII solides. " .
1408 Wibrandus persona et decanus Leovardiensis (Charter-
boek von Friesland 1 367).
2050. Ley, Georgius
232, 35. i486, a d. Georgio Ley canonico maioris ecci. Treverensis VIH grosses.
1551 Mai 15: Georg Lei, Dechant sanct Castors Kirchen in
unser Stadt Coblentz (Brief des EB. Johann v. Trier an ihn bei Hontheim
U 757)-
2051. Leibfridt, Sigismundus
331, 42. 1549. d. Sigismundus Leibfridt libras duas.
2052. Leibnitz, Johannes de
99, 19. 1336. d. Johannes de Leibnitz prepositus Goliensis (I) II libras X grossos.
I115, la. 1337. scriptori d. Johannis de Lybenitz, qui scripsit statuta . . . XXX solides.]
Steiermärkisches Geschlecht (Mitt. h. V. Steierm. III 166 f.). — 1348 Joh.
von Leibnitz Propst v. Mariasaal. Domherr z. Passau. Erzpriester
i. Lnterkärnthen iv. Jabornegg - Altenfels, D. Gotteshaus Maria -Saal:
Arch. f. Gsch. Kärnth. XI 89).
2053. Leibnitz, Otto de
99. '5- 1336- d. Otto de Leibnitz canonicus Pataviensis V libras Bononinorum.
99, 34. 1337. Otto de Liebentz Patav. eccl. can. .procurator' (99,29.40; 358,19).
l.eibnitz — Lemberger. 297
Um 1340 erwarb Otto von Leibnitz, l'farrer zu Irdning. das Eigen
an ,dez Lyenler lehen in dem Dorenspach' von den Gebrüdern v. Ernfelä
tauschweise: er gab ihnen dafür ein Gut zu Pichlarn nächst h^dning (Beitrr
z. K. Steiermark. Gschqu. XXI 60).
2054. Leibnitz, Wulfingus de
99, 17. 133t). d. W'ulfinsius de Leibnitz ppositus \'olchmartensi> II libras.
100, 14. 1337. a d. Wulfingo de Leybentz pposito eccl. S. Bartholomei Frisaci
II libras, quas addidit prius contributis.
loi, 35. 41. 1339. d. Wulfingus de Leybentz ,procurator' (cf. 360, 39).
1337 Oct. 15 Wulfingus de Lej^bencz rector eccl. in capella (Päpstl.
Schreiben i. Mitt. Salzb. Ldsk. X 165).
2055. Leila, Walterus r. e. in
50, 10. 1300. d. Walterus rector eccl. in Leila XXX solidos.
2056. Leininger, Achatius
134, 7. 1487. a d. Achatin Leynnyngen de Villaco plebano in Roseck, Aquilegiensis
diocesis, presbitero grossetos VIII.
Die Leininger waren ein Kärnthner Geschlecht (Gauhe I 375). —
1490 Jan. 4: Lic. i. Decr. Bonon. (Jan. 2: .dispens. f. c. nobili viro d
Achazio leininger de Villaco r. e. S. Michaelis Aquileg. d.' — Jan. 4: .examin.
f predict. d. Achazius . . f. approb. n. d. et habuit solam licentiam': L. 3.
i. p. I). — 1490 Mai 18 zahlt Achatius Leimeyer (I) die Annaten für s. Pfarr-
kirche S. Maria a. d. Gail i. Betrage v. 25 Ggld. 45 gr. (Arch. f. v. G.
Kärnth. 17, 75).
57 Leininger, Sigismundus
283, 39. 1518. d. Sigismundus Leininger Charintianus unum Renensem promisit.
2058 Leipzig, Conradus de
114, 37. 1347. d. Conradus de Lypczk plebanus in Rambyn Roschildensis dyoc.
.procurator' (115, 10. 20. 33. 36. 41; 116,21.)
367, 28. 1347. Conradus de Missena .procurator' (367,42).
T18, 29 1348. Conradus de Lipsk . . . Bononiam reversus est . . .
118, 40. 1348. Conradus de Lipsek ivählt als Vertraiteiisinann der Nation (i,ii
Si/ridus de Haiiiborch siiiii Procurator.
.■I3-5, 17. 1353^ Jan. 6; Conradus de Allamania .testis' (cf. 376,33: 1354 Jan. 6]
Conradus de Lypczk (de Missena) ist wohl identisch mit Conr.
de Köckeritz [s. d.]. — 1352 Conr. de Lipczk custos e. Würzen. (ÜB.
Meissen I 383).
2059 Leyser, Georgius
338, 15. 1500. d. Georgius Leiser e.\ Stiria . . .
Steierniärkisches Geschlecht, das im Besitz des Oberst-Erbfeldzeug-
meisteramts i. Steiermark war, bis es sich zur evangel. Lehre bekannte
(Bergmann. Medaill. I 222: Mitt. d. h. \'. Steierm. XXXVI 173 Ü'.j. — 2. S. des
Ma.Kmiilian L. u. der Sophia Zwicklin. War 4 mal verheiratet u. hinterliess
5 Kinder (Bucell. 111 1221.
2060. Leyz, Helfricus de
58, 3. 1305. d. Helfricus de Leyz X.\X solido>.
1332 fr. Heinricus de Leys Doctor Decretorum, rector infirmarie
Saltzburg. O. S. Augustini i^Mitt. Salzb. Ldsk. X 1661. 1332: Maister
llainrich von Leitzz, Chorherr von Salzburg (I.e. - Das Salzb. Doni-
stift richtete sich bis 1514 nach der Regel des hl. Augustin). 1337 Oct. 15:
mag. Heinricus de Leyzz custos et canonicus ac collector fructuum
fabricae eccl. Saltzburg. (1. c. S. 165).
2061. Lecksei, Johannes
207, 8. 1462. a ^\. Johanne Lockscl de Otting Bologninos \'ll.
2062. Lemberger, Pancratius
238, 22. 1490. a (I. l'ancratio Lemberger X grossetos.
2q8 Lemtio - Lconberger.
2063. Lemgo, Hildebrandus de
51, 32. 1301. d. liildebrandus de Lemgaowc, iuratii~, ddt VI solides.
2064. Lemnius, Simon
329, 19. 1543. d. Simon Lemnius poeta laureatus ob singuiarem eruditioneni
communi consensu gratis in nationem nostram receptiis est.
Bekannter Humanist, heftiger Gegner Luthers. — Ca. 1515 i. Margadant
(daher Emporicus Mercatorius) i. Graubündten (daher Rhaetus Canusi
geboren. Ca. 1532 in München (5 Dist. i. Virgil. Bucolica c. scholii=
\Volph. Anemoecii. Vienn. 1535. 8"; Denis, Wien. Buchdr. S. 373). 1534
Apr. 10 Ingolstadt (.Simon Lemnius Athesinus' — a. m.: graece et latine
doctiss. tersissimusque poeta et Lutheromastix acerrimus) 1534 WS. 1.
Wittenberg (.Simon Lemnius Glintecensis'); erwirbt sich die volle Hoch-
achtung Melanchthons (.Lemnium ab omni turpitudme uitae esse alienum
et ingenio et eruditione laudatissimuni esse iuuenem'), auf dessen Empfehlung
er 1535 gratis zum mag. art. promoviert wird iKöstlin II 22). — 1538: Simonis
Lemnii Epigrammaton Libri duo. — X'itebergae. Nie. Schirlentz. 8". Die
Herausgabe dieses Werkchens zieht ihm die Feindschaft Luthers zu; er ver-
lässt Wittenberg als Flüchtling, geht über Zahna, Jüterbock nach Kloster
Lehnin i. d. Mark, von hier a. d. Rhein, dann nach der Schweiz zurück.
Eine 2. durch die gröbsten Schmähungen gegen Luther vermehrte Ausgabe
seines Schriftchens liess er w'ährend seiner Flucht (in Halle?) erscheinen
(M. Sim. Lemnii Epigr. Libr. III. Adiecta est quoque eiusdem Ouerela ad
Principem. — datum ex itinerei. Es folgten bald s Apologie (Apologia Sim.
Lemnii . . . contra decretum, quod imperio et tyrannide M. Lulheri et Justi
jonae Viteb. Uniuersitas coacta iniquissime et mendacissime euulgauit. —
Colon, ap. Jo Gymnicum 1539 8'.) u. s. Monachopornomachia iLutii Pisaei
Juuenalis Monachopornomachia. Datum ex Achaia Olympiade nona. s. 1. e. a.
I1538]. — Ein Brüsseler Neudruck v. J. 1866 u. d. T. Simonis Lemnii latratus
poetici: vgl. auch Bahlmann, d. latein. Dramen S. 70). — 1539 <i540?) Gehilt'e
des Rektors am Gvmnasium zu Chur. 1543 i. Bologna durch Achilles Bochi
in s. gelehrte Gesellschaft (Academia Ermatenai aufgenommen und zum
Dichter gekrönt. Bei dieser Gelegenheit wurde er in die Matrikel der
deutschen Nation gratis eingeschrieben. — Nach Chur zurück. 1550 vor
der Pest ilüchtend nach Basel (Bas. Matr. : 1550 , Simon Lemnius Rhoetus
Curiensis poeta laureatus nihil')- t 1550 Nv. 24 i. Chur an der Pest (\ gl.
Kappens Nachlese III 376 ff. : J. G. Schelhorn. Amoen. bist. eccl. I 8506":
Fre\^tag, Anal. litt. p. 523. 524 und Adparat litt. III 368. Besonders Gg.
Th. Strobel, Neue Beitrr. z. Lit Gsch. III 3 ff.: M. Koch i. Ersch & Gruber
II 43, 69 ff; F. Vetter i. A. D. B. XVIII 236; Vinc. Lancetti. Memorie
intorno ai poeti laureati. Milan. 1839; Const. Höfler, Die Schutzschrift des
Dichters Simon Lemnius (Lemchen) gegen das gewaltsame \'erfahren der
Wittenberg. .Akademie wider ihn 1538. Z, i. mal herausg. und eingeleitet.
Prag 1893 (Sitzgsber. d. K. Böhm. Gesellschaft d. W.).
2065. Lempruch, Albertus de
132, 4. 1485. a d. Henrico et d. Alberto de Lenbrugh I florenum.
Entstammen wohl dem (ehmalig. friesischen?) dann niederöstreichisch.
Geschlecht der Freiherrn v. Lempruch. Vgl. über dasselbe Wisgrills Nach-
lass i. .Adler' I S. 13.
2066. Lempruch, Heinricus de
13z. 4. 1485. [vgl. Albertus de L.|.
2067. Leonberger, Georgius
318. 22. 1539. a d. Georgio Leonberger LVI Bononenos.
1547 Oct. 3: Georg Leonberger der Rechten Lerer erhält eine \'er-
besserung seines Wappens (Wien. Sts. Arch.). — 1553 Mz. 7: decanus
ad S. Florinum Confluentin. v 1560 Jul. 7 (Hontheim II 581; Brower
et Masen ed. Stramberg p. 226).
Leonrocl — Leopardo. 2qq
2068. Leonrod, Fridericus de
270, 16. 1508. d. Fredericus de Leonrodt canonious Eychstetensis flor. Renenseni.
^73. 15- 1510. Federicus de Leonrod ,syndicus'.
a-6, 1. 1513. Fridericus de Leonrod .procurator'.
341. 27 (1513I. d. Federicus de Leonrodt canonicus Aychstetensis nationis Ger-
nianice procurator in disressu suo ex liberalitate sua donavit nationeni
prefatam uno floreno Kenensi.
S. Wilhelms v. L. zu Diedenhofen rp 15141 und der Dorothea von
Grumbach, geb. 1483 (Biedermann, Altniühl t. 52). — 1500 i. Ingolstadt
(.Fridericus de Leonrod, can. S. Burkhardi Herbipolen.v). 1501 Dz. 4:
can. e. Eistett.; 1512 Sept. 3: ad capitulum admissus (Elench.). 1505 WS.
i. Leipzig (.Fridericus et Carolus de Leonrade fratres et nobiles'i. 1506 in
Wittenberg (.Fridericus de Leonrod, can. Eistett. et Carolus de L •).
1512 Apr. i Siena als Z. genannt (.Federicus de leonrad can. . . .'1.
1514 Fridericus de L.: can. e. Augusten. (Stengel f 291. — Seit ca. 1530;
cantor e. Eistett. t 1539 Apr. 22 (Epitaph i. d. Leonrod-Kapelle im Dom
zu Eichstätt: .Venerando ac nobili dno Friderico de Leonrod h. Eistett. e
cantori simulque eiusdem et Augustensis ecclesiar. cathedralium canonico
positum. a. Dni M. D. XXXIX. die vero XXII mensis April. ...•).
2069. Leonrod, Johannes Georgius a
320, 27. 1540. a nobili d Joanne Georgio a Leonrod Franco Orientali tres libra~
& quindecim Bononenos.
Hans Georg v. L., S. des Hans v. L. zu Tentlein und der Marg.
V. Burgau. geb. 1512 (Biederm., Altmühl t. 50). — 1532 Oct. 15 Joh. Georg,
a Leonrod, can. e. S. Burcardi Herbipol.: can. e. Eistett.: 1536 Jul. 8:
ad capitulum admissus: 1548 Oct. 26: decanus e Eistett. (resign. d.
Dekanat 1559 Jun. 2). 1564 Jan. 21 empfängt er in der Eichstätter Dom-
kirche canonicatum honoris vulgo Reithpfründ vacantem ex resign. Rmi. dni
Herbip. Frid de Wirsperg (Elench. can. Eistett. i. R. A. Mü.i. — Seit 1543
war er auch can. e. Bamberg. (Ber. h. V. Bamb. 32, 162): ausserdem
Propst zu Herrieden u. Chorherr zu Ellwangen (Biederm 1. -J- 1594
Apr. 10 in Herrieden: begraben in Eichstätt (nach dem lateinischen Epitaph,
während das deutsche den 18. April als Todestag nennt: .A. Dni MDXCIIII
den XVIII Tg April starb der Ehrwürdig edel Johann Georg Leonrod
Thumbherr und Senior zu Eichstätt. Probst zu Herrieden . . .'}.
2070. Leonrod, Carolus de
132. 45. 1369. d. Karolus de Leoiirode i-anoniru.- Ratisponensis solvit solidos XX.
2071. Leonrod, Ulricus^de
100, 27. 1337. a d Ülrii'o de Luwenrode canonico eccl. Kystett. XXX .solidos.
104, 12. 1342. Ulricus de Leonrod .procurator'.
104. 17. 1342 Ulricus de Lewenrode prepositus Illiniunstrensis F'rising. dioc.
.procurator'.
S. des Hans v. L>:onrod (Biedermann, K. Altmühl tab. 49). — 1349:
Ulricus de L. iudex chori e. Eystett. siegelt (Regg. Boic. \'I1I 162): ebenso
i35oJan. 13 (I.e. VIII 1811. 1354 Mai 12 1VIII2961. 1356 (Mon. Boic. XXIV 408).
1360 (M. B. XXIV409). Erscheint 1342 zum erstenmal als ppos. Illemunstr.
(März. Benediktinerkloster llmmünster i. Abhdl. d. Kf. b. Akad. d. Wiss.
X 356: bei Oefele. .Scrr. II 173 soll es wohl statt 1315 heissen 13451: 1343
Dz. I iRegg. Boic. Vi. 1362 Mz. 7: Ulricus de L. prepos e. Ilmunstrensis
Frising. d., päpstl. Collector i. d. Prov. Eichstätt. legt Rechnung
(Kirsch. Päpstl. Collector. S. 391)- 1365 Mai 20: Stiftung des Ulricus de C
ppos. Illmunstr. i Dom z. Eichstätt (Necr. Eistett. f. 21"- ms.). ■)• 1387 (,a. D.
M' CCC' LXXXVij Y d. Ulricus de Leonrod can. Eystett. et ppos. Illemunsti..
diaconus . .': Necr. Eistett. f 8^- ms.).
2072. Leopardo, H. de
44. 12. 1295. d II. de Leopardo de Colonia VI solidos.
Über das Geschlecht vgl. Fahne, Gsch. d. Köln., Jülich'schen und
Bergisch. Gschl. S. 245 f — .XVIl. kl. Nov. obiit Heinricus de Leopardo
sacerdos, ante S. Egidium est sepultus' (Necr. B. M. Aquen. ed. Quix).
300 I.ercheiifelder — Leubin^.
2073 Lerchenfelder, Hieronymus
187, 12. 1521. a d. Ilieronymo Lerihenfelder dioec. Katisponetisis I florenum
Kenensem.
S. des Straubinger Bürgermeisters Georg L. (•}- 1528) u. der Ursula
Schreckhin von München (7 1548). — 1524: I. U. D. Ferrariensis. 1525
Jan. 11: Doctor Hier. L., Prokurator am Reichskammergericht zu
Esslingen (Annotata»; so noch 1539 Mz. 17 fOB. Arch. 8, 2601: 1540 Kanzler
des Hz. Wilhelm bei der Regierung zu Straubing. — X'ermählt mit Kunigunde
Amannin aus Straubing, die ihm 3 Kinder (Hieronymus. Anna und Ursula»
gebar, r 1540 Dz. 10 im ersten Jahre seines Kanzleramts; im Kloster der
Stadt Straubing bei seinen Vorfahren begraben. (Bschrbg. der alten und
berühmten Familie Lerchenfelder von Ge. -Sigersreiter 1577. a. d. Latein.
durch Ed. Wimmer i. Sammelbll. z. G. d. St. Straubing. 1Ö82. S. 122. 139).
2074. Leubing, Heinricus
182, 37. 1436. d. Hinricus Leubing in decr. üc. ppositus Nuenburgensis ac eiusdem
et Mlsnensis ecciesiarum canonicus dedit . . .
183, 9 1437. Henricu.'; Lewbing eti\ .procurator'.
184, 26. 1437. d. Hinricus Leubing ppo.situs e. Nuemburgensis, qui hie promotus
fuit in doctorem legum. dedit nacioni quandam credenciam ad
usufructuandum . . . Dictus d. Hinricus Leubing fuit procurator
nacionis nostre, qui recessit ante e.xpirarionem officii . . . Iste
Heynricus erat ppositus in Forcheym et canonicus eccl. B. Marie
virg. Erfordensis et decanus Misn. et est Misne .sepultus fultque
successor in decanatu d. Georgi de Haug%vitz |s. d.|.
1420 SS. Leipzig (.Hinricus Lobing de Northusen p.'j: 1424 SS.
Leipzig zum 2. mal eingeschrieben (.Heinricus Lobing de Udestat p.'i.
Seit Anfang 1428 erscheint er als .oberster scrieber', seit 1432 Sept. 3
als .Kantzier' i. d. kf. sächsischen Kanzlei: er erhält durch Ver-
mittlung des Kf e. Kanonikat am Dom zu Meissen. 1433 Mai 9: Er
Heinrich Leubing Propst zum Hayn. Kanzler der Herzoge Friedrich u.
Sigmund v. Sachsen (ÜB. Henneberg VII 5). 1434: ppos. e. Numburg. (bis
c. 1439): zum 2. mal i. dieser Stellung c. 1454 (bis 1463. 1434 Jan. 3: Er
Heinr. Loubing Lic. i. geistl. rechten unser kanzler. 1435 ^'^- Erfurt
(.d. Heinr. de Loubingen ppos. e. Numb. in Decr. Lic. ddt I sexag. gr.
antiq. Misn. et XII gr. pro pedellis'i. c. 1437: Hz. Sigmund schreibt ihm,
er wolle ihn i. Bologna besuchen, um mit ihm zu beraten. 1438 Fbr. i
als can. e. S. Severi Erford. genannt. 1438 Mz. 17: Henr. Leibing can.
Misn. Leg. Doctor unter den Unterzeichnern des von den Kurfürsten zu
Frankfurt abgeschlossenen Xeutralitätsvertrags. Geht um diese Zeit aus
sächsischen i. kurmainzische Dienste über. In Ungnaden beim Kf. von
Sachsen, wieder ausgesöhnt am 30. Jan. 1440. Als Mainzer Kanzler a. d.
Wahl Albrechts II wie Friedrichs III beteiligt. 1441 Sommer: mit der
Botschaft der Kurfürsten an den kaiserl. Hof nach Wien: tritt am 31. Juli
als Protonotarius i. kais. Dienste (Chmel, Regg. Frid. 1.39); befindet
sich b. d. Krönung z. Aachen i. Gefolge des Kaisers {i442jun. 17), kehrt
aber i. Herbst desselben Jahres wieder in kurmainzische Dienste
zurück. — Seit 1440 erscheint er als ppos. S. Martini in Heiligenstadt
Mog. d. ; 1441 Dz. 22: Heinr. Leubing Decr. D. (I) ppos. S. Martini in
Heiligenstadt, S. Marie ad grad. Mog.. S. Marie et S. Severi Erf.,
Hildes, et Xum.b., praeb. i Burgnau u. S. Lorenzii Coburg. (Mitt. d.
V. f. Gesch. Nürnb. XI 88). 1444 Apr. 4.: mit der Pfarrei S. Sebald i.
Nürnberg und andern Pfründen providiert (.Henrico Leubing ppos. e
S. Martini in Heiligenstat providetur de prepositura S Mauricii et de
can. et preb. e. S. Stephan! Mog. et S. \'ict. extra mur. Mog. necnon
de perpetua vicaria regali nuncupata in eccl. Spir. et quodam altari in
S. Egidii eccl. Erf ac de plebania nuncupata S. Sebald,i Nuremb.
(Mitt. a. a. O.i. Siedelt nach Nürnberg über, wo er. allerdings nicht ohne
längere Unterbrechungen 1 1446 von P. Eugen I\', 1461 von P. Pius II von
der Residenzpflicht entbunden: a. a. O. XI 88. 89), Residenz nimmt und in
Diensten des Rats von Nürnberg fast 20 Jahre lang eine ausgebreitete
Leve — Levetzow. 301
politische Thätigkeit entfaltet, auch für die Aufnahme humanistischer Studien
bemüht ist. 1451 in heftigem Streit mit der Nürnberger Ordensgeistlichkeit,
seit 1458 auch in Differenzen mit dem Rat: gleichzeitig in langwierigem
Pfründenstreit mit Adolf v. Nassau (verzichtet auf d. IVopstei B. IVI. \'. Erf.
gegen e. Pension von 200 iL: Joannis II 490) u. mit Dr. joh. Lochner, der
ihn aus der S. Sebaldspfarre (L. resign. 1464 Mz. 29) u. später (1472 Fbr. 19:
ÜB. Hochstift Meiss. III 2131 auch aus s. Meissner Dekanat (das ihm 1463.
gegen Resign. der prepos. S. Petd Mog. zugefallen war) verdrängt. Doch
wird er auf Verwendung der sächs. Fürsten vom Papste i. s. Meissn.
Dekanat wieder eingesetzt (L'B. IH 214. 216: cum . . perceperimus dict.
Henricum fuisse et esse in partib. Alemanie magne reputacionis), tritt auch
1470 Jan. 29 wieder mit Ansprüchen auf S.Sebald hervor (Mitt. a. a. O. XI 901.
Auch nach s. Austritt aus der kais. Kanzlei erscheint er gelegentlich i.
kais. Dienste: so befand er sich im kais. Gefolge 1452, als Friedrich III zur
X'ermählungsfeier nach Italien zog, u. begrüsste in Siena die kaiserl. Braut
mit einer lateinischen Anrede. Bei dieser Gelegenheit scheint er auch den
Titel eines protonotarius pape erlangt zu haben, den er seit 1453 führt.
Seine Pfründengier wurde schon von den Zeitgenossen gegeisselt (Cod. 1.
Monac. 224: Herrmann, Albr. v. Eyb S. 239). t 1472 Aug. 8; begraben i.
Dom zu Meissen, woselbst sein (Starkbeschädigter) Grabstein (,. . Augusti ob.
rever. pater ac dominus Heinr. Leubing sedis apost. prothonotarius huius
eccl. decanus'). Er schrieb .Articuli de missa audienda' 1447 (Heinemann,
Hdschrr. I 743) u. .Articuli propositi per pleban. S. Sebaldi civit. Nürnberg,
in Synodali congregatione celebrata per legatum Nicol. de Cusa Card. 1451
Bamberge contra priorem de ord. predicator. contraque ceteros religiöses
de ord. mendicantium' 1451 (Bibl. Monac. I' No. 42). (Vgl. noch: Siebenkees,
Material. Il66ia. I\'44: Ursinus f 135: Würdtwein, Subs. Xlll 137: Wencker,
Collect, p. 418.430: Müller, Reichstagstheatr. 18 u. ö: Schöttgen u. Kreysig,
Dipl. Nachlese der Hist. v. Obersachsen 4,682 u. ö. : Voigt, Enea Silvio
I 364. II 353 u. ö.; Droysen, Gesch. d. preuss. Polit. 11 1 19: Bachmann, Böhm,
u. s. Nachbarländer S. 60: Joachimsohn, Greg. v. Heimburg S. loB und
besonders Loose, , Heinr. Leubing' i. Mitt. d. V. f. Gesch. d. St. Meissen
I^, 34 — 71, leider unvollendet).
2075. Leve, Johannes
195, 17. 1449. a d. Johanne Leve de Holsacia solidos XII.
195, 36. 1450. Johannes Leve de Holsacia ,proourator'.
1438 Mai 3 i. Rostock (.Johannes Lewe ddt 22 sol.').
2076. Levenou, Bartholomaeus de
36, 8. 1289 d. Bartholonieus de Levenou XX\' solidos.
2077. Levetzow, Heinricus
236, 38. 1489. a d. Henrico Leveszow de Rostock Suerinensis dioc. VI grosses.
1473 Mai 7 i. Rostock (.Hinricus Lewetzow intraneus nihil ddt');
1476 Mich.: bacc. art. (.Hinricus Leuetzow'). 1481 i. Leipzig (Henricus
Lewessow bacc. Rostocen.'). — 1492 Mai 12: I. U. D. Bonon. (Mai 10:
dispensatum f. c. d. Henricho Leueszow de rostock dioc. suerin. — Mai 12:
conventuatus f. dict. d. Enrichus present. per d. Joh. de Sala . . . insignia
habuit a d Joh. de Sala: L. s. i. p. I. — cf. L. s. i. c. I: approb. Henricus
de Alam. n. d. promotus). 1492 Henricus Lewessow I. U. D. Prof. i. Greifs-
wald (.venerabilis et egregius vir dns Hinricus leuesow, utriusque iur.
doctor, de Rostock, intitulatus et ad lecturam codicis per dominos de
uniuersitate deputatus'). 1493: rector univ. studii Greifswald. (,in
antiquis iuribus Ordinarius'). 1501 Jun. 21 D. Henricus Leuesauu de Rostock:
Advocatus am Reichskammergericht in Nürnberg; 1507 zum letzten-
mal in dieser Stellung genannt (Annoatat). Vermutlich mit Dr. Heinrich
Liebesau gen. Rostock identisch, der um diese Zeit als Hohenlohischer
Rat erscheint (Wibel, I lohenloh. Kirch, u. Ref G. III 105). 1531 Mai 10:
D. Henricus Leuuensau de Rostock. Assessor am Reichskanimer-
gericht in Spej'er, vom Kaiser ernannt: -j- 1534 Sept 6 (Annotata. Ludolf^
App. X 42).
302
Levetzow — I.ichtlir
2078. Levetzow, Heinricus
311, 7. 1535. a d. Henrilo Levesaue Rati?.ponen>is XX Bolognino-;.
1523 Jun. I Ingolstadt i.Henricus Lebesowe ex Ratipona clericus
Bambergensis 8 gr.').
2079. Liborii, Nicolaus
215, 25. 1471. a d. Nicoiao Liborii de Thoren Colmensis dyoc,
2080. Lichtenberg, Ber(toldus) de
80, 28. 1322. d. Ber. de Liihtenberch Erwipoiensis dyoi-. XIIII solido~.
84, 28. 1324. Bertoldus de Lichtenberch .procurator' (84. 38: Pcrchtoldu.-. de
Lichtenberg, Herbip. d.)
2081. Lichtenberg, Hermannus de
55. S 1304. d HenTiannu> de Liihtenberc III libias et dimidium.
Dass dieser vielgenannte Diplomat und Kanzler K. Ludwigs nicht,
wie Mallinckrot bei Wencker p. 361) will, dem elsässischen. sondern dem
schwäbischen Geschlechte v. Lichtenberg angehört, ergiebt sich aus dem
päpstlichen Breve v. J. 1327 Apr. 9 (Marlene & Durand, thesaur. anecdo:
II 696), wo er ausdrücklich als Hermannus dictus Hummele de Lechtem
berch scolasticus eccl. Spir. bezeichnet wird (hiermit zu vgl. e. Stelle i. d.
Chronik des Matth. v. Neuburg, wo ein Humbelo de Liechtemberg Sue vus
erwähnt wird: Studer S. 71). — Er wird scolasticus eccl. Spir., prepos
e. S. Germani Spiren. und archidiaconus eccl. Herbipol. genannt.
1333 Jul. 21 von der kaiserl. gesinnten Partei des Würzburger Domkapitels
zum Bischof von Würzburg gewählt. Die päpstliche Bestätigung erhielt
jedoch sein Gegner Otto v. Wolfskehl, der von Ende 1334 sich auf seinem
Bischofstuhl dauernd behauptete. Hermann v. L. f 1335 Juli 11 (.Quinto
Idus Julii — in translatione S. Benedicti Hermannus de Lichtenberg felici^
recordationis obiit, scolasticus eccl. nostrae, ppos. S. Germani, episcopus
eccl. Herbipol. et cancellarius imperialis aulae Ludovici imperatoris IV ,
anno Dni MCCCXXXV--: Reg. Chori e. Spir. f. 183»' b. Remling, G. d.
Bisch. V. Spey. I 585 a).
2082. [Lichtenberg], Wilhelmus pleb. in
106, 26. 1343. a d. Wilhelmo plebano in Liechenenverch Churensis dyoc. N'III
solidos.
2083. Lichtenstein, Conradus (Comesi de
67, 40. 13 14 d. Conradus de Lichtensteyn'-') dyoc. Salseburg. pro .<e et raagistro
suo d. HeiTnanno II libras (69, 35I.
77, IG. 1319. d. Chunradus de Liehtenstain ,procurator' (77, 18).
•■') comes (a. m.).
S. Carls U v. Lichtenstein (Hübner UI No. 749}. \"on 1330 — 54
Bischof von Chiemsee (Garns).
2084. Lichtenstein, Ulricus
89, 31. 1329. a d. Vlrico a Liethenstain vero pastore in Mirem II libras c. XII
solidis Bonon.
90, 12. 1330. VIricus de Liechtenstein rector eccl. in Miren .procurator' (91, 9).
Über d. Geschlecht Lichtenstein zu Muräu (Viertelj. f. Heraldik V 84 ft.
und Mitt. d. k. k. Centr. Commiss. f. hist. Denkm. V 207 — 11. \*I 156 — 158).
2085. [Lichtenstein], Hermannus mgr. comitis de
67, 42. 1314. d. Hermannus mag. Conrad! comitis de Lichtensteyn [s. d.].
2086. Lichtlin, Conradus
207. I. 1462. a d. Lechlyn rectore parochialis ecclesie ( in Dyerliwanghen August.
diocesis: al. m.) Bologninos XV.
207, 28. 1463. Jan. Conradus Lichtlin rector parochialis ecclesie cleric. August.
dioc .testis".
1453 Apr. 8 Heidelberg (.Conradus Lichtlin de Mindelheim presbiter').
I.iebegg — Lieiheim. 303
2087. Liebegg, Rudolfus de
43, q. 1294. d. Rudolphus de LeybcL-h IUI ^olido^.
1305 Rudolfus de Liebegge can. eccl. Beronen.; 1306 scolast.
eccl. Beron. (Riedweg, Beromünster S. 467.) 1309 Aug. 30 scolast. Beronen.
et cantor Zofing. (ibid. vgl. Brunner, d. alte Zofingen S. 7. 421. 1323 Aug. 5:
ppos. e. Episcopaliscellae (Regg. ep. Constant. No. 3964I. 1327. 1329 can.
e. Constanc. Er war auch Kirchherr zu Inwil (Riedweg 1. c). f 1332
Jul. 16 (.Rudolfus de Liebegg ppos. Episcopaliscellae et huius eccl. can.
L. a. e. Beron. i. M. G. H. Necr. I 352; vgl. d, Jahrzeitbuch der Konstz.
Kirche, wo der 18. Juli angegeben ist, ibid. I 290J. — Berühmter Latein-
dichter vgl. P. Gall Morell i. Gschfrd. XXI 122 f — Mich. Denis, Codd.
ms. theol. Bibl. Pal. Vind. II 2 p. 1806 - 1809 ; Bibl. Monac. I 2.p. 153 (4370) 2".
a. 1371, f. I — 183: Pastorale Novellum mgri Rudolfi de Liebegg can. e. mal.
Const. et ppositi Episcop. cell. etc. etc.; Gschfrd. IlISo. 240Y126 u. der
Inde.xband p. 221. 352
2088. Liebenberg, Bertholdus de
36, 35. 1289. d. Berhtoldus de Liebenberch XIII solidos.
[Mitglieder des Geschlechts v. Liebenberg 1296. 1318. 1325 i. ÜB. d.
L. ob der Ens IV 233. V 218. 429 — Es gab auch ein tirolisches Geschlecht
dieses Namens (Tirol. Ehrenkrzl. II 72).]
2089. Liebenberg, Swigerus de
96, 30. 1335. d. Swigherus de Liebenberg Salzburgensis dyoe. pro se et d. Cunrado
de Grebenico eiusdem dyocesis, iuratus, contribuit XII solidos.
97i 37- 1336. Sweykerus de Lyewenberch rector eccl. S. Floriani ,procunitor'
(97,^6-43; 98, i3-42; 357.41)-
I99, 8. 1336. Leutoldus de Carintia substitutus d. Sweikeri de Liebenberi-h.
2090. Liebenfels, Hermannus de
69, I. 13 15 d. Hermannus de Liebenfels Constancieusis dyocesis II übras.
Stammsitz dieses bischöfl. Konstanz. Ministerialengeschlechts war die
gleichnamige Burg b. Pfin i. Thurgau (Pupikofer I 470 f 1. — S. des Ritters
Hermann v. L.. der 1308 als bischöll Amtmann z. Klingnau sass. 1306
Jul. 29: Hermann v. L. miles u. s. Sohn Hermann r. e. in Harthausen;
i3ioJan. 28; r. e. in Büsslingen (Regg. ep. Const. II 57. 70). -j- 1319 Jan. 13
als can. e. Zurziac. (,Herm. de Liebenvels can. h. eccl.': L. a. e. Zurziac. i.
M. G. H. Necr. I 607).
2091. Lierlieim, Fridericus de
60, 4. 1309. d. Fredericus de Lirhem pro se & mgro suo XL VIII solidos (cf. 61, 19).
6i, 48. 1311. d. Fridericus de Lierheim canonicus eccl. Herbipol. ,procurator
(63. 4- 39)-
Schwäbisches Geschlecht (Zedier X\'II 1 146). — 1315 Jan. 27 Friedr.
de Lyrheim can. e. Herbip. (Regg. B. V295); i33i ^'''- i4- '^^"- capitul.
1335 Jul. 21 unter den Administratoren des durch den Tod des B. Hermann
erledigten Würzburger Stuhls erwähnt (Mon. Boic. XXXIX No. 221. 262).
•!• Sept. IG (Arch. UFrank. 32, 195).
2092. Lierheim, Fridericus de
106, 31. 1343. a d. Frlderico de Lierhaiin can. eccl. Aystetensis eiusd. dyoc. III libias,
1381 Friedr. Lierheim pleb. e. in Freising (Archiv. Zs. N. F III 129).
f XI kl. Aug. (,ob. d. Frid. de Lierhaim dyoc. can. e. Eystett.': Necr.
Eistett. f. 29a im Münch. Reichsarch.).
2093. Lierheim, Cunradus de
55, 29. 1304. d Cunradus de Lyrhcm canonicus .\rgentinensis XXX solido>.
1316 Conr. de Lierheim can. Argent. [cf. Conr. Kirkel]. 1318 Mai 2
a. d. Kapitel-Ersatzwahl beteiligt (ÜB. Strassb. II 321; ÜB. Rappoltst. I 254).
T319 Jul. 7 durch Ilenricus Spete can. eccl. Ilerbip. für die 28 Expektanz
am Dom zu Würzburg nominiert; scheint nicht i. Besitz dieser Pfründe
gelangt zu sein (Arch. hist. \'er. UFranken u. Aschaffenb. 32, 192). 1320 Nv. 24
004 Liesberg — Limbura.
Conradus de L. Schiedsrichter zwischen Propst u. Kapitel z. Strassburg
(ÜB. Strassb. II 353). 1324 Fbr. 14 archidyacon. eccl. Arg. (a. a. O. II 381).
2094. Liesberg, Johannns de
58, 12. 1305 d. Johannes de Liesbersi XVI solidos.
Fränkisches Geschlecht (Hdschrr. Collect a. d. Casseler St. Bibliothek;
Biedermann .Steigerwald' tab. 229; Heller, Burg Liesberg i. Franken 1837).
2095. Lieseregg, Ulricus plebanus in
99, n. 1336. Uh'icus plebanus in Liserekk dedit XXX solidos.
2096. Lignarius, Paulus
338, la. 1560. d. Paulus Lignarus Vratislaviensis iibras duas.
Paul Holtzbecher, alias Lignarius, gb. 1533 April in Breslau (LH.
Cunradi Sil. tog. p. 133J. 1562 Jul. 16 Ingolstadt (.Paulus Lignarius
Vratislav. iur. stud.' — I. U. D.). Veröffentlichte hier: Epitoma succes-
sionum ab intestato . . Paulo Lignario Wratisl. auctore. Ingolstad.
1564. 30. 1564 Jul. 23: Paul, der Rechte Doctor. Johannes und Andreas
die Holtzbecher oder Lignarii, Vratislauienses erhalten von dem Pflzgf.
Georg Sigismund Seid [s. d.] in München einen Wappenbriel; Pauls Söhne
werden 1625 in den Ritterstand erhoben. 1564 Dz. 19: Syndicus der
Stadt Breslau, f 1593 Mz. 30 (apoplexia prope Lignicium: Cunradi c.l.;
vgl. a Cod. d. Sil. XI 104). War auch Landschreiber ( procancella-
rius) des Fürstentums Breslau. Besitzer des Gutes Grünau. 1565 ver-
heiratet mit Magdalena. T. des Lazarus Heugel; 1569 mit Margaretha, T. des
Glogauer Ratsherrn Gregor. Fontejus. In dem Epithalamion von 1565
heisst's u. a.: .Quam te constanter non ficto corde professum — Italiae
gentes norunt et Gallia dives'. — Soll auch eine Oratio de vita Ulpiani
(Ingolstad. 1564. 4'^'.! herausgegeben haben. Ein Brief von ihm dd. 1566
Aug. 21 bei Gillet, Crato v. Craff'theim II 6a 11 erwähnt.
2097. Ligsaltz, Carolus
286, 3. 1520. a d. Carolo Ligsaltz Monachio unum ducatum in auro largo.
Münchner Patrizierfamilie (Bayr. Antiq. II 156 f.). — 1514 Apr. 28
Ingolstadt (, Carolus Lysaltz Monacensis 8 gr.). Vielleicht Carl, 3. b. des
Joh. Ligsaltz und der Cath. Crelin de Zwingenstein, verm. m. Doroth. Schenkin
de Notzing. •)• 1530 (Bucell. III 2. f. 154).
2093. Lyki, Johannes
50, 26. 1300. d. Johannes Lyki de Daria V solidos.
2099. Limburg, Albertus Schenk de (Ij
172, 6. 1421. d. Albertus Schenck de Linpurg canonicus Herbipolensis dedit
solidos XL.
'73i 33- '4^3- nobilis et generosus vir d. Albertus Schenk de Lympurch canonicus
Herbipolensis .procurator'.
S. des Friedr. Schenk v. L. und der Gfn. Elis. v. Hohenlohe (Bieder-
mann, Gfnhäus. tab LXIX). 1423/24: rector univ. ultramont. (.spectabilis
et eximius vir d. Albert. Friderici Senchii de Alam.. de Comitibus de
Porlin (I). ppos. Pasnaniensis, Romanor. Regis et Principis Pincerna,
Rectorque digniss. Universitatis dominor. ultramontanor. in utroque iure
studii Bononiensis'). 1423 Jul. 5: Decr. Doct. Bonon. (.ex. dni Alberti . .
rectoris ultramont. in iure can.': 1424 Fbr. 10: .convent. Alberti de Alam.
rectoris ultramont.' und noch einmal 1424 Apr. 10: conv. Alberti de Alam.
ppositi Pasion. in iure can.' (I): Lib. sap.). Im L. s. i. p. I findet sich fgd.
Notiz: 1423 Jul. 3: .d. Alberthus Senchij rector dnor. vltramontanorum fuit
subiectus priuato ex. in iure can. ... et f. approb. nemine discrepante'. —
Jul. 5: .spectabilis et eximius vir dns Albertus Senchij de Alamania
Romanorum Regis et principis Rectorque dignissime alme vniuersitatis dnor.
vltramontanorum studij Bononiensis fecit publicam suam et honorabilem
conuentuni in cathedrali eccl. Bononien. in iure canonico, Insigniaque
doctoralia accepit per nianus e.ximior. decretorum doctorum dnor. Joannis
Limburg. 305
Andree de Caldarinis et Bernardini de Zambeccharijs adstantibus prelatis
militibus doctoribus et scolaribus in numeroso cetu in honorem antedicti
nobilis viri dni Alberthi.': Lib. secr. i. p. I). 1423: can. e. Mogunt. ;
1431 : ppos. (resign. bald daraui d. Propstei). Von 1429 — 32 genannt als
can. e. Herbipot; hatte 1431 Nv. 15 die Dompropstei Würzburg in Aus-
sicht, sollte dafür auf die Propstei Meissen verzichten (Repertor. Xo. 1973),
erscheint aber im Dezember desselben Jahres in der Heidelberger
Matrikel noch als ppos. Misn. (.d. Albertus Schencke de Limpurg, Decr. D.,
ppos. e. Michsznen., can. Mog., Spir. etc. Nichilddtad honor. et reuerent.
universitatis et sui'). War auch can. e. S. Albani Mog. 1489 Vertreter
des Kf. V. Sachsen auf d. Reichstag zu Mainz. 7 1449 Mai 10 zu Mainz
(.Venerabilis ac egreg. D. Albert. Schenck de Limpurg Decr. D. can. Mog.'). —
Die Ausdrücke ,de Comitib. de Porlin ppos. Pasnan. (Pasion.)' sind nicht
zu erklären; ebenso wenig bin ich im Stande, die Widersprüche in den
Promotionsangaben zu lösen. (Joannis II 230. 380; Gudenus, Cod. d
Mog. II 863; Remling, Gsch.Bist. Spey. II 84 a. 269; Salver S. 261; Arch
UFrank. 32, 261).
2100. Limburg, Albertus Schenk de (II)
333, 41. 1554. generosus d. Albertus baro in Limpurgh sacri Romani imperii
haereditarius pincerna & semperliber libras quattuor Bononienses
decem.
335, 8. 1556. generosus d. Albertus baro in Limpurg ,procurator'.
S des Wilhelm Seh. v. L. und der Anna Freiin v. Bern, geb. 1535
Sept. 3 (Rittershus.: Salver S. 417). — 1544 Nv. 7 Tübingen (,D. Albertus
Baro a Limpurg et praeceptor suus i il.'i. 1547 Mai 6 Heidelberg
(.Albertus baro de Limperck. Dedit fidem loco iuramenti. Erat is minor,
natu. — Hie Albertus redijt octauo Nouembris anni 48'). — 1543 Jun. 2:
can. e. Herbipol.; 1544: can. e. Bamberg, et cantor (Salver p. 415).
1550 Paris; 1554 Döle; 1554 Jun. 8 Padua (.Albertus Baro in Limpurg
Rom. Imp. Pincerna hereditarius semper über'). 1559 Dz. 21: empfängt die
niedern Weihen 1560: can. capitul. e. Herbip.; 1562: cantor. 1565 Fbr. i:
ppos. e. S. Burckhardi. I- 1576 Dz. 20 (Epit. i. Würzb.: ,Anno Dni
MDLXXVL d. XX. Decembr. y Rev. ac generös. D. Albertus Baro Lym-
purgicus S. R. Imp. Pincerna haereditarius ecclesiarum Bamberg. & Wirzburg.
canonicus & ppos. ad Divum Burckardum. Patriae charus et reipublicae
imprimis utilis-). — Ein carmen de obitu Alberti Baronis Limburgici i. Joa.
Posthii Carmina ad Erasm. Neustetterum p. 31. (.\rch. UFrank. 33, 1711.
2101. Limburg, Fridericus Schenk de
172, 38. 1421. d. Fridericus Schenk de Limpurg & d. Conradus Schenk de Limpurg
germani fratres I. flor. de camera valuit XXXIX solidos.
Jüngerer Bruder des Albertus Schenk de L. (I), geb. 1400 Apr. 4. —
1420 i. Heidelberg (.Fridericus Schenck de Lympurg can. Spiren'.).
ca. 1422: can. e. Herbip.; in demselben J. can. e. Bamberg. Resig-
nierte 1437 s. Bamberger Pfründe zu Gunsten seines Bruders Gottfried;
1437 auch s. Würzburger Kanonikat. — 1437: vermählt mit Gfn. Susanna
V. Thierstein. f 1473. begraben zu Camburg (Arch. UFrank. 32, 2621.
2102. Limburg, Johannes de
39. 42. 1292. d. Johannes de Limpurg. frater dni Richwini. VU solidos.
2103. Limburg, Conradus Schenk de
172, 39. 1422. Conradus Schenck de L. |i'f. Fridericus Seh. d. L.j.
1420 WS. Heidelberg (,Conr. Schenko de Lymborch'i. 1426 Conr.
Pincerna de Limburg can. e. Bamberg. (Mon. B.).
2104. Limburg, Philippus Schenk de
25b, 24. 1500. Generosus d. Pliilippus baro in Limpurk sacri Romani imperii
])incerna hereditarius, scmperfrcy, pro se et familiari suo Vito
l'feyfelman 1 lerbipolensi florenum Renensem unum.
Philipp, S. des Friedr. Schenk v. Limburg (t 1521) und der Gin.
Cathar. v. Wertheim. geb. i486, f 1519 Jan. 13 caelebs (Rittershusius).
n.-i.t«,-l... StiMlt.nt,.n In Rnlnp.i.i -0
3o6
Liniburü — Linden.
Limburg, Richwinus de
38, 38. 1291. d. Rich\vinu> de Lymbury; XX'III >olido-,.
2106. Limburg, Ulricus Truchsess de
96, 19. 1335. a d. Dapifero de Limpurch A suo magistro XL solido^.
97, ^5- 1336- Ulricus Dapifer Limpurg canonicus Eystetensls .procurator* (cf. 96,
19: Linberg; 97, 25. 37. 44. 46; 98, 3. 29. 357. 43).
1385 Sept. 4: Ulr. Truchsess. Chorher zu Eystet, Propst des
N. Stifts Z.Spalt (Regg. B. Xi. - t 1387 jul. i8(.A<>dni M" CCC" LXXXVij.
dns X'lricus Dapifer can. Eystett. et ppos. Novi Collegij Spaltensis, sacerdos":
Necr. Eyst. f. 29a: Allg. R' Arch. Mü.i.
2107. Lindach, Chunradus de
75, 26. 1318. d. Chunradus de Lintech.
2108. Lindadia, Eberhardus de
-7. 40. 1319. d. Eberhardu> de Lindadia X solido-.
2109. Lindadia, Melchior de
77. 39. 13 19. d. Melchior de Lindadia V solido.-..
21 10. Linde, Hugo
67, 4. 1314. Hugo de Con>tancia frater L'lrici Linde |~. d).
Konstanzer Geschlecht. — Vielleicht Söhne des Johannes dict. Linde,
der 1291 Apr. 17 i. e. Konstanzer Urk. erscheint Regg ep. Const. 1 316). —
1350 Sept. 10 mag. Hugo dict. Linde olim ad%'ocatus curie Constanc,
succentor s. prebendarius preb. S. Cuonradi in eccl. Constanc. (Orig. Kailsr.
5 Sp. 180).
211 1. Linde, Ulricus
67, 3. 13 14. d. Ulricus dictus Linde et eius frater Hugo de Constantia et eiusdem
dyocesis XVI solides.
1345 Jan. IG. 15 Ulricus dict. Linden de Constantia advocatus curie
Constanc. (Orig. Karlsr. 5 Sp. 221).
21 12. Lindekarii, Johannes
99, 21. 1336. magister [doniinorum de Leibnitz] nomine Johannes X solido>.
100, 38. 1337. a d. Johanne magistro dominorum de Leybentz solidos XXX po?t
suam promocionem ad X solidos quas contribuit.
loz, 13. 1340. Johannes Lindecarii de Linbencz plebanus ecclesie in ChStz Saltz-
burgensis dyoc. .procurator' (cf. 360, 33; 361, 33).
1354 Nv. 16 Joh. Lindecker von Leibnitz, Pfarrer v. S. Peter i. Choltz,
soll in die ihm vom Eß. von Salzburg verliehene Pfunde eingeführt werden.
(Arch. f. G. u. T. Kärnthens 17, 66). 1356 Jul. 27 Joh. de Cheatzz archidiac.
superioris Carinthie Decr. Doctor Gesandter des EB. von Salzburg an
die Curie (Werunsky, Excerpta Xo. 3701. — Wohl identisch mit Johannes
Lindekker prbr. et can. e. Gurcensis. dessen Jahrtag der 9. Xv. iXecr.
e. Saltzb. i. Arch. f. ö. G. 28, 153: Xecr. Admont. a. a. O. 19, 287: Xecr. vallis
Junonis a. a. O. 48. 257). ,
21 13. Lindemann, Caspar
274, 14. 151 1. a d. Caspare Lindeman de Eysleben arcium magistio .-ex Marcellos.
Wohl ein Bruder des Leipziger Ordin.^ Joh. Lindemann de Isleben
L U. D. (1509— 191. — 1502 Leipzig (.Casp. Lindeman de Eysleben ddt tm.'K
1505: bacc. art. 1506 Frankfurt a. O. (,bacc. Casp. Lyndemann Eisleben').
1507 Leipzig: mag. art. — Seit 1524 unter den Beisitzern des Universitäts-
gerichts zu Leipzig erwähnt. 1532 WS. Wittenberg (,clariss. vir Casp.
Lyndemann Lips. Doctor et Prof. Medicus Uli"' Princip. nostri Joh.
Electoris'). f 1538 lEpitaph. D. Casp. Lindemann Med. Doctoris i. Corp.
Reform. X 557).
21 14. Linden, Conradus de
138, 15. 1375. d. Conradus de Linden pastor parrochialis ecclesie in Bassehera
bachalarius in decretis contribuit libras ÜI.
138, 40. 1376. Conradus de Lynden pastor parrochialis eccl. in Bassenheim bacc.
i. decr. ,procurator'.
Lindenau — l.iiiz. 307
21 15. Lindenau, Johannes a
310, 31. 1535. a nobili d. Joanne de Lindenau I (-oronam.
312, 6. 1536. nobilis d. Joannes a Lindenau de Dame, procurator'.
Hans V. Lindenau, ältester S. des Caspar v. L. (derselbe wird 1533
in einem Lehnbriefe über das Rittergut Machern als Mitbelehnter .unter
dem beigesetzten Charakter eines Amtmanns zu Dahme genannt'). Seit
ca. 1557 Domherr zu Merseburg; erscheint mit seinen Brüdern Sigmund,
Achatius, Albrecht und Philipp 1558 in einem Lehnbrief des Kf. August
von Sachsen. „Weiter ist von ihm nichts, auch nicht einmal das Jahr seines
Absterbens bekannt" (M. Sani. Schneider, Nachrr. v. d. Lindenau'schen
Geschl. in Grundig und Klotzsch, Samml. z. sächs. Gsch. VI S. 185).
2n6. Lindenberg, Jacobus de
lob, 43. 1343. a d. Jacobo de Lindewereh Constanc. dyoc. X solidos.
Dienstmannen der Äbte von St. Gallen; die Burg Lindenberg lag bei
Niederbüren i. Thurgau (Pupikofer I 454). — f 1360 Mai 31 (, Jacobus de
Lindenberg huius eccl. canonicus' — L. a. e. Beron. i. Necr. G. 1 351;
vgl. auch Riedweg S. 477).
21 17. LingFiusen, Conradus de
284, 14. 1518. a d. Conrado de Linghusen-) unum florenuni Renensem.
■■ ) captus a. 1530 in vinculis obiit — a duce Brunswicensi
Henrico (al. m.).
21 18. Lincuowe, Heinricus de
03, 43. 13 II. d. Heinricus de Lincuowe de .Saxonia, iuraths, X solidos.
21 19. Linck, Leonhardus
331, 32. 1548. d. Leonardas Linck libras dua--.
1542 Mai 17 i. Heidelberg (.Leonardus Linckt Winpinensis dioc.
Wormatien.') 1553 Jun. 5 Ingolstadt (.Leonhard. Linck Wimpin. iur. stud.-).
2120. Link, Michael
267, 20. 1506. a d. Michaele Linch--) I flor.
269, 3. 1507. in exequiis dni Michahelis Link \' Bolendinos.
■■ ) qui peste dotatus obijt anno 1507 (al. m).
1500 Oct. 29 Ingolstadt (.Michael Linck de Swabach gr.').
2121. Linck, Sebastianus
325, 30. 1542. a i'larissimo d. Sebastiane Linck iuris doctore Suevo L Bononenos.
1526 Tübingen (.Sebastian. Linck [Sutoris] de Stutgardia'). 1529:
mag. art. 1535 Fbr. i Freiburg (.mag. Sebastianus Linckius Stutgardianus');
m demselben Jahre Juni 12 in Ingolstadt (,M. Sebastianus Linck Stock-
gardianus'). 1540 SS.: Seb. Linck oratoriae professor, rector univ. studii
Ingolstad. 1542: can. Ratisp. (Pancius S. 53); 1546 can. Frising.; war
auch can. Patav. (Cod. 1. No. 1718: Münch. Hfb.i. ,Post doctor Theol.
creatus Frisingam ad Ecclesiastae munus euocatus discessit. Scholam
hanc singulari sua eruditione non parum ornavit. Extat eiusdem Oratio in
laudemS.Theologiae non iaelegans in primo tomo orationuni Ingolstadiensiuni
edita, quae nostra opera a<>- 1571 in lucem prodierunt. Öbiit Frisingae
postquam multo tempore cum advensa valetudine conflictatus fuisset 1548
Dz. 10 (Rotmar, Annal. Ingoist. p. 115). Schrieb auch ein Epithal. in
nuptias Oswaldi ab Eck |s. d.] et Annae a Benzenau (Ingoist. 1544) und ein
Carmen de re herbaria (ms).
2122. Lintner, Gasparus
303, 36. 1532. a d. Gasparo Lintner e.\ Bur^hausen medium florenum.
1533 .I""-: ^- L'. D. Senen. (Jun. 21 ,Gaspar Lintner Germanus Bavarus
ex burghausen in u. iure promovendus'; Ezb. A. Siena).
2123. Linz, Jacobus de
187, I. 1439. a nobilibus viris d. Jacobo de Lyns ran. e. S. Florini in Confluentia
Trev. dioc. et d. Fetro de Lyns eins fratre florenum Renensem.
188, 5. 1440. dd. Jacobus et Petrus Lyns fratres dederunt L\ solidos.
1440 Jun. 8: Decr. Doctor ßonon. (Mai 12: .comparuit d. Jacobus
Johel de Lyns can. e. S. Florini in Contluencia treueren, dioc.': A. No. 1. —
2o8 I'ii'! — Lobcn^tein.
Mai i8: .d. Jacob. Johel f. present. . . et f. ab omn. approb.': L. s. i. p. I. —
Jun. 8: ,d. Jacob. Johel can. S. Florini in Confluentia f. in publ. exam.
approb. et doctoratus': A. No. i). — Da er hier in Bologna mit seinem
Bruder Petrus erscheint, so dürfen wir ihn wohl mit .Jacobus Ruesch de
L3'ns der. Trev. dioc, der 1429 Jun. 17 in Köln immatrikuliert wurde,
identifizieren; denn dort findet sich 1431 Mai i auch ein Petrus Russch de
Lyns Trev. dioc; dieser letztere wird dort ,nepos Tilmanni ppos. (sc. e.
S. Florini Confluentini]' genannt: was wieder gut stimmt, da dieser Propst
im Jahre 1410 als ,Tilmannus Joel de Lyns' in Köln eingeschrieben ist.
Tilmanns Bruder, der \'ater der hier genannten, führte demnach wie der
Grossvater den Vornamen Joel; der Familienname ist Rusch. — Schon
1426 finden wir unsern Jacob als .Jacobus Rusch de Lynsz' in Erfurt. —
1442: Jacobus de Linz can. e. S. Florini in Confluentia cancellarius
Trevir., vicecancellarius Imperii sub Friderico IH, Decr. Doctor
(Hontheim II 332). — 1445 Apr. 5: Jacobus de Lyntz Decr. Doctor.
1446 Apr. 16 als can. e. S. Florini; 1449 Sept. 9 als can. e. S. Florini et
r. e. in Berncastel genannt (Arch. Coblenz. — Mitt.). 1446 fungierte er
als Vertreter des EB. von Trier auf dem Basler Konzil (Hontheim II 408).
2124. Linz, Petrus de (I)
154, 41. 1397. a d. Petro de Lynss libram I.
155. 15- 1398. d. Petrus de Lyns, rector eccl. in Nu(ttel) ,procurator'.
1388 i. Heidelberg (.Petrus Lobin de Linsze ddt'). 1389 i. Köln
(,Petrus Lobyn de Lyns, mag. i. artib. Trev. d.'). 1389 diac, Scolaris
decr., pastor eccl. in Nyttel Trev. dioc, 1393: baccal. i. utroque iure
jRotul. I b. Keussen I 9). — 1402 Nv. 18: Lic. in Decr. Bonon. (.subiectus
f. priuato examini d. Petrus de Lins de Alamania . . et f. approb. et merito
quia Valens-; L. s. i. p. I).
2125. Linz, Petrus de (II)
187, 3. 1439. Petrus de Lyns . . . |cf. Jacobus de Lyns].
?' ^^ I '44^- Petrus Lyns ,procurator'.
Bruder von Jacob. Linz [s. d.]. — 1431 Mai i. Köln (, Petrus Russch
de Lyns, Trev. d., art., ddt 4 quia nepos d. Tilmanni ppos.' (eccl. S. Florini
'. Confluentia] — Matr. I 255).
2126. Lip, Adamus
279, 6. 1515. a d. Adamo Lip III carlinos.
1517 Sept.; Leg. Doctor Bonon. (Aug. 26; ,disp. c. d. Adamo alep [sie]
Germ. Const. d. qui habuit unam ex lecturis universitatis"; Sept. 4:
,approbauerunt n. p. d. dnm Adam, alep german. et graduatus fuit'; Lib. IV
secr. i. c).
2127. Lipsdorf, Nicolaus
183, 30. 1437. Nicolaus Liptzkendorff clericus Brandeburgensis ad deliberacionem
meliorem ddt solides VI Bononinorum.
2128. Livland, Fridericus de
93. 47- 1334- a d. Frederioo de Livonia Rygensis dyocesis VIII solides.
2129. Lobeden, Johannes de
HO, 26. 1345. a d. Johanne de Lobeden Traiecten. dyoc. X solides,
iia, 20. 1346. Johannes de Lebona, magister d. de Flisco tenetur II libris pro
penis in diuinis officiis.
[Der hier genannte dns de Flisco ist wohl der spätere Dompropst von
Utrecht (1381), dann Cardinal u. Bischof von Vercelli 17 1384) — cf. Ciaconius
t. III 665; Hoynck III. i. p. 194.]
2130. Lobenstein, Heinricus de
162, 26. 1408. d. Henricus de Lobenstein XII selidos Bologninorum.
Stammsitz des Geschlechtes L., in welchem schon 1324 ein Heinrich
erscheint, war Schloss Lobenstein i. Mühlviertel i. Lande ob der Ens
Lobkowitz.
309
(, Adler' I 35''). — -Vorstehender könnte aber auch mit jenem Heinr. Loben-
stein, der ein Exemplar der .Conclusiones" des Wilh. Horborch [s. d.) besass,
identisch sein; in einem grammatischen Lehrbuch, das ihm gleichfalls gehörte,
nennt er sich Heinr. Penick de Lobenstein rector i. Lüncz (Beitrr. z. K.
steierm. Gsch. 1 40).
2131. Lobkowitz, Bohuslaus de Hassenstein a
219, 44. 1475. nobilis et generosus d. Bohuslaus de Hassensteyn baro de Bohemia
solv. ducatum unum (cf. 222, 15; 228,24).
Die Hassenstein v. Lobkowitz und die Popel v. Lobkowitz haben
zum gemeinsamen Stammvater den Hofmarschall Kg. Wenzels Johannes I
von Lobkowitz (13821 Dessen ältester Sohn Nicolaus (I) entriss im J. 1418
dem rebellischen Friczo v. Schönberg das Schloss Hassenstein und wurde
der Begründer der im 17. Jahrh. ausgestorbenen Linie der Hassenstein
V. Lobkowitz. während Johannes' il) 2. Sohn Petrus die ältere Linie der
Popel V. L. fortsetzte. — Bohuslaus v. Hassenstein, der berühmte Humanist,
Dichter u. Redner, S. des Nicolaus (II) u. der Sophie Zierotin, ein Enkel
jenes Nicolaus d). Er nannte sich mit Stolz einen Deutschen, während ihn
die Czechen als einen der ihrigen betrachten. Betrieb in Bologna mit seinen
Freunden Petr. Schott [s. d.], Frid. Büchsener [s. d] und \'itus Meier [s. d.]
neben dem Studium des kanonisclien Rechts aufs eifrigste die humanistischen
Wissenschaften (vgl. Schotti Lucubratiunculae). 1482 Nv. 26: Decr. Doctor
Ferrar. (,. . . constituit . . doctorem in iure canonico Nobilem baronem dnm
Bohuslaum de Lobkwicz et Hassensteyn dioc. Prägen, qui studuit Bononie
et Ferrarie . .'; Not. Arch. Ferrara). Kehrt von Büchsner begleitet über
Strassburg, wo er Schott aufsuchte, nach Böhmen zurück. Blieb auch
weiterhin in freundschaftlich-litterarischen Beziehungen zu Schott (Schmidt,
Hist. litter. de l'Als. II 7 fl. |. Er gelangte zu hoher Stellung am königlichen
Hofe (böhmischer Erzkanzler und ungarischer Kanzler), doch wurden
seine Hoffnungen auf den Bischofsstuhl zu Olmütz oder Wien nicht erfüllt.
Von 1490 — 92 unternahm er in Büchsners Begleitung eine grosse Orient-
reise, weilte später zeitweise in Wien, verbrachte den Rest seiner Tage
auf seinem Schlosse Hassenstein in gelehrter Müsse, t daselbst 1510 Nv. 14.
Seine poetischen und prosaischen Kleinigkeiten, sowie eine grosse Anzahl
seiner Briefe wurden 1562 — 70 von Thomas Mitis herausgegeben. Eine
neuere 1 um 10 Stück reichhaltigere) Sammlung seiner Briefe nebst kurzem
Lebensabriss herausg. von Josef Truhlär (Böhm. Akad. d. Wiss. Prag 1893).
Vgl. a. Chr A. Heumanni Prolusio scholastica de Hassensteinio. Erf 1717:
Joh. Chph. Coleri Comment. hist. de vita summisque in rem litt, meritis
Boiiusl. Hassensteinii . . c. access. epistol. et indice. Vitemberg. 1721; Ign.
Cornova. D. grosse Böhme Boh. v. L. Prag 1808 u. Horawitz i. A, D. B.
XIN 47 ff", ausserdem die Notizen bei Schmidt 1. c. u. Ott, Beitrr. S. i22.a.,
S. 233.3 17. 247. u. s.w.
2132. Lobkowitz, Johannes Popel a
1-b. i;. 1513. a generoso domino Johanne Popel de I.okkowitz Bohemo unum
ducatum.
S. des Theobald di Popel v. L. zu Bilin u. der Anna v. Klinstein, ein
Üienkel jenes Petrus, der die Popel'sche Hauptlinie fortsetzte (s. 0.).
.Johann (Uli Popel v. L., Herr in Syna, Horsowicz, Pfandherr in Tachau.
war Oberst- Burggraf in Böhmen, a" 1549 und 1550 Hauptmann über
die deutschen Lehen des Kgr. Böhmen; 1556 aber, als ihm K. Ferdinatid
auf dem Reichs-Konvent zu Prag die Stadt und Schloss Tachau mit ihrem
Gebiet verpfändet und verschrieben hat. wird er in dem diesfälligen Pfand-
Pfandbriefe schon k. Burggraf des Schlosses zu Prag genannt. Er
hatte bereits 1534 Bohuncam (Beatrix) v. Rosenberg zur Ehe, welche
a" 1557 zu Krumau starb, ohne weitere männliche Descendenz. Er war ein
gelehrter Mann und vieler Sprachen, besonders aber des lateinischen Stils
trefflicher Meister; ist in dem Schlosse zu Prag den 12. April 1570 gestorben
und im Dome zu S. \'eit begraben' ^Wisgrills Nachlass i. .Adler' I S. 43'').
3IO
Loljkowiiz — I-ol)wa~>er.
Nach Ott (Beiträge S. 233. a. 15) ist von ihm nur bekannt, dass er extra
Pragam iura Caesarea inspexit. In den böhmischen Landtagsverhandlungen
wird sein Name oft genannt 1 Böhm. Ldtgsvhdl. VII 552. 553 u. ö.).
2133. Lobkowitz, Lituinus Popel a
300, 27. 1531. a generoso barone d. Popel a Lobkowitz Bohemo pro se ei Georgio
Henrici artium bacalaureo famulo suo duo;- ducatos Hungaros.
303, 4. 1531. generosus d. Lituinus Popel a Lobkowitz .sodalis procuratorimi'.
Litwin Popel v. Lobkowitz auf Bilin, Bruder des vorigen. K. Rudolfs II
Geheimer Rat u. Appellationspräsident i. Böhmen. Erscheint i. d.
Jahren 1541—57 i. d. böhmischen Landtagsakten (Böhm. Ldtgavhdl. I 496;
il 658; 589). — Verm. m. Anna v. Hazmburg: 4 Söhne, t 1590 iWi^grill
Nachl. i. , Adler' I 44 ■■'i.
2134. Löbl, Johannes Jacobus
325, 42. 1542. a d. Johanne Jacobo Leble a Greinburgk dimidium coronatuin.
Hans Jacob Löbl zu Greinburg. S. des Hans L. u. der Ursula Adlerin;
vermählt mit Maria Magd. Gienger y 1560 Mai 21. Epitaph i. d. Pfarrkirche
zu Grein (,Anno 1560 d. 21. Tag Maij starb der Edle Ehren -Veste Herr
Hans Jacob Löbl zu Greinburg, hier begraben den Gott genad.'
(V. Hoheneck, Östr. Geneal. III 359; der Stammbaum b. Bucelin III 127
stimmt nicht; vgl. a. Bergmann, Medaill. I 174 ff.; .Adler' Bd. II 481.
2135. Lobwasser, Ambrosius
338, 33. 1561. d. Ambrosius Lowasser libras dua>.
Geb. 1515 Apr. 4 i Schneeberg, als Sohn eines höhern Bergbeamten.
1531 SS. i. Leipzig (.Ambros. Lobwasser Schneberg.',) : 1534: bacc. art. ;
1535: mag. art. (.Ambros. Lowasser niuemontanus' — Phil. Matr.i. 1538:
ad facultatem artium receptus (Phil M.i. 1538. 39: executor facultatis: 1539
examinator baccalaureand. 1540: examinator et claviger. 1544/45: vice-
cancellarius (ebenso 1548/491; 1548: vicedecanus et vicecancellariu.s (Phil.
Matr. vgl. a Zarncke, Quellen S. 83. 156. 817. 818). ca 1549 nach Löwen
als Pädagog eines jungen von Adel; studiert die Rechte (Gabriel Mudaeust;
dann nach Paris (Petrus Ramus ; 1550 — 53 i. Bourges Duarenus u.
Donellusi; 1555 in Angers u. Lyon. 1557 Rat des Burggrafen von
Meissen (Adami. Dann nach Italien. In Bologna: I. U. D. 1561 (Adami.
1562 nach Leipzig zurück. 1563: Rat des Hz. von Preussen in
Königsberg. 1563 Jun. 5: prof. iur. secundarius an der Universität
Königsberg; Jul. 24: in seine Professur, nach vorheriger Disputation, ein-
geführt. 1566: Professor iur. primarius. 1579 Febr. 26 vom Senat ver-
anlasst (cum per aetatem et valetudinem non ita commodo Academiae
operas suas praestare posset), einen aus eigner Tauche zu besoldenden
Gehülfen anzunehmen. 1580 Mz: resigniert seine Professur. Die Hälfte des
Gehalts wird ihm weiter gewährt. (Nach Prof. Thegens Annal. Acad. ms.
i. Acta Boruss. II 699. a). Im J. 1570 war er auch zum Assessor des
Hofgerichts ernannt worden. -1- 1585 Nv. 27 (Epitaph i. Dom z. Königs-
berg b. Adam., N. Chytraeus p. 413; Act. Bor. II 706 sq.; Gebser & Hagen,
Dom z. Königsb. II 221 f.) — Lobwasser ist berühmt als Übersetzer der
Psalmen in deutsche Reime nach dem französ. Gesangbuch des The. Beza
(vgl. besonders Hartknoch. Preuss. K. H. S. 499!. Nach Pisanski, Preuss.
L. G. I S. 209) hat er hinterlassen: i) Übersetzung der Psalm, i. deutsche
Reime. 1565 (oft aufgelegt, auch ins Holland, übersetzt); 21 Biblia. darinnen
die Summarien aller Kapp, der ganzen h. Schrift mit sonderlichem Fleiss
i. deutsche Reime verfasset und mit schönen Figuren ausgezieret sind.
Lpz. 1584. 87. 8'^.; 31 Deutsche zierliche Epigrammata. von allen Ständen
u. Leuten insgemein. Mgdeb. 161 1. 8". s. 1. 1634; 41 Reimgebetlein über die
evangel. Texte auf alle Sonntage ( — mit dem Libellus christiados des Joach.
V. Beust |s. d.] öfters gedr. Wittenb. 1572. 89. 1603. 1607). Vgl. auch A. D. B.
(nach Adam).
Locher — Logus.
3"
2136. Locher, Nicolaus
123, 29. 1355. a cl. Xicolao Locher XXII sohdos.
i^Si 37- 1355- d. Xycolaus de Austria plebanus in Vrondorf ,procurator ?ubstit.'
("4, 7)
379, 15. 1355. d. Nicolaus Locher de Austria ,procurator' (379, 19. iz. 31. 33; 380. 2. 8).
380, 16. 1356. 57. 59. Nicolaus de Austria ,testis' (381,2.28).
1367 Sept. 29 maister Mclas der Locher bischof Albrechts v. Pazzaw
Kanczler (ÜB. L. ob d. Ens VIII 340); Dz. 7 mag. Nicol. Loher Decr. D. d.
episc. Patav. officialis (ÜB. Chorh.stift. Herzogenburg S. 262). 1368 Jan. 17
Nicl. der Locher zden zeiten official ze Wienn (ÜB. o. d. Ens VIII 357).
2137. Lochinger, Lazarus
330, 31. 1546. d. Lazarus Lechinger Norimbergensis libras quattuor.
.Die Lochinger, die man bissweilen auch Lochner genannt, haben zu
Nürnberg gewohnt. Ist auch adeliches Herl<ommens- (Germ. Mus. ms.
No. 1837 t III 303). - 1535 in Tübingen (.Lazarus Lochinger Norinbergensis').
2138. Lochinger, Wolfgangus
33b, 12. 1557. Nobilis d. Wolfgaiigus Lochinger F"ranco libras duas.
1554 Jan. 8 Padua (.Wolfgangus Lochinger Franco' [I. U. D.]i. — 1558
Ingolstadt (.Wolfg. Lochinger a Trauzkirchen'j. — Wolf Lochinger von und
zu Archshof en und Trautskirchen, S. des Hans Dietrich L. v. Archshof en
zu Ippesheim und der Barbara Eselin v. Altenschönbach (Biedermann,
Ottenwald tab. 386).
2139. Lochlach (Loerrach?). Nicolaus pleb. in
69, 17. 1315. d Nicolaus plebanus in Lochlach XVI solidos.
2140. Lochow, Andreas
256, 38. 1500. Andreas Lochow familiaris d. joh. principis Saxonie [s. d.|.
1513 (u. ö.) Andreas Lochow. can. e. Mildesem. (Arch. Hannover
.Hildesh.'). Noch 1527 (Oldecop. Chron. i. Litt. V. Stttg. CXC. p. 153).
2141. Loerrach, Heinricus de
36, 41. (1288. 1289). a d. Henrico de Lorlach ....
38, 21 (24). 1291 Henricus dictus Lorach .procurator'.
1296 Aug. 6 d. Heinricus de Lörrach can. eccl. Basilien. Z. (Zs. f.
G. d. ORh. 28. 4281. y III Id. Januar. (Heinricus de lörrach zwo kerzen uft
den fionaltar-: Anniv. e. Basil. No. 4 i. Karlsruhe).
2142. Loerrach, Johannes de
44, 27. 1295. d Johannes de Lorach XX solidos.
2143. Loffet, Stef!anus
143, 45. 1381. d. Stefanus Loffet de Hiello Basiliensis dioc. solvit solidos X
2144. Logus, Georgius
285, 3. 1519. a d. Georgio Logo novis procuratoribus datus I florenus.
285, 34. 1520. a d. Georgio Logo pro inscriptione antea facta unum flor. Renens.
291, 10. 1524. Georgius Logus Silesius .procurator suffectus' (cf. 291,29).
303, 33. 1532. a d. Georgio Logo Silesio ratione debiti quod tenebatur nationi II
aureos I'annonicos.
Bekannter Humanist. — S. des Georg v. Logau auf Schlaupitz. — 1516
i. Wien (Denis); dann auf Kosten K. Ludwigs II von B'ihmen-Ungarn drei-
jähriges Studium in Italien (P. Clemens \']I an K.Ludwig II in Ge. Logi
Silesii ad inclytum Fcrdin. . . Hendecasvllabi. elegiae et epigr. \'ien. P. 1529:
.is |Logus] nobis narravit. se triennium iam in Italiae gymnasiis literis operain
dedisse. adiutum liberalitate et munificentia S. T. qui ei annuum subsidium
ducentorum aureorum constituisses' — Denis S. 287). 1526 wieder in
Bologna (Denis S. 2571. 1531. 32 in Padua (Vigl. Zuichemus b. Hoynck II. 1.
p. 114): 1533 von Padua ab. doch hatte er die Absicht wieder dorthin zurück-
zukehren und zwar als Erzieher eines jungen Grafen iZuichem a. Erasm. dd.
Padua 14. Jan. 1533). In Bologna in freundschaftliciiem Verkehr mit dem
312 Logus — Loisheim.
italienischen Dichter Lucius Petreius Zanchi. dessen Gedichte er edierte
(s. 1. e. a. — vielleicht Veiiet. 1534) 1534 aus Italien zurück (Denis S 633.).
1538 Fbr. i: I. U. D. Ferrar. (.Georgius Logus Siiesius Georgij Logi Silesij
filius, eques custos S. Crucis eccl. colleg. Vratislavien. et eccl. cathedr.
S. Johannis ßapt. canon. et can. ßudissinensis in Lusatia Inclyti et
potentissimi Principis Ferdinandi Romanorum Regis Cesaris et Pannonie
Boemieque Regis aulicus consiliarius, qui hactenus litteris operam ddt
in celeberrimis g^ninasijs Cracouiensi, Viennensi. Bononiensi et
Patauinc: Arch. notar. ). Er war Erzieher des jungen Maximilian IL Seine
Titel nennt er selbst in dem seinem Freunde Georg. Sauromannus Is. d.)
gesetzten Epitaph: Georg. Logus, protonotarius Apostolicus, Imperatoris
et Pontificis auctoritate comes palatinus, canonicus S. Johannis, ppos.
S. Crucis Vratislauiensis, canonicus ßudissinensis, consiliarius
regius. f 1553 Apr. 2 zu Breslau: dort in d. Kirche S. Crucis begraben,
wo sein Epitaph, (cf. Denis. Wiens Buchdr. Gsch. S. 288 f., S. 390 f. etc.;
Sinapius, Schles. Kuriosit. S. 609 ff.; Henelius, Siles. renov. c. VIII p. 516;
Sommersberg, Scrr. rer. Sil. 1 223: Cunradi Sil. tog. p. 177; Aschbach, G. d.
U. Wien II 332 ff.).
2145. Logus, Casparus
332, 12. 1550. reverendus et nobilis dominus Gasparus Logus Sylesius canonii'u.s
Vratislaviensis libras quattuor.
1547 Padua (.Caspar a Logau can. Siles' al. m.: prefuit Consiliarii
officio d. 15. Maij a"- 47. — iam vero episcopus et capitaneus tarn superioris
quam inferioris Silesie etc.). — S. des Matthias v. L. aus dem Hause
Altendorf. — Erzieher der Kinder K. Ferdinands I, auch des nachmaligen
K. Maximilian II. Er war ppos. e. Leitmericzensis (bis 1565) und can.
e. Olomucen. Seit 1558 Bischof zu Wiener-Neustadt. Durch K. Ferdinand
und Maximilian dem Breslauer Kapitel empfohlen (unter den Abgesandten
war auch Dr. Georg Mehl [s. d.]. wird er 1562 Fbr. 16 zum Bischof von
Breslau postuliert Durch P. Pius IV wird ihm der Tausch des Bistums
gestattet; am 12. Mai in Breslau inthronisiert — Als K. Maximilian II 1563
Dz. 6 nach Breslau zur Huldigung kam, wurde er vom Bischof mit einer
Begriissungsrede empfangen, f 1574 Jun. 4 zu Breslau. Bestattet in der
Kirche S. jacobi zu Neisse. — Wie sein \'ater so war auch Caspar v. L.
dem Protestantismus zugeneigt, versöhnlich und friedestiitend: von kathol.
Schriftstellern deswegen, namentlich wegen seiner Milde gegen die beweibten
Priester, getadelt (Hej'ne, Caspar v. L., B. v. Breslau und sein Zeitalter
i. Christi. Boten. Jahrg. VI (Neisse 1859t No. 6 S. 82 ff. Derselbe, Schles.
K. G. Bd. III 284. 759 -75. — Ebeling, d. Deutsch Bischöfe I 121 nennt ihn
einen .Feind der lutherischen Reformation'). Im Jahre 1567 Sept. 12
errichtete er in einem Generalkapitel für einen Teil seiner Diözese ein
eigenes Kirchenrecht, das 1568 Fbr. 11 publiziert und später wiederholt
aufgelegt wurde (.des hochwirdigen in Gott Fürsten vnd Herrn Caspar,
B. z. Breslau etc. obristen Hauptmanns in Ober- u. Nieder-Schlesien etc.
Privilegium den Stedten Neysse, Patschkau, Ottmuchaw, Ziegenhals vnd
Weidenau, sampt derselben Einwohnern vnd vnterthenigen Pawerschafften
verliehen, publiziert im MDLXVIII. Jahre den 11. Fbr.'. Gedruckt z. Neyhs
b. Joh. Creutzigern o. J. — vgl. hierüber Heyne, K. G. III 510. 512 f. 17. wo
weitere Ausgg. genannt werden). Vgl. auch Henelii Silesiogr. renov. VIII.
138 sq. VII. 715. X. 911; F. Lucae, Schles. Curiosität. S. 1888 f.; Frind, K. G.
Böhmens I\'. 182.
2146. Loisheim, Franciscus de
322, 26. 1541. a nobili d. Francisco Lofem (!) Juliacensi Bononenos L\^I.
343, 32. 1542. d. Franciscus de Loisheim Juliacensis VII die Augusti Caesarei iuris
doctoratus, ut vocatur, honore auctus, quo statutis satisfaceret XVI
Bononenos dedit a" 1542.
1537 Oct. 26 i. Köln (,Franciscus Loyssem ad iura iurauit& soluif). —
1554 Jun. Franc. Loshemius, Jülich'scher Rat. nimmt an den Beratungen
Lockhoivt — Lösch. 313
in Heinsberg teil ,ubi prima illa reformatio fori facta est quae deinde edita
per totam terram Juliacensem servatur'. (Arch. f. G. d. NRli. V 235). —
[vgl. d. Art. ,Vlatten'].
2147. Lockhorst, Wilhelmus |de|
274, 10. 15 II. a d. Wilhelmo Lochon^^t unum flor. Renensem.
Natürlicher Sohn des Utrechter General vikars Herrn, v. Lockliorst
(f 1527). — 1512 Apr. 29 i. Siena als Z. genannt (.Guilelmus de löcherst
can. e. S. Petri Traiect.'). 1514 Dz. i: Leo X papa Wilhelmo de Löcherst
clerico Traiect. pensionem assignat super fructus parr. e. de Mera
Traiect. d. (Hergenroether I 787). 1516 Nv. 3: can. B. M V. Traiect.
1528 Oct. 20 Wilh. de L. can. e. Traiect.; ebenso 1529 Jan. 21 (Hoynck I 1.
p. 63. 95. vgl. p. 90). 1539 Dz. 3: scolasticus. f 1559 Jul. 11 (Hoynck 111 i
p. 173. 174. 219. 220: Paquot, Mem. t. II 419; Batav. sacr. II 57: v. d. Aai.
2148. Longolius, Christophorus
269, 21. 1507. d. Christophorus Longolius*) medium florenum Reni.
'■') Ciceronianae phrasis peritissimus (al. m.).
Ein sehr auffallender Eintrag, der, wenn er überhaupt echt und nicht
nachträglich eingeschaltet ist. trotz der erläuternden Anmerkung von
späterer Hand unmöglicii auf den bekannten Ciceronianer Christophe de
Longueil bezogen werden kann. Obschon L selbst am Amfang seiner
2. defensio seine \'aterstadt Mecheln ausdrücklich als eine deutsche Stadt
bezeichnet (.Ego Macliniae natus sum, Macliniae educatus, Germanicae
linguae et Caesaris ditionis oppido"), so ist er doch — als Sohn eines
t'ranzösischen Vaters, von seinem 9. Lebensjahre ab in Frankreich (Paris,
Valence) erzogen und gebildet — seinem ganzen Wesen und seiner Ge-
sinnung nach ein Franzose gewesen, der mit Stolz geflissentlich seine
französische Nationalität hervorgekehrt hat, wie wir ja auch eine Rede De
laudibus Gallorum aus seiner Feder besitzen. Von einem Studienaufenthalte
des Longolius in Bologna ist ausserdem bisher nichts bekannt geworden.
2149 Longus, Albertus
249, 21. 1496. a d. Alberto Longo Gdanensi de Prussia medium florenum Renensem,
qui tunc valuit XXIII Bologninos et dimidium.
T in Rom (1500) Jul. 18 (.obiit per frenesin d. Albertus Linge de
Dantzik et fuit sepultus in hospitali': Lib. Confr. p. 249; vgl. Prussia
scholast. I 1361.
2150. Longus, Johannes
119, b. 1349. Johannes Longus, famulus dni Johannis de Ponte . .
1329 Dz. 10 wird ein Johannes Longus von P. Johann XXII mit einem
Kanonikat zu S. Peter und Paul i. der Neustadt Magdeburg providiert
iSchmidt-Kehr I S. 240. No, 388).
51. Lonsdorf, Otto de
75, 43. 1317. d. Otto de Lonsdorf XXIIIl solidos.
1338 Jun. 28: .Ich Ott v. Lonstorf vnd Reitz sein Hausvrovv und Ich
Ott ir paider sun Tum Techeiil vnd Chorherr datz Pazzavv ^L'B. L.
ob der Ens VI 2701; auch 1343 Aug. 10 (i. c. VI 453): Nv. 16 (Regg. Boic.\');
1344 (ÜB. L. ob der Ens VI 4701. f 1354 als ppos. e. Patav. (Erhard, Gsch.
St. Passau II 66; Schöller, Bisch, v. P. S. 336).
52. Lormitz, Johannes de
280. 37. 1516. a d. generoso Joanne de Lormicz dominus i!) in Meseritz unam
loronam vigesima octaua Jaiiuarü.
2153. Lösch, Johannes
288. 33. 1522. Johannes Lösch dioc. Fris. |cf. Leo Lüsch|.
S. des bayr. Kanzlers Augustin Lösch I. U. D. und der Anna v. d.
Tann, Bruder des folgenden. — 1518 Mz 6 i. Ingolstadt vJoh. Lesch
clericus Frisingensis'V — 1518 can. e. Ratispon. (Paricius S. 50).
ßii Lösch — Lot/'
•;- 1530 zu Narnia in Italien illundt, Stammb. III 463; Mü. Hfb. c. 1. No. 1718
OBayr. Arch. 33, 131 ).
2154. Lösch, Leo
288, 31. 1522. d. Leo Lesch*) prepositus dioc. Krisingensis'j et d. Johannes Lc>. I,
inscripti duos florenos promiserunt.
32g, 44. 1524 nobilis d. Leo Lesch ex antiquo debito inscriptioni.- Hbra- II[
Honon. XVIII.
*) nunc factus episcopus ibidem (a. m.l.
2. S. des Kanzlers Augustin L.. Bruder des vorigen, geb. 150J od. 1502.
Stud. i. Ingolstadt. 1524 Mai 29: I. U. D. Senen. (.Leo Lescli ppos Mos-
burg. Frising. dioc: Erzb. A. Siena). — Seit 1517 ppos. e. Mosburg , seit 1522
can. e. Frising. (1525: can. capitularis: 1540; scolasticus; 1551; decanus).
1524 Mz. 8: ppos. e. S. Zenonis in Isen (res. 1552 Mai 61; 1526: can.
e. Fatav. — 1524 Oct. 3: r. e S. Petri Monac. (res. 15251: 1540 Fbr. 16:
pleban. e. S. Georgii in Altenlack i. Krain (res. 1545 Dz. 311. —
1552 Fbr. 15: episcopus e. Frising .vir industrius ac. ia negotiis Frising.
eccl. valde exercitatus ac peritus. principibus Bauarie Wilhelmo, Ludoui:o
et Alberto carus. quorum fauore ad hanc dignitatem non leuiter promotus".
t 1559 Apr. 8 (Hundt. Metrup. I 112: Geiss. St. Peter i. München S. 77 f.;
OBayr. Arch. 8. 276. 18. 28. 33. 20. 208. — Mameranus (Catal. p- 51 1 nennt ihn
1. U. D. consiliarium ep. Fris. et Worm ).
2155. Losener, Georgius
103, 16. 1341. a d. Georio dictu Losener XII solido>.
Vielleicht Georj^ius de Losan can. Eistett. c. 1368. f 1374 (Necr. Eistett.).
2156. Lossainen, Fabianus (Tettinger) de
238, 34. 1490. a d. Fabiano Lutzinghen ■ ) de Prusia Warmiensis dioc. unum
florenum.
'■) nunc, episc. eiusdem eccl.. anno sc. 1513 creatus (a. m.).
1491 Apr. 19: Fabianus Lusien de Prusia art. doctor Z. in Ferrara
(Notar. Arch. Ferrara). — 1500 Mai 23: Decr. Doctor Bonon. (Mai 20:
.comparuit Fabianus fil. Martin] de luzianis warmien. dioc. in alamania
studens in iure can.' — Mai 23: .doctoratus est antedictus Fabianus . . .
Jacobus de Bove vicarius archidiaconi illum doctoravit et luculenta oratione
insignivit': L. s. i. p. I. cf. B. No. i ". — Ausführlicher Auszug aus den
Promotionsakten b. Malagola. Codru Urceo S. 531 ff. vgl. Malagola-Curtze
S. 56; Provve. Nicol. Coppernicus 1 1. S. 273 a.). Gehörte in Bologna zu dem
Freundeskreise des Tho. Wolff iun. (s. d.], der ihn in einem seiner Dialoge
auftreten lässt (Schmidt, Hist. litter. de TAlsace II 64). Die Zeit seines
Eintritts in das Ermländische Domkapitel ist unbekannt. 1512 Apr. 5:
Bischof von Ermland .vir doctus et urbanus sed paullo effeminatior et
mollior fuit, nam omnem administrandi rationem matri. quam Heilspergae
ad latus semper habebat. promiseraf (Treter p. 72sq.|. „Dass der Bischoff
seine Jurissdiction in dem teil seiner Dioces. welcher vnterm orden ist,
verloren, hatt man niemanden so sehr als diesem Bischofte zu dancken,
welcher sich nie woldt wider die Ketzerey setzen, ja liebbekosett ihr noch
offenlichen . . ." (Auszug aus M, Österreichs Hdschr. Chronik b. Hipler,
Spicileg Copernic. p. 3i9ff.|. f 1523 Jan. 30 zu Heilsberg.
2157. Lothringen, Gerhardus de
46, 4. 1296. d. Gerhardus de Lothrinsia canonicus Sancti Leodardi iH Leonard!)
XXVII solidos.
2158. Lotze, Henningus
252, 13. 1498. a d. Henningo Lotze Caminensis dioc. Bologninos XXI\'.
Bekannt durch seinen Streit mit Ulrich v. Hütten [s. d.|. — S. des 1
Greifswalder Bürgermeisters Wedege Lotze und der N. Stevelin (Pyl,
Greifsw. Kirch. S. 8221. 1492 Greifswald (.Henningus Lotze ciuitatis |
Gripeswaldensis tm.'l. 1494 Mz 31: bacc. art.; 1496: mag. art. (.Henning
Löwe — Löwen. 315
Lotze filius proconsulis huius oppidi'). 1497 WS. Leipzig (,M. Henningus
Lotze Griphswaldensis'i. 1503 Mz. 14: L U. D. Senen. (,d. Henningus Lotze
can. Gripesvvalden. Alam. in u. iure doctorandus': Erzb. A. Siena). Dann
an der Universität Greifswald. — Schon 1493 wurde er ad vicariam
perpetuam in ecclesia B Marie \'. Gripeswald. präsentiert (Clempin No 818
cf.114). 1504: I. U. Doctor, in antiquis iuribus Ordinarius, canonicus
e. S. Nicolai, vicecancellarius : universit. studii Gripeswald.
rector (I); ebenso verwaltete er das Rektorat in den Jahren 1506 (11.),
1508 (Ul.i, 1511 llV.), 1515 (V.). Von 1508 — 15 erscheint er als citra
Swynam et Oderam officialis episcopi generalis (Pyl, 1. c. 823t.
Seit 1511 als ppos. e. S.Nicolai Gripeswald. Er erhielt diese Pfründe
durch Provision P. Julius' II. konnte aber nicht in Besitz gelangen. 1513
Jlz 19 befiehlt P. Leo X dem Abt des Kl. Naufeld Zeverin. d. u. a. ut
Henningum Loetzen der. Caniin dioc. I. U. Doctorem et Mgrm. in artibus
in possessionem prepositurae S. Nicolai oppidi Gripesw. inducant (Hergen-
roether I 72). 1532 u. 1536 als can. Gripeswald. et arc hidiaconus in
Tribsees'et Parchim erwähnt (Kosegarten. Urk. No. im; 1532 auch als
can. Zwerin.: ebenso war er an der Caniiner Kirche bepfründet (Meckl.
Jahrbb. 23. 248: Pyl. 1. c. S. 823 4. 8.). r 1540 (Pyl. 1. c. S. 8291. — Die
Darstellung seines" Handels mit Hütten (Strauss, Hütten I 62 — 73I wird
wesentlich modifiziert durch Pyl, 1. c S. 824 und in A. D. B. 19, 290.
2159. Löwe, Lambertus
15a 18. 1393. a d. Lamberto Louwen magistro in artibus Caminensis dvoc.
solidos XIIL
Die Louwe, Lowe iLöwe im Wappeni waren ein altes Greifswalder
Geschlecht. — P3-1 nennt unsern Lambert in s. Pommerschen Genealogien
(S. 3961 einen S. Lamberts, dagegen in s. Schrift über die Greifsw. Kirchen
(S. 753) einen S. des Bürgermeisters Joh. L. — 1382-85 in Prag: bacc.
und mag. art.: er empfängt 1385. in die Heimat zurückgekehrt, von seinem
\'ater. der zu einer zweiten Ehe schritt, die Haltte seines mütterlichen
\'ermögens. 1396 Aug. 4: Decr. Lic. Bonon. (.suppositus f. priv. examini
d. Lambertus Leo de Alamania . . et f. ab omn. approb. excepto uno qui
dixit approbo propter senectutem-; L. s. i. p. I). Erscheint 1397 und 1403
urkundlich; lebte noch 1409 (Pyl, Gfsw. K.).
2160. Löwen, Heinricus de
180, 29. 1433. d. Heinricus de Lovania solidos XX.
1440 Jun. 18: Lic i. Decr. Bonon. (,disp. f. c. d. Henrico Henrici
de Lovania': L. s. i. p. I(.
2161. Löwen, Johannes de
185. 8. 1438. d. Johannes de Lovania prepositus Zantiensis ... in missa tuit
Joh. de Lovania scheint sich nur der Promotion wegen in Bologna
aufgehalten zu haben; ein Beitragsvermerk ist nicht zu finden. — 1438 Jun. 9;
I. ü. D. Bonon. (.d. Joh. de Louania vir eximie scientie present. exam f.
n. d. appr. e. ibid. sumpsit publ. i. utroque iure doctor. a d. Bartolomeo
de Saliceto': L. s. i. p. I). 1431 Mz 17 wird Joh de Lovania can. Colon..
Lic. i. Decr.. m. ppos. S. Victoris Xanct. Colon, d., vakant durch den Tod
des Herrn. Dwerg [s. d.| providirt, non obstante can. e. preb. Colon., Leod.,
S. Dionysii Leod., Traiect.. S. Servacii Trai. et B. M. \'. Aquisgr.
u. s. w. (Repert. 190); Jul. 31 : verzichtet nach Erlangung der ppos. S.\'ictoris
Xancten. auf can. e. preb. S. Victor. Traiect. la. a. O. 1403). 1435 verzichtet
er auf s. Xantener Propstei gegen e. Jahrgehalt, nimmt sie aber 1437 wieder
an. T 1438 Dz. 23 i. Köln, wo er d. CoUegiuni Rureniundanum gegründet
hatte (XRhein. Gfrd. 1883. S. 37).
)2. Löwen, Wilhelmus de
181, 41. 1445. d. Wylhelmus de Lovania rleriius Leodien. dioc. ad maiorem
deliberacionem solidos X.
[Ein Wilhelmus Heinrici de Lovania der. Leod. d. wird 1431 Mz. 19
mit alt. B. M. in par. eccl. de Eyckelbergh Leod. d. providirt, non obst. can.
3i6 Löwenberg — l.öwen^te
e. preb. S. Severini Colon. (Repert. 214. 246). — Ein als juristischer Sehn,
steller bekannter Wilhelmus Custodis al. Bont de Lovania, der 1427 1
der philos. Fakultät lehrte, später I. U. D. et canon. Prof. in Löwen, arch:
Antvverp., D. Petri Lovan. decan., sacri apost. Palatii causar. auditor •(• 14
(Fasti acad. Lovan. p. 163). — Der 1420 in Köln, 1423 in Heidelberg M
imniatrik. mag. Wilh. Nepotis de Lovanio, scolast. e. Lovan. kommt kaum
in Betracht].
2163. Löwenberg, Heinricus de
190, 41. 1444. a d. Heynrico de Loyvenbergh clerico Colonien. d. vicario perpetuo
in Sinczioh solides II.
192, 30. 1446. Henricus de Lechenich alias de Lovenburg ,procurator'
(1405 SS. Erfurt: Hinricus de Lovenborgh']. 1438 Köln (.Henricus
Lovenberch Colon. dioC); 1443: bacc. iur. — 1459 Mz 19: Decr. Doctor
ßonon. (Mz. 17: ,disp. f. c. d. henrico de Colonia (henricus loyuenbroych,
cleric. Colonien.': A. No. 2); — Mz 19: , examin. et doctorat. f. predictus d.
henricus . . et f. approb. n. d. . . insignia ddt Antonius de S. Petro': L. s.
i. p. Ii. — 1471 Öct. 22: Heinr. de Lowenberg pastor in Gladbach
(Anna), h. \'. NRhein 57, 137). 1472 Mz 23 Rom: Henricus de Lovenberch
Decr. Doctor mai. Leodien., S. Cassii Bonnen, cantor, S. Petri extra
muros Mogunt. ac B. Marie Sladmien. (?) Leodien. e. can., R""' d.
d. Rupert! archiep. Colon, orator (Lib. Confr. p. 80). 1472 Mai 25: Henr.
Lovenberch prbr. Col. d. Decr. Doctor pensio annua 20 flor. super fruct
personal, par. e. in Berghe prope Nidecken (Ann. h. V. NRhein 61, 182).
2164. Löwenstein, Hermannus de
106, 26. 1345. a d. Hermanne de Leonsteyn Magimtinensis dyocesis, item a d.
Herwico de Hersveldia magistro eius XII solides.
Burg Löwenstein, sw. Fritzlar. — 1345 Hermannus de Löwenstein-
Schweinsberg can. e. Fritzlar. (Series ppos. Fritzl.) — 1358 unter den
Testamentsvollstreckern des Heinr. de Swensberg: Hermannus de Lewin-
stein. T 1399 (,a. dni M' CCC' XCIX= obiit hermannus de lewenstein
canonicus'. — Necr. Fritzlar, p. 26. 28. 36. 79). —
2165. Löwenstein, Johannes de
47, 18. i2q-. d. Johannes de Lewenstevn XXX solidos.
Stammt wohl aus dem württemb. Geschlecht L., dessen Stammburg
i. OA. Weinsberg (Stammtafel b. Hopt, Hist. geneal. Atlas I 21 1.
2166. Löwenstein, Johannes
2.64, 33. 1504. d. Johannes de Lebenstain can. Spirensis ddt dimidium ducatum.
269, 28. 1507. Joannes de Lewenstein .sindicus'.
^73. 35- 1511- d. Johannes de Leonsteyn can. Spir. .procurator".
273, 39. 1511. a d. Johanne de Leonsteyn (abeunte) substitutus fuit d. Johannes
Furster de Cassel Hessus.
Stammt wohl aus dem Geschlecht Löwenstein-Randeck. dessen Stamm-
burg b. Niedermoschel i. d. bayr. Pfalz (Lehmann, L'rkdl. Gsch der Burg,
der bayr. Pfalz I\' 251 ff.: Stammtafel b. Humbrachti — 1502 Heidel-
berg (.Johannes Lowenstein de Heidelberga Worm. dioC — Derselbe?).
1499 Mz 27 Johannes Lewensteyn cleric. Mog. d.: can. e. Spiren. (Glaser
No. 418». 1511 Jul. 28 in Sieiia Zeuge {,Joh. de lebenstein can. Spir."(.
1526 Fbr. 5: Joannes de L. canon. insignis e. Spiren.. R"' i. Chr. patris et
d. d. Georgii ep. Spir. in Spiritual, generalis vicarius (Remling ÜB.
11 5101. 1532 Fbr. 22; coadjutor cantorie e. Spir. (Remling. Gsch. II
274 a. 8771. T 1537 Febr. 23 (,Joh. de Lewenstem can. e. cantor Spir., SS.
Germani et Mauritii ppos'.: Frbg. Diöc. Arch. XIX 208; Remling,
Gsch. II 325 a ; Würdtwein N. Subs. 1 149).
2167. Löwenstein, Wolfgangus comes in
32g, 3. 1545. Generosus d. Wolphgangus comes in Levenstein ddt libras tres
Bononenos decem & octo.
1537 Jul. 7 i. Heidelberg (.Wolflfgangus generosus dns comes a
Loenstein fidem prestitit'). 1541 Sept. 2 i. Ingolstadt (.Wolfgang, comes
Lowis - Luchs. 317
a Leenstain, dns in Scharpfeneck 2 fl.'). 1542 Rektor daselbst (Rotmar 105).
Erscheint 1554— 1592 i. d. Urkk. der Herrschaft Scharfeneck (Kr. Arch.
Speyer No. 81. 87. 89. 96. 103. — Mitt.). [Darf demnach mein identifiziert
werden mit dem von Hübner III No. 367 genannten Gf. Wollgang v. L., S.
des Gf. Friedrich v. L., geb. 1527, 7 1571I
2168. Lowis, Johannes de
141, 3i. 1379. d. Johannes de Levis ddt VIII solidos.
2169. Lubbern[erl, Ekhardus
232, 33. i486, a d. Eckardo Lubberner-S de Hildesim VIII grosses.
■■■) nunc decano S. Crucis Hildesemensis (al. m.).
Eckart Lubbern, S. des Eckard L., Bürgers zu Hüdesheim. u. der
N. V. Alten (nicht aus dem ritterlichen, sondern aus dem Hildesh. Patnzier-
geschlechte\ 1477 i. Erfurt (.Eckard. Luberen de Hyldyssen'}. 1482: mag.
art.; 1492: can. e. Hild eshem. — 1503 Eggert Lubber. decan. S. Crucis
Hildesem. (Arch. Hannov. .Hildesh.' No. 2229\ y 1508 , Eckart Lubbern,
Doktor u. Domherr, auch Dekan zum h. Kreuz z. Hildesheim: Lauenstein,
Dipl. Bist. I 235: Lüntzel, Dioz. u. .St. Hild. II 5251.
o. Lübeck, Andreas de
60. I. 1309. d. Andreas de Lubeke de Saxonia XII solidos.
62, 15. 13 10. d. Andreas de Lubeke III solides.
64, 22. 13 12. .\ndreas de Lubecke ,procurator-.
21 71. Lübeck, Jacobus de
100, 7. 1337. a d. Jacobo de Lubeg de Saxonia VIII solidos.
2172. Lübeck, Ludolfus de
41, 37. 1293. d. Ludolfus de Lubeke VIII solidos.
[1300 Fbr. 5 Ludolfus de Bardevvich can. e. Lubic: Schi. Holst. Regg.
II 391: als verstorben erwähnt DB. Meckl. 3326.)
2T--:(. Lübeck, Martinus de
50, 12. 1300. d Martinus de Lubeke X solidos.
2174. Lübeck, Waltherus de
38, 42. 1291. Waltherus de Lubecke XX solidos.
[Vielleicht Lobegge (Linbegge). 1279 Apr. i: Walterus de Lobegge
ppos. e S. Johann. Constanc. (Zs. G. ORh. 11, 210): 1288 Apr. i
Walter, de Lobegge ppos. e. S. Joh. Const. (Neugart S. 659). 1296 (G. L. A.
Karlsr. CBuch 319 f. 33).]
/5. Lübeck, Winandus de
41, 26. 1293. d. Winandus de Lubeke VI solidos.
2176. Lucenia, Johannes de
3SI, 32. i3o"i- Johannes de Lucenia .testis'.
77. Lucensis, Gottschalcus monachus
8s 15 1314 d frater Gohschalcus de monasterio Lucensi Coloniensis dyocesis
XX solidos.
War wohl Mönch des Cisterzienserklosters Loccum, Minden, dioc.
(Vgl. Ulrich i. Zs. d. h. V, f. NSachs. 1889. S. 203 u. Hoogeweg i. Zs. f. G.
u. A. Westf. 18911. — Wird in der Geschichte des Kl. Loccum von Weide-
mann (hrsg. V. Fr. B. Köster. Götting. 1822. 4".! nicht erwähnt.
2178. Luchs, Oswaldus
334. 43- 1555- <^'- Oswaldus Luchs Eystedensis libras duas.
1553 Aug. Padua (.Oswald. Luchs Eystad.'). — Der bischöfl. Eich-
stätfsche Kanzler Matthae. Luchs Leg. Lic. hatte 2 Söhne, deren einen wir
wohl hier vor uns haben (Rotmari Annal. Ingoist. f. 85'': vivunt adhuc (1580)
Aichstadii duo illius tilii, quorum alter consüiar. est episcopi (Philipp. Luchs
3i8 Ludecke - Ld
I. U. D. Patav. ; 1599), alter privatam agit vitam, de suis redditibus
vivens - unter diesem letztern dürfen wir wohl den hier genannten
Oswald L. vermuten).
2179. Ludecke, Theodorus
332, 49. 1553. d. Theodorus Ludicke .proturator'.
1554 Fbr. II Padua (.Theodorus Ludeken Hamburg. Saxo' [I. U. D.|).
1581 u. 1585 Doctor Theodor Ludecke in Hildesheim iDiar. Brandis.
U 534. 698).
2180. Ludekind, Johannes
171, 14. 1422. d. Johannes Ludekind clericus Coloniensis diocesis ddt soiidor. VWI.
174, 12 1424. in exequiis d. Johannis de Ascendia . . .
1416 i. Erfurt (.Johannes de Essendia'): 1417 i. Köln (,Joh. Ludekinck
de Assindia iur. e. s.').
21 81. Luder, Nicolaus
335, 43. 1557. d. Xicolaus Luder Ouedelburgensis libras duas.
1547 Sept. Wittenberg (.Nicolaus Lueder Quedelburgensis'). 1553
SS. i. Leipzig ».Xicol. Luderus Quedlinburg. '). 1554 Jun. 8 i. Padua
(.Nicolaus Luder Ouedlingburg.'». — S. des aus Quedlinburg stammenden
Nordhäuser Bürgermeisters Hans Luder (v 15581. Er war l. U. D und
Syndikus der Stadt Nordhausen (Histor. Nachrr. v. Nordhausen S 3421.
2182. Luft, Johannes
234. 24. 1487. a d. Johanne Luyfft de Wurmacia cleriio Wurmacyensis dioc.
grossetos duos.
1480 Johannes Luft, can. e. S. Pauli Wormac. (Kr. Arch. Spever:
Urkk. Hchs'tft. Worms No. 568. — Mitt.)
2183. Lugnitz, Rudegerus de
100, 17. 1337. a d. Ruäegerio de Lugnitz Curensi? dyosesis XIl solidos.
2184. Luhe, Heinricus a
338, 32. 1561. nobilis d. Henricus a Luhe Megapolensis unum ducatum.
S. Ottos V. d. Lohe auf Büttelkow. 1551 Mz. 16 Greifswald (.Henricus
V. d. Luge nobilis Megapolit.'); 1553 Rostock (.Henricus van der Lue
nobilis'); 1558 Jun. 22 Ingolstadt (.Henricus von der Luhe Megapol.');
1561 Apr. I Padua (.Henricus von der Luhe Megaloburg.'). Trat i. Dienste
des Hz. Julius v. Braunschweig, als dieser noch als Prinz im Schlosse
Hessen lebte (also vor 1568), dessen besonderes Vertrauen er sich zu
erwerben wusste: er streckte dem Prinzen damals die Summe von 5000 Thl.
vor, deren Zinsen jedoch erst nach dem Regierungsantritt, und dann als
Besoldung, gezahlt werden sollten. Wie dem Prinzen, so hat v. d. Luhe
auch dem Hz. treue Dienste geleistet. 1570 finden wir ihn als Braun-
schweigischen Gesandten auf dem Reichstag zu Speyer. 1571 Oct. 4 wurde
er zum Hofmeister des Prinzen Heinrich Julius bestellt: er blieb in dieser
Stellung, die er zur Zufriedenheit verwaltete, bis 1575 (Ztschr. f d. Kultur-
geschichte. 1875 S. 314. 320). 1575 Sept. 29 zum Statthalter, obersten
Verwalter der Ratsstube und Kammerrat auf i Jahr versuchsweise
bei 200 Thlr. jährlicher Besoldung, freier Wohnung u s. w. ernannt. ,.Nach
der Erwerbung des Stifts Halberstadt für den Erbprinzen stellte ihn der
Fürst als Stiftshauptmann an die Spitze dieser \'erwaltung, ernannte ihn
daneben zu seinem ,Cammerrat, Mitscholarchen und vornehmen Schulrat
der Juliusuniversität' von Haus aus (Bestallung 1576 Oct. 27) und auch
bei Erneuerung der Bestallung wurde er unter pfandweiser Überlassung
eines Halberstädtischen Schlosses zum braunschw. Ratsdienste verpflichtet.
(Bestallung 1582 Oct. 24). Er war wohl der stattlichste unter den Räten,
wurde auf d. Reichstage und an den Kaiserhof gesandt, viel in eigenen
Kammersachen, auf Bergsachen, ferner in Grenz - Kommissionssachen
gebraucht, und selbst zu den Consistorialia zugezogen' iKrusch i. Zs. h. V.
NSachs. 1894. S. 171. vgl. a. S. 45. 66). — Nach König (Hdschr. Samml.
I,U':anus — Lmkau. 319
K. Bibl. Berlin) war er 18 Jahre lang Dompropst i. Schwerin (I), dann
hrzgl. braunschweig. Geh. Rat. Statthalter und Hofmeister in Wolfenbüttel
und 28 Jahre Hauptmann zu Halberstadt. Hinterliess aus seiner Ehe mit
Elise V. Platen eine Tochter Elise Hedwig. •!• 1591 : begraben in Grüningen,
wo sein Epitaph jvgl. a. Meckl. Jahrbb. 8, 114; 49. 88; Nebe, Kirchen-
visitation. S. 17 u. ö.i. Joh. Caselius (s. d.] schrieb e. Luhiades secundus,
qua oratione laudatur Henricus Luhius hsg. Heimst. 1692 (Pistorius, Amoen.
hist. T. \'ll p. 3081 1.
2185. Lucanus, David
336, 9. 1557. d. Da\'id Lucanus Hessus libras duas.
S. des Bürgermeisters Joh. Lauck d. ä. zu Frankenberg in Hessen und
der N. Tochter des Cunr. Xettnagel, geb. 1528 Dz. 30. Auf der Schule zu
Fr. u. Wetter; dann auf der Universität Marb u rg ilehlt i. d. Matr. 1, woselbst
er z. mag. art. aufstieg. Trat auf Empfehlung des in französischen Diensten
stehenden ehemaligen hessischen Obristen Reiffenberg, der mit dem franz.
Gesandten Dufresne, Bischof v. Bayonne, nach Marburg gekommen war. in
die Dienste dieses letztern als Geheimschreiber u. Dolmetscher ein;
auch zu Gesandtschaften gebrauclit. später von Reiffenberg zum Kriegs-
zahlnieister der in französischen Diensten stehenden deutschen \'ölker
bestellt. Studierte dann auf Reifenberg's Kosten zu Fans, Bourges
(1553 Sept. 20: bacc. iur. ; Sept. 21: lic. iur.i, Padua (1555 Oct. 26: .David
Lucanus Hassus' — al. m.: Consiiiarius, J. U. D. t Marburgi.), Bologna
(dieser Aufenthalt war bisher unbekannt). Dann nach Bourges zurück,
woselbst 1559 J. L'. D. — Trat jetzt i. d. landgräfliche Kanzlei i. Marburg
ein; bald darauf zum landgräfl. Rat u. Beisitzer des hessischen Hof-
gerichts ernannt. Entfaltete in der Landesverwaltung wie auf Gesandt-
schaftsreisen eine umfassende erspriessliche Thätigkeit. Vermählt mit
L'rsula Wallenstein, dann mit Cathar. Moller aus Frankenberg, die ihm
10 Kinder schenkte. J- 1590 Aug. 23, begraben i. d. Kirche z. Marburg
(Adami \'it ICtor. 3 ed. 1705 20. f. 139 sqq., nach d. Leichenpredigt des
Aegid. Hunnius; A. H. Lucanus, Histor. Nachr. v. d. Lucanischen Geschlecht
1753 S. 47-571.
2186. Luckau, Arnoldus de
79. 43. 1321. d Arnoldus de Lockoya provincie Saxonie Misnensis dyoc, iuratus
in die annunciationis Beate Marie \'irg. occasione privacionis pre-
misse (cf. Heinr. de Lockoya) nondum contribuit.
2187. Luckau, H(ermannus)? de
51, 35. 1301. d. H. de Lucowe VI solides.
1319 H. de Luchowe can. e. qu. ad Galathas nunc auteni Lubusane,
capell. d. Waidemari march. Brandeburg. (ÜB. Gschl. Eickstedt S. 112).
1320 Hermannus de Luckouwe protonotar. d. Ludov. march. Brandeb.
(Riedel I. 18. S. 284; ÜB. Mecklenb. (Index); Stölzel, Rechtsverwaltung
S. 51 a. 9).
2188. Luckau, Heinricus de
79, 40. 1321. in die annunciacionis beate Virginis d. Heinricus de Lockoya pro-
vincie Saxonie Misnensis dyoc, iuratus, occasione privacionis studii
non contribuit.
1296 Sept. 25 Heinricus de Luckauvve can. e. Mogunt. et prothonotar.
d. Gerhard! archiep. (Gudenus, C. d. Mog. 1. 894; IV. 977). 1329 Dz. 30 Hein-
ricus de Lüchow capelian. d. Ludowici march. Brandeburg. (Riedel I. 11.
S. 305 No. 8).
2189. Luckau, Christianus de
46, 45. laqö. d. Chrislianus de Lucko XI solidos.
1304 Christianus de Luchowe et fratres sui (Schöttgen u. Krevssig,
Diplom. II. 453).
2190. Luckau, Petrus de
43, 15. 1294. d. Petrus de Luckowe XII solides.
O20 Lumbar/, — Lüncljuii;.
2191. Lumbarz, Gotfridus
331, 9. 1547. d. Gotfridus Lumbarz de Kuckemoit ll) Huscoducensis, dioc. Leod
libras duas.
Godefredus ab Enckevoort al. Lombaerts, ein Verwandter des Willi
ab Enckevoort episc. Dertusiensis. Auf Betreiben dieses letzteren von
K. Karl V zum eques auratus sacri Lateranensis Palatii consistoriique tV
aulae imperialis comes Palatinus ernannt (Hoj'nck III i. p. 206.).
2192. Lumersheim, Johannes de
58, 15. 1305. d. Johannes de Lumersheym XXX soiidos.
Leimersheim, bayr. Pfalz. — 1332 Johannes a Laumersheim can. e.
Worm. (Schannat, Episc. Worm. I 104): war nach dem Tode des Gerlach
V. Erbach 3 Jahre lang mit Frid. de Isenburg u. Hermann, de Schonecke
js. d.] Administrator des Bistums (I. c. p. 168).
2193. Lump, Johannes
27g, 9. 1514. a d. Joanne Lump I flor.
a8o, 9. 15 16. Joannes Lump ,procurator'.
I405, 27. 1516. Joannes Lump de Confluentia dericus Trev. dioc. proiurator].
1514 Mai 29: Lic. in Decr. Bonon. (.examinatus et approbatus fuit
d. Johannes de Confluencia' [Joannes qu. alterius Joannis de Confluentia
dioc. Trev. Scolaris in iure can.]: L. s. i. p. Ii. 1520 Jun. 4 Joh. Lump de
Confluentia in Germania I. U. D. Zeuge in Ferrara (Notar. Arch. Ferrara).
— 1521: Dr. Joh. Lump, Prokurator am Reichskammergericht zu
Nürnberg (Annotata); schon im flgd. Jahre nicht mehr in dieser Stellung
genannt. War als politischer Agent der Fürsten in der Sicking'schen
Fehde thätig (Ulmann, Sickingen S. 394). — Ist wohl mit dem reformations-
freundlichen Kölner Juristen Joh. Lumpius I. L'. D. identisch, welcher 1529
Oct. I dem Herrn. Busch über die Hinrichtung der Kölner Märtyrer Bericht
erstattete. Der letztere soll indessen (Krafft, Briefe S. 62 vgl. a. Ennen,
Neue Gsch. d. Stadt Köln I 298) aus Wesel stammen. Ein Brief Joh. Lumpii
Doctoris Colon, aus Heckeis Manipul. b V. L. v. Seckendorft" (Hist. Luther.
III § 50 add. I. i.) citiert.
2194. Lund, Henricus de
41, 31. 1293. d. Henricus de civitate Lundensi de Dacia XXIIII soiidos.
48, 14. 1298. d. Henricus archidiaconus Lundensis ad salvandam conscientiam suam
pro se et puero suo X soiidos.
Vielleicht mag. Henricus can. Lundensis v 1314 (Weeke, Lunde Dom-
kapitels Graveböger S. 32 — Mitt.).
2195. Lüneburg, Bernhardus de
125, 23. 1359. *^- Bernhardus de Lunenburg contribuit soiidos XX.
12,6, 36. 1362. Bernhardus de Saxonia ,procurator'.'
2196. Lüneburg, Johannes de
38, 38. 1291. d. Johannes de Lunenburg VIII soiidos.
1281 Mai 30 — 1300 Mz 3 Johannes de Lüneburg can. e. Hamburg.
t Mz 24 (Necr. Hamburg: Jahrb. f. Hamb. Gsch. VI 57: Meyer. Schulwes.
S. 198). 1300 Nov. II Joh. de L. quondam can. Hamburg. (Schi. H. Regg.
il 399)- [1302 Joh. de Lunenburg vicar. e. S. Blasii Brunswic. : Dürre,
G. Braunschwg.]
2197. Lüneburg, Nicolaus de
39, 45. 1292. d. Nicolaus de Lunenburg VIII soiidos.
58. 19. 1305. d. Nicolaus de Lunenburg X soiidos.
Scheinen zwei verschiedene Personen zu sein. Ein Nicolaus Bartholdi
fil. Olberi civis Lunenburg. decan. e. Bardovicen. 7 1303 in cathedra Petri
(Schlöpke S. 427).
2198. Lüneburg, Otto de
38. 37. 1291. d. Otto de Lunenburg XX soiidos.
Lung — Lupfenstein. 321
2199. Lung, Wolfgangus Christophorus
337, 19. 1559. nobilis d. Wolfgangus Christophorus Lung Bavarus libras duas.
Wolfgang Christoph L. zu Dannern, S. des Pflegers zu Aicha und
Dannern Seb. L. u. der Clara v. Spaur (Hundt, Stammb. III 466; Mon. B.
XII 690) erscheint seit 1573 Fbr. i als fürstl. bayrischer Rat u. Pfleger
zu Aichach. "(M.B. XXII 730; OBayr. Arch. 19, 38; 14,196; 26,29: 38,273.)
2200. Lunge, Nicolaus
162, 33. 1408. d Nicolaus Jacobi Luunghe*) de regno Dacie II libr. Bonon.
'■) episc. Stringenensis (al. m.).
Niels Jepsen Lunge, can. et archidiacon. Roskild. Aus vornehmer
dänischer Familie, führt 1403 u. 1407 in dänischen Urkk. den Titel .Bischof'
zu Strengnäs (i. Schweden), hat aber niemals den Stuhl besessen. Wahr-
scheinlich hat K. Erich ihn durch Provision ernennen lassen, aber die
schwedische Kirche hat ihn nicht anerkannt (Mitt.).
2201. Lunynck, Wilhelmus
234, 32. 1487 a d. Wylhelmo Lunynck decretorum baccalario ac canonico ecclesie
B. Virginis ad gradus Coloniensis grossetos VII.
238, 17. 1490. Wilhelmus Lunynck B. Marie ad gradus Colon, atque Xvdeckensis
ecclesiar. can. .procurator'.
S. des Jülich'schen Kanzlers Dietrich L. u. der Aleid v. Bellinghausen
iFahne, Gsch. d. Köln., Jülich, u. Berg. Gschl. S. 263). — 1477 Apr. i. Köln
(.Wilhelmus luninck ad artes iurauit & soluere uoluit. sed intuitu patris sui
cancellarii montenen. ducis remisi sibi. soluit nichilominus'). — 1499 Sept. 9
Doctor Wilhelmus Lunink Assessor a. Reichskammergericht, praesen-
tatus a. duce Clivensi (Annotata; Ludolf. Append. X. p. 181, bis zur
Suspension des Kammergerichts (1504). 151 7: Wilhelm Lunynck. Kanzler
(des Hz. V. Jülich). Z. i. e. Privaturkunde (Ann. h. V. NRhein 57.241». 1514
Nv. 24: der Jülich'sche Kanzler Wilhelm v. Luyninck schliesst mit der Stadt
Köln einen Privatvertrag wegen seines hingerichteten Schwagers, des
Bürgermeisters Joh. v. Berchem (Ennen. Neu. Gesch. d. Stdt. Köln I 7).
ca. 1520: Dr. Wilh. Luyninck. can. e. S. Marie ad gradus et pastor in
Kaldenkirchen erhält auf Fürsprache des Hz. Wilhelm v. Jülich eine
Präbende an der Universität Köln, ohne Vorlesungen z. halten (a. a. O. I64).
Vermählt mit Gertrud von Bergheim; beide testiren a. 28. Febr. 1530
(Fahne a. a. O.).
2202. Luntz, Johannes
282. 17. 1517. a d. Joanne Luntz de Coburck unum florenum.
2203. Lupfen, Johannes de
130, 18. 1367. d. Johannes Lupff can. Episcopalis Cellae ddt XII solides.
133. 37- 137°- Oct. 2. lohannes Luph .procurator substitutus' (instrum. substit.
p. 388. No. 66).
388, 22. 36. 1370. Oct 2. 1
389, 17. 40. i37i.Jan. 12. > Johannes Lupf .procurator'.
390, 15. 1371. Jan. 12. J
1376 Apr. 3: Joh. Luplen Chorherr z. Bischofszell, provid. m.
Kanonikat z. Beromünster (Jahresber. Gesellsch. v. Graubünd. 1887. S. 41).
t 1383 Fbr. 19 (.Joannes Lupho can. eccl Constancien., sepultus ante
altare S. Jodoci' '— L. a. e. Const. i. M. G. H. Necr. I 285. cf. ibid. I 348.
Necr. Beronen. : .magister Johannes Lupi^ Constant. & huius eccl. can.';
Riedvveg S. 478).
2204. Lupferdingen, Conradus de
30, 4-. i2qz. (I. Conradus de Lutferdingen VII solidos.
Wohl das badische Lupferdingen; nicht Lüchtringen in Westfalen,
wie Hoogerweg (Zschr. f. Gsch. u. Alt. Westf. 1891. S. 59) angiebt.
2205. Lupfenstein, Conradus de
64, 35. 1312. d. Conradus de Lupffenstein X\'I solidos.
Strassburgisches Ministerialengeschlecht, nach dem Dorfe Lupste'n bei
Zabern genannt (Schöpflin. Als. ill. II 656.; Kindler v.Kn.,Gold. Buch S.181I. —
Deutsche Studenten in Bologna. -1
022 Lupfenstein — Lüiiich.
1356 Aug. 29: Cuno de Lupfenstein, Hezeionis miiitis filius, rector eccL
Gottesheimensis. vi<ft. Güter in Marlenheim, die er von seiner Mutter, qu.
Rilindis, geerbt hat. Es geben ihre Zustimmung Hetzelo pater, Bernhardus
frater <k Susa soror venditoris, uxor I lenitzonis de Rodesheim armigeri
(Strassb. Bz. Arch. G 4796).
2206. Lupfenstein, Volmarus de
51, 38. 1301. d. Volmarus de Luphenstein VIII solides.
1314 Nv. 29: mag. Crafto de Stille prepos. e Haselac. ernennt seinen
Neffen Volmarum de Luphenstein canonicum eccl. Haselacensis
zum Collator der von ihm gestifteten Altarpfründe in der Kirche zu Haslach
(Strassb. Bz. Arch. G 5582 vgl. G 5583 u. 5248. 5621) Volmarus de L.
erscheint zum letztenmal urkdl. 1326 (1. c. G 55931, resign. sein Haslacher
Kanonikat c. 1359 [s. Heinr. de Hohenstein).
2207. Lurtzing, Oswaldus
337, 16. 1559- d. Osvaldus Lurzing libras duas.
344, a8. 1561. d. Oswaldus Lurtzing Schweinfortiensis Bononenos sedecim (Matr.
Doct.).
1560 Oswald (und Ludwig) Lurzing unter d. Testam. Vollstreckern des
weil, frstl. Leibarztes z. Würzburg Joh. Sinapius iMon. Suinfort. S. 553J. —
1559 Fbr. 25 i. Rom (.Ego Osualdus Lurzincus Suinphorten. R"- et 111"'»
principi ac domino d. Wolffgango Ordinis Theutonicorum magno Magistro
a secretis, dato aureo coronato huic inclytae Germanicae Societati me
adscripsi' — Lib. Confr. p. 148). 1561 Aug. 11: l. U. D. Bonon. (.Osualdus
Luizing francus germanus': B. 4"). Wird vom 2. Sept. 1566 bis z. J. 1571
unter den Advokaten des Reichskammergerichts z. Speyer genannt
lAnnotata: Mon. Suinfort. S. 436).
2208. Luscardus, Johannes
75. 41. 1318. d. Johannes Luscardus de Augusta eiusdem diocesis XVII solidos.
2209. Lüschwitz, Reinhardus a
303, 30. 1532. a nobili viro d. Reynhardo a Lubschuwitz unum aureum Renensera.
[307, 33. sq. 1533. Contentio inter viinim Rainaldum a Luschwitz et quendam
Polonum oborta Rector utriusque uniuersitatis interea a
Polono aditus, nullo pacto nobilem illum de Lnbschwitz ad se ut
veniret (sumus enim a rectoris iurisdictione emancipati) cogere
poterat].
308, 5. 1533. Rahardus de Lubschwitz ,sindicus'.
Adelige Familie i. Altenburgischen. — 1573 Doctor Reinhart v. Lüsch-
witz (König, Adelshist. III 741).
2210. Lussel, Martinus
2,90, 31. 1513. a mgro Martino Lussl I florenum.
291, II. 1524. Marnnus Lussel Jaurensis Silesius art. mag. ,procurator'.
1511 SS. i. Leipzig (.Martinus Lossei de Gawer 6'); 1512: bacc. art.
(.Martin. Lössei de Gauwer' — Phil. Matr.): 1516: mag. art. (1. c.i. 1521: Mit-
glied der philos. Fakultät i. Leipzig (Stübel ÜB S. 4391. 1526: Mitglied
der juristischen Fakultät i. Leipzig (.Martinus Lassol I. U. D.' — Jurist.
Mtr. vgl. a. Zarncke S. 12, 26). 1527—45 Mitglied des Universitäts-Gerichts
(Zarncke 14. 38. 50. 57. 118. 140. 278). 1530 Jun. 2: Martinus Lossei Doctor
ciuis (actus (Bürgerb. Leipz. St. Arch.i. 1534 D. ;\Iartin Lussel, Schöffe und
Stadts\-ndikus (Leipz. St. Arch.). 1540.43.46: Ratmann. 1549 Martinus
Losselius. iuridicae facultatis senior, vir iure consultissimus'. Ehrenbeirat des
Rektors (Z. 362). 1552. 54: Bürgermeister (St. Arch.). Auch 1550. 52
als Universitätsmitglied erwähnt (Z. 382. 422). t 1558 Jul. 27. (.Der Erbar
und Hochgelahrte Herr Martin Lussel der Rechten Doctor vnd Schöppe
allhier zu Leipzig ist Montags nach Jacobi Apostoli, welchs war der 27.
Monats Tag Julii in 1553 Jahre in Gott entschlaffen, des Seelen Gott gnade.
Anno 1558'. — Stepner, Lpz. Lorb. Bll. No. 69).
221 1. Lüttich, Egidius de
177, 16. 1417. mag. Egidius de Leodia XX BoUendinos |cf. Egidius de Vinea|.
Lütticliau — Lützelfluh.
323
2212. LUttichau, Wolfgangus de
284, 45. 1519. a d. Wolfgaiiiio de Lütticliau I florenum.
189, 33. 1523. Wolfgangus a Lutichau ,sindii;us'.
291, 9. 1527. Wolfgangus a Lutichau ,procurator' (geht in demselben Jahre ah).
S. des Heinrich v. L. auf Kmehlen. Hptm. z. Ortrand {■]■ 1528) und
der Barbara Pflug aus Zabeltitz, geb. 1498 Fbr. 2 zu Kmehlen. — 151 1 in
Leipzig (, Wolfgangus de Luetich') 1523 (nach König, Adelshist.): l. U.
Doctor Bononiensis (fehlt i. d. Matr. Doct. u. i. d. Akten). 1527 Mz 18
i. Speyer als Assessor a. Reichskammergericht vereidigt als Nachflg.
des Joh. Spiegel [s. d.]; 1530 nach Sachsen zurück (Ludolf, Append. X 391.
,Ist nach seiner Rückkunftt v. Hz. Georg v. S. dem Domcapitui z. Meissen
als ein canonicus recommandiret, auch von selbigem an- und aufgenommen
worden, hat aber solches nur i Jahr behalten und an Dietrich v. Tegwitz
[ä. d.] gutwillig resignieret und i. hat er sich Magdalenen v. Dieskau ehelich
beylegen lassen, mit welcher er u. a. eine Tochter gezeuget. Hierauf zum
2. Catharinen v. Polentz aus Lintz, mit welcher er 15 Kinder gezeuget . . .
Er ist sonderlich b. Hz. Georgen i. grossen Gnaden gewesen, und hat
4 Churfürsten zu Sachsen als Rat gediennt, ist anno 1568 in hohem Alter
mit Tode abgegangen . . .' (König 1. c.: vgl. a. Ge. Fabric. Chron. Misn. 165:
Peccenstein, Tlieatr. Sa.\. f. 109; Wippel, Misn. litt. sect. III § 45; König,
Coli. gen. ms. Bibl. Berlin).
2213. Lutz, Wolfgangus
338, 46. 1561. d. Wolffgangus Lutzius Landspergensis libras duas.
1553 Ingolstadt {,Wolfgangus Lutz, Landispergensis': Rotmar f. 121b).
[post LL. Doctor et Camerae Imperialis Assessor). 1558 Padua (,Wolfl"-
gangus Lutzius Landsbergensis Bauuarus') [I. U. D et Assessor Spirae —
Straubingae Cancellariusj. 1559 SS. Wien (,Wolffgang. Lutzius Lands-
pergensis'). 1563: Consiliarius der deutschen Nation in Padua (Univ. Arch.
Padua). — 1566 Mz 5: als Assessor am Reichskammergericht für
Ostreich vereidigt (Ludolf, Append. X 78); noch 1572 in dieser Stellung
(Annotata). Später Kanzler des Hz. Albrecht in Straubing ,wegen seiner
ausnehmenden Geschicklichkeit' z. Reichstag nach Speyer von Hz. Wilhelm
abgeschickt (Mitt. d. Gesellsch. f. Erzieh, u. Schulgesch.I 254). 1592 Mz 23:
Wolfg. Lutz, frstl. bayr. Rat und Kanzler zu Straubing, und seines Bruders
Söhne werden nobilitiert, erhalten eine Verbesserung des Wappens und
die Erlaubnis, sich ,von Klaf' nennen zu dürfen (Wien. Hof. Arch.i.
2214. Lützelburg (Luxemburg), Egidius de
199, 14. 1454. d. Egidius decretorum doctor de Lutzelburg--) clericus Treverensis
dioc. XII solidos.
*) canonicus S. Simeonis Treuerensis.
1454 Aug. 13: Decr. Doctor Bonon. (, examin. f. i. iure can. d. Egidius
de Lutzenburck cleric. treuer, dioc. et f. approb. n. d. et statim f doctoratus
et ego [Anton, de S. Petro] dedi sibi insignia nomine d. doctoris Melchioris
de iMuglio et meo': L. s. i. p. I).
2215. Lutzelburg (?l, Henricus de
44, 23. 1295. d. Henricus de Lutinburg XX solidos.
[1308 Fbr. 20 Henricus comes Luceburgensis can. e. Trever. (Westd.
Zs. XVI 84. a. 16). Vielleicht identisch mit Henr. de Lutzillinburg capell.
dni Balduini archiep Trev., scolast. S. Simeon. Trev. (Cod Bald, f 90 und
330a -- Stdt Bibl. i. Trier)).
2216. Lutzelburg, Sifridus de
45, 35. 1296. d. Syfridus de Luccnburg X solidos.
2217. Lützelfluh, Ulricus de
54, 40. 1303. d. Ulricus de Lucclnvluo XL solidos.
1319 Jul. 7 Uolricus r. e. in Luzlenfluo loci decanus (ÜB. Bern
V 125). Ebenso 1323 Apr. 26 (ibid. 3331; 1324 Mai 28 (413); 1325 Mz 12 (449^;
21*
324
Lützelstein — Luzerii.
1326 Dz. 22 (543); 1327 Mz 10. Dz. 7 (548. 592}; 1328 Dz. 20 662). 1333
Jul. 30 Herr Ulrich, decan v. Lützelfluh (Mohr, Regest, d. Chorherrnstiiu
Amsoldingen S. 21).
2218. Lützelstein, Nicolaus comes de
129, I. 1367. d. Nycolaus prior in Waregevilla TuUensis diocesis et d. Volmaru.s
canonicus Spirensis ecclesie, comites de Luczzelsteyn, dederunt
Vm libras.
Die Grafen v. Lützelstein i. UElsass waren ein jüngerer Spross der
uralten Grafen v. Egisheim-Dagsburg iSchöpflin, Als. dipl. II 618; Lehr,
Notice histor. et geneal. sur les comtes de la Petite-Pierre en ß-Alsace i. Rev.
d'Als. (1873) p. 485 f; Crollius, Westricher Abhdlg. i Stück 1771J. — Der
bisher den Genealogen unbekannt gebliebene Gf Xicolaus ist ohne Frage
ein Bruder des mit ihm genannten Yolmar. 1366 Burkard v. Finstingen
leiht dem Nicolaus de Lützelstein prior in Waregevilla iX'arangevillei
2000 fl. zur Restaurirung der Priorei. 1377 — 79: Nicolaus II de Petitpierre,
abbas monasterii Gorzensis Metensis dioc. t 1380 (Gallia christ. XIII
981; Lepage, Le departement de la Meurthe p. 590).
2219. Lützelstein, \'olmarus de
129, I. 1367. [cf. Nicolaus de L.].
S. Volmars d. ä. u. der Adelheidis v. Finstingen. — 1359 überlässt
Heinricus de Lützelstein can. eccl. Arg. seinem Bruder Volmarus de L.
canonico ipsius eccl. seinen Kanonikatshof i. d. Brantgasse (Seelbuch
fo. Xlllfi. 1370 Sept. : Volmarus de L. camerarius eccl. Arg. (Bz. Arch.
Strassburg G 40371. 1378 Oct. i: Fridericus camerarius et V'olmar. fratres
de L. (ibid.j. 1380 Jun. 27: Volmarus de L. bestimmt seine Güter in Suffel-
weyerstein zu einem Anniversarium für seinen Bruder Fridericus de L.
can. e. Arg. (ibid.». 1386 Apr. 27: Volmarus de Lutzeinstein decanus et
d. Burcardus de Lützelstein eius frater cellerar. ac can. e. mai. Arg. (ÜB.
Rappoltstein II 218, 25). 1391 Mai 30 Burkart v. L. dumprobest, Volmar v. L.
gebrüder der dechan (a. a. O. II 278, 8). Noch 1395 (Seelbuch f. XVI^).
2220. Luzeltrater, Johannes
185, 29. 1438. a d. Johanne Luczeltrater plebano in Maurkirchen Saltzeburgensis
diocesis Bononienses solides X.
1428 Jul. 31: Joh. Luzeltrater mit der Pfarrkirche S. Leonhard in
Lavantthale providiert — sie wird aber 1431 Mz 29 als , vakant durch den
Tod des Georg Johann' einem andern gegeben (Arch. f. v. G. u. T. Kärnthens
I7> 74)- — 1434- receptus in confraternitatem nostram dns Johannes Luczel-
trater plebanus in ügning Necr. e. Salzburg, i. Arch. f. ö. G. 28, 1681.
1442 Alz 3: K. Friedrich III giebt dem Johannes Luczeltrater, Pfarrer in
Mauerkirchen, einen Kaplanatsbrief (Chmel, Regg. Friedr. III. I 54).
1455 Nv. 23: B. Ulrich III v. Passau reserviert dem Joh. Lutzeltrater. welcher
auf die Kaplanei altaris S. Wolfgangi in parroch. eccl. S. Viti in Krems
dioc. Patav. verzichtet hat, eine von seinem Nachflg. jährlich zu entrichtende
Weinpension i'jMitt. Salzb. Ldsk. 14. 901. t Apr. 10 (,Joh. Lugeltrater,
pleban. in Mauerchirchen': Necr. Salzb. 1. c).
2221. Lutzingen, Petrus de
45, 29. 1296. d. Petrus de Lutzingen canonicus S. Floriani de Confluentia XL
solidos.
1295 Fbr. I : Petrus de Lutzinc, S. des Ritters Wiricus de L., erscheint
als can. e. S. Florini Confluentini; ebenso 1324 Sept. 17 (St. Arch.
Coblenz — Mitt.).
2222 Luzern, Waltherus de
68, 32. 1315. d. Waltherus de Luoeria Constantiensis dyoc. VII solidos.
1330 Aug. 20: mag. Waltherus de Luceria scholasticus Beronensij
(Schweiz. Gschfr. 32, 198).
Machvvitz — Magdeburg. 325
2223. Machwitz, Hernestus a
337i 35- 1559- Hernestus a Machwitz famulus comitum de Reinstein |s. d.].
Machewitz, ein meissnisches Geschlecht (Ledebur II 68; III 3061.
2224. /Vladiswil, Cunradus de
44, 28. 12,95. d. Cunradus de Madulsvil XII solidos.
1324 Jun. 22: her Cunrat K lieber re von MadolswiU (ÜB. Bern\'4i7).
2225. Madruzzo, Christophorus de
303, 40. 1532.. a reverendo ac nobili viro d. Christophoro de Madruz plebano
Tirolensi canonico Tridentino pro se, capelano et famulo suo unum
scutum et medium.
308, 31. 1534. Christophorus de Madrucio ecclesie cathedraUs Tridentine canonicus
et decanus, canonicus Augustensis etc. ,procurator'.
311, 35. 1536 Jan. Christoph, a Madruz decan. Tridentinus ,sindicus' (308, 4).
|3iq, 45. 1540. Christophor. Madrucius debet duos coronatos cf. 321, 46. u. 324, 46:
1542 . . . cui summae insunt duo coronati, quos reverendissim. d.
Madrucius episcopus Tridentinus et Brixiensis debet].
S. des Job. Gaudenz v. Madruzzo (f 1550) u. der Eupbemia v. Sporn-
berg und Villanders, geb. 1512 Jul. 5. — Studierte in Bologna und Padua.
1529 Apr. 29: can. e. Trid.; 1535: decanus e. Trid. — 1536 Dz. 30: can.
e. Salzburg.; 1537 Dz. 16: can. e. Brix. — Er wird 1539 Aug. 4 ein-
stimmig zum Bischof von Trient (als Nachfolger des Bernhd. Clessi [s.d.]
gewählt. 1543 Dz. i: Coadjutor des Bischofs von Brixen. 1543:
Bischof (.Administrator'! von Brixen. 1544 Jul. 3: Cardinal (s. t.
S. Caesarii in Palatio; später, unter Pius IV. s. t. S. Chrysogoni; zuletzt s. t.
S. Mariae trans Tiberim), wird 1545 Jan. 7 in Rom in öffentlicher Sitzung
des Consistoriums mit dem roten Hute geschmückt iCiaconius III 686).
1562: Bischof von Sabina; 1564: Bischof von Palestrina; 1570: B. v.
Porto. — Resigniert 1567 Nv. 14 das Bistum Trient zu Gunsten seines
Neffen und Coadjutors Ludw. v. Madruzzo. f 1578 Jul. 5 bei einetn Besuche
des Kardinals Alox'sius v. Este in Tibur. Sein Leichnam wurde 3 Jahre
später nach Rom gebracht und in der Kirche S. Onophrii beigesetzt. —
Ein Eiferer für den Papismus und höchst gewandter Diplomat, der sich um
die katholische Kirche und das Haus Ostreich grosse Verdienste erworben.
Erliess für seine Diözesen Verordnungen ,über das Verfahren bei Gerichte,
die Führung der Civil- und Criminalprozesse, über Pfandschaften und die
Ermässigung der Taxen für die Richter, Advokaten und Notare' (Jos. Berg-
mann, Medaillen I 39 u. S. 16 ff.); ,vir magni iudicii ac experiencie, grauis,
doctus et eloquens" (Hundt, Metrop. I 456).
2226 IVlagdala, Conradus de
56, 3. 1304. d. Conradus de Madeiahe X solidos.
Thüringisches Geschlecht (Falckenstein, Thür. Chron. II 2. S. 957»-
2227. Magdeburg, Cyriacus de
46, 29. 1296. d. Syriacus de Medeburg pro se et socio XX solidos.
2228. Magdeburg, Guntherus de
60, 34. 1510. d. Guntherus de Magdeburg, iuratus, contribuit et donavil X\'I solidos.
65, 20. 1313. d. Guntherus de Magdeburgli ,procurator' (cf. 65, 26. 61, 31. 66, 3).
2229. Magdeburg, Johannes de
106, 36. 1343. a d. Johanne de Maidburga canonico eccl. S. Sebastian! Maidburgen-
sis dyoc X solidos.
[Vielleicht Johannes Dorn decan. S. Sebastiani Magd. eccl. 1378
Jan. 15: Riedel A. VIII 318].
2230. Magdeburg, Johannes de
61, 20. 1310. d. Johannes de Magdcborch iuratus X\'I sohdos.
2231. Magdeburg, Petrus de
b4, 31. 1312. d. Petrus de Meideburg Xil solidos.
026 Magdebura — Main?
2232. Magdeburg, Theodericus de
44, 34. 1195. d. Theodericus de Madeburch VIII solidos.
2233. Magistri, Vincentius
247, 3^- '495 ^ d. Vincentio Magistri Transylvano . . |cf. Job. de KunnowitzJ.
2234. Magni, Petrus
265, 42. 1505. a d. Petro Magni Sedunensi XX Bolendinos.
270, 24. 1508. d. Petrus Magni ddt Bolendinos XVII.
Walliser Geschlecht. — Petrus Magni can. Sedunensis 1501;
fungierte 1509 i. Jetzerhandel z. Bern als prociirator fidei (Leu, Helv.
Lex. XII 441).
2235. Magnus, Folcardus
126, I. 1360. a d. Folcardo Magno VI solidos.
2236. Marenholz, Balduinus de
334, 24. 1555. d. Balduinus a Mornholt dioc. Halberstaten, libras quattuor.
1554 Curd V. Mornholt u. s. Söhne Baldewin. X'alentin u. Lewin.
1570 erscheinen nur\'alentin u. Lewin: Baldewin wohl inzwischen verstorben
(v. 03'nhausen Coli, geneal. — Mitt.)
2237. Mayer, Burckardus
187, II. 1439. a venerabili viro d. Burckardo Mayer de Constancia eccl. Emeracensis
canonico XVII solid. Bon.
188, 12. 1440. d. Burkardus Mayer de Constantia ddt VII solidos ic dimidium.
1441 Jul. 8: Burcardus Meyger stud. in utroque iure, Vikar in Hagnau
am Bodensee (Regg. ep. Const.). 1443 Fbr. i: Lic. i. Decr. Bonon.
(,Brocardus de Constancia obtin. dispens.' — Fbr. i : .examin. e. approb.
ab omnib. exceptis duobus': L. s. i. p. I). 1456 custos e. Zurziacensis
(Huber, Zurzach I 247).
2238. Maynberger, Johannes
214, 20. 1470. a msro lohanne Mavnber°er de Ratispona plebano in Kirchdorff
XXIIII solidos.
215, 9. 147 1. Joh. Maynberger de Ratispona arcium liberalium doctor eccl. in
Kirchdorff pleban. .procurator' (cf. 216, 19).
1458 WS. Wien (,mag. Joh. Maynperger de Ratispona': Matr. iur.).
1467 maister Hanns Ma\'nberger Kirchherr der Pfarrkirchen zu Kirch-
dorf (Mitt. Salzb. Ldsk. XV 56). 1472 Aug. 29: Decr. Doctor Bonon.
(Aug. 22 ,disp. f. c. d. Joh. me\-ndberger de Bauaria clerico Ratisp. d.' —
Aug. 29: ,exam. f prefat. d. Johannes . . et honoiifice se habuit, ita ut ab
omn. n. d. f. approb. e. doctor., Joh. de Sala ddt insignia": L. s. i. p. I).
1473 Aug. 24 {.Ingolstadt (.Joh. Mainberger Juris can. Doctor et Professor':
Mederer p. 6. 10); 1474 Apr. 24: Joh. M. art. et iur. pontif. Doctor et in
novis iuribus pontificiis Ordinarius: Rector univ. studii Ingolstad. ■!• 1475
Jun. 16 (Epitaph: ,A. d. MCCCCLXXVd. XVI. Junü t venerab. prbr. ac.
clariss. art. et iur. pontif. doctor Johannes Mainperger hui. alme univers.
lector Ordinarius': a. a. O.; vgl. Sammelbll. Ingoist. XVI 50).
2239. Mainz, Fridericus de
51, 36. 1301. d. Fredericus canonicus S. Petri in Maguncia XX solidos.
2240. Mainz, Gomboldus de
49, 18. 1299. d. Gomboldus de Maguncia canonicus Pigwensis XV solidos.
2241. Mainz, Gotfridus de
41, 17. 1293. d. Gotfridus de Maguncia X solidos et III denarios.
[Vielleicht Gotfridus de Eppenstein custos e. Mog 1300: Gudenus
C. d. II 469. vgl. III 967.]
2242. Mainz, Hartmannus de
35, 26. 1289. d. Hartmannus de Moguncia VIII solidos.
Mainz. 327
2243. Mainz, Heinricus de
36, 7. 128g. d. Henricus de Maguncia XXIIII solidos (38, 12).
41, 40. 1293. Henricus de Maguncia ,procurator'.
[Heinricus [de Rudesheimj Decr. Doctor et protonotarius, can. e.
Moguntin. et ppos. e. B. M. V. Moguntin. ca. 1300: Gudenus C. d. I 881.]
2244. Mainz, Helfricus de
47, 16. 1297. d. Helfricus de Maguncia IX solidos.
1300 mag. Helfricus can. e. S. Johannis Moguntin. (Würdtwein,
Subsid. I 145).
2245. Mainz, Jacobus de
44, 6. 1295. d. Jacobus canonicus S. Marie ad gradus de Maguncia XX solidos.
2246. Mainz, Johannes de
42, 30. 1294. d. Johannes de Moguntia X solidos.
2247. Mainz, Johannes de
47, 41. 1297. d. Johannes canonicus S. Gigolfi Moguntin. V solidos.
2248. Mainz, Johannes de
103, 21. 1341. d. Johannes canonicus S. Victoris Magiintinensis XII solidos
2249. Mainz, Clericus de
44. 29. 1295. d. Clericus de Maguncia VI solidos.
2250. Mainz, Cunradus de
55, 38. 1304. d. Cunradus de Maguntia iuratus contribuit XVI Venetos.
1334 Mai 10: meyster Conrat von Mentze des tumprobstis Richter;
1335 .Hin- 3: mag. Cunrad. de Moguntia (Regg. B. VII. VIII). f 1345 Jul. 3
d. Rechtsgelehrte Conr. v. Mainz, Bruder des Mich, de Leone [s. d.] (Archiv.
Zs. VUl 3).
2251. Mainz, Ludovicus de
35, 13. 25. (1288) Ludewicus de Maguncia ,procurator'.
2252. Mainz, Maghceius de
35, 24. 1289. d. Maghceius de Maguncia ddt, iuratus, VIII solidos.
2253. Mainz, Petrus de
368, 9. 1348. Petrus de Maguncia ,testis'.
2254. Mainz, Th. de
51, 37. 1301. d. Th. de Maguntia X solidos.
2255. Mainz, Tilmannus de
41, 22. 1193. d Tilmannus de Maguncia X solidos,
I1349 Tilmannus pleban. altaris S. Crucis i. e. Mogunt. : Gudenus
C. d. U 751.]
2256. Mainz, Volpertus de [cf. Volpertus de Frankfurt].
220, 6. 1475. d. Volbertus de Maginiiia.
Man könnte ihn mit Volpertus de Frankfordia identisch halten, wenn
nicht neben diesem letztern (1473) ein Volbertus de Ders can. e. Mog.
in der Basler Matrikel 1472 erschiene. Letztern haben wir hier vor uns.
1481 i. Rom (.Volpertus de Ders can. e. Mogunt.': Lib. Confr. p. 83).
i486 war er mit s. Gönner, dem EB. Berthold, zur Krönung Maximilians in
Aachen. Er war auch S. Albani necnon B. M. V. ad. grad. Mogunt.
can. und besass eine Vikarie zu Ensheim (1490 Oct. 6) und eine \'ikarie
zu Kiderich (1498 Nv. 27). -j- 1508 Mai 19 als senior des Mainzer Dom-
kapitels (Joannis II 254. 351J.
2257. Mainz, Wigandus de
45. 42. 1296. d. Wigandus de Maguntia canonicus S. Marie ad gradus XX solidos.
129 . . . Wigandus S. Moguntinae sedis advocatus (Joannis II 568).
■ 1307 Wigandus dictus Riese et magister Wigandus de Friedberg
328 Mainz - Maler.
canonici e. S. Marie ad gradus (Joannis II 6691. Einer von diesen beiden
erscheint 1315 als Cantor e. S. Marie ad grad. (Gudenus C. d. III 10031.
2258. Mainz, Wolframus de
43, 33. 1295. mag. Wolframus de Magunda XXXVIII solidos.
2259. Mayrhofer, Thomas
329, 31. 1544 d Thomas Mayrhofer praeceptor dni Joannis Welser Augustani
libras tres Bononenos decem et octo.
1542 Jul. 14 Ingolstadt , {.Thomas Maierhofer .Saltzburg. pauper').
Padua 1546 (.Thomas Mayrhofer Austriacus'; a. m.: I. U. D.).
2260. Mack, Andreas
275, 21. 1512. a d. Andrea Macko quinque Karlinos octo quatrinos.
2261. Make, Albertus
227, 38. 1480. a d. Alberto Maken'- ) canonico Ratzeburgensi VI grosses.
228, 30. 1480. a d. Alberto Maken III grosses (ad emendum calicem).
230, 33. 1484. Jan. Albertus Make ,sindicus'.
''■) modo episcopus eiusdem ecciesie (a. m.).
1483 Mai 18: Decr. Doctor Bonon. (, examin. e. doctor. f. d.
Albertus de Raceburch d. Raceburg. de Saxonia et i. approb. ... et
insignia doctor. recepit a d. Johanne de Sala': L. s. i. p. I). — Seit 1468
Profess des Prämonstratenserklosters z. Ratzeburg; 1485: cantor;
1488 Mz 24: prior; seit der Umwandlung des Klosters in ein weltliches
Chorherrnstift 1504: decanus. ,Er führte ein unsträfliches Leben und
war Tag und Nacht der erste im Chor, f 1510 und fundierte in seinem
Testam. 2 Halbpräbenden und ein Vikariat in der Ratzeburger Kirche, deren
Inhaber später .Makisten' genannt wurden und in die Reiiie der Domherren
eintraten' (Masch, Gsch. Bist. Ratzeb. 5.3883; Papist. Mekl. S. 2737J. Ein
Consilium Alberti Make iuris pontif. doctoris prioris e. Raceburg. ,d. homi-
cidio' ms. i. d. Biblioth. d. Nicolaikirche z. Greiisw. (Balt. Stud. XXI 36).
2262. Malchow, Ulricus
240, 7. 1491. a d. Ulrico Malchove Bolendinos XVIIl quadrinos III.
S. des Bürgermeisters Peter Malchow zu Wismar und der Metken N. —
147g Apr. 20 Rostock (.Olricus Malchow de Wismaria"); 1482 SS.: bacc.
art.; 1485 WS. mag. art. 1487 SS. Leipzig (.Udalricus Melchow de Wismar').
1492 Jun. 16: I. U. D. Bonon. (Jun. 13: ,dispens. f. c. d. Vlrico Milchow clerico
Raceburg. dioc ' — Jun. 16: ,conuentuatus f. dictus d. Vlrichus . . . approb.
n. d.': L. s. i. p. I. — cf. L. s. i. c. I; ,Vlricus Malchow der. Raceburg.. Doctor').
1493 Oct. 9 Greifswald: venerabilis et egregius vir d. et mgr. Vlricus
Malchow de Wismaria art. & utriusq. iur. doctor intitulatus et receptus. 1494
Vir. Malchowe de Wismaria art. mgr. utriusque iur. doctor ecci. cathedi.
Zwerinensis canonicus atque in iacultate legali Ordinarius:
Rector. Mitadministrator des Bistums Schwerin, f 1529 Sept. 10 (Papist.
Meckl. S. 2646. 2755. 2756; Kosegarten S 149; Krabbe S. 307. 807a; Lischs
Jahrbb. 4, 256. 23. 155. 49, 83).
2263. Mäler, Vitus
218, 3. 1473. a mag. Vito Meier arcium doctore de Memmingen can. August.
Bologninos VII.
225, 26. 1478. d. Vitus Maller de Memmjmghen art. doctor ac utriusque iuris
scholaris Bononiensis .procurator' (226, i;.
Wahrscheinlich mit Vitus de Alamania, der 1471 Dz. 17 unter den
Scholaren der Sapienza i. Siena erscheint (Zdekauer, Lo studio di Siena
p. 181), identisch. Seit 1480 i. Rom (Petr. Schotti Lucubr. f. VII. IX).
1485 bittet Schott den Freund, kein Pfründenjäger zu werden; von Wesch-
bach [s. d.] habe er gehört, prorsus adeptum esse animum curialem (f. XLIV).
1485 litter. apost. abbreviator et sollicitator (Lib. Confr. p. 83).
Wird 1483 Jan. 24 mit e. par. Partschins Trid. d. providiert. die er so-
gleich resigniert (Ferdinandeum III. F. 38. 297): 1489 Jun. 20 mit Kanonikat
und Präbende am Dom zu Speyer (Glaser No. 357), in demselben Jahre
Malkos — Maltzan.
329
mit ppositura e. Episcopalis cellae (re.sli,'n. 1511: v. Müliiien, Helv.
sacr. I 39). 1489 Jul. 31: Lic. i. leg. Bonon. (L. s. i. c. — schon 1480 v.
Petr. Schott [s.d.], canonum Doctoi" genannt). 1495 als can. e. August,
erwähnt (Khamm II 158; Stengel f. 28). 1510 Oct. 21: Veit JMäler, der
Rechte Doctor, Archidiaconus und Thumherr zu Augsburg, Propst
z. S. Veit z. Augsburg, stiftet für Memminger Jünglinge ein Studien-
stipendium V. 80 fl. jährlich, behält sich aber für Lebenszeit den Zinsgenuss
und nach seinem Tode seiner Schwester Walburga, Martin Bälzingers Wwe
eine jährliche Leibrente vor; 1511 Mz 10 stiftete er auch e. Jahrtag a. S.
Martin z. Memmingen i Memmingen Stift. Arch. Schubl. XI i u. 21 ■(• 1517
Nv. 24 i. Memmingen iSchorer. Chron. v. Memmingen S. 61). (Über seine
amtliche Thätigkeit i. Rom vgl. Ferdinandeum 38, 299: Württ. Gschqu. II
533- 535' Memming. St Arch. Schubl. 9 No. 6 — Mitt.; über seine Einkünfte
in Memmingen auch Hergenroether I 727).
2264. Malkos, Simon de
152, 15. 1395. a d. Symone de Malkos thezaurario eccl. Herbipolen. I ducatum
(cf. 153, 12).
1384 Oct. Wien (, Simon Malchus can. Herbipol.'); 1400 SS.
Erfurt (.Symon de Malkoss can. et custos e. Herbipol.') Urkdl. seit 1382
Dz. 19 als can. e. Herbip , seit 1392 als custos: zum letztenmal 1401 Jun. 14
(Arch. f. UFrank. 32, 235 f.).
2265. Maltitz, Johannes de
276, 39. 1513. a d. Johanne de Maltitz*) Misnensis ecclesie canonico I florenum.
278, 14. (1515). Joannes de Maltitz ,sindicus'.
280, 9. 1516. Joannes de Malticz Misznensis eccl. canonicus ,procurator' (405, 17).
282, 3. 1517. a d. Joanne Maltiz in discessu Romam medium ducatum (285, 43).
I322, I. 1541. Revmus d. Joannes a Maltitz episcopus Missenensis pro se et prae-
decesäore suo reverend. d. Joanne a Slenitz |s. d.] nationi nostre
perpetui muneris ergo transmisit ducatos viginti Ungaricos . . .]
■) iam episcopo Misnensi (a. m.).
S. d. Sigismund v. M., hzgl. Rates, Amtmanns z. Schellenberg, Herrn zu
Wendischbora, Colmnitz und Dippoldiswalde. 1523 mit dem Bischof Joh.
V. Schleinitz nach Rom; seit 1527 decanus e. Misn., 1534 coadjutor
und nach dem Tode des Joh. v. Schleinitz ei" 1537 Oct. 131 Bischof von
Meissen. 1538 Mz 27 durch K. Ferdinand mit den Regalien belehnt.
Heftiger Gegner der neuen Lehre, der unausgesetzt bei Ferdinand gegen
seine Landesherren intriguiert. Wird 1539 durch die sächsischen Fürsten
im Vertrag zu Stolpen gezwungen, auf seine Reichsunmittelbarkeit zu ver-
zichten, doch wird der Vertrag 154 1 durch den Kaiser als aufgehoben erklärt.
Er verlegt aus Angst vor den Lutheranern die Residenz nach Stolpen.
Kanonisierung Bennos. Überführung der Reliquien nach Stolpen. ■]■ 1549
Nv. 30. Begraben in der Stadtkirche zu Stolpen (Ge. Fabricius Chron.
Misn. f. 178. 190; Rüling, Gsch. d. Rf. i. Meissen S. 5!!.; ÜB. Hebst. Meissen).
2266. Maltzan, Joachimus de
260, 34. 1502. d. Joachim*) (et) d. Ludolphus Moitzaen (familiäres dni Erici duois
Magnopolie) |s. d.|
*) hie miles auratus factus regi Gallor. et duci Mediol.
a consilijs fuit.
Altester S. des Ritters Berend Maltzan und der Gödel v. Alvensleben.
geb.. ca. 1492 auf dem märkischen Schlosse Neuburg a. d. Stepnitz bei
VVittenberge. 1500 Sept. 23 i. Rostock (.Jochim Moitzaen et Ludolfihus M.
ddt III mr. simul'). 1504 Oct 16 i. Leipzig f,Joachim de Molzan VI gr.'i.
1505 Herbst b. 1507 Aug. 24: Die Söhne des Berend v. M. von Fried, v. Pfuhl
gelangen genommen und in Verwahr gehalten. Nach ihrer Befreiung
gingen sie wieder auf Universitäten, u. a. Pavia, wo Ludolf starb. Joachim
hält sich dann vorübergehend ,um Übung und Erfahrung willen' am Hofe
des Hzg. Wilhelm IV von Bayern auf, nimmt dann am italienischen Feldzug
teil, wo er zunächst unter Ge. v. Frundsberg, dann von 1512 — 15 mi Dienste
des von Ma.\imilian belehnten Sforza glänzende Kriegsthaten ausführt. Er
ooo Mallzahn — Maltzan.
verdrängt die Franzosen aus Pavia (Bekanntschaft mit Ulr. v. Hütten),
schlägt mit einem von ihm geworbenen Schweizerheere die Franzosen bei
Novara und wirft sie über die Alpen zurück; auch bei Marignano focht er
mit Auszeichnung. Von 1516—24 entfaltet er in Diensten des französischen
Königs, die er ,mit des Kaisers Wissen und Willen' aufgesucht hatte, als
Feldherr, Kriegsrat und Gesandter eine umfassende Thätigkeit. Er weilte
in diesen Jahren wiederiiolt und längere Zeit in des Königs Auftrag in
Norddeutschland, um die norddeutschen Fürsten bei Frankreich festzuhalten.
— Anfangs des Jahres 1527 trat er in die Dienste des neugewählten
Königs Ferdinand (Bruder Karls Vi von Böhmen, war als .oberster Feld-
marschall' an dem kurzen siegreichen Feldzug des Königs in Ungarn beteiligt
und erledigte 1528 — 30 mit Geschick eine Reihe diplomatischer Missionen
in Brandenburg. Mecklenburg und Sachsen. Auch an den Türkenfeldzügen
von 1529, 1532 u. 1541 — 43 nahm er an der Spitze der schlesisch-böhmischen
Völker ruhmvollen Anteil, während in die Zwischenzeit wieder wichtige
diplomatische Sendungen nach Polen und Mecklenburg fallen. Im Schmal-
kaldischen Kriege diente er als , oberster Befehlshaber' in der Heeresabteilung
des Königs. — Seit 1549 wird er seiner evangelischen Gesinnung wegen
dem König Ferdinand verdächtig. Der König lässt Maltzans Besitzung,
Schloss und Stadt Wartenberg in Schlesien (die dieser 1529 gegen seine
1525 durch Kauf erworbene böhm. Herrschaften Graupen und Teplitz ein-
getauscht hatte), erstürmen und versteigern. Maltzan war nach Norden ent-
kommen; er erscheint wenige Monate später (1551 Juli) als ,Kf. Gnaden
zu Brandenburg Statthalter', bald darauf als .oberster geheimer
Rat' des Hz. Joh. Albrecht von Mecklenburg. Er ist bei den Ver-
handlungen der norddeutschen Fürsten mit dem König von Frankreich in
hervorragender Weise thätig, rückt darauf im protestantischen Heere gegen
Augsburg und ist bei dem Abschluss des Passauer \'ertrags (1552 Mai 6)
zugegen. — Auf der Rückkehr von einer Pariser Gesandtschaftsreise begrift'en,
macht er im Jan. 1554 in Wittenberg Halt und lässt sich in die Witten-
berger Matrikel eintragen, ,um den Ruhm zu besitzen, Bürger dieser
erleuchteten Hochschule gewesen zu sein'. — ^^ Wiederholt war er in grosser
Geldverlegenheit, da seine Forderungen an Ostreich, Brandenburg, Braun-
schweig und Mecklenburg unbefriedigt blieben: doch gelang es ihm 1555
in Augsburg, bei Gelegenheit des Religionsfriedens, seine Herrschaft
Wartenberg wieder zu gewinnen. Vermählt mit Bernhardine v. Wallenstein
11525), die ihm 6 Kinder schenkte, t 1556 Mz zu Penzlin. Seine Grabstätte
ist unbekannt. ,Ein Kriegsheld und Staatsmann, wie Mecklenburg in seiner
Art keinen zweiten erzeugt hat . . . das Vaterland wird ihm ewig Dank
schuldig bleiben' (Lisch in Meklenb. Jahrbb. Bd. 20. S. 3 ff. — Über seine
politische Thätigkeit vgl. a. Deutsche Reichstagsakt. u. K. Karl V. Bd. I
(1893): Index).
2267. Maltzahn, Ludolfus de
i6o, 35. 1502. Ludolfu.s de Maltzan'-;) (cf. Joachimus de M.].
*) hie Pavie obiit; demum frater repudiatis litteris miüoie
operam locavit et felicissime quidem, nam non parum
accessionis bonis paternis adiunxit (a. m.).
2268. Maltzan, Theodericus de
187, 26. 1521. d. Theodericus de Moltzan terrae Schlaviae hereditarius marscalcus
inscriptus ddt I noren. Renensem.
289, 34. 1523. d. Theodoricus de Moltzan ,sindicus'.
290, 8. 1523. nobilis d. Theodorus a Moltzan hereditarius marscalcus Magnopoli-
tanus ,procur. substitutus' (cf. 290, 19. 21; 291, 18).
Dritter S. des Landmarschalls Wedego Maltzan (f ca. 1525) auf
Grubenhagen. — 1507 Frankfurt a. O. (.Theodricus Multzan nepos dni
Lubucensis ddt I flor. in auro'). 1514 SS. i. Wittenberg (.Theodorus
Mulzan nobilis dioc. Swerinensis [I]'). Dann nach Padua. Sein Aufenthalt
in Bologna war bisher unbekannt. — Rat der Herzoge Heinrich und
Joh. Albrecht von Mecklenburg, f 1563 Fbr. 3. (Hz. Joh. Albrecht
Mandelslohe — Manteuffel.
331
schrieb eigenhändig in sein Tagebuch: ,1563 Fbr. 3 den tag ist mein Lieber
alter Ratt Ditrich Moltzan zum Grubenhagen gestorben, dem Gott genade'j.
.Dietrich iVIahzan war jedenfalls ein bedeutender gelehrter und gebildeter,
klar und eifrig protestantisch gesinnter, und für die Durchführung der
Reformation in Mecklenburg und Neugestaltung der Landesverwaltung
äusserst wichtiger Mann; aber die Behauptung, dass er der erste
lutherische Edelmann Mecklenburgs gewesen sei, ist noch nirgends er-
wiesen . . Seine Gelehrsamkeit, Weisheit, Seelengrösse, seine Liebe zum
Luthertum werden in allen Schriften des 16. Jahrhunderts laut gepriesen'
(Lisch in Meckl. Jahrbb. Bd. 24. S. 546.: ,Über die Reformation der Kirche
zu Grubenhagen und Dietrich Maltzan'; vgl. a. Lisch Bd. 18. i ft". besonders
S. 8 u. Lisch, Maltzansche Urkk. IV 437; Schirrmacher. Joh. Albrecht v. M.
S. 19. 27; Corp. Ref VII 461. V. 161; de Wette, Luth. ßriefw. V 582. 585 f.).
2269. Mandelslohe, Bartholdus de
331, 15. 1547. Nobilis d. Bartoldus a Mandelslo Cunradi filius ddt libras IV.
Nach dem Dorf Mandelslohe i. Hannoverschen genannt. — S. des
Gurt V. M. Herrn zu Hilperdingen und Rethem und der Sophie v. Bülow,
geb. 1521 Jan. 25. 1538 Leipzig (,BarthoIdus a Mandelsloe'; vgl. auch
Zarncke, Act. Rector. p. 237), dann in Padua (1546: .Bartholdus a Mandelslo
Saxo' — [al. m.: iam Consiliarius Joach. Marchionis Brandenburg, et supra
Electoris Brandeburg. Joannis Georgii; de Marchionibus Brandeburg, optime
meritus. — Optimus et doctiss. senex nioriebatur placide Custrinj anno XCIII.
magno omnium bonorum moerore']). Domherr in Verden; resign. 1551.
Kurbrandenburg. Rat (Wohlbrück, Lebus S. 207), dann krf. Landrat
und ältester Regierungsrat in Küstrin. 1552 aut dem Reichstag zu
Passau, 1570 zu Speyer anwesend. 1560 Jun. 29 auf dem Gute Papitz,
später mit Gut und Dorf Beelitz im Sternberger Kreise belehnt; 1562
erkauft er das Gut Biberteich. Vermählt in kinderloser Ehe mit Catharina
v. Schapelow (t 15921. f 1593 Mz 9 (König. Coli, geneal. ms. kgl. Bibl.
Berlin I. — [Darf nicht verwechselt werden mit Bartholomaeus v. Mandelsloh,
gleichfalls kurbrand. Rat, Amtshauptmann zu Cottbus (stud. 1536 in Mar-
burg, 1540 in Leipzig) Beide werden i. d. Hochzeitsordnung bei Ver-
mählung der Prinzessin Erdmuthe, T. des Krf. Joachim Friedrich, mit dem
Hz. Joh. Friedr. v. Pommern unterschieden als .Bartheh (Bartholomaeus)
V. Mandelslow Haubtmann zu Cotbuss, und .Bartolf iBertoldus) v. Mandelss-
low Rat (Zs. d. h. V. f. NSachs. 1886. S. 334)].
2270. Mansfeld, Ernestus comes de
337, 29. 1559. [vgl. Philippus comes de M.|.
Jüngerer Bruder des folgenden, geb. den 13 Jun. 1544. Mit Philipp
i. Padua. f i. Mai 1609 (Francke u. Nietnann a. a. O.).
2271. Mansfeld, Philippus comes in
337, 29. 1559. illustres et generös! domini Philippus et Hernestus fratres comites
in Mansfelt pro se et precoptore d. Henrico Sibero libras sexdecim.
S. des Gf. Joh. Georg (I) v. Mansfeld-Eisleben, der sich dem Luther-
tum zuwandte (f 1579) u. der Cathar. T. des Gf. Albrecht (II) v. Mansfeld
(■)- 1581), geb. d. 10. Oct. 1542. 1558 Aug. i Padua (.Philipp, comes in
Mansfeldt et domin. in Heldrungen. Fridericus comes in Mansfeld et d. in
Ileldrungen (y Patavii a°- 1559), Ernestus comes in Mansfeld et d. in
Heldrungen, Bruno comes in Mansfeld et d. in Heldrungen'), f 1564 Jan. 13
z. Nürnberg (Francke. Historie der Gfschft. Mansfeld S. 302, wo unrichtiges
Geburtsdatum; Niemarin, Gsch. d. Gf. v. M. S. 154).
2272. Manteuffel, Erasmus de
257, 18. 1500. nobilis d. Erasmus Manduvel clcricus Caminensis diocesis medium
florenum Renensem.
258, 24. 1501. Jan. 24. Erasmus Manduvel .sindicus'.
258, 44. 1501. d. Erasmus Maiuluel .procurator substitutus' (cf. 260, 10).
1491 Jul. 3 Erasznuis Manduuel ad presenlationem Eggardi manduuel
et henninghi glasenap ad vicariatum in eccl. poltzin vacantem per
332 Marburg — MarienburK.
resign. laurentij gi'szen fuit institutus (Regg. ep. Camin. b. Clenipin, Deitrr.
S. 50. No. 406. vgl. S. 2521. 1494 Greü'sw. i.Erasmus Manduvele Camin d.-,.
1496 WS. i. Leipzig (.Erasmiis ManteufTel VI'i. 1503 Nov. 15: Leg. Lic.
Bonon. (,disp. c. d Erasmo de Alam. . . merito f. appr.: L. s. i. c. Ii 1511
unter den hrzgl. Räten genannt (Clempin a. a. O. S. 553). 1514 Mai 17:
Leo X papa Erasmo Manduuel, der. Camin. d., Lic. in Leg., indultum circa
beneficia concedit (Hergearoether I 5551. 1517 Erasmus Manduuel Licentiat
(Uß. Eickstedt I 328). — 1522: Bischof von Cammin. Anfangs ein
Gegner der Reformation, tritt er 1536 zu derselben über, f 1543 Jan. 26
(Ludt'wig, Scrr. r. G. II 623 — 25; Ebeling I 134).
2273. Marburg, Heinricus de
36, 37. 1289. d. Henricus de Marpurga VI solidos.
2274. Marburg, Johannes de
102, 23. 1340. d. Johannes de Marpurg VIII solidos.
EB. Otto V. Magdeburg bittet P. Innocenz VI, s. Protonotar mag.
Johann v. Marburg mit d. Propstei v. S. Stephan i. Mainz z. providieren,
obwohl er i. Magdeburg eine grössere, in Halberstadt eine kleinere
Präbende mit Kanonikat und das Archidiakonat von Utzleben mit Seel-
sorge inne hat; letzteres soll er aufgeben (Kehr-Schmidt No. 160). 1358
Mai 31: mag. Johannes de Martpurge can. e. Magdeburg. (Riedel A. V. 105}:
1359 Apr. 2 (1. c. B. II 417). 1363 Apr. 25 Joh. v. Marburg, Propst von
S. Nicolai i. Magdeburg, Padue et Bononie per V annos in iure
canonico studens. bittet s. Tausch zu Händen des Ordinarius, wodurch
er Kan. u. Präb. in Magdeburg erlangt hat, zu bestätigen — obschon er
eine kleinere Präbende in Halberstadt besitzt (Kehr-Schmidt No. 477t.
2275 Marburg, Ludovicus de
60, 3. 1309. d. Ludev^'icus de Marburg XX solidos.
63, II. 1311. d. ILudowicus canonicus ecclesie in Michelbac pro] se et pro d.
Heinrico [magistro suo|, iuratis, contribuit XX solidos (64, 18).
66, 13. 19. 1314. Ludewicus de Marpurg rector ecclesie in Michelbach ,procurator'
(66, 43. 44).
2276. [Marburg], Heinricus mag. Ludowici de |s. d.j.
2277. Marburg, Hertindus de
ro2, 23. 1340. d. Hertindus plebanus ecci. S. Petri prope Marpurgum Saltzburg.
dyoc. contribuit XIIII solidos.
2278 Marburg, Ortwinus de
41, 16. 1193. d. Ortwinus de Marburg VI solidos.
2279 Marchia, Hermannus de
106, 14. 1343. a d. Hermanno de Marchia Camenensis dyoc. VIII solidos.
2280 Mares, Martinus
240. 14. 1491. a d. Martino Mares de Cruomlovia Boemo Bolendinos XV.
1494 Jan. 28: Decr. Doctor Bonon. (Jan. 27: ,d. Martinus de Crum-
lovia Prag. dioc. Boemus . . secum dispensari postulavit'. Jan. 28: ,d. Mar-
tinus Boemus subiectus examini uno reluctante f approb. et insignia a d.
Joh. de sala accepit': L. s. i. p. 1.). — Martin Maresch von Crumau, can.
• ■. Wratislav. et epi. officialis, Doctor, besonderer Wohlthäter des
Cisterzienserstifts Hohenfurt i Böhmen (Proschko, Cisterz.stift Hohenfurt
S. 20; Frind IV. 319: aucli von Ott. Beitr. S. 232 a 12 erwähnt). Beroaldus
dedic. ihm e. Ausg. s. Orationes, cf Beroaldi ep. ad Waitmillium [s. d.]: ,fuit
indidem et Martinus Crunnoviensis quo nil candidius, cuius nomen liber
Orationum mearum in llminari pagina gestat inscriptum'.
2281. Marienburg, Henricus pleb. in
547, 15. 1495. a d. Henrico de Castro Marie plebano ibidem pro se et famulo suo
d. Luca Bossbart de Tartlaw Agroniensis dioc. grossetos XXVI.
Marienburg i. Siebenbürgen, 2 Meilen nördl. von Kronstadt, gehörte
.^um EBistum Gran. — 1494 Wien (.Henricus de Castro Marie'). 1496 Nv. 19:
Marieiibura; — Marsrhalk.
333
Lic. i. Decr. Bonon. (.f. disp. c. d. Henrico Klem de castro marie
[plebanoque ibid.] de Transilvania d. Strigon.': L. s. i. p. I). — Erscheint in
den Jahren 1500. 05. n. als Dechant des Burzenlandes CMitt.).
2282. Marienburg, Segewinus pleb. in
gl, 18. 1322. a d. Segewino plebano in Marienbroch XX sohdos.
2283. Mark, Adolfus comes de
54, 34. 1303. d. Adolphus comes de Marke III iibras et dimidiam.
Hervorragender Kirchenfürst. — S. des Gf. Eberhard v. d. Mark u.
der Marg. Gfn. v. Loz, gb. 1278 Aug. 1298: ppos. S. Martini Worniat.
1310 begiebt sich Ad. v. d. Mark Propst z. S. Martin i. Worms nach
Orleans zum Rechtsstudium. 1312 Mz 15: durch P. Clemens V auf
Empfehlung Philipps des Schönen von Frankreich z. Bischof von
Lüttich ernannt (Einzug i. Lüttich 1313DZ. 24); a. Palmtage z. Subdiakon.
am Tage vor Ostern z. Diakon geweiht. 1331 vom Kölner Domkapitel zum
Nachfolger des EB. Heinrich postuliert, doch von P. Johann XXII nicht
bestätigt, t 1344 Nv. 4 zu Clermont; i. d. Domkirche zu Lüttich vor dem
Hochaltar bestattet. (Chronik der Gf. v. d. Mark von Levold von Nordhof.
hrsg. V. Tross. Hamm 1859; Gallia Christ. III 698. 894 — 97; Fabritius, Hoch-
stift Lüttich S. 143 — 1631.
2284. [Mark], Liborius mag. dni comitis de
54, 36. 1303. Liborius*) magister comitis de Marke [s. d.j.
*) B. = Laborcus.
Hier haben wir ohne Zweifel Levoldus (Liebhold) de Northof, den
Vf. der .Chronik der Grafen v. d. Mark', vor uns. Statt Liborius ist wohl
.Liboldus' zu lesen. — Gb. 1278 Jan. 21. Studierte 1294 in Erfurt (,eodem
anno transtuli me ad Studium in Erford'): wurde aber schon im flgd. Jahre
V. d. gräfl. Drosten Rutger v. Altena, mit dem er nahe verwandt gewesen
zu sein scheint, gegen s. Wunsch zurückgerufen. 1308 Mai nachAvignon
(,hoc anno transtuli me ad Studium in Avinione mense MaiC). 1310 ver-
schaffte ihm Propst Adolf v. d. Mark [s. d.] e. Präbende z. Boppard u.
im folgend. Jahre übertrug er ihm die Verwaltung seiner Wormser Propstei.
1314 durch denselben, der inzwischen Bischof v. Lüttich geworden war,
mit e. Kanonikat i. Lüttich ausgestattet: später erhielt er noch die Abtei
zu Viset a. d. Maas. 1323 wohnte er im Auftrag seines Bischofs der Trans-
lation der heil. 3 Könige u. der Einweihung des Chors des Domes z. Köln,
sowie dem dortigen Provinzialkonzil bei. Leistete auch später dem gräfl.
Hause erspriessliche Dienste. Stand 1358, als er s. , Chronik' vollendete, i.
80. Lebensjahre (.tempus est, ut ego ammodo recolligam me et sollicitudines
secularium negotiorum et curam e.xcludam a mente, ut qui die beate Agnetis
nuper preterita etatis mee octogesimam annum incepi, modicum illud temporis
mei, si quid inde mihi restat, utilius e.xpendendo, quam prius, mortem,
quam semper mihi suspicor esse propinquam, possim tanto securius
expectare'). (vgl. Levolds von Northof Chronik der Gf. von der Mark u
der Erzbischöfe v. Köln, hrsg. v. C. L. P. Tross. Hamm 1859: Lorenz
Deutschi. Gschqu. III Aufl. II 68 ff.: Zs. f G. u. AU. Westf. 54, 20 ff.).
2285. Maroif, Johannes
245, 31. 1483. a d. Johanne Maroif de Fridburg grossetos V.
1495 Apr. 24: Lic. i. Decr. Bonon. (Apr. 22 ,disp. f c. d. Johanne
Maroif de dj'oc. Mogunt.' Apr. 24 , factum f. e.xam. dicti d. lohannis .
approbatus et iur. non recipere publicam alibi': L. s. i. p. I). — 1^24 Sept. 5:
Lic. Joh. MartoliT, Prokurator am Reichskammergericht zu Nürnberg
(Annotatai; später nicht mehr genannt.
2286. Marquardi, Goswinus
176, 18. 1426. a d. Goswino Marquardi de Daventria X Hologninos.
2^87. Marschaik, Gerhardus
230, 13. 1483 a nobili viro Gerhardo Marschalk de ... . X grossetos
Aus der Familie Marschall v. Gosserstedt (vgl. Ober dieselbe Falckeii-
slein. Tluir. Cliroii. II, 2. 1342 ff). 1477 SS. Erfurt (.Gerhardus Marschalck
ood. Marschalck — Martmeyster.
de Gusserstedt tm'). 1487: Gerhard Marschalk. Chorherr des Marien-
stifts zu Gotha; 1498 erscheint er als Dechant. 1523 erlässt der Rath
zu Gotha dem Gerhard Marschälle Techant (und dem Conrad Muth Doctor
u. Tumhern) ,in ansehung. dass sie Ir wessen bey Inen wol herbracht vndt
vnnsere Diener seindt' die Steuer für den Garten, obgleich in Burg- u.
Stadtrecht gelegen (Zs. f thür. Gesch. u. Alt. V. 47. 58. 62). Gerh. Marschall
von Gosserstedt erscheint 1498 auch als decan. e. S. Petri i. Ordruff,
als das Stift nach Gotha transferiert wurde. Lebte bis 1524 (Falckenstein
a. a. O. ; nach Sagittarius hist. Goth. p. 46. Es scheint hiernach das Marien-
stift i. Gotha m. d. S. Peterstift i. Ordruff identisch zu sein).
2288. Marschaick, Johannes
155, a8. 1398. a d. Johanne Marschaick, magistro d. comitis de Swartzburg.
156, ^o. 1399. mag. Johannes Marschaick ,procurator'.
156, 39 1399 mag. Johannes Marschaick, procurator, mag. d. comitis de Swartz-
burg, domino suo recedente recessit.
1407. 1428: Joh. Marschaick senior capituli S. Crucis Northus.
(F. C. Lessers Hist. Nachrr. v. d. St. Nordhaus. ed. Förstemann S. 141).
[Nicht zu verwechseln m. d. gleichzeitigen Joh. Marschalk can. e. Babenberg:
Arch. f OFrank. X 87, dessen Name i. d. Erfurter (1409) u. Wiener Matr.
(1412) erscheint.]
2289. Marschaicus
4a, 36. 1294. d. dictus Mar.schalcus XVI solidos.
2290. Marsoner, Petrus
319, IG. 1543. d. Petrus Marsoner de ultimis Tyrolensibu.-i libram unam Bononenos
decem et octo quatrinos tres.
2291. Marsoner, Thomas
266, 12. 1505. a Thoma Marsaner unum Karlinum, quia famulus.
I302, 44. 153 1. pro binis litteris describendis ad d. cardinalem Tridentinum et
Thoraam Marschavierum praefectum domus eius in Tridento V
Bolendinos.]
■ ) nunc canonicus Tridentinus (a. m.).
Thomas Marsoner, Domherr z. Trient u. Küchenmeister des
Bisch. Bernhard v. Gless [s. d.]. Er ging 1514 Aug. 28 mit dem Kanzler
Anton. Quetta nach Rom, um die Bestätigung des erwählten Bernh. v. Gless
einzuholen (Mitt. Inst. f. ö. Gschf. XVII i. Heft S. 87). 1518 Jan. i: der
bischöfl. Hofmeister Tho. Marsaner vertritt den Dechanten der Trienter
Kirche Jac. de Banissis (Zs. d. Ferdinandeum 3. F. 38. 311).
2292. Martini, Johannes
230, 33. 148a. a d. Johanne Martini de Traiecto canonico S. Johannis Traiectensis
et Anthoniensis ecclesiaruin X grossetos.
2293. Martini, Laurentius
201, 38. 1458. d. Laurentius Martini de Prusia Warmiensis dioc. clericus iurauit
et soluit Uli solidos.
1460 Oct 20: Leg. Doctor Bonon. (Oct. 16 .dispens. c. d. Laurentio
de Alamania'. Oct. 20: .doctoratus f. d. Laurentius de Alamania': L. s. i. c. I).
2294. Martins, Andreas
338, II. 1560. d. Andreas Martius Augustanus libras duas.
1554 Fbr. II. Padua (.Andreas Martius Augustanus'). Andreas Mertz
vermählt 1562 Sept. 14 mit Felicitas Welserin (Hchztsbch.). ,D. Andreas
Mertz et coniunx ipsius carissima Felicitas Welserin Patric. Aug. incertam
certi fati horam perpendentes hoc monumentum sibi posterisque suis f c.
A. Dni MDCr. (Prasch, Epitaph, p. 162).
2295. Martmeyster, Nicolaus
219, 16. 1474. a d. Nicoiao Martmeyster de Magunoia artium magistro . . .
Ist wohl mit Nicoiao .Franck' art. magistro de Moguntia (1475. 761
identisch?
Massenhauscil — Matzperger. 335
2296. Massenhausen, Johannes de
104, 40. 1342. a d. Johanne de Mczzeiihausen, canonico eccl. Frisingensis XL
solidos.
Altbayrisches Geschlecht (L. A. v. Gumppenberg, das adeliche Geschlecht
V. Massenhausen i. OBayr. Arch. 4, 400 f. besonders 4041. 1340 Sept. 26:
Arnolt u. Heinrich die ped Massenhauser von Taesingen zugleich f. ihren
Bruder Johansen den Maessenhauser Chorherrn zu Pabenberk (OB.
Arch. 23, 235 a.). 11352) Arnolt v. Messenhusen laie, Ulrich und Hans
V. Messenhusen korherren ze Frisingen, Fridrich und Arnolt. der vor-
genannten Messenhüser Brüder, alle genannt die Messenhuser von Tezzingen,
eignen den Zehnten von Tesingen der Pfarrkirche daselbst (Regg. Boic.
8,257: Mon. B. 33t', 200. 202). — 1340 can. Bamberg, et Frising.; 1354
can. capitul. Frising.: 1349 pposit. e. Inticensis (Mü. Hofbibl. cod. g.
N0.1718). 1359Jan.26J0h.de Maezzenhausen, can. et archidiac. e. Frising.:
rector parr. eccl. in Inchofen (Regg. B. 8, 409). 1361 — 1380 ppos. e.
S. Viti Frising. (OB. Arch. 4, 404). 1371. 1380 chorherr und obrister
Schulmeister auf dem tum ze Fre\-sing (MB. 10, 282). ■]• 1392 Jun. 24
lOß. Arch. 4,404; unrichtig Geiss, S. Peter i. Mü. S. 1415).
2297. Massenhausen, Ortlinus de
93, 19. 1333. a d. Ortlino et Ulrico fratre suo et socio eorundem de Mensser-
husen de Bavaria XLl solidos.
Ortlinus - Arnoldus oder Ortlibus? — 1324 Mz 12: Arnolt und
Ortlieb v. Messenhausen, Gebrüder. Ritter (Regg. Boic. VI). — Der Name
Arnolt erscheint öfter um diese Zeit in dem Geschlecht v. M. (vgl. OB.
Arch. 4, 414: Oefele. Scrr. II. Inde.x).
2298. Massenhausen, Ulricus de
93. 19- 1333- L'lricus de Mensserhusen [cf. Ortlinus de M.|.
104, 13. 1342, Ulricus de Massanhusen ,procurator'.
104, 26. 1342. Ulricus de Mezzenhausen scolasticus Frisingensis ecclesie ,pro-
curator' (cf. 36a, 11. 36).
Erscheint seit 1345 als can. e. Frising.. 1350 can. capit., 1352
scolast. (Regg. B. VIII: OBayr. Arch. 3, 279. 4, 4041. 1354. 1359. 1368
ppos. e. S. Andree Frising. (Münch. Hfb. cod. g. No. 1718): vertauschte
diese Propstei, wie es scheint, später mit e. ungenannten Propstei i. Bist.
Brixen (Archival. Zs. N. F. III 112). Erscheint von 1357 (Oefele Scrr. II 316)
bis zu s. Tode als r. e. in Landshut u. v. 1344— 1355 als Propst der
Kirche z. Ardagger i. NÖstreich (Vhdlg. h.\'. XBay. 111= 61, vgl'. OBayr.
Arch. 4, 404; Arch. f. östr. G. XLVI541). y 1369 Sept. 15 (Epit. i. derv.
s. Voreltern gestifteten Elisabethkapelle i. Dom z. Freising: ,a. d. 1369 in
üctava Nativ. B. M. V. ob. d. Ulricus de Maessenhausen can. et scol. Fris.').
2299. Mathie, Johannes
383, 7. 1365 Apr. 15. Johannes Mathie Metensis dioc. ,testis'.
2300. Matthiel, Mattheus
257, 14. 1500. Mattheus Matthiel Traiectensis.
1504 Fbr. i: Lic. i. Decr. Bonon. (Jan. 29 .disp. c. d. Matheo Matielo
de Tridento Scolari in uttoque iure.' — Febr. i .e.xamin. f. Matheus
de Tridento': L. s. i. p. I).
2301. Mattsee, Marquardus can. in
53, 29. 1302. d. Marcquardus canonicus Maticensis V solidos.
2302. Matzperger, Franciscus
336, 7- 1557- cl. Franciscus Matzperger Salisburgensis libras duas.
1537 Dz. 17 Freiburg (.Franciscus Metzberger de Saltzburg laicus'i.
1557 Fbr. 23 Padua (.Franciscus Mätsperger Salisburgen. [1. U. D.]). 1562
Jan. 28 vkf Fr. M. Doctor, Bürger und R^at z. Salzburg, s. Bruder Erwin
u. s. Schwester Kathar. Schüberl ihr Haus. Hofstatt u. Garten vor dem
Galing z. Salzburg (Vrk. i. Salzb. Regier. Arch. — Mitt.).
336 Mauerkiri:her — Medritz.
2303. Mauerkircher, Fridericus
196, 30. 1451. a discreto viro d. Frederico Mawrkircher*) de Brawna Pataviensis
dvocesis canonico Kathedralis ecelesie Frisingensis iuris canonici
liöentiato ac legum doctore XVI solidos.
'■■) episcopus Patauiensis, Ludowici ducis Bavarie can-
cellarius.
1439 WS. Wien {.Fridericus Maurkircher de Praunaw 3 gr.'). 1475
Mai I Rom (Frid. Mauerkircher Leg. Doct. i. Decr. Lic. ppos. Vetens-
Oting. Salzb. d., Frising. Patavien. et Ratisbon. eccl. canon.. Hl™'
Principis d. Ludovici Bavarie Ducis ad sedem apost. Oratof: Lib. Confr.
p. 261. \'on Hz. Georg dem Passauer Kapitel empfohlen, v. d. Mehrheit
gewählt (1479 Sept. 2), doch erst nach d. Tod des von K. Friedrich unter-
stützten Gegenbischofs v. Papste bestätigt (1482 Oct. 30). f 1485 Nv. 22 z.
Landshut, begraben z. Braunau. — Urheber der .Landgebote'; schrieb auch
e. Geschichte Georg"s d. Reichen, die v. Aventin benutzt wurde (Erhard.
St. Passau I 194 ft.; Oefele. Scrr. I 102''. y^^. 418. 54oa^: Hansiz. Germ. sacr.
I 574. 585; BuchingerVI 480 ft". ; Hundt Metrop. I324sq.: Joachimsohn S. 267:
Rosenthal 3. 59.4.: \'hdl. h. Y. Nßa\-. \'III 341. X 94; Krenner, Bayr. Land-
tagsvhdl. VII 2171.
2304. Mauricii, Thomas
-34. 39- 1487. a d. Thoma Mauricii clerlco Meyddeburgensis civitatis grossetos VII.
Magdeburger Ratsgeschlecht der Mauritz (nicht zu verwechseln mit
den Moriz). 1471 i. Erfurt (.Thomas Mauricii'). 1494- 1497 D. Thomas
Mauricii Jur. Doctor syndicus civitatis Magdcburgen. (Magdeb.
Geschbll. 24. 149. a. 150).
2305. Mautzer, Georgius
160, 26. 1407. d. Georgius Mautcer canonicus eccl. Pataviensis I libram.
2306. Mazzeler, Henricus
36, 24. 1289. d. Mazerel de Basilea iuratus dedit XII solidos.
39, 26. 1292. Henricus dictus Mazzeler canonicus Basiliensis .procurator' (cf 39.24;
40, 8. 13. 26).
2307. Mazzeler, Christophorus
280, 28. 1516. a d. Christophoro Maczler de Veitkirch unum florenum Renensem.
1518 Dz. 9: I. U. D. Bonon. (1516 Mai 31 .disp. f. c. d. Christophoro
Metzeier filio Joannis Feldkirchi d. Curien.': Jun. 2 .licentiat. factus dict. d.
Christof.': Lib. s. i. p. I und L. s. i. c. II. cf. Lib. Doctor. .licent. f. d. Chph.
Maczler d. Curien. in iure civili et can.' — 1518 Dz. 7 ,f. quidam D. Cristof.
Germ, qui alias f. lic. i. utr. iure, modo petebat gradum doctoral. insignium'
(L. s. i. c. II); Dz. 9 .tributa fuerunt insign. doctoral. dns Chphoro Germano
qui fuerat lic. a. 1516 Jun. 25' (l|: L. s. i. p. I|.
2308. Mazzerellus, Wilhelmus
47, 23. 1297. Wilhelmus Mazerellus de Basilea can. e. Columbar. Xu solidos.
[47, 13. 1297. Wilhelmus de Burgundia V solides.]
1305 Dz. 19; 1309 Oct. 13 Wilhelmus Mazzerelli (der Matzerel) can.
eccl. Basil. (Trouillat III 93. 656).
2309. Medici, Johannes
217, 5. 1472. a d. Johanne Medici Wratislauiensis dioc. lU Bologninos.
228, 4. 1480. a d. Hinrico (1) Medice III grosses (ad emendum calicem).
Joh. Medicus (Medici). Dompropst zu Breslau v. 1487 Mz 14 bis
1494 Jun. 7 (Ztschr. schles. G. XXIV 282). Heftiger Gegner des B. Joh. I\'
Roth V. Breslau (1490) (Heyne. Bist. Gsch. III 215).
2310. Medritz, Jacobus de
271, 30. 1509. a d. Jacobe de Medritz Moravo ecelesie cellegiate Brunnensis
canonicus XX solidos.
Meersburg — Mehl
337
231 1. Meersburg, Wernherus de
40. 27. 1292. d. Wernherus de Mersburg XII solidos.
[42, 9. 1294. Wernherus canonicus Turensis ,procurator'.|
[42, II 1294. Wernerus canonicus eccl. Durensis . . .|
Statt Turensis ist wohl ,Turicensis' zu lesen, wozu auch ,de Mers-
burg' stimmt. Denn Wernher. de Mersburg ist unzweifelhaft mit Wernh.
can. Tur(ic)ensis identisch.
2312. Meersburg, Albertus de
39, 34. 1292. cf. Albertus de Mersburg [cf. Heinr. de Mersburg].
2313. Meersburg, Henricus de
39, 34. 1292. d. Henricus et Albertus de Mersburg XXIIII solidos.
2314. Megerer, Theobaldus
336, 38. 1558. d. Theobaldus Megrer Sungoicus libras quattuor.
1555 Apr. 9 Heidelberg (.Theobaldus Megerer de Engelsod Basil. d.'
Engelsod. heut Angeot b. Beifort): 1555 Mai 18: i. d. Matr. alumn. iur. Heidel-
berg. (Matr. II 494). 1558 Fbr. 8 Padua (.Theobaldus Megrer Sungoius').
1568 Fbr. 2 in Dole (Eintrag i. StB. No. 124 d. Weimar. Hfb.i. 1581 Jan. 31
u. 1586 Apr. 21 fürstäbti. Murbach'scher Rat u. Kanzler. Mitunter-
zeichner einiger Verträge zw. d. Hause Ostreich u. der Ordenscommende
z. Beuggen (Zs. G. ORhein. N. 7. m74).
2315 Mehl, Georgius
322, 17. 1541. a d. Georgio Mhel Wratislauiensi Bononenos XXXVIII quatrinos III.
329, 27. 1544. Georgius Mehel .procurator substitutus'.
343, 21. 1545. d. Georgius Mehel Juris Doctor Bononenos sedecim.
S. des Breslauer Ratsherrn Balthasar M., Erbherrn von Strehlitz. —
1537 Apr. 23 Ingolstadt (.Georg. Mehl Vratislav. ex Schlesia). 1545 Nv. 24:
I. U. D. Bonon. (.Georgius mehll dioc. vratislauien. in alamania': B. No. 3"!).
Als K. Maj. Rat, der Krön Beheim teutscher Vicekanzler in den
Böhmischen Landtagsakten öfters genannt (Böhm. Ldtgsvhdl. 1561: III 44.
1567. 68 — 73: III. 390 etc. cf. Index. VII. 214. 229. 298. 300. 303 etc.); auch
von Mameranus (Catal. totius aulae p. 51) unter den Hofräten K. Ferdinands
aufgeführt. (Nach J. H. Cunradi Sil. tog. p. 185 war er zuerst Camerae
Imperialis Silesiae Fiscalis; von Kastner, Arch. I 285. bis 1549 als can.
e. Wratisl. erwähnt; war also ursprünglich geistlichen Standes). —
.Dr. iur. Mehl v. Strölitz, ein Schlesier, Vicekanzler bei K. Ferdinand in
Böhmen, war nach dem Pönfall [vgl. d. Artik. Ulrich v. Nostitz] einer der
kgl. Kommissare, welche an den Sechsstädten die vom König verhängten
Strafsentenzen zu vollziehen hatten. Bei dieser Gelegenheit erlangte er
1553 pfandweise (für 8000 Thlr.). 1558 aber lehnsweise die bisher der Stadt
Lauban gehörigen Dörfer Sigersdorf nebst Benis und Neudorf, ferner
Gersdorf iHeigersdorf). Waldau. Tzschirna und Anteil an Dohms [Lausitz.
Mag. 1835. 136]. verkaufte sie aber bald wieder an die v. Schönaich. teils
an die v. Gersdorff. 1562 erwarb er (um 30000 fl.) von den Burggrafen
V. Dohna deren Herrschaft Grafenstein (i. Böhmen, nahe der sächsischen
Grenze), überliess sie aber 1586 um denselben Preis an Hotfmann Frh.
V. Grünenpühl und kaufte dafür von den Herren v. Schleinitz die Herrschaft
Rumburg [Arch. f. Sachs. G. N. F. I 257: Laus. Mag. 1862. 415 f]. Dort starb
er d. 24 Jan. 1589. während seine Gemahlin (Judith Hörnig aus Breslau)
1578 zu Machendorf im Wasser verunglückt und in Grottau begraben worden
war. Sein Sohn Balthasar erbte Rumburg, musste es aber alsbald schulden-
halber veräussern' (Knothe. OLaus. Adel S. 359). — 1558 Mz 19 war er als
.Mehl V. Strehlitz' von K. Ferdinand I in den böhmischen Ritterstand er-
hoben worden. — Seine Briefe an Crato v. Crafttheim auf der Breslauer
St. Bibliothek. Er hatte seinen berühmten Landsmann dem K. Ferdinand
zum Leibarzt empfohlen (Gillet, Crato v. Cr. I 259). Caspar Gebhard aus
Namslau in Schlesien widmete ihm ein Carmen eucharisticum. 1586. s. 1..
Caspar Peucer dedicierte ihm d. Alter libellus epistolarum Phil. Melanch-
thonis. Wittenberg 1570. (vgl auch die hdschr. Werke von Henel, Hanke
und Reichet a. d. Bresl. St. Bibl.: J. IL Cunradi Sil. tog. p. 185; Heine III 761).
Deutsche Studenten in Bologna. 22
oo8 Mehlishofen — Meier.
2316. Mehlishofen, Heinricus de
81, 17. 1322. d. Heinricus de Mcrlashoven Constanc. d. X solidos.
94, 5. 1334. d. rectori dno Hinrico de Constancia XV libras.
95, 14. 1334. d. Heinrico plebano S. Stefani rectore existente eodem anno pro
contribuiione nationis XV libras [ego Fridericus diix Austrie ,procu-
rator' expendi].
35-, 24. 1335. Jan. 12. Henricus plebanus S. Stephani rector universitatis scolarium
ultramontanorum .testis'.
1347 Nv. 3 Heinricus de Machelinshofen pleb. S. Stephani
Constant. (Regg. ep. Const. No. 4835). — [Durch diese Notiz ist die
Identität des Heinricus de Merlashofen mit Heinricus de Const. und Heinr.
pleb. S. Stefani erwiesen. Von Malagola (Monografie p. 141 a. 2) wird
Act. 94, 5 unrichtiger Weise mit Act. 93, 15 zusammengebracht].
2317. Mehlishofen, Johannes de
97. 5- 1355- d. Johannes de Machelnshovcn Constanciensis dyoc. V Bologninos.
, Johannes de Machelmshofen can. e. Curien. ob. 1380, requiescit
prope altare S. Jacobi ad manum sinistram, quo iter ad ambitum' (Necr.
Curien. i. Mon. Germ. H. Necr. I 634).
2318. Meier, David
330, 15 1545- d. David Meier Bamburgensis libras quattuor.
343, 26. 1546. d. David Mayr I. U. D. libras quattuor.
1534 WS. in Erfurt (,David Meiger de Lichtenfils'). — 1538 SS.
in Wittenberg (.David Meyer de Lichtenfels e.x dioc. Bamberg.'i. — 1540
Nv. I i. Tübingen (.Dauit Meyer de Liechtenfeldensis ilr). — 1546 Mai 3:
I. U. D. Bonon. (.Dauit mayr dioc. Bamberg, in alamania': B. No. 3"). —
Vgl. Joseph Meier.
2319. Meier, Johannes (I)
2Z-. 12. 1479. ^ ^- Johanne Meier*) de Turegho Constanc. dioc. IUI grossos.
*) canonico in Munster (al. m.).
1484 Aug. 4: Lic. Decr. Ferrar. (,d. Joannes Meyer al. Haesler de
Turego olim studens Bononie': Arch. not. Ferr. No. 237 f. 2). — \'er-
schiedene Züricher Geschlechter dieses Namens. — Joh. Mejer erhält 1469
eine Anwartschaft auf ein Kanonikat im Stift Beromünster i. Aargau; seit
1494 can. e. Beronen. f 1534 Senior. \'erehrte sein Haus auf dem
Freiet, nördlich am Magdalenen-Pfrundhaus anliegend, dem Stifte (Riedweg,
S. 494 f.). — Ist wohl identisch mit Hans Meyer, Leutpriester zu Büren 1482,
der eine E.xpektanz auf ein Kanonikat i. Stifte Zurzach besass, jedoch an-
scheinend nicht i. Besitz gelangt ist (Huber, Stift Zurzach I 248), und mit
Joh. Mair, Priester der Diözese Konstanz, welcher 1477 Oct. 11 für die \'igils-
kapelle zu Perdonig. Trienter Bistums, präsentiert wird (Zs. d. Ferdin.
F. 3. 38, 298).
2320. Meier, Johannes (II;
330, 21. 1545. d. Joannes Meier Ulmensis libras duas.
331, 5. 1547. d. Joannes Meier ,substitutus'.
331, 47. 1550. d. Joannes Mayer ,procurator'.
[Ein Brief eines Joh. Maier a. Joach. Camerarius: Coli. Camer. v. XV.
No. 9, Münch.].
2321. Meier, Josephus
316, 22 1538. a nobili Josepho Meyer Lithttenfelsensi*) Bambergen. dioc. I coron.
324, 38. 42. 1542. d. Joseph Mayer utriusque universitatis Syndicus generalis
Francus orientalis .procurator'.
343, 36. 1542. d. losephus Maver Bamberg. Francus orientalis I. U. D. VI Cal.
Octobr. hie Boiioniae infulatus im libras ddt a dni M. D. XXXXU.
*) anno XLI. electus in Syndicum utriusque universitatis.
Bruder des David M. ? — 1529 SS. i. Leipzig (.Joseph. Mayer
Lichtenfels' I. 1534 Nv. 29 i. Tübingen (.Josephus Maier a Lychtenfels').
1536 Jun. 7 Ingolstadt (.Joseph. Mair et David Mair fratres ex Lichtenfels'j.
1542 Sept. 17: I. U. D. Bonon. (.Joseph. Marius dioc. Bamberg, in Ala-
mania': B. No. 3' ).
Meyijer — Meixiier. 339
2322. Meyger, Christianus
aoi, 32. 1457. a Cristiano Meyger de Stetin Caminensis diocesis duos sollidos.
206, 18. 1461. presentibus d. äcristiano Meier retori (!) de colegio de Ancharano
et dno . . .
211, 33. 1466. d. Christianus Meiger alias Starke beneficiatus eccl. B. Virginis in
Tanglin ac canonicus dioc. Caminensis legum doctor addidit ad
ea que prius contulerat nationi ob redditus suos augmentatos.
213, 30. 1468. presentibus ... et Cristiano Starich alias Meyger utriusque
iuris doctore.
1466 Jun. 25: Leg. Doctor. Bonon. (,d. Cristianus de Alamania
examin. f. in iure ciuili, approb. f. et ibi f. doctoratus': L. s. i. c. I.).
2323. Meiger, Ulricus
132, 2g. 1369. d. Ulricus Meiger de Stadis solidos X.
2324. Meiningen, Conradus de
140, 14. 1377. Conradus de Meyningen, familiaris dni Johannis de Legfnano) . . .
[1357 Conradus de Meyningen, aurifaber: Regg. B. VIII 367.]
2325. /Vleissen, Arnoldus de
82, 19. 1323. d. Arnoldus de Misina XV solidos.
84, 26. 1324 Arnoldus de Missna ,procurator' (85, 3. 4. 10. 86, 9).
2326. Weissen, Berchtoldus de
73, 27. 1317. d. Berchtoldus de Misna V solidos.
2327. IWeissen, Burchardus de
73, 31. 1317- d. Burchardus de Migsna X solidos.
2328. Meissen, Dietricus de
82, 20. 1323. d. Dyethdricus de Misina X solidos.
2329. Meissen, Hermannus de
62, 14. 13 10. d. Hermannus de Mysina III solidos.
2330. Meissen, Johannes de
66, 13. 1314. Johannes de Misina ,procurator' (cf. 66, 19. 37).
Ein Johannes de Mysna presb. erscheint 1306 — 1347 als can. e. Fritzlar.
(Series ppos. Fritzlar.) f 1384 (Quattuor Calend. e. Fritzl. p. 821.
2331. Meissen, Jordanus de
53, 25. 1302. d. Jordanus de Missena VII solidos.
54, 41. 1303. d. Jordanus de Missina ad purgandam conscientiam, qui alias con-
tribuit sub nobis, addidit II venetos.
2332. Meisen, Nicolaus de
53, 32. 1302. d. Nicolaus de Missina VII solidos.
2333- Meissen, Nicolaus de
66, 29. 1314. d. Nycolaus de Misna canonicus Tridentinus eiusdem dyoc. XII solidos.
233^. Meissen, Nicolaus de
67, 26. 13 14. d. Nycolaus de Misna Misnensis dyoc. IUI solidos.
2335. Meissen, Volchbinus de
73, 4. 13 17. d. Volchbinus de Misna rector ecclesie in Redisch Olmuncensis
dyocesis XXVI solidos.
2336. Meissen, Wernherus de
112, 33. 1546- a d. Wernhero de Misna VI solidos.
2337. Meisseniieim, Henricus r. e. in
(13, 39. 151 1. d. Heinricus rector ecclesie in Missenheim Argentincnsis dioc,
iuratus, X solidos.
2338. Meixner, Johannes
336, 37. 1558. d. Johannes Meixner Augustanus libras duas.
1555 Oct. 14 Padua (,Joannes Meixner Augusten.'). 1558 Jun. i :
I. U. D. Bonon. (.Joannes IVIeixner patricinensis (= patricius?) Augustanus':
040 Mei:kau — Meiker.
B. No. 4"). — Rat des Gf. v. Nassau, dann Syndicus der St. Speyer.
1572 Oct. 20: Job. Meichsner am Reichskammergericlit in Speyer als
Ordinarius adiectus (für den fränUisciien Kreis) vereidigt (Ludolf, App. X 85.).
t 1597 ' Speyer d. c. p. 93). — Nach seinem Tode erschienen seine
Decisiones Camerales iV. 1. 1603. II. III. 1604. IV. 1606. — 2. Aufl. Mog. 1663.
3. Aufl. Fkf. 1688. 2".). „Das Werk besteht aus ganzen Aktenstücken.
Extrakten, Kammergerichtlichen Relationen und Abstimmungen . . . Ich
gebrauche dieses Buch öfters mit vieler Zufriedenheit" (Fahnenberg S. 46.
vgl. Dekherr, De cultu iur. cam. c. VIII. 46; Mauritius, Introductio ad
praxim § 15; Pütter, Litter. d. d. Staatsrechts I 136. II 351; Veith, Bibl.
Aug. V 117).
2339. Meckau, Melchior de
204, I. 1459. d. Melchior de Mekow*} XIIII Bologninos.
*) nota Magdeburgensis Misnensis et Cicensis ecclesiarum
prepositus et canonicus, nunc Brixinensis ecciesie
episcopus. — Qui postea creatus a summo pontifice
in cardinalem (aliis manibus).
S. des K. Rats Caspar a Meckau (nach Lentz: S. des Melchior a M.).
1472 Jun. 21 in Rom in der Sache des Heinrich Leubing [s. d.| thätig.
1473 Jun. 19: Kf. Ernst und Hz. Albrecht fordern den .achtbarn ern Melchiar
von Meckaw zcu Missen vnd Brixen thumherrn builenschriber im hoff
zu Roma auf, da er vom Papste zum Dekan in Meissen ernannt sei, sich
zu erklären, ob er in Meissen residieren werde (Uß. Meiss. III 221). 1473
Oct. 12: des Papstes Cubicular genannt. 1478 Jun. 26: cubicularius papae
(Sixti IV) et litterarum apostol. scriptor, procurator in curia Romana
ap. papam principum Saxonie Ernesti et Alberti fratrum 1479 Sept. 10:
ppos. e. Magdeb. Erscheint als solcher 1481 Nv. 22, zugleich als Kanzler
des EHz. Sigmund v. Ostreich (Karlsr.). — Seit i486 Administrator des
Bistums Brixen; 1489: Bischof v. Brixen. 1503 durch P. Alexander \"I
z. Kardinal ernannt s. t. S. Stephani in monte coeli. f 1509 Mz. 2 zu Rom.
2340. Meckenheim, Henricus de
338, 21. 1560. d. Henricus de Meckenheim Ubius libras quattuor Bononienses tres.
Stammhaus Meckenheim a. d. Swist i. Kr. Rheinbach (Eiflia ill. II 2
S. 545). — 1556 Jun. 29 Wittenberg (.Henricus a Meckenheim Coloniensis');
1558 Oct. Padua (,Heinricus de Meckenheim Bonnen. '1. 1569 Jun. 6
Heidelberg (, Henricus Meckenheim Coloniensis' — derselbe?). 1574
Heinrich, S. des Gerhard v. Meckenheim, empfängt v. Abt Wilhelm v. Prüm
die Lehen seines Vaters (a. a. O.).
2341. Meckenheim, Theodericus de
[55, 10. 1304. d. Johannes de Magenheim III libras et dimidiam.]
56, 19. 1305, Theodericus de Magenheym ,procurator' (cf. 56,27: Theodericus de
Meggenhem; 57, 31 : Theodericus deMeckinhem; 57,33; 57,38; 58,37).
Ist wrohl identisch mit dem 55, 10 genannten Johannes de Magen-
heim.— 1339 Nv. 29 K Ludwig erklärt den Dekan und Verwalter des
Hoch Stifts Worms Theoder. de M. in die Acht, weil er ein Reichsfeind
ist (K. Müller, Kampf Ludw. d B. m. d. rö. Kurie II 363; ÜB. Worms III).
1340 Mai 18: Theodericus de Meckinheim decan. e. Wormat. gelobt dem
Kaiser Gehorsam (1. c. II 364. cf. ÜB. Worms II 210, 26). War eine Zeit lang
Administrator des Wormser Bistums (Schannat Hist. ep. Worm. I 168).
2342. Mecker, Johannes
271, 39. 1509. a d, Joanne Mecker de Kotvvil (!) sex Karlinos.
405, II. 1516. (cf. 410, 19, wo d. Jahreszahl 1^06 lautet); im Inventar der Nation
ivird aufgezählt: unum chirografum s. obligatio Joannis Mecker pro
novem ducatis.
Aus der Rottweiler Familie Möck, welche sich nach Balgheim (OA.
Spaichingen) nannte. — 1480 i. Tübingen (.Johannes Mecker de Rüdingen [I]
dom. p. conc. Marie'); 1483 Nv. 3 i. Fr ei bürg (, Johannes Mecker de Rotvvil
Constant. dioc. arcium baccal. ut asseruit Tuwingensis'). 1507; Hans Mecker
Mecker — Mellcrstadt. 34t
Hofschreiber zu Rottweil, von Ostreich mit dem grossen u. kleinen
Zehnten zu Deiszlingen (OA. Rottweil) belehnt. — (1525 Apr. 4 Margaretha
Meckin wilandten des wolgelerten meister Hans Meckers hofFschribers zu
Rotwil seligen dochter, Gattin des Strassburger Bürgers Nicol. Capito,
der Medicin Doctor. Str. St. Arch. Contr. St. 1524 — 36). [In der Freib Matr.
werden genannt: 1534: Job. Hilpr. Mecker ex Rotwil. 1537: Melch. M. ex
Rotwil. 1542: Joh. Lud. Mecker a Rotwil].
2343. Mecker, Conradus
207, 13. 1462. a d. Conrado Mecker Bologninos VI quadrinum unum.
1443 WS. Leipzig (.Conradus Mecher de Pegnicz').
2344. Meckes, Johannes
163, 13. 1411. d. Johannes Meckes XII solides.
164, 7. 1412. d Johannes Meckes clericus Revaliensis dyoc. Scolaris in iure
canonico ,procurator' (cf. 164, 20)
I164, 25. 1412 Mai 2. d. Heinricus comes de Mors fuit substitutus loco dni
Joannis Meckes ex causa ab hoc studio recedentis.]
Er ist später nach Bologna zurückgekehrt, wie eine Notiz in dem
Promotionsprotokoll beweist, die nur auf ihn bezogen werden kann: 1416
Aug. 27: Lic. i. Decr. Bonon. (,d. Johannes de Liuonia de Alamania f.
presentatus . . fuitque ab omn. doctorib. n. d. approb.': L. s. i. p. I). 1434
[oh. Mekes Lic. i. Decr. can. e. Tarbaten.: 1442 Apr. 17: ppos. e. Tar-
baten. (ÜB. VIII. No. 778. IX. N0.837).
2345. Mecklenburg, Ericus dux de
260, 38. 1502 illustris princeps et d. d. Ericus Magnopolie dux, Wandalie princeps,
comes Swerinensis, Rostochie et Stargardie d., pro se et familia
videlicet d. Henrico Boger theologie doctore decano eccl. collegiate
Rostockiensis, d. Levino de Velthem filio Henrici de Velthem, d.
Johanne Kalten, d. Nicoiao Karckdorp, d. Joachim (et) d. Ludolpho
Moltzan fratribus, d. Johanne Unwerde, d. Johanne Suiter florenos sex.
1494 Apr. 17 Rostock (, Ericus dux Magnopolensis etc.'). 1499 Apr. 11:
.postulatus est in rectorem universitatis illustris princeps et dominus dns
Ericus dux Magnopolensis Slauie princeps comes Zwerinensis Rostock et
Stargardie terrarum dns et XXII die publicatus'. 1499 — 1500: rector(II);
1502: rector (III). 1502: Ericus dux Meckelburgensis assessor Maximiliani
Cesaris a Reichskammergericht (Annotata). — Derselbe? — Über seinen
Aufenthalt in Bologna vgl. a. Krause i. Meckl. Jahrbb. 47, 122 ff.
2346. Melchii, Hubertus
liS, 34. 1366 d. Hubertus Melchii de Broich X solides.
1371 Jan. 28: Huberto Molghin de Broich in leg. lic. et in decr. baccal.
confertur canonicatus et reservatur prebenda cum supplemento, necnon
dignitas. personatus s. officium in eccl. Traiect. (Brom, BuUar. Traiect.
No. 1948).
47. Melierstadt, Wolfgangus
270, 18. 1508. d. Wolfgangus Melierstadt ■■') medium ducatum
274, 20. 1511. item XVIII Bolendinos IUI quatrinos in exequiis dni Wolffgangi
Mellerstats.
'■■'■) obiit Bononiae ao- 1511 XXVI mensis Marcii (al. m.).
S. des Leipziger Mediciners Martinus Pol lieh de Meilerstatt, der 1502
nach Wittenberg übersiedelte, wo er erster Rektor der neugegründeten
Universität wurde. — Leipzig 1499 SS. (,WoIiTgangus Pollach Mellerstadt
Lips.'). 1502 mit seinem Vater und seinem Bruder Martin zugleich i. d.
Wittenberger Matrikel t, Wolfgangus Polich de Lipczk"). 1503 i. W'itten-
berg: bacc. art.; 1506 Fbr. 10 i. Wittenberg: mag. art. 1507 Mai i, beim
Rektoratsantritt des Christoph. Scheurl |s. d.| befand er sich noch in
Wittenberg (vgl. Scheurls Brief an ihn dd X'iteberg. 1509 Jan. 5: ,Redditae
nnlii sunt litterae tuae, litteratissinie vir, addo etiam frater optime, quas tu
die anastase is dominicae Ingolstadii dedisti, quibus petis, ut luculentam
illam orationem tuam, quam nie ineunte magistratu dixisti, aeneis
342 Mommingcn — Mepschc.
tbrmulis excudi eurem . . . Scheurl teilt ihm auf sein Bitten einen aus-
führlichen Studienplan mit ,turpissime eiiim foret, te a deo opt. max. tarn
egregio preditum ingenio e parente tantas expectare facultates et non in
oniniuni Saxonum longe doctissimum euadere'. Er hege die grossten
Hofthungen für Wolfgangs Zukunft, habe ihn auch als kenntnisreichen
Jüngling wiederholt in seinen Reden rühmend erwähnti. Am 30, Mai 1501
meldete Scheurl den Tod des hoftnungsvollen jungen Mannes, der von
einem Studiengenossen getötet worden war: ,pater maerore conficitur'
I Brief b. S. 77). — Als Mörder wird Damian Hirmi [s. d.] genannt; die
Nation liess auf ihn in Mutina, auf seine Helfershelfer in Imola fahnden
(274, 23 sq ).
2348. Memmingen, Rudolfus de
73, 26. 13T7. d. Rudolfus de Memmingen \'I1 solides.
[1312: Rudolf der Lutpriester zu Memmingen; 1313 Rudolf, Kaplan
der Schwestern zu S. Elisabeth z. Memmingen : St. Arch. Memmingen. — Mitt.).
2349. Menchen, Johannes
247, 39. 1495. a d. Johanne Menchen gro>:.setos Vlll.
(Es giebt einen bekannten Träger dieses Namens, der aber mit dem hier
Genannten nicht identisch sein kann (Johannes Menchen, ppos. e. S. Victor.
Xant.. ppos. e. S. Severini Colon., ppos. e. S. Stephani Mogunt., ppos. e.
Fritzlar., can. e. archid. e. Colon, y 1504: Ser. ppos. F~ritzl.: Chmel Regg.
Frid. III t. II 744; Johannis II 551: NRhein. Gschfr. 1883 S. 83: v. Bibra,
Beitrr z Famil.gsch. II 264). Derselbe wurde 1475 Jul. 15 i. Bologna z.
Lic. Decr., 1479 Fbr. 22 z. Doctor Decr. promoviert, sein Name findet
sich aber nicht i. d. Acta. — Ein jüngerer Joh. Minsche starb 1559 als
e. Mind. ppos., litt, apost. sollicitator et rotae Rom. notarius (Schrader
f. 144''; Lossen, Briefw. d. Masius S. 17); auch dieser kann, da er nur
63 Jahre alt geworden, mit obigem nicht identificiert werden].
2350. MendelbUren, Johannes de
113, 21. 1346. a d. Johanne de Mindelburre professo monasterii in Pfeffers
Curiensis diocesis X soüdos.
Joh. V. Mendelbüren erscheint seit 1342 als Fabariensis (Pfäffers)
monasterii monach. (Regg. v. Pfätfers S. 27; vgl. No. 235). 1361 zum Abt
des Klosters gewählt (Helv. sacr. 1 112). -j- 1386 Dz 20 (,Joh. de Mendel-
büren abbas monast. Fabarien.": L. a. e. Turic. i. M. G. H. Necr. I 587).
2351. Menfeld, Theodericus de
45. 18. 1295. d. Theodericus de Menfelt XX solidos.
2352. Men[nen]feld, Tilmannus de
43, 28. 1295. d. Tilmannus de Mennenfeldt X .«olidos.
2353. Menius, Georgius
339) 5- 1561. d. Georgius Menius Thuringus medium coronatum.
S. des Thüringer Reformators Justus Menius (jedoch v. G. L. Schmidt
i. s. .Justus Menius' Goth. 1867 nicht erwähnti. — 1544 WS Erfurt (.Georius
Menius Isenacensis'). 1550 Oct. 12 Greifswald (Georgius Menius Isnacen-
sis'); 1553 Fbr.: bacc. a. (unter dem Dekanat s. Bruders Mgr. Eusebius M.J.
1553 WS. Wittenberg (.Georgius Menius IsenacensisM. 1557 SS Leipzig
(, Georgius und Augustus Maenii Isenacenses D. Justi Maenii iilii').
2354 Menselin, Eberhard us
179, 10. 1428. qu. Everhardus Menselin apud Bononiam defunctus.
2355- Mepsche, Johannes
330, 45. 1546. nobilis d Johannes Mep^-he Phrysius übras quattuor
343i 39 1547 d. Johanne,-; Mepsch Juris L'lriusque Doctor libram unam Bononenos
Septem.
Aus patrizischem Geschlechte Groningens stammend; S. des i. Bürger-
meisters Evert de Mepsche. 1537 Oct. 30 i. Köln (.Johannes mepsche
to Mer — Mergenau.
343
groningen. ad art. iur. & s.'), dann in Ingolstadt, wo er auf Vigl.
Zuichenius' Verwendung Hofmeister einiger vornehmen Jünglinge wurde
(Hoynck U p. 335. a. i). 1547 Jan. 19: I. U. D. ßonon. (Johannes de
mepsche dioc. traiect. in alamania': B. No. 3"!. 1548 Kammergerichts-
assessor in Spe3'er, als Vertreter des burgundischen Kreises (Ludolf,
Append. X 58); ging 1552 an den kaiserlichen Hot. Ein treuer Anhänger
des Kaisers, heftigster Gegner des Protestantismus; wurde in den Religions-
kämpfen in seinem Besitzstand schwer geschädigt. Statthalter (1557)
und Präsident des Hofgerichts (1554) in Groningen. Vermählt mit Agnes
van Munster, -j- 1585 April 7 (Hoj'nck 1. c. I. 2. 476. 636. II i. 376: —
V. d. Aa XII 621).
2356. to Mer, Ludolfus
261, 35. 1502. d. Ludolphus to Mer, vicarius e. Monasteriensis Bolendinos XVI.
Ludolfus to Mer, decr. doctor et thesaur. e. Monaster. v 1530
Oct. 2 (Necr. e. Mon. i. Arch. Münster. — Mitt.i.
2357. JVleran, Fridericus de
78, 30. 1320. d. Fredericus de Merano dyoc. Curensis iuratus contribuit XIIII solides.
2358. Meren, Heinricus van der
169, ai. 1417. a d. Henrico de Mera*) Cameracensis diocesis X solidos.
171, 5. 1419. Heinricus de Mera ,sindicus'.
*) facto postea vicecancellario studii Lovaniensis.
1422 Apr. 28: Decr. Li c. Bon on. (,ex. dni Henrici Mera de Alamania
i. iure can.': Lib. sap.; L. s. i. p. I|. 1426 Nv. 19: Decr. Doct. Bonon. (,d.
Henr. de Mera de Alam publ. doctorat. f et sibi ddt insignia d. Joh. Andr.
de Caldarinis': L. s. i. p. I). Heinr. v. d. Meeren, Herentalensis. Decr. Doctor,
can. Leodien, et Lovanii in S. Petro decanus et vicecancellarius
acad. Lovanien. 1427 Sept. i: pro f. Ordinarius iur. canonici i. Löwen.
Schon 1426 war Henr. de Mera licentiatus i. decretis bei der Rektorwahl
anwesend (Molanus p. 4691; 1430: H. de M. Decr. Doctor decanus S. Petri:
rector. (Molan. p. 470. 1437: rector dli. Im J. 1427 deputierte ihn der
Magistrat nach Rom. um die Errichtung der theol. Fakultät durchzusetzen;
dieselbe wurde aber erst 1431 bewilligt (Molan. p. 499. 8931. 1433 stiftete
Henr. de Mera decanus. filius Henrici equitis, einen Tisch im Hospital
S. Michael z. Löwen (Molan. p. 617}. f 1440 Sept. 9 (, Quinte idus Septembris
obiit niagister Henricus de Mera, decretorum doctor, can. Leodien., huius
ecci. decanus a. 1440' - Necr. S. Petri Lovan. ap. Molan. p. 135. 530). (vgl.
a. Fast. Act. Lov. p. 160; Paquot XII. 128; v. Gestel, Archiep. Mechl. I 1471.
2359. Meren, Philippus van der
316, 25. 153S. a nobili d. Philippe van der Meren Bru.\ellensi I coronatum.
321, 38. 1541. d. Philippus a Meren Bruxellensis .procurator'.
Alte flandrische Familie ^^Herckenrode, Nobiliaire des Pays-Bas p. 1322).
— Philipp. V. d. Meeren, Herr zu Saventhem, Sterrebecke, West- Wesel u.
West-Doorne, S. des Walther v. d. M. u. der Katharina v. Nassau; ver-
heiratet mit Marie v. d. Noot, T. Engelberts v. d. N. — f 1592 (Mitt.i.
2360. Mergenau, Casparus
257, 4. 1500. venerabilis d. Casparus Mergenaw ecclesie collegiate Sancti Sepuicri
dominici in Legnicz scholasticus et ecclesie beate Marie virginis
ibidem plebanus medium ducatuni.
S. des Erbvogts Johannes v. Mergenau (Marienau) aus Neisse. Noch
1499 Jul. 6 weilte er in Neisse; er hat sich damals in Gemeinschaft mit
seinem Stiefvater Hans Botzsch und der Halbschwester Jungfrau Hedwig
mit seinem Schwager Ge. Tschetervvang als dem Ehemanne seiner leiblichen
Schwester Margaretlie wegen des .mütterlichen Gefälles' nach dem Tode Frau
Hedwigs .ihrer lieben Mutter- gütlich geeinigt (Ztschr. Schles. Bd. 29 S. 277 a).
1501 Oct. 1: Decr. Doctor Bononien. (Gaspar Joannis Mergnou de
Alamania dioc. Vratislav. sacerdos et Scolaris studens in iure can.": L. s. i.
p. 1 u. B. II prim.). Aus halien zurückgekehrt, leistet Caspar Mergenau
344 Meringen — Merklin<;en.
scolast. Lignic. decr. Doctor vor dem Hofrichter zu Neisse Verzicht auf
weiteren Erbanspruch und bekennt, von dem jetzigen Erbvogte Bartusch
Mergenau (seinem Bruder?) völlig abgefunden zu sein. — Wohl identisch
mit dem gleichnamigen Archidiakon des Breslauer Domstifts v. 1495 1501
(Ztschr. Bd. 24 S. 285).
2361. Meringen, Cunradus de
93t 45- 1334- a ß- Conrado de Meringhen de Suevia VI solides.
95. 37- '334- Cunradus de Merigen .procurator substitutus'.
1359 ■'^pr- 3 mag. Conrad von Meringen chorherr in Zofingen
(G. L. A. Karlsr. — Vatik. Abschr.) [Nicht zu verwechseln mit Cunradus
de Merkingen, der 1318 Dz. i u. 1322 Sept. 28 als can. u. decan. Feuchtwang.
erscheint (Regg. ß. V. VI), 1329 Oct. 20 als can. Novi Mon. Herbipol.
(Arch. Zs. VI 2321].
2362. Mercklin, Balthasar
251, 14. 1498. a d. Baltasaro Mercklin*) canonico S. Symonis Treveri . . .
340, 44. (1500). d. Balthasar Merglin de Walkirch canonicus S. Simonis Trev. in-
signitus in iure pontificio Bononienis contribuit XVI Bologninos.
(cf. 328, ao).
*) nunc, episc. Hildesemensis et Basiliensis ac ^^ce-
cancellarius Imperii: obiit a« 1530 cum imperatore in
Germaniam proficiscens.
Balthasar Mercklin aus Waldkirch i. Baden, Vizekanzler und Orator
K. Karls \'. Bischof von Konstanz und Postulierter von Hildesheim — gb.
1479 i. Waldkirch als Sohn armer Eltern (durchaus unrichtig ist, was
V. d. Beke-Klützschner, Stammtaf. über s. Herkunft fabelt). 1479: can. e.
S Simeon. Trever.: später decanus (Hontheim II 546). Wird 1507 als
can e. Constanc. v. K. Max. z. Hofrat u. Pfalzgrafen ernannt. 150O Aug. 5:
ppos. e. S. Margarethe i. Waldkirch (s. Prozess um diese Pfründe in
Rom zu s. Gunsten 1514 entschieden). 1516 Fbr. 9: ppos. B. Marie Monac.
(resign. 1516 Jun. 16: Hundt Metrop. II 497). 1517 Jan. 7: ppos. e. Wetz-
flarien. (resign. 1518); a. 28. Mai 1526 zum 2. mal durch den Kaiser zum
Propst von Wetzlar ernannt, resign. er i. Juli desselben Jahres zu Gunsten
des Tilmann Kreich [s. d.] (Brower et Masen p. 272). 1517 Aug. 4: can.
e. S. Thomc Argentin. (resign. 1521 Dz. 18: Knod. Stiftsherr. v. S. Thom.
S- 33^- 1527 auf des Kaisers Wunsch zum Bischof von Malta und zum
\'er\veser des Bistums Hildesheim ernannt: am 18. Sept. desselben
Jahres erwählt ihn das Konstanzer Kapitel zum Coadjutor des B. Hugo,
um sich gegen die Neuerer halten zu können. Nach Resignation des B.
Hugo 1529 zum Bischof gewählt, vom P bestätigt (1529 Mz 9). 1529:
Reichsvizekanzler; 1530 mit d. Kaiser i. Italien, dann i. Augsburg. Fiel in
Ungnade, floh nach Trier, wo er 28. Mai 1531 starb. Joh. Keck [s. d.] hat
ihm d. Epitaph gesetzt. Er war auch can. e. Brixinensis und S. Petri
Argentin. (?). — 1500 Aug. 14: Decr. Doc tor Bonon. (Aug. 8: comparuit
d. Baidassar Joannis de vualkirch de alamania Constanc. dioc. scholaris studens
in iure canonico'. Aug. 14: Decr. D.: L. s. i. p. I u. B. No. I=). In der Frei-
burger Matrikel, wo er sich Ehren halber 1514 Apr. 28 einschreiben Hess,
wird er (irrtümlich?) J. U. Doctor genannt (,d. Baltasar Mercklen de waldkirch
presb. Constanc. dioc. prepositus eccl. coUeg in waldkilch. decanus S. Simonis
infra muros ciuitatis Treueren., eccl. ßrixin. cathedr. canonicus J. U. Doctor
Bononiensis, invictiss. dni Maximiliani Imperatoris Consiliarius'i. —
Balthasar M. hat eine bedeutende politische Rolle gespielt; er galt als ein
strenger Eiferer für den alten Glauben. (Frbg.Diöc. Arch. III S.3— 21 m. 5Beilg.
durchaus unzureichend; J. Wencker, Coli. arch. p. 438; Bucelin, Consiantia
rhen. 1667; Merk, Chron. v. Konstz; Vierordt, Gsch. d. Ev. Kirche i. Bad I.;
Röhrich, Gsch. d. evgl. Kirche i. Elsass 1 359f : Monatsbl. d. .Adler' lU No. 14).
2363. Merklingen, Gebhardus r. e. in
73, 2. 1317- d. Gebhardus rector eccl. in Merkling Constancien. dyoc. X solide».
Meroda — Messenbeck.
345
2364. Meroda, Arnoldus a
230, 9. 1545. Nobilis d. Arnoldus a Meroda Leodiensis libras quattuor.
Über das Geschlecht vgl. Poplimont VII 276 u. E.*Richardson, G. d.
Famil. Merode. 2 Bde. Prag 1877. — 1546 i. Rom (.Arnoldus de Meroda
clericus Leodiensis civitatis huic B. M. V. confraternitati me ascripsi
die 20. Sept. 1546 aureum coronatum dans'). 1546 Arnoldus de Meroda
S. Victoris Mogunt. necnon. Leodien. eccl. can.: can. e. maioris
Moguntin. (Joannis II 231). 1549 Jul. 27 Köln (,pro de Arnoldo de Merode,
qui ad tempus hie studuit sed inscribi neglexit, Johannes naturalis a Merode
iuravit ad sancta Dei euangelia, quod d. Arnoldus residentia completa sit
Universität! iuraturus in propria persona et solvif). 1555 Apr. 18 als can.
e Mogunt. bei der Wahl des Eß. Daniel beteiligt (Guden. C. d. M. IV 701).
1555 Dz. 19 geht er als Prokurator des neugewählten EB. nach Rom, um
für denselben das Pallium zu erbitten (Guden. 1. c. 705 f.). 1571 Jun. 8:
beneficiatus altaris S. Magdalenae in arce Ehrnfels (Joann. II 381). f 1593
als can. senior eccl. Leod. i. Lüttich. woselbst er auch begraben (Joannis
II 231). [Darf nicht mit einem altern Arnold de Merode verwechselt werden,
der 1521 als can. S. Lamberti Leodien, et ppos. B. M. V.Traiect. erscheint:
Ann. h. V. NRh. 57, 250.]
2365. Merseburg, Albertus de
39, 34. 1292. d. Albertus de Merseburg |cf. Henricus de Merseburg].
2366. Merseburg, Bertholdus de
37, 43. 1290. Bertoldus Mersaburgensis eccl. canonicus ,procurator' (cf. 37,45. 38, i).
2367. Merseburg, Henricus de
39, 34. 1292. d. Henricus et Albertus de Merseburg XXIIII solides.
2368. IMerseburgensis], Rulandus decanus
i54i 35- 1397- Rulandus decanus Merseburg. ,procurator'.
2369. Mersshamer, Augustinus
291, 38. 1524. a d. Augustino Mersshamer Herbipolensi L Bolendinos.
2370. Merswin, Petrus
60, 6. 1309. d. Petrus Merswin de Argentina V solides.
62, 6. 1310. d. Petrus de Argentina pro se et tribus seciis suis IUI solides et
in denarios.
Altes Strassburger Geschlecht, dessen berühmtester Spross der
Mystiker Rulman Merswin ist (Schöpflin, Als. ill. II 657; Kindler v. Kn.
Gold. B. S. 192J. — S. Sifrids (tot 1327) und der Katharina N. (12951. 1263
Dz. 7: Sifridus pater, Nicolaus filius, Johannes et Petrus iuniores liberi
inipuberes dicti Sifridi (ÜB. Strassb. III 286), 1319 Oct. 23: Petrus dictus
Merswin can. eccl. S. Petri iun. Arg. (Bz. Arch. Strassb. G 4721); ebenso
1320 Nv. 13 (ÜB. Str. III 286). ■]■ 1334 Jan. 22 (Bz. Arch.).
237J. Mertinshem, Hugo de
47, 19. 1297. d. Hugo de Mertinshem XV'I solides.
2372. Merzo, H. dictus
44, 28. 1295. d. H. dictus Merze de Spira XX solides.
1296 Mz 19: meister Heinricus Merzo, Chorherr z. Zürich (v. Wyss.
Abtei Zürich S. 342).
2373- Mesch, Georius
251. 32. 1498. ab honorabili viro d. Geerio Mesch Liptzensi plebano in Schantz
Misnensis diec. Bologninos XI.
1501 Leipzig .Gregorius Metzsch de Leipzig-: mag. art. (Phil. M.)
2374. Messenbeck, Seifridus
335' 39 '557- Xobilis d, Seifridus Messenbeck in Schvendt Bavarus libras quattuor.
1556 Oct 25 Padua (.Seyfridus Messenbeck in Schvvendt Bauarus")-
S. des Achatz v. Messenpeckh u. der Veronika Mautnerin de Katzenberg.
N'ermählt i. m. Susanna v. Thurn, 2 m. Rosina v. Preising. Hinterliess e.
Sohn Sigismund (Hundt, Stammb. III 473 f.; Bucel. III 133).
346 I Metten) — Metzlcr.
2375, [Metten], Ulricus de
56, 32. 1305. fr. Ulricus de Metern 111 solidos ■
2376. Metten, Ulricus abbas in
72, 20. 1317. d. Ulricus abbas Metensis Ratisponensis dvoc. iuratus, contribuit
XIIII solidos.
Ulrich, vorher Bruder im Kloster Niederaltaich, wurde im Jahre
1297 Jul. 26 zum Abt des Benediktinerklosters Metten, unweit Deggendorf
i. NBayern, erwählt und waltete seines Amtes mit Auszeichnung. Am Knde
s. Lebens i. J. 1316 fasste er den auffallenden Entschluss, mit Genehmigung
des Bischofs und des Convents die Universität Bologna zu besuchen, wo
er aber schon im flgd. Jahre (1317 Jul. 21) seinen Tod fand (Mittermüller.
D. Kloster Metten u. s. Abte S. 56; vgl. a. S. Günther, G. d. litt. Anstalt, i.
Bay. I 233). — Nach Hundt (Metrop. II 503) wurde er a. 11. Fbr. 1297 gewählt
u. starb 1319 Jan. 16. In den Acta ist eine auf seinen in Bologna erfolgten
Tod bezügliche Notiz nicht zu finden (vgl. a. Mon. B. Index).
2277. Metz, Gotfridus de
50, 28. 1300. d Gotfredus de Metis VI solidos.
2378. Metz, Johannes de
45, 22 1296. d. Johannes de Messe X solidos.
2379. Metz, Stephanus de
46, 16. 1296. mag. Stephanus de Metis X solidos.
1335 Mai 15: Stephanus civis Metensis can. B. Simeonis Treveren.
(Töpfer, ÜB. Hunolstein I 171).
2380. Metzger, Johannes
141, 28. 1379 d. Meczker de Swevia ddt XV solidos.
396, 15. 1380. Johannes Metzeger ,procurator' (145, 19. 21. 27: Messeger).
143, 12. 1381 Fbr. 3. d. Johannes Mecziger rector parroch. eccl. in Stailikein
Constancien. diocesis ,testis' (cf. 396, 37. 397, 15. 30).
1370 Mai 12: Johannes Metzgher r. par. e. in Stallikon Const. d.,
in presbyteratus ordine constitutus, qui ut asseruit in artibus provectus
existit et in iure can. studens wird mit Kanonikat u. Präb. in e. SS.
Felicis etRegule i. Zürich provid. (G. L. A. Karlsr. — Vatik. Abschrr.i;
auch 1370 Sept. 26. Oct. 5 und 1371 Apr. 10 urkdl. (a. a. O.).
2381. Metzler, Johannes
282, 15. 1517. a d. Joanne Metzler Vratislauiensi unum florenum.
[284, 23. 1518. unum ducatum dedimus mutuo famulo dni Joannis Metzler, pro quo
predictus dns Joannes fide iussit].
I320, 9. sqq. 1540. d. Kilianus Jengkwicz, I. U. D., Septem libras et decem Bonone-
nos, quas nacioni dns Joannes Alezler, I. U. D., Vratislaviensis
debebat, eius nomine solvit].
Bekannter Gräcist. — Johannes Metzler, S. des Joh. M., der aus
Ungarn in Breslau eingewandert war. Frühzeitig (1507) verwaist. Studierte
in Köln (Kraftt, Briefe S. 199) und Leipzig (Schüler des Richard. Crocus),
ging dann nach Italien. 1519 Apr. 12 in Siena als Zeuge genannt. (,Joh.
Metzler Yratisl. in utroque iure Doctor'). Lehrt etwas später in Leipzig
das Griechische (^Hancke p. 240). 1525 nach Breslau zurück, wo er aus
eignem Antrieb, ohne Gehalt anzunehmen, an der Elisabethschule mit
ausserordentlichem Erfolg das Griechische lehrte. 1530 Sept. 2: Joh. Metzler,
der Rechten Doctor, wird nobilitiert mit Verbesserung seines Wappens
(Adelsarch. Wien). 1532-1534: Mitglied d. Rates (Cod. dipl. Sil. XI. iiii;
1533 — 38- Schulpräses (Gillet, Crato v. Cr. I 17); 1535—38: Schöffe
(Cod. d.): 1534—35: Landeshauptmann, t 1538 Oct. 2 (Epitaph in
S. Elisabeth i. Breslau: .Clariss. D. Joannes Metzler I. U. D. consularis
ordinis in hac republ. senior, collega, vir prudens, fidelis et in utriu.?que
orationis facultate, latinae et graecae celebris doctiss. Obiit a. d.
M. D. XXXVIII. d. II. Octobr.'). — Schrieb eine griechische Grammatik
(Vratisl. 1529 i 8". u. ö.); übersetzte Schriften des Plutarch (de liberorum-
Mii^aiild — Myleiidonk. 347
educatione. Fcf. ad viadr. 1554 8".) und Demosthenes (orationes Olj'nthiac.)
und interpretierte Ciceronis de senectute (Hagen. 1531. 8".). Interessierte
sich auch lebhaft für die Revision der Gerichtsordnung der Stadt Breslau
und veranstaltete eine Sammlung der städtischen Ordnungen. (Adam, \'. G.
ICtor. p. 67. sq.; Stobbe II 281 ; vgl. a. M. Freher p. 817 sq.; Hanke S 239 ff.;
Corp. Ref III. 632. 741.: IV. 1024. X 338; de Wette VI. 446; Schimmel-
pfennig i A. D. B.).
2382. Micauld, Nicolaus
325, 46. 1542. a d. Xicolao Micauld Bruxellensi dioc. Cameracensis dimidium
coronatum.
Das ihm von seinen Söhnen bei S. Gudula i. Brüssel gesetzte
Epitaph enthält wichtige Angaben zu seinem äussern Lebensgange:
■ Nicolai Micault, Equitis aurati , Indevelde, d'Oirpae, Huissinge et Dni
Praefectique in Binchio hereditarii, nati Bruxella anno 1518. XV. KI. Octobr.
patre Johanne Oistersteinii Dno Equite aurato et Vellens aurei Thesaurario
atque Aerarii regii Quaestore. Ipse Nicolaus indole & studiis ad virtutem
prudentiamque factus Carolo V Imp. et Philippo II Regi Catholico in
sanctiore consilio a consiliis ab anno 1554 fuit. Mox et Mariae laudatissimae
Reginae Hungariae, Caroli sorori, privatus et domesticus Consiliarius.
Proque ea et Regina Eleonora regum Galliae et Lusitaniae vidua legatione
bene et feliciter in Lusitaniam functus, in omnibus laudem prudentiae,
probitatis fidem, adhibuit & retulit, donec diuturno marcore a terrenis regibus
ad coelestem abiit anno 1589. XVII. Cal. Sept.* (Hoynck I 2 p. 746). Seine
Gattin, Maria Boisot, die ihm 14 Kinder geboren, war ihm schon 1579 im
Tode vorausgegangen (Hoynck lt. i. 592. lt. 2. 244. vgl. I. 214; Herckenrode,
Nobiliaire des Pays-ßas p. 1369).
2383. Michaelis, Johannes
115, aS. 1471. a d. Joanne Michaelis de Elpogen VI Bologninos.
2384. Michaelis, Mathias
ai6, I. 1471. a d. Mathia Michaelis de Lunaw.
1483 Matthi. V. Launau can. e. Warm.; 1490: cantor. 1492 be-
gleitete er den Bischof Lucas Watzelrode [s. d.j zur Königwahl nach Petrikau.
t 1495 Sept. 21 Epitaph im Dom zu Frauenburg (Prowe I i S. 172).
2385. Middelman, Johannes
174, 30. 1415. a d. Johanne Middelman et Alberto Weghewinde, sociis dominorum
predictorum de Hoya, ducatum unum.
1425 Mai 28: Z. Bologna (.Joh. Middelman art lib. mag.': Lib. sap.
i. St. Arch.). 1446 Joh. Middelman prouest vnser leuen Vrouwen
Kerken bj-nnen Hamborgh (^Staphorst I 2 p. 613); schon 1437 Nv. 29 in
dieser Stellung (a. a O. p. 190). 1489 Oct. 26 verstorben (Meyer, Hamb.
Schulwes. S. 223. 275. 381. 82. 91).
2386. Mihia, Heinricus de
44, 15 1295. d. Henricus de Mila XII solides.
In dem meissnischen Geschl. v. Milen (Mylin, Myla), dessen Stamm-
sitz Schloss Mylin a. d. Elster war, erscheint 1317 Mai 12 ein Heinrich als
Dienstmann des Vogts Heinr. d. Langen von Plauen (Adler' V 343). Aus
diesem Geschlecht stammt wohl auch Heinricus de Jlilin can. e. Numburg.
1366 (Braun, Naumburg. Dompröpste S. 30).
2387. Mylendonk, Bernhardus de
2/Z, 35. 1510. ad Bernhardo de Mildunck maioris eccl. Monasteriensis can. dimid.
ducatum.
Vielleicht ein S. des 1493 genannten Joh. v. Jlirlaer, Herrn zu Milen-
donk (s. Söhne nennen sich nur Jlilendonk) u. der Agnes v. Hoemen
(F. v. Oidtniann, Die Herren v. Milendonk aus d. Geschl. Jlirlaer i. Zs.
Aachen. G. V. XI 8 ff 1.
348 Mylenhort - Minncnpeok.
2388. Mylenhort, Rymboto de
66, 28. 1314. d Rvmboto de Milnhort ■ ) canonicus ecclesie Evstitensis dvoc. eiusdcin
ddt'XXIV solidos.
■'■) factum episcop. Eystetten.
Der Eichstätter Bischof dieses Namens regierte 1279 — 1297 Aug. 27
(Garns). — Wir haben demnach einen jungem Reimboto hier vor uns,
vielleicht des Bischofs gleichnamigen Bruder, der gleichfalls can. Eistett.
war (1294 Mai 27: Reimboto, B. v. Eichstätt und sein Bruder Reimboto
V. Milnhort: Left'lad, Regest. B. v. E. IIi. y 1360 i.Ramungus de Meylnhart,
can. Eystett., subdyaconus t anno LX..': Necr. e. Eistett. i. A. R. Arch.
München).
2389. Militis, Wernherus
131, 20. 1368 Wernherus Militis dedit XVIII solidos.
Lüneburger Familie (Büttner, Lüneb. Patrizier). — S. des Johannes M.,
Neffe des altern Wernh. Militis ppos. e. Hamburg. (1389). 1380 Apr. 4
Wernherus M. decan. B. M. Hamburg. (Staphorst I 2 p. 158); ebenso 1386,
1389, 1394, 1400, 1410 (a. a. O.), c. 1419: ppos. e. Hamburg, f c. 1426—29
(Staphorst II I p. 698a. ); als verstorben erwähnt 1431 (Mayer, Schulwes. i.
H. S. 374, 385, 395) [nach Büttner war er der S. Heinrichs u. der Beke
V. d. Möhlen].
2390. Miltitz, Carolus [de]
2.72, 22. 1510. a d. Carolo Miltitz unam coronam.
S. des Sigismund v. M. (Flafhe, s. u.; nach König (Collect, auf d.
K. Bibl. zu Berlin), S des Heinr. v. M. zu Scharfenberg und der Elis.
v. Schönberg). — 1508 Jul. 5 Köln (.Karolus de Myltytz mysen. dioc.').
1514 Nv. 5: Leo X bewilligt mag. Carolo de Miltitz der. Misn. d. das von
Simon de Poitiis resignirte officium scriptiorie litter. apost. (Hergen-
• roether I 767). 1517 Oct. 3 Rom: ,e5t hie d. Carolus Miltitz, quem nosse
te puto, iuuenis alacer, sollicitus et impiger, scriptor et camerarius
apost., magno praeditus favore plurimorum et gratia Pontificis, ciuitati nostre
maxime amicus et mihi a puero, cum esset Colonie ben'gnus et familiaris,
quo nunc non est inter Germanos hie famatior, inter tot quae obit negotia'
(Cochlaeus a. W. Pirkheimer i. Heumann, Doc. litt. p. 381). \'erwendete sich
auf Ersuchen der Wittenberger Universität für Luther (1518) u. erwirkte,
dass dieser sich in Augsburg verantworten durfte. Geht 1518 in der
Luther'schen Sache selbst nach Deutschland (s. Credenzbrief dd. 24. Oct. 1518
i. Haupt- St. Arch. zu Dresden No. 9425: de fide et integritate dilecti filii
Caroli Militz clerici Musinen., Notarii et cubicularii secreti et Nuncii
nostri). 1519 Jan. 3: erste Unterredung mit Luther zu Altenburg: zweite
Unterredung m. Luther in Liebenwerda a. 3. Oct 1520. 1519: can. eccl.
Frising. : resign. i. demselben Jahre. Er besass die Propstei der S Florin-
kirche zu Koblenz (Brower et Masen ed. Stramberg p. 224): ferner je
ein Kanonikat a. Dome zu Meissen, am Dome zu Mainz u. an der
S. Albanskirche ebendaselbst (Joannis II 231). -j- 1520 Nv. 20 durch
Ertrinken im Main, unweit Steinau u. wurde i. Dom zu Mainz begraben.
I Sleidan. Comment lib. II: Pantaleon III 70: Spangenberg, Adelsspiegel II 189:
Peccenstein, Theatr. Sax. I 80: Albinus, Chron. Misn. f. 341; Seckendorf,
Hist. Luth. lib. I sect. 24. § 47; Cj'prianus, Nutzliche Uhrkunden zur Ref.-
Gesch. I 377 ff". II 38 fr.; Wippel. Misn. litt. sect. II § 22: Löscher, Ref. Dokum.
II 552 .Vom Anfang der Miltitzschen Handlung' m. Aktenstücken vgl. III 6 ff.
u. 92 ff.: J. C. Seidemann. Karl v. Miltitz. Kanonikus z. 3Ieissen, Trier. Mainz,
päpstl. Kammerherr u. Nuntius ap. Eine chronol. Untersuchung zum bessern
\'er3tändni3 der Quellen. Dresd. 1844: Flathe i. A. D. B.)
2391. Min, Nicolaus de
100. 10. 1337. ad. Nicoiao de Min ^Z)(;;;;;/i/H.'V Caminensis dyoc. X solidos (cf 100, 12).
2302. Minnenpeck, Arnoldus dictus
59, 41. 1309. d. Arnoldus dictus Minnenpeck X solidos.
61, 37. 1310. Arnoldus Mynnenbeke II solidos &: VI denarios.
Minnigerode — Mitzlaff. 349
1301 Arnold, de Munenpach can. Eistet. (Mon. B. XVI 310). 1336
Arnold, de 3[innenbach can. Frising.: 1342 decanus Frising. (Münch.
Hofbibl c. g. No. 1718). 1344 Fbr. 24 Vertreter des Eichstätter Kapitels
(Schunck Beitrr. z. Mainz. Gsch. IV 257); 1345 Nv. 11 (Regg. B. VIII 54).
t Nv. 2 (,Arnoldus de Minnenpach can., subdiac. obiit Necr. Eistett. ms.).
Bekannter Diplomat Ludwigs d. B. (Hundt, Stammb. III 479; Böhmer No. 1354;
Act. Vat. No. 1465. 97; Riezler, Litt. Widersacher S. 311).
2393. Minnigerode, Johannes de
256, 37. 1600. Johannes de Mynningrade (familiaris Ilkistr. principi.s et d. d. Joh.
iun. Saxonie [s. d.|).
Hans V. M. der jüngere, gen. ,der Römer', gb. 1473 Apr. i als S. des
hzgl. Braunschw. Grubenheg. Vogtes Hans v. M. auf Schloss Herzberg u. der
Magdal. v. Westernhagen. — 1483 WS. i. Erfurt (.Johannes de Munnigerode
nobilis tm'). Erkauft 1498 den Burgsitz auf dem Wall zu Gieboldehausen;
1500 Burgniann zu Gieboldehausen u. Amtmann zu Lindau a. Südharz.
1519MZ27: in Diensten Hz. Heinrichs v. Braunschweig auf 6 Jahre
für 60 fl. jährlich. i5i9jun. 28 auf Seiten Heinrichs d. j. v. Braunschweig
fechtend i. d. Schlacht auf der Soltauer Heide gefangen (Hildesheimer
Stiftsfehde), ca. 1525 kurniainzischer Vizedom auf dem Rüstenberg
i. Eichsfeld (Guden. C. d. m. I 983); zog gegen die Bauern bei Mühlhausen.
1546 Oct. 26 erscheint er als Befehlshaber auf Schloss Herzberg während
der Abwesenheit des Hz. Philipp v. Br. Grubenhg. (Marx, Fürstent. Grub. II 3).
Zum letztenmal urkdl. 1550 Mai 21. Starb bald darnach: beigesetzt i. d.
Pfarrkirche zu Gieboldehausen. — 1530 hatte er in seiner Herrschaft
Allenberg, 1540 in Salzderhelden die Reformation eingeführt. War in
erster Ehe mit Anna v. Grone, dann mit Kath. v. Rüxleben vermählt (Mitt.).
2394. Minorivilla, Henricus de
aao, 3. 1475. d. Henricus de Minori villa'-').
*) Henricus de minori Villa qui cum fuerit Flamingus
non est reputatus de nacione (al. m.).
Henr. Deulin de Minorivilla, can. et scolast. Tornacensis, Decr.
Doctor 1472 Jan. 18 ad concilium universitatis Lovanien. admissus: Rhe-
torices lector Ordinarius in facult. art. 1490 Jun. 25: Henr. Deulin de
Minorivilla Doctor et Professor SS. Canon um ordinär, et primär., zu-
gleich städtischer Syndikus (Fast. Ac. Lov. p. 173. 155).
2395. Mistelbach, Johannes [a]
253, 9. 1499. a d. Johanne Misselbeke dioc. Ratispanensis dimidium florenum.
Fränkisches Geschlecht; Stammsitz Schloss Mistelbach an d. Mistel,
bei Bayreuth (Biedermann, Gebürg tab. 137). - 1496 Ingolstadt f,Joan.
a Mislbach'). Hans M. zu Lintach, S. Wolftgangs, verm. m. Anna v. Merolz-
heim. Hofmeister des Bischofs v. Freising, f 1542 (Preu'sches
ms.-Hofbibl. Münch.).
2396. Mitra, Wildericus de
131, 33. 1368. d. Wilderii'us de Mitra canonicus Wormaciensis ddt solidos XX.
Stammbaum des Geschlechts von der Hauben (Hüben) bei Hum-
bracht t. 37; daselbst ein Wildericus genannt (t 1445), der jedoch mit dem
hier Erwähnten nicht identisch sein kann.
3397. Mitzlaff, Gregorius
^59i 37- 1501- d. Gregorius Mitzlaff vicarius eccl. beate Marie virginis dioc.
Camminensis 8 Bologninos.
1494 Apr. 20 Rostock (.Gregorius Mysslaff de Stolp ddt II mr •).
1496 WS. Erfurt (, Gregorius MislalV Stolpensis'). 1498 Dz. i Greifs wald
(.Gregorius Mitslaft de Stolp Camin. d.'). V'on diesem Gregorius M. scheint
ein Georgias Mitzlaff de Stolp unterschieden werden zu müssen, der
1497 Mz 17 i. Rostock immatrikuliert wurde. Ein George M. erhielt i. J.
T490 eine Vikarie in der Kirche zu Stolp und im Nv. 1495 zwei weiteic
Altarpfründen daselbst (Clempin, Dipl. Beitrr. S. 14. No 94. No. 644 No. 657I.
350
Moes — Moll
2398. Moes, Thomas
166, II. 1413. d. Thomas Moes canonicus Warmiensis et Wrateslaviensis ac
literarum apostolicarum scriptor de Slezia III ducatos.
1396 i. Prag (, Thomas Mas de Eibingo': bacc. art.i. 1408 Nv. 9:
Thomas Mas can. Waimien ; ebenso 1412 Jan. 3 (Cod. Warm. IH. 446. 478).
1417 Oct. 16; 1419 Aug. 22 can. Wratil. (Liegnitz. ÜB. S. 313. 317). 1427
Aug. 29: archidiac. eccl. Wratisl.; 1429 Jan. 22, 1431 Sept. 27: decan.
e. Wratisl. (Zs. V. Schles. G. 24. 283. 284; He3'ne III, 1116). 1419 Mai 17
administrator vicarius in spiritual. eccl. Wratisl. 1430 Mz 20; 1433
Jul. 3 (Cod. d. Sil. IX. No. 817. 870. 874. vgl. a. Pfotenhauer i. Zs. V.
Schles. G. 28, 444a).
2399. Moy, Henricus
150, 43. 45. 49. 1389. Henricus Moy ,procurator'.
151, 6. 1389. 90.91. Henricus Moy de Breda*) Leodien. dioc. solidos XV (cf. 151, 14).
399, II. 1393. Jan. 13. Henricus Moy de Breda Leodien, diocesis procurator antiquus
übergiebl den Nachfolgern das Inveniar.
■■) postea decanus S. Crucis Leodiensis (al. m.).
1393 Mai 14: Lic. in Decretis Bonon. (.Scruptinium dni Henrici
de Breda ... f. ab omnib. approb. n. d.': L. s. i. pont. I).
2400. Moibanus, Gamaliel
336, 41. 1558. d. Gamaliel Moibanus Vratislaviensis libras duas.
1550 Apr. 30 Wittenberg (.Gamaliel Moibanus Watislaviensis').
3. S. des Breslauer Reformators Ambrosius Moibanus u. der Anna Broncke.
„Von dem dritten Sohn Gamaliel wissen wir nur, dass er als Erzieher
mit einem vornehmen Schüler sich in Italien aufgehalten hat und von dort
1561 zurückgekehrt ist" (P. Konrad, Ambrosius Moibanus S. 80;. Wenn
dies richtig ist, so ist er später zum 2. mal nach Italien gegangen, da er
1564 Jan. 10 und 1565 Fbr. 12 als Zeuge in Pisa erscheint (.Gamaliel
Moybanus Vratislauien.').
2401. Möckelius, Philippus
339, 10. 1561. d. Philippus Möckelius Sleidanus medium coronatum.
2402. Mockewitz, Nicolaus
217, II. 147a. a d. Nicoiao Mokewicz ecclesie Wratislav. canonico XIII Bologninos.
218, 20. 1474. Nicolaus Mochviz canonicus Wladislaviensis .procurator' (cf. 218, 30;
219, 6. 8. 12).
Erscheint v. 1470 — 80 als Pfarrer zu Neumarkt (1470 — 80), 1479
Oct. 18 u. Dz. 19 als can. e. Wratislav. (Cod. d. Sil. IX No. 1055. 571.
t 1480 in .hohem Greisenalter' (Heyne III 647. 1203).
2403. Molendino, Petrus de
170, 31. 1419- a d. Petro de Molendino S. Salvatoris Traiectensis Bolendinos XX.
1417 Köln (,M. Petrus de Molendino Col. d., leg., s.')- 1423 Jun. 4:
Mag. Petrus de Molendino de Noviomago Z. i. Bologna (Lib. sap.). 1424
Jul. 19: Leg. Doct. Bonon. (Jul. 7: ,exam. i. iure civili Petri de Molendino
de Alamania'; Jul. 19: .conventuatus fuit d. Petrus'..: Lib. sap.). 1452:
decan. S. Pauli Leod. (Keussen i. Köln. Matr. I 156. a).
2404. Molenvelt, Nicolaus
161. 38. 1408. d. Nicholaus Molenveit de Wismaria X Bologninos.
Eine Wismarer Familie Molenvelt ist nicht bekannt; doch erscheint
daselbst eine Familie Molen wolt (Meckl. ÜB. 6193. 6890; vgl. Lischs Jahrbb.
LIII 356).
2405. Moll, Nicolaus
198, 41. 1453. Nicolaus Moll socius (d. Walthasaris Straus).
199. 16. 1454. d. Nycolaus Moll de Nordling Augustensis dyoc. X solides.
199, 7. 1454. Nycolaus Moll de Norlingen capellanus Augustensis dyoc. .procurator'.
199. 21. 1454. Nicolaus Moll .procurator' solvit penam V solidorum.
1456 die Mollin (des Herrn Hansen Schmidlin seligen Schwester),
unsere Bürgerin, mit ihrem Sohne, dem Doctor Niclaus Mollen (Nördl.
Wollen - Moller.
351
Ratsprot. 1456). 1462 Fbr. 5: Nicolaus VVirtt, den man nennt Mollen, Kaplan
auf dem mittlem Altar der St. Jörgenkirchen zu Nördlingen,
quittiert über den Empfang von 20 fl, welche ihm die Stadt Nördlingen a.
s. Pfründe schuldig war (Siegel: Schild mit 2 gekreuzten Schlüsseln —
Nördl. St. A.). 1462 Aug. 15: Nicol. 3Jol erhält v. d. apostolisch. Kammer
e. Bulle über d. Pfarrkirche zu Eglofs u. Jac. Frisch über diejenige zu
Leutkirch ausgehändigt, nachdem sie durch Urk. v. 1462 Jul. 24 d. Erlaubnis
zum Tausch erhalten haben (Württ. Gschq. 2, 511). 1466 Jan. 3 Rom: Brief
des Kaplan Nicolaus Moll, Doctor a. d. Rat zu Nördlingen (Nördl. St. A.).
1468 Herr Niklas Moll, Doctor der geistlichen Rechte, Pfarrer zu Steinach,
Regensburg. Bistums (Nördl. St. A.). 1471: Franz Schäufelin d. ä., Bürger z.
Nördlingen, vkft a. Dr. Niklas Wirt, gen. Moll, Pfarrer zu Steinach, sein
Haus nebst Hofrait auf dem Leutberg bei Nördlingen (ibid.). 1474 Mz 9
Her Doctor Moll, ein Geisdicher Augsburger Bistums, Z. i. Nördlingen
(ibid. — Mitt.i.
2406. Alollen, Steflanus
99, 7. 1336. d. Steffanus Mollen dyoc. Constanciensis VIII solidos.
2407. Moller, Joachimus
330, 7. 1545. d. Joachimus Moller Hamburgensis libras quattuor.
S des Hamburger Ratmanns Joachim M. (vom Hirsch) und der Anna
Nigel (f 15741. geb. 1521 Sept. 25. 1535 Juli i. Wittenberg immatr., wo
er 1542 Fbr. 9 von der philos, Fakultät für besondere, dem an der Hand
erkrankten Melanchthon erwiesene Dienstleistungen zum mag. art.
promoviert wurde (Kösdin III 13. vgl. das ihm vom Dekan der phil. Fakult.
z. Wittenberg am 6. Jan. 1546 ausgestellte Zeugnis, abgedr. i. Slechtbok,
Beil. No. 13: ,hac se doctrina cum instruxisset, addidit et iuris civilis
cognitionem. Et suam fidem et industriam nobis probavit, cum in conventu
in orbe Vangionum et deinde Ratisponae comitatus Philippum Melanch-
thonem praecipua scripta, quae de controversiis ecclesiae publicae exhibilae
sunt, sua manu scripsif). Melanchthon widmete dem 25jährigen seine
Collatio actionum forensium Atticarum et Romanarum. Zahlreiche Briefe
Melanchthons an ihn (1545 — 60) i. Corp. Ref. (X 390 u. III 1209. 27. 30. 137).
1547 Dz. 22: I. U. D. Ferrariensis (.Joachim. Moller natus patre Joachimo
Moller nobili viro ac senatore civitatis Hamburge in Saxoniastuduit Padue
et Bononie; promotores fuerunt Lud. Cattus et Jac. a Banchis'). Aus
Italien zurückgekehrt: Rat in Diensten Hz. Ernst des Bekenners von
Braunschweig-Lüneburg; während der Regentschaft V'ormund der
Söhne desselben. „Er trat streng in die Fusstapfen (seines Vorgängers)
Hans Forster |s. d.| aus Hessen, der entgegen den Bestrebungen des
L'rban. Rhegius alle Klöster einziehen und zur Abtragung der fürstlichen und
Landesschulden verwenden wollte, während Rhegius daraus Fonds für die
Kirchen und Schulen zu bilden strebte. Auch des alten Kanzlers Arbeit,
das nach Unabhängigkeit strebende Lüneburg wieder straO unter den
Herzog zu beugen, ging auf den Jüngern Nachwuchs über." (Krause, i. A.
D. B.). Er empfängt 1562 das in ein Rittergut verwandelte Kloster Heiligen-
thal bei Lüneburg als Lehen und bald darauf auch ein Burglehen zu Rethem
a. d. Aller, welche Güter z. Z. noch im Besitz seiner Nachkommen (der
Herren v. Möller auf Heiligenthall sind. 1570 wurden ihm die von K. Karl V
seinem Vater verliehenen, bisher unbenutzten Adelsrechte bestätigt. Ver-
mählt mit Anna Clammer, welche ihm 7 Söhne schenkte. 7 1588 Aug. 2
zu Bardewik (S. Epitaph in Schlöpkens Bardowiekisch-Chron. S. 455 und
bei Rotermund s. u.). — -Schrieb als Student in seines Vaters Auftrag nach
dessen Aufzeichnungen das Moller'sche Sleciitbok hrsg. v. Otto Beneke
Hamburg 1876. Hat sich auch durch Herausgabe vcn Alb. Krantz. Metro-
polis (Bas. 1548. 681 verdient gemacht. Auf der Dresd. Bibl. hdsch. v. ihm
De captivitate Henrici Molleri (Schnorr, Katal. Bd. I C. 65 No. 37;
Slechtbok S. XIII 66. 88; Heilage 13. 14; Cimbr. litterata I 427; Rotermund
i. Vaterl. Arch. f. Ilannov. II 352-56; Krause i. A. D. B. 22, 125 fl.).
352
Moller — Moliie.
2408. Moller, Johannes
270, 2.5. 1508. d. Joannes Moller Hamburgensis quinque Carlinos.
273, 18. 1511. Jan. Johannes Moller Hamburgensis: ,sindii:us'.
^73) 38- 1511- Johannes Muller Hamburgensis: ,procurator substitutus' — gelit ab.
278, 38. 1515. a d. doctore Joanne Maler (1) X Carlinos.
341, 47. 1515. Dz. 17. egregius vir d. Johannes Moller alias Molitoris Hamburgen-
sis, qui alias inclite Germanice nationis ,procurator surrogatus' in
locum dni licentiati iuris Caesarei Meynardi Thobingk Luneburgensis
extitit, insignitus Bononie in utroque iure anno nostre salutis
millesimo quingentesimo quintodecimo , decima septima mensis
Decembris dono dedit X carlinos.
1512 Mai 4: Leg. Lic. Bonon. (, examin. et approb n. d. et licent.
fuit in iure civili nobilis scholaris d. Job. Moller Alam. civitatis Hamburg.':
L. s. i. c. I). 1515 Dz. 17: Decr. Doct. Bonon. (Dz. 14: ,disp. f. c. d. Joanne
Moller filio Evrardi ciuis Honburg. d. Brem.'; Dz. 17: ,exam. f. d. Joan.
Moller . . et f. appr. n. d. et habuit insignia a. d. Augustino Bero': L. s. i. p. Ii.
Aus dem Geschlechte der Moller vom Baum stammend, Bruder des be-
kannten Rostocker Theologen Barthold M. (A. D. B. 32, 122), eifriger An-
hänger des katholischen Glaubens (Sillem, Reform, i. Hamburg S. 54—56).
Verfasser eines römisch gefärbten Berichts über die Reformation in Hamburg
(abgedr. bei Lappenberg, Hamb. Chron. i. niedersächs. Spr. S. 5431?.); ist
nach Lappenbergs Vermutung auch Verfasser von plattdeutschen Spott-
liedern auf die Reformation (Zs. f. h. G. 2, 230). 1527 disputierte Doctor
iuris Johannes Moller im Verein mit seinem Bruder Barthold und Hennig
Kissenbrügge [s. d.] mit den drei evangelischen Predigern zu Hamburg
(Sillem a. a. O. S. 73). Er war, wie es scheint, canonicns minor, eccl.
Hamburgen., trat aber später aus dem Kapitel und aus dem Priesterstande
aus. Lebte noch 1532. — Über die Schwierigkeiten, seine Personalien
festzustellen vgl. Lappenberg S. XXXIV — XXXVII, auch sind die dort
von L. gegebenen Notizen mit seinem Studium in Bologna von 1508 — 15
schwer zu vereinigen.
2409. Moller, Theodoricus
338, 34. 1561. d. Theodoricus Moller Hamburgensis libras quattuor.
Aus dem Geschlechte der Moller vom Hirsch, Bruder des Joachim
M. [s. d.] — 1531 Mai 3 Wittenberg (, Theodoricus Möller Hamburgensis');
1555 Juni i. Rostock (,Theodorus Mollerus Hamburgensis'). 1562 Padua
(,Theodoricus Möller Hamburgensis'). .Dirick Moller. Hm Joachims Sohn,
natus A°- 1534, postridie Nicolai (7. Dz.), hat auf vielen Vniversitäten in
Deutschland!. Franckreich vnd Italien studiret. vnd wie man vermeinet,
doselbst in Doctorem Juris promoviret, war schon von Hertzog Johan
Albrecht zu Mechelnburg bestellt, ein gelarter junger Man, starb zu Padua
(1563), alda er in monasterio nationis Germanicae begraben ligt. Seine
Brüdere haben ihm ein Epitaphium procurante Eberhard Twestrengen
Consobrino, al Eremitano im Vmbgang setzen lassen' (Dat Slechtbok.
Geschlechtsregister der Hamburg. Familie Moller vom Hirsch, vfsst. i. J.
1541 V. Joach. Moller Ratmann. Hg. v. O. Beneke. Hambg. 1876. S. 72.) —
In d. Akten d. Deutschen Nation in Padua (f. 936) findet sich flg Notiz:
,1564. Apr. I moritur doctiss. ac magna expectatione vir dns Theodoricus
Möller Hamburgensis, qui cum inscriptus in Matricula inueniebatur, comi-
tantibus omnibus Germanis in Commune Nationis sepulcrum allatus est.'
Sein Epitaph (L. Schrader f 24: Cimbria litter. I 4351: ,Theodorici Molleri
Patricij Hamburgen. ingenij & summae expectationis I C. anno MDLXIII
defuncti aetat.: XXIX anno nondum completc Ein Brief Theodori Moller
ICti ad Joach. Camerarium in Bibl. Monac. (Coli. Camerar. vol. B. No. 169).
2410. Molne, Johannes de
134, 21. 1370. d. Johannes de Molne XXIIII solides.
Vielleicht identisch mit Johannes Molner clericus Zwerin. dioc. 1394
(Danneil No. 35).
Molshcim — Monachus. 3=3
241 1. Molsheim, Coiiradus rector eccl. in
Si, 6. 33. 1312. Conradus rector ecclesie in Molsheim bürgt für Henricus de Elten-
hcini; wird mit diesem aus der Nation ausgeschlossen.
.^\j.. Molsheim, Otto de
36, i6 1289. d. Otto de Molensheim VIII solidos.
1299 erscheint ein Otto dict. Kembere de Mollesheim miles Argentin.
(Spital. Arch. Strassb. L. XV). -j- .Otto laicus de Mollesheim' (Seelbuch des
Strassb. Münsters).
2413. Monachi, Johannes
131, 23. 1308. d. Johannes qu. Bertoldi dicti Monachi de Eibingo clericus Warmien-
sis' ddt VI solidos.
1371 Jun. 7: Johannes Mönch von Elbing, notarius Nicolai episc.
Pomesan.; 1375 Oct. 7 — 1377 Jun. 12: can. e. Pomesan.; 1377 — 1409 episc.
Pomesan. ■]• 1409 Mz. 7 (Scrr. r. Pruss. V397. 398. — Mitt.j.
2414. Monachus (Mönch, Münch), Johannes
63, 9. 1311. d. Johannes dict. Monachus canonicus Basileensis, iuratus, contribuit
III libras.
65, 20. 25. 1313. Johannes Monachus can. Basil. ,procurator'.
66, 3. 1313. Johannes M. geht ab.
Nach Stumpf. Chron. gab es nicht weniger als 10 Familien dieses
Namens in der Schweiz (vgl. über d. Geschlecht besonders: Regesten,
Siegelabdrücke, Stammtafeln 2. G. des edlen Geschl. Mönch v. Arnold
Münch in Rheinfelden. 4 Bde. 2". ms. Univ. Bibl. Basel). — 1303 Jan. 7:
P. Bonifac. VIII verleiht Johann, dem Sohne des edeln Conrad Münch, ein
Kanonikat am Dome zu Basel (Kaltenbrunner No. 516). 1320 Jul. 10:
Joh. Monachi de Basil. can. eccl. Turic. (Herrgott T. IV F. II p. 186). 1334
Joh. Monachi thesaurarius eccl. Basil. urk. (G. L. Arch. Karlsr.: Necrol.
Basil. j. t 1371 Sept. 28: Johannes Münch prep. eccl. Basil. (Helv.sacr. I321.
2415. Monachus, Conradus
127, 32. 1365. Conradus Monachi (frater d. Rudolfi) sex libras & XII solidos
130, 35- 1367. d. Conradus Monachi Scolaris eccl. Basiliensis pro duabus vicibus
ddt X soHdos. *
1360 Apr. 29: Conr. Monachi provid. m Kanonikat i. Speyer (Glaser
No. 52). 1361 Jan. 22 Conrat der munch von Lantzkron custer der hohen-
stifft Basel (Trouillat 1\' 163); 1366 Apr. 14: scolasticus e. Basil. (1. c.
IV 231), erscheint i dieser Würde bis 1371. 1381 Nv. 29: ppos. e. Basil.
(1. c. IV 409). 1393 Aug. 15: einstimmig zum Bischof erwählt (^IV 559);
erscheint als erwählter Bischof 1393 Sept. 13 (Uß. Basel I 530), resigniert
und erscheint wieder als Propst 1393 Nv. 11 (ÜB. Basel I 573. 591. 604).
■]■ 1402 Aug. 24 (,IX Kai. Sept Conradus Monachi ppos. h. e. qui sepultus
est iuxta vetus campanile ante altare S. Barbare': Necr. Basil.).
2416. Monachus, Petrus
70, 42. 1316. d. Petrus Monachi custos Lutebacensis Basileensis diocesis pro se et
magistro Olrico III libras & dimid.
1315 Apr. 6 her Peter Munich der custer von Lutembach (Rap-
poltstein. ÜB. I. 230, 41). 1326 Nv. 22: .Peter Münich der custor von
Lutenbach und Johanne Froweler dem man sprichet Rutzener bürgere
von Basel schwören der Stadt Strassburg Urfehde, von der gevengnis
wegen, so her Johannes Markx ein ritter und ein burger von Strazburg
vieng hern Peter den custor und Johannese Froweler die vorgenanten von
hern Hetzel Mark.K wegen sines bruders und ouch von des entheltnis
wegen, so die vorgenanten bürgere von Strazburg enthieltent in irre stat ge-
vangen hern Peter' (Strassb. ÜB. 11 421 f). 1331 ^Iz 26: Ritter Heinr. v. Hunger-
stein u. Ludw. V. Buettenheim präsentieren dem B. Rudolf v. Konstanz den
Peter Münch, Thesaurar v. Lautenbach, als Kirchherrn (Regg. ep. Const.
4260). J352 Sept. 6: Petrus Monachi custos eccl. Lutenbacensis (Trouillat
IV 31). 1356 Nv. 24 ist durch seinen Tod die Pfarrei Eschbach Const. d.
erledigt (Regg. ep. Const).
Deutsche Studenten in Bologna. Li
354
Monachuii — Monte.
2417. Monachus, Rudolfus
117, 31. 1365. Rodolfu^ Monarhi cantor Basiliensis XLIIII solides.
laS, 10. 1366. d. Rudolfu> Monaihi cantor Basil XVI solides quos addt XLIIII solidi>
anno elapso datis.
iz8, 44. 1367. Rudolfus de Basilea cantor eiusdem ecclesie .procurator' (cf. 385,
5. 18; 386, 14).
131, 29. 1368. d. cantor de Basilea solvit V solidos (pro pena).
1351 : Radulph. natus Burchardi Monachi de Landskrone mit Kanonikat
u. Präb. in eccl. Basil. provid. (G.L. A. Karlsr. Vatik. Abschrr.). 1373
Mz 15 Rudolf Munch senger der kirc he z. Basel fUB. Basel 483, 19): auch
1375 (Necr. e. Basil. No. 3 i. Karlsruhe). 1382 Jul. 28 decanus e. Basil.
(Trouillat I\' 417): auch 1386 Mai 26 (ÜB. Basel 483) u. 1393 Mz 31 (Karls-
ruhe). ■;• 1396 Mz 19 (,XIV. Kai. Apr. a. d. 1396 obiit Rudolf. Monachi
de Lantzkron decan. e. can. h. e.': Trouillat IV 559 a. i).
2418. [Monachi], Heinricus magister Johannis
1368. (cf. Johannes Monachus.]
2419. ]Monachi], Ulricus, magister dni Petri
70, 43. 1316. d. Ölricus magister d. Petri Monachi [s.d.].
2420. Monburnen, Hugo de
52, 40. 1301. d. Hugo de Monburnen XX solides.
2421. Monsterberger, Laurentius Michaelis
191, 7. 1444. a d. Laurentio Michahelis Monsterberger de Prussia vicario Wrati^-
laviensi solides IX.
144.6 Fbr. 26: Lic. i. Decr. Bonon. (1445 Aug.ii .disp.f cd. Laurentio
de orusia'. — 1446 Fbr. 26 .examin. f. d. Laurentius Michaelis Monsterberg
de Pruscia et approb. promotusque per . .'). — T447 Jun. 18: Decr. Doctor
(,d. Laurencius de Prusia recepit. publicam sui doctoratus': L. s. i. p. I). —
1449 Nv. 17 Laurentius Monsterberg, licentiatus (Ii in decretis, can. Wratis-
lav. Ebenso 1460 Jan. 23 (Zs. f Schles. G. 5, 154. 156). Das Kalendarium
des Kollegiatstiftes zum h. Kreuz in Breslau giebt den 5. Oktober als den
Todestag unseres L. M. an (Zs. 7, 325. vgl. Zs. 28. 446. a.).
2422. Montalt, Wilhelmus de
56, 31. 1305. d. Wilhelmus de Montalt XL solides.
2423. Monte, Arnoldus de
211, 31. 1467. presentati sunt libri una cum cista nationis honorabilibus viris d.
Arnolde de Monte necnen d. Apazz Kol de Gupen, nationis pro-
curatoribus electis.
2424. Monte, Balduinus de
189, 2. 1441. Baldewinus de Monte professus monasterii S. Michaiis in Luneborch
|cf. Harneydus de Wrestede].
1433 SS. Leipzig (.Baldewinus de Monte de Lunenburg XI.').
2425. Monte, Bodo de
46, 38 1296. d. Bodo de Monte apud Medeburg V solides.
Bodo (II) abbas monasterii S. Johannis Baptistae in Monte extra muros
Magdeburgenses (= Kloster Berge): 1313 — 1328 (Magd. Geschbll. 24, 187.
cf. Riedel A \'III. 230. suppl. 13 f. etc. vgl. Holstein. ÜB. Klost. Berge.
Index).
2426. Monte, Fridericus de
82, 17. 1323. d Fridericus de Monte de Brichzia ddt X solides.
2427. Monte, Heinricus de
63, 9. 13 II. d. Heinricus de Saxonia dictus de Monte, iuratus. X solides.
2428. Monte, Johannes de
41, 2-. 1292. d. Johannes de Monte XII solides.
Monte — Montfon. 355
2429. Monte, Wernherus de
92, 14. 1332. a d. Wernero canonico Havelbergensi XVII solidos.
93. 38. 1334. d. Wernerus oanonkus regularis eccl. Havelbergensis ,procurator
substitutus'.
.<)4, 27. 1334. Werneru!^ de Monte can. regularis eccl. Havelberg. ,procurator
subst. . . .' (cf. 94, 7. 30. 32; 95, 11; 356, 36.)
■2430. Monte Leonis, Heiniicus de
244, 8. 1492. a d. Henrico de Monte Leonis de Treveri VI grossetos.
Vielleicht de Ponte Leonis?
2431. Monte SS. Apostolor. Petri et Pauli, Cunradus de
105, ig. 1343. a fratre Cunrado de Monte Sanctorum Apostolor. Petri et Pauli
X solidos.
2432. Montfort, Ali'ardus de
184, 17. 1437. d. Alfardus de Montford solidos decem.
185, 42. 1439. d. Alfardus de Montfurd eccl. parrochialis in Polsbrock rector et
canonicus S. Marie Traiectensis .procurator' (cf. 187, 29).
■188, II. 1440. Alfardus de Montfort ddt VI solidos . . .
1437 i. Köln (,01iv. de Montfort, Trai. d., iur, solv.'). — 1444 Dz- 10:
Lic. i. Decr. Bonon. (.examin. f. d. Alfardus de Alamania . . appr. f. ab
octo, reprob, a quattuor': L. s. i. p. I).
2433. Montfort, Johannes Jugo
230, 29. 1482. a d. Johanne Jugo de Montiforti clerico Constanciensis dyoc. VIII
grossos.
1465 SS. Basel (.Johannes Hugonis de Montfort bacc. Wyenn.l.
2434. Montfort, Rudolfus comes de
54, 20. 1303. d. Rudolfus comes de Monteforti VI libras.
Die beiden Burgen Montfort i. Bz. Feldkirch i. Vorarlberg. — 2. S.
Rudolfs I Gf. V. Montfort- Feldkirch (f 13021 und der Agnes v. Württem-
berg-Griiningen. — 1310 erscheint er als Dompropst z. Chur (Regg. ep.
Const. No. 3902) ; Sept. 9 desselb. Jahres v. B. Siegfried z. Stellvertreter u.
Verwe.ser auf 10 Jahre ernannt, und an demselben Tage zum General-
vikar in spirit. et temporal. (No. 3903). Von der Mehrheit des Kapitals
zum Bischof v. Chur gewählt, gegen Marq. v. Dientzum [s. d.], dann v. P.
Joh. XXII 1322 Mz 19 z. Bischof ernannt (No. 3937); derselbe gestattet
ihm auch d. Pfarrkirche Tirol, dioc. Cur., deren Kirchherr er ist, 2 weitere
Jahre zu behalten. — 1322 Oct. i: P. Johann XXII versetzt Rudolf
Erwählten v. Chur nach Konstanz (No. 3942). 1334 Mz 27 i. päpstlichen
Banne, verfeindet mit s. Geistlichkeit (No. 4350. 51. 52). (.Schulthaiss, Konst.
Bist. Chron. i. Frbg. Diöc. Arch. 8, 38; Pistorius Scrr. r. G. III 751; Herrgott.
Geneal. Habsb. T. II. P. II, 638; Krüger, Gf. v. Werdenberg 156. 160 f.;
Vanotti, Gf. v. Montfort. 1845).
2435. Montfort, Ulricus comes de
i;4, 22. 1303. d. Ulricus comes de Monteforti III libras.
Jüngerer Bruder des vorigen. — 1310 Sept. 29: Rudolf Dompropst
und Pfleg. V. Chur, Ulrich Domherr v. Chur, Brüder, Gfn. v. Montfort
und ihre Schwester Anna (Regg. ep. Const. No. 3906). 1314 Jun. 8 (39201;
1319 Mz 2: Erbteilungsvertrag. Der Dompropst und Ulrich erhalten ztnn
gemeinschaftlichen Besitz Burg und Stadt Feldkirch mit der Burg Neu-
Montfort bei Götzis (3929). 1315 Oct. 17: Ulrich v. Montfort, Domherr
zu Chur, entsagt allen Ansprüchen auf die Kirche in Cannstadt, zu der
ilin s. Mutterbruder Eberhard Gf. v. Landau in thünilicii vorgeschlagen hatte
(Regg. ep. Const. No. 3703I. 1319 Mz 2: Rudolf Gf. v. M., Dompropst inid
Plleger zu Chur und Ulrich, Domher zu Chur, Brüder |1. c. No. 3929].
„Man darf wohl annehmen, dass infolge des frühen Todes des eines (Hugo
Y 1310) und des geistlichen Standes des andern Bruders der zunächst
geistliche Ulrich wieder weltlich wurde" (Cartellieri i. Regg. ep. Const.
356 Moibaco - Mors.
No. 3899); schon 1323 Sept. 15 (3941) wird er einfach Gf. Ulrich v. Montf.
Feldkirch genannt. Alsdann ist obiger mit dem 1350 verstorbenen (Krüger,
Grafen v. Werdenberg, Stammtaf.) Gf. Ulrich identisch.
2436. Morbaco, Ludovicus de
87, z6. 1326. d. Ludovicus de Morbaco pro se et socio suo I libram.
2437. Morink, Jacobus
318, 41. 1539. a d. Jacobo Morinck XXXVII. Bonon. quatrenos III.
1531 Frankfurt a. O. (,Jacobus Moringk Stendalius'). 1557 Oct. 25:
doctor Jacobus Moringk. sj'ndicus Stargardiensis wohnt im Auftrag
des Hz. V. Pommern als Adjunct des Promotors einer Greifswalder Promotion
bei (Greifsw. Matr. I 248).
2438. Mornauer, Alexander
296, 14. 1494. a provido viro d. Alexandro Mornauer Frigsinensis diocesis
grossetos VIII
Tho. Beccadellus Cimber, der Freund des Tho. Wolff iun. |s. d j,
tröstet i. e. (heute verlornem Dialog seinen Bologneser Mitschüler Alex.
Mornauer über den Tod seines Oheims 1 Schmidt, Hist. litter. II 66).
[Job. Auerbach [s. d.] widmet dem tirol. Edelmann .Alexander Mornaucus
von Lichtenbert" s Epist. iuridicae quae consilior. vice esse possunt Colon.
1566. 8^. — ist wohl ein jüngerer.)
2439. Mörner Dietericus
97, II. 1335. d. Dietericus dictus Mörner de Bernwalt de Saxonia Caminensis
dyoc. VI solid.
1349 Jan. 3 und 1350 Sept. 25 als can. Bernvvold. genannt (Riedel
A. XII. 492. XIX. 18), von 1350 Mz 29 bis 1351 Mz 20 als decanus, und
von diesem Zeitpunkt ab als prepos. Soldinensis (A. XVIU 22. 264. 464.
XIX. 135. II 328. XII. 352). Von 1354 alj erscheint er als prepos. in
Bernow (Riedel B. II 417). — „Er war der alleinige Kanzler des J. 1356
in der Mark und stand nachweisbar an der Spitze derjenigen Kanzler,
welche mit diesem Amte das eines Prälaten verbanden und sich ihre
theologische wie juristische Ausbildung jenseits der Alpen, auf der Haupt-
pflegestätte der Wissenschaften, in Bologna geholt haben" (Stölzel, Rechts-
verwaltung S. 52). Wenn er mit .Diedrich Probst von Kozwich' (Riedel I 9.
S. 42) identisch ist, so bekleidete er die Kanzlerwürde (cancellarius, protono-
tarius, oberste schriber) schon 1348 (Stölzel S. 52).
2440. Mors, Dietericus comes de
161, 38. 1408. item recepimus ab illustribus viris dno Theoderico de Mojts*j et
suis fratribus, scilicet Walramo**) et Henrico***) comitibus usque
ad eorum pleniorem deliberacionem X libras Bologninorum (qui
plus dederunt ut patet infra. cf 162, 28].
*) postea facto archiepiscopo Coloniensi , sedit annis
XLIX (al. m ).
'■■■) postea facto episcopo Traiectensi et postea Monaste-
riensi (al. m.).
*■•■■■) postea facto episcopo Monasteriensi (al. m.).
Söhne des Gf. Friedrich v. Moers und der Walburg v. Saarwerden,
Neffen des Kölner EB. Friedr. v. Saarwerden [s. d.]. — 141 1 Apr. 20:
Theodoricus fil. dni comitis Mors. can. S. Cassü Bunnensis (Lacomblet
ÜB. IV 69 a.). 1421 SS. Erfurt (.nobilis d. Theodericus de Morssa archiep.
S. eccl. Coloniensis cancellarius Romani Imperii . . ipso die SS. Georgii et
Bachi martirum in monasterio fratrum minorum Erffordensi secunda vice
et cum intentionis voce supplicavit prefato dno Joh. de Granborn rectori
se recipi tanquam iuratum in membris universitatis predicte sicque
cum ea qua debuit reverencia et honore est receptus . . presentibus Herrn.
Ryman et Henrico der Oven [s. d ] in iure can. doctoribus'j. Seit 1414 Mai 8:
Erzbischof v. Köln; Sept. i: päpstl. Bestätigung; 1415: Administrator
v. Paderborn; versucht vergebens seit 1429 Paderborn seiner Selb-
ständigkeit zu berauben und für immer mit Köln zu vereinigen. Auch das
Mörs — Moniiiir. 357
Basier Konzil verwirft den Einigungsplan (Paderborner Stiftsfehde 1434—44).
1446 vom Papst abgesetzt: doch vermochte der vom Papst ernannte Adolf
V. Cleve sich nicht zu behaupten. 1452 erlässt EB. Dietrich v. Köln, in
Übereinkunft mit den Städten und der Ritterschaft von Westfalen, eine
\'erordnung, die Handhabung der ordnungsmässigen Rechtspflege und
.\bstellung aller Gewalt und der öffentlichen Unsicherheit betrefiend.
t 1463 Fbr. 13 (J. Hansen, Münster Stiftsfehde i. Publ. a. pieuss. Staats-
arch. Bd 42: Zs. f Gesch. u. Altert.k. Westf XXXI 84 ff.: M. Birk. d. Köln.
EB. Dietrich Gf v. Mörs i. Streite mit d. päpstl. Stuhle i. Jahresber. Real-
schule z. Mülheim a/Rh 1878; Lacomblet, ÜB. NRhein IV; Annai. h. V.
XRheinlV 235; XVI 179. 192 f; XXI 222; XXXV 591.
-^41. Mörs, Heinricus comes de
161, 39. 1408. Heinricus comes de Moers [cf. Theodericus comes de M |.
164, 24. 1412. Heinricus comes de Mors .procurator substitutus'.
166, 38. 1414. Henricus comes de Morss .procurator substitutus'.
Jüngster Bruder Dietrichs. 1402 WS. Heidelberg (.nobilis dominus
Henricus natus comitis de Moerse ddt'). — 1424 Oct. 31: auf seines Bruders
Dietrich Betreiben vom Kapitel zu Münster z. Bischof gewählt, doch
wurde ihm von der Stadt die Besitzergreifung verwehrt: erst 1426 erfolgte
die Aussöhnung. Sein Br. Dietrich verschaft'te ihm auch 1441 Dz. das
Bistum Osnabrück u. erwirkte die Bestätigung durch das Basler Konzil.
Heinrich war eine wesentliche Stütze in dessen vielfachen Fehden mit der
Hoyaschen Partei, f 1450 Jun. 2. an den Folgen eines Sturzes mit dem
Pferde (Lacomblet ÜB. IV: Publ. a. preuss. Staatsarch. Bd. 42 (Register);
Erhard, Gsch. Münster 5.225!?.; Stüve, Hchstift Osnabrück I 355 ff.).
2442. Mörs, Walramuä comes de
ibi, 39. 1408. Walramus comes de Moyrs [cf. Theodericus comes de M.j.
165, 22. 1413. Walramus comes de Murse, thesaurarius eccl. Coloniensis ac decanus
eccl. S. Gereonis Coloniensis .procurator' (cf. 165, 19).
165. 32 1413. d. Walramus de Murse certis de causis sibi incumbentibus, presertim
volens repatriari. officium procurationis resignavit.
Jüngerer Bruder Dietrichs. 1431 von der Minorität zum Bischof
V. Utrecht gewählt, ohne zum Possess zu gelangen. 1440 durch den
Gegenpapst Feli.x \' zum Kardinal erhoben; verzichtet 1450 auf Utrecht
und macht mit der Kurie Frieden. In demselben Jahr nach dem Tode
seines Bruders Heinrich [s. d.] auf Betreiben Dietrichs durch die Majorität
des Kapitels z. Bischof v. Münster gegen Erich v Hoya [s d.] gewählt.
Er erhielt die päpstliche Bestätigung, doch brachte Erichs Bruder Johann
die meisten Münsterischen Waflenplätze i. s. Gewalt. ■]■ 1456 Oct. 3 zu
Arnheim. (Publ. a. preuss. Staatsarch. Bd 42 (Register), besonders d. Urkk.
i. Anhang S. 549 ff.): Annal. bist. V NRhein III 93: Lacomblet ÜB. IV;
Keussen, Matr. Univ. Köln I 339 a. i; Ciaconius — Oldoinus. Vitae et res gest.
pontif. Romanor. et cardinaliuni II 939: Hartzheim. Concilia Germ. V 846:
Erhard. Gsch. v. Münster S. 237 ff.).
2443. .Worsbach, Otto de
70, 40. 1316. d. Otto de Morsbach Pataviensis dyocesis XXXI solides.
1293: Otto. Ortolfus. Ulricus Morspacenses (Mon. B. IV441).
2444. Morteck, Valentinus
201. 30. 1457. a d. Valentino Simonis de Prusia presbitero Pomezaniensis dioc.
quattuor solid
202, 17. 1458. d. Valentinus Morteck de Cristpurg terra Frusie presbiter Pomeza-
niensis dyoc .procurator' (cf. 203, 14).
1440 SS. Wien (.Valencius Mardegk de Kirspurg'): 1447 WS. Rostock
(.\'alentinus Mortek 2 mr.'). (Perlbach. Piuss. schol. S. 165).
2445. Morung, Theodericus
105. 35. 1461. a d. Theoderico Morung de Hasfurt \'l Bologninos.
1465 Jul. 21: Decr. Doctor Bonon (L. s. i. p.: , Theodericus de
.Mamania': auch von v. Luschin, Sitzgsber. Wien. Ak. 1892 S 44 wird diese
358 Moser.
Notiz auf JI. bezogen). Erscheint als Ciiorherr zu S. Steftan i. Bamberg
1476 Mz 28: unter den Räten des B. Philipp 1480 Fbr. 9 (Ber. d. h. V. Bam-
berg XXVI 29. 31). i486 Oct. 20: Leg. Doctor Ferrar. (.venerabilis et
eximius Decr. Doctor Theodoricus Morung ohm studens Bononie et alibi . . .
supposilusque hodie priuato exaniini dicti collegii Ferrariensis in iuris
ciuilis facultate, talem se habuit quod ab oninibus unanimiter et laudabiii
consensu extitit approbatus' (Not. Arch. Siena). — 1498 Mz 20 nennt er sich
i. s. Verschreibung gegen den Mrkgf. Friedr. v. Brandenburg: ,Ich Theodricus
Morung beder Rechten Doctor Thumbherr zu Freysing Pfarrer im
Thumbstift zu wurtzburg vnd Chorherr zu Sännet Johannes zu
Newenmunster doselbst vnd Chorherr zu Sannt Steffan zu
Bamberg'. Soll auch Kanonikus z. Eichstädt gewesen sein. 1483 als
Generalvikar des Bisch, v. Bamberg genannt. — Der Verfasserschaft
einer aus Anlass der vom Mrkgf. AlbrechtAchilles der Geistlichkeit auferlegten
s.g. ,PfaiTensteuer' erschienenen Spottschrift gegen den Jlarkgrafen \erilächtig
(,Passio dominorum sacerdotum sub doniinio Marchionis secunduni Mattheuni'
1481), wurde er vom Markgrafen jahrelang in grausamer Haft gehalten
(1489 Aug. 27 — 1498 Mz 20). Auch der Kurie wegen seines scharfen Auf-
tretens gegen das Abiasswesen verhasst, ,ein seltener Märtyrer beides, des
Lichtes und der Kirchenfreiheit'. Als Entschädigung für die Gefangenschaft
wurde ihm vom Mkgf. die Pfarre Hof, die reichste Pfründe des Landes,
verliehen, doch lebte er auf seiner Pfründe in Würzburg. 1501 ging er
nach Rom; nach dem Tode des Papstes Alexander \'L (1503) i. d. Heimat
zurück, wo er bald darauf starb. (Arch. d. h. V. f. Gsch. u. Alt. i. OFrank.
XVII. H 2. S. 5 ft": .Dr. Th. Morungs Gefangennahme u. Freilassung'. Im
latein. Original und gleichzeitiger deutscher Uebersetzung ist d. .Passio'
mitgeteilt v. L. Kraussold i. 3. Hft. des 10. Bdes. S. 36 ff.; wiederholt
herausg. wurde dann die lat. Urschrift nebst Aktenstücken des Prozesses
von demselb. Vf. i. s. ,Dr. Theodorich Morung, der \'orbote der Reformation
in Franken' (1877), wo zugleich v. Minutoli's Ansicht über d. Passio widerlegt
wird (V. Minutoli. d. kaiserl. Buch d. Mkgf. Albrecht Achilles S. 375. 377fl.).
vgl. a. Dorfmüller, Kirch. Gsch. v. Kulmbach S. 39. u. Koide i BlI. f. ba3'r.
Kirch. Gsch. I. No. 9. S. 143).
2446. Moser, Bernhardinus
225, 37. 1478. a Bernardino Mosar Turecensis diocesis III gros^os (cf. 226, 4).
2447. Moser, Heinricus
224, 22. 1477. ä d. Henrico Moser de Thurego III grosses.
Vielleicht ein S. jenes Heinrich Moser, Heini Mosers von Wedenvil
sun, der 1434 i. Zürich als Bürger aufgenommen wurde (Zur. Bürgerb. f. 151).^ —
1479 — 80 Bologna: Ad lectur. Sexti et Clementinarum D. Henricus Moser
de Alamania (Dallari, Rotuli p. 109). — 1481: Decr. Doct. Bonon. (Jan. 5:
,d. Henr. de Alamania [Henricus Moser de Turego] present. per d. Joh.
de Sala et Florian, de Dulphis . . . examin. ita se habuit, quod ab omn. n. d.
f. approb.'; Mai 4: ,convent. dni Henrici de Truedo (sie) de Alani. alias vero
sub die V Januarii presentis presentati et approbati . . . Henricus doctoratus
et renunciat. doct. . . . D. Joh. de Sala ddt insignia': Acta colleg. i. p.). —
Er war ein Freund und Studiengenosse des Petrus Schott [s. d.], der ihn
iuris pontificii consultissimum protessorem, nummosum patrocinatorem et
ceteris celebriorem nennt (Brief v. 28. Oct. i486 i. Petri Schotti Lucubr.).
Moser wohnte damals in Konstanz u. scheint ein gesuchter Rechtsanwalt
gewesen zu sein. — 1495 wendet sich Ulrich Zasius i. Freiburg an Henricum
Moser Thurregium, J. U. Doctorem um ein günstiges Gutachten in Sachen
des vor dem bischöfl. Official zu verhandelnden Prozesses der Stadt Freiburg
mit ihren Creditoren (.Stintzing, Ulr. Zasius S. 20. 31 ii. 1496 Mai 7 wird
nach der Wahl des Bisch. Hugo zu Konstanz die Begrüssungsrede der
städtischen Abordnung namens des Bischofs beantwortet durch ,den von
Helmstorff und niaister Hansen Zwicken [s. d.]. beid chorherrn. vnd
Doctor Mosern' (Schulthaisz, Konst. Bist.Chron. i. Frbg. Diöc. Arch. VIII 77).
■Moser — Mosheim. 359
2448. Moser, Justinianus
271, a6. 1509. a d. Justiniano Moser Constantiensi medium ducatum.
Wohl ein S. des vorigen. — 1505 Apr. 21 i. Freiburg (Justinianus
Moser, clericus Constantien.'i. — 1511 Jul. 28: Decr. Doctor Senen. (,d.
Justin. Moser de Constantia Alamanus in iure can. promovendus'). —
1531 Jun. i: Justinianus Jloser, vom schwäbisciien Kreise präsentiert, als
Assessor am Kanimergericht vereidigt (Annotata; Ludolf, Append.
X. 42 ft'.). t daselbst 1541 Jun. 7 (ibid. p. 51).
2449. Mosheim, Ambrosius de
288, 23. 1522. a d. Ambrosio de Mosham natione Stiro unum Rhenensem in auro.
Alte freiherrliche Familie, zuerst i. d. Schweiz, dann in Steiermark
blühend. — Melleicht ein Bruder der beiden folgenden.
2450. Mosheim, Jacobus de
288, 25. 1522. a d. Jacobo de Mosham Stiro unum florenum in auro.
289, 36. 1522. Jacobus de Mosham ,syndicus'.
290, 7. 1523. nobilis d. Jacobus a Mosham Styrus .procurator'.
I295. 43. 1529. a d. Eisener nomine d. Jacobi Mosshamer tres ducatos de Camera
et tres Bologninos, quos nationi e.x fideiussione debuit, reliquam
partem propter incertitudinem debiti quod contraxit cum Johanne
nacio remisit.]
S. des Benedict v. M. und der Catharina Gründnerin (Bucellin I),
Bruder des folgenden. — Jacob v. Mosheim wird 1539 v. Steiermärkischen
Landtag zum Hoftaiding auf den 5. August verordnet, behufs Beschluss-
fassung bei der drohenden Türkengefahr (Beitrr. z. K. steierm. Gschqu. 4, 39).
— Ein Brief mag. Lucae Cafer ad d. Jacobum de Mosheim art. ingenuar.
Doctorem laureatum in .Oration. duae luculentiss. ab ill. Gymn. Vienn. a.
1517 habitae'. \'ienn. Austr. 1519. 4" Er gab heraus: Encom. Canis s.
Declam. quaedam de laudib. canum Rudbeni a Moshaim U. I. D. Decani
Patav. regii Consiliarii per Jacob, a Mosheim fratrem suum in lucem com-
munem evulgata. a" 1535 4". (mit Vorr. des Hrsg. e.x Strechau 1535 Nv. i.)
War ein Anhänger Luthers iRudelb. a. M. in Microsyn. Nornberg. : ,Hoc
dolore iusto inductus sumpsi calamum et id quidem in gratiam fratris mei
Jacobi a Mosham, quem videbam cum plerisque multis aequalibus patriae
meae communi errore huius seculi. sectae Lutheranae, plus nimis adiectum
quamvis a me postea revocatum, utinam non rursus relapsum et tandem
iterum atque iterum reducendum': geschrieben 1540 Mai 251. — Nach Bucellin
war er I. Ü. D. : verm. mit Gertrud Gfn. v. Rattstadt u. Schernperg: 4 Kinder.
2451. Mosheim, Rudelbertus de
278, 7. 15 14. a d. Rudelberto Moscham I florenum.
28t, 40. 1517. d. Rudbertus de Moshain Stirus , procurator".
Alterer Bruder des vorigen, geb. 1493 Sept. 24. Jacob erbte Schloss
Strechau, Ruprecht hatte Anspruch auf Schloss Viechtenstein b. Passau.
Noch 1517 Sept. 4 als Z. i. Bologna genannt (Arch.). 1519 bei d. Krönung
Karls \' i. Aachen. 1521 — 24 i. d. Umgebung K. Ferdinands: nennt sich
,Rüm. Kgl. Maj. Rat.' Schon 1524 war er decan. eccl. Patav.; dachte
dam.als daran, i. d. weltlichen Stand zurückzukehren, sich z. verheiraten u. i.
Nürnberg niederzulassen iBrief a. Pirkheimer dd. Patav. 1524 Mai 231 1530
unter den Räten Ferdinands i. Augsburg (, Ruprecht Moshaimer Doctor
Thimibdechant zu Passaw vnd Presslaw'). 1536 verteidigt er von d. Kanzel
das Abendmahl unter beiderlei Gestalt. 1537 Aug. 9: K. Ferdinand erteilt
ihm e. E.\pektanz auf Benehcien i. Oppeln u. R;itibor (Schöttg. u. Kreysig).
\'erliandelt mit K. Ferdinand, dann mit Jlorone in Wien über e. Reform
der Kirche. 1539 i. Streit mit dem Passauer Kapitel; wird seines Atntes
entsetzt u. seiner Einkünfte enthoben. Konnnt i. Herbst als Flüchtling i.
Nürnberg an, bittet um Schirm, Verleihung einer I'redigerstelle u. die
Erlaubnis, ein Rundschreiben drucken z. dürfen. Nach Prüfung dieses
letztern durch die Doctoren Gugel [s. d.] u. Koetzler |s. d.] wird er zurück-
gewiesen. Heftige litterarische Fehde mit den Nürnberg. Predigern (v. Soden,
300,
5-
1530
303,
6,
1531
305,
2-3-
1533
260 Motteneie — Mühlliausen.
Beitrr. S. 470 fl.). — Jlitte Nv. nach Mainz; Anfang 1540 z. EB. v. Köln-
Von dort auf den Tag z. Speyer, überall seine Reformvorschläge auf-
drängend, hl demselben Jahre i. Strassburg, wo er mit d. Predigern
disputierte. 1541 Dz. wieder i. Speyer. Wird auf Veranlassung des Kf. v.
Mainz ins Gefängnis gelegt, wo er 1543 (nach andern 1545), wie es scheint
durch Selbstmord, endete. (|Schwartz] Leben, Meinungen und Schriften
Ruprechts v. Moshaim, Domdechants z. Passau, in Ge. Th. Strobel. Mise.
litter. Inhalts 5. Samml. Nürnbg. 1781. 8". Dort v. S. 59 — 116 ausführliche
Besprechung der zahlreichen Schrr. Mosheims. Sodann die v. Schwartz
nicht gekannte Schrift: Rupertus de Mosham ambitiosus ecci. Christianae
sec. XVI. infeii.K tamen reformator. . per Jo. Chph. Harenbergium. in Sj-mbolae
litter. Haganae . . ed. Nie. Barkey. Hag. Com. 1777. t. I 386-457. u. 458 468:
als Nachtrag; Reusch i. A. D. F.. XXII 393 f.)
2452. Motteneie, Petrus
276, 21. 1513. a d. Petro Motteneie sex Julies.
2453. Muchek, Guilhelmus
198, 19. 1530. a d. Gwilhelmo Muihek a Buckou (Bohcmo) unum rJuiatum
Ungaricum.
Gwilhelmus Muchek a Buckou ,sindicus'.
Willelmus Mucheck a Buckow ,procuratorum sodalis'.
nobilis vir d. Ghilielmus Muchek a Bukoio Boemus .procurator'
(eodem anno a suis in patriam revocatus) (cf. 411, ao. 414, 37.)
1527 SS. Leipzig (,Guilhelm. Mocheck de Woseck'). — Wilhelm
Muchek v. Bukow auf Chodow, Mitglied des böhmischen Landtages 1553
(Böhm. Landtagsverhandjg. II 6591; ebenso 1556 (II 7131 1557 (II8111: 1558
(III 10 u. s. w.); 1566: Wilhelm Muchek v. Bukow, Mitglied des von
K. Ma.ximilian II auf dem Schloss zu Prag (während seiner Abwesenheit
im Türkenfeldzug) eingesetzten Verwaltungsrates (III 282. 301 u. ö.).
2454. MUhlhausen, Arnestus de
41, 42. 1293. d. Arnestus de Muhlhusen XII solides.
1336 Oct. 15 Ernestus de Molhusen S. M. Erford. custos (Schmidt-
Kehr I 308). f 1339 Apr. 6 (.obiit mag. Ernestus de Molhusen Decr. D. h.
eccl. can. et custos': Zs. f. G. ORheins II 254).
2455. Mühlhausen, Gerlacus de
49, 5. 1299 d. Gerlacus de Molhusen XII solides.
2456. Mühlhausen, Gotfridus de
46, 46. 1296. d Gotfridus de Mulhusen |i:f. Christianus de Mulhusen],
2457. Mühlhausen, Henricus de
41, 43. 1293. d. Henricus de Mulhusen XX solides.
[1344 Sept i: her Heinrich von Molhusen der Kapellan tzu der
Kapellen (Kapellendorf b. Weimar) (ÜB. Mülhausen i. Th.)].
2458. Mühlhausen, Hildebrandus de
36, 6. 1289. d. Hildebrandus de Molhusen X solides.
1293 Fbr. 14 mag. Hildebrandus clericus de Mulhusen (ÜB. Mühlhaus.
Xo. 403). 1315 Hildebrandus de M. S. Victor. Mogunt. can., S. Stephan!
Magunt. decan, (Petri Archiep.) per Thuringiam, Saxoniam et Hassiam
in Spiritual, vicar. general. fjoannis 11 555). ']' 1334 Mai 3 (,Anno dni
M.CCC.XXXIIII die Invent S. Crucis Hildebrandus de Mulhusen decanus
h. e.': Necrol S Mauric. Mog. ap. Guden. C. d. M. III 967). [Nicht zu
verwechseln mit einem Jüngern Träger dieses Namens, der 1344 als can.
S. Severi Erford. erscheint: Schmidt-Kehr I 351 No. 71].
2459. Mühlhausen, Christianus de
ab, 46. 1296. d. Cristianus et d. Gotfridus de Mulhusen XX solides (cf. 47, 10).
2460. Mühlhausen, Wittekinus de
56, I. 1304. d. Wittekinus de Muilhusen X solides.
Mulden — ilüllenheim 361
2461. Mulden, Gerardus de
225, ^o. 1478. a d. Gerardo de Myda de Ilollandia XIII solidos (cf. 226, 4).
2462. Muynzer, Andreas
234, 35. 1487. a d. Andrea Mueynzer de Gruypen grossetos sex.
2463. Muckershausen, Adolfus de
50, 23. 1300 d. Adolphus de Muczgenhusen X solidos.
Vielleicht aus dem in Sachsen auf Oberkaufung und Praussitz sess-
haft gewesenen Geschlecht v. Muckershausen? (Ledebur II 123).
2464. Mulbeck, Johannes
250, 31. 1500. nobilis d. Johannes Mulbeck Xoricus doctor theologie pro se et pro
domino Johanne Poplein de Xova Civitate florenum Renensem unum.
S. des langjährigen Nürnberger Ratsschreibers dieses Namens (auch
pistoris, Beckensohn). — Machte seinem Vater durch s. schlechten Streiche
viel Kummer. Als ihn seine Bologneser Gläubiger nicht ziehen lassen
wollten, verbürgten sich Christoph Scheur! [s. d.]. Joh. Brandis [s. d.J und
Wolfgang Schütz [s. d.) für ihn (Scheurl a. Sixt. Tucher: Briefb. S. 79
dd. 1506 Jul. 5); Scheurl allein hatte für 150 Dukaten gutgesprochen, deren
Zinsen schon im Fbr. 1506 auf 20 Dukaten angewachsen waren (ibid. S 9);
noch 1510 war er seiner für Mülbeck übernommenen Verpflichtungen nicht
ledig (er beabsichtigte damals eine Reise nach Bologna: .quatenus meam
fidem. quam cum gravi iactura mea pro Johanne Mulbeck obstrinxi liberem':
ibid. S. 59). In einem Briefe des Jac Puttrich aus Bologna an Ant. Cress
in Pavia wird .Joh. Miipek, niedicus, sein vatter ist rattschreiber' erwähnt
(Kress'sches Famil. Archiv. — Mitt.i. Mülbeck ging, wie es scheint, später
nach Preussen (Scheurl a Beckmann dd. 1512 Oct.: Briefb. S. 97: ,sic de
fratribus Alman siles: maiori natu niandavi ut d. Mulbeck in Prusia conveniret,
sed nihil audio'). Auch in Pirkheimers Briefwechsel (ed. Goldast f. 259) wird
in e. Brief an e. Unbekannten (wohl Scheurl) Mulbecks Verhalten gezeichnet:
• Literas etiam tuas Mulbeck tradidi. Doleo propter virum, quod filius adeo
nequiter agit. Rogo tamen quantum in te est, ut eum admoneas ac corripias.
Pater ut scripsisti saepius dure ac austere eum admonebit, quod et iam
ut forsan ipse legisti fecit. Vereor tamen, ne opera et impensa perdatur'.
2465. Mulhuser, Nicolaus
206, 6. 1461. a d. et magistro Nicoiao Mulhuser XIII Bologninos.
1473 Jul. 17: d. Würzburger Scholar Nicolaus Mühlhauser verpflichtet
sich z. Zahlung der Annaten für Bernh. Arzt, Kleriker der Augsbg. Diöz.
(Arch. f. v. G. Kärnth. 17, 791. — o. D. i. Rom: Nicolaus Mulhuser, der. ßam-
bergensis (Lib. Confr. p. 1051.
2466 Müllenheim, dominus de
44, 8. 1295. dominus de Mulhen de Argentina XL solidos.
Die Müllenheim waren ein sehr hervorragendes Geschlecht im alten
.Strassburg (Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 208; H. Frhr. v. IMüllenheim-
Kechberg, d. alte Bethaus Allerheiligen i. Str. 1880; Derselbe, Familienbuch
der Freiherrn v. !Müllenheim-Rechberg. Str. 1897). — Vielleicht Sigelin
V. M. d. ä., S. des Gosso v. M. u. der Anna Schultheiss. 1310 scolasticus
e. S. Thome Arg. (Tho Arch. — Registr. C). 1314 Oct. 11: ppos. e.
S. Thome (ÜB. Strassb. 111 239). v 1320 Mai 19 (Epitaph b. Schneegans,
Kgl. d. S. Thom. p. 214).
2467. Müllenheim, Sifridus de
"1. ;3 i3'7- Sifridus de Mülheim canonicus S. Thome in Argentina pro sc et
magistro suo LX solidos.
1327 Mz 20: P. Joh. XXII. provid. Sigelinum natum Walteri de Mulen-
heim militis m. Kanonik. u. Präb. in e. S. Thome Arg. (G. L. A Karls-
ruhe.— Vatik. Abschrr.). — 1332: Sigelinus de Mülnhcim iun. ppos. eccl.
S. Thome (Königshof. Chron. S. 670: .Ouch zu disen ziten wurdent zwene
erwelet zu sant Thoman zu probste: Her Sigelin von Mülnheini vnd Her
362 MüUenhcim — Müller.
Ulrich Süsze. vnd die Zorne zu Strazburg botent alle (Qr den Süssen. Do
kerte sich der Bischof nicht an vnd confirmirte den v. ^lOUenheim"). Im
.Geschölle' der Zorn und Müllenheim desselben Jahres teilte auch Propst
Sigelin v. M. Schwert- und Faustschläge aus (Königshof. ed. Schilter S. 785. a.
XV No. 18). t 1343 Mai 4 1 Epitaph: ,Anno Dni MCCCXLIII. IUI Nonas
Maii obiit Sigelinus de Mülnheim prepositus secundus huius ecclesie' —
bei Schneegans, S. Thom. S. 215 f.(.
2468. Müllenheim, Waltherus de
104, 33. 1342. a d. Walthero de Mutlenheim .\rsjentinensis dyocesis XX --olidos.
Walther v. M. ,dem man sprichet pfaffezan-, S. des Heinrich v. MOllen-
heim (f 1306) und der Katharina Margaretha Zorn v. Bulach. — 1319 Nv. 6
Waltherus de MuInheim can. e. S. Petri Arg. (Bz. Arch. Strassb. — G. 4721).
1323 Dz. 29 verzichtet Waltherus de M. can. e. S. Petri filius Heinrici gegen
eine Abfindung von M. 100 auf sein Anteil am väterlichen Hofe, unter der
Bedingung, dass, falls er mit päpstl. Dispens in den Laienstand zurücktrete,
sein Erbrecht wieder auflebe (ÜB. Strassb. III 3061. 1327 Oct. i: Heinricus
de M. und seine Kinder Waltherus can. S. Petri, Johannes et Burchardus
milites, Johannes dict. Bischof et Heinricus armigeri Katharina et Greda
stiften ein Bethaus I.Allerheiligen') in der Steingasse zu Strassburg (ibid.
m 357)- 1350 .1^''- -9 Waltherus de M. custos e. S. Petri Arg. Ebenso
1351 Jul. 31 (St. Arch. Briefb A 65. f. 162a); 1359: 1362 (Rappoltstein ÜB.
I 559. 5811. 1363 Oct. 13. 23. Waltherus de Jl. cantor e. S. Petri iBz.
Arch. Strassb. G 4755. 4839). r 1364 als Propst zu Haslach i. Breusch-
thale. — Er ist der Erbauer der Burg Quatzheim bei Strassburg, die im
Gefecht bei Enzheim 1674 eingeäschert wurde.
2469. Müller, Georgius
a6z, 38. 1503. fr. Georgius Molitoris professus in Salem alias Salmansweiler Ordin.
Cisterciensis Constancien. dyoc. ddt XXIIII Bolendinos.
Vielleicht Jorius Miller von Balingen mayster der freyen künst. der
1506 Dz. 14 als Examinator der bischöfl. Konstanzer Ordinanden genannt
wird (Zs. f. G. d. ORheins II 141 ). [Die Urkk. des Kl. Salem i. G. L. A.
Karlsr. enthalten keine Nachrichten über den Genannten).
2470. Müller, Christophorus
244, 6. 1492. ab honorabili viro d. Christophoro Mulher de Buchen VI grossetos.
1498 Oct. 8 Doctor Christoph. Muller, Procurator am Reichs-
kammergericht zu Worms (Annatotai; bis 1507 in dieser Stellung. 1508
Dz. II erscheint D. Christophorus ebendort als fiscalis (1. c). — Brief des
Dr. Christoph Müller an die Stadt Worms (dd. Speier, 1507 Sept. 271 bei
H. Boos. Mon, Worm. t. III 525. 26).
2471. Müller, Johannes
220, II. 1475. d Johannes art. doctor de Rasteten solvu solides XIUI.
222, 3. 1476. d. Johannes Müller de Rastetten art. magister Parisiensis scholaris
iuris can. necnon eccl. Tambachensis Arg dioc. vicarius perpetuus
.procurator' (220, 24. 403, 11).
Schüler L. Dringenbergs i. Schlettstadt (Wimpfeling i. Isidonaus f. 7:
■Job. Multor decan Badensis'). 1463 Oct. 8 Freiburg (.Joh. Molitoris de
Rastetten Spir. d.'c in demselben Jahre i. Erfurt (,Joh. Molitoris de Rasted).
Vielleicht identisch mit Joh. Molitoris, welcher 1463 Aug. 25 auf d. Pfarr-
kirche i. Affoltern verzichtet (G. L. A. Karlsr.). Dann nach Paris (als
vicar. e. Dambach.), ca. 1470 als Präceptor des Petr. Schott [s. d.] nach
Schlettstadt zurück. 1473 wieder i. Paris: mag. art. Paris. 1475 mit seinem
Zögling nach Bologna; 1479 nach Deutschland zurück. Resign. seine Dam-
bacher Pfründe, erhält Kanonikat und Dekanat eccl. Badensis. Begleitet
seit 1483 den jungen Mkgf. Jacob v. Baden auf der Studienreise, wendet sich
bei dieser Gelegenheit in Paris dem Studium der Theologie, in Orleans
dem des bürgerlichen Rechtes zu (14841, kehrt wieder nach Paris zurück,
wo er i486 das Rektorat bekleidet. 1487, nach vorausgegangenem kurzem
Jlüller - Münch. 363
Aufenthalt in der Heimat, wieder i. Italien. 1487 Mai 17: I. U. Doctor
Ferrar. (.venerabilis e. eximius art. mag. d. Joannes Muller de Rastetten
Spir. d., olim studens Parisius, Bononie et alibi': Notar. Arch. Ferrarai.
1489 vorübergehend mit seinem Zögling in Bologna (ihr Name fehlt in d.
Acta); über Siena nach Rom. Ankunft: 1489 Oct. 15; Audienz b. Papste:
Oct. 29. 1490 Sommer: nach Baden zurück. In demselben Jahre erhält er
(p. prec. reg.) e. Kanonikat a. Alt S. Peter i. Strassburg. 1491 Frühjahr
mit s. Zögling weiterer Studien wegen zurück nach Rom, 7 daselbst 1491
Aug. 15 (,Lune 15 mens. Augusti c. XV noctis horam obiit qu. D. Joh.
Montoris decan. Baden, e. can. S. Petri sen. Argent. eccl., qui 4. eiusdem
infirmatas est et 15. eiusdem ante diem sive in aurora in eccl. hospitalis
Alemannorum de Urbe sepultus': Burchardi Diarium ed. Thuasne I 416;
cf. Lib. Confr. p. 247: ,A° d. 1490 die 29 mens. Aug. detunctus est venerab.
et egreg. vir d. Joh. Miller de Rastetten decan. e. Badensis Spir. d. e. eccl.
S. Petri sen. Arg. can., iuris pontif. doctor, optim. theol. ac graece et latine
lingue expertissimus. Sepultus in hospitali nostro ante orologium et altare
pistorum . . reliquit pro salute anime 4 ducatos'). — Ein Freund humanist.
Bildung stand er mit Wimpfeling, Reuchlin, Bohusl. v. Hassenstein [s. d.]
in freundschaftlichem Verkehr. Eine Aufzählung der von ihm in Bologna
erstandenen Werke in Petri Schott! Lucubr. f. CX; ein Teil derselben noch
heute in der Stdtbiblioth. zu Schlettstatt. S. Diarium über s. römischen
Aufenthalt 1489 - 90 wurde v. Joh. Guida als Anhang z. Wimpfelings
' Germania Enee Sylvii (Arg. 1515) veröffentlicht. (Zusammengestellt besonders
nach Müller's Bnefw. i. P. Schotti Lucubr. ed. Jac. Wimpfeling Arg. 1498).
2472. Müller, Vitus
335, 20. 1556. d. Vitus Mulleru.s Noricus libras tres Bononienses decem.
Veit Müller, S. des Joh. (od. Georg) Mylius zu Nürnberg. i55iMaiii
in Wittenberg (.Vitus Moflerus Nurebergensis'). 1557 Apr. 28 Padua (, Vitus
Müller Noribergensis'). 1558 Nv. 12: I. U. D. Bonon. (.Vitus Muller Norimb
Germanus': L. s. i. p. IV). 1560 Advokat in Nürnberg; 1562 Genannter
des grössern Rates, t 1563 Nv. auf dein Turm Luginsland. (Will:
Nürnb. Gel. Lex. II 675.)
2473. MUllheim, Johannes r. e. in
63, 29 1311. d. Johannes rertor errlesie in Mulnheim Basil. dioc. iunitus Illlibras
2474. Mulman, Albertus de
87, 43. 1326. d. Albertus de Mulman XXIIII suliil.
2475. iWummelingen, Sifridus de
143, 32. 1381. Oct. 6. d. Sifi'ridus de Mummelingcn canonicus Wortiiaciensis ppos.
Sani-ti Petri extra muros Moguntinenses et capellaiius in maiori
Dorfeiden Maguntinensis dyocesis solvit II libras XIIIl solidos . . .
145. 6. 21. 1382. Syfridus ppps. e. S. Petri extra muros Moguntin. etWormai-.
canonicus ,procurator' (146,2. 27; 397, 25. 44; 398, 3).
Pfälzische Familie (Zedier XXII 1713). 1377 Jan. 18: Sifridus de Myme-
lingen ppos. e. S. Petri Moguntin. p. prov. apostol. f 1383 (Joannis II 4901.
247^'. Münch, Christophorus
267, 22. 1506. a d. Cristophoro Munt-h medium duratum.
270, 41. 1509. nobilis vir d. Cristophorus Munich de Mertenskyrch dioc. Missnen-
sis ,proourator'.
273, 49. 1511. a d. Cristophoro Munoh I. U. D. unum florenum Renensem (341,24).
1502 SS. Leipzig (.Cristoforus Monich de Monchkirchen' [A"= Mercz-
perg]). 1511 Nv. 24: I U. D. Bonon. (Nv. 22: ,disp. c. d. Christoforo Johannis
ab munich dioc. misin. i. alam. alta scholari studente i. iure can.' — Nv. 24:
,f. graduatus i. utroque iure nobilis d. Cristophorus Alamanus'; L. s. i. c I. —
A. No.V). — 1524 Mz24 Christoph, Jlelchior, Hans Monich Gevattern und
Gebrüder zu Martinskirchen verkaufen Zinsen (II. St. A. Dresd.).
364 MDn<h — .MünsK
2477. Münch, Wolfgangus
259, II. 1501. d. Wolfgan^us Monich*) Misnensis dioc. XXXIII Bolognino-,.
266, I. 1505. I Bolendinum in exequijs nobilis Wulffgangi Mönch cuius anin
requiescat in pace.
") requiescat in sancia pace, obiit 1505, humatus n,
S. Dominico (a. in.)
1497 WS. Leipzig (.Wolffgangiis Monich de Misna'i; 1500 Mz 7: bacc. art.
2478. München, Henricus de
-6, 3. 1318 d. Hainricus de Monacho X solidos.
77i 34- '319- 'i- Hainricus de Monaco XX Anconitanos.
247g. München, Henricus de
107, 47. 1344. a d Henrico de Monaco X solidos.
2480. München, Johannes de
6S, 41. 1315. d Johannes de Monako Frisingensi.'; diocesis VIII solides.
2481. München, Cunradus de
78, 37. 1320. d. Chunradus de Monaco XII solidos.
2482. Münchsmünster, Nicolaus ppos. in
78, 40. 1320 d. Nycolaus prepositus Monasteriensis dyoc. Frising., iuratus, con-
tribuit III libras.
80, II. 1321. Xicolaus de Bavaria prepositus Monasteriensis übernimmt mit
Liipoldiis de Bebeiibiirg 11. a. Kasse und Inventar der Nation.
2483. Münnerstadt, Conradus de
102. 33. 1340. d. Chünradus de Munerstat X solides.
1353 Mz 2: Conradus Henrici de Munrichstat der. Herbip. d. provid.
m. Kanonikat u. Präb. i. e. Novi Monast. Herbipol. (G. L. A. Karlsr. i. 1358
Aug. 28: Conradus dict. Linse de Munrichstat clericus, can. e. S. Johannis
in Hauge extra muros Herbipol. (Regg. B. \'III 400).
2484 Munschirichen, Conradus de
HO, 13. 1345. a d. Chunrado de Munschirichen Pataviensis dyocesis VIII solidos.
Vielleicht aus dem ha.yT. Geschlecht Mundrichingeii (Index z. Mon. B.
11. OBayr. Arch.). Ein Conr. de Monchirchign ohne Ort u. Datum als Zeuge
(Mon. B. XIII 70). I1357 mag. Conr. de Mondrachingen can. Basil.; 1367
can. Beron. f 1393 tUB. Strassb. V 379; Schmidt, S. Thomas p.56; Riedwea
Beromünster S. 477)-]
2485. Münster, Josephus
312, 41. 1536. a d. Josephe Munstero medium coronatum.
1538 Aug. 27: Leg. Doctor Bonon. (Aug. 26 ,d. Josephus monster
dioc. Moncontin. [sie], qui alias admissus f. pro paupere . . . supplicauit. ut
posset subire examen iur. ciuilis': B. 2').
2486. Münster, Heinricus de (I)
41, 15 1293. d. Henricus de Monasterio VIII solides.
2487. Münster, Heinricus de (II)
131,8. 1368. d. Henricus de Monasterio canonicus Monasteriensis ddt XXXIII selidos
et dimidium.
1383 Fbr. 18: Henr. de Monsterio dec. e. S. Bonif. Halberstat. (ÜB.
Magdeburg I 372).
2488. Münster, Hermannus de
38, II. 1290 d. Hermannus de Monasterio VIII solides.
[1272 Mz3 Hermannus dict. de Monasterio, can. e. S. Petri Traiect.:
ÜB. Dortmund I 76 f ].
2489. Münster, Hermannus de
125, 34. 1359. d. Hermannus canonicus Monasteriensis selidos XX.
125, 45. 1360. Hermannus de Westfalia ,procurater' (cf. 126,3. 38I1 ")■
I1344 u. 1349 Herrn, de Bilrebeke can. Monast.: Schmidt-Kehr I 344. 389.)
^Mün^ter — Museler. o6s
2490. Münster, Theodericus de
36, 9. 1289. d. Theodericus de Moiiasterio XXI solidos.
40, iz. 1292. d Theodericus canonious Monasteriensis ,procurator'.
2491. Münster, Waltherus de
57, 44. 1305 d. Waltherus de Monasterio IX solidos.
2492. Münstereifel, Hermannns de
. 57, 40. 1305. d. Hermannus de Monasterio Coloniensis dyoc. VI solidos.
2493. Münsterol, Johannes de
75, 21. 1318. Johannes de MunsteroI Basiliensis dyocesis V libras.
Oberelsässischer Adel (Kindler v. Knobloch, Alt. Adel i. OE. S. 59;
Derselbe, Gold. Buch S. 220). — 1351 Joh. v. MunsteroI ein friger Herre
(Herrgott, Cod. prob. No. 803; Schöpflin Als. d. II 38).
2494. Munt, Heinricus
132, 28. 1369. d. Heinric-us Munt de Hamburg libram unam.
1353 Henr. Munt perpet. vicarius in e. B. Nicolai in Wismar,
capellan. dni Alberti ducis de Mecklenburg (Papist. Mecklenb. S. 1331).
1362 Nv. 14 Hinricus Munde perp. vicar. i. e. Razeburg. (ÜB. Meckl.
15,2531; ebenso 1363 Apr. 4 (1. c. 15.3031. 1386 Fbr. 26 Henr. Mundt
thesaur. e. S.Marie Hamburg. — Lebte noch 1388 (Staphorst I 2. Vor-
rede S. VII. I 185. 663. 664. 153).
2495. Münzenberg, Nicolaus de
87, 7.2. 1326. d Nycolaus de Minccnberch VIII solidos.
Aus der hessischen Familie dieses Namens (Lucae, Gfensaal 356— 65 ;
Wenck, Hess. Ldsgesch. I 271— 96).
2496. Murerberch, Heinricus de
86, 32. 1325, a d. Heinrico de Murerberc^h dyoc- Bambergensis X solidos Bo.
V'ielleicht aus dem fränkischen Geschlecht Mörlbach (Biedermann,
Steigerwald tab. 237). — 1323 Jun. 6 Heinr. de Mörlbach can. S. Joh. in
Hauge Herbipol. (Regg. B. VI).
2497. Mus, Johannes
267, 28. 1506. a Johanne Mus Lubecensi florenum medium.
1514 Mai 9 Joh. Mus Lic. i. leg. et. mag. i. art.: ppos. e. Ratze-
burg, p. p. a. (Hergenröther I 540; nach Masch. Bist. Ratzeburg S. 419
wurde er 151 7 Propst). 1511 bei der Wahl des B. Georg v. Blumenthal
thätig; während der Abwesenheit des Bischofs Generalvikar i. geisil.
Sachen. Der Reformation abgeneigt. ■\ 1529 Aug. 10 i. Schönberg (Masch 1. c).
2498. Musbach, Cunradus de
38, 37. 1291. Cunradus de Musbach VIII solidos.
1302 Aug. 31: Chunradus de Musbach Z, (ÜB. Bern IV 109); 1316
Mz 26 (ibid. 681); 1317 Fbr. 25 (722); 1317 Mz 31: Chunradus Muspach
burgensis in Interlappen (725); 1324 Mz 12: Chunradus Musbach et
Chunradus fiiius suus (ibid. V 402! u. ö.
2499. Museler, Johannes
217, I. 1472. a d. Johanne Musseier Argentin. dioeesis XXII Bologninos.
Bürgerliches, später adeliges Strassburger Geschlecht, das die Burgen
von Brumath und Wolfisheim, sowie mehrere Dörfer besass (Kindler
V. Knobloch, Gold. Buch .S. 226). Hans M., S. des Petrus M. (Hertzog, Edels.
Chron. VI 189: , Peter Museler, Fritz Muselers Sohn, hat gelebt 1435, verliess
fünft Söhn, Petern, Hansen, Melchiorn, Casparn und Alexium, waren der
Herrschaft Lichtenberg Lehnslcut, lebten 1483'). 1468 i Erfurt (, Johannes
Museler de Bromaf). 1474 Mz 28: Venerabilis vir magister Johannes
Mnseler fiiius qu. Petri Museler in praesentia Valentin! Klobelouch arniigeri
publice recognouit, se ab eodem Valentine omnes & singulas res & bona
quas et quae idem Valentinus penes se habuit & ad ipsum mag. Johannen!
q66 (Muttendorfl - Nassau.
Museler spectabant lV pertinebant recepisse (Stadt-Arch Strassb. Contr. St.).
— Sagte 1485 (Montag noch sant Margredentag) sein Bürgerrecht auf,
kaufte es jedoch in demselben Jahre wieder (Montag noch sant Martinstag:
Bürg.buch Strassb.). 1509 Sept. 7: Johannes Muszier emissor litterarum
curie s. consistorii dominorum archidiaconorum eccl. maior. Argentin.
(Contr. St. 1509).
2500. [Muttendorf], Syboto plebanus in
loi, 26. 1340. d. Syboto plebanus ecclesie in Mutensdorf XVII solides et dimidiuni
2501. Nachtrab, Paulus
335. i- 1555- d. Paulus Nachtrab Eschenba(:hensis libras duas.
344, a. 1557. d. Paulus Nachtrab Eschenbachensis |1. U. D.j Bononenos sedecim.
1544 Leipzig f.Paul. Nachtrab Eschepachensis 2V2gr.'). 1547 Aug. 27
Ingolstadt (.Paul. Nachtrab de Eschenbach pauper 8 ^j'). 1549 JIz 21
Leipzig: bacc. art. (.Paul. Nachrab Eschenbach.'). 1557 Jan. 17 Padua
(.Paulus Nachtrab Eschenbachensis'). — 1557 Mz 26: IL'. D. Bonon. (.Paulus
Nachtrab dioc. Eistett.-: B. No. 4" u. A. No. 7). 1580 Jun. i Vertreter f.
Heinrich Administrator i. Preussen. Meister Teutsch - Ordens (Jung,
Mise. II S. 911).
2502. Nagel, Caspar
205. 34 1461. a. d. Caspero Nagel de Augusta X Bologninos.
Alte Augsburger Familie, seit 1342 urkdl. (Mon. B. XXIII iiBi.
2403. Namslau, Johannes de
154, 21. 1395. d. Johannes de Prussia libras III (cf 400, 13I.
400, 29. 1396 Jan. 7. Johannes Nemscel de Pnissia ,testis'.
154, 25. 1397. Johannes Namslott .procurator'.
1393 Apr. n Johannes Namslaw can. e. Warm. (Sern v. Warm,
p. 219. a. 20). 1406 Sept. 8 Joh. de Namslavia can. Legnitz. (Stübel. Urk.
S. 44. 18. cf Nie. de Kreuzburg). 1428: das Domkapitel urk. über die
Stiftimg eines Jahrtages in der Domkirche zu Culmsee per venerabilem
virum d. Johannem Namslaw Wratisl. et Warm, ecclesiar. can. et
eiusdem S. Crucis Wratisl. scolast. (ÜB. Culm p. 436. vgl. 414. 434). Sein
Jahrgedächtnis fällt auf den 23. April (Scrr. r. Warm. p. 228. 238. 247 u. a. O.).
2504. Narth, Jacobus de
199, 38. 1454. d. Jacobus de Narth tunc temporis plebanus in Crupka Pragensis
dyoc. XII solidos (ci. 200, 9).
2505. Nassau, Adolphus comes de
128, 27. 1366. d. Adolphus filiuä d. Adolphi comitls de Nassaw. canonicusColoniensis,
contribuit pro se et d. Chamrado de Kunigenstain VI libras.
Ältester S. des Gf Adolf v. N., Enkel des folgenden. — 1371 Mz:
von der Minderheit zum EB. von Mainz gewählt, vom Papst nicht be-
stätigt, vom Kaiser nicht anerkannt. In demselben Jahre (Juli) zum B. von
Speyer gewählt (Remling. Uß. z. Gsch. d. Bisch, v. Speyer I 643): empfängt
von K. Karl 1\' i. October z. Pirna die Regalien. 1373 Apr. abermals vom
Kapitel zum Oberhaupt der Mainzer Kirche erhoben (.Administrator.
Vormund und Provisor'), doch wiederum von Papst u. Kaiser nicht anerkannt.
Er empfängt vom Gegenpapst (Clemens VUi 1379 Oct. 29 das Pallium,
gelangt aber nach Karls I\' Tode durch K. Wenzels X'erniittlung zur Aus-
söhnung mit Urban VI 11381), der ihn i. Besitz des EBistums bestätigt.!
T 1390 Fbr. 6 z. Heiligenstadt: im Kreuzgang des Mainzer Doms beigesetzt
lEpitaph: Joannis I 700: Gudenus Cod. d. Mog. II 823). Er hat eine hervor-
ragende rcichspolitische Thätigkeit entfaltet, sich auch um die Gründung
der Universität Erfurt verdient gemacht (Remling, Gsch. d. Bisch v. Speyer I
643—64: Menzel, Gsch. v. Nassau I 30—98: Handloss. Adolf I EB. v. Mainz
1874: V. Lilienkron i. A. D. B. I 117).
Nassau. 367
2506. Nassau, Gerlacus comes de (I)
56, 8. 1304. d. Gerlacus comes de Nassawe, item d. Syfridus de Kunkel et d. Henricus
magister eorum VI libras (57,40).
3. S. des K. Adolf v. N. u. der Imagina Gfn. v. Limburg. Übernimmt
i. J. 1305 nach dem Tode seines Br. Ruprecht die Regierung. Ein wohl-
meinender, thatkräftiger Regent, eifrig bedacht auf das Wohl seines Hauses
u. seiner Lande, der seinen überkommenen Besitz durch wertvolle Er-
werbungen vergrössert u. auch in der Reichspolitik kräftig Stellung ge-
nommen hat. — 1306 Dz. 24: Versöhnung mit K. Albrecht i. Wien. Auch
zu Albrechts Nachfolger K. Heinrich VII v. Luxemburg i. freundschaftlichen
Beziehungen. Steht nach der Doppelwahl zu Frankfurt 1314 Oct. 19 unter
schweren Opfern auf Seite Friedrichs v. Osterreich, gelangt aber nach der
Schlacht b. Mühldorf zum Frieden mit K. Ludwig d. Bayer, dem er fortan
unter den schwierigsten Verhältnissen die Treue bis zum Ende bewahrt.
Von K. Ludwig in wichtigen diplomatischen Geschäften verwendet. So
hatte er 1331 zugleich mit dem Kanzler Herm. v. Lichtenberg [s. d.] in des
Kaisers Namen mit den freien Städten am Rhein (Strassburg, Mainz, Worms,
Speyer) über den Landfrieden zu verhandeln; 1332 in der Misshellung mit
der St. Friedberg des Kaisers Vertrauensmann: geht i. Frühjahr 1338 im
Auftrag des Kaisers bezw. der Speyerer Bischofsversammlung nach Avignon,
um die Aufhebung des Bannes zu erwirken. Obgleich ein wackerer Kriegs-
mann, war er doch mehr zu friedlichem Ausgleich. \'erträgen, Bündnissen
geneigt. 1346 Oct. 4 trat er die Regierung seinen beiden ältesten Söhnen
Adolf 11. Johann ab. S erste Gemahlin Agnes (f 1332), T. des Landgrafen
Heinr. v. Hessen, hinterliess ihm 6 Söhne u. 3 Töchter; seit 1337 war
er in 2. Ehe mit Irmengard, T. des Gf. Kraft v. Hohenlohe vermählt,
die ihm noch 2 Söhne schenkte, j 1361 Jan. 7 ; fand seine Ruhestätte an
der Seite seiner Gemahlin im Kl. Clarenthal b. Wiesbaden iColombel i.
Nassauisch. Annal. \'II (i86j.) H 2 S. 73 — 194; Schliephake, Gsch. v. Nassau
IV 99—198)
2507. Nassau, Gerlacus comes de (II)
102, 29. 1340. d. Gerlacus- ) de Nassawe V libras.
103,4 13. 1341. Gerlacus de Xassawe ,procurator' (103,40; 104,17.33; 107,22;
361, 35; 362, 9).
*) archiepiscopus Jlaguntinensis (a. m.).
3. S. des vorigen 1336 Dz. 20: can. e. Mog. p. p. a. (Act. Vat.
No. 1852); 1345 Mai i: decan. (Nachfolger des Joh. Unterschopf [s. d.]).
1346 Apr. 7; unter Luxemburgischem Einfluss durch P. Clemens VI zum
EB. V. Mainz erhoben (Mich, de Leone b. Böhmer. Fontes I 469; Werunsky
No. 951. (jelangt erst 1354 Jan. nach hartem Kampf mit dem abgesetzten
Heinrich v. Virneburg in Besitz des Erzbistums, f 1371 Fbr. 12 i. AschafFen-
burg; fand seine Ruhestätte im Kl. Eberbach i. Rheingau. Ausgezeichnet
durch Kenntnisse und Sittenreinheit, ein rastlos thätiger kräftiger Regent,
doch ohne wesentlichen Erfolg (Joannis I 67g f. ; Colombel, d. Kampf des
EB Gerlach v. N. mit Heinr. v. Virneburg Progr. Hadamar 1862: Schliep-
hake, Gsch. V. Nassau I\' 197 — 296, Lindner i. A. D. B. IX 5 f.).
2508. [Nassau], Henricus mag. dni de
1304. Henricus mag. d. Gerlaci de Nassauw |s. d.|.
Ist wohl identisch mit Heinrich dem Camerer Pfarrer zu Idstein,
der 1333 von dem hier genannten Gf. Gerlach, als derselbe vor dem
Antritt einer geplanten überseeischen Reise sein Testament machte, u. a.
zum Testamentsexecutor bestellt wurde. 1340 Aug. wird Heinrich PtV. zu
Idstein vom Gf. Gerlach zum ersten Dekan der zu einer Kollegiatkirche
erhobenen Idsteiner Pfarre ernannt. Er scheint vor 1344 gestorben zu
sein, da er unter den Zeugen des wichtigen Verzichtsbriefes, wodurch Gf.
Gerlach seinen beiden ältesten Söhnen die Herrschaft überliess. nicht
genannt wird (Schliephake, Gsch. v. Nassau W 168 — 171 1.
368 Naturellu> — N'eideck.
2509. Naturellus, Johannes Baptista
a88, 43. 15Z2. a d. Joanne Baptista Naturello nacione Germano ex Brabantia
unum ducatum de Camera.
1531 Fbr. 28: Joh. Naturelli decan. e. Antwerp. (Gallia christ. V 1401.
2510. Naumann, Joannes
338, 19 1560 d. Joannes Nauman Misnensis libras quattuor Bononien-ium
1540 SS. Leipzig (Joannes Naumann Dresdensis'i.
251 1. Naza, Gotfridus de
56, II. 1304. d. Gotfridus de Naza X solides.
Thüringisches Geschlecht (Brückner, Kirch, u. Schulstaat d. Hzt. Gotha
II St. 10 S. 7; Ledebur II 137; .Herold' 1872 S. 38 f.).
2512. Nebeltau, Georgius (Gregorius)
168, 30. 1416. a d. Georgio Nebeltau*i solides XX.
168, 41. 1416. Gregorius Nebildaw clericus Misnensis dyoc. imperiali auctoritate
notarius publicus.
170, I. 1418. Gregorius Xebeldaw .procurator' (cf. 170, 12).
*) de Lisenig (a. m.).
1409 Leipzig (.Gregor. NebuIdaW); 1410: bacc. art ; später: mag.
art. u. Decr. D. — Lehrt an der Universität Leipzig. WS. 1423: Rektor.
1428 — 34 urkdi. als Kanzler des Hz. Friedr. II v. Sachsen (H. St. Arch.
Dresden). 1431 Mai 10: mit Kanonikat und Präbende providiert i. d. Kirch.
Naumburg, non obst. can. et preb. ac archid. in e. Wratisl.. archid. in
eccl. Opolien. Wratisl. d , can. e. preb. in e. Misn. (Repertor. No. 1007.
1041. 1493; Ursinus S. 2791. Sein Nachfolger im sächsischen Kanzleramt
(1432) war Heinr. Leubing |s. d.].
2513. Negeler, Johannes
aoi, 37. 1457. a d. Johanne Negeler de Pruzia clerico Ladislavigensis dioc. VI. solid.
2514. Neideck, Eustachius de
236, 19. 1489. a nobili d. Eustachio de Neydeck X grosses.
Neideck (Neydeck, Neudegg), östreichisches, zeitweilig in Tirol an-
sässiges Geschlecht (Brandis, Ehrenkzl. U 78). — 2. S. des Martin v. N.
Herrn zu Anger und Malusch ^Malesco), obersten Truchsessen des EHz.
Sigismund v. Tirol (Bucell. III 1421. Kaiserl. Rat, bischöfl. trientischer
Rat und Hauptmann in Riva. — Hinterliess aus seiner Ehe mit Katharina
V. Firmian 2 Söhne und 3 Töchter, j 1533 Ferdinandeum 12, 178). Er
wird auch .kaiserlicher Kämmerer und Hauptmann- genannt (Wissgrills
Nachlass i. .Adler' I 18).
2515. Neideck, Georgius de
231, 40 1485. a baccalario d. Georgio de Neidegk*) medium ducatum.
233, 3. 14S6. Georgius de Nideck .sindicus'.
236, 8 1489. nobilis vir d. Georgius de Neydeckh can. Tridentinus .procurator'.
241, 25 sqq. 1491. Maii: Georgius de Newdeck Australis; .ultramontanorum
rector'.
*) postea rectore huius almi studii iuristarum 1491. Idem
postea factus episcopus Tridentinus.
Älterer Bruder des vorigen. 1491 Mz 4: Georg. S. des Martin v. N..
V. Kaiser Maximilian im Besitz seiner Trienter Domherrnpfründe bestätigt
(Ferdinandeum II F. 39, 201I. 1491—92 Bologna: ad lectur. Decretalium
diebus festis D. Georg, de Neydegk de Austria, dominor. scbolarium utriusque
univ. digniss. Rector (Dallari. Rotuli p. 145) 1492 Apr. 12: I. Ü. D.
Bonon. (Apr. 9: .disp. c. d. Georgio de Neydigk de dioc. Trid. Rectore
utriusque universit.. quod admitti possit ad examen". Apr. 12: .exam.
et convent. f. i. utroque iure predict. de Georgius . . et approb. n. d. Insignia
habuit a d. Joh. de Sala': L. s. i. p. I). 1495 — 99: Assessor am Reichs-
kammergericht in Frankfurt und Worms (Ludolf, App. X 15. cf. Hertzog.
Edels. Chron. VI 150). 1504 Jun. 14: K. Max. ernennt s. Rat u. Kanzler
Neideck — Neythart. 369
D. Ge. V. Neideck z. Superintend. der Univ. Wien (Kink, Gsch. Univ.
W. I 2 116). 1505 Sept. 24 — 1514 Jun. 5: Bischof v. Trient. — Mitgl. der
Donaugesellschaft. (Bibl. Monac. c. 1. No. 569; Denis, Gsch.Buchdr. S. 9).
t 1514 als kaiserl. Statthalter i. Verona an Gift (Ferdin. III F. 12, 178).
2516. Neideck, Gotfridus de
70, 19. 1316. d. Gotfridus de Nidecke, canonicus Herbipolensis XXIII solides.
Neudeck, württ. 0-A. Oehringen. — Gotfrid. de Nidecke d. ä., 1331
bis 1369 als can. e. Herbipol. nachweisbar: 1350 und 1353 auch als
archidiac. (in Kitzingen) Herbip. e. erwähnt, 1366 Landrichter in Franken
(Mon. Boic. XLII: Arch. f. UFrank. 32, 199 No. 618). 1349: Gotfrid. de
Nideck urk. als Propst z. Oehringen (Wibel, Cod. d. Hohenl. p. 284).
Macht sein Testament 1369 Nv. 10; wird als verstorben erwähnt 1370 Dz. 7
(Arch. f. UFrank. 32,199 No. 618: ist von dem dort No. 651 genannten gleich-
namigen etwas Jüngern Würzburger Domherrn wohl zu unterscheiden).
2517. Neideck, Ludovicus de
4b, 16. 1x96. d Ludewicus de Xidecke XV solidos.
2518. Neideck, Martinus de
300, 37. 1531. a reverendo ac generoso d. Martine a Xewdeck Austriaco archi-
diacono Tridentino unum scutum in auro.
303, 2.3. 1531. reverend. & nobilis d. Martinus de Neydek archidiaconus Tridentinus
australis .procurator'.
S. des Wilhelm, de Neideck iNeydeck) und der Amalia de Rottal.
Ca. 1540 can e. Trid. & Brix. (Tir. Ehrenkz. II 78; ßucell. UI 142).
t 1558 Mz 3 (Epitaph i. ßrixen: ,Hic iacet rev. et nobilis dns Martinus de
Neydeck, archidiaconus et canonicus Tridentinus, Pataviensis et
Brixinensis. III Martii M. D. LVIII': Resch, Monum. f. 15).
2519. Neipperg, Rembolo de
42, 17. 1194. Raymbertus de Xyberg XV solidos.
57, ao. 1305. d. Remboto de Nitberc XL solidos.
Stammsitz: Dorf und Schloss Neipperg i. württ. O-A. Brackenheim. —
1290 Reimboto de Nipperg can. e. Herbipol.; 1305 Fbr. i u. 1307 Jan. 13:
can. capitul. (Arch. f UFranken 32, 163). 1315 Remboto de Nyperg can.
e. decan. S. Petri Wimpin., resign. 1329 (Schannat, Hist. e.Wormat. 1 119).
2520. Neysser, Nicolaus
158, 27. 1402. d. Henricus Neysser de Slezia vicarius ecclesie et dyocesis
Wratislauiensis.
.Vielleicht ein Bruder des Breslauer Ratsherrn Nicolaus N. (1408) s.
Cod. d. Sil. XI 113. 185. Ein sonst noch gänzlich unbekannter Geistlicher'.
(Pfotenhauer i. Ztschr. \'. Schles. G. 28,444. ''■*•
2521. Neythart, Heinricus (I)
156, 29. 1399. 3 magistro Hinrico Nithart de Swevia XXX solidos.
Ritterbürtige Nordgauer Familie, seit 1314 i. Ulm ansässig. — S. des
Ulmer Stadtschreibers Heinrich N. 1391 Wien (,Henr. Notarii de Ulma');
1397: mag. art. Vienn. (Philos. Matr.). 1400 (1403. 1404): Heinricus Nichart
de Ulma: rector dominor. ultramontanor. univ. iuristar. Patav. (Gloria,
Monum. No. 226). 1401 Dz. 29: Decr. Lic. Patav.; 1405 Jan. 15: Decr.
Doct. Patav. (1. c. 330). 1407 Aug. 23: officialis curie Aug. et reddituum
camere apost. subcollector (Regg. B. XI); ebenso 1408 Nv. 6 u. 1411
Aug. 27 (1. c. XII). 1409: can. e. Aug.: 1413 Mai 13: Heinricus N. Decr.
D. Aug. e. can. (Archiv. Zs. N. F. III 140). 1416: can. e. Frising. 1419:
ppos. e. S. Cj-riaci i. Wisenstaig (ÜB. Fürstenberg VI 155). 1421 Jun. 13:
custos e. Aug., Vertreter des Klosters Anhausen b. d. Kurie 1 Württ. Geschqu.
II 489 No. 2). 1424 Jul. 6: vicar. perpet. e. Ulm. War auch can. e. Const.
(s. u.) u. can. e. Turic. (Urkundio I 577a. 2). 1431 Dz. 14: promotor
buUar. des Basler Konzils (Hardouin, Act. concil. VIII 1120). Ulm verdankt
Deiuschc Stiuicnten in Bologna. 2i
o-jo Neythan - Ncs.>yn.
ihm s. Losreissung von Kl. Reichenau (Pressel. Ulm u. s. Münster S 53f. ;
Weyermann II 354); hinterliess seiner Vaterstadt s. Bibliothek (vgl. über
dieselbe: Serapeum \' 1931. t 1439 Jul. 14 (.arcinm et derr. doctor Heinrich
Nithart can. h. e.': L. a. e. Const. i. i. M. G. H. Necr. I 290). (Nicht identisch
mit dem 1398 i. Paris genannten (Auctar. chartul. Paris. 1 Index) Heinr.
de Ulma.]
2522. Ne3rthart, Henricus
275, 24. 1512. a d. Henrioo Neythart Suevo dimidium florenum.
278, 32. 1515- Henricus Xeithai-t .procurator'.
1495 Freiburg (,Heinr. Neythart ex Ulnia Const. d.'). 1497 Jan. 28
Tübingen i.Henr. Neithart ex Ulma'). 1498 Oct. 7 Ingolstadt (.Heinr.
Neithart de Ulma'). 1516 Jan. 14: D. Heinr. Neithart Procurator a. Reichs-
kammergericht i. Worms (Annotata). f 1523 (\'otivgemälde i. Münster
z. Ulm: Württ. Vierteljahrshefte II 144).
2523. Neythart, Joannes Hinricus
279, 17. 1515. a d. Joanni Hinrico Neithart Ulmensi I florenum Renensem.
[1512 Jun. 17 Ingolstadt: .Joannes Ulricus Neilhart Ulmensis 64 ^'.]
2524. Neythart, Petrus
275, 23. 1512. a d. Petro Neythart Suevo dimidium florenum
[1499 Dz. 2: Tübingen: ,Petr. Nitthart ex Wissenburga'.]
2525. Neythart, Paulus
336, 12. 1557. d. Paulus Neithart Ascanius libras duas.
1546 Jun. 15 Wittenberg (.Paul. Neythardus Ascan.t). 1549 WS.
Erfurt (.Paulus Nithart Ascaniensis — mit Joachim Nithart'). 1561: I. U. D.
Pisanus (.Paulus Nithart Ascanius Saxo Joachimi fil. legibus sudauit . . .
studuit Bononie, Pise'..: Erzb. A. Pisa).
2526. Neil, Johannes
234, 15. 1487. a d. Johanne Neell de Landaw Spirensis diocesis grossetos VI.
1475 Nv. 13 Heidelberg (.Joh. Nel de Landoya'). 1477 Leipzig
(.Joh. Neil de Landoj-a X'). 1478 WS. Erfurt (.Job Landaw med.') 1489-90
Bologna: ad lectur. medicine dieb. fest.: D. M. Nellus de Landaw art.
doctor artist. et medic. digniss. Rector (Dallari, Rotuli p. 140: Malagola,
Monogr. p. 178). Seit 1495 i. Strassburg (.Meister Johans Nelle Doctor
in medicinis hat das Burgrecht koufift vff Montag der zehentusent Ritter
tag': Strassb. Bürgerbuch); giebt 1502 s. Bürgerrecht auf «.Doctor Johans
Neil der artzet hat das Burgrecht abgeseit secunda post Kyliani'j. 1497
besorgte er seines .Lehrers' Joh. Widman Tractat ,de pustulis que volgato
nomine dicuntur mal de franzos" zum Druck.
2527. Nemitzowes, Sigismundus de
264, 18. 1504. generosus vir et dominus d. Sigismundus de Nemitzowes ddt ducatum
2528. Nencke, Gregorius
215. 20. 1471. Gregorius Nencke, can. Agriensis [cf. Nicolaus Stoltz].
2529. Nerozotter, Joannes
287, 24 1521. d. Joannes Nerozotter inscriptus promisit florenum unum Renensem.
288, 36. 1522. a d. Joanne Nerozotter pro inscriptione antea facta unum florenum
Renensem in moneta.
2530. Nessyn, Joachimus
^53- 33- 1499- ä d. Joachim Nessyn Caminensis dioc. medium florenum.
1491 MZ24: Joachim Nessin clericus erhält die durch den Tod des
Burchardus de Guntersberch [s. d ] erledigte Altarpfründe in Schievelbein
(Clempin, dipl. Beitrr. No. 339). 1493 Nv. 3 Rostock (.Joachim Nesyn de
Schiuelben'). 1498 Oct. 5 Greifswald (.Jochim Nessin, d. Caminensis'i.
Netzel — Xeuenar.
371
2531. Netzel, Theodericus
152, 13. 1393. a d. Theoderico Netzel de Camyn XII solidos.
1388 Prag (.Tydericus Neczel de Kamyn': Mon. II 140). — Vielleicht
identisch mit dem 1388 genannten (Clempin. ßeitrr. S. 441) Thidericus Neclas.
2532. Neubauer, Erhardus
264, 31. 1504. d. Erhardus Neubawer Zwikaxieiisis dioc. N'oumburgensis ddt X
Bolendinos.
1497 SS. Leipzig (.Erhardus Newper de Swickavia'); 1499 Fbr. 16: bacc.
2533. Neudorf, Johannes pleb. in
loS, 7. 1343. a d. Johanne plebano in Xuendorf Fatav. dvoc. L solides.
2534. Neuenar, Fridericus comes de
287, 20. 1521. a generoso iS>: magnifico domino Fridericho eomite de Neuenai" dioc.
Colon. I coronam.
290, 3. 1523. Fridericus ex comitibus a Noenar dominus in Alpen canonicus
Coloniensis ,syndicus'.
Niederrhein. Geschlecht (Eiflia illustr. I i. S. 145 fit.) — Jüngster S. des
Grf. Friedrich u. der Eva v. Linnep. — 1515 i. Köln (,DomiceIlus Fredericus
de Nuwenaer etc. can. maioris et S. Gereonis ecclesiarum'). 1521 Jul. 2
i. Tübingen (.Fridericus Noenarius comes i fl.'). 1526 am 23. Nv. wird
Fridericus comes de Neuenar als Adj unct des Präsidenten am Kammer-
gericht vereidigt (Ludolf, Append. X S. 38): auch 1527 noch in dieser
Stellung genannt.
2535. Neuenar, Hermannus comes de
271, 12. 1509. a magnifico ac generoso d. Hermanno cometi (!) de Newenhere
canonicus (I) maioris ecclesie Coloniensis accepimus tres florenos
Renenses pro se et Joanne Cesar Juliacensi praeceptori (!) suo.
S. Wilhelms II Gf. v. Neuenahr (f 1497) und der Walpurgis v. Mander-
scheid, geb. 1492. Schon 1495 erhielt er ein Kanonikat am Domstift (Ennen,
N. Gsch. d. Stdt. Köln I 103 a. 3). — 1504 Nv. 14 Köln (,Domicellus her-
mannus de Nuwennaro canonicus maioris eccl., pro uniuersitate et
rectore nil, quia nobilis, ddt bedellis hornensem'); schloss sich mit seinem
Lehrer Joh. Caesarius [s. d.] 1508 einer erzbischötl. Gesandtschaft nach
Rom an. ,Canonicatum eccl. metropolit. Colonien. primum, dein praeposi-
turam collegiatae imperialis eccl. Aquensis, ac demum summae aedis
praeposituram adeptus est (1524 Jan. 19), cui ecclesiasticae dignitati annexus
est archidiaconatus eccl. Colonien. & cancellariatus uniuersitatis
nostrae' (Hartzheim, Bibl. Colon, p. 137J. 1530 mit s. Verwandten, dem EB.
Hermann v. Wied, nach Augsburg, wo er eines plötzlichen Todes verschied.
Sein Leichnam wurde in Köln im Kloster der Cisterzienserinnen beigesetzt.
(Epitaphium Generosi & Illustris viri D. Hermanni Comitis e praeclara antiqua
Comitum Newenaricorum familia eiusdemque praepositi maioris ecclesiae
Coloniensis, qui annum agens nonum & trigesimum fato functus est Augustae
in ipsis comitiis et conuentu Principum 6>; Statuum Imperii auspicio Caroli V
Romanorum Imperatoris anno a virgineo partu 1530. cuius corpus hie
sepultum iacet inter corpora utriusque parentis sui etc. etc.: Hartzheim
p. 137; Bianco 1. c. S. 765). Humanistisch gebildet, Verteidiger Reuchlins
cf Epistolae trium illustr. viror. ad Hermannum Comitem Nuenarium.
Eiusdem responsoria una ad Joa. Reuchlinum & altera ad Lectorem etc. etc.
4^. Angehängt von Herrn, v. Neuenahr eine Defensio nova Johannis
Reuchlin: ,En candidissime lector, defensionem Capnioiiis nostri nobis
nuperrime ex urbe Roma transmissam'. (Hartzheim 1. c, wo ein ausführ-
liches Verzeichnis seiner Schriften); Herm. Busch, in ,vallo humanitatis':
Fabricius Bibl. lat. t. V. p. 429 — 32; Foppens Bibl. Belg. T. I. p. 477; \'al.
Andreae Bibl. Belg. p. 383; Bianco 1 764: Kraft't, Briete S. 188; Erhard.
G. d. Wiederauf blüh. d. wiss. Bildg. III 417; Hutteni Opp. ed. Boecking
suppl. II 428; Geiger, Reuchlin S. 366; Briefwechs. d. Beat. Rhenan. passim":
Varrentrapp, Herm. v. Wied S. 33. 34.' 59. 68; Geiger i. A. D. B. 23.485 f.
Pirckheimer widmete ihm s. Ausg. v. (jregorii Nazanzeni theologi orationes
duae Julianum Caesarem infamia notantes. Norimb. 1^28 8".
or2 Neuenbürg.
2536. Neuenburg, Henricus de
41, 44. 1293. d. Henricus de Novo Castro III solidos.
2537. Neuenburg, Johannes de
41, 45. 1293. d. Johannes de Novo Castro III solidos.
2538. Neuenburg, Matthias de
69, 10. 13 15 d. Mathias de Nuwenburg Constancien. dyoc. III solidos.
70 31. 1316. d. Mathias de Nuwenburg Constanc. dyoc. ad purgandam conscientiatn
m solidos.
Der bekannte Chronist. — Scheint (dem Wappen nach) dem Neuen-
burger Geschlecht v. Endingen anzugehören (Schulte i. Zs. f. G. ORh. NF.
VI 504. a.). 1327 Nv. 5 in Basel: mag. Mathias de Nuwenburg advocatus
curie officialis epi. Basilien. (Leopold, Berthold v. Buchegg 1882. Beil.
S. 172). Seit 1329 Nv. 30 i. Strassburg (wohin er sich wahrscheinlich mit
dem neuernannten (13281 Strassburger Bischof Berthold v. Buchegg. dem
ehemaligen Basler Deutschordens - Komthur, gewandt hatte (Schulte 1. c.
S. 510), urkdl : Mathias clericus venerabilis dni ßertholdi epi. Argentin.
(Strassb. Bz. Arch. G 56981: 1335 Jan. 19 vom Bischof unter seinen .clericis
iurisperitis' genannt (ibid.). Erscheint seit 1341 Mai 4 als mag. Mathias
de Nuwenburg advocatus curie Argentin. (Bez. Arch. G 4844); ebenso
1350 Sept. 17, 1354 Jan. 3 (B. Arch. G 200); 1345 Mz 10 (B. Arch. G 5351)
u. 1350 Mz 15 (Wencker, Coli. Arch. 155) wird er als ,ci vis Argentinensis'
bezeichnet. Zum letzten Mal urkdl. 1355 Mai 9 (Hegel i. Forschung. X 244).
War vermählt mit Elisabeth Münch aus Basel (Schulte, 1. c. S. 509) u.
hinterliess einen Sohn Heintzman, der 1370 Dz. 23 aus Strassburg aus-
gewiesen wurde (Wencker, Ausburg. 112). Damals war Meister Mathis
.vursprech geistl.' bereits verstorben (vgl. a. d. Zusammenstellung von
Leupold 1. c). — Die heute unter s. Namen gehende Chronik wurde zuerst,
nach einer Abschrift Cuspinians, unter dem Namen des .Albertus Argen-
tinensis' als Anhang zu Cuspiniani De consul. Romanis Comment. Basil.
1533. 2°., weiter als Anhang zu Ottonis Frising. Chronicon. Basil. 1569. 2".
veröffentlicht. Vollständig wurde sie bald darauf von Chr. Urstisius
(Wurstisen), zugleich mit der hier zuerst bekannt gemachten \'ita Bertoldi
herausgegeben (Germaniae historicor. illustr. t. unus. Fcf 1585. 2». f. 97—167
u. f 167—179). Neuere kritische Ausgg. von G. Studer (Matthiae Neoburgen-
sis Chronica c. continuatione et vita Berchtoldi de Buchegg epi. Argent.
Nach d. Berner u. Strassburg. Hdschr. Bern 1866) u. A. Huber (Matthiae
Neoburg. Chronica 1273— 1350 i. J. Fr. Boehmers Fontes rer. Germ. t. IV'.
p. 149—276. Sttg. 18681. — Von der neueren Kritik wird einstimmig zu-
gestanden, dass dem gleichzeitigen bekannten Staatsmann und Rechtslehrer
Grf Albert v. Hohenberg. B. von Freising, an den unter Matthias v. N.'
Namen gehenden Geschichtswerken ( Chronicon - Continuatio -\'ita Bertholdi)
ein Anteil zuzuweisen ist. Über die Art u. das Mass der Beteiligung beider
Schriftsteller an den genannten Geschichtswerken, gehen z. Z. die Meinungen
noch weit auseinander. Vgl. ausser den Arbeiten v. Huber (Einleitung z.
s. Ausg.; Mitt. d. Instit. f. ö. Geschichtsforsch. IV 200 ff. u. V 258). und
Hanncke, MeN-er. Wiehert. Leupold, König, v. d. Au, Simonsfeld, be-
sonders die Schriften von W. Soltau (der Vf. der Chronik d Matthias v. N.
Zaberner Gymn. Progr. 1877. — Jacob v. Mainz, Matthias v. Neuenburg und
Albertus Argentinensis, in Strassb. Stud. I 301 ff. — Albert v. Hohenberg
als Chronist, ibid. 11 91 ff.), der zuerst die Beteiligung des Albert, de Hohen-
berg nachgewiesen hat 'hierzu auch Wenck i. Neu. Arch. f. alt. deutsche
Geschichtsk. IX 28 ff.), und von A. Schulte (in Zs. f. G. ORh. N.F. I 46 ff.;
1. c. VI 496 ff. — Vgl. auch Schuhes Anzeige der Acta Nat. Germ. U. B. i.
Mitt. d. Inst. f. ö. G. IX 141), der, unter scharfsinniger \'erwertung der in
den Acta gebotenen Notizen u. der Beziehungen des Matthias v. N. zu den
Basler Geschlechtern, zu dem Schlüsse kommt, ,dass nicht allein die Zusätze
von B. u. die spätere Überarbeitung ein Werk des Matthias ist, sondern
auch der Grundkern bis 1328' (a. a. O. VI 510). Auch die Vita Bertholdi
episcopi und eine jüngst von L. Weiland entdeckte und herausgegebene
Neuerlburg — Neuhausen. 373
kurze Chronik (d. Wiener Hdschr. der Chronik des Matthias v. Neuenburg
u. Beiträge z. Kenntnis der htter. Thätigkeit des M. v. N. i. Abhandig. d. k.
Gesellsch. d. Wiss. z. Göttingen Bd. XXXVII) dürften ihm unbestreitbar
zuzuweisen sein. Ob er bei seinen Schriften wirkliche schriftliche Auf-
zeichnungen des Hohenbergers oder mündliche Mitteilungen benutzte, ist
wohl kaum zu entscheiden. .Jedenfalls gehört Matthias nicht zu den
litterarischen Freibeutern, sondern man wird ihm immer eine ehrenvolle
Stelle unter den deutschen Geschichtschreibern anzuweisen haben" (Schulte
a. a. O. VI 515; vgl. noch z. Stand der Frage: Lorenz, Gsch. quell. I 36-45
u. Wyss, Gsch. d. Historiogr. i. d. Schweiz S. 88-91).
2539. Neuenburg, Rugerus de
67, 25. 1314. d. Rugerius de Bocheym Constanciensis dyoi;. XX. solides.
68, 19. 1315. d. Rudegerus de Nuwenburg rector ecclesie in Buchein Constancien.
dyoc. ,procurator'.
[Ein Rudigerus de Neuenburg (Novo Castro) verzichtet 1293 Sept. 9
zu Gunsten von S. Catharinenthal auf den Zehnten in Obern-Gaylingen,
den er von Job. v. Ehingen und dessen Bruder zu Lehen hatte: Karls-
ruhe G. L. Arch.|
2540. Neuerieck, Hugo de
114, 15. 1356. a d. Hugone de Neuneck X solidos.
Stammsitz des Geschlechts ist D. Neuneck, württ. 0-A. Freudenstadt. —
Der Name Hug kommt i. dieser Zeit mehrfach im Geschlecht v. N. vor.
Vielleicht Hugo v. Neuneck, der 1361 zum Prior des Kl. Reichenbach
gewählt wird (Mitt. h.V. f G. u. A. Hohenzoll. XI (1878) 122; vgl. XII (1879) 16:
1372 Mai 25 siegeln Hug v. Nuwenegg den man nennt Pfost u. Hug
V. Nuwenegg krushars son).
25-11. Neueneck, Reinhardus de
132, 44, 1369. d. Reinhardus de Nunecke solidos XXXII.
S. des Volz V. Nuwenegg gen. Spiser, seit 1352 Dz. urkdl. (Mitt. h.V.
f.G. u A. Hohenzoll XI (1878) 117). 1372 Mai 25: Volz v. N Ritter u. s. Söhne
Renhard u. Burkard vkf dem Kl. Wittiche ihren Hof z. Eutingen. 1365:
Reinher V. Niwenegg Kirchherr zu Rottweil (a. a. O. 124). 1374 Aug. 9:
Renhard kilcherr zu Rottweil, Ulrich u. Heinrich alle 3 Gebrüder vonNuwenegk
vkf ihre Pfandschaft a. d. Veste Neuhöwen um 1400 Pfd. Heller dem Ritter
Hans v. Reischach (a. a. O. XII 16; Württ. Gschqu. III 1581. Scheint 1375
gestorben zu sein; hat seit 1376 wenigstens als Kirchherr v. Rotlweil einen
Nachfolger (a. a. O. XII 24. a. i).
2542. Neufarer, Leonardus
210, 12. 1465. Leonardus Newfarer |cl'. Wolfg. dux Bavariae).
2543. Neuhausen, Wilhelmus de
316, 27. 1538. a nobili Guilielnio a Neuhausen Suevo medium coronatum.
317, 17. 1-38. Guilielmus a Ncuhausenn ,sindicus'.
319, 30 1540. Gulielmus a Neuhausen Suevus ,proi urator".
320, 45. 1540. a d.Gulielmo Nevvhausen iuris caesa rei doL- tore (hinc discedente")
tres iibras et quiudecim Bononenos (cf. 343, 10).
Stammsitz: Neuhausen auf d. Fildern westl. Esslingen (Diöc. Arch. f.
Schwab. IV 18. 27). — S. Wilhelms v. N. und der Ursula v. Gemmingen
(Gabelkover ms). 1520 Dz. 23 Ingolstadt |,Guil. de Neuhausen'). 1525
Jan. 3 Tübingen (,Wilh. de Nuihusen'). 1540 Mai 20: I. U. D. Bon. i.d.
Gulielm. de Newhausen Const. d.': B. No. ^^j. 1541 Jun. 24: Assessor
a. Reichskammergericht z. Speyer (Annotata; Ludolf. Append. X 51 ).
1548 bei der Wiedereröffnung des 1544 aufgelösten Kammergerichts wieder
in Speyer u. zwar als \'ertreter Brandenburgs; auch von Mameranus
(Katalog. 1550 p. 51) als consil. Klectoris Brandenburg, erwähnt.
1553 Oct. 19 ,domum abiif (Ludolf 1. 0. 1555: Dr. Wilh. N. hrzl. württ.
Hofrichter i. Stuttgart (Georgii-Georgenau, fürstl. Württ. Dienerbuch
■yn. Neumann — Neumark.
S. 77 u. ö.)- T561 Aug. 24: Bestallungsbrief für Dr. Wilh. v. N. als Hof-
meister und Rat der Hzn. Sabina v. Württemberg iSttg. St. Arch. — Diüc.
Arch. f. Schw. IV 27). — 1542 Jun. 7: can. e. Eistett. (resign. 1544 Apr. 29
zu Gunsten des Mart. v. Neuhausen: Elench. can. Eistett i. R. Arch. Münch.);
vermählt 1556 Mz 4 mit Maria v. Rechberg (Gabelkoven).
2544. Neumann, Mauritius
333, 20. 1554. nobilis Mauritius Neumann liliras quattuor.
2. Sohn des Bürgers und Ratsherrn Wilh. Nenmann zu Villach in
Kärnthen (der als Hauptbesitzer der Quecksilberbergwerke zu Istria u. der
Bleigruben zu Villach zu sehr grossem Vtrmögen gekommen war und
1522 die Herrschaft Wasserleonberg (Wasserneuburg) am südl. Abhänge
des Dobratsch nächst dem Gailflusse erkauft hatte) und seiner 2. Gattin
Barbara Rumpf. — Moritz wird auf dem von Barbara ihrem 1536 ver-
storbenen Gatten gewidmeten Epitaph mit s. Brüdern Wilhelm, Georg und
Michael und s. Schwester Anna erwähnt. Mit Georg finden wir ihn 1550
Aug. I i. Padua (.Blauritius et Georgius Neumann fratres Carnii'). Alle
vier Söhne nebst ihrem Stiefvater Joh. Senuss |s, d.| sind dann wieder auf
dem von Anna gestifteten Votivbilde (i. d. Kirche zu S. Georgen i. Gailthale)
verewigt. Als Todestag von Moritz ist dort der 29. Jan. 1565 angegeben
(, Adler' \' 309 f. 19. 23. 25).
2545. Neumann, Paulus
113, 25. 1476. a magistro Paulo Newman de Camentz dioc. Misnen. capellano
capelle assumpcionis B, Marie Virginis in Riwliduarum diocesis
Auguensis (= Agroniensis) regni Ungarie atque a d. Cristoforo
Hufnagel Montonista Riwliduarum I ducatum Ungarum.
1477 Nv. 15: Decr. Lic. Bonon. (Nv. 13 ,disp. f. c. d. Paulo Mathej
de Camentz clerico Misn. d.' — Nv. 15 , examin. f. predict d. Paulus' : L. s. i. p. I).
2546. Neumann, Wenzeslaus
333i -5- 1554- nobilis d. Wentzeslaus Neuman libras duas.
1533 Frühj. Leipzig (.Wenceslau s et Hieronymus Neuman Dresden'.).
1540 Wenczlaus Naumann vic. i. e. Misn. (Witt. d. V. f. Gesch. d. St. Meiss.
IV360). 1544 und 1549 in den Acta rector. Lips. erwähnt (Zarncke p.225. 373).
Ist wohl mit dem 1543/4 "ri<^ 1546/7 in Frankfurt a/O. immatrikulierten
W. N. identisch. 1550 Aug. i Padua (.Wenceslaus Neuman Dresden.').
1556 Aug. 31 schreibt Vitus Winshemius |s. d.] an Melanchthon aus Padua:
,vir iste morum modestia et industria singulari preclarus Wenceslaus Neu-
man patre natus Cancellario Warchionis Joannis quem te humanissime pro
more tuo excepturum esse certe scio: socium Bononie decessisse
certus ad nos rumor fuit delatus, grauiter decubuisse certum est' (Coli.
Camer. XV No. 77: Mü. Hfb.). W. N. war also wohl ein S. des hrzgl.
Sachs. Kanzlers Wencesl. N. ('i- 1552 z. Dresden); Melanchthons Nachricht
von s. in Bologna erfolgten Tode ist nicht mehr zu kontrolieren, da die
Expensa in jener Zeit nicht mehr in den Acta angegeben werden.
2547. Neumark, Petrus a
312, 24. 1541. a nobili d. Petro a Neumark Misnensi Bonon. LXXVII,
324, 41. 1542. nobilis d. Petrus a Neumarck Misnensis .procurator substitutus'
(cf. 334, :6).
421, 2. 1542. Petrus quondam Conrad! de Naumarchs , procurator' (cf. 422,4. 425,2 ).
343, 10. 1544. Nobilis d Petrus a Naumarckt iuris utriusque doctor libras tres
Bononenos XVIII.
1532 SS. Wittenberg (.Petrus de Nauermargk Cygneus') 1544 Jan. 10:
I. U. D. Bonon. (.Petrus a Naumark dioc. Naumburg, in Alamania': B. No. 3"
cf. L. s. i. p. III). 1567 Petrus de Neumarck decan. e. Naumburg, lässt
den im Ostchor des Domes stehenden Hochaltar auf eigene Kosten errichten.
Petrus de Naumarck I. U. D., decan. Numburg., ppos. Cizensis, can.
Misn. et Merseburg, f 1576 Jun. 12, i. Alter von 62 Jahren (P. Mitzschke.
Naumb. Inschrr. S. 99. 105).
Keusess — Nidprurk. 375
2548. Neusess, Theodericus von
50. 32. 1300. Theodericus de Erfordia dictus Nuwensesen X solides.
1303 Dz. 4: Heinr. comes de Glichen iun. vkft. den Erfurter Bürgern
Theodor, de Sachsa u. dessen Schwägern Theodericus u. Alb. de Nuw-
setzen d Dörfer Nuvvsetze (Neusess) u. L'rbich (Sagittar., Gfsch. Gleichen 90;
ÜB. Erfurt 509).
2549. Neuss, Mathias de
49. I. 1299 Mathias de Nucia VIII solides.
2550. Neustetter, Erasmus
329, 18. 1543. Nobilis d. Erasmus Neusteter Sturmerus dirtus dioc. Herbipol.
libras tres Bononenos decem & novem.
S. des Seb. Neustetter gen. Stürmer zu Schönfeld u. der Eiis.
V. Wolmershausen, gb. 1523 Nv. 7, erzogen von s. Oheim, dem humanistisch
gebildeten Wzb. Kanoniker Dan. Stieber. Auf Reisen i. Belgien, Frankreich,
Italien. 1544 Dz. 20 z. Subdiakon geweiht. 1545 Apr. 10 can e. Herbip.
11552: capitularisi, 1564 decanus (resign. 1570). ca. 1545 auch can. e.
Comburg.; 1551 decan. e. Comburg; 1583: ppos. e. Comburg. 1546
Fbr. 3 Erasmus de Neustetter dict. Sturmer, can. e. S. Burkhard! Herbipol.:
can. e. Eistetten. (resign letztere Pfründe 1547 Apr. 2: Elench. c. Eist).
1559: iude.x ciiriae provincialis (bischöfl. Landrichter). 1559: ppos.
eccl. S. Joh. i. Haugis. 1561: can. e. Bamberg, u. can. e. S. Gangolphi
i. Teuerstatt. 1583: senior capituli e. Wirzeb., 1589: iubilarius. t zu Würz-
burg 1594 Dz. 3 (Epitaph i. Wzb.: Salver p. 427. — Epitaph i. d. Kirche z.
Homburg: ,Erasmus Neustetter dictus Stürmer a Schoenfeld, Bamberg. &
Wirceburg. ecclesiar. canonicus, D. Joannis in Haugis et S. Gangolphi
itidem ppositus et huius coUegii decanus. Cui praefuit ann. 43. Obiit a°- p.
Chr. n. MDXCIV'. m. Decembr. d. III '). Wiederholt auf Gesandtschaftsreisen
verwendet. Lebte seit 1564 i. Comburg, wo er die Kirche verschönerte und
eine kostbare, von Gesner, Posthius u. Frc. Modius gepriesene Bibliothek
anlegte. 1589—91: rector magnificus der Universität Würzburg. Ver-
machte der Universität 1000 fl. m. d. Bestimmung, dass von den Zinsen
die mit der Universität verbundene Bibliotheca pauperum studiosorum ver-
mehrt werden solle. Bedeutender Gelehrter, der sich auch i. latein.
Gedichten versuchte. Mäcen des Frc. Modius. Petr. Lotichius. Joh. Posthius
u. s. w. — Der Strssb. Arzt Mich. To.xites widmete ihm De secretis creationis.
Stssb. 1574. 80. u. 3 Traktate Phil. Theophr. Paracelsi. De generatione
hominis. . Stssbg. 1577. 8". Ein Brief Cisners [s. d.]: Erasmo Neustetter
cogn. Sturmer ecclesiar. cathedr. Pabenberg. et Würtzburg. ac decano
Comburg. i. Cisneri opusc. p. 1005. (\'gl. M. Feder, Vita Erasmi Neustetter
dicti Stuermer. — Wzb. 1799; bleich. Adam, \'. Germ. ICtor. p. 321 sq.;
Ruland, ,Erasm. Neustetter, d. Mäcenas des Frc. Modius'; Bericht h. V.
Bamberg 10, g. ; Wegele i. A. D. B. 23. 557 f.).
2551. Nicht, Ege de
75, 30. 1318. d. Ege de Nicht canonicus Novi Monasterii Erliipolensis XII solidos.
85, ao. 1326. d. Ekko de Erbipoli ,procurator'.
1348 Fbr. 3: Ecke von Nichte; Z. i. e. Urk. des Stifts S. Joh. in Haugis
Herbip. (Arch. UFrank. 21 3, 49).
2552. Niderhof (Nidolf), Henricus
246, 13. 1494. a provido viro d. Henrico Nidoll de Gdano Wlatislaviensis dioc.
grossetos X.
1491 SS. Leipzig (.Hinricus Nederhof de Gdantzk'): 1493 SS.:
bacc. art. — 1501 can. e. Warmien.; in Rom 1505 Dz. 28 (Lib. Confr.
p. 117; vgl. Prowe, Coppern. I 291; Perlbach i. Pruss. schol. I 137).
2553. Nidpruck, Caspar
351, 15. 1547. nobilis d. Casparus a Neidpruck Metensis libras duas.
,Natus sum Joanne a Nydbruck qui Imp. Caroli in multos annos in
bellicis e.xpeditionibus servivit lionesto loco . . ., mater Margaretha a Seul-
heim : editus in lucem in Lotharingia in vico Bolchen, cuius arcis et oppidi
o'j6 Niebelschütz — Nicolai.
erat Johannes a Seulheim capitaneus et prefectus Ducis Lotharingie. Ad
flumen Nydam pagos familia habet, et unde originem ducit ibi nostra
familia merum et mixtum imperium, ubi in Saram influit prefecturam Ducis
Lotharingie unus e familia. Ibi ego feuda et alia iuris dictionis partes,
teloneum cum antiqua arce demolita et villa possidemus, qui de familia
sumus. Ego ab hoc sexennio a S. Regia Mai. et Ser"'" Rege Bohemie ad
Electores et Principes in Irequentibus et arduis legationibus uti Consilia-
rius ablegabar.' (Bruchstück einer eigenhändigen Selbstbiogr. dd. 1557
Mz 25: ms. Hfb. Wien s. .Bruschius'). — 1546 Ost. Erfurt (.Caspar de
Neidbruck e Lotringia'i. 1546 Jul. 31 Wittenberg (.Caspar a Neytbruck
Lottaringus'). 1547 Padua (.Caspar a Nidprugg Lotharingus'). Studierte
um d. J. 1539 i. Strassburg, wo er gelegentlich auch den Calvin hörte
(Brief a. Calvin ms ). „Evangelisch gesinnter Hof rat", Schwager des Strass-
burger Reform. Geschichtsschreibers Sleidanus, Vermittler zwischen dem
EHzg. Maximilian und Melanchthon. Ein Mann von ausserordentlichem
wissenschaftlichen Interesse, überzeugter Anhänger der Reformation, an der
litterarischen Bewegung seiner Zeit im Stillen eifrig beteiligt. Hat sich auch
um die Ordnung und Vermehrung der jungen Wiener Hofbibliothek ver-
dient gemacht, ohne mit der eigentlichen Inspektion betraut gewesen zu
sein. ■]■ 1557 Sept. 26 zu Brüssel. — Seine nachgelassenen Schriften u. s.
ungedi". Briefwechsel auf d. Wiener Hofb.; 22 Briefe v. ihm aus d. J. 1550-57
an Conr. Huber i. Strassburg auf dem Thomas-Arch. z. Strassburg. Der
Plan des Lambecius, die nachgelassenen Schriften N.' herauszugeben, ist
nicht zur Ausführung gekommen. Einige Briefe abgedruckt i. Picks Monats-
schrift VI 267 ff. und bei Baumgarten , SIeidans Briefwechsel ; ein Brief
Melanchthons a. ihn b. Chmel, Hdschrr. d. Wien. Hfbibl. II 233 (vgl. dort
auch S. 227 f^'. ; Lambecius I 71. 720: Aschbach III 362 : 6 Briefe von N. bei
Horawitz i. Sitzungsber. phil.-hist. Kl. Akad. d. Wiss. i. Wien 1874 S. 299 ff.,
II Briefe i. Jahrb. d. Gesellsch. f. G. d. Protest, i. Östr. 1897. S. 34 fl.; eben-
dort der Briefwechsel Nidbrucks m. Flacius 1896. S. i — 25; 2 Briefe im
Supplem. z. Corp. Ref p. 382. 392; vgl. noch G. Lösche. ,Joh. Mathesius'
S. 198 f^.: Firnhaber i. Arch. f ostr. Geschichtsqu. 26 (1861): .Melanthon und
Nidbruck' v. V. Bibl i. Jahrb. d. G. d. Prot. i. Östr. 1897. S. 34 ü. und eben-
dort , Caspar Nidbrucks Verhältn. z. d. Calixtin. i. Böhm.' v. F. Mencick
S. 48 ff.
2554. Niebelschütz, Martinus de
311, I', 1535. a nobili d Martine Nibelschicz Hlorenum Renen?em.
313, 14. 1536. Martinus Nibelschitz .sindicus".
313- 33 1537- nobilis d. Martinus Nibelschitz .procurator substitutus'.
S. des Lasla v. N., auf Rietschütz im Glogauischen. 1544 Nv. 18:
K. Ferdinand gibt dem Martin Nibschitz a Retschitz eine Anwartschaft auf
ein Kanonikat an der h. Kreuzkirche in Breslau (Schöttgen &
Kreyssig II 401. 1545 WS. i. Frankfurt a. O. (.Martinus a Nabelschitz
cancell. Rev. presulis Wratislav.'i. 1546 — 54: decan. e. Wratisi.
(Kastner Arch. I 278. t 1554 Mai 20 (Epithaph in Glogau: ,Anno Domini
1554 obiit Reverendus nobilis ac clariss. vir Dns Martinus Nibelschütz,
I. U. Licentiatus. olim Cancellarius Rev. Dni Epi. nee non decanus et
ambarum ecclesiarum Wratislavien. canonicus et huius eccl.
prepositus. cuius animae Deus sit propitius' — Mitt.i.
2555. Nicolai, Gerhardus
207, 3. 146a. a d. Gerhardo Nicolai Bologninos XII.
2556. Nicolai, Johannes
178, 44. 15 15 Joannes Nicolai famulus Andreae Fuchs [s. d.).
[Ein .Johannes Nicolai de Nerrlingen August. dioC ist 1496 Oct. 14
in Heidelberg immatrikuliert; 1499 Mai i: bacc. art.].
2557. Nicolai, Petrus
231, 34. 1485 d. Petrus Nicholai de Dacia in artibus magister et sacre theologie
baccalarius formatus .procurator'.
Niwenhoven — Xordhausen. 377
Petrus Nicolai errichtete i486 Mz 4 seinem verstorbenen Landsmann
Magnus Erici [s. d.| das Epitaph (Inschriftensamml. Univ. Bibl. Bologna).
1489 Fbr. 20: Leg. Lic. Ferrar. (,Petr. Nicolai de Goes de Zilandia olim
studens Aurelianis, Colonie, Louanii, Bononie': Notar. Arch. Ferrara).
2558. Niwenhoven, Petrus de
59. 40. 1309. d. Petrus de Niwenhoven XX solides.
2559. Noy, Johannes
170, 37. 1419. a d. Johanne Noy de Monte S. Gertrudis Bolendinos X.
1408 Köln (.Joh. de Monte S. Gertrudis'). 1421 Jan. 11: Decr. Doctor
Bonon. {,d. Joh. Gisilberti Noe\' de Alamania subiect. f. prlv. ex. et f.
laudabiliter approb.' L. s. i. p. Ii.
2560. Noot, Jodocuä van der
a8o, 33. 1516. a Jodoco de Nooth Bruxellanus ('.} unam coronam, septima Kai. Febr.
S. des Brüsseler Bürgermeisters Joh. v. d. Noot u. der Francisca
Schoff 1523: Brabantiae consiliarius. Vermählt mit Barbara Mandoets.
t im Alter von 30 Jahren (Mitt.).
2561. Noot, Odulphus van der
^~^, 28. 1510. Odulphus v. d. Noeth . . .
S.'des Petrus v. d. N. [s. d.], gb. i. Brüssel i486 Jun. 3. Eques auratus,
toparcha de Doignies. L U. D., e consiliario Brabantiae cancellarius
a. 1531, hinc supremae Cüriae clientelaris Brabantiae vicarius a. 1540.
V 1543 Mz 31 (V. Gestel, Archiepisc. Mechlin. II 3 u. Mitt.).
2562. Noot, Petrus van der
ai8. 7. 1473. a Petro van der Nut de Prusella Bologninos VIII.
1487: Forstmeister v. Brabant. Vermählt mit Angelicav. d.Hej'den.
7 1510 Nv. 15; begraben bei de^n Karthäusern in Brüssel (Mitt.).]
2563. Noot, Wilhelmus van der
310, 39. 1535. a nobili d. Wilhelme de Noot Bruxellensi I t'ler. Renensem.
313, 34. 1537. Gwilhelmus von der Noth .procurator substitutus".
S. des Hieronymus v. d. N. u. der Marie v. Nassau, gb. 1515. Seit
1548 consiliarius & vicecancellarius in Brüssel. Zog sich während
des Aufstandes nach Lüttich zurück. Seine Güter wurden confisciert. Seine
Frau (Margaretha v. Raveschot) starb während seines Lütticher Exils, f 1591
Jan. I, begraben bei den Karmelitern von Brüssel, wo sein Epitaph (Mitt.).
2564. Norden, Johannes de
134, 44. 1371. d Johannes de Norda de Frysia VI solides.
2565. Nordhausen, Godscalcus de
56, IG. 1304. d. Getscalcus de Nerthusen XV solides.
73, 17. 1317. d. Gotsachlcus de Nerthusen Mog. dioc. XII solides.
1321 Godscalcus can. e. S. Crucis Northus. (Hist. Nachrr. v. Nord-
hausen S. 160J.
2566. Nordhausen, Hartwicus de
5b, 7. 1304. d. Hartwicus de Nerthusen XXV solides.
2567 Nordhausen, Henricus de
32, 34. 1301. d. Henricus de Nenhusen VIII solides.
[1305 Heinr. de Bedungen scolasticus e. S. Crucis Nerthusen. (Hist.
Nachrr. v. N. S. 1601. In demselben Jahre auch ein Heinr. de Danckels-
dorf als scolasticus genannt (1. c. S. 159).]
2568. Nordhausen, Heinricus de
-3, 15. 1317. d. Hainricus de Nerthusen dvec. Maa;untinen. centribuit iuratus
XII solides.
2569 Nordhausen, Helenwicus de
loz, 34. 1340. d. Helenwicus de Nerthusen de Saxonya \'11I selidos.
378
Nordhausen — Northum.
2570. Nordhausen, Johannes de
-I. 5. 1316. d. Johannes de Northusen Maguntin. dyoc. XII sohdos.
1322: prim. preces Ludovici Imper. pposito, decano et capitulo in
Euchskaria, Brandenburg, dioc, pro Johanne de Northusen pro canonicatu
et prebenda (Oefele, Scrr. r. Boic. I 737). 1329 Fbr. 26 Joh. de Northusen
can. e. S. Nicolai i. Novo foro Magdeburg. tUB. Anhalt III No. 560.1
2571. Nordhausen, Conradus de
50, 36. 1300. d. Cunradus de Northusen dictus de Munden VI sohdos.
1323: Cunrad. de Northusen, can. e. Heiligenstad. (Joannis I 6461.
2572. Nordhausen, Rudolfus de
58, 27. 1305 d. Rudolphus de Northusen XX solides.
2573. Nordhausen, Rudolphus de
81, 5. 1322. d. Rudolfus de Northusen Maguntin. dioc. VIII solido-,
1321: Rudolf de Northusen dec. B. M.V. Erford. (Lesser, Chron. hrsg.
V. Förstemann S. 435; Falckenstein, Thür. Chron. II 992). 1322: Free. prim.
Ludovici Imp. pro Rudolfe fil. Rudolfi de Northusen advocato dni Mogunt.
pro monach. et preb. an Kl. S. Petri i. Erfurt (Oefele, Scrr. I 736). 1326
Jan. 6: Rudolf, de N. can. et dec. Erf vicar. capell. i. ßesenrode mit
Kanonikat und Präb. i. Fritzlar (Schmidt-Kehr 1 171 No. 200). 7 1368
Jan. 7 (.Rudolfus de Northusen cantor et can. h. e.': Necr. B. M. Erf. i.
Mone's Zs. IV 254).
2574. Nördlingen, Balthasarus de
218, 5. 1473. a Balthasare de Noriingen Bologninos VII.
1476 Dz. 23: Lic. in Decr. Bonon. (,d. Baidassar Georgi de dioc.
Augusten., Scolaris in iure can., presentatus per d. Joannnem de Sala . .
examinatus ita se habuit quod n. d. f. approbatus': Acta i. c. p. Ij.
2575. Nörten, Heinricus decan. in
100, 45. 1338 Heinricus decanus in Nerden .procurator' (cf. loi, 39)
loi, 20. 1338. a d. Heinrico decano in Nerden procuratore LXIII solides.
Vielleicht Nörten in Hannover? — Der .Dekan' des Stifts S. Petri
i. Nörten erscheint 1343 Jun. 5 in einer päpstlichen Urk. (Schmidt-Kehr 1
S. 337. No. 251.
2576. Northausen, Johannes a
332, 14. 1550. d. Joannes a Northausen ex salinis Halae .Saxonum libras quattor.
S. des Oberbornmeisters Curt v. N. zu Halle und der Marg v. Rodt.
1541 i. Leipzig (.Johannes a Northausen Halensis 6 gr.'j- 1543 Mz i.
Wittenberg (,Joh.' a Nordhausen Halensis' >. 1547 i. Erfurt .Joannes
de Northusen Hallensis ddt XII Schneberg. > 1551 Mz 16: I. U. D. Ferrar.
(,Johanne a Northausen ex Salinis Halae Saxonum baccalaureatus honore
in utroque iure iam excultus in academia Erffordensi, fil. nobilis viri
dni Conradi senioris a Northausen — studuit Lipsie, Vitenberge,
Effordie et Bononie in utroque iure' — Promotores: Lud. Catus, Renatus
Catus, Franciscus Saracenus: Arch. not. Ferr. No. 502. f. 13). 1552 Aug.
Rostock (.Joannes a Northausen Hallensis' I. U. D.). — 1562 Apr. 9 Johans
von Nortthausen zu Collenberg Erbsas, beider Rechten Doctor 1 St. Arch.
Halle, claus. tit. II 43): ebenso 1568 Jun. 9 (ibid.).
2577. Northman, Heinricus
58, 8 1305. d. Henricus Northman de Saxonia (et d. Engelbertus de Zwirinj
XX solidos.
(Ein Ritter Heinrich Nortmann im Mekl. ÜB. No. 3854].
2578. Northum, Johannes de
161, 36. 1408 a d. Johanne de (Northum Lubicensi) X solidos.
163, 3. 141 1 d. Johannes de Northum vicarius in eccl. Lubecensi .procuratoi '.
1442: Joh. de Northern der. Lubecensis durch B. Joh. v. Ratzeburg
zum vicar. perpetuus in eccl. parr. in Clutze ernannt (Schröder, Papist.
Mekl. S. 2002).
I
Norwegen — Nötken. 379
2579. Norwegen, Berengarius Ludovici de
40, 5. 129z. Berenfjarius Lodowici de Nor\^es;ia pro se et d. Bernardo, d. Tortillo
de Norwegia, suis sociis, iuratus, ddt I.XXir solidos.
2580. Norwegen, Bernardus de
40, 5. 1292. (cf. Bereng. Ludovici de Norwegia].
2581. Norwegen, Tortilhis de
40, 5. 1292. |cf. Berengarius Ludovici de Novegia].
2582. Nostitz, Johannes a
309, 13. 1534 a nobili d. Johanne a Nossbitz I coronam.
1530 5Iz 2 Ingolstadt (.Joannes a Nosebitz nobilis i fl.'). 1531 SS.
Erfurt (.nobilis et generosus d. Johannes de Nostwitz; qui et pro se et
fanuilo Universitäten! i fl. Ungarico honoravif). — Vielleicht Hans v. N.,
S. des Hartwig. Bruder Ulrichs [s. d |. f 1552, 46 Jahre alt (Knothe. Lausitz.
Adel S. 387). - - Oder Hans v. N., Sohn Ulrichs (s. d.]. f 1568 Sept. 2
(J. B. Carpzov. t. IL tab. \'1II).
2583. Nostitz, Nicolaus a
338, 10. 1560. nobiiis d. Nicolaus a Nostitz Lusatius libras quattuor Bononienses tres.
338. 39- 1561. Nicolaus a Nostitz Lusatius ,procurator'.
1559 SS. in Frankfurt a. O. (,Nicholaus a Nostitz ex superiori Lusatia').
1561 Mai 28 i. Rom (, Nicolaus a Nostitz Lusatius': Lib. Confr. p. 151). —
Nicolaus V. Nostitz aus dem Hause Dehsa. auf Dehsa, .dreier Rom. Kaiser
Ferdinands I, Maximilians II und Rudolfo II Kammer- Appellation- und
Justitienrat'. f 1590 Mz 24 (I. B. Carpzov II S. 79''). — 1584: Nicolaus
Nostitz V. Nostitz auf Dessau (I), böhmischer Kammerrat iBöhm. Ldtgsvhdlg.
VI 4861: auch 1586 (1. c. VII 571 u. 1590 (1. c. 304 — 6). — [Ein Brief des
M. Boreck an Nicolaum a Nostiz. Dresdae Sacratissimae Caes. Mai. con-
siliarium (dd. 1573) in Mü. Hfbl, Coli. Canier. Xlll No. 62.[
2584. Nostitz, Ulricus a
283, 35. 1518. a Udalrico Nostitz Lusatio unum f'orenum Renensem.
288, 17. 1522. Udalricus Nosstitz Lusatius ,procurator'.
1514 Frankfurt a. O. f, Udalricus Nostwicze de Lubavia'). — Ulrich
V. Nostitz auf Unwürde und Ruppersdorf, I. U. Doctor (1528). K. Maj.
Rat von Haus aus 11538J, Amtshauptniann zu ßudissin und Stell-
vertreter des Landvogts (1542), erster Landeshauptmann der
OLausitz seit 1549. — Eifriger Katholik, hauptsächlicher Urheber des
Strafgerichts über die Sechsstädte, selbst Mitglied des von K. Ferdinand
zur Bestrafung der Aufständischen niedergesetzten Gerichtshofes (Böhm.
Ldtgsvhdl. II 322). Er verstand es, wie Georg Mehl [s. d.], diese Gelegenheit
zu seiner Bereicherung auszubeuten. So erwarb er ,von den eingezogenen
Stadtgütern 1547 Grossschweidnitz u. Georgewitz, welche bisher Löbau,
und den Anteil an Oberoderwitz, welche bisher zu Zittau gehört hatten,
um 6000 Thlr. und 1549 noch Bertsdorf (bei Zittau) und Kl. Schweidnitz
(bei Löbau) um 3400 Thlr.' •(• 1552 Oct. 13 .unter Umständen, in denen der
begreifliche Hass der Städte eine gerechte Vergeltung für das gegen sie
verübte L'nrecht zu erblicken glaubte. Begraben liegt er zu Ruppertsdorf'
(Knothe. OLaus. Adel S. 73 f. 378 f ). War vermählt mit Margaretha v. Falken-
berg. Stainmvater der Nostiz'schen Hauptlinie Ruppertsdorf. (Vgl. a.
I. B. Carpzov t. II S. 79a.: Grosser, Laus. Merkw. III 22a. 178a. 2. 179. i8r :
Lucae, Schles. Denkw. I 324: Ott, Beitrr. 215 a. i^; NLaiis. Magaz. 1895
S. 139 u. 1887 S. 9ff.).
.^585. Notdinger, Cunradus
50, 3. 1300. Cunradus filius Ciuu'adi dicti Notdinger civis Spirensis iuratus ddt
VII Venetos.
S. des von 1304 — 1307 als Ratsherr in Speyer genannten Conrad
Netinger und seiner Frau Catherine (Hilgard. ÜB. v. Speyer 177, n. 186, 16).
^586. Nötken, Caspar
236, 32 1489 a venerabili viro tl. Caspari Nockhen preposito Kigensis ecclesie
VIII grosses.
380 Nova Civitate — Novo Lapio
1485 war Caspar Nötken Bevollmächtigter seines Oheims, des Eli.
Michael Hildebrand v. Riga. Da am 21. Jul. 1487 noch Heinrich Hilgenfeld
Propst der Rigaischen Kirche war. so ist ihm Caspar N. erst kurz vor
seinem Aufenthalt in Bologna in dieser Würde gefolgt. Wir haben ihn
wohl zu den Durchreisenden zu rechnen; da er bald darauf (1490 Fbr. 2)
in Rom angetroffen wird (.Jasperus Noectken prepos. S. Rigensis eccl.
ordinis militie beate Marie Theotonicorum Jerosolimitanorum*: Lib. Confr.
p. 85). 1496 Mai 2 wird er .Propst zu Riga und Kirchherr zu S. Peter'
genannt. Der am 14. Juni 1509 erwähnte Johannes Notke, Propst zu
Riga ist ohne Zweifel mit obigem identisch. (Schwartz i. Mitt. a. d. Livl.
Gesch. XIV (18901 S. 435 fiX
2587. Nova Civitate, Johannes de
99. 'S- ■33''- Johannes de Nova Civitate X solides.
2588. Nova Civitate, Otto de
102, 34. 1340. d Otto de Nova Civitate XV solidos.
2589. Nova ecclesia, Swiggerus de
:'6, 24. 1318. d Swiggerus de Nova ecclesia XXX solidos.
2590. Novo Lapide ivom Nuwensteyne), Johannes de
148. 43. 1387. Johannes de Novo Lapide can. Aquensis Scolaris in iure civili
.procurator'.
151, 27. 1389. in domo dni Johannes de Novo Lapide (149, 13. 29. 46. 47. 49).
[1386 Heidelberg: .Johannes de Novo Lapide et Otto de Novo Lapide
canonici eccl. S. Andree Worm.']. — 1392 Mz 25 Köln (.Johannes de Novo
Lapide LL. Doctor, Leod. dioc , in iure incep.'i; 1392: decan. fac. iur.
acad. Colon.; 1395 Dez. 20: rector univ. studii Colon. (Keussen, Köln.
Matr. I 54 a. 231. 1394 Fbr. 12: Joh. de Novo Lapide LL Doctor, Rat
der Stadt Köln, erwirkt in Rom die Aufhebung des Interdicts nebst
Privilegien für Stadt u Universität (S.Abrechnung i. Höhlbaum, Mitt. XII 72;
vgl. VI 80. 84. 98. 99: IX 125; XVI 781. 1419 Sept. i: Joh. vom Nuwen-
btej'ne Doctor i. Kaiserrechten, Dekan zu S. Servays i. Maastricht,
schliesst (nach Erledigung seines alten Dienstvertrags durch Übernahme s.
Dechani und Pfründe in Maastricht! e. neuen Kontrakt mit der St. Köln,
gegen eine jährliche Besoldung von 250 11.. Kleidung und Wein (a. a. O.
XVI— XVIU loi. 92. — noch 1429 Jan. 25 in dieser Stellung: 102). 1415
auf dem Konzil z. Konstanz (v. d. Hardt V 24. 30). Besass auch ein
Kanonikat i. S. Martin zu Lüttich. S. Maria zu Mainz, S. Maria zu
Aachen- u. die Pfarrei Kitzingen. Exequien: 14478 (Keussen a. a. O.i.
Gedächtnistag: 16 Mai (Xecr. Windesh. i. Zs. Aach. Gesch. V. XIII 791. —
Rechtsgutachten des Joh. de Novolapide Leg. D. actu Colonie regens in
legibus aus d. J. 1398 über die Brüder u. Schwestern vom Gemeinschaft!.
Leben (Muther. Zur Gsch. d Rechtswiss. S. 2456", nach e. Codex der RatS'
bibliothek zu Nürnberg: vgl. Catal. Codd. lat. ßibl. \'atic. ed. Stevenson
I 285. No. 802; vgl. über loh. de Novo Lapide noch Keussen i. Westd. Zs.
VII 370. 1X366; Stein i. Pübl. d. Gesellsch. f rhein. Gschkde I\' p. CXXXV).
2591. Novo Lapide, Mathias de
108, 19. 1344. a d. Mathia de Novo Lapide canonico Bekensi Leodiensis dvoc.
X\Tn solidos.
1363 Oct. 24 Mathias de Novo Lapide ppos. e. B. M. V. ad gradus
Moguntin. Er residierte in Maastricht. \'erwalter seiner Mainzer Propstei
war Conrad, de Gelnhusen ijoannis II 669).
2592. Novo Lapide, Sigerus de
108, 17. 1344. a d. Sigero de Novo Lapide canonico Machlinensi Cameracensis
dyoc. X\in soüdos.
109, 39. 1345. Sugerius de Novo Lapide canonicus Methelensis Cameracensis
dyocesis .procurator' (cf. 110,48. 111,16. 365, 38).
366, 7. 1345 Aiai 15: Sugerus de Novo Lapide: in rectorem uniuersitatis
dominorum ul tramon t anorum electus, legt nein Amt als
Prokiirator uieder.
Kulensis — Xurwenburg. 381
Wurde zur Revision der Statuten der Juristen -Universität Bologna
(V. 1317), die i. d. Zeit v. 1346—47 stattfand, zugezogen (,adiunctis d . . et
d. Sigerio de Novo lapide, canonico |Ma]clinen. nacionis theutonicorum, qui
precedenti anni proximus fuerat rector': Denifle i. Arch. f. Litt. u. K. G.
lU 255) .Sigerus de novo lapide de Machlinia mag. in art. et in iure civili
peritus quique universitatis scolarium in utroque iure Bononie studencium
per annum integrum rector extitit' bittet um Kanonikat, Präb. u. Dekanat i. d.
Kirche S. Servacii z. Maastricht, Lütticher Diöz.; d. Suppl. wird
gewährt (1350 Mz 9) si diniittat can. et preb. et scolastr. Maclin. Aus
d. päpst. Schreiben v. 15. Jun. desselben Jahres (1350) erhellt, dass Siger
d. Kanonikat i. Maastricht trotz des anderen Beneficiums doch erhielt
(Denifle a. a. O. S. 256). 1363 Oct. 24 Sigerus de Novo Lapide ppos. e.
S. Rumboldi Mechlin. (Joannis II 669). 1367 Nov.: Siger. de Novo Lapide
decan. e. S. Servatii Trai. Leod. d., päpstl. Collector f. d. Diözesen Köln,
Lüttich u. Utrecht (s. Bericht, betreffend d. Einnahme von Beneficiengeldern;
abgedr. b. Kirsch, Päpstl. Kollektor. S. 338 ff". : Baur, Hess. Urkk III 435,
Zs. Aachener Gesch. V. Xl\' 230). f 1383 Dz. 18 (van Gestel, Episcop.
Mechlin. I 40).
2593. Nulensis, Hugo
272, 25. 15 10. a d. Ugone Nulensi Frisone dimidium ducatum.
Hugo de Nuloe Decr. D. et persona personatus Groningae,
pastor ad S. Martinum. f 1549 Oct. 28 (v. Heussden, Episc. Gron. p. 171.
2594. Nürnberg, Andreas de
80, 30. 1322. d. Andreas de Nornbergh Babenburgensis dyoc. \^II solides.
2595. Nürnberg, Bertholdus de
70, 28. 13 16. d. Berhtoldus de Norenberg Babenbergensis dvoc. II solides.
1328 Dz. 12: Nicolaus (V) papa contemplatione Hermanni de Lichtem-
berch, [s. d.] cancellarii seren. princip. Ludowici Rom. imp. semper aug.,
cuius familiaris Bertholdus f. qu. Conradi de Nuernberch dioec.
Babenberg. existit eidem confert can. et praeb. eccl. S. Germani extra
muros civ. Spirensis (Archival. Zs. N. F. IV. 170).
2596. Nürnberg, Fridericus de
53, 38. 1302. d. Fredericus de Nuremberg IX solides.
61, 39. 1310. d. Fredericus de Nurenberch 11 solides et VI denarios.
2597. Nürnberg, Heinricus de
73, 32. 1317. d. Hainricus de Nurenberch X solides.
[Ein Heinricus de Nuorenberg vicarius e. Bamberg, erscheint 1346
Jul. 15 (Regg. B. VllI). — Ein Heinrich v. Budendorf, Pastor daselbs den
man nennet von Nurberg 1352 (Cod. Bald. f. 211). — Jan. 20 annivers.
dni Heinrici de Nurnbergk canonici Onolsbacensis (Necr. Heilsbr. ap.
Jung, Mise. II 33). — 1343 Jun. 15. meister Heinrich von Nortmbergh (!)
Chorherr z. Augsburg u. Kirchherr z. Reistingen : Regg. B. V.]
2598. Nürnberg, Hermannus de
85, 38. 1324. d. Hermannus de Nurnberch X selidos.
1325 Oct. 4: mgr. Hermannus, plebanus S. Sebaldi in Nurnberch
(R. Boic. VIi. 1328/29: Hermannus de Nürnberg, can. e. Bamberg. (B. f.
V. Bbg. 21, 51).
2599. Nürnberg, Conradus de
58, I. 1305. d. Cunradus de Nürenberg XX selidos.
2600. Nürnberg, Crafto de
125, 22. 1359. d. Graft de Xurcnherg solides X.
2601. Nürnberg, Sifridus de
78, 46. 1320. d. Sifridus de Nurenberch V'III solides.
2602. Nurwenburg, Robertus de
126, lo. 1360. a d. Roberto de Xurwenburg r. e. in Winclorn X solides.
382 Nussdorf — Nützel.
2603. Nussdorf, Heinricus de
86, 19. 1325. a d. Heinrico de Nuzdorf Saltzpursen.-is dyoc. XIII solidos Bon.
Saltzburger Ministerialengeschlecht iZillner, G. Salzb. II 209 f.). Nuss-
dorf b. Laufen a. d. Salzach. — 1328: Heinrich, Domherr z. Fassau;
Pfarrer zu Laufen, baut den Chor der Stiftskirche daselbst (Hund,
Metrop., vgl. a. Zillner. G. Salzb. II, 2091. 1331 Heinricus de Nussdorf, can,
Patav. r. e. in Laufen lOBayr. Arch. 22. 318); erscheint als Pfarrer zu Laufen
auch 1343 Sept i (Mitt. Salzb. Ldsk 11. 731: resigniert diese Würde i. J.
1371 (OB. Arch.). 1368: Heinricus de Nussdorf cellerarius e. Patavien.
(M. Boic. 30,280). t 1373 (OB. Arch.).
2604. Nussdorf, Jacobus de
111, 46 1354. a d. Jaoobo de N'usdorf pro contribucione I libram.
377, 30. 1354. Jacobus de N'usdorf ,testi.s'.
1360 Sept. I wird die durch den Tod des Jacob v. Nussdorf (qui in
Romana curia decessit) erledigte Pfarre von Nieder- Dietfurt, Salzb.
Diöz , durch päpstliche Provision besetzt (Kehr-Schmidt No. 3551: er besass
auch can. et preb. eccl. Patavien., über welche er mit Joh. Puchperger
de Engelsperg prozessiert hatte (G. L. A. Karlsr. — Vatik. Abschrr.).
2605. Nussdorf, Johannes de
44. 7. 1295. d. Johannes de Nuzistorf XII solides.
2606. Nussdorf, Ulricus de
185, 34. 1438. a d. Ulrico Nustorffer*) Pataviensi, Ratisponensi et canonico, pre-
posito Sancti Andree Frising., unum florenum Renensem in Nurem-
berg factum ad maiorem deliberacionem.
*) iam episcopo Pataviensi.
1432 SS. Wien (.Ulricus Nussdorffer prope Salczpurg 12 gr.'i. — 1437:
can. Frising.; 1440 — 1444: ppos. S. Andree Frising. 1440 auch ppos.
e. mai. Frising (gegen den vom Basler Konzil ernannten Johannes
Grün walder: als Grün walder 1443 Sept. 10 Bischof von Freysing wurde,
überliess er seinem Gegner die Propstei). 1451 Jul. 10 einstimmig vom
Passauer Kapitel als Nachfolger des Leonhard v. Laiming (s. d.] zum
Bischof V. Passau gewählt, während K. Friedrich III ihm in Albertus
de Schaumburg |s. d.] einen Gegenkandidaten gegenübergestellt hatte. Erst
nach der Aussöhnung mit K. Friedrich III (1454 Oct. i: Ulrich Nussdorffer,
Erwählter des Bistums Passau, bekennt sich für fl. 6000 an K. Friedrich UI:
Chmel, Regest. Friedr. III. Bd. II 328) gelingt es ihm 1454 Nv. 4 die päpstliche
Bestätigung zu erlangen. — 1457: Mitglied der von Ladislaus Posthumus
nach Frankreich geschickten Heiratsgesandtschaft, y 1479 Sept. 2 (Hund,
Metrop. I 324: ,vir honestae et laudabilis vitae, Princeps placidissimus et
affabilis, qui impuros magno persequebatur odio ac de reformando clero
saepius diligenter cogitauit, sed ciuilibus Austriae bellis impeditus est'. —
Vgl. 1. c. II. 109: Buchinger, Fürstentum Passau II 159— 181: Erhard, G. St
Passau I 186 — 193; Geiss, Stadtptarrei S. Peter i. München S. 40 f.(.
2607. Nützel, Johannes
336, 38. 1558. d. Joannes Nüzel Noricus libras quattuor.
Hans Nützel von Sündersbühl, S. des Nürnberger Ratsmitglieds und
Kriegsherrn Caspar N. u. der Margaretha Hübner, Enkel des um die Ein-
führung der Reformation in Nürnberg verdienten 2. Losungers Caspar N.
(f 1529 1, war nach einer Medaille von 1607. die ihn im 63. Lebensjahre
darstellt, im J. 1544 geboren (dagegen nach ms. No. 1837 Germ. Mus. i. J.
1540, cf a. Epitaph), kam auffallend spät (erst 1585) in den Rat, wurde
endlich, nach \'erwaltung ansehnlicher Ämter, vorderster Losunger und
Reichsschultheiss, welche Würde er bis zu seinem Tode bekleidete.
-j- 1620 Jan. 30 (Epitaph; .Her Hans Nützel ist ihn seinem Erlöser a. 1620
30 Januarij seines Alters 80 jähr und Felicitas sein Ehgemahl a. 1619 Jul. 13
verschiden' — Trechsel, Johann. Kirchhof 1. Verheiratet (1584 Apr. 23) mit
Felicitas Fürer, die ihm 5 Kinder schenkte (ms. No. 1837. Germ. Mus.; vgL
a. Will, Münzbelust. II 871. 76: Omeis, Oratio parental. i. meraoriam Gabr.
Nützelü).
Nützrl — Obermayr. 383
2608. Nützel, Nicolaus
C183, 41. 1518. a d. Nicoiao Nutzeil Nurmbergensi unum florenum Renensem.
1514 Jun. 20 Ingolstadt (,Nicol. Nutzeil Nurmberg. 8 gr.'). Cochlaeus
bittet 1517 wiederholt von Bologna aus, Pirkheimer möge veranlassen, dass
der junge Nützel, der Sohn Gabriels, ,qui Ingolstadii apud Hieronymum
Holczschuer stetit', nach Bologna gesandt werde (Heumann, Anal. litt,
p. 5. 9). — Verheiratet mit Helena Volckamer (1523 Mai 18). die ihm 3 Kinder
hinterliess. f 1533 Jan. 24 zu Feucht (Germ. Mus. ms. No. 1837).
2609. Nuwenburg, Erenfridus custos [de]
56, 5. 1304. d. Erenfridus custos Nuwenburgensis et d. Otto magister suus
L solidos (56, 38).
2610. [Nuwenburg], Otto mag. domini custodis de
56, 5. 1304. d. Otto magister dni Ehrenfridi de Nuwenburg (s. d ).
261 1. Nuwenburg, Conradus de
56, 14. 1304. d. Conradus de Nuwenburg X solidos.
2612. Obelacker, Volknandus
5c. 31. 1300. d. Volknandus Obelaker de Herbipoli IIII solidos.
2613. Obelgarten, Hieronymus
335, 28. 1554. d. Hieronymus Obelgarten libram unam.
2614. Obendruff, Nicolaus
223, 42. 1476. a d. Nicoiao Obendruff de Wormacia eccl. S. Ciriaci canonico
\'I grosses.
i486 can. e. in Neuhausen (b. Worms) (Kr. Arch. Speyer: Kurpflz.
Urkk. No. 1703 — Mitt.).
2615 Oberacker, Nicolaus
33s, 12 1555. d. Nicolaus Oberacker Costingensis libras duas.
Ein Nikiaus Oberacker. Bürger und Glockengiesser zu Konstanz,
urkundet 1535; wahrscheinlich der \'ater des hier Genannten. 1552 Nv. 13
Tübingen (.Nicolaus Oberacker Constantiensis'). — 1564 Jul. 8: I. Ü. D.
Pisanus (, Nicolaus Oberacherus Constantiensis Germanus alterius Nicolai
Oberacheri filius doctoratus f. in utroque iure dominice Incarnat. a°- MDLXIV'
die octauo mensis Julii. — studuit Tubinge. Tolose et Bononic: Erzb.
Arch. Pisa).
2616. Obermayr, Philippus
276, 28. 15 13. a d. Philippo Obermayr*) I florenum.
283, 5. 1517. d. Philippus Obermair ,sindicus universitatis'.
285, II. 15 19. item rhectori universitatis domino Philippo Obermayro Nuem-
bergensi mutuo dedimus X ducatos.
289, 24. 1522. item 21. Martii . . decem ducati d. Philippo Obermayr per nationem
prius mutuo dati, tum ob merita ac sumptus magnificos, quos pro
nationis nostrae honore fecit (cf, "), tum ob ambiguam de uno
Germano pro armorum impetratione secum Romam mittendo pro-
missionejml, remissi sunt.
*) Qui anno MoDoXVIH» sindicus totius uniuersitatis
electus est, statim sequenti anno rhector factus, et
adeo magnificentissime gessit, ut nullus eum rector
ornatu vestiuni et munificentia praecesserit. Is enim
illc rhector fuit, qui nomen Germaniae undique per
Bononiam literis aureis affigi voluit; sed fortuna heu
iiTipia taiito viro invida existit, illo enim tempore
armorum privilegiis orbati sumus, non tarnen culpa
sua, quia omni conatu tum totius uniuersitatis tum
praecipue Germanorum rei publicae saluti et laudi
tunc labefactatae summa sedulitate diligentissime et
accuratissime consulere semper studuit (al. m.).
1510 Jul. 28 Ingolstadt (,Philipp. Obermayr de Nurnberga Bamberg,
d. et Joannes Obermayr fratres ambo minores'). 1519 Dz. 30: ,dispens. f.
o34 Obernburger — Offenburg.
c. magnifico d. Philippe Petri Obermayro dioc. S. Sebaldi (!) Germano
utriusque univ. Rectore splendidissimo'. — 1520 Jan. 2: I. U. D.
Bonon. C.graduatiis f. predict. magnif. u. u. Rector.': L. s. i. c. II; L. s.
i. p. I). Georg Saurmann [s. d.] empfiehlt (dd. Rome 1526 Fbr. i) den nach
Nürnberg heimkehrenden Freund auf angelegentlichste dem Wilib. Pirck-
heimer (.versatus quidem est mansuetoribus in litteris. sed ea foelicitate
ingenii, ut pauIo ante hie Italorum quoque confessione omnes quotquot
nostra aetate eo scribendi genere delectati sunt post se reliquisse iudicetur . .
Licebit tarnen id ex eius amoenissimo Epigrammatum libello, quo nihil
candidius, suauius et antiquorum vatum ingenio similius aliquo modo
aestimare': Opp. Pirkheimeri ed. Goldast f. 331 sq.). (S. Lob b. Egid. Periander
(p. 725); vgl. a. Georgii Logi Hendecassylabi f. Hij'' u. Nvj.)
2617. Obernburger, Petrus (I)
314, ai. 1537. a d. Petro Obernburger I coronatum.
315, 6. 1538. Jan. Petrus Obernburger ,sindicus' (cf. 315, 30; 317, 16).
Peter Obernburger und sein Bruder Paul werden 1556 nobilitiert
(Adelsarch. Wienj.
2618. Obernburger, Petrus (II)
339, II. 1561. d. Petrus Obernburger Moguntinus unum coronatum.
1548 Oct. 26 Ingolstadt (.Petrus Obernburger Moguntinus'). —
1573 Jun. 25: Schreiben a. Rö. Kays. Mai. Rat u. Sekretarien Petern
Obernburger (Mü. A. R. Arch. .Polhveiler'). — Nicod. Frischlin dedicierte
Petro Obernburgio Leg. Lic. S. C. M. a consiliis secretioribns seine latein.
«Übersetzung der Acharnenses des Aristophanes (Freytag. Adpar. litt. 11 1325).
2619. Oberndorff, Johannes
1-jb. 29. 15 13. a d. Johanne Oberndorff I florenum.
Erscheint hier in Gesellschaft von Nürnberger Scholaren, was ver-
muten lässt. dass Nürnberg seine Heimat war. — Vielleicht identisch mit
Johannes Oberndorfer de Norimberga, der im J. 1491 u. 1495 als Pfarrer
in Conco (Welschtirol) genannt wird (Zs. d. Ferdinandeum 13, 16).
2620. Obrecht, Wilhelmus
268, 43. 1507. Wilhelmus Obrecht Delfinus Traiect. dioc. utriusque iuris iicentiatus
[preceptor dominorum de Lawenj.
[Wilhelm Obert, Herr zu Couroy, verm. 1524 mit Charlotte de la
Yaquerie (2 Kinder) j 1554: Poplimont, La Belgique herald. VIII 149].
2621. Ochsenfurt, Johannes de
17a. 35. i^üa. d. Johannes de Ochsenfurt Decr. Doctor XV solidos.
[Ein Johannes Sigmann de Ossenfort ist 1420 SS. i. Leipzig
immatrikuliert, ein Johannes \'eyol de Ochsenfurt 1420 WS.].
2622. Odenheim, Paulus de
50, 42. 1300. d. Paulus filius Henrici dicti Othensheim canonicus S. Trinitatis
Spyrensis XTI Venetos.
2623. Oer, Sanderus de
166, I. 141 3. d. Sanderus de Oer can. Monasteriensis XX Bononinos.
Zander v. Oer, S. Heidenreichs d. Jungen v. Oer (y 14341 u. d. Godeke
Droste. 1434 von Köln mit dem Kämmereramte des Hzgt. Westfalen (z^vei
Höfen binnen Soest und einem Burglehen zu Hovestat) belehnt, das vorher
sein \'ater besessen (Fahne, Gschl. v. Hövel I. 2. S. 127). 1450 Jul. 22
Sander, de Oir can. e. Monast. protestiert mit Henr. Keppel [s. d.] u. andern
Domherrn zu Gunsten des Erich v. Hoya [s. d.] gegen die Postulation des
Walram v. Mors [s. d.] z. Bischof v. Münster (Hansen, Münster. Stiftsfehde i.
Publ. a. preuss. Staatsarch. 42, 38).
2624. Offenburg, Nicolaus
160, 38. 1407. Xicolaus Offenburg de Argentina VT Bolonenos.
1373 Prag (.Nie. de Offenburck': Mon. II 59): 1376: bacc. iur. (ibid. II 91.
1378 Oct. 24 Orleans (,N}-col. de Ofienburch Arg.-: Fournier, Les Statuts
Offenhaimer — Offner. 385
et Privileg, des univ. Iranc^. I 139). 1410 Jul. 5: Decr. Lic. Bonon. (,Nic.
Bertoldi de Lundenstumpff de Offinburg f. subiect. priv. ex . . . et habuit
quinque voces approb. simplic. et tres de gracia': L. s. i. p. I). — 1419: can.
e. S. Thome Arg. p. p. a. (cautio mag. Nie. LindenstumpfT de Öflenburg
i. Tho. Arch. Strassb. — L. VI fasc. 3) 1424 Mz 18: Nie. Lindenstumpff
Official des bischöfl. Gerichtshoffe zu Strassburg (I. c ). 1426 Nv. i: thes.
e. S. Thome; 1427: dec. e. S. Tfiome Arg. 1441: can. e. S. Petri iun.
Arg. 1451—53 Nie. LindenstumpfF i. Decr. Lic. can. e. S. Petri iun. ent-
scheidet den Prozess zwischen d. Kapitel v. S. Thomas u. Jodoc. Albrant
(Tho. Arch. L. VII fasc. 6; vgl. Schmidt, S. Thomas p. 272).
2625. Offenhaimer, Johannes
325, 42. 154a. a nobili d. Johanne Offencheiner Bavaro unum coronatum.
1528 Aug. II Ingolstadt (.Joannes Offenhainer ex Burckhausen 48').
Hans Offenhaimer zu Seibersdorf und Berghaus, S. des fürstl. Rats und
Rentmeisters Caspar O. zu Seibersdorf (erkauft 1543) und der Elisabeth
von Nussdorf (VhdI. f. V. NBay. 10, 115a), Vetter des folgenden; hatte
Sybilla Flitzingerin zur Hausfrau (a. a. O.). — 1563 Jun. 11: EB Joh. Jacob
V Salzburg belehnt Hannsen den Offenhaimer mit dem Gut Aschach.
Traunsteiner Gerichts, so er teils von seinem Vetter Blasius v. Nussdorf,
teils von beir.eni Bruder Eustachius O. erkauft (OBayr. Arch. 3,380). 1554
im Besitz von Seibersdorf, 1569 — 1575 seine Kinder (OBayr. Arch. 42. 25).
Scheint demnach 1569 verstorben zu sein. 1587 Jan. 20: EB. Georg v. Salz-
burg belehnt den Doctor der Rechte Wilh. Tenn [s. d.], seinen obersten
Waldmeister, als Lehensträger der Kinder des Hannsen v. OflTenhaim, als
Casper, Eustach, Hanns, Georg, Sabina, Martha, Rosina, mit dem Gute
Aschach, Traunstein. Gerichts (a. a O. 3, 385).
2626. Offenhaimer, Lazarus
337i 13- 1559- nobilis d. Lazarus Offenhaymer a Gueteneck Bavarus libras duas.
1559 Oct. Padua (.Lazarus Offenhamer a Gutteneck Bauarus' nunc
Ducis Bavarie a Consilijs). — S. des Hans Offenhaimer, der mit seinem
Bruder Caspar die Veste Gueteneck samt der Hofmark Tumeldorflf erkauft
hatte, und der Anna Reschin. Fürstlicher Rat zu Landshut, seit 1573
Rat zu München. Seine Gattin Ursula v. Praitenpach (Hundt, Stammenb.
III 497). 1585— 1586 Apr. 30: Lazar. Offenheimer, Pfleger zu Griesbach
in NBayern (OBayr. Arch. 28, 24).
2627. Offensteten, Ortolfus de
122, 5. 1353. d. Ortolfus de Offensteten canonicus Salczburgensis, Otto frater eiu.s
canonicus Ratisponensis conlribuerunt III libras & dimidiam.
1379 Dz. 8 Ortolfus de Ovensteten, decanus e. Salzburg, (mit
seinem Bruder Otto: Regg. B. X 45). ,pars maior capituli 1385 elegit nunc
decanum in praepositum, ast Piligrinus archiep. nominavit Gregorium
Schenk in praepositum' (Annal. S. Petri i. M. G. Srr. 9,840; Caesar, Annal.
Stiriae 3, 316).
2628. Offensteten, Otto de
122, 5. 1353. Otto de O. |cf. Ortolfus de O.)
III, 32. 1353. Otto de Offensteten canonicus ecclesie Ratisponensis ,procurator'
(cf. 122, I. 33 ; 374, 40: Otto de Ovestenten; 375, 12. 25. 29; 376, 26. 43).
1363 Mz 18 Otto v. Oßenstetten, Chorherr zu Regensburg, Pfr.
zu Iring (OBayr. Arch. 13, 196). — 1367 Nv. 6 Otto de Ovensteten, can. e.
Ratisbon. (Ried, Cod. d. II 903). 1379 Dz. 8 (Regg. B. X 45).
2629. Offner, Caspar
229, 26. i4?i. a d. Caspari Offnet (I) Undervvald Constanciensis diocesis quattuor
grossetos Bononienses.
1484 SS. Basel (.Caspar Offner de Vnderwalden VI sol.'); wurde
von der eidgenössischen Tagsatzung 1482 Oct u. 1484 Jun. dem Könige v.
Frankreich für eine Freistelle an der Pariser Univei-sität empfohlen. 1493
Ptarrer i. Stanz; hulüigt einer mystischen Richtung, "i- vor 1497 (Amtlich
Deutsche Studi-Titni in Hologn.i. -''
o86 Ofhuys - Oldendorp.
Sammlung eidgen. Abschiede III 134. 174: Gsch.frd. 24., 98: Bufinger, Gsch.
v Unterwald. I 52: Anz. f. Schweiz Gescii. II 292; Mieg. Nikol. v. d. Flüe
IV 202 f.).
2630. Ofhuys, Johannes
115, 41. 1478 a d. Johanne Ofhuys Cameracensis dioc. XII Bollendinos (cf. 116, 5).
[228, 13. 1480. in exequijs dni Johannis.de Bruxellis . .].
2631. Oheim, Erasmus
311, 3. 1535. a d. Erasmo Oheim de Breisach Brisgaudiae medium coronani
342, 24. 1537. egregius d. Erasmus Oheim Breisairensis Brisgaudiae dioc. Con-
stanciensis doctor utriusque iuris hie promotus ddt 17 Bologn.
1524 Nv. 14 Wittenberg (.Erasmus Ehen! ex Brisach-i. 1537 Mai 9:
I. U. Doct. Bonon. (.Erasmus fil. Beati ohaim dioc. Constancien": A. 6).
2632. Oyshem, Gotfridus de
46, 15. 1296 d. Gotfridus de Oyshem X solides.
2633. Oytta, Wilkj'nus de
202, 28. 1458. honorabilis vir d. Wilkinus ab Oyta «anonicus S. Stephani Maguntin.
iurauit et solvit XII solidos.
1462 Oct. 5: Lit. i. Decr. Bonon. (Oct. 2 ,disp. c. d. Guilelmo (I)
Gudugk de eyta can. e. Magunt. S. Stephani' [Wilermusz de Oyta can. e.
S Stefani in Maguntia studens in iure can.: A. No. 3]. — Oct. 5: .examinatus
f. et approb ': L. s. i. p. I). — Unzweifelhaft identisch mit Wilkinus Guding
Decr. Doctor, decanus e. B. M. \' in Canipis extra nuiros Maguntin.
(Gudenus C. d M. II 723).
2634. Occo, Sibrandus
312, 26 1536 a d. Sibrando Occone I ooronatuni.
2635. Oldendorp, Johannes
270, 27. 1508. d. Joannes Oldendorp Hamburgensis quinque Carlinos.
273. 39- 1511. d. Johannes Oldendorp Hamburgensis .procurator substitutus'.
279, 39. 1515. item accepi octo ducatos de Camera a dno Mathia de Jagen pro
obligacione Joachim Vensteth ex parte principalis Joannis Olendonfs.
279, 41. 1515. item sex Coronas ab eodem d. Mathia nomine predicti Joannis
Olendorffs.
,Die bedeutendste Erscheinung unter den deutschen Juristen um die
Mitte des 16. Jahrhunderts- (Stintzing, G. d. d R. I 311). — Geb. 1480 in
Hamburg, Nefte des berühmicn hamburgischen Geschichtsschreibers Albert
Krantz, der ihn erziehen Hess. 1504 Nv. 8 i. Rostock i.Joh. Oldendorp
de Hamburch'). 1515: Jur Lic. Bonon. (aus den Promotionsbüchern nicht
nachzuweisen; auf das bestandene Examen deutet seine Act. 279, 39. 41
erwähnte Geldspendel. 1516 Apr. 29 Greifswald (.d. lic. i. leg. Joh. Olden-
dorp Hamburgensis Brem. d. ante penultimam aprilis cui universitas et
rector propter sui honorificentiam et legalitatem intitulaturam remisif). 151 7:.
Rector. 1518 i. Greifswald: I. U. D. 1520 Frankfurt a. O. (.Joannes
Oldendorff, Hamburg. Premensis dioc. legum doctor, lector iuris civilis')
1521: nach Greifswald zurück: Ordinarius legum. 1522: Rektor (II;.
1526 Frühling Rostock: Stadtsyndicus u. Professor. — 1538: Köln
(Jul. 22: .dns Joh. Oldendorp Homborg. Juris civilis doctor universitatis
Bonon. (!) iuravit sed non solvit ob doctoralem dignitatem'i. 1540 Jul. 8
Marburg (.Clariss. U. I. Doctor Joannes Oldendorpius ab lUustr. Principe
Philippo e Colonia Agrippina liberali stipendio vocatus'l. 1541 Jul. i:
Rektor. Anfang 1543 wieder in Köln; Juli nach Marburg zurück.
1544 MZ29: Rat des Landgrafen; später Kanzler. 1553 Jan. 9: Rektor
(,ex praescripto et voluntate Illustr. Principis communique omnium professo-
rum consensu). -j- Marburg 1567 Jun. 3. Ausführlich handelt über seinen
Lebensgang, seine Schriften und seine Bedeutung Stintzing a. a. O.
S- 311—338: vgl. a. Härder i. Zs. f. hamb. Gsch. N.F. R' (18581 S. 436 — 464:
Krabbe S. 374 ff, 40211., 416: Wiechmann-Kadow i. Meckl. Jahrbb. XXIV
Dldense — Oelhafen. 387
S. 156 fi.: Kosegarten S. 172 ff.: Stölzel, Richtertum I 108 f.: J. de Wal S. 52;
\'arrentrapp, Herrn, v. Wied S. 92 u. ö. In den genannten Schriften auch
die ältere Litteratur.
2636. Oldense, Bertholdus
205, 40. 1461. a d. Bertoldo Oldense de Luneborch canonico Suerinensi XI Bolog-
ninos. (cf. 206, 18).
ao8, 15. 1463. Bertoldu.s de Lunenburg Swerinensis eccl. canonicus .procurator'.
[Ein Bertholdus Lunenburg scriba cancellariae imperialis ca. 1450
erwähnt in Epp. Aen. Sylvii 1496. No. 23.] — 1449 Mai 4 Rostock
l.ßerioidus Oldensen ddt 2 nir.').
2637. Oldensen, Johannes de
253, 27. 1499. a d. Johanne de Oldensen Bremensis dioc. medium florenum.
1488 Oct. 14 Rostock (Johannes Oldensen de Hamborch II mr.').
1490 WS.: bacc. art.: WS. 1492: mag. art. 1524 Apr. 23 Johannes
Oldensen can. e. ß. Marie \'. Hamburg. (Staphorst I 343. — Scheint
schon 1516 Mitglied des Kapitels zu sein). ■',- 1540 (Staphorst I 3. 562. II. i. 7051.
2638. Olemitz, Valentinus
276, 7. 1513. a d. N'alentino Olemitz duodetnm Karlinos.
2639. Oelhafen, Johannes
329, I 1543. d. Johannes Olhaffen Nurimburgensis libras tres Bononenos decem
et octo.
Hans Oelhalen von und zu Schöllenbach, des k. Geh. Sekretärs Sixt
Oelhafen d. ä. (der sich ca. 1501 in Nürnberg niederliess und Genannter
des grössern Rates wurde) und der Barbara Rieterin S.. geb. 1520 Mz 16.
Nachdem er in der Schule von S. Sebald (1528. 29) die Elemente gelernt,
beiuchte er 5 Jahre lang die S. Lorenzschule, wo M. Joh. Ketzmann ihn zu
einem tüchtigen Lateiner heranbildete. Am 26. Sept. 1534 siedelte er nach
Wittenberg über 126. Oct : .Joannes Oelhafen Noricus')- Hier wohnte
er in Luthers Behausung; bei Melanchthon ging er in Kost (1538 — 40).
,A°- 1536 Jan. 12 ist er von dem hochgelehrten Herrn Phil. Melanchthon
examiniert und darauf dem Paulo Eber kommandiert und untergeben
worden, bei dem er länger als 4 Jahre unter der Zucht gewest . . Er be-
suchet seiner Präceptoren lectiones fleissig, repetiert und disputiert daneben
viel privatim, auch respondiert er einmal publice und defendiret cdiche
propositiones. Iiem er ward 1539 aus sonderlicher Gunst wohlgedachten
Melanchthons aul'gesteilet publice zu deklamieren, wie er dann de Sigismondo
imperatore thatte und ist dieselb declamatio unter bemeltes Herrn Philippi
Declamationibus (der es auch gestelleti mit sein des Oelhafens als Recitatoris
fürgesetzten Namen getruckt. Vor und ehe er aber auftrat, hat er durch
besonders verfertigte carmina die Studenten invitiret und beruffen' (Aus-
zug a. d. Oelhafen'schen Familienbuch, mitgeteilt von Hrn. Oberamtsrichter
V. Oelhafen in Nürnberg!. Nachdem er im letzten Jahre seines 5Jähr.
Wittenberger Aufenthaltes noch principia iuris studiert, zog er am 18 Jul.
1540 gen Tübingen, wo er am 4. August eingeschrieben wurde I.Joannes
Oelhalen Nurnbergensis Viteberg. studens'). Neben den öffentlichen Vor-
lesungen des Joh. Sichart und Ludw. Gremp hörte er noch ein PrivatcoUeg
bei Alb. Arbogast v. Seten. — Im Hochsommer 1541 verliess er Tübingen,
um seine Studien in Frankreich und Italien zu vollenden, , daneben auch
andere fremde Nation Recht, gute Gebrauch, Sitten, Sprachen und Gewohn-
heit zu sehen und zu lernen'. Über diese Studienreisen giebt er in seinem
Diarium [1541 — So) (Germ. Mus. No. 4475'') ausführliche Nachricht. Am
I.August 1541 war er in Bern; über Freiburg, Lausanne, Genf zog er nach
Lyon, von dort weiter nach Bourges, wo er .des Studierens wartete' und
französische Sprachstudien trieb. 1542 Fbr. 16 nach Paris, nach kurzem
Aufenthalt wieder nach Lj'on und über den M. Cenis nach Italien. In Pavia
(8. April) sah er des Juristen Baldus Grabmal: zu Schiff nach Ferrara
(Apr. 171 und dann über Paduä (Apr. 19) nach Venedig (Apr. 25) und
388 Olisleger.
wieder nach Padua (Apr. 19), wo er ,den Barthol. Socinum. den jungen
Alexandrinum, Marc. Mantuanum und Ansalinum, gewaltige Juristen, item
den Zabarellum' hörte. 1543 in Ferrara (,item so hab ich AIciatum gesehen
und allerley mit Im geredet'). Am 18. September desselben Jahres in
Bologna (auf diesem i. Aufenthalt hat er sich, wie die Acta ausweisen,
bei der Nation einschreiben lassen); am 26. Sept. über Florenz nach Siena
(28. Sept.) ,alda ich studirens halber eine tzeytlar.g verharrt, hab gehört
den D. Ludovicum Burgesium und X Petruciunr. — ,Ao- 1544, den letzten
tag Februarij. dieweyl man zu Senis allerley vrsach wegen nit viel lasse,
bin ich gen Bolonia tzogen vnd daselbs studirens halb die fassten verharrt'.
Hier traf er seinen [in den Acta nicht genannten) Bruder Christoph. Schon
am I. April verliess er wieder Bologna, um über Florenz. Siena nach Rom
(Ostern) und Neapel zu reisen. Am 21. Mai nahm er in Siena seine
Studien wieder auf, zog im Herbst d. J. 1544 über Lucca. Florenz nach
Bologna, wo er bis zum Frühjahr 1545 dem Studium oblag (.daselbs
meynem Studium nachkommen und aida eine tzeytlang bei Signor N. de
Cafdarinis einem alten Professoren beneben Friedrichen vnd Heinrichen
Grafen v. Castell gewöhnet'). Im November besucht er seinen totkranken
Bruder Christoph in Florenz (f 3. Dz ). dem er bald darauf das Epitaph
setzte. Am 18. März 1545 verliess er Italien und kehrte über den Brenner
nach Nürnberg zurück (8. Aprili. — Nachdem er im folgenden Jahre noch
die Niederlande besehen. Hess er sich im J 1546 in Nürnberg dauernd
nieder und gründete bald darauf (1547 Mz.) mit Sibylla Paumgaertner seinen
eigenen Hausstand. 1547 Apr. 14 wurde er Genannter des grössern Rats,
dann Schöffe am Bauerngericht. 1548 Apr. 9: Schöffe am Stadt-
gericht, 1563 Gassenhauptmann. — Seit 1567 war er zum 2. mal, u.
zwar mit Susanna Harsdörfer vermählt: aus i. Ehe hatte er 5, aus der 2.
6 Kinder — t 1580 Apr. 14. — , Dieser Hans Oelhafen hielt sich in seinem
Thun und Wesen jederzeit ganz aufrichtig, trieb nicht Uberflus, wartete die
Predigten fleissig ab, hatte viel Gemeiiischafft mit den rechtschaffenen
Predigern, war auch den studiosis ganz geneigt und förderte die alten und
armen leute ganz gerne nach seinem höchsten Vermögen. Als 1575 ein
Collegium zu Altdorf erbaut worden, Hesse er ein Stüblein und zwei
Kämmerlein (für Studentenvvohnungen) zurichten und schenkte 100 fl.i'
(Familienbuch), vgl. a. Biederman tab. 344.
2640. Olisleger, Bernhardus
263. 42. 1503. Bernhardus Ullensleger canonicus Santtensis dimidium grossetum
dedit_
1492 WS. Erfurt (.Bernhardus Oelschläger de Wesalia inferiori').
1497 Jul. 13 Köln (.Bernhardus Olisleger de Wesalia ad iura iurauit &
soluit').
2641. Olisleger, Gerhardus
261, 33. 150a. d. Gerardus Alysleger magister artium dyocesis Coloniensis canonicus
Xancti Bolendinos XVI.
1500 Jan. Köln (.Gerardus Oleslegher de Wesalia inferiori frater
predicti Tilmanni ad artes iurauit & soluit').
2642. Olisleger, Heinricus Bars dictus
283, 45. 15 18. a d. Henrico Barzio alias Alisleger unum florenum in auro.
S. des aus Wesel stammenden Clev. Landrentmeisters Henrich Bars,
der nach s. Vater, einem reichen Ölmüller, den Beinamen Olisleger führte.
1511 Oct. 31 Köln (.Henricus Olisleger de Wesalia ad iura iur. e. s.') Lehrte
die Rechte a. d. Universität Köln, wo er noch 1544 ein eigenes Haus
besass (Ennen, Neu. Gesch. d. St. Köln I 728a): dann Rat, seit 1534 Kanzler
des Hz. V. Cleve. Durch s Vermählung mit e. natürlichen Tochter Hz.
Johanns III bei Hofe von grossem Einfiuss. Humanistisch gebildet, Freund
der Gelehrten u. eifriger Förderer der evangelischen Lehre, i 1575 Fbr. 15
zu Cleve: begraben i. s. Familiengruft in der Wilibrordkirche zu Wesel
(Lacomblet, ÜB. IV; Zs. d. Berg. Gesch. V. VI 97 ff. loi f 308; Krafit. Briefe
Onehusen - Ortet. 389
S. 197: derselbe, Mitteil. S. 485; Lossen, Briefe des Masius S. 65. 381;
Wolters. Ref. Gesch. d. St. Wesel S. 61: derselbe, Conr. v. Heresbach
S. 142 f. ; V. Below, Landtagsakt. v. Jülich-Berg Bd. I Register).
2643. Onehusen, Philippus de
52, 32. 1301. d. Philippus de Onehusen VIII solidos.
2644. Oppenheim, Heinricus de
70, 38. 1316. d. Heinricus de Oppenheim Maguntinensis dyocesis IUI solidos.
1324 Nv. 26 mag. Henricus de Oppinheim officialis dni ppositi
e. S. Petri Mog. lUB. Hessen ed. Reimer II 259^ 1336 Oct. 15: Henr.
de Oppenheim gerens se pro cantore B. M. ad grad. Mog. wird als Anhänger
EB. Balduins v. Trier gebannt (Act. Vat. No. 1839). Erst 1353 prid. S. Thome
apost. wurde er aus besondrer Gunst des Kapitels als can. B. M. Mog. wieder
aufgenommen (Gudenus C. d. Mog. III 998. 1003).
2645 Oppenheim, Jacobus de
40, 31. 1292. d. Jacobus de Oppenheim XVIII solidos.
2646. Oppenheim, Johannes de
41, 10. 1293. d. Johannes de Oppenheym X solidos.
2647. Oppershausen, Bernhardus de
-5t>, 37- 1500. nobilis d. ßernardus de Oppershusen |cf. Johannes dux Saxoniaej.
Über dieses alte lüneburgische und thüringische Geschlecht: Gauhe
I 1138: Zedier 25, 1689; v. Ledebur II 167.
2648. Orbach, Gerhardus de
47, 29. 1297. d. Gerhardus de Orbach V solidos
2649. Orges, Johannes
204, 34. 1460. a d. Johanne Orges de Livonia XII solidos.
205, 27. 1461. Johannes Orghes de Livonia .procurator' (cf. 205, 6. 18; 207, zz: Joh.
Ories).
1451 Jun. 14 Rostock (.Georgius et Johannes Orges fratres de
diocesi Rigensi'i. 14523: bacc. art. — 1463 Fbr. 21: Decr. Lic. Bonon.
(.examinatus t d. Johannes orghes de Alamania ... et f. ab omn. approbatus":
L. s. i. p. I). — Bald darauf erscheint er in Rom: Johannes Orgess decanus
eccl. Osiliensis decretorum doctor [die Notiz über seine Doktorpromotion
konnte ich nicht finden]. Urkdl. wird er 1464 Oct. 21 als Official des EB.
zu Riga. 1475 Nv. 13 zum erstenmal als decan. e. Osil. erwähnt. Von 1491
vor 21. Nv. — 1515 Mz 19 beinem Todestage) war er Bischof zu Oesel
(Schwartz, Mitt Liv-, Esth-, Kurld. XIV Bd. 3).
2650. Ortegell, Wolfgangus
325, 15. 1542. a d. mgro Wolfgango Ortegel de Hirspruck Franco Orientali unum
aureum Renensem pro LV'II Bononinos.
325, 6. 1542. Volfgangus Ortegell de Hirspruck Francus Orientalis artium liberalium
magister immatura ac praepropera morte interceptus (cf. 327,41).
(Ein Georg Ortdegal Hersbtug. ist 1544 i. Leipzig immatrikuliert;
ebendurt 1521 ein Wulfgangus Orteigall de Flues Ratispon. d. a. 1521:
dieser letztere 1520 Apr. 20 i. Wittenberg |
2651. Ortel, Vitus
335. 37- '557- d. Vitus Ortel Winsliemius iuris utriusque doctor libras duas.
S. des bekannten gleichnamigen Wittenberger Professors der Medicin.
1540 Jun. 12 i. Wittenberg (, Vitus Ortell Witenberg iun. fil. Rectoris'; a. m.
I.V. D, decanus Hamburg, consiliar. Daniae); 1545 Jul.: bacc. art. (.Vitus
Ortel Vitebergensiä"). (2 quaestionesViti, doctoris \'iti VVinshemii filii, worin er
sich noch puei um nennt, vom 6. Febr. 1542 u. 20. Febr. 1543. abgedr. i. Corp.
Ref. X 7361. 1555 Aug. I Padua (.\'itus Ortel (al. Winsslieim] filius' (I. U. D.
Consiliarius Electoris Saxon. et Prof. ord. \Viteberge. — Jam vero eccl.
cathedr. Hamburg. Decanus et Regis Danie Consiliarius|l. 1556 Jul. 27:
I. U. D. Paduanus. (Hier kam a. 28. Mz 1557 auf der Versammlung der
oQQ Ortelinus — Osenbrugge.
deutschen Juristen-Nation zur Verhandlung: ,Dr. Veit Ortel, gen. VVinsheim,
hatte gegen das Versprechen eines 2 jähr. Aufenthalts in Padu^ von der
Nation die nachmittägige Lehrkanzel für Bartolus empfangen, suchte aber,
da ihn sein Schritt reute, durcli allerlei Ausflüchte von s. Verpflichtung
loszukommen. Man ging jedoch auf seine Absicht nicht ein, sondern ver-
warf sie mit Unwillen, weil man den Verlust des VerfOgungsrechtes über
diese Professur mit 2 jähr. Lehrdauer fürchtete'. Er reiste heimlich nach
Bologna, von wo er a. 6. Mai den Consiliaren der deutschen Nation meldete,
dass er in die Heimat zurückzureisen gedenke, (v. Luschin i. NÖstr. Bll.
XV. 390I. 1561 finden wir ihn als juristischen Professor in Witten-
berg (,D. Vitus Winshemius filius iisdem |sc. die Lune, Martis, Jovis et
Veneris) hora VII matutina Tit. ff. De uerborum obligatio. — Wittenb. Lect.
Katal. b. G. Th. Strobel, N. Beitrr. z. L. L i. S. 127.) 1563 Mich. Witten-
berg: Prorector (Viius Ortel iunior I. U. D. et professor in hac academlai.
1580 Vitus Ortelius fil. I. U. D. ac prof publ. 111"'' Elect. Augusti ducis Sax.
Consiliar. Rector acad. Witeberg. Unterschreibt 1581 das Concordienbuch.
was seine Kollegen nicht thaten (Moller, Cimbr. litt.i. 1587 Dz. 9: D. Vitus
Winshemius electus in decanum e. Hamburg, (erscheint in dieserStellung
urkdl. bis 1604: Staphorst II. 1.393.395.402. 403 419). War zugleich königl.
dänischer Rat (Moller), f 1608 Nv. 13 im 87. Jaiire (Mollen. — Eine Oratio
de Alberto duce Saxonie findet sich in Melanchthonis declamationibus.
Auch gab er die 2. Ausg. des von seinem Vater übersetzten und com-
mentierten Werkes des Thukydides über den Peloponn. Krieg heraus
(Thuc^'didis Atheniensis historiae de Hello Pcloponnesio libri VIII. e. Graeco
Sermone in latinam linguam conversi a Vito Winshemio patre. artis med.
doctore. Wi;teb. 1580. S"). — Einige Briefe von ihm in der Coli. Camer.
Bd. XI. dd. 1590. 95. Hamburgae ii59oOct. i: ,filium meum Johannem
Winshemium mitto ad scholam vestram Altorfinani.' 1. c. No. 323).
2652. Ortelinus,
37, 39. 1290. d. Ortelinus XII solides.
2653. Ortenburg, Georgius conies de
a6o, 43. 1502. Generosi domini d. Georgius comes de Ortenberch ecclesie
cathedralis Frisingensis & d. Sigismundus frater eius canonicus
Saltzburgensis ducatum Ungaricum unum.
Aus d. Geschlecht der alten Grafen v. Ortenberg i. Bayern. — S. des
Sebast. Gl. v. O. u. der Maria Gfn. v. Rorbach (Huschberg. Gsch. d. Gesanit-
hauses Ortenburg S. 317). 1489: can. Frising 1490 Mz 8 Ingolstadt
(»Georg, comes in Ortenberg can. e Frising. illu.st' i,'; al. m.: postea ibidem
ppos. obiit). 1506 auf Einladung K. Maximilians auf d. Konstanzer Reichs-
tag. 1510: can. August. (Mantissa f 29). 1511: ppos. e. Fris. — c. 1530:
can. Salzburg, (resign. 1548 Aug. 31: Mitt. Salzb. Ldsk. VII 164). Besass
auch d. Propstei Petersberg auf dem Madron. f 1533 Mai 5 (Hundt,
Metrop. I 181. III 99; Huschberg S. 317).
2654. Ortenburg, Sigismundus comes de
260, 41. 1502. Sigismundus de Ortenberg canonicus Saltzburgensis . . [vgl. Georg,
de Ortenberg].
Bruder des vorigen. — Erscheint seit i40 als can. e. Salisburg.
(Mitt. f. Salzb. Ldsk. VII 164); seit 1499 werden ihm d. Bezüge seiner Dom-
herrnpfründe zu Studienzwecken ausbezahlt (v. Luschin i. Sitz.ber. Wien.
Ak. 1892 S. 52). Auch 1514 Jun. 27 (Hergenroether I 671): 1518 Mz 8 Sigism.
de Ortenburg can. Salisb. r. e. in Pfaeffing (Mon. B. IX 321). Besass auch
d. Pfarreien Königsdorf (seit 1518' u. Tölz- t 1547 Aug. 26 (Huschberg
S. 317; OBayr. Arch. 30. 200: Deutinger, Beitrr. II 1471.
2655. Osenbrugge, Heinricus de
112, 39. 1346. a d. Heinrico de Osenbrugge kaminensis dioc. VIII solides.
1364 — 66: Hinricus de Osenbrughe can. e Colberg. (Pyl, Gsch. d.
Grfswald. Kirchen II 718): Wachsen, Hist. dipl. Gsch. v. Colberg S. 2991.
Osenbrucken — Ostermann. 391
2656. Osenbrucken, Herniannus de
38, 34. 1291. d. Ilermannus de Osenbrucken XII solidos.
[Ein Hermannus de Ossenbrugge erscheint von 1337 — 1363313 Bischof
von Oesel (Garns). Kann mit obigem kaum identisch sein.]
e
2657. Oser, Irmenhardus
t»?! 15- I335- d. Irmenhardus dictus Oser de Augusta pro se et d. Heinrico de
Ilerbipoli, magistro suo, XXXVI solidos.
2658. Osnabrück, Adolfus de
249, I. 1490. a d. Adolfe de Osnabur9;is eiusdem dioc. XVI Bologninos.
1497 Mai 17: Decr. Lic. Bonon. (Apr. 8: ,disp. f. c. d. Adulpho de
Alamania-; Mai 17: ,predict. d. Adulfus .de Alamania [Adulfus Kurie de
dioc. Osnabrug. scholar. in iure can.] exam. f. et ab omn. app.': L. s. i. p. Ii.
1504 Oct. i: Decr. D. Bonon. (.pro publ. d Adulfi de Alam., qui fuerat
de a. 1497 de mense Maij hcent. in iure can . recepit insignia a d. Lud.
de Sala": L. s. i. p. I).
2659 Osnabrück, Arnoldus de
41, 40. 1293. d. Arnoldus de Osenbruken XXXVI solidos.
1299 Oct. Arnoldus cantor Osnabrug. ecci. archidiac. eccl. i.
Batberge iSudendorf, Beitrr. z. G. Lds. Osnabr. S. 851. 1310: Arnoldus
cantor e. Osnabrug. archid. i. Batberge et i. Quakenbrugge (S. 98 I. c).
2660. Osnabrück, Eberhardus de
38, 32. 1291. d. Eberhardus de Osenbnicken, iuratus, ddt et contribuit Xu solidos.
1293 Mz 3: Eberhardus decan. e. Osnabrug. (ÜB. Westfal. III No. 1485).
2661. Osta, Burchardus de
157, 29. 1401. a d Burchardo de Oesta clerico Bremensis dioc. VIII solidos.
158, 35. 1403. Borchardus de Osta Bremensis dioc .procurator'.
159, 24. 1404 d. Borchardus Scolaris in iure canonico ,procurator' (cf. 27. 28).
159, 40. 1405. d. Borghardus licentiatus in iure canonico . .
1392 .SS. Erfurt (.Borghardus de Osten der. Brem. d.'t. 1305 Mai 2:
Lic. i. Decr. Bonon. {.subiect. f. priv. ex. d. Brocard. de Aosta de Alam.
et f. ab omn. doctorib. approb. exceptis duobus': L s. i. p. I). — 1408
Sept. 14: K. Ruprecht giebt dem Burchard. de Osta. Lic. in Decr., be-
ständigem \'icar i. d. Pfarrkirche S Catharina i. Hamburg,
Diöz. Bremen, einen Kaplanats- u. Dienstbrief. iChniel. Regg. Ruptrti
p. 164. No. 2647). 1431 Aug. 7 Borch. de Osta Lic. i. Decr. archidiac.
in Dardesheim Halbeist. d. can. e. Halberst. (Repertor. No. 1437. 1480).
2662 Ostermann, Simon
338, 6. 1560. d. Simon Ostermannus Ellerus Mosellanus et d. Jacobus Israel Stöckle
Augnstanus libras quattuor Bononienses tres.
.Simon Ellerus Mosellanus' (aus Eller a. d. Mosel) ca. 1558 i. Strass-
burg: Schüler des Franc. Hottomannus (Ms. Tho. Arch. Strassb). 1559 Oct.
Padua (.Simon Ostermann: is Ellerus Mosellanus" — I. U. D. Rector Schole
Lauingensis). — 1571 Jan. 12: Leg. Doctor Basil. (.D. Simon Ostermannus
Ellerus Mosellanus Legum Doctor a d. Adamo Henrico Petri factus est
publice Basilio Anierbachio |s. d.) prodecano.' — Jurist. Matr.). - 1563:
Rector gymnasii Lauingensis. Das Gymnasium war 1561 nach Ein-
führung der Reformation >. Lauingen durch d. Pflzgf Wolfgang v. Xeuburg
errichtet worden, unter Mitwirkimg des Strassburger Rektors Johannes
Sturm. Dieser war es. welcher Ostermann zum Leiter der Lauinger Schule
empfahl. Einige Briefe Sturms an Ostermann, worin er ihm über die
Organisation der Lauinger Schule Ratschläge erteilt, unter Sturms epp.
classic. (Opuscula. scholast. Joh. Sturmii ed. Hallbauer p. 324: ,ad Simonem
Ostermannum moderatorem gymnasii et rectorem idoneum bene probatum
virum iudicio. diligentia, gravitate. doctrina. memoria'). 1583 Mai 13 erteilt
Pflzgf. Philipp Ludwig v. Xeuburg dem .hochgelahrtcn Rektor der Schule zu
392 Ostero — Östreirh.
Lauingen Simon Ostermann der Rechten Doctorn' auf sein Ansuchen (dd.
1582 Oct. 151 einen Wappenbrief (Ostermanns Gesuch nebst Concept des
Briels i Mü. A. Reichsarch. .Ostermann').
2663. Ostero, Johannes de
87, 24. 1326. d. Johannes de Saxonia.
91, 6. 1331. d. Johannes de Saxonia .procurator'.
9I1 39- 1331- d. Johannes de Saxonia XII solidos.
92, 7. 1332. Johannes Ostero de Saxonia .procurator substitutus' (cf. 92, 32 u. 39:
" .Joannes de Ostero').
93, !• 1333- Johannes de Saxonia .procurator'.
[Ein Johannes de Ostero. Bürger der Altstadt zu Braunschweig, er-
scheint i. Degedingebuch daselbst von 1333 — 43 (Mitt.)].
2664. Osterode, Hartmannus de
43. I. 1264. d. Hartmannus de Osterode dyoc. Hildesh. X solidos.
Über die Familie von Osterode vgl. Lenkfeld. Annal. Poeld. S. 142 ff.
2665. Osterode, Johannes de
58, II. 1305. d. Johanne de Hosterode X solidos.
Ein Johannes de Osterode erscheint 1331 als sacerdos i. Braun-
schweig, 1343 als Pleban in Sauingen.
2666. Osterwiek, Gotfridus de
267, 19. 1506. a Gotfrido de Ostenick I ducatum.
Ist wohl Gotfridus Oistervoid di. der. Colonien. d , der 1513 Mz 19
durch päpstliche Provision eine Rente von 23 Ggld. empfängt, u. zwar 15
auf die Pfarrkirche in Brichten, Köln. Diöz., und 8 auf Kanonikat und
Präbende e. S. Spiritus Ruremond., dioc. Leodien. (Hergenröther I 70).
2667. Oestreich, Engelhardus de
145, 27. 1382. recepimus a quodam Engelhardo de Austria X solidos.
398. 13. 1383 Jan. II. (ratio): item recepimus a quodam Enghelmaro de Austria
X solidos.
[Ein Engelhardus Winsperg erscheint 1395 als advocatus provincialis
Austriacus: 1404 als iudicii aulici praeses: Schöpflin. Hist. Zaring. Bad.
I 369- 394 " ö ]
2668. Ostreich, Fiedericus de
55. 34. 13"-. cl. Fredericus de Austria XX solidos.
57, 31. 1305. Fredericus de Austria .procurator'.
2669. Oestreich, Fridericus dux
92. 37. 1322. d. Fridericus*) pro se et magistro V libras.
93. 26. 1334. d. Fridericus dux Austrie et plebanus in Medlico .procurator' {93, 96;
95. 97! 95.^8- 3°- S'- resignans et recedens; 356. 34: plebanus
Ymeldenich).
) dux Austrie (a. m.)
2670. Oestreich, Gerungus de
109. 5. 1344. a d. Gerungo de Austria X solidos.
[1318 Jan. 13 Gerungus pleban. i. Winchel Patav. dioc : MB. 30. II 78.
Ein Gerungus de Medlico can. Olomuc. 1346 Jul. 16: ßll. h. V. XÖstr.
1893. S 186.)
2671. Ostreich, H. de
5q, 38. 1309. d H. de Austria VIII solidos.
2672. Ostreich, Heinricus de
90. 21 1330. a d. Heinrico de Austria XXX solidos.
2673. Ostreich, Hiltwinus de
53. 2". 1302. d. Hiltwinus de Austria XII solidos.
2674. Ostreich, Johannes de
44. 26. 1295. d. Johannes de Austria XXX solidos.
Östreii-h — Öttingen. 393
2675. Ostreich, Conradus de
43, 30. 1295. d Conradus de Austria pro se et fratre suo XX solidos.
2676. Ostreich, Petrus de
379, 40. 1356. d. Petrus de Austria familiaris d. Nicolai de Austria ,testis'.
2677. [Ostreich], Ulricus de
43, 2. 1294. d. Ulricus socius d. Symonis de Austria IUI solidos.
2678. Ostreich, Ulricus de
100, 10. 1337. a d. Ulrico de Austria plebano in Rapoltztal libram I.
2679. Osvelden, Heinricus de
54, 37. 1303. d. Henricus de Osvelden Mersburgensis canonicus XXX solidos.
1324 Sept. 11: Hinricus de Owesfelt can. Merseburg.; ebenso 1339 Jul. 4
(N. Mitt. a. d. Geb. bist, antiq. Forsch. I S. 66. 93).
2980. Oetling, Hermannus pleb. in
58, 44. 1306. d. Hermannus plebanus in Oetling, iuratus, contribuit X solidos.
2681. Ottenburg, Hartliebus ppos. in
71, 20. 1316. d. Hartlieaus ppositus Ottenburgensis Pataviensis dyoc. IIII libras.
[Ein Hartliebus Puechberger ppositus Oettingensis Salczeburg dioc.
wird 1339 Aug. 18 als jüngst verstorben erwähnt: Act. Vatican. No. 2050.]
2682. Oetting, Eysenricus de
85, 37. 1324. d. Eysenricus de Oeting Salczburgensis dyoc. VI solidos.
2683. Oetting, Otto de
141, 25. 137g. Otto de Ottingen Saltzburgensis dyocesis ddt X solidos.
141, 4. 1379. Otto de Otynga Salczburgensis dyoc. ,procurator' (394, 19; 395, 39;
397, 3)- "
2684. Otting, Johannes de
197, 31. 1452. d. Johannes de Otting archidiaconus Soproniensis ac eccl. Jauriensis
canonicus solidos XII.
ca. 1460 Johannes de Oettingen Decr. Doctor archidiaconus Sobro-
viensis in eccl. Jauriensi (Lib Confr. p 69). 1462 Jan. i: Johannes
de Otting s Oeding Sacri Juris canonici & Arciuni liberalium Professor
ainiae Eccl. Jauriensis ppositus R'"' Dni Epi. Pataviensis in spiritualibus
iurisdictionibus Vicarius s. Officialis per Austriam (Hansiz I 572).
26^5. Oettingen, Hermannus de
bi, 8. 1310 d. Hermannus de Othynge XXX solidos.
J3i5Jan. 14 Hermann v. Oettingen, Chorherr zu Eichstätt (Regg.
B. V295). t Mz 27 I Hermannus de Öetingen, canonicus et sacerdos obiif:
Necr. Eistett. f. 13'' ; ebenso wird z. Jun. 13 eine Stiftung dieses Hermannus
de Oettingen i. Dom zu Eichstätt erwähnt: 1. c. f. 24»).
2686. Ottingen, Fridericus comcs de ^
138, 12. 1375. d. Fredericus comes de Ottingen Herbipolensis et Eistetensis
ecclesiarum canonicus contribuit libras III.
S. Ludwigs XI (t 1370). Erscheint 1382 Dz. 19 als can. e. Herbipol.
(Anirhein, Arch. f. G. UFr. 32, 231 1. Studierte i. Padua und erlangte, erst
23 Jahre alt, 1383 durch P. Urban VI den Bischofsstuhl Eichstett (Strelin,
Gr. V. Utting. S. 118). •(• 1415 Sept 20 (,dns Fridericus de Otingen Episcopus
obijt de quo distribuuntur . . . Qui obijt anno Dni M^CCCC^XV in vigilia
Mattei aposfoli': Necr. Eistett. f. 38 1').
2687. Ottingen, Ludovicus comes^de
75, 22. 1318. d. Ludowicus de Otingen comes X libras.
Es ist schwer, festzustellen, welcher Ludowicus comes de Ottingen
der i d. Acta genannte ist, da der Name um diese Zeit i. dem Geschlechte
öfters vorkommt. — Vielleicht Ludowicus, Sohn Ludwigs IX (t 1346), geist-
lichen Standes. Soll can. e. Mogunt. gewesen u. auf der Rückreise von
Jerusalem 1342 i. Kairo gestorben sein (Strelin I c. S. 72).
~r,. (Jtto — Paderborn
394
2688. Otto, Oswaldus
102, 18. 1340. d. Oswaldus Otto de Constancia X solidos.
2689. Ottobeuern, Rudgerus de
100, 14. 1357. d Rudcgerus de Uttenburen Ausiu^tensis dyoresis rcctore ercl. in
Lusen Brixinensis dyoces'is I libram
2690. Ottra, Johannes lab)
2.53, 41. 1499. a d. Joanne Ottra Maguntinensis diocesis medium florenum.
Erfurter Patriziergeschlecht (Kneschke VII 18). — 1497 i. Bas( !
(.Item in medio quadragesime promotus in baccalaureum in utroque iur-
Johannes Otram de Ertfordia ddt 2 fl.': Matr. fac. iur). 1513 i- Erfurt:
doctor (Motschmann, Erford. Htt. Contin. S. 166. 160a). 1535 Marburg
(Johannes ab Oither pater. Erfordiensis. I. U. Doctor et cancellarius
Fuldensis. vicesima nona Septembris. Christophorus ab Otiher filius,
Molnhusensis eodem die': Matr. 1872 S. 17). (vgl. a. Toepke i. Zs. Harz-
vereins 1881 S. 171 a. 3).
2691. Oudewater, Gerardus
224, 13 1179. a d. Gherardo Oudewatern Traiecten>!s diocesis >olido> X\ lli.
2692. der Oven, Henricus
167, 14. 1414. a d. Henrico der Oven canonico Sanctorum Petri et Pauli apostols-
rum Magdeburgensi X solidos.
1407 Prag (.Hejnricus de Roven de Meydburg'); 1408 ibidem: bacc.
iur. (.Henricus de Rowen can. e. S. Petri et Pauli Magdeb.'i. 1417
Mai i: electus est in rectorem huius alme univ. studii Erfford. d.
Henricus der Oven doctor decr. : ebenso 1437 SS. — Erscheint seit 1424
Mz 15 als dec. e. Magdeb.; besass auch ein Kanonikat in e. B. M. Erf.
T- 1439 Apr. 5 (,ob. nobilis Heinricus Deroven dec. Magdeb huius
canonicus': Necr. B. M. Erf i. Zs. f. Gesch. ORheins IV 254). (vgl. Riedel
A II 485 495. X 510. XXIV 426: Magdeb. Geschbll. XXIV 244: Muther,
Z. Gsch. d. Rechtswiss. S. 213 lässt ihn 1412 i. Erfurt zum Decr. D. promo-
viert werden, was wenig wahrscheinlich ist, da ihn die Acta 1414 ohne
diesen Titel nennen |.
2693. Ow, Johannes de
108, 32. 1344. a d. Johanne de Ow Constantiensis dioc. XXII solidos.
Stammsitz Ow, jetzt Obernau, am obern Neckar (A. Rottenburg) d
Württemberg iSchmid, des Minnesängers Hartmann v. Ow Heimat unu
Geschlecht; Frh. v. Ow i. Germania XVI 1621. — Johannes de Ow, S. des
Hermann v. O. (1327— 61), des Stifters des Kl. Bernheim, i33'5 Kilcherr
zu Tievingen (Galjelkofers Coli, geneal i. St. Arch. Stuttg. — Mitt.).
2694. Owe, Rudgerus de
50, 30. 1300, d. Rudegerus de Owe VI solidos.
Nicht zu dem Geschlechte des vorigen gehörig, vielleicht aus dem
bayr. Schwaben. — Ein Rudegerus de Owe erscheint 1264 Oct. 25 als
Dienstmann des Heinr. de Sevelt lUB Augsburg No. 271.
2695. Pach, Georgius
244, 28. 1492 a venerabili viro magistro Georgio Fach medium florenum Rhenensem.
1488 SS. Erfurt (, Georgius Pach ex Ymbst tm.'). 1491 Apr. 19:
Georg Pach ex Ymbst, Z. i. Ferrara (Not. Arch. Ferrarai.
2696. Paderborn, Meinricus de
177, 31. 1427. d. Meynricus de Padeburn licentiatus in iure canon. XIII pykones.
1414 WS. Köln (,d. Meinricus Co^'te de Paderborne presbj'ter'). —
1427 Jun 2: Lic. i. Decr. Bonon. (Mai 18: .disp. f. c. nobili ac egregio viro
d, Menrico comon de Alamania*. — Jun. 2: .nobilis et egreg. vir d. Menricus
comon [Lib. ex.: Koman] de alamania [de podeburn: L. ex ] f. examin. et
f. ab omn. approb benemerito n. d.'). 1427 Nv. 27: Meinricus de Padeburn
Paeris — Pannewitz. 395
Lic. i. iure can. Z. in Bologna (Lib. sap.). 1428 Fbr. 11: Decr. Doctor
Bonon. (.Henrichus comon de Alam. 1. publ. doctor. i. S. Petro': L. s. i. p. I).
Vielleicht identisch mit Menricus de Brobecke, dessen Supplik um erneuete
Provision aus der von Joh. Brugeman sregen parr. eccl. in Dorenhagen
Paderb. d. eingetaujcliten capella B. M. in eccl. Padeb. 1431 Apr. 3 von
P. Eugen IV bewilligt wird, non obst. perp. benef. ad alt. S. Katharine in
e. coHeg. SS. Petri et Andree Padeburn. u. ad alt. Corp. Christi i. eccl.
secul. Herisien. (Repert. No. 459. 1626. 2195).
2697. Paeris, Johannes de
77, 19. 1319. d. Johannes Barisiensis plebanus S. Petri Basilien. dyoc.
80, 7. 1321. Johannes Barisiensis hat seilweilig die Kasse in Vei-wahr.
Alte Cisterzienser-Abtei in OElsass. — 1290: mag. Joh. dict. de Paris
can. e. Haselac. (Bez. Arch. Strassb. — G 5220). 1301 Joh. dict. de Peris
dec. e. S. Thome Arg. (Thom. Arch. Strassb.-Registr. C. f. XIII).
2698. Paht, Hieronymus
337' 34- 1559- Hferonymus Paht [preceptor Ca^-p. Udalrici comitis in Reinstein s, d.].
1561 Mai 28 in Rom; (.Hieronymus Paht Lusatius': Lib. Confr. p. 1521.
2699. Payr, Wenceslaus
284, 45. 1519. a d. Wencelao Payr Cubitensi unum florenum.
1508 SS. Leipzig (.Wencesl. paier de Cubito'). Schon 1516 Sept. 5
i. Bologna als Zeuge. 1531: Doctor Wencesl. Cubitensis consiliar. dni
Rectoris acad. Lips. (Zarncke, Acta rect. p. 41. 50).
2700. Pack, Philippus •.
282. 7. 1517. a nobili d. Philippe Pack*) unum Renensem florenum.
282, 5. 1517. ex consensu nationis Philippo Pack pro sarciendis suis vulneribus,
qua fortissime pugnando contra Longobardos excepit, collati sum
duodecim floreni diio ducati Renenses.
'■') obiit eodem anno correptus febri pestUentiali et ad
Sanctum Dominicum sepultus.
1502 Leipzig (,Philippu3 et Johannes Pack').
2701. Packenpusch, Christophorus
300, 40. 1531 a celebri viro d. Christophoro Packenpusck Lubecensi unum
florenum Rhenensem.
1535 Oct. 9: Doctoi Christophorus Backenbusch, Assessor am
Reichskammergericht z.i Spej'er (Annotata), von Bayern präsentiert:
f daselbst 1536 Sept. 9 (I. c).
2702. Paldramus, Albertus
III, 31 1345. ä d. Alberto Paldramo de Chappelndorf Maguntin. dyoc. X solidos.
[368, 8. 1348. Albertus de Campe . . . ,testis'l.
Auch der (teilweise unleserliche) Name 368,8 ist wohl hierherzuziehen.
2703. Pampeto, Andreas de
218, 39. 1474. a d. Andrea de Pampeto XII .solidos.
2704. Panklou, Laurentius
537, 38. 1559. d. Laurentinus Pancklou Rostochiensis libras duas.
1546 Mai IG Rostock (.Laurentius Panklouwen Rostochiensis- —
al. m.: I. U. D et professor). 1555 SS. Frankfurt a. O. 1, Laurentius
Bankelow Rostochiensis'). 1516 wieder in Rostock (Lischs Jahrbb. 50, 359;
Krabbe S. 687).
2705. Pannewitz, Andreas a
490, 36. 1523. a nobili Andrea Panwitz I ducatum.
*93i 37- 15*7 Andreas a Panwitz .procurator' (cf. 294, 17).
295, 27. 1528. nobilis vir Andreas a Pannwicz .sindicus'.
[296, 15. 1529. d. Andreae a Ponewiczs ex consensu nationis mutuo dedimus sex
Coronas, ut in eius cyrographo. cf. 206, 19 (Joannes [!] Ponewicz);
410, 22. 1
396 Pannewitz — Pappenhcim.
Oberlausitzer Uradel, nach dem Dorfe Pannewitz benannt (Knothe.
OLaus. Adel S. 408 f). — 1517 Frankfurt a. O (.Andreas panwicz lo'.
1523 April 18 Ingolstadt (.Andreas Panewitz de Lusatia nobili.s i fl.'). —
1536 Andreas v. Pannewitz, aus der Linie Königwarthe, vkft. mit Zustimmung
seiner Vettern Nikel und Valentin auf Königswarthe sein Anteil an den
Gütern Colmen, Mühlrose, Ratzau und Merzdorf seinem Bruder Hans
(Knothe 1. c S 4111: [Mederer, Annal. Ingoist. p. 116 hält ihn irrtümlich für
e. Bruder des Petrus Apianus).
2706. Pannewitz, Theodericus de
56, 42. 1305. d. Theodericus de Panwitze XV solides.
, Vielleicht e. S des R. Tyzo v. Panwitz. 1315 u. 16: can. e. Opolien.
et Glogov. 1317: pleb. e. B. M. in Legnicz (Kästner. Dipl. Niss. p. 13).
1318. 26 als can. e. Vratisl. (Cod. d. Sil. X 86. iii); noch 1343 Jan. 5 in
dieser Stellung (Pfotenhauer i. Zs. d. V. f. Gesch. Schles. XXVIII 438a).
2707. Pannewitz, Wolframus de
112, 32. 1346 a d. Wolframo de Misna XXXII solides Bonon.
120, 44. 1350 Apr. 19. Wolframus de Panewicz rector eccl. S. Marie in Legnicz
Wratislav. d. .procurator' (cf. 121, 7. 370, 31 [Volvoranus de Panabic)
371, 8. 25. 36. 41; 372,41
.Anscheinend doch noch nicht erwiesenermassen war dieser Wolfram
der dritte von den fünf Söhnen des Ritters Ticzko v. P. „auf dem Land-
fried zu Reinerz", welche als Brüder gemeinschaftlich über eine Altar-
stiftung ihres verstorbenen \'aters für die Pfarrkirche genannter Stadt am
I. März 1360 urkundeten' (Pfotenhauer i. Zs. \'. Schles. G. 28, 443ai. — 1530
belehnte der Landvogt für den Fall, dass Hans v. P. ohne Erben stürbe,
Tieze, Wolfram und Nicolaus v. Pannewitz mit dem halben Städtlein
Königswarte und dem Dorfe Neudorf (Knothe, OLaus. Adel S. 409).
2708. Papenhagen, Wilhelmus
143, iq 1381. a d. Wilhelmo Papenhagen de Colberg XVT solidos.
2709 IPaphof], Henricus
220, I 1475 d Henricus Kalker de ducatu Clivensi . . .
22z, 14 1476 a mgro Heinrico Calcker VIII solidos.
224, 24 1477 pro una libra candelarum in exequiis d. Henrici Calkerss sex solidos.
1471 Köln (,Heinricus perephoft de Calcar ad iura iur e. s •(. 1477
lun. 21: Lic. i. Decr. Bonon. (.d. henricus paephoff de Kaikar d. Colon.
pres. per d Joannem de Sala . . . e.\aminatus taliter se habuit quod ab
omn. n. d. f approbatus-: A. .\o 41. f 1477 Oct. 7 (Epitaph i. Dominikaner-
kloster zu Bolo'.;na: .S. nobilis viri decretor. licentiati Dni henrici Paphof
de Calkar Coloniens. dyoc. qui obiit anno dni M°cccclxxvij die vij. octobris
c. a. r. i. p.': Hdschr. Samml. z. Bolog. Univ. Bibl. II 431.
2710. Pappenheim, Caspar marscalcus de
224, 5q. 14-- a nobili ac prestantissimo viro d Caspare de Bappenheim sacri
Romani imperii marschsckalko canonico ecclesie Eystitensis unum
florenum, qui valuit quadraginta solidos.
Aus der Idgrf. Stülilmg'schen L'nie. — S. Heinrichs (t 1484) u. der
Anna v. Abensberg. Domherr zu Eichstätt. .Zog in Krieg und war
lang aus: nahm hernach allererst die Pfründ an', t 1511 Jan. 4 (Epitaph:
,A. Dni 1511. d 4. Mensis Jan obiit venerabilis ac nobilis Dominus. Caspar
de Bappenheim, Rom. Imperii Marscalcus, Evstettensis h. e. canonicus':
Döderlein. Matthaeus a Bappenheim enucl. 1739 p. 2231.
2711. Pappenheim, Wilhelmus marscalcus de
55, 12. 1304. d Wilhelmus marscalcus de Pappenhem XL solidos.
Wilhelm d. ä.. Marschall von Pappenheim. Stifter des Biberach'schen
Hauses, S Hildebrands II, Kais. Hofmarschall, ,ein erfahrener Kriegs-
mann': vermählt 1314 mit Gutta von Küllenthal iCalentali, die ihm 2 Söhne
Wilhelm u. Sigfried, schenkte (Hübner II 525; Döderlein, iL a Bappenheim
enucl. (17391 S. 127).
Pappenheim — Par\'us. 397
2712. Pappenheim, Ludolfus de
48, 21. 1298. d. Ludolphus de Papinhem VIII solidos.
Aus dem hessischen Geschlecht v. F. (Rommel, Gesch. v. Hess.
\' 423 f.), i. welchem der Name Ludolf öfter erscheint.
2713. Parchim, Johannes
loj, 34. 1341. d. Johannes Parchem plebanus in Tanglim XIIII solidos.
2714. Paris, Ebo de
73> 37- 131"- d. Ebo de Babenberch dictus de Paris XV'III solidos.
1315113127: Ebo, S. des Hartun.,' V. Paris. Ffr. der Kirche des hl.
Fetrus in Hopfna Bamberg, dioc. (Regg. B. III). — Vielleicht identisch mit
dem 1321 Fbr. 2 u. ö. (1. c VI) genannten , Propst Paris zu Rebdorf'.
2715. Paris, Camin. dioc.
HO, 36. 1345. a d. Paris Caminensis dyoc. V solidos.
2716. Parsberg, Fridericus de
163. 24. 141 1. d. Fridericus Parsperger*) can. Ratispon. XX solidos.
• ) post ep. Ratisponensis obiit 1494 (al. m.).
Stammschloss i. bayr. Nordgau a. d. Laber. — Ältester S. des Hans
V. F. und der Marg. v. Aichperg (Hundt II 202). 1400 Oct. 13 Wien (,Frid.
Parsperger can. e. Ratisp.'i : mit s. Bruder Georg |s. d.j. 1405 SS. Heidel-
berg (.Frid. Parsperger can. Ratisp.'); mit s. Br. Georg. 1414 Jun. 2: Decr.
Lic. Bonon (,d. Federicus Sparsberghe de Reinburg de Bavaria de Ala-
mania . . appr. et merito valentissimus fuit': L. s. i. p. I). 1414 Jun. 4: Fred,
de P. scolast. e. Ratisp. Lic. i. Decr. (Regg. B). 1428 Dz. i Fred, de P.
decan. e. Ratisp.: collector cam. apost. (Repert. 182. 1068. 2022).
1431 Dz. 6: Frid. Parspergen de militari genere Lic. i. Decr., päpstl. Collector
abermals provid. mit Decanat in e. Ratisp. non obst. can. et preb. Ratisp.,
Eystett., Patav., vicaria par. e. in Arnsdorff necnon par. e. in Pellsing
Pat. et Ratisp. d. (Repert. 21501. 1432 Sommer: auf dem Konzil z. Basel.
1434 Oct. 30 erscheint er als ppos. e. Ratisp. 1437 Mai 24: Bischof von
Regensburg (1437 Jun. 28 confirmiert durch Eß. Joh. v. Salzburg: Ried
Cod. d. II loiii. Ein strenger Regent. Mit Domkapitel, Kaiser und Papst
i. Streit. 7 1450 Fbr. 28 (Hundt, Metrop. I 212, woselbst sein Epitaph; doch
vgl. hierzu Janner, Bisch, v. Regensb. III 485).
2717. Parsperg, Georius de
163, I. 1411. d. Georius de Parsperg canonicus ecclesie Frisingensis Scolaris in
iure canonico ,procurator'. (cf. 164, 27).
165, 98. 1413. d. Georgias Parsberger can. Frising. XVI solidos.
1400 Oct 13 Wien (.Georg. Parsperger can. e. Frising.'); mit seinem
Br. Friedrich [s. d.]. 1404: can. e. Frising. (unter den Bürgen sein Bruder
Wernher v. P. zu Parsberg). 1405 SS. i. Heidelberg (, Georg. Parsperger
can. Frising.'); mit s. Bruder Friedrich. — 1408 Mz 10: Görig der Pars-
berger, Chorherr z. Freising, verpflichtet sich, von der Kirche Geyrstal,
Rudmannsfelden und Pätersdorf, die ihm auf Bitten seines Schwagers
Stephan des Degenbergärs zu Altennusperg v. Abt Heinrich v. Alderspach
verliehen worden, dem gen. Kloster jährl. 10 Pfd. Pfennig zu entrichten
(Regg. B. XII\ t auf dem Konstanzer Konzil 1414 Hundt, Stammb. II 205;
C. g. 1718 der Mijnch Hfb 1.
2718. Parvi, Eberhardus
143, 38. 1381. d. Eberhardus Pand Swerinensis dioc. nichil dedit.
144, 20. 1381. Eberhardo Par\'i de Saxonia pro instrumento rafionis d. Heinrici
Chuden et F"riderici Schäffler antiquorum procuratoruni XU solidos.
(cf. 397, 7: et ego Everhardus Par\'i clericus Zwerinensis dyoc . .
[notariusl . ).
2719 Parvus, Johannes
41, 39. 1293. magister Joliannes Parvus allegator VI solidos.
398 Pasche — (Fassau|.
2720. Pasche, Rudolfus
93. II- 1333 recepi X »olidos a d. Kudolfo de Constancia diito Pasche iuramento
receplo.
364, II 1343. rnag. Rudolfus de Constantia . . (564, 32).
113, 6. 1346. expense facte in causa, quam mag. Rudolphus quondam .procurator' (I)
nacionis ipsius in recessu suo |movit|, quam causa ipsa nacio sibi
tunc defendendam assumpsit (113, 31).
114, 15. 1346 item pedelio prociamanti privacionem magistri Rudolfi a
rectore faciam (114, zi).
115, 15. 1347. item a Rudolfo de Kostenicze XV' libras pro expensis factLs secum
in lite, quam habuit contra nacionem (109, 3. 17: 1344).
2721. Pasewalk, Giso de
116, 35. 1348. Ciso de Paseivalk socius Nicolai de Steintail [cf. Stendal: 110,18].
2722. Pasewalk, Waltherus ppos. in
60, 16. 1309. d. Waltherus ppositus in Pozewak XXX soUdos (cf. bi, 26).
61, 30. 13 10. d. Walterus ppositus in Poswolk . . . ,capitaneus' s. prepositus nostre
nationi constitutus.
63, 3. 13 II. d. Waltherus ppositus in Poszwalg ,procurator substitutus' (cf. 6z, 43).
1319 Aug. 14: Walterus Pozwalcensis eccl. ppos. (Riedel A. 13,
240); ebenbo 1318 Mz 21 (Riedel B. i, 421): 1321 Aug. 25: meyster Wolter
de prouest tu Pozewalc (a. a O i, 4691.
2723. Passau, Gundacharus de
60, 38. 1309. d. Gundacarus de Patavia XII solidos.
62, I. 1311. d. Gudackarus III solidos.
1359 Gundachar. decan. e. Patav. (Vhdlg. h. V. NBay. X 326; Mon.
B. XXX 247): auch 1347 Jun. 26 u 1357 Dz. 7; 1365 Fbr. 28 (ÜB. L. ob
der Ens VII 27. 537: \"11I 21T). 1363 Oct 4 Gundakar. decan. et vicar.
general Patav. (ÜB Herzogenburg f. CCXII 245). t 1366 (Gerhard,
Gsch. d. St. Passau II 44. 66i
2724. Passau, Johannes de (I)
122, 9. 1353. d. Johannes rector eccl. in Scharding contribuit XXII solidos.
122, 28. 1354. Johannes de Patavia r. e. in Scherdingen ,procurator' (123, 23; 376,
12. 29; 377, 2. 4. 8. 25. 36; 378; 27. 3z. 42; 379, 13. 40: r. e. in
Stirdinga (!); 380. 16. 27).
381, 29. 1359 Fbr. 3. Johannes de Patavia ,testis'.
382, 16. 1360 Fbr. 2. Johannes de Patavia ,testis'.
2725. Passau, Johannes de dli
127, 30. 1365. Johannes de Patavia rector eccl. in Gmunde LV solidos.
130, 28. 1367. a d. Johanne de Patavia V solidos (pro pena).
1385 Mai 24: Johannes r. e. in Gmunden (ÜB. Land, ob der Ens VII 658).
2726. Passau, Paulus de
121, 24. 1352. a d. Paulo de Passov XIIII solidos.
[123, 26. 1355. a d. Paulo plebano in Althofen solidum pro purganda conscientia).
379, 14. 1355 Apr. 10. Paulus de Patavia ,testis'.
39 1356 Jan- 6- Paulus de Patavia .testis'.
124, 12. 1356. ego Paulus de Patavia prefato d. Reimboto in officio procura-
tionis fui substitutus .. (124, 7. 21; 380, 17. 21. 24. 37; 381. 14).
382, 14. 1350 Fbr. 2. Paulus de Patavia , testis'.
1369 Jul. 18: mag. Paulus curie Patav. protonotar. (ÜB. L. ob
der Ens VIII 4251. — Wohl identisch mit mag. Paul. Kölner Decr. D. can.
Pat. et Ratisb., der 1384 i. Passau v. d. Minderheit des Kapitels gewählt
wurde, aber in demselben Jahre starb (Oefele I 37; Janner III 297).
2727. Passau, Petrus de
100. 8. 1337. a d. Petro de Patavia solidos X.
2728. [Passau], Reinhardus de
42, 19. 1294. d. Reinhardus de dyocesi Pittaviensi VIII solidos.
Pa>>au — Paulstorff. 399
2729. Passau, Rudmarus de
107, 5. 1343 a d Rudmaro canonico Pataviensis ecclesie L solides.
1334 Jan. 2: maister Ruedmar unser Vitztum (ÜB. Seitenstetten S. 1931.
2730. Paternoster, Petrus
207, 17. 1462. a d. Petro Paternoster de Antwerpia medium ducatum.
[Ein Petrus Paternoster de Mogunczia, can. S. Victoris extra muros
Moguntin. ist 1453 Aug. 9 i. Heidelberg].
2731. Pattensen, Johannes
142, 46. 1380. d. Johannes Pattensen de Luneborch solidos XIIII.
1379 i. Prag (Joannes Pattensen de Lunneburg d. 14 gr.' — Mon. II 126)
2732. Pauerfindt, Michael
214, 37. 1470. a d. Michaele Pauerfindt de Praunsberch II Bologninos.
1465 Nv. 13 Köln (.Michael Bauwerwynck') [1467 Leipzig; Michael
Petri de ßraunsbergj. 1500 u. 1503 Dekan von Dorpat (Pruss. schol.
S. 175: Napiersk}' Ind. 2428. 24991.
2733. Pauli, Gerardus
309, 34. 1334. a d. Gerardo Pauli I coronam
1531 Mai 4 Wittenberg (.Gerhardus Pauli Brunsuicen.'): mit Conrad.
Pauli [s. d.|.
2734. Pauli, Conradus
309i 33- 1534 ä d. Conrado Pauli I coronam.
312, 36. 1541. a d. Conrado Pauli Brunswigcensi I. ü. Doctore Bononenos LXXVI.
343, 2c. 1540. d Cunradus Pauli Brunswigensis iuris utriusque doctor hie
promotus dedit unum coronatum anno 1540.
Conrad Pawel (Pauli), S. des Bürgermeisters Gereke P. u. der Anna
V. Winthem, gb. 1512 Oct. 2 z. Braunschweig. 1529 Leipzig (.Conradus
Pawel Brunswicensis'). 1531 Mai 4 Wittenberg (.Conrad. Pauli Brunsuic.').
1540 Apr. 24: 1. U. D. Bonon. (.Coradus paulj fil. qu. Gherardj pauli dioc.
Ilsmensis': 13. No. i^) 1548 ist er einer der Vertreter der Stadt Braun-
schweig bei K. Karl V: 1570 zieht er von Braunschweig nach Halberstadt.
Seit 1564 vermählt mit Cathar. Peine ward er Vater von 7 Söhnen und
6 Töchtern, f 1577 Mai 20 Braunschw. Stdt. Arch. — Mitt.t. — Ein Brief
Melanchthons an Conr. Pauli I. U. D. dd. 1559 i. C. R. IX 748.
2735. Pauli, Ludolfus
160, I. 1405. Landolffus (I) de Campis sindicus.
160, 31. 1407. d. Ludolphus Pauli de Campis I libram.
161, 29. 1408 Ludolfus de Campis scholaris in iure ciuili .procurator'.
162, 13. 1408 Ludolfus de Campis ffe/it ab.
1398 Mz in Köln (,Lud. Pauli de Campis, der. Trai. d., Scolaris
art. s.'): 1403 ibid.: bacc. art., Scolaris legum (.Lud. de Campis r. e. parroch.
in Campis'). 1408 Aug. 25 versuchte d. Ludolfus de Alamania das Examen
in iure ciuili, wurde aber mit 7 von 13 Stimmen als .nicht bestanden' zurück-
gewiesen (L. s. i. c. I). 1411 i. Köln: Leg. Lic. (Keussen i. Matr. I 74a.).
2736. S. Paulo, H. de
47, 42. 1319. d. H. de Sancto Paulo Salzburg, dioc. XXIV solidos.
1335 Oct. 26: Hainricus dei gracia Abbas monasterii Sancti Pauli in
valle Laventina Salzburg, d. (ÜB. L. ob der Ens \'I 182).
2737. Paulstorff, Johannes de
220, 7. 9. 1475. d. Johannes Paulstaffer Bavarus solvit solidos XV. quatrin. i.
Oberpfälzisches Geschlecht (Urkk. i. R. Arch. Mü. Selekt). — Hans v. P..
S. des Wilh. V. P. zu Kürn u. auf Valckenfels u. der Marg. v. Stauff 1474
i. Ingolstadt (.Johann. Paulstorffer de Kürn iun.'l. 1491 Oberrichter
zu Straubing (Vhdl. H. \'. Regensb. Bd. 4. S. 140 u. OBayr. Arch. 37. i2ii
1500 Pfleger zu Kelheim; 1502: Hannss v. Paulstorft" zu der Khuen,
4O0 Pedigk — Per.
vizdomb in Nidern Bayern (Mon. B. 15,230), auch 1508. — S. erste
Frau Anna N. (f 1487I, s. 2. Adelheid v. Aichperg. f 1515 Jul. 7 f.IIlustris
et militaris vir Joannes de Paulstorf in Kürn, qui singulari sua virtute
diversorum principum- Bavarie successive vices gessit et in magistratu
iustitiam inopi potentique aeque administravit. Electa hie apud majores suos
sepultura divinis sacramentis armatus Deo spiritum reddidit. Anno Chr.
M. D. XV, Non. Jul.' — i. d. Paul.storff. Kapelle z. Regensburg). [1501 Apr. 21
wird ein Johannes N Paulsdorft als Assessor a. dem in Nürnberg tagenden
Kammergericht vereidigt (Ludolf, App. X 20). Derselbe?]
2738. Pedigk, Christianus
zij, 17. 1471. a d. Cristiano Pedigk de Kemnicz Pragensis dioc. X Bologninos.
224, 7. 1477. d. Cristianus Pedigk de Kempnicz Prag. dioc. .procurator' (cf. 223, 46.
224, 38. 403, 15).
1465 i Leipzig (.Johannes Pedick de Kemnicz in Bohemia, Bartho-
lonieus Pedigk de Kemniz i. Bohemia, Christianus pedich de Kemnicz
in Bohemia X.'i. 1468 ibid: bacc. art. — Ein Freund des Humanisten
Bohusl. de Hassenstein v. Lobkowitz (s. d.) (Wolkan, Gsch. d. d. Litt. i.
Böhm. S. III. 119).
2739. Pegau, Heinricus de
78, 34. 1320. d. Hainricus de Pigavia contribuit XX'III solides.
2740. Peichelscand, Jacobus
256, 39. 1500. Jaiobu.s Peichelscand [cf. Johannes Bamgartner].
14871X3! 13 Ingolstadt (, Jacobus Peichelscbm d ex Dinkelspuhl 6 gr.';
a. m. cancellarius ßrixin.j.
2741. Pekh, Wenceslaus
337. 4- 1559 d. Venceslaus Pekh a Kzinck Bohemus libras duas.
1566 Oct. 7 Väclovovi Pekovi z Rimka (Wenzel Pek von Rimek)
befindet sich unter den mit kaiserlicher Bewilligung aus dem Lager heim-
kehrenden Personen, denen Förderungsbriefe erteilt wurden (Böhm. Ldtgs-
vhdlg. III 310).
2742. [Fels], Matthaeus ( Matthias 1 pleb. in
100, 6. 1337. a d. Matheo plebano in Pels libras VI.
loi, 7. 1338. Mathias plebanus in .procurator'.
263, 23. 1343 Jan 19. Mathias plebanus in Pelis ,testis'.
364, 31. 1343 Aug. 15. Mathias plebanus in Pellis ,elector'.
2743. Penningbi:lel, Johannes
334, 31 1355. d Joannes Penningbutel Lubecensis libras duas.
1546 Nv. I i. Rostock (,Joannes Penninckbuttel Lubecensis.' — al. m.:
I. U. D. & Senator Lubecensis) 1549 Nv. i Wittenberg (, Johannes
Ponbeutelh Lubecen.'). 1553 WS. Frankfurt a. O. (.Joannes Pennigpeutel
Lubickcensis'). — 1558 Mzii: I U. D. Bonon. (, Johannes de Sa.xonia:
B. No. 4"; Joh. penningbatel labecen. de saussonia': A. No. 7). 1562 Jan. 10:
Mitglied des Rats der St. Lübeck, f 1582 zu Stade (Melle, Gründl.
Nachr. v. Lübeck S. 55).
2744. Penthier, Gerardus
225, 33. 1478. a d. Gerardo Penthier canonico ecclesie S. Pauli Leodiensis XIU
solides.
2745. Per, Severinus
264, 19. 1504. Severinus Per servitor dominorum comitum in Hanau.
1510 Mai 23 disputierte minimus utriusque scholaris Seuerinus Frane-
cherensis Frisius Germanus über tamosum titulum ff de appella cum 12 con-
clusionibus zur Erlangung einer Lektur (St. Arch. Bolog. Lade 144). 1510
Sept. wird Severinus Symonis Frizius pro paupere erklärt 1511 Jul. 5:
I. U. D. Bonon. (Jul. 4 ,cum d. Seuerino Alamano f. disp. super obstantibus
pro gradu iuris civilis . . . obtinuit n. d. quia habebat lecturam'.
IPerch] — Pernclorfer. aoi
jul. 5 assignata sunt puncta d. Seuerino, in utroque iure bene se gessit et
f. doctoratus n. d: L. s. i. c. I). — Da ein anderer Severinus in den Acta
nicht erscheint, so dürften diese Notizen auf den oben genannten zu
beziehen sein.
2746. [Perch], Albertus plebanus in
67, 4. 1314. Albertus plebanus in Perch. . . Salzburg, d. |cf. Henr. d. Saltzburg].
2747. Peregrinus, Heinricus
71, 7. 1316. d. Heinricus Peregrinus de Turego Constanciensis dyoc. XII solidos.
Die Bilgeri iPeregrini) sind im Züricher Rat 1276 — 1336 stark ver-
treten. Seit c. 1300 gab es zwei Linien, ,zum Bach' und ,zum Steinbock-
genannt. 1320 Apr. 8: Henricus Bilgrin can. ecci. Turic. (Herrgott,
T. IV. F. II. p. 1861. 1321 erwähnt eine Propsteiurkunde Heinricus ßilgerini
als receptum in canonicum (St. Arch. Zur. Propstei No. 2091. f 1331 Fbr. 6
(.Heinricus natus quondam Johannis Peregrini clericus receptus in canonicum
huius eccI.' — Necr. e. Turic. i. M. G. H. Necr. I. 555:.
2748. Peregrinus, Johannes
71, 3 1316. d. Johannes Peregrinus de Turego Constanciensis dyocesis IX solidos.
1335 Jun. 5 vkft Johannes Bilgeri scolast. e. Turic. einen Hof zu
Schlieren an das Kloster Wettingen. Er hatte den Hof 1329 Jun. 5 von
seinem Vater, Herrn ,Pilgeri auf dem Bach' erkauft. Seiner Mutter Anna
von Dübelstein stand ein Leibding darauf zu (Gedruckt. Arch. Wettincren
S. 1051; Zürich. Taschenbuch 1887. S. 167). 1336 besiegelt der Scolasticus
Johannes Bilgeri einen Schiedsspruch (St. Arch. Zeh. Probstei No. 276).
t 1340 Dz. 30 (Johannes Peregrinus canonicus scolasticus huius eccl.'
Necr. e. Turic).
2749. Perenreut, Rudgerus de
73, i8. 13 17. d. Rudgerus de Perenreut Babenbergensis dyoc. XVI solidos.
2750. Pergner, Maximinus
280, 40. 1516. a d. Maximino Pergner Treverensis dioc. unum florenum Renensem.
285. II. 1520. a d. Maximino Pergner diocesis Treverensis in discessu suo unum
ducatum de camera.
1535: Maximinus Pergner art. mgr. & I. U. Doctor Decanus facult.
iuridicae, can. eccl. S. Simeonis Treviren.: rector univ. studii Trevir.
electus (Hontheim II 900). 1542 Jan. 23 Maximinus Pergner: decanus
e. S. Paulini Trevir. (Arch. Gobi.), auch 1543 Jan. 13; ca. 1548; decanus
S. Simeonis Trevir. (Brower & Masen p. 214). 1550 Jun. 13 Maximinus
Pergener I. U. D., S. Paulini & S. Simeonis Trevir. decanus, Universitatis
Procancellarius. officialis Trevirensis (Hontheim II 545). 15530^.3
Maxim. Pergener officialis Trevir. (Honth. II 760). 1556 Jul. 14: Ma.ximin.
Pergener der Rechten Doctor und Official zu Trier, Dechant beder Sant
Simeons u. Paulins Stififtskirchen zu Trier, (ibid. II 771). •)■ 15^7 vor d.
15. October (Honth. II 549. 50): ,non a munere solum feliciter administrato
sed singulari in pauperes liberalitate, quibus ampla fundatione etiam post
mortem prospexit, necnon augmento bibliothecae S. Simeonis commendandus'
(Honth.).
2751. PermeusI, Cunradus
72, 45. 1317. d. Chunradus Permeusel canonicus Frisingensis L solidos.
Gonrad. PermausI can. capit. Frising. a'^- 1321. (Mü Hfb G <^
No. 1718). ' °"
2752. Permiger, Erasmus
217, 13. 1472. a d. Erasmo Perniigcr de Kytzburck Winensis dioc. III Bologninos.
2753. Perndorfer, Wilhelmus
107, 12 1343. a d. Wilhalmo Perndorfer Pataviensis dyoc. XVI solidos.
.Über das Geschlecht der Perndorfer giebt das n. ö. Ldsarchiv keinen
Aufschluss' (Wisgrills Nachlass i. Jahrb. d. .Adler' 1874. S. 147). Es finden
sich dagegen zahlreiche Mitglieder des Geschlechts i. d. Mon. Boica: Wilhelm
wird nich: genannt.
Deutsche Studenten in Bologna. 2()
Persyn — T^feffenhausen
27S4- Persyn, Theodericus
2IQ 40. 1475. d- Theoderirus Persyn an. doctor Amstelredammis de Hollandia
solvit solidos XII.
azo, 14. 1476. Theodericus de Alamania .procurator' (cf. iiz, 2).
223", 7. 1476 Mai 19. Theodericus Persin procurator in utriusque iuris
doctorem proraotus kehrt in die Heimat siirück.
1476 Mai 15: I. U. D. Ferrar. (.eximius art. mag. d. Theodericus
Persin de Amstelredamis dyoc. Trai. olim studens Bononie . . suppo-
situsque hodie priuato examini dicti collegij Ferrarien. in dictis iuris can.
et ciuilis facultatibus taliter se habuit, quod ab omnibus unanimiter et
concorditer ac penitus n. d. extitit approbatus . . recepit insignia doctoratus":
Arch. not Ferrar.l. 1475 — 76: ,ad lectur. Voluminis extraordin.: D. Theode-
ricus Persijn de Amsterdamis de Alamania' (Dallari, Rotuli p. 98). — Noch
in demselben Jahre ( 1476) wird er in die juristische Facultät zu Löwen
aufgenommen: .Theodericus Persj'n de Amsterodamis Legum Doctor
admissus ad concilium Üniuersitatis a. MCCCCLXXVI. III kl. Dec. requirente
magistratu oppidi Louaniensis, a quo et anno MCCCCLXX\TI Gerlaco
Bont in canonicatu et professione ordinaria sufficitur'. (Fasti Acad.
Lovanien. p. 167). [Ein Dirk Persyn, S. des Jan Jansk Persyn, 1476 Rat
der Stadt Amsterdam, 1485 Bürgermeister. — Mitt.].
2755. Pesler, Georgius
253, II. 1499. a d. Georgio Pesler patricio Norimbergensi Bambergensis dioc.
medium florenum.
S. des Martin P. und der Marg. Topler (Biedermann). — 1497 Apr.
Ingolstadt (.Georg. Pesler Nürnberg. 6^'). 1503 Aug. 4: Decr. D. Senen.
(,d. Georg. Bessler Bomberg. d.': Erzb. Arch. Siena) f 1506 als Consulent
der Stadt Nürnberg. Vermählt mit Ursula Groland (Biedermann. Nürnb.
Patriz. tab. 616: Siebenkees II 433a •■**'). [An den bekannten Propst
V. S. Sebald, der ca. 1490 geb. in \Vittenberg 1514 zum I. U. D. promov.
wurde, darf nicht gedacht werden].
2756. Pestlin, Nicolaus de
129, 9. 1367. d. Nicolaus de Prussia de Gestelin (!) nihil dedit.
2757. Peterlenher, Johannes
184, 6. 1437. d. Johannes Peterlenher magister in artibus presbiter Pataviensis
dlocesis ddt solidos VI Bononinorum.
1418 Apr. Wien (.Johannes Petterlener de Porchhusa 4gr.'). [Ein Frid.
Peterlechner ist 1432 r. e. in Bischolstorf Pat. d. (Mon. B. V5161: 1452 Dekan
des Stifts Matighofen. f vor 1461 (Arch. f. ö. Gesch. V 658. X 274)].
2758. Petersdorf, Gisilbertus de
48, 12. 1298. d. Gisilbertus de Petirsdorf iuratus ddt X solidos.
2759. Petersdorf, Wilhelmus de
4g, 20. 1298. d. Wilhelmus de Petirsdorf VI solidos.
2760. Petri, Cornelius
239, 12. 1490. a d. Comelio Petri de Leydis V Bolendinos.
Vielleicht Cornelius Leydis 1487 Dz. i. Köln (^,ad iura iuravit et
solvit'). — 1492 Aug. 22: Decr. Doctor Bonon. (Aug. 6: ,f. obtentum . .
in favorem (Zornelij de dioc. Traiect. . . ut declararetur pro paupere.
Aug. 22: ,exam. f. et doctor. d. Cornelius dioc. Trai.': L. s. i. p. I).
2761. Pfeffenhausen, Hildebrandus de
67, 8. 1314. d. Hildebrandus de Beffenhusen*) canonicus ecclesie Eystetensis et
eiusdem dyocesis XXIIII solidos.
*) fuit etiam episcopus (al. m.).
Die Bemerkung, er sei Bischof gewesen, ist unrichtig. Ein Conrad
V. Pf. hatte den bischöfl. Stuhl von Eichstätt v. 1297 Sept. 3. — 1305 Mai 17.
(Garns) inne. — f Mai 9 (,Hiltprandus de peffenhausen, subdj'aconus,
canonicus et custos eccl. Ej'stetten. obiit': Necr. e. Eistett. i. A. R.
Arch. Mü.).
Pleffcnhausen — P(fieiffer. 403
2762. Pfeffenhausen, Wintherus de
51, 33. 1301. d. Wimliei-us de Beffenhusen*) XIIII solidos.
57i 3- i3°5- d- Wintherus canonicus Mosburgensis X solidos ad purgandam con-
scientiam.
'•) Bavarus (al. m.).
2763. [Pfefferhard], Johannes
61, 5. 1310. d. Johannes de Constancia rector in Scevensborch XXX solidos.
Aus der alten Konstanzer Bürgerfamilie Pfefferhard, Bruder des
folgenden [s. d |. 1320 Jan. 11: Johann gen. Pfefferhard, Decr. D , Kirch-
herr i. Steffisburg (Stevensborch), bevollmächt. s. Br. Ulrich [s. d.j,
Chorherrn z. S. Johann i. Konstanz, i. s. Namen auf d. Kirche zu Steftisburg
zu verzichten (Regg. ep. Const. No. 3846). — 1324 Nv. 8: mag. Joh. Pfeffer-
hard can. Const. capell. Joh. XXII pape (Font. r. Austr. II Abt. Bd. 35.
138). 1325 Jun. 12: P. Johann XXII ernennt s. Kaplan, den Subdiakon und
Konstanzer Domherrn Johann (Pfefferhard) zum Bischof v. Cur und
beendet damit die Verweserschaft des Gf Rudolf v. Montfort [s. d.] (Preger,
Abh. Ak. Münch. 17. I. 180. No. 240; Cartellieri i. Regg. ep. Const. 4040).
2764. Pfefferhard, Ulricus
67, I. 1314. d. Ulricus dictus Fhefferhart de Constancia dyocesis predicte con-
tribuit II libras.
68, I. 1315. Ulricus dictus Pfefferhart can. eccl. S. Johannis de Constancia iprocurat.'
1318 Oct. 16: Ulrich genannt Pfef?erhart, Chorherr' z. S. Joh. in
Konstanz (Regg. ep. Const. No. 3818); 1319 Aug. 23: Ulrich Pf u. Conr. Pf.
übernehmen eine Summe, welche Abt Diethelm v. Reichenau ihrem Br.
Johann [s. d ] schuldet (G. L A. Karlsr. — S. Gen. 37). 1320 Jan. 11 (No. 38461.
1323 Mz 15: Chorherr i. Schönenwerd (Solothurn. Wchbl. 1821 S. 405
bis 408); ebenso 1344 Mai 8 (Thurg. Beitrr. H. 21 S. 71). 1332: Ulr. Pf.,
Domherr z. Konstanz, vermacht dem Albr. v. Castel [s. d.] s. Kloster-
lehen in Weinfelden und dem Heinr. v. Steinegg [s. d.] sein. Klosterhof in
Altnau (No. 4287. 881. 1334 Oct. 10: d. Domherr Albr. v. Castell, Propst z.
Bischofszeil u. Zurzach, vermacht dem Ulrich Pf, Kirchherrn zu Erma-
tingen, s. Klosterlehen i. d. Stadt Konstanz (No. 4461). 1337 Apr. 22:
U. Pf., Domdekan (No. 4521); ebenso 1343 Mz g [s. d. Art. .Heinrich v.
Diessenhofen']. 1344 Aug.: v. d. Mehrheit des Kapitels nach dem Tode des
Nicol. v. Frauenfeld [s. d.] z. Bisch, v. Konstanz gewählt; 1345 Oct. 19
,nach grossen Auslagen und ungemessenen Schenkungen' vom Papste
bestätigt vgegen Gf Albr. v. Hohenberg). f 1351 Nv. 24 (Schulthaiss,
Konstz. Bist. Chron. i. Frbg. Diöc. Arch. 8,41; v. Müllinen, Helv. sacr. I 9;
Stalin III 223; Eiselein S. 237; Frbg. Diöc. Arch. 7, 119).
2765. Pfeffersack, Johannes
121, 10. 1351. a d. Johanne Pepirsac X solidos.
iii, 31. 1351. Johannes Bepersac .procurator substitutus'.
374, II. 1351 Sept. 9. Johannes de Lubicen de Sassonia ,procurator substitutus'
(cf. 374, 13. 25, 375, 10. 27).
[1369 Fbr. 9: Joh. Pepersat can. S. Georg. Colon. (Arch. f. Gesch. d.
NRheins V 52). — 1380 Joh. Pfeffersack vic. e. Mogunt.; 1396 — 1405: decan.
e. SS. Petri et Ale.x. Aschaff. (Gudenus C. d. Mog. III 585. II 353)].
2766. Pfeiffeimann, \'itus
256, 26. 1500. Vitus Pfeyfelman HerbipoL, familiaris Philippi de Limburg [s. d.].
[1487 SS. Erfurt (,Windfridus (!) Pfeif!elman Herbipol. tm.')]. 1496
Mai 10 Ingolstadt (, Vitus Pfeiffelman Herbipolensis nobilis i fl.').
2767. P(f)eiffer, David
337, 41. 1555. d. David Peiferus liberalium artium et philosophiae magister poeta
laureatus Lipsiensis libras duas.
S. des Leipziger Bürgers Nicolaus Pf. (1- 1565) und der Cunig. Wolf-
hardin (f 1558), geb. 1530 Jan. 2. Zunächst i. d. Thomasschule (1537) unter
Casp. Borner, dann i. Privatunterricht des Simon Malcecastius und darauf
>04 Pfeil?.ti(:ker.
des Caspar Naevius, endlich einige Monate i. Schulpforta. 1550 Leipzig
(.Abraham. Dauid et Georg, pfeyffer Lips. i8')- 1544/5^ bacc. art.;
1547 erhält er als ingeniosissimus adolescens eine Anwartschaft auf e. Teil
des Buchner'schen Stipendiums, der ihm 1549 verliehen wird (Zarncke,
A. R. p. 338. 42). 1551/2: mag. art. 1550 auf dem Reichstag z. Augsburg
von K. Ferdinand z. Dichter gekrönt (für ein Streitgedicht gegen den
Spanier Lud. Avila, der in einer Schrift K. Ferdinand und Moritz v. Sachs,
beschimpft hatte). Im Gefolge des kgl. Rats Damian Pflug [s. d.] nach
Polen. S. antipäpstliche Schrift: Epistola ecclesiae afflictae ad Christum.
Widmet sich dann eine Zeitlang in Leipzig dem Rechtsstudium. — 1555
nach Italien. Am 19. Oct. d. J. i. Bologna 1 Briet a. Camerar. Bonon.
1555 Cal. Nv. i. Coli. Camer. No. 121 München). 1556 Reise über Imola,
Ravenna, Pesaro, Fano. Sinigaglia, Ancona. Perugia. Siena nach Rom.
Audienz b. Papst Paul IV. Reise durch Oberitalien. Durch Vermittlung des
Petr. Victorius wird ihm in Florenz Gelegenheit, die berühmte Pandekten-
handschr. zu betrachten. Nach Bologna zurück. 1558 Mz i: 1. U. D.
Bonon. (.Dauitt perfero Lipsico': B. No. 4"). — In demselben Jahre zum
zweiten Mal nach Rom. über Neapel nach Deutschland zurück. 1558 Aug. 6
wieder in Leipzig. Mitglied der Juristenfakultät (Rechenberg (s.u.). Sein
Name fehlt i. d. Dekan. Matr.). Verlässt bald darauf, da sein Vater zu einer
zweiten Heirat schritt, Leipzig. Tritt i. Dienste des Hz. Joh. Albert v.
Mecklenburg. Gesandtschaftsreise nach Königsberg und Livland. Ver-
mählt sich 1563 Jul. IG mit Barbara Grunewalder in Leipzig. Bald darauf
als Rat im Dienste des Kf. August v. Sachsen. 1589 aufsein wieder-
holtes Gesuch von Kf. Christian mit Pension entlassen, doch mit der
Bedingung: ut singulis semestribus Dresdae iudiciarias litigantium contro-
versias cum reliquis summo tribunali praepositis legitime dirimeret. Lebt
fortan mit seiner Familie in schriftstellerischer Müsse auf sein. Gut Gosigk
in Thüringen, muss aber nach dem Tode des Kf. Christian gegen seinen
Willen wieder in den Dienst eintreten und noch wiederholt in diplomatischer
Mission auf Reisen gehen (so 1594 i. Brandenburg). — Als Dichter und
Historiker gefeiert, t 1602 Fbr. i (Epit.: ,Habes sub hoc monumento
Christiana posteritas mortales exuvias Magnifici Nobilis et Clarissimi viri
Dni Davidis Peiferi ex honorata Francorum familia oriundi I. C. et oratoris
celeberrimi, quem singulare pietatis et sincerae religionis Studium, praecellens
doctrina in omni artium, linguarum tum eruditionum cunctarum, tum
variarum aliarum historiarum et politices cognitione. iudicii dexteritas,
eloquentiae flumen, anmii candor et integritas, iustitiae zelus, usus diuturnus
et experientia in consilijs et negotijs grauissimis. legationes denique, quas
cum laude sustinuit multiplices divis Imperatoribus Maximiliane & Rudolpho
secundis, charum, tribus item Saxoniae Electoribus Augusto et utrique
Christiane, Friderico insuper Guilhelmo Electoratus Administratori adeo
reddiderunt amabiiem, ut ipsi, postquam Alberto Duci Megapolensi quin-
quennium a consilijs fuisset. per 37 annos integros arcani consilij vices ac
iustitiae praesidium commendarent: rebus itaque in hoc suo Cancellariatus
munere praeclare gestis, cumque fidem suam et operas indefessas non solum
Magistratui suo clementissimo sed uniuersae etiani Reipublicae Christianae
probasset, tandem venerandus et emeritus senex ex diuturno calculi dolore
viribus fractis quod mortale habuit relinquens immortalem sui partem Christo
redemptori reddidit, maximo cum bonorum omnium desiderio, cum vixisset
annos LXXII mensem I. Anno Chr. M. DCII. I. Februarii'j. Seine Frau
hatte ihm 6 Söhne und 9 Töchter geboren; eine der letztern a. d. Juristen
Joh. Badehorn vermählt, (vgl. d. ,Curriculum vitae Davidis Peiferi' i. Adam
Rechenbergs Ausg. v. Dav. Peiferi Lipsia s. Originum Lipsiensium Libr. IV.
Martisb. 1689. 8**. (u. Fkf. 1700), wo auch seine Schriften aufgezählt sind.
Über diese letztern auch Sax, Onomast. III 301).
2768. Pfeilsticker, Conradus
333 44. 1534- d. Conradus Acontius Pfeilsticker libras duas.
1540 Nv. 20 Heidelberg (, Conradus Pfeilsticker Heidelbergensis dioc.
Vormat.'); i542jun. 13: bacc. art.; 1543 Jul.: mag. art. (, Conradus Pfeyl-
Pfin — Pflus
405
sticker, realista, pauper'i. — 1554 Jan. 8 Padua (.Conradus Acontiiis Pfeyl-
sticker Haidelbergensis' [promotus Licentiatus Dole Burg. - Consiliarius
EpiscopiArgentin. — Postea Assessor Imperial. Camere]). 1571 Main wird
Conr. Pfeilsticker als Ordinarius adiectus (für Sachsen) am Kammer-
gericht zu Speyer vereidigt; geht ab 1584 Mz (Ludolf Append. X 65).
2769. Pfin, Burkardus de
54, 24 1303. d Burkardus de Pfine V solidos.
Pfyn im K. Thurgau. — Es gab ein Überlinger Geschlecht dieses
Namens. Mitglieder desselben i. Konstanz bepfründet (Kindler v. Knoblocli,
Oberbad. Gschl.buch I 79).
2770. Pfintzing, Carolus
33Ö, 39 1558. d. Carolus I'fintznig Norimbergensis libras quattuor.
Carl Pfintzing von und zu Weigelshof, gb. 1539 Nv. 25, S. des
Seifried Pf. (f 1545) u. der Ursula Paumgärtnerin v. Hohenstein, Assessor
u. Schöpf a. Land- u. Bauerngericht 1566, dann atn Stadt- und Ehe-
gericht 1567. ■]■ 1570 Apr. 15 Vermählt (1566 Fbr. 19) mit Eleonora Geuderin,
Georg Geuders [s. d.] T., Seb. Fütterers hinterlassener Wittib; hinterliess
e. S. Seifried, der die Linie fortsetzte (Biedermann, N. Gschtab. 407).
Sein Epitaph auf dem St. Johanniskirchhof (.Carole Seyfridi, F. Seyfridi,
N. Pfintzing., genere, ingenio, pietate, virtute nobili: qui cum maximo suorum
dolore & luctu m. Anno MDLXX die XV. Mens. April, c. v. annos XXX.
Menses IV. d. XVI. moestissima uxor liberique in tristissimo desiderio f. f.':
Trechsel, Verneuertes Gedächtnis S. 310).
2771. Pfister, Jacobus
114. ly. 1470 a d. Jacobo Pfister de Augusta X Bologninos.
1474 Mz 5: Lic. i. Decr. Bonon. (ult. Febr.: ,disp. f. c. d. Jacobo
pfister de augusta de alamania' . . Mz. 5 : ,d. Jacob, pfister de augusta de alam.
scholaris present. per d Anton, de s. petro . . examin. . . taliter se habuit
quod f appr. n. d.': A. No. 4).
2772. Pfister, Johannes
332, 15. 1550. d Joannes Pfister Memmingensis libras duas.
1567 Mz 5 i. Rom; .Johannes Pfister I.U.Doctor S. Sedis apostolicae
protonotarius, ppos. S. Zenonis in Isen (seit 15601 Fris. d., et canon.
Frising. ad praesens orator sereniss. Alberti comitis Palatini Rheni et
utriusque Bavarie ducis, rebus demum pro Ulustr. Ernesto eins filio Romae
apud Sanctiss. Dnm. nostrum Pium V feliciter confectis tarn suo quam
Sebastiani fratris nomine (quem in priore legatione pro eadem eccl. Frising.
a' 1549 obita iniqua mors praemature sibi rapuit) huic venerandae societati
Inclitae Naiionis Germanicae (quia in sua ecciesia fratreni mortuum suscipiens
locum penes sacrarium pie religioseque dedit) beneficii officiique memor
subscripsit donans muneris et religionis ergo scutatos aureos quinque ex
quibus duos aureos similes dividi voluit inter sacellanos eccl. . . .' (Lib.
confr. p 154). t 1582 Dz. 14 (Epit. i. Kreuzgang d. Domes z. Freising: ,Rev.
et clarissimis dnis D. Joanni Pfistero I V. Doctori protonotario apostolico
huius cathedr. eccl. canonico et S. Andreae montis Frising. et S. Zenonis
in Isen pposito a^- 1582. d. 19. Decembr. necnon Philippo Jacobo Pfistero
Med. Doctori a=- 1578 Nv. 3 in Chro. piissime defunctis fratribus suis hoc
Anna Heissin civis Memmingensis fieri curavit.' — Mü. Hfb. C. g. No. 1724;
nach Hundt, Metrop. II no ist d. 14. Dez. d. Todestag).
2773. Pfiaum, David
338, I. 1560. d. David Pflaum Aiigustanus libras duas.
1552 Nv. 29 Tübingen (.David Pflaum Augustensis").
2774. Pflug, Damianus
325, 3. 1542. a nobili d. Damiano Pflug Misnensi uiium coronatum.
328, 42. 1543. nobilis Damianus Pflug .proourator substitutus' (ci. 327,49. 425,8V
Damian v. Pflug, aus dem Hause Knauthayn (Wippel. Misn. litt. sect. III
§ 63). - 1535 i. Leipzig (, Damianus Pilug nobilis ). Sein Bologneser
Pflug,
Julius
282,
18.
1517.
284,
SS-
1519- .
287,
IS-
1521.
406 Pflug — l'fiuzina;er.
Studium auch von Albinus erwähnt (Newe Meysn. Chron. S. 679: .hat im
Jar 1543 noch zu Bononien studiert'). Von Bologna ging er nach Siena,
wo er 1544 Jan. 29 als Z. erwähnt wird (.Damianus Pflug Misn.'). Nach
Zarncke (Act. Rect. p. 184) war er noch 1542 Apr. 12 in Leipzig bei_
Publikation der neuen Universitätsstatuten zugegen. Er war K. Ferdinand«"
Rat u. wurde von diesem in den Freiherrnstand erhoben. \'ielfach in dipk
matischen Diensten verwendet, ein ausgezeichneter Redner (Wippel 1. c. un4
die dort citierte Litteratur).
2775. „. ^.
a nobili d. Julio Pflugk Misnensi unum florenum.
Julius Pflueg Misnensis .procurator' (cf. 285,431
ab his qui Bononia discesserunt, utpote a nobili viro d. Julio Pflug
I coron.
341, 43. 1521. nobilis et doctiss. d. Julius Phlueg Misnensis canonicus et Lusacia
archidiaconus, quando Bononia discesserat, reliquit nacioni nostrae
. I coronam a«;- XaI.
Bekannter Ireniker, humanistisch gebildet, letzter katholischer Bischof
von Naumburg-Zeitz. — S. des Caesar Pfl. u. der Magd. Carlowitz. geb.
1499 zu Pegau oder Eythra (Eutern). 1510 SS. Leipzig ;'. Julius Pflück
nobilis fil. Caesarii ddt X gr.'). Dann nach Padua, von dort nach Bologna.
1530: can. e. Mogunt. (Joannis II 246); ppos. Zicen.: 1538: decan.
Misn. 1530 als Hg. Georgs Rat auf d. Reichstag zu Augsburg. Nimmt
später als kaiserl. Kommissar an d. meisten Religionsgesprächen teil, immer
bemüht, die kirchlichen Gegensätze auszugleichen, daher er sich des Krypto-
lutheranismus verdächtig machte. 1541 Jan. 19: v. Kapitel zum Bischof
v. Naumburg gewählt, doch erst nach d. Schmalkaldischen Krieg i.
ruhigem Besitz desselben, f 1564 Sept. Sein Epitaph i. Zeitz errichtet durch
Petr. de Neumarck [s. d.] u. Conr. a Breitenbach [s. d.]. — Hat eine reiche
schriltstellerische Thätigkeit entfaltet u. einen umfänglichen (teils gedruckten)
Briefwechsel hinterlassen. — (Jo. M.irt. Schamelii Numburgum litteratum.
Lips. 1727. 40.: Pantaleon HI 252: Seckendorff, Hist. Luth. f. 389. 395;
Struvius i. Hist. u. polit. Arch. 11 333; J. H. Ackeri Narrat. brevis de Jul.
Pflugio u. desselben Nova Pflugiana 1739 — Köhler's Münzbelustig. I\'i38 ff:
A. Jansen, Jul. Pflug, e. Beitr. z. G. d. K. u. Polit. Deutschlds. i. 16. Jahrh.
(in N. Mitt. d. thür. sächs. Ver. z. Halle a/S. Bd. Xi u. desselb. De Julio
Pflugio eiusque sociis reformationis aetate . . Berl. 1858; Acta Jul. Pflugii
epi. Numb. i. causa relig. rec. F. J. Schwarzius. Eisenb. 1774; De meritis
Jul. Pflugii ep. in scholam Cicen. a Chr. G. Müller. Lips. 1812 u. s. w. Fr.
Berger, Progr. Leucopetr. 1676: auch d. Aufsätze i. Ersch u. Gruber sect. III.
Bd. 21. S. 248 f. u. Brecher i. A. D. B. wo weitere Quellen).
2776. Pfoest, Georgius
337, 14. 1558. d. Georgius Pfoest Sue\iis libras duas.
1551 Jun. 13 Ingolstadt (,Georg. Pfoest Bibracensis iur. stud. nihil
propter d. Baptistam'). 1556 Oct. 12 Padua (, Georgius Pfoest Bibracen.
Sueuus' [I. U. D.]). 1559 Aug. 24: I. U. D. Bonon. (, Georgius Pfoest pibra-
censis dioc. Constancien.': B. No. 4^1. — Das Testament des I. U. D. Georg
Pfoest u. seiner Frau Regina 1606 i. d. Regensburg. Samml. i. Münch.
Reichsarchiv. No. 156 (Arch. Zs. N. F. 4, 269).
2777. Pforzheim, Johannes de
58, 24. 1305. d. Johannes de Porzheym VI solidos.
2778. Pfutzinger, Ludowicus
160, 20. 1407. d. Ludewicus Pluczinger canonicus eccl. S. Johannis in Haugis extra
muros Herbipolenses et scolasticus ecclesie Onelspacensis Herbi-
polensis diocesis necnon baccalarius utriusque iuris I libram.
1416 Sept. 12 Ludw. Pfucziger techant czu Onolspach (Jahresber.
h. V. f. MFrank. XXXX'I 202: Mon. Zoll. \'II 424): ebenso Dez. 20 (Regg. B.)
u. 1423 Aug. 20 (Regg. B. XIII 16). 1433 Ludw. Pfutzinger can. et scol. e.
S. Joh. i. Haugis (Arch. h. V. UFrank. 29, 330). 1438 Mz 28 scol. e.
Phel — Pierer. 407
S. Joh. i. Haug. vices decani tenens (a. a. O. 21,64). y Apr. 10 (,ob.
d. Ludwicus Pfutzinger can. et scol.': a. a. O. 29, 272}.
2779. Phel, Christophorus
231, 16. 1484. a d. Cristofero Phel clerico Misnensis dioc. VI grosses Bononienses.
23a, 22. i486, d. Cristophorus Phel clericus Misnensis*) diocesis ,procurator'.
234. 47. 1488 Jan. Cristoferus Phol clericus Missynensis dioc. ,sindicus'.
*) canonicus Numbergensis (a. m.).
Bautzner Ratsfamilie. — 1500 erscheint er als Official des Propstes
zu Bautzen. 1505 Dr. Christoph Pfoel Dekan des Bautzner Dom-
stifts (Knothe i. N. Arch. f. sächs. Gesch. XI 38: derselbe i. NLaus. Magaz.
71. 138).
2780. Pichler, Caspar (cf. Püchler)
333i 32. 1554- d. Caspar Pichler Bavarus libras duas.
1549 Padua (.Caspar Pichler Bauarus')- Caspar Pichler auf Bayen,
starb af\ 1598 ohne Leibeserben (Preu, ms. Mü. Hfb.j.
2781. Pienzenau, Ludovicus de
107, 9. 1343. a d. I.udwico de Pyentzenau canonico Frysingensi XX solides.
Stammsitz des Geschlechts ist Pienzenowa (Gr. u. Kl. Pienzenau i.
bayr. Gericht Miesbach). — S. des Otto v. P. (f 1371) u. der Adelheid
V. Schurfeisen (f 1368). 1346 Mz 26 erscheint er z. i. mal als can. e. Frising.
(OBayr. Arch. 13. 187); ebenso 1346 Apr. i (Regg. B. 8,69). In demselben
Jahre auch als Chorherr zu S. Moritz i. Augsburg (1. c. 8,66). 1353
Apr. 6: ppos. e. S. Viti Frising. j- 1361 (Cod. g. 1718 der Münch. Hf. u.
St. Bibl.; OBayr. Arch. 49. 217).
2782. Pienzenau, Marquardus de
332, 3. 1550. nobilis d. Marquardus a Pentzenau canonicus Augustanus libras IV.
13. Kind des Zimprecht v. P. aus der Linie Pienzenau-Kemnat u. der
Kunigunde v. Stein, geb. 1529 Apr. 20. Empfängt 1543 Oct. i e. Kanonikat
am Dom zu Augsburg (Münch. R. Arch. — .Domstift Augsburg' No. 109).
1543 Oct. 24 Ingolstadt (.Marquardus a pentzenaw can. e. August, i fl.')-
1548 Aug. I Padua (.Marquardus a Bentzenaw canonicus'). 1554 Fbr. 17:
can. e. Eistett.: 1557 Jul. 3: ad capitul. admissus; 1560 Aug. 2: decan.
e. Eistett. 1559: can. Elvac. Resign. s. Augsburger Kanonikat 1561 (Khamm,
Hier. Aug. Auct. 156); s. Eichstätter Kanonikat 1567 zu Gunsten des Joh.
Georg V. Werdenstein, dessen Schwester Dorothea er 1568 ehelichte
(1 Tochter), f 1575 Jun. 25 i. Kelberg b. Irsee durch Sturz von einem
Baugerüst (Wiedemann i. OBayr. Arch. 49, 283 f; der Elenchus can. Eistett.
i. Münch. R. Arch. hat die Bemerkung: ob. 1569 factus secularis uxoratus).
2783. Pienzenau, Otto a
329, 44. 1544. Nobilis d. Otto a Penzenau canonicus Mag^mtinensis et Augiistensis
libras tres Bononenos octo & decem.
Älterer Br. des vorigen. 1532 Nv. i Ingolstadt (.Otto de pintzenavv
nobilis de Kemnaf). 1534 Jun : can. Aug. (Stengelii Mantissa f 30). Seit
demselben Jahre p. p. prini. Ferdinandi regis i. Besitz einer Expektanz auf
e. Freisinger Kanonikat; seit 1536 Fbr. 22 i. Besitz (C. g. No. 1718 der
Münch. Hfb ). 1538: can. Mogunt. (Joannis II 249). 1545 Oct. 20: Otto
de Benzenau can. absens in studio Bononiensi ultra montes (Guden C. d.
Mog. IV 658). 1546 Jun. 2 i. Ferrara Z. (Not. Arch. Ferrara). 1555 Apr. 18
i. Mainz a. d. Bischofswahl beteiligt (Gudenus IV 701). f 1555 Oct. 24 zu
Augsburg; i. Kreuzgang des Domes daselbst begraben (Joannis II 3401. —
Ein Gedicht auf ihn in Seb. Solidi Luctus Germaniae Dilling. 1554 (;Wiede-
mann i. OBayr. Arcii. 49. 282).
2^84. Pierer, Johannes
320, 29. 1540. a. d. Johanne Pierer de Affluentia Stiro Bononenos XXXV.
34a, 46. 1540. d. Joannes Pierer ex .Affluentia iuris utriusque doctor et eques
auratus creatus sexdecim Bononenos nationi persolvit anno 1540
(cf. 320, 35).
4o8 Picta domo — Hirkheimer.
154.0 Mz 13: I. U. 1). Bonon. (Mz 10: ,d. Johannes fil. olim dni Wlcanj
prierer de aft'lontia Styrus in Germania.' — Mz 13: I. U. D.: B. No. 3'). —
1567 Fbr. 6: joh. Pyrrher I. U. D. can. e. Ratispon. (Ried II 1207. 1569:
decanus e. Ratisp. ^Hundt, Metr. I 283); ebenso 1571 Jan. 22. (Ried II 1211).
t 1581 (Hundt I. c.i.
2785. Picta domo, Johannes de
55, 25. 1304. d. Johannes de Picta domo de Wormacia XX solidos.
1317 Mai 6 mag. Johannes de Picta domo can. e. S. Pauli Wor-
matien. (ÜB. Worms il 83, 44). J320 Oct. 15 Joh. de Picta domo can.
S. Pauli u. sein Bruder lleylo de Picta domo ciuis Wormatien., filii qu. Heyl-
manni de Picta domo (II 108, 34). 1334 Aug. 25 Johannes de Picta domo
decanus e. S. Pauli VVorm. (II 188, 151.
2786. S. Pilt, Heinricus de
131, 32. 1368. d. Henricus de S. Ypolito Ariientinen.si X solidos.
2787. Pincerna.
46. 26. 1296. d. Pim'cnia ran. S. Thome Argentin. XXV solidos.
Zahlreiche Adelsgeschlechter des Namens Schenk i. L'EIsass (Kindler
V. Knobloch, Gold. Buch S. 315). — 1291.93: Burchardus pincerna can.
e. S. Thome Arg.; tot 1300. (Schmidt, S. Thomas p. 275; Kindler. v. Kn.
a. a. O.). [Vielleicht ist pincerna als Amtsname zu fassen : 1304 Nicolaus
zu der scher pincerna S. Thome: Schmidt a. a. O.: ÜB. Strassburg III 167).
2788. Pinu, Jacobus de
225, 39. 1478. a d. Jacobo Fun*) de Delft Traiectensis diocesis (cf. 216, b. |.
226, 19. 1480. a d. Jacobo de Delfft X Bollendinos.
■ ) pater dni procuratoris anno 1510.
2789. Pinu, Wilhelmus de
282, 26. 1517. a d. Wilhelmo Pigü (!) unum ducatum.
283, 21. 1518. Wilhelmus de Pinu .procurator'.
^^7. 35- 15Z1 Guilielmus Pinii (= Pinul penae nomine, cum contra in^titutum
nostrum Bononiae doctoratus insigniret (?) titulo, tapesma ddt
(tarnen ea lege, ut solum ad usus divinos non prophanos nteretur,
ut hec in epistola sua scripta nacioni latius videre licet ; fuit pro-
curator nacionis M°D° XVIII. — al. m.).
2790. Piperanus, Petrus.
312, 22. 153b. a. d Petro Piperano XX Bologninos.
[1535 WS. Wittenberg: .Petrus Piperius ex valle Joachimica'J.
2791. Pirker, Martinus
170, 42. 1419. a d. Martine Pirker canonico Ratisponensi unum florenum Renensem
valuit XXXI Bolendinos.
Ca. 1411 Martinus Pircker, decan. et pleban. in Salice, dioc. Ratisp.
(Oefele, Scrr. I 73''). — 1424 Sept. 11: Decr. Doctor Bonon (Aug. 18:
d. Martinus decan. Salicensis dioc. Ratispon. f. priuato examini presen-
tatus ... et approb. n. d.': L. s. i. p. I. (Martinus puber (sie) can. Ratispon.
necnon decan. Saucen.: Lib. ex.]. — Sept. 11 : ,f. doctorat. et recep. publicam
suam licentiam pref d. Martin, decan. Saucen, d. Ratisp.' . .: L. s. i. p. I.).
2792. Pirkheimer, Johannes
194, 5. 1448. a d. Johanni Birkheyraer patricio de Xornbergk et a iuuene suo
florenum unum Renensem.
Es ist keineswegs ausgemacht, dass dieser Eintrag auf den \'ater des
berühmten Willibald P. gedeutet werden muss; er kann ebensogut auf
seinen Grossvater, Joh Pirkheimer d. ä., bezogen werden. Dass auch dieser
letztere akademisch gebildet war, wird durch die Kölner Matrikel
(1430 SS.: .Johannes et Franc. Pirckheymerz fratres de Norenberga') be-
wiesen. Als Mitglied des Rates gehörteer u.a. jener Ratsbotschaft an,
die 1459 am kaiserl. Hofe wegen Neutralität verhandelte (Städtechron. IV
395 ff. ) Vermählt mit Clara Holtzschuher. v hochbetagt, im gleichen Jahr
Pirnbrunn — Piro. 409
und Monat wie sein gleichnamiger Sohn. - Diesen letzteren finden wir 1463
in Padua, wo er als consiliarius der deutschen Nation an der Revision
der Universitäts-Statuten beteiligt ist (Denifle u. Ehrle, Archiv III 397).
1465 Aug. 2 wurde er hier zum 1. Ü. D. promoviert. ,So ist auch ein anderer
Namens Johannes, I. U. D., K. Friedrichs III., Hz. Albrechts in Bayern,
Hz. Sigmunds d. Frommen i. Ostreich u. bischöfl. Eichstätt. Rat und Diener
gewesen, lebte in München und Innsbruck . . Er tratt endlich in Parfüsser-
orden u. ist dorinnen im J. 1501 zu Nürnberg gestorben.' (Wppb No. 7178
S. 306 i. Germ. Museum z. Nürnberg). War vermählt mit Barbara, des
Burckhard Löffelholtz und der Margar. Zollnerin T., und hatte 10 fnach
anderer Quelle 81 Töchter und einen einzigen Sohn, den nachmals be-
rühmten Willibald (ms. No. 1837 Bd. IV 639 i. Germ. Mus.; — über diesen
letztern vgl. noch Stintzing, Gsch. d. d. Rechtswiss. 1 61; Joachimsohn,
Greg. V. Heimburg S. 115. 162; Rosenthal S. 142; Will-Nopitsch, Nürnb.
Gel. Le.K. III 183: List i. Hertzogs Realencykl. XI 688). — Endlich muss
noch auf einen 1465 Nv. 3 u. 1466 Mai 13 genannten Joh. Perckheimer e.
Ratisp. can. hingewiesen werden, der, wenn er nicht etwa mit dem vorigen
identisch ist, auch in Betracht zu ziehen ist (Ried, Cod. dipl. Ratisp. II 1036;
Janner II 533).
2793. Pirnbrunn, Johannes de
105, 16. 1343. a d. Johanne de Pirnbrunn preposito ecclesie in Monte Sancti
Virgilii in Prisaco (!) et plebano in Radstatt Uli libras.
105, 45. 1343. Johannes de Pjrnprunn prepositu.s ecclesie in Monte Sancti Virgilii
in Frisaco necnon plebanus in Rastat ,procuratDr'.
106, 20. 1343. in die assumpcionis beate Marie virginis resignavit prefatus d.
Johannes officium procuratoris propter eius recessum . . .
2794. Piro, Heinricus de (I)
160, 17. 1407. d. Heinricus de Piro de Colonia I libram.
Heinricus van S. Martine gen. vanme Birboenie, Oheim des folgd.
Vor 1377 i. Wien (.Erenricus de Pirpaum bacc). 1389 Köln (,Henricus
de Piro Col.'), und zwar als clericus und Scolaris artium (Rotul. I: Keussen
i. Matr. I S. 38. a.i. 1403 Dz. 20: Heinrich v. d. Birboume. Provisor des
Heiligengeisthauses iHöhlbaum, Mitt. XIV 25). 1406: bacc. decr. Colon.
iKeussen I.e.». 1407: ppos. eccl S. Cu niberti Colon. NRhein. Geschfr.
J879. S. 80. cf. Hartzheim p. 125); erscheint von diesem Jahre ab bis 1413
auch als archidiac. Tuicensis Col. dioc. (NRhein. Geschfr. 1. c.) 1409
Apr. 22: Lic. i. Decr. Bonon (.Henricus Henrici de Piro de Colonia
suppositus priuato examini per dnm Josep de Testis . . et fuit ab omnib.
presentibus approb.': L s. i p. I). 1411 Oct. 29 liegt er im Streit uiti seine
Propstei mit Joh. v. Moers (Höhlb. XVI S. 441. 1414: procurator 3. sin die us
Nat. Germanicae in concil. Const. (v. d. HardtIV 74: vgl. ibid. IV 173.
400. 432: Henricus de Piro Lic. in Decr. causarum et negotiorum huius
sacri concilii promotor). 1431 erscheint Henr. de P. Lic. in Decr. als
Rat der Stadt Köln (Keussen 1. c, Publ. d Gesellsch. f. rhein. Geschichts-
kunde IG, 2761. Er hielt auch Vorlesungen an der Kölner Universität
(Keussen 1. c). I 1439 (NRhein. Geschfr. 1879. S. 80); (vgl. Paquot.
Memoir. IX. 59. 60. a. ; Stintzing, Popul. Litt S. 55 f.; ders. i. A. D. B. II 664).
Keussen nennt ihn noch can. S. Severini Colon. 1450; diese Notiz kann nur
auf den folgenden bezogen werden.
2795- Piro, Henricus de (II)
176, 26. 1426. a d. Heinrico de Piro ■ ) de Colonia XV Bologninos.
*) scripsit super Institutiones (al. m.").
Von seinem eben genannten Oheim schwer zu unterscheiden. —
1421 in Köln (,Heynricus Brunonis de Pyro de Colonia: leg.') — 1427
Jan. 30: Lic. Leg. Bonon. (,fuit presentat. priuato e.xamini d. Enricus de
piro de Colonia et f approb. ab omnib. nemine discrepante': Lib s. i. caes. I).
1428 Jul. 5: Leg. Doct. Bonon. (,d. Henricus de Piro de Colonia f. publice
doctoratus': 1. c ). Als Institu tionum Ordinarius am 10. Nv. desselben
lahres nach Löwen (.Henricus Brunonis de Piro, Leg. Doctor et Professor,
410 Pirserius — Planit/
Culonia accitus, venit Lovanium et Collegio adscribitur Ordin. Instit.
imperialium cum apparatu horis inatutinis': Fasti Lov. p. 96. 156). 1429:
rector acad. Lovan. (1. c). 1432 nach Köln zurück, wo er vom 24. Mz
desselben Jahres bis zum 9. Oct. das Rektorat verwaltete 1435 zum
Basler Konzil deputiert (Keussen i. Matr. I 174. a. ). — Erscheint seit 1432
als scolast. e. S. Pauli Leod.. bald darauf auch als Official des Kölner
Dompropsts, trat aber 1435 in den Karthäuserorden ein, wurde Prior und
lebte nach einander in den Klöstern zu Köln, Wesel und Trier. 1450 can.
e. S. Severini Colon, [vgl. d. vorigen], v 1473 Fbr. 19 zu Köln. — ,\'f.
eines scholastischen Kommentars über die Institutionen, den er in Löwen
vorgetragen hat; 3. Ausgg. s. 1. e. a. 2". Ein von ihm selbst erwähnter
Tractat. action. ist unvollendet geblieben. Quaesiiones III de emtione
redituum. Oppenh. 1514. 4".' (Stintzing. G. d. d. R. I 29; derselbe, G. d.
popul. Litt. S. 53ff : derselbe in A. D. B. II 664 und die von Keussen a. a. O.
angeführte Littcratur. — Stintzings Angabe, dass er zu Köln den Grad
eines Doctor Leg. erworben, ist, wie oben gezeigt, unrichtigi.
2796. Pirserius, Matthias
31Z, 31. 1536. a nobili Matthia Pirserio artium magistro a Seyfersdorff, Silesio,
canonico \Vratisla\aensi et praeposito Nyseno, inscripto ib. die
Octobris, I coronatum.
313, 14. 1537. d. Matthias Pirserius .sindicus'.
315, 14. 1538. d. Matthias Pirser a Seyuersdorff Sylesius artium et philosophiae
magister, oathedralis ecclesiae Wratislauiensis canonicus et praepo-
situs Nysensis .procurator'.
342, 34. 1539 Dz. 19. Rev. d. Mathias Pyrserius a Seyversdorff Sylesius, artium
et philosophiae magister , cathedralis ecclesie Wratislaviensis
canonicus et prepositus Nysenus, iuris utriusque doctor anno
M'D" XXXIX mense Decembri die 19. Bononie designatus, dedit
Bononenos XVI.
1539 Dz. 20: I. U. D. Bonon. (.Matthias pirserius seyuersdorff silesius
artium et filosofie doctor can. Vratislauin. et prepositus nysensis": B. No. 3' ).
1545 46. Mathias FjTserius archidiaconus (Kästner, Archiv I 279); 1548
Jan. 14 Mathias Pyrser, 1. U. D., vicarius spiritualis, archidiac. & can.
e. Wratisl. (Cod. d. Sil. IX No. 15691. Ebenso 1547 Sept. 19; 1549 Fbr. 21
(Hej'ne III 635. 578). f 1550 Nv. 24. Seine Grabschrift nennt ihn auch
dec. e. Glogov. 11. ppos. e. Nj'ssen.
2797. Plschelsdorf, Fridericus plebanus in
106. 22. 1343. a d. Friderico plebano im Pyscholfstarf Saltzburg. dyoc. XII solide-.
365, 24. 1344. Jan. 11. Federicus pleban. in Pischolfischarf ,testis'.
2798. Piscia, Jacobus de
88, 43. 1328. d. Jacobus de Piscia IX solides c. VIT denariis Bononiensibus.
2799. Pistorius, Balthasar
335, 22. 1556. d. Balthasar Pistorius Luneburgensis libras duas.
2800. Planitz, Heinricus a
3C9, 2;. 1534. a nobili d. Henrico a Plaunitz de Wisenperg I coronam.
310, 25. 1535. nobilis d. Henricus a Plaunitz utriusque imiversitatis syndicus
generalis .procurator'.
1521 SS. Leipzig (,Heynricus a planewicz de wysenpurgk 10 gr.').
1528 SS. Wittenberg (, Heinricus a Plawnitz dioc. Naumburg.'!.
2801. Planitz, Johannes de
252, 15. 1498. a nobili viro d. Johanne Plawnitz*) in Wissenburgk dioc. Xubur-
gensis unum florenum Renensem.
[253. 14. 1499. quando d. rector Joannes Plunisser fieri fecit exequia dni Pauli
Götz.]
•■■) Johannes a Plauenitz in Weissenburg rector. Oui
hie rector fuit biennio (a. m.).
Ältester S. des Rudolf v. d. Planitz zu Wiesenburg u. Auerbach
(f 1530) u. der Soph. v. Kotzau. 1491 WS. Leipzig (.Johannes Plawniczer
Planta — Pleeske. 41 1
de VVessenburgk'). 1497 Mai 26 Ingolstadt (Joh. de Planitz nobilis i fl.').
1499 — 1501 Bologna: utriusque univ. rector (1499 — 1500: ,ad lectur.
Decretalium dieb. festiv. d. Joh. d. Plaunicz alamanus dominor. scolarium
utriusque univers. digniss. rector'; 1500— 1501: , ad lectur. Digesti novi dieb.
fest.': Dallari, Rotuli p. 171: Malagola, Monogr. p. 181). 1501: Assessor
a. Reichkammergericht in Nürnberg (Ludolf, Append. X 20). 1522
wird ihm und seinem Bruder Rudolf, sowie seinem Vetter Rudolf das
Prädikat .Edler' verliehen. .Florierte ums J. 1540 als kaiserl. Rat' (Gauhe
I IT96; Spangenberg, Adelshist. 1153; König, Adelshist. I 716). [Er wird
I. U. D. genannt; vielleicht ist auf ihn die Promotionsnotiz v. 20. u. 23. Dez.
1499 ,Joh. de Alamania' i. L. s. i. p. I zu beziehen].
2802. Planta, Johannes a
32^, 40. 1542.. a clarissimo d. Johanne a Planta Rheto utriusque iuris doctore
dimidiuni coronatuni.
S. des Conrad v. Planta zu Zernetz i. UEngadin, gb. im ersten De-
zennium des 16. Jahrhunderts. — 1547 Vikar, 1550 Landeshauptmann
in Veltlin. Erwirbt 1558 die Herrschaft Rhäzüns als Pfandlehen vom
Kaiser, 1568 die Herrschaft Hohentrins von einem Juden. Eifriger Ver-
treter der katholischen Partei; hervorragendster Staatsmann Graubündens.
1572 vom obern Bund gefangen genommen und als .Hochverräter' hin-
gerichtet. (I. Bott, Dr. Joh. Planta und s. Zeit. Progr. d. bünd. Kantons-
schule 1873; M. Vaiaer, Joh. v. Planta, e. Beitrag zur politisch. Gsch.
Rhätiens i. 16. Jahrh. Zur. 1898.)
2803. Platfus, Joannes
330, II, 1545. d. Joannes Plakfus Confluentinus libras quattuor.
331, 26. 1548. d. Joannes Platfus ,procurator substitutus'.
1541 Marburg (Joanne Platzfross Confluentinus').
2804. Plate, Joachimus
280, 13. 1516. a d. Joachimo Platte prepositus (!) Kolbergensis ecclesie et notarius
palatii et a Laurentio Bri[nz] ser\'o suo clericus (!) Caminensis
dioc. unum ducatum in auro de Chamera.
Patrizische Familie i. Colberg. — S. des Henr. PL, geb. c. 1482 i.
Colberg. 1502 Jun. 22 Greifswald (,Joach. Plate de Colberga Camin. d.').
c. 1500 empfängt er e. Pfründe a Dom z. Camin; 1520: scolast. e.
Caniin. 1509: ppos. e. B. M. Colberg. (Clempin, Beitrr. S. 415. 418).
I. U. D. Notarius Rotae Romanae. Macht s. Testament 1526 Jul. 3.
t i. Rom 1526 (Epitaph i. Rom: .Joachimo Plate Camin. scholastico et Col-
berg. e. preposito hn-is Interpret! ac rotae notario prudentia et fide proba-
tissimo agenti aetatis suae annum XLIV cum christianis sepulchrum depo-
suisset die XII. . . MD XXVI. d. Tutpheldus et Joh. Borger scriptores
apostolici et David Brunsuich rotae notarius executores et amici faciundum
curarunt': Schrader f 143; Wachsen, Hist. dipl. Gsch. d. Altstdt. Colberg
S. 194).
2805. Pleeske, Jacobus
189, 6. 1441. a d. Jacobe Pleeske decano eccl. Warmiensis I florenum Renenseni.
1442 Apr. 21: Joh. Struve, Procurator des in Italien abwesenden
Frauenburger Domdekanes Jacob Pleeske, fordert auf Grund eines päpstl.
Briefes den Joh. v. Plastwich auf, seinem Mandanten das Dekanat ein-
zuräumen (Scrr. r. Warm. I. p. 12). 1443 — 44 Bologna: ad lectur. Decre-
talium de mane dieb. festivis: D. Jac. Pleeske de Alamania digniss. dominor.
scolarium ultramontanor. Rector (Dallari, Rotnli p. 16). 1443 Jan. 20:
Jac. Pleeske alme uniuersitatis Bononiensis rector digniss. eccl.
Warm, decan. ac in Lecewicz eiusd. Warmien. dioc. pleb. stellt f. s.
Procuratoren i. Frauenburg Vollmacht aus zur Besitzergreifung seiner
Pfründe (Scrr. r. Warm. I 12). 1446 u. 1448 erscheint indessen Plastwych
i. Besitz des Dekanats, während Pleeske sich nur canonicus nennt (1. c).
1443 Bologna: Decr. Lic. (Schreiben a. d. Hochmeister: ,E. f. G. geruhe
zu wissen , dass ich mit Gottes Hülfe im geistlichen Recht Licentiat
412 l'leii-hshirn — f'lOtzkeJ
geworden bin; nun wollte ich gerne Doctor werden, ehe denn ich an-
meinem Amt [als Rektor) scheide; denn es käme mich geringer wohl ai
20 Dukaten ... des ein Rektor überhoben ist': ßibl. Warm. p. 68. ;>
748; Preuss. Prov. Bll. 1850 S. 170). 1444 Mz 14: Decr. Doctor Eonoi.
(,ex causa urgent! et summe necessaria doctoratus f. d. Jachobus pelester
[pelesk: Lib. ex.] de prusia Rector dnor. vltramontanor. et insignia docto
ratus sibi tradidit d. Anthonius de S. Petro': L. s. i. p. I). Ein aus seinci
Bibliothek stammender Codex z. Z. in Upsala (.Hie liber est mei Arnold
de Venrade, quem emi ab executor(ibus] testamenti Jacobi Pleeske d'
anno dni M. CCC|C]° XLVIII pro i marca bona: Liber primus de secuk
et religione editus a Golutio Pieri di Stignano. scriptus 1430 a Georgii
Ba.\ello Bononie vigente guerra': Ermländ. Zs. VII. 18; Perlbach i. Centr
BI. f. Bibl. wes. XI 1541. Eine von Andreas de Faventia auf ihn aus Anlas-,
seines Rektorats gehaltene Lobrede in Cod. lat. Mon. 504 fol. 285 (M. Herr-
mann, Albrecht v. Eyb S. 74 a. i.).
2806. Pleichshirn, Georgius
334i 47 1555- d. Georgius Pleichshyrn Hydropurgensi> Havarus libras dua-.
Alte Wasserburger Familie (Bayr. Antiq. II 206; Mitglieder!. OBayr.
Arch. Index). — 1549 Jul. 3 Ingolstadt r,Georg. Piaichshirn Aquiburg.'j.
1550 Oct. 23 Wittenberg (.Georg. Pleichshir Aquiburg.'). 1552 SS. Wien
(, Georgius Pleichshirn Hydropolita'). 1581: Georg Pleichshirn Bürger u.
J-R. zu Wasserburg (Sammelbl. h. V. Ingolstadt X 174).
2807. Pleier, Johannes
336, 3- 1557- d. Johannes Pleier .Salisburgensis Ba\arus libras duas.
1552 SS. Wien (, Johannes Pleier Salisburgensis'j. — 1553 Aug.
Padua (.Joannes Pleier Salisburgensis') — Vielleicht ein S. des ,Grah
denkm. S. 190. No. 155' genannten Hans Pleyer (f 1541).
2808. Plesse, Alvericus de
46, II. 1296. d. Alvericus de Plesse.
47, 21. 1297. d. Alvericus de Blesse XXV solides.
Stammt wohl aus der Lübecker Familie dieses Namens (vgl. übe
diese Lischs Jahrb. IX 94 f.; Zs. G. f. Schlesw. Holst. 21,302).
2809. Plesse, Otto de
177, 37. 1427. generosus baro d. Otto de Plessen canonicus Hyldesemensis cu
magistro seu soi-io suo XI Bolendinos.
|Ein Otto dns de Plessen can. e. Hildesem., Halberstad. et Fade^
born. wird ca. 1323 (soll wohl heissen 1423) erwähnt; war der Sohn de
Magnus de Plessen und der Anna de Werberg (Bucelin III^ f. 198). 143
Otto, S. des Johann v. P., Domherr z. Paderborn (Hopf, bist, genea
Atlas V 1091.]
2810 Plönnies, Herniannus
316, 18. 1538. a d Hermanne Ployneso Lubecensi LVI Bologninos.
3/13, 26. 1541. d. Hermannus Plonyes Lubecensis, iuris utriusque doctoi
anno 1541 decinio calendas Octobris hie Bononie designatus dl
unum coronatum (cf. 325, i; 322.40; 327,40).
S. des Lübecker Bürgermeisters Herrn. Plönnies d ä. aus Münster i.W.,
der 1533 i. Münster i. d. Verbannung starb, aus s. 2. Ehe mit Anna Wi^
(Fahne, Westf. i. Lübeck S. 57). 1529 Frankfurt a. O. (,Herm. Plonie
Lubic. 10, ddt adhuc 6'). 1541 Sept. 22: I. U. D. Bon. (,d. Herrn, plonies
Lubec.': B. No. 3'). c. 1550: Herrn. Plonies I. U. D. consiliar. ep- Augusi
(Mameranus, Catal. p. 51).
281 1. Plötzke, Fridericus de
104, 31. 1342. a d. Friderico Plozcik canonico Merseburgensi XII solides.
1344 Apr. IG Frederich von Ploczk can. e. Magdeburg. (ÜB. Mgdbg
S. 240): 1351 Mz 5 her Frederick von Plotzek dumherre tu Magdebur
(Riedel, A. XV 1391; 1358 Mai Fridericus de plotzik senior (et Fridericul
Plötzke — Polch.
de ploczik iunior) canonici ecci. Magdeburg, fibid. A. V. 1051- i'jso Apr 2
Fricze von PlocziI< officiale des Herren Otten ErzbisschoV des hiligen
Goczhuses czu Magdeborgh (ibid. B. II 417); 1359 Mai 7 Fredericus de Ploczk
can. e. Magdeb. & thesaur. S. Nicolai in Novoforo (ibid. A X 2si)-
1363 Apr. 12. 23 Fryderich von PIotzi< techand des gotzhuses zu Meide-
^"•;g (ÜB. Mgdb. S. 292. 295), Ebenso 1367 Febr. 3. 28 (Riedel A. VIII 286
AAIV379). — 1368 Sept. 17 als verstorben erwähnt (ÜB. Mgdbg. S. 316).
2812. Plötzke, Richardus de
92, 22. 1332. a d^ Kidiardo de Ploczeke et a d. Laurentio magistro .uo de Saxonia
AAA solldos.
2813. [Plötzke], Laurentius mag. dni de
92, 23. 1332. Laurentius mag. d. Richardi de Ploczeke [s. d.j.
2814. Plus, Johannes
164, 19. 1412. d. Johannes Plus de Besikein clericus Spvrensis dioc. magister in
artibus .procurator' (164, 6). "
167, 10. 1414. a magistro Johanne Plus, qui anno XII procurator fuerat XXXI solidos
I u '"^'^S"'- ^.j^l?- '■• °^''!"- ß?"0"- f>suppos. f. priuato examini d.
Johannes Plus de Vasiton [sie] de alamania . . et f. approb. ab omn
doctoribus': L. s. i. p. li. [Vielleicht identisch mit Henricus Blüs de Besincken
dyoc. Spin, der 1. WS. 1409/10 in Heidelberg immatr. wurde.]
2815. Poeck, Johannes
228, 6. 1480. a d. Johanne Poeck IUI grossos.
34. 1480. a d. Johanne Poeck I grossum (ad emendum calicem)
u 'f^A^^lf ?l"- ^- B°n°"-.(Fbr. 7: ,disp. f. c. d. Joh. pack siue
pache de dioc Magdeburg, quod admitti possit . .' - Mz 24: Johannes pack
siue pache de dioc. Magdeb. presentatus per d. Johannem de Sala et
Honanum de Dulfis examinatus ita et taliter se habuit, quod ab omn n
d. f. approb. . . Insignia 1. lur. can. a d. Joh. de Sala recepit': A. No. 4).
2816. Poehlde, Hilteboldus de
55, 12. 1304. d. Hildeboldus de Pholte et d. Arnoldus socius suus XLI .solidos.
2817. [Poehlde], Arnoldus socius dni de [s. Hildebold, de P.].
2818. Pogwisch, Detlevus
236, 22. 1489. a d. Dettlevo Pokhwig*) de Holdsatia canonico Slesvicensi XI grossetos.
'■') qui est electus in episcopum Sleswicensem de anno
1500 (al. in.).
S. des Benedict Pogwisch to Grönholt. _ 1490 Aug. 17 i. Rom
^Detlenus Pogwysch can. Slesswicensis': Lib. Confr. p. 112) 1499 Dz 20-
Bischof V. Schleswig; erst 1502 vom Papst bestätigt f ico7 Tan 2-
, Jahrbb. f. Ldsk. f. Schlesw. Holst 9, 453 f. ). ^ ^ ' ^^ •* ""^
2819. Pogwisch, Wolfgangus
263, 40. 1503 d. Wulffgangus Powiske Sleswickcensis dioc. ddt dimidium ducatum
Wolf Pogwisch zu Grönholt, Bruder des Detlev v P fs d | S des
Benedict. 1498 Jun. 2 Rostock (.Wulfo Poggewisk nobilis Holsatus'i; isoo
WS.: bacc. art. 1504-10: Amtmann z. Apenrade; 1^13—01- Amt-
mann z Segeberg. Beim Bordesholmer Vergleich v. 1522 auf Seiten
K. Christians II, huldigte jedoch später dem Hz. Friedrich II mit dem er
K gutem Einvernehmen blieb. Verm. m. e. Tochter des Ritters Andreas
\ rese. -,-1533 (Jahrb. f. Ldsk. f. Schi. Hlst. Lauenb. 9, 454 ft.). [An Wolf P
Mansens Sohn, Amtmann z. Flensburg, dann zu Segeberg, + is=;4 ist wohi
nicht zu denken; über diesen ibid. IX 444 ff.]. "^ ' ^^* '^t woni
2820. Polch, Albertus
184, 18. 1437. d. Albertus Poylch solidos duodecim.
184, 41. 1438. Albertus Poylch de Colonia ,procurator' (cf. 185, 14).
. 1425 '• Köln (.Albertus Polich, incola Colon., non iuravit quia
minorennis; art.; s.' mit s. Bruder Th. Polich.). [Ein Johannes Poylch 1412
AiA [Polonu^l — I'olheiiii.
i. Köln urkdl.: nühlbaum. Mitt. H. VI 82]. —Vielleicht ist auf Albertus
Poylch eine Notiz der Promotionsakten zu beziehen, wonach 1447 Jun. 9 ein
■Albertus de Alamania' zum Lic. i. utroque iure promoviert wurde:
L. s. i. p. I u. L. s. i. c. I).
28 Ji. [Polonus], Abraham
230, 32. 1482. a d. Abraham I ducatum.
2822. Polen, Stenslavus de
195, 15. 1449. recepta a d. Avo solvit solidos III*).
195, 37. 1450. d. Stenslavus de Poionia (,testis').
■■■) deest B.
2823. Potenz, Georgius de
265, 43. 1505. a nobili d. Georio de Polencz Misnensi XXV solides.
S. des Alexander v. P. u. der Dorothea v. Kariss, gb. 1478. — 1496
SS. Leipzig (.Georgius polencz de Gerticz prope doblen tm'j; 1497 SS."
bacc. art. — Nahm während desVenedigerkrieges 1508-9 unter K. Maximilian
Kriegsdienste. 1511: Eintritt in den deutschen Orden; 1512. 13 vom Hoch-
meister Albrecht in diplom. Sendungen verwandt (der Hochmeister ver-
schreibt Georg v. P. .der rechten licentiat' 1515 Mai 4 ,um der vilfältigen
getreuen Dienste halben, so er bei unserm Orden williglichen gethan'
170 M. Erbgeld). 1516: Hauskomthur zu Königsberg. 1519 Fbr. 22:
Postulierter von Samland; wird, nachdem er am 11 Apr. die Taxe an
die Curie entrichtet, am 29. Juli ordiniert (Tschackert, (JB. I 16). doch
urkundete er schon am 17. Juni als .George von Gots und bobestlichen
stules gnaden bischof zu Samland' (1. c. No. 21 ). Verwaltet gleichzeitig auch
die Pomesanische Kirche (bis 1523 Sept. 11, d. h. bis zur Wahl des Bisch.
Erhard Oueis [s. d.]). 1522— 1525 Mai 9 während des Hochmeisters Abwesen-
heit .teutschs Ordens Regent vnd oberster Canzler der Lande Preussen'
(ÜB. I 36); wirkt seit 1524 für die Säcularisierung des Ordenslandes. Schon
1523 Dz. 5 hatte er in Königsberg eine gewaltige .evangelische' Predigt
gethan, worin er forderte, dass man deutsch taufe. Dasselbe verlangt er
1524 Jan. 28 in seinem Reformationsmandat und empfiehlt gleichzeitig seiner
Geistlichkeit Luthers Schriften. (ÜB. II 49. No. 176). 1525 Mai 28: Erb-
huldigung an Hz. Albrecht von den Bischöfen Polenz u. Oueis beschworen
(No. 355). In demselben Jahre vermählte er sich mit Kathar. v. Wetzhausen
(t 1526), die ihm eine Tochter hinterliess. 1527 schritt er abermals zur
Ehe u. zwar mit Anna v. Heidek; sie schenkte ihm einen Sohn. Erbherr
auf Schönberg. Langenau, Rosenberg und Beischwitz, f 155° Apr. 28
(Epitaph bei Gebser u. Hagen, Dom z. Kgsberg II 230). (Rhesa, De primis
sacror. reformatoribus in Prussia Progr. IV (1825) u. V 11827): Gebser u.
Hagen a. a. O. (1835) I 244 f.: Georg v. Polenz, Georg v. Polentz (1858);
G. A.Böckel i. Arch. f. K.Gsch v. Stäudlin u.Tzschirner ^5550".; P.Tchackert,
Georg V. Polenz, Bischof v. Samland, e. Charakterbild i. Kirchengsch. Studien
Hz. 1888. Tschackert, ÜB. I 33 ff. (Index) u. II (Index).
2824. Polenz, Ranuldus de
129. 35. 1367. d. Ranuldus des Polenczk canonicus ecci. Misnensis XXV solidos.
1371 Mz 19 Ramfoldus de Polenczk can. e. Misn. (ÜB. Hochstift
Meiss. II 115); Mai 31 Ramfoldus de P. r. e. parroch. i. Dresden (Ursinus
S. 142. a. c). Erscheint bis 1389 als can. e. Misn., von 1389 Aug. 14 als
senior capituli urkdl. (ÜB. II. 181. 184. 204. 212. 15. 23. 26. 35; 239.49); 1392
Jun. 6: Ramfoldus de Polenczk et Joh. de Eckirsberge administratores
in spiritualibus et temporalibus episcopatus Misznensis vacante sede (II 253
auch 1393 Fbr.: 254I. 1372, 1389 u. 1390 als can. e. Budiss. genannt
(N. Arch. f Sachs. Gsch. XI 29 f.; ÜB. II 236. 246) f 1403 Oct. 22 (Epitaph:
.Anno millesimo quater C. iuncto tercio pleno Ramfoldi fossa de Polenzk
hec tenet ossa, Severi festo susceptus tu memor esto': Ursinus S. 142
vgl. S. 278).
2825. Polheim, Andreas baro in
330, 39. 1546. inclitus d. Andreas baro in Bolhaim libras octo.
PoUart — Pölsterl. * 41-
Andreas III in VVelz, ältester S. des Sigmund Ludwig Frh. v. Polheim
und Steinhaus (y 1544) u. der Anna T. Wilh. v. Eckartsau gb. 15. Jan. 1528.
1546 Padua (.Andreas ßaro in Polhaim' — al. m.: moritur Welse in arce
Pclhaim a<^ 90 meiise Octobr.). Vermählt i) mit Maria Salome. T. des Frh.
Johannes Schiefer, a. 20. Oct. 1554: 2) mit Margaretha, T. des Wilh.
V. Puchheim. a. 9 Jan. 1569. .Ward dreyer Rom. Kayser als Ferdinand! I,
Maximilian! II und Rudolfi II Rath und Landrath ob der Ennss.
t 21. August 1589 zu Weiss, im Kloster daselbst beigesetzt' (Hoheneck II 88).
2826. Pollart, Edmundus
180, 17. 1433. d. Edmundus Pollart*) Leodiensis diocesis.
180, 30. 1433. Emundus Vollart (I) solides V.
*) pastor in Gruwel Colon, d. (a. m.)
1427 Jun. 19: Emundus Pollart pastor eccl. in Gluwel p. prov.
apost. (Annal. h. V. NRhein 56 Hft. (1893) S. 144 f. No. 135). — 1438 Fbr. r:
Lic. i. Legib. Bonon. (Jan. 29: .dispens. c. d. Emundo de Alamania'. Fbr. i:
.exam.f. d. Emundus de Aiam. et ab'omn. approbatus': L. s. i. c. I. — , Emundus
polert leod. d. rector parroch. eccl. in Inguwel [sie] Colonien. d.' scholaris
Bonon. studii in iure can.'j. — Magister Emundus Pollart, litter. apost.
scriptor et abbreviator ac canon. e. SS. Apostolor. Coloniensis,
qui obiit Rome die 24. Mensis Maii anni dni 1449. Et est sepultus in dicto
hospitali, et fiat anniversarium ipsius singulis annis in dicta hospitali die
supradicta' (Lib. confr. de anima p. 230).
2827. Pollart, Johannes
186, 37 1439. 3 Johanne Pollaert magistro in artibus preposito eccl. S. Spiritus
Ruremundensis Leodien. dioc. ac canonico Traiectensi et S. Andree
Colonien. ecclesiar. I ducatum Venet.
I187, 10. 1440. portanti credenciam nacionis . . ad domum Polharz..].
1430 Jun. 19: can. et cantor S. Andree Colon, p. p. a. (Annal. h.
V. NRhein 56 H. 171). 1431 Mz 11: Joh. Pollart can. B. M. Eyken. Leod.
d. mag. in art. mit can. u. preb. S. Martini Leod. provid., non obst. can.
et preb. B. M. Eyken. desgl. S. Salvat. Zusteren, perp. vic. in eccl.
de Landis, sowie Provis. mit can. preb. ac cantoria S. Andree Colon.,
sowie Accept. von can. et preb. B. M. Aquen. cum cantoria, desgl. in e.
Hoyen. (Repertor. No. 67). 1431 Aug. 11: bittet um Erlaubnis, altare B.
Gertrud, in par. e. in Landis Leod. d. vertauschen zu dürfen gegen cap.
S. Salvat. e. m. opidi Aquen., non obst. . . sowie Provis. mit can. et preb.
S.Martini Leod. d. u. altare S. Oswaldi in e. Argent. (I.e. No. 1463).
c. 1440 i. Rom (,Joh. Pollart Decr. Lic. can. e. S. Andree Col.': Lib. Confr.
p.64). c. 1447 war er auch Propst zu Arnheim u. Official der Kölner
Kurie (Keuss. i. Köln. Matr. I 381a. 64).
2828. Polner, Johannes
M7, ^3- '495- d. Joh. Polner de Castro Schess Transilvano cantore eccl. S. Crucis
Wratislaviensis . . . [cf. Joh. de Kunowitz].
249, ^5- 1496- Johannes Polner Transilvanus et canonicus Wratislaviensis ,sindicus'.
Vielleicht ein S. des 1483 als Bürgermeister in Schässburg erscheinenden
Michael Poliner (Korresp.bl. f. siebenbürg. Ldsk. XIII 4. a. 2); dieser letztere
wird ,identisch sein mit dem gleichnamigen reichen Fundgräbner aus
Zwickau i. S., den wir hier, im Erzgebirge, noch als Ratsherrn im J. 1474
antreffen und der späterhin in Siebenbürgen sein bergmännisches Glück
versuchte u. zeitweilig auch das Ehrenamt eines Bürgermeisters von Schäss-
burg einnahm. 1492 ist er zurück in der sächsischen Heimat u. s. w.'
(Pfotenhauer i. Zs. V. f. G. u. Alt. Schles. 29, 276).
2829. Pölsterl, Hieronymus
164, 41. 1504. d. Jcronimus Pölsterl de Stertzing canonicus Brixinensis ddt XVI
Bolendinos.
S. des Hans P. Bürgers u. Bürgermeisters (1480) z. Sterzing. Wirkte
1489 1. d. Passionsspielen i. d. Rolle des Ansjelus, neben s. Vater, mit
(Wackernell, Passionsspiele p. XVI. XCVII. CHI). — 1508 Hier. P. I. U. D.
4i6 Polster|l| — Pommcrsfcldcti
can. e. Brix. verzichtet aufs. Pfarre Castelfondo (Ferdinandeum III F.
38, 209). t 1509 jun. 6 (Epit. i. Dom z. Brixen: .Hieronymi Polsterl LL.
Doctoris et canonici h. e. reliquiae liic sunt humatae. Anno salutis
MCCCCC. IX. mense Junii die VI vixit annis XXXI mensib.VII': Resch f. 13).
2830. Pölsterfl], Johannes
27a, 4a. 1510. a d. jdhanne PoL-^ter dimidium ducatum.
274, 2. 1511. item unum ducatum et unum Marcellum Johann! Polster teroio
Mutinam eunti (274, 30)
274, 28. 1512 Jan. Johannes Polster ,testis''
1514 Jun. 16: I. U. D. Bonon. (Jun. 10: ,disp. f. c. d. Johanne oiim
alterius Johannis Polster de brixina in aiamania'. — Jun. 16: , examin. et
approb. fuit ab onin. doctorib. d. Johannes et merito cum optima ac docte
se gessit ... et d. Hercules de Bologninis sibi exibuit insignia": L. 3. i. c. II.
— L. s. i. p. I; A. No. V). Ist also ein Bruder des vorigen.
2831. S. Polten, Hartmannus de
129, 15 1367. d. Hartmannus canonicus S. Ypoliti XII solidos.
[Im Urkundenbuch des Chorherrnstifts S. Polten (I. T. 976 — 1367) wird
ein Chorherr Hartmann nicht genannt.]
2832. Pomerio, Hermannus de
128, 36. 1366. Herrn, de Pomerio Mog. d. |v. IJlric. de Kronberg|.
2833. Pommern, Christophorus de
276, 8. 1513. a d. Christophoro de Ponierania unum florenum (cf. 277, 36).
341, 21. 1517. nobilis et venerabilis d. Cristoferus de Pomeraiiia archidiaconus
Usdemensis pro ea que sua est benignitas discedcns nationi ducatum
unum dono dedit anno M° D° XVir, XXVII die mensis Martii (cf.
281, 45. 1517: Christoph. Pomber).
1498 Mai 3 Greifswald (.Cristofterus de Pamerania eccl. colleg.
Stettin. B. Marie Virginis ppositus'). — 1512 Oct. 16 Ingolstadt (.Christoph.
Pomeranus cleric. Camin. nobilis i fl.'), mit Val. Stoyentin (s. d.]. — c. 1500
Inhaber einer Präbende in der Donikirche zu Camin (Clempin.
Beitrr. S. 320). Seit 1510 archidiac. e. Usznamensis in e. Camin.
(resign. 1521); dann Oberpfarrer in Stralsund (Clempin S. 426; Balt.
Stud. XVIII 163. No. 12.) [Pyl, Greifsw. Kirch. S. 820 f. erwähnt einen
Christoph, de Ponierania, natürlichen Sohn des Hz. Bogislaw X von Pommern,
1489 ppos. e. B. Marie Stettin., 1501 — 1510 ppos. e. Gripeswald., can. e.
Camin., der wohl mit obigem identisch ist.]
2834. [Pommersfelden], Bruno Truchsess de
264, 16. 1504. d. Bruno Trugsess Herbipolensis ac Pambergensis ecclesiarum
canonicus [ci. Lud. d. Hanau].
Bruno Truchsess v. Pommersfelden, S. des Wolfgang Truchsess v.
P. u. der Amalie v. Grumbach zu Burggrumbach u. Estenfeld (Amrhein i.
Arch. UFrank. 33, 278). 1494 Jul. 20: D omizellar i. Würzb urg; resigniert
s. Pfründe seinem Br. Albert: 1509 Apr. 7. — 1494 Aug. 4: can. e. Bam-
berg. (.Admissus est Bruno Truckses ex resignatione dni domicelli
Laurentij de Bibra [s. d.]. Incepit habere praebendam solventem 1495 Aug. 6'
Bamb. Arch. — Nach Bericht h. V. Bamberg 31, 94 dagegen a. 21. Mai).
1499 Mai 22: Anfang seiner Residenz in Bamberg; 1500 Mai 26 erhält er
einen Studienurlaub auf 2 Jalire vom Bamberger Kapitel, der 1501 Nv. 9,
1503 Mz 6 und 1505 Mai 6 auf je weitere 2 Jahre verlängert wird (Arch.
Bamb.). 1500 Jun. 18 i. Heidelberg (.Bruno Truchsess de Bumbersfelden,
Herbipol. et Bamberg, ecclesiar. canonicus"). Resigniert auch s. Bamberger
Pfründe a. 7. Apr. 1509, u. zwar seinem Vetter Sigismund Truchsess (Arch.
UFrank. j.
2835. Pommersfelden, Johannes de
230, 4. 1482. a nobÜi viro Johanne Truchsess de Bommersfelden X grosses et
VII quadrinos.
1485. Johannes Truxes ,procurator' (cf. 231, 34)
(Kham
1487 Joannes Truchsess de Pommersfelden, can. eccl. August,
mi I 608). t 1507 Jan. 16 i,A°- dni M ccccc vij die vero XVI. mensis
Ponimersfelflen — Pontanus
Januarij t venerabilis dns Johannes Truchses Bambereensis eccl
canonicus et custos, c. a. r. i. p •: Landgraf, Dom z. Bamb. S. 42).
2836. Pommersfelden, Martinus Truchsess de
261, 19. 1502. d. Martinus Truchsess de Bomersfelde Maguntinensis et Spirensis
canonicus ducatum medium. ^
Nach Biedermann (Steigervvald t. 252) S. des Martin Truchsess
V. R, lurstl. bamberg. Anusmannes zu Höchstädt. u. der Anna v. Bibra-
nach Saver (S 363) S. des Woifg. Truchsess v. P. u. der Amaha v
Grumbach: nach Amrhe.n (Arch. UFrank. 33. 2S7) S des een Martin
tK der Amaliav Grumbach. Seit 1494: ca^'n. e'^cl. Mogun^in.; x;;?
Oct. II. 1. Heidelberg (.Martinus Truchzesz de ßumerschfelden Baben-
bergen dyoc.-K 151 1 Sept. 2. Domizellar i. Würzburg; seit 150.- can
cap.tularis Herb.pol 1526-31: scolasticus e. Herbipol. (Salver u'
Amrhein 1. c.) 1515 Apr^2i erhält er primissariam ad aitare S. Michaelis
m der Pfarri<irche zu Rüdesheim (Joannis 11404,248,. f iS^8 Oct i
1. Speyer, woselbst er beigesetzt wurde. ^^
2837. Pommersfelden, Michael Truchsess de
340, 26. (ca. 1498). venerabilis ac nobilis d. Michael Truchsess de Bomersfelden
utriusque iuris fdocforj, ecclesiarum Bambergensis et^Herbi-
poiensis canonicus, contribuit unum florenum Renen-^em
Ein Michael Truchsess de Pommersfelden ist weder im Würzburger
noch im Bamberger Domcapitel um diese Zeit nachweisbar. Da-egen er
scheint 1484 em Michael Truchsess de Wetzhausen als can. e. Bamberg
und i486 als can. e. Her bip ölen. ,Im J. 1495 war er mit den beiden
Domherren Georg Fuchs v. Wonfurt und' Johann Voit v. Salzburg Ab
gesandter des neugewählten B. Lorenz v. Bibra, um in Rom die päpstliche
Bestätigung zu erholen Michael Truchsess erkrankte auf dieser Reise und
starb zu Rom am 20 Oct. 1498, woselbst er wohl auch begraben liegt
Seine ßamberger Dompräbende wurde am 14. Mz 1500, seine Würzburger
^l^^'^^JjSoi verliehen' (Amrhein i. Arch. h. V. UFrank -i-^ 28^) — Dieser
Michael Truchsess de Wetzhausen ist daher wohl mit^dem in den Acta
genannten identisch Da sein Name nur in der Doctorenmatrikel erwähnt
wird, so hegt die Annahme nahe^ dass er sich, auf der Durchreise nach
Rom begriffen, in Bologna den Doctorhut erworben hat. Der als Wzb u
Tkd emes'' Fv'd^'^ genannte Michael T. de W. führte in der That den
2838. Ponikau, Johannes Jacobus a
338, 46. 1561. nobilis d^Johannes Jacobus a Ponnickaw pro se et d. Laurentio
Jordano Dippolswaldense coronatos duos.
Meissnisch - lausitzisches Geschlecht (Knothe, Adel S 42-5 — 27) —
1556 Leipzig (Joannes Jacobus aBonica' — mit Rudolf, David u Geor- aP)
1557 Mai 10 W ittenberg (.Johannes Jacobus a Ponika' — mit Geor«- a^P ) —
/^^^ •°^Ä'n''°^ t' ^ Po"';^'^^^" can. e. Misn. (Carpzow. Neueröffn. Ehren-
empel d. Mkgf Lausitz II 182: „man kann aber nicht determinieren, aus
welchem Hause er abstammen müsse").
2839. Pontanus, Christianus
325, 20. 1542. a d. Christiano Pontano Witebergensi dimidium coronatum
Jüngerer S. des kursächs. Kanzlers Gregor. Brück — tcqo qs
Wittenberg (,Christian. Pontanus Wittenberg. Vinar.') is4q Fbr^-
I. a D. Witteberg. (Corp. Ref. X. 738: Qualstio de Caleno','?ecLta d
> t br. ip43. cum decerneretur grad. Doctorum in utroque iure D. Christiano
Pontano,. Nach 1547 •• Diensten des Hz. Joh. Friedrich d. Mittlern. ,^6
auf 3 Jahre, 1559 auf 6 Jahre zum Kanzler bestellt. iss8 bei der Fh,
we.hung der Universität Jena. Stand in keinem guten Rufe Eberhard
und- ^'^^"." [-• d] . schrieb V. ihm (1566,: „er verjageVesS htige pS
und verwüste beide Regimenter, Kirchen- u. weltliche Polizeir in Jlnz
Thüringen wie eine wilde Sau einen Acker zerwühle." In d. Grumbtch-
schen Händel verwickelt. Hingerichtet in Gotha 1567 Apr. 18. VerSllt 1541
Deutsche Studenten in Bologna». .,.
^.i8 I'onte — Portu.
(? vgl. vorstehende Notiz der Acta) mit Ursula, Tochter des Lucas Cranach.
Seine Güter Ehringsdorf und Kröbitz wurden nach seiner Hinrichtung ein-
gezogen, der Witwe jedoch zurückgegeben, weil sie nachwies, dass die-
selben von ihrem eingebrachten Erbteile erkauft waren (Beck, Johann
Friedrich d. Mittlere 11 S. 107, vgl. auch das Register S. 335). Ein Gut-
achten Brücks. die Fundation Jena betreffend (Zs. i. thür. G. u. A. II (1857
S. 189 ff.). Melanchthon widmete ihm Philosophiae moralis epitome Arg.
1540. 8". (vgl. a Corp. Ref. III 359. X. 5. 343. 647. 738. II 736; Catal. Bibl.
Rlonac. I I. p. 112. No. 938. t. IV 331 — 334; J. S. Müller, Annal. d. Kf. sächs.
Haus. f. 124 ff. 132 ff.)
2840. Ponte, Hildemarus de
III, I. 1345 a d. Hyldemaro de Ponte Lubicensis et Haymburgensis ecclesianim
canonico pro se et magistro suo Hilprando XXIIII solides.
1364 Apr. 15: Hildemarus de Ponte can. e. Lubic. (Uß. Meckl. 15. 4101.
2841. Ponte, Johannes de
III, 4?. 1345. a d. Johanne de Ponte Lubicensis et Zwerinensis ecclesiarun'
canonico pro se et socio Raymaro dyoc. Hildesemensis XXIIII soli';
116, 40. 1348. Johannes de Ponte .procurator substitutus' (cf. 119, 6).
117, 15. 1348. Johannes de Ponte venerabilis rector dominorum ultramontanorum
scolarium utriusque iuris Bononie.
1332 Johannes von der Brugghe, can. e. Raceburg. (Masch, G. d.
B. Ratzeburg S. 234). 1355 prior capituli Raceburg. iS. 255).
2842. [Ponte], Raimarus socius Johannis de Ponte [s. d.].
2843. Ponteys, Cunradus
58, 17. 1305. d. Cunradus dictus Ponteys de Wormacia XXX solidos.
1327 Nv. 27 Conradus Pontheis Z. (ÜB. Worm.«; II 155, 19). 1332
Jul. 24 Conradus dictus Pontheis prebendarius e. Wormat. (II 181, 2).
1355 Apr. 30 Conr. dictus Pontheys vicarius e. Wormat. (II 324. 8).
2844. Poplein, Johannes
256, 31. 1500. Johannes Poplein de Nova civitate [cf. Joh. MulbeckJ.
2845. Porta, Albertus dictus de
61, 18. 13 10. d. Albertus dictus de Porta LXX solidos.
I. 1316 Mz 15 Albrecht von Thorberg (de Porta) hat seine dem
Kloster Inierlaken zugewiesene Pfarrkirche zu Bolligen (Bollingen in
die Hand d. Konstanzer Generalvikars aufgesagt (Regg. ep. Const. No. 3722).
[2. 1325 Jul. 19: Albrecht v. ßurgthor, Chorherr v. S. Stephan i. Konstanz:
Regg. ep. Const. No. 4043.)
2846. Porta, Johannes de
54, 38. 1303. d. Johannes de Porta r. e. in Koppingen contribuit XXX solidos.
Oberelsässisches Geschlecht (zum Thorberg, zum Thor oder vom
Thor). — 1315 Oct. 28 Joh. vom Thorberg (de Portal Kirchherr i.
Koppingen (Regg. ep. Const. No. 37041; 1318 Sept. 13: decan. e. Const.;
ebenso 1320 Jul. 28. 1321 Aug. 29 il. c. No. 3816. 3855. 3878); 1321 Jan. 22
(Zs. Gesch. ORhein. X 4251; zum letztenmal in dieser Stellung 1335 {G. L. A.
Karlsr.), t 1336 Jan. 18 (,Joh. de Porta decan. h. e.'; Necr. Const. i. M. G.
H. Necr. I 284. 406; erscheint auch i. Necr. e. Basil.: ,Joh. de Porta can.
h. e.': G. L. A. Karlsr.).
2847. Portner, Bartholomaeus
73, 14 1317. d. Bartholomaeus Portner de Augusta XXV Bologninos.
Alte Augsburger Patrizierfamilie (v. Stetten S. 83 f.i. ,Um eben dise
Zeit (ca. 1320) haben auch Conr. der Portner. Heinrichs Sohn, Jos, Bertiin
der alt u. der jung, die Portner gelebet' (a. a. O.). 1332 Mai 12: her
Bartholme der porttner Korherre zu Sant moricien zu Augspurg.
(M. Boic. XXXIIlb,2i.
2848. Portu, Johannes de
46, 17. 1296. d. Johannes de Portu XVn solidos.
Posslack — Prechtius
419
2849. Posslack, Gerhardus de
124, 43. 1357. d. Gerhardus de Pasioc de Prusia XXVI solides.
125, 8. 1359 Gerhardus de Baslok de Prusia can. e. Warmien .procurator'
(cf. 381, 24. 25; 382, 8. 25).
2850. [Posslack], Johannes de
125, 20. 1359 d. Johannes de Prusia solidos XVI.
1358 Mai 10: Johannes Pasloch clericus Warmien. dioc. wird von
F. Innocenz \'I seiner Pfründe enthoben (Cod. Warm. II No. 265). — Sein
Jahrgedächtnis fällt auf den 13 Mz (Scrr. r. Warm. p. 226. 237).
2851. Potsdam, Fridericus plebanus in
66, 15. 1314. d. Fridericus plebanus in Bostam mag. Martini de Krokere [s. d.].
1324 Aug. 24: Fredericus plebanus in postamp siegelt (Riedel
A. X 237).
2852. Pötzschner, Antonius
257, 27. 1500. d. Anthonius Pötzschner de Riettershaim Frisingensis diocesis
medium ducatum.
Die Pötzschner v. Ascholting, Riedersheim und Hornstein waren ein
Münchner Geschlecht. Ritter Balthasar P., 1475 Bürgermeister und hrzgl.
Rat i. München, hatte 1472 das Gut Riedersheim, Erdinger Gerichts, erkauft,
von dem seine Linie bis zu ihrem Aussterben sich nannte. — Sein Sohn
Dr. Antoni Potschner kaufte das Gut Hornstein. 1515 Oct. 24: Anthonj
Bötschtzner, der Rechte Doctor, Pfleger zu Starnberg. 1517 Oct. 9:
bittet den Hz. Wilhelm, er möge ihm doch, da er Hz. Wolfgang bei
7 Jahren gedient habe, endlich seine wiederholt vorgelegten Geldforderungen
auszahlen lassen und sein Anrecht auf s. Ausstände so gut wie auf sein
Dienstgeld anerkennen (OBayr. Arch. 4, 368). Seine Forderungen reichen, laut
noch vorhandener eigenhändiger Aufzeichnung, bis ins Jahr 1510 zurück
(I. c. II, 367; vgl. a. V. Hefner 11, 94 u. Hundt, Stammb. II 335). — War in
erster Ehe vermählt mit Margar. v. Schärffenberg, dann mit Margar. v.
Berstahl (Preu, ms. Mü. Hfb.).
2853. Pragensis, Volquinus canonicus
80, 17. 1322. Volquinus canonicus Pragensis ,procurator' (cf 82, i. 84, 6).
2854. Prato, Antonius a
27a, 37. 1510. a d. Antonio a Prato dimidium ducatum.
2855. [Prato], Conradus plebanus de
73i 39- 1317- d. Chunradus plebanus de Prato XVI solidos.
2856. Praun, Balthasar
338, 41. 1561. d. Balthasar Praun Kemnalcensis precepfor dni Octaviani Secundi
Fuggeri [s. d.].
Balthasar Braun, Erzhzg, Maximilians v. Ostreich erwählten Königs in
Polen Rat und Hofsecretarius, erhält mit seinen Brüdern Joachim und
Peter und seinem \'etter Paul eine Confirmatio Nobilitatis nebst Verbesserung
des Wappens u. d. Erlaubnis, sich des Prädikates ,von' bedienen zu dürfen:
1588 Jan. 20 (Wien. Hausarchiv).
2857. Praunsberger, Leo
282, 18. 1517. item ex consensu nationis Leoni Praunsperger pro sarciendis suis
vulneribus que pro natione pertulit mutuo dati quattuor ducati.
Noch 1518 Jan. 2 bei e. Doctorpromotion als Zeuge in Bologna ge-
nannt: Leo Braunsberger.
2858. Prechtius, Georgius
338, 12. 1560. d. Georgius Prechtius de Rotenburg Neccaricus ....
1555 Aug. 17 Ingolstadt (,Georg. Prechtius Rotenburg, mag. art.
nihil'). 1558 — 59 finden wir Georg. Prechtius Rotenpurg. Neccar. art. «&
philos. magister in Wien. Er hat in dieser Zeit verschiedene Wiener
Universitätsschriften mit dichterischen Applausen begleitet (Denis, Wiens
Bchdr. Gsch. p. 558. 587: ,Ich kann nicht sagen, was aus diesem geschickten
420 l'reyer — Freysing.
Manne Georg Pracht nachher geworden sey. In seinem 12. Satze [De
Justicia. Ethicorum Aristotelis ad Nicomachum hber Quintus in Epithomen
sua methodo redactus, breui ad textus sensum facta interpretatione &
pauculorum accessione disputationis ergo pubhce in palaestra philosophorum
susceptus, per Ge. Prechtium Neccaricum art. & phil. mgrm Vienn. A. m.
April. MDLIX. 4 '.], bei der Definition des Naturrechts heisst ihm Melanch-
thon .divinus'. Er mag ihn etwa in Wittenberg gehört haben, ehe er nach
Wien i<am'). — 1561 Dz. 2 wurde Georg Precht von Rotenburg für seine
in der Herrschaft Hohenberg geleisteten Dienste mit s. Vetter Hans Georg P.
unter Besserung ihres Wappens durch K. Ferdinand I in den Adelsstand
erhoben. Seine Brüder waren Basilius P., kais. Rat und Kammerprokurator
der oberöstr. Lande und Casimundus Pr., k. Landsknechtshauptmann.
Georgs S., Mans P., war Hauptmann auf dem Schloss Karlsberg, später
Umgeldsverwalter des Prachiner Kreises in Böhmen (Oberbd. Geschl.
Buch S. 150J.
2859. Preyer, Zacharias
330, 29. 1546. d. Zacharias Preyer übram unam Bononiense.s octo.
1545 Padua (,Zacharias Preyer Ingolstadiensis"). 1545 Oct. 28 be-
antragte Zacharias breuerus 111"" D. D. Principis Philipp i a Braun-
sueich et Lüneburg. Preceptor digniss. in der Versammlung der
deutschen Nation zu Padua, dass dem verstorb. Heinr. a Gramm eine ehrende
Leichenrede gehalten werde; die Nation lehnte den Antrag ab mit Hinweis
auf die Inquisition (Annal. Nat. Germ. Jurist. Patavij I f . i ^). Kurz darauf
wurde Zachar. Breier bonar. art. mgr. et ob morum grauitatem lingueque
latine scientiam a Principibus Bauarie et Brunsueich IIl™« Philippo Principi
Brunsw. et Lüneburg, preceptor constitutus von der Nation in die zur
Statutenabfassung verordnete Commission gewählt. Sic igitur maxime
mgri. Zacharie prudentia ii articuli qui in principio libri descripti
sunt compositi et nacioni oblati sunt, quos nacio unanimo suffragio
approbauit d. c).
2860. Preysing, Franciscus de
140, 37. 1378. d. Franciscus de Preising canonicus ecclesie Frisingensis necnon
prepositus in Monte Sancti Petri contribuit XXXII solides.
[141, 14. 1379. d. Franciscus magister dni ducis (Bavarie) canonicus ecclesie
Frisingensis dedit I florenum].
,Das Stammhaus Preising, Brisingen, ad Prisingas, später Alten-Preising,
Kronwinkel (auch Khrawinkel) genannt, bei Moosburg a. d. Isar gelegen'
(Bayr. Antiq. I 258 ff.). — 1376 i. Prag (,d. Franciscus de Prisinger [nat.
Bavar.] ddt XIII gr.' — Mon. II 63). 1390 Apr. 7 Franciscus de Preisingen
scolast. eccl. Frisingen. (Meichelbeck, Hist. Frising. II i. 175; Regg. B. XI;
Regg. Prisingensia 1877. S. 54). 1395 Dz. 21 : Frid. Frauenberger erhält die
durch den Tod des Franc. Preysing erledigte Pfründe a. Dom zu
Freising (Regg. B. XI.). — 1399 Mz 5 weilant Franz der Preysing Korherr
zu Freisingen (1. c). Ebenso 1410 Mai 25 (OBayr. Arch. 3, 284).
2861. Preysing, Johannes Albertus de
333, 18. 1554'. nobilis d. Joannes Albertus de Preisingen de Krabingkel libras duas.
1551 Ingolstadt (.Joannes Albertus a Preysing can. Patav.'). 1553
Fbr. 19 Padua (.Joannes Albertus a Preysing ab Kronwinkel Bauarus').
1563 Jun. 13 Hanns Albert v. Preising zu Kranwinkel, Oberrichter z.
Landshut (OBayr. Arch. 33. 327). 1582: Anna Trainerin mit ihr. Gatten
Hans Albrecht v. Altenpreysing, Mos u. Meisling vkft ihr Erbteil, die Hof-
mark Güniing b. Dachau (OBayr. Arch. 6. 341). 1586: Hanns Albrecht v.
Preising zu Khranwinkel, Mos u. Meisling, fürstl. Regimentsrat zu Landshut,
wird anstatt s. Hausfrau Anna Trainerin mit e. ' ^ Zehntel zu Relemsdorf
belehnt (OBayr. Arch. 33, 330). f 1587 Fbr. 6 (,Hie ligt begraben der
Edl und Vest' Hanns Albrecht v. Preysing zu alten Preising gen. Cron-
winkel, Moss, Neissing. Zeuting, Harburg und Grunbach, gewester fürstl.
Bayr. Rath zu Landtshuot, der gestorben ist Erchtag nach U. L Frauen
Liechtmess tag als man zalt M. D. LXXXVII': Mon. B. XV 501J.
IVeysinp, - |Prci^.~on|. 421
2862. Preysing, Onopliorus a
319, 7. 1544. nobilis d. Onophorus a Preysing Bavarus libras tres Bononenos
decem & Septem.
1535 Sept. 35 Ingolstadt (.Onoferus Preysinger can. Ratisbon.,
I fl.'). 1543 Oct. i: can. e. Salzburg.; resign. 1552 Oct. 29 (Mitt. Salzb.
Ldsk. 7, 166). 1543 Nv. 4: Onofferus de Preising zu Kopfsperg thumbherre
zu Augspurg (Münch. Reichs-Arch. i. Regesta Prising. p. 63). — Resignierte
später, wie es scheint, seine geistlichen Pfründen. 1552 Febr. i — 1565
Onuphrius V. Preising Pfl eger z. Wasserburg (OBayr. Arch. 26, 146 vgl.
19, 292). 1577 Aug. 3 — 1586 Jul. 27: Pfleger zu Neu-Ötting (1. c. 26, 102).
•j- 1590 Apr. 12. Epitaph in der Preising'schen Kapelle: ,Hie ligt be-
graben der Edl & vest herr onoffrius von Preising, von Kopsperg und
Offenstetten, Erbschenkh des Hochstifft Freising, weilandt gewester fürst 1.
Bayrischer Regiments Rath und Hoffmaister zue Landtshuet, auch
Pfleger zue Wasserburg und Oetting, einer löbl. Landtschaft't in
Bayern Verordneter, so am hl. Palmabende 1590 in gott sellig verschiden.
Auch die Edl Ehren Tugendthaffte Frau Genovefa v. Preising ein geborne
v. Preising zu Ober Arnbach etc. sein eheliche Hausfrau mit der er in die
35 Jahr ehelich gehaaset vnd 10 Ivhinder erobert'. (Mon. Seeligenthal. i. M.
B. XV, 502; vgl. a. Regg. Prising. p. 69).
2863. Prenzlau (?), Liutherus de
102, 28. 1340. d. Liutherus de Primslaw VI solidos.
2864. Preuner, Philippus
287, 29. 1521. a nobili d. Philippo Preuner Styro 1 florenum Renensem.
291, 9. 1524. Philippus Preiner Stirus ,proi;urator'.
S des Fridericus Pr. zu Stubingen, sass auf Stubingen, Flädnitz u.
Ramstein. K. Ferdinands I Rat u. Hofkammerpräsident. Vermählt mit
Elis. V. Windischgrätz, hinterliess 8 Söhne u. 8 Töchter, f 1556 (Bucel.
III 3. 14; Hübn. III No 829). — Joh. Serifaber widmete ihm einige Distichen
i. Silvae libell. II. Vien. 1550. (Bergm,, Medaill. I 194 )
2865. Preussen, Andreas de
170, 26. 1419. a d. Andrea de Prucia canonico Zamiensi unum ducatum de Venetia.
1421 Mai 24: Decr. Lic. Bonon. (,egregius vir d. frater Andreas
Nicolai de Prussia ordinis prutenorum f subiectus privato examini . . .
ab Omnibus approbatus.'); Mai 28: Decr. Doctor (, fr. Andreas Nicolai de
Prussia ordin. prutenor. f publice doctoratus': L. s. i. p, I). Sein eigent-
licher Name begegnet uns im Lib. examinum, wo er genannt wird: , Andreas
Pfaffendorf de heilsperg can. e. Sambiensis frater Ordinis B, Marie
yhersoliniitani fratrum de Alamania' (Bologn Stsarch.). Unter diesem Namen
ist er auch in die Prager (1406 Mz 3: , Andreas Fal'endorff bacC) und in
die Wiener Matrikel eingetragen (1417 Apr. 14: .Andreas Pfaffendorf
ordinis Theotonicorum V? libr. den.'i — 1424 Pfarrer in Culm: 1427—31
Pfr. in Thorn (ÜB. Culm. No. 418—47). 1432/35 beim Baseler Konzil
Prokurator des d. Ordens (Livl. ÜB. VIII No. 568 — 920). (Nach Voigt
(VII 750) ist er 1433 zu Perugia zum Dr. iuf. promoviert worden (!^: Perl-
bach, Pruss. schol. I 160].
2866. Preussen, Diedericus de
128, 18. 1366. Dyetricus de Brussia XX solidos.
[Wohl identisch mit Theodericus Dameron (Damerou) de Prussia,
procurator nationis anglicae (germanicae) univ. Parisiensis, electus d.
21. Oct, 1363 (Bulaeus, Hist. Un. Paris. IV 992).]
2867. Preussen, Gerhardus de
128, 17. 1366. d. Gerhardus de Brussia XX solidos.
[Ein d. Gerard. de Prusia determiniert in Paris 1344: Zs. f. Litt. u.
K. G. V 284]
2868. [Preussen), Ileinricus de
loi 17. 1838. a d Ilainrico fratrc ordinis dominorum Tlieutonicorum I libram.
422
Preusscn.
2869. Preussen, Herbor de
127, 39. 1365. d. Herbor de Prusia X solidos.
1360 Oct. II Herbordus Ruvze der. Warmien. erhält durch P. Inno-
cenz VI eine Pfründe iC. d. Warm. II N'o. 302) — vielleicht identisch mit
dem Pfarrer Herbardus von Kiwitten 1382 Nv. 18 (Scrr. Warm. I 433;
Pruss. schol.).
2870. Preussen, Hermannus de
107, 43. 1344. a d. Hermanne de Prussia plebano in Morungin Pomezamcnsis
dyoc. VIII solidos.
2871. Preussen, Jodocus de
170, 33. 1419. a d. Jodoco de Prucia Bolendinos XX.
1416 Apr. 14 Wien (Jodocus Quedenawer 4 gr.'). 1419 Aug. 17:
Decr. Doctor Bonon. (Aug. 7: ,d. Jodocus guardenaldus de Rospingli de
prussia fuit die 7. augusti presentatus ... et habuit quattuor approbatorias
et duas reprobatorias'. — Aug. 1 7 : ,d. Jodochus predictus . . . recepit publicam' :
L. s. i. p. I^ — Wohl identisch mit Jodocus doctor decr. decanus
Sambiensis (ÜB. Culm. I S. 433».
■^S-]2. Preussen, Johannes de
119, 34. 1349. d. Johannes de Prucia rector eccl. Almastorpiensis ddt unum
florenum solventem XXX solidos sex pissolinos.
374, IG. 25. 1352 Sept. 9. d. Johannes de Pruxia ,testis'.
1344 Mai Paris: d. Johannes de Prucia tenetur Nacioni anglicae in
5 flor. 12 denar. (Auctar. chart. Univ. Paris.). 1345 Oct. 20: scripsit litter.
supplicator. pro promocione (1. c). 1346 Nv. 15 — 1364 Fbr. 4 erscheint ein
Johannes de Alamsdorff (Alamsdorf b. Kommotau i. Böhmen) als can. e.
Warmien., ist jedoch gerade im Jahre 1349 Fbr. u. Nv. im Ermland an-
wesend (Scrr. r. Warm. I 218; Pruss. scholast. S. 193).
2873. (Preussen], Johannes de
105, 29. 1343. a d. Johanne de ordine Theotonico libram unam.
2874. Preussen, Martinus de
177, 41. 1427. d. Martinus de Prucia XV Bolendinos.
2875. [Preussen], Nicolaus de
141, 16. 1379. d. Xicolaus Ordinis S. Marie domus Theutonicorum ddt I libram.
2876. Preussen, Nicolaus de
92, 10. 1332. d. Kycolaus de Prucya iuratus contribuit XX solidos.
1342 Jun. 27 wird ein Nicolaus Nicolai de Risemburg alias dictus de
Pruscia wegen Fälschung päpstlicher Bullen verfolgt (Theiner, Mon. Polon.
I No. 589).
2877. Preussen, Otto de
129, 25. 1367. d. Otto de Prusia canonicus Warmaciensis (I) II libras.
1. Otto de Russin. 1342 Jul. 17: Pfarrer i. Braunsberg (C. d.
Warm. II 17). 1344 — 84 als can. e. Warm, genannt d. c ). — Über
einige seiner Bibliothek entstammende Codd. vgl. Ermld. Zschr. VII
10 f. u. Perlbach i. Centr. Bl. f. Bibl.wes. XI 160, wo der Eintrag der
Acta auf Otto de Russin gedeutet wird.
2. Otto de Rogitten. 1364 Jun. 3 — 1393 Fbr. 14 als can. e. Warm,
erscheinend; von 1389 ab auch als ppos. e. Warm. — 1389 wird
er lic. i. decretis genannt, f 1393 Fbr. 14 (Scrr. r. Warm. I 213. 214.
Voigt, C. d. Pruss. IV No. 59).
2878. Preussen, Saulus de
119, 13. 1349. d. Saulus de Pruscia ddt XII solidos.
II-, 44. 1350. Saulus de Prusia .procurator substitutus'.
Vielleicht Saulus, Notar des Hochmeisters des Deutschen Ordens
1342 Ovt 28 — 1346 Oct. 29 (Voigt, Cod. d. Pruss. III No. 28. 37. 51. 591.
4.2 •?
Prinzersdorf — Püchkr.
.879. P//--ff;;*^ f 'rohä,^neP;Ltri:"B.-unsindorf Pa.aviensis dyoc. VII solides.
' '[1321 erscheint ein Heinricus pleb. in Prunsendorf (Font. r. Austr.
28, No. 193).]
^''" ,^3"": 5rf d^Tydenco dicto Prize canonico Nuburgen.i XXX solides
' 107Q i. Prag (.Theodericus Prücze (stud. iur.) 14 gr.' -.Mon. 11 91)-
T0.2 P Gregor XI providiert Dietrich. S. des Dietr. Pruze, mit Kanonikat
s exD 'pr* in Merseburg (Schmidt-Kehr II No. 1079)-. i373 S>ept. 29: P.
Gregor XI beauftragt den Official von Naumburg, dem Dietr. Pruze Kanonika
unTgrössere Präbinde in Naumburg und ^i^ Obed.enz m Teuchern zu
bestätigen, die er von Conr. Pruze eingetauscht hat (1. c. No. 1142).
2881. Probst, Johannes . ,
96 44. 1335. d. Johannes dictus Probest de Argentnia IUI sohdos.
' [1353 Heinricus dict. Probest notar. publ. Argentine: Seelbuch d.
Domstifts f. 40''].
2882. Procuratoris, Hugo
ll: .1 HZ: i Külo äel^ra^rr'j;:?:;n„es frater eius fiUi Procura.or.
X Venetos.
Als ,procurator civitatis Argentinensis' erscheint ^^go.em Hugo R.pelm
(ÜB Strassb II) 1318 Hugo RipiUinus de Argent.na. Pnor des Prediger-
klosters zu zSich.^dann zu Stras'sburg. Vf. eines Compend.um theolog.cae
veritatis. t 1322 (Kindler v. Kn. G. B. S. 274 f.).
2883. Procuratoris, Johannes
Icf. Hugo Procuratoris.] . n r 1 • r\T:\ o^,,
1318 Johannes RipiUinus Johanniter-Comthur in Rufach 1. OEl.ass.
2884. Prol, Hermannus
195, 16. 1449. a d. Hermanno Prol sohdos iV.
288^ Prüfenins, Wernherus de • , • v „kj^^
39, 3 3 134- a d. Wernhero de Prüfling Ratisponens.s dyocesis X sohdos.
2886. Prunner, Johannes . .
53S 4q ISS7. d. lohannes Prunner \iennensis hbias duas.
ISS2 Jena (.lohannes Brunner Viennensis'). i554 i^^- 8 Padua
( Joannes PrinnerViinn. Austriacus',. 1557 Nv. 16: 1. U. D, Bonon. (.lol^anne^
nroner viennensis in ge.mania": B. No. 4"). ..1555 M'tgl'^d des Doctoren
koüegs zu Wien; 1557 Mai 14 zu Padua wegen Uber.chreUung des Warten -
Verbots verhafte Am 23. Nv. 1567 von K. Ma.ximihan Um Würdigung
seiner beli^Stadt.frichr und als innerer Stadtrat zu Wien geleisteten
Dienste geadelt; ?577-8o Stadtrichter, 1583 Stadt-Oberkammerer
ä Wfen' t vor^'587 - Luschin i^ Bll. NÖstr.NJ XV 100^391 u-
zu der dort genannten Litteratur noch Bergmann, Medaill. II 214. Arcli. t.
ö. G. 49, 478 f.).
^''^•?;"?''^"'cfMÄ:^u''de Purchaim |H - Puichaim, con.nhui. XI. solides
dvoc. Salburgensis.
In Ostreich u. und o. d. Enns begütert. -Vielleicht e. S. des 1346
verstorbenen Pilgram v. P. (Zedier XXIX 1149; Hübner III 775)-
2888. Püchler, Simon Wolffgangus (cf. Pichler).
2A7 ^o 140^ a d Svmone Wolffgango Pühler ex Imbst . . .
Itl' 5 1503. Wolfgän^us Svmon Puchler ddt ad cistulam X\I Bolendinos.
Erscheint als Simon Wolffgang Pullier in dem ungedruckten 1870 i-
d. Stadtbibl. z. Strassburg verbrannten Dialog, des Tho. Wolft lun. [^. d.J
(Schmidt, llist. litter. de l'Als. II 65».
424 ' l'uembcrg — Putkummer.
2889. Puemberg, Ulricus de
76, 18. 1318. d. Vlricus de Pümperig plebanus in S. Floriano et Fridericus recior
eccl. in Strasbolichen. consanguinei, IUI libras.
1336 Nv. 23: mag. Ulr. de Puemberg can. e. Brix. (Sinnacher, Beitrr.
Y 214. 393). 1345 Mz 20: Ulr. pleb. in S. Floriano (ÜB. L ob der Ens
VI 506). ,27. Dec. Ulr. presb. domus S. Floriani confrater noster- (Necr.
S. Polten i. Font. r. Austr. XXI 646).
2Ü90. Purfinger, Stephanus
163, 32. 141 1. d. Stephanus Purfingar plebanus in Purkhusen XX solidos.
164, 40. 1412. a Stephano Purfinger plebano in Purckhusen V solides pro pena.
1399 Jan. 3: Stephan Pürfinger, Kirchherr zu Mehring und Burg-
hausen, nimmt in einer .sehr vorsichtigen' Urkunde eine Schenkung lür
die Sundersiechen in Burghausen lOBayern) an (Huber, G. d. Stadt Burg-
hausen (1860) S 641. Auch 1401 Apr. 10; 1407 Apr. 28; 1408 Mz 23 erscheint
Stephan P. in derselben Stellung urkundlich. Er war .ein sehr fleissiger
und umsichtiger Herr und schrieb auch sorgfältig die alten Urkk.. die seine
Pfarrei betrafen, zusammen' (a. a. O. S. 64. a. i. 65.69. 71). [1421 Wien:
.Stephanus Pursinger de Monaco 4 gr.']
2891. Pürckel, Wilhelmus
336, I. 1557. nobilis d. Guilhehnus Pürckel ab Altenstadt France libras duas
1546 Apr. Wittenberg (.Wilhelmus Pirkel Anspachensis'). 1549
Mz 20 Ingolstadt (.Guilhelm. purgkel Onolzbach. iuris stud. 64'). 1554
Jun. 26 Heidelberg (.Wilhelmus Pürckel von der Altstad. dioc. Bamberg.'i.
1554 Jul. 8 Padua (.Guilielmus Burkel von der Altenstatt Voillandus'); wird
1557 Jul. 25 zum Consiliar der deutschen Nation gewählt.
2892. Pusch, Georgius
^65, 59. 1505. a d. Georgio Pusch, ecclesie S. Egidii Wratislaviensis prepositus (I)
et sanctissimi d. nostri pape Julii Cursor, Misnensis, XXXV Bolendinos.
1487 SS. Leipzig f, Georgius Busch de Haynis'). 1492 SS Köln (.Georg.
Pusch de Hainis ad art. i. et s.'). — 1505 Oct. 27 Rom (.D. Georg. Pusch ppos.
S. Egidii Wratisl. Ser. D. n. pape Cursor, ob multiplices e.xecutiones et
obsequia plurima hospitali nostro liberaliter impensa huic s fraternitati
asscriptus esf: Lib. Confr. p. 118). 1513MZ31: Leo X confert Georgio P.
perpet. vicariam i. eccl. Naumburg. (Hergenroether I 1121: 1513 Aug. 13:
Georgio P. faniulo et notario suo confert capell. i. eccl. B.M. V. oppidi
Czwickaw Numb. d. (1. c. I 246); 1514 Jul. 4: Georgio P. causarum P.A.
notario can. et preb. in eccl. S. Petri Budiss. Misn. d. (1. c. I 6411: Mai 20:
ppositur. e. S. Martini in Forcheini Bamberg, d. (I5591: Dz. 10:
Georgio P. clerico Misn. d., qui can. et preb. e. Brix. possessione non
habita resignat. pensionem assignat super fruct inonast. Wiltin. Brix. d.
(I 794). — Dr. Georg Pusch. Propst zu Forchheim, erscheint seit 1521 Oct. 12
als Deutschordens-Prokurator i. Rom (Publ. a. preuss. Stsarch. Bd. 61.
Regist. S 437: Tschackert ÜB. No. 256 u. ö.). In demselben Jahre wird
.Georg Pusch Doctor Propst zu Jüchen u. Forchhaim' als Chorherr in
Würzen genannt (Scliöttgen, Hist. v. Würzen S. 201». y 1528 (a. a. O.i.
2893. Puster, Henricus
335! n- 1555- nobilis d. Henricus Puster Misnensis libras duas.
Zweig der Familie v. Lobeda (Mitt. d. Gesch. u. Alt. Gesellsch. d.
Osterland. VI 397—404). — 1536 SS. Leipzig (.Heinr. Puster von Trautzen
10 gr.'). 1554 Jan. 8 Padua (,Hinr. Puster a Drautzsch Misn.)' 1559 can.
Nuinburg.; 1564 .Präsident der Regierung i. Zeitz' (Mitt. a. a. O. S. 403);
1592 Dompropst z. Zeitz, t 1596 Henr. Puster dec. Numb. iMitzschke,
Inschrift S. 102). Ein Schreiben an Henr. P. i. H. St. Arch. Dresd. (Copb. 106.
Bl. 131}.
::894. Putkammer, Erasmus [de]
251, 25. 1498. a nobili d. Erasmo Putkummer archidiacono Pirtzensi in ecclesia
Caminensi Bologninos XXXII.
Putreich — Quercu. 425
1493 Apr. 21 Greifswald i.Erasmus Puti<ummer de Stolp'). - 1514 Jan.
wird Erasmus Putkumer, archidiaconus Piritzensis in ecci. Caminensi
bereits als verstorben erwähnt; das Archidiaconat gelangt durch päpstliche
\'erleihung an Valentin Stojentin |s.d.| (Hergenroether, Regg. LeonisX p.4051.
2895. Putreich, Gameredus
aio, 14. 1465. Gameredus Pütreich [cf. Wolfgangus dux Bavarie|.
Bayrisches Geschlecht (OBayr. Arch.)- — Gamered (Gambrecht, Mam-
brecht, Mainbrecht! P., S. des Jacob P. zu Reichartzhausen (1442 Stadt-
richter zu Landshuti u. der Ursula v. Freyberg (OBajT. Arch. 41, 74). 1487
Mz 19: Ganrecht Pütrich zu Reidiertzhausen (OB. Arch. 16, 28J. 1506 Oct. 6:
Richter zu Ilmmünster b. Pfaffenhofen a. d. Um (1. c 26, 70). 1514 Apr. 20
vkft er s. Gut Michelskirchen, i. d. Hofmark Hilkershausen gelegen, mit
Zubehör und Rechten dem Propst zu Indersdorf — v. Prey (Bayr. Adels-
bschr. ms. Hfb.i nennt ihn Gamrat P. zu Egersberg, Harlanden und Dachen-
stein. Nach Kandier (Stamm- u. Ahnentaf ms. i. Reichsarch.) war er ver-
mählt mit Magdalena v. Camberberg. die ihm e. T., Martha, schenkte.
Scheint vor 1518 gestorben zu sein (OBayr. Arch. 71, 75).
2896. Puzler, Henricus
141, 29. 1379. d. Henricus Püczler Johannita ddt XII solides.
2897. Quakenbrück, Wichmannus de
57, 42. 1305 d. Wichmannus de Ouakinbruchen XVI solides.
2898. Quarre, Carolus
310. 37. 1535. a nobili d Carole Quarre Bruxellensi I flor. Renensem.
i^5' 5- 1537- d. Carolus Quarre ,sindicus'.
317. 4z. 1539. a d. Carole Quarre, propterea quod presens electieni precuraterum
non fuerit, causa ceram naciene cegnita, centumax, reiecta excusa-
tiene, iudicatus, duos secundum tenorem statuti nostri pro pena
corenates accepimus.
Carolus Quarre, eques, consiliarius Brabantiae 1546, S. des
kaiserl. Finanzbeamten Maximilian Quarre v. Brüssel. — Carolus Q. wurde
i. J. 1569 durch Alba nach Groningen geschickt, um die Untersuchung
gegen die Aufständischen einzuleiten und ihre Güter einzuziehen (Brief des
Zuichem. a. Joach. Hopper dd. 1569 Mai 19 b. Hoynck I i. p. 517 f.). Er
war vermählt i) mit Anna Laye v. Goyck (f 1557), 2) mit Marie v. d. Ee,
Witwe V. Hier. Lopez, f 1573 (Mitt.).
2899. Queis, Erhardus
a-9, 25. 1515. a d. Erharde Queis I florenum Renensem.
1506 Frkf. a. O. (.Erhardus et Wolffgangus Queis de Storcko'). —
1517 Mz 19; I. U D. Bonon. (Mz 14: .dispens. f c. d. Gerardo (I) qu. Federici
quois germano dioc. Misn.' — Mz 19: .examinat. et approb. n. penitus dis-
crepante dict. d. Gerardus (I) cui Bonilatius Elephatnutius ddt insignia':
L. s. i. p. I cf L. s. i. c. I. — Lib. doctor. : .Gerardus quies de alamania dioc.
Misn. approb. f i. iure can. et ciuili.- cf. A'^'.). Zunächst Kanzler des Hz.
von Liegnitz, dann in Diensten des Schwagers desselben, des Hoch-
meisters Albrecht in Preussen. 1523 Sept. 10: durch das Kapitel zum
Bischof von Pomesanien postuliert (Tschackert ÜB. II 34. No 129):
gleichzeitig (Sept. 14) vom Hochmeister zu genanntem Bistum nominiert
(1. c. No. 133, 134I; im October des Jahres durch den samländischen Bischof
Georg v. Polenz [s. d.] in des Hochmeisters Namen in sein Bistum ein-
gewiesen (I 401. — Ende 1524 leistete er zu Krakau den Lehnseid für den
Hzg und half so „dem Hzg den Übergang zur Fürstenstellung ermöglichen"
(Tschackert a. a. O. I 40). 1525 Jan. i. erlässt er sein Reformationsprogramm
für das Bistum Pomesanien (Themata Episcopi Risenburgensis: Tschackert
II loi No 300): 1525 Mai 28 leisten die Bischöfe Queis und Polenz dem
Hzg die Erbhuldigung (No. 355». ■]■ 1529 Sept. 10 (No. 650. 51. 52. 65).
2900. Quercu, Winandus de
45, 33. 1296. d. Winandus de Quercu XX solides. .
^^26 Qucrfurt — Rabenstein.
2901. Querfurt, Albertus de
13a, 33. 1369. d. Albertus de Quereiiforte i-an. Mcrsburg. [if. Gcbhard, de Querfurt).
1368 Aug. 18 Albertus de Querenfurde can. e. Halberstad. (Magd.
Gschbll. 24, 263). 1377 i. Prag (,dns Albertus de Quernford cum Matthaeo
capellano suo 26 gr.'). — Er bewarb sich in Rom um das Bistum Merse-
burg, wurde aber während dieser Zeit vom Magdeburger Domkapitel ein-
hellig zum EB. gewählt (1382 Nv. 9). Seit 1395 Kanzler des K. Wenzel.
t 1403 Jun. 12. (vgl. Janicke i. A. D. B. I 267. wo Litteratur; ausserdem
P. Lentzii Hist. Archi. episc. Magd. 1738; Lentz, Stilt.s- u. Landeshist. Magdeb.
1756; Fr. W. Hoffmann, G. v. Magdebg. 3. Bd. 1845—50.;.
2902. Querfurt, Gebehardus de
132, 33. 1369. d. Gebehardus scolasticus eccl. Medeburgensis et d. Albertus
canonicus Me[r]sburgensis fratres domini de Querenfone solverunt
libras VII.
1368 Aug. 18: Ghebehard. de Quernfurde can. et scol. e. Magdeb.
(Magd. Gschbll. 4, 2631. 1390: EB. Albert v. Magdeburg vermacht dem
Domkapitel zu Magdeburg pro remedio anime nostre et dilecti fratris nostri
qu. Geuehardi de Qiiernforte bone memorie eccl. nostre Magd, scolastici:
castrum et oppidum Mockern d. Brandeburg. (Riedel A. IV 75).
2903. Quernheim, Ludolfus
169, 19. 1417. a d. Ludolpho Ouirre canonico ecclesie Myndensis X solides.
Westfälisches Geschlecht. — 1427: Ludolphus Quirre ppet. vic. in e.
Verd., prozessiert mit Andr. Schönau [s. d.] (Repert. No. 206). 1431: archid,
i. Stockeini i. e. Hildesh. (Repert. No. 576). 1434 Mai 7 Rostock (.Ludolph.
Ouirre nihil propter ppos. Lubic); 1435 Mai 18 ibid. (, Ludolph. Quirre
ddt flor., pleb. in Stocken d. Hild.'i. 1437 Ludolph. Zwirre Decr. D. can.
Halberst. 1445 Fbr. 7: Wilh. sen. du.x Biunsw. et Luneb. concessit Ludolfo
Quirren I. U. D. et ppos. Halberstat. libertatem aedificandi capell. S. Galli
in Hannover (Regg. d. Farn. v. Alten S. 114). 1451 Sept 26 archid. in Stock-
heim et r. e. in Lengede (Zs. d. h. V. f. NSachs. 1859 S. 151) •(•1463 Apr. 8
(.Ludolf. Ouirre Decr. D. ppos Halberst. primus rector et confundator capelle
S. Galli i Honover': Regg. 1 c ).
2904. Quesnoy, Johannes a
312, 36. 1536. a nobili domino Johanne a Chenoy Bruxellensi I flor. aureum.
315, 18 1538. nobilis & eximius d. Joannes Kennoy Brucellensis legum licentiatus
,procurator substitutus'.
318, 13. 1539. d. Joannes Kennoi fideiussorio nomine et soluit unum coronatum
Bononinos XXXYII.
319, 13. 1540. Johannes Kennoi .sindicus'.
S. des Simon du Quesnoy und der Maria v. d. Zommen. 1559 Joh.
Quesnoy I. U. D. consiliar. Brabantiae. Vermählt mit Anna van Heyle-
weghen: 4 Kinder, j 1573 Apr 10; begraben mit s. Gattin zu S. Gudula
in Brüssel (Mitt.).
2905. Quetta, Franciscus
329, 29. 1544. nobilis d. Franciscus Quetta Turdentinus libram unam Bononenos
decem et novem quatrinos tres.
Wahrscheinlich ein S. des Anton Quetta auf d. Nonsberg, welcher
unter den Bischöfen Geoig v. Neydeck [s. d.], Bernh. Gles [s. d.| und
Christoph Madruzzo [s. d.) Kanzler z. Trient war, als kaiserl. Gesandter
beim Konzil z. Trient u. der Republik Venedig figurierte und der Vf. des
Werkes ,Centum consilia circa ius publ. et privatum' (Francof. 1601) ist.
(F. Ambrosi, Scrittori et artisti Trentini. Trento 1883. p. 15 f.).
2906. Rabenstein, Johannes de
199, 40. 1454 generosus d. Johannes de Rabenstein prepositus Wiesegradensis
supremus cancellarius regni Boemie dyoc. Prag, unum ducatum
(200, 8)
1447: ppos. e. Leitmeritz. (soll schon 1453 d. Propste! resign.
haben: Frind, Kirch. G. Böhm. IV 157. 174). 1457 Nv. 13: K. Ladislaus ernennt
Raboden - Kaesfeld. 427
(auf Empfehlung des Ge. Podiebrad) den Prager Domherrn, apostol.
Protonotar u. Doctor der Rechte (vordem Propst zu Leitmeritz) Job.
Pflug V. Rabenstein zum Propst von Wissehrad (Frind a. a. O.). —
1457 Mz 18: Decr. D. Bonon. (15. Mz.: .disp. f c. d. Johanne de Raben-
stein pposito vicerectore ultramon tanor.'; 18. Mz: ,ex. f. venerabilis
vir d Joh de Rabenstein ppos. vicerector ultramontanor. et f. appr. n. d.
et finito ex. fuit doctoratus': L. s. i. p. h. ca. 1468 zog er sich aus dem
politischen Treiben auf die pröpstliche Stadt Prachatitz zurück, doch ging
er 1469 mit jener Deputation nacli Ungarn, welche den K. Matthias auf
den böhm. Thron berief. 1473 ging er als Gesandter des K. Matthias nach
Breslau, geriet auf dem Rüclvweg m die Gefangenschaft des K. Ladislaus.
t 1473 Nv. 19 i. Ofen (Palack}' V i. 95). — Der erste Böhme, , dessen
Sinn sich der allklassischen Schönheit erschloss', zugleich ein tüchtiger
Jurist (Ott, Beitrr. S. 2461. 1469 schrieb er in Prachatitz s. ,Dialogus', als
,eine Art Rechtfertigung seines eignen Verhaltens im Kampf K. Georgs
gegen die katholische Liga und die Kirche'. Er erscheint hier durchweg
als ein , hochgebildeter, patriotisch gesinnter, ehrenwerter und wahrheits-
liebender Mann'. Der Dialogus ist seinem Lehrer in almo studio Papiensi
Joh. de Grassis gewidmet (vgl. d. Ausg. v. Bachmann i. Arch. f ö. Gesch.
Bd. 54 S. 351 ft ). Joh V. R. nennt sich in s Urkk. stets , Kanzler von
Böhmen', während sein Bruder Procop der wirkliche Kanzler war (Frind
a. a. O.).
2907. Raboden, Johannes
163, 18. 141 1. Johannes; Raboden Coloniensis dioc. V solides.
1408 WS. Erfurt (.Johannes Raboden XIII'). 1414 i. Parma
(.Johannes de Rabodem de Alamania': Luschin, Sitzgsb. 1892 S. 42). —
1417 Jan. II i. Köln (,D. Johannes Rabod[ol decr. dr. cui ob reverentiam
remisi'i. — Eigentlich gen. de Gheseke de Caminata (v. d. Kemenaten).
Erscheint seit 1419 Mai als städtischer Professor a d. Kölner Universität
und zwar 1434 als can. e. SS. Apostol. u. Mitglied der juristischen
Fakultät. 1439: can e. S. Andree. Letztere Pfründe verliert er i443'4,
quia negligenter se habuit in legendo. 1445 Exequien (Keussen, Matr. 1
150. a. 4).
2908. f^acz, Johannes
267, 31. 1506. a Johanne Raczen de Monaco XXXV Bolendinos.
1501 Sept. i. Ingolstadt (, Joannes Racz nobilis ex Oberspeinf).
1542: Johannes Raczer LL. Doctor, R™' Principis Eluuangen. consiliarius.
Er hatte i. Auftrag des Bisch. Urban v. Trenbach [s. d ] i. d. dreissiger
Jahren wiederholt edle Jünglinge auf Hochschulen begleitet (Mederer p. 178.
cf. p. 6i|.
2909. Radenten, Nicolaus plebanus in
108, I 1344. a d. Nicholao plebano in Radenten Salzpurgensis dyoc. X solidos.
2910. Raelius, Adamus
330, 13. 1545. d. Adamus Raelius Nu.ssiensis libras duas.
1557 Jan. 20: das Münsterer Domkapitel entsendet 3 Bevollmächtigte
nach Rom, u. a. Adamum Kaelium (I), iuris licentiatum (Zs. f. v. Gsch.
Westf. II 242).
291 1. Raesfeld, Bernhardus de
234, 30. 1487. a d. Bernhardo ex militibus de Rayssfelt grossetos VIII et dimidium.
1482 i. Köln (, Bernhardus raesvelt dioc. Monasteriensis [et Reynerus
raesveh] iurauerunt et soluerunt et sunt ambo generosi et militares'). —
Bernt v. R., gb. 1465, 2. Sohn des Goswin v. R. zu OstendorfT (•(• 1503) u.
der Bertha v. Hoemot, ,Observant.' (Fahne, Gschl. v. Hoevel I. 2. tab. XII).
2912. Raesfeld, Goswinus a
354, 43. 1555. nobilis d. Goswinus a Kaesfeldt Wesiphalus libras duas.
In der Genealogie des Geschlechts nicht aufgeführt (Fahne, Gschl. v.
Hoevel tab. XII). — 1534 Oct. 16 Köln (, Goswinus Ra3'sfelt ad art. iur. et
428
Rain — Rammiji
solv.'j. 1575 Goswin v. Raesfeld can. capit. e. Monast.. Anhänger der
protestantisch gesinnten Partei des Miinsterer Domkapitels iTibus. Weihbisch,
z. Münster S. 108. 1121. f 1586 Dez. (Necr. e. Monast. i. Staatsarch. Münster).
2913. Rain, Otto de
80, 21. 1312. d. Otto de Rain dyoc. Augusten. V solides.
1336 Oct. 28: Otto de Rayn can. e. Eyst. notar. noster (Urk.
K. Ludwigs d. B. i. Act. Vatic. No. 1841). 1343 Nv. 4: K Ludwig überweist
.maister Otten von Rayn unserni schriber' 320 Pfd. I laller auf d. Steuern
der St. Augsburg (ÜB. Augsburg I 381 No. 401). 1345 Otto v Rhain Dom-
propst z. Eichstätt (Sachs. Gsch. d. Hstifts. und d. St Eichst. S. 516).
.IV. Id Oct. obiit mag. Oito de Reyn, de quo dantur' (Necr. Eichst, i.
A R. Arch. Münch.).
2914. Raindorf, Christophorus de
325, 32. 1542. a nobili d. Christophoro de Raindorff dioc. Ratisponen. L Bononenos.
1535 Jul. 3 Freiburg (.Christoph. Radorpheus nobilis ex Bavaria').
1538 JIz20 Ingolstadt (.Christophor. Reindorfler aWinckelhann nobilis i fl.').
1545 Mai 30 Ferrara (Christofih Raindorffer TL.: Arch. not. Ferrarai. Er-
scheint von 1551 — 75 als Besitzer des Gutes Wincklheim, Gericht Moer-
mosen i. OBayern (OBayr. Arch. 42, 28). t 1574 Apr. 24 (Epitaph in der
Preysing'schen Kapelle: ,Hie liegt begraben der Edl und Vest Christoph von
Raindorf zu Inkhoven und Winkelheim Erzkamer des Hochstifts Freysing,
Wilhelms hertzogen in Obern und Nider Bayern Rath und Hoffmaister
zue Landshuet auch Pfleger zue Khellhaim, welcher gestorben ist
an S. Jörgentag MD 74 auch ist abgelaibt den 27. tag Januarii 1606 die Edl
Tugendhafft Frau Dorothea von Raindorff sein eheliche geweste Hausfrau,
geb. von Preising, allhie begraben': Mon. Seligenthal. i. Mon. Boic. X\'5oi).
2915. Rakow, dns de
92, 32. 1332. d. de Rako dyoc. Kamynensis \1II solides.
Mitglieder des Geschlechts Rako b. Klempin, dipl. Beitrr.
2916. Rambin, Johannes de
88, 12. 1327. d Johannes de Rambyn X solidos.
2917. Rammin, Nicolaus de
240, 29 1491. a nobili viro d. Nicoiao de Rammin clerico Camminensis dioc
Xni Bolendinos quadrinum I.
254, 7. 1500. Nicolaus Rammyn ,testis'.
258, 42. 1501. Nicolaus de Ramin Camminensis dioc. ,procurator' (258,44: postea
abit).
2918. Rammin, Otto de
337, 41. 1559. nobilis d. Otto de Ramyn libras quattuor.
1555 Jan. 25 Wittenberg (.Otto de Ramin Pomeranus'i. Hofmeister
einiger Pommerschen Prinzen; 1563 Jul 9 als Sekretär der Herzoge
genannt (Zedier XXX 753; ÜB. Eickstedt I 370). 1570 hrzgl. braun-
schweigischer Rat; 1572, weil er seinen Kollegen, den beim Hz. ver-
leumdeten Dr. Tangel, allzu freimütig verteidigt hatte, mit Perkentin (s d.]
seines Amtes enthoben. Er klagte (mit Perkentini beim Reichskammergericht
gegen den Hz. auf vollständige Erfüllung der vertragsmässigen Zahlungs-
verpflichtung; im J. 1587 war der Proze^s noch nicht entschieden (Ztschr.
h. V. NSachsen S. 47. 75). Jetzt in erzbischöfl Magdeburgische Dienste,
dann Kanzler der pommerschen Herzöge. Durch Präsentation des
Hz. Joh. Friedrich 1571 Sept. 27: can. e. Cam. in ; 1586 Nv. 10: decanus
(Clempin, Beitrr. S. 409). f 1610 Fbr. 18, 74 Jahre alt (Zedier». — .Otto
V. Rammin hat nach vielen Nutzbaren Peregrinationen, so er in s. Jugent
verrichtet, sich durch Beredsamkeit und X'erstand bei unterschiedlichen
königlichen und fürstlichen Höfen sehr berümbt gemacht. Ist erstlich der
domaligen jungen Fürsten von Pommern Joh. Friederichen, BogisIafFen.
Ernst Ludewigen und Barnimbs Hofmeister gewesen, hernach hat er Hz.
Kampos — Randeck. 429
Juliussen zu Braunschweig und Joach. Friederichen dem Ertz Bischoff von
Magdeburg vor einen HofF-Rath aufgewartet und sich dermassen in
Legationibus an Kayser- König- und Fürstl. Höfen gebrauchen lassen, dass
er laut seiner eigenen Verzeichnis so gut als zweytausend Teutscher
Meylen in anderthalb Jahren gereisst und darüber von Ihrer Kays. Maj'st.
aus eigner Bewegnus nebenst andern Ka^'s. Bezeigungen mit dem Palati nat
begnadet worden. Hernach hat er das Cancellariat Ampt bei Hertzog
Johann Friedrichen gantzer XVIII Jahr bedient, sich doch dessen Alters-
halben endlich entbrochen und gieichwol den Decanat im Thumb-Capittel
beybehaiten. Ist sonsten sehr festes gesundes Leibes gewest und hat von
keinem Hauptwehe und Treumen die gantze Zeit seines Lebens gewussf
(Micrälius. Vom Pommer-Lande. 4 B. Ausg. v. 1639). Vf. einer verlorenen
nach 1600 verfassten Schrift (Haag, Üb. e. Schrift des Kzl. Otto v. Ramin
i. Balt. Stud. XXVIII (1878J S. 422—25).
2919. Rampos, Johannes
143, 4fa. 1381. d Johannes Rampos de Cruzinnaco nichil.
2920. Ramschwag, Goswinus
228, II. 1480 a d. Gothtzwino Ramschtzanach V grosses.
Stammsitz: Burg Ramschwag a. d. Sitter. Dienstmannengeschlecht des
Kl. St. Gallen, dann auch i. Allgäu (Baumann, Gsch. d. Allgäu II 5883.;
vgl. V. Hattstein III 370 ft". ; Gauhe I 1305).
2921. Ramundia, Johannes de
165, I. 1411. a Johanne de Ramundia socio dni Bernhardini*) XII solidos.
*) alias de Lovania, facto post preposito Xantensi (al. m.l.
Ramundia wohl = Ruremunda. Ein Johannes Lovanie de Ruremunda,
cl. Leodien, d., Jurist, ist 1442 in Köln immatrikuliert. Als Propst zu Xanten
nicht nachweisbar.
2922. Ramung, Sigismundus
247, 32. 1495. a d. Sigismundo Ramung de Wienna . . .
2923. Randeck, Heinricus de
141, 24. 1379. d. Henricus de Ranndek can. eccl. Curiensis ddt I libram.
395, 26. 1379 Jan. 18. Henricus de Randegg can. Ourien (!) ,testis'.
Ministerialen der Bischöfe von Konstanz. — 5. des Hans v. R. u.
der Dorothea v. Blumberg (Jahrzeitbuch v. Diessenhofen i. Gschfrd. 32, 216).
1395 Jul. 6 und 1397 Apr. 27 ppos. e. Werd. (ÜB. Fürstenberg V No. 50).
Seit 1403 Aug. 4 als can. e. Const., seit 1411 Jul. 14 als ppos. e. Const.
genannt (ÜB. Fürstenberg VI No. 156; Thurg. Beitrr. H. XXI S. 91; Zs. f.
G. ORhein. XXVIII 57; Freib. Diöc. Arch. VIII 54). War auch can. e. Beron.
u. scholast. e. Turic. (Leu XV 35). ■]■ 1433 Jun. 14 (Riedweg, Beromünster
S. 481 ; vgl. L. a. e. Beron. i. M. G. H. Necr. I 355).
2924. Randeck, Marquardus de
73, 43 1317. d. Marchwardus de Randeke Constanciensis dioc. XVI solidos.
80, 17. 1322. Marquardus de Randekke ,procurator' (cf. 82, i. 84, 6).
Bischof v. Augsburg (1348—66), Patriarch v. Aquileja (1365—81);
gewandter Politiker, kirchlich gesinnt doch reichstreu, an den Aussöhnungs-
versuchen K. Ludwigs d. B. mit den Päpsten Benedict XII u. Clemens VI in
hervorragender Weise beteiligt, auch als kanonistischer Sciiriftsteller be-
kannt. — Schwäbisches Rittergeschlecht (Stammburg Randeck b. Kirchheira
u. T.), Ministerialen der Herzöge v. Teck (unrichtigerweise von Krones i.
A. D. B. dem bayr. Geschlecht v. R. zugewiesen). — S. des Heinrich v. R.
u. der N v. Tumnau, Schwester des Eberhard v. Tumnau [s. d.|. Durch
s. Oheim Conrad v. R. can. e. Augsb. erzogen; klassisch gebildet, doch auch
dem Waflenhandwerk nicht fremd. Licentiatus in decretis (sein Aufenthalt
in Bologna war bisher nicht erwiesen, doch von Glassciiröder (s. u.) ver-
mutet). (Vgl. dagegen Trouillat III 595: Jlarquardus de Randeck ppos. e.
Bamberg, decretor. doctor 1347 Spt. 14). 1338 r. e. in Moringen Const. d.
430 Kantzau — Kappoltstcin
1335 Apr. 16: Marquardus de Randeck iuris professor canonicu-,
August. 1335 — 37 in diplomatischen Diensten bei K. Ludwig d. B., geht
1335 Frühjahr als secretarius specialis mit den übrigen Bevollmächtigten
des Kaisers (unter diesen auch s. Oheim Eberhard v. Tuninau) nach Avignon.
Im August desselben J. zum 2. mal nach Avignon, um die Aussöhnungs-
verhandlungen zum Abschluss zu bringen u. ein Freundschaftsbündnis mit
K. Philipp V. Frankreich anzubahnen. Oct. 9: Glänzende Rede Markwards
i. Consistorium für .Absolution u. Restitution' seines Herrn (Riezler, \'atic.
Aktenst. No. 1759) Ende Mai 1336 zurück. 1336 Aug.: ppos. & can e.
Babenberg. p. prov. apost. (Riezler 1. c. 1809). 1336 Dez. 3: Gesandtschafts-
reise nach Avignon. ünverrichteter Sache 1337 Mai zurück. Hält sich
jetzt bis Oct. 1341 vom Kaiser fern (Zeit des kaiserlichen .Radicalismus").
1341 Oct. — 1344 Mai zum 2 mal in diplomatischen Diensten des Kaisers.
Zunächst (bis 1342 Fbr. 4) Gesandtschaftsreise (über Paris) nach
Avignon. 1343 Jul. von der Mehrheit des Kapitels zum Bischof v. Bam-
berg gewählt, doch vom Papst nicht bestätigt. 1342—44 wiederholte
Gesandtschaftsreisen. 1348 Mai 30: Ernennung z. Bisch, v. Augsburg
(durch d. Bulle ,In supreme dignitatis': Glasschröder i. Ztschr. h. \'. Schwab.
20,2. No. 2); Ernennung z. Patriarchen v. Aquileja 1365 Aug. 23 (a.
a. O. 17, 203. anm. i.|. f als Patriarch von Aquileja 1381 (über das Todes-
jahr vgl. jedoch Zs f. G. ORhein. XX\'II. 329). (Fr. X. Glasschröder, Mark-
wart V. R., B. V. Augsburg u. Patriarch v. Aquileja. I T. Augsbg. i888j.
2925. Rantzau, Detlevus de
261, II. 1501. d. Detlevus Ransow*) Bremensis dj'oc. medium florenum.
262, 34. 1503. nobilis vir Dietlevus de Rantzo dyoc. Premensis .procurator'.
*) qui obiit eodem anno; requiescat in pace (al. m.l.
S. des Heinrich v. Rantzau (f 1497), Erbherrn auf Itzehoe, u. der
Olgardes Bockwoldia. 1498 Jun. 2 Rostock (.Dethlevus Ransow nobilis
Holsatus'), mit Wulf Pogwisch [s. d.]. f 1504 i. Rom: .Detlevus can.
Bremen, et Hamburg.. Bononiae aliquamdiu in studiis bonarum artium
versatus, lingam Latinam et Italicam addidicit. posteaRomam se conferens
et ad reliquas ecclesiasticas dignitates contendens obijt anno 1504' (Genea-
logia Ranzoviana ed. a. 1587. 40. Helmstad. f. Dia; vgl. Spangenberg II 1889
u. Bucelin. III. 4. p. f. 147.).
2926. Rapoldus.
85, 40. 1324. d. Rapoldus XXXVI soüdos.
2927. Rappoltstein, Ulricus de
61, 13. 1310. d. Ulricus de Ropelsteyn canonicus Argentinensis EQ libras.
Stammsitz b. d. Städtchen Rappoltsweiler i. OEIsass. — ■ S. d. Anselra
(II) V. R. u. der Elise v. Wörth. 1310 Mai 2: Ulrich. Johannes u. Egenolf
herrn Anselms sune von Rapoltsteine (s. Siegel zeigt d. Umschrift: ,S. \'lrici
de Ropoltstein can. S. Deodati'), Seit 1313 Mai 6 als can. e. Arg. ge-
nannt. 1334: Ulricus de Rapolzsteine can. e. Arg. necnon portarius e.
predicte curiam suani claustralem sitam in parr. S. Laurentii dno Heinrico
de Rapolzsteine can. ipsius e. nato dni Johannis de R. iun. (Melk. Cod. f.
XXXlXb.; vgl. ÜB. Strassburg II 250. 320. III 287. II 460; Uß. Rappolt-
stein I 280. 306. 344 ).
2928. Rappoltstein, Ulricus de
102, 19. 1340. d. Ulricus de Rapoltsteiner rector ecclesie in Riehen III libras.
S. des Johannes (III) v. R. u. der Elise Gfn v. Geroldseck -Lahr. —
1328 Jan. 18: Päpstliche Provision für Ulricus natus Johannis de Rappolz-
stein de can. eccl. Basil. & preb. (Act. \'atic. No. 359. a i. 1337 Mai 10:
\'lrich von Rapoltzstein tumherre zu Basil vnd Kilcherre zu Richen-
wilre verzichtet für bestimmte Zeit behufs Ausbaues der Marienkirche zu
Reichenweier auf alle Opfer, die daselbst vor dem wunderthätigen Marien-
bilde fallen (Uß. Rappoltst. I No. 480). 1344 Mz 23: jungher Virich von
Rapoltstein tumherre ze Basel (ibid. No. 553) u. ö. bis 1363. meist einfach
Rasin — Kathsamliausen. 431
als Herr zu der Hohen Rappoltstein bezeichnet (ibid.). -j- 1377 i.X kl. Nov.
a. dni 1377 obüt Vlricus de Rapoltzstein miles, qu. canonicus huius ecci.
Basil. qui sepultus est in claustro Paris': Necrol. e. Basil. b. Trouillat IV. 751).
2929. Rasin, Nicolaus de
110, 28. 1345 a d. Nycolao de Rasyn Caminensis dyoc. V solidos.
2930. Rassel, Johannes
215, 20. 1471. a d. Johanne Rassel de Butesen X Bologninos.
1473 Jan. 23: I. U. D. Bonon. (Joannes Matthie Rasslawer dioc.
Misn. de Alamania': A. No. 3; .Joannes Matei peraszlawer dioc. Mitinensis
de Alamania': L. s. i. p. I).
2931. Rastdorf, Chunradus de
78, 38. 1320. d. Chunradus de Rastdorf XII solidos.
.Unzweifelhaft ein Mitglied der ausgestorbenen (holsteinischen) Adels-
familic Rastorf' (Zs. G. f. Schi. Holst. Gsch. 21. 3051.
2932. Rathlow, Cunradus de
43, 2. 1294. d. Cunradus de Rateleve VIII solidos.
Vielleicht aus dem mecklenburg. holstein. Geschlecht der Rathlow?
2933. Rathsamhausen, Albertus de
251, 34. 1498. a nobili d. Alberto Rotzenhusen in Stein Argentinensis diocesis
Bologninos XVI.
260, 30. 1502. nobilis vir Albertus de Ratzenhusen Argentin. dioc. .procurator".
Stammsitz das Dorf Rathsamhausen bei Schlettstadt (Hertzog Edels.
Chron., \'I 270 fi. ; Schöpilin Als. ill. II 712; Kindler v. Knobloch. G. B. S. 255)
Aus der Linie Rathsamhausen zum Stein (das Stammschloss Stein im
Breusch- (Stein) thal, Ban de la röche). S. des Jerotheus (II) v. R. und der
Clara v. Andlau. Studierte in Mainz, dann nach Italien. 1502 Jun. 10 in
Siena als Zeuge genannt (.Albertus de Rattzemhusen'). ca. 1505 auf
einige Zeit zum kaiserlichen Heere. — 1507 unter der in Strassburg ein-
reitenden Ritterschaft genannt, welche dem neugevvählten Bischof Wilhelm
V. Honstein das Geleit gab (Code historique p. 297). Residierte auf seinem
gleichnamigen Burgsitz bei Ottrott i. UElsass, war auch in Schlettstadt ver-
bürgert und stand mit dieser Stadt dauernd in guten Beziehungen (vgl. d.
Missivbücher No. XVIII u. XIX i. Schietist. St. Arch.). 1514: B. Wilhelm
erteilt ihm die Erlaubnis, seine Gattin Elisabeth v. Mülnheim auf dem Dorfe
Artolsheim zu vervvidmen (Bz. Arch. Strassb. — • G 520 II f. 133). Sehr be-
freundet mit Tho. Wolff d. j. [s. d.] Bapt. Mantuanus widmete den Freunden,
als sie ihn auf ihrer Rückreise in Mantua aufsuchten, einige \'erse; Wolff
selbst dedicierte ihm Wimpfelings ,Apologia pro republ. christ.' Phorce 1506
(Vorrede 1505 Jul. 14: .Alberto de Ratsamhusen in Stein homini nobilissimo
&Theseo suo'). sowie Versiculi Gresemundi etc. s. a. 4". — Jac. Wimpfeling,
der ihn .hominem et litteris et ingenio et armis clarissimum' nennt (Epit.
rer. Germ. c. 72). widmete den Brüdern Georg, Samson und Albertus de R.
ad Lapidem seine .Oratio vulgi ad Deum' und Hier. Gebwiler s. Schrift
.S. Odilien Fürstl. Herkommens, heiligen Lebens und Wandels Histor.'
Strassb. 1521.
2934 Rathsamhausen, Egenolfus de
ii7i 37- 1348- a d. Egenulfo de Rotzenhusen (& Saulo de Prus>ia) \'l libras
VII solidos & VI denar.
371, 40. 1350 Aug. 26. Egnolfus de Racenhusen .conservator Nationis Theutonicae'.
121, 20. j
122, 2. > 1352. Egenolfus de Rautzenhusen .procurator'.
373. 15- 3^- 38. j
vgl. 119, 20 U349: d. Egnolfus de Rancenshusen de Helsacia); 369. 19. 371. 2. 23
(1350: Aghinulfus de Racenuxen) 372, 19. 34. 42. 373, i (1351:
Aghinulfus de Razenusen); 374, 12. 15. 17. 21 (1352); 375, 9. 27
(1353 Jan. 6).
402 Katichonis — Rechberper.
Ca. 1363: Cagenolfus (!) de Raczenhusen d. Arg. Decr. D. lehrt in
Padua das kanonische i^echt (Gloria, Monum. I 317 No. 623). — Der Name
erscheint in dem Geschlecht v. R., namentlich in der Ehenweyer - Linie,
öfter, doch keiner geistlichen Standes.
2935. Ratichonis, Henricus
384, 20. 1366. Henricus Ratischonis de Legnicz Vratisclauiensis ,testis'.
1403 Nv. IG Heynric. Raczkonis vic. e. Wratisl. (Pfotenhauer i. Zs.
f. Schles. Gsch. 28, 443. a. i).
2936. Ratzenried, dns de
38, 35. 1291. dns de Racenried XII solides.
Uraltes schwäbisches Geschlecht.
2937. Ravensberg, Bernhardus comes de
54, 25. 1303. d. Bernhardus comes de Ravensperg III libras (55, 31).
Jüngster S. des Gf. Otto II v. R. u. der Hadewig v. d. Lippe. Seit 1285
urkdl.. seit 1308 als ppos. S. Johannis i. Schildesche (zum letztenmal
als solcher 1345 Mai 19), seit 1317 als ppos. e. Osnaburg, seit 1324 als
custos e. Monast., ausserdem 1346 Fbr. 25 — 1347 Sept. 12 ohne Standes-
bezeichnung (Haarland, dipl. Gsch. d. Burg u. des alt. Gfhaus. Ravensberg
i. Ztschr. f. G. u. A. Westf. I 145 ff.; vgl. a. ÜB. h. V. NSachs. IV 309 u. ÜB.
Asseburg. No. 1024. 33).
2938. Ravensburg, Jacobus de
112, 48. 1346. d. Jacobe de Ravenspurg Constanciensis diocesis rectore eccl. in
Wissenkirch Seggemensis diocesis ÜI libras et V solidos.
116, 16. 1348. Jacobus rector eccl. in Wizzinkirchen Seckoviensis dioc. ,procurator
(116, 41; 117, 19; 368, 4).
[Johannes Ravenspurg, natus Johannes dicti Rauenspurg dioc.
Const. ambasciator et secretar. Rudolfi ducis Austrie bittet um Provis. mit
Kanonikat u. Präb. i. Speyer 1364 Fbr. 21: G. L. A. Karlsr. — Vatik.
Abschrr.].
2939. Rechberg, Albertus de
250, 8. 1497. a nobili viro d. Alberto de Rechbergk de Hohenrechbergk canonico
Augustensi ducatum medium.
252, 21. 1499 Jan. Albertus de Rechbeck ,syndicus'.
Schwäbisches Geschlecht. Stammsitz die Burg gleichen Namens bei
Schw. Gmünd (Bschr. d. OA. Gmünd S. 1451. — 1491 Nv. 29 Tübingen
(.Albertus de Rechberg'). 1495 Basel (,Albertus Rechberg can. Aug.'):
die Augsburger Pfründe besass er seit 1494 (Khamm, Hier. I 610).
2940. Rechberg, Ulricus de
206, 41. 1462. a nobili venerabilique viro d. Vlrico de Rechtberg*) florenum
Renensem unum.
207, 47. 1463. Vlricus Rechtberger ,procurator' (cf. 208, 39. 213,24?).
*) canonico Augustensi (al. m.).
S. des Bero (I) v. R. (Bschr. d. OA. Gmünd S. 147). 1453 Apr.
Heidelberg (,Udalr. de Rechberg de Hohenrechberg'). 1463 Aug. 4:
Decr. Lic. Bonon. (L. s. i. p. I). — Seit 1457 Jun. 20: can. e. Aug.;
1465: decan. (Khamm I 546). f 1501 Jun. 11 (,Hic situs est Vdalr. de
Rechberg Aug. e. decan., optimus hospitalissimus, quam annis triginta
quinque vigilanter rexit, cultor ornator religionis acerrimus. Vixit annos LXI.
obiit M.CCCCC. et I. XI. d. mensis Junii': Khamm 1. c; cf. Mon. B. XXXIVi>
66. 72. 85 u. ö.).
2941. Rechberger, Bertholdus
160, 25. 1407. d. Bertoldus Rechberger mediam libram.
[Vielleicht ist auf diesen eine Notiz der L. s. i. p. I zu beziehen, wo
nach 1417 Sept. 16 ein .Bertoldus Bertoldi ppos. Libis.' zum D. D. promo-
viert wurde].
Rechburger — Rechenberg. 433
2942. Rechburger, Johannes
234, a6. 1487. a d. Johanne Rechtbei^er canonico Wyrdensi Constancien. dioc.
grossetos VI.
136, 8. 1489. d. Johannes Rechtperger de Turrego canonicus Verdensis Constanc.
dioc. iprocurator'.
■151, la. 1492. a d. Joanne Rechpurger de Klygeno canonico in Werd Bolog. XXXII.
340, 35. (15C0): d. Joannes Rechburger de Klingau insignitus doctor contribuit
II quartas.
1499 Dz. 23: De er. D. Bonon. (Dz. 23: ,ex. et doctor. f. d. Joh. de
Alamania': L. s i. p.». Chorherr i. Stift Zurzach, bischöfl. Konstan-
zischer Kanzler. Bischof Otto sandte ihn nach Rom in Sachen wider
den von Freiburg (Hertzog, Edels. Chron. VI 277). f 1494 Aug. i (Huber,
Stift Zurzach I 2491, auf der Rückreise von Rom z. Tnent an Gift (Leu,
Helv. Lex XV 102).
2943. Rechburger, Nicolaus
2,36, 38. 1489. a d. Nicoiao Rechpurg XII Bolendinos II quatrinos.
Nicol. Rechburger Pfr. i. Klingnau (Huber, d. KoUaturpfarreien d.
Stifts Zurzach S. 55). Vielleicht identisch mit mag. Nie. Rechburger can.
Zurziac. scolast e. Turic, dessen Jahrzeit auf d. 11. Aug. tällt (L. a.
eccl. Turic. i. M. G. H. Necr. I 574; doch vgl. Huber, Stift Zurzach I 248).
2944. Rechenberg, Balthasar de
287, 8 1521. a nobili d. Baidassero de Rechenberg Franco I florenum Renensem.
^89, 35. 1522. Baidassar de Rechenberg ,sindicus'.
Stammhaus Rechenberg zwischen Guntzenhausen und Oettingen am
s. g. Hahnenkamm gelegen (nicht mit den schwäbischen Rechberg v.
Hohenrech*berg zu verwechseln). — Jüngster S. des Ernst v. Rechenberg
zu Lauffenburg. Rechenberg u. Schweiningen, fürstl. Onoldsbachschen
Amtmanns (f 1523), u. der Cäcilia v. Aholfingen (f 1517). 1513 Apr. 29
Ingolstadt (.Balthas. de Rechenberg nobilis e.x Franconia'). Seit 1521
Oct. i: can. e. Eistett. (resign. 1522?), dann (1528) frstl. Onoldsbach-
scher Amtmann zu Gunzenhausen, endlich .Mitregent und Statthalter'
zu Onoldsbach. Vielfach auf Gesandtschaften, Reichs- und Kreistagen
thätig. \'ermählt mit Afra v. Knöringen, die ihm 5 Söhne und 4 Töchter
schenkte. Fortsetzer der Hauptlinie f 1551. (Biedermann, Altmühl t. 234. 235».
2945. Rechen berg, Ernestus a
333> ^- 1553- nobilis d. Ernestus a Rechenberg Slesius libras quattuor.
333- 15- 1554 Ernestus a Rechenberg .procurator'.
Schlesisch-lausitzisches Geschlecht. — S. Ernsts (I) v. R. zu Oppach.
1546 SS. i. Leipzig (.Ernestus a Rechenberg Lusatius') noch 1549 i. d.
Act. Rector. genannt (Zarncke p. 3781. 1550 Juni 14 Ingolstadt (.Ernestus
a Rechenberg nobilis'). 1554 Jan. 8. Padua (.Ernestus a Rechenbergk
Silesius" (S. C. M. Consiliarius et Assessor in Consiüo appellationum Präge.
— lam vero in Camera eiusdem regni capitaneus Lusatie superioris|). —
1562 Kaiserl. Rat, dann Landeshauptmann in der Lausitz 1575. ,Er
hat auch diesem Amte über 18 Jahre mit grossem Lobe vorgestanden, und
a"- 1594. den 15. Maij damals Sonntags Cantate diese Welt verlassen
In seiner währenden Administration wurde der Gregorianische Kalender
eingeführt, daher musste er in Lausitz a° 1584 das vornehmste Werckzeug
dabey sein' (Grosser, Lausitz. Denckw. III 22a.). — Erwarb Krostau. 1556
erhielten d. beiden Brüder Hans Balthasar u. Ernst (III) die Lehen über
ihres \'aters Anteil a. d Oberlausitzer Gütern, u. 1559 über d. Jleissnische
Beiersdorf(Knothe. Lausitz. Adel S 1461. Nahm als S. Maj. Rat und Haupt-
mann (einmal wird er genannt ,E. M. Appellationrat'j auch an den
böhnu'schen Landtagen öfters teil (Böhm. Landtagsverhdler. isö?- 111 q^i-
1569: III 435- vgl. VI. 147. 266). ° •^"■^•
8946. Rechenberg, Vitus de
218, 20. 1468. a nobili viro d. Vito de Rechenbergk*) ecclesieAvstetensis canonico
unum florenum Renensem.
*) nunc monachicam et cenobialem deget vitam in Ge-
nadensperg ordinis S. Brigde (al. m.f.
Deutsche Slu.lentcn in Bolosua. 2S
-04 Rechteren — Kedwitz.
Gehört zu den fränkischen Rechenberg (vgl. No. 2944). — 1456 Wien
(,Vitus de Rechenberg i fl.'). C. 1467: can. e. Eistett.; Vitus de Rechen-
berg Decr. Doctor erscheint seit 1477 als decanus e. Eistett., 1476 — 81
als vicar. generalis. Resign. s. Dekanat 1489 u. tritt ins Kloster Gnaden-
berg ein, wo er noch 1505—7 als Prior und Beichtvater erscheint
(Sax, Bisch, v. E. II 348: Sammelbl. d. h. V. Eichst. XI (1896) S. i38f.; Vhdig.
d. h. V. f. OPflz u. Rgsb. XIV 113. 176).
2947. Rechteren, Theodericus de
174, 34. 1425. a d. Theoderico de Hekeren alias diclo de Rechteren preposito
Aldenzolensi duos ducatos.
175, 15. 1426. Theodricus de Hekeren alias de Rechteren prepositus ecciesie
S. Plechhelmi Aldenzelensis Scolaris in iure ciuili ,procurator'.
Niederländisches Geschlecht aus Over-Yssel, ursprünglich de Hekeren
genannt. Ein Pitter von Hekeren, der Stammvater der jetzigen Grafen
von Rechteren-Limburg, erwarb i. d. Mitte des 14. Jahrhunderts durch Heirat
mit der Erbtochter der Rechteren das Stammgut Rechteren, wonach er
sich jetzt nannte, während seine Brüder und deren Nachkommen den alten
Geschlechtsnamen v. H. beibehielten (Voerst, Hekeren gen.- Rechteren i.
Heraldieke Biblioth. \^ (1876) S. 25 f.; Bayr. Antiq. I 267). — 6. Kind v.
Sweder van Hekeren gen. Rechteren u. der Fj'a v. Groesbeck. Erscheint
i. Bologna als Zeuge schon 1424 Jul. 3 (,venerabilis vir Theodericus de
Heckeren ppos. Oldensal.'c, als Zeuge in Bologna noch genannt 1426 Dz. 12,
1427 Oct. 9 u. 1428 jul. 3 (Lib. sap.). f c. 1432 i. Rom. , Theodericus de
Hekeren ppos. e. S. Plechelini Aldonzal. Trai. d., sepultus in dicto hospitali'
(Lib. Confr. p. 222).
2948. Redekin, Heinricus
219, 42. 1475. d. Heinricus Redekin cantor Lubucensis de Saxonia solvit solides XI.
1476 Mz 30: Lic. i. Decr. Bonon. (,Henricus de Redekyn de Saxonia
clericus Hauelbergensis dioc. ... f. appr. n. d.': L. s. i. p. Ii. — 1496 Jun. 26
vkft Hans v. Lüderitz dem würdigen Herrn Magistro Hinrico redekin vicario
altaris S. Clementis et Cecilie in der Kirche zu Stendal Hebungen aus Wals-
leben (Riedel A. XV 440); auch 1499 Mai 16 in dieser Stellung genannt
(1. c. 444). Dagegen wird er von Riedel nicht unter den Domherren von
Lebus aufgeführt.
2949. Redekin, Johannes
250, 13. i4q7. a d. Johanne Redekynn vicario eccl. Sancti Stephan! Halber.stadensis
XXV Bologninos.
Magdeburger Geschlecht (Mülverstedt i. Magdeb. Gschbll. 3, 138".;
9, 144. 145; 14, 307). — Ein Johannes Redekin erscheint 1501 SS. i. Leipzig.
2950. Redern, Johannes de
71, 9. 13 16. d. Johannes de Reddern pro se et d. Paulo socio suo Magdeburg, dioc.
XLV solidos.
Märkisches Geschlecht ( Viertel], f. Herald. III 133 — 242). — 1320 Mz 11
Johannes de Redere Misn. e. can ; auch 1322 (ÜB. Meiss. I 309. 315).
2951. [Redern], Paulus socius dni Johannis de [s. d.].
2952. Redwitz, Arnoldus de
246, 16. 1494. a nobili viro d. Arnoldo de Redwiz canonico Ej'stetensis et Bam-
bergensis diocesis grossetos VI.
Fehlt Biedermann. — 1487 Nv. i i. Ingolstadt (, Arnoldus de Redwitz,
can. Eistett.'). 1491 Apr. 19: Arnold, a Reduitz can. Eystett. studens
Bononie Z. in Ferrara (Arch. notar. Ferrara). f 1532 Fbr. 16 (,A. Dni
1532 decima sexta Februarij obijt dns Arnoldus de Redwitz canonicus,
subdvaconus in cuius anniversario dantur pro presentijs quattuor floreni':
Necr" e. Eistett. f. 7^1. A. R. Arch. Mü.).
Kedwitz — Reffensbursr.
435
2953. Redwitz, Fridericus de
330, 14. 1545. nobilis d. Fridericus a Redwitz libras octo.
S. des Wolfram v R. zu Theisenort u. der Anna v. Rosenau. —
1536 Oct. 6: can. e. Bamberg. (,a dni 1536 Oct. 6 admissus est d. Fride-
ricus de Redwitz ad canonicatum et prebendam quos d. Georg, de Bibra
can. capitul. obtinebat . . . iurauit statuta' — Banib. Kr. Arch.j. 1541 Jun. 10:
das Kapitel erteilt dem Domizellar Frid. de Redwitz einen Studienurlaub
auf 2 Jahre; derselbe wird ihm 1543, 1545 u. 47 um je weitere 2 Jahre
verlängert (ibid.). — 1540 Jun. 19: can. e. Herbip.; 1541 i. Ingolstadt
(,Fridericus de Rebitz (!) can. Bamberg, et Herbipol.'). 1548 Mai 25: Frid.
a Reduuitz Bamb. et Herbip. e. can. Z. i. Ferrara (Arch. not. Ferrara).
1553 Aug. 13: resigniert beide Pfründen, wird bischöfl. bamberg. Amt-
mann z. Lichtenfels. Vermählt mit Agnes Erbmarschallin v. Pappenheim:
4 Söhne u. i Tochter (Biederm. , Gebürg' t. 194; Salver S. 407).
2954. [Regensburg], Andreas thesaurarius [de]
100, 19. 1337. a d. Andrea thesaurario ecel. Ratisponensis III libras.
1372 Andreas custos e. Ratispon. (Mon. B. 5, 264). 1376 Andreas
custos senior eccl. Ratisp. (1. c. 5, 514).
2955. Regensburg, Gotfridus de
119, 21. 1349. d. Gotfridus O. S. Benedict! de Ratispona ddt XII solidos.
121, 13. 1351. d. Gofredus de Ratispona VI solidos.
2956. Regensburg, Heino de
88, 3;. 1328. a d. Heinone canonico Ratisponensi pro se et Hainrico de Ratispona
magistro suo VIII libras Bononienses.
89. 16. 1329. d. Hayno canonicus ecclesie Ratisponensis et verus pa.-;tor in Haym-
burga in Austria ,procurator'.
2957 Regensburg, Heinricus de
80, 25 1322. d. Henricus de Ratispona VI solidos.
2958 Regensburg, Heinricus de
88, 37 1328 Heinricus de Ratispona mag. d. Heinonis de R. [s. d.].
2959. Regensburg, Hugo de
100, 32 1337. a d. fratre Hugone de Ratispona XIIII solidos.
359- 3- 1339 ^^ ^- fr. Ugone de Ratispona ord. S. Bened. monasterü S. Emme-
rani , teste'.
296Ü. Regensburg, Johannes de
73, 14. 13 17 d Johannes de Ratispona XVI solidos.
2961. Regensburg, Johannes de
100, 34. 1337. a d. Johanne de Ratispona can. eccl. S. Johannis ibidem I libram.
1350 Johannes can. e. S. Johannis eccl. Ratispon. (Mon. B. 11, 302).
2962. Regensburg, Johannes de
215, 24 1471. d. Johannes de Ratispona (familiaris dni Nicolai Stoltz [s.d.] episc.
Varadien.).
2963. Regensburg, Christianus de
100, 12. 1337. a d. Cristano plebano ecclesie Sancti Embrani Ratispona solidos
XXXVIII.
29G4. R[egensburg], Lubertus can. S. Joh. dioc. Ratisb.
190, 40. 1444. mag. Lubertus eccl. S. Joh. dioc. Ratispon. can. [cf. Georgias Birsser].
2965. Regensburg, Ludovicus de
78, 39 1320. d. Ludovicus de Ratispona XX solidos.
2966. Regensburg, Otto de
80, 23. 1322. d. Otto de Ratispona eiusdcm dyocesis VI solidos.
2967. Regensburg, Rudegerus de
81, 32. 1322. d. Rudgerus de Ratispona III solidos.
28*
436 Hegensburs^ — Kclilineer.
2968. Regensburg, Stephanus de
93) 17- 1333- 3 d. Stephane de Ratispona rectori in Lenolfingen XXIIII solidos.
2969. Regenstein (Reinstein), Casparus Udalricus comes de
337i 33- 1559- illustris & generosus d. Casparus Udalricus comes in Reinstain et
dns in Blanckenburgk pro se et d. Hieronymo Faht praeceptore
suo neenon Hernesto a Machwitz & Christophoro Böhem famuli»
suis libras duodecim.
337, 47- 1560. illustr. & generös, d. Casparus Udalricus comes in Rainstein etc.
,procurator'.
S. des Gf. Ulricus v. R. und Blanckenburg aus seiner 2. Ehe mit
Magdal. Gfn. v. Stolberg (Jovius nennt sie i. s. Gsch. d. Gf. v. Reinstein
b. Klotzäch u. Grundig VII 366: Dorothea). 1549 Fbr. 2 Wittenberg
i.Casp. Ulr. comes et d. Reinstein, et ßlanckenburgensis'j. 1552 Jena
(,Casp. Ulr. comes a Regenstein doniin. in Planckenburg') 1553 Oct. 13
Wittenberg (, illustris et generosus comes Caspar Udalricus Comes a
Reinstein et d. in Blanckenburgk'); 1553 WS Wittenberg: rector
academiae. 1559 Aug. Padua i.Casp. Udalr. comes in Reinstein et d. in
Blanckenburg'). 1561 Mai 28 i. Rom (Lib. Confr.). 1563 erhält er durch
Resignation seines Bruders Ernst die Propstei Naumburg (schwört Dz. 17);
urkundet noch 1575 (Braun, Naumburger Dompröpste S. ii). — 1566 Jul. 31:
Assessor am Reichskammergericht; resign. 1568 Mz 8, verlässt
Speyer am 20 Dz. (Ludolf, Append. X 78. 80). Auf s. Siegel 1570 nennt
ersieh: ,Casp. Udalricus Abbas monasterii in Michelstein, ppos
Nomburg., comes in Regenstein et d. in Blanckenburg.' Vermählt in
kinderloser Ehe mit Agathe v. Putbus. t 1575 Dz. 16 (Zs. d. Harzver. 1892.
S. 140. 161 ; Steinhoft", Gsch. d. Gfsch. Blankenburg u. s. w. S. 133).
2970. Regisheim, Heinricus de
44, I. 1295. d. Henricus de Regishaim de Basilea VI solidos.
1319 Fbr. 3: mag. Henr. de Richensheim bekennt, dass er von
Propst u. Kapitel des Kl. Interlaken als rechtmässigen Inhabern des Kirchen-
satzes zu Hilterfingen als Kirchherr eingesetzt worden (ÜB. Bern
V 102). 1329 Fbr. 14: Henr. de Richense officialis curie Basil.
(I. c. V 671).
2971. Rehlinger, Bernhardus Christophorus
342, 15. 1537. d. Bernhardus Christophorus et Sebastianus Christophorus Rhelingeri
fratres Augustani hie in utroque iure doctores insigniti ac equestribus
ornamentis donati 13. d. Junii a<= M°D° XXXVII nationi nostrae
obtulerunt pro munere duos scutatos. (314, ay).
Augsburger Patrizier (v. Stetten, Patriz. S. 87 ff.; Veith, Bibl. Aug.
X 192 ff.). — 1537 Jun. 13: I. U. D. Bonon. (, Bernardus Cristoforus et
Sebast. Cristoforus fratres filii qu. alterius cristofori relinger dioc. s. de
civitate August, i. Alam.': B. No. 2'). 1543 Jan. 8: Assessor a. Reichs-
kammergericht z. Speyer (Annotata Ludolf, App. X 53). Nach Wieder-
herstellung des V. 1544 — 48 aufgelösten Kammergerichts trat er am 26. Oct.
letztgenannten Jahres wieder ein. f 1553 Jan. 16 i. Speyer (Ludolf I. c;
nach Annotata f Jan. 8.). (Über dem Erbbegräbnis der Rehlinger i. Augs-
burg (Prasch S. 95) flgd. Inschrift: .Nobiles et magnifici viri Augustae a
celebri Rechlingerorum stemmate oriundi Leonhardus Christophorus consul,
Christophorus quaestor et Anthonius Christophorus aedilis Augustanae
Reipubl., Bernhardus Christophorus Inclyti camerae imperialis iudicii
assessor et Sebastianus Christophorus [s. d.] advocatus Augustae, vterque
Jurium DD. et equites aurati, denique Erasmus Christophorus, sex germani
fratres hoc epitaphium posteris ex dispositione desuper confecta in perpetuam
sui generis memoriam'.)
2972. Rehlinger, Jacobus
337, 19. 1559. d. Jacobus Rechlinger Augustanus libras duas.
1549 Nv. 26 Tübingen (,Jacobus Relingerus August.'). 1553 Fbr. 19
Padua (.Jacobus Rehlinger August.*). 1577 K. Maximil. II verleiht dem
Kehlinsier — Keichel.
437
Jac. Rehlinger von Haltenberg ( 1559 von s. V'ater Christoph R. erworben) ein
Wappen iv. Stetten; OBayr. Arch. 4.279). Verm. 1560 Mai 20 m. Anna
König (Hochzeitsbuch). [Identisch mit Jac. R.. der, seit 1597 i. Rat, 1604
resign. u. 1621 starb: Langenmantel, Bist, d Regim. i. Augsb.?|.
2973. Rehlinger, Matthaeus
32a, 19 1541. a d.Matthaeo Relinger patricio Augustano BononenosLV quatrinos III.
324, 15 1542 Jan. 8 Matthaeus Rolinger .sindicus'.
4a. 1542 Mz. Matthaeus Rechh'nger Augustanus ,procurator substitutus'.
421, a. 1542 Jun 28. Matthaeus Joannis Rechihns;er .procurators.' (cf 422,5. 425,3).
c. 1532 Löwen (Zimmer. Chron. ed. Barack III 164); später i. Padua
Epp. \'iglii Zuichemi apnd Hoynck). 1551 Mai 21 verm. m. Rosina Welser
iHochzeitsbuch). 1551: Gerichtsherr. 1553 i. Rat. f 1584 (Langen-
mantel, Hist. d. Reg. i. Augsb ). [Identisch mit Matthae. Rehlinger patr.
Aug. ppos. e. S. Petri Aug. 1540: Khamm. Auct. II 79.?].
2974. Rehlinger, Sebastianus Christophorus
342, 15. 1537. (cf. 314,27) Sebastianus Christophorus Rehlinger [cf. Bernhard.
Christoph Rl.
1537 Jun. 13: I. U. D. Bon., gleichzeitig mit s. Br. Bernh. Chph. [s. d.].
1553 Jun. 5 verm. m. Anna VögHn (Hochzeitsbuch). Advokat der St.
.\ugsburg. Vertrat d. Stadt auf d. Reichstagen .v. 1550, 1555, 1557 u.
1559 u. auf der Bundesversammlung zu München J569 (Gassari Chron.
deutsch V. Hartmann (1596) S. 76. 91. 94. 98. 127). f i57o (Hochzeitsbuch).
2975- Rehlinger, Wilhelmus
334, 16. 1555. nobiliä d. Wilhelmus Rechlinger patritius Augustanus libras duas.
1550 Ingolstadt f.Guilelmus Rehlinger patrit. August, art stud. i fl.').
1554 Jun 8 Padua (,Wilh. Rliölinger August.'). 1579 Aug. 11: verm. m.
Anna Maria Welser (Hochzeitsbuch). Seit 1580 i. Rat. t 1582 (Hochzeits-
buch; Langenmantel, Hist d. Reg. i. Augsb.).
2976. Reich, Georgius
3 37, 50. 1560. d Georgius Reich Xoricus libras duas Bonon. quattuor.
S. des Thom. Reich, Assessors a. Stadtgericht, u. der Katharina
Pfintzing — 1557 Oct. 26 Ingolstadt (.Georg. Reich patritius Norimberg.
I fl.'); 1559 Oct. Padua (.Georg. Reich Noriberg.'i. Heiratete Magd Diether
und starb 1588 ohne Kinder ((3eneal. d Reich, St. Arch. Nürnbg. cf Germ.
Mus. ms. 1837. t. II 1094).
2977- Reich de Reichenstein, Petrus
284, 10. 1518. a d. Petro Reich de Reichenstaj-n*) unum florenum Renensem.
■■■) canonicus Basiliensis.
Erbkämmerer des Hochstifts Basel (Bucelin P. IV 223; Schöpflin,
Als. illustr. II 691 : Kindler v. Knobloch, Alt. Adel i. OEls. S. 261 f). — S.
des Marcus Reich v. R. 1499 erscheint er als Expektant auf e. Basler Dom-
herrnpfründe (Mitt.). 1508 Basel (.Petrus Rieh, de Richenstein'). 1516
Jun. 15 Ingolstadt (, Petrus Reich de Reichenitein nobilis can. e. Basil.
I fl.'). 1527: Propst V. S. Ursanne a. Doubs i. Berner Jura, f 1540 Apr. 14
zu Freiburg i. B. ^v. Mülinen, Helv. sacr. I 62).
2978. Reichel, Andreas
202, 34. 1458. (1459): d. Andreas Reichel de Brawnaw clericus Pataviensis dyoc.
iuravit et solvit IUI solides, (cf. 207, 19).
2979. Reichel, Johannes
257, II. 1500. d. Johannes Reichel ex Wratislavia dioc. Gnesensis Bolendinos
decem et octo.
Ein Joh. Reichel, S. des Breslauer Ratsherrn Wenzel R. (f 1489).
erscheint 1513 i. Breslau als Dr. med. u. Arzt (St. Bibl. Breslau). [Ein
anderer Joh. Reichel, protest. Prediger i. Striegau. wird 1527 Mai 21
als .Schwenkfeldianer' auf Befehl K. Ferdinands hingerichtet (Heyne III 1170;
Soffner, Ref i. Schles. S 2441J.
438 Keicheiiau — Kt-iffciM lieid.
2980. Reichenau, Henricus de
160, 35. 1407. d. Hinricus Reichenawer*) canonicus ecclesie Eistetensis I libram
et dimidium.
*) requiescat in pace (al. m.).
1402 Apr. 14 Wien (.Hainricus de Reychenaw can. Eystet. 4 gr.')
1405 SS. Heidelberg (.Henricus de Rychennowe der. Eystet. 'j. — f 1452
Aug. 12 i,in anniversario dni Henrici de Reychenaw canonici [Eistetten.],
dyaconi et ppositi Spaltensis dantur pro presentijs quattuor floreni.
Qui obijt anno M^cccc°Lij, pridie Idus Augusti': Necrol. e. Eistett. i. A. R.
Ärch. Mü.).
2981. Reichenbach, Wilhelmus
252, 7. 1498. a d. W'ilhelmo Richenbach de Friburga Constatiensis dioc. Bologninos
XXII II.
340, 16 (1500) d. \\'|i|llielmus Reichenbaih utriusque iuris doctor contribuit XVIII
Bolog.
1500 Febr. 8: I U. D Bonon. (, Wilhelmus de Almania': L. s. i. p. I u.
L. s. i. c. I). — Johannes Camers in Wien widmet seine Annotationes in
Lucium Florum (Vienn. Austriae 1511.4*'): D. Guilelmo Reichenbach Leg.
Doctori ac Regio Consiliario Praetoriique Praefecto (Denis, Wiens B.
Gsch. S. 54).
2982. Reichener, Chiistianus
196, 40. 1451. a d. Cristiano Reichener de Moldorff Salczburg. dioc. clerico IIII
solides. e
199, 6. 1454. Cristianus Reichner de Muldorff plebanus in Ostorff Salczburg.
dyoc. iprocurator'.
1440 Oct. I. P. Eugen IV providiert dem Christianus Reichner die
Propstei i. Strassburg (Kärnthen), deren Einkünfte jährlich 100 Ggld.
betragen; 1441 Sept. 27 verpflichtet sich Chr. Reichner zur Zahlung der
Annaten (Arch. f. v. Gsch. u. Top. Kämth. 17. 78). [1459 — 60: ad lectur.
Se.xti et Clementinar. d. Christianus de Alamania (Dallari, Rotuli p. 53)].
2983. Reichersberg, Conradus de
124, 22. 1356. a d. Chuiirado de Reichersperg XUII solides.
124, 32. 1357. Chunradus de Reichersperg ,procurator' (35; 125, 11; 380, 40:
Conradus de Reichsperg; 381, 22. 41).
2984. Reichlinus a Meldegg, Christophor. Joachimus
318, 26. 1539. a d. Christophoro Joachime Rychlino a Meldeck XXXVII Bononenos
quatrenes III.
Die aus Schwaben stammenden Reichlin waren ausgangs XIV. Jahrh. in
Besitz der im Thurgau liegenden Burg Meldegg gelangt (Pupikofer I 453). —
2. S. des Christoph Reichlin v. Meldegg (i- 1554) u. der Benigna Rösslerin.
Stand als Hauptmann des militärischen Kontingents der vier Städte
Überlingen, Ravensburg, Pl'ullendorf u. Buchhorn i. J. 1542 in Ungarn.
Wurde später kaiserl. Rat; war verheiratet, starb aber kinderlos zu Ofen.
(H. Frh. V. Reichlin -Meldegg, G. d. F. Reichl. v M. S. 42.)
2985. Reiffenberg, Johannes de
172, 42. 1422. d Johannes de Reiffenberg canonicus Meguntinensis et d. Bernhardus
filius marchienis Badensis I florenum de camera.
174, II. 1424 in exsequijs d. et magistri Jehannis Riffenberg canonici Mogun-
tinensis . . .
1418 WS. Erfurt (,Joh. de Riftinberg can. e. Mogunt.'). 1421 SS
Heidelberg (,Joh. Ritfenberg can. Mogunt.'). [Humbracht f. 63 wird ein
Joh. de Riffenberg, S. des Cuno v. R. u. der N. v. Stockheim, 1415 can.
Mogunt. erwähnt; derselbe soll aber 1417 i. d. weltlichen Stand zurück-
getreten sein und sich mit Anna v. Scharftenstein vermählt haben.]
2986. Reifferscheid, Johannes de
128, 30. 1366. d. Johannes de Riferscheit canonicus S. Gereonis Coloniensis con-
tribuit pro se & d. Hermanne de Werda pastore in Ratingen eius
magistro libras IIII.
Reiffstock— Rein.
439
[Joannes de Reifferschcid 1351 — 97: Höhlbaum, Mitt. a. d. Köln Stadt-
arch. H. II — VII. — Der Name fehlt i. ÜB. von S. Gereon.)
2987. Reiffstock, Alexander
331, a8. 1548. d. Alesander Reifensteck Spirensis libras duas.
1538 SS. Erfurt (.Alexander Reyfltochius Spirensis'); 1538 SS. i.
Wittenberg (,Fridericus, Alexander, Christophorus Reiffsteck Vuorma-
cienses' — al. m.: I. V. Doctores et aduocati et procuratores in Judicio
camerae imperialis). — 1549 D. Alexander Reiftstock, Procurator am
Reichskammergericht zu Speyer (Annotatai; 1550 wird der Kammer-
gerichtsprokurator D. Alex. Reiffstock zum Sachwalter des Kurf. v. Branden-
burg am Kammergericht ernannt, um die Landsässigkeit der 3 märkischen
Bistümer darzuthun (Wohlbrück, Bist. Lcbus II 306: Riedel A. XX 331).
1564 überreichte der k. Kammergerichts - Advokat und bevollmächtigte
Syndicus D.Alex. Reiffstock dem Kammergericht die Nürnberger, Reformation',
damit nach ihr die Nürnberger Rechtssachen entschieden würden (Stobbe
II 89. a. 14 nach Nutzel, Hist. cod. iur. statu. Norimberg. 1721. 40. p. 25).
2988. Reiffstock, Christophorus
331, 30. 1548. d. Christophorus Reifenstock Spirensis libras duas.
Bruder des vorigen [s.d.]; mit diesem 1538 i. Erfurt U.Wittenberg.
29S9. Reiffstock, Fridericus
329, 17. 1543. d. Fridericus Reifstock Spirensis libras tres Bononenos decem et octo.
Ohne Zweifel wie die vorhergenannten S. des Prokurators am Reichs-
kammergericht ZU Worms (später zu Spe^'er) D. Fridricus Reiffstock,
weshalb sie in den Matrikeln bald als ,Worniatienses' bald als ,Spirenses'
bezeichnet werden. — 1533 Dz- 15 Heidelberg (.Johannes Fridericus
Reiffsteck Vuormatiensis-): 1536 SS. Basel (.Fridericus Reifstecken Spir.
VI sol.'); 1538 SS. in Wittenberg, mit seinen jungem Brüdern ivgl.
Alex. R.i. 1544 Jan. 29 i. Siena als Zeuge genannt (.Fridericus Rej'ffsteck
Spiren.') 1547 Dz. 22 in Ferrara unter den Zeugen bei der Doctor-
promotion des Joachim Moller [s. d.]: niagnificus dns Fridericus Reiffsteck
I. Y. Doctor (Slechtbok S. 96). Noch 1548 Fbr. i als Z. i. Ferrara erwähnt
(Arch. notar. Ferrara). 1548: D. Frid. Reiffstock Prokurator a. Reichs-
kammergericht; im flg. Jahre nicht mehr in dieser Stellung genannt
(Annotata). 1550: Frid. Refstock I. ü. D. consil. Wilhelmi comit. a
Nassau, necnon episcopi Metensis et episc. Tullensis (Mameranus,
Catal. p. 51).
2990. Reyman, Nicolaus
215, 34. 1471. a d Nicoiao Reyman de Prusia VI Bologninos.
2991. Rein, Heinricus vom (I)
215, 36. 1471. a d. Hainrico von Reyn XI Bologninos.
ai6, i8. 1472. Henricus von Reyn ,testis'.
Vielleicht Heinrich vom Rein zu Wolkenburg, Vater des folgenden?
2992. Rein, Heinricus vom (II)
264, 30. 1504. d. Henricus de Ryn clericus Moirunt. dioc. ddt XXV Bolendinos.
S. des Heinrich vom Rein zu Wolkenburg u. der Agnes Heller, geb.
1479. — 1495: vicar. e. S. Mauricii Mogunt. 1508 Mai 30 in Rom;
Henricus vom Rj'n, notarius palacii causarum (Lib. confr. p. 119. vgl. p. 253I.
1509 in Rom zum Decret. Doctor promoviert (das Diplom i. Höchst,
V. Günderodsch. Arch., dd. 1509 Aug. 22 ausgestellt v. Altobellus cancellar.
urbis Romae. — Fichardsche Samml.). 1519 cantor e. S. Bartholomei
Francford, f 1519 lEpitaph: ,Dno Henrico de Rheno Pontificii Juris
Doctori: Causarum Sancti Palacij Apostolici Notario S. huius aedis canonico
& cantori, amici, quibus nihil de eo praeter immaturam mortem doliturum
esset, memoriae ergo posuerunt. Vixit annos XXXII. menses III dies \'I1
Moritur anno Christi M. D. X. VII cal. Jan.').
440 Keinach.
2993- Reinach, Gerhardus de
43, 38. 1195. ti- Gerhardus de Reinach VII solidos.
Über dieses schweizerisclie Adelsgeschlecht vgl. Iselin, Lex. IV 1648.;
Kindler v. Kn. Alt. Adel S 73: W. Merz, d. Ritter v. Rinach i. Aargau in
Aargovia XX (1889) S. 99 ft", XXI (1890) S. 3 ft. — Ein Gerhard v. R. ist
nicht nachweisbar.
2994. Reinach, Jacobus de (Ii
55, 17. 1304. d. jacobus de Rinaia X solidos.
56, 44. 1305. item d. de Rynach ad purgandam conscientiam II solidos.
S. des Jacob (Ii v. R. u. der Adelheid N. — Seit 1308 als can. e.
Beron., seit 1313 Dz. 16 als ppos. erwähnt, seit 1326 Sept. 15 als can.
Curien. (Kopp, Eidgen. Bünde 1\' i. 267. V 2. i. 216; Aargovia XXI 14
bis 27: Regg. ep. Const. No. 4101; Riedweg. Stift Beromünster S. iio— 137).
t 1363 Mai IG (,d. Jac. de Rinach ppos. h. e.': Necr. Beron. i. M. G. H.
Xecr. I 350).
2995. Reinach, Jacobus de (II)
72, 39. 1317. Jacobus de Rynach ,procurator'.
Man könnte versucht sein, diesen Jac. de Rinach mit dem vorigen
zu identifizieren , da eine Notiz über erfolgte Einzahlung seitens eines
zweiten Jac. de R. in den Acta nicht zu finden ist. Allein da, wie oben
bemerkt, der ältere Jac. de Rinach schon 1313 Dz 16 als ppos. e. Beron.
urkundet, so wird man an einen gleichnamigen Vetter dieses erstem, den
S. des Ritters Heinrich dli v. R. (f 129S), Jacob, de Rinach dictus Eggen-
heim (Hägenheim, OElsass), denken müssen. Derselbe wird wiederholt
mit seinem Vetter, dem Propst, zusammen urkdl. genannt. 1325: Jacobus
de Rinach r. e in Eggenheim, can. e. Beronen. vlht consenu Jacobi
de Rinach ppositi et capituli dicte eccl. dem Präbendaten Petrus de Boswil
domum et aream iGeschichtsfr. 32, 194I. Ebenso 1330 Mai 22 (ibid. S. 1951:
1330 Aug. 20 (S 198) u. s. w. f 1352 Oct. 27 (.Jacobus de Rinach dictus
de Eggenheim, qu. huius eccl. canonicus' — L. a e. Beron. i. M. G. H.
Necr. I 3551.
2996. Reinach, Mauritius de
2S4, a. 1518. a d. Mauritio de Rinach unum florenum Renensem.
287, 5. 152 1. nobilis vir d. Mauritius de Reinach ,procurator'.
[288, 29. 1522. ex parte dni Mauricii Reynach XXX Bolendinos ex debitoj.
In der von Merz gegebenen Stammtafel nicht verzeichnet. — 1508 in
Basel (,Mauritius de Rmach-); mit Michael de Rinach u. Petrus Rieh de
Richenstein [s. d ) — 1521 Nv. 18 (also nach seiner Rückkehr aus
Bologna) in Freiburg <,Mauricius de Rinach canonicus eccl. cathedr.
Basileensis").
2997. Reinach, Wernherus de
108, 39. 1344. a. d. Wernhero de Rinach Constantiensis dyocesis XX solidos.
115, 43. 1347. item . . XIX denarios a d. de Reinach.
? [372, 18. 1351- Varnerius de Suevia ,testis'].
S. des Ritters Wernher (II) (f ca. 1331) u. der Clementa N. — Erhält
1338 e. An .vartschaft auf ein Kanonikat i. Beromünster (seit 1367 als
can. e. Beron. urkdl. 1: wird r. e. in Muosbach und erhebt Anspruch
auf die Pfarrei Hegglingen (Merz 1 c. XXI 51. 52). 1353 Nv. 11: Joh.
elect. Const. supplic. pro Wernhero de Rinach der. Const. d. in curia
Romano presenti de officio tabellionatus. 1359 Fbr. Wernherus qu.
Wernheri de Rinach provid. de canonicatu in eccl. ppos. Turicensis.
non obst e. parr. in Muospach Basil. d. et can. i. e. Beron. (G. L A.
Karlsr. Hdschrift 11701. — 1366 Apr.: d. Wernher. de Rinach pro tunc loco
officialis Rev. in Chr. patris ac dni dni Heinrici epi. Const (Schubiger
S. 225. a. 21. Seit 1373: prepos. e. Turic. (Helv. sacr. I 66). j 1383
Apr. 18 (,XIV Kai. Mai. obiit d. Wernherus de Rinach ppos. e. Turic. et
hui. eccl. canonicus' — L. a. e. Beron. i. M. G. H Necr. I 349: ,XIV Kai.
.Vlai. a. 1383. mag. Wernherus de Rinach ppos. hui. eccl. obiif — L. a. e.
Turic. ibid.).
Reineck — Reij<enbusch.
441
2998. Reineck, Matthias
267, 30. 1506. a Mathia Renneck de Mansfelt X Bolendinos.
270, 24. 1508. Mathias Reineke ,sindicu#'.
1497 i. Leipzig (.Mathias reynecke de Manssfelt tm VI'). — 1512
Jul. 26: Decr. Doct Bonon. (Jul. 24: ,disp. d. Mathie filii Hennigi Renike
dioec. Alberstaten. in Germania'. Jul. 26: .examin. et doctorat. f. predictus
d. Mathias in iure canonico': L. s. i. p. I. cf. A. No. 5). 1515 Fbr. 5: Doctor
Mathaeus (Ii Reyneck, Procurator am Reichskammergericht in
Worms: im folgenden Jahre nicht mehr in dieser Stellung genannt
(Annotata: vgl. Ludolf. App. X 29). 1523 Sept. 27: Mathias Reynicke
I. U. D. Rev. dni Alberti Archiep. Mogunt. in Erfordia Sigillifer (Wolf,
d. geistl. Commissar. i Erzstift Mainz. Beilage No. 5V 1530: can. B. M. V.
Erford. f 1545 (Falckenstein. Thür. Chron. IF 994; nach Tenzel, Suppl.
hist. Goth. p. 995 t 1563).
2999. Rein eck, Wilhelmus
315. 25. 154z. a nobili d. Guglielmo Rinek Mansfeldensi unum coronatum.
343, 19. 1545. d. Guilhelmus Rinck doctor Ferrariensis libras quattuor.
Bekannte Mansfelder. mit Luther befreundete Familie (de Wette,
Briefw XI 500. a. i: IV 686 f. Corp. Ref. III 57). — 1536 SS. Wittenberg
(.Gailielmus Rinck a Mansfeld'). 1545 Mai 30 : I. U. D. Ferrar. (Guilhelm.
Rinck Mansfeld Guilielmi filius. studens Biturigi in Gallia, Bolonie.
Ferrarie-). 1572: Wilh. Rinck 1. U. D.: hrz. braunschweig. Hof- und
Kanzleirat (Zs. d. h. V. NSachs. 1894. S. 80).
3000. Reinstein, H. d.
56, 35. 1305. d. H. de Rainstein XI venetos.
Seit dem Jahre 1306 erscheinen die Brüder Heinricus de Reinstein
(Regenstein) sen. und Heinr. de R. iun. i. Domkapitel zu Würzburg. Der
ältere ist schon ca 1293 i. d. Besitz seiner Pfründe gelangt. — Seit dem
Jahre 1319 begegnet uns noch ein dritter, seit 1345 noch ein vierter Träger
dieses Namens im Würzburger Domkapitel (Amrhein i. Arch. h. V. L'Frank.
32. 173- 75 88. 208).
3001. Reysse, Johannes
215, 35. 1471. a d. Johanne Reysse de Maguncia X Bologninos.
Stammvater war Henne Reiss der Junge i. Kappelhof, lebt zu Mainz
ca. 1400. — 1476: Meister Johann Reyse aus Mainz heiratet Anna v. Hüns-
perg i. Frankfurt; wird 1481 Syndicus der Stadt Frankfurt. 1484. 85. 87
urkdl. — i486 Aug 11: Wern. Duling übergiebt Joh. Reyse und seinen
Erben das Haus .zum Stecken' zu Mainz. 1487 Aug. 30 erscheint Meister
Joh. Reisse vor d. Gf. Adolf v. Nassau m. d. Bitte, iiin u. ss. Bruders Kinder
u. s w. mit dem Lehen, das sein Bruder Peter sei. gehabt, zu belehnen.
1491 : der Rat z. Fkf nimmt Meister Joh. Reiss auf ein weiteres Jahr zum
Advokaten an, unter Erhöhung seines Gehalts, -j- 1493; begraben zu
S^ Bartholom. i. Frankfurt ,in der Raisen Grab'. (.A°- 1493 a 11. Tag
Augusti ist gestorben der wohlgelahrt Johan Rais, Aduocat zu Frankfurt
geuest dem Gott gnad.': Fkf. St. Arch. Fich. Samml. No. 231).
3002. Reissenburch, Nicolaus pleb. in
128, 14. 1366. d Nycolaus plebanus in Reissenburch XII solides.
3003. Reissenbusch, Wolfgangus
270, 19. T508 d. Guolffgangus Riessenbust medium ducatum.
S. des Johannes R. i. Torgau (s. u.). 1499 Leipzig (.Wolfgangus
Reisenbusch Torgaw): 1502 Wittenberg (.VVblg. Reysenbuschius'):
Weihn.: bacc. art. (.Guolgangus Rej'senbusch' — al. m.: praeceptor Lichten-
berg, postea canccllar. acad ). Schüler des Chph. Scheurl [s d.]. der ihn
veranlasste, nach Bologna zu gehen (N. Mitt. a. d. Geb. hist. antiq. Forsch.
1897 (XIX) 407). Liess sich auf der Durchreise mit Wolfg. Meilerstat [s. d.|
in Ingolstadt einschreiben (.Wolfgang. Rej'ssenpusch de Dresden 8 gr.').
1510 Jul 29: I. U. D. Bon. (Jul. 20: ,disp. f. c. d. \'ulchano Reisenbusch fil.
442 Keckcntin — Kern.
Johannis Reisenbusch diöc. Misn. in alam.'; Jul. 29: ,exam. f. et taliter se
hab. quod ab omn. f app.': A. No. 51. 151 1 Oct. 18: venerab. atque egreg.
d. Guolfg. Reisenpusch I. U. D.: rector acad. Wittenberg. — Praeceptor
s. praelatus Ord. S. Antonii Lichtenberg, et cancellar. acad.
(Seckendorff, Hist. Luth. I § 75 add. d. II § 6. 7. 9). Schneidewin |s. d.J
nennt ihn i. s. Testam. ,Ern Wolfgangen Reissen buschen Doctorn ethwan
Preceptorn zu Lichtenbeigk , zwischen Wittenbergk und Torgau gelegen,
dreier Churfürsten zu Sachsen. Hertzog Friedrichen, Hertzog Johann, und
Hertzog Johansfriederichen über dreissig Jahre gewesenen Rathe' (Schrift,
d. y. f. meining. Gesch H. 12 S 8). ßugenhagen widm. ihm: De coniugio
episcopor. et diaconor. ad venerand. doctor. Vuolfg. Reissenbusch monasterii
Lichtenberg Praecept. per Joh. Bugenhag. Ponier. Arg. MDXXVI. 8".
3004. Reckentin, Georgius a
338, 51. 1561. nobilis d. Georgiu.s a Keckcntin Pomcranus unum coronatum.
1547 Greifswaid (.Georgius Rekentin eques'j. — 1554 Mai 24
Wittenberg (.Georgius Rekentin Pomeranus'). 1559 SS. Frankturt a. O.
(.Georgius Rekentin Pomeranus'j 1561 Apr. i Padua (Georg. Reckentin
Pom.'). Er stand zuerst als Rat in Ponini ersehen, seit 1570 als .Cammer-
rat u. Diener' in hrzgl. Braunschweigischen Diensten (s. Bestallung
dd. I. Jan. 1570); musste sich mit 100 Thlr. jährl. Gehalt begnügen, obschon
ihm der Hz. weit glänzendere Versprechungen gemacht, und statt die
.Cammersachen', aut die er verpflichtet war. zu übernehmen, wurde er
nur zu Kanzleigescliäften verwandt (Ztsch. h. \'. NSachs. 1894. S. 53).
Wurde mit Raniin [s. d.], da er wie dieser das tyiannische Verfahren Hz.
Julius' gegen den Rat Tangel freimütig rügte, am 2. Aug. 1572 seiner Stelle
entheben. Erscheint später als Hofmeister der Gemahlin des Administrators
von Magdeburg (a. a. O. S. 75 a i.)
3005. Rekow, Nicolaus de
113. 28. 1346. d. Nycolaus de Rechauwe de Saxonia diocesis Caminensis dedit
X Bononenos.
117, ao. 1348. Nicolaus Recowe de Wollin ,procurator'.
Ein Nicolaus Rej'ke erscheint im 14. Jahrh. als vicarius ad altare
B. Jacobi in eccl. Camin. (Clempin No. 37. U.)
3006. Rem, Wolfgangus d)
264, 36. 1505. d. Wolfgangus Rein [B = Rem] Ulmensis ddt ducatum dimidium.
Alte Ulmer Familie (v. Stetten, Augsb. Geschl. S. 158 ff.). — 1507: Wollg.
Andr. Rem I U. D Ulmensis vom 3. Kreis an 5. Stelle als Assessor ans
Reichskammergericht präsentiert, doch nicht gewählt (Datt, de pace publ.
p 560). 1508 Mai 5: Advokat a. Reichskammergericht z. Regensburg
lAnnotala); 1509 Jan. 22: Prokurator daselbst. 1508 Sept. 26: Dr. Wo! fg.
Rem kaiserl. Rat wird Bürger zu Ulm (Weyermann II 413). i5iiMai5:
Assessor a. Reichskammergericiu, präsentiert von Ö.-streich (Annotata;
Ludoil, Append. X 28); 1513 Jan. 18: factus ex assessore advocatus (I.e.
V 28). doch am Kammergericht in dieser Stellung nicht genannt. 1518:
Rat der St. Ulm von Haus (Weyermann). 1531 Jan. 29: Doctor Wolfg.
Rem der Erbarn Statt verordneter Bundesrichter petitioniert bei der
Erbarn Statt Reichsbottschaflften vmb zimliche Besserung seines Soldts
(Datt 1. c p. 455). — Er hinterliess .Responsa iuris'. Othmar Luscinius
dedicierte ihm s. Allegorias psalmorum 1523 (Veith, Bibl. Aug. IV 172 ff.).
3007. Rem, Wolfgangus (II)
33O1 33- 1546- nobilis d. Wolfgangus Rein prepositus libras octo Bononienses
quatttiordecim.
S. des vorigen u. der Ursula Rötengatter, geb. zu Worms 151 1 Fbr. 28.
1523: Augsburg. 1523 Jul. 27 Ingolstadt (,Wolftgangus Andreas Rem
Augustanus minorennis'; a. m.: Prepos. cathedr. eccl. Augustanae anno
1586), 1526: ppos. e. S. Mauricii August. (Khamm, Hier. Aug. Auct.
II 56). 1526 Dz. 20 Tübingen (.Wolffg. Andreas Rem ppos. S. Mauritii
Augustensis i fl.'i. 1529 Jan. 23: I U. Lic. Dolen ; 1530 Jun. 23: I. U. D.
Kembült — Repkow. 443
Bituiic. 1531: can. e. August.; später cellerarius, decanus, ppositus
(1580). — 1545 von K. Karl V zum Worniser Reichstag verordnet; von dort
nach Trient, von wo er 1547 zurückkehrt, f 1588 Aug. 31 (Khamm, Hier.
Aug. Auct. 1 617; V'eith, Bibl. Aug. IV 174 sqq.).
3008. Rembolt, Heinricus
339, 6. 1561. d. Heinricus Rembolt Augustanus libras duas.
3. S. des Joh. Rembolt, der 1538 unter die Geschlechter aufgenommen
war, u. der Barbara Lauginger (v. Stetten, Geschl. S. 238 f.). — 1556 Mai
Ingolstadt (.Heinrich Renbold patritius Augustanus ^l2 i\-')', 1561 Padua
(.Heinricus Rembolt Augustanus'). — 1585 Fbr. 18: vermählt m. Maria
Magdal. Rehlinger z. Augsburg (Hchztsbch., Münch. Hfb.). 1586: Gerichts-
herr; resign. 1605 (Langenmantel, Hist d. Regim. i. Augsb.).
3009. Rengers, Hesselus
236, z6. 1489. a d. Hesselo Rengers'--) Monasteriensis diocesis XIII Bolendinos. ^
■■■■) Friso (al. m).
[1501 Sept. 8: Albertus Rengers de Groningen in Rostock.]
3010. Rennenberg, Hermannus baro a
312, 29. 1536. a generoso domino Hermanne barone a Rennenburg I coronatum.
1549 Herm. baro de Rennenberg can. cathedr. e. Leod., ppos.
Zutphan. Scheint s. Propstei z. Zütphen 1559 resign. zu haben, da von
diesem Jahre ab ein anderer im Besitz dieser Pfründe erscheint (Heussen.,
Episc. Gron. p. 71). 1566 Apr. 9: ppos. S. Salvat. Ultraiect.; 1582 Mai i:
archidiac. Leodien (Aunal. h. V. f. d. NRhein 57, 332). War auch
ppos. S. Crucis Leod. f 1585 Jan. 28 (Hoynck IIP p. 208; Fahne, Köln.,
Jül. u. Bergische Geschl. S. 358).
301 1. Renner, Bertholdus
129, 44. 1367. d. Bertholdus Renner de Merseburg ddt XVI solides.
3012. Renner, Johannes
276, 17. 1513. a d. Johanne Renner VIII carlinos.
1489 Ingolstadt (,Joh. Renner ex Ingolstat nihil'). — 1519 Joannes
Renner Rö. Kays. Maj. Rat; gehört zu den für die Wahl Karls von
Spanien wirkenden habsburg. Agenten (Gud. C. d. IV 613). Auch später
unter d. Sekretären K. Karls V genannt (v. Seckendorf, Hist. Luth. I § 80
add. h.).
3013. Renner, Philippus
283, 29. 1518. a d. Philippo Renner unum floren. Renensem.
288, 35. 1522. a d. Philippo Renner iuris utriusque doctore (recedente) XXV
Bolendinos.
Könnte der spätere Bischof von Lavant Philipp Renner (1526
Nv. 5—1555 Apr. 5) sein (Garns).
3014. Renz, Christophorus
330, 18. 1545. d. Christophorus Kcnhzio Memingensis libras duas Bononienses
decem.
S. des Hans Renz zu Memmingen, der 1519 als Mitglied der Gesell
Schaft zum ,Gold. Löwen' erscheint iZs. f. Schw. und Neuburg III 54'
1537 Mai 19 Ingolstadt (.Christoph. Rentz Memming. der. August. 64'!
1548 Jun 23 — 1550 Mz 28 als Zeuge unter den Promotionsprotokollen i.
Ferrara genannt. 1550 Apr. 23: I. U. D. Ferrar. (.Chris'oph. Rentiu-;
Memming. fil. d. Joannis Rentii — studuit Bononie et Ferrarie'; Arch.
Not. Ferr.).
3015. Repkow, Johannes
197, 40. 1452. d. Johannes Repkow clericus Magdeburgensis [s. (iotfr. Langen].
1456 Apr. 29: Decr. Doctor Bonon. (,d. Johannes [can.de] Maden-
burgk de Saxonia subijt exam present. per d. Anton, de S. Petro, f. ab
444 Keppencr — Kctnitzcr.
omn. approb. n. d. et successive de consensu d. Johannis de Anania archid.
Bonon. ductor. habuit insignia doctoratus quae sibi ddt d. Anton, de S. Petro':
L. s. i. p. Ii. — 1461 erscheint er als Halberstädter Official: vertritt in
dieser Eigenschaft den Vater des verstorbenen Gottfried Lange [s. d ] gegen
den X'orgänger des letztern (Lischs Jahrbb. 24, 42; 53, 194).
3016. Reppener, Johannes
142, 48. 13S0. d. Johannes Repener Hyldensemensis dyoc.
1389 Aug. 5: Joh. Reppener, pleban. in Münstede Hildes, dioc.
(ÜB. Halberst. IV 315). 1401 Mz 7 Erfurt (Johannes Reppener X gr.').
1404 Mz 20: Joh. Reppener Rev. patris Dni Guntheri ep. Magd, vicar.
in spirit. eiusque curie officialis (ÜB. Höchst. Meiss. II 310). 1406
Sept. 26: Joh. R. officialis ep. Magdeb. (ÜB. Halberst. 466».
3017. Reseler, Theodericus
160, 18. 1407. d. Thydericus Reseler*) archidiaconus in Pathusen necnon scholasti-
cus Bremensis III libras.
*) nunc episcopus Tarbatensis in partibus Liuonie (al. m.).
1411 Jan. 24: Decretor. Doctor Bononien. (.Circumspectus et
egregius vir d. Theodoricus Reseler de Nortum de Alamania subiectus fnit
priuato examini doctorum et presentatus per egregios doctores d. Bernardi-
iium de Zanibecharijs et d. Josep de Testis. Oui iurauit . . et fuit ab omnibus
laudabiliter approbatus. Ob cuius reverentiam in ipsius licentiam ante
altare beati petri totum Coliegium se exibuit presentibus Patriarcis Archi-
episcopis Episcopis et alijs prelatis quam etiam infinitis nobillibus clericis
et laycis in vnam in eodem loco conuenientibus ad e.xaltationem et decus
prefati dni Theodorici'. — Fbr. 3: .Egregius vir d. Theodoricus prefatus
fuit publice doctoratus in ecclesia S. petri per manus dni Josep de Testis,
a quo insignia recepit suo nomine, vice et nomine dni Bernardini de
Zambecharijs. et d. Chilinus de Argile fecit sernionem archidiaconi . .':
Lib. secr. iur. pontif). — „Dass Theodericus Resler die hier angegebenen
Würden bekleidet habe, war bisher nicht bekannt. Man wusste von ihm
nur. dass ihn der P. Johann XXIII seinen Kämmerer (cubiculariusi nennt
und dass er Magister war (Liv. ÜB. IV No. 1937) . • . Von demselben
Pap*t wurde er vom 23. April 1413 zum Bischof von Dorpat ernannt, und
bekleidete er diese Würde bis zu seinem Tode, der gegen Mitte Mz 141 1
erfolgte" iSchwartz i. Mitt. Liv.-Esth.-Kurlds. XIV H. 4).
3018. Rethem, Albertus
186, 16. 1439. 3 venerabili d. Alberio de Retheim canonico Lubicensi XX solides
Bolonienses ad ulteriorem deliberacionem.
18-, 23. 1440. Albertus de Rethem ,procurator' (cf. 187, 25).
143 1: P. Eugen IV bewilligt Supplik, v. Albert, de Rethem der. Mind.
d, der früher mit par. e. in Rodneck Bri.x. d. v. P. Martin V provid.
worden war aber verzichtet hatte, um wiederholte Provision mit dieser
Kirche, non obst. provis. m. perpet. vicar. in e. colleg. Bardewicen.
Verd- d. (Repert. No. 301). 1431 Jul. 9 i. Rom a. d. Curie: Alb. de
Retheim der. Mind. d.. kais. u. päpstl. oft. Notar u. Schreiber des Audito-
riums (ÜB. liehst. Meiss. III 32). 1442 Jun. 16: Lic. i. Decr. Bonon'.
(,exaniin. f. in iure can. d. Albertus Rethem can. Lubic. et f. appr. n. d '
L. s. i. p. Ii. f 1467 Sept. 7 (,Hilarii papae. Hie peragatur memoria
venerabilis viri dni magistri Alberti Rethem canonici et cantoris eccl.
Lubicen, in decretis licentiati, archidiaconi Rostockcensis. qui obiit
anno dni 1467 7. die mens. Septembr. ... et est sepultus in medio ecclesie
prope ambonem versus baptisterium' — Necr. e. Lubic. in Lischs Jahrb.
21. 184).
3019. Retman, Heinricus
267, 18. 1506. a Heinrico Retman, familiäre (dnor. Ludolfi de Velthem et Valentini
de Tettleben) XVI Bolendinos.
3020. Retnitzer, Andreas
278, 6. 15 14. a d. Andrea Retnitzer*) I florenum.
*) qui Veronae fortiter pugnando obiit.
Reti^cnenberg — Rcuss de Plauen. 445
3021. Reuschenberg, Wilhelmus a
313, 43. 1537. a nobili Gwilhelnio a Kcusi-henbergk I florenum Renensem in auro.
320, 3. 1540. a d Gulielmo a Keischenberg quod procuratonim electioni vocatus
iuxta legem nostri sodalitii non interfuisset . . . mulcte nomine
VII libras et X Bononeno? accepimus.
S. des Johannes v. R. u. der Maria Spies zu Schweinheim (Eiflia
ill. II 2. S. 245). 1550 Wilhelm. Ruschenbergus Jur. Lic. consiliar. ducis
Juliac. et Cliv. (Mameran. Catal. p. 51); unterschrieb i. diesem Jahre die
Köln. Erblandsvereinigung. Vielleicht identisch mit 1577 — 80: Wilh.
V. Reuschenberg Herr z. Roschett, Erbmarschall des Fürstentums Limburg
lArch. Düsseldorf — Mitt.). Verm. m. Gertrud Stael v. Holstein: 3 Söhne,
6 Töchter (Eiflia 1. c).
3022. Reusner, Franciscus
269, 18. 1507. d, Franciscus Reusene Lembergensis Vratislavien. dioc. promisit
XXXV. Bolendinos, seil, medium ducatum.
Einer alten Löwenberger Familie entstammend, die viele Gelehrte
hervorgebracht hat. 1496 WS. Leipzig (,Francisc. Rewssner de Lemberg.'
al. m.: .pfarrer zcwr Schwej^dernitz anno 1529'); wurde daselbst 1499 bacc.
art., 1502 magister. Wird als Doctor theol. bezeichnet. 1505 empfing
er ein Altarlehen in seiner Vaterstadt, das er bis zu seinem
Tode behielt. Später r. e. in Sueidnitz, officialis et vicarius in
spiritualibus, can. e. Wratislav. (Hanke, de Siles. indig. erud. p. 206 sq.).
Wird auch als can. e. S. Crucis Wratisl. erwähnt (Heyne III 636). Die
Angaben älterer Schriftsteller über seine Hinneigung zu Luthers Recht-
fertigungslehre und seine Begünstigung der Reformation in seiner
Schweidnitzer Gemeinde werden von den katholischen Schriftstellern
bestritten (Soffner, G. d. R. i. Schles. S. 249). Errichtete .Stipendien für
seine Familie, f 1530 Aug. 20 (Epitaph im Dom zu Breslau: .Francisco
Reusnero, huius aedis canonico et parrocho Suidnicensi ac officiali vica-
rioque in spiritualibus generali, viro e.xperientia claro, executores posuert:
qui obiit anno dni M. D. XXX. Augusti XX die'). (Vgl. Hanke 1. c; Kund-
mann, Silesii in nummis 1738 u. Henel, Sil. tog. ms. Bresl. St. Bibl )
3023 Reuss de Plauen, Heinricus comes
215, 26. 1471. a magnifico et generoso comite d. Heinrico Rewss de Plawen
. domino in Cranichfelt et Groytz*) pro se et d. Nicoiao Kutzer
plebano in Schompach eius pedagogo I ducatimi Venetum.
*) postea factus prepositus Numburg. (a. m.).
2. S. Heinrich (X) des Wallfahrers (1449-1476) u. der Magd. v.Schwarzen-
berg, geb c. 1451 — 1465 WS. Erfurt (.d. Heinricus Russe de Flau dns
in Kranchfelt et in Groycz et ddt i flor. pro honore suo et unum bcdellis').
1469 SS.: Heinr. Reusz de Plawen dns in Cranchfelt et in Groytz: univers.
studii Erford. Rector. (e. Urk. aus s. Rektorat dd. 1469 Oct. 16 abgedr.
i. Jahresber. s. u.). 1474 Sept. 13: Decr. D. Bonon. (Sept. 9: ,disp. f c. d.
Henrico Reuss de plavvn dioc. Numb. ut possit subire e.K. in iure can.' —
Sept. 13: ,ex. f. predict. d. Henricus et appr. n. d., d. Antonius ddt insignia
et hie d. Heinricus est magnus nobilis et comes in eius patria': L. s. i. p. I).
Wird 1475 als Dompropst zu Naumburg genannt (Limmer III 755. 849;
Hopf hist. geneal. Atlas No. 130 lässt ihn diese Würde (unrichtigerweise 1
von 1469 — 76 bekleiden), aber Braun (Hist. dipl. Nachr. v. den Naumburg.
Dompröbsten), hat ihn nicht in die Reihe Dompröpste aufgenommen,
sondern bemerkt nur: ,Es findet sich zwar Spur, dass Heinrich Reuss
v. Plauen gleich anfänglich mit Hugo Foerstern über die Präpositur Streit
gehabt und ihn auf etliche Jahre davon verdrängt habe; allein in Ermangelung
ausführlicher Nachrichten vermag ich nicht etwas bestimmtes darüber bei-
zubringen'. — Näheres ist über den Genannten nicht zu ermitteln (vgl. d.
umständliche Abhandlung von Weissenborn ,Die Anfänge der Uinversität
Erfurt und ihr Rektor Heinrich Reuss von Plauen 1469' i. 54. Jahresber.
d.Voigtländ. Altertumsforsch. Ver. z. Hohenleuben S. 112 -147). — (Darf nicht
verwechselt werden mit s. gleichnamigen 1462 geborn. Bruder, der als
446 Heut - Kevcntlou-.
Dechant der Kolner Kirche, zugleich Domherr z. Mainz u. Propst zu St. Peter
daselbst 1530 Dz. 18 starb: Guden. C. d. Mog. II 845: joannis JI 240. 390;
Würdtwein, Subs. I 167).
3024. Reut, Peregrinus plebanus in
gl, 3. 1322. d. Ferei^rinus plebanus inReut Salzburg, dyoc. XXIIII solides.
81, 43. 1323. Peregrinus de Salzburga rect eccl. in Reut .procurator' (81, 37.
82, 4. II. 83, 35. 84, I 86.29)
I1334 Apr. 13: Piiigrimus decanus et iudex in spiritualibus Salz-
burgensis: R. ß. VII |
3025. Reuter, Johannes
137. 14. 1374. a d. Johanne de Salzburga rectore ecdesie Sancte Marie in Castuna
dioc. Salzburgensis pro contributione ad nationeni solidos XXII.
^39> 9 1376. Johannes Reuter de Salzeburga rector parroch. eccl. S. Marie in
Castuna .procurator' (cf. 137,33 '39, 9- 1431^3.^5- '44. 3- 45)-
143, 23. 1381. a d Rutingero de racione Layminger VIII libras et XVIII solidos
Bononienses.
144, 3. 1381 ad scribendum procuratorium contra Reuterum IUI solidos.
45. 1381. domino advocato in causa Laimingeri contra Ruterum duos florenos
ducatos.
1372 Hans Reuter als Seelsorger in Ho fga stein (Dürlinger, Pongau
S. 221). 1373 Sept. i: Hans Räuter, Pfarrer zu Hofgastein urkd.; es wird
hier genannt .Ortolf der Räuter purger ze Saltzpurg mein über vater'
iMilt. Salzb. Ldsk. 12, 1991. 1381 Sept. 3: Lic. i. Decr. Bonon. (.suppositus
f. priuato exaniini d. Johannes canon. Ratisponen. ... et f. legitime
approbatus': L. s i p. I ) 1387 Oct. Wien (.Johannes Rawter Lic. i. Decr.
can. e. Ratispon.'). 1388: honorabilis vir dns Johannes Rewtter, Licen-
tiatus in Decretis, protunc ipsius Rectoris vicegerens (Kink, G. d.
U. II 48; dort auch das von R herrührende Statut über die Rangordnung
der L'niversitätsangehörigen). 1390 Jan. 31: Decr. Doct. Bonon. (,f. publice
doctoratus i. eccl. S. Petri d. Johannes Ruther can. ratisponen et d. Guasper
fecit sermonem archidiaconi et tradidit sibi insignia et d. Jeremias de
Angellelis tenuit vicem prioris': L. s. i. p I). 1392 Dz. 21 erscheint er als
Domherr zu Trient u. bischöfl. Protonotar (Ferdin. III F. 39. 183).
1415 Nv. II als verstorben erwähnt (s Erbe, Martein Räwtter, Stadtrichter
zu Salzburg, vollzieht die von dem Erblasser beabsichtigte Stiftung der S.
Andreaskapelle {.Salzburg: Mitt. Salzb Ldsk. 7, 365f, vgl 13. 55I. ,Ve
fasste eine Abhandlung Super questiones de contractibus. welche als ein
der juristischen Fakultät abverlangtes Gutachten über die dem Heinrich
V. Langenstein vorgelegten Fragen entstanden zu sein scheint' (Stintzing,
Popul. Litt. S. 945: Aschbach, Gsch. Wien. Univ. S. 412).
3026. Reuter, Matheus
298, 21. 1530. a d. Matheo Reutter Bambergensi XX Bologninos.
298, 32. 1530. ad. Matheo Reutter, iuris utriusqueBononie promoto doctore,
in suo discessu XXX Bologninos.
1520 Mai 4 Wittenberg (Matheus Reuther Bamberg, civitatis'). 1530
Aug. 6: I. U. D. Bonon. (, Matheus qu. Joh. Reuter pabenberghen bamberg.
dioc. Alam. studens in iure civili': B. No. 2"). — 1541 Mathaeus Reutter
der Rechten Doctor. iürstl. bamberg. Kanzler (Nürnb. Bfb. 124. S. 84).
Mathias (I) Reuterus i. e. miles, I U. D., cancellarie administrator nomine
Wigandi ep. Bamberg. 1550 (Mameranus, Catal. p. 51).
3027. Reuting, Jacobus
100, 36. 1337. a d. Jacobo dicto Reuting de Argentina VIII solidos.
Vielleicht ein Angehöriger des bischöfl. Ministerialengeschlechts
von Rentingen in Strassburg (Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 270).
3028. Reventlow, Detlevus de
275, 20. 15 12. a d. Ditlevo de Reventlou dimidium ducatum.
^75i 35- 1513 Jan. d. Didevus de Reventlou ,testis'.
S. des Detlev v. R. zu Rixdorf. — 1501 Jul. i. Rostock (.Detleuus
Reuentlouw Sleswicensis'i; 1505 WS.: bacc. art. (ibid ). 1508 Oct. 18 i.
Kex — Rheidl. 447
Wittenberg (.Ditleuus Revenllow de plonow"). Schüler des Chph. Scheut 1
[s. d.]; wird von diesem (c. 1512) an Georg Sauermann, damals Rei<tor i.
Bologna, empfohlen (N. Mitt. a d. Geb. bist, antiq. Forsch. 1897 (XIXi
S. 436). 1524: der werdige hochgelerte herr Detlev Reventlouw Doctor
Praueste tom Rej'nebeke iMeyer, Schulwes. i. Hamb. S. 38. 162. 166;
vgl. a. Sillem, Ref. i. Hamb. S. 38. 162. 166). 1535: Bischof zu Lübeck,
t 1536 Mai 12. — Unter seiner Regierung wurde die Reformation im Bistum
durchgeführt (vgl. a. Melle, Nachrr. v. Lübeck S. 142; Ebeling II 588).
3029. Rex, Johannes
160, I. 1405. d. Johannes nomine Rex ,testis'.
160 14. 1407. Johannes Rex canonicus Wladisslavensis ,procurator'.
160, 29 1407. Johannes Rex de Prusia XVI solidos.
1409 Oct. 13 Wien (,Johannes Rex de Prussia 2 gr.'i. — 1419 WS.
Leipzig (,d. Johannes Rex canonicus Warmiensis'». — 1409 Aug. 25: mag.
Johannes Rex can. Wladislav. erhält ein Kanonikat in Ermland. f 1447
Oct. 25 (Cod. Warm. III No. 450; Scrr. Warm, i 221)
3030. Rhagius Aesticampianus, Johannes
a53, 19. 1499. ^ cl- Joanne de Sommerfeit Misn. dioc decem Bologninos.
Der bekannte Humanist Job. Rhagius (Rack) aus Sommerfeld (Aesti-
campianus) i. d. Lausitz. — Geb. 1457 (nicht 1460); 1491 Mai 19 i. Krakau
(.Johannes Johannis de Zomerfelth dioc. M\'sen. d. 4gr.'); — nicht zu ver-
wechseln mit dem dort gleichzeitig immatrikulierten Johannes Mathie de
Zomerfeld, Vt. eines Rhagius fälschlich zugeschriebenen Commentars zur
Grammatik des Petr. Helias); 1499 von Krakau nach Italien (Chph. ScheurI
[s. d.] erinnert Rh. 19 Jahre später an die i. Bologna geschlossene Freund-
schaft: Briefb. II 49); i. Rom vom Papst zum Dichter gekrönt, ca 1501
i. Basel. 1501 — 1505 i. Mainz als Professor der Rhetorik u. Ethik:
vorübergehender Besuch bei Dalberg i. Oppenheim, dessen Anerbietungen
er ausschlägt. 1506 Apr. 26 i. Frankfurt a. O. (,poeta et rhetor publicus'),
nimmt mit dem Epheukranze geschmückt an der Einweihung der Universität
teil. Verlässt 1507 Frankfurt, dessen scholastische Richtung ihm nicht
gefällt, und geht nach Leipzig (,d. Johannes esticampianus professor
rhetoricae artis & poeta laureatus'); 1511 October von der Universität rele-
giert wegen einer Rede, worin er den Lehrkörper lächerlich gemacht;
begiebt sich nach Rom, um a. d. Papst zu appellieren. In Freiburg i. B.
eine Zeitlang im Gefolge des Kaisers, der ihn gleichfalls mit dem Dichter-
lorbeer krönte (?). ca. 1512 i. Rom, wo er die theol. Doktorwürde
erringt. Die Untersuchung gegen die Universität Leipzig wird eingeleitet,
doch im Fbr. 1513 (nach dem Tode des P. Julius II) wieder aufgehoben.
1512 i. Sommer nach Paris, wo er Gritchisch lehrte. 1513 (Anfang d. J.)
i. Köln (über diesen Kölner Aufenthalt vgl. Krafft, Briefe S. 137). Von
Köln wegen seiner Vorlesungen über Plinius und Augustinus vertrieben,
ging er nach der Heimat zurück, begründete bei Kottbus anfang 1514 eine
, christliche und lateinische Schule', die aber wenig Erfolg hatte, und bald
darauf eine zweite in Freiberg (hier Wolfgang von Lüttichau [s. d.] sein
Schüler). 1517 Oct. 20 i. Wittenberg (.Johannes Rhagius Esticampianus
Rethor & Poeta Laureatus sacrarum litterarum Doctor primus-
que Plynianae eruditionis publicus et Ordinarius Professor Misn.
dioc.'); mit Luther und Melanchthon befreundet t i- Wittenberg 1520
Mai 31 (Epitaph bei Stier, Corpuscul. inscript. Viteberg. No. 76; auch i.
Ch. Manlius, Lusat. 1. VII; Hoftmann, SS. r. Lus. t. II 434 u. ö.) — vgl. a.
M. L. Marggraff, de Jo. Rhagio Aesticampiano (praes. Dan Fidlere» s. 1. 1703.
4"; Erhard 3, 287 f.; Hagen 1, 242; de Wette -Seidemann. Luih. Briefw. 6,
448. a. 3; Boecking, Opp. Hutt. suppl. 2, 293; Geiger i. A. D. B. i, 133 u.
besonders Bauch i. Arch. f. Litt. G. 12, 322—70. u. 13. i- 33
3031. Rheidt, Rupertus de
247, 18. 1495. a d. Ruperte de Revdt preposito Kranenbursensi Coloniensis diocesis
Bolendinos XXXII.
1508: Ropertus de Reyda ppos. eccl. Cranenburgen. (Düsseid.
Arch. Köln, S. Mauritius No. loö"»).
448
zu l<li<-iii — Klicinf<-Iilen.
3032. ZU Rhein, Heinricus de
108, 9. 1344- a d. Henrico de Reno Argcntin. dyocesis L solidos.
Das Geschlecht de Reno (zu Rhein) war im Sundgau begütert
(Schöpf lin, Als. ill. II 697; Kindler v. Knobloch, Alt. Adel i. OElsass S. 74).
— S. des Heinr. de R. u. der Clara de Laubgassen (Kindler v. K. S 75).
1327 Aug. i: Heinzelinus natus Heinrici dicti de Rine m. Kanonikat u.
Präb. a. S. Thome i. Strassburg provid. (G. L. Arch. Karlsr. —
Hdschr. 1170). Von 1353 — 1377 als custos e. S. Thome urkdl. (Schmidt,
S. Thomas p. 273. 380. 82). t 1378 Jul. 14 (,a d. M CCC LXXVllI. II id.
Jul. obiit Ileinr. de Reno cust. h. e.': Schneegans, S. Thomas S. 219).
3033- Rheinau, Bertholdus de
64, 29. 1312. d. Bertholdus de Rynnovve X solidos.
Bischöfl. Ministerialengeschlecht zu Strassburg, in welchem der Name
Berthold öfier erscheint iKindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 271).
3034. Rheinau, Johannes canonicus [de]
67, 12. 1314. [d. Johannes canonicus Rynowicensis et| d. Johannes consangui-
neus suus ac concanonicus dioc. Argentinensis XXIIII solidos
|cf. Joh. de Gertweiler].
Ein Johannes Bapst can. e. Rinowic. erscheint 1314 urkdl. (Strassb.
Bez. Arch. — G 4272*^; 1321 wird ein Joh. Kusoldi scol. e. Rinaug. et
preb. Arg. genannt lUB. Rappolfstein I 264, &{.).
3035. Rheinberg, Hermannus de
46, I. 1296 Hermannus de Rinberg VI solidos.
3036. Rheine, Gotscalcus de
loi, 29. 1338. a d. Gotscalco de Reinis canonico Monasteriensi XL solidos.
3037. Rheine, Wilhelmus de
142, 36. 1380. d. Wilhelmus de Rene canonicus Monasteriensis solidos XVI.
■j- 1424 Dz. 27 Wilhelmus de Rene, can. e. Monaster. (Necr. e. Mon.
i. St. Arch. Münster: Mitt,).
3038. Rheinegg, Otto de
90, 24. 1330. a d. Ottone de Rinegge X solidos.
94, 15. 1333. d. Otto de Rinegg.
Rheinegg oberhalb Bregenz. — 13.43 ^br. mag. Otto v. Rheinegg,
Domherr zu Konstanz, verzeichnet die dem Domkapitel gehörigen
Bücher und Schätze (Rcgg. ep. Const. 4649); 1343 Mz 9 u. 1344 Aug. 25
[vgl. d. Artik. ,Heinric de Diessenhofen'j. Seit 1344 auch ppos. e. Zurzach.
(vgl. über seine Thätigkeit in dieser Hinsicht: Iluber, Stift Zurzach I
S. 25 — 37. II 427). 1353 lul. i3--Aug. 27: Generalvikar des B.Johann
V.Konstanz (ÜB... S. Gallen III 621; ÜB. Fürstenberg VI 180 Index; G. L.
Arch. Karlsr. — Überling. Abt. LX); noch 1361 Jun. 15 (1. c. .Hochstift Basel'
No. 531). War an der Seite des Bischofs, als derselbe 1356 Jan. 21
während der Mahlzeit in s. Pfalz von den Verschwornen ermordet wurde
(Frbg. Diöz. Arch. III 105. VI 258. VIII 42). 1365 Mz 18 (.magister Otto de
Rinegg can. Constanciensis': L. a. e. Const. i. M. G. H. Necr, I 286. — Mz 20
,rev. in Chr. magister Otto de Rinegg can. et vicar. Const. prepos. h. e.':
L. a. e. Zurzac. 1. c).
3039. Rheineck, comes de
42, 22. 1294. d. de Rinecke (comes) XL solidos.
3040. Rheinfelden, Sebastianus Truchsess a
331, 18. 1547. nobilis d. Sebastianus Truchses a Reinfelden Suntganus libras
quattuor.
Ministerialen der Grafen v. Rheinfelden (Kindler v. Knobloch, Alt.
Adel i. OEls. S. 97; derselbe, Goldn. Buch S. 376 f.) — 1536 SS. Basel
(, Sebastianus Truchsess Bas. dioc.'). 1541 Nv. 11 Ingolstadt (,Sebast.
Truchsess a Reinfelden' i fl ). 1546 Mai 7 Padua (,Sebast. Truchsess a
Reinfelden Alsatius'). 1547 Dz. 22 Ferrara |Z. bei d. Doctorpromotion
Ribegerste — Richius. 44g
des Joach. Moller: Slechtbok S. 96), erscheint i. Ferrara zum letztenmal
1551 Jun. 30 (Not. Arch.). 1543 gedachte er nach Döle zu gehen. Sein
Lehrer Viglius Zuichemus riet ihm aber, bis zum Herbst in Ingolstadt zu
bleiben und sich dann nach Italien zu wenden: ,ut deinde plenius instructus
et tue vite modum ipse tenere sciens in Italiam ad Patauinam Bononien-
semque academiam proficiscare, ubi et loco celebriore et ad persequenda
studia multo commodiore cum lingua Italica ius plenius exactiusque discas
tibique maiorem aliquam existimationem compares' (dd. Nürnberg 1543
Jan. 9). 1554 Sept. i: D. Sebast. Truchsess v. Rheinfelden als Assessor
am Reichskammergericht i. Speyer, von Brandenburg präsentiert
(Ludolf, Append. X 65; Hertzog, Edels. Chron. VI 149); verlässt Speyer
1559 Apr. I (1. c). 1558 erscheinen Sebastian u. Hänmann die Truchsesse
V. Rheinfelden als Pfandherren der freien Grafschaft des Steins zu Rhein-
felden (G. L. Arch. Karlsr. , Höchst. Basel No. 503'j.
3041. Ribegerste, Balthasar
240, 1.1. 1491. a d. Balthasare Ribegerste de Thuondorff Maguntinensis dioc.
Bolendinos VI.
3042. Rybisch, Seufridus
333, 22. 1554. nobilis d. Seufridus Rybisch Silesius libras quattuor.
Geboren 1530 Sept. 30 i. Breslau. 1542 SS. i. Leipzig (.Siffridus
Ributzsch ex B. .'). 1553 Fbr. 19 Padua (.Syfridus Ribisch Siles.'). —
Kaiserlicher Rat unter Ferdinand I, Maximilian II und Rudolf II, des
kaiserl. Kammergerichts in Schlesien Assessor, f 1584 Aug. 17
(V. Sommersberg II 444; J. H. Cunradi Siles. tog. p. 253). — Bekannter
Archäolog. Noch bei seinen Lebzeiten erschienen: Monumenta clarorum
doctrina praecipue toto orbe terrarum virorum collecta passim et maximo
impendio cura et industria in aes incisa sumptu et studio nobilis viri
D. Sigeiridi Rj^bisch, opera vero Tobiae Fendt ciuis et pictoris Wratis-
laviensis i. Ausg. (VVratislaviae) 1574. 20.; 3. Ausg. 1589; spätere:
Amstelod. 1638; Traiecti ad Rh. 1671 etc.). ein Werk .nicht unbedeutend
durch treuen Fleiss und Originalität' (Savigny, Rö. Rechtsgesch. III 16 f.;
vgl. a. B. G. Struvius, thesaur. var. erud. p. 362 — 69; Freytag, Anal. litt,
p. 797). — Ein Brief des Sigfr. Rybisch a. Joach. Camerar. dd. 1558 i. d.
Münch. Hofbibl. (Coli. Camer. vol. 13, 71).
3043. Richard!, Matheus
271, 5. 1509. a d. Matheo Richardi medium florenum Renensem.
1496 Mz 24 Rostock (.Matheus Richerdes de Lubeke ddt II mr.');
1497 SS. bacc. art ; 1499 WS.: mag. art.
3044. Richard!, Theodericus
169, 10. 1417. a d. Theoderico Richardi de Hamborch X solidos.
3045. Richenbach, Wernherus de
58, 3. 1305. d. Wernherus de Richinbach XXIII solidos.
1286 Fbr. Wernerus de Richenbach sacerdos Fritzl. (Wyss, Hess.
ÜB. I No. 457). — ,Anno dni M. CCC. XXXiij ob. Wernherus de richen-
bach presbyter (et cantor). datur quidquid provenit de bonis in maden'.
(Necr. Fritzl. p. 14. 93).
3046. Richezheim, Nicolaus
171, 27. 1420. Nickolaus Richezheim (cf. Wilhelmus de Ba\-ern].
1424 Dz. 18: Leg. Lic. Bonon. (,ex. Nicolai de Alamania in iure
civ.': Lib. sap.); diese Notiz ist wohl auf Nie. Richezheim zu beziehen, da
ein anderer Nicolaus bis zum Jahre 1408 zurück nicht genannt wird.
3047. Richius, Bartolus
384, 46. 1555. d. Bartolus Richius Holtzmundensis philos. magister, qu. in Univer-
sitate Lipsicnsi rcctor, libras quattuor.
i544Leipzig: bacc. art. (.Bartolus Reich Holtzmindensis'); 1549: mag.
art. 1551 SS. fac. artium decanus (ad XIIIl. Cal. Mai. creatus). 1551 WS.
Diutsche Studenten in Bologn.i. 29
450 Richius — Ridler.
als Examinator (Phil. Mtr.); 1552 als Vicecancellarius; 1553 als Exami-
nator, in demselben Jahre auch als Rector; 1554 SS. als Claviger philos.
facult. ; 1554 WS. als Examinator und Executor i. d. Akten genannt
(s. a. Zarncke, Quell, p. 599. 8181. Merkwürdig ist die Notiz i. d. Jenaer
Matrikel 1552 (.Bartholus Richius Holtzmundanus"). — 1555 IX. Cal. Jan.
meldet er dem Camerarius von Bologna aus, er beabsichtige im April nach
Florenz zu reisen, um den Petr. V'ictorius aufzusuchen (Coli. Camer. X.
Münch. Hfb). 1555 SS. Leipzig: mag. Bartholdus Richius resign. locum
suum in communitate. 1557 Nv. 14: I. U. D. Bonon. (.Bartholus richius
mindensis SaxC: B. 4"). — 1558: Rat des Hz. Hi^inrich von Braunschweig-
Wolfenbüttel; wird auch von dessen Nachfolger, Hz. Julius, in dieser Stellung
bestätigt (1569). Diente dem Herzog noch von Haus aus, nachdem er .als
Dechant des Stifts S. Blasii in Braunschweig unter die Clerisi
gegangen' (!) (Krusch i. Zs. h. V. NSachs. 1894 S. 71). 1570 erscheint
Dr. Bartold Reiche, Dechant zu S. Blasien, in der kirchlichen X'isitations-
kommission (Havemann, Gsch. v. Br. Lüneb. II 398); 1572 wird ihm vom Hz.
seine Besoldung eingehalten, weil dieser ihn für die schwierige Haltung
der Stände verantwortlich machte (Krusch a. a. O.i. Ein Empfehlungs-
schreiben von ihm für David Pfeiffer [s. d.] an Petr. Victorius i. Epp. dar.
viror. ad Victorium I 117 ff. — Sein S. Heinr. Julius, der in Altorf studierte,
verunglückte 1588 i. Nürnberg (Coli. Camer.).
3048. Richius, Johannes
335, 28. 1556. d. Johannes Richius Annoverensis iuris utriusque doctor libras dua>.
1539 SS. Wittenberg (.Johannes Richius ab Hanofer' a. m.: I. U. D.
Consiliarius Erici Ducis). 1543 Sept. 11: mag. art. (Köstlin III 15). 1543 als
professor poetices nach Marburg (Matr.). 1546 nach Italien (Diilich,
Urbs e. acad. Marb. p. 116). 1552 Fbr. Padua (.Johannes Richius Saxo' —
al. m.: cancellar. Brunsvic. — sein Aufenthalt z. Padua auch aus der
Inschrift des Begräbnisplatzes der deutschen Nation zu ersehen: bei
L. Schrader p. 23''). 1554 Fbr. i: weilt als Gesandter des Grf Johannes
V. Hoya, Elekten von Osnabrück, in Rom, um die Confirmation ein-
zuholen (,Joannes Reich ex ducatu Brunsvicensi dioc. Hildes, qui in Urbem
a R!H2 postulato Osnaburgensi Comite de Hoya dno Johanne clarissimo
Imperii Principe ad Pontificem pro impetranda confirmatione legatus missus
est, in collegium Germanor. hoc celebre cooptatus, scutum eidem aureum I
solvit': Denkbuch der Anima in Rom p. 143; vgl. Stüve, Hochstift Osna-
brück II 173; Lossen, Briefe d. Masius S. 167. 68 297). Von Rom aus
C1555 Oct. 7) widmete er seinem Commilitonen, dem Strassburger Joh.
Schenkbecher, ein selbstverfasstes latein. Spottgedicht auf den Papst
(Str. Thom. Arch.). 1556 Jul. 27: I. U. D. Bonon. (.Johannes Richius
Saxo Alemannus': B 4II). Er kehrte jetzt nach Deutschland zurück, wurde
auf der Rückreise in Augsburg als französischer Spion verhaftet, im
November nach Innsbruck gebracht: „sein weiteres Schicksal ist nicht be-
kannt* (Stüve II 174). — Wir finden ihn 1565 als Mecklenburg. Rat in
Polen (Scbirrmacher I 651): gleichzeitig (1560. 68) wird er als braun-
schweig ischer Rat und Vizekanzler erwähnt (Arch. Hannover .Hildes-
heim' No. 2710. 2760); 1573 unterschreibt er für Hz. Erich von Braun-
schweig (Havemann, Gsch. v. Braunschw. Lüneb. 11 354 a). — Ein Brief von
Joh. Richius (Rom 1554 Oct.i a. Joach. Camerarius ( . . superioribus annis
cum in Gallia essem) über gelehrte Arbeiten i. Coli. Camer. XIV No. 19
(Münch. Hfb.); vgl. a Latinii Lucubr. I 36. 81. II 29). [Ein jüngerer Träger
dieses Namens, Joh. Richius Holtzmind. ist 1548 i. Lpz. eingeschrieben; 1550
Mz 15 daselbst bacc. art., 1551 Oct.: mag. art.].
3049. Ridler, Gabriel
263, 2. 1503. d. Gabriel Ridler de Augusta, parrochialis eccl. rector in Mittelberg
August, dioc. ddt XXV Bologninos.
Kein Augsburger, sondern ein Münchener (Hundt, Stammb. III 580 f;
Geiss, Beitrr. z. G. d. Patriziergeschlechts der R. i. OBajr. Arch. 5, 876".;
V. Hefner i. OBayr. Arch. 11, 102 ff".). 1496 Mz 11 Ingolstadt (.Gabriel
Ridler — Riedner. 451
Riedler Augustensis 6 gr.'j. — .Gabriel Ridler, Francisci Sohn, Doctor der
geistl. Rechten, ist Chorherr U. L. Fr. in München worden a. 1503,
presentatus ibi ad decanatum a. 1510, endtlichen a. 1517 Propst all-
dorten, auch Domherr zu Regensburg a. 1504. f 1524' (OBayr. Arch.
5, 112). Nach andrer Nachricht (1. c. 21, 37) besass er die genannte Propstei
V. 1516 — 1524 Jan. 5. Er war zugleich Propst der Kirche des h. Zeno
zu Isen (Geiss, G. d. Pf. S. Peter z München S. 4171. Unbekannt ist bisher
geblieben, dass Gabr. Ridler, can. Ratispon. i. Jahre 1507 als Lector am
Reichskammergericht in Regensburg thätig war (Annotataj. Erscheint
1514 (Dr. Gabriel Riedler vicary ze Regenspurg) als Rat des Hz. Wolf-
gang von Bayern (Vhdig. h. V. NBay. 26, 901.
3050. Ridler, Petrus
204, 34. 1460. a d. Petro Ridler can. Frising. I flor. Renensem.
105, 5. 27. 1461. Petrus Regeler can. Frising. .procurator."
1440 SS. Wien (.Petrus Ridler de Augusta')- 1461 Aug. 25: Decr.
Doctor Bonon. f,Aug. 21: disp. f c. d. Petro Ridler de Augusta; Aug. 25:
, Petrus Ridler . . exam. . . approb. . . et doctoratus': L. s. i. p. I). — i453-
can. e. Frisingensis; 1458: canon. capitularis. 1483: Petrus Ridler al.
Rigeler ppos. in Schliersee. 1471 Oct. 23: Petrus Ridler p. p. a. ppos.
Ardacensis, resign. 1477 Jul. 17 (Ell. h. V. NÖstr. XXVI. 136). Besass
auch ein beneficium in S. Leonhardskapelle i. Dom z. Freising. 1504 Fbr. 3
i. Anniversarienbuch ad a. 1476 auch genannt: Ardacensis ac Isnensis eccl.
ppos. (Münch. Hfbibl. c. g. No. 1718).
3051. Rydoch, Henricus dictus
49, 22. 1299. d. Henricus dictus Rydoch can. Monasteriensis IX solides.
3052. Riedesel, Johannes
263, I. 1503. d. Johannes Ridesel dyocesis Treuerensis.
Joh. Riedesel von Camberg, S. des hess. Rats und Amtmanns z. Dietz
und Camberg Heinr. R. u. d. Marg. v. Hattstein. 1500 Sept. Köln (,Joh.
Riedesel dioc. Mog. iur. ad leg. et solv.'). I. U. D. Bonon.; (auf ihn ist
wohl die Notiz über das Examen eines ,Joh. de Alamania' v. 29. Mai 1507
zu beziehen'?). 1508 i. Mainz, wo er a. d. Universität zu lehren scheint
(Scheurl |s. d.| nennt ihn und Forderer [s. d.] die bei weitem gelehrtesten
unter den Mainzer Juristen und empfiehlt ihre Berufung nach Wittenberg :
N. Mitt. a. d. Geb. hist. antiq. Forsch. 1897 (XIX) S. 408. 409). 1510 Oct. 14:
Joh. Riedesel I. U. D. Procurator a. Reichskammergericht (Annotata).
Vermählt sich 1511 mit Marg. Hynsberg und wird Bürger i. Frank-
furt a. M. Erscheint 1512 daselbst als Schiedsmann. 7 daselbst kinderlos
1515. Seine Witwe heir. 1516 d. Val. v. Sunthausen [3. d.] (Frankf St. Arch.
Fichard'sche Samml. No. 239). [Nicht zu verwechseln mit dem gleich-
namigen aus Luthers Briefw. bekannten kf. Kammersekretär z. Weimar (de
Wette; Spangenberg, Adelssp. II 56); oder mit dem gleichnamigen Amt-
mann z. (iermersheim. f 1541 (Biedermann, Rhön u. Werra tab. 122)].
3053. Riedlingen, Henricus de
36, 33. 1289. d. Henricus de Rudeligen VI solides.
1283 Heinr. de Rutlingen singer ze der Kapelle im kl. Marchthal
(Schmid. Pflzgrf. v. Tübingen S. 201). 1296 Fbr. 13— 1316 Mz 12: mag.
Heinr. de Rutlingen, Anwalt des Konstanzer Hofes (Regg. ep. Const.
No. 2972. 3717. 720).
3054. Riedner, Johannes
218, 9. 1473. a d. Johanne Riedner de Nidershaym VII solides.
225, 6. 1477. a d. Johanne Reidner Decretorum Dectore VII solides.
1477 Dz. 9: Decr. Doctor. Bonon. (Dz. 3 ,disp. f. c. d. Johanne
Riedner de Alamania Eystett. dioc' — Dz. 9 , examin. f. supradictus d.
Johannes ... et approb. n. d. et illico fuit doctoratus . . . cui Johannes de
Sala ddt insignia': L. s. i. p. I). — 1483 i. Ingolstadt (,Johannes Riedner
Altorfiensis artium et iuris pontificij Doctor, Orator et Poeta'). — Ein
29*
452 Ricdrer — Kinck.
Brief des Petr. Schott [s. d.]: Insigni iuris pontificij Doctori atque artis
humanitatis elegantissimo professori Johanni Riedner in Ingolstat (i. Petr.
Schotti Lucubr. f. XXXI.) (s. Joh. de Franconia].
3055. Riedrer, Johannes
-8, 40. 1320. d, Johannes dict. Riedrer August, dyoc. VIIl solidos.
Altbayrisches Geschlecht (Hundt. Stammbuch III 583; v. Statten S. 73).
1367 Oct. 6 Joh. Riederer can. e. Ratisbon. vicarius dni Epi. eccl.
August. (Mon. B. 33'', 412). 1370 (1. c. 4441: stiftet eine Messe im Dome
z. Augsburg. ■)• Oct. 31 (,Joh. Riedrer qu. vicarius epi.* — L. a. e. Aug. i.
M. G. H. Necr. I 70. cf. M. B. 35, 103. 184 u. Khamm I 593).
3056. Riedt, Johannes de
37, 28 1290. d. Johannes de Ride V solidos.
Schweizerisches Geschlecht. — 1280 Jun. 24: d. Johannes decanus
in Ride (Uß. Bern III 285).
3057. Riedt, Conradus de
93, 41. 1334. a d. Conrado de Reyt pro se et magistro suo XL solidos.
100, 45. 1338. d. Chonradus de Riet canonicus Constanciensis .procurator' (cf. loi,
6. 9. 13. 38).
Wohl aus dem Schweizerischen Geschlechte stammend.
3058. Riesenburg, Johannes de
II-, 41. 1348. a d. Johanne de Rj'senburg XV solidos.
1344 Apr. 2 Johannes de Resenburg plebanus et capellanus episc.
Pomezan. (Gramer, Pomes. Uß. No. 50). 1347 Nv. 23: Supplikation für
Johannes qu. Arnold! de Resinburg capellan. episcopi (Zs. h. V. Marien-
werder, Hft. 23. S. 58).
3059. Rietter a Bocksperg, Jacobus
330, 16. 1545. nobilis d. Jacobus Rietter a Bocksberg libras IV.
1541 Dz. 7 Ingolstadt (,Jacobus Rüedter a Bocksberg nobilis mino-
rennis i fl.'). ca. 1550 Rat des Bischofs von Augsburg (Mameranus,
Catal. totius aulae p. 51). 1554 in Rom, im Gefolge des Bischofs Otto
Truchsess v. Waldburg (Lib. Confr. p. 57).
3060. Rigell, Sebastianus
2'83, 33. 1518. a d. Sebastiano Rigell Viennensi medium ducatum.
1520 Mai 9: I. U. D. Ferrar. (.nobilis et doctiss. vir D. Sebastianus
Rigel ex Vienna in Austria artium et philosophie doctor ut asseruit qui
studuit in utroque iure Uiene et Bononie in Italia': Arch. not. Ferrara.
3061. Righeman, Nicolaus
141, 13. 1379. d. Nicolaus Righeman [cf. Herm. Webelyn].
145, 7. 1382. Nycolaus Rygheman clericus Caminensis diocesis ,procurator'.
1383 Fbr. ultim.: Lic. in Decretis Bonon. (.suppositus fuit privato
examini Nicolaus de Alamania . . et f. ab omnib. approb. uno tarnen excepto,
qui dixit de gratia approbo').
3062. Ricl«, Adrianus
^^3i 33- 1476. a d. Adriano Rick canonico eccl. Monasteriensis VII grosses
Bononienses minores.
3063. Rykelmus
60, 36. 1310. d. Rykelmus VII solidos.
3064. Ringenshaim, Andreas de
73, 36. 1317. d. Andreas de Ringenshaim VIII solidos.
3065. Rinck, Johannes
'^n^ 9- 1514- a d. Johanne Rinck I flor. Ren.
282, I. 1517. Johannes Rinck sindicus uniuersitatis ddt nacioni VI libras.
341, 29. 1517. nobilis et egregius d. Johannes Rinck utriusque uniuersitatis sindicus
et iuris pontificii doctor discedens dono dedit nacioni nostre libras
sex die X. Julii M°D°XVir.
Rj-nstetten — Röchling. 453
S. des Bürgermeisters Joh.R. zu Köln (ti5i6) u. d. Gertrud v. Bacharach.
1508 Köln (.lohannes Rvnck de Colonia eiusd. d. ad iur.'i. 1513: Mit-
gUed der Jurist. Fakuftät der Universität Köln (Krafft, Briefe S. 187;.
1517 Jul. 10: I. U. D. Bonon. (L. s. i. p. 11). 1538 Dz. 21: venerabilis et
egreg. vir. d. Joh. Rinckius Agrippinensis I. U. D.: rector univ. studii
Colon. — Vermählt mit Anna Bars gen. Olisleger (Fahne, Gsch. d. Köln.
Geschl. S. 361). Erasmus dedic. Joanni Rincke iurisprudentia celebri
seine Consultatio de hello Turcis inferendo. Bas. 1530.
3066. Rynstetten, Johannes de
128, 8. 1366. d. Johannes de Risteten Argentin. dyoc. Xu solides.
1374 Mz 18: magister Johannes de Rinstetten can. eccl. S. Thome
. Argent. (Tho. Arch. Lade IIi. Ebenso 1397 Jul. 21 (ibid. L.V). 1402 Sept. 7:
meister Johans von Rynstette der Official (ibid. L. XII). 1405 Sept. 22:
Johannes de Ry-nstette decanus eccl. S. Thome (L. XIIi: ebenso 1407
Nv. 29 (L. V.), 1408 Apr. 26 (L. IIIi, 1410 Jan. 7. Jul. 26 (L XII_ IIIi und
1414 Dz. 20. — t 1418 Jun. 20 (Epitaph: ,Anno Dni M. CCCC. XVIII. XII
cal. Julii obiit honorandus Magister Johannes de Rinstete decanus &
canonicus huius ecclesie'. — Schneegans, S. Thomas p. 222).
3067. Rinti, Bur. de
44, 29. 1295. d. Bur. de Rinti VI solides.
3068. Ritter, Johannes
261, 39. 1502. d. Johannes Ritter ex Aschenpurck dioc. Magunt. floren. medium.
1500 Apr. 8 i. Heidelberg (.Joannes Muller de Oschofienburg alias
dictus Ritter dioc. Magunt.'). 1501 "Nv.: bacc. art. (ibid.i; eine wichtige
Notiz, da wir daraus erfahren, dass die von Amrhein (Arch. UFrank. 32, 266)
als 2 verschiedene Personen aufgeführten Chorherrn (1491 Sept. 17 Johann
Ritter can. Aschaff. u. Joh. Muller can. Aschaff. 1500 Apr. 131 identisch
sind. 1509 Jul. 19: can. capitul. f 1529 Sept. 19 (Amrhein I. c).
3069. Ritzanski, Nicolaus
274, 5. 1511. [cf. Henricus de Rosenberg].
Vielleicht Nicolaus a Rj'czano in arce Horczowiczii, der 1542 sich bei
Nausea für ein übersandtes Werk und zugleich für die freundliche Aufnahme
bedankt, die sein Sohn Johannes in Prag bei ihm gefunden habe. (Epp.
Xauseae f. 341. cf 350. 362). 1549 1558. 1561. Nicolaus von Rican d. ä. auf
Horowic (Böhm. Ldtgsvhdlg. I 437. 496. II 571. 634. III 54. 72).
3070. Rixdorf, Godscalcus
182, 27. 1436. d. Godscalcus Ri.xdorp archidiaconus Sleswicensis.
183, 44. 1437. d. Godscalcus Rixstorp archidiaconus Sleswicensis ad meliorem
deliberacionem ddt solidos XII Bononinorum.
1428 Oct. 5 i. Rostock (.Ghoscalcus Rixdorp 24 sol.'). — 1439 Gods-
calcus Rixdorf ppos. e. Sleswic. et archidiaconus (Schröder, Gsch. u.
Beschr. d. St. Schlesw.). Zum letztenmal genannt 1462 (Mitt.).
3071. Roberti, Johannes
269, 26. 1507. Johannes Roberti pauperculus.
3072. Röchling, Wolfhardus de
73, 36. 1317. d. Wolfhardus de Röchling LXX solidos.
Gehörte ohne Zweifel zur Familie der Augsburger Rehlinger [s. d.]. —
1317 Fbr. 7: Grimoldus sen. der Rechlinger urk.: es siegelt: WolfFhard.
filius r. e. in Laugingen (v. Stetten, Geschl. i. urkdl. Anhang S. 384; Mon.B.
XXX 412) 1325 - 28 erscheint er als ppos. e. Intic. ^Resch, Aetas millen.
e. Intic i. Tiroli p. 194. 195: Geiss. S. Peter i. Münch. S. 4151. f 1350 (ibid.).
[Darf nicht verwechselt werden, wie dies von Resch u. Geiss geschehen, mit
e. altern Träger dieses Namens, mit Wolfhard. de Rehlingen Bertoldi
fil , der seit 1306 als can. e. Frising , seit 1308 bis zu s. Tode gleichfalls
als ppos. Intic, seit 1315 als archid. Intic. erscheint und 1322 verstorben
ist: Epitaph i. d. Michaelskapelle i. Dom z. Freising (Wolfhardus de Rohlingen
can., scolast., et ppos. ob. a. d. MCCCXXIIi: Münch. Hfb. C. g. No. 1718].
454 Kochow — Rodingen.
3073. Rochow, Johannes Zacharias a
339, 7. 1561. nobilis d. Joannes Zacharias a Rochou unum coronatum.
1557 Frankfurt a. O. (.Johannes Zacharias a Rochow). — S.Jacobs
V. Rochow, mit seinen Brüdern Hildebrand und Wittig ca. 1572 unter der
Mannschaft des Bistums Brandenburg genannt (Riedel A. IX 325). Seine
Tochter heiratet 1595 Nv. den Jochim Winterfeld (1. c. D. 156).
3074. Rodach, Johannes de
44, 13. 1195. d. Johannes de Rodech XX solides.
3075. Rode, Tilmannus de
60, 12. 1309. d. Tilmannus de Rode XVIII solides (cf. 61, 44).
Vielleicht aus der Göttinger Familie Rode (Havemann, G. Braunschw.
und Lüneb. I 446).
3076. Rodemachern, Jofridus de
44, 10. 1295. d. Jofridus de Rodemacro XKVI solidos.
Lothringisches Geschlecht. — 1301 Fbr. 20 Joffrid. de Rodemacro
can. e. Trever. ; auch 1308 Apr. 26 (Arch. Coblenz — Mitt.). 1308 Fbr. 20
Zofrid. de Rodemacra can. Trever., Bürge für EB. Balduin (Westdeutsche Zs.
XVI 84). 1310 Sept. 20: Domherr zu Trier und Pfarrer der Kirche z.
Viviers (Arch. Cobl. — Mitt.). 1309 Apr. 11 — 1330 Jan. 11: ppos. e. Trev.
(Hontheim II 100; Brovver et Masen ed. Stramberg p. 145. 150; Töpfer, ÜB.
Hunolstein I 156). 1330 Mai 8 als verstorben erwähnt.
3077. Roden, Bernhardus
97) I- 1335- d. Bernhardus dictus Roden de Osenbrügge V soHdos.
3078. Rödensheim, Johannes de
64, 37. 1312. d. Johannes de Rödensheim IUI solidos.
3079. Rodenstein, Johannes de
161, 41. 1408. Johannes Rodensteyn de Francvordia XXXIII Bologninos.
162, 20. 1408. Johannes Rodensteyn de Francfordia ,procurator'.
Rheinisches Geschlecht iFranck, Urkdl. Gesch. d. Herren v. Roden-
stein i. Arch. f hess. Gesch. XI 562 ff.|. — S. des Erkinger v. R. i. Odenwald
und der N. Echter v. Mespelbronn (Humbracht tab. 661. 1403 Paris: bacc.
art. (.determinavit d. Joh. Rodensthe3-n': Auctar. chartul. univ. Paris, p. 854);
1404: mag. art. (.lic. Joh. Rodensteyn, cuius bursa VIII solidos": 1. c. p. 899).
1405 WS. Heidelberg (,mag. Joh. Rodensteyn de Francfordia' i; 1406
Fbr. 18 i. Heidelberg: receptus ad facult. art. ut magister. 1410 Jun. 27:
Lic. Decr. Bonon. ,d. Joh. Rodosteyn de Alam. suppos. f. priv. ex. et f.
excepto uno ab omn. approb.': L. s. i. p. I) — 1398: can. e. Mog., 1425:
ppos. e. Fritzlar.; 1426: ppos. SS. Petri et Alex. Aschaff. f 1447
(Humbracht; Joannis II 243. 391. I 739a: Guden. C. d. M. I 336; derselbe
Rer. Mog. 11391; Würdtwein, Subs. XIII 90; Series ppos. Fritzlar.!. [Wohl
identisch mit Joh. Rodenstein 1431 r. par. eccl. in Ertal Herbip. d., can.
S. Crucis in Hunefelt Herbip. d.: Repert. No. 503. 1572].
3080. Rodichin, Johannes
187, 40. 1440. a magistro Johane Rodichin canonico ecclesie beate Marie Moguntin.
I flor. Renensem.
1431 Mz 11: P. Eugen IV prov. Joh. Rodichin mit can. und preb.
S. Cuniberti Col. (Repert. No. 27). 1439 Jul. i: Joh. Rodichin a. d. päpst-
lichen Curie (Höhlbaum, Mitt. VII 40; ,Joh. Rodechin de Moguntia': Lib.
Confr. 92. 236).
3081. Rodingen, Heinricus rect. eccl. in
158, 18. 1402. a d. Heinrico Rodingen I libram.
[158, aa. 23. 1403. d. Henricus Henrici de Rodingen rector parrochiahs ecciesie in
Rodingen Coloniensis diocesis dedit unam libram.
1398 Köln (,He3-nricus pastor in Rodyngen Colon, d. art.').
Rodis — Roethoese. 455
3082. Rodis, Simon de
240, 35. 1491. a d. Simone de Rodis Magdeburg, dioc. Boiendin. XV.
1485 Leipzig (Magdeb. Geschbll. 24, 189a. cf. 5, 366).
3083. Roesch, Petrus
193, 3. 1446. a d. Petro Roesch de Austria Pataviensis dioc. solidos X.
193, 17. 1447. d. Petrus Roensch de Austria ,prorurator' (193, 19. ai. 13. 15. 31.
45; 194, 44)-
1448—49: ad lectur. Decreti ordin. . . . D. Petrus de Austria (Dallari,
Rotuli p. 17). [Ein Peter der Roesch erscheint 1440 Fbr. 2 als Landrichter
zu Mauerkirchen i. Jnn viertel (Oberbayr. Arch. 28, 58)].
3084. Roesch, Ulricus
230, 15. 1482. a Ülrico Rosth de WiUa Thurgoie et Johanne Rudolfi Schenckli
unum florenum Rinensem.
Ulrich Rösch von Wyl (i. Thurgau, Residenz des Abtes von St. Gallen)
war einer der Söhne des Abtes Ulrich Roesch von St. Gallen (aus Wangen
i. Allgäu: 1463—91), die auf Stiftskosten 1482 — 93 in Italien studierten
(V. Arx, Gsch. v. St. Gall. II 433). (Ein Hans Ulrich Roesch — derselbe? —
ist 1516 Pfarrer in Hagenweil. vgl. Thurgau. Beitrr. Heft IV 195].
3085. Roesgen, Johannes
238, 32. 1490. a d. Johanne Roesgen Duysberch de Colonia XV Bolendinos.
3086. Roeskild, Johannes de
41, 33. 1293. d. Johannes canonicus Rolkindensis de Dacia XI solidos.
2087. Roet, Wilhelmus
245, 36. 1493. a d. Wilhelmo Roet plebano in Heusteten VI grossos.
1494 Sept. 20: Decr. D. Bonon. (Sept. 17: ,disp. f. c. d. Wilielmo
Rote de Ulma Const. d.'; Sept. 20: ,ex. et approb. f. d. Wilielmus Rott de
Ulma Const. d., Insignia autem habuit a Joh. de Sala': L. s. i. p. I).
3088. Roetel, Johannes
170, 39. 1419. a d. Johanne Roetel--') preposito in Solio duos florenos Renenses,
valuerunt libras tres Bolendinos II.
172, 2. 1421. Johannes Rotel prepositus Soliensis et canonicus Frisingensis
.procurator' (172, 42).
■■■) episcopus . . . (a. m.).
1422 Jan. 5: Decr. D. Bonon. (1421 Dz. 18: ,d. Joh. Rottel ppos.
Sollen, suppos. f. ex., extitit ab omn. appr.-: L. s. i. p. I. [Joh. Rotel de
Salina ppos. Sollen. Salgeburg. d.: Lib. ex.|. 1423 Jan. 5: ,d. ppos. Sollen,
recepit publicam in S. Petro . . . d. Bernardin. de Zambechariis ddt insignia
nomine suo et meo sc. Joh. Andree de Caldarinis' : L. s, i. p. I). — Joh. Roetel
aus Hallein »daher Joh. de Salina), Propst zu Maria-Saal i. Kärnthen,
Schulherr i. Brixen (1431) und Pfarrer zu S. Lorenz i. Mürzthal,
litter. apost. abbreviator wird 1444 Jan. 4 vom Domkapitel z. Bischof
von Brixen gewählt und am 15 Juli desselben Jahres vom Basler Konzil
bestätigt, doch erst 1448, nachdem er die BestätigLing bei P. Xicolaus V
nachgesucht hatte, vom Kaiser und vom EB. von Salzburg anerkannt,
t 1450 Fbr. 28 (Sinnacher VI 286 ff. 318; Münch. Hfbibl. C. g. 1718: Reper-
torium No. 548. 789. 1777 2123; Epitaph bei Resch f. 8.). Er hinterliess
handschriftlich 3 Reden (Hof bibliothek zu Brixen), worunter s. Rede, ge-
halten bei Erlangung der Doktorwürde in Bologna.
3089. Roethoese, Leonardus
190, 8. 1443. a d. Leonardo Jurhoel de Prussia unum florenum Renensem in auro.
iqi, 29. 1445. d. Leonardus Roethoese ,procurator' (cf. 191, 36 37).
192, 4. 1445. propter recessum a Bononia dni Leonhardi procuratoris predicti . . .
, Jurhoel' unzweifelhaft Lesefehler für , Roethoese'. — 1448 Sept. 17:
Decr.Doctor Bonon. (Sept. 13 .Leonardus qu. Nicholaj de Jdanchim de
pursia obiinuit admissionem'. Sept. 17: ,exam. et approb'. [et doctoratus]:
456 Rogettelen — Köln-,
L. s. i. p. I). Nach dieser Notiz stammt R. aus Danzig, vväiirend ihn Voigt
(Gsch. Marienburgs S. 385) in Elbing geboren sein lässt. Er ist 1426 oder
1427 in der Altstadt Elbing bei Caspar Linke, dem spätem Bischof von
Pomesanien, in die Schule gegangen und wird in den Jahren 1440 u. 144-j
als Sekretär d es Ordensmeisters von Livland bezeichnet (Liv. Uß. IX.
No. 660. 831). Erscheint 1450 Apr. 20 als Doctor Leonhard Rat des
Hochmeisters (Toeppen, Siändetag. Pr. III 1591: 1451 Gesandter des
Ordens in Rom (Napiersky, Ind. 1845. 74- T^)- Er hatte auch in Perugia
studiert, wie eine Notiz in einem von seiner Hand herrührenden Codex
(z. Z. i. Greifswald) meldet (Joh. Petrucii dicta de pactis et usuris 1. VI decr.
conscripta ex recollectis venerabilis viri d. et mgri Leonard! Roethasse
Pruteni decr. doctor., quas ipse manu propria scripsit super II. III. IV codicis
in studio Perusino [verbessert aus Paduano): Pyl, Rubenowbibl. S. 53;
Perlbach i. CBl. Bibl.wes. XI 158). — War verheiratet; 7 i. Reval (Pyl I.e.;
vgl. Schwartz i. Mitt. Liv.- Esth.- Kurlds. XIV. H. IV; Perlbach, Pruss.
scholast. I 1381.
3090. Rogettelen, Nicolaus de
131, 10. 1368. d. Nicolaus de Rogettelen can. Warmiensis XX solides.
1348 Apr. I Wormditt: Katharina relicta Sanderi de Rogetlen cum
filio suo Nicoiao (Ermid Uß. II 112). 1377 Mz 13: P. Gregor XI überträgt
dem Nicolaus Rugettel can. Warmien. die Pfarre in Wormditt
(, . . . predictum Nicolaum, qui ut asseritur, in iure canonico longo tempore
studuit et de militari genere procreatus existit; . .: 1. c. II. Nchtrg. p. 23).
1387 zum letztenmal genannt (I. c).
3091. Roggenbach, Georgius
313, 41 a d. Georgio Rockenpach Bambergensi XXXV Bologninos.
Aus patrizischer Familie, gb. 1517 z. Bamberg. 1536 Sept. 23 Ingol-
stadt (.Georgius Rockenpach Bamberg, der.' 64 .j'). I. U. D. 1544 Con-
sulent d. St. Nürnberg (Ber h. V. Bamberg X. 29). 1558 Jörg Rockhen-
bach der Rechten Doctor Nürnbcrgisjher Diener u. Advokat (Nürnbg.
Briefb. 162 S. 87); ebenso 1559 (Germ. Mus. No. 1832. f. 72''). 1564: Mit-
glied, zugleich mit Val. Koetzler [s. d.], jener Kommission, welche die
4. Redaktion des Nürnberger Stadtrechts z. Abschluss bringen sollte
(Stintzing I 5421 1567 Jun. 9 vertritt Dr. Ge. Rockenbach auf dem fränkischen
Kreistag d. Grfschft. Rieneck tC. F. Jung, Miscell. IV= 153t. War auch kf.
Mainzisch er Rat v. Haus aus (Ber. h. V.). — Vermählt 1546 Dz. 9 mit
Anna Seufridin (Ehebuch v. S. Lorenz i. Nürnbg.), f 1581 (oder 1591)
Aug. 20 (Ber. h. V.). Zwei Bildnisse von ihm v. 1554 u. 1567 (beschrieb,
i. Ber. h. V. ; vgl. Will, Münzbelustig. II 265). 5 Briefe v. Ge. Roggenbach
(Nürnbg. 1563—73) i. d. Coli. Camer. Bd. XI (Münch. Hfb.).
3092. Rogiten, Arnoldus de
i37i /• 1374- a d. Arnolde de Rogiten canonico eccl. Warmiensis ac rectore
parrochialis eccl. in Barthenstein licentiato in iure canonico pro
augmento redituum dicte parrochie solidoi; XIII (cf. 394, ^.).
i37i 39- 1375. Arnoldus de Ragiten can. eccl. Varmiensis et rector parrochialis
ecclesie in Barthenstein licentiatus in iure canonico ,procurator'
(cf. 140, 9).
1371 Jan. 28; Gregorius episc. etc. Dilecto filio Arnoldo nato qu.
Guntheri de Rogiten canonico Warmiensi, magistro in artibus salutem
(confert ipsi ex utroque parente nobilis generis militaris procreato et qui
per quattuor annos et ultra in iure canonico studuit, canonicatum
in dicta ecclesia: nach Theiner Mon. bist. Polon. I 671 in ErmId. Uß. II 449)-
3093. Rohr, Bernhardus
225, 40 1478. a d. Bernardo Ror de Marchia Brandenburgensi XII solidos.
217, 29. 1480. d. Bernardus Ror de Marchia Brandenborgensi Havelbergensis dioc.
,procurator'.
228, 27. 1480. a d. Bernerhardo Ror ILTI grosses Bonon. (ad emendum calicem).
229, 35. 1482. d Bernhardus Ror , lentis'.
Rohrbach — Rolle. 457
1482 Dz. 12: Leg. Doct. Bonon. f.Bernardus de Alamania': L. s.
i. c. I). — 1485 Fbr. 6 urkd. Bernardus Roer im werltliken rechte dockter
selighen Junghe Bernd Roers naiaten son mit seinen Brüdern Curd, Alreth
und Dietrich (Riedel A I 5001. — Im Besitz vieler geistl Pfründen, welche
er bei seinem Eintritt in den Johanniterorden (1490) resignierte (Clempin,
dipl. Beitr. S. 7 f.i; s. Propstei Colberg erst 1491 (Wachsen, Hist. dipl.
Gsch. d. Altstadt Colberg S. 1901. Seit 1492 Jul. i erscheint er als Comthur
der Johanniter zu Wildenbruch i. d. Mark, 1499 Mz 8 auch als Land-
vogt in der Neumark (Riedel B. V 478; A. XIX 421). 1490 Oct. 20; 1492
Jul. I und 1493 Mz 28 wird er unter den Räten des Hz. Boguslaff von
Pommern genannt (1. c. C. II 362: R. V478. 488). (Vgl. a. Pyl, Gsch. d.
Gfswald. Kirch S. 963; Kantzow, hrsg. v. Kosegarten II 214; Riemann, Gsch.
Kolbergs II 115: Friedeborn, Beschrbg. Stettins I; Steinbrück, G. d. pomm.
Klöster S. 97 ff.)
3094. Rohrbach, Eberhardus de
73, 12. 1317. d. Eberhardus de Rorbach IUI libras.
1324 Mz 21 Hermann der alte von Rorbach, Ritter, s. Frau Luigart
V. Brisingen u. s. Sohn Eberhart, Kirchherr zu Hurnloh (Regg. Boic. VI).
1325 Jan. 12 Hermann v. R. giebt mit Einwilligung des Eberhard v. R.,
Kirchherrn zu Erringen, den Kirchensatz zu Obergermaringen, Liupolt
dem dentaler [s. d ]. Schulmeister zu S. Moritz i. Augsburg zu rechtem
Eigen (1. c ). 1333 Eberhardus de Rorbach can. e. August. (M. B. XXXIII-'
331. 1346 decanus (Khamm I 545. 5751. — Vielleicht identisch mit diesem
ist Ebirhardus de Rorbach can. e. Aschaffenburg. 1356 Mai 28. Letzterer
t 1357 Sept. 13 (^Amrhein, Arch. UFrank 32, 171).
3095. Rohrbach, Georgius Christophorus a
329, 2. 1561. nobilis d. Georgius Christophorus a Rorbach Bavarus libras dua^.
S. des Leopold v. R. u. der N. v. Raindorff (Preu, ms. Mü. Hfb.). —
1554 Mai 23 Ingolstadt (.Georg. Christophorus Rorbeck nobilis ex Hoi-
dorf'). 1563 Padua (.Georg. Christoph. Rorbeck Bauarus'. — al. m.: Ducis
Bauarie Straubinge Consiliariusj. Erscheint 1579 als hrzgl. ba3'rischer
Rat zu Straubing; bewarb sich um die Anwartschaft auf das noch nicht
erledigte Pflegeamt München, doch wurde ihm der Bescheid: .gedenken
I. F. G. ire ämbter, die nit erledigt sein, niemand vor entlicher erledigung
zu verlassen noch expektanzen zu geben-; er solle im Fall der Erledigung
sein Gesuch erneuern (Rosentbal S. 553 a. 5.I. — Vermählt mit Walburg
V. Schellenberg a' 1576. ,1589 den 3. Martii starb Georg Christoph
v. Rorbach zu Hofdorff, Greulsperg und Menkofen, Rat zu Straubing-
(Epit. i. d. Karmeliterkirche z. Straubing: Preu 1. c).
3096. Rohrbach, Hermannus de
73, 10. 1317. d. Hermannus de Rorbach pro se et magistro suo d. . . . XL solidos.
Hermannuä de Rorbach can. e. August. 1333 (Mantissa f. 23; Khamm
I 575'- [I^'i Hermannus de Rorbach iun. 1324 Jan. i i. Augsburg: Mon. Boic.
33,474. 530]. 1342 Apr. 4: Herrn, v. R. Chorherr z. Augsburg (Regg. B. VII|.
3097. Rohrbach, Christophorus de
2-2, 29. 15 10. a d. Christophoro Rorbach canonico Pataviensi dimidium ducatum.
3098. Rolle, Johannes
50, 37. 1300. d. Johannes Rolle IUI venetos.
.Rolle ein nicht seltener Familien- resp. Beiname in Meissen u.
Schlesien i. MA. Als Beiname besonders für eine Linie des Geschlechtes
von Glaubitz in der Grafschaft Glatz bekannt (Zs. Schles. G. 15.223; Glatzei
Gsch. quell. I 41 f.). — Johannes Rollo, Pfarrer von Neisse 1313 Apr. 11
(Schles. Regg. 3350 u. 3337a). Von 1316 bis (urkdl ) 1330 Jan. 11 erscheint
dann unser Johannes Rollo als Pfarrer von Frankenstein' (Pfoten-
hauer i. Zs. f. Schi. G. 28, 437a.: vgl. Kopietz. K. G. des Fürstent. Münsterberg
S. 18 ff.: Heyne I 927).
458 Romanus — Ronnegan«
3099. Romanus, Ludovicus
338, 16. 1560. d. Ludovicus Romanus Bavarus libras duas.
1552 Dz. 14 Ingolstadt (.Ludovicus Romanus Monacensis stipendiariu
Principis nihil' 1. 1560 Dz. 6: 1. U. D. Bonon. (.Ludovicus Romanus Germanu-,
B. No. 4"). — 1579 Oct. 10 bis 1586: Ludwig Römer, Kanzler des Hoch-
stifts Freising (OBayr. Arch. 21, 581. 1582 — 1588 Aug. 8 war er zugleici
Pfleger i. Massenhausen (I.e. 26,87).
3100. Römer, Albertus
331, 12. 1547. d. Albertus Romer Xorinbergensis libras duas.
,Die Römer haben ihre abkunfft zu Zwickau u. Martin Römer [der
folgende?! ist Ilaubtmann allda gewest'. — Albrecht Römer, S. des Georg R.
und der Magdalena Welser, gb. zu Nürnberg 1527 Fbr. 11. ■]• 1564 OcL
(ms. No. 1837. t. III. 136: Germ. Mus.).
3101. Römer, Martinus
247, 31. 1495. 3 d. Martino Romer ex Zwickavia [s. Job. de Kunnowitz].
1470: K. Friedr. lU giebt der sächs. Familie Römer e. Adelsbrief
(abgedr. bei v Beust, Beitrr. z. sächs. Gsch. I St. S. 21 f.). — Martin Römer
zu L'ntersteinpleisse, jüngster S. Nicol. Römers, Ratsherrn zu Zwickau
cj- 1493). u. der Kathar. Wermanns z. Zwickau (ii5o6). 1493 WS. Leipzig
(, Martinus Romer de Czvikavia'i. Vermählt mit Anna Strudel, des Bürger-
meisters Lucas Str. zu Zwickau T. Er hatte aus dem väterlichen Erbe das
Gut L'ntersteinpleisse erhalten, das seine Nachkommen noch heute i. Besitz
haben, f 1518 Apr. 28, liegt mit s. Gattin (t 1516) i. d. Marienkirche zu
Zwickau begraben (,Zur Gsch. d. Familie v. Römer i. Sachsen' i. Viertelj.
.Herold' XVI 380.).
3102. Rommersheim, Cunradus de
46, 22. 1296. d. Cunradus de Romirshem X solidos.
[48, 24. 1298 d. Chunradus de Remershem X solidos.]
Vielleicht an Rumersheim i. UElsass zu denken. Es gab mehrere
Adelsgeschlechter dieses Namens. 1303 bürgt Conradus dict. de Gugen-
heim de Romersheim f. d. Kinder qu. Johannis militis de Rumersheim
iKindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 296).
3103. [Rondo], Johannes plebanus in
128, 16. 1366. d. Johannes plebanus in Rondo XII solide-.
3104. Ronnegarve, Gerwinus
202, 32. I4^8. honorabilis d. Gerwinus Rennegame de Sundis iurauit et soluit
XII solidos
203, 29. 1459 d. Gherwinus Rennegarne clericus dioc. Swerinensis scholaris
universitatis Bononie .procurator (cf. 203, 19. 3Q).
S. des Stralsunder Ratsherrn Brand Ronnegarve (Wappen: auf-
rechtstehende Garbe 1 aus dessen i. Ehe mit Gertrud Blome, \'erwandter
von H. Rubenow und von diesem erzogen (Pyl, Grfsvv. Kirch. S. 884). 1450
Sept. 3 Rostock (.Gherwinus Ronnegarue II ms.'). 1457 Jan. Greifswald:
bacc. i. leg. (.Geruinus ronnegarue de Zundis': Annal. univ. b. Kosegarten
II 1611: in demselben Jahre: can. e. S. Nicolai Gr\'peswald. Dass er
in Bologna studiert und dort den Grad eines Lic. i. Leg. empfangen, war
bisher unbekannt (1460 Jun. 4: ,d. Gerbinus de Alamania . . . subiectus f.
priuato examini in iure ciuili . . . laudabiliter approbatus' : L. s. i c. I): ohne
Zweifel hat er auch in Bologna den Doctorhut empfangen (die Notiz ist
mir in den Promotionsakten nicht begegnet». Unrichtig ist demnach die
Notiz Kosegartens (S. 961, Ronnegarve sei als erster in Greifswald zum
Doctor Legum ernannt worden. — Noch im J. 1460 wird G. R. Legum
Doctor in Greiiswald als Lector Ordinarius in legibus angestellt (Koseg.
II 1781. 1465 führte G. R. Legum Doctor Decretor. baccal. das Rektorat,
ebenso 1470 (1. c. II 183). 1472 war er an der Errichtung der schola
iuristarum apud S. Nicolaum beteiligt (II 1851. Rubenows Wittwe vermachte
ihm 1492 ihr Haus auf Lebenszeit (das seinige hatte er 1484 verkauft),
ca. 1500 erscheint er als Archidiakonus zu Tribbsees, auch diente er
Rormos - Rosenberg. 459
als Bevollmächtigter der Stadt Stralsund in einzelnen Geschäften (I 97a. 58;
Brandenburg, Gsch. d. Magistr. der Stadt Stralsund S. 48). t ca. 1504, denn
in diesem Jahre präsentieren Rektor und Senat zu Greifswald den Petr. Rust
auf die durch den Tod des Gerwinus R. erledigte Vikarie in Villa Baggen-
dorp (Papist. RIekl. S. 2715). Eine Vikarie in e. B. Marie Gripeswald hatte er
schon 1491 resigniert (Clempin, Beitrr. No. 430; Kantzow's Pomerania II 285 f ).
3105. Rormos, Arnoldus de
60, 6. 1309. d. Arnoldus de Rormos XXX solidos.
61, 15. 1310. d. Arnoldus de Rormos, socius d. comitis (Lud. de Strazberc)
VIT solidos & VI denarios.
ca. 1306: Arnold, v. Rormos, Kirchherr zu Gailingen (Regg.
Bisch. V. Konst. II 58). — 1323 Mz 6 her Arnold von Rormos tumherre
ze Solotren (ÜB. Bern V 326). 1328 Oct. 13: Arnoldus de Rormos r. e.
in Gailingen, cui due capelle in Randegg et Gottendingen site tamquam
filiae sunt annexae. — Sein Jahrtag d. 21. April (,her Arnolden von Rormos
thumherr zuo Solotren' — Necr. Fraubrunn, i. M. G. H. Necr. I 410).
3106. Rorschach, Eglolfus de
59, 34. 1309. d. Eglolfus de Roschach XXXVI solidos.
Thurgauer Geschlecht (Pupikofer I 448). — S. des Ritters Rudolf v. R.
(Freib. Diöc. Arch. II 72). Sein Rechtshandel mit Heinr. v. Gruenenberg
[s. d.] 1312 Jan. 27 (ibid ) 1320 Dz. 30: her Eglof von Roschach Kilher
ze Hagunwil (ÜB. St. Gall III 430). 1324 Dz. 8: her Egiolf von Roschach
Kilcherre (ibid. III 4501.
3107. Rosa, Arnoldus
49, 9. lagg. d. Arnoldus Rosa de Lubeke X solidos.
3108. Rosburch, Johannes
282, 27. 1517. a d. Joanne. Rosburch Coloniensi medium ducatum.
[Ein Johannes Rosbach (!j de Colonia 1518 i. d. Kölner Matr.] Johannes
Rosburch 1533 — 35 Schöffe in Köln (K. Arch. Dttsseld.).
3109. Rosenau, Lucas a
293, II. 1526. d. Lucas a Rosenaw dioc. Mogunt. ddt florenum aureum.
S. des Sigm. v. Rosenau u. der Barbara v. Herbilstadt (Salver S. 393).
Seit 1520 can. e. Mogunt. (Joann. II 247. 392). 1521 Leipzig (.Lucas
a Rosenaw can. Mogunt.', mit Valentin a R.i. 1524 Mai 4 Frei bürg (,Luca3
de Rosenow can. Mog.'). 1530 Mz26: can. eccl. Herbipolen. (Salver 1. c).
7 1531 Nv. 30 (Epitaph i. Dom z. Mainz; ,Lucas a Rosenau Moguntinae,
Wormatiensis et Herbipolen. ecclesiar. canonicus obiit prid. cal. Decembr.
MD. XXXI.' — Guden. C. d! M. II 865).
31 10. Rosenauer, Wolfgangus
186, 30. 1439. ^ venerabili viro d. Wolfgango Rosenawer rectore parroch. eccl.
in Wilhamspurg VIII solidos Bolonienses (188, 9).
190, 22. 1444. Wolfgangus Rosenauer plebanus in Wilhalmsburg ,procurator' (191,
30: plebanus in Mellico Patav. dyoc ; 34. 192, 6).
iga, 40. 1446. Wolfgangus Rosenawer reinor parroch. eccl. in iMellico Pataviensis
dioc. iprocurator subst.' (192, 43).
193, 20 1446. d. Wolfgan gus Rosenawer, licentiatus in decretis, ,procurator
substit.' (193, 27).
193, 29. 1447. a d. Wolfgango Rosenouwer olim rectore solidos decem.
1446 Jul. 10: Lic. i. Decr. Bonon. (Jul. 6: ,disp. f. c. d. Vulcano
Alamano'. — Jul. 10: ,d. Vülcandus Alamanus [rector parroch. eccl. in Mellico:
A. No. 1] dioc. Patav. prcsentatus f. . . . e.xamin. et approb.': L. s. i. p. I).
Seit 1433 Pfarrer in Wilhelmsburg; hatte die Pfarrei von s. Verwandten
Joh. V. Rosenau gegen die Pfarre Kilb eingetauscht (Hist. topogr. Darstell,
d. Pfarrei, i. Erzhz. Ostreich I 323).
31 11. Rosenberg, Henricus de
274, 3. 1511. a generoso et nobili d. Henrico de Rosenbergk Bohemie barone pro
se et preceptore suo Simone N'illatico et Kicolao Ritzantzki
ducatos duos.
460 Rosenberg — Koshein 1
S. des böhmischen Statthalters Wocko (IV) v. R. und der Gfn. Marga
retha v. Guttenstein, geb. 1496. Statthalter von Böhmen 1521. t 1526
in Oberöstreich, als er dem K. Ludwig gegen die Türken Hülfe zuführei;
wollte. Wurde in der Rosenbergischen Familiengruft im Cisterzienser-
kloster Hohenfurt in Böhmen beigesetzt. — War zweimal vermählt, zuerst
mit Magdal. v. Sternberg 1520 (f 1521), dann mit N. v. Neuhaus, starb aber
kinderlos (Hübner II Xo. 638). (Balbinus; Proschko, Cisterzienserstift
Hohenfurt).
31 12. Rosenberg, Petrus de
224, 42- I477- a nobili ac generoso d. Petro de Rosis barone d. Bohemia ununi
ducatum Venetiarum.
Oheim des vorigen, Bruder des folgenden. — S. johannis (lli v. Rosen-
berg, Statthalters i. Böhmen, u. der Anna Hertz aus Glogau. S'ermählt mit
Elis. v. Krawarz. Statthalter i. Böhmen. Stand in nahen Beziehungen
zum Kl. Hohenfurt, dem er 1485 mit s. Br. Wock das Dorf Cereken schenkte,
t 1523 Oct. 9 kinderlos. Liegt in Hohenfurt begraben (Proschko, Cisterz.
Hohenfurt S. 20. 21; Hübner II No. 638). Ein Distichon auf ihn i. Poemata
Bohusl. de Hassenstein 1570. p. 154.
31 13. Rosenberg, Ulricus de
235, 30. 1487. a nobili et illustri d Ulrico de Rosenberch ex baronibus regni
Bohemie unum ducatum Venetum.
235, 38. 1488 d. Ulrico nobilissimo adolescenti Bohemo Almanice nationi[s qui
sua sponte vinute preditus nostram nationem eo die sua presentia
decoravit . . . candelam consignavimus (cf. 237, 17).
Bruder des vorigen, geb. 1471. t 1513 Nv. 12, unvermählt, begraben
im Cisterzienserstift Hohenfurt. (vgl. Hübner; Proschko a. a. O.; Ott, Beitrr.
S. 232. a. 12). — Philippus Beroaldus d. ä. dedicierte ihm s. ,Annotationes-
[vgl. d. Art. Chph. Waitmillius],
31 14. Rosenbusch, Thomas
266, I. 1505. a d. Thoma Rosenpusch Frisingensi XXV Bolendlnos.
Münchner Geschlecht (Hundt, Stammb. III 538 fi.; ODayr. Arch. 11.
104 f.). — 1500 Mai 9 Ingolstadt (.Thomas Rosenpusch 3 gr.' — al. m.:
Idem postea anno M°D°X° in eodem gj'mnasio in Doctorem Legum e;
earundem Ordinarium professorem necnon rectorem creatus et electus. —
al. ni.: Cancellarius Landeshuti periit in undis 1516). Befand sich 1502
unter den Darstellern eines Locher'schen Dramas in Ingolstadt (Speciacul
a Jac. Locher more tragico effigiatum . . 4''. s. 1. e. a t. \'er£e von Tho.
Rhododendrion in Wimpfelings Contra turpem libell. Philomusi (15101:
ebenso i. Eckii Oratio adversus priscam et ethnicam phiios. Frib. habita
1509 s. 1. e. a. {1516). dort auch ein Gedicht Ecks a Th. Rosenpusch Ludovic;
Boioariae Ducis cancellarium (Wiedemann, Joh. Eck S. 4821. — 1513
Apr. 24: fuit electus in Rectorem (univ. studii Ingolstad.) d. Thomas
Rosenpusch Monacensis Leg. D. et earundem in quartum annum Ordi-
narius interpres. I5i4.jun. 22: quittiert den Empfang seiner vierjähriger
Besoldung (Prantl, Gsch. Univ. Ingoist. I 119 a. 62). Erscheint in demselben
Jahre als^Rat des Hz. Wolfgang v. Bayern i. Ingolstadt ( Vhdl. d. h. V. NBay
26, 90); später Kanzler i. Landshut. j 1516 (s. o.).
31 15. Rosener, Johannes
267, 36. 1506. d. Johannes Rosener de Monte Regio, magistro dominorum de
Bibra (cf. Conradus de B.J.
1497 SS. Leipzig (.Joh. Rosener de Amberga')- 1498 Mai 17 Ingol-
stadt (.Johannes Rösener Ambergensis').
3116. Rosheim, Johannes de
"S- 39- 1318. d. Johannes de Rosheim Argentinensis diocesis \Tll solidos.
Unterelsässisches Geschlecht, genannt nach dem Städtchen Rosheini
(Schöptlin. Als. ill. II 665: Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 284 f.
Rosmus — Rotberg. 461
1336 Joh. de Rosheim cantor e. S. Petri Arg. [Ob identisch mit Joh. de
Roäheim 1370. 71 cantor e. S. Arbogasti Arg.: ÜB. Strassb. V 683. 1726?!.
31 17. Rosmus, Johannes
287, 13. ijii. d. Johannes Rosmus inscriptus promisit nacioni I flor. Renensem.
31 18. Rossberg, Wolframus de
74, 18. 13 17. d. Wolframmus de Roschberg can. Erbipolensis XXVII solides.
Im Würzburger Domkapitel befanden sich um diese Zeit 2 Träger
dieses Namens, die beide 1328 Jun 3 in einer Urkd. auftreten (Mon. B.
XXXIX No. 168). Der jüngere wird sonst nicht genannt. Der ältere, den
wir hier wohl vor uns haben, wurde 1318 Jul. 7 i. d. Kapitel aufgenommen;
seit 1326 Oct. 27 archid. Herbip.; 1328 Oct. 27 Dompfarrer; 1333
Nv. 14: custos e. Herbip. y 27. Jun. (1353 od. 1355: Arch. UFrank.
32, 178. No. 562).
31 19. Rost, Theodoricus
149, 30. 1387/g. Theodricus Rost ,procurator substitutus'.
150, 8. 1388. a d. Theodrico Rosto predicto unum ducatum valentem XXXV
solidos.
150, 24. 1388. Theodricus Rost electus in ,procuratorem' pro anno LXXXVIH.
(cf. 150, 31).
150, 47. 139a Jan 27: computacio . . . facta in domo dni Theodrici Rost (qui
tunc [1388. 89I fuit vicerector: 151, 25).
[151, 15. 1392: soluti sunt domino Theoderico quos nacio sibi tenebatur . . .
solidi XXXI .
1378 Orleans: (.Theodoricus Rost, Coloniensis dioc.'); sein Name
erscheint unter den Stiftern des neuen Statutenbuches der Nacio Germanica
univ. Aurelianensis (Fournier, La nation allemande in Nouvelle Rev. histori-
que. 1888 p. 108). — 13888910 Bologna: D. Theodericus Rost, Vicerector
Univers. Ultramontanorum (Malagola, Monografie p. 145). 1392 Mai 14:
Leg, Doct. Bon. (.Theodoricus Rost de Alamania f. publice doctoratus':
L. s. i. c. I). [Ein Theoder. Rust der. Mog. d. r. eccl. i. Heppenheim erscheint
1431 Jun. 11: Repert. No. 1213 u. um dieselbe Zeit i. d. Heidelb. Matrikel].
3120. Rostock, Gerhardus de
43, 41. 1295. d. Gerhardus de Ratsloch Xmi solidos.
1289 erscheint ein Gerh. de Rostock als Anwärter auf eine Bützower
Pfründe (Meckl. ÜB. No. 2029); 1321 u. 1333 als procurator audientiae
curiae Romanae (1. c. No. 4201a; No. 5117; Lischs Jahrbb. 53, 190). —
Wohl identisch mit dem 1328 Mz 10 als Procurator i. Rom erwähnten Gerh.
de Rostock can. S. Nicolai Magdeb., der 1330 Apr. 19 auch can.
S. Pauli Worm. genannt wird u. a. 24. Oct. desselben Jahres, obgleich
er schon eine Anwartschaft auf ein Kanonikat zu B. M. ad grad. in Mainz
besitzt, mit einem Kanonikat am Dom zu Hildesheim, am 14. Nv. des-
selben Jahres auch mit einem Kanonikat zu Hameln providiert wird
(Schmidt-Kehr l 214. 245. 430. 432); 1344 Jun. 20 als verstorben erwähnt
(1. c. S. 344).
3121. Rostock, Jacobus de
102, 18. 1340. Jacobus de Rostock de Saxonia IX solidos.
Vielleicht der 1340 Mz 16 u. ö. im Meckl. UBuch genannte (vgl.
No. 6033 u. s. w.).
3122. Rota, Johannes de
250, 16. 1497. a d. Joanne de Rota de Gr\-mmis, domini Johannis de Cunewitz
familiari, XVI Bologn.
1489 SS. Leipzig (.Johannes Rade de Grimmis VI').
3123. Rotberg, Arnoldus de
186, 32. 1439. ^ nobili viro d. Arnoldo Roperg canonico Basiliensi ducatum unum.
188, 29. 1440. d. Arnoldus de Roperg can. e. Basil. ddt IX solidos.
S. des 1421 i. d. Verbannung gestorbenen Basler Bürgermeisters
Hans Ludemann v. Rotberg. — 1428 Frühjahr i. Heidelberg (.Arnoldus
462 Rotel — Koten
de Rotberg can. Basil.'): bacc art.: 1430 Jan. 28 (ibid.). 1480 Mz
Decr. Doctor Bonon. (Fbr. 5: ,d. Arnoldus de ropergh can. Basil..
present. et ab onin. appr.' — Mz 14: .pref. d. Arnoldus f. publ. doctorat
L. s. i. p. I). 1450: decanus e. Basil. 1451 Jan. 19: Bischof v. Ba
t 1458 Mai 7 (Necr. Basil. i. Karlsruhe: ,Episc. Arnoldus de Rottberg.
sepultus est i. eccl. bij des zessin grab in winkel a. d. mur, ist ein erha
grab mit Isen umbgattert etc.'). (Ochs. Gsch. v. Basel IV 37 ff.; V'aut:
ilist. des eveques de Bäle III i ft.; Epitaph b. Tonjola p. 10).
3124. Rotel, Wolfgangus
264, 38. 1504. d. Wolfgangus Rotel Zwikaviensis ddt X Bologninos.
1496 SS. Leipzig (.Wolfgang Rotel de ZwickaW). Fehlt in Herzog»
Chronik der Kreisstadt Zwickau. ■
3125. Rotelin, Martinus ^
131. 37. 1368. d. Martinus Rotelin r. e. s. Ypoliti I florenum.
3126. Rotenbach, Cunradus de
68, 38. 13 15. d. Conradus de Rotenbach Salzburgensis dyocesis XVI solidos.
Bayrischer Adel. — 1336: can. e. Frising. Stiftet 1345 St. Nicolai
Altar i. Dom. f ca. 1347 (Mü. Hfb. C. g. No. 1718).
3127. Rotenbach, Sifridus de
68, 40. 1315. d. Sifridus de Rötenbach (frater d. Conradi de R.) XIIII solidos.
3128. Rotenberg, Ulricus
230, 19. 1481. a d. Ulrico Rötenberg VI grosses.
3129. Rotenburg, Themo de
112, 37. 1346. a d. Themone de Rotenburg Missnensis diocesis XXVI solidos.
Lausitzer Geschlecht: Gauhe I 1434 f.
3130. Rotenfels, Heinricus de
68, 44. 1315. d. Henricus de Rotenfels Ratisponensis dyocesis XIII solidos.
3131. Rotenhan, Martinus de
206, 10. 1461. Martinus de Rotenhan de Franconia X Bolosnino>.
3132. Rotenhan, Matheus de
139, 14 1376. a d. Matheo de Rotenhan solidos X.
3133. Rotenhan, Nicolaus de
124, 47. 1357. a d. Nicoiao de Rotenhan XXX solidos.
3134. Rotenhan, Sebastianus a
^53i 39- 1499- a d. Sebastiano de Rotenhann de Rentweinsdorf dioc. Herbipol. (Ij
medium florenum.
454, 14. 1499 . . . opere pretium fore duximus concordie suasoriam [orationem]
a Sebastiano de Rotenhan Babenberg. dioc. layco ad nationem
nostram nuper habitam subtexere . . . (folgt der Text der Redt
2.58, 41. 1501. Sebastianus Rotenhann ex Rentweinsdorf Bambergensis dioc,
laycus ,procurator'. (cf. 224, 45. 258, 33: de Rubrogallo).
340, 26. [1504]: d'. Sebastianus de Rubrigallo utriusque iuris doctor ddt medium
florenum.
Bekannter Humanist, der sich viel mit historischen Studien be-
schäftigte. - Geboren zu Rentweinsdorf im Jahre 1478 als ältester S. des
Matthaeus (II) v. R. aus dessen 2. Ehe mit Walburga v. Pörtsch. — 1494 SS
Erfurt (,Seb. de Rotenhan de Repeldorff tm.'). 1496 Fbr. 2 Ingolstadi
(,Seb. a Rotenhan nobilis i fl.'). War in Bologna (nach dem Zeugnis des
Phil. Beroaldus i. d. Dedik. der Noctes Atticae Gellii) besonders mit Sig^sm
V. Hohenlohe [s. d.] befreundet. 1503 Oct. 31 : I. U. D. Senen. i,d. Sebasti-
anus de Rotenhan Bomberensis dioc. Alamanus in u. iure doctorandu^
hora xxij supradicti diei . . presentatus f. . . et tanquam idoneus admissus'
Oct. 31: .comparuit d. doctorandus . . et talem se habuit ut ab omnibiis
Rotermundt — Rubianus. 463
doctoribus concordi voto penitus nemine discrepante fuerit approb. et in
I. U. Doctorein pronuntiatus': Erzb. Arch. Siena). 1507 — 12: Beisitzer des
Reichskammergerichts, präsentiert vom fränkischen Kreise (Annot. —
Ludolf. Append. X 24). Begiebt sich (ca. 15121 auf Reisen: Türkei,
Palästina (1514: Jerusalem, Ordensritter des h. Grabes), Spanien, Frank-
reich, England 1519: Rat des Kf. von Mainz (Gudenus, C. d. M. I9821.
1521: Hofmeister des B. von Würzburg. Verteidiger der Marienburg
im Bauernkrieg 1525 (L. Fries, Ausg. 1876. S. 240. — vgl. Lit. Ver. Stuttg.
Bd. 139. S. 159. 238. 411. 513). t 1532 unvermählt. — Hatte schon in
Erfurt und Ingolstadt (Celtisi humanistische Anregungen empfangen, sich
dann in Bologna unter Beroaldus weitergebildet. Befreundet mit Aventin.
Eob. Hessus, Ulr. v. Hütten, Seb. Brant, Erasmus, Capito. Er gab als der
erste das Chronicon Reginonis heraus (Mogunt. J. Schoefier 1521), ver-
öffentlichte auch eine Sammlung deutscher und fremder Sprichwörter, die
er auf s. Reisen zusammengebracht hatte (Prisci aliquot Germanie ac vici-
norum populi . . . Impress. p. Job. de Erffbrdia. 4°. s. a.), hat ausserdem
(nach Spangenberg II 190) ,eine schöne landtaffel oder beschreibung des
Franckenlandes gestellt', (vgl. L. S. Eyring,Vita Seb. de Rotenhan. Jena 1739;
Köhlers Münzbelustig. XXI 18 ff.; Biedermann, Baunach t. 138: Wibel,
Hohenloh. K. Hist. I 286. IV. 163: Wegele i. A. D. B. 29. 299 und die
unkritische Geschichte der Familie v. R. Würzb. 1865 (von J. v. Rotenhan).
Überall finden sich die für seinen Studiengang wichtigen Daten sowie der
Zeitpunkt seiner Promotion unrichtig angegeben).
3135. Rotermundt, Gotslavus
334, 39. 1555. nobilis d. Gotslavus Rotermundt Pomeranus libras quattuor.
1568 Mz 30: Goslof von Rotermund erscheint unter den nach Prag be-
stimmten hzgl. mecklenburgischen Räten (Schirrmacher I 683. vgl. 584. 607).
3136. Rotingen, Arnoldus de
129, 17. 1367. d. Arnoldus de Rotingen can. Wormaciensis X solides.
3137. Roetler, Johannes
194, 16. 1448. a d. Studioso viro d. Johanne Roetler solidos sex.
3138. Rottaler, Sebastianus
264, ao. 1504. d. Sebastianus Rottaler de Ingolstat ddt quartam ducati.
1488 Oct. 3 Ingolstadt (.Sebastian. Rottaler Ingolstatensis'). Seb.
Rottaler rückt 1518 Jul. 13 in das Kanon ikat des Tristram v. Nussberg
im Dome zu Freising ein. .Dieser Rottaler wird wieder haben weichen
müssen, weil Herr Paulus Oberstainer den 23. Juli 1518 die Possession ge-
nohmen hatte, hat es zu Rom erhalten.' (Mii. Hfb. C. g. No. 1718.)
3139. Rover, Henricus
138, 9. 1375. d. Henricus Rover canonicus Warmiensis et rector parrochialis
ecclesie in Musedorf contribuit solidos XX.
139, 8. 1376. Henricus Rover canonicus eccl. Warmiensis et rector parroch. eccl.
in Musedorf ,procurator'.
1412 Jan. 2. Henricus Rover can. Warm. Z. (C. d. Warm. III No.
470). Vielleicht ein S. des 1383 genannten Elbinger Ratsherren Gerke
Rover.
3040. Rubianus, Crotus
282, 14. 1517. a d. Croto Rubiano quinque Carlinos.
Bekannter Humanist. — Johannes Jäger aus Dornheim, ca 1480 geb.
1498 SS. Erfurt (.Johannes Jeger de Dornheim'); 1500 ebendort: bacc.
art. Seit 1501 in Bekanntschaft mit Luther. — Veranlasste Ulrich v. Hütten
[s. d.], das Kloster zu verlassen und ging mit ihm 1505 von Fulda nach
Köln (1505 Nov. 17: .Johannes Jegher de Aernstad ad artes i. e. s.' —
Dornheim, nach welchem er sich später Rubianus nannte, lag bei Arnstadt).
1506 (mit Hütten) nach Erfurt zurück (Strauss I 24. a. 3.). 1508 i. Erfurt:
mag. art. (.Johannes Venatoris ex Dornheim': Motschmann II 2171. Er-
zieher der iunsen Grafen v. Henneberg mit denen er eine Zeitlans; von
464 Kuede.
Erfurt abwesend ist; kehrt 1509 nach Erfurt zurück, giebt sein Erzieheramt
auf und geht als Vorstand der Klosterschule nach Fulda (Einert S. 33).
Ca. 1514- 15 i- Mainz u. Köln (Einert S. 37): dann nach F"ulda zurück: wird
Priester u. Pfarrer a. d. Kapelle i. Fulda. 1517 als Lehrer der Gebrüder
Fuchs [s. d. — jCrotus Rubianus Vulpinorum praeceptor': Heumann p. 27)
nach Bologna. Wird durch den Bamberger Domherrn Andreas Fuchs
[s. d.) mit den Schriften Luthers bekannt gemacht, für die er sich be-
geistert (Kampschulte II 43). 1519 mit Johannes Hessus (s. d.| nach Rom,
wo er den „Stuhl des Verderbens" aus nächster Nähe kennen lernt. Macht
seinen Einfluss zu Gunsten Luthers geltend (Kampschulte II 48. a. i. vgl. s.
Brief a. Luther Bonon. 1519. Oct. 31 b. Böcking Hutt. opp. I 307 add.
vol. II. 488; Enders, Luth. Brfw. II 21 11; ist auch an der um jene Zeit in
Deutschland erscheinenden anonymen lutherfreundlichen Flugschriften-
litteratur in hervorragendem Masse beteiligt und als Hauptverfasser der
Epist. obscuror. virorum zu betrachten (Kampschulte II 56). — 1520 Früh-
jahr wieder in Deutschland (meldet 1520 Apr. 28 Luther seine Rückkehr
aus Italien: Böcking I 337), und begiebt sich nach kurzem Aufenthalt in
Bamberg nach Erfurt zurück, wo er a. d. Universität e. Lehramt über-
nimmt. 1520 Mich. Rektor der Universität. f,Apno 1520 XV. kl. Nov.
rector huic augustae scholae Erphordianae vir humanitate pietateque insignis
Joannes Crotus Rubianus bonarum artiuni magister ac sacrarum litterarum
professor renunciatus etc. . . Biduo ante intraverat urbem Crotus salutandi
veteres amicos ergo, reversus nuper ex Italia, quam ob ingenii cultum
continuo triennio perlustraverat:' Erf Matr.) 1521 Apr. 6 begrüsst er als
Rektor von Amts wegen den durchziehenden Lutl.er. Verlässt bald darauf
Erfurt und geht nach Fulda. Wird 1524 dircli. seinen Freund Friedrich
Fischer [s. d.] für den Dienst Hz. Albrechts von Preussen gewonnen,
verspricht sich ,seyns vermugens und Verstands dinstlich u. gehorsam zu
erzeigen', betont aber, ,er sei keyn Jurist, auch nit an Höfen gewest'
(Tschackert, ÜB. z. Ref Gesch. Preuss. I). 1526 Jul. 25 hat er in Königsberg ,in
rhat geschworen' (Tschackert, No. 507.). 1529 Jul. 15 beabsichtigt er seine
Stellung als Rat Hz. Albrechts aufzugeben und ausser Lands zu gehen, tritt
aber erst 1531 Frühjahr als Rat in den Dienst des EB. Albrecht von Mainz
über, der ihn zum Kanonikus an der neuen Stiftskirche zu Halle a. S.
ernannt hatte (cf Tschackert, No. 636. 703. 738. 783. 705.). Sein Todesjahr
ist unbekannt. — Der Vf. der Dunkelmännerbriefe und der .Christlichen
Verantwortung' Hz. Albrechts (Tschackert, No. 520) gab später seiner gut
katholischen Gesinnung Ausdruck in der ,Apologia qua respondetur teme-
ritati calumniatorum, non verentium confictis criminibus in populäre odium
protrahere Rmu™ i. Chro. patrem et dominum D. Albertum. Archiepiscopum
Moguntin'. (4*. 15 Bll. cf. Freytag, Adpar. litt. III 5351, worauf sein ehe-
maliger Freund Justus Jonas in einem überaus heftigen Antwortschreiben
über Rubianus' frühere geheime litterarische Thätigkeit ,die grossartigsten
Enthüllungen machte.' (,Ep. anonymi ad Jo. Crotum Rubeanum verum
huncce inventorem et autorem Epistolarum obscurorum virorum mani-
festans'. — ed. Jo. Chph. Olearius Arnst. 1720. 8". — Kampschulte I 199 f.);
Einert, Crotus Rubianus. E. Beitrag z. G. d. Humanism. i. Thüring. (i. Zs.
f G. u. A. Thür. N. F. IV. S. 1—73).
3141. Ruede, Albertus de
3-, 37. 1290. d. Albertus de Rute X solides.
Ein ,herr von Ruti, Kirchher in Bierlingen' (Birningen) wird 1321
genannt (Regg. ep. Const. No. 3883).
3142. Ruede, Ulricus de
87, 24. 1326. d. Llricus de^Rude*) XXIIII solides.
91, 14. 1331. Ulricus de Ruda ,procurator substitutus';^«/;/ /« demsilbenjahre ab (91,4).
*) Udalricus de Rueden can. Bonnensis (.').
1302 Ulricus de Ruoda can. e. Beron. (Neugart Cod. d. II 362). —
T 1333 (,Uolricus de Ruoda huius ecci. canonicus' — • Necr. Beron. i. M. G.
H. Necr. I 354. vgl. a. Riedweg S. 472).
Kudermann — Rudolf. ^.65
3143. Rudermann, Ulricus
68, 41. 1315. d. Ulricus Rudermannus canonicus Estetensis pro se et pro dno
Conrado magistro suo dedit XIV solides.
3144. [Rudermann],
68, 41 1315- d. Cunradus (magister dni RudermanniJ.
3145. Rüdesheim, Theodericus de
ao2, 31. 1458. honorabilis vir d. Diedericus de Rudessheima pastor parroch. eccl.
in Berstad iurauit et soluit XU solides.
203, 38, 1459. Didericus de Rudessheiinia pastor eccl. in Berstad Moguntin. dioc.
.procurator'.
209, 24. 1464. ex testamento d. Theodorici de Rudessham X Bologninos.
1448 Mai 10 Heidelberg (.Theodricus de Rudeshein'); 1450JUI. 23:
bacc. art. — Könnte mit Theoder. Brömser v. Rüdeslieim (^^über d. Geschl.
vgl. Bodmann, Rheingau. Altert. S. 341 — 531, der 1431 Mz 20 als acht-
jähriger V. P. Eug. IV m. Kanonik. u. Präb. a. Dom z. Mainz provid. wird,
1448 u. 50 i. dieser Stellung erscheint, 1463 .Domherr zu Menz vnser
lieber hemlicher u. getruwer' genannt wird, identisch sein, y 1464 (?) VII.
Id. Aug. (Joannis II 253. 3451, wie es scheint, i. Bologna.
3146. Rudner, Balthasar
215, i;. 1471. a d. Walthasare Ruedner de Oting plebano in Birchachhausen \TII
Bologninos.
1487 Mai 3: Balthasar Rudrer hat auf die Pfarrkirche zu Ell-
wangen, Augsb. Diöz., verzichtet (Würtemb. Geschqu. 2,538); 1487 Mai 14:
Balth. Rudrer, Kleriker der Augsb. Diöz. erhält ein paar Bullen v. 1487 Fbr. 10
über e. Leibgeding v. 34 rhein. fl. aus den Einkünften der Pfarrkirche der
h. Maria z. Ellwangen (a. a. O. 540).
3147. Rudolf, Antonius
284, 44. 1519. a d. Antonio Ruedolfo de Monaco I florenum.
288, 40. 1522 Jul. 2. a d. Antonio Ruedolf ex Monaco discedente medium duca-
tum (34a, 5).
Angesehene, später verarmte Münchener Familie (v. Stetten S. 162 f.:
Geiss, S. Peter i. München S. 262 ff. ; OBayr. Arch. 11, 105 ff.), — 1512 Mz 12
Ingolstadt (.Anthonius Ruedolf Monacensis 64^'; — a. m.: I. U. D. ppos.
Monac. et paroch. in Engelprechtmünster). 1516 can. B. M. V. Monac.
(OBayr. Arch. 21, 39). 1529 Jun. 5: dec. e. S. Petri Monac. (OBa\r.
Arch. 25, 290). 1550 Oct. 23: ppos. B. M. V. Monac. In demselben
Jahre als hzgl. bayr. Rat erwähnt (Vhdl. h. V. NBayr. 26, 117). f 1574
(Geiss a. a. O. S. 267).
3148. Rudolf, Bernardinus
303, 28. 1532. a nobili viro d. Bernardino Rudolph de Aichach I aureum Renensem.
304, 8. 1532. ab egregio ac nobili viro d. Bernardino Rudolph de Aichach,
iuris utriusque doctore, medium scutum in discessu.
1532 Mz2: Leg. Doctor Bonon. (,Bernardinus fil. Rudolfi de Aicha
August, dioc. Scolaris studens in iure ciuili": B. No. 11'-; er war jedenfalls
auch Decr. Doctor, doch fehlt der Name in den betreffenden Akten). —
1539 Fbr. 27: Bernhard Rudolf, Hofgerichtsadvokat i. München (OB.
Arch. 16, 57). 1543 Apr. 30: Bernhd. Rudolph der Rechten Doctor Hot-
prokurator zu München; ebenso 1543 Nv. 13 (a. a. O. 14, 35. 36).
3149. Rudolf, Simon
267, 29. 1506. (a) d. Simone Rudolf de Monaco XXV Bolendinos.
275, I. 1512 d. Simon Rudolff ex Monaco ,procurator' (cf. 274, 36).
1498 Oct. 20 Ingolstadt (,Symon Rudolf de Monaco'), mit Thomas R.
[s. d.]. 1503 Dz. 15 i. Frei bürg (.Simon Rudolfi ex Monaco'). 1519 Nv. 30:
canonicus e. Frising. (erhält die von K. v. Miltitz [s. d.] resignierte
Pfründe). 1523 can. capitularis; später custos (resigniert dieses Amt 1556
Jun. 30). War auch ppos. in Vilsh.ofen 1528 (resign. d. Propstei 1530»
Deutsche Sludfnten in Bolosn.i. 30
^66 Kudolf — Kufach.
und vicarius generalis epi. Frising. ■}■ ca. 1559. denn in diesem Jahre
ging sein erledigtes Kanonikat in andere Hände über. (Mü. Hfb. Cod. g.
No. 1718; Geiss, St. Peter S. 418).
3150. Rudolf, Thomas
263, 7 1503. d. Thomas Rudoff de Monacho dioc. Fri-ing ddl XXXII Bolend.
1498 Oct 20 Ingolstadt (.Thomas Rudolf de Monaco'), mit Sym. R.
[3. d ]. 1510 Fbr. 26: I. U. D. ßonon. (.Thomas Germanus': L. s. i. p. I.
A. No. 5). 1511 der jung Doctor Rudolf Chorherr U. L. F. z. München,
Rat des Hzg Wolfgang v. Bayern (Vhdlg h. V. Ntiayern 26. 81. 217).
1521 — 1540 Jul. 20: Dr. Hans Thomas Rudolf, Kanzler zu Landshut
(OBayr. Arch 28. 53). — 1523 Doctor Thomas Rudolf, Rat der Herzoge
Wilhelm u. Ludwig v. Bayern zu Landshut (R. Arch. Mü. Selekt .Freyberg').
1527 Sept. II Hzg. Ludwig v. Bayern befreit s. Kanzler Dr. Thomas
Rudolft auf Lebenszeit in seinen u. Hz. Wilhelms Landen von aller Schar-
werch (OBayr. Arch. 2, 345). 1556 Sept. 14 Tho. Ruedolff der Rechte Doctor
u. fürstl. Rat (1. c. 11, 2741. Er war der Schwiegervater des Georg.
Sigismund Seid (s. d.]. Die Acta zeigen, dass er nicht, wie v. Druflel
(A D. B Bd. 33, 673 i. Artikel .Seid') angiebt, aus Augsburg, sondern aus
München stammte.
3151. Rudolfi, Johannes
298. 25. 1530. a d. Joanni Rudolffi de Xorthein cantore & canonico ecclesie
B. Marie V. Erfordiensis atque S. Andree Hildesemensis scolastico
XXI Bologninos.
300, 4. 1531. Joannes Rudolfi de Northom .sindicus'.
304. 6. 1532. Joannes Rodolphi de Northeim cantor & canonicus e. B. Marie V.
Erford. .consiliariu.s'.
306, 17. 1533. a reverendo domino Johanne Rudolphi a Northern decano & cano-
nico ecclesie B. Marie V. Erfordiensis atque .S. Andreae Hilde.s-
heimensis scolastiio, iuris utriusque doctore, L Bologninos.
1507 Herbst i. Erfurt (.Joannes Rudolffi de Xortheym") ca. 1529 i.
Rom: .Johannes Rodulphi de Northen scholasticus (k canonicus S. Andree
Hildesem. unum reliquit missale novum die Mercurii 5. Augusti' (Lib. Confr.
P- 133'- 1537 Sept. 22 erscheint er zum erstenmal als decanus ecci. B.
Marie Erfford. (Pfr. Arch. Erf i; ebenso 1537 Oct. 3. 1538 Jan 27, Jul. 15,
1545 Dz. 9 (ibid.). — 1540 Mich : Rektor der Universität Erfurt
(.Joannes Rodolphi Northeimius arcium & iuris utriusque Doctor aedis
deiparae \'irginis Erphurdensis decanus ac eiusdem & Halberstadensis
canonicus, S. apostolicae sedis prothonotarius denique aulae Lateranensis
comes palatinus'). 1546 Sept. 15 wurde J. Rodolphi Doctor Bononiensis
in die Erfurter Juristenfakultät aufgenommen, war 1548 Dekan derselben
(Tenzel. Suppl. ad hist. Goth. p. 994t.
3152. Rudolfi, Martinus
113, 26. 1346 d. Martinus Rudolfi de Saxonia Caminensis dioc. ddt XII solidos.
[370, 4. 1350 Mz i: Martinus de Colubergh de Saxonia .testis'].
[lai, II. 1351. Martinus de Colberc pro pena solvit V solidos).
Colberg lag in der Diözese Camin (vgl. 106, 12). Es darf daher
wohl Martinus de Colberg mit Martinus Rudolfi identificiert werden.
3153. Rudolsus, Ulricus dictus
49. ao. 1299. d. Ulricus dictus Rudolsus, canonicus Monasteriensis X soUdos.
3154. Rufach, Johannes de
3-, 30 1290. d. Johannes de Rubiaco II solidos.
1293 Mz. 16: Waltherus de Mulnheim' civis Arg. überträgt die von
ihm im Münster gestiftete Altarpfründe: Johanni clerico suo Swarze de
Rubiaco {ÜB. Strassb. III 94). 1305 Mz 6: Johannes dict. Niger sacerdos de
Rubiaco capellanus altaris quod Waltherus qu. de Mulnheim construxit i.
eccl. Arg. macht sein Testament (ibid. III 170). 1331 Jan. 29: Johannes
dictus de Rubiaco presb3-ter prebendarius altaris omnium sanctorum i. eccl.
Ruflus - Kumelaer aQh
Arg. per Cunradum dict. Gürteler fundati (ibid. III 387). .XIllI. kal. Jan.
Johannes de Rubiaco prbr. can. h. e.' (Necr. e. Basil. No. 2 i. G. L. Arch.
Karlsruhe).
3155. Ruffus, Johannes
8b, 25. 1325. a d. Johanne Ruffo de Grisbaldis dyoc. Caminensis XVI solides Bonon.
3156. Ruggenbuck, Jacobu*
239, I. 1490. a d. Jacobo Ruggenbuck presbitero Caminensis dioc. XII Bolendinos.
1475 Mz 31 Greifswald (Jacobus Rogghenbuck de Tanglim fuit
intitulatus'j.
3157. Ruhl, Johannes
27b, 32. 1513. a d. Johanne Ruleh de Umstat dimidiam coronam.
278, 15. 15 14. d Johannes Ruhlen ,.sindicus'.
278, 37. 1515. a d. doctore Joanne Rol I ducatum largum.
341, 43. 1515 egregius vir d Johannes Schuel de Umbstet I U. Doctor in discessu
suo donavit nacioni unum ducatum largum in auro die XXVII. Junii
ao- 1515.
? 1^77? 35 1514- a domino Rolando.]
Wohl ein S. des Schultheissen Johannes Ruvv zu Umstadt (Retter,
Hess. Nachrr. III 195). 1491 Mz 23: ßiirgermeister u. Rat zu Umstadt ver-
pflichten sich, dem Priester Joh. Ruhen (!) für Lösung v. päpstl. Bann, in
welchen einige Mitbürger durch denselben gefallen sind, 1000 fl. z. geben
und nach Frankfurt zu übermachen (Retter II 206 f.). — 1505 SS. Leipzig
(.Johannes Rhul de Umstadt VI'). — Vielleicht auf diesen die Promotions-
notiz vom 5. Mai 1515 zu beziehen?
3158. Rucker, Michael
-9I1 33- 15^4- a d. Michaele Rucker ex Obernburgk LIV Bolendinos.
[1505 SS. Wittenberg: .Michael Ruger de lichtenfeldis'.]
3159. RUckingen, Nicolaus de
^57. 36. 1500. d. Nicolaus de Ruckingen de Frangfordia medium florenum
Renensem.
Frankfurter Patriziergeschlecht, nach dem Dorfe Ruckingen in der
benachbarten Grafschaft Isenburg-ßirstein genannt. — S. des Claus v. R.
zum Falken (f 1521) u, der Katharina Neuhaus, geb. 1480. — 1496 Sept. 20
Tübingen (.Nicolaus Rückingen de Franckfordia'); 1499 Mai 13 Heidel-
berg (.Nicolaus Rückinger Francfordiensis Mog. d.'). War can. e.
S. Victoris Mogunt. u. seit 1510 auch can. e. S. Bartholomei Franco-
furt. T 1523 als letzter seines Geschlechts (Fich. Sammig. No. 250 i. Fkf.
St. Arch. vgl. Quell, z. Fkf. G. I 436 Stammtaf.).
3160. Rumel, Johannes
249, 17. 1496. a d. Johanne Rumel ex Schwatz dioec. Bri.xinensis quinque grossetos.
1488 Oct. 28 Ingolstadt (.Johannes Rumel de Swat^ 6 gr.'), 1499
Jul. 5: beer. Lic. Bonon. (Jul. 3: ,disp. c. d. Johanne fil. Petri Rumel dioc.
Brix. de Alamania'. Jul. 5: .predict. Joh. Rumel f. appr. n. d.': L. s. i. p. I).
iVielleicht identisch mit Dr. Joh. Bapt. Rumel 1535 Mz 13 Advokat, 1536
Jan. 19 Procurator a. Reichskammergericht i. Spej'er, 1549 Advokat
(Annotata)].
3161. Rumelaer, Stephanus de
224, 15. 1477. a d. Stephano de Rumelaer*) Traiectensis diocesis solidos XVIII.
225, 27. 1478. d. Stephanus Rumelayr artium magister Parisiensis legiim scholaris
Bononiensis .procurator'.
*) postea factus prepositus S. Johannis et decanus
S. Petri Traiectensis.
1480 Dz. 2: Leg. Lic. (.licentiat. f. d. Stephanus Rumelair de Traiecto
de Alamania': L. s. i. c. I i i486 Jul. 25: I. U. D. Bon. (.dispens. fuit cum d.
Stephano de Rumelaer de dyocesi trachetensi in Alamania.' — Jul. 26:
.examinatus et doctoratus fuit Stephanus predictus et presentatus per d.
30*
^68 Kumschüssel — Ruperii
Johannem de Sala . . . qui propter eius virtutes et benemerito nemine
discrepante fuit approbatus, Insignitus autem fuit a d Joh. de Sala': Lib.
secr. i. p. I- — Jul. 26: .Stefanus rumelair de traiecto de Alamania doctoratus
fuit': L. s. i. c. I). — 1482: decan. S. Petri Traiect. 1496: Romae cum
esset preposituram (S. Joh. Traiect.: v. Heusden, Episc. p. 84) accepit, qua
via incompertum. 1490 Jun. i: Steph. Rumeier, Procurator des deutschen
Ordens i. Rom (Napiersky, Uß. No. 2271). Ex urbe rediit 17. Oct. 1496.
f 1504 Sept. 21 (Hoynck v. Papedrecht III ' p. 255. 242).
3162. Rumschussel, Fridericus
102, 28. 1340. d. Fridericus dictus Rumschüssel VII. isolidos.
Die Familie R. ist um diese Zeit am NRhein wie in Schlesiei
verbreitet.
3163. Runkel, Sifridus de
56, 10. 1304. d. Svfridus de Runkel |cf. Gerlacus de Nassowe].
1317 Sifrid von Runkel; 1326 Nov. 12 u. ö. Her Sifride van Runkel
Probst ze Gemunden (Wenck, Hess. Ldsgsch. I S. 237; Uß. S. 104-113).
1319 Jul. 7 für d. 6. Expektanz a. d. Domkirche z. Würzburg durch den
Scholasticus Albert, de Weilnau nominiert: erscheint jedoch später nicht i.
dieser Stellung (Amrhein i. Arch. UFrank. 32, 185). Gf Heinr. v. Dietz
verpfändet 1326 Jun. 23 Burg u. Stadt Neuen - Weilnau mit allem Zugehör
a. s. Neften Sigfried v. Runkel, Propst des S. Severusstiftes z. Gemünden.
.Indess scheint dieser Ankauf der Pfandschaft durch jenen geistlichen Herrn
nur ein Mittel gewesen zu sein, um das Ganze in die Hand des Gf. Gerlach
V. Nassau [s.d.] zu bringen; denn an diesen, seine Gattin Agnes u. ihre
Erben überliess Siegfried das Erkaufte um den nämlichen Preis, noch in
demselben Jahre am i. Nov. zu Idstein (Schliephake, Gsch. v. Nassau IV147 f j.
3164. Runkel, Sifridus de (II)
161, 34 1408. ab illustribus viris d. Syfrido de Runkel et eius fratre Theoderico
baronibus II ducatos Venetos. (i6a, 13).
3165. Runkel, Theodericus de
161, 34. 1408. [cf. Sifridus de Runkel].
1416 Jutta V. Runkel geb. v. Sayn u. ihre Söhne Friedrich und
Dietrich (Guden. C. d. Mog. II 1241). 1421 Jutta v. Seyn Frau zu Runkel
u. Dietrich Herr zu Runkel ir Son (Wenck, Hess. Ldsgsch. I ÜB. S. 229).
1449— 1469: Dietrich herre ze Runkel (Lacomblet, Uß. IV 347. 426. 438).
3166. Runcker, Johannes
218, 34. 1474. a d. Johanne Runcker de Caldaren X Bologninos.
3167. Ruold, Johannes
195, 19. 1449. a d. Johanne Ruold de Livonia solidos III.
[Eine Familie dieses Namens ist in Livland nicht nachweisbar.]
3168. Ruepp, Johannes
338, 50. 1561. d. Joannes Ruepp Landspergensis libras duas.
1559 Ingolstadt (.Joannes Ruepp Landspergensis'). 1561 Padua
(,Joh. Ruepp Landsberg. Bavarus'); 1563 daselbst Procurator der deutschen
Nation. 1588 Jun. 9: Wappenbrief m. Lehenartikel f. Hans Ruepp, Salz-
faktor zu Weyer (Ferdinandeum N. F. 19, 124).
3169. Rupert!, Andreas
181, 33. 1435. ab egregio circumspecto viro d. Andrea Rupert! sacre theologie
doctore de Prusia oriundo solidos X.
182, 6. 1436. Andreas Rupert! de Prussia sacre theologie professor ,procurator'
(geht ab: 182, 3g. 183, 10).
1419 SS. Leipzig (.Andreas Ruperti de Danczk'); 1420 SS.: bacc.
art 1433/34: Andr. Ruperti aus Prust i. Westpreuss., art. mag., theol.
bacc: Rektor d. Univ. Leipzig (Gersdorf, Rekt. d. Univ. Lpz. S. 25:
Brieger, d. theol. Promot. S. 471. 1434 Fbr. 12: ad sentencias legendas
Rupirsburrh — Rütlinsjen. 469
assumptus: M. Andreas Rupert! de Prust ißrieger S. 2). 1435 Mz 24:
nssumptus est M. Andreas Rupert! ad licentiam in theologia (a. a. O.). —
1438 Pfarrer i. Thorn (L!vl. LVk. IX No. 278. 310. 352—561). 1442/45
Gesandter des Ordens nach Deutschland und Berlin (Voigt, Neumark
250—68); 1438 Aug. Pfarrer in Danzig: 1442 — 44 Domherr z. Culm.
t 1447 Oct. i. Rom (Perlbach, Prussia scholast. I 138).
3170. Rupirsburch, Heinricus de
48, 28. 1298. d. Henricus de Rupirsburch III Venetos,
3171. Ruprecht, Laurentius
208, 20. 1463. a magistro Laurencio Rupprecht de Dyngkenspiihel XII Bologninos.
210, 4. 1465. Laurencius Ruprecht de Dunckelspuel arcium liberalium magister
Bononie in iure scholaris ,procurator' (209,27; Laurentius Rupert!
210, 24).
210, 5. 1465. in recessu dni Laurencii ....
1465 Aug. 14 Lic. i. Decr. Bonon. (Aug. 10: ,disp. f. c. d. Laurentio
de Dinckelspuhel dioc. Aug. de Aiatn'. — Aug. 14: .Laurentius de Alam. f.
exam. et approb.': L. s. i. p. I. A. No. 31.
3172. Ruse, Diethoch
108, 34. 1344. a d. Diethoch diclo Ruse Constanciensis dyocesis XL solidos.
3173 Ruse, Conradus
103, 31. 1341. d. Conradus dictus Rusze canonicus Augustensis U libras et dimidiam.
2 Träger dieses Namens: i. Conr. Rusze sen. — 1322 Nv. 11: phafe
Cunrat der Rusze und Cünrat sin Vatter (Mon. Hohenberg. p. 240). 1337
Apr. 19: Conr. Ruess sen. can. August, macht s. Testam., mit Zustimmung
Conradi Ruess iun. fratris sui can. e. August, et pleb. i. Strubingen
(Mon. B. 35. 176). Conr. R. sen. erscheint noch 1367 Jun. u. 1377 Apr. 22
(1. c. 33'', 405. 406. 520. 522). t 1380 Jun. 14 (,Conr. Ruess sen. can. h. e.':
Lib. anniv. e. Aug. i. M. G. H. Necr. I 64). — 2 Conr. Rusze iun. ■]■ 1389 Jul. 17
(Necr. I 651. [1363 erscheint einer von diesen auch als Propst z. Feucht-
wangen: Jacobi, Stadt u. Stift Feuchtwangen S. 212.]
3174. [Ruse], Martinus, mag. dni
108, 36. 1344. a d. Martino magistro (dni Diethoch! Ruse) August, dyoc. V solidos.
3175. Rustler, Georgius
215, 27. 1471. a d. Georgio Rustler de Elpogen VI Bologn.
3176. Rutlandt, Johannes Casparus
333, 42. 1554. d. Johannes Gasparus Rutlandt Bretanensis libras duas.
1531 Nv. 19 Heidelberg (.Joannes Caspar Rudtlant de Brettheini
Spir. d.'); 1532 Dz. 3: bacc. art. 1536 Oct. 21 Ingolstadt (.Johannes
Casparus Ruedlandt ex pretta schol. iuris 6o').
3177. Rütlingen, Eberhardus de
59, 35. 1309. d. Eberhardus de Ruthclingen iuratus <-ontribuit \ III solidos (cf. 62, 5).
3178. RUtlingen, Chunradus de
122, 40. 1354. a d. Chunrado de Suevia V solidos pro pena contumacie in non
veniendo ad officium in die purificationis.
123, 18. 1355 Chimradus de Ruthlingen canonicus eccl. Turicensis .procurator'.
|i23, 38. 1355. ego Nycolaus de Austria pleb. in Vrondorf predicto d. Chunrado
de Swevia canonico Turicensi in officio procurationis substitutus.)
379- 9- 1355 Apr. 9. Chunradus de Ruthlingen . . . volens et intendens ad partes
accedere . . . (cf. 378, 14. 29. 37; 379, 16. 17. 18. 20 21. 23).
Die Rütlinger waren ein Züricher Geschlecht, das sich nach dem
Dorfe Rütlingen b. Winterthur benannte. — Da. wie man sieht, Chunradus
de Ruthlingen mit Chunradus de Swevia identisch ist, so darf man viel-
leicht an den 1357 Mz 6 genannten Conradus de Rütlingen r. e. in Gerns-
pach (Stuttg. k. Arch. — Mitt.) denken. — [Fin Conradus prbr. de Rute-
lingen erscheint i. Necr. Zwifalt. 10 Dz.: Necr. Germ. I 267.]
470
Saaleck — Saarwerden.
3179. Saaleck, Heinricus de il)
49, li. 1299. d. Henricus de Saleege >an. eccl. llerbipol. XII solides.
Seit 1282 Jan. 26 urkdl.; 1290 Mz 12: can. e. Herbipol. (Mon. Boic.
XXXVIII No. 195). — .Es ist zu vermuten, dass er der 1267 präbendirtc
Sohn des Heinrich v. Theilheim ist, der sich vielleicht, nachdem er etv.
vor 1282 Burgmann von Saleck geworden war, nun v. Saieck nannte .
Der Domherr Heinrich v. Saleck, welcher nach dem J. 1290 nicht mehr
urkdl. erwähnt wird, war nach 6 Jul. 1304 bereits verstorben. Ein Haus
in der curia Burggravii, welches Heinricus de S. .bone memorie' der Dom-
vikarie S. Marie im Dom geschenkt hatte, wurde am 6. Juli 1304 verkauft'
(Amrhein i. Arch. V. f. UFranken 32).
3180. Saaleck, Henricus de (II)
67, 17. 1314. d. Henricus de Salach dyoc. Erbipolensis pro se et Scolari si.
.\lberto de Erbipoli XXXIIII solide^.
3181. Saaleck, Conradus de
50, •2.5. 1316. d. Conradus de Salach canonicus Herendensis Eistettensis diocesis,
iuratus, contribuit I libram.
3182. Saalfeld, Gisilbertus de
78, 34 1320. d. Gisilbertus de Saxonia de Salvelt iuratus contribuit XVI solides.
3183. Saalfeld, Theodericus de
78, 36. 1320. fr. Theodericus de Salfeld XIII solidos.
3184. Saalfeit, Nicolaus
loi, 36. 1435. sh honorabili discreto viro d. Nicoiao Salfelt rectore parroch. eccl.
in Fiscaw Pomezaniensis dioc. necnon perpetuo vieario in eccl.
Misn. solidos decem.
183, 10. 1437. Nicolaus Salfelt ,procurator substitutus' (cf. 183,18. 19; 184,41; 185 41).
186, 31. 1439. a d. Nicoiao Salvelt de Prussia rectore dnor. uhramontanorum.
1439 Mai 19: Decr. Doctor ßonon. (Mai 7: ,d. Nicholaus Saluelt de
prusia [Nicolaus Saluelt de prusia can. e. S. Johannis Ratisponen.:
Lib. ex.| examin. f. et n. d. approb.' Mai 19: ,d. Nicholaus Saluet supradictus
recepit publicam': L. s. i. p. I). — 1442 Nv. 2 erscheint Nicolaus de Saelfelt
Decr Doctor als Zeuge i. Riesenburg (L'B. Culni II S 566).
3185. Saarbrücken, Reynerus de
45, 36. 1296. d. Reynerus de Saraponte can. Treverensis XL solidos.
[Rober tus de Saraponte 1329 ppos. e.Trevir. (Erower et Masen p.145).]
3186. Saarburg, Matthias de
263, 16. 1503. d. Mathias Saborgensis Treverensis dyocesis dedit II grossetos.
c. 1506 Mathias Sarburgensis vulgo de Saraecastro r. e. in Nider-
prüm Trev. d. (de Lorenzi, Pfarreien d. Diöz. Trier I 4801. 1525 Mathias
de Saraecastro I. U. D. dec. e. S. Simeon Trevir., can. e S. Castoris
Confluent., universitatis Trevir. vicecancellarius. officialis curiar. qu.
Confluentinae nunc Trevir., universitatis studii Trevir. rector, nobilis
Bibliothecae S. Simeonis instauralor iHontheim II 549. 900: Brower-
Masen I 214).
3187. Saarwerden, Fridericus comes de
131, I. 1368. d. Fridericus comes de Sarweria*) IX libras.
*) postea factus archiepiscopus Coloniensis, presedit
XLIIII annos (al. m.).
S. des Gf. Johann (V) von Saarwerden. 1370: Frid. de Saarwerden
can. Colon, zum ER. von Köln gewählt; 1370 Nv. 13 durch päpstliche
Bulle bestätigt (abgedr. in Lacomblet Uß. III 6031. Ein ausgezeichneter
Regent, f 1414 Apr. 9. Ist auch als Schriftsteller hervorgetreten (Statuta,
quae ad cleri populique reformationem pertinent; Sermones aliquot de
tempore; H\'mni de sanctis tres) (Eggs, Purpura docta II 473 sq.; Jos.
Fecker, Friedr. v. Saarwerden EB. v. Köln u. Hz. v. Westfalen. I. 1880).
Sarhow — Sachsen. 471
3188. Sachow, Nicolaus
163, 5. 141 1 Apr. 14. Nicolaus Sachowe clericus Lubecensis . . .
1436 Mai 6: Nie. Sachow scol. e. Lubic, Sprecher der deutschen
Nation auf d. Basler Konzil (Cod. d. Sil. XV 9): 1437 Mai 7 Nie. Sachow
dec. e. Lubic. (1. c. p. 23 sq.): 1438 Nie. Sethobie (I) dec. e. Lubic. in spirit.
vicar. generalis (Zs. f. Schlesw. Holst. G. XX 385). ,Nie. Sachow de Lubeke
oriundus e. Lubic. primo seolast. deinde decan., in Decr. bacc, in practica
iuris expertus ac elevati ingenii, homo multum industriosus, a. d.
MCCCC. XXXIX in mense Octobri per capit. coneorditer in episcopum
est electus et per d. Baldewinuni de VVenden |s. d.] archiep. Brem.
confirniatus' (Chron. Lubic. ap. Meibom II 401). f 1449 Oct. 2 (1. c).
3189. Sachs, Georg
277, 38. 1514. a d. Georgio Sachs*) dimidium ducatum.
t) obiit postea BononiaeVII. Aprilis M°D°XVIir, sepultus
apud S. Dominicum (al. m ).
Wohl ein S. des Procurators a. Reichskammergericht z. Spej'er (1512)
Dr. Sachs? 1511 Oct. 22 Heidelberg (.Georius Sachsz ex Spira'j. — Phil.
Burkhard [s. d.] hat ihm das Epitaph gesetzt: , Georgio Sachs Spiren.
Germano, qui dum scientiarum ardore Italiam adolescentulus adisset
quadriennio in ea rairo virtutum profectu versatus febri acerbissima abruptus
est Philippus Burehart amitino perquam dilecto muestus posuit. Obiit
VII. Idus Aprilis M. D. XVIII. Ciarum quem summa rediturum laude Nemetes
Sperabant tumulo hoc Felsina docta tenet' (Insehriftensamml. Univ. Bibl.
Bologna f. 49).
3190. Sachsen, Arnoldus de
128, 10. 1366. d. Arnoldus de Saxonia Meidburgensis dyoc. XX solidos.
3191. Sachsen, Benedictus de
90, 12 1330. a d. Benedicto de Saxonia IUI anconitanos et II solidos.
3192. Sachsen, Bernhardus de
73, 17. 1317. Bernhardus de Saxonia IX solidos.
3193. Sachsen, Bertholdus de
140, 30. 1345. a d. Perchtoldo de Saxonia Caminensis dyoc. XI solidos.
3194. Sachsen, Eberhardus de
64, 36. 1312. frater Eberhardus de Saxonia X solidos.
3195. Sachsen, Engelbertus de
67, 22. 1314. d. Engelbertus de Saxonia d\-oc. Brandenburg. V solidos.
3196. Sachsen, Fridericus dux S.
239, aj. 1491. ab illustrissimo d. Frederico*) filio bellicosissimi prudentissimique
Alberti principis Saxonie florenos duos in auro, quem ad hanc
nostram societatem recepimus cum literaiiim adipiscendarum gracia
gymnasium Senense peteret (cf. 241, 14).
*) postea factus magister Ordin. diue Virgin. Theutoni-
corum in Pruzia anno dni 1498. Electus deinde in
coadiutorem Rmi in Christo patris et dni Ernesti archie-
piscopi Magdcburgensis Germanie primalis (al. m.).
3. S. des Hz. Albrecht d. Beherzten v. Sachsen u. der Sidonia, T.
des K. Georg v Böhmen, gb. z. Torgau 25. Oct. 1474. 1492 Dz. 26: Domi-
zellar i. Wzbg.: um dieselbe Zeit Domherr zu Mainz. 1493: Siena;
1494 Jan. 24: s. Begleiter. Joh. Truchsess, stirbt i. Siena (Chytraeus p. 216).
Die Absichten seines Vaters, ihn mit Hilfe des K. Max dem Kapitel z. Würzbg.
als Coadjutor aufzudrängen, schlugen fehl. 1498: Hochmeister des
Deutsch-Ordens (resign. s. Kanonik. i. Mainz u. i. Würzbgl. Letzter
kathol. Hochmeister i. Preussen. 1507 v. s. Vetter EB. Ernst v. Magdebg.
z. Coadjutor ernannt, f 1510 Nv. 19 z. Roehlitz. noch nicht 37 Jahre alt.
Begraben i. Dom zu Meissen (Joannis II 237. 394; v. Langenn. Hz. Albr. d.
Beherzte S. 318; Areh. UFrank. 33, 222).
4/2 Sachsen.
3197. Sachsen, Heinricus de (I)
100, 9. 1337. a d. Heinrico de Saxonia VI solidos.
[1369 Apr. 4 Henricus de Saxonia r. e. in Sulcz prope Lara: Bzarch.
Stssb. G. 4721. 1
3198. Sachsen, Heinricus de (II)
115, 3. 1347. a d. Heinrico de Saxonia Caminensis dyoc. \'I solidos.
3199. Sachsen, Heinricus de (III)
147, 8. 1384. d. Heinricus de Saxonia XII solidos.
3200. Sachsen, Hermannus de
136. 32. 1373. d. Hermannus de Saxonia superveniens contribuit pro introitu
IV solidos.
3201. Sachsen, Johannes de (I)
39, 41. 1292. d. Johannes de Saxonia X solidos.
3202. Sachsen, Johannes de (II)
III, 7. 1345. a d Johanne de Saxonia dyoc. Zwerinensis VIII solidos.
365, 24. 1344. Jan. Johannes de Saxonia ,testis'.
3203. Sachsen, Johannes de (III)
i53i 3^- 1394 a d. Johanne de Saxonia XXIUI solidos.
3204. [Sachsen], Johannes de (IV)
153, II. 1394. a d Johanne socio dni Theodrici de Saxonia YIU solidos.
3205. Sachsen, Johannes dux
256, 34. 1500. lUustriss. princeps et d. d. Johannes*) iunior Saxonie, Angarie ac
Westfalie dux etc. pro se ac familiaribus suis seil, nobüibus dnis
Bernardo de Oppershusen. Johanne de Mynningrade ac Andrea
Lochowen ducatos largos duos.
*) qui postea creatus est in episcop. Hildensem. (al. m.).
S. des Hz. Johann zu Sachsen - Lauenburg. 1504 ppos. e. S.
Mauricii Halberstaten. — 1504 Jul. 13 zum Bischof v. Hildesheim
postuliert. 1506 von Rom bestätigt. 151 1 consekriert. Resign. 1527 Sept. 8.
wird 1529 Dompropst in Ratzeburg, r zu Lübeck 1547 Nv. 20; be-
graben i. Ratzeburg (Masch, G. d. Bist. Ratzeburg S. 466; Hübner, Geneal.
Tabell. I 153 .
3206. Sachsen, Conradus de
87, 17. 1326. d Chunradus de Saxonia X solidos.
3207. Sachsen, Liborius de
124, 41. 1357. a d. Liborio de Saxonia octo solidos.
3208. Sachsen, Luderus de
135, 20. 1371. d. Luderus de Saxonia cortribuit \'III solidos.
3209. Sachsen, Ludovicus de
73, 16. 1317. d. Lodowicus de Saxonia XV solidos.
3210. Sachsen, Nicolaus de (I)
103, 31. 1394. a d. Nycolao de Saxonia XXIUI solidos.
154, 12. 1395. Jan. d. Nicolaus de Saxonia ,testis'.
400, 15. 1396. Jan. d. Nicolaus de Saxonia solidos XVI.
1396 Mz2i: Lic. i Decr. Bonon. (.scruptin. d. Nicolai Vordis de
Stodis de Alam. Brem. dioc. ... et ab omn. f. approb.": L. s. i. p. I). 1399
Apr. 19: Lic. i. Leg. Bonon. (,d. Nicolaus de \'ordis de Saxonia de
Alamania f. subiectus priuato examini et f. appr. ab omn. merito quia honestus
et optimus Scolaris fuit in studio, utinam omnia bona sibi obueniant, quia
meretur . . . licentiatus erat in iure can.': L. s. i. c. Ii. — 1399 Apr. 23: I. U.
D. Bonon. (,d. Nicolaus de X'ordis de Saxonia de Alamania doctoratus f.
publice in S. Petro ut est moris in iure ciuili et canonico per d. Caspar, de
Caldarinis suo nomine et vice et nomine d. Caroli de Zambeccharijs In iure
ciuili insignitus f. per d. Barthol. de Salicet o suo nomine et vice et nomine
d. Joh. de Canetulo': L s. i. c. Ii.
Sach-ien — Sadelkow. 473
321 1. Sachsen, Nicolaus de (IIi *
aio, 23. 1465. a d. Xii'olao de Saxonia X\'I Bolcndinos.
3212. Sachsen, Otto de
39, 40. 1292. d. Octo de Saxonia X solides.
3213. Sachsen, Petrus de
40, 18. 1292. d. Petrus de Saxonia XIII solidos.
3214. Sachsen, Rudolfus de
119, iz. 1349 d. Rodulphus de Saxonia ordinis Sancti Benedicti de monasterio
Werther Mynden. dyoc. ddt unam libram.
3215. Sachsen, Sifridus de
107, 27. 1343. a d. Syfrido de Saksonia Caminensis dyoc. IUI solidos.
3216. Sachsen, Theodericus de (I)
77, 34, 13 19 d, Dietricus de Saxonia dioc. Hildesinensis XVI solidos.
3217. Sachsen, Theodericus de (IIi
153, 10. 1394. a d. Theotrico de Saxonia XII solidos.
3218. Sachsen, Volmarus de
153, 30. 1394. a d. Volmaro de Saxonia XXIIII solidos.
154, 12 1395 Jan. d. Volmarus de Saxonia ,testis'.
400, 15. 1396 Jan. d. Volmarus solidos XVI.
3219. Sachsen, Weygandus de
141, 18. 1379. d. Weygandus de Saxonia ddt XII solidos.
3220. Sachsengang, Leopoldus de
86, 13 1325. a d. Leupoldo de Sachsengang Pataviensis dj'ocesis cum magistro
suo XXXII solidos Bononinorum.
Schloss Sachsengang i. Niederöstreich a. d. Donau. — 1293 Leupoldus
fil. Leupoldi de Sachsengang (Mon. B. XXIX 580). — 1342 Aug. 8: Revers-
brief Leopolds V. Sachsengang, Pfarrers in Gun tramsdorf, auf das Stift
Melk wegen dessen Rechte und Einkünfte bei der Kirche in Draskirchen
{.Adler' III 195). 1350 Mai 31: Pfarrer an S. Stephan in Wien (Ogesser.
Beschreibung d. Metrop. Kirche S. Stephan i. Wien S 591, als Nachfolger
des Albr. v. Hohenberg. Letzter Pfarrer von S. Stephan. Gab 1359
seine Zustimmung zur Umwandlung der Pfarrkirche von S. Stephan i. e.
Kollegiatstift; resign. seine Pfarre zu S. Stephan zwischen 1364—65 (zum
letztenmal genannt i. dieser Stellung 1364: Mon. B. XXV'III 4351. Er-
hielt darauf (gleichfalls als Nachfolger des Albr. v. Hohenberg) die Pfarre
zu Grossrussbach, die er bis z. s. Ende behielt, -j- 1366 (Epitaph früher im
Dom z. Wien: .A. D. 1366 ob. D. Leupoldus de Sachsengang pleb. in Ruspach
olim pleb. in Wien, doniinica die, qua cantatur Exsurge hie sepultus':
Ogesser a. a O.; v. Perger, Dom S. Steph. i. Wien S. 82).
3221. Sack, Ulricus
251, 38. 1498. a nobili d. Ulrico Sack de Geilstorff Nubergensis dioc. Bologninos
XXIIII.
Die Sack hatten J429 das in einem Seitenthale der Weissen Elster
gelegene Gut Geilsdorf pfandweise übernommen (Vierte!]. .Herold' V 362 ff.).
1492 SS. Leipzig (.Udalricus Sack de Gaylsdorft'). 1504 Jul. 3: Decr.
Doct. Bonon. (.Udalricus Sacus Neumberg. dioc. Scolaris i. iure can.':
L. s. i. p. L). 1505 Jan. 29: kf. sächsischer Gesandter i. Rom (,d. Udalri-
cus Saccus Decr. D. 111™' d. d. Friderici Ducis Saxonie Principis Elect. ad
^mum d n. Julium II papam Orator". Lib. Confr. p. 117). Wohl bei dieser
Gelegenheit verhalf er dem Rat zu Zwickau zum Kirchenpatronat daselbst
gegen e. angemessene Summe (Herzog, Chronik v. Zwickau II 1661.
3222. Sadelkow, Petrus
244. 58. 1492. ab honorabili viro Pctro Schadelkaw 6 grossetos.
1473 Apr. 20 Rostock (, Petrus Sadelkow de Noua Brandeborch ddt
II mr.-). 1500 Petrus Sadelkow can. noti capitul. e. Zuerin. (Papist.
474 Saeleni — Sailer.
Meckl! S. 2646). 1511 Jan. 25 Peter Sadelkovv, Pfr. z. Sternberg (Lisclis
Jahrbb. 12, 264. 265 m. Siegel). 1511 Jun. 28: M. Petrus Sadelkuw, can.
e. Ratzeburg, bei der Ratzeburger Bischofswahl mit Entschuldigung ab-
wesend (Masch, Bist. Ratzeb. S. 410). f Jul. 15 (.Diuisionis apostolorum
obiit Petrus [Sa|delkow eccl. Swerinensis canonicus, qui ddt pn^ memoria
sua peragenda 100 niarcarum redditus': Necroi. e. I^ubec. f. 159''. Christine
virgin. [Jul. 24]: hie seruabitur memoria venerabiiis viri mgri I'etri Sadel[kowJ,
Suerinensis et B utzowieiisis ecciesiarum canonici': I.e. f. 169 vgl. Lisch»
Jahrbb. 21, 1831.
3223. Saelem, Felix
312, 9. 1541. a d. Feiice Saelem Brixin. Bononenos XXXXIX.
3224. Saetteli, Nicolaus
loi, 15 1338. a d. Nycolao Saecellin can. Constantien. IUI libras cum X solidis.
Memminger Familie; ein Zweig derselben i. Ravensburg (v. Stetten
S. 249). — 1325 Jun. 2: Johann XXII pro vidiert Nicolaus, S. des verstorbenen
Conrad Settili von Ravensburg, m. e. Kanonikate zu Zofingen, Konstz.
Diöz (Württ. Gschqu. 2, 383. No. 231; 1326 Mz. 2 wird er m. e. Kanonikate
a d. Kirche der h. Felix u. Regula z. Zürich providiert (I.e. No. 28).
1351 Mz. 3 verleiht ihm P. Clemens VI Kanonikat u. Pfründe i. d. Kirche
V. Konstanz nebst der zugehörigen curia claustralis, die Friderich Setteli
V. Ravensburg inne gehabt; dieser letzere wird am gleichen Tage mit
Kanonikat u. Pfründe a. d. Kirche zu Zofingen provid.. die Nie. Setteli inne-
gehabt (a a O. No 142. 143) 1363 Fbr. u Jun. wird Nicol. Setelli can. e.
Const. wiederholt m. Ausführung päpstlicher Bullen betraut la. a. O. No. 206.
222. 223). 1367: r. e. i. Togern iG. L Arch Karlsr.); 1369 einfach can. e.
Const. (Zs. f. G. ORhein. 28, 19). 1384 wählt er mit der Minderheit den
Nicol. V. Riesenburg z. Bischof (Schulthaiss Konstz. Bist. Chron. i. Frbg. Diöc.
Arch. 8, 89). t 1389 Mz 17 (.Nycolaus Saetteli can. Const. e. Turic. eccl.":
L a. e. Turic. i. M. G. H. Necr. I 559 cf ibid. L. a. e. Const. I 286).
3225. Sagittarii, Albertus
108, 25. 1344. a d. Alberto Sagittarii de Babenberch VIII solidos.
3226. Sagriz, Sifridus de
66, 19. 1314. d. Syffridus de Sagriz dyoc. Salseburgensis XXIUI solidos.
3227. Sailer, Raphael
336, 30. 1558. d Raphael Sailer Augustanus iuris utriusque doctor libras quattuor.
S. des Augsburger Stadtarztes Dr. Gereon Sailer ("i- 1563) und der
Felicitas Mayr aus Kaufbeuern. Auf der Schule zu S. Anna in Augsburg,
dann in München; besuchte mehrere französische Universitäten. 1557
Apr. 28 finden wir ihn i. Padua (,Raphael Seyler Comes Palatinus August';
al. m.: I. U. D. obijt apoplexia Wormat ), wo ihm a. 4. Juli der durch den Rück-
tritt des Vitus Örtel [s. d | erledigte, durch die deutsche Nation in Padua zu
besetzende Lehrstuhl für Bartolus übertragen wird (Annales). 1557 Aug. 7:
I. U. D. Patav. (.magnificus Comes Palatin. d. Raphael Seilerius Augustan.
examinatus et doctoratus'; Univ. Arch. Paduai. V'on 1563 Jun 17 bis 1572
Assessor (für Frankem am Reichskanimergericht i. Speyer (Ludolf,
App. X 75; Cisner |s. d.) a. Joh. Posthius i. Cisn. Opusc. S. 981 f ; Pantal.
III 507). 1572; advocatus et consiliarius rei publ. Wormatiensis
(Veith, Bibl. August. VII). t 1574 (I.e.). — Schriften; i. Raphaelis
Saileri Augustani, Gerionis V^ C. Filii, Primitiae, quas ab anno aetatis
suaeXV usque ad XVI exaravit. Basil Jo. Oporinus. 1551 Nv. (cf Maittaire,
Ann. typ.V 2. p. 237). 2. Demetrii Cydonii Oratio de contemnenda morte:
Hermiae philosophi irrisio gentilium philosophorum; ex bibliotheca Jo. Jacobi
Fuggeri desumpta, nunc graece et latine opera Raph. Saileri prolata. Basil.
Oporin. 1553. 8". (Maitt. I 321). 3. Remissiones vel ut alii commodius dici
arbitrantur Relegationes, instar niercurialis statuae indicantes, quo quique
textuum Juris civilis veri, perspicui solidique intellectus loco ultra ordinarias
leges a diversis Doctoribus Jurisque Iiiterpretibus tradiii ac explicati sint,
Salanrk ^ Salza.
475
in tres partes divisae . . . Frcf. a. M. IMart. Lechler. 1571. (Veranlasst durch
Robertus a Stotzingen (s. d.] und Hartmannus Hartmanni ab
Eppingen [s.d.]. In dieser Ausg. auch ein Gedicht ad Joh. Matthaeum
Stamlerum [s. d.]. senatorem, legatum, patritium Augustanum, fratrem suum
intimum). 2. Aufl. 1574. 4. Des Ka^'serl. Kammer-Gerichts eröffnete Bey-
und Endurteil: Selectissimae sententiae in aniplissinio summoque sacrae
imperialis Camerae ludicio publicatae. tomi 2. Fcf. 1572. 2'*. — t. I: senten-
tiae ab a. 1495 — 1547. t. II: sententiae ab anno 1548— 1570. (In 2. Aufl.
mit Fortsetzung bis 1587 herausg. durch Christi. Barth u. d. T. .Urteil und
Bescheid a. hochlöbl Kays. Kammer-Gericht v. J. 1495 als daselbst ange-
fangen, eröfinet durch Raph. Sailern jetzund aber continuiert durch Chr.
Barth.' 5 T. — Speier 1604. 2". 3 Aufl Fkf. 1606. z'-'). 5. Neue Kanimer-
Gerichts-Ordnung. Mayntz 1574. 20. (Kommentar über d. K. G. O. v. 1548.
1555. hrsg. V. Fz. Beliem nach dem Tode des Vf. — Wegen dieses Werks
von Nie. Cisner [s. d.] des Plagiats beschuldigt) 6 Annotata de personis
ludicii cameralis ab illius exordio usque ad a. 1572 Fcf. 1572. 2.^. (2. Aufl.
bis 1618 vermehrt durch Bernh. Wurmser. Spir. 1618. 2": vgl. Fahnenberg
S. 42. 41). vgl. a Stintzing I 518. 307. 509. Pütter I 131.
3228. Salanck, Augustinus de
186, 9. 1439 ^ d. Augustino de Salanck archidiacono de Clus et canonico in
ecclesia Transilvana de Ungaria unum ducatum de Ungaria.
3229. Salchinger, Degenhardus
171, ao. 1420. d. Degenardus Salchinger can. eccl. Mo.sburgensis .procurator'.
■ 1429: Degenhard Salchinger can. Frls. et pleb. i Nabburg verliert
s. perp. vic par. e. in Nappurg Ratisp. d. 143t wegen Weihenversäumnis
(Repert. No. 2149). 1430: can. Mosburg. et can. Ratisp.; 1436: dec.
Rati&p. (res. 1453). 1446 Mz 20: ppos. Intic. t 1453 ' Freising (Hund,
Metrop. I 282: Ried, Cod. dipl. II 1013; Mon. B. XVIII 434: Paricius S. 30. 43;
Geiss, St. Peter i. Münch. S. 415: Janner III 487; C. g. 1718 Münch. Hfb.).
3230. Salenstein, Henricus de
56, 14. 1289 Henricus de Salhunsteyn pincerna maioris Augiae, dioc. Constanc.
.procurator'.
37, 21. 1290. d. pincerna de Seidenstein.
Die V. Salenstein waren Ministerialen der Abte des Kl. Reichenau u.
i. Besitz des Schenkenanits (Pupikofer I 475; 417. vgl. Thurg. Beitrr. 31.69).
1283: Heinrich der schenk v. Salenstein (a. a. Ö.).
3231. Salenstein, Sechardus (Biircliardiis?) de
76, 12. 1318. d Sechardus de Salunstein Constanc. dioc. X solides.
Lesefehler für Burchardus. i3i6Jun. 22: Burchard. de Salenstein
Leutpriester z. S. Joh. i. Mittelzell auf d. Reichenau (G. L. A. Karlsr.
5 Spec. 9). War auch can. e. Const (Pupikofer I 475).
3232. Salinator, Johannes
263. 25. 1503. d. Johannes Salinator-') Scotensis dyoc. Moguntin. [cf. Joh. Hraiidis].
*) requiescat in pace.
3233. Salomonis, Johannes
244, 10. 1492. a magnifico et venerabili viro d. Johanne Salomonis de Glacovia arcium
doctore clerico Glacoviensis diocesis (Ii unum ducatum Ungaricum,
quem ex mera animi sui liberalitate in honorem gloriosissime virginis
Marie contribuit.
3234. Saiza, Berchtoldus de
87, 29. 1326. d Perichtoldus de Saltza XVI solidos.
[1346 Bertoldus de Salza rector univ. Patav. : Gloria I 385: Arch. f.
Litt. u. KG. VI 365 509 a.]
3235. Salza, Eghardus de
76, 4. 1418. d. Eghardus de Salza Moguntin. dyoc. XIIII solidos.
[Wird in den Regesten des Geschl. v. Salza nicht genannt.]
476 Salza — Salzburg
3236. Salza, Guntherus de
78, a8. 1320. d. Guntherus de Saltza dyoc. Maguntin., iuratus, contribuit VI solido^
79, 34. 1311. Guntherus de Saliza Maguntin. dyoc. (ad expurgandam conscientiani)
II grossos.
Es erscheinen um diese Zeit nicht weniger als vier Personen dieses
Namens urlcdl.; i<eine von diesen ist geistl. Standes I Regesten d. Geschl.
Salza. Lpz. 1853. S. 314. Register.). — Vielleicht Günther d. j., S. Günthers
u. der X. v. Frankenstein, 1327 u. 1328 urkdl. genannt. •)- vor 1344
iSagittarii Historia d. Herrschft. Salza b. Grundig u. Klotzsch, Samml. z
Sachs. Gsch \'l 3261. Oder identisch mit jenem Günther, der 1333 als Statt-
halter des B. V. Würzburg in Meiningen erscheint und einen Sohn gleichen
Namens hinterliess la. a. O. S. 329).
3237. Salza, lacobus de (I)
a6i, 27. 1502. d. Jacobus de Saltza*) dioc. Misnen. ddt Bolendin. XXVI.
165, 12. 1505 Jan. d. Jacobus de Saltza .sindicus'.
168, 30. 1507. nobilis vir d. Jacobus de Saltza leg licentiatu.s dioc. Misn. Lusatiu-
,procurator'
*) factus episcopus Wratislav. 1520. t 1539 (al. m.).
Jüngster S. Nicols v. S. auf Schreibersdorff, Lichtenau und Linda
if 1485) u. der Barbara Hock, geb. 1481 Aug. — 1498 WS. i. Leipzig.'
i.Jacobus vom Salcz Schreibersdorff' 1. 1506 Jul i i. Ferrara: Leg. Lic.
(Annal. Sax. I 125; Niederlaus. Mgz. 25, 82: Regest. Salza No. 350). 1508
Jul. 3: Leg. Doctor Ferrar. (1. c.) 1510: durch K. Ladislaus zum Landes-
hauptmann des Fürstentums Glogau ernannt. Hatte das Unglück 1511
Apr. 5, auf einem Turnier seinem Gegner den Arm abzuhauen, was ihn
veranlasste in den geistlichen Stand einzutreten. 1516 Mai 15: ppos. e.
B. Marie Glogovien. iRegest. No. 3581. 1520 Sept. 2: Jacob v. S. Doctor
der Rechte Propst zu Glogau, Domherr an der Kreuzkirche zu Breslau und
Altarist an d. Frauenkirche z. Görlitz wird z. Bischof v. Breslau gewählt.
1521 Jul. 24 bestätigt von P. Leo X (Regest. No. 363. 364). 1539 Fbr. 3
machte er s. Testament, worin er auch die Natio Germ. Bonon. mit einem
Legat bedachte (Act. 322, 101. f 1539 Aug. 24. — Mildgesinnter Kirchen-
fürst, persönlich, wie es scheint, zum Protestantismus) neigend. (Vgl.
V. Gersdorff, Z. Lebensgsch. d. ß. Jacob v. S. i. Justi's X'orzeit 1826:
Worbs, Jac v. S. kein Schlesier. Laus. Monatsichr. 1798. 2. T. 9 St. No. II
S. 149 — 170: Fiebiger, D. edeln Herren v. S. 1838: M. Hankii De Siles.
erud. p. 246 sqq.: Wuttke. Entwickig. d öff. \'hlt. i. Schles. 1842; Heyne.
Jac V. S. i. Schles. Kirchenbot. XXII (18561 No. 47. p 57 ft: derselbe i.
k. G. III 730-41. A. D. B.).
3238 Salza, Jacobus de (II)
312, 34. 1536. a nobili d. Jacobo a Saltza in Kontzendorff Silesio inscripto
XXVI. die Octobr. I coronatum.
3Z1, 38. 1541. Jacobus a Saltza Sylesius .procurator' (qui cum suis negotiis in
Germaniam revocaretur XVII. Junii eiusdem anni subrogatus fuit. . .).
327, 49. 1542 Jan. Jacobus a Saltza .sindicus' (cf. 425, 8).
Jacob v. Salza auf Kunzendorff urkdl. 1562 und 1570 Fbr. 10 ^Regest,
d. Herren v. Salza No. 391. 497: Knothe, Oberlaus. Adel S. 4671.
323c. Salzburg, Andreas de
107, 7. 1343, a d. Andrea canonico Saltzburgensi XXXN'I solidos.
Kann nur Andreas de Lampolting (Lampotingi sein, der 1350 als
can. Saltzburg. genannt wird. Sonst ist der Name Andreas um diese
Zeit im Salzburger Domkapitel nicht vertreten (Mitt. Salzb. Ldsk. 7, 258:
ÜB. L. ob der Enns 7.5931. Seit 1358 ppos. i. Suben. (.Andreas Lam
poltinger ppos i. Suben qu. can. e. Salzburg.': Necr. Admont. i. Arch. f
Ö. G. 19, 211).
3240. Salzburg, Heinricus de
67, 3. 1314. d. Henricus canonicus Salzeburgensis et d. Albertus plebanus in Perch
Salseburgensis pro ipsis et ipsonim magistro d. Peregrino III libras
et II solidos.
Saltzburg — Saiirmann. 477
(Ein Heinricus de Utz wird 1312. ein Heinricus Handericus wird 1314
als Salzburger DomlTerr genannt: Mitt. Salzb. Ldsk. 7. 258. 261. 1
3241. Saltzburg, Conradus de
loi, 27. 1338. a d Cunrado de Salzburga rectore in Straleg V solides.
3242. (Salzburg], Nicolaus r. e. in
-o, 22. 13 16. d. Nicholaus rector ecciesie S. Rudeberti Salzburgensis dyoc, iuratus,
contribuit I libram.
1300JUI. 21: Nicolaus, plebanus in Saltzburg, siegelt (Mitt. Salzb.
Ldsk. IG, 149). In einer Urk. des Domoblay -Privilegienbuches vom J.
1305 und in einer solchen 1306 kommt obiger als Zeuge vor mit den
Worten: „Nicla der Tumpharrer" la. a. O. 7.259.
3243. Salzburg, Peregrinus de
67, 4. 13 14. d. Peregrinus [magister d. Henrici de Salzburg].
3244. [Salzburg], Rupertus de
231, 24. 1484. a d. Ruperto de Saltzpurga VII grosses monete Bononiensis.
1487 Jan. 30: Lic. i. Decr. Ferrar. (.Licentia doctoratus in iure
canonico Rupert! Aman de Sladming Salseburgen. dioc. olim studens
Bononie': No. 237. f. 2).
3245. Salzwedel, Heinricus de
42, 42. 1294. d. Henricus de Salcwedele III solidos.
3346. Salzwedel, Hermannus de
53, 3. 1301. d. Hermannus de Soltvedele X solidos.
3247. Sandowe, Henricus de
50, 14. 1300. d. Henricus de Sandowe X solidos.
3248. Santberg, Dietmarus
157, 31. 1401. a d. Dyetmaro Santberg de Koerbeck X solidos.
3249. Sare, Petrus de
64, 26. 1312. d. Petrus de Qare iuratus contribuit IUI libras.
[64, 28. 1312. in causa d. Petri de Sare predicti, quem vendicavimus pro
Theutonico et optinuimus, expendimus circa duos advocatos
XII libras.]
3250. Sargans, Ulricus de
65, 40. 1313. d. Ulricus de Sanagaza VII solidos.
[1257 erscheint als Z. ein Uolricus Scolaris de Sangans; Regest, d.
Abt. Pfäffers u. Ldsch. Sargans S. 15.]
3251. Sauer, Nicolaus
198, 35. 1453. d. Nicolaus Czawer de Brawnsberg clericus Warmiensis dioc.
solidos Vn.
Stipendiat des Hochmeisters. — 1454 .weiss Nicolaus Sauer von
Braunsberg in einem Schreiben an Ludwig v. Erlichshausen nicht Rühmens
genug von der Trefflichkeit seiner Bologneser Lehrer und der Herrlichkeit
der kanonistischen Studien überhaupt zu machen. Doch klagt er gleich-
zeitig auch über grosse Teuerung zu Bologna und meint, ein Dukaten
wolle da nicht viel bedeuten' (Hipler, i. Bibl. Warm. S. 68. a. 152).
3252. Sauliers, Johannes
316, 37. 1538. a d. Johanne Sauliers Mechliniensi I aureum Renensem.
[Ein älterer Jean de Sauich seit 151 7 secretaire du conseil prive;
seit 1531 Siegelbewahrer: Butkens, Trophees de Brabant suppl. I 190.]
3253. Saurmann, Balthasar
247, 27. 1495. (a) d. Balthasare Saurmann Wratislaviensi [socio d. Joannis de
Kunowitzl . . .
S. des Caspar Saurmann, Vetter des Johannes S. 1493 SS. Leipzig
(.Baltazar Saurman de fratislauia'). Sonst unbekannt (Bauch i. Ztschr.
Gsch. Schles. XIX 9. u. Pfotenhauer ibid. XXIX 276).
478 Saurnian — .Saurmann
3254. Saurman, Georgius
271. 40. i5".9- a d. Georgio Saurman*) de Vratislavia ranonicus (I) Lubucensis
medium ducatum (i:f 283,4 1517: .sindicus').
277, 43. i5t4. a magnifiLO viro d. Georgio Sawremanno utriusque universitatis
rectore dimidium ducatum pro famulo suo.
*) qui anno 151 3 utriusque universitatis rector est
electus (al. m.).
Bekannter FUimani^t. — Ältester S. des Conrad S, gb. ca 1492 i.
Breslau. — 1508 Mz Wittenberg 1, Georgius Saurman de VVratislavia'i.
1508 SS. Leipzig (.Georgius Sawrman de Wratislavia'). — I5i3'i4:
niagnificus D. Georgius Sauromannus utriusque universitatis (Bononiensis)
Juristar. Rector (Malagola, Monomer, p. 186). 1514 Jun. 3: I. U. D. ßonor:.
ijun 2 ,disp. f. c d. Georgio Saiiromanno Kectore utriusque uni-
versitatis'. Jun. 3 .examin. et approb. f predictus magnificus Rector milii
(sc. Ludowico Gozadinii presentatus per d. Jeronimtmi de S. Petro et d.
Augustin. Beroum et habuit insignia a d. Augustino Beroo.': L. s. i p. I. —
cf. L s. i. c. I: ,. . d. Hercules de Bologninis ipsi ddt insignia.' |A. No. V:
.Georg Sauromannus fil. d Conradi patricii Wratislav.Ji. Der Humanist
Romulus Amazeus aus L'dine begrüsste die Wahl Saurmanns mit einem
,Paneg3'ricus Georgio Sauromanno Bononien. Gy.iinasiaratus insignia sus-
cipienti dictus' (apud Benedictum Bibliop. Bonon. 1513 4** j. Befand sich
noch 1518 Mai i i Bologna, da seine Ersilingsschrjft, welche sich .unter
der Form eines Manifestes im Namen Ma.ximilians an die Fürsten und
Völker Italiens wendet', von diesem läge datirt ist (Bauch i. Zs. G. u. A.
Schles. XIX. S — A. S. 12. a. i.i Auch sein am i. Fbr. 1519 vollendeter
Panegyricus auf den kurz vorher verstorbenen Kaiser Ma.ximilian ist noch
in Bologna erschienen (Hier, de Benedictis 1519 vIt. Fbr. 4" ). Bald
daraufging Saurmann nach Rom, wo er in den Kreisen der römischen
Gelehrten u. namentlich bei P. Leo X freundliche Aufnahme fand. Mit
Leo's Empfehlungen ausgestattet begab er sich Ende desselben Jahres nach
Spanien an den Hof des neugewählten Kaisers, der ihn in seine Dienste
nahm. Im Gefolge des Kaisers i. Sommer 1520 nach Deutschland zurück-
gekehrt nahm er, zum kaiserlichen Geschäftsträger bei der Curie
ernannt, seinen dauernden Wohnsitz in Rom. Hier lührte er ein an-
gesehenes Haus, in welciiem zeitweilig auch Georg Logus [s. d.] und
P/iilipp. Obermaier [s. d.] verkehrten. — Saurmann lebte hier, obwohl von
Hause aus Geistlicher (seit ca 1512: ppos. e. S. Johannis Wratisl.;
1520 Apr. 17 als decan. e. S. Crucis Wratisl. genannt; vgl. a. o.
.\ct. 271, 40), in freier \'erbindung mit einer Römerin, die ihm einen Sohn,
Julius Clemens, schenkte. Obwohl ein eifriger Papist hat S. doch die
mannigfachen Gebrechen der alten Kirche offen gestanden und vielfach
selbst gerügt. Bei der Erstürmung Roms durch das spanisch - deutsche
Heer a. 6. JMai 1527 von spanischen Soldaten schwer misshandelt; krank
u. hungernd schleppte er sich noch einige Monate hin. bis er eines Tages
auf der Strasse zusammenbrach und ,von keinem beachtet sein junges
Leben aushauchte' (1527 Oct. 31). (Weltzel. Gsch. d. Geschl. Saurma S. 10;
über s. schriftstellerische Thätigkeit vgl. Bauch a. a. O.) S. Neffe Val.
Saurmann hat ihm i. d. Kirche S. Marie de Anima i. Rom, Georg Logus
hat dem Freunde i. Breslau (i. d. Kathedralkirche b. S. Johann u. i. d.
Kirche z. hl. Kreuzj ein Epitaph errichtet (Chjtraeus; Hanke, de Siles.
indig. p. 203).
3255. Saurmann, Johannes
248, 45. 1496. a d. Johanne Sawerman canonico Wratisla\nensi ac plebano in Hirtz-
perck eiusdem diocesis unum florenum Renensem.
S. des Breslauer Ratmanns und Kaufmanns Sebald Saurmann. —
i486 Leipzig (.Johannes Sawrman de Wratislavia'}; 1489 — 92 Rom
(Zeugnisse über s. römisches Studium i. Breslauer Stadtarchiv; Hdschr.
Klose 108. Bl. 108. 115b. 118. vgl. Pfotenhauer i. Ztschr. V. f. G. Altert.
Schles. XXIX. 277. a), doch erscheint er 1491 als Bologneser Student i.
Ferrara (Joh. Sauermann can. Wratisl. studens Bononie) als Z. (Arch.
Saurzapf — Scliachner. 479
not. Ferrarai. t 1510 Nv. 27. Er soll der erste schlesische Humanist und
Kenner des Griechischen gewesen sein: doch hat man ihm mit Unrecht
einen lateinischen Katechismus in \'ersen und eine latein. Übersetzung des
Aeschylus zugeschrieben (vgl. Otto, De Johanne V Turzone, episc. Wratislav.
p. 17: Bauch i. Ztschr. f. Schles Gesch. XVII. S. 231 u. XIX. S.S. —
Pfotenhauer a. a O ).
3256. Saurzapf, Bartholomaeus
335! 3* 1556. nobilis d. Bartholemeus Saurzapf a Sultzbach Noricus libras duas
Bononienses decem.
S. des Erasmus S. und der Anna Loeneisen. 1549 Nv. 28 Tübingen
(.Barptolomeus Saurzapft Suitzbach'i. 1552 Sept. 30 Ingolstadt (.Bartho-
lomeus Saurzapf Sultzbac. iuris stud '1 1559 Mz 4: I U. D. Bon. f.Bartholom.
Sauerzapff ex Sultzpach Ratisp. d.': BXo. 4"). 1574: Barthlmä Saurzapf,
Jacob u. Georg Gebrüder (V'hdig. d. h. V. v. Oberpflz. u. Regensburg XXIII
311 ff.). 1589 Besitzer des Schlosses Holenstein b. Sulzbach la. a. O. XXXIII
57 91) Vermählt mit Martha Lorber: 3 Kinder iBuceliin III af 338).
3257. Saviger, Bartholomeus
174. 36. 1425. a d. Bartholomeo Saviger •) preposito Tarbatensi de Lyvonia unum
florenum Renensem.
*) nunc episc. Tarbatensis al. m.).
1404 Prag (.Bartholomeus Sanigervve. d. 14 gr.': Mon, U 154). —
1425 Sept. ig: Lic. i. Decr. ßonon. (.examin. f d. Bartholomeus Sauier
ppos. Tarbatensis . . ab omn. approb.': L. s. i. p. I). Erscheint 1417 als
can., 1434 als ppos. e. TarDat. (Napiersky ÜB U 359 u. anm ). , Bartholo-
meus Savijerve, einem i Stift Dorpat begüterten Adelsgeschlecht angehörend,
war Domherr, dann Propst der Dörptschen Kirche und besass den ge-
lehrten Grad eines licent atus decretorum. In Bologna wartete er, als er
daselbst studierte, auf die Erledigung des Bist Dorpat und hatte sich mit
Geld versehen, um, wenn dieser Fall eintrete, sich um das Bistum zu
bewerben. Seine Hoffnung ging aber erst nach Jahren in Erfüllung. Er
war Bischof von Dorpat von 1441 27. Mz bis I46f iSchwartz i. Mitt. a.
d. Gsch. Livlds Bd. XIV Hit. 4, hsg. v.d. Gesellsch. Gsch. u. Altert.k. i. Ostsee-
prov. Russl.).
3258. Schachner, Christophorus
213, 13. 1468. a venerabili viro d. Christoffero Schachner*) ecclesie Cornicensis
preposito Brixiensis ecclesie canonico necnon rectori ecclesie in
Altenmoeldorff Saltzborgensis dioc. dedit unum ducatum Ungaricum.
ai3, 41. 1469. Christofferus Schachner ecclesiarum Gornicensis Brixinensisque
prepositus atque canonicus tunc Bononie in iure pontificio Scolaris
.proi'urator'.
*) nunc est episcop. Patauiensis eccl.
Aus edlem bayr. Geschlecht. — 1450 WS. Wien (, Christ. Schachner
de Schachen'i. Seit 1485 decan. e. I'atav. (Buchinger II 190). i486
Sept. 5: her Christoff Schachner Dechant des Stifits ze Passaw (Mon. Boic.
31'', 616). Nach dem Tode des Bischofs Friedrich v. Oettingen 1490 Mz 9
(nach Hundt Mz 11 cf a. Oefele Scrr. I 541) zum Bischof von Passau
gewählt. Reiste darauf selbst nach Rom, wo er von P. Innocenz VIII ohne
.Schwierigkeit die Confirniation erhielt laus dieser Zeit stammt wohl der
Eintrag i. Lib. Confr. p. 72: .Christoferus Schachner prepositus eccl.
Cormensis Saltzeburgensis dioc. [episc. Pataviensis'] ). Ein tüchtiger Ver-
walter und sparsamer Haushalter: „vir non tantum eleganti et procera
corporis statura vultuque heroico praeditus sed et moribus compositissimis
et caeteris virtutibus egregiis ornatissimus, frugalitatis et sobrietatis per-
quam Studiosus . . . praefuit annis decem, charus clero et populo suo omni,
tactus apoplexia . . tertio nonas Januarii anno sesquimillesimo in ipso
Jubileo" (Wig. Hund, Metrop. I 326 f.). Epitaph: .A" 1500 R''"« jn Ch°-
pater & Dns D. Christophorus Schachnerus Episcopus Patauiensis instaurator
huius capellae obiit'. (vgl über ihn Buchinger II 200 — 210).
480 Sihaffhausen — Srliall<r
3259. Schaffhausen, Johannes de
67, 6. 1314. d. Johannes de Scaphusen eiusdem diocesis VIII solides.
[Johannes Schaflhauser r. e. in Salnisach-Romanshorn. o. J.: Tiiurg.
Beitrr. 4, 206].
3260. Schäffler, Fridericus
141, 26. 1379. d. Fredericus rector parrochialis eccl. in Goers ddi IUI florcn.
Ungar, et VIII solides.
142, ii. 1380. Fredericus rector parroch eccl. in Gars Pattavien. dioc. ,procurator'
(396, 3- 13- 30; 397. I- !)•
143, 16. 1381. d. Fredericus Schaffeier antiquus procurator (144, zz: Schäffler).
1383 Nv. 9 Wien (,d. Fridericus pleb. i. Gars, protunc pedagogus
fil. ducis Austrie'i. — 1387 d. Fridericus de Gars ibidem plebanus art. mgr.
et baccal. i. decretis: rector univ. studii Viennensis (Locher p. 3).
3261. Schaerding, Fridericus de
55, 14. 1304. d. Fredericus de Scherdingen XXX solidos.
3262. Schayn, Ulricus de
141, 22. 1379. d. Ulricus de Schayn plebanus in Laybach eccl. parroch. ddt 111
ducatos.
3263. Schack, Otto
244, 27. 1492. a nobili viro Otto Schack VI grossetos.
249, 27. 1497. Otto Schack .sindicus'.
1489 SS. Leipzig (.Otto Schacke de Lunenborgh'). — Ein Ott Schack
zu Brolwitz wird 1499 (1500) unter den kf. brandenburgischen Lehnsleuten
genannt (Riedel C. III. 440). — X'ielleicht identisch mit dem Ratzeburger
Domherrn dieses Namens 1501 (Lischs Jalirbb. 12,3581; seit 1527 senior
capituli. ■}■ hochbetagt 1553 Fbr. 24 (Masch, Ratzeburg S. 419).
3264. Schaler (Heinricus dict.)
53) 37- 1302. d. Schalus de Basilea XXV solidos.
(1309 Oct. 13: Heinrich der Schaler thümherre ze Basile (Trouillat
III 6561].
3265. Schaler, Conradus dictus
63, 31. 1311. d. Conradus dictus Schaler can. Basil. iuratus L solidos.
64, II. 1312. d. Conradus dictus Schaler can. Basil. ,procurator' (cf. 64, 17).
1294 Fbr. 22 Chunrad. Schaller can. e. Zurziac. (Huber, Urkk. d.
Stifts Zurzach S. 425). 1322: prec. prim. Ludovici Imp. pro Chunr. dicto
Schaler can. Basil. et preb. in Munster in Arngow (Oefele, Scrr. r. Boic.
I 7381: doch erst 1338 empfängt er eine Anwartschaft daselbst (Riedweg,
Stift Beromünster S. 474). Seit 1350 Apr. 2 erscheint er als archidiac.
Basil. (Trouillat III 640; IV 70. 163 185. 231. 700). 1360: Conr. Scalarius
archid. erbt von s. Br. Wernher Schaler Ritter: curiam dict. ze Gurbelon
una cum bonis sitis in banno ville Bubendorf (ÜB. Basel I 1164). f 1367
Oct. 8 (,A. M. CCC. LXVII. IIX Id. Oct. ob. Conr. Schalarius archipres-
byter h. e.': Tonjola p. 5).
3266. Schaler, Petrus dictus
42, 35. 1294. d Petrus dictus Schaler III libras.
1305 Dz. 19: Petrus Scalarii can. Basil. Z. (Trouillat III 93).
3267. Schall, Johannes
331, 9. 1547 d. Johannes Schall de Forchain libras duas.
1532 SS. i. Leipzig (, Johannes Schal Forchemensis'). 1545 Nv. 23
1546 Jun. 2: Z. in Ferrara (Arch. not. Ferrara).
3268. Schaller, Laurentius
194, 25. 1448. Laurencius Schaller de Nornbergia solid. XVI.
195, IG. 1449. Laurencius Hermanni de Norenbergha de Alam. ,procurator
substitutus'.
i95> 36. 1450. Laurencius Schaler de Norenberga ,procurator' (cf. 195, 42: Laur.
Hermanni).
Si:haller - Srharff.
481
1439 WS. Leipzig (,Laur. Schaller de Norenberga'). — Dr. Lorenz
Schaller wurde 1463 von Mkgf. Albrecht, als dieser sein kaiserl. Land-
gericht des Burggraftums in Nürnberg wieder aufrichtete, als Land-
schreiber bestellt und in Pflicht genommen. 1476 wurde seine Bestellung
erneuert. Gleichzeitig diente er auch andern Fürsten; so erscheint er 1470
Sept. 19 als hessischer Rat (Font. r. Austr. 46, 127). 1478 zum Con-
sulent der Stadt Nürnberg ernannt, in welcher Stellung er bis 1495
verblieb. 1483 wurde er vom Mkgf als lebenslänglicher Landschreiber
bestätigt, t 1497 (Acta i. Kr. Arch, zu Nürnberg. — Bschrbg. d. Regim.
ms. St. Arch. S. 220; vgl. a. Will. Gel. Lex. III 484; Rommel, Hess. Gesch.
III a. S. 346; Wenk, Hess. Gesch. II 933; Zs. f. hess. Gesch. N. F. I 19;
Stobbe II 60; Stölzel, Gel. Richtert. I 406 a. 47).
3269. Schaller, Nicolaus
aa9, 28. 1481. a d. Nicoiao Schauer de Bern Lausanien. dioc. quattuor grossetos
Bononienses.
Ausgestorbenes Berner Geschlecht. — Niclaus Schaller 1489 des
grossen Rats zu Bern; 1495 Stadtschreiber. Er hat 1505 den Hzg von
Savoyen mit Wallis, 1515 die Eidgenossen mit K. Franz I von Frkch ver-
gleichen helfen (Leu) und ist auch noch später an den politischen Fragen
der Eidgenos.'senschaft beteiligt (Strickler, Aktensammlg. I No. 458).
3270. Schauer, Udalricus
206, 21. 1461. Udalricus Scholler de Norlingen nichil ddt neque iuravit noluit esse
de nacione.
1476 Meister Ulrich Schaller, des geistlichen Hofs zu Augs-
burg Advokat, und Johann Gaessel, Stadtschreiber zu Nördlingen, beide
Licentiaten geistlicher Rechte (Zivilprozessakten v. J. 1476 i. St. A. Nördl.).
1478 Sept. 3 i. Augsburg: magister Ulrich Schaller, in decretis licentiatus
(Zs. f. Schwab, u. Nbg. 5, 2831. ca. 1480 Meister Ulrich Schaller, Licentiat
(Verzeichnis derjenigen Personen, welche den Heiligen in Nördlingen zur
Reichung jährlichen Zinses verpflichtet sind : Nördl. St. A.). — 1503 Sept. 25:
Elisabet, Meister Ulrich Schallers Licentiaten seligen verlassene Tochter
zu Augsburg schreibt a. d. Nördlinger Rat (Nördl. St. A. — Mitt.).
3271. Schaper, Johannes
i88. 19. 1440. a d. Joanne Scaper clerico Minden, dyoc. Bologninos XII.
[189, 44. 1443. Johannes de Sa.xonia ,procurator'.|
1443 — 44: ad lecturam Digesti novi ordinariam: d. Johannes de
Sassonia (Dallari, Rotuli p. 17).
3272. Scharfenstein, Bruno (Benno') de
143, 27. 1381. a d. Bennone de Scharpinbteyn preposito Wesaliensi TreverensLs
dioc. II libras Bononiensium.
145, 23. 1382. Bruno de Scarffenstein prepositus Wesaliensis ,procurator sub-
stitutus' (cf. 146,4. 398,4)
Aus d. Geschlecht der Grüne v. Scharfenstein; Burg b. Kiderich i.
Rheingau (Bodmann, Rheingau. Altert. S. 353 f.). — 1378 Prag (.Bruno
de Scarfensteyn': Mon. II 65). 1380 SS. Wien (, Bruno de Scharfenste3'n
ddt'). [1386 WS. Heidelberg (, Bruno de Soerpenstej'n Mog. d.')-] 1387
SS. Heidelberg (,d. Bruno Scharfenstheyn ppos. e. S. Martini ecci.
Wesal.'l. Bruno (Benno) v. S. metrop. necnon B. M. V. ad grad. Mog.
can., B. M. V (!) Wesalia que superior dicitur ppos. et consiliarius
Johannis II archiep. f 1415 Mai 31 (Joannis II 231. 312 — wo, wie unsere
Stelle zeigt, unrichtigerweise zwischen Bruno u. Benno unterschieden wird;
vgl. dort auch II 222, wo ein Bruno de S. custos niai. et can. S. Albani
Mog. erscheint u. Humbracht f 216, der einen Bruno v. .S. Propst z. Höchst
(tot 1389) von dessen gleichnamigen Neffen, can. S. Albani, unterscheidet;
s. o. die Notiz der Heidelb. Matrikel).
3273. Scharff, Johannes
188, 7. 1440. a d. Johanne Scharff clerico Warmiensis diocesis VIll Bologninos.
[1435 Wien: Andreas Scharff de Prusia.]
Deutsche Studenten in Bologna. 31
482 Scharmer - Schaumberg.
3274 Scharmer, Jacobus
i47i 3- I384- rnag- Jacobus Scarmcr curatus de Woerden XXV solides.
1371 Jan. 27; Jacobo Scaernier (!) der. Trai. d. mag. in art. et in
iure can. studenti reservatur benefic. conferendum a capitulo S. Salvatoris
Traiect (Brom, Bullar. Traiect. No. 1938).
3275. Schauenburg^, Cristoflerus
^^&, 35. 1480. a Cristoffero Schauenburg I grossum.
3276. Schauenburg, Waltherus de
71, 22. 1316. d. Waltherus de Schowenburg can. Argentinensis XLII solidos.
Es gab 4 verschiedene elsässische Geschlechter dieses Namens, deren
Verhältnis zu einander durchaus unklar ist (.Schöpfl. Als. i. II 693 f. Kindler,
Gold. B. S. 307 f.). — Der hier Genannte ist wohl der auf Schloss Schauenburg
bei Rufach (OEIsass) sitzenden Linie entsprossen (Kindler, 1. c. S. 314 u.
Alt. Adel i. OEls. S. 80. — 1316 Waltherus de Schowenburg can. eccl.
Argentin. (ÜB. Strassb. III 255), 1318 (ibid. II 321). 1320 Oct. i (Seelbuch
f. 53*'), 1324 Fbr. 14 (ÜB. II 3811, 1330 Jan. 2 (II 460). 1341 Nv. 3: d. Waltherus
de Schowenburg canonicus & archidiaconus eccl. Arg., patronus altaris
SS. Arbogasti & Jacobi i. eccl. Argent. (Bz. Arch. Strassb.) 1341 Fbr. 18:
Walter v. Schauwenburg Domherr z. Strassburg vkft s. Gut z. Gundel-
vingen (Regg. B. V). 1361 Dz 8: der ersame Walther v. Schowenburg,
Korherr zu Str., schickt der edlen Elzebeth v. Hirshorn, seiner Schwester,
seine fahrende Habe (Strassb. St. Arch. AA. 78 Orig. L'rk.; vgl. noch Mon,
B. VI 81. 82. 87. 197. 239; Vlb 91).
3277. Schauenstein, Georgius de
261, 13. 150a d. Jeorius deSchowenstein eccl. Curensis canonicus medium florenum.
3278. Schauer, Leonhardus
141, 21 1379. d. Leonardus Schowr ddt XXVI. solidos (cf. 147,44).
148, 43. 1387. d. Leonardus de Austria licentiatus i. iure canon. ,procurator'.
[149. 20. 1387. propter recessum dicti d. Leonard! . . |
Studierte vor d. 27. Jun. 1377 i. Wien (.Leonardus Schaur 4 gr.'). —
1387 Mz 9: Lic. i. Decr. Bonon. (,suppos. f. priv. exam. d. Leonardus
de Austria vicerector dnor. ultramontanorum ... e. f. ab omn. approb.';
L. s. i. p. I). 1391 Apr. 3: Leonhardus dict. Schawr lic. i. decr. Ratisbon.
e. P ata V. eccl. can. (F. r. Austr. 18", 426); ebenso 1394 Jun. 29 (Mon. B. 30.
390). 1394: d. Leon. Schauer art. mgr. decr. doct.: rector univ. studii
Viennensis (Locher, Specul. p. 4). 1409: Leonard. Schawr officialis dni
episcopi Patav. verhandelt m. d. Wiener Universität wegen Beschickung des
Pisaner Konzils (Hansiz I 4901. f 141 1 Mz 29 (Epit. ap. Carthus. Maurbac. i.
sacell. S. Crucis: ,Anno Dni MCZCCCXI. die XXIX Martii t venerabilis vir
d. Leonardus Schauer Decr. Doctor Ratisbonensis. Patav., Brixien.
eccl. canonicus, plebanus in Laa, fundator h. capelle': Locher p. 396).
3279. Schaumberg, Albertus de
193, 19. 1447. a nobili viro d. Alberto de Schouwenbergk canonico eccl. August,
solidos XX.
S. des Eberhard v. Schaumberg zu Dundorf u. Rügheim. 1445: can.
e. August. (Burgermeister p. 905). •(■1449 (nach Familienaufzeichnungen:
, Albrecht zu Dundorf als Chorherr in Augsburg gestorben').
3280. Schaumberg, Fridericus de
228, 5. 1480. a d. Frederico de Schauenbergk (B = Schaumberg) VI grossos.
Fricdr. v. Seh. zu MandorfF. — 1469 SS. Leipzig (.Fredericus de
Schawinberch'). 1472: can. e. Bamberg. (Ber. h. V. Bamberg 31.88).
1472 Aug. 29 Ingolstadt (,d. Fridericus de Schawnburg can. Bamberg.').
t 1503 Jul. 21 (Epit. i. Dom; ,A= d. MV tercio feria sexta in die braxedis qui
fuit 21. mensis iulij f venerabilils vir d. Fredericus de Schaumberg can. e.
archidiaconus hui. eccl.': Landgraf, D. z. Bamb. S. 36).
Schaunibcr<;. 483
3281. Schaumberg, Georgius de
213. 17. 1468. a nobili viro d. Georgio de Schänbergk eccl. mai. Augustensis
canonico : contribuit nostre nacioni unum flor. Rhenensera.
ii4, I. 1469. Georgius de Scaumberg e. August, can. i iure pontificio Scolaris
.procurator'.
S. des Nie. v. Seh. z. Burgkundstadt u. Strössendorff u. der Marg.
V. Guttenberg (Familienpapiere: Mitt.). 1460 erscheint er als can. e. Aug.
et pleb. in Straubing (Stengel, Mantissa f. 26: Khamm I 602J. 1483
Jul. 20: ppos. in Feuchtwang (Jung, Mise. III 251; Steichele, Beschr. d.
Bist. Augsb. III 362): resign. s. Propstei 1487 (Steicriele). 1491 u. 1498 Oct. 15
erscheint er als r. e. in Günzburg iMon. 13. XXXIV' 319. 20; Steichele V 208).
[Nicht z. verwechseln mit dem gleichnamigen Bamberger Kanonikus, der
1514 starb.)
3282. Schaumberg, Johannes de
250, -. 1482. a nobili viro d. Joannne de Schawmborgh eccl. Bavenberg. canonico
pro se et famulo ducatum unum (cf. 232, 25).
Johannes v. Schaumberg zu Strössendorf, Hof, Sehne}' u. Letterbach,
S. des Hans v. Seh. zu Lauterburg u. der Agnes Marschallin v. Ebnet
(Familienaufzeichn ). 1464: can. e. Babenberg. (Ben h. \'. 31,85). 1473
Oct. 7 Ingolstadt (.Johannes de Schavvnberg can. Bamberg.') u. wieder
1481 Jun. 4 i. Ingolstadt (,Joh. de Schaunberg e. Bamb. can.'). f 1485 i.
Rom iBer. a. a. O. S. 92).
3283. Schaumberg, Martinus de
329, 33. 1544. nobilis d. Martinus de Schaumberg libras tres Bononenos decem
et octo.
S. d. Pflegers u. Amtmanns zu Nassenfeid Caspar v. Seh. zu Nakel
u. d. Marg. v. Waidenfels (Salver S. 4321. 1531 Nv. 3: can. e. Eistett.
1533 Mai Ingolstadt (.Martinus a Schaumberg nobilis, can. Aichstad.
minorennis'). 1539 WS. Wien (.Martin, a Schawnberg can. Aistet. 12 s. d.').
1539: can. e. August.; 1546 Mai 28: can. capitularis e. Eistett.; 1554
Sept. 7; cellerarius e. Eistett. ; 1555 Dz. 7; cantor e. Eistett. ; 1559 Jun. 2:
decanus e. Eistett.; 1560 Jul. 16: episcopus e. Eistett. ,rexit annos 30.
obiit 28. Jul. 1590' (Calend. u. Elench. can. Eistett. i. R. Arch. München. —
Nach dem Epitaph y 1590. VI. Cal. Jul). — Seit 1520 Jul. 11 war er auch
can. e. Herbipol.; er resign. diese Pfründe 1554 Jan. 23 zu Gunsten des
Otto Truchsess v. Waldburg [s. d.]. Im Gefolge dieses letzteren ging er
1554 nach Rom: Mart. a. Seh. eccl. Babenberg., Eistett. e. August, can.
(Lib. confr. 56). Ein treft'licher Mann, bei Katholiken und Protestanten in
hoher Achtung (Sax, D. Bischöfe u. Reichsfürst, von Eichstätt II 453— 71 ; Ber.
h. V. zu Bamberg 10, 4; 31, 181).
3284. Schaumberg, Otto de
197, 14. 1427. d. Otto de Schawenburg canonicus Augustensis XIIII pickones.
I1424 Nv. Heidelberg (,Otto de Schowenberg der. Babenb.'i] 1427:
Otto de Schaumberg can. e. Aug. (Khamm, Hier. Aug. Auct. I c. lot.
1431 Mai 18; P. Eugen IV bewilligt Supplik von Otto v. Seh , Bruder des
ep. Aug. [s. Petrus v. Seh.], de militari genere, um Ausfertigung ihm erteilter
erneuter Provision mit nicht genannter prepositura et eccl., unter Hinzu
fügung, dass er can. et preb. eccl. Aug. ist (Repert. No. 1067). 1439: ppos
e. S. Mauricii Aug. (Khamm, Auct. II 56); 1439: ppos. e. S. Gertrud
Aug. (Khamm, Auct. II 86|. 1441 can. Aug. et ppos. S. Maur. (Mon. B
XXXIV 378). t 1478 Sept. 4 (,Otto de Schaumberg can. Aug. ac ppos
S. Mauric. Aug.-: Necr. e. Aug. i. M. G. H. Necr. I67; Mon. B. XXXV 88
Khamm I 599).
3285. Schaumberg, Petrus de
170, 28. 1419. a d. Petro de Schawenbergh*) celerario Babenbcrgensi duos florenos
Kenenses valuertmt libras tres Bolendinos II.
*) qui postea factus est episc. Augustensis et cardinalis.
S. des Hans v. Seh. zu Strössendorf u. Transtadt u. einer Förtsch
von Thurnau. Seit 1408 Anwärter auf eine Bamberger Präbende. doch
31*
^.8^ Schaunb' :
erst 1419 can. e. Bamberg. (Ber. h. V. Bamberg 31, 70); in demselben
Jahr can. e. Herbipol. (Gropp I 845; Salver S. 266; Arch. f. UFr. 32.2671
1424 Mz i: der päpstliche Kämmerer Ge. v. Seh. durch P. Martin \' zu
Bi.schof V. Augsburg ernannt (R. Boic. XIII 311; 1439 Dz. 18 durch 1
Eugenius IV, dem er auf dem Basler Konzil wichtige Dienste geleistet, z.
Cardinal c. tit. S. Vitalis al. Vestinae ernannt lEggs, Purp. doct. III 120 f. 1.
1467 Mai 23: P. Pius II ernennt ihn z. legatus a latere durch ganz Deutsch-
land, t 1469 Apr. 12 (s. Braun, Bischöfe v. Augsburg; König, Petrus
V. Schaumberg; Cardinal u. Bisch. Peter von Augsb. i. Streite m. d. Stadt
Augsburg V. J. Baader i. Steichele's Beitrr. z. Gesch. d. Bist. Augsb.
II 369—400).
3286. Schaunberg, Albertus (comesi de
196, 31. 1451. a reverendo patre et illustri d. d. Alberto preposito insignis ecclesie
S. Stephan! alias omnium sanctorum Wienne Patavien. dyoc. et
canonico iam nominate ecclesie Pataviensis ac magnifico' d. de
Schawnberg duos ducatos et triginta octo Bolendinos pro quintemo
isto (cf. i<)6,}6: Georg Schreck u. i^,j^: Joh. Stadihof er).
4. S. des Gf. Johann v. Schaunberg u. der Anna v. Pettau, seit 1435
Jun. 29 urkdl. genannt (Stülz, Regest, z. G. d. Gf. u. Herren v. Schaun-
berg i. Denkschrift d. Wien. Akad. ph.-h. CI. Bd. XI No. 823. 9381. 1442
Sept. 29: K. Friedr. III beauftragt d. Bisch, v. Augsburg, den Gf. Albrecht
v. Schaunberg auf die zunächst erledigte Kanonikatspfründe a. Dom z.
Regensburg z. präsentieren (Chmel, Regg. Frid. No. 1158; Stülz No. 875),
1444 Nv. 28: d. Gfn v. Schaunberg Johann u. Bernhard Vater u. Sohn u.
des Gf Johann Söhne Ulrich u. Albrecht versprechen dem römisch. König
Treue (Stülz No. 892). 1445 Jan. 23: d. Kirchenversammlung zu Basel
beauftragt d. Bisch, z. Passau, dem Albr. v. Seh. Kanoniker zu Passau,
14 Jahre alt, auf Präsentation K. Friedr. III die erledigte Propstei z.
S. Stephan i. Wien einzuantworten 1X0. 8961. (1446 SS. Heidelberg
(.Albertus de Schauenberg can. eccl. August.').] 1448 Oct. 13: Wien
(.generosi ac magnifici comites de Schaunberg dns Albertus ppos. e.
S. Stephani Wienn. d. Wolfgangus et d. Ludovicus fratres \'II flor. hungar.')
[Locher, Specul. p. 51 nennt schon 1444 als Rektor: d. Albertus comes de
Schaumburg can. Patavien. j 15. Jul. 1473 — während i. (Schrauff 1 .Gedächtnis-
tafeln' e. anderer genannt wird]. 1451 Jul. 27 ist er noch in Wien (No. 938).
1460 Mz 20: D. Decr. Doctor M. Georg. StejTecker (s. d.] protunc vicar. dni
Alberti de Schaunperg prepositi nostre eccl. petivit concedi eidem dno
preposito decretum Capituli nostri ad Italiam pro studio suo . . .
postea recessit ad Studium Papiense (No. 1008}. — 1466 Jul. 7 verspricht
Wolfg. V. Wallsee seinem Schwager Gf Albrecht v. Seh. f 500 Ggld. die er
ihm nach Resignation seiner Propstei i. d. kaiserl. Hände schuldig
geworden .damit mich sein kais. gnad getröstet hat, mir zu verleihen', die
Zehentweine der Propstei in Döbling u. Aiseck (No. 1048). In demselben
Jahre fallen ihm bei der Erbteilung (Nv. 11: No. 10511 mit seinem Bruder
Ulrich d. Herrschaften i. Steiermark u. Kärnthen zu. t 1473 Jul- 15 (.Albertus
comes et ppos. Viennae de Schawnberg. qui currendo de equo cecidit et
heuw mortuus est': Necr. i. Wilhering (No. 1069''); vgl. Epitaph daselbsti.
3287. Schaunberg, Fridericus (comesi de
78. a. 13 19. d. Fridericus de Scowenberch X libras.
1322 Mai 31: P. Johann XXII erteilt Frederico nato qu. Henrici comitis
de Schowemberg canonico Pataviensi eine Expektanz auf die pre-
positura eccl. Curiensis (Act. Vatic. No. 280).
3288. Schaunberg, Cunradus (comesi de
107, :6. 1343. a d. Chunrado de Schaunwerch canonico Pata\'iensis eccl. V libras.
Neffe des Liutoldus de Seh. [s. d.j. — 1350 Dz. 7: Cunradus comes
de Schownberch ppos. e. Ardacensis setzt die Ordnung der Präbenden-
verleihung fest: 1356 trifft er Bestimmungen über Rechte und Pflichten der
Kapitelherren, 1362 wird er als verstorben erwähnt (Hansiz. Germ. sacr.
I 467; F. r. Austr. 36" 310: Arch. f ö. Gsch. 46. 447; Stülz, Regest. No. 466J.
Schaunberg — Schele. 485
3289. Schaunberg, Leutoldus (comes) de
76, 33. 1318. d. Lutolduä de Schowenbeich X libras.
Seit 1295 Mz 17 urkdl. genannt (Stülz, Regesten No. 253). 1299
Jan. 18: Liutoldus de Schounberch can Patav. (1. c. No. 263. 265. u. ö.
vgl. M. Boic. 28,515. 30,24.) 1316 Aug. 18, 1319 Mz 25: ppos. Matic. et
can. Patav. 1321 Jul. 22 can. Patav. ppos. Matic. r. e. in Grafenwerd
(ÜB. Herzogenburg); 1320 als can. e. Frising., seit 1336 (bis 13551 als
ppos. e. Frising. genannt. 1337 Apr. 6: erwählter Bischof v. Freising,
doch vom Papste nicht bestätigt (Bullen gegen den .Eindringling' v 1337
Dz. 10: 1343 Jan. 21; 1347 Aug. 17: No. 385. 414 u.s.w.i. Führte i. Ab-
wesenheit des" vom Papste ernannten Joh. v. Westerholt d. Regierung.
1355 Dz. 12: Testament (No. 4611. t 1355 Dz. 26 (wohl i. Wiem. — Eifriger
Anhänger Ludwigs d. B., wahrscheinlich auch Kanzler desselben (vgl. a.
ÜB. L. ob der Enns V 169. 236: VI 514: VII 187. 283. 309. 428. 5881.
3290. Scheib, Christophorus
318, 16. 1539. a d. Christophoro Scheyb Lypsensi XXXVIIII Bononenos III quatrenos.
1532 Leipzig (.Christophorus Scheybe': bacc. art.). —
3291. Scheib, Wolfgangus
330, 40. 1546. d. Wolffgangus Scheib Lipsensis libras quattuor.
331, 26. 1548. Wolfgangus Scheib ,procurator'.
1531 Oct. Leipzig I, Wolfgang. Scheibe Lipsiensis'): 1538: bacc. art.
1542 Frankfurt a. O. (.Wolftgang. Schibe Liptzensis'). 1543 Nv. 3 Ingol-
stadt (.Wolfgang. Scheib Lypsensis iur. stud. 64'). 1545 Nv. 23— 1546 Jun. 2
i. Ferrara als Z. genannt (Arch. not. Ferrara). 1549 Jun. 6: I. U. D. Bonon.
(,d. Wolfg. Scheyb Lips.-: B. No. 3"). 1550: Hofg'erich tsbeisitzer zu
Marburg u. Hofgerichtsanwalt (,in nicht concurrirenden Fällen':
Stölzel, Gelehrt. Richtertum I 430). 1552 Apr. 24 Frankfurt a. O.: rite
delectus et publice designatus academie rector Wolffg. Scheyb Lips.
iuris utriusque doctor et publicus eorundem professor. 1556 ibidem:
vicerector. c. 1557: Oberschöppenstuh Ischreiber zu Leipzig
(Leipz. Stadt-Arch.i; .Stepner nennt ihn (Leipz. Lorbeerblätter No. 1697»:
adiunctus scabinorum, praetor s. iude.x. 1559 Dz. 6: wird der juristischen
Fakultät der Universität L. als Doctor aggregiert, ohne Verpflichtung zu \'or-
lesungen i.Wolffgang. .Scheib Lips. I. U. D. ordini nostro adscriptus est': Matr.
fac. iur.). 1559 Dz. 14: Doctor Wolfg. Scheib, fil. civis Heinrici qu. Doctoris
civis factus iBürgerbuchi. 1560: Ratmann u. Schöffe. 1560: vom
Rektor u. 2 Fakultäten z. e. Kanonikat i. Merseburg präsentiert, gegen den
Einspruch der juristischen Fakultät, welche geltend macht, dass er nur als
Doctor recipiert sei: doch bewilligt ihm 1567 Dz 11 die juristische Fakultät
ein Kanonikat in Naumburg (nomine declarationis libr. II Decretal.l,
unter Vorbehalt eines Teiles der Einkünfte (Friedberg, Jurist. Fakult. S. 1061.
Erscheint noch als Ratmann 1569; war zum letztenmal 1572 Fbr. 18 an der
Neuwahl des Stadtrats beteiligt, f 1573 Febr. 9 (Stadt-Arch.). — S. Witwe
Sibylla heir. 1575 den Breslauer Syndicus Phil. Drachstedt (Dreyhaupt II 30).
3292. Scheyffardi, Petrus
330, 45. 1546. d Petrus Scheyffardi Arlunensis nihil.
1541. 1543 in Basel (.Petrus ScheifTardi Arlunensis nihil).
3293. Schele, Johannes
165, 3. 1412. a d. Johanne Schel*) dogatos duos, quorum quilibet valuit XXXVII solides.
*) postea facto episcopo Lubicensi (al. m ).
i4i3jun. 3: Lic. i. Decr. (,suppos. f priuato examini d. Johannes
Schel thesaurarius e. Miridensis [sie] et ab omn. appr. habuiique
licentiam in S. Petro et postmodum per doctores iuris can. f. associatus
usque ad domum suam' (L. s. i. p.). — 1420 Mz 30: Decr. Doctor. Bonon.
(.d. Joh. Schele qui alias in studio apellabatur Re.\ et fuerat immatriculatus
1413 III Junij et modo erat nouiter factus episcopus Lubicen, doctoratus
f. publice more consueto . . insignia omnia ei dedit doctor Bernardinus' (de
!
486 Schcler — Schellenbcrg.
Zambecharijs]: L. s. i. p. I). Johannes Schele, eccl. Bremensis decanus
ac thesaurarius eccl. Magdeburgensis soll heissen Mindensis), Tar-
batensis et Lubic. eccl. canonicus, Licentiatus in Decretis. oriundus
de Hannover, electus concoiditer in Episcopum Lubic. A. D.MCCCC.XIX.
et per Dnm. Martinum V confirmatus. Hie personaliter pro confirmatione
ivit ad curiam cum tribus canonicis de capitulo Lubicensi ... In descensu
quoque de curia Bononie fuit in Doctorem Decretorum promotus et per
Papam in Referendarium assuniptus' (Chron. Lubic. ap. Meibom. Rer. Germ.
Scrr. II 400). — Rat K. Sigismunds. bei welchem er grosses Ansehen
genoss. 1437 i. Auftrage des Basler Konzils mit einer Gesandtschaft nach
Constantinopel, um die \'ereinigung der griechischen Kirche mit der
römischen zu vermitteln, f 1439 Sept. 8 auf dem Heimwege aus Ungarn.
Im Schottenkloster zu Wien beigesetzt (vgl. a. Büttner: Anhang XXVII;
Dittmer, Lüb. Gschl. S. 79; Ebeling, Deutsche Bisch. I 581 f.).
3294. Scheler, Sebastianus
325, 9. 1542 a d. Sebastiane Scheler Ulmensi dioc. Constantien.sis XL Bononenos.
Vielleicht ein Sohn des seit 1514 in Ulm ansässigen Samtfabrikanten
Martin Scheler (Weyermann I 4631. [Hundt, Stammbuch III 617 bericiitet
über eine Familie Scheller u. nennt dort .Sebastian Scheller, Rat und
Mautner zu Burghausen'.] — 1533 Sept. 24 in Heidelberg (, Sebastianus
Scheler Vlmanus Const. d.'). 1543 Dz. 12: Doctor Sebastianus Scheler,
Advokat am Reichskammergericht in Speyer (Annotata); wird nicht
weiter in dieser Stellung erwähnt.
3295. Schellenberg, Gebhardus de
318. 30. 1539. a nobili d. Gebhardo a Schellebergk Bonon. LXXV.
Bruder des folgenden. — 1534 Nv. Freiburg (.Gebhardus a Schellen-
berg'). War vermählt mit Barbara v. Fulach, hinterliess 2 Söhne und
2 Töchter, r 1583 (Bucelin III 1721.
3296. Schellenberg, Conradus de (II)
318, 28. 1539. a nobili d. Conrado a Schellebergk Bononenos LXXV.
S. des Joh. de Schellenberg in Hüfingen u. Stauffen u. der Clara
de Randeck. — 1534 Aug. 21 i. Tübingen (.Conradus et Bechtoldus
de Schellenberg') 1534 Oct. 26 i. Freiburg (.Conradus et Bechtoldus
a Schellenberg laici fratres-). 1537 Jan. 11 Ingolstadt (.Conradus Schellen-
berger ab Hiffingen nobilis Const. d. i fl '). Vermählt mit Margaretha
de Fulach. Hinterliess einen Sohn, der 1556 als Knahe starb, t 154S
(Bucelin III f. 172).
3297. Schellenberg, Cfoitradus) de (I)
38, 36. 1291. d. ... de Schellenberg XL solidos
39, 32. 1292. d de Schellenberg, iurarus. ddt XL solidos.
43, 21. 22. 1295. C(oiiradtis) de Scellenberg .procurator'.
Vorarlberger Geschlecht. — 1334 Oct. 4: Cunradus fil. Ludovici
de Schellenberg empfängt capellani S. Oswaldi in Sevelt Brix. d. sitam
(Regg. B. VII). j 1337 Mz 17 (.Chunradus de Schellinberch diac. ac custos
h. e.': Necr. Curien. i. M. G. H. Necr. I 625).
3298. Schellenberg, Magnus
251, 38. 1498. a d. Magno Schöllenbergk iuris licentiato canonico Frising. Bo-
logninos XXIIII.
339, 27. 1499. d. Magnus Schellenberch licentiatus contribuit I floren.
Augsburger Patrizierfamilie (v. Stetten S. 270 ft.). — 1491 Nv. 15 i.
Tübingen (.Magnus Schellenberger de Augusta'). 1494 Aug. 11 Ingol-
stadt (.Magnus Schellenberger can. in Wisenstaig.'i. 1495 Apr. 25: Bacc.
iur. can. Basil. (.promotus in bacc. iur. canonici honorabilis dns Magnus
Schellenberger de Augusta i fl.') 1497 Jun.: Lic. i. Decr. Basil. (.promotus
fuit in licentiatum in iure canonico venerabil. dns Magnus Scheilenberg de
augusta can. Fris. ddt 2 fl.' — Jurist. Matr.). — 1498: can. Frising. p p. ap.;
in Possess 1497 Jul. 9; urkdl. 1499. 1501. 18. 21. — t 1528 Jan. 10 i^Epitaph
Schenk — Schcufler. 487
i. Kreuzgang d. Domes z. Freising: ,A= Dni 1528. mensis Januarij X obiit
Venerabil. ac. egregius vir dns Magnus Schellenberg Doctor Fiising. &
Brixin. ecclesiar. canonic: Mü. Hfb. cod. germ. No. 1718J.
3299. Schenk, Fridericus
60, 31 1310. d. Fredericus dictus Schenk, socius Frederici de Zollern |s. d 1
3300. Schenk, Walterus
60, 31. 1310. d. Walterus dictus Scenk, socius Friderici de Zollern (s. d.|.
1283 Waltherus pincerna de Niuwenzelle, Z. i. e: Urk. des Grf.
Friedrich v. Zollern (Hohenzoll. Forsch. I 137. a. 5). 1313 Apr. 10: Her
Walter der schenke (Mon. Zoll. I 128).
3301. Schenkink, Hermannus
235, 13. 1488. a d. Henrico Schenckinck canonico eccl. Monasteriensis XV Bolend.
•j- 1518 Mz 26: Henricus Schenkinkh, thesaurarius eccl. Monaster.
(Necrol. e. Mon. i. St. Arch. Mü. — Mitt.)
3302. Schenkli, Johannes Rudolfi
230, 26. 1483. a Johanne Rudolfi Schenckli .... (cf. Ulricus RoesthJ.
Die Schenkli stammen von Wyl i. Thurgau (v. Arx, Gsch. v. S. Gallen
III 362). — 1482 Tübingen (.Johannes Rudolfus Schenklin'). Ein Hans
Schenkli aus Wyl erscheint 1503 als Bürgermeister v. S. Gallen iv. Arx a.a.O.).
3303. Schepeler, Johannes
238, 30. 1490. a d. Johanne Scepeler de Renis (ntagistro d. Johann Kuchenteiister
VI grossetos.
3304. Schermar, Matthaeus
27g, 19. 1515. a d. Matheo Schetmar Ulmensi I flor. Ren.
Ulmer Patrizierfamilie (Weyermann II 473). — Ulrich Schermar (Scher-
mayer), s. Frau Ursula Ehingerin, ihr Sohn Matthaeus ca. 1500 (Sttg.
H. & St. Arch.j. 1501 Mai 18 Ingolstadt (.Matheus Schermair Ulmen. 6 gr.').
1509 WS. Wien (.Matheus Schermar ex Ulma').
3305. Schernberg, Carolus Graf a
329. 21. 1543. nobilis d. Carolus Graf a Schernperg et Goldegk dioo. Salisburgensis
libras tres Bononenos decem et octo.
3306. Scheubel, Georgius
277, 36. 1514. a d Georgio Schewbel I florenum Renensem
278, 34. 1515. Georgius Scheubel .procurator substitutus' (cf. 404, 28).
1506 Oct. 31 i. Tübingen (.Georgius Scheubel Spirensis'): 1511 Jan. 5
i. Heidelberg (.Georgius Scheubel ex Spira Spir. d.'). 1515 Apr. 4:
I. U. D. Senen. (.Georg. Scheuwbel Spir. d.': Erzb. A. Siena). 1530 Sept. 17:
Doctor Georgius Scheibe!, Ad vokat am Reichskammericht in Speyer
(Annotatai.
3307. Scheuchenstuhl, Achatius
263, 13. 1503. d. Achatius Schienstul de Rosenheim ddt niecHum florenum.
Rosenheimer Familie (Hefner, Chron. v. Rosenheim). — Vielleicht ein
Sohn des 1494 Jul. 9 z. Rosenheim genannten altern Achat. Scheichenstuhl
(OBayr. Arch. 14, 16). 1497 M^ Ingolstadt (.Achatius .Schevvhenstul ex
Rosenheim nihil ex favore minor.').
3308. Scheufler, Sigismundus
263, 5. 1503. d. Sigismundus Schifler Frising. dioc. ddt X\'I Bolendinos.
1490 Sept. 24 Ingolstadt (.Sigismund. Scheufler ex Frisinga 6 gr.').
1509 Jul. 27: Decr. Doctor Senen. (.d. Sigismundus Scheufler clericus
Frising. Alam. in iure can. doctor': Erzb. Arch. Siena). 1511: Sigmund
Scheiller Decr. D. can. e. Frising. p. p. ap.; 1515: can. capitularis. 1514
Mz. i6: Sigism. Schleifer (I) can. Frising. wird z. Coadjutor des Rektors der
Pfarrkirche zu Weidhofen ernannt: 1515 Apr. 28: die Pfarrkirche z.
Weidhofen geht i. s. Besitz über (BlI. Ver. f. NÖstr. XXV 134). 1520:
488 Scheurl.
officialis epi. Frisingensis. t 1522 Jul. 5, i. Kreuzgang des Domes
begraben (Münchn. Hoibibl. C. g. No. 1718). Er gab heraus: P. Callimachi
Geminianensis Historia de rege Uladislao s. Clade Varnensi (\'eith. Hibl.
August. Alph. I: Kobolt, ßayr. Gel. Lex. S. 592).
3309. Scheurl, Albertus
329, 40. 1544. d. Albertus Scheurlin Noricus libram unam Bononenos decem et
noveni.
S. des Nürnberger Bürgers und nachmaligen hrzgl. sächsischen Münz-
probierers Albrecht Scheurl (Vi u. der Anna Zinglin, gb. 1525 Fbr. 3,
Neffe des Dr. Christoph Scheurl [s. d.), Pathenkind Albrecht Dürers. 1539
Apr. 19 Ingolstadt {.Albertus Scheurl Nurembergensis 48'). 1540 Leipzig
(.Albertus Scheierlein Noricus'). 1546 am Gesellenstechen in Nürnberg
beteiligt (Biedermann. Nürnb. Patriz. t. 4411. Erwarb 1566 das adelige Gut
Defersdorff u. lebte bis zu seinem Tode als Kaut mann u. Gutsbesitzer,
Vermählt seit 3. Aug. 1546 mit Magdal. Imhof. die ihm 5 Söhne schenkte.
Er besass in Bologna ein eigenes Haus u. begleitete 1559 seinen Neffen
Christoph Cress (s. d.) dorthin, der mit seinen Landsleuten Joh. Nützel [s. d.)
und Carolus Pfintzing [s. d.| eine Zeitlang im Hause des Oheims wohnte.
t 1580 Nov. II (Epitaph: .Der Erbar vnd X'est Albrecht Scheurl ist im
November 1580 in Gott verschiden, der wolle Ihme vnd vns allen ein
frölich. Urstendt verleien': Trechsel. Johannis-Kirchhof p. 829).
3310. Scheurl, Johannes
az6, 28. 1479. ä d. Johanne Schewerlegn canonico eccl. cathedralis Wratislaviensis
VI grosses.
228, 2. 1481. a d. Johanne Schouwanngk II grosses (ad emendum calicem).
S. des i. J. 1440 von Nürnberg nach Schlesien ausgewanderten Barth.
Scheurl. spätem Kaufmanns u. Ratsherrn i. Breslau, u. der Dorothea Mümlerin
(t 14861, gb. 1461 Jul. 28 Biedermann, Nürnb. Patriz. f. 4401. f 1516 Apr. 2
(Epitaph i. Dome z. Breslau: .Johannes Scheuerlein canonicus et officialis
Vratislav., vicarius in spiritualibus generalis, hanc sibi vivus Sar-
cophagum constituit. \'ult igitur transeuntes orare deum, ut post fata sua
in pace quiescat. — Hanc tabellam aere et impensis suis faciendam curavit
Joh. Schewerlein Wratislaviensis. Augustensis ac Tridentinae
ecclesiarum canonicus sub anno Dni M. CCCC. LXXXX\'II. — obiit sub-
anno Dni M. D. X\'I. die vero .secunda mensis Aprilis' — M. Hankii De
Siles. indig. p. 184). Chph Scheurl di dedic. ihm s. Schrift de sacerdotum
praestantia (1511 Mz i: .claro ac integro viro d. Johanni Scheurlo patricio
Wratislav. I. U. D. can. August.. Trident. iFerdin. F. III 39. 2001. Legnic. et
Watislaviensi. archidiac. Glocovien., aulae episcopalis vicario et officiali
generali agnato suavissimo iucundissimoque').
3311. Scheurl, Christophorus (I)
252. 5. 1498. a d. Christophoro Schewell Unbergensi (!) Bombergensis diocesis
Bologninos XXIIII.
266, 22. 1506. Cristofforus Scheurlin .sindicus'.
Bekannter Humanist. S. des Christophorus Scheurl iy 15191 und der
Helena Tucherin (f 1516). gb. 1481 No. 11. 1497 Sept. 27 Heidelberg
(.Christofferus Scheirl de Nierenberg Baubenberg. dioc). Auf den Rat
seines Oheims Sixtus Tucher nach Bologna. Hielt 1505 daselbst eine
patriotische Rede ,De laudibus Germaniae et ducum Saxoniae" (über diese
Rede vgl. Muther, Universitätsieb. S. 84 ff.). 1506 Streit mit Wolfg. Ketwig
[s. d.]; lässt i. Februar desselben Jahres in Bologna .Commentarii" erscheinen,
geht dann (April) nach Rom, wo er die Weihen empfangen zu haben
scheint (Brief b. S. 21. 311. Bald darauf nach Bologna zurückgekehrt, be-
reitet er seine Abreise nach Deutschland vor, wird aber durch diefür
Mulbeck (s. d.) übernommene Bürgschaft aufgehalten. 1506 Dz.: L U. D.
Bonon. (Briefb. No. 20. u. den Brief a. Sixt. Tucher No. 25: .contulerunt
mihi autem insignia consultissimi praeceptores mei Johannes Campegius &
Ludovicus Bologninus . . . Laureatus tarnen sum in conspectu Caesareae
ScheurI — Schienen. 489
maiestatis et doctoris Staubitz illustrissinii principis mei legatorum necno:i
uniuersae nationis nostrae';. 1507 Anfang d. J. über Konstanz, Ulm, Weimar
nach Wittenberg. Ehrenvoller Empfang. Ankunft a. 8. April (,Christoferus
ScheurI Nurembergensis I. U. Doctor Bononiensis'). Mai i: z. Rektor ge-
wählt. Heilsame Reformen. Lehrt i. Wittenberg bis 1511 (,anno septimo
quinta feria post sacrum pascha veni Vittenbergam, conductus aureis octo-
ginta per lUustr. Principem Dnm F"edericum ducem Saxoniae et legi ibi
ordinarie in sexto decretalium et in ft". quinque annis' — v. Soden. Beitrr.
S. u.a. I.). Seit 1508 Jul. 26 Rat der Herzoge Friedrich u. Johann
V.Sachsen: Dz. 19: Assessor der herzgl. Gerichte z. Leipzig und
Altenburg. Zum sächs. Kanzler i. Ostfriesland bestimmt; tritt aber
Dz. 1511 alsRatsconsulenti. NürnbergerDienste u. nimmt seit April
1512 in Nürnberg dauernden Aufenthalt. Seit 1519 auch i. diplomatischen
Diensten verwandt. \'erheiratet sich Aug. 29 desselben Jahres mit Kathar.
Fütterer; geht dann i. Auftrag des Rates zur ßegrüssung des neugewählteii
Königs nach Spanien. 1520 Fbr. nach Nürnberg zurück. 1522 Mai: Mitglied
der vom Reichsregiment nach Wien an Ferdinand entsandten Deputation
zur Verhandlung wegen des Türkenkriegs. Rat Ferdinands (später auch
K. Karls V., des EB. v. Salzburg u. des Kardinalbischofs v. Trient Bernhard
Glöss [s. d.| Rat). 1523 Mai — Dz. 2 Reise nach Spanien. Präsidierte 1524
Mai 3 dem Religionsgespräch i. Nürnberg. Auch auf den wichtigsten
Reichstagen der Folgezeit anwesend. 1533 Reise nach Schlesien. Rück-
kehr über Wittenberg, ehemals von ihm geliebt als ,studiorum et pietatis
altrix', jetzt verabscheut als ,sentina errorum et spelunca omnium haeresuni'.
Bezeichnend für s. Charakter, was er 1536 Dz. 23 a. s. Freund Otto Beckmann
schrieb iBriefb. No. 253.): ,Caesareus suni totus perpetuo in castris Caesareis
milito pro lancea calamo utens et quae in Caesaris laudem vertunt divulgans.
In omni vita vehementer me oblectavit consuetudo principum . . . agnoscunt
me Carolus Caesar et Ferdinandus rex decoraruntque honoribus s. titulis:
Moguntinus, Tridentinus et gloria principum Georgius ad me scribunt.
Anticaesareos abhorreo . . . Ego dei benignitate perseverabo usque ad
extremum halitum in catholicae ecclesiae unitate sumque in eo statu ut
susquedeque faciam Lutheranorum omnium favores et odia'. •(- 1542 Juni 14:
begraben in der Kirche St. Johannis i. Nürnberg. — Seine Bibliothek i.
Germanischen Museum z. Nürnberg. (Biedermann, Nürnb. Patriz.; v. Soden,
Beitrr.; derselbe Brief buch: Bauch .Zu Chph Scheurls Brief buch' i. N.
Mitt. a. d. Geb. bist, antiq. Forsch. 1897 (XIXi S. 400 ff.; Mummenhof i.A. D. B. ).
3312. ScheurI, Christophorus (II)
353. 34- 1554- nobilis d. Christophorus Scheirl Noricus libras duas.
S. des vorigen; gb. 1535 Aug. 2. 1550 Leipzig (.Christophorus
Scheurle Noricus'i. Noch 1556 i. Bologna (vgl. s. Brief a. Joach. Camerarius
i. Bibl. Monac. Coli. Camer. p. 212 No 162 sqqi. Des röm. Reichs Stadt-
Blut- u. Bannrichter zu Nürnberg. Vermählt 1560 Nv. 18 mit Sabina
Geuderin, hinterliess 11 Kinder, t 1592 Nv. 19 (Biedermann f. 44.4; vgl. auch
s. Briefe 1. c. No. 29. 69. 70).
3313. Schickepren, Johannes
250, 18. 1497. a d. Johanne S::hickepren eccl. cathedr. Ratzepurgensis canonico
ordinis Premonstratensis XVI Bologninos.
253, 19. 1499. In exequi(i)s dni Joanni (I) Schickeprins Bologninos duos (cf. 254, loV
1491 Aug. 31 Rostock (,Johannes Schyckepren de Lübeck').
3314. Schienen, Jacobus
286, 14 15Z0. d. Jacobu:^ Zellianus Schenen, dioc. Treveren. futuris procuratoribu.s
dabit unum aureum nummum.
1518. WS. Erfurt (.Jacobus Schinen Cellensis').
3315. Schienen, Nicolaus
278, 40. 1515 a d Nicoiao Tibiario Sellio I florenum Renensem.
*79i 35- i5'5- Nicolaus Tibiarius ,sindicus'.
405, 30. 1516 Apr. 17. Nicolaus Schonen dioc. Trever. ,sindicus'.
490 Schierstet — Schiltel.
S. des Jacob Schienen (Tibiarius. Tibianus) in Zell a. d. Mosel, geb.
1490. 1508 SS. Erfurt (.Nicholaus Schenen de Cellis bacC); 1510 Nv. 24
Heidelberg (.Nicolaus Schenen Zellianus bacc. Treuer, eiusdcm dioc.'i,
wird 1512 Fbr. 26 daselbst zum mag. art. promoviert. 1512 Aug. 28
Frei bürg (,Nicolaus Schenen Zellianus'i. 1514 Jul. 2: Leo X papa officiali
ppositi e. Bonn. Colon, d. mandat, ut Nicoiao de Cellis der. Trever parroch.
eccl. in Stennborn Colon, d., si ipse Nicolaus idoneus sit, surrogando
conferat (Hergenroether I 638). 1519 erscheint Niklass von Zell als
Sekretär des EB. von Trier (Jahresber. d. h. V. f. d. Oberdonaukreis 1868
S. 241. 1520 Fbr. 5 zum erstenmal als Generalvicar des EB. von Trier
(.Nicolaus Dei et S. Sedis Apost. gratia Azotensis episcopus, Rev. in
Chro patris (S: dni nostri dni Richardi eccl. Trev. archiepiscopi in pontificali-
bus vicarius generalis') Brachte das Wetzlarer Kapitel, welches der
Reformation zuneigte, zur katholischen Kirche zurück (1542J. t 1556
Aug. 31: begraben in der Basilica zu Trier (Epitaph: , Nicolaus Schienen
e.\ oppido Cellis aJ Mosellam. episcopus Azotensis, quinque archiepiscopor.
Trever. suffraganeus, vita per annos 66 pie <k tranquille acta ad meliora
corpus hoc loco fessum reliquit, expectans diem Dni quo unusquisque
propria corporis prout bona vel mala gessit, relaturus est. Obiit anno
salutis 1556. 31. Augusti'). (Hontheim II 547; C. J. Holzer, de proepisco.
Treviren. 1845. p. 71 sqq.; Rhein. Provinzialbltt. N. F. W 17. 18; Eifflia iU.
I=S. 353).
3316. Schierstet, Wolfgangus Fridericus a
335, 18. 1556. nobilis d. Wolfgangus Fridericus a Schierstet libras quattuor.
335- 34- 1557- nobilis d. Wolfgango Fridericus a Sihierstet .procurator'.
1546 April Wittenberg (.Wolfgang Friederich a Schierstet nobilis').
1554 Jun. 8 Padua (.Wolfgang. Fridericus a Schierstedt Saxo'). Ein
Thüringer; von Schwartz (Mitt. a. d. Livl. Gsch. XIV 457) unrichtiger Weise
zu den Livländern gerechnet.
3317. Schylhart, Fridericus
100, 5. 1337. a d. Friderico dicto Schylhart rectore ecclesie in Kircheim Con-
stantiensis dyoc. II libras.
\'ielleicht identisch mit dem von P. Clemens VI 1344 Mai 4 mit einer
Konsianzer Dompfründe providierten Friedr. SchillingDecr. Doctor (Regg.
ep. Const. No. 4672).
3318. Schillenus, Andreas
338, 42. 1561. d. Andreas Schillenus, Aichersis |s. Ocfav. Setvndus Fugger).
3319. Schilher, Conradus
154, 22. 1395. d. Cunradus Schill de Herbipoli ducatum unum (cf. 400, 14. 29:
Schilher).
1389 Mai 24: Conrad Schilher, Chorherr zu Mosebach (Regg. B. X).
1397 Aug. 28: d. Conradus Schilher can. S. Johannis in Haug Erbipol.
dioc. et can. S. Steffani Bamberg, dioc. necnon rector parroch. eccl.
inHaffurt wird in Padua unter den Zeugen bei der Promotion des Job.
Courlin de Ej'stet genannt (Gloria. Monum. No 1983). 1398: Conr. Schiler
can. S. Joh. in Haugis Herbipol. (Arch. H. V. f UFrank. 28. 149). 1404 Jan. 6
ist er Mitglied eines vom Bischof v. Würzburg niedergesetzten Gerichtshofes
(1. c. 29, 260. 331). 1402 Jan. 29 entscheidet B. Albrecht v. Bamberg
zwischen Conr. Schilher u. dem Bamberger Kapitel (Regg. B. X). Fbr. 5:
ob. d. Conrad. Schiler can. qui constituit V flor. iLib. regul. e. Haug. i. Arch.
UFrank. 29, 260. 1405 Mz. 10: die durch den Tod des Conr. Schiler
erledigte Pfarrkirche in Hasevort Herbip. d. wird anderweitig verliehen
(Rö. Ouartalschr. \'III 241. a.i.
3320. Schiltel, Johannes
240, 19. 1491. a d. Johanne Schiltl (B-Schilt) Schuerinensis diocesis XV Bolendinos
quatrinum I.
Schiltel — Schlatheini. 491
3321. Schiltel, Theodorus
330, 44. 1546. d. Theodorus Schiltel Lipsensis libras quattuor.
331, 36. 1549. Theodorus Schiltel .procurator'.
344, I. 1549. d. Theodorus Schiltel Lipsensis iuris utriusque licentiatus Bono-
niensis Bononenos sexdecim.
1531 SS. Leipzig (.Theodorus Schyltel Lips.'); 1539 Fbr. 19: bacc.
art. (.Theodorus Schiltl lipsicus'j. 1545 Nv. 23. Dz. 29 u. 1546 Jun. 2:
Theodericus Schiltel Lips. studens Ferrarie in utroque iure Z. i. Ferrara
(Arch. not. Ferr.). 1549 Oct. 31: I. U. D. Bonon. (Theodorus Schiltell dioc.
Misin. in germania': B. No. 3". cf. L. s. i. p. IVi.
3322. Schilwatz, Wilhelmus
152, 24. 1393. a d. Wilhelmo Schilwatz can. Frising. et preposito de Werdea
I ducatum.
153, 20. 1394 Jun. 4. Wilhelmus Schilbatz ppos. Werdensis .procurator'.
Wilhelm Schillvvatz v. Schilhvatzhausen (Landgericht Vohburg), seit
1383 can. e. Frising. — 1384 Oct. Wien (.Wilhelmus Schilwatz can. e.
Frising. necnun ppos. e. Werdensis 4 gr.'|. 1398: Wilhelm Schilbatz
Decr. Doctor u. tumherre ze Frej-sing (Mon. B.). 1411: ppos. e. Werd-
seensis et vicar. i. spirit. generalis epi. Frising. 1408 Nv. 6: im
Banne befindlich (Mon. B. XIIi. 1413 Mai 18 (Arch. Zs. N. F. 111 141). 1418:
ppos. e. Frising; 1424: archidiac. e. Frising.; -1-1429 (,a. d. 1429 •(• d.
Wilhelmus Schilwatz Decr. Doctor ppos. e. Frising.' — Epitaph i. d. .Stifts-
kirche S. Johann i Freising) (vgl. Geiss. Gsch. d. Stdtpfr. S. Peter i. München
S. 46 a. 16. S. 53 : Hundt, Metrop. I 181 ; Mon. B. XX 239; Mü. Hf b. Cod. germ.
No. 1718).
3323. Schyn, Mathias
129, 17. 1367. d. Mathias dictus Schyn ddt XX solides.
3324. Schina, Wernherus de
91. 37- 1331- d. Wernherus de Schina de Constancia XII solides.
3325. Schyring, Johannes
300, 30. 1531. a venerabili viro d. Joanne Schyring Magdeburg, art. liberalium
magistro flor. Rhenens. unum.
304, 5. 1532. Johannes Schyringus art. lib. mag. .procuratorum consiliarius'.
342, 39. 1533. d. Johannes Schiringius Magdeburg, eques auratus artium et iuris
utriusque doctor in discessu suo dedit unum ducatum (306, 14).
S. des Emeran Seh.. Neffe des Dr. Joh. Seh. (Ziring). des Begründers
der heute noch bestehenden Ziring"schen Stiftung. 1521 SS. Leipzig
(.Johannes Zcj-ringk Mayenburg'). 1526 W.S.Wittenberg (.Joh. Czyring
Magdeburg.'); 1528 Sepf. 15: mag. art. (, Joh. Ziring Magdeburgensis'; a. m.:
eques auratus, comes palat. et consul Magdeb. ibique 1. U. D.); 1530 Apr. 21:
recept. ad fac. art. venerabilis d. mag. Joh. Schyringus Magdeburg. (Köstlin
II 24). 1535 Jun. 5: herzgl. braunschweig. Rat u. Diener von Haus
aus (Zs. NSachs. 1893. S. 275. 86). 1539—42; Bürgermeister der St.
Magdeburg (Magdeb. Gschbll. 24, 154); mehrfach auf diplomatischen
Missionen, so 1540 auf dem Convent zu Arnstadt (Seckendorf. Hist. Luth.
III § 78. 3), auch einige Zeit am Hofe K. Karls V i. Gent. Liess als
Bürgermeister den Roland i. Magdeburg renovieren (.Rolandum vix vetustate
agnitum consules D. Joh. Scheyring art et I. U. D. et D. Heyne Aleman
renovari et restaurari curaverunt a. d. M. D. XXXIX': N. Chytraeus p. 352).
Ein besonderes Verdienst hat er sich imi die Magdeburger Geschicht-
schreibung dadurch erworben, dass er das auf der Stadtbibliothek aufbe-
wahrte niederdeutsche Exemplar der Schöppenchronik herstellen liess ^1540).
3326. Schlatheim, Conradus de
53. 26 1302. d. Cunradus de Slachcim XII solidos.
Wohl zur thüringischen Familie Schlotheim zu rechnen. — 1294-
Günther, Fridrich u. Cunem und v. Slotheim, Söhne des Günther v. Slatheim
dict. Surnezzig (Sagittarius, Hist. Goth. p. 96: Falckenstein p. 1362). [Ein
Conradus ppos. sanctimonialium in Slatheim urkd. 1297 Mai 21 (ÜB.
492 Schlaberndorf — |Schleicher|.
Mühlhauä. No. 472). — Aus den Aufsätzen über die Herren v. Schlotheim
von Funkhänel und Aue i. Zs. f. thür. G. u. A. III i ft. u. 203 ff. ist nichts zu
entnehmen],
3327. Schlaberndorf, Johannes de (I)
240, 18. 1491 a nobili viro d. Johanne Schlaberndorf f*j Brandenburg, dioc. XXIII
Bolendin. quadrinos III.
246, 7. 1494. d. Johannes Schlaberdorff de Peutenn in utroque iure studens
.procurator".
*) qui postea -electus est in episcopum Havelbergensem,
qui mortuus est a 1520, qui ad viginti annos guber-
navit, cuius laudes posteritas celebrat (aa. mm.)
1484 Jul. I Rostock (Johannes Slaberendorp de Berlyn (I) ddt II
mr.'). 1485 Leipzig (Johannes Slabrendorflf de Bütin VI gr.'). — 1404
Jul. 7: I. U. D. Bonon. (,disp. f. c. d. Johanne de Slaberdors Brandeburg,
dioc. . . . suppositus examini ab omn. extitit n. d. approbatus, dno Jacobo
a Boue nomine archidiaconi Bonon. doctoratus iuris pontificii titulum et d.
Joh. de Sala eiusdem iuris insignia tradentibus': L. s. i. p. I. cf. L. s. i. c. I.). —
1498 Oct. 22 u. No. 4 wird Johan v. Slabberndorf unter den kf. Räten ge-
nannt (Riedel Suppl. B. S. 378; A. XIV 460). 1500 Mai 20: Er Johan v.
Slaberndorff Doctor vnd probst zu Salzwedel, kf. Rat. 1501 Dz. 2:
Er Johann v. S. ge welter Byschoff zu Havelberg d. c. XII 60. cf. D. 81. —
schon am Johannistag war er gewählt worden: A. II 420 f. 1. 1503 Jan. 23
durch den Bischof von Lebus geweiht. — Er sammelt die Statuten und
Kirchengesetze seiner Vorgänger und lässt sie drucken Magdeburg, b.
Jac. Winteri. 1506 wurde durch ihn das Prämonstratenser Domkapitel in
ein weltliches Stift verwandelt: er selbst trug die Prämonstratensertracht
bis zu seinem Ende. Hat wichtige Verbesserungen im Justiz- und Polizei-
wesen eingeführt. ,Er war halb Ritter, halb Mönch.' t 1520 Aug. 12
(Epitaph i. Dome z. Havelberg: ,Anno dni Millesimo quingentesimo XX
duodecimo Augusti obiit Rv^"« jn Chro pater et dns Johannes de Slabern-
dorp utriusque iuris doctor eccl. Havelberg, episcopus': Riedel, D. 292.
vgl. A. III 122. 216.J.
3328. Schlaberndorff, Johannes de (II)
293, 27. 1526. d. Johannes a Slaberendorff*) dioc. Brandenburgensis promisit
floren. in auro
293, 40. 1527. ab Johane a Schlaberndorff 50 Bolonenos pro inscriptione debiles.
294, 30. 1528. nobilis vir d. Joannes de Slaberendorff ex Marchia ,procurator' (1)
(cf. 405, 42. 406, 36. 407, 42 409, 37).
*95. 39- 1519- Joannes a Slaberendorff ex Marchia .procurator' (11).
*) qui hie a 1530 ptisi laborans in lectulo mortuus re-
pertus est.
1530 Jan. 5: I. U. D. (Johannes qu. Ottonis de Slabrendorf dioc.
Brandenburg, in Alamania": B. No. 2").
3329. Schlagheck, Engelbertus
246, 33. 1494 a provido viro d. Engelberte Schlagheck canonico in Daventria
Traiectensis diocesis grosses VIII.
263, 13. 1503. in exequijs d. Engelberti Schiacheck X Bolendinos.
3330. [Schleicher], Christophorus
248, 39. 1496. a reverendo patre dne Christoffero elim abbate in Weyensteven
ordinis S. Benedicti Frising. dioc. unum aureum Rhenensem.
339i 3^- '497 Sept. 25. d. Joannes (!) Sleycher ex Carinthia natus menachus S.
Benedicti sacre pagine baccalarius fermatus in iure pentificio
doctoratus insignia accepit, ßologninos XVI contribuit.
Christoph Schleicher aus Kärnthen. Abt des Klosters Weihen-
stephan 1484— 1491. Hatte 1472 Fbr. 5 Profess abgelegt, wurde Keller-
meister u. befand sich als solcher bei der Weinlese i. Oestreich i. Herbst
1484, als ihn die Wahl der Conventualen zum Abt erhob. Wider seinen
Willen musste er die Wahl annehmen. Als sich bei einer Visitation 1489
herausstellte, dass seine Amtsführung nicht tadelfrei war, zog er sich i. d.
Schleicher — Sihleinitz. 493
Abtei Ebersberg zurück, resignierte jedoch an'ang 1491 seine Abtstelle
in Weihenstephan gegen eine Jahresrente v. 32 fl. — Er ging dann weiterer
Studien halber nach Bologna. 1497 Sept. 25: Decr. Doct. Bonon.
(Sept. 22 .petiit d. Christophor. de alamania abbas Ord. S. Benedicti mona-
corum nigrorum secum dispensari.': L. s. i. p. 1 [B. No. i": Christophorus
abbas olim in monasterio Beyensteuen]. — Sept. 25: ,Rev. d. Christophorus
ex Germania oriundus Abbas Ord. S. Benedicti vir quidem modestus ac
religiosus et honeste vite die XXV Sept. ad presentationem d. Johannis de
Sala dni Aiiiadasii Chislerii et me (li probe recitatis punctis . . . licentiatus
et graduatus a d. Jacobe boue dni archidiaconi vicario Insignia doctorea
recepit ab omnibus doctoribus unanimiter approbatus a Joanne de Sala":
L. s. i. p. I). Erwarb sich später als Kanzelredner i. Maria-Zeil i. Kärnthen
einen ausgezeichneten Ruf. -j- daselbst 1507 Oct. 7. Seine Nachlassen-
schaft hatte er dem Kl. Weihenstephan vermacht ( W. Hundt, ^letrop. III 457;
hieraus b. Bruschius p. 656; Deutinger, Beitrr. VI 99 f.).
3331. Schleicher, Nicolaus
332, 22. 1541. a d. Xicolao Sleicher Nurremberg. Bonon. XXXVIII quatrinos III.
1534/5 Wittenberg (.Nie. Schieigher Nurnb.'). — 1535 Nv. 14
Tübingen (,Nic. Schleycher Norimb.'). Nürnberger Patrizierfamilie (vgl.
.Genealogie der Schleicher' zusammengeschrieb. durch Chph Friedr. Gugel.
Nürnb. St. Bibl. ms. 4"). Ibid. f. 29a: .Nicolaus Schleicher, Frantzen
Schleichers Sohn, hat erstlich a. 1546 d. 10. Augusti mit J. Apolonia, Hern
Georg Voickamers T. Hochzeit gehalten vnd mit ihr Kinder gezeuget, als
Gabriel, Frantz, Apolonia. Zum andern mahl hielt er Hochzeit mit J.
Helena, Hrn Hansen Pömers T. a. 1557 d. 13 Juny, zeugten mit einander
Kinder alss Katharina, Nicolaus, Helena, Hieronymus, Maria Magdalena.
Er kham als Assesor in Stadtgericht u. starb a. 1594'. — Nach e.
Nürnberg. Wappenbuch (i. Germ. Museum No. 7178. 2"! kam Nie. Schleicher
ins Bauerngericht i. J. 1547, ins Stadtgericht i. J. 1548, ins Baugericht
i- ]■ 1557-
3332. Schleinitz, Ernestus de
259, 2. 1501. generosi viri d Hauvvoldus necnon Hernestus barones de Schleinitz
fratres dyoc. Misnensis una cum preceptore dno Stephane Gert
dyoc. Sambiensis florenos III etc.
Ältester S. des hzgl. sächs. Obermarschalls Heinrich v. Schi., der um
d. J. 1490 die böhmischen Herrschaften Schluckenau, Hainsbach und Rumburg
iTollenstein) erworben und seitdem auch die angrenzende meissnische
Pflege Hohenstein mit jenen zu einem s. g. .Schleinitzer Ländchen' ver-
einigt hatte. — I. U. D., seit 1508 Propst zu Prag (seit 151 1 i. Besitz,
von P. Leo X bestätigt 1514 Jan. 7: Hergenroether I 392). Seit 1514
Dompropst zu Meissen. 1514 Jun. 3: Ernestus de Schlequez (!) cler.
Misn. d. mit Kanon, u. Präb. eccl. S. Petri Budiss. Misn. d. providirt
(Hergenroether I 589). Residierte zu Meissen, seit dem Tode seines Vaters
häufig auf seinem Schlosse zu Rumburg. 1518 Apr. 27 an der Wahl
seines Oheims Joh. a Schleinitz [s. d.J z. Bischof v. Meissen beteiligt (^UB.
Hochstifts Meiss. III 336). Von 1524 — 42 erscheint er als Administrator
des EB. Prag (er nennt sich selbst in dem von ihm begonnenen, doch
nicht fortgesetzten Amtsbuche .administrator auctoritate apostolica per
venerabile capitulum constitutus'l: war trotz seines Eifers für die alte Kirche
nicht im Stande, die Fortschritte der Reformation zu hemmen; ja im eigenen
.Schleinitzer Ländchen' konnte er die reformatorische Bewegung nicht
niederlialten. zumal seine Brüder Georg. Christoph u. Hans Hugold [s. d.]
protestantisch gesinnt waren. Als eifriger Verteidiger der alten Kirche
hatte er selbst an der Disputation mit Luther vor Hz. Georg sich beteiligt.
Seinem Einflüsse schrieb man es zu, dass Georg bis zu seinem Tode
katholisch blieb, (vgl. auch: ,Wie der Probst zu Präge und Meyssen die
Euangelischen prediger lie^jen heyst und Gottis wort vervolget'. 4 Bll. 40.
s. 1. e. a. J. K. Seidemann i. de Wette, Luth. Briefwechs. VI 578. a.). Als
1539 die Reformation im Meissner Bistum eingeführt wurde, zog er sich
494
Schleinit/
ganz nach Böhmen zurück. 1544 legte er seine Prager Administration
freiwillig nieder, t 1548 Fbr. 6 in Schiuckenau. Sein Epitaph in der
dortigen Pfarrkirche (Ebert, Dom z. Meiss. S. 144.; Rüling, G. d. Ref. z
Meiss. S. 13 f.; Frind. K. G. Böhm. IV 118 ff.; Scheuris Briefb. No, 33 35;
Knothe i. N. Laus. Mag. 39, 401 ff.; Mitt. V. f. Gesch. d. Deutsch, i Böhm. 27,
367 ff.).
3333. Schleinitz, Georgius a
309, 35. 1534. a nobili d. Georgio a Schleynitz I coronam.
1522 SS. Leipzig (.Georgius de Schleinicz in Cheretz'). 1530 W.S
i. Wittenberg 1, Georgius a Schleinicz nobilis"). 1537 Aug. 14: Assessor
am Reichskammergericht für Kursachsen iLudolf, Append. X 48); ver-
zichtet 1538 Mai 6 (s. Nachfolger wurde Chph v. Strass [s. d.|. — vgl. a
Wippel, Misn. litt. sect. III § 79; Seckendorff 1. 3. § 78. No 3; Zarncki
Act. rect. p. 184: Stübel, S. 553). Geh. Rat des Hrzg Heinrich v. Sachs., nn,
dem er Syrien und Palästina durchreiste, später Geh. Rat u. Gesandter der
Kurfürsten Moritz und August (.Georg. Schleinicius Schiricius, trium ducum
Saxoniae consiliarius, virtute et e.xperientia multa praeditus, qui
Palaestinam adolescens adierat, Dresdae moritur X cal Fbr. 1555, aetatis
suae XLIII ibidem conditus': Georg. Fabricius, Chron. Misn. f 210).
3334. Schleinitz, Hauwoldus de
25g, 2. 1501. Hauwoldus de Schi. |cf. Erne.st. de Schl.|.
1491 WS. i. Leipzig (.Hauwgoldus Schleynicz de dalen'; — ein
andrer .Hugoldus de Schleynicz' ist 1488 in Leipzig eingeschrieben). —
Ist wohl jener Hugold v. Schi . der von 1519 — 1548 auf dem Schlosse zu
Schleinitz sass. Er hatte sich früh der Reformation zugewandt. ,Auf dem
Schlosse zu Schleinitz findet sich noch ein von ihm im J. 1519 angelegtes
Erbregister vor, dessen Einband in gepresstem Leder die Bildnisse vieler
z Z. der Reformation berühmt gewordener Männer zeigt' (G. W. Segnitz.
Geschichtl. Nachrr. üb. d. Kirche z. Leuben S. i2j.
3335. Schleinitz, Johannes (de)
150, 40. 1405. Johannes Slynicz can. e. Misnensis .procurator substitutus'.
160, 23. 1407. d. Johannes Slynicz I libram.
1398 Prag (,Joan. de Slynicz'). 1401 SS. Erfurt (,Joh. de Slinitz 10
gr.'i; 1410 Leipzig (,Joh. de Slinicz Decr. Doctori. 1405 Jan. 19 scolast.
e. Misn. (ÜB. Hochstift Meissen II 317). 1410 — 16: ppos. e. Budiss. (1. c.
II 360. 436; N. Arch. f. Sachs. Gesch. XI 32). 1417 — 1421: ppos. e. Misn.
(ÜB. II 422. 448). 1420 Jan. 15: Job. de Slynitz Decr. D., Misn. et Budiss.
ppos. (H. St. Arch. Dresd.). 1422: Bischof z. Naumburg. ti434Nv. 30
((jams). Einige von ihm selbstgeschriebene Codd , zur Zeit auf der Zeitzer
Stiftsbibliothek (Progr. Zeitz. Gj'mn. 1876 S. 10. 12).
3336. Schleinitz, Johannes (de)
238, 37. 1490 a d Johanne Sleynitz canonico Myssenensi-) X'III grossetos (cf. 322, 3).
'■) nunc ibidem episcopo a. 1518.
Aus d. Hause Ragenitz. — S. des Georg v. S., Oheim des Ernst
[s. d.] u. Hauwold v. Schi. [s.d.]. 1479 i. Leipzig (.Johannes von Sleydnitz
de ragewitz X.'); 1484 Nv. 18 Ingolstadt (.Johannes de Sleinitz. can.
Misn. I fl ■). 1490 Jun. 30: Ferrara Z. Joh. Sleynicz Misn. Ziziens. e.
can. (Arch. notar. Ferrara). Erscheint seit 1498 Sept. 28 als cantor e.
Misn. (ÜB. Hochstift Meiss. III 303). 1510 Mz 11 i. Auftrag des Hz. Georg
V. Sachsen i. Rom (Dresden, H. St. Arch. Cop. 112 f 334''; Senff, Rf Gsch.
V. Stolpen S. 70); schrieb sich bei dieser Gelegenheit in das Fremdenbuch
S. Marie Teuton. de urbe (.Joh. de Sleynilz S. Candidi Intic. Brix. dioc.
ppos. cantor e. can. Misn.: Lib. Confr. p. 119I. Resign. s. Propstei
Innichen 1515 (Geiss, S. Peter i. München S. 415: nach Resch, Aetas millen.
eccl. Intic. p. 195 wird er erst 1515 Jun. 11 ais Propst investiert!;. 1518
Apr. 27: Bischof v. Meissen, auf Fürsprache des Dekans Joh. Hennig
|s. d.] gegen Nie. v. Heinitz |s. d.]; 1518 Jul.'5 v. Papst bestätigt (ÜB. III 336 f ).
Heftiger Gegner Luthers, der selbst gegen die Lutherische Abendmahls-
lehre schrieb und durch eifrige Betreibung der Heiligsprechung des B. Benno
Schleinitz.
495
das wankende römische Christentum in seiner Diöcese zu stützen suchte.
1522 Sept. ging er zu diesem Zwecke wieder nach Rom 1. hatte damals bey
sich Johannem von Maltitz [s. d.). seinen \'etter, wie auch künfFtigen vicarium
und successorem. Ich lasse dahin gestellt seyn, ob er aufT dieser Reise
einen Cardinal im Leibe gehabt. Gewiss ists, er wolte Luthero zum Tort
die Canonisation Bennonis, darum man sich 20 Jahre vergebens bemühet
und deswegen viel Geld umsonst verspielet hatte, mit Nachdruck aus-
würcken, wie ihn denn auch der Kaj^ser Carl V und sein Bruder Ferdinand,
Albertus EB. v. Mainz u. Magdeburg, Matthaeus Cardinal v. Salzburg, des-
gleichen Herzog Georg u. Heinrich, Gebrüdern, mit literis systaticis et
comendaticiis begleiteten': Senft, Ref. Gsch. v. Stolpen S. 75). Die Heilig-
sprechung Bennos wurde 1523 Mai 31 durchgesetzt (Seidemann, Beitrr. S.93ff.).
Auch im Lib. Confr. findet sich sein 2. Aufenthalt in Rom wieder angemerkt
(,Rv. paterdnsjoa. Sleynicz, Misn.e.episc, praesens in Romana curia, secundo
se huic inclite fraternitati adscripsit a. d. 1523 d. 25 Marcii, donavit 3 ducat.
largos' 1. c. p. 131). 1523 Jul. 25 wieder in s. Residenz Stolpen (Brf a.
Hz. Georg b. .Seidemann S. 95.) — Seine gewaltsamen Versuche die
Reformation niederzuhalten, hatten keinen Eriolg. t 1537 Oct. 13 (S Epitaph
i. Dom z. Meissen: ,Anno dominice salutis M.D. XXXVII. die XIII mensis
Octobris obiit Rv. in Christo pater ac dns dns Johannes a Schle\-nicz eccl.
Misn. episc. 41 c. a r. i. p.' — Ursinus, Domkirche z. Meiss. S. 199). (Vgl.
a. Seckendorff I. § 130. add. I.: SenfT 1. c. S. 66 — 144 (auch einige Akten-
stücke): (Grundig & Klotzschi Sammig. vermischt. Nachrr. III 364 fF. ;
H. G. Hasse, Abrisss d. Meissn. K. G. I 101 ff.: A. Frind, Kirch. G. Böhm IV
437 f. Ein Brief Melanchthons an ihn i. Corp. Ref. 1 434 (1521).
3337. Schleinitz, Christophorus de
271, 17. 1509. a magnifico d. Christophoro de Sleynitz pro se et Xicolao de Hennes-
dorff unam coronam.
Aus d. Hause Hainsbach. — S. des hrzgl. sächs. Hofmarschalls Heinr.
v. Schi, des Blinden, Bruder von Ernst u. Hauwold v. S. [s. d. d.]. — • 1508
k. Rat. t 1518 (Mitt.j.
3338. Schleinitz, Petrus de
174, 13 1424. a d Petro Slinicz'-) Misn. dioc. I florenum de Reno.
175, 21. 1426. Petrus Slinitz, Scolaris iuris canonici, ,sindicus'.
176, 40. 1427. Petrus de Slinicz, ppos. et canonicus e. Nuemburgensis, .procurator'
(cf. 178, 41. 179, 7).
*) postea episcopus factus est Numburgensis (al. m.). —
non est is, sed d. Johannes supra anno 1407 (al. m.).
1413 i. Leipzig (.Petrus de Sleinicz'). 1428 Jul. 4: Decr. Doctor
Bonon. f Apr. 28 ,d. Petrus Slimez ppos. e. Mebrigen [sie] f. presentat. et
ab omn. approb.' — Jul. 4 ,d. Petrus ppos. Xugiburgen. de alamania f.
publice doctoratus': L. s. i. p. I. |Petrus de Slunez (Slinücl ppos. Nuenburg. :
Lib. ex.]). War in der That, wie der erste Nachtrag von fremder Hand
in den Acta angiebt, Bischof von Naumburg, u. zwar als Nachfolger
seines (1434 Nv. 30 verstorbenen) Verwandten Job. v. Schleinitz (s. d.|, der
ihn noch kurz vor seinem Tode zu seinem Coadjutor ernannt hatte. — Er
gehört zu den tüchtigen Bischöfen des Naumburger Hochstifts, das er in
Krieg und Friedenszeiten mit Kraft und Geschick zu leiten verstand. •(• 1463
Aug. 27 in Zeitz, wo er in dem von ihm erneuerten bischöflichen Begräbnis
beigesetzt wurde. — Einige Hdschrr. aus seinem Nachlass, von ihm in
Bologna geschrieben, heute auf der Zeitzer .Stiftsbibliothek (Wegener,
Vzchn. d. der auf d. Zeitzer Stiftsbibl. betindl. Handschrr. i. Progr. Zeitz
1876. S. 10. 12. 13. 15 etc., auch Bech S. IX).
3339. Schleinitz, \'o!hardus a
312, 39. 1536. a nobili d. Volhardo a Si'hleyiiitz de Eule canonito Merseburgensi
et Numburgensi I coronatum.
1529 WS. Leipzig (.Volhardus a Schleynicz'). — 1542: \'olradus
can. Numburg. (Seckendorf I. 3. § 96. n. 4. f. 388). 1540 Volrath v. Schleinicz
vicar. i. eccl. Misn. (Mitt. d. V. f. Gesch. d. St. Meiss. IV 362 )
^.gö Schleinifz — Schlieben.
3340. Schleinitz, Woltgangus lde|
238, 40. 1490 a d. WolTgango Sleynitz canonico Myssenensi X grossetos.
1488 WS. i. Leipzig (.Wolffgangus de Sleynicz'j. — Bruder des
Bischofs Johannes v. Schi. [s. d.), der ihm sein Epitaph setzte (in der alten
Schleinitzer Begräbnisskapelle zu S. Afra in Meissen). f 1523 Oct. 4 f.D. O.M.
frater moerens bene merenti fratri Woifgango de Schleyniz monumentum
posuit. Mortuus 1523. D. 4. octobris'i. S. Anniversarium wurde am 12. Mai
gehalten (,fer. III. annivers. Wolfgangi de Schleinitz canonici huius eccl.'
Lib. vit. e. Misn. b. Ursinus p. 269. vgl. p. 109).
3341. Schleusingen, Hermannus de
45, 39 1196. d. Hermannus de Slusungen XII solides.
3342. Schlick, Franciscus
193) 33- 1447- ab magnifico viro d. Francisco Slick de Lusana Pataviensis &
Ratisponensis ecclesiarum canonicus (!) & plebanus (!) in BrÄch
super Muram florenum unum.
1433 SS. Wien (,d. Franc. Sligk de Egra 6 s.'i. 1440 Dz.; prec. prim.
Frid. III Imp. pro Franc. Schlick ad can. et preb in e. Olomuc. (Chmel,
Regg. Frid. III. Imp. I 20). Seit 1457 Sept. 2 als can. e. Ratisp., seit 1484
Fbr. 8 als ppos. e Ratisp. genannt 1 Janner III 509. 35. 78. 98. 613). t 1498
Dz. 19 (Epit. i. Dom z. Regensburg: ,A. d. 1498 d. XIX mens. Dec. ob. rev.
in Chro pater d. Franciscus Schlick can. et ppos. e. Ratisp.' — doch vgl.
Hundt, Metr. I 282, wonach er 1497 gestorben istj. In der Vatic. Bibl.
befindet sich ein Brief eines Unbekannten dd. 1456 Aug. 2 an d. Franc.
Schlick can. Ratisp. über den Sieg eines Kreuzheeres b Belgrad (cit. b.
Pastor, Gsch. d. Päpste I 548. 50. 51. a).
3343. Schlick, Christophorus
290, 27 1523. a generöse d. Christophoro-Schlick*) comite in Passan dominus (!)
in EUenpogn I ducatum
291, 7. 1525 Christophorus Schlick comes in Passan d. in Weyskirchen Elbogen
et Falckenaw .procurator' (cf. 292, 30. 41. 293,27).
342, 27. (1527). generosus vir d. Christopheros Schligk comes de Pason dono ddt
nacionf sigillum argenteum anno 1526 ; qui Rome obit anno 27., cum
Roma eo anno opugnata fuit. Hec acta fuere sexto die Maii.
*) qui in oppugnatione Romae peste obiit (a. m.).
1519 Aug. 21 Wittenberg (.Christophorus Schlick comes d'Basaun
baro in Elbogen, Weissenkirchen et Falckenau'i. — S. des Nie. Schi, comes
in Passaun u. der Barbara Schenkin v. Tautenberg. ,ob. in expugnatione
Rome 1527' (Bucellin ]).
3344. Schlick, Matthaeus
180, 12. 1432. strenuus et famosus vir d. Matheus Slyk de Lasono dederat duos
florenos Renenses.
S. des Henr. Schlick zu Lason (Lazani u. der Constanzia, T. des
Mkgf Roland zu Treviso. die ihrem Gemahl d. Herrschft. Passaun i. d.
Tre viser Mark zubrachte, Br. des bekannten k. Kanzlers Casp. S.. Gross-
vater des eben genannten Chph. S. (s. d.]. Verm. m. Cunig. v. Schwarzen-
berg. t 1487 (Hübner III No. 670).
3345. Schlieben, Eustachius de
286, 10. 1520. a d. Eustachio de Schüben Misnensi unum florenum Renensem.
290, 4. 1523. nobilis ornatissimusque d. Eustachius a Slivien .procurator'.
290. 18. 1523. a d. Eustachio Slivien I ducatum (haud ita multo post acerbissima
patris morte domum egre arrepms).
Eifriger Förderer der Reformation in der Mark Brandenburg. — S.
Georgs v. Schlieben auf Radeburg i. Meissnischen (Knothe OLausitz. Adel
S. 481). 1509 Mz I Wittenberg (.Balthasar und Eustachius Slieben
Misn. dioc.'). 1510 Fkf a. O. (.Balthasar und Eustachius van Slywen fratres
nobiles'). 1523 kaufte er mit seinen Brüdern Hans. Balthasar und Caspar
von den Gebrüdern Schleinitz das grosse Gut Pulssnitz mit Zubehör.
1532 erhielt Eustachius eine Hälfte des Schlosses und der Stadt Pulssnitz,
Schlieben — Schlüsselberg. ^97
ausserdem das Burglehen daselbst, die Vollung, Thiemendorf. Weissbach,
Obersteina, Hässlich, Schwoosdorf, Hennersdorf und im Meissnischen die
Lehnleute zu Radeberg und Lotzdorf; 1536 trat er seine Hälfte an den
Pulssnitzer Gütern seinem Bruder Hans ab, da ihm Kf. Joachim II von
Brandenburg die Burg Zossen auf Lebenszeit überwiesen hatte (Knothe a.
a. O.). — Nach Spangenberg (Adelssp. II 57 f) hat er 5 Jahre in Italien
zugebracht, auch in Rom des römischen Hofes , ehrlichen Wandel' per-
sönlich kennen gelernt. 1520 Dz. 17 wird er zum erstenmal unter den
Räten des Kf Joachim I genannt (Riedel A. XII 63I; seither war er an
allen wichtigen politischen Aktionen beteiligt (Riedel ß. VI 410. C. III 418.
419. 433. 482. u. s. w.). Namentlich hat er die Kirchenpolitik Joachims II
beeinflusst (Heidemann, Ref i. Br. S. 199. 200 204. 280. 283. 285). Der „eiste
brandenburgische Staatsmann neuerer Zeit" (Ranke, Genesis des preuss.
Staates I 169). von Luther der , deutsche Cicero' genannt (Spangenberg),
f 1568 Mz 23 (,ist gestorben herr Eustachius von Schlieben, weilandt
Churfürstlich Brandenburg, rath vnd hauptmann zu Zossen, em gelerter
vnd weltweisser man, welchen di Itali wegen seiner wohlberedtsamkeit den
facundum Alemanum genent haben': Bericht des Engelb. Wusterwitz b.
Riedel D. 126): vgl. a. V. L. v. Seckendorff, Hist. Luth. 111 65 4: 78 add.
II c: 105. I. — Corp. Ref X 407 (Indexe Hoynck v. Papedrecht I 136;
Stolze], Rechtsverwaltung S. 168. 179. 188 ff. 201. 241. 255; Sybels Zs.
20. 113 f I.
3346. Schlieben, Liborius de
2ia, a6. 1467. a d. Liborio de Schliben*) solidos X.
214, 5 1470. Liborius de Slieven ,procurator' [in utroque iure Scolaris: 214, 15. 35].
115, 14. 1471. d. Liborius de Slieven ,procurator substitutus'.
*) qui postea in episcopum Lubucensem electus est (al. m.)
1461 SS. Leipzig (,Liborius de Sliven de Stulpe'): 1464: bacc. art.
(ob sich diese beiden Notizen auf den in den Acta genannten beziehen,
lässt sich nicht mit Bestimmtheit sagen: in der Leipziger Matrikel erscheint
1461 unter der Natio Misn. noch ein Liborius Sliven Baruth.i. — 1473
Apr. 9: Decretor. Doct. Bonon. (Apr. 7 ,disp. f c. d. Liborio de Sleiben
Magdeb. d.' L. s. i. p. I. — Apr. 9 ,presentatus f. d Liborius de Sliben dioc.
Brandenburg. |Ii scholaris in iure can. per d. Antonium de S. Petro et d.
Joh. de Sala et d. Hieronymum de Zamtinis eius promotores et examinatus
taliter se habuit quod ab omnibus n. d. f. approbatus . . dno Liborio d.
Joh .de Sala ddt insignia': A. No. 4. cf L. s. i p. I). — 1474 Nv. 5: B. Friedrich
Sesselmann [s. d.] von Lebus bittet den Kf , dem würdigen Herrn Liborius
V. Sliben doctor etc. die Pfarre zu Kotbus zu verleihen (Riedel C. II 149);
1474 Nv. 7 verwendet sich auch der R. Georg v. Waidenfels in der gleichen
Angelegenheit für ihn (,Er Liborius von Slieben, Doctor, der ist grosse
Ottin son von Slieben Son seliger gedechtnisse, der denne zu seiner zeit
meynes gnedigen heren marggrauen Frederichs seliger gedechtnisse gar
flisziger vnd getruwe diner gewest vnd in seiner gnadin dinsten verstorbin
ist, ein lantvogt zu Kotbusz'i und ebenso Mkgf Johann (a. a. O. 150). —
Seit 1480 wird Doctor Liborius v. Sl., Domherr zu Lebus. unter den kf.
Räten genannt. 1483 bes'ieg er. als Nachfolger Sesselmanns, den bischöfl.
Stuhl zu Lebus. f i486 Apr. 27 (Wohlbrück II 165 ff.: Stölzel, Rechts-
verwaltung S. 100. lor. 102. iio — 121.
3347. Schliersee, Heinricus de
47, 26. 1297. d. Heinricus reitor in Slyrs X solidos.
Vielleicht 1291 Mai 24: her Heinrich der Schreiber (des Bischofs von
Freising) korherre zu Sliers (F. r. Austr. 31, II. 443).
3348. Schlüsselberg, Ulricus de
53, 24. 1302. d. Ulricu.s de Solusselberg III libras.
54, 12. 14. 1303 Ulricus de Schlüsselberg can. eccl. Bambergensis .procurator'.
1305 Aug. 16: Ulricus de Schlüsselberg can. e. Bamberg. (Ber. li.
\'er. Bamberg XIX 14V, 1306 Sept. 2: decan. e. S. Stephani Bamberg.
aqS Schlüsselfelder — Schmiedeberg.
(a. a XIX 151; 1310 Jun. 11 : Ulr. de Slusselberg decan. e. S. Steph. Bamberg,
und s. Bruder Gottfried (a. a. XIX 161. — 1313 Jun. 29: ppos. e. S.
Stephani Bamberg, la. a. O. XIX i8j; 1315 Mai 7: ppos. S. Steph. et
can. Babenberg. (Regg. Boic. V 317): ebenso 1315 Dz. 17 (a. a. O.j. —
1319 von einem Teile des Kapitels zum Bischof gewählt, resign. freiwillig
(Ussermann, Episc. Bamberg, p. 168).
3349. Schlüsselfelder, Antonius
33^1 9- '55°- d. Antonius Schlusselfelder patricius Norimbergensis libras quattuor
33a, 21. 1551. d. Antonius Schlusselfelder .procurator'.
1544 Mai 5 Ingolstadt (.Antonius et Laurentius fratres germani
de progenie Schlusselfelderorum Nurmberg.'i. — Wohl identisch mit dem
von Biedermann (Nürnberg. Patrizier tab. 621) genannten Anton. S., S. des
Wilh. S. u. der Magd. Imhof, gb. 1523. f zu Gent i. Flandern unvermählt.
3350. Schmid, Georgius
144, 5. 1492. a venerabili arcium magistro Georgio Smed Nissensi clerico
Wratislauiensis dioc. VIII grossetos. (cf. 245, 9).
340, 24. (ca. 1497). d. Georgius Schmed Nisensis Wratislaviensis dioc. utriusque
iuris doctor ddt XX Bologninos.
1497 Apr. 14: I. U. D. Senensis (,d. Georgius cuiusdam petri Smed
Nj'Ssensis dioc. clericus Wratislav. dioc. Alamanus in utroque iure f.
presentatus": Erzb. A. Siena). — Die iurati seniores carnificum zu Neisse
bezeugen eidlich Dr. iuris G. Sm. sei von dem weiland Peter Smed und
seiner noch lebenden Ehefrau Margaretha in rechtem Ehebette erzeugt und
Ruf und Wandel der Eltern wie aller ihrer Kinder sei ein makelloser
iHdschr. Klose 108. fol. 121 bei Pfotenhauer i. Zs \'. f G. u. A. Schles.
XXIX 275ai.
3351. Schmidhauser, Caspar
210, II. 1465. mag. Caspar Smidhauser (can. Fris: al. m.), decretor. doctor,
pedagogus dni Wolfgangi comitis Rheni Palatini (s. d.].
1453 SS. Wien (, Caspar Schmidhuser de Monaco 4 gr.') 1465 Jul. i:
Decr. Doctor Bonon. (Jun. 27 ,disp. f. c. d. Guaspare de Bauaria' — Jul. i
,d. Caspar de Bauaria examin. et approb. n. d. habuit insignia doctoratus
a d. Joh. de Sala': L. s. i. p. I. [Caspar. Smidhauser can. e. Frising. de
monacco de Fauaria]). — ,D. Caspar Schmidthauser, der dreien Fürsten
Hz. Albrechts, Christofs u. Wolfgangs praeceptor. wie man sie 1464 in
Italien geschickt, darnach Korherr und Vikarius zu Freising geworden 1481'
(Hund Stammbuch III 627). — 1465: can. e. Frising. 1470: can. e. August.
1472 Doctor Caspar Smidhauser Pfarrer zu Schwandorf (V. H. V.
Regensb. 24, 581). 1477: Weihbischof i. Tirol. 1473 Apr. 28: Ffr. z.
Königsdorf b. Tölz. 1479 Propst z. St. Petersberg a. Madron. (OB.
Arch. 2. 398 vgl. 30, 1931: 1483 Ceneralvikar des Bist. Freising, f 1485
Jun. 26 (,A" Dni 1485 d. 26. m. Jun. obiit egregius vir Dns Caspar Schmid-
hauser Doctor & (ianonicus ac Rector in Kimstorff (I) hie sepultus.' i. d.
St. Benedictenkirchei. iMü. Hfb. Cod. germ. No. 1718: Deutinger, Beitrr. II
187 a. u. 289; Buguiet, \'such einer Reihe Freisinger Suftr. Bischöfe u.
General vikarei.
3352. Schmidlapp, Rupertus
316, 33. 1538. a d. Ruperte Schmidlapp Schorndorffensi medium coronatum.
319, 14. 1540. Robertus Schmidlapp .sindicus'.
319, 31. 1540. Rupertus Schmidlapp Schor[n]dorffensis .procurator substimtus'.
1529 Apr. 14 Tübingen (,Rupertus Schmidlapp de Schorndorft"')-
1535 Mai 24 Freiburg (.Roppertus Schmidlapp ex Schorndorflf bacc. art
Constanc. dioc.'). — 1541 Mai 27: I. U. D. Bonon. (.Robertus Schmidlapp
dioc. Constanc.'). 1542 Jan. 21; Doctor Rupertus Schmidlapp, Advokat
a Reichskammergericht zu Speyer (Annotata).
3353. Schmiedeberg, Henricus de
60, 39. 1310. d. Henricus de Smedeberg VII solides.
61, 32 13 10. d. Henricus de Smedebergh solidos.
Schmiedel — Schneidewein. 499
3354. Schmiedel, Fridericus
185, 35. 1437. d. Fridericus Smydel de Egra clericus Ratisponensis diocesis in
artibus magister ddt solides VI Bononinorum.
Die Schmidl waren e. altes Geschlecht i. Eger (Mitglieder i. Schlesinger,
deutsche Chron. aus Böhmen III 4041. — 1416 Frid. Schmiedel, Egranus,
Collegiat i. Collegium minus in Leipzig (Zarncke, Quell, p. 764). 1426
Fred. Smj'del de Egra art. mag. rector univ. studii Lips. d. c. p. 585). 1426
rector & vicecancellarius tl. c. p. 800). 1428 Frid. Schmidel de Egra,
decanus facult. artist. acad. Lips. iL c. p. 801).
3355. Schmieher, Magnus
144, I. 1381. d. Magnus Smuher can. eccl. August, solv. solid. XVI.
153, 7. 1394. a d. Magno Schmieher Frising., Augusten., et Ratispon. ecclesiar.
canonico pro additione I ducatum.
Ministerialen der Gf. v. Andechs. — Jüngster S. des Stephan Schmieher.
1371 Mai 9: can. Aug. (Münch. R. Arch. , Domstift Augsb.'). 1373 Prag
I, Magnus Sm\'cher can. Aug.': Mon. II 60). 1382 Wien (.Magnus Smycher
can. Aug.' — vgl. a. Kinck II 38). Er war demnach zweimal in Bologna.
1390: can. Ratisp. (Paricius p. 41). 1391 Fbr. 9: can. Frising. (Münch.
Hfb. C. g. No. 1718). 1393 Sept. 8: Mang der Smicher, Korherr zu Augspurg,
Freysing u. Regenspurg. Pfarrherr z. Straubing u. s. Brüder Heinrich,
Wilhelm u. Stephan (OBayr. Arch. 2. 270). 1396 Mz 18: Decr. Lic. Bon.
i.suppos. f. priv. ex. d. Magnus Smier d. Aug. de Alam. vicerector univ.
Ultramontanor. et f ab omn. n. d. appr. et merito': L. s. i. p. I). 1398
Mz 30 Mang der Smieher Chorherr z. Augsburg u. Pfr. zu Straubing (Regg.
B. XI). ■]■ 1419 (.Magnus Schniiecher Decr. Doctor et can. Ratisp. sepult. i.
Straubingen': Necr. Diess. i. M. G. H. Necr. I 241.
3356. Schmising, Hermannus
-7'^, 33- 1510- a d. Hermanne Smising maioris ecclesie Monasteriensis dimidium
ducatum.
1507 Sept. I i. Köln (,Hermannus smysynck dioc. Monaster. ad iura
iur. e. s.'). — 1514 Sept. 22: Leo X papa Hermanno Bispinck (!), der.
Monaster., indultum concedit circa susceptionem sacrorum ordinum et
residentiam (Hergenroether, Regg. Leon. X. I 733 1.
3357. Schnabel, Johannes Christophorus
356, I. 1557. nobilis d. Johannes Christophorus Schnabel a Schonstein ex Rhetia
libras duas.
i554jun. Päd ua (.Joannes Christophor. Schnabel a Schonstein Sueuus').
1571 Mai 4: K. Rudolf II bestätigt den Adel dem Hans u. Fridr. Schnabl
V. Schönstain Gebrüder, welche bereits 1555 Nv. 28 v. K. Karl V mit adeligen
Freiheiten begabt worden u. darüber von K. Ferdinand 1559 Jun. 28 u.
K. Maximilian II 1566 Mai 4 Confirmation erlangt haben (Ferdinandeum
N. F. XIX 64). Akten des .Hanns Schnabel von Schönstein' i. Münch.
R. .Arch. ^Adelsselekt s. v. .Schnabel').
3358. Schnaidpeck, Johannes
148, 39 1496. a d. Johanne Schnapeck de Schenkirchen XX Bologninos.
Johannes Schnaidpeck dns in Schönkirchen, S. Sigismunds S. u. der
Appollonia Grasser iBucell. IIP 208). Diente i. d. kaiserl. Kanzlei (Knod,
Jac. Spiegel S. 21) u. war 1505 Jul. 30 auf d. Tag zu Köln anwesend (.Joh.
Schairpeck. DoctorLegum': Oefele, Scrr. 1 138''). 1515 Johannes Sciinaydpeck
.Austriae cancellarius i. Gefolge K. Maximilians b. s. Zusammenkunft m.
K. Sigismund v. Polen u. K. Ludwig v. Ungarn (cf. Rieh. Bartholini Ilodoe-
poricon — Vien. 1515). 1525 Jan. 3 Joh. Schnapeck baro in Schonkirchen
kaiserl. Orator b. K. Ludwig v. Ungarn iTschackert L^B. II 103). \'er-
mählt I. m. Agnes de Puocheimb: 2. m. Hedwig, de Zinzendorf i^Bucell.).
3359. Schneidewein, Heinricus
309. 31. 1534. a d. Henrico Schneydewin I flor. Rhcncnsem.
S. des gräfl. Stolbergischen Rentmeisters Heinrich S., Br. des bekannten
Wittenberger Juristen Joh. S., gb. 1510 zu Stolberg. 1525 Mz 20 Witten-
32*
^oo Sdio'jfi
berg (,Henr. Schneidebin ex oppido Stolberg-). 1537: I. U. D. Ticin. 15^8:
auf Luthers u. Melanchthons Empfehlung Rat des Kf. Joh. Friedricii z.
Torgau; 1543: nach Speyer abgeordnet zur Verhandlung mit den kais.
Gesandten wegen des Reichskammergerichts (Seckendurff. Hiät. Luth. III
§ 103. I). Blieb auch nach der Katastrophe von Mühlberg i. Diensten des
Ernestinischen Hauses. 1557: Mitglied der juristischen Fakultät der neu-
gegründeten Universität Jena l.Heinr. Schneidewin I. U. D. et principum
Saxon. consiliarius'i. 1561: Viceordinarius der juristischen Faki:ltät
und Vicebeisitzer des Schöppenstuhls z. Jena (.facultatis iuridicae et
scabinatus viceordinarius'). 1566: Beisitzer am Hofgericht (,curiae
provincial. Jenensis assessor'). Legt 1569 s. Professur nieder, geht nach
Arnstadt; vorübergehend in Schwarzburgischen Diensten als Kanzler
lA. D. B.) Während der vormundschaftiichen Regierung des Kf August
als Rat u. Kanzler nach Weimar berufen; nahm 1578 s. Entlassung, f 1580
Mai 7 i. Jena. Begraben mit s. Ehefrau Anna Erzäger, We. des Woifg.
Reissenbusch [s. d.). i. d. Kirche z. Arnstadt. 1578 Dz. 9 stiftete S. in Aus-
führung des letzten Willens seiner Gattin mit einem Kapital von 4000 mcissn.
Gulden, die letztere von ihrem ersten Gatten R. erhalten hatte, ein
Schnf.idewin - Stipendium, dessen Verwaltung er dem Magistrat der St.
Saalfeld unterstellte (Freheri Theatr. p. 882: Zeumer, Vit. prof iur. in
acad. Jen. p. 13; Beyer, Syll. rect. et prof. Jen. p. 544: Günther, Lebens-
skizzen d. Prof. d. Univ. Jena S. 51; Beck, Joh. Friedr. d. Mittl. II 153 u.
Register; Trinks, Saalfeld. Stift, u. \'erniächtnisse i. Schrift d. Ver. f.
meining. Ldsk. H. 12 (1892) S. 1—82; v. Jacobi i. A. D. B. 32, 144).
3360. Schober, Casparus
2.92, 20. 1515- d. Casparus Schokerer de Ingelstet ddt aureum Renensem.
493, 43. 1517. ab Caspare Schober L Bolonenos pro inscriptione debitos.
S. des Ratsherrn Georg S. z. Ingolstadt, Bruder des flg. (Bayr. Antiq.
II 222). 1514 Oct. 15: Ingolstadt (, Caspar Schober Angelipolitanus mino-
rennis 45 ^j", a. m.: ,Extat in huius laudem Oratio CeliiCalcagnini Ferrariensis,
ut videre est in operibus istius autoris fol. 550. Promotus hie Caspar
Schoberus in I. U. Doctorem Ferrarie. Ingolstadium reversus est, ubi ut
olim Graeca fuerat professus, ita deinceps Jurisprudentiam docuit. Non
ita autem raultum post Assessor Spirae factus ex febre quam in legatione
ad Carolum V Bruxellis tunc morantem contraxerat Spirae obiit anno aetatis
suae uixdum vigesimo nono' [Albert. Hungerus ipsius ex sorore nepos]).
1521 Sept. 5: Freiburg (,Casp. Schober Ingelstad. d. Aistett.'). 1528 Jan. 14:
Leg. Doctor Ferrar. (,in iure civili d. Caspar Scliober German. qu.
Georgii, studuit Bononie'). 1529 Apr. 21: Assessor a. Reichskammer-
gericht i. Speyer, von Baj'ern präsentiert, f 1531 Fbr. 21 daselbst (Anno-
tata; Ludolf, Append. X 40).
3361. Schober, Thomas
329, 3. 1543. d. Thomas Schober Ingolstadianus libras duas Bononenos decem.
Bruder des vorigen. 1530 Mz 2 Ingolstadt (.Thomas Schober Ingol-
statensis nihil minorennis'; a. m.; ,LL. Doctor clariss. a consiliis civitatis
Ulmae. — Assessor Spirae Impp. Ferdinandi et Maximiliani II
consiliarius aulicus. f Viennae i572'\ 1544 Mz 29 u. 1545 Xv. 23 u.
Dz. 29 Z. i. Ferrara (Arch. not. Ferrara). 1546 jun. 2: I. U. D. Ferrar. —
Über seinen Studiengang enthält der von ihm selbst verfasste, bei seiner
Meldung zum Doctorexamen eingereichte Bericht nachstehende Angaben
(Archiv, notarile i. Ferrara, unter den Akten des Notars Silvestro Benedetto
No. 502 fasc. 8); , Thomas Georgij Schoberi ciuis Ingolstadiensis filius:
primum in patria Ingolstadij Bauarie academia legibus ciuilibus operam
nauauit preceptoribus tum usus eximijs dd. D. \'igilio Zwickherao, Fabio
Area de Pomano, Francisco de Burckhardis, Vigoleo Hundt. — Postmodum
in eam Gallie partem que Aquitania nuncupatur se contulit ibique in Pic-
tauiensi schola iuris ciuilis Studium per biennium persequutus est prele-
gentibus tum temporis D. Joanne Fabro, Roberto H3Tlando, Scoto, Sapiente
cum reliquis professoribus celeberrimis, Indeque Lutetiam Parisiorum
Srhodborg — Scholl. 501
progressLis sacros canones Legum Cesarearum studio coniunxit, audiens
uiros doctissimos D. Fetrum Rebuftum, Jo. Quintinum et Egidium Perrhinum.
Deinde in Italiam transijt, Bononie anno ferme integio commoratus, pre-
legente illic viro excell. Mariano Socino, Augustino ßero et ceteris viris
illustriss. Tandem Ferrariam deuenit ibique d. Andrea Alciato, Ludouico
Catto deinde et Jacobo Cognacino perpetuu triennio assiduum se auditorem
prebuit eoque in iuris utriusque disciplina progressus est, ut laborum suorum
premium ibidem et peteret et obtineret'. Seine Promotores waren Andr.
Alciatas, Jac. Cognacinus und Sarafin. Jacobellus. — 1549 Jun. 3; Super-
numerarius am Reichskammergericht zu Speyer; geht 1551 nach
Ulm (Ludolf, Append. X 60). Über s. Amtsstellung u. s. Ausgang vgl. o.
3362. Schodborg, Georgius
276, 30. 1513. a d. Georgio Schodborg unum florenum.
3363. Schoegge, Cuno de
42, 32. 1294. d. Cuno de Schoegge XXX solides.
3364. Scholasticus, Johannes
129, 27. 1367. d. Johannes scholasticus de Thorun Colmensis dyoc. XII solides.
137, 4. 1374. Johannes magister de Thorun canonicus eecl. Culmensis ,procurator'
"(393, iq. 39: Joh. Magistri).
i39i '7- 1376- a d Johanne canonico eccl. Culmensis ordinis fratrum Theotoni-
corum Sancte Marie pro augmento expensarum, quas fecerat in
hoc studio, quas se facturum a principio non credebat, solides X.
1378 Johannes Schulmeyster can. e. Culmen. (ÜB. Bist.Culm I 273).
3365. Schöler, Eberhardus a
332, 7. 1550. nobilis d. Eberhardus a Scholer ex ducatu Montensi sub duce Julia-
censi libras quattuor.
1543 Jun. 18 i. Köln (,Euerhardus Scheeler ad iura iurauit & soluit')-
Erscheint 1551 u. 1556 als Domherr zu Speyer u. Clevischer Rat
(Lossen. Briefe d. Masius 226. 228.31. 297 f. u. c. vgl. Mattenclots Chron.
i. Arch. G. NRheins V 213: ,a° 1556 in hoc mense (Juli) processus iudici-
arius in comitatu Ravensburgensi primum institutus est sub Guilielmo duce
Juliacensi per d. Everhardum a Schoeller et me Gabrielem Mattenclof
— hiernach ist wohl Eberh. v. Seh. als Mitverfasser der .Ordnung des
gerichtlichen Prozesses für die Grafschaft Ravensberg, erlassen mit Be-
willigung der Ritterschaft und Landschaft von Ravensburg' (Gedr. Düssel-
dorf 1556) zu betrachten (vgl. a. v. Below, Landtagsakt. v. Jülich - Berg
I S. 716. a. 61.
3366. Schöler, Conrad us a
335. 2.3. 1556. nobilis d. Conradus a Schöler Montensis libras duas.
1551 i. Basel (.Conradus Schoeler Juliacensis VI. sol.'). — 1552 i.
Heidelberg (.Conradus Schöler Montensis, Col. d. 9. Maij-). ca. 1555 i.
Strassburg Schüler des Frcisc. Hotomannus (.Chunradus a Scholler
Montensis- — Tho. Arch.). — Pisa; 1558 Sept. 22 (,Coradus a Schueler
Germanus Scolaris legistar. solvit pro eius matr. 12'). 1560 Mz 14: Konr.
V. Schoeler, Jülich'scher Rat zum Deputationstag nach Speyer gesandt
vv. Below, Ldtgsakt. v. Jül. Berg 1 S. 780).
3367. Scholl, Bernhardus
269, I. 1507. d. Bernardus Scholle canonicus Assindensis XXX\' Holendinos.
272, 2. 15 10. Jan. Bernhardus ZcoUe ,sindicus'.
1510 Jun. 22: Decr. Doctor Bonon. (.doctor. f. predict. d. Bernhardus':
L. s. i. p. 1. [.Bernardus fil. Arminij Schol de Assindia Scolaris studens in
iure can.': A. No. V]). — Bernh. Scholl, Assendiensis I. ü. D. et Prof. p.,
eccl. cathedr. Wormat. can. (1517), in spiritualib. vicarius generalis
Archiep. Mogunt. (1538) simulque S. Stephani, Victoris et B. V. Canon.
1529 Jun. 27: Mitglied der vom EB. v. Mainz niedergesetzten, von Val. v.
Teutleben [s. d.] präsidierten Commission zur Visitation der 3 Frankfurter
Stifter (Quell, z. Fkf. Gsch. II 133 ff.). 1537 Jun. 18: Bernh. Scholl Doctor
502 Schönach — Schönbai h.
procurator iuratus sedis Mogunt., Z. i. e erzbisch. Urk. 1545 Oct. 20: Uernh.
Scholl Doctor, S. Moguntine Sedis Prothonotarius ac officialis et
iudex generalis, Moguntinae B. M. ad gradus ac S. Stephani can. ;• 1548
Jul. 14 (Gudenus, Cod. d. Mog. II 431. 806; IV 665. 669).
3368. Schönach, Johannes de
46, 7. 1296. d. Johannes de Schenach X solidos (cf. 47, 19).
3369. Schönau, Andreas
176, 14. 1426. a d. Andrea Scoonaw rectore parrochialis ecclesie in Stoblaw
XXXI Bologninos.
1410 WS. Leipzig (.Andreas Schonaw de Gdanczk'). 1424 SS. Wien
(.Andreas Schonaw de Prusia plebanus in Stublawi. 1423 clericus
Wladislav. dioc. (Act. d. Stände Preuss. I 411,). 1431 Mz 17: P. Eug. IV
bewill. Suppl. V. Andr. Schonaw lit. ap. scriptor um Provision m. perp.
vic. in eccl. \'erden, über die er mit Ludolph. Quirre [s. d.], der sie seit
4 Jahren inne hat. prozessiert, n. obst. can. et preb. Wratisl.. par. eccl.
in Scallom d) Wratisl. d. u. Provis. m. archidiac. Sacen. in eccl. Prag.
(Repert. No. 2o6j. 1436 Nv. 17: Bullen über d. Pfarrkirche z. Maichingen
Spir. d. u. e. vic. perp. i. eccl. Arg. (Württ. Gschq. II 503). 1437 Jul. 30 —
1443 Aug. 29 als can. e. Warmien. genannt (Scrr. r. Warm. p. 241 a. 120
249. 4401. 1441 Mai 15 lit. ap. scriptor (ÜB. Bist. Culm No. 572). f Rom
1444 Jul. 26 (Lib. Confr. 224). '
3370. Schoenau, Heinricus de
144, 2.6. 149z. a nobili viro d. Henrico Schonaw arcium doctore medium florenum
Rhenensem.
339, 36. (1497)- d. Henricus de Schonaw de Lauffanburg sindicus utriusque uni-
versitatis artium ma^ster ac iuris pontificii licentiatus ddt XXIIII
Bologninos (Matr. Doctor.).
Über die Lauffenburger Linie des Geschlechts v. Schönau vgl. v. d.
Beke-KlQtzschner fo. 422, doch fehlt dort Heinrich. — Dieser war wohl ein
Sohn des Jacob v. Schönau - Lauf!enburg und der Kunig. v. Reinach.
1484 Dz. IG i. Frei bürg (,Hainricus schönnow de Laufenburg nobilis').
1485 SS. i. Basel (, Heinricus Schonouwe de Louflfenberg Basil.
d. VI s.'). 1488 Ost. Erfurt (.Heinricus Schonaw de Lauffinberg
tm.') 1497 Apr. 10: Lic. i. Decr. Bonon. (,Henr. Schonaw de dioc.
Basil.': B. No. I". — ,predict. Henricus examin. f. c. magno suo honore
propter eius scientiam et virtutes et approb. f. n. d.' i. L. s. i. p. I(. 1503
Fbr. i: Decr. Doctor Bonon. (.d. Henricus de Alamania qui alias de a.
1496 (I) obtinuit licentiam in iure can. . . f doctoratus Insignia habuit a d.
Floriano Dulpho': L. s. i. p. I). Erscheint 1503 u. 1509 als Propst zu Rhein-
felden (Trouillat I p. CXXVIl; Helv. sacr. I 54). Ebenso 1511 Apr. 6:
Heinr. Schönow, Propst zu Rheinfelden, Generalvikar des Bischofs v.
Basel (G. L. A. Karlsruhe. .Höchst. Basel). 1514 Heinrich Schönow vicari
und Doctor iSchöpflin, Hist. Zar. Bad.). 1524 Fbr. 23: Heinrich v. Schönow,
der geistlichen rechten Doctor und in geistlichen sachen unseres gnedigen
Herrn des Bischofs von Basel vicari nebst Rektor u. Regenten der Uni-
versität zu Basel verbieten allen priestern, Studenten und verwanten der
hohen schul by penen des bans vnd ussschliessung der uniuersitat sich
an der von Farel verlangten, vom Magistrat gestatteten Disputation zu
beteiligen (Chron. d. Fridol. RyfF 1514 — 41 i. Basl. Chron. I 44 ad a. 1524).
t 1525 Jun. 19 (,venerabilis et egregius vir dns Heinricus de Schönow can.
Doctor ac Rev' patris et dni Christophori Basil. Antistitis in Spiritualibus
Vicarius generalis capellanus altaris prime prebende Visitationis Marie,
ad latus predicti altaris tumulatus'. — Xecr. Basil. fo. 15 i. G. L. Arch.
Karlsr.). Sein (verstümmeltes) Epitaph bei Tonjola p. 13.
3371. Schönbach, Michael
153, 15. 1499. d. Michel Schonenbeke Camminensis diocesis decem Bologninos..
1501 Jan. 26: Lic. i. Decr. Bonon. (Jan. 23 ,disp. f. c. d. Michael fil.
Schombeke de Starghardia dioc. Camin. de Alamania Scolari studente in
Schönbach — Scliunberg. 503
iure can.': B. No. I'- — Jan. 26 , examin. f. d. Michael Alani. et ab omn.
passim approb.': L. s. i. p. I).
3372. Schönbach, Wernerus de
43, 8. 1294. d. Wernerus de Schonebech V solides.
3373. Schönberg, Bernhardus a
337, iq. 1559. nobilis d. Bernhardus a Schonbergk uff Borsenstein hbras quattuor.
Bernhard, 3. S. des Caspar v. Seil. d. j. auf Purschenstein (•(• 1578
Jul. 23) u. der Margaretha Pllug v. Knauthain (f 1547 Fbr. 9). — Er wird
mit seinen beiden altern Brüdern Caspar und Ernst nur in dep beiden
Gnadenbriefen des Kf. August v. 23. Apr. 1555 und 11 Aug. 1556 genannt;
in welchen ihnen mitzugesichert wird, dass bei ihrem Leben das Wieder-
kaufsrecht an Frauenstein nicht ausgeübt werden soll. 1558 Oct. 23 Padua
(.Bernhard von Schonberg vf Borssenstein"). — Verweilte einige Jahre nach
seinem Studienaufenthalt in Bologna in Frankreich, wo er in Kriegsdiensten
gestanden zu haben scheint u. ist daselbst verschollen. ,Im J. 1563 Mai 28
fragte Kf. August im Namen Caspars d. j. beim Rheingrafen an, ob dessen
Sohn Bernhard noch am Leben wäre, tot oder gefangen sei' (Fraustadt,
Gsch. d. Gschl. v. Schönberg Meissn. Stammes L A. S.421 vgl. IB. S 327.328).
3374. Schönberg, Caspar a (II)
357, 27. 1559. nobilis d. Casparus a Schonbergk zu Sconau libras quattuor.
1558 Oct. 23 Padua (, Caspar a Schonbergk zu Schonaw); von späterer
Hand ist die Bemerkung hinzugefügt: .Veldmarschalck in Franckreich 1580'.
Er könnte wohl ein Br. des vorigen, also S. Caspars d. j., sein; auch
scheint er mit jenem Caspar v. Seh. identisch zu sein, der sich unter den
von Kf Friedrich als Geiseln 1547 gesandten , Jünglingen' befand; denn
diese Nachricht mit Fraustadt (a. a. O. S. 3051 auf Caspar d. j. zu beziehen,
geht doch nicht an, da dieser letztere 1547 bereits Wittwer u. Vater von
4 Kindern war (Fraustadt I 312. 313). Zu bemerken, dass ein Caspar
a Schonberg, ohne Zweifel der hier genannte, von 1562 Apr. 6 bis 1567
Apr. 30 als Assessor am Reichskammergericlit zu Spe3'er nomine Electoris
Saxoniae erscheint (Annotata). Dieser k. Kammerrichter, der wohl der
spätere französische Feldmarschall sein könnte, ist Fraustadt unbekannt.
3375. Schönberg, Caspar a (I)
176, la. 1426. a d. Caspare Sconenbereh*) canonico Misnensi recepimus XXXIII
Bologninos.
*) de Schonbergk. - Postea[electus in episc. Misnen. (a. M.).
Zum Unterschied von einem gleichzeitig mit ihm am Meissner Dom
bepfründeten Verwandten gleichen Namens (f zwischen 1430 — 35) Caspar
V. Seh. d. jüngere genannt. — 1417 i. Leipzig (,d. Caspar de Schoneberg
6gr.' — schon 141 1 erscheint in der Leipziger Matrikel ein Caspar de Seh. —
wohl der ältere). Er erhielt 1416 Nv. 25 eine Präbende am Dom zu Meissen ;
urkdl. als can. e. Misn. zum erstenmal 1425 Mai i genannt (Cod. d. Sax.
II. 3. p. 6). 1431 Nv. 13 als Dekan. 1451 Apr. 30 einstimmig zum Bischof
von Meissen gewählt. 1453 fungierte er in Prag als Schiedsrichter zwischen
Sachsen und Böhmen, 1459 zwischen Joh. Schönfeld und dem Meissner
Kapitel, t 1463 Mai 31. (Epitaph i. Dom zu Meissen: ,Anno dni M'CCC'LXIII"
ultima die m. Mail f reverendus in Chr. pater et dns Cas[)arus de Schone-
berg, episcopus huius eccl. hie sepultus etc: Ebert, Dom z. Meiss. S. 1181.
Nach \Vippel (De nobil. Misn. litt. sect. II § 261 stammte er aus dem Hause
Heinsberg und war mgr. art.; nach Ursinus (S. 202) war er auch Decr.
Doctor. (Vgl. noch Calles, Series episcop. Misn. p. 293 sqq. u. Fraustadt
a. a. O. I. A. S. 84—94.) [1431 Mz 11 erteilt P. Eugen IV einem Casp.
Schonenberg erneute Piovis. mit prepos. B. M. in Wurtzen Misn. d. (Report.
No. 94); welchem?]
3376. Schönberg, Georgius a
334, 26. 1555. nobilis d. Georgius a Schonbergk Misnensis libras quattuor.
Dieser Georg v. Seh. könnte Friedrichs d. ä. (f 1546), aus dem Stol-
berger Hauptzweig, u. der Katharina v. Taubenheim vierter S. sein. Er
504 Si^liönburg — .S<li<')ribuiK.
hatte in der Erbteilung das Mannlehngut ZwOnitz mit dem Dorfe und den
Gerichten daselbst erhalten und war damit a. 3. Apr. 1554 beliehen worden.
1554 Jun. 8 Padua (.Georg, a Schonbergk Misn.'). .Georg ist zu Paris
verstorben, denn der Kf. August schrieb a. 7. August 1559 an den Kg. v.
Frankreich, seine Lehnieute, die v. Schonbergk zu Stolberg, suchten nach
dem Erbe ihres Bruders, welcher zu Paris sein Ende von dieser Welt
genommen haben solle . . Obgleich der Name des Verstorbenen und seiner
Brüder nicht genannt worden, so kann doch nur Georg, welcher das Jahr
zuvor abgeschieden war, darunter verstanden werden' (Fraustadt a. a. O.
I. A. 273). — Das genauere Datum seines Todes erfahren wir aus seinem
von Fraustadt übersehenen Epitaph: 1557 Jan. 9 (Parisijs in coemeterio S.
Severini: .Anno 1557 die 9. Januarii, nobilitate, pietate ac virtute prestans
vir Georgius a Schönberg Germanus ex hac mortali vita placide et quiete
discessit, anno aetatis suae XXIX.' — folgen 3 Distichen: N. Chytraeus p. 373).
3377. Schönburg, Fridericus de
108, 5. 1344. a d. Friderico de Schonenburg canonico ecclesie Spirensis XXX solid.
Aus dem rheinischen Geschlecht. — S. des Johannes v. Schönburg
gen. Schmidburg zu Oberwesel (t 13781 u. der Gertrud Waldeck (Humbracht
f. 213). 1347: Friedrich von Schonenburch Dumherre zu Spire vnd
pastor der Kirchen zu Riuenach leistet Verzicht ,vf alle die namen
vnd geuelle, die min Herre Baldewin Ertzbischoue zu Triere vfgehoben
hat . . vf der genanten pastorien zu Reuenache . . . darumb der Chor-
bischofF (Robinus) von Ysenburg vnd ich itzu lange gecrieget han vnd des
nu gefasset vnd gesunet . .' — es siegelt aucii sein Bruder Otto [s. d.]
(Cod. Balduin. St. ßibl. Trier f. 349a). — j 1374 Jun. 3 (.A" Dni 1374 tertio
nonas Junij obiit dns Fridericus de Schonenberg custos thesauri eccl.
nostre, qui legauit nobis censum duarum librarum hallensium' Reg. chori
eccl. Spir. b Remling, Gsch. 1 648. a. 1718.) nach anderer Nachricht (Hum-
bracht) starb er 1383.
3378. Schönburg, Johannes de
108, 8. 1344. a d. Johanne [fratre dnor. Friderici et Ottonis de Schonenburg] X
solidos.
1380 Oct. 10: Johan v. Schonenburg Dumherr zu Mentze (Guden.
C. d. Mog. III 584). 1392 Joh. de Seh. scolasticus ec'cl. Mogunt. (Joannis
II 396. cf II 319.); so auch 1393 u. 1397 (Serarius I 711''). 1403 Sept. 14:
EB. Johannes II von Mainz ernennt, nach Erhebung des bisherigen Mainzer
Propstes Günther v. Schwarzburg [s. d.) zum EB. von Magdeburg, den
Scholastikus Joh. de Schonburg zum administrator prepositure; noch in
demselben Jahre wird Johannes v. Seh., nach Günthers Resignation, zum
Propst der Mainzer Kirche erhoben (Joannis II 286). f 1414 Juli 9, be-
graben in der S. Nicolauskapelle des Domes zu Mainz (,Anno MCCCCXUII.
nona Julij obiit venerabilis et nobilis dns Joannes de Schonenburck pre-
positus Moguntinus'j.
3379. Schönburg, Otto de
108, 7. 1344. a d. Ottone de Schonenburg [fratre d. Friderici de Sch.|
Nach Humbracht war Otto ein S. des Ritters Werner v. Seh., also
nicht Bruder, sondern Oheim von Friedrich u. Joh. v. Schönburg, e!n
Vetter des Lambert v. Seh. — 1340 Fbr. 17 Otto de Schonenborg can. e.
Wormat. (ÜB. Worms II 210). 1344 Jan. 2 Otte v. Schonberg, schole-
me3'ster dez meren Stiftes zu Spiren (Ann. h. V. NRhein 54, 52). 1344
Fbr. 21 : Otto de Schonenburg sc o last. e. Spir. et can. e. Trever. bekennt
sich schuldig für 500 Ggld. Jacobo Danielis Judeo Treverensi nobis per
ipsum pro necessitatibus nostris mutuatis (Cod. Balduin. Trier. St. Bibl. fo.
343a. cf. fo. 344a). 1347 Otto von Schonenburch, Propst zu sente
Martine zu Wesel, siegelt mit seinem Bruder Friedrich v. Seh. [s. d.J,
Dumhern zu Speier (Cod. Bald. fo. 349a); ebenso 1361 (Kr. Arch. Speyer:
kurpflz. Urkk. No. 480). 1362 Otto v. Seh. scolast. e. Mogunt. (Joannis II
319). 1367 Otto de Schonenburg decan. B. M. V. ad grad. Wesal.
Schünburg — Schöneck. ^05
(Brower et Masen ed. Stramberg p. 253). 1371: Otto v. Seh., scrutator bei
der Wahl des neuen EB., enthält sich seiner Stimme (Guden. C. d. M. III
495'- 1378 ^f^i 9' EB. Adolf erlaubt iiini auf sein Ansuchen in den
Karthäuserorden einzutreten (,Wir Adolf . . . bekennen . . . dass wir
dem Erbarn Otten v. Schoneburgk, Schulmeistern des Duhmes zu Menze
gegonnet vnd erlaubt han, dass er in den Carthäuserorden kommen mag' . .:
Joannis II 319. vgl. 3961; Seh. kehrte aber nach Ablauf des Probejahres
wieder ins Kapitel zurück (1. o 1378 Mai 22 u. 1379 Mz 11 Otto von
Schönenburg, Schulmeister zu Mainz (Regg. B. X 28.). 1380 Sept. 19: Otto
V. Seh. Schulmeister, Vertreter des Domkapitels bei Abschluss des Bünd-
nisses zwischen EB. Adolf I u. d. Stadt Mainz (Joannis I 694). — Er war
auch can. S. Stephani et B. V. ad grad. eccl. Mogunt. (Joannis II 223).
t 1381 Sept. I, begraben im Kloster Eberbach i. Rheingau (Joannis II 2231.
:'Dagegen schreitet d. Kapitel erst 1383 zur Wahl seines Nachfolgers in der
Scholasterie: .Capitulum Metrop. Mog. . . ad scholasteriam ex obitu Ottonis
de Schonenburg vacantem elegit Conradum de Winsperg . . .': Würdtwein,
Subs. I 180. — vgl. auch Remling, G. I 653. a. 17431.
3380. Schönburg, Lambertus de
44, 37. 1195. d. Lambertus de Schonenberg VH .solidos.
In dem Geschlecht der rheinisch -Hunsrücker Schönberg erscheint
der Name Lambert öfter. — 1331: Johannes, Lambertus fratres et
Hombertus milites de Schonenburch scabini Wesalienses. Dieser Lamber-
tus •)■ 1364 Aug. 9 u. hinterliess 2 Söhne (Humbracht).
3381. Schönenberg, Johannes de
133, 40. 1487. d. Johannes de Schonenberk decretorum baccalarius niagister dni
Theoderici e.^ comitibus de Wedde [s. d.].
Der Name Johannes kommt um diese Zeit in dem rheinischen wie
im meissnischen Geschlecht v. Seh. öfter vor. — Vielleicht der in der
Kölner Matrikel 1477 Apr. genannte , Johannes de Schoenborch'. Dieser
wohl identisch mit Joh. de Schoenberg praefect. in Sturmberg (Stromberg)
1519 vom Kf von der Pfalz als iudex vicariatus ans Reichskammergericht
i. Worms berufen (Ludolf, App. X 321.
3382. Schonberger, Christophorus
194, 22. 1448. a d. Cristofero Schonberger de Gradontz solidos duodecim.
1445 Jun. 25 Rostock (,Cristoferus Schonenbergh d. 2 mr.'i; 1446
WS.: bacc. art.
3383. SchönbUhler, Kilian
333, 21. 1554. d. Chilianus .Schenpichler libras duas.
Über d. Geschlecht: Hundt, Stammbuch III 629 f. — 1544 Mz 10
Tübingen (.Chilianus Schönbichler ex Oberleom (?) pago Austrie'). 1546
SS. Wien (, Chilianus Schenbuchler ex Stayn Austriacus' — al. m.: I.U.U).
1550 Aug. I Padua (, Kilian. Schenpüchler Austriacus' — al. m: I. U. D.i;
noch 1553 Fbr. 19 als Consiliar der deutschen Nation daselbst genannt
(Annales nat. Germ. Patav.).
3384. Schöneck, Henricus de
55, 46. 1304. d. Henricus de Schenecke XII solidos.
1328 — 1337 Heinr. v. Schoeneck ppos. e. August. (Mon. B. XXXIII i^
30. 33. 42 f. 46 52. 59. 62. 64. 66; Stengel, Mantissa f 22; Khamm I 261. 527);
1329 Sept. 15 .Korherre ze Auspurch' (1. c. XXXIII 532). 1337: Bischof
V. Augsburg, als Nachfolger seines Bruders; resign. 1348 nach K. Ludwigs
Tode, f 1368 i. Gmünd als Privatmann (Braun, Bisch, v. Augsb.; Zs. d. h.
V. f Schwab. XX 3 No 51. [Identisch mit 1334 Dz 3: Heinr. de Sconecke
can. Worm.: Regg. B. VIII?].
3385- Schöneck, Hermannus de
44, 27 1295. d. Hermannus de Schonech XXX solidos.
1326 Hermannus a Schöneck can. e. Magunt. (Joannis II 241). 1336
Oct. 15: Herm. de Sconecke, can. Mogunt, als Anhänger EB. Baldums
zo6 Schöneck — Schönmann.
V. Trier im Bann (Act. Vatic. No. 1839). 1340 Jan. 17: Päpstliches Urteil
gegen Theoder. de Mecitenheim [s d | Herniannus de Sconeci<en . . . pro
canonicis eccl. Wormatiensis . . se gerentes (1. c. No. 2062). 1343 Dz. t-
(Würdtwein, Subs. I. 2521; 1349 (Joannis I 668); 1351 Sept. 20 (Regg. B.X'IIi
Zum letzten mal 1353 (Joannis). [Es erscheint übrigens noch ein Hermannn
dictus Sconecke r. e. in maiori Brodhe i. d. Jahren 1314. 29. 36 urkdlich; in
letzgenanntem Jahre stiftete er (als ,qu. rector eccl. in ßrodis') eine Vikarie
an der Lübecker Hauptkirche, deren Patronat nach s. Tode Nicoiao
sconecken consuli Lubicensi zufallen sollte: vgl. Lübeck. ÜB. II 551. 687. 778a |
3386. Schön eck, Matthaeus de
131, 39. 1485. a d. Matheo Sconeck V grosses
233, 16. 1 „^ d. Matheus de Sconeck legum scholaris & baccalarius ac rector
24. ( '"* ■ parochialis ecclesiae in Waysswyller Treverensis diocesis necnon
huius incliti utriusque univer.sitatis iuristarum studii Bononiensis
sindicus generalis et ,procurator' (s/i/lei in d. atbutn nationis ein
Madonuoibild mit dem IVappeii der Eißer Schöiibiirg).
Das Eifler Geschlecht v. Schöneck ist e. Zweig der Gf. v. Vianden
lEiflia ill. I 2 S. 649 flf. 955 ff). 1495: Matthaeus a Schoneck Decr. Lic. ad
S. Paulin. Trev. decan. et ad S. Simeon. Trev. ppos.. in rectorem
univ. studii Trev. elect.; ebenso 1539 (Hontheim II 896. 900; Brower-Masen
p. 204. 214). 151 1 Aug. 17 u. 1530 als Propst z. S. Simeon u. Kaplan des
EB., 1513 Mz I als Siegler der Trierer Curie genannt (Arch. Coblenz — Mitt.).
3387. Schonenstein, Hiltbrandus de
69. 25. 1315. d. Hiltbrandus de Schonenstein Constanciensis dyocesis X solides.
3388. Schönhofen, Hippolitus de
304, I. 1532. a d. Hippolito Calocaepio alias de Schönhofen nihil.
3389. Schönitz, Albertus de
374i 7- 1555- nobilis d. Albertus a Schenitz Hallensis Sa.xo libras quattuor.
2. S. des erzb. Magdeb. Kämmerers Hans v. Seh. (hingerichtet 1535) u.
der Magdal. Walther aus Leipzig. 1542 i. Leipzig (.Albertus Schenitz
Hallensis'). „Studierte nebst zwei Herren v. Hoym in Italien und starb auf
seines Bruders Carls Ritterguthe Löbitz unverehlicht" (Dreyhaupt, Geneal.
Tabell. S. 146. No. 14).
3390. Schonleben, Fridericus a
238, a6. 1490. a d. Friederico Schönleben canonico Novi Monasterii Herbipolensis
X grossetos.
148, 23. 1496. Fridericus SchSnleben Herridinensis ac Novi Monasterii Herbi-
polensis ecclesiarum canonicus .procurator'.
339, 43. 1497 Dz. 20. d. Fridericus Schonleben Novi Monasterii Herbipolensis
coUegiate ecclesie canonicus in iure canonico insignitus XX.
die Decembris anni 1497 ducati dimidium ddt.
1482 Oct. 15 Ingolstadt (.Fridericus Schönleben de Noua civitate
Franconiae [et Joh. Schönleben| ddt 12 gr.']. 1497 Dz. 20: Decr. Doctor
Bonon. (Dz. 15 ,disp. f. c. d. Federico Schöleben Herbipol. d.' — Dz. 20 ,d.
Federicus Schomleben Herbip. d. . . in iure can. examinatus . . per omnia
doctor. suffragia doctoratu dignus iudicatus . . per d. Joh. de Sala . .
ornamentis doctoreis insignitus extitit': L. s. i. p. I).
3391. Schönmann, Erhardus
230, 31. 1482. a d. Erharde Sthoman de Enga V grosses.
1482 Mz 5: Erhardus Schonman causarum consistoriorum civitatis
Herbipolensis procurator iuratus (Kraussold , Theoder. Morung S. 60).
3392. Schönmann, Johannes
226, 10. 14-9. a d. Johanne Schoenman de Hattinghen Constanciensis diocesis HI
grosses.
Sein Name wird im Protokoll über das Examen des Heinr. Moser
(s. d.] in den Acta Collegii iur. pontificii (Staatsarch. Bologna) erwähnt:
Schönsee — Schott.
507
1481 Jan. recepi ego a d. Joanne Schonnian plebano in Sluderns de
dioc. Curiensi scholare iur. can. Bononenos viginti pru nieu salario exaniinis
d. d. Henrici [Moser].
3393. Schönsee, Nicolaus plebanus in
125, 13. 1359. a d. Nvcolao plebano in Schonse de Prusia soüdos XII.
i^Zi 35 1365- d. Xicolaus de F'rusia, qui fuit comprocurator dicti dni Heinrici
[de Honstein] computavit, quod expendit XIIII solidos et hos dixit
sufficere pro contributione sua.
1359 Sept. 19: Nicolaus de Schonenze erhält von B. Jacob zu Culm
eine Pfründe in Löbau (ÜB. Culm 1 302 1; 1372 Oct. 19: Nicolaus Schonen-
sehe presbiter Wladislauiensis dioc. (C. d. Warm. II 470).
3394. Schorer, Ulricus
253, 13 1499. a d. Udalrico Schorer dioc. Constantinensis dimidium florenum.
3395. Schorlin, Heinricus
82, 38. 1323. d Heinricus Schorlin de Basilea X solidos.
Wohl e. S. des Heinricus Schornlin Schultheiss. z. Basel 1300 (ÜB.
Basel). 1346 Mz 22: magister Henricus Stoherlin (!) procurator venerabilis
patris Bartholdi episc. Argentin., officialis curiae eius, im Auftrag des
Bischofs Berthold v. Buchegg an der Curie in Avignon (Act. Vatic. No. 2244).
1346 Mz 22: Henricus dict. Schorlin, officialis Argent. & procurator
Bertholdi episc. (ibid. No. 2245. — Das procuratorium ausgestellt 1345
Nv. 5 b. Raynald 1346. § 19. 20). [Ein Priester Heinrich v. Schorren wird
1320 Mz 14 V. Kl. Interlaken auf die erledigte Pfarre Steffisburg präsentiert:
Regg. ep. Const. No. 3849. — Derselbe?].
3396. Schott, Johannes
333. 7- 1553- nobilis d. Joannes Schott libras duas.
3397. Schott, Petrus
220, 13. 1475. d. Petrus Schot de Argentina solvit solidos XIIII [doctor utriusque
iuris et canonicus Sancti Petri iunioris Argentinensisj.
403, 33. 1477. Petrus Sotth de Argentina Scolaris Bononie ,testis'.
228, 31. 1480. a d. Petro de .\rgentina (ad eniendum calicem) II grosses.
Das von mir in [ — ] Gesetzte ist als späterer Zusatz zu betrachten
(vgl. Einleitung). — Altbürgerliches Strassburger Geschlecht (Coli, geneal.
auf d. Stssb. Univ. Bil)l.: Bulletin de la societe pour la conservat. des
monum. histor. II ser. IX vol. p. 80; Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S 331).
S. des spätem Ammeisters Peter Seh. u. der Susanna von Collen, geb. 1458
Jul. 9 zu Strassburg. Auf der Schule zu Schlettstadt unter Dringenberg,
dann mit s. Präceptor Joh. Müller [s. d.] nach Paris (1475: bacc. art.i u.
Italien. Eifrige humanistische und juristische Studien in Bologna; Codrus
Urceus u. Phil. Beroaldus sen. im Lateinischen. Ant. Manlius Britonoriensis
i. Griechischen sein Lehrer. Freundschaft mit Bohusl. v. Hassenstein ]s. d.],
Vit. Maler (s. d.j u. Leonh. v. EgloflTstein [s. d.]. 1480 Sept. 7 (Oct. 7): I. U.
D. Bon. (Sept. i: .disp. f c. d. Petro de Argentina'; Sept. 7; ,ex. et doctor. f.
d. Petr. de Argentina, presentatus per d. Joa. de Salla, d. Baidassar. de
Maltachit, d. Florian, de Dolfis et f. appr. n. d. Insignia doctoratus tradidit
Joa. de Salla': L. s. i. p. 1; Oct. 7: ,ex. f. d. Petrus Schottus de Arg.': L. s. i.
c. I). 1481 über Rom, Ferrara, Venedig in die Heimat. Wird zum Priester
geweiht. 1482 Dz. 21: can. S. Petri iun. A rg. p. p. a. Beabsichtigte i486
zum Studium der Theologie abermals nach Paris zu gehen, nuisste aber
den Plan wegen Kränklichkeit aufgeben und sich mit den theol. Vorlesungen
des Fr. Conrad, de Bonndorf i. Strassburger Franciskanerkloster begnügen.
t 1490 Sept. 12 (Epitaph i. d. Jung -St Peterkirche: .Petro Schotto Arg.
huius divi Petri aedis canonico presbytero innocentissimo ICto et oratori
poetaeque clarissimo ac graecae linguae docto Petri Schotti senatoris
Susannaeque filio pientissimo anu'ci nioesti posuere. Vix. an. XXXII. in. IL
d. III. Mort. a. Chr. MCCCCLXXXX. II. Id. Sept.'). — Hat um die Weckung
humanistischen Interesses in Strassburg sich hervorragende Verdienste er-
worben: ging mit Wimpfeling u. Geiler darauf aus, die klassischen Studien
cro8 Schottenhofcr — Schröder.
in den Dienst der Theologie zu stellen S. litterarischer Nachlass wurde
von Wimpfeling herausgegeben (i, Petri Schotti Arg. patricii I. U. D. con-
sultissimi Oratoris et Poetae elegantissimi graecae linguae probe aeruditi:
Lucubratiunculae ornatissimae. — Arg. 1498. 2. De mensuris syllabarum
epithoma. — Arg. 1500). (Wimpfelings \'ita Petr. Schotti vor seiner Ausg.
der Lucubratiunculae: Boh. llassensteinii poemata 1570. p. 49 53; C.
Schmidt, Hist litter. II i ff.; derselbe i. Revue d'Alsace 1857. p. 241 f. 308 f.
337 f.; G. Knod i. A. D. B.).
3398. Schottenhofcr, Johannes
244, 7. 1492. ab eximio venerabili viro d. Johanne Schotenhofer NIssensi clerico
Wratislaviensis diocesis VIII grossetos.
Vielleicht e. S. des 1487 urkdl. genannten Neisser Stadtschreibers
Paulus Seh. — 1497 Mz 3 u. Jun. 3: Joh. Schottenhofcr can. e. Vratisl.,
doctor in der erczeney (Grünhagen u. Markgraf, Lehnsurkk. II 291). 1497
Aug. 17 cust. e. S. Crucis Wratisl. et provisor hospital. Christi pauperum
scolarium (Mitt.). 1503 u. 1505 erscheint er als can. Wratisl. 7 c. 1506
(Kastner, Archiv I 287).
3399. Schrader, Autor
333, 6. 1553. d. Autor Schrader libras duas.
S. des Braunschweiger Bürgermeisters Heinrich Sehr., Brudej des
folgenden. 1547 WS. Leipzig (.Auetor Schrader Ludolfus Schrader fratres
Brunswicenses'). 1555 Apr. 28: I. U. D. Bonon. (B No. ^^^). War Dechant
z. S. Cyriak i. Braunschvveigu. Kanzler des Hz. Heinrich (Harenberg,
Gandersh. p. 1095). V'erm. mit Katharina v. Vechelde. f 1609 Aug. 10 (Mitt.).
3400. Schrader, Ludolfus
333i 7- 1553- d. Ludolphus Schrader Brunsvicensis libras duas.j
Jüngerer Br. des vorigen. — 1545 Sept. Wittenberg (.Ludolf Schrader
Brunsuicensis'). 1547 WS. Leipzig [vgl. Autor S.]. 1555 Jul. 19: I. U. D.
Bonon. (,LudoIph. Schrader de Brunsuuick Germanus': B No. 4"). Seit
1555 Professor i. Wittenberg. 1558 WS. Frankfurt a. O. (,Ludolph.
Schraderus Brunswic. Doctor iuris'). 1559 WS.: Rector academiae
Francofurt.; ebenso 1568 WS. u. 1579 WS. (,d. Ludolph. Schraderus
I. U. D. Sacr. Caes. Mai., Principis Electoris reliquorumque marchionum
Brandeburgensium, d. Joachimi Friderici postulati Administratoris primatus
et archiepiscopatus Magdeburg., d. Wilhelmi ducis Brunsvic. et Lunaeburg.
consiliarius, Ordinarius et professor'i. Will sich vom Kf. nicht als
Richter gebrauchen lassen (Stölzel. Brand preuss. Rechtsverwaltung I 237):
wird 1584 als österreichischer Spion verhaftet u. seiner Stelle enthoben.
Nach s. Freilassung siedelte er nach Braunschweig über, wo er eine an-
gestrengte schriftstellerische Thätigkeit entfaltete. 1585 Jul. 6: Testament
(Rehtmeyer, Braunschw. K. Hist IV 51 — 55). f i. Braunschweig 1589 Jul. 10.
(Über s.'Schriften vgl. Pütter, Litt. d. teutsch. Staatsrechts I 152; Madihn i.
Hymmens Bt-itrr. 3 Samml. (17791 S. 249 ff; vgl. a. Beckmann, Notitia univ.
Francof p. 194; Küster-Seidel, Bildnisse S. 98. No. 42; Zimmermann i.A.
D. B. XXXII 433).
3401. Schreckh, Georgius
196, 23. 1451. magister Georgius Schrekh de Scherding licentiatus in iure
canonico Patauiensis dyoc. ,procurator'.
196, 36. 1451. a magistro Georgio Schrekh de Scherding in decretis licentiato
famulo dni Alberti de Schawnberg Xn solidos.
3402. Schröder, Matthias
334, 15. 1555. d. Mathias Schröder Magdeburgensis libras duas.
1546 SS. Leipzig (.Mathias Schröder Magdepurg.". 1550 Apr. 28
Wittenberg (.Mathias Schröder Magd.'). 1550 Jena (.Mathias Schroterus
Magd.'). 1554 Jan. 8 Padua (.Mathias Schroeder Magd.'). 1559 Oct. 24:
I. U. D. Bonon. (.Mathias Schröder Magd.').
Schulenbiire.
509
3403. Schulenburg, Antonius de
264, 26. 1504. d. Anthonius de Schulenborch de Betzendorp ddt dimidium ducatum.
S. des Brandenburg. Rats u. Landeshauptmannes i. d. Altmark Fritz (IV)
V. S. auf Betzendorf (südl. Salzwedel) u. der Cunigunde v. Bartensieben.
1500 WS. i. Erfurt (,d. Anthonius von der Schulenburg eccl. Halber-
staten, canonicus'i. UrkdI. 1515 mit seinen Brüdern Fritz u. Cas|)ar.
(Lentz, Stiftshistcrie v. Halberstdt. S. 308; Danneil. Gschl. v. Schulenburg
Bd. II S. 361 ).
3404. Schulenburg, Daniel a
336, 31. 1558. nobilis d. Daniel a Schulenburgk Saxo libras quattuor.
S. Matthias' (III v. Seh auf Angern, Altenhausen u. s. w. u. der A'ina
V. Wenckstern, geb. 1538 Jun. 3. 1548 WS. Frankfurt a. O. (.Daniel a
Schulenburgk eques Marchicus'i, 1553 Dz. 17 Wittenberg (, Daniel a
Schulenburgk ex equestri familia natus in Marchia'l u. Strassburg
(Pfeftinger, Braunschw. Lüneb. Hist. I 631); 1558 Oct. Padua (.Daniel a
Schulenburg'): ging dann nach Bologna, Florenz, Madrid. Paris, den
Niederlanden u. kehrte nach gjähriger Abwesenheit zurück (Pfeffinger).
Er erbte Betzendorf, 1577 auch die Güter Angern u. Altenhausen 1 baut das
Schloss 1578-82). War ein eifriger Lutheraner (schon 1522 hatte sein
Vater in Altenhausen einen luther. Pfarrer angestellt), ein Freund der Ge-
lehrten u. Dichter, der besonders den ihm von Bologna her befreundeten
Joh. Caselius [s. d.] hochschätzte. Besass selbst umfassende Kenntnisse i.
d. griech. Sprache, in Philosophie u. Mathematik. Vermählt mit Irmengard
V. Alten, die ihm 5 Kinder schenkte; Stammvater der spätem Schulenburg.
T 1594 Nv. 6 zu Angern (Danneil, Gschl. Schulenburg Bd. II S. 542).
3405. Schulenburg, Levinus de
333, 30. 1554. nobilis d. Levinus de Schulenburgh libras quattuor.
Ältester S. Christophs (III) u. der Anna v. Alvensleben, gb. 1528 Nv. 3
z. Winzenburg b. Hildesheim. 1542 Mz 24 i. Wittenberg (.Leuinus von
Schulenburg'): 1547 i. Frankfurt a. O (.Levinus et Caspar v. d. Schulen-
burg, fratres Angergenses'): 1553 Fbr. 19 i. Padua (.Leuinus de Schulen-
burgk Saxo'; al. m.; decanus cathedr. eccl. Magdeburg., Consiliar. Brandeburg.
Primarius. — mortuus Magdeburg! a XXCVI; Consiliarius; 1554 Jan. 20). —
1559 Aug. 31; nobilis et venerabilis Leuinus de Schulenborch obtinuit
possessionem prepositure canonicatus et prebende Hau elbergensis,
vacantis per resignationem Joachimi de Latorft" |s. d.] ad litteras pre-
sentationis illustris dni Electoris (Riedel A. 111 2041. 1562 im Gefolge des
Kf. Joachim II bei der Krönung König Maximilians II auf dem Tag zu
Frankfurt. 1565 Jan. 20 erteilt Kf. Joachim II seinem Rate Levin v. d. Seh.
dem Jüngern thum probsten ze Havelberg einen Lehnbrief über die Propstei
Salzwedel (Riedel A. VI 286. vgl. A. XVI. 3061. K. Maximilian II giebt
ihm 1566 auf dem Augsburger Reichstag ein Kanoni kat an der Domkirche
zu Magdeburg; ca. 1575 wird er zum Dekan gewählt. Hat sich um die
Einführung der Reformation in der Mark besonders bemüht. Als kurf.
brandenburgischer Rat auf diplomatischen Missionen nach Schweden,
Rostock. Polen und an den kaiserlichen Hof verwendet. — Seit 1575 Fbr. 7
vermählt mit Fredeke v. Alvensleben, die ihm 4 Söhne u. i Tochter gebar,
t 1587 Oct. 20: im Dom zu Magdeburg beigesetzt. (Beckmann. Anhalt.
Chron. II. P. \'II. 270: Küster, Collect, st. \'. i ff,: Angelus p. 13; Lentz,
Havelb. Stiftshist. S. 85 ft' ; Danneil, Gschl. v. d. Seh. II No. 264 (S. 492 ff.);
Heidemann, Ref i. Brand. S. 340).
3406. Schulenburg, Theodericus de
244, 33, 1492. a nobili viro d Theoderico Schulenbergk canonico Stetinensi medium
florenum Rhenensem.
252, 29. 1499. Theodericus de Schulenborch .procurator" (cf. 252, 39. 249, 27. 253, 2.).
Es giebt um diese Zeit verschiedene Träger dieses Namens in geist-
lichen Würden. 1489 Jan. 2 Greifswald (.Theodoricus Schulemborch
Havelbergensis d. . . gratis ad instantiam dni doctoris Ror universitatis
5IO Sohulenburg — Schulz.
fautoris'). — Der in den Acta genannte ist ohne Zweifel Dietrich (VII), S.
Bernhards (^\'IIi auf Betzendorf, der von 1512 — 1519 als .pravest to
Berlyenn vnd Reppin vnd der Rechte doctor' urkdl. genannt wird
(Danneil, Scliulenbuig II 134. No 51 u. Anhang No. 3: Küster, Altes u.
Neues Berlin 1 436; (jcrcken, Brand. Stiftshist. S. 677) u. mit Theodericus
de Schulenborg archidiacon. Usznamensis (Usedom) eccl. Camin., der
1508 diese Würde resignierte, identisch (Clempin, Dipl. Beitrr. S. 4261.
3407. Schulenburg, Wernerus a
338, 43. 1561. nobilis d. Wernerus a Schulenburg unum coronatum.
1563 Nv. 17 Padua CWernerus v. d. Schulenburgk'j. — Hier haben
wir unzweifelhaft Werner (X\'II), 3. S. Levins di. vor uns, der „bald nach
beendigter Studienzeit" (Danneil II 165) zum kf. Kammergerich tsrat be-
stellt wurde 11566 Dz. 28: .also das er nun hintüro an vnserm Houe
wesentlichen sein, neben andern vnsern Hoft"- Reihen im Kammergericht
sitzen, sachen hören, die guttlichen vortragen oder verabschieden auch
gerichtliche Acta lesen, vrtell begreiffen vndt ander vnser vndt der Herr-
schaft"! Sachen berathschlagen helffen soll ... Er soll sich auch in Com-
missionssachen vndt andern Schickungen in vnd ausserhalb landes ge-
brauchen vnd sich sonsten vnsers beuehlichs gehorsamblich vorhaltten".
Riedel A. VI 287). 1569 mach des Vaters Todei: Hauptmann der Alt-
mark. Er wird 1570 auf dem Schulenburg'schen Geschlechtstage be-
auftragt, die alten Familiendokumente zu sammeln und eine neue Gerichts-
ordnung zu entwerfen. Er war vermählt mit Bertha Sophie v. Bartensieben
if 1606), die ihm 4 Söhne und 2 Töchter schenkte, f 1581 Jan. 18 zu
Betzendorf (das er 1576 geerbt hatte); begraben zu Dambeck (vgl. Danneil
1. c; Riedel A. VI 294. 295. 311; Stölzel. Rechtsverwaltung S. 224.). — Aul
diesen Werner v. d. Seh. ist wohl auch der Eintrag in der Frankfurter
Matrikel 1557 SS. zu beziehen: .Vernerus de Schulenburg' (ein anderer
dieses Namens erscheint 1561 Herbst in Leipzig).
3408. Schulte, Henningus
115, 15. 1471. a d. Heinnengo Sculte clerico Bremensis (sie) ac arcium magistro
canonicoque Sless XV Bologninos.
1460 Oct. 14 i. Rostock (.Henninghus Sculten de Brunswick ddt II
mr.'): 1465 S.: bacc. art. (ibid.); 1467: mgr. art. (ibid ).
3409 Schulte, Hieronj-mus
J38, 21. 1560. d. Hieronymus Schultheis Hamburgensis libras quattuor Bono-
nenos tres.
1552 Jan. 9 i. Wittenberg (.Hieronymus Schulte Hamburgensis' —
al. m.: I. Doctorj. 1552 Aug. i Rostock (.Hieronymus Schulte Ham-
burgensis').
3410. Schulte, Michael
234, 22. 1487. a Michaela Seulteti de Monte Regio ex partibus Prusie BollenenosXn.
1484 Krakau (.Michael Mathie de Monteregio'). 1495. 97: can.
Sambien. (Scrr. Warm. II 30. 48). 1498 can. Warm. Decr. Doctor (Hipler,
Bibl. Warm. 289. a). 1498 i. Rom I.Michael Sculteti decretor. doctor
procurator ordinis Theutonicorum et can. e. Sambiensis'; Lib. Confr.
p- III. — al. m.; et fuit confirmatus Episcopus Curoniensis anno
Jubilei 1500 die 4. m. Mail). Bis 1500 Nv.4 Bischof v. Curland (Gamsp.3121.
3411. Schulz (Schulte), Nicolaus (I)
202, 43. 1458. d. Nicolaus Schuleti clericus Caminensis dioc. iurauit, sed asserens
se pauperem soluere promisit.
I. 1442 WS. Leipzig (.Nicolaus Schulteti Stettin.'). 2. 1458 Greifs-
wald (.Nicolaus Schulte, fil. huius civitatis'). 3. 1474 Apr. 28 Greifswald
(.Nicolaus Schulte d. Caminensis gratis propter nimiam inopiam').
Einer von diesen dreien dürfte der Gesuchte sein. Eine Entscheidung ist
kaum möglich. Der Zusatz .pauper' scheint auf No. 3 hinzuweisen, doch
erscheint diese Annahme aus anderen Gründen als unwahrscheinlich. —
Schulz. 511
Ebenso wenig lässt sich eine ev. Identität des Gesuchten mit einem Nicolaus
Schulteti clericus nachweisen, der wiederholt bei Clempin genannt wird.
1491 Mz verzichtet derselbe auf seine Pfarrei in villa Bumgarde, 1491
Jun. 16 auf die Pfarrei in villa Sebbin, 1494 Jan. 17 auf die vicaria perpetua
in e. paroch. B. M. V. in Passwalk (Clempin, Beitrr. No. 315. 391. 1028J; am
letztgenannten Tage wird er zugleich i. d. Pfarre villa Ducherow eingeführt
(1. c. No. 10251.
3412. Schulz (Schulte), Nicolaus (II)
ao6, 1. 1461. a d. Nicoiao Schultz de Olsna de Slezia canonico Wratislaviensi X
Bologn
ao8, 7. 1463. Xicolaus Schulten de Slezia Wratislauiensis ,procurator' (cf. 207, 38).
Ein von dem Rektor Petrus de Bastida de Francia ,alme universitatis
dominorum scholarium iuristar. ultramontanor. almi Bononiensis studii' an
Propst und Domkapitel zu Breslau adressiertes Studienzeugnis für dns
Nicolaus Petri de Olsna de Allemania (Slesia) dd. 1461 Oct. 26 im Bresl.
Stdt-Arch. (Pfotenhauer i. Zs. V. f. Gesch. u. Altert. Schles. XXIX S. 268 a.).
Als Procurator der deutschen Nation stellte er mit Erfolg den Antrag, die
bisher auf gemeinsame Kosten abgehaltenen Mahlzeiten bei der Procurator-
wahl abzuschaffen (207, 38. 43). — 1465 Jan. 24: Decr. Doctor Bonon.
(.Nicolaus de Slezia': A. No. 3; vgl. v. Luschin, Sitz. 1892 .S. 44). 1468 Jun. 11
wird Nicolaus Scholz (Sculteti) Decr. Doctor can. Wratislav. unter den
Administratoren der Breslauer Kirche genannt (Heyne, Bist. Gesch. III 1049).
1477 Nie. Sculteti Decr. Doctor cantor e. Wratisl. (Heyne a. a. O. II 935).
1480 Aug. 14: Doctor Niclaus Schulten cantor und thumbherr der Kirchen
zu Bresslow (Riedel B. \'. 3531. Zum letzten mal urkdl. 1482 Aug. 12 (Zs.
XXVI 162). Er war auch Mitglied des Collegiatstiftes zu Ottmach au i.
OSchles. (Zs. XXIX. S. 269a). Sein Name findet sich auch in dem Gedenk -
buch der Anima zu Rom (ohne Datum: Nicolaus Schulte Decr. Doctor can.
Wratislav.: S. 76).
3413. Schulz, Nicolaus (III)
332, 4. 1550. d. Nicolaus Schulcz Pruttenus Elbingensis libras quattuor.
1557 — 1594 Ratsherr in Elbing: 1562 Bürgermeister (Toeppen, Preuss.
Gschschr. 16. u. 17. Jahrh. I\' 2, 157).
3414. ISchulz], Hieronymus
238, 39. 1490. a d. Jheronimo*) magistro Johannis de Sleynitz XIII Bolendinos.
*) factus primo episcopus Brandeburgensis, deinde epi-;-
copus Habelburgensis (al. m ).
Hieronymus Schulz iScultetus) von Gramschütz (S. des Schulzen im
Dorfe Gramschütz i. Hzgt. Glogau). — 1487 i. Leipzig in das Artisten-
collegium aufgenommen (,anno quo supra [1487] die vero Jovis vigesima
2=» mensis martij hieroni. sculteti de golgouia magister Coloniensis
petiuit assumi ad gremium facultatis artium Oui responsione publica in
lectorio ordinariarum disputationum premissa ad gremium facultatis artium . .
receptus': Phil Mtr.). 1490 Jun. 30: Lic. i. Decr. Ferrar. (.egregium art.
doctorem d. Hieronymum Scultetj de Clogouia in Alemania ab omnib.
unanimiter n. d. approb. ad recipiendum Doctoratus insignia': Arch. notar.
Ferrar. No. 179 fasc. 41. 1504 Mai 4 erscheint unter den Kommissaren des
K. von Böhmen bei dem Vergleich der von Köckeritz zu Peytz auch her
Jheronimus Scultetj pfarrer zu Cotbus vnnd lioentiatus (Riedel B\'Ii9i.
vgl. 1951. 1506 Apr. 17 liier. Schulte doctor pfarrer zu Cotbus (1. c. 204).
1506 Dz. 15: Er Jeronj'mus Sculteti doctor vnd probst zw Soltwedel
(1. c. 207). 1506 (richtiger 1507) ,in disem Jahre ist Hieronymus Scultetus.
eines Schultzen Sohn aus dem Dorfie Gramschütz, nicht weit von Glogaw
in Schlesien, zum Bischoff zu Brandenburg erweit worden, welcher
ein vberaus beredter mann gewesen, dass zu der zeit keiner seinsgleichen
zu finden gewesen, derwegen Ihn dan der Churfürst zu Brandenburg für
einen Oratoren und Legaten auf Reichs- vnd Landtagen vnd sonsten
alle zeit in schweren vnd wichtigen hendeln fruchtbarlicii "ebraucht hat'
-12 Schum — Scliürer.
(Engelb. Wustervvitz b. Riedel 1. c. D 83). Sein Bischofseid bei Riedel A.
VIII 465. Die päpstliche Bestätigung der Wahl dd. 1507 Oct. 6 ibid. —
Im Sept. 1520 mach Riedel 11422:1521) als Bischof nach Havelberg
versetzt. 7 1522 Oct. 29 zu Wittstock, woselbst er beigesetzt wurde (Riedel),
(vgl. S. Lentzens Brandenb. Stiftshist. § XL. u. dess Havelb. Stiftshist. ü
XXXVIII. Luthers Briefw. I 112 ff.; Tischreden C. XXII. § 4. XXXI. § 7).
3415. Schum, Thomas
130, 20. 1483. a Thema Schum VI grosses.
1490 Aug. 13: erhält d. Thomas Schum eine Präbende in der Kirche
zu Greiffenberg; am Sept. 26 desselben Jahres eine Vilcarie an der S.
Johanniskirche in Stargard (Clempin. Beitrr. No. 99. 155 |. 1491 Fbr. 7 wird
ihm eine Vikarie in der Kirche zu Gutzkow verliehen und im Mz desselben
Jahres eine weitere geistliche Pfründe (No. 285. No. 342).
3416. Schumer, Johannes
127, 27. 1365. Johannes Schumer thesaurariusS. Cuniberti Coloniensis ,procurator'.
127, 34. 1365. Johannes Schumer XL solides (cf. 384, 9 18. 26. 31).
3417. Schunden, Henricus
172, 20. 1421. d. Henricus Schunden canonicus Osnaburgensis ddt selido< XX
1450 Jul. 20 — 31: Hinricus Schunden can. e. Monast. protestiert mit
Henr. Keppel [s. d.]. Sanderus de Oir [s. d.| u. dem grossem Teil des Dom-
kapitels zu Gunsten des Erich v. Hoya [s. d.] gegen die Postulation des
Walram v. Mors [s. d.] zum Bischof v. Münster (Hansen, Munster. Stiftsfehde
i. Publ. a. preuss. Staatsarch. 42, 38).
3418. Schüneman, Matthias
202, 41. 1458. d. Mathias Schüneman de Gedanzk iurauit et soluit IUI solidos.
1455 Oct. 13 Rostock (.Mathias Schüneman II mr.'). 1456 WS. i.
Greifswald (.Mathias Schüneman de Danczk i m. tenetur aliami. 1457
WS.: bacc. art. (Greifw. Mtr. 4. ii). ,Kam als Doctor der Rechtsgelahrtheit
aus Welschland 1462 nach Preussen zurück- (Pisanski S. 82 vgl. Schütz,
G. Preuss. S. 308; Hipler. Bibl. Warm. S 67. a. 147). 1462 i. Danzig als Lic.
iur. an einem Aufstand gegen den Rat beteiligt; 1464 Jun. i aus dem Ge-
fängnis entlassen (Scr. r. Prussic. IV 601. 2.). 1478 Lic. iur. i. d. Altstadt
Königsberg (Toeppen, Act. d. Ständetage Fr. V 333). — Zwei Kollegien-
hefte von ihm z. Z. auf d. Univ. Bibl. Königsberg (i. ,Et sie est finis secundi
libri Institutionum, quem librum summa cum diligencia in die sancte Margarete
ego Mathias Schüneman de civitate Gdanczk protunc antiquissimi ac famo-
sissimi studii Bononiensis studens propriis manibus conscripsi. Nunc
sequitur tertius de hereditatibus. qui ab intestato deferuntur et incepi XIII
die mensis Julii . . . Explicit tercius über Institutionum, quem ego Mathias
Schüneman propriis manibus Bononie conscripsi in vigilia sancti Donatique
finivi': Steffenhagen, Cat. cod. Regiom. I No. 109; Perlbach i. Centr. Bl. t.
Bibl. wes. XI 159. — 2. Joannes Andreae summa de arbore consanguinitatis
et de arbore affinitatis; in fine: per me Mathiam Schüneman. Steffenh 1.
c. I 151. Perlbach 1. c).
3419. Schurenbach, Cunradus de
8:'., 21. 1323. d. Cunradus de Schurenbach can. Pataviensis II libras.
3420. Schürer, Ambrosius
330, 43. 1546. d. Ambrosius Schurer Lipsensis libras quattuor.
1535 WS. Wittenberg (.Ambros. Schurerius Anneberg.'). 1539
WS. Leipzig (.Ambros. Schurer Annaeberg.'); J:54o Jun. 26: pro loco
respondit Ambros. Schurer Annaemontanus baccal. Wittenberge promotus;
1545: mag. Ambros. Seh., Mitglied d er artist. Fakultät. (Zarncke, Act.
rect. 289). 1546 Sommer: über Padua nach Bologna (Marian. Socinus.
Augustin. Berous); Weihnachten i. Rom. 1547 i. Bologna fieberkrank.
Nach Padua zurück, i. d. Absicht, heimzukehren. Bleibt i. Padua Matheus
Gribaldus). als Praeceptor zweier jungen Augsburger. 1549 Dz. 31 : I. L. D.
Schurer — Schütz.
513
Patav. (,die lune ultimo Dec. acutiss. Scolaris A 3 bros. Schurerius Genn. f.
pres. sacro collegio utriusque iur. civit. Paduane, examin. et appr. in utroque
iure n. d., fueruntque illi tradita insignia doctoraius privatim in dictis facult.,
obtenta prius dispensatione de publica': Act. coli. iur. Patav.). 1550: Mitgl.
der Jurist. Fakultät z. Leipzig (.Ambros. Schürer I. U. D. ordini iuris-
tarum tantum in hunc locum adscriptus': Statuta f. iur.). 1550 Dz 28.
Marburg (.clariss. et optim. virum d. U. I. Doctorem et profess. aique
Marpurg. dicasterii assessorem Ambros. Schurerum Anneberg. matri-
cule huic inseruit.'j. 1553 Leipzig: juristischer Beirat des Rektors. 1556
Jul. 11: wird Bürger i. Leipzig (.Ambr. Schurer von Krottendorf der
Rechte Doctor civis factus': Bürgerbuch). Er kauft i. demselben Jahre
ein Haus ,z\vuschen des Schlosses Marsthal und der Doctor Schiltelin Hause',
cediert dasselbe aber 1557 Apr. 30 dem mag. Joh. Funck [s. d], da er die
Absicht hat, sich , hinwegzubegeben'. 1559 WS. Erfurt (, clariss. d. Dr.
Ambr. Schurerius Annemontan, sindicus h. alme urbis ddt I thal.'). 1571
WS.: rector univ. studii Erford. (,elect. est vir doctiss. et clariss. Ambr.
Schurerius I. (J. D. ac professor publicus, civit. Erfurd. sindicus supremi
iudicii electoralis Sa.xonici advocatus et procurator'). -|- i. Erfurt
1594 Sept. (Motschmann, Erf. litt. I41).
3421. Schurer, Johannes
131, 26. 1368. d. Johannes Schu[rer] de Weinung X solides.
140, 24. 1377. d. lohannes Schurer clericus Constanciensis dvoc. notarius publicus
(cf 140, 6).
[1370 Prag f.Joh. Schurpfer de Constantia': bacc.)]. 1387 Dz. 11 mag.
Joh. dict. Schurer official. curie archidiac. Basil. (Trouillat IV 4921.
[1405 Sept. II meister Joh. Schurpfer chorher zu S. Johann i. Konstanz
(Karlsruhe G. L. A.); 1406 Jul. 15: Generalvikar i. Konstanz (a. a. O.).
1425 meister Hans Schurpfer techant des thumbs zu Costentz (Freiburg.
Diöc. Arch. VIR 55).]
3422. Schürpfesack, Petrus
73. 35- 1317- d. Petrus Schurfsach XVIII solides.
Weitverbreitete elsässische Familie. — f 1340 Sept. 22 (,Anno Dni
1340. X Kl. Octobr. obiit Dns Petrus dictus Schourpsag sacerdos in
Morswir': Necrol. coenob. Pairis. p. 281).
3423. Schütz, Balthasar
267, 25. 1506. a Balthasar Schutz*) medium ducatum.
272, 7. 15 10. Jan. d. Baltezar Schutz , sindicus'.
"■) Lipsensi (al. m.).
1502 i. Leipzig (.Balthasar Schutz de Kemnitz'); 1504: bacc. art.
(ibid ) — 1520 feria V p. Epiph.: Balthas. Schütz civis factus iLpz. Bürg.
B. Stdt-Arch.).
3424. Schütz, Gallus
284, 38. 1519. a d. Gallo Schicz de Yttengental unum florenum (cf. 285, 32).
288, 20 1522. Gallus Schytz de Ytingertal ,procurator suffectus' (cf. 288, 38; 289,
19., 291, 26).
Seit 1488 erscheint Michael Schütz von Horb zu Eutinger-Thal, das
er seit 1474 teilweise inne hatte. Die Schütze zu Eutinger-Thal blühten
noch um 1550 (Beschreibung d. württ. O-A. Horb). Ist wohl ein 5. dieses
Michael Seh., also ein Bruder des folgenden. 1515 Mz 19 Tübingen
(, Gallus Schutz de Ytingertal'). 1539 Jan. 6: Galle Schütz, zur Ritterschaft
gehörig. Z. in d. A'ergleich der v. Landenberg in d. St. Rottweil Zimmer.
Chron. III 287).
3425. Schütz, Georgius
257, 34. 1500. d. Georgius Schutz*) de Uttingerstall medium florenum Renensem.
340, 19 1504. d. Georgius Schucz de Uttingtal, utriusque Uniuersitatis Bononiensis
studii sindicus, in utriusque iuris (_!) Senis doctoratus, contribuit
medium florenum.
*) art. magister (al. ni ).
Deutsche Studenten in Bologna 33
514 Schütz - Schsvab
S. des Michael Schütz zu Eutingei-Thal |\gl. Gallus Sch.| 1492
Tübingen (.Georg Schütz de Hora'j; 1503 Mz 20: I. U. D. Senen. (,d.
Georgius Michaehs de jtingertal Alam. doctorandus in iure can. et civ. f.
pres.-: Erzb. A. Siena). Georg. Schutz, I. U. D., officialis Constantiensis
(vgl. den Brief des Chph. Scheurl (s. d.] an Schütz dd. Jun. 1507, worin
ihres Zusammenseins in Bologna gedacht wird: Briefb. No. 291. In dem-
selben Jahre wird Ge. Schütz, officialis Constantien. vom oberrheinischen
Kreise als Beisitzer ans Kammergericht präsentiert; er giebt 151 1 diese
Stelle auf und wird Syndicus der Stadt Speyer (Ludolf, App. X 24. 26:
Datt p. 561).
3426. Schütz, Hieronymus (I)
Z53, 25. 1499. a d. Hieronymo Schutz Bambergensis dioc. contribuit (I) medium
florenum.
340, 35. 1506. eruditus vir d. Hyeronimus Schutz de Nurenbergia, utriusque
iuris doctor, contribuit unum ducatum et XX Bologninos.
1489 SS. Leipzig (.Iheronimus Schütz de Nuremberga' — u. Joh.
Schütze 1495 Mz 7: bacc. 1506 Apr. 7: I. U. D. Bonon. (,d. Iheronj-m.
Schucz de Nurenberga de alamania fil. johannis studens in utroque iure":
B No. 2I). 1506 Mai wieder i. der Heimat (Scheurl an Emerich i. Briefbuch
S. 18). 1507 Mai schreibt Scheurl von Wittenberg aus dem Freunde nach
Nürnberg, dass er ihm e. Stelle bei s. Fürsten als Consiliarius oder
Professor verschaffen werde (N. Mitt. a. d. Gebiet hist. antiq Forschg. XIX
(1897; S 402). 1522 Apr. 7: Doctor Hier. Schutz Procurator a. Reichs-
kammergericht i. Nürnberg; später nicht mehr i. dieser Stellung genannt
(Annotatai.
3427. Schütz, Hieronj'mus (II)
293, iq. 1526. d. Jeronymus Schutz*) Misnensis dioc. promisit florenum unum.
296, 36. 1529. a d. Hieronimo Schuczsen pro inscriptione in album nationis antea
facta unum florenum in auro.
*) qui Roma in oppugnatione peste obiit.
1518 SS. i. Leipzig (.Hieronym. Schütz Schnebergensis'). .Deren
Schützen Wappen, die von Hieronymo Schützen von Nürnberg, einem der
ältesten Gewercken herstammen, ist ein angezogener Pfizscher Pfeil . .'
(Meltzer, Hist. Schneberg. renov. II 1084). (1518 SS. Leipzig erscheintauch
ein .Hier. Schytz de Kemnytz-, der sonst nicht weiter bekannt ist. — Mit-
glieder der Chemnitzer Seh. bei Zöllner, Gsch. v. Chemnitz S. 253.]
3428. Schütz, Josephus
338, 4. 1560. d. Josephus Schutz Wirtembergensis libras quattuor.
1545 Mai Tübingen (.Joseph. Schütz Stutgard.'j. 1553 Sept. 8
Ingolstadt (.Joseph. Schütz Stutgard. Tibing. mag.'; a. m.; virtute atque
doctrina praestans vir Novi ducalis Collegii Regens vigilantissimus atque
anno MDLV in magnificum univers. rectorem creatus». 1555 Basel (.Joseph.
Schutz Wirttenberg.'i. 1555; Collegii Georgiani Ingoist. regens (praefuit
uno tantum anno»; 1555 Oct. 18: nobilis et prestantiss. vir d. Joseph.
Schützius Stutgardian. philos. mag. ducalisque novi Collegii tum temporis
regens in Rectorem elect.'. 1560 Jun. 15: I. U. D. Bonon. (.Jos. Schutz
Wirtenberg. d. Const.': B No. 4.^).
3429. Schütz, WolfFgangus
^59' 39- 1501- d. Wolffgangus Schütz diocesis Misnensis XXJ\' Bologninos.
1491 Apr. 23; Ingolstadt CWolffg. Schütz fil. doctoris media.'). 1494
WS. Leipzig (,d. Wolfigangus Schütz de Kemnicz' — mit Hier. Schutz).
3430. Schwab, Fridericus (I)
100, 23. 133-. a d. Friderico dicto Swab cantore eccl. in Aschaffenburg Mog. d.
XXV solidos.
Gräfl. Hanauisches \"asallengeschlecht (Dahl. Gsch. v. Aschft". 226 flf.). —
Fridericus Swap Decr. Doctor can. S. Stephani Mogunt., seit 1335 cantor
Schwab — Schwaiger. 515
e. Aschaffenb. 1364: ppos. S. Stephan! Mog., verzichtet auf seine
Caiitorie, behält aber s. Aschafi. Kanonikat bei. t i373 ^P*"- 2 (,1V. Non.
Apr. 1373 t Frid. Swab ppos. S. Stephani Mog. & can. hujiis': Necr.
Aschff.; Joannis II 549; Gudenus II 347 seq. 397; Fichard'sche Samml. i.
Frkf. St. Arch.j.
3431. Schwab, Fridericus (II)
129, 36. 1367. d. Fridericu.s Swap de Aschaffen(burg) can. eccl. S PauU Wormat.
ddt X sohd.
t 1373 Oct. 3 (Necr. Aschft. : ,V. Non. Oct. 1373 ob. Fridericus Schwab
canonicus in cuius anniversarium . . .': Arch. h. V. UFrank. 26, 175).
3432. Schwab, Petrus
245, 28. 1493. a d. Petro Swabp canonico eccl. S. Stephani Moguntin. VIII grossetos.
247, 13. 1495. Petrus Swabp eccl. S. Stephani Mogunt. canonicus .procurator'.
1472 Mz 18 Ingolstadt (.Petrus Swab de Aschaffenburg'). 1482
Oct. 4 Petr. Schwab notar. et prbr. et der. Mog. et Worm. d. (Wibel,
Hohenloh. K. u. Ref. Hist. III 183). 1496 Nov. 15: I. U. D. Bon. (Nov. 12
.disp. f c. d. Petro Suuab [studente in utroque iure] de Moguntia'; Nov. 15:
,f. ex. et conventuat. d Petr. Schuuab': L. s. i. p. I; L. s. i. c. I), 1501 Oct. bis
Dez.: Dr. Petr. Schwab can. e. S. .Stephani Mog. Procurator des Mainzer
Kapitels i. s. Streit mit Hildebr. Drove (s. d.) vor d. Reichsregiment z.
Niirnberg (Zs. d. Aach. Gesch. Ver. 18, 318; dort (S. 328) auch e. Brief des
Jlainzer Proeurators i. Rom dd. 1505 Mai 15 an Dr. Petr. S. scolast. et can.
S. Steph. Mog.i. 1502: scolast. e. S. Steph. Mog. (Joannis II 563). t 1510
Jan. 7 (ibid.).
3433. Schwab, Wipertus (I)
285, 7. 1519. a d. Viperto Schuab*) de Buchen medium ducatum.
*) Doctor iuris, sindicus Lunenburgensis (al. m.).
Aus Buchen i. Baden (Franken), nicht aus Buchen i. Lauenburgischen
(wie Zs. f. Gesch. Schles. XXI 303 angenommen wird). — 1507 WS.
Frankfurt a. O. (.Wibertus Swabe de Buchen 10'; al. m.: U. D.). 1524 i.
Diensten des Hochmeisters des Deutschordens (Publ. a. Preuss. St. Arch.
61, 123. 124. 315). 1526 Syndicus der St. Breslau. Protestant (Soflner,
Ref. i. Schles. S. 91. 374). f 1560 Mai 14, 60 Jahre alt, in Breslau (I. H.
Cunradi Siles. tog. p. 277).
3434. Schwab, Wipertus (II)
333, 27. 1554. nobilis d. Wipertus Schwab Silesius libras quattuor.
344, 25. 1556. d. Vipertus Schwab a Buchen [Doctor) Bononenos sexdecim.
S. des vorigen. Der Zusatz ,v. Buchen', der bei dem Vater den
Herkunftsort bezeichnete, erscheint bei den Söhnen als Adelsprädikat. —
1548 Oct. 4 Wittenberg (, Vipertus Schmol (!) Vratislav'.). 1556 Mz 2:
1. U. D. Bonon. (.Vipertus Scuuab Buchonien. Silesius in omn. laudabiliter
se habuit': L. s. i. p. IV; B 4II' ). 1570 Lan des bestallter des Fürstentums
Münsterberg, Besitzer des Gutes Hartlieb b. Breslau (v. Sommersberg, Scrr.
rer. Sil. 1 240).
3435. Schwaben, Wernherus de
129, 7. 1367. d. Wirnherus de Swevia X solides.
I372, 18. 1351. Varnerius de Suevia ,testis'.]
I379, 14. 1355. Apr. 17. Guarnerius de Sueviä ,testis'.]
3436. Schwaiger, Georgius
320, 24. 1540. a d. Georgio Schwaiger Bauaro preceptore [dni Frcderici comitis
in Castel] libram unani dccem et Septem Bononenos et tres quatrinos.
328, 44. 1540. Georgius Schwaiger .procurator substitutus' et comes palatinus.
1526 Apr. 18 Ingolstadt (.Georgius Schwaiger ex Freinhausen 48').
1535 Oct. 21 Ferrara: Georgius Schwaiger Bavarus Z. (Arch. not. Ferarra).
[Der Name erscheint öfter, so dass die Person nicht festgestellt werden
kann: Münch. R. Arch. Selekt .Sciiwaiger;' OBayr. Arch. 22. 314).
33*
ri6 S.:hwalcnberg — Schwaiva i
3437. Schwalenberg, Autor a
316, 39. 1538. a d. Authore a Schwalenberg Brunsvicensi an. liberalium magj-^iro
I coronatum.
317, 17. 1539 Author a Schwalenberg ,sindicus' (319, iij.
S. des Kämmerers Heinr. Schw. i. Braunschweig u. der Ilse Hornburg.
geb. 1513 (Wesenbök: St. Arch. Braunschw., Mitt ). 1528 Leipzig (.Autor
Swalenbergk de Pruntzwigk'): 1534: bacc. art. u. in demselben Jahre mag.
art. 1536: Mitglied der philos. Fakultät; 1537 SS. Dekan; 1538 .Sept. 7 auf
unbestimmte Zeit beurlaubt. Aus Italien heimgekehrt lehrt er m Frankfurt
a. O. 1542 Aug. 19 auf Melanchthons Veranlassung durch Bugenhagen dem
K. von Dänemark empfohlen (.ich thu auch E. M. kunt, das in der Uni-
versität zu Frankfurt auf der Oder ist ein Doctor iuris mit Namen Autor
von Schwalenberg, eins guten Geschlechts von Brunswig, welchen mir
Philippus und andere Gelerte sehr loben, das er gelert, rechtsverständig
sei, sanftmütig treu und fron. Er wil nicht lenger bei der bogen Sciiulen
sein, begeret Herren und Fürsten zu dienen. Er were wol ein köstlich
deutscher Kantzier'); am 24. Sept. ersucht der König Bugenhagen, mit
Schw. zu vi^rhandeln. Damals befand sich dieser bereits i. pommerschen
Diensten. Am 11. Oct. empfiehlt ihn Melanchthon dem .\Ieckl. Sekretär
Leupold (,venit ad vos d. doctor Autor Brunsvic , qui et Lipsiae et in
Italia ICtos audivit amplius decennio. Et nunc vidit aulam marchionis et
in academia docuit. sed propter honestas causas quaerit aliam conditionem'),
u. 1543 Aug. 19 wendet sich Schw. selbst mit der gleichen Bitte an Leupold
(Lisch's Jahrbb. V 247 f.). 1544 SS. Wittenberg (.Autor Schvalenberg
Brunsuicensis I. U. D.') 1545 erscheint er wieder in pommerschen
Diensten; 1547 unter den Räten des Stettiner Hofs, 1562 als dec. e. Camin.
erwähnt (Balthasar I 30; Clempin, Beitrr. S. 414). Von Sastrow ungünstig
beurteilt (Sastrow"s Leben II 601. 19. 51-68). f 1596 Jun. 23 (Wesenbök;
Zs. h. V. NSachs. 1867. S. 219 f.).
3438. Schwanenbeke, Conrad us
199, ao. 1454. d. Cunradus Schuanenbeke iurauit non soluit.
1456 Dz. 4: Lic. i. Decr. Bonon. (,ex. in iure can. d. Conr. de Ala-
mania . . et appr. n. d.': L. s. i. p. I.).
3439. Schwarz, Jacobus
333, ZI. 1554. d Jacobus Schwarz de Ruissingen Nassoviensis libras duas.
335, 9. 1556. d. Jacobus Schvarz ,procurator substitutus'.
344, 31. 1556. d. Jacobus Schwartz Bononenos sexdecim (Matr. Doctor.).
Rüssingen b. Kirchheim-Bolanden in der liayrischen Rheinpfalz, das
damals zu Nassau-Weilburg gehörte. — 1553 Aug. i. Padua (,Fridericus
et Jacobus Schwartz germani fratres Nassovienses et Cattimelibocen.').
1556 Oct. 27: I. U. D. Bonon. (26. Oct.: ,disp. fuit cum nobili Scolari d.
■Jacobe Scburting de Ruisangen Nassouiensi procuratore Nation. Germ.'
Oct. 27: , examin. et approb. f supra dict. d. Jacobus germanus ... f. insig-
nitus a D. Ludovico Bouio': L. s. i. p. IV.). — Rat des Gf. Johann v.
Nassau-Dillenburg (Schliephake- Menzel, Gesch. v. Nassau VI 29 f. 33.36.43).
3440. Schwarz, Johannes
18S, 14, 1440. a d. Johanne Swarcz de Mersburg familiari dni Johannis Trucksez
canonici Constantiensis VI Bologninos.
[Joh. Schwarcz de Alamania r. e. in Dueville pr. Vicenza 1444 Jun. 8 :
Ferdinandeum III F. 13, 16. 1483 Mai 2: Joh. Schuuartz capell. e. cathedr.
Const. Z. i. Ferrara: Arch. notar. Ferrara.]
3441. Schwartz, Otto
57, 5. 1305. d. Otto dictus Svvartz X solides.
3442. Schwarzach, Oesarius pleb. in
106, 10. 1343. a d. Osario plebano in Swartzach Patavien. dyoc. XVI solidos.
Sihwaviiburi;. 517
3443. Schwarzburg, Güntherus comes de
155, 26. 1398 a nobili d. Gunthero*) comite de Svvartzburc^h VI dmatos.
I156, 40. 1399. mag. Johannes Marsi-halk ,procurator' magister dni comitis de
Swartzburg domino suo recedente recessit |
'■■■) postea factus archiepiscopus eccl. Magdeburg et sedit
anno-, XLII (a m ).
Günther (XXXIII), S. Günthers (XXIXj u. der Anna v. Leuchtenberg
(Apfelstedt, Stammtafel), geb. 1382. Erscheint noch 1400 Jul. 26 als Zeuge
bei einer Doctorpromotion i. Padua (Gloria, Monum. No. 2117); 1400 WS.
in Köln (,illust. comes de Swartzburch, d. in Sondirshusen, ppos. e. Jeche-
burg. Mog. d.'). 1402 Apr. 4: Günther, de Schw. can. Colon, et ppos. Mog.
urk. dd. Coloniae in curia habitacionis nostre (Joannis II 835 f.). 1403
Jun. 25: EB. von Magdeburg, f 1445 Mz 23 (Garns S. 288j. [Nicht zu
verwechseln mit Günther, S. des Gf. Heinrich, der von 1400 — 1433
als can. e. Herljip. erscheint: Arch. h. V. UFrank. 32, 249 ]
3444. Schwarzburg, Heinricus de
b8, 34. 1315. d. Henricus de .Swarzburg Ba[ni]bergensis dyoc. I solidum. ■;
3445. Schwarzburg, Heinricus (comes) de
ijz, 30. 1369. d. Heinricus de Swartzburg prepositus Jenchburgensis soh-it librasVI.
S. Heinrichs (XII) u. der Gfn Agnes v. Honstein (Apfelstedt, Stamm-
taf. .S. 10). — 1359 Jun. 2: Gerhard v. Schwarzburg, Elekt von Naumburg,
bittet den Papst, seinem ßr. Heinrich Kanonikat u. Präbende i. Naumburg,
die er selbst dort gehabt, zu bewilligen und ihn mit Kanonikat s. exp. mai.
in Merseburg zu versehen (Kehr-Schmidt No. 298). 1362 Nv. 8: P.
Urban V beauftragt den Thesaurar. z. Naumburg, den Heinr. de Schwarz-
burg, der. Mog. dioc. in das bisher vom Naumburger Elekten Gerhard
besessene Würzburger Kanonikat einzuführen (1. c. No. 417). 1364 Aug. 29:
P. Urban V beauftragt den Propst von S. Severi in Erfurt, den Hildes-
heimer Domherrn Heinr. v. Schwarzburg, des Grafen Heinrich Sohn, der
in Orleans das kanonische Kecht studiert, in Kanonikat u. grössere
Präbende z. Magdeburg einzuführen; Kanonikat u. Präbende injechaburg,
über welche er in palatio apostolico processiert, soll er aufgeben iL c.
No. 626). 1374 Mai 28: P. Gregor XI bestätigt dem Burchardus de Ouerfurt
die Propstei von jechaburg, die er von Gf. Heinrich v. Schw., des
verstorb. Grf Heinrich Sohn, can. e. Numburg. gegen Kanonikat u.
Präbende am Dom und zu S. Sixti in Merseburg eingetauscht hat (I.e.
No. 1181). -j- 1374 (Apfelstedtj.
3446 Schwarzburg, Heinricus comes de
209, 13. 1464. a generöse ac magnifico viro d. Heinrico*) de Schvvarczpuri'k
comite pro se et Theodrico de Arnstatt ao Johanne de Heringen
suis famulis IUI florenos.
*) postea factus episcopus Monasteriensis et Bremensis
(al. m.).
Da Heinr. v. Schwarzburg, EB. v. Bremen, seit c. i.(.66 auch Bischof
\on Münster, schon seit 1466 den Bremer Stuhl inne hatte, so kann die
al. m. beigefügte Bemerkung nicht richtig sein. Wir müssen vielmehr an
einen der gleichnamigen jüngeren Brüder des EB. denken. Vielleicht;
Heinrich (XXVIII) can. Mog., provisor Erfurt., ppos. Jechaburg. et suprem.
Eichsfeld praefectus, seit 1465 auch ppos. S. Petri Mog. (res. 1480). •}■ 1481
(Joannis II 397. 492). S. Heinrichs (XXYIi u. der Hzn Elis. v. Cleve (Apfel-
stedt, Stammtafeln).
3447. Schwarzburg, Sighardiis comes de
167, 7. 1426 ab illustri viro d. Sighardo comite de Swartzburg canonico Evstetensi
IUI flor. Renenses.
T416: Sighardus de .Schwarczenberg (I): can e. Eistett. (Elench. can.
Eist. i. Mü. R. Arch.). 1417 SS. Erfurt (.iiobilis vir d. Segehardus comes
de Swarczburg et dominus in Lutinberg i fl.'). 1424 Mai 1: nobilis.
dominus Sigehardus comes de Swarczpurg Eystet. can. et in decr. baccal.
-j8 ISchwaizburgl — Schweirk« i.
electus est in rectorem huius alme univers. studii Erftord. — 1426 Sept. 24:
De er. Lic. Bon. (,d. Sigchardus eomes de Alamania present. per e.xim.
dominos de Albergatis, Joh. Andream de Caldarinis et Florianum de S.
Petro . . f. ab omn. n. d. approb.': L. s. i. p. I). 1431 Jul. 26: die Pfarre in
Ryet al. Czel Eyst. d., vakant durch Weihenversäumnis des Sigehard
(Engelhard) de Swartzburg (Repert. 1366. 2434). f i435 Sept. 7 (Elenchus).
3448. [Schwarzburg], Hermannus magister dni Heinrici de
13z, 32 1369. Hermannus maiiister dni Heinrici de Swartzburg libram unam.
3449. [Schwarzburgl, Konemudus clericus dni de
155, 29. 1398. |<:f. Johannes Marschalck.)
3450. Schwartzenstein, Georgius de
163, 17. 1503. d. Georgius de Schwartzenstain Ratisponensis canonicus ddi XXI
Bolendinos.
1502 Jul. 12 Ingolstadt (.Georgius Swartzenstainer nobilis i fl.').
3451. Schwebel, Alexander
330, I. 1545. d. Alexander Schbebel Ratisponensis libras duas Bononienses decem.
Alte Regensburger Familie (Vhdlg. h. V. OPfalz u. Regensb. 3, 103;
37, 231). — Vielleicht ein S. des Ratsherrn Sigism. Schw. (Oefele Scrr. I 228).
1540 Jul. 9 Ingolstadt (.Alexander Schwebel Ratispon.'i. 1542 WS.
Wittenberg (.Alex. Suebelius Ratispon.M. 1548 Padua (,Alex. Schwebl
Ratisp.').
3452. Schweden, Carolus de
42, 24. 1294. d. Karolus de Suezia XXX solides.
Vielleicht Carolus Erlandi can. Upsalien., schon 1252. Sein Vater
Erland Israelson war Bruder des Peter Israelson, des Grossvaters der h.
ßirgitta. f 1296 (Mitt ).
3453. Schweden, Nicolaus de
42, 25. 1294. Nicolaus de Suezia XII solides.
Vielleicht Nicolaus AUonis decan. Upsalien. anno 1295 elect. archiep.
Upsal. t 1305 (Mitt.).
3454. Schweibermair, Hieronymus
332, 42. 1552. d. Hieronymus Schweibermair Wienensis libras duas.
1544 SS. Wien (.Jeronimus Sweibermair'i. 1545 Apr. 12 Wittenberg
(.HieronN'mus Schuuebermaier Austriacus'). 1550 Aug. i Padua (.Hieronymus
Sweibermair Viennen.'); war 1552 consiliarius der deutschen Nation (Annal. ;
vgl. a. V. Luschin Bll. V. NÖstr. XV 387. wo Mitteilungen über seine Amts-
führung).
3455. Schweicker, Heinricus
331, 20. 154;. d. Henricus Schweicker Spirensis tunc temporis Pauli III pentificis
maximi interpres libras II.
1537 Jul. 19 i. Heidelberg (.Henricus Schweicker ex Spira-i; 1538
Jun. 26: bacc. art. (ibid.); 1539 Fbr. 15: mag. art. (Matr. II 454). 1540 Sept. 21:
stud. iur. Heidelb. (.Hej'nricus Schwaycker, Spirensis. eiusd. d., in die Mathei,
que erat 21. Sept. anno etc. 40 inscriptus est, licet ipse asseruerit sese ante
duos menses iura audire coepisse' — Matr. alumn. iur. ibid. II 4861. 1545
Nv. 24 i. Rom (.Ego Henricus Schuueycker. art. mag., S. Martini Vuormat.
can. et apud S. D. n. Paulum III Germanicae linguae translator me
ob prosperum rerum omnium successum huic lud. B. V. M. de A. Confr. me
asscripsi d. 24. Nv. 1545, donans coronatum aureum': Lib. confr. p. 52). .
1553 wieder in Rom (.Ego Henricus Schuueyckher. 111"' Alberti ducis
Bavarie tam a consilijs quam a secretis: in praesentiarum ad Julium IE 1
P. opt. max. Rev.""' Eberhardi postulati Eystetten. et prepositi Saltzburg.
internuncius. me ob singularem erga B. M. V. deuotionem et amorem nostrae i
nationis secunda vice huic laudatissimae Germanorum Confraternitati t
lSch\veinli("ini| — Schwerin. 519
adscripsi d. 13. Martii a 1553 donans . . coronatos III- — I. c. p. 551. 1557:
Henricus Schuiieycker clericus coniugatus Spirensis publicus sacris
apostolica & imperiali auctoritate in archivis tani Romanae quam sacrae
Caesar. Mai. notariiis: etc. Ausfertiger einer bischöfl. Augsb. Urkunde
(Schöpflin, H. Zaring. Bad. VII rio). [vgl. auch d. Brief d. Masius a. d. Abt
V. Weingarten dd. Romae 1556 Mai 2(Lossen, Masii epp. 255. 57): Meministi
Bavaiuni isthic ad tuam mensani dicere, habuisse se nuper apud pontificem
familiärem suum. Is erat Henricus Schweichardus, sacerdotis filius,
quem ille inter scribas habet; eum miserat oratum, ut communio sub
utraque specie et coniugium sacerdotum popularibus suis a Pontifice
indulgerentur, sed frustra'). Als Sekretär des Hz. v. Bayern hatte er 1549
die Jesuiten nach Ingolstadt begleitet (Mederer p. 214, vgl. a. Vhdlg. NBayern
XXVI 117). Wird auch consiliarius ep. Wormat. et Frisingen.
genannt (Mameranus, Catal. p. 51 j. Als bayr. Rat erwähnt bei Götz, d. bayr.
Politik z. Z. Albrechts V S. 97. a. t Herbst 1557 (a. a. O).
3456. [Schweinheiml.^ Rudolfus de
56, 40. 1305. d. RU(dolfus) de Argentina caii- eccl. S. Deodati Tullensis dioc. XV
solidos
Alte Strassburger P'amilie (Kindler v. Knobloch Gold. Buch S. 340 fF.). —
1296 Mai 5: Rudolphus de Sweinheim can. eccl. Columbariensie
(Trouillat II 621). 1317 Aug. 12: signour Raoult dit Xouainheim chenoinns
de S. Diel (Ristelhuber, Strasb. et Bologne p. 201. 1319: Rudolfus de S.
can. S. Deodati (Kindler a. a. O. S. 341). 1320 Jun. 3: Rudolphus de
Renhem (sie). 1324 tot (Ristelhuber p. 22).
3457. Schweinshaupt, Albertus de
100, 25. 1337. a d. Alberto diclo de Swinshubt canonico eci:l. Ba(ni)bergensis XXV
solides (cf. 102, 4).
1352 Apr. 2 Albertus de Schweinshaupt, can. e. Bamberg (Regg.
B. III u. Vlli); auch 1357 Sept. 25 (1. c); 1358 Jun. 25 (1. c). — Ein Vetter
des Leopold v. Schw., Domsängers i. Bamberg [cf. Leopold, de Bamberg].
3458. Schwendi, Carolus a
336, 26. 1558. nobiiis d. Carolus a Schwendi Sueuus libras quattuor.
337, 48. 1560. nobiiis d. Carolus a Swendi ,procurator' (cf. 23. 29; 25, 6).
S. des Wilhelm v. Schwendi u. der N. v. Habsperg (Bucellin. III 178).
1549 Jun. 7 Tübingen (.Carolus a Schwendi-). 1551 Aug. 18 Ingolstadt
(.Carolus a Schwending nobiiis Suevus iur. stud. i 0.'). 1558 Mz 23 Fad ua
(.Carolus a Schuuendi Suevus'). Er wird 1576 Dz. 12 unter den Hof-
räten K. Rudolfs II genannt. Sein Vetter, der berühmte Lazarus v.
Schwendi, schenkte ihm Haus und Weingärten in Ungarisch-Neustadl
(Bergmann, Medaill. II 24. 210), Vermählt mit einer Giengerin v. Wolfseck
(Bucellin ).
3459. Schwerin, Engelbertus de
58, IG. 1305. d, Engelbertus de Zvirin [cf. Henr. Northuml.
[Ein Engelbertus de Zvirin wird i. der v. Schwerin'schen Familien-
geschichte nicht genannt. Da d. Schreibweise des Familiennamens niemals
Zvirin (wohl Zwerin) lautet, u. da der Vorname E. niemals i. d. Gschl. v.
Seh. sonst erscheint, so mag genannter E. wohl der Stadt Schwerin zu-
zuweisen sein.]
3460. Schwerin, Heino [de]
236, II. 1489. a d. Heyne clcrico Svverinensis dioc. VI grossos.
[1473 Dz. 31 Rostock: ,Heyno Keck de Rostock'.]
3461. Schwerin, Johannes de
57, 46. 13C5. d. Johannes Zxirinensis canonicns X solidos.
3462. Schwerin, Johannes Ditlevus a
339, 3. 1561. nobiiis (I.Joannes Ditlavus a Schwerin Pomeranus unum coronatum.
S. des i. d. Ponimersch. Geschichte bekannten Grosshofmeisters Ulr.v.S.,
der V. J. 1565 bis z. s. Tode (1575) d. vorniundschaftliche Regierung des
c-20 Siliwei-in - Sfcba« li.
Hzgt. Pommern f. d. minderjährigen Söhne des IIz. Philipp I führte (Mitt.).
1547 Greifswald (.Theodoricus, Detlevus, Ulricus fratres de Zwerin,
eqiiites'). 1550 Aug. 6 Wittenberg (.Tiiiavius, Theodericus, Johannes
et Ulricus a Schwerin, Ponierani nobiles'). 1560 Padua (.Johannes Diet-
leff u. Dietrich v. Schuerin'). ,Siarb auf Reisen in Italien' (Mitt.).
3463. Schwerin, Theodericus a
339, I. 1561. nobilis d. Theodoricus a Schwerin Pomcranus unum coronatum.
Älterer Bruder des vorigen. 1457 i. Greifswald [s. Joh. Ditlevus a
Schw.] — 1550 Aug. 6 Wittenberg (.Theodoricus a Schwerin Pomeran.
nobilis') ca 1554 Strassburg (.Theodoricus a Schwerin Pomeranus',
Schüler des Francisc. Hottomannus: Tho. Arch. Strssb.). 1555 Mai 16
Ingolstadt (.Tlieodericus a Schuuerin nobilis Ponier. I fl.'; 1560 in
Padua eingeschrieben, und wiederum 1561 (.Ditrich von Swerin'); noch
1563 daselbst. Hzgl. pommerscher Rat; 1565 z. Hofrat u. Hofmeister
der Söhne Ernst Ludwig u. Barnim bestellt. Er begleitete die Prinzen auf
Reisen. Nahm 1567. 68 am s. g. 2. Hugenottenkrieg teil. 1569 mit d. Prinzen
nach Pommern zurück, da Ernst Ludwig d. Regierung antreten sollte.
Stand bis 1580 i. hohen Gnaden. In diesem Jahre wurde er gestürzt,
musste das Land verlassen; s. Güter wurden eingezogen. 1582 erscheint
er als Rittmeister i. Gefolge des Kf. v. Sachsen auf dem Reichstage zu
Augsburg. — Erst nach des Herzogs Tode 1592 i. Pommern wieder zu
Gnaden angenommen; nahm jetzt seinen Sitz auf dem alten Familiengut
Spantekow. Vermählt mit Barbara Marie v. Zitzewitz, t 161 1 Jun. ii i.
hohem Alter z. Spantekow. Seine Kinder scheinen vor ihm verstorben zu
sein; der Grundbesitz ging an den Sohn eines Jüngern Bruders über (Mitt.).
3464. Schwerzen, Wernherus de
56, a. 1304. d Wernherus de Swerzen XXX solidos.
3465. Schwichtenberg, Nicolaus
207. 4. 146a. a d. Nicoiao Swichtenberch Bologn. XII.
111, 38. 1466. d Nicholaus Swichtenberch de Gdanztk beneficiatus eccl. B. Virginis
in Gdanzik decretor. licentiatus ultra ea que prius dederat
addidit ob excrescentiam redituum XV BoJog.
i465'6: Lectura Decreti extraordinaria: Nicolaus de Prusia (Dallari.
Rotul. I69). — 1466 Dz. 20: Lic. i. Decr. Bonon. (Dz. 15: .dispens. f. c.
d. Nicoiao de Wichtenberg [sie] de Alamania de Prusia, qui stabat in eccl.
S. Marie maior. cum d. Johanne Alamano capellano i. prefata eccl. eo quod
non repetijt in presenti anno, nam alias repetijt quia lecturam habuit.' —
Dz. 20 , examin. f. prefatus d. Nicolaus , et ita se habuit quod ab omn.
doctorib. n. d. iuit laudabiliter et bene merito approb.': L. s i. p.I). — 1499 Apr.:
Nicolaus Swichtenberg Rektor v. S. Johann und Off icial in Danzig; ebenso
1507 Jan. 18 (Hanserecesse 3. Abt. IV 134 ; ÜB. Pomerell. S 141 ). f 1518
(Hirsch, S. Marien i. Danzig I. 146; vgl. Perlbach, Prussia Scholast. I 1391.
3466 Schwienkuhl, Marquardus de
35, 17. 1289 Marquardus de Swinkulle provincie Holzaziensis et dyocesis ,pro-
curator (cf. 38, 2).
Schloss Swinkule (i. Holstein, Kirchspiel Sarau) war um jene Zeit
i. Besitz der Familie Bockwold, i welcher der Name Marquard häufig er-
scheint (Zs. f. Gesch. Schlesw. Holst. Lauenb. IV (1873) S. 257 ff., XXI 306).
3467 Scriptoris, Johannes de
228, 12. 1480. a d. Johanne de Pludes V grossos.
227, 14. 1479. ä d. Johanne Scriptoris de Bludutz Curiensis dioc. IUI grossos.
[1487 Jan. 30 ist ein Joh. Hengi de Pludentz Curien. d. I. U. D. Zeuge i.
Ferrara: Arch. notar. Ferrara ]
3460. Seebach, Ernestus de
44, 16. 1295. d. Ernestus de Sebech X solidos.
Stammhaus; Dorf Seebach b. Langensalza i. Thüringen. — 1306 Mai
25: Albertus et Hermannus, filii qu. dni. Alberti de Sebeche verkaufen
Seetmra — Seehausen. 521
m. Zustimmung magistri Ernesti u. Richard! ihrer Brüder, ihrer Schwestern
Gertrudis u Adelheidis wie ihrer Mutter Mechtildis e. halbe Hufe i. Nieder-
seebach (ÜB. Mühlhaus. i. Th. No. 565). — Seit 1312 Febr. als can. e. Her-
bipol. erwähnt (Mon. B. 38, 5031; verleiht 1310 Jul. 7 seinem Bruder Richard
die 20. Expektanz auf eine Würzburger Kanonikatspfründe (Mon. B. 39, 126).
Erscheint seit 1323 Aug. 2 als archid. e. Herbip. Verhandelt 1324 Jan. 5 i.
Avignon im Auftrag K. Ludwigs d. B. mit der Kurie (Act. Vatic. No. 342":
Glassschröder, Markwart v. Randegg S. 9. a. i). f 1336 Apr. 4 (Amrhein i.
Arch. f U. Frank. 32, 179, der indessen unrichtiger Weise, ebenso wie
Salver S. 230. 236, einen Jüngern Ern. de Sebeche ppos. Novi Monast. Herbip.
mit dem hier Genannten identificirt: denn Ernest. de Sebeche ppos. Novi
Monast. Herbip. (seit 1319 Jul 7 can. Novi Monast. Herbip. i. wird 1335 Sept. 7
neben Ernest. de Sebeche can. Herbip. genannt: Regg. B. \'. \'II1).
3469. Seeberg, Ulricus de
60, 35. 1310. d. Ulricus de Sebergh XX solides.
61, 46. 1310. de Ulricus de Sebeke V solides.
75, 4. 13. 19. 1318. Ulricus rector ecclesie in Seberch ,procurator svibstitutus'.
80, 2. 1321. Ulricus de Seberg ,testis'.
1321 Aug. 29: mag. Ulrich, Kirchherr in Seeberg, soll durch den
Propst z. Herzogenbuchsee f d. ihm bisher vorenthaltenen Neubruchzehnten
seines Kirchspiels entschädigt werden (Regg. ep. Const. No. 3877) cf 1322
Sept. 17 (No. 3897). 1330 Mai 22: Volricus de Seberg can. e. Beron.
(Gschtsfr. 32, 196); 1330 Aug. 20 (ibid. S. 198). 1338 Jan. (ibid. S. 201;. —
Nach Riedweg (Stift Beromünster S. 472J half Ulrich v. Seeberg 1326 das
3Iutterbüchlein des Stiftes verfassen: ,Er gehörte zu den einflussreichsten
Chorherren zu seiner Zeit und wird wahrscheinlich schon geraume Zeit vor
1326 Chorherr gewesen sein', f 1343 (Fbr. 13: .proxima feria 2. post domini-
cam Estomihi ageiida est memoria Uolrici de Seeberg huius eccl. canonici' —
L. a. e. Beron. i. M. G. H. Necr. I 348).
3470. Seeburg, Johannes
214, 30. 1470. a d. Johanne Seborch de Duderstadt VllI Bologninös.
Noch 1473-74 i. Bologna (,ad. lect. Digest! novi vel Inforciati ordin.:
D. Joh. Seborch de Saxonia': Dallari, Rotuli p. 92; Malagola, Monogr. p.
435'- 1474 SS.: Mitglied der Leipziger Juristenfakultät (,d. Johannes
Seburg de Götting. leg. doctor; al. m.: olim curator animar. in Brunswick')
1485: Syndicus der St. Braunschweig (Diar. Brandis. p. 63 f); i486:
Dr. Joh. "Seborch, Vertreter der Stadt Braunschweig b. d. Friedensschluss
der "Städte mit dem Fürsten (Zs. h. V. f NSachs. 1891 S. 63). 1499 Dz. 16
Leipzig: Testament (,Ego Johannes Seburg Leg. Doctor can. e. S. Severi
Erfford. et r. e. p arroch. S. Kathari ne in Brunswig Mog. et Halberst.
d., constitutus in domo mea quam in Liptzk habeo et possideo in iecto
egritudinis.'; er ordnete Stiftungen in Duderstadt u. Leipzig an; s. Bibliothek
schenkte er z. t. der Kirche S. Cyriaci i. Duderstadt: ,item do et lego ad
eandem eccl. s. chorum ad librariam Decretales meas per me scriptas,
Sextuni decretalium, Clementinas et Instituta, quos omnes quattuor libros
luanibus meis scripsi, ut illae concathenentur aliis et perpetue ibi sint
pro studio cuiuslibet volentis adire et ut coetanei mei et posteri videant
laborem et frugem. quem ab ineunte aetate in initio a cunabulis studii mei
iuris perfeci'; s. Leib sollte i. d. Kirche S. Thomae z. Leipzig bestattet
werden: ÜB. Duderstadt S. 322 ff.). Tot vor 1502. Damals erklärt Laur.
Zoch |s. d.] dem Hz. Georg, dass es seit dem Tode Seeburgs u. Stolzen-
burgs ,in legibus und Keyserrechten' schlecht a d. Universität bestellt sei.
so das die Scholares in welsche Lande zögen (Friedberg, Coli. iur. p. 31. 100).
3471. Seehausen, Lambertus de
163, a. 1411. d Lambertus de Sehusen decanus Würtzinensis .sindicus'.
163, 7. 141 1. d. Lambertus de Sehusen decanus B. Marie Wurzinensis XX solides.
166, 32. 1414 Lambertus de Zehusen decanus e. B. Marie Würtzinensis Scolaris
in iure canonico .procurator'.
i66, 3;. 1414 ipso die sacramcnti [corporis Christi: al. m.| d. Lambertus ante-
(iictus repatriari volens officium procuratoris resignavit.
^22 Seeliausen — Segebei .'
Lambertus Wacker aus Seehausen. 1392 Erfurt (.LampertusWacker
de Sehusen'); ebenso 1402 (,Lamperlus de Zehusen')- Erscheint 1402 zum
erstenmal urkdl. u. zwar als Generalvikar des B. von Meissen (L'rsinu
S. 159- a. 12). 1414 Mai 16: Lic. in Decr. Bonon. (,d. Lambertus Wach«: 1
de Sehusen de Missena de Alamania subiectus fuit priuato exarnini . . . et
fuit ab oninibus approbatus valentissimus fuit.'). Am 7. Juni legte er der
bevortehenden Rückreise wegen sein Procuraturamt nieder. 1421 Sept. 27;
Lampertus de Seehusen Lic. i. Decr. als jüngstes Mitglied des Domkapitels
zu Meissen erwähnt (ÜB. Hochstift Meissen II 447). 1425 Mai entscheiden
Propst u. Kapitel der Domkirche zu Meissen zwischen Lampert. de Sehusen
Lic. i Decr. (,praebenda maiori et in'iegra Haynensi — vulgariter appellata
prebendatus'j u. Walther v. Köckeritz (1 c. III 5). Von 1425 — 1439 erscheint
er als arc hidiaconus Nisicensis (Ursinus S. 159). Anfang des Jahres
1433 finden wir ihn wieder in Bologna. 1433 Fbr. 4: Decr. Doctor Bonon.
(,d. Lambertus de Wackr de shusen archidiaconus Misin. de alamania
f. publice doctoratus, cui tradidit insignia d. Joh. Andreas [de Caldarinis).
Iste d. Lambertus f. subiectus priuato examini in decretis die xvj. maij a.
nat. dni MCCCC° quarto decimo': Lib. s. i p. I). Als Decr. Doctor wird
er zum erstenmal 1436 Mai i, als ppos. Budissinensis seit 1432 iKnothe
i. N. Arch. f sächs. Gesch. XI 34) erwähnt, f 1457 Dz. 15 (Epitaph:
,A° dni M. CCCC. LVII. ipso die S. Lucie ob. venerabil. dns Lampertus
Walth(er |I]) de Seehusen Decr. Doctor prepos. Budesin. can. h. e.'i. ,Chur-
fürst Friedrich d. Streitbare gebrauchte ihn wegen seiner Geschicklichkeit
sowohl in seiner Kanzley als auch zu Ausrichtung anderer wichtiger landes-
herrlicher Geschaffte. Und vermutlich bewog ihn s. Dankbarkeit gegen
das churf. sächsische Haus in d. churfürstl. Begräbniskapelle e. neueVikarie
unter dem Namen Hieronymus zu stiften. Er starb als Senior des (Meissner)
Kapitels in sehr hohem Alter und vermachte dem Kl. S. Afra zur Begehung
seines Anniversariums einen Teil von s. Bibliothek' (Ursinus S. 160. vgl.
Ebert, Dom z. Meiss. S. 190. 138; Knothe a. a. O. nennt als Todestag
1456 Dez. 13).
3472. Seehausen, Vivianus ppos. [in)
92, i6. 1333. a d. Viviano pposito Sehusensi XVII solides.
3473. Seehofen, Ulricus de
38, 39. 1291. d. Ulricus de Sehuven L solides.
3474. Seenuss, Johannes
•278, 8. 1514. a d. Johanne Senuss I florenum.
285, 38. 1520. a d. Johanne Semis (I) pro corpore iuris civilis, quod nationis nostre
erat, et aiiis rebus, quos nationi tenebatur, ducatos octo in moneta
et tres Carlinos.
1520 Apr. 16: Joh. Senus Z. i. Ferrara (Arcli. not. Ferrara). — Hans
Seenuss, Bamberger Rat und Pfleger zu Federaun, entstammte
einem der reichsten und angesehensten Patrizierhäuser zu Villach in
Kärnthen. Nach Wilhelm Neumanns Tode übernahm er die Leitung des
weitverzweigten Kaufniannsgeschäftes für Rechnung der Wittwe: er ver-
mählte sich mit derselben a. 22. Nv. 1549 und ward so Stiefvater des
Mauritius Neumann [s. d.]. f 1569 Mz 17 (.Adler' V315. 19. 23 f).
3475. Segeberg, Arnoldus
222, 17. 1476. a d. Arnolde Seghenberg de Grippenswaldis im grosses Bononienses.
1465 SS. Greifswald f, Arnoldus Zegeberg intraneus'). 1466 Apr. 28
Rostock (.Arnoldus Segheberch de Gripeswald'; al m.: Consul Sundensis
et doctor). — 1479 Greifswald: Arnold Zegeberch legum doctor, bacc.
in decr. Ordinarius in iure ciuili: Rektor; ebenso Herbst 1481. — Jetzt
wurde er an d. Universität Rostock berufen, wo er SS. i486 und 1488/9,
1489/90 1493 als Vicerektor, 1486/7. 1491 und 1493 4 als Rektor fungierte —
Er war can. e. S. Nicolai Gripeswald. und verwaltete eine Zeitlang das
Caminische Officialat i. Greifswald. — Um das Jahr 1500 gab er seine
Rostocker Professur auf und ging nach Stralsund, wo er als Ratmann
Seger — [Sevcia]. 523
von 1500 — 1506 erscheint. 1 Brandenburg, Gscli d. Magistr. der Stdt
Stralsunds. 89; Kosegarten I 134. 137: II 191; Krabbe 245; Pyi. Greifsw.
Kirch. S. 2131.
3476. Seger, L'lricus
245, 30. 1493. a d. L'hico Seger de Monchsperg VII grossetos.
1487 SS. Leipzig (,Ulricus Segher de Monichperg'). 1497 Dz. 28
Leipzig: mag. art. (.L'lricus Szeger de Monchbergk'). [1505 Oct. 8: (Jlr.
Steger der. d. Ratisp. benefic. in Klausen Brix. d.: Zs. Ferdinandeum III
F. 38. 254 1
3477. Segger, Wolfgangus
312, 27. 1536. a d Wolphgango Segger I coronatum.
S. des Joannes Segger nobilis u. der Clara Vinederin izu Füssen?),
gb. 1515. t unvermählt (Bucell. 111 3- 211).
3478. Seiberlich, Martinus
33^1 39- 155^- d. Martinus Seyberleich Wienensis libras duas.
1540 SS. Wien (.Martin Seuberlich \'iennensis 2')- 1542 Mai Witten-
berg (.Martinus Seuberlich \'iennensis'): 1544 Apr. 30: bacc. art. Wittenb.
(Köstlin 111 8). 1550 Aug. i Padua (.Martinus Seiberlich Vien'.). 1552
Sept. 19 Mart. Seyberlich Yienn. Z. i. Ferrara (Arch. not. Ferr.). 1553
Sept. 25: I. L'. D. Ferrar. (.Martin. Seyberlich Vienn. fil. d. Jodoci Seyberlich,
studuit Biturigibus, Patauij. Bononie'). 1555 Mitglied des Doktoren-
kollegiums in Wien. (vgl. v. Luschin, Bll. V. NÖstr. XV 109).
3479. Seiboltsdorf, [N. de]
210, 14. 1465. Seyboltzdorffer. familiaris dni Wolfgangi Ba\'arie ducis |s. d.|.
[Nicht festzustellen. Ein Erasmus Seyboltzdorffer de Seyboltzdorf
erscheint 1473 Nv. 20 i. d. Ingoist. Matrikel. Ein Wolfg. a Seibolsdorft in
Schenkenaw Decr. D.. Propst i. München u. Pfaffenniiinster. Domherr i.
Augsburg u. Regensburg wird 1516 erwähnt (Stengelii Mantissa f 29). Ein
Leonard.de Seibeltsdorf can. Patav. r 1518 (Erhard, Gsch. v. Passau).]
3480. Seiboltsdorff, Servatius a
337, 50. 1560. nobilis d. Servatius a Seybohstorff libras duas Bononienses quattuor.
Das Stammhaus gleichen Namens a. d. Vils i. Bayern (Bayr. Antiquar.
I 180 ff). — Ist wohl ein S. des altern Servatius a S.. Pflegers zu Werdenfels.
1553 Mai 28 Ingolstadt (.Servatius a Seyboltsdorff nobilis' i fl.). 1558
Oct. Padua (.Servatius a Seiboltsdorff Bavarus'i. |Ein Servatius aSeybolds-
dorf (wohl der ältere) ist 1554 — 58 i. Besitz von Wangen. 1557 — 58 i. Besitz
von Schenckenau u. Hengertshausen. 1567 werden zur bajT. Landtafel
im Gericht Wolfratshausen gezählt: .H. Servaz' Seiboldsdorfers Erben auf
Auf hausen: OBayr. Arch. 42, 10. 16. 17. 33.]
3481. [Seyda], Johannes Schenk de
236, 15. 1489. a magnificis et nobilibus viris dno Johanne et Othone Schencken
(de Seyda: al m.) una cum preceptore eorum magistro Lamperto
de Wittenberg unum ducatum in auro.
1484 WS. Leipzig (,Joh. Schenck de Lanssberg baro dns i. Zeyda
et Dawpczke; Otto baro frater eins dederunt duos flor. Renen'. \ Die
Schenken von Landsberg nannten sich nach ihrer Herrschaft Seida (bei
Wittenberg). Sie überliessen diese Herrschaft ca. 1501 an Kf. Friedr. d. W.
von Sachsen (Gauhe). 1490 Jun. 30 Ferrara (.Johannes und Otto Schengk
de Lanczbergk dns de Seida germani Brandenb. d.') erscheinen als Z. (Notar.
Arch. Ferr. No. 179. fasc. 41. Die hier genannten waren säumige Zahler,
so dass ihnen von den Stadtältesten von Bologna ein Mahnschreiben
nachgeschickt wurde (das Schreiben dd. 1493 Jul. 12 ist an ihren La'ides-
herrn. den Kf Johaim von Brandenburg gerichtet: . . Nobilis viri D.
Johannes et D. Otto Schengk de Lantzburgk Domini in Seyda et Teuniptzk
[Teupitz i. d. Mittelmark] E.xcell""= Dominationis Vestre Subditi ... ad
summam 160 Ducatorum auri pro eoruni victu et vestitu ac pensione domus
C2A ISeyda) — Seinsheim.
et quibuädam ptcuniis mutuo acceptis diversa debita cum nonnullis civibus
nostris contraxerunt, sicuti ex propriis chyrographis eorum consueto sigillo
munitis, aperte constat . . .'; Luschin i. Sitz. Bericht. Wien. Akad 1889. S. 24).
3482. (Seyda,) Otto Sciienk de
236, 15. 1489. |cf. Johannes Schenck de S.|.
3483. Seydiitz, Heinricus [de]
253, 23. 1499. a d. Hynrico Seidlitz Varatensis (B-Wratislaviensis) dioc, contribuit
medium florenum.
Schwer festzustellen, da der Name Heinrich um diese Zeit öfter bei
dem Geschlecht v. S. erscheint. — Vielleicht Heinrich, jüngster S. des Hans
V. S,, Neffe des Christoph v. S. |s. d.j. 1483 z. erstenmal urkdl., da sein
Oheim ihm mit seinem Bruder Slriegau verschreibt. 1496 tritt er seinem
Bruder Nickel den Anteil an Striegau, welcher ihm nach d. Tode des
Oheims Christoph zufallen sollte, ab. Erscheint seither nicht mehr i.
schlesischen Urkunden. (Mitt.). — Identisch mit dem 1497 SS. i. Leipzig
immatr. Heinricus Seidlitz de Coppelbude? Ein Heinr. v. S. erscheint 1507
Dz. 19 als cubiculari US Johannis Thurzonis episc. iSts. Arch. Bresl.:
Urkk. d. Magdalen. Sprottau 178. — Mitt.); 1510 Nv. 24 Heinr. S. gen.
Samotworsky z. Hönigern b. Oels (Urk. dep. Oels No. 569; Sinapius,
Curios. I 888 — Mitt.).
3484. Seidlitz, Christophorus [de]
215, 22. 1471. Cristofferus Seydelitz, socius dni Nicolai episcopi. [s. d.).
S. des Peter v. S. Samptfor gen. zu Strehlitz (f 1462) u. der Dorothea
V. Teichau. 1468 giebt er seiner Frau d. Vorwerk z. Teichau. Erwirbt in
demselben Jahre das ßurglehen z. Striegau. 1476 führt er den Titel
Unterhauptmann; 1477 schreibt er sich .Burggraf v. Striegau u. Landes-
hauptmann der Fürstentümer Schweidnitz u. Jauer' (i. Zs. schles. Gesch.
XII 50 f. erscheint er 1480 — 90 als Unterhauptmann, 1495 als Burggraf
z. Striegau). 1483 verschreibt er mit s. Frau Marisch seinen Bruders-
söhnen Georg, Nickel u Heinrich [s. d.j von Strehlitz nach ihrer beider
Tode das Burglehen z. Striegau. Urkundet noch 1494. 98 u. 99. -j- vor 1502
(Mitt V. Seidlitz). Ob identisch mit Chph. v. S . der 1495 s. Gut ßogschütz
b. Oels an Hans v. Pritzehvitz verpfändet? (Urk. i. k. Staatsarch. Breslau).
3485. Seyen, Melchior de
286, I. 1510. a d. Melchiore de Seyen Coloniensi unum ducatum de camera.
289, 27. 1523. Melchiori de Seyen Coloniensi egrotanti duae coronae mutuae datae.
3486. Seinsheim, Eberhardus de
108, 29. 1344 a d. Ebirhardo de .Sansheym canonico ecclesie Erbipolensis L solidos
S. des R. Eberhard v. S. (Biedermann, Odenwald tab. 170). — 1342
Mai 22 erhält Eberhard v. S. eine Anwartschaft auf ein Kanonikat am
Dom zu Würzburg; 1353 Mai 18 wird er emancipiert (Regg. B. VIII);
1363 Febr. 24 ist er 13., 1380 Nv. 7 ist er 8. Kapitular. ^349 Aug. 21
wird er als r. e. in Herboltzheim erwähnt. 1382 Mai 23 erhält er mit
Johannes Wolfskeel |s. d.j Oblei Essleben, f 1387 Fbr. i (Arch. UFrank.
32,209; Epitaph bei Salver f. 287).
3487. Seinsheim, Erkingerus de
172, 24. 1421. d. Erkengerus de Sensheim canonicus Herbipolensis solido.s XX.
172, 17. 1421. in exequiis domini Erkengeri pro candelis solidos 11 et dimidium.
1416 WS. Heidelberg (.Erkingerus de Sawnsheym can. Herbipol.').
J418 SS. Wien (.Erkchingerus de Sawnshaim can. Herbipol.'). Als can.
unter B. Joh. v. Brunn erwähnt (Gropp I8451, sonst ganz unbekannt (Arch.
UFrank. 32, 264), was sich aus s. frühen Tod i. Bologna erklärt.
3488. Seinsheim, Johannes de
231, 26. 1484. a nobili viro d. Johanne de Sansheym lanonico Eystetensi duos
florenos Renenses.
1462 i. Leipzig (,d. Johannes de Seinssheym X"). — Ein .Sennshaim'
ist 1501 Assessor an dem damals in Nürnberg tagenden Kammergericht
Sevther — Seckendorf.
525
lAnnotata). y 1501 Xv. 9 (,a. dni M " quingentesimo primo nona Novenibr.
venerabilis ac nobilis dns Johannes de Sansshaim canonicus et diacon.
eccl. Eystett.': Necr. Eistett. f. 46-' i. A. St. Arch. Mü.'i. (Darf nicht mit dem
1516 verstorbenen Joh.de Seinsheim can e. Herbip verwechselt werden :
über welchen vgl. Arch. UFr. 33, 139 ]
3489. Seyther, Bernhardus
335, 46. 1557. d. Bernhardus Seyther Hallensis libras duas.
1556 Oct. 14 Padua (,Wernhardus Seyther Hallensis' al. m.: I. U. D.
et Reipubl. A ugu St. ad vocatus).
3490. Seckel, Johannes
60, 43. 1310. d. Johannes dictus Seckel X solides.
3491. Seckendorf, Arnoldus Wiguleus a
336, 14. 1557. nobilis d. Arnoldus Wiguleus a Seckendorf France libras duas.
Aus der Gutendischen Linie. — S. des Asm. v. S. u. der Sabina
V. Wallenrod. 1554 Jan. 8 Padua (.Arnoldus Wiguleus a Seckendurff
Franco'). 1558 Fbr. 26 Ingolstadt (, Arnoldus Wiguleus a Seckendorff
nobilis i. fl.'); auch in Ingolstadt ist Lochinger [s. d.) sein Begleiter. 1573
Arnold Wigleus v. Seckendorf. Amtmann z Höchstadt (Nürnb. Brielbuch
188. p. 96 — Mitt.i. Arn. Wig. v. S. zu Ober-Zenn f 1589 (Falckenstein, Antiq.
Nordgav. II 236). — 1590: Hans Wolf weil. Arnold Wigles v. S. un-
mündiger Sohn (Jung, Mise. III 266).
3492. Seckendorf, Henricus de
108, 30. 1344. a d. Henrico de Sechindorf Erbipolen. dyoces. VIII solides.
S. des Burekart v. S. iun. in der Au und zu Michelfeld u. der
Margaretha v. Preising (Biederm. Steigerwald tab. iii). 1353 Mz 27 Heinr.
Seckendorf techant zu Onolspach (Regg. B.). 1359 Nv. 20 Heinrich
V. Seckendorft" techant der stift zu Onolspach (Mon. Zoll. III 4131. Ebenso
1376 Oct. 10: 1380 Oct. 30 (ibid. I\' 339. V 96). 1386 Fbr. 23 Heinrich v. S.,
Aberdar genannt, dechant in der stifft zu Onoltzbach (ibid. V 172). f 1379
Sept. 7 (,a.° dni 1379. Heinricus de Seckendorff decanus . . . hie sepuhus':
Necrol. e. Onolzp. b. Jung, Miscell. II 71. 74).
3493. Seckendorf, Jacobus de
1S7, 42. 1440. a d. Jacobe Sekkenderffer*) I flerenum Renensem.
*) de Rj'nheven (al. m.).
Rinnhofische Linie. — Jacob v. S. zu Sugenheim, S. des Ritters
Lamprecht v. S. zu Hallersdort u. der N. v. Schaumberg. Lebte 1456
(Falckenstein, Antiq. Nordg. II 2361.
3494. Seckendorff, Sebastianus de
^65, 35- 1505. a nobili vire d. Sebastiane de Seckendorff Bombergensi canonico L
Bolendinos.
1502 Jan. 22: Bürgschaft des Seb. v. Seckendorft Domherrn zu
Bamberg wegen einer durch Ableben des Friedr. v. Aufsess erledigten
ihm durch Christoph v. Tunfeit als Turnarius verliehenen Pfründe i. Dom
Z.Bamberg: es siegelt sein Oheim Martin Truchsess v. Pommersfelden
iBamb. Kr. Arch.i; admissus ad praebendam 1502 Dz. 29 (Bericht h. V'.
Bamberg 32, 117). — 1502 WS. in Erfurt (.Christophor. et Sebastianus de
Seckendorf canonici e. Bamberg, aureum ddt nummum'). 1508 Jun. 16:
das Kapitel bewilligt ihm Studienurlaub auf 2 Jahre (. . . domini de
capituio dederunt absentiam ex gratia dno Sebastiane de Seckendorft ad
Studium generale ad duos annos continuos ad Italiam vel extra, itaque iter
arripiat ad Studium infra niensem et faciat certificationem et alia ex
consuetudine facienda, que incipiet duodecima mensis Julij': Banib. Kr. Arch.).
1508 Jul. 21 Ingolstadt (.Sebast. de Seckendorf can. Bamberg.'), f 1518
Apr. 9 (Epitaph i. Dom z. Bamberg b. Landgraf S. 51: vgl. Bericht a. a, O.).
3495. Seckendorf, Wilhelmus de
264, 2g. 1504. d. Wilhelmus de Sekkendorff canonicus Aichstetensis ddt ununi
florenum Renensem.
C26 Se.kendorff — Seid.
1487 Fbr. 17: can. e. Eistett ; 1509: ad capitulum admissus (Elench.;.
1502 Fbr. 23 Ingolstadt (.Wilhelm de Seckendorft' nobilis eccl. cathedr.
Eystet. can i ü.'i. t 1531 Jul. 19 (,dn.s Wilhelnius de Seckendorff canonicus
et scolasticus [eccl. Eistetten.] obijt tricesinio primo XIX Julij . .': Necrol.
e. Eistett. i. A. St. Arch. Mü.).
3496. Seckendorff, Wipertus de
229, 35. 1481. a d. Wiperto de Segkendorff *) canonico Bambergen>i dccem
grossetos Bononienses.
230, 34. 1484. Wipertus de Segkendorff ,testis'.
*) obiit 1529 (al. m.).
Rinnhofische Linie. — S. des Balth. v. S. u. der Cäcilia v. Wolfstein
(Falckenstein II 272). 1472 Jul. i i. Ingolstadt (.Wipertus de Seckendorf
al. Rinhofen'). 1473 Aug. 28: can. e. Bamberg. (I3ürgschaft des Weyprecht
V. Sekkendorff gen. Rynhofen). 1484 Apr. 15 wird ihm vom Kapitel ein
2iähr. Studienurlaub bewilligt, -j- 1529 Fbr. 24 (Epitaph i. Dom z. Bamberg:
.V'enerabilis dns Wipertus de Seckendorff ex lamilia Rinhouen senior
canonicus h. e. in senectute bona diem suum clausit extremum vigesima
quarta Februarij. Anno Dni 1529': Landgraf S. 55).
3497. Seckendorf, Wolfgangus de
268, 5. 1506 d. Wolffgangus de Seckendorff ,sindicu.s'.
Vielleicht 1483 i. Ingolstadt (.Wolfgangus Seckendorfer de Nider-
lambach').
3498. Seckler, Adam
261, 7. 1502. Adam Seckler de Mindelhain.
3499. Seid, Georgius Sigismundus
309, 25. 1534. a d. Georgio Sigismundo Seid tres Coronas.
311, 38. 153(5 Januar. Georgius Sigismundus Seid .sindicus'.
312, 9. 1536. Georgius Sigismunckis Seid .procurator sub.stitutus'.
S. des Augsburger Goldschmieds Georg S. u. der Priscilla Schalter
(die m 2. Ehe Mutter des Joh. Hegenmüller [s. d.] wurde). — In Augsburg
unter Pinitian gebildet. 1531 Jan. 6 Ingolstadt (.Georg. Seid ex Augusta
64 -^'. — a. m.: Clariss. post I. U. D. Vicecancellar. Caesaris Ferdinandij.
Dann nach Freiburg (Vigl. a. Leonh. Eck: 20. Dz. 1539 b. Hoynck II. i.);
mit Hans Jacob u. Georg Fugger [s. d.] und deren Präceptor Christoph.
Hager [s.d.] nachPadua, wo er den Lazar. Bonamicus hörte, u. Bologna.
\'on hier (wohl noch i. J. 1536) nach Bourges, von wo er 2 Jahre später
nach Bologna zurückkehrte. 1538 Dz. 20: I. U. D. Bonon. (.comparuit
Georg. Sysimondus Seldius dioc. August.. Scolaris studens in iure civili':
B. No. II. prim.). — Ende 1539 b. Vigl. Zuichemus i. Ingolstadt (vgl. den
obenerwähnten Brief a. Leonh. Eck: ,ad Institutionum deinde Lectionem, si
quis desideraretur, nostra schola exhibere aliquem posset. Habeo enim
apud me Seldium quendam Augustensem, iuuenem cum primis eruditum,
qui Zäsium antea, deinde Bononie Italicos professores prestantissimos
auscultavit, et disputando, orando, ceteraque scjlastica munia obeundo,
lauream omnibus suffragiis est promeritus: quam illi etiam tribuere decre-
vimus cum Ingolstadium redire licebit . ' .). Auf Ant. Fuggers Empfehlung
Kanzler des B. von Freising, dann Rat des Hz. Ludwig v. Bayern.
Seit 1547 in kaiserl. Diensten, ca. 1550 kaiserl. V^icekanzler. Anfang
<i- J- 1559 Prokanzler K. Ferdinands I (vgl. d. Carmen gratulator. Acad.
Vienn. mit Vorwort v. 27. Jan. 1559 ,diweil wir verstanden, das nach weylant
Hern Doctor Jonasen ableyben Her Georg Sigmunt Seit auch Doctor an
desselben stat zu ainem vice Hoff Cantzler fürgenommen': bei Kink, G.
Univ. Wien I. 2. 175 ff.). Legt am 20. Mai 1563 s. Amt nieder, verbleibt
zunächst am Hofe, siedelt dann Ende Juni 1564 als Privatmann auf sein
Schloss Neuhofen in Bayern über. Kehrt nach K. Ferdinands I Tod in
seine frühere amtliche Stellung zurück, f 1565 Mai 25 in Folge eines
Sturzes aus dem Wagen. — Sein Epitaph bei den Franziskanern in Wien
(, Georgio Sigismundo Seldio I. U. D. Impp. Caroli V ac Ferdinandi I Vice-
Cancellario Imperiali, Maximiliani quoque II et Philippi II Hispaniarum regis
Seid.
527
Consiliario intinio, non tarn suoruni quam omnium fere iniperii Froceruni
et Statuum luctu fato quodam heu nimis acerbo Rei publice intempestive
erepto necnon Vrsulae Rudolfinae marito moriendo mox subsecutae haeredes
moestissimi p. c. — Mortuus a ferocientibus equis e curru excussus XX\'.
niaij, illa vero IX Aug. A" Salutis M.D.LX\'': Locher, Specul. Academicum
p. 432). War in kinderloser Ehe vermählt mit Ursula T. des Thom. Rudolf
[s. d.]. — Schon als Student schickte Seid (1537) seine primitias (,com-
mentariolum de Legatis') an Viglius Zwichemus; dieser findet nichts daran
zu bessern (Viglius a. Seid dd. 1537 Sept. 21: b. Ho3'nck H. i. p. 249 f.i.
Er arbeitete später ein Gutachten aus, worin er darthat, dass K. Ferdinand
einer päpstl. Confirmation nicht bedürfe, da er bereits als Kg bestätigt sei, —
möglich, dass diese mit der aus seinem Nachlass 1612 publicierten Schrift:
.Aussbündiger treweyfriger Rathschlag darin von der Ka^'ser vnd Päbst
gewalt gehandelt wird' (o. O.) identisch ist. Auch Consilia und ein Re-
pertorium iuris werden von ihm citiert. Hegenmüller beabsichtigte, den
ganzen litterarischen Nachlass seines Stiefbruders herauszugeben. — Zu
seinem Briefwechsel vgl. Corp. Ref. IX p. 376.: Hojmck 1. c. ; Oppel, Brief-
wechs. Christoph, v. d. Strassen [s d.] in Anz. f K. d. Vorzeit Bd. 24. S. 331.
2 ungedr. Briefe i. Bibl. Monac. (L i p. 85. No. 668 u. Coli. Camer. vol. XI.
No. 22). Eine Widmung an Seid findet sich vor Andreae Rapicij ICti
Tergestini Oratio de morte Caroli V Imp Caes. — Vienn. Austr. 1559
(Denis, Wiens Buchdr. S. 683 f.). — Ausführlich über seine Beteiligung an
den politischen u. religiösen Händeln seiner Zeit hat v. Druifel gehandelt
in A. D. B. XXXIII S. 673 ff., doch ist v. Dr. in Betreff der Darstellung
des äussern Lebensganges nicht über die altern Biographen Pantaleon,
Schardius, Freher, Sinccrus, Adam, Zedier, \'eith (Bibl. August. V 205 ft.)
hinausgekommen: Jahresber. h. V. d. Oberdonaukreis. 1868 S. 81; Goetz, d.
bavr. Politik i erst. Jahrzehnt Hz. Albrechts V S. loi ff; derselbe i. Beitrr.
z. Gsch. Hz. Albr. V S. 938 ff.
3500. Seid, Christophorus
312, 38. 1536. a d. Christophoro Seid medium coronatum.
1531 Oct. 14 Ingolstadt (, Christoph. Selld August.')). 1533 Apr. 28
Frei bürg (.Christofif. Seid August.'). 1540 Nov. 6: Dr. Christoph. Seid,
Advokat a. Reichskammergericht zu Speyer: 1541 Jun. 20: Procurator
(Annotata). 1548: Assessor am Reichskammergericht, präsentiert vom
schwäbischen Kreise; resign. 1551 Nov. 28, nach Bayern zurück (Ludolf,
App. X). — \'erm 1545 Oct. 6 m. \^eronica Meitinger i. Augsburg, t 1557
i. Augsburg (Augsb. Hochzeitsbuch auf d. Hfbibl. Münch.). 1543 Jul. 8:
Brief des Vigl. Zuichem. (Hoynck IL i. 308 f.). War auch Rat Hz.
Albrechts V (Goetz d. bayr. Politik S. 97 a.).
3501. Seid, Nicolaus
311, 9. 1535. a d. Nicoiao Seid Augustensi I florenum Renenseni.
1528 Jul. 13 Ingolstadt (,Nicol. Sold Augustanus 64 .«'). 1550
Nicolaus Seid, I. U. D. consiliarius epi. Eystett. (Mameranus, catal. p.
51). 7 1582 Jul. 23. Sein Epitaph i. d. Pfarrrkirche zu Eichstätt (Straus,
viri insign. quos Eistad. p. 318.345).
3502. Seid, Thomas
335, 25. 1556. d. Thomas Seid Augustanus libras duas.
344. 21. 1560. d. Thomas Seid Augustanus I. U.D. Bononienses Bononenos sedecim.
1552 Oct. 25 Ingolstadt (, Thomas Seid Aichstat. art. stud. 48" —
al. m.: I. U. D. Consil. Epi. ^Vugustani et Acad emie Dili ngane guber-
nator a" 78). 1560 Jan. 16: I. U. D. Bonon. (,Thom. Seide Augustanus
Germanus': B 4 II). 1587 Mai 28: Thomas Sölder, Augsburgischer Kanzler
(OBayrisch. Archiv 10,92). Er schrieb in Bologna eine Tabula usurarum
iure ciuili permissarum iuxta numisma gernianicum (Cod. lat. 8801 der
Münchener Hof- und Staatsbibliothek): der Codex war später im Besitz
des Casp. Everhardus (s. d.], auf diesen letztern sind die auf dem inneren
Rückendeckel eingetragenen namenlosen Notizen zu beziehen, (vgl. a.
Addendaet corrigenda dieses Werkes N0.858). — \'ielleicht ein S. des vorigen.
-28 Selcleneik — Senn.
3503. Seideneck, ErnlVidus de
2SI 30 1498. a nobili d Ernfrido de Selenigk canonico Herbipolensi Bolognino-
XXIIII.
Stammschloss unweit Rotenburg a. T. (Bschrb. d. O A. Mergentheim
S. 474 — 78). — S. des Philipp v. S. u. der Marg. v. Vellberg. .Seit 1490
Domizellar i. Würzburg. 1492 WS. i. Leipzig (.Ernfridus Seideneck
de Herbipoli'i. 1512: vicarius generali.s Laurenlii episcopi. f 1520
Apr. 8 (s. halbzerstörtes Epitaph i. Kapitelhause zu Wzbg.: , . . . et dehinc
MCCCCC XX in die pasce VIII Apr. Ernfridus in spiritualibus vicarius
generalis . .' Salver. vgl. a. Arch. UFrank. 33, 303). Er stiftete 1519 einen
Jahrtag i. d. Kirche zu Volkach (1 c. 2, 103). Burkard Horneck widmete
ihm ein theologisches Compendium 1515 (1. c. 28, 176. vgl. a Gropp, Coli.
P. I. p. 707; Arch. UFrank. 28. 176 f.).
3504. Seldenhoven, Bertholdus de
7/1 37- 1319- d. Bertoldus de Seldenhoven XX solidos.
3505. Seliis, Cunradus de
185, 31. 1438. d. Conradus de Seliis XII Bologninos.
3506. Semmelbecker, Conradus
161, 34. 1408. a d. Conrado Semeibecker de Lunenborch I libram.
Fehlt in Büttners geneal. Tafel.
3507. Senfft, Eytel
271, 28. 1509. a d. Eytel Senst de Hallis in Suevia medium ducatum.
S. des Gabriel S. zu Schwäbisch-Hall, geb. 1481. — 1498 Mai 31
Heidelberg (,Ytell Senfft de Hallis Herbipol. d.' ) Seit 1507 in Italien.
1512 Apr. 29: I. U. D. Senen. (,d. Itel Senft der. Herbip. d. doctorandus
in u. i.': Erzb. A. Sien.). 1513 Nv. 13: Procurator a. Reichskammer-
gericht (Annotatai, vertrat als solcher u. a. auch die Stdt Schlettstadt in
den Jahren 1517-23 (Schi. St. Arch. Missiv. ser. BB. f. 6-119), den Kf. von
Brandenburg (Berliner Verm. Schrr. S. 16. No. 70. 71), den Bischof von
Lebus (Wohlbrück. Lebus II 305.1. Noch 1523 Dz. 9 in dieser Stellung er-
wähnt. 1525 erscheint er als Ell wan gischer Kanzler. 1531 Mai 2 von
Kurbrandenburg als Beisitzer ans Reichskammergericht präsentiert
(Annotata; Ludolf Append. X 42); 1532 nicht mehr in dieser Stellung.
■f 1534 Nov. 25 (,Sabbato Catharine doctiss. nobilis et fortis Eitel Senft Jur. .
Doctor': Crusius Annal. S. III 360; Pfaff, Württ. Regest, ms. i. Stttg. 1.
3508. Senftl, Nicolaus
267, 21. 1506. a d. Nicoiao Senftl medium ducatum.
Alte Münchner Familie (v. Hefner i. Bayr. Antiquar. II 155 u. i. OB.
Arch. II, 118 ff.). — 1496 Mai 14 Ingolstadt (.Nicolaus Senftl Monacensis
64 ^')- 1505 WS. Wittenberg f,Nicolaus Senftel Monacensis').
3509. Sengen, Johannes de
132, 38. 1369. d. Johannes de Sengen can. Brixin. pro se et scolare suo d. Heinrico
de Baden libras 11.
392, 18. 1373. Johannes de Sengen can. Brixin. ,procurator'.
1368 Joh. dict. Seng can. Brix. (F. r. Austr. II Abt. 34, 371); 1386 ebenso
(Sinnacher, Beitrr. 5, 525). t 1394 Dz. 8 (.ob. Joh. Seng dec. Brix.': Resch,
Monum f. 10). — Wohl identisch mit 1351 Jul. 29: Joh. de Sengen can.
Cur. IV. Moor, Urbarien 37), der 1395 als verstorben verzeichnet wird
(.Joh. Seng scol. et can. Cur.': Necr. Cur. I 644. 628; Juvalt 186; Necr. ppos.
Turic. I 562. I.).
3510. Senn, Johannes
87, 15. 1326. a d. Joanne diclo Senne preposito S. Victoris Maguncie extra muros
V flor.
88, 23. 1328. Joh. dict. Sinne prepositus S. Victoris extra muros Mogunt. , procurator'.
89, 24. 1329. Johannes can. Mogunt. necnon prepos. S. Victoris extra muros Mog.
Senn — Sesselmann 529
S. des Burkliart Senn v. Münsingen u. der Johanna v. Buchegg. 1325
Fbr. II : ppos. S. Victor. Mog. (ernannt durch s. Oheim, den EB. Matthias
V. Buchegg: Joannis II 6i8|. 1329 als archidiac. erwähnt (Guden C. d.
Mog. III 744). 1335: Bischof V, Basel; reist mit s. Oheim Hugo v. B. nach
Avignon, um die päpstl. Bestätigung einzuholen: tandem ob favorem ipsius
Hugonis per Benedictum papam provisus extitit et in curia consecratus ( Matthi.
V. Neuburg ed. Studer S. 99. 102). Nach d. Gefangennahme seines Oheims,
des Strassb. B. Berthold v. Buchegg, durch Conr. Kirkel [s. d |. vom Papst
z. Administrator des Bist. Sirassburg ernannt. 1342 Jul. 1: stifttn e.
Jahrtag ,pie memor. Burchardi Sennen dicti de Münsingen militis nostri
genitoris necnon dnae Johannae de Buchegge nostre genitricis' (TrouiUat
III 543). t 1365 Jun. 30 (Necr. e. Basil. i. G. L. A. Karlsr.; Epitaph b. Tonjola
p. 4). vgl. Ochs, Gsch. d. St. u. d. Ldschft Basel II 41 ff: Vautrey, Hist des
eveques de Bäle II 335 ff; v. Mülinen, Helv. sacr. I 2: derselbe erwähnt 1. c.
einen Joh. Senn 1324. 25 Propst z. Ansoltingen, Chorherrn z Colmai" u.
Kirchherrn z. Oberburg b. Burgdorf, der ohne Zweifel mit dem spätem
Bischof identificiert werden muss.
3511. Senn, Cunradus
113, 34. 1346. d. Chunradus Renn*) canonicus Basiliensis XL solides.
*) B = Senn.
Br. des vorigen, Domherr z. Basel u. Propst zu Münster in
Granfelden a. d. Birs i. Berner Jura (1349 Nv. 23: Trouillat IV 649; 1353
Aug. 20: Mone Zs. IV 470 u. Trouillat 1. c. 70). -j- 24 Fbr. (vor 1359 Mz 26.
da an diesem Tage Diebold Senn gen. Buch egg [s. d.] als Propst i
Münster erscheint).
3512. Sesselmann, Fridericus
186. 33. 1439. ä d. Friderico Sesselmann de Culmbach eanonico Novi Monasterii
Herbipol. XII solidos Bononinorum ad meliorem deliberacionem
i86, I. 1439. Fridericus Sesselmann art. mag. can. eccl. S.Johannis Novi Monasterii
Herbip. |et B. M. Traiect.: 187, 30] in iure ciuili Scolaris ,procurator'.
1429 Apr. 23 Leipzig (.Fridericus Sesselmann' — Episc. Lubucensis);
1431 Mai 20: bacc; 1435 Jan. 8: mag. art. 1442 Mai 20: Leg. Lic. Bonon.
(,d. Federicus f. ex. et ab omn. appr.': L. s. i. c. I). 1444 Mz 6: Leg. Doctor
Bonon. (Mz 5: ,disp. f. c. d. Federico de Alaniania, ut non obst. con-
stitutionibus possit in priuata sacristia doctorari'; Mz 6: ,dict. d. Federicus
in sacristia f. doctor. Insignia doctoratus ei ddt d. Baptista de S. Petro':
L. s. i. c. l). Schon am 9. Juni desselben Jahres wird Friedr. S. Lerer
werltlichs rechts unter den Räten des Mkgf, Friedrich v. Brandenburg
(Riedel B IV 339), 1445 Nv. 7 als cancellari us genannt (1. c. Suppl. B 63).
1447 Jan. 7: mit dem Abgeordneten K. Friedrichs nach Rom. um dem Papst
die Forderungen der deutschen Kurfürsten zu überbringen (Pastor, Gesch.
d. Papstt. I 260). 1447 Mz2: Decr. Lic. Bonon. (1447 ult. Fbr.: .congregato
Collegio iur. can. more solito disp. f. c. d. Federico Sesselman de Alam.
doctore iur. civ. super eo quod non studuerat per quinquenn. nee legerat
nee repetierat in iure can. nee Decretum per annum integrum audierat posset
subire ex. in iur. can.'; Mz2: ,d. Federicus Sesselman de Alam. supradict.
present. Collegio iur. can. per d. Antonium et d. Bapt. de S. Petro necnon
per d. Joh. de Podio et per me Joh. Galiaz. de Pepulis Abbat. Nonantularum
priorem CoUegii. Examin. f. in eod. iure et ab omn. appr.': L. s. i. p. Ii.
1450 Mai i: Friedr. S Doctor (Ij geistl. u. weltl. Rechten Z. i. Zerbst (Riedel
B. IV 434. 66). 1451 Nov. 4: Decr. Doctor Bonon. (,d. Federicus de
Alam., qui fuerat ex. in iure can. tempore prior, d. Joli. de Galacii de
Pepulis, d. IV. Nov. f. doctor. privatim et insignia recepit a d. Anton, de S.
Petro': L. s. i. p. I). ^448: can. Aug. (Stengel, Mantissa p. 26); 1452
Fbr. 20 can. S. Nie. Stendal (Riedel A. V 219J; 1452 Oct. 10 can. Ratisp.
(1. c. A. IX 177). 1453 Apr. 28 ppos. e. Fürstenwald. (1. c. C. 1 135);
1453 Jun. 9 ppos. e. Lubuc. (1. c. a. VI 132. XIII 286 XNTII 490). 1455
Jul: vom Domkapitel zu Lebus einstimmig z. Bischof gewählt, vom Kf.
iltsche Studenten in Bologna. 34
roQ Sc.-tede — |Sienk|
.ernannt'. — Wird am 9. Mz 1473 durch Kf. Albrecht Achilles mit s. Ver-
tretung i. d. Mark beauftragt (s. Bestallung b. Wohlbrück II 156 f.). Hat
sich um die Befestigung der Hohenzollern-IIerrschaft in den kurbranden-
burgischen Landen wie um die Ordnung des kf Kanzlei- und Gerichts-
wesens hervorragende Verdienste erworben, t 1483 Sept. 21 i. Kamenz;
begraben im Dom zu Für.stenwalde (Wohlbrück, Bist. Lebus II 152 ff:
Stölzel. preuss. Rechtsverwaltung 1 57 ff ; Isaacsohn. Gesch. d. preuss. Be-
amtentums I 21 f.: Lewinski, Brdb. Kanzlei S. 53!?.; Holtze i. Forsch, z
brdb. preuss. Gesch. VII 188 f. 479 ff.: Polit. Korresp des Kf. Albrecht
Achilles ed. Priebatsch i. Publik, a. preuss. Staatsarch. Bd. 59). [Der 1427
Sept. 30 erwähnte Frid. S. Pfarrer i. Kadoltzburg (Riedel A. II 487) scheint
nicht mit obigem identisch zu sein, da er schon 1402 Dz. 2 'Arch. f. OFrank.
VIII 112) u. 1425 Mz 8 (Regg. B. XIII 55) i. dieser Stellung genannt wird.]
3513. Sestede, Johannes
130, 16. 1483. a nobili viro Johanne Sesteden canonico eiil. rathedralLs Lubicensi-
X grossos.
Holsteinische Adelsfamilie von Sehestede (Zs. d. Ges. f Gesch. Schlesw.
Holst I 66). — S. des Henneken v. S., urkdl. z. erstenmal 1483. 1476 Mai
Rostock (,Joh. Sestede de Cersebeke'i; 1480 WS.: bacc. art. Er war
10 Jahre lang thesaur e. Sleswic. ijahrbb. f. L. f. Schlesw. Holst. Lauen-
burg I 79).
3514. Siber, Heinricus
337, 29. 1559. Henricus Siber, preceptor dnor. Comitum de Mansfeld (s. d.)
Stammte aus Zwickau. iS-jo Oct. 10 Wittenberg (, Henricus
Siberus Cygneus'i. — 1552 Jena (, Henricus Siberus Senensis'i. Begleitete
(c. 1556J seine Zöglinge, die Söhne des Gf. Johann Georg I von Mansfeld-
Eisleben, zunächst nach Strassburg und von dort nach Padua, wo er
sich am 8. Oct. 1558 in die Matr. der Nat. Germ. Juristarum einschrieb
(.Henricus Siberus Hermundurus" — al. m.: 111""' Principis DD. Johannis
Wilhelmi Ducis Saxonie preceptor. — obijt Winarie in Thuringia
A° 91, cuius anime regem precor. ipsius ex fratre Adamo V. C. nepos.
Joh. Siberus Wurcensis Misn. ponebam A°- 97. 20. Mart. i. Von Bologna
wandten sie sich nach Frankreich, wo sie während der Religionskriege
in grosse Gefahr gerieten, während Gf. Ernst an einer schweren Krank-
heit darniederlag. Im J. 1567 sind sie wieder in der Heimat. Er übernahm
alsbald die Erziehung der Söhne des Hz. Johann Wilhelm von Sachsen-
Weimar; 1572 wurde er zur Erziehung des Prinzen Sigismund August
nach Schwerin berufen. 1578 Jan./Jul. ist er Ehrenhalber wiederum i. Jena
eingeschrieben (.Dr. Hinricus Siberus illustrium principum D. Friderici (Ii
Wilhelmi Ducis Saxonie et D. Johannis et Sigismundi Augusti Ducum
Megapol. preceptor, honoris causa'i. ivgl. Lischs lahrbb. XIX. S. 26. a. i.
xvm 13 XXVI. 84. XLvm. 65. Xo. 1821.
3515. Sierck, Philippus de
46, I. 1296. d. Philippus de Zirke et d. Arnoldus de Bruos et magister eorum
Wilhelmus HI libras.
[47, 14. 1Z97. d. Philippus de Syrc et d. Arnoldus et magister Wilhelmus, socius
eorum, III libras.]
1319 Mai 14: Philippus de Cirkis can. e. Meten, a maiori parte capituli
ipsius episcopus electus resigniert i. d. Hände des Papstes (Act. Vatic. No.
158). — .Jean de Sierck, eveque de Toul, fatigue de voir son autorite et
meme sa vie compromise de jour en jour afferma pour quatre ans les
reveniies de son Eveche ä son neveu Philippe de Sierck chantre de
l'eglise de Toul et archidiacre de celle de Metz et alla vivre dans
la retraite oü il mourut en 1305' (Begin, Biogr. de la Moselle t. IV 244).
3516. [Sierck], Wilhelmus mag. dni de
46, I. 1296. Wilhelmus mag. dni Philippi de Zircke . . .
Siffridi — Sigiiaii. 531
3517. Siffridi, Wigandus
135, 21. 1371. d. Wygandus Siffridi de Geylnhusen cantor eccl. S. Andreae
Wormatiensis XII solidos.
Wohl ein Bruder des Conradus de Gelnhausen |s. d.] 1390 Fbr. 8:
Wygandus de Geylinhusen olim cantor eccl. S. Andree Wormac. nunc vero
plebanus in Freinsheim vkft curiam suam in der stertzergasse retro choruni
eccl. S. Andree Wormac. (ÜB. Worms II 608). 1390 Jul. 17 Worms:
Wigandus de Gelinhusen der. Mog. d. (ibid. II 617).
3518. Sifridus,
39. 38. 1292. d. Syfridus famulus doiiiiiii Kodolphi X solidos.
3519. Sigbertus,
43, 29. 1295. d. Sigbertus Vlll solidos.
3520. Sygeberch, Wernherus de
36, 3z. 1289. d. Wernherus de Sygeberch XX solidos.
Schwäbisches Geschlecht, das sich nach Graubündten verzweigte. —
■obiit 17. Aug. Wernherus dict. de Sigberg can. Curien.' (Juwalt, Necr.
Cur. p. 187).
3521. Sigharter, Josephus
337. 9- '559- nobilis d. josephus Sigharter libras quattuor.
1550 Ingolstadt (.Josephus Sighart a Leonpach'). 1554 Jun. 8
Padua (, Joseph Sigharter zu Leunburgk'). — S. des Jacob S., gb. 1534.
Niederöstr. Regimentsrat 1589 Nv. 23 — 1593. "j" 1597 Oct. als letzter seines
Geschlechts (v. Luschin i. Bll. V. Nustr. XV iio).
3522. Sigillifer, Eberhardus
130, 12. 1367. d. Eberhardus Sigillifer canonicus Constancien. ddt III libras et V
solidos.
1358 Fbr. 10: Eberhard, nat. Friderici Sigilliferi de can. sub exspect.
preb. e. Const. (Regg. ep. Const.). 1362 Dz. 18: Eberh. nat. Friderici
Insigler de Sulgen Const. d. (1. c); 1384 Eberh. Sigler senger; auch 1388,
1389, 1390, 1400, 1401 (Fbg. Diöc. Arch. VIII 49; G. L A. Karlsr.), -j- 1403
Oct. 7 (, Eberh. can. et cantor h. e. sepult. ante altare S. Catherine': L. a. e.
Const. i. M. G. H. Necr. I 293).
3523. Sigmaringen, Bertholdus de
112, 2g. 1346. a d. Berhtoldo de Sigmaringen Constanciensis dj'cc. VIII solidos
Bonon.
123, 26. 1355. a d. Pertoldo de Suevia XII solidos.
124, 2. 1356. Perchtoldvis de Suevia ,procurator' (cf. 124, 6. 23; 379, 36; 380, 2. 17.
38; 381, 13).
3524. Signau, Bertholdus (Bertinus) de
103, 38. 1341. d. Bertinus de Sigenow [vgl. Eberhardus de Kiburg],
105, II. 1343. d. Bertholdus de Signav ,procurator'.
106, 5. 1343. Perchtoldus comes de Sygnau, abgehender Procurator.
Schweizerisches Adelsgeschlecht (Schweiz. Geschichtsforscher Bd. XI
332 ft.). — 2. S. des Ulrich v. S. u. der Anna Gfn v. Buchegg. 1329 Aug. 23:
Uolrich von Signöwe vriie ritter und Uolrich [s. d.|, ßerchtold, Mathis
und Hug gebrüdere, des Vorgenannten Herren Uolriches von Signöwe
eliche sune (ÜB. Bern V 707). 1345 Nv. 5: Bertholdus de Sygenowe r. e.
in Numburg Const. dioc. Z. bei der Ausstellung des Procuratoriums nigri
Henr. Schoerlin [s. d.]; später ppos. eccl. Rinowicen. (Geschichtsforscher
1. c.i. Jahrtag: XIX Kl. Fbr. : her Berchtoltz von Signow ein probst zuo
Rinow (Mohr, Regest, d. Arch. der Schweiz. Eidgenoss. II 137).
3525. Signau, Matthias de
103, 38. 1341. d. Mathias de Sigenow (vgl. Eberhard, de Kiburg.]
Mathias de Sigenowe der. Const. d. hatte vor d. 1357 Fbr. 20 die
Pfarrei Sulz Bas. d. inne (G. L. A. Karlsr. — Hdschr. 1170). [Vielleicht
34*
532 Signau — Silbernberucr.
identisch mit Mathis herre von Sygenow lantrichter im obern Elsass :
Trouillat IV563; dieser ist e. jüngerer Bruder des Ulr. u. Berth. de S|
3526. Signau, Rudolfus de
44, 18. 1295. d. Rodolfuä de Siginowe X solidos.
3527. Signau, Ulricus de
98, 18. 1336. d. Ulricus de Signuwe canonicus & archidiaconus eccl. Argentinensis
solvit ac dedit nationi VIII libras bononinorum.
qq' 20 3d 40 f '^'^ J^" '^' '-^'•■''^"ä de Signowe Argent. ecci. canonicum ,pro-
99. 9- 34 4 curator'.
358, 19. lOI. II. '
361, 12. 1340 Spt. I. Ulricus de Signowe rector universitati s scolarium
ultramon tanorum iuris utriusque studii Bononiensis.
Ältester S. des Grf. Ulrich v. S. u. der Anna Gfn v. Buchegg. 1328
durch seinen Oheim, Bisch. Berthold v. Buchegg von Strassburg, zu einem
Kanonikat a. d. Strassb urger Kirche befördert; 1337 Mai 31, während
seiner Abwesenheit in Bologna, in zwiespältiger Wahl zum Propst des
Domkapitels gewählt, vom Bischof bestätigt, während der Kandidat der
Gegenpartei, Joh. v. Lichtenberg, die Bestätigung des Mainzer Metropoliten
erhielt. ,Von der probestie walunge erhub sich grosser krieg, der wol
3 jore werete' (Closeners Chron. I 138). 1338 Jan. von seinem von Conr.
Kirkel [s. d.] in Haft gehaltenen Oheim preisgegeben, doch vom Papst in
die Propstei wieder eingesetzt, f 1349 Aug. 11 (,Aug. 11 her Uolrich von
Signow, thuomher zu Strazburg' — Necr. Fraubrun. i. M. G. H. Necr. I 415. —
vgl. Grandidier, Oeuvr. ined. W 158).
3528. Sickingen, Heinricus de
131, 3. 1368. d. Hinricui de Sikingen XXX solidos.
S. Reinhards v. S. 1361 u. der N. v. Flehingen; war Domherr zu
Worms iHumbracht p. 70).
3529. Syconis, Bertholdus de
41, 12. 1293. d Bertoldus de Syconis canonicus Rivordensis XII solidos.
3530. Silbernberger, Johannes
240, I. 1491. a d. Johanne Silbernberger Basileensis diocesis XIII Bolendinos.
1492 Oct. I : Decr. D. Bonon. (Sept. 28; ,disp. f. c. d. Johanne Ludovici
de monte argenteo Basil.' — Oct. i: ,dict. d. Johannes f. ex. et doctor. n. d.-:
L. s. i. p. I). 1497 Jun. 8: Joh. Silberberg de Basilea sacr. Can. et Med.
Doctor: Mitglied der j urist. Fakultät z. Basel iMatr. fac. iur ); in dem-
selben Sommer; rector univ. studii Basileensis. 1501 Jun. 12: receptus
ad facult. et consilium doctorum (Mat. fac. iur.» 1502 WS. Joh. de Thunsel
al. Silberberg Decr. et Med. D. de minori Basilea: rector (IIi. 1503 Dz. 9:
promot. est in Lic. iur. civilis d. Joh. Silberberg de Tunsei Decr. et Med.
Doctor. 1504 Jan. 16 Heidelberg i.d. Joannes de Tonsei al. Argenti-
montanus appellatus. Med. et Decr. Doctor ac Theol. Lic). Wimpfeling
schreibt an Seb. Brant über diese Berufung ims. i. Thom. Arch. Strssb.):
,fama est apud nos d. Doctoreni Silberbergum ad principem Palat. eiusque
curiam venturum. Miror nee cogitare possum, si medicus an iureconsultus
illic sit futurus. Si medicus: subiici eum oportebit vero principis niedico
Conrado (Schellig), quo doctiorem non esse credo in Germania, si iure-
consultus: delectus erit si sciat malas causas . . si novum utrumque velit
profiteri ludibrio erit, scio enim mores Heidelbergensium'. 1506 Tun. 22:
von der Juristenfacultät zu Basel wieder angenommen (,ea tamen con-
dicione, ne in futurum se de regimine facultatis medicae intromittat
practica dempta nee eiusdem medicae facultatis membrum existat,
nisi a fac. iuridica super hiis secum fuerit dispensatum'). Erscheint seit
1507 als I. U. D. \'erwaltete 1507. 12. 18. 21 u. 24 das Dekanat der juristischen
Fakultät. 1526 war er auf Ecks Disputation zu Baden i. d. Schweiz an-
wesend und unterschrieb dessen Thesen (Wiedemann, Joh. Eck S. 2431.
Silciri — Sitzingher. 533
353J. Silenn, Johannes
128, 13 1480. a d Johanni Siieiin aruium magistro X grosses.
3532. Silvensis, Johannes (monachus)
85, 13. 1324. fr. Johannes de monasterio Silvensi Prägen, dyoc. XX solidos.
Es ist Siloensi statt Silvensi zu lesen: Kloster Seelau (Zelio, Zelivo;
Siloe, Siloa, Selavia) i. ehemaligen Czaslauer Kreise.
3533. Sinckmoser, Christophorus
325, 30. 1542. a d. Christophoro Sinckmoser comitatus Tirollis dimidium ducatum.
Wohl ein Bruder des folgenden. 1539 Oct. 8 Tübingen (.Christophorus
Sinckmoser ex Hala comitatus TjTolici').
3534. Sinckmoser, Marcus
325, 29. 1542. a d. Marcho Sinckmoser comitatu> Tirollis dimidium coronatum.
S. des Hans Sinkmoser von Tuval (Ferdinandeum i. Innsbruck —
Mayrhofen, Ausgestorb. Geschl. ms.) c. 1539 Tübingen (s. Name fehlt i.
d. Matrikeli; 1540 Jun.: bacc. art. ; 1542 Jan. 2: mag art. (.Marcus Sinckmoser
Oenipontanus'). 1554 Marx Sinckmoser, Lateinischer Sekretari i. d.
Kanzlei K. Ferdinand I (.auflf drey pherdt XXX fl.': Arch. f. östr. Gesch.
XXVIi; die Reformacio s. Statuta pro univ. Vienn. ist ausgefertigt v. M. Sing-
moser (Kink, Univ. Wien II 401).
3535 Sinnedarb. Heinricus
163, 17. 141 1. Heinricus Sinnedarb V solidos.
3536. Synneman, Fredericus
194. 2. 1448 Fredericus Synneman de Lippia solidos Septem.
194, 38. 1449. Fredericus Svnnemann de Lippia ,procurator' (cf. 194, 45; 195, 12).
1445 Mai 24 Köln (.Fredericus de Lippia der. Col. d.; iur. et s.');
1447: bacc. decr. (Köln. Matr. I 366 a).
3537- Sintzenhofen, Heinricus de
71, 40 1316. d. Heinricus Cincenhofer de Ratispana XIIII solidos.
1342 Sept. 21 Hainrich von Sintzenhofen chorherre auf dem tum
ze Regenspurch (Ried. Cod. dipl. e. Ratisb. II 886). [1356. Hainrich der
Sintzenhofer ze Lengenveit ni. s. Brüdern Rerchtold Kirchherrn daselbst,
Eberhart. Margaretha u. Sigfrid stiften als Jahrgedächtnis für ihren Vater
Eberhard ihr freies Eigen zu Etzdorf a. d. \'ils: M. B. 24, 104. -- Derselbe?).]
3538 Sissing, Franciscus
519, 38. 1544. d. Franciscus Sissing Frisius libras tres Bononenos decem et octo.
3539. Sissing, Lambertus
306, II. 1533. a d. Lamberto Sising Frisio Grimingensi LIIIl Bologninos.
1538 Sept. 4: Doctor Lampertus Sissing, Advokat am Reichs-
kammergericht zu Speyer (Annotatai. 1544 Mai 23: Assessor am
Reichskammergericht; stirbt schon im folgenden Monat (Annotata;
Ludolf. Append. X 55).
3540. Sitzingher, Wolfgangus
106, 39. 1462. a venerabili viro d. Wolfgango Sitzingher*) Bologninos XII.
207, 17. 1463. Wulfgangus Sitzingher .procurator'.
*) rectore parroch. eccl. S. Michaelis superior. coenobü
(a. m.).
1446 WS. Leipzig (.Wolfgangus Sycinger de Damswig-). 1450 SS.
Wien I, Wolfgangus Sitzinger de Temsweg')- — 1480 Aug. 29: mag. Wolf-
t:anguj Sitzinger Lic i. iur. can. archidiac. Stirie march. super, necnon
pleban. i Weissenki rchen assistiert bei der Wahl des Propstes von
Seckau (Beitrr. z. K. Steiermark. Gschqu. 26, 11). t 1480 Oct. 9 (.Nota quod
a°- dn. 1480 die sei. Dionysii hora quasi secunda post mediam noctem
debitum carnis persoluit venerabilis et egregius pater Mgr. Wolfgangus
.Siczinger decretorum licentiatus Stirie marchie superioris archidiaconus
coj. Slaboni - Smehaini .
plebanus ad S. Vitum in Weyssenkirchen pro tunc vicarius oppidi
Prukch super Muram cuius anima requiescat in sancta pace': Chron. d.
Erhard Polinger i. Beitrr. i, 27; Sept. 15: ,mag. Wolfg. Sjtzinger commissa-
rius eccl. Seccoviensis': Necr. vallis Junonis i. Arch. f. ö. Gschqu. 48, 2481.
3541. Slaboni, Nicolaus de
215, 11. 1471. Nicolaus de Slaboni, rapellanus d. Nicolai Stoltz episcopi Varadiensis
(cf. Nie. Stoltz.]
3542. SIeter, Dethardus
177) 35- 14^7- d. Dethardus SIeter canonicus eccl. S. Johannis de Osnabrug XII
BoUendin.
1431 Nov. 21: P.Eugen IV bewilligt Supplik des Dethard SIeter can.
S. Johannis Osnaburg. um cantoria deselbst (Repertor. 2021). 1432
Jan. 26: bewilligt Suppl. des Dethard Sl. Lic. i. leg. um Dekanat, Kanonikat
u. mai. prebend. in eccl. Osnaburg., non obst. can. et. maj. preb. S. Joh.
Osnaburg. u. cantoria daselbst (Repert. 2551 1. 1442 Fbr. 14 u. 1443 Mai 24
her Deythard Sleyter deken to Bremen (ÜB. Hild. 1\' 409. 4361. — 1444
Dethard SIeter Leg. Dr. can. Brem. (Bremer Jahrb. 14,951. ,D. S. kommt
1433 als in legibus licentiatus, 1437 als magister vor, 1446 — 1455 ist er
dechant und (wenigstens seit 1448) legum doctor. Er scheint das Dekanat
resigniert zu haben, da Johannes de Platea 1460 als dechant genannt wird,
Dethard aber 1469 noch als Senior und Cantor sich findet. Er wird vor
1476 gestorben sein, weil zu diesem Jahre Everhardus Takoll als Senior
aufgeführt wird. Er gründete testamentarisch das Armenhaus zum , Haken-
hof' in der Commenderiestrasse' (Philippi i. Mitt. H. V. Osnabr. 14, 88: Mithoff
Kunstdenkm. u. s. w. VI S. 130). I- 1477: Dethard. SIeter, dec. Davantr.
(v Heussen: Episc. Traj. p. 29).
3543. Slomensis, Conradus, can.
94, 12. 1334. d. Conradus dyoc. Ratisponensis, iuratus, contribuit VIII solides.
I94, 9. 1334. pro citatione dni Conradi dyoc. Ratispon . . .]
98, I. 1336. Conradus de Ratispana canonicus Slomensis j.procurator substitutus'J
cf- 99. 37; 358. 17-
3544. Smalenberg, Eberhardus de
131, 4. 1368. d. Ebirhardus de Smalenberg I ducatum et I solidum.
1368 Mz 27: P. Urban V providirt den Eberhardus de Smalenberg
mit Kanonikat u. Präbende in Hildesheim u. Archidiakonat in
Sarsted t (Kehr-Schmidt II No. 812).
3545. Smaleside, Henricus
127, 41. 2365. d. Henricus Smaleside X\' solidos.
3546. Smarsow, Erasmus
216, 12. 1471. a d. Erasmo Smarsow Till Bologninos.
1468 Nv. 23 Greifswald (.Erasmus Smorsow intraneus'). — 1472
Jan. 30: Decr. Lic. Bonon. (Jan. 29 ,disp. f. c. d. Herasmo de Alamania';
Jan. 30 .examinatus f. d. Herasmus de Alamania et f. approb. n. d.': L. s. i.
p. I|. 1477: Mitglied derjuristischen Fakultät zuGreifswald (.fuit
assumptus ad facult. iuridicam erasmus smarsowe intraneus Gripeswaldensis
utriusque iuris baccalarius [I] bononiensis': Kosegarten II 1891. Er empfängt
1491 die Priesterweihe und wird can. e. S. Nicolai Gripeswald. Seit
1482 war er schon im Besitz einer Kaplanei bei S. Jacobi. Im J. 1498
erscheint er als provisor fraternitatis Marie Magdalene. Lebte nejch 1531
(Kosegarten I 148; Pyl, Gfswald. Kirch. S. 3551. Eine Schrift von ihm
contra nobilem virum Rolavum Hienkerken et eiusdem fratres propter
violentiam (dd. Romae) i. Cod. 17 B XII der Rubenow-Bibl. i. Greifswald
(Pyl i. Balt. Stud. XXI 431.
3547. Smehaim, Steinmarus de
85, 26. 1324. d. Steinmarus de Smehaim Constanciensis dyoc. XX solidos.
Smerenham - Soltman. 535
548. Smerenham, Swigerus de
46, 4. 1296. d.Swegeriusinvestitus de Smerenham XVIsolidos(47, 16: Senerinhetnj.
3549. Smithusen, Conradus de
53, 3z. 1302. d. Cunradus magister Ulrici de Warca iuratus non solvit.
54, 17. 1303. Cunradus de Smithusen socius dni de Warca (XVIII Solidos).
3550. Smol, Ulricus dictus
67, 17. 1314. d. Ulricus dictus Smol plebanus in Wandeslieben dvoc. Magdeburg.
II libras.
3551. Snell, Nicülaus
141, la. 1379. d. Nicolaus canonicus eccl. Constanciensis necnon an-hidiaconus
ibidem contribuit LXXXIIII solidos.
141, 4. 6. 1379. Xicolaus Snell canonicus Constanciensis ,procurator'.
394, 19. 1379. Nicolaus Snell de Balgingen can. Constanc. .procurator' (cf. 395, 3S).
1356 Paris: mag. art. (Auctar. chartul. Paris. 191,10. 197,23). 1381
Oct. ig: Decr. D. ßonon. (,d. Nicol. de Constancia Theoton. doctor. f.
publice in S. Petro more solito et d. Joh. de Lignano ddt. libram et D.
Laurentius biretum et anulum": L s. i. p. I). Erscheint seit 1373 als can.
e. Const. (Pupikofer II 1041. 1388 mag. Nie. Snell Decr. D. can. Const.
(Karlsruhe G. L. A. — C. 309 f. 821.
3552. Snorreke, Johannes
166, IG. 1413. d. Johannes Snorreke de Prusia XX Bononinos.
167, 30.(1415). Johannes Snorken magister ,testis'.
168, 18. 1416. Johannes Snorreke, scholaris in iure canonico ,procurator'.
1409 WS. Leipzig (.Johannes Snörke'). — 1416 Joh. Snorchen der.
Warm. 1427: can. Warm. 1436 — 57: ppos. in Allenstein (Scrr. Warm.
I 303)-
3553. Sodfeldt, Bernhardus de
182, 31. 1436. mag. Bernardus de Sodfeldt*) canonicus Augustensis ddt VI solidos
Bononinorum.
185, 32. 1438. ultra alias datas a d. Bernardo Sutveld solidos VI.
*) B = Sodfeldt, can. et vicar. generalis Augusten, eccl.
1426 Sept. 15 Rostock f, Bernhardus Sutuelt de Sundis XV' die ^,'2 fl');
1430 SS.: bacc. art. (.Bernhardus de Sutueldc . 1432 WS. Köln (.Bern, de
Sutfeldia cl. Swerenensis art. s."); er wird hier in Köln mag. geworden sein.
1438 Mz 28: Decr. Lic. Bonon. (Mz 26: ,disp. c. d. Bernardo de Zutueidt
der. Zwerin. d.'; Mz 28: ,ex. f. d. Bernard.de Alamania et f. appr.': L. s. i.
p. Ii. [Als can. Aug. nicht nachweisbar.]
3554. Soelbach, Heinricus
186, 40. 1439. ä d. Heinrico Soelbach de Suevia et civitate Hallis V solidos
Bolonienses.
3555. Soldau, Melchior de
183, 4. 1437. d Melchior de Soldaw clericus Fomezaniensis diocesis ddt solidos
VI Bononinorum.
1426 WS. Wien (,Melchior de Solidaw gross. 2, promisitde reliquo'i.
1440 Jun. 10: Lic. i Denr. Bonon. (,d. Melchior Thome de pruscia [.Melchior
thome de Soldan clericusj f. presentatus . . et f. ab omnibus approbatus':
L. s. i. p. I) (Vgl. Preuss. Prov. Bll. 1850. S. 168; Hipler, Bibl. Warm. p. 681.
Stipendiat des Hochmeisters; trat später in den Orden (Prussia schol. S. 172).
3556. Solothurn, Johannes de
77, 44. 13 19 d Johannes de Soleiro Constanciensis dyoc. \'l .\nconitanos.
1322 Sept. 17: Joh., Kirchherr i. Oberburg u. Affoltern, Chorherr i.
Solothurn (.Regg. ep. Const. No. 3897I.
3557. Soltman (Salzmann), Nicolaus
96, 27. 1335. d. Nicolaus dictus Soldman de Kostoc de ."-axonia Swerinensis dyoc.
iuratus, constribuit XII solidos.
co6 Somnierffld — Soetern.
3558. Sommerfeld, Heinricus dictus
78, 3. 1319 d. Haiiiricus dictus Sumervclt de Mysna X ^-olidos.
jEin Johannes de Sumervelt wird um diese Zeit öfter genannt. —
1327: Joh. de S. clericus Friderici Landgravii, Thuringie. 1342 Joh.
Hermannus de Someruelt der. Misn d.: ÜB. Höchst. Meissen I 360 u. s. w. —
Mitt.l
3559. Sontheym, Guilhehnus
174, 39. 1425. a nobili viro d. Guilhehiio .Suntheym canonico Ratisponensi unum
florenum Renensem.
175, lo. 1416. Guilhelmus Suntheym can. Ratispon. ,sindicus'.
1416 WS. i. Heidelberg (.Wilhelmus de Sunthaim can. Eystet.M.
1429 Apr. 24 Wilh. Suntheim can. e. Ratispon. (Regg. Boic. Xlll). 1441
Wilh. Simthein) can. August. (Mon. B. 36, 378.1. 1431 Apr. 15: Wilh. de
Sunthem hat auf can. et preb. S. Andree Worm. verzichtet (Repert. No. 743).
•)■ 1448 Apr. 28 (,Anno dni M. CCCC. XLVIII. vicesima octaua d. mens.
apprilis obiit venerabilis & circumspectus vir dns Wilhelmus de Sunthain
can. huius eccl. et Eystetensis, cuius quidem executores trater suus
Johannes de Sunthain ceterique dederunt nobis et capitulo nostro pro
remedio anim.e prefati Wilhelmi in parata pecunia LH cum dimidia lib.':
Mon. B. 35, 222 aus Lib. ord. e. August, vgl. auch Elench. can. e. Eystett. i.
Münch. A. R. Arch.).
356 j Sorge, Conradus
196, 36. 1451. a discreto viro d. Conrado Sorge vicario maioris ecclesie Herbipolen.
XVI solidos.
3561. Sorge, Ulricus
75, 17. 1318. d. Ulricus Sorge Augustensis dyocesis XX solidos.
Die Sorge waren Dienstmannen der Grafen v. Truhendingen. — (1319
Nv. 5: Kunrat Sorge von Airheim fAlerheim) u. Kunrat s. Sohn i. Gefolge
des Gf. Ludw. v. Öttingen b. e. Verhandlung mit d. Kl. Zimmern. 1324
Oct. 15: Kunrat d. Sorge von Alerheim (wohl der ältere) stiftet mit Gütern
zu Bühel ein Seelgeräte zu Kaisersheim. Der Xanie erscheint noch öfter:
Steichele, Diöz. Augsburg III 1158 ff.]
35C2. Soest, Winandus de
42, 34. 1294. d. Winandus de Susato XII solidos.
3563. Soetern, Fredericus de
187, 5 1439. ^ nobili viro d. Frederico de Soetra alias Soeteren canonico eccl.
Treverensis ducatum unum.
188, 31. 1440. d. Fredericus de Soeteren canonicus Treverensis ddt X solidos et
dimidium.
189, 25. 45. 1442 Fredericus de Soeten scolasticus Treverensis .procurator' (cf.
190, I.).
1431 WS. Köln f, Fredericus de Soteren can. e. Tre ver. art. s.' —
pobtea decanus eiusdem eccl.: al. m.). 1443 Mai 22: Lic. i. Decr. Bonon.
i.d. Federicus de Soetren scolasticus treueren, f. presentatus ... f.
approb. n. d.': L. s. i. p. I). Wird als scolasticus e. Trevir. auch 1444 Jun. 12
und 1454 Dz. 15 genannt (Staatsarch. Coblenz — Mitt.).
3564. Soetern, Philippus Christophorus a
'33?! 3- 1559- nobilisd. Philippus Christophorus a Soetern Trevirensislibrasquattuor.
S. des kurtrierischen Amtmanns Ludwig v. S. (t 1547) u. der Anna
v. Neipperg (f 1555)- 1544 Apr. 7 u. 1545 Jan. 28: Ahnenproben, behufs
Aufnahme insTrierer Domcapitel (Arch. Coblenz). 1546 Sept. 3 Heidelberg;
Philippus Christophorus a Soether, canonicus cathedralis ecclesie Treue-
rensis et collegiate ecclesie in Sunszen dioc. Spir., 3 Septembris et de eo
die cepit complere biennium pro ambabus ecclesiis: — 1547 Mai 24
Heidelberg: Philippus Cristopherus a Sother, canonicus Treueren, et
Sunszemensis ecclesiarum. cepit superiori anno 3 Septembris complere
biennium ratione ambarum ecclesiarum, causa necessaria et pestilentie atque
Spandonis — Spey. 537
contagionis timore motus 24 Maij hinc recessit. 1547 Nv. 21 Heidelberg:
Philippus Cristopherus a Soteren redijt Eberbachum ad complendum biennij
incepti tempus. — 1550 Oct, 15: Philippus Christofferus a Sother. inscriptus
sub doctore Jeorio Xigri anno 46., incepit complere biennium iuxta moreni
ecclesie maioris VVormatiensis vltimo die octobris anni 49 iuxta
testimonium preceptoris sui Geyselbaciiij (Matr. Heidelb. 1 595. 598. 609 .
1558 Oct. 23 Padua (.Piiil. Cliph. a Soettern' [Metropolitanae eccl. Trev.
Archidiaconus cathedr. eccl. Spiren. Cantor, Wormatiensis Custos]). 1569
Dz. 31: Philippus Christoph, a Soetern, decan. eccl. Worm : can. e. Spir. ;
1582: cantor e. Spir (Remling, G. ß. Speyer II 411. a. 1248: 437 a. 1346
cf. S. 393. a. 1206). 1587 Apr. 3: Stuhlbruderpropst z. Speyer (1. c.)- —
Seit 1572 Fbr. 7 auch decan us nobilis capituli in Sinsheim: 1580 Oct. 19:
archidiac. eccl. Trevir. tit. S. Mauritii in Tholeya. t 1592 Jun. 14 (Brower
et Maasen p. 171 ). [Nicht zu verwechseln mit dem gleichzeitigen Trierer
EB. dieses Namens.]
3565. Spandonis, Nicolaus
131, 15. 1368. Nicolaus Spandonis ddt nichil.
3566. Spangenberg, Gervicus de
133, .46. 1370. d. Gervicus de Spangenberg solidos XIIII.
1371 Jan. 28: Gerwich von Spangenberg, der 2 Jahre in Bologna
das canonische Recht studiert hat, wird mit Kanonikat i. d. Kirche S. Crucis
in Nordhausen prov. (SchmidtKehr I 245. No. 887). 1372 Prag (.Gervicus
de Spangenberk 4 gr'.) 1394: rnag. Gervicus Muckewin de Spangenberg
(Gervicus de Sp ) in Romana curia procurator (Würdtwein Subs. d. I
289 ff). [Ein Gervicus de Sp. erscheint in der Familie .v. Spangenberg i.
Saal': Fichard'sche Samml. i. St. Arch. Fkf. No. 284.]
3567. Spannberg, Petrus plebanus in
--. 13. 131. d. Petrus plebanus in Spannberc Pataviensis dyoc. XXIIII solidos.
3568. Sparneck, Fridericus dictus
129, 39. 1367. d. Fridericus dictus Sparnech ddt XII solidos.
3569. Sparr, Johannes
253, 23. 1499. a nobili Johanne Sparr Brandenburg, dioc. viginti quinque Bologninos.
262. iS. 150Z. Johannes Sparr ,sindicus'.
Es kommen mehrere Personen dieses Namens vor. 1498 u. 1499 er-
scheinen Hans, Otto und Bernd Sparr Gebrüder auf Trampe (Riedel B.
VI. 146. C. II 430V. 1518: Christoph u. Hans, Söhne des Hans Sparr auf
Trampe (1. c. C II 452). — Ein Joh. Sparr decan. e. S. Crucis extra muros
Mogunt. a. 1550 genannt; v 1554 Apr. 24 (Guden. C. d. Mog. II 719. 889.).
3570. Spaur, Georgius a
325, 19. 1542. a nobili d. Georgio a Spaur comitatus Tiroliis unum coronatum.
Tirolisches Geschlecht (Tirol. Ehrenkränzl II 86: Bergmann, Medaill.
II 126 ff.). — S. des Casp. v. Sp. zu Valör u. der Helena Langenmantel.
Silberkämmerer des Erzhz. Ferdinand II (Ferdinandeuni z. Innsbruck
- Mayrhofer, Lebende Geschlechter ms).
3571. Spey, Johannes de
i8q, 12 1441. a d. lohanne Crantz diclo Speye de Confluencia Treverensis dioc-
arciuin magistro atque canonico eccl. in Monasterio Meynfeldt dioc-
antedicte XII pecones alias XVIII Bologninos.
189, 42. 1443. Johannes Spey de Confluentia ,procurator' (ci. 190,23; 34; 44).
1424 Köln (.Joh. Spey de Confluentia Trev. d., art, s.'i 1445 Jan. 5:
Lic. i. Decr. Bonon. (,Joh. Mathie de Conlluencia (Trev. dioc] examin. et
ab omn. approb.': L. s. i. p. Ii. — 1446 Mz 8: Decr. Doctor Bonon.
(.d. lohannes de Confluentia [lic. i. iure can.] doctoratus f. pnuatim in sa-
cristia s. Petri:- L. s. i. p. I). — 1449—65: Joh Sp. Decr. Doctor. decan.
ad S. Castor. Confluent. (Rrower et Maasen p. 236: Keussen i. Matr. I
538 Speyer.
209a.). 1464: Joh. SpeyLeg. D.; can. S. Andreae Colon, mit Georg. Hese-
1er I. U. D. nach Rom, um die Bestätigung des Kölner Elekten Robert zu
erwirken (Lib. Confr. p. 74. 238); Verrechnung der Reisekosten i. Rhein.
Gschbll. II 113 ff.).
3572. Speyer, Bertholdus de
43, 6. 1294. d. Bertholdus de Spira V solidos.
3573. Speyer, Bruningus de
43, 36. 1295. d. BruningusM-an. S. Trinitatis in Spyra XX solidos.
3574. Speyer, Heinricus de
39, 46. 1292. d. Heinricus de Spyrea IUI solidos.
[1298 erscheint ein Heinricus de Spina als Procurator der Domini-
kaner zu Strassburg (Str. ÜB. III. 88, 37). — 1315 wird genannt ein Henri-
cus de Spira can. S. Victoris iVlogunt. (Joannis II 555)- 1335 Jul. 15: Hein-
ricus de Spira officialis curie Herbipol. (Regg. B. VII1.).|
3575- Speyer, Jacobus
232, 2 1485. a d. Jacobo et d. Ulrico Spyren. dioc. clericis I florenum.
[1489 Jacobus de Venningen resigniert sein Kanonikat mit Präbende
am Allerheiligenstift zu Speyer zu Gunsten des Ulricus Minor: Glaser
No. 363.1
3576. Speyer, Johannes de
77, 36. 1319. d. Johannes de Spirea V solidos.
79, 3. 1320. Ulricus de Turego ac Johannes de Spirea, qui duo recusaverunt
solvere penam statutorum ingressam.
1322: Preces prim. Ludovici Imper. Abbati in Sels, Arg. dioc, pro
Joanne de Spira filio Zurnonis pro beneficio (Oefele, Scrr. r. Boic. I 740a).
I1322 Mai 22: Fr. Johann Spira .Chorherr des Allerheil. Kl. z. Freibg.' i.
Br. : Regg. ep. Const. No. 3891.]
3577- Speyer, Johannes de (II)
261, 37. 1502. d. Johannes de Spira dyoc. Spirensis florenum medium.
[1498 Apr. 21 studirt ein Johannes Cerdonis Spirensis eiusd. dioc
in Heidelberg Matr. I 428J
3578. Speyer, Caspar de
143, 16. 1381. d. Caspar de Spira fil. Alberti X solidos.
3579. Speyer, Conradus de
61, 42. 1310. d. Cunradus de Spyra V solidos.
62, 44. 13 II. Conradus de Spira rector ecclesie in Spirdorf de Keno .procurator'
(63, I ).
3580. Speyer, Marquardus de
59, 35. 1309. d. Marquardus de Spira XVI solidos.
63, 22. 131 1. d. Marquardus de Spira Ruminans pecuniam habuit II solidos.
3581. Speyer, Merclinus de
61, 43. 1310. d. Merclinus de Spira IUI solidos.
3582. Speyer, Reinbotus de
124, I. 1356. Reimbotus can. e. Warmaciensis .procurator' (cf. 124, 6. 12).
379. 36. 1356. Ranbotus de Spira .procurator'.
380. 12. 1356 Apr. 4. d. Ranbotus de Spira .procurator' volens et intendens ad
partes accedere. legt sein Amt nieder (cf. 380. 26).
[1339 Mai 15: Reimboldus natus Symonis dicti Bayer de Boppardia
erhält eine päpstl. Provision f. d. Propstei der Kirche z. Speyer (Glaser
No. 48). f 1364 Remboldus dict. Bayer de Boppardia can. e. Worm.
(Schannat. Episc. Worm. I 100) ]
3583. Speyer, Sifridus de
78. 47. 1320. d. Sifridus de Spira contribuit XIIII solidos.
Speyer — Spiegel 539
3584. Speyer, Sygilo de
55, a8. 1304. d. Sygilo de Spyra XX solidos.
3585. Speyer, Ulricus de
232, 2. 1485. Ulricus Spir. dioc. [cf. Jacobus de Sp.|.
3586. Speyer, Waltherus de
63, 33. 1311. d Walterus canonicus eccl. S. Trinitatis Spiren^iis, iuratui:^, non
oontribuit.
3587. Speiser, Petrus
298, 14. 1530. a d. Petro Speiser iuris utriusque doctore eccl. Constanciensis
canonico unum aureum Renensem.
Petrus Speiser (Spiser) aus Bischofszeil, I. U. D., ppos. Episcopalis
cellae (seit 1539 urkdl.), can. Const. & Curien., Rat des Bischofs zu
Konstanz (Helv. sacr. I 39). — 1526 Mai war Dr. Peter Spiser auf Ecks
Disputation in Baden i. d. Schweiz anwesend u. unterschrieb dessen Thesen
(Wiedemann, joh. Eck S. 243; über s. Thätigkeit in den Reformations-
wirren vgl. a. Eiselein S. 137 f. 2571.
3588. Spet, Fridericus
39, q. 1291. d. Fredericus can. August. XVI solidos.
43, 21. 1295. Fredericus dict. Spet can. August. *) ,procurator' (cf. 43, 24J.
■■■) et Herbipolensis (al. m.).
Friedrich Spet v. Vaimingen can. e. Herbip. 1302 Fbr. 17 Z. in einer
Urk. des B. Mangold von Würzburg; er war damals zugleich plebanus
eccl. Her bipol.iMon.Bo. XXXVIII N0.161). Wohl identisch mit dem Dekan
Friedrich der Wzb. Kirche der von 1303 Jun. 9 bis 1309 Mai 9 genannt wird
(1. c. No. 178 — 243). 1309: Bischof v. Augsburg, t 1331 Mz 14 (vgl.
Khanim 1 257; Arch. UFrank. 32, 171. No. 550).
3589. Spiegel, Gecrgius
208, 24. 1463. a Georgio Spigel*) 1 floren. Renensem
209, 9. 1464. Georgius Spiegel can. e. Misn. ,procurator' (cf. 210, 16).
■■) can. Misnensis; ad Dominicum defunctus.
1454 WS. Leipzig (,Heinr., Georgius, Otto Spigel, Ortrant'i. 1460
Sept. 15: bacc. art. (.Georius Spigel de Misna' — Phil. Mtr.). 1463 Jun. 13:
Georgius Spigel can. e. Misn. noch an der Wahl des Bischofs Theoder.
v. Schoenenberg [s.d.] beteiligt lUB. Hochstift Meiss.IlI 146), dann nach Italien.
1468 Aug. 22: I. U. D. Bon. (,d. Georgius de Alam. f. exam. i. utroque iure et
appr. a maiori parte et illico doctoratus": L. s. i. c. I). t 1469. 1469 Mz:
die Kurfürstin bittet um ein Kanonikat am Dom zu Meissen für ihren
Kammermeister Joh. v. Königsberg, ,da ösz welischen landen botschafft
komen sey sagende, das Spigel der doselbs im studio gestanden mit tode
abegangen vnd vorschyden suUe sey' (ibid. III 183). (Epitaphia in Georg.
Spigel I. U. D. 1469 Zeitz. Domherrnbibl. No. LXX\'I. f. 266a— 267b).
3590. Spiegel, Hinricus
203, 44. 1459. d. Hinricus Spegel de Mitzena XX Bologninos.
1454 WS. Leipzig {.Hinricus Spj-gel'). — Vielleicht der 1467 als
Besitzer von Delitzsch erscheinende Heinr. Sp., der 1448 mit seinen Brüdern
Dr. Otto Sp., dem Kanzler des Kf. Friedrich, u. Hans mit Brodau belehnt
worden war (Mitt.i.
3591. Spiegel, Johannes
282, 20. 1517. a nobili d. Joanne Spiegel Misnensi unum florcnum (cf. 291, 29).
283, 30. 1518. a d. Joanne Spigellio quinque duoatos, qui eos ex parte dni
Philipp) de Pack, cui certa pecunia per nationeni decreta erat,
anno elapso solvit.
1503 Leipzig (.Joh. Spiegel de Ortranth'). 1503 (1507) {.Leipzig
{.1503 Johannes Spiegel de Ortranth'. — 1507 (ein andrer?) .Johannes
Spiegel de Nawstadt'i. Mitschüler des Petrus Mosellanus unter Caesarius
(s. d.| i. Köln (,in hac ergo schcila cum nostris duobus fuere Johannes
540 Spiegel — Sponheim.
Spiegel et poniificii rt cesaiii iuris doctor doctissimus, qui singulari
doctrina prudentiaque nieruit. utAssessoris in ludicio imperii Came-
rario partes non minima nominis sui gloria defungatur, doctor Otto a
Pack Illustr. Principis nostri a consiliis. doctor Metzler [s. d.) Watislaviae
modo agens . . .' (jo Musleri Funebr. oratio i. Ptr Mosell. 1524 b. Kraft't,
Briefe S. 118). — 1522 — 27 als Assessor a. Reic hskammergeric ht von
Kiirsachsen präsentiert, (Ludolf, Append. X 35): sein Nachfolger wurde
1527 Woifg. V. Lüttichau |s d.].
3592 Spiegel, Mathias
143, 40. 1381. d. Mathias Spiegel Raczepurgensis diocesis.
397. 35 1382. ego Mathias Spevghe! clericus Ratzeburgensis dj'ocesis (notariu^l
(cf. 398, 26).
3593. Spiegel, Theodericus
291, 36. 1524. a d. Theoderico Spigel umim florenum Renensem in auro.
1518 SS. Wittenberg (.Theodericus Spiegel von Ortrandt dioc.
Misn.'t. — 1522 WS. Leipzig (.Theodricus Spigel de Ortrandt i ü.'^.
1523 Mz 26 Ingolstadt (.Theodericus Spigel de Ortthrand nobilis i fl.').
Mitglied der Juristenfakultät zu Leipzig (1530 quarta post oculi:
Theodericus Spigel iur. utr. nostro ordini tantum est adscriptus: Fried-
berg S. 103).
3594. Spölin, Johannes
330, 29. 1546. nobilis d Johannes Spelynus iuris utriusque doctor libras octo.
1523 Oct. 28 Heidelberg (.Joannes Sponlin Heilpronnensis dioc.
Herbipolen.-). 1531 Mai 6: alumn. iuris (,d. Johannes Spölin Heylpronnensis,
Herbipol. dioc. inscriptus est 6. d. Mens. Mai a. 31. sed antea hie visitavit
iura ad sesquiannum'i. 1534 Fbr. 3: 1. U. D. Heidelberg. (,Joh. Spölin,
ex Heylpronn progenitus . . in utroque iure licentiam recepit . . . quem
publice presentavit d. Job. Pavonis iurium doctor'). — Ein Johannes Spölin
erscheint 1575 als Schultheiss in Heilbronn; 1576 — 95 als Mitglied des
Rates (Jäger, Gsch. v. Heilbronn S. 270. 272).
3595 Spoerlin, Johannes
94. 35 1334- d. Johannes Sporel de Argentina solidos XVI.
Das Geschlecht der Spoerlin war im Breisgau und in Strassburg an-
sässig (Kindler v. Kn. G. B S. 349)- — 1367 schenkten Johannes iun. prbr.
eccl. i n Bisch willer. u. Anna, liberi qu. Erbonis Spoerlin, dem getauften
Juden Nicolaus (quem ab igni rapuerunt dum Judei in civitate fuerant)
genannte Güter in Schaeffolsheim (Strassb. Bz. Arch. G. 917). C. 1360 Job.
Spoerlin can. e. St. Thome Arg. (Schmidt. Hist. de S. Thom. p. 276).
3596. Sponheim, Emicho comes de
38, 6. 1290. d. Symon et d. Menigo frater suus comites de Spanheym una cum
magistro ipsorum Gotfrido, iurati, dederunt et contribuerunt V libras.
Rheinisches Grafengeschlecht zwischen Nahe und Mosel (Lehmann,
die Gfsch. u. d Gf. v. Spanheira). — S. Johanns d. Lahmen aus d. Kreuz-
nacher Linie u. d. Gfn Adelheid v. Leiningen. 1299: Emiche der Chor-
bischoff von Lüdeche, Simon. Johann u. Gotfried gebrüdere u. ihre
Schwester Anna (Wenk, Hess Ldsgsch. I ÜB. S. 2931. Emicho erscheint
i demselben Jahre als can. e. Mog. Wird 1304 von der Minderheit zum
EB von Mainz gewählt, doch vom Papste nicht bestätigt (KaltenbrunnerXo. 682).
Erscheint 1305 wieder als can. Mog. et archid. Leod. (Kremer, Gsch. d. alt.
ardennisch. Gschl. .II 394). 1307 Dz. 7: Emicho de Sp. archid. Leod. von
der Minderheit zum EB. von Trier gewählt; verzichtet 1308 Fbr. 12
iKaltenbrunner No. 757; Westd. Zs. XVI 83a. 13). 1308 Apr. 18: can. e.
Colon, p. p. a (Kaltenbrunner No. 780). dann thesaur. (Arch. f. G. NRheins
11 150. \'l4oi; zum letztenmal i. dieser Stellung 1325 Jul. 17 (a. a. O. II 171.
^■I 461. t XYll Kai. Oct. (Joannis II 400. 235. cf. I 646.
3597 Sponheim, Gottfridus comes de
102, 24. 1340. Götfridus de Spanheim [s. Henricus de Sp.|
Sponheim — Staohelberg. 541
3. S. des Gf. Heinrich (II) v. Sp. (i c. 1322) u. der Gfn Loretta v. Salm
(Lehmann, a. a. O. tab. III). Seit 1329 als can. e. Tre vir. genannt; 1347
nicht mehr im geistl. Stande. 1350 Jun. 30: Godefr. de Sp. can. e. S.
Agathes in Longuion. archid. e. Trev. gelobt dem EB. Ealduin, der ihn
zum archid. ernannt. Treue u. verspricht d. Weihen zu nehmen: es siegelt
mit ihm sein Bruder Heinrich [s. d.| (Cod. Bald. f. 355. — Trier. St. Bibl.).
1351 Sept. 24: collatio facta de archidiaconatu S. Agathes in Longwonn
in e. Trev. Godefrido de Sp. fuit confirmata (Kirsch, Päpstl. Kollekt. S.
192). Noch 1371 urkdl. i. dieser Eigenschaft, f c. 1395 (Lehmann a. a. O. ;
Brower & Maaseii p. 167).
3598. Sponheim, Heinricus comes de
102. 24 1340. d. Heinricus et d. Gi^'tfridus de Sponheim VI libras.
103 5. 13. 1341. Hainricus de Spanhain ,procurator' (103, 40 104, 17. 33. 107, 22).
Älterer Br. des vorigen. — 1328: Heinr. de Sp. can. e. Mog. erbittet
in Rom das Pallium für den Mainzer Elekten Heinrich (Act. Vatic. No. 1123).
1330 Apr. 34: nochmalige Provision mit Kanonikat u. Präb- am Dom zu
Mainz (1. c. No. 1313». 1333 Apr. 14: can. e. Virdun. (Zs f G. ORheins
VIII 193 No. 60: Lehmann a a. O. II 40). Seit 1350 im Prozess mit Joh.
v. Saarwerden über die Dompropstei zu Strass bürg; der Papst verleiht
sie dem Ludolf de Krenkingen [s. d.] iG. L. A. Karlsruhe — Hdschr. 1170).
Nennt sich 1350 u 1351 Jan. 19 Propst z. Strassburg iC. d. Rhen. Mosell.
III No. 363; Cod Bald, auf d. Trier. St. Bibl. f 197). Erscheint von 1350 — 1364
als ppos. in eccl. Monasterio-Meinfeld. (Brower & Maasen p. 247; L'B.
d. Herr. v. Hunoldstein I 249. 2571. (Vielleicht mit 1350 Jun. 30 Heinr. de
ppos. e Aquen. identisch (Cod. Bald, f-355), wenn dieseNotiz nicht auf s. gleich-
namigen Grossoheim, der 1339 zum letztenmal in dieser Stellung genannt
wird, bezogen werden muss]
3599. Sponheim, Simon comes de
[vgl. Emicho de Sponheim |
Älterer Br. des Emicho v. Sp. [s. d ]; regiert mit seinem Br. Johannes
gemeinschaftlich bis zur Teilung v. 1301. durch welche ihm der nach der
Mosel hin gelegene Teil des sponheim-kreuznacher Gebiets mit den Burgen
Castellaun und Kirchberg zufiel. Hinterliess von seiner Gemahlin Elisabeth
V. Montjoye u. Falkenberg (verm. 13031 3 Söhne u. 4 Töchter, t 1337 u.
wurde i. der Kirche seiner Residenz Castellaun begraben (Lehmann 1. c. I
120— 1751.
3600. [Sponheim,! Gotfridus, mag. dominorum de
38, 8. 1290. Gotfridus magister dominorum de Spanheym [cf. Emicho de Sp |.
38, 21. 1291. Gerhardus (!) mgr. dominorum de Spanheim ,procurator' (ef. 14).
3601. [Sponheim,] Ortibus magister dominorum de
103, 26. 1341. d. Ortlibus magister dominorum de Sponheim X solidos.
? I363, 23. 1343. Jan. d. Ortinus magister dominorum de Anaro (!) ,testis'.]
[1331 ist ein Ortlibus de Moguncia als consiliarius ultramontanor. z.
Padua an der Abfassung der Statuten der Juristenfakultät beteiligt: Arch.
f Litt. u. Kirch. -Gsch IV 380.]'
3602. [Sponheim,] Ulricus socius comitis de Sp.
4-, II. 1297. mag. Ulricus, socius dni comitis de Spanheym, iuratus. dedit XXX
solidos.
3603. Stachelberg, Johannes a
321, 15. 1541. a d. Joanne a Staciielberg Livoniensi Bononenos LXXN'II.
S. des Peter Stackeiberg, bisch. Dörptschen Stiftsvogts und Kanzlers,
der 1522 vom B. Joh. Blankenfeld [s. d.| mit dem Gute Rewold belehnt
wurde. 1544 Apr. 23 wurde durch Peter St. mit seinen Söhnen Peter,
Jürgen, Reinhold, Johann (I) und Johann (II) eine Erbteilung errichtet.
Einer dieser letztern ist der in den Acta genannte. Ohne Zweifel identisch
mit Johann Stackeiberg, Dompropst zu Dorpat, der 1546 Nv. 2 seinem
542 Stade — Stadler.
Schwager Joh. Zöge (Szoyen) sein Erbe, den Hof zu Rewold nebst Zu-
behör vkfte. Er erscheint dann als Dompropst noch 1550 Jan. 27 u. Jul. 2.
(Schwartz i. Mitt. Gsch. Liv-Esth.-Kurlds XIV H. 41.
3604. Stade, Mathias de
174, 16. 1414. a d. Mathia de Stadis X Hologninos.
3605. Stadelmayer, [ohannes
194, 27. 1448. d. Johannes Stadelmayer^') canonicu-; Sancti Vit! extra muros Frv-
singenses solidos sex.
*) iam decanus eccl. S. Viti Frising. (al. m.).
1461 Dz. IG Hans, der Stadelmaier, Dekan des Stiftes S. Veit z.
Freising (OBayr. Arch. 2, 141 1.
3606. Stadion, Christophorus de
250, 19. 1497. a nobili d. Cristophoro de Stadion Constanciensisdioc.XVBolognino?-.
262, 33. 1503. d. Cristofferus de Stadion ,procurator'.
340, 40. (ca. 1506): d. Christophorus de Stadion canonicus Augustensis Ferrariae
doctoratus ddt florenum.
[300, 29. 1531. a Rev. "'° d. d. Christophoro Dei gratia Episcopo Augustensi dig-
niss viginti ducatos in auro) (301, 12).
Ältester S. Nicol. de St. u. der Agatha v. Gültlingen, geb. 1478. —
1490 Apr. 22 Tübingen (.Christof, de Stadion'): 1491'. bacc; 1494: mag. art.
1494 Dz. 2 Freiburg (,mag. Cristoffer. de Stadion Const. d.'j. 1506: can.
e. Aug. et officialis (Khamm I 547. 310 sqq.). 1515: decan. 1517 Mai 14:
Bischof V. Augsburg (Chph. Scheurl |s. d.j gratulierte ihm schon a. 15. Mai
,pro iure familiaritatis, quod aliquando apud Bonon. academicos tecum con-
stitui': Brief b. No. 131). f 1543 Apr. 15 i. d. Armen des Wolfg. Andr. Rem
|s. d.] i. Aegidienkloster zu Nürnberg. — Humanistisch gebildet. Wegen
Seiner milden Gesinnung auch von den Protestanten hochgeschätzt (Zapf,
Chph. V. Stadion, Bischof v. Augsburg. Zur. 1799 — z. t. imrichtig; Braun,
Gsch. d. Bisch. Augsb. III 178 — 357; Steichele i. A. D. B. 4, 224 f.).
3607. Stadion, Walterus de
209, 18. 1464. a nobili viro d. Walthero de Stadion I florenum Renensem.
210, 4. 1465. Walterus de Stadion, Bononie in iure Scolaris ,procurator'.
S. des Ludwig v. Stadion. Erscheint von 1490 Aug. 5 — 1500 Fbr.
26 als k. Rat u. Pfleger zu Wellemberg (Ferdinandeum III. F. 38, 192;
Mon. B. XXXIV •' 308; Mitt d. bist. V. f Steiermark 12, 2321; 1500 Jan. 28
als k. Rat und Hauptmann zu Portenau iMitt. a. a. O. S. 232). Um die-
selbe Zeit ist er k. Commissar i. d. Streitsache der Gf v. Zimmern gegen
die Gf. V. Werdenberg (Zimmerische Chron. ed. Barack II 8, 2 ß). In kinder-
loser Ehe verm. m. Marg. v. Landenberg (Hübner III 820).
3608. Stadler, Johannes
217, 45. 1473. a d. Johanne Stadler rectore parroch.^eccl. in Stamhaym Bologni-
nos XX.
1451 SS. Wien (, Johannes Stadler de Purkhusen'). 1475 Dz. 5:
Lic. i. Decr. Bonon. (,disp. c. d. Joanne de Alamania'. — Dz. 25, examin.
f. supradict. Johannes de Alem. . . f n. d. approbatus et non habuit doc-
toratus insignia': L. s. i. p. I). 1476 Mz26: Decr. Doctor Bonon. (, docto-
ratus f. d. Joh. Stadler cleric. dioc. de Alam. . . et d. Philippus de S. Petro
tradidit ei insignia doctoratus': L. s. i. p. I. — cf A. No. 4: ,Joannes Stadler
Eberspondt [sie] Clericus Frising. dioc, qui alias vero sub die XV decembr.
anni oroximi preteriti . . fuerat approbatus'). 1474 Jul. 13: can. Frising.
durch Resign. des Chph. Schachner |s. d.]; 1483: can. capit.; 1490. 95. (Mon.
B. XX 7331. c. 1475 i. Rom (.Joh. Stadler Lic. i. Decr.': Lib. Confr.) 1490
auch Propst z. S. Johann i. Freising, f 1499 Apr. 22 (Epit. i. d. S. Bene-
dicts-Kirche: ,a° d. 1499 d. 22. mens. Aprilis ob. venerabiles vir d. Joannes
Stadler Decr. D. can. e. Frising. . .'). [Darf nicht verwechselt werden mit
e. älteren Träger dieses Namens, der 1456 Decr. D. u. can. Fris., 1468 Aug.
26 als vicar. general. Fris. genannt wird (0Ba3T. Arch. III 285: XIII 320); dieser
Stadler - Stalburg. 543
letztere ist wohl ein Oheim des hier genannten, da er auch aus Burghausen
stammte (Huber, Gsch. v. Burghausen S. 155). Unklar, welcher von beiden mit
dem 1459 als pleb.inTaisten erwähnten Job. Stadelherr zu identifizeren ist (Mitt.
d. kk. Centr. Commiss. 13 S. XXX); letztere Notiz kann übrigens auch den
1451 WS. i. Wien immatrikulierten Joh. Stadler de Mospurg' betreffen. —
Jünger ist ,Joh. sacerdos Stadler sen.' f 1522 Mz 29 (Necr. Wilt. i. Arch. f.
f. ö. Gschf. 42, 420.1
3609. Stadler, Leonard us
184, 9. 1437. d. Leonardus Stadler de Burchkawsen rector parrochialis ecclesie
Sanctorum Martini et Nicolai in Straswalhen Pataviensis diocesis so-
lidos VI Bononinorum.
Lienhart Stadler, Licentiat in geistl. Rechten, Chorherr zu Moos-
burg und Pfarrer zu Einspach (Huber, Gesch. d. St. Burghausen S. 155).
3610. Stadler, Ulricus
HO, 24. 1345- a d. Ulrico diclo Stadeler Pataviensis dyoc. X solides
1363 Aug. 31 her Vlreich der Stadeler pfarrer des gotzhauses datz
sand Giligen enhalb der Ynprukk zePazzaw (Mon. B. XXX 257; ÜB. L. ob
der Enns 8, 154). f 1363 (Erhard, G. d. St. Passau II 203).
361 1. Stadihof er, Johannes
196, 39. 1451. ab honorabili viro d. Johanne Stadlhofer plebano in Sulz Pataviensis
dyoc. cappellano d. Älberti comitis de Schawnburg XII solides.
3612. Stael, Wilbrandus
2.35, 15 1488. a d. Wilbrando Stael canoniro eccl. Monasteriensis VII 'grosses
Bononienses.
f 1519 Jun. 19: Wilbrandus Stael scolasticus e. Monasteriensis
(Necr. e. Mon. i. St. Arch. Münster-Mitt.).
3613. Stahl, Ludovicus
334, 49. 1555. d. Ludovicus Stahel Eslingensis .Schmevus libras duas.
1547 Oct. 31 Tübingen (,Ludov. Stahel Eslingensis'). 1550 WS.
Wien (.Ludowicus Stahl Eslingen. art. mag. Tubing.') 1552 Dez. 11 In-
golstadt (,Ludw. Stehel Eslingensis mag. nihil'). 1554 Jan. 8 Padua (.Ludov.
Stahel Eslingensis'. — al.'m.: luit per aliquot annos procurator Spire. Tan-
dem Eslingam profectus ibidemque extremum clausit diem). 1556 Mai 12:
I. U. D. Bonon (Mai 11 ,disp. f. c. d. Ludovico Stachelie Eslinghensi Ale-
mano'; Mai 12 .prefat. d. Ludovicus Alemanus previa punctoruni recitatione
doctoratus fuit') 1557 Jun. 2: D. Ludov. Stahel Advokat a. Kam nie r-
^ gericht zu Spej'er (Annot.); 1558 Jan. 20: procurator ibidem. Erscheint
noch 1570 in dieser Stellung.
3614. Stayg, Nicolaus de
^59i '7- 1501- d. Nicolaiis de Stayg dioc. Misnensis XXVI Bologninos.
1498 SS. Leipzig (.Nicolaus am Steig Fribergensis'). 1506 Dz. 5:
Decr. D. Bon. (,d. Nie. Amsteig de Alemania': B. No. 2 I). — 1507/8 übernimmt
er eine Professur in Frankfurt a. O. (, Nicolaus vom Steig Fribergensis Iuris
pontif. Doctor'). 1508 Aug. i schreibt Christoph Scheurl [s. d.| an Ernst v.
Schleinitz |s. d.]: Nicolaus de Steig, quem vulgo Schwager cognominabamus,
his diebus Francfordie, ubi publice profitetur, celebrat nuptias. Invitati
sunt doctores Ketwich [s. d.J et Smidwerg (Briefbuch). 1510 — 1511 war er
Dekan der juristischen Fakultät (Beckmann f^ 60). Er war auch Dom-
herr zu Freiberg i. S. ,hat die Euangelische warheit hoch geliebt vnd
D. Wellers Lectiones fleissig gehört' (Spangenberg II 191 b). Bekam nach-
gehends Unterhalt auf seine Lebenszeit, t 1545 z. Freiberg (Wilisch. Kir-
chenhist. d. St. Freiberg I 33).
3615. Stalburg, Christophorus
309, 16. 1534. a d. Christophoro Stalberger I coronani.
S. Claus' d. Reichen (f 1524) u. der Marg. v. Rhein, geb. 1510 zu
Frankfurt a. M. \'erm. i. kinderloser Ehe mit Marg. Silberborner (1535).
-AA Stalburg — Stampa.
1536: Ratsherr z. Frankfurt, f 1541 (Fichard'sche Samml. i. Fkf. St.
Arch.). Ein Brief Mclanchthons an ihn i. Corp. Ref. 1 836.
3616. Stalburg, Nicolaus
286, 17. 1520. a d. Nicoiao Stalburgk de Francofordia eis Moganum unum florenum
Renensem.
Älterer Br. des vorigen, gb. 1501 Mz 16. 1515 i. Basel (.Nicolaus
Stallburg de Frankfordia dyoc. Maguntin. VI solid.' 1; verkehrte dort im
Erasmischen Kreise (Beat. Rhenanus dediciert Nicoiao et Cratoni Stalbergerii^
patriciis Francfordiensibus, Nicolai filiis s. Ausg. der Familiarium colloquior.
formulae des Erasmus. Bas. 1519 cf. Briefvvechs. d. Be. Rhen. p. 122). 1517
mit seinem Präceptor VVilh. Nesen nach Paris, 1519 nach Löwen. — 1525:
Ratsherr zu Frankfurt; 1529: Schöffe; 1562: Stadtschul theiss. 1525
verm. mit Anna Frosch (3 Kinder) ; 1532 verm. mit Doroth v Stralenberg
(igKinderi. y 1571 Apr. i iPantal. III. 395: .erat autem is pietatis et reli-
gionis studiosissimus; itaque Evangelii doctrina percepta eam suscepit et
ut alii idem facerent author extitit. Cum ego anno 1565 Francoforti essem
adhuc veneranda canitie insignis rebus praefuit': vgl. Fichard'sche Samml.:
Arch. f. Fkf. Gesch. N. F. 6.57a. i; Quell, z Fkf. Gsch. 1.311. 438; Classen,
Jac. Micyllus; derselbe, Xachtrr. 1861 S. 4}.
3617. Stamler, Georgias
279, 23. 1515. a d. Georgio Stameler, Augustano, I flor. Renensem.
Augbburger Patrizier (v. Stellen S. 237 ff.). — Erscheint noch 1516
Xv. 27 i. Bologna als Zeuge. 1537 Apr. 23: auf der Salzburger Provinzial-
s\mode als Vertreter nach Trient abgeordnet. Ein unerschrockener Ver-
teidiger der bischöflichen Rechte (Wiedemann. Ref. u. Ggref. i. Ld. u. d.
Ens. S. 218: Sinnacher \'II 3051. y i543 Dz. 18 (Epitaph i. d. Kolleg. Kirche
U. L. Fr. z. Brixcn: .R. P. D. Georgius Stamler I. U. D. canonicus et summus
scholasticus Brixin., huius aedis prepositus R™' Episc. Brixin. vicarius et
consiliarius cum patruo suo hoc tegitur lapide. Ob. a d. M. D. XLIII. d.
Decembr. X\"I1I': Resch f. 33.; Sinnacher VII 398).
3618. Stamler, Joh. Matthaeus
336, 32. 1558. d. Johannes Matthaeus Stamler Augustanus libras duas.
1551 Jun. 10 Jngolstadt (.Joannes Mathaeus Stamler August, art.
stud. 48') c. 1555 in Bourges mit Nie. Cisner |s. d.], Schüler des Franc.
Duarenus (Cisneri Opusc. ed. Reuther p. 5431. 1557 Apr. 28 Padua
(.Joannes Matthaeus Stamler Auguslanus-); Consiliarius der schottischen
Nation i. Padua. — 1566 Ratsherr z. Augsburg resign. 1584). Vertrat
die Stadt wiederholt in diplomatischer Mission, so 1570 auf dem Reichstag
zu Spej'er, 1572 auf der schwäbischen Kreisversammlung zu Ulm: 1571
Mitglied des Schiedsgerichts zwischen dem Bischof und der Stadt Regens-
burg, 1575 \'ertreter seiner Vaterstadt auf der Münz Versammlung z.
Nürnberg (Gassari Chron , deutsch von Hartmaim 1596. S. 129.31.33.39;
Langenmantel. Hist. d. Regim. v. Augsburg; v. Stetten, Gesch. v. Augsb.
I 666. 668). Evangelischer Kirchenpfleger. .Zur Zeit des Kalenderstreits
hat er vieles gelitten, indem er, weil er sich nicht zur Annehmung des
neuen Kalenders bequemen wollte, des Rats und seiner Ämter, besonders
auch der Stelle eines Kriegsrats des Schwäbischen Bundes entsetzt
worden ist. Er war übrigens ein Mann, der sich der Kirchen und Schulen
sehr eifrig angenommen hat und auch selbst ein Freund und Kenner der
Wissenschaften gewesen ist.' (v. Stetten. Augsb. Geschlechter S. 238). —
1582 Dz. 12: Joh. Matthae. Stamler Witwer verm. mit Sabina Welser Wittib
(Hochzeitsbuch: Münch. Hf. u. St. Bibl.K f 1588 Apr. 22 (Epitaph). Ci.sner
widmete ihm S.Traktat de iurisprudentiae dignitate (Opusc. p. 536 sqq.).
3619. Statnpa (?), Laurentius de
49, 34. 1299. d. Laurencius de Scanya (B = Scampa) HI solidos.
Vielleicht aus dem Geschlechte Stampa. Gotteshausleute v. Chur?
(Juvalt S. 188).
Stange — Stargard. 545
3620. Stange, Johannes
loz, 31. 1340. d. Johannes Stanghe de Prutzia Pomesaniensis dyoc X solides.
1330 Mai 30 Johannes Stangen miles episcopi Pomesan. (Voigt, C.
d. Pruss. II No. 131). 1331 Jan. i (Cramer, Pomes. Uß. No. 41; Prussia
schol.).
3621. Stange, Gaspar
176, 12. 1426. a d. Caspare Stange alias Wandofen de Prusia XXX Bologninos.
178, 34. 1428. d Gaspar Stange alias Wandofen de Prussia clericus Pomezaniensis
dioc. (179, 6),
1424 Bologna [Nicol. (!) Stange an den Hochmeister: ,Es haben
meine Meisters und Doctores, die da auch aus Preussen sind, meinen
Fleiss angesehen und zwingen mich, dass ich sollte auf die Zeit der
Pfingsten eingehen und baccal. in den 7 Künsten werden' (Preuss. Prov.
Bll. 1850 S. 168; Hipler, Bibl. Warm. S. 68)|. Er zahlt in Bologna für ein
Decretum 70 fl., für den Sextus und die Cltmentinen 70 Ducaten (Hipler,
I. c. S. 69. a. 1552). 1428. als Joh. Tiergart [s. d.] das Procurator-Amt aut-
gab, wurde dies letztere ,,dem gallsüchtigen, stolzen, geldgierigen" Kaspar
Stange von Wandofen anvertraut (Napiersky, ÜB. No. 1328 a. 286). 1429
Jul. 12 Anagni: „Schwarzer Rat" des Ober-Procurators Casp. St., wie der
Orden sich seiner Feinde entledigen könne (Napiersky No. 1269). t 1437
Mz 28 (Livl. ÜB. IX 93; Perlbach, Pruss. schol. S. 173).
3622. Stanne, Rudegerus de
46, 25. 1296. d. Rudegerus de Stanne V solides.
3623. Stapensen, Henricus
330, 31. 1546. d. Henricus Stapensen iuris utriusque licentiatus libram unani
Bononienses octo.
Seit 1540 unter den Räten Hz. Heinrichs des jüngeren von Braun-
schweig genannt. 1549 begleitete der Lic. Heinrich v. Stappensen des Hzs
jüngsten Sohn, den nachmaligen Landesherrn Julius auf die Studienreise,
zunächst nach Bourges, dann nach Paris (1550 Apr. 4), zuletzt nach Löwen,
wo sie a. 17. Apr. 1550 ankamen. Hier wurde längerer Aufenthalt genommen.
Ein Brief von ihm an den Vater seines Zöglings (dd. Löwen 4. Mai 1550I
abgedr. i. Ztschr. f d. Kulturgesch. 1875. S. 195. (vgl. a. Ztschr. h. V. NSachs.
1893. S. 286. 288).
3624. Stapil, Arnoldus
151, 34. 1392. a d. Arnoldo .Stapil de ordine B. Marie Teutonicorum solidos XXXVI.
(cf. 153, 3).
i53i ^3- 1395- Arnoldus Stapil ordinis Theutonicorum ,procurator' (153, 29. 44.
154, 19. 155, I. 4. 1397. 399, 37: (reetor parrochial. ecci. in antiqua
Danzik] 400, 17.).
1386 Mz II Prag (, Arnoldus Stapil'): bacc. art., 1388 Dz. 25: mag.
art. Er verweilte bis 1397 i. Bologna (Act, 155, i. vgl. a u.), dann wieder
in Prag (.Arnoldus Stapel de Gotzwalt'). Von 1398 Jul. 2 bis 1402 Jun. 23
erscheint er als Kaplan des Hochmeisters (ÜB. Bist. Culm S. 347)
1402 Mz 17 richtet der Hochmeister an P. Bonifacius IX die Bitte, dem
deutsch. Ordensbruder und Domherrn Arnold Stapil die Administration
der Diözese Culm zu übertragen (,. . eidem ecclesie Culmensi de persona
venerabilis et religiös! fratris iXrnoldi Stapil. canonici eiusdem (Culm-
ensis) eccl. et magistri artium. quem eciani in studio Bononiensi sub
expensis ordinis mei laudabiliter se regentem et ad sextum annum sacros
canones studentem ac denuim michi in agendis ordinis mei fideliter assistentem
enutrivi, misericorditer digiiemini providere": ÜB. Bist. Culm No. 434 vgl.
No. 437). — 1402 — 1416 Bischof von Culm. -j- 1416 Mai 31 an der Pest
(SS. ver. Pruss. III 363).
3625 Stargard, Martinus de
2i"i, 41. 1471. a d. Martino de Siargardia.
öeutschc Studenten in Bologn.T 35
cjjß Starhemberg Starcze.
3626. Starhemberg. Heinricus baro a
339 9. 1561. generosus dominus Henricus baro a Staremberg etc. unum coronalum.
Schloss Starhemberg i. Lande ob der Enns. — 8. S. Erasmus' (1)
Gf. V. Starhemberg u. der Gfn Anna v. Schaumburg, gb. 1540 Jul. 6. 1557
Jul. 22 Wittenberg (,d. Henricus Baro a Starhemberg'), 1558 Rektor
(,1558 die Lucae Euangelistae electus est Rector Academiae Witebergensis
Ulustris Dns Henricus Baro a Staremberg, cuius famihae antiqua sedes est
prope Lynceam Austriae urbem'. Matr. p. 531. — Die Oratio Rectoris
Henrici Baronis a Starhemberg, cum ei Magistratus scholasticus deferretur
ist abgedr. i. Corp. Ref. X 984 f.). — Wurde K. Maximilians II Rat und
Vicestatthalter in NÖstreich, später Kammerrat und Reichshofrat.
1568 kais. Kommissar zur Beilegung der Irrung zwischen den Herzogen
V. Mecklenburg und der Stadt Rostock. 1569 kais. Gesandter an die Kurff.
V. Sachsen und Brandenburg. — 1563 Fbr. 7: vermählt mit Magdalene
V. Lamberg: 3 Söhne und 3 Töchter. Herr in Wildberg, Riedegg und
Lobenstein, f zu Wildberg 1571 Dz. 23; in der Starhembergischen Familien-
gruft zu Helmondsee begraben (Epitaph: ,Anno Domini MDLXXI. den
23. Tag Decembris ist in Gott entschlaffen der Wohlgeborne Herr Herr
Heinrich von Starhemberg Ihro Rom. Kayserl. Majestät gewesster Reichs-
hofrath, dem Gott gnädig seye. Amen'.). „Ein verständiger, vortrefflicher,
gelehrter Herr". 3 Briefe an ihn in Epp. iurid. Johannis Aurpachii js. d.)
p. 26. 205. 235. vgl. Bucelin P. II; Grf Brandis P. I; Hübner III No. 731. 735;
Zedier, Universal-Lexikon; Hoheneck II 177 f; Schwerdling, Gsch. d. Haus.
Starhemberg 1830 S. 183 f. No. 146.
3627. Starkenberg, comes de
43, 4. 1294. dominus (comes) de Starkenberg pro se et magistro III libras.
[Es gab verschiedene Geschlechter dieses Namens. — Ein Erkenbertus
de St. erscheint seit 1297 als ppos. e. Mosbac. u. can. e. Herbip. (Gudenus,
C. d. Mog. III 728; Regg. ß. IV 651 ; Arch. UFrank. 32, 149); ein Er. von ihm
scheint der 1306 u. 1309 genannte Herm. de St. dec. e. Numburg. (Schöttgen
et Kreyssig, Dipl. II 454: Braun, Dompröbste v. Naumburg S. 16) zu sein.
Einem andern Geschlechte gehört wohl an Weichhart de St. can. Patav.
(Regg. B. Vj.]
3628. Starschedel, Heinricus de
150, 6. 1497. a nobili viro d. Heinrico de Starschedel unum florenum Renensem.
Stammsitz des Geschlechts ist d. Dorf Starsiedel b. Lützen. — S. des
hrz. Rates u. Hauptmanns auf d. Schneeberge Hinr. v. St., Br. des folgenden.
1485 Oct. Leipzig (, Heinricus et Hubold. Thorstedel'). Seit 1509 urkdl.
ppos. e. Zizensis (Cop. 40, 183 i. H. Arch. Dresden), seit 1511 als ppos.
e. Numburg. (Schöttgen et Kreyssig, Dipl. II 467), seit 1515 als can. e.
Misn. u. archid. Nisicen. (Cop. 120. iz^; ÜB. Höchst. Meiss. III 336. 344
u. ö.). t 1530 Dz. 22 (,,A. d. MDXXX. d. XXll. Dec. ob. venerabilis d.
Heinricus de Starschedel can. Misn. et archid. Nisicen.': Ursinus S. 155)-
3629. Starschedel, Innocentius de
147, ig. 1495. a d. Innocentio Tarstedel (!)...
Br. des vorigen; urkdl. mit diesem zusammen genannt 1517 Sept. 30
(Dresdner H. Staatsarch. No. 10173). Erscheint 1515 Jul. 22 als Rat des
Hz. Georg, seit 1517 Sept. 30 als Hofmeister (a. a. O. No. 10068. 10173)
Differenzen mit dem Hz. wegen des Amts Kriebenstein (No. 104171.
3630. Starcze, Johannes
160, 36. 1407. d. Johannes Starcze de Saxonia IX Bolonenos.
[1431 Apr. 3: P. Eugen IV bewilligt Supplik v. Joh. Starz der. Herbip.
d. um Provision m. capell. S. Joh. Bapt. i. Selloyngen Herbip. d. non obst.
primissaria in Weinsperg Seibach Herbip, d. (Repert. 439. — Dieser wohl
identisch mit dem i. d. Erf. Matr. 1441 SS. genannten ,Joh. Starcz'.]
Staudinger — Stautener. 14-^
3631. Staudinger, Wolfgangus
335, 18. 1556. d Wolfgangus Staudinger Fridbergensis iibras duas.
335' 35 '557 Wolfgangus Slaudinger .procurator substitutus'.
S. des fürstl. Kastners Hans Staudinger zu Fridberg. 1548 Ingol-
stad t i.Wolfg. Staudinger Fridburgensis nobilis i f!'). 1558 Oct. 29: I. U. D.
Bonon. (,Wolfg Staudiger': L. s. i. p. IV). Seit 1553 Chorherr U. L. Fr.
zu München: resign. 1559 (Oßayr. Arch. 21, 40; u. heiratet Anna v Preising
zu Obernarnpach 11 Tochter). Fürstl. Rat zu Burckhausen (Hundt,
Stammbuch III 661). t 1565 (Hundt; nach Preu, ms. i. d. Münch. Hfb. e 1575).
3632 Staudt, Johannes
334, 34. 1555. d. Joannes Staudt Wormaciensis iibras dua;
1543 Dz. 7 Heidelberg (.Joannes Staudt de Wormacia eiusd. dioc.
Propter impubertatem salteni fideni ddf). 1554 .Vug. 6 Tübingen (.Joannes
Staudt Vormat.'). 1555 Aug. i Padua (.Joannes .Staud Vormatiensis'i.
3633. Stauten, Hermannus de
74, 3 13 17 d. Hermannus de Staufen dj-oc. Astetensis XI solidos
Hermannus de Staufl erscheint von 1341 Mz 9 bis 1359 lun. 30 als
scolast. e. Eistett. (Regg. B. VII. VIII: Mon. B. XXIV 408: Ried. C. d.
Ratisp. II 8521; an letztgenanntem Tage zugleich als r e. in Lauterhoven
(Regg. B. VIII 421).
3634. Staufen, Conradus de (I)
50, 38. 1300. d. Conradus de Stophe XXX solidos.
1315 Fbr. 3: her Chunrat v Stauf. Chorherr zu Eystetf (Regg.
B. \'); ebenso 1319 Sept. 28 u. 1325 Mz 26 (1. c). 1329 Jul. 14: Cunrad
V. Staufle, ptleger des capitels Eichstett (Regg. B. VI): 1329 Dz. 17:
Chunradus de Stauff procurator i. spiritual. e. temporalib. generalis
et decanus E\^stett. (1. c.i: 1333 Jun. 24 (Sammelbl. h. V. Eichstätt IV 42).
1335 Jul. 14: Chunrat v Staufte lechant der slifft ze Eystet (Mon. Zoll. III 25).
f Fbr. 5 (,ob. d Chunradus de Stauft" dyaconus, decan. e. Eystetf: Necr.
Eistett. i. Münch. H. St. Arch.).
3635. Staufen, Cunradus de (II)
69, 27. 1315. d. Cunradus de Stephen Constanciensis dyoc. X solidos.
t Sept. 21 (.Chuonradus de Stouphin S Marie [Constantien.] canoni-
CUS-: L. anniv. e. Const. i. M. G. H. Necr. I 292).
3636. Staufen, Wernherus de
79, 26. 31. 1321. Wernherus de Staufen ordinis hospitalis S. Johannis Jherosolimi-
tani .procurator'.
1300 Apr. 4 u. ö.: Bruder Wernher v. Stauten Commendur dess
husez ze Nuwenburg (Zs. f. G. ORheins 15. 232 u. ö).
3637. Stauffenberg, Albertus de
44, 2a. 1295. d. Albertus de Staphenberch III Iibras.
45, 15. 1296. d. Albericus de Stofenberg .procurator' (cf. 45, 17. 47, 7).
Aus dem Ortenauer Geschlecht dieses Namens. 1312: Albert, de
Stauffenberg can. e. S. Steffani Arg. (Kindler v. Knobloch, Gold. Buch
s- 3541
3638. Stauffenberg, Wilhelmus Schenk de
338, 38 1561 nobilis d Guilelmus .Schenckh a Stauffenberg ununi 1 oronatuni.
S. des Seb. v. St. zu Amertingen u. Hornbach etc. u. der Anna
V. Rechberg zu Hohenrechberg. 1564 Sept. 20 Frei bürg (.Wylhelm.
Schenk ab Stauffenberg nobilis'). Wilh. Seh. v. St. zu Amertingen u.
Katzenstein bischöfl. Augsburg. Rat z. Dillingen; verm. m. Dorothea
V. Winterstetten (Biedermann, Ottenwald tab. 160).
3639. Stautener, Georgius
331, 30. 1548. d. Georgius Stautoner Iibras quattuor
35*
548 Stegerer - - Stein.
Gb. 1518 z. Sulzbach i. d. OPfalz. 1533 Schüler der Lateinschule z.
Regensburg, 1534 z. Niederaltaich, 1536 der Domschuie zu Salzburg. 1538
Fbr. 3lngolstadt (.Georg. Staudner ex Sulczpach 45'j. 1538 .S.S. Leipzig
(.Georg. Staudner ex Sultzbach tm'); wegen der Pest i. d. Heimat zurück.
1540: Collaborator a. gymn. poet. i. Regensburg. 1542 Fbr. 26 Leipzig:
bacc. art. 1542 SS. Wittenberg (.Georg. Staudner .Sultzbachensis'j. 1543:
Cantor i. Halle. 1548 mit e. jungen Nürnberger Patrizier (wohl Jul.
Geuder s. d.) auf Reisen. 1552: Diaconus a. S. Sebald i. Nürnberg.
1554: Pastor i. Sulzbach, seit 1555: Superintendent, i- i. Sulzbach
1580 Sept. 18 (Vhdl. h. V. OPfalz u. Regensb. XXXVI 47). Einige Briefe
Georgii Staudner pastor. Sultzbach. 1575 — 80 (Münch. Hfb. — Coli. Camer.
t. VIII No. 347—54)-
3640. Stegerer, Jacobus
175, 13. 151a. a d. Jacobo Stegerer.
3641. Steiermark, Ottokar de
38, 41. lagi.^d.^Üdakar de StiriaXX solides.
3642. Stein, Eggerdes
264, z8. 1504. d. EgerdesfcStein Hildisemensis ddt XXV Bolendinos.
a68, 7. 1507. Eggerdes Stein ,sindicu.s'.
1516 Aug. 21 Eggardus Steen. can. e. B. Marie V. Hamburg.; eben-
so 1524 Apr. 23^(Staphorst II i. p. 333. 343).
3643. Stein, Eitelwolfus de
236, 13. 1489. a nobili viro d. Eytelwolff de Lapide',[canonico ac custode eccl.
Wratislauien.jX'grossetos.
Aus schwäbischem Geschlecht. — Der bekannte Freund Huttens und
Reuchhns. Auf der Schule zu Schlettstadt (Jo. Trithem. i. Catal. illustr.
vir. s. 1. e. a. f°- 78: .Eytelwolfus de lapide patria sueuus . , . hie quondam
discipulus fuit magistri Crafthonis vdenhemij optimi et vigilantissimi iuuen-
tutis sletstatine institutoris'). 1482 {.Leipzig (.Eytelwolft de Lapide vom
Steyneck'). Schüler des^Philipp. Beroaldus {.Bologna. Zunächst als Rat
i. kurbrandenburgischen, dann i. kurmainzischen Diensten. 1501
für Kurbrandenburg Assessor a. Reichskammergericht (Ludolf App.
X); hat wohl auch^bei der_Gründung der Universität Frankfurt a. O. mit-
gewirkt. EB. Albrecht v. Mainz ernannte ihn zu s. mag. curiae u. vice-
dominus urbis Mogunt. f 1515 Jun. 10. Sein Epitaph i. Dom z. Mainz.
Ursprünglich Kleriker scheint er später in den weltlichen Stand getreten
zu sein, wie ein Eintrag im Lib. Confr. B. M. Teuton. i. urbe (p. 43) zeigt:
1514 Jan. 18: .Eitelwolfus de Lapide comes Anconensis cum uxore Margretta'
(im Gefolge des EB. Albrecht v. Brandenburg). Von den Humanisten als
Mäcen vielgefeiert (Hütten dedic. ihm In laudem R™' Alberti Archiepi. Mog.
Panegyricum. Tub. 1515: ,Ad clariss. Equitem Eytelwolffum de Lapide
Sueuum magistrum curiae & civitatis Moguntinae praefectum: Tu
vero unus e paucis quanta foelicitate coniunxisti haec negocia rei militaris
& otium studii literarum! Quae te historiae latent? quas fabulas ignoras?
quae carmina non legisti? Prudentia vero et reruui gerendarum peritia in
te notior est, quam ut a me prodi debeat. Talem te apud inuictiss.
Caesarem Maximilianum praestitisti. tali te usus est Joachimus
Marchio, talis apud hunc Albertum maximo omnium nostrorum utilita-
te et rei_ publ. Moguntinae commodo haberis' (Boecking Opp. Hutt. I 34
sqq.J. Ähnhch über ihn Mutian a. Reuchhn (Reuchlin. epp. ed. Geiger p.
242). Henr. Bebel rechnet ihn zu den ausgezeichneten Lateinern seiner
Zeit: ,Itel Vuolfus de Lapide Sueuus, cuius etsi barbarum sit nomen
latinissima tarnen est quam solam audiui oratio extemporalis. Scripsisse
autem fertur librum de laudibus heroum & virorum illustrium mihi
non visum ad Georgium de Lapide avunculum suum, qui pro rege Hung-
ari Matthia SIesitam regionem quondam procurauit qui et ipse doctus et
dissertus fuisse praedicatur': in Qui autores legendi sint' . . . Arg. 1513
f°- 15). Er war Mitglied der Sodalitas Celtica, wenigstens finden sich Verse
Stein. 549
von .Ololikos de Steyn alias Eytelwolff' in der von der Sodalität besorgten
Ausg. der Opp. Hrosuithae Illustr. Virginis . . . nuper a Conr. Gelte inventa.
Norimb. 1502. 2° (Adam. Vitae ICtor. ed. 1705 p. 4 ft.; Marq. Freher p. 803;
Erhard, Gsch. d. Wiederaufblüh. wiss. Bildg. III 230 f.; Strauss, Hütten Bd. I
14—18; Hartfelder i.A. D. B.).
3644. Stein, Eustachius de
279, 17. 1515. a d. Eustacliio de Stain*) canonico Augustensi et Eickstatensi decem
Carlinos.
*) obiit postea in studio Senensi (al. m.).
1505: can. e. August. (Stengelii Mantissa f. 29). 1506 Apr. i
Tübingen (,Eustach. de Stain'). 1509 Apr. 30 Freiburg (.Eustachius de
Stein can. August.'). 1512 Apr. 23: can. e. Eistett. (Elenchus can.
Eistett. — A. R. Arch. Münch.). Erscheint noch v. 1516 Jun. 27 — 1517
Mz 19 als Z. i. Bologna, f vor 1517 Jul. 31 (an diesem Tage wird s. Eich-
stätter Kanonikat anderweitig vergeben).
3645. Stein, Fredericus de
41, 13. 1193. d. Fredericus de Lapide de Augusta VIU solides.
3646. Stein, Heinricus de
72,, 43. 1317. d. Heinricus de Lapide canonicus Ratisponensis iuratus contribuit
IUI libras.
Es gab verschiedene Träger dieses Namens, die schwer zu unter-
scheiden sind. Ist wohl identisch mit dem seit 1325 Dz. als Ghorherrzu
Regensburg, seit 1331 auch als Propst des neuerrichteten Kollegiat-
stifts zu Spalt (Regg. B. VI u. VIIIj erscheinenden Heinr. de St. Auch
1335 Oct. 21 als tumher auf dem tum ze Regenspurg genannt (1. c. VIII).
1340 Nov. 13: Heinr. de St. dec. e. Eistett , can. e. Ratisp. Zum Bischof
von Regensburg von der Minderheit gewählt, von K. Ludwig v. Baj'ern
bestätigt. Zum letztenmal als Bischof genannt 1345 Oct. 29; zog sich um
diese Zeit auf s. Dechanei in Eichstätt zurück, f 1346 August i. Eichstätt
(Janner III 209—221).
3647. Stein, Heinricus
335, 22. 1556. d. Henricus Stein libras duas.
3648. Stein, Hertnidus de
195, 26. 1450. d. Hrtinidus de Steen de Alamania ,testis'.
196, 23. 1451. d. Herthnidus de Lapide Herbipol. dioc. ,procurator',(i97, 32).
196, 31, 1451. a nobili viro d. Herthnido vom Stain*) Herbipol. dioc.|XX solidos.
*) decano Babenbergensi (a. m.).
Aus dem Geschlecht der Stein v. Ostheim. — 1441 SS. Erfurt (, Hert-
nidus von Stein dt tm'). 1452—53 Bologna: ad lectur. Decreti dieb. festi-
vis: D. Hernildus de Lapide de Alamania rector dominor. scolarium ultra-
montanor. digniss iDallari, Rotuli p. 32): 1453 — 54: ad lectur. Decreti dieb.
festivis: D. Herthnidus de Lapide de Alam rector dnor. scolar. ultramont.
incliti studii Bonon (1. c p. 35; Malagola, Monogr. p. 167). Seine Antritts-
rede bei Übernahme des Rektorats, sowie die Empfehlungsrede des Gotfr.
Lange [s. d.] auf d Hf- u. St. Bibl. z München (C. 1. No. 522 f" 195I' sqq.: i,
in commendationem rectoris d. Hertindi de Lapide laudatiuncula Gotfridi
Lange 2, in acceptationem dignitatis rectoratus [Hertnidi de Stein] oratio).
1454 Fbr. 27: Leg. Doctor Bon. (,ex. f. in iure civili d. Hertnydus de La-
pide de Alam. rector dnor. ultramontanorum present. per d. Caspar, de
Arengheria et per me Capt. de S. Petro priorem; multum eleganter se habuit
et per XII doctores presentes appr. f. n. d. et statim f. ibi doctoratus et ego
dedi insignia': L. s. i. c. 1). — 1459 Aug. 16: can. et dec. Bamberg. (,d.
Hertn. Stein de Ostheim adniiss. est ad can. et preb quos obtinuit d. Georg,
de Schaumberg ante consecrationem Episcopi; fuit Doctor et notarius in
curia Romana. Simul adniissus est ad decanatum et cantoratum, quos
obtinuit ex provis. pape Pii II, ad quem missus fuit Mantuam, ubi celebravit
550 Stein.
dietam et legationem Marchionis Brandenburg, vulgo Achillis et statim ad-
missus est ad capitulum': Kr. Arch. Bamberg). 1464: cantor e. Mogunt.
(res. 1466: Joannis II 241 j. Seit 1463 Fbr. 5 (nach der Vereinigung der
Propstei von S. Jacob mit der Domdechaneii auch ppos. .S. Jacobi
Bamberg. (Bericht d. h. V. Bamberg 21, XIX). 1466 wurde ihm v. Albrecht
Achilles die einträgliche Pfarre Hof verliehen (Dorfmüller, Gsch. v Hof
S. 34). 1467 Oct. 28: Hertnidt doctor, Dechant des Thumbstiftts zue Bamberg
vnd probst zue S. Jacob doselbst vnd Seyflridt vom Stein gebrudere (Baur,
Hess. Urkk. IV 197). 1471 wird er genannt .Keiserl. rechten doctor, techant
und oberster Keiner des thumstifts zu Bamberg und richter desselben
Stifts muntat Kelnerei gerichts' (Ber. h. V. f. Bamberg X 178). — Hervor-
ragender Diplomat, Redner von Ruf (,der war ein grosser sprecher':
Spittendorfs Denkwiirdigk. i. Gschqu. d. Prov. Sachsen XI 338). Seit 1457
als Kanzler i. Diensten des Mkgf Albrecht Achilles; zu zahlreichen diplo-
matischen Missionen (auch im Dienste des Kf Friedrich U) verwandt.
Stand im Streite des Bischofs mit dem Mkgf. auf Seite des letzteren; trat
dem Mkgf. aber bei Einführung der .Pfaffensteuer' kräftig entgegen (Kraussold,
Theod. Morung S 12. 71 ff|. Betrieb 1471 2 auf s. Reise nach Rom auch
die Sache des von Heinr. Leubing [s. d.| angefochtenen Nürnberg. Pfr.
Lochner (ÜB. Bist. Meiss. III 213). 1474 Jun. 9 auf einer andern Romreise
zum protonotar. pape ernannt, f 1491 Aug 20. S. Epitaph im Dom zu
Bamberg (,Anno d. M. CCCC. XCI. die sabbati vicesimo Augusti ob. Rev.
pater d. Hertnidus Stein de Ostheim Leg. D. decanus et canonicus huius
eccl. Prothonotarius apost.': Landgraf S. 311. (vgl. noch: Longolius, Sichere
Nachrr. v. Br.-Culmbach VIII 93 f. X 5 f; Wirth. Widmanns Chron. d. St.
Hof S. 62; Minutoli. d. kaiserl. Buch d. Mkgf. Albr. Achilles S. 175. 373 f.;
Jahresber. d. h. V. f. MFrank. XXXIX 163; Riedel V 28. 71. C B 1. S. 520.
Suppl. S. 11; Stockheim. Albrecht IV Bd. I 313. II 713: Droysen, Gsch. d.
preuss. Polit. II i. S. 313 ff; Poiit. Korrespond. d. Kf. Albrecht Achilles hrsg.
V. F. Priebatsch i. Publ. a. K. Preuss. Stsarch. S. 320 a 2 u. ö.).
3649. Stein, Johannes
187, 36. 1521. a d. Joanne Steyn*) Hildensemensi XXXVIII Bologninos.
*) nunc apud eandem civitatem patriam suam licentiatus
et maioris eccl. cathedralis canonicus (al. m.).
S. des Harman St. (Diar. Brandis.V 1535 u. 1543 als Lic. genannt.
1538 —59 als can. e. Hildesh., 1560 66 als'cantor, 1540 — 44 als of ficialis
ep. Hildesh. (Arch. Hannover ,Hildesheinri. f 1567 Oct. 8 (Lauenstein
I 237. 224).
3650. Stein, Johannes Conradus a
333, 40. 1554. nobilis d. Joannes Conradus a Stein libras quattuor.
S. des Marquard v. S. zu Landtrost i. Schwaben u. der Margaretha
v. Weitingen, gb. 1538 Dz. 27. Domizellar in Würzburg seit 1549 Dz. 17
(Arch. UFrank. 33, loo). 1550: can e. August. (Stengelii Mantissa f. 31 )
(später auch archidiaconus e. August.; ward zum Propst gewählt, doch
nicht bestätigt: Khamm I 533). 1550 i. Ingolstadt (.Johannes Conradus
von Stain, nobilis et can. Augustensis art. stud.'). 1563 capitularis e. Herbi-
pol ; 1594: senior capituli Herbipol. Er feierte 1595 in seinem Hofe,
Oettingen genannt, sein Jubiläum. Er war auch can. e. Bamberg. (Gropp
I 715; Salver S. 431). f 1609 Juni 5 (Epitaph i. Kapitelhause z. Würzburg:
Abbildung b. Salver 1. c).
3651. Stein, Cunradus de (I)
42, 33. 1294. d. Cu(n)radus de Stain VI solides.
1301 Jan. 24 Conradus de Lapide decan. e. Zurziac. Const. d.
(Neugart 11 356). f 1350 Jul. 16 (Huber, Stift Zurzach S 244. — Doch giebt
Huber i. Urkk. d. St. Zurzach S. 426 d. 24 Apr. als Todestag an).
3652. Stein, Conradus de (II)
58, 46. 1306. d. Chunradus de Lapie canonicus Pabensis IIII libras.
Stein. 551
3653. Stein, Conradus de (III)
III, 41. 1345. a d. Chünrado de Lapide canonico Augustensi DI libras IIÜ solidos.
113, 40. 1346. item pro penis a d. Chünrado de Lapide*) et d. Ottone de Ulma
pro penis, quas inciderunt non parendo monicionibus procuralorum
secundum formam statutorum in quadam discordia habita inter eos
et quosdam alios dominos de natione XVIII libras.
*) Suevi sunt non Francones (al. m.).
Als can. e. August, bei Stengel u Khamm nicht genannt.
3954. Stein, Conradus de (IV)
160, 19. 1407. d. Conradus de Lapide pro tunc rector utriusque universitatis II libras.
1409 Mai 2: Decr. Doctor Bonon. (Apr. 28: ,Conr. de Lapide de
Colonia rector utriusque univers. iuristar. tarn ultramontanor. quam
citramontanor. subiectus fuit priv ex., prius tarnen present. per exim I. U.
Doctores d. Bernardin. de Zambechariis et d. josep. de Testis . . et f ab
omn. appr.'; Mai 2: ,Corad de Lapide recepit publicam': L. s. i. p. I.;
Malagola, Monogr. p. 148). — Mitglieder des Kölnischen Geschlechts de
Lapide (vantne Stein 1 in der Kölner Matrikel, doch fehlt vorstehender.
[Ein Conr. de Lapide Spir. d.' wird 1400 Apr. 14 i. Wien, 1405 SS. i.
Heidelberg immatrikuliert, ohne Frage ein anderer. Ebensowenig kann
an Conr. de Lapide Decr. D. ppos. e. Aistett. v. 1404 — 1415 (Sax, Gsch.
d. Höchst, u. d. St. Eichstätt S. 516; Archiv. Zs. N. F. UI 140) oder an Conr.
de Stein hrzgl. bayr. Rat 1436, Chorrichter zu Freising 1455 (Mon. B. XXIII
408 ; XX 462) gedacht werden.]
3655. Stein, Christophorus Adamus a
33a, I. 1550. nobilis d Christophorus Adamus a Stein canonicus Moguntin. etc.
libras quattuor.
333' '5- 1554- Christophorus Adam a Stein ,procurator'.
1548 Aug. I Padua (, Christoph. Adamus a Stein in Landstrost'). -■
1541 : can. e. Bamberg. (Ber. h. V. Bamberg 32, 158). 1543: can. e. August.
(Stengel f. 30). 1543 Oct. 24 i. Ingolstadt (, Christoph. Adam a Stein,
can. August, et Bamberg, minor natu"). Als can. e. Mogunt. 1545 u.
1558 genannt (Joannis II 401. cf. II 2321; nach Joannis war er auch can.
Wormat. et ppos. e. Mosbac. t 1569 Apr. 11 (Joannis). — Wenn Joannis
(1. c.) ihn auch can. Eistett. et Herbipolen. nennt, so kann dies nur auf \'er-
wechslung mit einem Jüngern Christophorus de Stein inicht Chph. Adami
beruhen, der 1604 der Zeitliche segnete (Gropp I 721). Amrhein (Arch. f.
UFr. 33, 151) lässt sich durch Joannis verleiten, beide für identisch zu
halten (vgl. über diesen Jüngern Chphor. de Stein auch Elench. can. Eistett.,
nach welcher Quelle derselbe 1555 Jun. 7. can. e. Eistett. wurde, 1560 Apr. 29
resign.).
3656. Stein, Laurentius de
251, 36. 1498. a nobili d. Laurentio de Stain canonico in Wissenstaig Bologn. XVI.
3657. Stein, Ludolfus
284, 36. 1519. a d. Ludolfo Steyn*) unum florenum.
*) Hildesemense (al. m ).
1513 Apr. 28 Wittenberg (.Ludolphus Steyn Hilden, civitatis').
1527 Ludolf Ste3-n, Licentiat undDechant up dem Bärge vor Hildes-
heim (Oldecop, Chron. p. 5131.
3658. Stein, Marquardus de
250, 6. 1497. a nobili viro d. Marquaido de Steyn-) can. Augustensi flor. medium
i53i 3 1499- d. Marquardus de Stein can. August. ,procurator' (252, 39)
263, 38. 1504. Marckwardus de Stain .sindicus'.
266, 44. 1505. item I liber gradualis in pirgameno, quem ddt d. Marquard de
Steyn nostre nationi (405, 14; 410, 14; 423,24).
I308, 37. 1534. Marquardus a Stain ppos. Moguntin.. Bamberg, et August, etc.,
Canon. Salispurg. /. Gefolge des Kardinals 11. EB. von Salsbiirg
Mailliae Laug in Bologna].
*) nunc Moguntin., Augusten, et Bamberg, ecclesiar.
canonicus (al. m.).
552 Stein.
Aus dem schwäbischen Geschlecht dieses Namens. — 1485 Jan. 5
Tübingen (.Marquard. de Lapide (et) Berchtoldus de Lapide ifratres').
1490 Oct. 19 Ingolstadt (.Marquardus minor de Stain Bamberg.'; a. m.:
ppos. Mog., Bamberg, et August.). 1493 Apr. 18: Z. in Ferrara (Arch.
not. Ferrara). 1494 Febr. 28 Freiburg (.Marquard. de -Steyn can. Aug.
d.'). 1495 Apr. 25 Basel: bacc. iur. (,in bacc. iur. promotus est praeclarus
et nobilis vir d. Marquard. de Stein can. e. Aug. ddt. i fl.'). Später er-
scheint er als I. U. D. — 1485: can. e. August.; 1508: dec; 1519: ppos.
Aug. (Khamm, Hier. Aug. I 532. 548. II 608; Auctar. 154). 1500 Oct. 20:
can. e. Eistett. (Elenchus can. e. Eist. i. Münch. H. R. Arch.). 1507: can.
e. Bamberg, 1509: ppos. Bamberg. (Bericht, d. h. V. Bamb. 32, 119).
1510: can. e. Mogunt. ; 1530: ppos. Mogunt. ( joannis II 214. 290. 291. 671).
1513 Oct. 20; Indult i. Betreff zu erwerbender Beneficien und Privilegien
für Marq. vom Stain ppos. Bamberg., consiliar. Maxim iliani imp.
(Hergenroether I 309). 1514 Jan. 6: resign. s. Thesaurarie i. Halberstadt u.
s. Propstei i. Merseburg (Hergenroether I 390. 407). 1514: can. e. Salis-
burg. (Mitt. d. V. f. Salzburg. Ldsk. \'II 198). 1516: can. et custos Elwac.
(resign. 1535). 1519: ppos. B. M. Mog. (resign. 1530); damals wohl auch
ppos. S. \'ict. Mog. (Joannis). 1552 Aug. 3: can. e. Fris. (resign. in demselben
Jahrei. f 1559 Jan. 14 z. Augsburg (Epitaph: .Marquardo de Stain prepos.
trium insignium Germaniae ecclesiarum, Moguntinae annis XXIX, Bamberg-
ensis L, et Augustanae preposito XXXX ac in eadem decano XXXXII
canonico LXV, trium imperatorum Ma.ximiliani Caroli V et Ferdinand!
consiliario, non tam summitate quam pietate prudentia hospitalitate om-
nique virtutum genere nobilissimo ex huius seculi erumnis ad vitam
beatiorem evocato ob memor. et gratitud. haeres. \'ixit annis LXXXIII
mens. XI dieb. XXVI. Desiit esse mortalis a. a Chr. n. MDLIX. XIX Kl. Febr.'j.
3659. Stein, Petrus de
153, 2.9. 1394. a d. Petro de Lapide XXX solidos. (cf. 400, 16).
400, 16. 1396. Jan. 7. d. Petrus de Lapide solidos XVI.
1386 i. Prag (, Petrus de Lapide, magister in artibus': Mon. II 99). —
1401 Fbr. 25 K. Ruprechts erste Bitte für Petrus de Lapide, clericus dioc.
Worm., an die S. Peterskirche zu Basel um Kanonikat u. Präbende (Chmel,
Regg. Rup. No. 191). 1411 Sept. 8: mag. Petrus Stein in Diensten des
Hochmeisters des deutschen Ordens (Napierskj', ÜB. No. 643).
3660. Stein, Philippus Albertus de
306, I. 1533. a reverendo ac nobili d. Philippo .Alberto a Stain canonico Mogun-
tinensi et Augustensi unum scotum.
308, 31. 1534. Philippus Albertus a Stain canonicus Moguntin. et August. ,pro-
curator'.
315t 33- 153*- 3 reverendo dno Philippo Alberto de Steynn VI] coronatos aureos
sex Bologninos IIÜ quatrinos I denarium, quorum sex nomine legati
olim dni Christophori Hager et I nationi debebat.
S. des Melchior v. Stein u. der Barbara v. Weide (Salver). 1529 Phi-
lippus Albertus a Stein: can. August. (Stengelii Mantissa f. 30) et Mogunt.
(Joannis 11249.401), nach 1530: can. e. Salisburg. (Mitt. Salzb .Ldsk. 7,
198}. 1537 Apr. 30: can. e. Bamberg. (Ber. h. V. Bamberg 32, 1541. 1547
Jul. 15: can. e. Herbipol. (Salver S. 430 u. Arch. UFrank. 33, 1261. 1547 Oct.
31: can. e. Eistett. (resign. schon 1547 Dez. 30: Elench. c. Eist.). Nach Joannis
(1. c.) war er auch Chorherr zu Dillingen; nach Stengel (1. can. )noch ppos.
S. Victoris Mogunt. 7 1549 Fbr. 8 zu Bamberg (,A Dni MDXXXXVIUI. d.
VIII. Februar starb der erwirdig vnd edel Herr Philips Albrecht vom Stein zu
Maincz, Bamberg vnd Augspurg tumherr': Landgraf, Dom z. Bamberg S. 67).
3661. Stein (de Altenstein), Thomas de
236, 25. 1489. a nobili viro d. Thoma de Lapide canonico Herbipolensi X grosses.
2.39, 34. 1489. Thomas de Lapide Francus iässt sein Wappen in dem Rechnungs-
biich der Xatioii anbringen
239, 42. (1491). Thomas de Lapide can. Herbipol. eccl. .procurator".
241, 739. 1491. Tho. d. Lapide wird in der Angelegenheit des Georg de Neudeck
{s. d.J als Sprecher der Nation zum Hersog von Maitand geschickt.
Steinach — Steinegg. »»-
S. des Joh. V. Stein zu Altenstein u. d. Dorothea Lichtenstein (Bieder-
mann, Baunach t. V; Salver S. 320). 1484 Mai 26 Ingolstadt (.Thomas
de Stein can. Herbipol.'). 1502: can. Eistett. (resign. 1507 Apr. 9: Elen-
chus im Münch. Arch.). 1509 Dz. 22: dec. e. Herbipol. et archidiaconus;
1517 J"'- 11: ppos. e. S. Burcardi Herbip. f 1520 Jun. 23 (Epitaph: ,A.
Dni M. p. XX Nono Cal. Jul. obiit K<i"^ Pater D"^, Thomas von Stein zu
Altenstein decanus et archidiaconus ecci. cathedr. Herbipol.. cuius anima
requiescat in pace').
3662. Steinach, Caspar de
247, 28. 1495. a d. Caspare de Steynach grossetos VI.
3663. Steinach, Rudolfus de
50, 22. 1300. d Rudolphus de Stenach X solidos.
Die Stammburg dieses Geschlechts im Thurgau bei (J)bersteinach (Pu-
pikofer I 499).
3664. Steinberg, Hieinricusi de
51, 33. 1301. d. H. de Steiiiberc*) III libras.
55, 4. 1304. H. de Steynbergh ,procurator'.
*) Hildeshemensis (al. m.).
Ist wohl Heinricus de St., S. des Heinricus (Behrens, G. der v. Stein-
berg tab. I). 1331 noch Ritter; seit 1336 als can. e. Hildesh. genannt (a.
a. O. S. 42; vgl. dagegen Hildesh. ÜB. III 687, wo er in einer undatierten,
vom Herausgeber ins J. 1334 gesetzten Urk. als can. e. Hild. erscheint),
seit 1350 Mz 2 als provest to dem heylighen Crfice to Hildensem
(ÜB. II 26; Behrens S. 42). Ob identisch mit dem 1338 Mai unter den An-
hängern des Bischofs Heinrich v. Braunschweig erwähnten Heinrich v.
Steinberg (Schmidt-Kehr I 313. a.).? [Ein Hermann de Steinberg can.
Hildesh. (identisch mit vorstehendem Vi, welcher 1311 Dz. 2 die Propstei
z. Eimbeck von Hz. Otto v. Braunschweig-Lüneburg empfängt: Schunck,
Beitr. II 107].
3665. Steynberg, Heinricus de
149, 12. 1387. Heinricus de Steynborch |cf. Henricus de Glichen).
[1388 Aug. 19 u. 1392 Apr. 22: Henricus de Steynbergen, ppos. e. S.
Salvatoris Traiect.: Lacomblet U B. III 820. 850.]
3666. Steinberg, Conradus de
257, I. 1500. nobilis d. Conradus de Steinberghe*) moram trahens in Lechten-
berch et Bodenborch castris Hildensemensis diocesis medium floren.
Renen.
I262, 3. 1502. In exequiis dni Conradi Steenberch pro candelis Bolendinos VH.)
*) qui obiit 8 Kai. Julias, que erat XXIII (I) Juniii502,
accepto vulnere a lictoribus pallaoii. In eodem gym-
nasio animani fato tradidit; ora pro eo (al. m.).
1494 i. Erfurt (, Conradus Steynberg nobilis')- Vielleicht ist auf diesen
der Eintrag im Lib. secr. iur. pont. I zu beziehen, wonach ein .Corradus
Alamamus' am 13. März 1501 mit Auszeichnung zum Lic. i. utroque iure pro-
moviert wurde.
3667. Staindorf, Johannes de
102, 39. 1340. d. Johannes de Staindorf X solidos.
363, 4. 1342 Oct. 7: Johannes Stomdorf (!) ,testis'.
3768. Steinegg, Diethelmus de
68, 44. 13 15. d. Diethelmus de Steineg Constantien. dyoc. II Ubras.
70, 8. 13 16. Diethelmus de Steinecke can. Constantien. .procurator'.
Burg Steinegg b Eschenz i. Thurgau (Pupikofer I 519). — S. des R.
Diethelm v. St. u. der Margaretha v. Klingenberg (a. a. O.) \'on 1323 — 1355
als ppos. e. Const. genannt. Nach dem Tode des B. Ulrich Pfetferhart
[s. d.) bis zur Bestätigung des Nachfolgers war Diethelm v. St. Verwalter
554 Steinegg — Steinmauer.
des Bistums. Weigerte sich, dem neuen Bischof die während der Sedis-
vakanz eingenommenen Gelder herauszuzahlen, wird seiner Propstei ent-
setzt und gebannt (1355 Frühjahn; doch erfolgt bald eine Aussöhnung, da
er 1355 Sept. 9 mit Ulricus de Fridinge |s. d.| als Bevollmächtigter des
Bischofs erscheint t 1358 Fbr. 24 (L. a. e. Const. in M. G. H. Necr. I 285;
vgl. Schubiger, Heinr. v. Brandis S. loi ff; derselbe i. Freib. Diöc. Arch. X
43 a. 2.: ebendort III loi ft. VI 241-58. VII 145—158; Zs. f. G. ORheins
XXV 1—24; Thurg. Beitrr. X 50 f. u. besonders Cartellieri in Regg. ep
Const. II). [Wohl identisch mit dem Regg. Boic. VIII 31 genannten Dyet-
helmus de Stainegg vicar. generalis ep. Herbipol.)
3669. Steinegg, Heinricus de
49, z6. 1299. d. Henricus de Stamechi canonicus Constanciensis III libras.
Alterer Br. des vorigen, Oheim des flgd. — 1301 Aug. 16: resign. d.
Pfarre Berg (Regg. ep. Const. II 391. Seit 1308 Dz. 28 Heinr. de S. can. e.
Const. i. Bann des EB, v. Mainz (1. c. II 67. 71 u. ö.). 1316 Sept. 30 ist s.
Konstanzer Dompfründe erledigt (1. c. No. 38171. 1328: r. e. in Lang-
rickenbach (Thurg. Beitrr. H. IV; Pupikofer I 720). 1358 Mai 5: Heinr.
de St. quond. e. in Phin rector (Regg. e. Const.). f Jul. 5 (.Heinr. de
Steinegge can. S. Marie Const.': Necr. Feldbac i Necr. Germ. I 393).
3670. Steinegg, Johannes de
141, 20. 1379. d. Johannes de Staynek canonicus Constantiensis dd 11 ducatos et
II solides.
S. des Albrecht v. Steinegg u. der Elsbeth v. Rosenau (Pupikofer 1519».
1380 Dz. 20: Lic. i. Decr. Bonon. (,Joh. de Constancia can. Const.') — Seit
1381 als can e. Const. urkdl. (Eiselein S. 258). 1384 Jan. 24 unter den
Wählern des Bischofs Mangold v. Brandis genannt (Schulthaiss, Konst.
Chron. i. Frb. Diöc. Arch. VUI 481. Später Domkantor (Helv sacr. I 38).
doch kennt ihn das Necrolog. nur als Domherrn. Erscheint in den Jahren
1388. 89 als Verweser der Propstei zu Zürich u. als Propst zu
Bischofszeil (Helv. sacr. I 38). t i397 Ju' 26 (,Joh. de Stainegge can. e.
Const., sepultus ante altare S. Anne' — Lib. a. e. Const. i. M. G. H. Necr. I 290)
3671. Steinflyn, Sebastianus
156, 31. 1399. a d. Sebastiane Steinflyn eanonico Brixnensi XXX solidos.
Sebastian, S. des Joh. Stempfei, Pflegers i. Guffidaun, u. der Agnes,
T. Nicolaus' des Mairs in Lüsen. 1404: dec. e. Intic. et can. Brix. (Sin-
nacher, Beitrr. VI 66). 1409: dec. e. Brix. (Resch, Mon. f. 54). 1417 Jun. 22:
Bischof V. Brixen. ,Ein vorsichtiger u. bescheidener, wegen Wissens
und bester Aufführung empfehlenswerter Mann*, f 1418 Apr. 12 (Epitaph
b. Resch f. 7).
3672. Steintieim, Sifridus de
73, 41. 1317. d. Syfridus de Stainheim Augusten, dyoc. XXXII solidos.
80, I. 1311. Sifridus de Steinheim Mitglied der an den Rektor nach Imola ab-
geordneten Commission.
Seit 1318 als can. e. Aug. genannt (Mon. B. VI 433. VI^ 75. XXXIII''
130. 190. 275). 1360 Jul. 5: Testament; ordnet einen Jahrtag für s. Vater
Sifr. V. Steinheim u. s. Mutter Mechtildis (1. c. XXXV 153 ff.). 1355 auch
ppos. S. Gertrud. Aug. f 1368 (Khamm, Auct. II 85 cf. I 576).
3673. Steinmauer, Arnoldus de
41, I. 1293. d. Arnoldus de Steinmur XXmi solidos.
75, 8. 1318. Arnoldus de Steynimur ,procurator' (vgl. 11. 14.").
1281 Aug. 31 Arnold v. Steinimur (K. Zürich) Z. (ÜB. St. Gall. III 226)
t Aug. 23 (,her Arnold von Steinimur' — Necr. Engelberg. i. M. G. H
Necr. I 378).
Steinmetz — Stern. 555
3674. Steinmetz, Eucharius
246, 10. 1494. a provido viro d. Euchario Stenvit*) de Heydingsveit Herbipol.
dioc. flor. Reni medium.
[248, 6. 1495. d. Ecliariu.s pedagogus <iiii Wentzlai Vitztlium |s. d.| in aqui>
suffocati . . .|.
249, 43. 1497 d. Eucliarius Stanvit de lievdingsfelt Ileriiipol. dioc. clericus ,pi"o
ourator' (I. U. D.: 339, 34),
*) obiit in rusticorum seditione (a. m.).
1480 Apr. 6 Ingolstadt (.Eukarius Lapicida de Hedingsfeld 13').
1492 SS. Leipzig (,Ewkarius Steymetz de He^-densfelt'i. 1497 Jun. 9:
I. 0. D. Senensis (,d. Eucarius Stanuit cleric. Herbipol. Alamanus in utroqut
iure fuit presentatus . . . die Villi, hora XIIII. - d. prefatus Eucharius f.
approb. n. d. et insignitus': Erzb. A. Sienai. — Eucharius Steinmetz I. U. D.
Syndicus des Domkapitels z. Würzburg 1520 ff. (Kr. Arch. Würzb. —
Mitt.). Euchar. Steinmetz von Heydingsfeld Doctor ist 1525 auf dem vom
B. V. Wzb. anberaumten Landtag unter den bischöfl. Räten zugegen (L. Friese,
Gschr. V. Wzb. S. 882).
3675. Steyrecker, Georgius de
198, 29. 1453. d. Georgius Steyrecker de Wienna licentiatus decretorum Patavien-
sis dioc. solidos XII.
200, 17. 1455 Georgius Steyrecker de Wyena iuris pontificii licentiatus arcium libe-
ralium doctor ,procurator'.
1447 WS. Wien (,mag. Georg Steyrecker de Wienna 2 gr.': Matr.
iur.); i. dems. Jahre: .mag. Georg. Steyrecker pro baccalareatu: i fl ' —
1451: ,mag. Georg. Steyrekker: pro ücentia 3 fl'. — ■ 1457 — 1479 bekleidete
Georgius Steurecker Decr. Doctor fünfmal das Dekanat der juristischen
Fakultät i. Wien (Locher p. 94—96; vgl. Aschbach, G. W. Univ. II 450). 1460
Mz 20: Doctor Decr. M. Georg. Steyrecker protunc vicarius dni Alberti de
Schaunperg ppos. e. S. Stephani Vienn. [s. d.]
3676. Stecke, Conradus
53. 39- no'i- d. Conradus dictus Stekke*) XII solidos.
*) Clivensis.
Weitverzweigtes niederrheinisches Geschlecht (Strange, Beitrr.z.Geneal.
der adl. Geschl. H. 7. S. 7 ff). — Conrad Stekke Z. 1324 (Arch. Düssel-
dorf ,Jülich-Berg' No. 291 — Mitt.).
3677. Stemner, Johannes
246, 18. 1494. a d. Johanne Stemner de Marano grossetos VI.
3678. Stendal, Johannes [de)
147, 9. 1384. d Johannes Stenden de Sa.xonia XIIII soIido.s.
398, 33. 40. i38"6 Fbr. 3. nos Johannes Stendal (Stendel) et Johannes Canis pro-
curatores anni preteriti computauimus.
1388 Jul.2i: Lic.i. Decr. Bonon. (.approbatus cum conditione"; ,scrup-
tinium Johannis de Saxonia . . vota doctorum quinque approbauerunt, vnus
reprobauit nonus dixit studeat per sex nienses et prior prefatus approbauif:
L. s. i. p. I).
3679. Stendal, Nicolaus de
HO, i8. 1345. a. d. Nycolao Styndel Brandeburg, diocesis VIII solidos.
|ii6, 35. 1348. a d. Gysone de Posowalk socio dni Nicolai de Steintail X solid.)
3680. Stentz, Christophorus de
288, 27. 1522. a d. Christophoro de Stenntz I florenum in auro.
t 1554 (.A" dni 1554. circa festum Lucie obiit Rev. & Nobilis Dns Chri-
stophorus a Stentz can. Numburg. & Würzen.' — Cal. e. Numb. b. Schöttg.
& Kr. II 170. C.)
3681. Stern, Georgius a
291. 41. 1524. a d. Georgio vom Stern . .
292, 16. 1525. a d. Georgio ab Sternn pro inscriptione aureum Renensem, qui anno
superiore inscriptus est.
292, 40. 1526. Georgius a Stern Danus ,procurator'.
556 Stern — Stirtzilnheim.
Jörge von Gyldenstjerne, k. Sekretär und Erzdiakon im Dom-
kapitel z. Ripen. f 1551 (Danske Mag. 4 R. I 223 ff. — Mitt.i.
3682. Stern, Waltherus
165, 44, 1505. a. d. Waltero Stern .Sedunensi XVI Jiolendinos.
Stella, Stell, Walliser Geschlecht. — Waltherus Stella 1507 can. e.
Sedunensis; 1512: decanus (Leu XVIII 227).
3683. Stettin, Johannes de
53, 31. 1301. d. Johannes de Stettin X solides.
3684. Stich, Melchior
318, zo. 1539. a. d. Melchiore Stich Campedonensi XXXVII Bononenos quatre-
nos III.
1533 Sept. 16 Ingolstadt (.Melchior Stich ex Kempten pauper 8 .4')-
1542 Jan. 20 Heidelberg (, Melchior Stich Campidonensis, dioc. August.,
studens Ingolstad.'i. — Ein Melchior Stich, der sich , Bürger zu Kemp-
ten, derzeit zu Altdorf b. Weingarten wohnend' nennt, verkauft laut Urk. v.
1562 Jan. 6 ein Weiderecht auf der Frauenalp an das Spital in Kempten.
Das Wappen zeigt im obern Felde einen halben Ritter, der den linken Arm
in die Hüfte stemmt, mit der erhobenen Rechten aber zum Stich mit einem
Dolche ausholt {Kempten St. Arch. — Mitt.)
3685. Stiebar, Andreas
325, 39, 1542. a nobili d. Andrea Stiber Bambergensi cathedralis ecciesie Herby-
polensis canonico aureum coronatum.
Andreas Stiebar v. Buttenheim zu Aisch u. Regensberg, S. des Chri-
stoph St. u. der Anna v. Wirsberg (nach Salver S. 400 — nach Biederm.
dagegen S. des Balthas. St. u. d. Sophia v. .Schwend). 1534 SS i. Erfurt
(.Andreas Stubar can. Bamberg'.) 1535 WS. Leipzig (.Andreas Stibar
Vipach.') 1538 Jan. 23 Ingolstadt (.Andreas Stieber nobiiis can. Herbipol.
et Bamberg, i fl.') Seit 1534 Oct. 16: can. e. Bamberg. 1535 Oct. 19:
can. e. Herbipol.; resigniert beide Pfründen 1544 Oct. 2. f als der letzte
der Regensberger Linie ohne Leibeserben (vgl. Gropp I 713; Salver; Bie-
derm. Gebürg tab. 231; Amrhein i. Arch. UFrank. 33, 106).
3686. Stigelitz, Johannes
119, 8. 1481. a d. Johanne Styglitz plebano in Nydern Dyetfurth duos grosses
Florentinenses.
3687. Stigelitz, Theodericus de
60, I. 1309. d. Theodericus de Stigelitz X solidos. (cf. 61, 29).
3688 Stigelitz, Wernherus de
61, 19. 1310. d. Wernherus de Stegelitz iuratus.
3689. Stille, Theodoricus de
36, 25. 1289. d. Theodericus de Stille XX solidos.
Unterelsässisches Geschlecht, dessen Stammsitz das Dorf Still bei
Mutzig (Schöpfiin, Als. ill. II 670; Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 358).
3690. Stirtzilnheim, Cuno de
132, 36. 1369. d. Cuno canonicus Aschaffenburgensis libram unam.
133, 36 40. 1370. Cuno de Stirtzilnheym can. e. Aschaffenburg. ,procurator' (cf.
134,19; 387,2.6.43; 389,17.41; 390.16).
Ministerialen der Grafen v. Mehrenberg, von Nassau-Diez, von Eppen-
stein u. des Kl. Seligenstadt. „Sterzelheim lag i. d. Gegend von Rodheim,
wo noch eine Sterzelheimer Höhle vorkommt" (Wagner i. Arch. f hess.
Gesch. VII 448 a. I). — 1356 Mai 28: Theoder. de Erlebach can. e. Aschaff.
vermacht Herbrurdo et Cunoni clericis, natis qu. Cunonis de Sterzeinheim
militis suis consanguineis genannte Summe (Gudenus C. d. M. III 591).
1380 Dieter, de St. sedis Mogunt. protonotarius. 1383: cantor e. Mog.,
iudicii secularis Mogunt. camerarius. Er war auch can. e.
Aschaffenburg. r. e. parrochial. villae Alsenz et dein permutatione
Stechen — Stojentin. 557
facta can. e. Bingensis (Joann. II 402). f 1408 Mz 22 (Necr. Aschaff.:
,XI. Cal. April. 1408 obiit Cuno de Stertzilnheim cantor. canon. Mogunt. et
can. h. e., legavit libros suos et triginta florenos').
3691. Stechen, Fridericus de
45, 38. 12,96. d. Fridericus de Stechen canonicus Lingorgensis III solides.
Limburgensis? Ein Fridericus de Stechen can. e. Wormac. erscheint
1268.
3692. Stoffeln, comes de
43, 31. 1195. d. (comes) de Stophelen L solidos.
[Ein Conr. de Stoffeln 1279 can. e. Arg.: Kolb, Lexik, v. Baden II 85.]
3693. Stoffeln, Itelhans de
187, 38. 1440. Itelhans de Stoffel.
Br. des Joh. Ulricus [s. d.]. 1488 mit seinem Bruder Heinrich Mitgl.
des schwäbischen Bundes (Datt, de pace publica f. 279). 2 Schreiben v.
ihm (1470 u. 1490) i. Ueberlinger St. Arch.
3694. Stoffeln, Johannes Ulricus de
187, 37. 1440. a d. Johanne Vlrici (!) canonico eccl. Constanciensis et Itelhans
fratre eins dictis de Stoffel ac magistro eorundem dno Johanne
Bregencz plebano in Gailingen Constanc. dioc. I ducatum.
Stammsitz Hohenstoffeln i. Hegau b. Hohentwiel (Kolb, Lexik. II 85).
1446 Apr.i: Lehenexpektanz f. Hans Ulr.v. Stoffeln Domherrn zu Konstanz
auf kais. u. hrz. östr. Gottesgaben. 1447 Mz 29: B. Heinr. übergiebt dem
Domherrn Joh. Ulr. v. Stoffeln d. Archidiak. Illergau. 1447 Nv. 13 Joh. v.
Stöff"eln, Kirchherr zu Rottweil (Württ. Gschqu. III No. 1106). 1466
Dz. 4: Hans Ulr. v. S. r. e. in Röttlin resign. gegen Entschädigung s. An-
spruch auf e. St. Galler Kehlhof. 1475 Fbr. 15 i. Rom: Joh. Ulr. de St.
Const. ac Basil. e. can. ac dicte Basil. e. cantor (Lib. Confr. p. 261. 1478
Apr. I : Hans Ulr. v. S. verzichtet zu Gunsten seiner Brüder Itel hans [s. d.)
u. Heinrich. 1480 Dz. 18: Hans Ulr. v. St. d. ä. stift. e. Jahrzeit f s. f Ehe-
frau Marg. V. Randegg, s. 3 Söhne Hans Ulrich den Domherrn, Heinr. u.
Itelhans [s. d.]. 1484 Mz 31: Dotation der Salve-Regina Stiftung des
Konstz. Domherrn und Cantors des Domstifts zu Basel Hans Ulr. v. St.
1490 Jan. 12: Urteil i. d. Streit zwischen des Hans Ulr. v. S. Söhnen, dem
Domherrn Hans Ulr. z. Konstanz u. Basel, Heinrich u. dem , bösen' Ytelhans
wg. der Pfandsch. 1493 Oct. 26: Fundation der Domprädikatur z. Konstanz
durch Hans Ulr. v. St. 1504 Mz 29: Testam. d. Domherrn Hans Ulr. v. St.
(Mitt. d. bad. bist. Commiss. 1885 S. 134 ff".: Zs. f. G. ORheins N. F. 38).
^695. Stojentin, Valentinus
276, 9. 15 13. a d. Valentino Stegentin I florenum.
Z77, 10. 1514. Valentinus Steygentin ,sindicus' (1516: 179, 34; 1517: 281, 18. 405,30).
277, 29. 15 14. Valentinus Steigentin ,procurator substitutus'.
280, 37. 1516. a d. Valentino Stegentin X Bolinios.
341, 25. 1517 Mz 27. nobilis et egregius d. Valentinus Staegentin de Pomerania
iuris utriusque doctor ddt nacioni nostre pro liberalitate sua
ducat. unum (281, 44; 282, 37).
S. des Tesslav St. auf Schurow, der meist in s. „steinernen Palast"
zu Stolpe lebte. 1505 Leipzig (, Valentinus Steggenteyn de Stolppen').
1507 Frankfurt a. O. (, Valentinus Steggent3'n de Stolp't. 1512 Oct. 16
Ingolstadt (.Valentin. Steigentin Pomer. cleric. Camin. d. nobilis'i: mit
Chph. v. Pommern [s. d.]. 1517 Mz 27: I. U. D. Bonon. (L. s. i. p. I). In
Bologna befreundet mit Hütten (Querela I, Eleg. 6; Strauss I 53.59. 69) u.
Cochlaeus: letzterer gab dem über Nürnberg nach Pommern zurückreisen-
den St. einen Empfehlungsbrief an Wil. Pirckheimer mit (Heuman, Docum.
litt. p. 19. 22). — 1509 Sept. 3: Val. St. Sekretär des Hz. von Pommern Z.
(ÜB. Famil. Eickstedt I 226). 1514 Jan. 21: archidiac. Piritz. (Hergen-
roether I 405); Mai 15: vicar. e. B. M. in Garz (resign. 1519 Jun. 2).
Erscheint seit 1517 Sept. 2 i. herzogl. Diensten. 1519 Aug. 22: Hz. Boguslav
55^ Stock — Stockhcim.
ernennt den Doktor V. St. z. Hauptmann in Bütow. 1522 Sept. 25 er-
scheint er als Doctor und houetman tho Loytze. 1526 begleitet er
den Hz. Georg nach Speyer, 1527 denselben auf den Fürstentag zu Jüter-
bock. War mannigfach in diplomatischen Missionen thätig. Vermählt mit
Dorothea Glineken aus Greifswald, die s. Andenken durch eme .Stojentinsche
Stiftung- ehrte, f c. 1529. Verdient um die Einführung der Reformation
in Pommern, ein persönlicher Freund des Reformators Joh. Bugenhagen,
(z. t nach Mitt.j.
3696. Stock, Georgius
i86, 4a. 1439 3 d. Georgio Stock ilerico Foznianien.sis diocesis solides VI Bono-
nienses.
3697. Stokka [ch], Johannes de
64, 38 1313. d. Johannes de Stokka I libram.
1345 Mai ig: Johann v. Stockach. Chorherr zu St. Johann i. Kon-
stanz (Regg. ep. Const. No, 47231. [1355 Jim. 19 wird d. Priester Johannes
von Stockach f d. Kreuzalter i. d. Kapelle S. Joh. i. Villingen präs. u. be-
stätigt (ibid.).|
369^. Stockach, Johannes de
157, 27. 1401. a d. Johanne de Stockach de Basilea I libram.
158, 12. 1402. Johannes Stockach de Basilea ,procurator'.
[1404 Mai 15: Decr. Doctor ßonon. (1403 Sept. i8: .suppositus f.
priuato examini d. Johannes Keler olim Hermanni de Scolach de Suema(!) . .
et f. merito approb.' -- 1404 Mai 15: ,f publice doctoratus d. Joh. Keler olim
Hermanni de Scolach deSueuia': L. s. i. p. I|.
3699. Stockarner, Johannes
335, 49. 1557. nobilis d. Johannes Stockarner Austrius libras duas.
S. des Christoph St. in Wallenreut u. der Catharina de Krockwitz,
gb. 1530. 1550 SS. Wien (Joannes Stockharner nobilis'J. 1554 Jun. 8
Padua (Joannes Stockarner Austriacus'). 1590 Jan. 16: Land-Unter-
marschall. Vermählt mit Susanna Enenklin ('1558), i. 2 Ehe mit Anna
Maria de Velderndorft" (1592). f 1605 (Bucell. III. 226).
3700. Stocker, Johannes
206, 8. 1461. d. Johannes Stokker de Regnis XIII Bologninos
Über das Geschlecht vgl. Hundt, Stammb. III 673. — Johannes Stocker,
Rat des K f. Friedrich II von Brandenburg 1469. 1472 und 1473 erscheint
er als Rat des in Berlin residierenden Mkgf. Johann, des Sohnes des
Albrecht Achilles. Noch 1493 urkdlich. Höchst wahrscheinlich an der
Dispositio Achillea beteiligt 1473 Fbr. 24 (Stölzel, Rechtsverwaltung I 93).
3701. [Stockerau], Rudmarus plebanus in
76, 31. 1318. d. Rijdemarus de Stockerowe VII libras cum X solidis.
85, 26. 1324. d. Rudmarus plebanus in Stocherau de Austria ,procurator coad-
iunctus'.
(Ein .Rudmarus subdiaconus canonicus i. Sekkow (XIV See.) erscheint
i. Necr. Admont. (Arch. f. ö. G. 19, 215).]
3702. Stockhammer, Wolfgangus
338, 14. 1560. d. Wolfgangus Stockhammer Monacensis libras duas
S. des hrz. Rats Dr. Georg St. i. München u. sr Gattin Anna. c. 1554
i. Ingolstadt (Rotmar f 121'»: tunc temporis patronus fuit academiae D.
Stockhammer de Liechtenberg Consi. .Ser.™' Principis, cuius itidem filius
est inscriptus). 1559 Oct. 10 Freiburg i.Wolfg. Stockhammer laicus'j. Von
1576—89 Rentmeister zu Burghausen (OBayr. Arch. 26, 39: Hundt,
Stammenbuch III 674 (b. Freyberg); Jahrb. f. Münch. Gesch III 242).
3703. Stockheim, Adolfus de
285, 9. 1519. a d. Adolffo de Stockheim*) novo .procuratore' datus unus ducatus
(cf. 285, 36.)
*) obiit a. 1531 (al. m.).
Stoecklin — Stotzingen. -zy
Stammburg b. Usingen i. Nassau (Bodmann, Rheingau. Altert. S.302). —
1517 Mz 9 i. Heidelberg (.Adolfus de Stockheym Mag. d.'j. Can. e.
Mogunt. et S. Albani Mog. f 1530 Jun. 19 (Joannis II 229. 402J.
3704. Stöcklin, Jacobus Israel
338, ;. 1560. d. Jacobus Israel Stoeckl Augustanus [cf. Simon Ostermann).
I1551 Jena (,Isaak Stöckle, Augustensis-)]. 1558 Oct. Padua (Jacobus
Israel Stöckle Augustensis').
3705. Stöcklin, Johannes
335, 42. 1561. d Johannes Stöcklin medium coronatum
1551 Jena (Johannes Stöckle, Augustensis'j. 1566 Fbr. 12: I. U. D.
Pisanus (,prestantissimus vir dns Joannes Stochle Augustan. Joannis
fil. . . recitauit puncta . . . studuit in celeberrimis Biturigensi, Ande-
gauiensi, Bononiensi atque Senensi academiis per plures annos': Erzb.
Arch. Pisa). [Kann nicht identisch sein mit dem Augsburger .Seckelmeister'
Hans Stöcklin, da dieser 1572 bereits ,bey zvvey und zwentzig jaren dem
gemeynen Almusenseckel vorgestanden': Gassari Chron. — auch der
1590— 1595 als Pflegeverwalter zu Stauffeneck b. Salzburg genannte Joh.
de Stöckel ist ohne Zweifel eine andere Person.]
3706. Stoltz, Johannes
ai5, 18. 1471. [cf. Nicolaus Stoltz].
3707. Stoltz, Nicolaus
215, 16 1471. a reverendissimo in Christo patre et dno Nicoiao Stoltz de Slantz
de Slesia ecclesie Waradiensis in Ungaria episcopo pro se ac dno
Johanne Stoltz de Slantz fratre suo, Johanne de Caschouia de-
cretorum doctore pedagogo suo, Gregorio Nencke canonico Agriensi,
Nicoiao de Slaboni capellano suo, Caspare de Augusta, Christoffero
Seydelitz, Johanne de Ratispona, prefati dni episcopi familiaribus II
ducatos Florentinos.
1455 SS. Leipzig (.Nicolaus Stoltz Haynensis'). 1470 Fbr. 9 Nie.
Stoltze, vicarius eccl. Misnen. (ÜB. Hchstift Meissen III 172). — Von
K. Matthias zum Bischof ernannt, wahrscheinlich 1470. Am 28. Fbr. 1471
ist der Bischofsstuhl bereits wieder erledigt. Weiter ist nichts bekannt
(1470 d. 19. Sept. , Nicolaus electus Varadiensis provisus quarta Augusti
obligat florenos 2000' — Pray, Specim. hierarch. U. aus d. päpstl. Rechnungs-
büchern).
3708. Stoere, Ernestus
214, 23. 1470. a magistro Ernesto Stoere de Melsungen X Bologninos.
3709. Storck, Georgius
329, 13 1543. d. Georgius Storck Styrus libras tres Bononenos decem et octo.
343, 7. 1543. [Matr. Doctor.]: nobilis d. Georgius Storck Styrus libram unam
Bononenos decem <& novem.
1544 Jan. ig: I. U. D. Bonon. (1543 Dz. 18: .Georgius stuerce de
plankenbart dioc. Stur.' — B. No. 3I' vgl. B. No. 4' u. L. s. i. p. III).
3710. Stotzingen, Benedictus de
338, 36. ijbi. nobilis d. Benedictus a Stotzingen unum coronatum.
339, 16 1562 Benedictus a Stotzingen Suevus .procurator'.
S. Hans' (V) v. Stotzingen u. der Anna Hermin. 1551 Oct. 26 Ingol-
stadt (, Benedict, a Stotzingen nobilis 1 tl '). 1563 Rom (Lib. Confr. p. 152).
t c. 1575 (vermachte 1575 Oct. 12 dem Kl. Ottobeuern 100 fl.: Necr. Ottobur.
i. Mitt. h. V. f. Schw. u. Neuburg V 426).
371 1. Stotzingen, Rupertus a
336, 7. 1557 nobilis il. Rupertus a Stotzingen Suevus libras duas.
Älterer Bruder des vorigen. 1555 Aug. i Padua (.Robertus a
Stotzingen'. — al. m.: Consiliar. Iniperatoris). 1562 Sept. 22: Beisitzer
-6o Stralsund — Strassberg.
am Kammergericht in Speyer nomine archiducis Austriae (Ludolf,
Append. X 74. vgl. auch Pantaleon III 507». 1566 Mz 5 vom Kaiser prä-
sentiert, abermals vereidigt (ibid. p 78); resigniert 1568 Sept 2 und geht
an den kaiserl. Hof 1569 Mz i libid. p. 81. 821. — Später kais. Geh. Rat,
Oberhofmeister und Kämmerer: besass auch die Würde eines comes
palatinus. Wurde 1591 Jul. 29 in den Reichsfreiherrnstand erhoben.
Stiftete das Kloster Winpassing (Ad. Mohl, Gsch. d. Gnadenorts Loretto i.
Ungarn, Budapest 1885 S. 1- 6|. f 1600 Mai 24 (Briefe an u. v. ihm i.
Chmel, Hdschrr. Wien. Hfb. I. 135. 185 ff. vgl. I 56 f. 180 {.).
3712. Stralsund, Guntherus de
53, 17. 1301. d. Guntherus de Snuden (B = Sunden) XVI solides.
3713. Stralsund, Johannes de
141 45 1380. d. Johannes de Sundis solides XII.
146, 15. 18. 1383. Johannes de Sundis presbiter Caminensis dioc. ,procurator'
(cf 398. 6).
3714. Strass, Arnoldus de
73, 44. 13 17. d. Arnoldus de Straz Aystetensis dyoc. contribuit, iuratus, XX solidos.
1296 Mz 7: Arnold, de Strazze can. Eystett. (Mon. Zoll. II411). —
1342 Mai 17 Arnold v. Strass, Domherr und Propst ze der newen
Stift zu Eichstätt iRied, C. d. Ratisb. II 852). | 1358 Mz 13 (,d. Arnoldus
de Strazz, dyaconus, de quo capitulum dat iij libr. hll. f anno LV iij et
fuit prepositus Noui Collegij Scte Marie in Eystet.': Necr. e. Eistett. i. A.
St. Arch. Mü). [cf Arnoldus de Eichstätt.]
3715. Strassen, Christophorus a
309, 20. 1534. a d. (Zhristophoro a Strass I florenum Renensem.
313, 15. 1536. Christophorus a Strassen ,sindicus'.
S. des kf sächsischen Rats und Hauptmanns zu Borna Michael v. d.
Strassen u. der Margaretha Kummer aus Würzen (Beckmann f. 183). —
1523 WS. Wittenberg (, Christophorus von Strass Bornensis'). 1527 WS.
Leipzig (, Christophorus a Strassen Bornensis' al. m.: I. ü. D. & Ordinär,
schole ICtor. Frcft. ad oderam'i. 1533 Jul. 19 Ingolstadt (.Cristophor. von
der Strassen ex Born. Misn. 64'j. 1537 Mz 8: I. U D. Bonon. i,d. Cristo-
phorus qu. Michaelis de Strassen dioc. Misin. in Alamania': B. No. IIi).
1538 Sept. 23: als Assessor ans Reichskammergericht zu Speyer für
Kursachsen: resign. 1542 Mz 22 u. tritt in kurbrandenburgische Dienste
(Ludolf, App. X 52): Rat des Kf. und Ordinarius in der juristischen
Fakultät zu Frankfurt a. Oder ^1556 SS. Rectorj. Ein , sonderer anhänger
vnd beförderer der papisten', der als kurbrandenburgischer Gesandter
namentlich auf dem Tridentiner Konzil eine zweideutige Rolle spielte
(Baumgarten, Sleidans Briefw. S. 174. 175. a. vgl. a. Pastor, die kirchl.
Reunionsbestreb. S. 435. 36I. f 1560 Mz 21 im 48. Lebensjahre (Beckmann),
(vgl. a. De Wette, Briefw. Luth. \"I 625. a. 4: G. T. Strobel, Neue Beitrr. II
353 ff; Beck, Joh. Friedrich d. Mittlere II 163; I. O. Opel, eine Briefsammlung
des brdbg. Gh. Rats und Professors Dr. Chph. v. d. Strassen i. Neue Mitt. d.
thür. Sachs. Ver. XIV. 196; ff A. v. Druffel, Beitrr. z. Reichsgeschichte).
3716. Strassberg, Ludovicus comes de
60, z. 1309. d. Ludewicus comes de Strazberg cantor eccl. Argentinen. VIII
libras et X solidos.
61, 14. 1310. d. Ludewicus de Straisberc pro se et magistro unum florenum &
sex solidos.
Stammsitz war Schloss Strassberg bei Büren, zwischen Aarburg u.
Solothum. — 1307 Dz. 7: in zwiespältiger Wahl z Bischof v. Konstanz
gewählt; verzichtet (Kaltenbrunner No. 739; Regg. ep. Const. No. 3453). 1309
Apr. 26 Lud. de Str. cantor e. Arg. et r. e. Nicolai in Friburg (Schweiz.
Gschforsch. XI 252. No. 931; 1309 Mai i als cantor e. Arg. u. can. e. Solo-
dor. genannt (Solothum. Wochenbl. 1832 S. 36); am 9. Juli desselben Jahres:
Erbvertrag zwischen Gf Otto v. Str. u. s. Brüdern Jungherr Berchtold v. Str.
74. 7- I3I7- mag. Andreas, socius Aom\m(S,fri,ii (kMidnhciin). prepo-iti Ar-eii-
StrazberK -- Slrassbura:. ,
56 r
u. Her Ludwig v. Str. Senger ze Strasiburg. Seit 1325 als ppos. e. Solo-
dor^ erwähnt, 1335 auch als r. e. Solodor. (Soloth. Wchbl. 1832. S. 3=: ±a\
1338 Oct. 8 Lud de Str. archidiac e. Arg. (Schöpflin, Als dipl. II 162 '
T 1343 Dz 2 (,IV. Non. Dec. a. D. MCCC. XLIII ob. Ludov. de Strazberg ca.i
huius eccl.': Necr. e. Basil. b. Trouillat IIl 706).
3717. IStrazbergl, Lutoldus magister dni de
60, 5. 1309. d. Lutoldus iTiagi.ster d. de .Strazberg XIIII solidos.
3718. [Strassburg], Andreas de
mag. Andreas,
tinensis iuravit
3719. Strassburg, Bertholdus de '
3-, 27. izqo. dominus C(,onradus) et dominus Bertholdus frater suus de Vr-cmina
uirati, dederunt XVI solidos. ' ' '^ '
3720. Strassburg, Burchardus de
60, 9. 1309. d. Burchardus de Argentina X solidos.
62, :o. 1310. d. Burchardus de Argentina II solidos & \l denarios.
(1324: mag. Burcardus dict. Treftese de Argentina: ÜB. Strassb. II 391. |
3721. Strassburg, Eberhardus de
60, II. 1309. d. Eberhardus de Argentina IUI solidos.
[Vielleicht Eberhardus de Lupfen can. Arg. 1318 (Rappoltstein. ÜB
i 2541.)
3722. Strassburg, Fridericus de
41, 8. 1293. d. Fridericus de Argentina IX solidos.
351, 17. 1301. Nv. a. I c- -j • JA
352, 2. 1301. Dz. 7. I Fridericus de Argentina ,procurator-.
3723. Strassburg, Fridericus de
89, 37. 1329. a d. Friderico de Argentina V solidos Bononienses.
3724. Strassburg, Gosso de
53. 36. 1301. d. Gosso de Argentina XXV solidos.
Der Name erscheint häufig. — Vielleicht Gosso can. e. S Thome \x^
t.1318 (Schneegatis, S.Thomas S. 213I; dürfte identisch sein mit dem um
diese Zeit (1310 Fbr. 7) genannten Gotzo thesaur. S. Petri iun Ar.^ der
1316 Mai 8 als decan. erscheint (Strassb. ÜB. III 201. 251). "^ '
3725. Strassburg, Hermanus de
41, 9. 13. 1193. d. Hermanus de Argentina X solidos.
3726. Strassburg, Jacobus de
68, 15. 1315. d. jacobus de Argentina VI solidos.
3727. Strassburg, Johannes de;
44, 21. 1295. d. Nicolaus et de Johannes de Argentina frater suus XXXIIl solidos.
[I. 1304: mag Johannes de Argentina in Romana curia procurator-
noch 1333 Nov. 8 i. dieser Stellung (Schmidt-Kehr I 58 No 19- I 08;; No
?t'-^^' ■^^\\}^°^^^■ ^^V^^^annes de Argentina olira r. e. in D'em-nich
(1 rouillat III 289). 3. Johannes natus Joh. dicti Christan de civitate Ar<r •
can. S. Petri Arg. p. p. a. (Arch. Z. NF. IV 1461.) ''"
3728. Strassburg, Johannes de
49, 18. T299. ^ Johannes de Argentina VI solidos.
3729. Strassburg, C(onradus) de
37, 27. 1290 d qom|acl^us) et d. Bertoldus frater suus de Argentina, iurati, dederunt
3730. Strassburg, Conradus de
68, 26 1315. d. Cunradus de Argentina XII solidos!
Dcutschr Studenten in Bologu.i. or.
r62 Sfrassburg — Straiibingfi
3731. Strassburg, Conradus de
91, 6. 1331. d. Ciinradus ile Argentina ,proi-urator'.
3732. Strassburg, Conradus de
107, II. 1344- a d. Chunrado de Ai'geiitina XII solidos.
3733. Strassburg, Nicolaus de
44, ai 1295. d. Nicolaus et d Johannes de Argentina, frater suus, XXXIII -olido-
3734. Strassburg, Nicolaus de
60, 7. 1309. d. Nicolaus de Afgentina X solidos.
3735. Strassburg, Reinboldus de
69, 31. 1315. Reinboldus de Argentina VII solidos.
Wegen seiner bedeutenden juristischen Kenntnisse wurde gerühmt;
mag. Reimboldus Sueze can. S. Thome Arg. 1342 — 45 (Schmidt, S. Thomas
p. 25). |Ein Reimboldus de Kagenecke can. S. Petri can. Arg. et can. S.
Thome ■]■ 1320: Schmidt 1. c. p. 273].
3736. Strassburg, Robinus de
71, 23. 1316. d Robinus de Argentina IX solidos.
[Joh. Rywini (Rywinus, Ruwin) can. S. Thome Arg. 1314— 30, 1330:
ppos. ■]■ 1332 Mai 20 (Schmidt, S. Thomas p. 271; Schneegans, S. Thomas
p. 214; Hertzog, Edels. Chr. VIII 113: Strassb. ÜB. III 257. 56. 69. 871I.
3737. Strassburg, Sifridus de
45, 41. 1296. d. Syfridus de Argentina VI solidos.
3738. Strassburg, Simon de
69, 34. 1315. d. Symon de Argentina VII solidos
3739. Strassburg, Nicolaus can. in
108, 41. 1344. a d. Nicholao canonico de Strazburga Gurcensis dyoc. X solidos.
3740. [Strasswalchen], Fridericus r. e. in
76, 18. 1318. Fridericus rector ecclesie in Strasbolichen . . [cf. Ulricus de Puem-
berg].
3741. Strat, Johannes v. d.
291, 35. 1524. a d. Joanne von der .Strat unam coronam.
S. des Petrus v. d. Straten u. der Catharina de Belle. In kaiserlichen
Diensten. Von der Regentin der Niederlande beauftragt, im Verein mit
Hoogstraten die protestantischen Regungen i. d. Niederlanden zu unter-
drücken ; zugleich mit wichtigen Missionen bei dem König von Polen u.
den katholischen deutschen Fürsten betraut (1533 — 35 stand Melanchthon i.
Briefwechsel mit Joh. Stratius Flander orator apud castell. Calisiense in
oppido Polonie Posen: Corp. Ref. II 662. 81. 88. 8671. 1543 Jan. 25:
Delegierter Rat K. Karls V i. Geldern u. Zu tphen. 1546 — 53: lebens-
länglicher Schöffe u. Bü rgermeister zu Arnheim. 1554: Beisitzer
des obersten militärischen Gerichtshofes der Niederlande. Ver-
mählt mit Catherina de Düffel. ■]■ 1561 Apr. 19 zu Arnheim iPoplimont,
La Belgique heraldique X 319. 20).
3742. Straubinger, Ulricus
121, 44. 1353 Uh'icus dictus Strawbinger canonicus eccl. Ratisbon. ,procurator'
(cf. 122, 2; 374, 40; 375, 12. 29; 376, 27. 43).
Straubinger Patrizierfamilie, die das gleiche Wappen wie d. Stadt
führte (Bayr. Antiq. II 241). — 1356 Ulricus S. can. e. Ratispon. (Mon.
B. XV 291); ebenso 1367 Nv. 6 (Ried II'903); 1379 Dz. 8 (Regg. B. X 45):
1380 Mz 30 (1. c. X 52), 1378 Nv. 12: senior capituli (Ried II 920), 1380 I
Apr. 24 (Regg. B. X 54), 1386 Aug. 15 (Ried II 925). 1385 Dz. 9: can. et
SCO last. (Vhdl. H. V. Regensb. XI 256). f vor 1391.
Straiiss — Strie^au. cgo
3743. Strauss, Balthasar
198, 17. 1453. d. Walthasar Straws de Nordlinga cum socio Nicoiao Moll iurau-
erunt, sed nichil dederunt, t^oluerunt ut infra.
199, 16. 1454. d. Balthasar Straiis de Nördl(i)ng XVIII solides (cf. 199, 28).
Nördlinger Patrizerfamilie. - S. des Bürgers Paul Str. (s. u.). 1447
SS. Heidelberg (.Balthasar Struszz de Nurdlinga dyoc. August.'). 1459
Dz. 2 Michael Jaeger, Stadtsöldner z. Nördlingen. bekennt, dass alle Miss-
helligkeiten zwischen ihm und dem würdigen, hochgelehrten Herrn Dr.
Balthasar Strauss, dem Sohne des Paul Str., von dem er glaubte, dass er
ihm sein Eheweib entspänt und entfremdet habe, beigelegt seien (Nördl.
St. Arch.i. t 1461 (Epitaph i. d. Herrgottskirche. — Beyschlag, Beitrr. z.
Nördl. Gschl. II 2. S. 475). — 1468 wird in einer Civilprozessakte (Nördl.
St. A.) noch erwähnt Dr. Strauss selig als ehemaliger Besitzer eines Hauses
und einer Hofrait zu Nördlingen (Mitt.).
3744. Strauss, Gabriel
193, I. 1446. a d. Gabriele Straus Pataviensis dioc. solides sex.
1474 Oct. 5 Gabriel Strauss decanus e. Ardacensis lArch. f. östr.
Gsch. 46, 549).
3745. Strauss, Henricus
188, 11. 1440. a d. Henrico Struss de Constantia XII Bologninos (cf. 190, 4).
1442 Jun. 22. Lic. i. Decr. Bonon. (,d. Henricus Struss dioc. Constanc.
presentatus . . f. approb. n. d.': L. s. i. p. I). 1471 Jun. 19: Heinr. Struss
Chorherr z. S. Johann i. Konstanz (Karlsr. G. L. A.).
3746. Strauss, Johannes
335i 15- 1556. d. Joannes Strauss Marchius libras quattor.
1537 WS. Frankfurt a. O. (.Joannes Straus de Custryn' — al. m.:
Doctor Juris et Consiliarius marchionis Johannis f 1568). — 1555
Aug. 1 Padua (, Joannes Strauss Marchicus").
3747. Streitberg, Georgius de
iH, 13. 1517. (aj d. Georgio Streitpergio unum ducatum.
Fränkisches Geschlecht. — Georg, S. des Lienhart v. Str. 1509 in
Erfurt (.Georg de Stritberg & Romanus de Str. fratres'). 1512 unter den
Wählern desRektors genannt: Georg. Streitbergius equestri gente adulescens,
Omnibus quot in eam aetatem virtutes cadunt, longe ornatissimus. 1521
Reimar (Romanus?) can. Banib. u. Georg, v. Str. I. L'. Doctor tragen dem
Bischof V. Bamberg ihre Erbteile a. Schloss Streitberg zum Verkaufe an.
1523: Georg de Streitberg Doctor unter den Bürgen des Poppo v. Henne-
berg bei dessen Aufnahme i. d. Bamberger Domkapitel (Ber. h. V. Bamberg
32, 138). 1524 Aug. 11: Georg v. Str. vom Mkgf. v. Br. Culmbach als Rat
u. Diener von Haus aus angenommen und mit dem von ihm (vermeintlich)
ererbten Teile des Schlosses Streitberg belehnt (Oesterreicher, Burg Streit-
berg S. 66 ff.).
3748. Streitberg, Otto de
76, 30. 1318. d. Otto de Stritberch XVllI solides,
Otto von Streitberg erscheint von 1345 Nv. 28 bis 1358 Jun. 25 als
can. e. Bamberg. (Regg. B. VIII 55. 397 u. ö: vgl. Österreicher, Burg Streit-
berg S. 6).
3749. Strengnaes, Johannes de
136. ib. 1373. d. Joiiannes canonicus Strengensis in regno Swecie VI solidos.
Vielleicht Johannes Thorstani ppos. Strengenensis v. 1375 — 1385 (Mitt.).
3750. Striegau, Adamus [de]
260, 25. 1507. d. Adam Strigoniensis • )
'■■'■) nunc medicinae doctor in Silesia apud Schwidnicenses
agit (al. m.).
36*
564 Stricgau — Slubenbei-
3751. Striegau, Gasparus
240, 3. 1491. a magnifico Icgistarum rectore d. Caspare Stregau*) Icgum dortoir
de Wratislavia XXI Bolendinos et quatrinos IUI, qui per anno& tr< -
maximo cum honore antedictum magistratum administravit ea d^
cau^a a nobis laudatur.
*) W. Wratislavia rectore magnifico (al. m.j.
i486 Jun. 2 Paris Cjaspar Stregaw Wratislav. procurator Na:
Germ.': Bulaeusj. 1492: Bologna: ,ad lecturum medicine diebus festig
D. magister Gaspar Stregau de Watislavia dominor. scholarium artista-
et medicor. digniss. rector' »Dallari, Rotuli p. 140: Malagola, Monogi.
p. 178. 179).
3752. Strifrock, Johannes de
135, 41. 1371. a d. Johanne dictuä Strifrock et a d. Syfrido fratribus II libras,
1349 Oct. 10 Johannes (Striprock) custos Warmiensis eccl. (ÜB.
Bist. Culm p. 223).
3753. Strifrock, Sifridus
135, 42. 137a. d. Syfridus Strifrock |cf. Joli. Strifrock).
3754. Stri[e]gel, Georgius
330, 20. 1545. d. Georgius Striger (!) Herbipolensis libras duas Bononienses decem.
343, 23. 1545. d. Georgius Strigel iuris doctor Bononenos sex decim.
1527 SS. Leipzig (.Georg. Strigel Herbipol. d.'i. 1531 Mai 7 Ingol-
stadt (.Georg. Strigler de Greenfelden 64 -;'). 1545 Sept. 24: I. U. D.
Bonon. (.Georg. Strigelius dioc. Herbip.').
3755. Striter, Otto dictus
103, 19. 1341. d. Otto dictus Striter VI solidos.
3756.|^Strohut, Arnoldus
217, 7. 1472. a d. Arnoldo Strohut canonico S. Steffani Maguncie XII Bologninos.
219, 9. 1474. Arnoldus Strohut can. e. S. Steffani Mog. .procurator'.
1476 Nv. 6: Decr. Doctor Bonon. (Nv. 4: .dispensatio d. Arnoldi
strehüet clerici Mogunt. dioc' Nv. 6: .examen et conuentus d. Arnoldi
strehyet . . presentati per d. Johannem de Sala . . . examinatus ita et taliter
se habuit, quod ab omn. nem. discrep. f. approb., d. Joh. de Sala ddt in-
signia': A. No. 4). — Eine in Stein gehauene Kreuzigungsgruppe im
Kreuzgang von S. Stephan in Mainz trägt die Inschrift: ,Ven. d. Arnoldus
Strohut Decr. Doctor necnon honorabilis vir dns Hermannus germanus eius
huius ecclesie canonici hanc crucem fieri procurauerunt A° 1485' (Mitt.i.
3757. Stroter, Albertus
169, 17. 1417. a magistro Alberto Stroter clerico Colmensis diocesis XXX solidos.
169, 36. 1417. mgr. Albertus Stroter .testis'.i
3758. Strubgen, Jacobus
214, 39. 1470. a d. Jacobo Strubgen de Prusia III Bologninos.
1482 can. e. Samb., dann prepos. e. Samb. 1501 (Bötticher, Bau-
u. Kunstdenkm. Ostpr. I 100; Scr. r. Prus. V 409. u. Pruss. schol. S. 204).
3759. Strumo, Henricus
61, 3. 13 10. d. Henricus Strumo XXV solidos.
1306 Mai 13 Heinr. Struma can. Eistett.; 1308 Apr. 2 can. EistetL
et pleb. in Eistett (Sammelbl. d. h. V. Eichstätt IV 27. 28). 1317 Fbr. 18
can. Eistett. r. e. in Phanvelt (Regg. B. V). ■]■ 5. Mz (Necr. Eistett. i. Münch.
A. R. Arch.). — Vielleicht identisch mit dem von 1287 — 1346 urkdl. auf-
tretenden Heinr. Struma can. Aug. (Mon. B. XXXIII 172. 180. 272. 453;
XXXb 129. — Necr. eccl. Aug. i. M. G. H. Necr. I 63. 721.
3760. Stubenberg, Johannes a
330, 18. 1545. generosus ac nobilis d. Johannes a Stubenberg baro libras quattuor.
S. des Wolfg. V. Stubenberg und der Maria v. Teufienbach. — 1552
Fbr. 10 Padua (.Joannes Baro a Stubenberg'). \*ermählt 1558 mit Benigna
V. Scharffenberg: 4 Söhne und i Tochter (Rittershusius).
I
Stiibliniier — Sucher. 565
3761. Stublinger, Sebastianus
249, 5. 1496. a d. Sebastiano Stublinger de Culmpach Bambergensis diocesi^ XVI
Boloaninos.
Seb. Stublinger 1. U. D. seit 1502 als jüngster kurbrandenburg. Rat,
seit 1509 Nov. 2 als kurbrandenburg. Kanzler genannt. 1515 wurde ihm,
weil leidend, Wolfg. Ketwig [s. d.] c. spe succedendi beigegeben, doch blieb
St. bis 1529 i. Amt. Am Apr. 23 dieses Jahres ist er ,mit Schwachheit und
Unvermögen beladen', 1532 Dz. 2 wird er als tot erwähnt. 1515 erscheint
er als vermählt in kinderloser Ehe. — Ein um die Weiterbildung der kur-
brandenburgischen Rechtsverwaltung hochverdienter Mann. Urheber der
1510 u. 1511 für Brandenburg erschienenen erbrechtlichen Verordnungen,
Mitverfasser des Entwurfs der Berliner Kammergerichtsordnung v. 1515 u.
s. w. (Ausführliche Würdigung b. Stölzel, Brandenb. Rechtsverwaltung 1
123 ff. 127. 29. 37 f 141 ; Forschg. z. Brand, u. Preuss. Gesch. \'I1 204 f.)
3762. Stuchs, Bertholdus dictus
-I, 39. 1316. d. Berhtoldus dictus Schuchs Pataviensis dyoc. pro se et d. Jacobo
socio SUD III libr.
7^1 35- 1317- Perhtoldus Stuchsonis de Austria ,procurator'J(7i, 38).
Altes österreichisches Geschlecht, später v. Trautmannsdorf.
3763. [Stuchs,] Jacobus socius dni Berthcldi Stuchs [s. d.].
3764. Stucki, Felix
97. 20. 1335. d. Felix dictus Stucki de Winterthur Constantiensis dyocesis VI soli-
des, et alios VI solides pro pena, quia infra debitum tempus solve-
re neglexit.
[100. 33. 1337. Item illa nocte, qua nacio convenerat in domo dominorum de Ley-
bentz pro iniuria illata domino Felici dicto Stuche de Wintertaw,
pro toppelriis (dopleriisl solidos VII denarios YV.]
Nicht zu verwechseln mit Felix de Winterthur ppos. S. Joh. Const.,
der d. Propstei des Diethelm de Steinegge [s. d.] an sich gerissen hatte, aber
wenige Tage später ermordet wurde (23. Mz 1355). Felix Stukki wird viel-
mehr als unmittelbarer Nachfolger des 1358 Fbr. 24 verstorbenen Propstes
Diethelm bezeichnet (Neugart, Ep. Const. No. 726), erscheint seit 1344 Sept. 16
als can. e. Const. (Regg. ep. Const. No. 4704) u. 1359 Sept. 18 als Propst
(Werunsk^-, Excerpta No. 499); zum letztenmal in dieser Eigenschaft 1362.
Er besass auch eine Chorherrnpräbende i. Stift Beromünster u. d. Pfarr-
kirche zu Hegglingen (Riedweg, Beromünster S. 477) u. war Officialis
curie Const. lArch. f. Litt. u. K. G. V 284 a. 21. 1359 Aug. 30: Felix de
Winterthur bacc. i. decr. can. e. Turic. Const. d. vicar. generalis ep.
Const. (G. L. Arch. Karlsr.). 7 1363 Aug. 7 (.Felix dict. Stukki qu. ppos.
e. Const.' — L. a. e. Turic. i. M. G. H. Necr. I 574).
3765. Stufeis, Heinricus de
7S. 46. 1310. d. Heinricus de Stuvels dyoc. Brixinensis, iuratus, contribuitX solidos.
Wohl Henr. de Stuvels sen., pleb. in Brixina, vor 1363 verstorben
(Sinnacher, Beitrr. V 415). — Ein jüngerer Träger dieses Namens war Chor-
herr zu Brixen u. Innichen, Pfarrer zu Brixen und Sillian. f 1378 (Sinnacher
\' 479. 82. 92: Resch, Monum. f 21).
3766. Stuntzingen, Johannes r. e. in
5-, 18. 1305. d. Johannes r. e. in Stuntzingen XVIII solidos.
3767. Suceboter, Johannes
135, 10. 1371. d. Johannes Suceboter pro pena V solidos.
3768. Sucher, Jacobus
210, 20. 1465. ab honorabiü viro d. Jacobo Sucher, rectore parrochialis eccl. in
Windisch Grecz I ducatum.
210. 29. 30. 1466. Jacobus Sucher rector parroch. eccl. in Windischgrecz ,procurator'.
*) iste fuit cubicularius pape Pii (al. m.).
1466 Sept. 13: Decr. Doctor Bonon. (Sept. 9: ,disp. f. i. d. Jacobo
Sucher, nacione Carniolus rector parroch. eccl. S. Pancratij in Windiscli-
r66 SudLTtnanii — Sucnoni^..
greten Aquileg. dioc. canonicus Laybacen.' — Sept. 13: ,. . examin. f. prefa-
tus d. Jacobus . . ita se habuit. quod ab omn. n. d. f. approb. Insignia vero
ddt. d. Antonius de S. Petro': L. s. i. p. I). — 1462 Apr. 10: P. Plus II reser-
viert dem Jacob. Suclier eine Jahresrente v. 72 Gld. auf die Einkünfte der
Pfarrkirche S. Michael b. Bleiburg. 1462 Sept. 20: Jacob. Sucher papai-
familiaris continuus commensahs et cubicularius (Arch. f v. G. u. Toj.
Kärnthens 17.65). |\'ielleicht identisch mit Jacob. Sucherer. Archidiako
i. Sauthal 1473—76: Beitrr. z. K. steierm. Gschq. 7. 70 — 77].
3769. Sudermann, Andreas
129, 32. 1367. d. Andrea.- Zudermann canonicus Metensis, e. S. Pauli Leodien. (
nostre Domine Hoieinensis Leodien. dioc. (c(. Hydebrandus S.]
'35. 3°- '37^ Andreas de Tremonia .procurator' cf. 137, 8)
391. 5- '37^' Andreas dictus Suderman de Tremonia Scolaris Bononie in iur^-
civili .procurator' (cf. 391,2;; 392, la).
Alte Dortmunder Kaufmannsfamilie. - 1364 Paris: bacc. art. (.Andreas
et Hilbrandus fratres dicti Zuderman de Tremonia Colon, d': Auctar.
Chartul. Paris. I 295). 1371 Aug. 22 Andreas Suderman can. e. S. Serva:
Traiect. Leod. d. (ÜB. Dortmund I 6451. 1381 Mai 6: mag. Andreas Zuder-
man, Procurator der Natio Anglic. in Paris tl. c. 1 606).
3770. Sudermann, ßertramus
88, 77. 1327. d. Bertramus Suderman*) de Tremonia III libras.
•■■) Doctor Juris utriusque et eques auratus (al. m.).
Jüngerer Bruder Heinrichs S. [s. d.]. Wird i. d. Genealogie des Ge-
schlechts (Fahne) als Geistlicher bezeichnet. — Zwischen 1367 — 71 wird
ein Bertrammus Sudermann, clericus Colon, d. mit Kanonikat und
Präbende S. Pauli Leod. d. providirt (Kirsch, die päpstl. Collector. S. 365).
3771. Sudermann, Heinricus
87, 19. 1326. d. Heinricus Suderman de Tremonia*) Coloniensis diocesis III libra>.
88, 44. 1327. d. Henricus Suderman de Tremonia , procurator substitutus'. cf. 88, 33).
*) al. m. postea factus archidiaconus Leodiensis D. I. U.
& eques auratus.
Ältester S. des Bürgermeisters Bertram S. zu Dortmund. 1337 Sept.
bis 1340 Nv. 18: Heinr. dict. S. de Tremonia miles LL. Doctor procur. et
nuntius dni Walrami archiep. Colon, ad sed. apost. (Act. Vat. No. 1910.
72.2046.86; Böhmer Act. imp. sei. 1046). 1344 Dz. 20: Heinr. S.. ehemals
Propst d. Klosters S. Luderi vor Helmstedt, erhebt Anspruch auf
d. Pfarrei S. Steph. i. Helmstedt (Schmidt-Kehr I351 vgl. 420). 1351 : mit can.
u. preb. in eccl. Worm. providiert (G. L. A. Karlsr.). 1354 Fbr. 7 bis 1375:
archidiac. e. Leodien. (Staatsarch. Düsseid. , Kurköln': Werunskj-, Ex-
cerpta No. 292. 320. 407)1.
3772. Sudermann, Hermannus
244, 3. 1492. ab honorabili viro Hermanne Sudermann*) 6 grossetos.
*) al. m. canonico Susatiensi Colonien d.
\'ielleicht identisch mit Herrn. Sudermann archid. Leodien., ohne Jahr
(Fahne, Gschl. v. Hövel I 2 S. 175). — 1515—35 erscheint ein Herm. S.
ohne Standesangabe (Arch. Düsseldorf ,Köln, Gertraudenstift' No. 212. 17).
3773. Sudermann, Hydebrandus
129, 31 1367. d Hydebrandus Zuderman*) et frater eius Andreas canonicus
Metensis eccl. S Pauli Leodyensis et nostre Domine Hoieinensis
Leodiensis dyoc ddt 3 ducatos.
392, 2-. 1372. d. Hildebrandus de Tremonia clericus Coloniensis dioc. ,testis'.
*) prepositus Haymensis (al. m.).
1364 mit s. Bruder Andreas (s. d.] in Paris: bacc. art.
3774. Suenonis, Nicolaus
45, 24. 1296. d. Nycolaus Suenonis de Dacia VII solido.-.
Suggerode — Sulzer. 567
3775. Suggerode, Gerhardus
140, 24 1491. a d, Gerhardo Sugerode*) de Davandria Traiactensis dioc. XIII
Bolendinos.
248, 24. 1496. Gerardus Sugerode de Davaentria Traiect. d. ,procuratorsubstitutus'.
339. 42. 1497 d Gerardus Suggerode de Daventria Traiect d. iuris pontificii
licentiatus d. XVI. Junii 1497 creatus ddt XVI Bologninos.
1497 Jun. 17: Lic. i. Decr. Bonon. (1497 Jun. 14: ,disp. f. c. d. Gerardo
de Alam.' — Jun. 17: .predict. d. Gerardus f. exam. & appr.': L. s. i. p. I. [cf.
A. No. 4: Gerardus Suggerode de dioc. Traiect. de Alamania.] — 1522 Dz. 10:
P. Adrian VI ernennt den würdigen heer M. Geryt van Zuggeroy cano-
nick ende thesaurariust'Oude munster.seinen Official u. Vicarius.zu
3. Statthalter. 1527 Gerardus de S. decanus S. Salvatoris Traiect. Mitglied
einer Utrechtschen Gesandtschaft a. d. Hz. v. Cleve (Ho3fnck III. 1.221).
1528 bei der Eroberung der Stadt durch B. Heinrich v. Bayern befand er
sich unter den Gefangenen. Am 21. Oct. desselben Jahres überträgt er
mit dem B. Heinrich v. Bayern die weltliche Herrschaft des Bistums auf
K. Karl V iHoynck III i. 221. cf. 61. 94. 118.). ;- 1533 Fbr. i (,Anno M. D.
XXXIII. obiit venerabiüs dns Gerardus de Suggerode, utriusque iuris
doctor, huius ecci. decanus' — Necr. S. Salvat. Traiect.).
3776 Suiemenrode, Albertus de
45, 33. 1296. d. Albertus de Suiemenrode XXV solides.
3777. Sula, Johannes
206, 41. 1462. a venerabili et egregio viro d. Johanne Sula de Crutzborch decre-
torum doctore rectoreque parroch. eccl. in Buckensteyn Brixin.
dioc. flor. Ren. I.
1462. Jul. 12: Decr. Doctor Bonon. (Jul. 7: .disp. est cum d. Joanne
Sula de Cruzeborg prbr. Magunt. d.' — Jul. 12: ,Joh. Sula examinatus . .
approb. . . doctoratus': L. s. i. p. h.
3778. Suller, Ulricus
130, 14. 1367. d. Ulricus Suller canonicus Episcopalis Celle ddt XII solidos et IIII
solidos.
3779 Sulter, Johannes
260, 37. 1502. d Johannes Sulter (familiaris dni Erici ducis Magnopolie [s. d.]).
1482 Apr. 26 i. Rostock (Johannes Sluter de Pattesen ddt II mr.').
3780. Sultz, Reinhardus
3X6, II. 1557. d. Reinhardus Sultz Lipsensis libras quattuor.
1548 SS. Leipzig (.Reinhardus Sulcz Lipsicuä'j. 1552 Mz Witten-
berg (.Reinhard. Saltz Lips.'). 1557 Aug. i Padua (.Reinhardus Sulz
Misnen.").
3781. Sulzer, Beatus
265. 43. 1505. a d. Beato Sulzer Sedunensi XVI Bolendinos.
1506 Mai 30: Lic. i. Decr. Bonon. (Mai 29: ,disp. f. c. d. Beato filio
Simonis Sulsers de Aslea dioc. Constanc'. — Mai 30: , approb. nemine dis-
crepante": L. s. i. p. Ii. — Beatus Sulzer, Kirch her r zu Hasli im Weissland
1507. 1509. 1510. War mit Margaretha Barth .heimlich vermählt' und
zeugte mit ihr den später durch seine Gelehrsamkeit berühmt gewordenen
Simon S. (gb. 1508 Sept. 221. 1520. 21. 22: Propst des Stifts regulierter
Augustiner Chorherrn zu Interlaken (Helv. sacr. I 162: Strickler, Actcn-
samml. I No. 178; Leu. Helv. Lex. XVII 742).
3782. Sulzer, David
337. 3- '559- ^- David Sultzcr Augustanus libras duas.
Alte Augsbarger Familie (v. Stetten, Gschl. S. 167 ft". 315 ft".». 1555
Mai 17 Ingolstadt (.Dauid Sultzer patric. August. Va ^'■^- .Hieronymus
Sulzer. Leonharts zvveyter Sohn, erzeugte David u. dieser Wolfgang, der
mit Jacobina Weissin der Stammvater zwej'er Linien geworden ist' (a. a. O.
S. 316). 1558 Oct. Padua (.David Sulzer August.'). 1563 Mai 4: verni. m.
Magd. Ballerin. f 1569 (Hochzeitsbuch).
568 JSummei- — Süpplingcii.
3783. Summer, Henricus
245, 3z. 1493- a d. Henrico Summer grossetos VI.
3784. Sunching, Georgius [Sunchinger] de
205, 39. 1461. mag. Georgius Simchen recepit a quodam liicntialo XIH) ßolognino.s,
quos non pre.sentavit procuratoribus, sed hospite insalutato recessit,
tarnen postea compulsus rcdiit et solvit totum.
io8, 1- . 1463. a mag. Georgio Zonclien liieiitiato in decrelis XXUll Hologninos.
1463 Nv. 5: Lic. i. Decr. Bonon. (.Georgius Sunchinger de Sunching
Ratispon. diocj. 1479 Nv. 29: Decr. Doctor Bonon. (.doctoratus f.
nobilis vir d. Georgius Sunchinger (Georg. Sunchinger de Sunching Ratisp.
d.], qui alias vero die IV vel V. Dec. a. 1463 fuerat exaniin. et piesent. tunc
per d. Antonium de S. Petro . . et ego Joh. de Sala tradidi sibi Insignia
doctoratus': L. s. i. p. I. cf. v. Luschin, Sitz. Ber. Wien. Akad. 1892 S. 44). —
o. D.: Einsetzung des Dr. Georg Sunchinger, als Pfarrer zu Ebs: Beiirr.
z. K. steierni. Gschqu. 17, 59).
3785. Sunnenberger, Leonardus )
238, 25. 1490. a d. Leonardo Sunnenberger grossetos X.
1478 Tübingen (,d. Leonhardus de Sunnemberg').
3786. Sunthausen, Valentinus de
^53i 35- 1499- a d. Valentino Suntluisen dioec. Mogunt. medium llorenum.'
263, 99. 1503 Valentinus de Sunthain ,.sindiius' (265, 14I.
S. des Hauptmanns zu Nordhausen Hans v. S. u. der Anna v. B"la
(Zeugn. des Gf. Bodo v. Stolberg vom 22. Dz. 1516 i. d. Fichard'schen
Samml. auf d. Fkf. St. Arch. No. 300), gb. 1476. Aul der Scliule zw Meissen.
1490 SS. Erfurt (.Valentin. Sunihuscn de Sunthusen Im'). 15C5 Jun. 14:
Decr. D. Bonon. (Jun. 12 ,disp. f c. d. Valentino filio Johannis Sunthusenn
d. Mog. in Alam.'; Jun. 14 ,ex. et convent. prefaii d. Valentini in;- gniti a d.
Barptol. de Bologninis': L. s. i. p. I|. \'on 1507 — 1514 Oct. 25: Assessor
am Reichskammergericht zu Regensburg, präsentiert vom Nieder-
sächsischen Kreise (Annotata; Datt. de pace publ. p. 561; Ludolf Append.
X 24). Während dieser Zeit (v. 1510 Sept. 28) zugleich kf brandenburg.
Rat von Haus aus, unter \'erleihung der Propstei Salzwedel, die er
bei s. Austritt aus kurbrander.burgiscken Diensten in die Hände des Kf.
resigniert (Riedel C III 205. 207. XIV 515). Gleichzeitig auch kurmainzischer
und gfl. Stolbergischer Diener von Haus aus. 1514 (nach s. Abgang vom
Reichskamniergericht): Syndicus der St. Frankfuit a. M.. wiid Bürger
i. Frankfurt u. veim. sich daselbst mit Marg. v. Gynsberg (15161, Witwe des
Joh. Riedesel fs. d.]. Sagt 1517 Amt und Bürgerrecht auf und tritt als
Kanzler in ku rmainzische Dienste zurück. Verbringt (seit J520) den
Rest seines Lebens {.Wernigerode, f 1550, im Alter von 74 Jahren
(Fichard'sche Sammlung; Zs. d. Harzver. IX 132).
3787. Suntheim, Petrus de
71, 15. 1316. d. Petrus de Suntheim rector eii:!. in Onheim Easi). dioc. pro ;^e et
magistro suo dno H. XXIIII solides.
1341 Mz 15 her Peter Kilcherre ze Onhem (Rappoltstein. U. B. I
389, 231.
3788. Suntheim, H. magister dni de
71. 16- 1316. H. magister dni de Suntheim . . .
3789. Süpplingen, Sifridus de
100, 29. 1337. a d. Syfrido de Ciplingen preposito Berlinensi Brandenburg dyoc.
III libras cum V solidis.
102, 13. 1340. Sifridus: de Züplingen prepositus Berlinensis Brandenburgensis
dyoc. .procurator'. (cf. 360, 33; 361, 32; 364, 10'.
[Bei Riedel nicht genannt. Dort erscheint 1335 Dz. 8 noch ein d.
Everus als Propst (A. XII. 490), 1344 Mz 12 ein d. Hinricus (I. c. VIII. 255)
Surbiiig — Swave. 569
379c. Surburg, Volmarus de
53, 23 130a d. Volmarus de Surburg X solidos.
6a, 17. 1310. d. Custos de Surborch*) X solidos.
*) al. m. Argentinensis.
3791. Suthamer, Isbrandus
138, I. 1375. f' Y>brar,dus quondam Rainaldi de Suthamer de Frisia contribuit
solidos IUI.
139, 15. 1376. a d. Sihrando de Frisia solidos quinque.
3792. Swanenflogel, Johannes
174, 33. 1425 a d. Johanne Swancnfloghe! licentiato in decretis canonico Sancti
Blasii Brunswicensis XXI solidos.
Göttinger Familie. — 1418 SS. Erfurt (Joh. Swanflogil' — mit s.
Br. Wedekind. S.). — 1421 WS. Heidelberg f,Joh. Swanenflugel de
Gottingen'). 1425 Mai 24; Lic. i. Decr. Bonon. l,d. Joh. Souanensfulgel
de Alamania . . f. ab omn. appr.': L. s. i. p. Ij; am 28. Mai Z. b. e. Promotion
i. Bologna (Joh. Suuanenflogel lic. i. iure can.'). — 1428 — 38: dec. S.
Blasii Brunswic; 1433—66: dec. e. Hildesh. ; seit 1441 ppos. e. Nörten.
•;- 1466 Fbr. 20 (ÜB. Hildesh. IV u. ÜB. h. V. NSachs. VII Register; Lüntzel,
Gsch. d. Diöz. u. St. Hildesh. 11 521.27; Lauerstein, dipl. H. I 233; Grube,
Joh. Busch S. 76; Eckart, Urkdl. Gsch. des Petersstifts z. Nörten S. 90;
Wolf, Dipl. Gsch. d. Petersstifts z. Nörten S. 290).
3793. Swarber, Petrus
109, 43. 1345. a d. Petro diclo Swarbei' Argentin. dyoc. XVIII solidos.
Altes Strassburger Geschlecht iSchöpflin, Als. ill. II 668; Kindler v.
Knobloch, Gold. Buch S. 337). — J370 Jun. i: Pelr. Sw. can. e. S. Arbog-
asti Arg. 1371 Fbr. 5; custos. 1385 u. 1402 erscheint er als ppos.
(ÜB. Strassb. V 683. 726).
3794. Swart[enl, Gerhardus
171, 37. 1420. ab egregio viro d. Gerhardo Swarten pastore (in) Andernack ca-
nonico et scolastico Meschedensi unum ducatum de Feneciis.
173, 34. 1423. Gerhardus Swamen de Arnsberch pastor de Andernacho scolasticus
et canonicus prebendatus in ecclesia S. Walburgis Meyscheydensis,
Scolaris in iure canonico ,procurator'.
1398 WS. Erfurt (.Gerhardus Swarte de Arnsborgh IX gr.'). 1423
Jul. 5: Lic. i. Decr. Eonon. (,d. geraidus pastcr in andernaco de alamania
iGerardus svuert de alamania] i. priualo examini subiectus . . et approb.
n. d.'; L. s. i. p. 1). 1450 Nv. 19: Pfarrer Gerhard Swarz zu Andernach
siegelt (Urkk. der St. Andernach i. Annal. h. V'. NRhein 59, 102).
3795. Swart, Olavus
257, II. 1500. d. Olavus Swart canonicus],Upsalensis.
3796. Swartenwolt, Bernhardus
162, I. 1408. d Bernhardus Swartenwolt, canonicus e. maioris Monastei'i<-n<is 1
libram.
3797. Swave, Johannes
259, 6. T501. d. Johannes Szaw^e vicedominus Camminensis necnon eiusdtm
ac eccl. beate Virginis Stetinensis canonicus XXV Bologninos.
340, 31. 15C4 nobilis ac cruditus Joannes Sbabe vicedominus Camminensis pro-
motus in doctorem iuris pontificii contribuit nationi unum ducatum
in auro et unum quartum.
1490 Aug. 15: mag. Joh. Szuave pleb. in Demmin (Clempin, Beitrr.
S. 18). 1491 Mz 31: Johannes Svvaue resign. vicariam in capella S.
Spiritus extra muros oppidi Stargard (Clempin S. 43). Aug. 14; Joh.
Swäue e. Camin. vicedominus resign. vicariam ad altare S. Dorothee
in eccl. parr. i. Cusslin la. a. O. S. 51). 1492 Dz. 3: erhält eine \'ikarie
in eccl. S. Georgii in Koningesbach (a. a. O.); 1493 Dz. 11: eine \'ikarie
in oppido Pyritz (a a. O. S. 112); an demselben Tage resign. er s. \'ikarie
in Golnow^ (1. c No. 924). 1494 Fbr. i gelangt er in Besitz einer \'ikarie
570 Sweigger — Talman.
inTreptow: .gratisquia principalis domini' (S. 127. No. 1037.). Erlegt
Rechnung ab de officio principalatus (S. 94.: 1493 Apr. u. No. 1014: 1494
Fbr. I.; vgl. a. S. 94. No. 789, wo er vicedom. Camin. et officialis Curit
Camin. genannt wird.). Ob identisch mit dem 1496 in Erfurt genannten
.Johannes Swave presbiter Camin. dioec. oriundus'? — 1504 Jul. 23: Decr.
Doctor Bonon. (,d. Joh. Suuaue fil. qa. Michaelis dioc. Camin. Scolaris in
iure can.': L. s. i. p. cf. B. Xo. II i'"m.) . _ ]-]- zum letztenmal: Er Johan
Schwaue Doctor Vicedominus (ÜB. Eickstedt 1 328). |Ein Priester Joh
Swave geniesst 1535 ein Almosen in Greifswald: Pyl, Greifsw. K. S. 985.)
3798. Sweigger, Marcus
338, 32. 1561. d. Marcus Sweigger medium coronatum.
1558 Jan. 7 Ingolstadt (,Marcus Sueicker August, stud. art. 48 ^').
3799. Swentz, Heinricus de
131, 13. 1368. d. Heynricus de Swencz canonicus Nuenburt;ensis XX solidos.
1354 Aug. 26: P. Innocenz IV providiert den Heinr. v. Swentz mit
Kanonikat i. Naumburg (Kehr- Schmidt II No. 581. 1357 Jul. 23: Rudolf
V. Hohenburg, Provinzial der Brüder des deutschen Ordens in Böhmen u.
Sekr. K. Karls I\', bittet, seinen Familiaris Heinr. v. S. mit Dekanat, Kano-
nikat u. Präb. z. S. Nicolai i. Stendal zu providieren. obgleich er über
Kanonikat u. Präb. i. Naumburg processiert d. c. No. 199). 1357 Nv. 9: Abt
Gotschalk v. Pegau bittet, s. Neffen Heinr. v. S. mit der Pfarrkirche in
Bibra Würzb. Diöz. zu providieren (I. c. No 212). 1358 Jun. 1: Heinr. de
S., quondam Thimonis fil., bittet um Bestätigung seines Naumburg. Kano-
nikats (1. c. No. 263). 1359 Jul. 15 Heinr de Swencz r. e. in Byberen
Herb. dioc. (Regg. Boic. Vlll. 421; vgl. a. Ber. h. V'. Bambg 19,521. 1360
Oct. II: Heinrich Br., General-Procurator des deutsch. Ordens, bittet s.
Neffen Heinr. v. b. mit Kan. s. e.xp. pr. mai. i. Zeitz zu providieren, obwohl
er e. Kanonikat u. kleinere Präbende i. Naumburg u. e. pensio v. 35 Ggld. i.
St. Stephan zu Bamberg hat (1. c. No 3511. 1363 Fbr. 12: P. Urban \'
providiert Heinr. v. S. can. Xumburg. qui in iure canonico studet mit
grösserer Präbende daselbst (1. c. No. 448). 1363 Apr. 28: P. Urban \'.
providiert Heinr. v. S. mit Kanonikat i. Zeitz (1. c. No. 4851. 1365 Aug. 26
Heinr. v. S. can. e. Cizen., qui in iure canonico per quattuor annos studuit
et adhuc studet. bittet ihn im Besitz der Scholasterie der Naumbarger
Kirche zu bestätigen (1. c. No. 717. — cf. ibid. No. 529. 570. 611. I. 66 67.
II. 96. 97 u. s. w.i.
3800. Swere, Ludowicus
37, z^. 1290. Lüdovicus Swere 3X11 solides.
3801. Swertfurb, Johannes dictus
ica, 37. 1340. d. Johannes Swertfurb August, eccl. canonicus I libram.
3802. [Swolm], Re3'naldus investitus de
150, 10. 138;. a d. Reynaldo investito de Swolm XV solides.
3803. Tabernatoris, Jacobus
202, 36. 1458. d Jacobus Tabernatoris de Prusia iuravit et solvit IUI solides.
Nach Perlbach (Pruss. schol. S. 135): Jacobus Kreczmer de Danzig,
3804. Talhaymer, Paulus
aio, 13, 1465. d. Paulus Talhaymer js. Weifgangus du.x Bavariae].
3805. Talman, Antonius
236, 36. 1489. a d. Antonio Talman de Sancto Galle XII Bolendinos.
1481 Anton. Talman can. e. Episcop alis Cellae (Act. i. St. Arch.
Luzern: Mitt). — 1493 Oct. 12: Lic. in Decr. Bonon. (.examen d. Antonij
Thalman Constantiensis dioc. pridem super consuetis dispensati, in quo
fuit concorditer approbatus ad presentationem dnor. Joannis de Sala et
Floriani Dulphi . . . luit licentiatus') — 1494 Jul. 26: Decr. Doctor Bonon.
(,d. Antonius Thalman de Constantia, qui fuerat sub die XII. Oct. anni
Taner — Ta.\i>. 571
preteriti seil. a. 1493 examinatus et approbatus, nunc est autem doctoratus
per d. Jacob, de Baue nomine archidiaconi, Insignia iiabuit a d. Johanne
de Sala': L. s. i. p. I). — Oheim des Humanisten Joach. \'adianus (Leu,
Helv. Le.x XVIII 13).
3806. Taner, Johannes
278, 3. 1514. a d. Johanne Taner dimidium florenum.
Bayrisches Geschlecht (Hundt, Stammbuch III 685). — 1501 Mz 17 u.
1503 Jan. 6 erscheint ein Joh. Tenner als Pfr. a. H. Geist-Spitai i.
München (OBayr. Arch. 21, 121. Wohl identisch mit Joh. Danner dec. S.
Andree niontis Frising. c. 1515 (Hundt, Metropolis II iio).
3S07. Tannrode, Conradus de
157, 12. 1401. d. Conradu^i de Tanrode prepos. S. Pauli in Halberstat ,procurator'.
157, 14. 1401. d. Conradus de Thanrode predictus veniens ad Studium Bononiense
vacante nacione solvit III libr. (cf. 137, 35).
Thüringisches Geschlecht. — 1368—86: Conr. d. T. can. e. Halberst.
(ÜB. Halberst. IV 106 119. 123. 161.274.283). 1385. 86 portenar. e.
Halberst. (1. c); 1403 Mz i ppos. S. Pauli Halberst. (1. c. IV 476).
[Vielleicht identisch mit jenem Conr. de Tannrode, der 1433 als , letzter
seines Geschlechts' starb: Faickenstein ,Thiir. Chron. II 2. 969. |
3308. Tartlar, Franciscus
292, 25. 1523. a d. Francisco Tartlar Transilvano iuris canonici doctore Albe
Juliensis diocesis I ducatum.
Vielleicht derselbe, der später als Pfarrer von Meschen fsächs.
Landgemeinde, i Meile südl. v. Mediasch) und bischöfl. \'ikar (vicarius
Albensis) genannt wird. Als heftiger Gegner der Reformation musste er
von seiner Pfarre weichen. 1553 in Klausenburg ermordet (Mitt. v. G. D.
Teutsch).
3809 Tattenbach,
333, 46 1554. nobilis d. Christophorus Tatenbeck de Wolimbell libra? quattuor.
Altbayrisciies Geschlecht. — Christoph, S. des kais. Rats und Haupt-
manns zu Gurk Johannes v. T. (f 15671 u. der Catharina Wucherin v.
Drossendorff, gb. 1537. "j" 1562 in Frankreich. (Zedier 41, 1385.)
3810. Tauffkirchen, Jacobus de
100, I. 1337. a d. Jacobo de Tauffkirchen solidos XXVI.
3811. Tauffkirchen, Christophorus [de|
336, 28. 1558. nobilis d. Christophorus Tauft'kircker in Gutenburg libras (luattuor.
S. des Burkh. sen. v. Tauffkirchen in Klebing u. Guetenburg u. der
.\nna, T. des Wolfg. Kärgl (s. d.) i. Fürth 1532 (Hübner, Tabell. III No. 927).
1552 WS. Wien (Christoft". Tauffkircher a Muldorff can. Ratisp.'). 1556
Aug. I Padua (.Christoph. Tauffkircher Mildorfensis'); 1558 i. Padua Con-
siliar der deutschen Nation (Univ. Arch. Padua).
3812. Tautenberg, Wilhelmus Schenk de
274, 6. 1512. a nobili et streniio viro d. Wilhelmo Schenck de Tautenbergk coio-
nos duos.
Schenken von Tautenburg u. Varila. ausgestorbenes thüringisches Ge-
schlecht. — Unterschrieb sich: .Wilhelm Sciienck Freyherre zu Tautenburg,
Obefster zu Steenwick von wegen Rom. Kays. Maj." - War ein Bruder
des bekanntern Georg Schenck v. T., der 1521 von K. Karl V zum Statt-
halter i. Friesland ernannt wurde (Struvii Hist. pincern. Varilo-Tautenb.
p. 65).
3813. Taxis, Rugerus a
314. 8. 1537. a reverendo d. Rugero a Taxis pposito Lovaniensi II coronatos.
315, 26. 1538. Rugerius a Ta.xis Brucellensis prepositus et cancellarius Lovani-
ensis ,procuratoi"'.
S. des aus Bergamo stammenden, in Belgien eingewanderten kaiserl.
Kämmerers u. Generalpostmeisters Joh. Bapt. de Tassis und der Catharina
5'y2 'IVi-hwitz — 'rei>ing.
(od. Christina) de Wachtendonk, gb. i. Mecheln 1513. Seit 1532 Juli i:
ppos. e. S. Petri Lovan. u. somit cancellarius academiae perpetuus.
1545 von K. Karl V zum decan. e. B. M. Antwerp. ernannt, doch erst 1545
Mz 16 zugelassen (resign. s. Deciiantei 1590). 1576 u. 77 i. Auftrage de»
Don Juan d'Austria als Gesandter beim Papste. Nach längerm Aufenthalt
i. Rom Generalvikar während der Sedisvakanz (1579) in Antwerpen.
Von den Aufständischen verjagt lebte er im E.xil zu Löwen bis zur
Wiedereinnahme von Antwerpen durch Alexander Farnese in) Jahre 1585.
Ein eifriger Verteidiger der alten Kirche y 1593 Mz 16. Begraben bei
den Begharden, wo sein grosses Epitaph. (Gallia christ. V. 140. D.: iloynck
II. 2. p. 283; van Gestel, Episc. ]MechI. I 149; Fasti. Ac. Lov. 43: Paquot XII
259; Butkens, Trophees de Brabant suppl. II 388; Rübsam, Joh. Bapt. v.
Tassis S. 9 f.).
3814. Techwitz, Johannes de
1-0, 15. 1508. d. Johannes de Techwitz dimidlum ducatum.
273, 43. 1511. a d. Johanne de Technitz tres Marcellos.
1507 Mai I i. Wittenberg (,Joh. de Techwitz nobilis, antistitis Misn.
ex sorore nepos, dioc. Numb.' . Schüler des Chph Scheurl [s. d.j; von
diesem dem Joh. de Monte ferrato i. Bologna empfohlen (N. Mitt. a. d. Geb.
bist, antiq. Forsch. 1897 (XIX) S. 406). — 3517 Nicol. v. Hermsdorff [s. d.|
verhandelt i. Auftrag Hz. Georgs v. Sachsen m. Hans v. Techw-itz ,das Lehen
i. Golitz belangend' (Dresd. H. St. Arch. Cpb. 9827. f 1241. Weiter urkdi.
1526. 34. 44 (ibid. Cpb. 142, 128''= 157, 19: 185, 97.1.
3815. Techwitz, Theodericus de
252, II. 1498. a nobili d. Theoderico de Theviiss Misn. dioc. Bologn. XXIIII.
1490 i. Leipzig (.Theodericus Techwicz Libental.'); 1495 Jun. 10:
bacc. art. (.Theodericus techwitz de Libental'). — 1512 Apr. 23 Dietrich v.T.
Domherr z. Würzen u. Budissin, Kanzler des Bischofs v. Meissen
(Dresd. H. St. Arch. No. 9939.); ebenso 151 7 Fbr. i (ÜB. Hochstift Meiss.
III 335), 1518 Aug. 18 Dz. 10 (Dresd. No. 10 217 10 2961. 1520 Jan. 14
Her Ditteiich v Techwicz techandt czu Wurczen vnser (Hz. Georgs»
Kanzler (ÜB. Hochstift Meiss. III 338). 1521 Theodericus de Dechuuitz,
decanusWurtzensis, Assessor am Reichskammergericht zu Nürnberg,
von Kursachsen präsentiert (Annotatai. Er verblieb in dieser Stellung
(Vgl. ÜB. Meissen III 344.) bis zu seinem im J. 1534 erfolgten Tode (l. c.)
In diesem Jahre erhielt er das von Wolfgang v. Lüttichau [s. d.) resignierte
Kanonikat a Dome zu Meissen .sed antequam ex camera Spirensi veniret
JJisnam ad possessionem. vitam in itinere finivif (Ge. Fabricii Chronic.
Misn. f. 166. 184).
3816. Tegernbach, Albertus de
55, 36. 1304. d. Albertus de Tegernbach XX solides.
3817. Tegernseer, Antonius
280, 26. 15 16. a d. Antonio Tegernseer unum florenum Renensem.
1513 Mai 24 Ingolstadt (.Anthonius Tegernseer de prawraw).
[Vielleicht Antoni Tegernseer Bürger zu München: OBayr. Arch. XI 121].
3818. Teising, Cuno de
77, 21. 1319. d. Chuno de Teising Salczburgen. dioc. XX solidos.
78, 36. 1320. d. Chüno de Teysingen dyoc. Saltzburg. ad purgandam conscien-
tiam I libram.
84, 40. 1324. Chuno de Tusing, ,testis'.
Salzburger Geschlecht. — .1295 ist ein Chuno (v c' 1300I Küchen-
meister des Fürsten, 1314 ein Chuno Zeuge . . . 131 7 im Totenbuch des
Domklosters. 1327 schenkt ein Chunrad das Haus bei der Brücke dem
Spitale . . . 1327 vkft er e. Garten am Rennbühel, ein Gut zu Esch und
eins zu Froschheim . .' iF. \'. Zillner, G. St. Salzb. II 196 fi. v 1338
( Chunradus de Teising'; begraben i. St. Peter zu Salzburg: Grabdenk-
mäler .S. 4571.
Teck — 'Icttikofen. ^73
3819. Teck, Simon dux de
106, 18. 1343. a il. Synionc ducc de iJr-k V libras.
Vielleicht ein S. Simon's 1 (Hdschr. Stammtaf. No. 42 i. Stultg. K.
Bibl. No. 280. 2"; Stählin, Württ. Gsch. III 699; Lichnowsky, Gsch. d. Haus.
Habsburg No. 1433 68). Auf diesen, sonst unbekannten Sohn ist dann
wohl eine Notiz i. Gabelkover's Coli, geneal. (Stuttg, H. u. St. Arch.) z. be-
ziehen: ,|i3l52 t Simon dux de Teck, qui fuerat occisus in Monaco id.
Sept. (Mitt.i.
3820. Tecklenburg, Rudolfus comes de
44, 17. lags d. comes de Tekinburg V libras.
46, a6. 1296. d. Rodolphus de Tecdiburch XII solidos.
48, 27. 12.94. d Rodolphus de 'rcclinburch XII solidos.
Fehlt in den genealogischen Tafeln des Geschlechts bei Hübner II
No. 420.
3821. Tenbrock, Hermannus
224, 21. 1476. a d. Hermanno Tenbrock Stremoder \' grosses.
I224, 22. 1476. pro una libra candelariun in exequiis dni Hermann! Tenbrock VI
solidos].
3822. Tenbrueck, Johannes
224, 26 1477. a d. Johanne Tenbrueck de Frisia VI grosses.
3823. Tengen, Conradus de
76, 14. 1318. d. Chunradus de Tengen Constanc. d. X solidos.
1337 Mai 6: mag. Konr. v. Tengen, Anwalt des Konstanz. Hofes,
entscheidet als Richter des Generalvikars; 1341 Jun. 28: Bevollmächtigter
des Bischofs (Regg. ep. Const. No. 4524. 4618). 1344- 53- 54- 59 ppos. e
Embrac, archi diac. Coii st. (v. Mulinen, Helv. sacr. I 40.
3824. Tenckinck, Hinricus
205, 35. 1461. a venerabili virn d. Hinrico Tenckinck sacri pallacii apostolici
notario XXVI Bologninos.
206, 33. 1462. d. Henricus Tenckinck de Bocholdia cathedralis ac Sancti Lambert!
Monasteriensis ecclesiarum prebendarius et vicarius tunc temporis
Bononie in iure scholaris .procurator' (cf. 206, 8).
208, 'J40. 1463. (exposuimus) magistro Henrico Thengkyng XVIII Bologninos.
1456 SS. i. Köln (.Henricus de Bocholdia, d. Monast., art. iur. e. s.').
Wird in d. Beschreibung des Geschlechts (Fahne, Chron. u. UBB. Bd. II)
nicht genannt.
3825. Tennstedt, Heinricus de
81, 9. 1322. d. Henricus de Thensteten Maguntin. dyoc. VI solidos.
1297 Mai 21 Heinricus deThenstete sacerdosiUB. Mühlhaus. No. 472),
1330 Mz 11: P. Johann XXII providirt den mag. Heinr. de Thenstete mit
Kanonikat a. S. Severi Erford. (Schmidt-Kehr 1 S. 243. No. 400).
1330 Sept. 15: Derselbe providiert mag. Henr. de Thestete iurisperitum mit
Kanonikat in Naumburg, obwohl er schon e. Kanonikat zu S. Severi
i. Erfurt s. exp. pr. besitzt (1. c. S. 251. No. 421).
3826. Tettenhofer, Johannes
280, 43. 1516. a d. Johanne Tettenhofer Brixensi viginti quinque Bolininos.
S. des Christoph v. Teitenhofen, Pflegers auf Velthurns (südl. von
Brixen). 1528 erscheint er als Rat des B. von Brixen. Verm. m.
Barbara Yphofer v. Yphoferthal. 1558 bereits verstorben (Ferdinandeum
i. Innsbruck — Mayrhofer, Ausgestorb. Geschl. ms).
3827. Tettikofen, Rudolfus de
130, 16. 1367. d. Rudolfus de Thotikoven can. Con-^tanticnsis ddt libras 11.
Konstanzer Patriziergeschlecht, dessen Wiege die Burg Tettikofen i
Thurgau war (Pupikoter I 518. v. Stettin S. 243.: Kindler v. Kn. Oberbad.
Gschl. I 213). — Gregor XI providiert Radulph Tetikover mit der durch
574
Tcizclius — Thant
den Tod des bei der Kurie verstorbenen Conrad Last |s. d.| erledigten
Pfarrkirche i. Jesingen, Konstanz. Diöz., wiewohl er schon ein Kano-
nikat u. Präbende a. d. Kirche zu Konstanz innehat, befiehlt ihm aber
nach Erlangung derselben alle .s. Rechte auf die Pfarrkirche zu Jonschwyl.
wegen der er bei der Kurie anhängig ist, aufzugeben iWürtt. Geschq.
2, 477)- 1384 Jan. 27 ist Rüdolft Tettikoufter thumbherre ze Costenz b. d.
Bischofswahl beteiligt (Freib. Dioc. Arch. 8, 481. 1387 Oct. 13: Wien
(.Rudolfus Thetikofer de Constancia 4 gr.'). — Seit 1390 erscheint er als
Custos der Konstanzer Kirche. 1397 Jan. 19 als Archidiac. im Thur-
gau (G. L. Arch. Karlsruhei. f 1422 Jan. 9 (.Rudolfus Tetikover can. e.
custos Constanc: L. a. e. Const. i. M. G. H. Necr. I 283. cf Necr. Episc. Celle.
ibid. i 382).
3828. Tetzelius, Georgius
337, 8. 1559- d. Georgius Tetzelius Xoricus librat^ dua^.
Nürnberger Patrizierfamilie (vgl. ,der Tetzel Stammbuch' i. Bamberg.
Bibl. ms. bist. 144. 4^ 1. — .Georg Tetzel, Friedrich Tetzels und der Came-
rerin Sohn. geb. 154.., hat etlich jähr in Italia zu Bolognia studiert vnd
alda doctor worden. Ihm ward 1564 verlobt J. Anna H. Mattes Löflelholz
und der Volckamerin Tochter, alss er aber mit willen beeder freundschaflt
ihm 2 iahr fürgenohmen vor der Hochzeit zu Speyer der Cammergerichts
gebrauch zu sehen vnd zu erlernen, dan er von eim E. Rhat alhier zu
Diensten ist angenohmen gewest, vnd alss er die 2 jähr zu mehrentheil
zugebracht, ist er alda im Monat November verschieden vnd ihm alhier
geleutet worden den 25. dess 1566 gemelten Jahrs" (ibid. p. 30). (Nach e.
Wappenbuch i. Germ. Museum i. Nürnberg ist er 1560 i. Speyer ge-
storben). — 1541 Aug. 19 Tübingen (, Georgius Detzel Noricus')-
3829. Teugen, Johannes r. e. in
57, 16. 1305. d. Johannes rector eccl. in Teugen XL solides.
3830. Teut, Johannes
205, 37. 1461. a d. Johanne Teut*) de Argentina V Bologninos {zo^, 18).
'') al. m. fuii factus vicarius S. Petri iun. Argentin.
1464 Dz. 19: Decr. Lic. Eonon. (, Johannes de Argentina civitate':
V. Luschin i. Sitzungsber. Wien. Akad. 1892 S. J41.
3831. Teutleben, Valentinus de
267, 16. 1506. \'alentinus de Tetteleben can. Hilde^heim. [cf. Ludolf. de Veitheim,
%y2, -z. 1510. d Valentinus de Tittelcben .sindicus'.
273, 17- 1511. d. \'alentinus de Tetteleben Hildessem. .sindicus'.
I315. 37- 1538. a Rev.mo d. d. Valentine Tetteleben episc. Hildesh. pro sua summa
erga nationem beneuolentia et singulari liberalitate . . .]
Stammsitz des Geschlechts Dorf Teutleben b. Waltershausen i.
Thüringen. — 1502 WS. Erfurt (.\'alentin. de Teiteleben'). Erscheint
seit 1506 Fbr. 7 als can. e. Hildesh. (Lauenstein 1 2351. 1511 Mai 23:
L U. D. Bonon. (,d. \'alenlinus fil. Andree de Teteleben' dicc. Mog.':
A. No. 5). 1514 Jun. 21: P. Leo X provid. Val. de Tetteleben der. Mog. d.
doctor. et famul. suum mit eccl. paroch. SS. Cosmae et Damiani Villae
Barum Hildesh. d. (Hergenroether I 621). Bis 1522 finden wir ihn als
Procurator an der Curie i. Rom (Lib. Confr. p. 129; Kraflt, Brief. S. 30; H.
St. Arch. Dresden; Seidemann, Beilir. S. 88). Seit 1520 als can. Halberst.,
seit 1533 als can. Mogunt., seit 1529 als ppos. Lubuc. genannt. 1530
ist Val. v. T. Doctor Probst und Dhumhene zu Maintz und Magdeburg
auf dem Augsburger Reichstag anwesend. 1531 Mai 29 erhält er durch
erzbisch. Provision die Propstei Aschaffenburg u. i. demselben Jahre
(Nov.) nennt ersieh Propst des Barthol omaeusstifts i. Frankfurt a. M.
1523 — 37: Vicar. generalis des EB. von Mainz. 1537 Sept. 30: Bischof
V. Hildesheim. Heftiger Gegner der Reformation, t 1551 Apr. 19 i.
63. Lebensjahre, ijoannis II 403; Gudenus II 334. 111 975. IV 6321.
3832. Thanc, Petrus
136, 34. 1489. a d. Petro Thanc de Traiecto inferiori VI grossetos.
Thann ' 575
3833. Thann, Eberhardus v. d.
284, 4. 1518. a d Eberharde von de Thann*) uiium flor. Renensem.
' I l'rani-o (a. m.).
S. des Melchior v. d. Th., Amtmanns z. Habelstein u. Vacha u. der
Marg. V. Massbach, gb. z. Vacha 1495 (Biedermann, Rhön u Werra. tab.
183). 1509 Jun. 3: can. Eistett ; J5J7 jun. 9: can. capitul.; resign. 1529
Fbr. 12 (Elench. can. Eistett. i. St. Arch. München). 1515 Aug. 8 Witten-
berg (.Ewerhard. V. d. Thann Herwipol. d.'j. 1517 SS. Erfurt (,Eberh. v.
d. Thanne Eistat. can.'). 1519 v. IJologna aus im Briefwechsel m. Crot.
Rubianus [s. d.]. Padua. 1521 Apr. 6 Freiburg (,Eberh. v. d. Thann can.
Eistett.'). — Fürstl. Hennebergi scher Rat, kursächsischer Rat (1527)
u. Gesandter, 1528 Hauptmann z. Eisenach u. Wartburg. Amtshaupt-
mann z. Königsberg i. Fr. u. Geheim. Rat. 1545 Ilofrichter, 1566
Statthalter z. Coburg. In diplom. Sendungen u. auf Reichstagen viel-
fach verwendet. 1569 Kirchen- u. .Schulvisitation. Statthalterz.
Weimar u nach Hz. Joh. Wilhelms Tode Untervormund der unmündigen
Prinzen und Administrator der thüring. Lande. Eifriger Förderer und Verteidiger
der Reformation — Gegner des Kanzlers Christian. Pontanus [s. d.| (, Meine,
Eberharts v. d. Thanne, Statthalters z. Coburg, wahrhafftiger, gegründter
und bestendiger Gegenbericht vnd Ablenung auff den Abdruck, so in der
fürstl. Sachs. Kantzley zu Weimar Namen hieuor ausgangen, der Theologen
zu Jena damals gegebenen Abschied betreffende'). Verm. m. Maria
Schenkin v. Schweinsberg: 4 Kinder (Biedermann). •}• 1574 als sachsen-
eisenachischer Geheimer Rat (Spangenberg, Adelsspiegel II 62 IT; Corp
Ref. 1593. II 889; Beck, Joh. Friedrich d. Mittlere I 165 flf: Schmidt, Eber-
hard v. d. Th. Eisenacher Progr. 1878 u. desselben Vf. Biogr. des Just.
Menius: Varrentrapp, Herm. v. Wied .S. 204—208).
3834. Thann, Georgius de
316, 29. 1538. a nobili Georgio a Thann Francone orientali medium coronatun .
319, la. 1540. Georg, a Than .sindicus'.
319, 31. 1540. Georgius a Dann Francus Orientalis ,procurator substitutus' (319,31
cum autem predictus d. Georgius a Dann Romam, ubi paulo
post mortem obiit, visendi gratia iter institueret . . .),
1526 WS. i. Erfurt (,Georgius v. d. Thanne nobilis'). Folgte seinem
Bruder Eberhard [s. d.] 1529 Fbr. 12 in dessen Eichstätter Kanonikat
(Elench. c. Eistett.). War auch can. S. Burkhard! Herbipol. -j- zu Rom
(Biedermann, a a. O.).
3835. Thann, Iringus de
III, 33. 1345. a d. Yringo de Tann Maguntinensis dyocesis X solides.
3836. Thann, Carolus a
245, 33. 1493. a d. Karolo von der Thann Eystetensis et Herbipolensis ecclesiarum
canonico X grossetos.
S. des Melch. v. d. Th. u. der Doroth. v. Stein zu Nordheim (Bieder-
mann, a. a. O.; Salver S. 325). 1485 Jun. 30: can. e. Eystett. (res. 1509
lun. 3: Elench. can. Eistett). 1488: can. e. Herbip.; 1507 Dz. 20: dec.
Herbip. (res. das Dekanat 1509 Dz. 20). Erscheint 1513 (Hergenrpether
I 340) u. 1515 (V. Bibra, Beitrr. II 62) wieder als Domherr, f 1523 ^'o^'- '^
(Amrhein i. Arch. UFrank. 33, 292).
3837. Thann, Philippus de
1,-2, 12. 1421. d. Philippus de Tann solidos XX.
1420 WS. i. Leipzig (.Philippus de Thann'). Nach Salver (S. 268)
seit c 1420 can. e. Herbip., jedoch erst seit 1440 als solcher genannt
(Fries I 753); 1437: can. e. Bamberg. (Bericht h. V. Bamberg 31. 77) ; T444:
ppos. e. S. joh. in Haugis (Usserm., Episc. Wirz. p. 214). f 1450 als
Dekan des 'Bamberger Domstifts (Arch. h. V. UFrank 32,269). [Nicht zu
verwechseln mit Phil, van der Dannen (de abiete), 1418 WS. i. Köln, 1419
WS. i. Heidelberg immatr |
-rjß Thedenhageii — Therm
3838. Thedenhagen, Johannes
114, 41. 1347. a d. Johanne Thedenhagen Caminensis dyo.;. XVF sohdo-.
3839. Thebaldus,
43, 10. 1294. d. Thebaldus III ^ohdos.
3840. Thege, Franciscus
315, zy. 1541. a d. Francisco Thege Sylesio L Bononeno--.
343, 14. 1544. d. Franciscus Degen iuris utriusque doctorlibram unani Bono
nenos decem et octo.
Nach Pisanski (S. iio) studierte er auf Kosten des Hz. Albrecht von
Preussen. 1544 Mai 24: I. Ü. D. Bonon. f.Franciscus Thege Silesius Alam.-;
B. No. 3IIJ. Seit 1545 herzogl. Hofrat i. Königsberg ^Tschackert ÜB.
III No. 1795). Herbst 1566 erscheint er als Vicekanzler (Act. Boruss. 111
476;; später abgesetzt (Hase, Hz. Albrecht etc. S 319^. — '1 1572 Dz. 21
(Altpreuss. Monatsschr. 20, 608; dort wird er , Hofgerichtsrat' genannt).
3841. Thenn, Casparus
33g, I. 1561. d. Casparus Thenn Salisburgensis libras duas.
Wird b. Pirckmayer i. der Monographie ,die Familie Thenn i. Salz-
burg' (i. Mitt. d. G. f. Salzb. Ldsk. 23, 20 ff) nicht erwähnt. — 1553 Oct. 20
Ingolstadt (.Gaspar Then Saltzburg. art. stud. 48-i').
3842. Thenn, Christophorus
331, 13. 1547. d. Christophorus Thenn Salzburgensis libras duas.
S. Hans (IIi Th. u. der Barbara Altmann. — 1540 Tübingen f, Chri-
stophorus Den Saltzburgensis'); 1542 Leipzig (.Christophor. Then Saltz-
burgens'.). 1546 Padua (.Christoph. Thenn Saltzburg. 'j. — Vermählte sich
1547 mit Regma Pfister in Augsburg u. wurde daselbst ansässig, wo er das
Amt eines Seh ulenoberaufsehers und Almosenpflegers verwaltete.
t 1575 ni't Hinterlassung eines Sohnes, der das Geschlecht in Augsburg
fortsetzte. (Epitaph b. Chytraeus f. 295: .Christophoro Thenn Saiispurgensi,
scholarchae Augustensi fidelissimo verae nobilitatis, doctrinae pietatisque
erga deum omnesqiie mortales immorlali gloria e.^cellenti: carissimo sanc-
tissimaeque memoriae marito . . Regina Pfisterina vidua moerens . .')
(Vgl. von Stellen S. 296 f.: Pirckmayer, d. Famil. Thenn i. Salzburg i. Mitt.
d. G. f. Salzb. Ldsk. 23, 281. S. Uebersiedlung nach Augsburg erfolgte nicht
vor 1558, wie sein eigenhändiger Eintrag i. e. Bande der Strassburg. Univ.
Bibl. (L. Rabus, Hist. der auserwählten Gotteszeugen. Strassb. 1554 ft. Bd. 7 :
,sum Christophori Thenn. Emptus Salzburg! 35 kr. 1558. 15. (iai. Fbr.')
beweist.
3843. Thenn, Wilhelmus
335> I- '555- d. Gulielmus Thenn Saltzburgensis libras duas.
344, 4. 1557. d. Guilhelmus Then Salisburgensis Bononenossedecim(Matr.Doctor.).
S. des Berthold Thenn (f 1568) u. der Dorothea Wilpenhofer. 1547
Jun. 22 Ingolstadt (,Wilh. Thenn Saltzburg. minorennis'). 1548 SS.
Leipzig (,Vilhelmus Den Salczburgensis'i. 1557 Apr. 2: I. U. D. ßonon.
(.insignitus d. Guilelmus Thonn Sansburg. Germanus': L. s. i. c. IV). Soll
zuerst Advokat a. Kammergericht gewesen sein (Pirckmayer a. a. O. —
s. Name ist [b. Braun] Annotata . . 1572 nicht zu finden). 1558 vom EB.
v. Salzburg dem Kaiser angelegentlich empfohlen, wie es scheint ohne
Erfolg, da er seit 1561 als Rat i. fürstl. Salzburgischen Diensten erscheint.
Verwaltete von 1568—89 d. Stelle eines Oberst-Waldmeisters; nach
Enthebung von diesem Amt wurde ihm auf seine Bitte 1591 die Stelle
eines Pflegers i. Alt- u. Liechten thann , verschrieben'. Er versah
dieses Amt bis zu seinem Tode. Verm. i. mit Barbara Ferner (-j- 1566)
2. mit Kathar. Alt (f 1581,1 : hatte einen Sohn Rudolf, f 1598 Dz. 2. Ruht
zu Feldkirchen bei Reichenhall (Epitaph b. Prasch S. 339: ,Hie liegt be-
graben der Edl und Hochgelehrt Her Wilhelm Thenn der Rechten Doctor,
gewester Fürstl. Salzburg. Rat und Pfleger zu Alten- und Liechtenthann,
welcher den andern tag Decembris dess 1598 Jahrs in Gott dem HErrn
Theobaldus - Tlimn _„,
577
seliglichen entschlaffen ist . . .') (vgl. Pirckmayer a. a. O. S. 20—22; OBayr.
Arch. 3, 385; Arch. f. ö. Gesch. 49 (1872) S. 489 ff und d. Artikel ,Offen-
haimer, Joh.'.
3844. Theobaldus
43, 10 1194 fl- Thebaldus 111 solides.
3845. Thiemberch, Heinricus de
86, 34. 1325. a d. Heinrico de Thiemberrh Basil. dioc. X solidos Bonon.
3846. Thierstein, Thomas ex
256, 21. 1500. Thoma.s ex Kerstem, iuris pontifirii doctor, comituni de Hohcnlohc
preceptor . . . [cf. Sigismundus comes de H.].
1500 iMz 9 Bologna: Thom Tierstein Jur. pontif. Doctor präsentiert
mit andern .tanquam procuratores' einen gewissen Conr. Alttenhofler de
Zurzach Const. d. zur kostenlosen Promotion (L. s. i. c. I). 1502 Oct. 11:
durch Gf Kraft (\Ti v. Hohenlohe. den Vater seiner Zöglinge, in die durch
den 1 od des Alb. de Yinsterlohe [s. d.] erledigte einträgliche Pfarre Ober-
ste tten b. Rotenburg a. Tauber präsentiert. Später auch Domherr i.
Mainz (Wibel, Lebensgesch. des Gf. Sigism. v. Hohenlohe S. 20).
3847. Thylbeke, Egbertus de
129, II. 1367. d. Ecbertus de Thylbecke clericus Moiointin. dyoc. nihil dedit.
3848. Thyo, Johannes de
80, 55. 1322. d. Johannes de Thyo Constancien. dyoc. I libram
1320 u. 1323 Mz. 11: Johannes Thyo cantor e. Turic. (Herrgott T. I\'.
P. II 186). t 1346 Jan. 16 (,Johannes Thya subdiaconus, cantor et
canonicus hui. eccl.' — L. a. e. Turic. i. M. G. H. Necr. I 552 vgl. d. L. a. e.
abbatie Turic. ibid. I 539: ,Johannes Thya cantor prepositure Thuric. et
huius monasterii canonicus').
3849. Thommendorf, Sebastianus
276, 18. 15 13. a d. Sebastiane Thomniendorff sex Marcellos.
Schlesische Familie, aus Schweidnitz stammend |Ein jüngerer beb.
Thommendorff Suidnic. ist 1557 i. Wittenberg.]
3850. Thum, Albertus
332, 14. 1550 d. Albertus Thum libras duas
Albertus Thum. I. U. D. & hereditarius in Wilmersdorf & Herrendorf,
comes Palatin. et consiiiarius Caesareus (Beckmann i. vit. Chph. Strass f»'
185), secretarius 111""' dni Electoris Brandeburgen. (Fkf. Matr. ad a. 15561.
1555 Fbr. 9: I. U. D. Bonon. (, Albertus Thom Germanus': B. No. 4. II). —
1556 Jul. 20 i. Rom (.Ego Albertus Thum I. U. D., excellent-ni Joachimi II
Brandeburg, electoris necnon et illustr.nii et rev.-"! Sigismundi Magdeburg,
archiepi et Halberstad. administratoris. nomine pro e.xpeditione confirmation.
Ilalberstad. eccl. contra comitem de Stolberg ad S. D. N. Paulum IV inter-
nuncius missus, ob perpetuam erga beatiss. V. devotionem et foelicem
omnium rerum successum huic me confraternitati asscripsi die 20. Julii 1556,
donans scutum aureum unum' — Lib. Confr. p. 60). 1569 Sept.: Doctor
Albrecht Thume v. Kf. zum Ritter geschlagen (Riedel D 127). 1570 lul. 5:
Kf. Joachim verleiht ,dem hochgelehrten vnserm Rathe vnd lieben getVewen
Ern Alberto Thume der Rechten Doctori' die Dompropstei Brandenburg
bis zu dem Zeitpunkt, da der Sohn des vorigen Dompropstes Libor.
V. Bredow das 25. Lebensjahr erreicht habe (Riedel A. IX 322). 1572 wird
Doctor Thumb unter den Lehnsträgern des Bistums Lebus genannt (Riedel
A. XX 339).
3851. Thum de Neuburg. Conradus
332, 10. 1550. nobilis d. Conradus Thum de Neubiirj; libras duas.
Aus der Stettener Linie. — S. des Hans Conr. Thumb v. N.: 1532
i. Tübingen (.Cunr. Thum ex Neuburg'); dann i. Orleans. 1552: s. \'ater
giebt ihm Neuburg i. 1 hurgau. 1553 verm. m. Richardis Rehlinger aus
Ueulsche Siudenleii in Kolosna 37
578 Thum — Thun.
Augsburg. In demselben Jahre mit d. Württemberg. Erbmarschallamt be-
lehnt. 1570 z. 2. mal vermählt (Jacobine v. Karpfen /,. Thalheim). Wohnte
i. Stetten. f 1588 Jan. 8, z. Köngen begraben. Hinterliess e. Sohn. (Boger
Gsch. d. frhrl. Familie Thumb v. Neuburg S. 118).
3852. Thum, Laurentius
208, 17. 1463. ab honorabili viro d. Laurentio Thum de Eystet can. e. colieg. in
Feuchtwangen August, d unum florenum Renensem.
208, 26. 1464. mag. Laurentius Thum de Eystet art. liberal, magister can. e. colleg.
i. Feuchtwangen August d. .procurator' (cf. 209, 9; 210, 18).
1446 SS. Leipzig (.Laurencius Thum Euchstetensis'). 1449 SS.
Wien (.Laurentius Tum de Eystania 4 gr.'). 1467 Jul. 9: Decr. Doct.
Bonon. (.predict. Laurentius de Alamania . . habuit duas reprobatorias
et quinque approbatorias et d. Marcus de Muzolis tradidit sibi insignia
doctoratus': L. s. i. p. 1). — 1490 Fbr. 5: Laur. Thiem Decr. D. in spirit.
vicarius e. officialis generalis Bamberg. (Bericht h. V. Bamberg XXVI
26). 1493 Laur. Thum can. S. Stephani et vicar. general. Bamberg. (Mon.
B. XXV 495. 514). 1496 Mz IG erscheint Laur. Thum vicar. i. spirit. als
Procurator des Bamberger Domherrn Mkgf Casimir v. Brandenburg (Bericht
XXXI 951. Besass auch e. vicaria perpet. ad altare trium reg. i. eccl.
Bamberg. (Inst. f. ö. Gschf. 17, 951.
3853. Thumbshirn, Loth
337i 34- 1559- nobilis d. Loth Dumbishirn Misn. libras quattuor.
Nach Val. König (Adelshist. S. 988) e. Sohn des kf. Rates Abraham
v. Thumbshirn auf Franckenhausen. Ponitz, Kauffung u. Breunsdorf (t 1593).
der II Töchter u. 4 Söhne hatte. „Wir finden aber nur 3 Söhne und 2
Töchter benannt, nehmlich .Maria, Eva, Hans, Heinrich. Wolfl Dietrich u.
Loth, von diesen letztern hat man ferner gar keine Nachricht gefunden."
3854. Thuemen, Johannes de
240, 43 1491. a nobili viro d. Johanne Thuomen*) Brandenburgensis diocesis
Bolendinos XXIII. quadrinos III.
252, 21. 1498. Johannes de Thumen ,sindicus'.
340, 14. 1499. d. Joannes Thume decretorum doctor contribviit unum florenum.
*) nunc doctor a. d. 1499 mensis Decembris die XXIU.
(al. m.).
S. des Cuno v. Thümen. — 1499 Dz. 23: Decr. Doctor Bonon.
(.examin. et doctoratus f. d. Johannes de Alamania': L. s. i. p. I). — Dom-
herr zu Magdeburg (1511. 1512. 1516. 15251 und Propst zu Bernau
(1512: Riedel A. VIII. 469). t 1526.
3855. Thun, Johannes
227, 36. 1480. a d. Johanne Thün ■ ) plebano eccl. S. Petri opidi Rostock VI grosses.
228, 29. 1480. a d. Johanne Thun V Bolendinos (ad emendum calicem).
*) hie Johannes Thun postea eligebatur in episcopum
Suerinensem (al. m.).
1484 Joh. Thun, Thumherre zu Güstrow (Papist. Meckl. S. 2365).
i486: Propst z. Rhena (Lischs Jahrb. 15. 3041. 1487 Joh. Thun. can. e.
Suerin., r. e. S. Petri in Rostock wird bei Umwandlung der Pfarrkirche
zu S. Jacob in Rostock in ein Kollegiatstift zum Cantor ernannt (a. a O.
S. 2397; vgl. Masch, Bist. Ratzeb. S. 399). 1491 : decanus e. Gustrov.
(a. a. O. S. 2456. 2645, '^»l- ä- Lischs Jahrbb. 4, 255; 27, 62). 1504 Mz 11 : zum
Bischof V. Schwerin gewählt (Lischs Jahrb. 2, 190; nach andern a. 5. Mz
nach d. Papist. Meckl. a. 25. Aug.). f 1506 nach dem 28. August (Jahrbb.
12, 361 ; Vgl. d. Bemerkung Grotefends i. Jahrbb. 53, 7).
3856. Thun, Sigismundus de
271, 24. 1509. a nobili viro dno Sigismundo de Thono Tridentinensis et Brixinensib
canonicus (!) medium ducatum.
^75i 34 iS'i- Sigismundus de Thono ,sindicus'.
176, 5- 1513- Sigismundus de Thüno canonicus Tridentinus et Brixinensis ,pro-
curator'.
Thunf-n. — Thüringen. 579
Altes tiroler Geschlecht (Tirol. Ehrenkzl. II 95). — S. des erzhzgl.
Rats Balthas. v. Thun u. der Philippina Gfn v. Arco (Mayrhofen ms. i.
Ferdin. 2. Innsbruck; nach Hübner, Tabell. III No. 714 dagegen S. des Frh.
Anton V. Th. u. der Helena v. Tombritz). Von 1516 bis 1527 als Salzburger
Domherr genannt (Mitt. Salzb. Ldsk. 7, 200). 1519 her Sigmund v. Thun
im tirolischen Regiment (F. r. Austr. Abt. I Bd. I 442); ebenso 1523. Seine
Aussichten, Bischof v. ßrixeii zu werden, erfüllten sich nicht (1521 Mai:
,Es war ainer von Thun, genant Herr Sigmund, ain Doctor im Regiment,
ain genung geschickhter, gelerter Man, denselbigen vermaintten die Herren
vom Regiment für ainen bischoft" haben' . . Autobiogr. des Sigism. Herber-
stein a. a. O. S. 460. 462). 1550 Sigism. a Thun, oeconomus s. p raefectus
curie episc. Trid. (Mameranus, Catal. famil. tot. aulae p. 51 ). Wohl der-
selbe Sigismundus a Thun, Caesaris orator pro comitatu Tyrolensi, der
unter den Laienrednern des Tridentiner Konzils genannt wird (I. G. Schel-
horn, Amoen. bist. eccl. I 484).
3857. Thunen, Ludolfus de
246, 36. 1494. a nobili viro d. Ludolpho de Thunen eccl. mai. Lubicensis canonico
ac eiusdem dioc. grossetos VIII.
Alte Lübecker Familie (Lackmann, Bschr. d. Familie v. Thinen: Cod.
ms. auf d. Kiel. UBibl.: Zs. f. Schlw. Holst. Gesch. 21, 306; Melle, Bschrb. v.
Lübeck S. 62) — Wahrscheinlich S. des Lübecker Burgemeisters Ludike v.
Thinen (f 1501). 1483 Apr. 19 Rostock (.Ludolphus van Tunen de Lübeck
U mr.'). 1495 Apr. 6: Decr. Lic. Bonon.(Apr. 4: ,disp. f. c. d. Ludolfo de
Tunen Libic. dioc. in Alam.'; Apr. 6: ,fact. f. ex. d. Ludolfi predicti appro-
bati n. d.': L. s. i. p. I). 1495 Leipzig (,LudoIph. de Thunen Lic. de Lübeck')
f 1509 Ludolph de Thinen I. LI. L. can. e. Bardovic. (Schlöpke S. 432).
3858. Thunen, Wolfgangus
261, n. 1502. d. \Volffgangus Thunen Herbipolen. dyoc. florenum medium.
Vielleicht Wolffv. Thüna, der 1557 Molsdorff verkauft, f 1560 (Bieder-
mann, Steigerwald t. 274).
3859. Thun(en, Hieronymus
276, 56. 1513. a d. Hieronymo Thuner quinque Carlino.s.
283, 21. 1518. Hieronymus Thunner Tridentinus ,procurator'.
[285, 9. 1519. Hieronymo Thunner pro expensis in nostrae nationis rem factis
XI ducatos et XX Bolendinos.]
3860. Thüngen, Theodericus de (I)
251, 27. 1498. a nobili d. Theoderico de Thungenn*) canonico aput (!| Samluni
Bernhardum (1) extra muros Herbipolenses Bologninos XXXX.
[266, 22. 1505. ... de Thungen ,sindicus'.]
*) qui obiit Roma Anno 1507 (al. m.).
Wenn die al. m. gegebene Nachricht richtig ist, so haben wir hier einen
unbekannten Träger dieses Namens vor uns. [Sonst käme nur ein Theodor,
de Thungen in Betracht, der 1494 SS. in Erfurt mit s. Bruder Eucharius im-
matrikuliert wurde. Beide Brüder finden wir seit 1501 i. Würzburger Dom-
kapitel. In diesem Jahre hat d. Ingoist. Matr. den Vermerk: .Theodor, de
Thüngen can. Herbip.' Er wird 1502 von Jac. Locher unter den Darstellern
seiner in Ingolstadt aufgeführten Dramen genannt [vgl. ,Tho. Rosenpusch'l.
Seit 1528 Propst i. Neumünster, seit 1538 Domdechant. -j- 1540 Apr. 25:
Arch. UFrank. 33, 284].
3861. Thüngen, Theodericus de (II)
3 3*' 5 155°- nobilis d. Theodericus de Thungen canonicus Herbipolensis libra^
quattuor.
Seit 1541 Domizellar am Domstift zu Würzburg; studierte 1546
in l'aris; resign. 1551 Aug. 13 (Arch. f. UFrank. 33, 38).
3862. Thüringen, Hartmannus de
71, 26. 1316. d. Hartmannus de Turingia Moguntin. dyoces. \'II1 solidos.
37*
r8o Thüringen — Tiscmann-
3863. Thüringen, Hermannus de
ga, 12. 13 31. d. Hermannus de Thuringia |cf. Theoder. de rh.|,
I95, II. 1334. d. Bernardiis (1) de Tuiingia ,testis'|.
3864. Thüringen, Hildebrandus de
68, 18. 1315. d. Ilildbrandus de 'luringia VlI solides,
73, IQ. 1317. d. Hildbrandus de Turinüia ad expurgandam lonscientiam i-on(ribuit
VII solides.
3865. Thüringen, Theodericus de
92, 12. 1382. a d. Tiderico et d. Ilermanno de lurinfiia XII soiido^.
[Ein Dieterich de tieringen (Dorf Thieringen i. württ. OA. Balingen),
Kilchherre zu Friedingen wird 1305. 1308 u. ö. genannt: (Monum. Iluhen-
berg. S. 163. 170 f.).]
3866. Thurn, Achatius de
331, 40. 1549 generosus d. Agatius de Turre baro libias quattuor.
S. des Caspar v. Thurn u. der Barbara Preysing zu WolJenzach. — 1553
Apr. 28: can e Salisburg. .Resignirte das Kanonikat den 27. August 1556,
da er in den Ehestand zu treten gesonnen war' (Mitt. Salzb. Ldsk. 7, 201).
3867. Thurn, Georius de
265, 37. 1504. a nobiii d. Georio de Thurn Aquiliensi pro se et famulo suo Jo-
hanni Gabelyn I Renensem.
3868. Tiel, Johannes de
55, 45. 1304. d. Johannes de Thil*) X solidos.
■ ) in Gelria (al. m.).
[mag. Joh. de Tiele mal. e. Trai. can. 1380 Mz 3: v. Heussen, Episc.
Gron. p. 83.]
3869. Tiergart, Johannes
162, 37. 1408 d. Johannes Teirgart de Prusia XVI solidos Bononinos.
1402. WS. Prag (.Johannes Tirgarf: bacc. art.). 1411 SS. Leipzig
(.Johannes tiergart de Gdanzck prägen." — nebst Christianus und Martinus
Tiergart). — r4i9 bis 1428 Ende: Procurator des deutschen Ordens in
Rom; resign. s. Amt krankheitshalber 1428 Mai 12 (Napiersk}', ÜB. I No. 1243).
1425 Jan. 19: Bischof von Kurland bis zu s. Tode Ende 1456 (Napiersk)'
No. 1982.83). Noch nach seiner Ernennung erscheint er als päpstlicher
Legat zu Spoleto (1429 Mz — 1431 Jul.i; erst am 14. Aug. 1432 schreibt
er dem Hochmeister, dass ihm der Papst erlaubt habe, sich in sein Bistum
zu begeben (Napiersky, ÜB. I. No. 913. 27. 50. 56. 87. 1091. 1151 u. s. w.; II
367) Schwanz i. Mitt. d. Gesell, f. G. f Liv.-Esth.- u. Kurld Xl\' H. 41.
3870. Tiesenhausen, Petrus
194, 9. 1448. a d. Petro Tyfenhusen (!) de Lylonia solidos XII.
Aus dem altadeligen livländischen Geschlecht Tiesenhausen. — Viel-
leicht Petrus T., dritter S. des Petrus T. zu Berson (f c IJ.35) (Schwartz
i. Mitt. Gsch. Liv.-Esth.-Kurlds XIV H. 4).
3871. Tischer, Conradus
213. 22. 1468. a Conrado Tischer de Egra XXX Bologninos.
Vielleicht S. des Niclaus Tischer, der v. 1447 — 73 als Hausbesitzer
in Eger genannt wird (Gradl, Chron. d. St. Eger No. 1241).
3872. Tisemann, Henningus
261, 43 1502. d. Henningus Tisemann*) de Alveldia Hildensemensis dyoc. flore-
num medium.
*) canonicus Hildensemensis (al. m.).
1517 Henning. Treseman (!), can. e. Hildeshem. (Lauenstein. Dipl.
Hist. I 235). 1519 Henning. Riseniann (!), can. e. Hild. (A. Hann. ,Hildesh.'
No. 2319). t 1542 Mai 27: Henning. Tieseman, licentiatus et can. Hild.
(Lauenstein I 238).
Tisnack — Topel. 581
3873. Tisnack, Carolus
309, 16 1534. a d. Carole Tisnack I coronam.
3874. Tobing, Meinhardus
169, 3. 1507. d. Meinhardus Tobingk Lunenburgensis XXXV Bolendinos (cf.
ayo, 14).
^73. 36- 1511. Meynhardus Tobingk Lunenburgensis ,procurator' ; dum predictus
Meynardus (licentiatus iuris caesarei: cf. 341, i) hinc discederet, sub-
.stitüit . . .
1490 WS. i. Leipzig (.Meinhard Tobingk Luneborg.'): 1493 Oct. 7
i. Rostock (,Me3'nardus Tobynck de Luneborch ddt II mr. — ebenso 1496
Apr. 20 Matr. I 268 u. 284. — Derselbe ?). 1500 i. Rostock: bacc. art.
1502 WS.: mag. art. — Der Name Meinliard kommt in der Lüneburger
Patrizierfamilie Tobing häufig vor. V^ielleicht Meinhard (VII). S. des Rats-
iierrn Meino und der Anna v. Witzendorf; I. U. Lic. u. Senator i. Lüneburg
(Büttner, Lüneb. Gschl. tab. V der Familie Tobing).
3875. Tolle, Theodericus
205, 38. 1461. a d Theoderico Tolle*) de Leydis X Bologninos.
*) HoUandensi in artibus magistro.
1455 Nov. 5 Köln (,Th. Johannis Stol [sie] de Leydis art. i. s. 85). —
1466 Dz. 22: Decr. Doctor Bonon. iDz. 20 ,disp. f. c. d. Theodorico Toll
fil. Johannis Toll de Leydis dyoc, eo quod non audiuit decretum per an-
num continuum nee repetiuit . .' — Dz. 22: , examin. f. predict. d. Theodericus
toll ... et ita se habuit, quod ab omn. doctoribus n. d. f. approbatus et
doctoratus Insignia doctorea d. Joh. de Salla sibi dedit': L. s. i. p. I).
3876. Tolner, Johannes
176, 30. 1426. a d. Johanne Tolner XV Bologninos.
178, 39. 1428, Johannes Tollner clericus Leod. dyoc. publ. auctoritate apostolica
notarius.
1429: Sept. 5 Johannes Tollner: can. e. S. Cassii Bonnensis p.
pr. ap. (Annal. h. V. NRhein 18931. 1431 Mz: Joh Tolner hat, gegen Er-
werb von can. et preb cum cantoria S. Pauli Leod. d.. verzichtet auf
can. et preb. S. Cassii Bunn. Col. d. und auf par. eccl. in Reide Col. d.
(Repert No 26. 4791. 1434 Fbr. i: Joh. Tolner can. et custos e. Spir.
pro integra solutione annatae solvit 62 flor. auri (Glaser, Diöz. Spej'er
No. 188). Schrieb sich, wohl bei dieser Gelegenheit auch bei der deutschen
Spitalbruderschaft i Rom ein (,Joh. Tolner lic. in decr. can et custos e.
Spir.': Lib. Confr. p. 64I. 1443 Fbr. 28: Joh. Tollner, in Decr. Lic, empfängt
von K. Friedrich III einen Dienstbrief (Chmel, Regg. Frid IJI. t. I 143);
in demselben J. auch als in Romana curia procurator erwähnt (Epp.
Aeneae Sylvii Nürnberg. 1496. No. 172 cf. No. 175. 332. 335. — ibid. No. 56:
Brief des Aen. Sj'lvius an Joh. Tolner). 1446 Mai 20: mag. Joh. Tolner
Procurator des deutschen Ordens i. Rom iNapiersky ÜB. No. 1529)
t 1461 Jun. 21 (a d. 1461. d Albani martjT. ob. mag. Johannes Tolner cano-
nicus etc.': Remling, Bisch, v. Speyer Bd. II 113. a. 369).
3877 Tolsach, Ortolfus pleb. in
77, 40. 13 19. d. Ortolfu.- plebanus in Tolsach Saltzburg. dioc. XXIIII.
3878. Topel, Ortolfus de
80, 35. 1322. d. Ortolfus de Topel dyoc. Pataviensis XXV ancunitanos.
1359 Sept. 7 her Ortolf von Tobel Korherre ze Pazzawe (Mon. B.
XXX 2451.
3879. Topel, Wichardus de
80, 37. i322. Wickardus frater (Ortolfii eiusdem dyocesis pro se et suo ma-
gistro III libras.
87, 4. 1326. Wychardus de Topel de Austria ,procurator' (85, 26. 87, 9).
Doppel, altes Schloss a. d. Trasen b. Karlstätten (Hanthaler rec. dipi.
geneal. II 286). 1336 Sept. 23: Ulrich u. Weikart v. Toppl. letzterer liof-
richter in ustreich, geben Nicl. v. Esslarn Gülten in Breitensee zu Lehen
(Kirchl. Topogr. Östr. 1 i. .Wien' S. 136). Lebte noch 1354.
582 Topler — Trainer.
3880. Topler, Erasmus
Z40, II. 1491. a d. Erasmo Thopler*) utriusque iuris doctore propter diligentiain
quam in illa lefjalione (.si\ lum legato ducis Mediolani. qui voluii
rectorem no.-itrum procedercj adhibuit, nihil reccpinius (241. 43)
*) tunc Papie iuribus opcram dante (al. m.).
S. des Jac. T. u. der Marg. Müller, geb. 1462 Apr. 26. — I. U. D. Aus-
gebildet i. d. kais. Kanzlei (Knod, J. Spiegel I 21). Kaiserl. Rat, päpstl.
Protonotarius, Propst zu St. Sebald i. Nürnberg (1495) Entfaltete i.
diplom. Diensten seiner Vaterstadt eine hervorragende Thätigkeit. f 1512
Apr. 26 als Gesandter der St. Nürnberg auf dem Reichstag zu Trier (, Eras-
mus Tobler 1. U. D. protonotar. apost. et Ser""' Maximiliani Imp. consiliariu=
huiusque eccl. prepositus bene meritus dum patrie operam intendit Treviris
solenni principum conventu vitam cum morte mutavif: Epitaph i d. Sebalds-
kirche b. Will, Münzbelustig. II 661. 69. 85). , Erasmus Doplerus aetatis nostre
singulare decus et ornamentum et virtutum omnium specimen est, qui tanta
sapientia tantaque facundia preditus existit, ut cum nutricis lacte sapienliam
hausisse videatur atque facundianv (Scheurl. i. Oratio de laud. Germ.i.
Hat seinem Verwandten Chph. Scheurl [s. d.] das Studium i. Bologna er-
möglicht (Briefb. S. 10. 96 u. .Nachträge' v. Bauch i. N. Mitt. a. d. Geb. antiq.
Forsch. 1897 S. 400 ff|. (Will, Nürnb. Gel. Lex. IV 4; Würfel, Hist. Nachr.
II 685 ff; Städtechron. V 582 No. 5 S. 671: .Adler VIII 65. 671.
3881. Torgau, Wittego de
38. II. 1190 d Wittego de Torgowe*) XXX solides.
*) bare (al. m.).
Wittegi) de Turgow (Torgau), S. Wittegos d. ä. v. Torgau, wird 1289
als Zeuge zu Olmütz in e. Urk. K. Wenzels genannt. (Geschl. Nachrr. v.
d. ausgestorb. Herren v. Torgau i. Grundig u. Klotzsch Samml. z. sächs.
Gesch. XII. 187).
3882. [Torgau]. Cunradus mgr. dni de
18, 12. 1290 mag. Cunradus, magister dni de Torgowe (s. d.].
3883. Toringia, Georgius de
197, 35. 1452. d Georgius de Toringia de Prusia solides VI.
1454 Mai 4: Lic. i. Decr. Bonon. (,exam. f. d. Georgius Nicholai.
holland de prusia ... f. approb. ab omn. except. uno': L. s. i. p. I). — Cod.
9 B IV der Biblioth. der Nicolai -Kirche zu Greifswald (Andreas Barbatius
de Sicilia ad Decret. II2— III161 enthält f. 279 d. Bemerkung: Haec con-
scripsit M. J. Meilof ex recollectis dni ac mgri Georgii Hollant Pruteni Decr.
Doct. egregii atque prepositi Rigensis, quas collegit ab ore famosi
doctoris utriusque iuris Andree de Cecilia in studio Bononiensi (Pyl i.
Balt. Stud. XXI (1866) S. 10.
3884. Tosenval, Dietericus de
96, 33- 1335- d. frater Dietricus de Tosenval ordini^ fratrum Theotonicoruin XX
solidos.
3885. Trainer, Johannes Ludovicus
333i 45- 1554- nobilis d. Joannes Ludovicus Trainer Bavarus librat. duas.
1551 Jul. 3 Ingolstadt (,Joh. Lud. Trayner Ratisbon. art. stud. 48-Cj.
'553 Febr. 19 Padua (.Joh. Ludov. Traner Ratispon.'). 1590 Hans Lud-
wig Trainer zu Au, Pfleger zu Stadt am Hof (Hundt, Stammen-
buch lU 717). 1605. 1606 Hans Ludwig Trainer zu Schönberg u. s. S.
Ludwig (A. R. Arch. Älünch. — Select .Trainer; derselbe"?). (Der 1553
Jun. 30 i. Ingolstadt eingeschriebene .Ludovicus Trainer Landeshuf ist
jedenfalls eine andere Person.]
3886. Trainer, Martinus
322, 32. 1541. a nobili d. Martino Tranero Bavaro Bononenos 77.
1531 Oct. 23 Ingolstadt (.Martinus Trainer ex Praunaw 64 j'). 1534
SS. i. Leipzig (.Martinus Traner de Braunauw X.'j. 1537 Jun. 8 i. Frei-
Trapp — Tramtenbuel. 583
bürg (".Martinus Drainer ex Brunouio Bauarie') — 1548 SS. Wien: in d.
juristische Fakultät aufgenommen (.Martinus Trayner I. U. D. Bauarus
I taler'). 1550 SS. Wien: d. Doctor Martinus Trayner qui ad facultatum
receptus dedit pro incorporatione seu admissione ad Consiiium facultatis
I flor. liungar. in auro. 1550 WS : Martin Trainer I.LJ.D. Institution um
Lector Ordinarius: decanus.
3887. Trapp, Jacobus
131, 40. 1485. pro intitulatuia dni Jacobi Trap et preceptoris sui I ducatum.
Das steiermärkische Geschlecht der Trapp seit 1460 auch in Tirol
ansässig. Ist wohl ein Nachkomme jenes Jacob Trapp. Erzhz. Sigmunds
obersten Hofmeisters und Geh. Rats, der 1440 durch seine Vermählung
mit Barbara Matsch die Grfschft Maetsch und Chutburg erwarb (Tirol.
EhrenkzI. II 75).
3888. Trapp, Johannes
150, 15. 1497. a d. Joanne Trapp ex Vienna XVI Bologninos.
Nicht Dr Theol. Parisien, wie Locher (Specul. p. 20) und nach ihm
V. Luschin (Bll. V. NÖstr. X\^ 256) ihn nennen, sondern SS. Theol. Doctor
Ferrar., und zwar 1497 Aug. 20 (.venerabilis et doctiss. sacre Theologie
baccalarius d. Johannes Trapp ex Vienna suppositus hodie priuato examini
venerandi collegij S. Theologie ciuitatis Ferrarie. In sacra Theologia ta-
liter se habuit quod ab omnibus eiusdem collegij vnanimiter et concorditer
nemine discrepante extitit approbatus . . eidem data insignia magisterij':
Arch. notar. Ferrar. No. 237. fasc. 4). — Erscheint 1498 zum ersten mal
als decan. fac. theol. Viennen. (1502 zum 2. mal); 1504 zum ersten
mal als rector univ. studii Vienn. 1505 : II; 1513:111; 1514:1V; 1515 : V
u. s. w.) — 1514 wurde er von der Universität mit Prüfung der .unsittlichen'
Oden des Celtes beauftragt (Kink, G. d. U. Wien I 229): 1520 ging er im
Auftrag seiner Fakultät zum Bischof, um diesen in der Verteidigung der
katholischen Lehre zu bestärken (Kink 122 — 124). j 1524. (Epitaph i.
S. Stephan: Clariss. Art. e. S. Theol. Doctor Joannes Trapp ex Vienna per
annos XXMI. Lector in Theologia Ordinarius die XII. Nov. a. MDXXIV
hie sepultus: Locher p. 399).
3889. Trautenberg, Georius
252, 17. 1498. a nobili viro d. Jorio Trautenberck in Reuth dyoc. Ratisponensis
XXIIII Bologninos.
Z54, 6. 1499. Georgias Trutenberck ,sindicus'.
156, 18. 1500. Georgius de Trautenbergk ex Reudt, ,procurator substitutus'.
263, 38. 1503. Georgius de Trutenberg ,sindicus' (cf. z6o, 6; 262, 17).
Wahrscheinlich S. des Andr. v. Trauttenberg u. der Gutta v. Streit-
berg. 1491 vom Burggrafen z. Eger mit der Veste Reuth belehnt. Ver-
glich sich am 18. Oct. desselben Jahres mit s. Brüdern Heintz u. Cuntz.
War alleiniger Besitzer von Reuth. 1503: begiebt sich i. d. Schutz des
Kf. Philipp v. d. Pfalz. 1506 i. Rom (Brief b. des Chph. Scheuri [s. d.J;
dieser dedic. sm Freunde Tr. .Commentarios' 1. c. S. 14. 18. 21). 1518 Aber-
malige Belehnung mit der Vestung Reuth durch K. Ferdinand. Zum
letztenmal urkdl. 1523 (v. Reitzenstein. Gsch. d. Veste Reuth. BajT. 1865).
3890. Trauttenbuel, Johannes
330, 47. 1546. d Joannes Trauttenbuel libras quattuor.
1534 SS. Wittenberg (.Joannes Trauterbule' — mit s. BruderChristoph
,ambo J. U. DD.': al. m). 1542 Leipzig (.Joannes Trauttebul Halber-
statensis'). 1545 Nov. 23 u. Dz. 29; 1546 Jun. 2 wird Job. Trautenbul
Halberstat. als Z. i. Ferrara genannt. 1547 Oct. 3: J U. D. Ferrar. (.Jo-
hannes Trautenbul Halberstatensis qu. celeberrimi praestantissimi J. l'. D.
Syndici Goslariensis rei publ. Ludovici Trautenbuel filius. studuit Viten-
berge, Lipsie, Padue. Ferrarie, Bononie'). — 1550: Rektor der L'niver-
sität Wittenberg (.D. Joannes Trauttenbuel J. U. D. et Ordinarius').
1554 als hrzgl. Lüneburgischer Rat u. Gesandter (mit Joach. Moller: s. d.»
c84 Trautmannsdorff — Trier
nach Frankfurt a. M. abgeordnet (Vtrld. Arch. f. Hannov. II 254). Erscheint
1560 als erzbischöll. Mainzischer Kanzler (Corp. Ref. IX 1028),
3891. Trautmannsdorff, Wolfgangus Theodoricus a
335, 37. 1557. nobilis d. Wolffjangu^ Theodoricus a Trautmansdorf in Toizcnbarh
Austriu? libras quattuor.
S. Davids v. Tr. laus d. alt. Linie) aus s. 3. Ehe mit Anna v. Lapitz
(Bucell. III' 239; Hübner II No. 573). — 1553 Oct. 20 i. Freiburg (.Wolf-
gangus Theodericus a Trautmansdorff Austriacus dioc. Batauien., can.
Saltzburg.'l. — 1556 Oct. 25 i. Padua (, Wolfgangus Theodericus a Traut-
mansdorff in Totzenbach Austriacus' I. Seit 1550 Apr. 18 can. e. Salisburg.:
resign. 1567 Apr. 19 iMitt. Salzb Ldsk 7, 208). — 1579 Dz. 9 u. ö. Re-
gimentsrat; 1592: Land-Untermarschall, bald darauf Reichshofrat.
t 1594 Jul. 2 (v. Luschin i. NÖstr. 811.).
3892. Trenbach, Johannes
249, 13. 1496. a d. Johanne Trennbegk de Purckfried Ratispon. dioc. XX Bologninos..
Bayrischer Adel (Hundt, Stammbuch bei v. Freyberg III 713 — 88:
OBayr. Arch. LX i78f). — S. Wilhelms v. T. (f c. 1496). 1488 WS. Leipzig
(.Johannes Trenbeck de Burgfried VI'). 1491 Jul. 13 Ingolstadt (.Johannes
Trenbeck nobilis i fl'. mit Christoph Trenbeck 1. i502jun. 28: Joh. Tren-
beck LL. Lic. can. e. Frising. (Revers i. Münch. A. R. Arch.). f 1508
Juli 4. begraben zu Feldkirchen b. Neuötting (,A. d. 1508 am Sand Ulrichs-
tag ist gestorben der ehrwürdige und hochgelehrte Herr Johannes von
Trenpach zu Burkfridt. Lic. der Rechte, hie begraben, dem Gott genedig
sei': OBajT. Arch. IX 178 vgl. Münch. Hfb. Cod. g. No. 1718. 1730).
3893. Trenbach, Urbanus de
330, 10. 1545. nobiliü d L'rbanus a Trenbach canonicum Pataviensis libras duas.
S. des Rudolf v. Tr. in S. Martin u. der Juliane Radlkofer zu Moseck
und Hopfgarten. 1538 WS. Wien (,Urban a Trenbach Bauarus' 1542
Jun 7 Ingol Stadt i.Urb. de Trenbach can. Patav. nobilis'). 1546 Padua
(,Urb. a Trenbach'). 1556 Jun. 5: can. e. Salisb. (res 1596 Aug. 8: Mitt.
f Salzb. Ldsk. 7, 2081. In demselben Jahre: ppos. e. Patav. Begiebt
sich nach Rom , um die Bestätigung des Elekten einzuholen (.quoniam
ipse Italiam et Romanam urbeni iam antea eruditionis et linguarum ca-
pessendarum gratia perlustraraf: Hundt, Metrop. I 329) 1561 Aug. 18;
Bischof V. Passau: 1562 Apr 5. nach erlangter päpstl. Bestätigung, vom
EB. von Salzburg geweiht f 1598 Aug. 8 (S. Epitaph i. d. von ihm ge-
stifteten Dreifaltigkeitskapelle). .Prudens, apprime doctus, multarum lin-
guarum peritus, historiarum et matheseos studiosissimus et singuiaris
patronus' (Rothmar f. 105'': vgl. Köhlers Münzbelust. XIV 369 ff: OBayr.
Arch. 12, 131; Buschinger II 308 ft": . . .Adler II 74. a.i.
3894. Trenck, Johannes Zablatinus de
2.64, 23. 1504. d. Joannes Zablatinus de Trencksche Bohemus ddt unum ducatum.
3895. Trier, Gerhardus de
4%, 31. 12,94. d. Gerhardus de Treveri X solidos.
3896. Trier, Johannes de
39, 45. 1292. d. Jrhannes de Treveri VI solidos.
Vielleicht Joh. de Treviri dict. Kirchoven, can. Trevir. (13071 et can
Mog. necnon ppos. e. Aschaff. (1317) et B. M. V. Erford. (1319. 32). t 1351
Jul. 12 (Guden. Cod. d. Mog II 320 f. III 160 f: Joannis II 403: Cod. Balduin.
f. 370 f; Amrhein. Aschafl". S. 68 f. 170: Kaltenbrunner No. 725).
3897. Trier, Johannes [de]
261, 5. 1502. d. Johannes Treveris canonicus S. Simonis et pastor S. Gangolphi
florenum medium.
(Vielleicht der 1509 Apr. 5 in Köln immatr. ,Joh. Treveris de B3'nsfelt
d. Trev. ad art.'.l
Trier - Trutler. 585
3898. Trier, Simon de
51, 38. 1301. d. Symon de Treveri VI solidos.
3899. Trier, Tilmannus de
43, 3S. 1295. d. Dilmannus de Treveri pro se et socio XXX solidos.
1298 Dz. 10: Tilmannus der. Trevir. (Arch. Cobienz, Mitt.). Ein Til-
mann. can. e. Trev. fil. d. Ulrici de Lapide militis wird 1335 Mai 15 genannt
(ÜB. d. Herr. v. Hunoldstein I 168).
3900. Trier, Tolomanus de
132, 27. 1369. d. Tolomannus de Treveri libram unam.
134, 23. 40. 1371. Tholomannus de Treveri .procurator' (389, 23. 309, 40 391, 23).
3901. Trier, Tristrandus de
46, 23. 1296. d. Tristrandus canonicus S. Symonis Trevirensis XX solidos.
131 1 Jul. 21 : Tristrandus S. des Trier. Schöffen Jacob (Arch Cobienz —
Mitt.). 1330 Jul. 31: Tristrandus can. S. Simeon. Trev. (I.e.). [Jünger ist
wohl der i. Necr. Aschaft. 1351 Jul. 12 genannte Tristrandus de Treviri can.
Aschff. da derselbe erst 1401 gestorben sein soll )
3902. Trimberg, Albertus de
73, 41. 1317. d. Albertus de Trinperch canonicus Herbipolensis XL solidos.
Seit 1313 Mz 20 als Würzburger Domizellar genannt (M. Boic 38.
No. 2851; 1331 Nov. 14 in das Kapitel aufgenommen (MB. 39. No. 221). Er-
scheint noch 1322 Apr. 2 u. 1331. t 2 März (Amrhein i. Arch. UFr. 32, 181).
3903. Trislitz, Johannes
274, 17. 1511. a d. Johanne Trislitz-) Pruteno dimidium florenum.
*) canonico Wratislaviensi.
Wohl identisch mit Doctor Johannes Dresler (Trysler, Tcyslcr), der
1520 als can. e. Wratislav., seit 1523 bis c* 1544 als custos e. Wratislav.
erscheint (Kastner, Arch. I 280. 282. vgl. I 8. 13. 21).
3904. S. Trond, Wilhelmus de
229. 10. 1481. a d. Wilhelme de Sancto Trudone Leodiensis diocesis quinque
grossos Bononien.ses.
3905. Truchsess. Johannes
263, 19 1503. d. Johannes Truschses alias Lischko de Thomctauro arcium ma-
gister dyoc Prägen, ddt XXX 3 Bolendinos.
3906 Truhendingen, Fridericus comes de
100, 4. 1337 a d. Friderico comite de Truchending libras IUI.
1. Friedericus comes de Truhendingen urkdl. seit 1345 Nov. 28 als can.
e. Bamberg. (Regg. Boic); 1350 Mai 14: vicedecanus, dann dcca-
nus. als Nachfolger des 1351 Mai 18 verstorbenen Dekans Friedr.
V. Hohenlohe; erscheint i. dieser Stellung seit 1351 Dz. 31; ferner
1352 Jan. 20 Apr. 20, 1354 Apr. 18 u s. w., zuletzt 1359 Nov. 18.
Scheint bald darauf gestorben zu sein (Bericht h.V. Bamberg 21, XVIIl).
2. Nicht verwechselt werden darf mit Vorstehendem der spätere Bischof
dieses Namens, der i. J. 1354 Oct. 9 gleichzeitig mit dem eben er-
wähnten Dekan des Bamberger Domstifts urkdl. genannt wird, u.
zwar als can. e. Bamberg, et ppos. S. Stephani Bamberg.; (Be-
richt 19, 47). 1360 Mz 23 u. Dz. 14 erscheint dann dieser Stiftspropst
von St. Stephan als decanus e. Bamberg., ist also wohl der Nach-
folger von No. I in dieser Würde geworden. Nach dem Tode des
Lupoldus de Bebenburg |s. d.) (f 1363 Oct. 26 oder 28) wird er
zum Bischof von Bamberg erwählt (urkdl. als solcher zum ersten-
mal 1364 Fbr. 14), muss vorgerückten Alters wegen schon 1364 Jun. 23
einen Coadjutor annehmen, f 1366 Mai 19 (Bericht a. a. O.; Usser-
mann ep. Bamb. 267; Englert, Gf. v. Truhendingen S. 154 f.).
3907. Trutler, Nicolaus
130. I. 1367. d. Xicolaus Trutler Constanc. dioc ddt XXXIIII solidos.
586 Tschimhaus Tumnau
1346: bacc. art. Paris, {.determinavit d. Nycolaus de Rodelinghe sub
magistro Job. de Prussia, cuius bursa nichil': Denifle, Auctar. chartul. u
Paris. 91, 45): 1347: mag. art Paris, (.iicentiatus fuit d. Nycholaiis de Rud-
iinghen sub magistro Johanne de Wesalia cuius bursa nichil' : 1. c 108. 17);
item incepit d. Nicholaus de Rudlinghen sub magistro Joh de Weseh'a (1. c.i
1358 Jul. 23; supplicavit mag Reyboldus | Vener: s. d.j pro se et mag. Ni-
coiao Trütler de Rudiig ut si contigeret fieri rotulum . et ipsi (in ro-
tulo) ponerentur (1. c. 276, 28). — 1353 Fbr. 7: P. Innocenz VI providirt
Nicolaus Trutler aus Riedlingen iRuedlingeni, Kleriker Konstanzer
Diöz., mag. in artib.. mit e. zur Disposition des Kl. S. Blasien i. Schwarz-
wald stehenden geistl. Beneficium, dessen Einkommen, wenn mit, auf 25,
wenn ohne Seelsorge, auf 18 M. SiH)ers geschätzt wird (Württ. Gschq. 2,
438) 1363 Oct. 25: Nicol. dict. Trutler de Ruedlingen pbr. Const. d. mag.
in art. empfängt can. et preb. i. eccl. S. Mich. Beron. Const. d., vacantem
per obitum Felicis Stukki [s. d | de Wintertur. non obst. preb. in Brabach
dicte dioc. (G. L. A. Karlsruhe — Vatik. Abschrr.). War auch Chorherr
i grossen Münster z. Zürich und half als solcher 1376 S. Caroli Altar
stiften: ,sein Jahrzeit und das Haarbuch erwähnen ihn, aber nähere An-
gaben fehlen" {Riedweg. Stift Beromünst S. 474; vgl Leu, Helv. Lex. 18,
310)-
3908. Tschirnhaus, Christophorus a
331. 19. 1547. Christophorus a Tschirenhausen de Kislingwald Sylesius libra.»-
quattuor Bononienses octo
Stammte aus dem im Görlitzer Lande angesessenen Zweige dieses
Adelsgeschlechts. — S. Friedrichs v. Tsch. auf Nieder-Hausdorf und Kiess-
lingswalde. 1543 Sept. Wittenberg (.Christoph, a Schirnhauss Silesius').
Übernahm nach des \'aters Tode 1561 Nieder-Hausdorf kaufte 1563 auch
noch das Oberdorf von Jacob v. Salza und 1564 Gersdorf im Laubaner
Weichbild dazu. Kaiserlicher Rat. f 1573, drei unmündige Söhne hinter-
lassend. (Knothe, OLaus. Adel S. 520.)
3909. Tübingen, Rudolfus comes de
8z, 31. 1313. d Rudolfus comes de Tuwingen dictus Schairer pro se et socio suo
dno Cunrado VI libras
1315 Sept. 26: Rudolfus comes de Tuwingen dict. Schaerer tt Ru-
dolfus filius rector ecch parrochialis in Herrenberg 'Regg. Boic.
V' 317: vgl. Regg. ep. Const. No. 3701). 1328 Oct. 13: Gf Rudolf v. Tü-
bingen gen. Scheerer, Kirchherr zu Gültstein (Regg. e. Const. No. 4172).
3910. Tumnau, Eberhardus de
75, 14. 1318. d Eberhardus de Tummenowe LX solides
Schwäbisches Geschlecht, Ministerialen der Herzoge v. Teck. Stamm-
haus Notzingen und Teck Beschreib, d. OAmts Kirchheim S. 222). — Eber-
hard v. T., Oheim des Markward v. Randeck [s. d.], wiederholt mit diesem
für K. Ludwig auf Gesandtschaftsreisen in Avignon thätig. 1312 Apr. 24
mag. Eberhardus de Tumpnawe (Mon. B 33", 3611 1326 Sept. 30 Eber-
hardus de Tumpnow subdyac. can. August, ibid. 33', 497, vgl. R.
Boic. \'I); ebenso 1828 Jul 7, 1330 Dz 18, 1333 Apr. 25 (ibid.). 1332 Apr. 3:
Eberhart von Tumpnawe Keiner des Chores ze Augspurg (33'', 19.)
Ebenso 1335 Jan. 21 (33'', 42). 1335 Aug. 2: Eberhardus de Tummenowe
archidiaconus als Gesandter K. Ludwigs bei d. Kurie beglaubigt (Vatik.
Act. No. 1748 vgl. No. 1748a, 18061. Noch 1337 Jun. 25 can. August.
(ÜB. L. ob der Enss VI 1:451, erscheint er seit 1337 Oct. 17 als ppos. e:
Aug. (Mon. B. 33'', 68): ebenso 1343 (M. B. 12. 1761. 1343 Sept. 18, 1344
Mai (Vatik. Act. No. 2167. 21831. 1344 Oct. 20 (Regg. B. VIII 251. — 1341
Dz. I beschwört er als neugewählter Propst des Collegiatstifts Feucht-
wangen dessen Statuten iMü. a. Rchsarch. .Stift Feuchtwangen'), t Mz 25
(.Eberhardus de Thuomnaw ppos. eccl. Augusf — L. a. e. Const. i. Necr.
Germ. I 60. cf. M. B. 35^, 39; vergl. a. Glasschroeder in Zs. h. V. Schwab,
u. N. XV 17 a. 5 u. 3. w.).
Tunfeld — Turndl. sgm
391 1. Tunfeld, Eberhardus de
45, 30 1295. d. Eberhardus de Tunnenwclt XVII solides.
Stammhaus das bei Schlüsselfeld i. Würzburgischen gelegene Schloss
und Dorf Thüngfeld (Biedermann, Stcigerwald t. 246). 1290 Jan. 21: can.
e Herbipol. ; 129 . . Mz 12 wird er emancipicrt: seit 1305 Fbr. i als can.
capitularis genannt. 1309 Jan. 19 erschdnt er als plebaiius maior
(Dompfarrer); 1319 Jul. 7: Eberhd. de Tunnenveit can. Novi Monast.
Herbip. (Regg. Boic. V.). 1319 Jul. 28 als archidiaconus (Mon. Boic. 39,
Arch. h. V. UFrank 29, 88. 32, 159). f .Sept. 16 (1327 oder 1328, 'vgl.
i42;Arch. 29, 302). —
3912. Tunfeld, Heinricus de
82, 40. 1313. d. Hainricus de Tunveit archidiaconus et canonicus Herbipolensi.s
contribuit X libras.
Wahrscheinlich ein Bruder des Vorhergehenden. - 1313 Mai 12
Heinricus dictus de Tunnevelt can. e. Herbipol. (Mon. Boic. 38, 531).
1319 Mai I erscheint er als archidiaconus e. Herbip. (1. c. 39, 142). Urkdl.
zum letztenmal 1323 Fbr. 14, wo er von Joh. Fuchs v. Schwanberg Güter
in Maiastockheim kauft und s. Bruder Hermann als Bürgen stellt (Arch. h.
V. UFrank, 32, i8i. vgl.;,28, 88).
3913. Tünschalkinge, Rudolfus de
36, 31. 1289. d. Rudolfus de Tunschalkinge XX solidos.
37, 17. izgo. d. Rudolphus de Muschalchingin Augustensis diocesis ,procurator'
(37. 10).
(39, 38. izgz. d. Syfridus, famulus dnifRodolphi X solidos ]
Die milites de Tunschalkinge waren Ministerialen der Grafen von
Ottingen. Stammsitz des Geschlechts war Dunstelkingen i. württ. OA. Neres-
heim (Beschrbg. d. OA. Neresheim S. 278).
3914. [Tunschalkinge] Sifridus, famulus dni de
39, 38. 1292. d. Syfridus, famulus dni Rodolphi X solidos.
3915. Türck, Christophorus
182, 22. 1517. a d. Christophoro Turcha*) Misnensi duos Julies.
*) Doctor Turck, qui maximis post se relictis farultatibus
et Consiliarius ducis Saxoniae Mauricü obiit a. 1547.
1503 Leipzig (.Christoph. Kruschwitz al. Türck Lipsensis'); 1513:
bacc. art. (,Cristof!. Turcke Lips.'). Erscheint seit 1529 als Kanzler des
EB. Albrecht von Mainz-Magdeburg (Gudenus, C. d. M. IV 632; Riedel
B VI 1009; Zarncke Act. Rect. p. 33; Pastor, Unionsbestrebung. S. 140).
Nach Albrechts Tode (15441 wurde er von Hz. Moritz v. Sachsen zum
Geh. Rat, Kanzler und Amtmann auf dem Petersberg ernannt.
Er genoss keines guten Rufes; Luther nannte ihn ,tilium diaboli magnunv.
t 1547 J"l- 9 (.Epitaphium Dni Christofori Kruschwitz cognomento Turcae
I. U. D. Cardinalis Moguntini ac deinde Ducis Mauricü Principis Saxoniae
Electoris Cancellarii de omnibus bonis bene meriti, qui diem obiit anno
aetatis L, post natum Chr. MDXLVII d. IX Julii': Stepner. Leipz. Lorbeer-
bll. No. 39) (vergl. Sabini Poemata Lps. 1578; Lemnii Epigr. libri II 1538;
Corp. Reform.; Luth. Briefw. v. de Wette; v. Seckendorf, Hist. Luth III § 35
add. II a. b. c. III § 10 add. I a. f. III § 134. 5; Gauhe, Adelslex. II 1196;
V. Langenn, Hz. Moritz I 266. 271. 278. 294; Beck, loh. Friedr. d. Mittl.
II 167).
3916. TÜrndl, Johannes
325, 32 154a. a d. Johanns- Turnl Styro dimidium coronatum.
1530 Wien (, Johannes Thirndl Graecensis"). — Wie es scheint seit
1545 Mitglied des Lehrkörpers der Wiener Universität. (.Johannes
Tuerndl 2s'). 1548 SS.: Joannes Tuerndl Doctor et Professor: Rector
Univ. studii Viennen. Protest der juristischen Fakultät (,pro festo Ti-
burtij et X'aleriani (Apr. 14] dilata fuit electio Decanj usque ad 24 Maij
588 Turri — Ulrici
propterca quod Doctor Joannes Tiirnl qui ncc ut scholaris neque ut Doctor
apud facultatem luridicam inscriptus erat in Rectorem Vniuers. electus
fuit. Volebat quidem tum Facultas contra electorcs seu procuratores Na-
tionuni de grauamine spretae Facultatis agere, sed propter bonum pacis
et concordie oblata tamt-n priiis D. Rectori et Vniuersitatis Consistorio
quadani protestatione Facultas hac via et insertis condicionibus acquie-
vit . . .': Matr. iurid). ■]■ 1549 Jul. 5 (1. c ).
3917. Turri, Hermannus de
41, 48. iaq3. d. Hermannus de Turri VI solidos.
Vielleicht dem Mainzer Geschlecht de Turri angehörig. — 1303 Mai 21:
Hermannus fil. Eberhard! de Turri qu. camerarii Mog. verzichtet auf alle
ihm aui die Güter zu Treysa zustehenden Rechte iGuden. II 470. cf. 468».
3918. Tustir, Andreas
215, 19. 1471. a d. Andrea Tustir de CleLV.e (B = Slesia) X l5o]o<{ninos.
1465 SS. Leipzig (.Andreas Cletze de Konszbergk 6'). Andreas
Dostir de Cletze 1485 — 99 can. e. Warm, 1499 — 1515 custos (Scrr.
r. Warm I 241; Pruss. schol. S. 198).
3919. TwickI, Wynandus de
151, 10. 1389—91. a d. Wynando de Twiclo preposito in Aldensey solidos XXX.
151, 16. 26. 1392. d. Wynandus .procurator'.
Haus Twickelo bei Delden (Prv. Overyssel). 1387 — 94; Wynolt
von Twycklo ppos. eccl Aid ensalensis (Mitt.).
3920. Ubelher, Johannes
266, II. 1505. a d. Johanne Ubelher XXXV Bolendinos.
[Ein mag. Joh. Uebelhör can. S. Joh. in Haugis Ilcrbip. d. erscheint
1614: Stamminger & Amrhein, Franconia sacr. U i2o|.
3921. Uhrsleben, Albertus de
47, 32. 1297. d. Albertus de Urslevin XX solidos.
1316 Nov. 19 Albertus de Ursleve (Uhrsleben b. Erxieben ö. Helm-
stedti ccllerarius e. S.Nicolai in novo foro Magdeburg. (ÜB. An-
halt III No. 319). 1317 Oct. 28 Albertus de Ursleve can. e. S. Nicolai
Magdeb. in novo foro (Uß. Klost. Berge No. 180).
3922. Ulentaler, Lupoldus
42, 49. 1294. d. Lupoldus dictus Ulentaler XXX solidos.
1323 Nv. 29: Liupoldus Ulentaler, can. S. Mauricii Augusten,
schenkt seine Curie dem. Dekanat iRegg. Boic. VI). 1325 Jan. 12: Hermann
V. Rorbach, Ritter, giebt mit Einwilligung des Eberhard v. Rorbach |s. d.]
Kirchherrn zu Erringen, die Lehnschaft des Kirchensatzes zu Obergcrma-
ringen Liupolt dem Ulentaler, Sc h ueltneister zu S. Moritz, zu rechtem
Eigen (1. c ). 1326 No. 25: Leupold Ulentaler, Korherr u. Schulmeister zu
S. Moritz. Kirchherr bei S. Michel in Obergermaeringen, kft 2 Höfe
i. Bobingen (1. c.)
3923. Ulm, Heinricus de (I)
75, 32. 13 18. d. Hainricus de Ulma Constanciensis dyoc. VIII solidos.
3924. Ulm, Heinricus de
103. 18. 1341. d. Heinricus rector ecclesie in Campiscena XX solidos
363, 4. 1342. Oct. 7. d. Hainricus de Olma rector eccl. S. Magni in Ca(m)pidona
de Alamania ,testis'.
3925. Ulm, Otto de
108, II. 1344 a d. Ottone de Ulma Constanciensis dyocesis XVllI solidos.
113, 41. 1346. pro pena . . d. Otto de Ulma ....
3926. Ulrici, Johannes
189, 10 1441. (a) d. Johanne Ulrici de Prussia XIIII Bologninos
190, 22 1444. Johannes Ulrici de Prussia ,procurator' (cf. 190, 25).
191, II. 1444. in exequiis dni Johannis Ulrici comprocuratoris mci . . .
1437 SS. Rostock (,Johannes Ulryci d. Va fl'-l-
Ulricus — Unterschopf -So
3927. Ulricus
HZ, 47. 1346. a d. Ulrico XI Bolendinos et III denarios.
3928. Ulstatt, Lucas
280, 38. 1516. a d. Lucha Ulsthath Augustensi unum florenumRenensem
285, 29. 1520 d. Lucas Ulstat Augustanus Suevus ,procurator'
309, 17, 1534. a d. Luca Ulstatt utriusque iuris doctore I ducatum (cf. 342, 5).
Augsburger Patrizier (v. Stetten S. 192 ff.). 1510 SS. Leipzig
(.Lucas Ulstadt de Augusta'i. 1534 Mai 7: 1. U. D. Bonon. (,d. Lucas Ulstatt
fil. Sebastiani de ciuitate August. Vindelicor.': B. No. 2"). 1537 Jan. 3: ver-
mählt mit Anna Koler (Hochzeitsbuch). Dr. Ulstett Advokat der Stadt
Augsburg, Consiliar. d. Stadt Memmingen (Schorer, Memming. Chron.
S. 84). t 1562 (Hochzeitsbuch). Identisch mit 1531 Doctor Lucas Ulstatt,
Rat des B. von Eichstätt? (Sax, Gsch. d. Hchstifts Eichstätt S. 519).
3929. Ummeren, Arnoldus de
201, 43. 1457. a d. Arnoldo de Ummeren doctore artium litteratissiino sex Bo-
lendinos.
1461 Apr. 30: I. U. D. Bonon. (.Arnaldus de Alamania').
3930. Ungerade, Balthasarus
168, 40. 1416. Balthazarus Ungerade magister arcium ,sindicus'.
1410 Leipzig I, mag. Balthasar ungerotin de legnicz'). 1416 Sept. i:
Caspar Ungeroten und Balthasar, sein Bruder, Erbherren zu Rosenau,
Liegnitzer Weichbildes, Urkunden (Liegnitz. ÜB. No. 490). 1418 Jan. 24:
Lic. i. Decr. Bonon. (,d. Balthazar girothen (sie) de slesia d'alamania sub-
iectus f. examini et f. approb. n. d.'i. — 1420 Aug. 22: Decr. Doctor
Bonon. i.egregius ac nobilis vir d. Baldasar girothar de slesia f. publice
doctoratus": L s. i. p. I). — „Magister Balthasar Ungeraten, aus einer be-
kannten, von Liegnitz eingewanderten Patrizierfamilie Breslau's, sass später-
hin von 1427 — 38 im Rate seiner Vaterstadt (Cod. d. Sil. Bd. XI. S. 126;
vgl. Zs. f. Schles. G. XII 267). Nach Reichell, Geneal. Bresl. Gschl. (ms.
St. Arch. Bresl.) S. 121 war ßalth. U. ein Sohn des Caspar, Enkel des
Peter U. .Als Zeuge tritt der Genannte auf: 1433 Mai 2: 1434 Jun. 18 i. d.
Urkd. der Dominikaner zu Breslau No. 153 u. 160 im Staatsarchiv i. Breslau"
(Pfotenhauer i. Zs. V. Gesch. Schles. 28, 445. a.).
3931. Unkel, Johannes
154, 37. 1397. a d. Johanne Unkel libram I.
1391 in Köln (, Johannes L'nckel Colonien. dioc.'); 1392 in Erfiirt
(, Johannes Unkel'); 1394 Heidelberg (.Johannes de Unkel dyoc. Colon,
bacc. in artib. studii Erdfurdensis').
3932. Unterschopf, Johannes (I|.
61, 12. 1310. d. Johannes de Constancia VII solidos.
I62, 3. 1311. d. Johannes de Constancia II solidos.]
65, 28. 1313. Johannes Underscoph de Constancia ,procurator substitutus'.
Angesehene Konstanzer Familie. — Joh. U. war mit EB. Matthias
v. Buchegg c. 1320 nach Mainz gekommen. 1323 Sept. holte er seinem
Gönner in Rom das Pallium (,Joh. Underscoph der. Const. d.': Act. \'at.
No. 332: Schmidt-Kehr I 139 No. 1401; wurde von diesem zu e. Kanonikat
am Mainzer Dom, dann z. Dekanat befördert. Nach des EB. Tode
(13281 trat er aber als Gegner des Bruders desselben Berthold, des habs-
burg. päpstl. Kandidaten, auf; bestimmte das Kapitel, den EB. von Trier,
Balduin von Luxemburg, zum Administrator des Erzbistums zu wählen
und wusste auch den Papst gegen Berthold zu beeinflussen (.quod papa
ob dilaciones et scripta magistri Johannis Underschopf de Constancia
decani Mogunt. , quem predict. qu. Mathyas pauperem clericum suum ad
canonicatuni et decanatum [iromovit, tarn diu distulit, quousque ipse decanus
et capltulum Mogunt. dominum Baldewinum Trever. archiep. contra reser-
vationem Sedis apost. in administratorem Mog. eccl. receperunf; Matthi.
von Neuenburg Chron. ed. Studer S. 223). Er selbst wurde als eifriger
590 IJntcrschopf — Vr^ndort
Parteifnann K. Ludwigs diesem vom EB. Balduin als Kandidat für den er-
ledigten Konstanzer Stuhl empfohlen (Boehmer, Fontes I 213). 1338 Jul. 13
von K. Ludwig z. Schiedsrichter zwischen den Erzbischofen v. Mainz
u. Trier ernannt (Dominicus, Balduin v. L. S. 344; Leupold, Berthold
v. Buchegg S. 18 f.). — Er war i. Besitz der Propstei S. Bartholom.
Francofurt. (1338: Johannes Wernheri Underschoph de Constancia';
resign. 1345: Wetteravia I 69), S. Victoris Mog. (Gall. christ. V 545 Ci,
S. Petri Nörtensis (Schmidt-Kehr 1. c. I 199 No. 273a; 1328-35: Eckart,
Urkdl. Gesch. d. S. Petersstifts z. Nörten S. 89; Wolf, Dipl. Gesch d. S
Petersstifts z. N. S. 287) u. endlich S. Crucis Northus. iG. L. A. Karlsr. -
Hdschr. 1170). f 1345 Mai i (Joannis I 657 ff. II 301).
3933 LInterschopf, Johannes (II).
108, I. 1344. a. d. Johanne diclo Undirschoph custode in Franchinvort Constaii
inensis diocesis XLV solides.
Wohl ein Neffe des Vorhergehenden. 1335 Jun. 22: Joh. de Con-
stancia advoc. in curia Basil. (Trouillat HI 441). 1338 Jan. 24: Joh. dict.
Underschophen de Const. incuratus eccl. in Seeberg prbr. empfang'
eine Anwartschaft auf ein Kanonikat in Beromünster (Geschichtsfreun'^
No. 32. 200. 149a. I ; Riedweg, Beromünster S. 4741.
3934. Unterschopf, H[einricus|
77, 31. 1319. d. H. Underscopf de Constancia XX\'I solides.
1345 Mai 10: Heinrich gen. Unterschopf, Chorherr von St. Johann
z. Konstanz (Regg ep Const. No. 4723).
3935. Unwerde, Johannes
i6o, 37. 1502. a d. Johanne Unwerde*). familiari dni Erici ducis Magnopolie (s. d.|
263, 15. 1503. in exequijs familiaris ducis Magnopolie VII Bolendinos.
*) obiit hie cuius anima requiescat in pace (al. m.(
1499 WS. Leipzig (.Johannes Unwerde de Soravia')-
3936. üppembergh, Gotscalcus
180, 27. 1433. d. Godscalcus Uppembergh Coloniensis dyoc solidos XIIII.
180, 30. 1434. d. Godscalcus Uppembergh Coloniensis dyoc. clericus .procurator'
(cf. 181, 8. II. II. 25.).
184, 31. 1437. Godschalcus Uppinbergh , procurator surrogatus'.
184, 41. 1438. Godscalcus Uppinbergh .procurator' (cf. 185. 16).
3937- Upsala, Andrea de
142, 39. 1380. d. Andreas de Suecia can Upsalensis solidos XVI.
1378 i. Prag (.Andreas de Suecia d. 10 gr.': Mon. II), Andreas ist
gewiss derselbe Andreas, welcher, seit 1396 Dompropst und Mitglied des
Reichsrats, 1408 von seinem Kapitel zum EB. von Üpsala gewählt, aber von
der Kgn Margarethe nicht bestätigt wurde; er musste sich 1409 mit dem
Bischofsstuhl von Strengnäs begnügen (Mitt.).
3938. Upsala, Hartlevus de
136, 43 1373- d. Hartlevus archidyaconus Upsale in regno Suecie XX solidos.
Hartlevus, S. des Stockholmer Bürgers Andreas Jonsson. Erst archi-
diaconus Upsaliensis, dann Bischof zu Westeräs 1373; resign, wahr-
scheinlich 1374. t 1387. (Mitt,)
3939- Upsala, Reginaldus de
225, 37. 1478. a d, Reginaldo canonico Upsalensi XIII solidos.
Wahrscheinlich Ragwaldus Ingemundi archidiaconus Upsal, et Decr. |
Doctor, welcher i. J 1477 nach Italien reiste und die päpstliche Bulle für
die Gründung der Universität Upsala auswirkte. Er war Mitglied des
Reichsrats und hat sich bekannt gemacht durch eine lateinische Über-
setzung des alten schwedischen Gesetzes (Landslagen) i. J. 1481 (Mitt,),
3940, [VrendorfJ, Hermannus ppos. in
43, 42 1290, d, Hermannus prepositus in Vrendorl pro se et socio XL solidos
Uri — Uswanger. cqi
3941. Url, Nicolaus de
177, 43^ 142.7- fl. Nicolaus de Uri moiUibus magister in artibus XII Bollendinos.
3942. Ursinus (Vclius), Caspar
272, 27. 1510. ad. Caspare Ursino tres Julios.
Der bekannte Humanist. — Caspar Ursinus {= Bernhardi) aus Schweid-
nitz, geb. 1493. 1505 WS. Krai<au (,Casp. Bernardi de Sweidnitz' - ho-
nestis studiis graecisque et latinis); dann liurze Zeit am Hof des B. Thurzo
von Breslau, dessen Gunst er durch s. Verse gewonnen hatte. 1508 SS.
Leipzig (,Casp. Bernhardi de Swidenicz'); Schüler des Rhagius [s. d.];
lehrt an der Universität Griechisch. Von 1509 — 18 in Diensten des Cardinais
Matthe. Lang. Von 1510 — 12 mit dem Cardinal auf Reisen i. Italien. In
diese Zeit fällt also sein Bologneser Studienaufenthalt, der namentlich
dem Griechischen (unter Carteromachusj gewidmet war; geriet 1512 Jan. 10
i. Bologna i. Lebensgefahr, als die Stadt nach kurzem Abtall an die Benti-
vogli sich wieder dem Papste ergab. Bald darauf nach Rom zur Vervoll-
kommnung seiner humanistischen Studien ; Mitglied der Sodalitas Coritiana.
Nach s. Rückkehr nach Deutschland (1514) Sekretär des Cardinais
Lang. 1515 Wien (,Casp. Ursinus Schweidnicensis' — doctor, poeta,
regius historiographus, uxoratus). 1517: durch K. Maximilian zum Doctor
et poeta laureatus ernannt. 1518: Sekretär des B. Thurzo, der ihm ein
Kanonikat am Dom z. Breslau verschafft. Nach Thurzo's Tode (1519) wieder
in Wien. SS. 1521 vor der Pest fliehend i. Basel f.Doct. Casp. Ursinus
Velius poeta orator can. Wratisl.'). 1522 Fbr. i Freiburg (,d. Casp. Ur-
sinus doctor can. Vratisl.'). ueber Wien wieder nach Italien (1523). Lehrt
seit 1524 SS. die Rhetorik an der Universität Wien. 1526: Hof-
historiograph des K.Ferdinand; seit 1532 Erzieher der Prinzen, t 1539
Mz 5 durch Selbstmord i. d. Fluten der Donau. Gegner der Reformation.
(G. Bauch, Casp. Ursin. Velius 1886; derselbe i. A. D. P. 39, 67 f ).
3943. Usedom, Georgius de
334. 8. 1555. nobilis d Georgius ab Usdhom Pomeranus libras quattuor.
1545 SS. Greifswald (der Rector Joh. ab Usdhom nobilis origine
Rugus, principis consiliar. et leg. civil, profess. ord. schrieb ihn ein: , Ge-
orgius ab Usdhom frater meus'l. 1549 Aug. 17 Wittenberg (, Georg ab
Usedom Pomer.'). Erscheint 1560 Fbr. g als Hofrat der pommerschen
Herzoge (ÜB. d. Geschl. Eickstedt I 3681.
3944. Userlude, Gerhardus
183, 40. 1437 d. Gerhardus Userlude doctor in medicinis canonicus Franc-
fordensis etc., Scolaris in iure canonico, ad meliorem deliberacionem
ddt solides VI Bononinorum.
.VII. KI. Sept. hodie peragatur memoria magistri Eberhardi Uszir-
lude altariste et suorum benefactorum' ; ,VI1I. Kl. Oct. tricesimus parentum
magistri Gerhardi Uszerlude et suor. benefactorum' (Quattuor calend.
eccl. Fritzlar, p. 72. 82).
3945. Uswanger, Gasparus
277, 34. 1514. a d Gasparro Uswanger et Johanne Fintler dimidiuni dui'atum.
1520 Jan. 2; I. U. D. Bonon. (1519 Dz. 30; ,disp. f. c. d. Caspare qu.
Dionisij vssembang Trident. dioc. presentato superiorib. dict. per prelibatum
mgcum d. Rectorem [Phil. Obermayerum] ut die lune proxima possit subire
examen rigorosum in utroque iure'. — 1520 Jan. 2 .graduati sunt ... et
d. Caspar habuit unam reprobatoriam': L. s. i.e. II). Epitaph im Dome zu
Brixen: ,D. Im. M. et memoriae Casparis de Usenwang P P. Qui cum genere
nobilis stipendiis Caroli V. Augusti in Ilispania et in Italia ordines victo-
riosissime duxisset, deinde ad Christi militem conversus Brixinae cano-
nicus subdyaconus est factus, ubi tandem vitam hanc mortalem cum
caelesti immortalitate commutavit anno a nato Christo M. D. XXXVIII.
Cuius manibus Lector bene precabere. Est hie quoque sepulta soror eius
Katherina ab Vsenwang virgo. Vale.' (^Resch, Mon. f" 27).
592 Utisbergcr Vai,
3946. Utisberger, Seifridus
244, 22. 1492. a venerabili viro magistro Seifrido Utisberger de llerfordia |B =
Ertfordia] medium florenum Kenensem.
Erfurter Ratsfamilie. — 1482 WS. Erfurt i,Syfridus Utinsperg Erflford.
tm'). 1494 Mai 9: Z. i. Ferrara: Sifrid. Utenspergk de Erfordia leg. Sco-
laris (Arch. not. Ferrara). Mitglied der juristischen Fakultät der
Universität Erfurt. 1499 SS.: in rectorem electus egreg. vir Sifridus
Uttesperger arcium et phil. ac iuris utriusque doctor peritLssimus. 1513
SS wird zum letztenmal unter den Wahlmännern bei der Rektorwahl ge-
nannt: Sifrid. Utisberg iurisprud. professor eiusdemquc ordinis decanus.
3947. Utrecht, Dj'tardus de
49, 7. 1299. d. Dytardus de Traiecto V solides.
3948. Utrecht, Eberhardus de
194, 3 1448. d. Eberhardus de Traiecto solidos quattuor.
3949. Utrecht, Petrus de
127, 9. 1362. 1363. d. Petrus de Traiecto (,procurator').
1340 Febr. Paris: d. Petrus de Traiecto licentiatus (uit iDenide,
Auctar. p. 38, 35).
3950 Utrecht, Swigerus de
49, 14. 1299. d Swygerus de TraiectD micriori VI solidos.
3951. Utrecht, Theodericus de
240. 21. 1491. a d. Theoderico de Traiecto Bolendinos XIII.
3952. Utrecht, Wilhelmus de
56, 36. 1305. d. Wilhelmus canonicus Traiectensis XXV soliJos.
3953. [Utrecht], prepositus [de]
47, 22. 1297. d. prepositus Traiectensis IUI libras.
1280— 1302: Adolfus de Waldeck ppos. eccl. maior. Traiecten.
Er war auch ppos. e. B. Marie Traiect., wurde 1301 auf den Bischofs-
stuhl von Lüttich befördert, starb aber schon 1302, wie e.-, heisst, an Gicht.
(Gall. Christ, ed. nov. t. IH col. 893: Chron. comit. de Marca ap. Meibom
Rer. Germ, scriptt. I 395: Hoynck III i. p. 146. 275.)
3954. Uzenstorf, Rudolfus dapifer de
75, 28. 1318. d Rudolfus dapifer de Uzenstorf Patavien. dyoc. XXXIl solidos.
Etzersdorfi, NÖstreich bei Perschling. — [1313 u. 1316 Wernharth
der Truchsaesze v. Uczendorf; 1330 Leb u. Chunter die Truchsaeszen v.
U.: Font. a. Austr. 35, 71. 93. 183].
3955. Valch, Johannes
246, 39. 1494. a nobili viro d. Johanne Va'.ch |B = Walch) Maguntin. dyoc.
grossetos VI.
[1472 SS. wird in Heidelberg ein Johannes Walch de Jügenheim
Maguntin. dj-oc. immatrikuliert.]
3956. Valen, Petrus
303, 38. 1532. a d. Petro Valen Antwerpiensi unum >cutum in auro.
[1548 Fbr. 8: Petrus Vasteel fil. D. Jacobi vasteel consiliarij in suprema
curia Caes. Mai. apud Mechlinienses — studuit Louanij in Flandria, Aurelie
et Pictauij in Gallia, Bon o nie i. Italia: I. U. D. Ferrar.]
3957. Valkner, Johannes
220, 2. 1475. d Johannes de Udem^de ducatu Clivensi.
223, 39. 1476. a d. Johanne Valkner de Udem de ducatu Clivensi 111 grossos
Bononienses minores.
1462 i. Köln ((Johannes Wolkener de Udem. Colon, d., art; i. e. s.'}.
3958. Vatz, Donatus de
4-, 25. 1297. d. Donatus de Fatz L soUdos.
Vatz — Veitheim.
593
Mächtiges rhätisches Dynastengeschlecht, das durch Colonisation der
höhern Bergthäler mit Deutschen sich stärkte. Seit Anfang des 14. Jahrh.
i. heftigem langjährigen Kampfe mit dem Bistum Chur stehend. — Donatus
de Vatz, S. Walthers (V) v. Vatz f+ ca. 1284) u. der Lucardis v. Kirchberg
(f 1326), ca. 1277 geboren, vermählt mit Guota v. Ochsenstein, hinterliess
2 Töchter, durch welche die Vatz'schen Güter an die Grf. y. Toggenburg
u. d. Grf. V. Werdenberg-Sargans gelangten, f c. 1336. — (Über s. Fehden
mit den Bischöfen von Chur vgl. Krüger, Die Grf. v. Werdenberg S. 177 f.
300 f. cf. S. 118. 152.; luvalt S. 194: Ambr. Eichhorn p. 100: Gschtsfrd 1812
(I) S. I ft. S. 250 ff. 488 ff.; Regg. ep. Const. No. 3953).
3959. [Vatz], Ulricus capellanus dni de
44, 24. 1295. d. Ulricus capellanus dni de Faz VII solidos.
3960. Vauchten, Otto plebanus in
100, 3. 1337. a d. Ottone plebano in Vawchten libram I. ,
3961. Vechelt, Albertus
234, 17. 1487. a d. Alberto Vechelt de Brünswygk clerico Hildeshemen. dioc.
grossetos VI.
238, 17. 1490. egregius vir d. Albertus Fechelt de Bruyntzwich .proeurator'.
Braunschweiger Familie (Zs. h. V. f. NSachs. 1867. S. 221). — 1475
Alb. V. Vechelde Provisor der Martinskirche i. Braunschweig (Dürre,
Gesch. d. St. Braunsch. S. 455). 1479 WS. Erfurt (,Alb. Fechelt de Brüns-
wygk'). 1484 Jul. 5 Köln (,Alb. Fechelt de Bruynswyk ad iur. iur. et s.').
Seit 1479 als can. e. Hildesh. genannt (Arch. Hannov.). 1492 Jun. 8:
Leg. Lic. Bonon. (,Alb. Alemannus de Sassonia': L. s. i. c. I). 1496 Rom
(.Alb. Vechelde can. Hild. Leg. Lic. de Brunsvick': Lib. Confr. p. 91). f 1540
Mz 8 (,Alb. Vecheld Doctor can. Hild.': Lauenstein I 238). Gedicht auf
Alb. Vechelde can. sen. Hild. in e^rjvooriyor Henningi Pyrgalli Hild. Lips.
1540. 80.
3962. Veere, Henricus de
205, 43. 1461. a nobili viro d. Hinrico de Veris*) I ducatum.
206, 8. 1462. Henricus de Veris de comitatu Zelandie Traiectensis dioc. ,procu-
rator' (206, 32).
*) in artibus magistro (al. m.).
3963. Veyel, Johannes
194, 18. 1448. a d, Johanne Veyel de Kemnate solidos decem.
1436 Aug. I Johannes Veyel r. e. in Tumpach (Mon. Boic. XXV 202).
— 1443 Mai 29: K. Friedrich UI. legitimiert den Johannes Vyel der.
Spir. dioc. (Chmel. Regg. Friedr. 111. I 147). (1445 Erfurt: ,Joh. Vioel
de Hertzogenaurach ddt tm'.]
3964. Velen, Reynerius de
250, 25. 1497. a d. Reynerio de Velen canonico Monasteriensi XXIIII Bologninos.
Fehlt i. d. Stammtafeln der Grafen v. Vehlen bei Hübner LI No. 447. —
1505 Mai I i. Siena als Z. genannt (,Reynerus Velen Monast. dioc.'). f
1526 lun. 19: Reynerius de Velen can. e. Monaster. (Necr. e. M. i. St.
Arch.Münst. — Mitt.).
3965. Vels, Ferdinandus bare in
325, 24. 1542. a generöse d. Fcrdinando barone in Vels et domino in Schenckenn-
bergk unuin coronatum.
3966. Velslos, Conrad US
70, 32. 1316. d. Conradus Velleclos de Ratispana XII .solidos.
[1377 Jun. 24 Konrad Velsslos, Pfleger zu Werdenfels in OBayern:
OBayr. Arch. 26, 150.]
3967. Veitheim, Achatius de
337, 25. 1559. nobilis d. Achatius de Vehiieim Saxo libras quattuor.
Deutsche Studenten io Bologna. 38
rg, V'eltheiin.
S. des Achatz v. \'. zu Harbke (f 1558) u. der Adelh. v. Schwichelt.
1550 Leipzig (,Achat. a Feltheim'). 1558 Oct. 25 Padua (.Achatius
V. Veitheim'). Urkundlich seit 1559 u. zwar 1568 als Braunschweig.
Erbküchenmeister u. erzb. Magdeburg. Landrat. f 1588 (v. Oeyen-
hausen, Geneal. I 26. ms. — Mitt.). — Ob identisch mit dem 1586 als can.
e. Hildesh. erwähnten Träger dieses Namens (Arch. Hannover)?
3968. Veitheim, Bertramus de
134. 9- '37°- d. ]3ertramus de Veltem solidos XXV.
S. Heinrichs (II) von V. u. der Bertha v. Honlage (Noltenius, Diatriba de
illustr. Veltheim. famil. Heimst. 1727. tab. II). — Seit 1386 Mai 28 als can.
e. Halbers t. urkdl. (ÜB. Halberst. IV 283): ebenso 1386 Mai 30 (1. c. p. 284).
1388 Fbr. 12 (p. 304). 1389 Aug. 5: Bertrammus de Veltem dei gratia
archidiac. banni terre Balsamie m eccl. Halberst. (1. c p. 314), ebenso
1406 Jul. 22 (p. 496). 1421 Aug. 10 als tot erwähnt: Berthrammus de \'elt-
hem can. dum vixit Magdeburg. (Riedel A. \' 184).
3969. Veltheim, Johannes Heinricus de
333. 3^- '554 nobilis d. Joannes Heinrichu.-; a Veltheim libras quattuor.
334' 5- '555- Johannes Ilenricus a Feltheim Saxo .procurator".
Bruder des Achatz v. V. (v. Oeyenhausen, Geneal. I 26). — 1544
Leipzig (Johannes Heinricus a \'elthe}'m'). 1546 Mai Wittenberg
(,Henricus Hanns von Feltem'). 1551 WS. Erfurt (Johannes Henricus a
Feltheym ddt '2 taler'). — 1553 Fbr. 19 Padua (Joh. Heinricus a Velt-
heim Saxo'j. — [\'ielleicht identisch mit Heinrich v. \^, der 1568 als Hof-
rat des Hz. Julius v. Br. u. Lüneb., 1572 i. Besitz von Destedt erscheint, mit
Elisab. V. Veltheim vhratet war u. (nach C. B. Berens, Vorstellung des
Vhrsprungs . . . sonderlich derer v. Steinberg S. 109) 1577 starb.
3970. Veltheim, Levinus de
i6o, 43. 1502. d Levinus de Velthem fil. Henrici de Velthem |cf. Ericas dux Ma2-
nopoüe).
163, 39. 1503. Levinus de Feiten ,sindicus'.
267. 14. 1506. Levinus de Velthem ppos. (in Hildisheim) .procurator'.
1498 Leipzig (.Liuinus Veltheym de Brunssweick VI'). 1507 Jul. 8:
Decr. Doctor Senen. (.d. Livinus enrici de veltem ppos. e. Hildese-
mensis Alamannus': Erzb. Arch. Siena). 1508 Rom 1. Levinus de Velthem
Decr. Doctor Hildesemensis prepositus ac eiusdem & Halberst.
ecclesiarum canonicus' — Lib. Confr. p. 119). 1512: can. e. Mogunt.
ijoannis II 247). 1514 Jan. 4: F. Leo X befiehlt dem Abt von S. Michael i.
Lüneburg, den Livinus de \'elthem ppos. e. Hildes, i. s. Güterbesitz zu
schützen (Hergenroether I 3871. 1514 Jan. 11: F. Leo X ernennt Livinum
de \'elthem ppos. e. Hildes. Decr. Doctor zu s. Notar (1. c. I 399,1. 1518
Statthalter des Stifts zu Halberstadt (ÜB. Ilsenburg II 168). 1524
erscheint er als ppos. e. S. Bonifacii Halberst. (ÜB. S. Bonifacii S.
226). 1526 Aug. 23: ppos. e. S. Petri & Alex. Aschaffenb.; s. Stell-
vertreter i. Aschaffenburg war Conr. Rucker iGudenus. Cod. d. M. II 332).
1529 Sept. 22 Hofkaplan des EB. AI brecht v. Mainz ijoannis II 405).
Er überbrachte 1530 Nv. dem Kf. v. Sachsen d. Einladung z. Wahl des
röm. Königs (ibid.). t 1531 Mai 8 (Epitaph i. Kreuzgang des Domes z.
Hildesheim: ,A. Dni 1531. d. 8. Maij t egregius Dns Levinus a Veltheim
I. U. D., Hildesheimensis, Aschaffnaburgensis, Go slariensis, S. Bonifacii
Halberstad. & in Fridland ppos., necnon Mogunt., Halberstad., Hildes-
heim, ac Hamburgensis ecclesiarum diaconus canonicus, S™' Dni nostri
Papae cubicularius & Apostolicae Sedis protonotarius').
3971. Veltheim, Ludolfus de
267, 39. 1506. a d. Ludolfo de Velthem et a d Valentine de Tetteleben Hildese-
mensis ecclesie canonicis I ducatum.
S. des Heinrich v. \'. zu Destedt u. Oschersleben u. d. Sophie v. d.
Schulenburg (v. Oeynhausen, Coli. gen. S. 26 — Mitt.). [1498 WS. Erfurt:
.Rudolff (siel de \'elthem can. Hildesh.'). 1508 Rom (,Ludolff. de Veltem
Veltheim — Vener. * 595
can. e. Hildesh.' mit Levin. de Veitheim [s. d.|: Lib. Confr. p. 120). 1527
Aug. I erscheint er als proust to Nigendorph (Nauenburg b. Gardelegen)
(C. d. Alvensleb. III 139), von 1538 — 42 als dec. Hildesh. (Uß. S. Bonif.
Halberst. S. 233; Lauenstein, Dipl. Hist. I 230. 236; Oldecop, Chron. S. 216).
t 1533 Oct. 12 (Lauenstein I 234). — Gedichte auf ihn i. Henningi Pyrogalli
Oorivoorir/ov de iactur. eccl. — Lips. c. 1540.
3972. Veitheim [?], Mathias
165, 13. 1412. Mathias Veltym ,sindicus'.
1405 i. Prag (.Mathias Veltun [!] de Breczen' [stud. iur.]: Mon. II 155).
3973. Venator, Nicolaus
i04, 30. 1460. Nicolaus Hegher de Etinge arcium magistro VI solides.
2.07, 30. 1463. Jan. Nicholaus Venator de Alamania (testis), clericus August, dioc.
Statt , Hegher' lies ,Jeger'. 1463 Sept. 28: Decr. Lic. Bonon. (,ex.
f. d. Nicholaus Johannis Venatoris de Öting der. Aug. d. et f. appr. n. d. et
ei facta gratia pro parte': L. s. i. p. I). c. 1472 Pfarrer in der i. Ottingischen
gelegenen Stadt Wemding (Laber, Alt. Chron. d.St. Wemdingen S. 76). Ging
i. Auftrage des Rats v. Nördlingen nach Rom, um bei P. Sixtus \'
eine Indulgenz zu weiterm Kirchenbau auszuwirken, was ihm (nach s.
schriftl. Relation) 1479 nach grossem Geldaufwand gelang (Dolp, Gründl.
Bericht v. d. Zustand der Kirchen z. Nördling. 1738. S. 13) 1484— 1513: Nie.
Jeger Licentiatus can. e. Elvac. (Khamm, Auct. I 153). Ist also wohi 1513
gestorben.
3974. Venendi, Conradus
238, 36. 1490. a d. Conrado Venendi de Erklens VI grossetos.
[Ein Joh. Wenendey de Erklens Leod. d. ist 1479 i. Köln immatr.]
3975. Vener, Job
152, .28. 1393. a d. Job Vener de Argentina I ducalum.
152, 34. 1394. d. Job Vener de Argentina ,procurator' (I).
154, 28. 1396. d. Job Venerde Argentina .procurator' (II; cf. 155, 4. 399, 31 Lic.
in leg.).
S. des Rembold V. [s.d.]. — 1387 Heidelberg (,Job de Argentina
bacc. i. art. Paris.'). 1395 Sept. 2: Leg. Lic. Bonon. (,d. Job de Argentina
de Alamania f present. privato examini per d. Franc, de Ramponibus. . et
f aopr. ab omn. n. d. et merito quia vere valens': L. s. i. c. I). 1397 Aug. 30:
Decr. Lic. Bonon. (.scruptin. d. Job de Alemania presentati per d. Laur.
de Pinu et Guasp. de Caldarinis . . et f. ab omn. doctoribus appr.': L. s. i.
p. I). — Erscheint seit 1400 Sept. 13 als Protonotarius des K. Ruprecht.
In diplomatischer Mission 1401 nach Köln, Strassburg, Savoyen, Aragonien;
Heimkehr über Sicilien an d. königl. Hoflager i. Venedig 1402 Jan. 22
(Deutsche Reichstagsakt. IV 207, 30; Strassb. St. Arch. AA. 126. No. 13b).
Zweiter Aufenthalt in Bologna. 1402 Febr. 20: I. U. D. Bonon.
(.honorabilis vir d. Job de Alam. recepit publicam in S. Petro in utroque
iure et quod olim bone memorie d. Guasp. de Caldarinis et d. Carol. de
Zambecchariis presentaverunt eum in examini privato loco ipsorum d. Ber-
nardin. de Zambeccharriis dedit sibi insignia doctoratus et d. Petrus de
Ancharano fecit sermonem archidiaconi': II. s. i. p. et c. I). In demselben
Monat in Padua auf der Durchreise als Zeuge bei e. Promotion (Gloria,
Monum. No. 516). Abermals auf diplomatischen Reisen: Paris (1402), Ost-
reich (Nov. 1402), Savoyen (1404), ()streich (1405). Aachen (1407), Nürnberg
(1410). Zugleich Beisitzer des k. Hofgerichts 1409 Febr. 25 (Monum.
Zollerana VI 521) u. Lehrer a. d. Universität Heidelberg (Matrikel
I89: Thorbecke, Gesch. d. U. Heidelb. I 86 *). 1405 Jan. 18 bittet er, ihn
von den Universitätsgeschäften zu entbinden (quia frequenter casus emergunt
concernentes d. regem et etiam Universitäten!, ita quod aliquando poterit
oriri controversia: Winkelmann, ÜB. d. Univ. Heidelb. I), doch ohne Erfolg;
noch 1410 Mz 13 wird ihm auf K. Ruprechts Bitten von der Universität
ein Haus in Heidelberg auf Lebenszeit angewiesen. Nimmt später als
596 * Vener — VenniiiKcn.
Protonotar des Kf. Ludwig an den Verhandlungen des Konstanzer Konzils
hervorragenden Anteil; leistet hier zugleich seiner Vaterstadt Strassburg
gute Dienste (v. d. Hardt IV 368. 70. 73; Act. concilii Const. ed. Finke Bd. I;
Strassb. Studien II 403!'.). Zum letztenmal urkundlich 1445 P'ebr. 13. als
Beisitzer i. d. Inquisitionsprozess gegen Job. von Drändorf (Winkelmann
I No. 229). — Unzweifelhaft geistlichen Standes, da er 1401 i\ug. 4 als can.
S. Petri iun. Arg. (Strassi). .St. Arch. AA. J26. No. 119''), 1405 Aug. 13 als
offi Cialis Spiren. und conimissarius a sede apost. deputatus dlegg. B. XI)
erscheint. Durch B. Raban von Speyer werden seine im Bistum gelegenen
Besitzungen auf Lebenszeit von allen Abgaben befreit (Remling, Bist. Speyer
II 37. a. 116). t 1447 Apr. 9 (Regul. chori eccl. Spir. I 1991.
3976. Vener, Reimboldus
125, 15. 1359. fl Kemlioldus Vener de Gamundia solides XIII.
125, 45. 1360. Kemboldu.^ Vener de Gamundia .procurator' (126, 7; 382, 11: mag.
in art. ).
Angesehenes bürgerliches Geschlecht i. Schw. Gmünd (Beschr. d.
OAnits Gmünd S. 240t.). — Vater des vorigen. 1356 Mz: mag. art. Paris.
(Denifle, Auctar. chartul. Paris 193). 1357 Jan. 13 Paris: Reimbold. Vaener
de Gamundia Aug. d. .procurator' ll) nat. Anglicae iBulaeus IV 988; Denifle
I. c. 231, 10.236, 29). 1358 Mai 18: iterum gessit munus per duos menses (1. c.y,
die Nation verspricht ihm bei Niederlegung der Procuratur (Juni), ihn in den
Rotulus aufzunehmen (Denifle 236, 29). — 1362 Nov. 28: P. Urban V ver-
leiht Reinbold Vener von Gmünd, Kleriker Augsb. Diöz., Meister der
freien Künste, zur Belohnung seines wissenschaftlichen Strebens eine
Pfründe an S. Peter i. Strassburg (Württ. Geschqu. II 449). 1371 Oct. 2
Strassburg: meister Reimbold von Gmunde Official zu Strassburg
(Strassb. Thom. Arch. — L. VI); in derselben Eigenschaft 1382 Mai 15
(Strassb. Bez. Arch. — H 2699); 1389 Aug. 4 (Strassb. St. Arch.i u. 1391
(1. c.) — 1380 Mai 21 : Reimbold. V. de Gamundia can. e. S. Petri Arg.
(Strassb. Spit. Arch. — L. 79); 1383 Oct. 26: curia canonicalis mag. Reym-
boldi de Gamundia can. e. S. Petri sita in civitate Arg. in cimiterio eiusdem
eccl. S. Petri iun. (Strassb. Bez. Arch. — H 2699): 1389 Jun. 19: utriusque
iuris peritus vir mag. Reinbold. \'ener can. e. S. Petri iun. Arg. (1. c. H.
1457». — 1402 Jun. 26: mag. Reimb. Vener de Gamundia advocat. curiar.
iudicialium eccl. Arg. kauft Güter i. Pfettensheim (Strassb. Bez. Arch.
G. 4810); erscheint in derselben Eigenschaft in einer bisch. Speyerschen
Urk. 1403 Fbr. 11 (Remling, ÜB. II 60. 61). — Vener war verheiratet (cleri-
cus coniugatus), i. erster Ehe mit Cecilia (,agatur annivers. dne Lye Venerin
necnon dni Reymboldi Vener officialis curie Arg. et dne Cecilie qui fuerunt
parentes ipsius dne Lye': Necrol. der Schlettst. Johanniter, Stadtbibl. Col-
mar), dann mit Marg. Spatzinger (Spit. Arch. — L. Xi. ■]■ c. 1408 i. Strass-
burg (1408 Dz. 12: ,coram nobis iudice Curie Arg. constituti periti viri mag.
Job Vener [s. d.) doctor iur. utriusque, Reynoldus bacc. in iure can., Yvo,
Lj'a et Bernhardus couterini liberi qu. periti viri mag. Reymboldi \'ener
de Gamundia olim officialis Arg. . . pro anniversario eiusd. qu. magistri
Remboldi in e. S. Petri iun. Arg. in cuius eccl. ambitu idem qu. mag. Rem-
boldus sepultus existit pro se et eorum heredibus et specialiter predicta
Lya de consensu et voluntate Johannis dicti Riethans civisArg. sui mariti'
(Strassb. Bez. Arch. — G 4810).
3977. Venne, Johannes
i47> 35- 1385- magister Johannes de Venne*) pastor de Haien X solides.
*) postea factus decanus e. Redensis (al. m.).
I1387 Heidelberg: Johannes de Veen Traiect. d.]. 1392 Jun. 3:
Paris: mag. Johannes de Veen zum procur. nation. Anglicae gewählt
(Denifle, Auctar. 665, 23 u. ö.).
3978. Venningen, Philippus de
298, 23. 1530. a d. Philippe de Venningen unum florenum etc.
300, 3. 21. 1531. Philippus de Veningen Rhenensis patria Spyergau ,precurater'
308, 5. 1533. Philippus de Veningen ,syndicus'.
Venrov — Vctterkint.
597
S. des bad. Ldhfmeisters Conrad v. V. u. der Maria v. Hirschhorn
(Humbracht f" 142). 1515 Jun. 19: Leo X. Phih'ppo de Venningen clerico
Spir. dioc. indultum circa beneficia concedit iHergenroether Regg. Leon.
II. 18.). — 1525 Apr. 16 befand sich Philipp v. V. unter den Domcapitu-
laren zu Speyer, welchen angesichts der von der aufrührerischen
Bürgerschaft drohenden Gefahr Urlaub bewilligt wurde (Remling, Gesch.
d. B. Spe\-. II 255. A. 839). 1527 Jan. 28 Ingolstadt (.Philippus de Venning
nobilis conanicus (!) eccl. spir. i fl.'i. 1535 Jun. 9: Philippus de V.
Assessor a. Kammergericht (oberrhein. Kr.) (Ludolf. Append. X 46);
legte schon 1536 Jun. 3 dieses Amt nieder (ibid. p. 47). 1536 überbrachte
er dem Viglius Zuichemus e. Brief des Christph. Hager [s. d.]. vgl. Zuichem
a. Georg Fugger [s. d.) v. 1536 Mz i. (Hoynck v. Papedrecht;. 1536 als
can. e. Wormatien. erwähnt (Humbracht).
3979. Venroy, Johannes de
167, 4. 1414. a d. Johanne de Venroy alias de Colonia XX solidos.
1415 Mai 2: Johannes de Wenrade notarius publicus, prbr. Leod. d.
auf dem Konstanzer Konzil [es giebt übrigens um diese Zeit verschiedene
Personen dieses Namens, vgl. d. Kölner Matr.].
3980. Venstede, Joachimus
z~t, 34. 1510. a d. Johachino Venstede tres Julies.
-79i 3* 15 15- accepi octo ducatos de Camera a d. Mathia de Jagen pro obligacione
Joachim! Vensteth ex parte principalis Joannis Olendorffs.
1509 Aug. 21 i. Rostock (.Joachim Wentstede Hamburgensis'). —
1524 Joachim Venstede can. e. Hildeshem. (Hann. Arch.). 1529 Mz 9
i. Rom (.Joachim Venstede Hamburg.' — Lib. Confr. p. 134I. 1530 Apr. 9:
I. U. D. Bonon. (Jan. 18 ,disp. f. c. d. Joachimo uenstede bremen. dioc. de
hasinburgho (sie) de Alamania agente in curia Romana pro ... et
pro R™" Cardinale Moguntino.' — Apr. 9. , examin. e. approb. D. Joachin
uenstede german.': L. s. i. p. II. — cf. L. s. i. c: ,Joachimus uenstede d.
Bremen, prouinc. Saxonum de Alam. secretarius R™'^ Cardinalis Ar-
chiep. Mogunt").
3981. Verguz, Johannes
316, 35. 1538 a d. Johanne Verguz Antverpiensi I aureum Renensem.
3982. Verlieser, Adamus
1-9, 36. 1515. a d. Adamo Verlieser*j Francone I florenum.
194, 15. 1528. Adamus Verlieser ,procurator' (cf. 294, 31. 295, 40. 297, 24. 303, 5. 10.
308, 7. 310, 5. 311, 36. 313, 13. 315, 4. 317, 15. 319, II. 323, 7. 324, 15.
326, 49. 327, 49.
'■■) iste bonus d. Adamus Verlieser, cum iam perqua-
draginta quattuor annos continue in studio hie
commoratus optimeque semper de natione nostra
meritus esset, tandem septegenariu.s fere supremum
suum clausit diem 26. Marcii a. 1559 Bononie, sepultus
in monasterio Divi Dominici (al. m.).
Der Name war in Yphofen u. in Kitzingen heimisch. — Verlieser wird
gelegentlich von Dav. Pfeifer [s. d.] erwähnt 1555 Nov. i : ,d. Adam. Ver-
lieser Francus spem mihi fecit de quibusdam Graecis autoribus antea in
lucem nondum editis" (Münch. Hofbibl: Coli. Cameraria X No. 121).
3983. Verlieser, Eucharius
209, 27. 1464. a Euchario Verliser de Kizing X Hologninos.
1444 SS. Wien (.Ekkarius Verlieser de Kitzing 3 gr.'); SS. 1453: in
der Wiener jurid. Matr. (,Euchar. \'erlieser de Kiczing 3 gr.'). — 1466
Aug. 16: Lic. i. Decr. Bonon. (.exaniin. f.d. Eucharius de Alamania . . .
f. approb. ab omn. n. d ': L. s. i. p. I). — 1475 Oct. 6: Procurator des Bech-
toldus Brendlin (Arch. Wzb. — Mitt.).
3984. Vetterkint, Hugo
y8. Ib. 1336. d. Mugo de Argentina dictus Veterchinth XII solidos.
c^g8 Veizer — Villaticus.
Als ältestes Mitglied dieser altstrassburgisclien Familie erscheint
mgr. Job. Veterkint advocatus civit. Argentin. J321 (Slrassb. ÜB. 111 288),
dessen für die Genealogie der Familie wichtiges Epitaph früher im Münster
zu Strassburg sich befand (,A" Dni M. CCC. XXIX. XVII, cal. Febr. f mgr.
Johannes Vetkint, advocatus civitatis Argent., natus Hugonis de nova civi-
tate et Jutae coniugis Argent. cum quo cubat Elsa uxor sua. nata Petri
Pamphili armigeri Argentin.'). — 1359 Mz 12; Hugo dictus V'etterkint rec-
tor eccl. in Gerlisdorf (Strassb. Bz. Arch. G 4844). 1362 erscheint
magister Hugo Veylerkint iurista als Patient (Lib. memorial. cuiusdam
medici de aegrotantib. inde ab 1362 in Syburg oppido, Argentinae etc.
curatis — vgl. Schum, Amplonian. Hdschr. sammig. S. 453).
3985. Vetzer, Ulricus
104, 35. 1342. a d. Ulrico dicto Vetzzer pastore ecclesie in Stainhaim Augustensis
dyoc. XXIIII solidos.
116, 22. 1347. Ulricus dictus Vetzer ,procurator substitutus'.
1336 Fbr. 18: Rudolf, u. Ulrich Vetzer Z. (Regg. B. VIII). — 1347
Jan 27: Clemens VI providirt Ulrich Vetzer mit Kanonikat und Präbende
der Kirche zu Augsburg, trotzdem er schon d. Pfarrkirche zu Stein-
heim Augsb. Diöz. inne hat. (Württ. Gschq. 2, 423)
3986. Vicedominus, Burchardus
50, 7. 1300. d. Burchardus Vicedominus eccl. S. Peiri Basilien. canonicus XX so-
lidos.
Aus dem Basler Geschlecht der Vitztum v. Waldeck (altes Berg-
schloss b. Leimen). — Wohl ein S. des 1265 — 1305 urkdl. genannten (ÜB.
Basel S. 57 — 1771 altern Burch. der Vitztum ze Basel. 1317: Burch. der
Vitztum von Waldeck Propst zu S. Peter i. Basel (Kindler v. Knobloch,
Alt. Adel i. OElsass S. 100).
3987. Vichhauser, Johannes
279, 4. 1515. a d. Joanne Vichhauser I flor. Renensem.
1509 WS. Wien (.Johannes Vichhauser ex Swatz' 15 kr). 1515 Mai 5:
Lic. i. Decr. Bonon. (Mai 4 xompar. Johannes fil. alterius Johannis Vich-
hauser dioc. Brix. in Alamania superiore Scolaris studens in iure can.''
A. No. 5. — Mai 5 Joh. de Alamania f. approb.': L. s. i. p I).
3988. Vilcinge, Eberhardus pleban. in
85, 21. 1324. d. Eberhardus plebanus in Vilcinge \'III solidos.
3989. Villandris, Conradus de
119, 23. 1349. d. Conradus de Villandris can. Brixiensis ddt unum florenum sol-
ventem XXX solidos et sex denarios.
1363 Conradus de Villandris in Pradel can. Brixien. et plebanus
in Stilfs (Sinnacher V 414).
3990. Villaticus, Simon
274, 5. 15 II. |cf. Henricus de Rosenberg].
Humanistisch gebildet, als Schriftsteller bekannt, poeta laureatus. —
Von seiner Stellung als Lehrer des Henr. de Rosenberg giebt er gelegent-
lich selbst Kunde (Ep. Simonis Villatici ad Joa. Hoddeiovinum dd. 1563 in
Bohuslai Hassensteynii Poem. 1570. p. 370: ,cum annis superioribus essem
in aula dominorum a Rosio, datus d. Henrico, eiusdem domus tunc adu-
lescentulo, a doctrinis et educatione . . .'). — Erscheint seit 1521 als
archidiac. Leitmeritz. (Frind IV. 188) und can. e. S. Viti in arce Pra-
gensi. Als Domherr ,ein äusserst unruhiger Kopf, der dort beständige
Prozesse führte und einmal seine Präbende wirklich verlor und ein zweites
mal sie wieder verlieren sollte. Er erwarb sich da den Beinamen fiagellus
Rokicanensis. Nicht weniger als vier feierliche Aussöhnungen (1524. 31.
33. 38) werden von ihm verzeichnet' (Frind IV. 164). Bis zum Jahre 1534
war er auch decan. e. Wisseraden. (1. c). 1539 Mz 26: Simon Villaticus
scolast. et can. e. Pragensis resigniert freiwillig preposituram e. Om-
niuni Sanctorum in arce Pragensi (Schöttgen & Kreysig II 37), wird
Villingen — Vinco. 599
aber, da die Propstei durch tödlichen Abgang seines Nachfolgers 1543
wieder erledigt ist, durch K. Ferdinand auf's neue präsentiert. Er wird dort
archidiac. Pragensis genannt (I.e.) u. erscheint 1547 aufs r.eue in dieser
Stellung (Frind IV 188). t 1549 b. e. Sturze von der Staubbrücke i. Prager
Schlosse (Mitt.). — War mit Ulrich v. Hütten von Bologna her befreundet
(Vgl. den o. citirt. Brief): ebenso stand er mit Augustin. Moravus, Hieronym.
Baibus. Augustin. Pinifer in persönlichem Verkehr. Einzelnes von ihm ist
im Druck erschienen (Odarum variaruni über. Conciones de coena Domini.
Hymnorum liber unus. Epigrammatorum über ad Joa. seniorem de Hodi-
ciova etc.).
3991. Villingen, Heinricus de
38, 33. 1291. d. Heinricus de Villingen III solides.
1278 — 1290 mag. Heinricus de Vilingen can. e. Const. (Neugart S 659;
Zs. f. G. ORhein. IX 465). f Mz 11 (,magister Hainricus de ViUingen
huius ecclesie canonicus,. Anniv. eccl. Constant. i. M. G. H. Necr. 1 285).
3992. ViUingen, Johannes de
124, 17. 1356. a d. Johanne de Villingen XII solides.
[Vielleicht Johannes Bervvart de Villingen, der 1393 (Ij 1397 (II) u.
1401 (III) als Dekan der Wiener Juristenfakultät u. 1401 u. 1403 als Rektor
erscheint (Locher d. 140. vgl. Kink S. 14 u. ö.)].
3993. Villingen, Cunradus de
38, 32. i2qi. Cunradus de Villingen III solides.
1282 Conr. V. Villingen can. Const. (Pupikofer, Thurg. Beitrr. S. 23).
1315 Jan. 27 Conr. de Vylingen can. Herbip. (Regg. B. V 295). [Jun. 19 f
her Conr. von Villingen unser lüthpriester: Necr. Magdenaug. i. M. G. H.
Necr. I 450].
3994. Vilspiburg, Theodericus pleb in
103, 30. 1341. d. Theodericus plebanus in Vilspiburg et mag. Johannes socius eius
XXIIII solidos.
3995. [Vilspiburgl, Johannes mag. dni de
103, 31. 1341. [cf.Theoder.de Vilspiburg|.
3996. Vilshoven, Michael de
215, 38. 1471. a d. Michaele de Vilshoven . . .
1473 Aug. 22: Lic. i. Decr. Bonon. (,exam. f. d. Michael Krachen-
berger de Vilshouen Patauien. dioc . . . .placebat quod d. Michael de
Patauia eligeretur pro paupere scholari gratis e.xaminandus, ponerent fabam
albam, illi vero quibus hoc non placeret, ponerent nigram, et sucessive
datis fabis ac collectis . . fuerunt albe 6 nigre 3': A. Nr. 3).
3997. Vinea, Egidius de
177, 22. 1427. mag. Egidius de Vinea de Anwerpia XII BoUendinos. [cf. Egidius
de LüttVchJ
Noch 1428 Dz. 12 ist Egidius de V'inea der. Camerac. d. Z.i. Bo-
logna (Lib. sap.j.
3998. Vinco, Ulricus
75, 36. 131$. d. Ulricus Vinko canonii-us ecclesie Constanciensis dyoc. XII solidos.
I75, 3. 1320. Ulricus de Turego et Johannes de Spirea, qui duo recusarunt sol-
vere penam statutoruni incursaml
Züricher Ratsgeschlecht. — 1316 Oct. 11: Ulrich Vink, S. des R.
Heinr. V. zn Zürich, empfängt von P Joh. XXI e. Pfründene.xpektanz. auf
Bitten des Leon, de Guarcino notar. ap. und des Gull, de Turre. die ihn in
den Wissenschaften geprüft hatten. 131 7 Jan. 17: Ulrich V. von den
Pröpsten zu S. Johann u. zu S. Stephan i. Konstanz in päpstl. Auftrag zu
einem Kanonikat an der Propstei Zürich empfohlen (Urkk. der antiq.
Gesellsch. z. Zürich). 1317 als landesabwesend erwähnt (\'ögeli, d. alte
Zürich 1 340). 1320 Jul. 10: Ulr. V. can. Turic. (Herrgott I\'= 186). 1323:
6oo Vinsterlohe — V'itzthutn.
mag. Ulr. Vinke can. e. prepos. Turic. stellt einen Schiedsbrief aus (mit
Siegel; Zürich St. Arch. .Propstei' No. 216. — Mitt.i. 1337: meisten Ulr.
Vinke Korherre der Kilchen ze der probstey Zürich und Heinrich \'.
Bürger zu Zürich, gebrüdere vkf. e. Haus (.Propstei" No. 282). 1338:
meister Ulr. V. Kilchherre zu Brutton (I.e. No. 284). 1362 Nov. 28:
Ulr. V. schenkt das von ihm seit 1357 bewohnte, aus den Einkünften der
Kirche Brütton erworbene, in der obern Kirchgasse zu Z. gelegene Haus
dem Kl. Einsiedeln (Regg. v. Einsiedeln No. 389). -!■ 1362 Dz. 20 (.mag.
Ulric. Vinko cantor h. e.': L. a. e. Turic. i. M. G. H. Necr. I 587t.
3999. Vinsterlohe, Albertus de ^
246, 20. 1494. a nobilo viro d. Alberto Vinsterloch plebano in oppido zue Kuzin*'
Herbipolen. dioc. grossetos IX.
Stammsitz: Dorf Finsterlohr (Finsterloch, Finsterlohe) i. württ. C-A.
Mergentheim (Beschreibung d. O-A. Mergentheim S. 538 ff). 1485 SS.
Leipzig (.Albertus de X'illoboch VI'i. i486 WS. Erfurt (.Albertus de
Vinsterloch Herbip. tm'). 1502 Mai 25: durch Gf Graft t \'I v. Hohenlohe
zum Pfarrer i. Obernstetten. unweit Rotenburg a. d. Tauber, bestellt
(s. Revers v. demselben Datum: .Ich Albrecht v. Vinsterlohe pfarrer zu
Kitzingen und zu Obernstetten': hierin s. \'ater Peter v. V. .Ambtmann'
als Bürge genannt: Wibel, Cod. dipl. Hoenloic. p. 404); Jun. 5: Gf Craftt
gestattet ihm, einen tauglichen Priester als s. Unterpfarrer zu bestellen
(1. c. p. 407). -(- vor dem 11. Oct. desselben Jahres: an diesem Tage em-
pfängt Thom. de Thierstein [s. d.] die durch den Tod des Alb. de Vinster-
lohe erledigte Pfarre (Wibel, Merkw. Leb. Gesch. d. Gf. Sigm. v. Hohenlohe
S. 20).
4000. Vischperch, Cunradus de
87, 3°- 1326. d Chunradus de Vischperch XVI solidos.
[Ein Albertus de Visbergh scol. S. Severini Erford. wird 1336 Oct.
15 genannt: Schmidt-Kehr I 309]
4001. Vislarius, Heinricus
55, 43. 1304. d. Henricus de Viselere XII solides.
78. 16. 1320. Heinricus Viselerius ,procurator' (78, 21: Vislarius).
[80, 4. 1321. domino Bebemburg et domino Viselario per nacionem transmissis
Imolam . . . .]
1325 Mai 25: Heinrich der Vilsaer chorherre ze Pazzaw (Regg.
B. VI). 1326 Apr. g: mag. Hainr. \'islarius can. e. Patav. (Mon. B. XXX 121 1.
4002. Vitulus, Ludovicus
41, 14. 1293. d. Ludewicus Vitulus de Marburg X solides.
Alte Marburger Familie. — War wohl ein S. des R. Ludwig Kalp
(Wyss, Hess. ÜB. II No. 101. 1290: can. e. Fritzlar.; 1325: cantor. t
T327 Mz 22 (.Ludev. calp diacon. cantor et canonicus": Quatt. calend. e.
Fritzl. p. 24. 35; W^'ss 1. c. II 166 No. 225: .Adler' VIII 2491.
4003. Vitzthum, Wenceslaus
246, 43. 1494. a nobili viro d. Wenceslao Wiztung de Xeuschenberg Pragensis
dioc. florenum Reni medium.
248, 4. 1495. d. Wentzeslaus Witzthum in aquis alibi suffocatus.
1491 SS. i. Leipzig (.Wenceslaus Viczthum de novo Schönberg' —
i. d. Natio Polonorum). Ist also in Bologna verstorben.
4004. Vitzthum, Wernerus
325, 7. 1542. a nobili d. Wernero Vicztumb unum coronatum.
Vitzthum von Apolda (Ledebur III 60). — 1534 Leipzig .Verne-
r US Vitzthum et Theodericus tratres ex Apollo' 1. 1537 SS. Erfurt ..Wer-
nerus Wicztum et Theodericus W. can. Namburg'). — Wernerus \'itz-
thumb aulicus Elector. Saxon. (Mameranus Catal. p. 51). Bestallung des
Kf. Christian f. Werner Vitzthum von Apollo (Apolda), der ihm mit 3 Pferden
dienen soll: 1586 Jun. 20 (Uk. Dresden No. 122161.
Vlatten. - Vogel. 6or
4005. Vlatten, Johannes a
193. 21. 1526 d. Joannes a Vlatten dioc. Coloniensis dedit coronatum.
Die Vlatten gehören zum Stamm der Merode (v. Ledebur III 60). —
S. des Erbschenken Cono v. Vlatten. 1516 Jul. 27 Köln (,d. Job. Wlaten eccl.
B. M. Aquen. can. ad art. i. et s.'). 1517 Jan 16: scolasticus, auf Prä-
sentation des Hz. von Cleve (Annal. d. h. V. NRhein 57, 241). Auf den
Universitäten zu Paris, Freiburg, Basel iv. Bianco I 799; Wolters,
C. von Heresbach S. 1441. 1528 Sept.: K. Karl V nimmt Joh. v. VI.
Propst z. Kranenburg, dessen Vater, den Erbschenken Cono, und
Brüder Reinhard u. Werner in s. besondein Schutz (Annal. 57, 259). 1529
Dez. 31 : prec. prim. Karls V an d. Kl. Füssenich für d. Kleriker Joh. v. VI.
(a. a. O. S. 260). — Als Rat des Hz von Cleve auf zahlreichen Reichs-
tagen thätig. Julie h'sch er, nach Gogreves Tode [s. d.] auch Bergischer
Kanzler (Seckendorff, Hist. Luth. III §89 add. u.; C. F. Jung, Miscell. IV'
192; Lacomblet ÜB. IV 669. 675: Arch. f. Gesch. NRhein V 231. 235 :
V. Below. Landtagsakt. f. Jülich u. Berg I, Register). 1550 Mz 17 erscheint
er als Propst zu Aachen (seit 1525), Kerpen u. Kranenburg (Annal.
NRhein 57, 287) war auch Propst zu Cleve u. Xanten (Harlessi, t 1562
Jun. II zu Düsseldorf. — .Der unersättliche Spross eines reichen Mannes.
— Ein Erasmianer vom reinsten Schlage. Ihm war es nicht sonderlich
darum zu thun. das kirchliche Leben zu heben: mehr noch als sein Lehrer
Erasmus. dem er hier blindlings folgte,' wollte er die Volkskirche stehen
lassen, wo sie stand, damit die Gelehrten in behaglicher Unnahbarkeit
denken, lachen und spotten könnten. Dem Volke seine Ceremonien lassen,
hiess ihm die Studien retten. Seine ganze Theologie bestand nur im Ge-
nusa seiner Pfründen' (Wolters a. a. O.). Erasmus dedic. ihm s. Ausg. der
Quaest. Tuscul. Ciceronis 11523) u. s. Ciceronianus s. de optime genere
dicendi Dialogus (1528). vgl. a. Pantaleon, Prosop. t. III: Adami, Vit. Germ.
JCtor. ed. 1705. f. 67: Lossen, Briefe des Masius; Harless i. A. D. B. 40, 87 f:
Richardson, Gsch. d. Farn. Merode I 421.
4006. Vlierden, Petrus de
325 16. 1542. a nobili d. Petro de Vlierden dimidium coronatum.
S. des Balthasar de Mierden, I. U. D. (f 1528). u. der Ida v. d. Lommen
i. Brüssel. 1556: Secretar. consilii privati Reginae (Butkens, Tro-
phees de Brabant, suppl. I 1901. y 1575 Mz (Hoynck I 2. p. 835).
4007. Vlostebe, Johannes de
80, 43. 1322. d Joannes de Vlostebe Magdeburgensis dyoc. X solides.
[1364 Joh. Veltstede can. e. Hildesh.: Arch. Hannover.]
4008. Voesdunch, Franko
172, 4. 1421. Franko Voesdunck |cf. Ludovicus V.J.
173, 14. 1422. in exequiis dni Franconis.
4009. Voesdunck, Ludovicus
172, 4. 1421. d. Ludowicus, d. Franko Voesdunch de Mechlinia solidos XX.
Vielleicht Söhne des v. 1410—38 als Schötfe zu Mecheln erscheinenden
Walther Voosdonck iButkens, Trophees de Brabant suppl. II 323 ff.). —
|Der 1423 als Artist i. Köln eingeschriebene ,Lud. de Mechlinia Camer. d.'
ist wohl ein anderer.]
4010. Vogel, Georgias
197, 42. 1452. d. Georgias Vogel prepositus eccl. Jauriensis I ducatum.
401 1. Vogel, Christophorus
i"5- 17- 'S''^- a d Christophoro Vogel Wratislaviensi unum ducatum.
S. des Leonhard. V., der als Fürstenlandbesitzer 1515 aus dem Rat
der Stadt Breslau gestossen wurde; bezog mit Georg Saurmann [s. d ] und
seinem Bruder Wilhelm Vogel 1508 SS. d. Universität Wittenberg
(.Christoferus \'ogel de Vratislavia'). Ging wahrscheinlich (wie auch Wolf-
gang IMellerstadt [s. d.| auf X'eranlassung des Chph Scheurl |s. d.) nach
6o2 ■ Vogel — Voit de Rinei:kf.
Bologna. Christoph Scheurl stand mit Leonhard Vogel 1506 u. 1509 im
Briefwechsel (Briefb. No. 24. u. No. 28. dd. 1509 Mz 17: ,redditae mihi sunt
amicissimae litterae tuae, optime preceptor, quibus certior factiis sum tc-
senatorem \'ratislaviensem creatum et invitum quidem eam provinciani
iniisse'; er erwähnt dulcissimos natos Cristophorum et Wilhelmum). 1514
Jun. 19. P. Leo X. Christophorum \'ogel, clericum V'ratislaviensem,
absoluit a reatu homicidii forsan vim vi repellendo contracto et ab ex-
communicatione aliisque censuris ac cum eo super irregularitate dispensat
(Hergenroether, Regg. Leonis X. I 616).
4012. Vogel, Paulus
337' 33- 1559- ^^- Paulus Vogelius Friburgensis Misniae libras quattuor.
1545 SS. Leipzig (.Paulus Fogell Friberg.'); 1546 Sept.: bacc. art.
(.Paul. \'ogel Misn.'); 1550 Jan. 29: mag. art. (,PauI. Vogel Friberg.'j. —
1555 Oct. 3. schreibt Sleidan an Nicol. Specht aus Strassburg: ,M. Paulus
Vogel sub finem Aprilis hinc abiit cum suis in Galiiam, opinor eos habitare
Andegavi.' — 1558 Oct. 23 Padua 1, Paulus Vogelus Fribergensis'). —
1560 Fbr. 16: I. U. D. Bonon. (,Paulus Vogelo Saxo': B. No. 4").
4013. Vogeler, Johannes
204, 31. 1460. a d. Johanne X'ogheler de Wendinge VI solidos.
1462 Sept. 20: Lic. i. Decr. Bonon. (Sept. 18: ,d. Johannes Vogler de
Wending olim Vdalrici clericus Eystet. dyoc, qui habitavit in domo eximij
utriusque doctoris d. Antonii de S. petro obtinuit n. d. ut examen iuris ca-
nonici gratis pro deo subire posset' . . — Sept. 20: .examinatus f. predictus
d. Joh. Vogler et presentat. per d. Antonium de s. petro et per me Marchum
[de Muzolis] et ita se habuit. quod unanimiter et n. d. fuit approbatus' . . .
L. s. i. p. I). — Ein Joh. Vogler erscheint 1440 als can. Eistett., officialis et
vicarius general. epi. Eistett. (Sa.x, Gsch. d. Höchst, u. d. St. Eichst. S. 519.
520J — ist wohl ein älterer. Dagegen dürfte der i. d. Acta genannte mit
Joh. Vogler Decr. Lic. can. e. Trid. 1468 — 1488, 1492 Mai 2 scolast , iden-
tisch sein (Ferdin. III. F. 38. 242 — 2641.
4014. Vogt, Heinricus
240, 25. 1491. a nobili viro d. Heinrico Vogkt canonico Monasteriensi XXIII Bo-
lendinos.
1492 Jul. 24: Lic. i. Decr. Bonon. (.disp. f. c. d. Enrico qu. alterius
Enrici Vocodt can. Monasterien. qui d. Henricus f. examinatus et licentiatus . .
promotusque fuif: L. s. i. p. I).
4015. Vogt, Johannes
33O1 35- 1546. d. Johannes Vogt Winehensis libras quattuor.
343, 34. 1546. d. Joannes Vock iuris utrisque da ctor libras quattuor.
1546 Aug. 31: I. U. D. Bonon. (,d. Johannes Vock dioc. Herbip. i.
Alamania'.: B. No. 3"). — 155° Johannes \'oyt iurium doctor Consilia-
rius aulicus (Mameranus, Catal. totius aulae p. 51).
4016. Vogt, Conrad US
71, 13. 1316. d. Conradus dictus Voget Constanciensis dyoc. L solidos.
4017. Vogt, Petrus
331, 29. 1548 d. Petrus Vogt Norimbergensis libras quattuor.
Aus dem Geschlechte der Voite v. Wendelstein. — S. des Peter V.
(t 1547) u. der Brig. Cathar. Nadler, gb. 1531 Apr. 12. — 1544 Leipzig
(.Petrus Voytt Norimb.'i. Vermählt 1554 Nv. 6 mit Helena Staiber. 1556:
Schöffe a. Land- u. Bauerngericht; 1557: Assessor am Unter-
gericht; 1558: Assessor am Stadtgericht, in welcher Stellung er bis
1569 blieb (Bschr. d. Regim. z. Nürnbg. ms. St. Arch. 245. 93. 311; vgl.
Würfel, Hist. gen. Nchrr. 11 525. 540 Ül).
4018. Voit de Rinecke, Carolus
143, 19. 1381. d. Karolus dict. Voit de Rinecke can. Bamberg ddt I flor. de Ala-
mania.
Völckersam — Vorst 603
S. des Hans V'oit v. R. zu Aura (f 1410) u. d. Anna v. Scharrenstetten.
Biedermann (Gebürg tab. 294 A.) nennt ihn .Domherr z. Bamberg und Würz-
burg'. Als Domherr zu Bamberg urkdl.: 1396 Jan. 7 (Regg. B. IUI); 1397
Jun. 4 (I. c. IUI 493); 1398 No. 27 (III 507). t 1408 Dz. 6 (,A. 1408 i. die
S. Nicolai Carolus Voijt. cui success. authoritate ord. Georg, de Schaum-
berg-: El. can. Bamb. i. Kr. Arch. Bamb.).
4019. Völckersam, Fridericus a
333i I- 1553- nobilis d. Fridericus a Völckersam libras duas.
Ursprünglich niedersächsische, dann auch in Livland ansässige Fa-
milie (Gauhe II 293. 1225: v. Ledebur I 225). 1549 WS. Frankfurt a. O.
CFridericus a Volkersam Livoniensis'j. 1552 WS. Wien (.Fridericus a Folker-
sam Liuonus nobilis i fl.'). — 1554: Domherr zu Riga. 1556 — 58 Dom-
kelner; 1558 Dekan. Er führte das gegen die Russen ins Feld rückende
erzstiftische Aufgebot an und fiel in ritterlichem Kampfe Anfang 1559 bei
Tirsen. Seine Leiche wurde nach Riga gebracht und in der Domkirche bei-
gesetzt (Schwartz in Mitt. Gsch. Liv.-Esth.-Kurlds XIV H. 4).
4020. Vollenhoe, Petrus Johannis
ai6, 3. 1471. a d. Petro Johannis Vollenhoe (ohne Beitrag).
4021. Volperti, Volpertus de
219, 18. 1474. a d. Volperto de Francfordia.
[220, 6. 1475. d. Volbertus de Maguntiaj.
222, 27. 1476. a d. Volperto Volperti de Franckfordia XIII solidos.
1468 WS. Erfurt (.Volbertus Volberti de Francfordia tm'}. — 1473
i. Basel (.Volpertus Volperti de Frankfordia Mogunt. d.').
4022. Voltelen, Johannes
275. 2g. 1512. a d. Johanne Voltelen dimidium florenum.
4023. Vorintal, Wilhelmus de
50, 21. 1300. d. Wilhelmus de Vorintal X solidos.
4024. Vorous, Remaclus
163, 5. 1411. magister Remaclus de Vorous clericus Leodiensis dioc. Scolaris
iuris canonici Z.
164, 36. 1412. a magistro Remaclo de Voroux canonico Fossensi Leodien. dioc. X
solidos.
165, 19. 24. 141 3. Remaclus de Vorous arcium magister canonicus eccl. S. Phoil-
lani (= S. Poliani) Fossensis Leodien dioc. ac capellanus in eccl.
maiori eiusdem Scolaris in iure canonico .procurator'. (cf. 166, 22.
167. 30).
1401 WS. Heidelberg (.Remaclus de Vorous der. Leod. d.'): 1404
Jan. 20: bacc. art.: 1406 Mz 29: mag. art. — 1415 Mz 11: Lic. Decr.
Bonon. t,d. Remaclus de Vorachiis de Alamania f present. et omnes cetule
fuerunt approbaterie excepta una que dixit transeat de gratia': L. s. i. p. li.
4025. Vorst, Jacobus v. d.
312, 25. 1536. a nobili domino Jacobo v. d. Vorst I coronatum.
Vornehme belgische Familie (L'annuaire de la noblesse de Belgique
par le Baron Stein d' Altenstein. 1873 p. 285 fi. 1878 p. 303 ff.; Genea-
logie der Familie v. d. Vorst. Wien 1871. ,Joh. v. d. Vorst und seine
Söhne i .Adler' I S. 38. 1536 Sept. 12: J. U. D. Bonon. (, Jacobus van
de Vorst Bruxell. Camerac. d.' : A. 6). Jüngerer Bruder der beiden folgenden ;
stiftete die Linie zu Winghe.
4026. Vorst, Johannes v. d.
286, 5. 1520. a d. Johanne van der Vorst domino temporali de Loonbcke dioc.
Cameracen. unum ducatum aureimi largum.
S. des Joh. van der Vorst dni de Loonbeke, Vroenhove etc. cancellarii
Brabantiae (f 1519) u. der Johanna v. Thielt. — Joannes van der Vorst. J.
U. D. decan. eccl. mai. Traiect. (erscheint als solcher 1541 Fbr. 26. 1545
Apr. 12 u. 1546 Xv. 6: Ann. h. \'. NRliein 57. 275. 2831, ppos. Camerac.
6o4 Vorst — Xo^.
&can. S. Lambert! Leod. Erhielt 1540 Aug. 14. die Begrüssungsrede beim
Einzug K. Karls V i. Utrecht, t 1546 Nv. 8. — Schrieb einen Tractatu=
Notariorum de translatione temporalitatis Ultraiectinae Provincie nebst
Summarien u. Scholien (abgedr. b. Hoynck III 1. p. 5 — 99. cf. ibid. p. 118.
179. 206, wo weitere Litteratur).
4027. Vorst Petrus v. d.
2,86, 7. 1520. a d. Petro van der V'orst*) (fratre prefati dni Joannis v. d. Vorst)
unum ducatum aureum largum.
34a, 15. 1526. d. Joannes et Petrus van der Vorst iuris utriusque doctores fratres
Brabaniini ex civitate Bruxellensi. paire domino Joanne pariter iuris
utriusque doctore equite aurato et amplissimo Philippi Austriae regis
Castelle cancellario in suo Brabantie ducatu, quorum prior dns
temporalis est Lombeque, alter vero Serenissimi dni cappelianus et
auditor rote, huic nacioni Germanice in honorem Dei purissimum
opus argenteum sub pii Christi super sepulchro sedentis imagine
dono dederunt ac presentari fecerunt per dnum Julium de Canobio
in Kai. Novembr. anni 1526.**)
*) iam episc. Aquensis, auditor rote & orator Pauli III
pontificis maximi (al. m.).
**) datum fuit in penam quam commiserat (al. m.l.
i529jun. 28: ppos. e. Camerac, durch Resign. seines Br. Johannes
[s. d.]. 1534 Febr. 20: Bischof v. Acqui i. d. Lombardei. Als Nuntius
c. potestate Legati a latere seit 1536 i. wichtigen Missionen i. Deutschland;
wohnte 1547 als Auditor rotae per Germaniam i. Bologna den Sitzungen des
Trid. Konzils bei. t 1548 Dz. 9 i. Worms, als Cardinal in petto. — Über s.
Nunciatur existiert e. hdschr. Bericht auf d. Univ. Bibl. z. Löwen (Liber itineris
et successuum eiusdem facti per R™ in Chr. fratrem acdomin.Petrum Vorstium,
cum esset in legatione sua ad Germaniam ad intimandum generale con-
cilium in civitate Mantue celebrandum . . . auct. D. Corn. Ettenio scriptore
Arch. ap. eiusdem d. Petri \'orstii secretario. — Deutsch i. Auszug v. A. W.
Arendt i. Raumers Hist. Taschenb. X (1839) 465 — 556: de Ram, Xonciature
de Pierre v. d. \'orst d'Anvers eveque d'Acqui, en Allemagne et dans les
Pays-bas en 1536 — 37 i. Nouv. Mem. de l'acad. royale de Bruxeil. t. XII
(1839); Compte rendu de la commiss. d" hist. III serie t. \'I (18641; Dieringers
Zs. 1844 S. 187. f.; Pastor, Kirchl. Reunionsbestr. S.97 — 99. .102. 107: v. Soden,
Beitrr. S. 436f.; Varrentrapp, Herm. v. Wied i. Register».
4028. Voss, Henricus de
283, 37. 1518. a d. Henrico de Vos Campensi medium ducatum.
4029. Vos, Johannes
151, 4. [1389. 1390. 1391]. Johannes Vos Traiect. dyoc. [cf. Arnold. Wilhelmi].
1381 Prag (,Joh. Voss can. e. S. Maurit. extra muros Monast'.)
1384 Oct. Wien (,d. Joh. \'os scolast. S. Maurit. extra muros Monasf.i
1389 Köln (,Joh. dict \'oys bachal. i. decr. can. et scol. extra muros Monast.*).
4030. Vos, Lambertus
192, 20. 1445. d. Lambertus Voss de Susato Scolaris ad nacionem per dnm Leo
nardum procuratorem receptus solvit dno Leonardo [Rothose] pro-.
curatori solidos sive Bologninos XII.
1444 Dz. 19 Ferrara (, Lambertus Vos scolar. in utroque iure de
Susato cler. Col. d.' Z. — Arch. not.). 1447 Jun. 9: J. U. Lic. Bonon. (Jun. 6:
.disp. f. c. d. Lamberto de Alam.' [Lamb. de Saxoleto de Alam.':A No. i]:
Jun. 9: ,exam. f. pred. d. Lamb. et app.': L. s. i p. I|. 1451 Nov. 15: Decr.
Doct. Bonon. (L. s. i. p. 1). 1462 Fbr. 9: Leg. Doct. Bonon. t.d. Lambertus
de Alam. licent. de a. 1447, 9. Jun. graduat.. est': L. s. 1. c. I). — 1453 SS:
Rektor der Universität Erfurt (.Lampertus Vosz decretorum doctor in
iure ciuili licentiatus'); wird auch 1460. 1462. 1483. 1484 in den Universitäts-
akten genannt. 1488 befindet sich unter den electores: Lambertus Fuchss,
B. M. \'. eccl. can., gemini iuris doctor. Im Doctorenverzeichnis wird
er genannt: Lampertus Vosz canonum doctor Bononiensis (Genaueres
Voss — Waser.
605
bei Muther, Zur G. der Rechtswiss. S. 225; doch beziehen sich die dort aus
der Rostocker (1433) und Erfurter (1436) Matrikel beigebrachten Nachweise
niciit auf den obengenannten).
4031. Voss, Hinricus
197, 34. 1452. d Hinricus Voss de Lyvonia solidos V.
Bürgerliche Familie zu Riga, in welcher der Name Heinrich um
diese Zeit öfter vorkommt. — 1448 SS. Erfurt (.Henricus Vosch de civitate
Rij^cnsi in Livonia'). Vielleicht Hinricus Voss Guardian der Minderbrüder
in Riga, 1480 Dz. 19 urkdl.; 1495 als Gustos der i. Regel des h. Fran-
ciscus in Livand erwähnt (Mitt. d. Gesellschf Gsch. Liv-Esth.-Kurlds. XIV
H.4).
4032. Vrihus, Gerhardus
187, 38. 1440. a d. Gherardo Vrihus decretorum doctore Coloniensis dyocesis I
florenum Renenseii.
1427 SS. Köln (.Gerardus de Bocholdia, der. Monast. d.. art. s').
— 1440 Fbr. i: Decr. Doctor Bon. f.Gerardus de Alamania [de Bocoldia]
veniens de curia . . f. doctoratus in sacristia' L. s. i. p. I). 1441 WS. Heidel-
berg (, Gerard. Vryhus de Bocholdia mag. in art. et doctor in iur. can., der.
Monast. d. — remisi').
4033. Vroeden, Ulricus
54, 40. 1303. d. Ulricus Vroeden XII solidos.
4034. Wachalt, Heinricus de
44, 40. 1295. d. Henricus de Wachalt XXX solidos.
Vielleicht Henr. de Wacholt, seit 1299 Bischof von Cammin.
1 1317 (Garns p. 266). [1319: Henr. Wacholt r. e. B. M. V. i. Rostock Suer. d.-
Papist. Meckl. S. 982. 1678. |
4035. Wachtendonck, Reynerus de
329, 46. 1544. nobilis d. Reinerus Wachtendunck libram unam Bononenos decem
«S: novem.
331, 5. 1547. nobilis d. Reinerius Wachtendunck ,procurator'.
Jüngster S. des Arn. v. W. Herrn z. Broich u. Amtmanns z Kerpen
(t 1541) u. der Sophia v. Fischenich (Münch. Hfb. cod. germ. No. 3583;
NRhein. Geschfr. 1882 S. 27). 1539 Nov. 6: Arn. v. W. u. s. Söhne Arnold,
Johann, Rein art u. Robert übertragen ihr Anrecht auf die Herrschaft
Wachtendonk auf d. Clevischen Landmarschall Herm. v. Wachtendonk
(NRhein. Geschfr. 1881 S. 116). Verm. m. Anna v. Nagel (2 Töchter). ■\ 15^8
(Münch. Hfb.).
4036. Wagenstorff, Wilhelnius de
240, 33. 1491. a nobili viro d. Wilhelmo de Wagenstorff (B = Wartzdorf) canonico
Pataviensi XXVI Bolendinos.
1494 Jan. 2: Decr. Doctor Bonon. (1493 Dz. 22: ,disp. cum d. Gui-
lelmo can. Patauien. vniuersitatis Bonon. sindico' . . — 1494 Jan. 2: .suppos.
f e.xamini nostro d. Guilelmus can. Patav. sindicus vniuersitatis scholarium
civit. Bonon. in quo scite et copiose ac laudabiliter se gerens ... ab omn.
nullo reluctante et merito approbatus extitit me Floriano Dulpho carmine
elego doctoratus insignia tradente': L. s. i. p. I).
4037. Wager, Emeranus
216, 44. 1472. a d. Emerano Wager de Offingen Augustensis diocesis VIII Bo-
loguinos.
1474 Aug. 23: Decr. Doctor Bonon. (Aug. 6 .comparuit d. Emera-
mus Woger de Marchioffingen August dioc. et petiit, ut per ipsos doctores
admitteretur et ad e.xamen et ad licentiam ut pauper secundum formam
constitutionum'. — Aug. 23. .e.xamin. f. dictus d. Emeramus . . et approb.
n. d. . . cui d. Antonius de S. Petro ddt Insignia': L. s. i. p. I). — Pfarrer
i. Öttingen u. Nördlingen, .\dvokat u. Consulent der St. Nord-
6o6 Walch — Waldburg.
lingen bei 33 fl jährl. Gehalt, diente ihr besonders 1485 im Handel mit
Hz. Georg v. Bayern. 1506 beklagte sich der Nördlinger Rat, dass Dr. Haim-
prand Wager sich mehr in Öttingen als auf s. Pfarre Nördlingen aufhalte;
er seinerseits beschwerte sich wieder über den Rat. f 1516 Dz. 23, begraben
in der Kirche S. Georg zu Nördlingen. Sein Grabgemälde (Grablegung
Christi), gemalt von Hans Scheufielin, z. Z. auf dem Rathaus z. Nördlingen
(Dolph, Gründl. Bericht v. d. Zustand der Kirchen d. St. Nördlingen 1738.
S. 28 f.; Steichele, Bist. Augsburg. III 990).
4038. Walch, Heinricus dictus
129, 30. 1367. d Heinricus dictus Walch can. ac Scolaris S. Petri Basil. ac can.
S. Amarini ddt XIIII solides.
Vielleicht ein S. des Basler Schultheissen Heinr. Walch 1360 u. 1369
(ÜB. Basel I 349). 1357 Jul. 16 Hewr. dict. Walch can. S. Petri Basil.
(Reg. Vat. 232, I45'')-
4039. Waldaufer, Johannes
264, a2. 1504. d. Joannes Waldaufer XVI Bolendinos ddt.
4040. Waldburg, Eberhardus dapifer de
80, 43. 1322. d. Eberhardus dapifer de Waltpurk dyocesis Constanciensis, XL
solides.
1328 Mz 7: Rudolf V. Montfort [s. d,), B. v. Konstanz, bestätigt einen
Tausch genannter Hörigen zwischen d. Kloster Lindau u. Eberhard v. Wald-
burg, Kirchherrn zu Wetzen, dem der Patron der Kirche, Ritter Johann
Truchsess v. W., zugestimmt hatte (Regg. ep. Const. No. 4157). |Es scheint
dieser Geistliche mit Eberhard II Truchsess v. Waldburg zu Wolfilegg
u. Zeil, S. Johanns I u. der Clara v. Neifen, identisch zu sein. Derselbe
ist wohl später aus dem geistl. Stande ausgetreten; war vermählt mit Agnes
Hzn V. Teck u. hinterliess 3 Söhne, f ca. 1361. vgl. Stammtaf d. medial.
Hauses Waldburg 1892. 2°- t. I\'.|
4041. Waldburg, Otto dapifer de
310. 39. 1535- a generoso d. Othone sacri Romani imperii hereditario dapifero
barone in Waltpurg, Spirensi & Augustensi caiionico etc. I coronam.
S. Wilhelms d. ä. (ti557) u. der Sybilla Gfn v. Sonnenberg. gb. 1540
Fbr. 25. — 1524 Dz. 23 i. Tübingen (,Otho Truchsass baro ex Walpurg'):
dann Dole und Padua [1532) (ßiief an Viglius Zuichemus 1566: non
potest nobis non iucunda esse memoria eius consuetudinis, quae primum
Doloe & Patavii communium studiorum ergo . . inter nos maxima coni-
unctissimaque fuit: b. Hoynck II i. p. 387 sqq.); auf s. Empfehlung u. die
des Christph v. Madrutz [s. d ] hin wurde Viglius in Padua mit der lectura
institutionum betraut (Hoynck II i. p. 48. a. 3.), war 1535 Rektor der
Universität Pavia, welches Amt 36 Jahre früherauch s. \'ater verwaltet
hatte (vgl. d. Inschriften b. N. Chytraeus. p 222. 23). 1538 als Kämmerer
und Gesandter P. Pauls III nach Deutschland (vgl. Lib. confr. p. 49).
Domherr zu Augsburg, Dekan der Tridentiner und Propst der
Ellwanger uud Würzburger Kirche (Salver p. 439). Seit 1543 Bisch of
zu Augsburg, seit 1544 auch Cardinal (unter P. Paul III: sub tit.
S. Balbinae; unter P. Julius III: s. t. S. Sabinae; unter P. Pius I\': s. t. S. Mariae
trans Tiberim). Feiert 1548 eine Diözesensynode pro reform, cleri et populi
morum, gründet die Universität Dillingen und stellt sie unter d. Leitung
der Jesuiten. — Einer der hervorragendsten Führer der katholischen Partei,
unversöhnlicher Feind des Protestantismus. Frid. Nausea widmete ihm
Super deligendo futurae in Germania Sj'nodi loco Catacrisis. Vienn. A.
MDXLV. ; Nie. Mameranus s. Catalogus omn. generalium . . . totius exercit.
Caroli V etc. a. 1546. Col. 1550. f 1573 Apr. 2 zu Rom. S. Leiche zunächst
in der Kirche S. Mariae de anima Theuton. nationis i. Rom bestattet, später
nach Augsburg, 1614 nach Dillingen übergeführt und in der dortigen
Jesuitenkirche beigesetzt (vgl. Khamm. Hier. Aug. P. I p. 338 sq.; Braun,
Bisch. V. Augsb. III 358—520; Eggs. III. IV. p. 592 sqq. woselbst p. 597
s. Schriften ; Vertraulicher Briefwechs. des Cardin. Otto Truchsess v. Wald-
Waldeik — Waldkirch. 607
bürg, Bisch, v. Augsb. m. Albr. \' Hz. v. Bayern v. Fr. Wimmer i. Steicliele'ä
Beitrr. II i — 134; Schiller, Aktenstücke z. G. d. Interims i. Fürstent. Brandenb.-
Ansbach i. Jahresber. h. V. f. MFrank. 41, agff. ; Arch. f. Gesch. d. Bisth.
Augsb. II 123 — 239; d. biogr. Aufzeichn. des EUwang. Rats Kibler über
d. Kardinal Otto B. v. Augsburg, mitget. von Giesel i. Diöz. Arch. aus
Schwaben I 3. 9. 17 ff; Stauffer i. A. D. B. XXIV 634 ffj.
4042. Waldeck, Johannes de
58, 14. 1305. Johannes de Waldecken XXX solidos.
I1351 Sept. 20: Johannes v. Waldecke, Marschalk der Stift ze Mencze:
Regg. B, YIII.]
4043. Waldeck, dns de
80, 39. 1311. dominus . . de Waldek dyoc. Frisingensis XII solidos.
[i. Geobaldus (Gerhohus) de Waldeck, Bischof v. Chiemsee 1354 — 1359
(Garns, Ser. episc. S. 267).
2. Meingoz de Waldeck, can. e. Patav. 1366 (Mon. B. XXX 2641.]
4044. [Waldeck]. Henricus socius dni de
So, 41. 1512. d. Henricus socius dni de Waldeck dyoc Frising. VIII solidos.
4045. Waidenstein, Florianus de
167, 13. 1506. d. Florianus de Waidenstein iunior, decanus Inticensis et ecclesi-
arum Cipsan et oppidi Hallis Valiseni rector ,procurator'.
1507 Mai 19: I. U. D. Bonon. (Mai 17: .disp. c. d. Floriano de \'alde-
stain Alam. ut possit priv. ex. subire in iure civili'; Mai 19: ,d. Florian, de
Valdestan Alam. subiect. f. priv. e.K iuris can. et civil. . . f. meritissime
approb. et successive d. Augustin. de Ursis investivit eum cum doctoratus
insignibus': L. s. i. c. I [.Florianus qu. Leonardi de Baldenstein Brix. d. in
Alam. Scolaris in utroque iure appr. in iure can.': L. s. i. p. I]. 1513 Mz 19:
P.Leo X bestätigt Floriano de Waldensteyn, decano eccl. S. Candidi
Inticen. Brix. d.. pensionem an. 20 flor. auri super fructibus canonicatus
eccl. Trident. in favorem Sigismundi de Waldenste\^n [s. d.] ab eo resignati
(Hergenroether I 75). 1516 Mai 20: Florianus de Waidenstein 1. U. D.,
Domherr z. Brixen, siegelt (Zs. Ferdinandeums 3. F. 38, 303).
4046. Waidenstein, Sigismundus de
266, 6. 1505. a Sigismundo de Waldensteyn Brixensi XVII Bolendinos.
1513: can. e. Trid. (cf. Florian, de W.).
4047. Waldkirch, Bernhardus de
250, 10. 1497. a nobili viro d. Bernhardo de Waltkyrch can. Augustensi medium
ducatum.
340, 42. 1500. d. Bernardus Waltkirch utriusque iuris doctor contribuit unum. flor.
Rhenensem.
Aus der nördl. der Donau gesessenen Linie der schwäbischen Wald-
kirch stammend. — S. des Bernhard v. W.. Inhabers der burgauischen
Lehen i. Topfheim, u. der Ursula v. Schaunberg (Steichele, Diöz. Augsb.
V 776). 1485 Mz 26 Ingolstadt (.Bernhard. Waltkircher ex Taffen').
1498 Mz 21: I. U. D. Senen. (,d. Bernardus de Waltkirch de taphann
art. mgr. can. e. August. Alam. in utroque iure f. presentatus solempniter
f. approb. n. d.': Erzb. A. Siena). — 1485: can. e. August. (1485: custos):
1503 Nv. i: can. e. Eystett. 1507 Jul. 10 Bernh. v. W. beider Rechten
Doctor, Domherr zu Eystett u. Augspurg (Sammelbl. h. V. Eichstätt \'II 64.
1514: Dr. Bernh. Waldkircher Ffr., Rat des Hz. Wolfg. v. Bayern
(\"hdlg. h. V. NBay. XX\T 90). 1515: ppos. e. in Pfaffenmünster. War
auch Propst z. Wisensteig (Steichele). f 1523 Fbr. 23 i. Eichstätt (,A. D.
1523 altera post cathedr. S. Petri venerabilis ac nobilis d. Bernhardus de
Waldtkirch huiuset August. ecciesiar. canonicus': Necr.Eistett.Mü.A. R.Arch.).
Humanistisch gebildet, stand dem Celtis'schen Kreise nahe, auch mit Peu-
tinger befreundet. Celtis widmete ihm eine Ode (Hb. III. 12). 3 Briefe von
Waldkirch a. Celtis im Cod. epist. Gelt. Hfb. Wien (dd. 1492. 1494. 14961.
(vgl. a. Aschbach, Gsch. Univ. Wien II 438. a. l: Janner II 132, Veith, Bibl.
Aug. \'1II 104; Zs. f Schwab, u. Neuburg XX Jahrg. 175 f).
6o8 Waldkirch — Wallwiiz.
4048. Waldkirch, Johannes de
36, 34. 1289. d. Johannes de Waltkilch IUI solides.
1268 Mai 24 Johannes de Waltkilchun domicellus [Constantiensis)
(Neugart II 454).
4049. Waldow, Johannes de
171, 8. 1411. d. Johannes de Waldaw*) archidiaconus Lubucensis ddt floren.
Ungaricutn.
*) postea factus episcopus Lubucensis.
1412 Leipzig ^Johannes Waldaw'). 1415 Jul. i Job. Waldaw archid.
Lubuc. auf dem Konstanzer Konzil iv. d. Hardt IV 365). 1416 Apr. 7:
loh. de Waldaw archid. Lubucz. ac dyoc. eiusdem i. Leipzig Zeuge (Stübel
S. 16). 1423 Jun. 5: Decr. Lic. Bonon. (,d. Johannes archid. Luchacensis
[Job. de Waldaw archid. Lubuc: Lib. ex.] subiect. f. priv. ex. in iure can.
et f. ab omn. appr.': L. s. i. p. lt. 1423: Bischof v. Lebus als Nachfolger
seines gleichnamigen Bruders, y 1424 (,A. d. MCCCC XXI d. Joh. de Waldo
sen. adeptus est ecci. Lubuc. et obiit a. MCCCCXXllI et eodem anno successit
ei frater eius d. Johannes et ob. anno sequente'; Küster, Collect. III St.
S. 39). [Von Wohlbrück (Bist. Lebus II 139) u. Lewinski (d. brand. Kanzlei
S. 36) wird der hier genannte archid. Lubuc. mit dem von 1410 — 15
erscheinenden Joh. d. W. ppos. Berol. identificiert. dem Vorsteher der
märkischen Kanzlei unter Jobst u. Friedr. I. Letzterer könnte indessen
identisch sein mit dem Br. des hier genannten, dem 1423 verstorbenen
B. von Lebus.]
4050. Waldow, Nicolaus de
134, 41. 1371. d. Nicolaus de Waldow de Prusia X solidos.
4051. Waler, Petrus
309, 29. 1534. a d. Petro Waler Misnensi I floren. Renensem.
.Petrus V. Molsdorff gen. Weller, ein Meichsner, ist i. 17. Jar. seines alters
baccalaureus zu Wittenberg worden, darnach sich gar vff die linguas
begeben, also das er in Latinischer, Griechischer, Hebräischer und Chal-
daischer sprach vnterm Adel seines gleichen nit gehabt. Ein Zeitlang Herrn
Georgen v. Polentz (s.d.] des Bischoffe vff Samland latinischer Secre-
tarius gewesen, darnach Hrn Albrechts z. Preussen Rhat worden, mit
dessen Bewilligung er auch ein Zeitlang wider sich gen Wittenberg begeben,
daselbst D. Luthern z. hören, darnach i. Italiam gezogen, zu Senis a°
1534 Doctor Juris worden, das folgende Jar vber .Meer ins gelobte Land
gereiset, zu Jerusalem Ritter, aber auch darauff krank worden vnd daselbs
gestorben a° 1536.' (Spangenberg II 191 *>>.
4052. Wallenrode, Johannes de
151, 36. 1392. a d. Johanne de Wallenrode*) solidos XXXVI.
15a, 8. 1393. Johannes de Wallenrode in iure canonico studens .procurator.' (399,
15- 1393- J°h. de Wallenrode Bavanbergensis dioec).
*) factus archiep. Rigensis |a. m.).
Ein \'etter des bekannten Deutschordens-Hochmeisters Konrad v. Wal-
lenrode. 1390 Oct. 13 Wien (.Johannes Wallenroder'). Auf Kosten des
Ordens i. Bologna (SS. r. Pruss. III 377. 386). 1395 Apr. 8: EB. von Riga;
tritt um dieselbe Zeit in den Orden ein. 1418 Mai 18: B. von Lüttich.
t 1419 Mai 28 z. Aken a. d. Mosel. — War an den Verhandlungen des
Konstanzer Konzils in hervorragendem Masse betheiligt. S. Thätigkeit
als EB. von Riga wird nicht besonders gerühmt, (v. d. Hardt I\' 365. 386;
Gall. Christ. III 902; Fabricius, Hochstift Lüttich S. 186 f.; Mitt. a. d. Gsch.
Liv. Esth. u. Curlands XIV S.; Mo\-e. Joh. v. W. EB. von Riga u. B. von
Lüttich. Diss. 1894 "■ Litt. Ztg. 25.' No. 22.).
4053. Wallwitz, Johannes [de]
259, 25. 1501. d. Johannes Wahvitz dioc. Magdeburgensis 24 Bologninos.
264, 10. 1504. d. Johannes Balbitz .procurator'.
Walsee — Walther. 609
S. des Heinrich v. W,. des Stammvaters d. Grimmischen Linie (Gauhej.
— 1493 i. Leipzig (Johannes de Walvvicz de Salina'). 1514 Jun. ii:can.
e. Magdeb. (Hergenroether I 603). 1533 Mai 26 auf dem Tag zu Fisch-
beine; 1533 Oct. 28 unter den Zeugen auf EB. Albrechts Seite (Riedel B.
VI 395. 409 ). 1546 Sept. 6: Kf. Joach. II verleiht dem [oh. de W. Dom-
herrn zu Magdeburg u. Halberstadt die Propstei der Kirche zu Ha-
velberg (Riedel A. III 202; III 151). 1547 mit Joach. von Lattorf [s. d.J
als Vertreter des Stifts auf den Reichstg. z. Augsburg (Mameranus, Catal.
p. 74). t 1554, 69Jährig fAngelus S. 353) (,Anno dni XV c. L quarto die
dominica XV huius mensis Julii in opido Berlin dns quondam Johannes
de Wahvitz, canonicus Magdeburg, et Halberstaten, necnon decanus
Magdeburgensis et ppos. Havelbergensis obiit et reliquit ecclesie Havel-
bergensi XX taleros ad edificationem turris etc.': Calend. e. Havelberg,
ap. Riedel A. III 211). — Eifriger Gegner der Reformation (Lentz, Havelb.
Stiftshist. S. 83).
4054. Walsee, Gebhardus de
44, 25. 1295. d. Gebhardus de Waise IUI libras.
S. Eberhards (I) v. W. 1300 Mai 19; 1305 Mz 27; 1311 Mz 7 can. e.
Patav. (MB. XXX 4. 24. 54. 63). 1312 Mai 22 (ÜB. L. ob der Enns 5, 74. 75).
1313 Jul. 24: vicedomin. et can. Patav. (1. c. 63). Wird nach dem Tode
des Bischofs Bernhard (f 1313 Jul. 27) von der Mehrheit des Kapitels zum
Bischof von Passau gewählt (die Gegenpartei wählt den Hz. von Ost-
reich Albrecht I. Begab sich selbst nach Rom, um die päpstliche Bestäti-
gung einzuholen; starb daselbst noch vor gefallener Entscheidung nach
2Jährigem Aufenthalt (Buchinger, Gsch. Fürst. Passau II 8. vgl. a. Act. Vatic.
No. 60).
4055. Walsee, Heinricus de
71, 42. 1316. d. Heinricus de Waise Pataviensis dioc. pro se et d. Cristano socio
suo IV libras.
Es gab verschiedene Träger dieses Namens um die genannte Zeit,
keiner dem geistlichen Stande angehörig (Hoheneck III 310). 1326 Jun. 24:
her Heinrich v. W.; 1330 Nv. 15 Eberhard, Frider. und Heinrich die prue-
der V. Walsee (Font. r. Austr. 35, 150; 16", 141); 1359 Dz. 18 her hainraich
von walsee von Drosendorf (1. c. 250). 1361 Jan. 5 Heinrich v. Walsee und
seine Vettern Friedrich und Heinrich v. Walsee (1. c).
4056. [Walsee), Christianus socius dni Heinrici de Waise [s. d.).
4057. Walt, Wernherus dictus
44, 31. 1295. d. Wernherus dictus Walt de Maguiicia X solides.
4058. Walther, Bernhard us
314, 3. 1537. a d. Bernhardo Walther I ducatum Vngaricum.
317, 6. 1538. Bernhardus Walterus Lypsensis ,sindicus'.
317, 32. 1539. Bernardus Waltherus Lipsensis ,]5rocurator'.
342, 43. 153g. Bernhardus Waltherus Lypsensis (lioi^tor) discedens nationi coro-
natum unum dono ddt a" Sl" DXXXIX.
1525 Apr. i. Leipzig (.Jodocus & Bernhardus Walter Lips.').
1541 SS. Wien (, Bernhardus Walther I. U. D. Lipsensis i fl.' — al. m.:
,cancellarius reg. Austriae'); 1542—44: procurator der sächs. Nation daselbst
(Locher, Spec. acad. Vien. p. 278). .Gehörte zu den bedeutendsten Juristen
a. d. Wiener Universität.' 1546— 48 Universitäts - Superintendent. 1548:
Kanzler von Niederöstreich. ,Non parum illustrat hoc Gymnasium
integerrimus et I. U. consultissimus vir D. Bernardus Walther, qui cum ius
ciuile per annos aliquot ma-xirna diligentia publice docuisset atque causas
summa fide et dexteritate egisset, vocatur in Consilium regium in quo iam
summa omnium cum admiratione supreinum agit Austriae Concellarium.
Vir aequitate iustissimus et pietate insignis, qui etiam Superintendeiitis
officio huius Academ.iae summa diligentia perfunctus est' (Eder, Catal. Rect.
p. 76). 1553 Dz. 8: Dr. Beruh. Walther, kais. Rat als Gesandter K. Ferdinands
utsche Studenten in Bologn.». 39
6l0 Walllieri — Wangelin.
nach Mühldorf (Wiedemann, Rt. u. Ggrf. i. Land u. d. Enns 1 (S. 119). 1559
Apr. 26 (a. a. O. II 92). f 1564. — Fruchtbarer juristischer Schriftsteller,
dessen .Arbeiten durch lange Zeit entschiedenen Einfluss auf die öst-
reichischen Gewohnheitsrechte ausgeübt haben'. Nur weniges davon ge-
druckt: I, Miscellaneorum libellus Bernardi Waltheri I. U. D. Vienn. 1546.
(.Das Werkchen erklärt in 18 Kapp, ebensoviel Punkte aus der juridischen
Gelehrsamkeit': Denis. Wien. B. G. 424). 2. Nach Gesn. Bibl. hat er noch 1546
i. Nürnberg III B. de Dialectica ex iure drucken lassen und zu Venedig
sollen 1572 von ihm II B. Miscellaneorum ad ius pertinentium u. wieder
zu Köln 1583 herausgekommen sein' (Denis 1. c). Eine Anzahl ungedruckter
Schriften i. deutscher Sprache auf der Wiener Hofbibliothek (\'erzeichnis
b. Aschbach, U. W. III 295. a.).
4059. Waltheri, Georgius
196, 38. 1451. a discreto viro d. Georgio Walteri de Prusia clerico diocesis
Pomezaniensis IUI solides.
197, 29. 1452. Georgius Waltheri de Salveld de Prusya ,procurator'.
200, 18 1454. Georgius Walteri de Salveld de Prussia .procurator'.
201, 13. 1456. d. Georgius de Pruscia .testis'.
1453 Aug. 6: Decr. Lic. Bonon. (,d. Georgius de Alamania [Georgius
qu. Petri Gualterii de Alamania] f. presentatus et ab omnibus approbatus' :
L. s. i. p. I). — 1456 Nv. 19: Decr. Doctor Bonon. (,d. Georgius de Ala-
mania qui a d. 1453 • . examinatus fuit et approbatus . . . Insignia sibi ddt
d. Hieronymus de Ghixilardis Qui tarnen iurauit se pauperem et quod si
usque perveniret ad pinguiorem fortunam satisiacief . . .: L. s. i. p. I). —
1456 Greifswald (.d. Jeorrius Walteri de Prusia Decr. Doctor'); Mitglied
der juristischen Fakultät. 1458 Mai i: egreg. vir d. Georg. Waltheri
de Prusia, sacror. canonum doctor, scole iuridice Ordinarius fuit electus in
rectorem univ. studii Gripeswald. Ebenso 1459 Mai i (II); 1466 Mai i
(III) (.Georg. Walteri Decr. D. iuris can. ordin. ac ecclesiar. Camin. et
Gripeswald. can'.j 1469 (IV) (,eccl. Camin. collegiatarumque B. M. V.
Stettin, ac S. Nicolai Gripesw. can.). 1473 WS: eximius Decr. D. d. Georius
Walteri Bononie insignitus. facultatis iurid. decanus et Ordinarius. — 1471
in herzogl. Auftrag nach Regensburg, um die Succession seiner Herzoge
i. Stettiner Lande gegen Brandenburg zu vertheidigen. t 1476 (Kosegarten
I 93. II 169. 2181. Er vermachte seine Bibliothek der Juristenfakultät (z. Z.
in der Kirchenbibliothek z. S. Nicolai). Dort u. a. eine Papierhdschr. in fol..
welche 43 eigenhändig geschrieoene Consilia Walthers enthält; ein consilium
Walthers, mitunterzeichnet von Gerwinus Ronnegarve [s. d.], abgedr. in
Responsorum iuris s. consiliorum tomi duo. Fcf. 1568. 2° I 457 — 62.).
4060. Walther, Laurentius
318, 43. 1539- a d. Laurentio Walthero Bononenos XXXVII quatrenos III.
1532 WS. i- Leipzig (.Laurentius Walther Wratislauiensis'}. — Henel
(Siles. tog. ms. Bresl. St. Bibl.): .Praecipuas ac nobilissimas quasque iuris
civilis ac Saxonici diflferentias libello noster complexus est, exigue quidem
illo. sed adprime utili quique et in scholis legendo disputandoque et in
foro multo saepius etsi tacito auctoris nomine allegari solet'. Diese .dif-
ferentiae' werden sonst nirgends erwähnt. Walther L vielleicht identisch
mit dem von Kastner (Arch. I 288) angeführten Walther, can. e. Wratisl.
(bis ca. 1546). [Ein Lorenz W. Phil, et 5Ied. Doctor wird von Kundmann,
Silesii in nummis 1738 in der VValtherischen Stammtafel erwähnt, ohne
Zeit u. Ort; in der Centuria Waltherorum celebrium wird obiger nicht
genannt.] (Mitt.).
4o6r. Wanerstelte, Hugo de
3-, 36. 1290. d. Hugo de Wanerstelte VIII solides.
4062. Wangelin, Johannes
130, 20. 1367. d. Johannes Wangelin clericus Caminensis dyoc. ddt XVI solides.
1380 Johannes von Wangelin can. e. Gustroen. et rector eccl.
in Malchin (Papist. Mkl. S. 1535). 1403 Henricus Wangelin ppos. Swerin.
Wangen — Warlcnberg. 6ii
stiftet ein Jahrgedächtnis für seine Eltern Bernard. Wanghelj'n, Elisabeth
ux. eins et d. johannem qu. plebanum in Malciiin (I.e. 1709).
4063. Wangen, Carolus ab
329, Ib. 1543. nobilis d, Carolus ab Wangen Tyrolensis libras tres Bononenos
decem octo.
Vielleicht e. S. des unter dem Namen von Wangen geadelten Bürgers
und Landrichters zu Meran Dir. Huster (v 1528), wird allerdings unter den
7 Kindern desselben nicht genannt (Ferdinandeum i. Innsbruck: Mayrhofen,
Ausgest. Geschl. ms.)-
4064. Wangen, Christophorus a
30g, 14. 1534. a nobili d. Christophoro a Wanga I coronam.
1545 Christophorus de Wangen, bischöfl. Strassburgischer Vogt in
Zabern (Revue d'Älsace 1866).
4065. Wangen, Peregrinus de
50, 29. 1300. d. Peregrinus de Wangen canonicus Treverensis L solidos.
Peregrinus de Wangen erscheint v. 1308 Jan. 24 bis 1340 Ju:i. 16
als can. e. Trevir. (Cobl. Arch. vgl. a. Töpfer, ÜB. Hunolstein I 170). 1346
Mai II wird er als verstorben erwähnt (Cobl. A.).
4066. Wangenheim, Albertus de
Sb, 38. 1315. d. Albertus de Wanghayn dyoc. Maguntin. XVI solid. Bonon.
1318 Friedrich Herr zu Salza, Otto v. Vaure, Friedrich und Albert
Brüder, Herren in Wangenheim (Guden. C. d. Mog. 111 158.).
4067. Warffum, Haio de
50, Z4. 1300. d. Haio de Vurphum Friso VI solidos,
4068. Warnholdt, Heinricus
114, 28. 1470. a d. Henrico W'arnholdt de Tanglein XII Bologninos.
4069. Warre, Johannes de
6d, 7. 1309. d. Johannes de Warre de Argentina IUI solidos (6i, 7: 1310).
4070. Wart, Ulricus de
53, 31. 130Z. d. Ulricus de Warca, iuratus, non solvit.
54, 13. 15. 1303. Ulricus de Wart ,procurator' (cf. 55, 35).
Aus dem Thurgauischen Geschlecht v. Wart, dessen Stammsitz bei
Winterthur gelegen war (Püpikofer I 435 f). — .Vlricus dictus Amman de
Warta f qui sepultus est in latere capelle cuius . . .' (Anniv. Basil. No. 31.
4071. Wartenberg, Johannes de
250, 4. 1497. a generoso et nobili viro et domino d. Johanne de Wartenbergk
dno in Tetschenn Lotemericensi et Budissensi preposito ducatum
unum.
1500 Oct. 23: Decr. Lic. Bonon. (Oct. 4: ,disp. f. c. d. Joh. Sigsmondi
Bartinbech dioc. ßraien.': B No. I'. — Oct. 23: Joh. ex nobilib. de Wedum-
berck ppos. eccl. Prag, f exam. in iure can. et f. ab omn. n. d. approb.' (L. s.
i. p. Ii. 1487 — siebenjährig — im Besitz der Propstei Wisserad, die
er später resignierte. Seit 1490 auch als ppos. e. Leitmeritz. genannt.
Für letztere Kirche erwarb er von K. Ladislaus das Privilegium, dass die
Leitmeritzer Pröpste in weltlichen Sachen lediglich dem Könige unter-
worfen sein sollten. 1506 tilgte er die Schulden des Kapitels aus eigenen
Mitteln. Scheint auch auf diese Propstei z. Anfang d. J. 1507 verzichtet zu
haben. War seit 1499 auch ppos. e. Prägen, seit 1507 auch Mitadmi-
nistrator des Prager Erzbistums. In demselben Jaiire empting er die
geistlichen Weihen (Frind. Kirch. G. Böhm. IV 146 f 178 f ). f 1508 Jan. 8, 32
alt. Gelehrt u. von musterhaften Sitten. Bohusl. Hassenstein [s. d.] hat ihm ein
umfangreiches Epitaphium gedichtet (, Epitaphium D. Joannis de Warten-
berg et Tetzen prepositi e. Pragensis' i. ßoh. Hassenst. poemata [1570] p.
296, abgedr. Frind IV 4751. War in Bologna ein Schüler des Phil'ppus
39*
6i2 VVartenberg — Weber.
Beroaldus d. ä., der ihm s. Libellus de septem sapientium sententiis dedi-
cierte (Paris. 1505.4°). Ein Brief des Roder. v. Dubrawa an ihn in dessen
Libell. de componend. epist. Vien. 151 1. —
4072. Wartenberg, Conradus de
:q4, 4. 1448 Conradus de Warlenberg Wratislaviensis dioc. solidos duodecim.
[Ein Conradus de Wartinberc can. e. Constantien. o. J.: L. a. e. Const.
i. M. G. H. Necr. I 284. — Conradus a Wartenberg can. e. Mog. o. J. : Joannis
II 232I.
4073. Wartenberg, Theodericus de
45. 31. 1296. d. Theodericus de Wartenberg XX solidos.
4074. Wartenberg, Wladislaus de
2,60, 38. 1502. generosus vir et dominus Wladislaus de Wartenberch*) 'dominus
in Tetschenn pro se et famulo Johanne ducatum Vngaricum I.
*) Baro Bohoemus (al. m.).
4075. [Wartenberg], Johannes famulus dni de
260, 38. [502. Johannes famulus dni Wladislai de Wartenberg [s. d.J
4076. Wartenhem, Wilhelmus de
55, 21. 1304 d. Wilhelmus de Wartenhem XX solidos.
4077. Wassanaar, Adrianus
aoo, 47. 1456. a magistro Adriane Wassanar solidos VIII.
4078. Wasselnheim, Cuno de
68, 40. 1315- d. Cüno de Wazzelnheim Argentinensis dyocesis I solidum.
Es gab 2 Adelsgeschlechter, die sich nach dem unterelsässischen
Städtchen Wasselnheim nannten: i, die Vögte von Wasselnheim 2, das
Strassburger Ratsgeschlecht dieses Namens 1 Kindler v. Knobloch, Gold.
Buch S. 402 vgl. S. 103).
4079. Watzelrode, Lucas de
214, 22. 1470. a magistro Luca Wassenrode*) de Thorn X solidos.
216, 12. 1472. Lucas Waczenrode de Thorn ,procurator' (cf. 216, 23. 39; ai-, 29).
*) qui postea factus est episcopus Warmiensis al. m.).
Oheim und Erzieher des Nicolaus Koppernikus [s. d.]. — 1463 WS.
Krakau (,Lucas Luce de Thorun dioc. Culmen'. — al. m. episc. Varmiensis).
1465 Jun. 8 Köln (.Lucas Wasselrayd de Pruscj'a d. Colmens. art. iur. et
solv.')- — 1473 Dz- 18: Decr. Doctor Bonon. (.e.xamin. et conuentuatus
f. dict. d. Lucas, presentatus per d. Barthol. de Lambertinis et d. Joh. de Sala
et me Antonium de S.Petro etf. approb. n. d. et ego dedi Insignia doctoratus':
L. s. i. p. I). Für das J. 1473/4 bekleidete Lucas de Thoronia de Prusia
eine Lectura Decreti extraordinaria. — 1489 Fbr. 19 bis 1512 Mz 29: Bischof
von Ermland. 1497 Fbr. 20 hielt er eine S\'node ab. Mit Hilfe des Mag.
Paul Deustervvald soll er ein Buch verfasst haben, welches , viele nützliche
Antiquitäten' Preussens enthielt, das aber schon seit der Mitte des 16. Jahrh.
verschollen ist. (Hipler i. ßibl. Warm. p. 50: vgl. Watterich, De Lucae
Wazzelrode Episc. Warmien. in Nicolaum Copernicum meritis. Regi-
monti 1856).
4080. Webelyn, Hermannus
141, 14. 1379 d. Hermannus Webeljn de Coleberg et Nicolaus Righeman ambo
dederunt I ducatum.
4081. Weber, Johannes Baptista.
330, 22. 1545. Joannes Baptista Weber Memmingensis libras quattuor.
331, 3. 1547. Joannes Bapdsta Weber ,substitutus procurator' et comes palatinus.
343, 47, 1548. d. Joannes Baptista Weber Memmingensis I. U. D. Bononenos XVI.
S. des Memminger Arztes Dr. Cyriac. W., Br. des Landsberger Arztes
Dr. Cyriac. W. des Jüngern. 1541 Nov. 14 Ingolstadt (.Johannes Baptista
Weber ex Memminga': a. m.: proraotus in Doctorem Iuris in Italia anno
Weberstedt — Wedel. 613
aetatis suae 21 et iam S. Caes. Mai. Consiliarius et Vicecancellarius a=- 73).
1548 Sept. 24: I. U. D. Bonon. (,joan. Bapt. Werber dioc. Aug.': B No. 3!')-
1552 Nov. 1 Tübingen (.Joan. Bapt. Weberus I. U. D. et civilis pro-
fessor Ingolstad.'). 1556 Apr. 24 Ingnlstadt: elect. in rectorem Joa.
Bapt. Weber I. U. D. et Ordinarius Institutionum professor (a. m.: deinceps
ducalis Regim in Landshut cancellarius et mox Ferdinand! Imp. consiliarius
tandemque Imp. Maximiliani II consiliar. secretus et Imperii Vicecancellarius).
1557 Apr. 24: vicerector. 1562 Nov. 20 finden wir ihn zum erstenmal in
kaiserlichen Diensten bei der Krönung Maximil. 11 (Crusius, Schwab. Chr. IIi;
bald ist er die massgebende Persönlichkeit in der kaiserlichen Kanzlei.
1570 Mai: Vicekanzler. Freisinnig-tolerant: daher bedeutete seine Ent-
fernung von diesem Posten unter Rudolf II „einen Erfolg der katholisch-
römischen Richtung am kaiserl. Hof" (Lossen i. Jahrb. f. Münch. Gesch. III
442). — Vermählt 1553 Mai 15 zu Augsburg mit Sibilla Langenmantel
(Hochzeitsbuch auf d. Münch. Hfbibl.; Schorer's Memniing. Chron. 1660.
S. 90). (vgl. a. Pantaleon, Prosop. III 505, OBayr. Arch. 14, 57 z. t. un-
richtig).
4082. Weberstedt, Theodericus de
49, 17. 1299. d. Die(tricus) de Webirsten X solidos.
51, 23. 1301. d Theodericus de Weberstete clericus .procurator' (cf. 51, 25).
1319 Mai 13: Theodericus dict. VVeberstete scolasticus e. S. Marie
Erford. schenkt s. Anteil in villa Sebecke inferiori super flumen Unstruth
dem KI. \'olkolderode (Schöttgen & Kreyssig I 793).
4083. Wechmar, Gerhardus de
45, 3X. 1296. d. Gerhardus de Wethmar X solidos.
4084. Wechmar, H(einricus) de
56, 36. 1305. d. H. de Wechmar*) XXX solidos.
*) Herbipolensis.
Heinrich v. Wechmar erhielt am i. Febr. 1298 durch s. Oheim, den
gleichnamigen Würzburger Dompropst, die erste Expektanz auf eine Prä-
bende am Dom zu Würzburg und wurde auf Kapitelbeschluss vom 5. Dz.
1306 hin als can. e. Herbipol. am 24. Dz. aufgenommen iMB. XXXVllI
Xo. 227). Wird von 1313 — 1333 urkdlich genannt (1. c. No. 286 — 97. No. 39.
59. 151. 213. 215. 221,). 1333 Jul. 30 war er an der Wahl Otto's v. Wolfskel
[s. d.| zum Bischof beteiligt. Er wird dort als subdiaconus bezeichnet (1. c).
Sein Todestag ist d. 6. October (vgl. Amrhein, Arch. f. UFrank. Bd. 32.
No. 5291.
4085. Wedberg, Georgius de
151, 18. 1498. a venerabili ac nobili viro et d. Georio de Wedberck preposito
Osiliensi in Liflandia Bologninos XXIIII.
1481 Mai 9 Rostock (.Georgius Wittberch de Liuonia II mr.'). 1485
WS. Erfurt i.Georius Wedeberg de Livonia"). — 1490 Sept. 11 Leipzig
(.Georg. Wedberg de Livonia'): bacc.
4086. Wetberg, Petrus de
lOD, 44. 1456. a d. Petro de Wetberghe*) de Livonia scolastico ecclesie cathe-
dralis Oziliensis libram unam.
201, 23. 1457. d. Petrus de Wetberghe scolasticus et canonicus eccl. cathedr, Ozi-
liensis ,procurator' (cf. 202, 21).
*) iam episcopus Oziliensis (al. m ).
1470 Jun. 24 erscheint Petrus de W. noch als Domherr der Kirche
zu Reval. Er regierte als Bischof zu Oesel vor 1472 Jan. 22 — 1491 vor
Nv. 21. ,Er besass den gelehrten Grad eines Doctors' (Schwartz i. Mitt.
Gsch. Liv.-Esth. u. Kurlds Bd. XIV. H. 4).
4087. Wedel, Mathias
202, 29, 1458. reverendus vir d. Mathias Wedel archidiaconus Stolpensis in eccl.
Caminensi iurauit et soluit I florenum Renensein.
204, 26. 1460. Mathias Wedel archidiaconus Stolpensis in eccl. Caminensi ,pro-
curator'.
6i4 Wedel — Weghewiniie.
Bei der Einweihung der Universität Greifswald i. J. 1456 gegenwärtig
und wird inscribiert als .Mathias Wedel archidiaconus Stolpensis in eccl.
Caminensi, qui universitati diversa fecerat servimina'. Auch der Ein-
weihung der Greifswalder Kollegiatkirche wohnte er bei: er erhielt ein
Kanonikat an derselben. — 1461 Mz 27: Decr. Doctor Bonon. (Mz 21:
dispens. f. c. d. Mathia \'eder Stelpen', [sie]. Mz 27: ,d Mathias vuedes
archj'diaconus Stelpen. subijt priuatuni examen ... f. presentatus per d.
Antonium de grassis, d. Marchum de Muzolis ... f. approb. n. d. Illico d.
Antonius de grassis de voluntate vicarij archidiaconj ddt eidem Insignia
doctoratus': L. s. i. p. I). — Wird 1461 nach Elzinks |s. d.| Abgang Lector
Ordinarius in novis iuribus in Greifswald. 1463 Mai i: ,electus fuit in
rectorem egregius Decr. D. d. Mathias Wedel de Lubek archidiac. Stol-
pensis in eccl. Camin.' Verteidigt 1465 als pommerscher Gesandter
das Recht seiner Hzge auf Stettin vor K. Friedrich III in freimütiger Rede
(Greifsw. Rubenow-Bibl. Cod. II B VI f 127 No. 49: Oratio pro parte ducum
Stettinensium coram Imperatore; abgedr. in Balthasar, Vitae ICtor. Progr. III
vita IX. als Anhang zur Vita Wedels u. v. Kosegarten i. Balt. Stud. X\'I- p.
73 f). t 1465 auf dieser Gesandtschaft a. kaiserl. Hoflager (Pyl, Greifsw.
Kirch. S. 881 ff; derselbe i. Balt. Stud. XXI 21 ; Kosegarten I 95. 1201.
4088. Wedel, Wedgo de
113, 32. 1346. d. Wedgo de Wedel canonicus Kaniinensis II libras.
Der Name Wedego kommt um diese Zeit in dem Geschlecht v. W.
öfter vor; ein Geistlicher dieses Namens ist jedoch urkdl. nicht nachweis-
bar (weder im Urk. B. der Herren v. W., noch bei Riedel noch im \'zchn.
der Caminer Prälaten b. Clempin).
4089. Wederden, Gerhardus de
121, 9. 1351: a d. Gerharde de Wedirden XXX solides.
117, 34. 1351. d. Gerhardus de W'ederen .proourator' ) (cf. lai, 21. 48 und 372,
16. 3<i; 373, 12. 30; 1351 d. Gerardus de Vederin de Saxenia .pro-
ourator').
1357 Dz. 2: P. Innocenz VI beauftragt den Abt von Chemnitz, den
Gerhard v. Wederden, des verstorbenen Heinrich S.. in das ihm verliehene
Magdeburg. Kanonikat einzuführen, Gerhard soll seine kleine Magdeb.
Pfründe und sein Halberstädter Kanonikat aufgeben (Schmidt-Kehr II
No. 221, vgl. No. 268. 349.1. 1363 Jun. 15: Gerhard v. W., des verstorb.
Heinrich S.. Subdiaconus und baccal. in decr. bittet ihn mit grösserer
Präbende in Magdeburg zu providieren, obwohl er in Halberstadt und
Merseburg Kanonikat und Präbende und in Magdeburg Kanonikat, kleine
Präbende und capella S. Gangolfi besitzt (a. a. O. No. 524). 1366 Nv. 4:
P. Urban V providiert den Gerhd v. W., bacc. in decretis, ,qui iuia ca-
nonica in ciuitate Auinionensi legisti' mit einer Dignität bis zu
150 Ggld., obgleich er in Magdeburg und Merseburg Kanonikat mit 130 Ggld.
jährlich u. die Kapelle S. Gangolfi besitzt; letztere soll er aufgeben(a. a. O.
No. 776.) 1368 Mai 27: dem Gerhd v. W. bacc. in decr., der in studio Aui-
nionensi iura can. gelesen, zur Fortsetzung seiner Studien den Ge-
nuss der Präsenzgelder bewilligt (No. 8191. 1372 Fbr. 29 u. Aug. 12:
erscheint er als decan. e. Magdeburg. (ÜB. Magdeb. S. 328 u. 332; Schmidt-
Kehr No. 1075. 77). -j- 1372 vor dem 27. Dz. (Schmidt-Kehr No. 1075. 77.)
4090. [Wegenheim], Chunradus r. e in
75. 34. 1318. d. Chunradus r. e.in Wegenheim Erbipolen, dyoc. XXI solides.
4091. Weggenrode, dns de
44, 9. 1295. d. de Weggenrede VIII solides.
4092. Weghewinde, Albertus
174, 30. 1425. Albertus Weghewinde, secius dni de Heya [cf. Jeh. Middelman].
1421 SS. Erfurt (, Albert. Wegewint de Mynden'). 1430 Jun. 19:
Eggehard. de Wenden [s. d.] erhält die prepos. S. Crucis Hildesem,, vakant
■Wehingen — Weikharischlag. 6l^
durch Verzicht des Albert. Weyghewint (Repert. No 575». t 1470 Apr. 16
(.Albertus Wegewindt thesaur. e. Hildeseni.': Lauenstein I 233: Lüntzel
)I 5271.
4093. Wehingen, Johannes Franciscus a
318, 45. 1539. d. Johannes Franriscus a Wehingen promisit Bononenos XXXVII
quatrenos III.
S. des k. Rats u. Feldobersten in Italien, Pfandinhabers der Herrschaft
Landeck Veit v. Wächingen ei" 15461 u. der Francesca de Cossena (Fer-
dinand, i. Innsbruck — Mayrhofen, Ausgest. Gschl. ms.). 1533 SS. Wien
(.Johannes Franciscus a VVehingen vallis venustae, nobilis Tirol.'). 1535
Öct. 5 Freiburg (.Joh. Franciscus ab Wehingen laicus- mit Christoph,
ab Wehingen der. Brix., seinem Bruder). — 1562: d. kaiserl. Rat Hans
Franz v. Wehingen mit Abraham Jörger |s. d.| und Hans Hohenwarter [s. d.)
Mitglied der Visitations- und Reformationskommission in Joachimsthal
(Bergmann, Medaill. I 114). War gleichfalls Pfandinhaber der Herrschaft
Landeck, Herr des Schlosses Siegmundsried, Rat u. Regent z. Innsbruck.
Verm. i, mit Magd. Schürf v. Schönwert 2. mit Maria v. Neudeck. •;■ 1578
als letzter seines Stammes (Mayrhofen).
4094. Weichs, Degenhardus de
340, 23. 1504. d. Degenhardus de Weichs Frisingensis iuris pontificii doctor ddt
unum dui-atum largum.
Bayrisches Geschlecht ( Vhdl. h. V. Regensb. 23, 349 ft'i. — 1488 Mai 23
Ingolstadt i.Degenhard. de Weichs nobilis'). Seit 1491: can. e. Frising.
(i. Besitz einer Expektanz seit 1480). 1499 Apr. 29 Siena 2. (,Degenh.
Weichs can. Fris.'). Official des Chorgerichts zu Freising, seit 1516 Jan. 22
decan. Fris. (Münch. Hfb — C. g. No. 1728). f 1538 Fbr. 23 (1. c; Hundt,
Metrop. I 182; OBayr. Arch. XXXllI 268;.
4095 Weydmann, Melchior
286, 12. 1520. d. Melchior Weydman Lipsicus Misnensis artium doctor.
1503 Leipzig (.Melchior Widman de Lipczigk'): 1508: bacc. art.
(.Melchior Weydeman de lipczk').
4096. Weygel, Caspar
225, I. 1477. a d. Caspare Weygel de Brega Wratislaviensis dioc. XIII solides.
Ist wohl ein Nefte des in der Leipziger Universitätsgeschichte viel-
genannten Theologen Caspar W. aus Brieg, der bis 1462 urkdl. erwähnt
wird (Stübel, ÜB. S. 146. vgl. Zarncke, Quell.). — 1461 SS. in Leipzig
(.Caspar Weygel de Brega"); 1464: bacc. art. (, Caspar Wegel de Brega' 1.
1476 Sept. 6: Caspar Weygel, can. e. S. Hedwigis Bregensis (C. d. Sil.
IX No. 1701). 1479 Jan. 26: Decr. Lic. Bonon. (Jan. 23: .disp. f. c. d.
Caspare de Alam'. [Gasp. W^eigel dioc. Wratisl.: Lib. ex.]; Jan. 26: .predict.
d. Caspar de Alam. exam. f. e. approb. n. d.': L. s. i. p. 1).
4097. Weygel, Laurentius
309, 26. 1534. a d. Laurentio Weygel I florenum Renensem.
1530 SS. Leipzig (.Laur. Weigel Bamberg, d.'). 1535 Dz. 18: I. U. Y).
Ferrar. (.d. Laurentius qu. Stephani Weyigell dioc. peyreutensis . . .
haclenus in pontificii et cesarei facult. studens Li p sie in Germania et
Bononie'; Arch. not Ferrara). Brandenburgischer Rat i. Culmbach.
dann (seit 1551) i. Bayreuth. .Herr Dr. Lorenz Weigel hat am Dienstag
nach Ostern a'^ 45 mit Eva Leonhard Bardts sei. Tochter, ihres Alters im
17., seines aber im 3t. Jahr Heyrath gehalten über vier Tische' (Arch
f. OFrank. VII 59; 54 63; Mameranus. Catal. p. 51 ).
4098. Weikhartschlag, Heinricus pleb. in
106, 8. 1343. a d. Heinrico plebano in Wikhartslag Palavien. dvoc. XXVII solides-
6i6 Weil — Weissciibarh.
4099. Weil, Joannes
279, 35. 1515. a d. Joanni Weil de Emershem*j I flor.
*) qui obiit 5. Febr. 1516; acceptis vulneribus a iz licto-
ribus in Bononiensi gymnasio animum fato tradidit
(al. m.).
4100. Weil, Philippus de
34c, 40. (c.» 1500): d. Philippus de Weil, utriu^que iuris doclor, contrib. XV Bo-
logninos.
Vielleicht identisch mit Phil, de Winckedal.
4101. Weinfelden, Fridericus de
66, 23. 13 14. d. Fridericus de Winvelden Constanciensis dyocesis XXX solidos.
1316 Mai 22: Gutta, Witwe d. Ritters Ulrich v. W. (Weinfelden in
Thurgauj, vkft m. Zustimmung ihres Sohnes Friedrich, Kirchherrn zu
Weinfelden, ihre Güter zu Auenhofen (Thurg. Beitrr. H. 24, 38. 24a. 48.
vgl. H. 4, 751. -j- Jan. 17 (,ob. Fridericus de Winfelden r. e. ibidem':
Necr. i. Thurg, Beitrr. H. 3, 45).
4102. Weynrich, Martinus
208, 22. 1463. a Martine Wevnrich de Wratislavia de Slezia dioc. Wratislaviensis
XII Bologn.
209, 32. 1464. Martinus Weynrich de Wratislavia de Slezia Wratislaviensis dioc.
clericus ,sindicus'.
210, 6. 1465. Martinus Johannis Weynrich de Wratislavia de Slezia ,procurator
substitutus' (cf. 364, 44).
1466 Apr. 23: Decr. Lic. Bonon. (Apr. 21: ,disp. f. c. d. Mart. Johannis
de Alam.'; Apr. 23: ,ex. et appr.': L. s. i. p. I: A No. 3». 1475 Mz 2:
Stadtschreiber in Breslau (.IVlartinus Weinrich assumptus est in
notarium huius civitatis, fuit in Decr. Lic. hie oriundus': Cod. dipl. Sil. XI
34). 1478 Jul. 4: mag. Mart. Weynrich in Decr. Lic. Rev^' patris et religio-
sorum virorum d. Erasmi Abbatis necnon conventus monasterii Camencz
O. Cist. sindicus et procurator (1. c. X 328).
4103. Weise, Zacharias
337i 37- '559- d. Zacharias Weise Freistadiensis Silesius libras duas.
Dr. Zacharias W. erscheint 1566 als Advolcat in Diensten der Stadt
Rostock; vorher wrar er in Braunschweig (Schirrmacher, Hz. Joh. Albrecht
S. 567. 631. 682. 699. 703. 705]. Vor 1575 ist er Syndicus der Stadt
Stralsund (Brandenburg, Gsch. d. Magistr. z. Stralsund S. 90).
4104. Weyss, Nicolaus
225, 12. 1477. a d. Nicoiao Weyss de Budweys Pragensis dioc. 4 grossos.
Nicolaus Weiss de Budweis, clericus Prag, dioc, publicus sacra
imperiali auctoritate notarius beglaubigt eine Urk. des B. von Merseburg
dd. 1471 Mz 27 (Stübel No. 159). 1478 Sept. 22 schreibt mag. Nicolaus
de Budweis an Bohusl. v. Schwamberg, dass er wegen der zu Bologna
herrschenden Pest mit Petr. de Rosenberg [s. d.] nach Trient gereist
sei (Mitt.).
4105. Weissenbach, Otto de
232. 29. i486, a d. Ottone de Wiessenbach can. Misnensi XXX Bolendinos.
1475 WS. i. Leipzig (,Otto Weissenbach'); 1480 WS. i. Erfurt
(,Otto Wissenbach can. e. Misn.'). 1485 Mz 19 u. 1489 Mz 23: Otto de W.
can. e. Misn. (ÜB. Meiss. III 272. 2791; 1482 Fbr. 6 cantor (ibid. III 288).
1494. 96. can. (ibid. 291. 299.). 1497- 1498: custos (ibid. 302. 303). 1500
Jun. 11: senior & custos. 1502: Lusatiae inferior, archidiaconus
(A. Dresd. Cpb. 108. BI. 61^). Ebenso 1506 Aug. 12 (Uß. Meiss. III 321).
Dz. 15 (ibid. 822) u. s. w. 1515 Dz. 16 (Dresd. Urkk. 9712. 9715. 10084).
1503 — 1504 sitzt Otto V. W. ohne Ursache i. Prag i. Gefängnis; wird endlich
auf Hz. Georgs Verwendung freigegeben (Cpb. 108. Bl. 249''; Cpb. 109.
Bl. 19. 26b. 27.).
Weissenburg — Weisseneck. . gj-j
4106. Weissenburg, Anshelmus de
53, 18. 1302. d. Anshelmus de Wissenburg VII solidos.
4107. Weissenburg, Johannes de
53, 19. 1302. d. Johannes de Wissenburg V solidos.
4108. Weissenburg, Johannes de
43, 7. 1294. d Johannes de Witenburch V solidos.
4109. Weissenburg, Conradus de
53, 21. 1302. d. Cunradus de Wissenburg VII solidos.
53, 42. 1302. d. Cunradus de Wissenburg X solidos.
1343 Dz. 20: Cunradus de Wizzenburg can. Novi monast. Herbip.
(Regg. B. V).
41 IG. Weissenburg, Nicolaus de
53, 20. 1302. d. Nicolaus de Wissenburg nihil solvit.
41 11. Weisseneck, Gotfridus de
170, 22. 13 16. Gotfridus de Wissenecke |cf. Ortolfus de W.].
Gotfridus de Weisseneck, prepos. e. Patav., einstimmig nach
B. Alberts Tode (f 1342 Mai 19) zum Bischof v. Passau gewählt u. noch
im Juni desselben Jahres consecriert. Residierte vielfach in Wien u. auf
seinen östreichischen Herrschaften. Ein friedliebender, sparsamer Herrscher,
der sein Bistum klug verwaltete. Kämpft auf Seiten seines Bruders Ortolf
[s. d.], EB. von Salzburg, gegen den Hz. Stephan v. Ba\-ern. f 1362 Sept. i 6
(Hundt, Metrop. I 822: ,in prudenti gubernatione ecclesiam Patauien. plu-
rimum promouit et auxit'; ßuchinger, G. d. Fürstent. Passau II 30—47:
Erhard, G. d. St. Passau I 122 — 1271.
41 12. Weisseneck, Hertnidus de
124, 37 1357. a nobili viro d. Hertnido de Weizzenekk canonico Pataviensi, pre-
posito Maticensi rectori ecclesie parrochialis in Gabachtz Septem
libras Bononinorum.
Seit 1376 als can. Patav. erwähnt (Münch. Hfb.: C. 1. No. 2918).
t 1381 (Erhard, Gsch. Passau II 67; Vhdl. h. V. NBay. VI 6x6). [Nicht zu
verwecheln mit Hartneid, de Weisseneck can. Salisb. 1343, 1347 u. 49 kais.
Hofkaplan: Mitt. Salzb. Ldsk. VII 229].
4113. Weisseneck, Johannes de
HO, 21. 1345. a d. Johanne de Weyzenekk Pataviensis dyoc. V libras.
1336 Johannes de Weisseneck can. Patav. (Mü. Hfb. C.I. No. 2918). 1389
Oct. 5: Johannes de Weisseneck bone memoria nuper defunctus tunc senior
capituli e. Patavien. (MB. XXX 390).
41 14. Weisseneck, Ortolfus de
70, 21. 13 16. d. Ortolfus de Wissenecke'^') et d. Gotfridus frater suus canonicus
Salzburgensis pro se et d. Symone magistro suo IUI libras et XXIV
solidos.
75, 4. 1318. Ortolphus de Wizzenegge ,procurator' (75, 7. 18).
■■) prefatus dominus Ortolfus electus fuit postea in archi-
episcopum Salzburgensem (a. m.).
\'on 1343 — 1365 Aug. 13 EB. von Salzburg. Stand auf Seite
Habsburgs im Kampfe gegen die Witteisbacher.
4115. Weisseneck, Otto de
127, 39, 1365. Otto de Wysenecke IUI libras.
128, 3. 6. 1366. Otto de VVizenekk canonicus Pataviensis .procurator'.
1389 Otto de VVeizzenegg can. Patav. (MB. XXX 389). 1396 Mz 12:
Otto de Weisseneck Pfarrer zu Stockerau (Regg. B. XI).
4116. [Weisseneck), Engelschalcus mgr. dni de
HO, 23. 1345. a d. Engelschalco magistro dni Johannis de Wevsseneck |s. d.]
X solidos.
41 17. IWeisseneck], Simon magister Ortolfi de W. |s. d.]
6i8 Weisscnkirchen — Welsci
41 18. Weisscnkirchen, Henricus de
59, 43. 1309. d. Henricus de Weizzenkirchen VIII solidos (cf. 61, 41).
41 19. Weisscnkirchen, Heinricus [plebanus] in
102, 30. 1340. d. Hainrii'iis (plebanus) in Wizzenkirchen XXVI solidos,
4120. Weissensec, Eckehardus de
58, 26. 1305. d. Eckehardus de Wizense X solidos.
4121. Wcitmühl, Christophorus de
153, 20. 1499. magnificus d. Christophorus d. de Weymoll*) prepositus Wissen-
radensis ddt ducatum Ungaricum.
*) baro Weitmil, Wissegradiensis, ex illustri baronum
regni Bohoemiae familia fal. m.).
Humanistisch gebildet, Schüler des Philippus Beroaldus d. ä. in Bo-
logna, der ihm s. .Oratio prouerbiorum' dedicierte. — Nach der Vorrede
dieses Werkchens war Christophorus ein S. des Benedictus v. Weitmühl,
kaiserl. Rats u. Orators. — Nach Frind (Kirch. G. Böhm. I\' 159) seit 1507 ili
Propst zu Wisserad, ,ein Soldat, der sich aber nicht entschliessen konnte,
das kriegerische mit dem geistlichen Kleide zu vertauschen'. Nach Asch-
bach (G. d. U. Wien II 426. a. i.i erlangte er .als Geistlicher in seinem
böhmischen \'aterlande mehrere Pfründen und Ämter. Er ward Propst
von dem Prager Erzstitt ... er verliess später den geistlichen Stand;
unter K. Wladislaus II trat er in Kriegsdienste. Seine weitern Schicksale
sind nicht bekannt'. — Mitglied der gelehrten Donaugesellschaft des Conrad
Celtes. Einige \'erse von ihm abgedr. bei Aschbach (1. c. S. 426). Ein
Brief des Roder. v. Dubrawa an ihn in dessen Libellus de componend.
epistol. Vienn. 1511 (vgl. a. Balbinus, Bohem. doct. II 118 No. 117).
4122. Welle, Conradus de
47, 33. 1297. d. Conradus de Welle XV solidos.
1314 Mz 4 Conradus de Welle, can. e. Magdeburg. (ÜB. Anhalt
III 184.)
4123. Wellenberg, Lüdovicus de
37, 24. 1290. Lüdovicus de Wellenberch VIII solidos.
Stammsitz des Geschlechts war Burg Wellenberg i. untern Thurthal.
Die Familie erscheint in Zürich u. Konstanz 1 Pupikofer I 479 ft; Thurg.
Beitrr. 8. 78; Juvalt S. 197). [Ein in den Acta nicht genannter Ludov.
de Wellenberg de Constancia wird 1492 Sept. 16 z. I. U. Lic. i. Bologna
promoviert: L. s. i. p. I.)
4124. Wellenberg, Walterus de
37, 27. 1290. d. Waltherus de Wellenberg VIII solidos.
4125. Welser, Andreas
350, 20. 1545. d. Andreas Welser Augustanus libras quattuor.
Augsburger Familie (v. Stetten S. 95 fi). — 1538 Oct. 17 Ingolstadt
(.Andreas Welser ppos S. Stephani Bamberg. 1 fl.'). 1546 Padua
I.Andreas Welser ppos. S. Stephani Bambergae Augustanus'), ^vgl. Usser-
mann, Episc. Bamb. p. 2681.
4126. Welser, Antonius (I)
330, 41. 1546. nobilis d. Antonius Welser, prepositus e. cathedralis Ratisponensis
libras quattuor.
331, 25. 1548. nobilis d. Antonius Welser .procurator'.
1535 Ingolstadt (.Antonius Seltzer August.'). 1546 Jun. 2 Ferrara
f.Anthon Vuelser Aug. ppos.' Zeuge: Arch. not. Ferrara 1. 1552 Jan. 24
Rom (, Anton. Welser cathedr. Ratisp. et S. Stef. Bamberg, e. ppos.':
Lib. Confr. p. 141). f 1558 (,d. Anton Welser cathedr. huius e. Ratisp.
ppos.. can. et Doctor Augustanus': Pantaleon III 52; Hist. Ver. Regensburg
XII 120).
Welser — Weltzer. 619
4127. Welser, Antonius dli
337. ■/• '559- domini Anthonius et Georsjius Welser fratres Augustani libras
quattuor.
1558 Jul. Padua (.Antonius et Georgius Welser fratres Augustani').
1580 Jan. 7: Anton Welser, Chorherr U. L. Fr. i. München; resign.
1586 (OBayr. Arch. 21, 40). Ist in dieser Eigenschaft Zeuge bei dem Con-
cordat des Hz. Wilhelm v. Bayern mit den Bischöfen der Erzdiözese -Salz-
burg (Hund, Metrop. I 98). 1611: Ant. Welserus patricius August, coad-
jutor: 1612: ppos. e. Frising. War auch ppos. Spalt, et ppos. Isnen.
■\- 1618 Sept. 20. Besitzer einer grossen Bibliothek. Schrieb Epist. ad Hier.
Fabrum Medic. de Zeta s. Diaeta et Diaetario. Frising. 1604 Mai 21 (Hund,
Metrop. I 181; Veith, Bibl. Aug. Alph. II; Baumgarten. Merkvv. Bücher I 470;
Kobolt S. 739; V. Stetten S. 98; Kurzgefasste Gsch. d. Welser S. 28).
4128. Welser, Bartholomaeus
117, 9. 1472. a d. Bartholomeo Welsir August, diocesis X Bologninos.
Ist wohl Barthol. Welser, S. des Anton W., der mit seinem Bruder
Anton die grossartigen Handelsgeschäfte des Hauses W. betrieb. 1532
vom Kaiser mit seinem Bruder in den Adelsstand erhoben. 1529 Mai 3
schrieb er in e. Geldangelegenheit an Erasmus (Burscheri Spicileg. No. \'III).
Auf dem Grabstein seiner Tochter Anna (f 1548) wird er genannt: Bartho-
lomaeus Welser nobilis et patricius Augustanus necnon Caesar. Maiestatis
Augustanaeque Reip. consiliarius (b. Prasch p. 320). Zahlreiche Urkk. v.
ihm in Zs. bist. \'er. f Schwab. & Neuburg 2, 157 ff. vgl. auch 129 Ü. u.
14. 2.
4129. Welser, Emanuel
324, 14. 1555. Emanuel Welser [cf. Hieronymus Weiser].
1550 Oct. 27 Ingolstadt (.Emanuel Welser patric. August, i fl'). —
Emanuel Welser Doctor. vermählt 157 1 Mai 27 mit Brigitta v. Taufkirchen
i. Augsburg (Hchztsbch; vgl. a. v. Stetten, Gschl. S. 100).
4130. Welser, Georgius
337, 17. 1559. d. Georgius Weiser (cf. Antonius Welser II|.
1567 Jan. 22 vermählt mit Katharina v. Rapenstain i. Augsburg
(Hchztsbch). t 1572 (1. c).
4131. Welser, Hieronymus
334, 14. 1555- nobiles domini Hieronymus et Emanuel Welseri fratres patritii
Augustani libras quattuor.
1550 Oct. 27 Ingolstadt (.Hieronymus Welser patritius')- 1554
Fbr. II. Padua (, Hieronymus et Emanuel Welser fratres Augustani'). 1560
Nov. 29 i. Rom (.Hieronymus Welser Augustanus': Lib. Confr. p. 151).
1563 Hieronymus Welser, patritius Augustanus, cathedr. eccl. Ratisbo-
nensis canonicus et ppositus (Khamm, Hier. Aug. p. II). ']' 1564 in
Regensburg i.Sein schönes Monument in d. Kreuzgange besagter Dom-
kirche kann noch jetzt gesehen werden': Kzgf. G. Gschl. Welser. 1783 S. 28t.
4132. Welser, Johannes
329, 29. 1544. d. Johannes Welser .Vugustanus libras tres Bononcnos decem &
octo.
1539 Jan. 13 Ingolstadt i.Joh. Welser August. 64'). — 1549 Besitzer
von Schloss und Hofmark Spielsberg nebst dem sog. Nänhofer Forst bei
Oberschweinbach in OBayein (OBayr. Arch. 7, 128). K.Rudolfs II Rat
und Duumvir zu Augsburg (Kzgf. Gsch. S. 30). — [Nicht zu verwechseln
mit dem i. J. 1569 i. 63. Jahre seines Alters verstorbenen Augsburger
Bürgermeister dieses Namens: Prasch S. 129].
4133. Weltzer, Jacobus
222, II 1476. a d. Jacobe Weltsseer de Weltssern X solides.
|Ein Jacobus Welczer legum doctor, de Geilndorff Herbipol. di-c. ist
eingeschrieben in Heidelberg 1483 Sept. 10. Ist wohl identisch mit dem
Strassburger Stadtschreiber und Stadtadvokaten Dr. Jacobus Weltzer. der
620 Weltzpf — Wenden.
1493 und 1499 vergebens um \'erbesserung seines Gehalts petitionierte.
1499 entlassen -.vird. Sein Nachfolger wurde Sebast. Brant, der Dichter
des Narrenschiffs.]
4134. Weltzer, Benedictus
287, 40, 1521. a d. Hencdicto Weltzer Styro I flor. Renensem.
S. des Sigm. W. u. der Martha Färber. 1517 SS. Wien f.Benedictus
Welczer nobilis 30 kr.'). 1523 Jun. 30: Decr. Doct. Bonon. 'Jun. 28
.disp. f. c. d. Beneuicto uelcer filio cismundi stiriensis dioc. germano'; Juni 30:
.periculo examinis prohabito appr. et doctor. f. prefat. d. Benedictus': L. s. i.
p. I). 1537 (1539): can. Frising. iMünch. lltb. C. g. No. 17181.
4135. Wendelstein, Laurentius
165, 3. 1412 a Laurentio Wendelstain de Nornberija XX solides.
Wendelstein a. d. Schwarzach war ein Reichslehen. Unweit der Kirche
war ein Burgstall, von dem sich der erste Besitzer Wendelsteiner schrieb.
Als dieses Geschlecht dann mit dem Amtshof belehnt wurde, nannten sie
sich Volt (Vogti V. Wendelstein (A. Würfel. Geneal. Nchrr. I 442 fi — 1436:
Meister Lorenz, Erhard. Hieronymus u. Steffen Wendelsteiner verlieren
ihre i. d. Grfschft Hirschberg u. i. Wendelstein, Muriedt u. s. w. gelegenen
Güter, auch Erhard Windisch zu Berchingen (ibid. S. 454). 1437 Meister
Lorenz Wendelsteiner Pfarrer zu Amberg (ibid.i. S. 455). 1440 Laurenz
Wendelstein Pfarrer zu Schwandorf (\'. h. \'. Regensb. 24, 581).
4136. Wenden, Baldewinus de
155, aa. 1398. a d. Baldewino monacho monasterii in Lunenburch*) Ord. S. Be-
nedicti I libram.
156, 7.0. 1399. Baldewinus de Wenden religiosus monasterii S. Michaelis in Lüne-
burg Ord. S. Benedicti ,procurator' (cf. 156, 24. 26).
157, 16. 20. 1401. d. Baldewinus procurator ultimus ad Studium Bononiense
(quod propter pestem reliquerat) reversus . . .
158, 47. 1403. Dz. 8. CoUacio in domo dni Baldewini facta . . .
*) postea ibidem factus abbas, postea factus archiepi-
scopus Bremensis (a m.).
S. des Rudolf V. VV. (doch vgl. d. Promotionsnotiz) u. einer natürlichen
Tochter des Hz. Joh. v. Lüneburg. — 1397 Prag (,Boldewinus de Wenden
ddt 14 gr.') Von Bologna, vor der Pest weichend, geht er 1400 nach
Padua, wo er a. 26. Jul. 1400 als Zeuge bei einer Doctorpromotion er-
scheint (,d. Baldawus il) de Wenden fr. Ord. S. Benedicti-: Gloria, Monum.
No. 2117). 1403 Apr. 2: Decr. Lic. Bonon. (,subiectus f. private ex. d.
Balduin. Octauoni (?) de Sanexonia . . in quo examine vota ipsorum doctor.
unanimiter et concorditer fuerunt omnia approbatoria et merito': L. s. i. p. I).
1405 Jun. 3: Decr. Doct. Bonon. (.Baldumus Octauoni de Saxonia recepit
publicam in S. Petro maiore . . insignit. insignibus doctor': L. s. i. p. I).
Seit 1415 Prior seines Klosters; 1419 vom P. Martin \' zum Abt desselben
ernannt. 1435 Apr. 4: EB. zu Bremen, residierte jedoch nach wie vor
in seiner Abtei zu Lüneburg, wo er im J. 1441 Jul. 8 starb, (vgl. u. a.
L. A. Gebhardi. K. Gsch. d. Kl. S. Michael i. Lüneb.: A. v. Weyhe-Eimke,
d. Äbte d. Kl. S. Mich. i. Lüneb.; Pfannkuche, Gsch. d. Bist. \'erden I 240 f.:
Muther, Rechtswiss. S. 26. 221 ; Krause i. A. D. B. II 5). .Hie fuit Doctor
Decretorum et S. Michaelis abbas et Consiliarius Ducum, vir dives, industri-
osus et excellentis scientiae: cuius consilio duces et civitates regulabantur,
qui et causas etiam regum, principum et nobilium iuste iudicabat et pero-
rabat' (H. Wolteri Chron. Brem. ap. Meibom. Rer. Germ. Scrr. II 74).
4137. Wenden, Eckhardus de (I)
186, 20. 1439. ä venerabili & nobili viro d. Eckardo de Wenden ecclesie Sancte
Crucis Hyldensemensis preposito necnon Halberstetensis & HU-
desemenis ecclesiarum canonico XX solides Bolonienses.
1430 SS. Erfurt (.Eggardus de Wenden tra'). Seit 1431 als Propst
des Kreuzstifts (Repertor. No. 575), seit 1435 als Domherr zu Hildes-
heim genannt. 1440 Sept. 13: Decr. Doctor Bonon. iSept. 12: ,disp.
Wenden — Werberge. 621
f. c. d. Eghardo de Wenden ppos. Hildish'. [Egghard. de Vuenden ppos.
e. S. Crucis Hildesh. Scolaris Bonon. studii: Lib. ex.]. Sept. 13: ,ex. f. d.
Egardus predictus . . . approb. exstitit n. d. et laudabiliter': L. s. i. p. Ii.
Wird 1442 mitsamt s. Knechten durch die Burgleute von Gesdorf gefangen
(ÜB. Hildesh. IV 409. 448. 551 u. ö.). f 1478 Jul. 12 (Lauenstein I 2331.
4138. Wenden, Eckhardus dl) de
■zi-z, 2,1. 1476. a nobili viro d. Eggehardo de Wenden*) Hildenäheymensi canonico
XV'I solides Bonon.
"3, 45 /
aa4, 6.1 1477. d Eggehardus de Wenden Hildensheymensis canonicus ,procurator'.
403. I5-)
124, 35. 1477. d. Eggehardus ,procurator' sei^t der Nation seine bevorstehende
Abreise an.
■I postea preposito e. S. Crucis eiusd. dioces. (a. m.)
1479 Mai 26: Decr. Doct. Bonon. (Mai 21: ,disp. f. c. d. Eucardo
Vvenden clerico Hildes.' — Mai 26; .doctorat. f. predict. d. Eucardus . . et
Joh. de Sala tradidit doctoratus insignia': L. s. i. p. I'). — Wenn die von
fremder Hand hinzugefügte Notiz richtig ist, so ""aben wir hier den 1488
Jan. 23 verstorbenen Träger dieses Xamens vor uns. (,7 1488 X. Cal.
Febr. Eckhardus de Wenden, Hildesh. e. can., S. Crucis ppos. (Lauenstein
I 233). [Ein anderer Hildesheimer Domherr dieses Namens f 1495 Jun. 30:
noch ein anderer (,Doctor Eckard v. W.'i, gleichfalls Hildesheimer Dom-
herr ertrank 1507 Apr. 27 i. Rhein: Lauenstein I 234. 235: Luntzel, Diöz.
Hildesheim II 528.]
4139. Weniger, Conradus
191, 3. 1444. a d. Conrado Weniger Degmenstat (de Immenstat?) Constanciensis
dioc. sei. VI.
[Vielleicht Conradus Wenger I. U. Doctor, can. Brixin. •}• 1501 Jun. 10.
Epitaph i. Dom z. Brixen (Resch, Mon. f" 13).]
4140. Wenck, Arnoldus
261. 8. 1502. Arnoldus Wenck famulus.
4141. Wenck, Dietherus
^57i 13- 1500- d. Dietherus Wenck eccl. S. Victoris Maguntin. canonicus Bolendinos
viginti Septem.
1516 Dietherus Wenck: decan. S. Victoris Mogunt. (res. d. Dekanat
1528, behält aber die Pfründe). 1529 Jul. 9: Dietherus Wenck. ppos. ad
B. M. V. Mog., decanus (!) eccl. S. Victoris Mog. et can. e. S. Stephan i
Mog. : ppos. e. S. Victor. Mog. — Er war auch r. e. in Wirtheim (Würdt-
wein I 517) u. Rat des EB. Albert v. Mainz (Joannis II. 623.). f 1531 Apr. 30
(Joann. 1. c. 629. Gud. IV 591.).
4142. Wenstelius, Johannes
335, II. 1556. d. Joannes Wenstelius I. U. D. libras duas.
1544 SS. Wittenberg (.Johannes Wenstel Bavarus"). 1547 Sept. 26
Ingolstadt (.Joannes Wenstel ex Cham stud. iur. 64). 1551 Mai 22:
Heidelberg (.Joannes Wenstelius Chamensis d. Ratisbon'.).
4143. Werberge, Burcardus de
169, 12. 1417. a d. Borchardo de Werberghe*» custode eccl. Halberstadensis unum
ducatum.
170, I. 1418. Borchardus de Werberghe Scolaris in iure canonico .procurator'.
170, 21. 1419. Borchardus de Werberghe Scolaris in iure canonico ,procurator'.
*) iam (actus est episcopus Halberstadensis (al. m).
Erscheint i. ÜB. Halberstadt ilndex) von 1417 — 29 als custos e. Hal-
berst, seit 1431 als ppos. e. Magdeburg. (Magdeb. Gschbll. 24. 2231.
1436 wird er zum Bischof v. Halberstadt gewählt, aber erst 1437 giebt er
die Halberstädter Würde auf. Im Magdeburger Archiv befindet sich seine
Capitulation als Bischof von Halber=tadt von» J. 1437 (ohne Tagesdatumi
622 Werdea — VVcrlf.
u. Stockliaiisen bemerkt: diebus Veneris et Sabbathi post Letare et ante
l'almarum 1437 nomen eius qua prepositi ultimo occurrit. Seine Confir-
mation zum Bischof erfolgte am 25. Juni 1437 la. a. O. — doch vgl. Littera
s. instrumentum Decreti Electionis Dni Burkhard! de Werberge Electi eccl.
Halberstad. i. Würdtwein, Nova subsid. t. I p. 1.9. 17. 21. 301. v 1458 Jan. 14
(vgl. a. Ebeling I 452 f ).
4144. Werdea, Otto de
78, 3z. 1320. d. Otto de Werdea dyoc. Augustensis X solidos.
1322: Preces prim. Ludvici Imper. ad ecclesiam Pisanam pro Ottone
de Werdea pro canonicatu et prebenda (Oefele, Scrr. r. Boic. I 740»).
4145. Werdensis, Henricus can.
38, 36. 1291. d. Henricus canonicus Werdensis XX solidos.
4146. Werden, Gerardus de
167, 6. 1414. a magistro Gerardo de Werdena procuratore causarum XXXVIII
solidos.
1385 Mai 3: an der römischen Kurie (.Gerardus Weert iuravit offi-
cum scriptoris': Erler, Liber cancellarie S. 207). (Ein Gerardus Gerardi
RIauerij de Flericho prouincie Colon', wird nach vorzüglich bestandenem
Examen 1411 Apr. 4 z. Decr. Lic. i. Bologna promovirt: L. s. i. p. 1].
4147. Werden, Gerhardus de (II).
167, 8. 1414 a d. Gerardo de Werdena nepote dicti magistri Gerardi XVI solidos.
1438 Gerit von Werden canonich zu Cleve (Arch. Düsseldori
.Cleve' 270).
4148. Werff, Sibrandus
205. 37. 1461. d. Sibrandus de Werne (I) X Bologninos.
210, 29. 41. 1466. Isbrandus Werf de Leidis HoUandensiä in artibus magister, in
utroque iure Scolaris ,procurator'.
211, 7. 1466. Isbrandus Werf Leidensis epidemie morbo infectus mortem obivit
sepultus in ecclesia S. Xicholai, que contigua est vie publice ac
monasterio S. Felicis, iuxta fores maiores supradicte parrochialis
ecclesie in angulo, qui vie publice proximior est.
(211, 27. 1466. pro exequijs Isbrandi domino priori Bologninos V).
4149. Werff, Theodoricus a
318, 5. 1539. a d. Theoderico a Werff, popterea quod non paruit arbitrio recepto
secundum formam statuti, decem et Septem Bononenos accepimus.
318, 37. 1539. a d. Theodorico Werff Antuerpiensi Bononenos L.
Allberühmtes Brabanter Geschlecht, seit dem 13. Jahrhundert in Ant-
werpen ansässig (Poplimont XI 308). — M. Thierry van de Werve er-
scheint v. 1543 — 1570 als Schöffe, 1552 u. 1554 als Bürgermeister
seiner Vaterstadt Antwerpen (Butkens, Trophees de Brabant suppl. II 504 ff).
4150. Werinkun, Heinricus
71, 5. 1316. d. Heinricus Werinkun de Turego Constanc. dioc. IX solidos.
Stammt wohl aus dem Geschlecht der Herren von Wetzikon (Pfarr-
dorf und Burg i. K. Zürich), von welchem geistliche Mitglieder seit 1269
urkdl. erscheinen.
4151. Werle, Ludolfus de
91, 24. 133 1. Ludolfus de Werle de Saxonia plehanus e. S. Mauricü in Halberstad.
XII solidos.
94, 25. 1334. Ludolfus de Werle plebanus eccl. S. Mauricü (96, 14; S. Martinas),
in Halberst. ,procurator' (cf 94, 16. 96, 10. 14. 39. 356, 34.).
1343 Nov. 22: Heinr. Sudermann [s. d.] von Dortmund, Leg. Doctor,
bittet F. Clemens VI, dem Ludolf v. Werle, Subdiaconus Halberstadt.
Diöz., der 6 Jahre i. Bologna das kanonische Recht studiert u. löbliche
Fortschritte gemacht hat, mit der Kirche in Unna, Köln. Diöz., zu pro-
vidieren, obschon er schon mit einem vom Kapitel S. Bonifacii (= S. Mau-
ricü) in Halberstadl zu verleihenden Beneficium providiert ist (Schmidt-
Wernow — Werthern. 623
Kehr I S. 420 No. 240). 1363 Mz 27: Ludolf v. W., Presbyter Köln. Diöz.,
der vor 20 Jahren 6 Jahre und länger zu Bologna studiert hat und nur
wegen Unbemitteltheit nicht Licentiat und Doctor geworden ist, bittet, ihm
Kanonikat und praebenda sacerdotalis in Köln zu providieren, ob-
wohl er die Pfarre zu L'ni,a und Kanonikat und Präbende zu S. Bonifacii
in Halberstadt besitzt: letzteres will er aufgeben (ibid. II No. 472). Er
empfing die erbetene Provision, doch war er 1365 noch nicht in Besitz des
Kölner Kanonikats gelangt (ibid. No. 720J.
4152 Wernow, Caspar de
214, 19. 1470. a nobili et egregio viro d. Caspare de Wernow (.solvit ut in pro-
curacia anni LXXI XXVIII Bologninos. al. m.|.
215, 9. 1471. Caspar de Wernow .procurator' (cf. 21b, 20).
215, 29 1471. a nobili et egregio legum doctore d. (Caspare de Wernow XXVII
Bologninos.
i47iAug. 14: Leg. Doctor. Bonon. CAug. 9: ,disp. f. c. nobili viro d.
Guaspare de Alainania.' Aug. 14: .examin. f. predict. d. Guasparoptime se
habuit, f. approb. n. d , et propter eius magnitudinem fuit collegialiter asso-
ciatus post insignia doctoratus eidem tradita': L. s. i. c. li.
4153 Werre, Cunradus de
36. II. 1289 Conradus de Werre V solidos.
Eine Familie von Werre blühte ehemals im Halberstädtischen (Zedlen.
4154. Werther, Henricus
25-, 42. 1500. d. Henricus Werther de Xorthusenn medium ducatum.
Adliges Patriziergeschlecht i. Nordhausen Ein Ratsmeister Heinrich
Werther um diese Zeit genannt (Zs. Hz. Ver. V 69. XIII 491).
>5 Werthern, Dietericus a
233, 35- 1487. ad. Theoderico de Wyrther clerico Moguntinensis dyocesis octo
grossetos.
1491. Theodericus de Wertter utriusque iuris scholasticus ,procurator'.
(vgl. 241, 40. u. 245, 9.)
S. Hans d. ä. von Werthern (f 1533) aus s. 2. Ehe mit Elisabeth
V. Hopffgarten, gb. 1468 Sept. 28. 1479 SS. Erfurt (.Theodericus de
Werter de Wihe tm-). Ist dann „im J. i486 von Erffurt in Welschland
gezogen, hat darinnen zu Bononien dem studio iuris fürnemlich obgelegen
und Jacobum ßovium für andern gehöret, wie er denn darneben auch sich
fleissig zu Philippo Beroaldo gehalten, daselbst auch, als er fünflf Jahr
continuiret, der deutschen Nation Procurator worden im J. 1491, und
endlich, als er gantzer neun Jahr daselbst gewesen, von gemeldtem Bovio
in doctorem promoviert im J. 1495. Seines Doctorats Zeugen seyn:
Hr. Christoph v. Wolckenstein, Carl v. d. Thann, Thomas v. Stein. Dietr.
V. Witzleben, Cunrad v. Hürnheim. In gemeldtem 1495 Jahre ist Hr. Diet-
rich von seinem Vater zu Hause gefordert worden und heim kommen am
Tage Johannis ante portam latinam V. Cal. Maji." (Albinus S. 45). 1489
Mz 10: Theoder. Werder d. Mog. leg. prof. et studens Bononie Z. i. Ferrara
(Arch. not. Ferrarai. 1495 Apr. 9; I. U. D. Bonon. (Apr. 4: ,disp. f. c. d.
Teodorico de Verster de dioc. Magunt.' — Apr. 9: ,factum f. exam. dni
Teudorici . . approb. n. d. . . doctorat. in utroque iure . . et habuit insignia
a d. Floriano' (de Dulphis): L. s. i. p. I u. L. s. i. c. I). Kanzler des
Deutsch-Ordensmeisters Hz. Friedrich v. Sachsen [s. d.]: dann Rat
des Hz. Georg v. Sachsen, vorzugsweise aut Gesandtschaften (1514. 16
bei K. Maximil. I, 1530 bei K. Sigmund v. Polen u. ö.) und auf Reichstagen
(1522 zu Nürnberg. 1530 z. Augsburg) verwendet; war auch Rat
K. Maximilians I, K. Karls \' und Kg Ferdinands. Erhielt nach
seines Vaters Tode (15331 im Erbschaftsvertrag die Grafschaft Beichlingen
mit der Stadt Cölleda, mit den Herrschaften Werthern und Brücken.
Verm. 1506 Sept. 22 mit seines Vaters Stieftochter Marg. v. Miltitz
(3 Söhne, 2 Töchten. t 1536 Sept. 4; begraben in der Pfarrkirche zu
Cölleda, woselbst sein Epitaph (,Anno Domini 1536. die 4. .Septembris
624 Wcrthcrn — Wcsop.
obiit Nobilis Dominus Theodoricus de VVerthern, Iuris X'triusque Doctür
Eques auratus in Beichlingen, Werthern & Brücken, Caes. Mai. et S. Rom.
Imp. Archicubicularius, Imperatorum, Regum Saxoniaeque Ducum Consi-
liarius et. Oratof). (P. Albinus, Historia v. d. uhralten Uschi, der Grfn u.
Herren v. Werthern. Lpz. 1716. 2"- S. 45—47; Htibner III No. 788; Seidemann,
Erläut. S. 90; Spangenberg 11 iSg*»; ^ H. Frh. v. Werthern, Gsch. d. Gschl. v.
Werthern 3. Teil 1893 m. Stammtafeln).
4156. Werthern, Wolfgangus a
329, 14. 1543. nobilis d. Wolphgangus a Wertern libras tres ■Bononenos decem
et octo.
Altester S. des vorigen, gb. 1519 Jun. 26 auf dem Schlosse zu Wiche.
1532 Leipzig (.Wolfgang, a Wertern'i. „Im zehnten Jahre seines Alters
ist er gen Leipzig, dass er daselbst in freyen Künsten von Jugend auft
unterwiesen würde . . . geschickt worden, von der Herr Wolffgang her-
nach gerne nach Wittenberg gezogen wäre und derhalben seinen Vater
bittlichen ersucht, er wolle ihn dem Philippo in seine Disciplin commendiren,
aber es hat es die Ungleichheit der Religion verhindert, dieweil Hz. George
solches nicht zugeben wollen." (Hierüber vgl. Zarncke, Act. Rect. p. 83 ad
a. 1536: ,Item her Dietrich von werter beyder recht doctor, ritter 11. fürst-
licher rath hat am montag nach Jubilate an f. g. seynes sons halben, Wolff
Werter, supplicirt, s. f. g. volte vergunnen. sej'nem shon ein jhar lang zu
Wittenbergk beym Philippo Melanchthoni zu studieren etc.' 1542 Sept.
Wittenberg (,Vuolphgangus von Werdern') d) — Zog 1539 auf Rat seines
Vetters Julius Pflug (s. d.] mit seinem Präceptor Georg Fabricius [s. d.]
nach Padua. wo er besonders den Laz. Bonamicus hörte. 1541 durch-
reist er die Lombardei, kehrt dann nach Padua zurück. 1542 Oct. 31 nach
Rom, wo er bis z. Mz 1543 blieb, dann über Neapel nach Padua zurück.
„Zu Bononien hat Herr Wolffgang sich in der Nation einschreiben lassen,
und seines Vaters, welcher daselbsten Gubernator der deutschen Nation
gewesen war, Wappen renoviren lassen mit dieser Inscription: ,Natio pro
meritis tibi quae monumenta dicavit. Haec eadem natus pro pietate novat
etc.-" Albinus 1. c. S. 48. vgl. Acta 239. 34 37. — über d. Italien. Reise vgl.
d. Dedikationsepist. des Ge. Fabricius i. s. ,Roma' u. s. .Liber itinerum'). —
1543 Oct. 10 von Padua nach Beichlingen zurück: lehnt e. Berufung als
Rat des Hz. Moritz nach Dresden (Dz. 1543) ab. 1544 Mz 8 nach Speyer
auf d. Reichstag. Bei Hz. ^loritz in Ungnade. Von Moritz aufs. Schlosse
Beichlingen überfallen, entkommt er nach Klein-Werthern und geht von
dort nach Strassburg (1545 Mai 29). wo er 2 Jahre i. Verkehr mit Jo-
hannes Sturm zubringt: 1548 über Paris nach Hause zurück. Ficht nach
s. Aussöhnung mit Hz. Moritz unter diesem bei Sievershausen 1553. Erhält
1572 im Erbvertrag Schloss u. Grfschft Beichlingen samt der Stadt Cölleda.
1540 war das ganze Werther'sche Geschlecht zum Luthertum über-
getreten. •}• 1583 Jun. 10 auf dem Schlosse zu Beichlingen ledigen Standes;
liegt bei seinen Eltern in der Stadtkirche zu Cölleda begraben. „Es ist
sonst dieser Herr Wolffgang ein sehr gelehrter und beredter Herr gewesen,
der neben seiner Mutter-Sprache die Lateinische, Italiänische und Fran-
zösische Sprachen zierlich reden und schreiben können, und hat er schier
mit allen gelehrten Leuten in Kundschaft"! gestanden und fleissig an sie
geschrieben". Melanchthon dedicierte ihm s. Comraentarii utriusque linguae,
in quibus est Staaxevr; orouaorixr] twv £v Ttö avSoiOTiiria aiöuart utoiäv. BaSll. Jo.
Herwag. 1551.2°.
4157. Wesel, Johannes de
57, 38. 1305. d. Johannes de Wisalia*) VIII solides.
*j Clivensis (al. m.).
4158. Wesel, Winhardus de
57, 39. 1305. d. Winhardus de Wisalia II venetos.
4159. Wesop, Johannes
216, 29. 1479. ^ d. Johanne Wesop canonico regulari sex grosses.
Wespach — Westerburg. 625
[1458 Oct. 30 Heidelberg: Johannes Petri de Wesop']. 1478 Jun. i
Rostock (Johannes Wesop de HoUandia').
4160. Wespach, Johannes
225, 5. 147;. a d Johanne Wespach de Memmyns:en XIII solides.
Die Memminger Wespach stammen aus Nürnberg. — i473 Apr. 20
Ingolstadt (.Johannes Weschpach de Memmingen'i. 1478 Nov. 19 bis
1480 Mz 25 i. Ferrara als Zeuge genannt (Arch. noiar. Ferrara): zeitweilig
um diese Zeit in Rom 1 Petri Schotti Lucabr.i. 1485 auf der Durchreise
in Strassburg als Begleiter des Ostreich. Rates Osw. v. Dyrstein (1. c).
1487 i. Memmingen (St. Arch.). 1488 Dz. 16: Joh. Wespach Lehrer beider
Rechte von K. Friedr. III mit dem vom Reich zu Lehen rührenden, von
ihm erkauften Baumgarten zu Ulm vor U. L. Fr-Thor b. St. Kathrinenhof
belehnt (Chmel, Regg. Frid. III. 2, 7611. 1499 Aug. 7: Joh. Wespach
Doctor, Richter zu Ulm, siegelt; 1501 Oct. 13: Pfarrkirchbaupfleger da-
selbst, zum letzten mal 1507 Nov. 24 (Bazing u Veesenmeyer, Urkk. 7..
Pfrkirche i. Ulm No. 331. 366 u. ö ).
4161. Wessenberg, Bernhardus (Berchloldits?) de
57, 14. 1305. d. Bernhardus de Wessenberc. iuratus, contribuit XX solides.
Stammhaus auf dem Wessenberge, unweit Klingenau i. Thurgau. —
Ein Bernhardus de W. ist urkdl. nicht nachweisbar. Dagegen ersclieint
1313: Berchtold. de Wessenberg ein tumherre ze Basel, nebst s.
Brüdern Johannes. Hartmann u. Hug (Zs. f. G. ORhein i, 466); ebenso
1318 Jun. 9 (ÜB. Basel I 1921: war auch can. e. Beron. t 1329 Sept. 25
(.Berchtoldui de Wessenberg huius eccl. can.' — Necr. Beronen. i. Necr.
Germ. I 3541.
4162. Wesslingen, Heinricus de
5i. 29. 1301. d. Henricus de We.silingen XXIIII solides.
4163. Westerburg, Gerhardus
279, 13. 1515. a d. Gerarde Westerburg I flerenum Renensem.
Kölnische Patrizierfamilie, die das einträgliche Fähramt zwischen
Köln u. Deutz als' kf. Erblehen besass. — ■ S. des Arnt W. 15 14 Oct. 25
Köln (.Gerardus Westerborich de Colonia ad artes iur. et s.'); 15 15 Mz:
mag. art. 1517 Mz 19: I. U. D. Bonon. (.disp. f. c. d. Gerardo Alam. per
Magnif. d. rectorem utriusque univers. scholarium ac senior, collegior. vigore
Bulle Nicolai pape V super hoc concesse'; Mz 19: .prefat. d. Gerardus appr.
f. in utroque iure . .': L. s. i. p. I). Kurzer Aufenthalt i. Rom, wo er einen
.tiefen Blick i. d. kirchliche Verderben' that. 1521 wieder in Köln, dann
in Wittenberg u.Jena. Heiratet Karlstadts Schwägerin (e. Tochter des
Heinr. v. Mochaul, ist ,im Stillen und öffentlich' für die Ausbreitung der
Lehren Karlstadts thätig, auch an der Karlstadt'schen , Winkelpresse' in
Jena beteiligt. (Schrift: ,\'om Fegefeuer und Stand verschieden Seelen ein
christlich Meinung, durch Doctor Gerhard Westerburg v. Collen neulich
aussgangen. Gedruckt i. Jar 1523.' 4°). Sucht in den folgenden Jahren
in Köln, Zürich, dann wieder i. Sachsen für Karlstadt zu wirken Aus
Sachsen ausgewiesen, zieht er mit Weib u. Kind nach Frankfurt a. M.,
wo er den Bürgeraufstand v. 1525 leitet. 1542—43: Rat u. Diener des
Hz. Albrecht v. Preussen i. Königsberg (S. Bestallung b. Tschackert,
ÜB. No. 1452; s. Treueid No. 1465). Melanchthon warnt den Herzog vor
Doctor Westerburg, der einst mit Claus Storeken u. andern Propheten
der Wiedertäufer umhergezogen sei (ibid. No. 15111. 1543 Jun. 15: Wester-
burg auf Befehl des abwesenden Herzogs durch das hz. Hofgericlu ent-
lassen; soll binnen 4 Tagen das Land meiden, da er sich mit , ungeschickten
Worten' über das Sakrament geäussert, f nach 1549 zu Emden i. Ostfries-
iand unter unbekannten Umständen (vgl. G. E. Steitz in Arch. f. Fkf G. u.
Kunst. N. F. V. i — 215; Kraff't. Briefe u. Dokum. 1873, S. 846"; Ennen, N.
Gsch. d. Stdt Köln I S. 241 ff).
Deutsche Studenten in Bologn-a. 40
626 Westcrburg — Westfal.
4164. Westerburg, domini de
41, 40. 1194. domini de Westerburch (barones) VIII libras.
[1302 Mz 3: Heinr. de Westerburg can. S. Gereon. Colon. (Kalten-
brunner No. 508). — 1318 Reynhard. dict. de Westerburg can. Colon.
(Cod. Bald. f. 270); 1331 can. Mog. (Joannis II 4091].
4165. Westerburger, Lucas
144, 16. 1381. d. Lucas Westerburger clericus Pataviensis I libram.
1382 Prag (.Lucas Westerburger': Mon. II 701.
4166. Westerholt, Johannes a
338, 13 1560 nobilis d. Joannes a Westerholt libras quattuor Bononiense-- oirto.
1560 Jan. 16 Padua (.Johannes von Westerhplt Westphalus'i. 1562
Jan. in Florenz bei den Brüdern Schiilenburg [s. d.j u. Caselius [s. d.|
(Festschrift f. Ilfeld No. 6. S. 6).
4167. Westerstetten, Dietego de
263, 27. 1503. d. Dietego de Schwesterstetten iunior Augustensis dyocesis di!'
I florenum.
Schwäbisches Rittergeschlecht. — Wohl e. S. des altern Dietego dr
Westerstetten zu Trackenstein (derselbe erscheint 1508 Aug. 17 unter den
Räten des Hz. Ulrich v. Württemberg: Steichele. Beitrr. I 341). 1494 Mai 'j
Ingolstadt (,Dietegen de Westerstätten nobilis'). 1495 Dz. 8 Tübingen
(.Diethardus de Westerstetten'). 151 1 Dietganus de Westerstetten Doctor:
can. e. Elvang.; 1517: scolast.; 1537: decan. f 1540 (Khamm, Hierarch.
August. Auct. I 147. 151. 154).
4168. Westfal, Arnoldus
180, 31. 1433. d. Arnoldus Westfall*) canonicus Lubicensis solides XX.
180, 38. 1434. Arnoldus Westfall**) de Lubec iprocurator' (181, 12: post recessum
dni Arnoldi).
*i et doctor, qui f actus post episcopus Lubicensis.
*■) nunc episcopus Lubicensis a. d. Mo CCCC. LIIo.
S. des Lübecker Ratsherrn Herrn. Westfal, geb. 1399. — 1419 Leipzig
(, Arnoldus Westfal de lubeck 6'): 1421: bacc. art. 1421 Jul. 29 Rostock
(.Arnoldus Westual'). 1428 Erfurt (.Arnoldus Westfal lic. i. legib. ddt
flor. et cursoribus II nov. gross.'). 1430: rector univ. studii Erford. (,hono-
rab. vir d. Arnoldus wesfal de lubeck in iure civ. lic); geht 1432 als Ab-
gesandter der Universität Erfurt auf das Basler Konzil. — i434 Aug. 16:
Decr. Doct. Bonon. (Aug. 2: .spectabil. et egreg. d. Arnoldus de Alamania
present. . . in quo [e.xamine] quam plurimum egregie et optime se habuit . .
laudabiliter nemine discrepante approbatus . . . cum quo ex gracia fuit
dispensatunr. — Aug. 16: .idem Arnoldus de Alamania fecit publicam suam
examinationem ... in eccl. S. Petri approb. e. doctoratus laudabiliter et
benemerito et insignia doctoratus recepit . . per Joan. Andream de Calda-
rinis': Lib. secr. i. p. Im Liber exam. findet sich d. Eintrag: .examen dni
Arnoldi de Alamania lic. in iure civili'.). — 1436—42: Ordinarius fac.
iurid. Lipsensis (Decr. Doctor in Iure civili Licent.. can. Lubec. et
Erford.). — 1443 April: Rostock; Oct. 16: rector univ. studii Rostock.
i.d. Arnold. Westfal Decr. Doct. et in Leg. Lic.'). Noch während seines
Rektorats nach Lübeck, wo er als decan. e. Lubic. dauernd seinen Wohn-
sitz nahm. 1449 — 1466 Jan. 31 (f): Bischof von Lübeck. (C. Wimpinae
Centur. ed. Merzdorf No. XX.; Chron. Lubic. ap. Meibom, Rer. Germ. 11
402 sqq.; Kosegarten S. 29; Stintzing I 32; Friedberg S. 91; A. D. B.
(Mantels): I 578. u. besonders Muther, Z. G. Rechtsw. S. 26 ff. — Ueber
s. Schriften: Cimbr. litt. I 726. 27 u. Muther S. 29. a.).
4169. Westfal, Heinricus
133, 47. 1370. d. Heynricus dictus Westfall solidos XII.
145, 23. 1382. d. Heinricus Westfalus de Colonia nomine pene X solidos (cf. 398,
12: Hinricus de Colonia).
Scheint 1382 abgegangen zu sein, da in diesem Jahre in Prag ein
.Heinr. West\-al can. e. Paderborn'. (Mon. II) erscheint, der mit obigem
Westfal — Westhausen.
627
identisch sein dürfte. In diesem Falle ist die von Malagola (Monogr. p. 144)
auf Heinr. Westfal gedeutete Notiz v. J. 1383 auf Heinricus de Westhofen
[s^ d] zu beziehen. — 1414: Heinr. Westfal camerar. eccl. Paderborn.
(K. Arch. Düsseldorf: Kurköln No. 1365. — Mitt.) [Von Vorstehendem zu unter-
scheiden ist der 1352 u. 62 genannte Hinr. Wesfal Monast. d. pleb. S. Magni
Brunsvvic. (Schmidt-Kehr I 416. 11. 136); letzterer wohl identisch mit dem
vom B. Albert II von Trient 1367 Febr. 26 zum scolast. e. Trid. ernannten
Heinr. Westfal der. Hildes. (Ferdinandeum 3. F. 39, 183).]
4170. Westfal, Johannes
152, 17. 1393. a d. Joanne Westfal VIII solides.
[Ist nicht festzustellen, da der Name öfter i. dieser Zeit urkdl. vor-
kommt: 1359 Fbr. d. Joh. Westfalus de Prusya mag. art. Paris.: Denifle,
Auctar. 243; 1366 Jul.: Joh. Westfal der. Swerin. d.. mag. art., erhält e. päpstl!
Expektanz: ÜB. Mekl. 16, 61. — 1359 Mz Joh. Westfal, can. Paderborn.:
Uß. Asseburg No. 1171. — 1441 Mai 7 Joh. Westfal, can. e. Hildes.: ÜB.
Hildesh. 4, 392J.
41 71. Westfalen, Engelbertus de
36, 10. 1289. d. Engelbertus de Wistvalia V solides.
54, ij. 1303. d. Engelbertus magister comitis de Ravensperg iurauit asserens alias
se solvisse.
4172. Wesfalen, Fridericus de
39, 8. 1291. d. Fredericus de Wistfalia VI solides.
4173. Westfalen, Gotfridus de
39, 5. 1291. d. Gotfridus de Wistfalia X solidos.
[1320—21: Gotfridus de Westfalia eccl. Culm. can. verteidigt die
Rechte der Culmer Kirche gegen den deutschen Orden (ÜB. Bist. Culm p. 130).]
4174. Westfalen, Gotscalcus de
39, 6. 1291. d. Gotschalcus de Westfalia X solidos.
4175. Westfalen, Herbertus de
46, II. 1296 d. Herbercus de Westfalia III solidos.
47, 24. 1297. d. Heltbertus de Westfalia III solidos.
4176. Westfalen, Jacobus de
44, 20. 1295. d. Jacobus de Westfalia X solidos.
4177. Westfalen, Johannes de
38, 8. 1290. d. Johannes de Westvalia XXXIIII solidos.
4178. Westfalen, Conradus de
53, 44. 1302. d. Conradus de Westfalia X solidos.
4179. Westfalen, Liborius de
39, 7. 1291. d. Liborius de Wistfalia VIII solidos.
[1341 Fbr. 13: Liborius de Wulbeke, cantor e. Paderborn. (Asseb.
ÜB. No. 1024)].
4180. Westfalen, Richoldus de
57, 44. 1305. d. Richoldus de Westfalia X solidos (cf. 6a, ao).
4181. Westfalen, Theodericus de
103, 26. 1341. Theodericus de Wastfalia XII solidos.
4182. Westfalen, Wimannus de
44, 3. 1295. d. Wimmannus de Westfalia XIII solidos.
4183. Westhausen, Johannes de
46, 6. 1296. d. Johannes de Wesfhus XII solidos.
Vielleicht aus dem elsäss. Adelsgeschlecht dieses Namens (Kindler
V. Knobloch, Gold. Buch S. 413; Alt. Adel i. OEls. S. 106). — 1291 Conr.
de Westhus miles u. s. Söhne Johannes u. Hugo (Schöpflin, Als. ill. II 67^1.
628 Westhof — Wetzhausen.
4184. Westhof, Hinricus
156, 33- 1399- a- d- Hinrico Westhof de Lubek de Saxonia XX bohdos.
14x3 Mz 24: Heinricus Westhoff, ppos. e. Utinensis, Judex und
Subconservator der Lübecker Diözese (Lisch, Jahrbb. 21, 196).
4185. Westhofen, Eberhardus de
ao6, 3. 1461. a d. Eberharde de Westhoven*) XIII Bologninos.
■'■■) al. m.: Arg. dioc, alias de Honenfyls, qu. decanus,
modo autem ppos. eccl. Trevirensis obiit, sepuhus
Sancto Dominico.
Stammt aus dem elsässischen Geschlecht von Hohenfels fSchöpfl.
Als. ill. II 167. 236. 249 f. 274. 438; Lehmann, dreizehn Burgen d. UElsass.
S. 129 ff). — 1480: Eberhardus de Hohenfels decanus eccl. Trevir.
1503. 505. 506: Eberhardus de H. ppos. eccl. Trevir. 1510 Jul. 27: Testa-
ment des Eberhardus de H. ppos. e. Trevir. Unter den Exekutoren sein
Bruder Johannes ab Hohenfels dns in Reipoltskirchen u Georg, ab Hohenfels
ord. Teuton. eques. (Stramberg, Metrop. eccl. Trevir. p. 146. 152). f 1515
Fbr. 10 (ibid.)
4186. Westhofen, Heinricus de
144. 3. 1381: d. Heinricus de Westhofen Colon, d. solvit solidos XIV.
1383 Oct. 7: Decr. Doctor Bonon. (Mai 23: .scruptinium d. Henrici
de Colonia Vicerectoris Ultramontanor um . . . fuit ab omnibus libere
approbatus'. — Oct. 7: ,d. Henrichus de Colonia f. publice doctoratus i.
S. Petro maiore . . et habuit insignia doctoratus a d. Laurentio de Pinu
et a d. Johanne de Fantutiis': L. s. i. p. I). [Diese Notiz wird von Malagola,
Monogr. p. 144 auf Heinricus Westfal bezogen].
4187. [Westhofen], Heinricus socius dni de
i47i 13- 13^4- d. Heinricus socius dni rectoris, iuratus, nichil dedit.
4188. Westhofen, Johannes de
47, 18. 12 . Johannes de Wisthovis XII solidos.
4189. Wetzel, Johannes
laj, 4a. 1365. d. Johannes Wetzelonis de Ars^entina can. e. S. Thome Argentin.
XX solidos.
Die Wetzel von Marsilien waren bischöfliche Ministerialen (Hertzog,
Edels. Chron. VI 289; Schöpflin, Als. ill. II 717: Kindler v. Knobloch,
Gold. Buch S. 415). — S. des R. Heintzemann Wetzel. 1369: Joh. Wetzel
scol. e. S. Thome Arg.; 1386. 89 u. 93 erscheint er als cantor; ebenso
1394 i. d. Heidelberger Matrikel (,Joh. Weczel cantor e. S. Thome Arg'.i.
t 1402 Fbr. 4 (Strassb. Tho. Arch. — L. VI fasc. 3; Schmidt. S. Thom.
P- 273)-
4190. Wetzhausen, Erhardus Truchsess de
2,48, 42 1496. a nobili viro d. Erhardo Truchsess de Wetzhausen artium magistro
ecclesie Eystetensis canonico unum florenum Renensem.
250, 33. 1497. Gerhardus (!) Truchsches ,sindicus'.
1484 Nov. 7 i. Ingolstadt (.Erhardus Trugsess nobilis i fl.'). 1499
Sept. 28: Decr. Doctor Bonon. (Sept. 23: ,comparuit d. Erardus druchses
can. e. Eistett. de Alamania scholaris studens in iure can. . .' Sept. 28: Decr. D:
B. No. i"). 1489 Jul. 3: can. e. Eistett. tad can. et preb. vac. per liberam
resignationem D. Viti de Rechenberg [s. d.]); 1500 Jul. 31: decan. e. Ei-
stetten. — Humanistisch gebildet und Freund der Gelehrten (Scheurls
Briefb. I 141 II 37). Jakob Locher Philomusus widmete ihm s. Schmäh-
schrift gegen die wider das Studium der heidnischen Klassiker auftretenden
Geistlichen (Continentur in hoc opusculo a Jacobo Locher Philomuso facili
Syntaxi concinnato . . . Nurnberge 16. Dz. 1506. Hierin: ,ad nobilem et erudi-
tissimum virum Erhardum Truchsess, Doctorem Juris et oratorem, decanum
et canonicum Dryospolensis ecclesie . . .'). Ein Brief des Joh. Eck dd. 1513
Mz 2 an Erhard Truchsess in Ecks Chrysopassus (Wiedemann, Joh. Eck
Wetzhausen — Weze. 629
S. 4551. t 1519 Sept. 16 {,Anno 1519 in die S. Eufemie Virg. inter duode-
cimam et primam horas in media nocte venerabil. ac nobil. dns Erhardus
Truchsess de Wetzhausen, in omni facultate doctissinius. decanus et cano-
nicus eccl. Eystetten.: Necr. Eistett. f. 37" R. A. Mü.; (vgl. Elench. can.
Eistett. i. R. A. Mü. f. 64 u. Straus, Viri insign. quoä Eistad. genuit p. 435;
Knod i.A. D. B.).
41 91. [Wetzhausen], Thomas Truchsess Ide]
257, 8. 1500. venerabilis ac nobilis d. Thomas Truchsess Spirensis et Sancti
Burchardi extra muros Herbipolen. ecclesiarum canonicus Bolen-
dinos viginti Septem.
158, 24. 1501. Thomas Truchsess .sindicus' (ebenso 1502: 260, 5; 1503: 262, 16).
340, 28. (1504.) eruditissimus vir d. Thomas Truchses scolasticus et canonicus
eccl. Spirensis in iure pontificio do ctor dedit unum florenum.
Thomas Truchsess v. Wetzhausen zu Dachsbach, .S. des Jacob Truch-
sess V. W. u. der Susanna v. Wilhelmsdorf (Biedermann. Baunach tab. 197)-
1483 WS. Leipzig (,Thomas Trochsess de Bamberga \'I.'). 1484 Oct 23
Ingolstat (,Thomas Truchsess de Wetzhausen'). 1495 Mz 24 in Rom,
wo er die Annaten der ihm verliehenen Speyerer Dompräpende eigen-
händig entrichtet (Glaser, D. Diöz. Speier i. d. päpstl. Rechnungsbüch.
No. 398). 1503 Sept. 5: Tho. Truchsess can. e. Spir. wird scolasticus
(Remling, G. d. B. v. Sp. II 207. a 698). Ging als Beauftragter des a. 6. Sept.
1504 zum Bischof von Speyer gewählten Philipp v. Rosenberg nach Rom,
um das Pallium für denselben einzuholen. 1504 Oct. 11: Decr. Doctor
Bonon. lOct. 9: ,disp. f. c. d. Thoma de lAlamania'. Oct. 11: , examin. et doc-
toratus f. predict. d. Thomas': L. s. i. p. ). In der Verrechnung der Reise-
kosten (1506 Jan. 201 nennt er sich: Tho. Truchsess, Decr. Doctor, sco-
lasticus et can. Spiren. (Remling); 1513 Fbr. i wird er dagegen als I. U.
Doctor bezeichnet (Remling, ÜB. II 475). Von 1507 — 1513 urkdi. als in
spiritüalibus vicarius generalis dni epi. Spir. (Remling, Gsch. II
333 *•)• 1513 Sommer ging er wieder nach Rom u. zwar als Beauftragter
des neugewählten Bischofs Georg, um dessen Confirmation zu betreiben
(Remling, G. II. 235. a. 789. vgl. d. Eintrag i. Lib. Confr. p. 42 z. 12. Juli 1513).
1517 Jun. 20 erscheint Tho. Truchsess, scolasticus e. Spir. als coadiutor
decanatus (Glaser 1. c. No. 485); 1517 Jul. 8 als decanus e. Spir. (Rem-
ling, G. II 237. a. 797. vgl. Glaser No. 488). Seit 1519 Dz. 31 war er auch
domicellarius e. Herbip. (Salver S. 379 nennt ihn geradezu can. e.
Herbip.), resignierte diese Pfründe aber schon 1520 in die Hände des
Papstes (Arch. V. f. UFranken 33, 279. No. 1575). t 1523 Jul- 12 i. Spej'er.
woselbst im Dome s. Epitaph, (vgl. a. Necr. Spir. i. Freib. Diöz. Arch. 19.
2o8j. — , Schüler' Reuchlins (Geiger, Reuchlins Briefw. S. 61), dessen
Augenspiegel er als Subdelegirter zu begutachten hatte: auf sein Urteil
hin wurde Hochstraten in die Kosten des Mainzer u. Speyrer Prozesses
verurteilt. Auch mit den oberrheinischen Humanisten (Briefw. des Be.
Rhenanus S 220. 254) u. Erasmus (Erasm. opp. ed. Lugd. III 371 f. — un-
richtig dort Truchsess ,a Waltpurg- genannt) befreundet. Joh. Cono wid-
mete ihm s. Ausg. der Oratio (3regorii Nazianzeni in Greg. Nyssenum. Bas.
1512. (Knod i. A.'D. B.).
4192. Weze, Henricus a
325, 44. 1542. a nobiH d. Heinrico a Weze Clivensi dioc. Traie(;t. dimidiuni coro-
natum.
330, 26. 1546 Henricus a Weze .procurator'.
343, 36. 1546. Henricus a Weze iuris utriusque doctor Bononenos sexdecim.
Eigentlich Heinrich Rudolf up ten Haitzhovel, geb. 1521 Dez. 6, nach
seiner Adoption durch s. Oheim Joh. v. Weze, EB. von Lund u. B. von
Konstanz, v. Weze genannt. Zunächst von Masius, dann von dem Lateiner
Nannius in Loewen unterrichtet. Geht (nach d. 6. Aug. 1541) nach Italien.
1546 Oct. 19: J. LJ. 1). Bonon. (,Henr. a Wez dioc. traiect. in alamania':
B. No. 3"). Nach s. Rückkehr a. Hofe seines Oheims i. Meersburg, der
ihn zu s. Coadjutor des Cisterzienserklosters Waldsassen in der OPfalz
630 Wiborg — Wifd.
ernennt: nach des Oheims Tode (15481 zum Administrator fAbti des
Klosters gewählt. Gedachte 1553 s. Abtei zu resignieren und sich zu ver-
heiraten, setzte aber später den Reformationsbestrebungen des Kf. Ott
Heinrich hartnäckigen Widerstand entgegen, so dass er in Amberg ge-
fangen gehalten (v. 15. Jul. — 20. Oct. 1556) und erst freigegeben wurde,
nachdem er versprochen, die neue Kirchenordnung nicht zu hindern. Re-
sign. s. Abtei 1559 Juli 22 (bestätigt durch den Kf. 1560 Fbr. 12) gegen eine
jährliche Pension von 200 Ggld. und erscheint seit 1560 als Cievescher
Rat i. Zevenaar. Er besass ein Kanonikat i. Emmerich. (Lossen,
Briefe des Masius i. Publ. d. Gesellsch. f. Rhein. Geschkde II 135. 331. 337
u. ö. — Lossens Vermutung S. 17 ist nach d. Acta zu berichtigen: Wassen-
berg, Embrica p. 84; Brenner, Kl. u. Stift Waldsassen 1837: Frind. Böhm.
K. G. IV324r).
4193. Wiborg, Gisbernus can. in
49, 35. 1299. d. Gisbernus canonicus Wybernensis monasterii de Dacia IUI Venetos.
4194. Wichardi, Johannes
131, 13. 1368. d. Johannes Wichardi Pataviensis diocesis ddt \'III «iolidos.
4195. Wichsenstein, Sifridus de
III, II. 1345. a d. Syfrido Wichstein canonico Babenberg. XX solides.
Schloss u. Dorf Wichsenstein zwischen Gräfenberg und Ebermann-
stadt in Franken. Der hier Genannte fehlt bei Biedermann, Gebürg tab.
378. — 1358 Jun. 25: Siboto (I) de Vihsenstein, archidiaconus et can.
e. Babenberg. (Regg. B. VHII 397).
4196. Wydemann, Matthaeus
285, 45. 1520. a d. Matheo Wydemanno*) LN-psico Misnensi unum florenum Re-
nensem.
289, 29. 1522. Matheo Widman Lipsico Florentiae aegrotanti ex consensu nationis
octo coronae mutuo datae.
[290, 16. 1523. a Matheo Widmann Lipsensi mutuo datas Florentiae egrotante octo
Coronas.]
I291, 16. 1524. ab antiquis procuratoribus nomine Mathei Videmanni unum ducatum
38 Bolendinos.j
[292, 31. 1525. Creditori cuidam Mathei Widemans consensu nacionis I ducatum
de Camera et 38 Bolendinos, que pecunia predicti Mathei de-
mortui fuit.]
*) obiit ao 1522 Florentiae.
1506 i. Frankfurt a/O. (.Matheus Wydenman de Lej-pzk'j. 1509
i. Leipzig (.Matheus Wideman de Lipz (et Benedictusi fratres'i: 1515
bacc. art. — 1519 i. Lpz.: bacc. iur. (.in bacc. creatus Kai. Sept.: d. Matheus
Wydmann Lyps.. habuit in Canon. D. Doct. Sixtum. in LL. D. Doctor. Can-
toris'.: Stat. fac. iur. — fehlt b. Friedberg).
4197. Wied, Theodericus comes de
233, 36- 1487. a nobili et generoso viro d. Theoderico ex comitibus de Wedde
canonico ecclesie metropolitane Coloniensis ac decano ecclesie
S. Gereonis Coloniensis et ab eiusdem domini magistro d. Johanne
de Schonenberck decretorum baccalario unum florenum Renensem.
S. des Gf. Friedrich z. Wied aus dem Hause Runkel (t 1487) u. der
Agnes Gfn v. Virneburg. 1491 Dz. i Köln (,illustris ac magnificus d. Theo-
dericus comes de Weda'). 1482: can. e. Colon. 1506 im Erbvertrag mit
seinen Brüdern: Dechent zo Sant Gereones Stift (Fischer, Geschl.
Register S. 254; Urkk. S. 256 tab. Villi. 1515 nach Rom, um. für seinen
Bruder, den Elekten von Köln, das Pallium zu holen 1 venerabilis et illustris
d. Fredericus [!] ex comitibus de Widda eccl. S. Gereonis decanus ac eccl.
mai. canonicus orator ad sedem apost. pro confirmatione Rev. d. d. Her-
manni ex comitibus de Widda germani fratris sui ddt pro elem. hospitalis
illibate virg. Marie de anima de urbe flor. auri in auro duos' ... 19. Jul.
1515: Confr. p. 128).
Wien — Wick. (5o]^
4198. Wien, Fredericus de
53, 22. 1302. d. Fredericus de Wiena XX solidos.
4199. Wien, Pancratius de
188, 17. 1440. a d. Pangratio de Wyenna Patavien. dyoc. Bologninos VI.
4200. Wien, Paulus de
73 1 9- 1317- d. Paulus de Wyenna dyoc. Pattaviensis X solidos.
4201. Wien, Simon de
80, 19. 132a. d. Symon de Wyenna dyoc. Pataviensis I libram.
84, 27. 1324. Symon de Austria capellanus capelle beatorum Johannis evangeliste
et Katherine virginis in Chremsa Patavien. dyoc. ,procurator sub-
stitutus' (85, 4. IG. 42. 86, 9.).
4202. Wien, Ulricus de
107, i8. 1343. a d. Ulrico de Wienn Patavien. dyoc. VIII solidos.
4203. Wiesbaden, Hermaiinus de
3fai, 40. 1341. Jan. 7. Hermannus de Wisebaden de Alcmania Z.
Rheingauisches Adelsgeschlecht (v. Bodmann, Rheing. Altert. S. 376 f).
— 1357 Herrn, de Wisbaden dec. B. M. V. Mogunt. (Joannis II 674).
1359 Jul. 14 Herm. de Wisbaden capellan. dni archiep. Mog. bittet den
Papst, ihm das Dekanat von U. L. Fr. ad gradus zu Mainz, das er von
Joh. Sudermaden gegen die Pfarrkirche S. Wiperti in Erfurt eingetauscht
hat, zu bestätigen (Kehr-Schmidt II No. 311.). f 1387 Febr. 10 (,Anno
M CCCLXXXVII IUI. Jd. Febr. obiit Hermannus de Wysbaden, Decanus,
qui triginta annis hanc ecclesiam rexerat honeste' — Guden. C. d. M. III 971).
4204. Wiesenthau, Herdegnus de
73, 5. 1317. d. Herdegn de Wisentaw XVI solidos.
I87, 29. 1326. d. Hardegnus de Babenberch VIII solidos.]
Fehlt i. d. Genealogie des Geschlechts b. Biedermann. 1325 Oct. 4:
Herdegnus de Wyssentauwe habeat praebendam dni Alberti de Castello
(Beschluss des Bamberger Domkapitels i. Mon. Zoll. II 392 vgl. Regg.
Boic. VI). 1326 Sept. 20 wird die Reihenfolge der in das Kapitel zu-
zulassenden Domherren bestimmt (, Herdegnus de Wissentawe a festo nati-
vitatis Chr. proximo venturo post duos annos": Regg. Boic. VI). Scheint
erst nach 1331 in Besitz gelangt zu sein (Elench. can. i. Arch. Bamb.).
Y Mz 5 (.Herdegen de Wisintowa': Necr. S. Mich. Babenberg. i. Bericht h.
\'. Bamb. 7, 119).
4205. VVies[en]loch, Conradus de
108, 9. 1344. a d. Cunrado de Wisenloch (mgro doniinorum de Schonenberg)
VIII solidos.
[Ein Johannes de Wisenloch der. Worni. dioc. erscheint 1365 Mz 27:
Glaser No. 87.]
4206. Wieus, Nicolaus
2iii, 40. 1524. a d. Joanne Nicoiao Wieo*).
*j artium et medicinae doctorc (al. m. additum sed ab-
rasum.)
4207. Wigandus
53, 4. 1301. d. Wigandus pro se et magistro Hertoldo XXIIII.
4208. Wyggawer, Bartholomaeus
227, 38. 1480. a d. Bartholomeo Wyggav^'er de Laugingen \' Bolcndinos. (of. 230, 5).
1465 WS. Leipzig (.Bartholom.aeus Wickavver de Laugingen'). —
1498 Aug. 6: Bartholomaeus Wiggawer Kaplan des Allerheil. Altars
i. Spital jenseits der Passer bei Meran (Ferdinandeum 3. F. 37, 372). 1501
Mai II ist das AUerheiligenbcnefiz zu Meran durch den Tod des Bartho-
lomaeus Wigawer erledigt (a. a. O. 38, 285).
4209. Wick, Melchior v. d.
337, 21. 1559. nobilis d. Melchior von der Wick Wcstphalus libras duas.
632 • |\Vilburg>-tctten| - WiMc
1554 Oct. 20 in Köln T, Melchior a Wyck dioc. Monasterien. ad. art.
iur. e. s.'). 1558 i. Ingolstadt (.Melchior a Vuick nobilis Monaster. stud.
iur. I fl.'). 1561 Mai 2: I. U. D. Bonon (.Melchior Wick Westphalius Ger-
manus'). 1571: Melchior de Wick, Assessor a. Reichskammergericht
(vom niederrheinischen Kreis präsentiert); noch 1597 in dieser Stellung
(Ludolf, Append. X. 84. 941.
4210. [Wilburgstetten], Gerungus dapifer [de]
106, 33. 1343. a dno Gerungo Dapiferi canoni<:o ecclesie Aystetensis eiusdem
dyoc. XX solidos.
Gerungus Truchsess a Wilburgstetten, can. Eistett. c^ 1340 (Elench.
canon. Eist. f. 27).
40T1 [Wilburgstetten], Raphanus dapifer [de]
69, 13. 1315. d. Raphanus Dapifer Augustensis dyoc. I solidum j
Die Truchsesse v. Wildburgstetten waren Ministerialen der Grafen
V. Oettingen u. wohnten auf d. Veste Limburg; ein Zweig auf der andern
Seite der Wörnitz, auf Burg Wilburgstetten siidl. von Dinkelsbühl (Steichele,
Diöz. Augsb. III 419 ff.). — 1318 Jun. 5: Rabno dapifer can. et custos
e. Fuchtwang. (1. c.) 1322 Sept. 28: her Raben der Truchsess custer ze
Feuchtwang (Regg. B. Vli. 1342 Jun. i: Rabno ac Ulricus [s. d.] Dapiferi
canonici e. Eistett. (Ried, Cod. d. Ratisp. II 8531. 1343 Sept. 3 u. 1347
Mai 22: her Rab der Truchsaesz Chorherr ze Eystet (Regg. B. V. \'1II).
1351 Raban Dapifer mit eccl. in Hohenhart Herbip. d. provid. (Regg.
n. VI. 348). 1359 Mz 2: Rabe der truchsezze tuompropst ze Eystett
(Regg. B. VIII). 1359 Rabno dapif. de Vi^ilburgsteiten ppos. Eystet. et can.
e. Fuhtwang (Jung. Mise. III 2391. 1365 Sept. als Siebzigjähriger z. Bischof
V. Eichstett postuliert, begiebt sich nach Avignon, empfängt a. 18. Dez.
d. päpstl. Provision, a. 20. d. Priesterweihe, am 21. d. Bischofsweihe, am
28. Jan. 1366 wieder i. Eichstätt. (M. G. Scriptt. XXV 600). f 1383 Oct iB
I Elench. can. Eistett f. 2.: Sachs, Gsch. d. Hochstifis u. d. St. Eichstätt
S. 125—128).
4212. Wildburg, Antonius a
335, 17. 1556. nobilis d. Antonius a Wiitpurg libras tres.
Rheinisches Geschlecht, dessen Stammsitz die Wildenburg auf dem
Hunsrück. S. des Heinrich zu Wildburg (f 1531) u. der Magdal. v. Daun
(•!■ 1561) geb. 1530 (Humbracht f. 74). 1544 Jul. 4 Heidelberg t,Antonius
Wildburg de Enckerich, nobili stemmate natus, dioc. Trever.'). 1546 Dz. 11
Freiburg (, Antonius a Wiltberg, can. Worm.'). 1553 Mz Köln (.Antho-
nius Wyldtburch can. Wormacien. iuravit ad iura et solvit'). 1558 Jul. 19
Rom (,Anthonius a Wiltpurck, dioc. Trev., can., dum in Urbe apostolice
sedis hominumque morum lustrandorum gratia Iherusolyma reuersus
haereret, satisfacta laudabili maiorum consuetudine, inclito se Germanorum
collegio ascripsit . . ddt scutum i.' — Lib. confr. p. 58). 1559 can. e.
Mogunt. (Joannis II 230.4101, 1572 prouisor Erfurt, (ibid. cf. Guden
IV 855). 1573 Dz. 5: scolast. e. Mog. (Joannis II 322). 1574 Aug. 14:
camerarius iudicii secul. Mogunt. (Guden, II 479). 1582 cust. eccl.
Mogunt. (nachdem er die Scholasterie resigniert hatte). — War auch
ppos. ee. Worm., Erfurt. (Falckenstein, Thüring. Chron. 11= S. 990)
et Bingen.: Eques Iherusolymitanus. f i594 Fbr. 16 (Joannis II 410;
Gall. Christ. V 693. C). .Probitate et pietate plurimum conspicuus . . . libe-
ralium artium ac inprimis Musices summus Cultor, fautor ac patronus,
viduarum atque puppilarum pater et protector, imo de tota Ecclesia Mo-
guntina ac uniuersa urbe optime meritus. propter iustitiam imprimis et
aequitatem, quae in Cameriatus Moguntini administratione multis exemplis
in ipso enituit.' (Helwich apud Guden. II 479).
4213. Wilde, Basilius
269, 7. 1507. d. Basilius Wilde*) Lipcensis XXV Bologninos.
*) qui fuit consul Lipsie (al. m.j. (!)
Wilde — Wilhelmi. 633
S. des Leipziger Bürgermeisters Dr. Joh. Wilde (11506). 1494 WS.
Leipzig (.Basilius Wilde de Lipzk tm'): 1500 Sept. 14: bacc. art.: 1503:
mag. art. (Matr. phil.). 151 1 Oct. 20: Decr. Doct. Serien. (,d. Basilius
Wister(l) lipzensis d. Meterlign. (!) can. Cizien. Alam. in iure can. promo-
vendus': Erzb. Arch. Sienai. 1516 Jan. 26: Basil. W. der recht doctor
Meysnischer nation, Z. i. e. Leipz. Univ. Urk. (Stübel S. 4221. Seit 1521
decan. e. Cizen.; 1521 Jan 23 erscheint er auch als can. e. Merseburg.
(Klotzsch u. Grundig II 311). Mit s. Brüdern Ulrich u. Wilhelm erwähnt
in e. Lehnbriefe des Kf. Joh. Friedr. (König, Adelshist. I 1037), u. i. ein.
Verkaufskontrakt der 3 Brüder einen von ihrem Vater gestifteten Zins
betreffend (Leipz. St. Arch. — Contr. B.). Hatte dem Zeitzer Stift gute
Dienste erwiesen. Eifriger Papist, f 1556 Nov. 23 (Epit. i. Dom z. Zeitz:
.Basilius Wilde Doctor et sacerdos. docan. eccl. Cizensis 23 Mens. Nov.
a. d. 1556). (Grubner, Dekane z. Zeitz S. 21; Lange, Chron. Numb. ap.
Mencke Scr. R. G. t. II 76).
4214. Wilde, Donatus
an, 8. 1466. a Donato Feris de Lipczk Bologninos V.
1447 WS. Leipzig (, Donatus et Heinricus Feris Lipsienses').
4215. Wildenberg, Johannes de
128, ZI. 1366. d Johannes Bildenbereh de Brussia plebanus in Liechtenaw XXX
solidos.
130, 44. 1368. Johannes de Wildenberg rector ecclesie in Lichenow Pomczaniensis
dioc. iprocurator' (cf. 385, 40. 386, 18).
1364 Johannes de Wildenberg notarius (C. d. Warm. II 376). 1372
d. Johannes de Vildenberg plebanus in Lichtenovv Z. 'ÜB. Bist. Culm
p. 250). 1377 ebenso (C. d. Warm. III 25. 642. 45).
4216. Wiler, Dietericus de
78, 38. 1320. d. Dietricus de Wilcr Ciirensis dyocesis XII solidos.
■]■ 1360 Aug. 8 (.Theodericus de Wiler can. Curien.' — Necr. Curien.
ap. luvalt p, 198).
4217. Wilhartis, Adrianus de
27g, ZI. 1515. a. d. Adriane Olomicensi de Wilhartis.
1523 Jan. 21: Decr. Doct. Bonon. (Jan. 19: ,diäp. f. cd. Adriano
Boemo.' Jan. 21: ,exam. et approb. f. prefatus d. Adrianus . . d. Bernh. de
Pinu ddt insignia': L. s i. p. I). — Adrianus Vilharz, can. e. Olomuc,
humanistisch gebildet. Sein Lob in Georgii Sibuti medici poetae et ora-
toris Panegyricus ad potenttss. et invictiss. Ferdinandum et Ilungarie
Bohemie regem etc. — Vienn. Austr. s. a. 4°. Ein Gedicht auf ihn auch in
Georgii Logi Elegiae. — Vienn. Austr. 1529. 4". [Ist wohl mit Adrianus
Wolfhardus identisch: Aschbach, Univ. Wien II 415 f.]-
4218. Wilhelmi, Arnoldus
151, 3. 1389. a d. Arnolde Wilhelmi monacho de Egmonda et Johanne Vos Trai.
dioc. solidos XX.
Arnoldus Wilhelmi monachus Egmondensis ad Studium proficiscens
(vor 13901 verkauft volumen continens sextum librum decretalium cum
glosa Johannis monachi bene glosatum, erstand dann zu billigerm Preis
einen andern über sextus cum glosa Joannis Andree u. brachte den-
selben nach dem Kloster Egmond zurück (Bücherkatalog der Abtei Egmond
i. Archief V. Neerland. Kerkgeschied. VI 1681. 1391 Apr. 10: Decr. Doctor
Bonon. (Mz 11: .subiectus f. privato examini doctoratus d. Arnoldus
Gulielmi de Gandano . . . qui f. ab omn. approb'. — Apr. 10: .Arnoldus
predictus doctoratus fuit': L. s. i. p. I). — Erscheint von 1393 — ca. 1412 als
Abt des Benedictinerklosters Dickeninghe (hoU. Prov. Drenthe,
b. Meppel a. Bache Reest); als ausgezeichneter Rechtsgelehrter allgemein
geschätzt (J. S. Magnin, De voormalige Kloosters in Drenthe. 2. Autl. 1846.
S. 35 fl., wo Urkk. S. 49. 69.: Acquoy, Windesheini III 299.). — Erhalten
sind von ihm i. ein juristisches Gutachten v.J. 1393 für Bischof Friedrich
634 Willielirii — Windei l
V. Blankenlieini (L'trecht) u. 2. ein (neuerdings v. L. Korth i. Mitt. a. d.
Stdtarch. Köln H. 13 — 15. S. 14 ft. veröfTentlichtesi Gutachten für die .Brüder
vom gemeinsamen Leben' über 6 vorgelegte Fragepunkte (d. Verfassung
freier geistlicher Genossenschaften u. die Lesung geistlicher Bücher i. d.
\'olkssprache betrefiend), worin er sich vorurteilslos zu Gunsten der sonst
von den Mönchen verfolgten Bruderschaften ausspricht. 3. Eine Denkschrift
über das Erbrecht der Mönche (.Contra spoliantes monachos iure suo
hereditaric — nach einer niederländischen L'ebersetzung jüngst gleichfalls
von L. Korth (1. c. S. 18 ff.) veröfientlicht — worin er sich als .einen ent-
schiedenen u. gewandten Verteidiger des alten Mönchtums u. seiner Rechte'
erweist. 4. Sein Name findet sich endlich noch neben dem des Johannes
de Novo Lapide (s. d] u. Johannes Bau |s. d.) in einem i. J. 1398 von der
Kölner Juristenfakultät für die Brüder vom gemeinsamen Leben abgegebenen
Gutachten, welches J. L. a Mosheim (De Beghardis et Beguinabus ed.
G. H. Martini Lpz. 1790. p. 433 sqq.). nach einer „nicht mehr zu ermittelnden
Vorlage" herausgegeben hat. — Sollte dieses Gutachten nicht aus dem
V. Muther (Z. G. d. R. S. 245) namhaft gemachten Miscellaneenband der
Nürnberger Ratsbibliothek stammen?
4219. WHhelmi, Franco
198, 39. 1453. d. Franco Wilhelmi de Leydis solides VI.
199, 34. 1454. d. Franco Wilhelmi de Leydis d. Traiectensis .procurator'.
1430 WS. Köln (.Franco Guilhelmi de Leydis, der. Trai. d. art.; p.').
— 1456 Jul. 6:Lic. i.Decr. Bonon. (Jun. 22: ,dispens. fc.dom. Francho Guil-
lelmi de Alamania'; Jul. 6: .examin. f. d. Franchus de Alemania ... et f.
approb. n. d'.: L. s. i. p. Ii.
4220. Wilhelmsburg, Hermannus plebanus in
82, 26. 1323. <i. Hermannus plebanus in Wilmhalbspurg XX solides.
84, 2 1324. Hermannus plebanus; in Wilmhalbspurg . . .
4221. Wylich, Lampertus de
-59' 35- I50I. d. Lampertus de Wilick dioc. Coloniensis XVI Belegninos.
4222. Wilten, Conradus professus in
III. 4. 1345. a d Chunrado professo monasterii Wiltesensis Biixin. dioc. XIIII
solides.
4223. Wymmer, Fridericus
80, 45. 1322. d. Fridericus Wymmer dyoc. Ratisponensis I libram.
„Fridrich Wimmer hat von Babst Nicoiao vnd Khays. Ludwigen den
4. preces primarias aussbracht auf ein Tumbherrn Pfriendt zu Bamberg,
die widerriefft Khays. Ludwig 1338, steet khein \'hrsach dabey, brief in
\'hoburger vnd Neustetter Laden" (Hundt, Stammenb. III 780).
4224. Wimpfen, Engelhardus de
53, 13. 1302. Engelhardus can. eccl. Wimp(inensisj ,procurator'.
Vielleicht Engelhardus de Hej^nenberg 1292?
4225. Wimpfen, Heilmannus de
-I, 21. 1346. d. Heilmannus canonicus Wipinensis Warmaciensis dyocesis XXIÜI
solides.
4226. Windeck, Reinboldus de
55, 15. 1304. dReinbeldus deW^indecke&d. Johannes*) magistersuusXXXsolidos.
*) al. m. : Argentinensis.
Stammsitz war Schloss Alt- Windeck b. Bühl i. Baden (Beust, die
Ritter von Windeck 1857 ; Kindler v. Knobloch. Gold. Buch v. Strassburg
5. 425f.). — Der Name Reinbold erscheint um diese Zeit öfter in dem
Geschlecht. Jedenfalls X'orstehender identisch mit dem von 1304 — c. 1360
erscheinenden Reinboldus Pfarrrektor u. Kirchherr zu Niederschopf-
heim (Freib. Diöc. Arch. XIV 259 a. 3). .Her Reimbolt von Windecke
Kilchhene zu Schopfheim ist burger (in Lare) vf Walthers hus von Tuten-
stein, daz siner mutter was' (Mone's Zs. MII 47).
Windeck — Windischgrätz. 5ß-
4227. Windeck, Sebastianus de
248, 33. 1496. a d. Sebastiaiio de Windeck Arg. dioc. XV'I Bologninos.
S. des bisch, strassburgischen Hofmeisters Reinhard v. W.; Chor-
herr z. Selz und Rektor der Kirche zu Ottersweier, am Fusse der
Burg Windeck. ■]■ 1531 Apr. 21, begraben in der Pfarrkirche zu Otters-
weier (,Hic Situs est rev. ac nobilis vir d. Sebastianus, ex domo et familia
de Windeck progenitus, rector h. e. Ottersvvür ac can. colleg. eccl. in Seltz,
dementia et vite morumque honestate praeclarus, pacis et justitie eximius
cultor, cum ecclesie sue in annum usque vicesimum octavum gubernacula
tenuisset ac eandem ex maiore aere suo restauraverit et amplificaverit, anno
salutis nostre 1531 Veneris post Dominicam Quasimodo hora diei tertia
ex vita migravif ). An die von ihm durchgeführte Restauration der Otters-
weierer Kirche erinnert noch die auf einem Chorpfeiler eingegrabene In-
schrift: ,Uf Freitag noch invocavit 1517 ist der erste Stein gelegt dis
Buwes durch Herrn Sebastian von Windeck Kirchherrn', darunter das Win-
deck'sche Wappen. In demselben J. 1517 hat er seinem 1502 verstor-
benen Vater in der Kirche zu Kappel unter Windeck ein Epitaph setzen
lassen. (Urkk. i. Pfarrarchiv Ottersweier; Zs. f G. d. ORheins. I 356. 58.
VII 214. VIII 90. XVII 485; Grandidier, Oevr. ined. VI 294.95: Freiburg.
Diöc. Arch. XIV 254. 56; Dipl. Gsch. v. Schwarzach II No. 59. 60. 65. 165:
Kindler v. Kn., Gold. Buch v. Strassburg S. 426; Beust, d. Ritter v. Win-
deck S. 15.)
4228. Windeck, Sifridus de
76, 29. 1318. d. Sifridus de Windegge XX solides.
4229. Windeck, Wernherus de
46, 28. 1296- d. Wernherus de Windecke X solides.
4230. [Windeck], Johannes magister dni de
55, 15. 1304. d. Johannes magister Reinboldi de Windecke . . .[s.d.]
4231. Windeck, Sigismundus de
259, 19. 1501. d. Sigismundus de Windeck*) dioc. Brixinensis 14 Bologninos.
262, 5. 1502. in exequijs d. Sigismundi de Wyndeck bolendinos VII.
*) obiit in vigilia nativitatis 1502, que erat IX kal. Jan
1493 Nv. 6 Ingolstadt (.Sigismundus Windecker ex Windeck nobilis.)
4232. Wyndinck, Johannes
167, 16. 1414. a.d. Johanne Wj'ndinck canonicoecclesiarum S.SalvatorisTraiecten.,
S. Sen'acii Traiecten. Leodien. dioc. ac S. Severini Colouiensis unuin
ducatum valoris XXXVIII solidorum VI denariorum
168, 18. 1416. Johannes Windinck canonicus Wratislauiensis scholaris in iure ca-
nonico ,procurator'.
1420 Mz 20: Decr. Doct. Bonon. (Fbr. 24: ,d. Joannes \^'nding de
Alamania nepos dni Hermann! virch [= Dwergh: s. d.| f. presentatus pri-
uato examini . . et f. ab omn. approbatus.' — Mz 20: ,d. Joannes vinding
[Johannes windinch can. e. voracislauieni: Lib. ex.) doctoratus luit in e.
S. Petri . . . insignia omnia ddt d. Jo. Andr. a Caldarinis ... et fecit mag-
num convivium omnibus doctoribus et nobilibus studii' : L. s. i p. I). „1420
finden wir unsern Prälaten in Schlesien als Pleban von Wansen fun-
gierend; durch Bulle des Papstes Martin \'. dd. Rom bei St. Peter. Mai 23
gedachten Jahres 114201 wurde die Pfarrkirche des .Städtchens Wansen
mit dem KÖllegiatstifte St. Nicolai zu Ottmachau unter der Bedingung ver-
einigt, dass der derzeitige Pfarrer, Johann Windinck, die Renten von seiner
Kirche auf Lebenszeit geniessen solle. Die Einkünfte letzterer werden
urkdl. auf 130 M. reinen Silbers beziffert. Orig.-Urk. Kollegiatstift Neisse
No. 541 i. St. Arch. Bresl. Näh. s. m. bei Heyne III 1193" (Pfotenhauer i.
Ztschr. G. Schles. 28. 445 A. i|. 1423 Mai 25 u. Jun. 4 erscheint Joh. Ven-
dinch de Alamania Decr. D. wieder i. Bologna als Z. (Lib. sap.i.
4233. Windischgrätz, Johannes de
III, 39. 1354 a d. Johanne de Windischgrätz plebano S. Rudwcrti XX solidos.
g-jg |Winclis<'lisrätz| — VVinikcliiianii
4234. [Windischgrätzl, Piligrinus plebanus de
77, 35. 1319. d. Piligrinus plebanus d Windeschgretz XXXII solidos.
iVielleicht Piligrimus de Stiria r. e. in Eisgruob 1331 unter den Con-
siliarien der Ultramontanen i. Padua: Arch. f. Litt. u. K. G. VI 336.)
4235. Winhardus
37, 38. 1290. mgr. Winhardus XII solidos.
4236. Winckedal, Philippus de
251, 11. 1498. a d. Philippo de Winckedal dioc. Spirensis Bologninos XXV.
Rheinpfälzisches, urkdl. sehr selten erscheinendes Adelsgeschlecht.
[1533 ein Albrecht v. Winkental tot, hat e. Witwe, Juliane v. Venningeu
u. e. Tochter hinterlassen. Kr. Arch. Speyer , Hochstift' No. 787 — Mitt.].
4237. Winkel, Albertus de
73, 4. 13 17. d. Albertus de Winchel canonicus Patavicnsis LX solidos.
S. Ortliebs d. j. u. der Elisab. v. Velsperg. — 1322 Mz 5: Albrecht
von W. Chorherr zePazzov und Pfarrer ze Velsperch (ßll. \'. Ldk.
NÖstr. 1892. S. 376). 1326 Sept. i: Albrecht v. Winchel Korherr z. Passau
iRegg Boic. VI). 1337 Aug. 6 (Regg. Boic. VII). 1344 Apr. 24: Alber v. Winchel
chorherre zue Passawe vnd auch ze den zelten pfarrer datz Sant
Aytten (= S. Agatha z. Hausleiten) (I. c. 1893. S. 19): 1362 wiederholt als
Dompropst zu Passau genannt (Uß. ob der Enns VIlT 66. 93. 961. Seit
1363 Nachfolger des Gotfried v. Weisseneck [s. d.] auf d. bischöfl. Stühle
zu Passau. ■]■ 1380, nach 17 jähriger unruh voller Regierung; begraben
i. Dom zu Passau (Hund, Metr. I 322; Hansiz I479; ßuchinger. Fürst. Passau
II 47. 74; Erhard, G. St. Pass. I 127 — 135: Schöller, B. v. Pass. S. 335).
4238. Winckel, Johannes
232, 37. i486, a d. Johanne Winckel clerico Treverensis diocesis VIII grosses
(cf. 233, 4).
c. 1490 Joannes Winckel I. U. Senensis, iuridicae facultatis uni.
versitatis Trevirensis professor (Hontheim II 327).
4239. Winkelberg, Eberhardus de
128. 19, 1566. d. de Winchelberch cum mgro suo d. Alberto VII libras.
130, 33- 1367- a d. Eberhardo de Wynkelberg V solidos.
385. II. i3b7. Jan. 18: d. Eberardus de Winbelberg can. e. Patauiensis.
4240. [Winkelberg], Albertus mgr. dni de
128, 19. 1366. Albertus mag. dni Eberh. de Winkelberg |s. d.|.
4241. Winckele, Guilelmus de
280, 35. 1516. Jan 25. a d. Guilelmo de Winckele Mechelanus (I) unum florenum
Renensem.
[Ein älterer Guil. van den Winkele, vielleicht der Grossvater des hier
Genannten, erscheint 1468 als Schöffe z. Mecheln: Butkens, Trophe^s de
Brabant suppl. II 327.]
4242. Winckelmann, Conradus
149, II. 1496. a d. Conrado Winckelman canonico Sancti Mauricii extra muros
Hildesemenses XX Bologninos.
4243. Winckelmann, Mauritius
334i 9- 1555- d Mauricius Winckelman Gottingen sis libras duas.
1544 SS. Leipzig (, Mauritius Winckelman'); 1546 Mz 10: bacc. 1556
Oct. 26: I. U. D. Bonon. (, Mauritius Winthern Gontingensis Saxo Germ.'
L. s. i. p. IV). 1562 braunschweig. Rat i. Uslar, wo sich damals die
Calenbergische Regierung befand (Mitt.). 1566 Apr. 30: Assessor am
Reichskammergericht z. Speyer (für Kf. Mainz); resign. 1572 Jul. 20,
^t) 1573 Jan. 19 (Ludolf, App. X 78. 83. 85).
4244. Winckelmann, Otto
247, 44. 1495. a d. Ottone Winckelman*) de Hildessheim (et Johanne Brandis
I florenum.
*) nunc est canonicus Hildesemensis (al. m.).
Winckler — Winterfeld.
637
1492 SS. i. Erfurt (.Otto Wingkelmann [et Joh. Brandis) de Hyldens-
heym'i. 1504 kehrt er nochmals nach Erfurt zurück (.Otto Winkelman de
Hyldensheym antea intitulatus sub dno Jo. Kyll'). 1507 WS. Wittenberg
(,d. Otto Winckelmann de Hildensem mai. eccl. ibid. vicar. perpet.').
1508 Febr. 12 empfiehlt Chph. Scheurl fs. d.] seinem Freunde Seufried
Kram [s. d.| den nach Hiidesheim heimkehrenden Otto Winckelmann . der
i. Wittenberg die Licenz i. kaiserl. Recht ehrenvoll erhalten hat fX. Mitt.
a. d. Geb. bist, antiq. Forsch. 1897 (XIX) S. 406). Seit diesem Jahre erscheint
Otto W. Lic. leg. als can. e. Hildesh.; resign. 1529 (Lauenstein, Dipl. Hist.
I 235. 236).
4245. Winckler, Johannes
aoi, 34. 1457. a Johanne Winkeler de Prusia baccalario sacrorum canonum peri-
tissimo clerico Pomezaniensis diocesis quinque .soliidos.
1464 Mz 8 Jun. 13: Joh. Winkeler Decr. Doctor, Rat des Hoch-
meisters (Scrr. Pruss. IV 228. 231. 406.; Hanserecesse Abt. 2. Bd. V.
332—395)- 1466— 1474 Ratmann in Königsberg; Vertreter der St. Königs-
berg auf dem Tag zu Elbing 1467 u. 1472 (Act d. Ständetage Preuss. I. 44.
198; Perlbach. Pruss. schol. S. 172).
4246. Winckler, Christianus
122, 7. 1476. a d. Cristiano Winckler XIII solides Bonon.
(Vielleicht Doctor Winckler, can. e. S. Mauricii Augustensis et can. e.
Frising. ; verzichtet auf letztere Pfründe 1510: Mü. Hfb. C. g. No. 1718]
4247. Wins, Melchior
314. 16. 1537. a d. Melchiore Wincz I florenum in auro.
317. 30. 1539. Melchior Wins .procurator'.
343, 4. 1540. d. Melchior Winz ex Marchia lauream in utroque iure adeptus,
tum ut legi nacionis nostre satisfaceret, tum ut imagines familie sue
racioni, quam procuratoris magistratu functus reddidit, appingerentur,
Septem libras et decem ßononenos ddt ao 1540.
1515 SS. Frankfurt' a./O. (.Melchiar Winss Francofordenus lo" und
nochmals 15191. — 1526 WS. Leipzig (.Melchior Wins Francofurtensis'i.
Die Promotionsnotiz war weder in Bologna noch in Ferrara und Siena zu
finden. — 1541 Frankfurt: Melchior Winss I. U. D.: rector univ. studii
Francof. — 1542: decanus facult. iurid. 1543 Dz. 30: der Rat der Stadt
Frankfurt vkft der Familie Wins 26 fl. jährlicher Rente zur Gründung einer
Armenspende (.nachdem die Erbar vnd thugentsame fraw Gerdrawt, Clawss
Winszes seligen etwan vnsers lieben Bürgermeisters nachgelassene witwe
vor sich vnd wegen Irer Kinder vnd sonderlich Iren dreyen Söhnen:
Melchior doctorn, CristofT vnd Clawss den winszen . . .': Riedel A. XXIII
491). Später war er syn'dicus Stetinensis (Beckmann f. 48. vgl. Greifsw.
Matr. I 248). f i56i"(l. c). Ein Brief Melanchthons an Melch. Winsius
consil. Principis Elect. Marchionis in C. R. IX (1558) p. 613.
4248. Winsperg. Wilhelmus de
172, 16. 1420. d. Wilhelmus quondam Wilhelmi de Winsperg Arg. dioc. ddt
solidos XVI.
1420 Apr. 20: Ai t. Doctor Ferrar. (.Wilhelmus de Winsperg de
Strasburgo': Atti della Deput. Ferrar. di storia patria IV 73). 1424 Sept. 9:
Lic. i. Decr. Bonon. (.examin. f. d. Viliolmus de vinsperg dioc. Mogunt.(!)
. . approbatus nemine discrepante': L. s. i. p. Ii. — 1427 Jan. 8 in Rom:
Wilhelmus de Wmsperg prov. m. Kanonikat und Präbende e. S. Thomae
in Strassburg mit e. Einkommen von 8 M. ; für Zahlung der Annaten ver-
bürgt sich sein Bruder Wilhelmus de W., Licentiat. der Strassburger
Kirche (Zs. f G. ORh. VII 134). [1428 Mai 13 erscheint ein Wilhelmus de
Winsperg (welcher 'h als r. e. in Oflenburg Arg. dioc; 1429 Oct. 2 wird er
als verstorben erwähnt. Er besass auch perpetuum beneficium regis chori
nuncupatum in m. e. Arg. — 1. c. VII. 121. 141.]
4249. Winterfeld, Dietlevus de
338, 17. 1560. nobilis d. Dietlevus Winterfeld ex Marchia libras quattuor Bonon. III.
638 Winzer — Wiszebci.-k« 1
1551 Frankfurt a. O. (.Dithlevus a Winterfeld Pritznicensis). Ca. 15-,
in Strassburg i. E. l.Dietleuus a Wynterfelt Marchita': Tho. Arch. Str
1585 Nv. 27: can. e. Magdeburg. (Detlouius Winterfeldius Joachirni filiu
Riedel A. III 206). 1596 Jan. 20: Z. bei der Testamentsaufstellung des K:
Johann Georg: Dietloff von Winterfeldt Comptor und Landvoigt z
Schivelbein (Riedel S. B. 218).
4250. Winzer, Altmannus de
86. 23. 1325. a d. Altimanno de Winzer plebano in Tekendorf Ratisp. dyoc. XI,
solid. Bon.
Die Altmann von Regeldorf und Winzer gehörten zum oberpfälzischen
Adel. — 1333 ,Caloch und Meingoz v. Winzer gebrüder vertrugen sich mit
ires verstorbenen Brueders, wie ich vermain des Altmanns, Haussfraw
Anna und Iren khindern Altmann und Petersen umb ire Güter zu Winzer
und andere' (Hundt, Stammenb. III 782). f 1356 .Altmannus de Wit. |!|,
can. e. Patav.' (Denkstein i. Dom zu Passau: Gerhard, G. Passau II 661.
[,V. Id. Decembr. Altman v. Wintzer: Mon. Seligenth. i. M. Boic. 15, 547: —
kann sich auch auf den Vater beziehen.]
4251. Winzingerode, Johannes de
135, II. 1371. d. Johannes de Winczingerode camerarius Padeburnensis solvit pi-
introitu suo XXVI solidos.
136, 13. 21. 1373 d. Johannes de Winczingerode camerarius eccl. Paderbumen
.procurator'.
1369 Johannes de Winzingerode, can. e. in North un. (ÜB. Gott
S. 274. a.). 1377 Febr. 10 Johan von Wintzingherode canonike unser
kerken to Paderborn (UH. Asseburg. No. 1275). |In der Prager Juristen-
matrikel erscheint ein Joh. de Winczingerode i. J. 1404: Mon. II 155).
4252. Wipensis, custos eccl.
43, I. 1294. d. custos eccl. Wipensis XX solidos.
4253. Wyser de Wysburg, Christophorus
264, 20. 1504. d. Christofonis Wyser*) de W'isburg ddt XXV Bolendinos.
[266, 4. 1505. item Bolendinuni in exquiis Cristoferi Wysers.
*) interferius Bononie 15. Decerabris anni 1505 et per
d. Florianum de Waldenstain consanguineum suum
honorifice humo traditus, c. a. r. i. p. (al. m.)
Ob wir es hier mit jenem Christoph Wiser zu thun haben, der im
J. 1500 wegen seiner ausgezeichneten V'erdienste im Türkenkriege in den
Adelstand erhoben wurde? (Gauhe I 2148).
4254. Wismar, Petrus de
112, 31. 1346. a d. Petro de Wismaria X solidos Bonon.
4255. Wi[s]mari, Jacobus
238, 34. 1490 a d. Jacobo Wismari de Erklens canonico Aquensi \^II grossetos.
1484 Mz 24 i. Köln (,Jacobus wymari de Ercklens ad artes iuravit
& solvit'). Studierte wohl auch in Basel, da er mit dem bekannten Basler
Buchdrucker Joh. Bergmann de Olpe bekannt war, der ihm s. Ausg. v.
Baptistae Mantuani de patientia libri III. Bas. 1499 widmete f.Wymmaro de
Erklens Aquensis ecclesie Decano. XVI. kl. Spt. 1499". — Hierin auch
ein Gedicht des Sebastian Brant auf Wymmarus de Erklens. vgl. Frej'tag,
Adparat. litt. II 953; Schmidt. Hist. litter^ I 197^ 1510 Nv. 22 her Wymar
van Ercklens Doctor in den rechten & Dechant des Marienstifts zu Aachen
(Zs. d. Aach. G. V. II 82 — Mitt.).
4256. Wiszebecker, Johannes
137, 41. 1375. Johannes de Witzenhusen can. eccl. S. Marie Erfordensis Magunt. d.
,procurator'.
139, 25. 1376. 77. Anno quo supra predictis etiam procuratoribus recedentibus
ego Johannes Wiszebecker de Wiczinhusen can. eccl. S. Marie Er-
fordensis baccalarius in decretis solus remansi pro consen"acione
rerum et iurium nacionis (cf. 140, i. 15).
Wissekerke — Wittenheini.
639
1371 Jan. 28: Joh. Wyszebecker r. altar. SS. Simeon. et Judae in
e. S. Martini Erf. mit Kanonikat u. Präbende in ecci. ß. M. Erford. pro-
vidiert (Schmidt-Kehr 11 No. 895). Wohl identisch mit joh. Syffridi de
Witzenhusen, der sich bei Eröftnung der Universität Erfurt 1392 — 94 i. d.
Matrikel eintrug (Erf. Matr. I 40''). [Ein ( älterer ?j mag. Joh. de VVitzenhusen
official. ppos. i. Heylgenstad erscheint i. undatierter Urk., die auf 1339 an-
gesetzt wird: ÜB. NSachs. u. ÜB. Götting. S. 136 a. i. u. 145].
4257. Wissekerke, Egidius ab
165, I. 1412. ab Egidio de Wissenkerke 'canonico S. Petri Middelburgensis XX
solidos.
167, 14. 1415. Egidius de Wissenkerkk magister in artibus scholaris in iure ciuili
,procurator'.
1426 wird Egidius de Wissekerke als decanus eccl. S. Johannis
Traiecten. infer. erwähnt (Hoynck III i. p. 267). 1440 Sept. 24: Egidius
de Wissekercke Leg. Doctor in den Lehrkörper der Universität Löwen
aufgenommen. (Fast. Ac. Lov. p. 1621.
4258. Wissengal, Simon de
240, 13. 1491. a d. Simone de Wissengal'^') Tragatensis (= Traiectensis) diocesis
XII Bolendinos quadrinos III.
*) obiit anno 1498 (al. m.)
4259. Wissenwege, Hartmannus
i35t 35- 137^- a d. Hartmanno Wissenwegen X solidos.
4260. Wittelshoven, Ulricus de
74, I. 1317. Ulricus de Witelsghoven canonicus eccl. S. Viti de Frisinga XV solidos.
Vielleicht e. Sohn des 1316 genannten Ritter Ulr. v. Wittelzhofen,
Landrichters auf Schloss Päl b. Weilheim (OBayr. Arch. 26, 106). — 1330:
Ulrich Wittelshover Pfr. i. Uettingen (Mon. B. VIII 225); 1347 (VIII 246).
4261. Wittersheim, Antonius
338, 38. 1561. d. Antonius Witershemius Hagensis libram unam cum dimidia.
1558 Mai 4 Rostock (.Antonius Witersheim Hagensis ex comitatu
Schawenburgensi'i. 1567 Nv. i Wien (.Antonius Witersheim persolv.
4 s.'); in demselben Jahre: .Doctor Novellus et ad facultatem et ad con-
silia admissus'. — 1579: Cancellarius Ottonis comitis de Schauenburg.
t 1614 (Fabricius p. 440). Fabricius, der von W. Wiener Aufenthalt nichts
weiss, nennt ihn 1566: ,1. U. D. antea rei publ. Hamburg, secretarius post
sindicus' (I.e.); ebenso wird er um diese Zeit Sekretär, dann Advokat der
Stadt Rostock genannt (Schirrmacher, Hz. Joh. Albrecht 1 593. 608. 10. 82. 31).
Er besass die Güter Stadthagen (i. Lippe'schen) und Sachsenhagen, sowie
das Gut Apelern und wurde mit seinen Nachkommen durch K. Rudolf II
in den Adelstand erhoben. Aus seiner Ehe mit N. Langermann entsprossen
6 Söhne und 6 Töchter (Stenzel i. .Adler' VIII 136). Auch nach Stenzel
ist er 1614. und zwar in Stadthagen, verstorben (vgl. a. Beckmann, Gsch.
v. Anhalt VII 291). Er soll aus dem Elsass eingewandert sein, doch
beweist der Zusatz , Hagensis' in der Rostocker Matrikel u. i. den Acta,
dass er in Stadthagen, vielleicht auf dem elterlichen Gute, geboren ist.
4262. Wittenberg, Lampertus de
236, 17. 1489. mgr Lampertus de Wittenberg [cf. Johannes Schenck de Seyda|.
1490 Dz. 4: Decr. Doctor Bonon. (Dz. i ,dispens. f. c. d. Lamberto
de Alamania mgro in theol.' — Dz. 4 , examin. et doctoratus f. dictus d.
Lambertus Alam. et f. approb. n. d ... et d. Johannes a Sala ddt ei in-
signia': L. s. i. p. I. — cf. A. No. 4 ,d, Lampertus Andree de dioc. Brandra-
brageni.
4263. Wittenheim, Hugo de
71, 18. 131h: d. Hugo de Wittenheim Basil. dyoo. X solidos.
Stammsitz das unweit Mülhausen i. E. gelegene gleichnamige Dorf
(Schöpflin. Als. ill. II 678: Kindler v. Knobloch, Alt. Adel i. OEls. S. no;
640
Wittenheim — VVitzlebcn.
derselbe, Gold. Buch v. Strassb. S. 432). — 1340. 42 Hugo de Wittenheim
miles (Gold. Buch S. 4321. 1358 Hugo de W. miles kehrt mit Henricus,
Cuno u. Burcardus de W. aus der Verbannung nach Colmar zurück iSchöpf-
lin II 368 a).
4264. Wittenheim, Conradus de
99, 10. 1336. a d. Chuiirado de Witenham rectore eccl. Horburg XXXN'IIII solido~
1370: Conradus de Wittenheim can. e. S. Martini Colunib. (Colm.
Bz. Arch.) 1370: ppos. e. S. Martini Colmar. (Ingold, Mise. Als. I 911. 1403:
.quondam dns Conradus de Wittenheim prepositus' (ibid.i.
4265. Wittolsheim, Waltherus r. e. in
67, 13. 1314. d. Waltherus rector ecclesie in Witehelsheim Argentinensis (I) dio-
cesis XII solides.
4266. Wittstock, Nicolaus
259, a/. 1501. d. Xicolaus Widstock dioc. Halberstatensis 24 Bologninos.
1507 Nv. 26: Kf. Joachim versichert der .Stadt Stendal mehrere für
ihn aufgenommene Darlehen: darzu fünft reynsch guldenn Jarlicher Zinse
uff Martini meister IS'icoIao Witstock zw behuff einer vicareyenn, die
man in vnser üben frawenn Kirchenn zw Stendal fundiren wirt (Riedel A.
X\'. 461). Noch 1541 wird Claus Withstock als Inhaber einer \'ikarie zu
Stendal erwähnt (A. XVI. 217).
4267. Witzeisdorf, Burchardus plebanus in
75, 26. 1318. d Burchardus plebanus de Wicelnsdorf Pataviensis dyoc. XXVIII
solides.
4268. Witzenhausen, Georgius
25a. I. 1498. a d. Georio Witzenhusen de Gottingen Magunt. dioc. Bologn. XXIIII.
2bo, 6. 1502. Georius Wytzenhausen ,sindicus'.
1491 SS. Leipzig (.Gregor, di Witzenhusen de Göttingen'). Syn-
dicus der St. Goslar. 1509 Jan. 23 Rom: .Georg. Wytzenhuser Galtin-
gensis Decr. Lic. sindicus Goslar.' (Lib. Confr. p. 1201; von 1514—24
Bürgermeister (Crusius, Gsch. v. Goslar S. 206: Urkk. d. St. Gott, im
16. Jahrh. ed. Hasselbl. u. Kaestner No. 266. 284; Zs. d. Harzver. 1880 S. 490J.
4269. Witzing, Johannes
142, 38. 1380. d. Johannes Witzing libras Bononinorum II.
Johannes Witzing sen.. vor 1390 can. e. Zofing., seit 1406 als can.
e. Beron. urkdi.; war auch can. e. Turic. (Riedweg S. 480). f 1408
Sept. 18 (.Johannes Witzzig huius ac Zofingensis ecclesiarum canonicus,
rector eccl. i. Oberwinterthur ... et dedit prefatus dns Joh. Witzig
sen. eidem ecclesie [sc. Beronensi] quendam librum. continentem hyemalem
et aestivalem partes horarum canonicalium' etc. — L. a. e. Beron. i. M. G.
H. Necr. I 3541.
4270. Witzleben, Heinricus [de]
266, 19. 1505. a d. Heynrico Wytzleven XXXV Bolendinos.
[Ist wohl dem Geschlecht v. Witzleben zuzuweisen, in welchem der
Name Heinrich um diese Zeit öfter erscheint. In vorstehendem den be-
rühmten Stifter der Klosterschule zu Rossleben zu sehen, ist aus ver-
schiedenen Gründen nicht zulässig].
4271. Witzleben, Theodericus de
245, 35. 1493. a d. Theoderico Wizleven*)
250, 21. 1497. Theodericus Wytzlewen .substitutus'.
[259, 10. 1501. item IX Bologninos in exequüs dni Theoderici Witzleben].
*) sepultus ad S. Dominicum a° 1501 XXI mensis Febru-
arii (al. m).
1489 Leipzig (.Theodericus de witzleue de grinental'): 1491: bacc.
art. (.Theoder. de Witzleue'). Ist demnach in Bologna verstorben. [Ein
älterer, i. d. Acta nicht erwähnter Theoderic. de Witzleve (.Theodericus fil.
Woldehorn — WolfT 641
d. Friderici de Vuiczleuuben de dioc. Halberstat. de Alamania') wurde 1487
Oct. 20 i. Bologna z. J. U. D. promovirt (L. s. i. p. I und c. I); dieser letztere
1481 Apr. 4 i. Ingolstadt].
4272. Woldehorn, Marquardus
135, I. 1371. d. Margwardus Woldehorn IUI solides.
[393, 24. 1374 Jan. Marquardus Audacis Lubicensis dioc. .testis'.j
4273. Woldenberg, Heinricus de
55, 44. 1304. d. Henricu.s de Wogenberg XII solidos.
56, 12. 1304. d. Ilenricus de Waldesberg can. Nuwenburgensis XX solidos.
Wir haben wohl hier ein und dieselbe Person vor uns. Dieser
Naumburger Domherr dürfte mit Henricus de Woldenberg, 1308 can.
eccl. Hildeshem. (Lauenstein, Dipl. Hist. I 230), seit 1310 Bischof von
Hildesheim, (f 1318 Jul. 13) identisch sein.
4274. Wolff, Amandus
245, 38. 1493. a d. Amando Wolff Sancti Petri Junioris Argentinensis et S. Andree
Wurmatiensis ecclesiarum canonico florenum Reni medium.
Bruder Thomas Wolffs des Jüngern [s. d.]. 1488 Erfurt (,Amandus
Wolfi de Ekwolczheym tm' — zugleich mit seinem Bruder Thomas». —
1501 Juni 6: Leg. Doctor Bonon. (Jun. 4: ,dispens. f. c. dno Amando de
Alamania'. Juni 6: ,d. Amandus de Alamania examinatus fuit in iure cesareo
et nemine adversante in eodem merito approbatus': L. s. i. c. I). f 1504
Aug. 20 in Strassburg. — Thomas W. liess in seiner Ausg. Joannis Garson
De misseria hurriana. Arg. 1505 (Bl. Cg^ ff) einige von Freunden auf den
Tod des geliebten Bruders verfasste Epigrammata et Epitaphia abdrucken.
Ebendort ein Brief Tho. Wolffs an Mutian dd. Arg. 1514 Dz. 13: , . . . fra-
trcm amisi qui et ipse ICtus fuit, homo ingenii vivacis et qui neminem in
omni vita leserit etiam lacessitus. iVIira fuit in eo liberalitas, mira probitas.
Cuiusdam hominis maliuoli perfidia ductus est in melancoliam; ex ea inter-
cidit morbum intercutis aquae, quo deinde acerbissime raptus est' (vgl.
auch Tho. Wolft" in der Vorrede z. Uebersetzung des Psalmes Domine
quis . . Arg. 1508). Auch Wimpfeling hat des früh Verstorbenen ehrend
gedacht (Rer. German. libr. c. 73. Arg. 1505): ,sed heu succurrit nunc
Amandus Vuolphius tuus germanus frater ICtus egregius qui supe-
liore aestate morbo intercutis aquae perijt; si vitam prorogasset Deus,
exornasset seculum nostrum'.
4275. Wolff, Erasmus
314, 7. 1537. a d. Erasmo Wolff I florenum in auro.
1535 April 10 Ingolstadt (,Erasmus Wolf de Landsberg 48'. — a.
m.: vita functus est a. 53 Jan. 18 maximo omnium desiderio derelicto).
1543 Oct. 18: in Rectorem acad. Ingoist. elect. venerabilis et egreg. vir
Erasmus Vuolfius de Landtsperg philos. mag. et Lector publ. atque coUegii
e. S. Mauricii August, can.' 1548 regens Collegii novi. 1550 Erasmus
W. Doctor theol. procancellarius parrochus apud S. Mauritium: Rector
univ studii Ingoist. f 1553 Jan. 18 (s. o.). |Es erscheint übrigens v. 1531
— 36 auch i. d. Leipziger Rektoratsakten ein Erasmus Wolf Lips.: Zarncke
p. 42. 49 u. ö.]
4276. Wolff, Johannes
251, 34. 1498. a d. Johanne Wolf Argentinensi.^ diocesis Bologninos XVI.
Wir haben hier wohl Johannes Wolft den Jüngern, einen natürlichen
Sohn Thomas Wolffs d. ä. [s. d.] vor uns. 1510 Jul. 29 vermachte dieser
letztere ,Joanni Wolff naturali filio meo, capeUe omnium Sanctorum
(Argentin.) prebendario', ausser der lebenslänglichen Nulzniessung zweier
Häuser in Strassburg seine ganze Bibliothek und die Hälfte seines Haus-
gerätes (Strassb. Bez. Arch. G 4222). — [An Johannes W. den altern, den
Oheim des vorigen, den Vater Thomas' W. des Jüngern, [s. d.] darf nicht
gedacht werden. Dieser letztere, ursprünglich Schulze im Dorfe Eckbols-
heim b. Strassburg, später Geistlicher, erscheint 1497 als Gustos eccl.
S. Petri iun. Argent., seit 1503 als decanus dieser Kirche (G 4222)].
41
Deutsche Studenten in Bologna.
WolfT — Wolir.
642
.„-,0 Wolff. Thomas sen. „ ^, ,
4277. woiii. ^^^^^ Wolff*) X Bologninos.
ii4, 35- 14/" ,^ j^^^^ pgj,j. Doctor et ppos. S. Pem sen. Arg. et can.
e. mai. Wormat. (a. m)
Hell
S des Andreas W. z. Eckbolsheim b. Strassburg i. E. u. der Enneline
Hell iS' Testam. i. Strassb. Bez. Arch. — G 4222). Studiert i. Basel 1466
( Thomas de Argentina") u. Bologna. 1475 Mai 6: Decr. Doctor Bonon.
Anr 26- disp f. c. d. Thema de Argentina de Alam.; Mai 6: .pres. f. pref.
d Thomas per d. Andr. de S. Petro d. Joh. de Sala . . ,et f. "• d- approb.
d lohannes insignivit«: L. s. 1. p. I). 1465 Mz 20- Fho Wolflf can. e.
S Thome Arg. m. Kanonikat a. Jung St. Peter 1. Strassburg providiert
(Strassb. Bez. Arch.-G 5222). 1492 Sept. 19: cellerarius der letztgenannten
Kirche (Zs. f . G. ORh. N. F. VII 114). Seit 1482 erscheint er als Chor-
herr, seit 1484 Jun. 5 als Propst zu Alt St. Peter ■•Strassburg (Strassb.
St Arch — Contr. St. 14830": Instrum. possess. mag. Thome Wolf! Decr.
D Drepositure et canonie e. SS. Mich. e. Petri Arg.): seit 1496 Dz. 28 (Schöpf-
lin Als. dipl. II 439) als can. e. S. Adolfi Nuwiller. (auch 1497 Apr. 11:
Lehmann. Hanau-Lichtenberg II 432). Als can^ e. Wormat. genannt
seit 1485 iPetri Schotti Lucubr. f. 43 u. ö.), noch 1510 Jul. 29 i. dieser
Stellung (cf. s. Testam.). Besass noch ein Kanonikat 1. Basel (Schnudt.
Hist litter II S9) u- war Inhaber der Pfarreien zu Rhembischofsheim
und zu Eschiu (Zs. f. G. ORhein. N. F. VII 112. 1.4). Mit s. Pfründen-
einkünften hat er, nach seiner eigenen Aeusserung die Studienkosten seiner
beiden Neffen Thomas W. (s. d.] u. Amandus W. [s^d.| bes ritten. Doch
setzte ihn s sehr erfolgreiche juristische Praxis im Dienste kirchlicher In-
stitute wie der Stadt Strassburg (schon i486 Jan. 7 wird er als Bürger
angenommen, indem er gelobt, der Stadt ,in iren Sachen getruwelich zu
roten ussgenomen wider geistlich statuta und die den er verbunden ist »in
die La-e sein Leben behaglich zu gestalten, sein Kanonikatshaus nut Ge-
mälden" und Inschriften auszuschmücken und sich eine bedeutende Biblio-
thek anzulegen. Auch der Kreuzgang der Kirche St. Peter wie der Chor
der Alt St Peterkirche hatten ihm ihre künstlerische Ausschmückung zu ver-
danken Obgleich nicht zu den eigentlichen Humanisten zu rechnen, stand
er doch den humanistischen Bestrebungen des Strassburger Kreises svm-
pathisch gegenüber. -Iisii Aug. 16, begraben in Alt St. Peter (Knod in A.D.B.).
4278. Wol«. ^hom^as^ mn^^^^^ ^ ,^ Thomas Wolff iunior Argentinensis SS. Petri iun. et
Thome Argentin. ecclesie (!) canonicus florenuni.
S des lohannes W. sen., Schulzen z. Eckbolsheim b. Strasburg (Bez.
Arch Strassb — G 47051, Neffe des vorigen, Bruder des Amandus W.
is d 1 Patenkind des Peter Schott [s. d.]. - Schon 1482 Mai 25. als Knabe,
.Besitz von Dekanat und Kanonikat zu S. Tho"iasi. Strassburg (Petr.
Schotti Lucubr.; Lib. praeb. S. Thome ms; Zs. f. G. ORheins N. F. VU 136,;
1487 Jul. 6 auch can. e. S. Petri iun. Arg. (a. a. O. \ II 113). spater noch
ein. et decan. S. Petri sen. Arg. Auf das Dekanat von S Thomas hatte
er schon 1484 Mai 10 verzichtet (a. a. O. \ II 136); das Dekanat von Alt
St Peter resignierte er 1502 Dz. 29 zu Gunsten des Joh. Burchardi der
sich seinerseits zu Wolfis Gunsten der Propstei S^Martin zu Colmar
entäussert hatte (Bez. Arch. Strassb. - G 4705). Durch päpstliche Provision
crelan-te WolfT 1502 Sept. 26 wirklich in den Besitz der letztgenannten
Pfründe, während das Dekanat von Alt S. Peter durch den Papst (nach der
Verzichtleistung des Joh. Burchardi?) seinem Vater Johannes W. sen.. der
inzwischen den Laienstand verlassen hatte, übertragen wurde (G 4705).
Schon die Erziehung seiner Knabenjahre, die ganz und gar unter dem
Eintluss seines Paten Schott stand, war von freierem Geiste getragen, ml
Erfurt 11488 SS.: .Thomas Wom de Egkwolczhem tm'i kamen weiterei
humanistische Anregungen hinzu. Seine eigentliche humanistische Durch-f
bildung aber hatte er Bologna zu verdanken, wo er mit Begeisterung den
Vorlesungen des Humanisten Philippus Beroaldus d. ä. folgte. Hier hatte
er auch Aeich nach seiner Ankunft, sein juristisches Fachstudium begonnen.
Wolfl" — Wolfskeel. g
das er 1501 Mz 6 durch die Promotion z. Decr. Doctor zum Abschluss
brachte (L. s. i. p. I; B. No. 2'; cf. Wimpfeling i. Pro Re publ. christ. fol.
ht^: qui novem annos in Italia ius didicit;; vorübergehend hatte er in
Padua bei dem .christlichen- Dichter Matthaeus Bossus Theologie gehört.
Für archäologische Studien hegte W. ein besonderes Interesse. Als Er-
trägni.s derselben brachte er eine reichhaltige Inschriftensammlung heim,
doch ist es zur beabsichtigten Herausgabe derselben nie gekommen (eine
1. d. J. 1413— 14 zu Freiburg i. Hause des Zasius von ßonifaz. Amerbach
genommene Abschrift v. Wolffs Sammlung auf der öff. Bibl. i. Basel vgl
Schmidt i. Bulletin de la Societe pour la conservat. des monum. histor.
d Alsace 1876 p. 156 f). Nach Strassburg zurückgekehrt, wurde Wolß bald
em eifriges Mitglied des von Wimpfeling beherrschten humanistischen
Kreises. Er machte sich die Ideen seines Meisters so ganz und gar zu
eigen, dass man ihn nicht mit Unrecht das .Echo- Wimpfelings genannt
hat. Seine ganze litterarische Thätigkeit steht unter Wimpfeling'schem
Einfluss; wie er manche Schriften des Meisters zum Druck beförderte so
ist andererseits Wimpfeling durchweg an den Wölfischen Publikationen
direkt oder indirekt beteiligt, t 1509 Oct. 9 i. Rom. wohin er sich wahr-
scheinlich in einer Pfründenangelegenheit, begeben hatte. Wimpfeling und
Mutian, Spiegel und Ringmann haben ihm Trauerverse gewidmet Beatus
Rhenanus hat ihm sein Epitaph geschrieben (,D. O. M. Thomae Volfio
luniori pontificii iuris perito, priscae eloquentiae facundiaeque studiosissimo,
quem tam immatura quam subitaria morte Romae sublatum et Quirites et
Germani flevere, amici bene merito posuerunt. Vi.xit an. XXXIII. mens IX
Obiit an. salutis M. D. IX'). (Schmidt. Hist. litter. II 58 ff., wo indessen
unrichtige Angaben über seine Herkunft: auch die Charakterschilderun°-
welche Schmidt von W. entwirft, wird durch den von mir i Geicrer'^s
Vierteljahrsschrift I 241 t. publicierten Brief Wimpfelings wesentlich modi-
nciert. vgl. a. m. Artikel i. d. A. D. B.j.
4279. Wolff, Udalricus
338, 34. 1561. d. Vdalricus Wolffius Lipsensis libras duas.
1553 WS. Leipzig (,Ulrichus Wolfius Lipsensis'). — .Vlrich Wolff
fil. ciuis Hieronymi ciuis factus iurauit 19. Octob. a° 62' (Leioz Büra-'
Buch. Stdt.-Arch.). f ■ s-
4280. VVolffersdorff, Gotfridus de
259, 13. 1501. d. Gotfridus de Wolffersdorff dioc. Neunbergensis 24 Bologninos.
1494 SS. i. Leipzig (.Gotfridus Wolflersdorff vj.'). — 1507 Au» 22-
Kf. Joachim und Mkgf Albrecht belehnen Cuntzen und Götzen v Wolffers-
dorff Göczen v. W. seligen Söhne, mit dem Dorfe Tornow im Kottbus'schen
(Riedel Suppl. B. 1391. 1513 Oct. 3: Gotzo von Wolfersdorf vicar e
Misn. lUß Hchstft Meiss. II 3. 320 III 333,; noch 1540 i. Besitz seiner
\ ikarie (Mut. d. h. V . d. St. Meiss. IV 364).
4281. Wolffersdorf, Johannes de
257. 25. 1500. nobilis d. Johannes de Wolstorff de Bornnstoff Misnensis dioc
medium florenum Renensem.
264, 9. 1504, venerabilis vir d. Joannes de Wolfersdorf de Bomstoff procurator'
1487 Leipzig (,Johannes wolfferszdorff').
4282. Wolfskeel, Johannes de
116. 30. 1348. a dd Johanni et Wiperto fratribus dictis de Wolfskel de HerbiDoli
JIII libras. ^
^, . 3^1^/^" ^-^^f Weiprecht iun. Wolfskeel von und zu Reichenberg und
Bleichi^elden, und der Veronica v. Thüngen (Biedermann, Ottenvvald tab ^i
- Soll laut Beschluss des Wzb. Domkapitels v. 1342 Mai 22 mit seinem
Bruder Utto [s. d.] ins Kapitel treten; wird mit diesem u. Wiprecht fs dl
1353 Mai 18 emancipiert (Regg. B. VIII). Als can. capitul. e Herbip
1361, 1363, 1369. 1370 genannt. 1374 Jul. 39 zum erstenmal als custos
e. Herbip. erwähnt: 1374 Nov. 21 als Landrichter des Hzgt. Franken-
1378 Dz. 17 wieder einfach als thumherr ze Würzburg (Rego-, B. X 8.);
41*
5« I W'olfskeel — Wolkenstein
zum letztenmal erscheint er urkdl. 1383 Apr. 13. ,Am 27. Juni 1384 war
Johann bereits verstorben und werden daher seine Obleien durch das
Kapitel vergeben.' Sein Tod wird kurz vor genanntem Termin erfolgt
sein. (vgl. Amrhein i. Arch. f. UFrank. 32, 210.).
4283. Wolfskeel, Otto de
108, 41. 1344. a. d. Ottone Wolfskel*) canonico Erbipoiensi, item a dno Joanne
diclo Houpt, item a dno Joanne Bersich canonico Novi Monasterii
Erbipolensis, ab omnibus simul V libras.
*j postea episcopus Erbipolensis factus (al. m.).
Die al. m. gemachte Bemerkung ist unrichtig. — Otto v. Wolfskeel,
Bruder des vorigen und folgenden, Nefie des B. Otto v. Wolfskeel. Sollte
laut Beschluss des Domkapitels nach Eberhard v. Seinsheim [s. d.) ins
Kapitel treten; wurde mit demselben und seinen beiden Brüdern 1353
Mai 18 emancipiert; urkdl. als Domherr 1351 Jul. 13 u. Aug. 3; 1360
Mai 25 als Kapitular. Verstorben vor 1363 (vgl. Amrhein, Arch. f. UFrank.
Bd. 32).
4284. Wolfskeel, Wipertus de
116, 30. 1348. Wipertus de Wolfskeel [cf. Johannes de W.).
Bruder der vorigen. Urkdl. als can. e. Herbipol. genannt: 1351
Jul. 13 u. Aug. 3; 1353 Mai 18; 1363 Fbr. 14; 1364 Jan. 9; 1366 Aug. 8;
1377 Nov. 10; 1378 Mz 18. Dz. 17; 1379 Fbr. 28. „Bei der Obleiverteilun.
V. 1382 Mai 23 wird bemerkt, VVipert v. W. sei i. J. 1379 verstorber.
(Amrhein, Arch. 32, 210).
4285. Wolfsleben, Rudolfus de
73, 21. 1317. d. Rudolfus de Wolfsleifen can. S. Sebastian! in Maydburga eiusd.
dioc. XXX solid.
4286. Wolfstein, Bernhardus de
283, 41. 1518. a d. Bernardo de Wolfstein unum florenum Renensem.
Oberpfälzisches Geschlecht. — S. Wilhelms (U) v. W. u. der Marga-
retha T. des Diepold Stein i. Jetting. In Diensten des Kf. Johann v. Sachsen;
begleitete ihn 1530 nach Augsburg. Mit Kf Job. Friedrich b. Mühlberg
1546 gefangen; gegen 2000 fl. Lösegeld 1548 freigegeben, f un vermählt
1561 Aug. 16 (I. D. Koehler, Hist. geneal. dominor. et comit. de Wolfstein
■ Lib. baronum in Sulzburgo et P3Tbaum (1726) p. 115; Bucellin III 2. f.
218; Vhdl. h. V. Regensburg 23, 255 f!.).
4287. Wolfstein, Lippoldus de
61, 9. 1310. d. Lippoldus de Vulfsteyn *) XL solidos.
*) baro (al. m.).
I. D. Koehler (Hist. geneal. dominor. de Wolfstein tab. I u. p. 20) kennt
nur einen Leopoldus de W., S. Gotfrieds (II) (f 1322). Derselbe war ver-
mählt mit Anna N. u. hatte 3 Kinder 1343. Er stiftete 1339 mit s. Bruder
Albert d. Spital i. Allersberg. — Möglich, dass dieser identisch ist mit dem
1321 Oct. 21 genannten Liupold. de Wolfsteyn Chorherr z. Eichstätt
(Regg. B. VI). Derselbe ist dann wohl nach dem Tode des Vaters i. d.
weltlichen Stand zurückgetreten.
4288. Wolfurt, Ludovicus de
38, 34. 1291. d. Lodewicus de Wolford XII solidos.
4289. Wolkenstein, Georgius de
ai7, 45. 1473. a venerabili viro d. Georgio de Bolkenstain*) canonico Brixinensi
Bologninos XVIII.
*) Ouidetentus in carceribus Brugis una cum serenissimo
Romanorum rege ac dno dno Maximiliano de domo
Austriae 1488 ibidem moritur captivus lal. m.).
S. Oswalds d. j. v. Wolkenstein und der Katharina (Barbara) Trautson
(Hübn. II 687). — 1476 Jul. 3: De er. Doct. Bonon. (,disp. f. c. d. Georgio
dni Antonij de Tridento ... et f. ab omnib. n. d. approbatus, Insignia vero
I
VVolkenstein — Wondenbach. 645
ei tradidit d. Johannes d. Sala': L. s. i. p. I). Domherr z. Brixen u. Trient.
•j- 1488 Gandavii (Ferdinandeum i. Innsbruck — Mayrhofen, Leb. Gschl. ms).
4290. Wolkenstein, Christophorus de
136, 20. 1489. a magnifico ac generosissinio barone d. Christofero de Wolkenstain
canonico Brixinensi*) Xllll grosses.
143, 37. 1492. generosus et magnificus vir d. Christophorus Wolkensteyner eccle-
siarum Brixinensis et Pataviensis canonicus, ecclesie quoque curate
in Eppen pastor dignissimus ,procurator'.
*) iste stetit hie cum maximo honore et pompa et qui-
dem liberalissimus; hie (V) tandem proficiscens ad
Terram Sanctam cum tele barbarico percussus in
insula Rhodo sub cura medicorum fuit; obiit Rhodii,
cuius anima in Dei misericordia requiescat. Anno
1498 (al. m.).
Tirolisches Geschlecht (Tirol. Ehrenkpl. II 105 f.). — S. des Mathias
Frh. V. W. u. der Dorothea v. Kronmetz. 1490: can. e. Frising. (besass
e. Expektanz seit 1487)); resign. das Freisinger Kanonicat 1496. Admi-
nistrator des Bistums Brixen (Elench. c. Frising.). 1490 Nv. 16:
K. Maximilian fordert den B. von Trient auf, dem von ihm für die Pfarre
Eppan präsentirten Christoph v. Wolkenstein, Domherrn v. Brixen,
unverzüglich die Investitur z. erteilen. 1491 Apr. 16: Quittung über die
durch Chph. v. W., Domherrn v. Brixen, als Annate f. d. Pfarre Eppan ge-
leistete Zahlung. 1497 Oct. 12: die durch den zu Rhodus erfolgten
Tod des Chph v. W. erledigte Pfarre Eppan wird weiter verliehen (Zs. d.
Ferdinandeum 3. F. 38, 222 — 241. f 1498 (Ferdinandeum i. Innsbruck —
Mayrhofen, Lebende Gschl. ms).
4291. Wolkenstein, Wilhelmus a
190, 37. 1523. a generoso d. Guilhelmo a Wolkenstain I ducatum.
S. des Wilhelm Frh. v. W. u. Trostburg, Regimentsrats u. Pflegers
auf Heimfels u. der Anna v. Annenberg, geb. 1509. Vermählt m. i. Anna
v. Zwingenberg, 2. m. Benigna v. Annenberg; hatte 19 Kinder. )• 1577 als
Landeshauptmann i. Tirol (Hübner, Tabell. III No. 684: Ferdinandeum
z. Innsbruck — Mayrhofen, Lebende Gschl. msl.
4292. Wolmershausen, Joh. Wolfgangus a
303, 32. 1532. a nobili viro d. Joanne Wolfgango a Wolmershawsen I aureum
Renensem.
S. des Christoph v. W. zu Amblishagen, Amtmanns zu Bramberg, u.
der Ursula v. Seckendorff gen. Pfaff, seit 1522 Apr. 12 Domizellar a.
Dom z. Würzburg (p. prec. prim. Caroli V'i; resign. 1533 Aug. 9 un<l tritt
in den Laienstand. 1526 stud. er i. Ingolstadt (,Joan. Wolfg. de Wolmers-
hausen, can. Herbipol.'). Verm. mit Sophia v. Schwabenberg, f 1547
(Biedermann, Steigerwald t. 431 ; vgl. Salver S 385 u. Arch. UFrank. 32, 272).
4293. Wolschin, Hermannus
191, 5. 1444. a magistro Hermanno Wolschin de Confluentia solidos IX.
1445 Mai 6: Decr. Doctor Bonon. (Mai 2: ,disp. f. c. d. Armano
Armani volchim de confluentia' |mgr. in artib. et Scolaris studens in iure
can.: Lib. ex.]. — Mai 6 ,d. Armanus f examin. et approb. et eodem die f
doctoratus' . .: L. s. i. p. I). — 1449 Sept. 9 u. 1450 Fbr. 6 Hermann Wolff-
gin aus Coblenz, J. U. D., Official des EB. von Trier (^Arch. Cobl.); 1451
Herm. Wolfigin, Pfr. i. Saarbu rg Diöz. Trier (de Lorenzi, Pfarrei d. Diöz
Trier I 5381. 1464 Jan. 31: Hermann Wolfigin, Procurator des Stifts S. Ca-
stor i. Coblenz. 1464 Jun. 30: Herrn. WolfTgin, Propst von S. Castor i.
Coblenz wird durch den EB. Johannes von Trier excommuniciert (^Arch.
Cobl. - Mitt.)
4294. Wondenbach, Gerhardus de
69, 8. 1315. d. Gerhardus de Wondenbach XX solidos.
646 Wopersnow — Wrestede.
4295. Wopersnow, Joachim
334, 41. 1555. nobilis d. Joachimus Wopersnow Pomeranus libras quattuor.
336, 24. 1558. Joachim Wopersnow Pomeranus ,procurator'.
1548 WS. Frankfurt a. O. (Joachimus Wopersnow Pomeranus').
1550 Nv. I Wittenberg (Joachimus Wobersnau nobilis Pomeranus').
1555 Mai 16 Ingolstadt (.Joachimus Wopersnow nobilis Pomeranus i fl.).
— Seit 1565 unter den hzgl. mecklenburgischen Räten genannt (Schirr-
macher, Hz. Joh. Albrecht I 493. 683); Mitverfasser der 1568 publicierten
mecklenburgischen „Hof- und Landgerichtsordnung" (a. a. ü. S. 7541.
4296. Worms, Gerhardus de (I)
36, I. 1189. d. Gehardus de Wormacia IIII solides.
[Von 1307 — 1313 erscheint ein Gerhardus custos e. S. Pauli Wormac.
(ÜB. Worms II 31, 29; II 50, 8.); 1320 Jul. 15: Gerhardus decanus e. S.
Pauli Worm. (II 106, 16)].
4297. Worms, Gerhardus de (II)
46, 43. 1296. d. Gerhardus canonicus S. Martini Wormatiensis XII solidos.
[1316 Fbr. 4: Gerhardus et Fridericus dicti de Ysinburg S. Martini
ecci. Worm. canonici (ÜB. Worms II 73, 26t; 1323 Jul. 6 u. 1336 Mai 21
urkd. Gerhard, de Ysinburg als decan. e. S. Martini (1. c. II 131, 16. 195
37). — vgl. Isenburg].
4298. Worms, Goswinus de
47, 17. 1297. Gozwinus de Wormacia X solidos.
4299. Worms, H. de
44, 45. 1295. d. H. de Wormacia [socius dni Buchonis de Wormatia] XX solides.
4300. Worms, Jacobus de
39, 35. 1292. d. Jacobus de Wormacia VIII solidos.
4301. Worms, Johannes de
44, 46. 1295. d. Johannes de Wormacia VI solidos.
4302. Worms, Cunradus de
39, 36. 1292. d. Cunradus de Wormacia VI solidos.
44, 24. 1295. d Cunradus de Wormacia XX solidos.
50, 12 1300. d. Cunradus de Wormacia canonicus Sallensis |B = Basiliensisj XX
solidos.
4303. Worms, Wernherus de
43, 26. 1295. d. Wernherus de Wormatia XVI solidos.
[1324 Fbr. 24 Wernherus sacerdos Wormatiensis (ÜB. Worms II 135)].
4304. Worntzin, Christianus
160, 34. 1407. mag. Christianus Worntzin de Molhusen I libram.
161, 39. 1408. Christianus de Moylhusen scholaris in iure ciuili .procurator'.
1392 SS. i. Erfurt (.Cristianus Vern Tzinen de Moylhusen'. |. — 1398
i. Prag: Cristianus de Molhusen wird zum Magisterexamen zugelassen
(Mon. I 330). 1398 Nv. 30 wieder in Erfurt: M. Christianus \'orncyn
Mulhusensis rector univ. studii Erfforden. — Ebenso 1413 Mai i: Chris-
tianus \'orntzin de Mulhusen mag. in art. et in iure ciuili licentiatus.
und 1421 Mich, und 1422 Ostern, (vgl. a. Muther, z. G. d. Rechtwiss.
S. 214).
4305. Wrede, Ludovicus
201, 39. 1457. a. d. Lodovico Wreden de Wulßhagen Maguntinensis dioc. dive ac
indelende memorie nichil.
4306. Wrestede, Harne3'dus de
189, 2. 1441. a d. Hemeydo de Wrestede et Baldewino de Monte professis mo-
nasterii S. Michaelis in Luneborck ordinis S. Benedict! Verdensis
dyoc. I. floren. Renensem.
1436 Apr. 13 {.Rostock (,d. Harne3'dus de Wrestede religiosus et
professus I fl. de RenC), siedelte 1437 Apr. mit der Rostocker Universität
A\'rcurlier — WuiLstorf. 647
nach Greifswald über. — Ein Greifswalder Kollegienheft von ihm aus d.
jähre 1439 z. Z. auf der Lüneburger Stadtbibliothek (Martini, Beitr. z.
Kenntnis d. Bibl. d. Kl. St. Michaelis z. Lüneburg S. 61 No. 67: .Harneyds
Collegienheft ist in kl. 4°, auf Papier in Pergam. eingebunden u. enthält
117 Ell., am Schlüsse fehlt etwas. Es hat kein Titelblatt u. keine Ueber-
schrift von Harneids Hand . . . dagegen a. Ende der i. Abt. f. 63: , Et sie
est finis huius primae partis libri sexti collectum a domino et egregio viro,
dno Willekino Bolen Decr. Doctore per Harneydum de Wrestede in studio
Grypesualdensi, tunc a ciuitate Rostock translato, professum in monas-
terio S. Michaelis in Lüneburg, ordin. S. Benedicti, anno dni M°
CCCCXXXIX'. vgl. a. J. L. Gebhardi, De re litter. cenobii Michael, i. u. Lüne-
burg. 1757. No 84; Kosegarten I 33). 1469 stiftete er in seinem Kloster eine
Leibrente von 100 M. (v. Weyhe-Eimbke S. 98). Lebte noch 1482, wie aus
einem Eintrag i. einer andern, seiner Bibliothek entstammenden Hdschr.
(Martini S. 50. No. 23) hervorgeht (,Brevis historia Rudolphi I, ducis Saxo-
niae cum stemmate ducuni Saxoniae Wenzeslai, Alberti etc. cod. chartac.
folior. 145. sec. 14.' Hierin: ,Liber Harneydi de Wrestede. professi monasterii
S. Michaelis in Luneborg ordin. S. Bened., mihi Henrico Biter communi-
cavit 1482').
4307. Wreucher, Henricus
195, ao 1449. a d. Henrico Wreucher solides 4.
4308. Wolfinc, Hugo de
113, 23. 1346. d. Hugo de Wolfinc rect. eccl. paroch. in Haidingen Constanciensis
dioc. ddt. Xn solides.
4309. Wullenwever, Bertoldus
156. 35. 1399. a. d. Bertoldo Deynhardi Vullenwever de Wildunghe XIII solides.
Bertholdus Deynhardi (Deynen) de Wildungen, Decr. Doctor, sacri
Apostolici palatii causarum auditor, ecclesiar. cathedr. Spir. sco-
lastic. (vgl. u.) et can., et Passavien. can., necnon Moguntiae coUegia-
tarum D. Stephani, B. M. V. et S. Crucis can. (Joannis II 490). 1406
Jan. 25 Bertholdus de Wildunge der. Mag. d. Lic. i. iure i. V'iterbo (Rom.
Quartalsschrift IX. 353 a); seit 1416 erscheint er auch als can. e. Fritz-
lar! en. (Ser. ppos. Fntzl.). seit 1423 als ppos. Mog. S. Petri (Joannis).
1426 Jun. 8 macht er sein Testament d. c.i; 1426 Aug. 6: Bertholdus de
Wildunghen auditor curie Romane, scolasticus Spiren. als verstorben
erwähnt (Glaser No. 145 ,vacant. per mortem Bertoldi de Wildunghen
auditoris extra Ro. Cur. cdefuncti Coli. Rom. ap. S. Apost.'); dagegen nach
ser. ppos. Fritzl. f 1428. In den Acten des Konstanzer Konzils öfter ge-
nannt. 1415 Jun. I befand er sich unter der Commission des Konzils,
welche den Joh. Huss im Gefängnis zum Widerruf seiner Sätze auffordern
sollte, verlas auch in der Urteilssitzung vom 6. Juli .articulos Johannis
Wiclefi formatos et dogmatizatos per dict. Johannem Huss' und gab das
Schlussreferat (v. d. Hardt IV 160. 345. 400; über weitere Thätigkeit vgl.
IV 335; Finke, Forsch, u. Quell, z. G. d. Konstz. Konzils S. 140. a). Auch
auf dem Konzil zu Pisa (1408) war er als procurator et promotor Con-
cilii thätig gewesen (Rom. Ouartalschr. IX 353»-
4310. Wunstorf, Johannes de
45. 25. 1296. d. Johannes de Wustorph XVI soiidos
Mag. Johannes de Wustorp (Wonstorp, Wnstorp) der. 1322 Fbr. 26;
1325 Nov. 15 (Mekl. ÜB. No. 4331. 4634); 1332 Jul. 21 officialis territorii
Rozstocc. (5315); 1333 Mai 26: official. ppositure Rost. (5424); 1334 Fbr. 27
official. archidiaconi (5502): 1335 Jun. 25 vice ppos. Rostocc. (5076 n);
1333 Sept. 12 r. e. in Alberteshagen (54511: 1345 Mz 16 officialis ppos.
Butzow.; 1347 Apr. 14 vicar. i. e. B. M. \'. in Rostock 16501.6750). \'iel-
leicht identisch mit 1349 Jul. 16 Johannes dict. Wns'.orp vicar. perpet. e.
Bremen. (ÜB. Bremen II 572).
648
Wurmser — Wuriiixrr.
4311. Wurm, Gregorius
179, 29, 1515- a d. Gregorio Wurm chori Sancti Wilibaldi ecclesie Eckstatensis
canonico X Carlinos.
1519 Georg. (!| Wurm can. e. Eistett. üfficialis ep. Eistett. (Sarhs,
Gsch. d. Hochstifts u. d. St. Eichstätt S. 519).
4312. Wurmser, Bernhardus
152, 3. 149S. a d. Berhardo Wurmesser Argentinensis diocesis Bologninos XXXIII.
Ursprünglich bürgerliche^, dann (1452) geadeltes Strassburger Ge-
schlecht (Bucellin P. II; Schöpflin Als. ill. 11 717 ) Lehr II 226 : Kindler, Gold.
Buch S. 437). — S. des Valentin W. aus d. Linie Schafftolsheim u. der Adel-
heid V. Andlau. 1502 Jun. 10: J. U. D. Senen. (,d. Bernardus V'alentinj
Wurmsser Arg. dioc. Alemannus . . approbatus': Erzb. Arch. Siena». 1508
Nv. 24 Heidelberg (.Bernhardus Wurmsser de Schaftolsheim, iuris utrius-
que doctor, Arg. dioc'.i. 1519 mit dem Pflzgrf. Friedrich im Auftrage der
Kurfürsten nach Spanien, um Karl v. Spanien die auf ihn gefallene Wahl
anzuzeigen (Knod, Jac. Spiegel 1 40, 41. II 7. a. i). r 1521 in Heidelberg,
begraben im Barfüsserkloster i,Vff sanctorum Lucie & Otilia abendt starb
der Hochgelehrt vnnd vest Bernhardt Wurmbser von Schaffoltzheim Doctor
in beiden Rechten, den Gott gnedig sey Anno i52i': Hertzog. Edels.
Chron. VI 293; vgl. Adam, Apogr. monum. Heid. p. 23). — Bekannt durch
seine von dem Jüngern Hartmannus Hartmanni ab Eppingen (s. d) heraus-
gegebenen Observationes prscticae . . . partim in iustissimo Electo-
rali Consistorio illustrissimorum comitum Palatinorum . . partim in am-
plissimo Camerae imperialis iudicio collectae . . Basil. 1570 2°: ibid. 15792°.
Colon. 1596 ibid. 1607. 1622 Fcf 1658 (Pütter 1 30 II 349; Fahnenberg S. 36:
Ludolf, Append. X 3.). Die von Wurmser a. 31. Nv. 1519 in Molins del Rey
an K.Karl V gehaltene Begrüssungsrede wurde 1520 von Jac. Spiegel
herausgegeben (Oratio habita coram Carolo Augusto designato in praesen-
tatione Decreti electionis cum responsiva ac quibusdam aliis. Seiest.
L. Schurer. 4'; dann Colon. 1520 u. bei Freher III 189 ff. Unabhängig hier-
von e. Augsburger Aust. von dem kais. Orator Ma.xim. v. Zevenberghen
v.J. 1520). Ein ungedrucktes Consil ium Bernardi Wurmsser J. V. D.
in causa iur s patronatus capellanie S. Marie <k Magdal. i. eccl. S. Petri iun.
Arg. s. a. i. Stssb. Bz. Arch. (G 47221. — Wird häufig mit seinem gleich-
namigen \'etter, dem Strassburger Stättmeister, verwechselt. Auch die
von Schoepflin (Als. dipl. II 4391 mitgeteilte Urkunde v. 1497 ("Aufnahme
eines Bernhard W. unter die Ritter vom heil. Grabei kann nur auf den
letzteren bezogen werden, wenn man der von Hartmann. Hartmanni in der
Vorrede z. d. Observ. criticae gegebenen Nachricht, wonach Wurmsser
i. J. 1519 kaum 30 Jahre alt war, Glauben schenken darf. \'gl. auch
Wimpfeling (Epitome rer. Germ. Ausg. 1532 Basil. p. 379): .Bernhard.
Wurmser qui Bononiae diuini & humani iuris professoribus operam dedit et
in legali doctrina ita acutus ita disertus evasit, ut merito dici possit nostri
temporis Papinianus. Is quamquam aetate iuuenis (a° 1505), tarnen erudi-
tione veteranus est quod et illius responsa et consilia lucidissima testantur.'
vgl. sein Lob bei Frc. Irenicus (Exegesis Germ, praefatio).
4313. Wurmser, Nicolaus
247, 29. 1495. a d. Xicolao Wormsser es Argentina grossetos VII.
S. des Jacob W. aus der Linie Vendenheim u. der Agnes Erlerin
(Strassb. St. Arch. Briefb. D. f. 1661, gb. 1473 Spt. 22 (Epitaph). — 1503
Aug. 4: Decr. Doctor Senen. (.Nicolaus Wormsser Argent. dioc. Alam.
presentatus in iure canonico . . Aug. 5 approbatus'». 1510 Aug. 18: ca-
nonicus & decanus e. S. Tho. Argent. p. prov. Apost. (Tho. Arch. L. Villi.
Gegner der Reformation: verlässt 1524 Aug. 24 mit dem papistisch gesinnten
Teil des Kapitels die reformfreundliche Stadt, unter Mitnahme des Kapitel-
archivs und Schatzes sowie der Reliquien. 1513 Mz 19: Nicolaus Wormser,
can. Arg. (I)besass eccl. parroch. in Geudertheim. Arg. d. iHergenroether
I. 71; vgl. Knod. Stiftsherren v. S. Thomas S. 171. Ein Freund humanistischer
Studien (Othmar Luscinius widmete ihm Senarii graecanici quingenti et eo
Würzburg — Würzburg. 649
amplius versi etc. Arg. [1515I s. a. 4°), doch selbst nicht zu den Humanisten
zu rechnen (vgl. das von ihm angelegte s. g. Protocollum Wurmserianum ab
a. 1513 usque ad a. 1524. 2° i. Tho. Arch.). — Unrichtig in den Urkk. öfters
als I. U. D. bezeichnet: 1517 Mz 20 fSchmidt, S. Tho. p. 466); 1518 Febr. 11
(St. Arch. Contr. St.); 1525 Jan. 6 (Laguille, Preuv. II iii; Röhrich, Mitt. i
173). 1 1536 Mz 30 (,obijt penultima die mensis Martij horas inter secundam et
tertiam pomeridianas anno M. D. XXXVrin oppido Waltkirch Constant. ibi
etiam fuit canonicus & decanus collegij S. Margarethe' — Lib. praeb.
i. Th. Arch.j: begraben in St. Thomae zu Strassburg (Epitaph b. Schneegans
p. 226).
4314. Würzburg, Albertus de
67, 18. 1314. Albertus de Erbipoli Scolaris dni Henrici de Salach [s.d.].
4315. Würzburg, Albertus de
85, 17. 1324. d. Albertus de Erbipoli canonicus Novi Mona>terii XII solidos (67, 18).
4316. Würzburg, Gotfridus de
76, 23. 1318. d. Gotfridus de Erbipoli XLV solidos.
4317. Würzburg, Heinricus de
85, 20. 1324. d. Heinricus de Erbipoli X solidos (cf. 85, 28).
4318. Würzburg, Heinricus de
97) '5- 1335- Heinricus de Herbipoli (cf. Irmenhardus Oeser|.
4319. Würzburg, Heinricus de
153) ^7- 1394- ä d. Hainrico .... canonico eccl. Herpypolensis I ducatum.
4320. Würzburg, Hermannus de
73, I. 13 17. d. Hermannus de Herbipoli X solidos.
4321. Würzburg, Johannes de
75, 32. 1318. d. Johannes de Erbipoli XX solidos.
[Ein Joh. de Herbipoli can. e. Onolspacen. erscheint 1297 Jan. 23:
Regg. Boic. u. Kaltenbrunner No. 490].
4322. Würzburg, Cunradus de
69, 30 1315. d. Cunradus de Erbipoli XI solidos.
73, 2. 1317. d. Chunradus de Herbipoli ad expurgandam conscientiam suani
contribuit V solidos.
4323. Würzburg, Michael de
85, 19. 1324. d. Michael de Erbipoli*) X solidos.
*) can. Novi monast. Hcrbipol. (a. m.).
Hier ist wohl an den bekannten Publicisten Michael de Leone, S. des
vonMainz i. Würzburg eingewanderten Rechtsgelehrten Conr.Jud. zu denken,
der nachweislich 5 Jahre i. Bologna d. Rechte studiert hat u. Chorherr
a. Neumünster z. Würzburg war. Seit 1342 auch als Protonotarius des
Bischofs, 1353 Oct. 31 als r. e. in Bettingen Herbip. d. genannt. \'on 1342
bis 53 sehr oft urkdl. (Mon. B. XL u. XLII; Regg. B. VIH; Arch. UFranken
28, 96 ff). S. Testament in Archival. Zs. VIII 3. — Liess mehrere Bücher
abschreiben, welche s. Geschhcht und seinen Nachfolgern im , grossen
Löwenhofe' z. Würzburg gehören sollten (Bd. I u. II auf d. Univ. Bibl. z.
München, Bd. III auf d. Univ. Bibl. z. Würzburg); einiges davon abgedruckt
b. Böhmer, Fontes I. Vorrede p. XXXV sqq., anderes i. Hohenloh. Arch.
II 147 vgl. a. Ruland i. Arch. h. V. UFranken 11, i — 66.
4324. Würzburg, Wolframus de
III, 28. 1345. a d. Wolframo de llorbipolim (!) X solidos.
368, 8. 1348 Jan. 13: Wolframus de Herbipoli .testis'.
[1353 Jun. 29: Provis. f. Wolfram Dürre dict., nat. qu. Hernianni dicti
Zentgreve, diac. Herbipol. dioc. Scolaris in iure provectus mit Kanonikat
u. Präbende eccl. S. Johannis in Hauge, non obst. e. parr. in Wisenuelt.
650 Xanten — Zecliner.
1353 Oct. 8: Henr. (1) Dürre r. e. in Suntheim alias dict. Araste in Herbip.
d.: G. L. A. Karlsr.].
4325 Xanten, Lutherus de
45, 33. 1296. d. Lutherus de Xantis XIIII solides.
47, ao. 1297. Lutherus de Zarttis (I) pro conscientia purganda XVII solidos.
43^6. Yphofer, Ambrosius
256, 30. 1500. d. Ambrosius Yphofl'er de Inspruck octo grossitos.
1495 Jul. 29 Freiburg (.Ambrosius ypphouer ex Isprugk. Brix. dioC).
1504 Sept.: 1. U. D. Senen. (Sept. 17: ,d. Ambrosiuö Ipofer Retice pro-
uincie Alamanus Brix. dioc. ... in iure utroque doctorandus": Erzb. A. Siena).
— 1514 Oct. 2: Ambrosius Yphofer I. U. D. can. et custos e. Brix.: r. e.
in Kastelruth: verzichtet aufs. Pfarre 1517 Aug. 28 (Zs. d. Ferdinandeum
3F. 38, 252). 1521 Jul. 29 i. Rom (Lib. Confr. p. 231). 1525: ppos. e. Brix.
(Hundt, Metr. 1 478. — Nach OB. Arch. 21, 38 hatte er die Propstei seit
1521 inne: resign. dieselbe 1531). 1530: can. e. Frising. (MO. Hfb. c. 1.
1718). 1532 Oct. 25: decanus e. B. M. \'. Monac. iresign. 1533 Juli 3:
Hundt, 1. c. II 498: OBayr. Arch. 21, 381. 1540: can. e. Const. (Eiselein
S. 253). — Humanistisch gebildet; ein Freund der Gelehrten. Dem nach
Bologna 1515 durchreisenden Disputator Johann Eck gewährte er in seinem
Hause in Brixen freundliche Aufnahme. Der Strassburger Humanist
Othmar Luscinius war 1518 sein Lehrer im Griechischen, widmete
ihm auch 1518 u. 1521 einige Schriften (Schmidt, Hist. litter. II 1840",): auch
mit Beatus Rhenanus stand Ypphofer in gelehrtem Briefwechsel (Brfw. ed.
Horawitz-Hartfelder No. 102). f 1542 Fbr. 2 (Epitaph i. Brixen: ,D. O. M.
et memoriae Ambrosii Iphover ab Iphoversthal Juris Consulti canonici et
custodis Brixinensis pastorisque eccl. Eppiane. viri admodum pii et
docti anno a nato christo d. 2. Fbr. 1542': Resch, Monum. f. 15).
4327. Zabern, Waltherus de
45, 35. 1295. d. Waltherus de Sabernia X solidos.
Wohlthäter des Spitals zu Zabern i. Elsass c^ 1305: Scultetus dictus
Brucheiin, item Walterus eius filius canonicus S. Leonhardi (Seelbuch
d. Spitals i. Zabern).
4328. Zabulo, dns
58, 22. 1305. dominus Zabulo XX solidos.
4329. Zaubeck, Bernhardus
69, 10. 1507. Bernhardus Zaubeck de Zezdietin Moravus XXV solidos.
Aus der Familie der Zaubker v. Zdetin (Pfeiffer, Schauplatz des ehe-
mal, mähr. Adels S. 177 ff.). — Studierte in Perugia, dann Bologna. 1511
Mz 10: Decr. Doctor Bonon. (.examen dni Bernardi Zübek dioc. Ol-
moncen. in Boemia in iure can.': A. No. 5.). Bernh. Z. scolast. e. Olomuc;
dann decanus, endlich ppositus: zugleich ofticialis u. vicar. gene-
ralis. Seit 1540 Bischof von Olmütz. j 1541 Mz 11 zu Cremsier,
10 Monate nach der Wahl, noch vor dem Eintreffen der päpstlichen Bestäti-
gung (Pilarz & Moravetz, Morav. hist. II 518; Augustini Series epp. Olom.
ed. Richter p. 189 {.).
4330. Zaz, Georgius
186, 12. 1439. ä d. Georgio Zaz de Enyed de Ungaria solidos XII Bononienses.
Die Familie Zaz (Sachs) de Enyed nimmt in der Geschichte der Stadt
und des Stuhles Mühlbach in Siebenl>ürgen eine bedeutsame Stelle ein.
Mag. Johannes Zaz de Enyed ist 1439 Königsrichter von Mühlbach. In
demselben Jahre wird urkdl. sein Bruder .Georgius Zaz de Enyed' genannt
— wohl der in Bologna Studierende (Mitt. i.
4331. Zechner, Wolfgangus
215, 37. 1471. a d. Wolfgango Czechner de Fronlewtten arcium magistro VI Bo-
lominos.
Zedlitz — Zewcim. 651
4332. Zedlitz, Sebastianus a
331, 17. 1547- nobilis d. Sebastianus a Zetlitz de Naukirchen eques Silesius libras
quattuor Bononienses octo.
Dietz V. Zedlitz, im 12. Jahrh. aus dem Vogtlande in Schlesien ein-
gewandert, gelangt durch Verheiratung mit Judith v. Czirn in Besitz v. Neu-
kirch. — Sebastian v. Zedlitz, ältester S. des Georg v. Z. auf Neukirch
(t 1552) aus seiner 2. Ehe mit Margaretha v. Hohberg aus Guettmannsdorf
Cj- 1568), geb. 1521 in Neukirch, erzogen in Goldberg (Val. TrotzendorO;
1540 Sept. 26: Wittenberg (Luther, Melanchthon). Erscheint 1555 in d.
Heimat (Bastian v. Zedelitze als Z.). Wohnt auf Lehnhaus im Jaurischen
Fürstentum ,ein überaus gelehrter und um das Vaterland wohlverdienter
Mann'. Eifriger Protestant. Schon s. Vater war zu Luther in Beziehung
getreten, der ihm den Melch. Hofmann als Prediger geschickt hatte. — 1574
Mai 7 veranstaltet Sebast. v. Z. auf Mathias Flacius' Veranlassung eine Dis-
putation der vornehmsten schlesischen Theologen über die Erbsünde. Zeit
seines Todes unbekannt, war noch 1599 am Leben. — Sebastian v. Z. ver-
öffentlichte (ohne Nennung seines Namens) i. die ,Dreydings - Ordnung',
welche das \'erhalten des Christenmenschen gegenüber Gott, der Obrig-
keit u. der Gemeine regelt, und 2. einen Bericht in der Angelegenheit seines
Pfarrers Jac. Colerus mit d. Superint. Krenzheim. (Sinapius, Schles. Curios.
S. 1056; Joh. Fechner, Cattus s. Idyll, honori . . . familiae Zedlitzior. Neu-
kirchiana potiss. domo ortorum consecratum 1664; übers, v. Lindner 1738.
Schuck, d. Famil. v. Zedl. i. Schles. (i. Rübezahl, Schles. Provinz, bll. X Bd. I
Hfb.). iMitt.)
4333. Zeghener, Henricus
207, 6. 1462. a d. Henrico Zeghener de Colonia in artibus magistroBologninosXXV.
1456 Oct. 20 Köln (,Heinr. Adolphus Seghener intran. Colon.; art;
iur. et nihil dedit propter patrem'). 1464 Sept. i: Decr. Lic. Bon. (,Henr.
der. Coloniensis ex. et appr.': L. s. i. p. I). 1465 can. e. B. M. Colon.
(Keussen i. Matr. I 458).
4334. Zelklng, Steffanus de
86, 17. 1325. III libras receperunt a d. Siephano de Celking Pataviensis dyoc.
cum magistro suo.
1361 Jul. 29: Hanns, Stephan, Hainrich die prüder von Zelkkingen
hern Albers säligen sun von Zelkkinger (ÜB. L. ob der Ens VIII 391.
4335. Zelking, Vitus de
238, 25 1490. ab magnifico et generoso viro d. Vito de Zelkiiig unum ducatum
in auro una cum domino Wentzeslao Hoaj-der preceptore suo et
Johanne Hoayder ministro suo.
S. Christophs; Truchsess K. Friedrichs III. 1508 \'iertelhaupt-
niann am obern Ort i. Machland- Viertel, 1532 Verordneter der Landschaft,
lebte noch 1555. (v. Luschin i. Bll. Nl^.'Str. XV 263).
4336. Zelkow, Henricus
'33- 47- 1370 d. Heinricus Zelkow solidos XXVI.
4337. Zelkow, Conradus
133, 48, 1370. d. Conradus Zelcow solidos XX.
4338. Zenger, Sebastianus
334, 21. 1555. nobilis d. Sebastianus Zenger Prutenus libras quattuor.
4339. Zerbst, Albertus de
70, 30. 1316. d Albertus de Cervst Brandenburgensis dj-oc. XVI solidos.
(1315 Jul. 4: d. Albertus dict. de Czervist Z. (ÜB. Klost. Berge). 1349
Mai 12: her Albrecht van Czervist (Riedel A. XI 156).]
4340. Zeweim, Ale.xander de
270, 14 1508. a d. Alexandro de Zeweim diinidium ducatum.
6=2 Ziegenhain — Zieglcr.
1502 SS. Leipzig (.Alexander Zcweim de Rochlicz'). 1511 Mai 24:
I. U. D. Bonon. (.Alexander Suem de Alamania': L. s. i. p. II; A. No. 5). —
Hielt dann in Leipzig Vorlesungen, ohne dem Lehrkörper der Universität
anzugehören. Erst 1520 wird er durch Fakultätsbeschluss, und zwar über
die zulässige Mitgliederzahl, in die juristische Fakultät aufgenommen ,cum
tot annis hie 'habitet et collegii emolumentis careat' (Friedberg S. 102. nach
d. Regestenbuch der FakultJ; im Doctorenverzeichnis eingetragen: .Alex,
de Czweim i. u. doctor'. Er gehörte zu jenen Jüngern Doctoren. die von
der Fakultät 1523 beim Hz. verklagt wurden , weil sie die Statuten und
Gewohnheiten der Universität anfochten (Stübel No. 340).
4341. Ziegenhain, Gotfridus de
44, 36. 1195. d. Gotfridus de Ziginhain III libras.
S. d. Gf. Ludwig (II) v. Ziegenhain u. der Sophia (Rommel. Gsch. v.
Hess. I. Teil. Anm. z. 3. Buch S. 253). 1309: G. erscheint als can. e. Mün-
zenberg. (Joannis II 412) und can. Mogunt. subdiaconus (Fischer,
Geschlechts-Reg. d. Haus. Isenburg etc. Beil. f° 691. f 1313 (Rommel a.a.O.).
Jahrtag: Sept. 26 (.Gotfridus de Ziegenhan can. Mogunt. et mater sua unde
dantur XXII solidi Colon, in Hoichem . . .' Necr. e. Mog. ap. Joann. II 412».
[Ein jüngerer Gotfrid. nat. Johannis comitis de Cygenhan wird 1326 Mz. 18
m. Kanonik. u. Präb. i. Münster, 1327 Sept. 13 i. gleicherweise i. Hildesheim
providirt: Schmidt-Kehr I 173 und 205; vgl. Act. Vatic. No. 650.]
4342. Ziegler, Balthasar
219, 43. 1475. d. Balthasar Ziegeler canonicus ecclesie Beate Marie Virginis Erfor-
densis solvit libram unam solides a.
1455 WS. Erfurt (.Balthasar Zcigeler Erfford. tm'). 1474 Dz. 19:
Baldasar Zciegeler can. B. M. \^. Erflord. Zeuge i. Ferrara (Not. Arch. Fer-
rara). 1476 Jun. 28: Decr. Doctor Bonon. (.examinatus et doctoratus
f. d. Baldasar de Alamania [Baldasar Zciegeler dioc. Magunt ] d. Mag. pre-
sentatus per d. Marchum de Muzolis et me Joh. de Sala. f. ab omnibus
approbatus et ego sibi tradidi Insignia": L. s. i. p. I). 1480 Mich.: .in rec-
torem alme vniuersitatis studii Erffurdensis (electus est vir dns Balthasar
Czigeler iuris pontificii doctor ac B. Marie Virginis ciuitatis preli-
bate can.' (Matr.)
4343. Ziegler, Georgias
270, 20. 1508. d. Georgius Ziegler dioc. Augustensis.
1554 Apr. 27 wird ein Georg Ziegler zu Aicha erwähnt lOBayr. Arch.
22, 184).
4344. Ziegler, Christophorus
275, 16. 1512. a d. Christophoro Zciegler Misn. dioc. dimidium ducatum.
1504 i. Wittenberg (.Christophorus Zcygeler nobilis'); 1506 i. Frank-
furt a. O. (.Christofferus Zcigeler de Gawernitz lo'i, Schüler des Johann
Rhagius Aesticampian. [s.d.], der ihm s. Ausg. der Tabula Cebetis iFrancf.
1507. 4°) zueignete. 1505 M^ 16: Decr. Doctor Senen. (.d. Christophorus
Zcigeler Alam. Misn. d.-). — S. Jahrtag: 21. Fjebr. (.Anniversarium venera-
bilis Dni Christofleri Zciglers Decr. Doctoris canonici huius eccl. (Misn.i
ac strenui Christoffori Zciglers patris sui qu. Capitanei hie in Misna qui
sepultus est ante Cupellam Ducum & omnium de eius progenie defunc-
torum' : Cal. e. Misn. ap. Schöttg. & Kr. II 103).
4345. Ziegler, Marcus Ludovicus
334, 35- 1555- d. Marcus Ludovicus Zieglerus Spirensis libras duas.
344, 19. 1556. d. Ludovicus Ziegler Spirensis Bononenos sexdecim (Matr. Doctor.).
Wohl ein S. des Kammergerichtsprocurators i. Spe3'er Dr. Ludwig
Ziegler (Briefe des Masius b. Lossen S. 44. 78. ad a. 1549. 51 ). — 1542
Oct. 22 i. Heidelberg (.Marcus Ludouicus Ziegler Spirensis eiusd. dioc.j;
1545 Xv. bacc. art. — 1552 WS. i. Marburg (.Marcus Ludovicus Ziegler
Spirensis" mit sm Br. Joh. Hier. Zieglerj. 1555 Aug. i Padua (.Marc.
Zieder — Zinzendorf.
653
Ludov. Ziegler Spiren'. — al. m.: in patria sindicus. t 1586). 1556
Fbr. 12 I. U. D. Bonon. (.Marcus Ludovicus Ziegler de Spira Alamanus':
B. 4"i- Er trat am 7. Januar 1558 als Advokat beim Kammergericht zu
Speyer ein, wird aber im flgd. Jahre nicht mehr in dieser Stellung genannt.
4346. Ziegler, Sifridus
iia, 16. 1476. a magistro Sifrido Ziegler de Ertfordia XIII solidos.
124, 36. 1477. Sifridus Ziegler de Erfordia arcium liberaliurn magister ,procurator'.
403, 32 Fbr. 9. 1477. Gelleridus Ciler de Erfordia.
S. des Rudolf Z.. Enkel des altern Sifrid, aus der Kronenburger
Linie (Weissenborn). 1464 WS. i. Erfurt: Professor i. Erfurt. , Sifridus
Cziegeler Erfordensis, tm'). 1499 WS. Erfurt: Sifridus Cziegeler, arcium
philosophiaeque magister acutissimus, iuris etiam utriusque interpres con-
sultissimus rector. t 1500. Am 21. Aug. 1500 überweisen die Gebrüder
Hans u. Cort Ziegler, Bürger zu Erfurt, dem Marienstift daselbst Zinsen aus
Stockhusen zum Seelgerät ihres verstorbenen Bruders Dr. Süfrit Ziegler
can. e. B. Marie Erford.': K. Pfr. Arch. Erf).
4347. Zijl, Wilhelmus
an, 17. 1466. a d. Guilhelmo Ziil de Leydis Hollandense in artibus magi.-^tro \'ni
Bologn.
1460 Aug. 16 i. Köln (, Wilhelmus ül. Wilhelmi de Zijl de Le3'di3 Trai.
d., iur. & solv'.). [Ein älterer Gull, de Zijl wird 1373 — 80 als dec. e. S.
Petri Trei. öfters i. Bullar. Traiectense II u. Hoynck III i. p. 239 erwähnt].
4348. Zillishauser, Johannes
96, 37- 1335. d. [ohannes Cillishuser de Constancia canonicus eccl. Thuricensis
XXVm solidos.
1319 Joh. Zillishauser can. eccl. Turic. (Leu XX 107): ebenso 1340
(Zur. Staats-Arch. Propste! No. 286. 287). 1358 Fbr. 10: päpstl. Pro vis. pro
dilecto suo familiari domestico Joh. dict. lUkuser der. Const. d. de can. et
exp. preb. e. Zoving. iG. L. A. Karlsr.).
4349. Zimmern, Eberhardus de
IIb, 31. 1348. a d. Ebirhardo de Cvmmern socio dni lohannis Persk de Herbipoli
XVI solidos.
1323 Apr. 22: Eberhardus de Zymmern dict. de Aschaffenburg Mag.
d. publ. imperiali auctoritate notarius (Mon. B. 39, 219). 1326 Oct. 13:
Eberh. de Z. tabellio Herbipol. (Regg. B. VI.); 1355 Juni 3: mag. Eberhardus
de Zimmern tabellio e. Herbip. (Regg. B. VIII.). 1352 Fbr. 28: Eberhardus
de Zimmern can. e. S. Johannis in Hauge (Regg. B. VIII.); 1387 Fbr. 26:
Eberh. de Zimmern decanus e. S. Johannis in Hauge (Regg. E. X.).
4350. Zinzendorf, Georgius de
287, 10. 1521. generosus d. Georgius de Zinzendorf baro Austriacus inscriptus pro-
misit nationi I florenum Renensem.
4351. Zinzendorff, Hannibal a
335i 47- 1557- generosus d. Hannibal a Zinzendorf Austriacus libras quattuor.
S. Johannes IV v. Z. in Pottendorf, k. Rats u. Beisitzers des Land-
gerichts i. Öestreich u. d. Enns. u. der Anna Gfn v. Hohenems, gb. 1538
(Hübn. III No. 737). 1545 SS. Wien (.Hannibal a Zinzendorf! I fl.'). 1554
Aug, I Padua (, Hannibal u. Julius a Zinssendorfi" fratres'). Heiratete
Agnes V. Hoyos, die ihm einen Sohn (Georg W'ilhelm, geb. 1571) hinter-
liess. Hatte die Augsburger Confession angenommen (v. Pettenegg, Ludw.
u. Carl Gf. v. Zinzendorf! S. 16).
4352. Zinzendorf, Marquardus a
71, 17. 1316. d. Margwardus Zincendorfer Patavien. dyoc. XLV solidos.
1303 Sept. 17: ,Ich Ott V. Zinzendorf vnd Marchart vnd Chunrat
min sun' (Font. r. Austr. II Abt. 33, 134). [Ein älter. Marquard 1277: 1. c.
II Abt. 31, 343: u. 1303: ÜB. L. ob der Ens I\' 435.]
654 Zistersdorf — Zofingcnsis.
4353- Zistersdorf, Laurentius r. e. in
105, 23. 1343. a d. Laurencio de Austria rectore eccl. in Ciderdorf XXV solidos.
4354. Zobel a Giebelstadt, Johannes
318, 23. 1539. a nobili d. Joanne Zobel LX Bononenos.
319, 29. 1540. Johannes Zobel eques auratus Hierosolymitanus Francus Orientahs.
Da der letztern Bemerkung das Wappen der Zobel v. Giebelstadt
beigemalt ist, so haben wir hier wohl den Hans Z. v. G., S. des Stephan
Z. V. G., Wzb. Amtmanns zu Röttingen, u. der Brigitte v. Vinsterlohe vor
uns. Er war Wzb. Rat, Hotmeister u. Amtmann zu Röttingen,
„erlitt bei denen Grumbachschen Händeln sehr vieles", t 1581 Apr. 17
(Biedermann, Ottenwald t. 26). Seine Gemahlin Apollonia v. Bibra hinter-
liess ihm 6 Kinder. (Nach Rotmar f. 127 wurde er zugleich mit dem
Bischof V. Wzb. von den Grumbachern ermordet.)
4355. Zoch, Laurentius
263, 33. 1503. d. Laurencius Czoch *) de Hallis Magdeburg dioc. arcium magister
ddt dimidium ducatum.
265. 31. 1505. Laurencius Czoch de Hallis arcium magister ,procurator' (cf. 266,45).
*) qui obiit a. 1533. (al. m.)
1493 SS. Leipzig (, Laurentius Zcoch de Hallis'); 1495 Mz 7: bacc;
1498 Dz. 18: mag. art. 1505 Jul. 20 disputierte d. Laurencius Czoch de
Hallis Germanus iuris utriusque scholaris über 20 conclusiones zur Er-
langung einer juristischen Lectur an der Universität Bologna (Staatsarch.
Bologna: Zettel i. Lade No. 144), und wurde ad Lecturam Decreti ordina-
riam zugelassen (Dallari, Rotuli p. 191). 1506 Mz 20: I. U. D. Bonon.
(.Laurentius Johannis Czoche de allis de Sassonia': L. s. i. p. Lj. In Bo-
logna mit Wolfg. Ketwig [s. d.] betreundet, ein Gegner des Christoph.
Scheurl [s. d.], der ihn ,hominem nulla fide preditum' nennt (Briefbuch
S. 14. No. 10. II). — Seit 1511 Mitglied der juristischen Fakultät zu
Leipzig, nebenbei aber auch als Rat von Haus aus beschäftigt (vgl. d.
Bericht der Fakult. an Hz. Georg: .Doctor Zoch ist m. g. herren von Magde-
burgk auch etzlichen graven mit Diensten zugethan, so thuet er hjust vil
re3'ssen, desgleichen wird er von E. f g. nur auch gebraucht, derhalbenn
zu besorgenn, das er nicht vil lessen könne': Stübel S. 394). 1512 befindet
er sich unter den hrzgl. Gesandten, welche mit dem Kaiser über die jülich-
bergische Succession verhandeln sollten (Müllers Annaleni. 1518 wird er
als Kanzler des Kardinals Albrecht von Mainz-Magdeburg unter
den Rednern des Augsburger Reichstags erwähnt (vgl. Jac. Manlii De inclito
atque ap. Germanos rariss. actu eccl. cal. Aug. Augustae celebrato 1518.
s. 1. e. a. und Riedel A. VIII 4781. Auch Albrechts Bruder, dem Kf. Jo-
achim, war er als Rat von Haus aus verpflichtet (1524 Aug. 17 quittiert
Laur. Zoch beider Rechte doctor dem kf. Rentmeister den Empfang seines
Jahrgehalts von 80 fl.: Verm. Schrift. Berlin. U 21 ; sein Siegel dort No. 82).
— Das von späterer Hand in den Acta hinzugefügte Todesjahr scheint
richtig zu sein. — [Darf nicht mit einem Jüngern Laur. Zoch, vielleicht
seinem Sohne, verwechselt werden, wie dies von DrcN'haupt iBschb. d. Saal-
kreises, Geneal. Tabell.) geschieht. Das dort angegebene Geburtsjahr (1477
Aug. 9) scheint sich auf den in den Acta genannten L. Z. zu beziehen,
während das von D. genannte Todesjahr 11547 Fbr. 271 dem Jüngern zuzu-
weisen ist. Dieser letztere wird als Student im SS. 1529 in Wittenberg
eingeschrieben ;',Laur. Zoch dioc. Magdeb.') und wird 1543 als Rektor der
Universität Wittenberg genannt (Laur. Zoch I. U. D.). Er war ein Schwieger-
sohn des Hier. Schürpf und wurde als kf. sächsischer Rat vielfach in diplo-
matischer Beschäftigung verwandt, war auch Mitglied des kf. sächsischen
Hofgerichts; Herausgeber der Consilia des Hier. Schürpf: vgl. L. v. Secken-
dorff, Hist. Luth. III § 13237; Muther, Univ. u. Gel. Leben S. 217. 444: de
Wal S. 48; Katal d. Hdschrr. ö. Bibl. Dresd. I. A. 90.]
4356. Zofingensis, Burcardus canonicus
128, 3. 1366. d. Burchardus de Zonnigen X solidos.
143, 39. 1381. d. Burkardus canonicus Zovingensis magister dni Lutoldi de Kren-
kingen pro augmentatione reddituum suorum solvit XVI solidos.
Zöge — Zollern. 655
Vielleicht Burkart von Surse 1396 tümherre (C. Brunner, Das alte
Zofingen S. 66). (Ein ,magister Burchardus de Zophingin can. hui. eccl.'
17. Apr. i. L. a. e. Constanc. i. M. G. H. Necr. I 287.]
4357. Zöge, Christianus a
333, 36. 1554. nobiles domini Christianus et Reinaldus a Szoyen fratres et dominus
Andreas ab Hagen Livonienses libras se.x.
Die Soye (Zöge) waren besonders i. Esthland verbreitet. — 1544
Apr. 30 Heidelberg, mit s. Br. Reinaldus (s.d.] (.Christian. Sege Livo-
niensis ex Derpt. dioc. eiusd. Derptensis' — hü duo fratres germani et nobi-
les ultima Aprilis fidem prestiterunt propter impubertatem). 1552 Ingol-
stadt (.Christian. Szoie Livon. nobilis iur. stud. i fl.'). 1552 Oct. 25
Tübingen (.Christian, a Szoyen nobilis Livon. '). 1553 WS. Marburg
(.Christian, a Szoyenn nobilis Livon. art. et bonar. litter. stud.'). — 1568
Dz. 15: Z. zu Arensburg; wohl derselbe, welchem Hz. Magnus a. 8. Sept.
1570 i. Feldlager vor Reval die Dörfer Ochtjas und Nempa erblich ver-
lieh (Schwartz i. Mitt. a. d. Gsch. Livl. XIV S. 453).
4358. Zöge, Reinaldus a
333. 36. 1554. nobilis d. Reinaldus a Szoyen (cf. Christianus a Sz.).
334, 6. 1555. Reinaldus a .Szoye Livoniensis .procurator substitutus'.
1544 Apr. 30 Heidelberg, mit s. Br. Christian (s. d.] (.Reginaldus
Soege ex Derpth'); 1551 Mai 3 Wittenberg (.Reinaldus Szoye Livon.
nobilis'). 1552 Mai 31 Ingolstadt (.Reinaldus Szoye Liuon. stud. iur. no-
bilis I fl.'). 1553 Aug. 16 Tübingen (,Renaldus de Scöyn Livoniensis').
Studierte später mit Philipp u. Anton Geuder [s. d.] u. Cisner (s. d.] i.
Bourges (Cisneri Opusc. ed. Reuther p. 621: .deinde ut in vestram noti-
tiam clarissimi et genere et eruditione et virtute equitis Livonii Renoldi
Szoyensis summi et mei et vestri amici opera veni': Cisner an d. Ge-
brüder Geuder). — Ein Reinhold Soie wird 1563 Jun. 24 als Domherr
z. Oesel erwähnt. Dieser ist wohl identisch mit dem 1565 erscheinenden
Reinolt Szoige Hofdiener u. Untersassen des Hz. Magnus, des letzten
Bischofs von Oesel. Russow berichtet dann (Scrr. rer. Liv. II 75 f) von
einem Reinolt Sz. Domherrn zu Hapsal, Hauptmann zu Sonneburg
auf Oesel. der Schloss Sonneburg ohne Kampf den Schweden überliefert
habe. Derselbe war es dann wohl auch, der als dänischer Commissar
1575 Sept I i. Padis mit dem schwedischen Gouverneur von Reval eine
Unterredung hatte. (Der Name erscheint bis 1605 noch öfter, doch ist es
nicht möglich, ein zuverlässiges Urteil abzugeben; vgl. d. Auseinander-
setzung von Schwartz i. i\Iitt. a. d. Livl. Gesch. XIV (1890) S. 453 — 55].
4359. Zögere, Ulricus de
38, 13. 1290. d. Ulricus de Szogere Scolaris (dni Wittegonis de Torgowe et mgri
Conradi) VIII solidos.
4360. Zoller, Johannes
44, 19. 1295. d. Johannes dictus Zoller de Argentina VIII solidos.
1285 Joh. Zoller, Phina s. Hausfrau und vier minorenne Kinder:
Rudolf. Johannes, Dietrich und Elsa (Spital-Arch. Strassb. Briefb. A. d.
Klost. S. Cath. 1266. I. f°. 36-'').
4361. Zollern, Fridericus comes de
60, 42. 1310. d. Fridericus comes dictus de Zolre contribuit pro sc et duobus so-
ciis, videlicet dominis Frederico et Waltero fratribus dictis Scenken,
ac magisiro suo dno Wernhero, rectore ecclesie in Guscelringhe,
XII libras et XVI solidos. (cf. 61. 17.).
3. Sohn Friedrichs Gfen von Zolre aus der Hohenzollcrischen Linie
(f 1298) u. der Kunigunde Mkgfn von Baden. Von 1313 — 1327: Kirchherr
zu Pfullingen. Erscheint seit 1328 Aug. 25 als Vitztum des Gottes-
hauses zu Augsburg. „In der denkwürdigen Urkunde v. 16. Mz 1339
sehen wir ihn als .gewaltiger Pfleger' seiner 3 Neffen, d. h. als Admini-
strator der Zollern- HohenzoUerische n Lande handeln. Er war
656 Zoller — Zolnes.
mit Schloss Haimburg (Homburg b. Gosselfingen) und einigen anderen
Gütern apanagiert. weshalb er in Urkunden v. J. 1344. 1346 u. a. m. auch
,der Alte des Haimburg ist', genannt wird." 1352 Mai 15: Gf Friedrich
V. Z. Chorherr z. Augsburg u. Kirchherr zu Balingen (Württ. Geschqu.
III No. 250). t 15 Dez. vor 1361 ( v. .Stillfried u. Maercker, Hohenzollerische
Forschungen I 175 ff; vgl. Mon. Zolierana I. Regist. S. 539). vgl. No. 4398.
4362. Zollern, Osterdag comes de
103, 14. 1341. a d. dicto Osterdag comite de Zolre II flor.
105, 10. 1343. Osterdag comes de Zolr canonicus eccl. Arg. .procurator' (cf.
106, 4).
363, 16. 1343. nobilis vir d. Ostertag comes de Zolr canonicus eccl. Augusten-
sis . . .
2. S. des regierenden Gf. Friedrich gen. Ostertag auf Burg Hohen-
zoUern (f 1333), Nefie des vorigen. 1327 Jul. 3: P. Johann XXII provid.
Ostertag natum Friderici de (^olre mit Kanonikat und Präbende z. Augs-
burg. (G. L. Arch. Karlsruhe — Hdschr. 11 70). Erlangte wohl nach dem
Rücktritt seines Jüngern Bruders Friedrich in den weltlichen Stand (1343)
dessen Strassburger Kanonikat. So erscheint er 1344 Jun. 19 im Erb-
teilungsvertrag als Graue Ostertage von Zolr Korherre ze Strazburg
vnd ze Ougspurg (Mon. Zoll. I 302). Auch er führte eigentlich den
Namen Friedrich (Urk. v. 1346 Mz lo) u. scheint identisch zu sein mit Graf
Friedrich v. Zollern, der 1362 als Johanniter-Ritter, 1369 als Com-
thur in Bubikon, 1372 als Comthur zu Hemmendorf u. 1377 bis 1392
alsComthurzu \'illingen, 1393 als Grossprior in deutschen Landen
urkdl. genannt wird, f c. 1400 (v. Stillfried u. Maercker, Hohenzoll. Forsch.
I. 197 ffl.
4363. Zolner, Leonardus
215, 31. 1471. a d. Leonardo Zolner de Ratispona canonico eccl. S. Johannis Ratis-
ponensis.
ai8, 17. 1473. Leonardus Zoller ,procurator' (217, 26. 41.).
1474 Jun. 27: Decr. Doct. Bonon. (Jun. 23 .dispens. f. c. d. Leonardo
Zolner de Ratispona scholari studente in iure can.': A. No. 4; Jun. 27
,d. Leonardus Zolner dioc. Ratispon. presentatus per d. Marchum [de Muzolis]
et Johannem et me f. doctoratus et d. Johannes [de Sala] ddt illi msignia':
L. s. i. p. I).
4364. Zolner im Brant, Georgius
296, 34. 1529. a d. Georgio Zollner im Brandt Bambergensi unum florenum Re-
nensem in auro.
297, 24. 1530. Georg. Zolner im Brandt Franco .procurator' (cf. 303, 7. 10).
305, 25. 1533. Georgius Zolner im Brandt .procurator substitutus'.
310, 4. 1534. Georgius Zolner im Brand .sindicus'.
311, 16. 1535. egregius ac nobilis d. Georgius Zolner im Brandt Franco 18. d. Febr.
1535 iuris utriusque Bononiae proinotus doctor in discessu suo
nostrae nacioni ddt I coronatum.
Die Zolner führen den Beinamen ,im Brandt' nach ihrem von K. Karl IV
gefreiten Hofe in Bamberg. (Germ. Mus. ms. No. 1677. f" 186 ff; Biedermann,
Gebürg t. 288). — 1520 WS. Erfurt (.Georg Czolner de Babenberga-).
1524 Jul. 9 Wittenberg (.Georg. Czolner Bamberg, d.'). 1525 WS. Leip-
zig (, Georg. Zollner Bamberg.'). Kurpfälzischer Rat und Hofrichter
des Stifts Bamberg. (C. F. Jung, Miscell. IV" 439. 5221. 1555 Fbr. 12
empfiehlt Ge. Zollner im Brandt I. LI. D. Electoris Palatini et ßabenberg.
Consiliar. zu Bamberg s. S. Friedrich an Camerarius i Hfb. München — Coli.
Camer. No. 177 cf. No. 178. 179; vgl. a. Briefsamml. des Chph. v. d. Strass
[3. d.] in N.-Mitt. des thür. sächs. Ver. XIV 196 f). Ein S. von ihm ist wohl
auch der 1553 Mai 3 i. Tübingen immatr. .Georg Zollner Pabergensis'.
4365. Zolnes, Ulricus
75. 19. 1318. d. Ulricus Zolnes de Saxonia IIII solidos.
ZopTp\ — Zuden. 657
4366. ZoppI, Josephus
325, 26. 1541. a nobili d. Josepho ZoppI Tirollensi dioc. Brixiensis L Bononenos.
318, 42. 1543. d. Josephus Zopel .procurator substitutus'.
343, II. 1544. d. Josephus Zoppel iuris utriusque doctor libras tres Bononenos
decem et octo.
Dürfte einer der vier Söhne des Mich. ZoppI sein, der von 1509 — 1526
Stattschreiber z. Hall i. Tirol, dann Sekretär u. Rat bei d. tirolischen
Kammer war u. 1532 an K. Ferdinand d. Bitte richtete, er möge ihm zur
Unterhaltung seiner vier Söhne, von denen jetzt zwei mit grossen Kosten
dem Studium oblägen, eine Unterstützung gewähren (Statthalt. Arch. i. Inns-
bruck— Mitt.i. Jos. ZoppI von Haus stud. i. Wien (Bergmann, Medaill.
I 297). 1544 Mai 24: I. U. D. Bonon. (,Jos. ZoppI Alaman.': B. No. 3 "j.
1550 Jos. ZoppI I. U. D. consiliar. aulicus Imperatoris (Mameranus, Ca-
tal. totius aulae p. 51).
4367. Zorn, Johannes
70, 44. 13 16. d. Johannes Zorn canonicus S. Petri Argentin. pro se & magistro
suo d. Hugone XLV solidos.
Aus dem mächtigsten Adelsgeschlechte des mittelalterlichen Strass-
burg (Schöpflin, Als. ill. II 718; Kindler v. Knobloch, Gold. Buch S. 444). —
1294: Joh. dict. Zorn fil. Nicolai can. S. Thome Arg. (ÜB. Strassb. III
98: Schmidt, S. Thom. p. 276). 1302 Apr.: Joh. dict. Zorn r. e. S. Petri
Arg. (ÜB. UI 151); 1322: thesaur. S. Petri. f i322Mz27(,A° d.MCCCXXII.
VI. Cal. Apr. ob. d. Johannes dict. Zorn can. h. e.': Schneegans, S. Thom.
S. 214). [Dass er am S. Thomasstift die Würde des Cantor bekleidet hat.
ergiebt sich aus ÜB. Strassb. III 304]
4368. [Zorn], Hugo mag. dni Johannis Z. [s. d]
4369. Zorer, Tobias
337' 7- 1559- d. Thobias Zorer Augustanus libras duas.
1551 Jun. 13 Ingolstadt (.Thobias Zorer August, iur. stud. 64'). 1560
Mai 14: I. Ü. D. Bonon. (, Tobias Zorer August.': B. No. 4^^). — 1577 Jul. 15
Tobias Zorer, der Rechten Doctor, Pfalzneu burgischer Rat (OBayr.
Arch. 5, 252).
4370. Zottenperger, Johannes Paulus
^57. 15- 1500. d. Johannes Paulus Zottenperger Traiectensis.
4371. Zuchs|sch]wert, Heinricus
91, 22. 133 1. a d. Hainrico de .Sahzburga dicto Zuchsvvert XX solidos.
f 1348 Heinricus Zugschwert, plebanus e. S. Severini Patav.
(Denkstein in S. Severini i. Passau: Erhard, G. d. St. Passau II 203).
4372. Zuden, Bernhardus de
127, 29. 1365. d Bernardus de Zuden XV solidos.
129, 8. 1367. d. Bernhardus de Zuden XVI solidos.
1354 Dz 4: Bernhardus de Zuden cleric. Brandeburg, dioc, Nicolai
filius, mit Kanonikat und Präbende zu S. Nicolai i. Magdeburg providirt
(Kehr-Schmidt II No. 66). [Sein Vater Nicolaus ist wohl mit jenem Nicolaus
v. Z. Brandenb. dioc. identisch, welchem mit seiner Gattin Mechtild 1355
Jan. 9 von P. Jnnocenz VI die Wahl eines Confessors gestattet wird: ibid.
No. 74]. 1363 Mz 7: Bernhard v. Zuden vom Papste i. Besitze der Pfarre
St. Ulrich i. Braunschweig, ebenso im Besitz von Kanonikat u. Prä-
ben zu S. Peter u. Paul i. d. Neustadt Magdeburg bestätigt (ibid.
No. 468). 1369 Mz 13: Bernhard, de Ziiden can. SS. Petri e. Pauli Nove
Civit. Magdeb. Z. (ÜB. Magdeb. S. 320). 1371 Mz 22: Bernh. v. Z. soll die
Pfarre z. St. Ulrich i. Braunschweig aufgeben, wenn er das \'icedominat
i. Cammin erlangt hat iKehr-Schmidt II No. 916). |Ein älterer Bernh.de
Zuden erscheint v. 1329— 1368 als can. S. Seb. Magdeb., can. et decan.
Hildesh.: Schmidt-Kehr I No. 390. II 65. 320 u. s. w. — ein Bernhardus de
Z. laicus Brand, d. 1356 Jul. 10 urkdlich: ibid. No. 120.]
Deutsthe Studenten in Bologna. 42
658 Ziiflcn — Zürich
4373- Zuden, Heinricus de
105, 14. 1343- a d. Hainrico Zoden XII solidos.
1329 Dz. 31: P. Johannes XXII providiert Heinr. v. Zuden mit Kano-
nikat und Präbende zu S. Nicolai i. Magdeburg, obschon er bereits
Kanonikat zu Stendal u. zu S. Peter und Paul i. Magdeburg besitzt
(Schmidt-Kehr I S. 241. No. 392). Erscheint urkdl. als can. e. S. Nicolai von
1341—50 (Riedel A. 5. 89 134. 90. 136. 15. 137. 181) und 1352, 1372, 1374
(ÜB. Magdeb. S. 266. 332, 339). 1362 Mz 2: Bernhardus und Hinricus fratres
dicti de Tzuden canonici eccl. Hildesemen, bekennen, dass ihnen das
Domkapitel eine steinerne Wohnung mit anstossender Kapelle zu lebens-
länglicher Nutzniessung angewiesen hat (ÜB. Hildesh. II 1141.
4374. Zuepuck, Theodoricus
172, 44. 15 10. a d. Theoderico Zuepuck tres carlinos.
4375. Zufeinberg, Conradus de
103, 29 1341. d. Conradus de Zufeinberg canonicus Bunnensis X solidos.
115, 9. 40. 1347. Conradus de Bunna .procurator substitutus' (115, 33: Conradus
can. Bunnensis).
4376. Zuidhorn, Bernhardus de
202, 36. 1458. d. Bernhardus de Zutharn clericus Monasterien. dioc. iur. et solvit
ni solidos
4377. Zupplingen, Ulricus de
138, 23 1375. d. Ulricus de ZuppUngen clericus Augustensis diocesis contribuit
solidos III.
1380 Wien (.Ulricus Zeupplingen bacc. i. art. ddt'). 1390 Fbr. 22
Udalricus Zipplinger r. e. S. Georgii in Lauffen Salzburg, dioc: Decr.
Doctor Patav. (Gloria, Monum. No. 6631.
4378. Zürich, Felix [Hewiiierli] can. Turicensis.
173, 42. 1423. a d. Felit-e canonico Thuricensi et preposito Solodorensi solidos
XIX et dimidium.
174, 15. 1414. a d. Felici XX Bologuinos.
Wir haben hier eine hervorragende Persönlichkeit, den bekannten
kirchenpolitischen Schriftsteller reformfreundlicher Richtung, Felix Hemmerli
aus Zürich, vor uns. — Die sehr verwirrte Chronologie der Studienzeit H.'
ist durch die zur Bologneser Jubelfeier herausgegebene Züricher akademische
Festschrift keineswegs gebessert worden, da bei richtiger Erklärung des
2. Eintrags der Erfurter Matrikel (1413) von einem zweimaligen Auf-
enthalt H.' in Erfurt u. von einem zweimaligen Aufenthalt "desselben
i. Bologna keine Rede sein kann. — Geboren i. J. 1389. aus altbürgerlicher
Familie Zürichs stammend. 1406 Oct 18 i. Erfurt (.Felix Hemerlj-en ddt
XIII gross.'), wo er, abgesehen von einem gelegentlichen (vielleicht wieder-
holten) Aufenthalt in der Heimat, bis 1418. mindestens aber bis nach 1413
weilte; denn der 2. Eintrag der Erfurter Matrikel (.Felix Hemmerlin ddt
mihi [sc. Christiano Worntzin] 8 gr., intitulatus sub mag. Joh Wartberg')
besagt nichts weiter, als dass H. damals den Restbetrag der Einschreibe-
gebühr (das .residuum'i nachbezahlt hat, was nur aus Anlass eines Examens
geschehen sein kann, da statutenmässig vor der Zulassung z. Examen das
.totum' geleistet sein musste. Da H. nun, wie er selbst gelegentlich bemerkt
(in Erfordia, ubi factus fui baccal. in iuris peritia: Passionale f. 19), in Er-
furt z. baccalaureus promovirt worden ist, da weiterhin s. juristisches Doctor-
examen (1424) ein längeres juristisches Studium voraussetzte, so wird man
wohl annehmen dürfen, dass es sich i. J. 1413, als er das , totum- leistete,
um das Jurist, (nicht artistische) Baccalaureatsexamen i. Erfurt gehandelt
hat, um so mehr, als er, erwiesener Massen, von 1418 ab längere Zeit der
Universität ferngeblieben ist. Wahrscheinlich ist, dass sich dieser Auf-
enthalt in der Heimat bis z. J. 1423 ausgedehnt hat, dass er erst in diesem
Jahre nach Bologna ging, um sich die juristische Doctorwürde zu holen.
Immerhin ist zu beachten , dass der Eintrag i. d. Acta für die Zeit seines
Eintreffens i. Bologna keineswegs als entscheidend betrachtet werden
Zürich — Zürich. 659
darf. 1423 Sept. 11: Decr. Doct. Bonon. (7. Sept. : .Felix de turegho de
Alamania f. pres. priuato exam. per exim. utr. iur. doctores d. Ant. de Alber-
gatis et joan. Andream de Caldarinis, examin. et approb. nemine discre-
pante'; Sept. 11: .fuerunt doctorati et receper. publ. suam lic. prefati d, . .
et d. Felix per exim. prescriptos doctores d. Antonium et Joannen!': L. s. i. p. I
— vgl. a. Schneider [s. u.J S. 31, der auch das zuerst i. d. Mitt. der antiqu.
Gesellsch. v. Zürich mitgeteilte Doctordiplom H". wiederholtj. — Seit 1412
Chorherr, seit 1428 Cantor am Grossmünster i. Zürich: (Helv. sacr.
I 59): besass ausserdem ein Kanonikat i. Zofingen {1418 z. erstenmal als
Chorherr i. Z. genannt: Brunner, d. alte Zofingen S. 66) und seit 1421 die
Propstei des S. Ursus-Stifts z. Solothurn (vertauscht diese letztere
1455 gegen die Pfarrei Penthaz). 1434— 35 auf dem Basle r Konzil. 1442
wird er , Diener' des östr. Landvogts und , Hofkaplan K. Friedrichs III' ge-
nannt. Treuer Anhänger Ostreichs; sein ,de nobilitate et rusticitate dia-
logus' in östr. Auftrag geschrieben. Residierte abwechselnd in Solothurn
u. Zürich. 1454 Fbr. 18 i. s. Wohnung i. Zürich v. d. Eidgenossen gefangen
u. dem Bischof v. Konstanz ausgeliefert. Dieser lässt ihm s. Pfründen ab-
sprechen u. ihn zu ewiger Klosterhaft nach Luzern abführen, c. 1457 auf
Intervention des Mkgf. Karl v. Baden aus d. Haft entlassen, f c. 1461 i.
Zürich (B. Reber, Felix Hämmerli v. Zürich. 1846; F. Fiala, Dr. Fei. H. als
Propst des S. Ursenstifts z. Solothurn 1857; derselbe in Urkundio I 281 ft.;
Helv. sacr. I 59; A. Schneider, der Züricher Canonicus u. Cantor mag. Felix
Hemmerli a. d. Univers. Bologna 1408- 12 u. 1423 — 24. Akad. Festschrift
1888: Th. v. Liebenau i. Anz. f Schweiz. Gesch. V S. 107a f ; G. v. Wyss,
Gsch. d. Historiogr. i. d. Schweiz 1895. S. 119 ft. u. Register).
4379. Zürich, Heinricus de
93. 9. 1333. a d Heinrico de Turego capellano in Cella VIII solides iuramento
recepto.
95, 2.6. 1334. Heinricus de Thurego Constanciensis dyoc. r. e. in Cella ,procurator'
(96, II. 15; 97, a;. 356, 93).
[Vielleicht Heinricus Göldli aus Zürich, der 1340 als Chorherr i.
Bischofszeil (K. Thurgau) erscheint (Helv. sacr. I 381].
4380. Zürich, Johannes de
61, 10. 1310. d. Johannes de Thurego VII solides.
[An magister Johannes de Turego (v. Dirpheim) Protonotarius (1298),
\'icekanzler (1302) und Kanzler (1303 — 1308) K. Albrechts I, den späteren
Eichstätter u. Strassburger Bischof, ist nicht zu denken. Ein Johannes
de Turego dict. zum Rossgarten, erscheint i. Necr. e. Basil. (Karlsruhe)
unterm 5. kl. Feb.[.
4381. Zürich, Johannes de
80, 39. 1322. d. Johannes de Turingia (!) Constanciensis dyoc. VI solides.
84, 38. 1324. Johannes de Thurego Constanciensis dyoc. ,procurator substitutus'
(84, 26. 42; 85, 35).
4382. Zürich, Nicolaus de
52, 31. 1301. d. Nicolaus de Thurego VIII solidos.
t Mai 9. (, magister Njxolaus de Thurego': Lib. ann. e. Beronen. i. M.
G. H. Necr. I 350) — könnte sich auch auf einen älteren Träger dieses
Narhens beziehen (Riedweg S. 461). [Vielleicht ist auch zu beachten: ,obiit
Heinricus de Villingen monachus. Item d. Nicolaus plebanus e. Thuricensis
qui ambo in negotio monasterii in mari periclitati sunt' : Necr. Wetting
Const. d. apud Herrgott T. II. P. II p. 843].
4383. Zürich, Rudolfus can. in
I2C), ^. 1367. d. Rudolfus rector eccl. Hundesbach et canonicus in Thurea;o ddl
XXXVI. solidos.
4384. Zürich, Waltherus de
52, 16. 1302. d. Walterus de Turego .procurator' (cf. 52, 12.; 351, 17; 352, z).
42*
66o Zütplieii - Zwiik
1313 Oct. 15 mag. Walther v. Wädenswil, Pfr. a. d. Kirche der Züricher
Propstei (Regg. ep. Const. No. 3918). 1316 Jun. 10: magister Walther,
Pfarrer i. Zürich (1. c. No. 3733a.).
4385. Zütphen, Andreas de
253, 17. 1499. d. Andreas de Zutphania Traiecten.sis dioc. quartam.
1477 Apr. i. Köln (.Andreas de Zutphania ad art. iur. et solv.').
4386. Zütphen, Martinus de
49, 6. 1299. d. Martinus de Sutphania VI solidos.
4387. Zwenkau, Petrus plebaniis in
50, 36. 1300. d. Petrus plebanus in Zvvengovve (cf. Henr. de Burnis].
4388. [Zwettl], Eberhardus plebanus in
108, 14. 1344. a d. Ebirhardo plebano in Czwetil Pataviensis dyoc. III libras.
[1330 wird ein Jacob, Chorherr z. Brixen u. Pfarrer i. Zwettl genannt
(BlI. V. NÖstr. 1893. S. 17); 1368 wird ein Pilgr. v. Praunsdorf, Pfr. i. Zwettl,
als verstorben erwähnt: a. a. O S. 184.]
4389. IZwettl]
loz, 39 1340. fr. Nicoiaus ordinis Cysterciensis de Zwedel Pataviensis dyocesis
X solidos.
1368 Mai 25: P. Urban V beauftragt den Abt von Altenburg, den
Passauer Kanoniker Joh. Scherffemberg und den Passauer Official, zu unter-
suchen, ob dem Zwettler Mönche Nicolaus Musolf die Pfarre Zwettl nach
dem Tode des Pilgrim v. Praunsdorf unrechtmässig verliehen worden sei
(Ell. V. NÖstrch. 1893. S. 184).
4390. Zwick, Johannes
284 6. 15 18. a d. Joanne Zuick unum florenuin Renensem.
Alte Konstanzer Familie. — S. des Conr. Zwick. Schon als Knabe
durch den Abt von Reichenau für die Pfarre Riedlingen design. 1509
Aug. 3 Freiburg (.Johannes Zwick der. Const'.). Schüler des Zasius,
zugleich dem Humanismiis zugewandt. Dann in Avignon, Schüler des
Alciat. 1520 Nv. 16: I. U. D. Senen. (,d. Joh. Zuick natione german. patria
Constant. in I. U. D. promotus': Erzb. Arch. Siena). 1521 Jul. 17 Basel
(.Doctor Joh. Zuccius Constantinus i il.'l. 1522 wandte er sich mit Be-
geisterung der Reformation zu. 1523: Pfarrer i. Riedlingen. 1525. seiner
Stelle entsetzt, nach Konstanz zurück, zunächst als Vertreter des zur Ein-
führung der Reformation nach Memmingen beurlaubten Pfr. Wanner, dann
bleibend i. Kirchendienst seiner Vaterstadt 11527 Jan.), .der treueste
Mitarbeiter und ergebenste Freund' des Reformators Ambr. Blaurer. 1527
Mai 6: an dem wichtigen Religionsgespräch zu Konstanz beteiligt. 7 1542
Oct. in Bischofszeil, wohin er zur Versorgung der verwaisten Gemeinde
geeilt war, an der Pest, ein Opfer christlicher Nächstenliebe. Blaurer
setzte dem Freunde ein Denkmal i. d. Vorrede zu dem von ihm heraus-
gegebenen schriftlichen Nachlass des Verstorbenen (.Christenlicher, ganz
trostlicher Unterricht, wie man sich zu ein. säligen Sterben bereiten solle'
1545)- — Zwick hat sich um die Einbürgerung des Kirchengesanges in den
reformierten Gottesdienst besonders verdient gemacht. Er gab 1536 ein
„Gesangbüchlein" mit einigen biblischen Psalmen nach lutherischen Melo-
dien bearbeitet heraus. (Joh. Ge. Schelhorn, Samml. f d. Gesch. I 41 ff,
woselbst von S. 78 ab eine Besprechung seiner Schriften; Riggenbach i.
Hertzog's Realencykl. 17, 578 ff.; Pressel, Ambr. Blaurer S. 124 f.).
4391. Zwick, Conradus
184, 7. 1518. a d. Conrado Zuick unum florenum Renensem.
Bruder des vorigen. — 1513 Jun. Freiburg (,Conr. Zuick de Con-
stantia'). 1521 Mz 29 Wittenberg (,Conr. Zuickius Const. civitatis'). 1525
i. grossen Rat. 1526—1548: Mitglied des täglichen (inneren) Rates.
Ein ,edler, vielseitig gebildeter Mann und hellblickender Staatsmann'. An
der reformatorischen Bewegung in seiner Vaterstadt in hervorragender
Zwola — Zollern. 66i
Weise beteiligt. 1527 Mz 27: Verordneter der Stadt auf dem Tag von
Ueberlingen, wo mit dem Bischof und dem Domkapitel verhandelt werden
sollte (Schulthaiss. Konstz. Chron. i. Frb. Diöc. Arch. VIII 86); unterzeichnet
1529 die Protestation auf dem Reichstag zu Speyer. — Muss nach der ge-
waltsamen katholischen Reaktion 1548 Oct. 12 mit den Häuptern der
protestantischen Partei die Stadt verlassen: lebte seit 1554 als Gutsbesitzer
,im Rohr' b. Rümlang i. Thurgau, kam aus der Not nicht heraus und wurde
aus \'erzweiflung Widertäufer und Fanatiker, f 1557 (.Joh. Zwick' i.
Hertzogs Realencykl. 17, 5831.
4392. Zwola, Johannes
267. 23. 1506. a d. Johanne Zuola canonico Brunnens! medium florenum.
274, 26. 1511. Johannes de Zuola studü Bononiensis ,sindicu.s'.
Johannes Swolski, humanistisch gebildet, bekannt als theologischer
Schriftsteller (Denis, Gsch. d. Wien, ßchdr. S. 361). — 1513 Mz 19: Leo X
papa Johanni de Zuvola, qui nobili genere ex utroque parente procreatus
e.\istit, tribuit preposituram eccl. Brunnensis, Olomuc. dioc, quam in-
debite occupaverat Augustinus Moravus Rasemproth (I) qui se pro clerico
gerit (Hergenroether I 78). 1514 Apr. 28: I. U. D. Bonon. (Apr. 22 .dispens.
f. c. d. Johame fil. Vohlaj de Zuola, dioc. Olomuc. in Morauia studente in
utroque iure'. — Apr. 28 , examin. et approb. f. prefat. d. Johannes . . ha-
buit insignia' : A. No. 5 — cf. L. s. i. p. I: ,disp. f. c. d. Joanne de Boemia
sindico Universitatis'i. Besass auch ein Kanonikat in Olmütz. Sein
Lob in Ge Sibuti Panegyr. ad Ferdin. regem. Vien. Austr. 1528 4°. Caspar
Ursinus Velius hat an Janum Zuolam Moravum eine epistola satyrica ge-
richtet. Zuola stand mit dem Breslauer Reformator Johannes Hess [s. d.]
in freundschaftlichem Briefwechsel. Lieber seine schriftstellerische Thätig-
keit vgl. Denis a. a. O.; Eisengrein, Catal. p. 193.
4393- Zwolle, Reinerus de
398, 38. 1386. . . . nomine Reineri de ZwoUen . . . per dictam nacionem ad
audiendum raciones deputati . . .
4394. Bamberg, Lyppoldus de
67, 31. 1314. d. Lyppoldus de Babenberg eiusdem dyoc. XVI solidos.
1347 Oct 25: her Leupolt von Swinsher (Sweinsheim) Sangmeister
in Babenberg (Regg. Boic. VIII 114); 1350 Mai 25: Leupolt von Swein-
heim tumkellner zu Babenberg (1. c. VIII 1911.
4395- [Ponte], Hilprandus mag. dni de
III, 2. 1345. a d. Hvldemaro de Ponte . . . pro se et magistro suo Hilprando
XXIIIi solidos.
4396. Strobel, Wolfgangus
211, 7. 1466. a Wolfgango Strobel de Chunrinek Bologninos X.
212, 35. 1467. Wolfgangus Strobel de Chunring Patav. dioc. auctoritate imperiali
iudex Ordinarius publicusque notarius (cf. 212, 7. 44; 213,21: 1468).
4397. [Tübingen], Cunradus socius dni de
82, 32. 1323. d. Cunradus socius dni Rudolfi comitis de Tuwingcn |s. d.].
4398. [Zollern], Wernherus mag. comitis Friderici de
60, 43. 1310. Wernherus rector ecclesie in Guscelringhe [vgl. Frid. romes de
Zollernj.
1296 Mai i: Wernher der schriber von Zolr (Mon. Zoll. I No. 236).
1298 Aug. 13: Wernherus notarius prefati comitis de Zolre r. e. in Gossol-
vingen (1. c. I No. 243).
Anm.: Auszuscheiden sind aus vorstehendem Verzeichnis, weil irrtümlicher Weise
doppelt gesetzt, nachstehende Personen (im Register mit t versehen):
No. 738. d. Albertus de Elistede (weil identisch mit No. 975 Frico).
.. 1333- Johannes Honnover (vgl. No. 3271 Joh. Scaper der. Mind. d.).
„ 1387. d. Heyno der. Swerin. d. (vgl. No. 3460 Heyne de Schwerin;
identisch mit 245, 8 : Heyno Coch notarius).
662 Abbenborgh — Aldendorf.
Nr. 1644. d. Rako de Camniin (identisch mit No 1915).
„ 2195. Nicolaus Martmeyster (vgl. No. 916 Nicolaus Franck).
, ^9^I. Johannes de Ramundia (identisch mit No. ii6i Johannes de Lo
vania. Hier ist noch nachzutragen: 185, 7. 1437: d. Johannes de
Lovania ppos Zantiensis in niissa fuit).
„ 1891. Georgius Crasfus fällt weg, weil idantisch mit dem in Anhang I
erwähnten Georg. Sculteti.
, 3839. d. Thebaldus (identisch mit No. 3844 d. Theobaldus).'
, 2935. Henr. Ratichonis ist wahrscheinlich identisch mit Xo. 3545 Henr,
Smaleside, daher ev gleichfalls in Abzug zu bringen.
Als Nichtmitglieder (zu diesen rechnen wir hier auch die Ehrenmitglieder) sind
ferner in den Anhang (I) zu verweisen:
No. 367. 375. 1155. 156g. 1745. 1800. 1814. 1830. 1887. 2064. 2176. 4199.
2324. 2837. 3007. 3594. 3658. 3751. 3880 (vgl. u. Anhang li. No. 2394 Heinricas
de Minorivilla wird von der Nation selbst ausdrücklich verleugnet: qui cum
fuerit Flamingus non est reputatus de nacione No. 2354 Eberhardus Mense-
lin ist nicht zu bestimmen. Es wären demnach 30 Namen aus obigem
Verzeichnis zu streichen, so riass die Zahl der ordentlichen Mitglieder
der Nation sich auf 4368 belaufen dürfte.
Nachtrag.
4. Abbenborgh, Conradus. 1431 Mz 19: P. Eugen IV bewilligt Supplik von
Conr. Abbenborgh der. Verd. in utr. iure bacc. um Provis. m. Dekanat
SS. Petri et Pauli Bardewic. Verd. d. n. obst. perp. vicaria in e. S. Job.
Luneborg (Repertor. No. 220).
14. Adelgayss, Philippus. 1533 Jan. 11 Ingolstadt (,Philippu3 Adelgaiss
Ravenspurgensis art. stud'.).
21. Aham, Christophorus ab. 1540 Dez 21 Ingolstadt (.ChristofTerus ab
Aham nobilis cari. eccl. cathedr. Ratisp. ddt. i fl'i.
24. Ahorner, Wolffg. — 1550 SS. Wien (.Wolft'g. Ahorner de Swatz').
26. Aich, Gerardus. 1524 Mai 17 Köln (, Gerhard, de Aquis vel de Achen
cognomine vocitatus Coloniensis iurauit ad iura et soluit).
32. Ayrnschmalz, Georgius. 1533 Aug. 13 Ingolstadt (.Georgias Ayrm-
schmaltz a Landshut minorennis 49'). — 1564 vkft Dr. Georg Airnschmaltz
s. Gut Erlach i. Landgericht \''ohburg (OBayr. Arch. 42, 18}.
34. Aistersheim, Wolferus de. — Ein WoHgerus de A., S. des Dietmar, 1284
bis 1320 can. et decan. Patav. (.Die alte Herrschaft Aistersheim" i. Hormayrs
Arch. 1830 S. 615t. Scheint ein älterer zu sein, vielleicht Oheim des hier
genannten.
38. Alber, Mathias. 1513 Oct. 4 Ingolstadt (.Mathias Alber ex Brixen" —
assessor et cancellarius Salzpurg.i. 1522 Apr. 23: electus est egregius d.
Mathias Alber Brixin. Jurium Doctor et sacrarum 11. Ordinarius pomeridia-
nus (Matr. Acad. Ingoist. 1.
39. Alberstorff, Antonius de. 1507 Sept. 20 Ingolstadt (.Anthonius Alber-
storfler de Alberstorff nobilis i fl'.).
40. Albinus, Thomas. — Tho. Albinus a Helffenberg, geb. zu Strakau (nicht
Stankau) i Böhmen, stud. zu Pisa. I. U. D. Bonon. (1574 Apr. 16). Trat
nach dem Tode seiner Gattin (4 Söhne u. i Tochteri in den geistlichen
Stand; Domherr zu Passau. Prag u. Olmütz 11567 Mai 27). Dechant
zu Karlstein (1569) u. erzbischöfl. Official. 1574 Mz 8: Bischof von
Olmütz. T 1575 Mz 10 (Augustini Ser. ep. Olom. ed. Richter S. 210;
Pilarz-Moravez, Morav. bist. III 524 f ; Wolny, Kirchl. Topogr. j\Iähr. I i, 74 f).
— Die missverständliche Nachricht Otts ist auf Wolnv zurückzuführen.
.f2. Aldendorf, Herrn. — Nach v. Steinen ^Westph. Gesch. I 780) ist Oldendori
a. d. Ruhr als Stammsitz anzusehen.
Alefeit. — Arnim. (Nachtrag). 663
43. Alefeit, Philippus. 1493 Apr. ig Ingolstadt (,mag Philippu.s Alsfeld ex
Darnistat').
46. Allama, Winandus. 1427 Nov. 27: Winaldus A'ama partium Frissye Trai.
(1. Z. in Bologna.
49. Alman, Henricus. 1551 Mz 16: Z. i. Ferrara. — Es scheint, dass der Ein-
trag i. d. Wittenberger Matrikel 1554 auf einen jüngeren Heinr. Alman
zu beziehen ist, der sich 1557 i. d. Jenaer Matrikel auch findet i.Heinricus
Alman Magdeb.'J.
52. Alt, Wolffgangus. 1546 Juni 21 Ingolstadt (,\VolfgangUo Alt Salispur-
gensis Studios. litterarum').
54. Altach, fr Otto de. Ist vielleicht identisch mit dem Abt Otto de Turri
in Nieder- Altaich in NBayern 1335 bis 43 (Vhdl. h. V. NBay 4*. 30) ,kl. Nov.
Otto abbas Althe inferioris f an. d. M CCC XLIII- iMB. XII 297).
56. Alta Villa, Johannes de. 1363 Aug. 31: P. Urban V viht Joanni de El-
tevil ppos. e. S. Marie Trai. bacc. in decr. Kanonikat u Präbende i. ge-
nannter Kirche. (Brom, Bullar. Trai. No. 1763).
68. Alvenslebeii, Busso de. 1491 Fbr. 19 Leipzig bacc. art. (Matr.).
79. Amelunxen, Robert, de. — 1541 Jan. 12 Köln (.Rupertus Amlunch ad
art. i. et s'. — mit Ludger. Amlunch).
8r Amerbach, Basilius. — vgl. noch Burckhardt-Biedermar.n, Bonifazius Amer-
bach. Bas. 1894 (Register).
96 Anhalt, Johannes princeps in. 1431 Mai 29: Johannes de Anhald mit
ppos. Merseburg, providiert; am Oct. 14 wird Johanni qu. Sigismundi
prmcipis in Anhalt et Aschanie comitis nato ppos. e. Merseburg, ein päpstl.
Indult erteilt (Repert. No. 1157. 1775)-
97. Anhalt, Sifridus comes de. vgl. a. ÜB. Meckl. No. 7251. 7256. 7265 1 1306— lo).
98 Anckersen. Petrus. 1503 Sept. 22 Rostock (,PetrusAnckers de Hadersleue-);
1506 WS. bacc. art.
108. Appel, Willibaldus. 1500 WS. Leipzig (.VVillebaldus Apel de Eystadt
p •) - Hiermit fällt die S. 18 ausgesprochene Vermutung. [Ein Vilibaldus
Apel erscheint 1540 als vic. in e. Misn.: Mitt. d. V. f. G. d. Stdt Meiss.
IV 262].
116 Arend, Christophorus. 1542 Dz. 29 Wittenberg (.Chiistoph. Arndt
Ackensis' — I. U. D).
117 Arkel, Joh. de. S. des Job. Hrn z. Arkel u. der Gertrud T. des Henr.
de Loz Hrn z Steivort. — Bischof v. Utrecht, dann von P. Urban V auf das
Bistum Liittich versetzt; hielt 1364 Jul. 31 s. Einzug: .vir magnis animi cor-
porisque dotibus praestans ac in sacris et secularibus litteris probe ver-
satus'. t 1378 lul. I (Call, christ. III f. 898—99: Fabritius, Hchstift. Lütlich
S 170 ff).
122. Arnim, Erasmus de. — Wohl identisch mit Asmus v. A., 2. S. des Klaus
v. A. auf Biesenthal u. Zichow, und der Elise v. Wedel aus Blumenberg
(v. Beust. Beitrr. z. sächs. Gesch. I Stück S. 4). Nach Grundmann ,\'ersuch
einer Uckermärkisch. Adels Historie. Prenzl. 1744. S. 263! starb ein Eras-
mus V. A. als Priester 1506.
123. Arnim, Georgius ab. — 2. S. des fürstl. Magdeb. Geh. Rats u. Hauptmanns
zu Lohburg Christoph v. A. u. der N. v. Helpte. Wird schon 1554 mit
seinem äliern Br. Bernd mit Schadberge belehnt. War verheiratet iGrund-
niann a. a. O. S. 221). — Joh. Caselius richtete 1562 Jan. 2 an Ge. Arnim in
Bologna, a. 13. Febr. an denselben nach Ferrara, a. 24. Jun. nach Padua
einen Brief (Festschr. f. Ilfeld No. 6. .S. 32 — 34).
6g i Arnim — Baumf<artner.
124. Arnim, Joachimus ab. —Jüngerer Br. von Georg v. A. 1554. 63 u. 71 mit
Gladow "u. Schadberg belehnt. Verm. mit Elia. v. Wulffen (2 Söhne und
T Tochter). (Grundmann a. a. O.)
127. Arnstadt, Balthasar ab. 1546 Mai 23 Wittenberg. (.Balthasar Arnstet
Mecivern'j.
131. Asch, Ernestus ab. 1540 Nov. 25 Ingolstadt (.Ernestus ab Asch Landts-
hutensis 48' — mit s. Br. Leonhard. ab Asch).
144. Auersperg, Johannes ab. Sonst Johannes XI genannt, f 1580 als letzter
dir S; 1 > 1 ) :ri i:i ; 1 L re , da s. Sahne u Töchter das Geschlecht nicht
fj :-.;'.j'ai f.lli K'-i-iis:!!:! Aursberge' i. Hormayrs Arch. 1821, S. 181).
145. Auersperg, Wolfg. Engelbertui ab. vgl. Hormayr's Arch. 1821 No. 46, S. 18.
147. Aufsess, Jodocus de. i486 Mai 17 Lpz.: bacc. art. Erscheint 1491 Apr. 19
als Z. i. Ferrara. — Tritt i. einem humanistischen Dialog des Tho. Wolft d. j.
[s. d.] als Wortführer auf. Von Joh. Eck als gelehrter Kanonist gerühmt
(Orat. de nobil. literis exornanda. Aug. Vind. 1515. f° B^;.
151. Augsburg, Henricus de. 1303 Henr. de Augusta can. e. S. Germani Spir.
(Arch. f. hess. Gesch. III 34).
157. Augsburg, Ulricus de. Ein mag. ülricus de Augusta erscheint v. 1338 —40
im Registrum procuratorum Nation. Anglicae univ. Paris. (Arch. f. Litt. u.
KGesch. V 2561.
160. Aurpachius, Johannes. 1549 Mai 16 Ingolstadt (.Joannes Aurbacher
de Nideralta pauper' — factus est consiliar. Monacensis et post cancellarius
Ratisbon.), vergl. über Aurbach auch noch v. Reinhardsstöttner i. Forsch, z.
Kult. u. Litt. Gesch. Bay. III 240 f. — War 1557 in Padua an der Statuten-
revision der Deutschen Nation beteiligt.
166. Baden, Bernhard, fil. marchionis de. — Vielleicht ist auf ihn die von P.
Eugen IV (1431 Jun. i) angeordnete Untersuchung gegen nob. vir Ber-
nardus marchio Baden, zu beziehen, der den Nie. Rosgotter prbr. Spir. d.
gewisser Güter in Spir. et Arg. d. beraubt haben sollte (Repertor. No. 11 78).
173. Bayern, Johannes fil. ducis de. Nicht unbeachtet bleiben darf: 1353 Mz 2:
Kgn Anna suppl. pro Johanne fratre suo nato Rudolfi ducis Bavarie et
Comit. Pal. Reni genitoris de dignitate personatu vel officio nunc vacante
in ecci. Prag. (G. L. A. Karlsr. — Vatik. Abschr.)
182. Baickmacher, Erhardus. 1493 Nv. 20 Ingolstadt i.Erhardus Paldmacher
de Weyssenstat 6'i.
198. Barbenchon, Johannes de. — Vielleicht aus dem Hennegauer Geschlecht
,Barbenson' (Herckenrode, Nobiliaire p. 926). Ein Johannes de Barbenthon
(dominus loci de Barbenchon Leod. d.) miles et Yolande eius uxor Leod.
d. erscheint 1371 Apr. 26 (Reg. Aven. 180, 228''). Der hier Genannte wird
provid. 1431 Mz als Joh. de Donostephani ppos. B. M. Tongr. Leod. d. mit
Kanon, u. Präb. S. Pauli Leod. (Repert. No. 62).
204. Bart, Caspar. 1493 Sept. 27 Ingolstadt (,Caspar part ex Monaco 6 gr.'
decan. Monac. obiit). Erscheint 1493 Ojt. 24 u. 1494 Fbr. 20 als Z. in
Ferrara.
206. Bartensieben, Gunzelinus. 1483 Fbr. 15: Leipzig: bacc. art.
226. Bau, Johannes. — Eug. IV bewilligt Suppl. v. Joh. Bau ppos. S. Georgii
Colon, leg. doctor um Dispen-s zur Vereinigg. dieser prepos. m. einem incom-
patibeln Benef. auf 2 Jahre (Repert. No. 1807;.
228. Baum^artner, Augustinus. 1548 Jul. 28 Ir;golstadt (.Augustinus Paum-
garttner Monacensis 48").
Baumgartner — Ber^^:tein. (Nachtrag). 665
229. Baumgartner. Johannes. 1494 Mai 17 Ingolstadt (Johannes Baum-
gartner ex Kuefstain gr(atis) frater dni doctoris Wolfgangi Baumgartners')
Darf daher nicht mit dem im Texte genannten Subdelegaten des B. von
Seckau identificiert werden.
230. Baumgartner, Johannes Emeranus. 1542 Jun. 7 Ingolstadt (Johannes
Emeranu.s l'augartnerus a Fraustain et Eytzin nobilis i fl.'). Erscheint
1553 Sept. 25 als Z. i. Ferrara (Arch. not. Ferrara).
231. Baumgartner, Wolfgangus (Ii. 1482 Oct. 18 Ingolstadt (Wolfgangus
Paumgartner ex Kuefstain'j. Ist in der That der genannte Ingolstadter
Jurist, Bruder von No. 229 (nicht 230, wie es irrtümlich im Text heisst).
232. Baumgartner, Wolfgangus (IIj. 1519 Oct. Wien (Wolfg. Paumgartner ex
Brixina'i Doctor Wolfg. B. war 1538 mit Ge. Staniler |s. d.] u. Sigism.
Han [s. d.| interimistisch mit der Regierung des Bistums Brixen betraut
(Font r. Austr. Abt. I 1, 4971.
236. Beabelhem, Ulricus. — Die Familie mag aus Beblenheim i. OElsass stammen.
1483 Mai 2: Ulricus Beblem de Constancia Z. in Ferrara.
237. Bebenburg. Egelhardus de. — Lupoid de Bebenburg ep. Bamberg suppl.
für s. Neffen Engelhardus de B der. Herbip. d. um can. u. praeb. eccl. Mo-
gunt. 1358 Dz 29 (G. L. Arch. Karlsr. — Vatik. Abschr.j.
239. Bechinie a Lusan. Petrus de. Ueber das Geschlecht der Bechinie von
Lazan vgl. .Adler' XI 179 ff.
255. Beichlingen, Fridericus de. — Bis 1542 decan. e. Colon. War 1515 Mz 14
Gegenkandidat des Herrn, v. Wied i. d. Bischofswahl (Varrentrapp, Herrn.
V. Wied. S 129 30).
264. Berbisdorff, Johannes a. — Besuchte die Fürstenschule S. Afra in Meissen
vom 8. Dez. 1546 bis 1550: wurde am 16. Apr. 1547 auf Befehl des Kf.
Johann Friedrich als Geisel nach Torgau geführt, jedoch bald darauf wieder
freigegeben (vergl. N0.1661) „war kf Rat und Herr auf Weistropp" (Afraner-
album hrsg. von Kreyssig S. 8.).
275. Berghes, Antonius comes de. — Seit 1483 abbas S. Trudonis; resign. 1517
gegen eine jährliche Pension von 800 fl. (Gallia Christ III).
280. Berka, Johannes de. — Der 1380 Oct. 10 als abbreviator in curia Romana
angestellte Joh. de Berka (Erler, Lib. cancell. apost. S. 2071 kann mit Vor-
stehendem nicht identisch sein.
281. Berlin, Georgius. 1547 Apr. 15 Tübingen (.Georgius Berlinus Dinckels-
pihlensis'). Consilia von ihm in Laur. Kirchhofls Consiliensammlung Fcf.
1602 v. I.
284. Berlin, Lucas. 1555 Aug. 27 Ingolstadt (.Lucas Berlin ex Dünckelspühel
stud. iur. 64'). 1557 Apr. 4 Ingolstadt (.Lucas Berlin Dinckelspüh. rursus
se ind.') Consilien von ihm i. Laur. Kirchhoflis Consiliensamml. Fcf. 1602 v. I.
290. Bernir. Henricus. — Aus Mainz, wie sich aus 41, 40 (12931 ergiebt: Item
recepi a d. Henrico socio meo de Maguncia . . u. 41, 46: Henr. de Maguncia.
291. Bernyr, Johannes. — Ein Nicol. Bernyr de Torgau, wohl der \'ater des
Johannes, erscheint 1456 — 58 als Notarius publ. et curiae Augustensis
scriba (MB XXIIl 512. 16. 21).
292. Bernstein (Pernstein), Jaroslaus baro in. — ,Herr Jaroslavv Watislai Bruder
(Johannes Sohn), hat seine Güter ausgenommen Pardubitz. verthan: allein
weil auf Pardubitz viel Schulden, so nahm K. Maximilian solche und befahl
die Schulden zu bezahlen Es ist dieser Jaroslaus ohne Eiben gestorben'
I Pfeifler, Schauplatz des ehemal. Adels in Mähren S. 48 ft". ».
293. Bernstein, Petrus de. 1498 Sept. 15 Leipzig bacc. (,Petr. Bernsteyn de
Bernstej'n'l.
666 Hers wort - lioll'
295. Berswort, Segeboldus. 1452 Sept. 4: Segebodus Bersword de Tremonia
can. S. Salvatoris Trai. unter den Bevollmächtigten der Utrechter Ka-
pitel (Publ. a. Preuss. Staatsarch. 42, 264).
305. Bevelant, Florentius. — Utrechter Familie (Mitt.).
312. Bicken, Guilelmus. — 1532 Sept. 25 erscheint ein ,Guil. a B. nobilis' in
Marburg, 1542 Sept. 19 ein ,Guil. a Byckem Mog.' in Köln. Es ist daher
der Eintrag in den Acta auf den altern zu deuten.
314. Bydz, Conradus. Vielleicht ein S. des Ritters Heinr. Bidz, der 1441 Sept. 7
als Unterhauptmann auf Abo (Finnland) erscheint (Li vi. ÜB. IX No. 767
319. Bill, Bertholdus. 1423 Jan. 13 will er auf seine Trienter Domherrn-
pfründe verzichten (Ferdin. 3. F. 39, 185). Das Kanonikat ist vor dem 16. Oct.
1424 erledigt.
320 Biner, Hieronymus. 1532 Sept. 14 Leipzig: bacc. art.
323. Birckmann, Franciscus. — Erscheint von 1547 Sept. 14 bis 1550 Oct. 24
als Z. in Ferrara: seit 1549 Mz 37 als I. U. D. (Not. Arch. Ferrara).
327. Bischof, Bertramus. 1422 SS. Heidelberg (.Bertrandus Bischop de Sun
dis der. Swerin. d. ddt').
329. Bitbrecht, Joh.. de Lutkilch (1367). Lesefehler f. Luprecht. Die Luprecht
waren ein angesehenes, reiches Geschlecht i. Leutkirch. 1345 stiftet der
.Erbar Mann Johann Luprecht bürger zu Lütkirch' die Kirchhofkapelle z.
Leutkirch: 1357 Jul. 4 stiftet er daselbst einen ewigen Jahrtag für sich und
seine Familie. Dieser Hans Luprecht ist wohl als Vater des in den Acta
genannten zu betrachten. (Roth, Gsch. d. ehemal. Reichsstadt Leutkirch.
1872. II HO 178. 181 1.
333. Blaeurock, Michael. — Tomek, Gsch. d. St. Prag IX 329 führt einen mag.
Michael Blinskegel als Stellvertreter des Bunzlauer Archidiaconus mag.
Thom. V. Budweis 1469 an. V^ielleicht ist hier an diesen Blinskegel zu
denken. (Mitt.)
336. Blanckenfeld, Johannes (II). 1550 WS. Leipzig (.Joannes Blankfeit Lit-
wanus').
339. Blenkelin, Nicolaus. War vor 1357 Dz. 24 Inhaber der Pfarrei Utenheim
Arg. d. (G. L. A. Karlsr.: Hdschr. 1170).
342. Blumenau, Laurentius. — Ueber s. Deutschordenschronik und seine Be-
ziehungen zum Augsburg. Humanistenkreise, speziell zum Bischof Petr. v.
Schaumberg |s. d.| u. dem Domvikar Leonh. Gessel [s. d ]. vgl. P. Joachim-
sohn, d. humanist. Geschichtschreibung S. 63—65. Ein Memoriale Doctoris
Laurentii Plumenaw ad d. papam c. 1460 (Font. r. Austr. II 2, 139: vgl. 2,
144. 310: 44, 622).
344. Blumenthal, Andreas de. 1576 Aug. 24: Mathis v. Blomendal und Hemrich
von BI. Söhne Ern Andress beider Recht Doctor, Er Otto und Joachim
alle vom Blomendal zur Horst erbgesessen vom Kf. mit Brücke belehnt
(Königs Hdschr. Samml. Ms.: K. Bibl. Berl.).
345. Blumenthal, Otto a. vergl. No. 344. Otto war Bruder des vorigen, S.
de^ Heinrich v. BI. u. der Ottilia v. Kröcher, verm. mit Katharina v. Wenck-
stern (i Tochter), f 1558 (Königs Hdschr. Samml.).
356. Böhem, Christophorus. 1550 Mz 8 Ingolstadt (,Christophor. Pehem
Norimberg. stud. art. 48'). Die bereits angezogene Wittenberger Notiz lautet
1553 Oct. 20 .Christoph. Behem Noriberg".
363. Bolle. Egbertus. 1450 Jun. 30 (, examin. f. d. Ecbertus de Campis de Ala-
mania et ab omn. approb.' a. Rand: ,die quarto Julij sepultus fuit dict. d.
,
Bonin -■ Breitenbach. (Nachtrag). 667
Ecbertus et confirmatus (uit (?) die V Jiilij eiusdem (unleserlichj fuit res
inaudita et stupenda': L. s. i. p. l).
368. Bonin, Dionysius. 1554 Jun. 5 Ingolstadt (,Dionys. Ronien Ponieranus
nobiiis i fl.')
371. Boos V. Waldeck, Henricus. Eigentlich ein Hunsrücker Geschlecht.
Den Namen B005 führen sie von dem bei Waldböckelheim gelegenen Ort
dieses Namens, den Beinamen v. Waldeck von dem Hunsrücker Ganerben-
schloss Waldeck b. Castellaun. (ßodmann, Rheingauische Altertum. S. 371 ft.).
Seit 1282 wird Henr. de Waldeck als can. S. Castoris erwähnt iHontheim
I817; Eiflia ill. Ib 352).
376. Bopfingen, Waltherus de. Es sind 2 gleichzeitige Träger zu unterscheiden:
I Walther. de B. can. August. 1346 (Kham 1 596), u. 1352 (Bschrb. d. O-A.
Neresheim S. 230); derselbe ist nach letzterer Quelle ein Sohn des
Walther v. B. (IV). 2. Walther de B. can. Fuchtwang. (1333), 1359 ppos.,
S. Ulrichs (I) V. B. (a. a. O.). Der erstere ist wohl der in den Acta ge-
nannte. Der zweite auch von Steichele (Bschrb. d. Bist. Augsb. III 360)
erwähnt.
384. Bosano, Johannes de. — Hier ist allerdings nicht an Pressburg, wie das
Register der Acta meint, zu denken, sondern an Bozen (v. Luschin i. Gott.
Gel. Anz. 1889 S. 436): doch möchte ich Morich nicht i. Aargau, sondern
in Tirol suchen (Mureith).
392. Botzheim, Bernhardus. — t 1591 April 20 zu Strassburg (Threnod. in
obitum D. Bernh. Botzheimii I. U. D. et Arg. Reip. Advocati, qui aetatis anno
LXXI placide in Chro expiravit. XII. cal. Mai. 1591 : Gedr. Blatt i. Karls
Hofbibl.).
399. Braem, Johannes. — Bekannte Utrechter Patricierfamilie (Mitt.).
408. Brandis, Christophorus. 1551 Mz 16 i. Ferrara Z. (,Chph. Brandis Hil-
denshem. Germanicae nacionis ßononie prociirator').
416. Brantz, Henricus. 1414 SS. Erfurt (, Henricus Brancz de Ulma IX gr.').
1425 Mai 28: Z. i. Bologna: mag. Henrichus de Ulma (Lib. sap.). 1426
Jul. 12: ex. mag. Henrici de Ulma de Alamania (ex. medic ).
417. Braun, Franciscus. — Wohl identisch mit Franc. Braun LL. Lic. päpstl.
u. kaiserl. Notar i. Eichstett (Samnielbl. h. V. Eichstett VII 56).
418. Braun, Johannes. — Vielleicht identisch mit dem Herausgeber von Henning
Goden's Judiciarü ordinis processus „ein nach dem Tode des Vf (f 1521)
vori Joh. Braun herausg. Collegienhelt über den Prozess in den geistlichen
Gerichten, jedoch mit mehrfachen Beziehungen auf das sächs. Recht", gedr.
Viteb. 1538. 1561. Col. 1552, 1582 u. ö. (Wetzel, System des ord. Civil-
proz. 3. Aufl. S. 20 anm ) Kluther, Z Gsch. d. Rechtswiss. S. 378 nennt ihn
,Joh. Braun aus Wittenberg-, wohl weil der Hrsg. damals in W. weilte; ein
solcher ist aber in der Erfurter Matrikel nicht zu finden. Dort erscheint
vielmelir 1498 SS. ein Joh. Brun de Helgestat, der mit dem hier in den
Acta genannten Joh. Brun Mog. d. identisch sein dürfte.
441. Breda, Michael de. Mich, de Brede der. Colon in utroque jure Lic, dis-
pensiert vom defectus natalis, can. S. Joh. Leod. vertauscht s. Kanonikat
gegen capell. S. Quirini in Mouwenhem sita intra limites parrochie par. eccl.
in Nyel Col. d. (Repertor. No. 66).
443. Bredow, Liborius a. — Verm. m. Magdalena v. Jagow cj- 1570) ; hinterliess
I Sohn (Daniel) u. i Tochter, t 1569 MZ31 (König, Hdschr. Samml. i. Berlin).
447. Breisach, Franco de. — Es gab verschiedene Geschlechter v. Br. (Kindler
v. Knobloch, Oberbadisch. Geschl. I 152).
448. Breitenbach, Henricus de. 1382 Febr. 1: Decr. Lic. Bonon. (.scruptin.
Henrici de Rotinberg presentati coram d. Primaditio de Primaditiis priore
668 Hreitcnbai:li — Bück.
per d. Joh. de Lignano': L. s. i. p. I). Auf Breitenbach (nicht auf No. 1551)
ist auch die Notiz 148, 8 (1384) zu beziehen.
450. Breitenbach, Conradus a. 1535 Sept. 18 Leipzig: bacc. art.
464. Bretus, Jacob. Franciscus. 1536 Oct. 21 Ingolstadt (,Franciscus pretus
perzinensis feltrensis dioc. Italus scholaris iuris 10'). 1539 SS. Wien (,Jac.
Francisc. Pretus de Persino nobilis Tyrolensis').
465. Breungesheim, Marq. de. — 1301 Aug. 24: Marquard. niiles dict. de Bru-
ningesheim tauscht m. Volkwin v. Wetzlar Besitzung i. Frkf. u. Umgegend
quinque quartalia sita sunt versus Buckenheim . . et adiacent agris magistri
Marquardi de Bruningesheim (Reimer, Hess. Uß. II 5).
470. Brixen, Heinr. de. d. Heinr. scolast. Brisin. war 1316 — 17 b. d. Revis. d.
Statuten der Juristen-Univ. Bologna beteiligt (Arch. f. Litt. u. KG. III 255)'
476 Brixen, Petrus de. 1331 Padua: Petrus de Brixen can. e. Intic. consil.
ultramontan. (Denifle i. Arch. f. Litt. u. KG. VI 366).
477. Brixen, Petrus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jun. 18: Petro Kothman can.
e. Brix. (Reg. Aven. 177. 479^*).
480. Brochsel, Stephanus. 1435 WS. Leipzig (.Steffan. Proschil de Pfaffen-
hoven p.'i. 1472 Jan. 29: Decr. D Bonon. (Jan. 24: ,disp. f. c. d. Stefano
de Aiam.'; Jan. 29: ,ex. f. predict. d. Sthefanus de Bursella de Alam. f. appr.
habuit approbatorias quinque et reprobatorias quattuor et f. deliberatum per
collegium ipso promittente per iuramentum, quod usque ad annum in-
tegrum non gereret se pro doctore nee uteretur privilegio doctoratus
et quod audiret per dictum tempus iura in studio generali Et illico fuit
doctoratus et d. Joh. de Sala fradidit sibi insignia': L. s. i. p. I).
491. Bruchterde, Barthol. de. 1346 Sept. 16: Der Deutschordens-Comthur in
Marburg präsentiert ad capell. B. M. Erford.: discr. virum ... de Bruch-
terde can. B. M. Erf. (Wyss, Hess. ÜB. II No. 802).
494. Brugghe, Johannes. 1473 Oct. Köln (".Joh. Brügge de Wismaria dyoc.
Rastburg, ad iura iur. et s.').
495. Brunecke, Heinricus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Oct. 11: Henrico de Bru-
necke can. e. Brix. (Reg. Aven. 175, 491="). 1371 Apr. 7: Hanrico nato
qu. Jacobi de Prawuecha can. e. Brix. (1. c. 177, 232'' j.
496. Brunonis. Johannes (1408) 1422 Jan. 5 erscheint in Bologna als Z. Joh.
Bruno ppos. Zwerin. (Lib. sap.) 1422 .Sept. 10: Decr. D. Bonon. (Jul. 14:
,ex. d. Joh. Brun ppos. in iure can.' — Sept. 10: ,conventuatus': L. s. i. p. I).
Vielleicht ist auf diesen der Eintrag 161, 40 (14081 zu beziehen. — Ein
Joh. Brunonis de Rekelinchusen der. Col. d. wird in den J. 1431 — 32 oft ge-
nannt (Repertor. No. 333. 663. 1364).
499. Brunshorn, Wilhelmus de. ■ — Erscheint 1331 als Pfarrer zu Uexheim
i. d. Eifel (de Lorenzi, Pfarreien der Diöz. Trier I 278).
503. Bubenberg, Hartmannus de. Erscheint 1384 Mai 17. 18 als Domherr u.
Official zu Konstanz (Regg. epp. Const.).
506. Buchegg, Theobaldus de. Theobaldus Senne alias de Buocheck ppos. e.
colleg. de Grandisvallis Bas. dioc. i. Prozess mit Herrn. Ruwin de e. in Unckl
lieh Const d. 1366 Jun. i (G. L. A. Karlsr.: Vatik. Abschr.).
507. Buchein, Monuelus de. vgl. noch v. Mülinen, Helv. sacr. I 54.
518. Bugenhagen, Bernhard. — Brief des Joh. Caselius an Bernh. Buggenhagen
i. Bologna v. 1561 Dz. 27 u. 1562 Febr. 8, an denselben i. Florenz Febr. 12
und Apr. 28 (Festschr. f. Ilfeld No. 6 S. 32. 33).
521. Bück, Theodoricus de Buderick. — Ist wohl identisch mit TheodoricusI
,,Heck" de Buderick der. Col. d., dessen Supplik um Provision mit perp.
II
Bullern ~ Cisner. (Nachtrag). 669
vic. ad altare S. Silvestri in e. B. M. Wetzfl. Trev. d. 1431 Aug. 12 von P.
Eugen IV bewilligt wird (Repertor. No. 1481).
526. Bullern, Henricus de. — Gregor. XI Bulle: Henrico de Bullern subthesaur.
e. Monast. 1371 Jan. 5 (Reg. Vat. 282^ No. 743).
533. BUnau, Guntherus de (I). i486 Febr. 4 Ingolstadt (.Guntherus de Buna
can. Maidburgensis'}.
536. Bünau, Heinricus de. — Vielleicht 1556 Jena (.Heinricus de Bunau, Ques-
nitzensis').
541. Bunno, Johannes. 1353 Sept. 28. Joh. Bonnonis capell. perp. cap. Omn.
Sanct. in civ. Worm. vertauscht s. Vikarie gegen can. et preb. S. Andree
Worm.; besitzt ausserdem par. e. in Glicheswilre Spir. d. u. Präbende i. e.
Worm. (G. L. A. Karlsr.: Vatik. Abschr.).
543. Büren, Arnoldus a. Erscheint als cantor e. Monast. 1569. Gehörte 1575
zur bayrischen Partei (Keller, Gegenref. i. Westf. I 301. 372).
545. Büren, Paul van. f 1497 Febr. 7 iMalagola, Codro Urceo p. 562).
556. Burckhard, Franciscus Fridericus. 1535 Apr. 10 Ingolstadt (,Franciscus
Fridericus ßurckhart clariss. d. D. Francisci canonum hie ordinarii lectoris
filius minorennis nihil ddt'). Bruder des folgenden. Ihr Vater war der
'• J- 1539 2" Rain verstorbene Franz B. aus Ingolstadt, ord. Prof. des röm.
Rechts daselbst.
557. Burckhard, Franciscus Rasso. 1528 Nov. 16 Ingolstadt (,Rasso Fran-
ciscus Burckhart minorennis Ingolstat. clari d. doctoris Francisci fil. nihil').
Unter den Testamentsvollstreckern desErasm. Neustetter [s. d.] wird genannt:
Frantz Rassus Gotthardt 1!) des stiffts Chomburg syndicus. (Wegele,
Univ. Würzburg II 217. No. 84). Gotthardt ist ohne Zweifel Lesefehler.
558. Burckhard, Philippus. Er setzte seinem in Bologna verstorbenen Ver-
wandten Georg Sachs [s. d.] das Epitaph. 1530 erscheint Doctor Phil.
Burckhart unter den Räten des Bischofs von Worms auf dem Reichstag
zu Augsburg (D. Städtechron. 23, 260).
563. Busch, Hermannus. Da Herm. Busch, der Humanist, sich erst 1495
Oct. 8 in die Kölner Matrikel eintragen liess, so ist es höchst unwahr-
scheinlich, dass er mit dem. Bologneser Scholaren dieses Namens identisch
ist (.Hermannus Buschius Monast. ad iura iuravit et quia domino Rectori
multum familiaris ac conterraneus eius fuit et est et quia equestris ordinis
et in humanitatis studiis non vulgariter edoctus, que quidem poetice dis-
cipline studia in hac alma nostra Universitate studii Colon, ad annum fere
professus est huiusmodi pecunias debitas Universität! nee Rectori exoluit
sed pro bedellis soluit album').
564. Busse, Mauritius. — 1550 Jena (.Mauritius Bussenus Magdeburg.'^.
569. Buttelstädt, Heinricus de. 1420 SS. Erfurt (.Henricus Bodelstede de
Wiczensee VI gr.').
579. Cervo, Johannes de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Mai 9: Johanni ad Cervum
can. s. Trin. Spir. (Reg. Aven. 176, 368^). — Ein Joh. de Cervo wird
141 7 Sept. 20 von der Stadt Köln als diener und getruwe rait auf 6 Jahre
angenommen (Publ. d. G. f rhein. Gschk. X p. C XXXVII); wohl auf den
1388 in Köln immatr. Jüngern Joh. de C. zu beziehen!
585. Cisner, Nicolaus. Die Vita Cisneri annotata a Quirino Reutero ist auch
abgedr. in G. Buderi Vitae clariss. ICtor. 1722 p. 307 sqq. Eine kleine
Selbstbiographie hat Cisner gegeben in dem Briefe an Leonh. Engelmann
V. 8. Nov. 1579 (Cisneri Opusc. Fcf. 161 1. p. 975 sq.).
670 Daum — EglolTstein
606. Daum, joh. Bapt. 1544. Jul. i Köln (.Joan. Bapt. Daum ad art iur. et s.').
616. Delsberg, Petrus de Bulle Urbans V dd. 1363 Jun. 10: Petro de Telsperg
presb. Basil. d. (Vat Abschr. i. G. L. A. Karlsri.
622. Deutsch, Wolfgangus. 1492 Jun. 13 Leipzig: bacc. (.Wolftg. Dewtzsch
de Bruxis').
628. Dewitz, Jodocus de. — geb. 1491. 7 1542 Febr. 20 als Hauptmann zu
Wolgast. Entwickelt seit dem Tode des Hz. Bogislav X al.s Berater des
Hz. Philipp I eine ausgezeichnete staatsmännische Thätigkeit: namentlich
hat er sich um die Einführung der Reformation bemüht. War vermahlt
mit Ottilia v. Arnim aus dem Hause Gerswalde, die ihm mehrere Kinder
schenkte (v. Bülow i. A. D. B. V 106).
633. Dieperskircher, Georgius. — ,Sitz u. Sedel Aiblings Gerichts' (Hundt
Bayr. St. Buch III 274). vgl. a. .Adler' N. F. I 54.
634. Diepholt, Johannes de. 3. S. des Otto v. D. u. s. Gemahlin Hedwig. .Johann
war 1487 Domscholaster zu Utrecht und ist als Zeuge b. d. Urfehde
des Mattheus von Scheneveld aufgeführt (Rant, Gsch. v. Bentheim I 251).
Andere Nachrichten finden sich nicht von ihm' (Gesch. d. ehemal. Nieder-
stifts Münster I 307).
637. Diessenhofen, Johannes de. c. 1320 Johannes gen. v. Diezzenhoven Kirch-
herr in Rutelingen (Diöz. Arch. von Schwab. XIII 761.
649. Dit\kelsbUhl. Otto pleban. in (1291). .Übrigens besitzen wir aus dem
ganzen Mittelalter über das Bestehen und die Verhältnisse der Pfarrei
Diiikelsbühl keine urkdl. Nachrichten' (Steichele, Bschr. Bist. Augsb. V 258).
670. Dramburg, Henr. de. — Henr. pleb. in Dramburg erscheint auch 1320
Febr. 20 (Balt. Stud. 34, 258).
674. Drinbach, Johannes. Bulle Urbans V dd. 1366 Nov. 23: Johanni Dunbach
de Überlingen can. e. Const. (Reg. Vat. 169, 264»).
677. Drosdowen, Nicolaus. — 1456 erscheint ein Nie. Drosdaw als Ratmann zu
Stargard i. P. (Balt. Stud. H. I (18331 S. 37).
678. Drove, Hilprandus. vgl. O. R. Redlich, Zur Gesch. d. St. Annen-Reliquie
i. Düren S. 319 ff.: S. 333 ff. (Hilbrand v. Wevorden gen. Bulver aus d. Ge-
schlecht V. Drovenl.
683. Duisburg, Goswinus de. 1339 Jul. 5: Art. Lic. Paris. (,d. Goswinus Do
zeborghensis licent. est apud Nostram Dominam sub mag. Joh. de Rathe
Scoto die lune ante octavas apost. Petri et Pauli cuius Bursa nichil': Re-
gistr. procur. Nat. angl. i. Arch. f. Litt. u. KGesch. V 249).
688. Dungein, Rutgerus de. — Der Name Rötger um diese Zeit öfter im Ge-
schlecht (von Steinen, Westph. Gesch. 1755. 111 721 ff".).
698. Ebel, Jacobus. 1509 — 10 M. Jacob. Ebellinus germanus: ad lectur. astro-
nomie (Dallari, Rotuli p. 194). 1530 befindet sich Jacobus Ebel doctor der
ertznei unter den Räten des Kölner EB. Herrn, v. Neuenahr auf dem Reichs-
tag zu Augsburg (Deutsche Städtechron. 23, 257).
704. Eberhardi, Nicol. — Can. Buznen. seit 1327: definitiv wird ihm die Präbende
zugesprochen 1339. (N. Arch. f. sächs. Gsch. XI 26).
719. Egiingen, Ulricus de. — Über das Geschlecht vgl. Bschrb. O-A. Neresheim
S. 286 ff.
721. Egloffstein, Leop. de. Als can. e. Bamberg, i. J. 1336 erwähnt (Elencb.
can. Bamberg. — Kr. Arch. Bamb.).
Ehcm -- Emershofen. (Nachtrag). ß^i
724. Ehem, Carolus. 1543 Jun. 22 Ingolstadt (.Carolus Ehem Augustanus').
727. Ehinger, Jodocus. [1476 Dz. 29 Ingolstadt (.Jodocus Ehingen de Ulma
bacc. art.')]. 1506 Nov. 13 Ingolstadt (.Jodocus Eiiinger e.x Ulma'). Offen-
bar ist diese letztere Notiz auf den in den Acta genannten zu beziehen.
Es ist daher in No. 727 die aus der Heidelberger Matrikel entnommene
Notiz zu streichen.
728. Ehinger, Servatius. 1561 Jan. 21 Heidel berg (.Seruatius Ehinger a Baltz-
heim nobilis'j. Sitzt noch 1594 i. Rat der St. Ulm (Weng u. Gut, Das
Ries VII 15).
732. Ehrenfels, Heinricus de. 1438 Mz. 19: Heinr. de E. ppos. S. Vict. extr. mur.
Mogunt. apost. sedis proth onotar. (Baur, Hess. Ukk. IV 137).
737. Eicholtz, Adolphus. 1553 Köln: D. Adolphus Eychholcz Colon, liberal,
art. et utriusque iur. Doctor necnon in iure can. sacror. Decretor. professor
ordin. et eccl. B. M. V. ad grad. Colon, can. et senior: Subrector acad.
Colon. (Matr.). — c. 1518; Lic. (Doctor?) I. U. Aurelian. (Brief der deutschen
Nation zu Orleans an ihn 1520 Mai 16 bei Jac. Middendorpius, Academiar.
orbis Christ. Libri IL Colon. 1572 p. 343). Verfasser der Statuten der
deutschen Nation in Orleans (15181. f 1563 (1. c).
743. Eichstätt, Otto de. 1344 Mai 4: Meister Ott Chorherr und Custer auf
dem Thum zu Eychstett (Sammelbl. h. V. Eichst. IV 51). 1348 Nov. 29:
Ott Dompropst (IV 55).
745. Eickstedt, Fridericus. vgl. V. Frh. v. Eickstedt, Friedrich v. Eickstedt Bisch.
V. Camin. Kolberg 1895.
748. Eynatten, Joh. de. — 1477 Febr. 8 mag. Joh. v. Eynaten Dr. und Kanzler
des EB. von Köln (Ann. h. V. f. NRein 64, 50). Febr. 6 Jahrtag des Joh.
ab Eynatten can. insignis colleg. S. Lamberti in Leodio (Necr. e. ß. M. in
Heinsberg i. Zs. d. Aach. G. V. I 257).
750. Eisenhut, Albertus. 1544 Oct. 21 Ingolstadt (, Albertus Eisenhut ex
Heringo Studiosus iuris').
755 Eck, Heinricus. 1488 Oct. 22 Ingolstadt (, Heinricus Egk ex Culmbach').
1492 Sept. 21 Leipzig (.Heinricus Eck de Culmbach').
756 Eck, Leonhardus ab. — vgl. auch Goetz, d. Bayr. Polit. i. erst. Jahrzehnt
Hz. Albrechts V. S. I ff".
757. Eck, Oswaldus ab. 1529 Dz. 27 Ingolstadt (.Osuualdus ab Eck in Wolfs
et Randeck nobilis minorennis nihil ddt propter genitorem d. Leonhardum
ab Eck singiilarem Gymnasii patronum et defensorem'). 1539 Apr. 24:
electus est in Rectorem nobilis et preclarus adolescens Osuualdus ab Eck
Wolffs et Randeck ... in Vicerectorem eius adiunctus est eximius vir
mag. Sebastianus Linckius celeberrimus Oratorie professor publicus
eiusdemque dicti Rectoris praeceptor privatus'.
761. Ekklinus, Johannes. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 28: Johanni Eckelonis
de Cassele can. e. Fritzlar. Magunt. d. (Reg. Aven. 177, 312'').
765. Elers, Bartholomaeus. 1488 Dz. 28 Leipzig: mag. art. (.Bartholom. Eier
de Lübeck').
766. Eilerbach, Johannes de. S. des Ritters Heinr. v. EUerbach, des Stifters
der Pfarrei Mindelaltheim. War Domherr zu Augsburg (Steichele,
Bschrb. d. Bist. Augsburg V 701).
767 Ellingh, Johannes. 1491 erscheint Joh. Ellingk cau. Soldin. als Inhaber
einer Vikarie in Dramburg; verzichtet 1493 (Halt. Stud. 34, 278).
776. Emershofen, Georgius de. Vielleicht 1484 Mai 8 Ingolstadt {.Gregorius
de Emershofen iur. I fl.').
672 Emmerirh — Everhardu->.
778. Emmerich, Caspar. Noch 1520 Mai 29 erscheint er als d. Casp. Emerich
I U. D. decan. e. Budiss. urkdl. iN. Laus. Magaz. 71, 216) »legte 1522,
nachdem er der Unredlichkeit i. Geldangelegenheiten beschuldigt worden
war. s. Amt nieder u. begab sich z. sr. i. Freiberg lebenden Schwester"
(Knothe i. N. Laus. Mag. 71, 138 vgl. Jecht, Urkdl. Nchw. üb. Georg Emerich
a a. O. 1892 S. 135; Baumgärtel, d. kirchl. Zustde Bautzens i. N. L. Mag.
1889. a. 13).
794. Enschringen, Gerhardus de. 1488 Oct. 27 Köln (.Gerardus de Echringhen
ad art. i. et s.'). — 1532 Jul. i Gerhart v. Enschringen, Fiskal zu Trier, u.
s. Frau Irmgart v. Rolingen (Arch. Coblenz — Mitt.i.
809. Erfurt, Bertholdus de. \'ielleicht kommt in Betracht Bertoldus Calwe dec.
e. S. Severi Erf. 1371 Aug. 27 (Reg. Aven. 180, 421»).
825. Erici, Jlagnus. Vielleicht auch nachstehende Notiz: 1450 Oct. 24 Rostock
(.Magnus Erici II Mr.').
830. Erpel, Heinricus de. - Auch in Regg. Boic. 'XIII 2821 genannt 1434 als
Propst zu sant Severin zu Collen. Hinricus de Erpel Leg. D. dec.
e s. Cassii Bunn. Col. d. ,officialis curie Colon. (Deutsche Städtechron.
24, 19.
835. Erpensen, Henricus. Bulle Greg. XI dd. 137 1 Jan. 28: Henrico de Erpensen
can. e. B. M. ad grad. Magunt. (Reg. Aven. 177, 401'').
836. Erringaer, Johannes. 1413 SS. Erfurt (.Johannes Erringer de Erbipoli
XII gr.').
838. Erstein, Johannes de. — Vielleicht identisch mit Joh. Bapest de Erstein
can. Rinow. 1301. 1314 (Bz Arch. Strassb. — G 42721).
851. Ettenstat, Cunradus de — \'ielleicht ein S. des Heinrich Ettenstätter von
Ettai. der 1331 das Landsassengut Ileimhof in der OPfalz erkauft. 1377
Apr. 5: Revers des Domkapitels zu Regensburg über den vom verstorbenen
Domherrn Konr. v. Ettenstälten gestifteten Jahrtag: ,der ersam weiz man
her Chunrat von Ettenstaten unsar lieber Chorprueder selig' (VhdI. h. \'.
OPfalz u. Regensb. 34, 7. 36).
852. Etzdorff, Nicolaus. 1494 Febr. 15 Leipzig: bacc. art. (,Nic. Etzdort
de Schrappla').
858. Everhardus, Casparus. — Im Cod. lat. 8801 (Catal. codd. latinor. Bibl. Monac.
Ii p. 51. No. 432) der Münchener Staats- u. Hofbibliothek, der ausser den
bereits namhaft gemachten ,Loci legales' des Casp. Everhardus noch eine
von Thom. Seid [s. d.] geschriebene .Tabula usurarum' enthält, finden sich
auf dem Innern Rückendeckel einige namenlose biographische Notizen,
die bisher (1. c. p. 52) unrichtiger Weise auf Thom. Seid, den Schreiber
des letzten Tractats, bezogen worden sind. Eine \'ergleichung mit den
von mir über Everhard und Seid beigebrachten Notizen zeigt dagegen,
dass Casp. Everhard, nicht Seid, als \'f. der genannten kleinen Selbst-
biographie zu betrachten ist. Wie durch diese Selbstbiographie, was oben
über Caspar E. beigebracht wurde, in erwünschter W'eise ergänzt wird,
so erfahren wir jetzt, dass Everhard im Dez. 1572 seine Stellung am
Kammergericht aufgegeben hat, aber wenige Monate später, am 25. Sept.
1573, in Speyer gestorben ist. Die wichtige Nachricht lautet: .Jo nacque l'anno
MDXXXIX octaua pentecostis. Immatriculato a Ingolstadt all 5. di Maggio
1547 essendo Rettor il S. D. Fabio Areas da Narni. 1556 Apr. 23 pro-
fectus sum in Galliam. 1558 Jun. 7 reuersus sum ex Gallia. Oct. 24 eiusdem
anni profectus sum in Italiam. A" 1562 Febr. 24 mi misi io ad dottorato
ä Bologna. 1562 Mz 25 reuersus sum ex Italia'. Ergänzt durch eine Notiz
im Cod. lat. 2108: ,A° 1564 Martii 9 hora 7 receptus et approbatus fui in
Assessorem iudicii Camere Imperialis Spire'. Dort auch 2 akademische
Reden von ihm (27. Apr. 1563 u. 18. Oct. 1563 .in resignatione Rectoratus') und
Evcrhardus — Foraniine. iXaL'litrag). 673
nachstehendes Verzeichnis seiner Vorlesungen: 1562 Sept. 25 — 1562 Nov. 4:
1562 Nov. IG — 1563 Mz 23; 1563 Jun. 5 — 1564 Jan. 18, i. ganzen 32 Lec-
tiones. 1568 in Patriciorum ordinem receptus sum a Monacensibus 30 Maii.
31 Maii eodeni nuptias nieas celebravi. — 1572 Dz. i presentatus sum in
Regenten! Cancellarie Camere Imperialis eodemque die post ad-
missionem Assessoratui meo renunciaui'. Auf der Innern Seite des V'order-
deckels desselben Codex sein Epitaph: .Casparus Everhardus 1. V. D. parente
et fratribus celeberrimis Germaniae ICtis pietate doctrina linguarum cogni-
tione, hunianitate omnique virtutum genere clarissinius, post reditum ex
Gallia et Italia in laudatissimo Ingolstadiensi Gymnasio Rectoris et Professoris
munere perfunctus est feliciter. In augustissim. vero Imp. Camerae senatum
a Sereniss. principe Comit. Palat. Rheni et Boiariae duce catholico pro-
niotus cum Spirae Assessoris officio ann. 9 et Cancell. mens. 6 summa
cum fide et dd. collegarum suorum laude praefuisset 7. cal. Oct. a° Chr.
M.D.LXXIII florentem vitam cum immatura morte commutat. Vixit annos
34. mens. 3. dies 25. — Martha Pärtin marito duae filiae parenti et Jo. Gai-
ling Assess. affini chariss. pp.'
859. Everhardus, Nicolaus. 1547 Mai 5 Ingolstadt (Nicolaus Euerhardi et
Casparus Euerhardi fratres germani'). In Cod. germ. No. 3012 der Münch. Hf-
u. Sttsbibl. sein Epitaph: .Nicoiao Everhardo IC. Nicolai iun. filio et senioris
eiusdem nominis nepoti Augustae Vindel: defuncto et ad patrem, avum
huc translato . . . viro integro parenti filii moestissimi. Obiit XXVIU Dec.
M. D. XCVI. aetatis XLIX.' Hiernach ist die Angabe oben S. 123 zu
korrigieren.
864. Fabri, Anshelmus. vgl. noch Repertorium No. 1803. 04. 05. 2677.
870. Falk, Hermannus. 1528 Jan. 6 Wittenberg (.Hermannus Valck Lube-
censis'j.
872. Faick, Stephanus. — 1489 Apr. 17 Köln (.Stephanus falck de Vokoll
der. Monast. d. ad art. i. e. s.').
875. Faltenmeier, Johannes. 1529 Oct. 17 Ingolstadt (.Johannes faltermair
ex Slraubingen't. 1533 SS. Wittenberg (Johannes Faltermair Strau-
bing.'). — Jedenfalls ein S. des 1492 Oct. 20 i. d. Ingolstadter Matrikel ge-
nannten spätem bayrischen Kanzlers Joh. Faltermair de Aich.
876. Fantner, Johannes. 1546 Mai 11 Ingolstadt (Joannes Fontner Lanshutanus
Studios, litterarum'i. — Die S. 125 vermutete Identität desselben mit Joh.
Pfrontner ist nicht anzunehmen, da der letztere 1554 Apr. 3 i. d. Ingol-
städter Matr. erscheint (Joh. Pfrontner ex Fiessen art. stud. d. Aug.' —
I. U. D. et Aulae Monac. advocatus olim alme huius academie notarius).
887. Feldkirch, Ulricus de. Vielleicht 1482 SS. Leipzig {,Ulricus Scholer de
Veitkirchen'); 1484 Mz 6: bacc. art.
890. Fels, Jacobus. 1541 Nov. 7 Ingolstadt (Jacobus Fölls ex Guntzen-
hausen 48').
891. Fenck, Georgius. 1529 Aug. 9 Ingolstadt (, Georg. Fennck ex Aych-
stet 48').
S93. Feuchter, Heinricus. — 1419 SS. Wien (.Heinricus Feuchter de Perg 4 gr.').
900. Fischer, Fridericus. 1506 Apr. 23 Ingolstadt (,Fridericus Vischer de
Herbipoli can. S. Johannis noui Monasterii ibidem I fl.').
901. Fischgraetl, Martinus. — 1442 WS. Wien (.Martinus Vischgredl de Pewr-
bach 2 gr.').
906. Flochberg, dns. — Schwäbisches Rittergeschlecht. Stammsitz i. württ.
O-A. Neresheim (Beschreib, d. 0-A. Neresheim S. 297 fF.).
910. Foramine, Johannes de. [1459 Dz. 31: Gisbert. de \'enrayde de Foramine
r. dorn, nostri pape cubicular. secr. : Annal. h. V. NRh. 61, 144.]
Oeuische Studinteo in Bologna. 43
674 I'onicicr — CJabck-nz
911. Forderer, Johannes. - Scheuil empfiehlt 1508 Joh. Kuhorn aus Stutt-
gart als den neben Riedesel |s. d.] bei weitem gelehrtesten Mainzer Juristen
zu einer Wittenberger Professur (N. Mitt. a. d. Geb. bist, antiq. Forsch.
1897 (XIX) S. 408. 409). — S. 130, Z. 5 zu lesen .bekleidete' st. .begleitete'.
916. Franck, Nicol. 1472 Mz 19: Ingolstadt (.Nicolaus Franck de Maguncia'i.
922. Frankfurt, Johannes de. An Joh. de Alheiligen ist doch wohl nicht zu
denken. Vielleicht der Gesuchte identisch mit dem 137 1 Mz 22 genannten
Joh. Maspach al. de Frankenford sen. r. altar. S. Joh. Bapt. in e. Luternbach
Magunt. d. (Reg. Aven. 175, 134 1»".
925. Frankowitz.Michael.— 1549SS. Wien (.Michael Francouitzech Labacensis').
941. Freiburg, Gebhardus comes de. — Erscheint 1327 auch als ppos. e. Ri-
nowic. (Strassb. Bez. Ärch. — G 4219).
942. Freiburg, Heinricus comes de. — 53. 4. 1301: Dominus de Friburch XXXV
libras (ct. 55, 36. 1304: item a dictis dominis de Friburg pro contribucione
XXXV libras).
963. Freyss, Philippus. 1453 WS : bacc. iur. Vienn. (.Mag. Phil. Freys de Hanaw
promot. I fl.'i.
975. Frico, — Albertus Fridko (Fricco) can. e. Eistett. 1285. 1289 Jan. 25.
1291 Dz. 15; seit 1302 Nov. 11 als custos (Regg. d. Bisch, v. Eichstett ed.
Lefflad 1. 111): noch 1306 Mai 13 i. dieser Stellung (Sammelbl. h. V. Eichst.
IV 28). — Identisch mit No. 738 Albertus de Elistede.
977. Friesach, Heinricus de. — Vielleicht ist hierher zu ziehen: 1385 Jan. 3
Henricus Wriänk iur. officium procuratoris audientiae contradict. (Erler,
Lib. cancell. S. 207).
1032. Froeschl, Hieronymus. 1538 Jun. 10 Ingolstadt (.Hieronimus Fröslin
Augustanus 48').
1033. Froeschl. Ludovicus. — Ludov. Froeschl can. Patav. f 1533. sepultus ibi-
dem (Hundt. Bayr. St. Buch III 318).
1542. Fuchs, Johannes Christophorus. 1549 Apr. 3 Ingolstadt (.Joannes
Cristophorus Fuchs nobilis V2 A')-
1046. Fuchsmag, Quirinus. — 1510 WS. Wien (.Quirinus Fuchsmag ex Hallis
nobilis 4 sol.').
1047. Fueger, Johannes. 1512 Jun. 10 Ingolstadt (.Joannes Fueger ex Swatz
nobilis i il.'; mit Fridericus Fueger ex Swatz).
1048. Fueger, Johannes. 1541 Mai 22 Ingolstadt (.Joannes Fueger Hallensis
ad Oenum nobilis I fl.').
1050. Fugger, Johannes Jacobus. — vgl. a. Goetz, d. bair. Politik S. 105 — iio.
1056. Funck, Johannes. — In e. Gedicht des Jac. Fabricius Chemnitz, auf Mem-
mingensberühmteSöhneheisst's: ,Qualis(sc.disertus) Joannes est F unckius
arte peritus Autor Bartole, Baldeque vestra' (L. Rabus, Hist. der Gottes-
zeugen. Strassb. 1554 Bd. 2).
1059. Fürstenberg, Antonius [a]. — Pastor der Altstadt Wesel. Propst z. Borken
u. apostol. Protonotar. Heftiger Gegner der Reformation (VVolters. Ref.
Gesch. der Stadt Wesel 1868 S. 21). 1489 Jun. 21 Köln (.Anthonius vorsten-
burch de Werne ad art. i. et s.').
1062. Fürstenberg, Wennemar. — 1523 Dz. 23 Köln: (.Wennemarus Vorsten-
borch dioc. Colon, iur. ad art. et s.' — mit Casp. Vorstenborch.)
1067. Qabelenz, Christof de. — 1514 stiftet Christof v. d. G.. Domherr zu
Mainz u. Meissen eine Seelenmesse für seine Eltern (H. St. Arch . Dresd.)
Gabelvn — Gochsen. (Xaihtra"i
675
rfs?gn1re^n H. S^' " ^^ ^^ ^''' ^" ^^^'^^^" ^^^'^*^'- ^«" das Archidiaconat
1068. Qabelyn. Johannes. - 1500 WS. Wien (Johannes Gabhn de Augusta 4 gr '
'^''- ^T^V4roTolilT- ^'''^'' ''''' '°^''"' ^545 Nov. 7 in Leip.g .uni
"''• ^oS^r^;. '^5° ^^'^- '' I"^°'^tadt ..Esaias Gasser Nordhngensis
'°'^' ^.^r!^^"*'**p^? 1"' ^^V"- ^'^^ Kuchenmeister von Nordenber-. waren in
m.^n^Rh '" w^''"''";! gelegenen Dorfe Ga.tenhofen begütert (ßTeder
mann Rhön u. Werra tab. 436 f ). Das Adelsgeschlecht, welches sich nach
d,^™e°^\s\tleät -d^nirc;."^^' '^^"-^" '^^ '^^'^^^^ ^ ^47! wo'hl" mt
1082. Gebese Johannes de. - Johannes de G. custos e. Budissin vmcht i.i^
,rÄ J- <^° ^'''°' u Groschen f. d. Armen i. d. beiden Hospital vGörüJ
£ch. xf sfr' "^- '• '"'^ "'■'^- '"'^'"- ^ ^'4 ^°- 938; N.^Arch. f. säc£
'°^" Jloslrn'o-^rf ^''"'- ^494 Dz. 28 Leipzig: mag. ..Hinricus Geilsdorf).
1498 Jan. 25 (Act. 250. 32}: Henricus Goldoffer .sindicus'.
1096. Qekkenheim, Sifridus de. - 1319 Mz 10: Sifridus Reysch Pfr. zu Gecken-
heim Herbip. d. t 1357 Jun. 12 (Arch. t. UFrank. 21, 40). ^" ^^'^'^^"
1103 Gelnhausen. Conradus de. 1338: Lic. in art. Parisiensis. Stud später
(nach 1378. in Pans Theologie u. erlangte (nicht in Paris, vielleicht i PrS
Chlrtu'r IT D°'=.'°'-^-"rde. Scheint Paris 1381 verlassen zu haben (Auctan
Je rllnh. A"'- ^r. '°'t'- 72' '5- 567. 27.). Ein Schreiben des Conr
de Gelnhausen Decr D. et Lic. in art. Paris, ppos. Worm. an K. Karl V von
Frankreich ,de concilio convocando' i. Chartul. univ. Paris. II 581 No 1634
1121. Gertweiler, Johannes de, can. e. Rinowic. (13141. - 1340 Mai 2^- Kauf
kontrakt zwischen Ulricus dict. Isenlin prbr. de Rinowe u^Joh de'' Gerden
wiler can. e^ in R.nowe ementi sibi et eius heredibus fedditus annuös
un.us libre denanorum Argent. usualium super domo et area ac orto suiV
H.V^.^w'"" ^^ ^«'^«^n'-Jf universis in suburbio opidi Rinowe sitis in vico
dicto Wigergasse luxta Hugonem de Vegersheim can. (St.assb. Bez. Arch
- G 4272., 1395: B. Wilhelm v. Strassburg stiftet e. Präbende in der
men?'n'u S^Tr" i^'^f" """ ^''^- J""^^^^" '" Ausführung des Testa-
mente qu. Joh. de Gertweiler can. et portarii e. Rhinovv. (1. c. G 4219..).
1123. Qessel, Leonhardus. Wahrscheinlich seit 1447 Apr. 22 im Besitz der
Propste. Feuchtwang .Steichele, Bschr. Bist. AJ^Ib III 36!).
"""^ eV?nfr m^^r^'V^^'^rv "•. Plj'''PP"S- - Nie. Cisner [s. d.] widmete Philippo
et Antonio Geudens ft. Nor.b. Reip. Senatori et Assessori s. Ausg. v. Duareni
opp. t. II. Dort auch ein Dankschreiben des Ant. Geuder an Cisner (Cis-
neri opusc. p. 546 f. 623 ff.). '"ibiier (ui=,
"^^' Sgenli's j!f""^'"^- '516 Oct. 12 Ingolstadt (.Georg. Gelder Nurn-
1136. Gingelten. (Gugellein). 1496 Apr. 18 Ingolstadt (.Ileinricus Gughnger
de Oting 6 gr.').
II45- Glauburg, Arnoldus a. - Consilia von ihm abgedr. in Laur. Kirchhofts
Consihensamml. Fcf. 1605. t. III. ixui-iinoui,
1160. Gochsen, Cuno de. - vgl. a. Mon. B. XXXVIII u. XXXIX. 10. 30. 48. i£6.
r.i-
676 Gogrevc — Ilan de Hanberg.
1164. Qogreve, Johannes, vgl. noch Below, Landtagsacten von Jülich-Berg Bd. I
Register.
1176. Qortschacher, Petrus. — Ein Christoph G. erscheint 1530 u. 1546 als
Stadtrichter in Villach (Neue Karinthia I iio).
1188. Qoetweich, Fridericus de. — 1328 erscheint er als Decr. D. can. Pat. et
pleb. in Pels (F. r. Austr. 28, 315. 336).
1191. Qotzins, Nicolaus r. e. in. — Der Kirchensatz in Götzis (Vorarlberg, Ost-
seite des Rheinthaies) stand dem Dompropst Rudolf v. Montfort u. seinem
Er. Ulrich (s. dd.] zu. Als Pfarrer in G. wird urkdl. zuerst genannt Nie.
Schrofenstein 1421 (Rapp, Generalvik. Vorarlberg I 412. 422).
1208. Qreci, Johannes. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 28: Johanni Greci can. e.
Basil., mag. i. art. (Reg. Aven. 179, 294*).
1219. Qrevendorf, Heinricus de. Stammsitz des Geschlechts bei Ziegenrück
i. d. Provinz Sachsen.
1230. Gross, Christophorus. Unter den Räten des Kf von Sachsen auf dem
Reichstag zu Augsburg 1530 (Coelestin).
1247. Qruningk, Martinus. — Aus der Bremer Familie Gröning. Eifriger Reuch-
linist, der Reuchlins Augenspiegel ins Lateinische übersetzte und von 1514
bis Mitte 1517 in Sachen Reuchlins in Rom thätig war. Dr. theol. Dom-
herr u. Cantor am Dom zu Bremen, zugleich Domlector (Krause
i. A. D. B. IX 719 f., wo Litteratur; vgl. noch Geiger, Reuchlin S. 314. 364.
402. 432).
1253. Qugler, Nicolaus. 1542 Jan. 23 Ingolstadt (.Nicolaus Gugler Nürnberg.').
1254. Guglius, Christophorus Fabius. 1551 Jan. 18 Ingolstadt (.Christophorus
Fabius Jugel Noricus patritius mag. Tübingen'. — ICtus primär. Nori-
bergensiumi.
1264. Qusso, Bruno 11317). — Ein Zweig der Güss v. Güssenberg (Stammschloss
war die Güssenburg b. Hermaringen württ. 0-A. Heidenheim) benannte sich
seit d. 13. Jahrh. nach dem Städtchen Leipheim (am recht. Donauufer bei
Günzburg). In diesem Zweig erscheint der Name Brun um diese Zeit
häufig. 1353 Bruno der Gysse von Laiphaim et fil. eius Bruno: 1357 Brun
der Güzz von Leiphaim gesezzen zu .Staufien u. s. w. (Radlkofer i. Zs. d.
h. V. f. Schwab, u. Neubg XIV (1887) S. 58 ft.: Steichele. Diöz. Augsburg
V 553)-
1266. Quttenberg, Johannes de. — Über s. Thätigkeit als WOrzburgischer
Generalvikar vgl. Arch. UFrank. 28, 177 f.
1289. Hahn, Joachimus. Wohl ein S. des hrz. Mecklenburg. Rats Joach. Hahn
c- 1530-
1292. Haidenreich, Erasmus. — vgl. noch , Adler' N. F. I (1891) S. 68.
1293. Haidenreich, Oswaldus. 1522 Oct. 5 Ingolstadt (,D. Oswaldus Hayden-
reich auss dem Eysenärtzt Styrus I. U. Doctor nihil' — Ordinarius lector
in iure ciuili).
1297. Hayder, Wenceslaus. — 1469 WS. Wien (.Wennczeslaus Hayder de
Budweiss 4 den.').
1304. Halbmaier, Johannes Udalricus. 1550 Apr. 24 Ingolstadt (.Joannes
Udalricus Halbmair Rottenburg, eis Neccarum stud. iur'. — can. et schol.
cathedr. e. Aug.).
1314. Haloander, Gregorius. vgl. noch G. Hänel, Lebensskizzen einiger in Sachsen
ausserhalb Leipzig geborenen Juristen. Festschrift 1877, S. i — 9.
1324. Han de Hanberg, Sigismundus. — Führte 1538 interimistisch mit Georg
Stamler [s. d.] u. Wolfg. Baumgartner [s. d.] die Regierung des Bistums
Hanau — Heyssius. (NachlraE). ,
677
(Font. r. Austr. Abt. I. i. 497,; er war Kanzler (a. a. O. 498; Sinnacher
1327- Hanau Reinhardus de. K. Karl IV suppl. 1344 Juni zu Gunsten des Rein-
hard de Hanawe sedis apost. capellani preb. e. Mogunt. (Vatik. Abschrr
1. Li. L. A. Karlsr.).
1333. Hannover, Johannes. — Fällt weg, da identisch mit No. 3271 loh Scaoer
der. Mind. dyoc. 1440. Wir haben hier Joh. Scaper de Hannover Mind
d vor uns. Auch stimmen die unter No. 13« und No v^ii eeeebenen
Nachrichten trefflich zusammen. ^^ gegebenen
1334. Hap ab Hapsberg Michael. — Märkische Adelsfamilie, die anfang des
16. Jahrh. aus Waiblmgen eingewandert sein soll. - S. des kurbranden-
burgischen Rats und Amtmanns zu Kloster Lehnin Mich. Hap. v H u der
Kathar. v. Wartenberg. Seit dem Tode des Vaters (f 10. Aug. 1565) Erb-
herr auf Trechw.tz Jehserig und Zeitz. Hinterliess einige Söhne, deren
a tester gleichfalls Michael hiess. f 15 . . (v. Mülverstedt, die Happe von
Hapsberg 1. .Herold' 26, 105, vergl. a. 27, 6 ff.).
1336. liarff, Gotfridus de. -Erscheint als Propst zu Kerpen von 1389- 1410
(Arch. Dusseldorf, Stift Kerpen No. 87 — Mitt.j. J y ^ "
1362. Heffinger, Sigismundus. — Nach 1544 Propst zu Salzburg (OBayr. Arch.
20, Ol).
1363. Hegenmüller, Johannes. 1552 Mai 20 Ingolstadt (.Joannes Hegenmüller
Augustanus art. stud". — Cancellarius Rhodolphi II imp.).
1366. Heide, Valentin. — S. des Tuchmachers u. Ratsherrn Gregor H. zu Meissen-
besuchte die Fürstenschule daselbst von 1547 _ 52 (Afraner-Album hsg!
von Kreyssig S^ 9). 1552 SS. Wittenberg (.Valent. Heide Misnensis^.
Kreyssig lasst ihn unrichtiger Weise erst 1533 von S. Afra abgehen und
in Wittenberg Doctor werden. - Aus Holstein kehrte H. nach Meissen
zurück, wo er 1578. 79. 80 als Bürgermeister erscheint, 1581 u. 82 Mitglied
des Rates ist. f 1582 Oct. 7 i. Torgau. woselbst er begraben liegt la. a O •
vgl. a. Loose 1. Mitt. d. h. V. d. Stadt Meissen II 46 und A. 156)
1367. Heydeck, dominus de. - Als can. e. Eistett. genannt 1344 April 14 und
1358 Jun. 4: Heinr. de Haidekk (Sammelbl. h. V. Eichst IV 50).
1373. Meyden Mentzo de.-i5o8 Apr. 27 Köln: (.Menso de heyden Marckensis
dioc. Colon, ad art. lur. et solv.').
1374. Heygenrott. Theodericus. Testam. des Joh. Seeburg [s.d.] 1499 Dz 16 •
,d. doctor Theodericus Heygenrodt can. B. M. Erfford. tenetur mihi in
quadraginta florenis, quos sibi mutuavi pro solutione statutorum et ad alia
sibi necessana . . de quibus sibi ob specialem amicitiam deceni remitto
residuos solvat' lUB. Duderstadt S. 3261.
1376. Heilbronn, Bertholdus de. — 1352 verleiht Clemens VI Bertoldo de Heil-
prunna subdiac. Spir. d. mag. in art. studenti in iure can. e. Expektanz (Vatik
Abschrr. Karlsr. G. L. A.). Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 28: Bertholdo de
Heilprunna Lic. in Decr. can. e. Worm. (Reg. Aven. 17s 4sg "^ ) i-\ii
Oct. 30: Bertholdo de Heilprunna Lic. i. iur. can. can. S. Vict extra mu-
ros Mogunt. (1. c. 176, 387^ ).
1377- Heyles. Philippus. 1533 WS. Wittenberg (,Phihppus Hailes Heydelberg.'»
1536 Oct. 18 Ingolstadt (.Phihppus Heyles Heydelburgensis scliolaris
iuris'). °
1382. Heymar, Michael. 1563 Mai 3 Ingolstadt: Georg. Poierweckh Landes-
hutanus stud art clarissimi dni D.Michaelis Heymarii famulus: Hier-
nach war Mich. H. damals i. Ingolstadt, wie es scheint als Docent.
1392. Heyssius, Sebastianus. 1535 Oct. 5 Ingolstadt (,Udalricus et Sebasti-
an us Heyss fratres Augustani*).
678
Heifant — Horborch.
1393. Heifant. Heinricus. 1541 SS. Wittenberg (.Henric. Heluant Weissenburg.'i.
1399. Helman, Johannes. — 1512 Dz. 19 Köln (Joh. Helman der. Colon, ad art.
iur. et s.'). Die S. 194 aus Höhlbaum, Mitteil, citierte Stelle bezieht sich
wohl auf einen Jüngern Joh. H.. da der Name wiederholt i. d. Kölner Matr.
erscheint.
1409. Herboert, Tidemannus. — Utrechter Bürgerfamilie (Mitt.).
1426. Herwart, Georgius. 1538 Fbr. 3 Leipzig (,Georgius Hervvart Augustensis
48'l- 1542 Dz. 22 Ingolstadt (, Georgius Herwardt Augustanus'i.
1437. Hexheim, Herbordus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Nov. 20: Herbordo de
Hecksheym laico Mog. d. (Reg. Aven. 180, 418'' 1.
1443. Hilliprandt. Christophorus. 1554 Mz i Ingolstadt (.Christophorus Hilli
)>randt ex Carinthia nobilis V2 f-')-
1453. Himmelreich, Jacobus. — Petitioniert um Verbesserung seines Wappens:
„Nachdem Ich Jac. Himelreich I. U. D., geborner Wiener, in E. KhO. Mjt.
Commission Sachen, auch lang Jar bey Gericht vnnd Rhat gebraucht
worden, vnnd auf ditz (ar 7u Ewr Rom. Khü. Mt. Stat Richter hie zu Wienn
furgenommen worden. Icli a er zu bulclum Ambt eines Sigl notdurfFtig.
PitEwrRom. Khu Mjt vnderthänigst.Ewr Kliu Mjt wollen dieses furgenommen
Wappen samt dem Lehensartikel, so meinem Namen nach Mir und meinen
Sünen, der ich zwen hab in Ewr Khu. Mjt Diensten, den Jungen in His
pania vnnd den eitern in Ewr Khu. Mjt. Niderösterreichische Cantzlei, Aller-
gnedigst Ta.xfrei bewilligen" — bewilligt Wien 5. Fbr. anno 52 (.Adler*
1891 S. Villi. — 1516 WS. Wien (.Jacobus Himelreich \'iennensis' —
Dr. Senator Viennensis).
1456. Hirnheim, Eberhardus de. — Stammsitz des Geschlechts ist Dorf Hürn-
heim, südl. von Nördlingen a. Goidbach (H. Bauer, Versuch e. urkdl. Gsch.
der Edelherren v. Hörnheim i. Jahresber. d. hist. V. i. Oberdonaukr. i863'64
S. 119 ff;. — 1512 Sept. 16 Ingolstadt (.Eberhardus de Hurnheim can.
Frising. nobilis i fl.').
1457. Hirnheim, Georgius de. 1509 Mz 5 Ingolstadt (.Georg, de Hürnham
can. Elwang. i fl.'i.
1458. Hirnheim, Johannes Sebastianus de. 1508 Nov. 3 Ingolstadt (,Joh.
Sebast. de Hurnham i fl.').
1460. Hirschhorn. Eberhardus de. — Ueber d. Geschl. vgl. Hess. Archiv (X
S. 94 — 165; XI S. 88 — 1051. S. des Albr. v. H. u. der Kunig. v. Liebesberg.
Eberhard erscheint 1345 Aug. 16 u. 1352 Jul. 31 auch als Archidiakon
der Würzburger Kirche (Arch. UFrank. 28. loi. 107 u. 1171. Als can. e.
Worm. 1337 b. Schannat (Hist. ep. Worm. p. 1031 erwähnt.
1474. Höflinger, Sebastianus. 1543 Oct. 14 Ingolstadt (.Sebastianus Höflinger
ex Praunau 64' 1.
1477. Hofmann, Johannes. Nach Arnoldt (Hist. der Univ. Königsberg II 240t,
seit 1559 i. Königsberg prof. iur. primär, u. hrzl. Rat; ging ab der Pest
wegen 1565.
1479 Hohenberger, Conradus. — 1510 SS. Wien (.Conradus Hochnperger de
Wolsperg 4 gr.'j.
1482. Hohenfels, Ulricus de. XI Cal. Aug : in anniversario dni Udalrici de
hochenfels canonici et diaconi dantur tres floreni (Necr. Eistett. f. 376 A.
R. Arch. Münch.).
1495. Hohenwarter, Johannes. — 1547 WS. Wien (.Johannes Hohenbarter
nobilis Stryrus 45').
1517. Holtzschuher, Hieronymus. 1487 Mz 12 Ingolstadt (,Iheronimus Holtz-
schuher de Nurnberga 8 gr.').
T526. Horborch, Wilhelmus. Bulle Greg. XI dd. 1371 Mai 6: Wilhelmo Hor-
borch Decr. D. can. e. Brem. (Regg. Aven. 175, 506^).
Horii — Jordanus. (Nachtraijt. 679
1528. Hörn, Henricus. — Auch 1513 Jul. 5 i. Wittenberg eingeschrieben (.Hen-
ricus Hörn decan. e. S.-Bonifacii Halberstat. eiusd. civ.'j.
1533. Horneck, Nicolaus. Ihn mit Nie. de Cornu zu identificieren ist doch
gewagt, da letzterer schon 1352 als can. preb. e. S. Wydonis Spir. bacc. in
decr. et Scolaris in iure civili erscheint (Yatik. Abschrr. i. G. L. A. Karlsr.i.
1534. Horneck, Sebaldus. (1510 Nov. 7 Ingolstadt (,Sebaldus Hornegk Nürn-
berg. Bamberg, d. 64')- Ohne Zweifel ein jüngerer).
1538. Hornstein, Johannes de. — 1380 Jan. 26: Hanns v. Hornstein Kirchherr
u. Pfr. z. Landsberg a. Lech lOBayr. Arch. 49, 301) vglcht sich m. den
dortig. Bürgern üb. d. Benutzung v. S. Veits Heiltum i. d. Pfrk. z. Ldsbg.
1551. Hoven, Henricus de. — 148, 8. 1384: Heinr. lic. in iure can. .sindicus' ist
auf Heinr. de Breitenbach iNo. 448) zu beziehen. Auf Hovens Promotion
zum Decr. Lic. kann nur der Eintrag, im L. s. i. p. I vom J. J387 Sept. 7 ge-
deutet werden.
1552. Höwen, Burcard. de. Auf ihn, nicht auf Burcard, de Constantia (1846),
dürfte eine Notiz v. J. 1341 i. Registr. procur. Nation. Anglic. in univ. Paris.
(Arch. f. Litt. u. KGesch. V 262. 266. 270) zu beziehen sein: ,Burch. de Con-
stantia determ. solv. XX sol.'; ,licent. fuit. d. Burch. de Const.'; .incepit'.
1565. Huynghe, Theso. 1484 Mz 10 Köln (,Teso Huynghe de gronyngen ad
art. iur. et s.'i.
1567 Hüls. Achatius. 1551 Sept. 13 Leipzig: bacc. — Wird auch erwähnt in
Vogli, Tavole cronolog. degli uomini illustri per lettere nudriti dall' Uni-
versitä di Bologna 1726. p. 82.
1570. Humerii, Conradus. 1421 SS. Erfurt (.Conrad. Hunierye').
1571. Hundt, Wiguleus. 1530 Jun. 26 Ingolstadt (.VViguleus Hunt a Lautter-
bach nobilis i fl'). 1539 Oct. 28 ibidem: in Rectorem electus est nobilis
ac clariss. vir d. Wigileus Hundt a Lautterpach legum doctor et sacrarum
Institutionum Ordinarius professor. — Nov. 24: mag. d. Rector cum reliquis
dd. ac Scolaribus iuridice facultatis propter pestem Ingolstadii grassantem
iussu principis Rainam concessit ac ibi ex eiusdem principis permissu iisdem
iuribus ac privilegiis usus est. — 1540 Jan. 22: mag. d. Rector ab 111";° prin-
cipe Guilelmo Duce Bauarie in numerum consiliarioruni suorum vocatus
et cooptatus Monachium abiit'). — Ueber Hundts Einfluss als politischer
Berater des Hz. Albrecht V von Bayern vgl. Goetz. d. bayr. Polit. i. erst.
Jahrzehnt Hz. Albrecht V (1895) S. 18 ff. u. S. 92 ft". und die dort S. 94
anm. citirten WW. von Druflel und Riezler.
1572. Hundtpis a Waltrams, Johannes Matheus. Die Ingolstadter Notiz lautet
genauer: 1550 Oct. 14 (.Joannes Matheus Hundspijs de \'ualtrams in Wellen-
dingen can. Const. i fl.').
1576. Huseman. Johannes. Dechant von S. Margreden u. Archidiaconus i. Dort-
mund, .Stiftspropst S. Patrocli i. Soest (Mooren, das Dortmunder Archi-
diakonat S. 188).
1587. Jamnitz, Andreas de. vgl. Schrauf, Magyarozszägi tanulök (Budapest 1892)
S. 143. 44. 201.
1592. Jerichow, Nicolaus de. — Die Herren v. J. nannten sich nach Schloss und
Stadt Jerichow in der Havelberger Diözese; es gab aber auch eine Stendaler
Patrizierfamilie dieses Namens (,Die Herren v. Jerichow u. ilire Stammes-
genossen' i. V. Ledebur's Archiv f. deutsche Adelgesch. 1 (1863) S. in i\\
161 1. Johannes, Henricus. — 1495 Sept. 12 Köln (.Henricus Johannis de Traiecto
inferiori ad art. iur. et sub testimonio Magni Gerhardi de Harderwijck nihil
solvit sed pro bedellis album dedif).
1615. Jordanus, Laurentius. 1543 SS. Leipzig (,Laurentius Jordan e.\ Dipillis-
walde'); 1545 SS. bacc. [1557 Jul. Wittenberg: .Laurentius Jordan Reich-
stadiensis'l.
68o lier — Kaizensiein.
J622. Iter, Donatus. 1484 Sept. 26 Köln (.Donatus yter de Curia albina ad art.
iur. et s '^
1626. Jung, Timotheus. 1539 Apr. 17 Ingolstadt (.Timotheus Jung Augustanus
64') — mit Ambros. Jung August.). Er unterzeichnet 1552 Aug. 2 mit Chph.
V. Strass [s. d.] den Passauer Vertrag im Namen des Kf. von Brandenburg
(Müller, Annal. d. kt. sächs. Hauses f. 116).
1634. Kalm. Albertus. S. des Albert (l\ v. K. u. der Anna Roers (Zs. d. Harz-
vereins 27, 440 ff.) — Die .geneal. Gsch. des alten braunschw. uradeligen
reichsfreien Geschl. v. Kalm' von Brinkmeier, Braunschw. 1893 war mir
nicht zugänglich.
1644. Cammin. Rako de. — Diese Nummer fällt weg, weil identisch mit No. 2915.
1645. Cammynensis, d. archidyaconus. Von 1408 — 46 wird Joh. Westphal als
archid. Camin. genannt (Klempin, Beitrr. S. 413).
1647. Kampman, Albertus. — 1512 Dz. 1 Köln (, Albertus Kampman de Werlis
Colon, d. ad art. iur. et s.').
1649. Kanitz, Bernhardus. 1482 Sept. 11 Leipzig bacc. (, Bernhard Kanitz de
Gorlicz'i. Bischöflicher Official zu Görlitz (Knothe, OLaus. Adel S. 143).
1651. Cantrifusoris. Bertholdus. 1461 Jun. 13: Decr. Doctor Bonon. (Jun. 6:
,disp. f. c. d. Bertholdo de Maguntia': L. s. i p. I).
1656. Carchesius, Antonius. — Chph. Manlius hatte ihm die Dedikation seiner
Epigrammata zugedacht: ,Epigrammatum Ijber abhinc triennium amplissimo
viro Antonio Carchesio ICto et Consiliario Caesareo (cuius iuuenis in poetis
Germanis celebre nomen fuit) a me destinatus 'erat: sed cum differretur
editio, ipso interea XVII. Cal. Maj. a M. D. LXXII magno bonorum et doc-
toruni omnium dolore nobis erepto apud Chartas meas manuscriptus relic-
tu3' (Balbinus, Bohem. doct. II 307 No. 298).
1658. Kärgl, Wolffg. — ,Dem Edl Vöst Wolffg. Kärgl starb 1523 sein Hausfrau
Barbara Ebranin' (Kärglkapelle zu Sallingthal b. Landshut. — Eckersche
Samml. auf der Münch. Hofb.).
1661. Carlowitz, Georgius a. — Besuchte die Fürstenschule S. Afra zu Meissen
vom 10. August 1543 bis zum 16. April 1547. An diesem Tage wurde er
mit 22 andern adeligen Alumnen auf Befehl des Kf. Johann Friedrich als
Geisel nach Torgau gebracht, jedoch am 24. April desselben Jahres, da
der Kf. kaiserlicher Gefangener ward, freigegeben lAfraner- Album hrg.
von A- H. Kreyssig (1876) S. 2).
1667. Caselius. Johannes. — O. Tüselmann, Eine Studienreise durch Italien im
J. 1562. Nach Briefen des Joh. Caselius. Aus einer Ilefelder Hdschr. Fest-
schrift z. 35ojähr. Jubiläum der Klosterschule i. Nordhausen.
1668. Caselius, Christophorus. 1553 Jun. 14 Wittenberg (.Christoph. Chesselius
Norhemensis'i.
1671. Cassel, Conradus de. Ein Conrandus Muytzing de Cassele bacc. in utroque
iure wird 1371 Apr. x6 mit Kanonikat a. Dom zu Spej'er providiert (Regg.
Aven. 175. 454=' I.
1672. Castell. Fridericus comes in. 1537 Jan. i Ingolstadt (,generosus d. Fre-
dericus Comes et dominus in Castell').
1673. Castell, Heinricus comes in. 1533 Mai 8 Ingolstadt i,generosus d. Hein-
ricus Comes de Castell eccl. mai. Bamberg, can. minorennis 2 fl.- — mit s.
altern Br. Conrad comes de Castel can. Herbip. I.
1679. Katzenstein, vgl. Bschrb. d. O-A. Neresheim S. 310 ff. Die Katzenstein
waren ein Zweig der Hirnheim (Biedermann, Altmühl t. CCX).
Kaufmann — Knoblauch. (Nachtrag). 68i
1680. Kaufmann, Johannes. 1491 Febr. 18 Ingolstadt (,d. Johannes Kaufmann
de Stertzing Leg. Doctor in iure civil! lector meridianus').
1695. Kenemann, Hermannus. — 1482 Jun. 27 Köln (.Hermannus Keyneman
de groningen ad iura iur. et solv'.).
1705. Kettel, Joachimus. 1556 Oct. 29 Ingolstadt (.Joachim. Ketelius Pomeranus
iur. stud. art mag'.).
1710. Ketteier, Wilhelmus. Noch zu vergleichen der inzwischen über ihn er-
schienene Artikel von Harless i. A. D. B. 43. 127 f.
171 1. Ketwig, Wolfgangus. Nicht 1499, sondern 1497 Febr. u i. Leipzig zum bacc.
art. promoviert.
1720. Kindler, F'abian. 1535 WS. Wittenberg (.Fabianus Kindler Vratisla-
viensis").
1721. Kindsberg. — vgl. Holle, Urkdl. Gesch. der Frh. v. Künsberg in der Vor-
zeit Blassenberg genannt (Arch. f. OFrank. Vi i ff.).
1724. Kint, Nicolaus. — Ueber s. Thätigkeit als stellvertretender Generalvikar
vgl. Arch. UFrank. 28, 179 f
1725. Kint, Theodericus dict. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 12: Theoderico
dicto Vint (!) de Cluus (?) can. e. S. Vi ct. extr. mur. Mog. (Regg. Aven.
177, 256''). Derselbe?
1726. Kirchberg, Henr. Theuerdank de. — 1547 u. 1548 im Gefolge des Hz.
Heinr. v. Braunschweig auf dem Reichstag zu Regensburg (Mameranus,
Catal. totius aulae p. ^j: Henr. Deuerdank.
1728. Kirchperger. Ludovicus. — 1537 SS. Wien (,nobilis Ludovicus Kyrch-
perger de Viechhofen 7 sol. den." — Consiliarius regius et Austriae sub-
praeses Prouinc.').
1736. Kirpuechen, Gabriel. — 1552 Padua (.Gabriel Kirpuecher Camus.')-
1740. Kirsperger, Ulricus. 1494 Fbr. 15 Leipzig bacc. (.(Jdalricus Kirsperger
de Vilseck').
1741. Kirsperger, Udalricus. 1551 WS. Erfurt (.Udalricus Kyrssberger Halber-
stad.').
1744. Kitzscher,. Johannes de. — Ueber s. verhängnisvollen Einfluss auf den
\^/.. Bogislav X u. s. schlimme politische Thätigkeit i. Pommern handelt
Barthold, Gesch. v. Pomm. IVj S. 6 f. 23.
1746. Clammer, Christophorus. 1532 Apr. i Ingolstadt (,Cristophorus Klammer
ex Kaufpeurn 64').
1750. Kleinher, Johannes. Bulle Greg. XI dd. 1371 Apr. 22: Johanno dicto Clein-
herre de Liechtemberg can. e. Worm. (Regg. Aven. 178, 41^).
1756. Klingen, Waltherus de. 1366 Nov. 4 Walterus de Klingen can. e. S. Alberti
Augien. mai. Const. d. (G.-L. Arch. Karlsr.).
1759. Klöckler, Christophorus. 1538 Mai 2 Ingolstadt (.Cristofterus Kleck-
lerus ex Iberlingen art. mag. Friburg. ddf).
1767. Kneussel, Johannes. — 1502 Mai 30 Ingolstadt (.Johannes Kneissel ex
Ingolstadt'). — Scheint von dem im Text erwähnten J. K. verschieden
zu sein.
177T. Kniprode, Winricus de. — Bulle Gregors XI 1371 Mai 5: Wynrico de
Knyprode can. e. S. Pauli Leod. (Regg. .A.ven. 173, 204'' No. 12).
1772. Knoblauch, Adolphus. Consilia von ihm in der Consiliensammlung des
Laur. Kirchhoff Fcf. 1605. t. III.
-r, Koblcn/.l — Cranber^
682
1781 Koblenzi, Johannes. - 2. S. des Christoph v. K. zu Prossegk u. der Anna
' V Lueg Burggräfin zu Luenz. Seit d. 16. Jul. 1564 Freiherr, seit 1590 Rcichb-
freiherr Cobenzl v. Prossegk zu Lueg, Leutenburg u. Mossa b. Coimons.
is66 erzhzgl. Rat z. Graz, 1567 oberster Hofkanzler und Kammerpräsident
Statthalter zu Triest, kais. Gesandter zu Rom 1571 und zu Moskau 1576,
Geh. Rat u. bevollmächtigter Minister auf den Reichstagen, 1578 Landcomtur
des deutschen Ordens der Bailei ustreich , auch Comtur zu Wiener- Neu-
stadt u Laibach u. Prior zu Brixenei, Landeshauptmann in Gradiska u. 1592
in Krain. t 1600 (,Adler' N. F. IV loi ; vgl. a. A. D. B. i. Artik ,Lud.
Cobenzl'; Herrmann, Russ. Geschichte 111 254).
1789. Koch, David. 1554 jun. 2 i. Tübingen (.David Kocus Augustensis').
1790 Cochlaeus, lohannes. Von Interesse ist noch nachstehende Notiz i. d.
Int'olstadteV Matrikel: 1547 Aug. 2: ,d. Joannes Dobineck de Wendelstain
diel vulgo Cochleus art. mag. Colon, et S. Theol. Mag. Ferrar. can. cathedr.
eccl. Vratisl. et can. chori S. Wilibaldi Eystet. nihil ddf (acerrimus catholicae
religionis propugnator, qui Lutheri falsa dogmata doctissimus in lucem
editis scriptis solide refutavit: a. m.). 1504 Apr. 26 Köln (.Johannes Doeb-
ner (sie) de Wendelsteyn Eysted. d. ad art. iur. et s.'). Neuerdings noch
erschienen: M. Spahn, Johannes Cochlaeus. Ein Lebensbild aus der Zeit
der Kirchenspaltung. Berl. 1898.
1792. Kochner, Conradus. 1344 Jun. suppl. K. Karl IV zu Gunsten Conradi die
Kochner prbr. in iure can. periti de can. s. exp. praeb.
1797. Kolb, Georgius. 1509 SS. Leipzig (.Georgius Kulb de Nurnberga X-
1808. Köln, Gerhardus de. — Vielleicht 1366 Oct. 2: d. Gerardus prbr. notarii
dominor. reddituariorum civitatis Colon. (Publ. d. Gesellsch. f. rhein. Gesci.
K. X. p. C XXI).
1818. Commerstadt, Theophilus a. — Vom 19. Januar 1546—49 auf der Fürsten-
schule S. Afra zu Meissen. 1547 als Geisel nach Wittenberg (vgl. No. 2641.
(Afraner-Album hrsg. v. Kreyssig S. 7).
1821. Koneke, Gerhardus iun. 1421 SS. Erfurt (.Gerhardus Konekin XX gr.'>
1837. Könneritz, Christophorus de. 1532 Jan. 8 Ingolstadt (Cristoflferus a
Könritz nobilis i fl.').
1838. Conradi. Joachimus. vgl. noch Kosegaiten I 126 ft.: Pyl, Greifswald. Kirch.
II 919 f.
1842. Conreschim, Jacobus. — 1504 Mai 18 Köln (.Jacob, de Koenerschen Co-
lon, d. ad art., non iuravit quia minorennis sed dns doctor mag. Christian
de Koenerschen genitor eiusdem promisit ut moris suo tempore eum velle
inducere ad jurandum et s.').
1847. Konstanz, Franciscus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 28: Francisco
Murer de Ravensburg mag. art. can. e. Const. (Regg. Aven. 177, 529).
1861. Korb de Waldeclt, Uhicus. Die Korb v. W. sind Waldecksche Biirg-
männer. doch von Adel (Bodmann, Rheingau. Altertum. S. 370 ft.; Über
die Watdeck a. a. O. S. 363 ff".).
1876. Cottennauer, Christophorus. — 1457 WS. Wien (.Cristophorus Kottenawer
de Albershoten 4 Sol. den.' — in der Nat. Rhen.).
1881. Craffter, Antonius. 1558 Jan. 7 Ingolstadt (.Antonius CrafTter Augustensis
patricius i fl.').
1882. Krailsheim, Marquardus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 28: archiep. |
Prag. — betreffend Marq. de Kreulsheym can. e. Mosbac. Herbip. d. (Regg.
Aven. 181, 484'').
1885. Cranberg, Joachimus. 1543 WS. Wittenberg (.Joachimus Kramberg
Hamburg.'). 1550 Dz. i Köln (.Joachimus Kroennenburg Hamburgensis'V
Krantz — Lamberg. (Nachtrag). ÖS'*
1890. Krantz, Eggerdes. 1483 WS. Rostock: bacc. art.
1896. Kreich, Tilemannus. — 1530 u. 1543 Tilemann. Kriech prbr. can. e. Colon.
(Varrentrapp, Hermann v. Wied S. 130a. i). 1530: Tilem Kreich ppos.
Wetzflar. et episcop. Hildeshem. (seil. Balthas. Meicklin s. d.j cancellarius
auf dem Augsburger Reichstag (Coelestin, Rchst. z. Augsb.); zugleich Ver-
weser und Verwalter der kais. Kanzlei (D. Stdtechron 23, 264).
1901. Kreckwitz, Ernestus a. 1551 Mai 26 Wittenberg (.Ernestus a Kreckwitz
nobilis Silesius').
1902. Cremer, Hermannus. 1496 Mai 4 Rostock (.Hermannus Kremer de Frisia
ddt II mr.' — post Doctor); 1497 SS.: bacc; 1499 WS.: mag. art.
1905. Krenkingen, Lutoldus de. — Stammschloss bei Thiengen i. Baden.
1924. Kronberg, Ulricus de. 1398 erscheint er als decan. S. Marie in Campis
iBaur, Hess. Urkk. III 579).
1937. Küchel, Johannes. Noch 1520 Apr. 29 als Kanzler des Hz. Georg v. Sachsen
auf dem Tag zu Nordhausen (J. S. Müller, Annal. f 73).
1943. Kühdorf, Ulr. de. — Fehlt nicht bei Biedermann (Altmühl tab. 217). Ulricus
V. K., S. des Arnold v. K., Culmbach'schen Amtmanns zu Osternohe. Er
erscheint seit 1555 als Br. Ansbach'scher Amtmann zu Burg-Than, zugleich
als Gan-Erbe auf dem Rothenberg, zuletzt 1568 (a. a. O.).
1950. Kummer, Georgius. 1550 Oct. 25 Wittenberg i.Georgius Kommer
Vuarsensis'i.
1952. Kuna de Kunstadt, Henricus. Mährisches Geschlecht (Pfeiffer, Schauplatz
des ehemal. Adels i. Mähren S. 53 — 55). Vielleicht ein S. des 1519 auf
Luckow sitzenden Smil Kima v. K. — i553- Heinricus Kuna de K. ppos.
e. Olomuc. (Balbinus Mise. bist. Decas II tab. ff".; Wolny, Kirchl. Topogr.
V. Mähr. I I, 199).
1954. Kunowitz, Johannes de. — ,Des Herrn Johann v. Kunowicz gedencken
des S. Francisci Ordens-CIosters in Hradrischt Briefe, welches er gestifftet
und datirf (Pfeiffer, Schauplatz des ehemal. Adels i. Mähr. S. 1041.
1955. Chiinring, Balthasar a. — Vielleicht Balthasar a Kuenring Dominus in
Seefeld, aulicus Annae Ungariae reginae, 1530 auf dem Reichstag zu Augs-
burg (Coelestinj. Die Geschichte der Herren v. Kuenring von Friess war
mir nicht zugänglich.
1961. Curia, Ulricus de. 1363 Jan. 17; Ulricus Supercuria can. (Frising?i (Regg.
Vat. V. 150, 338'').
1969. Kutzleben, Casparus a. 1583—85 als kf. Rath thätig (J. S. Müller. Annal.
d. kf Sachs. Haus. f. 183 — 89.1.
1972. Lacu, Fridericus de. Ueber d. Rittergeschlecht de Lacu, vom See vgl.
Laber, Aelteste Chron. der St. Wemdingen S. 53 ff", dort (S. 127) genannt:
1271 Frid. de Lacu iur. u. s. Br. Sigfried ; (S. 128) 1332: Frid. de Lacu.
1979. Laiming, Orlandus de. — J443 SS. Wien (.d. Rulandus de Layming can.
e. Patav i fl. Ung.').
1981. Lamberger, Andreas. — Andreas (11) v. Lamberg zu Rotenbühel. S. des
Sigismund d. ä. v. L. u. der Kunig. v. Apfaltrern. baute Schloss Habach,
1529 Landesverweser, 1534 Landesverwalter in Krain, lebte noch
1540; tot 1559. Verm. i, m. Margaretha v. Siegersdorf 2, m. Kath. Esther
V. Dietrichstein (7 Kinder) (, Adler' N. F. V 178). — 1514 WS. Wien (.An-
dreas Lamberger ex Ratenpuchel nobilis").
1982. Lamberg, Balthasar a. — Aus der Haupdinie Ortenegg u. Ottenstein
(Nebenlinie Schneeberg). 2. S. Georgs (II) v. L. Herrn auf Ortenegg und
684 I-ampl I.evcnou.
der Maria Magd. v. Thurn. Theol. Doctor. Dompropst zu Salzburg, geb.
1483 t 1530 (.Adler' N. F. V 197).
1989. Lampl, Andreas. 1550 SS. Wien (.Andreas Lampl Styrus'). Andreas
Lämpl, can. e. Gurcen. f 18. Febr. (Font. r. Austr. II Bd. 29J.
2001. Landsberg, Johannes de. — Job. (VII) de L. 1322 can. e. Meten, p. pr.
prim. Ludovici imp. (Hautemer II 211'', ms. Univ. B. Strassb. 154).
2002. Landsberg, Conradus de. War auch can. e. Spir. seit 1299. f 1336
(Schöpf!. Als. dipl. No. 812).
2006. Landschad, Phihppus. Cisner schrbt 1559 Oct. 31 v. Heidelberg a. e. Freund
i. Fkch.: .Landschadius noster una mecum in ludicio curie assidebit.
Nunc demum ei Iuris exercitatio est necessaria ut et a me volente ita Patre
quotidie exercetur. Ipse nunc abest, alioquin tibi respondisset. (Opusc.
p. 940,. — Kann sich auch auf Johannes Landschad a Steinach (i. Heidel-
berg immatr. 1549 Apr. 15) ,post Aulae electoralis marschalius et Mos-
bac. praefectus' beziehen, der 1553 mit Cisner und Julius u. Anton Geuder
nach Frankreich gegangen war (Reuther, Vit. Cisneri p. 16).
2009. Lang, Paulus. 1489 Oct. 17 Ingolstadt (.Paulus Lang ex Augusta'i.
2011. Lange, Gotscalcus. 1442 WS. Erfurt: Rector (.mag. Gotschaicus Lange
de Haghen in utroque iure baccal.').
2019. Langenmantel, Petrus. — Wohl ein Enkel jenes Georg L. aus Augsburg,
der sich als erster in Tramin ansiedelte und 1511 in die ständische Adels-
matrikel von Tirol aufgenommen wurde (.Adler* N. F. I (1891) S. 99).
2023. Lao, Heinricus de. — 1310. 11. 24: mag. Heinricus pleb. in Laa Pat. d.
(F. r. Austr. 28 No. 128. 137. 210).
2029. Last. Conradus. — Conr. Conradi Last 1362 Dz. 7 von Urban V mit Can.
e. Const. providiert (.tibi qui sex annis iuris can. studio insistens in eo
laudabiliter profecisti et in eo iure peritus ac Caroli Romanorum Imp.
capellanus existis canonicatum e. Const. conferimus n. obst. quod. parr.
e. in Jesingen Const. d. obtines': Reg. Vat. 151. 334^). S. Nachfolger in
der Pfarrkirche zu Jesingen wurde nach s. Tode Rud. dict. Tetikofer (s. d.].
2037. Laurentius, Nicolaus. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 29: Nicholao Laurentii
can. e. S. Bartholomei Leod.. mag. i. art. (Reg. Aven. 179, 236'' No. 368).
2044. Lebenther, Joh. — 1494 Mai 2 Ingolstadt (.Johannes Lebenther ex
Langenzenn 6 gr.').
2056. Leininger, Achatius. — 1490 Sept. 17: Achatius L. Doctor der freien
Künste Licentiat in geistl. Rechten Pfarrer zu Villach u. Rosegg (Mitt.).
2057. Leininger, Sigismund. — Gleichfalls 1490 Sept. 17 urkundlich, ein Vetter
des vorigen (Mitt.i.
2067. Leonberger, Georgius. 1532 Jan. 8 Ingolstadt (.Georgius Leonperger
Ratisponensis" — famulus des Henr. a Pfeftenhausen in Luckenpaint nobilis
can. e, Ratisp. 1.
2069. Leonrod. Johannes Georgius a. 1528 Nov. i Ingolstadt (.Johannes
Georgius Leonroder nobilis ex Arberg- — mit s. Br. Sebastian L.).
2070. Leonrod, Carolus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Nov. 9: Carolo de Leonrode
can. e. Bamberg. (Reg. Aven. 177. 729^).
2073. Lerchenfelder. Hieronymus. 1516 Mai 27 Ingolstadt (.Iheronimus
Lerchenfelder de Straubing 64').
2076. Levenou. Bartholomeus de. — 1290 Fbr. 11: Ritter BartholomeusvonLiuenowe
Z. in einer Urk. des Mkgf. Otto von Brandenburg (Riedel B I 193).
Lewetzow — Machwitz. (Nachtrag). 685
2078. Lewetzow. Heinr. — Die S. 302 gegebenen Nachrichten müssen gestrichen
werden, da der in den Acta genannte sich 1523 Jun. i i. d. Ingolstadter
Matrikel findet: .Henricus Lebesowe ex Ratisbona der. Bamberg. 8 gr.'
Der Name vielleicht = Liebesau (vgl. No. 20771.
2091. Lierheim. Fridericus de. — S. des Kunrat v. L. u. der Adelheid Späth
V. Vaimingen. Er war auch Kirchherr zu Hergoltingen: verzichtet auf
alle Bezüge aus der Pfarrei H. 1333 Mai 30 (Steichele. Bschr. Bist. Augs-
burg 111 1251 f.).
2093. Lierheim, Conradus de. Alterer Br. des altern Friedrich v. L. (Steichele
a. a. O.).
2099. Limburg, Albertus Schenk de. 141 7 WS. Erfurt (.nobilis Albertus Schenck
baro can. Herbipol. i fl.').
21 15. Lindenau, Johannes a. 1557 cantor e. Merseburg. (Ludwig, Reliq. ms.
IV 493).
2121. Linck. Sebastianus. — vgl. No. 757 Oswaldus ab Eck.
2131. Lobkowitz. Bohuslaus de Hassenstein a. — 1492 zum B. von Olmütz ge-
wählt, doch vom Papste nicht bestätigt (Pilarz u. Moravez, Morav. bist. II
183 f ; Augustini Ser. episc. Olomuc. ed. Richter p. 175)
2147. Lockhorst, Wilhelmus. — Ueber die Familie vgl. de Francquen, Recueil
bist, geneal. 1826.
2150. Long^us, Johannes. — Fällt weg, weil identisch mit No. 2012 Joh. Lange.
2154. Lösch, Leo. 1516 Febr. 27 Ingolstadt (,Leo Lösch nobilis Monacensis i fl.').
2156. Lossainen, Fabianus de. — i486 Sept. i Köln (.Fabianus Losyaen de
Monte regio ad art. iur. et s.').
2166. Löwenstein, Johannes de. — 1530 Johannes a Lebenstain eccl. cathedr.
Spir. can. et ad S. Germ an. ppos. auf dem Reichstag zu Augsburg
(Coelestini.
2178. Luchs, Oswaldus. 1549 Mz 10 Ingolstadt (.Osualdus Luchs Eystedensis
48' - - obiit a. 85. I. die April.).
2193. Lump, Johannes. — vgl. a. Varrentrapp, Herm, v. Wied S. 63. 83.
2199. Lang, Wolfgangus Christophorus. 1554 Mai 8 Ingolstadt (,Wolffgangus
Christofferus Lung nobilis ex Tandern stud. iur. i fl.'). Schreiben des
Wolf Chph Lung zu Dandern, bayr. Rats u. Pflegers zu Aichach an die
Pfalzgräfin u. Herzogin Mechill v. 6. Juli 1578 (i. Münch. Allg. RArchiv —
Select Lung). Epitaph: ,Hie liegt begraben der Edl vnd gestreng Wolff
Christoff Lung zu Tandarn, starb ledig standts den 21. Juli A° 1618' (Bibl.
reg. Monac. — Eckersche Sammlung I 78).
2200. Lunge, Nicolaus. 1415 Jan. 9: Decr. Lic. Bonon. {,d. Nicolaus Johannis
de Strigonio'); 1417 Mz2o: Decr. Doctor Bonon. (,d. Nicolaus Johannis
de Stringonio fuit conventuatus s. doctoratus in sacristia parva S. Petri in
iure can.').
2203. Lupfen, Johannes de. — Burg Lupfen in der Baar, unweit Thalheim,
zwischen den Quellen des Neckar u. der Donau. 1371 Jan. 28: Bulle
Greg. XI Johanni dict. Lupphen can. e. Const. non obst. can. et preb. in
eccl. Cella episc. (Reg. Aven. 179, 402'» u. 527'').
2213 Lutz. Wolfgangus. 1554 Jan. 25 Ingolstadt (.Wolffgangus Lutz Lands-
pergensis affinis dni Baptiste' — I. U. D. et Imp. Cam. Spir. Assessor factus).
2223. Machwitz. Hernestus a. 1553 Oct. 13 Wittenberg (.Ernestus a Mache-
witz Comitis [a Reinstein (Regenstein s. d.)] minister equestris ordin.').
686 Mahrenholz - Mcllc-i>tadt
2236. Mahrenholz, Balduinus de. 1539 SS. Wittenberg (,Boldewinus Marn-
holdt nobilis dioc. Ilalberstat.').
2237. Mayer, Burckardus. 1442 Apr. 18: d. Bischof v. Konstanz bestätigt den
Tausch, den mag. Nie. Gundelfinger in Decr. Lic. Pfarrector z. Cappel
u. Burkard Meyger stud. in iitroque iure, ständiger Vikar zu Hagnau, mit
ihren PlVünden vollzogen haben (Regg. epp. Const.i.
2238. Maynberger, Johannes. Das Rektorat wurde ihm a. 18. Oct. desselben
Jahres verlängert: .predict. d. doctor Joh. Mainberger Rector ex dispositione
d. principis Lodowici fundatoris de concordi consensu et unanimi voto
omnium facultatum continuatus et confirmatus est in Rectorem univ. studii
Ingoist.' (Matr.).
2265. Maltitz, Johannes de. 1504 SS. Leipzig (.Johannes de Maltitz').
2272. Manteuffel, Erasmus de. — vgl. noch Barthold, Gesch. v. Pomm. IV, S. 83.
129 fit. 315.
2287. Marschalk, Gerhardus. 1481 Apr. 4 Ingolstadt (.Gerhardus Marschaiku»
de Gosserstet'i.
2291. Marsoner, Thomas. 1500 SS. Leipzig (.Thomas Marschover de Attist VI').
2292. Martini, Johannes. — Joh. Mertijn, Decr. Doctor, dec. S. Joh. Traiect
t 1506 Mai I (Resolut, d. Stifts zu S. Johann, vgl. Matthaeus, De nobilitate
p. 5511. Die eccl. Anthoniensis vielleicht Stift S. Walburg zu Arnheim (Mitt.).
2297. Massenhausen, Ortlinus de. — ,A° 1339. 4. Cjü. Jul. j Ortliebus de Maezzen-
hausen" (Bibl. Monac. reg. .Ecker'sche Samml. No. 2267. I 35).
2302. Matzperger, Franciscus. 1538 SS. Wittenberg (.Franciscus Meitsberger
Salsburg,'). 1544 Jan. 27 Ingolstadt (Franciscus Metsperger Saltzburg.
iuris Studiosus' I.
2306. Mazzeler, Henr. — 1277 Ulr. Macerel miles dict. de Vricke u. s. Brüder
Heinricus et Johannes (Arch. Basel: Urk. Klingenthal 76 — Mitt.).
2316. Mehlishofen, Heinricus de. 1363 Mai 16: Joh. dict. Bonstennen (Bonstetten?)
can. S. Steph. Const. bittet um preb. in dicta eccl., erledigt durch den Tod
qu. Henrici de Macheltzhoven (G. L. A. Karlsruhe — \'atik. Abschrr.).
2318. Meier, David (v. Joseph M.).
2321. Meier, Josephus. 1533 Febr. 28 Leipzig: bacc. 1536 Jun. 7 Ingolstadt
(.Joseph Mair et David Mair fratres ex Lichtenfels'i.
2338. Meixner, Johannes. — Nie. Cisner an den Würzb. Arzt Joh. Posthius (dd.
Spirae 7 Mai 1572): für die durch Raph. Sailers [s. d.] Abgang erledigte
Assessorstelle am Reichskammergericht erscheint ihm besonders geeignet
Joh. Meichsnerus Augustanus, qui ad 10 annos Consiliarium egit Nassavi-
orum Comitum Arangii Principis fratrum a quibus se huc contulit, ut a
negotiis ad quietem animum revocaret. ICtus est doctus, exercitatus et elo-
quens, homo industrius et diligens ac vir bonus probatisque moribus —
ist aber Augsburger Confession (Cisneri opusc. ed. Reuter. Fcf. 161 r
p. 981 f.). — Dr. Johann Meichsner Relation von dem Reich'-.tag zu Augs-
purg a. 1566 an seine Herren die Wetterauischen Reichsgrafen (Sencken-
bergische Sammlung von ungedr. u. raren Schriften z. Erläuterung der
Rechte u. Gesch. von Teutschland I 212 — 319).
2339. Meckau, Melchior de. — Erscheint seit 1480 Aug. 20 auch als rector
ppositus S. Laurentü Norimberg. (Mitt. d. V. f. Gesch. d. St. Nürnberg XI 88).
Ueber ihn zu vgl. Ciaconii Vitt. pontiflf. III 203.
2347. Meilerstadt, Wolfgangus. 1508 Apr. 8 Ingolstadt (.Wolfgang, polichius
al. melderstat Lips. 8 gr.').
Memmingen — Monte. (Nachtrag). 687
2348. Memmingen, Rudolfus de. — 1322 erscheint auch ein Rudolf, de Memmingen
al.s Leutpriester zu Wangen i. Allgäu (Hist. poht. Bll. 106. 880).
2349. Menchen, Johannes. — 1493 Mai 15 Köln (.Johannes Mencheyn ad art.
i. et s.').
2355- Mepsche, Johannes. 1539 Oct. 22 Ingolstadt (Johannes Mepsche Fri-
sius nobilis').
2360. Mergenau, Caspar. — War nicht von 1495 — 1501 sondern von 20. Mz
1491 — 19. Juli 1495 Archidiakon des Breslauer Hochstifts (a. a. O. S. 285).
2373. Mesch, Georius. 1483 Febr. 15 Leipzig: bacc. (.Georg. Metzsch de
Liptzk').
2374. Messenbeck, Seyfridus. — Seyfried Messenbeckh zu Schwendt, Diepolting
u. Kalling hinteriiess auch eine Tochter Marie Veronica, die 1594 den Wolf
Hector Jägenreutter zu Pernau heiratete (, Adler' II 150).
2381. Metzler, Johannes. — Ausführlich über M. hat neuerdings gehandelt Bauch
i. Zs. V. f. Gesch. u. Alt. Schles. Bd. 32 (1898) S. 49—81. Hiernach war
Dr. Hans M e. S. des aus Feldkirch i. Vorarlberg stammenden Hans M.,
der zunächst nach Neusohl i. OUngarn ausgewandert, dann nach Schlesien
gekommen war u. der Hedwig Thurzo, Schwester des spätem Breslauer
B. Johannes Thurzo. Wahrscheinlich ist M. in Neusohl, nicht i. Breslau,
geboren; die Leipziger Matr. hat wenigstens eine Notiz, die unzweifelhaft
auf M. zu beziehen ist: 1509 ,Joh. Meczczeler de Newen sol '.
2383. Alichaelis, Johannes. 1467 SS. Leipzig (.Johannes Michaelis de Cubito').
2389. Militis, Wernherus. Bulle Greg. XI dd. 1371 Mai 6: Wernero Militis bacc.
in iure can. can. e. Hamburg.
2396. Mitra. Wildericus de. 1344 Jun. 4: Frid. comes de Lyningen suppl. pro
familiari suo dilecto Wilderico Johannis zu der hüben subdiac. Worm.
studente in legib. (Reg. Giern. VI v. 22). 1371 Jan. 28: Bulle Greg. XI
Wilderico de Mitra can. e. Prag. Lic. in decr. (Reg. Aven. 175, 424» No. 99).
1384 Mai 17: mag. Wilderich von der Hüben Z. in e. Urk. des B. Mangold
von Konstanz (Regg. epp. Const.).
2401. Möckelius, Philippus. — 1572 Nov. 24, 1574 Jun. ii, 1575 Mai 24, 1593
Nov. 6: Philipp Mockel, Schöffe zu Düren; 1595 Jun. 26; Dr. Philipp Mockel,
Schöffe zu Düren (Annal. f. d. Gesch. d. NRhein. 64, 302 ff". 314).
2403. Molendino, Petrus de. — Pieter van der Molen (Muelen), mag. art. can.
S. Salvatoris Trai. f nach 1449 (Mitt.).
2405. Moll, Nicolaus. — 1460 Apr. 16 Z. in Wien : Maister Niclas Wiert anders
zugenant Moll, Doctor in geistl. Rechten geweichter Auspurg Bystumbs
(Mitt. Salzb. Ldsk. XIV 134). i486 ist Doctor Moll Vertreter der Aebtissin
von Kirchhaym a. bischöfl. Hof zu Augsburg (Steichele, Beitrr. I 122).
2407. Möller, Joachim. Ueber s. schriftstellerische Thätigkeit vgl. noch Schröder-
Klose, Lexik, d. hamburg. Schriftstell. 5, 358.
2408. Moller. Johannes. 1502 SS. Leipzig (.Johannes Muller de Ham-
burgk tm').
2409. Moller, Theodoricus. Cisner hatte in Angers Freundschaft mit Theodoric.
M. geschlossen .excellenti ingenio et singulari iuris cognitione praedito ado-
lescente' (Cisn. Opusc. p. 463). Es existirt eine von M. i. Rostock recitirte
selbstverfasste Rede ,De Henrico Leone duce Saxonie et Bauarie' (i. Chy-
traei Orat. Arg. 1600. I 169 — 184).
2430. Monte Leonis. Heinricus de. — Durch die Kölner Matrikel wird die S. 355
ausgesprochene Vermutung bestätigt: 1485 Dez. Köln (.Henricus de Louen-
688 Montfort — Noot
bruch ex valle Monasterii S. Cornelii (Corneliniünster) ad iur. iuravit
et solvit').
2432. Montfort, Alfardus de. — S. des Ludwig v. M., Herrn zu M. (Montfoort
b. Utrecht), seit 1439 Sept. 16 can. e. S. Marie Trai., seit 1445 Nov. 22
i. Kapitel, -j- vor 1466 (Mitt ).
2433. Monfort, Johannes Jugo. — Kann nur Johannes 3. S. des Gf. Hugo v. M.
(f 1491) u. der Elis. v. Werdenberg sein, der, wie es scheint, da seine
beiden älteren Brüder geistlich wurden, in den weltlichen Stand zurücktrat.
Er regierte nach seines Vaters Tod gemeinschaftlich mit seinem Jüngern
Br. Hugo, nannte sich Johann ,Gf zu Montfort u. Rothenfels' und residierte
in Argen. War 2 mal vermählt (Apollonia v. Kirchberg ■]■ 1518 u. Magd.
V. Oettingen), hinterliess jedoch keine Kinder, f 1529 Sept. 19, begraben
in Langenau (Vanotti, Gsch. d. Gf. v. Montfort).
2438. Mornauer, Alexander. — Tiroler Familie. Sein Grabstein vom J. 1578
in der Pfarrkirche zu Rottenberg i. Tirol i, Adler' N. F. I (1891) S. iii).
2440. Mors, Dietericus de. vgl. Ritter, EB. Dietrich'v. Mors u. d. Stadt Köln 1414
bis 24 (Annal. d. h. V. f. NRhein 56, i— 90J.
2445. Morung, Theodoricus. — Da sein Todesdatum ungewiss ist. so ist von
Wichtigkeit die Notiz: 1508 Nov. 29: perpet. vicar. in parr. eccl. S. Sebaldi
in opido Nuremberg vac. per obit. Theodorici Moring (Mitt. d. V. f. Gesch. d.
St. Nürnberg XI 95).
2451. Mosheim, Rudelbertus de. vgl. noch Klein, Gesch. d. Christent. i. Oestr.
u. Steierm. IV 87—91; Baldi, Rudbert v. M., e. Bild aus d. Zeitalt. d. Ref.
i. Bavr. Ztg 1864 No. 326; Wiedemann, Ref. u. Ggenref. i. Ld. u. d. Ens
II 335 ff-
2464. Mulbeck, Johannes. — Scheurl schreibt am i. Jan. 1511, er habe erfahren,
dass Mulbeck, der ihm noch 300 fl. schulde, in Preussen sei u. im Dienste
des Bischofs von Riesenburg stehe (Neue Mitt. a. d. Geb. bist, antiq. Forsch.
XIX (18971 S. 407.
2475. Mummelingen, Sifridus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 28: Sifrido de
Mumelingen perp. vic. in e. Herbip. bacc. in decr. (Reg. Aven. 178, 643»!.
2494. Munt, Henricus. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 27: Henrico dict. Munt
presb. Brem. d., bacc. in leg. (Reg. Aven. 178, 653'').
2501. Nachtrab, Paulus. War schon 1564 Fbr. 11 Vertreter des deutschen
Ordens auf der \'ersammlung der fränkisch. Stände zu Windsheim (Jung,
Mise. IV 522).
2538. Neuenburg, Mathias de. Bulle Clem. VI dd. 1351 Oct. 15: Mathie nato
Matie de Nuiwenburg can. e. Haselac. Arg. d. (Reg. Vat. 210, 31'').
2546. Neumann, Wenceslaus. — Vielleicht bezieht sich nachstehende Urkunde
auf ihn: 1588 Nov. 10: Kf. Joh. Georg belehnt d. Gebrüder Friedrich,
Wentzel, Hans, Christoph u. Jacob die Naumaenner zu Mose iMosow)
(Königs Hdschr. Samml.: K. Bibl. Berlin).
2553. Nidbruck, Casparus. — vgl. a. Font. r. Austr. I 19, 177.
2561. Noot, Odulphus V. d. — ,Seigneur de Waudignies . . cree chancelier de
Brabant par lettres du 17. Janvier 1531. nomme lieutenant ,de la souveraine
cour feodale du meme duche en 1540'. War vermählt mit Philipote de
Watermale, die ihm Nachkommenschaft schenkte, f 1543 Mz 31, begraben
in S. Gudula z. Brüssel (Herckenrode, Nobiliaire p. 1433).
Noni - Pfeflersack. (Xai-htraij). ^y,
2562. Noot, Petrus v. d. — S. des Geldophe van der Noot (f 1492 als Kanzler
von Brabanti u. der Petronella Gommer, Vater des Adolph v. d. N. (Hercken-
rode, Nobiliaire p. 1433).
2563. Noot, Wilhelmus v. d. — ,Vice-chancelier et lieutenant de la cour fcodale
de Brabant.- 1589 Febr. 4 in den Ritterstand erhoben (Herckenrode Nobi-
liaire p. 14341.
2583. Nostitz, Nicolaus a. — Ausführliches über seinen Tod (König's hdschr
Samml.: K.Bibl. Berlin).
2593. Nulensis, Hugo. — 1502 Dz. 18 Köln (.Hugo ter Nuel de Groninghe ad
art. iur. et s.')-
2627. Offensteten, Ortolfus de. Urkundet als decan e. Salisburg v. 1356— 1392
(Mut. Salzb. Ldsk. XII 192). Erscheint als collector per provinc, Salzeburg
generalis 1384. 87 (Font. r. Austr. II 28, 519. 545).
2628. Offensteten, Otto de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 5: Ottoni de Hoven-
stete can. e. Ratisp. (Reg. Aven. 175, 259'').
2635. Oldendorp, Johannes. — vgl. noch A. Freybe, Joh. Oldendorps Schrift über
Billigkeit u. Recht (Zs. d. Savigny-Stift. Rom. Abt. 1893 3 97 ff. abgedr.
S- 100— 114); C. V. Kaltenborn. d. Vorläufer des Hugo Grotius auf d. Gebiete
des lus naturae et gentium. Lpz. 1848. S. 233 f.
2642 Olisleger (Bartz), Heinricus. 1535 SS. Wittenberg (.Henricus Bert Wesa-
liensis ducatus Clivensis').
2650. Ortegell, Wolfgangus. — S. Epitaph in Bologna (ms. Univ. Bibl. t. II 55):
,Ornatissimo viro Vuolfgango Ortegel Germano Nicolaus ab Ebeleben.
Damianus Pflug, Randolphus a Bunau Praeceptor (!) B. M. hoc monumentum
pietatis ergo f. f. Obiit a. salutis nostre MDXLII. Non. Aug. aetatis vero sue
XXXII'. (v. Luschin in Mitt. d. k. k. Centralcommission NF XV 30. 146).
2663. Ostero, Johannes. — 1348 Jun. 21 Joh. Osterode officialis cytra Zwinam
dni episc. e. Caniin. (ÜB. Meckl. 6854). — 1335 Mz 17 Joh. de Osterrode
der. dni Henrici de Borch (Schlesw. Holst. Regg. III 5041.
2666. Osterwiek, Gotfridus de. — 1504 Jun. 10 Köln (,Joffridus Osterwyck de
Rees ad art. iur. et s.').
2684. Otting, Johannes de. 1444 Wien: bacc. in iure (,M. Johannes de Otting
pro bacc. i fl.': Matr. iur.).
2705. Pannwitz, Andreas de. — Soll 1533. 44 Hofmeister der Herren v. Bieberstein
zu Forst gewesen sein. Wird in den Neumärkischen Lehnsbriefen „Doctor
der Rechte" genannt, f zwischen 1556 u. 59 ohne Leibeserben (Mitt.).
2707, Pannwitz, Wolframus de. — Samter, Chron. v. Liegnitz erwähnt ihn nach
1350 als r. e. S. Marie in Liegnitz (Mitt.).
2713. Parchim, Johannes. — 1315 mag. Johannes dict. de Parchym vicepleb. in
eccl. S. Nicolai in Rotzstoch (ÜB. Meckl. No. 3747). 1317 Mz 4 pleb. in
Sternberg (1. c. 3884).
2716. Parsberg, Fridericus de. 1432 Oct. 13: Frid. Prasperg decan. Ratisp.
orator generalis sinodi Basil. (Regg. Boic. XIII 243): 1434 Apr. 9: Frid.
Parsperger ppos. Ratisp. orator S. general. synodi (1. c).
2765. Pfeffersack. Johannes. Bulle Greg. XI dd, 1371 Jan. 10: Johanni dict.
Pfeftersag de Luternbach der. Mog. d. (Reg. A\'en. 180, 174M. — Es muss
dahin gestellt bleiben, ob dieser, auf den sich ohne Frage die in [— ] ge-
Ücutsche Studenun in Bologn«. 44
6qo Pflug - Preuner.
gebenen Bemerkungen beziehen, mit dem in den Acta genannten J. Ff
identificirt werden darf.
2774. Pflug. Damianus. — .Daniian Pflug zum Stormtlial hat Universitäten be-
sucht und nachmals an des Hz. von Jülich Hof gestanden, lihlicht aet.
25 J. Catharina v. Schönberg aus dem Hause Stoiberg, Friedrichs und
Rahel Mnde aus dem Hause Rossberg 'f.. mit der er i' ^ j, in der Ehe
gelebt, eine einzige T. (Magdalena) erzeugt hat. f 1579 Jan. 17 aet. 28 J. (I)
und liegt zu Wolckvvitz begraben.' iKönig's Hdschr. Samml.: K. Bibl.
Berlin: vgl. Leichpredigt gehalten von P. Ileydereich, Pfr. z. Woickwitz.
Lpz. 1579.)
2775. Pflug, Julius. 1523 finden wir Pfl. zum 2. mal in Leipzig, wo er sich dem
Studium des römischen Rechts widmet i.iuri civili operam dare cogor,
quando assessor lectus sum in commune istud nostrorum hominuni iudi-
cium': an Joh. Hess dd. Lips. 1523 Jan. 5). Ist jedoch nicht am Reichs-
kammergericht thätig gewesen.
2778. Pfutzinger, Ludovicus. 1389 Dez. Heidel berg (,Ludewicus Putzinger de
Merbipolim'i. 1403 Dez. 4: Bacc. iur. Heidelberg. (.LuJewicus Phuczinger,
scolasticus eccl. Onelspacensis Herbipol. dyoc. a° d. 1403 (1402?) in die b.
Barbare virginis promotus est ad gradum baccalariatus in iure, satisfecit
facultati, per d. Johannem de Noet. decretorum doctorenv).
2784. Pierer, Johannes. — 1538 WS. Wien (.Joannes Pyrer Aflencianus Stirus
ddt sol. 2').
2792. Pirkheimer, Johannes. — Dass auch der ältere Joh. P., also der Gross-
vater Willibalds, ein guter Jurist war, wird von Chph. Scheurl bezeugt
in seiner Dedikationszuschrift (1506 Sept. i) an Charitas P., die älteste
Schwester Willibalds: Joannem avum Pirkheymerum et Joannem patrem
P. (Opp. Pirckheimeri p. 340 f.).
2800. Planitz. Heinricus a. Ritter Heinr. v. d. Plaunitz auf Wiesenburg gelobt
dem Hz. Moritz v. S. Treue dd. Wissenbergk, 21. Apr. 1547 (Orig. i. Dresden.
H. St. Arch. No. 11 315'').
2801. Planitz, Johannes de. — Hans v. Plawnitz. Ritter und Amtmann zu Grimma:
1520 Sept. 17 (Dresd. H. St. Archiv Orig. 10286) u. 1531 Jun. 5 (Orig. 10 6251.
Derselbe? 1516 Febr. 15 ist Joh. v. Plawnitz Doctor Zeuge i. e. kf. Urkd.
(Dresd.).
2827. Pollart, Johannes. 1465 Oct. 9. wird Petr. Wymaris pape familiaris mit
can. et cellerar. S. Martini et Arbog. in Surburg provid.. vakant durch den
Tod des Joh. Pollart (Zs. f. G. d. ORheins N. F. V 148).
2831. S. Polten. Hartmannus can. — f Oct. 14: .Hartmannus can. S. Ypoliti' (Necr.
S. Polten i. F. r. Austr. 21, 677).
2832. Pomerio, Hermannus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 27: Hermanno
nato qu. Hermanni de Pomerio de Orbo der. Mog. d. bacc. in decr. (Reg.
Aven. 178, 653^).
2833. Pommern, Christophorus. - Die vermutete Identität findet ihre Bestätigung
durch die Ausführungen Bartholds, Pomm. Gesch. IV; S. 264 fi.
2864. Preuner, Philippus. — In dem Oedtischen ms. heisst's von ihm: „Phil.
Preuner, Ritter aus Steyermark, war v. 10. Juni 1536 bis im Herbst 1542
NÖstr. Reginientsrat, ist hernach eodem anno 1542 Ihro k. Maj. Hof-
kamm errat und a' 1550 mit dem Titel Frh. zu Stübing, Fladnitz und
Rabenstein als Fre^'herr in Herrenstand erhoben. K. Ferdinands Geh. Rat
u. Kämmerer u. Ihro Maj. Hofkammerpräsident zu Wien a° 1552 vc-
worden; er besass die Herrschaft Schwadorf als Pfandschaft, auch wurd'
ihm von K. Ferdinand a.- 1552 die ansehnliche Herrschaft u. Stadt Weytra
Pinnncr - Salaiick. (Nachtrag). ggj
in NÖstreich u. Slaacz pfandweise überlassen". Stammvater der z. Z. noch
allein blühenden Linie der Reichsgrafen Breunner. f 1556 Apr. 20 zu
Wien; begraben in der Pfarrkirche bei den Schotten, woselbst sein Epi-
taph. (Mitt.). — 1515 SS. Wien (.Nobilis Philippus Preyner de Lambach').
2886. Prunner, Johannes. 1552 Jena (Johannes Brunner Viennensis'}.
2887. Puchheim. Marquardus de. — Ausführliches über das Geschlecht bringt
Wissgrills Nachlass i. .Adler' XIV 130 ff. Marquardus wird nicht genannt:
doch erscheint XVII 207 i. d. Stammtafel ein älterer Marquard.
2888. Püchler, Simon Wolfij^angus. Vielleicht Guolfg. Puhlerus secretar. et
tribun. aerarius, aulicus Anna e Ungariae reginae, 1530 auf dem Reichstag
zu Augsburg (Coelestin; vgl. a. Deutsch. Städtechron. 23, 294).
2892. Pusch, Georgius. — 1491 Jun. 5 Köln (.Georg, pusch de Hanis ad art.
iur. et s ').
2915 Rakow, — „Johannes Rakow (clericus) hatte i. J 1326 einen Prozess mit
der Familie Vostenyge vor dem geistl. Gericht und ist deshalb, obwohl er
später nicht wieder genannt wird, zu den Geistlichen zu rechnen" (Pyl,
Greifsw. Kirchen II 714).
2934. Rathsamhausen. Egenolfus de. Bulle Clemens VI dd. 1352 Mai 22: Egolfo
de Ratzinhausen clerico Arg, d. dudum de can. sub exp. prebende dignitatis
personatus vel officii in e. Rynaug. dicte dioc. proviso de custodia dicte
e. provid., non obst. quod e. par. in Eggin heim dict. dioc. obtin. (Suppl.
Reg. Clem. VI. v. 22, 15»).
3009. Rengers, Hesselus. — 1485 Jun. Köln (.Hesselus Rengers de Gronynghen
Monast. d. ad leges iur. et s.' — mit Joh. Rengers).
3026. Reuther, Matthaeus. 1525 WS. Leipzig (,Matheus Reuther Bambergensis').
3073. Rochau, Jac. Zachar. a. — ,Rochovius quidam nobilis Marchicus' wird
i. e. Briefe des Joh. Caselius v. 23. Jun. 1562 als i. Bologna anwesend er-
wähnt (Festschr. f. Ilefeld No. 6. S. 31).
3095. Rorbach, Georg. Christoph. — Das Epitaph findet sich auch i. d. Ecker-
schen Sammlung (I 72) der Münch. Hofbibl. mit folgendem Zusatz: ,Anno
92. den 9. Aug. f Baiburg v. Rorbach sb. v. Schellenberg'.
3119. Rost, Theodericus. — 1420: Theoder. Rost de Alzey scol. e. Worm.
(Schannat, Hist. ep. Worm. I 90).
3123. Rotberg, Arnoldus. Nicht 1480 sondern 1440 Decr. D. Bonon.
3134. Rotenhan, Sebastianus de. — Sechs Bildnisse von ihm beschrieben i. Be-
richt d. h. V. zu Bamberg X 31.
3135. Rotermundt, Gotslavus. Später in pommerschen Diensten, zuerst Haupt-
mann in Neuenkamp, seit 1575 Hauptmann in Franzburg, ,,ein
eifriger Verteidiger fürstlicher Gerechtsame" (Barthold, Gesch. v. Pommern
IV, 399. 424 f.).
3:39. Rover, Henricus. — Die auf Gerard. Rover bezügliche Notiz fällt weg.
Henr. R. f 1408 (Preuss. Sammlung II 223 — Mitt.).
3146. Rudner', Balthasar. Für den Eintrag vom 23. Dez. 1476, den ich auf
No. 1574 bezogen habe, kommt möglicherweise Rudner in Betracht.
3210. Sachsen, Nicolaus de. — meister Nicolaus Vordis erscheint 1413 u. 1420
als Vikar von S. Blasien in Braunschweig u. Notar (D. Städtechron. 16, 24.
Anm. 42. 59. 327).
3228. Salanck, Augustinus de. Von 1447 — 65 Rischof von Raab (von Garns
S. 374 .Augustinus' genannt).
U*
692
Schack — ftclireckh.
3263. Schack, Otto. — 1484 Jul. 16 Köln (.Otto Schacke ad art, iur. et s.'i.
3285. Schaumberg, Petrus. — vgl. noch Veith, Bibl. August. IV 18 sqq.; A. D. 15.
XXV' 462 f. lieber Petr. v. S. als Humanist handelt P. Joacliimsohn,
d. Humanist. Geschichtschrb. S. 20 f.
330T. Schenkink, Heinricus. — 1487 Mai 12 Köln l.llenricus Schenckynck de
Monasterio ad iur. iuravit et s.').
3305. Schernberg et Goldegk, Carolus Graf a — ,Graf' ist hier nicht als Angabe
des Standes, sondern als Familienname zu fassen. Andere Sprossen dieses
Geschlechts kommen in Ober-Kärnthen vor (Mitt.).
3310. ScheurI, Johannes. - In der letztgenannten Schrift widmet Chph. Scheurl
dem Vetter die rühmenden Worte: ,ceterum cum lux et cuitus sacerdotalis
doctrina sit, tu in Italia et maxime Romae, ita de ingenuis disciplinis et
Scaevolarum scientia meritus es, ut domum tuam efFeceris Vratislauiensem
oraculum, ut tuo grauissimo iudicio fere omnes Utes, quae in provincia
oriuntur, iuste sapienterque diffiniantur, quem maximus antistes Johannes V
tarn charum hodie habet, quam olim Panetium Scipio, Aristandrum
Alexander'.
3325 Schyring, Johar<nes. 1551 schenkte Hz. Heinr. d. Friedfertige von MeckJen- -
bürg seinem Kanzler Joh. Seh. ein Haus in Schwerin (Meckl. Jahrbb.
X\'I1I 77).
3332. Schleinitz, Ernestus de. — Hier. Emser widmete ihm s. Ausg. des Eras-
mischen Enchiridion militis Christiani Lips. 1515. Auch finden sich in den
Opusc. Hier. Emseri (1517) einige Epigramme an Ern. de Schi. u. e. Epistola
Phiiippi Beroaldi ad Hier. Empser de moribus eiusdem Dni Hernesti de
Schlynitz.
3342. Schlick, Franciscus. — Jüngerer Br. von Matthaeus S. (No. 3344).
3344. Schlick, Matthaeus. — Der Kaiser schenkt den Brüdern Caspar u.
Matthaeus Schi 1435 Oct. 28 die Herrschaft Falkenau mit HeinrichsgrOn
b. Elbogen. 1437 Oct. 31 werden die Brüder Schi, zu Reichsgrafen v. Passaun
erhoben. Matthaeus erwirbt 1446 noch Stadt und Schloss Neudeck b. El-
bogen u. teilt sich mit s. Bruder Nicolaus nach Caspars Tode in dessen
grossen Grundbesitz. Vererbt s. Güter auf s. 3 Söhne (P. Drivok, Aeltere
Geschichte von Eger S. 266 ff.; Gradl, Zur ältesten Xiesi-h. der Schlick
i. , Adler' XUI S. 18 ff. 25).
3358. Schnaidpeck, Johannes. — 1520 Jun. 18 u. 1522 Aug. 9 als niederöster-
reichischer Kanzler genannt (Fontes rer. Austr. I. Abt. i, 245. 57).
3374. Schönberg, Caspar a. — Aeltester S. des Caspar v. 5. auf Reinsberg, vom
21. Oct. 1543 bis 1549 auf der Fürstenschule S. Afra zu Meissen; 1547 als
Geisel nach Torgau (vgl. No. 1661). Beisitzer des Reichskammergerichts
in Speyer, dann Rat, später erster Präsident des Appellationsgerichts, zu-
letzt Präsident des Oberconsistoriums zu Dresden, f 1586 Jan. 21. In
Wilsdruff beigesetzt (Afraner-Album hrsg. von Kreyssig S. 3J.
3384. Schöneck, Henr. de. — Ueber s. Entfernung vom bischöfl. Stuhl durch
P. Clemens VI vgl. d. Brief Karls IV v. 21. Dez. 1348 i. Zs. d. h. V. f. Schw.
XX S. 3 No. 5 (Mitt.).
3394. Schorer, Ulricus. — Vielleicht auf Seh. die Notiz des L. s. i. p. zu beziehen,
wonach 1507 Jun. 28 ein ,Udalricus fil. Andree Const. d.' zum Decr. D.
Bonon. promoviert wurde.
3401. Schreckh, Georgius. — 1434 WS. Wien (,Georius Schrick de Scherdinga
p.'); 1439 SS. Wien (,Georius Schrek de Scherdiug: bacc' — obiit ut Li-
centiatus iuris).
Srhulenburg — ?^nell. (Nachtrag). ßpo
3404. Schulenburg, Daniel a. — 1561 Ende des Jahres studieren die .Brüder'
Daniel u. Werner v. Seh. unter Petr. Victorius i. Florenz: Joh. Caselius
nahm, als er a. 24. Dez. desselben Jahres nach Florenz kam, bei ihnen
Wohnung. An Daniel richtet Caselius am 11. u. 24. Jul. desselben Jahres
einen Brief nach Rom (Fe.stschr. f. Ufeld No. 6. S. 4. 34).
340/. Schulenburg, Werner a — Ein Bruder von Daniel v. Seh. Aus e. Brief,
den Joh, Caselius [s. d.) an ihn 1562 a. 12. Apr. nach Florenz richtet, cr-
giebt srch, dass Werner früher in Frankfurt a. O. studiert hatte (Festschr.
f. Ilfeld No. 6 S. 23). Nach Danneil nicht festzustellen.
3409. Schulte, Hieronymus. — Wohl identisch mit Hier. Schulterus, an welchen
Casel'us |s. d.| a. 21. Mz 1562 nach Venedig, a 28. Apr., 26. Jun., 18. Jul.
u. I. Aug. desselben Jrihres nach Padua e. Brief richtete (Festschrift
f. Ilefeld No. 6 S. 32—34).
3414. Schulz, Hieronymus. — 1485 Jul. 16 Köln (,Jeronimus Schulteti de Glo-
gouia bacular. in art. iur. et s.').
3416. Schumer, Johanni. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jun. ir: Johanni Scumer
Decr. D. can. e. Mogunt. (Reg. Aven. 176, 363^).
3432. Schwab, Petrus. — i486 Dz. 22 Köln 1, Petrus Swaffe de Koldicet 1?) ad
iur. iuravit et s.')-
3433. Schwab, Wipertus (I). Als H umanist neuerdings von G. Bauch geschildert
(Zs. d. V. f. Gesch. u. Alt Schles. 31 (1897) S. 152 — 157). Er wurde 1508
i. Frankfurt zum bacc . 1512 Jan. 25 zum mag art. befördert. 1513/14 Mit-
glied des Consiliums der Artistenfakultät, I5i4'r5 Dekan, 1518 Secretär
der Universität. Als Dekan veröftentlichte er: Viperti Sueui Fagij Philo-
sophicus triumphus in Academia Frankofordiana ad Oderam: cum philo-
sophiae insignia conferret celebratus Anno suprasesquimillesimum decimo
quinto. Id. Jul. — Francof. 4°, dem Kanzler Dietr. v. Bülow [s. d.] gewidmet.
Nach Bauch war er 1526 Ordinarius des Civilrechts i. Frankfurt a. O., seit
1528 erst in Diensten der St. Breslau.
3437. Schwalenberg, Autor a. — f 1569 Jun. 23 z. Stettin inicht 15961. War
vetm mit Regina Stron'er aus Leipzig (Mitt.).
3498. Seckler, Adam. — 1498 Aug. 29 Köln (.Adam Seckler de myddelheim ad
art iur. et solv.').
3507. Senfft, Eytel. — 1530 Dr. Eyttel Senftt Kanzler des Bischofs von
Worms auf dem Reichstag zu Augsburg (D. Städtechron. 23, 260).
3515 Sierck. Philippus de. — 4. S. des Ferri (1) v. Sierck u. der Adelheid de
ßayon. 1308 Archidiac. von Ligny, Tüll, d.; 1331 zum letztenmal urkdl.
als" Domherr von Trier. War auch cantor e. Tüll, et archidiac. 'Metensis
(Florance, Hist. des seigneurs et comtes de Sierck en Lorraine. Paris 1895.
P- 24- 27. 33—36).
3532. Silvensis, Johannes fr. — 1330 übergab B. Johann von Prag die Verwaltung
der S. Peter- u. Paulkirche zu .Seelau dem Seelauer Prämonstr. Mönch Jo-
hannes (Cermäk, Premonsträti v. Cechäch S. 213 f. -- Mitt.).
3544. Smalenberg, Eberhardus de. Greg. XI dd, 1371 Jan. 26: Everhardo de
Snialcnberch can. e. S. Servacii Trai. Leod. d. (Reg. Aven. 174, 225''i.
3551. Snell, Nicolaus. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 29: Nicoiao Snell de Bal-
gingen can. SS. Felicis et Regule Turic. Const. d. mag. in art. (Reg.
Aven. 178, 73'') 1384 Mai 17. 18: meister Nicolaus Snelle Lerer geistl.
Rechtes; Oct. 22: Nie. Snell. Decr. D. vicar. generalis Mangoldi ep.
Const. (Regg. epp. Const.).
694 Soniheim — Tetiikofcn.
3559. Sontheim, Wilhelmus de. 1430 Jul. 19: Wilh. v. Suntheim Chorherr ze
Regeiisburg (Regg. Boic. XIII i8i).
3582 Speyer, Rembotus de. Hier kommt vielleicht noch mag. Rembotu.s can.
Worm., medicus Caroli IV Imp. in Betracht, für welchen letzterer 1354
Nov. 2 bei Innocenz VI um Thesaurarie zu Worni.s u. Kanonikat z. Speyer
suppl. (Vat. Abschrft. i. G. L. A. Karlsr.).
3587. Speiser, Petrus. Doctor can. Const. et consiliarius 1530 auf d. Reichs-
tag zu Augsburg (Coelestin).
3593. Spiegel, Theodericus. — 1530 ist Dr. Theoderich Spiegel unter den Räten
des Kf joh. Friedr. v. Sachsen auf d. Reichstag zu Augsburg (D. Städte-
chron. 23, 260).
3612. Stael, Wilbrandus. — 1487 Oct. 27 Köln (.Wilbrandus Stayll ad art.
iur. et s.').
3617. Stamler, Georgius. — Der ,geistl. vicari herr Jörg. Stambler doctor. kor-
herr aber nit priester' war 1538 mit Sigism. Han [s. d.] u. Doctor Wolfg.
Baumgartner |s. d.) mit der interimistischen Verwaltung des Bistums Brixen
betraut (Font. v. Austr. 1 Abt. i, 497;.
3623. Stapensen, Henricus de. — 1547 u. 1548 Henricus Stopenzen lurium Lic.
unter den Räten des Hz. Heinr. v. Braunschweig (Mameranus, Catal. totius
aulae p. 95).
3629. Starschedel, Innocentius de. — 1520 Apr. 29 unter den Räten des Hz
Georg auf dem Tag zu Nordhausen. Eben.so 1534 Jan. ii als hzg. Rat
u. Amtmann zu Leipzig genannt ij. S. Müller, Annal. d. kf sächs. Haus
f 73. 89).
3643. Stein, Eitelwolf de — vgl. noch F. Falk, der Mainzer Hofmarschall Eitel
Wolf V. Stein in Hist. polit. Blatt. C XI (1893) S. 877—94.
3652. Stein, Conradus de. — VIII Id. Aug.: Conradus de Lapide ppos. e Eystett.
qui legavit . . (Necr. Eistett. f. 32»).
3735. Strassburg, Reimboldus de. — 1331 Reinboldus can. S. Steffani Arg.
(Bz. Arch. Strassb. — G 4245-1).
3690. Stirtzilnheim, Cuno de. Bulle Gregors XI dd. 137 1 Jan. 28: Cunoni de
Stirzelnhem bacc. i. u. iure can Mogunt. (Reg. Aven. 179, 315*); 1371 üct. 30
(I. c. 173, i68a).
3713. Stralsund, Johannes de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 28: Johanni Tribuzcs
de Zundis can. B. M. Stetin. Camin. d. (Reg. Aven. 179, 270*).
3747. Streitberg, Georg de. — 1530 ist Georg v. Streitberg, Ritter, Vicedominus
in Kärnthen, unter den kais. Räten auf dem Reichstag i. Augsburg (D.
Städtechr. 23, 259).
3772. Suderman, Hermannus. — 1488 Mai 19 Köln (,Hermannus Zuderman de
Tremonia ad art. iur. et s.').
3806. Taner, Johannes. — 1498 SS. Wien (, Johannes Tanner ex Purkhausen').
381 1. Tauffkirclien, Christoph de. — Wolf Christoph Taufkirch zu Gutenberg,
1572 Landrichter zu Amberg und Nabburg, 1587—92 zu Burglängefeld
(Vhdl. h. V. OPfalz u. Reg 23, 327).
3819. Teck, Simon dux de. — Wird auch bei Pfaft", Gsch. d. Hz. v. Teck, Württ.
Jahrbb. 1846. S. 83 ft. nicht genannt.
3827. Tettikofen, Rudolf de. — 1372: Rudolph, de Tettikoven can. Const. qui in
iure can. pluribus annis Bononie studuit (Vatik. Arch. — Mitt.).
Thanc — Wenstelius. (Nachtrag) g
3832. Thanc, Petrus. — Lies Thant, eine Utrechter Bürgerfaniilie (Mitt.).
3854 Thumen, Joh. de. — Aeltester S. des Cuno v.Th. auf Blankensee (Kr.Jüter-
bog-Luciicnwalde). (Mitt.)
3867. Thurn, Georius de. — 1501 WS. Wien (.nobilis generosus Georgius de
Turri 4 sol. den.').
3878. Topel, Ortolfus de. — ,A° M. CCC. LXI. II. Id. Januar, f Ortolfus de Topel
can. Patav.' (Cod. g. 1730: Bibl. Monast. reg.).
3891. Trautmannsdorff, Wolfgang. Theodoricus a. — 1565 dedic. Joh. Aurbach
[s. d.| dem Wolfg. Theod. v. Trautmannsdorff zu Paungarten u. Tozzenbach,
mit dem er vcjr 8 Jahren in Italien innige Freundschaft geschlossen, s. Ausg.
der jinvectiva in podagram' des Danziger Fei. Fidler (Forsch, z. K. u. L.
Gsch. Bay. III 240). 1591 Aug. 15 wurde Wolfg. Dietr. v. Tr. als kaiserl.
Kommissar mit der Untersuchung der Beschwerden des Passauer Bischofs
Urban v. Trenbach [s. d.] betraut «Wiedemann, Ref. u. Gegenref. i. Ld. u.
d. Ens II 409).
3900. Trier, Tolomanus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 28: officiali Bonon.:
de canonicatu Tolomanno Sthoden der. Trev. in e. B M. ad grad. Mog.
(Reg. Aven. 179, 311 » No. 515).
3945. Uswanger, Gasparus. Er erhielt 1527 Nov. 20 von K. Karl V ein Wappen
(, Adler- XI 48); wird 1530 unter den Sekretären des K. Ferdinand auf dem
Augsburger Reichstag genannt (Coelestinusi.
3961. Vechelt, Albertus. — Es gab noch einen andern Träger dieses Namens,
der 1506 Febr. 8 ein Kanonikat am Stift S. Blasii in Braunschweig erhielt.
■;■ 1519 Nov. (Mitt.)
3965 Vels, Ferdinandus baro in. — 1547 u. 1548 auf dem Reichstag zu Regens-
burg im Gefolge des Bischofs von Trient: Ferdinandus baro a Vels (Ma-
meranus, Catal. totius aulae. Gel. 1550. p. 86). - Die Herren v. Vels sind
seit 1501 Inhaber des Brixischen Lehens Schloss und Gericht Schenken-
berg bei Vels in Tirol, Gericht Kastelruth (, Adler' N. F. 1 (1891) S. 150 f).
3996. Vilshofen, Michael de. — 1455 WS. Wien (.Michael Krachenberger de
Vishofen 4 gr.- — abbas in Össia).
4003. Vitzthum, Wenceslaus. — Neu-Schönberg bei Klösterle im ehemaligen
Saazer Kreise wurde 147 1 von den Gebrüdern Georg und Busso v. Vitz-
thum erworben. 1479--1502 Burkhart v. Vietztiiumb und auf Neuen-Schön-
berg (Schlesinger, .Stdtbuch. v. Brüx No. 395), 1491 — 96 Georg v. V. (Schle-
singer, Chron. d. St. Elbogen S. 41).
4012. Vogel, Paulus. - 1546 auf der Fürstenschule S. Afra in Meissen. Erst
Conrektor, dann Rektor (1552—54) zu Schulpforta. I U. D., kf Hofrat und
Kanonikus zu Merseburg, -j- 1589 Oct. 15 (Afraner-Album herausgegeben
v. Kreyssig S. 8).
4022. Voltelen, Johannes. - 1543 Dz. 12 erscheint ein .Eberhard. Voltelcn
Osnabrug.' in Köln.
40S7. Walt, Wernher. dict. — Ein Simon de Walde de Moyuntia 1344 (Guden
C. d. Mog. II 1096).
4059. Waltheri, Georgius. — vgl. Pyl. i. A. D. B. 41, 25 f.
4087. Wedel, Matthias. — vgl. Pyl i. A. D. B. 41, 414.
4112. Weisseneck, Hertnidus de. — .A° Domini M. CCC LXXXI. v d. Herdnidus
de Weisseneck in die S. Elis. vidue' (Bibl. Monac. reg. — C. 1. 1730.
4142. Wenstelius, Johannes. — Wohl ein S. des Hans Wenstl auf Windisch-
bergerdorf. Pllegvervvesers in Cham 1548—58 (Lucas. Gsch. d. St. Cham
g_g WiMcnberg — Zudfn,
S. 215; Vhdl. NBay. 25, 168; OBayr Arch. 28, 38). - 1557 Jul. 5: D. Johannes
Wenstel, Advokat a. K. Reichskammergericlit in Speyer (Annotata
1572I. Ein Hans Chpli. Wenstl erscheint 1568 als Landrichter zu Cham
(OBayr. Arch. 28, 39).
4215. Wildenberg, Johannes de. Bulle Gregors XI dd. 1371 Apr. 22: Johanni
Lichtenowe de Prussia can e. Cammin. (Reg. Aven. 174, 108»). 1371
Febr. 20: Johanni Lichtenowe de Prussia can. e. Colbcrg. Camin. d. (I. c.
177. 184-»:
4231. Windeck. Sigismund. de. — 1499 SS. Wien (,d. Sigismundus de Windeck
nobilis 4 sol. den.').
4251. Winzingerode, Johannes de. — 1363 Nov. 21: Hz Lrnst v. Braunschweig
erteilt s. Genehmigung, dass Arnold v. Porthenhagen die zu seinem ßurg-
lehen in Uslar gehörigen Dörfer Wiggenhofen u. Waggenhofen dem Jo-
hann V. W. u. dessen Brüdern ,cappelan Hitirik u. Tile' verpfändete
(.Sudendorf L'ß. III No. 204 S. 133). 1368 Jan. 7: mit s. Brüdern in derselben
Pfandsache genannt (1. c. No. 341 S. 2291 Um diese Zeit muss er ein
Kanonikat i. Paderborn erhalten haben 1370 Mai 23: Joh. de W. Dom-
herr u. Kämmerer von Paderborn zahlt mit andern im Auftrage des
B. von Paderborn dem Gf. Gottfried v. Arnsberg 5000 fl. für das von
letztem! aufgegebene Marschallamt von Westfalen (Schalen, Annal. Pader-
born, ad a. 1370 (II 378). Noch im Januar 1371 befand sich Johann in
Deutschland, da er die von Hz. Otto v. Braunschweig 1371 Jan. 11 aus-
gestellte Urk. in der genannten Pfand-sache mit seinen Brüdern besiegelte
(Sudendorf IV 67 No. 86). 1375 Mai 20 sichern ihm s. Brüder Heinr. u.
Dietrich, falls sie vor ihm ohne Leibeserben sterben sollten, die Leibzucht
an dem Dorfe Allerdeshausen zu (1. c. V 62 No. 541. 1400 an der Wahl
des Hz. Wilhelm v. Berg zum Bischof beteiligt, 1401 Jan. 31 wird er mit
andern Domherren vom Banne befreit, mit welchem ihn der vom Papst
ernannte Gegenbischof belegt hatte (Schaten II 466 f.).
4256. Wiszebecker, Johannes. Bulle Gregors XI dd. 1371 Jan. 28: officiali Bo-
non . . mandatur fieri gr. de can. Johanni Wyszebecker de Wytzenhusen
r. alt. SS. Symonis et Jude in e. S. Martini Erford. Mog. d. in eccl. S. Marie
Erford. (Reg. Aven. 179, 313'' No. 519).
4272. Woldehorn, Marquardus. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 28: Marquardo
Woldehorn perp. capell. in e. Hamburg. Brem. d. (Reg. Aven. 178, 363^).
4275. Wolff, Erasmus. — Epitaph: ,Mag. Erasmus Wolfius Landsperg can. ad
.S. Mauritium August, et pastor ad D. Mauritium Ingol.st. cum biennium prae-
luisset eccl. suae vita functus est XVIII Jan. A° MDLIII' (Cod. g. No. 3012
p. 106*^ — Munch. Hofb).
4291. Woikenstein, Wilhelmus a. — Burg und Gericht Wolkenstein im Hinter-
grund des Grödenerthales, seit 1292 im Besitz des Geschlechts v. Pradell,
welches sich seit 1320 v. Wolkenstein nannte. — Frh. Wilhelm II v. Wolken-
stein-Trostburg seit 1539 Statthalter in Innsbruck (, Adler' N. F. I 166).
4361. Zoliern, Fridericus comes de. Suppl. Caroli iV Roman. Imp. dd. 1344 Jun.
für nobil. Fridericus nat. Friderici comitis de Hohenzolr dict. Straburger
(Vat. Abschrft.: G. L. A. Karlsr. 1.
4363. Zollner, Leonhard. — 1476 Doctor Leonhard Zolner dechant in Cham
(Lukas, Gsch. v. Cham S 126).
4372. Zuden, Bernhardus de. Bulle Greg. XI dd. 1371 Jan. 23: Bernardo de
Zuden can. e. Camin, bacc. in Decr. (Reg. Aven. 176, 65^).
A n h a n g.
Verzeichnis
derjenigen in den Acta genannten Personen, die nicht als ordent-
liche Mitglieder der Natio Germanica zu betrachten sind.
Ehrenmitglieder:
Agrippa [v. Nettesheim], Cornelius Henricus
^98, 5- 1530- Cornelius Henricus Agrippa [i-f. Andreas Kungsmarck].
Wegen seiner einflussreichen Vertretung der Nation bei K. Karl V bei
dessen Anwesenheit in Bologna mit andern in die Nation gratis aufgenommen.
— Der berühmte Gelehrte (gb. i. Köln 1487 Sept. 14 f daselbst 1535) be-
fand sich damals als Archivar und Historiograph im Gefolge des Kaisers
in Bologna. Eine von ihm herrührende Beschreibung der Krönung wurde
nach seinem Tode herausgegeben (Henr. Corn. Aprippae Descriptio coro-
1 ationis Bononiensis, cum illius orationibus. Colon. 1538 8" vgl. a. Schar-
dius, Scriptt. r. Germ. t. II p. 266 — 275; Henry Morley, the life of Henry
Cornelius Agrippa v. Nettesheym, doctor and Knight, conimonly known
as a Magician. 2 voll. Lond. 1856. 8° u. A. D. B. I 156).
Ampten, Fridericus
325, 34. 1541. reverendus ac nobilis d. Federicus Ampten cathedralis eccie.sie Osi-
liensis in Livonia prepositus, cum per Bononiam iter facerct,
nostri collegii membrum esse desideraiis tres aureos Kenenses.
ununi pro LVII Bologninis, qui faciunt yill libras, fisco nostro
applicauit.
Auf seine Durchreise bezieht sich auch der Eintrag im Gedenkbuch
der Anima zu Rom I, Fridericus Ampthenn ppos. e. Osiliensis : Lib. Confr.
p. 51). Am 7. Sept. 1542 ist er wieder in ilivland. Erscheint seit 1541
Fbr. 21 als Donidekan der Kirche zu Reval, vom J. 1542 7. Sept. ab
bis 1550 Jul. 17 als Praepositus e. Osiliensis. War mehreie Jahre hin-
durch Coadjutor des Bischofs von Reval und erscheint nach dessen Tode
(Jan. 1551 1 als Bischof f zwischen 1557 u. 1558 (Genaueres b. Ph. Schwartz
i" Mitt. aus d. Gebiete der Gsch. Liv. Esth. u. Kurlds Bd. XIV. (1890) S. 37 {.).
Bemelberg, Conrad us de
i<)7, z%. 1550. a magnanimis et strenuis e.\ercitus sacre maiestatis sumnus capi-
taneis et equitibus auratis dno Conrado a Bambelberg alias ,der
klein Hesse' et dno Gasparo Fronsperger per Wolfgangum Bamb-
gartner duos ducatos largos nostre nationi ex eorum liberalitate
donatos recepimus.
Conrad v. Boyneburg (Bemelberg) „Der klein Hesse", ausgezeichneter
Landsknechtsführer. 1530 aus Anlass der Kaiserkrönung in Bologna /..
Ritter geschlagen, -j- 1567 zu Schelklingen. vgl Solger. der Landsknechts-
obrist Conr. v. Bemelberg. Nördl. 1870; A. D. B (Brechen.
70O Berg — Hutfilter.
4. Berg, Robertus dux de
149, 6. 1387. a reverendo patre et illustri domino d. Roberto primogcnito iliu-tri--
principis dni ducis de Monte*) episcopo Pataviensi pro caliie ad
opus nacionis emendo Xll ducatos valentes tum: XXI libras. (149, 481
*) dui-atus iste nunc subicctus duci Clivensi — calix
einptus (a. m.).
Berührte Bologna auf der Durchreise von (oder nach) Rom, ist
also nicht unter die Scholaren zu rechnen. — 2. Sohn des Hz. Wilhelm
von Berg (t 1408) u. der Anna, Schwester des K. Ruprecht von der Pfalz.
Wurde nach dem Tode des B. Johann von Passau (f 1387 Fbr. 3) von den
bayr. Herzogen zum Bischof vorgeschlagen, während die Hzge von Ost-
reich den Grf Georg v. Hohenlohe begünstigten; das Kapitel hatte den
Dekan Hermann gewählt. Ruprecht wird 1387 vom Papste ernannt; 1389
wird dagegen von Bonifacius IX Georg v. Hohenluhe bestätigt. Ruprecht
war schon am 25. Jan. desselben Jahres zum Bischof von Paderbor[n
postuliert worden. Erst im März 1390 zog Ruprecht nach Paderborn ab.
ohne die Passauer ihres Eides zu entlassen. 1393 kam der Friede zu
Stande. (Buchinger. Gsch. d. F. Passau II 83 ffi.
5. Eden, Martinus de
335. 39- '557- d- Martinus de Eden Colbergensi.-^ diocoesanus Caminensis libra'-
quattuor.
Ist wohl zu den Durchreisenden zu zählen, da er 1557 Mai 20 in
Rom erscheint, wohin er geeilt war, um dem Elekten von Cammin das
Pallium zu holen (.Martinus de Eden, Caminensis ecclesie decanus.
jiro confirmatione Rev""' et 111""' principis et domini dni Johannis Friderici
Stetini, Pomeranie etc. ducis ac eiusdem Caminensis eccl. postulati ad
PauJuni I\" P. M mis?us' . .: Lib. Confr. p. 61). Schon 1553 hatte er sich
in das Gedenkbuch der Anima in Rom eingeschrieben il. c. p. 40). Sein
Name fehlt in dem Verzeichnis der Camminer Prälaten (bei Clempin, dipl.
Beitrr. S. 414). — [Vielleicht identisch mit 1506 Greifswald: .Martin. Erder
de Stettin Camin. dioc'.]
6. Frondsperger, Caspar
297, 29. 1530, Caspar Fron^perger exercitus sacre maiestatis <ummu.< capitaneus
et eques auratus [ci. Conradus a Benielberg).
Altester S. des Landsknechtshauptmanns Georg v. Frundsperg. geb.
zu Mindelheim 1500. t dort 1536 Sept. (A D B. VIII 159).
7. Hutfilter, Jodocus
304, 3 1532. a reverendo ac egregio viro d. Jodoco Hoetfilter 1 prothonotano
sedis apostolice, decreioruni doctore, catedralis Lubicensis et coje-
giate B. Marie virginis ad gradur:^ Maguntinensis ecclesiarum pre-
posito unum ducatum in auro et XXVI Bologninos.
I342, 46. 1533. reverendi ac egregii vir! dni Jodoci Hoitfilder apostolicae sedis
prothonotarii decretorumque doctoris etc. insignia hie impingi ad
suam Petitionen! a conimuni natione concessum est ob duos coro-
natos pro eadem natione in minuia supplicationis ad summum
pontificem elargitos anno dni 1533 ]
*) episcopus Lubicensis, qui obiit Romae .\pr. 29 a" 1551
(al. m )
Jobst Hutfilter aus Osnabrück, als curtisanus und Pfründenjäger be-
rüchtigt. — 1533 Mai II i. Rom (.Jodocus Hoetsker di, decretor. doctor,
cathedralis Lubic. et collegiate ß Marie ad gradus Magunt. ec-
clesiar. ppositus, Hildensemensis et Mindensis canonicus, inscrip-
sit se anno 1533 Maii 11 et dedic ducatos auri in auro de camera tres in
subsidium divini cultus eccl. Nationis Germanice' — [idem anno 1543 (I)
electus in episc. Lubecen. absens et Rome degens anno 1549 gessit officium
provisoris huius eccl. et hospitalis, etiam continuando per annum 1555, qui
iubileus est. Et postea anno 1551 die 28. Aprili vino venenoso moriens
est ingressus et in eodem hospitali sepultus cuius anima domino vivat: al.
m.]: Lib. Confr. p. 44). Er war auch can. e. Colon. 11535 Mz 27"! S. Vic-
Keck — Lang 701
toris extra moenia Mogunt. et B. M. V. Erford. (Joaiin. II 671;; cubi-
cularius et referendar. apostolicus. — Durch Wahl des Domkapitels
1548 Mai 26 zum Bischof von Lübeck gewählt, vom Papste bestätigt.
.Erst 1553 entschlüss er sich, nacii Lübeck zu reisen, verlangte indessen
vorher die Beibehaltung aller seiner frühern Präbenden. Über diese Uner-
sättlichkeit erzürnt, machte ihm der Papst ernstliehe Vorwürfe', f 1553
Apr. 28 in Korn. (Epitaph: .Jodoco Hoytfiltero- Osnabrug. Lubecensi
Episcopo Paulo III et Julio III Pontif Max. in utraque signatura relatori
et apud multos etiam principes gratioso, ex huniili loco ad summos honores
virtnte, industria et laboribus euecto, amici moerentes pos. Vixit ann.
LI. mens. III. dies XllII. Obijt anno Salutis M. D. LI. IUI. cal. Maij': Laur.
Schrader p. 146''). (vgl. Joannis II 671 ; F~alckenstein, Thür. Chron. 11^ 990;
Fahne, Westfalen i. Lübeck S. 39; Leverkus, ÜB. Bist. Lüb. I 139; Ebe-
ling I 588; Lossen, Briefe d. Masius S. 45. 46. 77.).
8. Keck, Johannes
3198, 8. 1530. d. Joannein Keck artiuni et iuri.s civilis doctorem, Revoii dni epis-
copi Hildesemen, consanguineum . . gratis recepimiis . .
War im Gefolge des Bischofs von Hildesheim. Balthasar Merklin.
nach Bologna gekommen. 1529 Mz 10 Heidelberg (.Joh. Keck a Treviri
Trevir. d . art. et phil. magister'). 1529 Mz 14: M Johannes Audaculus.
alias Keck. Treuerensis. 1529 14 die Martij aduenit. Hie in licentiatuni pro-
motus est in iure civili 18 d. Martij anno prefato iMatr alumn. iur.: Töpke
II 479 cf. 538) Er hat seinem .Verwandten und Gönner- Merklin das Epi-
taph gesetzt (Fbg. Diöc. Arch. III 21; cf. Gall. christ V 925 E. Hontheim
II 546. wo d. Name irrtümlich Reck lautet. — Wohl mit Joh. Kock. can.
Hildes. (Lauenstein I 236) und Doctor Joh. Keck vicepraeses Imperatorius
dns in Thorn c» 1550 (Bruschius. Chr. mon. Salzb. 1682 p. 57) identisch.
9 Kolbenschlag, Sixtus
182, 23. 1517. Sixtus Kolbenschlag de Mergedum pro beneficiis et meritis in
nationem nostram coUatis incorporatus fuit.
Aus Mergentheim in Franken? 1518 Jan. 2: Art. et med. Doctor
Bononien. (Perg. No. 2 Erzb. Arch. Bologna). Später in Zwickau. 1522
bestellte der Rat der Stadt Zwickau aufs neue den bisherigen Stadtarzt
Dr. Sixtus Kolbenschlag aus Fulda (?) mit 40 fl. Besoldung, freier Wohnung
u. Heizung (Herzog, Chronik d. Stdt Zwickau. 2. Teil S. 1981. 1529 ver-
klagt der Zwickauer Bürger Hieronym. Zorn .in anwaldschaft vnd aus vol-
macht doctoris Sixti Kolbenschlag' den mgr. Leonh. Schach vor dem Rektor
der Universität Leipzig um einige Gulden u. s. w. (Zarncke. Act. Rect. p. 32).
10. Lamberg, Ambrosius a
308, 41. 1534. Rev. de Ambrosius a Lamberg eccl. Salispurg. decanus duos ex-
hibuit coronatos.
Im Gefolge des EB. Lang [s. d.]. Ambros. v. Lamberg, seit 1519 Dom-
herr, seit 1530 Domdechant zu Salzburg, 1543 auch Donipropst z. Lavant,
zugleich Domherr zu Brixen u. erzb. Salzburg. Ofhzial. ■]■ 1551 Mz 5 (Mitt.
Ldsk. Salzb. 7, 155; Arch. ö. Gsch. 19, 247; Resch, Monuni. f. 53).
11. Lang. Matthaeus
308, 40 1534. Illustrissimus ac reverendissimus dns das Matheus S. R. eoclesie
tituli S. Angeli presbyter cardinalis archiepiscopus Salisburgensis etc.
ex summa erga nationem liberalitate viginti Salispurgenses dueatos
est elargitus . . .
Der bekannte Diplomat K. Maximilians I. — Ein Augsburger Bürgers-
sohn (X'etter von No. 2009). in Ingolstadt. Wien, Tübingen gebildet, dann
in der kgl. Kanzlei thätig. wo er rasch Carriere machte. 1500: Dompropst
zu Augsburg: 1505: Bischof von Gurk: 1515: Coadjutor von Salzburg;
1519: EB. daselbst; Cardinal. Seit 1519 oberstes Mitglied der Regierung
für die östreichischen Lande, f 1540 i. 72. Lebensjahre z. Salzburg. (Ul-
702 Srnftlcbirn Welsi-i
mann, Maximilian I. Bd. 1 S. 8io ft.; Derselbe in A. D. B.; Schopf, Ein
Diplomat K. Maximilian I. Wien 1882).
12 Senftleben. Heinricus
ic)i, II. 1444. d. Hainricus Seiiftiehcn canonicu.- \Vrati>laviensis ar B. Marie Mai
nri.s Glogoviae de Slczia iicrnon .S Sepulchri dominici I,ignii-en-i
ccclesiarum art'hydiaconiis nihil dedit nee iurauit neo studuit qui.
corthisanus.
Bel<annter Curtisan, zugleich Rat K. Friedrichs 111. — Stammte aus
Gross-Glogau (Wien 1419 Apr.: ,Heinr. Senftleben de Magna Glogovia').
Litter. apost. scriptor et abbreviator, Glogov. et Lignic. ecci. archidiaconus.
dec. e. Wratisl., Succustos e. S. Crucis Wratisl., r. e. in Rabsen etc. Von
1'. Nicol. V vielfach zu diplomatischen Missionen gebraucht. (Cod. d. Sil
XV 80. 83. 100. 102. 246; Guden. Cod. Mog. IV 339; Uß. Liegnitz S. 399;
Heyne III 379. 81; Chmel, Regg. Frid. (III) I 16; Lib. Confr. p. 66; Voigt,
Fnea Silvio I 311. II 35 f; Pastor, Gsch. d. P. 1 370 II 206 a. 3; Bll. f.
Ldsk. NÖstr. 25. 139: Repertor. No. 410.2294. 1190. 1124: Mitt. a. d. Kiiln.
Stadtarchiv IX 228; Epp. Aeneae Sylvii. Bas. 1571. No. 251. 53. 55.56 9'j
94- 99- 325- 39- 81).*)
Mitglieder der Nation in früherer oder späterer Zeit:
13. Alto, Gerardus ex
343. 40. 1596. Gerardus ex Alto Lugdunensis baccalarius ao. Septembris medicinae
insignüs laurea Bononiae dei-oratus I coronatum 15 Bologninos
3 quatrinos nationi dedit MoDoXCVI.
14 Angelus. Daniel
339, 48 1684. Daniel Angelas .consiliarius nationis'.
15. Domo Theotonica, frater Henricus de
347, 18 1265. fr. Henricus de domo Theotoniia, Ferfritir dir i/iii/si/ini Natinn
bei dir Rekionvalil.
16. Frienburg, Henricus de
349, 25. 1273. Henricus de Frienburg, Vertreter der deutschen Naiioii.
17. Qerbicz, Marcus
339, 50. 1684. Marc. Gerbicz Carniolanus Sitticensis philos. et med. doctor.
18. Carlegg, Johannes Godefr. a
339, 50. 1684. Johannes Godefridus a Carlegg Styrus Graecensis philos. et med
doctor.
19. Scheurl. Carolus
29, 27. 1592. d. Carolus Scheurl .consiliarius naoionis'.
20. Welser, David
29, 27. 1592. David Welser Augustanus , consiliarius'.
Vermählt 1594 Mai 23 mit Margar. Rehlinger in Augsburg (Hchztsbch).
Ist wohl identisch mit David W. d. ä., Duumvirn in Augsburg (Kzgf. G.
Gschl. Wels. S. 31).
••) Anm. Als Ehrenmitglieder, also nicht als Scholaren, zu betrachten sind auch
nachstehende irrtümlich in das Hauptverzeichnis aufgenommenen Personen ivgl.
S. 662 Anm.): No. 1800 Kolditz, 1830 Königsmarck. 2064 Lemnius, 3007 Rem (II),
3751 Striegau, 3658 Stein, 3837 Pommersfelden. 3880 Topler. Auch Hz. Friedrich
V. Sachseii (3196) und die im Gefolge des Bischofs Nicolaus Stoltz (.3707) auf-
tretenden Personen (7) können, wie dieser selbst, nicht als Scholaren gelten.
Sartor.
703
Officianten der Nation:
21. Ambrosius,
^^z, 25. 1476. Ambrosius capellanus nationis (114, 11. 216, 35).
22. Brede, Willielmus de
177, 9. 1417. (procuratores) ad officium seu dignitatem cantarie il) nostre ecciesic
magistrum Wylhelmum de Brede perpetue assumpserunt (cf. 178, 18).
1403 Apr. 2 Heidelberg: mag. art (,Wilh de Breda ddt a'/j fl ').
1434 Mai 14: mag.Wilii.de Brede in sinodo Basil. causar. proconsulum,
consuluni, magistraius, civiuni, incolariim et inhabitatoruni Mogunt. sindicus
et procuratoi' iWürdtwein, Subs. XII 141. Vielleicht identiscii mit dem
1408 i. Köln eingeschriebenen .Wilhelm, de Brede Leod. d. .theo).'. |Von
diesem ist zu unterscheiden ein jüngerer Wilh. de Brede. 1410 SS. Erfurt
(,Wilh. de Brede'j. 1416 Nov. 27 Köln i.Wilh. de Brede der. Col. d. ad
art. iur. et solv.' — postea ppos. S. Cunib., I. U. D., can. S. Sever. ab Andr.,
conservator privil. univ.j. Hervorragendes Mitglied der Kölner Juristen-
fakultät. f 1477- Ausfiihilich über diesen Keussen i. Matrikel d. Univ.
Köln I 149 a. 21. vgl. noch Repertoriuni No. 66. 2487. Auf diesen letztern
wird von Keussen obige Notiz der Acta bezogen.]
23. Duisburg, Johannes de
62, 26. 1310. item johanni de Dusburg, qui rationes de IUI libellis antiquis ex-
scripsit XX solides.
24. Gumppenberg. Ambrosius de
30Z, 23. 1531: ... ad d. Ambrosium de Gumppenbergk prothonotarium apostoli-
cum (pro privilegio impetrandol . . .
Procurator nationis in curia Romana. ~ S. Walthers II v. G. 11 der
Apollonia V. Waldeck. stud. i. Tübingen (15141 und Ingolstadt (15181,
Apostolischer Notar, Procurator und Sollicitator der deutschen Nation bei
der Kurie in Rom. Dompropst zu Basel und Augsburg, Domherr
zu Eichstätt, Regensburg u. Würzburg. ■]• 1574 Sept. 4 zu Eichstätt.
im Kreuzgange des Domes daselbst begraben. — Er hinterliess eine (un-
vollendete) Selbstbiographie in deutscher Sprache ,Ain Concept, dz ich
vir die langweil gemacht habe von mir selbs meins thons vnd lossen'
u. s. w. (ms. Cod. germ. No. 1306 i. K. Hofb. 2. Mü.). (Gesch d. Familie
v. Gumppenberg, S. 197 — 214; Schelhorn, Amoen. litt. XIII 243 f. XIV 468 ff.)
25. Laurentii, Nicolaus
166, 24. 1414. Mz 4. (Ego) Nicolaus Laurencü de Falkinberg clericus Wratislavi-
ensis dioc. publicus apostolica et imperiali auctoritate notarius (pre-
missis Omnibus interfui).
1414 Oct. 13: Decr. Lic. Bonon. (,d. Nicolaus laurencij de fallunberg
subiectus f. priuato examini . . et f. a. tribus de gratia approb. et ab uno
simpliciter approb. ab uno vero reprobatus unus autem alius f qui in cetula
nihil scripsit et habuit licentiam publicam in S Petro": L. s. i. p. I). —
Scheint identisch zu sein mit her Nicolaus Falkenberg archidiacon. des
KoUegiatstiftes zum h. Kreuz in Oppeln, der 1414 Mai 16 mit seinem frater
uterinus ßarthol. Laurencü Schydlo de Przechod Zinse kauft (C. d. Sil.
\'I. No. 132).
26. Nestler, Sebastian
249. IG. 1496. item Sebastiane Nestler tabellario nacionis iurato pro armis seu
insigniis nacionis faciendis XXX Bologninos.
27. Oetlingen, Heinricus de
'54. 3- '394- Hainrico de Otlingcn notario publice nacionis XXIIII solides.
28. Sartor, Heinricus
296, 19. 1529. Henricus Sartor nationis ,bidellus' pauper.
Der Name kommt so überaus häufig vor, dass nichts Bestimmtes zu
ermitteln ist. \'ielleicht der i. Jahr 1491 i. Tübingen immatriculicrte ^,,Hen-
ricus Sartoris de Constantia nil dedit').
704 Sunfler-Anß>i — Kohornc
29. Sunder-Angst, Ileinricus
113, ao. 1476. Heinriiu-- Suiulcr - Ang.sl de Amsterclams ad bidcllatu^ officiutn
exequenduin a natione elei^tus.
Der Name Sunder-Angst ist in Amsterdam nicht nachzuweisen, dürftf-
daher wohl als Beiname zu fassen sein (Mitt.i.
30. Weynrich, Gregorius
171, 7. 1419 (Ego) Gregoriu^s Wynrich ilericus Wratisiaviensis; diocesib pubiicu--
imperiali auctoritatc nolarius (praemissis omnibus interfui . . .).
1426 Jan. 14 Gregorius Weynrich procurator consistorii Wra-
tislaviensis (Cod. d. Sil. IV 158). ;• 1435, begraben im Dom zu Breslau.
31 Wichardi. Wichardus
194, 41. 1449. Wichardus Wichardi de Wartborg clericus Paderbornen^is dyor
sacra imperiali auctoritate notarius.
1444 Herbst i. Köln {.Vighardus de Wartbergh. der. Paderborn, d .
can.; n., quia cognatus assessoris' [sc. Hermann! de Wartberg]).
32. Wijc, Wilhelmus de
399, 23 1393 Jan. 13. Willelnius de Wijc ,notariu<:'.
P. Gregor XI provid. 1371 Mz 6 emen Willermus de Wyc mit Kano-
nikat u. Präbende an S. Johann i. L'trccht. Wohl identisch mit dem von
1393 — 14.23 als .secretarius' oder .oyverste scriver' des Utrechter Bischof
Friedr. v. Blankenheim erscheinenden Wilh. de Wijc (Wyej can. e. S. Peti.
Trai. — Nicht zu verwechseln mit dem 1386 WS. i. Heidelberg, 1389 i. Köln
iiumatr. Wilheimus de Wije; letzterer erscheint 1390— ij.00 als bedellus
univ. stud. Colon , 1382 als notarius u. 1398, in welchem J. er die Statuten
der Kölner Artistenfakultät redigiert (Keussen i. Matr. 1 40 a, der ihn mit
dem obengenannten identificierti. *)
Personen, die in den Acta nur als testis(syndicus) erscheinen:
33. Amphrach, Conradus de
140, 14 1377. d. Conradus de Amphrach commendator domus Alaniannorum ,testis',
34. Preussen, Nicolaus de
19z, 14. 1445. Nicolaus de Prussia .testis'.
Vielleicht identisch mit einem bereits genannten Nicolaus, jedenfalls
Student. 1446 Mz 30: Decr. Lic. Bon. (.Nicholaus Martini Vetren, (sie)
de Pruscia approb. promotusque per Anthonium de S. Petro').
35. Reuchyn, Herard us
402, 31. 1475 Jan. 3: d. Herardus Reuchyn de Alamania , testis'.
36. Rohorne, Johannes
154, 7. 1499. Joannes Rohorne ,testis'. **)
*) Anm. Hier lässt sich nicht immer unterscheiden, ob wir Personen deutscher Herkunft
vor uns haben: z. B. der obengenannte Ambrosius capellanus nacionis, 1487—96
Thomas bidellus, 1503 Sebastianus tabeilio, 1532- 34 Rigo, Henricus (Riga) bidelius.
■"-) Anm Unter vorstehende Rubrik sind auch aus dem Hauptregister zu versetzen
(vgl. S. 662 Anm.): No. 367 Boni, 375 Bopfingen. 1155 Gnesen, 1569 Humel, 1745
Klacher, 1814 Colonia, 1887 Crane, 2045 Lebus, 2176 Luceria, 2299 Mathie, 2324
Meiningen, 3930 Ungerade etc. Die Zahl der ordentlichen Mitglieder der Nation
würde sich demnach (unter Berücksichtigung v. S. 702 Anm.) auf 4357 (nicht l
4368, wie S. 662 angegeben) belaufen.
Aich — Schafhuser. _q-
Sonstige Personen:
37. Aich, Johannes ab
419, 36. 1541. qu. d. Joannes ab Aich Agrippinas d. Colon., pater dni Gerardi [s. dj
'38. Blumenthal, Henricus a
419, 37. 1541- Otto fil. dni Henrii-i a Blomenthal Brandeburg., dioc. Havelberg. . .
39. Craffter, Alexander
305, 34. 1533. Alex. Craffter honorabilis vir civis August. . .
Ueberbringt der Nation im Auftrag des Card. Tridentinus Chph.
Madrutz [s. d.] ein Geldgeschenk. — War wohl ein Augsburger Kaufmann.
Vielleicht Vater des Ant. Craffter [s. d.].
40. Lattorff, Joachimus a
315. 43 1538- venerabilis et nobili.s Joachimus a Latroff can. Mersburgensis «i?/--
reklit im Namen des Bischofs von Hildesheim Valentin v. Tetitleben
|s. d.j der Nation ein Ehren ^eschenk als Dank für die dem Bischof
gesandte Gratulati nsepistel. (cf. 322, 6)
Joachim v. Lattorff, S. des Jacob v. L. — 1502 Wittenberg (.Joachim
latorfT de lindaW); 1504: bacc. art. Seit 1524 als can. e. Magdeb. erwähnt.
war auch Domherr und Kellner zu Halberstadt (1548J und Domherr zu
.VIerseburg; von 1558 — 59 Propst der Kirche zu Havelberg, f 1561
Oct. zu Magdeburg als Senior des dortigen Domkapitels. (Nach Val. Sinceri
Historie u. Genealogie der alten adlichen Familie v. L. 2. Aufl. (1760) S. 33 f.
v'gl. a. Lib. Confr. d. 136. 138, wo ein zweimaliger Aufenthalt in Rom (1530.
1543) angemerkt ist; Riedel A. 111 202. 204; Lentz, Havelberg. Stiftshist.
S. 84; Heidemann, Ref. i. Brandenb. S.339; Hertel, Prog. Magdeb. 1895. S. 12 f
Opel i. N. Mitt. a. d. Geb. bist, antiq. Forsch. XIV S. 197 f., daselbst 4 Briefe
V. ihm (dd. Rom. 1551 — 52) an Chph v. Strass [s. d.]; Regest, und 4 Brief, v.
ihm u. Joh. v. VVallwitz [s. d.] vom Reichstg zu Augsburg 1548: N. Mitt.
XIV. S. 289 ft'.).
41. Lauenburg, Eghardus de
119. 29, 1349. Eghardus de Louenborch (accepit) IX solidos pro una magna cute
pergameni et pro copia duorum privilegiorum.
42. Maler, Lucas
421, 28. 1542 Jun. 28. magistro Lucha qu. Coradi Maler de AUamania habitatore
Bononiae in capella Sanctae Mariae de Baronella , teste'.
43. Nassau, Wilhelmus comes de
328. 21. 1542. generosus clarissimusque d. Gulielinus comes de Nassau in Gefolge
K. Karl f /;( Bologna, Gönner der Nation.
44. Petz, Hieronymus [negociator Njrimberg.]
294, 39. 1528. a Hieronimo Becz nomhie Valentin! Haubicz . . . recepimus.
Hieronymus Betz (Petz) d. ä., Bürger z. Nürnberg, der a. 28. Jul. 1529
eine Wappenverbesserung durch K. Karl V erhält .(Wien. Adelsarch.). —
Willibald Pirkheymer hatte ihm e. Brief z. Besorgung a. Cochlaeus i. Bo-
logna gegeben (Brief d. Cochl. v. 1516 Dz. 31 b. Heumann, Anal. litt. p. 4. 36).
45. Schafhuser, Johannes
250. 29. 1497. domus Johannis Scafhusen in Catlaro.
Nürnberger Kaufmann u. Studenten-Hauswirt in Bologna, Verwandter
des Chph. Scheurl [s. d.| (.Ex Italia profectus sum culpa illius perfidi Mul-
beckii [s. d.] obaeratus, simul et negotiis nonnuUis implicitus, quae ne tibi
sim molestus, ad longum parenti meo Joanni Schafhuso perscripsi":
Scheurl an Ernst v. Schleinitz fs. d.] Briefbuch S. 50). 1509 Jan. schickt
Scheurl dem .Schafhuser' den von ihm verfassten Rotulus der Witten-
berger Universität. 1509 und 1510 empfiehlt er ,dem guten Greis Joh.
Schafhuser' angelegentlichst seine Schüler Wolfg. Melierstadt [s. d.] und
Casp. Schlick; noch 1513 lässt er ihn grüssen iBriefb. S. 56; N. Mitt. a. d.
Geb. hist. antiq. Forsch. 1897 tXIX) S. 417, 436).
Deutsche Studenten in Bulogn-i. 45
7o6
Scherbe — Schult»-
46. Scherbe, Jacobus
399, 35. 1396 Jan. 7. Ilnstrumentum confcctum] in domo liabila('ionis veiierabilis
viri diii Jaiobi Sceibe de Selonia (Curonia?) legum doctoris
et lirentiati in iure canonico . . .
Die Herausgeber haben das im Text stehende undeutliche und un-
erklärliche de , Selonia' in Curonia geändert; doch wird der Name Scerbe
in Livländischen Quellen nicht genannt (Schwanz, Mitt. Gsch. Livl. XIV
Hft. 4).
47. Scherenberg, Rudolfus a
209, 33. 1490 . . . insignia episcopi Herbipolensis Rudolfi II a Scherenberg . .
Thomas de Lapide stiftet das Wappen des genannten Würzburger
Bischofs (1466 Apr. 30 bis 1495 Apr. 291 in das Album Nationis.
48. Schulte, Georgius
229, 32. 1481. a dno Goorgio Sculteti de Bol librorum venditore Constanoi-
ensis dioc. quattuor grossos Bononienses.
230, 10. 1482. item pro ligatura unius psalterii, quod dedit Jeorgius Schultet!,
VI Bolendinos.
[231. IG. 1484. item duos grosses pro ligatura unius psalterii, quem ddt Georgius
Crasfus )
Identisch mit Georgius Crasfus (No. 1891)?
Personen- und Ortsregister.
4 5*
Register
Die mit * bezeichneten Namen sind auch im Nachtrag (S. 662 ff.), die in (— ] gesetzten im Verzeichnis der
Nichlmitglieder (S. 6gg ff.) aufzusuchen. Auszuscheiden sind aus dem Verzeichnis der Mitglieder, die mit fver -
sehenen Namen (vgl. S. 661).
Aachen, Aquis, Aquensis,Ä/ieMi^r., Christian,
de (1296).
— Tilman. de (1326). t\ Aich.
Abbel, Jac, de Argentina (150a).
Abbenborgh, Conr.,dec. Bardewic.(i438).*
Abecyer, Abziher, Job., de Prusia (1401).
Abu, Petr., de Dacia (1296).
Ahlach, Albach, Hohenzollern, Frid. de, Const
d. (1367).
Absalonis. Absloenus, Rud. , de Lovania ( 1 5 1 3 ).
Abstetten, Aptsteten, Pat. d., NÖstr., Jac.
pleb. in (1343)-
Abt, Christoph., Lypsensis (1539).
Aca V. Aken.
Achardi, Alb., de Austria (1366).
Achdorf, Achtorf, NBayern, Ulr. de, can.
Fris. (1336).
Achtznicht, Amelius, Georg., Moravus
(1518).
Adae v. Delft.
Adelgayss, Phil. (1561).*
Adelzhofen, OBayern, AdoIsholTer, Leonh.
(de), can. Fris. (1488).
Adolfi, Joh., de Frisia (iiqS).
Adriach, Adriacum, Salzb. d., Steiermark,
Chunr. pleb. in (1336).
Aergel v. Arkel.
Aesticampianus v. Rhagius.
Agawang, Agenbanch, Bayr. Scliwaben.
Herrn, de (13 17).
Agre, Wernh. r. e. in (1300).
Agricola, Rud.,deGrunigen de Fris. (1487).
lAgrippa, Corn. Henr. (1530).]
Agrippina v. Köln.
Aham, Christoph, ab, Bavarus (1543). *
Ahlefeld. Aleveit, Anevelt, Anevelde, Gots-
calc. de, ex Holdsatia., thes. Slesw.
et can. Roschild. (1498).
— Joh. de, d. Slesw. (1502).
Ahorn er. Wo! flg. (1506).*
Ahrneiler, .i\r\vilre, Armulre, Bhcinpr., Joh.
de (1198).
Aich, Aquitanus, Agrippinas, d. Col,, Gerh.
ab (1533).*
|— Joh. ab, Agrippinas (1541)].
A'uhberg, Aichperg, Conr. de, r. e. in Leubtz
(1360).
Äichen, Aichain, Württ., Cunr de, r. e. in
Sybretzwiler (1324).
Aicheren v. Eichhorn.
Aychster, Ayster, Joh. (1516). *
Aierschmaltz v. Ayrnschmaltz.
Aigner, Aiginer, Paul.. Bohem. (1553).
Ainkhürn, Anchuirm, Joh. (1365).
Ayrnschmaltz, Aierschmaltz, Airmschmalcz,
Ayrimschmaltz, Georg., Bavarus (1544). *
Aysten, Conr. de (1325).
Ayster v. Aychster
Aistersheim, Estersheim, Wolfer. de, Pat.
d. OOstreich (13 14). *
— Herrn, mag. dni de (13 14).
Aken, Aca, Pr. Sachsen, Magd, d., lieinr.
de (1316).
Albach 1'. Ablach.
S. Albano, S.Alban, Bayr. Pfalz?, OBayern?
Nie. de (1289).
Alber, Matthias, Brixinensis (1516). *
Alberstorff. Ant. de 11515).*
Albinus a Helfenberg, Thom., Bohemus
(1551) *
A 1 c h e m , Aisheim, Bayr. Pfalz?, Bheinhessen ?
Bruno de (1302).
Aldendorf, Oldendorf a d. Buhr, Herrn.
de, can. Monast. (1346).*
Alemannia, Alb. de v. Poylch
— Everhard. de v. Gumming.
— Conr. de v. Leipzig.
Alefeit, Phil., Magunt. d. (1499).*
Alfyn, Wilh., de Leydis, Holland., r. e. in
Aifvn (1466).
Alha'rtingen, Pat. d. ,OÖÄ<r., Sighard de
(1320).
Alis leger v. Olisleger.
Allama, Winald., de Meriden, Merdum,
Marteren, Frisius (1426). *
Allonis, Gisbert., dioc. Trac, Phrisius,
Snedris (1521).
Alman, Georg., Magdeburg. (1518V
— Henr., patrit. Magdeburg (1550). *
Almesleben c Alvenslelien.
Alsfeld. Alsvelt, Hesse», Wolpert. de U296)
V. Alefeit.
Aisheim v. Alchem.
Alt, Allt, Joh., Salzburgensis (1541).
7IO
Register.
Alt, Wolffg., Salzburgensis (1555).*
Alta Alamania, Joh. de (1395)-
Alt ach, Altaich,'Bayerti, fr. Otto de (1305).*
— fr. Uco de (1305).
Alta villa, Joh. de, ppos. e S. Marie Trai.
(1381). * V. Altorf.
Altbech, Alex. (1553).
Altdorf V. Altorf.
Altdorffer, Georg., deLantzutta. Fris. d.
(145*)-
Alten, Eberh. de, Hild. d. (1310).
— Joh. de, cler. Mind. (1368).
Altenburg, Aquileg. d., Krain? Sifrid.
— de (1315). ,Vird. d. ,Theoder.
de (1337)-
Altenmuldorf v. Alt-Miihldm-f.
Altmann v. Winzer.
Altmann, Altman, Sigismund., de Schmid-
muel (1500).
Alt-Mühldorf, Altenmuldorf, AltenmoUdorf,
Muldorf, Salzburg, d., Joh. r. e. in (1357).
|Alto, Gerard. e.x (1596)).
Altorf, Altavilla, O. Vri'» C. Solothum?
Con.st. d., Jac. de (1337).
— Ulr. de (13x0).
Alvensleben, Ah-ensleve. Busso de, Magd
d. (1480).
— Busso de, Havelb. d. (149z). *
— Almesleben, Frid. de, Halberst
d. (1491)
Alwer, Martin., de Prusia, Ladisl. d. (1451).
Alzei, Bheinhessen, Alzeya, Cunr. de (1345).
— Wernh. de (1304).
Alzionensis, Nicol., ppos. (1294).
S. Äniarin, S. Amarino , S. Hemerino, OEl
sass, Heinr. de, Basil. d. (1345)
— Joh. de, conventualis in Sulz,
Basil. d., fr. Ord. S. Joh. Hieros
(1334)
— Cuno de (iz88).
Amberg, Amberch, Bayern, Oberpfalz, Alhard.
de (1304)
— Heinr. de, de Bavaria, can. Ratisp.
(1359)-
[Ambrosius. capellanus nationis (1476)]
Amelius v. Achtznicht.
Amelunxen, Amelunx, Robertus ab(i55i).*
Amenstorph v. Ammendorf.
Amer, Wilh , de Breda, Leod. d. (1389).
Amerbachius, Basil., Basiliensis (1555). *
Amersoyen, Amersode, Niederlande, Pr.
Gelderland, Paul., de Hattem, Gelrensis
(1474).
Amiaxo v. Eds.
Amman, Joh., de Rotenburch (1356).
Ammendorf?, Amenstorph, Henr. de (1196).
Amoltern, Ammolder, Amolter, Baden,
Joh. de, can. Lutenb., Arg. d.
(1315)-
— Chunr. de (1317).
— Lud. de (1291).
[Amphrach, Conr. de, commendator domus
Alamannorum (1377).]
Amplonies, Mauric, Monast. (1506)
r. Ploennies.
[Ampten, Frid., Osil. e. ppos. (1541).]
Amsterdam, Trai. d., Hildebr. de (1481).
— Sibr. (Isbr.) de (1489).
Atiaro, Ancarano? Enkirch? v. Sponheim.
Anasum 1;. Ena.
Anchuirm v. Ainkhiirn.
Andernach, Andernacum, Rgh. CoUenz, Joh.
de (1195).
Andreae, Gregor, de Mölhausen, cler
Warm. d. (1453).
S. Andreae in Äkkental, Hagintal,Mekken-
tal , vor dem Haagenthal, Patav. d.,
NÖstreich, Cxinr . pleb. (1344).
Anevelt c. Ahkfeld.
Angelbeck, AngeWach, NOestr., Thom.de,
Austria, r. e. i. Forst, Pat. d. (1439).
[Angelus, Daniel (1592).)
— Gregor., Aug. d. (151 1).
Anhalt, Joh. princeps de, comes de A-
scania, can. Magd. (1453). *
— Sifrid. comes de (1192). *
Anhausen v. Onehusen.
Anckersen, Petr.,Haderslevensis,(i507i •
Anklam, Rgb. Stettin, Enklem, Tanglim,
— Barthol. de. Camin d. (1346).
— Burkhard, de (1341).
— Herman. (Henr.) de (1346).
— Jenekin. de (1348).
Anser, Nicol., de Sobieslavia, Bohemus
(1504)-
Anwil, Bure, de, can. e. in Cella episcopali,
Const. d {1382).
Apaz V. Kolo.
Apolda, Appolden, S. TTeiwa»- Henr. de (1291).
Apothecarii, Hinr., de Treveri, can. S.
Sim. Trev. (1484).
Appel, Hameyd., Verd.d., ppos. i. Uliessen
(1433^-
— Willibald (1500).*
Appolden v. Apolda.
Aptsteten r. Abstetten.
Aquae v. Aachen.
Aquilegiensis d., Acquileyensis d., Aqiü-
leja, Oeit reich, Igtrien,
— Henricus (1347).
— Wilh. (1347).
Aquitanus v. Aich.
Aran, Aarau? Henr. de (1300).
Arberg, Cunr. de (1302).
Arhon. Arbona, Heinr. de, Const. d. (1317).
Arburg, Artburch, Rodolf. de (1296).
Arena, Joh. de, Mogunt. d. (1322).
Arend, Arennd, Christoph., ab Acken ad
Albim (1548). *
Argentina r. Strasshurg.
Arkel, Aergel, Erkel, Herchel, Niederlande.
— joh. de, dominus de Monte, can. Trai.
(1338). *
Arlenius, Arnold., vonEinholcz, \Pei-alos] ,
Aquisgranen. (1537).
Armulre v. Ahnceiler.
Arnesti, Joh., Brunensis (1495).
Amheim, Arnhem, Amheym, Niederlande,
— Arnold, de (1367).
— Winand. de, Trai. d. (1499V
Arnim. Arnheim, Erasm., Brandeb. d
('491)- *
— Georg., ex Marchia (1560). ^
— Joachim, ab (1560). *
Arnsholden, ArnmcaMe?. Gerhard, de
(I305)-
Register.
711
Arnsperg, Otto ab (1553).
Arnstadt, Arnstedt, Balthas. de (1554).*
— Theoderic. de (1464).
Arnswalde. Rqb. Frankfurt a. 0.,.
— Guilhelm. de, deSaxonia.Ord.
S.Joh.lheros., Camin. d. (1344)
Arthur ch v. Arhurg.
Arwilre v. Ahrweiler.
Asbegk, Westpile», Joh. de (1470).
As c e n d i a v. Esuen.
Asch, Ernest ab, de Landesliuta (1545), *
Aschaffenliurg, Aschaffenburgensis, Bayern,
UFranlten,Berio\d.,can.{iz()Ci).
— Heilm., can. (1295).
— Conr. can. in, r. e. in Ubs-
lingen (1295).
Ascheri, Michael, de Dacia (1300).
Askenbrarch, Ascheberg'!', Äschebrock ?,
— Wilh. de (1480).
A s p a r n , NOestreich, a. d. Zaya, Erliard. de,
cler. Pat. d. (1347).
Attendorn, Atendorn, Athendorn, Atten-
derne, Westfalen.
— Eberh. de, de -Saxonia, can. Lu-
bic. (1365).
— Joh. de (1295).
Audacis, Marquard., v. Woldehorn.
Auenheim, Avenheim, Elsaas'f, Baden'^ Herrn.,
r. e. in (1304).
Auer, Deodelczausensis, Joh. .Fris.d.( 1542).
— a Tobel, Julius, Bavarus (1559).
Auerbach v. Aurpachius Orbach.
Auersperg, Georg, ab (1556).
— Joh. baro ab, domin.i. Schon-
berg, marschaicus Carniolae
et Dalmatiae (1554). *
— Wolfg. Engelb, ab, domin.i.
Schonberg (1535). *
A u f s e s s , Aufsas, Auffsess, Autses, Georg,
de, de Treunfels, Bamberg, d.
(1504).
— Jodoc. de,can. Bamberg.(i492).*
Augezd, Augezdetz, Ernest. de, Bohem. ( 1 504).
Augsburg, Augusta. fr. Berthold, de (1312).
— Berthold, de (13 15)
— Frid. de v. Spet.
— Heinr. de (1291), *
— Casp de (1471).
— Conr. de (12941.
— Chunr. de (13181.
— Cunr. de, frater Ulrici (1331V
— Manegold. de (1304).
— Martin. Au^sb. d. v. Ruse.
— Ulr. de, frater Cunradi (1331).*
Aulock, Vloch, Aulogk, Cunr. de, can. S Cru-
cis Wratisl. de Polonia (1336).
— Frid. de, Frutenus (1555).
Aurpachius, Joh., Bavarus (1557). *
Averenck, Petr., Davantr. Trai. d. (1500).
Avus i). Stenzlavus.
Avenheim v. Auenheiiii.
Awer V. Auer.
Babenberg r Bamberg.
Baccardi, Thom., \ic. e. i (iudstät Warm.
d. (1497).
Bachern v. Bathem it. Begin.
ßächlingeii, Württemberg, Bachlingen,
Rudeg. de, can. Novi Mon Herbip (1323V
Baden, Paden, Heinr. de (1369).
— Nie. pleb. in (1367J.
— Beruh, fil. marchionis de, pastor
i. Besekeim (1422). *
Badenweiler, Baldenwelre, Badest, Walterus
de (1310).
Baidenhoven, dns de (1319).
Bayern, Babaria, Baaria, Bavaria, Andr. de,
de Eanzuta, Ord. S. Bened. (1349).
— Gotfr. de (1309).
— Herm. de (1310).
— Hildebr. de, frater Ottonis (1341).
— Joh fil.ducis de, el. Frising. (1379).*
— Ludov. de, r. e. in Verdern (1343).
— Otto de, frater Hildebrandi (1341).
— fr. Rudeg. de, Ord. S. Bened. (1349).
— Ulr. de (1290).
— Ulr. de (i486).
— Wilh. de [ex ducibus de] (1420).
— Wolfg. dux de, comes Palatinus
Rheni (1465».
Balbitz V. Wallwitz.
Balborne, Herrn, de, (1294).
Balckmacher. Erh., can. S. Jacobi Bam-
berg, (1503). *
Baldebrechtus, dns (1291).
Baldenwelre v. Badcnwe'der.
Balduwini, Joh., de Osenbrügge (1335).
Bai du in US, Joli. Albert. [Traiectensis]
(1500).
— Joh.Cosm.,Traiectensis(i5oo).
Baltesdorf, Salzb. d., M'altersdorf i. Steiei--
mark'? Richerius pleb. in (1325).
Bamberg, Bambergensis, Babenberc, Pa-
bensis, Frid., can. S. Steph. in
(13151-
— Ebo de c. l'aris.
— Gerung, de I1319).
— Gunth. canonicus (13 15).
— Hardegn. de v. ^yiesent'hau.
— Her de, can. S. lac. Bamberg
(1306).
— Herm. d. (,1314).
| — ] Herrn., mag. Guntheri, can. B.
I1315).
— Lyppold.de,( 1314)5. 661 Ko. 4394.
Bamgartner v. Baumgartner.
Bamst. Joh. (1393).
Bau V. Bmt
Bande, Rudolf, de (1510).
Bann, Rudolf, de {1331)
Baut, Wilbrand., clor. Osnab. d. (1367).
Bappenheim v. Papijer.heim.
Barben chon, Joh. de, dict. de Dono-
stephen, Leod., Huyens. et Nyvell. o.
can. (1413)- *
Bärbinger v. Berbinger.
Barby, Barbi, Rgb. Magdeburg, Gerh. de
(1296).
— Joh. de, ppos. i. Walbick (1419).
Bärwinkel v. Berwinkel.
Bardeleben, Bartlieben, Heinr. de (1300)-
Barcekow, v. Barsekow.
Bardfelde i'. Bortfelde.
Bardoiviek, Bardewic, Rgb. Lüneburg.
— Wilh. dict. de (12991 r. Lübeck.
Barisiensis v. Paeris.
Bärnreuth v. Pereureut.
712
Register.
Barsekotv, Barcekow, Barzekow, Hinr., can.
regul. i Belbuck (1427).
Barsexcisch^ v. Baswihc.
Bart, Part, Casp., Monacen. Fris. d. (1496). *
Bartenslehen, Bertensleve, Busso de, Kal-
berst, d. (1498).
— Guntielni. de (1489). *
Bartlieben, v. Bnrdelchoi.
Baruth, welches? Baruch, Iswinus de (1296).
Barzekow, v. Barsekou:
Barzius v. Olisleger.
Basdorf v. Baliendorf.
Basel, Basilca, Frid. de (1296).
— Henr. de (1292).
— Henr. de, socius dni Rudolfi (1324I.
— Joh. de {1293).
— Ludov. de (1318).
— Lutold. de (1331)
— Nicol. de (1295).
— Pauler de (1290).
— Paul, de (13 16).
— Raymund, de (1296).
— Rud. de. eiusd. d. (1314!.
— Rud. de, |de Gebwilr], can. e. Co-
lumb. (1324)
— scholasticus de (1297).
— Ulr. de, can. S. Petri (1299).
— Winand. de (1317I.
Basioc V. Posslack.
Baswihc, Walterus de (1305).
Bathem, Brtf/iP)«,Wernh.de, can S.Castor.
Confluent. (1300). i'. Begin
Batzendorf, Bazendorf, Bazindorph, Roland
de (1296).
Bau, Ban, joh , can. e. scol. Meclin. (1390). *
Bauemfeind v. Pauerfindt.
Baiimbach v. Bornbach.
Baumgarten, Paungarten, ^Ostreich, Chadold.
de (1326).
Baumgartner, Pamgartner, Augustin. de,
Monacensis I1553J. *
Bamgartner, Joh. e.xKopf-
stein (i50o\ *
— Baungarttner, Joh. Eme-
ranus,a Fraunstein et Eyl-
zing d Patav. (1545). *
— Baumgarten , Wolfgang.
e.\ Kuefstein (1507). *
— Baumgartner, Wolfgang.
Brixinensis (ii;23). *
Bautzen, Budeszin, Buznensis Herrn, de,
can. B. (1368).
— Joh., can. B. (1305).
Bavaria i'. Bayern.
Bavarie, Frid.,'can.S.Petrisen. Arg. (1502).
Bazindorph v. Batzendorf.
Beabelhem, Udalr., de ScoplTen, Const.
d. (1479). *
ßebenburg, Bebenburch, Engelh. de
(1326). *
— Lupoid, de, can. Herbip.
(1316) *
Bebersac v. Pfeffersack.
Bechinie a Lusan, Bechin von Lazan, La-
zian, Bohemus, Petr. (1530). *
Bechstet, Betstec, Conr., pleb. i. Camino.
Aquil. d. (1414).
Becht, Everh., de Ulm, Const. d. (1481).
Bechthal, Bechtal, Betheler, Pctal, Bayern,
Franken.
— Goifr. de (1304)
— Heinr. de (1295).
Becker, Begker, Andr. Magdeb. d. (1491J.
— Dideric. can. e. S. Marie Halbcr-
stad. (1439).
Bederheym, Berthold.. de Gotingen (1447).
Beeck, Leonard, past. i. Prumeren, Col. d.
(1492).
Beer, Bar, Andr, de Falconibus, de Ca-
mencz, Stülp, d. (1452).
Beerstrat en , Joh.
Beffenhusen c. Pfe/fenhausen.
B e g g i 1 n h a y m v. BUckelheim .
Begin. Bachern, Joh. de, de Colonia (1344).
V. Bathem.
Begke, Beghe, Joh , Cliven., Col. d. 1 1491).
Begker v. Becker
Behain, Heinr., der. Const. (1379).
Behem, Herm , Hildesh. d. (1479).
Beichlingen, Bichlingen, Bitheiingen, Bi-
zingen. Ryb. Erfurt.
— Frid. de (1293).
— Frid. de (1485). *
Beyer, Theoderic, ppos. Hümerc. (1428).
Beyerl, Wolfgang, de Kirzpuhel, Salzb.
d. (14961.
Beis, Wys, Gunth. (1518).
Beke, Erasm. de, de Prussia, can. Warm.
11412).
Belasium, Belasy, Tirol v. Khuen.
Below, Belaw, Georg a, Pomer. (1557).
— Gerh. a (1553).
Beizheim, Belsheim, Bayern, Schwaben, Ang. d
— Cunradus r. e. in (1314).
IBemelberg, Boyneburg, Conr. de, exer-
citus S Mai summus capitaneus (i53o>.j
Benn v. Senn.
B e r r. Beer.
Berbinger, Bärhinyer von Bärhing, Georg.
can. Fris. (1487).
Berbisdorff, Joh. a, Misn. (1559). *
Berhurghöfen'f Berburghosen, Herbip. d.
— Conr , de Franconia, r. e. in
(1324)-
Berdno, Arnold, de, can. Bonen. (1299).
Berendorf, Berndorf, OPfalz?
— Cunr. de (1294) r. Perndorfer.
Berg, Heinr. de, r. e. in Magersdorf (1343)
— Marquard. de, can. Aug. et Bamb.
(1551)-
I — Robertusduxde.episc. Patav.(i387)l.
— Sigism. a, Bamberg. (1558). v. Monte.
Berge de Hernsdorff, Joachim, de,
Silesius ( 15581.
Bergen, Joh. de (i474)-
Berger, Gabriel (1516).
Berghammer v. Echa.
Berghusen, Berghatisen, Baden.
— Joh , r. e. in (1341).
Berghes, Bergis, Ant., comes de, abbas
Montis S. Marie (1477). *
Bergis v. Berghes.
Berhulm, Hinr. dictus (1304).
Berhusel, Heinr (1310).
Berigancia v. Bregenz.
Beringen, Heinr. de, can. Aug. (1323).
Register.
7^3
Beringen, Marquard. de, can.Aug. (13^3).
Berka, Joh. de (1317). "*
Berlein v. Berlin.
Berlem v. Berlin.
Berlin ,Berlinus,Perlinus,Georg.,Dunckels-
puhlensis (1557). *
— • Berlem, Perler ,Hieron. de Dinkels-
puhel (1473).
— Berlein, Berlen, Joh., de Dinkels-
puhel (1470).
— Lucas, de Dinkelspihel (1555). *
Berlin, Perlin, Brandeburg, dyoc, Jac. de
(142.7)-
— Joh. de (1343*.
— kic. de (1298).
— Theoderic. de (1296).
Bern, Petr. de, Lau-sunensis d. (1316).
Bernir, Henr., de Moguntia, socius dni
Sifridi comitis de Anhalt (1293). *
— Bernyr, Joh , de Augusta (1464). *
Bernstein, Bernstain. Perestannus.Jarosl.
baro in, Bohemus (1559). *
— Petr. de, nobilis Misn. (1501). *
B er sich, Persk, Joh., can. Novi Mon.
Herbip. "(1344).
Berswort, Segebold., de Tremonia(i407).*
Bertensie ve v. Barlevsleben.
Bertholdi v. Monachi.
Bertholdus, mag. (1301).
— dominus (1317).
Berwinkel, Berwinkele, Gunzel. de, can.
B. M. Halberst. (1300).
Gunzel. de, (13 16).
Besler v. Pesler.
Betheler v. BeddhaL
Bethman, Joh. (1516).
Betstec v. Bechstet.
Be^rewrfor/'.Betzendorp, Altmark., «.Schulen-
burg.
Beuermann, Hinr., de Livonia (1411).
Beulwitz, Christoph, de (1497).
Beurn, Adolf. (1544).
Beust, Buest, Joachim, a (1547).
Bevelant, Flor, Traiectensis (1479). *
Bever, Arn. de, can. Monast. (1537).
Bezheim v. Botzheim.
Bybelreyde, Heinr. dictus (1367).
Biberach, H. de (13051.
Bibra, Conr. de, can. Herbipol. (1506).
— Laur. de (1477).
— Maurit. de, can. Herbipol. e. Bamb.
(15061.
Bichlingen c. Beichlingen.
Bicken, Bick, Guilelm. de, Mogunt. d.
(1526). *
— Frid. de (1305)
Bydz, Conr., de Finlandia (1448).*
Biederthal, v. ßietirtain.
Bielefeld, Bilevelde, Bgh. Minden, Joh. de
(1195)-
Bienbach, Heinr. de (1296).
Biener v. Binar
Bietirtain, Biedertlial, OElsass, Arnold.
de (1295).
Bilant, Henr. (1367)
Bildenberch r. Wildenherg.
Bill, Bertold., can. Beron. (1407). *
Bimbach i\ Fuchs
Einer, Biener, Hieron., Tresensis, Treve-
rensis (!) (1537). *
Bingen, Petr. de v. Kirperger.
Bircken, HeiTn. de, de Prusia, der. Sam-
bien. (1441).
Birkeiihfich, Birchenbach, Bgb. Köln, Ulr. r.
e. in (1305).
ßirkheymer v. Pirckheimer.
Birckman, Franc, Antwerpien. (1544). *
Birgeri, Birgerus, presb. Stringin. d.
Suecus (1434).
Birnbrunn, v. Pirnprunn.
Birsser, Birsker, Georg. (i443>.
Bisehof, BysscolV, Biscopp, Episcopi, Alb.
de CJedana, can. Warm. (1490).
— Bertram., past. in Sundis Swerin.
d. (14271. *
Bischofsieerda. Bischofswcrd, Nie. de (1340).
B i t b r e c h t , LHpre(ht,Joh , de Lutkilch(i 367)*
Bitheiingen v. Beichlingeti.
Bitzs, Alb. de (i486).
— Henr. de (1481).
Bitter, Huldr. Heidelberg (1557).
Bizingen i'. Beichlingen.
Blaeurock, Blinskegel, Mich., can. Prag.
(1478). *
Blanc, Anselm. (1479). "
B 1 a n c k e n f el d , Joh.,Brandenborg.d.(i499 ).
— Joh. (1550). *
Blankenstein, Const. d., Württemberg,
Berthold, de (1316).
Blatzheim, Platzheim, Blotzheim i. OElsass'f
Rudeger. de (1304I.
Blenkelin, Plenklin, Nie, de Argentina, can.
e. S. Petri (1331). *
Blesse c. Blesse
Blide, Joh., de Grifenhaen (1368I.
Blinskegel v. Blaeurock.
Blomenaw r. Bhunenau.
Blumenthall r. Blumenthal.
Bludenz, Bludons, Oestreich, Vorarlberg.
— Frid de (1304).
— Joh. V. Scriptoris.
Blumenan, Blomenaw, Laur., de Dangcz
(1444). *
Blumenfeld, Blumeveit, Joh. (1439).
Blumen t ha 1, Blomenthall, Plumental, An-
dreas a,Brandenbg. (1537).*
[ — Henr.a,Brandeburg.(i537).|
— Otto a, fil. Henrici, Brande-
burg. (1537). *
B o b e r t h , Ludolf.,Tarbat. et S. Martin. Mind.
can. (15 16).
Boch c. Bock.
Böbingen, Böbigen, Ulr. de, Aug. d. (,1317).
Bochold, Boicholt, Theoderic, de Wesalia,
der. Col. d. (1437).
Bocholt V. Bokholt.
Bock, Bok, Joh., de Esch (141 1).
— Boch, Conr. dict., can. Hildesh. (1344).
Bikkelheim, Waldböckelheim, Rheiitpr., Beg-
filnhain.
lerm. de (1295).
Bockholt i'. Bokholt.
Böcklin a Böeklinsau, Bocklein a Bocklinsaw,
Ludov. (1554).
— Boeklin, Woifg., can. S. Petri sen.
Arg. (1497)-
714
Register.
Dockraden v. Botroden.
Bockwold r. Schivienkuhl.
Bodde, Gerh., Friso (1510).
Boger, Hinr., decan. Rostock (1501).
Bogermann, Joh. v. Dokkum.
Bohek V. Buchegy.
Böhem, Christophor., Noricus (1559). *
Böhmen, Boemia, Fred, de (1290).
— Joh.. de maiore (1476).
— Bohemus, Joh. de (1511).
— Wenccsl. de (15 11).
Boicholt ?■. Bochold.
Boyneburg r. Bemelberg.
Bokholt, Bocholt. Henr., can Utin. (:487).
• — . Bucholt, Laui., de Gerpeswalt Ca-
min. d. (1381).
Bolhaim r. Polhaim.
Bolkenstein c Wolkenstcin.
Bali, Bol, Const. d., Baden: .Schulte.
Bolle, Egbert., de Catnpis. der. Trai. d.
(1448.J *
Bollo, Borloo i. Limburg? Ball i. Baden?,
Gracfco de, r. e. in (1304).
Bolhceiler, BoKvelher, O. Elsass, Joh. baro
in (1551).
Bolzheym v. Botzheim.
Bombach v. Bornbach.
Bommersf elden r. Pommersfelden.
Bomsdorf, Bomstorph, Nie. de (1341).
[Boni, Nie, de Pinguia, Mogunt. (1366).]
Bonin, Bonyn, Dionys., Pomer., (1556). *
Bonstetten, Bonstete, Joh. de (1304).
Boort, Leonh. de (1521).
Boos de Waldeck, Boz de Waldeg, Henr.
(1300). *
Boot, Arn., de Dordraco (1476).
Bopfingen, Buffingen, Pophingen, Boc-
phygen, Bopphingen, Würt-
temberg.
— Henr. de (1296).
— Joh. de (1343)-
I- Ulr. de (1340).!
— Walth. de (1346). ■=
Boppard, Bopardia, Rgb. Coblenz, Wemh.de,
can. S. Castor. Confl. (1296).
Borer, Joh., de Oppich, Arg. d. (1472).
Borgsdorff, Ernest. a, Marchiacus (1561)
f» Burgsdorf.
Borken, Pr. Hessen-Nassuu, Burke, Dietmar.
de, can. Fritzlar. (1296).
Borman, Reyner., Leod. d. (1476).
Bornbach, Bombach!' Baumbaeh? Theo-
bald. de (15001.
Borne, von dem, v. Burnis.
Bornsdorf f. Wolfersdorf.
Borsenstein v. Purschenstein.
Bortfelde, Bartfelde, Henning, de (1460).
Bosano, Posano, Bozen, Joh. de, can. Bas.
pleb. i. Morich (1319). *
Böse, Joh., Mansfeldensis (1554).
Bosowalcensis v. Pasewalk.
Bössbart, Luc, de Tartlaw Argon, d.
(1495)-
Bosscovissen, Pontian.de, der. Trai. d.
(1500).
Best am v. Potsdam.
Bothmer, Bottner. Ernest., Mind. d. (1552).
Bothstover, Andr. (14761.
Bot roden, Bockraden? Joh. (de; can.
Osnab. 1 1421;.
Bot leistete f. liutfelnledt.
Bottenstein, Pottfnstein, KOeslrekh, Ulr
pleb. in (13 18).
Bottner v. Bothmer.
Botzheim, Bezheym, Bolzheim, Bernh.,
ex Offenburgo (1544). *
— Joh., de Sasbach, vic. e. Arg.
(15CX)).
— Joh. Conr., ex Offenburg
(1544)-
Bouse al. de Rene, Henr , r. e. in Schonen-
berg, Raceburg. d. (1374).
Bouwer, Joh., de Prisbalk (1379).
Borwitz, dict. Friberg, Nie. {1305).
Boz K. Boos.
Bozen, v. Bosano.
Brachbekch, Brochbeg. Cunr. (13531.
Braem, Joh. Trai. d. (1385). *
Braydeborch, Henr., can. regul. de
(1310 . r. Brandenburg
Bracke! v. Brockel.
Brandenbe rger. Just., Colonien. (1521).
Brandenburg, Brandenburge, Am. de
(1296).
— Henr. de (1315).
— Joh. de (1315)
— Ludolf. de v. Werle.
— Theodoric. de, can. regul.
d. eiusdem (1314).
— V. Braydeborch.
Brandis, Brandes, Joh.. de Hildesheim
'^i495)-
— Joh., de Hildesheim (1503).
— Chnstoph.,deHildesheim(i55o).*
— Joh. baro a. Arg. et Cur. e. can.
(1476)-
— Leo nobilis a, Tirolensis (1548).
Brandt r. Zolner.
Branth. Georg., ex Danczke {1516).
Brant, Gerh. U387)
— Marquard., de .Saxonia (1411).
— Nie. de, Aquensis (1515).
Brantner, Prantner, Wolfg. (15 13).
Brantz, Henr., de Ulma (142a). *
Bratenbach v. Breitenbac/i.
Braun, Bruin, Brun, Praun, Franc, de
Nurenberge (1472). *
— Joh., al. Steffani, Mogunt. d.
(1504) *
— Laur., de Wormatia. (1481).
— Mich. (1523).
— Wernh., can. Wormat. (1481) v.
Pratk.
Braunau, Bruna, Brunowe, Andr. de (13231.
Brauneck, Brunecke, b. Creglingen a. d.
Steinach, O.-A. Mergentheim i. Württemberg,
V. Hohenlohe.
Braunsberg, Brunsberg, de Prusia, Rgb.
Königsberg, TUo de (1349).
Braunschireig, Brunswic, Brunswick, Bruns-
wich, Braunswichk, Bruins-
wick,Brunschwicensis,Bruns-
wigiensis.
— Bernh. de (1305).
— Eberh. de ( 1299}
— Eckard., custos e. i. (1305).
Realster.
715
Braunschweig, Henr. de (1194).
— Henr., socius dni de (1385).
— Henning, [de] (1417).
— Cunr. de (1305).
— Nie. de, Hilde.sh. d. (1316).
— Phil., mag. dni Ludowici du-
cis de (1345)-
— Willi., mag. dni Ludowici du-
cis de (1345)-
— Ludow. dnx de (1345).
— Otto dux de {1301).
~ Phil, dux de (1546).
— Phil. Leo fil. ducis de (1541).
— dns de (1385).
— prepositus de (1301).
— r. Kirchberg
Braxatoris v. Figuli.
Brechter, Brecher, Conr., de Thurego (1334J.
Breda, Brede, Niederlande, Mich, de (1408). *
I- Brede, Wilh. de (1427).!
Bredow, Bernhard, de, Brandeburg. d.
(1503)-
— Breda, Libor. a, can. Magdeb.
„ (I555)- *
Bregen:, Berigancia, Burch. de (13 14).
— Joh., pleb. i. Gailingen (1440).
Breidenpach v. Breitenhach
Breyol, Casp. (1491).
Breisach, Bresacho, Baden, France de
{1315)- *
Breitenhach, Breidenpach, Henr., de Roten-
burg (1380). *
— Bratenbach, Joh. (1510). *
— Conr. a, Misnensis (1542) "■
— Breyttenbach , Braittenbach,
Christoph, a, Lips. (1538).
Breitenegge, Wernh. de, Bamb. d. (1315).
Breitenlandenberg, Herm. de, can.
Const. (1436).
Bremen, Henr. de, Friso (1300).
— Joh. de (1293)
— Nie, der. Brem. (1434)
Brendel de Homburg, Brerin de Hohenberg,
Burch., can. Aschaffenb. (1367).
Brendelin, NicoL, can. i. Marcksdorff
(1502).
Brendenscheyd v. Brennscheid.
Brenn de Hohenberg 1: Brendel.
Brennscheid, Brendenscheyd, Bgh. Arnsberg,
Jac. de (1367).
Bresacho v. Breisach.
Breslau, Vratislavia, Bretzlavia, Erasm. de
(1373)-
— Joh. de (1296).
— Joh. de, de Polonia (1446).
Brest, Pommern Kr. Demmin? Briest i. <l.
Uckermark'? Ludolf. dict. Camin de (1332).
Bretns, Jac. Franc, de Perzamo (1542). ''
Breunner, Breiner v. Preuner.
£»'euwjesÄe/m,Bruningisheim,Brumgkensen,
Henseii.
— Marqu de, can. S. Steph. Mog.
(1290). *
Breve, Nie. de (1370).
Brich sna v. Brixen.
Briellis, Mathias de (1478).
Briest v. Brest.
Brinke, Brincum, Joh. de (1295).
Brinz v. Brize.
Brit, Joh, Treverensis (1518).
Brixev, Brixia, Brixiensis, Brichsna, Brissia,
Prixia, Brixina.
— Henr. can. B. (1314). -'
— Henr. de (1315).
— Henr. de (1322) v. Henr. de Stuvels.
— Jac. de, can. Trid. et Brix. (1331).
— Chunr. de (1320).
— Nie. de (1336).
— Petr. de (1326). *
— Petr. de (1368). *
— Walth. de (1318).
BrifzeJ, Bri(nz|, Laur., der. Camin. d.( 1516).
Brochbeg v. Brachbekch.
Brochsel, Broser, Steff.,de Eiste» (1448).*
Brocke, Vonbroke, Hinr. vam, Hamburg.
(15 18).
Brockel, Brakel, Joh, de Livonia 11476).
Bromse, Prembs, Brummis, Heinr., Lubic.
(1500).
— Wremse, Heinr., ducatus Lüne-
burg. (1542)
— Bromtze, Petr. (1510).
Bronkhcn-st, Bronchost, Petr., Herlenius
Hollandus d. Trai. (1547).
Broser v. Brochsel
Brotman, Leonard., der. Spir.. d. (1461;.
Brubelis, Jodoc, de Zierich (1497).
Bruchhausen, Bruchausen , Nie, de Saxonia
(1336).
Bruchterde, Alb.de, Brüchter b. Sonders-
hausen, Mogunt. d. (1336).
— Bartholom., Burchardiis? de,
Mogunt. d. (1332). '■'■
Brück V. Brugghe, Pontanus, Ponte.
Brückten, Joh. de (1381).
Bruffer, Joh, de Salma (1473).
Brugghe, Brugk, Joh. [de], de Wisniaria
(1476). *
Bruin v. Braun, Erpel.
Brumkensen v. Breungesheiiii .
Brummis v. Bromse.
Brun, Brunonis r. Braun, Erpel.
Bruna v. Braunau.
Bruneck v. Bra n neck.
B runecke, Brungge, Henricus, Ratisp. d.
(1322). *
Brungge v. Brunecke.
Bruningesheim c. Breungcsheim.
Brunner v. Prunner, Konstanz.
Brunonis, Joh. (1408). *
— Theodoric. Conradi, can.S. Se-
veri Erford. (1300).
Brunshorn, Walth. de (.1295).
— Wilh. de (1299). *
Brunsindorf v. Prinzersdorf.
Brunt V. Bund.
Bruos, Arn. de (1296).
Brüssel, Bruxella, Arn. de, vic. B. Gudule
Brux. (1413'.
— Bruxellis, Joh. de (1478).
Buhenberg, Pubenberg, Hartm. de. can.
Const. (1379). *
Bucawe v. Bachoire.
Buch, Joh. de (1305I.
Buchegg', Buechcge, Bartmann., Hartmaim.
de (1290).
7i6
Register.
Bachegg, Bohek, Theobald. de, ppos. mon.
Grandisvallis. Bas. d. (1368). *
Bucheim, Buchein, Const. d., Beuggen,
Baden OA. Säckingen, Manuel,
de, can. Rinnenveld. (1336). *
— r. e. in, Rudegerusi.'..YeMenfeu>'^.
Bucher, Georg., de Werle (1460).
Buches, Luther, de (1314).
I — Herrn., mag. Lutheri de (1314).)
Buchholtz, Pucholtz, Hieron., Berlinensis
(I5IO)-
Buching c. Bucving.
Buchner, Udal., Lips. (1542).
Bucho, loh. dictus, Wormac. (1195).
Bucholt'r Bokholt.
Buchowe, Bochouwe, Bucawe, Eghard. de,
Swerin. d. (1336).
Bikhsner, Bussener, Frid. de Arg. (1479).
Bucving, Buching, Joh. de, can. Trid.
(1368).
Budde, Ernest., Swerin. d. (1331).
Bues t r. Beust.
Buffingen v. Bop/ingen
Bugenhagen. Bernh., Ponieranus ( 1560).*
Buggingen, Bukingen, Baden, OA. Miiüheim,
Rano de (1296).
Bugler t'. (Angler.
Buys, Ph. Emighelwele, Trai. d. (1481).
Bück, Heck, Theoderic, de Buderick
(1448). *
Bucawe v. Buchone.
Bücke nheim, Conr. de, can. Bonden.
Col. d. (1411).
Bukingen c. Buggingen.
Buckow, Henr., der. Camin. d. (1490).
Buckterichkirgen. Henr. de (129a).
Bulle, Henr, r. e. in Antiqua Krempa,
Lubic. d. (1437).
Bullern, Bulren, Heinr. de, can. Monast.
(1368). *
Bülow, Bernh. [de], de Saxonia (1387).
— Bulaw, Bulou, Joachim, de, d.
Raczeburg (1507).
— Joh. de, can. Gustroen. Camin. d.
(i3*>7;»
— Bulouwen, Theoderic. de, can.
Lubic. der. Verd. d. (1479).
— Wernh., Lubic. et Swerin. e. can.
11374)-
Bume, Henr. de (1485).
Bünau , Bunaw, Bunouwe, Gunth. de. can.
Magdeb. (1480I. *
— Gunth. , de Dressig, Misn. d. (1556).
— Henr. de, can. Numburg. (1510).
— Henr. de, Misn. d. (1559). *
— Rud. de, Turing. (1542).
— Rud. de, Misn. (1559).
— Rud. a. de Dreysigk (1569).
Bund, Brunt, Hugo dict. in der, de Con-
stantia (13 19).
Bunno, Joh.. de Wormacia (1304). *
Buntense, Frid. de (1293).
Büren, Arn. a, Westphalus (1555). *
— Melchior (a), d. Monaster (1501).
— Paul, van, vic. e. Camin. (1496). *
Burgaldus, dns (1293).
Burgau, Purgau, Bayei-n, Schwaben, Alb.
de (1317).
Burgel in i'. Bürgion.
Burghausen, Purchusa. Purghusa, OBauern,
Salzb. d.
— Berthold, de, can. c. veicr.
capell. Ratisp. (1338).
— Eberh., pleb. in (1341).
— Burhusen, Henr. de. r. e. in
Dietfurt, can. e. Otting. (13121.
|— I Otto, mag. Henrici de (1312)
— Burkusa, Otto de (133t).
Bürgion, Burgelin, Arn. de, can. Crecen.
Const. d. (1311).
Burgsdorf, Burgtorf, Wem. de (1295).
V. Burgsdorff.
Burgund ia, Wilh.de (1297) c. Mazzerellus.
Burke v. Borken.
Burckhard, Purchart. Burchardus. Bur-
cardi, Purkart.
Franc. Frid., Ingolstad.
(155^^- *
— träne. Rassus, Ingolstad.
(1540I *
— Phil., Spircn. (^1514). *
Burmania, Carol., de Dardi, (Dethardi?),
Frisius (1523».
Burnis, v. d. Borne, Heinr. de, can. Merse-
burg. (1300).
— Volrad. de, can. Merseburg. (1300).
Burse, Bernh. de (1368).
Busch, Busius, Herrn., de Westphal. (1495).*
Busius r. Busih.
Busse, Maurit., Magdeburg. (1555). "*
Bussener v. Bikhsner.
Busso, Joachim., Camin. d. (1497).
Bustria, (AustriaY), Joh. de (1309).
Bütenheym, Joh. de (1294).
Buttelmeyer, Buttelmair, Andr., Eistett.
(1550)-
Buttehtedt, Bottelstete, Henr. de, de Wy-
sense (1427). *
B u w e n n a , Bwcemann .Heinr., vic. i. Rostock .
(1367)-
Buwemann v. Buwenna.
Buznensis v. Bautzen.
Caesarius, Cesar, Joh., Juliacensis (1509').
Celking v. Zelking.
Cella Nova, Alb. can. in, Brix. d. (1J19).
Cellensis, Heinr., rector (1305).
Celmers v. Gelmers.
Celtis, Conr., Franco (1470).
Geringen, Saaringen, Rgb. Potsdam, Joh.
de, Brandenb. d. 113131.
Cerssen, Cersne, Ludov. de (1368).
Cervo, Adolf, de, de Colonia (1367).
— Heinr. de, de Colonia (1367).
— Joh. de, de Colonia (1370}. *
Cervst V. Zerbst.
Cesaris, Wilh., de Antwerpia, Camerac.
d. (1495)-
Chemnitz, Sachsen, Kemnis, Petr. de (14641.
Choconer r. Kochner.
Chenoy r. Quesnoy.'
CideleV, Joh., Arg. d. (13161.
Ciderdprf v. Zistersdorf.
Ciff US," Heinr., de Argentina (1343)-
Ciler i,'. Ziegler.
Cilishuser v. Zillishauser.
Cilli, Herrn, fil. comitis de ii4i2).>
Register.
717
Cvmmern r. Zimmern.
Ciplingen r. Süpplingeyi.
Cincenhofer i'. Sintzenhofen.
Cisnerus, Nie. (1558). *
Cystersdorff v. Ziatersdorf.
Cza\ver r. Sauer.
Czechner v. Zerhner.
Czoch V. Zoch.
Czwettil r. Zwetil.
Dachso, Talise, Conr., de Augusta (1304).
Dacia v. Dänemark.
Dalenburg, Dalenburch, Dieteric. de, de
Saxonia (1336).
Dalheim, Dalhem, Raban. de (1407).
Daistein, Petr. Ludowici de (1515).
Dambark. Tanibacho, Joh. (1341).
Dänemark^ Dacia, Diethgo de (1381).
— Eric, de (1195).
— Gysei". de (1295).
— Günther, de (1195).
— Nie. de (1x94).
— Petr. de (129^).
— Theodoric. de (1296).
Danhof, Henr., de Livonia, can. Tarbat.
(1476).
Danielis, Petr., de Mattlenessen (1385).
Danzig, Dangcz, Laurent, de v. Blumenau.
Dapifer v. Truchsess.
Darbte, Arn., de Osenbrughe (1392).
Dardi r. Burmania.
Dasnel, Dasle, Dieteric. de, can. e. S. Nie.
Magdeb. d. (13431.
[— ] mag. Dieteric. [de], can. S. Pauli
Halberst. (1393').
Datyn, Lampert. de, ppos. S. Dionys.
Leod. et can. Leod. (1427).
Dattele, Arn., can. Warm. (1420).
iMuendorf] Tauchendorf, UElsass, Joh., de
Hagenaw U379)-
Daum, Dohan, Joh. Bapt., can. Novi Mo-
nast. Herbip. (1552).*
Daventria v. Deventer.
Debrun v. Dobrunn.
Decimator, Ulr., de Lantzhuta (1341).
Dednrot, Joh., de Gottingen (1471).
Dedron i'. Dron.
Degen, Balthas., Cur. d. (1480).
— Henr., de Suevia (1407).
— r. Thege.
Degerfelden, Tegerfelt, Const. d., Baden f
Schiveiz? Conr. de (13 16).
Deichsler, Ulr., can. B. M. veteris capelle
Ratispon. (1426).
Deynhardi v. WuUenweber.
Deyring, Adam., de Ulma (1461).
Devä, Herm. (1421).
Dek V. Tech
Delft, Theoderic. Heinr. fil. ,Adae de
(1481).
Delsherg, Telsberg, C. Bern. Petr. de (1368). *
— Thelesberch, Richard, de (1294).
Denck, Job., de Bruna Patav. d. (1489).
Denstedt v. Tennstedt.
Deodelczausensis r. Odelzhausen.
Dessini, Joh., Const. d., r. e. in Friesen-
hoven (1314).
]")ethardi i: Burmannia.
Dettighofen r. Thetikoven.
Dettingen. Thetingen, BA. Konstanz, H[einr.]
de (1294t.
— Teting, Tettingen, Wernh. de,
can. Aug. (1345).
Deulin v. Minori villa.
Deutsch, Wolfg.. Brüxensis, d. Prag.
(1497)- *
Deventer, Davantria, Arn. de (1577).
— Henr. de (1292).
— Joh. de (1292).
— Davantriensis, Mich. (1479).
— Tilman. de (1396).
Dewitz, Jodoc. de, Pomeranus (1518). *
Dich, Diech, Tich, Nie, de Offenburg
(1493)- t'. Dyett.
Dicker, Conr., Aldenzalensis (1518).
Dictramus, Joh., de Pilsen (1507).
— Leon., de Pilsen (1507).
Diech V. Dich.
Dienbach v. Drinbach.
Dyenkon v. Dietinkon.
Dieperskircher, Georg. (1490). *
Diepholz, Diepholt, Joh. de, Aldensal.
Amersfort. e, Davantr. e. can. (1474).*
Diessenhofen, Thyezenhofen, Dyessenhoven,
Diesenhofen, Diescenhoven,
Tiesenhoven, Dieschenhoffen,
Const. d., C. Tliiirgau
— Berchtold. de (1322).
— Heinr., dapifer de, can. Con-
stanc. ( 13 16).
— Joh. de ( 13 16}. *■
— Joh. Truchsess de (1439).
— Conr. dappifer de, can. e.
Const. (1331).
Diessow, Joh., pleban. i., de Saxonia
Magdeb. d. (1344).
Diest, Dyst, Joh. de (1338) c/". Novo Lapide
— Sulpic. de (1391).
Diestensis, Joh., Const. d. ("1322).
Dietegen, Christian., de Curia (1476).
Dietinkon, Dyenkon, C. Aargau. Petr. r. e.
in (1310).
Dyett, Dyete, Dich, Heinr., pleb. S. Vi-
berti Erford. (1345). v. Dich.
Dillingen, Tillingen, Trelinghen, Bayern,
Schwaoen, Joh. de, pleb. i. Prens (1466J.
Dingesbohel c. Dinkelsbiihl.
Dinckelaghe, Theoderic. de, der. Osna-
burg (1500).
DinkelshüM, Dingesbohel, Bayern, Mittel-
franken, Otto pleban. in (1291). *
Dinslaken, Dinslagen, Tilman. de (1509).
Dyntzun, Tintzen, Marqu. de (1293).
Döbben, Joh.. scholast. e. Hildeshem.
(1480).
— Rutger.. Colon, d. (1479I.
Dohneck v. Cochlaeufs.
Dobrunn, Debrunn, Berthold. (1305I.
Docum I'. Dokkum.
Doenen, Doeven, Joh. de, de Noviomago
(1436I.
Dohan v. Daum.
Dohna, Dori, Achat, burgravius a (1553I.
Dokkum, Documensis, Joh., Frisius(i505l.
Dolgeman, Eghard., pleb. i. Brinams
(1484).
Dölsach, Tirol, v. Tolsach.
7i8
Register.
Domnitz, Domenitz, Theodoric, de Oster-
borch (i4ii ).
Domo Dei. frater de (1319).
— Lapidea, Adolf, de (1300).
[_ Theotonica, fr. Ilenrious de (1165)].
Dono Stcphani, Donostephen, Donstieme h.
Nanmr, Belgien, r. Barbenchon.
Donstiertie, Doncstephen, v. Barbenchon.
Doppel (■. Topel.
Dordracum v. Dortrecht.
Dori V. Dohna.
Dorinck, Heinr., Trever. d. (1501).
Dor[num], Lddr. Aurich, Frid. de, Frisius
(1506).
— Heinr. de, Frisius (1506).
DoroH, Joh., de Bopard, der. Trev. d.
(1375)-
Dorpat, Tarbatensis, Georg., ppos. in, de
Livonia (i457^-
Dortmund, Tremonia, Tremona, Wernh .
de (1296).
— Andr. de, c. Suderman.
— Hildebr. de, v. Suderman.
— Segebold, de v. Rerswort.
Dortrecht, Dordracum, Gerlac. de (1368)
Drmhstedt, Drakenstedt, Dragstedt, Draken-
stein, Busso de, de Hallis (1470).
Drakenstein r. Drachstidt.
Dramburg,Dia.\venhoTgh,Poznan.d.,NMark,
Henr. de (1347)- *
Dravelius, Joh., Spirensis (1548)-
Drawenborgh c. Dramburg.
Dreer, Joh. ,"a Leonberg, Wirtembergen-
sis (1539).
Dreilehen (Dreileve?) v. Drillene.
Dreyssig v. Droyssig.
Dressler i: Trislitz.
Drillene, (Dreileve), Dreileben, Pr. Sachsen,
Joh de {1295).
Drinbach, Dienbach, Dunbach, Joh., de
Überlingen r. e. in Bladlingen, Const. d.
(1375)- *
Drinck, Joh. v. Elzink.
Droeff, DroelTer, Droeven v. Drove.
Dron, Dedron, fr. Gerh. de, Ord. Theuton.,
de Livonia (1327J
Droiseke, Tröszeko, Troszcheko v. Kröcher.
Droyssig, Rgb. Merseburg, v. Bünau.
Drosdow f. Drosdoicen.
Drosdowen, Rgb. Gumbinnen, Drosdaw, Mich.
(1471)-
— Nie, de Prusia (1471). "^
Drove, Egb. Aachen, DroelT, Droefler,
Hilprand, pastor Düren., Col. d.
(1494) * ^
— Droeven, Rutger., can. Aquen.
Leod d. (1384).
Drucelingen, Drulingen i. UElsass? Wiric.
de (1301).
Duceldorp v Dusseldorf.
Duderstadt, Duderstat, Lddr. Hüdesheim,
Joh. de (1296).
Duer, Wolfg., Norimberg. (1351).
Duisburg, Goswin de, Col. d. (1346).*
— " Joh. de (1310).
Dülmen, Wernh., de Eibingo, vic. e.Warm.
(1381).
Dumbishirn c. Tlmmbshirn.
Dumme, Frid. (1328).
Dummerinoh, Dummermoyt, Herm., can.
Bonn. (1382).
Dunbach, v. Drinbach.
Dunen, Frid. Col. d. (1489).
Dungein, Rutger. de, der. Col. d.. can.
Monast. (1503). *
Duncker, Bartholom., de Osenbrügge d<-
Westfalia (1335). *
— Joh., der. Mogunt. d. (1437).
DunsteVdiigen v. Tun.schalkinge.
Dunzenheim, Elaass, Tunzenheim, Conr. de,
de Argentina (1318).
— Nie. de (13 18).
Düren, Düren, Rgb. Aachen, Macharius
(Matthias?) de (1345).
Durensis v. Zürich.
Dur|n]ingen, Herbe dict. de, de Argen-
tina (1311).
Düsseldorf. Duceldorp, Joh. (1514).
Duvel, Theoderic. dict. (1384).
Dwerg, Herm., dec. S.Sever. Colon. (1401J.
Easumma v. Ewesum.
Ebbirhusen v. Eberhausen.
Ebel, Jac, de Berlyn (1509). *
E beleben, Nie. ab, Turingensis (1541).
Ebelinck, Maurit., can. e. Lubec (1502).
Eben ehe, Joh. de, Mogunt. d. (13451.
Ebenhofen v. Fuchs.
Eberbaeh, Henr, de Erfordia (1511).
Ebergerus, dns (1290).
Eberhard!, Nie, can. e. Budiss., Misn.
d. (1340). *
Eberhardus v. Everhardus.
Eberhausen, Ebbirhusen, Obbirhusen, Ober-
hosin.
— Rodolf. , de Dudirstat, der.
Trai. (1430I.
Ebernhausen, Eberhusen, Enerhus, Ebern-
husen
— Joh, (1460).
^ Joh., de Gevttigen (1485).
Ebersberg, Eberesperch., Alb. de, can. Her-
bip. (1304).
— Ludov de, dictus aWeyrs(i544).
— Sj'bodo de (1295).
Ebirlim, Joh., Aurecenensis ('^upusf.?^ 'd.
(1322).
Ebs, Salzburg, d., Ebbs, Tirol, Meinhard.
pleb de (1324I.
Ec h V. Esch.
Echa c. Ecka
Echardi, Joh., Mog. d. (1417).
[Eden, Martin, de, Colberg. Camin. d.
(i557;-l
Eger, Egra, Ratisp. d., Heinr. de (1335).
— Conr. de (1323).
Eggelirig, Eggelin, Gedeon, Brunsvieensis
(1556)-
Eggenberg, Steiermark, Andr. ab (1560).
— Joh. Christoph, ab (1560).
Eglingen, Ulr. de, Aug. d. (1318^ *
Egloff stein, Leon, de, can. Baumberg.
(14781.
— Leupold. de, can. Baben-
burg. (1345). *
Egtnonrij Egmonda, Alb. baro de, dictus
Grymhait (1381).
Register.
719
[Egnimid], Baitholm. pedagogus Alberti de
(i3**i).
Egra c. Eger.
Ehern, Carol., Augustanus (1542). *
Eherwer, joh. (1370).
Eheuhen c. Ehnheim.
Ehingen, Alb. de, Const. d. (1316).
Ehinger, Jodoc. (1509). *
— Servat. (1561). *
Ehnheim.Y.heixh.&n.VElsass, Heinr.de ^1317).
Ehret^berg, Erenberc, Ulr. de (1304) v. Eiren-
berg.
Ehrenfels, Erenvels,Heinr.de(i3i7) f.Heren-
vebz.
— Heinr, de, Mog. d. I1393). *
— Chun. de, can. Aug. (1319).
Eyb, Alb. de, can. Bamb. et Eist. ('1448).
Eich V. Ouercu.
Eichhorn, Aycheren, de Lichtenstaig, Bernh.
prof. mon. S. Joh. Imturtal O. S. B. (1440).
EichhoUz V. Eicholtz.
Eychner, Leon., de Clusmo. Brix. d.(i505).
Eicholtz, EichhoUz, Adolf., can. e. S.
Marie Col. (1509) *
Eichstädt, Astinsis, Astavia,Astinsis, EHsted.,
Esteten, Inestet.
— Alb.de(i293)(i;5< S. 661) t y.Frico.
— Alb. de (1315».
— Arn. de (1291).
— Heinr. de (1324).
— Marqu. can. (1292).
— Otto de (1302). *
Eickstedt, Exstete, Eckstede, Franc, de,
de Pomerania, der. Camin. d.
(1487)-
, — Frid. de (1301). *
— Joachim, [de] (1510).
Eylzing c. ßaumgartner.
Eimbeek, Einbeckin, Pr. Hannover, Heinr. de
(i3°5t
Eynatten, Rgb. Aachen, Joh. de, der.
Leod. d. (1444). *
Eiseier v. Eis sei er.
Elsenbach v. Isenbach.
Eysener, Dominic. (1527).
Eisenhut, Alb., de Dringen. (1546). *
— Raban., de Oernigau,d. Herbip.
(1543)-
Eisenreich, Bernardin., can. Wratisl.
(1473/
— Casp., Bavarus (1555).
EisseIer,EJse?er,Sigism..Viennensis,''i557\
Eck, Heinr., de Culmbach Bamb. d.
(1496). ^'
— Leon, de (1497). ^
— Oswald, ab, in Randeck (1542). *
Ekk, Heinr. ab (1326).
Ecka et Berghammer, regni Sueci, Echa,
Achatius Benedict! ab (1558).
Ecker, Georg., de Obernperung, can. Fris.
U532)-
Ekklinus, Joh., de Cassa (1366J. *
Eckstede r. Eickstett.
Elbing, Bartholom. de (1464).
— Martin, de (1464).
Eldinghen, Eghard. de (1370).
Elemunstere c. Ilmmünster.
Eierbach r. EUerhnch.
Elors, Bartholom. (1491). *
Ellerbach, Joh. de, r. e. in Holswanü
(i395>- *
E 1 1 i n g h , Joh., de Stendal, der. Osnabr. d .
(1455). * i'. Elzink.
Elmendorff, Wilprand. (1489).
Eirenberg, Alb. de (13 19). v. Ehrenberg.
Elrichhausen, Elrichhusen, Worbin. de,
August, d. (13 17).
Eisholt, Volzer. de, de Aernswalt, Camin.
d. (1335)-
Eltz, Phil, de (1516I.
— Richard, de, Mog d. (1526).
Elzink, Drynck, Joh., der. Osnaburg. d.
(1451). " i". Ellingh.
Emden, Emda, Heinr. de (14581.
Emershofen, Emershofer, Georg., can. in
Elwang ( 1494). * *
— Ludov. de, can. Brix. (15 16).
Emerich, Emmerich. Casp. de Gorlicz.can.
Budic. et Glogov. (1502). *
Emighelvvele v. Buys.
Emmingen, Baden, Seekreis, Emyngheym,
Ulr. de (i3coX
Ende, Henr. de, Misn. d. (1504).
— Nie. de, Misn. d. (1521).
— Ulr. de, Const. d. (1316).
Endi[n]gen, Phil, de, Arg. d. (1492).
Enerhus r. Ebenihausen.
Engassim, Arn. de (1295).
Engelfrid, Nie, de Tubingen (1338).
Engelhart, Heinr.. de Turego {1490).
Engelrath, Alb. de, Ratisp. d. (1314).
Engelstat i'. Ingolstadt.
Enklem r. Atiklam.
Enne, Enna, Tirol, Alb. de, can. Aug. (1229).
Emieberg, Ennenbert, Tirol, Alb. de (1319).
Ennonis, Renner., de Frisia (1490).
Ens, Anasum. Amia.Kum, Oestreich, Heinr.
de, Patav. d. (1324).
— Vitus, dec. de, de Austria (1333).
— Werigand. de, can. Matic. pleb. i.
Aspach. (1353).
Enschringen, Enschrynghen, Gerhard. de
(1509)."'*
— Joh., de Bedenborg (14821.
— Nie, Trevirensis (1505).
Enungen, H[einr.] de (1295).
Epf, joh. de (1295).
Episcopi V. Bischof.
Eppelhausen, Otto de (1337).
Erbach, Erpach, Herpach, Eberh. pin-
cerna de, Herbip. d. (1332).
— Engelh. pincerna de, can. Spir.
(13181.
— Heinr. Schenk de (1366).
— Joh. pincerna [de, can. Herbip.
(13^3)-
— Conr. Schenk de (1366).
Erbach, Joh. (1300).
Erenberg v. Ehrcnherg.
Erenfels i'. Ehren fels.
Erfurt, Erfordia, Ertt'urdia, Herfordia, Hert-
fordia.
— Alb. de (1315).
— Berthold, de (1313^-
— Berthold, de (i34il- *
— Burch. de, Magunt. d. (1344).
720
Register.
Erfurt, Ernest. de (1323).
Frid. de, Magunt. d. (1315)-
— Gerh. de (1195).
— Gotsch. de, can. S. Marie Erford.
(1190).
— Gunth. de (1345).
— Heinr. de, Megdeburg. d. (!) (1316).
Heinr. de (1323).
— Herrn, de (1304).
— Jac. de, Mogunt. d. (1316).
— Jac. de (1327).
— Joh. de (1295).
— Joh., vicarius Erford. (1370).
— Conr. de (1302).
— Tileman. de (1369».
— Wernh. de (1299 t.
Erici, Magnus, Arus. e. archid. (1482). "
Erkel v. Arkel.
Erckenboldi, Cunr., de Mulhusen, can.
Misn. (1300).
Erlandi v. Schweden.
Erle, Jac, de Unterdüring (1494).
Erlin, Erle, Joh., Arg. d. (1341).
Ernestus, dn« (1296).
Erpel, Erpil, Erpyl, Erpius, Rgh. Köln.
— Henr. de, dict. Bruyn (1397). *
— Joh. de, can. S. Cunib. Col. (1414V
— Joh. de, dict. Bruyn (Brunonis).
(1402I.
— Joh., Bruno [dict. Brun), Erpius,
Colon, d. (1520).
— Christian, de (1397).
Erpensen, Lddr. lÄineburg, Erpeuzen, Henr.
(1370). *
Erringär, Joh. (1411). *
— "Pancr. (141 1).
Erstein, Erstheim. UElsass, Joh. de, de Ar-
gentina (1318 1. *
Ertmanni, Matthias, Warm. d. (1472).
Erxleben. Erzleve, Bgb Magdeburg, Ant. de
Westfalia, pleb. in (1353).
Erzelbach, (Xi^der-. Ober-), Bgb. Aachen,
Theoder. de, prbr. Col. d. (1381).
Erzleve v. Er riehen.
Esch, Bgb. Irier, Ech. Anselm. von der
(1301).
— Nie. de, al. de Metis, thes. e. Meten.
(1440).
Es eher, Joh. de, de Stiria, can. Quinque-
eccles. (1492).
[Escher], Joh., capellan. dni de (1492).
Eschwege, Essinwege, Bgb Cassel, Alb. de
(1341).
Eslach, i^acÄ i' Henr. de, Herbip. d. (1317).
Esselinger, Joh., de Basilea (1369).
Essen, Ascendia, Joh. de v. Ludekind.
Essin\vege v. Eschwege.
Estersheim v. Aistersheim.
Esikland, Estonia, Burch. de (1304).
— Engelb. de (1304).
Ettenstat, Etenstat, Bayern, Mittelfranken,
Cunr. de, pleb. in Obemhausen,
Ratisp. d. (1345) * V. Haidenstat.
Eisten V. Idstein.
Etsdorff, Etzdorp. Smetzdorff.
— Nie, [de] dioc. Halberst. (1501). *
— Volrad. de, can. Misn. (1477).
Etzersdorf, XOestreich v. Uzenstorf.
KtzUhen. Ezzle\'c,Äjfc. Merseburg, v.ErxUbr».
Eulenbeck. Wolfg.. .Saxo (1555).
Eulenburg, Ylebruch, Bodo de (1290).
[— ] Henr. mag dni de (1290).
Eutleten, Everh de, Trai. d. (1385).
Everhardus, Caspar., Ingolstad. (1559'.
— Nic.,Ingolstadiensis(i557).'
Everslach, Eversael i. Rbq. Düsseldorf f
— Joh. de, pleb. in Nysa (13171.
Ewelmborgh. Cunr. de (1299)."
Ewesum, Easumma, Monast. d., Wigbold.
(1489).
Exhausen r. Hausen.
Ezzleve v. Erxleben.
Faber, Joh., de Argentina (1367).
Fabri, Anshelm . dec. Antwerp. ac per-
sona in Hall, Camerac. d. (14121.'
— Paul., de Zwerbst, capellan. dni
de Anhalt (1453).
— Ulr., de Rotenburg Const. d. (i38i\
Fabricius, Georg., de Kempnicz (1541).
— Samuel, Megalopolit. (1562).
Falk, Falc, Falck. Falcus.
— Gerh., Lubicensis (1540).
— Herm., Lubicensis (1537). *
— Joh , can. Monast. (1439).
— .Steph , can. Monast. (1490J. *
Falken au v. Schlick.
Falkenberg, dns de (1293*.
Falkenburg, Falkinburg, Valkenburg, Joh.
de (12951.
Fall henmeier, Faltermair, Joh. (1537). *
Fantner, Joh., de Landshut (1554). *
Farenheid, Christian., Rostockiensis
(1559)-
Fastardus, Balduin., de Hoilandia.d.Leod.
(1509)-
Fatz f. Vatz.
Fau.it, Fust, Joh., de Bekelnheim, Mogunt.
d. (1461).
F e c h e 1 1 r. Vechelde.
Feilitzsch, Feylesch, Feylisch, Voldsker.
— Herrn., Bamb. d. (1498).
— Nie. de 1 1498).
Feldkirch, Veltkvrchen, Velchirchen, Velt-
kUch,"Velchil.
— Alexius de (1487).
— Georg, de (1487).
— Heinr. r. e. in (1318).
— Petr. de (1326).
— Ulr. de (1300).
— Ulr. de (1487). *
— Walth. de (1295).
Fegst, Veist, Hartman., deFrankfordia(i389).
Fels, Jac. (1544) ' f. Vels.
Feiten, Feltheim v. Veitheim.
Fenck, Georg., ab Onoltzpach, Evstett. d.
(1538)- '
Feris c. Wild.
Fetter, Joh., de Cadana, Prag. d. (1477).
Feuchter, Henr., pleb. i. Cystersdorll
Pat. d. (1438).
Feuchtweck, Dan., Augustan. (1559).
Feurskyrer, Feustritzer, Sigism., can.
Gurc, (1487).
Fettstritzer v. Feuerskyrer.
Figuli, Joh., al. Braxatoris, can. Antwerp.
de Breda, Leod. d. (14201.
Register.
721
Finsterlohr 0. Vinsterlohn.
Fimtingen, P'ynistenga, Vinstinghen, Joh.
de, archid. in Garden can.
Trevir. (1466).
— Sigism.baro de, can. Arg. (1421).
Fintler, Joh. (1514).
Fischer, Frid^, can. S. Joh. Novi Monast.
Herbip. (1515). *
Fischgrat], IMartin., de Pcurbach Pat.
d. C1451).
Flaeh? v. Eslach
Fladenstein, Nie, de Culnipach, Ramb
d. (1496).
Flamingus, Joh. (1366).
Flandria, Martin, de (1376).
Fl/edoi, Fliden, h'yb. Cause/, H. d. (1301).
Flochberg. Würtf.OA iV«re.s7ie/»i, dominus
(de), can. Suthwang. (1341I. *
Flolechingen v, Flörchingcn.
Flöniiuigen, Lofhr., Flolechingen, dominus
de, archid. Arg. (1296).
Flushart, Joh. Leo, Austrius (1557".
Fock 0. Vock.
Folger, Joh., de Constancia (1338)
Foramine, Joh. de, de Venrade (1462).*
Forderer, al. Kühorn, Joh. (1495). *
Forster, Furster, Joh, de Cassel, Hessus
{1506).
— Ludov., de Hassia (1506*.
Frays, Franc, de Schwatz (1550).
Franeker v. Franck.
Franck, Frangk. Casp., r. e. in Watten-
weiler, Aug. d. (1497).
— Nie, de Maguntia (1475) *
— Thom. de, Franeker? Friso (1510).
Franken, Franconia, Joh. de (1479).
— Conr. de v. Bcrhurghofen.
Frankenhery, 1 r. Hessen - Nassau, Franken-
berc, Volpert. de (1293).
Frankfurt a. M., Franckenfurt, Francfordia,
Mog. d.
— Heilman. de (1311I.
— Jac. de (1367).
— Joh. de (1388). *
— Dyether. de, Mog. d. (1311).
— Volpert de v. Volperli.
Franconis. Petr., de Breda (1407).
Frankowiz, Mich,, Labacensis, Carniola
(1556).
I'rauenherg, Frauenberch, Petrus de, can e.
Fris. ppos. S. Viti ibid. (1378).
Frauendorf, Oestre ich .
— Georg.(Gregor.)r.e. in(i379).
Nie., pleb. in v. Locher.
Urendorf.
Frauenfeld, Frawn\-eld, Vrowenvelt, Schweiz,
C. Thurgau.
— Joh. de (1353)-
— Nie. de, r. e. in Windische (1305).
Wernh. de (1300'.
i?'c«i(H/io/e«, Fronhofen.Froynhoben, Bayern.
— Georg. Desider. baro in Novo
et Veteri (1555).
— Wilh. de (1470).
F raun stein v. Baumgarltner.
F r c d e b e r g v. Friedberg.
Fredland v. Friedland.
Frei, Joh., de Hora (= Horb?) (1507).
Deutsche Studenten in Bolognn.
Freyberg, Friberch, Bavarus. Heinr. de,
can. e. Äug, (1344).
Conr. de, can. Asten. (1314).
Wilh. a, Bavarus (1560^.
Freiberg, Freiberch, Friberc, Sachsen?
— Dillman. de (1305).
— Jac. de (1317).
— Joh. pleb. in (1305).
— Theoderic. pleb. in (1305).
Freiburg, Vriburg, Baden, Breisgau.
— Arimannus v. Hermannus de.
— Gebhard. comes de, Constanc. d.
(1303). *
— Heinr. comes de, Const. d, { 1 303 1. *
— fr. Burch. de, Ord. S. Johannis
Iherosol., de Const. (1318).
Henr. de (1292),
— Henr, de (1301).
[ — Herrn, de, Arimannus, mag comit,|
de (1303),!
— fr. Joh. de, Ord. S. Gwilhelmi
Const. d, (1343).
— Conr. de (1191),
— Conr, de, Const, d. (13 17).
— Nie. de (1301),
— Paul, de Suevia, r. e. in (1349^.
— Rudolf, de, Const. d, (1317).
— Theoder. de (1292).
Frey dental er, Georg., Moravus, de OI-
mütz (1509).
Freienfels, Freunfels, Bayern, OFranken
V. Aufsess.
Freising, Frisingensis d. Frisinga, OBayern.
— Alhard. can. Fris, (1295).
— Engelschalc. de (13 16).
Frid. de (1292),
— Jordan, de (1291'),
Conr. can. Fris,, de Babaria (1333).
— Conr, de Fr,, Fris, d, (1318),
— Rudger, de (1315).
— Sifrid, can, S. Andreae civit. Fr,
(1318),
Freyss, Phil, de Havnaw (1462) * v. Fravs.
Freslandus, Ulr. (1319).
Freunfels r. Aufsess.
Freuntzperg, Joh. de, can. e, Pat, (1343),
Friberch r, Borwitz.
Fridingen, Ulr, de (1324).
Fridinger, Joh., de Waltzhutt (1490).
Friedberg, Fredeberg, Hessen, Oberhessen.
— Eberh, de (1305).
— Frid. de (1305),
— Rud. de (1340),
— Wiselo de (13461,
Friedland, Fredland, Herm, de (1348).
[Fi;ienburg, Henr, de (1273),]
Frienstcdt. Vrinstetc, Luderus [Ludovicus]
de, de Erfordia (1301),
Fries, Ulr., de Augusta (1468),
Frico, dns, (1294"), *
Friesach, Frisacum, Frisacensis, SteyernKnk
— Gerold,, can, Frisac, (1324),
Heinr,, can, S, Bartholom, i, Fri-
saco (1330), *
— IMonngher], Heinr, de (1454),
.loh, can, (1338).
— • Nie, de, d, Salzburg, (1314).
Frieslmid, Frisia, Frisonia.
722
Register.
BViesland. Adam, de (1296).
— Adolph, de (1297).
Alard. de (1360).
— Albertold. de (1292).
— Andreas de (1350).
— Antatus, Appetatus, Habetacus
de (1295).
— Augustin. de (1367).
— Baldewin. de (1292).
— Dadico de {1299).
— Ditman. de (12901.
— Eberh. de (1292I.
— El<ehiard. de (1293).
— Enoch. de (1292).
— Plorent. de (1297).
— Frebrand. de (1295).
— Frid. de (1292. 1302).
— Gayko de (1294).
— Gerli. de (1292).
— Godesc, de (1292).
— Henr. de (1292).
— Hero de (1292).
— Hiddo de (1296).
— Homeric. de, fil. Homerici O300).
— Ybo de (1301).
— Joh. Adolfi de (1297).
— Joh. de (1350).
— Karol., de Fr. occidentali (1509).
— Lamb. de (1292).
— Laur. de (1350%
— Meinhard. de (1294).
— Meco de (1296).
— Mognolf. de (1292).
— Octo de (1297).
— Petr. de (1344).
— Rayner. de (1350).
— Saczer. de (1295).
— Sydac. de (1297).
Syfrid. de (1292^.
— Tammo de (1300).
— Theagripp. de (1294).
— Theoder. de (1292).
— Ubald. de (1292».
— Volker, de (1376).
— Volfard., Volgerus de (1294).
— Volquin. de (1372I.
— Walfrid. de (1294).
— Wiebrand. Wibrondus de (1292).
Wiolf. de (1296).
Frische, C. dictus, de Torvelden (1295).
Fritzlar, Vrizlare, Frisier, Rgh. Cansel.
— Eberh. de (1292).
— Herrn, de (1290).
[Frondsperger, Frundsperg, Caspar, S.
Mai. exercit. sunimus capitaneus (1530).
Fronhoven t-. Fraunhofen.
Fröschl, Froschel, Fröschel.
— Hieron., Augustanus (1553). *
— Ludov., ex Marhols, can. Fat.
(1507). *
Frost, Theoder., de Salza (1427).
Frouwenfelt v Frauenfdd.
Fruburg, Berthold, de, cantor Lubic.
(1424).
Frundsperg, v. Frondsperger.
Fuchs, Andr., can. Bamberg. e Aug. (15 15).
— Jac, can. Bamberg, e. Herbip.
(1513)-
F"uchs, loarhini. (1516).
— joh. (1516).
— Joh. I« IHmliai:h\ can. I Icrbip. (1503).
— Joh, a Bimbach (1551).
— Joh., Christoph., Ratisp. d. (1550). *
— Christoph. \a liiinhaih] (1503).
— Ludov., de Ebenhofen (1535).
— Sebast., can. Herbip. (1546).
Fuchsmag, Quirin., de Hai (1519).
Fueger, Joh. (1517). *
— Fuegger, |oh., a TaufTers Bri.\.
d. (1545). *
Fugger, Georg., patric. August. (1534)
— Joh. jac. (1534). *
— Octavian. Secundus (1561).
— Ulr. (1544)-
Fulda, Vulda, Itgb. Cassel.
— Alb. de, can. in Htinefelt (1341).
— Frid. de (1289).
— Conr. de (13 19).
Füller, V. Henr. de 1 lagenau.
Funck, Funckhius, Joh.. Memmingensis
(1546). *
— Mich., Misnensis (15591.
Furra. Füre, Schirrzbg. Sondershausen, Andr.
de (1318).
Fürstenberg, Vorstenberch, Fursten-
bergk, Furstenborch.
— Anton., pastor Wesalie
inferioris (1495). *
— Henr.a,Coloniensis(i555).
— Herrn. (1497).
— Wennemar. (1526). *
Fürst er v. Forster.
Furtenbach, Joh.. Norimbergensis (1546).
Furtewech, Portenarius de (1296).
Fuss, Joh. (1348).
Gabel entz, Georg, de, Prutenus (1557).
— Cristoff. de, d. Nuwenburg.
(1480). *
Gabelyn, Joh. (1504).
Gaerfner v. Hortensius.
Gay er, Gayr v. Geyer.
Gairthort, Sim., Burgundio (1511).
Gaisler, Georg., de Lanhuot (1438).
Galen, Joh. de, can. Padeb. (1479).
S. Gallen, S. Gallo, .'^'cÄI^•('/r, Berengar. de,
Const. d. (1340).
— Ulr. de (13 13).
Gallus, Bonaventura, Silesius (1514). *
Gamberg v. Küchenmeister.
Gametow r. Gumtmc.
Gamundia r. Gmünd.
Ganz, Joh., Noricus (1555).
Gare v. Sare.
Garlop (Joh.), de Lunenburg (1368).
Garmindia r. Gmünd.
Gaertner «■. Hortensius.
Gasser, Esaias, Nordlingensis (1561). *
Gässl, Ludov., can. regul Pat. d. (1453).
V. Gessel.
Gattenhoven, Bayern, MFranketi. dns.de
(1335) *
Gau da f. Goiula.
Gausseifingen, Guscelringhe, Gvernher. r. e.
in (1310).
Gebenbach. Wernh., de Ratispona, pleb.
in (1329).
Register.
723
Gebcse, Joh. de (1381). '■'
Gebichenstein 1: Gibühenstfin
Gebweiler, Gebwilre, Gewilre, OElsans.
— Conr. de (1296).
— Lutold. de, Basil. d. (13 16).
— Rudolf, de, can. Columb. (1330).
V. Rudolf, de Basel.
Gehay. Kay, XBai/ern? Oherpfalz? Joh.,
pleb. in (1337).
Gevder c. Geuder.
Geier, Augustin, de Kirch.slaic (1507).
— Geyer. Jac, pleb. (1483).
— Gayr, Gayer, Simon, Sweinfor-
densis (1510).
Geykowe c. Crieckau.
Geylinhusen v. Gelnhausen.
Geilsdorfer, mag. Heinr., de Curia Bam-
berg, d. (1496)- *
Geisevheim, Gysinheim, Gysenheim, Rgh.
Wiesbaden.
— Anzo de (1381).
— Wernh. de (1301).
Geisler v. Gaisler.
Geispohheim, Geyspoltzheym, L'Elsass.
— Joh. de. de Argentina (1367).
Geisweiler, Gesuhviler, UElsass.
— Chunr. de (1326).
Geizkofler, Geizkofer, Joh. (1518).
Geekenheim, Gekkenhaim, Bayern. MFranken.
— Sifrid. de (1320). *
Gelfradus, dns., fr. dni Rudolfi (1293).
Gelhorn, Joh.. Chueydritzensis (1535).
Gelmers, Celmcrs, Gelmari.
— Gelmarus, Davantriensis (1498).
— Theoder., de Davantria, Trai.
d. (i497)-
Gelner, Tyleman., can. Northus. (1368).
Gelnhausen, Gevlinhusen, Geilnhusen,
Rgh. Cassel.
— Henr. de (1297).
— Conr. de, can. e. S. Marie
ad grad. Mog (1369). *
V. Wigand. Siffridi
— Syffrid de (1301)
Gemetaw v. Gumtoir.
Gempnicz i-. Jamni^z.
Gendertheim v. Geiidertheim.
Gengen, Joh. de, Aug. d. (1343).
Gengenbach, Joh. de. Arg. d. (1314).
— Th. de. Arg. d. (1314).
Georger v. Jorger.
Gera, Herbord, de (1301).
[Gerbitz, Marcus, Carniolan. Sittic. phil.
et med. doctor (1684). ]
Gerenberg, Gernberch, Chunr. de, can.
Aug. (13 18).
Gerhardt, Gerraerdi, Fred., de Haerlem
(1318).
Gerhardt, Melchior (1516).
Gerhardstein r. Gerolstein.
Gering, Joh. Christoph., Augustanus (1560).
Gercke, Gerck, Gerkemager, Stephan.,
Magdeburg (15 19).
Gerkemager r. Gercke.
Gerlach, Lienhard. (1494).
Gerlspeckhius, Joseph., Frvsinsensis
,(1561)-*
Gernberch v. Gerenberg.
Geroldseck, Geroltzeclie, Baden; Elsann-
— domini de (1294).
Gerolstein, Gerhardstein, Gerhartstevn, Rgb
Trier.
— Henr. de (1397).
Gerraerdi v. Gerhardi.
Gersdorff, Gerstorff, Melchior de, de
Rudelstorff. can. Wratisl. e cust. Glo-
gov. (15 11).
Gerstungen. Sachs.-Weimar . Emmeram.
de, pleb. in Burgsinen, Herbip. d. (1336).
Gert, Steph., d. Sambien. (1501I.
Gertweiler, Gcrtwylre, UElsass.
Joh. fii. Ludovici, can. Rynang.
(1314)- *
Gesheim v. Gochsen.
Gesler, Nie. (1368).
Gessel, Leonhardus, de Franconia. can.
e. S. Mauricii Aug., r. e. in Remeterhusen,
can. S. Arsacii in Ylenmönster, Fris. d.
(1436). * V. Gässl.
G est ei in v. Pestlin.
Gesulwiler v. Geisweiler.
Getlant v. Gytlant.
Geuder, Geyder, Antonius, Numbergen.
(I554)- *
— Georgius. Nurnbergen. (1515). *
— Johannes (15 13).
— Julius, patrit. Nürnberg. (1548).
— Philippus, Nürnberg (1554).
— Sebaldus, Norimberg. (15 13).
GeuÄertheim , Gendertheym , Goderthej'm,
TJEhass.
— Fridericus de, de Argentina
(1296).
— Nie. de. de Argentina (1336).
Gevyttigen r. Göttingen
G h y k o \v e c. Gieckai(.
Ghometowe v. Gumtow.
G h o s h e i m v. Gochsen .
Ghorecya v. Görx.
Gibisdorfe v. Giersdorf.
Gieh'chcnstein, Gebichenstein, Rgh. Merseburg.
— Elias de (1552).
Giwkati. Gickowe, Ghykowe, Geykowe,
Sifrid. de, Camin. d. (1296).
Giersdorf, Gibisdorfe, JVBayernJoh. de(i29o).
S. Gimaris, H. canonicus (1295).
Gingelten, Gugellein, Henr. cleric. Her-
bip, d. (1513). *
Girstal, Cunr. de (1302).
Gis de Gissenberg y. Gü.fs de Giissenberg.
Giseleri, Georg., de Gottingen (1471).
— Giseler. , de Gottingen, de
Munden (147t).
Gyldenstjerne v. Stern.
Gysenheim 1;. Geisenheim.
Giso v. Gochsen.
Gytlant, Jttland, Andr., de Pruscia (1416).
Gladbach, Conr. de, i. Lendersdorp(i3SiV
Gladow, Otto de (1454).
Glanburg v. Glauburg.
Glanegg. Glanecke, Glaneg, Oe.Hreich.
— Hertnid. de Styria, r. e. in, Gurc.
d. (1335^-
— Joh. pleb. in (i}4i^-
Glauburg, Glanburgk, Arn. de, de Franck-
fordia (15 11). *
4iv^
724
Kecisler.
Cilaubiirü:, Micron, a, Framorord. (1536).
joh., F'Vanckforcl. dioc. (.'1(1504).
Joh. a, Krancoford. (1555'.
Gleichen, Glighen, Henr. de (1387).
Gleser v. (äless.
Gless, Gleser. Bernh. de, d. Trid. (1504).
— Joh. de, d. Trid. {1507).
Glighen v. Gleichen.
Glogaii, Glogovia, Schlrsiex, Henr. de (1348).
Glöss V. Gless.
Gmünd. Garniindia, Gamundia.
— Nie. de, monachus (1367).
— Ulr. de, Aug. d. (1343).
Gnesen, Bretzlavus, ppos. S. Gcorgii e.
(1373)-
Gneucker, Georg., de Herbipoii (1474).
Goch, Gog, Gort, Rgh. Düsseldorf.
— Heinr.d., Col.d , can. ]VIer.seb.(i368).
Joh. de, can. Col. (1303).
— Theoder. de (1367). i'. Lambert!.
Gochs n. Ghosheim, Gesheym, Württemberg^
O.-Ä. Nechirsulm^ Cuno \Giso) de (1196). *
Godebr. v. Göttke.
Godeke, Mich., Blankenburg, Saxo (1555).
Godelheim, Godelincheim, Sweder. de, can.
Osnabr. (1341).
Goderthej'in v. Geudertheim.
Godesberg, Joh. de, Ord. B. Marie
Theot. (1440).
Gog D. Goch.
GoQveve, Goegreff, Joh., Col d. (1520). *
Goldbeck,Goltbegk, Jac., Camin.d. (1491).
Goldegk V. Schemberg,
Goldoghe, Gholdoche, Henr., de Saxonia
(1294).
— Wernh. (12981.
Goldschmidt, Goltsmit, Eberh., Trev. d.
(1444)-
Goler, Conr., Moguntin. (1549).
Golitz, Frid.. can. Lubuc. (1510).
Golowerch v. Colberg.
Goltbegk V. Goldbeck.
Goltpuel, Pincerna dict., vic. e.i.Leuters-
hausen, Halberst. d. (1342).
Goltsmit !'. Goldschmidt.
Golze, Goltz, Brand, d., Bgb. Potsdam, Dyetr.
pleb. i. (1340).
Gondeloch, Conr., de Scheslitz (1381).
Görlitz, Gorlitze, Joh. de (1305).
Gors, Heinr. de, ppos. e. Melnic. Prag. d.
(1322).
Gort V. Goch.
Gortschacher, Petr., ex Villaco (1518).*
Görz, Ghorecya, Oestreich, Nie. de (1334).
Gosf elde, Herrn, de, de Argentina (1309».
Goslar, Goslaria, Dithmar.. can. de (13 17).
Gössgen, Gozenkeim, Schwei:.
— Gerh. de, can. e. Werd., Const. d.
(1311).
[— ] Bure. mag. dni de (13 11).
Gotfridi, Berthold., r. e. in Teymringen,
Fris. d. (1381).
— Henr., de Koburg (1427).
Gotha, Gotta, Alb. de, Mog. d. (1325)
— Herrn, de, can. Northus. (1368).
Götke, Godebr. (!), de Danzich, de Pruscia,
Joh. (1413)-
CJöttingen, Widekindus de (13661.
GoHweich. Coctwich, < h'Hlrvkh . Fred, de
(13021. *
Götz, Gozius, Joh, ex Balinga Wirtcn-
bcrg. (1558).
— Paul., Brandeb. d. (1498).
Gotzins, Cur. d., Götzis, Vorarlberg, Nie.
r. e in (1361). *
(roxtda, Gauda, Jnederl/mde, Joh de (1480).
Gozling, Gozlin v. CösUn.
Gozenkeym v. GöHsgen.
Goziu.s V. Götz.
Gozzer, Joh. (1326).
Graeu, Bcrthold., Norenberg. (1479).
Graf, comes, in Schernperg et Goldeck,
Carolas v. Schernperg
rV)a/e)i«<A-. Grebenicum, Oestreich, Steyertnark,
Conr. de (1335).
Grais, VVilh. de. can. Monaster. (1504).
Graisbach, Greisbach, comes de (ijoi).
Gracfo V. Bollo.
Graculus, Henr., de Saxonia (1305).
Gral, Joh. de, de Prusia (1360)
Graman, Richard., de Neckennvch, Trev.
d. (1481").
Gramschütz, v. Schulz.
Gramzove, Grarnzatv, Uckermark, Joh. de,
can. regul (13 10)
Grans, Berenger, Pernger. dict., can. Pat.
(i30i)-
[ — I Marqu., socius dni de (1304).
Grasmannus, Sebast. (1514).
Graz, Grecz, Salzburg, d., Herm. picb. in
(1344)-
Grebel, Heinr., Thurec, Const. d. (1479).
— Grübe!, Petr.. can. e. Turin. (Ii
(1488).
G r e b e n i c u m v. Grafeneck.
Greci, Joh., de Basilea (1369). *
G r e y d e n e r v. Greudner.
Greiffenherg, Grifenberch, Burch. (1295)
— Heinr de (1304).
— Herm. (1300).
Greiffenhagen, Griphenhagen, E^b Stettin.
— Martin, de (1459).
Greifswald, Greiffsbolt, Itgb. Stralsund.
— Herm. de (1326).
— Joh. de (1326).
Greisbach v. Graisbach.
Greiz v. Plauen
Grentzing, Barlhol, vel Cuno (Velcitrio).
Greschel v. Gressel.
Gresemuvdt, Gresmundt, Theoder. (1497'.
Gressel, Greschel, Gaspar, Vratislav.
(1522).
Gresting v. Griming
Gretz c. Graz.
Greudner, Greydener, Joh., de Schleiz Zic.
d. (1505).
Grevendorf, Henr. de (1322). '••
Griesingen, Bure. dict. de, can. e. Brix.
(1337)-'
Grifen, Joh. de, de Colonia (1344).
Grifenberch r. Grei/fenbero.
Griphenhagen c. Greiffenhagcti.
Grillenberg, Alb. de, Austria, r. c. in
(1343)-
G r i m e n s c h e n k e\,Grimoltsiiin kd,OBayern,
Herm. dict., de Augusta (1322V
Register.
725
(iiymhait v. Egmond.
(jrini liardus (Hcnricus), de [Jcccliiichuse,
Col. d. (1379).
Griming, (rressing? Leonh., Salzburg.
(1500).
(iiiiti'ilt.iwinkel v. Grimenschenkcl.
Grimstein, Ulr. de, de Thurega (1318).
Cirisen, Wernh. de (1304).
Groytz v. Greiz,
(li-iining, Martin., v. Gruningk.
Groningen, Niederl., Volfardiis de (1477).
Groeppelin, Kröpelin, Lamp., de Rostoc,
de Saxon. (1335)
Gros, Christoph., Misn. (15 12). *
Griiahca-k, Gruesbeeck. Grusbeck, Grusbech,
Krusbeck.
Joh. (del, can. S. Servatii Trai.
Lovan d. (1412).
<ii(iss de Trorkaii , Krockou, Georg., can.
Aug. (1499)-
Grosse, joh., can. e. S. Martini Cohnar.
(1381).
Grov ynck, Theoder.. in Middelstum 114891.
Grube, Steph., de Lipczk (1460).
Grübe! c. Grebel.
Grueber, Leonh., de Patavia (1422I.
Gruesbeeck r. Gröshecck.
Grumhiich, Gruenbach, Krumpach
— Henr. de (1303).
— Rodolph. de (1303).
-- Wolfram, de, can.Erbipol. (1317).
[ — ] Joh. mag. dni Wolfram, de
(1317)-
Giün, Grunius. Phil, Clivensis (1537).
Gruenbach v. Grumbach .
Grundeman, Grundemon, Conr., de Saxonia
(1473)-
Gründe nse, Joh., de Niderneinsen. Pat
d. (1471'-
Gruenenberg, Gruenenberc, Gruene-
berch.
— Heinr.de. r. ei. Tetingen,
Const. d. (1318).
— Nyc. de (1341).
Grtmtrtzhof'er v. Grunshofer.
CJrunhofcr, Gruenhover, Malhens 1 Mat-
thias) de Marona (1475). r. Grunshofer.
Gruningk. Martinas. Brem. d. (1511). *
( ; r u n i u s c. Grün.
' i r u n s h o f e r, Grunertzhofer, Thoni , can.
c. Fris. (1379). "■ Grunhofer.
Grutter, Gruter, Joh. (1402).
Grützner, Sigism., de Prusia (1490).
Gruveler, Nic^ dict. (1310).
Gruwel, Joh., de Alginsheym, can. S.
Castor. i. Cardone Trev. d., necnon S.
M. Mog , et Davantr e. can. (1379).
Gueteneck f. Offenhaymer.
Gugel 1' Guglius
Gugellcin v. Gingelten.
Guglcr, Hugler, JN'ic, Noricus (1544). *
Guglius, Giigcl, Christoph Fabius, Noricus
(i5=i3i- *
(luniming, Eberh. de (1353'.
(aimppcnberg, Ambros. de, prothonotar.
apost. (15311.
(ainipcnberg, Krhard. de, can. e. Fris
ii340J.
Gximto'i-, Gametow, Ghomctowc, Joh. de,
der. Lubec. (1456).
&!(nrfei/('nje«,Gundolffingen, Herrn de(i294).
— Ulr. de (1Z94I.
Gängen, Joh., de Herbeltzheim (1498).
Guntersberge, Gunthersberge, Bochard.
Guntheri de, der. Camin. d. (1452).
V. Guzberg.
Guntheri v. Guntersberge.
Günthersleben, v. Gutterschleben.
Guerre, v. Gwerre.
Gurteier, Joh. de, de Argentina (1335).
Giiss de Güssenberg. Gis a Gissenberck,
Schwevus (1555).
Guscelringhe, v. Gausseifingen.
Gusso, Bruno (1317). *
Güstroti; Dyetmarus dec. Gustroensis, Mek-
lenb.-Sehwerin. (1348).
Gutenburg, r. Tauffkircher.
Guttenberg, Ghuttenberch, Joh. de (1480). *
Gutterschleben, Günthersleben h. Gotha,
Elias Balthas. a (1560).
Guzberg. Waltar. de, de Saxonia (1318}.
V. Güntersberge
Gwerlich, Joh., can. S. Mauric. Aug.,
necnon Aug. e. Fris. e. can. (1412).
Gwerra, Gwerna (Heinr. 13051.
Haag, Hagae, Kuderlande.
— Jac. de, de Hollandia (1475).
— V. Hage.
Haarlem. Haerlem, Niederlande, Jac. de,
Trai. d. (1479).
Hachberg, Habergh, Const. d., Baden, Rudolf.
comes de (1322).
Hachede, Meynhard.de, can. e. Gustro.,
d. Camin. (1368).
Hachintal, Pat. d. v. Hageiithal.
Hacke, Heinr. v. S. Amarin.
Hador, Frid. de (1304).
Haegh v. Hage.
Haekcenshott r. Haenkenshoof't.
Ilaennouwen r. Hanau.
Haenkenshoof't, Haekcenshott, Haenkenshoot,
Carol. de, BruxcU. Camerac. d. (1520).
Ha es, Degenard., d. Col. (1526).
H a f n i a c. Kopenhagen.
Hage, Haegh, Nie. de, Colon, d. (1420).
Hageln, Hagel, Berthold, de, Estet. d. (1315).
[-] Heinr. mag. domini de (1315I.
Hagen, Indagine, Andr. ab (1554).
— Gunth. de (1296).
— Joh. Ludov., can. Trev. (1515).
Hagcnau, Hagenou, Hagenowe, llagenoya,
Haginogia, Agnu, UBUsass, Arg. d.
— Heinr. de (1311I.
Joh. de (1344).
— Theoder. de (1301).
Eagentiial, v. S. Andreae.
Hager, Christoph. (1534).
Hago, Rud., can. Aug. (1323).
Tfaiin, Hane, Joachim., Megapolensis ( 1 560). *
Haychenbach, Pat. d., Pilgrim. de (1324).
H a i d e g r. Heydeck.
Haydh, Feder., d. Bamberg. (1508t.
1 lavdenreich, Haidenreich, Erasm., Ty-
rolensis (1543). *
Osuuald. Stirus, Salzburg,
d. ^1503). *
726
Register.
Haidenstat, loh. de (1302).
[— ] Nie. mag. diii de (130z).
Hayder, Hoayder, Joh. (1490).
— Wencesl., de Budweys, Prag. d.
(1477)-*
Haidingen, Hedingen, Joh. de (1309).
Haymburg v. Hamburg
Hake, Haclce, Herrn., Lubic. d. (1347).
ifoW, Hake, Gunth. de, d. Salzeburg, (i 314).
Halberstadt, Halbirslat, Bgh. Mayd<-bi(ry.
— Henr. de (1301).
— Herni. de (1293).
— Cunr. [de] (1293'.
— rnag. Theodcric, can. .S. I'auli
in V. Dassel.
Halbmair, Halbmarius, Joh. iluldcr., Kotac-
burgensis (1557). *
Hal/enberg, Ilaldcnbero, OBayern.
— Casp., Monacensis (1552).
— Gotschalc. de (1301).
Halle, Hallis, Rgb. Magdeburg., Joh. de
(1316).
[ — ] Otto mag. dni Johannis de (1316).
— Syfrid. de (1304).
Hallis, ÄUis, Conr. de (1319).
— Ludow. de (1355».
— Wernli. de (1295).
Halmal, Hahnale, Joh.de, de Antwerpia,
cler. Cam. d. (1421).
Haloander, Haleander, Gregor. ( 1 526). *
Halter, Conr., can. regul. Lausann. d .(1481).
Harn, Frid. ab, Lutzeburg. (1554I.
Hamburg, Hamborch, Haymburch.
Joh. de (1293).
— Marqu. de (1290).
— Syfr. de (i345'*-
— Wernh. canonicus (1295).
Hameln, Hamele, Rgb Hannover, Bernh. de
(1293).
Hamme, Hartwic. de (1367).
— Herrn, de {1296).
Han V. Hahn.
Han de Hanberg, Sigism., can. Trid.
(1513). *
Hanau, Hanowe, Haennouwe, Byb. Cassel.
— Krafto de (1340).
— Reiner, de (1387).
— Reinhard, de (1340). *
[ — ] Herrn., socius dni Reineri de
.(1387)-
Hanau-Lichtenberg, Ehass,
— Ludow. comes i. H. dominus i. L.
can. Colon. (1504).
— Reinhard, comes i. H. dns. i. L.
(1504).
Hanberg v. Han.
Hanckenhoet v. Haeukenshooft.
Hanck[o], Andr., presb. Olomuc. (1471 .
Hanense, Hanenze, Egkard. de, archidiac. e.
Hyldensh. (1407).
Hannover, Honnover,Joh., notarius (1471) t *
V. Schaper.
Happ ab Hapsberg, Mich. (1561). *
Härder, Marc, can. S. Mauric. Aug. d.(i499).
Harff, Harwe, Härene, Godefrid. de, ppos.
Kerpensis (1384). *
Harkein, Horken, Reinbold, de Gamundia,
Aug. de U34i).
Haraefeld, Herscveldc, Brem. d., Rah
Stade.
— Wernh., abbas monabicrii in
(1368).
Harsmaria v. Hwatmar.
Hartmannis, Hartmannus de ("1546).
ILirwe V. Harff.
Has, Wolffg., d. Fat. (1501) ,\ Hass.
Ilaselbach, Hascibanch, Cunr. pleb. in (1323).
Jlnslaih, Ilaselacensis, Arg. d., UKlsass.
— cantor. eccl. i. (1291).
— Otto ppos. e. i. (1295).
Hass, Phil. Jat:., a Lauf fen f 1550; «.Has.
Hassenstein v. Lobkowitz.
Hassia v. Hessen.
Hastenheck, Hastenpckcl, .Stacius, can. MInd.
c. Hamel. (1489).
Haftstein, Haczstevn, Marqu. de, can.e. Mog.
(1516).
V. d. Hauben (Hüben) v. Mitra.
Haubitz, Haubicz, Valentin. Alb. de, Misn.
d. (1525).
Haucnstein, Hauwenstein, Eberh. de, can.
Aug. (1359).
— Joh. de (1302).
Hauer,Äm'c,Theoder., can. Monast. (1439).
Haugwitz, Hugwitze, Haugwicz, Georg., de
Slezia (1437).
— Gunth. de (1305).
Hausen, Exhausen, Rud., de Innsbrugk
(1505)
Havelberg, Hawelburgensis, Rgb. Potsdam.
— Henr. can. (1379).
— Reynard. de (1292).
Haczstein v. Haustein.
Hechingen, Haechingen, Const. d., Frid. de
(1338).
Hecsliz II. Hochschlitz.
Heehtsheim, v. Hexheim.
Hedingen r. Ha/dingen.
Hedio, Euseb., Argentinensis (^1556).
Hedorff, Eitelberger. de (1514).
Hedwigstein, Hedwigensen, Gunth. de, can.
e. Mind. (1343».
Heel, Joh.. Brabantus. Leod. d. (1547).
Heess, Theess, Thetze, Georg., pleb. i.
Wermesch i. Ungaria (1477).
Heffinger, .Sigism., Pataviensis (1545). "
Hegenmüller, Joh., Augustanus (1557). *
Heger, Hegher, Joh., dec. e. .S. Georgii
Col. (1490).
Hegher v. Venatoris.
Heyde, Ludolph. von der, de Luneborgh
(1434).
Heide, Valentin., Misnensis {\^(>d). *
Heydeck, Heideck, Heidegge, Haideg, do-
minus de (1335). *
— Hadbrand. de (1318).
Marqu. de, can flerbip. (1323).
Heydel, Augustin., ex Imbst. (1495).
Heidelberg, Baden. Arn., officialis epi.,
Heidelbergensis (1478).
— Joh., pastor e. in (1303).
Heyden, Mentzo de (1513).*
Hevgenrott, Hewgenner, Theodoric,
Mog. d. (1489). *
Heilbronn, Heylprunna, Hailprunn, Württem-
berg.
Register.
727
IkUhronn, Berthold, de, prbr. Spir. (1367). *
IL de, can. c. Deinobac. (1319).
Heyles, Phil., Heidelberg. (1543). *
Heüigenberg, Mons sanctus, Const. d., Baden,
Kr. Konstanz.
Heinr. rector capelle (13 11).
Hiiliiinistadt, Heylingstat, Conr. de, pleb.
in l'yber, Seccov. d. (13781.
Iliühj'iisti'dtrn. Holstein , Heiligenstedcn,
Rcyner. de (laSg).
lleymar. Mich., Lantzbergensis (1555)-*
lleimburck, Richard. (1482.).
Heymfridi, Herrn., de Eynbeck (1368).
H eym v. Hoym.
Heynenberg, Engelhard, de (1292).
lleynitz. Nie. de (1484).
Heyno, cler. Swerin. d. ( 1489). t c. Schwe-
rin.
lleidenricus dns. (1295)-
Heinricus, fr. Friderici (1289).
Heinricus ( 1304).
Heinricus fil. Adae r. Delft.
Heinrici, Georg. (1531).
Heyssius, Sebast., de Aiigusta (1545). *
Heck, f. Bück.
Hekeren >■. Rechteren.
Heifant, Heinr., Weissenburg. (1547). -^
Helfenberg, Helffenberg, Böhmen v. Al-
binus.
Helfenstein, Helffenstein, Petr. de (1303).
— Ulr. comes de (1503).
Heliacho, Petr. de, Cameracensis. (1397).
Heiingen, Joh. de, Mog. d. (1503).
Helinstatt, v. Helmstatt.
Heller, Joh. (1448).
Helman, Joh., Coloniensis (1517).*
Hi'liiistüdt, Helinstat, Deitherus de (1294).
— Heltnstat, Raban. de (1393).
Helpede v. Helpte.
Helperne, Henr. de (1293).
Helpte, Helpede Mecklenburg-StrelUz,Hnrdo\L
de (1374)-
Helt, Leonard., Numbergensis (1500).
Heltvvin, Lucas, pleb. in (1500).
Hemerino, de Sancto, v. Amarin .
[Hemmerli], Felix v. Zürich.
Henick, Joh. de Gronyngyn (Grossenhayn)
(1477)-
Henrici v. Rodingen.
Hansel, Jac, de Senheim, Trev. d.
(1541).
Herb, Christoph., Aug. d. (1472).
Herbert v. Heru-art.
Herboert, Tydeman., de Traiecto (1384). *
Herbrot 0. Herwart.
Herchel i'. Arkel.
Herdeier, Conr. dictus, de Constancia
(1^95)-
Herderink, Gerh. (1368).
Herenoffen, Joh. de, Austensis dioc.
(1480).
Herenvebz, dns. de (1293). c. Ehrenfeh.
Hervordia, Herfordia v. Erfurt.
Heringen, Rgh. Merseburg, joh. de
(1464').
Walth. de (1292).
Ilerkcl r. .\rkd.
Hermann, Georg. U554)-
Hcrmanni, |oh. , de Gruningen, Friso
("1521).
— Laur. V. Schaller.
Ilermannus, mag. (1294).
Hermesdorff, Hermsstorfl", Nie. de, Misn.
d. (1509).
Herndorf v. Berge.
Herrieden, Herreyt, Ilerredensis, Bayern,
Mittelfranken.
— Freder. de (1492).
— prepositus de (1295).
Hersevelde r. Harscfeld.
Hersfeld, Hersveldia, Hirsveldia, Mog. d.
Rgb. Cassel.
— Herwic. de (1343).
— Volpert. de, Mogunt. d. (13 16).
Hertenberg, Böhmen, Gerislaus de (1320).
Hertwig, Tylman., Silesius (1546).
Herivart, Herbert. Herbarth, Herwart, (1534).
— Georg., Augustan., (1544). *
— Christoph. (1515).
— Math., Franchus (1534).
Herzog, Herczog, Alb , de Horwe (1360).
Hesden, Hesteden, [in Holsatia|, Dionys.,
can. Lubic. (1439). "■ Se.'itede.
Hess, Hessus, Joh., Numbergensis (1518).
— Joh. (1554)-
— Mich, Noric, d. Bamberg. (1523).
Hessen, Hassia, Hessia, Freder. de (1296),
— Cunr. de (1302).
Hesteden, v. Hesden.
Heugel, Heugelius, Laur., Vratislaviensis
(1555)-
Heugenner v. Heygenrott.
He wen v. Höwen.
Hexheim, Hexheym, Hexem, Hechtsheim,
Kr. Mainz.
— Herebord. de (1370). *
— Jac. de (1367).
— Joh. de, r. e. in Andernach
ppos. in Pallaciolo et can.
Worm. (1368).
Hiertmayer, Leon., de Bulsano. Trid.
d. (1516).
Hildebrandi, Joh., r. e. in Hidzacker,
Verd. d. i. Saxonia (1384).
H i 1 b r a n d i , Joh., Gruningensis, Grominger,
Trai. de (1517).
Hilliprandt, Christoph., Charinthiacus
(1559)- *
Hilprandus (1345)-
Hüdesheim, Hvldensemensis, Bruno, pleb.
(i3'7)-
— Hartperth., vicar. e. Hildens.
(^343)- ^ . .
— Cunr., can. S. Crucis m (1317).
— Luder, de, cler. Hildesh. d.
(1487).
— Raymar., Hildesh d. (1545).
— Theodoric. de (1301).
— Theodoric. de (1349)-
Hillenson. Casp., Ravensburg. (1557)-
Himmelreich, Himelreik, Jac., de Wienna.
(1527)- *
Hinwil. Honwil, Const. d., C.ZüncA.Herman.
de (1334)-
Hirmi, Damiauus (1510).
S. Hippolyti v. S. Pilt, S. Poelten.
728
Register
Hirnheim, Huernheym, Ebcrh. cic(i5i4i.''-
- Georg de (1514)- *
— Joh. Sebast. de (1514). "^
Casp. de (1497).
Hirsveldia v. Hersfcld.
Hirschhorn, Hirzhorn, Eberii. de, can. lier-
bip. (13 191. *
VVernh pleb. in (1304).
Hyrusius, Hieron., Constantiensis (1539).
Hirze, vanme v. de Cervo.
Hispen vel Ni.spen, Joli. de (1516).
Hittendorffer, Wolffg. (i474-.
Hoayder v. Hayder.
Hochberger, Joh., Spirensis (1496).
Ilochenio v. Hohenlohc.
Hochholtmg, Holholting. Sebast., Pat d.
(149*)-
Hochlandt, Joh. de, de Hagen, Trai. d.
(1539t-
HochsMitz^ Hecsliz, Hohschlitz, Walth.
(13401.
Hochstetten, Joh. de (1343).
Ho elf US, V. Hollfues
Hoen, Berthold., der. Trai. (1368J.
— Steflf, de Stargardia (1471).
Hoenkens, Cornel.. Zelandensis (1466).
Hofer, Hover, Eberh., Ratisp. d. (1317).
Höffelich i'. Hovelich
Hoeflinger, Sebast., Brunomensis(i547).*
Hof mann, Hoffmann, Ofman, Georg., No-
rimberg. (1559).
— Hieron., Nurnbergensis (15371.
— Joh, Lignicensis Sil. (1542). *
Melch., de Legnitz, der. Wra-
tisl. d. (1494).
Hohenberger, Conr., Volfspergensis
(1518).
Hohenberg v. Homburg.
Hohenburg, Hohenburc, Henr. de (1194).
Hohmfels, Hohenvels, Hondefol, Alb. de,
can. Eyst. (1309).
— Ulr. de (1294). '^ V. Honenfils.
Huhcnhöwen, v. Höwen.
Hohen lohe, Hochenlo, Hoenloch, Hohen-
loe.
— Alb. comes de (1353).
— Frid. comes de (1353).
— Georg, comes de (1500).
— Gottfrid. comes de (1353)
— Gotfrid. de, dict de Bru-
negk, Mog., Trev. et Herbip.
e. can (1375).
— Ludolf. comes de (1353).
— Ludov. comes de (1500)
— Phil, comes de, can Herbip.
(i5°4)-
— Sigism. comes de (1500).
Hohenrechberg v. Rechberg.
Hohenrode, Eglolf. de (1289).
Hohensteiii, Honsteyn, Elsass, Henr. de, can.
Basil. (13651. V. Honstein.
— Joh. de, can. Basil, (1365).
Hohen-Stoff'etn, v. Stoffeln.
Hohen- Waldeck, OBayern, v Waldeck.
Hohwald v. Honwalt.
Hohenwarter, Joh,, Styrius (1555).
Hohschitz i'. Hochschlitz.
Hoy a, Ryh. Hannover, Eric, comes de (1425).
Hoya, Otto comes de (1425).
Hoym, Hcym, Heinr., Hzg. Anludt.
— Otto ab. Brunswicensis (1557).
— Siffrid. de, Magdeb. el Halbersl.
can. (1509).
Hocwover, Lu. de (Hannover?) (1293).
Holholting i'. HochhoUing.
Holk, Jac. I1370).
— Vincent., de Kolbcrg (1368J
Holkener, Phil., Brutenus (1505).
Hollfues, Hoelfus, Leopold., ex Austria
(1522)
Holstat, Holstc, Nie. (1534I.
Holstein, Holtzacia, Burgard. de (1289).
— Christian de, Lubic. d. (1345).
Holthusen. Joh., Hild d. (1497).
— Is'ic . de Lübeck, can. ßardcw.
(1453J V. Ilolzhausen.
Holt zach. Conr., de Thurego, r. e. in
Bullach, Const. d. (1381I.
Holtzacia v. Holstein.
Holtzapfel, Jac., Spirensis (1558).
Holtzbecher v. Lignarus.
Holtzel V. IIolzl
Holtzhayn, Heinr. dictus, Const d. 1 1320).
Holzhausen, Holtzhausen, Holtzhusenn.
— Joh. de, de Franckfordia (1453).
— Ludow. de, de Franckfordia
(1495). V. Holthusen.
Holzl, Paul., de Silian Brix. [d.] (15051.
Holtzmann,. Siffrid. dictus, de Bopphingen
(13411-
Holtzichtiher , Holczschuer, Jeronim., ex
Nurnberga (1516). *
Homburg, Henr. de, (1300).
|— Mathias, mag. dni de (1300).
Homburg, Homburgk, Cuno ab, Trevi-
rensis (1558).
— (■. Brendel.
Hon bürg. Honburch, Heinr. de, d. Con-
stancia (1322). v. Homburg.
Hondefol v. Hohenfcls.
Honenfyls v. VVesthofen.
Hon stein, Tltüringen, Ernest. comes de
(1387). V. Hohenstcin.
Honwalt. Hohwald, UElsasz? Joh r. e. in,
Basil. d (1315).
Honwil V. Hinivil
Hoogserria, HöxtcrY K. de (1301).
Hoppe, Alb., de Zundis (14161.
Horborch, Horborck, Wilh., dec. C.Ham-
burg. Brem. d. (1367). *
Harburg, Argentariensis, ÜElsass, Bartholom,
(1535)-
Horken v. Harkein.
Horlin v. Hornlin.
Hörn, Henr. d. Halberstat. (1501). *
— Lubert., archid. Bosowalc. (1372).
Hornburg, Horneborgk, Dythard., de
Bruynsw ick Halberst d. (1487).
— Joh., Braunswigcensis (1515).
— Christophorus, Biunswicensis
(1554)-
Hörndlen i-, Hornlin.
Hör neck, Hornecke, Nie. dict., diac. Arg.
(1368). ''
Hörn eck, Sewald., Nurbergensis (1507). *
Hornig, Horning, Otto, Silesius (1554'-
Register.
729
Hornlin, Horlin, Horndlen, Marc, dcAugusta '
(1464)- j
II o rn s b a c h , Joh., regalis preb. e. Mogunt. |
11495). j
Hornstfin, Ilornstain, Hornsteyn, Joh. j
Const. d., r. e. in Gebach (1365). * '
Horst, Jac. (1426).
Horntmar, llorstmarie, Harsmaria, Bijb.
Münster.
— Anton, der. Monast. d. (1495).
— Gotfrid. de H301).
Ilortensius, Christoph., Gärtner, Vratisl.
e. can. (1535)
Hörwart v. Herwart.
Hoslau, Hosloven, Bölimcn, Cunr. de '12961.
Hospes, Frid., dictus (1337).
Hossel, Conr., de Aensbaoh (1408).
Houclc, Joh., de Leidis, Hollandensis(i466).
Houpt, Joh. dictUb (1344).
Hiirel, Hovele. Gerwin., deTremonia (1407).
— Goffrid., can. Monast. (1296).
Hovelich, Hoeffehch, Otto ab, Cliviensis
'1533)-
Hoven, Heinr. de (1385 1. '■
Hover v. Hofer.
Hi)iien, Hoeuwen, Hoewen, Heiwen, Hohcn-
hinven, Baden.
— Borchard. de. Const. e. can. (1349t. *
— Burchard. de, der. Const. d. (1367).
— Freder. de (1295).
— Wolf fg. baro de (1502).
Hubbeldingk. Everh., de Frisia (1477).
V. d. Hüben (Hauben) v. Mitra.
Huber, Mich., Augustensis (1500).
— Sevvaldus [civis Wratislav.j (1511).
Huetstocker, Huetstorkher, Huttstocker,
— Jac., Austriaeus '1559).
— Joh., Wiennensis (1533).
— Volfg. (1522).
Hufnagel, Ciistof., Montonista Riwli-
duarum (Rivuli dominarum) (14761.
Hug, Hughe, Nie, e. B. M. V Hamburg.
can. (1490).
Hugx, Joh., de S. Gallo (1476).
Ilugwicze, V. Haugwitz.
Huinge, Theso, de Gruoningen, Trai. d.
(14911. *
Huisinck, Lambert., de Groningen (1477J.
Hüls, Achatius, Bambergensis (1559). *
H um bracht, Umbracht. Conr., Franc-
fordiensis (1538).
Hiiniel, Gualter., de Alamania (1473).
Huemerii, Conr., de Moguncia 11427). *
Huiupi.<i II, Hundtpis.
llundesbach, Rudolf, r. e. in v. Zürich.
Hundt, Hund a Lauterbach, de Kaltenberg,
Wigul. (15351. *
Hundtpis a Waltrams, Joh. Mathaeus
('555)- *
- Joach. (1555).
Hunige, v. Huinge.
Niirlbdeli. Hurelbech. Hurlewegge, Henr.,
de Ratisp. (13351.
Hurleniann, Henr., prebend. de Wald
(1489)-
Huernheim r. Hirnheim.
Ilusemann, Joh., de Trcnionia, vir. porp.
i. Hervorde "(1460) *
Huser, Walthas., pleb. i. .Solem (1471).
Husclarius, Marqu., Fat. d. (1316J.
(-] Nichol. socius dni (1316).
Hussel, Jeremias, Austriacus (1559).
[Huifilter, Hoetfilter, Hoitfilder, Jodoc.
prothonot. apost., Lubic. ac. B. M. ad grad.
Mog. ppos. (15 32}.]
Hütten, Ulr.de, Franco (1512).
Hutter, Conr., de Eschinbeke (1380).
Huttstocker, v. Huetstocker.
Jäger v. Venatoris.
Jaeske, Joh., Dantiscus (1557).
— Paul., Dantiscus (1557).
Jagow, Jagaw, Jagen, Mathias de (1513).
Ja c o b i , Pistoris, Joh., de Middelburch(i 384).
V. Pistoris.
Jacobi, Hilbrand., v. Am*terdam.
Jamnitz, Gempnicz, Mähren, Andr. de, can.
Brun. Oloinuc. d. (1454).
Janckwitz, r. Jcnckwitz
Idstein, Eisten, Aa.ssau, Bruno de (1421). *
Jecora, Heinr.de, Leod d. (1367).
Jenckvvitz, Janckwitz, Hieron. (1513).
— Chilian., Wratislavien. Siies.
U537).
Jerichow, Jericho, Rgb. Magdeburg, Nicol.
de (1296). *
Jeiland v. Gytlant.
Mo, Ost- Kloster, Scola Dei, de Frisonia,
Rgb. Aurich, Joh. de (1360).
Yleburch v. Eulenburg.
Il/ikuser, v. Zillishauser.
llmene, Ilmere, Freder. de, de Erfordia
C1301)
llmmiinstcr, Elemunster, lUemunstrcnsis,
Hildemonstrensis, OBayem.
— Henr. can. (1316).
— Joh. (1348).
Ilmmg, lUsung, Joh. Achilles, Augustanus
(1559)-
— YUsanig, Gregor., de Augusta (1462).
Immendingen, Ymendingen, Baden, Hugo de
(1296).
Indagine w. Hagen
Ingelheim, Yngelnheim, Joh. de (1291).
Ingolstadt, Engelstat, Conr. de (13 10).
Innsbruck, Ysbrugga, Mathias de (1323).
Insula, Henr. de (1296).
— Herrn, de (1379).
— Ludolf. de (1294).
Insulis, Alan, de (1289).
S. Jodoci, Arnold, r. c. (1568).
Joeche, Conr., de Argentina (1316).
Joham, Heinr., Argentinensis (1555).
Johannes, dns. (14591.
Johannes, Joannes, Ilenr., Novimagensis
de Trai. (1501). *
Johannis, Christoph., Lund. et Roschild.
e. can. (1459).
— Petr. V. Vollenhoe.
— Mart. V. Weynrich.
S. Johannis, Lubert. can, e., Ratisb. d.
(1494)-
Jöhker 1.'. Jöhler.
Jühler. Jökher, Joh., de Constantia (1340)-
Jordanus, Laur., Dippoldiswald. (1561).*
Joerger, Georger, .Cbrah.. in Tolleth.
Ausirius (1557).
730
Register.
Joerger, Joh., Thurecensis, Consf. d.
(1479)-
Jorges, Ebcrh., de Grunvngen, Frisius
(■487)
Joseph, Joh. (1411).
Iphofcr V. Yphofer.
S. Ypolito V. S. Pill.
Ixtiihath, Ysenbach, Joh. de (1304).
Jsenburg, Ysenburgh, comes de (1194)
V. Worms, Gerh. de.
Itn; Ver, Donat., de Khur (1489). *
Iticrsum, Ovcrysscl, Niedcriand, Itersheim,
Theodor, (de) Trai. d. (1491).
JUlkh, Juliacum, Gerhard, de, fr. O. S. Jo-
hannis (1191).
Jung, Junge, Joh., Aug. d. (1497).
— Timoth., Augustanus (1541). *
Jurhocl V. Roethose.
Jussel, Harman., can. S. Feiri extra mur.
Mog. (1440).
Kageneck, Nie. de, ppos. S. Petri iun.
Arg. (13111.
Kay i\ Gehay.
Cayphe. Gotfrid., can. Warm. (1368).
Kayser. Marc, de Augusta (1471).
Kaiserstveith . Werda, L'heinpr., Herrn, de.
pastor in Ratingen (1366).
Kaiheim. Calhem, XBayern, Dieter, de (1305).
Kalditz r. Kolditz.
Kalix, Nie. dictus (1367)
Kaikar, Henr. de, v. Faiihof.
Kalm, Alb., Brunswicensis (1553). *
Kalp r. Vitulus.
Calocaepius v. Schönhofen.
Kaltenberg v. Hundt.
Cham, Gambia, d. Ratisp., Bayern, OP/'alz,
Conr. de (1312).
Kamelie, Georg., can. e. s. Ottonis Stettin.
(1504).
Camerarius, Chunr., de Augusta (13 18).
Chamerstein, Lodov de (1317)
C'amtnivgha, Caminga, Petr. (1514'.
Camini, Petr. de (1471).
Chamitia r. Köckeritz
Kammin. Camyn, Caramynensis,Kaminensis,
Pommern, Heinr. |de| (1372I.
Christian, de, eiusd. d. (1346).
— Joh., prepos Camin. I1397).
— Rako, d. Camin (1332). t* v. Rakoir.
— domin. archidiac. Cammynensis
(1427)- *
Campidona v. ' empten.
Campiscena, Heinr. r. e. in (1341).
V. Kempten.
Campman, Alb., de Werlis (1518).
Cancer v. Krebs.
C anis, Joh. (1385).
Canitz, Bemh., de Goriitz (1481). *
Kannestus, Petr. (1514).
Cantrifusoris, Bertold., der. Mog. d.
(1460). *
Cappel, Härtung, de, Misn. , Olomuc,
Wissegrad. can. (1414).
Capeila, Kappel i. KrapfeM, Oentreich^'BsX-
demar. de (12961.
— Cunr. pleb. de, Saltzb. d. (13 15).
Carbo, Joh., de Kelse (1295).
Carchesius, Anton, Silesius (1543). *
Kardiirf, Karekdorp, Nie. (1502).
Carinthia v. Kiirnthen.
Kärgl, Kergel, Wolffg., de Sie.spach, d Ka-
tisp. (1502I. *
Cannus, Ludov. (1544).
Karle, Jac, de Argentina (1381).
ICarlegg, Joh. Godefrid. a, .Styrus (irac-
eensis (1684).)
Carlowitz, Carlobitz, Georg, a, Misncnsis
U559)- *
Kdrnthen, Carintia, Karvntia, Heinr. de
(I33')-
Cunr. de (1331).
— Lutold., de S.Leonardo de( 1334).
Charz willer, Heinr., d. I.eod. (1491).
Kaschau, Casehovia, Ungarn, Joh. de(i47i).
Caselius, Joh., Gothingus (1560). *
— Christoph., Gothingensis ( 1 561 ).*
C a s 1 a g e n , Cahlagen, Niaierlaiulf, Pr.HoUtmA,
Wilh.. Trai. d. (1481).
Käslin, Kaslin, Kersslin, ppos. i. Pfaffen
münster Ratisp. d (1448).
Cassel, Mog. d., Conr. de (1385). *
Castell, Castel, Freder. eomesin, can. Herbip.
e. Spir. (1540) *
— Heinr. eomes in (1543). *
Castello, Alb. de (13041
Castner, Gabriel, Haslachensis Austriacus
(1555)-
Katte, Joh. (1502).
— Melchior, d. Magdeb. (1555).
KafzenfUenbogen, Cazenhellebogen, CJotfrid.
de (1295).
Katzenstein. Chatzenstein, Eberh. dict. de,
can. Novi Monast. Herbip. (13 19). *
Kaufmann, Koflmhanne, Joh., Brix. d.
(1480). *
Kawycz, Sigism., de Harburg, der. Aug.
{1487)-
Kebitz, Kewitz, Andr., Bamberg. Franeus
(1538).
Keddiken, Franko, de Wesalia infer.
(1422 1.
[Keck, Joh, art. et iur. civ. doctor (1530).)
KeWra, Kelbre, Mog. d. , B^b. Merseburg,
Sigfrid. de (13 18).
Kellenbach, Daniel, can. Trev. e. (1472).
— Nie. de, can. Trev. (1484).
Keiner, Joh., de Unterduring (1494).
Kemberg, Kembere, Rgh. Merseburg, dns de
(1293).
Kemerer, Komer, Joh, de Tangermundis,
Mareh. Brand. (1398).
Kerne rlinck, Cosmus, d. Leod., can. e.
S. Spiritus Ruremund. (^1503).
Kemnitz, Mathias, Marchius (1561).
Kempten, Campidona, Aug. d., Bayern,
Schwaben.
— Gotfr. de (1317).
— Jac. de (1317)
— Wernh. de(i343). i'. Campiscena
Kenneman, Herm., de Gruvnnvnggen
(1487). ■
Kennoy v. Quesnoy.
Keppel, Heinr., can. Monast. (1426).
— Herm de (1470).
Kergel i'. Kärgl.
Kern, Joh.,deNuwenstein, Herbip. d.(i 503 1.
Register.
731
Kerne, Joh. dictus, de Treveri (1295).
Kerner, Petr., de Nuwenburg, Const. d.
(1316).
Kerpen, Kerpena, Rgh. Köln, Henr. de (t443).
Kersslin v. KäsUn.
Kerstem v. Tliierstein.
Kesseler, Christoph., ex Ymbst (1495).
[Ketelhott, Arn., ppos. Lubic. (1345).]
— Ketelhot, Nie. (1296).
Kettelius, Joach., Pomeranus (1557). *
Eettiy, Kettingen, d. Col., Bgb. Köln, Otto
de (1508).
K e 1 1 e 1 e r , Keteler, Kettler, Ketler, Gisbert.,
can. Monast. (1494).
— Gosvin. (1490).
— Theoder., can. Monast. (1507).
— Wilh., Mondcnsis (1539). *
Ectwig, Ketwik, Retvvich,Wolfg., de Liptzgk,
Merseb. d. (1500). *
Kewitz V. Kebitz.
Keczler v. Koetzlcr.
K h i e n r i n g v. Chü 11 ring.
Kienburg v. Ehuenhurg.
Kiburg, Kyburg, Eberh. i-omes de(i3i6).
— Eberh. comes de (1341).
Egelin. comes de (1341).
— HiarUiMii.) de (1304).
— Joh. de (1331)
[— I Heinr., mag. Eberhard! de (1316).
[ — j Werlin., mag Eberhardide (1341).
Kimo, Conr. (1305).
Kindler, Fabian. (1539';. ''
Kindsherg, Kindspergk, Kinsperk, Caspar,
a, Francus (1554). *
— Sebast. a (1500).
Kinstenberg, Arn., Tung[r|iensis, d.Leod.
,,(1547)-
Kint, Nie., can. Novi Monast. Herbip.
(1513)- *
— Theodric. dictus, monach. S. Albani
Mogunt. (1344). *
Kirchayn r. E/rchhain.
Eirchberg. Kirchperg, Braunschweig, Heinr.
Theuerdank de (1546). *
— Chirichperck , Sachsen , Rgh.
Zwickau, Conr. de, can. Misn.
(I345I-
Einhberger, Kirchperger, a Vichofen,Ludov.
(1536)
Kirchhain, Kirchayn, Rgb. Cassel, Joh., can.
Aschaff. et Fritzlar. (14361.
Eirchheim, Kirchj'm, Baden? Pfalz:' Joh.,
Spir. d. (1414).
Kirchhoff, Kyrckhoff, Lampert., Rostachi-
ensis (1555).
Kyrchkowe v. Eirkow
Kyritz, Joh., de Saxonia, can. Magdeb.
(1412).
Kirkel, Conr. de, can. Arg. d. (1305).
Eirkow. Kyrchkowe, Heinr. de (1311).
— Kircoywe, Joh. de (1305).
Kirp erger v. Kirsperger.
Kirpnechen, Eirpuechen, Gabriel a, Ca-
rinthius (1553). *
Eirpuechen v. Kirpnechen.
Kyrsebom, Kersebom, llerni., Stettin
(1404).^
Eimer, Kyrtscher, Petr. (1497).
Kirsperger, Kirperger, Petr., de Pinguia
(138O.
— Kursberger, Ulr, deWilscck
Ratisp. d. (1503). *
— Kyrsperg, Udalr., Halberst.
(1555) *
Kissenbrugghe, Kissenbengghe, Hen-
ning., e Sleswic. can. (1507).
Eisweiter, Kiswerter, Hieron., Silesius (1541).
Kyt scher i'. Kitzseher.
Eitzscher, Kytscher, Joh. de (1497). *
Kl ach er, Georg. (1468).
Clammer, Christoph. (1536). *
Clapfenberg, Conr. de, Eistet, d., Bayern,
OPfalz? (1315).
Clarona [Rudolf, de], de Thurego (1297).
Clava. Valent., Confluentinus (1542).
Kleinher, Kleynhere, Joh., can. Worm.
(1381). *
Elem V. Marienburg, Siebenbürgen.
Kiep, Joh., der. Spir. d. (1437).
lüetzkc,' Elitzing, Clezeke, Habelb. d., Rgb.
Potsdam, Gerhard, de (1312).
Ckve, Clivis, Rgb. Düsseldorf.
— Gotfrid. de (1368).
— Herrn, de (1476).
Klingen, Clingen, Chlingen, Chlinging,
Const. d., domin. de (1294).
— Walth. de (1324). ^■
Klinkebil, Paul., de Premptslow (1459).
Clipeator. Schilter, Conr., de Constancia
(1316).
Elitzing v. Eletzke.
Elöckler, Kloklerus, Christoph., (Iberlingensis
(1539)- *
— Clöcker, Marc, de Ravenspurg,
Const. de (1451).
Clore, Arnold. (1440). 1;. Westfal.
Elott, Khlott, Heinr., Hildessemensis (1489).
Cluiz V. Llutz.
Clutz, Cluiz, Heinr. dictus, der. Lubic. (1300).
Knaus, Wolffg., Nuremburgensis (1541).
Knebel, Conr. dictus, de Bacharaco (i3^7)-
Kneheym, Rud., can. e. Monast. (1510).
Eneussel, Knewssel, Joh. (1509). *
Knippenberg, Wilh., der. Colon. d. (1488).
Knippingk, Theodor. (1554)-
Kniprode, Knyproden, Wilh. (1373).
— Wynr.. can. Mog. et Leod. (1368).*
Knoblauch, Knobelauch, Knobloch.
— Adulf-, de Francfordia eis
Moganum (1516) *
— Eberard., de Fiancfordia
(1516).
— Knofloch, Joh. (1476).
KnoU, ChnoU, Chnoell, Rupert., de Salcz-
burga (1465),
Knöringen, Knöringhen. Chnönngen,
Knoringen.
— Eglolf. de, can. Aug. (1393).
— Egloff. Suevus (1559).
— Etell., can. Bamberg. (1551).
Knuet, Alb. dictus, de Myssena (1337).
Cnuto. Conr. dictus, Bamberg, d. (1315^-
Kobenzl, Joh., Goriziensis (1556). *
Coblenz, Confluentia, Trev, d., Rhcinpr.
Ernest. de (1292).
— Heinr de (1294).
732
Register.
Coblcnz, Rulman. de (1377).
Kobolt, David (1560).
— joh,, de Ulnia (1491)
— Joh.. Noricus (1555).
Coebrinck. Conr., can O.snaburg. (1479).
Koch, David, Augustanus (1560) *
C o e h I a e u s, Coclcus. Nurmbcrgens. ( 1 5 1 5 1. *
Kochner, Chochener, joh., can. Aug.,
de Bopfingen (1367).
— Conr.,scol. i. Wisenstaig, Aug.d.
(1343)- *
— Raban.. custos e. Eyst. can.
i. Fuchtwangen, de Bopfingen
(i359)-
Kohlow, Kol. Kolo, Rgb. Fiankfurt.
— Apacz, de Gupen, Misn. d. (1467).
Kohorn, Kuehorn, v. Forderer.
Kerkeritz, Kokerytz, Chamitia? Conr. de,
can. Misn. (1341) v. Leipzig.
Kocstede, JVIartin., de Stetein (1449V
Koffmhanne v. Kaufmann.
Coi/te V. Parierborn.
Kol b, Culb, Georg. (1515). *
Kolbenschlag, Si.xtus, de Mcrged.(i5i7).l
Colbcrg, Colbergh. Golowcrch, Caniin. d..
Rgb. Gislin.
— Arn. dictus, de Saxonia (1343).
— Henning, d. (1380).
— Martin, de, c. Rudolfi.
— Vincent, de. v. Holk.
Kolditz, Kalditz. Wideko de (1341).
Koler. joh.. Saxo (1559). v. Koller.
Collauer, CoUav^^er, joh. 1 1489).
Coli er, Joachim, Camin. d. (1495).
Colnuir, Columbaria, Basil. d , OElsass.
— Berthold, de (1293 1
— Gotfr., de fizgi 1.
— joh. de ( 1292).
— fr. Nichol. de. O S. Johannis (1316).
7iö7«, Colonia. Cholonia.
— Gerhard, de (1370) •■
— Hilger. de (1369).
— Hupert. de (13701.
— Christian, de (1369I.
— Matthias de (13 10).
— Pelegrin. de (1300).
— Winand. de (1450).
Coloma. Prag, d., Colonia. Kolin. Böhmen,
Nycol. r. e. in (1317).
Colonia, Kolin v. Coloma.
Kolt V. Koet.
Columba. Joh. de, |de SpiraJ (13591.
Columbaria v. Colm ar.
Komer v Kemerer.
Com es inSchernperg et Goldeck r.Schern-
perg.
Komm V. Konn.
Co mm eise, Cumessen, Laur., can. Soldin.
(1491)-
Conuncrtadt, Komerstat, Theophil. a. Misn.
(1558) *
Comperti, Chonr. fil.. can. Ralisp. (1325).
Koneke, Gerhard., prepos. Bernow.
Brandenb. d. (1407).
— Gerhard., der Halberstadt d.
(I437')- *
Joh.. can. S. Petri e Pauli
Magdeb. (1416).
König, Konirigk, Kunig, Bernard , de Nord-
lingen (1500).
— Lubert. (1522).
Königsbach, Kuningesbach , Fin hard. d c ( 1 296).
Königsberg, Monte Regio, joh. de (1443).
— Monte Regio Bohcmus, Jlöhmin,
{oh. de (15131.
lonte Kegali, Tirol, .Sabiensisd.,
Martin, de (1417).
Kiinigscgg, Kunseg, Wiirttrmbcrg, Ulr. de.
can. e. Const. (1338).
Königimark, Kungsmarck. .\ndr. (1530).
Königstein, Kunigenstain, Kunigstcin. Mog.d.,
Rgb. Wiesbaden.
— Chamrad. de (1366).
— Nicol. de, der. Mog. d. (1382).
Königsunesen, Chunigswisen. />'()A»«ch .''Chonr.
pleb. i (1338)-
Konn, Komm, Conr. (1515).
Könneritz, Conritz, Conritz, Kunricz, Andr.
de (15231.
— Joh. de (1523).
— Christoph, de (1534'. *
Conrad!, Joachim., der. Camin. d. (1458).*
— Nie, de Dacia can. Lund. (1496).
Conradsheim, v, Conreschim.
Conratter.Conrater, Lucas, Const.,Sedun.,
Bernensis ecci. can. (c. 1500).
— Wolfg., de Memmingen (1495).
Conreschim, Conradsheim, Rgb. Köln, Jac.
(1509). *
Conritz v. Könncritz.
Konstanz, Constancia.
— Bernh. de (1305).
— Brunner de (1369).
— Bure, de (1293).
— Bure, de (1319).
Franc, de can. e. archid. e. Const.
(1380)- *
— Frid. de {^ Hechingen'f Schylhart'f)
(1350^-
— Georg, de (1315;.
- Georg, de (1332;.
— H. de (1295).
— Heinr. de, (1334I. v. Mehlinhnfen.
— joh. de, r. e. in Scevensborch
r. PfetTerhart.
— Joh. de, can. e. S. Johannis Const.
(1313)-
— Joh. de (1332).
— Otto de (1310).
— Rud. de, V. Pasche.
— Syfr. de (1309).
Steph. de (13 10).
— Ulr. de (13101.
Kopenhagen, Hafnia, Heinr. can. Hafniensis,
de Dacia (1293).
Koppernikus, Kopperlingk, Kopternik, Andr,
(1498).
— Nie, de Thorn (1496)
Korb de Waldeck, Corph de Waldeck, Ulr.
d. Mog.. can. S Petri Mog. (1367). ''
Cordatus, Jac, de Antwerpia (15301.
Cori, Walth., Herbip. d. (T489\
Korner, Steffan. (1515)
Corph V. Korb.
Corvus, Ulr. (1319).
Chosentin, Nie, de Franconia (1478).
Register.
733
Kiklin, Goziin, Gozlinj;. Catiiin. d., l'omnurn.
— Ileinr. de (1345).
— Nyc. de (1345)-
Costitz, Joh., zu Scliendin (15591.
Koet, Kolt, Joh. (1370).
Käthen, Kotene, Alb. de (1293).
— Arn. de (1301).
Kottbus, Kotebu2,Coibuz,Bi/& Frankfurt a.O.
— Conr. de (1300).
— Otto de. can. Magdcb. (1309).
Coetwich v. Goetweich.
Cottenauer, Christof. (1465).
Koetzler, Kotzler, Koczler, Marc, No-
ricus (1555).
— Valent., Nuribergensis (1519).
Kouritz V. Kömieritz.
Krachenberger v. Vilshoven.
Krafft, Graft, Anthon., de Ulm (1513).
— Georg., al. Crista, de IJlnia (1471).
[liraffter, Craffter, Alexander, civis August.
(i533)-l
— Craffterus, Anton.. Augu.stanus
(1555)- *
Krähe v. Kro.
Crailsheim, Krewels^ham, Würtlemherg, Marq.
de (1345)- *
Kraka\vicz v. Kreckimtz.
Kramm, Gramme. Henr. (1513).
— Sifrid , can. Hildens , ex Vinen-
borch (150z).
Cranbergh. Joachim. (1554). *
Cranch, Joh. (1452).
Grane, Bado de (1449).
Cranest, Andr., de Wienna, Pat. d. (13 16).
Krantal, Andr., can. .\rngav.. d. Herbip.
(1498).
Crantz v. Speye.
Krantz, Eggerdes, can. e. B. Marie Hal-
verst. (1498). *
Crasfus, Georg. (1484) t ('■ Schulte: S. 706.
Krauchthal, Cruchdal, Joh. de, de Suevia
(1310).
Crauter, Crucher, Alb. dictus, de Nueren-
berg.pleb.e S. Martini i. Babenberg (1341).
Krebs, Crebs, Cancer, Adam , Trevi-
rensis (1521).
— Joh., Trevirensis {1556).
Krcczmir v. Tabernatoris.
Krekh, Kriech, Tielman., ppos. Wetzflar.
(i533>- *
Creyenberch, Alb., ppos. e. B Marie i.
Wolframskirchf n Olomuc. d. (1407).
Creyl v. Crouwel.
Kreyser, Joh., de Heidenheim (1507).
Kreytzen, Joh. a, Brutenus (1531).
Krecku'itz, Crekewicz , Krakawicz, Alb. de
I1309).
— Ernest. de, de Wirchwiz Siles.
ex duc. Clogov. (1558). *
Crenier, Ilerm., der. Brem. d. (1504)*
Krcmsiei; Chremsier, Ostreich, Mähr., Chunr.
ppos. de (1317).
Cremzow, Bertram, de (1309).
Krenkingen, Krengkingen, Ludolf. (Lu-
toldus) can. e. Arg. (1341). *
— Lutold. (1381), ppos. in
Friesach (=Brisiich), Const.
d. (1381).
|K re rikingenl, fr. Ileinr. hocius dni Lu-
dolfi de (1341).
|— I Conr. mag. dni de (1344).
Gross, Christophor., Noricus (1559).
Greuspach, Grusbeke, Kroisbach, NÖst-
streich, Frid. de, can. Pat. d. (1316).
Kreuzbury, Crutzburg. Nie, vic. perp. e.
Warm. (1374J
Kreuznach, Crucenacum, Ryb. Coblenz.
— Arn. de (1304).
Grevel r. Crouwel.
Krewelsham v. Crailsheim.
Kriech v. Kreich.
Grisopurg v. Christburg.
Crista v. Krafft.
Christianus (1295).
Chrislburg. Grisopurg. Bgb. Marienwerdcr,
Henr., de Prutia, r. e. in (1327)
S. Christophori, Christofen, Pat. d., NÖnt-
reidi.
— Gunth. pleb. in (1319).
Kro, Krähe, Raymund., Misn. d. (1512).
Croaria, Joh a, Belarus (1531).
Kroecher, Grocher, Crochere, Krokere, Rgb.
Magdeburg.
— Berthold, de, al. Droysco (Tro-
scheko) de Saxonia, r. e in Berlin
(1310).
— Martin, de (1295)
— Martin, de. d. Magdeburg. (13 14).
Croeser, Nie. de Campis (14S8).
Krockou V. Trockau
Kronberg, Gronenberch, Chromperg, Rgb.
Wiesbaden.
— Gerard., can.Mog. e.Trev. (143 1).
— Heinr. de (1389).
— Ulr. de, can. Mog. (1366). *
— Balther. de (1366).
Cropacz. Joh., dec. S. Joh. Wratisl. (1491).
Kröpelin v. Groeppelin.
Crosperg, Rudolf, de (1367).
C rot US V. Rubianus.
Crouwel, Creyl, Crewel, Anthon , de
Prussia (1444).
— Joh., de Gdanick (1426).
— Nie. de Wartenberg, can.
Wratisl. (1453).
Crucenacum v. Kreuznach.
Crucher v. Crauter.
Cruchdal v. Krauchthal.
Krüger. Kruger, Lucas (1513'.
Crugnitz, Nie. de (1365I
K r u m p a c h v. Grumbach.
Grusbeke v. Greuspach.
K r u s b e c k i'. Groesbceck.
Grusemark, Krusemark. Altiiiark, Conr.
de (1310).
Grusepeter, Henningh., der. Gamin. il.,
vic. perp. Stargard ( 14561.
Grutnerus, Gotfrid.. Magdeb. d. (1322).
Crutzburg v Kremburg.
Kuc V. Kuik.
Küchel, Chuechel, 11 dictus, -S. Andree
Fris. d. (13 19).
— Joh., Gorlicensis (1507). "•'
KtirchcnmeiMer , Kuchenmeyster. Chuchin-
meister, Kuchcmcnstcr.
— Adam., d. Mog. (i!;ot).
734
Register.
Kufdienmcistet; Frid., can. I lerbip. (13 191.
— Joh., de Gaml>cifi (1490).
Chueden, Cliu;1en, Heinr., can. Magdcb.
(1377)-
Kuhdorf, Chuedorf, Kuedorff, Bayern,
MFranken, Ulr. de (1304).
— Ulr. de (1535). *
Kuehorn v. Forderer.
Khiien de Belasi, Belasio, Trid. d., Mat-
thaeus (1489).
Khuevhurg, Kienburg, Kuf-nburgk, Maximii.
a. Austriacus (1554).
Kuermihamer, Georg. (1517).
Cups. Cusa, Nie. de, der. Trev. d. (1437).
Kuik, Kuc, Geriiard. de (1196).
— Joh. de (1296).
Culb V. Kolb.
Kummer, Georg. (1555). *
Cumessen v. Commeise.
Kummoste, Kumost, Commost, Joh. (1473).
K una, Heinr , de Cunstat. al. Lukou.(i5i6).*
Kungsmarck <■. Königsmark.
Kunheim, Erhard, a (1558)
Kunig r. König.
Kunowitz, Cunewitz. Joh. de, Moravus
(I495>- *
Chiinring, Khicnring, Kunring, Balthas. baro
de (1535)- *
— Berthold. de (1290).
Cunritz v. Könneritz.
K u n s e g v. Königsegg.
Kuppener, Kwppener, Christoph. (1463).
— Christoph., e. Culm. can.,
univ. Lips. colleg. (1490).
Chur, Churia, Alb. de (1293).
Küreti V. Kurne.
Curia, Elger. de, Magunt. d. (1322'. *
— Imhof oder vom Hofe, Ulr., de Con-
stantia (1316). *
Curie, Wendelin., Henensis, Herbip. d.
fi555)-
— V. Grentzing.
Kurne, Küren, Otto de, de Holtzacia (1289).
Kurner, Panthaleon (1543).
Kursberg er r. Kirsperger.
Curtso, Wernh. (1296).
Cusa i' Cites.
Kussenach, Russenach, A'j'issnafÄ C.Zürich.
— Rudolf, de (1290).
Cuta, Heinr. (1365).
Kutzer, Nie, pheb. i. Schompach (1471).
Kutzleben, Kuzleben, Caspar, a (1547). *
Laa V. Lao.
Lachen, Cunr. de (1309).
Lackepreyn, Lakeprim, Eberh , can. e.
S. Joh. Osnaburg. (1423).
Lacu, Freder. de (1300). *
— Herrn, de (1310).
Layer, Heinr., der. Monast. d. (1495).
Lavmbach, Joh., ppos Würz., d. Misn.
(i5°3)-
Laymingen, Laymiger, Leyminger, La-
ming, Bayern.
— Erasm., Bavarus (1559).
— Joh. Christoph (1559).
— Leonard., can. Pat. (1407).
— Orland., Pat. et Ratisp. can.,
pleb. i. Wylichdorff (1448).
Laymingen, Otto de, can. Pal. (1378).
ILambcrg, Ambros., dec. c. Saiisburg.
(i534).|
— Lainbcrger, Andr, ex Roten-
pihel (1518). *
— Balthas, de Schneperg (1504).*
S. Lamberto, Joh. de {13251.
Lamfelt, Fastrard. de. de Traieito super.,
can. S. Joh. Leod. d (1413). r. Lancfelt.
Laming v. Laymingen.
Lamm ersehe vm, Conr. (1513).
Lamparter, Ulr., pleb. i. Mals, Curien d.
(1481).
Lampertheim, Lampberthaym, Joh. de.
Arg. d., r. e. in Sceffe-
lingesheim (1337).
— Rudolf, de (1296).
Lampl, Lampel, Andr., Styrus (1557). *
— Christoph. (1556).
Lamprecht, Theodcr. (1387).
Landenberg, C. Zürich, Herm. de (1296).
— Herrn, de (1348).
— Joh. de,cust.e.Const.(i338).
— Ca.spar. de, monach. Augiae
maioris (1439).
TMndsherg, VElsnits, Landesberch, Landes-
berc, Lantzberg. Lansperg,
Landesberg.
— Eberh. de (1292).
— Gunth. de (1289).
— Guln|t[herüsl de (1301).
— Gunth. de. seolast. S. Thom.
Arg. d. (1367).
— Jac. de, Arg. d. (1496).
— Joh. de (1289). *
— Conr. de (1289). *
— Christian, de (Argentinensis)
(1309).
— Pantaleon de (Argentinensis)
(1504).
[— 1 Alb. mag. dnor de (1289I.
Landschad von Steinach. Phil. (1558). *
Landshut, Landeshut, Lantshut, Lanczhut,
— Andr. de v. Andreas de Bayern.
— Georg, de r. Altdorffer.
— Henr. de (1304).
— Henr. de (1326).
|Lang, Matthae., tit. S. Angeli Cardin., ar-
chiep. Salisburg. (1534).)
— Paul, de Augusta (1499). *
Lange, Gotfr., de Luneburch, Lubic. e.
Bardew. e can (1452).
— Gotschalc. (1430). *
— Joh. (1349). * V. LonguB.
— Joh.. Pomeranus (1561).
Langen, Joh. de (1302).
— Langhen, Ludow. de, Monast. d.
(1490).
Langenheck. Langbeck, Langenbeke, Longi-
rivulus.
— Alb. (1510).
— Detlev., Brem. d. (1499).
— Herm., Brem. d. (1498)
Lange|n)niant ei, Petr., de Trameno,
Trid d. (1517). *
— Ulr., de Augusta (1435).
Lancfelt, Godefr. de, can. S. Servatii
Trai., Leod. d. (1417). v. Lamfelt.
Register.
735
Lanzendmf. Lancendorf, Ocstrcich, B. Mistd-
batli, Heinr. ric (1^04*.
Lao. liOa. Oeslr.^ Heinr. de (1335). •'■
Lapide v. Stein.
Lapitz, Udalr., Croatus de. Pat. d. (1501).
Lare, Wernh. de (1301).
Lassana, Lassahn, Lauenhurg, Marqu. de,
de Saxonia (1326).
Lassen, Lassan, Ponimern? Böhmen?
Hainr. pleb. in (1366).
Last, Dieteric. dictus, de Tuwingen (1338).
— Cunr., de Tübingen, r. e in Jesingen,
d. Const. ( 135g). ■■
{Laitorf, Latroff, Joachim, a, can. Merse-
burg. (1538).!
Laiiban, Luban, Schlesien, Heinr. de (1313).
Laubegassen, Lubegassen, Richard. de(i297).
Lau hing, Henr de, r. e. in Lincenchirchen
(1316). '
Laudenburg, Lat/cnhurg, Baden, L&uden-
burc, Joh. de (1297).
[Lauenhurg, Louenborch, Eghard. de (1349)!
Lauff er, Anton. Herfordens., Mog. d.i 1494).
Laufner, Leopold., Viennensis (1542).
iLaurencii, Nicol., de Fallcinberg, der.
Wratisl. d., notarius (1414).!
Laurentius, Andr., Landspergensis (1561).
— Nicol., fil. Nicolai, sacerdos
Trai. d. (1383). *
Lauryn, Lamverijn de Wa/ervliet, Lawen.
~ Marc. (i5o7\. 1 r ^
— Mat'hias, dnsde Water- Brugi/ni
velt (1507) Tornac. d.
— Petr. (1507). )
Lazei, Joh., de Keschin, Brixinensis (1500).
Lazian v. Bechinie
Lebe, Caspar, de Wratislavia (i492>.
Lebenstein, Gotfr.de (1422). <'. Löwenstein.
Lebenther, Joh., ex Langentzel (1502). *
Leble v. Löbl. '
Lebus, Lubus, Bgb. Frankfurt a. 0., Nie,
scolast. Lubuc. (1350).
Lechinger r. Lochinger.
Lechlin v. Lichtlin.
Leenzinge, Nie. de (1299).
Leenwarden, Liwardia, Lewardia, Trai. d.
— Bonifac. de. Trai. d. (1367).
— Petr. de (1503).
— Wilbrand. de. Trai. d. (1367).
Ley, Georg, can. e. Trev. (14861.
Leybech v. Lirhiyg.
Leibfridt. Sigismundus (1549).
Leibnitz, Lybenitz, Liebentz, Leybentz.
— Joh. de, ppos. Goliensis (1336).
— Otto de. can. Pat. (1336).
— Wulfing. de. ppos. Volchmart.,
ppos. S. Bartholomei. Frisaci
(1336). 1'. Lindekarii.
Leila. I iel, Baden? Lieli, f. Aargan? Walth.
r. e. in (1300).
Liinursheim v. Lumersheim.
Leyminger v. Laymingen.
Leininger, Achalius, de Villaio, pleb.
i. Rosseck, Aquil. d. (1487). *
— Sigism.,Charintianus (1518) *
Leipzig, Lypczk, Lipsek, Conr. de pleb.
i. Rambyn, Roschild. d. (1347).
Leyser, Georg, ex Stiria. (1560).
Lcyz, llclfric. (Hiiiu-.) de (13051
Lecksei, Joli., de Otling (1462).
Lembergcr, Pancratius (1490I.
Lemgo, Letngaowe, Hildebrand, de (1301).
r. Lincuowe.
Lemnius, Simon (1543).
Lemjn-uch, Lenbrugh, Alb. de (1485).
Heinr. de (1485).
S. Leonardo, St. Leonhard, St/tdt Lavan-
thal, Lutold. de v. Kärnthen.
Leonberger, Georg. (1539). *
Leone, Mich, de v. Wiirzburg.
Leonrod, Leonrodt, Lüvvenrode. Lewen-
rode, Bayern, Franken.
— Freder. de, can. Eichst. (1508).
^ Joh. Georg, a., Francus Orien-
talis (1540).
— Karol. de, can. Ratisp. (1369).*
— Ulr. dictus, pps. lUimunslr.
Fris. d. (1337).
Leonstein v. Lötvenstein.
Leopardo, H. de, de Colonia (1295).
Lerchenfelder, Hieron., d. Ratispon.
(1511^- *
Lesch V. Lösch.
Leubing, Lcwbing, Livonia, Heinr., ppos.
Nuenburg, can. Misn.. ppos. i. Forcheym,
can. B. Marie Erfurd. (1436).
Leve, Joh., de Holsacia (1449).
Levenou, Bartholom. de (1289). *
Lewetzow. Leveszow, Levesaue.
— Heinr, de Rostock, Suerin. d.
(1489).
— Heinr., Ratisponensis (1535). *
Leybentz c. Leibnitz.
Liborii. Nie, de Thoren Colm. d. (1471).
Lichtenberg, Lichtenberch. ' Erwipol. d..
Berthold, de (1322).
— Herrn, de (1304).
Lichtenberg, Liechenerwerch, Chur. d.,
Wilh. pleb. in (1334).
Lichtenstein, Lichtensteyn, Lichtenstain,
Liethenstain. d Salseburg.
— Conr. de (13 14).
— Ulr. de, r. e. in Miren (1329).
|— 1 Herrn, mag. Conrad! de (1314).
Lichtlin, Lechlyn, Conr., r. e. in Dyerli-
wanghen (1462).
Liebegg, Leybech, Rudolf, de {1294).
Liebenberg. Liebenberch. Lyewenberch,
Salzburg, d.
— Berthold, de (1289).
— Swigher. de, r. e. S. Florian!
(1335)-
Liebenfels, Const. de., Herm.de (1315).
Lierheim, Lirhem, Lyrhem.
— Frid. de, can. Herbip. (1309). *
— Frid. de, can. Eistolt. (1343).
— Cunr. de, can. Arg. (1304). *
Liesberg, Joh de (1305).
Lieseregg, Liserekk, Kärnthen. Ulr. pleh. in
(1336).
L i g n a r u s , Ho;fi6c(7ur,Paul., Vratislaviensis
(1560).
Ligsaltz, Carol., Monachins (1520).
Lyki, Joh., de Dacia (1300).
TAtubur'g, Linipurgh, Limpurg, Linipurk,
Linberg.
7:-i6
Register.
Lxmlnirg, Albert, baro in, S. 1^. I. Pincerna
et Senipcrliber (1554). *
— Alb.. Schenk de, can. Herbip.
(r4ai) *
— Frid.. Schenk de (1412).
— Joh. de (1291).
— Conr., .Schenk de (1422).
— Phil., Baro in. S. R. I. Pincerra
Semperfrey (1500).
— Richwin. de (1291).
— Ulr., Dapifcr de. can. Eystet.
(1335^-
Liiiben<;z v. Lindekarii.
Linberg v. Limburg.
Lindaeh. Lintech, Bayern, Cunr. de (1318).
V. Lindadia.
Lindadia, Lindau'f Lindaeh? Eberh. de
(1319)-
— Melchior de (1319).
Linde, Hugo, de Constantia (1314).
— Ulr., de Constancia (13 14).
Lindekarii, Joh., de Linbencz, pleb.
e. i. Chaetz, Salzb. d (1336).
Lindcman, Caspar, de Eysleben (1511).
Linden, Conr. de, pastor e. i. Bassenheim
Ü375).
Liiidenau, Joh. de, de Dame (1535). *
Liddenherg, Lindewerch, Jac. de, Const. d.
11343)-
Lvndenstampf, v. Offenburg.
Linghusen, Conr. de (1518).
Lincuowe, Lemgo? Heinr. de, de Sa.Konia
(1311)
Linck, Leonard. (1548).
— Linch, Michael (1506).
— Sebast., Suevus (1542). *
Lyns V. Linz.
Lintner, Caspar, ex Burghausen (1532).
Linz, Lyns, Bheinprov
— jac. de, can. S. Florini Confl. Trev. d.
(1439)-
— Petr. de. r. e in tinfUel), (1397).
— Petr. de (1439).
Lip. Adam. (1515).
Lipxdorf. Liptzkendorff. Langen-Lipsdorf,
Bgb. Potsdam.
— Nie, der. Brandeb. (1437).
Lischko f. Truchsess.
Lirhind, Lifonia, Frid. de, Rig. de (1334).
Livonia, Heinr. de r. Leubing.
Lobeden. Lobith, Xiederluvde, Pr. Gelder-
land, Lobona, Joh. de, mag. dni de Flisco,
Trai. d. (1345I.
Lobenstein, Heinr.de (1408».
Lobkowitz ab Hassenstein.
— Bohusl. baro de Bohemia
(1475)- *
— Joh. Popeide, Bohemus (1513).
— Lituin.Popela,Bohemus(i53i).
Löbl, Leble, Joh. Jac, a Greinburg (1542).
Lobona v. Lobeden.
Lobwasser, Lovvasser, Ambros. (1561).
Lochau V. Lochow.
Locher, Nie, pleb. i. Vrondorf. de Austria
(1355)-
Lochinge r. Lechinger, Lazar., Norin-
bergensis (1346).
— Wolffg., Franco (1557).
Lochlach, Nie. pleb.i. (13151. v. Lncrrnrh
Loc hörst V. LorlcliorKl.
Lochow, Lochau, Andr. (1500).
Lodovici V. Ludovici
Lnerrach, Lora<h, Lorlach, Baden, Heinr. di
(1288).
— Joh. de (1295).
Lofeni V. Loisheim.
Loffet, Steffan., de Bicilo, Hasil de{i38i).
Logus, Georg., Silesius (1519).
— Gaspar., .Silesius, can. Wratisl
(1550)-
Loisheim, Lofem, Franc, de, Juliacensi
(1541)-
Tjoclchorst, Lochorst, Wilh. Ü511). *
Locoya v. Luckau.
Loccum V. Lucensis.
Lombaerts r. Lumbarz.
Longirivulus c. Langenbeck.
Longolius, Christoph. (1507).
Longus, Alb., Gdanensis de Prussia(i496i
— Joh. (1349). t V. Lang!
Lonsdorf, Otto de (1317).
Lorlach v. Loerrach .
Lormitz, Joh. de, dns in Meseritz (15161
Lösch, Lesch, Joh, d. Fris. (1522).
— Leo (ab Hilkershausen), ppos. Fris
d (1522). *
Losener, Geor. dictus (1341).
Lossainen, Lutzinghen, Fabian., de Prusia
Warm. d. (1490). *
Lothringen, Lotharingia, Gerhard, de, can.
S. Leodardi (1296).
Lotze, Henning. Camin. d. (1498).
Louwe V. Löwe.
Lowasser v. Lobwasser
Löwe, Louwe, Lambert, Camin. d. (1393).
Löwen^ Lovania, Belgien, Heinr. de {1433).
— Joh. de al. de Ramundia, ppos.
Zantiensis (1438). vgl. S. 662.
— Wilh. de, der. Leod. d. (1435).
Löwenberg, Loyvenbergh,Lovenburg. Heinr.
de, der. Colon, d , vic. in Sinczich (1444V
Löwenstein, Leonsteyn, Leben stein, Leben-
stain, Levenstein.
— Herm. de. Mog. d. (1343).
— Joh. de (1297).
— Joh. de, can. Spir. (1504). *
— Wolffg., comes in (1543).
Lowis, Lobitz {Alt- und Neu-), Ponim .' r.
Dramburg, Joh de (1379).
Lubhern, Lubberner, Eckard., de Hildesim
(i486).
Lubegassen v. Laubegassen
Lübeck, Lubecke, Lubecke, Lubeg.
— Andr de, de Saxonia (1309).
— Arn. ppos., v. Kettdhotf.
— Jac. de, de Saxonia (1337}.
— Ludolf. de (1293).
— Martin, de (1300).
— Walth de, (= Lobegge?) (1291).
— Wilh. de i: Bardewik
— Winand. de (1293).
Lubschuwitz r. Lüschmiz.
Lucenia, Joh de (1301).
Lucensis, Lokkiim. Gotschalc. monachus,
Colon d. (1324).
Luchs, Oswald, Eystedensis (1555). *
Register
737
Liulrke. Ludicke, Theodorus (1553).
Ludekind, Joh., de Ascendia, der. Colon.
d. (1421").
Luder, Nie, Quedelburgensis (1557).
Ludovki. V. Xorireyeti.
Luft, Luyfft, Joh., de Wurmacia, der.
Wurmac. d. (1487)
Lugnitz. Rudeger. de, Litt/ncfz, Lngnetzer
Thal (i. 'f. rechten Seite d. Vorder rheins.
Cur d. (1317).
Luhe, Luhe, Henr. a, Megapolensis (1561).
Luyfft V. Luft.
Lucanus, David, Ilessus (1557}.
Lxickau , Rgh Frankfurt., Lucowe, Luko,
Lockoya.
— Arn. de, Misn d. provinc Sa.xoniae
(1321).
— H(<ir()i.) de (1301).
— Heinr. de, Misn. d. prov. Saxoniae
(1321).
— Christian, d. (1296).
— Pefr. de (1294).
Lumbarz, Lomhaerts, Gotfr., de Eucke-
mort (1547).
Lumersheim, Leimersheim, hayr. Pfalz.,
Joh. de (1305).
Lump, Joh., de Confluencia, der. Trev. d.
(I5i4)-V'
Lund, Lundensis, Schweden. Henr. archid.
(1293).
Lüneburg, Lunenburg, Bernh. de (1359).
— Berthold, v Oldense.
— Joh. de (1291).
— Nie. de (1292).
— Otto de (1291).
Lung, Wolffg. Christoph., Bavarus( 15 59).*
Lunghe, Nie. Jacobi, de Dacia (1408). *
Lunvnk, Wilh., can. B. Marie ad grad.
Coi. (1487).
Luntz, joh., de Coburck (1517).
Lupfen, Lupff, Luph, Joh., can. Episcopalis
cellae (1367). *
Lupferdingen, Lutferdingen, Baden, Conr. de
(1292).
Liijwecht V. Bitbrecht.
Lupstein, Lupffenstein, Luphenstein, UEls.
— Conr de (1312).
— Volmar. de (1301).
Lurtzing, Lurzing, Oswald., Schwein-
fortien. (1559).
Luscardus. Joh., de Augusta (1318).
Lüschwitz, Lubschwitz, Lubschuwitz, Rein-
hard a (1532).
Lussel. Lussl, Martin.. Jaurensis .Silesius
(1513)-
Lutferdingen c. Lupferdingen.
Lattich, Leodia, Egidius de (1427) y. Vinea.
Lüttichau, Lutichau, Wolffg. de (1519).
Lutz, Wolffg., Landspergensis (1561). *
Lützelburg, Lutzelburg, Lutinburg, Lucen-
burg.
— Egidius de, der. Trev. d. (1454)-
- Henr. de (1295).
— Syfrid de (1296).
Mtzelfluh.'LMC(t\n\\\\o, Cßeoi.Ulr. de (1303).
Liltzelstein, Luczelsteyn, UEhass.
— Nie. comes de, prior i. Warege-
villa TuU. d. (1307).
Deutsche Studenten in Bologna.
Lii/^eZsteOT, Volmar. comes de, can.Spir ( 1 367J.
Liltzeltrater, Luczeltrater, Joh., pleb. i. Maur-
kirchen .Saltzeb. d. (1438).
Lutzingen, Petr. de, can. S. Florian! de
Confiuentia 11296).
Lutzius V. Lutz
Luwenrode v. Leonrod.
Lnzern, Luceria, Walth. de, Const. d. (1315).
M a c h e 1 n s h o f e n v. Mehlishofen .
Machwitz, Hernest, a (1559). *
Made Iahe r. Magdala.
Madiswil, Madulsvil. C. Bern, Conr. de (1295).
Madrazzo, Madruz, Madrutius, Christophor.
de, pleb. Tirol., can. et dec. Trid., can.
Aug. (1531)-
Magdala, Madeiahe, Sachsen-Weimar.
— Cunr. de (1304)
Magdeburg, Medeburg, Maidburga, Meide-
burg. Madburch.
— Cyriac. de (1296).
— Gunth. de (1310).
— Joh. de, can. S .Sebast. Meid-
burg. (1343)-
— Joh. de (1310J.
— Petr. de (13 12).
— Theoder. de (1295).
Magenheim r. Meckenheim.
Magistri, Joh., r. Scholasticus.
— Vincent , Transylvanus (1495).
Magni, Petr., Sedunensis (1505).
Magnus, Folcard. (1360).
Mahrenholz, Mornholt,Balduin a. d.Halberst.
(1555)- *
Mayer, Burkard., de Constantia (1439) *
V. Meier
Maynberger, Joh., de Ratispona, pleb.
i. Kirchdorff (1470). *
Mainz. Maguntia, Moguntinus.
— Frid., can. S. Petri (1301).
— Gombold.de, can Pigwen (1299).
— Gotfr. de (1293).
— Hartman de (1289)
— Heinr. de (1289).
— Helfric. de (1297).
— Jac, can. S. Marie ad gradus (1295).
— Joh. de (1294).
— Joh. de (1297).
— Joh. de (1341)-
— Clericus de (1295).
— Cunr. de (1304).
— Ludew de (12 8).
— Maghceius de 81289).
— Petr. de (i348)(
— Th. de (1301I..
— Tiltnan. de (1293).
Volbert. de (^4751.
— Wigand. de, can. S. Marie ad gradus
(1296).
— WoUr.im. de (1295)
May r t. Meier.
Mayrhofer, Thom. (1544).
Mack, Andr. (1512).
Make, Alb., can. Ratzeburg (1480).
Malchow, Malchove, Ulr. (1491).
Machr, Maller, Meier, Vitus, Memming ,
can. Aug. (i473'»-
[Maler, Lucas qu. Corradi, de Alianian.
(1541)]
47
738
Register.
Maler v. Moller.
Malkos, Simon de, thes. e. Ilerbip. (i393)-
Maller ;•. Macler.
Maltitz. Joli.de, Misn. can. (1513)- *
Malt zahn, Moltzaen, Moltzan, Jochim, de
(1501).
Ludolf. de (1502).
— Theoder. de, terrae Schlaviae
hereditarius marscalcus (1521I.
Mandelslohe, Mandelslo, Bartokl. de. Conradi
fil. (1547)-
Manduvel ;'. Manteuffel.
Mansfeld, Ernest. comes de (1559).
Phil, comes de (i559>-
Manteuffel, Manduvel, Erasm., der. Camin. d.
(1500). *
Marburg, Marpurga, Egb. Kassel.
— Henr. de (1259).
— Joh. de (1340)-
— Ludov. de, r. e. in Michelbach
(1309).
[-] Heinr., mag. Ludovici de (1311).
Marburg, Marpurga, Steyermark, Salzb. d.
— Hertind., pleb. S. Petri prope
(1340).
— Ortwin. de (1293).
Marchia v. Brandenburg.
— Ludolf. de :-. Werle.
— Hartman., Camin d. (1343)-
Marcs, Martin., de Cruomlovia, Boemus
(1491)-
Marhols v. Froeschl.
Marienau, v. Mergenau
Marienburg. Castrum Marie, Siebenbürgen.
— Henr. (Klem) de, pleb. ibid.
(1495)-
— Marienbroch, Segewin. pleb. m
(13")-
Marienwerder, Werdher, Mynd d. v. Rud. de
Saxonia.
Mark, Marke, .\dolf. comes de (1303).
— Liborius.niag. Adolficomitisde(i303).
Marolf, Joh., de Fridburg. (1493)-
Marquardi, Goswin., de Davantria {i4i6).
Marschalk, Gerhard. (1483)- *
— Joh. (1398)-
Marschalcus (1294)
Marsoner, Marsaner, Marschavierus.Petr..
Tirol. (1543)-
— Thomas, praefectus domus dni
Cardin. Trid. (1505) *
Marteren v. Allama.
Martini. Joh., de Traiecto, can. S. Joh.
Trai. (1482). *
— Laur. de Prusia, Warm. d.. der.
(1458).
Martins, Mertz, Andr., Augustanus (1560).
Martmevster, Nie, de Maguniia (1474) t
(Vgl. S "662t V. Franck.
l/asse«Äö«se)i,Mezzenhausen,Mensserhusen,
Massenhusen, OBayern.
— Joh. de, can. e. Fris. (13411-
— Ortlm, de Bavaria (1333)*
Ulr. de, fr. Ortlini (1333)-
Mathie, Joh., Metensis d. (1365).
Matthiel", Matheus. Traiectensis (1500).
Mattsee, Maticensis, Ostreich, Sahburg.
— Marqu. can. i. (1302).
Matzpprger, Franc., Salisburg. (1557). *
Mauerkirche r, Frid., de Brawna. I'ai.
d. can. Fris. (1451).
Mauricii, Thom . rler. Magdeb. (1487).
Mau teer, Georg., can e. Paf. (1407).
Mazzeler. Mazercl, Henr., can, Basil.
(1289). *
— Maczler, Christoph., de Veit-
kirch (1516).
— Mazerellus, Wilh . de Basilea
can. Colmar ( 1297).
Me eher v. Mecker.
Medici, Joh. (Heinr.). Wrati.slav. (1472).
Med ritz, Jac. de, e. Brunn can. (1509).
Meersburg Baden, Mersburg, Wernh. de,
can. Turensis^ rMriccn-si»^ (1292).
— {Merseburg?}, Alb. de (1292).
— Henr. de (1292).
Megerer. Megrer, Theobald, Sungoius (1558).
Meld, Mhel, Georg., Wraiisl. (1541).
Mehlühofen, Württemberg, Machelnshofen,
Merlashoven, Const. d.
— Heinr., de ( 1322) * vKoimtanz.
— Joh. de (1335).
Meier, Mayr, Mayer, Meyer, David., Bam-
burgensis (1545)- *
— Joh , de Turegho, Const. d. (1479)-
— Joh., Ulmensis (1545)
— Joseph., Lichten f eis Franc. (1538).*
i'. Mayer.
Meyger, Meiger, Meier, Christian., de
Stetin. alias Starke (1457)
— Ulr, de Stadis (1369).
Meiningen. Meyningen, Conr. de (1377)
Meissen, Misina, Mi>na, Missna. Migsna,
Mitzena, Sachsen.
— Arn. de (1323).
— Berchold. de (1317)-
— Burch. de (1317).
— Diethdric. de (1323)
— Herrn, de (13 10).
— Joh. de (13 14)
— Jordan de (1302).
— Conr. de r. Leipzig.
— Nie. de (1302).
— Nie. de, Misn. d. (1314)-
— Nie. de, can. Trid. (1314)-
— Volchbin. de, r. e. in Redisch,
Olmuc. de (1317)-
— Wernh. de (1346).
Meiisenheini, Missenheim, Arg. d., Baden,
Heinr. r. e. in (1311)-
Meixner, Joh.. Augustanus (1558). '^
Meckau, Mekow, Melchior de (i459)- '
Meckenheim. Henr. de, Ubius (1560).
Meckenheim. Magenheim, Meggenhem, Meck-
inhem.
— Theoder. de (Johannes) (1304)-
Mecker, Joh.. de Kotwil (Sotu'U) (1509)-
— Mecher, Conr (1462).
Meckes, loh., der. Reval. d. (141O-
Mecklenburg, Magnopolia, Eric, dux, Wan-
dalie princeps (1502).
Mekkental i: Hagenial
Melchii.Jio/^/un, Hubert, deBroich(i366).
M'eldeck v. Reichlin.
Meier c Maeler.
Meilerstadt, Wolfg. (1508). *
Register.
739
Memmingen, lidij Schivalien, Rudolf, de
(1317)- *
Me liehen, Job, (1495). ""
MciidcHiUrcn, Mindeiburre. .loii., professus
monasterii Pfeffers Cur. d. I1346).
V. Monburnen.
Menfeld, Menfelt, Meiinenfeldt, Theoder. de
Tileman. de {1295).
Menius, Georg, Thuringus (1561).
Mensel in, Eberh (1428).
Mensserliusen v. Massenhausen.
Mepsche, Joli., Piirisius (1546). *
Mar, Ludolph. to, vic. e. Monast. (1502).
Mera v. Mmn.
Merano. Frid. de, d. Cur. (1320).
Maren, Mera, Heinr. van der, Camerac.
d. (1417V
— Phil., Bruxellensis (1538).
Merdym v. Meriden
M ergenau, Marknau, Schlesien, Caspar,
scolast. e. S. Sepulcri dominici in Leg-
nitz (1500). *
Meride n v. Allania.
Meringen, Meringhen, Merigen, Conr.. de
Suevia (1334).
Merck 1 in, Balthas., de Waldkirch, can.
S. Sim. Trev. (1498),
Merklingen, Merkling, Const. d , Württemberg,
OA Blaubeuern.
— Gebhard r. e. in (1317).
Merlashofen v. Mehlishofen.
Meroda, Arn. a, Leod d (1545).
Merseburg, Mersaburgensis, Pr. Sachsen.
— Alb. de (1Z92).
— Bertold.Mersab.e. can (1290),
— Henr. de (1292).
— Ruiand., dec. Merseb. (1397).
Mersshamer, Augustin., Herbip. (1524).
Merswin, Petr., de Arg. (1309).
Mertinshem, Merteshdm, Hessen, K. Grün-
stadt? Martin.sheim , Bayer»? Hugo de
("97)-
Mertz V. Martius.
Merze, Heinr. dictus, de Spira (1295).
M e s c h , Georg., Liptzensis, pleb. in Schanz,
Misn. d. (15571. *
Messen beck, .Seifrid., in Schwendt Ba-
varus (1557). *
Metten, Metem, Metensis, NBayern.
— fr. Ulr. de (13051.
— LJlr., abbas m (1317).
Metz, Messe, Metae.
— Gotfr. de (1300).
— Joh. de (1296).
— Steph. de (1296).
Metzker, Meczker, Metzeger, Mecziger, Joh.,
de Swevia, r. e. in Stailikein, Const. d.
(1379)-
Metzler, Mezler, Job., Vi'atislaviensis
, (1517)- *
M e z z e n h u s e n r. Mas.'ienhaustn.
Mhel V. Mehl.
Micauld, Nie, Bruxellensis, d. Camerac.
(1512).
Michaelis, Joh., de Elpogen (1471). *
— Laur., i\ Monsterberger.
— Mathias, de Lunaw (1471).
Myda r. Muulen.
Middelman, Joh., socius dni de Hoya
(1425).
Mihla, M.i\a, Saihs. H'c/'Hiac, Henr. de (1295).
Mylendnnk, Miidunck, Bernh de can. e. Mo-
nast. (1510).
Mylenhart, Milnhort, Rymboto de, can.
Eichst. (1317).
Myler v. Müller.
Militis, Wernh. (1368). *
Miltitz, Milticz, Carol. (1510).
M y m m e 1 i n g e n c Mummelingen.
Min, Nie. de, Camin d. (1337).
Mincenberch v. Münzenberg.
Mindeiburre v. Mendelhüren.
Mindraching v. Munschirigen.
Minnenpeck, Mynnenbeke, Arn. dict.
(I309)-
Minnigernde, Mynningrade, Joh. de (1500).
|Minori,villa, Heinr. de (1470). vgl S. 662].
Misselbeke r. Mlstelhach.
Missenheim r. Meisseaheim.
Mistelbach, Misselbeke, Joh, d. Ratisp.
(1499)-
Mitra, von der liauben (Hüben), Wilderic.
de, can. Wormac. (1368). *
Mitzlaf f, Gregor., vic. e. B. M V., Camin.
d. (1501).
Mo es, Thomas, can. Warm et Vratisl.
(1413)-
Moy, Henr., de Breda, Leod. d. (1389).
Moibanus, Gamaliel, Vratisl. (1558).
Möckelius, Phil,, Sleidanus (1561). *
Mockewitz, Nie, e. Vratisl. can. (1472).
Molendino, Petr de, S. Salvatoris Trai.
(14191. *
Molen velt, Nie, de Wismaria (1408).
Molghin v. Mclchii
Molitoris v Muller.
Moll, Nie, de Nordlinga (1453). *
Mollen, Steffan., d. Const. (1336).
Moller, Molitoris, Moeller, Muller.
— Joachim., Hamburgensis (1545).*
— Joh., Hamburgensis (1508). *
— Theoder., Hamburgensis (1561).*
Molne, Mölln, Joh. de (1370).
Molsheim, Molensheim, UElsass.
— Conr. r. e. in (1322).
— Otto de (1289).
M o 1 1 z a e n v. Malt: ah n.
Mömliiigcn v, Munmielingcn,
Monachi. Joh. qu. Bertholdi, de Eibingo,
der. Warm. (1368).
Monachus, Monachi. Joh., can. Bas. (13 11).
— Conr., scolar. e. Bas (1365).
— Petr., cuslos Lutebae, d. Basil.
(1316).
— Rud., cantor. Bas. (1365).
[ — 1 Heinr., mag. Johannis (1368).
[—1 Ulr, mag. Petri (1316)
r. Münch.
Monbu rn en. Mendetbiiren?,lix\go de(i30i).
Monngher. r. Henr. de Friesach.
Monich v. Münch.
Monsterberger, Laur. Michaelis, de
Prussia, vic. Vratisl. (1444)
Montalt, Wilh. de (1305).
Monte V. Arkel.
47»
74°
Register.
Monte, Arn. de (1467).
— Baldewin. de, profess. Monast. b.
Michaelis in Luneborch (1441)-
— Bodo de, apud Medebiirg (1296).
— Frid. de. de Brichzia (1313^-
— Heinr. de, de Saxonia (1311).
— loh. de (1292).
_ \Vernh. de, can. regul. e. Havel-
berg (1334)- ., . ,
— Leonis de Treveri, Heinr. de ( 1 492).*
— SS. Apostolor. Petri et Pauli, fr.
Conr. de (1343)-
— Sancto <-. HeiUgeiiherg.
Montfort, Montford. Montfurd, Monifoort
hei Utrecht, Alfard. de, r. e. in
Polsbrock et can. S. Marie
Trai. (1437)- *
— Montiforti. loh. Jugo de. der ,
Const. d. (i48i). *
— Monteforti, Rud comes de
(1303).
— Monteforti, Ulr. comes de
(1303)-
Morbaco, Ludow. de (1326).
Morink, Jac. (1539).
Mornauer, Alexander. Frigs d. (1494).*
Moerner, Dieteric , de Bernwalt de Saxo-
nia, Camin. d. (1335).
Mornholt f. Mahrenholtz.
Mors, Moers, M5rs, Morss, Moyrs, B/ie/nproi;.
— Dieteric. comes de (1408).*
— Heinr. comes de (1408).
— Walram. comes de 11408).
Morsbach, Otto de. Pat. d. (1316).
Morteck, Valentin. Simonis, de Cristpurg
de Prussia (1457).
Morung, Theoderic, de Hasfurt. (1461). *
Moser, Mosar. MSser, Bernardin. Turec.
d. (1478).
— Heinr., de Thurego (1477)-
— justinian.. Constantiensis (,1509).
Mosheiiti, Mosham, Mosshamer, Moscham,
Moshain.
— Ambros. de, Stirus (1522 1.
— Jac. de, Stirus (1522).
— Rudelbert, de, Stirus (1514)- *
Motteneie, Petr. (1513)
Mucheck a Buckou,Gwilh.,Boemus(i53o).
Muczgenhusen r. MiUkenhauseii.
Mlililhaiisen. Mulhusen, Muilhusen Mol-
husen, Fr. Saehsin.
— Arnest. de (1293).
— Gerlac. de (1299).
— Gotfr. de (1296).
Heinr. de (1293).
— Hildebr. de (^1289).
— Christian, de (1296).
— Wittekin. de (1304).
Middeti. Myda. Gerard., de HoUandia (1478).
Mftynzer. Andr., de Grüypen 114S7).
Miiiketthiiustii. Muczgenhusen, Rheiiihessen,
Adolph, de (1300).
Mulbeck, Joh., Noricus (1500). *
Mulheim. Mulhen v. MüUenheim.
M ulher v. Müller.
Mulhuser. Nie. (1461).
MüUenheim, Mullenheim, Mulheim, Mulhen.
— dns de, de Argentina (1295)-
MüUenheim, .Sifr. dc,can.S ThomcArg.(i3i7).
Wallh. de. Arg d. (1342).
Müller, Mulher. Mullerus, Molitoris.
• — fr. Georg., profess. i. Salem OCist.
Const. d. (1503).
— Christoph., de Buchen (1492).
— Joh., de Rastetteii, vir. e. Tani-
bach. Arg. d. (1475!
— Vitus, Noricus (1556).
MüUheim, Mulnheim, Basil. d.. Baden, Joh.
r. e. in (1311).
Mulman. Alb. de (dictitsi ii^zb).
Mummelingen, Miimlingeii, r. e. Aschaffen-
burg. Siffr de, can. Worin., ppos. S Petri
Mog., capell. i. Maiori Dorfeiden. Mog. d.
(1381). *
Münch, Munch, Munich. Monich, Mönch.
— Christoph., de Mertenskyrch d. Misn.
(1506).
— Wolfg, Misn. d. (1 501) i-. Monachus.
München, Monacum, Fris d , Henr.de(i3i8).
— Henr. de (1344)-
— Joh. de (13 15)
— Cunr. de (13201
Münchsmünster, Bayern, BA Iiigoktadt, Mo-
nasteriensis, Nie. ppos. i.. d Fris. (1320).
Mundrichingen i: Munschirigen.
Münnerstadt. Muenerstat, UFranken. Chunr.
de (1340).
Munschalkingen i\ Tunschalkmge.
Munschirigen, Mundrichingen/, Min-
draching?, Pat. d. Chunradus de (1345)-
Münster. Munsterus, Joseph. (1536).
— Monasterium, ^Vestfalen, Henr. de
(ii93)-
— Henr. de (1368).
— Herm. de (1290).
— Herm. de. de VVestfalia (1359).
— Theoder. de (1289 1.
— Walth. de (1305).
Münsterherger v. Monsterberger.
Münstereif'el, Monasterium Col. d.. Herm de
(i3°5)-
Mänsterol, Munsterol . Basil. d., O Elsas-i,
Joh. de (13 18).
Munt, Heinr, de Hamburg (1369). *
Münzenherg. Mincenberch. Gr.-Hessen, Nie
de (1326).
M ur erb er eh. Heinr. de,d. Bamberg. (1325).
Mus, Joh, Lubecensis (1506).
Mus bach. Cunr. de (1291).
Muschalkingin v. Tunschalkingen.
Musseier, Joh, Argentin. (1471)-
Mitttensdorf, Muetensdorf, Steyermar}c,Syhoto
pleb. e. in (134°).
Nachtrab. Paul., Eschenbachensis (1555).*
Nagel, Caspar, de .Augusta (1461).
Namslatt, Namslatt. Nemscel. Joh. de Prusia
Narth, Jac. de. pleb. in Crupka Prag d.
(1454)-
Nassau, Nassaw. Nassawe.
_ Adolf., fil Adolfi comit de, can.
Col. (1366).
— Gerlac, comes de U304)
— Gerlac, comes de (1340).
I -) Henr. mag. dni Gerlaci comitis de
(1304).
Register.
741
[.Vassau, Wilh. comes de (1544)].
Xaturellus, Joh. Baptista. ex Brabantia
(1522).
Naukirchen, Neukirch, Schlesien,
V. Zedlitz.
Na um an, Joh., Misnensis (1560).
Xaumarckl i'. Neumarck.
Xaza, Sachs. Coburg., Gotfr. de (1304).
Xebeltau, Nebildaw., Nebeldaw, Georg.
(Gregor.), der. Misn. d, fi4i6).
Neell V. Neil.
Negeler, Joh., de Frusia, der. Ladisl.
fi457)-
Xeideck, Neydeck, Neidegk, Nideckc.
Newdeckh.
— Eustach. de (1489).
~ Georg, de, can. Trid. (1485).
— Gotfr. de, can. Herbip. (1316).
— Ludew. de (1296).
— Martin, de, Austrianus, archid.
Trid. (1531)
Xeidpruck v. Nidpruck.
Nc/pperg, Württ. 0-A. Brackenheim, Nyberg,
Nitberc, Remboto de (1294).
Neysser. Heinr., de Slezia, vic. e. Wratisl
(1402).
Neythart, Nithart, Neithart, Heinr., Suevus
(1399)-
— Henr , Suevus (1512).
Joh. Hinr. (1515».
— Petr., Suevus (1512).
— Paul , Ascanius (1557).
Neil, Neell, Joh., de Landaw Spir. d. (1487I.
Nemitzowes, Nimiif-schowei', Böhmen,
.Sigism. de (1504').
Xemscel 11. Nantslau.
Nencke, Gregor., can. Agrien. (1471).
Neroszotten, Nerozotter, Joh. (1521).
Nessyn, Joachim., Camin. d. (1499).
INestler, Sebast. tabellarius (1496)].
Xetinger i/. Notdinger.
.Xetzel, Theoderic, de Camin (1393V
.Vei(6aMe)',Neuba\ver, Erhard., Zvvickaviensis,
d. Noumburg (15041.
Xeuburg i'. Thum.
Xrwlorf, Nuendorf, Pat. d., (Österreich. Joh
pleb. in (1343).
Xcnenahr, Neuenar. Nvenar, Nevvenhere
Rheiiipr.
— Freder. comes de, dorn. i. Alpen
can. e Col. (1521)
Herm. comes de (1509).
Nuenhurg, Novo Castro, Henr. de (1293)
— Novo Castro, Joh de (1293)
i>. Nuwenburg.
— Nuwenburg, Baden, Matthias de,
Const. d. (1315).
Ruger. de, r. e i Bucheim
Const. d. (1314).
Nrueneck. Württemberg, O-A. l'reudenstadt.
Neuneck, Hugo de (1356).
— - Nunecke, Reinhard, de (1369).
N e u c n .'; c h e n b e r g ;'. Neu-Schönberg.
Neufarer, Leonard. (14651.
Neuhausen, Guilielm. a, Suevns (1538).
Neukirrh, Schlesien. Naukirchen r. Zedliiz.
Nova ecclcsia
Neumann, Neuman, Maurit. (1554).
Neumann, Newman, Paul., de Camentz
d. Misn., capell. assumpt.
B. Marie V. in Riwliduarum
d. Agronien. (1476).
— Wenzesl. (1554J.''
Neumarck, Neumark, Naumarckt, Nau-
marcht.
— Petr. a, Misnensis (1541).
Neuneck v. Neiieneck.
Neu-Schönberg. Böhmen, ehemaliger Saazer
Kreis, Neuschenberg, Prag. d. v. Vitz-
thum.
Neusess, Wüstung b. Erfurt od. Ober-Nieder-
Nissa ö. von .Bj/urf,Nuwensesen,Theoder.,
de Erfordia (1300).
Neuss, Nucia, Rgb. Düsseldorf. Mathias de
(1299).
Xeustetter, Neusteter, Sturmerus dict.,
d. Herb. (1543).
New deck v. Neideck.
Nyberg v. iVeipperg.
Nicht, Ege (Ekko) de. can. Novi Monast.
Herbip. (1318).
Nideck i'. Neideck.
Niderhof, Nidolf, de Gdano Wlatislav. d.
(1494)
Nidpruck, Neidpruck, Caspar a, Metensis
(1547)- * ^
}^iebelschntz, Nibelschicz, Martin , a Ritschitz
(1535)-
Nidolf V. Niderhof.
Nicolai, Gerhard (1462).
— Joh. (1515).
— Petr., de Dacia (1485).
Nispen v. Hispen.
Nitberc v. Neipperg.
Nitiiart c. Neythart.
Niwenhoven, Waidhofen i. Bayr. B.
Schrobenhausen?, Petr. de (1309).
Noeth V. Noot.
Noy, Joh., de Monte S. Gertrudis (1419I.
N o c k h e n i'. Nötkeii .
Noot, Noet, Nuet, Jodoc. de, Bru.xellanus
(1516).
— Odolph V. d. (15 10). *
— Petr. V. d (1473). *
— Wilh., Bruxellensis (1535). *
Norden, Norda de Frisia, Egb. Aurich,
Joh. de (1371).
A'orrf/wK.sc«. Northusen. die Magunt., Bgb.
Erfurt.
Godscalc.de (1304).
— Hartwic. de (1304).
— Henr. de (1301).
— Heinr. de (13 17).
— Helenwic. de, de Saxonia
(1340).
— Joh. de (13 16).
— "Cunr.de, dict. de Munden (1300).
— Rudolf, de (1305).
— Rudolf, de, Mog. d. {1322).
Mrdlingen, Norlingen, Balthas. de (i473)-.
Nörten, Nerden, Hannover. Heinr. dec. in
(1338).
N orthausen, Joh a, ex Salinis Haiae
Saxon. (1550)
Northmann, Heinr, de Sasonia (1305).
Northum, Joh. de, vic. e Lubec. (1408).
742
Register.
Norwegen, Norwegia, Berengar. Ludovici de
(1292).
— Bernard. de (1292).
— Tortill de (1292).
Nostitz, Nosstiz, Nossbitz, joh a (1534)
— Nie. a, Lusatius (1560).*
— Ulr., Lusatius (1518).
Notdinger, Netinger, Cunr., fil Cunradi
civis Spir., dict. (1300).
Nötken, Nockhen, Caspar, ppos. Rig-ns e.
(1489).
Nova Civitate, Joh. de (1336).
— Otto de (1340).
Nova Ecclesia, Swigger. de (1318).
Novo Lapide, Joh. de. can. Aquensis
(1387.)-
— Mathias de, can. Bekensis
Leod. d. (1344).
— Siger. (Sugerius) de, can.
Machlin. Camerac. d.
11344)-
Novum Castrum v. Neuenbürg.
Nuendorf v. Neiidorf.
Nulensis, de Nulo, Hugo, Friso (1510). *
Nürnberg, Noerenbergh, Nurenberch. Andr.
de (1322).
— Berhtold. de, Babenberg. d. ( 1 3 1 6).
— Freder. de (1302).
Heinr. de (1317).
— Herrn, de (13:41.
— Cunr. de (1305).
— Graft de (1359).
Sifrid. de (1320).
Nun ecke v. Neiieneck.
Nurwenburg, Robert, de, r.e. inWinclorn
(1360).
Nussdorf, Nusdorf, Nuzdorf, Nuzistorf.
— Heinr. de, Saltzpurg d. (1325).
— Jac.de (1354).
— Joh. de (1295).
— Nustorffer, Ulr., can. Fat., Ratisp.
(1438)-
Nützet, Nüzel, Xutzell, Joh., Noricus (1558).
— Nie, Nurmbergensis (1518).
Nuwenburg, Naumburg? Erenfrid. custos
[de] (1304).
[— ] Otto mag. dni Erenfridi
(I304).
— Conr. de (1304).
Nuwensesen v. Neusess.
Nuwenstein z: Novo Lapide.
Obelacker, Volknand., deHerbipoli(i3oo).
O beigarten, Hieron. U554;.
Obendruff, Nie, de Wormacia, can.
S. Ciriaci 1 1476).
Oberacker, Nie, Costingensis (= Con-
stantiensis) (1555)-
Oberhusin, Obbirhusin, v. Eberhausen.
Obermayr. Phil., Nürnberg. (1513)
Oberburger, Petr. (1537).
— Petr. (1561).
Oberndorff, loh., (1513).
Obrecht, Wilh., Delfinus, Trai. d. (1507).
Ochsenfurt, UFranken, joh de (.1422).
Odelzhausen, Deodelczausensis, Fris. d.,
OBayern v. Auer.
Odenheim, Uthensheim, Baden, Mittelrhein-
kreis.
Odenheim, Paul. fil. Henrici, can. S. Trinit.
Spir. (1300».
0er, Ore, Sander, de, can, Monast. (1413).
Oesta i'. Outen.
Offenburg. Baden, Nie. (dict. LinAen-
stumpffj, de Argentina (1407).
Offenhaymer, Offencheiner, Joh., Ba-
varus (1542).
— Lazar., a Gueteneck, Ba-
varus (1559).
O/fenatätten, Offensteten, Ovestenten, NBay.
— Ortolf , can Salzburg (1353). '
— Otto, can. Ratisp. (1353). *
Offner, Offnet, Caspar, Unterwald Const d
(1481).
Ofhuvs, Joh.. de Bruxellis Camerac. d
(1478).
Ofman v. Hofmann.
Oheim, Erasm., de ßreisach Brisgaudiae,
Const. d. (1535).
Oyshem, Gotfr. de (üi^)-
Oytta, Wilkin., can. S .Steph Mog. (1458).
Occo, Sibrand. (1536).
Oldendorp, Olendorff ,Joh., Hamburgensis
(1508). *
Oldense, Berthold., de Luneborch, can.
Swerin. (1461).
Oldensen, Joh. de, Brem d. (1499).
Olemitz Valentin. (1513I.
Oelhafen, Olhaffen, Joh., Nurimberg. (1543).
Olisleger, Alisleger, Ullensleger, Bernhard.,
can. Santtensis. (1503).
— Gerard., can Xanct. d Col. (1502).
— Henr. al Barzius (1518). *
Onehusen, Anhausm, Phil, de (1301)
Oppenheim, Oppenheym, Mag. d, EJtein-
— Heinr. de (1316).
— Jac. de (1292).
— Joh. de (1293).
Oppershausen , Oppershusen , Pr. Sachten,
Bemh. de (1500)
Orh ach, Auerbach?, Urbach?,Gerh. de (1297).
Ore V. 0er.
Orges, Orghes, Ories, Joh. de Livonia
(1460J.
Ories :■. Orges.
Ortegell, Wolfg., de Hirspruck, Franc.
Orient. (1542) *
Ortel. Vitus, Winshemius (1557).
Ortelinus. Dominus (1290).
Ortenburg, Ortenberg Ortenberchj NBayern.
— Georg. comes de,can. e. Fris. ( 1 502).
— Sigism. comes de, can. Saltzburg.
(1502).
Osenbrugge, Osenbrucken, Heinr. de,
Kamin, d (1346).
— Herrn. de(i29i if.OsnafrnVct.
O e s e r, Irmenhard. dictus, de Augusta(i 335).
Osnabrück, Osnaburgis, Osenbriiken, Adolf.
de, eiusd. dioc. (1496)
— Arn, de v. Darbte.
— Am. de (1293).
— Eberh. de (1291).
Osten, Osta, Oesta. Egbz. Stade.
— Burch. de, der. Brem. d. (1401).
Ostermann, Ostermannus, Simon, Ellerus
Mosellanus (1560).
Register.
743
Ostero, Joh. de, de Saxonia (1316). *
Osterode, Hosterode. Hartmann de.
Hild. d. (1294).
— Joh. de (13051.
Osteficiek, Osterwick, Westfalen, Gotfr. de
.. (1506).-^^
Ostreich. Austria, Alb. de v. Grillenberg.
— Engelhard.. (Engelmar), de (1382).
— Fred, de (1302).
— Frid. de v. Stiaswalchen.
— Frid. dux de, pleb. i. Medlico (1332).
Gerung. de (1344)
— H. de (1309)
— Heinr. de (1330).
— Hiltwin. de (1302).
— Joh. de (1295 ■.
— Conr. de (1295'.
— Laur. de ;■. Zistersdorf.
— Leon, de v. Schaur.
- Nie. de V. Locher.
— Pctr. de (1356).
— Sim. de v. Wien.
|-1 Ulric. de (1294).
— L'lric de. pleb. i Rapoltztal (1337)
Osvelden , Henr. de, Mersburg. can.(i303).
Oetlingen, Oetling, i. Baden!', Württem-
berg?, Herrn, pleb in (1306).
I — Oetlingen, Hainr de, notarius
publicus (1394)].
Ottenharg. Ottenburgensis, Hartlieb., ppos.,
Pat. d. (1316)
Otfing, Oeting. Ottingen, Otynga. Salzburg,
d.. OBayern.
Eysenric, de (1324).
— Otto de (1379).
t)tting, Joh. de, archid. Sopron. et Jaur.
e. can. (1452I. * .
Oeffitigin. Othynge, Otingen, Bayern, Schwab.
Herm. de (13 10)
Frid. comes de, Herbip. e. Eislett.
can. (1375).
- ,. Ludov. comes de (13 18).
Otto, Otto. Oswald., de Constancia (1340).
Ottobeuren, Uttenbeuren, Aug. d., Biyern,
Schwaben.
— Rudeger. de, r e in Lusen
Brix d (1337).
Ottra. Joh., Mog d. (1499)
Oudewater, Xiederlaiidc , Fr. Holland,
Gerard. de. Trai. d. (1477V
Oven, Heinr. der, can. SS. Petri e. Pauli
Magdeb (14 14).
Ow, Joh. de, Const. d (1344)
Owe, Rudeger de (1300).
Pach, Georg. (1492).
Paderborn, Padeburn, Westfalen.
— Meinric (Coyte) de (1427).
l'aeris, Barisiensis.OJSisass. Joh., pleb. S Petri
Bas. d. (1319).
Paht, Hieron. (1559).
Payr, Wencesl., Cubitensis (1519).
Pack, Phil. (1517) V. Poeck.
Packenpusch, Christoph.. Lubecensis
(1531)
Paldramus, Alb., de Chappelndorf Mog.
d. U345)-
Famgartner ;■. Baumgartner.
l'ampeto, Andr. de (1474).
P a n a b i z v. Panneivitz.
Pancklou, Laur., Rostochiensis (1559).
Pannewitz, Ponewiczs, Panwitz, Panwitze.
Panabiz.
— Andr. (1523). *
— Theoder. de (1305).
— Wolfr. de, r. e. S. Marie i. Leg-
nicz Wratisl. (1346). *
Papenhagcn, Wilh., de Colberg C1381).
Paphof. (de) Kalker, Caicker, Henr. (1475).
Pappenheim, Bappenheim, Papinhem, Pap-
penhem.
— Caspar de, S.R. J. Marschalcus,
can. e. Eystett. (1477).
— Wilh., Marscalcus de (1304).
— Ludolph. de (1298).
Parchim, Parchem, Mecklenh.-Schwerin.
— Joh. de, pleb in Tanglim (1341).*
Paris, Ebo, deBabenberf?, dictusdc(i3i7).
— dominus, Camin. d. (1345).
Parsberg, Parsperger, Parsberger, Parsperg.
— Frid. de, can. Ratisp. (1411). *
— Geor. de, can. Fris. (141 1).
Part r. Bart
Parvi, Eberh., Swerin. d. (i3«i).
Parvus, mag. Joh.. allegator (1293).
Pasche, Rud., de Constancia, dictus(i344 .
Pasewalk. Paselvalk, Pozewak, Poswoik,
Poszwalg, Pgb. Stettin.
— Giso de (1348).
— Walth. ppos. in (1309).
— Bosovvalcensis archid. v. Hörn.
Paslok V. Posslack.
Passau, Patavia, Passow, Pataviensis, Gun-
dak. de (1309).
— Joh. de, r. e. in Scharding (1353).
— Joh. de, r. e. in Gmunde (1365).
— Paul, de, pleb. in Althofen (1352).
— Petr. de (1337).
— Pittaviensis d., Reinhard, de (1294).
— Rudmar. can. e. (1343).
Paternoster, Petr, de Antwerpia (1462).
Pattensen, Joh., de Luneborch (1380).
Pauerfindt, Mich., de Praunsberch(i47o).
Paul er v. Base!.
Pauli, Gerard. (1534).
— _ Conr., Brunswigensis (1534).
— ' Ludolf.(Landolffus),deCamp.(i405).
Paulo, H., de Sancto, Kärnthen? Steyer-
mark? Salzb. d. (13 19).
Pauhtorff, Paulstaffer, Joh., Bavarus (1475).
Paungarten v. Baumgarten.
Pechtal ;/. Bechthal.
Pedigk, Christian., de Kempnicz Prag. d.
(1471)-
Pegau, Pigawia, Sachsen, Rgbz. Leipzig.
— Heinr. de (1320).
Peichelscand, Jac. (1500).
Peifer v. Pfeiffer.
Peck h, Wencesl., a Kzinck,Bohem.(i559).
Pels, Ostreich?, Felis. Pellis, Mathias pleb.
in (1337)-
Penningbutel, Joh., Lubecensis (i555)-
Penthier, Gerard., can. e. S. Pauli Leod.
(1478).
Penzenau <■'. Pienzenau.
Pepirsac v. Pfeffersack.
Per, Severin. (1504).
744
Res;islcr.
Peraxylos v. Arlenius.
Perch, Salzburg, d.. Alb. pleb. in (1314).
Peregrinus, Peligrinus, Heinr. deThurego
Const. d. (1316).
— Joh., de Turego Const. d.
(1316).
Perestannus v. Bernstein.
Perenrent, Bärnreuth, Bayr.,Bgh. OFrank.,
Rudger. de, Babenb. d. (13 17).
Pergner, Maximin., d. Trev. (1516).
Perler, Perlinus v. Berlin.
Permeusel, Chunr., can. Fris. (1317).
Permiger, Erasm., de Kytzburck, Wi-
nensis d. (1471).
Perndorfer, Berndorf, OPfak, Wilh.,
Pat. d. (1343).
Persyn, Theoderic, Anistelredamis de
Hollandia (1475).
Persk !'. Bersich
Pesler, Georg , patric. Norimberg., Bamb.
d. (1499)
Pesühi, Rgh. Marlenwrrder, Gestelin, Nic.de,
de Prusia (1367).
Petal ;■. BechthaJ.
Peterlehner, Joh., presb. Pat. d. (1437).
Petersdorf, Petir.sdorf, Gisilb. de (1298).
— Wilh. de (1298».
Petri, Cornel . de Leydis (1490).
\Petz, Becz. Hieron. (15281].
Peutenn, ;'. Schlabrendorff.
Ffaffaidorf Andreas ;'. Preussen.
Pfeffenhausen, Beffenhusen, NBaijim.
y- Hildebr de, can. e. Eystett.
(1314)-
— Winther. de, can. e. Mosburg.
(1301).
Pfe/ferlmrä, Joh., de Const., r. e. inScevens-
borch (1310).
— Phefferhart, Ulric. dict., can. e.
S. Joh. Const. (1314).
Pfeffersack, Pepirsac, Bebersac, Joh., de
Lubic. (1351I *
Pfeiffelmann, Pfeyfelman.Vit., Herbip. (1500).
Pfeiffer, Peifer, David, Lipsiensis (,1555)
P feilst icker, Conr. Acontius (1544).
Pfin, Pfine, C. Thurgau.
— Burckh. de (1303).
i^nte/wj, Pfintznig.Carol., Norimberg. (1558).
Pfister, Jac, de Augusta (1470).
— Joh., Memmingensis (1550).
Pflaum, David, Augustanus 11 560).
Pflug, Damian., Misnensis (154a).*
— Pflugk, Phlueg,Jul.,Misnens.(I5I7).*
Pfoest, Georg, Suevus (1558).
Pforzheim, Porzheym, Baden, Joh. de (1305).
Pfutzinger, Pluczinger, Ludewic, can. S.
Joh. in Haugis extr. mur. Herbip. scol.
e. Onelsp. ( 1407). *
Phel, Phol, Christoph., der. Misn. (1484).
Pholte V. Poehlde.
Pichler, Caspar., Bavarus(i554)t'.Püchler.
Pienzenau, Pyentzenau, Pentzenau,0Bn2/e>-n.
— Ludw. de, can Fris (1343)
— Marqu. de, can. Aug. (1550).
— Otto a, can. Mog. et Aug. (1544).*
Pierer, Joh., de Affluentia Stirus (.1540).
Pigavia v. Pegau.
Pigii V. Pinu
Piin V. Pinu.
Pi cta D omo. loh. de, de Wormacia (1304).
•s'. ra^0£/8.,S.Ypolito, Heinr. de, Arg.f 1368).
Pincerna, can. S. Thomc Argent. (1296)
V. ,Schenk.
Pinu, Piin, Pigii, Pinii
— Jac. de, de Delfft Trai. d. (1478).
— Wilh. de (1517).
Piperanus, Petr. (1536).
Pirker, Martin., can. Ratisp. (1419).
Pinkliciiiier, Birckheymer, Joh, de Norn-
bergk (1448J. '^
Pirnbrunn, Birnbrunn. Bayr. 0 Pfalz '< }oh.
de jjpos. e. i monte S Virigilii
in Frisacopleb.i. Radst (1343)
Piro, Heinr. de. de Colonia (1407).
Heinr. de, de Colonia (1426).
Pirserius, Matthias, aSe^'ffersdorfl,.Siles.,
can. Wratisl. et ppos, Nyssen. (1536)
Pischehdwf, Pyscholfstarf, Salzburg, d.,
Ostreich, Steyermark.
— Freder. pleb. in (1343)
Piscia, Jac. de (1328).
Pistoris V. Jacobi.
Pistorius, Balthas., I.uneburgensis (1556).
Pittaviensis v. Passau.
V. d. Planitz, Pl^nnitz, Plawnitz, Plunisser,
Heinr. a.de Wisenperg(i534).*'
— Joh., in Wissenburgk, d. Nu-
burg (1498)*
Planta, Joh. a, Rhetus (1542).
Plakfus, Joh., Confluentinus (1545).
Platte, Joachim., ppos. Colberg. e. et
notar. palatii (15 16).
Platzheim ;■. Blatzhim.
Plauen v. Reuss.
Plaunitz v. Planitz.
Pleeske, Jac. dec. e. Warm. (1441)
P;eic/i.sÄtr«,Pleichshyrn, Georg., Hydropurg.
Bavar. (1555).
Pleier, Joh., Salisburg. Bavar. (1557).
Plenklin v. Blenkelin.
Plesse, Blesse, Alveric. de (1296).
— Otto de, can. Hyldes. (1427).
Plonnies, l'lonyes, PlovTies, Herrn., Lube-
censis (1538). v. Amplonies.
Plötzke, Plozcik, Ploczeke, Frid. de, can.
Merseb. (1342J.
— Richard.de (13321.
I — ] Laur., mag. dni Richardi de (1332).
Plumental v. Blumfnthal.
Plunisser i'. Planitz.
Plus, Joh., de Besikein, der. .Spir. d. {1412).
Pluczinger v. Pfutzinger.
Poeck, loh (1480,. f. Pack.
Poehlde, Pholte, Hildebold, de (1304).
[ — ] Arn., socius dni de 11304).
Pogivisch, Pokhwig, Powiske, Dettlev., de
Holdsatia, can. SIesvic. (1489)
— Wulffg., SIesvvic d. (1503).
Pohh, Poylch, Sgb Cohlenz, Alb., de Colonia
(1437)-
Polen, Polonus, Polonia.
[— ) Abrah. de (1482).
— Joh de V. Breslau.
— Conr. de v. Äidock.
— Stanislavus, Avus de (1449)
Potenz, Polencz, Georg, de, Misnensis (1505)
Register.
745
Polmz, Polenczk,Ranuld.,can.e. Misn.(i367).
Fol harz v Pollart.
riilliahti, Bolhaini, Andr. baro in (1546).
Pollart, Poilaert, Vollart, Polliarz.
— Emund,, Leod. d., (1453).
— Joli., ppos. S. Spir. Rurem. Leod.
d. ac. can. Trai. et St Andr. Col. e.
(1439)- *
Pol n er, Joh., de Castro Schess, Transil-
vanus, cantor e. S. Crucis Wratisl (1495).
Polsterl, Jeron., deStertzing, can. e. Brix.
11504)
— Polster, Joh. (1510).
S. Polten, Ostreich u. Ens, S. Ypoliti, Hartman.
can. (1367). *
Pomber v. Pommern.
Pomerio, Herrn, dict. de, Mog d. I1366). ■■■
Pommern, Pomerania Pomber, Christoph, de,
archid. Usdem. (1513) *
Pommersfelden, Bommersfelden, OFranken.
— Bruno Truchsess, Herbip.
et Bamberg, e^ can (1504J.
— Joh. Truchsess de (1481)-
— Martin Truchsess de, Mog.
et Spir. e. can. (1502).
— Mich. Truchsess de, Bam-
berg, et Herbip. can. (c. 1498).
Ponewicz v. Panneicifz.
Ponirkaii, Ponnickaw, Joh. Jac a (1561).
Po n t an u s, Christian., Witebergensis (i 542).
Ponte, Hildemar. de, Lubic. et Haymburg.
e, can. (1345)-
I — I Hilprand. mag. dni Hildemari de
Ponte (1345) vgl. S. 661.
Joh. de, Lubic. et Zwerin. e. can.
(1345)-
| — 1 Raimar. socius Joh de (1345).
Pontheys, Cunr., de Worniatia U305)-
Popel V. Lobkowitz.
Poplein, Joh., de Nova Civitate (1500).
Porta, Alb. dictus de (1310).
— Joh. de, r. e. in Koppingen (1303).
Portner, Bartholom., de Augusta 11317).
Portu, Joh. de (1296)
Po Sanum r. Bozen.
Posowalk, Pozewak v. Pasewalk.
Posslnch-, Pasioc, Basioc, li(jh. Kümyslnrij,
de Prusia.
— Gerh. de, can. e. Warm (1357).
— Joh. de (,1359)-
Potsdam, Bostam, Frid. pleb in (1314).
Potteiistein v. Bottenstein
PoHzschner, Potzschner, de Kicitcishcini,
Anton., Fris. d. (1500)
P o w i s k e V. Pogwisdi
l'iay, Pragensis, Volquin. can. (1312).
Prantner v. Brantner.
Prutu, Anton, a (1510).
Chunr. pleb. de (1317).
l'raun, Balthas., Kemnalcensi.s (1561).
1'. Braun.
Praunsperger, Leo (1517).
P recht ins, Georg., de Rotlenburg Nec-
caricus (1560).
Preyer, Zacharias (1546).
i'reising, Preisingen, Preysing.
— Franc, de, can. e. Fris., necnon
ppos. in Monte S. Petri (1378).
Fr eis in g, Joh. Alb. de, de Krabingkcl
(1554)
— Onophor. a, Bavarus (1544).
Prembs v. Bromse.
Prenzlaii, Bgb. Potsdam, Primslaw, Liulher.
de (1340).
Preuner, Preiner, Breunner, Phil., Stirus
(1521), *
Preussen, Prusia, Prucia, Pruxia, Pruscia.
— ■ Andr, de, (Pfaffendorf). can.
Zamien. (1409J.
— Dyeter. de (1366).
— Ei-asm. de v. Beke.
— Gerh de (1366).
— Heinr. de v. ChrMburg.
|- ] Heinr. [de|, fr. Ord. Domin.
Theut. (1338).
— Herbor de (1365).
— Herm. de, pleb. i. Morungtn
Pomez. d. (1344)-
— Jodoc de, (Qaedimueer) (1419).
— Joh. de, r. e. Almastorp. ( 1 349 )•
[-1 Joh, [de], de Ordine Theot.
(1343)-
— Martin de (1427).
[— ] Nie. [de], Ordin. S. Marie do-
mus Theot. (1379).
— Nyc. de (1332).
— Nie. de t,-. Pestliii.
— Nie. de (1445).
— Otto de, can. Warm. (1367).
— Saul. de (1349),
-- Tilo de. V. Brmmshirg.
Primslaw v. Prenzlna.
Prinzersdorf, Brunsindorf, NOrstreirh. Pat, d.
— Joh. pleb. in (1344)-
Prize, Theoder. dict, can. Nuburg. (1381).
Probest, Joh. dict,, de Argentina (i335)-
Procuratoris, Hugo, de Argentina (1300),
— Joh , de Argentina (1300).
Prol, Herm, (1449).
Priifening, Prüfling, Bayern, Oherpfalz.
— Wernh. de, Ratisp. d. (1329).
P runner, Joh., Viennensis (1557)- ''
P u b e n b e r g r. Buhcnherg.
Puchheim Purchaim, OÖstreirh, d. Salburg..
— Marchard. de (13 19). *
PüMer, Puehler, Puchler, Sim. Wolfg., ex
Imbst (1495). * '■• Pichlcr.
Pucholtz c. Buchholtz.
Puimhcry, Pueniperig, Ulr., pleb i. S Flo-
riane (1318).
Purtinger, Purfingaer, Steph.. pleb. i:
Purkhusen (141 il.
Purchaim v. Puchheim.
Pürckel,. Guilh., ab Altenstadt Franco
Purckfnd v. Trenbeck
Purschenstrin, Borsenstcin r Schönberg.
Pusch, Georg., e. S. Egidii Wratisl. ppos.,
Misn. (1505). *
Puster, Henr., Misnensis (1555)-
Putkummer, Putkammer, Krasm., archid.
Pirtzensis, in e. Camin. tugS).
Puetreich, Gamered. (.i4t>5).
Puezler, Henr., Johannita (1579'
Quakenbrüek, Quakinbruchen. Rgb 'OsmibriUk.
— Wichman. de (,1305).
746
Register.
Quarre, Carol., Bruxellensis (15351.
Quedennirer v. Jodoc. de Pieussen.
Qu eis, Erhard. (1515).
Quercu, Winand. de (1296).
(^iteifitrt, Querenforte, ligb. Meraehiiri/.
— Alb. de, can. e. Mersburg. (1369).
— Gebel.ard. de, scol. e. Medeburg.
{1369).
(^uernheim, Quirre, Bgb. Minden.
— Ludolf., can. e. Mynd. (1417).
Quesnoy, Chenoy, Kennov, Kennoi, Joh. a,
Bruxell. (1536).
Quetta, Franc, Turdentinus (1544).
Quirre v. Qiteinheim.
Raben stein, Joh. de, ppos Wissegrad.
(1454).
Raboden, Joh., Col. d. (1411).
Racenried v. Ratzenried.
R a c e n u X c n , Raceiiusen v. Rathsamhaunen.
Racz(en|, Joh., de Monaco (1506).
Radenten , Eadenthein i. Kärnthen? Ban'en
i. OSfeieri'
— Nie. pleb. iii,SalEburg.d.(i344).
Raelius, Adam. N'ussiensis (15451.
Hacsfeld, Raesfeldt, Ravssfelt, Bernh. de
(1487)-
— Goswin. a, Westphalus (1555).
Rain, d. Aug., Bayern, Otto de (1322).
Rainaldi v. Suthanier.
Rain dorf f , Christoph.. de, Ratisp. d (1542).
Rain st ein v Ri-inslein.
Rahm-, Rako, Kamyn. d., Rgh Stralsund,
dns de (1332). ■■
Rambin, Rambyn, Roeskild. d., Rügen
— Joh. d"e (1327).
Rammin, Kamin, Nie. de, cler. Cammin.
d. (1491).
— Otto de (1559).
Rampos, Joh., de Crucinaco (1381).
Ramschicag, Kamschtzanach.Gohtzwin (1480)
Ramundia, Roermonde? al.de Lovania,
Joh. de (,1412). t V. Löwen.
Ramung, Sigism , de Vienna (1495).
Randeck, Ranndek, Randegg, Randeke,
Randekke.
- Heinr. de, can. e. Cur. (1379).
— Marqu. de, Const. d. (1317).
Ranüait, Ransow, Rantzo, Detlev, a, d.
Brem. (1502)
Rapoldus, dominus (,13241.
Rappoltstein . Ropelstevn , Rapoltsteine,
OElMfix. '
— Ulr. de, can. Arg. (13101.
— Ulr.de, r e in Riehen (1340).
Rasdorf' v. Rastdorf.
Rasin. Rasyn. Camin. d., Rosin, Meckl-
Schwerin, Nie. de (1345).
Rassel, Joh., de Butesen (1471).
Rastdorf, Chunr de (1320).
Rateleve c. Ratlüow.
Rathlui(\ Rateleve, Cunr. de (12941.
RatlisamliHusen, VEIsass , Rotzenhusen,
Ratzenhusen, Rautzen-
husen, Rancenshusen,
Razenusen, Racenuxen.
— Alb. de. Arg. d. 11498).
— Egenulf. de, de Helsacia
(1348). *
Ratstoch 0. Rostock.
Ratischonis, Henr., de Lcgnicz, Vralisl.
d. (1366). vgl. S. 662. w. Smaleside.
Ratzctirkd, Raccnried, dominusde, Würtleni-
berg, (1291).
Rautzenhusen v. Rathsamhausen.
Ravetisberg, Ravensperg, Westfalen, Bernh.
comes de (1303)
Ravensburg, Ravenspurg, Const. d., Württ/ni-
berg, Jac. de, r. e. in Wissinkirch Seckow.
d. (1346).
R e c h a u w e r. Rekow.
Reohberg, Rechbcrgk, Rechtberg, Recht-
berger, Württemberg.
— Alb., de Hohenrechberg, can.
Aug. (1497)-
— Ulr, can. Aug. (1462).
Recliberger, Bcrthold. (1407).
Rechburger, F^echtberger, Rechtperger,
Rechpurger, Rechpurg.
— Joh., can. Wvrd. Const. d.
(1487).
Nie. (1489).
Rechenberg, Baltlias. de, Francus (1521).
— Ernest. a. .SIesius (1553).
— Vitus de , e. Aistett. can.
(1468).
Rechteren, Niederlande.
— Theoder. de Hekeren al.
dictus de, ppos. e. .S. Plech-
helnii Oldenzelensis I1425).
Reddern v. Redern,
Redekin, Heinr., cantor Lubuc de Saxo-
nia (i475)-
— Joh., vic. e. S. Steph. Halberst.
U497)-
Redern, Reddern, Joh. de (13 16).
I ) Paul., socius dni de (1316).
Redwitz, Redwiz, Arn. de, can. Eystett.
et Bamberg, d. (1494).
— Frid. de (1545).
Rege 1er c. Ridler.
Rcgenshiirg, Ratispona.
Regenspurgensis. Andr thes. c.
<i337)-
Gotfr. O. S. B. de (1349).
— Heino, Heymo de, pastor i.
Haymburga Austrie (1328J.
Heinr. de (1322).
Heinr. de, mag. dni Heinonis
(1328).
— Hugo. L go, fr. O. S. B. monast.
S. Emerani de (1337).
— Joh. de (1317)
— Joh. de, can. e. S. Johannis
(1337)
— Joh. de (147 1).
— Cunr. de, v. Slomensis.
— Christi, de, pleb e. S. Embrant
(«337)-
— mag. Lubert. e. S. Joh d Ra-
tispon. can. (1444).
— Ludov. de (1320).
— Otto de (1322).
— Rudger. de (13221.
— Steph. de. rector in Lenol-
fingen (,1333).
— Wemh. de i'. Gebenpach.
Register.
747
Regenstein. Rainstein, Braunschweig, Caspar.
Udalr. comes in, et dns in Blanckenburg
C'559>-
Bcgisheim. OEtsass , Regishaim, Heinr. de.
de Basilea (1295).
Rehlinger, Rhelinger, Rechlinger, Ro-
linger, Rechilinger.
Bernh. Christoph.. Augustanus
(1537)-
— Jac, Augustanus (1559).
Matthae., patric. Augustanus
(1541).
— Sebast Christoph. (1537)-
— Wilh. . patric. Augusianus
(1555). V. Röchling.
Reich, Georg., Noricus (1560). i-. Richius.
Reich de Reichenstein, Petr. 1^1518).
Reiche!, Andr.. de Brawnaw, der. Pat
d. (1458).
Reichel, Joh., ex Wratislavia d. Gnes.
(15001.
Reichenau, Reichenawer, Hinr , can. e.
Eistett. (1407).
Reichenbach, Richenbach, Wilh , de
Friburgo, Const. d (14981. v. Ridicnbadi.
Reichener, Christian, de Mueldorff, pleb.
i. Oestorff, Salczb. d. (1451).
Reichenstein v. Reich
Reich ersperg, Reichersberg, Lothringen,
Chunr. de (13 561.
Eekhstett, Elsass v Risteteo.
Reydt v Eheidt.
Briihlin v. Meldeck, Reychlinus a Meldecl:,
Christoph. Joachim. (1539).
Reidner v Riedner.
Reiffenberg, Riffenberg, Joh. de, can.
Mog. U422).
Beifferscheid, Riferscheit Joh. de, can. .S.
Gereon. Col. (1366).
Rciffstock, Reifstock, Reifensteck.
— Alexander, Spirensis (1548)
— Christoph., Spirensis (1548)
— Frid., Spirensis (1543).
Reyman, Nie, de Prusia (1471).
Reyn, Heinr. von U47i)-
— Ryn, Heinr. de, der Mog. d. (1504).
Rein v. Bern.
Rein ach, Rynach, Rinaia, Aargau Schicek
— Gerhard, de (1295).
— Jac. de (1304).
Jac. de (1317).
— Maurit. de (1518).
— Wernh. de, Const. d. (1344)
BeinecJi, Reinecke, Renneck, Mathias, de
Mansfeld (1506),
Kinek. Rinck, Guilh., de Mans-
feld (1542).
Beinstein. Rainstein (Regenstein), H. de
(1305) V Begenstein.
Reinis c. Bheine.
Reischenberg v. Beusclienberg
Reysse, Joh., de Maguncia (1471)
Reis senburch, Nyc, pleb. in (1366).
Reyt V. Riedt.
Reis-^enbii.^ch Riessenbust, Guolffg. (1508)
Keckentin, Georg, a, Pommeranus (156 11.
Bekow, Rechauwe, Nyc. de, de Wollin,
de baxonia U346).
Rem, Rein, Wolfg., Ulmensis (1504)
— Rein, Wolfg , ppositus (1546).
Remaclus v. Vorous.
Rembolt, Heinr., Augustanus (1561).
Remershcm v. Rommemheini.
Rene v. Bouse.
Rengers. Hesselo,Friso Monast.d.(i489i.''
Renhzius v. Renz.
Rennegarne v. Ronnegarve.
Ren neck v. Reineck.
Rennenberg, Rennenburg, Herrn, baro- a
(1536).
Renner, Berthold., de Merseburg (1367».
Joh. (1513).
— Phil. (1518)
de Reno i-. zu Rhein.
Renting v. Reuting.
Rentweinsdorff r. Rotenhan.
Rem. Renhzius, Christoph , Metningersis
I1545)
Repkow, Joh. (1452).
Beppener, Repener, Joh., Hvldensem. d.
(1380).
Reseler, Thcoderic, archid. i. Pathusen
necnon scolast. Brem. (1407).
Rethem, Retheim, .Mb. de, can. Lubic.
(1439)-
Retmann, Heinr. (1506).
Retnitzer, Andr. (r5i4}
R e t \v i c h V. Ketwig.
(Reuchyn, Herard., de .\lamania 11475):!
Reuseiienberg , Reischenberg, Rheinprovinz,
Guilhelm. a (1537).
Reusner, Reusene, Franc, Lembergensis,
Vratisl. d (1507).
Reuss de Hauen, Rewss de Plawen, Heinr.,
dns in Kranichfeldt et Groytz (1471).
Reut, Peregrin. pieb. in, Salzburg, d.
U322\
Reut i'. Trautmberg.
Reuter, Rutinger. Ruterus, Joh , de Salcz-
burga, r. e. in Castuna, Salzb. d.
(1374).
— Reutter, Matthae., Bambergensis
(1530). *
Reuting, Renting, Jac. dictus, de Argentina
(1337)-
ReventJow. Reventlou, Ditlev. de U5i^l-
Rex, Joh., de Prussia, can. Wladisl. (1405).
Rhagi^t.'', Aesticampianus, Joh., de Sommer-
feit Misii. d (1499).
Rheidt^ Reydt, Rupert., ppos. Kranenburg.,
Col. d. (,1495 »■
zu Rhein, de Reno, Henr., Arg. d. (1344).
Rheinau. Rynnowe, Berthold, de 11312».
— Rynowiensis, Joh. can. (,1314t.
Rheint)erg, Rinberg, Herrn, de (1296).
Rheine, Reinis, Rene, Bgb. Miin.t'er.
— Gotsralc. de, can. Monast. (1338).
— Wilh. de, can. Monast. (1380).
RJteinegg, Rinegge. Rineg, Otto de (1330).
Rheineck, Rinecke, comes de (1294t-
Rheinfelden. Rinnenveld. Sebast. Truchsess
a, Suntganus (1547'.
Rhelinger r. Rehlinger.
Ribegerste, Balthas.. de ThuondorlV, Mog.
d. (149')-
Rybisch, Seyfrid., Silcsms (,1554)-
748
Register.
Ryczano v. Ritzanski.
Richardi, Matheus (15091.
TheoderiL-.,deHamborch(i4i7).
Richeiibach, Richinbach. VVernh. de 11305).
t'. Reichenbach.
Richesheim, Nie. (1410)-
Richius, Bartol. Holzmundensis (1555).
— Joh. Annoverensis (1556).
Rvchlinus v. Reichlin.
Kide V. Riedt.
R i d e s e 1 v. Riedesel.
Ridler, Gabriel, de Augusta, r. e. in
Mittelberg, Aug. de (1513).
— Regeler, Petr., can Fris. (1460I
Rydoch, Heinr. de, can. Monast. (1499).
Riedcrsheim, Riettersheim, OBayern v.
Pötzschner.
Riedesel, Ridesel, Joh.. d. Trev. (1503).
Riedlingen. Rüdeligen, Henr. de (1189).
r. Rütlingen.
Riedner, Reidner, Joh., de Nidershaym
(I473)-
Riedrer. loh. dictum, Aug. d. (13201.
Riedt, Ride' Reyt. Riet.
— Joh. de (1190)
— "Conr. de, can. Const. (.1334I.
Riesenhury, Rvsenburg, Rgh. Mariemcerder,
Joh. de (1348 1.
Riessenbust v. Reissenbusch.
Riet V. Rirdt.
Rietschiitz v. Ritschitz.
Rietter a Bocksperg, Jac. (1545V
Riferscheit r. Rci ff erscheid.
Riffenberg i: Reiffenherg.
Rigell, Sebast., Viennensis (1518).
Righeman, Rygheman, Nie, der Camin.
d, (1379).
Rick, Adrian., can. e. Monast. (1476).
Rykelmus, domin. (1310).
R y n V. Reyn.
Rynach r. Reinach.
Rinaia v Reinach.
Rinberg v. Rheinherg.
Rinegge. Rinecke r. Rheinegg, Rheineck.
Ringensheim, Andr. de (1317).
Rynhofen v. Seckendorf.
Rinck, Joh. (1514'.
Rinnenveld r Rheinf'elden.
Rvnnowe. Rynowicensis v. Rliein<tu.
Risteten. Reirhstett, Elsass Joh. de. Arg.
d. (1366).
Rinti. Bur|chardus] de (1295).
Rysenburg v. Riesenhurg.
Rissenbenghe r. Kissenbrugge.
Ritschitz, Rietsch ütz. Rgh Liegn Hz
V. Niebelschütz.
Ritter, (a/. Miüler), Joh , ex Aschenpurck,
Mog. d. (1502).
Ritzanski, a Ryczano? Nie. (1511).
Rivuli dominarum = Nagy-Bänya, Siehm-
bürgen.
Rixdorp, Codsc, archid. Sleswic (1436).
Roberti, loh. (1507)
Röchling' Wolfhard. de(i3i7).
<'. Rehlingen.
Rochotc, Rochou, Joh. Zachar a. (1561). *
Rodach, Rodech, Bayern, OFrunken
— Joh. de U295)
Rode. Roede, Tilman. de (1309). v. Roet. .
Rridrmarhrrn, Rodemacro, Luthrtngen, Jofrid.
de (1295).
Roden. Bernh. dictus, de OsenbrQgge
Rödensheim, Rüdesheim i. Rheingau? b.
Kreuznach? Joh., de (1312).
Rodensteyn. Joh.de Frankfordia (1408 j.
Rodichin, Joh., can. e. B. M. Mog. (1440).
Rijdingen, Rodingen, Rgh. Aachen.
— Henr. de, r. e. in Rodingen, Col.
d (14021. V. Rotingen.
Rodis, Simon de. Magdeb. d. (1491)
Roermonde, Ramundia, Joh. de v Lötcen.
Roesch, Roensch, Petr , de Austria. Pat d.
(1446).
— Roesth,Ulr.,deWillaThurgoie(i482).
Roesgen, Joh., Duysberch, de Colonia
(1490)
RoetMld, Rolkindensis Roeschildensis, Joh.
can. de Dacia (12931.
Roet, Wilh.. pleb. in Heusteten (1493)
f. Kode
Roetel, Joh., ppos. i. Solio et can Fris.
U419).
Roethoese, Jurhoel, Leonardus, de Prus-
sia (t343)-
Rogettelen, Nie. de, can. Warm. (1368).
Roggenbach, Rockenpach, Georg., Baraber-
gensis (1537).
Rogiten, Arn. de, can. e Warm, et r. e.
in Bartenstein (1374).
|Ro hörne, Joh. (1499,))-
Rohr, Ror," Roer, Bernh., de Marchia
Brandeborg. Havelberg. d. (1478)
Rohrbach Rorbach, Eberh. de (1317)
— Georg. Christoph, a. Bavarus
(1561).*
— Herrn, de (1317).
— Christoph., can Pat. (1510).
Rohrmos r Rormos.
Rockenpach v. Roggenbach.
Rol, Rolandus v. Ruhl.
Rolinger r. Rehlinger.
Rolle, Joh. (1300).
Romanus, Ludov., Bavarus (1560).
V. Römer.
Römer, Romer. Alb., Norinbergensis
*'547) ^ . . .
— Martin., ex Zwickavia {1495).
Rommcr-iheim. Remershem, Romirshem, Rgb.
Trier.
— Chunr. de (1296).
Rondo, Joh pleb. in (1366).
Ro> negari'i; Rennegame, Gerx'in., de Simdis,
Swerin. d (1458).
Ropelstein v. RappoUstein. ■
Roperg r. Rotberg.
Rorbach 1;. Rokrharh .
Rormos, Am de (1309).
Rorsrhach, Roschach, Eglolf. de (1309).
Rosa, Am., de Lubeke (1299).
Rosburch, Joh., Coloniensis (1517I.
Roschach r. Rorsch ach
Roschberg v. Rassberg.
Rosen au, Rosenaw, Lucas a, Mog. d (1526).
Rosenauer, Wolfg , r e. in Wilhalmspurg,
pleb. in Mellico (,1439).
Register.
749
Rmenhery, Rosenberch, Rosenbergk, Rosis,
Böhmen.
— Heni". de. baro Bohemie (1511).
— Petr. de, baro de Bohemia (1477).
— Ulr. de, ex baronibus regni Bo-
hemiae (1487).
Rospnlmxch , Rosenpusch, Thomas, Frisin-
gensis (1505).
Rosener, Job., de Monte Regio, in Fran-
cotiia, (1506).
Rosheini, Arg. d., UEIsasn, Job. de (1318).
Rosin V. Rasin
Rosis f. Riiseiiherg.
Rosmus, Joh. (1521).
Rossbeoj, Roschberg, Wolfram, de, can.
Herbip. (131")-
Rost, Theoder. (1387)-*
R oes th 1'. Roesch.
Rostock, Rostoc, Ratstock, Mecktenb.-Schweiin.
— Gerb, de (1295).
— Jac. de, de Saxonia (1340I.
— Lambert, de v. Groeppelin.
Rota. Joh de. d. Grynimis (1497) *
Rotberg, Roperg. Arn. de, can. Basil. ( 1497).*
Rotel, Wolfg . Zwickaviensis (1504).
Rotelin, Martin., r. e. S. Ypoliti (1368).
Roetenbach. Rotteniiach, Cunr. de, Salz-
burg, d. (1315)
— Sifrid.de, fr Cunradi(i3i5).
Roetenberg, Ulr. (14S2).
Rottenhuri), Joh. de v. Amman.
Rotenburg, Themo de, Misn. d. (1346).
Rotenfels, Heinr. de. Ratisp. d. (1315).
Rotenhan. Rotenhann, Rubrigallus.
— Martin, de, de Franconia
(1461).
— Matheus de (1376).
— Nie. de (1357).
— Sebast. de, de Rentweinsdorf,
Bamb. d. (1499). *
Rotermundt, Gotslav., Pomeran. (1555). *
Rotingen, Arn. de, can. Wormac. (1367)
V. Rödingen.
Roetler, Joh. (1448).
Rottaler, Sebast., de Ingolstat (1504).
Rottenhaeh v. Roetenbach.
Rotzenhusen r. Raflisamhaiixen.
Rover, Henr., can. Warm., r. e. i. Muse-
dorf (1375)- *
Rubiaco v. Rufach.
Rubianus, Crotus (1517).
Rubrigallo v. Rotenhan.
RiUle Rueda, Ruede, Ruete, Alb. de (1290").
— Ulr. de (1326I.
Rudermannus, Ulr., can. Estet. (1315)
[ — j Cunr., mag. dni (1315).
Rudelstorff v. Gersdorf f.
Rüdesheim. Rudessheima, Rudessham. Pr.
Nassau.
— Theoder. de, r. e. in Berstad.
Mog. d. (1458) i'. Rodensheim.
Ruedeligen r. BieiUinyen.
Ruedner. Rudrer, Balthas., de Otting,
pleb. i. Birchachhausen (1471). *
Rudolf, Rudoff,Rudolphus, Anton, ex Mo-
naco (1319).
— Bemardin., de Aichach (1532).
— Simon, de Monaco (1506).
Rudolf, Thomas, de Monacho, d. Fris.
(1503).
Rudolfi, Rudolffi. Joh., cantor et can.
B. Marie Erford. et S. Andr.
f-Iildes. (1530).
— Martin., de Saxonia Camin. d.,
de Colnbergh (1346).
Rudolsus, Ulr. dict., can e Monast. (1299).
Rudrer i'. Ruedner.
Rufacli. Rubiacum, OEisass, Joh. de (1290).
Ruf f US, Joh , de Grisbaldisd. Camin. (1325).
Rusgenbuck. Jac, prbr. Camin d. (1490).
Ruhl, Ruich, Rol, Rolandus, Schuel, Joh ,
de Umstat (15 13).
Rucker. Mich., ex Obernburgk (1524)
Rückingen , Nie. de. de Frangfordia(i5oo).
Rumel, Joh.. ex Schwatz, Brix. d. (1496).
Rumelaer, Steph. de. Trai. d. (1477).
Rumschüssel. Frid. dictus (1340).
Runkel, Ryb. Wie.^baden. Syfrid. de (1304).
— Syfrid de (1408).
— Theoder. de (1408).
Runcker, Joh., de Caldaren (1474).
Ruold, Joh.. de Livonia (1449).
Ruepp. Job., Lanspergensis (1561).
Ruperti, Andr., S. Theol. Doct., de Prusia
(1435). i'. Ruprecht.
Rupirsburch, Heinr. de (1298».
Ruprecht, Rupprecht, Ruperti, Laur..
de Dunckelspuhel (1463) v. Ruperti.
Rusch, Jac. V. Linz.
Ruse, Diethoch dict., Const d. (1344).
— Russe, Conr., can. Aug. (134O.
[ — ] Martin., mag. dni Diethochi (1340).
Russenach v. Kussenach.
Rustler, Georg., de Elpogen (1471).
Ruete V. Ruede.
R Uterus r. Reuter.
Rutin ger v. Reuter.
Rutlandt, Joh. Caspar, Brettanensis(i554).
Rütlingen, Ruthlingen, Ruthelingen.
— Eberh. de (1309).
— Conr. de, de Suevia, can. e. Turic.
(1354). v. Riedlingen.
R u z s e V. Ruse
Saaleck, Saleege, Salach, Bai/ern, UFrankcn.
— Heinr. de, can. e. Herbip. (1299).
— Henr. de, d. Erbip.
— Conr. de, can. Heredensis, Eistett.
d. (1316).
Saalfeld. Salfeld, Salvelt, Thüringen.
— Gisilb. de. de Saxonia (1320).
— fr. Theoder. de (1320).
— Salfelt, Salvelt, Ostpreusseti.
— Nie, r. e. in Fiscaw, Pomez. d.,
Saarbrücken, Rgb. Trier, Saraponte, Reyner.
de, can. Trev. (12961
Saarburg. Saborgensis, Rgb. Trier.
— Matthias, Trev. de (1503).
Saarwerden, Sarweria, Lothringen.
— Frid. comes de (1368).
Saaringen v. Geringen.
Saborgensis v. Saarlmrg.
Sachowe, Nie, der. Lubec. (1411).
Sachs, Georg. (1514)- '"• ^az.
Sachsen, Saconia, Sassonia.
— Arn. de. Meidburg d. (1366V
75°
Register.
Sachsen, Benedict.de (1330).
— Bernli. de (1317).
— Bernh. de v. Lüneburg
Berthold, de, Camin. d (1345I.
ir. Eberh. de (n ii).
— ICngelh. de (1514).
Fred. fil. Alberti ])rinripis Saxo-
niae (1491).
— Gerh de v. Kletzke.
— Gerh. de v. Wederden.
— Heinr. de (1337).
— Heinr. de, Camin. d (1347).
Heinr. de (1384).
Herm de (1373).
— Joii de (lagz)
— Joh de, d. Zvverin (1345).
— joli. de (1394)-
— joli. de. socius dni Theoderici
("1394)-
— Joh. de V. Ostero Scaper.
— joh. iunior, Saxoniae dux (1500).
— Chunr. de (1316).
— Chunr. de v Köckentz.
— Laur. de v. Plötzke.
— Libor. de (1357).
— Luder, de (1371)
— Ludov. de (1317)
— Nie. (Vordis), de (1394). *
— Nie. de (1465).
— Octo de (1292).
— Petr. de (129z).
— Rodulph de, O S. B. de monast
Werther Mynd. d. I1349).
— Sj'frid. de. Camin. d. (1343).
— Theoder. de, d Hildesh (13 19)
— Theodr. de (1394).
— Theodr. de v. Hihlesheim.
— Volmar. de (1394)
Voltzer. de v. Elsholt
— Weygand de {1379).
.Sachsen gang. Leupol d. de, Pat. d. (1325).
Sack, Ulr., de Geilstorff, Nuberg. d. (1498t.
Sadelkoiv, Schadelkow, Petr. 11492).
Saelem, Fehx. Brixinensis (1541).
Saetteli, Saecellin, Nie., can Const. (1338).
Sagittarii, Alb., de Babenberch (1344).
V. Schütz
Sagritz, Känithen, Syffrid. de, Salseburg.
d (1314).
Saiier, Raphael, Augustanus (1558).
Sayn v Seyen.
Salach v. Sanleck.
Salank, Augustin. de, archid. de Clus et
can i. e. Transilvana de Ungaria (1439) *
Salchinger, Degenard., can. e. Mosburg.
(1420).
Saldenhofen. v. Seldenhoven
Salenstein, Seidenstein, Salhunstayn,
Thurgati.
— Henr. de, pincerna mai.
Augiae, Const d. (12.89).
— Sechard. de, Const d.(i3i8).
Salinator, Joh., Scotensi?, Salier, Schotten
i. Hessen, d. Mog. (1503).
Salomonis, Joh.. de Glacovia, der. (1492).
Salza. Saltza, Berchtold. de (1326).
— Eghard. de, Mog, d. (1418).
— Gunth. de, Mog. d. (1320).
Salza, Jac. de, Misn. d., Lusaiius (1502)
" [ac. a, in Kontzendorff, Silesius
('55'')
,SV(/ hiirg^ .Saltzburgensis, Saltzpurga.
Andr., can. (1343).
— Heinr., can. (1314).
— Joh. de n. Reuter.
— Conr de r. e. in Stralegg (1338).
1—1 Nie. r. e. S. Rudeberti, .Salzb d.
(1316).
I — I [-"eregrin., mag lleinrici can. de
(i3i4)-
— Rupert, de (1484).
Sälzer V. Salinator.
Salzwedel, Salcvvedele, Soltvedele, Rgh
Magdeburg.
-■ Henr. de (1294).
-■ Herm. de (1301).
Sanagaza v. Sargans.
Sandowe. Henr. de (1300).
S a n s h e y m v. Seimheim.
Santberg, Dyetmar., de Koerbeck(i40i).
Saraponte i' Saarbrücken.
Sare, Gare, Petr. de (1312).
Sargans, Sanagaza. C. St. Gallen, Ulr. de
— (1313)-
[Sartor, Heinr., bidellus Nationis (1529)].
Sarweria v Saarwerden.
Sauer, Czawer, Nie. de Brawnsberg, cler.
Warm. (1453).
Sauliers, Joh. Mechliniensis (1538).
Saurmann, Sawerman, Balthas., Wratislav.
(1495)-
— Georg., de Wratislavia, can.
Lubuc. (1509).
— Joh. can. Wratisl., pleb. i. Hirtz-
perck (1496).
Saurzapf, Bartholom., a Suitzbach, No-
ricus (1556).
Saviger, Bartholom.. ppos. Tarbat. de
Lyvonia (1425).
Sbabe v. Swave.
Sca, See v. Scha, Sehe etc.
Scanya v. Stampa
Seh, V. Sl, Sm, Sn.
Schach ner. Christoff, e. Comic, pp^.,
Brix. can , r. e. i. Altenmoldorff, Salzburg
d. (1468).
Schadelkow v. Saldelkoir.
[Scha ff hausen, Scaphusen, Joh. de (1314)).
Schajfhauser, Scafhusen, Joh. (1497).
Schaff 1er, Schaffeier, Fred., r. e. in
Goers, Pat. d. (1379)
Schärding, Scherdingen, OOstrekh.
— Fred, de (1304;.
Schiirer v. Tübingen.
Schayn, Ulr. de, pleb. i. Laybach (1379).
Schairer «.Tübingen.
Sehack, Otto (1492). *
Schaler, Schalus. N, de Basilea (1302).
— Conr. dictus, can Bas. (1311).
— Petr. dictus (1294)
Schall, Joh.. de Forchain (1^471.
Schaller, Schaler, Laur., Hermanni, de
Norenbergha (1448).
— Nie, de Bern Lausan. d. (1481).
— Scholler, Udalr., de Norlingen.
(1461).
Register.
751
Schaper. Scaper, Joh., der. Mynd. d.
(1440).
Scharffe.nsteAn, Scharpinsteyn, Scarlfen.stein.
— Bruno, Benno de, ppos. We-
sal. Trev. d. (1381).
Scharff, Joh., der. Warm. d. (1440).
Scharm er, Scarmer, Jac , curatus de
Woerden (1384).
Schauenburg, Christoph. (1480).
Schauenhurt/. Schovvenburg, Walth. de. can.
Arg. (131b).
Schauen fite iti, Schowenstein, Jeor. de. e. Cur.
can. (1502).
Schaun: Schowr, Leon., de Austria (1379V
Schaumberg, Schouwenbersik. Schauen-
bergk, .Sihaunbergk, Schawm-
borgh, Schawenburg, Scha-
vvenbergh.
— Alb. de, can. e Aug. (1447).
— Frid de (1480).
— Georg de, can. e. Aug. (1468).
Joh de, can. e. Bavenb (1482).
— Martin de, (1544).
— Otto de, can Aug. (1427).
— Petr. de.celer. Babenb.(i4i9).*
S, hauhhery Schawnberg. Scowenberch ,
Schaunwerch, Schowenberch.
— Alb. [comes] de. ppos. e. S.
Stephani Wienn. Pat. d. et
can Pat. {1451).
— Frid. de (1319).
— Conr. |comcs] de, can. Pat.
(i343)-
— Lutold de (13 18'.
Schbebel v. Schtvebl.
S c h e i b , Scheyb. Christoph. ,Lypsenis( 1539)-
— Wolffg., Lipsensis (1546).
Scheifler, v. Scheujßer.
.Scheyffardi, Petr., Arlunensis (1546).
Scheirl v. Scheurl.
Scheie, Sehe), Joh. (1412).
Scheler, Sebast , Ulmensis (1542).
Schellenberg, Schellebergk,.Scellenberg.
— Gebhard. a (1539)
— Conr. de (.1^39)-
— Cfonrad.) de (1291).
Si hellenberg, Schellenberch, Schöllenbergk,
Magnus, can. Fris. 11498).
Schenach v. Schönach.
Scheuen v Schienen.
Schenitz v. Schönit:.
Schenk, Scenk, Frid dictus (1510).
— Walth. dictus (13 10).
Schenk : Erbach, Limburg, Seyda. Seiden-
stein, Stauffenberg. Tautenberg v. Fin-
cerna.
.Schenkenberg v. Vels.
Schenkinck, Henr.can.c. Monast.(i488).*
Schenckli, Joh. Rudolfi (1483)
S c h e n p i c h 1 e r v. Schünbühler.
Sclicpeler, .Scepeler, de Renis, Joh. (1490).
[Scherbe, Scerbe, Jac, de Selonia fOiironia?)
, (139611-
Scherdingen v. Schärding.
ScA('r»Hrt»-,Schetmar,Matheus, Ulmens 1 1 515).
IScherenberg, Rudolf.. ep.Herbip.l 1490)].
Schernperg et Goldegk, Card. Graf a,
Salisburg. d. (1543) ''^ v. Graf.
Schetmar v. Scher mar.
.Scheu bei, Schewbel, Georg. (1514).
S c h e vv e 1 1 v. Scheurl.
Schewerlegn v. Scheurl.
Scheuchenstnhl , Schienstul, Achalius, de
Rosenheim (1503).
Srheufler, .Schifler, .Sigism., Fris. d. (1503 1.
Scheurl. Scheurlin. Schewerlegn, Schou-
wannck, Scheirl, Schewell.
Alb.. Noricus (1544).
Joh., can. e. Wratisl. (1479).*
l— Carol. (15921).
Christoph., Unbergensis Bamb.
d. (1498).
— Christoph , Noricus (1554).
Schickepren, Joh., e. Ratzeburg. can.
O. Premonstr. (1497)
Schienen, Scheuen, Schonen, Tibiarius.
— Jac, Zelhanus, d. Trev. (1520).
— Nie, d. Trev. (1515).
Schienstul v. Scheuchenstuhl.
Schierstet, Wolfg. Frid. a (1556).
Schifler 0. Scheußer.
Schylhart, Frid. dictus, r. e. in Kircheim,
Const. d. (1337).
Schillenus, Andr, Aichensis (1561).
S c h i 1 h e r , Schill, Conr , deHerbipoli (i 395 ).
Schiltel. Schilt, Joh., Schuerin. d. (1491).
— Theodor., Lipsensis (^1546).
Schilter V. Clipeator.
Schilwatz, Schilbatz, Wilh., can. Fris.
(1393)-
Schyn, Mathias dictus (1367).
Schina, Wernh de, de Constancia (1331).
Schyring. Schiring, Joh., Magdeburgen-
sis (15311. *
Schitz V Schütz.
Schiachheim? Schlotheim? Slacheim, Cunr.
de (1302).
Schlaberndorff, Slaberendorff , Schla-
berdorff.
— Joh., Brandeb. d.. de
Peutenn (1491).
— Joh. a, Brandeb. d.
(1526).
Schlagheck, Engelb., can i. Davantria
Trai. d (1494).
Schleicher, Sleycher, Christoph., olim abbas
in Weyensteven O. S. B., Fris.
d. (1496).
— .Sleicher, Nicol., Nurrembergen-
sis I1541I.
Schleinitz. Slynicz. Sleynitz.
— Ernest. de (1501). *
— Georg, a (1534).
— Hauwold de (1501).
— Joh (1405).
— Joh. a. can. Misn. (1490).
— Christoph, de (1509).
— Petr. de. Misn. d., ppos. Nu-
remburg. (1424).
— Volhard, a, de Eule, can.
Merseb. e. Numburg. (1536).
— Wolffg.. can. Misn. (1490).
Schleusivge», Slusungen, Herm. de (12961.
Schlick. Slick, Slyk, Schligk.
— Franc , de Lusana, Pat. et Ratisp.
can. pleb. i. Brueck (1447t. *
752
Register.
Schlick, Cristoph., cotnes in Passan, (Ins
in Weyskirchen . Elbogen et
Falckenau (is^s).
— Matheus, de I.asono (1432). *
SfAiieie«, Schüben, Slivien, Slieven.
— Eustach. de. Misnenensis (1520).
— Libor. de (1467).
Schliersee, Sclyrs, OBayern, Heinr. r. e. in
(ii97)-
Schlotheini v. Schlarhheim.
Schlüsselberg, Sclusselberg, Ulr. de.
can. e. Bamberg. (1302).
Schlüsselfelder, Anton , patrit. Norim-
berg. (1550)
Schmed v. Schmid.
Schmid, Smed, Schmed. Georg., Missensis,
der. Wratisl. d. (1492).
Schmidhauser, Smidhauser, Casp. (1465)
V. Smithusen.
S c h m i d 1 a p p , Rup. . Schorndorff ens.f 1538).
Schmiedeberg. Smedeberg. Henr. de 11310).
Schmiedel, Smydel. Frid , de Egra, der.
Ratisp. d. (1437).
Schmieher, Smuher, Schmiehen, OBayern,
B-A. Landsberg, can. Fris., Aug. et Ratisp.
(138O.
Schmising, Smising, Herrn, can. e. Mo-
nast. (1510).
Schnabel, Joh. Christoph., a Schonstein,
Rhaetus (1557'.
Schmiitpeck, Schnaepeck, Job., de Schen-
kirchen (1496).*
Schneydewin, Heinr. (1534)
-Schober, Schokerer. Casp., de Ingelstet
(1525).
— Thom . Ingolstadianus (1543).
Schodborg, Georg., (1513).
Schoegge, Cuno de (1294).
Schokerer v. Schober.
Scholasticus, Magister, Magistri, Joh.,
deThorun, can. e. Culmcn. O. fr. Theoton.
(1367I.
Seh öl er, Scholer. Eberh., ex ducatu Mon-
tensi (.1550).
— Conr. a, Montensis (1556).
Scholle, Zcolle, Bernard, can. Assinden-
sis (150;).
Schöllenbergk d. Schellenberg.
Scholler c. Schaller.
Schönach, Schenach. Joh. de (1296).
Schönau, Scoonaw, Andr., r. e. in Stoblaw
(1426).
— Schonaw, Heinr. de, de Lauffan-
burg (149^)-
— Sconau v. Schönberg.
Schoenbach, Schonenbeke, Michel, Camin. d.
('1499)-
— Schonebech, Wernh. de (1294).
S'cÄö»i6er'5,Schonbergk,Schönbergk,Sconen-
berch, Sachsen.
— Bernh. a, uff Borssenstein (1559).
— Caspar, a, zu Sconau (1559). *
— Caspar, [a], can. Misn. (1426).
— Georg, a, Misn. (1555).
Srhönberg, Schonenburg, Schonenberg,
Rheinpr. b. Oberwesel.
— Frid. de, can. e. Spir. (1344).
— Joh. de (1344)-
Schönberg, Otto de (1344).
— Lambert, de (1294).
— .S<hünenberk, Joh. de (14871.
Schmherg, .Schonberg, Unterkrain, Xeuslndtlfr
Kreis s. Auersherg.
Schonberger, Christof., de Gradontz
(1448)
Schönbühter, Schenpichler. Chilian. (1554)
Schonebech v. Schönbach.
Schöneck, Schenecke, Heinr. de (1304). *
— Schonech. Sconeck, Jiheinpr. Eifel,
Herm de (11951.
— Matlhaeu.s de, r. e in Waysswilier
Trev. d. (14851.
Schonen v. Schienen.
Schonenstein, Schönstein? Hiltprand. de,
Const. d (13 15).
Schonenbeke i\ Schönbach.
Schönhof en, Hippolit. de al. Calocae-
pius (1532).
Schönitz, Schemitz. Alb. a. Hallensis Saxo
(1555^-
Schönleben , Schonleben. Frid., can. Her-
riden. ac Novi Monast. Herbip. (1490).
Schönmann, Sthoman, Erhard., de Enga
(1482).
Schoenman, Joh., de Hatting-
hen. Const. d. 1 1479).
Schönsec, Schonse. de Priisia, Mgb. Damig.
Nie. pleb. in (1359).
Schönsteiii. Schonstein, Rhaetia. Tirol
V. Schnabel.
— V. Schonenstein.
Schorer, Udalr., d. Const, (14991 *
t;. Schürer.
Schörlin, Heinr.. de Basilea (1323).
Schott, Joh. (1553I
— Schot. Sotth, Petr.. de Argentina
<i475)-
Schottenhofer, Schotenhofer, Joh., Nissensis,
der. Vratisl. d. (1492).
Schouwangk v. Scheurl.
Schouwenbergk r. Schaumberg.
Schowenberch v. Schaunberg.
Schowenstein v. Schauenstein.
Schowr 1". Schauer.
Schrader, Autor (1553).
— Ludolf., Brunswicensis (15531
V. Schröder.
.Schrekh. Georg., de Scherding, Pat d.
(14511- *
Schröder, Schröder. Mathias, Magdeburg
(1555) V. Schrader.
Schuab t/. Schwab.
Schuchs V. Stuchs.
Schuczs V. Schütz.
Schuel V. Buhl.
Schulenburg, Schulenborch, Schulen-
burgk, Schulenbergk Schulen-
burgh. ,
— Anthon. de, de Betzendorp
(1504)-
— Daniel a, Saxo 11558). *
— Levin. de (1554).
— Theoderic. de, can. Stetin.
(149^)-
— Wernh. a (1561). *
Schulmeister v. Scholasticus.
Register.
753
Schulte, Sculte, Heineng., der. Breni.
d., can. Sless. (1471).
(— Soulteti, Geors^., de Bol, libr.
venditor, Const. d. (1481)
V. Crasfus].
— Schultlieis, llicron, Hamburg.
(1560) *
— Sculteti, Mich., de Monte Regio,
Prusia (1487).
— Schultet!, Nie, der. Camin. d.
(1458)-
.Schultz, Schulte, Nie, de Olsna, de Sle-
sia, can. Wratisl. (1461).
.Schultheis r. .Schulte.
— Schulcz,Nic.,Elbingensis Prut-
tenus (1550).
[ — I Iheron. (de Oloyonia) (1490) *
Schum, Thomas (1483).
Schumer, Joh ,thes. S. Cunib. Col. (1365).*
Schunden, Heinr., can. Osnaburg. (1411).
Schünemann, Mathias, deGedansk(i458).
.Schurenbach, Conr. de, can. Pat. (1313).
Schüre); Schurer. Ambros., Lipsensis (1546).
— Joh., de Weinung, der. Const. d.
(1368) V. Schorer.
Schürpfesack. Schurfsach. Petr. (1317)
Schütz, Schutz, Schucz, Schicz, Schycz.
— Balthas. [Lipsensis] (15061.
— Gallus, de Yttingenta! (1519).
— Georg., de Uttingerstal (1500).
— Hieron., de Nuremberga, Bam-
berg, d. (1499)-
— Hieron., Misn, d. (1516).
— Joseph , Wirtembergensis (1560).
— Wolffg.,d.Misn.(i5oi). v.Sagittarii.
.Schwab, Swab, Svvap, Swabp, Schwabp,
Schuab.
— Frid. dict., cant. e. Achaffenb.
(1337)-
— Frid., de Aschaff., can. e.S. Pauli
Worm. (1367).
— Petr., can. e.S. Steph. Mog (1493).*
— Wipert., de Buchen (1519). *
— Wipert. ,aßuchen,Silesius (1554).
Schrahpn, Suevia.
— Berthold, de v. Sigmaringen.
— Joh. de V. Bopfingen.
Burch. de v. Höwen.
— Cunr. de c. Rütlingi'u.
— Paul, de V. Freiburg
— Raven de r. Kochner.
— Wernh. de (1367).
Schwäbl V. Snhwehl.
Schwaiger, Georg., Bavarus (1540).
Schwalenberg, Autor a, Brunsvicensis
(1538) *
.Schwanenbeke, Conr. (1454).
Schwartenivott, v. Swartenwolt.
Schwarz, Schwartz, Swarcz, Swartz.
Jac, de Ruissingen Nassov.
(1554).
— Joh , de Mersburg (1440).
— 0110(1305) y. Swart.
Schwarhach, Swartzach, NBaijern? Sclucartza
i.NUstreich? Oesariuspleb. in, Pat d. (i 343).
Schwarzhurg, Swartzburch, Gunth. comes
de (1398).
— Heinr. de, Bamberg, d. (1315).
Deutsche Studenten in Boloena.
Schwarzburg, Heinr. de, ppos. Jenchburg.
(1369).
— Heinr. comes de (1464)
— Sighard. comes de, can. Evstett.
(1416).
[ — ] Herrn., mag. dni Heinrici de
(1369)-
1--| Koncmud., der. dni de (1398).
.Schwartzenstain, Georg, de, can. Ra-
tisp. II 503).
Schwe.bl, Schbebel, Alexander, Ratisponensis
(1545)-
Schweden, Suecia, Andr. de v. Upsala.
— Carol. de (Erlandi) (1194).
— Nie. de (1194).
Schweibermair, Hieron., Wienensis
^ (1551)-
Schweicker, Henr., Spirensis (1547).
V. Sweigger.
Schweinheim, Rud. de, de Argentina, can. S.
Deodati Tüll. d. (1305).
Schwe.inshaupten, Swinshubt, Bay., VFrankfn.
— Alb. dictus de, can. e. Ba-
berg. (1337).
Schwendi, Suendi, Carol. a, Sueuus (1558).
Schwerin, Suerin, Zvirin, Mecklenb -Schwerin.
— Engelbert, de (1305).
— Heino, der. Swerin. d. (1489).
— Joh. de, Zvirin. can. (1305).
Schwerin, Joh.Ditlav.a,Pomeranus(i56i).
— Theodor., a, Pomeranus (1561).
Schmerzen, Swerzen,ßaf/en,Wernh de(i304l.
Schwester stetten r Westerstetten.
Schwichtenherg, Swichtenberch, Nie. de, de
Gdanzik, benefic. e. S. Virg.
i. Gdanzik (1461).
Schwienkuhl, Bockwohl, Swinkulle, Holstein,
Kirchspiel Sarau, Marquard. de, provincie
Holzaziensis (1289).
Sclacheim v. Schiachheim.
Sclyrs V. Schliersee.
Scogere w. Zögere.
Sconaw v. Schönan.
Scoye V. Zöge.
Scriptoris, Joh , de Pludess Cur. d. (1479).
S e b o r c h v. Seeburg.
Seebach b. Langensalza, Thüringen, Sebech,
Ernest. de (1295!
Seeberg, Sebergh, Seberch, Sebeke, Ulr. de,
r. e. in (1310).
Seeburg, Seborch, Joh., de Duderstadt(i47o).
Seehausen, Sehusen, Zehusen, A/tmark.
— Lambert de. dec. Wurtzin.(i4ii).
— Vivian., ppos. in (1333).-
Seehofen, Sehoveii, Ülr. de (1291).
Seelau v. Silvense monasterium.
Seenuss, Senuss, Seniis, Joh. (15 14).
Segeba-g, Seghenberg, Arn., de Grippens-
waldis (nyS).
Seger, Udalr., de Monchsperg (.1493).
Segger, Wolfg. (1536).
Sehested v. Sestede.
Seiberlich, Seyberleych, Martin., Wienensis.
(^1552).
SexhohsdorU, ( Freien-jSei/boltsdorf i.^Bai/ern,
— Seyboltzdorffer,dnsldel(i4b5).
— Ser\'atius a (1560).
Seyda, Joh. Schenck de (1489).
4S
754
Register.
Sevda, Otto Schenck de (1489).
Sey'dlitz, Seidlitz, Seydelitz, Hynr., Varaten-
sis d. (1499)-
— Christoff. (1471).
Seyen, Sai/n?, Bheinpr., Melchior de, Co-
loniensis (:5io).
Seinsheim, Sansheym, Sensheini, Bai/crn,
MFranken.
— Eberh. de, can. e. Erbip (1344».
— Erkenger. de, can. Herbip. (i4ii\
— Joh. de, can. Eystett. (1484».
.Seyther, Bernh., Hallensis (1557).
Seckel, Joh. dictus (1310).
Seckendorf, Sechindorf, -Seckendorff,
Sekkendorffer.
— Arn.Wigul.a,Franco(i557).
— Henr. de, Erbip. d. ,''1344)
— Jac. de, de Rynhoven
(1440).
— Sebast. de, Bomberg. can
(1505).
— Wilh. de, can. Aichstet,
(1504).
— Wipert. de, can. Bamberg,
(1481).
— Wolfg. de (1506).
Seckler, Adam, de Mindelhaim (1502).*
Seid, Georg. Sigism (1534).
— Christoph. (1536).
— Nie, Augustensis (1535).
— Thom., Augustanus (1556).
SeMeneck, Selenigk, Ernfr. de, can. Erbip.
(1498).
Seldenhoven, Saldenhofen, Steiermark,
Arn. de (13 19).
Selenigk v. Seideneck.
.Semelbeker, Conr., de Lunenborch ( 1 408).
Semis i". Seentws.
Senerinhem r. Smerenham.
Se»/ff,Senst.Evtel,deHallisinSuevia(i509).*
Senftl, Nie. U506).
I-Senftleben, Hainr., can. Wratisl., Glogov.
et Lignic. eccl. archid. (1444)].
Sengen, Baden, joh. de, can. Brix. (1369).
Senn^ Senne, Sinne, Joh., ppos. S. Victor.
Mog. (1326).
— Benn, Conr., can. Basil. (1346X
S e n s t i: Senff't.
.S e n u s s i: Seemiss.
Sesselmann, Frid., de Culmbach, can.
Novi Monast. Herbipol. (1439).
Sestede,.S'eAesfe(?,Joh.,can. e. Lubec.(i483).
V. Hesden.
Seitberlich v. Seiberlich.
Siber, Heinr. (1559).
Siegler v. Sigillifer.
Sierek, Zircke, Syrc, Phil, de ^1296). *
[ — I Wilh., mag. dni Philippi de (1296).
Siffridi, Wygand .de Geylnhusen (1371).
Syfridus, famulus dni Rodolphi (1292).
V. Conrad, de Gelnhausen.
Sigbertus, dnus (1295).
.Sygeberch, Wemh. de (1289).
Sygenden v. Signau.
Sigharter, Joseph. (1559).
Sigillifer. Siegler, Eberh., can. Const.(i 367).
Sigmaringen, Berth. de, de Suevia,
Const. d. (1346).
Signau, Sigonow, Sygnau, .Siginowe, .Sig-
nüwe, Sygenden.
— Bertin., ßertoldus, comes de (1341).
— Mathias de (1341).
— Rodolf. de (1295).
— Ulr. de, can. et archid. Arg. (1336).
Sickingen, Hinr. de (13681.
Sykonis, Berth. de, can. Rivord. (.1293).
Silbernberger, Joh., Ba.sil, d. (1491).
Silenn, Joh. (1480I.
.Silvensi, Si/oe»«, Prag, d.. Seelau, fr. Joh.
de monasterio ("1324). *
S i m c h e n v. Sunching.
Simonis r. Morteck.
.Sinckmoser, Christoph., comitatus Ti-
roUis (1542).
— Marc., comit.Tiroliis(i542).
Sinnedarb, Heinr. (1411).
Synnemann, Fred., de Lippia (1448).
Syrc V. Sierck.
Sintzenhofen, Cincenhofer, Heinr.. de Ratis-
pana (1316).
Sissing. Franc, Frisius (1544).
— Lambert., Frisius Griming.(i533).
Sitzingher, Wolfg., r. e. -S. Mich, super.
cenobii (1462).
Slaberendorff ü. Schlaberndorff.
Sculteti V Schulte.
Slaboni, Nie. de (1471).
S I e y c h e r v. Schleicher.
Sleter, Dethard.. can. S. Joh. Osnaburg.
(1447)-
Slick V. Schlick.
S 1 y n i c z v. Schiein itz.
Slivien r. Schliehen.
Slomensis, Conr. de Ratisp., can. (1334).
Slusungen r. Schleusingen.
Smalenberg, Ebirh. de (1368). *
Smaleside, Henr. (1365) v Ratischonis.
Smarsow, Erasm. (1471).
Smed V. Schmid.
Smedeberg i'. Sehmiedeberg.
Smerenham, Senerinhem, Swiger. de
(1296).
Smehaim, Steinmar. de, Const. de (1324).
Smetzdorff f. Etzdor/f.
Smydel v. Schmiedel.
Smithusen, Schmidhausen OBayern? Cimr.
de (1302). V. Schmidhauser.
Smising i: Schmising.
Smol, Ulr. dictus, pleb. i. Wandesliben d.
Magdeb. (13 14).
Smuher f. Schmieher.
Snedris v. Allonis.
Snell, Nie. de, Balgingen, can. e. Const.
(1379- *
Snorreke, Snorke, Joh., de Prusia (1413).
Snuden v. Stralsund.
Sodfeldt, Sutveld, Srntnenfeld i. OBayern}
Bernh. de, can. Aug. (1436).
Söllbach, Soelbach, Württemberg, Jaxtkreis,
Heinr. de Suevia, de Hallis (1439).
Soldau, Soldaw, Bgb. Königsberg, Melchior,
der. Pomez. d. (1437).
Solothurn, Soletrum.
— Joh. de (1319).
Soltman, Soldman, Nie, de Rostoc. de Saxo-
nia (1335)
Register.
755
SommerffW, Sumervelt, Heinr. dictus, de
Mysna (13 19).
— Sommerfeit r. Wtagms.
Sontheim, Suntheym. Bai/mi.
— Guilh. de, can. Ratisp. (1425) *
V. Suntheim.
Sorge, Conr., vic. mac. eccl. Herbip.
(145')-
— Ulr., Aug. d. (1318).
Sotth V. Schott
Soest, Susatum, Winand. de 112941.
Soetern, Soeteren, Soetrea, Soeten, Ol-
denburg, Birkenfeld.
— Fred, de, scolast. Trev. (1439).
— Phil. Christoph, a, Trev. (1559).
Spaet V. Spet.
Spandonis, Nie. (1368).
Spangenberg, Gerwic. de (1370).
Spnniiherg, Spannberc, NOstreich, Pat. d.
Petr. pleb in (13191
Sparneck, Sparnech, Bm/erii, OFranken.
— Frid. dictus (1367).
Sparr, Joh., Brandenburg, d. (1499).
Spaur, Georg, a, coniit. Tiroliis (1542).
Spey, Speye, dictus Crantz, Joh., de Con-
fluencia. Trev. d., can. i. e. Monast.
Meynfelt (1441J.
Speyer, Spira, Spiria, Spirea, Spirensis d.,
Bayern, Pfalz.
— Berthold, de (1294).
— Brunning., can. S. Trinit. i. (1295).
Heinr. de (1292).
— Jac, der. Spir. d. (1485).
— Joh. de (1319)-
— Joh. de, d. Spir. (1502).
— Casp. de, fil. Alberti (1381).
— Conr. de, r. e. in Spirdorf, de Rcno
113 10).
— Marqu. de, Ruminans (1309).
— Merclin. de (13 10).
— Reimbot., Ranbotus de (1356J. *
— Sifrid. de (1320).
— Svgilo de (1304).
— Ulr., der. Spir. d. (1485).
— Walth., can. S. Trinit, i. I1311)
Speiser, Petr.. can. e Const. (1530/*
Spelynus v. Spoelhi.
.Spet, Fred, dictus, can. .\ug. (1291).
Spiegel, Spigel, Spegel, Speyghel.
— Georg., can. e. Misn. (1463).
— Hinr., de Mitzena (1459).
— Joh., Misnensi> (1517).
— Mathias, der. Ratzepurg. d. (1381).
— Theoder. (1524). *
Spira V. Speyer.
Spoelin, Spelynus, Joh. (1546).
Spoeiiin, Sporel. Joh., de Argentina (1334).
Sponheim. Spanhey m, Spanhain
— (Emicho), Menigo comcs de (1290).
— Gotfrid. de (1340).
— Heinr. de (1340).
— .Simon comes de (1290)
[ — I Gotfrid., Gerhard., mag. dominor.
de (1290).
[-1 Ortlib., Ortinus, mag. doinin.de
(1341)-
11 Ulr., socius comitis de (1217).
Stachelberg, Joh., Livoniensis (1541).
Stade, Stadis, Matthias de Ci4i4).
Stadeler t;. -Stadler.
Stadelmaver, Joh.,can.S.VitiFris.(i448).
Stadion, Christoph, de, can. Aug. (1497).
— Walth. de (1464).
Stadler, Stadeler, Joh., r. e. i. Stamhaym
(1473)-
— Leon., de Burchkawsen, r. e. i.
Straswalhen Pat. d. (1437).
— Ulr. dictus, Pat. d. (1345I.
.Stadlhofer, Joh., pleb. i. Sulcz, Pat. d.
(>45i)-
.Staegentin v. Stojentin.
Stael, Wilbrand , can. e. Monast. ("1488).
Stahel, Ludov., Essllngensis Schmevus
(1555)-
Stayg, Nie. de, d. Misn. (1501).
Stain V. Stein.
Stainheim v. Steinheim.
Stalburg, Stalburgk, Stalberger.
— Christoph. (1534).
— Nie, de Francofordia (1520).
.S t a m c c h i r. Sicincgg.
S t a m e 1 c r r. Stamlcr.
Stamler, Stameler, Georg., Augustanus.
(1515I*
— Joh. Mathaeus, August (1558).
Stampa, Scanya, |Scampa], Laur. de (1299).
Stange, Stanghe, Joh., de Pruzia, Pomes.
d. (1340)
— Caspar, al. Wandofen, de Prusia,
der. Pomez. d. (1426).
Stanne, Rudeger. de (1296).
St an Vit v. Steinmetz.
Stapensen, Henr. (1546).
Staphenberch v. Stauffenherg.
Stapil, Arn., O. S. Mariae Teuton. (1392).
Stargard, Rgb. Stettin. Martin de (1471).
S'toi-/»er»6er^,Staremberg. Henr baroa(i56i).
Starke v. Meyger.
Starkenberg, comes de (1294).
Starschedel, Tarstedel, Heinr. de(i497).
— Innoc. de (1495). '•'
Starcze, Joh., de Saxonia (1407).
Staudinger, Wolfg , Fridbergensis (1556).
Staudt, Joh, Wormaeiensis (1555).
Staufen, Herrn., de, d. Asteten. (1317).
— Stophe, Conr de (1300).
— Stephen, Cunr. de, Const. d.
(1315)-
— Wernh de, O. S. Joh. Iherosol.
C1321).
Stauffenherg, Staphenberch, Stofenberg.
— Alb. de (1295).
— Guil. Schenk a (1561).
Stautener, Georg. (1548).
Steffani, Joh. v. Braun.
Siegel itz v. Stigelitz.
Stegentin v Stojentin.
Stegerer, Jac. (15 12)
Steiermark, Stiria, Hertnid. de r Glancgg.
— Odaker de (1291").
Steigentin j'. Stojentin
Stein, Stain, de Lapide, Steen, Stey n, Lapie.
— Eggerdes, Hildisemensis (1504)
— Eytel\volffde,cust. e.Wratisl (1480» *
— Eüstach. de, can. .\ug. et Eickstat
(1515)-
■4S*
756
Register.
Stein, Fred, de, de Augusta (1193).
— Heinr. de. can. Ratisp. (1317).
— Heinr. (1556;.
— Hertnid de, Herbip. d. (1450).
— Joh., Hildensemensis (15x1).
— Joh. Conr. a (1554).
— Conr. de, can. Pabensis (1194)
— Cunr. de (1306). *
— Cunr. de, can. Aug. (1345).
— Conr. de (1407).
— Christoph Adain.de,can.Mog.(i55o).
— Laur.de, can. i. Wissenstaig (1498).
— Ludolf. (1519).
— Marqu. de, can. Aug. ("1497).
— Petr. de (1394).
— Phil. Alb. a, can. Mog. e .AiUg.fi533).
— Thom. de (1489).
Stey)iach. Stenach, Casp. de (1495).
— Rud de (1300) V. Landschad.
Stein berg, Steinberc, Steinbergh, Stein-
berghe, Steenberch.
— H. de (1301).
— Heinr de (1387).
— Conr. de, in Lechtenberch et
Bodenborch Hildes d.(i5oo).
Steindorf', Staindorf, Stomdorf Joh. de ( 1340)
Steinegg, Steineg.Steinecke.Stamechi.Stayn-
eck, C Tliiirgau.
— Diethelm. de, can. Const. (1315).
— Heinr. de, can. Const. (1299).
— Joh. de, can. Const. (1379).
Steinflyn, Stempfei, Sebast., can. ßrix.
(139?)-
Steinheim, Stainheim, Sifr. de, .\ua;. d.
('317)-
Sttinnuiuei; Steinimur, C. Züridi, Am. de
(1193)
Steinmetz, Stanvit, Stenvit, Euchar., de
Heydingsveit, Herbip. d. U494)-
St eintail c Stendal.
Steyrecker, Georg., de Wienna, Pat. d.
(I453)-
Stekke, Conr. dictus, Clivensis (1302).
Stemner, Joh., de Marano (1494)-
Steinpfel c. Steinflyn.
Stenach v. Steinach.
Stendal, Stenden, Stj'ndel, Steintail, Bgb.
Magdeburg.
— Joh., de Saxonia (1384).
— Nyc., Brandeb. d. (1345).
Stenden i'. Stendal.
Stenntz, Christoph, de (1522).
Stenslavus i'. Polen.
Stenvit v. Steinmetz.
Stern, Gylden.itjerne, Georg. a, Danus ( 1524)
— Walt., Sedunensis (1505)
Sterzelheim v Stirtzililnheym.
Stettin, Ponimci-n, Joh. de (1302).
Sthomann v Schönmann.
Stiber v. Stiebar.
Stich, Melcli., Campedonensis (,1539)
Stiebar, Stiber, Andr., Bamberg, can. Herbip.
(1542).
Stigelitz, Stj-geUtz, StegeUtz.
— Joh., pleb. in Nydern Dvetfurth
(1481).
— Theoder. de (1309).
^ Wemh. de (1310).
Still, Stille. U. Eliiasa, Theoder de (1289^
Stirtzilnheim, SterzeUteim , Cuno de,
Aschaffenb. can. (1369). *
Stochen, Frid. de, can Lingorg. (1296)
V. .Stockheim
Stofenberg v. Staufenberg.
Stoffeln. Stophelen, Stoffel, Hohen-S., B(ulen.
— comes de (1295).
— Itelhans de (1440).
— Joh. Ulrici de, can. Const. (1440J.
Stojentin, Stegentin, Steygentin, Staegentin.
— Valentin , de Pomerania (1513».
Stock, Georg., cleric. Poznian. d. (1439;.
Stockach, Stokka, Joh. de (1313).
— Joh. de (1401).
Stockarner, Joh., .\ustrius (1557).
Stokker, Joh., de Regnis (14611.
Stockerau, Stockerowe, SOettreich.
Rudmar. pleb. in, deAustriad 3 18).
S t o c k h a m m e r, W ol f fg. ,Monacensis( 1 560 ).
Stockheim, Adolf, de (1519) i'. Stochen.
.Stoecklin, Stoeckl, Jac. Israel, August.
(1560).
— Joh. ( AugxigtanuB) (1561).
Stoltz, Joh., de Slantz (1471).
— Nie, de .Slantz de Slesia, eccl.
Warad. in Ungaria episc. (147t).
Stomdorf v. Steind'irf.
Stoere, Em., de Melsungen (1470).
Stophe V. Staufen.
Stophelen v. Stoffeln.
Storck, Georg., Styrus (1543).
Stotzingen, Bened a, Suevus (1561).
— Rupert, a, Suevus (1557).
Stralsund, Sundae, Pommern.
— Snuden, Sunden, Gunth.de(i302).
— Joh. de. presb. Camin d. (1380). *
Strass, Strassen, Straz.
— Arn. de, Aystet. d. (1317).
— Christoph-, a (1534).
S t r a s s b e r g , Straisberc, Strazberg, 6'eAicei?.
— Ludov. comes de, cant. e.
Arg. (1309).
[ — ] Lutold., mag.comitis de(i309).
Strasshurg, Argentina, Elsass.
[ — ] Andr. de, mag. dni ppos. Arg.
(1317)-
— Bertold. de (1290).
— Burch. de (1309).
— Eberh. de (1309).
— Frid. de (1293).
— Frid. de (1329).
— Gosso de (1302).
— Herrn, de (1293).
— Jac. de (13 15).
— Joh. de (1295).
— Joh. de (1299).
— C(onrad.?) de (1290).
— Conr. de (13 15).
— Conr. de (1331).
— Chunr. de (1344).
— Nie. de (.1295).
— Nie. de (1309).
— Nie. de f. Blenkelin.
— Petr. r Schott.
— Reinbold, de (1315).*
— Robin. de (13 16). .
— Rudolph, de v. Schweinheim.
Register.
757
Strasslmrg, Sifrid. de (1296).
— Simon de (1315;.
Sirassburg, Strazburga, Kärntlwn. Gurc. cl.
— Nie. can. de (1344).
Strassen v. Strass.
Strassivakheii, Strazbolichen, Salzburg,Pat.<i.
— Frid. r. e. in (1318).
St rat, Joh. von der (1524).
Straubinger, Strawbinger, Ulr., can. e.
Ratisb. (1353).
SlnniKs. Straws, Straus, Struss.
— Balthas., de Nordlinge (1453).
— Gabriel, Fat. d. (1446).
— Henr., de Constancia (1440).
— Johannes, Marchius (1556).
Stregau v. Striegau.
Streitberg, Bayern, OFrankcn, Streitpergius,
Stritbercli.
-- Georg.. (15 17). *
— Otto de (1318).
Stremoder v. Tenbrock.
Strengnaes, Schweden, Strengensis, in rcgno
Suecie, Joh. can. (1373).
Striegau, Rgb. Breslau, Stregau, Strigoniensis.
— Adam (1507). *
Caspar, de Wratislavia (1791).
Strifrock, Joh. (1372).
— Syfr. (1372).
Strigel, Striger, Georg., Herbip. (1545).
Stritberch v. Streitberg.
Striter, Otto dictus (1341).
[Strubel, WoIfg.,deChunringPat.d.(i467)].
Strohut, Arn., can. S. Steff. Mog. (1472).
Stroter, Alb., der. Colmen. d. (1417).
Strubgen, Jac, de Prusia (1470).
Strumo, Ileinr. I1310).
Struss f. Strauss
Stubenberg, Job-, bare a (1545).
Stublinger, Sebast., de Culmpach, Bam-
berg d. (1496).
Stuchs, Stuchsonis, Schuchs, Berhtold.
dictus, Fat. d. (13161.
[— ] Jac, socius dni de (1316).
Stucki. Stuche, Felix dictus, de Winter-
thur, Const. d. (1335).
.s7i(/-i.s,Stuvels, d. Brix., Tirol, Heinr. de ( 1 320).
.Stuntzingen, abgegang. Ort h. Waldsh ut.
Bilden, joh., r. e. in 11305).
.Sturmerus v. Neustetter.
.Suap V. Schwab.
Suceboter, Joh., (1371).
Sucher, Jac, r. e. i. WindiscliGrecz (1465).
Sudermann, Suderman, Zuderman.
Andr., de Tremonia, can. Met.
e. S. Fauli Leod. (1367).
— Bertram , de Tremonia (1327).
Heinr. deTremonia,Col.d.(i326).
— Herm., (1492).*
— Hydebr., de Tremonia (1367).
Suecia r. Schivedmi.
Suendi v. Schwendi
Suenonis, Nyc, de Dacia (1296).
Suerin i\ Scliuvrin.
Suevia v. Sehicabcti.
.Sugerode,Gerh.,deDavantriaTrai.d.(i49i).
Suiemenrodc, Alb. de (1296).
Sula, Joh,, de Crutzborch, r. e. in Bucken-
stein, Brix. d. (1462).
Süll er, Ulr., can. Episcop. Celle (1367).
Suiter, Sluter?, Joh. (1502}.
Sulcz, Reinhard., Lipsensls (1557).
Suher, Sulczer, .Sultzer.
— Beat., Sedunensis (1505).
— David, Augustanus (1559).
Sumervelt v. Sommerfeld.
Summer, Heinr. 11493)
Sundae v Stralsund.
[Sunder-Angst, de Amsterdams, bidellus
Nationis (1476).]
Sunching. Simchen, Zonchen, Georg. (^1461).
Sunn enberger, Leon. (1490).
Stinthausen, Sunthusen, .Suntnain. Valentin.
de, d. Mog. (1499).
Suntheim, Petr., r. e. in Onheim. Bas. d.
(1316).
[— ] H. mag. dni de (1316)
V. Sontheiiit.
Siqjplingen, Cipiingen, Zueplingen. Sifr.,
ppos. Berlin., Brandeb. d.
(1337). V. Züpplingen.
Suthamer, Ysbrand. (.Sibrand.) qu. Rai-
naldi de, de Frisia (1375).
Sutvelt r. Sodfeldt.
Swanenf loghel, Joh., can. S. Blasii
Brunsw. (1425).
Swarber, Fetr. dict.. Arg. d. (1345).
Swap K. .Schwab.
Swart, Gerhard., de Arnsberch, pastor i.
Andernach, can. e. scol. i. Meschede
(1420) V. Schwarz.
Swart, Olav.. can. Upsal. (1500).
Swarz V, Schwarz.
Sw arten weit, Bernh., can. e. Monast.
(1408).
Swave, Szwave, Sbabe, Joh., vicedom.
Cammin.,e.B.Marie Virg.Stettin .ian.( 1 501, .
Sweigger, Marc. (1561) r. Schweicker.
Si6'e»)te,Swencz,Heinr., can. Nuenburg.( 1368).
Swere, Ludov. (1290).
Swertfurb, Joh. dictus, Aug. e. can.(i34oJ.
Swichtenberg v. SchwiMenberg.
Swinkulle i: Schwienkuhl.
S winshupt I' Schveinshaupfen.
Swolm, Regnald. investitus de (1387).
Szoge i'. Zöge.
Szwave v. Swave.
Tabernatoris, Jac, de Prusia (14581.
Tahse r Dachso.
Talhaymer, Paul. (1465).
Talman, Anton., de S. Gallo (1489).
Tambacho v. Dambach.
Tanclim v. Änk!am.
Taner, Tanner, Joh. (15141.*
Tan rode c. Tannrode.
Tann v. Thann.
Tanner v. Taner.
Tannrode, Thanrode, Sachs. Weimar.
— Conr. de, ppos. S. Pauli Halbcrsi.
(1401).
Tarstedel v. Starschedel.
Tartlar, Franc, Transilvanus, Albae
Juliensis d. (15*3).
Tattenbach, Tatenbeck, Christoph., de Wolini-
bell (1554). ^ ^ .
Tauchendort v. Dauendorf.
Tauffkirchen, Bayern, Jac. de (1337).
758
Register.
Tauf fkircher, Christoph, [de], in Guten-
burg, OPfalz (1558). *
Tautenhurg, Sachsen- Weimar, 'l'autenbergk,
Wilh. Schenek de (15 12).
Ta.\is, Ruger. a, Brucellensis, ppos. Lovan.
(1537)-
Techwitz, Technitz, Joh. de (1508).
— Thewiss, iheoder. de, Misn. d.
(1498)
Tegernbach, OBaycm, Alb.de (1304).
Tegernseer, Anton. (1516).
Tegervelt v. Deger fehlen.
Teirgart v. Tiergart.
Teising, Theysingen, Tusing, Chuno de,
Saltzburg. d. (13 19).
Tech, Dek, .Symon du,\ de (1343). '■
T'crÄ7f)(6»((/,Tekinburg,Tecdiburi;h, Rudolf.,
de (1295).
1 en brock, Herrn., .Stremodcr (1476).
— Tenbrueck, Joh., de Frisia (1477).
Tengen, Baden, Chunr., Const. d (1318).
Tenckinck, Hinr., de Bocholdia, sacri
pallacii apost. notai., cathedr. e. .S. Lam-
berli Monast. cci-l. praeb. (1461).
Tntnstcdf, Thensteten, IVIag. d., Byb. Erfurt.
— Heinr. de (1312).
Teting, Thetingen v. Dettinycu.
Tetteleben c. Teutlehen.
Teltenhofer, Joh., Brixensis (1516).
Tettikofen, jDci^Ao/e», Thetikoven, Rud.
de, can. Const. (1367).*
Tetzelius, Georg. Noricus (1559).
Teugen, Joh., r. e. in (1305) t>. Tengen.
Teut, Joh., de Argentina (146 1).
Teutleben, Tetteleben, Titteleben, Valentin.
de (1506).
Thanc, J'/iaHf, Petr.deTraiectoi^fer.(I489).*
Than^, Than, Dann, Tann.
— Eberh. von der (15 18).
— Georg, de, Franco Orient. (1538).
Yring. de, Magunt d. (1345).
— Carol. V. d., Eistett. e. Herbip. can.
(i4?3)-
— Phil, de (1421).
Than rode v. Tannrode.
Thedenhagen, Joh., Camin. d. (1347).
Thebaldus (1294).
Thege, Degen, Franc, Sylesius (1542).
Theess v. Hees.
T h e e r p a v. Erhach .
T h e 1 e !- b e r c h v. Delsherg.
Theysingen v. Teising.
Thenn, Then, Caspar., Salisburg. (1561).
Thengkyng r. Tenckinck.
Thenn, Christoph. Saltzburg. (1547).
— Wilhelm., Saltzburg. (1555).
Theobaldus (1294)
Thenn steten v. Tennstedt.
Thetikoven v. Tettikoven.
Thetingen v. Dettiugen.
Thetze v. Hees.
Theuerdank v. Kirchberg.
Theiiringen? Turingia, Const. d., Württem-
berg, Donaukreis, Joh. de, v. Zürich.
Thewiss v. Techwitz.
Thiel V. Tiel.
Thiemberch, Thierberg? Heinr. de, Bas.
d. (1325)-
Thierstein, Kerstem, Thomas ex (1500).
Thylbeke, Ecbert. de, der. Mog. d. (1367).
Thyo, Joh. de, Const. d. (1322).
Thommendorff, Bgb. Liegnitz, Sebast.
{i5'3)-
1 hono V. Thun.
Thopler v. loi/Ur.
Thum, Alb. (1530).
— Conr., de Neuburg (1550).
— Laur., de Eystet, can. e. i. Feucht-
wang (1463)
'Ilmmbshirn, Dumbishirn, Loth, Misn. (1559).
lliümen, Thumen, Thume, Joh.. Brandeb.
d.(i49i)*
Ihun, Thün, Joh., pleb. e. S. Petri i.
Rostock (1480).
— Thono, Thuno, Sigism. de, can.
Trid. e. Brix. (1509) v. Thuner.
Thunen, Ludolph., can. e. Lubic. (1494)
V. Thun.
— Wolffg., Herbip. d. (1502).
Thuner. Thunner. Hieron., Tridentinus
(1513) V. Thun.
Thiingen, Thungenn, Theodor, de, can. .S.
Burkh. Herbip. (1498).
— Theoder. de, can. Herbip. (1550).
Tküngfeld n. Tunfeld.
Thüringen, Thuringia, Turingia.
— Beruh de v. Hermannus de.
— Hartm. de, Magunt. d. (13 16).
— Herm.. Bernhard, de (1332).
— Hilthrand. de (1315).
Theoder. de (1332) i». Toringia.
Thurn, Turre, Achatius de, bare, (1549).
— Geor. de, Aquiliensis (1504).*
T i b i a r i u s v. Schienen.
Tich V. Dich.
Tiel, Thil, in Gelria, Niederlande. Pr. Gel-
derland. Joh. de (1304).
Tiergart, Teirgart, Joh , de Prusia (1408).
Tiesenhauseii . Tvfenhusen, Petr., de Lvfonia
(1448).
Tiesenhoven v. Diessenhofen.
Tvfenhusen v. Tiesenhausen.
Tintzen v. Dyntzun
Tischer, Conr., de Egra (14681.
Tisemann, Henning., de Alveldia, Hildes,
d. (1502).
Tisnack, Carol. (1534).
Titteleben v. Teutleben.
Tobel, OBayern «;. Auer.
Tobingk, Meinhard., Lunenburg. (1507).
Tolle, Theoder., de Leydis (1461).
Tolleth ;'. Joerger.
Tollner, Joh., der. Leod. d. (1426;.
Tolsach, Salzb. d., Dölsach b. Lienz, Tyrol,
Ortolf. pleb. in (1319)
Topel, Ortolf. de, d. Pat. (1322).*
Wickard. de, de Austria (1322).
Topler, Thopler, Erasm. (1491).
Torgau, Torgowe, Wittego de (1290).
( — ] Cunr., mag. dni de (1290).
Toringia, Georg, de, de Prusia (1452).
Torvelden v. Frische.
Tosenval, Dieter. de, Ord. fr. Theot.(i335l.
Totzenbach, ÜÖstreich
r. Trautmannsdorf.
Traiectum inferius v. Utrecht.
Register.
759
Trainer, Tran er, Joh. Ludo v., Bavar . 11541').
— Martin, Bavarus (1541).
T r a n s s i 1 V a n i a v. Siebenbürgt'.n.
Trapp, Trap, Jac. (1485).
— Joh , ex Vier.na (1497).
Trautenberg, Trautenbergk. Trautenberck,
Trutenberg.
— Georg., ex (in) Reut, d. Ratisp.
(14981.
Trauttenbuel. Joli. (1546).
Trautmannsdorf f, Wolfg. Thieoder. a,
in Totzenbacli, Austrius (1557). *
Trelinglien r. TUlUiujin.
Tremonia i'. Dortmund.
Trenbach v. Trcnheck.
Trenheck, Trennbegk, Joli., de Purckfried,
Ratisp. d. (1496).
— Trenbacli, Urb.a, can. Fat. (1545).
Trenck, Trencksclie, Joh Zablatin. de. Bo-
hemus (1504).
Trier, Treviri.
— Treveris. Trevirensi.-^, Gerb, de (1294).
— Joh. de (1292).
— Joh., can. S. Sim|e|onis et pastor S.
Gangolphi (1502I.
— Simon de (1301).
— Dillman. de (1295).
— Tholoman. de (1369). *
— Tristand., can S. Sym[e]onis Trev.
(1296).
Trimberg, Trinperch, Alb. de, can. Herbip.
(1317)-
Trislitz, DreslerY Joh., Prutenus (1511).
Trockau, Krokou i-. Gross.
Troeszeko, Troszcheko, Droiseke, v.
Eroeeher.
Trend, S. Trudone, Leod. d., Wilh. de (1481).
Truchending v. TruUeniimgen.
Truchsess, Truschses, al.Lischko,deTho-
metauro. Joh., d. Prag. (1503).
— V. Diessenhofen, Limburg.
Pommersfelden. Eheinfelden.
Uzensdorf. Waldburg. Wetz-
hausen. Wilburgstetten.
T r u d o n i s , S. r. Trond.
Truhendingen, Trüdingen, Truhending, Bay.,
Mittelfranken.
— Frid. comes de (1337).
Trutenberg v. T)-aHtenberg.
Trutler, Nie, Const. d. (1367).
Twhirvhaus, Tschirenhausen, Christoph., de
Kisüngwald, Sylesius (1547).
Tübingen. Tuwingen, Württemberg
— Rud., comes de, dict. Schairer
(1313).
I — I Cunr. socius comitis de (1323).
Tumnau, Tummenowe, Eberh. de (1318).
Tuncenliein v. Dunzenheim.
Tunfeld, Thüngfeld, UFranken, B-A. Höch-
stadt a. d. Aisch, Tunveit, Tun-
nenwelt.
— Eberh. de (1295).
— Hainr. de, archid. et can. Ilcr-
bip. (132.3)-
'I unschalkinge, Dunstelkingen, Württem-
berg 0-A. .Veresheim, Muschal-
kinge, Rud. de, Aug d. (1289).
1—1 Sifridus, famulus dni de (1289).
Türk, Turcha, Christoph., Misnensis (15 171.
Türndl, Turn), Joh., Styrus (1542).
Turre v. Timm.
Turri, Herrn, de I1292).
Tu sing V. Teising.
Tustir, Andr., de Clecze (1471).
Tufickl, Twiclo, 0. Beiden, Pr. Oreryssel, Wv-
nand. de, ppos. in Aldensey (1389).
Ubelher, Joh. (1505).
Vbslingen, v. Conr. de Aschaffenburg
VhrsM)en, Urslevin, Tigh. Magdeburg, Alb.
de (1297).
Ulentaler, Lupoid, dictus (1294).
Ullensleger v. Olisleger.
IRm, Ulma. Olma, Württemlierg.
— Hainr. de. Const. d. (13181.
— Heinr. de, r. e. in Campiscena (1341).
— Otto de, Const. d. (1344).
Uloch V. Aulock.
Ulrici, Joh., de Prussia (1441)
— V. Stoffeln.
IJlricus, dns (134b).
Ulstatt, Ulsthath, Ulstat, Lucas, Augusten-
sis Suev. (1516).
Umbracht v. Humbracht.
Ummeren, Bgh. Lüneburg, Arn. de (1457).
Undirschoph v. ünierschopf.
Ungerade, Balthas (1416).
Unkel, Egb. Coblenz, Joh. de (1397).
Unterschopf, Underscopf, Job., de Constan-
cia (13 13).
— Joh., cust. i. Franchinvort, Const.
d. (1344)-
— H|einr| , de Constancia (1319).
Unwerde, Joh. (1502).
Uppembergh, Godsc, Col. d. der. (1433).
Upsala, Sehu-eden.
— Andr. de Suecia, can de (1380).
— Hartlev., archid. Ups. in regno
Sueciae (1373)
— Reginaldus [de], can. U. (1478).
Urbach? Auerbach v Orbach.
Urendorf. Frauendorf?, Herrn., ppos. in
(1290).
Uri montibus. Nie. de (1427).
Ursinus, (yelius), Gasp. (1510).
Urslevin v. IJhrsleben.
Usedom, Rgb. Stettin, Usdhom, Georg, ab,
Pomeranus (1555).
Userlude, Gerh., can. Francof. (1437).
Uswanger, Caspar. (1514).*
Utisberger, Seifr., de Herfordia (1492).
Utrecht, Traiectum inferius, Traiectum.
— Dytard. de (1299).
— Eberh. de (1448)
— Gotfr. de v. Lancfelt.
— Petr. de (1362).
— Swigger. de (1299).
— Theoder. de (1491).
— Wilh. can. Trai (1305).
— prepos. Trai. (1297).
Uttenbuercn v. Ottobeuern.
Uzenstorf, Pat d.. Efzersdorff, XÖstreich,
Rudolf, dapifer de (1318).
V. V. F.
Valch, Joh., Mog. d. (1494). c. Walch.
Valen, Petr.. Antvverpiensis (1531).
Valcke v. Falk.
760
Register.
Valkner, Joh., de Udem, de ducatu Cti-
ven. (1475)-
Vatz, Fatz, Donat. de (1297).
|-] Ulr. capell. dni de (1297).
Vaiichte», Vawchten, Ulr. pleb. in (1337).
I 'echehlc, Vecheh, Fechclt, Alb., de ßruons-
wigk, der. Hildesh. (1487). *
Vederin v. Wederden.
Veere, V cris, Niederlande, Hinr. de, de comit.
Zelandie, Trai. d. (1461).
Veyel, Joh., de Kemnatc (1448).
Veist V. Feist.
Velciiil V. Feldhirch.
Velen, Keyner de, can. Monast. (1497).
Vellescios v. Velslos.
Vels, Ferdinand, baro, in, dns in Schen-
cliennbergii (1542)* v. Vt\s.
Velslos. Velleclos, Conr. , de Ratispona
(1316).
Veit heim, Fehheim, Veithem, Veltem,
Feiten.
— Achatius de, Saxo (1559)
— Bertram, de, (1370).
joh. Heinr. de, .Saxo (1554).
— Levin de. fil. Heinrici, prep.
Hildesh. (1502).
— Ludolf. de, Hildesh. e. can.
(1506).
— Veltym, Mathias (1412).
V e 1 1 k i 1 c h v. Fddkirch.
Venator, Heaher, Jäger, Nie. de Etinge
(1460).
Venendi, Conr., de Erklens (1490).
Vener, Job, de Argentina (1393'.
— Rembold., de Gamundia (1359)
Venne. Joh., pastor de Haien (1385).
Venningen, Veningen, Phil., Rhenensis
patria Spirgau (1530)
Venroy, Venraih. Rgb. Aaihen, Joh. de,
al de Colonia (1414).
Venstede, Vensteth. Joachim. (1510).
Ver i). Iter.
Verguz, Joh., Antwerpensis (1538).
Verls V. Veere.
Verlieser, Adam., Franco (1515).
— Euchar., de Kitzing (1464).
Vetterkiitf, Veterchinth, Hugo, de Argentina
(1336).
Vetzer, Vetzzer, Ulr. dict., pastor e. in
Stainhaim Aug. d. (1342).
Vicedominus, Burch., e. S. Petri Bas.
can. (1300) V. Vitzthum.
Vichhauser, Joh. (1515).
Vilcinge, OPfalz, Eberh. pleb. in (1324).
Villanders. Villandris, Tirol.
— Conr. de, can. Brix. (1349).
Villaticus, Simon (151 1).
Villingen, Baden, Heinr. de (1291).
— Joh. de (1356).
— Cunr. de (1291).
Vilsbibiirg, Vilspiburg, NBayern.
— Theoder., pleb. in (1341).
| — 1 Joh.. socius plebani in (1341).
Vilshoven, Bayern, Michael de (Krachen-
herger) (I47i)-''
Vinea, Egidius de, de Antwerpia (1427)
f. Lüttich.
Vinko, Ulr.,deTurego, can.e. Const.(i3i8).
Vinsti-rlohe. Finsterlohr, Wnrft. OA. Mergent-
heim. Vinsterloch, Alb , pleb. in Kuizing,
Herbip, d. (1494).
Vischperch, Cunr. de {1326).
Vislarius, Viseler,, Viselere, Hcnr (1304).
Vitulus, Kalp, Ludov. (1293).
Vitzthum, Witzung, Witzthum, deXeuschen-
berg. Prag, d., Wencesl, (1494). *
— Vicztumb, Wernh. (1542).
Vlatten, Bhein/rror.. Kr. SMeiden, Wlatten,
Joh., d. Col, ( 1526)
Vlierden, Petr. de (1542).
VIoch V. Uloch,
Vlosfebe, Joh. de, Magdebg. d. (1321).
Vock V. Vogt.
Voesdunch, Voosdonck, Franko, de Mech-
linia (1421).
— Ludov, de Mechlinia (1421).
•Vogel, Georg, ppos. e. Jaur. (1452).
— Christoph., Wratisl. (1512).
— Paul., Friburir. Misniae (1559).*
Vogheler, Joh , de Wendinge (14W).
Vogt, Vogkt, Heinr., can. Monast. (1491).
— Vock, Joh., Winehensis (1546).
— Voget, Conr., Const, d, (1316),
— Petr. Norimbergensis (1548),
Voit de Rinecke, Carol., can. Bamberg.
(1381).
Voldsker v. Feilitzsch.
Volckersam, Frid. a (1553).
Vollart V Pollart.
Vollen hoe, Vollenhove, Overyssel, Petr. Joh.
(1471)
Volperti, Volpertus, deFrancfordiad474).
Voltelen, Joh. (15 12).
Vonbrocke v. Brocke.
Voosdonck v. Voesdunch.
Vordia V. Sachsen (Nicol. dej.
Vorintal, Wilh. de (1300).
Vo ro u s, Remacl.de, can. Foss.Leod.d.( 14 II ).
Vorst. Jac. v. d. (1536).
— Joh V. d., domin. de Loonbeke d.
Camerac. (1520).
— Petr. V. d. (1520).
Voss, Vos, Henr de, Campensis (1518).
— Vos, Joh., Trai. d. (1389).
— Voess, Lambert., de Susato (1445).
— Hinr., de Livonia (1452).
Vriburg v. Freiburg.
Vrihus. Gerard., Col. d. (1440).
Vrinstede v Frienstedt.
Vroeden, Ulr. (1303).
Vrondorf v. Frauendorf.
Vrowenfelt (>. Frauenfeld.
V u 1 1 e n vv e \- e r v. Wullen wever.
Vulfsteyn r. Wolfstein.
V u r p h u m i:. Warffum.
Wachalt, Heinr. de (1295).
WachtendMick , Wachtendunck, Reiner.
(1544)-
Wagenstorff, Wartzdorff, Wilh. de, can.
Fat. (1491).
Wager, Emeran., deOf fingen, Aug.d.(i472).
\Vacker v. Seehausen.
Walch, Heinr. dictus, can. S. Petri Basil.
(1367).
Waldaufer, Joh. (1504).
Waldburg, Waltpurch, Waltpurh.
Register.
761
Waldburg, Eberh.,clapiterde,d. €011^1.(1324).
— Otho, dapifer. baro in, can. Aug.
e. Spir. (1535)-
Waklenstein, Waldenstain, Waldensteyn.
— Florian, de, dec. Intic. et eccl.
Cipsan. et oppidi Hailis Val-
liseni rector ( 1506).
— Sigism. de, Brixensis (1505).
Waldesberg i>. Wolilenliery.
Waldkirch, Waltkylch, Waltkyrch.
— Bernli. de, can. Äug. (1497).
— Joh. de (1289). V. Mercklin.
Walclmr, Waldaw, Joh. de, archid. Lubuc.
(1421).
— Nie. de, de Prusia (7371).
Waler, Petr., Misnensis (1534)-
Wallenrode, Joh. de, Bavanberg. d. (i 391 ) .
Wtdlwitz, Walwitz, Balbitz, Joh. de, d. Magdeb.
(1501t
IValsee, Waise. Gebhard. de (1295).
— Heinr. de, Pat. d. (1316).
[ — I Christian., socius dni Heinrici de
{1316).
Walt, Wernh. dictus, de Maguntia 11295).*
Walti'rsdoif v. Baltesdorf.
Walther, Bernh., Lipsensis (1537).
— Walteri. Georg., de Salvelt, de
Prusia, der Pomes. d. (1451). *
— Laur. (1539).
Waltrams i'. Hundtpiss.
Wamhl. WoUimbel c. Tattenbach.
Wandofen v. Stange.
Wanerstelte, Hugo de (1290).
Wangelin, Joh., cler. Camin. d. (1367).
Wangen, Wanga, Card, ab, Tyrolensis
(15431-
— Christoph, a (1534).
— Feregrin. de, can. Trev. (1300).
Wangenhi'im, h. Gotha. Wanghayn, d. Mog.
— Alb. de (iB^S'.
Warca v. Wart.
Warjfum, Vurphum. Niederlande, Haio de
(1300).
Warnholdt, Henr., de Fanglim (1470).
Warre, Joh. de, de Argentina (1309).
Wart, Warca, Ulr. de (1302).
Wartborg v. Wichardus.
Wartenberg.W anenbergk, Wartemberg,
Wartenberch.
— Joh. de, dominus in Tet-
schenn,Lotemeric. etBudiss.
ppos. 11497).
— Conr. de, Wratisl. d. (1448).
— Theoder. de 1:296).
— Wladisl. de, dns in Tet-
schenn 11502).
[ — I Joh,, famulus dni Vladislai
de (1502).
Wartenhem, Wilh. de (1304).
Wartzdorff c. Wagensdorff.
Wassenae.r. Wassanar, Niederkoidi;.
— Adrian. (1456).
Wasselnheim, Wazzelnheim, Arg. d., IJElsans.
Cuno de 1 1315).
Wassenrode v. Watzelrode.
Watzelrode, Waczenrode, Wassenrode.
— Lucas, de Thorn (1470).
Wazzelnheim i-. 1 Vasseinheim.
Webelyn, Herrn., de Coleberg (1379).
Weber, Joh. Baptista, Memmingensis
(1545)-
Waldeck, Joh. de (1305).
— dominus de, d.-Fris. (1322). ■}
\ — I Henr., socius dni de, Fris. d.
(1322) V. Bnos. Korb.
Weberstedt, Weberstete, Webirsten, Rgb.
Erfurt, Dieteric. de (1299).
Wechmar, Wethmar, Gerh. de (1296).
— H. de (1305)
Wedberg, Wedberck, Wetberghe.
— Geor. de, ppos. Osil., in Liflandia
(1498)-
Petr„deLivonia,scol.e,Ozil.(:456),
Wedde ». 'Wi4:d.
Wedel, Mathias, archid. Stolp in eccl.
Camin. (1458). *
— Wedgo de, can. Caniln. (1346).
WederdeM, Wedirden, Wederen, Vederin.
— Gerh de, de Sa.xonia (1351I.
Wegenheim, Wegenkeim, Krbip. d., Chunr.
de, r. e. in (1318).
Weggen rode, dominus de (1295).
Weghewinde. Alb. (1425).
Wehingen, Joh. Franc, a (1539).
W ei ch s , Degenhard.de, Frisingensis( 1 504J.
Weydman, Melchior, Lipsensis (1520).
Wey gel, Caspar, deBrega, Wratisl. d. (1447).
— Laur. (1534).
Weihenstephan, abbas in v. Schleicher.
Weikluirfschlag, Wikhartslag,Pat d., OÖstreich.
— Heinr. pleb. in (1343).
Weil, Joh., de Emershem (1515).
■ — Phil, de (ca. 1500) v. Winkedal.
Weymoell v. WeitinUhl.
Weinfelden, Winfeldcn, Const. d., C. Thurgau.
— Frid. de, Const d. (1314).
[W e y n r i c h, Wy nrich,Gregor.,cler. Wratisl.
d.. notar. publ. (1419).)
— Martin. Johannis, de Wratis-
lavia de Slezia (1463).
Weyrs v. Ebersberg.
Weise, Zacharias, Freystadiensis Silesius
(1559)-
Wey SS, Nie, de Budweys, Prag. d. (1477)
V. Albinus.
Weissenbach, Wiessenbach, Otto de, can.
Misn. (i486).
Weissenburg, Wissenburg.
— Anshelm. de (1302).
— Joh. de (1302).
— Witenburch, Joh. de (12941.
— Cunr. de (1342).
— Nie. de (1302).
TFemenecfc, Weysseneck, Wissenecke, Weiz-
zenekk, Wizzenegge, Pat. d.
■ — Gotfrid. de, can. Salzburg. (1316),
— Hertnid. de, can, Pat , ppos.
Matic. r. e in Gabachtz (1357*.*
— Joh. de, Pat. d. (1345).
— Ortolf.de, can. Salzburg. (1316).
— Otto de, can. Pat. (1365).
[—1 Engelschalc. mag. dni Johannis
de '( 134s).
[— I Simon, mag.dniOrtolfi de(i3i6).
Weissenkirchen, Weizzenkirchen, Wizzen-
kirchen.
762
Register.
Weissenkirchen, Henr. de (1309).
— Hainr. pleb. in (1340).
Weissensei; Wizense, Bgh. Erfurt. Ecke-
hard. de (1305).
Weitnmhl, Weymoeli, Ciiristof. de, ppos.
Wisserad. (1499).
Welle, Cunr. de (1297).
Wellenberg, Wellenberch, Ludov. de
(1190).
Walt, de I1290).
Welser, Welsir, Andr., Augiistanus 1 1545).
— Anton., ppos. e. Ratisp. (1546).
Anton., Augusianus (1559).
— Bartholoni., Aug. d. (1471).
|— David, Auglistanus 11592)1.
— Emanuel, Augustanus I1555).
— Georg. 11559).
— Hieron., Augustanus (1555)
— Joh., Augustanus (1544).
Weltsser de Weltssern, Jac. (14761.
Weltzer, Benedict., Styrus (1521).
■ Wendelstein, Wendelstain, Laur., de Norn-
berga (1412).
Wenden, Baldewin. de, religiös, monast.
S Mich, in Lunenborch O. S. B.
(1398)-
• — Eckard. de, e. S. Crucis Hildes,
ppos. necnon Halberst. et
Hildesh. e. can. (1439).
Eggehard. de, e. Hildensh. can.
II476).
Weniger, Conr.. Uegmenstat (de Lnmen-
stad?) Const. d. (1444).
Wenck, Arn., famulus (1502).
— Diether., e. .S. Victor. Mag. can.
(1500).
Wenstelius, Joh., J. U. D. (1556). *
Werberge, Werberghe, Borch., cust. e.
Halberst. (1417).
Werdea,Z)oH(MM«oV//i,d. Aug., Otto de(i32o).
— Werdensis, Heinr. (de| (1291).
Werdena. Gerard. de (1414).
— Gerard. de, nepos Gerardi
(1414).
Werft', Werf, Werne, Isbrand., Sibrand.
de, deLeidis, Hollandensis (1461").
— Theoder. a, Antwerpien. (1539).
Werinkun, Wetzinkmi, Heinr., de Turego,
Const. d. (1316).
Werle, Ludolf. de, pleb. e. S. Mauric. i.
Halberstat (1313).
Werne v. Werf f.
Wernow, Wernaw, Caspar de (1470).
Werre, Cunr. de (1289).
Werther, Heinr., de Northusenn (1500).
Werthern , Wyrther, Wertter, Wertem.
— Theoder.de, cler.Mogd.( 1487).
— Wolf fg. a (1543).
Wese V. Weze.
Wesel, Wisalia, Rgb. Düsseldorf.
— Joh. de, Clivensis (1305).
— Winhard. de (1305).
Wesop, Job., can. regul. (1479).
Wespach, Joh., de Memmingen (1477).
Wessenberg, Wessenberc, Bemh. de
• (1305)-
Wessiingen, Wesilingen, OBayern, Heinr.
de (1302).
Westerburg, Westerburcli,Gerard.(i5i5)
— domini härenes de (1294).
Westerburger, I.uc, der. Pat. d. (1381).
Westerholt, Joh. a (1560).
Westerstetten, Schwesterstetten, Üietego de,
Aug. d. (1503).
Westfal, Westfall, Arn., can. Lubic. (1433)
— Heinr dictus (1370).
— Joh (1393).
Westfalen. Westphalia, Wistvalia, West
falia, Wastvalia.
— Ant. de. v. Rrjiehen.
— Engelb. de 11289).
— Fred, de (129 11.
— Gotf. de (1291).
— Gotschalc. de (1291).
— Herbert, de (1296).
— Herrn, de r. Münster.
— Jac. de (1295)
— Joh. de (1290).
Conr. de (1302).
— Libor. de (1291).
— Richold. de (1305).
— Theoder. de (1341).
— Wimann. de (1295).
Westhausen, Westhus, Mkos.s, Joh. de ( 1296).
W e s t h o f , Hiin' , deLubek,deSaxonia(i 390)
Westhofen, Westho\en, al. de Honenfyls,
Arg d.. UElsuHS, Eberh. de,
dec. e. Trev. H461).
— Col. d., Heinr. de (1381I.
[ — I Heinr. socius dni Heinrici de
(1381)
Joh. de (1297).
Wetberghe v. Wedberg.
W e t h m a r v. Wechmar.
Wetzelonis, Joh. de Argentina, can. e.
S. Thom. Arg. (1365).
Wetzhausen, Bayern, [f Franken.
— Erhard. Truchsess de,
Eystett. can. (1496).
[ — j Thom Truchsess [dej.Spir.
et S. Burch. Herbip. e.
can. (1500).
Weze, Heinr. a, Clivensis. d. Trai. (1542).
Wibwg, Gisbern.. can. Wybern. monast.,
in Dacia (12991.
Wichardi. Joh., Pat d. (1368).
[Wichardus, de Wartborg, cler. Paderb.,
d., notar. publ. (1449).]
Wuhsenstem, Wichstein, Bayern, OFranken.
— Syfr. de, can. Babenb. I1345).
Wydemann. Widmann, Matheus, Lipsi-
cus Misn. (1520).
Wied, Wedde, Theoder. comes de, can.
Col. et dec. S. Gereon. Col. (1487 1.
Wien, Wiena, Wyenna
— Fred, de (130a).
— Pangr. de, Pat. d. (1440).
— Paul, de, Pat. d. (1317).
— Sym. de, de Austria, d. Pat., capell.
Capelle beator. Johann, evang. et
Catharine in Chremsa 11322).
— Ulr. de, Pat. d. (1343).
WKshaden, Wisebaden. Herrn, de, de
Alemania (1341)
Wiesenthau, Wisentaw. Bayern, OFranken.
— Herdegn.de (1317) r. Bamljerg.
Register.
763
Wieslocit, Wisenloch, Baden.
— Conr. de (1344).
Wie US, Joh. Nie. (1524'.
Wigandus, dns (1301).
Wyggawer, Bartliolom., de Laugingen
Ü480)-
Wick Melcliiorvonder, Westphalus(i559 .
[Wiß, Wjic, Wilh. de, Trai.d.. notar. (1393).]
[Wilbxrgstetti'n] , Gerung. dapifer [de|, can.
Aystet. (13431.
[ — I Raphan. dapifer[de]. Aug.
d. (13151.
WUdburg. Wiltpurg, Anton, a (155t))
Wilde, Basil., Lipcensis (1507).
— Feris, Donat. de Lipczk (1466).
Wildenberg. Bildenberch, Joh. de, de
Prussia, r. e. in Lichenow
Pomez. d. (1366). ■■
Wiler, Dietric. de, Cur. d. (1310).
Wilhartis, WühaHie, Adrian, de, Olomi-
censis I1515).
Wilhelm!. Arn., monach. de Egmonda
(1389'.
— Franco, de Leydis 11453).
Wilhelmsbiirg. Wilmhalbspurg, Nüeüreich.
— Herrn, pleb. in (1323).
Wylich, Wilick, Bgh. Düsseldorf.
— Lampen, de, d. Col. (1501).
Wüten, Wiltesensis monast., Bri.x. d., Tirol.
— Chunr. profess. in (13451.
Wiltpurg V. Wildburg.
Wymmer, Frid.. d. Rati^p, (1322-).
Whiipfen. Wimpinensis, Wipinensis, Worm.
d., Gr. Hessen v. Heynenberg.
- Engelhard., can. e. (13021.
- Heilman., can e. (1346).
Winbelberg v. Winkelte ig.
W i n c e r v. Winzer.
Wincz V. Wins.
Windeck, Windegge, Arg. d., Baden,
Reimbold, de, Argentinensis
(1304).
— Sebast. de, Arg. de (1496).
— Sifr. de (1318).
— Wernh. de (1296).
[ — ] Joh., mag. d. Reinboldi de( 1 304).
Windeck, d. Brixin., Sigism. de (1501).*
Wyndinck, Windinck, Joh., can. e. S.
Salv. Trai., S. .Servac. Trai. Leod. d.,
S. Sever. Col., can. Wratisl. (1414, i6\
vrMirfisf%)«f«, Windischgretz, Joh. de, pleb.
S. Rudwerti (1354).
I — I Piligr., pleb. de (13191.
W i n f e 1 d e n i: Weinfelden.
Winhardus. mag (1290).
Winckcdal, Phil, de, Spir. d. (14981
V. Weil.
Win ekel, Winchel, Alb. de. can. Pat.
(1317)-
— Joh.. der. Irev. d. (i486).
Winkelberg, Winchelberch. Winbelberg.
— Eberh. de, can. Pat. (1366).
[-1 Alb. mag. dni de (1366).
Winckele, Gull, de, Mechelanus (1516).
Winckelmann, Conr., can. S. Mauric.
Hildesh. (1496).
— Maiiric, Gottingensis(i555).
— Otto, de Hildesheim (1495).
Winckler, Winkeler, Joh., de Frusia,
der. Pomes. d. (1457).
— Christian. (1476).
Wynrich v. Weynrich.
Wins, Wincz, Melchior, ex Marchia ( 1537».
Winsperg, Wilh. qu. Wilhelmi de, Arg.
d. (1420).
Winterfeld. Winterfeit, Dietlev., e.x Mar<-hia
(1560).
mnzer, Wincer, Altmannus de, pleb. i.
Tekendorf Ratisp. d. (1325).
Winzingerode, Winczingerode, Joh de,
camerar. e. Paderburn. (13711'
Wipensis, custos eccl. (1294).
Wirchwicz v. Kreckwitz. .
Wys V. Beis.
Wyser de Wisburg, Christoph (1504).
Wismar, Meekletib. Schtverin, Petr. de ( 1 346).
Wismar!, Jac, deErklens.can.Aqu. (1490).
Wiszebecker, Joh.. de Wiczinhusen,
can. S. M. Erford , Mog. d (1375I. *
Wissenkerke, Egid.de, can. e. S. Petri
Middelburg. (1412).
Wissengal, Sim de, Tragat. d. (1491).
Wissenwege, Hartrn. (1372).
Wisthofen r. Westhofen.
Witelsghoven v. Wittelshofen
Witersheim, Anton., Hagensis (156:1.
Wit/e/.sAo/i'n, Witelsghoven, Bagern, Franken.
Ulr.de, can.S. Viti Fris. (1317).
Wittenberg, Lampert. de (14891.
Wittenheim, Witenham, Hugo de, Bas. d.
(1316).
— Conr. de, r. e. inHorburg(i336).
Wittolsiieim, OElsass. Witchelsheim, Arg. d.,
Walth. r. e. in (13141.
Wittstock, Widstock, d.Halberst., Nie. (1501).
Witzelsdorf, Wicelnsdorl. Pat. d., Mälireti,
Burch., pleb. in (1318).
Witzenhaii.wn, Wytzenhausen, Bgb. Cassel.
— Geor., de Gottingen, Mog. d.
(1498)-
Witzing, Joh. (1380).
Wifzleben, Wytzleven, Wizleven. Hevnr.
(1505)-
Theoder. (1493).
Witzthum V. Vitzthum.
Witztung i\ Vitzthum.
Wogenberg, Heinr. de r. Woldcnberg.
Wolstorff V Wolffer.'^dorll'.
Woldehorn,Marqu ( = AudacisVni3-i). *
W'oldenberg, Wogenberg, Waldesberg, Henr.
de, can. Nuwenb. (1304).
Wolff, Amand., S. Petri iun. Arg. et S.
Andr. Wurm. e. can. (1493).
— Erasm. (1537) *
— Joh., Arg. d. (1498).
— Thom. sen. (1470).
— Thom , iun., Arg., S. Petri iun
et S. Thom. can. (1492).
— Udalr., Lipsensis (1561).
Wol f fersdorf, Gottfr. de, d. Neunburg
(150t).
Wolstorff de, Bornnstorff,
Joh. de, Misn. d. (1500).
Wol/fgin V. Wolschin
Wolf ine 1'. Widflingen.
TVnJ/'sJ-ce?,Wolf>kel,Joh.,deHcrbipoli(i34«».
764
Register.
Wolfskeel, Otto. can. Erbip. (1344).
— Wipert. de (13481.
Molfslehen. Wolfsleifen, Kud de, can. S.
Seb. in Magdeburga US'?!-
Wolf stein , Vulfsteyn, Bernard. de (151g).
— Lippold. de (1310).
Woliurt. Wolford, Öslreuh. Tirol, Ludov. de
(1191)
Wolimbell, Wallimbel, ^^'alnbl, Bayern,
0. Tattenbach.
Wolkener v. Valkner.
Wolkenstein, Bolkenstain, Wolken-
steyner
— Georg, de, can. Brix. (1473).
Christof, de, can. Brix. et
Pat. (1489)
— Wilh. a (1523).*
Wolmershausen, Job. Wolffg. a (1531).
Wo 1 seh in, Wolffgin, Herrn.. deConfluentia
(1444)-
Wolfstoff 1' Wolffersdorff.
Wondenbach, Gerb. (1315).
Wopersnow, joach.. Pomeranu;, l'SSSI-
Wonns. Worinacia, Wurmacia.
— Gerb, de (1289).
— Gerh. de (1296) r. Isenburg.
— Gozwin. de (1297).
— H. de (12951.
— Jac. de (1292).
— Joh. de (1295).
— Cunr. de, can. Sallensis (1292).
— Reimbot. de i'. Speyer.
— Wernh. de (1295I.
Wormsser, Wormsner v. Wurmser.
Worntzin, Christian., de Molhusen (1407).
Wrede, Ludov, de Wulffhagen, Mog. d.
(1457)-
Wrenise c. Bromse.
Wrestede, Herneyd. de, profes>. luonast.
S. Michael, i. Lüneburg O. S. B (1441).
Wreucher. Heinr. (1449).
WiUflinyen, Wolfinc, C. Zürich. Hugo de,
r. e m Haidingen, Const. d. (1346).
Wullenwever, Berthold. Deynhardi, de
Wildunghe (1399).
Wunstor/, \Vustorph,//a»!noijer. Joh. de(i296j.
Wurm. Gregor., e. Eckstat. can. (1515).
Wurmesser v. Wurmser.
Wurmser, Wurmesser. Wormsser, Worms-
ner.
— Bemh., Arg. d. (1498).
Nie, ex Argentina (1495).
Würzbtu-g, Herbipolis, Erbipolis.
— Alb. de, Scolaris dni de Saaleck
(1314)-
— Alb. de, can. Novi Monast. (1324).
— Goetfr. de (13181.
— Heinr. de (1324).
— Heinr. de (1335).
— Heinr., can. e. (1394).
— Herrn, de (1317).
— Joh. de (1318).
— Cunr. de (1315).
— Mich, de (1324).
— Wolfr. de (1345^
Wustorph V. Wiitistorf.
Xanten, BJieinpr., Zantis, Lutherus de( i296>.
Yleburg v. Eulenhurg.
YUsanig c. lll^ung
Yngelnhein c. Ingelheim.
Yphofer, Yphoffer, Ambros., de Inspruck
(1500).
Ysenbach r. Isenbach.
Ysenbruch r Iseiihurg.
Zobern, Zabernia UElsasx, Walth. de (1295).
Zabulo. dns ( 1305).
Zarttis V. Xanten.
Zaubeck, Bemh., de Zezdietin. Moravus
(1507) 1-. Zuepuck.
C z a %v e r v. Sauer.
Zaz (= Sache), de Enyed, Georg, de
Ungaria (1439).
Zcolle r. Scholle.
Zechner, Czechner. Woifg., de Fron-
leutten (1471).
Zedlitz, Zetlitz, .Seb., a N'aukirchen, Silesius
^1547)-
Zeghener, Henr., de Colonia (1462).
Zelkiny, Zelting. Celking. Pat. d., .Y streich.
— Steph- de (1325)
— Vit. de (1490).
Zelkow. Henr. (1370).
— Conr. (1370).
Zenger, Seb., Prutenus (1555',
Zelting V. Zelkiny.
Zerbst. Cervst, Zwerbst, Anhalt. Alb. de,
Brandenburg d. (1316).
Zersen r. Cerssen.
Zeweim, Alex, de (1508'.
Z e z d i e t i n i'. Zdietin.
Ziegenhain, Ziginhain, Gotfr. de (1295).
Ziegkr, Zciegeler, Balthas.. can. e. B. M. V.
Erford. (14751.
— Georg., d. Aug (1508).
— Zciegler. Christoph., Misn. d. (1512).
Marc. Ludov., Spirensis (1555).
— Ciler, Silfr. (Gefferidus), de Erfordia
(1476).
Zijl, Ziil, Gull., de Leydis. Holland. (1466).
I Zillishauser, Cillishuser, Joh., de Con-
stancia, can. e. Thuric. (1335)
Zimmern, Cvmmern, UFranken. Ebirh. de
(1348).
Zinzendorf, Georg de. baro Austriacus
(15211.
— Hannibal a.Austriacus(i557).
— Zincendorfer, Marqu. a, Pat.
d. (13 16).
Zirke v. Sierrk.
Zistersdorf, Cysterstorff, Ciderdorf, NÖiii-
reich.
— Laur., de Austria. r. e. in
(I343J-
I Zobel, Joh., Francus Orientalis (1539).
Zoch, Czoch, Laur., de Hallis. Magdeb. d.
(I503)-
Zoden i'. Zuden.
j Zofingen, Zonnigen, C. Aargau.
— Burch. can. [de| (1366).
Zöge, Szoye. Christian, a, Livoniensis
I (1554)-
1 — Reinald a, Livomensis '1554).
Zögere, Szogere, ülr. de (1290).
I Zoller, Joh. dictus, de Argentina (1295).
I ZoUern, Zolre. Zolr. Fred, comes dictus de
I (1310). *
Register.
76.S
Zdllern, Ostertag comes de, can. e. Arg. et
Aug. 11341).
| — 1 Wernh. mag. Friderici comitis de,
1: Gausseifingen.
Zolner, ZoUer, Leon., de Ratispona. can.
e. S. Joh Ratisp. (1471). *
Zolner, Zollner im Brandt, Georg., Bam-
berg. Franco. (1529).
Zolner, Ulr., de Saxonia (1318)
Z o n c h c n v. Sunching.
Z o n 11 i g e n 0. Zofingen.
Zoppl, Zoppel, Joseph, Tirollensis Brix.
d. 11542).
Zorn, Joh., can. e. S. Fetri Arg. (1316'.
[ — ] Hugo. mag. Johannis (1316).
Zorer, Tobias, Augustanus (1559)
Zottenperger, Joh. Paul., Traiectensis
^1500).
Zovingen v. Zofingen.
Zuchswert, Heinr. dictus, de Saltzburga
(1331)-
Zuden, Beruh de (1365). '■
— Zoden, Heim. 11343).
Zudermann v. Swlermann.
Zuepuck, Theoder. 11510) u. Zaubeck.
Zufeinberg, Conr. de, can. Brunn. I1341).
Z u i c k V. Zwick.
Zaidhorn, Zulhorn, Bernh. de, der. Monast.
d. (1458).
Zuola V. Zwola
Züpplingen, Ulr.de, der. Aug. d. (1375)
V. SäppUngen
Zürich, Turegum, Turi(:en.sis, Turinensis
Felix, can. Tunc. ( He.mme.rli) {n^z-^i
— Heinr. de, capell i. Zella Const
d. U333)-
— Joh. de (1310).
— Turingia, Joh. de. Con.st. d. (1311).
— Conr. de v. Brechter.
— Nie. de (1301).
— Rud., can. in (1367).
— Walth. de (13011.
Ulr. de V. Vinko.
— Wernh. de, can. in v. Meersburg.
Zutharn v. Zuidhorn.
Zütphen, Zutphania. Niederlande.
— Andr. de (1499).
— Sutphania, Marlin. de (1299).
Zwenkau, Zwengowe, Ki'migr. Sachsen.
— Petr. pleb. in 11 300).
Zwerbst v. Zerbst.
Zwettl, Czwetil, Zwedel, Pat. d , Ostreich
u. d. Ens.
Ebirh. pleb. in (1344).
— Nie, Ord Cist. in (1344).
Zwick, Zuick, Joh. (1518).
— Conr. (1518).
Zwirin v. Schwerin.
Zwola, Zuola, Joh., can. Brunn. (1506).
Zwolle, Niederlande, Reiner, de (1386).
Buchdnickcrd Gustav Schenck Sohn, Berlin S.W. 13.
Uiiiversity of British Columbia Library
DUE DATE
UNIVERSITV OF B.C LIBRARV
3 9424 01024 4967