Die fragmente der Vorsokratiker griechisch und deutsch

(Ὡοοσὶς

ΤΠΙ5 15 ἃ αἸρΊία] ΘΟΡΥῪ οἵ ἃ ὈΟΟΚ [Πδ΄ ννὰξ ργθϑουνθα [ῸΓ σθηθγδίοη5 Οἡ ΠΠΌΓΑΓῪ 506 νθ5 ὈΘΙΌΓΘ 11 ννὰ5 σΓ ΓᾺΠΥ βοαηηθα Ὁ ΟΟΟΡΙ6 ἃ5 ρᾶτῖΐ οἵ ἃ ρῥγο]θοί
ἴο πηᾶῖκα {Π6 ννοῦἹα᾽ 5 θΟΟΚΒ αἸΒοονθΎα]6 ΟΠ]]Π6.

1 Πᾶ5 ϑυγνινθα ἰΙοηρ ΘΠΟΙΡῇ [ΟΥ (Π6 σοργυτιρῃΐ ἴο ΘΧΡΙΓΟ δηα {ῃ6 ὈΟΟΚ ἴο Θηΐογ ἴη6 ραΌΠ1Ο ἀοπηδιη. Α ΡαΌΠΟ ἀοπηδίη ὈΟΟΚ 15 οη6 [πδ΄ ννὰβ πθνϑὺ β]6οἱ
ἴο ΘΟρυτρΡἢΐ ΟΥν ΠΟ86 ΙΘρα] σορυτγιρῇῃΐ (θη ἢὰ5 ΘΧριγθα. ΝΥ ΠοίΠου ἃ ὈΟΟΚ 15 1η {Π6 ρα ΠΟ ἀοΠΊΔΙη ΠΠΔΥῪ νΔΙΓῪ σΟΙΠΙΓΥ ἴο σου ηΐγν. ΡΌΌΠῸΟ ἀοπηδιη ὈΟΟΚ5
ΔΓΘ ΟἿΓ σαΐθνναυϑβ ἴο {Π6 ραϑῖ, ΓΟρΡΓ ϑθ πΠΠηρ ἃ νν θα] ἢ ΟἹ ΠΙβίογυ, οὐ] γ᾽ ἃηΠα Κηοννίθαρο {Πδ{᾿8 οἴη αἸΠΟᾺ]0 ἴο αἸΒΟΟνοΊ.

ΜᾶῖΚβ5, ποίδιοηβ ΔΠη6 ΟΙΠΘΙ ΠΥΡΊ ΠΔ411ἃ ρΓΘδθηΐ 1η [Π6 ΟΥΙΡΊΠΔ] νΟΪΠΠη6. ΝΝ11}] ἈΡΡΘΑΓ 1η {Π15 ΠΙΘ - ἃ ΓΟ ΠΟΥ οἵὁὨ [Π15 ὈΟΟΚ᾽ 5 Ιοηρ ἸΟυΓΠΘΥ [ΠΤῸΠῚ 1Π 6
ΡΕΌΙΠΒΠΟΓ ἴο ἃ ΠΌΓΑΓῪ Πα ΠΉΔΙΠ]Υ ἴο γοιι.

ἴϊδεαρο σι! 611η65

ΟΟΟΡΊΘ 15 ρου ἴο ρδιηθΎ ννΠΠ ΠΌΓΑΓΙΘ5 ἴο αἸΡῚΠ1Ζ6 ρα ΌΠ1Ο ἀμ Δ1η Πηδίθγι 15 ἃΠα πηα ΚΟ {Π6 1 6 ]ν ΔοοΘϑ51016. ΡΌΌΠῸΟ ἀοΙηδ]η ὈΟΟΚΒ5 ὈΘΙοηρ ἴο [Π6
ΡΌΌΙΠΙΟ ἃΠα ννῈ ἃ΄6 ΠΊΘΓΟΙΥ {Π61Γ Ουδίοα!Δη5. ΝΟνουῃθ 655, [Π15 ννοΥΚ 15 ΟΧΡΘΉΒΙνΘ, 50 1 ΟΥΟΘΓ ἴο ΚΘΘΡ ΡΓονι!ηρ [Π15 Γοϑοῦτοθ, ννα Πᾶν ἰάθη βίθρ5 ἴο
ΡΓΟνθηΐ αῦιιϑα ΟὟ ΘΟΠΊΠΊΘΙΓΟΙΔΙ] ρΔΓ165, ΙΠΟ] πα 1ηρ Ρ]ΔοΙηρ (ΘΟ ΠΠ108] ΓΟΘΠΠΟΈΠΟης Οἡ Δυϊοπηδίθα 4ιογυιηρ.

ννὲ αἶβοὸο δ8Κ (Παΐ γου:

ἜΞΜακΚο ποη-Οοπιπιεγοίαί 56 Οὐ 1Π6 Πἰ|65 ΝΥ ἀδϑιρηθα αοορῖθ ΒοοΟΚ δϑδίοῇ [ῸΓ 56 ΌὉΥ 1ηα]νΙἋπ415, ἃηΠα ννα γοααθϑβί {Παΐ νοῦ 156 [Π656 ΠΙ65 ΤῸΓ
ΡΘΙΓΒΟΊΔΙ, ΠΟΠ-ΟΟΠΊΠΊΘΙΟΙ ἃ] ρα ΓΡΟΒ65.

Ὁ Μογχαῖπ ΠῸπι αμϊοπιαΐοα σμογγίπρ )ο ποΐ 56η4 δυϊοπηαίθα Πα 6165 οἵ ΔηΥ οι ίο (σοορ θ᾽ 5 συϑίθπη: ΠΠπγοῦ ἃΓῸ σοΠηΘΠΟΙ Πρ ΓΟΘΘΔΙΌΠ ΟἽ ΠΊΔΟΠΙΠΘ
{ΓΔ η5] ΔΙΟη., ΟΡΙΟΔ] ΟΠ ΓΔΟίοΓ ΓΘΟΟΡΠΟΉ ΟΥ ΟἴΠΘΙ ΓΘ ἃ5 νν ΠΟΙ ἀοοθ85 ἴ0 ἃ ἰγρα διηοιηΐ οἵἉ ἰΘχί 15 ΠΘΙΡ΄α], ρΙΘαβο οοηίδοΐ τι5. 6 θποοιγαρο [ἢ 6
056 Οἵ ΡΕΌΠ1Ο ἀΟΠΊΔΙη Πηδίοτ! 415 ΤΟΥ [Π656 ρα ΓΡΟΘ65 Δηα πηᾶν Ὀ6 4016 ἴο ΠΕΙΡ.

Ἑ Μαϊηίαῖπ αΠτιροη ΓΘ ΘΟΟρΊ]Θ “ν δίθυ γ᾽ γοιῦ 566 οἡ θοῇ ἢ]6 15 ΘΘ5 6 η[184] [ΟΥΓ ΠΟΙ] Πρ ρΡΘΟΡΙΘ ἁροαῦί [Π15 ργο]θοΐ δπηα ΠοΙρίηρ [Ποῖ ΠηᾺ
ΔαΘΠΠΟΠΔ] πηδίθτ! 15 [ἢγουσῇ οορ!α ΒΟΟΚ δράίοῃ. ΡΙθαβο 40 ηοΐ Γοπηονο 11.

ἙΞΚΟΡΡ [1 ἰοραίΐ ΝΝ μαΐθνϑι γουτγ τ156. ΓΕΠΊΘΙ ΕΓ {Πᾶΐ γοι ἃΓῈ ΓΕΘΡΟΊΉ51016 [ΟΓ Θηϑυτηρ {Παΐ ναί γοῦ ἀγα ἀοίηρ 15 Ιασαὶ. [)ο ποΐ ἀβϑῦμηθδ {Παΐ {π5ΐ
Ὀθοδι56 ννῈ ὈθΙΙονα ἃ ὈΟΟΚ 15 τη [Π6 ΡΌΌΠ1Ο ἀΟΙΊΔ1Πη ΤΟΥ 5675 1η [η6 [Ππη1164 δίαϊθ5, [η΄ [Π6 ννουῖκ 15 α5δο 1η 1πΠ6 ρᾳΌΠ1Ο ἀΟΠΊΔ1η [ῸΓ 5615 1η ΟΙΠΘΓ
σΟΙΠΓ65. ΝΥ ΠΘΙΠΟΓ ἃ ὈΟΟΚ 15 511] 1ὴ σορυγιρηΐ νὰ Π165 ΠΠῸΠῚ σΟὈΠΙΓΥ ἴο σΟμΠΙΓΥ, ἀηα ννα οδη ἵ ΟΥ̓ΟΙ συμαᾶηοθ οἡ νν ΠΟΙ ΠΟΥ ΔηΥ ΘΡΘΟΙῆΟ τι56 οἵ
ΔΠΥ 5ΡΘΟΙῆο ὈΟΟΚ 15 ΔΙ] οννοα. Ρίθαβθ (ὁ ποΐ Ἀ55Π16 {πδ΄ ἃ ὈΟΟΚ᾽ 5 ρρθάδηοθ ᾿η ΟΟορίθ ΒΟΟΙΚς ϑθδγοῇ Πηθδη5 11 σδη Ὀδ6 1566 1ὴ ΔΠΥ ΠΊΔΠΠΘΓ
Δηγνν Ποῖ 1η 1η6 ννου]α. (οργυτρῆϊ Προ Πηθηΐ ΠΠΔ01ΠΠ }ὺ} σδη Ὀ6 4116 βθνοῖθ.

Αβοιυΐ ΟοορΊο ΒοοΙς ϑθγο ἢ

(σοορ θ᾽ 5 ΠΊΙ55ΙΟΉ 15 ἴ0 ΟΥΡΔΠ1ΖΘΟ [ῃΠ6 ννου]α᾽ 5 ΤΠ] ΤΙ ΔΙΊΟη ἃ Πα ἴο ΠΊΔΙζΘ 11 ὈΠΊνΘΥΘΔΠῪ ΔΟΟΘ551016 ΔΠ6 56]. αοορίο ΒΟΟΚ δϑδίοῃ Π6Ιρ5 γαῖα
αἸβοονοῦ (Π6 ννου ] Δ᾽ 5 θΟΟΚ5 νΏ116 ΠΟΘΙΡΙηρ Δ ΠΟΥκ Δη6 ΡῈ ὈΠ5Π ΘΓ Γθᾶοῇ ἤθνν Δα ΊΙθηοθ5. Υοι οδη βθάγοῇ {Πγοσυρῇ της [ὰ]] ἰΘχί Οἵ {Π15 θοΟΚ οἡ {Π6 ννθῦ

αἰ ΠΕΡ: 5 ὍΟΙ ΒΞ. ὅοδαῖ.. δσήι

-

ΞΙΠ ΤΣ

Ὀἰ οἰ Ζθα Ὁγ (Ὡοοφίς

ΠΝ (Ὡοοφίς

- “0 «ὦ.

1; ΒΒΑΘΜΈΝΤΕΙ,

ΘΕ

ΝΟΗΝΒΟΚΒΑΊΤΙΚΒΡΒΗ

ΘΟΒΙΕΟΒΙΒΞΟΗ. ΟΝ ὈΒΌΤΒΟΗ

ΥΟΝ

ΠΉΗΒΒΜΑΝΝ ὈΙΕΙ,5
ἢ

ΒΕΒΙΙΝ
ΨΕΙΘΜΑΝΝΒΟΒΗΕ ΒΟΟΘΒΒΑΝΌΠΟΝΟ
1908.

ΞΟ

ΠΥ ε112}

ΓΝ

ὙΥΙΓΗΙΗΙ,Μ ΤΙΠΓΓΗΕΥῪΥ

ΖΟΘΕΕΙΟΝΕΣΤ'

Χαῖρέ μοι ἀρχαίης σοφίης, φέλε, συνϑιασῶτα,
εὖ δὲ κιχὼν περάοις τέρμα δέχ᾽ ἑβδομάδων.

ῃω ψουϊοροπαθ Βθοῖ ἰδὲ ξαπδομδὶ Ὀοδεπιπι, ΟΣ θδαηροι ὥδθοσ ρτίθ-
ΟμθομΒο ῬΒΠ]ΟΒΟΡΐθ σὰ Οταπᾶθ ροϊορὶ σὰ τογάθῃ. Ζαπι οἰπατίροπάθῃ
γαοιδηάηΐθ ἀος Βορτῆο ππὰ βιγείθιμθ ἰδὲ 65. ὑπ νυ ᾶ86] 10}, δὴ ἀος Ηδηᾶ
ἄος ΟΥ̓Ι Πα] κυ θα ἀθη Εἰ ΚΟ Ἰ ΠΏ ρΒΡΓΟΣΘΒΒ 468 ρτίθομίβομθη ὈΘΈΚομΒ
ἐπ Σίαίε παδοεηαὲ τὰ ὈΘοθδολίθη. ὙΠ Κα] οηθ Αὐδθτϑ!ὶ ἀος Εταρτηθηΐθ
νίγὰ δέοίβ 818 Ἡδηγήσηρ ὑπ Βογοιτυθμαυπρ ἀοΥ ᾿ϑχθημάθη υπᾶ 1,6 ᾽-
Βοηᾶθῃ δ ρίσπαθη τογάθῃ. δύῃ βίσοί αἶθθο βδυμϊαηρ Υ οἰ ἰδίδη-
ἀἰγκοῖς ἀθὲ οἱρϑη !ομοη Εταρτηθηΐθ υπὰ Μ|ιιυοὩρ ἀ68 τνοϑϑη ]Ιοἤθῃ Ὀἱο-
Ἐταρίβομοι ὑπα ἀοχορταρίβομθη Μαίοσα]β δη. 1)2)168 ἰοισξίθσο τυσγὰθ ἱπ
ἀογ ἱδροιϊοη ἀθθ ὑτυπαϊορουάθη Βυοθθ, ΤΒΘΟΡταθὶ ΒΒ Φυσικῶν
δόξαι, δηροοτάμοι: Ῥυτϊμοὶρίοῃ, Οοιί, Κοβιῶοβ, Μοίθοτα, Ῥβγοβοϊορὶο,
ῬΒγϑΟΪορίθ. Ἀο: Κτοῖθ ἀογ ῬἈΠοθορμΐθ ἰδὲ ἱπὶ διηϊκοι βΑἴμηθ τηδρ-
᾿Ιομδὲ τνοῖϊξ γαζορθη, 80 ἀ888 δυο αἴθ οχβκίθῃ ἮΝ Ἰββϑηθοβδένθη, πϑιηοσῖ-
6} αἷ6 Μαιίδθιηβοκ, θονοκείοδερι πυτάθῃ. 6 Μοαϊχίπ, ἀἷθ οἰρθϑιῦ-
ΒΒ. δαὶ 'πὰ ἄθῃ Βδδτηθη χϑβῦσγι, Β6 09 ἰοὰ πὶ Εἰ δοϊκοίοδί δυΐ Μ. ΥΥΕΙ»
ΜΑᾺΝ᾿ Β ΕὙΔΡΤΩΘῺ (ΘΔ ΙΔ] ΠΡ ΠῸΥ ἰπβονοὶς δυο ποιηγηθῃ, 818 δἷθ αἰτγοῖχέ χηϊ
ον αἰΐϑῃ Ῥμγβιοϊορὶθ ἰὰ Βαπάθ βἰθμὶ. ἈΠ) 6 Αποτάπυην ἀ68 Οαἰδζθη πλυδβϑίθ
ἀΐο οἰπσοίσιθυ Ῥαγβδη] ]οκοῖϊΐοα πιδρ] μοὶ χοθπας μα]ίθη. Οοβθηῦθον
αν ῥχβδρτοδιίβομβοῃ Ζυβθιηιπιθηΐαθθιηρ ἀογ ΘΒ] 6, τὶθ βίο Σὰν ἀἷθ οἱρϑηῦ-
Ιοβὸ Οδϑο μι βο γοίδαηρ πδιὲρ Θγβομοίηί, μαῦ 68 οἷῃ ρϑνἝβθθθ [ηὔθγθϑθθ,
5 δῖ οἰππιαὶ αἷθ Τηαἰνίἀθ 8415 βοόϊοθθ σὰ ὑὈϑορδομίθῃ, αἷθ πϑηΐβϑη
Οτόδθθῃ πη αἀἷο πησξδΒ)ροη Κι ]οίμθη, ἄθγθη ϑιδίρο Ατροὶρ ἔνθ οι αν
ἱπ ἀοσ Μδβδϑϑικαιρ σὰ ΤᾺρο ἰτἰϊς, τ ΐομο ἀΐθ ἸΠΡορτο ΠΟ τάβομο Εἰηῦ-
ἰαϊτατρσ ἀος ῬΆΠ]ΟΒΟΡΐθ ἴω βϑοιδίθῃ ὑπ σοῦ 8116α] ἱπὶ ἔδηΐίθῃ 88γ-
δΒυπάοτέ τοῖμέ. ἘΠ βἰπᾶ ἰῃ ἀΐοθοα Βαπᾶθ ἅδον νἱοσιυπάοτὶ Νδιῆθῃ γϑῦ-
εἰηὶσί, γὸὰ ἀδηθῃ ἔτ οι αἷθ πιοϊβίθῃ ἐν ὑπ ον Νϑιηθῃ Ὀ]οθθα. ΑΒΘΣ
916 8110 μβαθϑῃ ἀοοῖ ἴβσθη Απέϑὶὶ δὰ ἄθπὶ ΒΙάμθη υπᾶ ὕνωρθιαβου ἄθβ
στθο ίθομοη Οοἰδίοϑ τ] ρα.

Ὗγο ἀἷο αἰΐθῃ βοβυΐθα ἰπ πἀπυηίουθγοοβθηοῦ Οοπίϊπυϊαι 8 1π8
γἱοσὶθ Φδηγμυηὰοτὶ σοάδυοτί ΒαΌθη, ἰδὲ δυο ἀΐἶθβθ Ὡδομθοκσγδύβομο 1)18-
ἄοομιο Ὀογδοϊκοιοδεῖσι πογάθη, τα πὶ] Κουηπηθη βοίῃ πὶγὰ νῖθ ἀοσ Αμδηρ',
ἄον 6 αἰίθῃ Ἐοβπιοϊοβθη, Αβίσοϊορθη υπὰ ϑορβίβίθῃ σΞυΐζῦρί. ασαμι
γον ἄσθα ὉΠΘΠ]Θμθη Ὑυδίθ ἀογ ΟΥΡΒΪΚοΡ πὰ ῬΥΓΒΒΒΌΓΘΟΣ ὨῸΣ ἀδ8
ΑἸδοσουρία ροροῦθη πογάθῃ ἰδύ, Ὀοάδγέ κοῖμοσ Μοὐνιθγαηρ,.

Ι

Μοὶπμ ΜΟΥ Ζυδηζὶρ Φδθγθῃ ρφοίαβδίοσ Ῥ͵δῃ 1) ϑἷπος Κυϊ ὥβοβθη 6ὁ-
βαπχίδυθσϑθθ ἀοΥ Ὑ ΟΥΒΟΚυ κοῦ δύ βοὴ πἰομδὶ νου ΚΠ Οἤθη ἴαϑθθα. Μοῖπο
ἀδιια]ῖρθ ν᾽ ογϑυββοίζαηρ απὰ Ἠοΐπυπρ, ἀ888 αἴθ Πιπαδι)θηία θη Ἦ ου 9 ἀ685
ΡΙυίΐίδτοι, δ ]θη, ΟἸθλθηβ, Ὠιορθηθθ, ἘΝ ΒΟ ἷ8᾽ Ῥτδθρασδίο, βίοδᾶυβ α. 8.
814 ἱπ ζυνου ᾶϑδῖροθ Αὐδραθθη Ὀθηυΐϊσζί σοσάθῃ Κοδπηΐθη, μα βομ
ΠῸΣ ἴπὶ ΚΙοϊπβίθῃ θτηΐδηρο οσ 8, Δ οΩ 41165 αἴοθθα ᾿δηρδί σϑυβρτο-
οὔθηθα ἀηα νογθογοϊϊοίθῃ ἘΜΙ ἄὔομθῃ Ἰἰορὺ πὺν ἀἷο ἀθβ βίορᾶυβ Ζζὰ σζιγοὶ
Ὀυίυο]η νο]]ϑηάοι νοῦ, υπὰ δυο βἷ9 ἀγοδὲ οἷῃ ΤΌΣΒΟ ζὰ Ὀ]οθθη, 10
Ὁὐμιηδρ] κοῖς, τιν ἄθη ΙΒ μοσῖρθη Αὐδραῦθιῃ ἀοΣ ΗἩδυρίβο τ ϑύθ 110 Ὁ οἰἤθη
ξυγου ϑοίρου Τοχί ἀοΥ αἰΐθῃ ῬΒ]ἸΟΒΟΡὮΘΩ ΒογΖυβίθ θη, δ ῦθ ἴθ} βαίίϑαπι
νοὶ ἀοΥ Αὐθαγθοϊζαμρ ἀοὲ ῥοφίας »δἠοδορδὲ (ΒοΣ] η, ὙΠ οἰ ἀϊδηι 1902)
Θρσορὺ υπὰ αἀἷθ Ῥαββίοπββίσζαββθ, ἀυγοὶ αἷθ ἴθ πιΐοι Ὀοὶ Ζιιβαπιπηθπβίθὶ -
Ἰυηρ ἀΐοδοβ Βυοδβ βοῦ]θρρθη τηυδδῖθ, πιδοιῦθ ἴθ πἰοῦ ποσὶ Θἰμπ.8] Ζίθμ θη.
βοΙδησο πίοθν αἴθ Ηθγαυβροῦον, τ ] 9 416 ΗἩδηὰ δυΐ αἷθ ογνᾶμηΐθη
β΄ ο ΒΥ δύο! ον ροϊορὶ ΒΌθη, ἴπτθ ῬΙΙομῦ ἄορ ΥΥ̓ Ἰββθηβοδδῖς ροροιθοσ ογ-
ΓᾺ]10 ΒΑ θη, αἷθ πιὶῦ Τ]ηροαυ]α παγίθῦ, βοϊδηρθ θυ οΣ ΠΟΘΙ ἱπηπηο. Αὐΐοσϑῃ
ψῖο Ῥ] ἴδοι, φϑοϊ ηθίοσ Βϑαγοῖοσ Βδττθη, Καπη δυΐ αἴθθοαλ Οἰϑοϊθὶ 8 ἢ
οἷ τ Κ] 6 ρϑαϑ Ἀ]!Ι6ῆθ8 Αὐροίίθῃ πἰομῦ σϑαδομὶ σϑγάθῃ 3).

Ὕομπ ἰοδ 68 ἰτοίζαθπι ροναρὶ Β6Ρ6, οἷα ΘΓ ἰπ ΑἸΡΤΗ σὰ πϑθτηθη,
ἀδθ νοῃ ψουῃοσοῖὶπ δὰΐ ἀθη ΑἸΒΡσθοἢ νοὶ] Κοιηπηθηβίοσ αθηδυίρ]κοῖί 8.5
ΠΟΙΟῚ ὑπα ἄμπδβογθοη αὐ πάθη γϑυζίοῦθη πλυ88, 80 ἰοἰὑϑίθ σηΐοι Ἰοαΐρ ἢ
ἂον ὙΥΒΒΟΣ, ἀθῃ αἀτϊηρθπᾶάθη Βοαϊσεπῖβ ἡδιηθῃ ὁ ἀοΓ Ἰάμρογθη ῬὮ1]Ὸ-
Ἰορθῃ υπα ῬΒΙΟΒΟΡΘα ΔὈσυ 6] ἴθ, αἴθ 80 ἢ ϑἰβουβοὶΐθ πϊΐ ἀον ψ]ΠΠκῦτ.-
Ποθθα πὰ Κπᾶρροη Αὐβνδἢ] ἀθγ ἀ]ομθα Οὐμαηρθπαΐθῃ πἰοδί θορηᾶρθη
ΜΟ]]6η ὑπαὶ β[ο ΒΒ δηάογοσβοῖίβ πος ἀἷο ΒΙ]ομοΚς σοῦ Μομπορταρδίθῃ
ΔΗΒΟΒδ θα Κὄμπθῃ, αἷθ ζυὰ Εἰ ααΐαμη ἀον Οτὶρί πα] ίοσίθ ποίπθηαίρ οἰπα.
Ῥομη Μυ]Δοὴ8 β'διηαυηρ 801106, ΔΌρΘΒΘΉ θη σοπ ἰὮτθι ἩΙΒΒΘΏΒΟΒΑ ΠΟΙ θα.
υπα ῥγα κι ίβομοη Μδηρθὶπ, βοθομ ἀδτυμ πἰοδέ Ὀθααΐχί τογάθῃ, τνϑὶ] ταδιὶ
βῖοἢ βοῃδὺ ζυπὶ ΜΙ ΒΟΒυ] ἀἴροη οἴ μοὺ ΒΟ] 6581 16 ἢ} Ζυτὰ Ῥ]αρσίαῦ ΒΘΓΑὈΒΙΏΪΚΘΝ -
ἄθῃ ΑὐβοΒγθι Ὀοσϑὶ τϑοῆθη υγσαθ.

Ὧδ ἀδθν Τπηΐδβηρ οἷποδ Βδηα] ο θη Βϑη 68 πἰοηί θγβο σι θα ἘΝ
80116, πηυδδίο ἀν Ὥγχυοκ, ἀν ζυπὶ 701] ἀθῃ βύβθῃϑῃ μϑΌ] ]θΌθαθα ὅὅϑδς ἀθὲ
Ροσίαε ρδέϊοεορἠξ νοσποπάθῃ Κομπίθ, πιδρ]!!οιδὺ Ζυβδιημμθηρογοκί υπὰ
δυΐ Εσοβίοστί σας ἀον Τϑϑυηρ υπὰ Αποτάπυηρ νοσΖζίομύοὶ ποράθῃ. ΝΣ
ἴπ οἰῃζθίηθῃ πο σθη ΕΔ]]6ὴ ΒΔ Ρ6 ἰοἢ νουϊδυῆρ Κυγ ἀΔ8 Νδιῖρο δ6-
τοοσκί, Ιοἁ ΒΟΗ͂Θ ἱπ πίοδὺ 411ΖΌ ]Δηρον Ζοὶΐ χϑηδιθῖο ἘΘΟΒθηθομαῖς ἴπ
Θἰῃθ πὶ Ἰρσιίοες ΔΌΪΘορθη σὰ Κὄμηθμ, ἀ88 δυο β(βδοι-, Ἰγοσῖ- υπὰ

1) ΚΑ. γοιτϑᾶθ ζὰ ϑηρὶ. Ῥῃγβ. Ὶ Κ. ΙΧ.
2) ΑΒππςἢ Ἰἰοσὶ 66 ἀποῦ βοπβί; 8. Εορηθνίιοη 8. Χ.

ΥΠ

ΒΘ ΠΘηγορίβίοσ Ὀσίηρθα ὑπᾶὰ ἀδιΐξ ἀἶθ τ ββθηβοβδη ὁ 6 ΒΥδυ θαυϊοῖς
ἄἀἴθθοβ Ηδηάθυσηθθ οεμβὅβου γα.

Ὗγ 8 ἀϑθῃ ίδιοκε δου, Βα 09 ἰΘΒ δῃ ταϑίηϑηι ῬΥΙηΣὶρ ἐοϑιροα θη,
ἀϊο συ Πσοὸ ον θέοσιιηρ ἄοσ οἰμσθιημθη βου ιδίθ ον σοϑίστοα πίθάοσσυ-
ϑῦοη, ἀδ ϑοημβὶ οἷ ἩΙΒθΘΏθοΒ ]ΠΙοθ γοσποείαηρς ἀοσ ΕὙδριθηίο σὰ
αἰ] Κιοϊορίβοῦθῃ Ζηθοκθη πππιδρ!ο} νᾶσθ ἢ). Αὐοὰ ἔν αἷθ βοβοιάσην
465 Ἐπδίθη υπὰ Τὐμϑοβίθῃ ἰδὺ 68 υπυπηρᾶηρ! ου πδάς, αἀἰ6 ὑποογτίρίοτῦθ
οι οξοσπενς πιῖξ 41|16η γα] χατίβιηθη, Ηγροτνίοπίβμηθη πα Ῥβουδοάοσίβπιθα
[οβϑέσυ πα]οη. {ΠΟΘ θη Κ]Ιοἢ ἀαρορθηα Θγθοίθῃ 98 'π ἄθῃ αἰίθῃ Βιάοϊίκθῃ,
αἴΘ οοστεκίθ Οὐ βορταρηῖθ μεῖξαι, οἰχτίρειν, Χίλων α. ἀρὶ., αἴθ ἴῃ ἀαΣ
γϑσαϊβομθῃ Ζοῖξ στυπάκδιζ! οι! ροδηάοστί νυχάθ, Βουζυβίθ]θῃ.

Αὐοὰ σορ ἄθμι Ῥυησίρ, ἀΐο Οτάπυπρ υπιΐδηρτοίομον ΒὙαρστηθηΐθ, ΜῸ
ἀἴο βου θέοσαηρ; οὐοῦ ἀθσ [Ὡμδ]: Κοίῃθ βίοβοιο Ὠἰδροβί θη δὰ ἀΐθ Ηδπὰ
βαῦ, ἴῃ ἀογ δρδβεθοίβοδθαῃ Βοϊμϑηξοὶρθ ἀθὺ Αὐΐογθα Ζὰ φοῦθη, σἰδυδίθ
'6ἢ αἰαῖ ΔΡ Θαθαη Ζὰ 80116η, 788 ἈΪΠ 68, ἴῃ ἄθτ γοναὶ] σθαι Ηδυΐθη ἀ6Ὁ
ΑΡΒοσίβιηθῃ Ηθγα ΚΙ 8 οὐορ Ἀοιμοκγίίβ ἰοῦ ὑπα ἀκ οἴπθὰ ΨΚ ]ΟΒ θη
οὗδσ ψασιηθίη Π] ἤθη ΖυΒδιλπιθμδηρ Σὰ μάθη, τγ͵Ὸ δὲ ἀΟΟὨ Ἃ6Υ μοὶΐ
ἄρον πθρθη θη ΜΙΘΩΓΖΔὮΙ ρορθηῦθοσ σαί]οβ Ὁ] ρε ἢ 1)16 ἄυββουομο Οτα-
ΠΌΩρΡ ΠΔΟ ἄθῃ Αὐΐοτθῃ πϑρτὶ πϑηϊρβίθμβ ἀδ8 Εϑοδὶ ἀον οι! θέθσαηρ,
αἷθ ἔν ἀΐο Βουσίθ]θηρ ἀος ΕὙαρτηθηΐθ ὑπᾶὰ ἴδτοσ ΕὌστὰ ἩΘΒΘΏ ΟΝ ἴῃ 8
ονίοδι 1811, Αὐδϑογάθιῃ τὶγὰ ππδη Ὀοὶ ἀον αθνομη μοῦ ἸΏθοσου Απίδο-
ἰορίθα, ἰὰ Οτρίπαὶ δ Ζαβαπιηθηβίθμομθ 06 116. Εἰ ὐθγθί δ θ Γ᾽ Ζὰ
Ὀεηρθη, ἄθῃ ὑγϑρυρ] οθθη Ζιβδιιπθημδηρ ἱπ νίθθη ΕΔ]]ΊΘὰ πᾶμου
Ὀ]οῖθθ 8ἷ8 ἀἄυσοι οἷπο Ζουίθιὰρ; Ὡδοὰ 1 Κν]Π9ἢ} ρον δ] ΟΣ οἰσθποῦ
Βιεροσιοη, ββ ῖδδὲ ἔν ἀΐο Ὑοσ Κυῖκ Κη ἀΐοθ Ῥυϊησὶρ υαπίοσ ἴΠ]}-
ϑδ πάθῃ τοδί σογάθῃ, ἀα ἀἷθ Εἰχοογρίθ, 6} ΘῺΠ 816 88 σνϑυβοῖθ-
ἄθῃθα β 6] ]θὰ δἰδιηοθη, ἀοοῖβ δδυῆρ ἀυτοῦ ἀδβ Βαπὰ ἀθβ ΒΘ υομνοσίθϑ
ΖΑΒΒΙΩΣΩΘΏΒΒΏρΘη, ὩΔΟὮ ἀθαὶ 4110 Απίβοϊορίοπ, ἀΐθ ὕταυθ!]θη σὶθ ἀΐθ
ϑρᾶίοσθῃ Εὐχοοσρίοσθη, ἀϊθ δἰπζθίπθη 6116 πη υπίου ἀἷθ ΚΚαρὶ[θ] ζὰ γϑῖ-
(θοὰς Ῥῆθρθα 32).

Ἀθῖο ὐϑοτβοίζαμρ ἀθν ΕὙδστηθηίο, ἀΐθ ἰοῖ βίας οἰμϑβθ Οὐπιπιθαίαγβ Ὡδο
ἄση ΜΕτρίου τηθίποσ Θοπἀθσαυβραῦθα (Ῥαγηιεπίαες, Βου]η, Ε. Βοίμηον, 1897

1) Νὰ ἴῃ ἄθῃ Ηἱρροϊκτγαιθαδιοκοη ο. 12 Ο 8. 851. ἴ8ῦο ἰοἢ Ζῃγ ῬτΟθΘ
εἶπο 1) γοοθηβίου ἀυτοι σοί τί.

2) 850. Ἰ᾿οδῦ ἤδη ἴῃ Νδίογρθ νϑγαϊοηβ οοσ βϑιιπαηρ ἀογ Ὠοηο Καθ
ἔτ, 184 [- 280 8. 466, 16 Ὁ.] νοήμασι πδοὶ Μοίποκοβ Οοπ᾽θεϊον ἱπὶ Τοχῖ, τὸ αΐθ
Ηά5. χρήμασι Ὀἱοῦοι. ϑοΙοο ψοπηπθιηρου ρῥἤοσῦ τθδὴ ποαϊσαίαρο πιὶϊῦ Μ]16-
ὕσϑᾶθῃ Ζὰ Ὀοίχαοιίθη, υπᾶὰ ἀοσ Ζυβαμμθμμδηρ ἀογ Εἰχοορῦθ (νόσῆον σοί ἔν. 219
Ξας 208 Ναῖ.) ζοὶψὲ ἴῃ ἀον Ὑπδῖ, 4888 χρήμασι ζ8ῃ2 τἱοινρ' ἰδ. Μδη μδῖ ἀϊθ 1[ἀθδὶὶ-
ὧς Τοπιοὶκτίι ἀθοιβοιᾶίζε.Ό Εὖ αἷο Ἐπηοπάαίίοιμ ἀθθ ἔγ. 119 ἰδὲ ἀδβ Ὑοτ-
Κοιηπιθη ἀρ ΘΠ τοχῖθβ χόσμος ἴτ. 180 νἱο] οἷος πίοπς οπὸ Βοίδηρ.

ΠῚ

υηὰ Ἡδονγακὶεοίίοι, Βοιϊΐη, ὟΥ οἰάπι., 1901) τυροζάρσι, παῦο, Ὀοαυδίο σ᾽ ΓΆθοΒ
ἰη ἀδ8 Νογείδηπἷβ ἀογς Ταχίθ, δουγοῖῦ 68 δἱοῖβ σηΐγρ Θυβο ]βϑθ δαὲ, οἰηζυ-
ΓΒγθη. 1ίοθοθ γογείδη πῖθβ ἱούϑυ πἰσδῦ πὰ μοὶ θη ΘΒ θυ ἢ] οβορΒθη, ᾿
Βοπάθσῃ δυο Ὀοὶ ἀθγ (6118 εἰρϑης τ}! ἤθη, 9118 οἱσϑην ]σθη 8] θη ῬΊοβα
ΘΥ ΒΘ Ὁ] Οἢ6 βοινίοτὶ κοϊθη. Ῥθμπ ΔΌρθθθῦθη σορ ἀν Ὀοδ δἰ ομ ϊχίθη οὐδοῦ
ὉΠ οΔ Βἰομυϊσίοη ΠΚ]Αγ μον ον ρσδοῖθ, ἰῃ ΟΣ βἰοὰ ἀϊθ δὰ8 ἀογ Τίοίθ
Ζύτη ογαίθῃιηδ]6 δυζεϊοϊσοηάθη αὐθάδη κοι πὺΥ τη βαμ ἀυτο τίη βθια, βἰθὰὶ
ἀϊθθο διομδίβοῃο ιϑάθ ποὶξ δ σοῦ ἀδσ ρϑυοα βου; ροσγαπαοίθῃ πα 5θη18-
δἰ ΟἹ ορίβοι δυρϑβο]οββθηθη Ἐ]οζδη2 ἀογ ΑἰἾΚοΣ ἀθ8 νἱογίδϑη Φδσμυπάογίβ.
ΜΆΠΟΒο ὟΡ ὅσίον βαθθῃ δρᾶϊθν ἴβγϑη Οἰ υροθογοίοι νογοηρί. ὮΝ ἰΘ τὶγ
5. Β. δέϊαῦ ἄθῃ ''ηπ ἀθ8 δ υἀθυίθομθῃ Ὦ οτίοα Μυΐϊ σου κοῆηθη, 80 γϑῖ-
βίαπάθῃ Αὐ᾽ϑίοίθιοθ ὑπὰ Εἰπάδπιοβ αΐθ ἴἤηθη γοσίκῦγει ἱπὰ Οοαἀδοβίσ ἐδ
διαΐίιομἀθ βοπΐθης ἀθθ Η θυ ΚΙ ἔν. 86 ϑυμῶε μάχεσϑαι χαλεπόν᾽ ὅτι
γὰρ ἂν ϑέληι, ψυχῆς ὠνεῖται σοτὰ Ζοτῃθ, ομπθ σὰ Ὀϑδομίθη, ἀδ888
ἄσσον ὅτι ἂν ϑέληι (δυο αἶθ8 διοβδίβοῃς ροβαρῦ) ἀϑὺ νεϊΐθοσο Βορτες
γοὺὰ ϑυμός, ἀον ἀδθ ἐπιθυμεῖν τοὶξ ππιΐπϑϑί, ἱπαϊσίοτί ἰδὲ. 16 ν ϑορδίδι
Απθρθοπ ψαγβίδηα ἴῃ βοίμοῦ ῬΆΓΘΡΏγαθο ἀοὺ ἰϑηΐθης ἕγ. ὅ8 8. δὅ9, 8
ἀδ8 οσὶ ϑυμός ἈΟΟΣ τιον.

Βοὶ ἄθιῃ τι μθοὶροα αδβομᾶζε ἀος Βοζθομβίοη υπὰ Ἑπιθπαάδίοη 6 Γ
Τοχίο, αἷθ δἷοὰ δοβίγοίθ, τηδρ! ομϑὲ ΑΙ σΒθΓΘΘ, αῦοῦ ἀοοῖ Ὑογαιβηα 6.68
σὰ ροῦθπ, υπὰ αἴθ Ὀοαπθαθη ΗΠ βα 6] ἀ68 “4ργὸς λόγος, Κτοὺξ υπὰ
βύοσῃι, π τὰν Νοὺ ζὰ ρϑῦσϑυομθη, ἢ 06 ἴθ σοῦ τἱϑίθῃ ΕἸτοαη θη ποσί-
γ0}16 Εὐτγάθευιηρ ογίδῃγθη. 80 νογάδηκϑ ἰΘἢ ἃ. ἃ. Βοίϊτᾶμϑ ζὰ ἀθῃ βομ νθ-
τίσοι Οὐ. 82, 88 ὕ. ν. ἡ ΠΑ ΜΟΥΤΤΖ, σὰ ὅσ. 80, 81 ΗἩ. ΚΟΒΗΟΕΝΕ, Ζὰ 6. 81
Β 16 ΗἩ. ΘΟἜΔΑΕΥΕΝ, στὰ ὁ. ὅ1 Β 6 Κι. ΚΑΙΒΕΙΕΙΒΟΗ, στὰ ἄθῃ πιοίβίθῃ
βοπθοβαγάϊκοη (Ναῦ, αυδοϑι.) ἃ. ΟἜΒΟΚΕ. ΐθ Ὀοὶ ἀον ΕΔ1196 ἀθ6 Ῥοέξ-
ἀτύοκοβ βολνίοσιρο υπὰ δυφθητηδιἀοιίβοθθ Ατροὶξ ἀθὺ Οὐοιτοκίυς δαὶ
Ε, ΕΙΣ ΜΑΝΝ ροιτου ομδέ πιΐξ ΠΡ ροίθιί,

ΒΕΒΙ͂Ν, 1. Εῦτυδν 1903.
Η. ΙΕΙΔ.

90 τὰ 0 Φὶ 5 99 τῷ γα

᾿ Ηΐρρδδοβ..
10, Ῥαστηΐδῖκοβ. .
. ΧοΒΟΡἤδηοθ..

. Βοσδεϊοΐζοβ

. Ερίοδδβιτηοβ.

. ΑΙκιτδίου. ...

. ἵκοα.... ..

. Ῥᾷγοι

. Αχηοΐπίδβ. .

. Ῥασπηοηϊᾶοα.

. ΖθΏοῃ.

. Μοῖῖδβδβοθ.: ..

. Ἐπαροοκῖοβ.

. Μοποδίου..

. Χαῖδοβ.

. Βοίάδβ.

. Ιοὰ ν. Ομοβ.

. ΗΠΐρροῃ. ..

. ῬὮΏ1688 ππὰ Ηἰρροᾶκπιον
. Ῥοϊγκιοῖοα.. :

. Οἰπορίαοβ.. ἐττὰ

. ΗΙρροκτγαῦθδα ν. Οδίοα.

. Τβοοάοτχοθβ. τι ὦ

ΙΝΗΑΙΠ.

ΚΑΙΡΌ οη ἃ. Ῥοπιοκοᾶθα

. 8. 8] Οδρ. 86. Τἰπιδῖοβ
14 81. ΗΪΚοΙῖδ8
21 88. ἘΚΡΗδηῖοβ
26 89. Χοπορθῖοθ. . ..
82 40. ὨΟΚΙΘ8. Ἐομοκγαῦρα.
88 Ῥοϊγπιηδδῖοβ. Ῥμδηΐοῃ.
88 Αἥο . ..
84 41. ῬΤΟΙΟΒ. ΑχασΚίδθ. ΕΚΙοῖ.
91 πἷδδ ..
38 42. Ὁδιθοῃ ἀπὰ Ῥμϊπθδο,,
88 48. δίπιοΒ. Μγοπίαθθ. ΕἘπ-
58 ῬΏΓΣΒΠΟΥ. πος
89 44. Τκοη
108 45, Ῥγιδροχοίβοϊο βομα!ο
101 Α. Καίδ!ορ ἀθϑ [81}]}-
108 οοΒ. ..
108 Β. ἀπο με Ῥγέαρο.
108
180 σ. ἘΣ ΞΕΟΕΣ ᾿Σύμ.
140 βολα. . .
1588 0. ᾿Αριστοξένου Πυϑα.
228 γοριχαὶ ἀποφάσεις
229 Ε. Ῥγαιδρουγίβῦοθῃ ἀδθσ
229 Κοιιδάΐο.
229 .4θ. ΑΠΑΣΧΆΡΌΓΑΒ.
282 41. Ατοδοῖδοβ.. ;
286 48. Μοούοζοβ υ. [δα
251 ΒΔ ΚΟΒ
239 49. ΚΙοϊᾷοπιοδ
241 0. ΙάΔἷοβ ἢ
242 δ1. Ὠ᾿ορθηθθ τ. ΑΡοϊοαΐα
248 52. Κγαίυ]οβ
259 58. Απῇρίμοθηθθ..

ὅ4, [ωουΚίρροβ.

260 δὅ. θα Κα ο8
261 56. Ν,οΒθ85

ϑ. 215
2710
21ὖ
210

216

211
211

211
218

219

ΟδΡ. 51. Μουοάοτοβ ν. Ομΐοθ.
ὅδ. Ὠίοραηοβ ν. ϑιηγτοδ.

ὅθ. ΑΠΑΧΆΤΟΝΟΒ.

60. Ηοκαῖδϊοβ ν. Αθᾶοσβ.

61. ΑΡοΪ]οἄογοβ

62. ΝαυδΙ 8 η608

68. Ὠϊοὔπιηοβ Ἧς τῆνον ἡ
θ4. Βίοῃ ν. Αὐάρτβ.
θὅ. Βοῖΐοβ.

ΑΝΒΑκΧα.

1. Κοκιιοϊορίβομο Ὀἱοδίπηρ.

θ6. ΟἸρῆθυδ.
61. Μυβεδῖοβ..
θ8. ΕΡ᾿ππθηΐᾶοθ.

Π. Αβαοϊορίβοιο Π]οϊδτηρ,.

69, Ῥποῖοβ.
10. ΚΙοοβίβίοβ.

ΙΝΗΑΙΤ.
412
41ὅ ᾿ (5ρ. 11
41ὖ 12
480 13
484
484
481 14.
488 15.
488 10.
11.
18.
19
80
489 81
496 82
499 88
84
δ0ὅ
δ0ὅ 85

ΠΙ. Κοκιποϊορίβομθ Ῥγοβᾶ.

. ῬΒογοκγαρβ ν. Κζγυοβ

. Τθαβοῦθδ..
. ἈΚπΑΙΪδοΒ

ΤΡ. ΑἸοοσο ϑορμίβακ.

. ΗΙρρίϑβῈα:. . ....
. Ἀπέρδοιυ ἀοὺ βορῃϊβι.
. Κπῦλθ . . .. ..
. ἈΠΟΙΥΙΒῈΒ [Δ] ] οἷ.
. Αποηγηὶ Π)᾽δοχοϑίβ.

. Ζυβδου. ΒουΙ ΟΠ ὔρτιηροη

-------.:.

. ΝΑΙ δ οζο ομ ΐδ

- -ὐὐῇῦν..

- ««αὐὐαὐοκαυοισσυσιν αν..."

: ΒΕΒΑΘΜΕΝΤΕ

ΕΒ

ΥΟΒΒΟΚΒΑΤΙΚΒΕ

- :-.»΄-ὕ--.............ὕ. ..... ...»...0....«ἍὄΔἸόὕά παι, ανιοῖθον

ὶ
ὶ
:
β 1616, Ἐτακτα. ἃ. ὙοΣβοῖσ.
Ι

Ὀἰ οἰ Ζθα Ὁγ (τορος

υι

1ὅ

80

1. ΤΗΑΤΕΝΒ
Α. ΤΕΒΕΝ ὕΝῸ ΓΕΗΒΕ.

Δ ΛΘΠΑΝΥ
ιν οἵ Ττῆξ

υνΝινΕΆΘιτΥ
ὩΣ

1. ΛΈ πτιῦα ΠΙΟΘΕΝΕΒ 1 22-- 44.

Ἦν τοίνυν ὅ Θαλῆς, ὡς μὲν Ἡρόδοτος [1 1710] καὶ Ζοῦρες 22
τ. δ2, ΕῊἮΘ Π 482] χαὶ 4“ημόχριτός φασι, πατρὸς μὲν Ἔξα-
μύου, μητρὸς δὲ Κλεοβουλίνης, ἐχ τῶν Θηλιδῶν, οἵ εἰσι Φοίνικες,
εὐγενέστατοι τῶν ἀπὸ Κάδμου καὶ ᾿Αγήνορος (« « « χαϑὰ καὶ
Πλάτων [Ῥτοίαψ. 848] φησέ᾽ χαὶ πρῶτος σοφὸς ὠνομάσϑη ἄρ-
χοντος “ϑήνησι Δαμασίου [682], χαϑ᾽ ὃν καὶ οἱ ἑπτὰ σοφοὶ
ἐχλήϑησαν, ὥς φησι Δημήτριος ὃ Φαληρεὺς ἐν τῆι τῶν ᾿Αρχόντων
ἀναγραφῆε [ἴν. 1, ΕἘῊΉΕ ΠΙ 862). ἐπολιτογραφήϑη δὲ ἐν Μιλήτωι,
ὅτε ἦλϑε σὺν Νείλεωι ἐχπεσόντι Φοινίκης᾽ ὡς δ᾽ οἱ πλείους φασίν,
ἐϑαγενὴς ἹΠιλήσιος ἦν χαὶ γένους λαμπροῦ. μετὰ δὲ τὰ πολι- 28
τιχὰ τῆς φυσιχῆς ἐγένετο ϑεωρίας. καὶ κατά τινας μὲν σύγγραμμα
χατέλεπεν οὐδέν᾽ ἡ γὰρ εἰς αὐτὸν ἀναφερομένη Ναυτικὴ ἀστρολογία
Φώχου λέγεται εἶναι τοῦ Σαμίου. Καλλίμαχος δ᾽ αὐτὸν οἶδεν εὑ-
ρετὴν τῆς ἄρχτου τῆς μιχρᾶς λέγων ἐν τοῖς ἸΙάμβοις [ἔτ. θά, Π 269
Βοδηοίά.) οὕτως"

χαὶ τῆς ἀμάξης ἐλέγετο σταϑμήσασϑαι
τοὺς ἀστερίσχους, ἦε πλέουσι Φοένιχες.

χατά τινας δὲ μόνα δύο συνέγραψε Περὶ τροπῆς καὶ ᾿Ισημερίας,
τὰ ἄλλ᾽ ἀκατάληπτα εἶναι δοχιμάσας. δοχεῖ δὲ κατά τινας πρῶ-
τος ἀστρολογῆσαε καὶ ἡλιαχὰς ἐχλεέψεις καὶ τροπὰς προδισεξῖν,
ὥς φησιν Εὔδημος [ἔν. 984 βροηᾳ.) ἐν τῆι περὶ τῶν ᾿Α“΄στρολογου-
μένων ἱστορίαι᾽ ὅϑεν αὐτὸν χαὶ Ἐενοφάνης [ἔτ. 19] καὶ Ἡρόδοτος
[1 74] ϑαυμάζει. μαρτυρεῖ δ᾽ αὐτῶι καὶ Ἡράκλειτος [ἴτ. 88] καὶ
Ζημόχριτος.

ἔνιοι δὲ καὶ αὐτὸν πρῶτον εἰπεῖν φασιν ἀϑανάτους τὰς ψυ- 34
χάς᾽ ὧν ἐστι Χοιρίλος ὃ ποιητής [ρ. 182 Νϑοκο)]. πρῶτος δὲ χαὶ
τὴν ἀπὸ τροπῆς ἐπὶ τροττὴν πάροδον εὗρεν, χαὶ πρῶτος τὸ τοῦ
ἡλέου μέγεϑος (τοῦ ἡλιαχοῦ χύχλου ὥσπερ καὶ τὸ τῆς σελήνης μέ-
γεϑος) τοῦ σεληναίου ἑπεαχοσιοστὸν καὶ εἰχοστὸν μέρος ἀπεφήνατο
κατά τινας. πρῶτος δὲ καὶ τὴν ὑστάτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς τρια-
χάδα εἶπεν. πρῶτος δὲ καὶ περὶ φύσεως διελέχϑη, ὥς τινες.

1Ὲ

4 1. ΤΒΑΙΕῈΒ

“Δριστοτέλης [ἀθ δηΐπια Α 2. 406" 19] δὲ χαὶ Ἱππίας [ἴτ. 1
ΕῊ6 Π' 62] φασὶν αὐτὸν χαὶ τοῖς ἀψύχοις μεταδιδόναι ψυχῆς,
τοεχμαιρόμενον ἐκ τῆς λέϑου τῆς μαγνήτιδος καὶ τοῦ ἠλέχτρου.
παρά τὸ Αἰγυπτίων γεωμετρεῖν μαϑόντα φησὶ Παμφέλη [{τ. 1,
ΕἘῊΘ [1Π 620] πρῶτον καταγράψαι κύχλου τὸ τρίγωνον ὀρϑογώνιον
χαὶ ϑῦσαι βοῦν. οἱ δὲ Πυϑαγόραν φασίν, ὧν ἐστιν ᾿4]“Ἴπολλό- 38
δωρος ὅ λογιστικός [οἷ. Ὁίορ. ΠΠ 12]. (οὗτος προήγαγεν ἐπὶ
πλεῖστον, ἅ φησι Καλλίμαχος ἐν τοῖς ᾿Ιάμβοις [ἴτ. 888. Π| 244
Βομποῖα.} Εὔφορβον εὑρεῖν τὸν Φρύγα οἷον σχαληνὰ [χαὶ] τρίγωνα
καὶ ὅσα γραμμικῆς ἔχεται ϑεωρέας.) δοχεῖ δὲ καὶ ἐν τοῖς πολιτι-
χοῖς ἄριστα βεβουλεῦσϑαι. Κροίσου γοῦν πέμψαντος πρὸς Μιλη-.
σίους ἐπὶ συμμαχίαε ἐχώλυσεν᾽ ὅπερ Κύρου χρατήσαντος ἔσωσε β
τὴν πόλιν. καὶ αὐτὸς δέ φησιν, ὧς Ἡρακλείδης [Ῥοπίξοιϑ ἔν. 47 οΒδ.)
ἱστορεῖ, μονήρη αὐτὸν γεγονέναι χαὶ ἰδιαστήν. ἔνιοι δὲ καὶ 26
γῆμαι αὐτὸν καὶ Κύβισθον υἱὸν σχεῖν᾽ οἱ δὲ ἄγαμον μεῖναι, τῆς
δὲ ἀδελφῆς τὸν υἱὸν ϑέσϑαι. ὅτε χαὶ ἐρωτηϑέντα διὰ τί οὐ τε-
χνοποιδῖ, διὰ φιλοτεχνίαν εἰπεῖν. χαὶ λέγουσιν ὅτι τῆς μητρὸς
ἀναγκαζούσης αὐτὸν γῆμαι ἔλεγεν “οὐδέπω καιρός᾽, εἶτα ἐπειδὴῦ[ἐὉ
παρήβησεν ἐγχειμένης δὲπιεῖν ᾿οὐχέτε χαιρός᾽. φησὶν δὲ καὶ Ἱερώ-

20 νυμος ὅ Ῥόδιος ἐν τῶι δευτέρωι Τῶν σποράδην ὑπομνημάτων [τ. 8
Η]116}], ὅτε βουλόμενος δεῖξαι ῥάεδιον εἶναι πλουτεῖν, φορᾶς ἐλαιῶν
μελλούσης ἔσεσθαι, προνοήσας ἐμισϑώσατο τὰ ἐλαιουργεῖα καὶ
πάμπλειστα συνεῖλε χρήματα.

ἀρχὴν δὲ τῶν πάντων ὕδωρ ὑπεστήσατο, καὶ τὸν κόσμον ἔμ- 21

25 Ψψυχον καὶ δαιμόνων πλήρη. τὰἀς τὸ ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ φασιν

αὐτὸν εὑρεῖν χαὶ εἰς τρειαχοσίας ξξήχοντα πέντε ἡμέρας διελεῖν.
οὐδεὶς δὲ αὐτοῦ χαϑηγήσατο, πλὴν ὅτι εἰς Αἴγυπτον ἐλθὼν

τοῖς ἱερεῦσι συνδιέτριψεν. ὅ δὲ Ἱερώνυμος [ἴτ. 21 ἨΠ]|α] καὶ ἐκ-

μεερῆσαί φησιν αὐτὸν τὰς πυραμίδας, ἐκ τῆς σχιᾶς παρατηρήσαντα

80 ὅτε ἡμῖν ἰσομεγέϑης ἐστίν. συνεβίω δὲ καὶ Θρασυβούλωι τῶι {Ξ|ι-
λησίων τυράννωι, καϑά φησι Μινύης [ΕἘἨ Ε ΠΙ 880, 8]. τὰ δὲ περὶ
τὸν τρίποδα φανερὰ τὸν εὑρεθέντα ὑπὸ τῶν ἁλιέων καὶ διαπεμ-
φϑέντα τοῖς σοφοῖς ὑπὸ τοῦ δήμου τῶν Μιλησίων. φασὶ γὰρ 28
Ἰωνικούς τινας γεανέσχους βόλον ἀγοράσαι παρὰ Μιλησίων ἁλιέων.

86 ἀνασπασϑέντος δὲ τοῦ τρίποδος ἀμφισβήτησις ἦν, ἕως οἱ Μιλήσιοι
ἔπεμψαν εἰς “ελφούς" καὶ ὅ ϑεὸς ἔχρησεν οὕτως"

ἔχγονδ ΜΠιλήτου, τρίποδος πέρι Φοῖβον ἐρωτάις,
τίς σοφίαι πάντων πρῶτος, τούτου τρίποδ᾽ αὐδῶ.
διδοῦσιν οὖν Θαλῆε᾽ ὅ δὲ ἄλλωε καὶ ἄλλος ἄλλωι ἕως Σόλωνος. ὃ
40 δὲ ἔφη σοφίαι πρῶτον εἶναι τὸν ϑεὸν καὶ ἀπέστειλεν εἰς Δελφούς.

οι

1

Φ

μιὰ
ως

Α. ΙΕΒΕΝ. 1. ὉΙΟΟΟΙ 24--82. ὄ

ταῦτα δὴ ὅ Καλλίμαχος ἐν τοῖς Ἰάμβοις ἄλλως ἱστορεῖ, παρὰ

Μαιανδρίου [ἴτ. 8, ΞΕῊ( 11 886] λαβὼν τοῦ Μιλησίου. Βαϑυχλέα

γάρ τινα ᾿Ἄρχάδα φιάλην χαταλιπεῖν χαὶ ἐπεισχῆψαι ᾿ δοῦναι τῶν

σοφῶν ὀνηϊστωΐὶ [[0}1} Βομποϊά,, νεῖ. ἔτ. 96, Π260]. ἐδόϑη δὴ Θαλῆι καὶ

χατὰ περίοδον πάλιν Θαλῆε’' ὃ δὲ τῶι “ιδυμεῖ ᾿“πόλλωνι ἀπέ- 39

στδιλεν εἰπὼν οὕτω χατὰ τὸν Καλλίμαχον [ἴν. 95, ΠῚ 260 βοιπ.}"

Θαλῆς μὲ τῶι μεδεῦντι Νείλεω δήμου
δίδωσι, τοῦτο δὶς λαβὼν ἀριστεῖον.

τὸ δὲ πεζὸν οὕτως ὄχει᾽ ᾿ Θαλῆς Ἐξαμύου Μιλήσιος ᾿Απόλλωνι
Ζελφινίωι Ἑλλήνων ἀριστεῖον δὶς λαβών. ὃ δὲ περιενεγχὼν τὴν
φιάλην τοῦ Βαϑυχλέους παῖς Θυρίων ἐχαλεῖτο, καϑά φησιν Ἔλευσις
ἐν τῶι Περὶ ᾿Αχιλλέως [ἘῊ 6 Π 886, 8] καὶ λέξων ὁ Μύνδιος ἐν
ἐνάτωι υϑιχῶν.

Εὔδοξος δ᾽ ὁ Κνίδιος καὶ Εὐάνϑης ὁ ἩΠιλήσιός [ΕῊἨ 6 1ΙΠ 27]
φασι τῶν Κροίσου τινὰ φίλων λαβεῖν παρὰ τοῦ βασιλέως ποτή-
ρέον χρυσοῦν, ὅπως δῶε τῶε σοφωτάτωε τῶν Ἑλλήνων᾽ τὸν δὲ δοῦναι
Θαλῆι, καὶ περιδλϑεῖν εἰς Χίλωνα. ὃν πυνϑάνεσθϑαι τοῦ Πυϑίου 80
τίς αὑτοῦ σοφώτερος᾽ χαὶ τὸν ἀνειπεῖν πνσωνα, περὶ οὗ λέξομεν.
(τοῦτον οἱ περὶ τὸν Εὔδοξον ἀντὶ Κλεοβούλου τιϑέασι, Πλάτων
δ᾽ ἀντὶ Περιάνδρου.) περὶ αὐτοῦ δὴ τάδε ἀνεῖπεν ὅ Πύϑιος"

Οἰταῖόν τινά φημι Μύσων ἐνὶ Χηνὶ γενέσϑαι

σοῦ μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευχαλίμηισιν.
ὅ δὲ ἐρωτήσας ἦν ᾿Ανάχαρσις. Δαΐμαχος δ᾽ ὅ Πλατωνιχὸς [ἔτ. θ,
ΕΉῊΘ 11 442] χαὶ Κλέαρχος [ἴτ. 44ς., Ὴ ΕΟ Τ|ι 817] φιάλην ἀποστα-

25 λῆναε ὑπὸ Κροίσου Πιτταχῶι καὶ οὕτω περιενεχϑῆναι.

Ἄνδρων δ᾽ ἐν τῶι Τρίποδι [ἴτ. 1, ἘΉΟ Π 847] ᾿“ργείους ἄϑλον
ἀρετῆς τῶι σοφωτάτωι τῶν Ἑλλήνων τρίποδα ϑεῖναι᾽ χριϑῆναι δὲ
“Αριστόδημον Σπαρτιάτην, ὃν παραχωρῆσαι Χίλωνι. μέμνηται 851
τοῦ ᾿Τριστοδήμου καὶ ᾿Αλχαῖος [ἔν. 49 ΒοΙρκ) οὕτως"

80ὺ ὥς γὰρ δή ποτ᾽ ᾿Αριστόδαμόν φασ᾽ οὐχ ἀπάλαμνον ἐν Σπάρ-

[ται λόγον

εἰπιδῖν᾽ χρήματ᾽ ἀνήρ, πενιχρὸς δ᾽ οὐδεὶς πέλετ᾽ ἐσλός.
ἔνιοε δέ φασιν ὑπὸ Περιάνδρου Θρασυβούλωε τῶι Μιλησίων τυ-
ράννωε πλοῖον ἔμφορτον ἀποσταλῆναι" τοῦ δὲ περὶ τὴν Κώιαν ϑά-

85 λασσαν ναυαγήσαντος, ὕστερον εὑρεϑῆναι πρός τινων ἁλεέων τὸν
τρίποδα. Φανόδιχος [ἔν. 4, ΕῊΉΟ ΙΝ 478] δὲ περὶ τὴν ᾿«ϑηναίων
ϑάλασσαν εὑρεϑῆναι καὶ ἀνενεχϑέντα εἰς ἄστυ γενομένης ἐχχλησίας 82
Βίαντι πεμφϑῆναι" διὰ τί δέ, ἐν τῶε περὶ Βίαντος λέξομεν.

ἄλλοι φασὶν ἠφαιστότευχτον εἶναι αὐτὸν χαὶ δοϑῆναι πρὸς

40 τοῦ ϑεοῦ Πέλοπι γαμοῦντι" αὖϑίς τὸ εἰς ενέλαον ἐλθεῖν χαὶ σὺν

φ»ι

1

ς

1

σι

6 1, ΤΒΑΙΕῈΚΒ

τῆι Ἑλένηι ἁρπασϑέντα ὑπὸ ᾿Αλεξάνδρου διφῆναι δἰς τὴν Κώιαν
ϑάλασσαν πρὸς τῆς “Ζαχαίνης, δἰπούσης ὅτι περιμάχητος ἔσται.

. χρόνων δὲ “εβεδίων τινῶν αὐτόϑι γρῖφον ὠνησαμένων καταλη-

φι

10

1

οι

2

Φ

φϑῆναι καὶ τὸν τρίποδα, μαχομένων δὲ πρὸς τοὺς ἁλιέας, γενέσϑαι
τὴν ἄνοδον ἕως τῆς Κῶ᾽ καὶ ὡς οὐδὲν ἤνυτον, τοῖς Μιλησίοις
μητροπόλει οὔσης μηνύουσιν. οἱ δ᾽ ἐπειδὴ διαπρεσβευόμενοι ἠλο-
γοῦντο, πρὸς τοὺς Κώιους πολεμοῦσι. καὶ πολλῶν ἑχατέρωϑεν
πιπτόντων ἐχπίπτει χρησμὸς δοῦναι τῶι σοφωτάτωι᾽ χαὶ ἀμφότεροι
συνήννεσαν Θαλῆι. ὁ δὲ μετὰ τὴν περίοδον τῶι Ζιδυμεῖ τίϑησιν 88
““πόλλωνι.- ΚΚώιοις μὲν οὖν τοῦτον ἐχρήσϑη τὸν τρόπον᾽

οὐ πρότερον λήξει νεῖχος ἹΠερόπων καὶ Ἰώνων,

πρὶν τρίποδα χρύσειον, ὃν Ἥφαιστος βάλε πόντωι,

ἐκ πόλιος πέμψητε καὶ ἐς δόμον ἀνδρὸς ἴχηται,

ὃς σοφὸς ἦι τά τ᾽ ἐόντα τά τ᾽ ἐσσόμενα πρό τ᾽ ἐόντα.
Μιλησίοις δέ"

ἔχγονς Μιλήτου, τρίποδος πέρι Φοῖβον ἐρωτᾶις;
χαὶ ὡς προδίρηται. καὶ τόδε μὲν οὕτως.

Ἕρμιππος δ᾽ ἐν τοῖς Βίοις [ἴτ. 12, ἙῊ( ΙΠ 89] δἐς τοῦτον
ἀγαφέρει τὸ λεγόμενον ὕπό τινων περὶ Σωχράτους. ἔφασχε γάρ,
φησί, τριῶν τούτων ἕνεκα χάριεν ὄχειν τῆι τύχην᾽ πρῶτον μὲν ὅτι
ἄνθρωπος ἐγενόμην χαὶ οὐ ϑηρίον, εἶτα ὅτι ἀνὴρ καὶ οὐ γυνή,
τρίτον ὅτε Ἕλλην χαὶ οὐ βάρβαρος. λέγεται δ᾽ ἀγόμενος ὑπὸ 84
γραὸς ἐχ τῆς οἰκίας, ἕνα τὰ ἄστρα κατανοήσηι, εἰς βόϑρον ἐμπέε-
σεῖν χαὶ αὐτῶε ἀνοιμώξαντι φάναι τὴν γραῦν᾽ ᾿ σὺ γάρ, ὦ Θαλῆ,
τὰ ἐν ποσὶν οὐ δυνάμενος ἐδεῖν τὰ ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ οἴδε γνώσε-
σϑαι᾿; οἷδε δ᾽ αὐτὸν ἀστρονομούμενον καὶ Τίμων, καὶ ἐν τοῖς Σέλ-
λοις [ἴ-. 6 Ὗ.)] ἐπαινεῖ αὐτὸν λέγων᾽

οἷόν ϑ᾽ ἑπτὰ Θάλητα σοφῶν σοφὸν ἀστρονόμημα.
τὰ δὲ γεγραμμένα ὑπὶ αὐτοῦ φησι “όβων ὅ ᾿4ργεῖος [Ε}Ὴ 6 ΠΠ 275
εἰς ὄπη τείνδιν διαχόσια. ἐπιγεγράφϑαι δ᾽ αὐτοῦ ἐπὶ τῆς εἰχόνος τόδε"
τόνδε Θαλῆν ἥίλητος Ἰὰς ϑρέψασ᾽ ἀνέδειξεν
ἀστρολόγων πάντων πρεσβύτατον σοφίαι.
τῶν τὸ ἀιδομένων αὐτοῦ τάδε εἶναι" ᾿ς
οὔ τι τὰ πολλὰ ὄπη φρονίμην ἀπεφήνατο δόξαν" β
ὅν τι μάτευς σοφόν,
ἕν τι χεδνὸν αἱροῦ᾽"
δήσεις γὰρ ἀνδρῶν χωτίλων γλώσσας ἀπενονευ δνόνει
φέρεται δὲ καὶ ἀποφϑέγματα αὐτοῦ τάδε᾽ πρεσβύτατον τῶν
ὄντων ϑεός" ἀγένητον γάρ. κάλλιστον χόσμος" ποίημα γὰρ ϑεοῦ.

40 μέγιστον τόπος᾽ ἅπαντα γὰρ χωρεῖ. τάχιστον νοῦς᾽ διὰ παντὸς

Α, ΠΈΒΕΝ. 1. ὉΙΟΟ.Ι 82---89. 7

γὰρ τρέχει. ἰσχυρότατον ἀνάγχη᾽ χρατεῖ γὰρ πάντων. σοφώ-
τατον χρόνος" ἀνεδυρίσχει γὰρ πάντα. οὐδὲν ἔφη τὸν ϑάνατον
διαφέρειν τοῦ ζῆν. “σὺ οὖν᾽ ἔφη τις ᾿ διὰ τέ οὐχ ἀποϑνήισκεις᾽;
“δτι᾿, ὄφη, ᾿ οὐδὲν διαφέρει". πρὸς τὸν πυϑόμενον τί πρότερον 86
ὅ γεγόνοι, νὺξ ἢ ἡμέρα, ᾿ἡ νύξ᾽ ἔφη ᾿ μιᾶι ἡμέραι πρότερον. ἠρώ-
τησέ τις αὐτόν, εἰ λήϑοι ϑεοὺς ἄνθρωπος ἀδικῶν᾽ ᾿ἀλλ᾽ οὐδὲ
διανοούμονος᾽ ἔφη. πρὸς τὸν μοιχὸν ἐρόμεγον, δὲ ὀμόσειδ μὴ
μεμοιχευχέναι, “οὐ χεῖρον᾽ ἔφη ἡ μοιχδίας ἐπιορχία. ἐρωτηϑεὶς τί
δύσκολον, ἔφη ᾿ τὸ ἑαυτὸν γνῶναι τί δὲ εὔχολον, ᾿ τὸ ἄλλωι ὑποϑέ-

10 σθαι τί ἥδιστον, ἱ τὸ ἐπιτυγχάνειν" τί τὸ ϑεῖον, ᾿ τὸ μήτε ἀρχὴν ἔχον
μήτε τδλδυτήν᾽" τί δὲ καινὸν δἴη τεϑϑοαμένος, ἔφη᾽ “γέροντα τύ-
ρανγον᾽. πῶς ἄν τις ἀτυχίαν ῥάἄιστα φέροι, “ἡ εἰ τοὺς ἐχϑροὺς χοῖρον
πράσσοντας βλέποι" πστῶς ἂν ἄριστα καὶ δικαιότατα βιώσαιμεν,
᾿ἐάν ἃ τοῖς ἄλλοις ἐπιτιμῶμεν, αὐτοὶ μὴ δρῶμεν" τίς εὐδαί- 37

15 μων, ᾿ὅ τὸ μὲν σῶμα ὑγιής, τὴν δὲ ψυχὴν δὔπορος, τὴν δὲ φύσιν
εὐπαίδευτος. φίλων παρόντων χαὶ ἀπόντων μεμνῆσϑαί φησι᾿
μὴ τὴν ὄψιν χαλλωπίζεσϑαι, ἀλλὰ τοῖς ἐπιτηδεύμασιν εἶναι καλόν.
μὴ πλούτει᾽ φησί “κακῶς μηδὲ διαβαλλέτω σε λόγος πρὸς τοὺς
πέστεως κδχοινωγνηχότας. οὖς ἄν ἐράνους εἰσενέγχηις᾽ φησί

20 τοῖς γονεῦσιν, τοὺς αὐτοὺς προσδέχου καὶ παρὰ τῶν τέχνων.
τὸν Νεῖλον εἶπε πληϑύειν ἀναχοπτομένων τῶν ῥευμάτων ὑπὸ τῶν
ἐτησίων ἐναντίων ὄντων.

φησὶ δ᾽ ᾿Απολλόδωρος ἐν τοῖς Χρονικοῖς [ἴτ. 76, ΕῊΟ Ι 446]
γεγεγῆσϑαι αὐτὸν κατὰ τὸ πρῶτον ὅτος τῆς τριαχοστῆς πέμπτης

25 ὀλυμπιάδος [640]. ἐτολεύτησε δ᾽ ἐτῶν ἑβδομήκοντα ὀχτώ (ἤ ,ὡς 88
Σωσιχράτης [ἴν. 10, ΕῊΟ ΙΝ 601) φησέν, ἐνενήχοντα) τελευτῆσαι
γὰρ ἐπὶ τῆς πεντηχοστῆς ὀγδόης ὀλυμπιάδος [848---ὖ], γεγονότα
κατὰ Κροῖσον, ὧι καὶ τὸν “Ἅλυν ὙΡΟΟΧ ΟΥΕΙ ἄνευ γεφύρας περᾶσαι,
τὸ δεῖϑρον παρατρέψαντα.

80 γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι Θαλαῖ, καϑά φησι Δημήτριος ὁ άγνης
ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις, πέντε᾽ ῥήτωρ Καλλατιανὸς κακόζηλος" ζωγράφος
Σικυώνιος μεγαλοφυής᾽ τρίτος ἀρχαῖος πάνυ χατὰ Ἡσίοδον χαὶ
Ὅμηρον καὶ “«Τυκοῦργον᾽ (τέταρτος οὗ μέμνηται Δοῦρις ἐν τῶι Περὶ
ξωγραφίας [ἴτ. 11, ΕῊΕ Π| 487] πέμπτος νεώτερος, ἄδοξος, οὗ μνη-

85 μογνεῦύξε Διονύσιος ἐν Κριτιχοῖς).

ὅ δ᾽ οὖν σοφὸς ἐτελεύτησεν ἀγῶνα ϑεώμενος γυμνικὸν ὑπό 89
τὸ χαύματος καὶ δίψους καὶ ἀσϑενείας, ἤδη γηραιός. καὶ αὐτῦο
ἐπιγέγραπται τῶι μνήματε [Απ|. ῬΑ]. ΥΠ 84]"

ἢ ὀλίγον τόδε σᾶμα (τὸ δὲ χλέος οὐρανόμαχες)

40 τῶ πολυφροντίστω τοῦτο Θάλητος ὅρη.

8 1. ΤΗΑΙΕΑ͂.

ὄστι καὶ παρ᾽ ἡμῖν ἐς αὐτὸν ἐν τῶε πρώτωε τῶν Ἐπιγραμμάτων
ἢ Παμμέτρωι τόδε τὸ ἐπίγραμμα [Απ|!. Ῥαὶ. ΝἼΠ 86]᾽
γυμνικὸν αὖ ποτ᾽ ἀγῶνα ϑεώμενον, ἠέλιε Ζεῦ,
τὸν σοφὸν ἄνδρα Θαλῆν ἥρπασας ἐκ σταδίου.
δ αἰνέω ὅττι μὲν ἐγγὺς ἀπήγαγες᾽ ἦ γὰρ ὅ πρέσβυς
οὐκέϑ᾽ ὁρᾶν ἀπὸ γῆς ἀστέρας ἠδύνατο.
τούτου ἐστὶν τὸ Γνῶϑιε σαυτόν, ὅπερ ᾿Αντισϑένης ἐν ταῖς 40
ΦΙαδοχαῖς [ἘἘῊ αὶ ΠῚ 182] Φημονόης εἶναί φησιν, ἐξιδιοποιήσα-
σϑαι δὲ αὐτὸ Χίλωνα.

10 Περὶ δὴ τῶν ἔπτά (ἄξιον γὰρ ἐνταῦϑα καϑολιχῶς κἀχείνων
ἐπιμνησθῆναι!) λόγοι φέρονται τοιοῦτοι. “Φ“ἄμων ὅ Ἀυρηναῖος
γεγραφὼς Περὶ τῶν φιλοσόφων [ΕἘΉἨ 6 ΤΥ͂ 277) πᾶσιν ἐγχαλεῖ, μά-
λιστα δὲ τοῖς ἕπτά. ᾿Αναξιμένης δέ φησι πάντας ἐπιϑέσϑαι ποιη-
τιχῆε᾽ ὁ δὲ “ικαίαρχος [ἴτ. 88, ΕἘῊΟ Τ| 248 νεῖ. Τηοαϊξαπι Ὑ δύάσοδησθπι σα.

15 ν. Ατοΐα Ἤσπη. ΧΧΥ͂ΙΣ 120. 1260] οὔτε σοφοὺς οὔτε φιλοσόφους
φησὶν αὐτοὺς γεγονέναι, συνετοὺς δέ τίνας καὶ νομοϑετιχούς.
“Ἀρχέτιμος δὲ ὅ Συρακούσιος [ἘΉ 6 ΙΥ͂ 818] ὁμιλίαν αὐτῶν ἀνα-
γέγραφε παρὰ Κυψέλωι, ἧε καὶ αὐτός φησι παρατυχεῖν᾽ Ἔφορος
[᾿-. 101, ΗΟ Ὶ 2602] δὲ παρὰ Κροίσωι πλὴν Θαλοῦ. φασὶ δέ τινὲς

20 χαὶ ἐν Πανιωνίωι καὶ ἐν Κορένϑωι καὶ ἐν ΖΦελφοῖς συνελθεῖν αὖ-
τούς. διαφωνοῦνται δὲ καὶ αἱ ἀποφάσεις αὐτῶν καὶ ἄλλου ἄλλο 41
φασὶν εἶναι, ὡς ἐχεῖνο"

ἦν “Ζαχεδαιμόνιος Χίλων σοφός, ὃς τάδ᾽ ἔλεξε"
μηδὲν ἄγαν᾽ καιρῶε πάντα πρόσεστι χαλά.

)ὅ στασιάζεται δὲ καὶ περὶ τοῦ ἀριϑμοῦ αὐτῶν. Μαιάνδριος
[ἴ-. 4(, ΕΗ Π 386] μὲν γὰρ ἀντὶ Κλεοβούλου καὶ Πύσωνος “Σώ-
φαντον Γοργιάδα “Τεβέδιον ἢ Ἐφέσιον ἐγκρίνει καὶ Ἐπιμενίδην τὸν
Κρῆτα᾽ Πλάτων δὲ ἐν Πρωταγόραι [Ρ. 8484] ΙΠύσωνα ἀντὶ Περι-
ἀνδρου" Ἔφορος [ἴν. 101, ΕῊΉΟ Ὶ 262] δὲ ἀντὶ ύσωνος ᾿Ανάχαρ-

80 σιν᾽ οἱ δὲ χαὶ Πυϑαγόραν προσγράφουσιν. Δικαίαρχος [ἔν. 28, ΒΕ
Π 244] δὲ τέσσαρας ὡμολογημένους ἡμῖν παραδίδωσιν Θαλῆν, Βίαν-
τα, Πιτταχόν, Σόλωνα. ἄλλους δὲ ὀνομάζει ξξ, ὧν ἐκλέξασϑαι
τρεῖς, ᾿Αριστόδημον, Πάμφυλον, Χίλωνα “Ταχεδαιμόνιον, Κλεόβου-
λον, Ἀνάχαρσιν, Περίανδρον. ἔνιοι προστιϑέασιν ᾿Αχουσίλαον Κάβα

86 ἢ Σχάβρα ᾿Αργεῖον. Ἕρμιππος δ᾽ ἐν τῶι Περὶ τῶν σοφῶν [ἔτ. 8,42
ΕἘῊΘ 1Π 87) ἑπτακαίδεχά φησιν, ὧν τοὺς ἐπτὰ ἄλλους ἄλλως α-
ρεῖσθϑαι" εἶναι δὲ Σόλωνα, Θαλῆν, Πιτταχόν, Βίαντα, Χίλωνα,
(Μύσωνα), Κλεόβουλον, Περίανδρον, ᾿Ανάχαρσιν, ᾿Αχουσίλαον, Ἐπι-
μενίδην, ““εώφαντον, Φερεχύδην, “«ριστόδημον, Πυϑαγόραν, “ἄσον

40 Χαρμαντίδου ἢ Σισυμβρίνου, ἢ ὡς ᾿Αριστόξενος, Χαβρίνου, Ἕρ-

Α. ΓΕΒΕΝ. 1 (ΟΙ06.1 39---42). 23---δ. 9

μεονέα, ᾿Αναξαγόραν. Ἱππόβοτος δὲ ἐν τῆι τῶν Φιλοσόφων ἀνα-
γραφῆε᾽ Ὀρφέα, “ένον, Σόλωνα, Περίανδρον,᾿ Ἀνάχαρσιν, Κλεόβουλον,
Μύσωνα, Θαλῆν, Βίαντα, Πιττακόν, Ἐπίχαρμον, Πυϑαγόραν.

φέρονται δὲ καὶ τοῦ Θαλοῦ ἐπιστολαὶ αἷδε (Δ ῬΒοΙΟΚγάοΒ πὰ
βΒοΐίομ ὅ 48. 44).

2. βστρδβ.

Θαλῆς ᾿Ἐξαμύου καὶ Κλεοβουλίνης ἹΠιλήσιος, ὡς δὲ Ἡρόδοτος
[170] Φοῖνιξ, γεγονὼς πρὸ Κροίσου ἐπὶ τῆς λὲ ὀλυμπιάδος [640
- 687], κατὰ δὲ Φλέγοντα [γε]. ΒΒ. Μυθ. 81, 18 3] γνωριζόμενος ἤδη
ἐπὶ τῆς ζ [1δ2---149]. ἔγραψε περὶ μετεώρων ἐν ἔπεσι, περὶ ἰση-
μερέας καὶ ἄλλα πολλά. ἐτελεύτησε δὲ γηραιὸς ϑεώμενος γυμνικὸν
ἀγῶνα, πιληϑεὶς δὲ ὑπὸ τοῦ ὄχλου καὶ ἐχλυϑεὶς ὑπὸ τοῦ καύματος
[αυ8 ΗθδργΟΙ].

πρῶτος δὲ τὸ τοῦ σοφοῦ ἔσχεν ὄνομα καὶ πρῶτος τὴν ψυχὴν
εἶπεν ἀϑάνατον, ἐχλείψεις τὲ καὶ ἰσημερίας κατείληφεν. ἀποφϑέ-
γματα δὲ αὐτοῦ πλεῖστα χαὶ τὸ ϑρυλούμενον ᾿γνῶϑιε σαυτόν. τὸ
γὰρ ᾿ἐγγύα πάρα δ᾽ ἄτα᾽ Χίλωνός ἐστε μᾶλλον ἰἐδιοποιησαμένου
αὐτὸ καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν᾽ [δ8 Ἀΐορ. νεῖ. Οϑάσθῃ. 1 276, 14].

Θαλῆς ὅ φυσικὸς φιλόσοφος ἐπὶ “ἀρείου (1) προειπὼν τὴν
τοῦ ἡλίου ἔκλειψιν.

8. ΘΕΟῚ, ΡΙΙΤΟΧΙΒ ΙΝ ΒΕΜ»Ρ. 600 Α.

Θαλῆς Ἐξαμύου Μιλήσιος, Φοῖνιξ δὲ χαϑ᾽ Ἡρόδοτον. οὗτος
πρῶτος ὠνομάσϑη σοφός. εὗρε γὰρ τὸν ἥλιον ἐχλείπειν ἐξ ὕπο-
δρομῆς σελήνης καὶ μιχρὰν ἄρχτον αὐτὸς ἔγνω καὶ τὰς τροπὰς
πρῶτος Ἑλλήνων καὶ περὶ μεγέϑους ἡλίου καὶ φύσεως, ἀλλὰ καὶ
ἄψυχα ψυχὴν ἔχειν ὁπωσοῦν ἐχ τῆς μαγνήτιδος καὶ τοῦ ἠλέχτρου.
ἀρχὴν δὲ τῶν στοιχείων τὸ ὕδωρ.. τὸν δὲ χόσμον ἔμψυχον ὄφη καὶ
δαιμόνων πλήρη. ἐπαιδεύϑη ἐν Αἰγύπτωι ὑπὸ τῶν ἱερέων. τούτου
τὸ γνῶϑι σαυτόν. ἐτελεύτησε δὲ μονήρης γηραιὸς γυμνιχὸν ἀγῶνα
ϑεώμενος ὑπὸ χαύματος ἐχλυϑείς [δὰ8 ἩδΒΥΟΒ].

4. ΒΕΒοΡοσ. 1110 χρηστὴ δὲ καὶ πρὸὶν ἢ διαφϑαρῆναι Ἰωνίην Θάλεω ἂν-
δρὸς Μιλησίου ἐγένετο ἴδο. ἡ γνώμη], τὸ ἀνέχαϑεν γένος ἐόντος Φοίνικος, ὃς
ἐχέλευε ἕν βουλευτήριον Ἴωνας ἐχτῆσϑαι, τὸ δὲ εἶναι ἐν Τέωι (Τέων γὰρ μέσον
εἶναι Ἰωνίης), τὰς δὺ ἄλλας πόλιας οἰχεομένας μηδὲν ἧσσον νομίζεσθαι κατά-
περ εἰ δῆμοι εἶεν. νοὶ. 1 140.

τ ὅ. --- 114 (Ετίος χυβοθη. ΑἸγαίῦοβ ππὰ ΚγαΧΑΓΘΒ) διαφέρουσι δέ σφι ἐπ᾿
ἴσης τὸν πόλεμον τῶι ἕχτωι ἔτει συμβολῆς γενομένης συνήνειχε ὥστε τῆς μά-
χης συνεστεώσης τὴν ἡμέρην ἐξαπίνης νύχτα γενέσϑαι. τὴν δὲ μεταλλαγὴν
ταύτην τῆς ἡμέρης Θαλῆς ὁ Μιλήσιος τοῖσι Ἴωσι προηγόρευσε ἔσεσϑαι, οὖρον
προϑέμενος ἐνιαυτὸν τοῦτον ἐν τῶι δὴ χαὶ ἐγένετο ἡ μεταβολή. ΟἾΕΜ. βίος.
Ι 6ὅ Ρ. 3864}. Θαλῆν δὲ Εὔδημος ἐν ταῖς ᾿Αστρολογιχαῖς ἱστορίαις τὴν γενο-
μένην ἔχλειψιν τοῦ ἡλίου προειπεῖν φησι, καϑ᾽ οὗς χρόνους συνῆψαν μάχην

10 . 1. ΤΒΑΙΕΚ

πρὸς ἀλλήλους Μῆδοί τε χαὶ “Δυδοὶ βασιλεύοντος Κυαξάρους μὲν τοῦ ᾿4στυά-
γους πατρὸς Μήδων, ᾿Αλυάττονυν δὲ τοῦ Κροίσου Δυδῶν . .. εἰσὶ δὲ οἱ χρόνοε
ἀμφὲ τὴν ὀλυμπιάδα [580----11] (δ Ιοϊσῦο δὺ8 Ταϊΐδῃ 41 περὶ τῆς τῶν ὁπτὰ σο-
φῶν ἡλικίας ἀναγράψομεν" τοῦ γὰρ πρεσβυτάτου τῶν προειρημένων Θάλητος
γενομένου περὶ τὴν πεντηχοστὴν ὀλυμπιάδα οἷ. Ἐσϑ. ΟἸν. ΟἹ. 50 [Ογτ]}. ο. 181..1
Ρ. 13 Ε)). Ῥ͵ακ. Ν. ΗΒ. 11 ὅ8 αριιἃ αγαφοοθ αἰοΐοηὶ ἐπυοϑίϊσαυὶξ ἴϑο. ἀοίθοϊαϑ ΓΒ ΟΠ ΘΙ)
»γίημιδ ον Τλαΐοδ Αἰ δδῖνι8 οἰψηιρίααῖθ ΧΕΥΤΙΠ ἀπηὸ φμαγίο [585,4 8. ΟἾΓ.]
φγαεαϊοίο 8οῖϊ8 ἀεζεοίιε φμὶ Αἰψαΐίε γέρε ζαοΐμϑ ἐδὲ ὠγδὶδ οοπάδέας ΟὙΧΧ. ἘσΒΕΒ.
ΟἸ του. (Βἰογοι.) δοῖ8 ζαοία ἀεζεοῖδο, οἰ {πεἰεγαην ἐαπηι Τλαΐε8 απίς ἀἰχιδδεί, Αἶν-
αἰΐε8 εἰ Αδίψασεδ αἀἰηηοανοεγμπξ ἃ. ΑΌτ. 1432 [585 8. ΟὨγ.; 1438 [584] Ατ. ---
9 ποῦθσθη ΑΒΤΟΒΟΠΊΘη βοίζθῃ αἷο ΕἸπβίθγειβ πιοὶδὺ 28. Μδὶὶ 585 υρῖ. Οἰῃζοὶ
ὅϑΡεξ. Καποη Βοι!. 1899 ὑ. 111.

6. ΒΈΒοΟΡ. 1 1δ ὡς δὲ ἀπίχετο ἐπὶ τὸν “Ἄλυν ποταμὸν ὃ Κροῖσος τὸ ἐν-
ϑεῦτεν, ὡς μὲν ἐγὼ λέγω, κατὰ τὰς ἐούσας γεφύρας διεβίβασε τὸν στρατόν,
ὡς ὅὲ ὁ πολλὸς λόγος Ἑλλήνων, Θαλῆς οἱ ὁ Μιλήσιος διεβίβασε. ἀπορέοντος
γὰρ Κροίσου, ὅχως οἱ διαβήσεται τὸν ποταμὸν ὃ στρατός . .. λέγεται παρε-
ὄντα τὸν Θαλῆν ἐν τῶι στρατοπέδωι ποιῆσαι αὐτῶι τὸν ποταμὸν ἐξ ἀριστερῆς
χειρὸς ῥέοντα τοῦ στρατοῦ χαὶ ἐχ δεξιῆς όειν, ποιῆσαι δὲ ὧδε" ἄνωϑεν τοῦ
στρατοπέδου ἀρξάμενον διώρυχα βαϑέαν ὀρύσσειν ἄγοντα μηνοειδέα, ὃ ὅχως ἂν
τὸ στρατύπεδον ἱδρυμένον χατὰ νώτου λάβοι, ταύτηι χατὰ τὴν διώρυχα ἐχτρα-
πόμενος ἐχ τῶν ἀρχαίων ῥεέϑρων καὶ αὖτις παραμειβόμενος τὸ στρατόπεδον
ἐς τὰ ἀρχαῖα ἐσβάλλοι. ὥστε ἐπείτε καὶ ἐσχίσϑη τάχιστα ὃ ποταμός, ἀμ-
φορτέρηι διαβατὸς ἐγένετο.

Ἴ. ἘσΕΕΒ. ΟἸγοη. στάθοθ δρ. ΟΥτὶ!!. ο. [α]. 1 Ρ. 12 τριακοστῆς πέμπτηι ὀλυμ-
πιάδι [640---317] Θ. Μιλήσιος πρῶτος φυσικὸς φιλόσοφος γενέσϑαι λέγεται, παρα-
τείνεσϑαι δὲ τῆν ζωὴν αὐτοῦ φασιν ἕως πεντηκοστῆς ὀγδόης ὀλ. [548---5];
Ηϊΐοσοι. ΟἹ. 85, 1 [640], Ατπιθῃ. ΟἹ. 8ὅ, 2 [639]. ΑΒυχϊξαβαοιῦθ ἢ. 88 Ροοοοκο:
ἐγααὶξ Ογνγδιδ ἰθ ἴἀδγο ϑ9 χμὸ γτεβροπᾶσέ Τμϊαηο . .. ἢιειῖθδε Τλαϊείεηαε ἀπε
ἐπέδίιρη, γεσαὶ Νεδμοιαδησθατίθ ΧΧΡῚΠ αἀπηΐϑ. αἰοὶξ αι Ῥογρδνγίμδ Πογιέδδε
Τλαϊείεηι ροϑὲ Νεδιμολπασηεϑαγεηι ΟΧΧΙΠῚ [ΧΧΙΠ ἢ απηὶϑ (589 ---α ἢ).

8. Ἐχλογὴ Ἰστοριῶν Ῥατίδίπα, [ΟΥᾶπο Απ. Ῥασ. ΠῚ 268 ναὶ. 1.90 Βοίκκον
Ρ. 86, 4] υπίον Κδηΐς Ηἰακίδβ 2. 6: χατὰ τούτους τοὺς χρόνους Θ. Μιλήσιος ἐν
Τενέδωι ἀπέϑανε χαὶ Σίβυλλα ᾿Βρυϑραία ἐγνωρίζετο. ΟἾἾΒΟΝ. ῥϑβεὶ. 214, 20
ΒοΚΙΚ. πίον Ηΐβκῖαβ 1. ὅ (οἱ. 10, 8) τούτωι τῶε ἔτει Θ. ὃ Μιλήσιος φιλόσοφος
ἐν Τενέδωι ἀπέϑανεν. Ὅϊο Ἐτγ μταίβοιο ΒΙΌΥ}16 ογβομοὶπς οὶ ἘπιβθΌ. ἀπιῦος
Ηἱβκίββ ΟἹ. 9, 8. [1421]. ΑΒΗΠΟΝοΣ Απβαῖ ἂθα Τῆδ]θα Ὀοὶ ῬΒΙθβο νεῖ. Α 3
(5. 9. Τομϑθᾶάοβ ὑγορθῃ ϑϑίπμοβ ΔηρΘὮ ἤθη ΝΔΟΒΙΟΙ ΟΓΒ ἰῃ ἂοσ Αβισοπομιὶο ΚΕ] θ0-
δἰ ΔΒ.

9. Ῥυρλτο Τμοδοί. 1144. ὥσπερ χαὶ Θαλῆς ἀστρονομοῦντα χαὶ ἄνω βλέ-
ποντα, πεσόντα εἰς φρέαρ, Θρᾶιττά τις ἐμμελὴς χαὶ χαρίεσσα ϑεραπαινὶς ἀπο-
σχῶψαι λέγεται, ὡς τὰ μὲν ἐν οὐρανῶι προϑυμοῖτο εἰδέναι, τὰ δ᾽ ἔμπροσϑεν
αὐτοῦ καὶ παρὰ πόδας λανϑάνοι αὐτόν.

10, ΑΒιϑτου. Ροὶ. Α 11 12Ὅ9ει6 πάντα γὰρ ὠφέλιμα ταῦτ᾽ ἐστὶ τοῖς τι-
μῶσι τὴν χρηματιστικήν, οἷον χαὶ τὸ Θάλεω τοῦ Μιλησίου. τοῦτο γάρ ἐστε
κατανόημαά τι χρηματιστιχόν, ἀλλ᾽ ἐχείνωι μὲν διὰ τὴν σοφίαν προσάπτουσι.
τυγχάνει δὲ καϑόλου τι ὄν. ὀνειδιζόντων γὰρ αὐτῶι διὰ τὴν πενίαν ὡς ἀνω-
φελοῦς τῆς φιλοσοφίας οὔσης, κατανοήσαντα φασιν αὐτὸν ἐλαιῶν φορὰν ἐσο-
μένην ἐχ τῆς ἀστρολογίας, ἔτι χειμῶνος ὄντος εὐπορήσαντα χρημάτων ὀλίγων

Α. ὅ--18. ΚΕΒΕΝ ὕΝῸ ΓΙΕΗΒΕΕ. 11

αρραβώνας διαδοῦναι τῶν ἐλαιουργείων τῶν τ᾿ ἐν Μιλήτοωι χαὶ Χίωι πάντων
ὀλίγου μισϑωσάμενον ἅτ᾽ οὐδενὸς ἐπιβάλλοντος. ἐπειδὴ δ᾽ ὃ χαιρὸς ἦκχε,
πολλῶν ζητουμένων ἅμα χαὶ ἐξαίφνης ἐχμισϑοῦντα ὃν τρόπον ἠβούλετο, πολλὰ
χρήματα συλλέξαντα ἐπιδεῖξαι, ὅτι ῥάιδιόν ἐστι πλουτεῖν τοῖς φιλοσόφοις, ἂν
βούλωνται, ἀλλ᾽ οὐ τοῦτ᾽ ἔστι περὶ ὃ σπουδάζουσιν.

11. Ῥυστ. 850]. 2 χαὶ Θαλῆν δέ φασιν ἐμπορίαι ζχρήσασϑαι χαὶ Ἱπποκχράτην
τὸν μαϑηματικόν, καὶ Πλάτωνι τῆς ἀποδημίας ἐφόδιον ἐλαίου τινὸς ἐν Αἰγύ-
πτωε διάϑεσιν γενέσθαι. ἀθ 15. οἱ Οεῖν. 84 οἴονται δὲ χαὶ Ὅμηρον ὥσπερ Θαλῆ
μαϑόντα παρ ᾿Αἰγυπτίων ὕδωρ ἀρχὴν ἅπαάντων καὶ γένεσιν τίϑεσϑαι. ἸΟΒΕΡΕ.
ς. ΑνΡ. 12 ἀλλὰ μὴν καὶ τοὺς περὶ τῶν οὐρανίων τε καὶ ϑείων πρώτους παρ᾽
Ἕλλησι φιλοσοφήσαντας οἷον Φερεχύδην τε τὸν Σύριον χαὶ Πυϑαγόραν καὶ
θάλητα πάντες συμφώνως ὁμολογοῦσιν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίων γενομένους
μαϑητὰς ὀλίγα συγγράψαι καὲ ταῦτα τοῖς “Ἕλλησιν εἶναι δοχεῖ πάντων ἀρχαιό-
τατα καὶ μόλις αὐτὰ πιστεύουσιν ὑπ᾽ ἐχείνων γεγράφϑαι. ΔΈτισθ ἀὁ ῥἷδς. 1 8,1
[Ὁοχ, 216] φιλοσοφήσας ἐν Αἰγύπτωι ἦλϑεν εἰς Μίλητον πρεσβύτερος. Ἰλμαι Υ.
Ῥγίδδρ. 12 προετρέψατο [Τ|18[68] τὸν Πυϑαγόραν εἰς Αἴγυπτον διαπλεῦσαι καὶ
τοῖς ἐν Μέμφιδι καὶ Διοσπόλει μάλιστα συμβαλεῖν ἱερεῦσι" παρὰ γὰρ ἐχείνων

χαὶ ἑαυτὸν ἐφωδιάσϑαι ταῦτα, δι ἅ σοφὸς παρὰ τοῖς πολλοῖς νομίξεται. ῬΒΟΟΙ.

ἷπ Ἐπὶ. θὅ,38 [808 Ἐπάομι) ὥσπερ οὖν παρὰ τοῖς Φοίνιξιν διὰ τὰς ἐμπορείας
χαὶ τὰ συναλλάγματα τὴν ἀρχὴν ἔλαβεν ἡ τῶν ἀριϑμῶν ἀκριβὴς γνῶσις, οὕτω
δὴ χαὶ παρ᾽ Αἰγυπτίοις ἡ γεωμετρία διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν εὕρηται. Θαλῆς
δὲ πρῶτον εἰς Αἴγυπτον ἐλϑὼν μετήγαγεν εἰς τὴν Ἑλλάδα τὴν ϑεωρίαν ταύτην
καὶ πολλὰ μὲν αὐτὸς εὗρεν, πολλῶν δὲ τὰς ἀρχὰς τοῖς μετ᾽ αὐτὸν ὑφηγήσατο
τοῖς μὲν καϑολικώτερον ἐπιβάλλων, τοῖς δὲ αἰσϑητιχώτερον.

ξππε.

12, Αβιστοῦ. Μοίδρογβ. Α 8. 983018 τὸ μέντοι πλῆϑος χαὶ τὸ εἶδος τῆς
τοιαύτης ἀρχῆς οὐ τὸ αὐτὸ πάντες λέγουσιν, ἀλλα Θαλῆς μὲν ὃ τῆς τοιαύτης
ἀρχηγὸς φιλοσοφίας ὕδωρ εἶναί φησιν (διο καὶ τὴν γῆν ἐφ᾽ ὕδατος ἀπεφαίνετο
εἶναι), λαβὼν ἴσως τὴν ὑπόληψιν ταύτην ἐχ τοῦ πάντων δρᾶν τὴν τροφὴν
ὑγρὰν οὖσαν χαὶ αὐτὸ τὸ ϑερμὸν ἐκ τούτον γιγνόμενον καὶ τούτωι ζῶν (τὸ δ᾽
ἐξ οὗ γίγνεται, τοῦτ᾽ ἐστὶν ἀρχὴ πάντων), διά τε δὴ τοῦτο τὴν ὑπόληψιν λαβὼν
ταύτην καὶ δια τὸ πάντων τὰ σπέρματα τὴν φύσιν ὑγρὰν ἔχειν, τὸ δ᾽ ὕδωρ
ἄρχη τῆς φύσεως ἐστι τοῖς ὑγροῖς. εἰσὶ δέ τινες οἱ χαὶ τοὺς παμπαλαίους καὶ
πολὺ πρὸ τῆς γὺν γενέσεως καὶ πρώτους ϑεολογήσαντας οὕτως οἴονται περὶ
τῆς φύσεως ὑπολαβεῖν' ἾΩχεανόν τε γὰρ καὶ Τηϑὺν ἐποίησαν τῆς γενέσεως
πατέρας, καὶ τὸν ὅρχον τῶν ϑεῶν ὕδωρ, τὴν καλουμένην ὑπ᾿ αὐτῶν Στύγα
τῶν ποιητῶν᾽ τιμιώτατον μὲν γὰρ τὸ πρεσβύτατον, ὅρκος δὲ τὸ τιμεώτατόν ἐστιν.

18. βπερι, Ῥίγβ. 28, 21 (88 ΤΒΘΟΡ γα ῬΆγβ. Ώοχ. ἔν. 1. Ῥοχορτ. 418, 1]
τῶν ὅδ μίαν χαὶ κινουμένην λεγόντων τὴν ἀρχήν, οὕς καὶ φυσικοὺς ἰδίως χαλεῖ
[Ατἰουοῦοϊο8) οἱ μὲν πεπερασμένην αὐτήν φασιν, ὥσπερ Θαλῆς μὲν Ἐξαμύου
Μιλήσιος καὶ ἵππων, ος δοκεῖ καὶ ἄϑεος γεγονέναι, ὕδωρ ἔλεγον τὴν ἀρχὴν ἐχ
τῶν φαινομένων. κατὰ τὴν αἴσϑησιν εἰς τοῦτο προαχϑέντες" καὶ γὰρ τὸ ϑερ-
μὸν τῶι ὑγρῶι ξῆι καὶ τὰ »εχρούμενα ξηραίνεται χαὶ τὰ σπέρματα πάντων ὑγρὰ
χαὶ ἡ τροφὴ πᾶσα χυλώδης" ἐξ οὗ δέ ἐστιν ἕχαστα τούτωι χαὶ τρέφεσϑαι πέ-
φῦχε᾽ τὸ δὲ ὕδωρ ἀρχὴ τῆς ὑγρᾶς φύσεώς ἐστι χαὶ συνεχτιχὸν πάντων" διὸ
πάντων ἀρχὴν ὑπέλαβον εἶναι τὸ ὕδωρ καὶ τὴν γῆν ἐφ᾽ ὕδατος μὰ
κεῖσθαι.

12 1. ΤΗΑΙΕΒ

14. ΑΈΙΒΤ. ἀθ οβοῖο Β 13. 294528 οἱ δ᾽ ἐφ᾽ ὕδατος κεῖσϑαι Β6. τὴν γῆν}.
τοῦτον γὰρ ἀρχαιότατον παρειλήφαμεν τὸν λόγον, ὃν φασιν εἰπεῖν Θαλὴν τὸν
Μιλήσιον ὡς διὰ τὸ πλωτὴν εἶναι μένουσαν ὥσπερ ξύλον ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον
(καὶ γὰρ τούτων ἐπ᾿ ἀέρος μὲν οὐϑὲν ᾿ πέφυχε μένειν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ὕόατος), ὥσπερ
οὐ τὸν αὐτὸν λόγον ὄντα περὶ τῆς γῆς χαὶ τοῦ ὕδατος τοῦ ὀχοῦντος τὴν γῆν.

158. ΒΈΝΕΟΑ Ναῖ. Ουδοδί, ΠΠ 14 Τ7λαϊζεῖιδ ἱπερίᾳ βεπίομέδα ἐσ. αἱὲ ἐπῆρ ἐξν-
γαγμηι ογδδηι ἀφια διδἰϊιογὶ οἱ υεδὲ ηιοΥο παυϊσὶὸ πιοδιίαίεχιο εἰμδ ἡμοίμαγε μῆς
οὶ αἰοϊέμν ὑγόηιογε (88 Ῥοβίἀοπΐοβ νοὶ. ΥἹ 6).

106. ΗΈΒοΡ. Π 20 σοῦ ἄδθῃ ᾿Απαίομίθη ἀογ ατίθομθα ἅδον ἀΐο ΝΙ βοῦν 116 ἡ
ἑτέρη μὲν λέγει τοὺς ἐτησίας ἀνέμους εἶναι αἰτίους πληϑίύειν τὸν ποταμὸν κω-
λύοντας ἐς ϑάλασσαν ἐχρέειν τὸν Νεῖλον (ἀογΥ Νάπιο ΤΠΑ]ο8 Ώοχ. 228).

11. ΒῬΈΒΟΥΙΑΧΡΕΒ 8Ρ. ΤΆΘοπ. δίς. 198,14}. Εὔδημος ἱστορεῖ ἐν ταῖς ᾿Αστρο-
λογίαις, ὅτι Οἰνοπίδης εὗρε πρῶτος τὴν τοῦ ζωιδιαχοῦ διάζωσιν [. λόξωσι»}
καὶ τὴν τοῦ μεγάλου ἐνιαυτοῦ περίστασιν, Θαλῆς δὲ ἡλίον ἔχλειψιν χαὶ τὴν
χατὰ τὰς τροπὰς αὐτοῦ περίοδον, ὡς οὐχ ἴση ἀεὶ συμβαίνει.

18. Ῥυχκ. Ν. Η. ΧΥΙΙ 213 οοοαϑει τιαϊμέμι Τενσιαγ, Ἡδεδιομ8
(παρὶ ᾿ιδ8 σμοσια ποηεῖπε οαὐδίαξ Αδίγοϊοσία) ἰγασιαὶέ βενγὶ, οὐ, ἀαὐφιὶποούδεινα
αὐὐιηηὶ οοπἠοογείιν Τδαΐεδ Χχν. αἀε αὖ αοφιβποοῖίο, ἀπαυϊα εν ΧΧΙΧ., Ἐπ -
οἰδηιον ΧΕΡΙΠ. ναὶ. Β 1.

19. Αρύσεισῦβ ΕἾΟΣ. 18 Τλαῖεβ Μεοδῖμδ 65 βδορίοηι ἐ11 8 ϑαρίοηέδας πιοιον αἷϊ8
υὐνὶδ Γαοῖΐε Ῥγαξοῖριιιδ.. .. τιαμηαϑδ γέϑ ραγυὶδ ἀπεὶβ γορρενὶξ: ἱομερονμηι αἀπι-
δὲέμε, υτηίογι ἤαΐμδ, δἰεαγια ἡμραΐνδ, ἑοηλέγμμηι ϑόπογα ἡμγαοσμῖα, δἱἀογμης
οὔϊέφμα ομγγίομία, 8ο118 ἀπῆμα τευοεγίλομῖα, ἰάφηι ἰωπαο υεῖ παδοοπξϊδ ἱπογοβοπΐα
υοἷ 86 68οοη 8 ἀἰϑροπάία υεἷ ἀεοϊδηρμοηῖίδ οὐϑέϊοιϊα. ἑάδηι ϑαης ἕαηε γγοοϊξυὲ 86-
ποοίμέε ἀἰυΐπαηι γαϊδϊοποηι ὧδ 8οῖ6 οοηρημοηίμϑ εδὲ, γσμαηι ἐφιϊάοηι ποη ἀἰαϊοὶ πεοῦο,
υοραὴ. εἰΐαηι οαρονγμηο οογεργοθαυὶ, σχιιούλοη.8 8οῖΪ πιασηλῥα δῆς δια. εἰγομίμηι γμοηι
»εγηιξαΐ φιοίαίμν. ἰὰ α 86 γεροη8 ἱπυεηξιηι Ἰλαῖε8 ἡιοηιογαΐμ οὐἀοομέθδε Μαη-
ἀγανέμηι [1]. Μαπαγοϊψίμηι) Ῥυίοηδηδοηι, χὰ πουα οὐ ᾿πορίπαία οορηδοπε ροη-
ἀἷο ἀεϊοοίαξιιδ ορίαγε ἐμδοὶξ συιαηπίαηι υεἴϊεί πηογοοράφηι δὲ δὲ ργὸ απο ἀοομημθΐο
γερεπαὶ: ᾿ϑαΐἐδ᾽ ἱπφμὶξ ἰδὲ Χιεγὶξ τρογοοα δ᾽ Τλαΐεθ δαρίοηδ, δὲ ἰά φμοά α πεὲ
ἀδαϊοὶδίς οι ῬΟΥΓΕΥΥα αὖ φμοϑάασηι οοερεγὶθ, ἰδὲ ποη αὐδοὶυονὶθ, 86 εἶκι6 ἱπυεηζὲ
46 Ῥοΐδιιδ σμαης αἴδιιηι γορεγίογοηι ργαραϊοαυογὶδ.᾽

20. Ῥποσι, ἰῃ Εποὶ. 161, 10 (δὰδ Ἐπάσδ) τὸ μὲν οὖν διχοτομεῖσϑαι τὸν
κύχλον ὑπὸ τῆς διαμέτρου πρῶτον Θαλὴν ἐχεῖνον ἀποδεῖξαί φασιν. 350, 20
τῶι μὲν οὖν Θαλῆι τῶι παλαιῶε πολλῶν τε ἄλλων εὑρέσεως ἕνεχα καὶ τοῦδε τοῦ
ϑεωρήματος χάρις. λέγεται γὰρ δὴ πρῶτος ἐχεῖνος ἐπιστῆσαι καὶ εἰπεῖν, ὡς
ἄρα παντὸς ἰσοσχελοῦς αἱ πρὸς τῷ βάσει γωνίαι ἔσαι εἰσίν, ἀρχαϊχώτερον δὲ
τὰς ἴσας ὁμοίας προσειρηκέναι. 3299, 1 τουτο τοίνυν τὸ ϑεώρημα δείχνυσιν,
ὅτι δίο εὐθειῶν ἀλλήλας τεμνουσῶν αἱ χατὰ χορυφὴν γωνίαι ἴσαι εἰσίν, εὑρη-
μένον μέν, ὥς φησιν Εὔδημος, ὑπὸ Θαλοῦ πρώτου. 852, 14 Εὔδημος δὲ ἐν ταῖς
Γεωμετρικαῖς ἱστορίαις εἰς Θαλὴν τοῦτο ἀνάγει τὸ ϑεώρημα ΠΙἀοπάιδε ἅδε
Ὠγοίθοϊθ, ΘΠ δἷθ φυγοὶ ΚΘ] πὰ οἷῃθ βδοὶΐο βἰοῖοα: ΒδΡ68}" τὴν γὰρ τῶν
ἐν ϑαλάττηι πλοίων ἀπόστασιν, δι᾽ οὗ τρόπον φασὶν αὐτὸν δεικνύναι, τούτωι
χρῆσϑαί φησιν ἀναγχαῖον.

21. Ῥιχπ. Η. Ναῖ. 86, 82 »ιεηδυγαηι αἰ ἐιαπὶδ αν, ἰβοῖ}. ὑγυδιηϊ ἀυ 1}}
ἀεργεπεηάενε ἐπυεηδέ Τῇ. Μεορῖνιδ ιθπϑγαηι ηιοδδοηο σα ἤογα ῬαΥ ἐ88ὲ οογρονὶ
ϑοἷεἶ (ναὶ. Ἠϊοτοιγτα. οὔσῃ Κ(. 4, 28). ῬΙΡΤ. ΘΟΙΨ. σὴς 880. 2 ἢ. 1414. τὴ» βαχτηρίαν
στήσας ἐπὶ τῶι πέρατι τῆς σχιᾶς ἣν ἡ πυραμὶς ἐποίει, γενομένων τῆι ἐπαφὴῆε

Α. 14---25. ΓΕ᾿ΗΒΕ. ΑΥΘΞΡΒΌΓΌΘΗΕ. --- Β. 1 ΕΒΑΘΜΕΝΤΕ. 18

τῆς ἀχεῖνος δυοῖν τριγώνων ἔδειξας, ὃν ἡ σχιὰ πρὸς τὴν σχιὰν λόγον εἶχε, τὴν
προσπυραμίδα πρὸς τὴν βαχτηρίαν ἔχουσαν.

22. ΑΕΙΒΤ. (6 δηΐπιλ Α 5. 4111] χαὶ ἐν τῶι ὅλωι δέ τινες αὐτὴν 86. τὴν
ψυχήν] μεμεῖχϑαί φασιν, ὅϑεν ἔσως καὶ Θ. ὠιήϑη πάντα πλήρη ϑεῶν εἶναι. οαπά.
Α 2. 406219 ἔοικε δὲ καὶ Θ.,., ἐξ ὧν ἀπομνημονεύουσι, χινητικόν τι τὴν ψυχὴν
ὑπολαβεῖν, εἴπερ τὸν λίϑον ἔφη ψυχὴν ἔχειν, ὅτι τον σίδηρον κινεῖ.

28. Αἕτ. 11,11 (Ὁ. 8301) Θ. νοῦν τοῦ χόσμου τὸν ϑεόν, τὸ δὲ πᾶν ἔμ-
ψυχον ἅμα χαὶ δαιμόνων πλῆρες" διήχειν δὲ χαὶ διὰ τοῦ στοιχειώδους ὑγροῦ
δύναμιν ϑείαν χινητιχὴν αὐτοῦ.

ἈΡΟΡΗΤΉΞΟΜΑΤΙΕ (νρὶ. Ὠΐορ. ὃ 838ὅ ἶ, Κ5.. 6, 838).

24. ῬΙμρτο Ῥτγοΐαβ. 848 Α τούτων [80. τῶν φιλοσόφως λακωνιζόντων)
ἦν χαὶ Θαλῆς ὁ Μιλήσιος καὶ Πιτταχὸς ὃ Μυτιληναῖος χαὶ Βίας ὃ Πριηνεὺς
χαὶ Σόλων ὃ ἡμέτερος καὶ Κλέοβουλος ὃ Δίνδιος καὶ Μύσων ὁ Χηνεὺς καὶ
ἕβδομος ἔν τούτοις ἐλέγετο “αχεδαιμόνιος Χίλων" οὗτοι πάντες ζηλωταὶ χαὶ
ἐρασταὶ καὶ μαϑηταὶ ἡ ῃσαν τῆς “αχεδαιμονίων πολιτείας" χαὶ χαταμάϑοι ἂν τις
αὐτῶν τὴν σοφίαν τοιαύτην οὖσαν ῥήματα βραχέα ἀξιομνημόνεντα ἐχάστωι
εἰρημέν᾽ ἃ οὗτοι καὶ κοινῆι ξυνελθόντες ἀπαρχὴν τῆς σοφίας ἀνέϑεσαν τῶι
᾿Απόλλωνι εἰς τὸν νεὼν τὸν ἐν Δελφοῖς, γράψαντες ταῦτα, ἃ δὴ πάντες
ὑμνοῦσι; Γνῶϑι σαυτόν καὶ Μηδὲν ἄγαν. τοῦ δὴ ἕνεχα ταῦτα λέγω; ὅτι οὗ:
τος ὁ τρόπος ἦν τῶν παλαιῶν τῆς φιλοσοφίας, βραχυλογία τις “αχωνική.

26. 5108. ἤον. 1,112 Ησπβο Δημητρίου Φαληρέως τῶν ἑπτὰ σοφῶν ἀπο-
φϑέγματα. ὅ. θ. Ἐξαμύον Μιλήσιος ἔφη" 1. ἐγγύα, πάρα δ᾽ ἄτα. 2. φίλων παρ-
ὄντων καὶ ἀπόντων μέμνησο. 8. μὴ τὴν ὄψιν χαλλωπίζου, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς ἐπι-
τηδεύμασιν ἴσϑι χαλός. 4. μὴ πλούτει χαχῶς. ὅ. μή σε διαβαλλέτω λόγος πρὸς
τοὺς πίστεως κεχοινωνηχότας. 6. χολακεύειν γονεῖς μὴ ὄχνει. Ἴ. μὴ προσ-
δέχου τὸ φαῦλον. 8. οἵους ἂν ἐράνους ἐνέγχιμς τοῖς γονεῦσι, τοιούτους αὐτὸς
ἐν τῷ γήραι παρὰ τῶν τέχνων προσδέχου. 9. “χαλεπὸν τὸ ἑαυτὸν γνῶναι.
10, ἤδιστον οὗ ἐπιθυμεῖς τυχεῖν. 11---18. ἀνιαρὸν ἀργία, βλαβερὸν ἀκρασία,
βαρὺ ἀπαιδευσία. 14. δίδασχε χαὶ μάνθανε τὸ ἄμεινον. 1δ. ἀργὸς μὴ ἴσϑι
μηδ᾽ ἄν πλουτῆις. 16. χαχὰ ἐν οἴχωι χρύπτε. 18. φϑονοῦ μᾶλλον ἢ οἰχτίρον
ἰφϑόνου χάριν μὴ οἰκτείρου 3100... 18. μέτρωι χρῶ. 19. μὴ πᾶσι πίστευε.
20. ἄρχων κόσμει σεαυτόν.

Β. ΑΝΘΕΒΙΙΟΒΗΕ ΕΒΑΘΜΈΕΝΤΕ,

1. ΝΑΥΤΙΚΗ͂ ΑΣΤΡΟΔΟΓΙΑ

τοῦ. 23 [να]. 5. 8,11) χατά τινας μὲν σύγγραμμα κατέλιπεν οὐδέν᾽ ἡ
γὰρ εἰς αὐτὸν ἀναφερομένη Ν αυτικὴ ἀ στρολο γί α Φώχου λέγεται εἶναι τοῦ
Σαμίου. Καλλίμαχος δ᾽ αὐτὸν οἶδεν εὑρετὴν τῆς ἄρκτου τῆς μικρᾶς λέγων ἐν
τοῖς Ἰάμβοις οὕτως" ᾿ καὶ τῆς ἁμάξης ἐλέγετο σταϑμήσασϑαι τοὺς ἀστερίσκους
Ὡ πλέουσι Φοίνικες. ϑτμρι,. ρῆγβ. 23,29 Θ. δὲ πρῶτος παραδέδοται τὴν ϑερὶ
φύσεως στορίαν τοῖς Ἕλλησιν ἐχφῆναι, πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων προγεγονότων,
ὡς χαὶ τῶι Θεοφράστωι [ΡΙιγβ. ἀοχ. 1, ῃ. 415] δοκεῖ, αὐτὸς δὲ πολὺ διενεγχὼν
ἐχείνων ὡς ἀποχρύψαι πάντας τοὺς πρὸ αὐτοῦ. λέγεται δὲ ἐν γραφαῖς μηδὲν
καταλιπεῖν πλὴν τῆς χαλουμένης Ναυτιχῆς ἀστρολογίας. ϑυτο. [αἷ. Α 2 Ά8. 9]
ἔγραψε περὶ μετεώρων ἐν ἔπεσι. ῬΙαῖ, Ῥγίδ. οΥ. 18. 402 Εἰ πρότερον μὲν ἐν ποιή-

σι

10

14 1. ΤΗΑΙῈΕΒ Εν. 1--4. 2. ΑΝΑΧΙΜΑΝΘΌΒΟΒ 1.

μασιν ἐξέφερον οἱ φιλόσοφοι τὰ δόγματα καὶ τοὺς λόγους ὥσπερ Ὀρφεὺς καὶ
Ἡσίοδος καὶ Παρμενίδης καί Ξενοφάνης καὶ Ἐμπεδοκλῆς [χαὶ Θαλῆς. . « . οὐδὲ
ἀστρολογίαν ἀδοξοτέραν ἐποίησαν οἱ περὶ ᾿Αρίσταρχον καὶ Τιμόχαριν καὶ ᾿Αρί-
στυλλον καὶ Ἵππαρχον καταλογάδην γράφοντες, ἐν μέτροις πρότερον Εὐδόξου
καὶ Ἡσιόδου χαὶ Θαλοῦ γραφόντων, εἴ γε Θ. ἐποίησεν ὡς ἀληϑῶς τὴν εἰς αὖ-
τὸν ἀναφερομένην ἀστρολογίαν. αὶ. Α 18. 20.

2. ΠΕΡῚ ΑΡΧΩΝ ΑΒ

ΘΑ Εν. ἱπ Ηΐρρ. ἂθ ὕσπ. 1 1 [ΧΥ͂Ὶ 81 Κι) Θ. μὲν οὖν χαίπερ ἐχ τοῦ
ὕδατος φήσας συνεστάναι πάντα, ἀλλ᾽ ὅμως χαὶ τοῦτο βούλεται [86. μεταβάλλειν
εἰς ἄλληλα τὰ στοιχεῖα). ἄμεινον ὃὲ χαὶ αὐτοῦ τὴν ῥῆσιν προσϑεῖναι ἐκ τοῦ
δευτέρου Περὶ τῶν ἀρχῶν ἔχουσαν ὧδέ πως᾿ ἱτὰ μὲν οὖν πολυθϑρύλητα
τέτταρα, ὧν τὸ πρῶτον ὕδωρ εἷναίφαμεν καὶ ὡσανεὶ μόνον στοι-
χεῖον τίϑεμεν, πρὸς σύγχρισίν τε χαὶ πήγνυσιν χαὶ σύστασιν τῶν
ἐγχοσμίων πρὸς ἄλληλα συγκεράννυται. πῶς δέ, ἤδη λέλεκται
ἡμῖν ἐν τῶι πρώτω!".

ὃ. 4. ΠΕΡῚ ΤΡΟΠΗΣ. ΠΕΡῚ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ

θιοσ. 1 28 [Ρ. 4,1] χατά τινας δὲ μόνα δίο συνέγραψε" Περὶ τροκῆς καὶ

ἰσημερίας, τα ἄλλ᾽ ἀχατάληπτα εἶναι δοχιμάσας. νρὶ. δαϊὰ. ὑ. 9.

2. Ὠϊο νἱοϊδοσθάθίθῃ υἱοῦ Ῥυίποίρίοῃ, ἄθγϑῃ ογβίοβ ὙΓῚ ῬΥΘΒΘΟΣ ΠΘΏΠΘΩ
πα 418 8]]οἰηΐχοβ ΕἸθιθηΐ δηποίτηθη, ογὰθῃ Σὰ Ψοχοϊπίχυης ππᾶὰ Οοτ πῦρ,
πη Μουθπαάπηρ ἀον ἰγαϊβοθου βίοῦἶο χοΐΐ οἰ μδπ ον Ζυβαπ πιο ροπ θοῆς, ΓΘ
ΔΌΘΥ, 88 ὨΔΌΘΙΗ ὙΪΓ ὈσΙοΙΐδ ἰῃ ἄθιη ογβίθῃ Βασι ἀλυροϊορί.

2. ΑΝΑΧΙΜΑΝΌΕΒΟΝ

1. θιοο. Π 1---2.

“Αναξίμανδρος Πραξιάδου Μιλήσιος. οὗτος ἔφασχεν ἀρχὴν καὶ 1
στοιχεῖον τὸ ἄπειρον, οὐ διορίζων ἀέρα ἢ ὕδωρ ἢ ἄλλο τι. καὶ
τὰ μὲν μέρη μεταβάλλειν, τὸ δὲ πᾶν ἀμετάβλητον εἶναι. μέσην
τε τὴν γῆν χεῖσϑαι χέντρου τάξιν ἐπέχουσαν οὖσαν σφαιροειδῆ
(τήν τε σελήνην ψευδοφαῇ καὶ ἀπὸ ἡλίου φωτίζεσθαι, ἀλλὰ καὶ
τὸν ἥλιον οὐχ ἐλάττονα τῆς γῆς καὶ χαϑαρώτατον πῦρ; μομδὄτί τὰ
ἈΠΑΣΒΡρΌΓΒΒ).

εὖρε δὲ χαὶ γνώμονα πρῶτος καὶ ἔστησεν ἐπὶ τῶν σχιοϑήρων
ἐν “ΤἸαχεδαίμονι, καϑά φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῆι ἱστορίαι
[ἢ-. 27, ἘΗ6 ΠῚ ὅ81] τροπάς τε χαὶ ἐσημερίας σημαίνοντα καὶ
ὡροσχοπεῖα χατεσχεύασε. χαὶ γῆς καὶ ϑαλάσσης περέμεερον
πρῶτος ἔγραψεν, ἀλλὰ χαὶ σφαῖραν κατεσχεύασε.

τῶν δὲ ἀρεσχόντων αὐτῶι πεποίηται χεφαλαιώδη τὴν ἔχϑεσιν
ἧι που περιέτυχεν καὶ ᾿“πολλόδωρος ὅ ᾿4ϑηναῖος, ὃς καί φησιν

ι8 αὐτὸν ἐν τοῖς Χρονιχοῖς τῶι δευτέρωι ὄτει τῆς πεντηχοστῆς ὀγδόης

ὀλυμπιάδος [647|0] ἐτῶν εἶναι ἐξήχοντα τεττάρων χαὶ μετ᾽ ὀλίγον

5

ΑΝΑΧΙΜΑΝΡΟΒΟΞ 1--Ὁ. 18

τελευτῆσαι (ἀχμάσαντά πῃ μάλιστα κατὰ Πολυχράτη τὸν Σάμου
τύραννον; μοβδχὶ τὰ ῬΥΓΙΔρΡΌΓΑΘΒ).

τούτου φασὶν ἄιδοντορ χαταγελάσαι τὰ παιδάρια, τὸν δὲ μα-
ϑόντα φάναι ᾿βέλτιον οὖν ἡμῖν ἀιστέον διὰ τὰ παιδάρια.

γέγονε δὲ καὶ ἄλλος ᾿Αἰναξίμανδρος ἱστορικὸς καὶ αὐτὸς Μ]ιλή-
σιος τῆε ᾿Ιάδιε γεγραφώς.

2. βυτολβ. ᾿

«Ἀναξίμανδρος Πραξιάδου Μιλήσιος φιλόσοφος συγγενὴς καὶ
μαϑητὴς καὶ διάδοχος Θάλητος. πρῶτος δὲ ἰσημερίαν εὗρε καὶ
τροπὰς καὶ ὡρολογεῖα, καὶ τὴν γῆν ἐν μεσαιτάτωι χεῖσθαι. γνώ-
μονά τε εἰσήγαγε καὶ ὅλως γεωμετρίας ὑποτύπωσιν ἔδειξεν. ἔγραψε
Περὲ φύσεως, Γῆς περίοδον καὶ Περὶ τῶν ἀπλανῶν χαὶ Σφαῖραν
χαὶ ἄλλα τινά (Διο δυ8 ΐορ.).

8. σι. Υ. Η. ΠΙ 11 χαὶ ᾿ἀναξίμανδρος δὲ ἡγήσατο τῆς ἐς ᾿Απολλωνίαν
ἐχ Μιλήτου ἀποιχίας.

4. πε. Ῥ. Ἐ. Χ 14,11 Θαλοῦ δὲ γίνεται ἀχουστὴς Ἀ.., Πραξιάδου μὲν
παῖς, γένος δὲ χαὶ αὐτὸς Μιλήσιος. οὗτος πρῶτος γνώμονας κατεσχεύασε
πρὸς διάγνωσιν τροπῶν τε ἡλίου καὶ χρόνων χαὶ ὡρῶν χαὶ ἰσημερίας. (νεὶ.
Ησβοόνου. Π 109 πόλον μὲν γὰρ καὶ γνώμονα καὶ τὰ δυώδεχα μέρεα τῆς ἡμέρης
παρὰ Βαβυλωνίων ἔμαϑον οἱ Ἕλληνες).

ὅ. Ρυχκ. Ν. Ἡ. ΠΙ 31 οδιιχιδίαίεηι εἰμδ ἴδο. τοἀΐϑοῖ ἐμέο εαῖδθε, ἧς εϑὲ
γΈγδν ΓΟΥῚ8 ἀρογμῖδϑδε, Απασϊηιαηάεν Μ|Έεϑῖμδ ἰγααέίων ρυΐθιμδ οἱγνιρίααε φυΐη-
φμαφεδίημα οοίαυα [6848---545), δίσπα ἀείπε ἐμ, ε0 ΟἸεοδίγαίμδ, εἰ ργίηια αν οϊδ αἋ
δασίξαγὶ, ϑρδαενανα ἥρϑανι απίο πιμϊίο Αἰΐαϑ. 191 γγαεξοίαγα φμαράανι δὲ ἐπιθιον-
ἐᾳ δ ἵπ ἐ0 δὲ ογοεδέηιιδ ἀἰυϊἐξαϑ ρεγλιδείωνγ Απααριαπάγο Μποδῖο ρδψϑίοο φιδηι
7εγμηΐ 1 αοοἀαοριολῖϊδ ρνασαϊαίδθε, μὲ μνδόηι αἋ ἱδοία ομδίοἀιγεηξ, ὑπμϑίαγο οπδηι
πιοίμηε ἰεγγαθ; οἱ ἔμμε νὸϑ ἰοία εογμηι οοπγμδέ εἰ Ταυσεῖξ πεοτ ἐδ πιαρπα ραγ9
αἃ ἤογηνιανι ρωρρὶδ ἐηϑπεηδ αὐγιρία οἰαάεηι ἐαηὶ ἐπμδαρον γα ργοδδὶξ.

6. ΑΘΑΤΗΕΜΈΕΗ. (808 Ἐγαϊοθίμομθε) 11 ᾿Αναξίμανδρος ὁ Μιλήσιος ἀχουστὴς
Θάλεω πρῶτος ἐτόλμησε τὴν οἰχουμένην ἐν πίνακι γράψαι, μεϑ᾽ ὃν Ἑχαταῖος

ὁ Μιλήσιος ἀνὴρ πολυπλανὴς διηχρίβωσεν, ὥστε ϑαυμασϑῆναι τὸ πρᾶγμα.
προς 11 τοὺς πρώτους μεϑ᾽ Ὅμηρον δύο φησὶν Ἐρατοσϑένης, ᾿Αναξίμανδρόν
τε Θαλοῦ γεγονότα γνώριμον καὶ πολίτην καὶ Ἑχαταῖον Μιλήσιον τὸν μὲν
οὖν ἐχδοῦναι πρῶτον γεωγραφικὸν πίναχα, τὸν δὲ ΕἙχαταῖον χαταλιπεῖν γράμμα
πιστευόμενον ἐχεῖνου εἶναι ἐκ τῆς ἄλλης αὐτοῦ γραφῆς.

1. Ὑπεμιθτ, οτ. 86 Ρ. 811 ἐθάρρησε πρῶτος ὧν ἴσμεν Ἑλλήνων λόγον
ἐξενεγχεῖν περὶ φύσεως συγγεγραμμένον.

8. Ἀιοσ. ΠῚ 10 Διόδωρος δ᾽ ὁ Ἐφέσιος περὶ Ἀναξιμάνδρου γράφων
φησὶν ὅτι τοῦτον ἐζηλώχει [(Ἐπιροάοοϊοι) τραγικὸν ἀσχῶν τῦφον καὶ σεμνὴν
ἀναλαβὼν ἐσθῆτα.

9. βῃέριο. ρθγβ. 24, 18 (ΤἈΘΟΡγαδίβ Ῥμγβ. οσ. ἔν. 2 Ὁ. 416).

τῶν δὲ ἕν καὶ κινούμενον χαὶ ἄπειρον λεγόντων “Αναξίμανδρος
μὲν Πραξιάδου Μιλήσιος Θαλοῦ γενόμενος διάδοχος καὶ μαϑητὴς
ἀρχήν τε καὶ στοιχεῖον εἴρηχε τῶν ὄντων τὸ ἄπειρον, πρῶτος

16 2. ΑΝΑΧΙΜΑΝΌΒΟΒ

τοῦτο τοὔνομα χομίσας τῆς ἀρχῆς. λέγει δ᾽ αὐτὴν μήτε ὕδωρ μήτε
ἄλλο τε τῶν καλουμένων εἶναι στοιχείων, ἀλλ᾽ ἑτέραν τινὰ φύσιν
ἄπειρον, ἐξ ἧς ἅπαντας γένεσϑαι τοὺς οὐρανοὺς καὶ τοὺς ἐν αὐτοῖς
χόσμους᾽ ἐξ ὧν δὲ ἡ γένεσίς ἐστι τοῖς οὖσι, καὶ τὴν φϑο-
ρὰν εἰς ταῦτα γένεσϑαι κατὰ τὸ χρεών᾽ διδόναι γὰρ αὐτὰ
δέκχην χαὶ τίσιν ἀλλήλοις τῆς ἀδιχίέας κατὰ τὴν τοῦ χρό-
γου τάξιν, ποιητικωτέροις οὕτως ὀνόμασιν αὐτὰ λέγων.

δῆλον δὲ ὅτι τὴν εἰς ἄλληλα μεταβολὴν τῶν τεττάρων στοιχείων οὗτος
ϑεασάμενος οὐκ ἠξίωσεν ἕν τι τούτων ὑποχείμενον ποιῆσαι, ἀλλά τι ἄλλο
παρὰ ταῦτα. οὗτος δὲ οὐχ ἀλλοιουμένον τοῦ στοιχείου τὴν γένεσιν ποιεῖ, ἀλλ᾽
ἀποκρινομένων τῶν ἐναντίων διὰ τῆς ἀιδίου κινήσεως. διὸ καὶ τοῖς περὶ ᾿Αναξαγό-
ραν τοῦτον ὅ ᾿Αριστοτέλης συνέταξεν. 150,24 ἐναντιότητες δέ εἰσι ϑερμόν, ψυχρόν,
ξηρόν, ὑγρόν, καὶ τὰ ἄλλα. νρὶ. ΑΒιβτοτ. ΡΆΣΒ. Α. 4. 187420 οὗ δ᾽ ἐκχ Ζοῦ
ἑνὸς ἐνούσας τὰς ἐνανιότητας ἐκχρίνεσϑαι, ὥσπερ ᾿Αναξίμανδρός φησι καὶ ὅσοι
δ᾽ ἕν χαὶ πολλά φασιν εἶναι, ὥσπερ Ἐμπεδοχλῆς καὶ ᾿ἀναξαγόρας. ϑμι, ῬὮγα.
154, 14 χαὶ Θεόφραστος δὲ τὸν ᾿Αναξαγόραν εἰς τὸν ᾿Αναξίμανδρον συνωϑῶν
καὶ οὕτως ἐχλαμβάνει τὰ ὑπὸ ᾿ἀναξαγόρου λεγόμενα, ὡς δύνασϑαι μίαν αὐτὸν
φύσιν λέγειν τὸ ὑποχείμενον" γράφει δὲ οὕτως ἐν τῆι Φυσιχὴι ἱστορίαι Ὁ. 419)
“οὕτω μὲν οὖν λαμβανόντων δόξειεν ἂν ποιεῖν τὰς μὲν ὑλιχὰς ἀρχὰς ἀπείρους,
ὥσπερ εἴρηται, τὴν δὲ τῆς κινήσεως καὶ τῆς γενέσεως αἰτίαν μέαν. εἰ δέ τις
τὴν μίξιν τῶν ἁπάντων ὑπολάβοι μίαν εἶναι φύσιν ἀόριστον καὶ κατ᾽ εἶδος
καὶ κατὰ μέγεϑος, ὅπερ ἂν δόξειε βούλεσϑαι λέγειν, συμβαίνει δύο τὰς ἀρχὰς
αὐτῶι λέγειν τήν τε τοῦ ἀπείρου φύσιν καὶ τὸν νοῦν, ὥστε πάντως φαίνεται
τὰ σωματιχὰ στοιχεῖα παραπλησίως ποιῶν ᾿Αναξιμάνδρωι.᾽

10. [Ῥὰστ.] ΒαΌμι. 2 (Ώοχ. 519; ΤΠΘΟΡὨγαββομοβ ΕἸχοουρῦ πδοὴ ΤὮ8168.

μεϑ᾽ ὃν ᾿Αναξίμανδρον Θάλητος ἑταῖρον γενόμενον τὸ ἄπειρον
φάναι τὴν πᾶσαν αἰτίαν ἔχδιν τῆς τοῦ παντὸς γενέσεώς τὸ καὶ
φϑορᾶς, ἐξ οὗ δή φησι τούς τε οὐρανοὺς ἀποχεοχρίσϑαι καὶ χαϑόλου
τοὺς ἅπαντας ἀπείρους ὄντας κόσμους. ἀπεφήνατο δὲ τὴν φϑορὰν
γίνεσθαι καὶ πολὺ πρότερον τὴν γένεσιν ἐξ ἀπείρου αἰῶνος ἀναχυ-
χλουμένων πάντων αὐτῶν. ὑπάρχειν δέ φησι τῶι μὲν σχήματι
τὴν γῆν κυλινδροειρῆ, ἔχειν δὲ τοσοῦτον βάϑος ὅσον ἂν εἴη τρίτον
πρὸς τὸ πλάτος. φησὶ δὲ τὸ ἐκ τοῦ ἀιδίου γόνιμον ϑερμοῦ τε καὶ
ψυχροῦ χατὰ τὴν γένεσιν τοῦδε τοῦ χόσμου ἀποχριϑῆναι καί τενα
ἐκ τούτου φλογὸς σφαῖραν περιφυῆναι τῶι περὶ τὴν γῆν 0 ὡς
τῶι δένδρων φλοιόν. ἥστινος ἀπορραγείσης καὶ εἴς τινας ἀπο-
κλεισϑείσης χύχλους ὑποστῆναι τὸν ἥλιον χαὶ τὴν σελήνην καὶ
τοὺς ἀστέρας. ἔτι φησίν, ὅτε κατ᾽ ἀρχὰς ἐξ ἀλλοειδῶν ζώιων ὅ

9. Απέδηρ ἀογ Πίηρο ἰδὲ ἀδ8 Τὐ]ποηα]ομο. Ῥογαυβ δροῦ ἴβηθῃ ἀϊΐθ
δυσί ἰδέ, ἀδμΐη σοῦ δοῖ ἰῃν βύθσθροαῃ πδοὰ ἄἀθηὶ οι οκβαὶ. θημ
Βἷθ ΖΑΒ]Θπ οἰμαπᾶθν βίγαίθ ὑπ Βυββο ζὔν ἴσο Βυομ]οοϑίρ κοῖς πϑοὰ ἃς
Ζοῖδ Οτάπυῃν.

»

9-,. ἦς. Ξ.--ν 11
ἄνϑρωπος ἐγεννήϑη ἐκ τοῦ τὰ μὲν ἄλλα δι᾽ ἑαυτῶν ταχὺ νέμεσϑαι.
μόνον δὲ τὸν ἄνϑρωπον πολυχρονίου δεῖσϑαι τιϑηνήσεως᾽ διὸ καὶ
χατ᾽ ἀρχὰς οὐκ ἄν ποτε τοιοῦτον ὄντα διασωθῆναι. ταῦτα μὲν
οὖν ὅ ᾿Αναξίμανδρος.

11. Ητρροσ. Βαῖ 1 8, 1--- (Ὁ. 559).

Θαλοῦ τοίνυν ᾿ἀναξίμανδρος γίνεται ἀχροατής. «Αναξίμανδρος 1
Πραξιάδου Μιλήσιος" οὗτος ἀρχὴν ἔφη τῶν ὄντων φύσιν τινὰ τοῦ
ἀπείρον, ἐξ ἧς γίνεσθαι τοὺς οὐρανοὺς καὶ τοὺς ἐν αὐτοῖς κόσμους.
ταύτην δ᾽ ἀίδιον εἶναι καὶ ἀγήρω, ἣν καὶ πάντας περιέχειν τοὺς
χόσμους. λέγει δὲ χρόνον ὧς ὡρισμένης τῆς γενέσεως καὶ τῆς
οὐσίας καὶ τῆς φϑορᾶς. οὗτος μὲν οὖν ἀρχὴν καὶ στοιχεῖον ἃ
εἴρηκε τῶν ὄντων τὸ ἄπειρον, πρῶτος τοὔνομα καλέσας τῆς ἀρχῆς.
πρὸς δὲ τούτωι κίνησιν ἀίδιον εἶναι, ἐν ἦι συμβαίνειν γένεσϑαι
τοὺς οὐραγούς.

τὴν δὲ γῆν εἶναι μετέωρον ὑπὸ μηδενὸς χρατουμένην, μένουσαν 8
δὲ διὰ τὴν ὁμοίαν πάντων ἀπόστασιν. τὸ δὲ σχῆμα αὐτῆς γυρόν,
στρογγύλον, κίονι λέϑωε παραπιλήσιον᾽ τῶν δὲ ἐπιπέδων ὧι μὸν
ἐπιβεβήχαμεν, ὃ δὲ ἀντέϑετον ὑπάρχει.

τὰ δὲ ἄστρα γίγνεσϑαι κύχλον πυρός, ἀποχριυϑέντα τοῦ κατὰ τὸν 4
χόσμον πυρός, περιληφϑέντα δ᾽ ὑπὸ ἀέρος. ἐχπνοὰς δ᾽ ὑπάρξαι
πόρους τινὰς αὐλώδεις, καϑ᾽ οὗς φαίνεται τὰ ἄστρα᾽ διὸ χαὶ ἐπι-
φρασσομένων τῶν ἐχπνοῶν τὰς ἐκλείψεις γίνεσθαι. τὴν δὲ σελή- ὅ
γὴν ποτὲ μὲν πληρουμένην φαίνεσθαι, ποτὲ δὲ μειουμένην παρὰ
τὴν τῶν πόρων ἐπίφραξιν ἢ ἄνοιξιν. εἶναι δὲ τὸν χύχλον τοῦ ἡλίου
ἑπτακαιεικοσαπλασίονα τῆς σελήνης, καὶ ἀνωτάτω μὲν εἶναι τὸν
ἥλιον, κατωτάτω δὲ τοὺς τῶν ἀπλανῶν ἀστέρων κύχλους᾽ τὰ δὲ 6
ζῶια γίνεσθαι {ἐξ ὑγροῦ) ἐξατμιζομένου ὑπὸ τοῦ ἡλίου. τὸν δὲ
ἄνθρωπον ἑτέρωι ζώιω γεγονέναι, τουτέστι ἰχϑύι, παραπλήσιον κατ᾽
ἀρχάς. ἀνέμους δὲ γίνεσϑαι τῶν λεπτοτάτων ἀτμῶν τοῦ ἀέρος Ἱ
ἀπεοχρινομένων χαὶ ὅταν ἀϑροισϑῶσι κινουμένων, ὑετὸν δὲ ἐχ τῆς
ἀτμίδος τῆς ἐκ γῆς ὑφ᾽ ἥλιον ἀναδιδομένης᾽ ἀστραπὰς δέ, ὅταν
ἄνεμος ἐμπίπτων διιστᾶε τὰς νεφέλας. οὗτος ἐγένδτο χατὰ ὅτος
τρέτον τῆς τεσσαραχοστῆς δευτέρας ὀλυμπιάδος.

12. ΒΈΕΜ. ἰγτῖβ. 10 Φ. 668) ὁ πολίτης αὐτοῦ (ἀοΒ ὙἸἢ8168) ᾿ἀναξίμανδρος
τοῦ ὑγροῦ πρεσβυτέραν ἀρχὴν εἶναι λέγει τὴν ἀίδιον κίνησιν καὶ ταύτηι τὰ
μὲν γεννᾶσϑαι τὰ δὲ φϑείρεσϑαι.

18. (ἈΞ 165:}} ἂο ΜΧΟ 2, 10. 915» 21 ἔτι οὐδὸν κωλύει μίαν τινὰ οὖσαν τὸ
πᾶν μορφήν, ὡς καὶ ὁ Ἀναξίμανδρος χαὶ ὃ ᾿ἀναξιμένης λέγουσιν, ὃ μὲν ὕδωρ
εἶναι φάμενος τὸ πᾶν, ὃ δέ, ὁ ᾿Αναξιμένης, ἀέρα, καὶ ὅσοι ἄλλοι οὕτως εἶναι
τὸ πᾶν ἕν ἠξιώχασιν, τοῦτο ἤδη σχήμασί τε καὶ πλήϑει καὶ ὀλιγότητι, καὶ τῶι
μανὸν ἢ πυχνὸν γίνεσθαι, πολλὰ χαὶ ἄπειρα ὄντα τε καὶ γιγνόμενα ἀπεργά-
ζεσϑαι (τὸ ὅλον].

1915, Ῥτδρπι. ἃ. ψογθοκτ. 2

18 Μ 2. ΑΝΑΧΙΜΑΝΌΒΟΝ

14. ΑΕτ. ἀθ ρῥΐβ6. 1 8, 8 (Ὁ. 2171) Ἀναξίμανδρος δὲ Πραξιάδου Μιλήσιός
φησι τῶν ὄντων ἀρχὴν εἶναι τὸ ἄπειρον" ἐκ γὰρ τούτου πάντα γίγνεσϑαι καὶ
εἰς τοῦτο πάντα φϑείρεσϑαι. διὸ καὶ γεννᾶσϑαι ἀπείρους κόσμους καὶ πάλιν
φϑείρεσϑαι εἰς τὸ ἐξ οὗ γίγνεσϑαι. λέγει γοῦν διότι ἀπέραντόν ἐστιν, ἵνα μηδὲν
ἐλλείπηι ἥ γένεσις ἥ ὑφισταμένη. ἁμαρτάνει δὲ οὗτος μὴ λέγων τί ἐστι τὸ
ἄπειρον, πότερον ἀήρ ἐστιν ἢ ὕδωρ ἢ γῆ ἢ ἄλλα τινὰ σώματα. ἁμαρτάνει
οὖν τὴν μὲν ὕλην ἀποφαινόμενος, τὸ δὲ ποιοῦν αἴτιον ἀναιρῶν. τὸ γὰρ ἄπειρον
οὐδὲν ἄλλο ἢ ὕλη ἐστίν" οὐ δύναται δὲ ἡ ὕλη εἶναι ἐνέργεια, ἐὰν μὴ τὸ ποιοῦν
ὑποκέηται.

16. ΑΒιοτ. Ῥῆγβ. Γ 4. 203" 6.

ἅπαντα γὰρ ἢ ἀρχὴ ἢ ἐξ ἀρχῆς, τοῦ δὲ ἀπείρου οὐκ ἔστιν
ἀρχή᾽ εἴη γὰρ ἂν αὐτοῦ πέρας. ἔτι δὲ καὶ ἀγένητον καὶ ἄφϑαρτον
ὡς ἀρχή τις οὖσα᾽ τό τε γὰρ γενόμενον ἀνάγκη τέλος λαβεῖν, καὶ
τελευτὴ πάσης ἐστὶ φϑορᾶς. διὸ καϑάπερ λέγομεν, οὐ ταύτης
ἀρχή, ἀλλ᾽ αὕτη τῶν ἄλλων εἶναι δοχεῖ καὶ περιέχειν ἅπαντα χαὶ
πάντα κυβερνᾶν, ὥς φασιν ὅσοι μὴ ποιοῦσι παρὰ τὸ ἄπειρον ἄλλας
αἰτίας οἷον νοῦν ἢ φιλίαν. καὶ τοῦτ᾽ εἶναι τὸ ϑεῖον᾽ ἀϑάνατον
γὰρ καὶ ἀνώλεθρον, ὥς φησιν ὁ ᾿Αναξίμανδρος καὶ οἱ πλεῖστοι
τῶν φυσιολόγων. τοῦ δ᾽ εἶναί τι ἄπειρον ἡ πίστις ἐκ πέντε μάλεστ᾽
ἂν συμβαίνοι σχοποῦσιν, ἔκ τε τοῦ χρόνου (οὗτος γὰρ ἄπεξερος) καὶ
ἐκ τῆς ἐν τοῖς μεγέϑεσι διαιρέσεως (χρῶνται γὰρ οἱ μαϑηματικοὶ
τῶι ἀπείρωι), ἔτε τῶι οὕτως ἂν μόνως μὴ ὑπολείπειν γένεσιν χαὶ
φϑοράᾶν, εἰ ἄπειρον εἴη ὅϑεν ἀφαιρεῖται τὸ γιγνόμενον. ἔτι τῶι
τὸ ποιτερασμένον ἀξὶ πρός τι πιδραίνειν, ὥστε ἀνάγκη μηδὲν εἶναι
πέρας, δὲ ἀεὶ περαίνειν ἀνάγχῃ ἕτερον πρὸς ἕτερον. μάλιστα δὲ
χαὶ χυριώτατον, ὃ τὴν χοινὴν ποιεῖ ἀπορίαν πᾶσιν᾽ διὰ γὰρ τὸ
ἐν τῆι νοήσει μὴ ὑπολείπειν καὶ ὅ ἀριϑμὸς δοκεῖ ἄπειρος εἶναι
καὶ τὰ μαϑηματικὰ μεγέϑη καὶ τὸ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ. ἀπείρου δ᾽
ὄντος τοῦ ἔξω, καὶ σῶμα ἄπειρον εἶναι δοχεῖ καὶ κόσμοι.

16. Ατχ. Μοίδρῃ. θ0, 8 προσέϑηχε δὲ τῆι ἱστορίαι καὶ τὴν ᾿Αναξιμάνδρον
δόξαν, ὃς ἀρχὴν ἔϑετο τὴν μεταξὺ φύσιν ἀέρος τε χαὶ πυρός, ἢ ἀέρος τε καὶ
ὕδατος" λέγεται γὰρ ἀμφοτέρως, ἴϑιβοι. δὰΒ Ατίβὶ. ἀθ οβϑῖο Γ 8. 8085 12, Μο-
ἴ8)}0}. Α 1. 988 84 80 8. ἃ. δῖ. ϑυβοβίοββοη; νυρὶ. ἀδροβοὴ Ρῆγβ. Α 4. 1874 12 οἱ
μὲν γὰρ ἕν ποιήσαντες τὸ ὃν σῶμα τὸ ὑποχείμενον ἢ τῶν τριῶν τι ἢ ἄλλο
ὃ ἐστι πυρὸς μὲν πυχνότερον ἀέρος δὲ λεπτότερον, τάλλα γεννῶσι πυχνότητι
χαὶ μανότητι πολλὰ ποιοῦντες... 20 οἱ δὲ ἐχ τοῦ ἑνὸς ἐνούσας τὰς ἐναντιό-
τητας ἐχκρίνεσϑαι, ὥσπερ ᾿Αναξίμανδρός φησι.

11. Αυασυθδτιν. Οἱ ἢ. ΥΠ|Ὶ2 ποὴ ομὲρι ἐς θὰ τὸ διομέ Τλμαΐεδ δὰ τηιονς
86 6 διεὶδ Ῥγορυ δ ρῥγιποὶριβ χιαϑαμα γο8 παδοὶ ρμίαυϊέ. φμας γΕΡΜΗ »γἱποὶρία
δἰησυίαγωηι 6886 ογεαιαϊέ ἱπβηϊία, εὐ ἐπηιοπογαδὶῖθδβ ημιη08 ψίρηογε εἰ χμαξομηι-,
ἐγ, οἷϑ ογι δι; οοϑημα ἡνποδ ηιοάο αἰδβδοϊυὶ πιοᾶο ἐΐεγωηε σίσηὶ οαἰδέϊιηιαυϊέ
φμαηΐα φιίδημο αοἰαΐε δια ἠιαπεῦε ροΐμογὶξ, πες ἴρ86 αἰἐφια αἰυΐπας ηιοηζὲ ἐπ ᾿ὶ8
γεγο ορογίδιιϑ ἰγίδιοηδ. ϑυμρι,. ἃὧἀθ οδϑῖο 616, 18 ᾿4. δὲ Θαλοῦ πολίτης καὶ
ἑταῖρος ... ἄπειρον δὲ πρῶτος ὑπέϑειο ἵνα ἔχηι χρῆσϑαι πρὸς τὰς γενέσεις

14---28, 19

ἀφϑόνως᾽ χαὶ χόσμους δὲ ἀπείρους οὗτος χαὶ ἕχαστον τῶν χόσμων ἐξ ἀπεί-
ρου τοῦ τοιούτου στοιχείου ὑπέϑετο, ὡς δοκεῖ. Απτ. 11,12 (Ὁ. 802) Ἀ.. ἀπε-
φήνατο τοὺς ἀπείρους οὐρανοὺς ϑεούς. Ὅ΄ο. ἃ. παῖ. ἃ. 1 10, 26 4πααὶριαπάνὶ
σεμέευι ορίνμο ἐδὲ παΐξίυοδ 6886 608 ἰοησὶδ ὑπίογυαϊ δ ογἱοηἶλδ οοοίἀοηἰϊδηνιο, ὀοϑῴιιε
μέγαν 8 6886 ἡμμμοθ. 86 πο8 ἀδιη, ᾿ἶϑὲ δεημλὶἑεγημηι ὑπίεϊϊδοεγε μὲ Ρ08-
δϑιεηιμδὴ ΑἘπτ. ΠΊ, 8 (Ὁ. 321) ᾿4., Ἀναξιμένης, Ἀρχέλαος, Ξενοφάνης, Διογένης,
“εύχιππος, δημόχριτος, Ἐπίχουρος ἀπείρους κόσμους ἐν τῶι ἀπείρωι χατὰ
πᾶσαν περιαγωγήν [ΡΙαῖ περίστασιν). 'ῃ. 8 (Ὁ. 329) τῶν ἀπείρους ἀποφηνα-
μένων τοὺς χόσμους ᾿Α. τὸ ἴσον αὐτοὺς ἀπέχειν ἀλλήλων. 4, ὃ (Ὁ. 8381) Α....
φϑαρτὸν τὸν χόσμον.

18, Αετ. Π 18, 1 (Ὁ. 842) Ἀ. [β6. τὰ ἄστρα εἶναι] πιλήματα ἀέρος τρο-
χοειδῆ, πυρὸς ἔμπλεα, κατά τι μέρος ἀπὸ στομίων ἐχπνέοντα φλόγας. 15, 8
ΩΦ. 845) ᾿4. χαὶ Μητρόδωρος ὃ Χῖος χαὶ Κράτης ἀνωτάτω μὲν πάντων τὸν
ἥλιον τετάχϑαι, μετ᾽ αὐτὸν δὲ τὴν σελήνην, ὑπὸ δὲ αὐτοὺς τὰ ἀπλανῆ τῶν
ἄστρων καὶ τοὺς πλανήτας. 18, δ (Ὁ. 846) 4. ὑπὸ τῶν χύχλων καὶ τῶν σφαι-
ρῶν, ἐφ᾽ ὧν ἕχαστος [δ80. ὐδεηε) βέβηχε, φέρεσϑαι 86. τοὺς ἀστέρας ϊ.

19. ϑπερι, ἂθ οδϑῖο 411, 1 ταῦτα οὖν, φησίν [Ατἰδί. 2915 29] ἐκ τῶν περὶ
ἀστρολογίαν ϑεωρείσϑω᾽. καὶ γὰρ ἐχεῖ περὶ τῆς τάξεως τῶν πλανωμένων καὶ
περὶ μεγεθῶν καὶ ἀποστημάτων ἀποδέδειχται ᾿Αναξιμάνδρου πρώτου τὸν περὶ
μεγεθῶν χαὶ ἀποστημάτων λόγον εὑρηχότος, ὡς Εὔδημος ἱστορεῖ τὴν τῆς 9έ-
σεως τάξιν εἰς τοὺς Πυϑαγορείους πρώτους ἀναφέρων. τὰ δὸ μεγέϑη καὶ τὰ
ἀποστήματα ἡλίου καὶ σελήνης μέχρι νῦν ἔγνωσται ἀπὸ τῶν ἐχλείψεων τὴν
ἀφορμὴν τῆς καταλήψεως λαβόντα, καὶ εἰκὸς ἦν ταῦτα χαὶ τὸν ᾿Αναξίμανδρον
εὑρηχέναι, χαὶ Ἑρμοῦ δὲ καὶ ᾿Αφροδίτης ἀπὸ τῆς πρὸς τούτους μεταπαραβολῆς.

20. Ριχκ. Ν. Η. ΧΥῚΙΠ 218 οοὐαϑιη πναϊμιη Ῥογσίαγιηι Ἡδοοιοάμδ..
ἰγαα αὶέ πονὶ, οιθη, αεφμίποσίδμηι αἰεὶ οοηἢοογοίμν, Τλαῖοο ΧΑΧΥ͂. ἀϊε αὖ αεχιῖ-
ποοίο [νρὶ. 8. 12 ἡ. 18], Απααὶνιαηῖον ΧΧΙ͂Χ.

21. Ατπ. Π 720, 1 (Ὁ. 348) ᾿4. [β6. τὸν ἥλιον] χύχλον εἶναι ὀχτωχαιεικοσα-
πλασίονα τῆς γῆς, ἁρματείωι τροχῶι παραπλήσιον, τὴν ἁψῖδα ἔχοντα κοίλην,
πλήρη πυρός, κατά τι μέρος ἐχφαίνουσαν διὰ στομίου τὸ πῦρ ὥσπερ διὰ
πρηστῆρος αὐλοῦ. καὶ τοῦτ᾽ εἶναι τὸν ἥλιον. 241,10. 881) Ἀ. τὸν μὲν ἥλιον
ἴσον εἶναι τῆι γῆι, τὸν δὲ χκύχλον, ἀφ᾽ οὗ τὴν ἐχπνοὴν ἔχει καὶ ὑφ᾽ οὗ περι-
φέρεται, ἑπταχαιειχοσαπλασίω τῆς γῆς. 24,2 (Ὁ. 8364) ᾿4. [86. γέίγνεσϑαι τὴν
ἔχλειψιν ἡλίου] τοῦ στομίον τῆς τοῦ πυρὸς ἐχπνοῆς ἀποκχλειομένονυ.

22. - ΠΙ26, 1 (Ὁ. 855) ᾿4. [8β6. σελήνη») χύχλον εἶναι ἐννεαχαιδεχαπλα-
σίονα τῆς γῆς, ὅμοιον ἁρματείωι (τροχῶι) κοίλην ἔχοντι τὴν ἁψῖδα καὶ πυ-
ρὸς πλήρη καϑάπερ τὸν τοῦ ἡλίου, χείμενον λοξόν, ὡς χἀχεῖνον, ἔχοντα μίαν
ἐχπνοήν οἷον πρηστῆρος αὐλόν᾽ ἐχλείπειν δὲ χατὰ τὰς τροπὰς τοῦ τροχοῦ.
28, 1 (Ὁ. 868) ᾿4., Ξενοφάνης, Βήρωσος ἴδιον αὐτην ἔχειν φῶς. 329, 1 (Ὁ. 8389)
λ. [β6. ἐαθυ ο τὴν σελήνη») τοῦ στομίου τοῦ περὶ τὸν τροχὸν ἐπὶφρατεομενὸν,

--Π:8,ϑ1 (Ὁ. 867) περὶ βροντῶν ἀστραπῶν κεραυνῶν πρηστήρων
τε -ν οὐδε πρὶ Ἀ.. ἐκ τοῦ πνεύματος ταυτὶ πάντα συμβαίνειν ὅταν γὰρ
περιληφϑὲν νέφει παχεῖ βιασάμενον ἐχπέσηι τῆι λεπτομερείαι καὶ κουφότητι,
τόϑ᾽ ἡ μὲν ῥῆξις τὸν ψόφον, ἡ δὲ διαστολὴ παρὰ τὴν μελανίαν τοῦ νέφους
τὸν διαυγασμὸν ἀποτελεῖ. ϑΈΚΕΟ. Ναὶ, Οα. Π 18 Δησαϊηιαπάγιϑ, οὐρα αὖ
δϑρὶνἱέμηι γείμϊέ, ἱοπιέγμα, ὑιημλέ, ϑιων πιδὶδ ἰοσίας ϑονμδ. φμαγε ὑπαοηιαῖία διυιὲβ
φμία εἰ ἴρδε 8ριγιζι8 ἱπαοφμαῖϊδ ἐδἴ, φμαγε οὗ ϑεγοπο ἰομαΐί φιῶα ἔμῆο φμοφθε ῬΕΥ͂

4

0 2. ΑΝΑΧΙΜΑΝΏΌΒΟΞΒ 28---80.

ΟἼδθι. εἰ ϑοίδδοιια αὖγα δριν» ἐμϑ Ῥγοϑεϊί. αὐ σμαγε αἰϊσμαπο πον Κιεϊσαναΐ εἰ
ἑοιαΐξ σιώα δρι γα βγοῦν πο υαἰμεΐ ἐπ πανερεαηι, ἱν δον υαἷμὶί. σι
δϑδί εὐο ρδα {μϊριγαΐιοῦ αεγὶβ ἀἰἀμοοδδ 8ὲ οονγμονδδδομο ἑαοσίαξίο ἰαησιδά
ἡσηοιι πὸ εαὐὐύμηθ ἀρεγίδηδ. φιμα εδἰ Γμἰεν ἢ αοὐνονὶδ ἀεμϑιονίδηοε δ8ράγεΐμα
ουγϑμδ. (ΕΟΙΣΟ ΑΠΔΣΥΑΡΌΧΒΣ).

34. Απτ. ΠΙ 1,1 (Ὁ. 8514) 4. ἄνεμον εἶναι ῥύσιν ἀέρος τῶν λεπτοτάτων
ἐν αὐτῶι καὶ ὑγροτάτων ὑπὸ τοῦ ἡλίου κινουμένων ἢ τηκομένων.

2. --- ΠῚ 10, 2 (Ό. 816) (4. λίϑωι χίονι τὴν γῆν προσφερῆ᾽ τῶν ἐπιπέ-
δων κα κ« ἴδ. ἢ. 11, 8].

26. ΑΞΒΙΒΤ. ἀ0 σδοῖο Β 18. 296} 10 εἰσὶ δέ τινες οἱ διὰ τὴν ὁμοιότητα
φασιν αὐτὴν [β6. γῆν] μένειν, ὥσπερ τῶν ἀρχαίων ᾿4.. μᾶλλον μὲν γὰρ οὐθὲν ἄνω
ἢ χάτω ἢ εἰς τὰ πλάγια φέρεσθαι προσήχει το ἐπὶ τοῦ μέσον ἱδρυμένον καὶ
ὁμοίως πρὸς τὰ ἔσχατα ἔχον' ἅμα δ᾽ ἀδύνατον εἰς τἀναντία ποιεῖσϑαι τὴν
κίνησιν, ὥστ᾽ ἐξ ἀνάγχης μένειν.

21. ΑΒιδτ. Μοίθοσ. Β 1. 8680 6 εἶναι γὰρ τὸ πρῶτον ὑγρὸν ἅπαντα τὸν
περὶ τὴν γῆν τόπον, ὑπὸ δὲ τοῦ ἡλίου ξηραινόμενον τὸ μὲν διατμίσαν πνεύ-
ματα καὶ τροπὰς ἡλίου καὶ σελήνης φασὶ ποιεῖν, τὸ δὲ λειφϑὲν ϑάλατταν εἷναι"
διὸ καὶ ἐλάττω γίνεσϑαι ξηραινομένην οἵονται χαὶ τέλος ἔσεσϑαί ποτε πᾶσαν
ξηράν. ΑΥἸΣΕΣ. ζ. ἃ. 8[. 61, 8 οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν ὑπόλειμμα λέγουσιν εἶναι τὴν
ϑάλασσαν τῆς πρώτης ὑγρότητος" ὑγροῦ γὰρ ὄντος τοῦ περὶ τὴν γῆν τόπου
κάπειτα τὸ μέν τι τῆς ὑγρότητος ὕπο τοῦ ἡλίου ἐξατμίζεσϑαι καὶ γίνεσϑαι
πνεύματά τε ἐξ αὐτοῦ χαὶ τροπὰς ἡλίου τε χαὶ σελήνης ὡς διὰ τὰς ἀτμίδας
ταύτας χαὶ τὰς ἀναϑυμιάσεις κἀκείνων τὰς τροπὰς ποιουμένων, ἔνϑα ἡ ταύτης
αὐτοῖς χορηγία γίνεται, περὶ ταῦτα τρεπομένων᾽ τὸ δέ τι αὐτῆς ὑπολειφϑὲν
ἐν τοῖς χοίλοις τῆς γῆς τόποις ϑάλασσαν εἶναι" διὸ καὶ ἐλάττω γίνεσϑαι ξη-
ραινομένην ἑχάστοτε ὑπὸ τοῦ ἡλίου χαὶ τέλος ἔσεσϑαί ποτε ξηράν ταύτης
τῆς δόξης ἐγένετο, ὡς ἱστορεῖ Θεόφραστος [ὈῬὮγΒ. ορίῃ. ἔτ. 28. Ὁ. 494] ᾿Αναξί-
μανδρός τε καὶ Διογένης. Ατπτ. ΠῚ 16,1 (Ὁ. 381) Α. την ϑάλασσάν φησιν εἶναι
τῆς πρώτης ὑγρασίας λείψανον, ἧς τὸ μὲν πλεῖον μέρος ἀνεξήρανε τὸ πῦρ, τὸ
δὲ ὑπολειφϑὲν διὰ τὴν ἔχκαυσιν μετέβαλεν.

28. Αμ»μιαν. ΧΥ͂ΙΙ 1, 192 (Εγάδοθου) πασανοῦ αἷὲ ἀγοδοοπέοην πα
αδϑένμμμ δἰοοϊίαίε αμΐ ροϑέ πιαάονεβ ἐπεδγίμηι ἐογγαηι γίθιαϑ ραπάεγε σγαμαδογεδ,
φναβ ρεπείγαΐ ϑιρογλιδ αεΥ̓ υἱοϊομένιδ εἰ πθμἶιιδ αο ῬΟΥ ἐεαϑ υεβοπεοηζὶ δρὶγἱέμ σμαδ-
ϑαΐαηι οἱογὶ ρυορυϑδ δεαδιιβ. φια ὧδ οαμδα ἐγοηιογεβ μόν 8 πιοαϊ υἀρογαῦδδ ἱδηῖρο-
φψίδιιδ αὐ πὐρα ἀσυιανίη οαοϊεδύδοη» ϑωρεν ιδίοηο οὐοπ σιν. ἰάεοφμε Νερίινμηι
4618 διε ϑίαηπίίας ροίεβίαίενα Εποδίσαεον εἰ ϑὲδιολδίλοπα ροοίαε υεΐδγεδ οἐ ἰδεο-
ἰοσὶ πομραγμηὲ [Δπασλλπιθηθ8 Αουγδίδπυβ τυρὶ]. 5. 24 ἢ. 21].

29. Αξτ. ΓΥ͂ 8,2 (Ὁ. 581 πο) ᾿4. δὲ καὶ ᾿ἀναξίμανδρος (ἢ) καὶ ᾿Αναξαγόρας
καὶ ᾿Αρχέλαος ἀερώδη τῆς ψυχῆς τὴν φύσιν εἰρήκασιν.

30. Απτ. Υ 19, 4 (Ὁ. 430) ἈΑ.. ἐν ὑγρῶι γενηθῆναι τὰ πρῶτα ζώια φλοι-
οἷς περιεχόμενα ἀχανϑώδεσι, προβαινούσης δὲ τῆς ἡλικίας ἀποβαίνειν ἐπὶ τὸ
ξηρότερον καὶ περιρρηγνυμένου τοῦ φλοιοῦ ἐπ᾽ ὀλίγον μεταβιῶναι. ΟἾπΒΟ-
ΕΝ. 4,1 Α, ΜΈοριδ υἱάενὶ δὲ δὲ ἐὰ ἀγμα ἕεγγαάφμε οαἰο αοὐδϑ ἐαογίοϑ 688ὲ δϑὲυδ Ῥίϑοξδ
ϑοιε ρίϑοίδιιδ οἱ ἰηα απὐηιαϊδα; ὑπ δὶδ Ἀοημίμμεδ οοπογευΐθθε Κεύμϑφιε αὖ »Ῥμδεν-
ἑαΐίεα ὠιόμϑ γοΐθηΐοβ ἵμηο ἄφηνε γρίϊδ 8 υἱγοβ ἡρμϊδεγέθομε χω ἑαμι 86 αἷεγὲ
ρορϑονὲ Ῥγοοεξδίθϑο. Ῥιστ. ϑγταρ. ΥἹὯΠ 8, 4 οἱ δ᾽ ἀφ᾽ Ἕλληνος τοῦ παλαιοῦ καὶ

8. ΑΝΑΧΙΜΕΝΕΘΞ Α.1--4. Α. ΕΒῈΝ ὕΝδΝῸ ΤΕ ΉΗΒΕ. 21

πατρογενείωι Ποσειδῶνι ϑύουσιν, ἐκ τῆς ὑγρᾶς τὸν ἄνθρωπον οὐσίας φῦναι
δόξαντες ὡς χαὶ Σύροι" διὸ χαὶ σέβονται τὸν ἰἐχϑῦν ὡς ὁμογενῆ καὶ σύντρο-
φον ἐπιεικέστερον ᾿Αναξίμανδρου φιλοσοφοῦντες" οὐ γὰρ ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐχεῖνος
ἰχϑῦς χαὶ ἀνϑρώπους, ἀλλ᾽ ἐν ἰχϑύσιν ἐγγενέσθαι τὸ πρῶτον ἀνθρώπους ἀπο-
φαίνεται καὶ τραφέντας, ὥσπερ οἷ γαλεοί, καὶ γενομένους ἱχανοὺς ἑαντοῖς βοη-
ϑεῖν ἐχβῆναι τηνιχαῦτα καὶ γῆς λαβέσϑαι. καϑάπερ οὖν τὸ πῦρ τὴν ὕλην, ἐξ
ἧς ἀνήφθη, μητέρα χαὶ πατέρα οὖσαν ἤσϑιεν, ὡς ὁ τὸν Κήυχος γάμον εἰς τὰ
Ἥσι ὁδου “παρεμβαλὼν εἴρηκεν, οὕτως ὃ ᾿Α. τῶν ἀνθρώπων πατέρα χαὶ μητέρα
χοινὸν ἀποφήνας τὸν ἰχϑῦν διέβαλε πρὸς τὴν βρῶσιν; γΒ}. ἅο 8011. δηΐπι. 38.
9824 τοῦ δὲ γαλεοῦ τὸ φιλόστροργον ... τίχτουσι μὲν γὰρ ὠιὸν εἶτα ζώμον»
οὐχ ἐχτὸς ἀλλ᾽ ἐντὸς ἐν ἑαυτοῖς χαὶ τρέφουσιν οὕτω χαὶ φέρουσιν ὥσπερ ἐκ
δευτέρας γενέσεως" ὅταν δὲ μείζονα γένηται, μεϑιᾶσι ϑύραζε χτλ.

ὃ. ΑΝΑΧΙΜΈΝΕΝ.

Α. ΓΕΒΕΝ ὉΝῸ [ΕΗ ΒΕ.

1. Ῥιοο. ΠῚ 8.

Ἀναξιμένης Εὐρυστράτον Πιλήσιος ἤχουσεν ᾿Αναξιμάνδρου
(ἔνιοι δὲ καὶ Παρμενίδου φασὶν ἀκοῦσαι αὐτόν; νϑιβρτοηρίο ΝοΙΣΖ).
οὗτος ἀρχὴν ἀέρα εἶπεδεν χαὶ τὸ ἄπειρον. κινεῖσθαι δὲ τὰ ἄστρα
οὐχ ὑπὸ [5ο ΒΡ1] γῆν, ἀλλὰ περὶ γῆν.

χέχρηταί τὸ λέξει [ϑ80 ΒΡ] Ἰάδι ἁπελῆι καὶ ἀπερίττῳ. καὶ γεγένη-
ται μέν, χαϑά φησιν ᾿Α(΄Ιἴπολλόδωρος, περὶ τὴν Σάρδεων ἅλωσιν, ἐτε-
λεύτησε δὲ τῆι ἑξηχοστῆι τρίτην ὀλυμπιιάδε [6285]; νεῖ. ἢ. Μιε.
81, 27.

γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι δύο “αμψαχηνοί, ῥήτωρ καὶ ἕστορι-
χός, ὃς ἀδελφῆς υἱὸς ἦν τοῦ ῥήτορος τοῦ τὰς ᾿Αλεξάνδρου πράξεις
γεγραφότος.

2. βυτολβ.

Αναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος φιλόσοφος, μαϑητὴς καὶ
δεάδοχος ““ναξιμάνδρου τοῦ Μιλησίου, οἱ δὲ καὶ Παρμενίδου ἔφα-
σαν. γέγονεν (ἐν τῆι γὲ ὀλυμπιάδε [6607]} ἐν τῆε Σάρδεων ἁλώ-
σει, ὅτε Κῦρος ὅ Πέρσης Κροῖσον καϑεῖλεν [:Ἐ 646].

8. Εσβεβ. Οὔτου. “«Φ}ναξιμένης φυσιχὸς ἐγνωρίζετο οἹ]. δδ, 4 [δ67|6,
Κγτοθῦ Βορίοσαρβδηι ει].

4. ΑΒιθν. ΜοίλρΗγΕ. Α 4. 9849 ὅ.

Α΄. δὲ ἀέρα καὶ 4ιογένης πρότερον ὕδατος καὶ μάλιστ᾽ ἀρχὴν
τιϑέασι τῶν ἁπλῶν σωμάτων... 21 τί τὸ αἴτιον; οὐ γὰρ δὴ τό
γε ὑποχδίμενον αὐτὸ ποιεῖ μεταβάλλειν ἑαυτό᾽ λέγω δ᾽ οἷον οὔτε
τὸ ξύλον οὔτε ὅ χαλχὸς αἴτιος τοῦ μεταβάλλειν ἑχάτερον αὐτῶν
οὐδὲ ποιεῖ τὸ μὰν ξύλον κλίνην ὅ δὲ χαλκὸς ἀνδριάντα, ἀλλ᾽ ἔτε-

θόν τι τῆς μεταβολῆς αἴτιος.

22 8. ΑΝΑΧΙΜΕΝΕΞ

ὅ. β:μρι,. ΡῬθγβ. 24,26 (ΤὨΘΟΡὮγ. Ρθγη. ΟΣ. ἔσ. 2. ἢ. 416).

"4. δὲ Εὐρυστράτου Μιλήσιος, ἑταῖρος γεγονὼς ᾿Αναξιμάνδρου,
μίαν μὲν καὶ αὐτὸς τὴν ὑποχδιμένην φύσιν καὶ ἄπειρόν φῆσιν
ὥσπερ ἐχδῖνος, οὐκ ἀόριστον δὲ ὥσπερ ἐχεῖνος, ἀλλὰ ὡρισμένην,
ἀέρα λέγων αὐτόν᾽ διαφέρειν δὲ μανότητι καὶ πυχγότητι χατὰ τὰς
οὐσίας. χαὶ ἀραιούμδνον μὲν πῦρ γίνεσθαι, πυχνούμδνον δὲ ἄνε-
μον, δἶτα νέφος, ἔτι δὲ μᾶλλον ὕδωρ, εἶτα γῆν, εἶτα λέϑους, τὰ
δὲ ἄλλα ἐκ τούτων. χίνησιν δὲ καὶ οὗτος ἀίδιον ποιδῖ, δι᾽ ἣν
καὶ τὴν μεταβολὴν γίνεσϑαι. 149, 82 ἐπὶ γὰρ τούτου μόνου Θεό-
φραστος ἐν τῆι ἹΙστορίαι τὴν μάνωσιν εἴρηκε καὶ πύχνωσιν, δῆλον
δὲ ὡς καὶ οἱ ἄλλοι τῆι μανότητι χαὶ πυχνότητι ἐχρῶντο.

6. Ῥυστ. ϑίσοπι. 8 (Ὁ. 519).

᾿Αναξιμένην δέ φασι τὴν τῶν ὅλων ἀρχὴν τὸν ἀέρα εἰπεῖν καὶ
τοῦτον δἶναι τῶι μὲν μεγέϑει ἄπειρον, ταῖς δὲ περὶ αὐτὸν ποιό-
τησιν ὡρισμέγνον᾽ γεγνᾶσϑαί τὲ πάντα κατά τινα τπτύχνγωσιν τούτου
χαὶ πάλιν ἀραίωσιν. τήν γεὲ μὴν κίνησιν ἐξ αἰῶνος ὑπάρχειν᾽
πιλουμένου δὲ τοῦ ἀέρος πρώτην γεγδνῆσϑαι λέγει τὴν γῆν πιλα-
τεῖαν μάλα᾽ διὸ καὶ χατὰ λόγον αὐτὴν ἐποχεῖσϑαι τῶι ἀέρε᾽ καὶ
τὸν ἥλιον καὶ τῆν σελήνην καὶ τὰ λοιπὰ ἄστρα τὴν ἀρχὴν τῆς
γενέσεως ἔχειν ἐχ γῆς. ἀποφαίνδταε γοῦν τὸν ἥλιον γῆν, διὰ δὲ
τὴν ὀξεῖαν κίνησιν καὶ μάλ᾽ ἱκανῶς ϑερμὴν ταύτην καῦσιν λαβεῖν.

1. Βτρροι, οί. 1 1 (Ὁ. δθ1).

“Α΄. δὲ καὶ αὐτὸς ὧν ΙΗιλήσιος υἱὸς δ᾽ Εὐρυστράτου, ἀέρα 1
ἄπειρον ἔφη τὴν ἀρχὴν εἶναι, ἐξ οὗ τὰ γινόμενα χαὶ τὰ γεγονότα
χαὶ τὰ ἐσόμενα καὶ ϑεοὺς καὶ ϑεῖα γένεσθϑαι, τὰ δὲ λοιπὰ ἐχ τῶν
τούτου ἀπογόνων. τὸ δὲ εἶδος τοῦ ἀέρος τοιοῦτον' ὅταν μὲν ἃ
ὁμαλώτατος ἦι, ὄψει ἄδηλον, δηλοῦσθαι δὲ τῶε ψυχρῶι καὶ τῶι
ϑερμῶε καὶ τῶι νοτερῶι καὶ τῶι χινουμένωι. κινεῖσθαι δὲ ἀδί᾽ οὐ
γὰρ μεταβάλλειν ὅσα μεταβάλλδι, εἰ μὴ κινοῖτο. πυχνούμεγνον γὰρ
καὶ ἀραιούμενον διάφορον φαένεσθαε᾽ ὅταν γὰρ εἰς τὸ ἀραιότερον 8
διαχυϑῆι, πῦρ γίνεσθαι, ἀνέμους δὲ πάλιν εἶναι ἀέρα πυχνούμε-
νον, ἐξ ἀέρος (δὲ) νέφος ἀποτελεῖσθαι κατὰ τὴν πέλησιν, ἔτι δὲ
μάλλον ὕδωρ, ἐπὶ πλεῖον πυχνωθέντα γῇν καὶ δἰς τὸ μάλιστα
[πυκνότατον] λέϑους. ὥστε τὰ κυριώτατα τῆς γενέσεως ἐναντία
εἶναι ϑερμόν τὸ χαὶ ψυχρόν. τὴν δὲ γῆν πλατεῖαν εἶναι ἐπ᾽ 4
ἀέρος ὀχουμέγην, ὁμοίως δὲ καὶ ἥλιον καὶ σελήνην καὶ τὰ ἄλλα
ἄστρα πάντα πύρινα ὄντα ἐποχεῖσθαι τῶι ἀέρι διὰ πλάτος. γε- ὅ
γονέναι δὲ τὰ ἄστρα ἐκ γῆς διὰ τὸ τὴν ἰχμάδα ἐχ ταύτης ἀνίστα-
σϑαι, ἧς ἀραιουμένης τὸ πῦρ γένεσϑαι, ἐκ δὲ τοῦ πυρὸς μδτεωρει-
ζομένου τοὺς ἀστέρας συνίστασϑαι. εἶναι δὲ καὶ γεώδεις φύσεις

Δ. ὅδὅ---.Ἠ8. ΓΕΒΕῈΝ ὈΝῸ ΠἙΕΗΒΕ. 28

ἐν τῶε τόπωι τῶν ἀστέρων συμπεριφερομένας ἐκείνοις. οὐ θ
χινεῖσθαι δὲ ὑπὸ γῆν τὰ ἄστρα λέγει, χκαϑὼς ἕτεροι ὑπειλήφασιν,
ἀλλὰ περὶ γῆν, ὡσπερεὶ περὶ τὴν ἡμετέραν χεφαλὴν στρέφεται τὸ
πελίέον. χρύπτεσθϑαί τὸ τὸν ἥλιον οὐχ ὑπὸ γῆν γενόμενον, ἀλλ᾽
ὑπὸ τῶν τῆς γῆς ὑψηλοτέρων μερῶν σχεπόμενον καὶ διὰ τὴν
πλείονα ἡμῶν αὐτοῦ γενομένην ἀπόστασιν. τὰ δὲ ἄστρα μὴ 9ϑερ-
μαένειν διὰ τὸ μῆκος τῆς ἀποστάσεως. ἀνέμους δὲ γεννᾶσϑαι, ἢ
ὅταν ἦι πεπυχνωμένος ὅ ἀὴρ καὶ ὠσϑεὶς φέρηται᾽ συνελθόντος δὲ
χαὶ ἐπὶ πλεῖον παχυνϑέντος νέφη γεννᾶσθαι καὶ οὕτως εἰς ὕδωρ
μεταβάλλειν. χάλαζαν δὲ γίνεσθαι, ὅταν ἀττὸ τῶν νεφῶν τὸ ὕδωρ
καταφερόμενον σταγῆτ᾽ χιόνα δέ, ὅταν αὐτὰ ταῦτα ἐνυγρότερα ὄντα
πῆξιν λάβη. ἀστραπὴν δ᾽ ὅταν τὰ νέφη διιστῆται βίαι πνευ- 8
μάτων᾽ τούτων γὰρ διισταμένων λαμπρὰν καὶ πυρώδη γένεσϑαι
τὴν αὐγήν. ἴριν δὲ γεννᾶσθαι τῶν ἡλιακῶν αὐγῶν εἰς ἀέρα συνδ-
στῶτα πιπτουσῶν. σεισμὸν δὲ τῆς γῆς ἐπὶ πλεῖον ἀλλοιουμένης
ὑπὸ ϑερμασίας χαὶ ψύξεως. ταῦτα μὲν οὖν ᾿Φναξιμένης. οὗτος 9
ἤχμασε περὶ ἔτος πρῶτον τῆς πεντηχοστῆς ὀγδόης ὀλυμπιάδος
[648,7].

8. ΗΈΒΝΜΙΑΒ {πττ|8. 1 (Ὁ. 858) ἐπειδὰν δὲ ἡγήσωμαι δόγμα ἔχειν ἀκίνητον,
Ἀ. ὑπολαβὼν ἀντιχέχραγεν. ἀλλ᾽ ἐγώ σοί φημι" τὸ πᾶν ἐστιν ὃ ὁ ἀήρ, καὶ οὗτος
πυχνούμενος χαὶ συνιστάμενος ὕδωρ καὶ γῇ γίνεται, ἀραιούμενος δὲ χαὶ δια-
χεόμενος αἰϑὴρ καὶ πῦρ, εἰς δὲ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἐπανιὼν ἀήρ᾽ ἀραιωϑεὶς δὲ
χαὶ πυχνωϑείς, φησίν, ἐξαλλάσσεται.

9. (το. Αοβᾶ. Π 51, 118 ροϑέ [πᾶτι]. ΑΠΑχὶτδη ἀτιπ) εἶμ αμαϊίον Απασλμθη.68
ἡηπηϊέν αἶγα, 864 δα γιιας 62 60 ογεγοηένγ, ἀοβηϊία: σίσηὶ αμΐδην ἔεγγαηι, ἀφμαρὶ,
ἐσηεηι, ἱμηι ὁ δὲδ ογιηῖα.

10. στο. ἀθ παῖ. ἃ.1 10, 26 ροδὲ 4. αἶγα ἄδιηι βίαἑμλξ ουρέχις σισηὶ ἐβϑέφιε ἵηι-
φιοῆδεοι εἰ ἱπβηλένηι εἰ ΒΟΉΡΡΟΥ ἔπ πιούμ, χμαδὶ απ ἀεν' δὶμε εἶα ζογηια ἀδιιδ 6886
»οδϑίξ, οὶ ρυασϑεγίη ἀδι ΠΟ πιοᾶο αἰψυια, 8εἃ γριϊολεγγώηα δρεοὶς ἀεοεαξ
ἐ88ε, αμὲ ποη μηδ φιοᾶ ογΐμηι δἰ: πιογίαϊδέίαδ οοπϑοφιαΐμν. 11. Ἰὰς Απασχαφογαθ,
φμὶ αοοερὶξ αὖ Απασδηδης αἰδοὶρπαηι οο. Αὐσυθτιν. Ο. Ὁ. ὙΠ] 2 ἰδές [Απᾶ-
χὶτηδηα61] 4πασὶηιθη Ή. αἰδοίρμΐιηι οἱ ϑιιοοεβδούεης γοϊ χμῖί, συ ΟῊΡ.68 γον οανιδαϑ
αδνὶ ἱηβηϊίο ἀεαϊέ, πὸ ἀδο8 περσαυὶϊξ αὐ ἑασμῖξ; πο ἰαπιθη αὖ ἐρδὶδ αἀεγόηι ζ60-
ἔμ, δ6ὦ ἔρδο8 ξὰ ἀογὰ ογίοϑ ογοιαϊί. ΑἘτ. 11,13 (Ὁ. 802) Α4. τὸν ἀέρα (μϑτῃ].
ϑεὸν εἶναι)" δεῖ δ᾽ ὑπαχούειν ἐπὶ τῶν οὕτως λεγομένων τὰς ἐνδιηχούσας τοῖς
στοιχείοις ἢ τοῖς σώμασι δυνάμεις.

11. ΒΊΜΡΙ, ῬὮγα. 1121, 12 γενητὸν δὲ καὶ φϑαρτὸν τὸν ἕνα χόσμον ποι-
οὔσιν, ὅσοι ἀεὶ μέν φασιν εἶναι κόσμον, οὐ μὴν τὸν αὐτὸν ἀεί, ἀλλὰ ἄλλοτε
ἄλλον γινόμενον χατά τινας χρόνων περιόδους, ὡς ᾿Αναξιμένης τε καὶ Ἡραά-
κλειτος χαὶ Διογένης καὶ ὕστερον οἱ ἀπὸ τῆς Στοὰᾶς [8. Απαχἰπιδπᾶ, 11, 8. 19].

12. ΑΞτ. Π 2, 4 (Ὁ. 8290 ποῖ) χαὶ οἱ μὲν μυλοειδῶς [νΕ]. Βΐρρ. Ἵ, 6], οἱ δὲ
τροχοῦ δίχην περιδινεῖσϑαι [ΑἸαχἰ πηαπᾶθγ 8. ἢ. 21], πᾶμ! 1. ἢ τὸν κόσμον.

18. ---ΠΊ11,1 Ὁ. 889) Ἀ. χαὶ Παρμενίδης τὴν περιφορὰν τὴν ἐξωτάτω
τῆς γῆς εἶναι τὸν οὐρανόν.

84 8. ΑΝΑΧΙΜΕΝΕΒ

14. ΑΕτ. Π 18, 10 (Ὁ. 842) 4. πυρίνην μὲν τὴν φύσιν τῶν ἄστρων, περιέχειν
δέ τινα χαὶ γεώδη σώματα συμπεριφερόμενα τούτοις ἀόρατα. ἘΠαπὰδ 14,8 (Ὁ. 844)
Ἀ. ἥλων δίχην χαταπεπηγέναι τὰ ἄστρα τῶι χρυσταλλοειδεῖ. ἔνιοι [1] δὲ πέταλα
εἶναι πύρινα ὥσπερ ζωγραφήματα. 16,6 (Ὁ. 846) 4. οὐχ ὑπὸ τὴν γῆν, περὶ
αὐτὴν δὲ στρέφεσϑαι τοὶς ἀστέρας. Απιϑτ. Μοΐροτ. Β 1. 8644 28 πολλοὺς πει-
σϑῆναι τῶν ἀρχαίων μετεωρολόγων τὸν ἥλιον μὴ φέρεσϑαι ὑπὸ γῆν ἀλλὰ περὶ
τὴν γῆν καὶ τὸν τόπον τοῦτον, ἀφανίζεσϑαι δὲ χαὶ ποιεῖν νύχτα διὰ τὸ ὑὕψη-
λὴν εἶναι πρὸς ἄρχτον τὴν γῆν. ΑἘτ. Π 19, 1. 2 Πλάτων τας ἐπισημασίας τάς
τε χειμερινὰς καὶ τὰς ϑερινὰς κατὰ τὰς τῶν ἄστρων ἐπιτολάς τε χαὶ δυσμὰς
γίνεσϑαι. ᾿Α. δὲ διὰ μὲν ταῦτα μηδὲν τούτων, διὰ δὲ τὸν ἥλιον μόνον.

15, ΑΕτ. ΠῚ 20, 2 (Ὁ. 848) 4. πύρινον ὑπάρχειν τὸν ἥλιον ἀπεφήνατο.
42, 1 (Ὁ. 8352) ᾽4. πλατὺν ὡς πέταλον τὸν ἥλιον. 38, 1 (Ὁ. 8362) περὶ τροπῶν
ἡλίου. ᾿4. ὑπὸ πεπυχνωμένον ἀέρος καὶ ἀντιτύπου ἐξωϑεῖσϑαι τὰ ἄστρα.

16. ΤῊΣΟ ϑμαντῃ. 3. 198, 14 ΗΙ]. Εὔδημος ἱστορεῖ ἐν ταῖς ᾿Αστρολογίαις
[ἴτ. 94 5.1, ὅτι Οἰνοπίδης εὗρε πρῶτος ... ᾿Αναξιμένης δὲ ὅτι ἡ σελήνη ἐκ τοῦ
ἡλίου ἔχει τὸ φῶς χαὶ τίνα ἐχλείπει τρόπον. Αττ. ΤΙ 26, 2 ᾿Α4. (Ὁ. 856) πυρί-
γὴν τὴν σελήνην.

11. Αττ.ὶ ΠΙ 8, 2 (Ὁ. 368, πλοῦ Απαχίπιδηᾶ, ἢ. 23) ᾿ἀναξιμένης ταὐτὰ
τούτωι, προστιϑεὶς τὸ ἐπὶ τῆς ϑαλάσσης, ἥτις σχιζομένη ταῖς χώπαις παρα-
στίλβει. 4, 1 (Ὁ. 310) ᾿4. νέφη μὲν γίνεσθαι παχυνϑέντος ἐπὶ πλεῖον τοῦ
ἀέρος, μᾶλλον δ᾽ ἐπισυναχϑέντος ἐχϑλίβεσϑαι τοὺς ὄμβρους, χάλαζαν δέ,
ἐπειδὰν το καταφερόμενον ὕδωρ παγῆι. χιόνα δ᾽ ὅταν συμπεριληφϑῆι τι τῶι
ὑγρῶι πνευματιχόν.

18. --- ΠῚ 5, 10 (Ὁ. 818) Ἀ4. ἦριν γίνεσϑαι κατ᾽ αὐγασμὸν ἡλίου πρὸς νέφει
πυχνῶι καὶ παχεῖ καὶ μέλανι παρα τὸ μὴ δύνασϑαι τὰς ἀχτῖνας εἰς τὸ πέραν
διαχόπτειν ἐπισυνισταμένας αὐτῶι. ἤσποι,. ΑΒΑΤ. Ρ. δ1δ, 21 ΜΝ. (808 Ῥοδοϊἀοῃΐοθ)
τὴν ἶριν ᾿Α4. φησὶ γίνεσθαι ἡνίχα ἂν ἐπιπέσωσιν αἷ τοῦ ἡλίου αὐγαὶ εἰς παχὺν
καὶ πυχνὸν τὸν ἀέρα. ὅϑεν τὸ μὲν πρότερον αὐτοῦ τοῦ ἡλίου φοινικοῦν
φαίνεται διακαιόμενον ὑπὸ τῶν ἀχτίνων, τὸ δὲ μέλαν χαταχρατούμενον ὑπὸ
τῆς ὑγρότητος. καὶ νυχτὸς δέ φησι γίνεσϑαι τὴν ἶριν ἀπὸ τῆς σελήνης, ἀλλ᾽
οὐ πολλάκις διὰ τὸ μὴ πανσέληνον εἶναι διὰ παντὸς χαὶ ἀσϑενέστερον αὐτὴν
φῶς ἔχειν τοῦ ἡλίου.

19. ὅΑτεν. ἱπ ΗἸΡΡ. ἀθ ἔυ. 1Π ΧΥ͂Ι 89ὅ Κ. (Αἰ οΙ ὍΔ. δὺβ Ῥοβαοϊἀοῃοβ)
Ἀ. δὲ ἐξ ὕδατος καὶ ἀέρος γίνεσϑαι τοὺς ἀνέμους βούλεται καὶ [τῇι] ῥδύμηςε τινὶ
ἀγνώστωι φέρεσθαι βιαίως χαὶ τάχιστα εἷς τὰ πτηνὰ πέτεσϑαι.

20. ΑἘτ. Π 10, 8 (Ὁ. 8117) .4. τραπεζοειδῆ [πᾶχι 6} τὴ» γῆ»]. ΑΕΊΒΤΟΥ.
ἀθ οβοϑῖο Β 18.294) 18 ᾿4. δὲ χαὶ ᾿ἀναξαγόρας χαὶ Δημόχριτος τὸ πλάτος αἴτιον
εἶναί φασι τοῦ μένειν αὐτήν" οὐ γὰρ τέμνειν, αλλ᾽ ἐπιπωματίζειν τὸν ἀέρα
τὸν χάτωϑεν, ὅπερ φαίνεται τὰ πλάτος ἔχοντα τῶν σωμάτων ποιεῖν" ταῦτα
γὰρ καὶ πρὸς τοὺς ἀνέμους ἔχει δυσχινήτως διὰ τὴν ἀντέρεισιν. ταὐτὸ δὴ
τοῦτο ποιεῖν τῶι πλάτει φασὶ τὴν γῆν πρὸς τον ὑποχείμενον ἀέρα. τὸν δ᾽
οὐχ ἔχοντα [ποῦ ἘΠ τοῦ ἢ μεταστῆναι τόπον ἱκανὸν ἀϑρόον τῶι κάτωϑεν
ἠρεμεῖν, ὥσπερ τὸ ἐν ταῖς χλεψύδραις ὕδωρ. Μεὶ. Αϑί. ΠῚ 16, 8 (Ὁ. 880).

21. Απιβτου. Μοίθογ. Β 1. 866 6 Α. δέ φησι βρεχομένην τὴν γῆν καὶ ξηραι-
γομένην ῥήγνυσθαι χαὶ ὑπὸ τούτων τῶν ἀπορρηγνυμένων χολωνῶν ἐμπιπτόν-
τῶν σείεσθϑαι" διὸ χαὶ γίγνεσϑαι τοὺς σεισμοὺς ἔν τε τοῖς αὐχμοῖς χαὶ πάλιν
ἐν ταῖς ὑπερομβριάις᾽ ἕν τε γὰρ τοῖς αὐχμοῖς, ὥσπερ εἴρηται, ξηραινομένην

Α. 14---25. ΓΕΒΕΝ ὕΝῸ ΙΕΗΒΕ. Β. 1.2. ΕΒΑΘΜΕΝΤΕ. δὅ

ῥήγνυσθαι, χαὶ ὑπὸ τῶν ὑδάτων ὑπερυγραινομένην διαπίπτειν. Υ αὶ. Αοί. 1Π
15, 3. ὅδηρο. Ναῖ. Θυ. ΥἹ 10 ππὰ Κ. 20 η. 28.

22. λιν. ἰα Ηΐρρ. ἃ. πδί. ἢ. ΧΥ͂ 26 Η. δ βδθίποβ οὔτε γὰρ πάμπαν ἀέρα
λέγω τὸν ἄνϑρωπον ὥσπερ ᾿Α.

28. ῬΗΠΟΡΟΝΙ͂. ἀ6 δηΐτηδ 9,9 Ηδγά. οἱ δὲ ἀερίαν (πδηι! οἷ τὴν ψυχήν] ὡς
. χαί τινες τῶν Στωιχῶν. 81,2 Διογένης ὃ ᾿Απολλωνιάτης καὶ Ἀ.. ἀρχὴν τῶν
ὄντων τὸν ἄερα λέγοντες ἐκ τούτου καὶ τὴν ψυχὴν ἔλεγον, καὶ γινώσχειν μὲν
πᾶντα τὴν ψυχὴν ὡς ἔχουσαν τὴν τῶν πάντων ἀρχήν, κινητιχωτάτην δὲ εἶναι
διὰ λεπτομέρειαν. Ὑεὶ. τ. 2; Αϑῷ, ΤΥ 8, 2. ῬΙδίο Ῥμαθάοῃ ὑ. 968.

Β, ἘΒΑΘΟΜΕΝΤΕ,
1. Ῥυστ. ἂθ ὑσγΐμι ἔγίρ. 8. 941 Ε'

ἢ καϑάπερ .Α. ὅ παλαιὸς ὥιετο, μήτε τὸ ψυχρὸν ἐν οὐσίαι
μήτε τὸ ϑερμὸν ἀπολείπωμεν, ἀλλὰ πάϑη κοινὰ τῆς ὕλης ἐπίι-
γεγνόμενα ταῖς μεταβολαῖς" τὸ γὰρ συστελλόμενον αὐτῆς καὶ πυ-
χνούμενον ψυχρὸν εἶναί φησι, τὸ δ᾽ ἀραιὸν καὶ τὸ χαλαρόν (οὕτω
πως ὀνομάσας καὶ τῶι ῥήματι) ϑερμόν. ὅϑεν οὐχ ἀπεικότως λέ-
γεσϑαι τὸ καὶ ϑερμὰ τὸν ἄνθρωπον ἐκ τοῦ στόματος καὶ ψυχρὰ
μεϑιέναι᾽ ψύχεται γὰρ ἡ πνοὴ πιεσϑεῖσα χαὶ πυχνωϑεῖσα τοῖς
χείλεσιν, ἀνειμένου δὲ τοῦ στόματος ἐχπίπτουσα γίγνεται ϑερμὸν
ὑπὸ μανότητος. τοῦτο μὲν οὖν ἀγνόημα ποιδῖται τοῦ ἀνδρὸς ὅ
“Τριστοτέλης [ῬτΟ]. 84, 7. 964" 107] ἀνειμένου γὰρ τοῦ στόματος
ἐχπινεῖσθαι τὸ ϑερμὸν ἐξ ἡμῶν αὐτῶν, ὅταν δὲ συστρέψαντες τὰ
χείλη φυσήσωμεν οὐ τὸν ἐξ ἡμῶν ἀλλὰ τὸν ἀέρα τὸν πρὸ τοῦ
στόματος ὠϑεῖσθαιε ψυχρὸν ὄντα χαὶ προσεμπίπτειν.

2. Αὔτ 1 8, 4 (Ὁ. 218).

᾿Αναξιμένης Εὐρυστράτου ιλήσιος ἀρχὴν τῶν ὄντων ἀέρα
ἀπεφήνατο᾽ ἐκ γὰρ τούτου πάντα γίγνεσθαι καὶ εἰς αὐτὸν πάλιν
ἀναλύεσθαι. οἷον ἡ ψυχή, φησίν, ἡ ἡμετέρα ἀὴρ οὖσα
συγχρατεῖ ἡμᾶς, καὶ ὅλον τὸν κόσμον πνξεξῦμα καὶ ἀὴρ
σεδριέχει λέγεται δὲ συνωνύμως ἀὴρ καὶ πνεῦμα. ἁμαρτάνει
δὲ ἐξ ἀπλοῦ καὶ μονοειδοῦς ἀέρος χαὶ πνεύματος δοχῶν συνε-
στάναει τὰ ζῶια ἀδύνατον γὰρ ἀρχὴν μίαν τὴν ὕλην τῶν ὄντων
ὑποστῆναι, ἀλλὰ καὶ τὸ ποιοῦν αἴτιον χρὴ ὑποτιϑέναι᾽ οἷον ἄρ-
γυρος οὐχ ἀρχεῖ πρὸς τὸ ἔχπωμα γενέσϑαι, ἐὰν μὴ τὸ ποιοῦν ἣι
τουτέστιν ὅ ἀργυροχόπος᾽ ὁμοίως καὶ ἐπὶ τοῦ χαλκοῦ καὶ τοῦ
ξύλου καὶ τῆς ἄλλης ὕλης.

1. Τα8 8ἰεἢ, σμβαγεηιδηζίοδεπᾶς μπᾶ υογαϊολίοπας ἀοΥ Μαΐίογὶο ἰδὲ 468
Καϊέο, ἀα5 Τάππε πὰ ΒΟΒ]ΑΙ͂Θ ἀασοσοη Ὧα8 Ῥαγηι.

2, Ὑ])ο ὕπο βθοϊο Τυδλ ἰθὲ πὰ τὑἢ8 ἀδαυγοι Ζυβδιησηθη δ], 80
πηϑραπηΐς Οάδθα ππὰ 1 αἴθ σδησο Ὑ Θ]οσαπυῃρ.

26 8. ΑΝΑΧΙΜΈΝΕΒ Εν. 8.1. 4. ΡΥΤΒΑΘΟΒΑΒ 1.2.

8. ΟΙΥΜΡΙΟΡΟΒ. ἀθ δ.ίθ βδοσα ἰδρί ἀἷθ Ὀῃἱ]οβορβοσμ ὁ. 25 (Βογίμοϊοῖ ΟΟἹ!.
ΑἸοὮ μι. στ. 1 2 ". 88, 17).

μίαν δέ κινουμένην ἄπειρον ἀρχὴν πάντων τῶν ὄντων δοξάζεε
.Αναξιμένης τὸν ἀέρα. λέγδε γὰρ οὕτως ᾿ἐγγύς ἐστιν ὅ ἀὴρ
τοῦ ἀσωμάτου" καὶ ὅτι κατ᾽ ἔχροιαν τούτου γινόμεϑα,
ἀνάγκη αὐτὸν καὶ ἄπειρον δἶναι καὶ πλούσιον διὰ τὸ
μηδέποτε ἐκλείπειν. (βεμπίηαοὶ, γρῖ. Απαχίπιδηορ ἢ. 14. 16.)

8. ἈῖΆο [Ὁ βύθμς ἄἀθαὶ ΤΠ Κὄγρου ἰοθθη παρ, ὑπαὰ ΜΛΠῚ πτῖὶγ ἀυχοῖὶ
ἄθῃ Αὐδῆνδβα ἀθγβοὶθθ Θηΐθύθ θη, τλυ88 βἷθ Ὁηθηα]ἸΟἢ ὑπᾶ τοῖο βοίμ,
ἀξ βἷθ πἰθΠ1818 δυβρϑὮί.

4. ΡΥΤΗΑΘΟΘΟΒΑΒ

8 68 Κοὶπο βοιγίίοη ἀθθ ΡΥ ΒΡΟΓΤΑΒ σὰ υπὰ ὥδοτδδυρί νοῦ ῬὨΪΟἾδο8
Ζοῖῦ ὩσΣ τη! ο0 Τγβαϊοῃ ἀοσ οἱροιῦομοη βοθα]θ Ὀοβίδπα, 80 ρίοδί 68 ΗΪΘΓ
Κοίηθ ΘΟΧΟρΤΆΡΗΪθ. Ὠΐθ ΒίοΒΤΑΡὨΐο πλῦϑϑ δῖος ἱπὶ αδῆζθῃ οὶ ἀογ ἔγ ἢ Ὀ6-
δἰμποπᾶθῃ 1 οροη θη] ἀπηρ δυΐ ἀἷο δ! οδίθῃ Ζθαρτιίίββο ὈΪ8 Αὐ᾽βίοίοϊθθ ὑπὰ
ἄθββοῃ ϑβομ]ο (πὐϊῦ Αὐδνγ8}}} Ὀοϑοηγάηκοη. Ὠΐ6 Ζουρηίδδο 68 ΣΧΘΠΟΡΏδΠ6Θ
[{τ. 1], ΗογΆ ΚΙ [40. 129], ΕπιροάοκΙοθ [129], Ιομ [1] ἅδον Ῥ. 8. α. ἀϊοβϑαϊ

1. ΗΈΒον. ΠῚ 128 πρῶτοι δὲ καὶ τόνδε τὸν λόγον Αἰγύπτιοί εἰσι οἱ εἰπόν-
τες, ὡς ἀνϑρώπου ψυχὴ ἀϑανατός ἐστι, τοῦ σώματος δὲ χαταφϑίνοντος ἐς
ἄλλο ζώιον αἰεὶ γινόμενον ἐσδύεται, ἐπεὰν δὲ πάντα περιέλϑηι τὰ χερσαῖα χαὶ
τὰ ϑαλάσσια καὶ τα πετεινά, αὖτις ἐς ἀνθρώπου σῶμα γινόμενον ἐσδύνειν,
τὴν περιήλυσιν δὲ αὐτῆι γίνεσϑαι ἐν τρισχιλίοισι ἔτεσι. τούτωι τῶι λόγωε
εἰσὶ οἱ Ἑλληνων ἐχρήσαντο, οἱ μὲν πρότερον οἱ δὲ ὕστερον, ὡς ἰδίωι ἑωυτῶν
ἐόντε" τῶν ἐγὼ εἰδὼς τὰ οὐνόματα οὐ γράφω. ΤΠ 81 οὐ μέντοι ἕς γε τὰ ἱρὰ
[ἀν Αρφγρίοε) ἐσφέρεται εἰρίνεα οὐδὲ συγχαταϑάπτεταί σφι᾿ οὐ γὰρ ὅσιον.
ὁμολογέουσι δὲ ταῦτα τοῖσι Ὀρφικοῖσι χαλεομένοισι χαὶ Βαχχικοῖσι, ἐοῦσε δὲ
Αἰγυπτίοισι, καὶ Πυϑαγορείοισι. οὐδὲ γὰρ τούτων τῶν ὀργίων μετέχοντα
ὅσιόν ἐστι ἐν εἰρινέοισι εἑἵμασι ϑαφϑῆναι. ἔστι δὲ περὶ αὐτῶν ἱρὸς λόγος
λεγόμενος.

ἢ. -- ΤΥ 9ὅ ὡς δὲ ἐγὼ πυνϑάνομαι τῶν τὸν Ἑλλήσποντον οἰχεόντων
Ἑλλήνων καὶ Πόντον, τὸν Σάλμοξιν τοῦτον ἐόντα ἄνϑρωπον δουλεῦσαι ἐν
Σάμωι, δουλεῦσαι δὲ Πυϑαγόρηι τῶι Μνησάρχον. ἐνθεῦτεν δὲ αὐτὸν γενό-
μενον ἐλεύϑερον χρήματα χτήσασϑαι μεγάλα, χτησάμενον δὲ ἀπελϑεῖν ἐς τὴν
ἑωντοῦ. ἅτε δὲ χαχοβίων τε ἐόντων τῶν Θρηίχων χαὶ ὑπαφρονεστέρων, τὸν
Σάλμοξιν τοῦτον ἐπιστάμενον διαιτάν τε Ἰάδα καὶ ἤϑεα βαϑύτερα ἢ κατὰ
Θρήικας, οἷα “Ἕλλησί τε ὁμιλήσαντα καὶ Ἑλλήνων οὐ τῷ ἀσϑενεστάτωι σοφι-
στῆι Πυϑαγόρηι, χατασχευάσασϑαι ἀνδρεῶνα, ἐς τὸν πανδοχεύοντα τῶν ἀστῶν
τοῦς πρώτους χαὶ εὐωχέοντα ἀναδιδάσχειν, ὡς οὔτε αὐτὸς οὔτε οἱ συμπόται
αὐτοῦ οὔτε οἱ ἐχ τούτων αἰεὶ γινόμενοι ἀποϑανέονται, ἀλλ᾽ ἥξουσι ἐς χῶρον
τοῦτον, ἵνα αἰεί περιεόντες ἕξουσι τὰ ἀγαϑά. ἐν ὧι δὲ ἐποίει τὰ καταλεχϑέντα
καὶ ἔλεγε ταῦτα, ἐν τούτωι κατάγεον οἴχημα ἐποιεῖτο. ὡς δέ οἱ παντελέως
εἶχε τὸ οἴχημα, ἐκ μὲν τῶν Θρηίχων ἠφανίσϑη, χαταβὰς δὲ κάτω ἐς το

Ὥ

ὧν

ΡΥΤΒΑΘΟΒΔΑΞΒ 2--Ἰ. ΙΕΒΕΝ, 27

κατάγεον οἴἔχημα διαιτᾶτο ἐπ᾽ ἔτεα τρία" οἱ δέ μὲν ἐπόϑεόν τε χαὶ ἐπένϑεον
ὡς τεϑνεῶτα. τετάρτωι δὲ ἔτει ἐφάνη τοῖσι Θρήιξι καὶ οὕτω πιϑανά σφι ἐγέ-
γετὸ τὰ ἔλεγε ὅ Σάλμοξις. ταῦτα φασί μιν ποιῆσαι. ἐγὼ δὲ περὶ μὲν τούτου
χαὶ τοῦ χαταγέου οἴχήματος οὔτε ἀπιστέω οὔτε αὖν πιστεύω τι λίην, δοκέω
δὲ πολλοῖσι ἔτεσι πρότερον τὸν Σάλμοξιν τοῦτον γενέσϑαι Πυϑαγόρεω.

8. τοῦ. ΥΠΙ 8 φησὶ δὲ καὶ ᾿Αριστόξενος τὰ πλεῖστα τῶν ἠϑικῶν δο-
γμάτων λαβεῖν τὸν Πυϑαγόραν παρὰ Θεμιστοχλείας τῆς ἐν Δελφοῖς.

4. Ιβοσβ. Βυ8. 28 Πυϑαγόρας ὃ Σάμιος... ἀφιχόμενος εἰς Αἴγυπτον χαὶ
μαϑητὴς ἐχείνων γενόμενος τήν τ᾿ ἄλλην φιλοσοφίαν πρῶτος εἰς τοὺς “Βλληνας
ἐχόμισε καὶ τὰ περὶ τὰς ϑυσίας καὶ τὰς ἁγιστείας τὰς ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐπιφανέ-
στερον τῶν ἄλλων ἐσπούδασεν ἡγούμενος, εἰ χαὶ μηδὲν αὐτῶι διὰ ταῦτα πλέον
γίγνοιτο παρὰ τῶν ϑεῶν, ἀλλ᾽ οὖν παρά γε τοῖς ἀνθρώποις ἐχ τούτων μά-
λιστ᾽ εὐδοκιμήσειν. 39. ὅπερ αὐτῶι χαὶ συνέβη. τοσοῦτον γὰρ εὐδοξίαι τοὺς ἄλλους
ὑπερέβαλεν, ὥστε καὶ τοὺς νεωτέρους ἅπαντας ἐπιϑυμεῖν αὐτοῦ μαϑητὰς εἶναι,
χαὶ τοὺς πρεσβυτέρους ἥδιον ὁρᾶν τοῦς παῖδας τοὺς αὑτῶν ἐχείνωι συγγιγνο-
μένους ἢ τῶν οἰχείων ἐπιμελουμένους. χαὶ τούτοις οὐχ οἷόν τ᾿ ἀπιστεῖν ἔτι
γὰρ καὶ νῦν τοὺς προσποιουμένους ἐχείνου μαϑητὰς εἶναι μᾶλλον σιγῶντας
ϑαυμαάζουσιν ἢ τοὺς ἐπὶ τῶι λέγειν μεγίστην δόξαν ἔχοντας.

ὅδ. θιοα. ΥΠῚ ὅδ ᾿ἀλχιδάμας δ᾽ ἐν τῶι Φυσιχῶι φησι... τὸν δὲ [Ἐπωρο-
6ΟΚ]66] ᾿ἐναξαγόρου διαχοῦσαι χαὶ Πυϑαγόρου καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζη-
λῶσαι τοῦ τε βίου χαὶ τοῦ σχήματος, τοῦ δὲ τῆν φυσιολογίαν. Απιδτ. ἨΠοί.
Β 28. 1398» 9 χαὶ αἷς ᾿Αλχιδάμας [ἔν. δ βδΌΡΡο), ὅτε πάντες τοὺς σοφοὺς τιμῶσιν.
Πάριοι γοῦν ᾿Αρχίλοχον χαίπερ βλάσφημον ὄντα τετιμήχασι... . χαὶ Ἰταλιῶται
Πυϑαγόραν χαὶ Δαμψαχηνοὶ ᾿Αναξαγόραν ξένον ὄντα ἔϑαψαν καὶ τιμῶσιν
ἔτι χαὶ νῦν.

θ. ᾿Εν. ΓΧ 838 δοχεῖ δέ (Ὀϑιμοκτ), φησὶν ὃ Θρασύλος ζηλωτὴς γεγο-
γέναι τῶν Πυϑαγορικῶν᾽ αλλὰ καὶ αὐτοῦ Πυϑαγόρου μέμνηται ϑαυμάζων
αὐτὸν ἐν τῶι ὁμωνύμωι συγγράμματι (πβπι! οι Πυϑαγόρης περὶ τῆς τοῦ σοφοῦ
διαϑέσεως ὃ 46). πάντα δὲ δοχεῖν παρὰ τούτου λαβεῖν χαὶ αὐτοῦ δ᾽ ἂν ἄχη-
χοέναι, εἰ μὴ τὰ τῶν χρόνων ἐμάχετο. πάντως μέντοι τῶν Πυϑαγορικῶν τινος
ἀχοῦσαί φησιν αὐτὸν Πλαῦχος ὃ Ῥηγῖνος χατα τοὺς αὐτοὺς χρόνους αὐτῶι
γεγονώς. ῬοΙΡΒ. Υ. Ρ. 38 Δοῦρις δ᾽ ὁ Σάμιος ἐν δευτέρωι τῶν Ὥρων παῖδα τ᾽
αὐτοῦ (ἄο8 ῬγίδαροΓεαδθ) ἀναγράφει ᾿Αρίμνηστον χαὶ διδάσχαλόν φησι γενέσθαι
Δημοκρίτου. τὸν δ᾽ ᾿Αρίμνηστον χατελθϑόντ᾽ ἀπὸ τῆς φυγῆς χαλχοῦν ἀνάϑημα
τῶι ἱερῶι τῆι Ἥρας ἀναϑεῖναι τὴν διάμετρον ἔχον ἐγγὺς δύο πήχεων, οὗ ἐπί-
γραμμα ἦν ἐγγεγραμμένον τόδε"

Πυϑαγόρεω φίλος υἱὸς ᾿Αρίμνηστος μ᾽ ἀνέϑηχε
πολλὰς ἐξευρὼν εἰνὶ λόγοις σοφίας.
τοῦτο δ᾽ ἀνελόντα ΣΊμον τὸν ἁρμονιχὸν χαὶ τὸν χανόνα σφετερισάμενον
ἐξενεγχεῖν ὡς ἴδιον. εἶναι μὲν οὖν ἑπτὰ τὰς ἀναγεγραμμένας σοφίας, διὰ δὲ
τὴν μίαν, ἣν Σῖμος ὑφείλετο, συναφανισϑῆναι χαὶ τὰς ἄλλας τὰς ἐν τῶι ἄἀνα-
ϑήματι γεγραμμένας. ὕδθαν ἀΐοβο ἘΔΙΒΟΝ περ 8. ϑγμοβ.

1. ΑἈιθτον. Μοίδρῃ. Α ὅ. 986529 χαὶ γὰρ ἐγένετο τὴν ἡλιχίαν ᾿Αλχμαίων
(ψέος ἐπὶ γέροντι Πυϑαγόραι (ναὶ. ἸαιὉ]. Υ. Ρ. 104). Αὖὐϑ Αὐἱδίοίοὶοβ Βποὴ
Περὶ τῶν Πυϑαγορείων [Βο86 ἔτ. 191] ΑΡΟΙΙΟΝ. τιν. 6 τούτοις δὲ ἐπιγενόμενος
[ΕΡοοΐάο65, Ατἱβῦοββ, Ποσιηοιπηοβ, Αθραγίβ, Ρμθσοκγὰθ8) Πυϑαγόρας Μνησάρχου
υἱὸς τὸ μὲν πρῶτον διεπονεῖτο περὶ τὰ μαϑήματα χαὶ τοὺς ἀριϑμούς, ὕστερον
δέ ποτε καὶ τῆς Φερεχύδου τερατοποιίας οὐχ ἀπέστη. καὶ γὰρ (ἐν) ΜΜεταποντίωι

28 4. ΡΥΤΗΑΘΟΒΑΒ

πλοίου εἰσερχομένου φορτίον ἔχοντος χαὶ τῶν παρατυχόντων εὐχομένων σω-
στὸν χατελϑεῖν διὰ τὸν φόρτον ἑστῶτα τοῦτον εἰπεῖν ᾿νεχρὸν τοίνυν φανή-
σεται ὑμῖν σῶμα ἄγον τὸ πλοῖον τοῦτο. πάλιν δ᾽ ὃν Καυλωνίαι, ὥς φησιν
᾿Δριστοτέλης (προυσήμηνε τὴν λευχὴν ἄρχτον. χαὶ ὁ αὐτὸς ᾿Αριστοτέλης) γρά-
φων περὶ αὐτοῦ πολλὰ μὲν χαὶ ἄλλα λέγει καὶ τὸν ἐν Τυρρηνίαι, φησίν,
δάχνοντα ϑανάσιμον ὄφιν αὐτὸς δάχνων ἀπέχτεινεν. χαὶ τὴν γενομένην δὲ
στάσιν τοῖς Πυϑαγορείοις προειπεῖν. διὸ χαὶ εἰς Μεταπόντιον ἀπῆιρεν ὑπὸ
μηδενὸς ϑεωρηϑείς, καὶ ὑπὸ τοῦ Κάσα ποταμοῦ διαβαίνων σὺν ἄλλοις ἤκουσε
φωνὴν μεγάλην ὑπὲρ ἀνϑρωπον᾿ ᾿Πυϑαγόρα, χαῖρε: τοὺς δὲ παρόντας περε-
δεεῖς γενέσϑαι. ἐφάνη δέ ποτε καὶ ἐν Κρότωνι καὶ ἐν Μεταποντίωι τῆι αὐτῆι
ἡμέραι καὶ ὥραι. ἐν ϑεάτρωι δὲ χαϑήμενός ποτε ἐξανίστατο, αἷς φησιν ᾿Αρι-
στοτέλης, καὶ τὸν ἔδιον μηρὸν παρέφηνε τοῖς χαϑημένοις ὡς χρυσοῦν. ἴλισπτι,,
ΡΨ. Ρ. 31 [Δ΄΄ ἔν. 192] ἱστορεῖ δὲ χαὶ Ἀριστοτέλης ἐν τοῖς Περὶ τῆς Πυϑαγο-
ριχῆς φιλοσοφίας διαίρεσίν τινὰ τοιάνδε ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν ἐν τοῖς πάνυ ἀπορ-
ρήτοις διαφυλάττεσϑαι᾽ τοῦ λογιχοῦ ζώιου τὸ μέν ἐστι ϑεός, τὸ δ᾽ ἄνϑρωπος,
τὸ δὲ οἷον Πυϑαγόρας.

8. Οτεμ. Α]. βαοπι. 1 62 ᾿. 8352) Ρ, Πυϑαγόρας μὲν οὖν Μνησάρχου Σά-
μιος, ὥς φησιν Ἱππόβοτος, ὡς δὲ ᾿ἀριστόξενος ἐν τῶι ᾿υϑαγόρου βίωε καὶ
᾿Αρίσταρχος [Ἀριστοτέλης Ῥγο] 161] καὶ Θεόπομπος Τυρρηνὸς ἦν, ὡς δὲ Νιεάνϑης
Σύριος ἢ Τύριος. ὥστε εἶναι χατὰ τοὺς πλείστους τὸν Πυϑαγόραν βάρβαρον
τὸ γένος. Ὠιοα. Π11 ὡς ᾿Αριστόξενος Τυρρηνὸς ἀπὸ μιᾶς τῶν νήσων ἅς
κατέσχον ᾿Αϑηναῖοι Τυρρηνοὺς ἐχβαλόντες [Πϑηποθ, νρὶ. Νοδπίδιοθ Ὁ. Ῥουρμ.
Υ. Ρ. 2). Ῥιοα. 1 118 ᾿Δριστόξενος δ᾽ ἐν τῶι Περὶ Πυϑαγόρου χαὶ τῶν γνω-
οίμων αὐτοῦ φησι νοσήσαντα αὐτὸν [ᾧῬΒογοϊςγ 406] ὑπὸ Πυϑαγόρου ταφῆναι ἐν
δΔήλωι. ῬΟΒΡΗΤΕ. Υ͂. Ρ. 9 γεγονότα δ᾽ ἐτῶν τεσσεράχοντα, φησὶν ὃ ᾿Αριστό-
ξενος, καὶ δρῶντα τὴν τοῦ Πολυχράτους τυραννίδα συντονωτέραν οὖσαν, ὥστε
καλῶς ἔχειν ἐλευϑέρωι ἀνδρὶ τὴν ἐπιστασίαν τε χαὶ δεσποτείαν [μὴ] ὑπομένειν,
οὕτως δὴ τὴν εἰς Ἰταλίαν ἄπαρσιν ποιήσασϑαι. ΤΉΞΡΟΙ, Αἴ. (818 Απδίο το8)
Ρ. 40 Αδβὶ, ᾿ἀνδροχύδης δὲ ὃ Πυϑαγορικὸς ὁ Περὶ τῶν συμβόλων γράψας καὶ
Εὐβουλίδης ὁ Πυϑαγορικὸς χαὶ ᾿Αριστόξενος καὶ Ἱππόβοτος χαὶ Νεάνθης οἱ
(τὰν χατὰ τὸν ἄνδρα ἀναγράψαντες σις ἔτεσε τὰς μετεμψυχώσεις τᾶς αὐτῶε
συμβεβηχυίας ἔφασαν γεγονέναι (201 Ζδῆγο Ὠίορ. ΥΙὯΠ 14, 462 Οομιπι. [κπ0.
Βατη. 2839, 12 ὕ8. νεῖ. Βομᾶο Ῥρυοῖ. 15.419). Ὅτοα. ΥἹΠ 4 τοῦτόν [Ῥγίδδροσδδ)
φησιν Ἡραχλείδης ὁ Ποντικὸς [ἴτ. 81 ἼΟΒ5.) περὶ αὑτοῦ τάδε λέγειν, ὡς εἴη
ποτέ γεγονὼς Αἰϑαλίδης χαὶ Ἑρμοῦ υἱὸς νομισϑείη" τὸν δὲ Ἑρμῆν εἰπεῖν αὐτῶε
ἑλέσθαι δ᾽ τι ἂν βούληται πλὴν ἀϑανασίας. αἰτήσασϑαι οὖν ζῶντα καὶ τελεν-
τῶντα μνήμην ἔχειν τῶν συμβαινόντων. ἐν μὲν οὖν τῆι ζωῆι πάντων ιδιαμνη-
μονεῦσαι᾽ ἐπεὶ δὲ ἀποϑάνοι, τηρῆσαι τὴν αὐτὴν μνήμην. χρόνωι δ᾽ ὕστερον
εἰς Εὔφορβον ἐλϑεῖν καὶ ὑπὸ Φἰενέλεω ρωϑῆναι. ὁ δ᾽ Εὔφορβος ἔλεγεν, ὡς
Αἰϑαλίδης ποτὸ γεγόνοι καὶ ὅτι παρ᾽ Ἑρμοῦ τὸ δῶρον λάβοι χαὶ τὴν τῆς
ψυχῆς περιπόλησιν, ὡς περιεπολήϑη καὶ εἰς ὅσα φυτὰ καὶ ζώια παρεγένετο καὶ
ὅσα ἡ ψυχὴ ἐν τῶι ἍΔιδηι ἔπαϑε καὶ αἱ λοιπαὶ τίνα ὑπομένουσιν. (5) ἐπειδὴ δὲ
Εὔφορβος ἀποϑάνοι, μεταβῆναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ εἰς Ἑρμότιμον, ὃς χαὶ αὐτὸς
πίστιν ϑέλων δοῦναι ἐπανῆλϑεν εἰς Βραγχίδας χαὶ εἰσελθὼν εἰς το τοῦ ᾿Απόλ-
λωνος ἱερὸν ἐπέδειξεν ἣν Μενέλαος ἀνέϑηχεν ἀσπίδα (ἔφη γὰρ αὐτόν, ὅτ᾽ ἀπέπλει
ἐχ Τροίας, ἀναϑεῖναι τῶι ᾿Απόλλωνι τὴν ἀσπίδα) διασεσηπυῖαν ἤδη, μόνον δὲ δια-
μένον τὸ ἐλεφάντινον πρόσωπον. ἐπειδὴ δὲ ᾿ Ἑρμότιμος ἀπέϑανε, γενέσϑαι
Πύρρον τὸν Δήλιον ἁλιέα" χαὶ πάντα πάλιν μνημονεύειν, πῶς πρόσϑεν Αἰϑα-

ΡΥΤΗΑΘΟΒΑΑ͂ 1--18. ΓΕΒΕΝ. 29

λίδης, εἶτ᾽ Εὔφορβος, εἶτα Ἑρμότιμος, εἶτα Πύρρος γένοιτο. ἐπειδὴ δὲ Πύρρος
ἀπέθανε, γενέσϑαι Πυθαγόραν χαὶ πάντων τῶν εἰρημένων μεμνῆσθαι.

9. ῬΟΒΡΗΥΎ. Ρ. 1 πλὴν τοσαύτηι γε ἀγνείαι φησὶν Εὔδοξος ἐν τῆς ἑβδόμηι
τῆς Γῆς περιόδον χεχρῆσϑαι καὶ τῆι περὶ τοὺς φόνους φυγῆι χαὶ τῶν φονευ-
ὄντων, ὡς μὴ μόνον τῶν ἐμψύχων ἀπέχεσθαι, ἀλλὰ καὶ μαγείροις καὶ ϑηρά-
τορσι μηδέποτε πλησιάζειν. ΟπΕΒΙσΕΙτ. ἔτ. 10 [βίσαῦ. ΧΥ͂ 116] εἰπόντος δ᾽ ὅτι
καὶ Πυϑαγόρας τοιαῦτα λέγοι χελεύοι τε ἐμψύχων ἀπέχεσϑαι χτλ. Ὅτοα. ΥΙ 20
δ γε μὴν ᾿Αριστόξενος [ΕΗἨ6 ΠΙ 218 ἔτ. 1) πάντα μὲν τὰ ἄλλα συγχωρεῖν αὐτὸν
ἐσθίειν ἔμψυχα, μόνον δ᾽ ἀπέχεσθαι βοὸς ἀροτῆρος καὶ χριοῦ. Οπτι, ΤΥ͂ 11,1
ορόμέο υοσύμϑ ζαϊδα οοομραυδέ εἰ οοπναϊἐξ Ῥυίΐίξδασονγαηι ρ»λιϊοδορῆωνι ποη, οδιέα-
υἱδϑὲ ἐΣ απϑπαϊέδιιδ, ἰέονι αδϑίϊνιίδθε ζαδμῖο φμενι ΟΥαεοὶ χυάμον αρρεϊϊοπέ.
2. δ λα ορίμίομε Οαἰδένναοδωδ ροεία ϑογίρεϊέ

καὶ κυάμων ἄπο χεῖρας ἔχειν, ἀνιῶντος ἐδεστοῦ,

κἀγώ, Πυϑαγόρας ὡς ἐχέλευε, λέγω.
...4. ϑεα Αγδίοαεννμθ ηρμδίομθ, υἱν ἰἰξεγαγμωι υεΐενμηι αὐ σον εδοίημδ, Ανζοϊοιοῖς
Ῥλέϊοθορν αμάδέον, ἐπ ἄδνο φωοης ἀε Ῥμίλασονα τεϊἐχωϊί, τυμῖϊο ϑαορίμδ ἱερμμενΐο
Ῥυθιαρονανς αἀἱοὶξ μϑμρς γανι {αδὶ8, σνοπίανε ἰθ οἰδιιδ εἰ εμδμοεν εἰ ϑονιδίος αἴσνων
εἰ ἰευϊρανεῖ. ὅ. σεγδα ἔρϑα Αγοίοσοθη ϑωδϑογίροὶ: Πυϑαγόρας δὲ τῶν ὀσπρίων
μάλιστα τὸν χυάμον ἐδοχίμασεν" λίαν κινητικόν τε γὰρ εἶναι καὶ διαχωρητι-
κύν᾽ διὸ καὶ μάλιστα κέχρηται αὐτῶι. 6. ρογομῖάο φμοσμε Ἡνιϑομῖθ οὐ λαοᾶδα
ἑεμεγίογίδμδ υἱοίλέαθδε, ἰάενι Ανερίοαθημδ γο εγί. 1. σμαπι νοῆι υἱάδίμν οοσπουΐθθε
ἐ ΣΧομορῆδῖο Ῥμίδαφογίοο 7απ δαγὶ ὅδμὸ οὐ ἐς σμλδυδάαηι αἰδὶδ παύμ νεαλογόδιμ,
μὲ αὖ αεἰαέε Ῥμίλασογαε (λαιμά ἑαπένηο αδεναπ).

10. ῬΙμΑτ. τορ. Χ Θ00Α ἀλλὰ δὴ εἰ μὴ δημοσίαι, ἰδίαι τισὶν ἡγεμὼν παι-
δεέας αὐτὸς ζῶν λέγεται Ὅμηρος γενέσϑαι, οἹ ἐκεῖνον ἡγάπων ἐπὶ συνουσίαι
καὶ τοῖς ὑστέροις ὁδόν τινα παρέδοσαν βίου Ὁμηρικήν, ὥσπερ Πυϑαγόρας
αὐτός τε διαφερόντως ἐπὶ τούτωι ἠγαπήϑη, καὶ οἱ ὕστεροι ἔτι χαὶ νῦν Πυϑα-
γόρειον τρόπον ἐπονομάζοντες τοῦ βίου διαφανεῖς πη δοχοῦσιν εἶναι ἐν τοῖς
ἄλλοις. Ὠιτοα. ΠῚ 45 ἤχμαζε δὲ (Ργίδαροταβ) [χαὶ] χατὰ τὴν δξηχοστὴν ὀλυμ-
πεάδα [540---ὅ81), χαὶ αὐτοῦ τὸ σύστημα διέμεινε μέχρι γενεῶν ἐννέα ἢ καὶ
δέχα. 48. τελευταῖοι γὰρ ἐγένοντο τῶν Πυϑαγορείων, οὃς καὶ ᾿Αριστόξενος
εἶδε, Ξενόφιλός τε ὁ Χαλχιδεὺς ἀπὸ Θράιχης καὶ Φάντων ὃ Φλιάσιος καὶ
Ἐχεχράτης καὶ Διοκλῆς καὶ Πολύμναστος Φλιάσιοι χαὶ αὐτοί. ἦσαν δ᾽ ἀχροαταὶ
Φιλολάου χαὶ Ευρύτου τῶν Ταραντίνων.

11. Ητρροι, Βοί. 1 2, 11 (Όοχ. δ6δ1) Διόδωρος δὲ ὃ Ἐρετριεὺς καὶ ᾿Αριστό-
ξενος ὁ μουσικός φασι πρὸς Ζαράταν τὸν Χαλδαῖον ἐληλυθέναι Πυϑαγόραν.

12, Ὁτοα. ΥΠΙ] 14 χαὶ πρῶτον εἰς τοὺς Ἕλληνας μέτρα καὶ σταϑμὰ εἰση-
γήσασϑαι, χαϑά φησιν ᾿Αριστόξενος ὃ μουσικός. ῬοτρΒ. Υ͂. Ρ. 22 προσῆλθον
δ᾽ αὐτῶι, ὥς φησιν ᾿ἀριστόξενος. καὶ Δευχανοὶ καὶ Μεσσάπιοι χαὶ Πευχέτιοι
καὶ Ῥωμαῖοι. νρὶ. Ιφυιῦ]. Κ. Ρ. 241.

18. ῬΟΒΡΗ. Υ͂. Ῥ. 4 Τίμαιος δ᾽ ἱστορεῖ τὴν Πυϑαγόρου ϑυγατέρα χαὶ παρ-
ϑένον οὖσαν ἡγεῖσϑαι τῶν παρϑένων ἐν Κρότωνι καὶ γυναῖχα τῶν γυναιχῶν.
τὴν δ᾽ οἰχίαν Δήμητρος ἱερὸν ποιῆσαι τοὺς Κροτωνιάτας, τὸν δὲ στενωπὸν
χαλεῖν Μουσεῖον. ΒΟΒΒΟΣΡ [Δη|0]. Υ. Ρ. 110 γήμαντα δὲ τὴν γεννηθεῖσαν αὐτῶι
ϑυγατέρα, μετὰ ταῦτα δὲ Μένωνι |Μίλωνι οπδρο 808 8 267) τῶι Κροτωνιάτηι
συνοιχήσασαν, ἀγαγεῖν οὕτως ὥστε παρϑένον μὲν οὖσαν ἡγεῖσϑαι τῶν χορῶν,
γυναῖχα δὲ γενομένην πρώτην προσιέναι τοῖς βωμοῖς τοὺς δὲ Μεταποντίνους
διὰ μνήμης ἔχοντας ἔτι τὸν Πυϑαγόραν καὶ μετὰ τοὺς αὐτοῦ χρόνους τὴν

80 4. ΡΥΤΗΑΘΟΒΑΝ

μὲν οἰχίαν αὐτοῦ Δήμητρος ἱερόν τελέσαι, τὸν δὲ στενωπὸν Μουσεῖον. ἸυδθτΙν.
20, 4 [Τἰτααἷο8)] Ῥυέλαφογαβ οὐ ατνο8 υἱσίπἶὶ Ογοίονας εσίθϑεί, Ἀἤείαροπένηε
οημσγαυὶϊξ ἐδίσιια ἀδοοθδὶί: ομΐϑ ἑαμπΐα αὐηγαῖνο Κδὲ μὲ ἐα ἀοηιο εἶμ ἐδηιρίμι
[αοενοηί. ὙΕὶ. Οἷο. ἃ. ἤη, Υ͂ 2, 4.

14. Ῥιον. ΧΙ 9, 2 [ΕΡΒΟΓΟΒ 7] γενόμενος δὲ παρ᾽ αὐτοῖς [ΒΥ ατῦ6η] δημα-
γωγὸς Τήλυς χαὶ χατηγορῶν τῶν μεγίστων ἀνδρῶν ἔπεισε τοὺς Συβαρίτας
φυγαδεῦσαι τοὺς εὐπορωτάτους τῶν πολιτῶν πενταχοσίους χαὶ τὰς οὐσίας
αὐτῶν δημεῦσαι. τῶν δὲ φυγάδων παρελθόντων εἰς Κρότωνα καὶ καταφυ-
γόντων ἐπὶ τοὺς εἰς τὴν ἀγορὰν βωμούς, ὁ μὲν Τήλυς ἐξέπεμψε πρεσβευτὰς
πρὸς τους Κροτωνιάτας, οἷς ἦν προστεταγμένον ἢ τοὺς φυγάδας ἐχδοῦναι ἢ
πόλεμον προσδέχεσϑαι. συναχϑείσης δὲ ἐχκλησίας χαὶ προτεϑείσης βουλῆς,
πότερον χρὴ τοὺς ἱχέτας ἐχδοῦναι τοῖς Συβαρίταις ἢ πόλεμον ὑπομεῖναι πρὸς
δυνατωτέρους, ἀπορουμένης τε τῆς συγχλήτου χαὶ τοῦ δήμον, τὸ μὲν πρῶτον
ἔρρεπε ταῖς γνώμαις τὸ πλῆϑος πρὸς τὴν ἀπόδοσιν τῶν ἱχετῶν διὰ τὸν πόλε-
μον. μετὰ δὲ ταῦτα Πυϑαγόρου τοῦ φιλοσόφου συμβουλεύσαντος σώιζειν τοὺς
ἱχέτας, μετέπεσον ταῖς γνώμαις χαὶ τὸν πόλεμον ὑπὲρ τῆς τῶν ἱχετῶν σωτη-
ρίας ἀνείλοντο. στρατευσάντων δ᾽ ἐπ᾽ αὐτοὺς τῶν Συβαριτῶν τριάχοντα μυ-
ριάσιν ἀντετάχϑησαν οἱ Κροτωνιᾶται δέχα μυριάσι Μίλωνος τοῦ ἀϑλητοῦ
ἡγουμένου χαὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς τοῦ σώματος ῥώμης πρώτου τρεψαμένου
τοὺς χαϑ᾽ αὑτὸν τεταγμένους. ὁ γὰρ ἀνὴρ οὗτος ἑξάκις Ὀλύμπια νενικηχὼς
[62--ΟἸ. 582---ὅ12] χαὶ τὴν ἀλχὴν ἀχόλουθον ἔχων τῆι κατὰ τὸ σῶμα φύσει
λέγεται πρὸς τὴν μάχην ἀπαντῆσαι χατεστεφανωμένος μὲν τοῖς Ὀλυμπικχοῖς
στεφάνοις, διεσχευασμένος δὲ εἰς Ἡρακλέους σχευὴν λεοντῆι χαὶ ῥοπάλωε"
αἴτιον δὲ γενόμενον τῆς νίχης ϑαυμασϑῆναι παρὰ τοῖς πολίταις. τῶν δὲ Κρο-
τωνιατῶν διὰ τὴν ὀργὴν ζωγρεῖν μὲν μηδένα βουληθέντων, πάντας δὲ χατὰ
τὴν φυγὴν τοὺς ὑποπεσόντας ἀποχτεινόντων οἱ πλείους χατεχόπησαν᾽ τὴν δὲ
πόλιν διήρπασαν χαὶ παντελῶς ἔρημον ἐποίησαν [δ10]ὲ. Ὑ εῖ. Ιπηῦ}]. Υ. Ῥ. 260
τοὺς τριάχοντα μυριάδων περὶ τὸν Τετράεντα [Τράεντα ΒΘΒΙΘΥ τ. Ὀἱοᾶ. ΧΙ
22, 1] περιγενομένους.

16. τοα. Π 46 τούτωι [Βο[κγαίββ) τις, χαϑά φησιν ᾿Αριστοτέλης ἐν τρίτωι
Περὶ ποιητικῆς [ἴτ. 16], ἐφιλονίχει ᾿Αντίλοχος Δήμνιος χαὶ ᾿ἀντιφῶν ὃ τερατο-
σχόπος, ὡς Πυϑαγόραι Κύλων Κροτωνιάτης.

16. ΙΑαμβυ, Υ. Ρ. 248 ὅτε μὲν οὖν ἀπόντος Πυϑαγόρου ἐγένετο ἡ ἐπιβουλή,
πᾶντες συνομολογοῦσι, διαφέρονται δὲ περὶ τῆς τότε ἀποδημίας, οἱ μὲν πρὸς
Φερεχύδην τὸν Σύριον, οἱ δὲ εἰς Μεταπόντιον λέγοντες ἀποδεδημηχέναι τὸν
Πυϑαγόραν. αἱ δὲ αἰτίαι τῆς ἐπιβουλῆς πλείονες λέγονται, μία μὲν ὑπο τῶν
Κυλωνείων λεγομένων ἀνδρῶν τοιάδε γενομένη. Κύλων ἀνὴρ Κροτωνιάτης
γένει μὲν χαὶ δόξηι καὶ πλούτωι πρωτεύων τῶν πολιτῶν, ἄλλως δὲ χαλεπὸς
τις χαὶ βίαιος χαὶ ϑορυβωώδης χαὶ τυραννιχὸς τὸ ϑος πᾶσαν προϑυμίαν παρα-
σχόμενος πρὸς τὸ χοινωνῆσαι τοῦ Πυϑαγορείου βίου χαὶ προσελϑὼν πρὸς
αὐτὸν τὸν Πυϑαγόραν ἤδη πρεσβύτην ὄντα, ἀπεδοχιμάσϑη διὰ τὰς προειρη-

248

μένας αἰτίας. γενομένου δὲ τούτου πόλεμον ἰσχυρὸν ἤρατο καὶ αὐτὸς χαὶ οἱ 33

φίλοι αὐτοῦ πρὸς αὐτόν τὲ τὸν Πυϑαγόραν χαὶ τοὺς ἑταίρους, καὶ οὕτω
σφόδρα τις ἐγένετο χαὶ ἄχρατος ἡ φιλοτιμία αὐτοῦ τε τοῦ Κύλωνος χαὶ τῶν
μετ᾽ ἐχείνου τεταγμένων, ὥστε διατεῖναι μέχρι τῶν τελευταίων Πυϑαγορείων.
ς 1] ’ Ν , 3 Σ «ἢ 4 ᾿

ὁ μὲν οὖν Πυϑαγόρας διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἀπῆλθεν εἰς τὸ Μεταπόντιον
κἀκεῖ λέγεται χαταστρέψαι τὸν βίον. οἱ δὲ Κυλώνειοι λεγόμενοι διετέλουν
πρὸς Πυϑαγορείους στασιάζοντες καὶ πᾶσαν ἐνδεικνύμενοι δυσμένειαν. ἀλλ᾽

ΡΥΤΗΑΘΌΒΑΝ 18--11. ΙΕΒΕΝ. ΒΟΗΕΙΕΤΈΕΝ. 81

ὅμως ἐπεχράτει μέχρι τινὸς ἡ τῶν Πυϑαγορείων χαλοχαγαϑία καὶ ἡ τῶν πό-
λεων αὐτῶν βούλησις, ὥστε ὑπ᾽ ἐχείνων οἰχονομεῖσϑαι βούλεσϑαι τὰ περὶ τὰς
πολιτείας. τέλος δὲ εἰς τοσοῦτον ἐπεβούλευσαν τοῖς ἀνδράσιν, ὥστε ἐν τῆι
Μίλωνος οἰχίαι ἐν Κρότωνι συνεδρευόντων τῶν Πυϑαγορείων χαὶ βουλευομένων
περὶ πολιτικῶν πραγμάτων ὕφαψαντες τὴν οἰχίαν χατέχαυσαν τους ἄνδρας
πλὴν δυεῖν ᾿Αρχίππου τε καὶ “ύσιδος᾽ οὗτοι δὲ νεώτατοι ὄντες καὶ εὐρωστό-
τατοι διεξεπαίσαντο ἔξω πως. γενομένου δὲ τούτου χαὶ λόγον οὐδένα ποιησα-
μένων τῶν πόλεων περὶ τοῦ συμβάντος πάϑους ἐπαύσαντο τῆς ἐπιμελείας οἱ
Πυϑαγόρειοι. συνέβη δὲ τοῦτο δι ἀμφοτέρας τὰς αἰτίας, διά τε τὴν ὀλιγωρίαν
τῶν πόλεων (τοῦ τοιούτου γὰρ χαὶ τηλιχούτου γενομένου πάϑους οὐδεμίαν
ἐπιστροφὴν ἐποιήσαντο) διά τε τὴν ἀπώλειαν τῶν ἡγεμονιχωτάτων ἀνδρῶν.
τῶν δὲ δύο τῶν περισωϑέντων ἀμφοτέρων Ταραντίνων ὄντων ὁ μὲν "άρχιππος
ἀνεχώρησεν εἰς Τάραντα, ὁ δὲ “ῦσις μισήσας τὴν ὀλιγωρίαν ἀπῆρεν εἰς τὴν
Ἑλλάδα χαὶ ἐν ᾿Αχαΐαι διέτριβε τῆι Πελοποννησιαχῆι, ἔπειτα εἰς Θήβας μετωι-
κίσατο σπουδῆς τινος γενομένης, οὗπερ ἐγένετο Ἐπαμεινώνδας ἀκροατὴς καὶ

20

πατέρα τὸν Δῦσιν ἐχάλεσεν. ὧδε χαὶ τὸν βίον χατέστρεψεν. οἱ δὲ λοιποὶ 251

τῶν Πυϑαγορείων ἀϑροισϑέντες εἰς τὸ Ῥήγιον ἐχεῖ διέτριβον μετ᾿ ἀλλήλων».
προιόντος δὲ τοῦ χρόνου χαὶ τῶν πολιτευμάτων ἐπὶ τὸ χεῖρον προβαινόντων
ἀπέστησαν τῆς Ἰταλίας πλὴν ᾿Αρχίππου τοῦ Ταραντίνου. ἦσαν δὲ οἱ σπουδαιό-
τατος Φάντων τε καὶ Ἐχεχράτης χαὶ Πολίμναστος χαὶ Διοχλῆς Φλιάσιοι, Ξενό-
φιλος δὲ Χαλχιδεὺς τῶν ἀπὸ Θράιχης Χαλχιδέων. ἐφύλαξαν μὲν οὖν τὰ ἐξ
ἀρχῆς ἤϑη χαὶ τὰ μαϑήματα καίτοι ἐχλειπούσης τῆς αἱρέσεως, ἕως εὐγενῶς
ἠφανίσθησαν. ταῦτα μὲν οὖν ᾿Αριστόξενος [ἴτ. 11] διηγεῖται. Νικόμαχος δὲ τὰ μὲν
ἄλλα συνομολογεῖ τούτοις, παρὰ δὲ τὴν ἀποδημίαν Πνϑαγόρου φησὶ γεγονέναι
τὴν ἐπιβουλὴν ταύτην κτλ. ῬΟΒΡΗτΕ. Υ. Ρ. δδ Δικαίαρχος δὲ καὶ οἱ ἀχριβέστεροι
καὶ τὸν Πυϑαγόραν φασὶν παρεῖναι τῆι ἐπιβουλῆι. Ῥοιπ. ΠΕ 88 τὸ τὴς πολι-
τείας ἰδίωμα τὸ νῦν εἰρημένον χαὶ πρότερον ὑπῆρχε παρὰ τοῖς ᾿Αχαιοῖς. ..
89. χαϑ᾽ οὗς γα χαιροὺς ἐν τοῖς χατὰ τὴν Ἰταλίαν τόποις χατὰ τὴν μεγάλην
Ἑλλάδα τότε προσαγορευομένην ἐνέπρησαν τὰ συνέδρια τῶν Πυϑαγορείων,
μετὰ ταῦτα γινομένου χινήματος ὁλοσχεροῦς περὶ τὰς πολιτείας (ὅπερ εἰκὸς,
ὡς ἂν τῶν πρώτων ἀνδρῶν ἐξ ἑχάστης πόλεως οὕτω παραλόγως διαφϑαρέν-
των) συνέβη τὰς κατ᾽ ἐχείνους τοὺ τόπους Ἑλληνικὰς πόλεις ἀναπλησθῆναι
φόνου χαὶ στάσεως καὶ παντοδαπῆς ταραχῆς. ἐν οἷς χαιροῖς, ἀπὸ τῶν πλεί-
στων μερῶν τῆς Ἑλλάδος πρεσβευόντων ἐπὶ τὰς διαλύσεις, ᾿Αχαιοῖς χαὶ τῆι
τούτων πίστει συνεχρήσαντο πρὸς τὴν τῶν παρόντων χαχῶν ἐξαγωγήν.

ΒΟΒΕΙΡΕΤΕΝ.

11. Ῥηπον. ἀθ9 ρἰοῦ, 8. 66, 40 8 αοπιρ. Πυϑαγόρου δ᾽ αὐτοῦ γε οὐδέν φασί
τινες εἶναι τῶν ἀναφερομένων παρὰ (τὰ τρία ἐκεῖνα βιβλία). Ιαμπι,.. Υ. Ρ.
199 [νόττι. 808 Αὐϊβίοσχθῃ ϑ] ϑαυμάζεται δὲ χαὶ ἡ τῆς φυλακῆς ἀχρίβεια" ἐν
γὰρ τοσαῦταις γενεαῖς ἐτῶν οὐϑεὶς οὐδενὶ φαίνεται τῶν Πυϑαγορείων ὑπομνη-
μάτων περιτετευχὼς πρὸ τῆς Φιλολάου ἡλικίας, ἀλλ᾽ οὗτος πρῶτος ἐξήνεγχε
τὰ ϑρυλούμενα ταῦτα τρία βιβλία, ἃ λέγεται Δίων ὃ Συρακούσιος ἑδχατὸν
μνῶν πρίασϑαι Πλάτωνος χελεύσαντος, εἰς πενίαν τινὰ μεγάλην τε χαὶ ἰσχυ-
ρὰν ἀφικομένου τοῦ Φιλολάου, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς ἦν ἀπὸ συγγενείας τῶν Πυ-
ϑαγορείων, χαὶ διὰ τοῦτο μετέλαβε τῶν βιβλίων. αὶ. Ὁΐὶορ. ΠΙ 9. ΥὯΠ 15.
γαῖ. Ητρραάβοβ ἢ. 4.

82 4. ΡΥΤΗΑΘΌΒΑΒ 15. 19θ. ΒΟΗΒΒΙΕΊΤΕΝ. δ. ΚΕΒΚΟΡΆ.

18. ἸΟΒΕΡΉ. ὁ. ΑΡ.1 168 αὐτοῦ [ᾧΡγἘ.} μὲν οὖν οὐδὲν ὁμολογεῖται σύγγραμμα
ἐναῖ. 5. 11 πα. 1). Ῥυστ. ΑἸοχ. ἔοτί 1 4 Ρ. 328 οὐδὲ Πυϑαγόρας ἔγραψεν
οὐδὲν οὐδὲ Σωχράτης οὐδὲ Αρχεσίλαος οὔτε Καρνεάδης. ΟΑΙ.. ἃο ρἷδο. ΗἸΡΡ.
οἵ ῬΙαι. 489 ΜΏ]1]. Ποσειδώνιος δὲ καὶ Πυϑαγόραν φησίν [πδπι]. τοῦτο εἰπεῖν),

αὐτοῦ μὲν τοῦ Πυϑαγόρου συγγράμματος οὐδενὸς εἰς ἡμᾶς διασωιζομένου,
τεχμαιρόμενος δὲ ἐξ ὧν ἔνιοι τῶν μαϑητῶν αὐτοῦ γεγράφασιν νρὶ. ἱπ [ΒἴΡρ.]
ἂθ πδὲ, ἴοι. ΧΥ͂ 61Κ.

19. Ῥιοα. ΥὯΠ 8 ἔνιοι μὲν οὖν Πυϑαγόραν μηδὲ ἣν χαταλιπεῖν σύγγραμμα
φασιν παίζοντες. Ἡράχλειτος γοῦν ὁ φυσικὸς [ἴτ. ἀπ. 129] μονονουχὶ χέχραγε
καί φησι ᾿ Πυϑαγόρης Μνησάρχου ἱστορίην ἤσχησεν ἀνθρώπων μάλιστα πᾶν-
των. καὶ ἐχλεξάμενος ταύτας τὰς συγγραφὰς ἐποιήσατο ἑαντοῦ σοφίην, πο-
λυμαϑείην, καχοτεχνίην. οὕτω δ᾽ εἶπεν, ἐπειδήπερ ἐναρχόμενος ὃ Πνϑαγόρας
τοῦ Φυσικοῦ συγγράμματος λέγει ὧδε. “οὐ μὰ τὸν ἀέρα, τὸν ἀναπνέω, οὐ
μὰ τὸ ὕδωρ, τὸ πίνω, οὔ χοτ᾽ οἴσω ψόγον περὶ τοῦ λόγου τοῦδε. γέγραπται
δὲ τῶι Πυϑαγόραι συγγράμματα τρία, Παιδευτικόν, Πολιτιχόν, Φυσιχόν᾽ τὸ
δὲ φερόμενον ὡς Πυϑαγόρου Δύυσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυϑαγορικοῦ φυ-
γόντος εἰς Θήβας χαὶ ᾿Επαμεινώνδα χαϑηγησαμένου. φησὶ δ᾽ Ἡρακλείδης ὃ
τοῦ “Σαραπίωνος ἐν ει Σωτίωνος ἐπιτομῆι [6 ΠΙ 169 ἔν. 9] γεγραφέναι
αὐτὸν χαὶ Περὶ τοῦ ὅλου ἐν ἔπεσιν, δεύτερον τὸν Ἱερὸν λόγον, οὗ ἡ ἀρχή"
“ὦ νέοι, ἀλλὰ σέβεσϑε μεϑ᾽ ἡσυχίας τάδε πάντα᾽, τρίτον Περὶ ψυχῆς, τέταρτον
Περὶ εὐσεβείας, πέμπτον Ἡλοϑαλῆ τὸν ππἡαυμὸν τοῦ Κώου πατέρα, ἕχτον
Κρότωνα καὶ ἄλλους. τὸν δὲ Μυστιχὸν λόγον Ἱππάσον φησὶν εἶναι, γεγραμ-
μένον ἐπὶ διαβολῆε Πυϑαγόρον. πολλοὺς δὲ χαὶ ὑπὸ Ἄστωνος τοῦ Κροτω-
γιάτον γραφέντας ἀνατεϑῆναι Πνϑαγόραι. αὶ. Αγοδέυ Γ. Οοϑοῖ,. ἃ. ῬΑ]. ΠῚ 451 δ.

ΔΕΤΈΕΒΕ, ΡΥΤΗΛΟΘΟΒΕΕΗ.
Ὁ. ΚΕΒΚΟΡΞ.

Οιο. ἀθ π. ἄθοσ. 1 38,101 Ονγρἤβδιιηι ροεία ἀοοεΐ Αγδίοΐεοϊοδ [ἴτγ. Ἴ ΒΟΒΟ, 1,οἷρκ.)
πη γμανε βεἶ886 εἶδος ΟΥ̓ρλίομηι σαγηκοη Ῥυίδασογοὶ ζογιιέ ομμιδάαηι [ιῖδθε Οεγοορίδ.
Οἰεμ. β6. 1 8598 Ρ, Ἐπιγένης δὲ ἐν τοῖς Περὶ τῆς εἰς Ὀρφέα ποιήσεως Κέρκω-
πος εἶναι λέγει τοῦ Πυϑαγορείου τὴν Εἰς “Αἰδου κατάβασιν χαὶ τὸν Ἱερὸν
λόγον ἴδῃ. ϑουγ θη ἀθθ ῬυΓΔΡΌΓΆΒ, 8. Ὁποῦ [ΟΝ], τὸν δὲ Πέπλον χαὶ τὰ
Φυσιχὰ Βροντίνουι ὅϑσιν. 5. ν. Ὀρφεύς. Ἱεροὺς λόγους ἐν ῥαψωιδίαις χό.
λέγονται δὲ εἶναι Θεογνήτου τοῦ Θεσσαλοῦ, οἱ δὲ Κέρχωπος τοῦ Πυϑαγορείου.
Ῥιοα. ΠῚ 46 [5. 8. 80 πη. 15] χαὶ Κέρχωψ Ἡσιόδωι ζῶντι [πδηι]. ἐφιλονίχεη. ὙΠ ΟΝ
δὲ δηάοΓου.

.Ἀ

δ. ΡΕΤΒΟΝ. 1. ΒΒΟΤΙΝΟΒ 1--Ὁ. 88

0. ΡΕΤΕΟΝ

Ῥχυστ. ἀο ἀοΐοοϊ. οΣ. 28 ἢ. 422 Ὁ ἐλέγχει δ᾽ αὐτὸν ὁ τῶν κόσμων ἀριϑμὸς
οὔκ ὧν Αἰγύπτιος οὐδὲ Ἰνδὸς ἀλλὰ Δωριεὺς ἀπὸ Σικελίας, ἀνδρὸς Ἱμεραίου
τοὔνομα Πέτρωνος" αὐτοῦ μὲν ἐκείνου βιβλίδιον οὐχ ἀνέγνων οὐδὲ οἶδα δια-
σωιζόμενον, Ἵππυς δὲ ὁ Ῥηγῖνος, οὗ μέμνηται Φανίας ὃ Ἐρέσιος [ἴν. 22, ΕῊ
ΓΙ 800], ἱστορεῖ δόξαν εἶναι ταύτην Πέτρωνος χαὶ λόγον, ὡς ἑχατὸν καὶ ὀγδοή-
κοντα κχαὶ τρεῖς χόσμους ὄντας, ἁπτομένους δ᾽ ἀλλήλων χατὰ στοιχεῖον, ὅτι
δὴ τοῦτ᾽ ἔστι τὸ ἱχατὰ στοιχεῖον ἅπτεσϑαι᾽, μὴ προσδιασαφῶν μηδ᾽ ἄλλην τινὰ
πιϑανότητα προσάπτων. νεὶ. 22 τρεῖς χαὶ ὀγδοήχοντα χαὶ ἑχατὸν εἶναι συν-
τεταγμένους χατὰ σχῆμα τριγωνοειδές, οὗ πλευρὰν ἐχάώστην ἑξήχοντα κόσμους
ἔχειν. τριῶν δὲ τῶν λοιπῶν ἕχαστον ἱδρῦσϑαι χατὰ γωνίαν, ἅπτεσϑαι δὲ τοὺς
ἐφεξῆς ἀλλήλων ἀτρέμα περιιόντας ὥσπερ ἐν χορείαι. Βοἀουαΐϊπηρ ἀθ5 Ὀτοίθοϊκα
8. Ῥγοαὶ. 2. ΕἸΚΙ. 115,1 Ετίθα], νρῖὶ. 1618 Εἴφηι. 62 {ἴ᾿

1, ΒΒΟΤΙΝΟΝ

1. Ιαμβι, Υ. Ρ. 267 1. 189, ὅ Ναυοὶς Μεταποντῖνοι Βροντῖνος [80] χτλ.
5. 194,2 Θεανὼ γυνὴ τοῦ Μεταποντίνου Βροτίνου [80]. 182 πρὸς Δεινωνὼ [80]
γὰρ τὴν Βροντίνου [50] γυναῖχα, τῶν Πυθαγορείων ἑνός, οὐσαν σοφήν τε χαὶ
περιττὴν τὴν ψυχήν, ἧς ἐστι χαὶ τὸ καλὸν καὶ περιβόητον ῥῆμα τὸ τὴν γυναῖχα
δεῖν ϑύειν αὐϑημερὸν ἀνισταμένην ἀπὸ τοῦ ἑαυτῆς ἀνδρός, ὃ τινες εἰς Θεανὼ
ἀναφέρουσι, πρὸς δὴ ταύτην προσελϑούσας τὰς τῶν Κροτωνιατῶν γυναῖκας
παρακαλέσαι περὶ τοῦ συμπεῖσαι τὸν Πυϑαγόραν διαλεχϑῆναι περὶ τῆς πρὸς
αὐτὰς σωφροσύνης τοῖς ἀνδράσιν αὐτῶν χτλ. Ὅιοα. ΥἹΠ 42 ἥν δὲ τῶι Πυϑα-
γόραι χαὶ γυνή, Θεανὼ ὄνομα, Βροντίνου [80] τοῦ Ἀροτωνιάτου ϑυγάτηρ᾽ οἱ
δέ, γυναῖχα μὲν εἶναι Βροντίνου, μαϑήτριαν δὲ Πυϑαγόρον. ἦν αὐτῶι καὶ
ϑυγάτηρ Δαμώ, ὥς φησι “ῦσις ἐν ἐπιστολῆι τῆι πρὸς Ἵππασον ἴβΒο ΒΡ].

2. Ῥιοα. ΥΙὯΙΗΠΙ 88 ΑἸΚυνδίουβ βοῦσί ες Ὀορὶπηϊ: ᾿Δλχμαίων Κροτωνιήτης τάδε
ἔλεξε Πειρίϑον υἱὸς Βροτίνωι [8ο ΒΡῚ χαὶ Δέοντι καὶ Βαϑυλλωι" περὶ τῶν
ἀφανέων χτλ.

8. --- ΥΠ1 ὅδ τὴν γὰρ περιφερομένην ὡς Τηλαύγους ἐπιστολήν, ὅτι με-
τέσχεν [ἘπιροάοκΙο8) Ἱππάσου χαὶ Βροτίνου [Ρ μὴ εἶναι ἀξιόπιστον.

4. ϑυτο. 8. γΥ. Ὀρφεύς. Πέπλον χαὶ Δίχτυον' χαὶ ταῦτα Ζωπύρου τοῦ Ἡρα-
χλεώτου, οἱ δὲ Βροτίνον [80]... καὶ Φυσικά, ἃ Βροντίνου [80] φασίν. ΟἸεκ.
δα. 1 181. 391 Ῥ. [νρὶ. Κογκορβ 35. 82] τὸν δὲ Πέπλον χαὶ τὰ Φυσιχὰ [ἀθ8
Οτρῃθι8) Βροντίγον.

δ. ἴαμβι,. ἃ, ὀόϊλμι. πιδίδι. 56. 8 ἢ. 84, 20 Εϑϑίδ διόπερ χαὶ Βροτῖνος [80 ΕἸ
ἐν τῶι Περὶ νοῦ κχαὶ διανοίας χωρίζων αὐτὰ ἀπ᾿ ἀλλήλων τάδε λέγει. ΟἸϊαῖθ
δὰ8 ὅ6γ ροίβιθομβίθη βοισς δύο ϑυτίδη. Μοίδρη. Ρ. 926θ52 ὑ. δέζοιβ [Ῥ8. ΑἸοχ.
Μοὶ. 821, 84 Ηαγά.1; Βιοῦ. Ὁ. Ῥμοῖ. ὈΪΌ]. 1145 29 [δ ογΆ}} Βροτῖνος].

Ὧ1919., Ἐταχ. ἃ. οτεοῖσ. 3

84 8. ΗΙΡΡΑΒΟΒ

8. ΗΙΡΡΑΒΟΒ

Τ,.ῈΒΕΝ.

1. Ῥιοα. ΥὯΙΠ 84 Ἵππασος Μεταποντῖνος χαὶ αὐτὸς Πυϑαγοριχός. ἔφη
δὲ χρόνον ὡρισμένον εἶναι τῆς τοῦ κόσμου μεταβολῆς χαὶ πεπερασμένον εἶναι
τὸ πᾶν χαὶ ἀεικίνητον [δπ8 ΤΠΘΟΡ ταδὶ τυρὶ. ἢ. 7].

φησὶ δ᾽ αὐτὸν Δημήτριος ἐν Ὁμωνύμοις μηδὲν χαταλιπεῖν σύγγραμμα.
γεγόνασι δὲ Ἵππασοι δύο, οὗτός τε καὶ ἕτερος γεγραφὼς ἐν πέντε βιβλίοις “α-
χώνων πολιτείαν. ἦν δὲ καὶ αὐτὸς Δάχων.

3. [.“Μ81, Υ. Ῥγίι. 261] Συβαρῖται Μέτωπος, Ἵππασος κτλ.

- -- 81 [-- ἀο ΘΟπηπ. Ἰηϑίῃ. 86. 25] δι8 Νοοιηδοῦπβ: δύο γὰρ ἣν γένη χαὶ
τῶν μεταχειριζομένων αὐτήν ΓΡΥΓΑροτοίδοῖ0 ῬἈΠΟΒΟΡΒΙΟΊ, οἱ μὲν ἀχουσματιχοί,
οἱ δὲ μαϑηματικοί. τουτωνὶ δὲ οἱ μὲν μαϑηματικοὶ [ἀχουσματιχοὶ ἄθο. ταῖν. 80.
ὡμολογοῦντο Πυϑαγόρειοι εἶναι ὑπὸ τῶν ἑτέρων, τοὺς δὲ ἀχονυσματιχοὺς [μα-
ϑηματικοὺῦς ἀθ 6. τιδίδι. 56.] οὗτοι οὐχ ὡμολόγουν, οὐδὲ τὴν πραγματείαν αὐτῶν
εἶναι Πυϑαγόρου, ἀλλ᾽ Ἱππάσου" τὸν δὲ Ἵππασον οἱ μὲν Κροτωνιάτην φασίν,
οἱ δὲ Μεταποντῖνον. Ῥοτρῆ. Υ. Ῥ. 86 ὅσα γε μὴν τοῖς προσιοῦσι διελέγετο
[ΡγΕαρογϑ 8) ἢ διεξοδικῶς ἢ συμβολικῶς παρήινει. 81 διττὸν γὰρ ἤν αὐτοῦ
τῆς διδασχαλίας τὸ σχῆμα. χαὶ τῶν προσιόντων οἱ μὲν ἐχαλοῦντο μαϑηματιχοί,
οἱ δ᾽ ἀχουσματιχοί. καὶ μαϑηματιχοὶ μὲν οἱ τὸν περιττότερον χαὶ πρὸς ἀκρί-
βειαν διαπεπονημένον τῆς ἐπιστήμης λόγον ἐχμεμαϑηχότες, ἀχουσματιχοὶ δ᾽
οἱ μόνας τὰς χεφαλαιώδεις ὑποϑήχας τῶν γραμμάτων ἄνευ ἀχριβεστέρας διη-
γήσεως ἀχηχοότες.

8. θιοα. ΥὯΙΠΕΠ 1 τὸν δὲ Μυστικὸν λόγον [ἃο08 ῬγίΔΡΟΥΑΒ) Ἱππάσου φησὶν
εἷναι γεγραμμένον ἐπὶ διαβολῆε Πυϑαγόρονυ.

4. ΙΑΜΈῚ, Υ. Ῥ, 88 [ἀθ 6. τηϑίι. 80. 26) περὶ δ᾽ Ἱππάσου λέγουσιν, ὡς ἦν
μὲν τῶν Πυϑαγορείων, διὰ δὲ τὸ ἐξενεγκεῖν καὶ γράψασϑαι πρῶτος σφαῖραν
τὴν ἐχ τῶν δώδεκα πενταγώνων ἀπόλοιτο κατὰ ϑάλατταν ὡς ἀσεβήσας, δόξαν
δὲ λάβοι ὡς εὑρών, εἶναι δὲ πάντα ᾿ἐχείνου τοῦ ἀνδρός᾽. προσαγορεύουσι
γὰρ οὕτω τὸν Πυϑαγόραν καὶ οὐ καλοῦσιν ὀνόματι. Ζυβδίχ ἃ. ὁ. πιδί!. 8. Ο.
Ῥ. 11,24 Ἐοβίδ: ἐπέδωχε δὲ τὰ μαϑήματα, ἐπεὶ ἐξηνέχϑησαν, (κατὰ πᾶσαν τὴν
Ἑλλάδα χαὶ πρῶτοι τῶν τότε μαϑηματιχῶν ἐνομίσθησαν) δισσοὶ προάγοντε
μάλιστα Θεόδωρός τε ὁ Κυρηναῖος χαὶ Ἱπποχράτης ὁ Χῖος. λέγουσι ὅὄὲ οἱ
Πυϑαγόρειοι ἐξενηνέχϑαι γεωμετρίαν οὕτως" ἀποβαλεῖν τινα τὴν οὐσίαν τῶν
Πυϑαγορείων, ὡς δὲ τοῦτ᾽ ἠτύχησε, δοϑῆναι αὐτῶε χρηματίσασϑαι ἀπὸ γεω-
μετρίας. Υ͂. Ῥυίι. 241 οἱ δέ φασι χαὶ τὸ δαιμόνιον νεμεσῆσαι τοῖς ἐξώφορα
τὰ Πυϑαγόρου ποιησαμένοις. φϑαρῆναι γὰρ ὡς ἀσεβήσαντα ἐν ϑαλάσσηι τὸν
δηλώσαντα τὴν τοῦ εἰχοσαγώνου σύστασιν, τοῦτο δ᾽ ἦν δωδεχάεδρον, ἕν τῶν
πέντε λεγομένων στερεῶν σχημάτων, εἰς σφαῖραν ἐκτείνεσθαι. ἔνιοι δὲ τὸν
περὶ τῆς ἀλογίας καὶ τῆς ἀσυμμετρίας ἐξειπόντα τοῦτο παϑεῖν ἔλεξαν. 246 τὸν
γοῦν πρῶτον ἐχφήναντα τὴν τῆς συμμετρίας καὶ ἀσυμμετρίας φύσιν τοῖς ἀνα-
ξίοις μετέχειν τῶν λόγων οὕτως φασὶν ἀποστυγηϑῆναι, ὡς μὴ μόνον ἐκ τῆς
κοινῆς συνουσίας χαὶ διαίτης ἐξορισϑῆναι, ἀλλὰ καὶ τάφον χατασχευασϑῆναι
ὡς δῆτα ἀποιχομένου ἐχ τοῦ μετ᾽ ἀνϑρώπων βίον τοῦ ποτε ἑταίρου 7ενο-
μένον. ΟἸθμι. βίζοπι. Υ᾽ ὅ8 Ρ. 680 Ρ. φασὶ γοῦν Ἵππαρχον (εἰο) τὸν Πνυϑαγόρειον
αἰτίαν ἔχοντα γράψασϑαι τὰ τοῦ Πυϑαγόρου σαφὼς ἐξελαϑῆναι τῆς διατριβῆς

1--12., ΤΕΈΒΕΝ, ΓΙΕΉΗΒΕ. 8ὅ

χαὶ στήλην ἐπ᾿ αὐτῶι γενέσϑαι οἷα νεχρῶι. ΥαΙ. ἄθῃ ροίβοδτοα Βυίοῦ ἀθ8
1 γ8ὶ8 δὴ ΗΪΡΡΆΤΟΒΟΒ [-ῷ Ηΐρραβο08 τυρὶ. θίορ. ΥΙΠὮΠ 42. 5. 88. 1, 1) Ι5:}0]. Υ. Ῥγαὶ.
Ἰ5. ὑ. ἀ55, Νυοῖ, Κ. ΗΙΡ̓ΡΟΚΒΑΤΕΒ ν. ΟἾ]108Β.

ὅ. [αμ8Β1,. Υ. Ῥ. 2561 τὰ μὲν τοιαῦτα, χαϑάπερ προεῖπον, ἐπὶ τοσοῦτον
ἐλ χοινῶς ἅπαντας ἐφ᾽ ὅσον δώρων ἰδιάζοντας ἐν αὐτοῖς τοὺς συμπεπαι-
δευμένους.... ἀρχόντων δὲ τούτων [πϑᾶπ|]. τῶν συγγενῶν) τῆς διαστάσεως ὅτοί-
μὼως οἱ λοιποὶ προσέπιπτον εἰς τὴν ἔχϑραν χαὶ λεγόντων ἐξ αὐτῶν τῶν χιλίων
Ἱππάσου χαί Διοδώρου χαὶ Θεάγους ὑπὲρ τοῦ πάντας χοινωνεῖν τῶν ἀρχῶν
καὶ τῆς ἐχχλησίας χαὶ διδόναι τὰς εὐθύνας τοὺς ἄρχοντας ἐν τοῖς ἐκ πάντων
λαχοῦσιν, ἐναντιουμένων δὲ τῶν Πυϑαγορείων ᾿Αλχιμάχου χαὶ Δεινάρχου καὶ
Μέτωνος χαὶ Δημοχήδους χαὶ διαχωλυόντων τὴν πάτριον πολιτείαν μὴ κατα-
λύειν ἔχράτησαν οἱ τῶι πλήϑει συνηγοροῦντες. μετὰ δὲ ταῦτα συνελθόντων
τῶν πολλῶν διελόμενοι τὰς δημηγορίας χατηγόρουν τινὲς αὐτῶν ἐχ τῶν ῥη-
τόρων Κύλων χαὶ Νίνων κτλ. ἴϑι8 ΑΡΟ]Ἰομΐοθ᾽ Βομι8η). Υ Ι. 5. 81,1.

θ. λει, Αὔγοὶ. δου, ρ888. 1 1 αἱμπὲ 1 Ῥραϊδεπι (60) Ῥυίδμαφονίοηι ρἤπο-
ϑορῆμηι ἱπέεγγοσαΐνηι φυλαὰ αἀσογεὶ τεδροηῖθθε: “ποπάνηι [οοπ]. αὐπιοάιη) πὐλὶῖ;
ποπάμηι φδάοηι πεἰλὶ ἱπυϊἀοίνο. Ἵππαλος «α Ἵππασος ϑιοῦ. 66. 1 1286, 1 Υ.
(Δποὰ Ῥμοί.).

[ξππθ. ναὶ. 1; δὺ8 μοί δβοιίου ΘΟΒ ΣΙ βίον πα, 10. 11]

1. ΑΒιθτ. Μοίδρῃ. Α 8. 984 Ἰ Ἵ. δὲ πῦρ ὁ Μεταποντῖνος καὶ Ἡράχλειτος ὃ
Ἐφέσιος. ΒΙΜΡῚ, ἈΠγΒ. 28, 88 [Ρ. 418; ΤΒΘΟρδτ. ῬὮγβ. ΠΟΣ. ἔν. 1] Ἱ. δὲ ὁ Με-
ταποντῖγος καὶ Ἡράκλειτος ᾿ Ἐφέσιος ἕν χαὶ οὗτοι καὶ κινούμενον χαὶ πεπε-
ρασμένον, ἀλλὰ πῦρ ἐποίησαν τὴν ἀρχὴν καὶ ἐχ πυρὸς ποιοῦσι τὰ ὄντα πυ-
χνώσει καὶ μανώσει καὶ διαλύουσι πάλιν εἰς πῦρ ὡς ταύτης μιᾶς οὔσης φύσεως
τῆς ὑποχειμένης. Αττ.] ὅ, ὅ [Ὁ. 292] Ἱ. δὲ ὁ Μεταποντῖνος χαὶ Ἡράκλειτος ὁ ὃ
Βλύσωνος ὁ Ἐφέσιος ἕν εἶναι τὸ πᾶν ἀεικίνητον χαὶ πεπερασμένον, ἀρχὴν δὲ
τὸ πῖρ ἐσχηχέναι.

8. Ουεμ. Ῥχοῦ. ὅ, θά Ρ. δδ Υι τὸ πῦρ ϑεὸν ὑπειλήφατον Ἵ. τε ὁ Μετα-
ποντῖνος χαὶ ὁ Ἐφέσιος Ἡράχλειτος.

9. Απτ ΙΥ 8, 4 [Ὁ. 8388] Παρμενίδης χαὶ Ἵ. χαὶ Ἡράκλειτος πυρώδη [πδγη]-
τὴν ψυχήν]. ΤΈΚΤυΙ, ἀθ δηΐπια ὅ ΗἸρραγοδιδ [80] οἱ ΗεγαοϊδένιΒ οὰ ἱρὴ,

10, ΟἸδπάΐδη. Μδπι. ἀθ δηΐη)η. ΠῚ Η!ρροῖ (βἷο) Δεοίαροπίνιιδ οὦΣ φδαάδηὶ
δολποῖα Ῥυίμαρσογας ργασηεδοὶβ ὈγῸ ϑίαΐι δοπιίθηζας διιας ἱπδοϊδι δι αγσυμηοητὶδ
ἄς απήηια δὶ. »γοπιπίαί οπσε αἰϊμὰ απῖηια, αἰἑμα οογριιδ 681, σας
σογροτε οἱ ἰογρεηίο υἱσεΐ οἱ οαεο0 υἱἀοΐ οὐ πιογέινο υἱυϊέ᾽, ὠπᾶς αμΐδηι
ἦος εϑὲ, ψαιὸ ργἱποὶρίο, πδϑοῖγο 86 αἱοϊί.

11. Ἰαβι, ἀθ δηΐπηα Ὀοὶ βίοῦ. 60]. 1 49, 32 (5. 864, 8 Ἶ. ἀλλὰ καὶ τοῦ-
τον [(δη]. ἀριϑμόν] ἁπλῶς μὲν οὕτως" ἔνιοι τῶν Πυϑαγορείων τῆι ψυχῆι
συναρμόζουσιν. ὡς δ᾽ αὐτοκίνητον Ξενοκράτης, ὡς δὲ λόγους περιέχουσαν
(ψυχὴν) Μοδέρατος ὁ Πυϑαγόρειος, ὡς δὲ χριτιχὸν χοσμουργοῦ ϑεου
ὄργανον Ἵ. ὃ ἀκουσματικὸς τῶν Πυϑαγορείων. Ιαμβ1,.. Νίοομ.. είθτῃ. 10,
20 Ρίει, οἱ δὲ περὶ Ἵππασον ἀχουσματικοὶ ἀριϑμὸν εἶπον παράδειγμα πρῶτον
χοσμοποιίας χαὶ πάλιν χριτιχὸν χοσμουργοῦ ϑεοῦ ὄργανον. Υρὶ. ὅγτ. ἴῃ ΑΥ.
Το ΔΡἢ. Ῥ. 9025 81 ὕ8.

12. ὅ.5οι, στ. Ῥμδοᾶ, 108 Ὁ Πλαύχου τέχνη] ἢ ἐπὶ τῶν μὴ ῥαιδίως
κατεργαζομένων ἢ ἐπὶ τῶν πάνυ ἐπιμελῶς καὶ ἐντέχνως εἰργασμένων. Ἵ. γάρ

8:

36 8. ΗΙΡΡΑΒΟΝ 12---Ἰὅ.

τις χατεσχεύασε χαλχοῦς τέτταρας δίσχους οὕτως, ὥστε τὰς μὲν διαμέτρους
αὐτῶν ἴσας ὑπάρχειν, τὸ δὲ τοῦ πρώτου δίσχου πάχος ἐπίτριτον μὲν εἶναι τοῦ
δευτέρου, ἡμιόλιον δὲ τοῦ τρίτου, διπλάσιον δὲ τοῦ τετάρτου, χρονομένους δὲ
τούτους ἐπιτελεῖν συμφωνίαν τινά. καὶ λέγεται Γλαῦχον ἰδόντα τοὺς ἐπὶ τῶν
δίσχων φϑόγγους πρῶτον ἐγχειρῆσαι δι’ αὐτῶν χειρουργεῖν, καὶ ἀπὸ ταύτης
τῆς πραγματείας ἔτι καὶ νῦν λέγεσϑαι τὴν καλουμένην Γλαύχου τέχνην. μέμνη-
ται δὲ τούτον ᾿Αριστόξενος ἐν τῶι Περὶ τῆς μουσιχῆς ἀχροάσεως [ἘἨᾺ 6 Π
288 ἔτ. 11] χαὶ Νικοχλῆς ἐν τῶι Περὶ ϑεωρίας ἰνρ]. Ζοηοῦ. ΠΟ 91].

13. ΤΉΞΟ ΘΧΡ. ΤΟΣ. τηδί. ἢ. ὅ9, 4 ΗἸ}]. ταύτας δὲ τὰς συμφωνίας οἱ μὲν
ἀπὸ βαρῶν ἠξίουν λαμβάνειν, οἱ δὲ ἀπὸ μεγεϑῶν οἱ δὲ ἀπὸ κινήσεων καὶ
ἀριϑμῶν οἱ δὲ ἀπὸ ἀγγείων [χαὶ μεγεθῶν]. Δἄσος δὲ ὃ ἙἭ, ρμιονεύς, ὥς φασι,
καὶ οἱ περὶ τὸν Μεταποντῖνον Ἵππασον Πυϑαγοριχὸν ἄνδρα συνέπεσϑαι τῶν
κινήσεων τὰ τάχη χαὶ τὰς βραδυτῆτας δι᾿ ὧν αἱ συμφωνίαι « « « ἐν ἀριϑμοῖς
ἡγούμενος λόγους τοιούτους ἐλάμβανεν ἐπ᾽ ἀγγείων" ἴσων γὰρ ὄντων καὶ
ὁμοίων πάντων τῶν ἀγγείων τὸ μὲν κενὸν ἐάσας, τὸ δὲ ἥμισυ ὑγροῦ, ἐψόφει
ἑχατέρωι καὶ αὐτῶι ἡ διὰ πασῶν ἀπεδίδοτο συμφωνία" ϑάτερον δὲ πάλεν
τῶν ἀγγείων χενὸν ἐὼν εἰς ϑάτερον τῶν τεσσάρων μερῶν τὸ ἕν ἐνέχεε, καὶ
κρούσαντι αὐτῶι ἡ διὰ τεσσάρων συμφωνία ἀπεδίδοτο, ἡ δὲ διὰ πέντε, (ὅτε)
ὃν μέρος τῶν τριῶν συνεπλήρου οὔσης τῆς χενώσεως πρὸς τὴν ἑτέραν ἐν μὲν
τῆι διὰ πασῶν ὡς β πρὸς ἕν, ἐν δὲ τῶι διὰ πέντε ὡς γ πρὸς β, ἐν δὲ τῶι διὰ
τεσσάρων ὡς ὃ πρὸς γ.

14. ΒΟΕΤΗ. ἰηδῖ. πὰ8. ΠῚ 19 [8 ΝΙΘΟΙΏΔΟΠΟΒ) δε ᾿μδυϊε8 [να]. ΤΏΘΟΙ.
ΔΓ. ΟΌΘΩ; Κ.. 28 ἡ. 8] αἔχψιια Ητρ»αδιδ αἴΐωγι οοπμδοπαπίίαγιι ογαάΐποηι ροπιΐ. αὑμηί
οπῖηι ἡμεϊιρ οι αὐδ αὐρτνηοπία διρεγραγίϊομϊαγι αἴδ ἀεηιιἰϊονὶ ταΐο ογαάϊης γὲ-
ϑροπάογε. ἑΐαχμα ἈΟΉ Ῥο886 6886 ἀμρίωηι »γαείεν αἰ ιι πὸ ἰγιριιη Ῥγαοίον
ἑεγίίαηι ραγίοηι. φιοπίαπι ἰσιξμν δὶἐ ἀμρίιη, εΣ 60 ἀἱαραδβοη, οὐοπδοπαπίϊαηι γοααὶ,
φμοηΐαηι ὑθγῸ δὶὲ αἰηιαληι, 65 60 φιαδὶ οοπίγαγίανι αἰυϊδὶοηοηι δεβοιιλαϊο αὶ,
, δα ὁδὲ αἱαρορπΐε, ἐὐβοὶ ργορογδοποα. φμῖδιιδ ηνϊαονδ, 8οϊϊοεί ἀϊαραδοῦ αἋ ἄἀϊα-
»Ῥεηΐδ, ἰγιμιλοοηι ργοογεαγὶ χιας μέγαπιχιια οοπίϊποαί δυηιρλοηίαηι. δε γγϑυι8
ἐγὶρ οὶ ραγίοηιν ἰογαηι οοπίγαγία αἰυϊδίοε ραγένι, οὦ φυα γωγϑιιδ ἀἰαξεΒΒαΥ Ὁ Ή
ϑυριρδοηία παδοοΐμγ. ἰγὶρίἑοοηι ὑεγὸ αἴφιια δεδχιἑοεγέ ἱνμοίοδ χιαάγιμρίαηι
οομιραγαδιοποηι ργορονδοηὶδ οἴβοογο. ὡπᾶς πέ, μὲ ο» ἀἱαραδον αὐ ἀϊαρεμΐε, χιας
ἐϑέ τλὰ οοπϑοπαπΐα, εἰ αἀἰαΐοδϑαγονν ᾿θνὰ οοποϊποηίία οοπσαΐιγ., φμας ἴ σμα-
ἀγμρῖο οοηιδιδίδηδ δῖ8 ἀἰαραϑοθ ποηνοη, αοοορὶΐ. ϑεοάνε 08 σμοφυρ ἦίο οΥο
68ὲ: ἀϊαραϑοη, ἀϊαρεοπίε, ἀαραβϑον αο ἀϊαροπΐο, ἀαϊεξδϑαγοτ, δὶ8 ἀἱαραβοη.

16. ΙΑΜ81.. ἰῃ ΝΊΟ. 141 Ρ. 100, 19 Ῥίϑί. μόναι δὲ τὸ παλαιὸν τρεῖς ἦσαν
μεσότητες ἐπὶ Πυϑαγόρου χαὶ τῶν κατ᾽ αὐτὸν μαϑηματικῶν, ἀριϑμητιχή
τε χαὶ ἡ γεωμετρικὴ καὶ ἡ ποτὲ μὲν ὑπεναντία λεγομένη τῆι τάξει τρίτη,
ὑπὸ δὲ τῶν περὶ ᾿Αρχύταν αὖϑις χαὶ Ἵππασον ἁρμονικὴ μεταχληϑεῖσα . ..
ἀλλαγέντος δὲ τοῦ ὀνόματος οἱ μετὰ ταῦτα περὶ Εὔδοξον μαϑηματικοὶ ἄλλας
τρεῖς προσανευρόντες μεσότητας τὴν τετάρτην ἰδίως ὑπεναντίαν ἐχάλεσαν,
«6. τὰς δὲ λοιπὰς δύο ἁπλῶς χατὰ τὴν τάξιν προσηγόρευσαν πέμπτην τε χαὶ
ἔχτην. Ὑρὶ. 5.118, 16. 116,1 ΡῬίδ0.

9. ΚΑΙΤΙΡΗΟΝ ὕὑΝῸ ΘΕΜΟΚΕΘΕΞ 1. 2. 91

9. ΚΑΙΤΙ͂ΡΗΟΝ ΤΝῸ ΘΕΜΟΚΕΘΕΝ

1. ΗΒ». ΠῚ 125 Πολυχράτης δὲ πάσης συμβουλίης ἀλογήσας ἔπλεε παρὰ
τὸν ροίτεα ἅμα ἀγόμενος ἄλλους τε πολλοὺς τῶν ἑταίρων, ἐν δὲ δὴ καὶ δη»-
μοχήδεα τὸν Καλλιφῶντος Κροτωνιήτην ἄνδρα ἰητρόν τε ἐόντα χαὶ τὴν τέχνην
ἀσχέοντα ἄριστα τῶν κατ᾽ ἐωυτόν. 129 τῆι δὲ δὴ ὀγδόηι ἡμέρηι ἔχοντί οἱ
[Παγοῖο8] φλαύρως παραχούσας τις πρότερον ἔτι ἐν Σάρδισι τοῦ Κροτωνιήτεω
Δημοχήδεος τὴν τέχνην ἀγγέλλει τῶι Δαρείωι᾽ ὃ δὲ ἄγειν μιν τὴν ταχίστην
παρ᾽ ἑωυτὸν ἐχέλευσε. τὸν δὲ ὡς ἐξεῦρον ἐν τοῖσι Ὀροίτεω ἀνδραπόδοισι
ὄχου δὴ ἀπημελημένον παρῆγον ἐς μέσον... 1830 μετὰ δὲ ὥς οἱ ἐπέτρεψε
“Ἑλληνικοῖσι ἰήμασι χρεώμενος χαὶ ἥπια μετὰ τὰ ἰσχυρὰ προσάγων ὕπνου τέ
μιν λαγχάνειν ἐποίει καὶ ἐν χρόνωι ὀλίγωι ὑγιέα μὲν ἐόντα ἀπέδεξε οὐδαμὰ
ἔτι ἐλπίζοντα ἀρτίπουν ἔσεσϑαι. δωρεῖται δή μιν μετὰ ταῦτα ὃ Δαρεῖος πε-
δέων χρυσέων δύο ζεύγεσι" ὃ δέ μιν ἐπείρετο εἴ οἱ διπλήσιον τὸ χακὸν ἐπίτηδες
νέμει, ὅτι μιν ὑγιέα ἐποίησε. Ὀΐθ ΟΘμΙΒὨΠ Ἶπθη ἀθ8 Παγοίοβ Ὀοβομθηκύοῃ ἰμπ
ἀλτιαπῖ δου ἄθδβϑου ϑμοββ ὡς τοὺς ἀποπίπτοντας ἀπὸ τῶν φιαλέων στατῆρας
ἑπόμενος ὃ οἰχέτης, τῶι οὔνομα ἥν Σχίτων [(.6}]0 Ηοτοάοίε 1), ἀνελέγετο καί
οἱ χρῆμα πολλὸν τι χρυσοῦ συνελέχθη. 181 ὃ δὲ 4. οὗτος ὧδε ἐκ Κρότωνος
ἀπιγμένος Πολυχράτει ὡμίλησε. πατρὲ συνείχετο ἐν τῆι Κρότωνι ὀργὴν χα-
λεπῶι. τοῦτον ἐπείτε οὐχ ἐδύνατο φέρειν, ἀπολιπὼν οἴχετο ἐς Αἴγιναν. χα-
ταστὰς δὲ ἐς ταύτην πρώτωι ἔτει ὑπερεβάλετο τοὺς ἄλλους ἰητρούς, ἀσχενής
περ ἐὼν χαὶ ἔχων οὐδὲν τῶν ὅσα περὶ τὴν τέχνην ἐστὶ ἐργαλήια. καί μιν
δευτέρωι ἔτει ταλάντου Αἰγινῆται δημοσίηι μισϑοῦνται, τρίτωι δὲ ἔτει ᾿Αϑηναῖοι
ἑχατὸν μνέων, τετάρτωι δὲ ἔτει Πολυχράτης δυῶν ταλάντων. οὕτω μὲν ἀπί-
χετὸ ἐς τὴν Σάμον χαὶ ἀπὸ τούτου τοῦ ἀνδρὸς οὐχ ἤχιστα Κροτωνιῆται
ἰσεροὶ εὐδοχίμησαν. ἐγένετο γὰρ ὧν τοῦτο ὅτε πρῶτοι μὲν Κροτωνιῆται
ἰητροὶ ἐλέγοντο ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα εἶναι, δεύτεροι δὲ Κυρηναῖοι. ΕἸ ΟΝ πΔοὴ
Ταγοηΐ ππὰ Κτοίου 188 Η. 13] τοσόνδε μέντοι ἐνετείλατό σφι [ἄθπ ῬοτΙβίβοιθῃ
Βορϊοϊνοτη) 4. ἀναγομένοισι, κελεύων εἰπεῖν σφεας Δαρείωι, ὅτι ἅρμοσται τὴν
Μίλωνος ϑυγατέρα 4. γυναῖχα. τοῦ γὰρ δὴ παλαιστέω Μίλωνος [8. 5. 29 ἴ.
ῃ. 12. 18. 15] ἥν οὔνομα πολλὸν παρὰ βασιλέι. χατὰ δὲ τοῦτό μοι δοχεῖ σπεῦ-
σαι τὸν γάμον τοῦτον τελέσας χρήματα μεγάλα δΔδημοχήδης ἵνα φανὴῆε πρὸς
Δαρείου ἐὼν χαὶ ἐν τῆι δωτοῦ δόκιμος. Τοὰ ἄθβ8 Ὁ. ἄπτοι ΤΆραροϑδ ἴῃ Ρ] δίβί δὶ
[Ῥόῖηο8 ν. Κτοίοῃ 7] πδοὴ ΑροϊἹοιΐοβ [Ι᾿Αλεβὶ, Υ. Ρ. 261 [8. 8. 85. πα. δ].

2. ϑυιρ. Δημοχήδης Καλλιφῶντος ἱερέως ἐν Κνίδωι γενομένου ᾿Ασχληπιοῦ
Κροτωνιάτης ἰατρός, ὃς ἐν Αἰγίνηι ἰάτρευσέ τε χαὶ ἔγημε, χαὶ Πολυχράτην τὸν
Σάμου τύραννον ἰάτρευσεν ἐπὶ χρυσίου ταλάντοις δύο χαὶ ὑπὸ Δαρείου τοῦ
Πέρσον μετεπέμφϑη χαὶ συνεγένετο αὐτῶι χρόνον ἱχανόν" ἔγραψεν ἰατρικὸν
βιβλέον. ἸΟΒΈΡΗ. ο. ΔΡ.Ι 168 Ἕρμιππος ἀνὴρ περὶ πᾶσαν ἱστορίαν ἐπιμελής.
λέγει τοίνυν ἐν τῶι πρώτωι τῶν Περὶ Πυϑαγόρου βιβλίων [Πα ΠῚ 41 ἔτ. 21],
ὅτι Πυϑαγόρας ἑνὸς αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντος τοὔνομα Καλλε-
φῶντος τὸ γένος Κροτωνιάτου τὴν ἐχείνου ψυχὴν ἔλεγε συνδιατρίβειν αὑτῶι
καὶ νύχτωρ χαὶ μεϑ᾽ ἡμέραν᾽ χαὶ ὅτι παρεχελεύετο μὴ διέρχεσϑαι τόπον, ἐφ᾽
ὃν ὄνος ὀχλάσηι, καὶ τῶν διψίων ὑδάτων ἀπέχεσϑαι καὶ πάσης ἀπέχειν βλα-
σφημίας. εἶτα προστίϑησι μετὰ ταῦτα καὶ τάδε" ταῦτα δὸ ἔπραττεν καὶ ἔλεγε
τὰς Ἰουδαίων χαὶ Θραικῶν δόξας μιμούμενος χαὶ μεταφέρων εἰς ἑαυτόν. λέ-
γεται γὰρ ὡς ἀληϑῶς ὃ ἀνὴρ ἐχεῖνος πολλὰ τῶν παρὰ Ἰουδαίοις νομίμων εἰς
τὴν αὑτοῦ μετενεγχεῖν φιλοσοφίαν. [γὙ8]. ἔτ. 2 8ὺ8 Οτΐρ'. 6. (618. 1 15 Ρ. 61,211.

58 9. ΚΑΙΠΙΡΗΟΝ ΘΕΜΟΚΕΘΕΞ8. 10. ῬΑΕΜΙΞΚΟΒ. 11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΒ.

ὃ. ὅἴΤοΒ. Ποσ. 116, 45 ΜΝ. Δημοχρίτου [Δημοχήδους Ζ61101]. αὐξανομένου τοῦ
σώματος συναύξονται (χαὶ αἱ) φρένες, γηράσχοντος δὲ συγγηράσχουσι καὶ εἰς
τὰ πρήγματα πάντα ἀμβλύνονται δὺ8 Ἠοτοᾶ, ΠΙ 134 διδαχϑεῖσα ὑπὸ τοῦ 4η-
μοκήδεος ἢ "᾿ἄτοσσα προσέφερε ἐν τῆι χοίτηι Δαρείωι λόγον τοιόνδε... . νῦν
γὰρ ἄν τι χαὶ ἀποδέξαιο ἔργον, ἕως νέος εἷς ἡλικίην. αὐξομένωι γὰρ τῶι σώ-
ματι --- πάντα ἀπαμβλίνονται᾽. Μεὶ. Ἰκϑιοτοῖ. ΠῚ 445 ἨεΐπΖθ.

10. ΡΑΒΜΙΒΚΟΒ

1. ἴαμβιυ, Υ. Β. 261] Μεταποντῖνοι Βροντῖνος, Παρμίσχος [80 ἀἷθ Ηαδ.]
Ὀρεστάδας Δέων χελ.

2. Ῥιοα. ΓΧ 20 δοχεῖ δὲ ΓΧΘΠΟΡΏΔΏΘΒ, 8. 3. 39, 20] πεπρᾶσϑαι ὑπὸ κ ζκχαὶ
λελύσϑαι ὑπὸ) τῶν Πυϑαγοριχῶν Παρμενίσχου [80 ΒΡ: παρμενάδου ἘΠ) καὶ
Ὀρεστάδου, χαϑά φησι Φαβωρῖνος ἐν ᾿ἀπομνημονευμάτων πρώτωι.

8. ΑΤΉΕΝ. ΧΙΥ͂ 614. Παρμενίσχος ἴβΒο ἀἰο Ηἀ5.] δὲ ὁ Μεταποντῖνος, ὡς
φησιν Σῆμος ἐν ὃ Δηλιάδος [ἘἨ6 ΙΥ͂ 498 ἔτ. 8] χαὲ γένει χαὶ πλούτωι πρωτεύων
εἰς Τροφωνίου χαταβὰς χαὶ ἀνελθὼν οὐχ ἔτι γελᾶν ἐδύνατο" καὶ χρηστηριαζο-
μένωι περὶ τούτου ἡ Πυϑία ἔφη"

εἴρηι μ᾽ ἀμφὶ γέλωτος, ἀμείλιχε, μειλιχίοιο"

δώσει σοι μήτηρ οἴχοι" τὴν ἔξοχα τῖε.
ἐλπίζων ὃ ἂν ἐπανέλϑηι εἰς τὴν πατρίδα γελάσειν, ὡς οὐδὲν ἣν πλέον, οἱόμε-
νος ἐξηπατῆσϑαι ἔρχεταί ποτε χατὰ τύχην εἰς Δῆλον" χαὶ πάντα τὰ κατὰ τὴν
νῆσον ϑαυμάζων ἦλϑεν χαὶ εἰς τὸ Δητῶιον νομίζων τῆς ᾿Απόλλωνος μητρὸς
ἄγαλμά τι ϑεωρήσειν ἀξιόλογον" ἰδὼν δ᾽ αὐτὸ ξύλον ὃν ἄμορφον παραδόξως
ἐγέλασεν. χαὶ τὸν τοῦ ϑεοῦ χρησμὸν συμβάλλων καὶ τῆς ἀρρωστίας ἀπαλλα-
γεὶς μεναλωστὶ τὴν ϑεὸν ἐτίμησεν. ΤΙηνοηΐΣ 608 Αὐἱϑιϊβύθιροϊβ σὰ )6108
Βιεϊ. οοΥνν. ἢεἶ!. ΧΤΥ͂ 408, 11}. χρατὴρ ἀργυροῦς, ὃν ἀνέϑηχε Παρμίσχος, ὁλχὴν
ΒΧΧΧΧΙΒΩ͂ΔΔΡΕ νρῖ. Χ 462,19. ΧΥ͂ 1211.

11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΝ
Α. ΤΕΒΕΝ ὕνΝ ΓΕΗΒΕ.

1. ΠΑΈΒΤΙΟΒ ὈΙΟΘΕΝΕΒ ΙΧ 18---20.

Ἐενοφάνης Ζ4εξίου ἤ, ὡς ᾿Απολλόδωρος, Ὀρϑομένους Κολο- 18
φώνιος ἐπαινεῖται πρὸς τοῦ Τίμωνος᾽ φησὶ γοῦν ᾿ Ἐεινοφάνην ---
ἐπικόπτην᾽ [ἔν. 40 7.1. οὗτος ἐχτεσὼν τῆς πατρίδος ἐν Ζάγχληι τῆς
Σικελίας (διέτριβε καὶ τῆς εἰς Ἐλέαν ἀποικίας κοινωνήσας ἐδίδα-
σχεν ἐχεῖγ, διέτριβε δὲ καὶ ἐν Κατάνηι. διήχουσε δὲ χατ᾽ ἐνίους
μὲν οὐδενός, (χατ᾽ ἐνίους δὲ Βότωνος ᾿4ϑηναίου ἤ, ὥς τινες, “4ρ-
χελάου). καί, ὡς Σωτίων φησί, κατ᾽ ᾿Αναξίμανδρον ἦν. γέγραφε
δὲ ἐν ἔπεσι καὶ ἐλεγείας χαὶ ἰάμβους χαϑ᾽ Ἡσιόδου καὶ Ὁμήρου,
ἐπιχόπτων αὐτῶν τὰ περὶ ϑεῶν εἰρημένα. ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἐρ-
1) ραψώιδει τὰ ἑαυτοῦ. ἀντιδοξάσαι τε λέγεται Θαλῆι καὶ Πυϑα-

σι

τι

10

ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΚ Α. 1 (ὈΙ06. ΙΧ 18--20). 2--8. ΓΕΒΕΝ. 89

γόραι, καϑάψασϑαι δὲ καὶ Ἐπιμενίδου. μαχροβιώτατός τε γέγονεν,
ὥς που καὶ αὐτός φησιν" ᾿ἤδη---ἐτύμως᾽ [ἴτ-. 8].

φησὶ δὲ τέτταρα εἶναε τῶν ὄντων στοιχεῖα, κόσμους δὲ ἀπεί-
ρους, οὐ παραλλαχτοὺς δέ. τὰ νέφη συνίστασϑαι τῆς ἀφ᾽ ἡλίου
ἀτμίδος ἀναφερομένης καὶ αἱρούσης αὐτὰ εἰς τὸ περιέχον. οὐσίαν
ϑεοῦ σφαιροξιδῆ, μηδὲν ὅμοιον ἔχουσαν ἀνϑρώπωι᾽ ὅλον δὲ ὁρᾶν
χαὶ ὅλον ἀχούειν, μὴ μέντοι ἀναπνεῖν᾽ σύμπαντά τὸ εἶναι νοῦν
χαὶ φρόνησιν χαὶ ἀίδιον. πρῶτός τε ἀπεφήνατο, ὅτι πᾶν τὸ γινό-
μενον φϑαρτόν ἔστε χαὶ ἡ ψυχὴ πνεῦμα᾽

ἔφη δὲ καὶ τὰ πολλὰ ἥσσω νοῦ εἶναι. καὶ τοῖς τυράννοις

ἐντυγχάνειν ἢ ὡς ἥχιστα ἢ ὡς ἥδεισται͵ Ἐμπεδοκλέους δὲ εἰπόντος 20

αὐτῶι ὅτι ἀνεύρετός ἐστιν ὅ σοφός, ἡ εἰχότως᾽ ἔφη σοφὸν γὰρ εἶναι
δεῖ τὸν ἐπιγνωσόμενον τὸν σοφόν. φησὶ δὲ Σωτίων πρῶτον αὖ-
τὸν εἰπεῖν ἀχατάληπτα εἶναι τὰ πάντα, πλανώμενος.

ἐποίησε δὲ καὶ Κολοφῶνος χτίσιν καὶ τὸν εἰς Ἔλέαν τῆς Ἶτα-
λίας ἀποιχισμὸν ἔπη δισχίλια. καὶ ἤχμαζε χατὰ τὴν ἐξηχοστὴν
ὀλυμπιάδα [640 ---ὅ87]. φησὶ δὲ 4Φημήτριος ὅ Φαληρεὺς ἐν τῶι
Περὲ γήρως καὶ Παναίτιος ὅ Στωιχὸς ἐν τῶι Περὶ εὐθυμίας [ἴτ. 11
Εο 16] ταῖς ἰδίαις χερσὶ ϑάψαι τοὺς υἱεῖς αὐτόν, χαϑάπερ καὶ
᾿Αναξαγόραν. δοχεῖ δὲ πεπρᾶσϑαι ὑπὸ (4 καὶ λελύσϑαι ὑπὸ, τῶν
Πυϑαγορικῶν Παρμίσχου καὶ Ὀρεστάδου, χαϑά φησε Φαβωρῖνος
ἐν ᾿4Τπομνημονευμάτων πρώτωι [ἔν. 2, ΕΗ ΠῚ 5677]. γέγονε δὲ καὶ
ἄλλος Ξενοφάνης ““ἐσβιος ποιητὴς ἰάμβων.

ἢ. -- ΙΧ.21 Ξενοφάνους δὲ διήχουσε Παρμενέδης Πύρητος Ἐλεάτης.
τοῦτον Θεόφραστος ἐν τῆι Ἐπιτομῆι [ἴτ. 68 οχ, 482] ᾿ἀναξιμάνδρου φησὶν ᾿
ἀχοῦσαι. νεῖ. Ῥαιταθη. Α 1.

8. ΠΞΒΑΟΙΣΥ ἔτ. 40 πολυμαϑίη νόον ἔχειν οὐ διδάσχει᾽ Ἡσίοδον γὰρ
ἂν ἐδίδαξε καὶ Πυθαγόρην αὐτίς τε Ξενοφάνεα καὶ Ἑχαταῖον.

4. ΟἸἾΘΕΒΟ Αοβᾶ, 1Π118 (Δὺ5Β ΤὨΘΟΡὮΓ.) Χεοπορλαηεδ ραικῖο οἴἑαηι απ αιοῦ
(418 ΑἸΔΧΑΡΌΓΪΆΒ) τι 6886 οὐρα.

ὅ. Ῥιοσ. ΥὯΠ δ6 Ἕρμιππος (ΕΉ 6 1 42, 21) οὐ Παρμενίδου, Ξενοφάνους
δὲ γεγονέναι ζηλωτήν (Επηροᾶοοῖο8), ὧε χαὶ συνδιατρῖψαι χαὶ μιμήσασϑαι τὴν
ἐποποιίαν (γρὶ. 1 ὃ 20).

6. σσιαν. Μδοσοῦ. 20 Ξ. ὁ Δεξίνου μὲν υἱός, ᾿Αρχελάου δὲ τοῦ φυσιχοῦ
μαϑητής, ἐβίωσεν ἔτη Ἐν χαὶ ἐνενήχοντα. ὙοΥ ταηρ τγὶθ ἰῃ 1 ὃ 18, 6.

Ἴ. ΟἜΝΒΟΕ. 1δ, 8 Χ. Οοἱορλοπῖνδ πιαῖον αππόγ οοπίμηι γμὶί.

8. Ουεμ. βίοπ. 1 888 Ρ, τῆς Ἐλεατιχῆς ἀγωγῆς ,Ξ. ὃ Κολοφώνιος κατ-
ἄρχει, ὅν φησι Τίμαιος [{τ. 92, ΕΉΘ 1 216] χατὰ Ἱέρωνα τὸν Σιχελίας δυνάστην
παὶ Ἐπίχαρμον τὸν ποιητὴν γεγονέναι, ᾿Απολλόδωρος [ἴτ. 11, ΕῊΟ 1 445] δὲ
κατὰ τὴν τεσσαραχοστὴν ὀλυμπιάδα [θ20---61] γενόμενον, παρατετακχέναι ἄχρι
Δαρείου τε χαὶ Κύρου χρόνων. ΑΥβ ἀοτΒοΙθοη Θ160}10 Ξοχί, δᾶν. πιδίῃ. 1 251:
Ξ. Κολοφώνιος ἐγένετο περὶ τὴν τεσσαραχοστὴν ὀλυμπιάδα ἴνᾳὶ. ἔτ. 8].

40 11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΝ

9, Εὔ5ΕΒ. ΘΟ γου. 8) Ὁ]. 56 [δ56---8] ,Ξ΄ : Κολοφώνιος ἐγνωρίζετο. Ὁ) ΟΙ.
5ὅ9-- 61 (πος Αττη. 60, 1 -- 840] Ἰβυχὸς δ᾽ ΡΩΝ χαὶ Φερεχίδης ὃ ἵστο-
ριογράφος καὶ Φωχυλίδης χαὶ Ξενοφάνης ὃ φυσικὸς παρωιδιῶν ποιητής νεὶ.
Α 1,20 8. 89, 16. Ν

10. ΤΉΞΟΙ,. δυϊππι. Ρ. 40 Αβὶ. φ γὰρ καὶ ιὃ [[41566 ΖΔ481) ἔτη ἔγγιστα
ἀπὸ τῶν Τρωιχῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ χαὶ τῶν ᾿ἄνα-
χρέοντός τε χαὶ Πολυχράτους χρόνων καὶ τῆς ὑπὸ Ἁρπάγου τοῦ Μήδου
Ἰώνων πολιορχίας καὶ ἀναστάσεως, ἣν Φωχαεῖς φυγόντες Μασσαλίαν ὠικισαν"
πᾶσι γὰρ τούτοις ὁμόχρονος ὃ Πυϑαγόρας.

11. Ῥιυσῦτ. τορ. ΔΡοΡΒἢ. Ρ. 1175 Ο [να]. αποιηο]. Ῥατίβ, οᾶ. βιοσηθδοῖ (ΑΒ.
ἃ. Κυδξκ. Αο. ῬὮ1ο]. ΧΧ) Ρ. 162] πρὸς δὲ Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον εἰπόντα
μόλις οἰκέτας δύο τρέφειν" ἡ ἀλλ᾽ Ὅμηρος᾽ εἶπεν (Β΄610) “ὃν σὺ διασύρεις,
πλείονας ἢ μυρίους τρέφει τεϑνηχως.

ἈΑΡΟΡΗΤΗΞΒΟΜΑΊΙΕ (νρὶ]. Α 1, 20).

12. Αβιθτ, ἩΒοί. Β 28. 1399 5 ἄλλος (86. τόπος] ἐκχ τοῦ, τὸ συμβαῖνον
ἐὰν ἥι ταὐτόν, ὅτι καὶ ἐξ ὧν συμβαίνει ταὐτά" οἷον Ξ. ἔλεγεν ὅτι ᾿ ὁμοίως
ἀσεβοῦσιν οἱ γενέσϑαι φάσχοντες τοὺς ϑεοὺς τοῖς ἀποθανεῖν λέγουσιν" ἄμ-
φοτέρως γὰρ συμβαίνει μὴ εἶναι τοὺς ϑεοίς ποτε.

18. -- - Β.26. 14000 δ οἷον ,Ξ. Ἐλεάταις ἐρωτῶσιν, εἰ ϑύωσι τῆι 4ευ-
χοϑέαι καὶ ϑρηνῶσιν ἢ μή, συνεβούλευεν, εἰ μὲν ϑεὸν ὑπολαμβάνουσιν, μὴ
ϑρηνεῖν, εἰ δ᾽ ἄνθρωπον, μὴ ϑύειν. Απάᾶοτα Ρυστ. Αἰηδί, 18, 12. 186 Ὁ ,Ξ.
Αἰγυπτίοις ἐκέλευσε τὸν Ὄσιριν εἰ ϑνητὸν νομίζουσι μὴ τιμᾶν ὡς ϑνητόν, εἰ
δὲ ϑεὸν ἡγοῦνται μὴ ϑρηνεῖν. ἀθ 18. οἵ 08. 10. 3198 εὖ μὲν οὖν Ξ. ὁ Κολο-
φώνιος ἠξίωσε τοὺς Αἰγυπτίους, εἰ ϑεοὺς νομίζουσι, μὴ ϑρηνεῖν, εἰ δὲ ϑρηνοῦσι,
ϑεοὺς μὴ νομίζειν. [νρὶ. Ηογδο δ ἔτ. 127]. ἀ6 βυροιβῦς. 18 ἡ. 111} ,Ξ. ὃ φυ-
σικὸς τοὺς Αἰγυπτίους κοπτομένους ἐν ταῖς ἑορταῖς καὲ ϑρηνοῦντας δρῶν
ὑπέμνησεν οἰκείως᾽" “οὗτοι᾽ φησίν "εἰ μὲν ϑεοί εἰσι, μὴ ϑρηνεῖτε αὐτούς" εἰ δ᾽
ἄνϑρωποι, μὴ ϑύετε αὐτοῖς [νρ]. Ῥβ. Ρ]αΐ. ἀΡΟΡΒΙΝ. 1,30. 26 Ρ. 228 ΕἸ

14, ΑΒΙΒΎ. Ἐμοῦ, Α 15. 1817ε19 χαὶ τὸ τοῦ Ξενοφάνους ἁρμόττει ὅτι
οὐχ ἴση πρόχλησις αὕτη [σαπι ἘΠ4] ἀσεβεῖ πρὸς εὐσεβῆ, ἀλλ᾽ ὁμοία καὶ εἰ
ἰσχυρὸς ἀσϑενῆ πατάξαι ἢ πληγῆναι προκαλέσαιτο.

1ὅ. -- ΜοῶρΒ. ΙΓ ὅ, 101044 διὸ εἰκότως μὲν λέγουσιν, οὐχ ἀληϑῆ δὲ
λέγουσιν" οὕτω γὰρ ἁρμόττει μᾶλλον εἰπεῖν ἢ ἥ ὥσπερ Ἐπίχαρμος εἰς 3 Ξενοφάνην.

16. Ῥ}ύυμσε. ἀθ Ὑ|Ε Ρυά. ὅ Ρ. 680 Ε' μὴ δυσωπηϑῆις μηδὲ δείσηις σχωπτό-
μενος, ἀλλ᾽ ὥσπερ Ξ. Δάσου τοῦ Ἑρμιονέως μὴ βουλόμενον αὐτῶι συγχυβεύειν
δειλὸν ἀποχαλοῦντος ὡμολόγει χαὶ πάνυ δειλὸς εἶναι πρὸς τὰ αἰσχρὰ καὶ
ἄτολμος.

11. -- ἀθ οοἴσησῃ. ποῦ. 46, 8 ᾿. 1084 Εα ὁ μὲν οὖν ΜΞ. διηγουμένου
τιφὸς ἐγχέλεις ἑωρακέναι ἐν ὕδατι ϑερμῶι ζώσας" ᾿οὐχοῦν᾽ εἶπεν “ ἐν ψυχρῶι
αὐτὰς ἑψήσομεν᾽.

ῬΟΕΘΒΊῚΕ.
18. θ1οα. ΙΣ 22 χαὶ αὐτὸς (Ῥαυτηθηϊ 68) δὲ διὰ ποιημάτων φιλοσοφεῖ
καϑάπερ Ἡσίοδός τε χαὶ 3. χαὶ Ἐμπεδοχλῆς. ρὶ. 8. 14 Ζ. 2 υπὰ 5. 89 ΑΔ ὅδ.
19. ---͵ἼἹΣ 18 (νρ]. 5. 88) γέγραφε δὲ ἐν ἔπεσι (ΗΠ χδιποίος, Περὶ φύσεως
ἔτ. 24---42) χαὶ ἐλεγείας (ἔτ. 1---8) χαὶ ἰάμβους χαϑ᾽ Ἡσιόδου καὶ Ὁμήρου (Σίλ-
λους ἔν. 10---22), ἐπικόπτων αὐτῶν τὰ περὶ ϑεῶν εἰρημένα. Π 46 [58 Αὐἱδίοϊεοϊοα

Ἀ. 9--.28. ΓΕΒΕῈΝ ὕΝῸ ΕΗΒ. 41

Περὶ ποιητῶν ἔν. Ἰδ Ἐο803] ἀποϑανόντι δὲ [86]. Ὁμήρωι ἐφιλονίχε!) Ξ. ὃ Κολο-
φωώνιος καὶ Κέρχωψ Ἡσιόδωι ζῶντι, τελευτήσαντι δὲ ὃ προειρημένος ΞΞ.

20. ΚΤΈΛΒΟ ΧΙΝ ". 648 33. ὁ φυσικὸς ὃ τοὺς Σίλλους ποιήσας διὰ ποιημάτων.

21. ΑΡύΌὺι, ΕἸογ 8 ὁ. 20: οαπὶξ ὁπέηι ριρεάοοῖεβ οαγηνίπα, Ῥιαΐο αἀϊαϊοσοδ
ον Χοποογαΐοβ [Χοπορλαηθοβ ΟἈΒΑΌΌΟΠΙΒ, Ὀθδδοὺ Οὐαΐεβ8 ΒΟ Ὧ6] ϑαΐίγαϑ.

22. Ῥποσι, ζῖι Ηθδίοα. ορρ. 284 (Δ8 Ρ] δι. })} Ξενοφάνης διὰ δή τινα πρὸς
τοὺς κατ᾽ αὐτὸν φιλοσόφους χαὶ ποιητὰς μιχροψυχίαν Σίλλους ἀτόπους ἐχ-
ϑεῖναε (συνϑεῖναι ῬατὶδΒ. 2111) λέγεται χατὰ πάντων φιλοσόφων χαὶ ποιητῶν.

28. ἥσβοι, ΑΒΤ' σὰ Β 212 ἤδη δὲ οὐ Ξενοφάνει, ἀλλ᾽ Ὁμήρωι πρώτωι
Σίλλοι πεποίηνται, ἐν οἷς αὐτός τε τὸν Θερσίτην σιλλαίνει χαὶ ὃ Θερσίτης τοὺς
ἀρίστους.

24. Αβιῦσϑ Ὦτρ. οὶ βιιοῦ. οο]. Πὶ 1, 18 (ρ. 6, 1477.) Ξενοφάνους πρώτου
λόγος ἦλϑεν εἰς τοὺς “Ἕλληνας ἄξιος γραφῆς ἅμα παιδιᾶς τάς τε τῶν ἄλλων
τόλμας ἐπιπλήττοντος χαὶ τὴν αὑτοῦ παριστάντος εὐλάβειαν, ὡς ἄρα ϑεὸς μὲν
οἶδε τὴν ἀλήϑειαν, ᾿δόχος---τέτυχται (ἔτ. 84, 4. νρῖ. Τίτηου ἔγσ. 45 Ἦ.

25. ΟἸσΕΚΟ Αοϑβᾶ. Ῥηΐον. ΠῚ 28,14 Ῥαγη7ιοπὶάεδ, Χεοηπορῆσηεβ, πῆπμδ δοηὲβ
χσιαμεφμαηι υεγϑίδιιδ (δηλ! οἢ 8415 ἘπηρΟΟΚΙ68), δε ἐαηιθη ἐϊΠΠὲ υογϑίδιιϑ ἴπ-
σεραπέ οογμηι αὐγοσαπέδαηι φμαϑὶ ἱγαϊί, σμὶ οὐὴῖ ϑοὶγὲ τηνε ροδϑὶΐ, αμάἀεαπξ 86
ϑοῖγε ΟἰσεΥΟ.

2606. ῬΗπὼ ἀὁ ῥγον. Π 89 ποῆ ἐΐα ἰαηιοη Χοπορῆαπεβ αμὲ Ῥαγηιλοηϊοϑ
αιιΐξ Ἐρνιρεάοοϊεβ ϑῖυε αἷἰδὲ φωϊομηιφο ἱπεοϊοσὶ α ροεδὶ οαρίϊ ϑιπὲ ἀιυμυὶ υἱγὴ [80.
ἄθοβ τηοπᾶβδοορβ Πηχοιτιηΐ), δε ροίιδ ἱπεογίαηι παΐμγας σαμαϊο ανερίεαὶ οἱ υἱέαηι
οπεηι αα ρὶοίαΐοηι ἰαμμάθηιχμε ἀφογμηι ἀοαϊοωηἶεβ ορἕϊηιὶ φιΐάοηι υἱγὶ οοηιρενγεὶ
ϑμηΐ, ροείας ἑαπιεη ἨΟΉ, [οἴλοε8.: φμοδ ορογίεδαξ αἀἰυϊηϊένιδ δρὶγἱέμηι δογίγὶ σγαϊίαηι-
ηα ὅ(6 οαεῖο πιείγιιι σαι γψέλημιχιια οαείοϑέοηι αὐ αϊυϊιιηι, οἱ Ῥοομιαία
τεγα γεϊφμενεπί υεἴμέ Ῥγοίζοίρριρη ἰἰδνὶ ρεγγεοΐι οὲ ριιογιη, οὐσιούδδ ἐαεηπιρίαν.
ΠΟΪά. 42 αὐ φιαγε Εηιρεάοοῖοβ, Ῥαγηιοηάεδ, Χοπορλαηεβ αοηνμζαίογγιιε ἰδίογιηι
ἐδόονμβ ΟΉ, δογίίι ϑδιπὲ δρὶ γέ. Μιδαγιθη, ομτὶ ἰπεοϊοσίαηι ἐσεγοιενγμίξ 48 ἀρὰ
ἐπίονει ρῬοημαηῖιδ ΜΠ ΕΥ̓ Ἠ08 τρϑυεγϑμηι ἱπσεηὶξη, ας δεπιριξεγπ ἱμΐα ἐμὰ φμοῖ
ϑμσσεγὶξ 86 710 οοἰεδεγγίριογμι ρλιοδορλαηζηι δἰομέ οοημϑογδμέ Ῥαγημθηαε8,
Ἐιρεάοοϊεδβ, Ζοηο, ΟἸεαμίλεδβ αἴλίφα ἀἰυὶ ποριεῖμοδ αο υοἷμξ υϑγμδ φιΐάαηι ΡΥΟΡΥῚ 6-
φιι6 ϑασεῦ οοοὔμϑ.

21. ΑΤΉΕΝ. ΧΙ 6820 ὅτι δὲ πρὸς τὴν μουσιχὴν οἰκειότατα διέχειντο
οἱ ἀρχαῖοι δῆλον χαὶ ἐξ Ὁμήρον" ὃς διὰ τὸ μεμελοποιηχέναι πᾶσαν ἑαυτοῦ
τὴν ποίησιν ἀφροντιστὶ [τοὺς] πολλοὺς ἀχεφάλους ποιεῖ στίχους καὶ λαγαροὺς
ἔτι δὲ μειούρους. Ξενοφάνης δὲ χαὶ Σόλων χαὶ Θέογνις χαὶ Φωχυλίδης, ἔτι
ὅὲ Περίανδρος ὃ Κορίνϑιος ἐλεγειοποιὸς καὶ τῶν λοιπῶν οἱ μὴ προσάγοντες
πρὸς τὰ ποιήματα μελωιδίαν ἐχπονοῖσι τοὺς στίχους τοῖς ἀριϑμοῖς καὶ τῆι
τάξει τῶν μέτρων χαὶ σχοποῦσιν ὕπως αὐτῶν μηδεὶς (μήτε) ἀχέφαλος ἔσται
μήτε λαγαρὸς μήτε μείουρος.

[ΕἘΠ8ΠῚ ΕΞ.
28. ΑΒΙ6Τ. 4. ἢ. Ὧ6 Μοῖῖδ8δο Χοπορήῆαηιε αογσία οο. 8. 4 [βομιοῖπί (νἱ 6] οἱοδὺ
τοῖς Βουπίζαμρς σου Ατίβίοίθ] θ᾽ Πρὸς τὰ Ξενοφάνους ἃ, Ὀϊορ. Υ͂ 26) νοῦ οἰποιὰ
ἘΠΊΟΚΙΟΪΚΟΙ τὅπι. Ζοὶΐ ροΒΟ ΓΙ ΘὈΘΠ)].

οἃ, Βοκῖος
Ρ. 9115 6.8 ᾿Ἀδύνατόν φησιν εἶναι, εἴ τι ἔστι, γενέσϑαι, τοῦτο λέγων 1
16 ἐπὶ τοῦ ϑεοῦ' ἀνάγχη γὰρ ἤτοι ἐξ ὁμοίου ἢ ἐξ ἀνομοίου

40 11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΝ

9, Ευβεβ. Οἴγου. 8) 0]. 58θ [856---3] ΖΞ : Κολοφώνιος ἐγνωρίζετο. Ὁ) 0].
59-- 61 [πο ρ, Αὐτὴ. 60, 1 --ἰ 640] Ἰβυχὸς ὃ μλοποιδξ καὶ Φερεχίδης ὃ ἧἴστο-
ριογράφος καὶ Φωχυλίδης καὶ Ξενοφάνης ὁ φυσικὸς παρωιδιῶν ποιητής νρὶ.
Α 1,20 8. 89, 16. Ν

10, ΤΉΞΟΙ, δὐΐθπι. Ὁ. 40 Αβὶ. γὰρ χαὶ ιὸὃ [[4156}6 Ζ4}1) ἔτη ἔγγιστα
ἀπὸ τῶν Τρωιχῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ χαὶ τῶν ᾿Ανα-
κρέοντος τὸ καὶ Πολυχράτους χρόνων καὶ τῆς ὑπὸ Ἁρπάγου τοῦ Μήδου
Ἰώνων πολιορχίας καὶ ἀναστάσεως, ἣν Φωχαεῖς φυγόντες Μασσαλίαν ὠικχισαν"
πᾶσι γὰρ τούτοις ὁμόχρονος ὃ Πυϑαγόρας.

11. Ῥυστ. γορ. ΔΡορμ. ἢ. 115 Ο [νρ]. ἀποόιιοὶ. Ῥαγῖβ. οἂ. Βίοσα δοὰ (ΑὈὮ.
ἃ, Κτδκ. Ας. ὑἘ|1ο!. ΧΧ) Ρ. 162] πρὸς δὲ Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον εἰπόντα
μόλις οἰκέτας δύο τρέφειν" ἡ ἀλλ᾽ Ὅμηρος᾽ εἶπεν (ΒίοτΟ) “ ὃν σὺ διασύρεις,
πλείονας ἢ μυρίους τρέφει τεϑνηχώς.

ἈΑΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΊΙΕ (Υρὶ. Α :, 20).

12. Απιβυ. Ἐμοῦ, Β 23. 15995 ὅ ἄλλος [86. τόπος] ἐχ τοῦ, τὸ συμβαῖνον
ἐὰν ἦε ταὐτόν, ὅτι χαὶ ἐξ ὧν συμβαίνει ταὐτά οἷον Ξ. ἔλεγεν ὅτι ᾿ ὁμοίως
ἀσεβοῦσιν οἱ γενέσϑαι φάσχοντες τοὺς ϑεοὺς τοῖς ἀποθανεῖν λέγουσιν" ἀμ-
φοτέρως γὰρ συμβαίνει μὴ εἶναι τοὺς ϑεοίύς ποτε. ἕ

18. --- -- Β. 20. 1400) ὅ οἷον ,Ξ. Ἔλεάταις ἐρωτῶσιν, εἰ ϑύωσι τῆι Δευ-
χοϑέαι χαὶ ϑρηνῶσιν ἢ μή, συνεβούλευεν, εἰ μὲν ϑεὸν ὑπολαμβάνουσιν, μὴ
ϑρηνεῖν, εἰ δ᾽ ἄνϑρωπον, μὴ ϑύειν. Απάᾶοτα Ρυστ. Αἰηδί. 18, 12. 186 Ὁ ,Ξ..
Αἰγυπτίοις ἐχέλευσε τὸν Ὄσιριν εἰ ϑνητὸν νομίζουσι μὴ τιμᾶν ὡς ϑνητόν, εἰ
δὲ ϑεὸν ἡγοῦνται μὴ ϑρηνεῖν. ἀ0 18. οἱ 08. 10. 3198 εὖ μὲν οὖν ΞΞ. ὁ Κολο-
φώνιος ἠξίωσε τοὺς Αἰγυπτίους, εἰ ϑεοὺς νομίζουσι, μὴ ϑρηνεῖν, εἰ δὲ ϑρηνοῦσι,
ϑεοὺς μὴ γομίζειν. [νρὶ]. Ἠογδοὶυ ἔτ. 1217]. ἀθ βαροιβῦϊ. 18 Ὁ. 1171Ε ,Ξ. ὁ φυ-
σικὸς τοὺς Αἰγυπτίους κοπτομένους ἐν ταῖς ἑορταῖς χαὶ ϑρηνοῦντας δρῶν
ὑπέμνησεν οἰκείως" “οὗτοι᾽ φησίν “εἰ μὲν ϑεοί εἰσι, μὴ ϑρηνεῖτε αὐτούς" εἰ δ᾽
ἄνϑρωποι, μὴ ϑύετε αὐτοῖς [νᾳ]. ῬΒ. ΡΙαί. ϑρΟΡ ΙΝ. 30. 26 Ρ. 228 ΕἸ. 3

14. ΑΒΙΒΥ, Ἐμοῦ. Α 15. 15177419 χαὶ τὸ τοῦ Ξενοφάνους ἁρμόττει ὅτι
οὐχ ἴση πρόκλησις αὕτη [Σὰ πὶ Ε4] ἀσεβεῖ πρὸς εὐσεβῆ, ἀλλ᾽ ὁμοία χαὶ εἰ
ἰσχυρὸς ἀσϑενῆ πατάξαι ἢ πληγῆναι προχαλέσαιτο.

1ὅ. --- ΜοΏΡΒ. Γ ὅ. 101044 διὸ εἰκότως μὲν λέγουσιν, οὐχ ἀληϑῆ δὲ
λέγουσιν" οὕτω γὰρ ἁρμόττει μᾶλλον εἰπεῖν ἢ ὥσπερ Ἐπίχαρμος εἰς 3 Ξενοφάνην.

16. Ῥ}υστ. ἀθ λων Ῥαᾶ., ὅ Ρ. ὅ80 Ε' μὴ δυσωπηϑῆις μηδὲ δείσηις σχωπτό-
μενος, ἀλλ᾽ ὥσπερ Ξ. Μάσου τοῦ Ἑρμιονέως μὴ βουλόμενον αὐτῶι συγχυβεύειν
δειλὸν ἀποχαλοῦντος ὡμολόγει καὶ πάνυ δειλὸς εἶναι πρὸς τὰ αἰσχρὰ καὶ
ἄτολμος.

11. -- ἀθ οομηπη. ποῦ. 46, 38 ᾿. 1084 Ε' ὁ μὲν οὖν Ξ. διηγουμένον
τινὸς ἐγχέλεις ἑωρακέναι ἐν ὕδατι ϑερμῶι ζώσας" “ οὐχοῦν᾽ εἶπεν “ἐν ψυχρῶι

αὐτὰς ἑψήσομεν᾽.

ῬΟΕΒΊΙΕ.
18. θιοα. ΙΧ 22 χαὶ αντὸς (Ῥαυτηθηΐθ8) δὲ διὰ ποιημάτων φιλοσοφεῖ
καϑάπερ Ἡσίοδός τε χαὶ Ξ. καὶ Ἐμπεδοχλῆς. αὶ. 5. 14 Ζ. 2 υπὰ Κ. 89 ΑΔ 5.
19. --- ΤΧ 18 (νρὶ. δ, 8) γέγραφε δὲ ἐν ἔπεσι (Βοχϑδιηοῖος, Περὶ φύσεως
ἔτ, 24---42) χαὶ ἐλεγείας (τ. 1-.8) καὶ ἰάμβους χαϑ᾽ Ησιόδου χαὶ Ὁμήρου (Σίλ-
λους ἔν. 10--22), ἐπικόπτων αὐτῶν τὰ περὶ ϑεῶν εἰρημένα. ΠΙ 46 [8π8 Αὐἱδίοίοϊοα

Α. 9--28. ΓΕΒῈΝ ΝῸ [ΕΗΒΕ. 41

Περὲ ποιητῶν ἔτ. 16 Ἐο865] ἀποθανόντι δὲ [861]. Ὁμήρωι ἐφιλονίχει) ,Ξ. ὃ Κολο-
φώνιος χαὶ Κέρχωψ Ἡσιόδωι ζῶντι, τελευτήσαντι δὲ ὁ προειρημένος Ξ.

20. ΚὅΤΒΑΒο ΧΙΓΥ͂ ῥ. 648 5. ὃ φυσικὸς ὃ τοὺς Σίλλους ποιήσας διὰ ποιημάτων.

21. ΑΡῦ, ΕἸοτ δ ο. 20: οαπὶέ οπέηι Εριρεάοοῖεθ οαγηνίπα, Ῥίαΐο αἀἰαϊΐοσοϑ
«ὦ Χεποογαΐεβ [Χεπορλβαπεδ ΟδδαυθοπαΒ, ὈΘΑΒοΣ Ογαΐεβ ΒΟΒα6)] δα γαδ.

22. Ῥποσι, σὰ Ηροβὶοᾶ. ΟΡρ. 284 (838 ΡΙαΐδιο ἢ) Ξενοφάνης διὰ δή τινα πρὸς
τοὺς χατ᾽ αὐτὸν φιλοσόφους χαὶ ποιητὰς μιχροψυχίαν Σίλλους ἀτόπους ἐκ-
ϑεῖναι (συνϑεῖναι ῬΑΤΣίΒ. 2111) λέγεται χατὰ πάντων φιλοσόφων καὶ ποιητῶν.

28. ἤὅσηοι, ΑΒΤ' σὰ Β 212 ἤδη δὲ οὐ Ξενοφάνει, ἀλλ᾽ Ὁμήρωι πρώτωι
Σίλλοι πεποίηνται, ἐν οἷς αὐτός τε τὸν Θερσίτην σιλλαίνει χαὶ ὃ Θερσίτης τοὺς
ἀρίστους.

24. Αβιῦϑ Ὦτν. Ὀοὶ βοῦ. 66]. Π| 1, 18 Ο. 6, 147.) Ξενοφάνους πρώτου
λόγος ἤλϑεν εἰς τοὺς “Ἕλληνας ἄξιος γραφῆς ἅμα παιδιᾶι τάς τε τῶν ἄλλων
τόλμας ἐπιπλήττοντος χαὶ τὴν αὑτοῦ παριστάντος εὐλάβειαν, ὡς ἄρα ϑεὸς μὲν
οἷδε τὴν ἀλήϑειαν, ᾿ δόχος---τέἐτυχται᾽ (ἔν. 84, 4. ναὶ. Τίχηου ἔτ. 45 ὟΤ.
2ὅ. ΟἸσΕΒΟ Δοϑρᾶ. Ῥυΐοσ. Π 28,14 Ῥαγηιοηίάεδ, Χεοπορἤαηοβ, πθιιδ δοπὶθ

φμαριχιαηι υεγδίδιι (πᾶτη ὁ 8418 ἘΠΩΡΘάΟΚΙ66), δοὰ ἑαριθη ἐΠπὰ υογϑῖδμδ ἴη.-
ογεραπέ οογηι αὐἀγοσαηδίαηι φιαϑὶ ἰγαΐ, φμὶ οὐτὲ δοὶγὶ πὐλὶ! ροδϑὶί, αὐεαπέ 86
ϑοῖγε αἴρεΥα.

206. ῬΗπῸ ἀθ ρῥχουία. Π 839 ποῆ ἐΐα ἱαῆιθη Χεπορλαηθδ αὐ Ῥαγηιοηο8
αμξ Εγνιρεάοοῖοξβ δῖυε αἴδὲ φιϊοίψιο ἰπεοίϊοσὶ α ρῬοεδὶ οαρ διυηξ αἰυϊηὶ υἱγὴ [80.
ἄθοβ πιοπᾶδοϑθ Πηχοιτιηί), ϑο ροΐδι8 ἑξεογίαηι παύμγαςρ σαυϊο απιριεαὶ οἱ υἱέαηι
ονίπθηι αὐ ρὶείαΐεηι ἰαμαδηιψιια ἀδογι ἀεαἀϊοαμΐεδ ορέϊηιε χμΐάσθηι υἱγὲ οοηερογτίὲ
ϑμπέ, ροεΐαε ἰαπιεη, ΟῚ Κεἰοο8.: χμοδ ορογίεδαΐ ἀἰυμενέμδ δρὶ γένη, δογί ἐγ σγαδιαηι-
χες (ἐ οαοῖο πιείγιη οαγηιθη γὐνίδηιμηισιια οαοίεϑίεηι αο αἀἰυΐπνιηι, υἱὲ ρῬοοηιαΐα
τέγαὰ τεϊβῤηιφμογεηξ υοἶμέ ργοίοίψριηι ᾿ἰδνὶ ρεγζοσίιη εὐ ρῬωϊογιη, οὐμιοῦδ ὀαοηερίαν.
Τυϊὰ. 42 αὐ φιαγε Εὐριρεάοοῖεδβ, Ῥαγηιοηιάεθ, Χοπορδλαηεβ αδηνιϊαίογφια ἰδίογμηι
οδονμβ ἨΟΉ δογ τ ϑηΐ δριγἱΐηι Μἤιιδαγιρη, οὐ ἱπεοϊοσίαηι οαεγομεγιιέβ 48 ασὲ
ἐπίογέηι ροπαηειδ ἱηΐεΥ 08 πἰυογβιρΉ, ἱπσοη δι ας δεηιριίοεγηιο μία ἐπι φμοα
ϑιισσεγὶξ δον οεἰεδενγϊηιογθη ρλὶϊοδορλαπίν δίομέ οοηϑογίδιοιξ Ῥανηιοη 68,
Ἐνιρεάοοϊεβ, Ζεπο, ΟἸοαπίδεδ αἰλίφμα ἀὐυὶ Ἀοηνῖποβ αἋ υεἶμέ υεγ8 φμίάαηε ρῬΥΟΡΥ6-
ιις ϑαοεῦ οὐσὗμϑ.

21. ΑΥτβξν. ΧΙ 6520 ὅτε δὲ πρὸς τὴν μουσιχὴν οἰκειότατα διέκειντο
οἱ ἀρχαῖοι δῆλον χαὶ ἐξ Ὁμήρου" ὃς διὰ τὸ μεμελοποιηχέναι πᾶσαν ἑαυτοῦ
τὴν ποίησιν ἀφροντιστὶ [τοὺς] πολλοὺς ἀχεφάλους ποιεῖ στίχους καὶ λαγαροὺς
ἔτι δὲ μειούρους. Ξενοφάνης δὲ καὶ Σόλων χαὶ Θέογνις χαὶ Φωχυλίδης, ἔτι
δὲ Περίανδρος ὁ Κορίνϑιος ἐλεγειοποιὸς καὶ τῶν λοιπῶν οἱ μὴ προσάγοντες
πρὸς τὰ ποιήματα μελωιδίαν ἐχπονοῖσι τοὺς στίχους τοῖς ἀριϑμοῖς καὶ τῆι
τάξει τῶν μέτρων χαὶ σχοποῦσιν ὅπως αὐτῶν μηδεὶς (μήτε) ἀχέφαλος ἔσται
μήτε λαγαρὸς μήτε μείουρος.

1ἘΠπΡΕ ᾿Ξ.
28. ΑΒΙθτ, ᾳ. ἢ. ἀε Μοῖδδεο Χεοπορῆαπα Θογσία οὐ. 8. 4 [δοποϊηΐ (νἱ 6 ]16ἱ οἱ
ταῖς Βοπαυίζαμρ, γ0ὰ Ατ᾽βίοίο!οβ᾽ Πρὸς τὰ Ξενοφάνους ἃ, Όϊορ. Υ 25) νΟὨ οἰποιι
ἘΚΊΟΚΕΌΚΟΓ τόμ. Ζοὶΐ ρΟ ΒΟΥ ΘὈΘΠ].

ϑὰ. ΒΟΧΧοΣ
Ρ. 9711. ς,38 ᾿Αδύνατόν φησιν εἶναι, εἴ τι ἔστι, γενέσϑαι, τοῦτο λέγων 1

15 ἐπὶ τοῦ ϑεοῦ" ἀνάγχη γὰρ ἤτοι ἐξ ὁμοίου ἢ ἐξ ἀνομοίου

917ὺ -

1

10

18

11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΝ

γενέσϑαι τὸ γενόμενον᾽ δυνατὸν δὲ οὐδέτερον' οὔτε γὰρ
ὅμοιον ὕφ᾽ ὁμοίου προσήχειν τεχνωϑῆναι μᾶλλον ἢ τεχνῶσαι
(ταὐτὰ γὰρ ἅπαντα τοῖς γε ἴσοις καὶ ὁμοίως ὑπάρχειν πρὸς
ἄλληλα) οὔτ᾽ ἂν ἐξ ἀνομοίου ταἀνόμοιον γενέσϑαι. εἰ γὰρ
γίγνοιτο ἐξ ἀσϑενεστέρου τὸ ἰσχυρότερον ἢ ἐξ ἐλάττονος τὸ
μεῖζον ἢ ἐχ χείρονος τὸ ρεῖττον, ἥ τοὐναντίον τὰ Ζείρω ἐχ
τῶν χρειττόνων, τὸ οὐχ ὄν ἐξ ὄντος (ἢ τὸ ὄν οἕὲ οὐχ ὄντος
ἂν γενέσϑαι" ὅπερ ἀδύνατον͵
ἀΐδιον μὲν οὖν διὰ ταῦτα εἶναι τὸν ϑεόν. εἰ δ᾽ ἔστιν ὁ ϑεὸς
ἁπάντων χράτιστον, ἕνα φησὶν αὐτὸν προσήχειν εἶναι. εἰ γὰρ
δύο ἢ πλείους εἶεν, οὐχ ἂν ἔτε χράτιστον χαὶ βέλτιστον αὐτὸν
εἶναι πάντων. ἕχαστος γὰρ ὧν ϑεὸς τῶν πολλῶν ὁμοίως ἂν
τοιοῦτος εἴη. τοῦτο γὰρ ϑεὸν χαὶ ϑεοῦ δύναμιν εἶναι, χρατεῖν,
ἀλλὰ μὴ κρατεῖσϑαι, χαὶ πάντων “κράτιστον εἶνα. ὥστε
καϑὸ μη χρείττων, κατὰ τοσοῦτον οὐχ εἶναι ϑεόν. πλειόνων
οὖν ὄντων, εἰ μὲν εἶεν τὰ μὲν ἀλλήλων κρείττους τὰ δὲ ἥτ-
τους, οὐκ ἂν εἶναι ϑεούς" πεφυχέναι γὰρ τὸ ϑεῖον μὴ κρατεῖ-
σϑαι. ἴσων δὲ ὄντων, οὐχ ἂν ἔχειν ϑεοῦ φύσιν, ὃν δεῖν εἶναι
χρατιστον᾽ τὸ δὲ ἴσον οὔτε βέλτιον οὔτε χεῖρον εἶναι τοῦ σου"
ὥστ᾽ εἴπερ εἴη τε καὶ τοιοῦτον εἴη ϑεός, ἕνα μόγον εἶναι τὸν
ϑεόν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ πάντα δύνασϑαι ἂν ἃ βούλοιτο [οὐ
γὰρ ἄν δύνασϑαι) πλειόνων ὄντων᾽ ἕνα ἄρα εἶναι μόνον. ἕνα δ᾽
ὄντα ὅμοιον εἶναι πάντη, δρῶντα χαὶ ἀχούοντα τάς τε ἄλλας
αἰσϑήσεις ἔχοντα πάντη εἰ γὰρ μή, κρατεῖν ἄν χαὶ χρα-
τεῖσϑαι ὑπ᾽ ἀλλήλων τὰ μέρη ϑεοῦ [ὄντα], ὅπερ ἀδύνατον.
πάντη δ᾽ ὅμοιον ὄντα σφαιροειδῆ εἶναι" οὐ γαρ τῇ μὲν τῇ
δ᾽ οὐ τοιοῦτον εἶναι, ἀλλὰ πάντη. ἀίδιον δὲ ὄντα καὶ ἕνα
καὶ (ὅμοιον χαὶ) σφαιροειδῇ οὔτε ἄπειρον οὔτε πεπεράνθαι.
ἄπειρον μὲν (γὰρ) τὸ μὴ
ὃν εἶναε" τοῦτο γὰρ οὔτε μέσον οὔτε ἀρχὴν χαὶ τέλος οὔτ᾽
ἄλλο οὐδὲν μέρος ἔχειν, τοιοῦτον δὲ εἶναι τὸ ἄπειρον" οἷον
δὲ τὸ μὴ ὅν, οὐχ ἄν εἶναι τὸ ὄν᾽ περαίνειν δὲ πρὸς ἄλληλα,
εἰ πλείω εἴη. τὸ δὲ ἕν οὔτε τῶι οὐχ ὄντι οὔτε τοῖς πολλοῖς
ὡμοιώῶσϑαι᾽ ἕν γὰρ (ὃν) οὐχ ἔχειν, πρὸς ὅτι περανεῖ. τὸ δὴ τοι-
οὔτον ἕν, ὃν τὸν ϑεὸν εἶναι λέγει, οὔτε κινεῖσϑαι οὔτε ἀχίνη-
τον εἶναι" ἀχίνητον μὲν γὰρ εἶναι τὸ μὴ ὄν οὔτε χὰρ ἂν
εἰς αὐτὸ ἕτερον οὔτ᾽ ἐχεῖνο εἰς ἄλλο ἐλϑεῖν. χινεῖσϑαι δὲ
τὰ πλείω ὄντα ἑνός" ἕτερον γὰρ εἰς ἕτερον δεῖν κινεῖσϑαι.
εἰς μὲν οὖν τὸ μὴ ὃν οὐδὲν ἂν χινηϑῆναι. τὸ γὰρ μὴ ὃν
οὐδαμῇ εἶναι, εἰ δὲ εἰς ἄλληλα μεταβάλλοι, πλείω ἂν τὸ ἕν
εἶναι ἑνός. διὰ ταῦτα δὴ χινεῖσϑαι μὲν ἂν τὰ ὄδυύο ἢ πλείω
ἑνός, ἠρεμεῖν δὲ χαὶ ἀκίνητον εἶναι τὸ οὐδέν. τὸ δὲ ἕν οὔτε
ἀτρεμεῖν οὔτε χεινεῖσϑαι᾽ οὔτε γὰρ τῶι μὴ ὄντι οὔτε τοῖς πολ-
λοῖς ὅμοιον εἶναι. χατὰ πάντα δὲ οὕτως ἔχοντα τὸν ϑεόν,
αἀἰδιόν τε χαὶ ἕνα, ὅμοιόν τε χαὶ σφαιροειδῆ ὄντα, οὔτε ἄπεε-
ρον οὔτε πεπερασμένον οὔτε ἠρεμοῦντα οὔτε κινητὸν εἶναι.
6.4 Πρῶτον μὲν οὖν λαμβάνει τὸ γιγνόμενον καὶ οὗτος
ἐξ ὄντος γίγνεσθαι, ὥσπερ ὁ Μέλισσος. χαίτοι τί χωλύει

2

9

ᾷ

10

11

΄-

8ὃε

10

1ὅ

Α.28 ((ΑΒΙΞ51.)] ἀο ΜΧΕ 8..4.. ΓΕΗΒΕ.

μήτ᾽ ἐξ ὁμοίου (μήτ᾽ ἐξ ἀνομοίου) τὸ γιγνόμενον γίγνεσϑαι,

ἀλλ᾽ ἐκ μὴ ὄντος;

ἔτι οὐδὲν μᾶλλον ὃ ϑεὸς ἀγένητος ἢ καὶ τἄλλα πάντα, εἴ-
περ ἅπαντα ἐξ ὁμοίου ἢ ἐξ ἀνομοίου γέγονεν (ὅπερ ἀδύνατον)"
ὥστε ἢ οὐδέν ἐστι παρὰ τὸν ϑεὸν ἢ χαὶ τὰ ἄλλα αἰδια πάντα.
ἔτι χράτιστον τὸν ϑεὸν λαμβάνει, τοῦτο δυνατώτατον καὶ
βέλτιστον λέγων" οὐ δοχεῖ δὲ τοῦτο χατὰ τὸν νόμυν, ἀλλὰ
πολλὰ χρείττους εἶναι ἀλλήλων οἱ ϑεοί, οὐχ οὖν ἐχ τοῦ δο-
κοῦντος εἴληφε ταύτην χατὰ τοῦ ϑεοῦ τὴν ὁμολογίαν. τὸ τε
κράτιστον εἶναι τὸν ϑεὸν οὐχ οὕτως ὑπολαμβάνειν λέγεται,
ὡς πρὸς ἄλλο τι τοιαύτη ἡ τοῦ ϑεοῦ φύσις, ἀλλὰ πρὸς τὴν
αὑτοῦ διάϑεσιν, ἐπεί τοί γε πρὸς ἕτερον οὐδὲν ἄν χωλύοι μη
τῆι αὑτοῦ ἐπιειχείαι χαὶ ῥώμηι ὑπερέχειν, ἀλλὰ διὰ τὴν
τῶν ἄλλων ἀσϑένειαν.: ϑέλοι δ᾽ ἂν οὐδεὶς οὕτω τὸν ϑεον
φάναι κράτιστον εἶναι, ἀλλ᾽ ὅτι αὐτὸς ἔχει ὡς οἷόν τε
ἄριστα, καὶ οὐδὲν ἐλλείπει χαὶ εὖ καὶ χαλῶς ἔχειν αὐτῶι" ἅμα
γὰρ ἴσως (οὕτως) ἔχοντι χἀχεῖνο ἄν συμβαίνοι. οὕτω δὲ δια-
κεῖσϑαι χαὶ πλείους αὐτοὺς ὄντας οὐδὲν ἂν χωλύοι, ἅπαντας ὡς
οἷόν τε ἄριστα διαχειμένους, καὶ χρατίστους τῶν ἄλλων, οὐχ
αὑτῶν ὄντας. ἔστι δ᾽, ὡς ἔοιχε, καὶ ἄλλα. χράτιστον γὰρ
εἶναι τὸν ϑεόν φῆσι, τοῦτο δὲ τινῶν εἶναι ἀνάγχη" ἕνα τ᾽ ὄντα
πάντη ὁρᾶν χαὶ ἀκούειν οὐδὲν προσήκει" οὐδὲ γὰρ εἰ μὴ καὶ
τῇδ᾽ ὁρᾶι, χεῖρον ὁρᾶι ταύτη, ἀλλ᾽ οὐχ δρᾶι. ἀλλ᾽ ἴσως τοῦτο
βούλεται τὸ πάντη αἰσϑάνεσϑαι, ὅτι οὕτως ἂν βέλτιστα ἔχοι,
ὅμοιος ὧν πάντη. ἔτι τοιοῦτος ὧν διὰ τί σφαιροειδὴς ἄν εἴη,
ἀλλ᾽ οὐχ [ὅτῇ ἑτέραν τινὰ μᾶλλον ἔχων ἰδέαν, ὅτι πάντη
ἀχούει χαὶ πάντη κχρατεῖ; ὥσπερ γὰρ ὅταν λέγωμεν τὸ
ψιμύθιον ὅτε πάντη ἐστὶ λευχόν, οὐδὲν ἄλλο σημαίνο-
μεν ἢ ὅτι ἐν ἅπασιν αὐτοῦ τοῖς μέρεσιν ἐγκέχρωσται ἡ
λευχότης" τί δὴ χωλύει οὕτως Σάκεῖ τὸ πάντη ὁρᾶν καὶ
ἀκούειν χαὶ κρατεῖν λέγεσϑαι, ὅτε ἅπαν ὃ ἄν τις αὐτοῦ
λαμβάνηι μέρος, τοῦτ᾽ ἔσται πεπονϑός; ὥσπερ δὲ οὐδὲ τὸ
ψιμύϑιον, οὐδὲ τὸν ϑεὸν ἀνάγχη εἶναι διὰ τοῦτο σφαιροειδῆ.
ἔτι μήτε ἄπειρον (εἶναι) μήτε πεπεράνϑαι σῶμά γε ὄντα καὶ ἔχοντα
μέγεϑος πῶς οἷόν τε, εἴπερ τοῦτ᾽ ἐστὶν ἄπειρον ὃ ἄν μὴ ἔχηι
πέρας δεχτικὸν ὃν πέρατος, πέρας δ᾽ ἐν μεγέϑει καὶ πλή-
ϑει ἐγγίγνεται καὶ ἐν ἅπαντι τῶι ποσῶι, ὥστε εἰ μὴ ἔχει
πέρας μέγεϑος ὃν ἄπειρόν ἐστιν; ἔτι δὲ σφαιροειδῆ ὄντα
ἀνάγκη πέρας ἔχειν ἔσχατα γὰρ ἔχει, εἴπερ μέσον ἔχει
αὑτοῦ, οὗ πλεῖστον ἀπέχει. μέσον δὲ ἔχει σφαιροειδὴς ὦν"
τοῦτο γάρ ἐστι σφαιροειδὲς ὃ ἐχ τοῦ μέσου ὅμοίως πρὸς τὰ
ἔσχατα. σῶμα δ᾽ ἔσχατα ἢ ἢ πέρατα ἔχειν, οὐδὲν διαφέρει. ὁ... εἰ
γὰρ καὶ τὸ μὴ ὃν ἄπειρόν ἐστι, τί οὐκ ἄν καὶ τὸ ὃν ἄπειρον; τί γὰρ
χωλῦει ἔνια ταῦτ᾽ ἄν λεχϑῆναι χατὰ τοῦ ὄντος καὶ μὴ ὄντος;
τό τε γὰρ ὄν οὐχ ὃν οὐδεὶς γῦν αἰσϑάνεται, χαὶ ὃν δέ τις οὐχ
ἂν αἰσθάνοιτο ἃ ἃ »ῦν᾽ ἄμφω δὲ λεχτὰ καὶ διανοητά Φ9" οὐ λευ-
κόν τε τὸ μὴ ὄν" ἢ οὖν διὰ τοῦτο τὰ ὄντα πάντα λευχά, ὅπως

80 μή τι ταὐτὸ χατὰ τοῦ ὄντος σημήνωμεν χαὶ μὴ ὄντος, ἢ οὐ-

48

44

9185

918}

81

1

1

11, ΧΕΝΟΡΒΑΝΕΝΒ

δέν, οἶμαι, χωλύει καὶ τῶν ὄντων τι μὴ εἶναι λευχόν" οὕτω δὲ
καὶ μᾶλλον ἂν ἀπόφασιν δέξαιτο, τὸ ἄπειρον, εἰ κατὰ τὸ πά-
λαι λεχϑέν τι [μᾶλλον] παρὰ τὸ μὴ ἔχειν ζπέρας) ἐστὶν ἄπει-
ροὗ' ὥστε χαὶ τὸ ὃν ἢ ἄπειρον ἢ πέρας ἔχον ἐστίν. ἴσως δὲ 10
ἄτοπον καὶ τὸ προσάπτειν τῶι μὴ ὄντι ἀπειρίαν" οὐ γὰρ πᾶν,
εἰ μὴ ἔχει πέρας, ἄπειρον λέγομεν, ὥσπερ οὐδ᾽ ἄνισον οὐχ ἂν
φαῖμεν εἶναι τὸ μὴ ἴσον. ἔζτι) τί οὐχ ἂν ἔχοι ὁ ϑεὸς πέρας εἷς 11
ὦν, ἀλλ᾽ οὐ πρὸς ϑεόν; εἰ δὲ ἕν μόνον ἐστὲὴν ὁ ϑεός, (Ὧν) ἂν εἴη
μόνον χαὶ τὰ τοῦ ϑεοῦ μέρη. ἔτι καὶ τοῦτ᾽ ἄτοπον, εἰ τοῖς 12
πολλοῖς ξυμβέβηχεν πεπεράνϑαι πρὸς ἄλληλα, διὰ τοῦτο
τὸ ἕν μὴ ἔχειν πέρας. πολλὰ γὰρ τοῖς πολλοῖς χαὶ τῶι
ἑνὲ ὑπάρχει ταὐτά, ἐπεὶ καὶ τὸ εἶναι χοινὸν αὐτοῖς ἐστιν.
ἄτοπον οὖν ἴσως ἄν εἴη, εἰ διὰ τοῦτο μὴ φαῖμεν εἶναι τὸν
ϑεόν, εἰ τὰ πολλὰ ἔστιν, ὅπως μὴ ὅμοιον ἔσται αὐτοῖς ταύτη.
ἔτι τί κωλύει πεπεράνϑαι χαὶ ἔχειν πέρατα ὃν ὄντα τὸν 18
ϑεόν; ὡς κχαὶ ὃ Παρμενίδης λέγει ἕν ὃν εἶναι αὐτὸν ᾿ἧ πάν-
τοϑεν εὐχύχλου σφαίρας ἐναλίγχιον ὄγχωι, μεσσόϑεν ἰσοπα-
λές. τὸ γὰρ πέρας τινὸς μὲν ἀνάγχη εἶναι, οὐ μέντοι
πρός τί γε, οὐδὲ ἀνάγχη τὸ ἔχον πέρας πρός τι ἔχειν πέ-
ρας, ὡς πεπερασμένον πρὸς τὸ [μὴ] ἐφεξῆς ἄπειρον, ἀλλ᾽
ἔστε τὸ πεπεράνϑαι ἔσχατα ἔχειν, ἔσχατα δ᾽ ἔχον οὐχ
ἀνάγχη πρός τι ἔχειν. ἐνίοις μὲν οὖν συμβαίνοι 14

14) γ᾽ ἄν, χαὶ πεπεράνϑαι (καὶ) πρός τι συνάπτειν, τοῖς
140 δὲῇὲ πεπεράνϑαι μέν, μὴ μέντοι πρὸς τι πεπερᾶν-

15

ϑαι. πάλιν περὶ τοῦ ἀκίνητον εἶναι τὸ ὃν χαὶ τὸ (μὴ) ὄν 1ὅ

15) (λεχτέον ὅτι τὸ ὑπολαμβάνειν ἀχίνητον εἶναι τὸ μὴ ὄν),

18

20

ὅτι καὶ τὸ ὃν κινεῖται, ἴσως ὁμοίως τοῖς ἔμπροσϑεν ἄτοπον.
καὶ ἔτι’ ἀράώ γε οὐ ταὐτὸ ἄν τις ὑπολάβοι τὸ μὴ κινεῖσϑαι
χαὶ τὸ ἀκίνητον εἶναι, ἀλλὰ τὸ μὲν ἀπόφασιν τοῦ χκινεῖσϑαι,
ὥσπερ τὸ μὴ ἴσον, ὅπερ καὶ χατὰ τοῦ μὴ ὄντος εἰπεῖν
ἀληϑές, τὸ δὲ ἀκίνητον τῶι ἔχειν πως ἤδη λέγεσϑαι, ὥσπερ
τὸ ἄνισον, χαὶ ἐπὶ τῶι ἐναντίωι τοῦ χινεῖσϑαι, τῶι ἠρεμεῖν,
ὡς χαὶ σχεδὸν αἱ ἀπὸ τοῦ ἃ ἀποφάσεις ἐπὶ ἐναντίοις λέ-
γονται; τὸ μὲν οὖν μὴ χκινεῖσϑαι ἀληϑὲς ἐπὶ τοῦ μὴ ὄντος,
τὸ δὲ ἠρεμεῖν οὐχ ὑπάρχει τῶι μὴ ὄντι. ὁμοίως δὲ οὐδὲ (τὸ)
ἀχίνητον εἶναι σημαίνει ταὐτόν. ἀλλ᾽ οὗτος ἐπὶ τῶι ἠρεμεῖν
αὐτῶι χρῆται, καὶ φησὶ τὸ μὴ ὃν ἠρεμεῖν, ὅτι οὐχ ἔχει
μετάβασιν. ὅπερ τε καὶ ἐν τοῖς ἄνω εἴπομεν, ἄτοπον ἴσως, 10
εἴ τι τῶι μὴ ὄντι προσάπτομεν, τοῦτο μὴ ἀληϑὲς εἶναι κατὰ
τοῦ ὄντος εἰπεῖν, ἄλλως τε χἂν ἀπόφασις ἦι τὸ λεχϑέν, οἷον
χαὶ τὸ μὴ κινεῖσϑαι μηδὲ μεταβαίνειν ἐστί. πολλὰ
γὰρ ἄν, χαϑαπερ χαὶ ἐλέχϑη, ἀφαιροῖτο τῶν ὄντων χατη-
γορεῖν. οὐδὲ γὰρ ἂν πολλὰ ἀληϑὲς εἰπεῖν εἴη μὴ ἕν, εἴὔπερ
χαὶ τὸ μὴ ὅν ἐστι μὴ ἕν. ἔτι ἐπ᾽ ἐνίων τἀναντία ξυμβαί- 11
νειν δοχεῖ χατὰ τὰς αὐτὰς ἀποφάσεις" οἷον ἀνάγχη ἢ ἴσον
ἢ ἄνισον, ἄν τι πλῆϑος ἢ μέγεθος ἦι, καὶ ἄρτιον ἢ περιτ-
τόν, ἂν ἀριϑμὸς ἦε" ὁμοίως δ᾽ ἴσως καὶ τὸ (ὃν ἢν ἠρεμεῖν ἢ
κινεῖσϑαι ἀνάγχη, ἂν σῶμα ἢ" ἔτι εἰ χαὶ διὰ τοῦτο μὴ 18

Α. 28 (ΛΔΕΙΝΤ.) ἀὁ ΜΧΟ 4, 9---20). 29--81. ΓΕΗΒΕ. 48

χινεῖται ὁ ϑεός τε καὶ τὸ ἕν, ὅτι τὰ πολλὰ χινεῖται τῶι
9792 1 εἰς ἄλληλα ἰέναι, τί χωλύει χαὶ τὸν ϑεὸν κινεῖσϑαι εἰς
ἄλλο; οὐδαμοῦ γὰρ λέγει δ τι (ἕν ἐστι) μόνον, ἀλλ᾽ ὅτι εἷς
μόνος ϑεός. εἰ δὲ χαὶ 19
οὕτως, τί χωλύει εἰς ἄλληλα χινουμένων τῶν μερῶν τοῦ
(ϑεοῦ) κύχλωι φέζρεσϑαι τὸν) ϑεόν; οὐ γὰρ δὴ τὸ τοιοῦτον
ἕν, ὥσπερ ὃ Ζήνων,

5 πολλὰ εἶναι φήσει. αὐτὸς γὰρ σῶμα λέγει εἶναι τὸν
ϑεόν, εἴτε τόδε τὸ πᾶν εἴτε ὃ τι δήποτε αὐτὸ λέγων᾽ ἀσώ-
ματος γὰρ ὧν πῶς ἄν σφαιροειδὴς εἴη; ἔτι μόνως γ᾽ ἂν 20
οὕτως οὔτ᾽ ἂν χινοῖτο οὔτ᾽ ἂν ἠρεμοῖ μηδαμοῦ γε ὦν; ἐπεὶ δὲ
σῶμα ἐστι, τί ἂν αὐτὸ κωλύοι κινεῖσϑαι, ὡς ἐλέχϑη;

29. ῬΙλτο βορῖδί. ἢ. 242 Ο. Ὁ [ἀν ΕΥοπ 6 δὺ8 Ε168 βρτίο] μῦϑόν τινα ἔχα-
στος φαίνεταί μοι διηγεῖσϑαι παισὶν ὡς οὖσιν ἡμῖν, ὁ μὲν ὡς τρία τὰ ὄντα, πο-
λεμεῖ δὲ ἀλλήλοις ἐνίοτε αὐτῶν ἄττα πηι, τοτὸ δὲ καὶ φίλα γιγνόμενα γάμους
τε χαὶ τόχους καὶ τροφὰς τῶν ἐχγόνων παρέχεται [ῬὨθΙΟΚΥ 68] δύο δὲ ἕτερος
εἰπών, ὑγρὸν χαὶ ξηρὸν ἢ ϑερμὸν καὶ ψυχρόν, συνοικίζει τε αὐτὰ καὶ ἐχδίδωσι
[νεὶ. Ατοδοίδαβ)" τὸ δὲ παρ᾽ ἡμῶν Ἐλεατικὸν ἔϑνος, ἀπὸ Ξενοφάνους τε καὶ
ἔτι πρόσϑεν ἀρξάμενον [εἷ. ῬΆΪΟΌ. Ρ. 16 Ο. Ὁ), ὡς ἑνὸς ὄντος τῶν πάντων
χαλουμένων οὕτω διεξέρχεται τοῖς μύϑοις. αἴ. ῬΗΙΟΡ. δὰ Ῥῖιγα. Α ὅ νΡ. 125,27
ΥΙΌ. ὁ Πορφύριός φῆσι τὸν Ξενοφανὴ τὸ ξηρὸν καὶ τὸ ὑγρὸν δοξάσαι ἀρ-
χᾶς, τὴν γὴν λέγω καὶ τὸ ὕόωρ, καὶ χρῆσιν αὐτοῦ παρατίϑεται τοῦτο δηλοῦσαν
γῇ -- Ζίνο »ται᾿ [ἴτ. 29]" ταύτης δὲ τῆς δόξης δοχεῖ καὶ Ὅμηρος εἶναι ἐν οἷς

φησιν ἡ ἀλλ᾽ ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισϑε᾽ [Η 99).

80. ΑΒιβτου. Μοίδρῃ. Α ὅ. 9800 18 Παρμενίδης μὲν γὰρ ἔοιχε τοῦ χατὰ
τὸν λόγον ἑνὸς ἅπτεσϑαι, Μέλισσος δὲ τοῦ κατὰ τὴν ὕλην" διὸ καὶ ὁ μὲν πε-
περασμένον, ὃ δ᾽ ἄπειρόν φῆσιν εἶναι αὐτό" Ξενοφάνης δὲ πρῶτος τούτων
ἑνίσας (ὃ γὰρ Παρμενίδης τούτου λέγεται γενέσϑαι μαϑητής) οὐδὲν διεσαφήνι-
σεν οὐδὲ τῆς φύσεως τούτων οὐδετέρας ἔοικε «ϑιγεῖν, ἀλλ᾽ εἰς τὸν ὅλον οὐ-
ρανὸν ἀποβλέψας τὸ ἕν εἶναί φησι τὸν ϑεόν᾽ οὗτοι μὲν οὖν, καϑάπερ εἴπομεν,
ἀφετέοι πρὸς τὴν νῦν παροῦσαν ζήτησιν, οἱ μὲν δύο καὶ πάμπαν ὡς ὄντες
μιχρὸν ἀγροιχότεροι, Ξενοφάνης καὶ Μέλισσος.

81. βπερι, Ῥῆγα. 22, 22-- -28,20. ἀνάγχη τοίνυν τὴν ἀρχὴν ἢ μίαν εἶναι 1
ἢ οὐ μίαν, ταὐτόν δὲ εἰπεῖν πλείους, καὶ εἰ μίαν, ἦτοι ἀκίνητον ἢ κενουμένην.
χαὶ εἰ ἀχένητον, ἦτοι ἄπειρον ὡς Μέλισσος ὁ Σάμιος δοχεῖ λέγειν, ἢ πεπε-
θασμένην ὡς Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης, οὐ περὶ φυσικοῦ στοιχείου λέγον-
τες οὗτοι, ἀλλὰ περὶ τοῦ ὄντως ὄντος.

μίαν δὲ τὴν ἀρχὴν ἤτοι ἕν τὸ ὄν χαὶ πᾶν (χαὶ οὔτε πεπερασμένον 2
οὔτε ἄπεερον οὔτε χινούμενον οὔτε ἠρεμοῦν) Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον τὸν
Παρμενίδου διδάσχαλον ὑποτίϑεσϑαί φησιν ὁ Θεόφραστος, ὁμολογῶν ἑτέρας
εἶναι μᾶλλον ἢ τῆς περὶ φύσεως ἱστορίας τὴν μνήμην τῆς τούτου δόξης.

τὸ γὰρ ἕν τοῦτο καὶ πᾶν τὸν ϑεὸν ἔλεγεν ὁ Ξενοφάνης" ὃν ἕνα μὲν 8
δείχνυσεν ἐχ τοῦ πάντων χράτιστον εἶναι. πλειόνων γάρ, φησίν, ὄντων ὁμοίως
ὑπάρχειν ἀνάγχη πᾶσι τὸ χρατεῖν᾽ τὸ δὲ πάντων κράτιστον καὶ ἄριστον ϑεός.

᾿ ἀγένητον δὲ ἐδείχνυεν ἐχ τοῦ δεῖν τὸ γινόμενον ἢ ἐξ ὁμοίου ἢ ἐξ ἄνο- 4
μοίου γίνεσϑαι. ἀλλὰ τὸ μὲν ὅμοιον ἀπαϑές φησιν ὑπὸ τοῦ ὁμοίον" οὐδὲν γὰρ
μᾶλλον γεννᾶν ἢ γεννᾶσϑαι προσήχει τὸ ὅμοιον ἐκ τοῦ ὁμοίου᾽ εἰ δὲ ἐξ ἀνομοίου
γίνοιτο, ἔσται τὸ ὃν ἐκ τοῦ μὴ ὄντος. χαὶ οὕτως ἀγένητον καὶ ἀΐδιον ἐδείκνυ.

46 11. ΧΕΝΟΡΒΑΝΕΝΚΝ

οὔτε δὲ ἄπειρον οὔτε πεπερασμένον εἶναι, διότι ἄπειρον μὲν τὸ μὴ ον 5
ὡς οὔτε ἀρχὴν ἔχον οὔτε μέσον οὔτε τέλος, περαίνειν δὲ πρὸς ἄλληλα τὰ πλείω.

παραπλησίως δὲ χαὶ «τὴν κένησιν ἀφαιρεῖ καὶ τὴν ἠρεμίαν. ἀκίνητον 6
μὲν γὰρ εἶναι τὸ μὴ ὄν᾽ οὔτε γὰρ ἂν εἰς αὐτὸ ἕτερον οὔτε αὐτὸ προς ἄλλο
ἐλϑεῖν" χινεῖσϑαι. δὲ τὰ πλείω τοῦ ἑνός" ἕτερον γὰρ εἰς ἕτερον μεταβάλλειν.

ὥστε καὶ ὅταν ἐν ταὐτῶι μένειν λέγηι καὶ μὴ κινεῖσϑαι, ἀεὶ δ᾽ --
ἄλληι [ἔτ. 26] οὐ χατὰ τὴν ἠρεμίαν τὴν ἀντιχειμένην τῆι κινήσει μένειν αὐτό
[08Ε: αὐτόν ἘΔΕῚ φησιν, ἀλλὰ χατὰ Ὡν ἀπὸ κινήσεως χαὶ ἠρεμέας ἐξηιρημένην
μονήν.

Νικόλαος δὲ ὁ δΔαμασχηνὸς ὡς ἄπειρον καὶ ἀκίνητον λέγοντος αὐτοῦ 8
τὴν ἀρχὴν ἐν τῆι Περὶ ϑεῶν ἀπομνημονεύει, ᾿Αλέξανδρος δὲ ὡς πεπερασμένον
αὐτὸ καὶ σφαιροειδές.

ἀλλ᾽ ὅτι μὲν οὔτε ἄπειρον οὔτε πεπερασμένον αὐτὸ δείκνυσιν, ἐχ τῶν 9
προειρημένων δῆλον" πεπερασμένον δὲ χαὶ σφαιροειδὲς αὐτὸ διὰ τὸ παντα-
χόϑεν ὅμοιον λέγειν. χαὶ πάντα νοεῖν δέ φησιν αὐτὸ λέγων [λέγειν ἀϊθ
Ἠδκ8.} ᾿ ἀλλ᾽ -- χραδαίνει᾽ [ἔν. 25].

82. [Ῥι01.] Βοπι. 4 ([Επ8. ΡῈ 1 8, 4. θοχ. 5680] ,5Ξ. δὲ ὁ Κολοφώνιος ἰδίαν
τινὰ ὁδὸν πεπορευμένος καὶ παρηλλαχυῖαν πάντας τοὺς προειρημένους [18ὲ-
1908, Απαχίπηδπᾶοῦ, Απαχί 668) οὔτε γένεσιν οὔτε φϑορὰν ἀπολείπει, ἀλλ᾽
εἶναι λέγει τὸ πᾶν ἀεὶ ὅμοιον εἰ γὰρ γίγνοιτο τοῦτο, φησίν, ἀναγχαῖον πρὸ
τούτου μὴ εἶναι" τὸ μὴ ὃν δὲ οὐκ ἂν γένοιτο οὐδ᾽ ἂν τὸ μὴ ὃν ποιήσαι τι
οὔτε ὑπὸ τοῦ μὴ ὄντος γένοιτ᾽ ἂν τι. ἀποφαίνεται δὲ καὶ τὰς αἰσϑήσεις ψευ-
δεῖς χαὶ χαϑόλου σὺν αὐταῖς χαὶ αὐτὸν τὸν λόγον διαβάλλει. ἀποφαίνεται δὲ
χαὶ τῶι χρόνωι χαταφερομένην συνεχῶς καὶ κατ᾽ ὀλίγον τὴν γῆν εἰς τὴν ϑά-
λασσαν χωρεῖν. φησὶ δὲ χαὶ τὸν ἥλιον ἐχ μικρῶν καὶ πλειόνων πυρίων ἐπυρι-
δίων Τουρ] ἀϑροίζεσϑαι. ἀποφαίνεται δὲ καὶ περὶ ϑεῶν ὡς οὐδεμᾶς ἡγεμο-
γίας ἐν αὐτοῖς οὔσης" οὐ γὰρ ὅσιον δεσπόξεσθϑαί τινα τῶν ϑεῶν' ἐπιδεῖσϑαί
τε μηδενὸς αὐτῶν μηδένα μηδ᾽ ὅλως" ἀκούειν δὲ χαὶ δρᾶν χαϑόλου χαὶ μὴ
χατὰ μέρος. ἀποφαίνεται δὲ καὶ τὴν γῆν ἄπειρον εἶναι χαὶ μὴ κατὰ πᾶν μέρος
περιέχεσϑαι ὑπὸ ἀέρος" γίνεσϑαι δὲ ἅπαντα ἐκ γῆς τὸν δὲ ἡμον φησι καὶ τὰ
ἄστρα ἐχ τῶν νεφῶν γίνεσϑαι.

88, ΗΤΡΡΟΙ, Ποῖ 114 [θοχ. 565] ,Ξ. δὲ ὁ Κολοφώνιος Ὀρϑομένους υἱός. 1
οὕτως ἕως Κύρου διέμεινεν. οὗτος ἔφη πρῶτος ἀχαταληψίαν εἶναι πάντων εἰ-
πὼν οὕτως" "εἰ ,)ὰφ -- τέτυχται (ἔν. 84, 8. 4].

λέγει δὲ ὅτι οὐδὲν γίνεται οὐδὲ φϑείρεται οὐδὲ χινεῖται χαὶ ὅτι ἕν τὸ 2
πᾶν ἐστιν ἔξω μεταβολῆς. φησὶ δὲ καὶ τὸν ϑεὸν εἶναι αἰδιον χαὶ ἕνα καὶ
ὅμοιον πάντη καὶ πεπερασμένον χαὶ σφαιροειδῆ χαὶ πᾶσι τοῖς μορίοις αἱ-
σϑητικόν. τὸν δὲ ἥλιον ἐχ μικρῶν πυριδίων ἀϑροιζομένων γίνεσϑαι χαϑ᾽ ἔχα- ὃ
στην ἡμέραν, τὴν δὲ γῆν ἄπειρον εἶναι χαὶ μήτε ὑπ᾽ ἀέρος μήτε ὑπὸ τοῦ οὐ-
ρανοῦ περιέχεσϑαι. χαὶ ἀπείρους ἡλίους εἶναι καὶ σελήνας, τὰ δὲ πάντα εἶναι
ἐχ γῆς. οὗτος τὴν ϑάλασσαν ἁλμυρὰν ἔφη διὰ τὸ πολλὰ μείγματα συρρέειν 4
ἐν αὐτῆι. ὁ δὲ Μητρόδωρος διὰ τὸ ἐν τῆε γῆι διηϑεῖσϑαι τούτου χάριν γίνε-
σϑαι ἁλμυράν. ὃ δὲ Ξενοφάνης μίξιν τῆς γῆς πρὸς τὴν ϑάλασσαν γίνεσϑαι 5
δοχεῖ καὶ τῶι χρόνωι ὑπὸ τοῦ ὑγροῦ λύεσϑαι, φάσχων τοιαύτας ἔχειν ἀποδείξεις,
ὅτι ἐν μέσηι γῆι καὶ ὄρεσιν εὑρίσχονται κόγχαι, χαὶ ἐν Συραχούσαις δὲ ἐν
ταῖς λατομίαις λέγει εὑρῆσϑαι τύπον ἰχϑύος χαὶ φωχῶν [φυχῶν ΟἸΟΙΏΙΡΘΓ), ἐν
δὲ Πάρωι τύπον ἀφύης [δάφνης Η4Β8.: οοττ. ΘΟἸΟΒΟΥ]) ἐν τῶι βάϑει τοῦ λίϑου, ἐν
δὲ Μελίτηι [μελίτωι ἨὰΒΆ.: οοΥΥ. Καγβίθη] πλάχας συμπάντων ϑαλασσίων. ταῦτα 6

Α. 81--41. ΤΕΒΕΕΒ. 47

δέ φησι γενέσϑαι ὃ ὅτε πάντα ἐπηλώϑησαν πάλαι, τὸν δὲ τύπον ἐν τῶι πηλῶι ξη-
ρανϑῆναι. ἀναιρεῖσϑαι δὲ τοὺς ἀνθρώπους πάντας, ὅταν ἢ γῆ κατενεχϑεῖσα
εἰς τὴν ϑάλατταν πηλὸς γένηται, εἶτα πάλιν ἄρχεσϑαι τῆς γενέσεως, καὶ ταύ-
την πᾶσι τοῖς χόσμοις γίνεσϑαι μεταβολήν [χαὶ τοῦτο --- χαταβάλλειν ἨΔ88.}

84. Οτο. Δοβὰ, Π 118 Χ. ραμῖο εἰξαμι απξιφιονῦ [818 ΑΠΑΧΆΡΌΥΒΒῚ ΜΗ 9
6886 οππῖα πδηθο ἰά 6886 ηειΐαδὶϊς οἱ ἰὰ 6.886 ἀφιηι πέχμα παΐμηι ραν οἐ 86η-
γ»ιζενπιρη, οοησίοδαία ἤσιγα. ἃ. τι. ἄθογ. 1 11,28 ἐμ Χεηορδαηδδ φυὶ πιοηΐε
αὐἀϊωμποία οηῖο ρῬγασίεγεα φωοᾶ εδϑεῖ ἐπ ηέξμηι, ἀδιώη, υοἴνιδξ 6886, 46 ἔρϑα ηεθηΐὸ
ἑέεηι γερυολεπα μεν [γεργολοη γεν" Ἀτομοίγρυ8) οέ οεὐογέ, ἀς ἱπβηϊίαίς αμΐδηι ὑ6-
Ἀεηεεπζδδ, ἐπ σα πἰλὶϊ πόχυο δοη ἐλδη8 πόα οοπμποίνηι Ῥοίεβέ 6886.

85. ὕλιεν. δί. ΡἘ]. 1 (Όοχ. 604, 17)... Ξενοφάνην μὲν περὶ πάντων
ἠπορηχότα, δογματίσαντα δὲ μόνον τὸ εἶναι πάντα ἕν χαὶ τοῦτο ὑπάρχειν ϑεὸν
πεπερασμένον, λογικόν, ἀμετάβλητον.

86. ΤΗΞΒΟΡΟΒΕΥ. ΙΝ δ οχ Αδι. [Ὁοχ. 384 π06}} Ξ Ξ', μὲν οὖν ὃ Ὀρϑομέ-
γους ὁ Κολοφώνιος ὁ τῆς Ἐλεατικῆς αἱρέσεως ἡγησάμενος ἕν ΕἾ τὸ πᾶν
ἔφησε σφαιροειδὲς καὶ πεπερασμένον, οὐ γενητὸν ἀλλ᾽ αἰδιον χαὶ πάμπαν ἄχί-
νητον. πάλιν δὲ αὖ τῶνδε τῶν λόγων ἐπιλαϑόμενος ἐχ τῆς γῆς φῦναι ἅπαντα
εἴρηχεν᾽ αὐτοῦ γὰρ δὴ τόδε τὸ ἔπος ἐστὶν ἐκ γῆς -- τελευταιεἷ. [ἴτ. 21). ΑΒ ἄ.
Βοιπογίβομθη ΑἸ ορουΐθῃ 5108. 60..1 10,12 5. ἀρχὴν τῶν ὄντων πάντων εἶναι τὴν
γῆν. γράφει γὰρ ἐν τῶι Περὶ φύσεως ᾿ ἐκ ---τελευτᾶῶι᾿. ΟἸγμΡιον. ἀθ δτῖϑ
5807. 24 [Βουίμοϊοὶ Οὐἰϊοοί, Ὧ68 ΑἸολῖηι. 9 7.1 3] Ρ. 82, 21 τὴν μὲν γὰρ γῆν οὐδεὶς
ἐδόξασεν εἶναι ἀρχήν, εἰ μὴ .Ξ. ὃ Κολοφώνιος. ΘΑϊεν. ἷἱπ Ηΐρροος. ἃ.
πιϑί. Βομι. ΧΥ͂ 26 Κ. χαχῶς δὲ καὶ τῶν ἐξηγητῶν ἔνιοι χατεψεύσαντο Ξενοφάνους
ὥσπερ χαὶ Σαβῖνος ὧδέ πως γράψας αὐτοῖς ὀνόμασιν" ἡ οὔτε γὰρ πάμπαν
ἀέρα λέγω τὸν ἄνϑρωπον ὥσπερ ᾿Αναξιμένης οὔτε ὕδωρ ὡς Θαλῆς οὔτε γὴν
ὡς ἕν τινι Ξενοφάνης" οὐδαμόϑεν γὰρ εὐὑρίσχεται ὁ 33. ἀποφηνάμενος
οὕτως ... καὶ Θεόφραστος δ᾽ ἂν ἐν ταῖς τῶν Φυσιχῶν δοξῶν ἐπιτομαῖς τὴν
Ξενοφάνους δόξαν, εἴπερ οὕτως εἶχεν, ἐγεγράφει; νεὶ. Ατῖδί. Μοίαριι. Α 8. 989" ὅ.

81. ΑἘτ. 11, 3 [Ὁ. 3217) Ἀναξίμανδρος, ᾿Αναξιμένης, ᾿Αρχέλαος, Ξενοφάνης
Διογένης, Δεύχιππος, δημόχριτος, ᾿ΕἘπίχουρος ἀπείρους κόσμους ἐν τῶι ἀπείρωι
κατὰ πᾶσαν περιαγωγήν [περίστασιν ΡΙαΐ.), Β6. γίνεσϑαι καὶ φϑείρεσϑαι; 11 4,
11 (Ὁ. 8332] 53. ἀγένητον χαὶ ἀίδιον καὶ ἄφϑαρτον τὸν κόσμον.

38. -- Π 18, 14 [Ὁ. 848] Ξ. ἐκ νεφῶν μὲν πεπυρωμένων [86. τὰ
ἄστρα γίνεσθαι) σβεννυμένους δὲ χαϑ᾽ ἑχάστην ἡμέραν αναζωπυρεῖν νύχτωρ
καϑάπερ τοὺς ἀἄνϑραχας᾽ τὰς γὰρ ἀνατολὰς καὶ τὰς δύσεις ἐξάψεις εἶναι καὶ
σβέσεις.

89. --- Π| 18, 1 [Ὁ. 8417] 5. τοὺς ἐπὶ τῶν πλοίων φαινομένους οἷον
ἀστέρας, οὗς καὶ Διοσχούρους καλοῦσί τινες, νεφέλια εἶναι χατὰ τὴν ποιὰν κί-
γησιν παραλάμποντα.

40. -- 20, 3 [Ὁ. 8348] Ξ. ἐκ νεφῶν πεπυρωμένων εἶναι τὸν ἥλιον. Θεό-
φραστος ἐν τοῖς Φυσικοῖς [ἔγ, 16] γέγραφεν ἐκ πυριδίων τῶν συναϑροιζομένων
μὲν ἐχ τῆς ὑγρᾶς ἀναϑυμιάσεως, συναϑροιξόντων δὲ τὸν ἥλιον.

41. --- Π| 24, 4 [Ὁ. 364) 3. χατὰ σβέσιν [Β6. τὴν ἔχλείψιν, τομάροτ δύσιν,
ἡλίου γίνεσθαι] ἕτερον δὲ πάλιν ταῖς ἀνατολαῖς γίνεσθαι. παριστόρηχε ὅδ καὶ
ἔκλειψιν ἡλίου ἐφ᾽ ὅλον μῆνα χαὶ πάλιν ἔχλειψιν ἐντελῆ, ὥστε τὴν ἡμέραν
γύχτα φανῆναι.

41. -- ἢ] 24, 9 [Ὁ. 855) 33. πολλοὺς εἶναι ἡλίους καὶ σελήνας χατὰ κλί-
ματα τῆς γῆς καὶ ἀποτομὰς χαὶ ζώνας, κατὰ δέ τινα χαιρὸν ἐχπίπτειν τὸν

48 11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΝ

δίσχον εἴς τινα ἀποτομὴν τῆς γῆς οὖχ οἰχουμένην ὑφ᾽ ἡμῶν καὶ οὕτως ὥσπερ
χκενεμβατοῦντα ἔχλειψιν ὑποφαίνειν᾽ ὁ δ᾽ αὐτὸς τὸν ἥλιον εἰς ἄπειρον μὲν
προϊέναι, δοκεῖν δὲ χυχλεῖσϑαι διὰ τὴν ἀπόστασιν.

42, --- ΠΙ 80, 8 [Ὁ. 862] 3. τὸν μὲν ἥλιον χρήσιμον εἶναι πρὸς τὴν τοῦ
κόσμου καὶ τὴν τῶν ἐν αὐτῶι ζώιων γένεσίν τε καὶ διοίχησιν, τὴν δὲ σελήνην
παρέλχειν.

48. --- Π 3ὅ, 4 [Ὁ. 856] 5 . νέφος εἶναι πεπιλημένον [86. τὴν σελήνη».
ΠῚ 28,1 [Ὁ. 858] Ἀναξίμανδρος, Ξενοφάνης, Βήρωσος ἴδιον αὐτὴν ἔχειν φῶς.
Π 29, ὅ [Ὁ. 3560] ,Ξ. χαὶ τὴν μηνιαίαν ἀπόχρυψιν κατὰ σβέσιν [80. γίνεσϑαι].

44, --- ΠῚ 2, 11 [Ὁ. 8361) Ξ. πάντα τὰ τοιαῦτα ἴβο. χομήτας, διάιττον-
τας, δοχίδας] νεφῶν πεπνυρωμένων συστήματα ἢ χινήματα [πιλήματα Ζ611οΣ].

4. -- ΠῚ 8, 6 [Ὁ. 808] “Ξ. ἀστραπὰς γίνεσϑαι λαμπρυνομένων τῶν νε-
φῶν χατὰ τὴν χίνησιν.

48. --- ΠΙ 4, 4 (Ὁ. 311] Ξ. ἀπὸ τῆς τοῦ ἡλίου ϑερμότητος ὡς ἀρχτιχῆς
αἰτίας τάν τοῖς μεταρσίοις συμβαίνειν. ἀνελχομένου γὰρ ἐχ τῆς ϑαλάττης τοῦ
ὑγροῦ τὸ γλυχὺ διὰ τὴν λεπτομέρειαν διακρινόμενον νέφη τε συνιστάνειν ὄμιε-
χλούμενον καὶ καταστάζειν ὄμβρους ὃ ὑπὸ πιλήσεως καὶ διατμίζειν τὰ πνεύματα.
γράφει γαρ διαρρήδην ᾿ πηγὴ δ᾽ --- ὕδατος" [ἴτ. 80, 1].

41. ΑΒΙΒΤΟΤ. ἀ0 086010 Β 18. 2944 21 οἱ μὲν γὰρ διὰ ταῦτα ἄπειρον τὸ
χάτω τῆς γῆς εἶναί φασιν, ἐπ᾿ ἄπειρον αὐτὴν ἐρριξῶσϑαι λέγοντες ὥσπερ .Ξ.
ὁ Κολοφώνιος, ἵνα μὴ πράγματ᾽ ἔχωσι ζητοῦντες τὴν αἰτίαν. διὸ καὶ Ἔμπε-
δοχλῆς οὕτως ἐπέπληξεν εἰπὼν ὡς “εἴπερ -- ἰδόντων [ἔν. 39]; αἱ. Β΄περὶ.
δὰ Αὐ. Ἰ. 6. Ρ. 622, 1 Ηοΐν. ἀγνοῶ δὲ ἐγὼ τοῖς Ξενοφάνους ἔπεσι τοῖς περὶ τού-
του μὴ ἐντυχών, πότερον τὸ κάτω μέρος τῆς γῆς ἄπειρον εἶναι λέγων διὰ τοῦτο
μένειν αὐτήν φησιν ἢ τὸν ὑποχάτω τῆς γῆς τόπον χαὶ αἰϑέρα ἄπειρον καὶ διὰ
τοῦτο ἐπ᾽ ᾿ἄπειρον χαταφερομένην τὴν γῆν δοχεῖν ἠρεμεῖν. οὔτε γὰρ ὁ ᾿Αριστο-
τέλης διεσάφησεν οὔτε τὰ Ἐμπεδοχλέους ἔπη διορίζει σαφῶς" ᾿ γῆς γὰρ (βάϑη
λέγοιτο ἂν καὶ ἐχεῖνα εἰς ἃ χάτεισιν. ΑτΒ Ατ᾽βιοίοϊοβ Ῥβουαάδγ. ἀΘ Μ ΧΟ 2, 21
Ῥ. 9164 82 ἔτει τί χωλύει χαὶ πλείω ὄντα ἑνὸς μεγέϑει ἄπειρα εἶναι; ὡς χαὶ ὃ
Ξ. ἄπειρον τό τε βάϑος τῆς γῆς καὶ τοῦ ἀέρος φησὶν εἶναι ([οἱσί ἂδ5 Οἰϊαῦ ἀθ8
Εχηρθά. 88 Ατὶβί.). Αξτ. ΠΙ 9, 4 (Ὁ. 816] Ξ΄. ἐκ τοῦ χατωτέρονυ μέρους εἰς ἄπειρον
[μέρος] ἐρριζῶσϑαι [8α]]. τὴν γῆν], ἐξ ἀέρος δὲ χαὶ πυρὸς συμπαγῆναι. ΠῚ 11,
1.2 [Ὁ. 817] οἱ ἀπὸ Θάλεω τὴν γῆν μέσην, Ξ. πρώτην᾽ εἰς ἄπειρον γὰρ ἐρρι-
ξῶσϑαι [οἷ. ἔτ. 28]. ΟἿΤο. Αοβᾷ. ργ. ΠῚ 839, 122 8εὦ εογιιδ πο8 οοἄθηι πιοᾶο γεγηι
παΐμγαϑ Ῥογβεοαγε ἀρογῖγε ἀϊυΐάογε ροδϑμημιδ, οἱ υἱάδαημιδ, ἕεγγα ρεπξιιδηα ἀεῆαα
δὶ εἰ φιαϑὶ γασὶοὶδιιδ δμὶθ λαεγοαΐ [ἃ. ἷ. ΣΘΩΟΡΗΔΠΘΑ) αἡ πιοάϊα ροπάεαΐβ 128. λαδί-
ἰαγὶ αἷὲ Χομορδαηοδ [ὙἹΘΙΘὮΡ ΑἸΠΑΧΔΡΌΓΑΒ] ἐπ ἴα δαριφυι 6886 ἵεγγαηι ημεῖ-
ἑαγμῆν ὠγϑίιηη, οἱ πιοη δ ιρΉ.

48 [ΑΞ|91} ΜίτβΌ. 38. 8838 16 [ν]6}}. δῃ8β Τἰμμδθυ8)] τὸ δ᾽ ἐν τῆι Διπάραι
[5οὲ]. πῦρ] ποτὲ χαὶ ἐχλιπεῖν .Ξ. φησὶν ἐπ᾽ ἔτη ἐχχαίδεκα, τῶι δ᾽ ἑβόόμωι ἐπαν-
ελϑεῖν.

49 ΑΞΒΙΒΤΟΟΙΕΒ Περὶ φιλοσοφίας ἢ [Ετ8. ΧΙΥ͂ 11, 1] οἴονται γὰρ δεῖν τὰς
μὲν αἰσϑήσεις καὶ τὰς φαντασίας καταβάλλειν, αὐτῶι δὲ μόνον τῶι λόγωι σπι-
στεύειν. τοιαῦτα γάρ τινα πρότερον μὲν .Ξ. χαὶ Παρμενίδης καὶ Ζήνων καὶ
Μέλισσος ἔλεγον, ἃ ὕστερον δ᾽ οἱ περὶ Στίλπωνα καὶ τοὺς Μεγαρικοίς. ὅϑεν

ἠξίουν οὗτοί γε τὸ ὃν ἕν εἶναι χαὶ τὸ ἕτερον μὴ εἶναι μηδὲ γεννᾶσϑαί τι μηδὲ
φϑείρεσθϑαι μηδὲ χινεῖσθαι τὸ παράπαν. ΑΕΤΙΝ 9, 1 (Ὁ. 869] ΠΟθαγο ῥα,
Ἐμπεδοκλῆς, ΨΞ. . .. ψευδεῖς εἶναι τὰς αἰσϑήσεις.

Α. 41---ὅ2. ΓΕΗΒΕ. ΕΈΑΟΘΜ. 1. ΕΛΕΓΕΙ͂ΑΙ 49

80 ΜΑΟΒΟΒ. 8. βοῖρ. 114,19 Χ, δα ἐεγγα δὲ ἀφμα [80. ΔηΪπηληι 6886].

ὅ1 ΤΈΒΤυΙ. ἀθ δηίΐπιᾶ ὁ. 43 [ἅδον ἄδσῃ ΒΟ] Δἢ ἀπαχασογαδ οἰμη Χονο-
»λαπε ἀσζείδοεδδαηι [στ. χόπον τῆς σωματικῆς ἐνεργείας].

δ2 Οἱο, ἀθ ἀϊνίη, 1 8, ὅ ρ»λέϊοδορλονγμηι ὕογὸ οαφμέδίξα φιαεάσηι ἀγσωρεδηΐα
ΟἿ ὁ88εΐ πυεγα ἀϊυμιαΐίο οοἰϊοοσία διριξ [ΛΆτα]. γοπ Ῥοβίἀοηΐ 8), ὁ φμέδιϑ, μὲ ἀὲ απξὶ-
φιδϑιρῖδ ἰογμαν, Οοἱορλοηῖμδ Χ., τρνμδ φμὰ ἄ6086 6868ὲ ἀϊοογεῖ, ἀἰυϊπαδίοποηι βμμι-
ἀλόμδ ομδίμδἐ; γενοῦ ὑεγὸ ὁηιη68 ρῬγαδίεν Ερίσιγιι δαϊδιιἑεηίδηι ὧδ παΐμγα ἀ6-
ογμηι ἀὐσϊπαύίοποηι ρῬγοδαυεγμηΐ, ΑἘτΟΥ 1,1 [Ὁ. 416] Ξ. καὶ Ἐπίχουρος ἄναι-

ροῦσι τὴν μαντικήν.

Β. ΕΒΑΟΜΕΝΤΕ,

ΞΕΝΟΦΆΝΟΥΣ ἘΜΕΓΕΙ͂Α͂Ι.

1 [21 Καγχβίϑη, 1 Οτυδίυ8)] Ατῆξν. ΧΙ 4626

γῦν γὰρ δὴ ζάπεδον χαϑαρὸν καὶ χεῖρες ἁπάντων
καὶ κύλικες᾽ πλεχτοὺς δ᾽ ἀμφιτιϑεῖ στεφάνους,
ἄλλος δ᾽ εὐῶδες μύρον ἐν φιάληι παρατείνει"
χρατὴρ δ᾽ ἕστηχεν μεστὸς ἐυφροσύνης,
ὅ ἄλλος δ᾽ οἶνος ἕτοιμος, ὃς οὔποτέ φησι προδώσειν,
μείλιχος ἐν χεράμοισ᾽ ἄνϑεος ὀσδόμενος᾽
ἐν δὲ μέσοισ᾽ ἁγνὴν ὀδμὴν λιβανωτὸς ἴησι᾽
ψυχρὸν δ᾽ ἔστιν ὕδωρ καὶ γλυχὺ καὶ καϑαρόν᾽
πάρχεινται δ᾽ ἄρτοι ξανϑοὶ γεραρή τὲ τράττεζα
1᾽ τυροῦ καὶ μέλιτος πίονος ἀχϑομένη "
βωμὸς δ᾽ ἄνθεσιν ἀν τὸ μέσον πάντηι πεπύκασται,
μολπὴ δ᾽ ἀμφὶς ἔχει δώματα καὶ ϑαλίη.

ΕΠΕΟΊΤΕΝ.

1. ΝΒ Ὦν ἰδὲ ἀοΥ Ἐβαϊος χορ ὑπὰ 411ὁ. Ηδηάθ πὰ Βθοῖδιθῦ.
οπυπάθηθ νδησθ ϑοίζὺ ὍΠ8 ϑἷῃϑρ δυΐβ Ηδυρί, υπὰ οἷῃ δηᾶθσος τοιοῦ
ἀυΐξίοπάθ β'δὶῦθ ἴῃ οἶμον βΐομαϊθ δύ. βομοῃ ϑβϑιθῃῦ ἀθὺ Μίβοβκγυρ δηρθ-
11 υἱὲ ΕὙΟΒδίημ, (5) δυσὶ ἡοοῖ δηάσθσοσ Ἦ δ ἰδὲ Ὀθγοὶδ ἰὰ ἄθῃ Κσάρθῃ,
ἄφθυ ΠίοΠΘΥ σὰ ὙΘΙΓΒΑΡΘΩ ψουβρτος, οἵη τηΐ]άον, Ὀϊυπιθηἀαξίθμογ. [π
ἀον Μιεὼ βοπᾶοιὶ ἀδν Ἦ δἰ βσαυοι Βο]ροη Παῖς θμιρον, Καὶ θα Ὑ Δ856. ἰδί
ἀμ, βὕβθοθβ, ἰδυΐοσοθ Ὀδηθῦθῃ Ἰίορθη Ὀ]ομ 6 βιϑυμληθὶη, πα ἀθγ βίδι 6.0
Τίροδ (10) Ὀουρὲ ἴον ππίοῦ ἀθν [860 ἀθ6 Κἄβδοα υπὰ [οίζοῃ Ηοπίρβ.
Βίηρβ πιὶϊξ ΒΙυϊηθῃ ρϑϑομπγοκιὶ βίθμς ἰὰ ἀν Μίμδ ἀθν ΑἸίᾶγ, αθεϑδηρ
παηα Ἐσοιτουθ βοῦδ}]ν ἀυτοι ἀδ8 σϑηζθ Ηδυ.

Ὠ10915, Ῥτακια. ἃ. γοσβοῖι. 4

δ0 11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΞ

χρὴ δὲ πρῶτον μὲν ϑεὸν ὑμνεῖν εὔφρονας ἄνδρας
εὐφήμοις μύϑοις καὶ καϑαροῖσι λόγοις"
15 σπείσαντας δὲ καὶ εὐξαμένους τὰ δίκαια δύνασϑαι
πρήσσειν (ταῦτα γὰρ ὧν ἐστι προχειρότερον)
οὐχ ὕβρις πένειν ὁπόσον κεν ἔχων ἀφίέχοιο
οἴκαδ᾽ ἄνευ προπόλου μὴ πάνυ γηραλέος.
ἀνδρῶν δ᾽ αἰνεῖν τοῦτον ὃς ἐσϑλὰ πιὼν ἀναφαίνηι,
20 ὧς οἱ μνημοσύνη καὶ τόνος ἀμφ᾽ ἀρετῆς.
οὔτι μάχας διέπειν Τιτήνων οὐδὲ Γιγάντων
οὐδ(δ) (αὖ) Κενταύρων, πλάσματα τῶν προτέρων,
ἢ στάσιας σφεδανάς, τοῖσ᾽ οὐδὲν χρηστὸν ἔνεστι,

ϑεῶν (δὲ) προμηϑείην αἱὲν ἔχειν ἀγαϑόν.
2 [19 Κ. 2 (Υ] Ατη. Χ Ρ. 4138
ἀλλ᾽ δὲ μὲν ταχυτῆτι ποδῶν νίχην τις ἄροιτο
ἢ πενταϑλεύων, ἔνϑα Διὸς τέμενος
πὰρ Πίσαο ῥοῆισ᾽ ἐν. Ὀλυμπίηι, εἴτε παλαίων
ἢ καὶ πυχτοσύνην ἀλγινόεσσαν ἔχων,
ὅ εἴτε τι δεινὸν ἄεϑλον ὃ παγχράτιον καλέουσιν,
ἀστοῖσίν κ᾿ εἴη κυδρότερος προσορᾶν,
καί κε προεδρέην φανερὴν ἐν ἀγῶσιν ἄροιτο,
καί κεν σῖτ᾽ εἴη δημοσίων χτεάνων

ῬΘΟᾺ ξαθγαὶ σθαι δ νογβίδηαίσοη Μδηπθση ἄθῃ αδίξογῃ ἸΟὈΣιιδίμ ρθη
τηἰν Βα σοη Οαἰεβᾶηρθη τπᾶὰ τοΐποῃ οσίθῃ, (15) Ῥθαμπῃ δῦοῦ πὸ ἀ6Γ
βρθῃᾶθ υπᾶὰ πδοὴ ἄθὰ αθροϑὶ, ὑπ8 Κιδίλ σὰ νοσϊοίμβοη ἀδθ Βϑοδίθ ζὰ
πη (ἀθηῃ δ ἰδέ ἀοοῖ (8485 Ὀθββγο 7611}, ἀδηη ἰβι 8 Κοίηθ β'ἃπᾶθ βον]θὶ
Σὰ ὑπ κοι, ἀ888 δἱοῖ πηρο]οὶνοὶ ἤδοὰ Ηδυβο πάθῃ Κϑηη, τοῦ ἰοῦ ζ812
ΔΙ ΟΣΒΒΟ 80} ἰδ, Ὑου θη Μδηποπ ΘΌοΣ ἰδὲ ἀοσ σὰ Ἰοῦθη, ἀ6Γ ῃδοὶ
ἄθαι ΤΥθηΚο τϑόκοσο Ῥγοῦθη δο]οσί, (20) πίὶο αοἀδομέηΐβ πὰ Θάπιμηθ ΓΣ
ἀἴἰο Τυροπα ἴδηι σ᾽ μθη. ΝΟΣ, Καπιρίο ἀος Τιίδπϑη οὐον Οἰχαπίθῃ οὐοσ
ΔΈΟΝ ἀογ Ἐοηίδυγθη σῖι Ὀοβίηρθη --- Εσβπάσηρθη ον Ὑογσοίς ---- οὐδσ
ἰορϑπᾶθῃ Βανρογσυϊβί, ἀδτῖθ Κοίη Ηθ1] ἰδ, βοπάθσῃ δ]]ζοὶς ἀἰθ αδίξοσ σὰ
Θ,χθα, ἋὯΔ45 ἰδὲ ἰδομίρ.

2. Μὰρ οἷποῦ δυοὰ ἴῃ ἀν Ομ Πρ κοῖς ἀος Εδβθο ἄθη βίος χϑπίπηθα
οὗοῦ 'ἰῃὰ Εὐδΐκαηιρῆ, τὸ ἀθθ Ζϑιβ διο]!σο ΕἾΩΣ ἰδὲ 8δπὶ Ῥίββαυθὶὶ ἱπ
ΟἸγερία, οὔοσ ἰῃμ Βίηρθη ΟΟΟΣ δυο πθπ οΓ ἄθῃ βοβπιθυσθηβσθί θα
Ἐδυδίκδιηρ Ὀθϑίθς (6) οὗϑὺ οἷμ βοισθοκ]ομοβ Ὑ οἰἑβρίοὶ, ἀδ8 εἷο Α]}-
Καιαρῇ (Ῥαηκγαϊίοη) Ὀθαθμηθη, 80 ΜΘ ΕΣ ΖῸΣ Γὔν ἀἷθ Βᾶγρον ρἷοι-
ΓΟΙΟΠΟΣ ΔΩΣΌΒΟΒΔυΘη αἷἱβ 76, ΘΓ ΘΓ ἶ6] 10 ἀθῃ πο ΐπ βἰομέρασθα ἘΠ γθη-
βἷῖσΣ οὶ ἄθῃ Καπιρίβρίοιθῃ πὰ ἀϊθ βροίβυπρ αι ὄβθηι) οι ἘΚ οβίθῃ

ΡῈ. 1--8. ἘΛΕΓΕΙΑΙ δ

ἐκ πόλεως καὶ δῶρον ὅ οἱ κειμήλιον εἴη"
1. εἴτε χαὶ ἵπποισιν, ταῦτά χε πάντα λάχοι
οὐχ ἐὼν ἄξιος ὥσπερ ἐγώ. δώμης γὰρ ἀμείνων
ἀνδρῶν ἠδ᾽ ἵππων ἡμετέρη σοφίη.
ἀλλ᾽ εἰκῆι μάλα τοῦτο νομίζεται, οὐδὲ δίκαιον
προχρένδειν ῥώμην τῆς ἀγαϑῆς σοφίης.
15 οὔτε γὰρ εἰ πύχτης ἀγαϑὸς λαοῖσι μετείη
οὔτ᾽ εἐὲ πενταϑλεῖν οὔτε παλαισμοσύνην,
οὐδὲ μὲν εἰ ταχυτῆτι ποδῶν, τόπερ ἐστὶ πρότιμον
ῥώμης ὅσσ᾽ ἀνδρῶν ἔργ᾽ ἐν ἀγῶνε πέλει,
τοὔνεχεν ἂν δὴ μᾶλλον ἐν εὐνομίηε σπτόλις εἴη.
20 σμιχρὸν δ᾽ ἄν τι πόλει χάρμα γένοιτ᾽ ἐπὶ τῶι,
εἴ τις ἀεϑλεύων νιχῶι Πίσαο παρ᾽ ὄχϑας"
οὐ γὰρ πιαίνει ταῦτα μυχοὺς πόλεως.

8 [20 Κὶ 8 ΟΥ] Ατη. ΧΙ ὅ26Ὰ
ἁβροσύνας δὲ μαϑόντες ἀνωφελέας παρὰ “Τυδῶν,
ὄφρα τυραγννίης ἦσαν ἄνευ στυγερῆς,
ἤιεσαν εἰς ἀγορὴν παναλουργέα φάρε᾽ ἔχοντες,
οὐ μείους ὥσπερ χίλιοι εἰς ἐπίπαν,
δ αὐχαλέοι, χαίτηισιν ἀγαλλόμεν(οι) εὐπρεπέξδσσιν
ἀσκητοῖσ᾽ ὀδμὴν χρίμασι δευόμενοι.

γῸΠ ὁ ιδαὺ υὑπᾶ οἷἰμθ ΕΠΥΘΏρΑθΘ, αἷθ ἴππι οἷη ΚΊοϊποά πᾶγϑ; (10) 78
ΙΔ ΘΓ Β0] θεῖ οἴμβοῃ Ἦ δϑῃμβίορ οστίηρθη, 80 ῦγαθ ΟΣ ἰγοὶζ 8116. ἀἶθϑθοῦ
ΞΘΝΟΠΏΘΠΘΙ Ῥχοΐθα ἰἤτον ἀοοῖὶ ποδὶ 8ὸ νἄγαϊρ, βοὶῃ τὶθ ἴθ. Ῥθμῃ ὈΘΒΒΟΣ
8180 Μᾶπποι- υπὰ Ἐοββογαῖς ἰδς ἀοοὶ τηβοῖθ ἮΝ οἰϑιιοῖὶ, ΕὙΘΙ]ἰοἷΣ ἰδὲ ἀδ8
οἷῃθ Κ)ῈΆΣ ψτυμαϊοθο ἰλύθ, υπᾶὰ 68 ἰδ προγθοιΐ ἀἷο ἰᾶσκο ἀον ὑδομέρθηῃ
ὟΝ οἰδβεῖν νοσζυσζίθῃθη. (15) ὥθημ σθμῃ δυσὶ οἷῃ ὑδοιρον Εἰ δυθ Καμρῖοσ
ἴθ ΟΙΚΘ τᾶτθ οὐδοῦ τοῦ ἴῃ ΕΠ Καπρῆ οὐοσ ἀοὲ ΒηρΚυπδὶ Πογνοσγαρίθ,
οὗοσ 'ἰπ ἀογ βομ πο Πρ κοῦ ἀον Ε88θ, τγὰβ 18 ἀοοῖ ἄθῃ οσσδηρ ἰιδὺ ὑηΐον
8116 Ἐγαξιοιθοκθη, αἷθ βίοι. ἱπὶ Ὑ υ Καιαρῖθ στοίζϑη, 80 ψᾶγθ ἀοοῖ ἅτ
ἀοθθθηῖ οι ἀἷθ βίδαὶ πίοιί πῃ Ὀϑδϑόσος Οτάμαηρ, (20) πὰ ἀθ Κιααὺ μϑ(θ
ΠῸΡ ζουίηρθη Οσθηυδβ ἀδύοι, ὙΘΠῺ οἶποῦ δὲ Ῥίβαβ ΐοσῃ ἄθῃ ὟΝ οἰἰβίος
ον βΠη6; ἄθμτι 88 τρδοῦὲ ἀΐθ ΕΚ διηπιθση ἀθγ βίδα πἰομύ γ0]].

ἃ. ὉὉμοχθυδβοίζου Ῥγυηκ Βαϊίθῃ δἷθ σοι ἄθῃ Γγάθγῃ ου]θγηΐ, 80 ἰδηρθ
βἷθ ποοῖ ἔτοὶ τᾶσθη σομ ἀοΣ γοσμδβϑίοη ΖΡ οστβοβαῖς, 108 βου θη
εἷθ σαὶ Μαυκίο τ ρυσρυσποι ον ϑᾶηάθσῃ πολὺ ΘαΙρῸΥ ἄϑμῃ ἰδαθομα
Ζύχη8]}, (6) ῥσχιαμκοηά, οἰ μογβίοϊ σιθγοπὰ πιϊῦ βομδῃ ροβοβιηδοκίθη Ἰμθοϑῃ
πηὰ ἰσἰοίομα νοῖὶ Ὠυΐίο Καπβ οἢ Ὀοτοϊ θύοσ ΚΑ] θη.

ΔῈ

δῶ 11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΙΞ

4 Ῥοιχυχ ΙΧ 83 εἴτε Φείδων πρῶτος ὃ ᾿Αργεῖος ἔχοψε νόμισμα εἴτε 4η-
μοδίχη ἡ Κυμαία συνοικήσασα Μίδαι τῶι Φρυγί (παῖς δ᾽ ἦν ᾿Αγαμέμνονος Κυ-
μαίων βασιλέωςῚ εἴτε ᾿Αϑηναίοις Ἐριχϑόνιος χαὶ Δύχος, εἴτε Δυδοί, καϑά φησι
Ξ. ναὶ. Ἠοτοᾶ. 1 94 “υδοὶ γαρ δὴ καὶ πρῶτοι ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴόμεν, νό-
μισμα χρυσοῦ χαὶ ἀργυροῦ κοψάμενοι ἐχρήσαντο.

ὅ [28 Κ. 4 ΟΥ.) Ατε. ΧΙ 18. 724ΧΑ

οὐδέ χεν ἐν χύλικε πρότερον χεράσειέ τις οἶνον
ἐγχέας, ἀλλ᾽ ὕδωρ καὶ καϑύπερϑε μέϑυ.

6 [22 Κ. ὅ ΟΣ.) Ατῆξν. ΓΧ 368 Εἰ: Ξ. δ᾽ ὁ Κολοφώνιος ἐν τοῖς ἐλεγείοις
φησί" [ναὶ. ἡ. 21 7]

πέμψας γὰρ κωλῆν ἐρίφου σχέλος ἤραο πῖον
ταύρου λαρινοῦ, τίμιον ἀνδρὶ λαχεῖν,
τοῦ κλέος Ἑλλάδα πᾶσαν ἐφίξεται οὐδ᾽ ἀπολήξει,
ἔστ᾽ ἂν ἀοιδάων ἦι γένος “Ἑλλαδιχῶν.

2 [18 Κα. 6 ΟΥ] ξεν. Ὁιοα. ΥΠΙ 86 περὶ δὲ τοῦ αλλοτε ἄλλον γεγε-
νῆσϑαι (Ργίδαροτβ8) Ξενοφάνης ἐν ἐλεγείαι προσμαρτυρεῖ, ἧς ἀρχή “νῦν --
κέλευϑον,. ὃ δὲ περὶ αὐτοῦ (Ργίμδβοτα8) φησιν, οὕτως ἔχει “καί --- ἀἰων᾽.
ναὶ. Α 1, 10 8. 88.

νῦν αὖτ᾽ ἄλλον ἔπειμι λόγον, δείξω δὲ κέλευϑον.
»"- κπ

Ἕ
χαί ποτέ μὲν στυφελιζομένου σχύλαχος παριόντα
φασὶν ἐποιχτῖραι καὶ τόδε φάσϑαι ἔπος"
᾿ παῦσαι μηδὲ φάπιζ᾽, ἐπεὶ ἦ φίλου ἀνέρος ἐστίν
ὅ ψυχή, τὴν ἔγνων φϑεγξαμένης ἀίων:

4. 116 Το ργάσίοη χμογϑί Οοἷά.

δ. Αὐοὰ Ὀοίιῃ Μίβοβοη ἰῃὰ Βϑοῖβοῦ πῦταθ Νιοιηδηὰ ἄδθῃ Ὑ οἷῃ συογϑὶ
Εἰ ΠΟΙ ρίθθβθη, Βομ θη ἀΔ8 Ἦ αϑβοὸῦ υπὰ ἀδγθος ἀθη Ὑ οἰῃ.

6. θυ βαπάϊοβι αἴθ Κϑι]θ οἷμοβ Βδοκοβθῃβ υπὰ ογι οὶ ἰδὲ ἀδξῦγ ἀθὴ
ξοϊίθῃῃ β'ομθηϊκοὶ οἷμθθ Μαβίοοβθῃ, νψῖθ βίο ἀδβ 818 Ῥγοὶβ Γὰγ οἰηθῃ Μίϑῃσι
δου σί, ἄθβθοη Βυδη δον ρϑηὴ Η161145 στοίσβθῃ ἀπά πἰπηηθν νου] ηρθη
μὰ, 80 ἰδηρθ ΠῸΓ ἀΔ8 Οϑβοβ]οθοηῦ ἀογ Ἠδθ]]ηἰβοῦθη Γύθαθσ δὰ ᾿ϑῦθῃ
ὈΘΡΙ.

ἢ. Φοῖζο μὶ}} ἰοὴ πίρθαοσ Ζὶ δηᾶοιοσς Εϑᾶάθ πο πόπάθῃ πὰ ἄθη
Ῥίαά ποίβϑῃ.

Ἂκ μὴ
χε

Ὁμπαά 98 Μιοϊδββί, 815 δ΄ οἰπτηδὶ νου ογρίηρ, Νῖθ οἷῃὰ Ηὔπἀοἤθῃ πιΐβ8-
Βιδηἀθ]ν τγαγάθ, 5011 οὐ ΜΙμΠοά οιαρξαμάθη υπᾶ ἀΐοθο8 Ἦ ογῦ βϑβργοοῖίθῃ
ΒΑῦθη: ᾿Ηδὲ διιΐ πὶ ἀοίποηι βου]αρθη. Ῥθημ 68 ἰδὺ 6 (6) ἀΐο Ηὐθ6]8
οἶπθθ ΕὙθαπάοθ, ἀϊθ ἴον οὐκδηηΐθ, τῖθ ἰοἢ ἴμτθ βὕμπαμιθ μὄχῦο.

ΡΒ. 4---Ὁ9. ΕΛΕΓΕΙ͂ΑΙ, 10--18. ΣΙΑΛΟΙ δ8

8 [24 Κ. 1 ΟΥ.)] 1λππτ, ΙΧ 18. 19 (νρὶ. Κ. 20, 10) μαχροβιώτατός τε γέγονεν
(Χο μορμδμ68), ὥς που χαὶ αὐτός φησίν᾽
ἤδη δ᾽ ἕπτά τ᾽ ἔασι χαὶ ἑξήχοντ᾽ ἐνιαυτοί
βληστρίζοντες ἐμὴν φροντίδ᾽ ἀν᾽ Ἑλλάδα γῆν"
ἐχ γενετῆς δὲ τότ᾽ ἦσαν ἐείχοσι πέντε τε πρὸς τοῖς,
εἴχτδρ ἐγὼ περὶ τῶνδ᾽ οἶδα λέγειν ἐτύμως.
9 (26 Κι 8 ΟΥ.] ἔσυμ. ΕΝ. 8. ν. γῆρας
ἀνδρὸς γηρέντος πολλὸν ἀφαυρότερος.

ΣΙ].4.0]
10 [18 Οὐ. 4 Ὑδοδιβηι. 51 Πορτ.] ΗΈΒΟΡΙΑΝ. π᾿ διχρ. Ρ. 296, 6
ἐξ ἀρχῆς χαϑ᾽ Ὅμηρον ἐπεὶ μεμαϑήχασι πάντες...
11 [1 Καὶ, 16 ΟΥ. 2 7.) βεέχι. δᾶν. πιδί. ΓΧ 198
πάντα ϑεοῖσ᾽ ἀνέϑηχαν Ὅμηρός ϑ᾽ Ἡσίοδός τε,
ὅσσα παρ᾽ ἀνθρώποισιν ὀνείδεα καὶ ψόγος ἐστίν,
χλέπτειν μοιχεύδιν τὸ χαὶ ἀλλήλους ἀπατεύειν.
18 (1 Κ. 16 Οὐ. 2 7.) βεχτ. δᾶν. πιδί. 1 289 Ὅμηρος δὲ χαὶ Ἡσίοδος κατα
τὸν Κολοφώνιον Ξενοφάνη
ὡς πλεῖστ᾽ ἐφϑέγξαντο ϑεῶν ἀϑεμίστια ἔργα,
χλέπτειν μοιχεύειν τὲ καὶ ἀλλήλους ἀπατεύξιν.
18 [31 Κα. ὅ 71 Θετσα Ν. Α. ΠΠ 11 αἷὲ Ηονιονὰην γα ἩΗδεϑιοαμη
"παϊογεηι παΐμ {[ε)δ8ὲ δογίρδεγμιῖ, ἴθ συδια Ῥλιϊοοδονιιδ εἰ Χεπορλαπεβ, αἱ
"που θη.

8. Αἰ Ομ απ ἀβοομεῖρ; 98 τὸ δἰ πα οθ Ὀϑγοῖίβ, αἷθ τωϑίηϑῃ Οὐἰοἶθὲ ἀσγοι
ἄδβ Η]]θηίθοδο [πὰ δα υπα ΔΌ ἰχοΐρθῃ. 81.818 ΔῸΣ ὍΘ 68 ἔληΐ-
Ὁ ἀσπβησῖσ 00 τηϑῖποσ Οθθυσὶ φοσθομηοί, θὴπ ἴοι ΒοσγθοΥ ἀον Ὑ ΔὮγ-
μοὶξ ροιηᾶδ8 σὰ θυ ῦθι Ἰγοἶββ.

9. 101 Κνδί θοῦ 818 οἱ ροα] οτος Μδηη.

ΒΠ.ΕΝ.

10. θὰ νοῦ Απέβδηρ δὴ 4110 πϑδοὰ ΗποΣ μοϊοσηῦ ὨΘΌΘη. ..

11. ΑἸ1ο0 Βαῦϑθῃ Ηόπιορ ππὰ ϊροϊοά ἄθη Οδιίοσῃ δηροβάηρί, γὰϑ
ΠῸΣ δεῖ Μοπβοῖθη Βοδίμρέ πὰ βομδηᾶθ δι: βίθ]θη υηὰ ἘΠΘΌΣΘΟΒΘα
πα βἴο σοροηθοίάς Βοισὕροῃ,

12. Ὑ7ο βἷϑ ρδὰν υἱοὶθ τ ]οθο ΤὨαίθι ον αδίίοι οὐσδ ] θη : θα ]θα
πη ἘΠΘΌΣθοβου. πᾶ βίο ρορθηβοὶς Βοισροῃ,

18. ΗοπΙΟΥ σαν ἀϊίον αἷ8 Ἡροδὶοα,

δά ᾿ 11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΝ

11 [Ὁ Κ. 80 (Ὁ Οὐεμ. 80. 110 ὑ. 114}.
ἀλλ᾽ οἱ βροτοὶ δοχέουσι γεννᾶσϑαι ϑεούς,
τὴν σφετέρην δ᾽ ἐσθῆτα ἔχειν φωνὴν τὸ δέμας τε.
16 [6 Κ. 11 Ογ.] στ. βέυ. Υ 110 Ρ. 115 Ρ.
ἀλλ᾽ ξἐὲ χεῖρας ὄχον βόες ζΐπποι τ᾽) ἠὰ λέοντες
ἢ γράψαι χείρεσσι καὶ ἔργα τελεῖν ἅπερ ἄνδρες,
ἵπποι μέν ϑ᾽ ἵπποισι βόες δέ τὸ βουσὶν ὁμοίας
καί {χε) ϑεῶν ἰδέας ἔγραφον καὶ σώματ᾽ ἐποίουν
ὅ τοιαῦϑ᾽ οἷόν περ χκαὐτοὶ δέμας εἶχον (ζξχαστοιλ.

16 γεν. δέν. ΥἹ1 22 Ρ. 841.

«ὐϑίοπές τὸ (ϑεοὺς σφετέρους, σιμοὺς μέλανάς τὸ
Θρῆικές τὸ γλαυχοὺς καὶ πυρρούς {φασι πέλεσϑαι).

17 [21 Κ. 10 Οἐ. 1 Υ7.] βσποι, Αβιβυ. Εχυ. 408 βάχχους... . τοὺς χλάδους,
οὗς οἱ μύσται φέρουσι. μέμνηται δὲ Ξενοφάνης ἐν Σίλλοις"

ἑστᾶσιν δ᾽ ἐλάτης (βάχχοιδ πυχινὸν περὶ δῶμα.

18 [16 Κ. 28 ΟΥ.] ὅ1ο8. Ερ].1 8,2

οὔτοι ἀπ᾽ ἀρχῆς πάντα ϑεοὶ ϑνητοῖσ᾽ ὑπέδειξαν,
ἀλλὰ χρόνωι ζητοῦντες ἐφευρίσχουσιν ἄμεινον.

19 Τιλππτιῦβ Πιοα.Ι 23 [νρὶ. 5. 8, 19; 838,4 1,10] δοχεῖ δὲ [{1ι4108] χατά τινας
πρῶτος ἀστρολογῆσαι καὶ ἡλιακὰς ἐκλείψεις καὶ τροπὰς προειπεῖν, ὡς
φησιν Εὔδημος ἐν τῆι περὶ τῶν ᾿Αστρολογουμένων ἱστορίαι" ὅϑεν αὐτὸν καὶ
Ξενοφάνης καὶ Ἡρόδοτος ϑαυμαζει.

20 [32 Κὶ --- Ι 111 [νεὶ. 5. 839, 1] ὡς δὲ 5. ὁ Κολοφώνιος ἀχηχοέναι φησί,
τέτταρα πρὸς τοῖς πεντήχοντα καὶ ἑχατόν (86. ἔτη βιῶναι Ἔπι-
μενίδην).

14. Θοοῦ πᾶμηθῃ αἷθ Θιου] θη, ἀΐθ αδιΐος πάγάθῃ χϑθοσθη ὑπὰ
δίέοῃ αοπαηά ἀπά Αιημηθ υπὰ (ἰοϑία!ῦ πῖθ βίθ.

16. ΤΟΝ πθὴμ αἷθ Οομδοα μπᾶ 0886 πὰ Γὅπου Ηδηὰθ ᾿ιδέΐθη
οὗν πιαΐθῃ Ἰἰκδηηίθῃ πκλϊῦ ἰγσθοῃ ΗἨδηάθῃ υπὰ οικο ὑϊ14Δ6η πῖὶο ἀϊθ
Μομβοβθη, βὸ πῦγάθῃ ἀΐθ Βοβδθ γοββᾶβη]οιο, ἀἷθ Οολιθθῃ Τομβοη μη] δ
Οδεουμοδίδ! θη πλβθϑη ἀπά βοῖοηθ Κγρονς Ὀϊ]άθη, (Ὁ) πῖο 1640 Ατῷ χοσϑὰθ
βο]δεὺ ἀδ8 Αὐδββοθθῃ ιδέύο.

16. Ὁΐο Αμίορθη δολαμρέθη, ἑδγα δέον βοῖθπ βοῦτψατς πὰ βἰυμρί-
δος, αἴ0 ΤΉγαον, Ὀϊδυδυρὶρ ὑπαὶ το αδτίρ.

11. Ἐϊηρθ τὰ ἀ848 ἔοδίθ Ηΐδυβ βίϑῃη ΕἸοιιἰθηηναΐθη.

18. Νίοδυ σοῦ Απέδηρ δὴ δδῦθη ἀΐο Οδιίος ἄθῃ θυ] θη 81168
Μοιθοῦζθηθ χοζοίσί, βοπάθσῃ δἰ πιδ 8] ον πάθη 89 βυσμβομα ἀ88 Βθδϑοσο.

19. Τλαΐοβ βασίο ΟΠΉΘΉ η δίογηἴ886 υογαίιϑ.

20. Ερὶπιοπι65 ἰοδίς 1δ0 “αΐγο.

ΡΒ, 11--2δ . ΣΙΛΛΟΙ, 22. ΠΑΡΩΙΔΙΑΙ, 25---21. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ δδ

21 [28 Καὶ] Κβΐσεηοι,. ΑΒΙΘΤΌΡΗ. Ῥδο. 691 ὁ Σιμωνίδης διεβέβλητο ἐπὶ φιλαρ-
γυρίαι .. . χαριέντως δὸ πάνυ τῶι αὐτῶι λόγωι διέσυρε [88. τοῦ ἰαμβο-

ποιοῦ] καὶ μέμνηται ὃ ὅτε σμιχρολόγος ἦν. ὅϑεν Ξενοφάνης χίμβικα αὐτὸν
προσαγορεύει. αὶ. 5. 41 τι 22.

ΠΑΡΩΙΖΊΑΙ [-α ΣΙ ΑΑΟΙὴ
22 [11 Κι 9 Οἱ. 83:07.) Ατηξκ. Ερίΐοπιθ Π' Ρ. ὅ4 Ε' Ξ. ὁ Κολοφώνιος ἐν Πα-
ρωιδίαις ἱπαρώδαις ΗΒ. : οοἵτ. ΜομδρὶαΒ].
παρ πυρὶ χρὴ τοιαῦτα λέγειν χειμῶνος ἐν ὥρηι
ἐν χλένηι μαλαχῆι καταχείμενον, ὄμτελδον ὄντα,
πένοντα γλυχὺν οἶνον, ὑποτρώγοντ᾽ ἐρεβίνϑους᾽
“τίς πόϑεν εἷς ἀνδρῶν, πόσα τοι ἔτε᾽ ἐστί, φέριστε;
ὅ πηλίχος ἦσϑ᾽, ὅϑ᾽ ὃ ῆδος ἀφίχετο;

ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ.
ΦΒ [1 Κι 12 ΟΣ] σπεμ, δι: Υ 109 Ρ. 114 Ρ.
εἷς ϑεός, ἔν τὸ ϑεοῖσι καὶ ἀνϑρώποισι μέγιστος,
οὔτε δέμας ϑνητοῖσιν ὁμοίιος οὔτε νόημα.
24 [2 Καὶ. 18 (Υ.] δέχ. δᾶν. τηδίῃ. ΙΧ 144
οὗλος ὅὁρᾶι, οὗλος δὲ νοεῖ, οὗλος δέ τ᾽ ἀχούει.
20 (83 Κ. 14 ΟΥ.] ϑσμιρι, ρῆγαβ. 28, 19 [ἃ 81, 9]
ἀλλ᾽ ἀπάνευϑε πόνοιο νόου φρδνὶ πάντα χραδαένδι.
28 [4 Καὶ. 16 ΟΥ] Κΐτμερι, ὑῆγβ. 22,9 [ἃ 831,1]
αἰεὶ δ᾽ ἐν ταὐτῶι μίμνει χινούμενος οὐδέν
᾿ς οὐδὲ μετέρχεσϑαί μὲν ἐπιπρέπει ἄλλοτε ἄλληι.
21 [8 Κ΄ 11 ΟΥὙ.] Αξε. ΤὭοοάοσ. ΓΥ͂ ὅ [ναἱ. Α 36]
ἐχ γαίης γὰρ πάντα καὶ εἰς γῆν πάντα τελευτᾶι.

2]. δὲπιοῖο5 ἂθν ἘΚ ΠΙΟΚΚΟΣ,

ΡΑΒΟΘΙΕΝ.

22. β010 5 Οοθργβοι ξίοπιὶ Ὀοὶπὶ ΕΘΘΙ Ζὰν Ὑἰὐογβζοῖς, τθὴπ Πι8
δὰ ποίοβοπι {ϑρῸΣ σοοδρι ἀΔ]ορὺ υπα 8ἄββθη Ὗ οἷῃ ἰσἱπκῦ υπὰ ΚΊοὨοτη
ἄασσα Κηυθροτί: ἶἴὗἔα, πὰ πόβοὸῦ ἰδὲ ἀὰ ἀοΥ᾽ Μᾶηπονῦ ἮἸουΐοὶ δ Βγθ
ΖΒ ΗΪδὲ αι, πιοΐῃ Βοϑίογ ἢ (5) ὟΥ'Ιο 410 τψαγϑὺ ἄϊι, 418 ἀθγ Μίϑάθσς δἰ ΟΣ ΟὮ ἢ᾽

ΟΝ ΒΕ ΝΑΤΟΌΒ.

98. Εΐη οἰηζίρος αοἰδ, υπίορ Οδιίοσῃ υπὰ Μϑηβοθθη ἀθν σγὄδϑίθ,
ΘΟΣ δὴ Οἰθβίδῖς ἄθῃ β θυ] οθη ἅδη] ἢ ποοῖ δὴ Οθάδηκθη.

2ι, 16 Οοἰβοίξ ἰδὲ σις Αὐρθ, χαπς Οεἰδβί, σϑὴς ΟἾν.

95. οὶ βοπάον Μᾶμο βομνίηρί οὐ ἀδ8 ΑἹ] πιῖξ 4ο8 (ἰοϊδύθβ ὈοπΚἸσδῆ.

26. Βιοίθ δὶ βοὶ δίρθη Οτὲ γογμαυτὶ 6 δἰοῖ ηἰγροηὰ Ὀοποζομα, υπὰ
66 φοσίοσηῦ ἴμπι πίοιε θ614 ἰουΐη Ὀ 414 ἀοτιμῖπ Ζὰ πϑμάθση.

Φὴ. θη 8ὺ8 Εγάθ ἰδὲ 411656, υπὰ Ζζὰὺς Εγὰθ τίνα 841199 ὅπ Εἰ πά9.

δ6 11. ΧΕΝΟΡΒΑΝΕΙΣ

ΦΒ [12 Κ. 22 ΟΥ1] Ασβυ, 1886. 4 Ρ. 84,11 Μελβδ [νρ]. Α 28 3. 25)
γαίης μὲν τόδε πεῖρας ἄνω παρὰ ποσσὶν ὁρᾶται
ἠέρι προσπλάζον, τὸ κάτω δ᾽ ἐς ἄπειρον ἱκνεῖται.

29 [10 Κι. 20 ΟΥ1] βϑμριῖσ. ργβ. 188, 32 [νρὶ. Α. 29 Ά. 80]
γῇ καὶ ὕδωρ πάντ᾽ ἐσϑ᾽ ὅσα γίνοντ(αι) ἠδὲ φύονται.

80 [11 Κ. 114. 238 (Υ.] ὅσηοι, ΟἿἜπαν. δα Φ΄196 δὰ Ἐγαίοα σου Ν41108: ΞΈνο-

φάνης ἐν τῶι Περὶ φύσεως"
πηγὴ δ᾽ ἐστὶ ϑάλασσ(α) ὕδατος, πηγὴ δ᾽ ἀνέμοιο"
οὔτε γὰρ ἐν νέφεσιν {πνοιαί χ᾽ ἀνέμοιο φύοιντο
ἐχπνδίοντος) ἔσωϑεν ἄνδυ πόντου μεγάλοιο
οὔτε ῥοαὶ ποταμῶν οὔτ᾽ αἰϑέρος ὄμβριον ὕδωρ,
ὅ ἀλλὰ μέγας πόντος γενέτωρ νεφέων ἀνέμων τε
χαὶ ποταμῶν.
81 [0] ΗΈΒΑσΙτ. ΑἸ]οζ. Ηομι. ὁ. 44
ἠέλιός ϑ᾽ ὑπεριέμενος γαῖάν τ᾽ ἐπιϑάλπων.
82 (18 Κ. 24 ΟΥ1] βσδοι, ΒΤ Ἐπὶ. δὰ Ηἤομ. ΔΑ 21
ἦν τ᾽ Ἶριν καλέουσι, νέφος καὶ τοῦτο πέφυκε,
πορφύρεον καὶ φοινέκεον καὶ χλωρὸν ἰἐδέσϑαι.
88 [9 Καὶ. 21 ΟΥ.) βέχυ. δάν. τηδίῃ. Χ 814
πάντες γὰρ γαίης τε καὶ ὕδατος ἐχγενόμεσϑα.

84 [14 Κ. 19 ΟΥ.] βΈχυ. δᾶν. τηδίδ. Υ11 49
χαὶ τὸ μὲν οὖν σαφὲς οὔτις ἀνὴρ γένετ᾽ οὐδέ τις ἔσται
εἰδὼς ἀμφὶ ϑεῶν τὸ καὶ ἅσσα λέγω περὶ πάντων"

28. Τῦῖθβοθ οὔϑῖθ Εἰπὰθ ἀθὺ Ἐχσαθ οὐ] Ποὺ τηϑη σὰ Ὁπβοῦθη ΕἸ ΒθΘἢ
ΔΠ ἀἷθ [λυ βίοββθη, ἀδβ ὑπίοσο ἀδρορθη ογαίσθοκὺ βἱ οι ἰῃ8 {Π ΠΘΙΤΉ ΘΒ] ΙΟΠ6,

49. Εγαθ υπὰ Ὑῆαβϑον ἰθὺ 411086, 8 ἀδ τψιγὰ υπὰ τδολϑί.

80. 815 Μοῦ ἰδὲ Θυ6}}] ἀθβ γαββοιβ, Ου611 ἀθθ ΤΥ μᾶθθ.Ό Ὦδηῃ
'πὰ ἄθη ΟΙΚοη τοὐγάς Κεῖ Ῥόδος ἀ05 Ῥδίπάθδ, ἀοΥ σοὶ ἰπῆθῃ δογαιδ-
δια δέ, θη ἐδέθη. ΟΠΘ ἄθῃ στόβθοῃ Ῥοῃΐοβ, ποοὶὶ ΕἸαΐϑθῃ ἀϑὺ ΚΑ σὄμλθ, πο ἢ
ΒΟΡΘΗΆΘΒΟΙ ἀ68 Αἰβοτα; (6) ἄθς ρτοβθθ Ῥοηύοβ ἰδὲ υἱδίτηθην ἀθς Ῥαΐοσ
ἀἂογ ΟΙΚοα, ὙΥΙμάθ υπὰ Κισδτμηθ.

81. Ὁῖθ βόμηθ βῖοὰ ἅδον ἀΐθ ἔγάθ βουπίησοπα πᾶ βἷ6 ογνγᾶσιηθηά.

85. Ὑ͵ΔΘ εἷθ δθδσ [τῖϑ Ῥθῆβθθμθη, δπομ ἀδθ ἰδὲ ἀθῃ ϑθθῃ πο 8
ΠῸΣ οἷῃθ ὝΟἾΚο, ρυσρυση ὑπὰ ΒΟΙΪγοῦ πᾶ σοὶ υτάμ Ζὰ βομδυθῃ.

88. ὉΠ ΜΪΣ 8116 δἱπὰ δὺβ Ετᾶὰθ υπαἃ ͵ Δ9860. φοὈΟΣΘη,

84. Ὁπὰ ναδαϑ πὰ ἀϊθ ΤΥ̓́ΒΕτθοῖς ὈοιΗ, δὸ μὰ 696 υμὰ πίῖσὰ 68
Νίοιιδηὰ σοῦϑη, θὲ δἷθ πυϊβείθ ἴῃ Βοζυρ διὖῪσλῥΠαἀϊο Οδιίος πὰ 8110 416
Βίηρο, ΘΙ ο.9 ἴοι οσνᾶβπθ.

ΕῈ. 28---41. ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ. 42. ΖΥΕΙΕΕΙΗ. ΕΒΑΘΜ. δὲ

δὲ γὰρ καὶ τὰ μάλιστα τύχοι τετελεσμένον εἰπών,
αὐτὸς ὅμως οὐχ οἶδε᾽ δόχος δ᾽ ἐπὶ πᾶσι τέτυχται.
8δ (15 Κ. 26 ΟΥ.)) Ῥυστ. Κγιροβ. ΙΧ 1". 1468
ταῦτα δεδοξάσϑω μὲν ἐοιχότα τοῖς ἐτύμοισι.
86 [217 ΟΥ.] ΗΈΠΟΡΙΑΝ. π. διχρ. 2960, 9
ὄππόσα δὴ ϑνητοῖσι πεφήνασιν εἰσοράασϑαι ...
81 [29 Οτ.) ΗΈΒΟΡΙΑΝ. σπ. μον. λέξ. 80, 830
χαὶ μὲν ἐνὶ σπεάτεσσι τεοῖς καταλείβεται ὕδωρ.
88 [26 ΟΥ.)] ΗΈΒΟΡΙΑΝ. π. μον. λέξ. Ὁ. 41, ὕ
εἰ μὴ χλωρὸν ἔφυσε ϑεὸς μέλι, πολλὸν ἔφασκχον
γλύσσονα σῦχα πέλεσϑαι.
89 (20 Κι) Ροισὺχ ΥΙ 46 χέρασον τὸ δένδρον ἐν τῶι Περὶ φύσεως ΞΞενο-
φάνους εὑρων.
40 [380 Κι) Εχτυν. 6ῈΕν. 8. γυ. βρόταχον τὸν βάτραχον Ἴωνες [χαὶ ᾿Αριστο-
φάνης φησὶ] χαὶ παρὰ Ξενοφαάνει.
41 ΤΖετζ. δὰ Ὠίοη. Ῥουΐορ. ν. 940 ἡ. 1010 Βογμμεγὰν περὶ τῶν εἰς ρος κανών
(ὅθε: σερός)
σιλλογράφος δὲ τις το δὶ μαχρὸν γράφει
τῶι ῥώ, δοχεῖ μοι, τοῦτο μηχύνας τάχα,
σιλλογράφος νῦν ὃ Ξενοφάνης ἐστὶ χαὶ ὃ Τίμων χαὶ ἕτεροι.

ΖΝΕΙΕΕΞΗΑΕΤΕ ΕΒΑΘΟΜΕΝΤΕ,.

42 Ἠπβοριαν. π. μον. λέξεως 1,11 καὶ παρὰ ἀριστοφάνει ἐν δινσίλλων (δἷο
Ηδνη.: Ξενοφάνει ἐν ὃ [ἃ ἢ Σίλλων ϑοϊά]ο τη)

χαέ (χ᾽ ἐπιϑυμήσειξ νεὸς νῆς ἀμφιπόλοιο.

θμ ΒΡΓΒΟΙΘ οΓ δυο οἰ] ζΖυ]] Πρ; ἀ88 8]]1Θγν ] θη ἀοίβίθ, 80 τϑῖδβ ΟΣ Β
ΒοῖθοΣ ἀοο πίοι, Ῥθμη πὸ ΘΔ Βη ἰδὲ 8116 Ὀοβομιίθάθῃ.

85. Τῦῖοθ ἢ 5801] 418 ᾿ΔΒσβο μοί 10} Ὠϊηροϑίθ!]δ οὶ]

86. ΑΙ]Ι.696, 88 50} ΠῸΣ ἰπηοΥ ΟΛΟΥ ΠΘΗΘΟΏ]Θἤθη ΑΠΒοδδυθῃρ,
οἴου θεατὶ Βαὺ....

81. πὰ ἴπ ρονίβδοῃ ἩδὮ]θη ἐγ ὮΣ τορῖ ἀ88 ὙΥ̓́ΘΒΘΟΣ ᾿ΘΥΒΌ.

88. ὔθηπμ Οοἱῥ πἰοδε ἄθη ρϑὶ Ὀ]Ἰομθα Ηοηΐς ογβοβδῆθῃ μᾶϊϊθ, 80
πῦσχαθ ἸΏ8Δη τηθίμθῃ αἷθ Εοίζθηῃ ϑϑίθῃ Ὑ16] 8886 ..

89. ἘΊ Ομ Όδυηι.

40. ΕΥΟΒΟὨ,

41. τοῦθ.

ΖΝΕΙΕΕΓΗΛΕΤΕ ἘΒΑΟΜΕΝΤΕ,
45, Ὧδ πῦγαο 1[μπ8ὲ ὈοἰΚομηπιθη οἷμ ΦΌηρον πϑοὴ οἷ μοῦ Ἰπθηρθι Μαρά.

ὅ8 11. ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΙ͂. 48---4ὅ. ΖΥΤΕΙΕΈΓΗ. ΕΒΑΟΜ. 12. ΒΕΒΑΚΙΙΤΟΞ.

48. ὅσεοι,. Ηομ. Β δὰ 189 χλούνην οἱ μὲν ἀφριστήν᾽ . . . Ξενοφῶντα
[Ξενοφάνην ΘΟ. Ηθιτη8ηη) δὲ γένος τι Ἰνδῶν φάναι τὸν χλούνην εἶναι χαϑα-
περ καὶ παρ᾽ Αἰσχύλωι ἐν Ἠδωνοῖς ᾿μαχροσχελὴς μέν; ὧρα μὴ χλούνης τις ἦν᾽
[ΕἼ 62 Ναυοϊκῖ].

44 ΑΤΗΕΝ. ΙΥ ῥ. 114 ᾿'γιγγραΐνοισι γὰρ οἱ Φοίνιχες, ὥς φησιν ὁ Ξενο-
φῶν, ἐχρῶντο αὐλοῖς σπιϑαμιαίοις τὸ μέγεθος ὀξὺ καὶ γοερὸν φϑεγγομένοις᾽.
τούτοις δὲ καὶ οἱ Κᾶρες χρῶνται ἐν τοῖς ϑρήνοις, εἰ μὴ ἄρα καὶ ἡ Καρία Φοινίχη
ἐχαλεῖτο, ὡς παρὰ Κορίννηι χαὶ Βαχχυλίδηι ἔστιν εὑρεῖν. ὀνομάζονται δὲ οἱ
αἰλοὶ γίγγροι ὑπὸ τῶν Φοινίχων ἀπὸ τῶν περὶ Ἄδωνιν ϑρήνων᾽ τὸν γὰρ '᾿Αδωνιν
Γίγγρην καλεῖτε ὑμεῖς οἱ Φοίνιχες, ὡς ἱστορεῖ Δημοχλείδης [Ξενοφάνης
Ὀμαπ]ον βου νου ἢ τ Πρ].

4 βοηοι, Βρροοβ. δὰ Ερίά. 1 18, 8 [ΚΙοῖη Ετοῦδη Κ,. 18) βληστρι-
σμός: ὃ διπτασμός" οὕτω Βαχχεῖος τίϑησιν᾽ ἐν ἐνίοις δὲ ἀντιγράφοις εὕρομεν
βλητρισμὸν χωρὶς τοῦ ὃ. ὄντως δὲ τὸν ῥιπτασμὸν σημαίνει χαϑὼς χαὶ Ξενο-
φάνης ὁ Κολοφωνιός φησιν" ᾿ ἐγὼ δὲ ἐμαυτὸν πόλιν ἐχ πόλεως φέρων
ἐβλήστριζον᾽ ἀντὶ τοῦ ἐρριπταζοίμην [ναὶ. ἔτ. 8, 2].

48. ΕΠ οΣ()).

44, Το Ῥμδηϊκίος ρθοταυοίθῃ βρδηηθηϊδηρο Οἰηρταϑῆδίθῃ παΐΐ
ΒοΒγ ]Π 6 πὶ «Δλπηθτίοῃ. ,

46. Ἡοοῖὰ ἰοὰ πασῖ πιο νοι βιδάξ σὰ ϑιδάι (ἢ).

12, ἨΕΒΑΚΙΕΙΤΟΞΚ.
Α. ΠΕΒΕΝ ὈΝῸ ΠΕΗ ΒΕ.
[ἘΒΕΝ. 1. ιοα. ΙΧ 1--11.

Ἡράκλειτος Βλύσωνος ἤ, ὥς τινες, Ἡράχωντος Ἐφέσιος. οὗτος 1
ἤχμαζε μὲν κατὰ τὴν ἐνάτην καὶ ἐξηχοστὴν ὀλυμπιάδα [504---ὅ01].
μεγαλόφρων δὲ γέγονδ παρ᾽ ὄντιναοῦν χαὶ ὑπερόπτης, ὡς καὶ ἐχ
τοῦ συγγράμματος αὐτοῦ δῆλον, ἐν ὧι φησι, ἱπολυμαϑίη --
Ἑκχαταῖον᾽ [ἴτ. 40]. εἶναι γὰρ “ὃν τὸ σοφὸν -- πάντων᾽ [ἴ-. 41]
“τόν τὸ “-“Ὅμηρον᾽ ἔφασχεν --- ὅμοέως᾽ [ἴτ. 42]. ἔλεγε δὲ καὶ 2
“ὕβριν --- πυρκα ξήν᾽ [ἔ-. 48] χαί ἱμάχεσϑαι --- τείχεος" [ἔτ. 44].
χαϑάπτεται δὲ καὶ τῶν Ἐφεσίων ἐπὶ τῶι τὸν ἑταῖρον ἐκβαλεῖν
Ἑρμόδωρον, ἐν οἷς φησιν᾽ ἄξιον --α- μετ᾽ ἄλλων [ἴτ. 121]. ἀξιού-
10 μᾶγος δὲ χαὶ νόμους ϑεῖναι πρὸς αὐτῶν ὑπερεῖδε διὰ τὸ ἤδη

χεχρατῆσϑαι τῆι πονηρᾶι πολιτείαι τὴν πόλιν. ἀναχωρήσας δὲ 8
δἰς τὸ ἱερὸν τῆς “Αρτέμιδος μετὰ τῶν παίδων ἠστραγάλεζεν᾽ περι-
στάντων δ᾽ αὐτὸν τῶν Ἐφεσίων, “τί, ὦ κάκιστοι, ϑαυμάζετε; εἶπεν"
ἢ οὐ κρδῖττον τοῦτο ποιεῖν ἢ μεϑ' ὑμῶν πολιτεύεσθαι; καὶ τέλος
18 μεσανϑρωπήσας καὶ ἐκπατήσας ἐν τοῖς ὄρεσι διηιτᾶτο, πόας σι-
τούμενος καὶ βοτάνας. χαὶ μέντοι καὶ διὰ τοῦτο περιτραπεὶς εἰς

ψι

Α. ΓΕΒΕΝ. 1. ΙΟΟ. ΙΧ ι--τ. ὅ9

ὕδερον χατῆλθϑεν εἰς ἄστυ χαὶ τῶν ἰατρῶν αἰνιγματωδῶς ἐπυνϑά-
γετο, εἰ δύναιντο ἐξ ἐπομβρίας αὐχμὸν ποιῆσαι" τῶν δὲ μὴ συνιεέν-
των, αὑτὸν εἰς βούστασιν χατορύξας τῆι τῶν βολίτων ἀλέαε ἤλ-
πίσεν ἐξατμισϑήσεσθϑαι. οὐδὲν δὲ ἀνύων οὐδ᾽ οὕτως ἐτελεύτα
βιοὺς ἔτη ἑξήχοντα. (Ἐοϊρ Ερίρταιηπι ἀθβ 1ωλοσίϊοθ). Ἕρμιππος 4
[ΕῊ 6 Τῇ 42 ἔν. 28] δέ φησι λέγειν αὐτὸν τοῖς ἰατροῖς, εἴ τις δύ-
ναται (τὰν ἔντερα πιέσας τὸ ὑγρὸν ἐξερᾶσαι᾽ ἀπειπόντων δὲ ϑεῖ-
γαὲ αὑτὸν εἰς τὸν ἥλιον χαὶ χδλεύδιν τοὺς παῖδας βολίτοις κατα-
πλάττειν, οὕτω δὴ κατατεινόμδνον δευτεραῖον τελευτῆσαι χαὶ
10 ϑαφϑῆναι ἐν τῆι ἀγορᾶι. Νεάνθης δ᾽ ὁ Κυζιχηνός [ἘἨ6 ΠΙ 4
᾿ς ἔπ 11] φησε μὴ δυνηϑέντα αὐτὸν ἀποσπάσαι τὰ βόλιτα μεῖναι
χαὶ διὰ τὴν μεταβολὴν ἀγνοηθϑέντα κυνόβρωτον γενέσϑαι. γέγονε ὅ
δὲ ϑαυμάσιος ἐχ παίδων, ὅτε καὶ νέος ὧν ἔφασκε μηδὲν εἰδέναι,
τέλειος μέντοι γενόμενος πάντα ἐγνωχέναι. ἤχουσέ τὸ οὐδενός, ἀλλ᾽
αὑτὸν ἔφη διζήσασϑαι [ἴτ. 101] χαὶὸ μαϑεῖν πάντα παρ᾽ ἑαυτοῦ.
Σωτίων δέ φησιν εἰρηχέναι τινὰς Ξενοφάνους αὐτὸν ἀχηχοέναι"
λέγειν τὸ ᾿Αρίστωνα ἐν τῶι Περὶ Ἡρακλείτου καὶ τὸν ὕδερον αὐτὸν
ϑεραπευϑῆναι, ἀποθανεῖν δ᾽ ἄλληι νόσωι᾽ τοῦτο δὲ καὶ ᾿ππό-
βοτός φησι. τὸ δὲ φερόμενον αὐτοῦ βιβλίον ἐστὶ μὲν ἀπὸ τοῦ
20 συνέχοντος Περὶ φύσεως, διήιρηται δὲ εἰς τρεῖς λόγους, εἴς τὸ τὸν
περὶ τοῦ παντὸς καὶ πολιτικὸν χαὶ ϑεολογιχόν. ἀνέϑηχε δ᾽ θ
αὐτὸ εἰς τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερόν, ὡς μέν τινες, ἐπιτηδεύσας
ἀσαφέστερον γράψαι, ὅπως οὗ δυνάμδνοι προσίοιεδν αὐτῶι καὶ μὴ
ἐχ τοῦ δημώδους δὐχαταφρόνητον ἦι. τοῦτον δὲ καὶ ὅ Τίμων
25 [π΄ 29 7.) ὑπογράφεοι λέγων “τοῖς δ᾽ ἔνε χοχχυστὴς ὀχλολοίδορος
Ἡράκλειτος αἰνικτὴς ἀνόρουσε᾽. Θεόφραστος δέ φησιν ὑπὸ μεδλαγ-
χολίας τὰ μὲν ἡμιτελῆ, τὰ δὲ ἄλλοτε ἄλλως ἔχοντα γράψαι. ση-
μεῖον δ᾽ αὐτοῦ τῆς μεγαλοφροσύνης ᾿Αντισϑένης φησὶν ἐν Ζια-
δοχαῖς [ἘῊ 6 1Π| 182] ἐκχωρῆσαι γὰρ τἀδελφῶι τῆς βασιλείας.
8ὺ τοσαύτην δὲ δόξαν ἔσχε τὸ σύγγραμμα, ὡς καὶ αἱρετιστὰς ἀπ᾽
αὐτοῦ γενέσθαι τοὺς χληϑέντας Ἡρακλειτείους.
ἐδόχει δὲ αὐτῶι καϑολιχῶς μέν τάδε" ἐχ πυρὸς τὰ πάντα συνεστά- ἢ
γαε καὶ εἰς τοῦτο ἀναλύεσθαι᾽ πάντα τε γένεσϑαι χαϑ᾽ δἱμαρμένην
καὶ διὰ τῆς ἐναντιοδρομίας ἡρμόσϑαι τὰ ὄντα' καὶ πάντα ψυχῶν εἶναι
85 χαὶ δαιμόνων πλήρη. εἴρηχε δὲ καὶ περὶ τῶν ἐν χόσμωε συνεσταμέ-
γων πάντων παϑῶν, ὅτι τὸ ὁ ἥλιός ἐστι τὸ μέγεϑος οἷος φαένεται.
(λέγεται δὲ καὶ" “ψυχῆς --- ἔχειε᾽ [ἔτ. 46]. τήν τὸ οἴησιν ἱερὰν
γόσον [τ. 46] ἔλεγε καὶ τὴν ὅρασιν ψεύδεσθαι. λαμπρῶς τε ἐνίοτε
ἐν τῶε συγγράμματι καὶ σαφῶς ἐχβάλλει, ὥστε καὶ τὸν νωϑέστα-
40) τον ῥαιδίως γνῶναι καὶ δίαρμα ψυχῆς λαβεῖν᾽ ἣ τὸ βραχύτης καὶ

ωϊ

μ-
{-2}

60 12, ΒΕΒΑΚΤΙΕΙ͂ΤΟΒ

τὸ βάρος τῆς ἑρμηνείας ἀσύγχριτον). καὶ τὰ ἐπὶ μέρους δὲ 8
αὐτῶι ὧδ᾽ ἔχει τῶν δογμάτων᾽ πῦρ εἶναι στοιχεῖον χαὶ πυρὸς
ἀμοιβὴν τὰ πάντα [ἴτ-. 90], ἀραιώσει καὶ πυχνώσει γινόμενα " σα-
φῶς δὲ οὐδέν ἐχτίϑεται. γίνεσθαί τε πάντα κατ᾽ ἐναντιότητα
χαὶ ῥεῖν τὰ ὅλα ποταμοῦ δίκην [νῳ]. ἔτ. 12. 91], πεπεράνϑαε τε τὸ
πᾶν καὶ ἕνα εἶναι χόσμον᾽ γεννᾶσϑαί τὸ αὐτὸν ἐκ πυρὸς καὶ πάλεν
ἐχπυροῦσϑαι χατά τινὰς περιόδους ἐναλλὰξ τὸν σύμπαντα αἰῶνα"
τοῦτο δὲ γίνεσθαι καϑ᾽ εἱμαρμένην. τῶν δὲ ἐναντέων τὸ μὲν ἐπὶ
τὴν γένεσιν ἄγον καλεῖσθαι πόλεμον καὶ ἔρεν [ἴτ. 80], τὸ δ᾽ ἐτεὶ
10 τὴν ἐχπύρωσιν ὁμολογίαν καὶ ξἰρήνην, καὶ τὴν μεταβολὴν ὁδὸν ἄνω
χάτω, τόν τὲ χόσμον γίνεσθαι χατ᾽ αὐτήν. πυχγούμενον γὰρ τὸ 9
πῦρ ἐξυγραένεσϑαι συνιστάμενόν τὲ γίνεσϑαι ὕδωρ, πηγνύμενον
δὲ τὸ ὕδωρ δἰς γῆν τρέπεσϑαι᾽ καὶ ταύτην ὁδὸν ἐπὶ τὸ κάτω
εἶναι λέγει. πάλιν τὲ αὖ τὴν γῆν χεῖσϑαι, ἐξ ἧς τὸ ὕδωρ γίνεσϑαι,
ἐχ δὲ τούτου τὰ λοιπά, σχεδὸν πάντα ἐπὶ τὴν ἀναϑυμίασιν ἀνά-
γων τὴν ἀπὸ τῆς ϑαλάττης᾽ αὕτη δέ ἐστιν ἡ ἐπὶ τὸ ἄνω ὁδός.
γένεσϑαι δὲ ἀναϑυμιάσεις ἀπό τε γῆς καὶ ϑαλάττης, ἃς μὲν λαμ-
πρὰς καὶ χαϑαράς, ἃς δὲ σχοτεινάς. αὔξεσϑαι δὲ τὸ μὲν πῦρ
ὑπὸ τῶν λαμπρῶν, τὸ δὲ ὑγρὸν ὑπὸ τῶν ἑτέρων. τὸ δὲ περιέχον
20 ὁποῖόν ἐστιν οὐ δηλοῖ᾽ εἶναι μέντοι ἐν αὐτῶι σχάφας ἐπεστραμ-
μένας κατὰ χοῖλον πρὸς ἡμᾶς, ἐν αἷς ἀϑροιζομένας τὰς λαμπρὰς
ἀναϑυμιάσεις ἀποτελεῖν φλόγας, ἃς εἶναι τὰ ἄστρα. λαμπρο- 10
τάτην δὲ εἶναι τὴν τοῦ ἡλίου φλόγα χαὶ ϑερμοτάτην. τὰ μὲν γὰρ
ἄλλα ἄστρα πλεῖον ἀπέχειν ἀπὸ γῆς καὶ διὰ τοῦτο ἧττον λάμπειν
χαὶ ϑάλτειν, τὴν δὲ σελήνην προσγειοτέραν οὖσαν μὴ διὰ τοῦ
χαϑαροῦ φέρεσθαι τόπου. τὸν μέντοι ἥλιον ἐν διαυγεῖ χαὶ ἀμιγεῖ
χενεῖσϑαι χαὶ σύμμετρον ἀφ᾽ ἡμῶν ἔχειν διάστημα᾽ τοιγάρτοι
μάλλον ϑερμαένειν τε καὶ φωτίζειν. ἐχλείπειν τ ἥλιον καὶ σελή-
γὴν, ἄνω στρεφομένων τῶν σχαφῶν᾽ τοὺς τε κατὰ μῆνα τῆς σε-
80 λήνης σχηματισμοὺς γένεσϑαι στρεφομένης ἐν αὐτῆι κατὰ μιχρὸν
τῆς σχάφης. ἡμέραν τε καὶ νύχτα γίνεσθαι χαὶ μῆνας καὶ ὥρας
ἐτείους καὶ ἐνιαυτοὺς ὑετούς τε καὶ πνεύματα χαὶ τὰ τούτοις ὅμοια
χατὰ τὰς διαφόρους ἀναϑυμιάσεις. τὴν μὲν γὰρ λαμπρὰν ἀνα- 11
ϑυμίασιν φλογωθεῖσαν ἐν τῶν χύχλωε τοῦ ἡλίου ἡμέραν ποιεῖν,
8ῦ τὴν δὲ ἐναντίαν ἐπιχρατήσασαν νύκτα ἀποτελεῖν᾽ καὶ ἐκ μὲν τοῦ
λαμπροῦ τὸ ϑερμὸν αὐξόμενον ϑέρος ποιεῖν, ἐχ δὲ τοῦ σχοτεινοῦ
τὸ ὑγρὸν πλεονάζον χειμῶνα ἀπεργάζεσθαι. ἀχολούϑως δὲ τού-
τοῖς καὶ περὶ τῶν ἄλλων αἰτιολογεῖ. περὶ δὲ τῆς γῆς οὐδὲν ἀπο-
φαίνεται ποία τίς ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐδὲ περὶ τῶν σχαφῶν. καὶ ταῦτα
40 μὲν ἦν αὐτῶι τὰ δοχοῦντα.

ψι

1

οι

2

΄ι

10

80

Α. ΙΕΒΕΝ. 1. ὉΙΟΟ. ΙΧ 1--17. 61

τὰ δὲ περὶ Σωχράτους χαὶ ὅσα ἐντυχὼν τῶι συγγράμματι
εἴπεοι, κομίσαντος Εὐριπέδου, χαϑά φησιν ᾿Αρίστων, ἐν τῶι περὶ
Σωχράτους εἰρήχαμεν [8. Α 4].0Ἡ0 Σέλευκος μέντοι φησὶν ὅ γραμμα- 18
τικὸς [ἴ681 ΒῊΘ ΠΙ 600) Κρότωνά τινα ἱστορεῖν ἐν τῶι Καταχο-
λυμβητῆι Κράτητά τινα πρῶτον δὲς τὴν “Ἑλλάδα κομίσαι τὸ βιβλίον
χαὶ εἰπεῖν 4ηλίου τινὸς δεῖσθαι κολυμβητοῦ, ὃς οὐχ ἀποπνιγή-
σεταε ἐν αὐτῶι. ἐπιγράφουσι δὲ αὐτῶι οἱ μὲν ἸΠούσας, οἱ δὲ
Περὶ φύσεως, 4ιόδοτος δὲ

ἀχριβὲς οἰάχισμα πρὸς στάϑμην βίου,

1 ἄλλοι γνώμην ἠϑῶν τρόπου χόσμον ἕνὸς τῶν ξυμπάντων. φασὶ
δ᾽ αὐτὸν ἐρωτηϑέντα, διὰ τί σιωπᾶι, φάναι “ἵν᾽ ὑμεῖς λαλῆτε.
ἐπόϑησε δὲ αὐτοῦ χαὶ 4 αρεῖος μετασχεῖν καὶ ἔγραψεν ὧδε πρὸς
αὐτόν. Ἐοϊχὶ 8 18---14 οἷῃ Βείοῦξ ἀθ8 Ἠαγϑοῖοα (δἰάβο) υπὰ ΗθγΑΚΙ 8
Απίποσὶι (ΠΟπΐ86}}), ἀϊθ πνῖϑ αἰ ἄδγίρϑη βϑίϑθοη (Ηοσοδον Ερίϑίοίοσν. 280 8.)

5 ἀθ Αἰνάσυοξκ ποδὶ Ομ θη,

τοιοῦτος μὲν ἁνὴρ χαὶ πρὸς βασιλέας Ζημήτριος δέ φησιν 1δ
ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις καὶ ᾿ϑηναίων αὐτὸν ὑπερφρονῆσαι, δόξαν
ἔχοντα παμπλείστην, καταφρονούμενόν τὸ ὑπὸ τῶν Ἐφεσίων ἐλέ-
σϑαι μᾶλλον τὰ οἰκεῖα. μέμνηται αὐτοῦ χαὶ ὅ Φαληρεὺς 4ημή-
τρέος ἐν τῆι Σωχράτους ἀπολογίαι [681 ΕῊ ΠΙ 866]. πλεῖστοί
τέ εἰσιν ὅσοι ἐξήγηνται αὐτοῦ τὸ σύγγραμμα᾽ καὶ γὰρ ᾿Αἰντισϑένης
χαὲδ Ἡρακλείδης ὅ Ποντικὸς [». 88 ᾽ο88) Ἀλεάνϑης τὸ καὶ Σφαῖρος
ὅ Στωιχός, πρὸς δὲ Παυσανίας ὅ κληϑεὶς Ἡρακλειτιστής, Νικο-
μήδης τε καὶ Φιονύσιος᾽ τῶν δὲ γραμματικῶν Διόδοτος, ὃς οὔ
φησι περὶ φύσεως εἶναι τὸ σύγγραμμα, ἀλλὰ περὶ πολιτείας, τὸ
δὲ περὶ φύσεως ἐν παραδείγματος εἴδει χεῖσθαι. ᾿Ἰερώνυμος δέ 1θ
φησι [ἴτ. 28 ΗΠ1Πο7] καὶ Σχυϑῖνον τὸν τῶν ᾿Ιάμβων ποιητὴν [νε]. Ο 8]
ἐπιβαλέσθαι τὸν ἐχείνου λόγον διὰ μέτρου ἐχβάλλειν. πολλά τ᾽
εἰς αὐτὸν ἐπιγράμματα φέρεται, ἀτὰρ δὴ καὶ τόδε"
Ἡράκλειτος ἐγώ" τί μ᾽ ἄνω κάτω ἕλχετ᾽ ἄμουσοι;
οὐχ ὑμῖν ἐπόνουν, τοῖς δ᾽ ἔμ᾽ ἐπισταμένοις.
εἷς ἐμοὶ ἄνθρωπος τρισμύριοι, οἱ δ᾽ ἀνάριϑμοι
οὐδείς. ταῦτ᾽ αὐδῶ καὶ παρὰ Φερσεφόνηι.
καὶ ἄλλο τοιόνδε"
μὴ ταχὺς Ἡρακλείτου ἐπ᾽ ὀμφαλὸν εἴλδε βίβλον
τοὐφεσίου᾽ μάλα τοι δύσβατος ἀτραπιτός.
ὀρφνὴ καὶ σκότος ἐστὶν ἀλάμπετον᾽ ἢν δέ σὲ μύστης
εἰσαγάγηι, φανεροῦ λαμπρότερ᾽ ἠελίου.
γεγόνασι δ᾽ Ἡράκλδιτοι πέντϑο᾽ πρῶτος αὐτὸς οὗτος" δεύτερος 17

40 ποιητὴς λυριχός, οὗ ἐστι τῶν δώδεκα ϑεῶν ἐγχώμεον᾽ τρίτος ἐλε-

602 12. ΒΈΒΑ ΚΙΕΙ͂ΤΟΒ

γείας ποιητὴς “Αλικαρνασσεύς, εἰς ὃν Καλλίμαχος πεποίηκεν οὕτως.
“εἶπέ τις --- βαλεῖ᾽ [ορὶχι. ὃ Ὑ.}" τέταρτος «Τ“έσβιος ἱστορίαν γε-
γραφὼς Μακεδονικήν᾽ πέμπτος σπουδογέλοιος ἀπὸ χιϑαρωιδίας
μεταβεβηχὼς εἰς τὸ εἶδος.

2. ΚΤΒΑΒΟ ΧΙΥ 682. 638 [νρὶ. Ὠίορ. 6] ἄρξαι δέ φησιν "ἀνδροχλον τῆς τῶν
Ἰώνων ἀποικίας ὕστερον τῆς Αἰολικῆς, υἱὸν γνήσιον Κόδρου τοῦ ᾿4ϑηνῶν βασι-
λέως, γενέσϑαι δὲ τοῦτον Ἔφέσου χτίστην. διόπερ τὸ βασίλειον τῶν Ἰώνων
ἐχεῖ συστῆναί φασι καὶ ἔτι νῦν οἱ ἐχ τοῦ γένους ὀνομάζονται βασιλεῖς ἔχοντές
τινας τιμᾶς, προεδρίαν τε ἐν ἀγῶσι καὶ πορφύραν ἐπίσημον τοῦ βασιλιχοῦ
γένους, σχίπωνα ἀντὶ σχήπτρου, καὶ τὰ ἱερὰ τῆς Ἐλευσινίας Δήμητρος.

8. ατεμ. Βαοπι. 1 65 Ῥ. 8δ4 Ρ, Ἢ. γὰρ ὃ Βλύσωνος Μελαγχόμαν τὸν τὺύ-
ραννον ἔπεισεν ἀποϑέσϑαι τὴν ἀρχήν. οὗτος βασιλέα Δαρεῖον παρακαλοῦντα
ἥκειν εἰς Πέρσας ὑπερεῖδεν.

ΒΟΗΕΙΕΥ. ὙΠ]. Α 1, ὅ --Ἴ. 12. 1. 16.

4, Απιδτ, Εμποῖ. Γ ὅδ. 1401511 ὅλως δὲ δεῖ εὐανάγνωστον εἶναι τὸ γεγραμ-
μένον καὶ εὐφραστον᾽ ἔστιν δὲ τὸ αὐτό᾽ ὅπερ οἱ πολλοὶ σὐνόεσμοι οὐχ ἔχουσιν
οὐδ᾽ ἃ μή ῥάιδιον διαστίξαι ὥσπερ τὰ Ἡρακλείτου. τὰ γὰρ Ἡρακλείτου διαστί-
ξαι ἔργον διὰ τὸ ἀόηλον εἶναι ποτέρωι πρόσχειται, τῶι ὕστερον ἢ τῶι πρότε-
ρον, οἷον ἐν τῆι ἀρχῆι αὐτοῦ τοῦ συγγράμματος" φησὶ γάρ τοῦ λόγου τοῦ δ᾽
ἐόντος αεὶ ἀξύνετοι ἄνϑρωποι γίγνονται ,. ἀδηλὸν γὰρ τὸ ἀεὶ πρὸς
ποτέρωι (ὀεῖ) διαστίξαι. ὈΈΜΕΤΗΕ. 192 τὸ δὲ ἀσύνόετον καὶ διαλελυμένον ὅλον
. ἀσαφὲς πᾶν᾽ ἀόδηλος γὰρ ἢ ἑχάστου χώλου ἀρχὴ διὰ τὴν λύσιν ὥσπερ τὰ Ἥρα-
κλείτον᾽ καὶ γὰρ ταῦτα σχοτεινὰ ποιεῖ τὸ πλεῖστον ἡ λύσις. ιοα. Π 22 φασὶ
δ᾽ Εὐριπίδην αὐτῶι δόντα τὸ τοῦ Ἡραχλείτον σύγγραμμα ἐρέσϑαι “τί ὀοχεῖ;
τὸν δὲ φάναι “ὦ μὲν συνῆχα, γενναῖα οἶμαι δὲ χαὶ ὦ μὴ συνῆχα᾽ πλὴν “ηλίου
γέ τινος δεῖται χολυμβητοῦ᾽.

Ικηπε. Ὑρὶ. ἀΐο Αὐδχῦρσο δὺβ ΤὨΘΟρηγαδίβ Φυσιχῶν δόξαι Α 1, Ἰ
(αἰ οἸ θαυὴ υπὰ 8---11 (τ το} θ81).

ὅ. Ὡυύσσιλκ. νἱΐ, δυσί, 14 Σὺ δὲ τί χλάεις, α βέλτιστε; πολὺ γὰρ οἶμαι χάλ-
λιόν σοι προσλαλεῖν. --- Ἡραχλειτος᾽ Ἡγέομαι γάρ, εὖ ξεῖνε, τὰ ἀνϑρωπήϊζα
πρήγματα οιζυρὰ καὶ ὁαχρυώδεα καὶ οὐδὲν αὐτῶν ὃ τι μὲ ἐπικήριον᾽ τῶι δὴ
οἰχτείρω τέ σφεας καὶ ὀδύρομαι᾽ χαὶ τὰ μὲν παρεόντα οὐ δοχέω μεγάλα, τὰ
δ᾽ ἐν ὑστέρωι χρόνωι ἐσόμενα πάμπαν ἀνιηρά, λέγω δὴ τὰς ἐχπυρώσιας καὶ
τὴν τοῦ ὅλου συμφορήν ταῦτα ὀδύρομαι χαὶ ὅτι ἐμπεόον οὐδέν, ἀλλά χως ἐς
χυχεῶνα πᾶντα συνειλέονται χαὶ ἔστι τωὐτὸ τέρψις ἀτερψίη, γνῶσις ἀγνωσίη,
μέγα μικρόν, ἄνω κάτω, περιχωρέοντα καὶ ἀμειβόμενα ἐν τῆι τοῦ αἰῶνος
παιδιῆι᾽ --- Τί γὰρ ὁ αἰών ἐστιν; --- Ἣρ. Παῖς παίζων, πεσσεύων, ζσυμφερό-
μενος) διαφερόμενος. --- Τί δὲ οἱ ἄνϑρωποι; --- Ἡ. Θεοὶ ϑνητοί. -- Τί δὲ οἱ
ϑεοί; -- Ἡρ. ᾿Ανϑρωποι ἀϑάνατοι. -- Αἰνίγματα λέγεις, ὦ οὗτος, ἢ ἢ γρίφους
συντίϑης; ἀτεχνῶς γὰρ ὥσπερ ὁ Δοξίας οὐδὲν ἀποσαφεῖς. -- Ἡρ. Οὐδὲν γάρ

μοι μέλει ὑμέων. --- Τοιγαροῦν οὐδὲ ὠνήσεταί σέ τις εὖ φρονῶν. --- Ἧρ. Ἐγὼ
δὲ χέλομαι πᾶσιν ἡβηδὸν οἰμώζειν, τοῖσιν ὠνεομένοισι καὶ τοῖσιν οὐκ ὠνεο-
μένοισι. ---- τουτοῖ τὸ χακὸν οὐ πόρρω μελαγχολίας ἐστίν.

6. ΒΊΜΡΙ,. Ῥῆγβ. 23, 38 (δΔὰ8 ΤἬΘΟΡἢγ. ᾧΦ. δ. ἴτ. 1, Ὁ. 415) Ἵππασος δὲ ὃ
Μεταποντῖνος καὶ Ἡ. ὃ Ἐφέσιος ἕν καὶ οὗτοι καὶ κινούμενον καὶ πεπερασμένον,

Α. 1---12. ΤΕΒΕΝ ὕΝῸ ΙΕΗΒΒΕ. θ8

αλλὰ πῦρ ἐποίησαν τὴν ἀρχήν, χαὶ ἐχ πυρὸς ποιοῦσι τὰ ὄντα πυχνώσει χαὶ
μανώσει καὶ διαλύουσι πάλιν εἰς πῦρ, ὡς ταύτης μιᾶς οὔσης φύσεως τῆς ὑπο-
χειμένης᾽ πυρὸς γὰρ ἀμοιβὴν εἶναί φησιν Ἡ. πάντα. ποιεῖ ὁὲ καὶ τάξιν τινὰ
καὶ χρόνον ὡρισμένον τῆς τοῦ χύσμου μεταβολῆς κατά τινα εἱμαρμένην ἀναγ.
χην. Αντισθ 1 8, 11 [Ὁ. 288] Ἡ. χαὶ Ἵππασος ὃ Μεταποντῖνος ἀρχὴν τῶν
ἁπάντων τὸ πῦρ. ἐκ πυρὸς γὰρ τὰ πᾶντα γίνεσϑαι χαὶ εἰς πῦρ πάντα τελευ-
τᾶν λέγουσι. τούτου δὲ χατασβεννυμένου χοσμοποιεῖσϑαι τὰ πάντα᾽ πρῶτον
μὲν γὰρ τὸ παχυμερέστατον αὐτοῦ εἰς αὑτὸ συστελλόμενον γῇ γίγνεται, ἔπειτα
ἀναχαλωμένην τὴν γῆν ὑπὸ τοῦ πυρὸς φύσει ὕδωρ ἀποτελεῖσϑαι, ἀναϑυμιώ-
μενον δὲ ἀέρα γίγνεσθαι. πάλιν δὲ τὸν χόσμον χαὶ τὰ σώματα πάντα ὑπὸ
τοῦ πυρὸς ἀναλοῦσϑαι ἐν τῆι ἐχπυρώσει. ΘΑΙ, ἀ6 οἱ. 506. Ηΐρρ.1 448 Κ. οἵ τε
τὸ πῦρ [δια !ςἢ στοιχεῖον εἰπόντες) ὡσαύτως ἐκ τοῦ συνιὸν μὲν χαὶ πυχνού-
μενον ἀέρα γίνεσϑαι, παϑὸν δ᾽ ἔτι μᾶλλον τοῦτο χαὶ σφοδρότερον πιληϑὲν
ὕόωρ, ἐπὶ πλεῖστον ὁὀὲ πυχνωϑὲν γῆν ἀποτελεῖσϑαι, συλλογίζονται χαὶ οὗτοι
τοῦτ᾽ εἶναι τὸ στοιχεῖον.

Ἴ. Ῥίάπο ΟΥΑΙ. Ρ. 402.Α λέγει που Ἡράκλειτος ὅτι πᾶντα χωρεῖ καὶ
οὐδὲν μένει καὶ ποταμοῦ ῥοῆι ἀπειχάζων τὰ ὄντα λέγει ὡς ἐς τὸν αὐτὸν
ποταμὸν οὐχ ἂν ἐμβαίης ἱνεὶ. ἔν. 12). ΑἘτ. 1 28, Ἰ (Ὁ. 820] Ἧ. ἠρεμίαν μὲν
χαὶ στάσιν ἐχ τῶν ὅλων ἀνήιρει᾽" ἔστι γὰρ τοῦτο τῶν νεχρῶν᾽ χὴνησιν ὁὲ τοῖς
πᾶσιν ἀπεόίδου, αἰόιον μὲν τοῖς αἰδίοις, φϑαρτὴν δὲ τοῖς φϑαρτοῖς.

8. ΑΣΤΟΙ 1, 22 [Ὁ. 808] Ἡ. τὸ περιοδικὸν πῦρ αἰδιον [πϑηη! οἢ εἶναι ϑεόν),
εἱμαρμένην ὀὲ λόγον ἐχ τῆς ἐναντιοόρομίας δημιουργὸν τῶν ὄντων. --- Ἰ 21,1
[Ὁ. 322] πδοῖι ΤΒθορῆγδαδὶ: Ἡ. πάντα χαϑ᾽ εἱμαρμένην, τὴν δὲ αὐτὴν ὑπάρχειν
καὶ ἀνάγκην. 28, 1 [Ὁ. 823] πδοὶ Ῥοβοίἀοπίοβ: Ἡ. οὐσίαν εἱμαρμένης ἀπεφαί-
νεῖο λόγον τὸν διὰ οὐσίας τοῦ παντὸς διήχοντα. αὕτη δ᾽ ἐστὶ τὸ αἰϑέριον
σώμα, σπέρμα τῆς τοῦ παντὸς γενέσεως χαὶ περιόδου μέτρον τεταγμένης.

9. Αιδυ. 46 γῬδιῖ. δηΐῃ. Α ὅ. θ4δ 11 χαϑάπερ Ἢ. λέγεται πρὸς τοὺς ξένους
εἰπεῖν τοῦς βουλομένους ἐντυχεῖν αὐτῶι, οἱ ἐπειδὴ προσιόντες εἶδον αὐτὸν ϑερό-
μενον πρὸς τῶι ἴπνωι ἔστησαν (ἐχέλενε γὰρ αὐτοὺς εἰσιέναι ϑαρροῦντας᾽ εἶναι
γὰρ καὶ ἐνταῦϑα ϑεοὺς), οὕτω χαὶ πρὸς τὴν ζήτησιν περὶ ἑκάστου τῶν ζώιων
προσιέναι δεῖ μὴ δυσωπούμενον ὡς ἐν ἅπασιν ὄντος τινὸς φυσιχοῦ καὶ χαλοῦ.

10. ΑΕτ. 1 1. 2 [Ὁ. 321] Ἡ..... ἕνα τὸν χόσμον. 4, 8 [Ὁ. 8381) Ἡ. οὐ κατὰ
ἸΡΟΤΌΓ εἶναι γενητὸν τὸν χόσμον, αλλὰ χατ᾽ ἐπίνοιαν. 11, 4 [Ὁ, 8340] Παρμε-
νίδης Ἡ..... πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν.

11. πὶ 18, 8 [Ὁ. 3842] Παρμενίδης καὶ Ἡ. πιλήματα πυρὸς τὰ ἄστρα.
11, 4 [Ὁ. 346) Ἡ..... τρέφεσϑαι τοὺς ἀστέρας ἐχ τῆς ἀπὸ γῆς ἀναϑυμιάσεως.

12. -- Π 20, 16 [Ὁ. 861] Ἡ.... ἄναμμα νοερὸν τὸ ἐκ ϑαλάττης εἶναι
τὸν ἥλιον. --- 22, 2 [Ὁ. 862] σχαφοειδῆ, ὑπόκχυρτον. --- 24, 8 [Ὁ. 864] (γίνεσϑαι
τὴν ἔχλειψιν) χατὰ τὴν τοῦ σχαφοειδοῦς στροφήν, ὥστε τὸ μὲν χοῖλον ἄνω
γίγνεσθαι, τὸ ὁὲ χυρτὸν χάτω πρὸς τὴν ἡμετέραν ὄψιν. --- 21, 2 [Ὁ.. 8368) Ἡ.
σχαφοειδῆ (τὴν σελήνην). --- 28, 6 [Ὁ.. 869] Ἡ. ταὐτὸν πεπονϑέναι τὸν ἥλιον καὶ
τὴν σελήνην. σχαφοειδεῖς γὰρ ὄντας τοῖς σχήμασι τοὺς ἀστέρας, δεχομένους
τὰς ἀπὸ τῖς ὑγρᾶς ἀναϑυμιάσεως αὐγάς, φωτίζεσϑαι πρὸς τὴν φαντασίαν,
λαμπρότερον μὲν τὸν ἥλιον (ἐν χαϑαρωτέρωι γὰρ ἀέρι φέρεσϑαι), τὴν δὲ σε-
λήνην ἐν ϑολωτέρωι᾽ διά τοῦτο καὶ ἀμαυροτέραν φαίνεσθαι. --- 39, 8 Ἡ....
(ἐκλείπειν τὴν σελήνην) κατὰ τὴν τοῦ σχαφοειδοῦς στροφήν.

θ4 12. ΒΕΒΑΚΙΕΙ͂ΤΟΒ

18. --- Π 32, 8 [Ὁ. 8364] Ἡ. ἐχ μυρίων ὀχταχοσίων ἐνιαυτῶν ἡλιαχῶν (τὸν
μέγαν ἐνιαυτὸν εἷἶναὴ). αὶ. Οϑμδοσίη 18, 11 ἅδον ἀδ8 δ ἢν (ϑεοῦ ἐνιαντὸς,
ΨΌΝ] δὺβ ΗοσϑΠὉ.

14, --- ΠῚ 8, 9 [Ὁ. 369) Ἡ. βροντὴν μὲν χατὰ συστροφὰς ἀνέμων καὶ
νεφῶν καὶ ἡακεώσεις πνευμάτων εἰς τὰ νέφη, ἀσεραπὰς δὲ χατὰ τὰς τῶν ϑυ-
μιωμένων ἐξάψεις, πρηστῆρας δὲ χατὰ νεφῶν ἐμπρήσεις καὶ σβέσεις.

16. ΑΒΙΒΥ. ἀθ δηΐπιδ Α 2. 4054 25 χαὶ Ἢ. δὲ τὴν ἀρχὴν εἶναί φησι ψυχήν

(νἱθ Ὀἰοχθῃθθ), εὔπερ τὴν ἀναϑυμίασιν, ἐξ ἧς τάλλα συνίστησιν. ΜΑσΒΟΒ. 8. δεῖρ.
14, 19 (δηΐμ8πι) Η. ρδμεῖοιιδ ϑοι απ δἰεἰϊαγὶδ οβδοηέϊαε. ΑἘτ. ΓΝ 8, 12 [Ὁ. 889]
Ἡ. τὴν μὲν τοῦ χόσμου ψυχὴν αναϑυμίασιν ἐχ τῶν ἐν αὐτῶι ὑγρῶν, τὴν δὲ ἐν
τοῖς ζώιοις ἀπὸ τῆς ἐχτὸς χαὶ τῆς ἐν αὐτοῖς ἀναϑυμιάσεως, ὁμογενῆ. Ἴ, 3 [Ὁ.
8925 14,» ποἱ)] Ἡ. ἐξιοῦσαν (μᾶπι!οἢ τὴν ψυχὴν τοῦ σώματος) γὰρ εἰς τὴν τοῦ
παντὸς ψυχὴν ἀναχωρεῖν πρὸς τὸ ὁμογενές.

16. βέχτ. δᾶν. πιδί. ΥἹ 126 ὁ δὲ Ἡράχλειτος, ἐπεὶ πάλιν ἐδόχει δυσὶν 126
ὠργανῶσϑαι ὃ ἄνϑρωπος πρὸς τὴν τῆς ἀληϑείας γνῶσιν, αἰσϑήσει τε χαὶ λό-
γωι, τούτων τὴν μὲν αἴσϑησιν παραπλησίως τοῖς προειρημένοις φυσιχοῖς ἀπι-
στον εἶναι νενόμιχεν, τὸν ὁὲ λόγον ὑποτίϑεται χριτήριον. αλλὰ τὴν μὲν αἴσϑη-
σιν ἐλέγχει λέγων χατὰ λέξιν ᾿ κακοὶ --- ἐχόντων [ἔτ. 107], ὅπερ ἴσον ἦν τῶι
᾿βαρβάρων ἐστὶ ψυχῶν ταῖς ἀλόγοις αἰσϑήσεσι πιστεύειν. τὸν δὲ λόγον 121
κριτὴν τῆς ἀληϑείας ἀποφαίνεται οὐ τὸν ὁποιονδήποτε, ἀλλὰ τὸν χοινὸν χαὶ
ϑεῖον. τίς δ᾽ ἐστὶν οὗτος συντόμως ὑποδεικτέον. ἀρέσκει γὰρ τῶι φυσιχῶι
τὸ περιέχον ἡμᾶς λογικόν τε ὄν χαὶ φρενῆρες. ἐμφαίνει δὸ τὸ τοιοῦτο πολὺ 128
πρόσϑεν Ὅμηρος [σ 168] εἰπών"

τοῖος γὰρ νόος ἐστὶν ἐπιχϑονίων ἀνθρώπων

οἷον ἐπ᾿ ἦμαρ ἄγῃισι πατὴρ ἀνόρῶν τε ϑεῶν τε.
καὶ ᾿Αρχίλοχος [τ᾿ 10] δέ φησι τοὺς ἀνϑρώπους τοιαῦτα φρονεῖν “ὁποίην Ζεὺς
ἐφ᾽ ἡμέρην ἄγει. εἴρηται δὲ καὶ τῶι Εὐριπίδηε [Ττοδᾶ. 885] τὸ αὐτό᾽

ὅστις ποτ᾽ εἶ σὺ δυστόπαστος εἰσιδεῖν

Ζεύς, εἴτ᾽ ἀνάγχη φύσεος εἴτε νοῦς βροτῶν

ἐπευξάμην σε.

τοῦτον δὴ τὸν ϑεῖον λόγον χαϑ᾽ ἫἩράχλειτον δι ἀναπνοῆς σπάσαντες 1329
νοεροὶ γινόμεϑα, καὶ ἐν μὲν ὕπνοις ληϑαῖοι, χατὰ δὲ ἔγερσιν πάλιν ἔμφρονες"
ἐν γὰρ τοῖς ὕπνοις μυσάντων τῶν αἰσϑητιχῶν πόρων χωρίζεται τῆς πρὸς τὸ
περιέχον συμφυίας ὃ ἐν ἡμῖν νοῦς μόνης τῆς χατὰ ἀναπνοὴν προσφύσεως
σωιζομένης οἵονεί τινος ῥίζης, χωρισϑείς τε ἀποβάλλει ἣν πρότερον εἶχε μνη-
μονικὴν δύναμιν" ἐν ὁὲ ἐγρηγορόσι πάλιν διὰ τῶν αἰσϑητιχῶν πόρων ὥσπερ 130
διά τινων ϑυρίδων -προχύψας καὶ τῶι περιέχοντι συμβαλὼν λογικὴν ἐνδύεται
δύναμιν. ὅνπερ οὖν τρόπον οἱ ἄνϑρακες πλησιάσαντες τῶι πυρὲ κατ᾽ ἀλλοίω-
σιν διάπυροι γίνονται, χωρισϑέντες ὀὲ σβέννυνται, οὕτω καὶ ἡ ἐπιξενωϑεῖσα
τοῖς ἡμετέροις σώμασιν ἀπὸ τοῦ περιέχοντος μοῖρα κατὰ μὲν τὸν χωρισμὸν
σχεδὸν ἄλογος γίνεται, κατὰ δὲ τὴν διὰ τῶν πλείστων πόρων σύμφυσιν ὁμοιοει-
δὴς τῶι ὅλωι καϑίσταται. τοῦτον δὴ τὸν κοινὸν λόγον χαὶ ϑεῖον καὶ οὗ 131
κατὰ μετοχὴν γινόμεϑα λογικοί, χριτήριον ἀληϑείας φησὶν ὃ Ἢ." ὅϑεν τὸ μὲν
χοινῆι πᾶσι φαινόμενον, τοῦτ᾽ εἶναι πιστὸν (τῶι χοινῶι γὰρ καὶ ϑείωι λόγωι
λαμβάνεται), τὸ δέ τινι μόνωι προσπῖπτον ἄπιστον ὑπάρχειν διὰ τὴν ἐναντίαν
αἰτίαν. ἐναρχόμενος οὖν τῶν Περὶ φύσεως ὁ προειρημένος ἀνὴρ καὶ τρόπον 133
τινὰ δειχνὺς τὸ περιέχον φησί λόγου --- ἐπιλανϑανονται [ἴτ΄ 1]. διὰ 153
τούτων γὰρ ῥητῶς παραστήσας ὅτι χατὰ μετοχὴν τοῦ ϑείον λόγον πάντα

Α. 183-92. ΓΙΕΗΒΕ. θῦ

πράττομέν τε χαὶ νοοῦμεν ὀλίγα προσδιελϑών ἐπιφέρει 'διὸ --- φρόνησιν᾽
[ἔτ. 2). ἡ δ᾽ ἔστιν οὐχ ἄλλὸ τι ἀλλ᾽ ἐξήγησις τοῦ τρόπου τῆς τοῦ παντὸς διοι-
κήσεως. διὸ καϑ᾽ ὃ τι ἂν αὐτοῦ τῆς μνήμης χοινωνήσωμεν, ἀληϑεύομεν, ἃ
δὲ ἂν ἰδιάσωμεν, ψευδόμεϑα. νῦν γὰρ ῥητότατα χαὶ ἐν τούτοις τὸν χοινὸν
λόγον χριτήριον ἀποφαίνεται, χαὶ τὰ μὲν κοινῆι φησι φαινόμενα πιστὰ ὡς ἂν
τῶι χοινῶι χρινόμενα λόγωι, τὰ δὲ κατ᾿ ἰδίαν ἑχάστωι ψευδῆ. ὙΠῚ 286 χαὶ
μὴν ῥητῶς ὁ Ἡ. φησὶ τὸ μὴ εἶναι λογικὸν τὸν ἄνϑρωπον, μόνον δ᾽ ὑπάρχειν
φρενῆρες τὸ περιέχον [8. 11 121). Ῥαπδοῖ ΑΡοχ,. Τγϑη. ορ. 18 Ἡ. ὁ φυσιχὸς
ἄλογον εἶναι χατὰ φύσιν ἔφησε τὸν ἄνθρωπον [ἴτ. 188 Βγν.). Ζα ΥΠ 180
τε]. Ομλσσιν. 6. 2371 ᾿. 212 ΤΤΟΌΘΙ. α στενὸ Η. ἱπδηνηι πιο, φιὶ εδὲ ιΐοηδδο
απληεὶ δῖυε απἰηιαϊυεγδὶο, γογγίσὶ αἰοὶξ Ῥεν οομΐογμηι φιραΐμδ αἴχαμε ἰΐα ἰαηφενε
ἐγασίαγεφμε υἱδεηάα.

11. [ἔγ. 16 Βγπ.] Ρουτα. ΧΙ 21 δυεῖν γὰρ ὄντων χατὰ φύσιν ὥσανεί τινων
ὀργάνων ὑμῖν οἷς πάντα πυνϑανόμεϑα χαϊ πολυπραγμονοῦμεν, ἀχοῆς καὶ ὁρα-
σεως, ἀληϑινωτέρας δ᾽ οὔσης οὐ μιχρῶι τῆς ὁράσεως χατὰ τὸν Ἡράχλειτον"
ὀφϑαλμοὶ γὰρ τῶν ὥτων ἀχριβέστεροι μάρτυρες κτλ.

18. Ατ. Ὑ 28 Ἡ. καὶ οἱ Στωιχοὶ ἄρχεσϑαι τοὺς ἀνθρώπους τῆς τελειό-
τητὸς περὶ τὴν δευτέραν ἑβδομάδα, περὶ ἥν ὃ σπερματικὸς κινεῖται ὀρρός.

19. [ἔν 81---839 ΒΥ τ.) Ῥιτ, ἀοῖ. ΟΥϑ0. 11. 4156 Ὁ οἱ μὲν᾽ ἡβώντων' ἀναγιγνώ-
ὄχοντες (ἴῃ ἔν. Ηοεϊοά, 188, 2) ἔτη τριάκοντα ποιοῦσι τὴν γενεὰν χαϑ᾽ Ἡράκλει-
τον, ἐν ὧι χρόνωι γεννώντα παρέχει τὸν ἐξ αὑτοῦ γεγεννημένον ὁ γεννήσας.
ῬΒΙΟ ἔν. Ηδυτῖβ (Οδοτ. 1886) Ρ. 20 δυνατὸν ἐν τριαχοστῶι ἔτει αὖ τὸν ἄνϑρω-
πον πάππον γενέσϑαι, ἡβᾶν μὲν περὶ τὴν τεσσερεσχαιδεχαετῆ ἡλικίαν, ἐν ἧι
σπείρει, τὸ δὲ σπαρὲν ἐνιαυτοῦ γενόμενον πάλιν πεντεχαιδεχάτωι ἔτει τὸ
ὅμοιον ἑαυτῶι γεννᾶν. αὶ. ΟἜΝΒΟΕΙΝ 11, 2 ϑαοομζν», δδὲ ϑραΐίμηι υἱέαο λμηιαπας
ἱοπσὶοϑίηεμηι ραγίμ οἱ πιογίο ἀεβηϊξιηι. φμαγέ φῖ αἀῃη08 ἰγισίηΐα δαοομίμηι ριι-
ἰαγμπέ πϊέμηι υἱαοηΐμν οΥΥαϑθαΕ. ἦοσ οπηὶ ἐοηῖρμβ σεποαῆ υοσαγὲ Ἡδενγαοϊ ἔνιϑ
αμΐον εϑί, γμία ογδὶβ αδἰαΐξὶδ ἥν 60 81[ ϑραῦδο; ογδοηι αμΐδηι υοσαὶ αεἰαξιδ, ἄτηι
παΐμγα αὖ 8επιοηῖὶ διιαπα αὐ 8οηιοηξίηι γευογίϊέμγ. Μββυογδιδπθη Ὀοὶ ΨοΝ.
Τσοῦβ ἀθ τηθη8. ΠῚ 14 ὅϑεν οὐχ ἀπὸ σχοποῦ Ἡ. γενεὰν τὸν μῆνα χαλεῖ.

20. Οβαάσχκιρ. ο. 2581 ὑ. 284, 10 το. (Ὑγδγβοι. δὰβ Ῥοβοϊἀοπίοβ᾽ Τἰηδϑαβ-
σου.) ΗἸ. συεγοὸ οοπηϑοπίϊιοἐδιιδ ϑίοϊοὶθ γαϊδδιοπόηι ποδίγαηι οὐρὰ αἰυΐπα γαΐίοπο
οοποοίδξ γεσεπίε αἋ πιοάογαπίε ηπάασπα: ργορίου ἐπϑεραγαδίΐεηι οοημαξνε 60}.-
βοίαηι ἀεογοῖὶ ταὐϊοπαδὶ 8 ζαοίαηι φιοβοούλδμβ απτηὴὴϑ 0})6 ϑεηδιέι γέμεγα ἀοηιεν-
ἔϊαγε. δὲ σχμὸ πενγὶ, υεἱ αἀραγεαπὲ ἱπιαρίηεδβ ἱσποίογμεθι ἰοοογίηι δὶ μμαογαφια
λονεπιηι ἕαηι υἱυοηίνεηι χυαηι ηλογύμογμι. ἰαάοηῖχα αὐἀϑογὶξ αἀἱυϊπαδιονεῖδ ιιϑιοὶ
εἰ Ῥγαεμιοηονὶ πον ΐοδ ἐπδίγμοηξδιιδ αἰυϊπὶδ ροϊεϑίαξιδιιδ.

21. Οὐεμ. βίοι. Π 180 ρ. 491}. ᾿ἀναξάγοραν μὲν γὰρ τὸν Κλαζομένιον
τὴν ϑεωρίαν φᾶναι τοῦ βίου τέλος εἶναι χαὶ τὴν ἀπὸ ταύτης ἐλευϑερίαν λέ-
γουσιν, Ἡραχλειτὸν τε τὸν Ἐφέσιον τὴν εὐαρέστησιν (ναὶ. ἵν. 2).

22. [45 Β] Εὐρεμ. Εἴ. Η 1. 1235425 χαὶ Ἢ. ἐπιτιμᾶι τῶι ποιήσαντι
ὡς ἔρις ἔχ τε ϑεῶν χαὶ ἀνϑρώπων ἀπόλοιτο᾽ [Σ 101)" οὐ γὰρ ἂν εἶναι ἄρμο-
νίαν μὴ ὄντος ὀξέος καὶ βαρέος οὐδὲ τὰ ζῶια ἄνευ ϑήλεος χαὶ ἄρρενος ἐναν-
τίων ὄντων. ὅϑιμνι.. Οδί. 880 80 β.1 ο). Βσγαπά. {ἄχι ἄθαι Ἠοπιθύνογβο ζὰ οἰχή-
σεσϑαι γάρ φησι πάντα. Νυμεν. ἔτ. 16 Τηῃοάϊηρσα (Ὀοἱ ΟΠιαίοἰα. 6. 2917) Διρηε-
πἶμδ ἰαμάαΐ Ἠεγαοϊέινηι τοργοποπαοηΐφηι Ἠοηιεν [ν 46 ἢ }] φμὲ ορίαυογιξ ἐπιἰογἑιη
ας υαϑί αΐοηι »πιαϊΐδ υἱέας, σμοά ποπ ἱηπίοϊϊ σογεΐ τεμπάνηι, δὶδὲ ἀοίογί γαρογο,
ϑδἰχιείάοηι δἰἶσα, σμας γπαϊονιον 7οη8 οϑέ, οαἰεγηνέπαγοῖμγ.

Ὠϊ916., Βτοκα. ἀ. γογθοῖε. ὅ

134

66 12. ΒΕΒΑ ΚΙΤΕΙ͂ΤΟΙ͂

28. [14 Β.] ΡΟ; ΥΒ. ΓΥ͂ 20 οὐχ ἂν ὅτι πρέπον εἴη ποιηταῖς καὶ μυϑογράφοις
χρῆσϑαι μάρτυσι περὶ τῶν ἀγνοουμένων, ὅπερ οἱ πρὸ ἡμῶν περὶ τῶν πλεί-
στων, ἀπίστους ἀμφισβητουμένων παρεχόμενοι βεβαιωτὰς χατὰ τὸν Ἡρά-
αλειτον.

Β. ΒΑΟΜΈΕΝΤΕ.
ΗΡΩΚΑΕΙΤΟΥ ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ

1 [2 Βγν.} βοχί. ΝἿΙΙ 182 [8. Α 16] {τοῦ δὲν λόγον τοῦδ᾽ ἐόν-
τος (ἀεὶ) ἀξύνετοι γίγνονται ἄἀνϑρωποικχαὶ πρόσϑεν
ἢ ἀχοῦσαι καὶ ἀκούσαντες τὸ πρῶτον" γινομένων γὰρ
(πάντων) κατὰ τὸν λόγον τόνδε ἀπείροισιν ἐοίχασε,
πειρώμενοι καὶ ἐπέων χαὶ ἔργων τοιούτων, ὁχοέων
ἐγὼ διηγεῦμαι διαιρέων ἕκαστον κατὰ φύσιν καὶ
φράζων ὅκως ἔχει. τοὺς δὲ ἄλλους ἀνθρώπους λαν-
ϑάνει ὅχόσα ἐγερϑέντες ποιοῦσιν, δκωσπερ ὅχόσα
δύδοντες ἐπιλανϑάνονται.

2 [92] --- - 188 δεὸ δεῖ ἔπεσϑαι τῶι {ξυνῶι, τουτέστι τῶ!)
χοινῶν᾽ ξυνὸς γὰρ ὁ χοινός. τοῦ λόγου δὲ ἐόντος ξυνοῦ
ζώουσιν οἱ πολλοὶ ὡς ἐδίαν ἔχοντες φρόνησιν.

8 [0] Αοί, Π 21, 4 [Ῥοχορτ. 861, περὶ μεγέϑους ἡλίου] εὖρος
ποδὸς ἀνθρωπείου.

4 [“.. οὗ ΡΒΠ. ΙΧ 280] ΑἸθοσίυΒ Μ. ἀθ νοροῖ. ΥΙ 401 ν. δ45 Μογοῦ δὲ
76] οὐέας δε δοί π ἀεἰδοίαίἑοπέδιδ σογρογῖδ, δουδ [εἰϊοεδς
αἱσεν θη, οἴη ἱπυοπίαπί ογοῦμηι αὖ σοηιθα θη τῆι.

1. ἘΠῚ αἷοβ Ὑοτὶ δῦοσ, οὐ 98 ρ]οίοῖ ονὶς ἰβῦ, Ὠδθθη αἷο Μϑηβοβθα
Κκοίΐη ογβί παηΐβ ἩΘΟΘΣ 6.16 δἷθ 68 Ὑϑγποσ πη ὩΟΟἢ 5008] 58:6 68
ΨΟΥΠΟΙ θη. 4.105 φοβοῦ πδο} αἀἴθϑοπι Ὑοτί, πα ἀο60}} ρϑθοσάθῃ
86 8. ἢ} πῖο ἀἷθ Τ᾽ οσίδηγθηθη, 8ὸ οἵϊ εἷθ βἷοὰθβ σψϑυβυομβθη ἴῃ 0] οὔθ α
Ὑοτίθῃ πὰ γα, τῖθ ἸΘΒ δἷἱθ Καηἀο, οἷῃ 6] οἶθθ πϑο βοῖμο Σ
Ναίαν διιβ]ορομα πὰ ἀθαΐοπά, τὶῖθ 810} 8 ἀδιῃγδ γοσᾶ], 19 ἀπάθγθη
Μομβοθθα τΐβθθῃ ἔγο ]ἶοἢ πἰομς, ᾿85 80 ἰὼ δοιθα ἔδὰμ, τὴ|ῆθ 516
Ἶὰ δῦ ὙΘΥΖΘΒΘΘΩ, ΔΒ 810 ἴῃ βομ]αΐο ἰδπη,

2. Ὅχυμῃ ἰδ ῬἩβίοιν θη) ϑιμθίηβδιηθη σζὶὶ ἔοϊζθῃ.Ό. ΑὔδΣ ΟΌβοΒοι 88
Ὕουῦ 4116} ροιμδίῃ ἰδέ, ᾿θῦθῃ αἷθ σηθίβίθϑῃ 80, 818 οὐ δἷθ ἷπθ οἶβϑῃθ
Ἐληβίοδί δἰίθῃ.

8. Φίε ϑοπῆξ Ὺλαΐ ἀϊο Βτοὶΐθ ἀθ8 ᾿ῃϑηβο ἤθη ἘΒΒ6Β.

4, Βοβίδημἀθ ἀδβ ΟἸοΚ ἰπ Κὄτροσ ομθα Τλιδιρο Β]θη, 80 τηᾶδϑίθ τωδη
ἀΐο Οομβοη οἱ Κ]Οἢ Πθημθη, πΘΠμΏ δἰ6 Εῦβθ σὰ ἔγθδθθῃ βηάθι.

ν

48

8

10

6.
2.

8.

9.
10.

Α. 238. ΚΕΗΒΒΕ. Β. ΕΒΑΘΜΕΝΤΕ 1---10. 6

[0] Απδίοϊυβ [οοᾶ. Μοι. χτ. 884, ἔ, 687] χατὰ λόγον δὲ ὡρέων
συμβάλλεται ἑβδομὰς κατὰ σελήνην, διαιρεῖται δὲ
χατὰ τὰς ἄρχτους, ἀϑανάτου νήμης σημείω [}].
[180. 126] Ατϑίοοτῖδιβ ΤὨθοβορ μα (Βυτοθοῖ ἀϊαγος 118) 68 χαϑ-
αἔρονται δ᾽ ἄλλως αἵματι μειαινόμενοι οἷον εἴ τις
δὲς πηλὸν ἐμβὰς πηλῶε ἀπονίζοιτο. μαίνεσϑαι δ᾽
ἂν δοκοίη, εἴτις αὐτὸν ἀνθρώπων ἐπιφράσαιτο οὕτω
ποιέοντα. καὶ τοῖς ἀγάλμασι δὲ τουτέοισιν εὔὖχον-
ται ὁκοῖον εἴ τις δόμοισι λεσχηνδύοιτο (οὔτι γινώ-
σκων ϑεοὺς οὐδ᾽ ἥρωας οἶτινές εἰσιν.

[32] Αὐϊβίοίθῖθθ Μοίθου. Β 2. 8665" 18 ὁ ἥλιος οὐ μόνον, χαϑάπερ
ὅ Ἡ. φησί, νέος ἐφ᾽ ἡμέρηι ἐστίν, ἀλλ᾽ ἀεί νέος συνεχῶς.
[817] --- ἀθ ἐοηδιυ ὅ.443"28 εἰ πάντα τὰ ὄντα χαπνὸς γένοιτο,
ῖνες ἂν διαγνοῖδν.

[46] --- Εἰ. Νίο. Θ 2. 1166δ᾽4 Ἡ. τὸ ἀντίξουν συμφέρον καὶ
ἐκ τῶν διαφερόντων χαλλίστην ἁρμονίαν καὶ πάντα κατ᾽
ἔριν γένεσϑαι ἴ[8. ἔν. 80].

[61] ---- --- Κ, δ. 1170) 7 ὄνους σύρματ᾽ ἂν ἐλέσϑαιμᾶλλον
ἢ χρυσόν.

[69] [Αὐἱϑι.} ἀ6 τωυπᾶο ὅ. 896᾽ 7 ἔσως δὲ τῶν ἐναντίων ἡ φύσις
γλίχεταε καὶ ἐκ τούτων ἀποτελεῖ τὸ σύμφωνον οὐχ ἐχ τῶν

ΝΟΣ ἄθπὶ ἀϑβοίσζθ ἀοσ Ζοϊΐϊθῃ δος πὶγὰ αἀΐθ ΙΘΌΘΩΖΘὮ] 61] ἄθῃ

Μομᾶθ Ζιυβδιιηθηρουθομηθί, φοβομάοχσὶ Δ0ΟΓ ουβομβοίηὺ 810 οὶ ἄθῃ
Βᾶτγϑη, ἄθῃ Ὀοίάοπ Θίοσ Ὀ]ἀθσα ἀθ8 ὑπνουσϑηρ!]ομοη ϑάθηϊκομ [Π].

. Βοϊπίχζυηρ, στοὰ ΒΙυὐβοδη]ἃ βομθη βὶθ γουρθ Ὁ 16}, ἱπάθι βἷθ βἰοῖ σοϊδ

ΒΙυΐ Ὀοθυάθ]η, τῦῖθ ἬΘΏΠ οἷποσ ἀον ἱὰ Κο γοίγοίθῃ, βἰο σοϊὶ οὶ
ΔΡΘΒΟΙΘη ΜῸΪ]]16θ.{ ΕὮΣΡ πδβπβίητὶρ πῦγαθ ἵδη ἀοοῖὶλ ΒΑΙίθα, ὙῈῸΣ
οἴνγα σοὰ ἀοη Τῳϑυΐδη ἴμπ Ὀθὶ 501] ομθπὶ ΤΥ θη Ὀϑιμοσίθ. πα 519
δοίθῃ δυο ζὰ ἀϊοβοη δέου] ἄθστι, τῦῖῆθ ΘΠ οἶποῦ τἱ ἀορᾶυάθοῃ
Ζ» θθρυθομβο ῥβορθη π0]]06. 'θΘ Κϑῆπθα θῦθῃ αἷο αδίος υπὰ Ηδθγοθα
ποδί πδοὰ ἰβτοῖη τίσ Ὑ Θδθα.

Ῥὶε δοθῆ ἰθδῦ πϑὰ δ ᾿ϑάθιῃ Τὰρ.

γυυτγάθη 4110 Ὀΐηρο σὰ Βϑυον, Κὔπηϊθ τδῃ βἷθ ΠᾺΡ παρ ἀογ ΝΑΘΘ
Ὁπ οΣβοοίαθῃ.

Τθ.Α8 δυβοίβαπαος βσθθομθ γοχοίηΐσιε βἷο πᾶ αἰ ὅπη σεσεηδάϊζοη
ἐπίείολέ αἷο εοἠόπδίο αχοϊηίσαηρ τσια αἰϊος ἐπίρίο δέ ἀιτοῖ ἀθη Αὐτοὶ,
Ἐπδοὶ νὔγάοῃ ΗβοΚου]ηρ ἄθα (0149 ψογζίθμθαῃ.

Αμοΐ αἷς Ναΐξιώ" εἰγοδέ τ»νοὴῖ παοἢ ἀδηι Ἐπίρεσεοη σοβείχζέεη πα ὀγίπσέ

δέογαις πὰ πίοδέ ατὁἋ ἄθηι Οἰείοδεη ἀδη Εἰπκίαηρ λέγυοῦ, τοὶθ δἷθ
δῈ

68

11

12.

12. ΒΕΒΑΚΤΙΕΙ͂ΤῸΝ

ὁμοίων, ὥσπερ ἀμέλει τὸ ἄρρεν συνήγαγε πρὸς τὸ ϑῆλυ χαὶ
οὐχ ἑχάτερον πρὸς τὸ ὁμόφυλον καὶ τὴν πρώτην ὁμόνοιαν διὰ
τῶν ἐναντίων συνῆψεν, οὐ διὰ τῶν ὁμοίων. ἔοικε δὲ καὶ ἡ
τέχνη τὴν φύσιν μιμουμένη τοῦτο ποιεῖν᾽ ζωγραφία μὲν γὰρ
λἀευχῶν τὲ καὶ μελάνων ὠχρῶν τὲ. χαὶ ἐρυϑρῶν χρωμάτων ἐγ-
χερασαμένη φύσεις τὰς εἰχόνας τοῖς προηγουμένοις ἀπετέλεσε
συμφώνους, μουσικὴ δὲ ὀξεῖς ἅμα χαὶ βαρεῖς μαχρούς τὲ χαὶ
βραχεῖς φϑόγγους μείξασα ἐν διαφόροις φωναῖς μέαν ἀπετέ-
λεσεν ἁρμονίαν, γραμματικὴ δὲ ἐχ φωνηέντων χαὶ ἀφώνων
γραμμάτων χρᾶσιν ποιησαμένη τὴν ὅλην τέχνην ἀπ᾽ αὐτῶν
συνεστήσατο. ταὐτὸ δὲ τοῦτο ἦν καὶ τὸ παρὰ τῶε σχοτεινῶε
λεγόμενον Ἡραχλείτωε:᾽ συνάψιεες ὅλα καὶ οὐχ ὅλα, συμ-
φερόμενον διαφερόμενον, συνᾶιδον διάιδον, καὶ ἐκ
πάντων ὃν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα.

[66] --- --- α Ρ. 401᾽8 τῶν τὸ ζώιων τά τε ἄγρια καὶ ἥμερα τά
τ ἐν ἀέρι καὶ ἐπὶ γῆς καὶ ἐν ὕδατι βοσχόμενα γίνεταί τε καὶ
ἀκχμάξει καὶ φϑείρεται τοῖς τοῦ ϑεοῦ πειϑόμδνα ϑεσμοῖς"
πᾶν γὰρ ἑρπετὸν {(ϑεοῦΣ πληγῆι νέμεται, ὥς φησεν
Ἡράκλειτος.

[41. 42] Ατὐυβ Ὠϊά. ἀρ. Ἐπ8. Ρ. Ε'. ΧΥ͂ 20 [οχ. 471, 1] Ζήνων τὴν
ψυχὴν λέγει αἰσϑητικὴν ἀναϑυμίασιν, χαϑάπερ Ἡ." βουλόμενος
γὰρ ἐμφανίσαι, ὅτι αἱ ψυχαὶ ἀναϑυμιώμεναι νοεραὶ ἀεὶ γέ-
γονται, δἴχασεν αὐτὰς τοῖς ποταμοῖς λέγων οὕτως" ποτα-

---ὦὦἍὦ..ὕ...-ὄ.ὄ.-.ς-..

Ζ. Β. ὅας πιάπηἰοδε ἠέ ἄδηι τηυεἰδῆομοπ σοεολίϊθοδίε ρααγίε μπᾶ

πίοδέ οὔνα δεοὶξς τη} ἄοηι σἰείοδεη, πὰ αἷ6 ογείς Εἰπίγαοσδέ ἀμ οὗ
Ῥεγοὶπίσεπο (65 σοσεπδάϊχιοῆθη, ποδί 665 Οἰείοδαγίσεμ περ ει 6.
Αμοὴ αἷς Κιηξί δγίησί αἰ65, οὔόπϑαν ἀμ οἢ Ναοσλαληιμπσ ἀν Ναΐιγ,
Ζε δίαπῦθ. Ῥὶς Μαϊογοὶ ηιἰδοδέ αὐ} ἀδπὶ διε ἀο Βεερίαπαϊεϊϊο
ὅδ τυείδεοπ πα ΞΟΠ ΑΥΖΟΉ, οδγ σείδεη ὑπὸ γοίοη αγῦς πα δ6-
»ἱγκέ ἀαδωμνοῦ αἴ Αληηοἠκοὶ πεΐξ ἄφηι Ογιρίπαϊε; αἷς Μαμεὶϊ πϑολί
λοΐέ πα ἰοίε, ἰαησε πᾶ ΚαΓΖῸ Τὸμο ἐπ ἀδη, υογεολἑδαφηοη ΘΙ ΜΉ ΘΉ
μπᾶ ὀγίπσί ἀασιγοδ οἷπό οἱπλει οἶς Ἡαγηιοηΐα χὶ ϑίαπαξε: αἷὲ
σγαηηπαΐκ ηϑδοδέ ἐποπαᾶδ πᾶ ἰοπίοδο ζαμίε Ζιδαπηιθ ὑπαὶ εἰεἰ
ἀαγαι αἴ6 σαηζο Κα͵μδί χιδαπιῆθπ. δας σίείοδά δργίοδί δἰο αἀμοἢ
ἐπ ἄθηι Ῥξογίε (65 ἀμπκίοη Ηδογακίοἰίο5 αμδ: Ὑοιθὶπάσηρθηῃ βἰπά:
βδηζθα υπὰ ΝΙοΒίρδησοθ, Ἐϊπίσδους υπὰ Ζπηιοισβομι, ΕΠΠΕΚΊΔὴσ υπὰ
ΜΊβθκΙαησ πὰ δι 8116πΔ 6᾽η8 υὑπὰ 88 Θ'ηθπι 8168.

. Ῥθμμ 81168, 8 ἀδ Κγϑυομί, πίγὰ την Αοὐΐοβ ἰοἶβθοὶ σὺν Ὗ οἰἂθ χο-

ξοιτἰθΌθη.

Β. ΕῊῈ. 10---18. 69

μοῖσιε τοῖσιν αὐτοῖσιν ἐμβαίένουσιν ἕτερα χαὶ ἕτερα
ὕδατα ἐπιρρεῖ" καὶ ψυχαὶ δὲ ἀπὸ τῶν ὑγρῶν ἀναϑυ-
μεῶνταιε [ν{]. 91].

18 [64] Αἰδοι, Υ͂ ῥ. 178 Ε' δεῖ γὰρ τὸν χαρίεντα μήτε ῥυπᾶν μήτε
αὐχμεῖν μήτε βορβόρωι χαίρειν καϑ᾽ Ἡράκλειτον.

1ε [124. 126] Οἴθαι. Ῥχοῖ. 22 Ρ. 18. 19 Ῥοίίοσ. τέσε δὴ μαντεύεται ἯΙ.
ὅ Ἐφέσιος; νυχτιπόλοις, μάγοις, βάκχοις, λήναις,
μύσταις" τούτοις ἀπειλεῖ τὰ μετὰ ϑάνατον, τούτοις μαντεύε-
ταί τὸ πῦρ. τὰ γὰρ νομιζόμενα χατ᾽ ἀνθρώπους μυ-
στήρεα ἀνιερωστὶ μυδῦνται.

18 [127] --- - 84 ν. 80 εἰ μὴ γὰρ Διονύσωι πομπὴν ἐποι-
οὔντο καὶ ὕμνδον ἄεισμα αἰδοίοισιν, ἀναιδέστατα
εἴργαστ᾽ ἄν. ὡυτὸς δὲ ᾿Αἰδης καὶ Διόνυσος, ὅτεωι
μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν.

16 [27] --- Ῥαθάδῃ. 11 99 Ρ. 229 λήσεται μὲν γὰρ ἴσως τὸ αἰσϑητὸν
φῶς τις, τὸ δὲ νοητὸν ἀδύνατόν ἐστιν, ἢ ὥς φησιν Ἢ." τὸ
μὴ δῦνόν ποτε πῶς ἄν τις λάϑοι;

11 [5] --- βίοπι. ΠΕ 8 Ρ. 482 οὐ γὰρ φρονέουσε τοιαῦτα (οδ
πολλοί, ὁκοίοις ἐγχυρεῦσιν, οὐδὲ μαϑόντες γινώ-
σχκουσιν, ἑωυτοῖσι δὲ δοκέουσε γᾳὶ. Α 16 8 128].

18. [7] --- -ἼΤ 17 ρΡ. 487 ἐὰν μὴ ἔλπηται, ἀνέλπιστον οὐχ
ἐξευρήσει, ἀνεξερεύνητον ἐὸν καὶ ἄπορον.

12. α ἴῃ αἴοβοῖθθη ΕἸυΐθη ἰἰπαρδίοϊχι, ἀθὰ βιγδμηρ βἰϑίβ δηάθσθθ
ὝγΑΒθοΣ σὰ. Ἀπὸ ἀΐθ β΄θοιθῃ ἀϊδηδίθῃ δὺ8 ἄθιῃ Εϑιυσμίθῃ ΒΘΓΥΟΥ.

18. Αἴὰὸ Ὄγθοϊκ βἰοῦ ογροίζθῃ.

14. Ῥξεηι ργορδεζεὶί Ἠφγακὶ3ῦ Ὅσαι ΝΟΝ Ομ νἄττηοση, Μαρσίοση, Β6Κ-
ομθη, Μδηδαθη υπὰ Ἐϊηροποίμίομ, “έθθοη. ἀγοδί ΟΡ πῆ οἷον δίγαζε
παοὴ ὅεπὶ Τοᾶθ, Οἴδεεπ ργορἠεζεὶξ ὁ. ὅας ἔξμθῦ. Ὥδῃμ ἰπ ὑπ-
ΒΟ σου ὙΥοἶδο βπαοὺ αἷθ ΕΠ στυπρ ἴῃ αἷθ Ὑ͵Θμθη βίαίξ τγῖθ 89 Ὀοὶ
ἄθπῃ 1ωϑυΐοθῃ ἱπὶ βου ναηρο βἰπα,

15. ΘΠ ΘΠ 68 πίοιὺ ὨΙΟΏΥ͂ΘΟΒ πᾶγθ, ἄθπὶ βἰ96 ἀΐθ Ῥχοσθββϑίοῃ γ σδἢ-
βέα θη ὑπᾶὰ ἀΔ8 ῬΆἘΔ]]ΟΒ] θα βίμρθη, 80 τᾶν β οἷῃ 5.8}2 βοΒῃ ]ΠἸ0 68
ΤΒυη. [δὲ ἀοολ Ηδαθβ οἷμϑ οἷ Ὀίομγβοβ, ἄθτ βἷθ ἀα οῦθπ υπὰ
Εδίῃβομς ἔοίθσῃ

16. ΥΥῖΘ Καππ Θἷμο σου θοσρθῃ Ὀ]ο θη ὙῸΣ ἀθη) ΜᾺΒ ΠΙΓΏΠΙΟΣ Ὁ οΥβ

11. ἸΚοἰμοθοῦΒ ἀθη θη δἰ οἢ αἷθ τηοϑύθῃ 3010 68, τ ῖ|θ 68 ᾿βΘῺ ζΌΓΘαΘ ἀυ-
δ δδδί, ΠΟΟὮ γογβύθῃθῃ 516, 88 816 ΘυΒΠΧΘΩ : Δ οΥ 816 ὈΠΠ 6 68 ϑῖοἢ οἷῃ.

18, ϑπη οὐ πίοδῦ οὐβοδλ, πὶγὰ οσ ἀδθ Πηγουβοῦνο ἰοῦ ηάθη. Ὀθηῃ
ΠΟΥ ΟΣΒΟΙ]ΠΙΟ. ἰδ 8 ὑπ ππζυρδηρ) οι,

70

19

ἃ καὶὶὶ 8ὶ δ

12, ΒΕΒΑΚΤΕΈΣΤΟΒ

[6] --- -- "Π 24 Ρ. 442 ἀκοῦσαι οὐχ ἐπιστάμενοι οὐδ᾽
δἐπεῖν.

[86] --- --- ΤΠ 14 Ρ. 616 Ἡ. γοῦν καχίζων φαίένδται τὴν γένεσιν,
ἐπειδὰν φῆι᾽ γενόμενοι ζώδεν ἐθέλουσι μόρους τ᾿
ἔχειν, μᾶλλον δὲ ἀναπαύεσϑαι, καὶ παῖδας κατα-
λείπουσι μόρους γενέσϑαι.

[64] --- -- --- 21 Ρ.ὅ20 ϑάνατός ἐστιν ὅὁχόσα ἐγδρϑέντες
δὁρέομεν, ὁκόσα δὲ εὔδοντες ὕπνος.

[8] --- --- ΙΝ 4 ν. δθὅ χρυσὸν γὰρ οἱ διζήμενοιγῆν πολλὴν
ὀρύσσουσι καὶ εὑρίσχουσεν ὀλίγον.

[60] --- -- --- 10 ν. ὅ0θ8 “Ζέκης ὄνομα οὐκ ἂν ἤιδεσαν, εἰ
ταῦτα μὴ ἦν.

[102] Οἵαιι. δὲς. ΓΡ 16 ρ. 611 ἀρηιφάτους ϑεοὶ τιμῶσι καὶ
ἄνϑοωποι.

[101] --- --- -- δ0 Ρ. ὅ8θ0 μόροι γὰρ μέζονες μέζονας μοέ-
θας ἀαγχάνουσι.

[17] -- - - 148 ν. 628 ἄνϑρωπος ἐν εὐφρόνην φάος
ἅπτεται ἑαυτῶι ἀποθανών, ἀποσβεσϑείς [ὄψεις],
ζῶν δὲ ἅπτεται τεϑνεῶτος δὕδων, ἀποσβεσϑεὶς
ὄψεις, ἐγρηγορὼς ἅπτεται εὕὔδοντος.

[122] --- --- --- 146 ν». 680 [Ριοῦ;. 23 Ρ. 18] ἀνθρώπους μένει
τδλευτήσαντας ἅσσα οὐκ ἔλπονται οὐδὲ δοκέουσεν.

, υϑυΐθ ἀἷο ἩΘΟΘΥ Ζὰ Βδγθη ποσὶ σὰ γϑάθῃ ψογβίθῃθῃ.
. ΗδγακΚΙ δολοῖπέ αἷό Οσεδεγέ αἷς οἷπ ὕὐποίδοκ χε δείγαοδίοπ, 'νόμη

ΘΓ δϑαρέ: ΔΆΝ 590 ρϑΌΟσΘη βἰπαᾶ, βοιίοῖθη 810 βΟἢ 8 σὰ ἰϑῦϑῃ πὰ
ἄθῃ Τοὰ ζΖιι ου]οϊάθη, οὗθγ νἱϑ θην δυθζυγυθθη, τα 86 Ὠἰπὐογ ββθθῈ
ΚΙπάοσ, 885 δυο 86 ἄϑθῃ Τοὰ ογἰοϊάθῃ.

ἸΤοὰ ἰδὲ 4110, τβ πῖγ ἴ δοθθῃ βϑιθη, υπὰ ΟΣ ]αῖ, τῶ ἰπὶ
ΒΟΒ] ΣΤ ΠΊ6Γ.

9 ΟοΙαρτᾶθον βομδαΐθὶη υἱοὶ Ετὰθ υπὰ βηάθῃ πϑηΐζ.

ΟδΡρ’ 68. θπθβ ποδί, 80ὸ Κοῃπηΐίθῃ δἰ ἀν ὨΐΚοὸ Νϑιθῃ πἰοδί,

Ιη Κυίορο Οϑἴβ θη ϑῆγοη Οδίζοσ υπὰ Μοπβοδθῃ.

ατὄβθοσος Τοὰ ορίδηρί, ρτὄθθοστο Βοίομπυηρ.

ὍοΣ Μθηβοῦ τἄπαοι 89 ἴῃ ἀον ΝΟΣ οἷα [υἱοῦ ἅπ, ΤΏΙ ΟΣ ρθ-
βίου θη, ΟΣ] Οβοθθη ἰδὲ; ἱπὶ ΓΘ Όθη θοῦ τὶ ἡ ἄθῃ ἰούθῃ ἱπὶ ΘΟΒ ποθ,
ΔΏΠ Βοὶῃ ΑῸρϑη]ομς οτ]οθοδθα : ἱπὶ ΔοΒθα στὸ ὁν ἄθῃ βοδ] πι-
ΤΟΣ άθῃ.

. Που Μοβοθθη ψασίθε ἤδο ἀἄθὰ Τοᾶθ, ᾿ψ88 βἰθ πίομι ογπαγίθῃ οὖσ

τδῆποῃ,

Β. ΕᾺ. 19--81. 41

28 [118] --- ----Γὖ 9. 649 δοκέοντα γὰρ ὅ δοκιμώτατος γινώ-
σκδε, φυλάσσει" καὶ μέντοι καὶ Ζίχη καταλήψεται
ψευδῶν τέχτονας καὶ μάρτυρας.

9 [111}] --- --- --- 60 ῥ. 682 [παρὰ ἔν. 104] αἱρεῦνται γὰρ ὃν ἀν-
τία πάντων οἱ ἄριστοι, κλέος ἀέναον ϑνητῶν, οἱ δὲ
πολλοὶ κεχόρηνται ὅκωσπερ κτήνξα.

80 [20] --- --- ---106δ ». 711 χόσμον {τόνδε,), τὸν αὐτὸν ἅπάν-
τῶν, οὔτε τις ϑεῶν οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησεν, ἀλλ᾽
ἦν ἀεὶ καὶ ἔστιν καὶ ὄσται πῦρ ἀεξίζωον, ἁπτόμενον
μέτρα καὶ ἀποσβεννύμενον μέτρα.

81 [21] --- --- -- 101 Ρ». 712 πυρὸς τροπαὶ πρῶτον ϑάλασσα,
ϑαλάσσης δὲ τὸ μὲν ἥμισυ γῆ, τὸ δὲ ἥμισυ πρηστήρ.
δυνάμει γὰρ λέγει ὅτε τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ διοικοῦντος λόγου καὶ
ϑεοῦ τὰ σύμπαντα δι᾽ ἀέρος τρέπεται εἰς ὑγρὸν τὸ ὡς σπέρμα
τῆς διαχοσμήσεως, ὃ καλεῖ ϑάλασσαν, ἐκ δὲ τούτου αὖϑις
γένεται γῆ καὶ οὐρανὸς χαὶ τὰ ἐμπεριεχόμενα. ὅπως δὲ πάλιν
ἀναλαμβάνεται καὶ ἐχπυροῦται, σαφῶς διὰ τούτων δηλοῖ"
[2338] ϑάλασσα διαχέεται χαὶ μετρέεται εἰς τὸν αὐτὸν
λόγον, ὅὁκοῖος πρόσϑεν ἦν ἢ γενέσϑαι γῆ.

38. Ῥθπμ τϑ ἀογ ΟἸδυυπταϊρϑίθ οὐκϑημΐ, ἔθ ᾶ]0, ἰδὲ πὰ ΟἸΔυθθηβ-
Β8 086. Αδοὸῦ ἔγο Ποῖ ἀἷθ Τὔὐσθηβομηλῖθαθ ππὰ ἰῆγο ΕΠάθθμθ ον τὶγὰ
ἄοοῖ δυο ὈΙκοὸ σὰ ἴδβϑθῃ τ 586}.

29. Εἰπθ σοὺ 68, 88 ἀϊθ Βοβίθπι 8116} δηθσῃ υογζίθμθη: ἄθῃ Βυμ)
ἄθῃ οὐίρθ ἀθπ νογραπρ] οθθη Ὀίηροηα. 619 Μοίβίθῃ ἐγ οι Ἰίορθα
6 γο]]ροΐσοβθθη πῖθ ἀδβ 1ϑῦθ ΨΊΘΙ.

80. Ἡ»ῖοθ9 ὙΥ οἰ ἰοτάπυπρ, ἀϊοθοὶ δίχο Γὔν 4110 οθθῃ, μαὶ Κοὶῃ οι υπὰ
ἰκοῖῃ Μοηθοἢ ροθομδθη, βοπάθγῃ 86 ΔΙ ἱπΠ ΓΔ. ὑπὰ ἰδὲ πὰ πὶγὰ
βοΐῃ οὐ ἸΘθοπάϊρθα Εϑυθυ; βοΐ Εὐρ σηθη πηὰ βοῖῃ Ὁ ου δβοδιθῃ δἰπὰ
ἴπτο Μάϑδββϑο.

81. Εδυοτθ ὙΔΒα]υπρθπ: ογθίθηβ Μοορ, ἀἰϊθ ΗδΙο ἄάνοι Εγάθ, ἀαἱθ
δηάοτο ΟἸυϊνίπα. 2.5 δοαφμΐεί, 6α885 ὅ6αἋ5 ἔδμο ἀμ οὗ ὅς ας
ἘΠ α]} γορίογοπᾶο Ῥοτὶ οὐδν Οοίέ ἀμγοδ αἷό ζω δἰπαμγοδ ἐπ
Ῥαεεογ υφρηναπαοῖί τυἱγα, ἀοη Κοὶηι ἀοὁγ Ἡο δ ιισ, ἀθπ ἐΡ Μϑοσ
ποπηΐ. Ῥαγαῖδδ ἐπέρίοἠί τἱοαογιη Ἐγαᾶο, Ηϊηιηιοὶ μπᾶ ὅα5 ἀαζινίδοδόη
Τεσοπᾶο. Ἡρῆε ἀαηπ αἷς οὶ τυροῦ ἐπ ὕγεεὶη χιγῶοκκοΐγί ἐπα
εν Ἐξ οἰ δγαπα ἐπίρίοῆί, φργίοδέ ὁγ Κίαῦ ἐπι οϊσοπαθη αἰ: ΕΠ 1θτ-
δῖοσοι Ὧδε Νϑου. υπα οὐμᾶϊς δοίη Μϑβ88 πδοῖὶ ἀθηβοὶ θη οστί, π|ῖθ
68 ρα], Θ6 ἀθῆῃ 68 Ετὰθ πα.

79 12. ΒΕΒΑΚΤΕΙ͂ΤΟΒ

85 [66] Οἴομι. βυ. 116 ν. 718 ἕν τὸ σοφὸν μοῦνον λέγεσϑαι
οὐκ ἐθέλει χαὶ ἐθέλει Ζηνὸς ὄνομα.

88. [1107 --- --- -- 116 Ρ. 718 νόμος καὶ βουλῆι πεέϑεσθϑαι
ἔἕνός.

84 [3] --- -- - 116 Ρ. 718 ἀξύνετοι ἀχούσαντες κωφοῖσεν
ἐοίχασι᾽' φάτις αὐτοῖσιν μαρτυρδῖ παρξόντας
ἀπεῖναι.

85 [49] --- --- --- 141 Ρ. 788 χρὴ γὰρ εὗ μάλα πολλῶν ἵἴστορας
φιλοσόφους ἄνδρας εἶναι καϑ' Ἡ ράκχλειτον.

86 [68] --- --- 116 .7146 ψυχῆισιν ϑάνατος ὕδωρ γενέσϑαι,

ὕδατι δὲ ϑάνατος γῆν γενέσϑαι, ἐκ γῆς δὲ ὕδωρ γέ-
γνδται, ἐξ ὕδατος δὲ ψυχή.

81 [68] ΟοἸυμ6116 ΥῚΠ 4 δὲ πιοῦο ογεαΐηια ἘΡρδεεὶο Ἡθγαοϊδξίο φχμὲ αἱΐ
διι65 σα650, σοδογέαϊοε αὐδὸ ρμίυόγε υεοἱὶ οἶπόῦε ἰαυατγὶ.

88 [88] Τίος. 1 28 [1}4168] δοχεῖ δὲ κατά τινας πρῶτος ἀστρο-
λογῆσαιε. .. μαρτυρεῖ δ᾽ αὐτὸ χαὶ Ἡράχλειτος χαὶ Ζ4ημό-
χρίτος.

89 [112] --- 1 88 ἐν Πριήνην Βίας ἐγένετο ὅ Τευτάμεω, οὗ
πλέων λόγος ἢ τῶν ἄλλων».

40 [16] --- ΤΧ 1 [8. Β.68 Α 1,4] πολυμαϑέη νόον (ἔχειν) οὐ
διδάσκει᾽ Ἡσίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξε καὶ Πυϑαγόρην
αὖὗτίς τὸ ενοφάνεα καὶ Ἑκαταῖον.

83. Εΐπ5, ἀ88 δ᾽] οἶβο, π}} πίομῃε υπὰ Μ1 ἀοοῖ δυο τίθαοσ μχὶΐ
Ζϑθυβ Νβϑιθθηῃ Ὀοπδηηΐ τΘΙθη.

88. Οἰοθοῖζ μοῖβαῦ διιοῦ θα 116 οἷπθϑ οἰ σίσϑη ΓΟ] ρθη.

84. βίο γουβύθῃθῃ 68 πίομῦ, δυο ἢ} ΘΩΙ 816 68 ὙΘΥΠΟΙΏΏΘη. 0 βἰ πα βἷθ
μ|6 ἀἴΘ Ταῦρθη. 1.68 ρ μοῦ θοζουριβ ἰπηθῃ: Αμνοδομα εἱπᾶ
βίθ δυποβοπα).

80. δὲ νἱϑῖοῦ Ὀίηρο Κυπαϊν τηὔββθῃ τϑίβοὶ ΒΘ ρθπἂθ Μδη πον βοίῃ.

86. ΕΣ ἀϊθ βϑϑίθῃ ἰδὺ ο5 Τοὰ σὰ ΔΒθοσ σὰ πογάθῃ, ἐγ ὧδ Ὑ δβϑοσ
Ποὰ σὰν Εγάθ Ζζὰ ποάθῃ. αὐ ὧοσ Εχάθ πὶγὰ δββοσ, δὺ8β Ῥ ΔΒΒῸὺ
Β.6619.

81. Βᾶυο Ὀδάθῃ 5ἰοἢ ἴῃ Κοί, Θοβᾶροιὶ ἱπ βίδα οὐδοῦ ΑΒΘ.

88. ΤΏΔ105 »α,»" παοἣ οἰπίσεη ΟΡ οτδῖθ Αβίσοηοῃ. 2.45 δόζειισέ αμοὶ
Πογακῆ μπᾶ Ῥεοιιοκγίέ.

89. 1η Ῥυιίθηθ Ἰἰοθίο Β᾽88 ἀθβ Τοϑυΐϑιηθοβ ομη, σο ἄθεῃ θὲς αἷθ Ηϑὰθ
θὲ 818 σοὴ ἀθῃ 8ΠΟΘΤΉ.

40. Ὑ οἰ τυίβθογοὶ Ἰϑηγί πἰομ Ὑογθίδηα Βδῦθη. βομπδὲ δᾶ 6 Ηορϑίοά 68 ρθ-
Ἰοσιῦ υπὰ ῬΥΓΒΑΡΌΓΑΒ, ἔθγηθῦ δι ΧΘΠΟρΡθπθ8 πὰ Ηοϊκδίαίοβ.

Β. ΕΉ. 82--50. 78

41 [19] --- --- [Δ π508}}, δὰ 40] εἶναι γὰρ ὃν τὸ σοφόν, ἐπίστασϑαι
γνώμην, ὁτέη ἐκυβέρνησε πάντα διὰ πάντων.

45 [119] --- -- τόν τε Ὅμηρον ἔφασχεν ἄξιον ἐκ τῶν ἀγώ-
νων ἐκβάλλεσϑαικαὶ ξαπίέζεσϑαι καὶ ᾿Αρχίλοχον ὁμοίως.

48 [103] --- --- 2 ὕβριν χρὴ σβεννύναι μᾶλλον ἢ πυρκαϊήν.

44 [100] -----ΟἘ μάχεσϑαι χρὴ τὸν δῆμον ὑπὲρ τοῦ νόμου
ὅχωσπερ τείχεος.

46 [71] Ὁίον. ΙΧ 1 ψυχῆι πείρατα ἐὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο, πᾶ-
σαν ἐπιπορευόμενος ὅδόν' οὕτω βαϑὺν λόγον ἔχει.

46 [132] --- -- τήν τε οἴησιν ἱερὰν νόσον ἔλεγε καὶ τὴν ὅρα-
σιν ψεύδεσθαι.

41 [48] --- --- 75 μὴ εἰχῆ περὶ τῶν μεγίστων συ λλθΣ
μεϑα.

48 [66] Εἶγιι. τοᾶρῃ. 198, 27 τῶι: οὖν τόξωι ὄνομα βίος, ἔρ-
γον δὲ ϑάνατος.

49 [113] Οἴἰαἰϑῃ. ἀθ αἰ, ρυ]8. ΠῚ 778 Κὶ. εἴς ἐμοὶ μύριοι, (ἐὰν
ἄριστος ἦι).

80 [1] Ηΐρροϊ. τοῖι!. ΓΣ 9 Ἢ. μὲν οὖν (ἔν) φησιν εἶναι τὸ πᾶν
διαιρετὸν ἀδιαίρετον, γενητὸν ἀγένητον, ϑνητὸν ἀϑάνατον,
λόγον αἰῶνα, πατέρα υἱόν, ϑεὸν δίχαιον᾽ οὐκ ἐμοῦ, ἀλλὰ
τοῦ λόγου ἀχούσαντας ὁμολογεῖν σοφόν ἐστιν ὃν
σεάντα εἶναι.

41. ἘΠὴΒ ἰδὲ αἷο ΥΥ οἰδβοῖϊς ἀἷθ ψοσηυμῖν Σὰ ΟΥΚΘΠΠΘΏ, 8418 ὙΘ]Οἢθ 81168

πα ᾿οάθα Ζὰ ΘΠ ΚΘΠ ὙΘΐΒΒ.

Ηπιοσ γοσγαϊθηίθ 808 ἄθῃ Ῥσοϊβιυγο καμηρίθῃ νου ίθθθη ἀπᾶ τηΐξ Ἐπαΐθη

Ζοϑϊομθα σὰ πογάθῃ πα Θθθηθοὸ Ασομ] οοδοΒ.

ἘΥον ]ηγυΐ 8011 ἸΏ8 ΘΒῸΣ ᾿ὅβομϑθῃ 8418 ΕΘ ΥΒὈΓηβῦ.

1.κ5 ὙΟΙΚΚ 8011 Ἰκαπιρῆθῃ ττπὰ ϑοίῃ αϑϑοὶζ τῖθ ἀπ βοΐὶμθ Μίδου.

1.6. β'θθ]9 Οὐθηζθῃ Καπηβὺ ἀὰ πίοιὺ δυθβηάθη ἀπα οὗ ἀὰ 60] 0 89

δίσαδθο δβοι σι θδι; 8ὸ υἰοΐθῃ αταμα Βδὲ 8]6.

46. Ἑὰροηαὔηκοὶ παηπίθ 67 οἷπθ [Ἀ]1|6π0 βυομῦ μπᾶ ἐγσεγίδοδ 668
Ἄωρε.

41. Ὑς πΟ]]θὴ 8. ποῦ γΟΥΒΟΒΠ61} ἄθρουν αἷθ τἱολιϊρσθίθη ίηρθ 80} βϑί
ΤΩΔΟΒΘΗ,

48. 1).85 Βορθηβ Νααιωθ ἰβῦ πὰ [,ΘΌθη, βοίῃ ΘΚ Το.

49. ἘϊηποΣ ρα τιΐν ΖοΒηἰδυβοηα, [4118 986 ἀογ Βοβϑίθ ἰβύ.

δ0. ϑωπι ἴἰδν ποῦ το, βοηάθσῃ ἀ85 γοσὺ γϑυμθῃιηΐ, ἰδὲ 65. Ὑ6 186
Ζυζυροδίθμοι, αἀδίβ 81198 δ᾽ 8 ἰβύ.

ΞΡ Κ᾽

74 12. ΒΕ ΒΑΚΤΙΕΥ͂ΤΟΒ

61 [4] --- --- οὐ ξυνεᾶσιν ὅχως διαφερόμενον ἑωυτῶι ὅμο-
λογέξδι᾽ παλίντροπος ἁρμονέη ὅκωσπερ τόξου καὶ

λύρης. [ς{οἱγὲ ἔν. 1.1

δ2 [79] --- --- αἰὼν παῖς ἐστι παίζων, πεττεούων᾽ παιδὸς
ἡ βασιληίη.
ὅ8 [44] --- ---Πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων

δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν ϑεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀν-
ϑρώπους, τοὺς μὲν δούλους ἐποίησε τοὺς δὲ ἐλευ-

ϑέρους.

δά [47] --- --- ἁρμονέη ἀφανὴς φανερῆς κρείττων.

δῦ [18] ------ ὅσων ὄψις ἀκοὴ μάϑησις, ταῦτα ἐγὼ προ-
τιμέω.

δ6 [47 Απη}.}} ΗἸΡΡΟΙ. ΓΣ 9 ἐξηπάτηνται οἱ ἄνϑρωποι πρὸς
τὴν γνῶσιν τῶν φανερῶν παραπλησίως Ὁμήρωι, ὃς
ἐγένετο τῶν Ἑλλήνων σοφώτερος πάντων. ἐκχδῖνόν
τε γὰρ παῖδες φϑεῖρας καταχτείνοντες ἐξηπάτησαν
εἰπόντες" ὅσα εἴδομεν καὶ ἐλάβομεν, ταῦτα ἀπολεί-
πομὲδν, ὅσα δὲ οὔτε εἴδομεν οὔτ᾽ ἐλάβομεν, ταῦτα
φέρομϑν.

δ1 [36] --- ΤΣ 10 διδάσκαλος δὲ πλείστων Ἡσίοδος" τοῦτον
ἐπίστανται πλεῖστα εἰδέναι, ὅστις ἡμέρην καὶ εὐ-
φρόνην οὐκ ἐγένωσκεν᾽ ἔστι γὰρ ἔν.

ὅ1. Κ΄Ί΄ο σνοσγαίθῃθη πἰοδῦ, τῖθ ἀδ8 δυβοιπδπᾶον βίσοθοηθ ἱποί παπᾶ μοῦ:
οροηδβίσθοίρο οσοίπίρυορ τἷῖθ Ὀοὶπὶ Βορθη υπὰ ἀν 1μοἷοσ.

52. Ἀ19 Ζοῖξ ἰδὲ οἷπ πδαθο, ἀδθὺ βρίϑ]ῦ, ἷπ υπὰ μοῦ αἷο Βγοίβιθίῃθ βοίσί:
ἘΚπΑΡΟηγοριηθηι

68. τίου; ἰδ 411ὁΣ προ δαΐοσ, 8110. Ὠίηρο Κῦπίὶρ. 169 οἰβϑῃ τδοδί

ΟΣ σι Οδιίίοσῃ, αἷθ δπάθσῃ ζὶ Μϑηθοδθη, ἀΐθ οἰπθὴ ζὰ Κκίανθη, ἀΐθ
Δηθτ σὰ ΕὙΘΙΘῃ.

,. Ψαιβοσρθηθ Υ᾽ αγοϊηΐστιιηρ Ὀόθθοῦ 818 ΟἹδη6.

. Α1108, 8 πιᾶπ βθθθη, Βὄτθη, ἰθστθα Καηπη, 88 ζίϑῃῃθ ἴοῃῃ Υοσ.

8. Τῖθ Μομβοβθη ᾿αβθοι δος ἄρον ἀΐθ ἸΚοπηξηΐβ ἀν βομθᾶσθη διηρθ
ἈΒΉΪ ΟΝ συ θοβίθῃ Ὠδ]έθῃ τῖθ ΗΟΠΊΟΣ, Εν ἀοοῖλ ὙΟΙΒΟΓ ὙΔΣ 8418 α16
Ἡδ]]ομθη 8]]ϑβδῦ. Πιμ ἔορρίθῃ πᾶν ]οῦ Φαπρθη, αἀἷθ ἀον Γ,ὅ0.86-
αρα ΟὈΪΑρσθα, ἱπᾶάθηῃ δἷθ ἴδπὶ Ζυσίθἔθῃ: 811065 8 ὙΓΡ ρόθθῆθη ἀπά
πορτιθοι, Ἰββθὴ ΠΡ ἀΑ; ΜῺὲ26βῈῚ ὙΪΓΡ 806. πίομῦ σϑβϑιθη ἀπὰ πἰοδξ μ6-
στ θη, ἀδ8 Ὀτΐηροι ΜΓ πλΐ,

δ. Τϑῆτον 06 ἀοΓ πηοϊϑίθῃ ἰθὺ Ηϑβίοα. ΚΑ'΄Ϊ΄Θ βἰπᾶα δογζουσί, ο΄ τγϑῖββ
8Π1} τηθίδύθῃ, ΘΓ ἀον ἀοοῦ Τὰρ πὰ ΝΟΝΕ πἰοδῦ ἰκαηηίο. [ϑ0 8 ἀοοῖι οἰπ8]

δὶ

ἡ

Β. ΕΒ. 51--θ4. τ

58 [δ7,. ὅ8] --- --- καὶ ἀγαθὸν καὶ χαχόν. οἱ γοῦν ἑατροὶ
τέμνοντες, καίοντες πάντη, βασανίζοντες καχῶς τοὺς
ἀρρωστοῦντας, ἐπαιτέονταε μηδὲν ἀξιοι μισϑὸν λαμβά-
νεῖν παρὰ τῶν ἀρρωστούντων, ταὐτὰ ἐργαζόμενοι, τὰ
ἀγαϑὰ καὶ τὰς νόσους.

ὅ9 [60] --- --- γγαφείωει ὁδὸς εὐϑεῖα καὶ σκολεὴ (ἡ τοῦ
ὀργάνου τοῦ καλουμένου χοχλίου ἐν τῶι γναφεέωι περιστροφὴ
εὐθεῖα χαὶ σχολιή" ἄγω γὰρ ὁμοῦ καὶ κύχλωι περιέρχεται)
μέα ἐστὶ καὶ ἡ αὐτή.

60 [69] --- --- ὁδὸς ἄνω κάτω μέα καὶ ὧυτή.

61 [62] --- -- ϑάλασσα ὕδωρ καϑαρώτατον καὶ μιαρώ-
τατον, ἐχϑύσι μὲν πότιμον χαὶ σωτήριον, ἀνϑρώ-
ποις δὲ ἄποτον καὶ ὀλέϑριον.

62 [67] --- - ἀϑάνατοιϑνητοί, ϑνητοὶ ἀϑάνατοι, ζῶντες
τὸν ἐκείνων ϑάνατον, τὸν δὲ ἐκείνων βίον τεϑνεῶτες.

68 [123] Ηΐρροὶ. ΓΣ 10 λέγει δὲ καὶ σαρχὸς ἀνάστασιν ταύτης (τῆς)

φανερᾶς, ἐν ἧι γεγενήμεϑα, καὶ τὸν ϑεὸν οἶδε ταύτης τῆς ἀνα-
στάσεως αἴτιον οὕτως λέγων᾽ ἔνϑα δ᾽ ἐόντι ἐπανίστασθαι
καὶ φύλακας γίνεσϑαι ἐγερτὶ ζώντων καὶ νεχρῶν.
λέγει δὲ καὶ τοῦ κόσμου χρίσιν καὶ πάντων τῶν ἐν αὐτῶι διὰ

δὲ πυρὸς γίνεσϑαι λέγων οὕτως᾽ τὰ δὲ πάντα οἱακίζει

ὅ8, Ὁπμα Ουϊ υπὰ ΚΟ! ]θομὶ ἐξέ οἰπς. Ἐοτγάογῃ ἀοοῖ ἀΐο ἄγζίθ, θῇ 816
ας Αγαμπκοῃ δὰ 411 [6116 η δβομηοίαθη, Ὀγθῶμθη Ὡπα δοδὶέηηηι
φμάϊομ, ΠΟΟᾺ ΤΒὴ ἄδζα, τᾶμτομα εἷο ἀοοῖὶ ἢ ο 8. σὰ ΟΥ̓Δ] ἔθη Ὑγ61-
αἰθηύθη, ἀδ εἷ9 18 πῸΓ ἀβββοὶθο Ὀοσίγκθη, ἀ. ἢ. ἀμγοΐ ἰἦνε σωμδαίεπ
αὲε Χραμκλεφίίοη πρὶ αὐ δεδοη.

ὅ9. 0:66 Κσθιροὶβ ορ, σταὰ υπὰ Κυυμηπι, ἰδὺ οἷ ὑπα ἀθγβ6 109.

60. ον γος δυῖ υῃμὰ 80 ἰδὺ οἷῃβ πα ἀθγθ9 106.

61. Μοοσνδβδου ἰδὲ ἀδθ τοϊηϑίθ υπὰ βοϊϑυ δ] οπδίο: ἔν ΕἼΒΟΙΘ {ἰἰ ΚὈᾺ Σ
υπὰ ἸοΟΌΘΠ δ] ἰοη ἃ, ἔν Μϑηβοῦθη ἀπ κθαῦ υπᾶ ὑδι] ἢ.

62. Τὐῦπαίαγ] οὴο βἰογ] οι, βίου] Ομ θ ἀβίθσ 08: βἷθ ἰθῦθα ρορθηβοιί;
ἴδτου Τοὰ υπὰ Ββίογθοῃ ἴῃ [ΘΡΌθΏ.

68. Σν ςργίοδέ αὐοὴ υοῦ εἶπον Αὐογείοδμησ 665 ΕΪοΙδοδός, 464 ἰγαϊδοΐοη,
δἰοδέδαγοη, πὶ ἀδηὶ τοὶγ σόδογοη οἰπᾶ, πᾶ τυοἶδα, ἀα65 Οοἰέ αἶδδ6
Αιυζεγείοδπσ δονίγκί. ϑεὶμ Αμϑεργιοΐ ἰαμίεί: ὟοΟΙ ἴμπλ δΌθτ, ἀθν
ἀοτγέ ἰδέ, ογμλδθθιηι βὶθ βίου υπὰ πδὸὶ πὔγάθηῃ Ὗ ἀσμίοσ ἀον Τρ οπάϊρθη
υπὰ ἀδΣ Τοίορῃ, Ζ᾽ 8δαρέ αὖόνν αμοΐ, 865 πᾶς εοἷπ Οογίοδέ ἀδν εἰ
μπᾶ αἰϊθὲ ἀρέδοη, 'τνα5 ἀγίπποη ἐδί, ἀμγο ΕΦΏΘΦΡ 8έαἱΐ, ἐπ ζο]σεπαξηι:

6ε. ᾽).Δ8 ὙΥ 61.411 αον ϑἰϑυοτέ ἀον ΒΙἐίΣ ἀ. ἡ. δ᾽ ἰοηζέ 6. ὕπέονρ ΒιἰΖ

Ἶθ 12. ΒΕΒΑΚΙΕΙ͂ΤΟΝ

κεραυνός [28], τουτέστι κατευϑύνει, κεραυνὸν τὸ πῦρ λέγων
τὸ αἰώνιον. λέγδι δὲ καὶ φρόνιμον τοῦτο εἶναι τὸ πῦρ καὶ

6 τῆς διοικήσεως τῶν ὅλων αἴτιον" χαλεῖ δὲ αὐτὸ χρησμοσύνην
καὶ χόρον [34] χρησμοσύνη δέ ἐστιν ἡ διαχόσμησις κατ᾽

66 αὐτόν, ἡ δὲ ἐχπύρωσις χόρος. πάντα γάρ, φησί, τὸ πῦρ
ἐπελθὸν χρινεῖ χαὶ καταλήψεται [26].

67 [36] -- -- ὁϑεὸς ἡμέρη εὐφρόνη, χειμὼν ϑέρος, πόλε-
μος εἰρήνη, χόρος λιμός (τἀναντία ἅπαντα᾽ οὗτος ὅ νοῦο),
ἀλλοιοῦται δὲ ὅχωσπερ (πῦρ), ὅπόταν συμμιγῆι
ϑυώμασιν, ὀνομάζεται καϑ᾽ ἡδονὴν ἑκάστου.

68 [129] ΙΔη}}}]. ἀθ τωγοί. 1 11 χαὲὶ διὰ τοῦτο εἰχότως αὐτὰ ἄκεα Ἡ.
προσεῖπον ὡς ἐξακεσόμενα τὰ δεινὰ καὶ τὰς ψυχὰς ἐξάντεις
ἀπεργαζόμενα τῶν ἐν τῆι γενέσει συμφορῶν.

69 [128] ΙΔη}}]. ἀθ τωγεί. 16 ϑυσιῶν τοίνυν τίϑημι διττὰ εἴδη"
τὰ μὲν τῶν ἀποχδχαϑαρμένων παντάπασιν ἀνϑρώπων, οἷα
ἐφ᾽ ἑνὸς ἄν ποτε γένοιτο σπανίως, ὥς φησιν ἩἯ., ἤ τινων ὀλί-
γων δὐαριϑμήτων ἀνδρῶν᾽ τὰ δ᾽ ἔνυλα χτλ. [πα 497}.

10 [79 Αππι.] --- ἀθ δηίπια [Β(00. ὁ]. Π 1, 16] πόσωε δὴ οὖν βέλτιον Ἡ.
παέδων ἀϑύρματα νενόμιχεν εἶναι τὰ ἀνθρώπινα δοξάσματα.

1 [78 Απη.] Μασο. πίοι. ΓΥ 46 (μδοὸῖι 76) μεμνῆσϑαι δὲ καὶ τοῦ
ἐπιλανθϑανομένου ἧι ἡ ὁδὸς ἄγει.

υϑγοίοδέ ἡ πάρι οὴ ἀὅαὁ οἰνὶσε ἔδιοῦ. ἘΡ δαρέ αἱοΐ, αἰδεέα ΕΘ ΜΘΡ

60. 5 νεγπιπδοραδέ ὠμὰ ὕγεαοδε δ᾽ σαπζέη Ἡεϊγοσίογμησ. ἘΡ

πεηπί ες αὐϑν' Μδηροὶ υπὰ ὕδετδυβΒ. Μαπροὶ ἐξέ παοῦ ἐΐπι αἷς

60. ᾿ εἰ δάμη, ἀαρσοόρσεπ ον ει δγαπαὰ δον μδε. Ῥδαη 41166, σασίέ

67, Ια ἀὰ8 ΕϑΌΘΙ, ἀδ8 Βουϑηγοῖου πὶρὰ, το θη ὑπ γογάδπιηθη.

67. αοιέ ἰδὲ Τὰν Νβομί, ὙΥ πίθου βοσαπιοσ, Κιίος Εὐϊϑάθη, Ὀρογῆυδβα υπὰ
Ησηροσ. ἘΠ δ] βοθβ ΡῈ. π|θ ἀδβ Εϑιιοσ, Ὧδβ, πθῃπ 68 πὶ
ἘΔΟΘΒΟΣ ΘΚ γουηθηρσί τϊγὰ, μδοῦ οἷμθθ ᾿ορ] οθθη ὙΟΔΙ οίβ!]θ 80
ΟἿΟΣ 80 ὈΘμδημπΐ πῖγα,

. ΘΙ] πε 61] παππίδ ον αἷδ αἱ ας ϑεοῖς τηυἱγκεπάξη δ, πη εὶ.

. Βεὶ ὅπ ΟΡΓδΡΏ εἰπαὰ χινεὶ Αγίοη χὰ ὠρπίογεολείαεπ. 26 οἰποη
ον θη ἀαγρεδναοδέ υοη ἱππεν οἢ υοἱίάμπαϊσ σογεϊπίσίεπ Μεηδοΐεη,
τἷΐθ ἀΔ8 μος μα ἀὰ ὑεῖ οἷπθπὶ ἘϊΏΖΘ] θη γουϊοζωσηθα τηβρ, οἱξ
ἩΘΡαΚΙ βασί, οὐδΡ δεὶ εἰπίσεη τρεπίσοη, ἰοἰσδέ χε χάλϊ᾽επαξη
Μάππεγη. δὲ ἀπᾶξγη αδῷν' εἰπα ηλαζοῦ 1} ἃ. 5. τ.

10. Κιπάργβρθ]9 παπηΐθ δΡ αἷδ πιοπδολιολεέη Οοααηκοη.

11. αῃ 8οἰ! οἱοῦ αμοῦ απ ὅθπ δαππ ογίμπεγη, ἀδὺ σουχῖβδὶ, ποίη

ἀον Ὗος; ἐληγί,

Ὡ ὦ

Β. ΕῊ. 64--Ἰ0. 77

2 [93] -- --ὧε μάλιστα διηνεχῶς ὁμιλοῦσιλόγωιτῶιτά
ὅλα διοιχοῦντι τούτωι διαφέρονται, καὶ οἷς καϑ᾽ ἡμέ-
ραν ἐγκυροῦσι, ταῦτα αὐτοῖς ξένα φαίνεται.

18 [94] --- --- οὐ δεῖ ὥσπερ καϑεύδοντας ποιεῖν καὶ λέγειν'᾽
χαὲὶ γὰρ καὶ τότε δοχοῦμεν ποιδῖν καὶ λέγειν.

14 [97 Αππι] --- --- οὐ δεῖ (ὡς) παῖδας τοκέων, ὧν τοῦτ᾽ ἔστι κατὰ
ψιλόν" καϑότι παρειλήφαμεν.

16 [90] --- ΥἹ 42 τοὺς καϑεύδοντας οἶμαι ὅ Ἡ. ἐργάτας εἶναι
λέγει καὶ συνεργοὺς τῶν ἐν τῶι κόσμω:ε γινομένων.

16 [26] Μαχ, Τγτ. ΧΤ]Ι 4 Ὁ. 489 [ποῖ ἔν. 60. 62] ζῆ: πῦρ τὸν ἀέρος
ϑάνατον καὶ ἀὴρ ζῆι τὸν πυρὸς ϑάνατον, ὕδωρ ζῆι
τὸν γῆς ϑάνατον, γῆ τὸν ὕδατος.

1 [72] Νυμθη. ἔν. 86 ΤὨοαΐηρα δοὶ Ῥογρῆγτ. δηίσ. Ὠγραῃ. 10 ὅϑεν
καὶ Ἡράκλειτον ψυχῆεσι φάναι τέρψιν ἢ ϑάνατον ὑγρῆισι
γενέσθαι, τέρψιν δὲ εἶναι αὐταῖς τὴν εἰς γένεσιν πτῶσιν,
ἀλλαχοῦ δὲ φάναι ζῇν ἡμᾶς τὸν ἐκείνων ϑάνατον καὶ ζῆν
ἐχείνας τὸν ἡμέτερον ϑάνατον [ἔν. 62].

18 [96] Οτῖρ. ὁ. 6618. ΥἹ 12 ἡ. 82, 28 [πῖῈο 79. 80 δὺ8 Οβ͵βι8) ἦ 9ος
γὰρ ἀνθρώπειον μὲν οὐκ ἔχει γνώμας, ϑεῖον δὲ ἔχει.

9 [97] --- -- [πδο 78] ἀνὴρ νήπιος ἤκουσε πρὸς δαίμονος
ὅχωσπερ παῖς πρὸς ἀνδρός.

2. Μπο ἀθπὶ Ῥογίθ, 1τηἱῦ ἀθπὶ βὶθ ἀοοῖῦβ ἃπὶ πηοϊϑέθῃ δοδίδ πάϊς σὰ τγοῖ-
Κοῦσθη ἤρθη, οἷδε Ζόπκοῦ (65 ΑΠ]|5, οῃϊσποίθη δἰ βίοι, υμὰ ἀϊθ
Τῆηρο δυΐ αἷθ 16 ὑᾶρ! οι βίοβϑθῃ, βομϑίηθη ἵἤπθῃ ἔσϑιά.

8. δι 80}1] πίομὲ βαηαθὶη ππα στάθη πῖὶρ βΟ ]δἔομἀθ. οηη αμοἢ ἐπὶ
Θολία σίαμδεη τυἱῦ χε δαπαοῖπ ὡπᾶ χὰ γεάρη.

4, απ 4011 65 γογποῦ πίοδέ ἰδμπ αἷς ΧἸπαδ ἀδν' ΕἸ ογπ, ἀογοη Αγ
ὃς οἰπζαοΐ ἰδέ “οὶδ Ἰϑἱγ 65 σεϊεγπί δδαδοη᾽.

ἴθ. ὲς ϑολίαξζοπάεη ποηπί, σίαμδ᾽ Ἰοἦ, ΗδρακΙ Αὐοῖΐοῦ απ ΜΙ ΚΟΙ
8 ἄδη ΥΥ οἰἑοσοί ΐββθη.

6. ἔδιιου ἰοδὲ ἄορ λι Τοὰ υπὰ Τα ἀθ86 Εθυοτα Το; Ὑδθβος ἰοὺ
ον Ετάθ Τοὰ υμὰ Εχάθ ἄθη ἀθβ Ἦ δϑϑοζβ.

. ἘΔ: ἀΐο βἴθδίϑῃ ἰδὲ οα [8ὺ οὔθ Τοῦ 1888 ζὰ πουάθῃ. 226 1ιδέ δ6-
δίελε αὖόν' ἵπ ἑἰδγοηι Εἰπίγι ἐπ ὅας 1οῦεόπ. ΑἸΘΘΙΒΟ δ06 βαρὶ
αὐ: ὟΣ ἸοΌΘα Ἶθποσ, 667. ϑδϑοίοη, Τοὰ υπὰ Ἶθπὸ ἰοθθῃ ὑμβοσ Τοά.

8. Ῥθόπη ἀθ8 Μοηβοβθη βἴπη Ἰκοπηΐ Κοίαθ Ζηϑοῖκθ, ΤΟΔῚ δΌοΥ ἀθὺ εδιῦ-
ἸΙΟΒο, Χ

29. Εὶ μὰ ιοίϑϑὺ ἀοΓ Μαπα ον Οοἰἱίδοῖς ψῖθ ἀοσ πδρο ἀθίη Μδῃηθ.

18

12. ΒΕΒΑΚΤΙΕΙ͂ΤΟΙ

80 [62] Οτὶρ. ο. (818. ΨῚ 42 υ. 111,11 δὲἐδέναι δὲ χρὴ τὸν πόλε-

81

82

μον ἐόντα ξυνόν, καὶ δέκην ἔριν, καὶ γινόμενα πάντα
κατ᾽ ἔριν καὶ χρεώμενα [χρεών].

[γρ]. 188] ῬῃΠοάθῃ. Βμοί, 1 ο. 67. 62 Κ.. 861. 8364 βθά. [808 ἀ. βύοῖκον
Ῥιορθηθ8) ἡ δὲ τῶν ῥητόρων εἰσαγωγὴ πάντα τὰ ϑεωρήματα πρὸς
τοῦτ᾽ ἔχει τείνοντα χαὶ κατὰ τὸν Ἡράκλειτον χοπείδων ἐστὶν
ἀρχηχός.

[99] ΡΙαίο ΗΙΡρΡ. πι. 289 πεϑήκων ὅ κάλλιστος αἰδιὺὲ ἀνϑρώ-
πων γένει συμβάλλειν.

88 [98] --- --- Β ἀνθρώπων ὅ σοφώτατος πρὸς ϑεὸν πίϑηχος φανεῖ-

84

ται καὶ σοφίαι καὶ κάλλει καὶ τοῖς ἄλλοις πᾶσιν.
[88. 852] ῬΙοίίη. Επη. ΓΥ͂ 8,1 μεταβάλλον ἀναπαύεται καὶ
χάματός ἐστι τοῖς αὐτοῖς μοχϑεῖν καὶ ἄρχεσϑαι.

8ὅ [106] Ρ]αύ, ΟοΥ0}. 22 ϑυμῶεμάχεσϑαι χαλεπόν ὅ τι γὰρ

ἂν ϑέληι, ψυχῆς ὠνεῖται.

86 [116] --- --- 38 ἀλλὰ τῶν μὲν ϑείων τὰ πολλά, καϑ᾽ Ἡράκλει-

81

: ἢ'΄ '.ϑ

ϑξ

827.
88.

τον, ἀπιστίηι διαφυγγάνει μὴ γιγνώσκεσϑαι.

[117] --- ἀθ αυα, 7 Ρ.414Α βλὰξ ἄνϑρωπος ἐπὶ παντὶ λόγωι
ἐπτοῆσϑαι φιλεῖ.

[78] -- οὐπβ. δά ΑΡ}ο]]. 10 ῥ. 106Ε ταὐτό τ᾽ ἔνι ζῶν καὶ

τεϑνηχὸς χαὶ τὸ ἐγρηγορὸς καὶ τὸ καϑεῦδον καὶ νέον

. Μδῃ 8011 δΌΘΣ τΐβθθη, ἀδ88 ἀο υϊθορ ἀδβ ρϑιηοίῃβϑίῃηθ ἰδὲ πὰ (88

Βϑομῦ ἀν βίμοϊῦ, υμὰ ἀ888 81105 ἀυτοῦ Αἰτοῖῦ υπὰ Νοιπομηαιρἶκοὶξ
Ζατα 1, Θθ6π Κοιημί.

. Ῥὲο γεσπογίδοὴο ὕπιογηοίδιισ χίοὶέ πε αἱ ἰΐγοπ 1 οἠγεάέξζοπ απ

αἰθεοη Ῥμπκέ πᾶ παοὴ ΗδΡαχῆξ ἰδέ οἷο ἘΆΥΘΥ τὰν ΑἸ βοϊμδοβίυηρ.

δε δοϊοπείο 47. ἰδέ Μᾶποοῦ, πῆ ἀδηρ Δοησολοπρεθο λίθος ὑετ-

σι οδοη.
267 ᾽νεἰδοδρίε Μοπδοδ τοἱγὰ σεσέπ Οοίέ σολαϊίοη τνὶς οἰπ Α772 ἐγ-
ϑοδεοίπεπ ἐπ Ἡεϊδλεῖί, δοδόὸπλοϊέ πα αἰΐδηι ἀπαονΉ.

. ΒΟ. πδηαϑὶπὰ στὰδῦ ον δὺθ ἐπα ΕΠ ἰδὲ ογιηδίοη ἃ, ἀθηβοὶ θη ΠΥ π

Ζὰ ΤΌΘ πα αἰΘΏΘΏ.

. ΜΙξ ἄδῃ Ηΐθγζθῃ ζὰ Καπιρίοι ἰδ ματί, Τϑμι Ἰοάθη βοίηον Ἦ ἄπθομθ

ΘΥΚΘΌΣΟ τὴ ὯΠὶ βοῖμθ 396]9.

Ρίο Κεππίπίβ 465 σδι Πσἦόη ου ζιϑΐ 86 ἢ σγδοδίοηοἰϊς ἄθι οχϑιδηα-
ὨΪ8, 611 τηϑὴ πἱοδξ ἀδγδι ρἰδυθί,

ἘῤΠη ΒΟΟΣ Μθμβοι ῥβορὶ δοὶ Ἰοάθπι Ῥοχί βίβισ ἀδσζυϑβίθμς.

ἘΔ ἰθὺ ἱπίηοσ οἷῃ πὰ ἀδββθὶῦθ0 γϑ ἴῃ υπ8 ποδηΐ: Γϑθοηάθθ υπὰ
Τοίθβ πὰ ἀδ8 Ὑδοιθ πᾶ ἀδ8 ΒΒ] θη ἀθ ὑπὰ “πηρ υπὰ ΑἸ, ἤομα

89

ϑ1᾽

Β. ΕῈ. 80--94. 49

χαὲὶ γηραιόν᾽ τάδε γὰρ μεταπεσόντα ἐκεῖνά ἐστι
χἀχεῖνα πάλιν μεταπεσόντα ταῦτα.

[96] --- ἀθ βυροτβί. 8 ἡ. 166 ὅ Ἧ. φησί τοῖς ἐγρηγορόσιν
ἔνα καὶ χοινὸν χόσμον δῖναι, τῶν δὲ χοιμωμένων ἕχαστον
εἰς ἔδιον ἀποστρέφεσϑαι.

[22] ῬΙαῦ. ἀ9 ΕΓ1 8 Ρ. 8888) πυρός τε ἀνταμοιβὴ τὰ πάντα
καὶ πῦρ ἁπάντων ὅχωσπερ χρυσοῦ χρήματα καὶ χρη-
μάτων χρυσός.

[41 Αππὶ. --- --- 18 Ρ. 8928 ποταμῶι γὰρ οὐκ ἔστεν ἐμβῆ-
γαι δὶς τῶι αὐτῶι καϑ᾽ Ἡράκλειτον οὐδὲ ϑνητῆς οὐσίας
δὲς ἅψασθαι κατὰ ἔξιν᾽ ἀλλ᾽ ὀξύτητι καὶ τάχει μεταβολῆς
σχίδνησι χαὶ πάλιν συνάγδε καὶ πρόσεισε καὶ
ἄπεισε [40].

9) [12] --- ἀθ Ῥγίδ. οὐ. θ Ρ. 897. Σέβυλλα δὲ μαινομένωι

θὲ [29] --- ἀθ αΧ]], 11 ν. 604 Α ἥλεος γὰρ οὐχ ὑπερβήσεται

91.

στόματι χκαϑ'᾽ Ἡράκλειτον ἀγέλαστα καὶ ἀκαλλώπιστα
καὶ ἀμύριστα φϑεγγομένη χιλίων ἐτῶν ἐξιχνεῖται τῆι
φωνῆε διὰ τὸν ϑεόν.

[11] -- - 18 νρ. 404 Ὁ ὅ ἄναξ οὗ τὸ μαντεῖόν ἐστι τὸ ἐν
Δελφοῖς οὔτε λέγει οὔτε κρύπτει ἀλλὰ σημαένει.

68 ὉΣΩΘΟΒ]δ σέ, ἰδὺ ἀἴθ8ο8 190η68 πα 16η685 ᾿ἩΪϊΘαθγη, ΘΠ. 68 ὈπιΒο ]ᾶσί,
ἀἴοθθβ

. θῖο Ὁ δοδιϑθηᾶθῃ ΒΒΌΘΩ οἷπθ ρϑιμθί πβδηθ Ὗγ61}, ἀοοΐ 7666 δολίωμηι-

ΟΥΓΠα6 τνεπασέ εἰοἢ ΠΗΓ απ δεὶπὸ δἰσοηε.

. Τμβδαῖς δπᾶοὶ υθοβο] γϑῖβθ δίδίς ἀθ8 4.118 φορὰ ἀδβ Εϑυον υπὰ ἀ68

Ἐϑιθτα ζορθ ἀδ Α]1, ψὶθ ἀ98 (ο] 498 ζορϑῃ σθῃ ὑπαὰ ἀον ΔΓθα
ἕορσοῃ Οο]α,

Μδὴ Κϑηπ ηἰομὶ Ζοπι8] ἱπ ἀθηθοῖ οι ΕἾ.188 δἰοίροα παοὴ ΗγακΙ
μπᾶ πἰοδέ χινείπιαὶϊ εἰπε υφγράποἠοδε διδοίαμΣ πὶ ἐδ γον Ἱπαϊυϊσια-
ἀξ δεγῶδγεηπ, τοπάογη ἀμγοΐ ἀὅα5 Ὀπροερίῶηι πᾶ αἷς ϑοληει ρκεὶξ
ἡγοῦ ὕημναμαϊμη τοχϑίσϑαῦ πα βδπιπ)6]ὺ 896 πιθάθσαα, ὑπαὶ πδδὶ
816 56 πὰ οηζοχηΐ βίο ἢ.

. θίο ΒΙΡγ119, αἷθ πὶ ταϑοπᾶθα Μυμᾶάθ ὈΠπρϑδομίθθ ὑπὰ Ὀπρο-

Βοδβυϊηκίοθ απὰ Τὺηροδαὶ δίοα σϑαοί, γείολέ πῆ ἰγοῦ δίμηηις ἀμγοΐ
ἰαμδοπα ὕαΐγό. Ὥσιμπ ἀοὺ Οοίι ἰχοϊδί 8ίθ.

98, Τὸν Ηδϑῖν, ἀογ ἀδβ Οὐδκοὶ ἰῃὰ Πορὰϊ Ὀοδίίχῦ, βασὺ πίοδίθ ὑπὰ Ὀἰγρὶ

πο δ, ΒΟΠαΘΤΏ οΥ ἀθαίοί 8}.

94. Ῥομμ αΐο βομῃθ πιὰ ἰθτοὸ Μάδδβϑθθο ηἱοῦ θυ βο γοϊίΐθη ; 8}-

;

80 12, ΒΕ ΒΑΚΤΕΙ͂ΤΟΒ

(τὰ) μέτρα᾽ εἰ δὲ μή, Ἐρινύες μιν Δίκης ἐπίκουροι
ἐξευρήσουσεν.

9ὅ [108] --- βγῃροβ. ΠῚ ὑγ. 1. ὑ. θ44 Ε' ἀμαϑίην γὰρ ἀμβενοῦ
χρύπετειν, ἔργον δὲ ἐν ἀνέσει καὶ παρ᾽ οἶνον.

96 [86] --- --- ἸΤΥ͂ 4, 8. ν.669Α νέχυες γὰρ χοπρέων ἐχβλητό-
τδροι.

91 [116] ---- δῃ βοΐ σϑβρ. 7. Ρ. 7870 κύνες γὰρ καὶ βαύζουσιν
ὃν ἂν μὴ γινώσχωσι.

98. [38] --- ἔδο. Ιυπ. 28 Ρ. 948) αἱ ψυχαὶ ὀσμῶνται καϑ' ἄιδην.

99 [31] --- δ͵αὰ. οὐ ἧρτι. οομρ. 7 Ρ. 967 Α (ἀθ ἴοτί. 8. ὑ. 98 Ο) δὲ μὴ
ἥλιος ἦν, (ένεκα τῶν ἄλλων ἄστρων, εὐφρόνη (ἂν) ἦν.

100 [84] --- Ου. ΡΙαῦ. 8, 4 Ρ». 1007 Ὁ... περιόδους᾽ ὧν ὅ ἥλιος
ἐπιστάτης ὧν καὶ σχοπὸς ὄρίέζειν καὶ βραβεύδεν καὶ ἀναδει-
χγύναι καὶ ἀναφαΐνδιν μεταβολὰς καὶ ὥὧρας αἱ πάντα φέ-
ρουσε καϑ᾽ Ἡράκλειτον κτλ.

101 [80] ῬΙυῦ. ἦν. Οὐἱοί, 20. 1118 Ο ἐδεξησάμην ἐμεων τόν.

102 [61] ῬοτΙρᾷγτ. ξὰ ἃ 4 [1 69, 6 βοῦγ) τῶι μὲν ϑεῶι καλὰ πάντα
χαὶ ἀγαϑὰ χαὶ δίκαια, ἄνθρωποι δὲ ἃ μὲν ἄδιχα
ὑπειλήφασιν ἃ δὲ δίκαια.

1608 [70] --- τὰ ΚΞ: 200 [1190 βοιν) ξυνὸν γὰρ ἀρχὴ καὶ πέρας
ἐπὶ κύκλου περιφερείας.

10ε [111"] ῬτοΟΙ. ἴῃ Α]ο. Ρ. ὅ25, 21 (1864) τές γὰρ αὐτῶν νόος ἢ

φρήν; δήμων ἀοιδοῖσι πεέϑονται καὶ διδασκάλωι
βουϑύ σογάθῃ 816 αἷθ Εγίηγθη, ἀογ Ὦΐκο Θομθσχθη, δυββπάϊρ
ἸΔΟΏ ΘΗ.

9ό. Ὠόμῃ βοίπθη [Ππνογϑίϑμ ἃ Ὀϑυρθη ἰδύ Ὀθθθοῦ: 0 ἰδέ 5 δον ἐπ ΟΡ
Αἰμεσεϊαδεοη οὶξ πα δοῖπι Ἡ εἶπ.

96. Ὁοηπη 1Θἰομηϑηιθ 801116 τη8η ΘΒΘΥ Μορ ογίθη 815 ΜΙϑβί.

91. θη Ἠσπάθ 6116 η βορᾶς ᾿θάθῃ 8ῃ, ἄθῃ 86 ῃἱομὺ Κϑηηθῃ.

98. 6 βΐθδιϑῃ τίϑοῦθῃ ἴῃ Ηδαθβ.

99. Οὔ’ 68 ἰκοῖῃο βόππθ, ἰσοὶ ἀοσ ὥδτίροη Οοθβσηθ τψᾶτο οβ Νδοδί.

100. 2ὲ6 ϑοῆηο αἷς Τἀολέογίη ὅ6ς5 Ψαλγοσίαιζς ὑγίποί αἷς Ῥεογάπαογωπσοηπ
χιηὶ Ῥογϑοδοὶη πᾶ αἰο Ἡόοτθϑη, αἷθ 41168 Ὀγίπρθη.

101. [0 αδα πρϊοῖ βϑ] δὶ ϑυοσβομί.

. 102. Βοὶ Ααοιὐῦ ἰδὲ 41108 βοιιδῃ πὰ συῦ υπᾶ ρογϑοδ; ἀΐθ Μϑηβοθθη ΔΌΘΓ

Βα] θη οἰηΐροβ ἔῶγ ρογθοιῦ, δηάθσθβ ΣΌΣ ὈΠρΘσθοί.
108. Ῥόμη Βοίαλ Κτοϊβυμηΐδηρ ἰϑὺ Απέδηρ πὰ ΕΘ σοπηθίηβϑῃι.
104. θπῃ ψΜὰ8 ἰδὲ ἴῃ Αἰπη οὐδ Μοχβίδηὺ ιχαϑϑϑιβᾶηροση σίδυθθη

Β. 94-- 112. ΕΒΑΘΟΜΈΝΤΕ. 81

χρείωνται ὁμίλωι οὐκ δἰδότες ὅτι οἱ πολλοὶ καχοί,
ὀλίγοι δὲ ἀγαϑοί.

106 [119 Απηι.] βόδ8ο]. ΑἸ τὰ Σ 261 Ἡ. ἐντεῦϑεν ἀστρολόγον φησὶ
τὸν Ὅμηρον καὶ ἐν οἷς φησι ἱμοῖραν δ᾽ οὔ τινά φημι π-
φυγμένον ὄμμεναι ἀνδρῶν᾽ κτλ.

106 [120] βθηθοδ ορ. 12, 7 μπῶ ἀἷδε ραν οπιπὶ δε.

101 [4] βοχὶ. ὙΠ 126 [9. Απὰ. Β 16] καχοὶ μάρτυρες ἀνθρώποι-
σειν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων.

108 [18] ϑιο". δον. 1 174 Ηθμβο. Ἡρακλείτουι͵ ὁχόσων λόγους
ἤκουσα, οὐδεὶς ἀφιχνεῖται ἐς τοῦτο, ὧστε γινώσκειν
ὅτε σοφόν ἐστι πάντων κεχωρισμένον.

109 [108] --- -- 11ὅ χρύπτειν ἀμαϑίην κρέσσον ἢ ἐς τὸ μέ-
σον φέρειν [-ἶ 967]

110 [104 --- -- 176 ἀνθρώποις γένεσθαι ὅκόσα ϑέλουσιν
οὐχ ἄμεινον.

111 [104}} βίον. βου. 1ἕ 177 Ἡ, νοῦσος ὑγιδίην ἐποίησεν ἡδύ,
χαχὸν ἀγαϑόν, λιμὸς κόρον, κάματος ἀνάπαυσιν.
112 [107] --- - 178 τὸ φρονεῖν ἀρετὴ μεγίστη, καὶ σοφίη
ἀληϑέα λέγειν καὶ ποιεῖν κατὰ φύσιν ἐπαΐοντας.

βἷὶο πὰ ζυ ΘὮΓΟΣ Ὠδθθη βἷΘ ἄθη Ῥὅβθμοὶ. Ὠθημ βἷθ τ ϊβϑθ ηἰολΐ,
888 αἀἷθ τηθίβίθῃ βοι οι υπὰ πὰ ποηΐρο συΐ ἀπά.

106. ΠΠΟΉΙΘΡ οὶ εἰμ Αβίσζοϊορο σόν» 686Ή, δ. )][δ6ε: γα ΚΙ αὐ ἰδ 567 ϑι6116
(ας 18, 261 “αμοὴΐ τογαάθη ἰπ οἰπον Ναοσδέ 516 σοδογθη᾽) μπᾶ αἱ
(δ, 478) “Νίο, 40 ηισὶπ ἰοδ, ὀπίγαηπ υοπ ἀδπ δίέογ δ οἤθη ΟἷμΟΡ
ἄφηι δολίοκϑοαϊ,.

106. ἘΠῚ Τὰρ ἰδὺ τῖθ δ ὺ δηάθσο.

107. βΟΔ]Π πιπθ Ζθαρθη βἰπα Αὐρϑὴ απὰ ΟἾγθα ἄθῃ Μθηβοιθη, θη βἷθ
ΒΑΓ ΒΘ βθθίθη ΒΑΌΘΩ.

108. ΚΚοῖποῦ σορ 8116η, ἄθσθῃ οτίθ ἰοΐ Ὑϑυποιμηηθῃ, ροδηρί ἄδζυ σὰ
ΘΥΚΘΠΠΘη, ἀδ88 αἷο ὙΥ οἰβμοῖὶ οὗτγαϑ σο 41169π| δυμοβοπάογίθα ἰβί,

109. οίποι Τὐὺπγογθίαμα σὰ Ὀογρθη ἰθὺ θόβθοῦ αἷς ἐδπ ΖΡ ϑδοδαὶμ Ζῶ
διεἰ] 6.

110. ἘΠῸ ἰδὲ πίοδῦ ργυδ, θὴρ ἄθῃ Μοηθοθθῃ 8110 ἴῃτο Ἦ ἄπο δε]! ΐ
ἩΘΙάθη.

111. Ἐταμκμοῖϊ τηδομὶ ἀϊθ Οϑθαμπάμοῖς δηρθηθμμ, 09] 465 ααἰο, Ηππρον
ἄθῃ ὕδολβυθο, Μᾶδο ἀΐο Βπδο.

112. Τϑαβ Πϑη κῃ ἰθὺ ἀον ρνδβοίο ζοσζαρ, απὰ αἷθ Υ οἰβιμοιὺ Ὀθοίθμῦ ἀδτὶῃ
ἀἴο ὙΔΒγμοῖς σὰ βαρθὴ πὰ ὩΔΟΝ ον Ναίαγ Ζὰ Ββηάοίη, δυΐ βὶθ
δἰπμδγϑηα,

Ώ10916. ἘταζΏ. ἃ, ΤΟΙΒΟΙΣ. 6

82

118
114

11
116

117

118
119
120

121

118,
114.

12. ΒΕΒΑΚΙΕΙ͂ΤΟΙ͂

[91] -- -οΟἰ 179 ξυνόν ἐστι πᾶσι τὸ φρονέειν.

[91}} -- -- 179 ξὺν γόωι λέγοντας ἐἰσχυρίζεσϑαι χρὴ τῶι
ξυνῶε πάντων, ὅχωσπερ νόμωι πόλιες, χαὶ πολὺ
ἐσχυροτέρως. τρέφονται γὰρ πάντες οἱ ἀνθρώπειοι
νόμοι ὑπὸ ἑνὸς τοῦ ϑείου" χρατεῖ γὰρ τοσοῦτον
ὁκόσον ἐθέλει καὶ ἐξαρκεῖ πᾶσι καὶ περιγίνξται.
[0] --- - 1804 ψυχῆς ἐστε λόγος ἑαυτὸν αὔξων.

[106] -- --οΥ 6 ἀνθρώποισι πᾶσι μέτεστι γεινώσχειν
ἑωντοὺς καὶ φρονεῖν.

[18] --- ---Ἶ ἀνὴρ ὁχόταν μεϑυσϑῆι, ἄγδται ὑπὸ παιδὸς
ἀνήβου σφαλλόμενος, οὐκ ἐπαΐων ὅκη βαένει, ὑγρὴν
τὴν ψυχὴν ἔχων.

[14---:6] -- - 8 αὔη ψυχὴ σοφωτάτη καὶ ἀρίστη.
[121] -- --- 104,28 Μοίῃ. ἦ΄ϑος ἀνθρώπωι δαίμων.

[30] Βίαθο Ι 6 Ρ. 8 ἠοῦς καὶ ἑσπέρας τέρματα ἡ ἄρκτος
καὶ ἀντίον τῆς ἄρκτου οὖρος αἰϑρίου Ζιός.
[114]Βθοὸ ΧΙΥ͂ 26 ρ.642 ἄξιον Ἐφεσίοις ἡβηδὸν ἀπάγξα-
σϑαι {πᾶσι καὶ τοῖς ἀνήβοις τὴν πόλιν καταλιπεῖν)
οἵτινες Ἑρμόδωρον ἄνδρα ἑωυτῶν ὀνήιστον ἐξέβαλον

(ὐδπιοίηβϑιῃ ἰδὲ 41190ὴ ἀδα θη κθῃ.

ὝΘὨἢ ΙΔ} τηϊΐ γογδίδηα τϑάθῃ Ὑ|11, πιιιθ8 85 5168} ὙΔρΡΡΏΘΩ τηϊὶ
ἀϊθθϑιι 4119 θϑιηθίμβαιηθη τῖθ οἷμα Αἰδαὺ παὶϊὸ ἄθμι Οἰοδοὶς ἀπά ποῸᾺ
βἰᾶσιου. ΝΙΔΒΓΘΩ βἰοὺ ἀοορβ 4116 τη Β] οἤθη (ἀθϑοῖσθ δὺ8 Ἃ(6πὶ
οἶπθῃ δι] οθθη. Τοπη 68 ρου ίοῦου βουνοὶ 686 πὰ ὙΠ1Ι υπὰ σουῦρσι
Δ]]οὴ πα βίορὶ Οὐ Δ]]θ.

. δ: Κ'θ6]9 ἰδὺ ἀδβ Ὑοσί οἴβϑῃ, ἀδ8 βἱοῖι βϑὶ δὲ πιϑητί,

ΑΙΙθὰ Μομβοθθη ἰδὺ 98 βορΘΌΘα βἱοἢ βοὶδαὺ σὰ οὐκϑηποὰ παπᾶ Κὺρ
Ζι 80}.

. αὶ ποι οἷ Μϑδημ Ὀοίχπηϊκοι, τὶγαὰ ΟΣ 0 οἰμθαλ ὉΠΟΥ ΒΟ ΒΘΉΘΗ

Καπαῦθα ροίτὶ, Ἐπ’ ἰδυμ61} ἀπά τηοτῖκὶ ποἢξ, ποίη οὐ μοδὲ; ἄθῃη
βοίῃθ 836616 δὶ ἔϑθυσμί.

. ΤΥΘΟΚθηθ 566016 ἀἷθ τοϊβοδίθ τᾶ Ὀοβίο.
. θὰ Μϑηβοῆθῃ ἰθὺ βοίῃ Θίμη δοίη Οοίί,
. ι΄Ά᾽Ὃο ατϑησθη σο Μοῦρθη υπὰ ΑὈθπα δἰπὰ ἄἀον Βᾶσς υπὰ ρορου δος

γοῖῃ Βᾶγθηῃ ἀοσ Οτθϑηζβϑίοίη [ἢ] ἀθ8 δίσδ]οπθῃ Ζθϑυβ.

. Βϑοδῦ ὑμδίθη ἀἷθ ΕΒοδῖοσ, σϑπ δἷθ βίοι 8110 δῃπ ἔν Μδηη δυΐ-

δδηρίοη πᾶ ἄθα Ἰὐηχαδηαίσοιῃ ἰμσγο βίδάξ ᾿ἰη θυ] θδθοη, δἷθ, ἀϊθ
Ἡοτχτηοάοτοβ, ἴδγθη ᾿βοϊκοσείθῃ Μϑηπ, δὺ8β ἀογ βιδάὺ ροΐαχὲ Βαῦθη

Β. 118---128. ΕΒΑΘΟΜΕΝΤΕ. 88

φάντες᾽ ἡμέων μηδὲ εἴς ὀνήιστος ἔστω, εἰ δὲ μή,
ἄλλη τὸ καὶ μετ᾽ ἄλλων.

122 [9] Βυϊά, 5. ἀμφισβατεῖν α, ἀγχιβατεῖν: ἀγχιβα σίην Ἡράκλειτος.

128 [10] Ὑπαηιίδε, οσ. ὅ Ρ. 69 φύσες δὲ χαϑ᾽ Ἡράχλειτον χρύπτε-
σθαι φιλεῖ.

124 [46 Απει.] ΤΒΘοΟρὮν. Μοίδργβ. 1δ ρ. 7" 10 Ὅσοι, ἄλογον δὲ κἀχεῖνο
δόξειεν ἂν δἰ ὃ μὲν ὅλος οὐρανὸς καὶ ἕκαστα τῶν μερῶν
ἅπαντ᾽ ἐν τάξει καὶ λόγωι, καὶ μορφαῖς καὶ δυνάμεσιν χαὶ
περιόδοις, ἐν δὲ ταῖς ἀρχαῖς μηϑὲν τοιοῦτον, ἀλλ᾽ ὥσπερ
σάρμα εἰχῆ κεχυμένον ὅ χάλλιστος, φησὶν Ἡράχλειτος,
[6] κόσμος.

125 [84] ---ἀθ γετὶ.9 καὶ ὁ κυκεὼν διίσταται(μὴ) κινούμενος.

128 [39] ὙΣοίΣ. βο}ο]. δὰ ὀχορ. Π ῥ. 126 Ηοιτη. τὰ ψυχρὰ ϑέρεται,
ϑερμὸν ψύχεται, ὑγρὸν αὐαένεται, χαρφαλέον νο-
τέξεται.

ΒΑΙΞΟΗΒ ὑΝὉῸ ΘΕΕΑΙΞΟΗΤΕ; ἘΒΑΘΜΈΝΤΕ.

121 [0] Αὐἱδυοσουϊξαβ ΤΒθοβ. 69 [πδοὰ ὅ] ὅ αὐτὸς πρὸς «Αἰγυπτίους
ἔφη εἰ ϑεοί εἰσιν, ἵνα τί ϑρηνεῖτε αὐτούς; δὲ δὲ
ϑρηνεῖτε αὐτούς, μηκέτι τούτους ἡγεῖσϑε ϑεούς.

128. [0] --- 74 ὅτε ὅ Ἡράκλειτος ὁρῶν τοὺς Ἕλληνας γέρα τοῖς
δαίμοσιν ἀπονέμοντας εἶπεν δαιμόνων ἀγάλμασιν εὔχον-
ταὶ οὐχ ἀκούουσιν, ὥσπερ ἀκούοιεν, οὐχ ἀποδιδοῦ-
σιν, ὦσπερ [οὐχ] ἀπαιτοῖεν [νρὶ. Αοἱ, ἈΡρο]]οπὶΐ Κ.. 106 ΚΊοίίθ
ἴῃ θυ}. -Ἤδγη. 7. μ. Ὁ. ΧΥ͂ 2].

ἰδ ἄθη Ὑοχίθα: ὕου 8 5801} Κκοῖποσ ἀ(6Γ Ἡδοϊκογβίθ βϑὶπ Οὐθυ,
ΘΏΏ ΒΟΒΟΙ, ἀδπη δηάσδτο ππᾶ μοὶ δηάθτῃ.

122. ΑπΒΒογθηρ,

128. 16 Νίαϊυσ Ιοδὲ 686. βίο ζὰὰ ψογϑίθοϊχθῃη.

124. 1)1΄6 βομιδιιβέο Ὑ ϑ ἰοσάμπυμρ ἰδὺ νῖθ οἷῃ δαΐβ ροσδάθνο ! Ὠἰπροβομῦν-
τοίος θα δ μϑυΐοι.

128. Αὐὸῖ ἀν Οογαίθ σδηκ ξογβοίσζὺ βο ἢ, ΘΉΏ τηδὴ ἢ πολέ ὩΣ τί,

126. ΤὯ.Δ8 Καὶ θ πὶσὰ σασ, Ἦ δύίηθβ Κα], Νβϑϑβθ ἰσόοίκουι, Ὠᾶστοβθ θυ,

ΒΑΙΒΟΗΕ ΝῺ ΘΕΕΑΙΒΟΒΤΕ ΕΒΑΘΜΕΝΤΕ.
121. Ὕϑμηη ο6 Οδίίον ρίοδὺ, πόθ] οποία ἴἢν βο Ὁ ΘΏΏ ἢν 8ἰ6
ΔΌΘΣ Ὀοιοϊηί, ΠΑ] θὲ 510 ἀοοῖῦ πίοδ ᾿πϑὴν ἔν Οδίεν ᾿
128. β΄ῖ'ο Ὀοίθῃ σὰ ἄθηῃ ΟδίξοσὈ] άθση, α19 πἰομὺ μὄσγϑῃ ὄμπηθῃ, 818 Οὐ βὶθ

Οομδν μᾶϊίου, ἀἷθ πἰοἐβ ᾿οἰϑύθῃ ὄμπθη, 818 Οὔ 816 ζὰ ογάθσῃ μδέΐθῃ.
86Ὲ

84 12. ΒΕΒΑΚΙΙΤΟΙ͂

1529 [17] Ὁίορ. ΝΠ Πυϑαγόρης ῆΠπηήησάρχου ἱστορίέην ἤσχη-
σεν ἀνθρώπων μάλιστα πάντων καὶ ἐκλεξάμενος
ταύτας τὰς συγγραφὰς ἐποιήσατο ἑωυτοῦ σοφίην,
πολυμαϑείην, καχοτδχνίην.

180 [0] Οπομιοϊ. Μομδο. 1δἱ.1 19 (Οδϑοὶϊ. Βδ]Ρ. ὙΥ δ Ρ. 18) "οῆ σοη-
υδπίὶί »ἱἰαϊομῖεηι 6456 ἰέα, μί γἱαἀσμῖμδ ἐρεε υἱδαγ δ.
Ἠεγαοϊίες αἱχίί.

181 [184] Θποπιοὶ. Ῥασίβ. οὰ. βίθγῃ θδοῖ ἢ. 209 ὅ δέ γε Ἢ. ἔλεγε τὴν
οἴησιν προκοπῆς ἐγχοπήν.

182 [0] Θποπιοὶ. γαίίο. 748 π. 812 Βύοσηρ. τεμαὶ ϑεοὺς καὶ ἀν-
ϑρώπους καταδουλοῦνται.

188 [0] --- 818 ἄνϑρωποι κακοὶ ἀληϑινῶν ἀντίδικοι.

18ι [136] --- 3814 τὴν παιδείαν ἕτερον ἥλιον δἶναι τοῖς
πεπαιδευμένοις.

185 [137] ---- 315 συντομωτάτην ὅδὸν ἔλεγεν εἰς εὐδοξίαν
τὸ γενέσϑαι ἀγαϑόν.

186 [136] Μαχίμι. ὅϑυτι. 8 Ὁ. 567 ἡ δὔκαερος χάρις λιμῶι καϑ-
ἅπερ τροφὴ ἁρμόττουσα τὴν τῆς ψυχῆς ἔνδειαν
ἑᾶται.

181 [86] βίον». 601.1 δ. 78, 11 (μδοὰ Αδί,. 1 27, 1 5. Αμδ. Β 8) γράφει
γοῦν “ἔστι γὰρ εἱμαρμένα πάντως.

199. Ῥγιδιαροταθ, ἀθοθ Μηθδδσομοβ βόμη, δδὲ σὸὰ 81160ὴ ΜΘηβοθθη δὶ
τηοϑίβύθῃ δον ἀαν ΕὈτβοδαηρ βοβίθδου, υπὰ πδομάθπι οΥ βδἰοὰ ἀἶθθθ
ΟΕ ἔῦϑα διιβουθβθα, σηϑοδὺθ 6Γ ἄατδιβ οἶρϑῃθ Ὗ οἰβοῖ: : Ὑ]0] τἱβϑογοὶ,
ΒΔΟυ] δ οχοὶ.

180. Μδῃ 5011 πιομὲ 80 βρδββιδῖ βοὶπβ, ἀδ88 τὩδη βοὶ δαὶ συλ ὥραβϑϑ
μῖγα.

181. ΒΟ] ουά ἅμ κ6] ἰδὲ Εουίβομγι ει Ηθανϑοδ.

185. ἘΞΙΣοθοζϑυσυμπρθη νοι κποοιίθῃ Οδίϊοσ ἀπὰ ΜΘΏΒΟΒΘΙ,

188, Βὅθο Μϑηβοθοη οἰπὰ ἀΐο ἯὟ Ἰἀθγβδοῦον ἀ6Ρ ταδί ρθη.

184. ΒΙΙάσπηρ ἰδὲ ἀθα ΟϑὈ]ἀοίθῃ οἷῃθ σινοὶζο βϑομηθ.

185. ον Κὔτσοοίθ Ἶος ζῦμι Βυδμη ἰδὲ χὰυΐ σὰ ψοτάθῃ. ᾿

186. 1) 6 τϑομίζοιρ ψουϑησίο αὐπδὺ [μι] ἀθν 'ϑοϊο Νοὶ πῖθ ρϑβϑοῃθ
βροῖβο ἄθῃ Ηπηρον.

131. Ῥθπη 68 οἷθθὺ δυΐ 4110 ΕΔ116 βΟΒΙΟ 88] βθοβεμημησηρθη....

Β. 129--191. ΒΑΘΜΝΜΕΝΤΕ, Οἱ 1. ΠΠΤΑΤΙΟΝ. 8ὅ

Ο ἹΜΆΤΙΟΝ.

1. Ῥρουἀοδβί ρΡροοζδίθβ ἀθ νἱεοίΐα 1 [8. Ευθαγίοῦ Ηΐρροῖν. ζὐηΐεγϑ8.
5. 1128

χωρεῖ δὲ πάντα καὶ ϑεῖα καὶ ἀνθρώπινα ἄνω χαὶ κάτω ἀμειβόμενα" ὅ
ἡμέρη καὶ εὐφρόνη ἐπὶ τὸ μήκιστον καὶ ἐλάχιστον" ὡς σελήνη ἐπὶ τὸ μήκιστον
καὶ ἐλάχιστον, πυρὸς ἔφοδος καὶ ὕδατος, (οὕτως) ἥλιος ἐπὶ τὸ μαχρότατον
καὶ βραχύτατον. πάντα ταὐτὰ χαὶ οὐ τὰ αὐτά" φάος Ζηνί, σχότος ᾿Αἰδηι,
φάος ᾿Αἰόην, σχότος Ζηνί" φοιτᾶι χεῖνα ὧδε καὶ τάδε κεῖσε, πᾶσαν ὥρην, πᾶ-
σαν χώρην, διαπρησσόμενα κεῖνά τε τὰ τῶνδε τάδε τε αὖ τὰ χείνων. χαὶ τὰ
μὲν πρήσσουσιν, οὐχ οἴδασιν, ἃ δὲ οὐ πρήσσουσι, δοχέουσιν εἰδέναι" χαὶ τὰ
μὲν δρέουσιν, οὐ γινώσχουσιν, ἀλλ᾽ ὅμως αὐτοῖσι πάντα γίνεται δι᾿ ἀνάγχην
ϑείην χαὶ ἃ βούλονται χαὶ ἃ μὴ βούλονται. φοιτώντων τε ἐκείνων ὧδε τῶνδέ
τε κεῖσε συμμισγομένων πρὸς ἄλληλα, τὴν πεπρωμένην μοῖραν ἕκαστον ἐχ-
πληροῖ καὶ ἐπὶ τὸ μέζον χαὶ ἐπὶ τὸ μεῖον. φϑορὴ δὲ πᾶσιν ἀπ᾿ ἀλλήλων,
τῶι μέξονι. ἀπὸ τοῦ μείονος χαὶ τῶι μείονι ἀπὸ τοῦ μέζονος, αὔξη τε τῶι
μέζονι ἀπὸ τοῦ ἐλάσσονος χαὶ τῶι ἐλάσσονι ἀπὸ τοῦ μέζονος.

ζὰ δὲ ἄλλα πάντα, καὶ ψυχὴν ἀνθρώπου καὶ σῶμα ὁμοίως, ἡ ψυχὴ δια-
κοσμεῖται. ἐσέρπει δὲ ἐς ἄνϑρωπον μέρεα μερέων, ὅλα ὅλων, ἔχοντα σύγχρη-
σιν πυρὸς χαὶ ὕδατος, τὰ μὲν ληψόμενα τὰ δὲ ὀὁώσοντα᾽ καὶ τὰ μὲν λαμβά-
γοντα πλεῖον ποιεῖ, τὰ δὲ διδόντα μεῖον. πρίουσιν ἄνϑρωποι ξύλον" ὁ μὲν
ἕλχει, ὃ δὲ αἰϑεῖ, τὸ δ᾽ αὐτὸ τοῦτο ποιοῦσι" μεῖον δὲ ποιοῦντες πλεῖον ποι-
οὖσι. τοιοῦτον φύσις ἀνϑρώπον" τὸ μὲν ὠϑεῖ, τὸ δὲ ἕλχει᾽ τὸ μὲν δίδωσι, τὸ
δὲ λαμβάνει" χαὶ τῶι μὲν δίδωσι, τοσούτωι πλέον, τοῦ δὲ λαμβάνει, τοσούτωι
μεῖον. χώρην δὲ ἕχαστον φυλάσσει τὴν δωντοῦ, χαὶ τὰ μὲν ἐπὶ τὸ μεῖον ἰόντα
διακρίνεται ἐς τὴν ἐλάσσονα χώρην, τὰ δὲ ἐπὶ τὸ μέζον πορευόμενα συμμισγό-
μενα ἐξαλλάσσει ἐς τὴν μέζω τάξιν. τὰ δὲ ξεῖνα (χαὶ) μὴ ὁμότροπα ὠϑεῖται
ἐχ χώρης ἀλλοτρίης.

ἔχάστη δὲ ψυχὴ μέζω καὶ ἐλάσσω ἔχουσα περιφοιτᾶι τὰ μόρια τὰ
ἑωυτῆς, (αὐτὴ δὲ) οὔτε προσϑέσιος οὔτε ἀφαιρέσιος δεομένη τῶν μερέων,
χατὰ δὲ αὔξησιν τῶν ὑπαρχόντων χαὶ μείωσιν δεομένη χώρης ἕχαστα δια-
πρήσσεται, ἐς ἥντιν᾽ ἂν ἔλϑηι, χαὶ δέχεται τὰ προσπίπτοντα.

οὐ γὰρ ὀύναται τὸ μὴ ὁμότροπον ἐν τοῖσιν ἀσυμφόροισι χωρίοισιν
ἐμμένειν. πλανᾶται μὲν γὰρ ἀγνώμονα, συγγνώμονα δὲ ἀλλήλοισι γινώσχει
πρὸς ὃ προσίζει" προσίζει γὰρ τὸ σύμφορον τῶι συμφόρωι, τὸ δὲ ἀσύμφορον
πολεμεῖ χαὶ μάχεται καὶ διαλλάσσει ἀπ᾿ ἀλλήλων. διὰ τοῦτο ἀνθρώπου ψυχὴ
ἐν ἀνθρώπωι αὔξεται, ἐν ἄλλωι δὲ οὐδενί. χαὶ τῶν ἄλλων ζώιων τῶν μεγάλων
ὡσαύτως ὅσα διαλλάσσει ἀπ᾿ ἀλλήλων, ὑπὸ βίης ἀποχρίνεται.

περὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων ζώιων ἐάσω, περὶ δὲ ἀνθρώπου δηλώσω. Ἰ
ἐσέρπει γὰρ ἐς. ἄνθρωπον ψυχὴ πυρὸς καὶ ὕόατος σύγκχρησιν ἔχουσα, μοῖραι
ὀὲ σώματος ἀνϑρώπου. (ταῦτα δὲ καὶ ϑήλεα καὶ ἄρσενα καὶ πολλὰ καὶ παν- ᾿
τοῖα τρέφεταί τε καὶ αὔξεται διαίτηι τῆιπερ ἄνϑρωπος.) ἀνάγκη δὲ τὰ μέρεα
ἔχειν πάντα τὰ ἐσιόντα᾽ οὗτινος γὰρ’ μὴ ἐνείη μοῖρα ἐξ ἀρχῆς, οὐκ ἂν αὐξη-
ϑείη οὔτε πολλῆς τροφῆς ἐπιούσης οὔτε ὀλίγης οὐ γὰρ ἔχει τὸ προσαυξό-
μενον. ἔχον δὲ πάντα αὔξεται ἐν χώρηι τῆι ἑωντοῦ ἕχαστον, τροφῆς ἐπιούσης
ἀπὸ νόατος ξηροῦ καὶ πυρὸς ὑγροῦ, καὶ τὰ μὲν ἔσω βιαζόμενα τὰ δὲ ἔξω.
ὥσπερ οἱ τέχτονες τὸ ξύλον πρίουσιν᾽ ὁ μὲν ἕλχει, ὁ δὲ ὠϑεῖ τωὐτὸ ποιοῦντες.

10

18

4ὅ

86 12. ΒΕΒΑ ΚΙ ΕΙ͂ΤΟΒ

κ κν χάτω δὲ πιεζόντων ἄνω ἕρπει. οὐ γὰρ ἂν παραδέχοιτο χάτω ἱέναι"
ἣν δὲ βιάζηται, παντὸς ἁμαρτήσεται. τοιοῦτον τροφὴ ἀνϑρώπον᾽ τὸ μὲν ἕλκει,
τὸ δὲ ὠϑεῖ᾽ ἔσω ὁὲ βιαζομένον ἔξω ἕρπει. ἤν δὲ βιῆται παρὰ καιρόν, παντὸς
ἀποτεύξεται

ἑνὶ δὲ λόγωι πάντα διεχοσμήσατο κατὰ τρόπον αὐτὸ ἑδωντῶι τὰ ἐν τῶι
σώματι τὸ πῦρ, ἀπομίμησιν τοῦ ὅλου, μιχρὰ πρὸς μεγάλα καὶ μεγάλα πρὸς
μικρα᾿ χοιλέην μὲν τὴν μεγίστην ὕδατι ξηρῶι καὶ ὑγρῶι ταμιεῖον δοῦναι πᾶσι
καὶ λαβεῖν παρὰ πάντων, ϑαλάσσης δύναμιν, ζώιων συμφόρων τροφόν, ἀσυμ-
φόρων δὲ φϑόρον. περὶ δὲ ταύτην ὕόατος ψυχροῦ καὶ ὑγροῦ σύστασιν, διέξο-
ὅον πνεύματος ψυχροῦ καὶ ϑερμοῦ᾽ ἀπομίμησιν γῆς τὰ ἐπεισπίπτοντα πάντα
ἀλλοιούσης" καὶ τὰ μὲν ἀναλίσχον, τὰ δὲ αὖξον σχέδασιν ὕδατος λεπτοῦ καὶ
πυρὸς ἐποιήσατο ἠερίου, ἀφανέος καὶ φανεροῦ, ἀπὸ τοῦ συνεστηχότος από-
κρίσιν, ἐν ὧι φερόμενα ἐς τὸ φανερὸν ἀφικνεῖται ἕχαστον μοίραι πεπρωμέ νῆι
ἐν δὲ τούτωι ἐποιήσατο (τὸν πῦρ περιόδους τρισσᾶς, περαινοῦσας πρὸς ἀλλή-
λας καὶ ἔσω χαὶ ἔξω᾽ αἱ μὲν πρὸς τὰ κοῖλα τῶν ὑγρῶν, σελήνης δύναμιν, αἱ
δὲ [πρὸς τὴν ἔξω περιφοράν) πρὸς τὸν περιέχοντα πάγον, ἄστρων δύναμιν, αἱ
δὲ μέσαι καὶ ἔσω χαὶ ἔξω περαίνουσαι. τὸ ϑερμότατον καὶ ἰσχυρότατον πῦρ.
ὅπερ πάντων χρατεῖ, διέπον ἕχαστα κατὰ φύσιν ἄικτον καὶ ὄψει καὶ ψαύσει.
ἐν δὲ τούτωι ψυχή, νόος, φρόνησις, αὔξησις, ὕπνος, ἔγερσις᾽ τοῦτο πάντα διὰ
παντὸς χυβερνᾶι καὶ ταόδε καὶ ἐχεῖνα οὐδέποτε ἀτρεμίζον.

οἱ δὲ ἄνϑρωποι ἐκ τῶν φανερῶν τὰ ἀφανέα σχέπτεσϑαι οὐχ ἐπίστανται.
τέχνηισι γὰρ χρεόμενοι ὁμοίηισιν ἀνϑρωπίνηι φύσει οὐ γινώσχουσιν. ϑεῶν γὰρ
νόος ἐδίδαξε μιμεῖσϑαι τὰ ἑωυτῶν, γινώσχοντας ἃ ποιοῦσι καὶ οὐ γινώσχοντας
ἃ μιμέονται" πᾶντα γὰρ ὅμοια ἀνόμοια ἐόντα, χαὶ σύμφορα πάντα διάφορα
ἐόντα, διαλεγόμενα ου διαλεγόμενα, γνώμην ἔχοντα ἀγνώμονα, ὑπεναντίος ὃ
τρόπος ἑκάστων ὁμολογεόμενος᾽ νόμος γὰρ καὶ φύσις, οἷσι πάντα διαπρησσό-
μεϑα, οὐχ ὁμολογεῖται ὁμολογεόμενα. νόμον μὲν ἄνϑρωποι ἔϑεσαν αὐτοὶ
ἑωυτοῖσιν, οὐ γινώσχοντες περὶ ὧν ἔϑεσαν, φύσιν δὲ πάντων ϑεοὶ ὀιεκόσμησαν.
τὰ μὲν οὖν ἄνϑρωποι διέϑεσαν, οὐδέποτε χατὰ τωντὸ ἔχει οὔτε ὀρϑὼς οὔτε
μὴ ὀρϑῶς" ὅσα δὲ ϑεοὶ διέϑεσαν, ἀεὶ ὀρϑῶς ἔχει καὶ τὰ ὀρϑὰ καὶ τὰ μὴ ὀρϑα'
τοσοῦτον διαφέρει.

ἐγὼ ὅὲ δηλώσω τέχνας φανερὰς ἀνθρώπου παϑήμασιν ὁμοίας ἐούσας
καὶ φανεροῖσι καὶ ἀφανέσι. μαντικὴ τοιόνόε᾽ τοῖσι μὲν φανεροῖσι τὰ ἀφανέα
γινώσχει χαὶ τοῖσιν ἀφανέσι τὰ φανερά, χαὶ τοῖσιν ἐοῦσι τὰ μέλλοντα χαὶ
τοῖσιν ἀποθανοῦσι τὰ ζῶντα, χαὶ τῶι ἀσυνέτωι συνίασιν ὁ μὲν εἰδὼς ἀεὶ ὀρϑῶς
ὁ δὲ μὴ εἰδὼς ἄλλοτε ἄλλως.

φύσιν ἀνϑρώπον χαὶ βίον ταῦτα μιμεῖται᾽ ἀνὴρ γυναιχὶ συγγενόμενος
παιδίον ἐποίησε᾽ τῶι φανερῶι τὸ ἄδηλον γινώσχει [δτι οὕτως ἔσται) γνώμη
ἀνϑρώπου ἀφανὴς γινώσκουσα τὰ φανερά. ἐκ παιδὸς ἐς ἄνδρᾳ μεϑίσταται"
τῶι ἐόντι τὸ μέλλον γινώσχει. οὐχ ὅμοιον ἀποϑανὼν ζωοντι᾽ τῶι τεϑνηκότι
οἷδεν τὸ ζῶον. ἀσύνετον γαστήρ. ταύτηι συνίεμεν ὅτι διψῆι ἢ πεινῆι. ταὐτὰ
μαντικῆς τέχνης καὶ φύσιος ἀνϑρωπίνης παϑήματα᾽ τοῖσι μὲν γινώσχουσιν ἀεὶ
ὀρϑώῶς, τοῖσι δὲ μὴ γινώσχουσιν [ἀεὶ] ἄλλοτε ἄλλως.

ἰσιδῆρον ὄργανα] τέχνηισι τὸν σίδηρον πυρὶ τήχουσι, πνεύματι ἀναγκχά-
ξοντες τὸ πῦρ᾽ τὴν ὑπάρχουσαν τροφὴν ἀφαιρέονται, ἀραιὸν δὲ ποιήσαντερ
παίουσι χαὶ συνελαύνουσιν, ὕδατος δὲ ἄλλου τροφῆι ἰσχυρὸν γίνεται.

11

12

ι3

10

Ο. 1. ἹΜΙ]ΤΑΤΙΟΝ. 87

ταυτὰ πάσχει ἄνθρωπος ὑπὸ παιδοτρίβου. τὴν ὑπάρχουσαν τροφὴν πῦρ
ἀφαιρεῖται, ὑπὸ πνεύματος ἀναγχαζόμενον. ἀραιούμενος χόπτεται, τρίβεται,
καϑαίρεται. ὑδάτων δὲ ἐπαγωγῆι ἄλλοϑεν ἰσχυρὸς γένεται.

καὶ οἱ γναφεῖς τοῦτο διαπρήσσονται᾽ λαχτίζουσι, χόπτουσι, ἕλχουσι" 14
λυμαινόμενοι ἰσχυρότερα ποιοῦσι᾽ χείροντες τὰ ὑπερέχοντα χαὶ παραπέχοντες
καλλίω ποιοῦσι" ταὐτὰ πάσχει ἄνϑρωπος.

σχυτεῖς τὰ ὅλα κατὰ μέρεα διαιρέονσι χαὶ τὰ μέρεα ὅλα ποιέουσι᾽ 1ὅ
τέμνοντες ὀὲ χαὶ χεντέοντες τὰ σαϑρὰ ὑγιέα ποιέονσι.

καὶ ἄνϑρωπος δὲ ταὐτὰ πάσχει. ἐκ τῶν ὅλων μέρεα διαιρεῖται καὶ ἐχ
τῶν μερέων συντιϑεμένων ὅλα γίνεται. κεντεόμενοι δὲ καὶ τεμνόμενοι τὰ
σαϑρὰ ὑπὸ τῶν ἰητρῶν ὑγιάζονται. καὶ τόδε ἰητρικῆς, τὸ λυπέον ἀπαλλασσεὶν
καὶ ὑφ᾽ οὗ πονεῖ ἀφαιρέοντα ὑγιέα ποιεῖν.

ἥ φύσις αὐτομάτη ταυτὰ ἐπίσταται" χκαϑήμενος πονεῖ ἀναστῆναι, κινεύ-
μενος πονεῖ ἀναπαύσασϑαι. χαὶ ἄλλα τοιαῦτα ἔχει ἡ φύσις ἰητρικῆς.

τέχτονες πρίοντες ὃ μὲν ὠϑεῖ ὃ δὲ ἕλχει᾿ τὸ αὐτὸ ποιοῦντες ἀμφοτέρως. 168
[τρυπώσιν ὃ μὲν ἕλχει ὃ δὲ ὠϑεῖ] πιεζόντων ἄνω ἕρπει, τὸ δὲ χάτω᾿ μείω
ποιοῦντες πλείω ποιοῦσι.
: φύσιν ἀνθρώπου μιμέονται᾽ τὸ πνεῦμα τὸ μὲν ἕλχει τὸ δὲ ὠϑεῖ" τὸ
αὐτὸ ποιεῖ ἀμφοτέρως" τὰ μὲν χάτω πιέζεται, τὰ δὲ ἄνω ἕρπει. ἀπὸ μιῆς
ψυχῆς διαιρεομένης πλείους χαὶ μείζους χαὶ μέζονες καὶ ἐλάσσονες.

οἰχοδόμοι ἐκ διαφόρων σύμφορα ἐργάζονται" τὰ μὲν ξηρὰ ὑγραίνοντες 11
τὰ δὲ ὑγρὰ ξηραίνοντες, τὰ μὲν ὅλα ὀιαιρεόντες, τὰ δὲ διηιρημένα συντιθέντες.
μὴ οὕτω δὲ ἐχόντων οὐχ ἄν ἔχοι ἧι δεῖ.

δίαιταν ἀνθρώπου μιμέονται" τὰ μὲν ξηρὰ ὑγραίνοντες, τὰ δὲ ὑγρὰ
ξηραίνοντες᾽ τὰ μὲν ὅλα διαιρέουσι, τὰ δὲ διηιρημένα συντιϑέασι᾽ ταῦτα πάντα
διάφορα ἐόντα συμφέρει. ᾿

[μουσικῆς ὄργανον ὑπάρξαι δεῖ πρῶτον ἐν ὧι δηλώσει ἃ βούλεται.) ἄρμο- 18
γνίης συντάξιες ἐκ τῶν αὐτῶν οὐχ αἱ αὐταί᾽ ἐχ τοῦ ὀξέος καὶ ἐχ τοῦ βαρέος,
ὀνόματι μὲν ὁμοίων, φϑόγγωι δὲ οὐχ ὁμοίων. τὰ πλεῖστον διάφορα μάλιστα
συμφέρει, τὰ δὲ ἐλάχιστον διάφορα ἥκιστα συμφέρει. εἰ δὲ ὅμοια πᾶντα ποιή-
σειξ τις, οὐχ ἔτι τέρψις. αἱ πλεῖσται μεταβολαὶ χαὶ πολνειόέσταται μάλιστα
τέρπουσιν».

μάγειροι ὄψα σχετάζουσιν ἀνθρώποισι, διαφόρων συμφόρων παντοδαπὰ
συγχρίνοντες, ἐκ τῶν αὐτῶν οὐ ταὐτά, βρῶσιν καὶ πόσιν ἀνϑρωπωι" εἰ δὲ
πᾶντα ὅμοια ποιήσειεν, οὐχ ἔχει τέρψιν, οὐδ᾽ εἰ ἐν τῶι αὐτῶι πάντα συντα-
ἔειεν, οὐχ ἄν ἔχοι ὀρϑῶς.

κρούεται τὰ κρούματα ἐν μουσικῆι τὸ μὲν ἄνω τὰ δὲ χάτω. γλῶσσα
μουσικὴν μιμεῖται, διαγινώσχουσα μὲν τὸ γλυχὺ καὶ τὸ ὀξὺ τῶν προσπιπτόντων,
καὶ διάφωνα χαὶ σύμφωνα.

χρούεται δὲ ἱτοὺς φϑόγγους] ἄνω καὶ κάτω, καὶ οὔτε τὰ ἄνω χάτω
χρονόμενα ὀρϑῶς ἔχει οὔτε τὰ χάτω ἄνω" χαλῶς δὲ ἡρμοσμένης γλώσσης τῆι
συμφωνίηι τέρψις, ἀναρμόστου δὲ λύπη.

ναχοδέψαι τείνουσι, τρίβουσι, κτενίζουσι, πλύνουσι. ταὐτὰ παιδίων ϑε- 19
ραπείη.

πλοχεῖς ἄγοντες χύχλωι πλέχουσιν᾽ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἐς τὴν ἀρχὴν τελευ-
τῶσιν. τὸ αὐτὸ περίοδος ἐν τῶι σώματι" ὅχόϑεν ἄρχεται, ἐπὶ τοῦτο τελευτᾶι.

χρυσίον ἐργάζονται" χόπτουσι, πλύνουσι, τήχουσι᾽ πυρὶ μαλαχῶι, ἰσχυρῶι 320
ὅδ οὔ, συνίσταται. ἀπειργασμένοι πρὸς πάντα χρῶνται.

10

1ὅ

20

88 12. ΒΕΒΚΑΚΤΙΕΥΤΟΒ

ἄνϑρωπος σῖτον χόπτει, πλύνει, ἀλήϑει, πυρώσας χρῆται. ἰσχυρῶι μὲν
πυρὶ ἐν τῶι σώματι οὐ συνίσταται, μαλαχῶι δέ.

ἀνόριαντοποιοὶ μίμησιν σώματος ποιοῦσι [πλὴν ψυχῆς), γνώμην δὲ ἔχοντα 21

οὐ ποιοῦσιν, ἐξ ὕδατος καὶ γῆς, τὰ ὑγρὰ ξηραίνοντες καὶ τὰ ξηρὰ ὑγραίνοντες.
ἀφαιρέονται ἀπὸ τῶν ὑπερεχόντων, προστιϑέασι πρὸς τὰ ἐλλείποντα" ἐχ τοῦ
ἐλαχίστου ἐς τὸ μήκιστον αὔξοντες.

ταὐτὰ πάσχει καὶ ἄνϑρωπος" αὔξεται ἐχ τοῦ ἐλαχίστον ἐς τὸ μέγιστον,
ἐχ τῶν ὑπερεχόντων ἀφαιρούμενος τοῖσιν ἐλλείπουσι προστιϑείς, τὰ ξηρὰ ὑγραί-
νων χαὶ τὰ ὑγρὰ ξηραίνων.

χεραμεῖς τὸν τροχὸν ὁὀινέουσι, χαὶ οὔτε πρόσω οὔτε ὀπίσω προχωρεῖ"
ἀμφοτέρωσε ἄγει. τοῦ ὅλου ἀπομίμημα τῆς περιφορῆς. ἐν δὲ τῶι αὐτῶι ἐργά-
ξονται περιφερομένωι παντοδαπά, οὐδὲν ὅμοιον τὸ ἕτερον τῶι ἑτέρωι ἐκ τῶν
αὐτῶν τοῖσιν αὐτοῖσιν ὀργάνοισιν.

ἄνϑρωποι ταὐτὰ πάσχουσι καὶ τὰ ἄλλα ζῶια᾽ ἐν τῆι αὐτῆι περιφορῆι
πάντα ἐργάζονται ἐκ τῶν αὐτῶν οὐδὲν ὅμοιον τοῖσιν αὐτοῖσιν ὀργάνοισιν, ἐξ
ὑγρῶν ξηρὰ ποιοῦντες χαὶ ἐχ τῶν ξηρῶν ὑγρά.

γραμματικὴ τοιόνόε᾽ σχημάτων σύνϑεσις, σημεῖα ἀνϑρωπίνης φωνῆς"
δύναμις τὰ παροιχόμενα μνημονεῦσαι, τὰ ποιητέα δηλῶσαι. διὰ ἑπτὰ σχημάτων
ἥ γνῶσις" ταὐτὰ πάντα ἄνϑρωπος ὀιαπρήσσεται καὶ ὃ ἐπιστάμενος γράμματα
χαὶ ὁ μὴ ἐπιστάμενος,

δι᾿ ἑπτὰ σχημάτων χαὶ αἱ αἰσϑήσεις ἀνϑρώπωι" ἀχοὴ ψόφου, ὄψις φανε-
ρῶν, ὀῖνες ὀόμῆς, γλῶσσα ἡδονῆς καὶ ἀηόίης, στόμα διαλέκτου, σώ μα ψαύσιος,
ϑερμοῦ ἢ ψυχροῦ πνεύματος διέξοδοι ἔξω καὶ ἔσω" διὰ τούτων ἀνϑρώποισι
γνῶσις, ἀγνωσίη.

παιδοτριβίη τοιόνόε᾽ διόάσχουσι παρανομεῖν χατὰ νόμον, ἀδικεῖν δικαίως,
ἐξαπατᾶν χλέπτειν ἁρπάζεσϑαι βιάζεσϑαι, τὰ αἴσχιστα [καὶ] κάλλιστα. ὃ μὴ
ταῦτα ποιῶν χαχός, ὃ δὲ ταῦτα ποιῶν ἀγαϑός. ἐπίδεξις τῆς τῶν πολλῶν
ἀφροσύνης" ϑεῶνται ταῦτα χαὶ χρίνουσιν ἕν᾽ ἐξ ἁπάντων ἀγαϑόν, τοὺς δὲ
ἄλλους χαχούς᾽ πολλοὶ ϑωμάζουσιν, θλίγοι γινώσχουσιν.

ἐς ἀγορὴν ἐλϑόντες ἄνϑρωποι ταὐτὰ διαπρήσσονται᾽ ἐξαπατῶσιν ἄνϑρω-
ποι πωλεῦντες χαὶ ὠνεύμενοι" ὃ πλεῖστα ἐξαπατήσας οὗτος ϑωμάζεται, πίνον-
τες χαὶ μαινόμενοι ταὐτὰ διαπρήσσονται. τρέχουσι, παλαίουσι, μάχονται,
χλέπτουσι, ἐξαπατώσιν᾽ εἷς ἐχ πάντων χρίνεται.

ὑποχριτιχὴ ἐξαπατᾶι εἰδότας" ἀλλα λέγουσιν χαὶ ἄλλα φρονέουσιν" οἱ
αὐτοὶ ἐσέρπουσι χαὶ ἐξέρπουσι χαὶ οὐχ οἱ αὑτοί.

ἔνι χἄν ἀνϑρώπωι ἄλλα μὲν λέγειν ἄλλα δὲ ποιεῖν, καὶ τὸν αὐτὸν μὴ εἶναι

τὸν αὐτόν, χαὶ τοτὲ μὲν ἄλλην τοτὲ δὲ ἄλλην ἔχειν γνώμην.

οὕτω μὲν αἱ τέχναι πᾶσαι τῆι ἀνϑρωπίνηι φύσει ἐπικοινωνέουσιν.

2, -- ἄθ πυῦσἱηοηΐο [ΓΣ 98 [ἢ 1λτυ 6].
τροφὴ χαὶ τροφῆς εἶδος μία χαὶ πολλαί.
αὔξει δὲ καὶ δώννυσι χαὶ. σαρχοῖ καὶ ὁμοιοῖ χαὶ ἀνομοιοῖ.
τροφὴ δὲ τὸ τρέφον, τροφὴ δὲ τὸ οἷον [β86. τρέφειν), τροφὴ δὲ τὸ μέλλον
[86. τρέφει»).

22

28

24

1
2
8

ἀρχὴ δὲ πάντων μία καὶ τελευτὴ πάντων μία χαὶ ἣ αὐτὴ τελευτὴ 9

χαὶ ἀρχή.

καὶ πάντων ἐς ϑερμασίην βλάπτει χαὶ ὠφελεῖ" ἐς ψύξιν βλάπτει χαὶ 12

ὠφελεῖ" ἐς δύναμιν βλάπτει καὶ ὠφελεῖ.

Ο. 1-8. ἹΜΙΤΑΤΙΟΝ. 18. ΕΡΙΟΒΑΉΜΟΒ. Α. 1. ΓΕΒΕῈΝ. 89

χυλοί... αὐτόματοι χαὶ οὐχ αὐτόματοι, ὑμῖν μὲν αὐτόματοι, αἰτίηι δ᾽ 14
οὐχ αὐτόματοι.
φύσις ἐξαρχεῖ πάντα πᾶσιν. 16
μέα φύσις ἐστὶ πάντα ταῦτα καὶ οὐ μία᾽ πολλαὶ φύσιές εἰσι πάντα ταῦτα 11
5 χαὶ μία.
ἐν τροφῆι φαρμακχείη ἄριστον, ἐν τροφῆι φαρμακχείη φλαῦρον φλαῦρον 19
χαὶ ἄριστον πρός τι.
τροφὴ οὐ τροφή, ἤν μὴ ὀύνηται, οὐ τροφὴ τροφή, ἤν οἷόν τε ἧι τρέφειν 21
οὔνομα τροφή, ἔργον δὲ οὐχί᾽ ἔργον τροφή, οὔνομα ὁὲ οὐχί.
10 σύρροια μία, σύμπνοια μία, συμπαϑέα πάντα᾽ χατὰ μὲν οὐλομελίην 28
πάντα, χατὰ μέρος δὲ τὰ ἐν ἔχάστωι μέρει μέρεα πρὸς τὸ ἔργον.
ἀρχὴ μεγάλη ἐς ἔσχατον μέρος ἀφικνεῖται, ἐξ ἐσχάτου μέρεις ἐς ἀρχὴν 24
μεγάλην ἀφικνεῖται" μία φύσις εἶναι καὶ μὴ εἶναι.
τὸ σύμφωνον διάφωνον, τὸ διάφωνον σύμφωνον, γάλα ἀλλότριον ἀστεῖον, 40
15 γάλα ἴδιον φλαῦρον, γάλα ἀλλότριον βλαβερόν, γάλα ἴδιον ὠφέλιμον.
οὐχ ἔστιν χαὶ ἔστιν τὰ ὀχτάμηνα. γίνεται δὲ ἐν τούτοις χαὶ πλείω καὶ 42
ἐλάσσω χαὶ ὅλον χαὶ χατὰ μέρος" οὐ πολλὸν δὲ χαὶ πλείω πλείω χαὶ ἐλάσσω
ἐλάσσω [πδτο!οῖ Ὀοίτ ΙΒ ον Ζοὶς ον β οι ΔῈ ρΟΓΒο Δ}.
ὁδὸς ἄνω χάτω μία. 4ὖ

8. ΒΚγιθίποβ σοη Τϑοβ Ἴαμβοι περὶ φίσεως (4. ΖΔ χ}.). Υα]. Α 1, 16.

20 1. Ῥυσε. ἂθ Ῥγίδ. οἵβο. 16 ῥ. 4024 ... περὶ τῆς λύρας,
ἣν ἁρμόζεται
Ζηνὸς εὐειδὴς ᾿ἀπόλλων πᾶσιν ἀρχὴν χαὶ τέλος
συλλαβών, ἔχει δὲ λαμπρὸν πλῆχτρον ἡλίου φάος.
ψεὶ. ΗσΆΚΙ. ἔν. δ1 υπὰ Οἴσῃ. βέσ. ΥΙΠ 49 ὑ. 614. Κλεάνϑην τὸν φιλόσοφον,
25 ὃς ἄντιχρυς πλῆχτρον τὸν ἥλιον χαλεῖ. ἐν γὰρ ταῖς ἀνατολαῖς ἐρείδων τὰς
αὐγὰς οἷον πλήσσων τὸν χόσμον εἰς τὴν ἐναρμόνιον πορείαν τὸ φῶς ἄγει, ἐκ
δὲ τοῦ ἡλίου σημαίνει χαὶ τὰ ἄστρα.
2. Κ'.ΤΟΒ. 66]. 1 8, 48 [Εοϑε ποι πο ὙΠἸΔ οἱ [5]
πάντων χρόνος
30 ὕστατον καὶ πρῶτον ἐστι, χαν ἑαυτῶι πάντ᾽ ἔχει
χἄστιν εἷς χοὺχ ἔστιν" αἰεὶ δ᾽ ἐξ ἐόντος οἴχεται
καὶ πάρεστιν αὐτὸς αὑτῶι τὴν ἐναντίην ὁδόν.
αὔριον γὰρ ἡμὶν ἔργωι χϑές, τὸ δὲ χϑὲς αὔριον.

128. ΒΡΙΟΗΑΒΜΟΙ͂
Α. ΧΕΒΕΝ ὕΝῸ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ,

1. ϑυιρ. Ἐπίχαρμος Τιτύίρου ἢ Ζιμάρου καὶ Σηκχίόδος Συρακούσιος ἢ ἐχ
πόλεως Κραστοῦ τῶν Σιχανών. ὃς εὑρε τὴν χωμωιόίαν ἐν Συραχούσαις ἅμα
Φόρμωι. ἐδίδαξε δὲ ὁράματα γβ, ὡς δὲ Δύχων [ἄογ ῬΥΓΒΑΡΌΥΘΟΣ (ΑὩ.. Χ 418)}]
φησί, λε. τινὲς δὲ αὐτὸν Κώιον ἀνέγραψαν τῶν “μετὰ Καόμου εἰς Σιχελίαν
μετοιχησάντων, ἄλλοι Σάμιον, ἄλλοι Μεγαρέα τῶν ἐν Σικελίαι. ἦν δὲ πρὸ
τῶν Περσικῶν [480] ἔτη τ ὀιδάσχων ἐν Συρακούσαις. -

90 ' 15. ΕΡΙΟΗΑΒΜΟΒ

2. ΑΒιθ1. ροσί. ὅ. 1449) ὅ τὸ δὲ μύϑους ποιεῖν [πᾶπι]. ἀπέδωχεν] Ἐ. καὶ
Φόρμις" τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς ἐχ Σικελίας ἦλθε. 8.1448.81 τῆς μὲν γὰρ κωμωι-
. δίας οἱ Μεγαρεῖς οἵ τε ἐνταῖϑα ὡς ἐπὶ τῆς παρ᾽ αὐτοῖς δημοχρατίας γενο-
μένης καὶ οἱ ἐκ Σικελίας [πϑπι]. ἀντιποιοῦνται] ἐχεῖϑεν γὰρ ἥν Ἐπίχαρμος ὁ
ποιητὴς πολλῶι πρότερος ὧν Χιωνίδον καὶ Μαγνητος.

8. Πτοσ. ΥὯΕΙ 18 Ἐπίχαρμος Ἡλοϑαλοῦς Κώιος. καὶ οὗτος ἔχουσε Πυϑα-
γόρου. τριμηνιαῖος δ᾽ ὑπάρχων ἀπηνέχϑη τῆ; Σικελίας εἰς Μέγαρα, ἐντεῦϑεν
δ᾽ εἰς Συρακούσας, ὥς φησι καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς συγγράμμασιν. καὶ αὐτῶι ἐπὶ
τοῦ ἀνόριᾶντος ἐπιγέγραπται τόδε"

εἴ τι παραλλάσσει φαέϑων μέγας ἅλιος ἄστρων
καὶ πόντος ποταμῶν μείζον᾽ ἔχει δύναμιν,

φαμὶ τοσοῦτον ἐγὼ σοφίαι προέχειν Ἐπίχαρμον,
ὃν πατρὶς ἐστέφανωσ᾽ ἄδε Συραχοσίων.

οὗτος ὑπομνήματα χαταλέλοιπεν ἐν οἷς φυσιολογεῖ, γνωμολογεῖ, ἰατρο-
λογεῖ. χαὶ παραστιχίδα δὲ ἐν τοῖς πλείστοις τῶν ὑπομνημάτων πεποίηκεν, οἷς
διασαφεῖ ὅτι ἑαυτοῦ ἔστι τὰ συγγράμματα. βιοὺς δ᾽ ἔτη ἐνενήχοντα κατέ-
στρεψεν.

4. ΙΑΜΈ1, Υ͂. Ρ. 266 τῶν δὲ ἔξωϑεν ἀχροατῶν γενέσϑαι χαὶ Ἐπίχαρμον,
. ἀλλ᾽ οὐχ ἐχ τοῦ συστήματος τῶν ἀνδρῶν. ἀφικόμενον δὲ εἰς Συρακούσας διὰ
τὴν Ἱέρωνος τυραννίδα τοῦ μὲν φανερῶς φιλοσοφεῖν ἀποσχέσϑαι, εἰς μέτρον
δ᾽ ἐντεῖναι τὰς διανοίας τῶν ἀνδρῶν, μετὰ παιδιᾶς χρύφα ἐχφέροντα τὰ Πυ-
ϑαγόρου δόγματα. 1686 περὶ τῶν φυσιχῶν ὅσοι τινὰ μνείαν πεποίηνται, πρώ-
τον Ἐμπεδοχλέα καὶ Παρμενίδην τὸν ᾿λεάτην προφερόμενοι τυγχάνουσιν, οἵ
τε γνωμολογῆσαί τι τῶν χατὰ τὸν βίον βουλόμενοι τὰς Ἐπιχάρμου διανοίας
προφέρονται, καὶ σχεδὸν πάντες αὐτὰς οἱ φιλόσοφοι χατέχουσι.

ὅδ. Μλεν. Ῥαβ. 11 ἀφ᾽ οὗ Ἱέρων Συραχουσῶν ἐτυράννευσεν ἔτη ΠΗΠΗῚ
ἄρχοντος ᾿Αϑήνησι Χάρητος [4121]. ἦν δὲ καὶ Ἐπίχαρμος ὁ ποιητὴς κατὰ
τοῦτον. αὶ. ΧΟΠΟΡΒδπ. Α 8 8. 39. ΑΝΟΝ, ἀθ οὐπι. Π 4 5. 1,16 Καΐθαὶ (Ἐ. Συ-
ρακχόσιος). οὗτος πρῶτος τὴν χωμωιόδίαν διερριμμένην ἀνεχτησατο πολλὰ
προσφιλοτεχνήσας. χρόνοις δὲ γέγονε χατὰ τὴν ὋΥ ὀλυμπιαάόα [488---], τῆι δὲ
ποιήσει γνωμικὸς καὶ εὑρετικὸς χαὶ φιλότεχνος. σώιξεται δὲ αὐτοῦ ὁράματα
μ, ὧν ἀντιλέγονται ὅ.

θ. Ριιτο Τβοδϑί. Ὁ. 152 ΠΕ; ἔστι μὲν γὰρ οὐδέποτ᾽ οὐδὲν, ἀεὶ δὲ γίγνεται.
καὶ περὶ τούτου πάντες ἑξῆς οἱ σοφοὶ πλὴν Παρμενίδου συμφερέσθων, Πρω-
ταγόρας τε καὶ Ἡράχλειτος καὶ Ἐμπεδοχλῆς χαὶ τῶν ποιητῶν οἱ ἄχροι τῆς
ποιήσεως ἑχατέρας, χωμωιδίας μὲν Ἐπίχαρμος, τραγωιόίας δὲ Ὅμηρος. ΑΥΕχιβ
1Δπο8 Ὀοὶ ΑἸ. ΓΥ̓͂ 1640 [ΠῚ᾿ 8416 Κι) Αὐδβτδηὶ Ὀοϊοθίον Βὔομον: Ὀρφεὺς ἔνεστιν,
Ἡσίοδος, τραγωιόδίαι, Χοιρίλος, Ὅμηρος, (ἔστ᾽) Ἐπίχαρμος, γράμματα παν-
τοδαπα.

Ἴ. ῬΟΒΡΗΥΕ. Υ͂. ΡΙοῦ, 24 (ΑΡο]]οἄοτοβ δὰβ Αἰ μθη) Ἐπίχαρμον τὸν χωμωι-
διογράφον εἰς δέχα τόμους φέρων συνήγαγεν. ϑῦτρ. ἃ. Διονύσιος υἱὸς τοῦ
Σικελίας τυράννου χαὶ αὐτὸς τύραννος χαὶ φιλόσοφος. ᾿Επιστολὰς καὶ Περὶ
τῶν ποιημάτων ᾿Ἐπιχάρμου.

8. Ιαμβι, Ὗ. Ρ. 241 Μητρόδωρός τε ὃ Θύρσου (ἀδελφὸς ἐχ τῆς) τοῦ
πατρὸς Ἐπιχάρμου χαὶ τῆς ἐχείνου [ΡΥΓΙΆΔΌΓΆΒ) διδασχαλίας τὰ πλείονα πρὸς
τὴν ἰατριχὴν μετενέγχας ἐξηγούμενος τοὺς τοῦ πατρὸς λόγους πρὸς τὸν ἀδελ-
φόν φησι τὸν Ἐπίχαρμον χαὶ πρὸ τούτου τὸν Πυϑαγόραν τῶν διαλέχτων
ἀρίστην λαμβάνειν τὴν Δωρίδα χτλ. ΜοαοᾶοιΒ Βυοὰ ἰδὲ ἡδοῖι Ασίβίοχθιηοβ

Α. 2--:0. ΓΕΒΕΝ ὉΝῸ ΒΟΒΕΙΕΤΕΝ. Β. ΕΒΑΘΜΕΝΤΕ. 91

Ζοῖϊ καϊδικοῦς, ὕπον πη! οι ΕΔΙδοδυπρ δα θη Νϑπιθη σοι Ἠοϊοίδαϊοθ, Ερὶ-
οδδστη β Ὑδίοσ 5. Ργίδ. 19 (8. 32).

9. ΟουσμεΙΣ,. 1 1 ϑὲομῖξ σμόχμε ποὶ ηιεαιοογὶ οὐγα περοίδμμς ἑδίμα [ἃ. ἰι.
αἷο [δπν τ Βο 0] ργοϑεοιῖδ ϑμμέ Ηϊογοη εἰ Εριολανγηημδ. ὅταν. εἶν. Κ᾽ 8,150
σμαπέμηγμε ρῖο8 αἰξανὶξ ἀργεθίεδ Αδογαθμδ ϑιομίμιϑφμε δοῆδα νοὶ, Ῥ]η. Η. Ν. ἱπά.
Ι 20---21.

10. ΑΥ̓ΉΚΝ. ΧΙΥ͂ 648 Ὁ τὴν μὲν ἡμίναν οἱ τὰ εἰς Ἐπίχαρμον ἀναφερό-
μενα ποιήματα πεποιηχότες οἵἴδασι χάν τῶι Χίρωνι ἐπιγραφομένωι οὕτω λέ-
γεται ᾿ καὶ --- δύο [ἴτ. 290 Καὶ 61]. τὰ δὲ Ψευδεπιχάρμεια ταῦτα ὅτι πεποιή-
χκασιν ἄνδρες ἔνόοξοι Χρυσόγονός τε ὁ αὐλητής, ὥς φησιν ᾿ἐριστόξενος ἐν
ὀγόόωι Πολιτιχῶν νόμων, τὴν Πολιτείαν ἐπιγραφομένην. Φιλόχορος ὁ᾽ ἐν τοῖς
Περὶ μαντιχῆς Αξιόπιστον τὸν εἴτε Δοχρὸν γένος εἴτε Σιχυώνιον τὸν
Κανόνα καὶ τὰς Γνώμας πεποιηκέναι φησίν.

Β., ΕΒΑΟΜΕΝΤΕ,
(Ασα! πδοὰ Καὶροὶ ΟΟΕῚ 91---147).

Ἐκδὺ ἀσβοδοίμθη πδοὶ 561], ϑρυβοῖθ ππὰ Βοσουμοηρ, ἀυγοὶ ΑἸΚίποβ, βΌ !ρομΒ
Βοδμιάϊον, ἰῃ βοΐποη νἱοὸσ Βύομοση βοβοι Απιγηίδδ (ν. Ἠογδοῖθα, ϑβοδῦ ον Ῥ]δίομβ
Ιπά. 86. 6, 1 Αϑ]. Υ. ΒΗ. 1Π19 Ἀίορ. [Π 46) ἔν. 1---ὅ, ποτὶπ 2. 4 ΒογΆ ΚΙ, 1 ἀΐθο
ΕΠοδίθη Ὀογῆδτοη, τ ϑηγοηα 8, ἀδδ ἀογ ΕΌστ ἡδοὴ οοῦῦ δυδδίθηϊ, ἄθηι [π}}8}Ὁ Ὡδοὴ
πἰοννς ἄθῃη Απΐβδηρ βοπάδιπι {γι μοϑύθῃβ ἄθπὶ Επᾶὰθ ἀδ8 5. βῃχῃ. δηζυρομῦγοη
βομοίηί, Ζυο οἰ μας ἰδ δύο θ ππᾶὰ ἱστοὺς ἀοβ ὙΊοΙβ 7 (βο γα βομοσ Ἀπ κίδηρ).
Εϊνα Εἰπίασου σὰ ΕΔγου Ρ]δίου δ Ὀοὶ Αὐἱ πη χοη ἀυστοι Ὀίομγβοβ (ναὶ. Α 7)7

ΒΙΘΟΠΟΥ ποῦν εἰπᾶ πδοῦ Α 10:

1) Πολιτεία (ἴν. ὅ6---58), οὐ ἄστη! θ Ῥοσδῖθ πιϊῦ Πουα ΚΙ ὕὔβομθη υπα ρυίδα-
Εὐτο τπεὰ Ἡδιϊπίβοουζοι, γογἦδδδί σομ ὕσι ΕἸδιοην τποβοη ΟΠ ΣΤ ΒΟζΌΟΒ (Ζοὶ(ρ.

ἃ. ΑἸκΙδίδἀθθ ἤδοὰ Ὠυτίβ, Αἴ. ΧΗ 535).

2) Χίρων (ἴτ. 89---62), ἀσσυϊοιοα (νεῖ. Απῶ. Ρ. ΥΠ 158, 9) ἷῃ ὑγίδδρο-
τοίβοο Κιοίβδο (ναὶ. Α 8) πδοὴὴ ἄϑῃρ Ὀοίκαπηΐοη ΒΌΘἢΘ Ηρεϊοᾶδ νογίδλβϑ.

8) Ὀψοποιία (ἔτ. 683). Ῥυογρίοίοδοπ τῖγὰ ἰπὶ ΑἸυογύαπι Ζὰσ ἄσζ !οἤθη βου γί -
βίο οσγοὶ χοσθοδησί, αἷδὸ Το νοι ἢ. 2 ὃ).

4) Πρὸς ᾿Αντήνορα (ἴτ. 65) Ὠραργ(δρογοίθομο ἘΔΙβοπηρ (ναὶ. Ρ] η. 84, 12
[Χ78ττ0]. ΡΙυἱ, Νατι. 8 κ΄. Εἰ).

5) Ἐπίγραμμα πόροι ἔτ. 9 δυῦ ΕΡίομαστη ροβοι γί ΌΘΕ.

6) ὕποοῦϊ 415 β' δι πη ρ' δἰηα δυο ἀΐο Πνώμαι ἀ68᾽ Αχίορίβϑῦοβ (ἐγ.
8---46), ἄς Ἐππΐτιβ ἐπ θοΐποῦ ὕθδογβοίσαας (ἔτ. 41---54) νοῦ βἱοἢ μομβδὺϊ δῖ, ἂδ
ἀἰο ΑΚτγοβίοδίβ (9. Ελχντῦβ ΕΈσΙτ Οἷς. ἃ, ἀΐἷν. ΠῚ δ4, 111) ἡδοὺ Α 8 (φυσιολογεῖ γνω-
μολογεῖ χτλ.) δῖοι; δυΐ ἀΐοθβϑο βιοῦσι Ὀοσίθμοηι γᾶ. ΑΌοσ Εἰπζοίπθθ ἀδτί βομοὶπὶ
αὖ. 16 Εὐσν βοπιδῃηΐ 2. Τὶ δὴ ἀΐο Κγαΐζ ἄορ Εμίθα (ἔγ. 10. 12. 18. 16. 87),
Δ ιδιοσποηάσηροι 2. Β. 9. 29. 31. 81 εἰπὰ βίϑηϑθῃ φρϑὈ]θῦθα, οἰ ῃΖ 68 δὲ δῦ Ὀ6-
φουχί (19. 36. 81) υπᾶὰ ἀδΥ [πῆ] γΟΥ 8116 πὰ μοῦ ἀδδ θ.---ὅ. σδῃγῃ. δὴ (Χϑυο-
ῬὮΒη08 ἔτ. 9(7). 12. ὅ2, Ηθγακῆς 11. 48, Απαχίπηθπθβ (νρ]. Ὁ οβόποθ γν. ΑΡ.) 58,
8:60 τῖθ ἴῃ θη ᾿ϑοδιύθη᾽ ἔγ. 1. 2. 4. Ψοπαπε ο ὨΔΌΘΩ βἰοὰ γᾷ ἢ σοι Ομ Ἴβο 6
Αὐεχῦχο δβοΐποῦ Ὀσαπιθη νογυτοϊ(οι (νοὶ. ΤὨθορηΐβ, Μοπαπᾶοσ, ΡΟ 5 ϑγτυβ),
ἀϊθ βοΐποῃ Νδθη ἐπὶ νἱογίθη ὁδῃσζῆ. Ῥορυϊᾶγ τηδοδίθη (νρὶ. Α 6 πηᾶ ἔτ. 86. 87)
τιπὰ ἀἀβ:η8}5 οἷο μου ίββοη Αχίορίβίοϑ σνϑγδη]δϑδίθη, ἀἴθθοθ Το καθυοι Ζὰ 6Γ-

92 18. ΕΡΙΟΒΔΈΜΟΝ

τοϊζοσῃ ππᾶ γί αροζοΐίβου. σὰ Ὀθαυθοὶΐοα (να ]. ἔν. 9. 22. 41. 50, δι} ἘπροάΟΚΙοα
ψγοὶδὶ 49). ἘΣ Κὄππηϊο ζῦμιὶ Κχοΐβ 408 ῬοΌκοιβ Ηογακίοίάθα μοι διθη, ἯὙ͵ἪἫ ΤΏΔῈ
βοίοῃ!ο Εἰοϊομθη Ἰορῖθ πᾶ χἱΐ ἄογ ΑἈΚσοβύοηϊβ βοθοσζο ἱθὺ (Ὀίορ. Υ 93).

Ἢ Ῥο: Τίϊτοὶ Κανών ἀροδβοίθθῃ ἘΔΙβοθοσ (ἔγ. 68) ἀσαΐοι δαΐ ῥὑγυίδμδρο-
τοΐβοῃϑθ βϑοΐβ.

28 γα δον ἀθγ αποιθα ζὰ Επτγὶρ᾽ ἀο8 ΟΠ Σ ΗργΆΚΙ. 1' 29,
Ἐοδᾶο Ῥεγοδοῖ ΠΟ 258, βαβοι ἢ} ῬὨ110]. ὅ8, 1894, 564) ἰδ ππδυΐροκ τί, ἔν, 45 1δὶ
ἰού βἰοθοῦ Βοσβίθ αν. Ὠΐθ δηάοσοα Βοσ ηγτηροη (ΕἸΣ. ἦγ. 964 «αἰ 46, Ηο]. 1650
-- 18, ΗρτΙο. 1016 -α 11, Β800}. 216 - δὅ2, ἔν. 941 τἰ 58, ἔτ, 909, 6 [Ηθ6]. 122 7)
δἰπὰ 8ὴ βοἢ ὉΠδίΟΠΟΥ ππηα Θηἰδολιοϊάθῃ πἰοῆϊ, ΟΣ ὩΔΟΒ ΔΗ.

1--6. θι1οα. 1Π 9--11 πολλὰ δὲ καὶ παρ᾽ Ἐπιχάρμον τοῦ κωμωιδιοποιον
προσωφέληται ΓΡΙδίοῃ] τὰ πλεῖστα μεταγράψας, καϑά φησιν Ἄλχιμος ἐν Τοῖς πρὸς
ἀμύνταν, ἅ ἐστι τέτταρα, ἔνϑα χαὶ ἐν τῶι πρώτωι φησὶ ταῦτα᾽ φαίνεται δὲ
χαὶ Πλάτων πολλὰ τῶν Ἐπιχάρμον λέγων σχεπτέον ὁέ. ὃ Πλάτων φησὶν
αἰσϑητὸν μὲν εἶγαι τὸ μηδέποτε ἐν τῶι ποιῶι μηδὲ τῶι ποσῶι διαμένον, ἀλλ᾽
ἀεὶ ῥέον καὶ μεταβάλλον" ὡς ἐξ ὧν ἄν τις ἀνέληι τὸν ἀριϑμόν, τούτων οὔτε
ἴσων οὔτε τινῶν οὔτε ποσῶν οὔτε ποιῶν ὄντων, ταῦτα δ᾽ ἐστὶν ὧν ἀεὶ γένεσις,
οὐσία δὲ μηδέποτε πέφυχε. νοητὸν δὲ ἐξ οὗ μηδὲν ἀπογίνεται μηδὲ προσγίνε-
ται. τοῦτο δ᾽ ἐστὶν ἡ τῶν αιδίων φύσις, ἣν ὁμοίαν τε χαὶ τὴν αὐτὴν ἀεὶ συμ-
βέβηκεν εἶναι. χαὶ μὲν δ γε Ἐ. περὶ τῶν αἰσϑητῶν χαὶ νοητῶν ἐναργῶς εἴρηκεν

1 [1109 Καὶ.
-- ἀλλ᾽ ἀεί τοι ϑεοὶ παρῆσαν, χὐπέλιπον οὐ πώποχα,
τάδε δ᾽ ἀεὶ πάρεσϑ᾽ ὁμοῖα διά τε τῶν αὐτῶν ἀεί.
- ἀλλὰ λέγεται μὰν χάος πρᾶτον γενέσϑαι τῶν ϑεῶν.
- πῶς δέ χα; μὴ ἔχον γ᾽ ἀπό τινος ἐνθὲν ὅ τι πρᾶτον μόλοι.
ὅ --- οὐχ ἄρ᾽ ἔμολε πρᾶτον οὐδέν; --- οὐδὲ μὰ ΖΦέα δεύτερον
τῶνδέ (γ᾽) ὧν ἁμὲς νῦν ὧδε λέγομες, ἀλλ᾽ ἀεὶ τάδ᾽ ἦν.
(χαί")
Φ [110}]
αὲ ποτ᾽ ἀριϑμόν τις περισσόν, αἱ δὲ λῆις, πὸτ ἄρτιον,
ποτϑέμειν λῆει ψᾶφον ἢ καὶ τᾶν ὑπαρχουσᾶν λαβεῖν,

1. Α. Ανοὸῦρ αδίζου. μαι 8 ἀοο ἢ βἰθίβ ρορϑῦθῃ πὰ πΐθπιδ]8 μδ 8 85
ἸΒΏΘη 118] φρο ίθ], αἀἷθ οσρᾶηρο δῖον (ἴῃ ἀθὺ Ναίαυ) γο] ]σίθθη β[ 0 ἢ βύθίβ
σἰθοἢ υπὰ ἀγχοῦ αἰθβοὶθθι Κυᾶΐθ. ΒΒ. ΑΌΟΥ τϑῃ βαρὺ 6 ἀοοδ, ἀδ8
Ομδοβ βοὶ Ζιιθυβὺ σοι ἀον αδίξογϑὶὶ θαἰδίαπάθη. Α. ὙΥ1ο Κϑὴπ 88 βοΐῃ ἢ
Ἧγα8 στυοτεὶ Κοιαμηῖ, Καπη ἀοοῖ υὑπιηδρ] οι δὰ8 ἰγροηᾶνταθ δπάθγϑθαι ρ6-
Κομμηθῃ βίῃ (6) Β. ΑΪβδὸ Καὶ δογβδυρίὶ ποδί σιθσγεῦ Α. ον ἧδβθ
πἰοδξ, Δ ἢ} ἰοὺ Ζὰ συοῖς, ϑηϊβύθῃβ γοη θη, ΟΥΟ ὙΪΓ ΠῖοΥ Ὡὰ 80
ΤΘάθῃ, βΒομάθση ἀδ8 ΤΩΣ ΠΟ ἀδ.

2. Α. Ὑθῃμι οἷμος Ζὰ οἰποὺ φογϑάθῃ ΖΔ}], τηϑἱ β ] θ ἢ δυο οἷο
ὈΠΡΟΓΒάΘΩ, οἴθηῃ ϑὐθιῃ ΖΌΪΘρΘΩ οὐδοῦ γοὰ ἄθῃ σψουμδηάθηθῃ οἰπθὴ τος-

ῬΨῸῚ

10

11

Β. ΡῈ. 1--8. 98

ἡ δοχεῖ κά τοι γ᾽ (ἔϑ᾽) ωὑτὸς εἶμεν; --- οὐκ ἐμίνγα κα.
- οὐδὲ μὰν οὐδ᾽ αἱ ποτὶ μέτρον παχναῖον ποτϑέμειν.
ὅ λῆε τις ἕτερον μᾶχος ἢ τοῦ πρόσϑ᾽ ἐόντος ἀποταμεῖν
ἔτι χ᾽ ὑπάρχοι χεῖνο τὸ μέτρον; --- οὐ γάρ. --- ὧδε νῦν ὅρη
χαὶ τὸς ἀνθρώπους" ὅ μὲν γὰρ αὔξεϑ᾽, ὅ δέ γα μὰν φϑίνει,
ἐν μεταλλαγᾶι δὲ πάντες ἐντὶ πάντα τὸν χρόνον.
ὃ δὲ μεταλλάσσει κατὰ φύσιν χοὔποχ᾽ ἐν ταὐτῶι μένει,
10 ἕτερον εἴη χα τόδ᾽ ἤδη τοῦ παρεξεσταχότος,
χαὶ τὺ δὴ χἀγὼ χϑὲς ἄλλοι καέ νυν ἄλλοι τελέϑομες,
χαῦϑις ἄλλοι χοὔποχ᾽ ωὑτοὶ χαττὸν (αὐτὸν αὖ) λόγον.
ναὶ. Ριπέ, ἃ. οοσαπι. ποῖ. 44 Ρ. 1083 4 ὁ τοίνυν περὶ αὐξήσεως λόγος ἐστὶ μὲν
ἀρχαῖος" ἡρώτηται γάρ, ὥς φησι Χρύσιππος, ὑπ᾽ Ἐπιχάρμου. ἃ. 80τ8 παπι.
υἱπά. 16 ὑ. ὅδϑ ταῦτα γε τοῖς Ἐπιχαρμείοις ἔοικεν, ἐξ ὧν ὃ αὐξόμενος ἀνέφυ
τοῖς σοφισταῖς λόγος" ὁ γὰρ λαβὼν πάλαι τὸ χρέος νῦν οὐχ ὀφείλει γεγονὼς
ἕτερος ὁ δὲ κληϑεὶς ἐπὶ δεῖπνον ἐχϑὲς ἄχλητος ἤχει τήμερον ἄλλος γάρ ἐστι.)
ἔτι φησὶν ὃ "ἄλκιμος χαὶ ταυτί᾽ φασὶν οἱ σοφοὶ τὴν ψυχὴν τὰ μὲν διὰ
τοῦ σώματος αἰσϑάνεσϑαι, οἷον ἀχούουσαν, βλέπουσαν τὰ ὁ᾽ αὐτὴν χαϑ᾽
αὑτὴν ἐνθυμεῖσϑαι, μηδὲν τῶι σώματι χρωμένην. διὸ χαὶ τῶν ὄντων τὰ μὲν
αἰσϑητὰ εἶναι, τὰ δὲ νοητά. ὧν ἕνεχα χαὶ Πλάτων ἔλεγεν ὅτι δεῖ τοὺς συνι-
δεῖν τὰς τοῦ παντὸς ἀρχὰς ἐπιϑυμοῦντας πρῶτον μὲν αὐτὰς χαϑ᾽ αὑτὰς δἜιε-
λέσϑαι τὰς ἰδέας, οἷον ὁμοιότητα χαὶ μοναόα χαὶ πλῆϑος χαὶ μέγεϑος χαὶ στα-
σιν καὶ χίνησιν᾽ δεύτερον αὐτὸ χαϑ᾽ αὑτὸ τὸ χαλὸν χαὶ ἀγαϑὸν καὶ δίχαιον
καὶ τὰ τοιαῦτα ὑποϑέσϑαι. τρίτον τῶν ἰδεῶν συνιδεῖν ὅσαι πρὸς ἀλλήλας
εἰσίν, οἷον ἐπιστήμην ἢ μέγεϑος ἢ δεσποτείαν, ἐνθυμουμένους ὅτι τὰ παρ᾽
ἡμῖν διὰ τὸ μετέχειν ἐχείνων ὁμώνυμα ἐχείνοις ὑπάρχει᾽ λέγω δὲ οἷον δίχαια
μὲν ὅσα τοῦ δικαίου, χαλὰ δὲ ὅσα τοῦ χαλοῦ. ἔστι δὲ τῶν εἰδῶν ἕν ἕχαστον
ἀἰδιόν τε χαὶ νόημα καὶ πρὸς τούτοις ἀπαϑές᾽ διὸ χαί φησιν ἐν τῆε φύσει τὰς
ἰδέας ἑστάναι χαϑάπερ παραδείγματα, τὰ δ᾽ ἄλλα ταύταις ἐοικέναι τούτων ὁμοιώω-
ματα χαϑεστῶτα. ὃἃᾧὑ τοίνυν Ἐπίχαρμος περί τε τοῦ ἀγαθοῦ καὶ περὶ τῶν
ἰδεῶν οὕτω λέγει"
δ [111] - ἄρ᾽ ἔστιν αὔλησίς τι πρᾶγμα; --- πάνυ μὲν οὖν.

ΒΘΒηΘΩ ὙΠ, τηορϊηδί ἀὰ ὙΟΝ], 816 Ὀ]οῖθθ ποῦ αἰθϑοὶ θοῦ Β, Βονδῆσοὶ
Α. Νυιχι ἔοσπον, ΘῈ οἶμον σὰ οἰπον Ε}190 Μίδδβϑ (6) οἷῃθ ἀπᾶάθτϑ Γέημο σὰ-
Ἰοζϑθῃ οὐογ σοῖ ἀθγ νουμδηάθηθη ΔΟθοβηοίάθη ψ1}1, Ὀ]ο δὲ ἀδηη Ὸ}] ΠΟῸΣ
ἦθηθ8 Μδβββ θοδϑίθῃῃ ἢ Β. Ναιυ] ἢ ἡἰομί, Α. ΝΠ 80 δἰ αἷγ δυο αἷθ
Μουβοθθη 8. [δῦ οἷπὸ τϑοιδὶ, ἀθὺ δηᾶοσο ηἰμητῦ ἢ8]0 80, ἰῃὰ ΘΟ 86]
Β'πα δἷο 4110 4]]οζοῖῖ, οὶ ταϑ σοῦ Ναί τϑοθϑοὶῦ πᾶ πἰπημλοῦ δαΐ
ἀοιιθο θη ΕἼΘΟΚο Ὀ]οῖθί, (10) 485 τψᾶγο 6 ἀδῃῃ πΟᾺ] ονγαβ σοὴ ἄθηι ο1-
ἃπαογίθη γϑυβο ἰθϑάθηθθ ἀὐοὰὶ ἀὰ ὑπα ἰοὰ βἰπὰ ροϑίθσῃ ὑμαὰ ᾿θαΐ δηᾶσθ
Ιου υπὰ πίραοσ δπάθτο ἰῃ Ζυκυπῆ ὑπ 80 βἰπὰ νῖγ πὶθ πίϑθαάον ἀϊθ-
80] θη πδοῖὶ ἀθηιβοὶ θη (ὐθϑοίζ.

8. Α. [δὲ ἘἸ]διθηδρίθὶ οἷὰῃ Ὀίηρ Β. Ναιυ! οι ἄοοι. Α.. Ι8ὲ δυο

ιὶ

94 18. ΕΡΙΟΗΑΒΜΟΩ͂

(ἄρ᾽ ἔστι κἄνϑρωπός τι πρᾶγμα; --- πάνυ μὲν οὖν.
- ἄγϑρωπος οὖν αὔλησίς ἐστιν; --- οὐδαμῶς.
-- φέρ(ε) ἴδω, τέ δ᾽ αὐλητάς; τίς εἶμέν τοι δοχεῖ;
ἄνϑρωπος, ἢ οὐ γάρ; --- πάνυ μὲν οὖν. --- οὐχ οὖν δοχεῖς
οὕτως ἔχειν (χα) καὶ περὶ τὠγαϑοῦ; τό γα
ἀγαϑὸν τὸ πρᾶγμ᾽ εἶμεν χαϑ᾽ αὖϑ᾽ ὅστις δέ κα
εἰδῆε μαϑὼν τῆν᾽, ἀγαϑὸς ἤδη γένεται,
ὥσπερ γάρ ἐστί!) αὔλησιν αὐλητὰς μαϑών,

10 ἢ ὄρχησιν ὀρχηστάς τις ἢ πλοχεὺς πλοχάν,

ἢ πᾶν γ(ε) ὁμοίως τῶν τοιούτων ὅ τι τυ λῆις,

οὐχ αὐτὸς δἴη κα τέχνα, τεχνικός γα μάν.

Πλάτων ἐν τῆι περὶ τῶν ἰδεῶν ὑπολήψει φησίν, εἴπερ ἔστι μνήμη, τὰς
ἰδέας ἐν τοῖς οὖσιν ὑπάρχειν διὰ τὸ τὴν μνήμην ἠρεμοῦντός τινος χαὶ μένοντος
εἶναι" μένειν δὲ οὐδὲν ἕτερον ἢ τὰς ἰδέας. τίνα γὰρ ἂν τρόπον, φησί, διεσώε-
ζετο τὰ ζώια μὴ τῆς ἰδέας ἐφαπτόμενα, καὶ πρὸς τοῦτο τὸν νοῦν φυσιχῶς
εἰληφότα; νῦν δὲ μνημονεύει τῆς ὁμοιότητος (γενέσεώς) τε καὶ τροφῆς, ὅποία
τίς ἐστιν αὐτοῖς, ἐνόεικνύμενα διότι πᾶσι τοῖς ζώιοις ἔμφυτός ἐστιν ἡ τῆς
ὁμοιότητος ϑεωρία᾽ διὸ καὶ τῶν ὁμοφύλων αἰσϑάνεται. πῶς οὖν ὁ Ἐπίχαρμος;

4 [12] Εὔμαιε, τὸ σοφόν ἐστιν οὐ καϑ᾽ ἕν μόνον,
ἀλλ᾽ ὅσσα περ ζῆι, πάντα καὶ γνώμαν ἔχει.
καὶ γὰρ τὸ ϑῆλυ τᾶν ἀλεχτορέδων γένος,
αὲ λῆις καταμαϑεῖν ἀτενές, οὐ τίχτει τέχνα

δ ζῶντ(α), ἀλλ᾽ ἐπώιζει καὶ ποιεῖ ψυχὰν ἔχειν.
τὸ δὲ σοφὸν ἃ φύσις τόδ᾽ οἶδεν ὡς ἔχει
μόνα" πεπαΐέδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο.

ον ΜϑηθΟΙ οἷῃ ὨὈίηρῦ Β. Ναιαγ! οι ἀοο ἢ. Α. Α180 ἰθὺ ἀθὺ Μίθῃβο οἷῃ
ΕἸδύθπδρίθ] ἢ ΒΒ. Κοίποετγορβι Α. 1,288 Ὑϑὶϊου βϑ, ᾿γᾺ8 ἰβύ οἷῃ ΕἸδίθῃ-
Βρίοϊου ἢ γαβ ἀὔπκι ὁ ἀΐοῃ σὰ βοίη ἢ (6) Εἰῃ Μϑῃβομ, ΝΙΘΒΈ σπϑὰς
Β, βοϊθούνοσαίδ ] Ἰοἢ. Α. ΟἸδυδδὶ ἀὰ πὰπ πἰομί, ἀδ88 98 δος. 80 δ ἢ
σιδα τὴν ἄθὰ αυΐδη γᾶ] Ὧδ8 Ουΐθ ἰδὲ ἀοοὰὺ ἀδβ Πίηρ ζΣ βίο;
ΟΣ 686 ΔΡῸΥ ρΘΙοσηΐ δαὶ υὑπὰ πεῖββ, τὶγὰ ἄδηῃ Ζὰ οἰπθα Οπΐθῃ; Ὑγη]0
πᾶ] 168} ΕἸ δύθῃβρ θ]ο ἀθὺ Βοῖβοῖ, ἄγ 488 ΕἸ δίθῃβρίϑὶ οϊθσηῦ δδί, (10) οὔδὺ
ΤΆΠΖΟΙ τὸν Ἰϑηζθη, ΚΥΔΏΖΟΙ ΠΟΥ τὸν ἀδ8 Βίπαϑθηῃ ρμοϊογηὺ δὶ υπᾶ ΘΌΘΣ50
811 ἀουρ]οομθη τὰ8 ἀὰ Μ1118ῖ, 8οὸ ἰδὺ ἄθοσΑ]Ϊ ἀον Ὀοίγοϑη θ ποδὶ βοϊθβὲ
Κυμοί, γῸ}] δον Κι ἀπβιϊοσ.

4, Ἑυμηδίοβ, ἀϊθ ΥΥ οἰβμοὶς ἰβὺ ποδί ΠῸΡ ἰῃ δ ΕϊηΖΘὮ] ψοσμδηάθῃ,
ΒΟ θυ 81105 τὰ ἀ8 ἰορί, μΒδὶ διιοῖὶ ογϑίδηἃ. Ὀθηη ἀδα ΗθμΏΘΉΥνΟΙΙΚ
Ὀτϊηρί (ποὴπ ἀὰ βοβασξ ἀρογϊορθη Μ|1180) Κοίπο Ἰοθοπαῖρο Φαμρθα ἈΘΓΟΥ,
βοηῃάοσχῃ (8) Ὀγϊοι βἷθ οσϑὲ δ8 ὑπὰ γοσβο δῇ ἰμηθη βὸ οἷπθ βθοϊθιί ΘᾺ
γΐθ 516} τηἱῦ αἶθβοὺ ἮΝ οἰβῃοιὶ νου], ἀδ8 τοῖθβ ἀἷθ Ναῖυγ δ] θη. θη πη
βἷ9 δα β ζϑηξς ψ ῃ βοὶ δϑὺ ρϑ]ογηῖ.

σι

1ὅ

16

Β. ἘΈ. 3--8. θ9ῦ

καὶ πάλιν᾽
ὅ [118] ϑαυμαστὸν οὐδὲν ἀμὲ ταῦϑ᾽ οὕτω λέγειν,
χαὶ ἁνδάνδιν αὐτοῖσιν αὐτοὺο καὶ δοχεῖν
καλῶς πεφύχειν᾽ καὶ γὰρ ἃ χύων χυνί
χάλλιστον εἶμεν φαίνεται, καὶ βοῦς βοξ,
δ ὄνος δ᾽ ὄνωε κάλλιστον, ὗς δέ ϑην ὑἱ.
χαὶ ταῦτα μὲν χαὶ τὰ τοιαῦτα διὰ τῶν τεττάρων βιβλίων παραπήγνυσιν 11
ὃ ἌἌλχιμος, παρασημαίνων τὴν ἐξ Ἐπιχάρμον Πλάτωνι περιγινομένην ὠφέλειαν.
ὅτι δ᾽ οὐδ᾽ αὐτὸς Ἐπίχαρμος ἡγνόει τὴν αὑτοῦ σοφίαν, μαϑεῖν ἔστι χαχ τού-
τῶν ἐν οἷς τὸν ζηλώσοντα προμαντεύεται"
6 [254] ὡς δ᾽ ἐγὼ δοκέω, δοχέων γὰρ σάφα ἴσαμε τοῦϑ᾽, ὅτι
τῶν ἐμῶν μνάμα ποχ᾽ ἐσσεῖται λόγων τούτων ἔξει.
χαὶ λαβών τις αὐτὰ περιλύσας τὸ μέτρον ὃ νῦν ἔχει,
εἶμα δοὺς καὶ πορφύραν, λόγοισι ποικέλας καλοῖς,
δ δυσπάλαιστος ὧν τὸς ἄλλως εὐπαλαέστους ἀποφανεῖ.
7 [18] Εὐβτβατ. 2. ΑΥὺ. Νίο. Γ 1 Κὶὶ 16δ, 10 ΗΘ]. ἐν. Ἡρακλεῖ τῶι παρὰ

Φόλωι.
ἀλλὰ μὰν ἐγὼν ἀνάγχαε ταῦτα πάντα ποιέω"

οἴομαι δ᾽ οὐδεὶς ἐχὼν πονηρὸς οὐδ᾽ ἄταν ἔχων.

᾿ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥῪ ΓΝΩΜΜΗ͂Ι.
8 [239] ὅὅ1ο8. Π ἐμοὶ, Ό.91,29 ΝΜ. Μενάνδρου (581 ΚοΟΟΙ) νεῖ. ἔν. ὅ8
ὁ μὲν ᾿πίχαρμος τοὺς ϑεοὺς εἶναι λέγει
ἀνέμους, ὕδωρ, γῆν, ἥλμιον, πῦρ, ἀστέρας"
ἐγὼ δ᾽ ὑπέλαβον χρησίμους εἶναι ϑεούς
τἀργύριον ἡμῖν χαὶ τὸ χρυσίον μόνον.

ὅ. Κοὶῃ ὸουμάοι, ἀδ88 ὙΪΓ 80 Βρσθοβθῃὰ πὰ 8 θο ] 8ὺ χοίβ θη απ
ὍὯΠ8 56] θοῦ βομβόπ ροΉ ΒΟ θοη ἀὔηκοη, Ὀθῃη οἷ Ηπυμπὰ δᾶ]: ἄθῃ δηάθγῃ
ἂν ἀδ6 βομιδηβίο Οθβομῦρί, οἷῃ Οοἶθθ, οἷῃ Ε86] ἄθῃ ΑθθΘΠι πα οἷῃ
Βοδυοίη 8ᾶ]Σ ἀΔ8 πᾶσ ζῶ ἀδ8 βομδμπϑίθ.

6 ὙΙΘ θὰ τπηϑΐηθ (πὰ ΘΒ ἰοἢ᾽ 5 τηθΐηθ, 80 ϑἶϑ8 ἰοδ 68 ρθηδα),
ψϊγὰ σομ αἴθθθη τηθίπθη Ὗ οὐίδῃ ΠὩΟΟΣ οἰππια] ἀἷο Εθὰθ βοίῃ. Ὧδ πὶσὰ
οἷμοῦ βὶθ Βουωθηπιθι, 488 Ὑογβιίηδαδθ, 488 βὶθ ᾿οίσξί βδθϑη, ἴβπθη σομ ἀθα
ΟἸ θάσσῃ ἰὄδθη, ἵἰθηθη οἷ αθναμα ὑπα οἴμϑη Ῥασρυντηληΐθ] ὑπ] ορβθη, δθ
τηὶξ βοβόποῃ Βϑάθῃ σψοσσάμηθῃ (δ) πὰ ἀδηη ἀΐθ ἀπάθγῃ ἀδπῖξ Ἰοἰομ ὯὉθ-
ΦΥΠΠΡΘΩ, Οὐ 86] 8 οἷη βου οΣ ΟΣ ριον Ηο]α.

1. Τοῦ ἰοὰ (θυ ἀδ8 81108. πὰς δὺὰβ Ζνδηρ. ΕὙοΙ ΜΠ], αὕτη κε το,
ἰδὲ ΝΙΘΣΒη ἃ ΒΟ ] θοῦ οὗον ἀρ ἈΚ] Β.

ΑΧΤΙΟΡΙΒΤΟΙ᾽ ΟΝΟΜΕΝΒΑΜΜΙΌΝΑ.
8. Σρίοδαγηι «ασί, αἷς Οδ(ίεΥ δε πᾶς, Ἡξαεεεν, Εγαᾶξ, δ0ΉΠΕ,
ειον, ϑδίεγπε. 7. αδὸνὸν͵ δαδε αἷς Μείπιπρ δεκοηιπιθη, πέσ οδέε Οδέεγ
δείέπ ΧΡ ᾿Π2 πγ Οοἱάᾶ- ἐπα δὲϊδεογσοϊα.

11

96 18. ΕΡΙΟΗΠΑΒΜΟΒ

9 [245] [ὈΡ]αἰ.] οοβ. δὰ ΑροὶἹ]ὶ. 15 ρ. 110 Α [οἷ. Ερίςοι. Ἐηπ. Υ])

συνεχρίϑη καὶ διεχρέϑη χἀπῆλθεν ὅϑεν ἦλθεν πάλιν,

γᾶ μὲν εἰς γᾶν, πνεῦμα δ᾽ ἄνω᾽ τί τῶνδε χαλεπόν; οὐδὲ ἔν.
10 [246] Ομ. δα. ΓΥ̓͂ 45 Ρ. 584}.

ἅ γα φύσις ἀνδρῶν τέ ὦν; ἀσχοὶ πεφυσιαμένοι.
11 [241] βΈχτ. δᾶν. τηδίῃ. 1 218 (νρὶ. Οἷο. Τα. 1 8, 1δ)

ἀποϑανεῖν ζμὴ δἴγη, τεϑνάκειν δ᾽ οὐχ ἐμέν {γα) διαφέρει.
12 [249] Ῥυστ. ἀο ζοτί. ΑἹ. Π 8 ῥ. 3868

γοῦς ὅὁρῆι καὶ νοῦς ἀχούξε᾽ τἄλλα κωφὰ καὶ τυφλα.
18 [250] Ρουσ. ΧΎΥ͂ΠΙ 40, 4

γᾶφε καὶ μέμνασ᾽ ἀπιστεῖν᾽ ἄρϑρα ταῦτα τᾶν φρενῶν.

14 [251] Απιρτ. ΜοίΔΡΗ. Μ. 9. 1086ε 16 χαλεπὸν δ᾽ ἐκ μὲ χαλῶς ἐχόντων λέ-
γειν καλῶς χατ᾿ Ἐπίχαρμον᾽ ἀρτίως τεγὰρ λέλεκται καὶ εὐϑέως φαίνεται
οὐ καλῶς ἔχον.

16 [252] 8. Χοπορῆδποθ Α 15 8. 40.

16 [258] ΑΤΉπΝν. ΥΠ 8080

τὰ πρὸ τοῦ δύ᾽ ἄνδρες ἔλεγον, εἷς ἐγὼν ἀποχρέω.

11 [268] Κ,1οῸ8Β. 1Π ἰ. 81, 18 Η.

ὅ τρόπος ἀνθρώποισι δαέμων ἀγαϑός, οἷς δὲ καὶ κακός.

18 [261] Αποοᾶ, Βοίββ 125

ἐφόδιον ϑνατοῖς μέγιστόν ἐστιν εὐσεβὴς βέος.
19 [262] Απιδυ. Ἐμοί, ΠῚ 21, 1394Ὁ) 18 [086 [.0}}}}8]
ἀνδρὲ δ᾽ ὑγιαίνειν ἄριστόν ἐστιν, ὥς γ᾽ ἐμὶν δοκεῖ.

9. Ἐπ γνουθαπαὰ βοὴ υπὰ βοβιϑὰ βίο, ο8 Καπὶ τὶς ἢἷῃ, ἯῸ 68
μιουΐκαηι: Εσχαθ σὰν Ετάθ, ἀοΣ Ηδιοὶ ἰπ αἀἰο Ηδμοὶ ὙΥ 88 ἰϑὲ ἀδι οὶ βοινίοσίρ ;
ΒᾺΣ ΠΙΟΒίδ]

10. Υ͂Δβ ἰϑῦ ἡ 4180 αἷθ Ναίυν ἀθγ Μϑηβομοα ἢ Αὐυΐροῦ!αθθηο Βᾶϊρθ.

11, βιθγθθη ταὔβθϑη Ὁ] 6 τηῖγ ἔσῃ, ἀσοὶ ἰοὶ βοίῃ ---- (848 ἰδί μὴν ΘΡΆ].

12. ΝῸΣ ἀον Δ ογβίδπα ἰβί β, ἄἀδὺ βίϑῃξ υπὰ μὅσί. Α1105 δηάθσθ ἰδὲ
ἰδ ὑπ Ὀ]ϊπά,

18. Ν ΟΝ οσ μοῖς απὰ Μ|ββίσασθη, ἀδ8 βἰπὰ ἀθα Οἰϑίβϑίθαε ἀστηθ.

14. Ῥέηη 65 ἰδί δ ῈΥ αἰ μηγίοδήσεη Ῥογαἀογεάΐζεη οἰπόπ γἱοἢ-
ἐσεπ δοῆμιδε χὰ δὲ ἄδη παοῦ Κρίοδαγηι. ᾿ἘΠΘα δῦ 68 δυββοθργοοθθῃ
υπὰᾶ οἰοο ἰδὲ ἀος ἘΘὮ]Ὸν ἀδ.᾿

16. Υλβ νογάθιη σοὶ Μᾶμπηθυ Βργϑοῆθη, ἀαζὰ δίῃ ἰο 8116 πη ΜϑΏῺ8
ὥοθυρ.

11. Τοῦ Ομδσα κίον ἰδὲ ἄθῃ Μθηβομοα ἰδ χυΐον ἄμμο, ΘΙ ἤθη δύο
ἴδγ βο ]θοίοσ.

18. Εΐπ ἔγοιημηθθ ΓΘ θθα ἰδέ ἄθῃ θυ] σθα ἀδ8 Ὀθϑίθ Ζθαγχοὶά.

19. ΕῸΡ ἀθηῃ Μοηβοῆθη ἰδὲ Οοδαμαμοῖϊ ἀδα Βϑδϑίθ, πιΙθΒ ταὶ βομοὶ-
ποη {|]}.

Β. ΡῈ. 9---80. 97

20 [268] -- -- 1394} 258 ἃ
ϑνατὰ χρὴ τὸν ϑνατόν, οὐχ ἀϑάνατα τὸν ϑνατὸν φρονεῖν.
ΦΙ [264] (το. δα Θυ. ἔν. Π 1, 28
γνῶϑι πῶς ἄλλωι κέχρηται. ..
45. [265] στα. 8. ΓΥ͂ 110 Ρ. 840 Ρ. (νεὶ. 245]
εὐσεβὴς νόωι πεφυκὼς οὐ πάϑοις χ᾽ οὐδὲν κακόν
χατϑαγών᾽ ἄνω τὸ πνδῦμα διαμενεῖ κατ᾽ οὐρανόν.
428 [266] --- - Υ͂ 101. Ρ. 108}. ὁ μὲν ᾿Επίχαρμος (Πυϑθαγόρειος δὲ ἦν) λέγων
οὐδὲν ἐχφεύγδι τὸ ϑεῖον᾽ τοῦτο᾽ γινώσχδιν τυ δεῖ"
αὐτός ἐσϑ᾽ ἁμῶν ἐπόπτας, ἀδυνατεῖ δ᾽ οὐδὲν ϑεός.
ΦΆ [261| --- --- ΥἹ 18 Ρ. 144 Ρ,
ὡς πολὺν ζήσων χρόνον χὼς ὀλίγον, οὕτως διανοοῦ.
25 [268] --- -α ΤΙ 21 ὑ. 149.
ἐγγύα (δ᾽) 1 τς {γα) ϑυγάτης, ἐγγύας δὲ ζαμία.
Φ6 [269] --- --- Υ“Ι 21 Ρ. 84 Ὁ
χκαϑαρὸν ἂν τὸν νοῦν ἔχηις, ἅπαν τὸ σῶμα χαϑαρὸς εἶ.
ΖΦ [210] Οὐ πῦτ. δἰ 60]. 14
; αἴ τί κα ζατῆις σοφόν, τᾶς νυχτὸς ἐνθυμητέον.
δαί"
28 [211]
πάντα τὰ σπουδαῖα νυχτὸς μᾶλλον ἐξευρίσχεται.
29 [212] ΟἜΠ1Ὶ,.. 1 15, 1ὅ
οὐ λέγειν τύγ᾽ ἐσσὶ δεινός, ἀλλὰ σιγᾶν ἀδύνατος.
80 (218] [Ρ]Δι.}] Αχίοοδ. ἢ. 8666
ἃ δὲ χεὶρ τὰν χεῖρα νίζει᾽ δός τι καὶ λάβοις τί κα.
20. ΒἰοΣὈ] ολθ Οϑάβῃκοη 801} ἀθσ ΒΒΤΡΙΚΒΒ Ποροι, ποῦ ἀπβίογ-
1Ὸμβ6 ἀοσΣ βίου] Β6.
21. Ἰϑτηθ ἀδγϑυδ, ν|ὸ ΘΓ δπᾶάοσο Ὀϑπυϊζί,
25, Βίοις δὰ ἱπὶ Ηουζθη ἴτοσημι ροδγίοί, πίνὰ Ὀΐς ἰὰὶ Τοὰθ [κοΐῃ
1, ἰα πιάογίδμγοη. [ἢ ἀον Ηδμθ πίρὰ ἀοσ Ηδυςὶ ἰπὶ Ηϊππιοὶ ὀπὶ ἸθΌθη.
28. ΝΙΟΠίΘ οι ῆίοδς ἀοΣ αοἰμοὶδ: 88 80118ὁὲ ἀπ Ἰθσῆθῃ. Εἰ βοὶ δὶ
δὲ τπιῆβοῦ Αὐΐεοθοσ, πηὰ Ὀοὶ αοὐὐ ἰδὲ Κοὶπ Τηρ υππιδρ] οι.
24. Τλαϑ ἀὰ ΒΟΜΟΝΙ ἰδησχθ 818 ΚΣ ἰϑῦθῃ Καπηδῦ, ἀδγϑυΐ το ὐθ
ἀἰοι οἰη.
20. ον γουθ]οπάσηρ ΤΟΟΒίδσ ἴθ ἀΐθ Βάγρθομδέν πὰ ἀογ Βάγρβομαδξ,
ἄἀογ οεϊαϑι.
26. Ἡδοὶ ἀὰ τοΐηϑθῃ βΐπη, 80 ἰδύ ἀθίῃ σζϑηζος Κὶ ὄσρογ τοΐῃ. "
2. Βυοθδὶ ἀὰ οἴναθ Κ]υροθ, θὸ θϑάθη κ᾽ 68 ἰῃὰ ἀοσ ΝΙδομί.
28, Α11ὁ5 αυΐθ δηάοι δὴ μοῦ "οὶ Νδοδί.
29. ΝΙοδῦ χὰ τοάθῃ Ὀἷδὲ ἀὰ ἐδ μῖσ, ϑοπάθγῃ σὰ βομνοίροιι Ὁ δμΐρ,
80. Ἠληὰ νίγά πὺῦ στὸ Ηδηα ρον θοθθη, πΘΠΏ ἄτι Ὠθμθη δῖ,
80 ΧΙρΌ]
Ὧ19185, Ετακοι ἃ. Ῥοτθοῖσ. " Ἃ Ἵ

98 18. ΕΡΙΟΣΒΑΉΜΟΚ

81 [214] Ῥυῦτ. Ῥορὶ. 15 (πρὸς τὸν ἀσωτον)
οὐ φιλάνϑρωπος τύγ᾽ ἔσσ᾽ " ἔχεις νόσον, χαίρεις διδούς.
82. (2158] --- ἀο 8δπἃ. ροσί. 4 ᾿. 21 Εἰ [ὁπ9 1.61 η18)]
ποτὶ πονηρὸν οὐχ ἄχρηστον ὅπλον ἃ πονηρία.
88 [284] Κ.;1οΒ. ἤἥοσ. (1Π) 29, δ4 Η.
ἁ δὲ μελέτα φύσιος ἀγαθᾶς πλέονα δωρεῖται, φίλοι.
84 [286] --- 88, 21 Η.
τίς δέ κα λώεη γενέσϑαι μὴ φϑονούμενος φίλοις;
δῆλον ὡς ἀνὴρ παρ᾽ οὐδέν ἐσϑ᾽ ὅ μὴ φϑονούμενος"
τυφλὸν ἠλέησ᾽ ἰδών τις, ἐφϑόνησε δ᾽ οὐδὲ εἷς.
85 [286] --- 14, 351Μ.
σώφρονος γυναιχὸς ἀρετὰ τὸν συνόντα μὴ ἀδιχεῖν [ἄνδρα].
86 [281] ΧΈΝΟΡΗ. Μοηι. Π 1,20 μαρτυρεῖ δὲ χαὶ Ἐ. ἐν τώιδε᾽
τῶν πόνων πωλοῦσιν ἡμῖν πάντα τἀγάϑ᾽ οἱ ϑεοί.
χαὶ ἐν ἄλλωι δὲ τόπωι φησίν᾽
87 [288]

ὦ πονηρέ, μὴ τὰ μαλακὰ μῶσο, μὴ τὰ σχλήρ᾽ ἔχηις.
88 [217] ὅτοβ. Ἐοὶ. 11 15,1

πρὸς (δὲ) τοὺς πέλας πορεύου λαμπρὸν ἱμάτιον ἔχων

χαὶ φρονεῖν πολλοῖσι δόξεις, τυχὸν ἴσως ζοὐδὲν φρονῶν).
89 [218] --- -- 18 (ΟΠη9 1 ΘΠ1118)

τῶι λόγωι μὲν εὖ διέρχηε πάντα, τῶε δ᾽ ἔργωι καχῶς.

81. θὲ. Ὀἷδὲ πἰοῆϊ θη βοδοηΐσθυα]!ο}:; ἄὰ Ὀἷδὲ νἱο πθὴγ Κγϑηϊς.
ὈΡ Ἰρϑοῦῦ 16 48 βομοη κοῦ Ετθυᾶθ.

82. αοροι ϑοδυγκθη ἰδὲ βου Κοσοὶ Κοὶμθ ἀμ Ὀσδυοθθασο ἯἮ δΒθ.

88. ΤΟΣ ἀΐθ ὕμθαπρ, Ετθαμπᾶσθ, οἰθθὺ τ ΩΣ δὺβ 818 ψυιΐθ Απὶαρθ.

84. ον νῦγάθ πίοης ρόση σοὶ βοίπθῃ ΒΥθαπθη Ὀοποίἀθὲ τϑγάθῃ ὃ
ὙοΥ πίομς Ὀοποίαοι πὶγὰ, ἀος Μδηη ἰδαρί ΚΙΆΥ]ΠΘἢ πἰοθίθ, Εὐπϑη Β] πάθη
Ὀοιἰ Π]οἰἀθὺ βου, ἀοΡ ἴμη οὐ Ποὺ, ἀρ Ὀοποίάθη ἔδαΐ ᾿ππ ἰκοίποι.

856. Εἴποῦ Ὀγάύθα ΕἾδὰ Τυροηὰ Ἠἢοίβδί: ἰβγοαι Οἰδίξθῃ πἰοῆς στοὰ
2ὰ (δὰ.

86. ΜῦΠο οίβϑοί ἀθὺ Ῥχοὶβ, ὑπ ἀθῃ 8 ἃἷθ δέος 41168 αυΐο γοσ-
Καυΐθη.

87. Ὁὺ βοδυγκο, ἀθη κ᾽ ποῦν δυΐ ἀδθ Ὑ͵ οομθ: βοηδὲ Κείορβε ἀὰ ἀδβ
Ἡαστίο.

88. Οδοἢ σὰ ἀθίποῃ Βοκαηπίθη ἰῃ οἰδητοπάθιῃ οπδηᾶθ: ἀδῃῃ
τά νἱϑῖθ πιθΐίπθα, ἀὰ μαροϑὶ οσγθίδηδ, πο ἂὰ νἱοὶ οίομ δυο
Κοίμϑη μιδβί,

89. ἴῃ ἀοίηθῃ οσίθη ἔθηγοὶ ἀπ 41105 χὰ δὺ8, θοῦ ἰπ ἀοίπθῃ
Ὑακοι ἅδε], .

ΒΝ, ΒΒ ΒΡ ΒΡ,

40 [219] --- 81, 25 (ο. 1.)
φύσιν ἔχειν ἄριστόν ἐστι, δεύτερον δὲ (μανϑάνειν).
41 [280] --- ον. ΠΠ1.1,.10
οὐ μδτανοεῖν ἀλλὰ προνοεῖν χρὴ τὸν ἄνδρα τὸν σοφόν.
42 [281] --- --- 20, 8
μὴ (δπὲ μιχροῖς αὐτὸς αὑτὸν ὀξύϑυμον δείκνυε.
48 [282]
ἐπιπολάζειν οὔ τι χρὴ τὸν ϑυμόν, ἀλλὰ τὸν νόον.
44 [283]
οὐδὲ εἷς οὐδὲν μετ᾽ ὀργᾶς κατὰ τρόπον βουλεύεται.
45 [297] Αντῆοι. Μάμανν. [ΕἸΣ άοσβ Ῥοίχσὶο Ῥδρ. 1 {. 3] 1Π. 78 τῇ. ν. ΟὩνσ.
8) Ἐπιχάρμου
(ἥκιστα γ᾽ ὅσ)τις δυστυχῶν βίον τ᾽ ἔχων
᾿ (μηδὲν χαλόν) τὸ κἀγαθὸν ψυχᾶι διδῶι,
(ἐγὼν μὲν αὐτὸνν οὔτι φασῶ μαχάριον,
(φύλακα δὲ μ)δάλλον χρημάτων καλῶν ({καχόν).
Ὁ) Εὐριπίδου [ἴ-. 198 Ν᾿]
δὲ δ᾽ εὐτυχῶν τις χαὶ βίον χοχτημένος
μηδὲν δόμοισι τῶν καλῶν ϑηράσεται,
ἐγὼ μὲν αὐτὸν οὔποτ᾽ ὄλβιον χαλῶ,
φύλακα δὲ μᾶλλον χρημάτων δυσδαίμονα (Ἰ).

46 [299] ΡΗττο Θα. ἱπ ὅθι. ΓΡ 203 Ρ. 406 Αποΐ. 2ΟΥγῸ ορύδημε ἀϊοὶξ ᾿ριολαγηιδ
᾿φωΐουπαιε, αἷΐ, τπεῖημδ ἀεϊἐπᾳιὶέ, ορἐΐηνιιϑ ἐδὲ υἱγν! ποῆλ0 ε8ὲ ἐπ ῖηι
ἐπ" ΠΟΟΘΉ 8, ἨΘΉ10 γερτεμεηϑδίοπὶϑ εαρενϑ8. εἰ Επνέρίἀε8 [ἴτ. 954 Ν.) ᾿σιέοημα
ἐποοηζέμοηεδ δμηὲ εἰ γεἀιπααξ ἴῃ εἶδ πιαΐμηι ἐπὶ οι ας οἰ ἐπὶ υιϑύϊέας, ηπαϊὲ διμιέ;
ἐπ φιῖδιιδ αἰεΐεηι ορροδίία ργαευαϊοπέ, υἱγίμἐε ργαεαια; πὶ αἰδὲδ ὕὑογο ἑΐα, φιιαδὲ
αεημαῖδ δἰέ οὐπερεϊαϊίο; ἰΐα μὲ πκιΠὲ εἶπέ σμὲ οημνία πιαῖα λἀδεαπὲ οἷπε ἶϊο δοπο.

40. Ταϊοπὶ Ὠάθθη, 648 ἰϑὲ ἀδ5 Βοϑδϑίθ, ἀδ8 σιοὶϊθ, ο6 ἄθϑθῃ,

41. ΝΟΣ ΘΟ ΘάΘΏΚοη, βοπάθσῃ ψουθάθη θὴ 5011 (6Γ γτοΐβθ
Μδῃη.

42, Ζοῖρο αἷσι πἰομῦ ἅδον ΚΊοϊ πὶ κοϊθη οττορί. :

48. ΝΟ. ἀο᾽ Ζοτῃμ, βόομάθσῃ (Ὁ γοσθίβῃά τ88 ορδοηδαΐ
ΒΟΒΥΠΙΏ ΘΗ.

44. Καὶπ Εἰπεῖρον ῥβορχύ ἱπὶ Ζοτῃο Εϑδί, νὴῖο βἰομ Β μϑυμτί,

46. Ὗ οὐ πίοδι ἴῃ ρογϊπρθίθα Ὀπρ οἷ σὰ Ὀϑαύθμϑθη ἀπὰ βοὶῃ ΑΘ Κοπηπιθη
Βαΐ, δῦου βδοίποι β'ϑοϊθ πἱομὶδ αυΐδθ υπὰ βοβδποβ ρόπηϊ, ἀθη σογὰθ ἸΘᾺ
Κοίμοστορο αἰ δ οΚἸοἢ πθηηθη, βοηάθσῃ νἱθ ρθησ βομὅπον βομ δ 29 β ἢ ]Θομύθῃ
Ηᾶίον.

46. ἴα; δὼ πϑηϊβίθῃ ἔθὩ]θ, ἰθὺ ἀογ Ὀθείθ Μδῆη. θθπηῃ Νίοπιδηα
δὶ πΒΟΒυ] ας, πίοι ομὴθ Τϑαε].

1 Ἕ

100 18. ΕΡΙΟΗΑΒΜΟΝ

ἘΕΡΙΟΗΠΑΒΜΌΞΒ ἘΝΝΙῚ.
47 [1 ὙΔἘ]6Ω] Οτο. Αο. Π 10, δ1 αὐ οὐρὴ δονι αυϊξ [πϑτη]. Εππΐυ5], ἑέα παγταυϊξ
“σἷδιια Ηοηιενμϑ αἄό886 ροεία᾽ [Απη. 1]; ἑάσηιχμς ἐν Ἐρίολανηιο
παῆι υἱάεδαν δοημαγε ἠδ 600 6856 ππογέ 3.
48 [8] ΡΒιθο. 1 841 Η. (πη 78 πα γ.6}.8)
-ἀ͵ὑὐ-- τ ΟΡ ͵ὰ σογρῶδ δεί, αὐ πιοπεϊ Ἰσηἷδ δεί.
49 [3] ΆΑΞΒΒΟ ἃ. τὸ τ] 4,1 δέμς [πᾶπι]. Δρτίσυ!τγ86] ργίπεὶρία εἰσι δαάδηι,
γμας προ 6556 Κηπέμιδ δογὶδὶέ, αἀσμα ἑόγγα απΐῆα δἰ 30.
ὅ0 [6] --- ἃ. Ἰἴηρ. 1. Υ͂ 59 ἑαφμα Τρίολπανηνμδ (μη...) ἀἰοὶξ ἄς πιοπΐο ιθπαμα αἷξ:
ἐδ δε ὧδ 5οἷδ διηιρίμδ (ἱρηῖθ ἱ. 6. 801) ἴδγιι6 ἰοέμδ Ὠιοη 5 δ5ί,
μὲ πογοδ Χγἱσίάας δι ἡ, οὐ ϑργα οδίομαι. 60. φωΐδιιδ ἑινοίδ οαοίμηι οἷ
ἔεγγα οημῦα ἐασενμογμηΐ, φμοα ΡΕΥ ἦο8 παΐμγα
Β1Ὶ [3] 7,ἰσογὶ πδοφέ οαϊογόηι αἰημδ ὠριογὶ αγὐϊμαίπδηι.
52 [4] --- --- θ4 αἀὐοίέμν Ορβ ηιαΐον γμοᾶ ἔεγγα τιαΐον. δαθο ομΐρι
ἐοΥ͵ σόμί οηιπὶδ ρέρογἑ δέ γοειμηΐέ αδημο
φμαδ(φιο) ἀαΐ οἰδαγία,
μὲ αἷὐὲ Εννΐμδ; σας φμοά σενὶΐ {ΥὙἀἰσο8, Οονε8. απδφιῖδ οὐδε ΟἹ φμοὰ τς
Ο. θδ ἑάθηι δὲ ἀεὶ Οαεἴνης οὐ Τενγα Τωρίζεν οἱ Τιωιο, σιοά υἱ αἱὲ Ἐγιῖνδ
δ8 ΠΠ] δίς ὁ8ὲ 5 Πιρίίοῦ χμδηὶ αἷσο, χφίόηι αγαδοὶ υοσαπέ
αεγδῦι; γᾷ υδηίμδ 6ὁξέ δέ πιιδόξς, ἐηιδον" ροδίξα,
αἰφιια δ ἔπεῦνγε Κγίσιιδ, υσπίμιδ Ροδέ δέ, αὖν' ἀδπιο.
δαξος »γορίξγὺ ερίξο" διπέ ἰδία χμαξ αἴσο ἐϊδὲ,
ὅ φμα πιογίαϊὲβ (αόφιθὴ αἰημς προς δεϊμαεημο οημιὶξ ἱμυαί.
δέ [8] --- 68 πε Ερίοδαγημβ Τπηὶ Ῥυοβεογρίηαηι φιόφμε 80. ἰΠ31}}

ἘΕἘΡΙΟΗΠΑΒΜΌΒ ΕΒ ἘΝΝΙΠΗ.

41. Ῥϑοπῃ ἴῃ Ττϑυθ ἀκ 68. ποῖ, ἰοὰ δοὶ φοϑίουῦθῃ.

48. ον Κῦγρον ἰοὺ Εχάθ, θοῦ ἀοῦ αοίδὶ Ἐδϑυου.

49. ἢξαεεεν, Εγαδ, Παμοῖ τοι δοππε εἰπᾶὰ αἷ6 Εἰεηιθηίε ἀδν εἰ.

ὅ0. ὄθῃοθ Εϑιοσ ἰδ σοι ον βομμθ ρϑῃομημηθι ὑπ ὰ 68 ἰδὲ ζϑης (ὐοἶβί.

δ1. δισοῦ Μροδιπσ νου σον μπᾶ Ἡαδεονγ δαδόη Πρβηηιοὶ ἐπα
Ἐγαδ αἷϊε5 ροξοδαεη, ποὶϊ αἴθ Ναΐαν ἀυγοῖ εἷθ Ἦ ἄστωο ἄἀοσ Κ 16 πιϊϑοδὲ
πα Ἰτοοκηῖβ ἀον ΕΘΝ ΐΘ.

δ2, ϑὲε ΜωδδΡ γα Ἀδὶ 8110 Οἰϑϑοβ)θομίου ουβομβϑῖθη ὑπὰ ηἰπητς
βἷὶΘ τϊθᾶοσ ἴῃ βἰοὺ δυὲ, Τά εἷο ἰδὲ οβ, ἀΐθ Ἑλαϊνοσς ἀδτγθίοίοι, αἷς δὸς
ιοἰδδί, Μ611 εἷο ἀἴο ΕὙσμΐθ ἰπὶ βομοββο ἰσχᾶρί.

ὅ8. ΤῦῖοΒ ἰδ θῆθῦ «Ὸρ νοῦ, ἀθῃ αἷο ατίθοδθη Γμκλ πϑηηθη. ΕἸ ἰδὲ
γιά υπὰ ΌΙΚοη, ἄδπη Βορθα ὑπᾶ δὺ8 Βορβθη πὶγὰ Κα] θ, ἄδην πὰ
ὑπὰ δυΐ᾽Β πθὺθ [λιῆτ. Τλάγιπὶ ἰδὺ 811 Ἰθθθθ, ψὰ8 ἴομ αἷν μου], Φυρίδες,
ἱπΒοΐθσῃ 6 ἴῃ ρ]οίομον ὙΥ οἶϑο 8116 ΜΘηβΟΆθη πῖο Θιδάΐοθη απὰ Τίογοη ΠΗ

84, γοδεγρίπα ᾿είδεί ὅν Μομα, τηνε] δ." μπίον ον Εγαδ σὰ υδρινείϊοη

"ἣν" ὟΝ

Β. ΕΈ. 41---51. 101

α»»ρεϊϊαΐ φωμοᾶ δ8οϊεὲ 6886 δι ἑεγγὶδ; αἰοία Ῥγοθεγρίπα, γμοὰ ἤαδε τε ϑόγω
»Ῥ6Ή8 Ἰπ060 ἴπ ἀεαίεγαηι τιοᾶο τ δἰ ηνἰδίογαηι ραγίοηι ἰαΐδ ηεουδέεν.

“ΦἘΙΟΠΙΣΤΟΥ ΚΑΝΩΝ
ναὶ. Α 10.
δὅ [289] ΤΈΒΤυΙΣ, ἀθ δηΐπιδ 46 (311, 8 Ὑ7188.) οσέογι ΤΙ. εἴΐαηι δι αρίοξηι
ἐπέεν αἰοϊπαίίονεβ ϑοημυ δ οαἰμϊδέ οἴη, Ῥλϊοοῦογο Αἰδενοηδὶ. 41 ροῦγο γιΐα
ΠΟ οδὲ εὦ αγδιἐγίο δοημυίαγε (πάρι εἰ Εἰ. ἰΐα δε ἢ, φμονιοᾶο ἔρϑα ενὶξ δἐδὲ οαιδα
αἰλομῖιιδ υἱδοίοἐθῇ ἘΔ Ὀογάδιηϊο ΤΥΔαπιο Ππηρθη νόσον 3171, 8 οἰσι: Αγέρμοη,
Απέρῆοη, ϑίγαδο, Ῥλδοοῆονιδ, Εριολαγηιιδ Ὁ. Β. τ.

ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΥ ΠΟΑΙΤΕΙΑ͂
: νεῖ. Α 10.
δ6 [265] χει. βα. Υ 119 Ρ". 119 "Ὁ. ὅ τε κωμικὸς Ἐ. σαφῶς περὶ τοῦ λόγου
ἐν τῆι Πολιτείαι λέγει ὧδέ πως"
ὅ βίος ἀνθρώποις λογισμοῦ χἀριϑμοῦ δεῖται πάνυ"
ζῶμεν ἀριϑμῶε καὶ λογισμῶι᾽ ταῦτα γὰρ σώιζει βροτούς.
87 [266. 251] εἶτα διαρρήδην ἐπιφέρει"
ὅ λόγος ἀνθρώπους κυβερνᾶι κατὰ τρόπον σώιζει τ᾽ ἀεί [εἴ].
ἔστιν ἀνϑρώπωε λογισμός, ἔστι χαὶ ϑεῖος λόγος"
(ὁ δέ γε) τἀνθρώπου πέφυχεν (ἀπό γε τοῦ ϑείου λόγου,
χαὶ φέρϑδι πόρους ἐχάστω!δ) περὶ βίου καὶ τᾶς τροφᾶς.
ὅ ὅ δέ γε ταῖς τέχναις ἁπάσαις συνέπεται ϑεῖος λόγος,
ἐχδιδάσχων αὐτὸς αὐτούς, ὅὃ τι ποιεῖν δεῖ συμφέρον.

Ῥ»Πεσέ, Ῥγοδεγρίπα ἐδξί βεὶπ Ναπιδ, τυεἰϊ 67 ισἱὰ εἰπε δοδίαπρε δϑαϊα παοὶ
γος δαϊὰ παοΐ Ππκς οἱοὶ ἱπ αἷς Ἡεΐίο ζογίδονεσιί.

ΚΑΝΟΝ ὉΕ5 ΑΧΙΟΡΙΒΤΟΒ.

δδ. 35. Ἰεσί ξοραν ἀδη σγδεϑέεη Ἡξεγί πίον ἀδη ΓΟΓΠΙΘΗ ὅδ᾽ Ἡξδίδεασωηρ
ἄτη Τγάιπεη δεὶ, αἷς ποδί τυἱ κῶν οὗ δογυογρέγ ἐπ τυεγάδη ΚΟΠΉΦΉ.

ΨΕΒΕΛΗΒΌΝΟ ὉῈ5 ΟΗΒΥΒΟΘΟΝΟΞΒ.

δ6. Τ)88. πηϑη ΒΟ 1609 Τ,ΘΌΘη Ὀτδυοδὺ νοῦ 8]]Θ δ οτβίδηα υπὰ ΖΔ].
γι Ἰοῦθῃ ἀυτοὶ ἀἷθ Ζ881] υπὰ ἄθηῃ γογβίαῃθα. θη ἀδ8 ἰδὲ 98, ἯΔ8
ἀΐο ῥα ]Ἰοἤθα δὶ ΓωϑΌθη οσμᾶ!,

δ7. Ὠῖο ψοσπυμῖ, ἰοπκί ἀϊθ6 Μθηβομοα πϑὸὴ Οὐ ἀπα οΥ δ] δἷθ
πητηοτᾶασ. [ον Μθηβοι ἢδὺ βοίμθῃ ογβίδηα, 68 ρίϑθύ δῦϑ δυσὴ οἷῃθ
κοι! οθο γοσυηῖ. Ὁπὰ ζᾶ ἰδ αἷἶθ πῃθηβο ] οηθ Δ γμαμΐε δὰβ ἀδὲ
σδιι!ομθη ρϑῦθοσθιι ἀπὰ δἷ9 Ὀτίηρὺ οἰπθηι 6, ΠΟΘ αἷθ Μ|6] σαπὶ Γ,ΘΌθα
ὑπ αἷο ΝΑΒγαηρσ, ΤοΟὶ ἀΐθ ρσὄιι!ίομθ Ὑοσπυῃξ τηϑοῃῦ β 0 ἴῃ 81]16ὴ
Καποίοῃ μοϊϊοπα. Ὦθπη δἷθ 8]]οΐμῃ Ὀοιθαγὶ ἀϊθ Μθηβομθα, ψὰ8 8}

ν

102 18. ΕΡΙΟΗΑΒΜΟΒΙ͂

ες οὐ γὰρ ἄνϑρωπος τέχναν τιν᾽ εὗρεν, ὅ δὲ ϑεὸς τοπάν.
[φέρει. ὅ δέ γε τἀνθρώπου πέφυχεν ἀπόγετοῦ ϑείου λόγου τα 8. 4].

ΧΊΙΡΩΝ.
ὅ8 [290] Ατηεν. ΧΙΝ 6480 [νρὶ. Α 10]
χαὶ πιεῖν ὕδωρ διπλάσιον χλιαρόν, ἡμένας δύο.

δῷ [248] ΟἜΝΒΟΚ. ΥἹΙ 6 [Ώοχ. 195] οοηΐγα δς [ΕΌΤ ΡΟΣ σοῦ Κηΐά08) δον ς
ονῖοδ Ερϊοδαγημηι δϑεοιῖὶ οσΐαυο ἨΔ6Ή.86 παδοὶ περαυεγιηξ.

60 [292] Οουύμει, ὙΠ 8, ὁ Κ΄. αὐΐοηι ϑνγαομϑαηδ, φυὲ ρεομάωηι ηιδαϊοὶπαδ
ἀδϊρεηζιθδίηια οοηϑογίρδὶέ, αὐγηλαΐ ρυσηπαοοηι αγϊείοηι ἡ ἰσαγὶ ἰεγεῦτγα δοοιμμηι
αμγομαδ ζογαϊ8 οογηδιιϑ, χμα ομγυαπίμν ἐπ ἤσυμ.

61 [293] ΡΙαν. πδῦ ἢ. ΧΧ 89 ΑΕ. ἐεδένιη εἰ σοπὶξαϊνιι ἠλαϊ8 ἈαΉΟ [86. Ὀγδδβαῖ-
6811] εὐ ἐϑδίηια ἱπροπὶ οἴο.

65 [294] --- -- 94 Ὁ. 8α δ 6886 δαηϊι 80. ὈΓΔΒΒΙΟΔπὶ Εἰ νΟΒΊ 61) οοηΐγα ὁαἸ 8
γαδὶοϑὲ πιογδιρς ἱπιροηπῖ, ηιοῖδδ δὲ ἀρ, ἰαδεγε, εἰ αἀοείο αογὶ, πδοαγὲ χμο,μα ΟαΉ68
θα 8βὲ ἀεξίμν' δ ΟΟΥ̓ΜΟ.

ΟΨΟΠΟΠΑ͂.
68 [290] Απεαίτίο. ΒΟΚΚ. 99,1 ἡμίν α΄ ἐν τῆι ἀναφερομένηι εἰς Ἐπίχαρμον
Ὀψοποιία [«-- δ8)].
ΕἘΠΙΓΡΑΜΜΑ͂.
64 [296] β.Πο]. ΒΤ' τὰ Χ 414 ἔστι δὲ καὶ ἐπίγραμμα ὃ εἰς ᾿Επίχαρμον ἄνα-
φέρεται"
δἰμὶ νεχρός᾽ νεχρὸς δὲ χόπρος, γῆ δ᾽ ἡ κόπρος ἐστίν"
δὲ δ᾽ ἡ γῆ ϑεός ἐστ᾽, οὐ νεχρός, ἀλλὰ ϑεός.

Ἐδνάθγβδιηθθ σὶ ἔδυ μδί, θη Κοίῃ Μθηβοῦ Βδὶ ἱγμροπα οἷπο Κυμπϑδὶ
οὐΐαμπάθῃ, νἱθ ΘὮΣ βἰθίβ Ὡὰν Οοίί.

ΟΗΙΒΟΝ.

ὅδ. πὰ οἷ ἀορροὶῦ Φυδηΐατι Ἰδιι68 ΤΥ Δ5867 {τί θα, Ζισοὶ βοΒΟΡΡΘΩ.

ὅ9. Δολίφπιοπαίϊοδα Οεδϑωνγέ ἰδέ πίολέ ἰοδεηεζάλὲρ.

60. δίπ ΚαμρΠωείρεν ἩΙἀοΥ ἰἄδεί οἱοῆ χἀδηιθη, Ἰνόπη πιαπ ἰἦηι
ὅὁ ΗδγπΡ ἱπ ἀν Νἅάδε ἀδγν᾽ Οἶγεη, ν.Ἃ ἰἦγε Κγμηηριησ ὑπιδίοσέ,
ἀμγολδοῆγί.

61. μοᾶεη- μπᾶ επί αἰοίθη τυεγάόη ἀμγοδ ΑἸἾΠοσεη υοη Χολὶ
"εἶ σιέέεηι Εν οἷσ δοδαπάεῖέ.

62. 9 σεπᾶσί Ἡαϊάκοδί σέσοθ ἀδπ δὲδῈ οἷπός ἰοἶΐδπ Ἡμπαξε
αὐζσιίερεπ, ἀοοῖ 7σέ απ δόεσον δ ρηίοπδαζέ πᾶ ξολαγ τη εεὶρ Ζιι.
Αμοΐ εἰεγῦοη Ημηπᾶς ἀαγαπ, τυνέπη ηιαρ ἰΐπ ἐπε ΕἸοίδοΐ τἱγζεη ἰἄεεί.

68. Η]Ρον.

ΕΡΙΟΒΑΜΜ,

64. ἘϊΠηὴ6 Τωοΐοθο Ὀΐῃ ἰοῦ. 1ωϑίοδθ ἰδὲ Μίδί, Μιοὶ ἰδὲ Εχάθο. Ἄϑῃσ

αἶθο ἀἷο Ετάθ οὐ! ἰβί, 8ὸ ὈΪῃ ἰοὰ πἰοηΐ οἷπο [,οΐσιθ, βομάθσῃ (ἀοίς,
ἢ

Β. ΕῈ. 51--.0ὅ. 14. ΑΙΚΜΑΙΟΝ. Α, ΓΕΒῈΝ ὕΝῸ 18΄}Ὲ8Ὲ. 1.2. 108

ΠΡῸΣ 4ΝΤΗΝΟΡΩ.

6 [295] Ρυῦτ. Ναπι. 8 Πυϑαγόραν Ῥωμαῖοι τῆι πολιτείαι προσέγραψαν, ὡς
ἱστόρηχεν Ἐπίχαρμος ὃ χωμικὸς ἔν τινι λόγωι πρὸς ᾿Αντήνορα γεγραμμένωι,
παλαιὸς ἀνὴρ καὶ τῆς Πυϑαγορικῆς διατριβῆς μετεσχηχως.

ΑΝ ΑΝΤΈΝΟΕΒ.
6ῦ. δῖ᾽6Ὲ Πόριθῦ δαῦοη νέδασογαρ χε ἰΐγοηι Αγ ΟΟΥΡ σοηπιασῆί.

14, ΑἸἸΚΜΑΙ͂ΟΝ.
Α. ΠΕΒΕΝ ὕΝῸ ΠΕΞΒΒΕ.

1. Ῥιοα. ΥἹΙΠ 88.

““λχμαίων Κροτωνιάτης. καὶ οὗτος Πυϑαγόρου διήχουσε. καὶ
τὰ πλεῖστά γε [τὰ] ἰατρικὰ λέγει, ὅμως δὲ καὶ φυσιολογεῖ ἐνίοτε
λέγων δύο τὰ πολλά ἐστι τῶν ἀνθρωπίνων [νρὶ. . Ζ.22]. δοκεῖ δὲ
πρῶτος φυσικὸν λόγον συγγεγραφέναι, καϑά φησι Φαβωρῖνος ἐν

ὅ Παντοδαπῆι ἱστορίαι [ἘῊ6 ΠΙ 26]. καὶ τὴν σελήνην χαϑόλου
ταύτην [καὶ ὅλον» τὸν οὐρανὸν ἈΒΟΒ Α 12 Ζ61161] ἔχειν ἀίδιον φύσιν.
ἦν δὲ Πειρέϑου υἱός, ὧς αὐτὸς ἐναρχόμενος τοῦ συγγράμματός φησιν
““λκμαίων ---τεχμαίρεσϑαι χτέ. [ἔτ. 1]... ἔφη δὲ καὶ τὴν ψυχὴν
ἀϑάνατον, καὶ χινεῖσϑαι αὐτὴν συνεχῶς ὡς τὸν ἥλιον. [ἔφη ---

10 ἥλεον νοῦ χαὶ τὴν Ζ. ὅ εἰ6}}}90 ὙΥΔΟΒΠΘΡ 46 «ΑΙοπιαδοπθ Τὰρϑ. 1896].

2. ΟἸεν. βίχσοιι. 118 ἢ. 364Ρ. ᾿ἀλχμαίων γοῦν Περίϑον Κροτωνιάτης πρώ-
τος φυσικὸν λόγον συνέταξεν. ΘΑι, ἵπ ΒΗΪΡΡ. ἀθ οἅσῃ. 1 481 Κα. τὰ γὰρ τῶν
παλαιῶν ἅπαντα Περὶ φύσεως ἐπιγέγραπται τὰ Μελίσσου, τὰ Παρμενίδου, τὰ
Ἐμπεόοχλέους, ᾿Αλχμαίωνός τε χαὶ Γοργίου καὶ Προδίχου καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων.

15 8. ΑΒιδν. Μοίδρῃ. Α ὅ. 980422 ἕτεροι δὲ τῶν αὐτῶν τούτων τὰς ἀρχὰς
δέχα λέγουσιν εἶναι τὰς χατὰ συστοιχίαν λεγομένας, πέρας καὶ ἄπειρον, πε-
οἰττὸν χαὶ ἄρτιον, ἕν χαὶ πλῆϑος, δεξιὸν χαὶ ἀριστερόν, ἄρρεν καὶ ϑῆλν, ἤρε-
μοῦν χαὶ κινούμενον, εὐϑὺ παὶ καμπύλον, φῶς χαὶ σχότος, ἀγαϑὸν χαὶ χαχόν,
τετράγωνον καὶ ἑτερόμηχες. ὅνπερ τρόπον ἔοιχε χαὶ ᾿Αλχμαίων ὁ Κροτωνιά-

40 της ὑπολαβεῖν, καὶ ἤτοι οὗτος παρ᾽ ἐχείνων ἢ ἐχεῖνοι παρὰ τούτου παρέλαβον
τὸν λόγον τοῦτον᾽ χαὶ γὰρ ἐγένετο τὴν ἡλικίαν ᾿Αλχμαίων (νέος) ἐπὶ γέροντι
Πυϑαγόραι, ἀπεφήνατο δὲ παραπλησίως τούτοις" φησὶ γὰρ εἶναι δύο τὰ πολλὰ
τῶν ἀνϑρωπίνων, λέγων τὰς ἐναντιότητας οὐχ ὥσπερ οὗτοι διωρισμένας ἀλλὰ
τὰς τυχούσας, οἷον λευχὸν μέλαν, γλυχὺ πικρόν, ἀγαθὸν καχόν, μέγα μιχρόν.

23 οὗτος μὲν οὖν ἀδιορίστως ἀπέρριψε περὶ τῶν λοιπῶν, οἱ δὲ Πυϑαγόρειοι καὶ
πόσαι χαὶ τίνες αἱ ἐναντιώσεις ἀπεφήναντο. παρὰ μὲν οὖν τούτων ἀμφοῖν
τοσοῦτον ἔστι λαβεῖν, ὅτι τἀναντία ἀρχαὶ τῶν ὄντων [ναὶ]. Ατῖδῦ, βοιτίι Πρὸς
τὰ ᾿Αλχμαίωνος ἃ Ῥῖορ. Υ 25]. ΙβοσΒ. 15, 268 τοὺς λόγους τῶν παλαιῶν σοφι-
στῶν, ὧν ὃ μὲν ἄπειρον τὸ πλῆϑος ἔφησεν εἶναι τῶν ὄντων, ᾿Εμπεόδοχλῆς δὲ

80 τέτταρα χαὶ Νεῖχος χαὶ Φιλίαν ἐν αὐτοῖς, Ἴων δ᾽ οὐ πλείω τῶν τριῶν, ᾿Α4λ-
χμέων δὲ δύο μόνα.

.

10

16

104 14, ΑἸΚΜΑΙΟΝ

4, Απττῦϑ Π 16, 2. 8 (Ὁ. 346) (τῶν μαϑηματιχῶν τινες) τοὺς πλανήτας
τοῖς ἀπλανέσιν ἀπὸ δυσμῶν ἐπ᾽ ἀνατολὰς ἀντιφέρεσϑαι. τούτωι δὲ συνομο-
λογεῖ χαὶ 4. 1122,4 (Ὁ. 382) 4. πλατὺν εἶναι τὸν ἥλιον. 39, 8 (Ὁ. 859) Α4., Ἡρά-
χλειτος, Αντιφῶν χατὰ τὴν τοῦ σχαφοειδοῦς στροφὴν καὶ τὰς περικλίσεις
(δι οι ἐχλείπειν τὴν σελήνην).

δ, ΤΈΞΟΡΗΑ. ἀθ βθῃβ. 26 (Ὁ. δ06 τῶν δὲ μὴ τῶι ὁμοίωι ποιούντων τὴν
αἴσϑησιν 4. μὲν πρῶτον ἀφορίζει τὴν πρὸς τὰ ζώια διαφοράν. ἄνϑρωπον
γάρ φησι τῶν ἄλλων διαφέρειν ὅτι μόνον ξυνίησι, τὰ δ᾽ ἄλλα αἰσϑάνε-
ται μέν, οὐ ξυνίησι δέ, ὡς ἕτερον ὃν τὸ φρονεῖν χαὶ αἰσϑάνεσϑαι, καὶ οὔ,
καϑάπερ Ἐμπεόοχλῆς, ταὐτόν" ἔπειτα περὶ ἑχάστης λέγε. ἀχούειν μὲν οὖν
φησι τοῖς ὠσίν, διότι χενὸν ἐν αὐτοῖς ἐνυπάρχει᾽ τοῦτο γὰρ ηχεῖν (φϑέγγεσϑαι
δὲ τῶι χοίλωὺ, τὸν ἀέρα δ᾽ ἀντηχεῖν. ὀσφραίνεσθαι δὲ δισὶν ἅμα τῶι ἀνα-
πνεῖν ἀνάγοντα τὸ πνεῦμα πρὸς τὸν ἐγχέφαλον. γλώττηι ὁὲ τοὺς χυμοὺς
χρίνειν᾽ χλιαρὰν γὰρ οὖσαν καὶ μαλαχὴν τήχειν τῆι ϑερμότητι᾽ δέχεσθαι δὲ
καὶ διαδιδόναι διὰ τὴν μανότητα καὶ ἁπαλότητα. ὀφϑαλμοὺς δὲ δρᾶν διὰ
τοῦ πέριξ ὕδατος. ὅτι δ᾽ ἔχει πῦρ δῆλον εἶναι᾽ πληγέντος γὰρ ἐχλάμπειν.
ὁρᾶν δὲ τῶι στίλβοντι χαὶ τῶι ὀιαφανεῖ, ὅταν ἀντιφαίνηι, χαὶ ὅσον ἄν χαϑα-
ρώτερον ἤι, μᾶλλον. ἅπάσας δὲ τὰς αἰσϑήσεις συνηρτῆσϑαί πως πρὸς τὸν
ἐγχέφαλον᾽ διὸ χαὶ πηροῦσϑαι χινουμένον καὶ μεταλλάττοντος τὴν χώραν᾽ ἐπι-
λαμβάνειν γὰρ τοὺς πόρους, δι’ ὧν αἱ αἰσϑήσεις. περὶ δὲ ἁφῆς οὐκ εἴρηχεν
οὔτε πῶς οὔτε τίνι γίνεται. [ἀλλ᾽ Α. μὲν οὖν ἐπὶ τοσοῦτον ἀφώριζχεν.

8. Αττ. ΙΥ̓ 16, 2 (Ὁ. 406) ᾿4. ἀχούειν ἡμᾶς τῶι χενῶι τῶι ἐντὸς τοῦ ωτός;
τοῦτο γὰρ εἶναι τὸ διηχοῦν κατὰ τὴν τοῦ πνεύματος εἰσβολήν" πάντα γὰρ τὰ
κοῖλα ἠχεῖ νρὶ. Α ὅδ. Αὐὴβῦ, ἀθ δῃ. Β 8. 419" 84. ΗΪΡΡ. ἀο ργίπο. 18 (ΥἹΠ 608 1181.).

Ἴ. Απιϑτ. ἰδ, δηΐμ. Α 11. 4922418 χεφαλῆς μόριον, δι᾿ ον ἀκούει, ἄπνουν,
τὸ οὖς ᾿Α. γὰρ οὐκ ἀληϑῆ λέγει, φάμενος ἀναπνεῖν τὰς αἶγας κατὰ τὰ ὦτα.

8. ΑΕτΟ ΙΝ 11,1 (Ὁ. 401) ᾿4. ἐν τῶι ἐγχεφάλωι εἶναι τὸ ἡγεμονιχόν" τούὐ-
τωι οὖν ὀσφραίνεσϑαι ἕλκοντι διὰ τῶν ἀναπνοῶν τὰς ὀσμαᾶς.

9. --- ΤΥ 18,1 (Ὁ. 401) ᾿4. τῶι ὑγρῶι καὶ τῶι χλιαρῶι τῶι ἐν τῆι γλώττηι
πρὸς τῆι μαλακότητι διαχρίνεσϑαι τοὺς χυμούς. αὶ. Α ὅ, Ζ. 8.

10. --- ἸΥ͂ 18,12 (Ὁ. 404) (τὴν ὅρασιν γίνεσθαι) ᾿Α4. χατὰ τὴν τοῦ διαφανοῦς
ἀντίληψιν (ἀντίλαμψιν ποῖ Α ὅ, Ζ. 12). Οπαῖχτο. ἰπ Τίμ. ῥ. 219 ὙΥτοῦ. ἀοριοη-
δίγαπαα ἰσιίμν οομϊὰ παΐμγα ἐδ, (6 φμα οἵα, ρ»ἱοεγίχυιε αἰδὲ ἴων Αἴφαεο Ογοίο-
πἰοηδὶϑ, ἱη ρ᾿»ψμϑὶοὶθ ἐαενοϊ αύμο φιόχοο ργίρημιδ εὐδεοίίοποηι αἀσγοαὲ 68ὲ αἰιδιιδ, εἰ Οαἰϊὲ-
δίλοηεϑ, Ανιϑίοίεἰλθ αὐαϊίον, εἰ Ἠογορλίϊιϑ ἡνιϊία οὗ Ῥγαξεοίαγα ἐπ, ἱμοοηι ργοϊμϊεγμηξ:
ἄμαδβ ε886 αἩριιϑίαϑ δοηιλίαϑ φμας α σεγεδγὶ δεα ἦν φμα οδὲ δῥέα ροϊεδίαϑ απέμεας
δια αὦ ργἱποὶραϊὶδ αὐ οομίονγιη οαυεγηαϑδ ἡνοοηΐ παΐμναΐοηι δϑρίγ ξιοι σοι θη 68.
για οὐ οα ὠθὸ ἱμεδο ἐοααενίφμα γασῖοθ Ῥγορύεδδας αἰνφιαηδῖϑρον οοπϊμηοία
δὶνὲ ἐπ βοπ δ ὑλέϊηνδ, δοραγαίας διυϊὲ δρεοὶς ρεγυοδπέ αα οομἴογμι οοποαῦαβ
δοε8, χμα ϑιωρεγοϊ ον, οδἰἐφυὰ ἐγαρεἶξεδ ρογγισιριΐων, οἰπμαίασεχως ἐῶ. ὑμσαγι
ϑγοηο παΐμγαΐοηι ὑρογοηι τοοὶρὶοίε σίοδοδ οομερίομέ ηρεηλοβ ἐδερηθηε ραΐρε-
ὄγαγιι, ὦ φιὸ αρροϊϊαμιῖμν οΥ̓δθ8. ῬΟΥΥΟ ηιοᾶ δ ᾿πα 8666 ργοσγεαίαμέμν ἱειοῖ-
ἤεγας βορέας, ἀοοοὲ φωΐάοηι δεοῖδο »γὶποὶραϊιἕον; πϊΐο μηδ ἑαηιθη ὑπ οϊ ἐσὶΐμν
δὰ 60 φμοφιιο, φιοῦ μίεγῳφμε οουῖινιδ πιουδαΐμν ὠὰ ποὸ αἰΐον δῖα αἴΐξεγο πιουενὶ
φμοαί. οουἶὰ ΡΟΥΥΟ ἱρδὲι8 οοπξοίδαηι ἱ φμαΐμον πιοηιδγαμδ δειι ἐμ οὶδ ποΐα-
υογυέ ἀϊδραγὶϊ δοϊἀνίαίο. συαγιρη αἰ εγεύίαηι ργοργιοίαίοηισιο δὲ φιὶδ Ῥεγϑβεσιιὶ
υεἶδέ, γιαΐϊογεηι ρῬγοροδίία ηκαΐεγία διϑοιρὶεί ἰαδογοηι. οἷ. ΗἩΪΡΡ. ἀδ ἰοο. ἴῃ Βομι. 3
(ΥἹ 218 1.), 0 ρυϊπεῖρ. 11 (ὙἼΠΙ 6061.) πολλὰ δὲ ταῦτ᾽ ἐστὶ τὰ δέρματα πρὸ

Α. 8--16. ΚΕΒΕΝ ΝῺ ΓΕΗΒΕ. 108

᾿ τοῦ ὁρεόντος διαφανέα ὁχοῖόν περ αὐτό ἐστιν" τούτωι γὰρ τῶι διαφανεῖ ἀν-
ταυγεῖ τὸ φῶς καὶ τὰ λαμπρὰ πάντα. τούτωι οὖν ὁρῖι τῶι ἀνταυγέοντι.
ἈΑιθυ. ἃ, ἔθα. δΔηΐτη. Β 6. 1442 8 ἀπὸ τῆς περὶ τὸν ἐγχέφαλον ὑγρότητος ἀπο-
κρίνεται τὸ χαϑαρώτατον διὰ τῶν πόρων, οἱ φαίνονται φέροντες ἀπ᾿ αὐτῶν
πρὸς τὴν μήνιγγα τὴν περὶ τὸν ἐγχέφαλον.

11. Ῥιμρτο Ρμδοάοῃ ρ. 96 ΑΒ (ϑοκγϑίοα βρυίο νέος ὧν ϑαυμαστῶς ὡς
ἐπεθύμησα ταύτης τῆς σοφίας ἣν δὴ χαλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν... σχοπῶν
πρῶτον τὰ τοιάδε" ἀρ᾽ ἐπειδὰν τὸ ϑερμὸν καὶ τὸ ψυχρὸν σηπεδόνα τινὰ λάβηι
ὥς τινες ἔλεγον, τότε δὴ τὰ ζῶια συντρέφεται [ΑὐοΒοΙΔ08]; χαὶ πότερον τὸ
αἷμά ἐστιν ὧι φρονοῦμεν [Εχιροᾶοκ]ο8] ἢ ὁ ἀὴρ [Απαχίπηθποθθ, Ὀἱοβθπ68) ἢ τὸ
πῦρ [ΒοτακΙοἱϊοΒ); ἢ τούτων μὲν οὐδέν, ὃ δ᾽ ἐγχέφαλός ἐστιν ὃ τὰς αἰσϑήσεις
παρέχων τοῦ ἀχούειν καὶ ὁρᾶν καὶ ὀσφραίνεσϑαι, ἐκ τούτων δὲ γίγνοιτο μνήμη
καὶ δόξα, ἐκ δὲ μνήμης χαὶ δόξης λαβούσης τὸ ἠρεμεῖν, χατὰ ταῦτα γίγνεσϑαι
ἐπιστήμην; νεὶ. Α ὅ, 2. 18. Ηΐρρ. ἀθ πιοτῦ. ββοτο 14 ὅχόσον ὁ᾽ ἂν ἀτρεμήσηι ὁ
ἐγχέφαλος χρόνον, τοσοῦτον χαὶ φρονεῖ ἄνϑρωπος. 11 διό φημι τὸν ἐγχέ-
φαλον εἶναι τὸν ἑρμηνεύοντα τὴν ξύνεσιν. ΑΥΒῖ. ΑΠΔ]. ὑγτ. Β 19. 1004 8.

12. ΑΕΙθτ. ἃ, δηΐπηδ Α 23. 406ι 29 παραπλησίως ὁὀὲ τούτοις [Τ|41086, ὨΪ0-
δθηο8, ΗοΥΑ ΚΙ] χαὶ ᾽4. ἔοικεν ὑπολαβεῖν περὶ ψυχῆς φησὶ γὰρ αὐτὴν ἀϑάνα-
τον εἶναι διὰ τὸ ἐοικέναι τοῖς ἀϑαναάτοις" τοῦτο ὁ᾽ ὑπάρχειν αὐτῆι ὡς αεὶ
χκινουμένηι᾽ χινεῖσϑαι γὰρ καὶ τὰ ϑεῖα πάντα συνεχῶς ἀεί, σελήνην, ἥλιον, τοὺς
ἀστέρας χαὶ τὸν οὐρανὸν ὅλον. ΟἸο. πα. ἃ. 1 11, 21 Ογοϊοπὶαίοδ αἰΐοηι Α., φιιὲ βοῖϊὲ
εἰ ἴμμνας γεϊᾳμίδημε δἰἀοεγέδιιθ οπιῖδιδ απὐριόχιε τγαεξίεγεα αἰυϊμ ξαΐεηι ἀοαίξ,
ΠΟΉ ϑοηδὶξ 8ε86ὲ πιογία δδμδ γοῦμϑ ἐπιηιογίαϊ ἑαΐεηι ἄαγε. ΟΥτεμ. Ῥχοῦ. θ6 ῥ. 58 Ρ.
ὁ γαρ τοι Κροτωνιάτης ΑΨ. ϑεοὺς ὦιετο τοὺς ἀστέρας εἶναι ἐμψύχους ὄντας.
Αϑρίῦ. ΓΥ͂ 2, 2 (Ὁ. 386) 4. φύσιν αὐτοχίνητον κατ᾽ αἰδιον χίνησιν χαὶ διὰ τοῦτο ἀϑά-
νάτον αὐτὴν χαὶ προσεμφερῆῇ τοῖς ϑεοῖς ὑπολαμβάνει ναὶ. ῬΙαῖο Ῥμδοῦν. 246 Ο.

18. ΑξτΥ͂ 8,8 (Ὁ. 4117) 4. ἐγχεφάλον μέρος (86. εἶναι τὸ σπέρμα). ΟἜΝΒΟΕ.
5, 2.--ὃ δε δαπο ορὶπὶοήδηι (86. 6 τη6610}}}8 Βοηθῃ ργοπ 676), πορρϊὲ γεζοϊϊηξ,
μὲ Απαχασογαθ, ]εηιοογμδ εἰ Α. Οτοίοπὶαΐζεδ: δὲ οπῖηι ροϑὲ σγεσιι οοπξεη οι
ΠΟΉ περι 8 πιοᾶο, σον οὐ ααἀΐρε μεϊΐαχυα οαγα πιαγεβ εασλαμγγὶ γοβροη θη,
μα φμοόχις ανδίσμαηι ζαοὶξ ἐπίευ αὐοίογοδ ορίπίομθηι, εἰν ἐα ραΐγὶδ ἰαη-
ἐμπειοο δοηιῖηα Ῥαγίιιδ παδοαΐμν, μὲ Τλιοσεηοδ οἱ Ηΐρροη ϑἰοϊοίᾳυιδ βογυρβογιηΐ,
απ οἴαηι εα ηναΐγι, γιοά Απασαφογας οἰ Αἰοημιαεξοπὶ πθὸ πο Ῥαγηιοηϊαϊ Εριρε-
ἀοοίϊέψμε εἰ Ηρίομγο υἱδϑιη ἐδί. δ᾽ οοπζογηιαξίοης αμίοης ραγίμδ πϊιδἶο πμ8
ἀεβηϊέε δε βοὶγε 44. ὁοη ζεϑδιιδ εδί, ταΐνιδ ποηιίδηι Ρ0886 ρεγδϑρίοεγε φιδά ργίρννηι
ἐπ ἐπζαηπίο ζογηιείμγ. ΑοἱὌ Υ 11, 8 (Ὁ. 4217) 4. τὴν κεφαλήν, ἐν ἦι ἐστι τὸ ὑ-
γεμονικόν (80. πρῶτον τελεσιουργεῖσϑαι ἐν τῆι γαστρῖῦ..

14, ΟἘπΝβ. 6, 4 δ; φμοὸ ραγεπΐε βοηθὶδ αηερίδιιδ {μεΐξ, εἶλιθ δουμῆι γοΡρΥαθ-
ϑεπίαγὶ αἀἱοὶέ Α,

16. ΑΒιρΊ. ἶδί. δηΐτη. Η 1. 681512 φέρειν δὲ σπέρμα πρῶτον ἄρχεται τὸ
ἄρρεν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐν τοῖς ἔτεσι τοῖς ὁὶς ἑπτὰ τετελεσμένοις᾽ ἅμα δὲ καὶ
τρίχωσις τῆς ἥβης ἄρχεται, χαϑάπερ καὶ τὰ φυτὰ μέλλοντα σπέρμα φέρειν
ἀνθεῖν πρῶτον ᾿Α. φησὶν ὃ Κροτωνιάτης. ναὶ. βοίοη 21, 3 τοὺς δ᾽ ἑτέρους ὅτε
δὴ τελέση: ϑεὸς ἕπτ᾽ ἐνιαυτούς, ἥβης ἐχφαίνει σήματα γεινομένης. ΒοΙΔΕΙ
Α 18 Κ. θὅ.

16. ΑΒιβϑτ. ἀθ σοῃ. 8}. Γ' 2. 152") 22 τοῖς μὲν γὰρ ζωιοτοχουμένοις ἐν ἄλλωι
μορίωι γίνεται ἢ τροφή, τὸ χαλούμενον γάλα, ἐν τοῖς μαστοῖς" τοῖς δ᾽ ὄρνισι
τοῦτο ποιεῖ ἢ φύσις ἐν τοῖς ὠιοῖς, τοὐναντίον μέντοι ἢ οἵ τε ἄνϑρωποι οἵονται

106 14. ΑἸΙΚΜΑΙ͂ΟΝ

καὶ ᾿Α. φησὶν ὁ Κροτωνιάτης" οὐ γὰρ τὸ λευχόν ἐστι γάλα, ἀλλὰ τὸ ὠχρόν.
τοῦτο γάρ ἐστιν ἢ τροφὴ τοῖς νεοττοῖς᾽ οἱ δ᾽ οἴονται τὸ λευχὸν διὰ τὴν ὁμοιό-
τητα τοῦ χρώματος.

11. Αυτ. Υ 16, 83 (Ὁ. 426) ᾿4. δι᾽ ὅλον τοῦ σώματος ,᾿ρέφεσθϑαι (αδαι! τὰ
ἔμβρυα) ἀναλαμβάνειν γὰρ αὐτῶι ὥσπερ σπογγιᾶι τὰ ἀπὸ τῆς τροφῆς ϑρε-
πτιχά. Απᾶριβ ΘΒ ΒΑβ. ΠῚ 150 (ἃυ8 πῖπτε) ἔνεστι περίττωμα τοῖς τηλικούτοις
ἐν τῶι ἐντέρωι ὃ χρὴ ἐξάγειν, οὐχ ὥσπερ ᾿Α. οἴεται ὅτι ἐν ταῖς μήτραις ὃν τὸ
παιδίον ἤσϑιεν στόματι" τοῦτο γὰρ οὐδένα τρόπον δυνατόν.

18. ΑπτοῪ 24, 1 (Ὁ. 4358) Ἀ.. ἀναχωρήσει τοῦ αἵματος εἰς τὰς αἱμόρρους
φλέβας ὕπνον γίνεσϑαί φησι, τὴν δὲ ἐξέγερσιν διάχυσιν, τὴν δὲ παντελῆ ἄνα-
χώρησιν ϑάνατον.

Β. ΕΒΑΘΟΜΕΝΤΕ.

ΑΑΚΜΑΙΩΝΟΣ ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ.

1. [1 δ 191] τοῦ. ΝἼΠ 88 [8.4.1, 1] λκμαέων Κροτωνιεήτης
τάδε ἔλεξε Πειρέϑου υἱὸς Βροντίνωι καὶ “έοντι χαὲ
Βαϑύλλωι" περὶ τῶν ἀφανέων, περὶ τῶν ϑνητῶν σα-
φήνειαν μὲν ϑεοὶ ἔχοντι, ὧς δὲ ἀνθρώποις τεχμαέ-
ρεσϑαιει καὶ τὰ ἑξῆς.

2 [11] ΑΕΙΒΥ. ῥγοῦ]. 17, 8. 910" 38 τοὺς ἀνθρώπους φησὶν ᾿Α. διὰ
τοῦτο ἀπόλλυσθαι, ὅτι οὐ δύνανται τὴν ἀρχὴν τῶι τέλει
προσάψαι.

8 [16] ΑΕτ. Υ͂ 14, 1 (Ὁ. 424) ᾽4. τῶν ἡμιόνων τοὺς μὲν ἄρρενας
ἀγόνους παρὰ τὴν λεπτότητα τῆς ϑορῆς καὶ ψυχρότητα, τὰς
δὲ ϑηλείας παρὰ τὸ μὴ ἀναχάσχειν τὰς μήτρας" οὕτω γὰρ
αὐτὸς εἴρηκε. ΥΩ]. ΘΟ]. ἰΙοχ. Ηΐρροον. 164 Κ, χασχῶν᾽ περισπῶν ὁ
ΖΔιοσχουρίδης ἀναγιγνώσχει χαέ φησιν οὕτως εἰρῆσϑαι τὰς μή-
τρας διὰ τὸ ἀνεστομῶσϑαι.

1. Αἶδο βρυϑοῖι ΑἸΚυδίοη ἀθα Ῥοἰγίμοοβ βομη δὺ8 Κτοίοῃ ζὰ Βοίηοβ,
1,ϑὸὼπ υπᾶ ΒαΑίΒΥ]1086: δον ἀδ8 Τὐμβίομίθασο πῖο ἅθοι ἀδβ [γα ϊβοῖθ
ΒΑΘ ΠῸ αἷο6 Οδίξοες Οομ ββῃοῖῖ, μηδ ΔΌΘΣ 815 ΜθηθοῦΘη ἰδῦ ὩῸΓ
Μυϊηιαβδυηρ σόδίαίίοί.

2. ὯΙῖΘ ΝΜομβοβοα σϑμθη ἀδύυμι σὰ αταμάθ, τοὶ] δἷθ ἄἀθῃ Απίδηρ πίοδξ
8 ἀΔ8 Επαθ δηκηῦρίοη Κὄημθη.

8. 2ὲα πιᾶππ ἰοῆοη Ἡαιίοεοὶ οἰπαᾶ δίογὶὶ τοόρεπ ὅγΡ εὶπδοὶ πὰ Κἀϊ6
ε65 ϑδιλθηθ, οαἷἷ6 τηνεὶ οἦδθη, τυοὶϊ ἰῆγο Οεοδάγημμίο 7" πὶολέ Δα Ια Βδ.
δ0 ἀγῆοκέ δ᾽ δἱοὴ πάρ οΐ δοἶδοί αἰδ. "ἡ

Α. 16--18. ΓΕΒΕῈΝ ὉΝῸ ΙΕΗΒΕ. Β. ΕΒ. 1--ὃ. 15. ΙΚΚΟΝ. 1. 107

4 [22] ΑἘτῸ Ὺ 80,1 (Ὁ. 442) χΧ53. τῆς μὲν ὑγείας βδἶναι συνεχτιχὴν
τὴν ἰσονομέαν τῶν δυνάμεων, ὑγροῦ, ξηροῦ, ψυχροῦ, ϑερμοῦ,
σεικροῦ, γλυχέος καὶ τῶν λοιπῶν, τὴν δ᾽ ἐν αὐτοῖς μοναρχέαν
γόσου ποιητιχήν᾽ φϑοροποιὸν γὰρ ἑχατέρου μοναρχέαν. καὶ
νόσον συμπίπεδεν ὡς μὲν ὑφ᾽ οὗ ὑπερβολῆι ϑερμότητος ἢ ψυ-
χρότητος, ὡς δὲ ἐξ οὗ διὰ πλῆϑος σίτων ἢ ἔνδειαν, ὡς δ᾽ ἐν
οἷς ἢ αἷμα ἢ μυδλὸν ἢ ἐγκέφαλον. ἐγγίνεσθαι δὲ τούτοις ποτὲ
χἀχ τῶν ἔξωϑεν αἰτιῶν, ὑδάτων ποιῶν ἢ χώρας ἢ κόπων ἢ
ἀνάγχης ἢ τῶν τούτοις παραπλησίων. τὴν δὲ ὑγείαν τὴν σύμ-
μέτρον τῶν ποιῶν χρᾶσιν. αὶ. ΗΙΡΡ. ἀ. ρῥτῖδο. πιοὰ, Γ᾿ 16, 2 ΚῦΒΙον,
ΡΙαίο βγιορ. 186 Ὁ.

ὅ [28] μεμ. βου. ΨΊ 16 ν. 7146}, “Ζλχμαίωνος γὰρ τοῦ Κροτω-
γνιάτου λέγοντος ᾿ἐχϑρὸν ἄνδρα ῥᾶιον φυλάξασϑαι ἢ
φίλον᾽ ὅ μὲν Σοφοχλῆς ἐποίησεν ἐν τῆι “Αντιγόνηι (θ62) “τί
γὰρ γένοιτ᾽ ἂν ἕλχος μεῖζον ἢ φίλος χκαχός; .

4. σερισπαλεδοναλγεπαὰ 4εὶ αἷς ΟἸοΙ ΟΠ οχοομβέσυην 66. Αγάξίε, 669
εμολίοη, Τροσκπόη, Καϊεη, Ῥαγηιεπ, διίεγη, Θ΄ 556 τι. 5. ᾽ν., αἷδ
ΑἸ]ΟΠΒουτθομαῖι ἀαρσεσεέπ οὶ δοὶ ἰΐπεπ ἀγαπκλειογγεσεπα. δόηππ
νογεγδοἢ τοῖγκ αἷς ΑἰοὶπἤοΥΤσολαέ 665 οἴποπ Οοσοηδαίζες. μα
ΖΡαΡ ἰοδδοη δἱοΐ αἷςέ Αὐαπκἠεὶζ γα ϊ|6, τας αἷ6 ὕγεασδε απσεῆε, αὐ
ας ὕδεγηιαδς νον ἩμΖε οὐδν Κάϊπε χωγολγζῶδγεη, νοᾶς αἷαε Ῥὲπν-
απίαδεμπσ, αἱ ὕὔδογηιαςς οὐδν Μαησεὶ απ ϑρείξε, "νας αἷς γε οῆ-
ζεὶί, 8ο ηνἱἂδγαοη δίμέ, Μαγὶ οὐδν Ηἰΐγη δοίγοῆέη; ἀοοΐ οπίρίο θη δον
αμοὶ Αγαμζλείίεη αἰ ἀμ 5576 Ἐδγαπίαδδιπσέπ, Ζ. 8. ἀμγοῖλ ὃδ6-
επί Ἡἄδδοῦ οὐδν αοσοπά οὐδοῦ Απείγεησιπο οὐδν Νοί οὐδν ἀδγσίὶ.
ες σεειραλεὶί ἀασεσοπ δογιδο αἰ ἀ6᾽ σίεϊοἠηιὰεείσεη Πδοδμπσ 0ὉΡ
Ομαϊάίοῃ.

δ. ΝΟΥ οἰηθίῃ Εμαθ βἰοῖι σι βοιι ζθη ἰδύ οἰ ούοσ 815 ὙῸΣ οἰμθαι ΕὙΘΠαΘ.
(»εοεοίολέ δολίωδοναγπισισ [απ Βγοιίπος, Σ. ὦ. Β.] νον δογϊασοιπρ (δ᾽
δοΐγ απ ἀπᾶγε Ῥγομπάᾶξ; νοὶ. ἩΠΪΡροονῦ. Ιοχ. ὅ ΙΝ 6421,)

18. ΙΚΚΟΞ.

1. Ῥιιτο Ρτγοίδῷ. 816. ἐγὼ δὲ τὴν σοφιστιχὴν τέχνην φημὶ μὲν εἶναι
παλαιᾶν, τοὺς δὲ μεταχειριζομένους αὐτὴν τῶν παλαιῶν ἀνδρῶν φοβουμένους
τὸ ἐπαχϑὲς αὐτῆς πρόσχημα ποιεῖσϑαι καὶ προχαλύπτεσϑαι, τοὺς μὲν ποίησιν
οἷον Ὅμηρόν τε καὶ Ἡσίοδον καὶ Σιμωνίδην, τοὺς δὲ αὖ τελετάς τε χαὶ χρη-
σμωιδίας τοὺς ἀμφί τε Ὀρφέα καὶ Μουσαῖον, ἐνίους δά τινας ἤισϑημαι χαὶ
γυμναστιχὴν οἷον ἴἼχχος τε ὃ Ταραντῖνος καὶ ὃ νῦν ἔτι ὧν οὐδενὸς ἥττων
σοφιστὴς Ἡρόδικος ὃ Σηλυμβριανός. ""

φι

108 15.ΙΚΚΟΝ. 2. 8. 16. ΡΑΒΟΝ. 11. ΑΜΕΙΝΙΑΒ. 18. ΡΑΒΜΕΝΙΘΕΞ,

2. Τρ. ἂθ Ἰορᾷ. ΥΙΕἽ 889. 840 ὧρ᾽ οὖν οὐχ ἴσμεν τὸν Ταραντῖνον Ἴκχον
ἀχοῆι διὰ τὸν Ὀλυμπίασί τε ἀγῶνα καὶ τοὺς ἀλλους, ὡς διὰ φιλονικίαν καὶ
τέχνην χαὶ τὸ μετὰ τοῦ σωφρονεῖν ἀνδρεῖον ἐν τῆι ψυχῆι χεχτημένος, ὡς
λόγος, οὔτε τινὸς πώποτε γυναιχὸς ἥψατο οὐδ᾽ αὖ παιδὸς ἐν ὅληι τῆι τῆς
ἀσκήσεως ἀχμῆι; ῬΑτΒ. ΥἹΙ 10, δ Ἶ. δὲ ὃ Νικολαΐδα Ταραντῖνος τὸν τε Ὀλυμ-
πικὸν στέφανον ἔσχεν ἐπὶ πεντάϑλωι χαὶ ὕστερον γυμναστὴς ἄριστος λέγεται
τῶν ἐφ᾽ αὑτοῦ γενέσϑαι. ΒΚΙΤΈΡΗ. Βγι. 8. Υ. Τάρας: Ἴ. ὁ Ταραντῖνος ἰατρὸς ἐπὶ
τῆς οζ ὀλυμπιάδος" μέμνηται τούτου καὶ Πλάτων ἐν Πρωταγόραι. ΟἹ, 11 [412]
πητηδρ! οι, 76 [416] (Πορθοτὶ Ἡτνηι. 8ὅ, 165) πῃδίομογ.

8. Ιαμβὶ, Υ. γιὰ. 261 ἐπ ἀδὁΥ 1[:810 ἀοΥ ῬψΓΒΔΡΌΓΘΟΡ τ. ἃ. Ταραντῖνοι
βίϑηϊ Ἴχχος.

160. ΡΑΒΟΝ.

ΑΕΙΒΤ. ΡὮΥΒ. Δ 18. 2220 11 οὗ μὲν σοφώτατον ἔλεγον ἴδ80. τὸν χρόνον], ὁ
δὲ Πυϑαγόρειος Πάρων ἀμαϑέστατον, ὅτι χαὶ ἐπιλανϑάνονται ἐν τούτωι, λέγων
ὀρϑότερον. ϑητμρι,. 2. ἃ. δ, 154, 9 οὗτος δὲ ἔοικεν εἶναι, οὗ χαὶ Εὔδημος
[ἤγ. ὅ2 3.1] ἀνωνύμως ἐμνύσϑη λέγων ἐν Ὀλυμπίαι Σιμωνίδου τὸν χρόνον ἐπαι-
γοῦντος ὡς σοφώτατον, εἴπερ ἐν αὐτῶι αἱ μαϑήσεις γίνονται καὶ αἱ ἀναμνή-
σεις, παρόντα τινὰ τῶν σοφῶν εἰπεῖν τί δέ, αἱ Σιμωνίδη, οὐκ ἐπιλανϑανόμεϑα
μέντοι ἐν τῶι χρόνωι;

11. ΑΜΕΙΝΙΑΞ.

θοῦ. ΙΧ 21 [5. υ. Ζ. 4] ἐχοινώνησε δὲ [Ραπηθ 68] χαὶ “μεινίαι “Πιοχαίτα
τῶι Πυϑαγορικῶι, ὡς ἔφη Σωτίων, ἀνδρὲ πένητι μέν͵, χαλῶι δὲ κάγαϑῶι. ὧι
χαὶ μᾶλλον ἠχολούϑησε χαὶ ἀποθανόντος ἡρώιον ἱόρύσατο γένους ϑ᾽ ὑπάρχων
λαμπροῦ καὶ πλούτου, χαὶ ὑπ᾿ ᾿ἀμεινίον, ἀλλ᾽ οὐχ ὑπὸ Ξενοφάνους εἰς ἡσυχίαν
προετραπῆ.

18. ῬΑΆΜΕΝΙΌΕΝ.
Α. ΧΕΒΕΝ ὕΝῸ ΓΠΕΗΒΕ.

[ἘΒΕΝ.
1. ΤΙΛΈΒΤΙσΒ ΠΙΟΘΕΝΕΒ ΙΧ 21---23.

Ξενοφάνους δὲ διήχουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης (τοῦ- 21

τον Θεόφραστος ἐν τῆι Ἐπιτομῆι [ῬἈγείο. ΟΡ. ἔν. θ8, Τοχ. 482, 14]
᾿Αναξιμάνδρου φησὶν ἀχοῦσαι). ὅμως δ᾽ οὖν ἀχούσας καὶ ἔξϊενο-
φάνους οὐχ ἠχολούϑησεν αὐτῶι. ἐκοινώνησε δὲ καὶ ᾿Αμεινίαι Ζιο-
χαίτα τῶι Πυϑαγοριχῶι, ὡς ἔφη Σωτίων, ἀνδρὲ πένητι μέν, χαλῶιε
δὲ χἀγαϑῶι. ὧι καὶ μᾶλλον ἠχολούϑησε καὶ ἀποθανόντος ἡρῶιον
ἱδρύσατο γένους τὸ ὑπάρχων λαμπροῦ καὶ πλούτου, καὶ ὑπ᾽ ᾿άμει-
νέον, ἀλλ᾽ οὐχ ὑπὸ Ἠενοφάνους εἰς ἡσυχέαν προετράπη. πρῶ-
τος δὲ οὗτος τὴν γῆν ἀπέφαινε σφαιροειδῆ χαὶ ἐν μέσωι κεῖ-

10

1ὅ

Α, 1--4. ΓΕΒΕΝ. 109

σθαι. δύο τὸ εἶναι στοιχεῖα, πῦρ καὶ γῆν, καὶ τὸ μὲν δημιουργοῦ
τάξεν ἔχειν, τὴν δὲ ὕλης. γένεσίν τε ἀνθρώπων ἐξ ἡλίου πρῶτον 22
γενέσθαι" αὐτὸν δὲ ὑπάρχειν τὸ ϑερμὸν χαὶ τὸ ψυχρόν, ἐξ ὧν τὰ
πάντα συνεστάναι. χαὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὸν νοῦν ταὐτὸν εἶναι, χαϑὰ
μέμνηται χαὶ Θεόφραστος ἐν τοῖς Φυσιχοῖς [ἔτ. θᾶ. Τοχ. 488, 2]
πάντων σχεδὸν ἐχτιϑέμενος τὰ δόγματα. δισσήν τὸ ἔφη τὴν φιλο-
σοφίαν, τὴν μὲν κατὰ ἀλήϑειαν, τὴν δὲ κατὰ δόξαν. διὸ καὶ φησί
που" χρεὼ -- ἀληϑής [ἢ-. 1,.18---80]. καὶ αὐτὸς δὲ διὰ ποιη-
μάτων φιλοσοφεῖ, καϑάπερ Ἡσίοδός τε καὶ Ξενοφάνης καὶ Ἐμπε-
δοχλῆς. χριτήριον δὲ τὸν λόγον εἶπε᾽ τάς τε αἰσϑήσεις μὴ
ἀχριβεῖς ὑπάρχειν. φησὶ γοῦν" μηδέ -- ἔλεγχον᾽ [ἔ-. 1, 84---86]
δεὸ χαὶ περὶ αὐτοῦ φησιν ὅ Τίμων᾽ [ἔτ. 4 ὟὟ.}
Παρμενέδου τὲ βίην μεγαλόφρονος οὐ πολύδοξον,
ὅς δ᾽ ἀπὸ φαντασίας ἀπάτης ἀνενεέχατο νώσεις.
εἰς τοῦτον καὶ Πλάτων τὸν διάλογον γέγραφε ᾿ Παρμενίδην᾽ ἐπι-
γράψας ᾿ἢ περὶ ἰδεῶν. ἤχμαζε δὲ κατὰ τὴν ἐνάτην καὶ ἔξη-
χοστὴν ὀλυμπιάδα [604---ὅ01. καὶ δοχεῖ πρῶτος πεφωραχέναι
τὸν αὐτὸν εἶναι Ἕσπερον καὶ Φωσφόρον, ὧς φησι Φαβωρῖνος
ἐν πέμπτωε ᾿“Τ“πομνημονευμάτων᾽ οἱ δὲ Πυϑαγόραν. Καλλίμαχος
δέ φησι μὴ εἶναι αὐτοῦ [Ῥγ[ΒΑρΟΥΆ8] τὸ ττοίημα. λέγεται δὲ καὶ
γόμους ϑεῖναι τοῖς πολίταις, ὥς φησι Σπεύσιππος ἐν τῶι Περὶ
φιλοσόφων. καὶ πρῶτος ἐρωτῆσαι τὸν ᾿Αχιλλέα λόγον, ὧς Φαβω-
οἶνος ἐν Παντοδαπτῆι ἱστορίαι. γέγονε δὲ καὶ ἕτερος Παρμενέ-
δης, ῥήτωρ τεχνογράφος.

2. βϑυτραβ.

Παρμενίδης Πύρητος ᾿Ἑλεάτης φιλόσοφος, μαϑητὴς γεγονὼς
Ἐενοφάνους τοῦ Κολοφωνίου, ὡς δὲ Θεόφραστος ᾿Αναξιμάνδρου
τοῦ Μιλησίου. αὐτοῦ δὲ διάδοχοι ἐγένοντο Ἐμπεδοχλῆς τε ὅ καὶ
φιλόσοφος καὶ ἰατρὸς καὶ Ζήνων ὅ Ἐλεάτης. ἔγραψε δὲ φυσιο-
λογέαν δι᾽ ἐπῶν καὶ ἄλλα τινὰ καταλογάδην, ὧν μέμνηται Πλάτων
[βορἈ. 287 Α. υρῖὶ. Β 7 Β. 121] (δὰ Ῥίορϑιη. δῦροβ. σοπὶ ΒΘ] 88).

8. θιοσ. Π 8 Ἀναξιμένης Εὐρυστράτου Μιλήσιος, ἤχουσεν ᾿ἀναξιμάνδρου,
ἔνιοι δὲ χαὶ Παρμενίδου φασὶν ἀχοῦσαι αὐτὸν [εἷ. δὰ Α 1, 1].

4. Ἰλπτσσηῦθ Υ. γί. 166 [Ὧπ8 Ν ΘΟΙΙΔΟΠΟΒ] καὶ περὶ τῶν φυσικῶν ὅσοι
τιρὰ μνείαν πεποίηνται πρῶτον Ἐμπεδοχλέα χαὶ Παρμενίδην τὸν Ἐλεάτην προ-
φερόμενοι τυγχάνουσιν (τὰ ἄθη Εἰπῆ]π88 ἀθ8 ῬυΓΘΡΌΓΑΒ δυΐ αἴθ Κυϊαν 18] 16 Π8
Ζὰ Οτυγοίβθη). ῬΒΟΟΣΒ ἐπ ῬΑτη. 1 Ρ. 619, 4 (Οουβ. Αγ. 1864) ταύτης δ᾽ οὖν
ὅπερ εἴπομεν τῆς ἑορτῆς οὔσης ἀφίχοντο Παρμενίδης χαὶ Ζήνων ᾿Αϑήναζε,
διδάσχαλος μὲν ὁ Π. ὧν μαϑητὴς δ᾽ ὁ Ζήνων, Ἐλεᾶται δ᾽ ἄμφω καὶ οὐ τοῦτο
μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῦ Πυϑαγοριχοῦ διδασχαλείον μεταλαβόντε, χαϑάπερ που
καὶ Νικόμαχος ἴ80 ΟὉ ἃ. ἄορανα: γυϊσο Καλλίμαχος]. Ὗττα Ῥγιίδδροσδθ ῬΒο-

110 18. ΡΑΒΜΕΝΙΌΕΝ

ἄδυδ 6. 349 ᾿. 439586 Ζήνωνα χαὶ Παρμενίδην τοὺς Ἐλεάτας" καὶ οὗτοι δὲ τῆς
Πυϑαγόρου ἦσαν διατριβῆς.

ὅ. Ῥιμρτο Ἰδοδοὶ. 188 Εἰ [βοΟκΚτγαΐθβ βρυΐϊοθ] Π. δέ μοι φαίνεται τὸ τοῦ
Ὁμήρου αἰδοῖός τέ μοι εἶναι ἅμα δεινός τε συνπροσέμειξα γὰρ δὴ τῶι ἀνδρὶ
πάνυ νέος πάνυ πρεσβύτηι καί μοι ἐφάνη βάϑος τι ἔχειν παντάπασι γενναῖον.
ΒΟΡἰβὶ, 211 Ο δι᾿ ἐρωτήσεων, οἷόν ποτε καὶ Παρμενίδηι χρωμένωι καὶ διεξιόντι
λόγους παγκάλους παρεγενόμην ἐγὼ νέος ὧν ἐχείνου μάλα δὴ τότε ὄντος πρε-
σβύτου. ῬΑΒΜ. 121 Α ἔφη δὲ δὴ ὃ ᾿Ἀντιφῶν λέγειν τὸν Πυϑόδωρον ὅτι ἀφί-
κοιντό ποτε εἰς Παναϑήναια τὰ μεγάλα Ζήνων τε καὶ Π. τὸν μὲν οὖν Παρμε-
νίδην εὖ μάλα δὴ πρεσβύτην εἶναι σφόδρα πολιὸν καλὸν δὲ χἀγαϑὸν τὴν ὄψιν
περὶ ἔτη μάλιστα πέντε καὶ ἑξήχοντα᾽ Ζήνωνα δὲ ἐγγὺς ἐτῶν τετταράχοντα
τότε εἶναι, εὐμήχη δὲ καὶ χαρίεντα ἰδεῖν" καὶ λέγεσϑαι αὐτὸν παιδικὰ τοῦ
Παρμενίδου γεγονέναι. χαταλύειν δὲ αὐτοὺς ἔφη παρὰ τῶι Πυϑοδώρωι ἐκτὸς
τείχους ἐν Κεραμεικωῶε" οἷ δὴ καὶ ἀφικέσϑαι τὸν τε Σωχράτη καὶ ἄλλους τινὰς
μετ᾽ αὐτοῦ πολλοίς, ἐπιϑυμοῦντας ἀχοῦσαι τῶν τοῦ Ζήνωνος γραμμάτων" τότε
γὰρ αὐτὰ πρῶτον ὑπ᾽ ἐχείνων χομισϑῆναι" Σωχράτη δὲ εἶναι τότε σφόδρα
νέον [εἷ. Ῥχοοϊ. ἴῃ ἢ. ]. Ρ. 684, 21). θαρορβοὰ: ΑΤΉΕΝ. ΧΙ 50 Ε Παρμενίδηι μὲν
γὰρ καὶ ἐλϑεῖν εἰς λόγους τὸν τοῦ Πλάτωνος Σωχράτην μόλις ἡ ἡλικία
συγχωρεῖ οὐχ ὡς καὶ τοιούτους εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι λόγους. τὸ δὲ πάντων σχε-
τλιώτατον καὶ τὸ εἰπεῖν οὐδεμιᾶς κατεπειγούσης χρείας ὅτι παιδιχὰ γεγόνοι
τοῦ Παρμενίδου Ζήνων ὃ πολίτης αὐτοῦ. [Ὠαγαὰβ ΜΑΟΒΟΒ. 840.11, ὅ ποὸ ηεἰδὲ Κγαναὶ
δὶ, δὶ πὶ αμὲ αἰΐοεγὶ οΣ ᾿ιὲδ φμο08 οοείμϑ οοοσὶξ πιαΐμγα αοίαϑ ρΡοδίενγίου ϑαδοιῖο
γαοίεαϊξαϊᾳ {εἰξ: φσυιοὰᾶ ἰἰοϊΐο πεν ῬΙαίοη!δ ἀἰαϊοσὶ ἰεδέἑιοπῖο δεπΐ, φιῖρρε βοογαῖς
ἑία Ῥαγηιοηάεβ αὐϑφιάον, οὐ δυιῦνδ ρμογέδία υἱῷ ἐἰϊμ8 αἀργολεπάονίιξ δομιδούμέδηι).
Ῥιοα. ΙΧ 25 Ζήνων Ἐλεάτης. τοῦτον ᾿Απολλόδωρός φησιν εἶναι ἐν Χρονικοῖς
[Πύρητος τὸν δὲ Παρμενίδην] φύσει μὲν Τελευταγόρου, ϑέσει δὲ Παρμενίδου

.. ὁὃ δὴ Ζήνων διαχήχοε Παρμενίδου καὶ γέγονεν αὐτοῦ παιδιχᾶ.

6. ΑΒιβτου. Μοίδρῃ. Α ὅ. 9860 22 ὃ γὰρ Π. τούτον λέγεται γενέσϑαι μα-
ϑητής (08 ΣΧ ΟΠΟΡΉΔΠΘ8).

1. ΑἸξχ. ἰῃ Μοίδρηγβ. Α 8. 984}8 ᾿. 31, 1 Βαγάποκ περὲὸ Παρμενίδου
χαὶ τῆς δόξης αὐτοῦ καὶ Θεόφραστος ἐν τῶι πρώτωι Περὲ τῶν φυσικῶν [Ἐγ. θ6.
ον. 482, ὅ] οὕτως λέγει" “τούτωι δὲ ἐπιγενόμενος Π. Πύρητος ὃ Ἐλεάτης
(λέγει δὲ [καὶ] Ξενοφάνην) “ἐπ᾿ ἀμφοτέρας ἦλθε τὰς ὁδούς. καὶ γὰρ ὡς
αἰδιὸν ἔστι τὸ πᾶν ἀποφαίνεται καὶ γένεσιν ἀποδιδόναι πειρᾶται τῶν ὃν-
των, οὐχ ὁμοίως περὶ ἀμφοτέρων δοξάζων, ἀλλὰ κατ᾽ ἀλήϑειαν μὲν ἕν τὸ πᾶν
χαὶ ἀγένητον χαὶ σφαιροειδὲς ὑπολαμβάνων, χατὰ δόξαν δὲ τῶν πολλῶν εἰς
τὸ γένεσιν ἀποδοῦναι τῶν φαινομένων δύο ποιῶν τὰς ἀρχάς, πῦρ καὶ γῆν, τὸ
[τὴν μὲν ὡς ὕλην τὸ δὲ ὡς αἴτιον χαὶ ποιοῖν.᾿ ΒΙΜΡΊ, Ρἢγβ. 22, 21... Ξέενο-
φάνην τὸν Κολοφώνιον, τὸν Παρμενίδου διδάσχαλον (Δι ΤὨΘΟΡΒτ)).

8. ΞΓΜΡῚ,. ΡὮγ8. 28, 4 (δαβ ΤὨΘΟΡΉγ. ῬΒΕΥΒ. Ορ. ἔτ. 8. Ῥοχ. 488, 11) Δεύ-
κιππος δὲ ὁ Ἐλεάτης ἢ Μιλήσιος (ἀμφοτέρως γὰρ λέγεται περὶ αὐτοῦ) κοινω-
γήσας Παρμενίδηι τῆς φιλοσοφίας οὐ τὴν αὐτὴν ἐβάδισε Παρμενίδηι χαὶ ΞΞενο-
φάνει περὶ τῶν ὄντων ὁδόν, ἀλλ᾽ ὡς δοκεῖ τὴν ἐναντίαν. ἐκείνων γὰρ ἕν χαὶ
ἀχίνητον καὶ ἀγένητον καὶ πεπερασμένον ποιούντων τὸ πᾶν καὶ τὸ μὴ ὃν μηδὲ ζη-
τεῖν συγχωρούντων οὗτος ἄπειρα καὶ ἀεὶ κινούμενα ὑπέϑετο στοιχεῖα τὰς ἀτόμους.

9. ΑΕΒ Ὀιοο. ΥΙΠ ὅδ ὁ δὲ Θεόφραστος [ἴτ.8. Ὁ. 4171) Παρμενίδου φησὶ
ζηλωτὴν αὐτὸν [Εχιροάοκ]οθ8] γενέσϑαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασιν" χαὶ γὰρ
ἐχεῖνον ἐν ἔπεσι τὸν περὶ φύσεως ἐξενεγχεῖν λόγον.

Α. 4--.206ό. ΕΒῈΝ 111

10. ΚΊΜΡΙ, ΡΒΥΒ. 25,19 ᾿Εμπεδοχλῆς ὁ ᾿ἀχραγαντῖνος οὐ πολὺ κατόπιν
τοῦ ᾿Αναξαγόρου γεγονώς, Παρμενίδου δὲ ζηλωτὴς καὶ πλησιαστὴς καὶ ἔτι μᾶλλον
τῶν Πυθαγορείων ἴϑι8 ΤὭΘΟΡΗΥ. νη]. π. 9].

11. Ευβξβ. Οβσοη. 4) Βίοσου. ᾿Εμπεδοχλῆς καὶ Π. φυσικοὶ φιλόσοφοι
ἐγνωρίζοντο 1. ὅ. Αγ’. 1561 ; δγτη. 0]. 81, 1 [466].

Ὁ) τότε χαὶ δΔδημόχριτος ᾿Αβδηρίτης φυσικὸς φιλόσοφος ἐγνωρίζετο καὶ
Ἐμπεδοκλῆς ὁ ᾿Αχραγαντῖνος Ζήνων τε καὶ Π. οἱ φιλόσοφοι χαὶ ἹΙπποχράτης
Κώιεος δττὰ. ἨϊΐοΥ. 2. ὅ. Αγ. 1581 [436]. νεῖ, ΟἸβονισ. ΗΈΝ ΖΕΝΙΑΝ. (πθογῦ. 5ἴο. οἱ Τὸ
ῃ. 1291, 30) Σιν θοθθη Χογχοδ υπὰ ἃ, ρμοίοροηη. Κτίορ; Ζϑ] ππκοηηητοι: ἐφ᾽ οὗ
Σωχράτης ὃ φιλόσοφος χαὶ Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος καὶ ᾿ἀναξαγόρας καὶ Π. χαὶ
Ζήνων ἔτη...

12. ὅτβαβθο ΥἹ 1 ". 2582 χάμψαντι δ᾽ ἄλλος συνεχὴς χόλπος, ἐν ὧι
πόλις, ἣν οἱ μὲν χτίσαντες Φωχαιεῖς Ὑέλην, οἱ δὲ Ἔλην ἀπὸ χρήνης τινός,
οἱ δὲ νῦν Ἐλέαν ὀνομάζουσιν, ἐξ ἧς Π. καὶ Ζήνων ἐγένοντο ἄνδρες Πυϑαγόρειοι.
δοχεῖ δέ μοι καὶ δι’ ἐχείνους καὶ ἔτε πρότερον εὐνομηϑῆναι [να]. Α 1 5.109 Ζ. 20].
ῬΊΠΤΑΒΟΗ. δᾶν. 00], 82 ἢ. 1226 4: Π' δὲ τὴν δαυτοῦ πατρίδα διεκόσμησε νόμοις
ἀρίστοις, ὥστε τὰς ἀρχὰς χαϑ᾽ ἕχαστον ἐνιαυτὸν ἐξορχοῦν τοὺς πολίτας ἐμ-
μενεῖν τοῖς Παρμενίδου νόμοις.

ῬΟΕΒΙΕ (ναὶ. Α 1, 22. 2. 9).

18. θιοα. 1 16 οἱ δὲ [86. χατέλιπον] ἀνὰ ὃν συγγραμμα᾽ Μέλισσος, Π.»
᾿ἡναξαγόρας.

14. βτμερι, ἀθ οδϑῖο δδθ, 2ὅ ἢ ὅτε Περὶ φύσεως ἐπέγραφον τὰ συγγράμ-
ματα καὶ Μέλισσος χαὶ Π. ... χαὶ μέντοι οὐ περὶ τῶν ὑπὲρ φύσιν μόνοι,
ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν φυσιχῶν ἐν αὐτοῖς τοῖς συγγράμμασι διελέγοντο καὶ διὰ
τοῦτο ἴσως οὐ παρηιτοῦντο Περὶ φύσεως ἐπιγράφειν.

1ὅ. Ῥιστάδση. Θαοπιοᾶο δάπὶ. ροοῦ. δυᾶ. ἀθὉ. 2 Ρ. 160 τὰ δ᾽ Ἐμπεδο-
χλέους ἔπη καὶ Παρμενίδου χαὶ Θηριακὰ Νικάνδρου καὶ Γνωμολογίαι Θεόγνιδος
λόγοι εἰσὶ χεχρημένοι (χιχράμενοι Μεᾶνὶρ) παρὰ ποιητιχῆς ὥσπερ ὄχημα τὸ
μέτρον χαὶ τὸν ὀγχον, ἵνα τὸ πεζὸν διαφύγωσιν.

16. 1ῦ0Ὲμ 86 δυδϊοπᾶο 18 Ρ. 46 Β μέμψαιτο δ᾽ ἂν τις ᾿Αρχιλόχον μὲν τὴν
ὑπόϑεσιν, Παρμενίδου δὲ τὴν στιχοποιίαν, Φωχυλίδου δὲ τὴν εὐτέλειαν, Εὐρι-
πίδου δὲ τὴν λαλιάν, Σοφοχλέους δὲ τὴν ἀνωμαλίαν.

11. Ῥποσι, ἴη Τῆμα. Ρ. 105 Β88., ἢ. 248 ϑοιη. ὁ δέ γε Π. καίτοι διὰ ποίησιν
ἀσαφὴς ὧν ὅμως χαὶ αὐτὸς ταῖτα ἐνδεικνύμενός φησιν.

18.. --- ἰη Ῥᾷττη, 1 ᾿. 66ὅ, 1] αὐτὸς ὁ Π. ἐν τῆι ποιήσει" καίτοι δι᾿
αὐτὸ δήπου τὸ ποιητιχὸν εἶδος χρῆσϑαι μεταφοραῖς ὀνομάτων καὶ σχήμασι
καὶ τροπαῖς ὀφείλων ὅμως τὸ ἀχαλλώπιστον καὶ ἰσχνὸν χαὶ χαϑαρὸν εἶδος
τῆς ἀπαγγελίας ἠσπάσατο. δηλοῖ δὲ τοῦτο ἐν τοῖς τοιούτοις (τι τὶγα ἔν. 8,
2, ὅ. 44. 45) χαὶ πᾶν ὃ τι ἄλλο τοιοῦτον" ὥστε μᾶλλον πεζὸν εἶναι δοκεῖν Ε
ποιητικὸν (τὸν λόγον.

19. βσμρι, ρῆγβ. 86, 25 ἐπειδὴ δὲ χαὶ ᾿Αριστοτέλους ἐλέγχοντος ἀχουσό-
μεϑα τὰς τῶν προτέρων φιλοσόφων δόξας καὶ πρὸ τοῦ ᾿“Αριστοτέλους ὁ Πλάτων
τοῦτο φαίνεται ποιῶν χαὶ πρὸ ἀμφοῖν ῦ τε Π. χαὶ Ξενοφάνης, ἰστέον ὅτι τῶν
ἐπιπολαιότερον ἀχροωμένων οὗτοι χηδόμενοι τὸ φαινόμενον ἄτοπον ἐν τοῖς
λόγοις αὐτῶν διελέγχουσιν, αἰνιγματωδῶς εἰωϑότων τῶν παλαιὼν τὰς ξδαυτῶν
ἀποφαίνεσϑαι γνώμας.

20. --- --- 146, 29: εἰ δ᾽ “εὐχύχλου σφαίρης ἐναλίγκιον ὄγκωι
τὸ ἕν ὃν φησι (ἴτ. 8, 48), μὴ ϑαυμάσηις" διὰ γὰρ τὴν ποίησιν καὶ μυϑιχοῦ τινος

112 18. ΡΑΒΜΕΝΙΌΕΒΞ

παράπτεται πλάσματος. τί οὖν διέφερε τοῦτο εἰπεῖν ἢ ὡς Ὀρφεὺς εἶπεν ὦεον
ἀργύφεον᾽ ; ΜΈΝΑΝΡΌΕΕ [τοδ Εἰ ρσῸ Ὁ ΟΈΜΕΤΗΣΙΟΒ) τοί. 1 2, 2 φυσικοὶ δα. ὑμνοῖ δὲ
ὁποίους οἱ περὲ Παρμενίδην καὶ Ἐμπεδοχλέα ἐείοίδαν [ἐποίησαν Β0Γ1Β.], τίς ἡ ἤ
τοῦ ᾿Απόλλωνος φύσις, τίς ἡ τοῦ Διὸς παρατιϑέμενοι" δαὶ οἱ πολλοὶ τῶν Ὁρ-
φέως τούτου τοῦ τρόπου; ἰά, Ι ὅ, 32 εἰσὶν δὲ τοιοῦτοι, ὅταν ᾿Απόλλωνος ὕμνον
λέγοντες ἥλιον αὐτὸν εἶναι φάσχωμεν καὶ περὶ τοῦ ἡλίου τῆς φύσεως διαλεγώμεϑα
καὶ περὶ Ἥρας ὅτι ἀήρ, καὶ Ζεὺς τὸ ϑερμόν" οἱ γὰρ τοιοῦτοι ὕμνοι φυσιολο-
Ἴο καὶ χρῶνται δὲ τῶι τοιούτωι τρόπωι Π. τε χαὶ Ἐμπεδοκλῆς ἀκριβῶς

. ἢ". μὲν γὰρ καὶ Ἐμπεδοκλῆς ἐξηγοῦνται, Πλάτων δὲ ἐν βραχυτάτοις ἀνα-
ἀμ έσνει.

21. βεριχο. ΡὮγβ. 144, 2δ χαὶ εἴ τῶι μὴ δοχῶ γλίσχρος, ἡδέως αν τὰ
περὶ τοῦ ἑνὸς ὄντος ἔπη τοῦ Παρμενίδου μηδὲ πολλὰ ὄντα τοῖσδε τοῖς ὑπο-
μνήμασι παραγράψαιμι διά τε τὴν πίστιν τῶν ὑπ᾽ ἐμοῦ λεγομένων χαὶ διὰ τὴν
σπᾶνιν τοῦ Παρμενιδείου συγγράμματος.

1πῆππ. (ὕεὶ. Α 1 8 22. 1. 8).

42. [Ῥὰῦτ.] δύο. δ [Επ8. Ρ. Εἰ. 1 8, ὅ, θοχ. 680) Π. δὲ ὃ Ἐλεάτης,
ἑταῖρος Ξενοφάνους, ἅμα μὲν καὶ τῶν τούτου δοξῶν ἀντεποιήσατο, ἅμα δὲ καὶ
τὴν ἐναντίαν ἐνεχείρησεν στάσιν. ἀΐδιον μὲν γὰρ τὸ πᾶν καὶ ἀκίνητον ἀπο-
φαίνεται [καὶ] κατὰ τὴν τῶν πραγμάτων ἀλήϑειαν" εἶναι γὰρ αὐτό ᾿μοῦνον --
ἀγένητον᾽ [ἴτ. 8, 4]. γένεσιν δὲ τῶν χαϑ᾽ ὑπόληψιν ψευδῆ δοχούντων εἶναι.
καὶ τὰς αἰσϑήσεις ἐχβάλλει ἐκ τῆς ἀληϑείας. φησὶ δὲ ὅτι εἴ τι παρὰ τὸ ὃν
ὑπάρχει,. τοῦτο οὐχ ἔστιν ὄν᾽ τὸ δὲ μὴ ὃν ἐν τοῖς ὅλοις οὐχ ἔστιν. οὕτως
οὖν τὸ ὃν ἀγένητον ἀπολείπει' λέγει δὲ τὴν γῆν τοῦ πυχνοῦ καταρρυέντος
ἀέρος γεγονέναι [808 ΤΒΘΟρΡ ταδί Ρῆγβ. θοχ. τίθ ἐπὶ ΕΟ ροπάοη Ν. 287]

28. Ητρροι, Ερί 11 [Ὁοχ. 5604] χαὲὶ γὰρ καὶ Π. ἕν μὲν τὸ πᾶν ὑποτί-
ϑεται αἰδιόν τε καὶ ἀγένητον καὶ σφαιροειδὲς οὐδὲ αὐτὸς ἐχφεύγων τὴν τῶν
πολλῶν δόξαν πῦρ λέγων χαὶ γὴν τὰς τοῦ παντὸς ἀρχᾶς, τὴν μὲν γῆν ὡς ὕλην
τὸ δὲ πῦρ ὡς αἴτιον καὶ ποιοῦν. τὸν κόσμον ἔφη φϑείρεσθϑαι, ὧι δὲ τρόποι,
οὐχ εἶπεν. ᾿ αὐτὸς δὲ εἶπεν ἀίδιον εἶναι τὸ πᾶν χαί οὐ γενόμενον καὶ σφαιρο-
ειἰδὲς καὶ ἔμοιον, οὐκ ἔχον δὲ τόπον ἐν ἑαυτῶι, καὶ ἀχίνητον καὶ πεπερασμένον.

24. ΑΒΙ5τΤΟΥ. Μοίδρη. Α ὅ. 986Ὁ) 18 Π. μὲν γὰρ ἔοιχε τοῦ χατὰ τὸν λόγον
ἑνὸς ἅπτεσϑαι κτλ. (νρὶ. 8. 46 ἡ. 80). »21 Π. δὲ μᾶλλον βλέπων [βλέπων μὰ
Ευ. βαρ! ἃ. οδ6]. ὅ60, 8 8418] ἔοιχέ πον λέγειν. παρὰ γὰρ τὸ ὄν τὸ μὴ ὃν
οὐδὲν ἀξιῶν εἶναι, ἐξ ἀνάγχης ἕν οἴεται εἶναι τὸ ὃν χαὶ ἄλλο οὐδέν ... ἄναγ-
καζόμενος δ᾽ ἀχολουϑεῖν τοῖς φαινομένοις καὶ τὸ ἕν μὲν χατὰ τὸν λόγον, πλείω
δὲ χατὰ τὴν αἴσϑησιν ὑπολαμβάνων εἶναι, δύο τὰς αἰτίας χαὶ δύο τὰς ἀρχὰς
πάλιν τίϑησι, ϑερμὸν χαὶ ψυχρόν, οἷον πῦρ χαὶ γῆν λέγων. τούτων δὲ κατὰ
μὲν τὸ ὃν τὸ ϑερμὸν ταττει, ϑάτερον δὲ χατὰ τὸ μὴ ὃν [οἵ. ΑΙοχ. ἢ. 1. ᾿. 4δ, 2].

25. --- ἀ6 σδοῖο Γ1. 2980) 14 οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν ὅλως ἀνεῖλον γένεσιν
καί φϑοράν" οὐϑὲν “Ζὲὰρ οὔτε γίγνεσθαί φασιν οὔτε φϑείρεσϑαι τῶν ὄντων,
ἀλλὰ μόνον δοχεῖν ἡμῖν, οἷον οἱ περὶ Μέλισσόν τε καὶ Παρμενίδην, οὺς εἰ καὶ
τάλλα λέγουσι χαλῶς, ἀλλ᾽ οὐ φυσικὼς γε δεῖ νομίσαι λέγειν᾽ τὸ γὰρ εἶναι
ἄττα τῶν ὄντων ἀγένητα καὶ ὅλως ἀκίνητα μᾶλλον ἐστιν ἑτέρας καὶ ; προτέρας
ἥ τῆς φυσικῆς σχέψεως. ἄθ ρθη. οἵ οοττ. Α 8 ῥ. 8255 18 ἐκ μὲν οὖν τούτων
τῶν λόγων ὑπερβάντες τὴν αἴσϑησιν καὶ παριδόντες αὐτὴν ὡς τῶι λόγωι δέον
ἀχολουϑεῖν ἕν χαὶ ἀκίνητον τὸ πᾶν εἶναί φασι καὶ ἄπειρον ἔνιοι᾽ τὸ γὰρ πέρας

Α. 20-8ὃὺ0ὺ. ΚΕΒΕΝ ὈΝῺῸ ΓΕΗΒΕ. 118

περαίνειν ὧν πρὸς τὸ χενόν. οἱ μὲν οὖν οὕτως καὶ διὰ ταὐτας τὰς αἰτίας
ἀπεφήναντο περὶ τῆς ἀληϑείας. ἔτι δὲ ἐπὶ μὲν τῶν λόγων δοχεῖ ταῦτα συμ-
βαένειν, ἐπὶ δὲ τῶν πραγμάτων μανίαι παραπλήσιον εἶναι τὸ δοξάζειν οὕτως
(ΡΕΣΟΡ. 5. ἀ. δ, 151, 21 μέμφεται τοὺς περὶ Παρμενίδην, ὅτι ἐνόμισαν τῆι μὸν
ἐναργείαι τῶν πραγμάτων μὴ δεῖν ὅλως προσέχειν, μόνηι δὲ τῆι τῶν λόγων
ἀχολουϑίαι).

26. Ῥημκτο ΤΠοβοῖ. 181. Α ἐὰν δὲ οἱ τοῦ ὅλου στασιῶται ἀληϑέστερα λέ-
γεεν δοχῶσι, φευξόμεϑα παρ᾽ αὐτοὺς ἀπ᾽ αὖ τῶν τὰ ἀκίνητα χινούντων. ΒΕ ΣΤΥ.
δᾶν. τηδί. Χ 46 μὴ εἶναι δὲ [86. τὴν κίνησι»] οἱ περὶ Παρμενίδην χαὶ Μέλεσσον,
οὕς ὃ ᾿Αριστοτέλης [ἴπ οἴποιι βοίποῦ Ὠ᾽δίοζο σταΐὶ Απδρίοίπηρ δι αἷο ΡΙαιοηίΐβονθ
806116] στασιώτας τε χαὶ ἀφυσίχους χέχληχεν, στασιώτας μὲν ἀπὸ τῆς στά-
σεως, ἀφυσίκχους δὲ ὅτι ἀρχὴ κινήσεώς ἐστιν ἡ φύσις, ἣν ἀνεῖλον φάμενοι μηδὲν
κινεῖσθαι.

21. ΑΒΙΘΥ. ΡΒγβ.} Γ 6. 2010 οὕτω γὰρ δριξζόμεϑα τὸ ὅλον, οὗ μηϑὲν ἄπε-
στιν οἷον ἄνθρωπον ὅλον ἢ κιβωτόν. ὥσπερ, δὲ τὸ χαϑ᾽ ἕχαστον οὕτω χαὶ
τὸ κυρίως οἷον τὸ ὅλον οὗ μηδέν ἐστιν ἔξω" οὗ δ᾽ ἐστὶν ἀπουσία ἕξω, οὐ πᾶν
ὃ τι ἂν ἀπῆι. ὅλον δὲ καὶ τέλειον ἢ τὸ αὐτὸ πάμπαν ἢ σύνεγγυς τὴν φύσιν
ἐστίν. τέλειον δ᾽ οὐδὲν μὴ ἔχον τέλος τὸ δὲ τέλος πέρας. διὸ βέλτιον οἱη»-
τέον Παρμενίδην Μελίσσου εἰρηκέναι" ὁ μὲν γὰρ τὸ ἄπειρον ὅλον φησίν, ὃ
δὲ τὸ ὅλον πεπεράνϑαι ἡ μεσσόϑεν ἰσοπαλές᾽ (ἔν. 8, 44).

28. ΞΓΜΡΙ, ΡὮγα. 11δ, 11 τὸν Παρμενίδου λόγον, ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρος ἱστορεῖ,
ὁ μὸν Θεόφραστος ΓΡΙΙγα. ον. Ἵ; Βοχ. 488) οὕτως ἐχτίϑεται ἐν τῶι πρώτωι τῆς
Φυσιχῆς ἱστορίας “ τὸ παρὰ τὸ ὃν οὐκ ὄν" τὸ οὐκ ὃν οὐδέν᾽ ἕν ἄρα τὸ ὄν᾽,
Εὔδημος δὲ οὕτως 'τὸ παρὰ τὸ ὃν οὐχ ὄν, ἀλλὰ χαὶ μοναχῶς λέγεται τὸ ὄν" ἕν
ἄρα τὸ ὄν᾽. τοῦτο δὲ εἰ μὲν ἀλλαχοῦ που γέγραφεν οὕτως σαφῶς Εὔδημος, οὐχ
ἔχω λέγειν" ἐν δὲ τοῖς Φυσιχοῖς [ἴτ. 11] περὶ Παρμενίδου τάδε γράφει, ἐξ ὧν ἴσως
συναγαγεῖν τὸ εἰρημένον δυνατόν" “Π. δὲ οὐ φαίνεται δεικνύειν ὅτι ἕν τὸ ὄν,
οὐδὲ εἴ τις αὐτῶι συγχωφήσειε μοναχῶς λέγεσϑαι τὸ ὄν, εἰ μὴ τὸ ἐν τῶι τί
κατηγορούμενον ἑχάστον ὥσπερ τῶν ἀνθρώπων ὃ ἄνθρωπος. καὶ ἀποδιδομέ-
νων τῶν λόγων χκαϑ᾽ ἕχαστον ἐνυπάρξει ὁ τοῦ ὄντος λόγος ἐν ἃ ἅπασιν εἷς καὶ
ὁ αὐτὸς ὥσπερ καὶ ὁ τοῦ ζώιου ἐν τοῖς ζώιοις. ὥσπερ δὲ εἰ πάντα εἴη τὰ ὄντα
καλὰ καὶ μηϑὲν εἴη λαβεῖν ὃ οὐχ ἔστι χαλόν, χαλὰ μὲν ἔσται πάντα, οὐ μήν
ἕν γε τὸ χαλὸν ἀλλὰ πολλά (τὸ μὲν γὰρ χρῶμα καλὸν ἔσται τὸ δὲ ἐπιτήδευμα
τὸ δὲ ὁτιδήποτε), οὕτω δὴ χαὶ ὄντα μὲν πάντα ἔσται, ἀλλ᾽ οὐχ ἕν οὐδὲ τὸ αὖ-
τό ἕτερον μὲν γὰρ τὸ ὕδωρ, ἄλλο δὲ τὸ πῦρ. Παρμενίδου μὲν οὖν (οὐχ
ἄν) ἀγασϑείη εἴις ἀναξιοπίστοις ἀκολουϑήσαντος λόγοις καὶ ὑπὸ τοιούτων
ἀπατηϑέντος, ἃ οὕπω τότε διεσαφεῖτο (οὔτε γὰρ τὸ πολλαχῶς ἔλεγεν οὐδεὶς
ἀλλὰ Πλάτων πρῶτος τὸ δισσὸν εἰσήγαγεν, οὔτε τὸ χαϑ᾽ αὑτὸ χαὶ κατὰ συμ-
βεβηχόφ)" φαίνεταί τε ὑπὸ τούτων διαψευσϑῆναι. ταῦτα δὲ ἐκ τῶν λόγων καὶ
ἐχ τῶν ἀντιλογιῶν ἐθεωρήϑη καὶ τὸ συλλογίζεσϑαι" οὐ γὰρ συνεχωρεῖτο, εἰ μὴ
φαίνοιτο ἀναγχαῖον. οἱ δὲ πρότερον ἀναποδείχτως ἀπεφαίνοντο. ᾿

29. Αττ. 1 24, 1 [Ποχ. 820] Π. χαὶ Μέλισσος ἀνήιρουν γένεσιν καὶ φϑορὰν
διὰ τὸ νομίζειν τὸ πᾶν ἀχίνητον.

80. ΑΜΜΟΝ. (9 ἱπίογρσ. Ὁ. 138, 16 Βιββο πρῶτον μὲν γάρ, ὡς ὁ Τίμαιος
[Ρ. 216] ἡμᾶς ἐδίδαξε καὶ αὐτὸς ὁ ᾿Αριστοτέλης ϑεολογῶν ἀποφαίνεται χαὶ πρὸ
τούτων ὁ Π., οὐχ ὁ παρὰ Πλάτωνι μόνον [ρ. 151 Α], ἀλλὰ καὶ ὃ ἐν τοῖς οἰχείοις
ἔπεσιν, οὐδέν ἐστι παρὰ τοῖς ϑεοῖς οὔτε παρεληλυϑὸς οὔτε μέλλον, εἴ γε τούτων
μὲν ἑκάτερον οὐχ ὄν, τὸ μὲν οὐχέτι τὸ δὲ οὕπω, καὶ τὸ μὲν μεταβεβληχὸς τὸ

Ὠ1614, Βτακ. ἃ. ὙοΙβοῖσ. 8

114 18. ῬΡΑΒΜΕΝΙΌΕΘΞ

δὲ πεφυχὸς μεταβάλλειν, τὰ δὲ τοιαῦτα τοῖς οντως οὖσι καὶ μεταβολὴν οὐδὲ
κατ᾽ ἐπίνοιαν ἐπιδεχομένοις προσαρμόττειν ἀμήχανον.

81. ΑἘτ. 11, 26 [θοχ. 803] Π. τὸ ἀκίνητον χαὶ πεπερασμένον σφαιροειδές
[80. ϑεὸν εἶναι].

82. -- [26,8 [ῦοχ. 821) Π. χαὶ δΔημόχριτος πάντα χατ ἀνάγχην" τὴν
αὐτὴν δὲ εἶναι εἱμαρμένην χαὶ δίχην χαὶ πρόνοιαν καὶ χοσμοποιόν. [ΠἘΒθ0ο0ἄογ.
ὔρι χαὶ δαίμονα τα, νἱο! ]οἱομῦ δὺ8Β Αοὐ. ΠΊ, 1 νεῖ. ᾿. 81].

88. ΟἼξμ. ῥχοίσ. ὅ, 64 ἢ. δδ Ροίΐ(. Π. δὲ ὁ ᾿Ελεάτης ϑεοὺς εἰσηγήσατο πῦρ
χαὶ γῆν.

84. Ῥυστ. δᾶν. Οοἱοῖ. 18 ἢ. 1114 Ὁ ὁ δ᾽ [ΡΆπ.}] ἀναιρεῖ μὲν οὐδετέραν φύσιν
[856. τῶν νοητῶν καὶ δοξαστῶν), ὁδχατέραι δ᾽ ἀποδιδοὺς τὸ προσῆχον εἰς μὲν
τὴν τοῦ ἑνὸς χαὶ ὄντος ἰδέαν τίϑεται τὸ νοητόν, ὃν μὲν ὡς αἰδιον χαὶ
ἄφϑαρτον, ὃν δ᾽ ὁμοιότητι πρὸς αὑτὸ καὶ τῶι μὴ δέχεσϑαι διαφορὰν προσαγο-
ρεύσας, εἰς δὲ τὴν ἄτακτον καὶ φερομένην τὸ αἰσθητόν, ὧν καὶ κριτήριον ἰδεῖν
ἔστιν ἡ ἡμὲν -- ἡτορ᾽ [.1,.29] τοῦ νοητοῦ καὶ χατὰ ταὐτὰ ἔχοντος ὡσαύτως
ἁπτόμενον "ἡ δὲ --- ἀληϑής᾽ [ἴτ΄. 1, 30] διὰ τὸ παντοδαπὰς μεταβολὰς καὶ πάθη
χαὶ ἀνομοιότητας δεχομένοις ὁμιλεῖν πράγμασι. ΞΊΜΡῬΊ, ΡὮγΒ. 89, 10 δοξαστὸν
οὖν χαὶ ἀπατηλὸν τοῦτον χαλεῖ τὸν λόγον οὐχ ὡς ψευδῆ ἁπλῶς, ἀλλ᾽ ὡς ἀπὸ
τῆς νοητῆς ἀληϑείας εἰς τὸ φαινόμενον καὶ δοκοῦν τὸ αἰσϑητὸν ἐχπεπτωχότα.
ἰνἱᾶ. ῥ. 26, 16 χαὶ τῶν πεπερασμένας [86. ἀρχὰς λεγόντων} οἱ μὲν δύο, ὡς Π.
ἐν τοῖς πρὸς δόξαν, πῦρ καὶ γῆν ἢ μᾶλλον φῶς καὶ σχότος.

8ὅ. ΑΒΙΒΤ. ἀθ ροπι. οὗ ΟΟΥΥ. Β 8. 8380" 18 οἱ δ᾽ εὐθὺς δύο ποιοῦντες ὥσπερ
Π. πῦρ καὶ γῆν, τὰ μεταξὺ μείγματα ποιοῦσι τούτων οἷον ἀέρα καὶ ὕδωρ. Β 9.
83058 ἐπειδὴ γὰρ πέφυκεν, ὥς φασι, τὸ μὲν ϑερμὸν διαχρίνειν τὸ δὲ ,φυχρὸν
συνιστάναι χαὶ τῶν ἄλλων ἕχαστον τὸ μὲν ποιεῖν τὸ ὀὲ πάσχειν, ἐχ τούτων λέ-
γουσι καὶ διὰ τούτων ἅπαντα τἄλλα γίγνεσϑαι χαὶ φϑείρεσϑαι. (ἴο. Αο. Π 31,
118 Ῥ ἐσῆθηι φμὲ ηχουοαΐ, ἑογγαηλ φμας αὖ 60 ζογημοίων ἴδὺβ ΤἼΘΟρΡὮν. ΡΏγΒ. ΟΡ.
5, 112 ἡ. 28].

86. ΑΕῚ. ΠΊ, 2 [Ώοχ. 8321] Θαλῆς... Παρμ.... ἕνα τὸν χύσμον. 4,11
[Ὀοχ. 382] Ξενοφάνης, Π.. Μέλισσος ἀγένητον καὶ αἰδιον καὶ ἄφϑαρτον τὸν κόσμον.

81. --ΠΊ,1 [Ὁ. 886] Π. στεφάνας εἶναι περιπεπλεγμένας, ἐπαλλήλους,
τὴν μὲν ἐχ τοῦ ἀραιοῦ, τὴν δὲ ἐκ τοῦ πυχνοῦ" μικτὰς δὲ ἄλλας ἐκ φωτὸς
καὶ σκότους μεταξὺ τούτων. καὶ τὸ περιέχον δὲ πάσας τείχους δίχην στερεὸν
ὑπάρχειν, ὑφ᾽ ὧι πυρώδης στεφάνη, καὶ τὸ μεσαίτατον πασῶν [86]. στερεὸν
ὑπάρχειν»), κ ἰ π περὶ ὃν πάλιν πυρώδης [50]]}. στεφάνη]. τῶν δὲ συμμιγῶν τὴν
μεσαιτάτην ἁπάσαις (ἀρχήν) τε καὶ ζαϊτίαν) κινήσεως καὶ γενέσεως ὑπάρχειν,
ἥντινα καὶ δαίμονα χυβερνῆτιν καὶ χληροῦχον [χληιδοῦχον 88 ἴτ. 1, 14 ἘΔ]16-
ὈΟΤΏ] ἐπονομάζξει Δίχην τε καὶ ᾿Ανάγχην [ἴν. 8, 80 81... καὶ τῆς μὲν γῆς ἀπό-
χρισιν εἶναι τὸν ἀέρα διὰ τὴν βιαιοτέραν αὐτῆς ἐξατμισϑέντα πίλησιν, τοῦ δὲ
πυρὸς ἀναπνοὴν τὸν ἥλιον χαὶ τὸν γαλαξίαν [ναὶ. ἔτ. 11, 2] χύχλον. συμμιγῆ
δ᾽ ἐξ ἀμφοῖν εἶναι τὴν σελήνην, τοῦ τ᾽ ἀέρος καὶ τοῦ πυρός. περιστάντος δ᾽
ἀνωτάτω πάντων τοῦ αἰϑέρος ὑ ὑπ᾽ αὐτῶι τὸ πυρῶδες ὑποταγῆναι τοῦϑ᾽ ὅπερ
χεχλήχαμεν οὐρανόν, ὑφ᾽ ὧι [οὗ μιάδβ.: οοττ. Κ͵ΎΐΒΟΠ6] ἤδη τὰ περίγεια. ὍΟἸο.
ἀθ πδῖ. ἄθου. 12, 28 ποτὶ Ῥ. φιέάσηι οορυποη δον, σι ἀἄσηι οΘογοηας διημδἶο ἜΠΠ οἱέ
(ϑἐεζαπεη αρρεϊϊαΐ), οοπϑὡῃποηίε αγάογε [οοπ ϊποηΐοηι αγάογμηι Β.} Ἰιμοΐϑ ογδοηι, χυὶ
οἱπσὶέ οαοἴιθη, χμόνι αρροϊϊαΐ ἀσιθη, ἐν φιο πέρα ἤσιγαηι ἀἰυϊηαηι Ἠοσμς δεμϑυθὴ
φιδαᾳιαηῖ διδριοαγὶ ροίοϑέ, ηυϊίαφμα εἰμιδάσηι, (πιο) πιοπϑδίγα: φιῖρρε φιὶ Βεῖ-
ἴων, φῆ ᾿ιϑοογάϊαηι, χὶ Ομρὶαϊαίδηι οοἶεγαχια σοπεγὶδ εἰιδάφηι ααὦ ἄξει τευοοαΐ

Α. 30--46. 11
φμας υεἷ τεογῦο υεἷ δοημοὸ ὑεἶ οὐϊίυϊομε υοἱ υεἰμϑίαΐε ἀοϊεηΐμν; οαάδηιχιο ἄδ δἰ6-
γέδιδ, φμαδ γεργεδοηδα ἰη αἶδὸ απ ἐπ 0. ον εαηύμν.

88. ΑἘτ. πῃ 11, 1 [Ρ. 389) Ἀναξιμένης καὶ ΠΊ΄. τὴν περιφορὰν τὴν ἐξωτάτω
τῆς γῆς εἶναι τὸν οὐρανόν. 8 4 [Ὁ. 8340] Π. Ἡράχλειτος, Στράτων, Ζήνων

πύρινον εἰναι τὸν οὐρανόν.

89. --- Π 18,8 [Ὁ. 8342] Π. χαὶ Ἡράκχλειτος πιλήματα πυρὸς τὰ ἄστρα.

40. ΑΝΟΝΥΜ. ΒΥΖΑΝΤ. Θἷ. ΤΊΘὰ Ρ᾿. ὅ2, 19 [1886. ἱπ Ατϑδί. Π 14 ὑ. 818,15
Μακπροὶ χαὶ τῶν μὲν ἀπλανῶν τῶν σὺν τῶι παντὶ περιαγομένων τὰ μὲν ἀχκατονό-
μαστα ἡμῖν χαὶ ἀπερίληπτα, ὡς χαὶ Π. ὁ φυσικὸς εἴρηχε, τὰ δὲ κατωνομασμένα
ἕως ἕχτου μεγέϑους χίλια εἰσι χατὰ τὸν Ἄρατον.

41. ΑὉ»τ. Π 20, 8 [Ὁ. 849] Π. χαὶ Μητρόδωρος πύρινον ὑπάρχειν τὸν ἥλιον.

42. --- ΠΙ 26, 8 [Ὁ. 356] Π. πυρίνην [δ6. εἶναι τὴν σελήνην]. 26,2 [Ὁ. 851)
Π. ἴσην τῶι ἡλίωι [86. εἶναι τὴν σελήνην] χαὶ γὰρ ἀπ᾿ αὐτοῦ φωτίζεται [γὰρ
ϑιοῦ. ΡΙαΐ, (Επ|8.): ἔθ! ΡΙαῦ, (ΑΒ64).); φωτίζεσϑαι ΖΟ]]οΥ]. 28, ὅ [Ὁ. 368] Θαλῆς
πρῶτος ἔφη ὑπὸ τοῦ ἡλίον φωτίζεσϑαι. Πυϑαγόρας, Παρμ. .. . ὁμοίως.

48. --- ΠῚ 20, 86 [Ὁ. 349] Π. τὸν ἥλιον χαὶ τὴν σελήνην ἐκ τοῦ γαλαξίου
χύκλου ἀποχριϑῆναι, τὸν μὲν ἀπὸ τοῦ ἀραιοτέρου μίγματος ὃ δὴ ϑερμόν, τὴν
δὲ ἀπὸ τοῦ πυχνοτέρου ὅπερ ψυχρόν.

44. --- ὙΠ] 48 (Ργθιαροσβθὴ) αλλὰ μὴν χαὶ τὸν οὐρανὸν πρῶτον ὀνο-
μάσαι χόσμον χαὶ τὴν γῆν στρογγύλην, ὡς ὁὲ Θεόφραστος [ῬῆγΒ. ΟΡ. 11]
Παρμενίδην, ὡς δὲ Ζήνων Ἡσίοδον. αἴ. Α 1 ν. 48,10. Αττ., 1Π|1δ,1 [}. 880]
Π., δημόχριτος διὰ τὸ πανταχόϑεν ἴσον ἀφεστῶσαν μένειν ἐπὶ τῆς ἰσορροπίας
οὐκ ἔχουσαν αἰτίαν ὁι᾽ ἣν δεῦρο μᾶλλον ἢ ἐκεῖσε ῥέψειεν ἄν᾽ διὰ τοῦτο μόνον
μὲν χραδαίνεσϑαι, μὴ χινεῖσϑαι ὁ. ΤΉΞοΟΙΟα. ἀὐίδπ. Ρ. θ84. ΑΒ, δὺ8 Απδίο]ἶοβ
πρὸς τούτοις φασὶ περὶ τὸ μέσον τῶν τεσσάρων στοιχείων χεῖσϑαί τινα ἑνα-
δικῶν ὀιάπυρον κύβον, οὗ τὴν μεσότητα τῆς ϑέσεως χαὶ Ὅμηρον εἰδέναι λέγοντα
“τόσσον ἕνερϑ᾽ ᾿Αἰδεω ὅσον οὐρανός ἐστ᾽ ἀπὸ γαίης [Θ 16]. ἐοίχασι δὲ χατὰ γε
ταῦτα χατηχολουθηχέναι τοῖς Πυϑαγορείοις οἵ τε περὶ ᾿Ἐμπεόοχλέα χαὶ Παρμε-
νίδην καὶ σχεδὸν οἱ πλεῖστοι τῶν πάλαι σοφῶν, φάμενοι τὴν μοναδικὴν φύσιν
Ἑστίας τρόπον ἐν μέσῳ ἱόρῦσϑαι καὶ διὰ τὸ ἰσόρροπον φυλάσσειν τὴν αὐτὴν
ξόραν.

456. ΑὉτ. ΙΥ͂ 8,4 [Ὁ. 388] Π. δὲ χαὶ Ἵππασος πυρωδη ἴδο. εἶναι τὴν ψυχήν}.
ΜΑσβοβ. 5. 3.114,20 Ῥανγηιεπλεθ δὰ ἔεγγα εἔ ἴσην [80. ΔΪτη8 1 6886]. ΑἘΤ. ΓΥ͂ ὅ, ὅ
[Ὁ. 891] Π. ἐν ὅλωι τῶι ϑώρακι τὸ ἡγεμονικόν. Π. καὶ Ἐμπεόδοχλῆς καὶ δΔημό-
κριτος ταὐτὸν νοῦν χαὶ ψυχήν, χαϑ'᾽ οὗς οὐδὲν ἂν εἴη ζῶιον ἄλογον κυρίως.

46. ΤΉΞΟΡΗΕΑΕ. 46 βοηβῃ 1 [Ὁ. 499) περὲ δ᾽ αἰσϑήσεως αἱ μὲν πολλαὶ καὶ
χαϑόλον ὁόξαι ὀύ᾽ εἰσιν οἱ μὲν γὰρ τῶι ὁμοίωι ποιοῦσιν, οἱ δὲ τῶι ἐναντίωι.
Π. μὲν καὶ Ἐμπεόδοχλῆς καὶ Πλάτων τῶι ὁμοίωι, οἱ δὲ περὶ ἀναξαγόραν καὶ
Ἡράχλειτον τῶι ἐναντίωι. 8 Π. μὲν γὰρ ὅλως οὐδὲν ἀφώριχεν ἀλλὰ μόνον ὅτι
ὀυοῖν ὄντοιν στοιχείοιν κατὰ τὸ ὑπερβάλλον ἐστὶν ἡ γνῶσις. ἐὰν γὰρ ὑπεραίρηι τὸ
ϑερμὸν ἢ τὸ ψυχρόν, ἄλλην γίνεσϑαι τὴν διάνοιαν, βελτίω δὲ καὶ καϑαρωτέραν
τὴν διὰ τὸ ϑερμόν" οὐ μὴν ἀλλὰ χαὶ ταύτην δεῖσϑαί τινος συμμετρίας" ὡς
γὼρ ἑκάστοτε, φησίν, ἔχει --- νόημα᾽ (ἐν. 16). τὸ γὰρ αἰσϑάνεσθϑαι καὶ τὸ
φρονεῖν ὡς ταὐτὸ λέγει᾽ ὀιὸ χαὶ τὴν μνήμην καὶ τὴ» λήϑην ἀπὸ τούτων [Ἀδτη.
ϑερμὸν π. ψυχρὸ») γίνεσθαι διὰ πῆς χράσεως" ἂν δ᾽ ἰσάξωσι τῆι μέξει, πότερον
ἔσται φρονεῖν ἢ οὔ, καὶ τίς ἡ διάϑεσις, οὐδὲν ἔτι διώριχεν. ὅτι δὲ καὶ τῶι
ἐναντίωει χαϑ᾽ αὑτὸ ποιεῖ τὴν αἴσϑησιν, φανερὸν ἐν οἷς φησι τὸν νεχρὸν φωτὸς
μὲν χαὶ ϑερμοῦ καὶ φωνῆς οὐχ αἰσϑάνεσϑαι διὰ τὴν ἔχλειψιν τοῦ πνρὸς, ψυχροῦ

ΒΓ

116 18. ῬΑΒΜΕΝΙΘΕΒ

δὲ χαὶ σιωπὴς χαὶ τῶν ἐναντίων αἰσϑάνεσϑαι. χαὶ ὅλως δὲ πᾶν τὸ ὃν ἔχειν
τινὰ γνῶσιν. οὕτω μὲν οὖν αὐτὸς ἔοιχεν ἀποτέμνεσϑαι τῷ φάσει τὰ συμβαί-
γοντα δυσχερῆ διὰ τὴν ὑπόληψιν.

41. Αττ. ΓΥ 9, 6 [Ὁ. 89101] Π., ᾿Εμπεόδοχλῆς, Ἀναξαγόρας, δημόχριτος,
Ἐπίχουρος, Ἡρακχλείδης παρὰ τὰς συμμετρίας τῶν πόρων τὰς χατὰ μέρος αἱ-
σϑήσεις γίνεσϑαι τοῦ οἰκείου τῶν αἰσϑητῶν ἑχάστου ἑχάστηε ἐναρμόττοντος.

48. Αετ. (ἢ) ΓΥ͂ 18, 9. 10 [Ὁ. 404] Ἵππαρχος ἀκτιῖνάς φησιν ἀφ᾽ ἑχατέρου
τῶν ὀφϑαλμῶν ἀποτεινομένας τοῖς πέρασιν αὑτῶν οἱονεὶ χειρῶν ἐπαφαῖς
περιχαϑαπτούσας τοῖς ἐχτὸς σώμασι τὴν ἀντίληψιν αὐτῶν πρὸς τὸ ὁρατικὸν
ἀναδιδόναι. ἔνιοι χαὶ Πυϑαγόραν τῆι δόξηι ταύτηι συνεπιγράφουσιν ἅτε δὴ βε-
βαιωτὴν τῶν μαϑημάτων καὶ πρὸς τούτωι Παρμενίδην ἐμφαίνοντα τοῦτο διὰ
τῶν ποιημάτων.

49. ΡΕπΟΡΕΜ. ΒΒοί, ἔτ. πο. 8,1 [Π|169 ϑυᾶῃ.] οὐδὲ χατὰ Π. καὶ Μέλισσον
ὃν τὸ πᾶν λέγοντας εἶναι καὶ διὰ τὸ τὰς αἰσϑήσεις ψευδεῖς εἶναι. ΑΞτ. ΤΥ 9,1
[Ὁ.. 396,12] Πυϑαγόρας, Ἐμπεδοκλῆς, Ξενοφανης, Π. ψευδεῖς εἶναι τὰς ἀισϑήσεις.

ὅ0. ΑΣτ. ΙΓ 9, 14 [Ὁ. 398] Π., ᾿Εμπεόδοχλῆς ἐλλείψει τροφῆς τὴν ὄρεξιν
[86. γένεσϑα!].

51. ΟἜΝΒΟΕΣΙΝ. 4, 8 ριρεαοοῖεδ.. . ἑαΐϊε φιϊαάαηι οὐ γηιαί. Ῥγΐϑιο πεθηιόῦγα
διησιία 6 ἕεγγα φιιαϑδὲ ργαεοηαΐδ ρῬαδβϑὶε οἀϊέία αἀεοίπαδ οοἶδδὲ εἰ οἴἶδοὶδδὲ δοϊ αὶ
λονεὺῖδ πιαΐεγίαηι ἰρτὲ διηνμῖ εἰ ὠρεογὲ ρεγηιίοίαηι . .. ἤαοο οαάεμι ορθνὶο οἴδαηι ἴῃ
Ῥαγηιθηίάς γοεϊἑοεπϑοὶ δεϊξ ρανιοιιδ ἐαοορίδδ αὖ Ἐπιροάοοῖς αἰδϑοηδὶδ (7). νεῖ. Αοί.
Υ 19, ὅ (χιροὰ)

ὅ2. ΑΒῖθτ. 46 ρϑχί. δηΐπ, Βὶ 2 θ485256 ἔνιοι γὰρ τὰ ἔνυδρα τῶν πεζῶν
ϑερμότερά φασιν εἶναι, λέγοντες αἷς ἐπανισοῖ τὴν ψυχρότητα τοῦ τόπου ἡ τῆς
φύσεως αὐτῶν ϑερμότης καὶ τὰ ἄναιμα τῶν ἐναίμων καὶ τὰ ϑήλεα τῶν ἀρ-
ρένων, οἷον Π. τὰς γυναῖχας τῶν ἀνδρῶν ϑερμοτέρας εἶναί φησι καὶ ἕτεροί
τινες, ὡς διὰ τὴν ϑερμότητα καὶ πολυαιμούσαις γινομένων τῶν γυναικείων,
᾿Εμπεδοχλῆς δὲ τοὐναντίον.

ὅ8. ΑΕτΟΥ͂ 1,2 [Ὁ. 419] πδοῖὶ ΕἸωροάοκιοβ Π. ἀντιστρόφως" τὰ μὲν πρὸς
ταῖς ἄρκτοις ἄρρενα βλαστῆσαι (τοῦ γὰρ πυχνοῦ μετέχειν πλείονος), τὰ δὲ πρὸς
ταῖς μεσημβρίαις ϑήλεα παρὰ τὴν ἀραιότητα. ὃὶ 4 [Ὁ. 420] ᾿ἀναξαγόρας Π. τὰ
μὲν ἐκ τῶν δεξιῶν [806. σπέρματα] χαταβάλλεσϑαι εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τῆς μήτρας
τὰ δ᾽ ἐκ τῶν ἀριστερῶν εἰς τὰ ἀριστερά. εἰ δ᾽ ἐναλλαγείη τὰ τῆς καταβολῆς,
γένεσϑαι ϑήλεα. οἷ. ΑἘΙ5τΤ. 40 ζοη. δηΐπι 4 1. 168 80 φασὶ γὰρ οἱ μὲν ἐν τοῖς
σπέρμασιν εἶναι ταύτην τὴν ἐναντίωσιν εὐϑύς, οἷον ᾿Αναξαγόρας καὶ ἕτεροι τῶν
φυσιολόγων γίνεσϑαί τε γὰρ ἐκ τοῦ ἄρρενος τὸ σπέρμα τὸ δὲ ϑῆλυ παρέχειν
τὸν τόπον καὶ εἶναι τὸ μὲν ἄρρεν ἐκ τῶν δεξιῶν τὸ δὲ ϑῆλυ ἐκ τῶν ἀριστε-
ρῶν, καὶ τῆς ὑστέρας τὰ μὲν ἄρρενα ἐν τοῖς δεξιοῖς εἶναι τὰ δὲ ϑήλεα ἐν τοῖς
ἀριστεροῖς. ΟἜΝΒΟΕΙΚΝ. ὅ, 2 ἐσόξινν" ϑεηλθη τᾶς εαϑαξ ὑπΐεν δαρὶοη δας ῬΥΟΓ Ἔβϑον68
ΠΟΉ οοηδίαί. Ῥαγγηιοη εβ οπῖμι ἑμηὶ δα ἀοαΐγὶϑ ἔνθ ὁ ἰαουὶδ ραγίδιιδ ογἱγὲ ρμέαυϊ.

δά. ΑπτῸ Υ 11,2 [Ὁ. 422] Π. ὅταν μὲν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ μέρους τῆς μή-
τρας ὃ γόνος ἀποχριϑῆι, τοῖς πατράσιν, ὅταν δὲ ἀπὸ τοῦ ἀριστεροῦ, ταῖς
μητράσιν [86. ὅμοια τὰ τέχνα γίνεσθαι] ΟἜΝΒΟΕΙΝ. 6, 8 οεἴεγιηι Ῥαγηιοηϊ δ 8εη.-
ἱοδία εδὲ, οι ἀεαΐογας ραγίεβ δεηιῖπα ἀοάογί, ἔμηο ἤἰδο8 6886 ραΐγὶ οοπδὶμμ 68,
οἰ ἰαουαε, ἔμιο ηναϊγι. 6, ὃ αὐ ἐπέον 86 οογΐίαγε ΚοημαΒ εἰ ἡνανγὶδ εἰ Ῥ668 μέγ
υἱοίογία δ8ὲξ, οἶνι8 λαδιξμνας, το ζογυὶ αὐιοίονΥ ἐδὲ Ῥαγηιοπίάεθ. Ὑαεὶ. Ἰρλστάντ. ἃὧθ
οροῖο 12,12 ἀΐϑραγεδ χιόχια παΐμγας ἤος πιοᾶο ἢενὶ ριιαιίμν: ουθν γοτίε ἐπ
ἰαευαηι μον ραγίοηι πναϑοιϊας δι ἰνρὶθ δοηιθν ὑποϊἀεγὶἑ, τκαγοηι φμδάδηι σισηὶ

Α. 46--δὃ4. ΚΕΗΒΕ. Β. ΕΈΑΟΘΝ. 1,1. 2. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 117

ορίμαΐίο ἐδὲ, 8εα φμῖα δἰἐ ἴηι ζεηόπα ραγίε οοποερύμδ, αἰδᾳυδα ὑπ 86 λαδεγο [ηεῖ-
πόμα ϑέργα σι ἄδομδ υἱγῖϊε ραῤῥαΐμν, υεἷ ζογηκαηι ἐπδίρηοηι υεἰ ἰέναι, οαπο-
γόρα υεἷῖ ἙΟΥ̓ΡΟΥῚΒ ἰευϊἑαίφηι υεῖ αγίμϑ ἀοἰοαΐοδ, υεἴ δίαΐμγαηι δγούῦοηι υοἷἱ υοοσδηι
φναοΐίενε υεῖ απίρα ἐπδοοϊ μη υοἷ δα ἠϊδ ρίμγα. ἱέδηι δὲ ραγίοηι ἵπ ἀεαίεναηι
δεῖ, ζεῖ σεηεγὶθ ἐπ πΠιισενγιί, ζεηπαηι φιϑάδηι ρῬγοογοαγὶ, δε φμοπίαηι ἐπ
τεαϑοΐα ρῬαγίε οοποερία 81}, δαδογε ἴπ 8ὲ αἰλχυυα υἱγ ἐἰαξιδ εἰΐγα φυαηι 8δῦνιδ
γαδδο ρεγνναΐ, αμξ υαἴλᾶα πιορεδγα αὐ ἱημποαοναΐαηι Ἰομσιἐμαΐποηι αὐἰὸ Κμϑομηι
οοἴογεμε ομὲ διϑρίἀσαηι ζασίοηι αμΐ υοϊξιην ᾿ηἀεοογμηι αὐ υοοοηι γοδμδίαηι αὐ
απήρεηι αμάασοης αμὶ εα ᾿ὲδ ρίωγα (ναὶ. ἔν. 18).

Β. ἘΒΑΟΜΈΝΤΕ.

ΠΑΡΙΜΕΝΙΖΟΥ ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ.

1 [1---82. 52--1 Καγβῖ,, 1 --- 32, 84 --- 81 βοίῃ.) 1 .-- 80. 88---88 βεέχτ. Ἢ
11154ᾳ. ὁ δὲ γνώριμος αὐτοῦ [08 Χοπορμδπη668)] Π. τοῦ μὲν δοξαστοῦ λόγου
χατέγνω, φημὶ δὲ τοῦ ἀσϑενεῖς ἔχοντος ὑπολήψεις, τὸν δ᾽ ἐπιστημονιχόν,
τουτέστι τὸν ἀδιάπτωτον, ὑπέϑετο χριτήριον, ἀποστὰς χαὶ τῆς τῶν αἰσϑή-
σεων πίστεως" ἐναρχόμενος γοῦν τοῦ Περὶ φύσεως γράφει τὸν τρόπον τοῦτο»"
“ἵπποι -- λείπεται᾽. Ἐοϊρχί βθίπθ ῬΑΙΔΡΌταΘΘ ὃ 112---114: ἐν τούτοις γὰρ

ὃ Παρμενίδης ἵππους μέν φησιν αὐτὸν φέρειν τὰς ἀλόγους τῆς ψυχῆς δρμάς
τε χαὶ ὀρέξεις (1), χατὰ δὲ τὴν πολύφημον ὁδὸν τοῦ δαίμονος πορεύε-
σϑαι τὴν χατὰ τὸν φιλόσοφον λόγον ϑεωρίαν, ὃς λόγος προπόμπου δαίμονος
τρόπον ἐπὶ τὴν ἁπάντων ὁδηγεῖ γνῶσιν (2. 8), χούρας δ᾽ αὐτοῦ προάγειν τὰς
αἰσϑήσεις (δ), ὧν τὰς μὲν ἀχοὰς αἰνίττεται ἐν τῶι λέγειν ᾿ δοιοῖς --- κύ-
κλοις᾽ (. 8), τουτέστι τοῖς τῶν ὥτων, τὴν φωνὴν δι᾿ ὧν χαταδέχονται, τὰς
δὲ ὁράσεις Ἡλιάδας κούρας κέχληχε (9), δώματα μὲν Νυχτὸς ἀπολι-
πούσας (9), “ἐς φάος δὲ ὠὡσαμένας᾽ (10), διὰ τὸ μὴ χωρὶς φωτὸς γίνεσϑαι
τὴν χρῆσιν αὐτῶν. ἐπὶ δὲ τὴν ἱ'πολύποινον᾽ ἐλϑεῖν Δίκην καὶ ἔχουσαν
"χληῖδας μοι βούς᾽ (14), τὴν διάνοιαν ἀσφαλεῖς ἔχουσαν τὰς τῶν πραγμάτων
καταλήψεις. ἥτις αὐτὸν ὑποδεξαμένη (22) ἐπαγγέλλεται δύο ταῦτα διδάξειν
᾿ἡ μὲν -- ἡτορ᾽ (39), ὅπερ ἐστὶ τὸ τῆς ἐπιστήμης ἀμετακίνητον βῆμα, ἕτερον
δὲ ἡ βροτῶν δόξας --- ἀληϑύ ς᾽ (80), τουτέστι τὸ ἐν δόξηι χείμενον πᾶν, ὅτι
ἣν ἀβέβαιον. καὶ ἐπὶ τέλει προσδιασαφεῖ τὸ μὴ δεῖν αἰσϑήσεσι προσέχειν ἀλλὰ
τῶι λόγωι (88---86). μὴ γάρ σε, φησίν, ᾿ ἔϑος --- ῥηϑέντα᾽ (34---81). ἀλλ᾽ οὗτος
μὲν χαὶ αὐτός, ὡς ἐκ τῶν εἰρημένων συμφανές, τὸν ἐπιστημονιχὸν λόγον χανόνα
τῆς ἐν τοῖς οὖσιν ἀληθείας ἀναγορεύσας ἀπέστη τῆς τῶν αἰσϑήσεων ἐπιστάσεως.
428---39 τκρι, οδοὶ. 561, 20 οἱ δὲ ἄνδρες ἐχεῖνοι διττὴν ὑπόστασιν ὑπετίϑεντο,
τὴν μὲν τοῦ ὄντως ὄντος τοῦ νοητοῦ, τὴν δὲ τοῦ γινομένου τοῦ αἰσϑητοῦ,
ὅπερ οὐχ ἠξίουν καλεῖν ὃν ἁπλῶς, ἀλλὰ δοχοῦν ὄν. διὸ περὶ τὸ ὃν ἀλήϑειαν
εἶναί φησι, περὶ δὲ τὸ γινόμενον δόξαν. λέγει “ῳ ὃ Π.᾿ χρεὼ --- περῶντα..

ἵπποι ταί μὲ φέρουσιν, ὅσον τ᾽ ἐπὶ ϑυμὸς ἱκάνοι,
πέμπον, ἐπεί μ᾽ ἐς ὁδὸν βῆσαν πολύφημον ἄγουσαι

1. Ὧαδθ Βοββοβθβρδηῃ, ἀδ5 πιο ἰτᾶρί, τὸρῷ τοῖν ἔάγαθυ, βουοὶβ
Ἰὁἢ πῸΓ ΜῸ]]16, πδομάθιῃ 68 ΐοθ δυΐ ἄθῃ υἱοὶ ρου Δ γηίθη ος ἀοΓ

118 18. ΡΑΒΜΕΝΙΌΕΝ

δαίμονος, ἣ κατὰ πάντ᾽ α(ὐ)τὴ φέρει εἰδότα φῶτα᾽
τῆι φερόμην᾽ τῆι γὰρ μὲ πολάφραστοι φέρον ἵπποι
ὅ ἅρμα τιταίνουσαι, κοῦραι δ᾽ ὅδὸν ἡγεμόνευον.
ἄξων δ᾽ ἐν χνοίηισιν (ἴδει) σύριγγος ἀυτήν
αὐθϑόμενος (δοιοῖς γὰρ ἐπείγετο δινωτοῖσιν
χύχλοις ἀμφοτέρωθεν), ὅτε σπερχοίατο πέμπειν
Ἡλιάδες κοῦραι, προλιποῦσαι δώματα Νυχτός,
10 εἰς φάος, ὠσάμδναι χράτων ἄπο χερσὶ καλύπετρας.
ἔνϑα πύλαι Νυχτός τὸ καὶ Ἤματός εἰσι κελεύϑων,
χαί σφας ὑπέρϑυρον ἀμφὶς ἔχει καὶ λάινος οὐδός"
αὐταὶ δ᾽ αἰϑέριαι πλῆνται μεγάλοισι ϑυρέτροις.
τῶν δὲ Δίκη πολύποινος ἔχει κληῖδας ἀμοιβούς"

15 τὴν δὴ παρφάμεναι χοῦραι μαλαχοῖσι λόγοισιν
πεῖσαν ἐπιφραδέως, ὥς σφιν βαλανωτὸν ὀχῆα
ἀπτερέως ὥσειε πυλέων ἄπο᾽ ταὶ δὲ ϑυρέτρων
χάσμ᾽ ἀχανὲς ποίησαν ἀναπτάμεναι πολυχάλχους
ἄξονας ἐν σύριγξιν ἀμοιβαδὸν εἰλίξασαι

20 γόμφοις καὶ περόνηισιν ἀρηρότε᾽ τῆι ῥα δι᾽ αὐτῶν
ἐθὺς ἔχον χοῦραι χατ᾽ ἀμαξιτὸν ἅρμα καὶ ἵππους.

καί μὲ ϑεὰ πρόφρων ὑπεδέξατο, χεῖρα δὲ χειρί

Οδιΐμ ρμοϊοϊύοι, ἀθὺ 4]]οἷπ ἀθα τῦϊϑθοπ θη Μδπη ὥρογα ] η ἐσ, Ααῇ
ἀΐθθθιῃ 8180 ἤἔσγ ἰομ: ἀογίδῖπ δ] Ὀγδομίθη το αΐθ υἱϑϊγοχδιδ-
ἀΐρϑη Βοβθθ, (6) ἀΐθ ἀθῃ ὕαζϑῃ ζοροὰ, υπὰ αἀἷο Μδδομοη πίθϑθα ἀθῃ
γος. 919 ΑοἌἜβθο, βίοι Βοιβαϊδυξομἃ ἰῃ ἄθῃ ΝΑ Όθη, ἱκα γθομῦθ παῖ ῥἔοϊἔθη-
ἄδρῃ ΤΌηθ (ἀθηῃ βἷ96 ψαγὰ δοϊἀογβοϊίβ σοὰ ὡγοὶ πὶ ϑ] πάθῃ σϑίδοα ὃ6-
Βα ρο]), σϑη ἀἷο Ἡ]δἀοημηδάοιθη, πϑῖοῦθ ἀδ8 Ἠδυβ ἀον Νδοδὺ γοῦ-
Ἰαβθθθὰ ὑπ πὰῃ θη ΘΒ] θοῦ (10) σοὴ ἰδγοαὶ Ἡδυρίθ ζυγὰ οΚρϑθο]αρῸ
μιαϊίθῃ, αἷο ΕΔὮτίὶ σὰ Γἰομύθ Ὀθο θη, 10)ὲ βίθῃς ἀδ ΤΏΟΣ, γὸ β᾽6 ἢ
ἀἷο Ῥίαδάθ ἀθ8 Ταρθβ υπᾶὰ ἀογ Νομί βοβοίαθῃ; ΤὨὔσβίαυΣς πὰ βύθι ΌστΘ
ΒΟ, 6116 881} 68 δυβοίμπβπαου; ἀδθ ΤΏΟΣ βοὶδϑὶ δὶ οἷπ ΕΠ] σὸπ
δτοββθῃ ΕἸ ὕρο! ὔσγϑη; ἀϊθ ψϑοβο] ηἄθῃ 6 }] 856] νογπδηγὶ Ὠ ΐθ, αΐθ σθ-
νυ ρο Βδομοσῃ. (15) ΙΓ πὰπ Βργβόβοῃ αἀἷθ ΜδαοΒθη τἱῦ βομπιθὶ 686] -
ΜΟΣΐθη ΖῈ ὑπαὶ Ὀογοαθίθη 89 Κίυρ, ἀθῃ νουρῆδοκίθη Εἰθρθὶ ἴβηθη 9θ-
Βοδυνίηα σὸὰ ἄθηι ΤΏΟΥΘ Ζὰ δἴοβθοῃ. δ βργϑὴρ 68 δυΐ υπὰ δξμοίο τοὶ
ἄθα βομίυπὰ ἀονΡ ΕΠ] Πρ, 818 βἰοι ἀΐθ ογζθθο ίασθηθῃ Ῥίοθύθη, (20) ἀϊθ
τη Ζαρέθῃ υὑπὰ Τόγηθη οἰηροξάρίθη, πδο οἰ μα οΣ ἰῃ ἰζγθη Ῥίδη θη
ἀσομύθῃ. Του απ πείθῃ ἀυτοθβ ΤΒΟΡ Ἰοηκύθῃ ἀϊο ΜΙ ἄδομοη βίγϑοϊκβ ἄθῃι
(ὐθ]οῖβθ πδορβ Ὑαρθῃ υπὰ οββθο.Ό Πὲὲ πϑῆπὶ τοι αἶα αδιάπ Βυ]ὰ-
τοῖο δῦ, 16 ογρυ δ πιοίπηθ Εθομίθ υὑπᾶὰ δργϑοῖ πιο πιὶὶξ ἔο]βϑπ θαι

ΝΣ ΕΣ ΝΕ δ» “παι τνν Υνι,. τον απ - τις χ, α ἐν «ως νόσου πΣ ὌἘι Βα προς, ἘΠ

Β. ΕΒΑΟΜ, !, 8---38. 2. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 119

δεξιτερὴν ἕλεν, ὧδε δ᾽ ὅπος φάτο χαί μὲ προσηύδα᾽
ὦ κοῦρ᾽ ἀϑανάτοισι συνάορος ἡνιόχοισιν,

25 ἵπποις ταί σὲ φέρουσιν ἱχάνων ἡμέτερον δῶ
χαῖρ᾽, ἐπεὶ οὔτι σὲ μοῖρα κακὴ προύπεμπε νέεσϑαι
τήνδ᾽ δὸδόν (ἦ γὰρ ἀπ᾽ ἀνϑρώπων ἐχτὸς πάτου ἐστίν),
ἀλλὰ ϑέμις τὸ δίκη τδ. χρεὼ δέ σε πάντα πυϑέσϑαι
ἠμὲν ᾿“ληϑείης εὐχυχλέος ἀτρεμὲς ἦτορ

80 ἠδὲ βροτῶν δόξας, ταῖς οὐχ ἔνι πίστις ἀληϑής.

(ἀλλ᾽ ἔμπης καὶ ταῦτα μαϑήσεαι, ὡς τὰ δοκοῦντα
χρῆν δοκιμῶσ᾽ εἶναι διὰ παντὸς τπεάντα περῶνταλ.
ἀλλὰ σὺ τῆσδ᾽ ἀφ᾽ ὅδοῦ διζήσιος εἶργε νόημα
μηδέ σ᾽ ἔϑος πολύπειρον ὅδὸν κατὰ τήνδε βιάσϑω,

85 γωμᾶν ἄσχοπον ὄμμα καὶ ἠχήεσσαν ἀχουήν
χαὶ γλῶσσαν, χρῖναι δὲ λόγῳ πολύδηριν ἔλεγχον
ἐξ ἐμέϑεν ῥδηϑέντα. μόνος δ᾽ ἔτι ϑυμὸς ὅδοῖο
λείπεται...

ῷ [89---92 Κ,, 81--- 5811] ΟΥεμ. βίσομι. ὅ, 16 Ρ. 668. ὁ δὲ Ἐμπεδοκλῆς
ἐν ταῖς ἀρχαῖς χαὶ Φιλότητα συγχαταριϑμεῖται συγχριτικήν. τινα ἀγάπην γνοῶνὲὶ

« ὦ

ἣν --- τεϑηπώς᾽ (ἴτ. 11,3). ἀλλὰ χαὶ Παρμενίδης ἐν τῶι αὑτοῦ ποιήματι περὶ
τῆς ἐλπίδος αἰρι δύ δενος τὰ τοιαῦτα λέγει" “λεῦσσε -- συνιστάμενον᾽,
ἐπεὶ καὶ ὃ ἐλπίζων χαϑάπερ ὁ πιστεύων τῶι νῶι ὅρᾶι τὰ νοητὰ καὶ τὰ μέλ-
λοντα. εἰ τοίνυν φαμέν τι εἶναι δίχαιον, φαμὲν δὲ χαὶ καλόν, ἀλλὰ χαὶ ἀλή-
ϑειάν τι λέγομεν. οὐδὲν δὲ πώποτε τῶν τοιούτων τοῖς ὀφϑαλμοῖς εἴδομεν, ἀλλ᾽
ἢ μόνωι τῶι νῶι.

Ὑγοτίο δὴ: δὔμηρ!πηρ, ἀογ 1). τίου] μθη 1 θη Κοσ [6861}10 (25) τηϊὶ
ἄθιῃη Ἐλοθϑορθθρδημ, ἀ8485 Ὠἱοἢ ἰγᾶρὶ, ὑμβοσθαὶ Ηδυθθ Ὡδβί, βοΐ τοΐσγ ῶ6-
ατῦρει! ἸΚοΐη Ὀῦθος βίθσῃι ἰοἰοίθ 16 δυΐ αἀΐθθοῃ Ἧος (ἄθῃῃ ποὶδ δὴ
στ Ἰίορὶ ὁσ σοῦ ἀοσ Μϑῃβοβοα Ρίβ46), βοπάοσῃ Βϑοῆὺ υπὰ 66-
τϑοβηρκοιί, ΗΕ 58011358.Υ θὰ ἄθπῃ 411908 ογίδσθη: ὧδ ποβ]ρογυπαοίοῃ
ὙΝΔΕγμοῖς Ὁπουβο δ ον ομ68 ΗδοσΖ (30) απὰ ἀθγ βιθγ] ἤθη ΤΠ μη ρϑάβηϊοι,
ἄθμηθη γου δ 89] 6 86 ὙΥ̓ΔΒΥΒοῖλ πίοδς ἱμηθπόδηί. οοδ πῖσγοῦ πὰ {τοί
ἄδπὶ δολ (88 ϑγίδσγθη, τ|ὸ πδὰ δοὶ στη] μοῦ ΠΟΤ Β οσβομυηρ 8}-
ὨΘΒΙΏΘη πλθοίθ, 888 βοδ Ἶθπθθ β'ομ οί θθθὰ ψοσ 8] 16. ΤΠ ΟΟΣ νοα
ἀΐθϑοπι οζο ἄορ Ἐοσβοδυηρ μα] 106 Τὰ Τ)οΐποη αϑαάβῃϊεθῃ ἔθσῃ πὰ ἰδ88
Ὁ 1Θἢ. ποῦ ἀυγοὶ αἷθ ν᾽ θυ σοαθ ἀϑόβημοὶξ δυΐ ἀΐθθου Τοῦ; ΖΥΪΠρΌΩ,
(88) πῦρ Τοΐίμοη Β]ΪοΚ θὰ 26] οδθη, Ὠοίῃ Οϑμῦν ἀδθ Ὀγαυθθηᾶθ, οἷ μθ
Ζαμρμο ἩΔΙΐΘη Ζὰ ἰΆβ86η: ποίη, πη ἀθπὶ Ν᾽ ογείδημἂθ Ὀγΐηρο α16 υἱοί ηι-
βαϊίοιθ Ῥτάδιηρ, αἷθ ἰολδ ὨΔΐν σχίϑξ, ΖΓ ἀερθρμνων ἘΠ δ]οῖδι Ὁ
ἀδππ ΠῸΣ ΠΟΘ Μας σὰ οἴποαι ορο... ᾿"

120 18." ΡΑΒΜΕΝΙΘΕΒ

ῷ λεῦσσε δ᾽ ὅμως ἀπεόντα νόῳ παρεόντα βεβαέως"
οὐ γὰρ ἀποτμήξει τὸ ἐὸν τοῦ ἐόντος ἔχεσϑαι
οὔτε σχιδνάμενον πάντηι πάντως χατὰ κόσμον
οὔτε συνιστάμενον.

8 [41. 42 Καὶ. 50] Ῥποσι,. ἰῃ Ῥϑχτ. Ὁ. 108, 16 (μδοὶ 8, 25)
ξυνὸν δέ μοί ἔστιν,
ὁππόϑεν ἄρξωμαι᾽ τόϑι γὰρ πάλιν ἵξομαι αὖϑις.

4 [88---(0 Κι, 48---ὃ0 5.1 Ῥποσι, Τίτι. Ρ. 248 βοδῃ. (μβοὶ 1, 80) χαὶ πάλιν
“εἰ δ᾽ -- ἀταρπόν᾽ χαὶ “οὔτε ---,φράσαις’ 8--8 βΙμΡὶ, Ῥῆγεβ. 116, 2 εἰ
δέ τις ἐπιϑυμεῖ χαὶ αὐτοῦ τοῦ Παρμενίδου ταύτας λέγοντος ἀχοῦσαι τὰς προ-
τάσεις, τὴν μὲν τὸ παρὰ τὸ ὃν οὐχ ὃν χαὶ οὐδὲν λέγονσαν, ἥτις ἡ αὐτή ἐστι
τῆι τὸ ὃν μοναχῶς λέγεσϑαι, εὑρήσει ἐν ἐχείνοις τοῖς ἔπεσιν" “ἡ μὲν --ο φρά-
σαις᾽.

εὲ δ᾽ ἄγ᾽ ἐγὼν ἐρέω, κόμισαι δὲ σὺ μῦϑον ἀχούσας,

αἵπερ ὅδοὶ μοῦναι διζήσιός εἰσι νοῆσαι"
ἡ μὲν ὅπως ἔστιν τὸ χαὶ ὡς οὐχ ἔστι μὴ δἶναι
Πειϑοῦς ἐστι κέλευϑος (.4ληϑείηι γὰρ ὀπηδεῖ),

δ ἡ δ᾽ ὡς οὐχ ἔστιν τε καὶ ὡς χρεών ἔστι μὴ εἶναι,
τὴν δή τοι φράζω παναπευϑέα ἔμμεν ἀταρπόν᾽"
οὔτε γὰρ ἂν γνοίης τό γε μὴ ἐὸν (οὐ γὰρ ἀνυστόν)
οὔτε φράσαις.

ὅ [40 Κ., 50 5.1 Οτεμ. βαομ. ΥἹ 28 Ρ. 149}. ᾿ἀριστοφάνης ἔφη ᾿ δύναται
γὰρ ἴσον τῶι ὁρᾶν τὸ νοεῖν᾽ [ἴν. 691 Κὶ) χαὶ πρὸ τούτου ὁ Ἐλεάτης Π. τὸ
γὰρ --- εἷναι ῬΙοττν. Ἐπη. Υ 1, 8 ἥπτετο μὲν οὖν χαὶ Π. πρότερον τῆς τοιαύ-
τῆς δόξης καϑόσον εἰς ταὐτὸ συνῆγεν ὃν καὶ νοῦν χαὶ τὸ ὃν οὐχ ἐν τοῖς

2, Βοιγδομίθ σῖὸ ἀοοἢ} ἀδ8 Εδγθ Ποίμϑῃ Οὐοἰθίθ ζυνου βαρ π8 89
φογίοϊὶ στὰ. θη πὰ Καππβί α ἀδβ βοίθπἂθ ποῦ δὰ8 ἄθῃ Ζα-
ΒΔΙΏΤΊΘΙ ΠΔΉρΡῸ ἀθ8 οίθῃ θη ΔΌΣΘΏμΘη ΤΘΟΘΣ 80 88 68 βοῇ ἰπ βϑῖ θη,
Οοὗάρο ἄθογα!! σἄῃ2] ἢ δ Π οἶζοσθ ποοδ ΖαΒΘΙΠΊ6ΠὉ81]6.

8. Εΐη (ἀϑμηοίπβαπιθα (Ζωδαπιπιθη ἄμ σοπ 168) ΔΌΘΥ δῦ τχγὶτ 065 δείεηαξ,
ὍὯΟῸ ἴΘἢ δύο Ὀορίηπο. θη ἀοτίμίη σποσὰθ ἰοὰ πίθᾶθσ ζυγοκομληιθη.

4. ΟΒΙΔη 80 Ὑ|}1 οἷ ἄθπη νουϊεπαθηῃ (Π)ὰ ΔΌΘΣ πίτηπι ταϑὶῃ Ὑ οτὲ
Ζιῃ ΟὨγΘ}), σϑῖομο ορο ἀοῦ Ἐοσβοδυηρ 8116 υ ἀθη αν δἰημα: ἀον οἷπθ
Ὗος, ἀἄδ85 ὅας δοίοπᾶδ ἰδὶ πὰ ἀδϑ8 68 υπιλδρ]οἢ πΙομῦ βοὶῃ δ, ἀ88
ἰδὲ ἀον ες ἀας ὕογτζουρσυπρ; (θα οσ ἔοϊχί ἀθν ΤΥ δμσ μοὶ), (6) ἀθσ δῃἄθσθ
ΔΌΘΣ, ἀΔ88 698 ηἱοδῦ ἰθὺ υπὰ ἄδ88 αἶθα ΝΙο δοίη ποιπϑοηαϊς βοΐ, αἶθβοσ
ΡῬίδὰ ἰδὲ (β8ο Κῦπαο ἰορ 1) ρσβμζ οι ὉποΥουβοῦθασ, θη ἀ8Δ8 ΝΙΟΒυ-
βοϊθῃἄθ Καμπδὺ ἀπ τϑᾶάθῦ θυκθηπθῃ (08 ἰϑὺ Ἶ86 υπδυβέ γα.) ΠΟΟᾺ δι18-
ΒΡΙΘΟΏΘΩ.

Β. ΒΑΟΘΝ. 2---[. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 121

αἰσϑητοῖς ἐτίϑετο. τὸ γὰρ --- εἶναι λέγων χαὶ ἀκίνητον λέγει τοῦτο, καίτοι
προστιϑεὶς τὸ νοεῖν σωματιχὴν πᾶσαν χίνησιν ἐξαιρῶν ἀπ᾽ αὐτοῦ. ΔῈ ἕν. 4
ΔΏΖΌΒΟΙΠ ΘΘΒΘΏ.

εὐὐν τὸ γὰρ αὐτὸ νοεῖν ἐστίν τὸ χαὶ εἶναι.

ὁ [43---δ1 Κ., 51---.89 501 βτμρι, ρῆγβ. 111, 2 (πδοὺ ἔν. 4) ὅτι δὲ ἡ ἀντί-
φασις οὐ συναλήϑεύει, δι᾿ ἐχείνων λέγει τῶν ἐπῶν δι᾿ ὧν μέμφεται τοῖς εἰς
ταὐτὸ συνάγουσι τὰ ἀντικείμενα᾽ εἰπὼν γὰρ “ἔστι γὰρ εἶναι --- διζήσιος
(εἴργω᾽ ἐπάγει)" αὐτὰρ -- χέλευϑος᾽ ναὶ. ϑἴτρ]. ρῃγβ. 18,2 μεμψάμενος
γὰρ τοῖς τὸ ὃν χαὶ τὸ μὴ ὃν συμφέρουσιν ἐν τῶι νοητῶι "οἷς -- ταὐτόν
(6, 8. 9), χαὶ ἀποστρέψας τῆς δόοῦ τῆς τὸ μὴ ὃν ζητούσης ᾿ ἀλλὰ --- νόημα
Ω, 3), ἐπάγει ἱμοῦνος κτλ. (8).

χρὴ τὸ λέγδιν τὸ νοεῖν τ᾽ ἐὸν ἔμμεναι᾽ ἔστι γὰρ εἶναι,

μηδὲν δ᾽ οὐχ ἔστιν" τά σ᾽ ἐγὼ φράζεσϑαι ἄνωγα.
πρώτης γάρ σ᾽ ἀφ᾽ ὅδοῦ ταύτης διζήσιος (εἴργωλ),

αὐτὰρ ἔπειτ᾽ ἀπὸ τῆς, ἣν δὴ βροτοὶ εἰδότες οὐδέν

ὅ πλάττονται, δίχρανοι᾽ ἀμηχανίη γὰρ ἐν αὐτῶν

στήϑεσιν ἰϑύνει πλαχτὸν νόον᾽ οἱ δὲ φοροῦνται

χωφοὶ ὅμῶς τυφλοί τε, τεϑηπότες, ἄχριτα φῦλα,

οἷς τὸ πέλδιν τὸ χαὶ οὐχ εἶναι ταὐτὸν νενόμισται

χοὺ ταὐτόν, πιάντων δὲ παλίντροπός ἐστι χέλευϑος.

. ἢ [52 Κ,, 60. 61 8.1} Ῥχμτο ϑορῃ. 281 Α Παρμενίδης δὲ ὃ μέγας, ὦ παῖ,
παισὶν ἡμῖν οὖσιν ἀρχόμενός τε. καὶ διὰ τέλους τοῦτο ἀπεμαρτύρατο, πεζῆε
τε ὧδε ἑχάστοτε λέγων [δοθρυδομδυγοῖβθ] χαὶ μετὰ μέτρων" οὐ γὰρ μήποτε
τοῦτ᾽ οὐδαμῆι (80 ἃϊθ Πι58.), φησίν, εἶναι μὴ ἐόντα ἀλλὰ --νόημα.
ΑΒιβτον. Μοίδρμ. Ν 2. 1089ς 2 ἔδοξε γὰρ αὐτοῖς πάντ᾽ ἔσεσθαι ἕν τὰ ὄντα,
αὐτὸ τὸ ὄν, εἰ μή τις λύσει χαὶ ὁμόσε βαδιεῖται τῶι Παρμενίδου λόγωι “ἡ οὐ
γὰρ --- ἐόντα ἀλλ᾽ ἀνάγχη εἶναι τὸ μὴ ὃν δεῖξαι ὅτι ἔστιν.

οὐ γὰρ μήποτε τοῦτο δαμῆι εἶναι μὴ ἐόντα"
ἀλλὰ σὺ τῆσδ᾽ ἀφ᾽ ὁδοῦ διζήσιος εἶργε νόημα.

ὅ. Τθοπη ας ϑδείοπᾶδ ἀθηκοη ὑπαὶ βοΐῃ ἰδὺ ἀ8586109.

6. Τ)ὲκβ βασρθῃ υπᾶὰ Ὀδηκθη τ188 οἷῃ οίθηθθ βοίῃ, θη ἀδ8
βοίῃ αχίδύοσι, 4829 ΝΊΟΒίΒ οχίϑιϊοσὶ πο; ἀδθ ιοῖβα ἴθ Ὠ0ἢ. ΜΟΒ] Ζὰ
ὈοΒοσζίρθθ. ἘΠ’ε ΕΠΠ 86. ἀΐθθ πδηλ] ἢ ΟΡ ογθίο ος ἀοσ ΕὉΣθοδαηρ, ὙῸΓ
ἄσχα ἰοὰ Ὁΐοδ ᾶσηθ, βού Ἀ0ΘΓ δυο ΜΟΙ ᾿θηθπὶ, δυΐ ἀθπὰ ἀδ οἷῃ-
ΒΟΣΒΟΒΎΔΏΚΘΩ πολ ί8. τυϊβϑοηθ Θίθυ ]1οἢθ, (6) Θορροὶκὄρίθ. θη Βδί-
Ἰοεΐρκοὶν Ἰθηκῦ ἄθῃ βου απο Αἰπη ἴῃ ἴμτοῦ Βγιβί. 850 ἰπϑῖθθη 89 δίῃ
βίη συρ οι ἀπὰ Ὀ]ηά, νογάπίσίθ, αὐίοι 8] οθθ 6861168, ἄθῆθπ βϑίῃ
πη ΝοΒίβοίῃ ἔν ἀββϑοῖρο οἱ] πὰ πἰομῦ ἐὰν ἄββθ]ρθ, ἐὰν αἷθ 68 Ὀοὲ
8116 οἴπθη αορθηπορ ρίθυΐ.

7. Ῥομῃ υπτηδρ! οι Καημ ἀδ8 ουβαπάθηβοιι στοὰ ΝΟ βοίθπάθι
ΖΥΪηροηα ογίθθοῃ σογάθῃ. ΜΘ] αθεσ Βα] 9 θὰ οῖὶπθ Οθαάδηκθη σορ
ἀΐοθοῃ ὕορθ ἀογ ΕὉΣΒΟ τ ρ ἴθσηθ. ᾿-:

122 18. ΡΑΒΜΕΝΙΘΕΚΞ

8 [58---120 Κὶ,, θ2---124 5] 1---82 Κβτμερι, ρῆγβ. 144, 26 [πδοῦ Α 21] ἔχει
δὲ οὑτωσὶ τὰ μετὰ τὴν τοῦ μὴ ὄντος ἀναίρεσιν (146)" μοῦνος -- ἀκούων"
1---14 ὍὭΕΒΒ. 18, ὅ (μΔ0 8 ἔτ. 1,2) ἐπάγει μοῦνος --- πολλὰ μάλα᾽ καὶ παρα-
δίδωσι λοιπὸν τὰ τοῦ χυρίως ὄντος σημεῖα' ὡς ἀγένητον --- πέδηισιεν᾽. ταῦτα
δὴ περὶ τοῦ κυρίως ὄντος λέγων ἐναργῶς ἀποδείκνυσιν, ὅτι ἀγένητον τοῦτο
τὸ ὄν οὔτε γὰρ ἐξ ὄντος" οὐ γὰρ προὐπῆρχεν ἄλλο ὄν οὔτε ἐχ τοῦ μὴ ὄν-
τος᾽ οὐδὲ γὰρ ἔστι τὸ μὴ ὄν. καὶ διὰ τί δὴ τότε, αλλὰ μὴ καὶ πρότερον ἢ
ὕστερον ἐγένετο; ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐκ τοῦ πῆι μὲν ὄντος πῆι δὲ μὴ ὄντος ὡς τὸ γενη-
τὸν γίνεται (ΝουρΙαὐοπίδοιθ Ὑογβυθππρ)" οὐ γὰρ ἂν τοῦ ἁπλῶς ὄντος προῦ-
πάρχοι τὸ πῆι μὲν ὃν πῆι δὲ μὴ ὄν, ἀλλὰ μετ᾽ αὐτὸ ὑφέστηχε. 58--4 ΟΥἿΕΜ.
Βαοπι. Υ 113 ὑ. 116 Ρ. Π. δὲ ... ὧδέ πως περὶ τοῦ ϑεοῦ γράφει" “πολλὰ ---
ἀτρεμὲς ἠδ᾽ ἀγένητον’ 588 Ριμκτὸ Ἰμοδοῖ. 180) ἄλλοι αὖ ταναντία
τούτοις ἀπεφήναντο ᾿ οἷον --- ὄνομ᾽ εἶναι καὶ ἄλλα ὅσα έλισσοί τε καὶ
Παρμενίδαι ἐναντιούμενοι πᾶσι τούτοις διισχυρίζονται 589 νρῖὶ. ΜΕΙ,ΒΒΟΒ ἔτ. ἴ
Οονοιὶ εἰ γὰρ ἔστι γῆ χαὶ ὕδωρ ... χαὶ τὰ ἄλλα ὅσα φασὶν οἱ ἄνθρωποι
εἶναι ἀληθῆ 42 οἷ. ϑίερι, ῬΏγΒ. 147,18 εἴπερ ἕν ἐστι' ὁμοῦ τὸ πᾶν᾽ (δ) χαὶ ἱπεῖ-
ρας πύματον 48--4ὅ Ῥτλτ. Κορ. 2448) εἰ τοίνυν ὅλον ἐστίν ὥσπερ καὶ
Π. λέγει ἱπάντοϑεν --- τῆι ἢ τὴν τοιοῦτόν γε ὃν τὸ ὃν μέσον τε καὶ ἔσχατα
ἔχει. ἘσΡεμ. Ὀαὶ βἰπιρ). Ρῃγβ. 148, 4 ὥστε οὐδὲ τῶι οὐρανῶι ἐφαρμόττει τὰ
παρ᾽ αὐτοῦ λεγόμενα, ὥς τινας ὑπολαβεῖν ὁ Εὔδημός φησιν [ἴν. 18 83ρ.] ἀχού-
σαντας τοῦ “πάντοϑεν -- ὄγκωι)" οὐ γὰρ ἀδιαίρετος ὁ οὐρανός, ἀλλ᾽
οὐδὲ ὅμοιος σφαίραι, ἀλλὰ σφαῖρα ἐστιν ἡ τῶν φυσιχῶν ἀχριβεστάτη
44 ΑἘΙ5Τ. ΡΒ γΒ. Γ 6. 2011 16 βέλτιον οἰητέον Παρμενίδην Μελίσσον εἰρηκέναι" ὃ
μὲν γὰρ τὸ ἄπειρον ὅλον φησίν, ὁ δὲ τὸ ὅλον πεπερανϑαιἱμεσσόϑεν ἰσόπαλές᾽
δ0---61 ΞΊΜΡΙ, ὈΒΥΒ. 38, 28 συμπληρώσας γὰρ τὸν περὶ τοῦ νοητοῦ λόγον ὁ Π.
ἐπάγει ταυτί .. . “ἐν τῶι ---παρελάσση 50--89 ΒΊΜΡΙ,. Ρῆγβ. 80,13 μετ-
ελϑθὼν δὲ ἀπὸ τῶν νοητῶν ἐπὶ τὰ αἰσθητὰ ὁ Π. ἤτοι ἀπὸ αληϑείας, ὡς αὐ-
τός φησιν, ἐπὶ δόξαν ἐν οἷς λέγει ἱὲν τῶι -- ἀκούων᾽ τῶν γενητῶν ἀρχὰς
χαὶ αὐτὸς στοιχειώδεις μὲν τὴν πρώτην ἀντίϑεσιν ἔϑετο, ἣν φῶς καλεῖ καὶ σχό-
τος (ἢ) πῦρ, καὶ γῆν ἢ πυχνὸν χαὶ ἀραιὸν ἢ ταὐτὸν καὶ ἕτερον, λέγων ἐφεξῆς
τοῖς πρότερον παραχειμένοις ἔπεσιν “μορφὰς --- ἐμβριϑές τε δ2 ΒΙΜΡΙῚ,
ῬὮγβ. 141,28 ἀπατηλὸν χαλεῖ τῶν ἐπῶν τὸν χόσμον τὸν περὶ τὰς βρο-
τείους δόξας δ8---ϑ ϑΊμρι, ρῆγε. 119, 81 χαὶ γὰρ οὗτος ἐν τοῖς πρὸς δόξαν
«ϑερμὸν καὶ ψυχρὸν ἀρχὰς ποιεῖ" ταῦτα δὲ προσαγορεύει πῦρ καὶ γῆν [Αὐϊϑῖ.
Ρ. 1884. 20] χαὶ φῶς χαὶ νύχτα ἤτοι σχότος" λέγει γὰρ μετὰ τὰ περὶ ἀλη-
ϑείας (ρ. 180) μορφὰς --- ἐμβριϑές τε. --- ΑΆΖΟΒΟΒΙ οΒθθ ἢ δη ἔν. Ἴ.

μοῦνος δ᾽ ἔτι μῦϑος ὅδοῖο
λείπεται ὡς ἔστιν᾽ ταύτηι δ᾽ ἐπὶ σήματ᾽ ἔασι
πολλὰ μάλ᾽, ὡς ἀγένητον ἐὸν καὶ ἀνώλεϑρόν ἐστιν
οὗλον μουνογενές τὸ χαὶ ἀτρεμὲς ἠδ᾽ ἀτέλεστον"
ὅ οὐδέ ποτ᾽ ἦν οὐδ᾽ ἔσται, ἐπεὶ νῦν ἔστιν ὁμοῦ πᾶν,

8. Ξο ὈΪ]οῖδὲ πῦρ ποοῦ Κυπᾶθ σορ οἷποπὶ ἤορθ, ἀ859 68 οἷῃ 'β'οίῃ
εἰϑθι. Τασδὰξ βίθμη σὰ υ͵ἱ6]0 Μογκρίδ]θ: ποῖ! ππρόθοότθα, ἰδὲ ὁ9 δυοὶ
ἀν γρϑ Πρ] ἢ, σζ8ηΖ, οἰμρθθογθα, Ὀπουβο μα οἰ οἢ απ ἃ οὔθ Επηαθ6. (5) Ε8
ΔΙ πἰθ υπὰ τῖγὰ πἰομξ ϑοίῃ, τρί! 698 8] Ζιβϑηπθῃ ΠῸΓ ἰπὶ “96Ζὲ νοσδπά θη

Β. ΕΒ. 8, 1---22. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 1923

ἔν, συνεχές" τίνα γὰρ γένναν διζήσεαι αὐτοῦ;

πῇ πόϑεν αὐξηϑέν; «α« οὔτ᾽ ἐκ μὴ ἐόντος ἐάσσω
φάσϑαι σί(δ) οὐδὲ νοδῖν᾽ οὐ γὰρ φατὸν οὐδὲ νοητόν
ὄστιν ὅπως οὐχ ἔστι. τί δ᾽ ἄν μὲν καὶ χρέος ὦρσεν

10 ὕστερον ἢ πρόσϑεν, τοῦ μηδενὸς ἀρξάμδνον, φῦν;
οὕτως ἢ πάμπαν πϑλέναι χρεών ἐστιν ἢ οὐχί.

οὐδέ ποτ᾽ ἐκ μὴ ἐόντος ἐφήσει πίστιος ἰσχύς
γέγνεσϑαί τι παρ᾽ αὐτό᾽ τοῦ εἴνεχεν οὔτε γενέσϑαι
οὔτ᾽ ὄλλυσθϑαε ἀνῆχε δίχη χαλάσασα πέδηισιν,

16 ἀλλ᾽ ἔχϑιε᾽ ἡ δὲ χρίσις πδρὶ τούτων ἐν τῶιδ᾽ ἔστιν᾽
ἔστιν ἢ οὐκ ὄστιν᾽ κέχριται δ᾽ οὖν, ὥσπερ ἀνάγχη,
τὴν μὲν ἐάν ἀνόητον ἀνώνυμον (οὐ γὰρ ἀληϑής
ἔστιν ὅδός), τὴν δ᾽ ὥστε πέλδιν καὶ ἐτήτυμον εἶναι.
πῶς δ᾽ ἂν ἔπειτα πέλοι τὸ ἐόν; πῶς δ᾽ ἄν χε γένοιτο;

20 εἰ γὰρ ἔγεντ᾽, οὐχ ἔστ(ι), οὐδ᾽ εἴ ποτε μέλλει ἔσεσϑαι.
τὼς γένεσις μὲν ἀπέσβεσται χαὶ ἄπυστος ὄλεϑρος.

οὐδὲ διαιρετόν ἐστιν, ἐπεὶ πᾶν ἐστιν ὅμοῖον᾽

ἰδὲ, οἷπβ υπᾶὰ υπὰα υἱηίοϊατ. θηη 59 ἤγ οἰπθη {Πτβργυμρ πι]18ὲ θὰ
Γὰγ ἀδ8 βοίθῃθ δυβῆπαΐσ τπϑοβοα 16 υπᾶὰ σποδοῦ βοίη ὙΥ δομβίυιῃ ἢ
{(ῬἘ εὔδν αἱ ἄδην ϑείομᾶσπ καμπη 65 δογυογρέραπρόη 5εὶῃ; 65 σαὺ 7α
Κεοῖπ ἀπάογοιὲ δεῖθ νον δῦ), ὩοΟὰ Καπη ἰΟΘΒ Ὁ ροϑίδιΐθῃ δοίη ὅ)»-
ΦΡΥΏΗΗΡ δὰ ἀθ ΝΙΟΒίθοίθμ θη Δυβσυβρυθοθβθῃ οὐδὺ σὰ ἄἀθηκθη. θη Π
68 ἰδὺ ὈΠΘΌΒΡΙΘΟΝθΑΥ υπὰ ππαυθάθηκῦδυ, τὶθ 68 πἰομύ νοσβδηάᾶθῃ βοίῃ Κὄμπηϊο.
ὁ Ιομθ ψαρδιοδίπηρ μᾶϊξίθ 65 ἄθῃπ δυο δηίσοίσθη 801]6η, (10) ἔτ μον
οἷον βρᾶῤδσ πὶ ἄθαι ΝΟΝί8 σὰ Ὀορίπηθη ὑπ σὺ το θθη ἢ 50 Πη188 68
ΑΪ60 Θηΐπθαος δυΐ 4110 ΕᾺ]]190 οὐορ ἄβδοσμῃδυρὶ ποδὶ σνουμβδηᾶθη βοίῃ.
Αποὶ Καηπ Ἷὰ ἀΐο Κτδῖῆ ἀδθν ὕὐουσουρσυηρ πἰθίημδ]β οἰηγᾶιαπιθη, 68 Κὅπηθ
δὺ8 ΝΙΟΒίβοίθβαθπι ἱγρθηα οἵνγαθ δπάθσοθ 418 ϑῦϑθῃ ΝΘ βοίθη θα Ἀθσσοῦ-
ξϑβοη. Ὥγχυπι μα αἷο αϑγθοδερ κοῖς Ῥογάθη υπὰ Ὑογρθθθη πίοδς δὰ
ἴἤγθη Βαπάθῃ ἔγοίρορθῦθη, (15) ϑοπᾶθσῃ βἷθ μ8]} οβ ἔοϑί, Ὠ 9 Εὐπ ϑομποίἀππρ;
θοῦ Ὠἰογᾶ θοῦ Ἰἰοσῦ ἰῃ ΕΟΙρθηάθμι: δα ἰδὺ οὗδσ 68 ἰδὲ ἰοῦ! ϑραΐς ἰδὲ
8150 πούνθηαιροσθῖβο ϑηἰβοἰθϑάθη, ἄθῃ οἰποι ἯΤΟ 818 ὑπάθη θα ὑπᾶ
ὌΠΒΑΡΌΑΙ οὶ 0106 σι 1658θῃ (68 ἰβὺ 8 εἰσί ἀοσ σϑῆσγο 05), ἄθῃ δῃάθγῃ
ΔΌΘΣ 818 γοσβδαπᾶθῃ πὰ πἰγκ] ἢ} σὰ Ὀοίταομίθη. 16 Κδημίθ πὰπ ἀθιη-
Ώ8Ο0} ἀδ8 βοϊίδηθ ἴῃ ἂθγρ Ζιυκυηπῖν Ὀοθύθῃθη, τπῖθ Κὄμηϊθ 68 οἰμβίμδ ]β
θη δίβηαθη δοίη ἢ (20) ἤθη οη θίαπα 68, 80 ἰθὺ 68 πἰοδύ ὑπαὶ ΘΟΘα ΒΟ ἢ,
ΘΠ 686 πῃ Ζιϊκυπῆ οἰππιαὶ θηίβίθμθη 80]]196.0 50 ἰδὲ Εἰπίβίθῃθῃ υὙϑῖ-
Ἰδεοδῦ υπᾶ Ὑουρθθθῃ σουβοβ ]θη. ΑΘ} ὑοὶ αν ἰδὲ 68 ηἰομῦ, νγγϑ}} 98. ζ8ῃ2
Ὁ

124 18. ΡΑΒΜΕΝΙΌΕΝ

οὐδέ τι τῆι μάλλον, τό χεν δἴργοι μὲν συνέχεσϑαι,
οὐδέ τι χειρότερον, πᾶν δ᾽ ἔμπλεόν ἐστιν ἐόντος.
25 τῶι ξυνεχὲς πᾶν ἐστιν᾽ ἐὸν γὰρ ἐόντι πελάζει.
αὐτὰρ ἀχένητον μεγάλων ἐν πείρασι δεσμῶν
ἔστιν ἄναρχον ἄπαυστον, ἐπεὶ γένεσις χαὶ ὄλεϑρος
τῆλε μάλ᾽ ἐπλάχϑησαν, ἀπιῶσε δὲ πίστις ἀληϑής.
ταὐτόν τ᾽ ἐν ταὐτῶι τὸ μένον χαϑ'᾽ ἕαυτό τὸ χεῖται
80 χούτως ἔμπεδον αὖϑι μένει᾽ χρατερὴ γὰρ ᾿Αἰνᾶάγχη
πδίρατος ἐν δεσμοῖσιν ἔχει, τό μιν ἀμφὶς ἐέργει.
οὕνεχεν οὐχ ἀτελεύτητον τὸ ἐὸν ϑέμις εἶναι"
ἔστι γὰρ οὐκ ἐπιδευές, [μὴ] ἐὸν δ᾽ ἂν παντὸς ἐδεῖτο.
ταὐτὸν δ᾽ ἐστὶ νοεῖν τε καὶ οὕνεχέν ἐστι νόημα.
86 οὐ γὰρ ἄνευ τοῦ ἐόντος, ἐν ὧι πεφατισμένον ἑστέν,
εὑρήσεις τὸ νοεῖν᾽ οὐδὲν γὰρ (ἢ) ἔστιν ἢ ἔσται
ἄλλο πάρεξ τοῦ ἐόντος, ἐπεὶ τό γε ἸΠοῖρ᾽ ἐπόδησεν
οὗλον ἀχίνητόν τ᾽ ἔμδναι᾽ τῶι πάντ᾽ ὄνομί(α) ἔσται
ὅσσα βροτοὶ κατέϑεντο σπτεπουϑότες εἶναι ἀληϑῆ,
γέγνεσϑαί τε χαὶ ὄλλυσθαι, εἶναί τε καὶ οὐχί,
καὶ τόπον ἀλλάσσειν διά τὸ χρόα φανὸν ἀμείβειν.

4

φ--

σἰοϊομαγίς ἰϑὲ, Τ]πᾶ 68 σίοθί πίσροπα οἴνγα οἷῃ δμογοβ βϑῃ, ἀδβ βϑίῃϑῃ
Ζυβδιημηθημδης δἰπάθσῃ ὄμηΐθ, ΠΟΟΔ οἷῃ ΘΌΓΙΠρΡΘΙΘΘ; 68 ἰδὲ Ὑἱ᾽θ τ ἢ Γ
8Π2 σορ β'ϑιίθῃάθιῃ οὐ], (25) Τϑᾶτυπι ἰδὲ 686 δ ΚΓΒΠΣ ὑπέρ ῖϊθαγ;
θη οἷη β'οίθῃαθθ δἰδβϑϑὺ ἀϊομβξ 8η 88 δπᾶάθσθ Αὐϑὺ ὑπθονθρ οι Ἰορὶ
68 πῃ ἄθηῃ βοθσγαη θη ρον ἶροσ Βαπάθ οὔθ Απίδηρ ὑπὰ Επᾶθ: ἄθμῃ
Ἐπίβίθμθη ὑπᾶ Ὑουθθθη ἰδ τοὶ ἰὴ αἀἷθ ΕΘΥΏΘ ψουβο]αρθη, ποδί βἷθ
ἀΐθ ταῦτ ὕὔβδοτσσθυσιιηρ νογβίϊθθα; υπᾶᾷ 818 βϑὶ δίραβ ἵτω βο δίρϑῃ σγοῦ-
ΒΑΥΥΘΙα Τὺ 68 ἴῃ 8: ἢ βο] ϑὲ (80) υπα γοσβδστί 80 βίδα μδῖ δ] ἀοσ, Πθμα
αἴ βίασκο Νοίπθηαίρκοιξ μᾶ]0 658. ἰπ ἄθῃ Βαπάθῃ θὲ θῦσαι κο, ἀΐθ 68
τηρθ υμιζίγκί. Τλασὰ ἀατέ ἀδ8 βοίθῃἀθ υἱοῦ ομμθ ΑΡΒοΒ 88 βοίῃ.
Πθοπ 68 ἰβὺ Πη8Ώρ61105θ.Ύ. ἘδὨ]6 ἱδη ἄθγ, 80ὸ ψᾶσθ 68 θῦϑθῃ ἀυσοδδυβ
ἸΏΔΏΡΘΪ Δ), ὈΘΏΚθη υπὰ 468 αθϑάδηκθῃβ Ζ16] ἰδύ οἰῃβ; (85) ἄθῃπ πἰομῦ
Ομηθ ἀδ8 β'οίθῃαθ, ἱπ ἀϑῆλ 98 810} δυβρθβργοοβθῃ ἤπηάοί, Καππϑὲ Ὁ ἀ88
Θοακοη δηἰσοθη. ἘΠ ρθε 186 πἰομίβ υπὰ τῖγὰ πίομίθ ἀπᾶτθθ ζϑῦθα
ΔΌΒΒΘΓΒΔΙ0 ἀ68 βϑίθϑπάθῃ, 48 98 8 ἀδ8 β'οῃ οἶζβα}] δὴ ἀδθ υηζοσβιϊοϊκοὶθ
πα ἀρ οπορ οθ οθθα ροθυμπᾶθῃ μαί, συμ ἰθὺ 811908. ἰϑθῦοσς ΘΟΒΔ]],
9 αἷο ΘιογὈ] οἤθη ἰῃ ἰθτοσ Θργϑοθο ἐοθδίροϊοσε βαρθϑη, ὥδοσσθυρί, 68
βοὶ σϑῦγ: (40) οιάθηῃ ΒΟ Ὸ}} 818 ογροῆῦθη, β'οὶῃ βοπῖὶ 8418 ΝΙΟδί-
βοίῃ, δογδηάθσαηρ ἀθ8 Οτΐοβ υπὰ Ὦθοβοὶ ἀθρ ᾿ϑυσμίοπάθῃ ἘΔΓΌΘ.

Β. ΕΈ. 8,25--99.. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 128

αὐτὰρ ἐτιεὶ πεῖρας πύματον, τετελεσμένον ἐστέ
πάντοϑεν, εὐχύχλου σφαίρης ἐναλίγχιον ὄγχωι,
μεσσόϑεν ἰσοπαλὲς πάντηε᾽ τὸ γὰρ οὔτε τι μεῖζον
45 οὔτε τε βαιότερον πελέναι χρδόν ἐστι τῆι ἢ τῆι.
οὔτε γὰρ οὔ τεὸν ἔστι, τό χεν παύοι μὲν ἱχνεῖσϑαι
εἰς ὅμόν, οὔτ᾽ ἐὸν ἔστιν ὅπως εἴη χεν ἐόντος
τῆι μᾶλλον τῆε δ᾽ ἧσσον, ἐπεὶ πᾶν ἔστιν ἄσυλον᾽
οἷ γὰρ πάντοϑεν ἴσον, ὁμῶς ἐν πεέρασι κχύρει.
δ ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα
ἀμφὶς ἀληϑείης᾽ δόξας δ᾽ ἀπὸ τοῦδε βροτείας
μάνθανε χόσμον ἐμῶν ἐπέων ἀπατηλὸν ἀκούων.
μορφὰς γὰρ κατέϑεντο δύο γνώμας ὀνομάζειν,
τῶν μίαν οὐ χρεών ἐστιν (ἐν ὧι πεπλανημένοι δἰσέν).
δδ ἀντία δ᾽ ἐχρίναντο δέμας καὶ σήματ᾽ ἔϑεντο
χωρὶς ἀπ᾽ ἀλλήλων, τῆι μὲν φλογὸς αὐἰϑέριον πῦρ,
ἥπιον ὄν, μέγ᾽ [ἀραιὸν] ἐλαφρόν, ἑωυτῶι πάντοσε τωὐτόν,
τῶι δ᾽ ἑτέρωι μὴ τωὐτόν᾽ ἀτὰρ κἀχεῖνο κατ᾽ αὐτό
τἀντία νύχτ᾽ ἀδαῆ, πυκχινὸν δέμας ἐμβρειϑές τε.

ΘΟΉΟΙΔΟΝ Ζὰ δθ---ὅθ. Β'πιρ!]. Ρἢγβ. 351, 3 χαὶ δὴ καὶ χαταλογάδην μεταξὺ
τῶν ἑπῶν ἐμφέρεταί τι ῥησείδιον ὡς αὐτοῦ Παρμενίδου ἔχον οὕτως" ἐπὶ τῶιδέ
ἐστι τὸ ἀραιὸν χαὶ τὸ ϑερμὸν χαὶ τὸ φάος χαὶ τὸ μαλϑαχὸν χαὶ τὸ χοῦ-
φον, ἐπὶ δὲ τῶι πυχνῶι ὠνόμασται τὸ ψυχρὸν χαὶ τὸ ζόφος χαὶ σχληρὸν
καὶ βαρύ" ταῦτα γὰρ ἀπεχρίϑη ἑχατέρως ἑχάτερα.

ΑΒΟΣ ἀδ οἷπθ Ἰοιζίθ θσθῃζθ νουβαηάθῃ, βὸ ἰδὲ ὅς ϑείθπᾶδ ΔὈρΟΒΟ ]οθθθα
ΠΔΟΝ 81160 βοϊΐοηῃ Εἷη, νου οἰ. ἀοΣ Μίδβεθ οἷπος ποΒ]σογυηάἀοίθα
Καροὶ, σοῦ ἀογ Μ|εθ Ὡ80}} 8116 Θ'οἰίϑῃ δῖ ρ]οίοι βίδιξ. Ἐκ ἀατέ 8
ποι ἀΔ ππὰ ἀοτί οἔνγα οτὄβθοσ (45) οὐδσ βομ υᾶομος βοῖῃ, Ὅθηῃ ἀδ ρσίοδί
68 ἩΘΟΣ οἷ ΝΊΘΒίΘ, 88 βοῖπθ ογοίηϊριιηρ δυΐιδθθ, ποὺ Καπη οἷῃ
Βαίαμαοθ ἰγροηάνίο ἰοῦ τπϑρτ, ἀοτί ψϑηΐροῦ σνοσβδηᾶθη βϑὶμ 818 (88
Βοίθμθ, ἀΔ 68 5812 Ὁηνουϊϑί2 6 ἰβὲ, ἤθημ ἀθὺ ΜΙΗΘΙρυπκί, το ἢ 68
σοῦ Δ]16ὴ Κοϊΐο ρ]οϊομυτοὶς ἰδὲ, ζίϑὶῦ ρ]οοπβπιᾶδδὶς δυΐ αἀἷο Οτθηζθῃ.
(50) Ἰϑαυιῖέ ὈΘΘΟ ]θθθο ἰοδ τηθΐῃ νον 388] ομθ8 Βθᾶθη υπὰ ὨόοηκΚοὰ δον
αἰο ΔΒ μοῖι, οι ἰοῦ Ὁ Ἰογῦπθ αἴθ σῃθηβολ]οβθη ΘΒ ϑαδη θα
Κοππθῃ, ἱπάδθῃ Ἀπ τπθΐμοῦ Ἄοτθο ἰγρ! θη Βδὰ δημὄσαί.Ό. θηΠ δβἷθ
Βαῦθῃ γαχτηθὶπί σοὶ ΕὈΥΙΏΘ ὈΘΏΘΠΠΘΗ Ζ Π] 880; ΠῸΡ οἷῃθ ἀοσβϑ Ὀθῃ,
ἀδθ βοὶ υπουϊδυδί (ἀδθοὶ βἰπα 516 ἔγϑ ἰο ἰῃ ἀΐθ ἢττὸ χορϑηρθη). (65) 816
βομιϑάθῃ δὔον Ὀοιἀθ 418 αθμϑηβᾶίζο δὰ ἰϑϑίδὶς πα βοπάοσίθῃ ἴμγο Μοιῖ-
τοίομθῃ 0} ΟἰμΠ6Υ: ΒΙΘΙ 848 δι μοσίβοθ ΕἸδπηπηθηΐθιον, ἀὯΔ8 πι]]46, ζΧᾺΓ
Ἰοξομιίθ, βίοι βϑῖοσ ἄρογα] ρ᾽ϑίοδο, ἄθιὰ δηᾶθγη θοῦ ὑπρ]οίοθθ. Θαρορθη
φοτθάθ οηἰροροηροθοίζι ἀἷθ Ἰἰομ]οϑο ΕἸ μϑύοσηϊβ, οἷῃ αἰοδύοβ ὑπ ΒΟ ΟΓΘΘ

1260 : 18. ΡΑΒΜΕΝΙΘΕΚ

00 τόν σοε ἐγὼ διάχοσμον ἐοιχότα πάντα φατίζω,
ὡς οὐ μή ποτέ τίς σε βροτῶν γνώμη παρελάσσηι.
9 [121---124 Κ΄, 12δὅ---128 5301 ΒΊΜΡΙ,. ΡῆγΒ. 189, 8 (ΠΔ0} 8, ὅ9) χαὶ μετ᾿

ὀλέγα πάλιν᾽ αὐτὰρ --- μη ὀέν᾽, εἰ δὲ ἱμηδετέρωι μέτα μη δέν᾽, καὶ ὅτι ἀρχαὶ
ἄμφω καὶ ὅτι ἐναντίαι δηλοῦται.

αὐτὰρ ἐπειδὴ πάντα φάος καὶ νὺξ ὀνόμασται
χαὶ τὰ κατὰ σφετέρας δυνάμεις ἐπὶ τοῖσέ τε καὶ τοῖς,
πᾶν πλέον ἐστὶν ὁμοῦ φάεξος καὶ νυχτὸς ἀφάντου
ἴσων ἀμφοτέρων, ἐπεὶ οὐδετέρῳ μέτα μηδέν.

10 [182---188 Κὶ., Ρ. 191 811 Ομεμ. Βαοπι. Κ᾽ 139 ῥ. 182 Ρ. ἀφιχόμενος οὖν
ἐπὶ τὴν ἀληϑὴ μόφησι; [ΟΠ τῖβα] ὃ βουλόμενος ἀχονέτω μὲν Παρμενίδου τοῦ
Ἐλεάτου ὑπισχνουμένου" εἴσηι -- ἄστρων. αἷ. ῬΙαῖ, Δάν. ΟΟ]. 1114 ἅδον Ῥδττηθ-
πἰάοβ: ὅς γε χαὶ διάκοσμον πεποίηται καὶ στοιχεῖα μιγνὺς τὸ λαμπρὸν καὶ σχο-
τεινὸν ἐκ τούτων τὰ φαινόμενα πάντα χαὶ διὰ τούτων ἀποτελεῖ" καὶ γὰρ περὶ
γῆς εἴρηχε πολλὰ χαὶ περὶ οὐρανοῦ καὶ ἡλίου χαὶ σελήνης καὶ ἄστρων καὶ γέ-
νεσιν ἀνϑρώπων ἀφήγηται" χαὶ οὐδὲν ἄρρητον, ὡς ἀνὴρ ἀρχαῖος ἐν φυσιολογίαι
καὶ συνϑεὶς γραφὴν ἰδίαν, ... τῶν χυρίων παρῆκεν.

εἴσηι δ᾽ αἰϑερίαν τὲ φύσιν τά τ᾽ ἐν αἰϑέρι πάντα
σήματα χαὶ καϑαρᾶς εὐαγέος ἠελέοιο
λαμπάδος ἔργ᾽ ἀίδηλα καὶ ὄππόϑεν ἐξεγένοντο,
ἔργα τε χύχλωττοος πεύσηι περέφοιτα σελήνης
ὅ χαὶ φύσιν, εἰδήσεις δὲ καὶ οὐρανὸν ἀμφὶς ἔχοντα
ἔνϑεν [μὲν γὰρ] ἔφυ τε καὶ ὥς μιν ἄγουσ(α) ἐπέδησεν ᾿νάγχη
πείρατ᾽ ἔχευν ἄστρων.

11 [189---142 Κὶ,, 129---182 5:1.) ΒΊΔΓΡΙ, 686]. ὅ6δ9, 20 Π. δὲ περὶ τῶν αἰσϑη-

τῶν ἀρξασϑαί φησι λέγειν"
πῶς γαῖα καὶ ἥλιος ἠδὲ σελήνη
αἰϑήρ τε ξυνὸς γάλα τ᾽ οὐράνιον χαὶ ὄλυμπτος

Οϑθ]ὰθ. (60) ΤΠ ίοθο ὙῊ οἰ ὑθι ανϊοδβίαηρ ν1}1 ἴθ Τὶγ, σϑῃ2Σ βοβιθίη θασ τ ΐθ βὶθ
ἰδοῦ, τα ὑο θη; 80 ἰβ. 8 υπσηδρ! θοῦ, ἄδβα ΠΡ ἱγρουα 6 1089 τΘ. ΒΟ] ]Οἢθ
Απβίομί ἄθῃ Εδηρ δο]δυΐοη τὶγὰ.

9. ΑὔΟΣ ἀ 4116ὁ8 Τἰοῦρ απὰ ΕἸπδίθσΐβ Ὀθπδπηῦ ὑπ πο ἰμσθη
Κυδῆδρη αἷθβο Νϑμοη ἀΐθβθη πὰ ἰθπθῃ ζυροίοὶ ἡ πογάθη, 80 ἰϑῦ 68. ζϑδῃΖ
γ011] σοῦ 1ὐομῦ πὰ Ζυρ οι στο ὑηβιοδίθασον ΕἸπδίθγηϊβ, ἀϊθ δοὰ Ὀοὶἀθ
ἀϊθ γαρο μαϊίθῃ. ἤθπη ἰκθίθϑθι Κοτημὺ δἷῃ Α πὐθ] ἀἂπὶ δπᾶθσῃ σὰ,

10. Τ). πῖχθι 806. δέεσθαι ἀθ8 Αἰμοῖβ Ἴγοθοα υπὰ 4116 Βέογη ὈΠ]ἀοΣ
ἴη Αἰδὸῦ υπὰ ἀθὺ τϑίμθη ΕἸδγθη βομηθηΐβοκθὶ βοηρθηᾶθα Ἦ ἴσχοι, υπᾶ
ΜΌΒΟΣ δἷθ οηἰβίδπαθη, πὰ ἀδθ ὑτοπὰθ Κθὴ υπὰ οθθαῃ ἀθθ στυμπᾶ-
διρίροη Μομπᾶθβ νίγθὶ θὰ ογκίηᾶομ, (Ὁ) τΐγθὺ δῦθ δυοῖ ογίβγθη, γὸ-
ΒΟΥ ἀδὲ σἴηρδ υταΐαββοηθ Ηΐπηη)6] ϑῃΐβργοθθ ὑπ σὶρ ἀἷθ Νοιύπνοπαϊρκοις
ἴδ) ΓΑΒγομα ἀΐθ βοθγαη θη ἀον Οθβέγηθ ἔθβίζα Βα] θη ζδηρ..

11. 1.ἢ τ΄οῳἱ γοάθη ϑοσίπποπα, πὸ Ἐχὰθ υπὰ βομμο ὑπ Μοπὰ

Β. ἘῊ. 8, 60. 61. 9--14. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 127

ἔσχατος ἠδ᾽ ἄστρων ϑερμὸν μένος ὡρμήϑησαν
γέγνεσϑαι.
χαὶ τῶν γινομένων χαὶ φϑειρομένων μέχρι τῶν μορίων τῶν ζώιων τὴν
γένεσιν παραδίδωσι. ᾿
12 [128---180 Κὶ., 13833---188 50. 1--8 ΚΤΜΡΙ, ΡἢγΒ. 39, 12 (μδοὶὶ γ. 8, 61)
μετ᾿ ὀλίγα ὁὲ πάλιν περὶ τῶν ὀνεῖν στοιχείων εἰπὼν ἐπάγει χαὶ τὸ ποιητικὸν
λέγων οὕτως ᾿ αἱ γὰρ --- κυβερνᾶν 3--8 Ἑπεπρὰ 81, 10 χαὶ ποιητικὸν δὲ
αἴτιον οὐ σωμάτων μόνον τῶν ἐν τῆι γενέσει αλλὰ χαὶ ἀσωμάτων τῶν τὴν
γένεσιν συμπληρούντων σαφῶς παραδέδωχεν ὃ Π. λέγων" “αἷ δ᾽ ἐπὶ -- ϑηλυ-
τέρω ΡΣ 4 ἘΒΕΝΡ. 84, 14 χαὶ ποιητικὸν αἴτιον ἐχεῖνος μὲν ἕν χοινὸν τὴν ἐν

μέσωι πάντων ἱόρυμένην καὶ πάσης γενέσεως αἰτίαν δα μονα τίϑησιν. ναὶ.
Α 87.

αἱ γὰρ στεινότεραι πλῆντο πυρὸς ἀχρήτοιο,
αὲ δ᾽ ἐπὶ ταῖς νυχτός, μετὰ δὲ φλογὸς ἴεται αἶσα"
ἐν δὲ μέσῳ τούτων δαέμων ἣ πάντα χυβερνᾶι᾽"
πάντα γὰρ (ἣ) στυγεροῖο τόχου καὶ μίξιος ἄρχει
ὅ πέμπουσ᾽ ἄρσενι ϑῆλυ μιγῆν τό τ᾽ ἐναντίον αὖτις
ἄρσεν ϑηλυτέρωι.

18 [181 Κ., 189 5. Απιδτου. Μοίδρῃ. Ἁ 4 ὑ. 984") 28 ὑποπτεύσειε δ᾽ ἂν
τις Ἡσίοδον πρῶτον ξητῆσαι τὸ τοιοῦτον, χἄν εἴ τις ἄλλος ἔρωτα ἢ ἢ ἐπιϑυμίαν
ἐν τοῖς οὖσιν ἔθηκεν ὡς ἀρχὴν οἷον καὶ Παρμενίδης" οὗτος γὰρ κατασχευάξζων
τὴν τοῦ παντὸς γένεσιν πρώτιστον μέν, φησίν, Ἔρωτα --- πάντων. Ῥῃυστ.
Απιδὲ. 18 ὑ. 156 Ε' διὸ Π. μὲν ἀποφαίνει τὸν Ἔρωτα τῶν ᾿Αφροόδίτης ἔργων
πρεσβύτατον ἐν τῆι χοσμογονίαι γράφων πρώτιστον -- πάαντων᾽. βΏΓΡΙ,
ῬΒ γα. 89, 18 (ΠΔ0Ὲ ἔν 12, 8) ταύτην χαὶ ϑεῶν αἰτίαν εἶναί φησι λέγων ἱπρώτι-

στον -- πάντων᾽ χτὲ. χαὶ τὰς ψυχὰς πέμπειν ποτὲ μὲν ἐχ τοῦ ἐμφανοῦς
εἰς τὸ ἀειόές, ποτὲ δὲ ἀνάπαλίν φησιν.

πρώτιστον μὲν Ἔρωτα ϑεῶν μητίσατο πάντων.
14 (148 Κι, 140 5:1 Ῥυστ. Οοἱοῖ. 16 Ρ. 1116. οὐδὲ γὰρ ὁ πῦρ μὴ λέγων
εἶναι τὸν πεπυρωμένον σίδηρον ἢ τὴν σελήνην ἥλιον, ἀλλὰ χατὰ Παρμενίδην
γυχτιφαὲς περὶ γαῖαν ἀλώμενον ἀλλότριον φῶς
ἀναιρεῖ σιδήρου χρῆσιν ἢ σελήνης φύσιν.

πὰ ἀθὺ ρϑιηθίηβαηθ αὐμος ὑπὰ ἀΐθ Ὠἰτημ]βομο Μ|ομβίσαβδο υπᾶ ἀδν
διιδθογθίθ ΟἸγΡΟΒ υπα ἀον βίοσῃο Ὠμθῖίββο Καῖ ζὰγ αθϑθυτγί β σθυύθῃ.

12. Ῥθμη ἀϊθ θηρθγθη Κσγᾶηζο ψυσάθῃ δηβο }}}} παϊδ ἈΠ ρΘΙα Βα ὕθτα
Ἐϑυον, αἷθ πδοὺ ἀἰθϑθη ζο]σοηᾶθῃ τϊξ ΕἸ πϑίθγηϊβ, ἀν βοῦθη Δ ΌῸΓ 6Γ-
Εἰοδδὺ ἰοῦ ἀθ5 Εἶθυθτθ ἀηΐθι], [πὸ ἤτον ΜΙρίθ ἰδὲ ἀϊο αδιη, αἷθ 81]68
Ἰομκὶ, Τοημ ἄθο18]] τορὲ βἷο τϑμογ 09 αϑθυτέ πὰ Ῥαδιαρ δῃ, (6) ἰη-
ἄθι 816 ἀδβ Ἦ οἱὺ ἀθηχ Μίδηπθ Ζὺγῦ (αίμαῃρ; βοπᾶάοί υπᾶ ἀπιροκοησὶ ἄθη
Μϑημ ἄθαι Ἦ οἷδο.

18. Ζυθγοῖ οὐβοδυΐ οἷο (016 2ᾶπιο..) σοὺ 8116ὰ Οδέξοσῃ ἄθη ΕἾΤΟΒ

14. ΝΙΑΟΒ ΟΣ ΒΘ]]οπ θα, ὑπ αἷθ Εταθ τϑηᾶθδ, ἔσοιηαθα [16 Βΐ,
: δ» ἂ :

128 18. ΡΑΒΜΕΝΙΌΕΝ

10 [144 Κι΄, 141 5.1] Ρυστ. ἀὁ ἴδ. [ὰπ. 10, 6 Ρ. 929 Α τῶν ἐν οὐρανῶι το-
σούτων τὸ πλῆϑος ὄντων μόνη φωτὸς αλλοτρίου ὀεομένη περίεισι [ΜΟοπᾺ]
κατὰ Π.

αἰξδὶ παπταίνουσα πρὸς αὐγὰς ἠελίοιο
16 [14ὅ---148 Κ',, 149--1562 51} ΑΒιδΥ. ΜΘ δριι. Γ ὅ. 1009) 21 νρὶ. Α 46
ὡς γὰρ ἑκάστοτ᾽ ἔχει χρᾶσιν μελέων πολυπλάγκτων,
τὼς νόος ἀνϑρώποισι παριστἅἄται᾽ τὸ γὰρ αὐτό
ἔστιν ὅπερ φρονέδι μελέων φύσις ἀνθρώποισιν
χὰὶ πᾶσιν καὶ παντί᾽ τὸ γὰρ πλέον ἐστὶ νόημα.

11 [149 Κ,, 142 8.1 αλται. ἴῃ Ἐρἰά. ΥἹ 48 (ΧΥ̓Τ Α 1002 Κ) τὸ μέντοι
ἄρρεν ἐν τῶι ὀεξιῶι μέρει τῆς μήτρας κυΐσχεσθϑαι χαὶ ἄλλοι τῶν παλαιοτάτων
ἀνόρῶν εἰρήκασιν. ὃ μὲν γὰρ Π. οὕτως ἔφη"

δεξιτεροῖσιν μὲν χούρους, λαιοῖσι δὲ χούρας

18 [160---1δὅ Κὶ., 148---148 51. 1--6 ΟλΕεὶ, Αὐβεισάνυα Μοῦ. οὔτοι. ΓΥ͂
9 ". δὅ4δδ Ατηδη. (Ατηβῖ. 1109): Ῥαγηιοηεβ ἰἐδγὶθ σοθ ἀὯὁ παΐμνα δογιρδιξ,
ευοηίμ, ἱηγμὶξ οοποορίϊοηδ πιοῖ 68 αἰἰσιιαο 8ειι διιδαοσίοδ Ἀοηνῖε8 σεπεγαγὶ. ομϑμιδ
φυῖα φγαεξοιηι ε8ὲ ορὶσγαριηια, οὐ ἤοο υογϑῖδιι8 ἱπέμηαδο. ἰαΐμοϑ ἐπΐην εἱἱ ροΐμὲ
ϑηεδὲ τιοο οοηιροθμῖ, πὸ πραγ, γαΐίο ηνϊϑοογείμν. ᾿γεηιίηα --- δεσιηι,
υἱέ οπὶν ϑοημημηι ῬγαΘίοΥ πναΐεγίαϑ 6886 υἱγίμιίεδ σας δὲ 86 ἰΐα ηυϊϑομεγιΐί, εἰ
[1, μῇ οἰμιδάδηι οΟΥ̓ΡοΥῚ8 ζαοὶαπὲ ἰρναηὶ, οοπσγιαηλ δοιὰ σοπογεπὲ υοἱωηζαίεηα. ϑὲ
αμΐοηι ρογημαΐο δΟΉΜ 6 ΟΟΥ̓ΡΟΥ͂ΘΟ υἱγέμξε8 ϑοραγαίας ρεγηιαηϑονηξ μἰγύμϑημε ὑδηε-
χὶδ παΐοϑ αἀρείομύϊα δεφμαίμν [{Πποτβοίχαμιρ δὰ8 ΒΟΥΘΠΟΒΊ.

ζεηῆπα υἱγφψιιθ εἰπιμὶ Ῥοπογὶβ σμπὶ σογηιπα ἡ δοοηΐ,
υδηὶς ἐπ ογηαη5 αἴν6γ80 δὰ βαπσμῖπα υἱγίμδ
ἐδ ρογίθηι δογυαπδ δ6η6 σοπαϊα σογρογα δβηρί.
παῆὶ δὲ υἱγίμίε5 Ρεγηιχίο 8οηπα ρμσηομί

ὅ π60 ζαοσίαπέ μπαῆὶ Ῥογπιΐαίο ἐπ σΟΡΡΟΓΟ, αἶγας
παδοδηίοηι σοηῖπο υδχαδϑιπί δοηπα ξόχιηι.

16. ὸγ Μομα οδὐοῖβ βοδιδιιθπα Ὡδο ἀν ϑοῃηθ ΚΤ ]θῃ.

16. Ῥθθπη Μῖθ ἰοῦ ἀν βίπῃ ᾿ϑάθβῃδὶ νου μᾶϊς ἰῃ Βοζὺρ δυΐ αἷθ
ΜΙροδαερ βοῖποσ υἱθ] δ ῦ τομάθα ΟΥρϑμθ, 80 ἰαἰξὶ οσ ἄθπι Μϑηθοδθσι
ὯΔΏ6. ᾿θηη οἷῃ πὰ ἄδββοὶθο ἰδ 8 τῶβ ἀθηξκί Ὀοὶ ἀθῃ Μϑηβοῦθη, 8116
ὉΠ οἰμζοίηθη: αἷο Βοβοιδῆθημοῖς βϑίποσ Οὐᾶπθ. θῃη 88 Μϑῆσοσθ
ἐδὺ ἀογ αθϑάδηκο.

11. Αυῇ ἀον Βοοδίθη ἀΐθ Κηδῦθα, δυΐ ἀον Τὐηΐκθη ἀἷΘ ΜδαοΒθη.

18. Ῥθῃῃ ποῦ Μδᾶπμη πὰ Εταὰ ἀον [θ06 Κοίπιθ πϊβοῦθῃ, ἔογιξς
ἀϊθ Κταΐν, ἀϊθ δἰ ἰηὴ ἄθῃ Αἄδσῃ δὺ8 νϑυβοβίθϑαάθηθα, Β]υΐο Ὀἰ]ἀοί, θη
89 ἀἷθ ρθη ϑϑίρο Μιβομυηρ οὐμᾶ]ῦ, πο ]ροῦδαῦθ Κ ὄσροσ. όοδ θητι
ἴῃ ἀθιῃ ρϑηβομίθη βδπλθη νογβοιιίθάθηθ Κι σᾶξίο βἰγοίξοῃ ὑπ ἀΐθθθ ἴῃ ἄθιι
φοιαἰβομίθῃ Κῦτρο Κοίπθ Εἰπμοῖς βοβαθθη, (Ὁ) 80 ψϑυάθῃ βὶθ6 σταῦῃγο}}
ἀδΔ8 Κοἰϊιηθηὰο ΤΠ ϑθθα ἀυτοῦ Προ ὶ χοβο ]ϑουϊ Κοῖς Βοϊπηδυοδθη.

Β. ΡῈ. 1ὅ--19. 20 ΖΥΤΕΙΕΕΈΓΒΠ. 21--28ὲ ὈΝΕΟΗΤΈΝ. 129

19 [161---1ὅ9 Κ',, 158---1δὅ 5:.] ΚΊΜΡΙ,. 086]. ὅ58, 8 παραδοὺς δὲ τὴν τῶν
αἰσϑητῶν διαχόσμησιν ἐπήγαγε πάλιν"
οὕτω τοι χατὰ δόξαν ἔφυ τάδε καί νυν ἔασι
καὶ μετέπειτ᾽ ἀπὸ τοῦδε τελευτήσουσι τραφέντα"
τοῖς δ᾽ ὄνομ᾽ ἄνθρωποι κατέϑεντ᾽ ἐπίσημον ἑχάστωι.

ΖΝΕΙΕΕΓΠΗΛΕΊΤΕΩ.

20 Βπρροσ, Βοῖ. 8 ". 116, 16 μιχρὰ ὁέ, φησίν [οἷπ Οποβεϊκοῦ!, ἐστὶ τὰ
μυστήρια τὰ τῆς Περσεφόνης χάτω, περὶ ὧν μυστηρίων χαὶ τῆς ὁδοῦ τῆς
ἀγούσης ἐχεῖ οὔσης πλατείας χαὶ εὐρυχώρου χαὶ φερούσης τοὺς ἀπολλυμένους
ἐπὶ τὴν Περσεφόνην...... καὶ ὃ ποιητὴς [Ρατταθηϊᾶθ8 80 Μοΐηθῖκ9)] ὁέ φησιν'

αὐτὰρ ὑπ᾽ αὐτήν ἐστιν ἀταρπιτὸς ὀχρυόεσσα,
χοέλη, πηλώδης᾽ ἡ δ᾽ ἡγήσασϑαι ἀρίστη
ἄλσος ἐς ἱμερόεν πολυτιμήτου ᾿Αφροδίέτης.

ὈΝΕΟΘΗΤΕΑΩ.

21 ΑΞτ. 11 80, 4 (Ποχ. 8615 4) περὶ ἐμφάσεως σελήνης, διὰ τί γεωόης
φαίνεται... . Π. διὰ τὸ παραμεμῖχϑαι τῶι περὶ αὐτὴν πυρώδει τὸ ζοφώδες" ὅϑεν
ψευδοφανῆ τὸν ἀστέρα χαλεῖ. αἱ]. ἴτ. 14. 88 Ὑ͵οτῦ βίαπιπιί σοι ΤἼΘΟΡΓΑβί.

22 ΒῦΓΡΑΒ 8. Υ. ὥς: λίαν. Παρμενίδης ᾿ϑαυμασίως ὡς δυσανάπειστον.
«ὦ Ρ[δῖΟ δ. Ὁ. 135 Α.

Φᾷ --- Βιν. μαχάρων νῆσοι: ἡ ἀχρόπολις τῶν ἐν Βοιωτίαι Θηβῶν τὸ
παλαιόν, ὡς Παρμενίδης. ἙΊοΥ]ο ᾿Αρμενίόας.

24 βυκτοκισβ (ΜΊΠον Μ6]. 4117) Τελχῖνες ... τούτους οἱ μὲν ϑαλάσσης παῖ-
δάς φασι, Παρμενίδης δ᾽ ἐκ τῶν ᾿Αχταίωνος χυνῶν γενέσϑαι μεταμορφω-
ϑέντων ὑπὸ Διὸς εἰς ἀνθρώπους. ἰἴοθ φασιν, ᾿Αρμενίόδας.

20 Κ'τοβ. ἘΠῚ. 1 144, 19 Ῥδοβδπι. ἀλλ᾽ ὅγε πάντοϑεν ἧἷσος κτλ. «
Ἐπιροάοοϊ. ἔν. 28.

19. Αδὸ οπίϑίαπα ἀἶθα πδὸὰ ἄθπι ΔΘ ὑπᾶὰ Ὀοβίθας ποοὰ ᾿ἰθίσί
πηὰ πιὰ σοῦ πὰη 80 ἰπ Ζυκθηῖν 80 Ἡϑοῦθθηυ ὑπὰ ἀἄδηπ βοΐ Εἰπαθ
ποθθη, Εἰπϑη 6, ΠΟΘ ἀἶοθοσς Ὀηρο δθῸΡ δθθι αἷθ ΜΘηβοιθη ἰμτθῃ
ΝΝαιηθῃαδίθιηροὶ δυΐργοατθοξκί,

20. ΡΥ ἀδγαμίος Ὀοϑβηαοὶ βἰοἢ οἷπ Ῥίδα, οἷμκ βοιιδυσίμοσ, ᾿ϑμμηῖσον
ἩοΝΐνορ. Τίοθου ἔληγε δὰὰ Ὀοδίθα σαὶ 110] ἸΟμθη Ηδίπθ ἀθῦ μοϊξγθσ-
Θσίθῃ ΑΡὨτχοαϊίο.

21. Μὶν ἐδυδομοηάθηι ΓΟ ἴθ.

23, Ὑυλάθιθαν ΒΟΟΣ χὰ δογζουρθη (- Ρ]δίο Ῥάσγ, 188 Α).

93. 7πϑοΐη (06. ϑδείίσοι δε υοῸοῦ Α{Π|6705 αἷό δεῦρ 6695 δδοίβοδέη
Τἀεῦεη.

24, δίε Τοϊολίπεπ ὀπιδίαπαοπ ἀμ ἀδη Ημπαθη 68 Αἀχίαϊοη, αἷδ
Ζειι ἱπ Ἀδεπδοΐδθη νϑρναπαεϊ(6.

2. -- ἘπηροαοΚ, ἔν, 28.

1016. ἘτακζΌι ἃ. ὙοΣθΟΚτ. 9

ωε

180 19. ΖΕΝΟΝ

19. ΖΕΝΟΝ.

: Α. ΤΕΒΕῈΝ ὕΝῸ [ΕΗΒΕ.
ΓἘΒῈΝ.
1. ΑΈΒτ. του. ΓΣ 2ὅ---29.

Ζήνων Ἐλεάτης. τοῦτον ᾿ΑἽπολλόδωρός φησιν εἶναι ἐν Χρονι- 25
χοῖς [ΕῊΘῚ 446 ἔν. 88] φύσει μὲν Τελευταγόρου, ϑέσει δὲ Παρμε-
γέδου, (τὸν δὲ ΣΎ: Πύρητος). περὶ τούτου καὶ ελίσσου
Τίμων φησὶ ταῦτα [ἔν. ὃ 7

ἀμφοτερογλώσσου τε μέγα σϑένος οὐχ ἀλαπαδνόν
Ζήνωνος πάντων ἐπιλήπτορος ἠδὲ Μέλισσον,
πολλῶν φαντασμῶν ἐπάνω, παύρων γε μὲν ἥσσω...

ὁ δὴ Ζήνων διακήχοςΣ Παρμδνέδου καὶ γέγονεν αὐτοῦ παιδικά. χαὲ
εὐμήχης ἦν, καϑά φησι Πλάτων ἐν τῶι Παρμενίδηι [1217 Β τρὶ.
Α 11]. ὅ δ᾽ αὐτὸς ἐν τῶι Σοφιστῆι ἔρ. 216 Α] (αὐτοῦ μέμνηται καὶ
ἐν τῶι Φαίδρωει [Ρ. 861 Ὁ]) καὶ Ἐλεατικὸν Παλαμήδην αὐτὸν χαλεῖ.
φησὶ δ᾽ ᾿Αριστοτέλης [ἴτ. θὅ τρφῖ. Α 10] εὑρετὴν αὐτὸν γενέσϑαι
διαλεχτικῆς, ὥσπερ Ἐμπεδοκλέα ῥητορικῆς. γέγονε δ᾽ ἀνὴρ γεν-26
γαιότατος καὶ ἐν φιλοσοφίαι καὶ ἐν πολιτείαι᾽" φέρεται γοῦν αὐτοῦ
βιβλία πολλῆς συνέσεως γέμοντα. καϑελεῖν δὲ ϑελήσας Νέαρχον
τὸν τύραννον (οἱ δὲ Ζιομέδοντα) συνελήφϑη, καϑά φησιν Ἧρα-
χλείδης ἐν τῆι Σατύρου ἐπιτομῆι [ἙἘῊΘ ΠῚ 169 ἔν. 7]. ὅτε καὶ
ἐξεταζόμενος τοὺς συνειδότας χαὶ περὶ τῶν ὅπλων ὧν ἦγεν εἰς
“Πιπάραν, πάντας ἐμήνυσεν αὐτοῦ τοὺς φίλους, βουλόμενος αὐτὸν
ἔρημον καταστῆσαι" εἶτα περί τινων εἰτιεῖν ἔχειν τινὰ ζἔφηῃ) αὖ-
τῶι πρὸς τὸ οὖς καὶ δαχὼν οὐχ ἀνῆχεν ἕως ἀπεχεντήϑη, ταὐτὸν
“Ἀριστογείτονι τῶε τυραννοχτόνωι παϑών. “ημήτριος δέ φησιν 217
ἐν τοῖς ὁμωνύμοις τὸν μυχτῆρα αὐτὸν ἀποτραγεῖν. ᾿Αντισϑένης
δὲ ὃν ταῖς Διαδοχαῖς [ΕἘῊἨ( ΠΙ 1825] φησι μετὰ τὸ μηνῦσαι τοὺς
φέλους ἐρωτηϑῆναι πρὸς τοῦ τυράννου εἴ τις ἄλλος εἴη" τὸν δὲ
εἰπεῖν" ᾿ σὺ ὅ τῆς πόλεως ἀλιτήριος", πρός τε τοὺς παρδστῶτας
φάναι" ᾿ϑαυμάζω ὑμῶν τὴν δειλίαν, εἰ τούτων ἔνεχεν, ὧν νῦν ἐγὼ
ὑπομένω, δουλεύετε τῶι τυράννωι᾽, καὶ τέλος ἀποτραγόντα τὴν
γλῶτταν προσπτύσαι αὐτῶι" τοὺς δὲ πολίτας παρορμηϑέντας αὖὐ-
τέχα τὸν τύραννον χαταλεῦσαι. ταὐτὰ δὲ σχεδὸν οἱ πλείους λέ-
γουσιν. Ἕρμιππος δέ φησιν δἰς ὅλμον αὐτὸν βληϑῆναι καὶ
καταχοπῆναι [ΟΥ̓ ΘΟΒΒΙ τς; τοῖν ΑἸΑΧΑΓΤΌΒΟΒ, γρ]. ῬΆΣΟ αἀυοᾶ οἴη. ῥγοῦ.
10. 16 Ρ. 462, Ατηπι. Ματο, 14, 916]. χαὶ εἰς αὐτὸν ἡμεῖς εἴπομεν 88
οὕτως. [Ἐο]χὺ Ἐρίχταμηπι ἀο8 Ὠϊΐοχ.].

10

1ὅ

Α. 1--5. ΓΕΒΕΝ. 151

γέγονδ δὲ τά τὸ ἄλλα ἀγαϑὸς ὅ Ζήνων, ἀλλὰ καὶ ὑπεροσιτικὸς
τῶν μειζόνων κατ᾽ ἴσον Ἡρακχλείτωι᾽ χαὶ γὰρ οὗτος τὴν πρότερον
μὲν Ὑέλην, ὕστερον δ᾽ Ἐλέαν, Φωχαέων οὖσαν ἀποικίαν, αὑτοῦ
δὲ πατρίδα, πόλεν εὐτελῆ καὶ μόνον ἄνδρας ἀγαθοὺς τρέφειν ἐπι-
σταμένην ἠγάπησε μᾶλλον τῆς ϑηναίων μεγαλαυχίας, οὐχ ἐπιδη-
μήσας πώμαλα πρὸς αὐτούς, ἀλλ᾽ αὐτόϑι καταβιούς. οὗτος καὶ 29
τὸν ᾿Αχιλλέα πρῶτος λόγον ἠρώτησε᾽ Φαβωρῖνος δέ φησι Παρμε-
γίέδην χαὶ ἄλλους συχνούς.

ἀρέσχει δ᾽ αὐτῶι ταδε᾽ κόσμους [χόσμον δΌχοΚκ. Ρ] δἶναε χενόν
τε μὴ εἶναι" γεγενῆσϑαε δὲ τὴν τῶν πάντων φύσιν ἐκ ϑερμοῦ καὶ
ψυχροῦ καὶ ξηροῦ καὶ ὑγροῦ, λαμβανόντων αὐτῶν εἰς ἄλληλα τὴν
μεταβολήν" γένεσίν τὸ ἀνθρώπων ἐχ γῆς εἶναι, καὶ ψυχὴν χρᾶμα
ὑπάρχειν ἐχ τῶν προειρημένων χατὰ μηδενὸς τούτων ἐπιχράτησιν.
τοῦτόν φασι λοιδορούμενον ἀγαναχτῆσαιε᾽ αἰτιασαμένου δέ τινος
φάναι" “ἐὰν λοιδορούμενος μὴ προσποιῶμαι, οὐδ᾽ ἐπαινούμενος
αἰσθήσομαι᾽. Ζ. 9---16 χοβότοι νἱϑ]]οΐολε σὰ ἘτηρθάοΚ]68.

ὅτι δὲ γεγόνασι Ζήνωνες ὀχτὼ ἐν τῶι Κιτιεῖ [Υ11 86] διειλέ-
γμεϑα. ᾿ἤχμαξε δὲ οὗτος κατὰ τὴν ἐνάτην ζκαὶ ἑβδομηχοστὴν)
ὀλυμπιάδα [46θ4---461].

2. ϑυτραθ. Ζήνων Τελευταγόρου Ἐλεάτης φιλόσοφος τῶν ἐγγιζόντων
Πυϑαγόραι χαὶ Δημοχρίτωι χατὰ τοὺς χρόνους" ἦν γὰρ ἐπὶ τῆς δὴ ὀλυμπιά-
δος [468---466), μαϑητὴς Ξενοφάνους ἢ Παρμενίδου. ἔγραψεν Ἔριδας, Ἐξήγησιν
τῶν Ἐμπεδοχλέους, Πρὸς τοὺς φιλοσόφους, Περὶ φύσεως δι ἨΘΒΥΟΝ].

τοῦτόν φασιν εὑρετὴν εἶναι τῆς διαλεχτιχῆς ὡς Ἐμπεδοχλέα τῆς ῥητο-
ρικῆς, χαϑελεῖν δὲ ϑελήσας Νέαρχον (οἱ δὲ Διομέδοντα), τὸν ᾿Ελέας τύραννον
ἑάλω. καὶ ἐρωτώμενος ὑπ᾽ αὐτοῦ τὴν γλῶτταν αὑτοῦ ἐνδαχὼν χαὶ ἀποτεμὼν
προσέπτυσε τῶι τυράννωι χαὶ ἐν ὅλμωι βληϑεὶς συνετρίβη πτισσόμενος [δ ὈΪοΚ 1.

8. Εὐβεβ. ΟἝτου. σὰ 0], 81, 1---3 [456---464] Ζ. χαὶ Ἡράχλειτος ὃ σχο-
τεινὸς ἤχμαζον.

4, ἤσεοι, Ῥιμτ. ΑἸο. 1419 Α Ζ. ὃ Ἐλεάτης Παρμενίδου μαϑητής, φυσικὸς
φιλόσοφος χαὶ πολιτικὸς ὡς ἀληθῶς" διὸ χαὶ προς Περικλέα παραβάλλεται
φαινομένως ὄντα πολιτικόν. τούτου Πυϑόδωρος ἀχροατής, ὃς καὶ ἐν Παρμε-
νέίδηι μνήμης ἠξίωται ὡς ᾿Αντιφῶντι τῆς συνουσίας ἐχείνης μεταδούς, παρ᾽ οὗ
Κέφαλος ὁ Κλαζομένιος μαϑὼν διδάσχαλος γέγονε. Ῥιστ. Ῥοτΐοὶ. 4, 8 διήχουσε
ὅδ Περιχλῆς χαὶ Ζήνωνος τοῦ Ἔλεάτου πραγματενομένου περὶ φύσιν ὡς Παρ-
μενίδης, ἐλεγχτιχὴν δέ τινα καὶ δι᾽ ἀντιλογίας χαταχλείουσαν εἰς ἀπορίαν ἐξα-
σκχήσαντος ἕξιν. [Ρσιτο] ΑἸ οἰ. Ι Ρ. 1194 αλλὰ τῶν ἄλλων ᾿Αϑηναίων ἢ τῶν
ξένων δοῦλον ἢ ἢ ἐλεύϑερον εἰπέ, ὅστις αἰτίαν ἔχει διὰ τὴν Περικλέους συνουσίαν
σοφώτερος γεγονέναι, ὥσπερ ἐγὼ [0 κταύθβ] ἔχω σοι εἰπεῖν διὰ τὴν Ζήνωνος
Ππνϑόδωρον τὸν Ἰσολόχου χαὶ Καλλίαν τὸν Καλλιάδου, ὧν ἑκάτερος Ζήνωνι
ἑχατὸν μνᾶς τελέσας σοφῦς τε χαὶ ἐλλόγιμος γέγονεν.

δ. Απιθτ. ΒΠοῖ. Α 12. 13120 8 χαὶ οἷς τοὐναντίον τὰ μὲν ἀδικήματα εἰς
ἔπαινόν τινα [86. γίγνεται, ἀφύλαχτοι], οἷον εἰ συνέβη ἅμα τιμωρήσασϑαι ὑπὲρ
πατρὸς ἡ μητρός, ὥσπερ Ζήνωνι.

οὁῈ

182 19. ΖΕΝΟΝ

8, Ῥτονοκ. ΣΧ 18,2 ὅτι τυραννουμένης τῆς πατρίδος ὑπὸ Νεάρχου σχληρῶς,
ἐπιβουλὴν κατὰ τοῦ τυράννου συνεστήσατο. καταφανὴς δὲ γενόμενος καὶ κατὰ
τὰς ἐν ταῖς βασάνοις ἀνάγχας διερωτώμενος ὑπὸ τοῦ Νεάρχου, τίνες ἦσαν οἱ
συνειδότες ᾿ ὥφελον γάρ, ἔφησεν, ὥσπερ τῆς γλώττης εἰμὶ χύριος, οὕτως ὑπῆρ-
χον καὶ τοῦ σώματος᾽. τοῦ δὲ τυράννου πολὺ μᾶλλον ταῖς βασάνοις προσ-
επιτείναντος, ὃ Ζ. μέχρι μέν τινος διεχαρτέρει" μετὰ δὲ ταῦτα σπεύδων ἀπο-
λυϑῆναί ποτε τῆς ἀνάγκης χαὶ ἅμα τιμωρήσασϑαι τὸν Νέαρχον, ἐπενοήσατό
τι τοιοῦτον. κατὰ τὴν ἐπιτονωτάτην ἐπίτασιν τῆς βασάνου προσποιηϑεὶς
ἐνδιδόναι τὴν Ψυχὴν ταῖς ἀλγηδόσιν ἀνέκραγεν" ἡ ἄνετε" ἐρῶ γὰρ πᾶσαν ἀλη-
ϑειαν᾽. ὡς δ᾽ ἀνῆχαν, ἠξίωσεν αὐτὸν ἀχοῦσαι χατ ᾿ ἰδίαν προσελϑόντα. πολλὰ
γὰρ εἶναι τῶν λέγεσθαι μελλόντων, ἃ συνοίσει τηρεῖν ἐν ἀπορρήτωι. τοῦ δὲ
τυράννου προσελθόντος ἀσμένως χαὶ τὴν ἀχοὴν τῶι στόματι παραβαλόντος,
ὁ Ζ. τοῦ δυνάστου περιχανὼν τὸ οὖς ἐνέπρισε τοῖς ὀδοῦσι. τῶν δὲ ὑπηρετῶν
ταχὺ προσδραμόντων χαὶ πᾶσαν τῶι βασανιζομένωι προσφερόντων τιμωρίαν
εἰς τὸ χαλάσαι τὸ δῆγμα, πολὺ μᾶλλον προσενεφύετο. τέλος δ᾽ οὐ δυνάμενοι
τανδρὸς νιχῆσαι τὴν εὐψυχίαν, παρεχέντησαν αὐτόν, ἵνα διίηι τοὺς ὀδόντας.
καὶ τοιούτωι τεχνήματι τῶν ἀλγηδόνων ἀπελύϑη κχαὶ παρὰ τοῦ τυράννου τὴν
ἐνδεχομένην ἔλαβε τιμωρίαν.

1. Ῥυστ. δᾶν. Οοἱοί. 82 ἡ. 1126) Ζ. τοίνυν ὃ Παρμενίδου γνώριμος
ἐπιϑέμενος Δημύλωι τῶι τυράννωι χαὶ δυστυχήσας περὶ τὴν πρᾶξιν, ἐν πυρὶ
τὸν Παρμενίδου λόγον ὥσπερ χρυσὸν ἀκήρατον καὶ δόχιμον παρέσχε, χαὶ ἀπέ-
δειξεν ἔργοις, ὅτι τὸ αἰσχρὸν ἀνδρὶ μεγάλωι φοβερόν ἔστιν, ἀλγηδόνα δὲ παῖδες
χαὶ γύναια χαὶ γυναίων ψυχὰς ἔχοντες ἀνόρες δεδίασι᾽ τὴν γὰρ γλώτταν αὑτοῦ
διατραγὼν τῶι τυράννωι προσέπτυσεν. ναὶ. 9 βιοίο. τοῦ. 81 Ρ. 1051 Ο, ἀθ ζαιτ.
8 Ῥ. δθὅ Ὁ.

8. ΟἸεμ. βθομι. ΓΥ̓ δῚ ἢ. ὅ89 Ρ. οὐ μόνον Αἰσώπιοι χαὶ Μακεόόνες καὶ
“Μάχωνες στρεβλούμενοι ἐχαρτέρουν, ὥς φησιν Ἐρατοσϑένης ἐν τοῖς Περὶ ἀγα-
ϑῶν χαὶ χαχῶν, ἀλλὰ χαὶ Ζ. ὁ Ἐλεάτης ἀναγχαζόμενος χατειπεῖν τι τῶν ἀπορ-
ρήτων ἀντέσχεν πρὸς τὰς βασάνους οὐδὲν ἐξομολογούμενος, ὅς γε καὶ τελευτῶν
τὴν γλῶσσαν ἐχτραγὼν προσέπτυσε τῶι τυράννωι, ὃν οἱ μὲν Νέαρχον, οἱ δὲ
δημῦύλον ἐμὰ φῆ τις ἀφ ης μά γε. αὶ]. Μαχ. ΠΙ οχί. 2 (Ρμδιδγίβ), οροπάδ 3 (Νθ-
ΔΙῸ 8); Νϑιηθβ. 80 (Ὀἱοηνβἶπ8) ἃ. Α.

9. ΡΗΠΟΒΤΕ. Υ. ἌΡΟΙ. Τγϑμ. ΥΠ2 Ζ. μὲν τοίνυν ὁ ᾿Ελεάτης (διαλεχτικῆς
δὲ οὗτος ὁοχεῖ ἄρξαὴ) τὴν Νεάρχου τοῦ Μυσοῦ ΓΥ̓Θγυγθοββι πηρ' νοῦ Εἰοθα υπὰ
ἘλαΪΒ] καταλύων τυραννίδα ἥλω καὶ στρεβλωϑεὶς τοὺς μὲν ἑαυτοῦ ξυνωμότας
ἀπεσιώπησεν, οἵ δ᾽ ἦσαν τῶι τυράννωι βέβαιοι διαβαλὼν τούτους ὡς οὐ βε-
βαίους, οἱ μὲν ὡς ἐπ᾿ ἀληϑέσι ταῖς αἰτίαις ἀπέϑανον, ὁ δ᾽ ἐλεύϑερα τὰ Μυσῶν
ἤγαγε τὴν τυραννίδα περὶ ἑαυτῆι σφήλας.

10. ξεν. θτοο. ΥΠΠδΊ[νρὶ.Α 1, 3.180,12] Ἀριστοτέλης δ᾽ ἐν τῶι Σοφιστῆι
[ἴγ. 66] φησι πρῶτον Ἐμπεδοχλέα ῥητοριχὴν εὑρεῖν, Ζήνωνα δὲ διαλεχτικήν.
ΒΈΧΥ. δᾶν. πηδῶν. 1 ὁ Παρμενίδης δὲ οὐχ ἄν δόξαι τῆς διαλεχτικῆς ἀπείρως
ἔχειν, ἐπείπερ πάλιν ᾿Αριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ Ζήνωνα διαλεχτικῆς
ἀρχηγὸν ὑπείληφεν.

ΒΟΉΗΒΙΕΊ.

"11. Ῥημρτο Ῥαπη. 1217 Β ἔφη δὲ δὴ ὁ Ἀντιφῶν λέγειν τὸν Πυϑόδωρον ὅτι
ἀφίχοιντό ποτε εἰς Παναϑήναια τὰ μεγάλα Ζήνων τε καὶ Παρμενίδης. τὸν
μὲν οὖν Παρμενίδην εὖ μάλα ἤδη πρεσβύτην εἶναι, σφόδρα πολιόν, χαλὸν δὲ

Α. 6--15. ΓΕΒΕΝ. 188

καγαϑὸν τὴν ὄψιν, περὶ ἔτη μάλιστα πέντε χαὶ ἑξήχοντα' Ζήνωνα δὲ ἐγγὺς
τῶν τετταράχοντα τότε εἶναι, εὐμήχη δὲ καὶ χαρίεντα ἰδεῖν, καὶ λέγεσϑαι αὐ-
τὸν παιδικὰ τοῦ Παρμενίδου γεγονέναι. χαταλύϑθιν δὲ αὐτοὺς ἔφη παρὰ τῶι
Πυϑοδώρωι ἐχτὸς τείχους ἐν Κεραμεικῶι" οἱ δὴ καὶ ἀφικέσϑαι τόν τε Σω-
κράτη καὶ ἄλλους τινὰς μετ᾽ αὐτοῦ πολλούς, ἐπιϑυμοῦντας ἀχοῦσαι τῶν τοῦ
Ζήνωνος γραμμάτων (τότε γὰρ αὐτὰ πρῶτον ὑπ᾿ ἐχείνων κομισϑῆνα)) Σωκράτη
δὲ εἶναι τότε σφόδρα νέον. ἀναγιγνώσχειν οὖν αὐτοῖς τὸν Ζήνωνα αὐτόν, τὸν
ὅδ Παρμενίδην τυχεῖν ἔξω ὄντα" καὶ εἶναι πάνυ βοαχὺ ἔτι λοιπὸν τῶν λόγων
ἀναγιγνωσκομένων, ἡνίκα αὐτός τε ἐπεισελϑεῖν ἔφη ὁ Πυϑόδωρος ἔξωϑεν καὶ
τὸν Παρμενίδην μετ᾽ αὐτοῦ καὶ ᾿ἀριστοτέλη τὸν τῶν τριάχοντα γενόμενον,
καὶ σμίχρ᾽ ἄττα ἔτι ἐκαχοῦσαι τῶν γραμμάτων κτλ. ναὶ. 3, 110 π. ὅ., 8. 180,9.

12, ΤῈ“ Ῥδϑστη. 1288 Ναί, φάναι τὸν Ζήνωνα, ὦ Σώκρατες. σὺ δ᾽
οὖν τὴν ἀλήϑειαν τοῦ γράμματος οὐ πανταχοῦ ἤισϑησαι. καίτοι ὥσπερ γε αἵ
“άκαιναι σχύλαχες εὖ μεταϑεῖς τε καὶ ἰχνεύεις τὰ λεχϑέντα" ἀλλὰ πρῶτον μέν
σε τοῦτο λανϑάνει, ὅτι οὐ παντάπασιν οὕτω σεμνύνεται τὸ γράμμα, ὥστε ἅπερ
σὺ λέγεις διανοηϑὲν γραφῆναι, τοὺς ἀνθρώπους δὲ ἐπιχρυπτόμενον ὥς τι μέγα
διαπραττόμενον" ἀλλὰ σὺ μὲν εἶπες τῶν συμβεβηκότων τι, ἔστι δὲ τό γε ἄλη-
ϑὲς βοήϑειά τις ταῦτα [τὰ γράμματα) τῶι Παρμενίδου λόγωι πρὸς τοὺς ἐπι-
χειροῦντας αὐτὸν κωμωιδεῖν ὡς εἰ ἕν ἐστι, πολλὰ καὶ γελοῖα συμβαίνει πάσχειν
τῶι λόγωι καὶ ἐναντία αὑτῶι. ἀντιλέγει δὴ οὖν τοῦτο τὸ γράμμα πρὸς τοὺς
τὰ πολλὰ λέγονεας, καὶ ἀνταποδίδωσι ταντὰ καὶ πλείω, τοῦτο βουλόμενον
δηλοῦν, ὡς ἔτι γελοιότερα πάσχοι ἄν αὐτῶν ἡ ὑπόϑεσις, εἰ πολλά ἐστιν, ἢ ἡ
τοῦ ἕν εἶναι, εἴ τις ἱκανῶς ἐπεξίοι. διὰ τοιαύτην δὴ φιλονικίαν ὃ ὑπὸ νέου ὄντος
ἐμοῦ ἐγράφη, καί τις αὐτὸ ἔχλεψε γραφέν, ὥστε οὐδὲ βουλεύσασθαι ἐξεγένετο
εἴτ᾽ ἐξοιστέον αὐτὸ εἰς τὸ φῶς εἴτε μή. ταύτηι οὖν σε λανϑάνει, εὖ Σώχρατες,
ὅτι οὐχ ὑπὸ »έου φιλονικίας οἴει αὐτὸ γεγράφϑαι, ἀλλ᾽ ὑπὸ πρεσβυτέρου φιλο-
τιμίας" ἐπεί, ὅπερ γ᾽ εἶπον, οὐ καχὼς ἀπήιχασας.

18. 1». ῬΗΑΕΡΕ. 261 ἢ τὸν οὖν Ἐλεατιχὸν Παλαμήδην λέγοντα οὐχ ἴσμεν
τέχνηι ὥστε φαίνεσϑαι τοῖς ἀχούουσι τὰ αὐτὰ ὅμοια καὶ ἀνόμοια, καὶ ἕν χαὶ
πολλά, μένοντα τε αὖ χαὶ φερόμενα;

14, Απιϑν. βορῇ. 6]. 10. 1100) 19 εἰ δή τις πλείω σημαίνοντος τοῦ ὀνό-
ματος οἴοιτο ὃν σημαίνειν καὶ ὁ ἐρωτῶν καὶ δ ἐρωτώμενος, οἷον ἴσως τὸ ὃν
ἢ τὸ ἕν πολλὰ σημαίνει, ἀλλὰ καὶ ὁ ἀποχρινόμενος καὶ ὃ ἐρωτῶν Ζήνων ἂν
οἰόμενος εἶναι ἡ ἠρώτησε, χαὶ ἔστιν ὁ λόγος ὅτι ἕν πάντα, οὗτος πρὸς τοὔνομα
ἔσται ἢ πρὸς τὴν διάνοιαν τοῦ ἐρωτωμένου διειλεγμένος. νει. ῬΙαῖο ϑορῆ.
2110. Ῥατδὰβ θοῦ. ΠῚ 48 διαλόγους τοίνυν φασὶ πρῶτον “7ράψαι Ζήνωνα
τὸν ἜἘλεάτην, Ἀριστοτέλης δ᾽ ἐν πρώτωι Περὶ ποιητῶν [ἴτ. δ5] ᾿λεξαμενὸν Στυ-
ρέα ἢ Τήιον. ναὶ. Αἴδοη. Υ᾽ ὑ. δ05 Β.

1δ. ῬΈΟΟΙ,. ἐπ Ῥᾶστη, ἢ. 694, 28 ἰδἃ ΡΙ]δΔί, Ρ. 121 Ό] πολλῶν δὲ εἰρημένων
ὑπὸ τοῦ Ζήνωνος λόγων καὶ τετταράκοντα τῶν πάντων ἕνα τῶν πρώτων.
Σωχράτης ἀπολαβὼν ἀπορεῖ πρὸς αὐτόν .. ." εἰ πολλὰ τὰ ὄντα, τὸ αὐτὸ ὃν
ϑμοιόν ἐστι καὶ ἀνόμοιον, ἀλλὰ μὴν ἐὐύνετὸν τὸ αὐτὸ ὅμοιον εἶναι καὶ ἀνό-
μοιον" οὐχ ἄρα πολλὰ τὰ ὄντα. Εππὰβ ἷπ σαύίθῷ. Ρ. 109, 16 Ζήνων ὁ Κιττιεύς,
οὐχ ὁ Ἐλεάτης ὁ καὶ Παρμενίδειος ὁ ᾿ἀμφοτερόγλωσσος᾽ ὃ ο, ἀμφοτερόγλωσσος
δ᾽ ἐχλήϑη οὐχ ὅτι διαλεχτικὸς ἦν, ὡς ὁ Κιετιεύς, καὶ τὰ αὐτὰ ἀνεσχεύαζε καὶ
χατεσχεύαζεν, ἀλλ᾽ ὅτι τῆι ζωῆι διαλεχτιχὸς ἦν ἄλλα μὲν λέγων ἄλλα δὲ φρο-
νῶν᾽ ἐρωτηϑεὶς γὰρ οὗτός ποτε ὑπὸ τοῦ τυράννου, τίνες εἰσὶν οἱ μάλιστα ἐπι-
βουλεύοντες τῆι τυραννίδι αὐτοῦ, τοὺς δορυφόρους ἔδειξεν" ὁ ὀὲ πεισϑεὶς χα

184 19. ΖΕΝΟΝ

ἀνελὼν αὐτοὺς διεφϑάρη᾽ ἀγαϑὸν γὰρ ἐνόμισε τὸ ψεύσασϑαι διὰ τὴν τοῦ τυ-
ράννου ἀναίρεσιν. καὶ τῶι οἰχείωι διδασχάλωι ποτὲ Παρμενίδηι ἕν λέγοντι τὸ
ὃν χαὶ τὸ εἶδος, ἐχ (6δ) τῆς ἐναργείας πολλὰ τὰ ὄντα, συντίϑησιν ἐκ τεσσαράχοντα
ἐπιχειρημάτων ὅτι ἕν τὸ ὄν, ἀγαθὸν νομίσας τῶι οἰχείωι συμμαχεῖν διδασχά-
λωι. καί ποτε πάλιν τῶι αὐτῶι συνηγορῶν διδασχάλωι ἀκίνητον λέγοντι τὸ
ὄν, διὰ πέντε ἐπιχειρημάτων χατασχευάζει, ὅτι ἀχίνητον τὸ ὄν" οἷς ἀντειπεῖν
μὴ δυνηϑεὶς ᾿Αντισϑένης ὃ Κυνιχὸς ἀναστὰς ἐβάδισε, νομίσας ἰσχυροτέραν εἶναι
πάσης τῆς διὰ λόγων ἀντιλογίας τὴν ὀιὰ τῆς ἐνεργείας ἀπόδειξιν. [Ὀϊδ 40 ἐπι-
χειρήματα 808 Ῥτοοϊ., ὅ [δἰδῦϊς 4] δὺ8 Ατὶϑί. ρῆγα. 239" 5---240ε18 -[- 2402 19,
νεῖ. Τποιΐδβί. Ρῃγβ. 201, 8, ἀον ἀδλ8 Μ᾽βεαυογειδηηΐβ οὐκ ἅτ],

᾿ἈΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΙΚΕ.

16. ΕσΡΕΜ. ΡΒγΒ. ἔτ. 1 [δἰ πὴρ]. Ῥἢγβ. 91, 12] χαὶ Ζήνωνά φασι λέγειν, εἴ
τις αὐτῶι τὸ ἕν ἀποδοίη τί ποτέ ἐστιν, ἕξειν τὰ ὄντα λέγειν.

11. Ῥιστ. Ῥοιίοὶ. ὅ τοὺς δὲ τοῦ Περικλέους τὴν σεμνότητα δοξοχοπίαν
τε χαὶ τῦφον ἀποχαλοῦντας ὃ Ζ. παρεχάλει καὶ αὐτούς τι τοιοῦτο δοξοχοπεῖν,
ὡς τῆς προσποιήσεως αὐτῆς τῶν χαλῶν ὑποποιούσης τινὰ λεληϑότως ζῆλον
καὶ συνήϑειαν.

18. Ῥεαι αυοά οπηη. Ρτοῦ. 0. 14. Ρ. 460 Μ, ἐπὶ -δὴ τοιαύταις ἀποφάσεσι
χαὶ γνώμαις ὧρ᾽ οὐκ ἄξιον τὸ Ζηνώνειον ἐπιφωνῆσαι ὅτι (ϑᾶττον ἄν ἀσχὸν
βαπτίσαι πλήρη πνεύματος ἢ βιάσαιτο τὸν σπουδαῖον δντινοῦν ἄχοντα ὁρᾶσαί
τι τῶν ἀβουλήτων᾽;

19. ΤΈΒτΤυΙΣ,. δροϊοϑοῦος. ὅ0 Ζεηο Εϊδαΐεβ οοηϑιζίιδ α Το δὶο, φιίάπανι
»)ϊοδορλία ρῬγαεδίαγεί, οὐ γεβρονι ἰδδεῖ “οοπἐενερίμην πον δ᾽, ἐηιραδεὶδι8 Παρφοῖ δ
ἐψγαηηὶ οδὶοοίμδ ϑοηίοηίίαηι δαὶ αα φιογίοηι μϑφμα διφηαϑαΐ.

20. 5108. ἤογ. (1 ( 1, 81 Η. Ζ. ὁ Ἐλεάτης ὑπὸ τοῦ τυράννου στρεβλού-
μενος, ὅπως εἴποι τοὺς συνωμότας" “ εἰ γὰρ ἦσαν, εἶπεν, ἐτυράννεις ;

Γ[ΈΜΗΕΕ.

γαῖ. Ατἰβιοίθιοβ βου γυ Πρὸς τὰ Ζήνωνος ἃ (Ὀΐορ. Υ͂ 26), Ἠοτγαϊκί οἰ δα
Ῥοπέκοβ Πρὸς τὰ Ζήνωνος ἃ (Ὀίορ. Υ͂ 88).

21. ΑἙΙΒΥ. ᾿ηΘΔΡἢ. Β 4. 1001} 1 ἔτι εἰ ἀδιαίρετον αὐτὸ τὸ ἕν, κατὰ μὲν
τὸ Ζήνωνος ἀξίωμα οὐθὲν ἂν εἴη. ὃ γὰρ μήτε προστιϑέμενον μήτε ἀφαιρού-
μενον ποιεῖ μεῖζον μηδὲ ἔλαττον, οὗ φησιν εἶναι τοῦτο τῶν ὄντων ὡς δηλο-
νότι ὄντος μεγέϑους τοῦ ὄντος. καὶ εἰ μέγεθος σωματικόν τοῦτο γὰρ πάντηι
ὄν. τὰ δὲ ἄλλα πῶς μὲν προστιϑέμενα ποιήσει μεῖζον, πῶς δ᾽ οὐϑὲν οἷον
ἐπίπεδον χαὶ γραμμή" στιγμὴ δὲ χαὶ μονὰς οὐδαμῶς. Εσνεκ. ἔν. 1 [Ὁ. Βίπερ!.
ΡὮγβ. 91, 185] ἡπόρει δὲ ὡς ἔοιχε διὰ τὸ τῶν μὲν αἰσϑητῶν ἔχαστον χατηγορι-
χῶς τε πολλὰ λέγεσϑαι χαὶ μερισμῶε, τὴν δὲ στιγμὴν μηδὲ ἕν τιϑέναι᾽ ὃ γὰρ
μήτε προστιϑέμενον αὔξει μήτε ἀφαιρούμενον μειοῖ, οὐχ ὦιετο τῶν ὄντων
εἶναι. ΒΈΝΕΟΑ ΘΡ. 88, 44 Ῥαγηιοηᾶοδ αἷὲ οα κλὲ8δ φμαο υἱάοηίμν τἰλὴϊ 6886 τὐέυενδο
[ἃ. ἢ. οὐδὲν τῶν φαινομένων εἶναι τῶι παντῆ; Ζ. Εἰεαΐεδ οπιπα πεσοῖα ἀε πε-
φοΐδο ἀοιοοὶί; αἱὲ τοἱδλὲϊ! 6886... 45 8ὲ Ῥαγημρηϊαὶ (Βα. ογοο], πὐλὲΐ οϑὲ ργαδίευ
ὠηπιηι; δὶ Ζεηοηὶ, πὸ τρτρη, φιάοηι. ϑύμρι, ρῆγβ. 99,10 ἐνταῦϑα δέ, ὡς ὃ Εὔδη-
μός φησι, χαὶ ἀνήιρει [Ζθποη)] τὸ ἕν (τὴν γὰρ στιγμὴν ὡς τὸ ἕν λέγει), τὰ δὲ
πολλὰ εἶναι συγχωρεῖ. ὃ μέντοι ᾿Αλέξανδρος καὶ ἐνταῦϑα τοῦ Ζήνωνος ὡς τὰ
πολλὰ ἀναιροῦντος μεμνῆσϑαι τὸν Εὔδημον οἴεται. “ὡς γὰρ ἱστορεῖ (φησίν)
Εὔδημος [ἴτ. 1], Ζ. ὁ Παρμενίδου γνώριμος ἐπειρᾶτο δεικνύναι ὅτι μὴ οἷόν τε

Α. 156-24. ΓΕΒΕΝ ὕΝῸ ΤΕΗΒΕ. 18ὅ

τὰ ὄντα πολλὰ εἶναι τῶι μηδὲν εἶναι ἐν τοῖς οὖσιν ἕν, τὰ δὲ. πολλὰ πλῆϑος
εἶναι ἑνάδων. καὶ ὅτι μὲν οὐχ ὡς τὰ πολλὰ ἀναιροῦντος τοῦ Ζήνωνος Εὔδη-
μος μέμνηται νῦν, δῆλον ἐκ τῆς αὐτοῦ λέξεως" οἶμαι δὲ μηδὲ ἐν τῶι Ζήνωνος
βιβλίωι τοιοῦτον ἐπιχείρημα φέρεσϑαι οἷον ὁ Αλέξανδρός φησι. ῬΉΠΡ. ΡΒ.
42,9 Ζ. γὰρ ὃ Ἐλεάτης πρὸς τοὺς διαχωμοωιδοῦντας τὴν Παρμενίδου τοῦ διδα-
σχάλου αὐτοῦ δόξαν λέγουσαν ἕν τὸ ὃν εἶναι ἐνιστάμενος καὶ συνηγορῶν τῆι
τοῦ διδασχάλου δόξηι, ἐπεχείρει δεικνύναι ὅτι ἀδύνατον πλῆϑος εἶναι ἐν τοῖς
οὖσιν. εἰ γάρ, φησίν, ἐστι πλῆϑος, ἐπειδὴ τὸ πλῆθος ἐκ πλειόνων ἑνάδων
σύγχειται, ἀνάγκχη εἶναι ἐνάδας πλείους ἐξ ὧν τὸ πλῆϑος συνέστηκεν. εἰ τοί-
γυν δείξομεν ὅτι ἀδύνατον εἶναι πλείονας ἑνάδας, δῆλον ὅτι ἀδύνατον εἶναι
πλῆϑος" τὸ γὰρ πλῆϑος ἐξ ξνάϑων. εἰ δὲ ἀδύνατον εἶναι πλῆϑος, ἀνάγκη
δὲ Τὶ τὸ ἕν εἶναι ἢ τὸ πλῖϑος, πλῆϑος δὲ εἶναι οὐ δύναται, λείπεται τὸ ἕν
εἶναι χελ.

22. [ΑἘ181.] 46 "πῃ. ἰπβϑο. 9684 18 ἔτι δὲ χατὰ τὸν τοῦ Ζήνωνος λόγον
ἀνάγκη τι ; μέγεϑος ἀμερὲς εἶναι, εἴπερ ἀδύνατον μὲν ἐν πεπερασμένωι χρόνωι
ἀπείρων ἅψασϑαι καϑ' ἕχαστον ἁπτόμενον, ἀνάγκη δ᾽ ἐπὶ τὸ ἥμισυ πρότερον
ἀφιχνεῖσϑαι τὸ κινούμενον, τοῦ δὲ μὴ ἀμεροῦς πάντως ἔστιν ἥ ἥμισυ. ΑΒΙΘΤ.
Ῥἢγβ. Α 8. 18141 ἔνιοι δ᾽ ἐνέδοσαν τοῖς λόγοις ἀμφοτέροις, τῶι μὸν ὅτι πάντα
ἕν..., τῶι δὲ ἐχ τῆς διχοτομίας ἄτομα ποιήσαντες μεγέϑη. ΒΊΜΡΙ,. ἀδζὰ 188, 8
τὸν δὲ δεύτερον λόγον τὸν ἐκ τῆς διχοτομίας τοῦ Ζήνωνος εἶναί φησιν ὃ
᾿Αλέξανόρος. .. τούτωι δὲ τῶι λόγωι, φησί [ΑἸοχαπᾶοΣ)], τῶι περὶ τῆς διχοτο-
μίας ἐνδοῦναι Ξενοχράτη τὸν Καλχηδόνιον [ἴτ. 42 ἢ. ἨοΐΠ26] δεξάμενον μὲν τὸ
πᾶν τὸ διαιρετὸν πολλὰ εἶναι (τὸ γὰρ μέρος ἕτερον εἶναι τοῦ δλου). ... εἶναι
γάρ τινας ἀτόμους γραμμάς, ἐφ᾽ ὧν οὐχέτι ἀληϑεύεσϑαι τὸ πολλὰς ταύ-
τας εἶναι.

28. ΞΙΜΡΙῚ, ὈὮΥΒ. 184,2 (χὰ Ατ. Α 8. 1872 1) ἐνίους φησὶν ἀμφοτέροις ἐν-
δοῦναι τοῖς λόγοις, τῶι τε εἰρημένωι τοῦ Παρμενίδου χαὶ τῶι τοῦ Ζήνωνος, ὃς
βοηϑεῖν ἐβούλετο τῶι Παρμενίδου λόγωι πρὸς τοὺς ἐπιχειροῦντας αὐτὸν χω-
μωιδεῖν ὡς εἰ ἕν ἐστι πολλὰ χαὶ γελοῖα συμβαίνει λέγειν τῶι λόγωι χαὶ ἐναντία
αὑτῶε, δειχνὺς ὁ Ζ. ὡς ἔτι γελοιότερα πάσχοι ἂν αὐτῶν ἡ ὑπόϑεσις ἡ λέγουσα
“πολλά ἐστιν ἤπερ ἡ τοῦ ἕν εἶναι, εἴ τις ἱχανῶς ἐπεξίοι. [ἑῬτστ.] βίσομι. ὅ
[Ὁ. 581 πδοὴ Ῥαπηθηΐ 68) Ζ. δὲ ὁ Ἐλεάτης ἴδιον μὲν οὐδὲν ἐξέϑετο, διηπόρησεν
ὅδ περὶ τούτων ἐπὶ πλεῖον. Αττ. ΤΥ 9,1 (Ὁ. 396) Πυϑαγόρας .. Παρμενίδης
Ζήνων Μέλισσος ... ψευδεῖς εἶναι τὰς αἰσϑήσεις.

24. ΑΕΙ5Τ. ΡὮΥΒ. Δ 8. 2100 22

ὃ δὲ Ζ. ἠπόρει, ὅτι “δὲ ἔστι τι ὅ τόπος, ἐν τίνει ἔσται; λύξιεν
οὐ χαλεττόν. οὐδὲν γὰρ χωλύδε ἐν ἄλλωι μὲν εἶναι τὸν πρῶτον
τόπον, μὴ μέντοι ὡς ἐν τόπωι ἐχείνωι χτλ. 1. 2095 28 ἡ γὰρ Ζή-
γωνος ἀπορία ζητεῖ τινα λόγον" δὲ γὰρ πᾶν τὸ ὃν ἐν τόπωι, δῆ-
ον ὅτι καὶ τοῦ τόπου τόπος ἔσται, καὶ τοῦτο δὶς ἄπειρον πρόξε-
σιν. ΕΌΡΕΜ, ὈὮγβ. ἔν. 42 [Βὲμὰρ]. Ρ.γβ. 668, 17] ἐπὶ ταὐτὸ δὲ χαὶ ἡ
Ζήνωνος ἀπορία φαίνεται ἄγειν. ἀξιοῖ γὰρ πᾶν τὸ ὃν ποῦ εἶναι
εἰ δὲ ὅ τόπος τῶν ὄντων, ποῦ ἂν δἴη; οὐκοῦν ἐν ἄλλωι τόπωι
κἀχεῖνος δὴ ἐν ἄλλωι καὶ οὕτως δὶς τὸ πρόσω... πρὸς δὲ Ζήνωνα
φήσομεν πολλαχῶς τὸ ποῦ λέγεσϑαι χτλ.

186 19. ΖΕΝΟΝ

25, ΑΆΈΙΒΤ, ΡΏΥΒ. Ζ 9. 289) 9

τέτταρες δ᾽ εἰσὶν οἱ λόγοι περὶ χινήσδως Ζήνωνος οἱἑ παρέ-
χοντες τὰς δυσχολίας τοῖς λύουσιν, πρῶτος μὲν ὁ περὶ τοῦ
μὴ κινεῖσθαι διὰ τὸ πρότερον εἰς τὸ ἥμισυ δεῖν ἀφιχέσϑαι
τὸ φερόμενον ἢ πρὸς τὸ τέλος, περὶ οὖ διείλομεν ἐν τοῖς πρό-
τερον λόγοις, δηλ] οι 2. 288" 21: διὸ χαὶ ὅ Ζήνωνος λόγος ψεῦ-
ὅος λαμβάνδι τὸ μὴ ἐνδέχεσϑαι τὰ ἄπειρα διελθεῖν ἢ ἅψασϑαι
τῶν ἀπείρων καϑ᾽ ἕχαστον ἐν πεπερασμένωι χρόνωι. διχῶς γὰρ
λέγεται χαὶ τὸ μῆκος χαὶ ὅ χρόνος ἄπειρον, καὶ ὅλως πᾶν τὸ συν-
δχές, ἤτοι κατὰ διαίρεσιν ἢ τοῖς ἐσχάτοις. τῶν μὲν οὖν χατὰ
ποσὸν ἀπείρων οὐχ ἐνδέχεται ἅψασθαι ἐν πεπερασμένωε χρόνωι,
τῶν δὲ χατὰ διαίρεσιν ἐνδέχεται᾽ χαὶ γὰρ αὐτὸς ὅ χρόνος οὕτως
ἄπειρος. ὥστε ἐν τῶι ἀπείρωι καὶ οὐχ ἐν τῶι πεπερασμένωε
συμβαίνει διιέναι τὸ ἄπειρον, χαὶ ἅπτεσθαι τῶν ἀπείρων τοῖς
ἀπεέροις, οὐ τοῖς πεπερασμένοις (ῬΆΓΑΡὮ ΑΒΘ ἅ. δὲ, θοἱ Αἴρ]. 947, 8 6...
Τορ. Θ 8. 160") 7 πολλοὺς γὰρ λόγους ἔχομεν ἐναντίους ταῖς δόξαις,
χκαϑάπερ Ζήνωνος, ὅτι οὐχ ἐνδέχεται κινεῖσθαι οὐδὲ τὸ στάδιον
διελθεῖν.

26. -- 29. 289) 14

δεύτερος δ᾽ ὁ καλούμενος ᾿Αχιλλεύς. ἔστι δ᾽ οὗτος δὲ
τὸ βραδύτατον [80 Ἐ4, ΤΒοπι., Κρ]. οὐδέποτε χαταληφϑήσεται ϑέον
ὑπὸ τοῦ ταχίστου᾽ ἔμπροσθεν γὰρ ἀναγκαῖον ἐλθεῖν τὸ διῶχον,
ὅϑεν ὥρμησε τὸ φεῦγον, ὥστ᾽ ἀεί τι προέχϑιν ἀναγχαῖον τὸ βρα-
δύτερον. ἔστι δὲ καὶ οὗτος ὃ αὐτὸς λόγος τῶι διχοτομεῖν, δια-
φέρει δ᾽ ἐν τῶι διαιρεῖν μὴ δίχα τὸ προσλαμβανόμενον μέγεϑος.

21. --- --- 2805 8» ὁ

τρίτος δ᾽ ὁ νῦν ῥηϑείς, ὅτι ἡ ὀξςστὸς φερομένη ἔστηχεν.
συμβαίνει δὲ παρὰ τὸ λαμβάνειν τὸν χρόνον συγχεῖσϑαι ἐχ τῶν
γῦν᾽ μὴ διδομένου γὰρ τούτου οὐχ ἔσται ὅ συλλογεσμός. ναὶ. 289" ὅ
Ζήνων δὲ παραλογίζεταε" δὲ γὰρ ἀξί, φησίν, ἠρεμεῖ πᾶν ἢ κινεῖ-
ται, (οὐδὲν δὲ χινεῖται), ὅταν ἦι χατὰ τὸ ἴσον, ἔστε δ᾽ ἀεὶ τὸ
φερόμενον ἐν τῶι νῦν, (πᾶν δὲ κατὰ τὸ ἴσον ἐν τῶι νῦν), ἀκίνητον
τὴν φερομένην δἶναι ὀιστόν».

38. “α -- 2899 88

τέταρτος δ᾽ ὃ περὶ τῶν ἐν σταδίωι κινουμένων ἐξ ἐναντίας
ἔσων ὄγκων παρ᾽ ἴσους, τῶν μὲν ἀπὸ τέλους τοῦ σταδίου τῶν δ᾽
ἀπὸ μέσου, ἴσωε τάχει, ἐν ὧι συμβαίνειν οἴξται ἴσον εἶναι χρόνον
τῶι διπλασίωι τὸν ἥμισυν. ἔστι δ᾽ ὅ παραλογισμὸς ἐν τῶι τὸ
μὲν παρὰ χινούμενον τὸ δὲ παρ᾽ ἠρεμοῦν τὸ ἴσον μέγεϑος ἀξιοῦν
τῶι ἴσωι τάχει τὸν ἴσον φέρεσϑαι χρόνον. τοῦτο δ᾽ ἐστὶ ψεῦδος.

Α. 35ὅ--80. ΕΗΒ ΕῈ. Β. ΕῊ. 1. 187

Βίιαρὶ. 1019, 82 ὁ μὲν οὖν λόγος τοιοῦτός ἐστιν εὐηϑέστατος ὧν,
ὥς φησιν Εὔδημος (ἔτ. θ8) δεὰ τὸ προφανῆ τὸν παραλογισμὸν
ἔχειν... τὰ γὰρ ἀντικεινούμενα ἀλλήλοις ἰσοταχῆ διπλασίαν ἀφίστα-
ται διάστασιν ἐν τῶι αὐτῶι χρόνωι, ἐν ὧι τὸ παρὰ ἠρεμοῦν χινού-
μενον τὸ ἥμισυ διίσταται, κἂν ἰσοταχὲς ἐχείνοις ἦι. ΑἸαχαπάστα
Εἴσαν [οἱ Β΄πρ]. ΡΆ. 1010, 14 Β΄, νεῖ. 1019, 27]:

Α ὀγχοι ἑστῶτες
Ε 8 ὄγχοι χινούμενοι ἀπὸ τοῦ Δ ἐπὶ τὸ Ε

Γ ὄγχοι κινούμενοι ἀπὸ τοῦ Ε ἐπὶ τὸ Δ

Δ ἀρχὴ τοῦ σταδίου Ε τέλος τοῦ σταόίου

29. ΑΞΒΙΒΥ. ΡΠγβ. Η ὅ. 2504 19

διὰ τοῦτο ὅ Ζήνωνος λόγος οὐχ ἀληϑής, ὡς ψοφεῖ τῆς κέγ-
χρου ὁτιοῦν μέρος" οὐδὲν γὰρ κωλύδι μὴ κινεῖν τὸν ἀέρα ἐν μηδενὶ
χρόνωι τοῦτον ὃν ἐχίνησεν ἐμπεσὼν ὅ ὅλος μέδιμνος. Ὥδει ΒΊΜΡΙ,
1108, 18 διὰ τοῦτο λύδι καὶ τὸν Ζήνωνος τοῦ Ἐλεάτου λόγον, ὃν
ἤρετο Πρωταγόραν τὸν σοφιστήν. “εἰπὲ γάρ μοι, ἔφη, ὦ Πρωτα-
γόρα, ἄρα ὅ εἷς κέγχρος καταπεσὼν ψόφον ποιδῖ ἢ τὸ μυριοστὸν
τοῦ χέγχρου ἡ τοῦ δὲ εἰπόντος μὴ ποιεῖν “ὅ δὲ μέδιμνος, ἔφη, τῶν
χέγχρων χαταπεσὼν ποιεῖ ψόφον ἢ οὔ; τοῦ δὲ ψοφεῖν εἰπόντος
τὸν μέδιμνον τί οὖν, ἔφη ὅ Ζήνων, οὐκ ἔστε λόγος τοῦ μεδίμνου
τῶν χέγχρων πρὸς τὸν ἕνα καὶ τὸ μυριοστὸν τὸ τοῦ ἕγός; τοῦ
δὲ φήσαντος εἶναι τί οὖν, ἔφη ὅ Ζήνων, οὐ καὶ τῶν ψόφων
ἔσονται λόγοι πρὸς ἀλλήλους οἱ αὐτοί; ὡς γὰρ τὰ ψοφοῦντα, καὶ
οἱ ψόφοι" τούτου δὲ οὕτως ἔχοντος, εἰ ὅ μέδιμνος τοῦ κέγχρου
ψοφεῖ, ψοφήσει καὶ ὃ εἷς κέγχρος καὶ τὸ μυριοστὸν τοῦ χέγχρου᾽.
ὃ μὲν οὖν Ζήνων οὕτως ἠρώτα τὸν λόγον [10 ἸἩα]ορέοττη δίϑτηηιὶ
(τοὺΣ Α 14) πίοδεέ δὺβ Ζϑῃομ, βοῃάθγῃ 88 οἷποὺ ἅ]ύθσθη ἀἰδ]ορ θο ΒΘ
ἘΠΗΚ]οἀπηρ ἀθ8 Ῥυοθ]6πι (ΑἸΚΙἀδηηδβ ἢ)].

80. Αττ. 11, 21] (Ὁ. 303) Μέλισσος χαὶ Ζήνων τὸ ἕν χαὶ πᾶν [86. ϑεὸν
εἰναι] χαὶ μόνον ἀΐδιον καὶ ἄπειρον τὸ ἕν.

Δ

Β., ἘΒΑΟΜΈΕΝΤΕ.
ΖΗΝΩΝ ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ.
1 ΒΊΜΡΙ, Ὀβγε. 140, 84 [πδοὰ ἔν. 8] τὸ δὲ χατὰ μέγεϑος [πδτ-
οι ἄπειρον ἔδειξε] πρότερον κατὰ τὴν αὐτὴν ἐπιχείρησιν. προ-

ΖΕΝΟΝ ὕβεξε ὉΓΙΞ ΝΑΤΌΝΒ.
1. ὰς ἀδν Ονὅε5ε παοῦ ὕπεπαϊοἦξ Ἰοσίδ ον σον ἦξν ἴσνον 7Χ. 8] παοὴ
ἀεηοῖίδεη Βονείδσαπο ὅαν. Ἐν ζεῖσέ χιιδγϑί, 655 πΘΏῊ 488 βοΙθηθ Κϑίῃθ

2

188 19. ΖΕΝΟΝ

δείξας γὰρ ὅτι δὲ μὴ ἔχοι μέγεϑος τὸ ὄν, οὐδ᾽ ἂν εἴη,
ἐπάγει “δὲ δὲ ἔστιν, ἀνάγκη ἕχαστον μέγεϑός τι ἔχειν
καὶ πάχος καὶ ἀπέχειν αὐτοῦ τὸ ἕτερον ἀπὸ τοῦ ἑτέρου.
καὶ περὶ τοῦ προύχοντος ὅ αὐτὸς λόγος. καὶ γὰρ ἐχεῖνο
ἔξει μέγεϑος καὶ προέξει αὐτοῦ τι. ὅμοιον δὴ τοῦτο
ἅπαξ τὲ εἰπεῖν καὶ ἀδὶ λέγειν" οὐδὲν γὰρ αὐτοῦ τοιοῦτον
ἔσχατον οὔτε ἕτερον πρὸς ἕτερον οὐχ ἔσται. οὕτως εἰ
πολλά ἐστιν, ἀνάγχη αὐτὰ μικρά τὸ εἶναι καὶ μεγάλα᾽
μιχρὰ μὲν ὥστε μὴ ἔχειν μέγεθος, μεγάλα δὲ ὥστε
ἄπειρα εἶναι.

2 --- --- 139, ὅ ἐν μέντοι τῶι συγγράμματι αὐτοῦ πολλὰ ἔὄχοντι
ἐπιχειρήματα καϑ' ἕκαστον δείκνυσιν, ὅτι τῶι πολλὰ εἶναι λέγοντι
συμβαένδι τὰ ἐναντέα λέγειν᾽ ὧν ἕν ἐστιν ἐπειχείρημα, ἐν ὧι δεί-
χνυσιν ὅτι εἰ πολλά ἐστι, καὶ μεγάλα ἐστὶ καὶ μιχρά" με-
γάλα μὲν ὥστε ἄπειρα τὸ μέγεϑος δἶΐναι, μιχρὰ δὲ
οὕτως ὦὧστε μηϑὲν ἔχειν μέγεϑος [ἴτ. 1]. ἐν δὴ τούτωι δεί-
κγυσιν, ὅτι οὗ μήτε μέγεϑος μήτε πάχος μήτε ὄγχος μηϑείς ἐστιν,
οὐδ᾽ ἂν εἴη τοῦτο. 2. «εἰ γὰρ ἀλλωιὄντι, φησί, προσγένοιτο,
οὐδὲν ἂν μεῖζον ποιήσειεν μεγέϑους γὰρ μηδενὸς ὄντος,

Οτῦϑθθ ᾿οϑὶζθ, 65 δύο ποῦ σοσῃβϑηάθῃ βο. ϑαηπ γάλγί δ 50 7ογέ: [81
68 Δ0ῸΓ γΟΥΒΑΠάΘΏ, 80 τυδ8 οἷῃ ΘΟ ΒοῖποΣ θἰῃζθί θη 76 110 οἰ ῃθ ζΘυΤ880
Οαγδδθο υπὰ Ὁΐοκο πὰ ΑὈὐδίδπα σοῦ ἀπάθσηι μδῦθη, πᾶ ἄδββοὶδθ 1898ἰ
βίο σοι ἄθχῃ γῸΓ ᾿θθιῃ ΠΙθσθηάθη Το] Ὀθμϑυρίθα. Αὐοὶ ἀΐθθον πὶγαὰ πδῦῦτ-
16 ατῦβϑο βαῦθῃ πὰ 68 τίνα ϑἷῃ δ άθσοσ γὸσ ἴμη ἴθρθη, 65 ΟἸ]οίομθ
δ᾽} Α18ὸ οἷῃ ἔδυ 4110 Μὰ], Τϑῃμ Κοίῃ ἀογαγί σον Τοὶ ἀθ8 αἴδησθῃ πὶγὰ
αἴθ ἄυθθογθίθ Οσϑῃζο ἰάθη, πὰ πἷθ πϊγὰ οἷπμοσ οἰ πο Βοσίθμαηρ σξὰ οἰμπϑπι
ΒΆΘΘΓΏ βοίῃ. ΘΠ 68 8180 νἱθ]9 Ὠίπρθ σίθδὲ, 80 τηὔβϑθῃ β[6 πούναοπαϊ,
ΖΡ] οο ΚΙοΐα ὑπ ρτοββ βοίμ: Κ]οίῃ δἷ8Β σὰν ΝΙΟΒΕρΙκος, στοββ δἷβ σζὰῦ
ποθ] κοί,

2. 7π δείπορ δολγχί, αἷ6 υἱοῖς Βεονείερἄπσε οπίλαϊέ, χοῖρέ δΡ' ἐπ
7666), ἀἀϑ86 96. αἷς Ῥὴοϊ οὶ δοδαιρίοί, εἱοἧ ἐπ Ἡ ον ργῶσδε υϑ-
γυἱοζοῖί. 80 ἐδί οἷποῦ ΟἾ656᾽ σἄπρο γοϊσοπᾶθν. Ἐν τοἱ}} χείροπ, αα55
ΘΠ 686 Ῥοδίος σίεδί, αἰδς σιισίοἰοῦ ὑγοῦς πᾶ ἀϊοὶθ δεῖ μιδε, μπᾶ
Ζναῦ" σγοδδ δὲ χμν ποπαπολκείξ ἐπα Κιοὶπ δὶς σι Νίολδησκεῖ. Ῥαγίῃ
διοδέ ΟΡ π Ζμ Ζείσεμ, ὅαδ5 οἷη θίησ, ας τυδῦθν Ογῦδε6 ποοΐ Φέοζε
ποοἢ ἤἤκδε6 δεείἐζί, δον δαμρί πίοδέ υογδαπαθη δοῖμ κόππο. Ὥθπμ τᾶγαθ
68 Ζὰ ΘΙΠΟΣ 8ηάοθσι ατὄϑθθ ζυροΐαρί (50 Ἰαμέίεπ βδεὶπο Ἡογίδ), 80 πτῦγαθ 68
609 πὶ πἰομίβ γογρτὄβθοσῃ. ἤθπη γα οἷπθ ΟὙδβθο, αἴθ π0}} ἰϑί, οἷῃμοσ

Ι ἕ

Β. ΕᾺ. 1--8. 189

προσγενομένου δὲ οὐδὲν οἷόν τὸ δὲς μέγεϑος ἐπιδοῦ-
γαι. καὶ οὕτως ἂν ἤδη τὸ προσγινόμενον οὐδὲν δἴη. δὲ
δὲ ἀπογινομένου τὸ ἕτερον μηδὲν ἔλαττον ἔσται μηδὲ
αὖ προσγινομένου αὐξήσεται, δῆλον ὅτι τὸ προσγενό-
μενον οὐδὲν ἦν οὐδὲ τὸ ἀπογδενόμενον.᾽ χαὶ ταῦτα οὐχὶ
τὸ ἕν ἀναιρῶν ὅ Ζήνων λέγει, ἀλλ᾽ ὅτι μέγεθος ἔχει ἔχαστον τῶν
πολλῶν χαὶ ἀπείρων τῶι πρὸ τοῦ λαμβανομένου ἀεί τι εἶναι διὰ
τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον τομήν" ὃ δείκνυσι προδείξας ὅτι οὐδὲν ἔχϑι μέγε-
ϑος ἐχ τοῦ ἕχαστον τῶν πολλῶν ἕξαυτῶε ταὐτὸν εἶναι χαὶ ἔν.

ἃ -- -- 140,27 καὶ τί δεῖ πολλὰ λέγειν, ὅτε καὶ ἐν αὐτῶι
φέρεται τῶι τοῦ Ζήνωνος συγγράμματι; πάλιν γὰρ δεικνύς, ὅτι
εἰὲ πολλά ἐστι, τὰ αὐτὰ πδπερασμένα ἐστὶ χαὶ ἄπειρα, γράφεϑι
ταῦτα κατὰ λέξιν ὁ Ζ."

“εἰ πολλά ἐστιν, ἀνάγκη τοσαῦτα εἶναι ὅσα ἐστὶ χαὶ
οὔτε πλείονα αὐτῶν οὔτε ἐλάττονα. δὲ δὲ τοσαῦτα ἐστιν
ὅσα ἐστί, πεπερασμένα ἂν εἴη.

δὲ πολλά ἐστιν, ἄπειρα τὰ ὄντα ἐστίν. ἀεὶ γὰρ
ἕτερα μεταξὺ τῶν ὄντων ἐστί, καὶ πάλιν ἐκείνων ἕτερα

δπάοσῃ Ὠἰησαροίαρί, 560 Καπη ἀΐθθθ δὴ Οτῦθβο πίομίβ ψοπίηπθα, Ὁπὰ
80 ψᾶτθ ἀθῃη Ὀοχοὶία ΒΙΘΤΉΔΟΒ ἀ88 Ηϊἰησυροίαρίο ρο]οϊοῦθ ΝῺ], θα
ἔοσπιοσ ἀυχοιβ ΑὈΣΖίθμοη οέ6867 Ογὅδ86 α16 δπᾶθσθ ὑτἢ ηἰομίθ Ε]οίπον ὑπ
δΠἀοτογβοῖίδ ἀυχοῖ Ζυξάρθι πίοδῦ σγὄθθοσ πουάθῃ πίγὰ, 80 ψὰσ οἴη ΒΔΓ
ἄἀδβ Ζυροζηργίο τῖϑ ἀδ Αδροζορθὴθ αἱοϑίοῦ ΝᾺ]. ὕπμα αὲθε γδνί Ζ.
πίοδέ αἱ ιθη 65 Εἰπὲ αὐὐχιδοῦόη, δοη 7 τυεὶϊ οἷπ 7665 δ᾽ υἱοῖοῃ
μπᾶ ὠποπαποἤξη έπσε Ογὅδδ6 δαῦόη μεδδ. ΟΠ νοῸ 76 δηι οἰ χοίη θη,
ὅας αἩ πίρηπέ, πηιδς σἰεί5 τυἱδ067᾽ ἱγσεηα οἷἰπ ἀπαέγο8 οἰεδέπ Ῥυϑρο Οδν
7εμπρ ἐπε ὕὉπομαποδο. δίθς ἰϑρέ δὴ ὅν, παοσδάδηι δ Ζιεῦον σοζεῖσέ,
ἄαεδε πίοίδ Ογ 486 δεοείίχί, "νοΐ 76665 ΟΛΟἦ υἱοίοι θίπσε πιὶέ οἱοἦ δ6]δεί
ἑαεπέο πα οἷΠ5 δε ημιδ8.

8. ας δεοῦα; ἐς ἰαπσέη Πεῦεηθῦ Ἐς δίοδέ 764 αμοΐ ἐπ ΖοπΟΊ 5
ΘΟΛΓ τοἰδεί. Ζ. εοὐγεῖδέ πάημπον ὅα, 00 6Ρ ζΖεῖσί, ὅαε5 αἷς Ῥιοϊ οὶξ
ἄεπ Ἡ ἀογεργιοὴῦ οδγ Βεσγοπζίμοιί πὰ Ὀπδεσγοηχίλοϊέ ἰἀοπίδο δεν
ρίπσε εἰπδολ] δες, τυδγί οὐ [οἰἱσοπαδδε:

γϑῃῃ 68 Ὑ|6198 σίοδι, 580 πλὰββ 68 Ὡοῦθηαἰρ ζοσδαθ βουΐοὶ Ὀΐηρθ
δοῦθῃ 8415 τ γκ]ο σοσβδπᾶθῃ βἰπά, πού τηϑῆν, ποδί πϊηάοσ. Οἷον
68. 8ΌΘΣ βου 6] Ὠίηρθ 818 68 θῦϑθῃῃ σἱθοί, 80 δἰπα βἷο (6 Ζαδὶ πασἦ) ὃθ-
Ἐτοηξί.

ϑῃῃ 68 ίθ 19 ρίοδί, 8δὸ ἰδ ἀδ8 ϑείθῃαθ (06 Ζαδὶ πα]σἣ) υἡ-
θορτθηζί, θπῃ ΖΜ ΙΒΟΒΘη ἀθη οἰηζοίηθη Ὀΐηρθη ἰἰορθῃ δἰθίβ Βμθσθ

ΑἍ

140 19. ΖΕΝΟΝ. Β. ΕῈ. 8.4. 20. ΜΕΠΙΗ͂ΞΟΝ

μεταξύ. καὶ οὕτως ἄπειρα τὰ ὄντα ἐστί: καὶ οὕτως μὲν
τὸ κατὰ τὸ πλῆϑος ἄπειρον ἐχ τῆς διχοτομίας ἔδειξε.

4. ἸΛΈΒΤ, θοῦ. ΙΧ 72 οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Ἐενοφάνης χαὶ Ζ. ὅ
Ἐλέατης καὶ Ζημόκριτος κατ᾽ αὐτοὺς [᾿Ῥγττβοπθοι] σχεπτιχοὶ τυγχά-
γουσιν... Ζ. δὲ τὴν κίνησιν ἀναιρεῖ λέγων τὸ κινούμενον
οὔτ᾽ ἐν ὧι ἐστε τόπωι κινεῖται οὔτ᾽ ἐν ὧι μὴ ἔστι,

υπἃ ΖΦ ΥΒΟΔΘΩ ΘΠΘὰ πϊθᾶοῦ δηᾶθσθ. ὕὐπα δβοιηδ ἰδὲ ἀ88 Ξθίθῃθ ππ-
Ὀορτοησί.

4, Ζ. λοδέ α6 Βονεσιησ αἰ, τοόπη 6ν ϑολπαμρίοί: 1)185 Βοπορίθ
Ὀοτοχί βοἢ πϑᾶοσ ἴῃ ἀθηὶ δυμ), ἰπ ἄθπι 68 βἱοὰ Ὀοβηάοί, ποσὰ ἴῃ ἄθεα
68 βοὴ πίοηῦ Ὀοβπάοί,

20. ΜΕΠΙΒΒΟΒΚ.
Α. [ΕΒΕΝ ὕΝῸ ΓΕΗΒΕ.
1. Τὴ Επτ. θιοσ. ΙΧ 24

Μέλισσος ᾿Ιϑαιγένους ἴ8ο Β Ῥοοιτ. Σάμιος. οὗτος ἤχουσε Παρ-
μενέδου. (ἀλλὰ καὶ εἰς λόγους ἦλθεν Ἡρακλείτωνε᾽ ὅτε καὶ συνέ-
στησεν αὐτὸν τοῖς Ἐφεσίοις ἀγνοοῦσι, καϑάπερ ᾿Ἱπποχράτης 4ημό-
χριτον ᾿αΑβδηρίταις). γέγονε δὲ καὶ πολιτικὸς ἀνὴρ καὶ ἀποδοχῆς
παρὰ τοῖς πολίταις ἠξιωμένος᾽ ὅϑεν ναύαρχος αἱρεϑεὶς ἔτι χαὶὲ
μᾶλλον ἐθαυμάσϑη διὰ τὴν οἰκείαν ἀρετήν.

ἐδόχει δὲ αὐτῶι τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι καὶ ἀναλλοίωτον καὶ
ἀχίνητον χαὶ ἕν ὅμοιον ἑαυτῶι καὶ πλῆρες᾽ κίνησίν τὸ μὴ εἶναι,
δοχεῖν δὲ εἶναι. ἀλλὰ καὶ περὶ ϑεῶν ἔλεγε μὴ δεῖν ἀποφαίένεσθαε;
μὴ γὰρ εἶναι γνῶσιν αὐτῶν.

φησὶ δ᾽ ᾿Απολλόδωρος ἠκμαχέναι αὐτὸν κατὰ τὴν τετάρτην
χαὶ ὀγδοηχοστὴν ὀλυμπιάδα [444---441],

2. ὅτι». 8. ν. Μέλητος Μάρου...

καὶ ἦν ἐπὶ τῶν Ζήνωνος τοῦ Ἐλέατου καὶ Ἐμπεδοκλέους χρό-
γων. οὗτος ἔγραψε περὶ τοῦ Ὄντος. χαὶ ἀντεπολιτεύσατο δὲ
Περικλεῖ" καὶ ὑπὲρ Σαμίων στρατηγήσας ἐναυμάχησε πρὸς Σοφο-
χλῆν τὸν τραγιχόν, ὀλυμπιάδι ὀγδοηκοστῆι τετάρτηε [444---441].

8. ΡῪαστ. Ῥοτίοὶ. 26--28 πλεύσαντος γὰρ αὐτοῦ [ὈῬοΙκΚ]68] Μέλισσος 28
ὃ Ἰϑαγένους, ἀνὴρ φιλόσοφος στρατηγῶν τότε τῆς Σάμου, καταφρονήσας
τῆς ὀλιγότητος τῶν νεῶν ἢ τῆς ἀπειρίας τῶν στρατηγῶν ἔπεισε τοὺς πολίτας
ἐπιϑέσϑαι τοῖς ᾿4ϑηναίοις. χαὶ γενομένης μάχης νιχήσαντες οἱ Σάμιοι καὶ
πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀνόρας ἑλόντες πολλὰς δὲ ναῦς διαφϑείραντες ἐχρῶντο
τῆι ϑαλάσσηι χαὶ παρετίϑεντο τῶν ἀναγχαίων πρὸς τὸν πόλεμον ὅσα μὴ

Α. 1--.4. ὅ (ΔΕΙΗ͂Τ.)] ἀο ΜΧΟ 1. ΙΕΒΕΝ ὕΝῸ [ΕΗΞΒΕ. 141

πρότερον εἶχον. ὑπὸ δὲ τοῦ Μελίσσου χαὶ Περικλέα φησὶν αὐτὸν ᾿Αριστοτέλης
[ἔτ. 618 ἃ. ἃ. Πολιτεία Σαμίων) ἡττηϑῆναι ναυμαχοῦντα πρότερον. οἱ δὲ Σαμιοι
τοὺς αἰχμαλώτους τῶν ᾿4ϑηναίων ἀνϑυβρίζοντες ἔστιζον εἰς τὸ μέτωπον γλαῦ-
κας. χαὶ γὰρ ἐχείνους οἱ ᾿Αϑηναῖοι σάμαιναν ... πρὸς ταῦτα τὰ στίγματα
λέγουσι καὶ τὸ ᾿Αριστοφάνειον ἠινίχϑαι ᾿Σαμίων ὃ δῆμός ἐστιν ὡς πολυγράμ-
ματος᾽ [Αὐϊδίοί. ἃ. Ο. ἔτ. 515]. πυϑόμενος δ᾽ οὖν ὁ Περικλῆς τὴν ἐπὶ στρατο-
πέόου συμφορὰν ἐβοήϑει χατὰ τάχος χαὶ τοῦ Μελίσσον πρὸς αὐτὸν ἀντιτα-
ξαμένου χρατήσας χαὶ τρεψάμενος τοὺς πολεμίους εὐθὺς περιετείχιζε δαπάνηι
καὶ χρόνωι μᾶλλον ἢ τραύμασι χαὶ κινδύνοις τῶν πολιτῶν περιγενέσϑαι καὶ
συνελεῖν τὴν πόλιν βουλόμενος... ἐνάτωι δὲ μηνὶ [ϑοιιμιος 440] τῶ» Σὰ-
μέων παραστάντων ὃ Περιχλῆς τὰ τείχη χαϑεῖλε χαὶ τὰς ναῦς παρέλαβε καὶ
χρήμασι πολλοῖς ἐζημίωσεν, ὧν τὰ μὲν εὐθὺς εἰσήνεγχαν οἱ Σάμιοι, τὰ δ᾽ ἐν
χρόνωε ῥητῶι ταξάμενοι χατοίσειν ὁμήρους ἔδωχαν. Δοῦρις δ᾽ ὃ Σάμιος
[ΕῊἨ 6 Π' 488 ἔτ. 60] τούτοις ἐπιτραγωιδεῖ πολλὴν ὠμότητα τῶν ᾿Αϑηναίων καὶ
τοῦ Περιχλέους χατηγορῶν, ἣν οὔτε Θουχυδίδης [1 116] ἱστόρηχεν οὔτ᾽ Ἔφορος
[ἔτ. 111] οὔτ᾽ ᾿Αριστοτέλης [ἴτ. 618]. Υ'. Τοαΐδι. 2 χαίτοι Στησίμβροτος [ἘὨ6
ΤΙ ὅ8 ἔν. 1) ᾿ἀναξαγόρου τε διαχοῦσαι τὸν Θεμιστοχλέα φησὶ καὶ περὲ Μέλισσον
σπουδάσαι τὸν φυσικόν, οὐχ εὖ τῶν χρόνων ἁπτόμενος. Περικλεῖ γάρ, ὃς
πολὺ νεώτερος ἦν Θεμιστοχλέους, Μέλισσος μὲν ἀντεστρατήγει πολιορκοῦντι
Σαμίους, ᾿Αναξαγόρας ὁὲ συνδιέτριβε. αὶ. φᾶν. ΟοΙ. 32 Ρ. 11268Β, Αο]. Υ͂. Η.
ΨΠ 14.

ΘΟΜΒΙΕΤ ίνρὶ!. ϑσυτο. Α 2)

4, ϑπερι, ρῆγβ. 10,16 ὃ ΜΙ. καὶ τὴν ἐπιγραφὴν οὕτως ἐποιΐσατο τοῦ
συγγράμματος Περὶ φύσεως ἢ περὶ τοῦ ὄντος. ἀθ σλο|ο δ5δ71, 10 χαὶ εἰ Περὶ
φύσεως ἢ περὶ τοῦ ὄντος ἐπέγραψε Μ., ὀῆλον ὅτι τὴν φύσιν ἐνόμιζεν εἶναι
τὸ ὄν. ΟΔι, ἀθ οἷ. δθ0. Ηἷρρ.1 481Κ. τὰ γὰρ τῶν παλαιῶν ἅπαντα Περὶ φύ-
σεως ἐπιγέγραπται, τὰ Μελίσσου, τὰ Παρμενίδου χτλ. ναὶ. 68]. ἐπ [ΗἱρνΡ.] ἀθ
π8.. ἢ. ΧΥ͂ 5Κ.

ΕΠΒΕ.

ὅ. ΑΒΙ57. 4. ἤ. 4ε Μεῖδδ8ο Χεπορλαπε αογσία ο. 1. 3 [ναὶ. ΑὐΥϊδίοίο! θ᾽ βουσί ει
Πρὸς τὰ Μελίσσου ἃ Ὅϊος. ΥΓ' 25].

[ΑΡΙΣΤΟΤΕΔΟΥΣ) ΠΕΡῚ ΜΕΔΙΣΣΟΥ.

δ. ΒΕΚΙ ὁ. 1 ᾿Αίδιον εἶναί φησιν εἴ τι ἔστιν, εὔπερ μὴ ἐνδέχεσϑαι γενέ- 1
σϑαι μηδὲν ἐχ μηδενός᾽ εἴτε γὰρ ἅπαντα γέγονεν εἴτε μὴ
πάντα, ἀίδια ἀμφοτέρως" ἐξ οὐδενὸς γὰργενέσϑαι ἄν αὐτὰ γιγνόμενα.

ὅ ἁπάντων τε γὰρ γιγνομένων οὐδὲν (ἂν) προὑπάρχειν᾽ εἴτ᾽ ὄντων
τινῶν ἀεὶ ἕτερα προσγίγνοιτο, πλέον ἂν χαὶ μεῖζον τὸ ὃν
γεγονέναι᾽ ὧι δὲ πλέον χαὶ μεῖζον, τοῦτο γενέσθαι ἂν ἐξ
οὐδενός" (ἐν) τῶι γὰρ ἐλάττονι τὸ πλέον, (ὡς) οὐδ᾽ ἐν τῶι μιχροτέρωι
τὸ μεῖζον, οὐχ ὑπάρχειν. ἀίδιον δὲ ὃν ἄπειρον εἶναι, ὅτι 3

10 οὐχ ἔχει ἀρχὴν ὅϑεν ἐγένετο, οὐδὲ τελευτὴν εἰς ὃ γιγνόμενον
ἐτελεύτησέ ποτε. πᾶν δὲ χαὶ ἄπειρον ὃν (ἕν) εἶναι εἰ γὰρ"
δύο ἢ πλέω εἴη, πέρατ᾽ ἄν εἶναι ταῦτα πρὸς ἄλληλα. ἕν 4
δὲ ὃν ὅμοιον εἶναι πάντη εἰ γὰρ ἀνόμοιον, πλείω ὄντα οὐχ
ἄν ἔτι ἕν εἶναι ἀλλὰ πολλά. ἀίδιον δὲ ὃν ἄμετρόν τε ὅ

21

142 20. ΜΕΤΙΠΜΟΙ͂

914. 1ὅ χαὶ ὅμοιον πάντη ἀχίνητον εἶναι τὸ ἕν' οὐ γὰρ ἂν χινηϑῆ»
γαι μὴ εἴς τι ὑποχωρῆσαν. ὑποχωρῖσαι δὲ ἀνάγχην εἶναι
ἤτοι εἰς πλῆρες ἰὸν ἢ εἰς χενόν᾽ τούτων δὲ τὸ μὲν οὐκ ἄν δέ-
ξασϑαι ἱτὸ πλῆρες), τὸ δὲ οὐχ εἶναι οὐδὲν [ἢ τὸ χενόν)].͵ τοιοῦτον ὃ
δὲ ὃν τὸ ἕν ανώδυνόν τε χαὶ ἀνάλγητον ὑγιές τε χαὶ ἄνο-

40 σον εἶναι, οὔτε μεταχοσμούμενον ϑέσει οὔτε ἑτεροιούμενον εἴδει
οὔτε μιγνύμενον ἄλλωι' χατὰ πάντα γὰρ ταῦτα πολλά τε
τὸ ἕν γίγνεσθαι χαὶ τὸ μὴ ὄν τεχνοῦσϑαι χαὶ τὸ ὃν φϑείρε-
σϑαι ἀναγχάζεσϑαι' ταῦτα δὲ ἀδύνατα εἶναι. χαὶ γὰρ ἸἼ
εἰ τῶι μεμῖχϑαι τὸ ἕν ἐχ πλειόνων λέγοιτο, χαὶ εἴ πολλὰ

2ὅ τε χαὶ κινούμενα εἰς ἄλληλα τὰ πράγματα, καὶ ἡ μίξις ἢ ὡς ἐν
ἑνὶ σύνϑεσις εἴη τῶν πλειόνων ἢ τῆι ἐπαλλάξει οἷον ἐπι-
πρόσϑησις γίγνοιτο τῶν μιχϑέντων᾽ ἐχείνως μὲν ἂν διαδη-
λα χωριζόντων εἶναι τὰ μιχϑέντα, ἐπιπροσϑήσεως δ᾽ οὔσης
ἐν τῆι τρίψει γίγνεσθαι ἄν ἕχαστα φανερὰ ἀφαιρονμένων

914 1 τῶν πρώτων τὰ ὑπ᾽ ἄλληλα τεθέντα τῶν μιχϑέντων᾽ ὧν
οὐδέτερον συμβαίνειν. διὰ τούτων δὲ τῶν τρόπων χἂν εἶναι 8
πολλὰ κἂν ἡμῖν ὦιετο φαίνεσθαι μόνως. ὥστε ἐπειδὲ οὐχ
οἷόν τε οὕτως, οὐδὲ πολλὰ δυνατὸν εἶναι τὰ ὄντα, ἀλλὰ

5 ταῦτα δοχεῖν οὐχ ὀρϑῶς. πολλὰ γὰρ χαὶ ἄλλα χατὰ τὴν
αἴσϑησιν φαντάζεσϑαι [ἀπατᾶν]" λόγον δ᾽ οὔτ᾽ ἐκεῖν᾽ αἱρεῖν,
ταῦτα γίγνεσϑαι, ὀῦτε πολλὰ εἶναι τὸ ὄν, ἀλλὰ ὃν αἀ(διόν τε καὶ
ἄπειρον καὶ πάντη ὅμοιον αὐτὸ αὑτῷεςἐ ἀρ᾽ οὖν δεῖ πρῶτον 9

μὴ πᾶσαν λαβόντα δόξαν ἄρχεσϑαι, ἀλλ᾽ αἱ μά-

10 μιστά εἰσι βέβαιοι; ὥστ᾽ εἰ μὲν ἅπαντα τὰ δοχοῦντα μὴ ὃρ-
ϑῶς ὑπολαμβάνεται, οὐθὲν ἴσως προσήχει οὐδὲ τούτῳ προσ-
χρῆσϑαι τῶι δόγματι, (ὅτι) οὐκ ἄν ποτε οὐδὲν γένοιτο ἐκ μηδενός.
μία γάρ τίς ἐστι ὁόξα, χαὶ αὕτη τῶν οὐχ ὀρθῶν, ἣν ἐκχ τοῦ
αἰσϑάνεσϑαί πως ἐπὶ πολλῶν πάντως ὑπειλήφαμεν. εἰ δὲ 10

18 μὴ ἅπαντα ἡμῖν ψευδῆ τὰ φαινόμενα, ἀλλά τινές εἶσι
καὶ τούτων ὀρϑαὶ ὑπολήψεις, ἢ ἐπιδείξαντα, ὅτι αὗται τοιαῦται, ἢ
τὰς μάλιστα ὁὀοχούσας ὀρϑάς, ταύτας ληπτέον' ἄς ἀεὶ βε-
βαιοτέρας εἶναι δεῖ ἡ αἱ μέλλουσιν ἐξ ἐχείνων τῶν λόγων
δειχϑήσεσϑαι. εἰ γὰρ καὶ εἶεν δύο δόξαι ὑπεναντίαι αλ- 11

20 λήλαις, ὥσπερ οἴεται (εἰ μὲν πολλά, γενέσϑαι φησὶν ἀνάγχην
εἶναι ἐχ μὴ ὄντων εἰ δὲ τοῦτο μὴ οἷόν τε, οὐχ εἶναι τὰ
ὄντα πολλά" ἀγένητον γὰρ ὄν, εἴ τι ἔστιν, ἄπειρον εἶναι.
εἰ δ᾽ οὕτως, καὶ ἕν), ὁμοίως μὲν δὴ ἡμῖν ὁζμολογουμένων) ἀμφο-

τέρων π(οοτάσεων)
οὐδὲν μᾶλλον, ὅτι ἕν ἢ ὅτι πολλά, δείχνυται. εἰ δὲ βέβαιος

ὁ μᾶλλον ἡ ἑτέρα, τἀπὸ ταύτης ξυμπερανϑέντα μᾶλλον ὁέ-
ὀεικται. τυγχάνομεν δὲ ἔχοντες ἀμφοτέρας τὰς ὑπο- 12

ΦἹ λήψεις ταύτας, καὶ ὡς ἄν οὐ γένοιτ᾽ ἂν οὐδὲν ἐκ μηδενὸς [ὄντος]

ὙἹ" (καὶ ὡς) πολλά τε καὶ κινούμενα [μέν] ἐστι τὰ ὄντα. ἀμφοῖν
δὲ πιστὴ μᾶλλον αὕτη, καὶ ϑᾶττον ἂν πρόοιντο πᾶντες
ταύτης ἐχείνην τὴν δόξαν. ὥστ᾽ εἰ χαὶ συμβαΐνοι ἐναντίας

9158. 1 εἶναι τὰς φάσεις, χαὶ ἀδύνατον γίγνεσθαί τε ἐκ μὴ ὄντος
καὶ μὴ πολλὰ εἶναι τὰ πράγματα, ἐλέγχοιτο μὲν ἂν

9155

918}

10

1
10

ἜΠΠΠΠΟΘΤΟ ΙΑ Ἣ" ΡὉ.,, ΒΒΡΌΡΟΝΝ, τῷ ΒΩ κ᾿ κα

Α. ὅ. (ΑΒΙΞΤ.] ἄ6 ΜΧΟ 1.2). ΓΙΕΒΕΕ. 148

ὑπ᾽ ἀλλήλων ταῦτα. ἀλλὰ τί μᾶλλον οὕτως αν ἔχοι; ἴσως 18
τε χἂἄν φαίη τις τούτοις τἀναντία. οὔτε γὰρ δείξας ὅτι
ὀρϑὴ ὁόξα, ἀφ᾽ ἧς ἄρχεται, οὔτε μᾶλλον βέβαιον ἢ περὶ
ἧς δείχνυσι λαβών, διελέχϑη. μᾶλλον γὰρ ὑπολαμβάνεται
εἰχὸς εἶναι γίγνεσθαι ἐχ μὴ ὄντος ἢ) μὴ πολλὰ εἶναι. λέ- 14
γεταί τε χαὶ σφόδρα ὑπὲρ αὐτῶν γίγνεσϑαί τε τὰ μὴ
ὄντα, χαὶ δὴ γεγονέναι πολλὰ ἔχ μὴ ὄντων, χαὶ οὐχ ὅτι
οἱ τυγχανοντες, ἀλλὰ καὶ τῶν δοξάντων τινὲς εἶναι σοφῶν
εἰρήχασιν. αὐτίχα δ᾽ Ἡσίοδος “πάντων μὲν πρῶτον, φησί, 1
Ζαος ἐγένετο, αὐτὰρ ἔπειτα Γαῖα εὐρύστερνος, πάντων ἕδος
ἀσφαλὲς αἰεὶ ἠδ᾽ Ἔρος, ὃς πάντεσσι μεταπρέπει ἀϑανάτοι»
σ᾽ [ἸΒοοζ. 116. 111. 120]. τὰ δ᾽ ἄλλα φησὶ γενέσϑαι (ἐκ τούτων),
ταῦτα δὲ ἐξ οὐδενός. πολ-
λοὶ δὲ χαὶ ἕτεροι εἶναι μὲν οὐδέν φασι, γίγνεσθαι δὲ πάντα,
λέγοντες οὐκ ἐξ ὄντων γίγνεσθαι τὰ γιγνόμενα. οὐδὲ

10" γὰρ ἂν ἔτι αὐτοῖς ἅπαντα γίγνοιτο. ὥστε τοῦτο μὲν

20

δῆλον, ὅτι ἐνίοις γε δοχεῖ χαὶ ἐξ οὐκ ὄντων ἂν γενέσϑαι.

6. 2 αλλ᾽ ρα, εἰ μὲν δυνατά ἐστιν ἢ ἀδύνατα ἃ λέγει, 1
ἐατέον, τὸ δὲ πότερον συμπεραίνεται αὐτὰ ἐξ ὧν λαμβά-
νει, ἢ οὐδὲν χωλύει χαὶ ἄλλως ἔχειν, ἱκανὸν σχέψασϑαι;
ἕτερον γὰρ ἂν τι τοῦτ᾽ ἴσως ἐχείνου εἴ. χαὶ πρῶτον τεϑέντος, 2
ὃ πρῶτον λαμβάνει, μηδὲν γενέσϑαι ἄν ἐχ μὴ ὄντος, ὧρα
ἀνάγχη ἀγένητα ἅπαντα εἶναι, ἢ οὐδὲν χωλύει γεγονέναι
ἕτερα ἐξ ἑτέρων, καὶ τοῦτο εἰς ἄπειρον ἰέναι; ἢ χαὶ ἄνα- 3
χάμπτειν κύχλωι, ὥστε τὸ ἕτερον ἐχ τοῦ ἑτέρου γεγονέναι, ἀεέ
τε οὕτως ὄντος τινὸς χαὶ ἀπειράχις ἑχάστων γεγενημένων» ἐξ
ἀλλήλων; ὥστε οὐδὲν ἂν κωλύοι τὸ ἅπαντα γεγονέναι χει- 4
μένου τοῦ μηδὲν γενέσϑαι ἂν ἐχ μὴ ὄντος, χαὶ ἄπειρα
ὄντα πρὸς ἐκεῖνον προσαγορεῦσαι οὐδὲν χωλύει τῶν τῶι
ἑνὶ ἑπομένων ὀνομάτων. τὸ ἅπαντα γὰρ εἶναι χαὶ λέγεσϑαι
καὶ ἐχεῖνος τῶι ἀπείρωι προσάπτει. οὐδέν τε χωλύει, χαὶ μὴ
ἀπείρων ὄντων, χύχλωι αὐτῶν εἶναι τὴν γένεσιν. ἔτι εἰ ὅ
ἅπαντα γίγνεται, ἔστι δὲ οὐδέν, ὥς τινες λέγουσι, πῶς ἂν
ἀΐδια εἴη; ἀλλὰ γὰρ τοῦ μὲν εἶναί τι ὡς ὄντος καὶ
κειμένου διαλέγεται. εἰ γάρ, φησί, μὴ ἐγένετο, ἔστιν δέ,
αἰόιον ἂν εἴη, ὡς δέον ὑπάρχειν τὸ εἶναι τοῖς πράγμασιν. ἔτι εἰ 8
καὶ ὅτι μάλιστα μήτε τὸ μὴ ὄν ἐνδέχεται γενέσθαι μήτε
ἀπολέσϑαι τὸ [μὴ] ὄν, ὅμως τί χωλύει τὰ μὲν γενόμενα
αὐτῶν εἶναι, τὰ δ᾽ αἰδια, ὡς καὶ Ἐμπεδοκλῆς [ἴτ. 12] λέγει;
ἅπαντα γὰρ χἀάχεῖνος ταῦτα ὁμολογήσας, ὅτι ᾿ἔχ τὸ τοῦ μὴ
ὄντος ἀμήχανόν ἐστι γενέσθαι, τό τὸ ὃν ἐξόλλυσϑθαι ἀνΐή-
γυστον χαὶ ἄπρηχτον, ἀεὶ γὰρ τῇ γ᾽ ἔσται, ὅπη χέ τις αἰὲν
ἐρείδηι᾽, ὅμως τῶν ὄντων τὰ μὲν ἀϊδιά φησιν εἶναι, πῦρ
καὶ ὕδωρ καὶ γῆν χαὶ ἀέρα, τὰ δ᾽ ἄλλα γίγνεσθαί τε καὶ
γεγονέναι ἐχ τούτων. οὐδεμία γὰρ ἑτέρα, ὡς οἴεται, γένεσίς Ἰ
ἐστι τοῖς οὖσιν, “αλλὰ μόνον μίξις τε διάλλαξίς τε μιγέν-
τῶν ἐστί᾽ φύσις δ᾽ ἐπὶ τοῖς ὀνομάζεται ἀνϑρώποισιν᾽ [ἴτ. 8,8). τὴν 8
δὲ γένεσιν οὐ πρὸς οὐσίαν τοῖς αιδίοις καὶ τῶι ὄντι γίγνεσϑαι λέ-

144

20. ΜΕΈΤΙΒΒΟΒ

θ1δν 10 γει, ἐπεὶ τοῦτό γε ἀδύνατον ὠιετος. πῶς γὰρ ἂν, φησί,

15

1

15

καὶ ᾿ἐπανυξήσειε τὸ πᾶν τί τε χαὶ πόϑεν ἐλϑόν᾽ [ἴτ. 11,82]; ἀλλὰ μισγο-
μένων τὲ καὶ συντιϑεμένων πυρὸς χαὶ τῶν μετὰ πυρὸς
γίγνεσϑαι τὰ πολλά, διαλλαττομένων τὲ κχαὶ διαχρινομέ-
γνὼν φϑείρεσϑαι πάλιν, χαὶ εἶναι τῆι μὲν μίξει πολλᾶ ποτε
καὶ τῆι διαχρίσει, τῆι δὲ φύσει τέτταρα ἄνευ τῶν αἰτίων, ἢ

ἢ εἰ χαὶ ἄπειρα εὐθὺς ταῦτα εἴη, ἐξ ὧν συντιϑεμένων
γίγνεται, διαχρινομένων δὲ φϑείρεται, ὡς καὶ τὸν ᾿Αναξα-
γόραν φασί τινὲς λέγειν ἐξ ἀεὶ ὄντων χαὶ ἀπείρων τὰ γι-
γνόμενα γίγνεσθαι, χἂν οὕτως, οὐχ ἄν εἴη αἰδια πάντα, ἀλλὰ
χαὶ γιγνόμενα ἄττα χαὶ γενόμενά τ᾿ ἐξ ὄντων χαὶ φϑει-
οόμενα εἰς οὐσίας τινὰς ἄλλας. ἔτι οὐδὲν χωλύει μίαν τινὰ
οὖσαν τὸ πᾶν μορφήν, ὡς κχαὶ ὃ ᾿Αναξίμανόρος χαὶ ὃ
᾿Ἀναξιμένης λέγουσιν, ὃ μὲν ὕδωρ εἶναι φάμενος τὸ πᾶν,
ὁ δέ, ὃ ᾿ἀναξιμένης, ἀέρα, χαὶ ὅσοι ἄλλοι οὕτως εἶναι τὸ
πᾶν ἕν ἠξιώχασιν, τοῦτο ἤδη σχήμασί τε καὶ πλήϑει καὶ
ὀλιγότητι, χαὶ τῶι μανὸν ἢ πυχνὸν γίγνεσϑαι, πολλὰ καὶ
ἄπειρα ὄντα τε καὶ γιγνόμενα ἀπεργάζεσϑαι, τὸ ὅλον. φησὶ
δὲ χαὶ ὃ δημόχριτος τὸ ὕδωρ τε χαὶ τὸν ἀέρα ξχαστόν τε
τῶν πολλῶν, ταὐτὸ ὄν, δυϑμῶι διαφέρειν. τί δὴ χωλύει καὶ
οὕτως τὰ πολλὰ γίγνεσθαί τε χαὶ ἀπόλλυσθαι, ἐξ ὄντος
ἀεὶ εἰς ὃν μεταβάλλοντος ταῖς εἰρημέναις διαφοραῖς τοῖ
ἑνός, χαὶ οὐδὲν οὔτε πλέονος οὔτε ἐλάττονος γιγνομένου τοῦ
ὅλου; ἔτι εἰ χωλύει ποτὲ μὲν ἐξ ἄλλων τὰ σώματα γίγνεσϑαι
καὶ διαλύεσϑαι εἰς σώματα, οὕτως δ᾽ ἀεὶ ἀναλυόμενα κατ᾽ ἴσα γί-
γνεσϑαί τε καὶ ἀπόλλυσϑαι πάλιν; εἰ δὲ χαὶ ταῦτα τις
συγχωροίη, καὶ εἴη τε καὶ ἀγένητον εἴη, τί μᾶλλον ἄπει-
ρον δείχνυται; ἄπειρον γὰρ εἶναί φησιν, εἰ ἔστι μέν, μὴ
γέγονε ὁέ᾽ πέρατα γὰρ εἶναι τὴν τῆς γενέσεως ἀρχήν τε
καὶ τελευτὴν. καίτοι τί κωλύει ἀγένητον ὃν ἔχειν πέρας
ἐχ τῶν εἰρημένων; εἰ γὰρ ἐγένετο, ἀρχὴν ἔχειν ἀξιοῖ ταύ-
τὴν ὅϑεν ἤρξατο γιγνόμενον. τί δὴ κωλύει ,) καὶ εἰ μὴ
ἐγένετο, ἔχειν ἀρχήν, οὐ μέντοι γε ἐξ ἧς γε ἐγένετο, ἀλλὰ
καὶ ἑτέραν, χαὶ εἶναι περαίνοντα πρὸς ἄλληλα αἰδια ὄντα;
ἔτι τί χωλύει τὸ μὲν ὅλον ἀγένητον ὃν ἄπειρον εἶναι, τὰ
δὲ ἐν αὐτῶι γιγνόμενα πεπεράνϑαι, ἔχοντα ἀρχὴν καὶ τε-
λευτὴν γενέσεως; ἔτι χαὶ ὡς ὁ Παρμενίδης φησί, τί χω-
λύει χαὶ τὸ πᾶν ἕν ὃν χαὶ ἀγένητον ὅμως πεπερᾶνϑαι, καὶ
εἶναι “πάντοϑεν εὐχύχλου σφαίρας ἐναλίγχιον ὄγχωι, μεσσό-
ϑὲν ἰσοπαλὲς πάντη" τὸ γὰρ οὔτε τι μεῖζον οὔτε τι βαιό-
τερον πελέμεν χρεών ἐστι τὴ ἢ τῇ [ἴν.5,48---48]. ἔχον δὲ μέσον καὶ
ἔσχατα, πέρας ἔχει ἀγένητον ὄν, ἐπεὶ εἰ χαί, ὡς αὐτὸς
λέγει, ἕν ἐστι, χαὶ τοῦτο σῶμα, ἔχει ἄλλα δαυτοῦ μέρη,
τὰ δὲ ὅμοια πάντα. καὶ γὰρ ὅμοιον οὕτω λέγει τὸ πᾶν
εἶναι οὐχὶ ὡς ἄλλωι τινί (ὅπερ ᾿Αναξαγόρας ἐλέγχει ὅει ὅμοιον
τὸ ἄπειρον᾽ τὸ γὰρ ὅμοιον ἑτέρωι ὅμοιον, ὥστε δύο ἢ πλείω
ὄντα οὐχ ἂν ἕν οὐδὲ ἄπειρον εἶναι), ἀλλ᾽ ἴσως τὸ ὅμοιον πρὸς
αὑτὸ λέγει, χαί φησιν αὐτὸ ὅμοιον εἶναι πᾶν, ὅτι ὁμοιο-

10

11

12

18

14

15

16

11

91θε

916"

10

16

Α. ὅ. ΠΑΒΙΗ͂ΤΙ ἀο ΜΧα 2). [ΕΗΒΕ. 145

μερές, ὕδωρ ὃν ἅπαν ἢ γῆ ἢ εἴ τι τοιοῦτον ἄλλο. δῆλος 18
γὰρ οὕτως ἀξιῶν εἶναι ἕν, τῶν δὲ μερῶν ἕχαστον σῶμα ὃν
οὐχ ἀπειρόν ἐστι' τὸ γὰρ ὅλον ἄπειρον. ὥστε ταῦτα περαί-
γει πρὸς ἄλληλα ἀγένητα ὄντα. ἔτι εἰ αἰδιόν τε καὶ ἄπει- 19
ρὖν ἐστι, πῶς ἂν εἴη ὃν σώμα ὄν; εἰ μὸν γὰρ (τῶν) ἀνομοιο-
μερῶν εἴη, πολλά, καὶ αὐτὸς οὕτω γ᾽ (ἂν) εἶναι ἀξιοῖ. εἰ δὲ
ἅπαν ὕδωρ ἢ ἅπαν γῆ, ἢ ὅτι δὴ τὸ ὃν τοῦτ᾽ ἐστί, πόλλ᾽
ἂν ἔχοι μέρη (ὡς χαὶ Ζήνων ἐπιχειρεῖ ὃν δεικνύναι τὸ
οὕτως ὃν ἕν), εἴη οὖν ἂν χαὶ πλείον᾽ ἄττα αὐτοῦ μέρη, ἐλάττον᾽ ὄντα
καὶ μικρότερ᾽ ἄλλα (ἄλλων, ὥσγτε πάντη ἂν ταὐύτη ἀλλοῖον εἴη
οὐδενὸς προσγιγνομένου σώματος οὐδ᾽ ἀπογιγνομένου. εἰ δὲ 20
μἔτε σῶμα μήτε πλάτος μήτε μῆχος ἔχον μηδέν, πῶς ἂν
ἄπειρον (τὸν ἕν εἴη; (ῆ} τί χωλύει πολλὰ καὶ ἀνάριϑμα τοιαῦτα
εἶναι; (ἔτι) τί χωλύει χαὶ πλείω ὄντα ἑνὸς μεγέϑει ἄπειρα εἶναι; 21
ὡς καὶ ὁ Ξενοφάνης [Α 41) ἄπειρον τό τε βάϑος τῆς γῆς καὶ τοῦ
ἀέρος φησὶν εἶναι. δηλοῖ δὲ χαὶ ὃ Ἐμπεδοχλῆς" ἐπιτιμᾶι
γὰρ ὡς λεγόντων τινῶν τοιαῦτα, ἀδύνατον εἶναι οὕτως ἐχόν»-
των ξυμβαίνειν αὐτά, “εἴπερ ἀπείρονα γῆς τὲ βάϑη καὶ
δαψιλὸς αἰϑήρ, ὡς διὰ πολλῶν δὴ βροτέων ῥηθέντα μα-
ταίως ἐκχέχνται στομάτων, ὀλίγον τοῦ παντὸς ἰδόντων" [ἴτ. , 89]. ἔτι 22
ὃν ὃν οὐδὲν ἄτοπον, εἰ μὴ πάντη δμοιόν ἐστιν. εἰ γάρ ἐστιν
ὕδωρ ἅπαν ἢ πῦρ ἢ ὅτι δὴ ἄλλο τοιοῦτον, οὐδὲν κωλύει
πλείω εἰπεῖν τοῦ ὄντος ἑνὸς εἴδη, ἰδία ἔχαστον ὅμοιον αὐτὸ
δαυτῶι καὶ γὰρ μανόν, τὸ δὸ πυχνὸν εἶναι, μὴ ὄντος ἐν 33
τῶε μανῶι κενοῦ, οὐδὸν κωλύει. ἐν γὰρ τῶι μανῶι οὐχ ἔστιν ἔν
τισι μέρεσι χωρὶς ἀποχεχριμένον τὸ χενόν, ὥστε τοῦ ὅλου
τὸ μὲν πυχνόν, (τὸ δὲ μὴ πυχνὸν) εἶναι (καὶ τοῦτ᾽ ἤδη «ἐστὶ
μανόν, τὸ πᾶν οὕτως
ἔχον), ἀλλ᾽ ὁμοίως ἅπαν πλῆρες ὃν ὁμοίως ἧττον πλῆρές
ἐστι τοῦ πυχνοῦ. εἰ δὰ χαὶ ἔστιν (καὶ) ἀγένητόν ἐστι, χἂν διὰ 324
τοῦτο ἄπειρον δοθείη εἶναι χαὶ μηδὲ ἐνόέχεσϑαι ἄλλο χαὶ
ἄλλο [ἄπειρον εἶναι, διὰ τί καὶ ὃν τοῦτο ἤδη προσαγο-
θευτέον καὶ ἀκίνητον τ πα, πῶς γάρ, εἰ τὸ ἄπειρον ὅλον εἴη, τὸ
κενὸν μὴ ὅλον ὃν οἷόν τε εἶναι; ἀκίνητον δ᾽ εἶναί φησιν, 25
εἰ χενὸν μὴ ἔστιν" ἅπαντα γὰρ κινεῖσϑαι τῶι ἀλλάττειν
τόπον. πρῶτον μὲν οὖν τοῦτο πολλοῖς οὐ συνδοχεῖ, ἀλλ᾽ 28
εἶναί τι κενόν, οὐ μέντοι τοῦτό γέ τι σῶμα εἶναι, ἀλλ᾽ οἷον
καὶ ὁ Ἡσίοδος ἐν τῆι γενέσει πρῶτον τὸ χάος φησὶ γενέ-
σϑαι, ὡς δέον χώραν πρῶτον ὑπάρχειν τοῖς οὖσι" τοιοῦτον δέ
τι χαὶ τὸ κενὸν οἷον ἀγγεῖόν τι, (οὗ τὸ ) ἀνὰ μέσον εἶναι ζητοῦμεν.
ἀλλὰ δὴ καὶ εἰ μὴ ἔστι χενὺν μηδέν, (οὐδέν) τι ἧσσον ἂν χινοῖτο. 21
ἐπεὶ χαὶ ᾿Αναξαγόρας τὸ πρὸς αὐτὸ πραγματενϑείς, χαὶ οὐ
μόνον ἀποχρῆσαν αὐτῶι ἀποφήνασθαι ὅτι οὐχ ἔστιν, ὅμως
χινεῖσϑαί φησι τὰ ὄντα οὐχ ὄντος χενοῦ. ὁμοίως δὲ χαὶ ὁ 38
Ἐμπεόοχλῆς χινεῖσϑαι μὲν ἀεί φησι συγχρινόμενα τὸν
ἅπαντα ἐνδελεχῶς χρόνον, {(χενὸν) δὲ οὐδὲν εἶναι, λέγων ὡς
“τοῦ παντὸς δ)

25 οὐδὲν χενεόν᾽ πόϑεν οὖν τί χ᾽ ἐπέλϑοι;" [ἴτ. 14] ὅταν δὲ εἰς μίαν μορ-
1915, ῬτΑκοι. ἃ. Ὑοιθοῖσ, 10

146 20. ΜΕΠΙΒΒΟΒ

9160 286 φὴν συγχριϑῆι, ὥσϑ᾽ ἕν εἶναι, “οὐδέν, φησί, τό γε κενεὸν πέλει
οὐδὲ περισσόν᾽ [ἔτ. 18. τί γὰρ χωλύει εἰς ἄλληλα φέρεσϑαι χαὶ 29
περιίστασϑαι ἅμα ὁτουοῦν εἰς ἄλλο, χαὶ τούτου εἰς ἕτερον, χαὶ
εἰς τὸ πρῶτον ἄλλου μεταβάλλοντος ἀείξ τί χαὶ τὴν ἐν 80

80 τῶι αὐτῶι μένοντος τοῦ πράγματος τόπωι τοῦ εἴδους με-

ταβολήν, ἣν ἀλλοίωσιν οἵ τ᾿ ἄλλοι χαχεῖνος λέγει, ἐκχ

τῶν εἰρημένων αὐτῶε χωλύει χινεῖσθαι τὰ πράγματα, ὅταν

ἐκ λευχοῦ μέλαν ἢ ἐκ πιχροῦ γίγνηται γλυχύ; οὐδὲν γὰρ τὸ

μὴ εἶναι κενὸν ἢ μὲ ὀέχεσϑαι τὸ πλῆρες ἀλλοιοῦσϑαι χωλύῦει.

85 ὥστ᾽ οὔϑ'᾽ ἅπαν οὔτε αἰόιον [οὔϑ᾽ ἕν) οὔτ᾽ ἄπειρον ἀναγχη εἶναι (ἀλλ᾽ 81

(εἰ ἄρα, ἄπειρα πολλαὶ) οὔτε ἕν,( οὔθ᾽ ὅμοιον, οὔτ᾽ ἀχίνητον. οὔτ᾽ εἰ ἕν

οὔτ᾽ εἰ πόλλ᾽ ἄττα. τούτων δὸ χειμένων χαὶ μεταχοσμεῖσϑαι χαὶ
ἑτεροιοῦσϑαι τὰ ὄντα οὐδὲν ἂν χωλῦοι ἐκ τῶν ὑπ᾽ ἐχείνου εἰρημέ-

9171: 1. νων, καὶ ἑνὸς ὄντος τοῦ παντὸς χινήσεως οὔσης, καὶ πλήϑει χαὶ
ὀλιγότητι διαφέροντος, καὶ ἀλλοιουμένου οὐδενὸς προσγιγνομένου
οὐδ᾽ ἀπογιγνομένου σώματος, χαὶ εἰ πολλά, συμμισγομένων
καὶ διαχρινομένων ἀλλήλοις. τὴν γὰρ μίξιν οὔτ᾽ ἐπιπρόσ- 32

ὅ ϑησιν τοιαύτην εἶναι οὔτε σύνϑεσιν εἰκὸς οἵαν λέγει, ὥστε ἡ
χωρὶς εὐϑὺς εἶναι, ἢ χαὶ ἀποτριῳφϑέντων ὅσ᾽ ἐπίπροσϑεν ἕτερα ἕἑτέ-
ρων φαίνεσϑαι χωρὶς ἀλλήλων ταῦτα, ἀλλ᾽ οὕτως συγχεῖσϑαι
ταχϑέντα ὥστε ὁτιοῦν τοῦ μιγνυμένου παρ᾽ ὁτιοῦν ὧι μίγνυζται

γέγνεγσθαι μέ-
ρος οὕτως, ὥσζτε) μὴ ἄν ληφϑῆναι συγκείμενα, ἀλλὰ μεμιγμένα,

10 μηδ᾽ ὁποσαοῦν αὐτοῦ μέρη. ἐπεὶ γὰρ οὐχ ἔστι σῶμα [τὸ] ἐλα-

χιστον, ἅπαν ἅπαντι μέρος μέμικται ὁμοίως χαὶ τὸ ὅλον.

8. [Ητρρ.] ἀθ πδῖ. μοπι. [ΥἹ 841, ἀλλ᾽ ἔμοιγε δοχέουσιν οἱ τοιοῦτοι ἄγϑρω-
ποι αὐτοὶ ἑωυτοὺς χαταβάλλειν ἐν τοῖσιν ὀνόμασι τῶν λόγων αὐτῶν []. ἀντίοι-
σιν ὀνόμασι τῶι λόγωι αὐτῶ!) ὑπὸ ἀσυνεσίης, τὸν δὲ Μελίσσου λόγον ὀρϑοῦν.
θά, 2. ἃ, ϑι. ΧΥ͂ 29 φανερῶς οὖν ἐν τούτωι τῶι λόγωι παντὶ τοῖς ἕν τι μόνον
τῶν τεττάρων στοιχείων ἡγουμένοις εἶναι τὸν ἄνθρωπον ἀντιλέγει χαί φησιν
αὐτοὺς ἁμαρτάνειν. ὅτι γὰρ μηδὲν ἀποδεικνύουσιν ἐσχάτως ἀπίϑανος ἣν ὃ
λόγος αὐτῶν. ἕν μὲν γὰρ τῶν τεττάρων εἶναι τὸν ἄνϑρωπον οὐ κατασκευά-
ζουσι, τὸν ὁδ Μελίσσου λόγον ὀρϑοῦσιν ἡγουμένου μὲν ὃν εἶναι χαὶ αὐτοῦ
τοῦτο []. τοῦτον], οὐ μὴν ἐχ τῶν τεττάρων γ᾽ ἕν τι τούτων ἀέρος καὶ γῆς,
ὕδατός τε χαὶ πυρός. ἔοικε δὲ ὃ ἀνὴρ οὗτος ἐννοῆσαι μὲν εἶναί τινα οὐσίαν
κοινὴν ͵ὑποβεβλημένην τοῖς τέτταρσι στοιχείοις ἀγένητόν τε χαὶ ἄφϑαρτον, ἣν
οἱ μετ᾽ αὐτὸν ὅλην ἐχάλεσαν, οὐ μὴν διηρϑρωμένως γε δυνηθῆναι τοῦτο δη-
λῶσαι. ταύτην δ᾽ οὖν αὐτὴν τὴν οὐσίαν ὀνομάζει τὸ ἕν χαὶ τὸ πᾶν.

1. Αβιρι. Μοίδρῃ. Α. δ. 986) 25 οὗτοι μὲν οὖν, καϑάπερ εἴπομεν, ἀφετέοε
πρὸς τὴν νῦν παροῦσαν ζήτησιν, οἱ μὲν δύο χαὶ πάμπαν ὡς ὄντες μιχρὸν
ἀγροικότεροι, Ξενοφάνης χαὶ Μ., Παρμενίδης ὁὲ μᾶλλον βλέπων κτλ. (8. 112
π. 24). ῬὮγβ. Α 8. 186ε 6 ἀμφότεροι γὰρ ἐριστικῶς συλλογίζονται, καὶ Μ.
καὶ Παρμενίδης" καὶ γὰρ ψευδῆ λαμβάνουσι χαὶ ἀσυλλόγιστοί εἰσιν αὐτῶν οἱ
λόγοι" μᾶλλον δ᾽ ὃ Μελίσσον φορτιχὸς καὶ οὐχ ἔχων ἀπορίαν, ἀλλ᾽ ἑνὸς ἀτό-
που δοϑέντος τἄλλα συμβαίνει" τοῦτο δ᾽ οὐϑὲν χαλεπόν.

8. ΑΞΒΙΡΤ. Ρἢγβ. Δ θ. 2185 12 Μ|θ35, μὲν οὖν καὶ δείκνυσιν ὅτι τὸ πᾶν ἀκίνη-
τον ἐκ τούτων᾽ εἰ γὰρ χινήσεται, ἀνάγχη εἶναι, φησί, χενόν, τὸ δὲ χενὸν οὐ
τῶν ὄντων. ἀθ φοη. οἵ οοττ. Α 8. 32δ᾽2 ἐνίοις γὰρ τῶν ἀρχαίων ἔδοξε τὸ ὃν

Α. ὅ. (ΛΔΕΙΒΤ.] ἀο ΜΧΟ 2). 6--14. ΚΕΗΒΕ, 147

ἐξ ἀνάγχης ἕν εἶναι χαὶ ἀχίνητον᾽ τὸ μὲν γὰρ χενὸν οὐχ ὄν, κινηϑῆναι δ᾽ οὐχ
ἂν δύνασθαι μὺ ὄντος χενοῦ χεχωρισμένου. οὐδ᾽ αὖ πολλὰ εἶναι μὴ ὄντος "
τοῦ διείργοντος. τοῦτο δ᾽ οὐδὲν διαφέρειν, εἴ τις οἴεται μὴ συνεχὲς εἶναι τὸ
πᾶν ἀλλ᾽ ἄἅπτεσϑαι διηιρημένον, τοῦ φάναι πολλὰ χαὶ μὴ ὃν εἷναι καὶ κενόν.
εἰ μὲν γὰρ πάντηι διαιρετόν, οὐϑὲν εἶναι ἕν, ὥστε οὐδὲ πολλά, ἀλλὰ κενὸν τὸ
ὅλον εἰ δὲ τῆι μέν, τῆι δὲ μή, πεπλασμένωι τινὶ τοῦτ᾽ ἐοικέναι᾽ μέχρε πόσον
γὰρ καὶ διὰ τέ τὸ μὲν οὕτως ἔχει τοῦ ὅλου χαὶ πλῆρές ἐστι, τὸ δὲ διηιρημέ-
γον; ἔτι ὁμοίως φάναι ἀναγχαῖον μὴ εἶναι χίνησιν. ἐκ μὲν οὖν τούτων τῶν
λόγων ὑπερβάντες τὴν αἴσϑησιν χαὶ παριδόντες αὐτὴν ὡς τῶι λόγωε δέον
ἀχολουθϑεῖν, ἕν χαὶ ἀχίνητον τὸ πᾶν εἶναί φασι χαὶ ἄπειρον ἔνιοι" τὸ γὰρ
πέρας περαίνειν ἄν πρὸς τὸ χενόν.

9. το. Αο. Π,817,118 ΜΙ. λοο ημοὰ ε88εὲ ἐπβηϊδι οἱ ὑπημεαδὲϊε οὐ ξιιῖδ86
ΒΟΉΣΡΕΥ ἐὲ [0γ6. Ατπ. 111, 2 (Ὁ. 8521) Θαλῆς ... Παρμενίδης, Μέλισσος... ἕνα
τὸν χόσμον. 18,14 [Ἰποοᾶογ΄ ΓΥ͂ 8; ἢ. 285] Μ΄. δὲ ὁ Ἰθαγένους ὃ Μιλήσιος (801)
τούτου [Ῥατταθῃ 68] μὲν ἑταῖρος ἐγένετο, τὴν δὲ παραδοϑεῖσαν διδασχαλέαν ἀκή-
ρατον οὐχ ἐτήρησεν. ἄπειρον γὰρ οὗτος ἔφη τὸν χόσμον ἐχείνων φάντων
πεπερασμένον. 1, 8 (Ὁ. 8328) Διογένης καὶ Μ.- τὸ μὲν πᾶν ἄπειρον, τὸν δὲ κόσμον
πεπεράνϑαι. ΤΠ 4, 11 [Ὁ. 382] Ξενοφάνης, Παρμενίδης, Μ.- ἀγένητον χαὶ ἀίδιον
χαὶ ἄφϑαρτον τὸν χόσμον.

10. ΑΒΙΒΤ. ΒΟΡὮ.. οἱ. ὅ. 1610) 18 οἷον ὁ Μελίσσου λόγος, ὅτι ἄπειρον τὸ
ἅπαν, λαβὼν τὸ μὲν ἅπαν ἀγένητον (ἐκ γὰρ μὲ ὄντος οὐδὲν ἂν γενέσϑαι), τὸ
ὅδ γενόμενον ἐξ ἀρχῆς γενέσϑαι. εἰ μὴ οὖν γέγονεν, ἀρχὴν οὐχ ἔχειν τὸ πᾶν,
ὥστ᾽ ἄπειρον. οὐκ ἀνάγχη δὰ τοῦτο συμβαίνειν. οὐ γὰρ εἰ τὸ γενόμενον
ἅπαν ἀρχὴν ἔχει, χαὶ εἴ τι ἀρχὴν ἔχει γέγονεν. 8. 16858δ ὡς ἐν τῶι Μελίσσου
λόγωι, τὸ αὐτὸ εἶναι λαμβάνει τὸ γεγονέναι χαὶ ἀρχὴν ἔχειν, ἢ τὸ ἴδοις γί-
νεσϑαι χαὶ ταὐτὸ μέγεϑος λαμβάνειν. ὅτι γὰρ τὸ γεγονὸς ἔχει ἀρχήν, καὶ τὸ
ἔχον ἀρχὴν γεγονέναι ἀξιοῖ, ὡς ἄμφω ταὐτὰ ὄντα τῶι ἀρχὴν ἔχειν, τό τε
γεγονὸς καὶ τὸ πεπερασμένον. ΥΕ). 28. 1815 21. ῬῆγΒ. Α 8. 186510.

11. ΑΒΙΒΥ. Ρῃγβ. Α 3. 186582 ΜΙ. δὲ τὸ ὃν ἄπειρόν φησιν εἶναι. ποσὸν ἄρα
τι τὸ ὄν... ὃ γὰρ τοῦ ἀπείρου λόγος τωι ποσῶι προσχρῆται, ἀλλ᾽ οὐχ οὐ-
σίαι οὐδὲ τῶι ποιῶι. Ὑαὶ. Μοίαριι. Α ὅ. 986" 18 [Ά. 45 π. 801. Ῥῆγβ. Γ' 6. 2014 9
[5. 118 χ. 217).

12. Α51.124,1 (Ὁ.320) Παρμενίδης καὶ Μ. ἀνήιρουν γένεσιν χαὶ φϑορὰν διὰ
τὸ νομίζειν τὸ πᾶν ἀχίνητον. ἘΣΡΙΡΈΛΝ. δᾶν. μδον. ΠῚ 2, 12 (Ὁ. 590) Α͂. ὃ τοῦ
Ἰθαγένους Σάμιος τὸ γένος ἕν τὸ πᾶν ἔφη εἶναι, μηδὲν δὲ βέβαιον ὑπάρχειν
τῆι φύσει, ἀλλὰ πάντα εἶναι φϑαρτὰ ἐν δυνάμει.

18. Αππ. 11,21 (Ὁ. 803) ΜΙ. χαὶ Ζήνων τὸ ἕν χαὶ πᾶν [86. ϑεὸν εἶναι],
καὶ μόνον αἰδιον χαὶ ἄπειρον τὸ ἕν. ΟἸΣΜΕΊΟΡΟΕΒ. ἀ0 ἀτῖο ββοτα (Οὐοἰϊεοίδον 68
ΑἸοΐψνι. φγοοβ οἂ, Βουι οὶ οῦ Ὁ. 81, 8 οἃ. Β6116 μίαν τοίνυν ἀχίνητον (χαὶ)
ἄπειρον ἀρχὴν πάντων τῶν ὄντων ἐῤόξαζεν Μέλισσος τὸ ϑεῖον [8. ἹΌ
ϑιμά. ΤῈ. 1ΠῚ 548], λέγων κτλ. γαῖ. Ὁ. 883, 20.

14. ΔΕτ. ΙΥ̓ 9, 1 (Ὁ. 396) Πνϑαγόρας, Ἐμπεόδοχλῆς, Ξενοφάνης, Παρμε-
γνίδης, Ζήνων, Μέλισσος . .. ψευδεῖς εἶναι τὰς αἰσϑήσεις. ῬΕΙΏΟΡΕΜ. ΒΠδοῦ, ἔτ.
ἴηο. 8. 1 ΑἹ 196 Βυάμιαιπβ): οὐδὲ χατὰ Παρμενίδην καὶ ἹΜέλισσον ἕν τὸ πᾶν λέ-
γοντας εἶναι χαὶ διὰ τὸ τὰς αἰσϑήσεις ψευδεῖς εἶναι. Απιβτοσι, Ὁ. Εἶπ. Ρ. Ἐὶ
ΧΙΥ͂ 11,1 ὁ γέ τοι Μ. ἐθέλων ἐπιδεικνύναι διότι τῶν φαινομένων καὶ ἐν ἔψει
τούτων οὐδὲν εἴη τῶι ὄντι, διὰ τῶν φαινομένων ἀποδείχνυσιν αὐτῶν" φησὶ
γοῦν" “εἰ γάρ -- μαλακὸν σχληρόν᾽ [ἴν. 8]. ταῦτα δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ τοι-

105

148 20. ΜΕΙΤΗ͂ΠΟΝ

αὕτα λέγοντος αὐτοῦ καὶ μάλα εἰχότως ἐπύϑετὸ τις ἀν᾽ “ἄρ᾽ οὖν ὅτι ὃ νῦν
ϑερμόν ἔστι χάπειτα τοῦτο γίνεται ψυχρὸν οὐχ αἰσθόμενος ἔγνως; ὁμοίως
δὲ χαὶ περὸ τῶν ἄλλων. ὅπερ γὰρ ἔφην, εὑρεϑείη ἂν οὐδὲν ἀλλ᾽ ἢ τὰς αἰσϑή-
σεις ἀναιρῶν καὶ ἐλέγχων διὰ τὸ μάλιστα πιστεύειν αὐταῖς.

Β. ΒΑΟΜΈΝΤΕ,
ἹΜΜΕΖΙΣΣΟΥ ΠΕΡῚ ΤΗ͂Σ ΦΥΣΕΩΣ Η ΠΕΡῚ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ.

1 [1 Οονοιᾶ “Μεϊ. ϑαηι. γοἸφιι., διμᾶ. Παὶ. ΨῚ 21] βίμρι, ρμῆγε. 162, 24
καὶ [ΜἝ. δὲ τὸ ἀγένητον τοῦ ὄντος ἔδειξε τῶι κοινῶε τούτωι
χρησάμενος ἀξιώματι" γράφει δὲ οὕτως" “ἀεὶ ἦν ὅ τι ἦν καὶ
ἀδξὲὶ ἔσται. δἐ γὰρ ἐγένετο, ἀναγκαῖόν ἐστι πρὲν γενέ-
σϑαιξεῖναι μηδέν᾽ εἰ τύχοι νῦν (1. εἰ [τῦὖῇ τοένυν) μη δὲν
ἦν, οὐδαμὰ ἂν γένοιτο οὐδὲν ἐκ μηδενός:

8 [2] --- -- 109,20 “ὅτε τοίνυν οὐχ ἐγένετο, ἔστι τὸ καὶ
ἀεὶ ἦν καὶ ἀεὶ ἔσται, καὶ ἀρχὴν οὐκ ἔχει οὐδὲ τελευ-
τήν, ἀλλ᾽ ἄπειρόν ἔστιν. δὲ μὲν γὰρ ἐγένετο, ἀρχὴν

ΜΈΤΙΒΘΟΙ ὕΒΕΒ ΙΕ ΝΑΤΌΒ ΟΥΕΒ ὕβεκ ΑΒ ΒΕΙΕΝΌΕ,

1. ἸΤΩΤΙΘΓΟΔΣΙ ΜΑΙ, τΔ8 (Δ ΔΙ, υπὰ ἱπηΘΓΟΔΥ Ἡϊγὰ 68 βοῖη. Ὠθηη νᾶτ᾽
68 Θηϊθίδηάθη, 80 τηὔβοίθ 65 Ὡοίθηαΐρος αἷδοὸ σοῦ ἄθῃι Εἰ δίθῆθη
πἰοίθ βοῖῃ. ΘΏΠ 65 ὩΠΠ 8180 Πἰοδίβ ΤᾺΣ, 8ὸ Κὄημπίθ πύου κϑῖ θοῦ
Βοαϊηρτιηρ οἴνγαθ 88 πἰοίβ ϑηςθίθῃθῃ.

ῷ, Β᾽ΙὨύθσηα] 68 πὰ 8180 ποὺ ϑηϊδίαπαᾶθῃ πᾶ ἀοοῖ ἰδῇ υπα ᾿πΠλῸΣ ὙΒΣ
πα ἱμπηπιοῦ βοὶμ τιγὰ, 80 δὶ 68 δυο Κοίπθη Απΐδηρσ πᾶ ἰκοῖη Εἰπάθρ,
ΒΟ ἄοσῃ ἰδὺ Ὁηθῃ]1οἢ. θη τᾶ 68 Θϑηϊδίδπαθη, 80 μιᾶϊἠθ 68 ϑῃπϑῃ

ΡΑΒΑΡΗΒΑΞΒΙΕ ΕΒ ἘΉ. 1.2. 6.7
[να]. Ῥαδβὶ ἀε Μοεὶ. ὥγασηι. Βουη 1889].

ΒΊΜΡῚ, ῬὮΥΒ. 108, 18 νῦν δὲ τὸν Μελίσσου λόγον ἴδωμεν, πρὸς ὃν πρό-
τερον ὑπαντᾶι [Ατὶδῦ. ῬῃγΒ. Α 8. 1865 4]. τοῖς γὰρ τῶν φυσικῶν ἀξιώμασι χρη-
σάμενος ὃ Μ. περὶ γενέσεως καὶ φϑορᾶς ἄρχεται τοῦ συγγράμματος οὕτως"

1 “εἰ μὲν μηδὲν ἔστι, περὶ τούτου τί ἄν λέγοιτο ὡς ὄντος τινός; εἰ δὲ τὶ
ἔστιν, ἤτοι γινόμενόν ἐστιν ἢ ἀεὶ ὄν. ἀλλ᾽ εἰ γενόμενον, ἤτοι ἐξ ὄντος ἢ ἐξ
οὐχ ὄντος" ἀλλ᾽ οὔτε ἐχ μὴ ὄντος οἷόν τε γενέσϑαι τι (οὔτε ἄλλο μὲν οὐδὸν
ὄν, πολλῶι δὲ μᾶλλον τὸ ἁπλῶς ὄν) οὔτε ἐκ τοῦ ὄντος. εἴη γὰρ ἄν οὕτως
καὶ οὐ γίνοιτο. οὐκ ἄρα γινόμενόν ἐστι τὸ ὄν" ἀεὶ ὃν ἄρα ἐστίν. οὐδὲ φϑα-
ρήσεται τὸ ὄν" οὔτε γὰρ εἰς τὸ μὴ ὃν οἷόν τε τὸ ὃν μεταβάλλειν (συγχωρεῖ-
ται γὰρ καὶ τοῦτο ὑπὸ τῶν φυσικῶν) οὔτε εἰς ὄν. μένοι γὰρ ἂν πάλιν οὕτω
γε καὶ οὐ φϑείροιτο. οὔτε ἄρα γέγονε τὸ ὃν οὔτε φϑαρήσεται᾽ ἀεὶ ἄρα ἣν

2 τε χαὶ ἔστα. ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸ γενόμενον ἀρχὴν ἔχει, τὸ μὴ γενόμενον ἀρχὴν 2
οὐχ ἔχει" τὸ δὲ ὄν οὐ γέγονεν" οὐκ ἄρ᾽ ἔχει ἀρχήν. ἔτι δὲ τὸ φϑειρόμενον

ὑμαῦ

ἤρα

σι

Α. 14. ΚΕΗΒΕ. Β. ἘΈῈ. 1--Ὁ. 149

ἄν εἶχεν (ἤρξατο γὰρ ἄν ποτε γενόμενον) καὶ τελευ-
τήν (ἐτελεύτησε γὰρ ἄν ποτὲ γενόμδνον) δὲ δὲ μήτε
ἤρξατο μήτε ἐτελεύτησεν ἀεέ τὸ ἦν καὶ ἀδὶ ἔσται,
οὐχ ἔχει ἀρχὴν οὐδὲ τελευτήν. οὐ γὰρ ἀξδὶ δἶναι ἀνυ-
στόν, ὅ τι μὴ πᾶν ἔστι:

[3] --- -α 109,29 ὅτι δὲ ὥσπερ τὸ “ποτὲ γενόμενον [ἔν 2]
πεπερασμένον τῆι οὐσίαι φησίν, οὕτω καὶ τὸ ἀεὶ ὃν ἄπειρον λέγει
τῆι οὐσίαι, σαφὲς πεποίηχεον εἰπεών᾽ ᾿ ἀλλ᾽ ὥσπερ ἔστιν ἀεί,
οὕτω καὶ τὸ μέγεϑος ἄπειρον ἀεὶ χρὴ εἶναι. μέγεϑος
δὲ οὐ τὸ διαστατόν φησι [γα]. ἵν. 10].

[4] -- --ὁ 110,2 [πδοὰ ἔν, 9] χαὶ ἐφεξῆς δὲ τῶι ἀιδίωι τὸ ἄπει-
ρον χατὰ τὴν οὐσίαν συνέταξεν δἰπών᾽ ᾿ἀρχήν τὸ καὶ τέλος
ἔχον οὐδὲν οὔτε ἀέδιον οὔτε ἄπειρόν ἐστιν᾽, ὥστε τὸ
μὴ ἔχον ἄπειρόν ἐστιν.

[9] --- -- 110, δ [μοὶ ἔν. 4] ἀπὸ δὲ τοῦ ἀπείρου τὸ ἕν συνγε-
λογίσατο ἐκ τοῦ “εἰ μὴ ἕν εἴη, περανεῖ πρὸς ἄλλο". τοῦτο
δὲ αἰτιᾶται Εὔδημος [ἔν. 9 βΡ.] ὡς ἀδιορέστως λεγόμενον γράφων
οὕτως ᾿εἰὶ δὲ δὴ συγχωρήσειέ τις ἄπειρον εἶναι τὸ ὄν, διὰ τί
χαὶ ὅν ἐστιν; οὐ γὰρ δὴ διότι πλείονα, περανεῖ πηι πρὸς
ἄλληλα. δοκεῖ γὰρ ὅ παρεληλυϑὼς χρόνος ἄπειρος εἶναι περαί-
γων πρὸς τὸν παρόντα. πάντηι μὲν οὖν ἄπειρα τὰ πλείω τάχα
οὐχ ἂν εἴη, ἐπὶ ϑάτερα δὲ φανεῖται ἐνδέχεσϑαι. χρὴ οὖν διο-
ρέσαι, πῶς ἄπειρα οὐχ ἂν εἴη, δὲ τελείων

Απέδηρ (ἀπ 68 πιΐθϑίθ 18, ΘΩΏ Θη δία Παθ, δἰ ἢ 8] ΔΗ Θίβη ρθη
ΒΑθ6ἢ) υπὰ οἷῃ Επᾶθ (ἀθῃπ 68 τηϊϑϑίθ 8, θη Θηἰδίδη θη, οδἰμηηδῖ
δεσμοὶ Μ806}): παὶ 68 4180 πίομν δηροίβηρθη ὑπαὶ ποδὶ σοθηᾶϑί, ΤᾺΣ
68 ΥἹΘΙΙΘὮΣ ἰἰωμοΣ Ἐπαὰ ὙΠ 68. ᾿ἰΠΏΤΊΘΓ δοίη, 80 δαὺ 658 ὙΘΌΟΣ Απΐδηρ
ποοὺ Ἐπᾶθ. Ὀθπη ἀππιδρ! οι ΚΒπῚ ΟΥΔΒ ἱϊητ ΘᾺ δοὶμ, ΜᾺ8 πἱομὶ
γο]]βιδπαϊν ἱπὶ β'οῖῃ δυΐρϑαῦ,

ἃ. Βοπάοχῃῃ σ᾽οίοι τῖθ 98 ἱπιτηθγάαν ἰβῦ, 80 πι88 68 ΔΌΟΘΒ ἱΤΩΤΊΘΓΩΟΔΙ ἀΟΡ

Οτῦββο πο πθηα] Ἰο ἢ Βοΐῃ.

4. ΝΙομθ, νὰθ Απέδηρς υπὰ Επᾶθ δαί, ἰδὲ ονὶς οὗδσ Ὁπϑηα] 98.
ὅ. Υάτο 68 ποὺ οἷμοθ, 80 Ὑγῶγάθ 68 ροζθῃ οἷῃ ϑηᾷθγθθ δἷπθ ΟἼΘΩΖΘ

ὈΠάθη.

τελευτὴν ἔχει. εἰ δέ τί ἐστιν ἄφϑαρτον, τελευτὴν οὐχ ἔχει. τὸ ὃν ἄρα ἄφϑαρ-
τον ὃν τελευτὴν οὐχ ἔχει. τὸ δὲ μήτε ἀρχὴν ἔχον μήτε ἐὐλδ ἄπειρον
τυγχάνει ὄν. ἄπειρον ἄρα τὸ ὄν.

:0

180 20. ΜΕΙΙΗΞΟΒ

ὁ [6] --- ἀθ οδ61ο ὅδ7, 14 τοῦ γὰρ αἰσϑητοῦ ἐναργῶς εἶναι δοχοῦν-
τος, δὲ ἕν τὸ ὃν ἐστιν, οὐχ ἂν εἴη ἄλλο παρὰ τοῦτο. λέγει δὲ
Μ. μὲν “εἰ γὰρ δἴη, ἕν εἴη ἄν δὲ γὰρ δύο εἴη, οὐκ ἂν
δύναιτο ἄπειρα δῖναι, ἀλλ᾽ ἔχοι ἂν πεδέρατα πρὸς
ἄλλη λα᾽,. Παρμενίδης δὲ “οὗλον --- ἀγένητον [{-. 8, 4].
[6] --α Ρᾷγβ. 111, 18 λέγει δ᾽ οὖν ΜΙ͂. οὕτως τὰ πρότερον εἰρη-
μένα συμπεραινόμδνος καὶ οὕτως τὰ περὶ τῆς κενήσεως ἐπάγων᾽
οὕτως οὖν ἀίδιόν ἐστι καὶ ἄπειρον καὶ ὃν καὶ ὅμοιον 1
πᾶν. καὶ οὔτ᾽ ἂν ἀπόλοιτο οὔτε μεῖζον γίνοιτο οὔτε 2
μδτακοσμέοιτο οὔτε ἀλγεῖ οὔτε ἀνιάται" δὲ γάρ τιτού-
τῶν πάσχοι, οὐχ ἂν ἔτι ὃν εἴη. εἰ γὰρ ἕτεροιοῦταιει,
ἀνάγκη τὸ ἐὸν μὴ ὁμοῖον εἶναι, ἀλλὰ ἀπόλλυσϑαι τὸ
πρόσϑεν ἐόν, τὸ δὲ οὐχ ἐὸν γίνεσϑαι. δὲ τοίνυν τριχὶ
μιῆι μυρίοις ἔτεσιν ἑτεροῖον γίνοιτο [τὸ πᾶν; 80 Ηἶον, (610
ΒΏρΡ]. ἀθ οδοῖο 118,22], ὀλεῖται ἂν [1]. πᾶν] ἐν τῶι παντὶ
χρόνωι. ἀλλ᾽ οὐδὲ μετακοσμηϑῆναι ἀνυστόν᾽ ὅ γὰρ 8
. χόσμος ὃ πρόσϑεν ἐὼν οὐκ ἀπόλλυται οὔτε ὅ μὴ ἐὼν
γίνεται. ὅτε δὲ μήτε προσγίνεται μηδὲν μήτε ἀπόλ-

Φ.Ά

6. Τθόῃῃ [Ἀ118 ο8 ἀΐθβ [πάη οῦ πποπαποῖ, [Γ. 4] πᾶτθ, τᾶσθ 688 ϑἰῃβ.
Ῥθηπ Μᾶτθ 68 σΣνοὶ ΠὨίηρθ, 80 δημπύθη βῖθ ἰοῦ ἈπΘΒα]10}}. βοΐ, 80}-
ἄδτῃ ὈΪἀούθη ρορθῃ οἰ πδη θυ ΟὙΘΏΖΘΏ.

.(0Ὁ Κο ἰδ 68 ἀθὴῃ ονὶς ὑπαὶ ὑμοηα] ἶο ὑπὰ οἷμ8 ὑπα γνο]]δίδπάϊρ
υ᾽οἰοδιιᾶϑοίς. () Ὁπᾶ 698 κὄπηϊθ ποδλ ἀπύογρθμθῃ ΟὐοΣ 510} γοῖ-
σιόβθοσ ΟὟθν τϊηρθϑία! θα, ποὺ οι ρβπαθὶ 68 β'οθπιοῦς οὐορ 1,οἰά.
Τό θηιρέδηἀθ 98 ἀθυρίϑίομθη, 80 ψᾶγθ 98 Ὡἰοαῦ τρϑὴν οἷποθ. σὰ
68 πϑᾶπη!οι ΒΗΘΙΒ, 80 τ088 πο οἶδ ἀδθ, τὰϑ ἰϑί, πίοδέ
ΤΩΘΕΥ γ᾽ ΘΟὨπιᾶϑοιρ; σοσμϑη θη βϑὶπ, Βοηἄθσηῃ 65 τ88 ἀ(Δ85 ΜΒ ὙΌΓΒΘΥ
γογθδη θη ὙᾺΣ ὈΠίρουρομθη ὑπ ἀδθ γὰρ πἰοδΐ υοσβαη θη ὙᾺΓΣ ΘὨΐ-
βίθιθπ. θῃῃ 68 ΠῸΠ 8180 ἱπ Ζϑιηίδυθοπα 8 ῃγθη ΘΌΘΒ πυΣ. υπὶ οἷ
Ηδδν δημᾶθγ τῦγάθ, 80 πι88 68 ἷπ ἄον Εἰ ρ κοῖς νο ]οιδπαϊσ σὰ αταπαθ
φόβθῃ, (8) ΑὔΘΡ δύσι οἷηθ Ὀπηροδίδ! τς ἰδὲ υπτηδρ!οῦ, Ὁθηη αἷθ
ἔτὔμοτο Οϑβίδιπρσ χϑαῦ πού ὑπίρρ ἀπα αἷθ πἰοδξ σογβδηάθῃθ ϑηΐ-
βίθῃὶ. ηἰομί, Αἰπίϑηηδὶ δος πιομίθ ἀδζυκουῦ πα πίομίβ σουΐοσθα

οἱ

β εἰ δὲ ἄπειρον, ἕν. εἰ γὰρ δύο εἴη, οὐκ ἂν δύναιτο ἄπειρα εἶναι,
αλλ᾽ ἔχοι ἄν πέρατα πρὸς ἄλληλα. ἄπειρον δὲ τὸ ὄν" οὐχ ἄρα πλείω

41 τὰ ὄντα᾽ ἕν ἄρα τὸ ὄν. ἀλλὰ μὴν εἰ ἕν, καὶ ἀχίνητον᾽ τὸ γὰρ ἕν ὅμοιον 4
2 ἀεὶ ἑαυτῶι" τὸ δὲ ὅμοιον οὔτ᾽ ἂν ἀπόλοιτο οὔτ᾽ ἂν μεῖζον γίνοιτο
οὔτε μεταχοσμέοιτο οὔτε ἀλγεῖ οὔτε ἀνιᾶται. εἰ γάρ τι τούτων
πάσχοι, οὐχ ἂν ἕν εἴη. τὸ γὰρ ἡντιναοῦν κίνησιν κινούμενον ἔχ τινος καὶ
εἰς ἕτερόν τι μεταβάλλει. οὐθὲν δὲ ἦν ἕτερον παρὰ τὸ ὄν᾽ οὐκ ἄρα τοῦτο

ιν

Ἵ

Β. ΤῈ. 6. 1. 181

λυταε μήτε ἑτεροιοῦται, πῶς ἂν μετακοσμηϑὲν τῶν
δόντων δἴη; εἰ μὲν γάρ τι ἐγένετο ἑτεροῖον, ἤδη ἂν
χαὶ μεταχοσμηϑείη. οὐδὲ ἀλγεῖ οὐ γὰρ ἂν πᾶν εἴη
ἀλγέον (οὐ γὰρ ἂν δύναιτο ἀεὶ εἶναι χρῆμα ἀλγέον),
οὐδὲ ἔχει ἴσην δύναμιν τῶι ὑγιεῖ. οὔδ᾽ ἂν ὁμοῖον δἴη,
εὲ ἀλγέοι᾽ ἀπογινομένου γάρ τευ ἂν ἀλγέοι ἢ προσ-

γενομένου, κοὐκ ἂν ἔτι ὅμοῖον εἴη. οὐδ᾽ ἂν τὸ ὑγεὲς ὃ

ἀλγῆσαι δύναιτο᾽ ἀπὸ γὰρ ἂν ὄλοιτο τὸ ὑγιὲς καὶ τὸ

ἐόν, τὸ δὲ οὐχ ἐὸν γένοιτο. καὶ περὶ τοῦ ἀνεᾶσϑαιθβ
ὡυτὸς λόγος τῶι ἀλγέοντε. οὐδὲ κενεόν ἔστιν οὐδέν᾽ ἢ

τὸ γὰρ κενεὸν οὐδέν ἐστεν᾽ οὐχ ἂν οὖν εἴη τόγε μηδέν᾽
οὐδὲ χκινδῖται᾽ ὑντοοχωρῆσαι γὰρ οὐχ ἔχει οὐδαμῆι,
ἀλλὰ πλέων ἐστίν. εἐὲ μὲν γὰρ κενδὸν ἦν, ὑπεχώρει
ἂν εἰς τὸ χενόν᾽ χενοῦ δὲ μὴ ἐόντος οὐκ ἔχει ὅχηι

ὑποχωρήσει. πυκνὸν δὲ καὶ ἀραεὸν οὐκ ἂν δἴη. τὸ 8

γὰρ ἀραιὸν οὐκ ἀνυστὸν πλέων εἶναι ὁμοίως τῶι

οὶ οὐοῦ δηᾶοσβ πίῖγὰ, τῦῖθ 801106 65. πιο ἀον Ὀπηροβίδι απο ποοῖὶ σὰ
ἄσιηῃ βοϊομάθη ζϑ]θη Ὀθηπ πῦγαθ οἱνγδβ Ὁ πάθσθ, ἀδηη τᾶγο 68 8
θοτοῖέβ υπηροδβίδ!ὐοῖ, (4) Αὐόὸὰ ορβηδοῖ 685 Κοίηϑῃ βοδηηοσσ. Ῥθῃμ
68 Κὄπηϊὐθο πἰοιὺ νο]]δίδηαϊρ ἰπὶ β'οῖῃ δυΐρθη, ΘΠΏ 68 ἴῃ θιαρδἥπαθ
(ἄθῃῃ οἷῃ βοθμιοῦ αωρβηάοπᾶοθ Ὠΐηρ Κὄππίο ποδὶ στὶς βοῖῃ), ἀπά ἢ6-
εἰἐσὲ διοῖ πἰοδὺ αἴθθοὶθ Κταῦρ τῖθ οἷ ροϑιπᾶθθ. ἀὐοὴ πᾶσ 98 πίοι
εἱοϊοππιδοϑὶρ γοσβδη θη, θη 68 ΗΕἸΘΒΠΊΘΥΖ διηρύδιηιάθ, ΘΠ 68 61-
Ρίδπάο ἵδη ἀοοὰ ἄρον Ζα- οὐονῦ ΑὈζδηρ ἱγωθηα οἷπθθ Πίμρθθ, ὑπ 68
Μᾶχο 580 πἰοδῦ ΣΩΘΩΣ οἸ οἰ οΠτηᾶδδσ σοσβδηᾶθῃ. (8) Αὐοὰ Κὄπηϊθ ἀΔ8
Οοσαπᾶθ πἰομδί ΜΔ] ΚΑΟΒΛοΣΣ ορβηᾶθη. θη ἀδπι ροἷπρθ 8 488
Οϑβυπᾶθ υπὰ ἀδ6 Ὑοσμαπᾶάθπθ σὰ Οτιμάο, υπὰ ἀκ ΝΘ γοσδηθη9
θη δίῦπάο. (6) Ὁπᾶ ζῶν αἴθ 1,οἰἀθιηρβηάυηρ ω118 ον Βουγοῖὶβ ΘΌΘ:ρβο.
( Αὐοὰ οἷονί 68 Κοίῃ ἴζϑοσθθ. Ὦθμῃ (88 1, 9610 ἰδὲ ποθ, α͵8ο Κϑδῆη
ἄλθ, τγδ8 8 πίομίβ ἰδὲ, πἰοιὺ σουμβδηάθῃ βοὶα, πὰ οθ [ας δείθη6ε]
Καηπ βἷοι ἀδοσεσε δ ἢ πἰομί Ὀονθθθη. θη 68 δῆ πἰγρθηθῃΐη
ΔΒ οἤθη, βοηάσθχι ἰδὲ γῸὺ2}}. θμη τᾶτ᾽ 68 θοῦ, 80 Ὑ|ΟΒ᾽ 66 ἱπΒ
1ϑοσθ δῦ8β. δ 685 πῃ Κοὶπ 1, ϑογθ8 οἰϑοῦ, 80 δαί 6ὃ9 Κοίπου Εἶδυτλ
ζὰῦὶ Αὐϑηγοίομθη. (8) Αὐοὰ Καππ 686 κοῖη ὨΙοδὲ οἂοῦ Ὠὔπη μοϑῦθῃ.
θη ἀδ5 Ὠάμπθ Καππ υππγδρ 9} ἅΒΉ]ΠΟΝ γ0]}] βοὶῃ τῖθ ἀ85 Ὠομύο,

τ το πε πτ ἘΠ τ τ Ὁ ΠΣ τ
Τ χινήσετα. καὶ κατ᾽ ἄλλον δὲ τρόπον" οὐδὲν χενόν ἐστι τοῦ ὄντος" τὸ γὰρ

χενὸν οὐδέν ἐστιν οὐκ ἂν οὖν εἴη τό γε μηδέν. οὐ χινεῖται οὖν τὸ
ὄν. ὑποχωρῆσαι γὰρ οὐκ ἔχει οὐδαμῆι κενοῦ μὴ ὄντος. ἀλλ᾽ οὐδὲ εἰς
δαυτὸ συσταλῆναι δυνατόν᾽ εἴη γὰρ ἂν οὕτως ἀραιότερον αὑτοῦ καὶ πυχνότε-

8 ρον' τοῦτο δὲ ἀδύνατον. τὸ γὰρ ἀραιὸν ἀδύνατον ὁμοίως πλῆρες εἶναι

ιῦ

4

σι

1582 2ὺ, ΜΕΠΙΗΒΟΒ

σευχνῶι, ἀλλ᾽ ἤδη τὸ ἀραιόν γε χενεώτερον γένδται
τοῦ πυκνοῦ. κρίσιν δὲ ταύτην χρὴ ποιήσασϑαειε τοῦϑ
πλέω καὶ τοῦ μὴ πλέω᾽ δὲ μὲν οὖν χωρεῖ τιἢ εἰσδέχε-
ται, οὐ πλέων᾽ δὲ δὲ μήτε χωρεῖ μήτε εἰσδέχεταε,
σ λέων. ἀνάγχη τοένυν πλέων δἶναι, εἰ χενὸν μὴ 10
ἔστιν. εἰ τοίνυν πλέων ἐστίν, οὐ χινεῖται.

8. [7] ΚΊΜΡι,. ἀθ σϑδϑῖο δῦϑ, 19 δἰσσὼν γὰρ [Μ6}.} περὶ τοῦ ὄντος ὅτι
ἔν ἐστι χαὶ ἀγένητον καὶ ἀχίνητον χαὶ μηδεδνὲ κενῶι διξελημμέ-
γον, ἀλλ᾽ ὅλον ἑαυτοῦ πλῆρες, ἐπάγει ἱμέγεστον μὲν οὖν Ἵ
σημεῖον οὗτος ὅ λόγος, ὅτι ἕν μόνον ἔστιν᾽ ἀτὰρ χαὶ
τάδε σημεῖα. δὲ γὰρ ἦν πολλά, τοιαῦτα χρὴ αὐτὰ ἃ
εἶναι, οἷόν πδρ ἐγώ φημι τὸ ἕν εἶναι. εἰ γὰρ ἔστε γῆ
χαὶ ὕδωρ καὶ ἀὴρ καὶ πῦρ καὶ σίδηρος χαὶ χρυσός,
χαὶ τὸ μὲν ζῶον τὸ δὲ τεϑνηχός, καὶ μέλαν καὶ λευχὸν
χαὶ τὰ ἄλλα, ὅσα φασὶν οἱ ἄνϑρωποι εἶναι ἀληϑῆ,

ΒΟΒάοσ ἀυσοῦ ἀδ8 Ὠῦμππηθ ομπίβίθὺ 86 Ὀογοὶΐϊ οὗνγαθ, Ὧ88 ᾿Ιθθσοσ :δὲέ
αἷθΒ ἀδβ Ὁϊομίθ. (9) Μδῃ τῆσδ θῦϑῃ ἔοϊρϑηᾶθη Τὐπίογθοδίϑά φυίβομθη
ΜΟΙ] πὰ ΝΊΟΒΟΥΟΙ] τϑόβθη: ἴδβϑί δ͵8ὸ οὐδσ αἰπὺ οἷῃ ίης ΠΟΟᾺ
Οὐνγαβ ἰπ βο 8} διυΐῖ, 8ὺὸ ἰδῇ 698 ηἰοῃΐ γ0Ὸ]1; ἔαδϑὲ οΒ Δ06. τοί πὰ
Αἰτημηῦ ηἰομΐα δῖ, 80 ἰδ 98 γ ]]. (10) Κ'ο τϑυβϑ 68 ἀθιληδοῖ γ0]] βϑίῃ,
ΘΏΠ 68 πἰοιιῦ ΙΘΟΣ ἰβῦύ. δϑὺ 68 8180 γ0]1, ἀδπὴ Ὀϑυγοχὺ 68 βῖο ἢ ηἱολί,
8. (1) Πῖθθο ᾿ϑαυϊοχζυηρ []ἀοὺ ἀθὰ πἱορϑίθη Βονγοὶβ ἔγ ἀἷο ΕΣ σίρϊκοῖς ἀθ8
Θϑϊμθ. ΑΘ δύο ἔοϊχομάο Ῥμηζίδ ἰαϑδ 6 βιο ἢ 818 Βονγοίβο απ ΓΉ.
(Ὁ) Οδθ᾽ 68 νἱϑὶο Πίηχθ, 80 πηὔββίθῃ βἷθ αἰββϑ θη ΕἸρθηβομδενθη Ὧ6-
ϑἰἔζου, αἷἰθ ἴΘ ἢ} δυο γοη ἀθπὶ ἘΠῚ 8 δύββαρθ, Θμ: 68 πᾶιη]οι Εἰάο,
γδββον, [λιΐ υπὰ Εθαος πὰ Εΐδβοη ἀπᾶὰ Οο]ἃ ρἷορί, υπὰ ἀδβ οἰὴθ
Ἰοῦθμα ἀδ8 δπᾶθσο ἰοῦ υὑπᾶὰ ΒΟΒΉΔΙΣ ὑπαὰ τγοῖθθ πὰ 80 τοὶΐζοσ ἰδέ,
88 αἶα Γι ϑυΐο 41198 ΚΣ τυ οΒ ΒΑ], πθμ ἀ85 8180 ψοσῃδηᾶθῃ

τῶι πυχνῶι. ἀλλ᾽ ἤδη τὸ ἀραιὸν γε χενύτερον γίνεται τοῦ πυ-
χνοῦ" τὸ δὲ χενὸν οὐχ ἔστιν. εἰ δὲ πλῆρές ἐστι τὸ ὃν ἢ μή, χρίνειν χρὴ τῶι
εἰσδέχεσϑαί τι αὐτὸ ἄλλο ἢ μή" εἰ γὰρ μὴ εἰσδέχεται, πλῆρες. εἰ δὲ εἰσόέχοι-
τό τι, οὐ πλῆρες. εἰ οὖν μὴ ἔστε χενόν, ἀνάγχη πλῆρες εἶναι" εἰ δὲ τοῦτο, μὴ
χινεῖσϑαι, οὐχ ὅτι μὴ δυνατὸν διὰ πλήρους χινεῖσϑαι, ὡς ἐπὶ τῶν σωμάτων
λέγομεν, ἀλλ᾽ ὅτι πᾶν τὸ ὃν οὔτε εἰς ὃν δύναται χινηϑῆναι (οὐ γὰρ ἔστι τι
παρ᾽ αὐτο) οὔτε εἰς τὸ μὴ ὄν᾽ οὐ γὰρ ἔστι τὸ μὴ ὄν.

ταῦτα μὲν οὖν ἀρχεῖ τῶν Μελίσσου ὡς πρὸς τὴν ᾿Αριστοτέλους ἀντίρρη-
σιν" τὰ δὲ λήμματα αὐτοῦ ὡς συνελόντι φάναι τοιαῦτα ἱτὸ ὃν οὐ γέγονε᾽ τὸ
μὴ γενόμενον ἀρχὴν οὐχ ἔχει, ἐπειδὴ τὸ γενόμενον ἀρχὴν ἔχει" τὸ μὴ ἔχον
ἀρχὴν ἄπειρον" τὸ ἄπειρον μεϑ᾽ ἑτέρου δεύτερον οὐχ ἄν εἴη, ἀλλ᾽ ἕν᾿ τὸ δὲ
ἕν χαὶ ἄπειρον ἀχίνητόν ἐστιν.

ιὩ
ΠῚ

Β. ἘῈ. 1. 8. 188

εἰ δὴ ταῦτα ἔστι, καὶ ἡμεῖς ὀρϑῶς δρῶμεν καὶ ἀκούο-
μᾶν, δῖναι χρὴ ἕχαστον τοιοῦτον, οἷόν περ τὸ πρῶτον
ἔδοξεν ἡμῖν, καὶ μὴ μεταπέπτειν μηδὲ γίνεσϑαι ἐτ8-
οΟοἴον, ἀλλὰ ἀεὶ δἶναι ἕκαστον, οἷόν περ ἐστίν νῦν ὃέ
φαμεν ὀρϑῶς ὁρᾶν καὶ ἀκούξιεν καὶ συνιέναι. δοκεῖ 8
δὲ ἡμῖν τότε ϑερμὸν ψυχρὸν γένεσϑαι καὶ τὸ ψυχρὸν
ϑερμὸν καὶ τὸ σκληρὸν μαλθαχὸν καὶ τὸ μαλθαχὸν
σκληρὸν καὶ τὸ ζῶον ἀποϑνήιεσχειν καὶ ἐκ μὴ ζῶντος
γίνεσϑαι, καὶ ταῦτα πάντα ἑτεροιοῦσϑαι, καὶ ὅτι ἦν
τε καὶ ὃ νῦν οὐδὲν ὅμοῖον εἶναι, ἀλλ᾽ ὅ τὸ σίδηρος
σκληρὸς ἐὼντῶι δαχτύλωι κατατρίβεσϑαι ὁμοῦ ῥέων,
καὶ χρυσὸς καὶ λέϑος καὶ ἄλλο ὅ τι ἰσχυρὸν δοκεῖ
εἶναι πᾶν, ἐξ ὕδατός τὸ γῆ καὶ λέϑος γίνεσθαι" ὥστε
συμβαίνδε μήτε δρᾶν μήτε τὰ ὄντα γινώσκχϑιν. οὐ 4
τοίνυν ταῦτα ἀλλήλοις ὁμολογεῖ. φαμένοις γὰρ εἶναι
σεολλὰ καὶ ἀίδια καὶ εἴδη τε καὶ ἰσχὺν ἔχοντα πάντα
ἑτεροιοῦσϑαι ἡμῖν δοχεῖ χαὶ μεταπέπτειν ἐκ τοῦ
ἑἐχάστοτε ὁρωμένου. δῆλον τοίνυν, ὅτι οὐχ ὀρϑῶς ὅ
ἑωρῶμεν, οὐδὲ ἐκεῖνα πολλὰ ὀρϑῶς δοκεῖ εἶναι" οὐ

ἰδῦ πὰ τσ τον, βοθα ὑπαὶ μὄσϑη, 80 τ1198 θἀθ8 σομ αἀἴθϑοῃ Ὠηρθη
αἷθ Εἰροηθομδῖι ᾿θεϊίσθη, αἰθ τὴῖνρ σοῃ Απΐδηρ δὲ ἰδπὶ Ὀοϊροϊορὺ ΒΔΡ6.,
ἃ, ἢ. 986 ἀδτῖ πίοδῦ Ὁπηβοδ ρον Οὐδὲ δημᾶοσθ πογάθῃ, βομάθσῃ 068
ΘἴΏΖΘΙ 6 ΓΩΠ5Β ἱπιπη 8 80 8 ὙΪΘ 68 ρΈγβθ ἰδ, Ναη Ὀοδδυρίθῃ
ΜῈΡ 18 ΔΌ6Σ ἀοοῦ τἱομυν Σὰ βϑιθη, σὰ πότϑη ἀπά ζΖι ἄθηκοα. (8) πὰ
ἀοοὶ βοδοὶμί ὑπθ ἀδθ ϑεϊωθ Καὶ υπὰ ἀδϑ Κα] ίθ σϑῦὰ, ἀδβ Ηΐδτίθ
το πὰ ἀδ8 οίοθθ ματὶ ζὰ πογάθῃ ὑπᾶὰ ἀδθ 1, Ὀοηαθ σαὶ βίθγθθῃ
πα δὰ8β ἄθῃ ΝΙΘΒΕ Ομ θ ΤΠ 9ῦθη Ζὰ Θηἰδίθμθη, πὰ 4116 ἀΐἶοθο ο:-
ΠΘἀοσ ρθη ΥῸΣ 50} ζὰ ζϑῆθη, πα πἰομίθ ΤᾺΒ ἯᾺΓ ὑπαὶ τὰ οιζί ἰϑὺ
βίοι. σὰ ρ᾽οίομθη, γϑηθῦν 88 Ἐϊβθη ἰτοὺς βοῖμος Ηδγίο ἰῃ Βοσάμσυην
τοῖν ἄδπὶ ΕἾΠΡΟΙ εἰσ δΌΖυγοῖρθη, ἰάθη 68 δ᾽] Β ΒΠ 16 γουβοιπιπαοί,
πὰ δὐέηδοὸ Οο]α πυπὰ Αίοίῃ υπᾶ 41105 ᾺΒ βοηβί Σὔσ ἴοϑί γἷ, υπὰ 831.8
Ὕν βδοῦ Ετάθ ὑπὰ Αϊοίηῃ Ζὰ ϑηΐϊθίθμοθ, αγϑυβ ογίϑού βίοι, ἀδ88 ὙἹΓ
ἀδ8 ὙΥΣΚΙΟΙΘ ὙΘΟΟΣ βοῆθη ποῦ ψουϑύθῃθῃ Κὄμηθη. (4) 1)Ὰ8 βἐπιπς
ἄθῃῃ 8160 πίοι χαΐξ οἰπμδηᾶθσ. Ῥθπη Οὐ οϑίοιι τῖρ Ὀομδυρύθη, 68 σἄθθ
ψἶ619 οῖρο Γύηρο, ἀϊθ ἴμτο δεείηημέει Οοϑία] θα ἀμᾶ ἴμτο Ἐοϑερ Κοὶϊ
θεεᾶδβοι, ἰϑθτί ὯπΠ8 ἀοΣ Αὐρομηβομοίη δαΐῇ Οτὰπμα ον θἰῃζθίπθηῃ ἮἾ ΔΕσ-
ΠΘΒημηρ, Ἃἀ888 8109 βίο ἅπάοτί ὑηᾶ υπῃβοδ]ᾶρι. (6) Εδ Ἰοὺ 8180
δυΐ ἀον Ηδηᾶ, ἀΔ89 Ὁηβοὲ Β]ἰοἷς βῖοι ἰδυβοιίθ Ὡπμα ἀ888 ἀθὺ ΔΠΒΟΒΘ ἢ
͵θ8ον Ὑ ΘΙ οῖς σὸρ Ὠίηρθη ἰτμουβοι ἰδ, θη ψᾶγθῃ δἰ ψἰγ] ἢ,

[σ

184 20. ΜΕΙΙΒΒΟΜ. Β. ΕΒ. 8--12.

γὰρ ἂν μετέπιπετεν, δἰ ἀληϑῆ ἦν᾽ ἀλλ᾽ ἦν οἷόν περ

ἐδόχει ἕκαστον τοιοῦτον. τοῦ γὰρ ἐόντος ἀληϑινοῦ

κρεῖσσον οὐδέν. ἣν δὲ μεταπέσηε, τὸ μὲν ἐὸν ἀπώ-θ
λετο, τὸ δὲ οὐχ ἐὸν γέγονεν. οὕτως οὖν, δὲ πολλὰ
εἴη, τοιαῦτα χρὴ εἶναι, οἷόν περ τὸ ἕν.

[8] βτερι, ρθγβ. 109, 84 [πδοὰ ἔν. 10; βόθϊθδθ δὰβ 8. 87, 6 συ-

κοίασι] ὅτε γὰρ ἀσώματον εἶναι βούλεται τὸ ὃν [Μ6].}, ἐδήλωσεν

εἰπών" «δὲ μὲν οὖν εἴη, δεῖ αὐτὸ ἕν εἶναι" ὃν δὲ ὃν δεῖ
αὐτὸ σῶμα μὴ ἔχειν. (εἰ δὲ ἔχοι πάχος, ἔχοι ἂν μό-
θια, καὶ οὐκέτι ἔν εἴη).

10 [10] --- --- 109, 82 [πϑὸὰ ἔσ. 8] μέγεϑος δὲ οὐ τὸ διαστατόν
φησιν᾽ αὐτὸς γὰρ ἀδιαίρετον τὸ ὃν δείχνυσιν [Μ6]." δὲ γὰρ
διήιρηται, φησί, τὸ ἐόν, κινεῖται κινούμενον δὲ οὐχ
ἂν εἴη. ἀλλὰ μέγεϑος τὸ δίαρμα αὐτὸ λέγει τῆς ὑποστάσεως.

φ

ΘΕΕΑΙΒΟΗΤΕῈ ἘΒΑΘΟΜΈΝΤΕ.

11 ῬΑΙΛΕΡΗΑΤ. ἀθ ἱπογϑᾶῖρ. [ΒΟ πάϑιραοι ἃ. ΠῚ νόσοι. Φϑμσῃ,, τε].
Βιϊοί. ἃ. ἐοο. αγοΐ. ἀ᾽ ΑΪδα. ὃ ». 75] ». 268, 10 ῆοθί, ἀεὶ δὲ ἔγωγε
ἐπαινῶ τοὺς συγγραφέας Πέλεισσον καὶ “αμέσχον τὸν Σάμιον
[Ργιβαρόσθοσ, 5. βουνά! τίοξ ἃ. Ασολγίδβ Τίορ. ΠῚ 22] ἐν ἀρχῆι
λέγοντας᾽ “ἔστιν ἃ ἐγένετο καὶ νῦν ἔσται ΟΝ ἄδβοῖ ἄδγ
Βοδνίπάοὶ ἀοθ5 ΕὙΙΘΈΝΈ. τὐγίδ. ΠῚ 18 ἑᾶδο ὑδγὸ [Ταὰρίἰρογ] ἐπ οἱοπιηι
οοπυόγδια αἰοϊί φμιοῦ γεγαπέ ἡείοίοσί, σμαηὶ πιαχέπιε Ἀδεϊδίοα
[επί 6] Ξιωδοίσμδ, χω οπιπίμηι βεοϊορογμηι δομζοηζίαδ ἀεριι-
ἑαυΐζ οἵο. ὃ

15 ΟἸΒΙΕΟΕΙΒΟΗ - ΒΎΒΙΒΟΗΕ ΡΗΠΟΒΟΡΗΕΝΒΡΕΌΟΘΗΒ δεν Οἷ6 δοοῖς ἄθογδ.
νυ. ἔγβϑοὶ [Βμοΐίῃ. Μυβ. 61, 689 π. 81]: Μο]ΐδβοβ δ ροβασὺ: Κϑῃγ ἄγροσ-

80 ΒΟ] ρθη βἰθ πίοι πὶ, Βοπάθγῃ 668 Ὀ]θῦθ 80 ψὶθ 68 νογάθῃ 8118-
Β8}. Ῥϑμ ϑἰᾶγος 818 αἷἰθ τί γκ] οἢ γοσβδηάθηθ δαγμοῖν ἰδὲ πἰομίβ.
(6) βομι!ᾶρσιε ὔϑν οὔνγαθ τὰ, 80 μϑϑξ ἀδβ ψϑοσβαπάθηθ ζὰ αταπᾶάθ υὑπὰ
ἄδο ΝΘ νου βδηθηθ ἰδὲ ϑηϊβίδη θη. 80 ϑυρίϑθί βἰοῖ 4180: μᾶδ᾽ 68
οἷ ὙΊΘΙ μος σὸμ Πίηρθη, 8ὸ ῃχϊδβύθηι βὶθ φϑηδϑι αἰθβοὶρθη Ἐϊρθη-
βοδαΐίη Ὀϑδίσθη ᾿|6 ἀδα ΕἾ.

9. ὔομη 68 δἷβο ὥδεγλαμρί σογβαπᾶάθῃ ἰδὲ, 80 τῆϑ8 68 οἰῃϑ βοΐῃ. [δὲ
68 ΔΌΘΣ οἷπ8, 80 ἀδιί 68 κοίπϑῃ Κσρον ᾿οδϑίίζοῃ, Βοβᾶββο ο8 Ὠΐοϊο,
80 ᾿υοβᾶββθθ 689 ΔΘ Το]9 υὑπὰ τᾶσθ ἀβῆμ πἰοιιῦ ΤΘῊΡ οἷῃθβϑ.

10. ομπ ἀδ8 βοίθῃαθ ρούϑὶ!ὶ ἰϑῖ, ἀδῆπ Ὀονθαὺ 68 βἰοἢ δυοῦ, ΘμΠ 68
βίοι. δῦϑο Ὀονοωί, ἄδηυ μδτγί βοὶμ ϑῖῃ δαί.

11. 7δβ ρονοσάθῃ, ἰδὲ υπὰ τψῖσα ἱπηπθγ δ δοίη.

ἥν» αὐ παχ δ" ἀν ΠΡ ΤΡ ΩΝ καῇ π᾿ ΒΘ ὃς ΩΝ ον ΒΝ ὍΝ ΒΘΘΗΝΗΝ ΒΒΗΡῊΝ ΜῈ}

20. ΜΕΙΤΊΙΗΒΟΒ, Β. ΕΒ. 12. 21. ΕΜΡΕΘΟΚΙΕΒ. Α.1.ΓΕΒΕῈΝ. 18δὅ

ΠΟ δίῃ ἰοὰ ἅδον αἷθ ὑπ ὔξο Ασροὶί, ἀυτοῦ αἷθ ἀϊο ᾿ῳοὈθη θη δἰοῖ δὺ-
τοὔϑη ὑπ οἸτηϊ θη : ἀτοι πδομυ] ομθ Ἐοίϑθη ἀπ τα θοϊρο ΤΥ δ αθ-
ΤΏ ροα, ἰπᾶθπὶ δἷθ 5096} ΣΝ ΙΒο ΒΘ ἄθη τ]ὰ δονομύθη Ἦ οζϑῃ ἀθβ Νἴϑογθα
ΒΕ ΒΉγθη ὑπαὶ εἱίοη ἀδτῖῃ Ὑουδυσοθὰ συβοῦθη Τοὰ υπὰ ΓΘΌΘα
Βοδθῦθη πὰ ἔτοαια υπᾶ ποῖϊξ Θηἰΐοσγηῦ σου ἴπτοι ΤΟ ποι Ἡυ Ιθ,
π2 τὰ ΘΠ ΖΟΒΑΙ θη σὰ ὈΥΏρΡΘΗ, Ὑ0Ὲ θαι 86 ποδὶ τΐββθα,
ΟΣ ἴΐπ Ὀοὶ ἴδγοη Τοᾶθ οσῦθ πιγὰ, πὰ πίον ᾿Ο]]ΘῈ αἷθ αἷθ Πθττ-
Ἰέοσδοῃ ββομδᾶϊζο ἀογ Ὑ οἰβιιοὶϊς ουοσῦθη, ἀθγθῃ δἷἰθ ηἰοδῦ ϑηϊδυαββοσί
Μοχάθῃ, ἀα αἴθ9, υϑδδγοηὰ 8160 95. ἰἤσοη ΕὙθυπμαθη 8195 Εἰγῦο Ὠϊηΐογ-
Ιδβϑθη, ἀοοΐ αμοὴ τοῖν πο σὰν ΤΠπίογννοὶὶ ἔδηγί ὑπ ἰπηθῃ πίοδὺ
ΨΟΥΪΟσΘὴ μοί, Ὁπὰ 68 Ὀοζϑυρθη (168 ἀΐ6 γ᾽ ογοιϑπαΐρθη, ἱπάθιη 8:6
ΒΆρΘη: ἀδοΥ ὑπᾶ ἀον ῇ οἶδβο ἰϑὺ σοβίοσθθη πηα πίομὺ βοὶμ ὟΝ οἰβμοί!"

δ1, ἘΜΡΕΠΟΚΊ ΕΚ.

Α. ΤΕΒΕΝ ΝῺ ΠΕΗΒΕ.
[ππππ.

1. Τδτισ θιτοα. ΥἹΙΙ151--- 1. ὶ

Ἐμπεδοκλῆς, ὥς φησιν Ἱππόβοτος, Μέτωνος ἦν υἱὸς τοῦ Ἐμ-
πεδοχλέους ᾿Αἰχραγανεῖνος. τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ Τίμαιος ἐν τῆι πεντε- δ1
χαιδεχάτηι τῶν Ἰστοριῶν [ΕἘῊἨΘῚ 216 ἔν. 98] (προσιστορῶν) ἐπίσημον
ἄνδρα γεγονέναι τὸν Ἐμπεδοχλέα τὸν πάππον τοῦ ποιητοῦ. ἀλλὰ

δ χαὶ Ἕρμεσεπος [ΕἘῊ 5] ΠῚ 42 ἔν. 27] τὰ αὐτὰ τούτωι φησίν. ὁμοίως
Ἡρακλείδης ἐν τῶι Περὶ νόσων [ἴτ. 14 Ἴο86), ὅτε λαμπρᾶς ἦν οἰχίας
ἱπποτροφηχότος τοῦ πάππου. λέγει δὲ καὶ ᾿Ερατοσϑένης ἐν τοῖς
Ολυμπιονίκαις τὴν πρώτην καὶ ἑβδομηκοστὴν ὀλυμπιάδα [496]
γενιχηχέναι τὸν τοῦ ἹΠέτωνος πατέρα, μάρτυρι χρώμενος “«ριστοτέλει

10 ἢν, 71]. ᾿Απολλόδωρος δ᾽ ὅ γραμματικὸς ἐν τοῖς Χρονιχοῖς
[ΕΉΟΘῚ 447 ἔν. 87] φησιν ὡς δ2

ἦν μὲν ἹΠέτωνος υἱὸς, εὶς δὲ Θουρίους
αὐτὸν νεωστὶ παντελῶς ἐχτισμέγους
(δ) Γλαῦχος ἐλϑεῖν φησιν.

15 εἶϑ᾽ ὑποβάς"
οὗ δ᾽ ἱστοροῦντες, ὧς πεφευγὼς οἴχοϑεν
δὶς τὰς Συραχούσας μετ᾿ ἐχδίνων ἐπολέμει
πρὸς ᾿ϑηνάους, ἔμοιγε τελέως ἀγνοεῖν
δοχοῦσιν᾽ ἢ γὰρ οὐχέτ᾽ ἦν ἢ παντελῶς
ὑπεργεγηραχκώς, ὅπερ οὐχὶ φαΐένεται.

1

1

οι

Φ

υι

186 21. ΕἘΜΡΕΘΟΚΙΕΒ

"Δριστοτέλης [ἴτ. 11, νρὶ. 8 74] γὰρ αὐτὸν, ἔτι τε Ἡρακλείδης,
ἑξήχοντα ἐτῶν φησι τετολδυτηχέναι. ὅ δὲ (τὴν) μέαν καὶ ἐβδομη-
χοστὴν ὀλυμπιάδα νενιχηχὼς

χέλητι τούτου πάππος ἦν ὁμώνυμος,
ὥσϑ᾽ ἅμα καὶ τὸν χρόνον ὑπὸ τοῦ ᾿Α(΄πολλοδώρου σημαίνεσϑαι.
Σάτυρος δὲ ἐν τοῖς Βίοις [ἘῊ( ΠῚ 162 ἔν. 11] φησὶν ὅτε Ἔμπε- 58
δοχλῆς υἱὸς μὲν ἦν Ἐξαινέτου, κατέλιπε δὲ καὶ αὐτὸς υἱὸν Ἐξαί-
γετον᾽ ἐπί τὸ τῆς αὐτῆς ὀλυμπιάδος τὸν μὲν ἵππωε κέλητι νενι-
χῃχέναι, τὸν δὲ υἱὸν αὐτοῦ πάληει ἤ, ὡς Ἡρακλείδης ἐν τῆι Ἐπι-
τομῆε [ἘῊ 6 1Π 169 ἔν. 6], δορόμωε. ἐγὼ δὲ εὗρον ἐν τοῖς ὑπομνή-
μασι Φαβωρένου ὅτι καὶ βοῦν ἔϑυσε τοῖς ϑεωροῖς ὅ Ἐμπεδοχλῆς
ἐχ μέλιτος καὶ ἀλφίτων, καὶ ἀδελφὸν ἔσχε Καλλιχρατίδην. Τηλαύγης
δ᾽ ὁ Πυϑαγόρου παῖς ἐν τῆι πρὸς Φιλόλαον ἐπιστολῆι φησι τὸν
Ἐμπεδοκλέα ᾿Αρχινόμου εἶναι υἱόν. ὅτι δ᾽ ἦν ᾿ἀχραγαντῖνος ἐχ 54
Σικελίας, αὐτὸς ἐναρχόμενος τῶν Καϑαρμῶν φησιν᾽ ὦ ---πόλεος
[ἴτ. 112]. χαὶ τὰ μὲν περὶ τοῦ γένους αὐτοῦ τάδε.

ἀχοῦσαι δ᾽ αὐτὸν Πυϑαγόρου Τίμαιος διὰ τῆς ἐνάτης [ἘἨ α
1211 ἔν. 81] ἑστορεῖ, λέγων ὅτε καταγνωσϑεὶς ἐπὶ λογοκλοττέαι
τότε (καϑὰ χαὶ Πλάτων) τῶν λόγων ἐχωλύϑη μετέχειν. μεμνῆσϑαι
δὲ καὶ αὐτὸν Πυϑαγόρου λέγοντα" “ἦν ---πλοῦτον᾽ [ἔν. 129]. οἱ δὲ
τοῦτο εἰς Παρμενίδην αὐτὸν λέγειν ἀναφέρονται. φησὶ δὲ Νεάνϑης 56
[ΕἘῊ6 1Π 6 ἔν. 20] ὅτε μέχρι Φιλολάου καὶ Ἐμπεδοκλέους ἐχοινώνουν
οἱ Πυϑαγορικχοὶ τῶν λόγων. ἐπεὶ δ᾽ αὐτὸς διὰ τῆς ποιήσεως ἐδημο-
σίωσεν αὐτά, νόμον ἔϑεντο μηδενὶ μεταδώσειν ἐποποιῶε (τὸ δ᾽ αὐτὸ
καὶ Πλάτωνα παϑεῖν φησι καὶ γὰρ τοῦτον κωλυϑῆναι). τίνος μέντοι
γε αὐτῶν ἤχουσεν ὅ Ἐμπεδοχλῆς, οὐχ εἶπτδ᾽ τὴν γὰρ περιφερομένην
ὡς Τηλαύγους ἐπιστολὴν ὅτι τὸ μετέσχεν Ἱππάσου καὶ Βροτίνου,
μὴ εἶναι ἀξιόπιστον. ὃ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν
αὐτὸν γενέσϑαι χαὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι᾽ χαὶ γὰρ ἐχεῖνον ἐν
ἔπεσι τὸν περὶ φύσεως ἐξενεγκεῖν λόγον. Ἕρμιππος [ΕἘῊ 6 1Π|δ6
42 ἔν. 27] δὲ οὐ Παρμενίδου, Ξενοφάνους δὲ γεγονέναι ζηλωτήν,
ὧι καὶ συνδιατρῖψαι καὶ μιμήσασϑαε τὴν ἐποποιέαν᾽" ὕστερον δὲ
τοῖς Πυϑαγοριχοῖς ἐντυχεῖν. .“Αλκιδάμας δ᾽ ἐν τῶι Φυσικῶε [ΟΑ
Π 1560} 6 βαιρρο)] φησι κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους Ζήνωνα χαὶ Ἐμ-
πεδοχλέα ἀκοῦσαι Παρμενίδου, εἶϑ᾽ ὕστερον ἀποχωρῆσαι, καὶ τὸν
μὲν Ζήνωνα κατ᾽ ἐδίαν φιλοσοφῆσαι, τὸν δὲ ᾿Αναξαγόρου διαχοῦσαι
καὶ Πυϑαγόρου᾽ καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζηλῶσαι τοῦ τὸ βίου
καὶ τοῦ σχήματος, τοῦ δὲ τὴν φυσιολογίαν. ᾿Αριστοτέλης δὲ ἐν δ7
τῶι Σοφιστῆε [ἔν. θ5] φησι πρῶτον Ἐμπεδοχλέα ῥητοριχὴν εὑρεῖν,

40 Ζήνωνα δὲ διαλεχτικήν. ἐν δὲ τῶι Περὶ ποιητῶν [ἔτ. 70] φησιν

Ἣ ΜΝ δ Ὁ’ ΒΝ ΘΒΝΟΝΝΝΟΝ ΗΝ δα

Α. 1 ((Ιθ06. ΥἱΙΙ 52--63).. ΓΕΒΕΝ. 187

ὅτι καὶ Ὁμηριχκὸς δ᾽ Ἐμπεδοκλῆς καὶ δεινὸς περὶ τὴν φράσιν γέγονεν,
μδταφορητικός τὸ ὧν καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς περὶ ποιητικὴν ἐπιιτεύ-
γμασι χρώμενος᾽ καὶ διότι γράψαντος αὐτοῦ καὶ ἄλλα ποιήματα
τήν τὸ Ἰέρξου διάβασιν καὶ προοίμιον εἰς ᾿4“Τ΄“πόλλωνα, ταῦϑ᾽ ὕστερον

5 χατέχαυσεν ἀδελφή τις αὐτοῦ (ἢ ϑυγάτηρ, ὥς φησιν Ἱερώνυμος
[ἴ-. 34 ΗΠ11}16:]} τὸ μὲν προοέμεον ἄκουσα, τὰ δὲ Περσικὰ βουληϑεῖσα
δεὰ τὸ ἀτελείωτα εἶναι. χαϑόλου δέ φησι καὶ τραγωιδέας αὐτὸν 58
γράψαι καὶ πολιτιχούς᾽ Ἡρακλείδης δὲ ὅ τοῦ Σαραπίωνος ἑτέρου
φησὶν εἶναι τὰς τραγωιδίας. Ἱερώνυμος δὲ τρισὶ καὶ τετταράκοντά

10 φησιν ἐντετυχηχέναι, Νεάνϑης [ΒἘῊ6 ΠῚ 6 ἔν. 21] δὲ νέον ὄντα γε-
γραφέναι τὰς τραγωιδίας καὶ αὐτῶν ἑπεὰ ἐντετυχηχέναι. φησὶ
δὲ Σάτυρος ἐν τοῖς Βίοις [ἘῊἨ 6[]ὶ ΠῚ 162 ἔτ. 12] ὅτι καὶ ἑατρὸς ἦν
χαὶ ῥήτωρ ἄριστος. Γοργέαν γοῦν τὸν “εοντῖνον αὐτοῦ γενέσϑαι
μαϑητήν, ἄνδρα ὑπερέχοντα ἐν δητοριχῆι χαὶ τέχνην ἀπολδλοισπεότα᾽

15 ὅν φησιν ᾿Απολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς [ἘἨΟΘ Ι 447 ἔν. 88] ἐννέα
πρὸς τοῖς ἑχατὸν ἔτη βιῶναι. τοῦτόν φησιν ὅ Σάτυρος λέγειν, ὅ9
ὡς αὐτὸς παρείη τῶι Ἐμπεδοχλεῖ γοητεύοντι. ἀλλὰ καὶ αὐτὸν
διὰ τῶν ποιημάτων ἐπαγγέλλεσθαι τοῦτό τὸ καὶ ἄλλα πλείω, δι᾽
ὧν φησι᾿ φάρμακα --- ἀνδρός [ξ-. 111. φησὶ δὲ καὶ Τίμαιος 60

Ἃ ἐν τῆι ὀχτωχαιδεχάτην [ἘῊ 61 21δ ἔν. 94] χατὰ πολλοὺς τρόπους
τεϑαυμάσϑαι τὸν ἄνδρα. καὶ γὰρ ἐτησίων ποτὲ σφοδρῶς πνευ-
σάντων ὡς τοὺς καρποὺς λυμήνασθαι, χελεύσας ὄνους ἐχδαρῆναι
χαὶ ἀσχοὺς ποιῆσαι περὶ τοὺς λόφους καὶ τὰς ἀχρωρξίας διέτεινε
πρὸς τὸ συλλαβεῖν τὸ πνεῦμα᾽ λήξαντος δὲ Κωλυσανέμαν κληϑῆναι.

5 Ἡρακλείδης τὸ ἐν τῶι Περὶ νόσων [ἔν. 15 οΒε.) φησὶ καὶ Παυσανίαι
ὑφηγήσασϑαι αὐτὸν τὰ περὶ τὴν ἄπνουν. ἦν δ᾽ ὁ Παυσανίας, ὥς
φησιν ᾿Αρίστιππος καὶ Σάτυρος, ἐρώμενος αὐτοῦ, ὧε δὴ καὶ τὰ
Περὲ φύσεως προσπεφώνηχεν οὕτως Παυ σανίη --ὄἑἐ [{ν. 1].
ἀλλὰ. καὶ ἐπίγραμμα εἰς αὐτὸν ἐποίησεν" ᾿ Παυσανίην --- ἀδύ- 61

ὃ. των᾽ [ἔτ. 166]. τὴν γοῦν ἄπνουν ὅ «Ηρακλεέδης [ἔτ. 72 Ἴοε6] φησὶ
τοιοῦτόν τι εἶναι, ὡς τριάχοντα ἡμέρας συντηρεῖν ἄπνουν χαὶ
ἄσφυχτον τὸ σῶμα᾽ ὄϑεν εἶπεν αὐτὸν καὶ ἰητρὸν χαὲὶ μάντιν, λαμ-
βάνων ἅμα χαὶ ἀπὸ τούτων τῶν στίχων᾽ “ὦ φέλοι --- βά ξεν᾽ θ2
[ἢ 112]... μέγαν δὲ τὸν ᾿Ακράγαντα εἰπεῖν φησι [ποταμὸν ἄλλα], 68

85 ἐπεὶ μυριάδες αὐτὸν κατώιχουν ὀγδοήχοντα᾽ ὅϑεν τὸν Ἐμπεδοχλέα
εἰπεῖν τρυφώντων αὐτῶν᾽ “᾿Αχραγαντῖνοι τρυφῶσι μὲν ὡς αὔριον
ἀποϑανούμενοε, οἰκίας δὲ κατασχευάζονται ὡς πάντα τὸν χρόνον
βιωσόμενοι". αὐτοὺς δὲ τούτους τοὺς Καϑαρμοὺς [ἐν] Ὀλυμπίασι
ῥαψωιδῆσαι λέγεται Κλεομένη τὸν δαψωιδόν, ὡς καὶ Φαβωρῖνος

40 ἐν᾿Α΄πομνημονεύμασι. φησὶ δ᾽ αὐτὸν καὶ “Αριστοτέλης [[".66] ἐλεύϑε-

φὶ

ῳΦ

1688 21. ΕἘΜΡΕΘΟΚΙΕΒ

ρον γεγονέναι καὶ πάσης ἀρχῆς ἀλλότριον, εἴ γε τὴν βασιλείαν αὐτῶε
διδομένην παρηϊτήσατο, χαϑάπερ Ἐάνϑος ἐν τοῖς περὶ αὐτοῦ λέγεε,
τὴν λιτότητα δηλονότι πλέον ἀγαπήσας. τὰ δ᾽ αὐτὰ καὶ Τίμαιος θά
[ΕἘΉΟῚ 214 ἔν. 884] εἴρηκε, τὴν αἰτίαν ἅμα παρατιϑέμενος τοῦ
δημοτικὸν εἶναι τὸν ἄνδρα. φησὶ γὰρ ὅτι χληϑεὶς ὑπό τινος τῶν
ἀρχόντων, ὧς προβαίνοντος τοῦ πότου τὸ δεῖπνον οὐχ εἰσεφέ-
ρέτο, τῶν [δ᾽] ἄλλων ἡσυχαζόντων, μεσοπονήρως διατεϑεὶς ἐχέ-
λευσεν εἰσφέρειν" ὅ δὲ κεχληκὼς ἀναμένειν ἔφη τὸν τῆς βουλῆς
ὑπηρέτην. ὡς δὲ παρεγένδτο, ἐγενήϑη συμποσίαρχος, τοῦ χεχλη-
κότος δηλονότι καταστήσαντος, ὃς ὑπεγράφετο τυραννέδος ἀρχήν᾽
ἐκέλευσε γὰρ ἢ πένειν ἢ καταχεῖσθαι τῆς κεφαλῆς. τότε μὲν οὖν
ὃ Ἐμπεδοκλῆς ἡσύχασε᾽ τῆι δ᾽ ὑστεραίαε εἰσαγαγὼν εἰς δικαστήριον
ἀπέχτεινξ χαταδιχάσας ἀμφοτέρους, τόν τὸ κλήτορα χαὶ τὸν συμ-
ποσίαρχον. ἀρχὴ μὲν οὖν αὐτῶι τῆς πολιτείας ἦἧδει, πάλεν δὲ θὅ
15 “χρωνος τοῦ ἰατροῦ τόπον αἰτοῦντος παρὰ τῆς βουλῆς εἰς κατα-
σχευὴν πατρώιου μνήματος διὰ τὴν ἐν τοῖς ἐατροῖς ἀχρότητα παρ-
ελϑὼν ὅ Ἐμπεδοκλῆς ἐκώλυσε, τά τε ἄλλα περὶ ἰσότητος διαλεχϑεὶς
χαί τὶ χαὶ τοιοῦτον ἐρωτήσας" “τί δὲ ἐπιγράψομεν ἐλεγεῖον; ἢ
τοῦτο᾽ ἄχρον --- ἀκροτάτης [ἢ΄. 167] ; τινὲς δὲ τὸν δεύτερον στί-

20 χον οὕτω προφέρονται,

“ἄκροτάτης κορυφῆς τύμβος ἄχρος κατέχει.
τοῦτό τινες Σιμωνέδου φασὶν εἶναι. ὕστερον δ᾽ ὅ Ἐμπεδοχλῆςθθ
καὶ τὸ τῶν χιλίων ἄϑροισμα κατέλυσε συνεστὼς ἐπὶ ἔτη τρία, ὥστε β
οὐ μόνον ἦν τῶν πλουσίων, ἀλλὰ καὶ τῶν τὰ δημοτικὰ φρονούντων.

ὅ γέ τοι Τίμαιος ἐν τῆι ια καὶ ιβ [ΕἘῊἨ6 ομι] (κτολλάκες γὰρ αὐ-
τοῦ μνημονεύει) φησὶν ἐναντίαν ἐσχηχέναι γνώμην αὐτὸν (ἔν) τὸ
τῆι πολιτείαε (καὶ ἐν τῆι ποιήσει᾽ ὅπου μὲν γὰρ μέτριον καὶ
ἐπιεικῆ) φαίνεσθαι, ὅπου δὲ ἀλαζόνα καὶ φίλαυτον [ἐν τῆι ποιή-
σε!) φησί γοῦν" “χαίρετ᾽ ---πωλεῦμαι᾽ καὶ τὰ ἑξῆς [ἴν. 112,
4. ὅ]. χαϑ᾽ ὃν δὲ χρόνον ἐπεδήμει ᾿Ολυμπείασιν, ἐπεστροφῆς ἠξιοῦτο
πλείονος, ὥστε μηδενὸς ἑτέρου μνείαν γίγνεσθαι ἐν ταῖς ὁμελίαις
τοσαύτην ὅσην Ἐμπεδοκλέους. ὕστερον μέντοι τοῦ ᾿χράγαντος θἿ
οἰχιζομένου [] ἀντέστησαν αὐτοῦ τῆι χαϑόδωι οἱ τῶν ἐχϑρῶν ἀπό-
γονοι" διόπερ εἰς Πελοπόννησον ἀποχωρήσας ἐτελεύτησεν. οὐ παρ-
86 χε δ᾽ οὐδὲ τοῦτον ὁ Τίμων, ἀλλ᾽ ὧδ᾽ αὐτοῦ καϑάπτεται λέγων"

᾿χαὶ Ἐμπεδοχλῆς ἀγοραίων

ληχητὴς ἐπέων" ὅσα δ᾽ ἔσϑενε, τοσσάδ᾽ ἔδξιττεν

ἄρχειν, ἃς διέϑηχ᾽ ἀρχὰς ἐπιδευέας ἄλλων᾽. [ἔν. 49 .; γρ]. 4. 48].
περὶ δὲ τοῦ ϑανάτου διάφορός ἐστιν αὐτοῦ λόγος" Ἡρακλείδης
40 [ἄ. 76 οββ] μὲν γὰρ τὰ περὶ τῆς ἄπνου διηγησάμενος, ὡς ἐδοξά-

Α. 1 (ΙΟ6. ὙΠ] 6θ4--Τ|}. ΓΙΕΒΕΝ. 189

σϑη Ἐμπεδοχλῆς ἀποστείλας τὴν νεχρὰν ἄνϑρωπον ζῶσαν, φησὶν
ὅτι ϑυσίαν συνετέλει πρὸς τῶι Πεισιάναχτος ἀγρῶι. συνεχέχληντο
δὲ τῶν φίλων τινές, ἐν οἷς καὶ Παυσανίας. δἶῖτα μετὰ τὴν εὖ- 68
ωὠχίαν οἱ μὲν ἄλλοι χωρισϑέντες ἀνεπαύοντο, οἱ μὲν ὑπὸ τοῖς

ὅ δένδροις ὡς ἀγροῦ παρακειμένου, οἱ δ᾽ ὅπηι βούλοιντο, αὐτὸς δὲ
ἔμεινεν ἐπὶ τοῦ τόπου ἐφ᾽ οὗπερ κατεχέκλιτο. ὡς δὲ ἡμέρας
γεγηϑείσης ἐξανέστησαν, οὐχ ηὐρέϑη μόνος. ζητουμένου δὲ χαὶ
τῶν οἰκετῶν ἀνακρινομένων καὶ φασχόντων μὴ εἰδέναι, εἷς τις ἔφη
μέσων νυχτῶν φωνῆς ὑπερμεγέϑους ἀκοῦσαι προσχαλουμένης Ἐμ-

10 πεδοκλέα, εἶτα ἐξαναστὰς ἑωραχέναε φῶς οὐράνιον χαὶ λαμπάδων
φέγγος, ἄλλο δὲ μηδέν᾽ τῶν δὲ ἐπὶ τῶι γενομένωι ἐχπλαγέντων,
χαταβὰς ὅ Παυσανίας ἔπεμψέ τινὰς ξζητήσοντας. ὕστερον δὲ ἐχώ-
ἀνεν πολυπραγμονεῖν, φάσχων εὐχῆς ἄξια συμβεβηκέναι καὶ ϑύειν
αὐτῶι δεῖν καϑαπερεὶ γεγονότε ϑεῶι. Ἕρμιππος [38 1Π 42 69

15 ἔν, 27) δέ φησι Πάνϑειάν τινα ᾿Αἰχραγαντίνην ἀπηλπιεσμένην ὑπὸ
τῶν ἰατρῶν ϑεραπεῦσαε αὐτὸν καὶ διὰ τοῦτο τὴν ϑυσίαν ἐπιετδλεῖν᾽
τοὺς δὲ χληϑέντας εἶναι πρὸς τοὺς ὀγδοήχοντα. Ἱππόβοτος [Βοτὰ-
οἰ 18 ἔν. 77 οθ8) δέ φησιν ἐξαναστάντα αὐτὸν ὡδευχέναι ὡς ἐπὶ
τὴν Αἴτνην, εἶτα παραγενόμενον ἐττὶ τοὺς χρατῆρας τοῦ πυρὸς

Ὦ ἐναλέσθαι καὶ ἀφανισϑῆναι, βουλόμενον τὴν περὶ αὑτοῦ φήμην
βεβαιῶσαι ὅτι γεγόνοι ϑεός, ὕστερον δὲ γνωσθῆναι, ἀναρριπισϑείσης
αὐτοῦ μιᾶς τῶν χρηπίέδων᾽ χαλχᾶς γὰρ εἴϑιστο ὑποδεῖσϑαι. πρὸς
τοῦϑ᾽ ὅ Παυσανέας ἀντέλεγε. (Διόδωρος δ᾽ ὅ Ἐφέσιος περὶ 10
Δναξιμάνδρου γράφων φησὶν ὅτι τοῦτον ἐζηλώχει, τραγικὸν ἀσχῶν

, Ὁ τῦφον καὶ σεμνὴν ἀναλαβὼν ἐσϑῆτα). τοῖς Σελινουντίοις ἐμπεσόντος
λοιμοῦ διὰ τὰς ἀπὸ τοῦ παραχειμένου ποταμοῦ δυσωδίας, ὥστε
χαὶ αὐτοὺς φϑείρεσϑαι χαὶ τὰς γυναῖκας δυστοχεῖν, ἐπινοῆσαι τὸν
Ἐμπεδοχλέα καὶ δύο τινὰς ποταμοὺς τῶν σύνεγγυς ἐπαγαγεῖν ἐδίαις
δαπάναις" καὶ χαταμέξαντα γλυχῆναι τὰ ῥεύματα. οὕτω δὴ λή-

80 ξαγτος τοῦ λοιμοῦ καὶ τῶν Σελινουντίων εὐωχουμένων ποτὲ παρὰ
τῶι ποταμῶι, ἐπιφανῆναι τὸν Ἐμπεδοχλέα᾽ τοὺς δ᾽ ἐξαναστάντας
προσχυνεῖν καὶ προσεύχεσϑαι χαϑαπερεὶ ϑεῶι. ταύτην οὖν ϑέ-
ἀοντα βεβαιῶσαι τὴν διάληψιν εἰς τὸ πῦρ ἐναλέσϑαι. τούτοις {1
δ᾽ ἐναντιοῦται Τίμαιος [ΒῊΘ Ι 218 ἔν. 98] ῥητῶς λέγων ὡς ἐξεχώ-

8 ρῃσεν εἰς Πελοπόννησον καὶ τὸ σύνολον οὐχ ἐπανῆλθεν" ὅϑεν
αὐτοῦ χαὶ τὴν τελευτὴν ἄδηλον εἶναι. πρὸς δὲ τὸν Ἡρακλείδην
χαὶ ἐξ ὀνόματος ποιδῖται τὴν ἀντίρρησιν ἐν τῆι εδ᾽ Συραχό-
σιόν τὸ γὰρ εἶναι τὸν Πεισιάναχτα καὶ ἀγρὸν οὐχ ἔχειν ἐν ᾿Αχρά-
γαντι᾽ Παυσανίαν τὸ μνημεῖον (ἂν) πιεποιηχέναι τοῦ φίλου, τοιούτου

40 διαδοϑέντος λόγου, ἢ ἀγαλμάτιόν τε ἢ σηκὸν οἷα ϑεοῦ" καὶ γὰρ

160 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙΕΝ

πλούσιον εἶναε. ἱπῶς οὖν, φησίν, εἰς τοὺς χρατῆρας ἥλατο ὧν

σύνεγγυς ὄντων οὐδὲ μνείαν ποτὲ ἐπεποίητο; τετελεύτηχεν οὖν ἐν

Πελοποννήσωι. οὐδὲν δὲ παράδοξον τάφον αὐτοῦ μὴ φαίνεσϑαε" 72

μηδὲ γὰρ ἄλλων πολλῶν. τοιαῦτά τινὰ εἰπεὼν ὅ Τίμαιος ἐπιφέρδε"

“ἀλλὰ διὰ παντός ἐστιν Ἡρακλείδης τοιοῦτος παραδοξολόγος, καὶ

ἐχ τῆς σελήνης τιδτττωκέναι ἄνϑρωπον λέγων ᾿ἱππόβοτος δέ φησεν

ὅτι ἀνδριὰς ἐγκεκαλυμμένος Ἐμπεδοκλέους ἔκειτο πρότερον μὲν ἂν

᾿Ἄχράγαντι, ὕστερον δὲ πρὸ τοῦ Ῥωμαίων βουλευτηρίου ἀχάλυφος,
δηλονότι μεταϑέντων αὐτὸν ἐκεῖ Ῥωμαίων. γραπταὶ μὲν γὰρ εἰχόνδς
καὶ νῦν περιφέρονται. Νεάνϑης δ᾽ ὅ Κυζικηνὸς ὅ καὶ περὶ τῶν

Πυϑαγοριχῶν εἰπών φησι [ἘἨ6ῚΠῸ ξἔν.22] Μέτωνος τελευτήσαντος

τυραννίδος ἀρχὴν ὑποφύεσθαι᾽ εἶτα τὸν Ἐμπεδοκλέα πεῖσαι τοὺς

᾿χραγαντίνους παύσασϑαι μὲν τῶν στάσεων, ἰσότητα δὲ πολιτιχὴν

ἀσχεῖν. ἔτι τὸ πολλὰς τῶν πολιτίδων ἀπροίχους ὑπαρχούσας 438

15 αὐτὸν προιχέσαι διὰ τὸν παρόντα πλοῦτον᾽ διὸ δὴ πορφύραν τε
ἀναλαβεῖν αὐτὸν χαὶ στρόφιον ἐπυιϑέσθϑαι χρυσοῦν, ὧς Φαβωρῖνος
ἐν ᾿4Τ“πομνημονεύμασιν, ἔτι τ᾽ ἐμβάτας χαλχᾶς χαὶ στέμμα “᾽ελφεκχόν.
χόμη τὸ ἦν αὐτῶι βαϑεῖα χαὶ παῖδες. ἀχόλουθϑοι᾽ καὶ αὐτὸς ἀεὶ
σχυϑρωστὸς ἐφ᾽ ἑνὸς σχήματος ἦν. τοιοῦτος δὴ προήιδι, τῶν πολε-

20 τῶν ἐντυχόντων χαὶ τοῦτο ἀξιωσάντων οἱονεὶ βασιλείας τινὸς παρά-
σημον. ὕστερον δὲ διά τινα πανήγυριν πορευόμενον ἐπ᾽ ἀμάξης
ὡς εἰς Πεσσήνην πεσεῖν καὶ τὸν μηρὸν κλάσαι᾽ νοσήσαντα δ᾽ ἐχ
τούτου τελευτῆσαι ἐτῶν ἑπτὰ καὶ ἑβδομήχοντα. εδἶναε δ᾽ αὐτοῦ
καὶ τάφον ἐν Μεγάροις. περὶ δὲ τῶν ἐτῶν ᾿“αριστοτέλης δια- 74

25 φέρεται᾽ φησὶ γὰρ ἐκεῖνος ἑξήχοντα ἐτῶν αὐτὸν τελευτῆσαε᾽ οἱ δὲ
ἐννέα χαὶ ἕχατόν [γρ]. ὃ ὅ8]. ἤχμαξζε δὲ κατὰ τὴν τετάρτην καὶ
ὀγδοηχοστὴν ὀλυμπιάδα [4441]. Δημήτριος δ᾽ ὅ Τροιζήνιος ἐν
τῶι Κατὰ σοφιστῶν βιβλίωι [ΕἘἘ ᾿ 6 ΙΥ̓ 888] φησὶν αὐτὸν χαϑ'
Ὅμηρον [λ 218]

80 ἁψάμενον βρόχον αἰτοὺν ἀφ᾽ ὑψηλοῖο χρανείης

αὐχέν᾽ ἀποχρεμάσαι, ψυχὴν δ᾽ ᾿Αἴδόσδε κατελϑεῖν.
ἐν δὲ τῶι προειρημένων Τηλαύγους ἐπιστολίωε λέγεται αὐτὸν εἰς
ϑάλατταν ὑπὸ γήρως ὀλισϑόντα τελευτῆσαι. χαὶ ταῦτα μὲν περὶ
τοῦ ϑανάτου χαὶ τοσαῦτα. [ἘοΙζθη Ζπτοὶ ΕΡρίχταιυπμθ ἄθθ Ὀίορθιθβ.)

8ὅ ἐδόχοι δ᾽ αὐτῶι τάἀδε᾽ στοιχεῖα μὲν δἶναι τέτταρα, πῦρ, ὕδωρ, 186
γῆν, ἀέρα᾽ Φιλίαν τὸ ἦι συγχρένεται καὶ Νεῖχος ὧι διαχρίνεξται.
φησὶ δ᾽ οὕτω᾽ “Ζεὺς --- βρότειον᾽ [ἔν 6, 2. 8], Δία μὲν τὸ πῦρ
λέγων, Ἥρην δὲ τὴν γῆν, ᾿ΑἸδωνέα δὲ τὸν ἀέρα, Νῆστιν δὲ τὸ ὕδωρ.
καὶ ταῦτα, φησίν, ἀλλάττοντα --- λήγει [ἴν. 17,6], ὡς ἂν

40 ἀιδίου τῆς τοιαύτης διαχοσμήσεως οὔσης ἐπιφέρει γοῦν᾽ “ἄλλοτε

οι

1

φ

Α. 1 (ὉΙΟ6. ΥἹΙ͂ 11---. ΤΕΒΕῈΝ, 1--8. 1601

-- ἔχϑει᾽ [ἅ-. 17, 7.8]. καὶ τὸν μὲν ἥλιόν φησι πυρὸς ἄϑροισμα 11
μέγα καὶ τῆς σελήνης μείζω" τὴν δὲ σελήνην δισχοειδῇ, αὐτὸν δὲ
τὸν οὐρανὸν χρυσταλλοειδῇ. καὶ τὴν ψυχὴν παντοῖα εἴδη ξώιων
χαὶ φυτῶν ἐνδύεσθαι᾽ φησὶ γοῦν᾽ ᾿ἤ δη --- ἰχϑύς᾽ [ἔν. 117].

τὰ μὲν οὖν Περὶ φύσεως αὐτῶι χαὶ οἱ Καϑαρμοὶ εἰς ἔπη
τείνουσε πεντακισχίλια [], ὅ δὲ Ἰατρικὸς λόγος εἰς ἔπη ἑξακόσια.
περὶ δὲ τῶν τραγωιδιῶν προειρήχαμεν [8 581].

τ

2. ϑυτραβ.
Ἐμπεδοκλῆς ἹΜέτωνος, οἱ δὲ ᾿Αρχινόμου [Δὰ8 ΗδΒΥΟΒ],
οἱ δ᾽ ᾿Εξαινέτου. καὶ ἀδελφὸν ἔσχε Καλλικρατίδην δὰ 1Τ,δοτί.
ι0 8 δ].
ἠχροάσατο δὲ πρώτου Παρμενίδου, οὕτινος, ὧς φησι Πορ-
φύριος ἔν Φιλοσόφωι ἱστορίαι, ἐγένετο παιδιχά. οἱ δὲ ἔφασαν
μαϑητὴν Τηλαύγους, τοῦ Πυϑαγόρου υἱοῦ, τὸν ᾿Εμπεδοκλέα γενέ-
σϑαι [δὰ8 ῬοΙρδγγ. Ηἰϊβί. ρμῖ]οθ. ἔτ. 8 Νδυοκ].
ιὃ ᾿Αχραγανεῖνος δὲ φιλόσοφος φυσικὸς καὶ ἐποποιός [δὰ8 ΗΘΘΥΟΒ].
οὗτος ὅ Ἐμπεδοχλῆς στέμμα ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς χρυσοῦν
χαὶ ἀμύκλας ἐν τοῖς ποσὶ χαλκᾶς καὶ στέμματα “Ζ“ελφικὰ ἐν ταῖς
χερσὶν ἔπτήεει τὰς πόλεις, δόξαν περὶ αὑτοῦ κατασχεῖν ὡς περὶ
ϑεοῦ βουλόμενος. ἐπειδὴ δὲ γηραιὸς ἐγένετο, νύχτωρ ἔρριψεν
Ἢ ἑαυτὸν εἰς χρατῆρα πυρός, ὦὧστε μὴ φανῆναι αὐτοῦ τὸ σῶμα. καὶ
οὕτως ἀπεώλετο τοῦ σανδαλίου αὐτοῦ ἐχβρασϑέντος ὑπὸ τοῦ πυρός.
ἐπεχλήϑη δὲ καὶ Κωλυσανέμας διὰ τὸ ἀνέμου πολλοῦ ἐπιυιϑεμένου
τῆι ᾿χράγαντι ἐξελάσαι αὐτὸν δορὰς ὄνων περιϑέντα τῆι πόλει
ἰδαΒβ Ῥογρ. νφῖι. Α 16].
Ὁ γέγονε δὲ τούτου μαϑητὴς Γοργίας ὅ ῥήτωρ ὃ ““εοντῖνος [88
Ἰμλοτί, 8 58].
χαὶ ἔγραψε δι᾽ ἐπῶν Περὶ φύσεως τῶν ὄντων βιβλία β (καὶ
ἔστιν ἔπη ὡς δισχίλια), Ιατρικὰ καταλογάδην καὶ ἄλλα πολλά
ἰδι8 Ηρ6.].

8. Ῥιχπιῦβ Ναί. Ηἰδὺ ΧΧΙΧΣ 1, ὅ αἴΐα ζαοἴϊο (αὖ οαρενγὶηεοηδὲϑ οοσποριμπναπΐ
περὶ γοο) οοορὶξ ὑπ ϑιοὶα, Δογολα Αργασαπέδο Ενιροάοοϊδ ρἠ᾿υϑὶοὶ αὐοίογαΐε
οπηηεηαΐο. ϑστο. 5. ν. Ἄχρων, ᾿ἀχραγαντῖνος υἱὸς Ξένωνος . ἐσοφίστευσεν
ἐν ταῖς ᾿Αϑήναις ἅμα Ἐμπεδοχλεῖ. ἔστιν οὖν πρεσβύτερος Ἱπποχράτους.
ἔγραψε Περὶ ἰατρικῆς δωρίδι διαλέχτωι, Περὶ τροφῆς ὑγιεινῶν βιβλίον ἃ. ἔστι
δὲ χαὶ οὗτος τῶν τινα πνεύματα σημειωσαμένων. εἰς τοῦτον ἐποίησεν Ε.
τωϑαστιχὸν ἐπίγραμμα [ἴτ. 1617). Ῥχστ. ἀθ 15. οἱ 08. 80 ὑ. 888 Β ἄἄχρωνα γοῦν
τὸν ἰατρὸν ἐν ᾿Αϑήναις ὑπὸ τὸν μέγαν λοιμὸν εὐδοκιμῆσαι λέγουσι πῦρ χελεύ-
ὄντα παραχαίειν τοῖς νοσοῦσιν. [ναὶ]. Μ. Ὑ͵ΟΙΙΠπΔππη ΕὟ. ἀ. σγ. ΑΥ̓ζίε 1 108 8α4.]
ὅλσπεν. τρί, πον. 11 [Χ ὅ Κι] χαὶ πρόσϑεν μὲν ἔρις ἦν οὐ σμικρὰ νικῆσαι
τῶι πλήϑει τῶν εὑρημάτων ἀλλήλους ὀριγνωμένων τῶν ἐν Κῶι καὶ Κνίδωι"

1919, Ττακια. ἃ. οιβοῖε. 11

1602 21. ΕἘΜΡΕΠΟΚΙΕΒ

διττὸν γὰρ ἔτι τοῦτο τὸ γένος ἣν τῶν ἐπὶ τῆς Ἡσίας ᾿᾿σχληπιαδῶν ἐχλιπόντος
τοῦ κατὰ Ῥόδον" ἤριζον δ᾽ αὑτοῖς τὴν ἀγαϑὴν ἔριν ἐχείνην, ἣν Ἡσίοδος
ἐπήινει χαὶ οἱ ἐκ τῆς Ἰταλίας ἰατροί, Φιλιστίων τε χαὶ Ἐμπεδοκλῆς καὶ Παν-
σανίας καὶ οἱ τούτων ἑταῖροι.

4. ΑΞΙΒΘΥ. ἀθ6 δηΐμβ Α 2. 4051 τῶν δὲ φορτιχωτέρων καὶ ὕδωρ τινὲς
ἀπεφήναντο καϑάπερ Ἵππων" πεισθῆναι δ᾽ ἐοίχασιν ἐκ τῆς γονῆς ὅτι παντῶν
ὑγρά. καὶ γὰρ ἐλέγχει τοὺς αἷμα φάσχοντας τὴν ψυχήν, ὅτι ἡ γονὴ
οὐχ αἷμα.

δ. ϑ'σιραβ 8. ν. Ζήνων Τελευταγόρου Ἐλεάτης φιλόσοφος τῶν ἐγγιζόντων
Πνυϑαγόραι χαὶ Δημοχρίτωι κατὰ τοὺς χρόνους (ἦν γὰρ ἐπὶ τῆς ὁη ὀλυμπιάδος)
[468---Ὁ] μαϑητὴς Ξενοφάνους ἢ Παρμενίδου. ἔγραψεν Ἔριδας, Ἐξήγησιν τῶν
Ἐμπεδοχλέους, Πρὸς τοὺς φιλοσόφους περὶ φύσεως. --- τοῦτόν φασιν εὑρετὴν
εἶναι τῆς διαλεχτικῆς, ὡς Ἐμπεδοχλέα τῆς ῥητορικῆς. γαῖ. 1,Δοτὶ. Ὁίος. ΓΧ 25
(5. 180, 12).

6. ΑΒΙΒΤΟΥ. ΜοΌρΒ. Α 8. 984211 Αναξαγόρας δὲ ὃ Κλαζομένιος τῆι μὲν

ἡλιχίαι πρότερος ὧν τούτου [818 Ἐχιροᾶ.)], τοῖς δ᾽ ἔργοις ὕστερος ἀπείρους
ἐναὶ φησι τὰς ἀρχάς. ᾿᾿παχαρογαια φιοᾶ αἰοὶξ Αγίβίοίεῖεα αεἰαΐε Ῥγίονοην 886
Ἑνιροάοοῖο τοῖς δ᾽ ἔργοις ὕστερον, ἐπιά σμΐάενι ἀρρανγεὶ τὰ ἔργα ἕρϑανε εἶνιδ
ἐ88ὲ ἀοοίγέμανα οἱ »λδϊοϑορῆίαμι. δοὰ ὕστερος ἀμδίιμη εδὲ μίγωνι αἷ ἰδηεριι
γοϊεγενάμηι δὶς μὸ υεἷ οοορεγξ ρλιϊοϑορλαγὶ υεἷ ρίαοίία δια ρῬγοροθμενγὶξ 4ηα-
ααρφογαϑ, απ αὦ ἀοοίγίπαςε Απασαρφογοας ἀϊρηναίενι εἰ αμοίογ ἑαίει. ἘΒοπὶ
οΟΙΏΙη. Ὁ. 67.

Ἴ. βυμριλσιῦδ Ῥθγβ. 2ὅ, 19 δὺβ ΤΒΘΟΡὮΓ. Ῥηγβ. Ορ. [ἔτ. 8. 411, 11 Ὁοχ.]
Ἐμπεδοχλῆς ὃ ᾿ἀχραγαντῖνος οὐ πολὺ χατόπιν τοῦ ᾿Αναξαγόρον γεγονώς,
Παρμενίδου δὲ ζηλωτὴς καὶ πλησιαστὴς χαὶ ἔτι μᾶλλον τῶν Πυϑαγορείων.
γε. Α 1 ε ὅ4.

8. Ἐτσβ. Ρ. Ἐ. Χ 14,15 [88 ἃ. Δποηγιηθη ΒΟΘΤΑΡἢΘἢ)] Τηλαύγους δὲ Ἐ.
ἀχουστὴς γίνεται. χαϑ᾽ ὃν Ἡράχλειτος ὃ σχοτεινὸς ἐγνωρίζετο (ἃ. ἢ. ΟἹ. 69
[604---1] προὺ ἃ. ΟΠ τοι).

9. --- ΟΒτοη. βυῦ οἱ. 81, 1 [456] Ἐ. χαὶ Παρμενίδης φυσικοὶ φιλόσοφοι
ἐγνωρίζοντο. ΟῚ. ΧΥ͂ΙΙ 21, 14 [νϑταυ! !]οἢ δὰ ΝΟΡοΟΒ ΟὨσομΐ ἘΚ] συγίβο θη
ἃ. Βοῦ δοῦῦ ἃ. ἃ. Οὐθηοσα [477] τι. ἃ. Θοοοινίγαι [450]: ἑμασέα οὰ ἱεθαρογα Ἐ.
Αρνὶ σοί ἱπ ρλιοϑορλίας παὐμγαϊδδ δίμαϊο ἢογιῖ.

10. τσ. ΟἜ του. βυῦ ο]. 86, 1 [4836] ναὶ. 8. 111 η. 11.

11. ΑΤΉΞΕΝ. 18 Εἰ [ἀδγαιβ ϑαϊᾷ. 8. ν. ᾿Αϑήναιος) Ἐ. δ᾽ ὁ ᾿Αχραγαντῖνος
ἵπποις Ὀλύμπια νιχήσας Πυϑαγοριχὸς ὧν χαὶ ἐμψύχων ἀπεχόμενος ἐχ σμὺρ-
νης χαὶ λιβανωτοῦ καὶ τῶν πολυτελεστάτων ἀρωμάτων βοῦν ἀναπλᾶσας διέ-
γειμε τοῖς εἰς τὴν πανήγυριν ἀπαντήσασιν. ("'. Α 1 81 υπὰ ὅ8.)

12. --- ΧΙΥ͂ 620 Ὁ τοὺὶς δ᾽ Ἐμπεδοκλέους Καϑαρμοὺς ἐραψώιδησεν
Ὀλυμπίασι Κλεομένης ὁ ῥαψωιδός, ὥς φησιν Δικαίαρχος ἐν τῶι Ὀλυμπιχῶι
[ΕΗ Πὶ 249 ἔν. 41].

18. ΝΙοομάσηῦβ (τοδί σ εἰσὶ 828 ῬΟΡΗ. Υ. Ργάι. 29, ΙδηιὉ. Υ. Ῥ. 18ὅ,
ἔθος Ῥγίδιδρογαθ᾽ Τ υπἀουπδῦθη): ὧν μεταλαβόντας Ἐμπεδοχλέα τε τὸν ᾿ἄχρα-
γαντῖνον χαὶ Ἐπιμενίδην τὸν Κρῆτα καὶ ᾿ἄβαριν τὸν Ὑπερβόρειον πολλαχῆι
καὶ αὐτοὺς τοιαῦτα τινα ἐπιτετελεχέναι. δῆλα δ᾽ αὐτῶν τὰ ποιήματα ὑπάρχει,
ἄλλως τε χαὶ ἀλεξανέμας μὲν ὃν τὸ ἐπώνυμον Ἐμπεδοχλέους, χαϑαρτὴς δὲ τὸ
Ἐπιμενίδου, αἰϑροβάτης δὲ τὸ ᾿Αβαριδος.

Α. [ΕΒΕΝ. 8---11. 168

14. ῬΙΌΤΔΕΟΗ. 46 ΟοὐχίοΒ. 1 Ρ. δ1ὅ Ο ὁ δὲ φυσικὸς Ἐμπεδοκλῆς ὄρους τινὰ
διασφάγα βαρὺν χαὶ νοσώδη χατὰ τῶν πεδίων τὸν νότον ἐμπνέουσαν [ἐχ-
πνέουσαν ἘἱΒΚΘ) ἐμφράξας λοιμὸν ἔδοξεν ἐχχλεῖσαι τῆς χώρας. ἂν. Οο]οί,
82, 4 Ρ. 1126 Β Ἐ. δὲ τούς τε πρώτους τῶν πολιτῶν ὑβρίζοντας καὶ δια-
φοροῦντας τὰ χοινὰ ἐξέβαλεν ἐξελέγξας τήν τε χώραν ἀπήλλαξεν ἀκαρπίας
καὶ λοιμοῦ διασφάγας ὄρους ἀποτειχίσας δι᾿ ὧν ὁ νότος εἰς τὸ πεδίον ὑπερέ-
βαλλε. Οἰκμ. βθομ. ΥἹ 80 ὑ. 1δ4 Ρ. Ἐ. τε ὃ ᾿ἀχραγαντῖνος Κωλυσανέμας
ἐπεκλήθη. λέγεται οὖν ἀπὸ τοῦ ᾿᾿χράγαντος ὄρους πνέοντός ποτε ἀνέμου
βαρὺ καὶ νοσῶδες τοῖς ἐγχωρίοις, ἀλλὰ καὶ ταῖς γυναιξὶν αὐτῶν ἀγονίας αἰτίου
γινομένου παῦσαι τὸν ἄνεμον. Εοϊξθα ἀἷο ἔν. 111,8---ὅ. 112,10---12, ῬΗΙΙΟΒΤΕΑΤ.
Υ͂. ΑΡΟ]}. ΥΙΕἊΙ 1, 8 ". 168 τίς δ᾽ ἄν σοφὸς ἐκλιπεῖν σοι δοχεῖ τὸν ὑπὲρ πόλεως
τοιαύτης ἀγῶνα; ἐνθυμηϑεὶς μὲν δΔημόχριτον ἐλευϑερώσαντα λοιμοῦ ποτε
Ἀβδηρίτας, ἐννοήσας δὲ Σοφοχλέα τὸν ᾿Αϑηναῖον, ὃς λέγεται χαὶ ἀνέμους
ϑέλξαι τῆς ὥρας πέρα πνεύσαντας, ἀκηκοὼς δὲ τὰ Ἐμπεδοχλέους ὃς νεφέλης
ἀνέσχε φορὰν ἐπ᾽ ᾿Αχραγαντίνους ῥαγείσης; αἴ. 12 Ἐ. τε γὰρ χαὶ Πυϑαγόρας
αὐτὸς χαὶ Δημόχριτος ὁμιλήσαντες μάγοις χαὶ πολλὰ δαιμόνια εἰπόντες οὕπω
ὑπήχϑησαν τῆι τέχνη. ῬΙΩΝ. Ὦ. παῖ. 80, 1, 9 οεγέε Ῥυίμασογαθ, ἸΒ., Τρεμεοον ἐμ,
Ριαίο αα ἤαῆς [86. τιϑρ106η) ἀϊϑοοπάσηι παυϊσαυογο ἐοαδὶϊ 8 υεγθιδ γμᾶηι ρεγεσγὸ»
παδιοπέδιμδ ϑμϑοορίδ. λαηο τουογϑὶ τγαραίοαυεγε, ἤαπο ἧι αγοαηὴδβ δαδοογα.

16. ΙΑμβύσσε, Υ. γα. 118 ἰδ ΝΙΘΟΙΏΔΟΠΟ8] Ἔ. δὲ σπασαμένου τὸ ξίφος
ἤδη νεανίου τινὸς ἐπὶ τὸν αὑτοῦ ξενοδόχον "4γχιτον [να]. Β 1], ἐπεὶ διχάσας
δημοσίαι τὸν τοῦ νεανίου πατέρα ἐθανάτωσε χαὶ αίξαντος ὡς εἶχε συγχύσεως
χαὶ ϑυμοῦ, ξιφήρους παῖσαι τὸν τοῦ πατρὸς χαταδικαστὴν ὡσανεὶ φονέα ἌἊγ-
χιτον, μεϑαρμοσάμενος ὡς εἶχε τὴν λύραν καὶ πεπαντιχόν τι μέλος χαὶ χατα-
σταλτιχὸν μεταχειρισάμενυς εὐϑὺς ἀνεκρούσατο τὸ “γηπενϑὲς ἄχολόν τε χαχῶν
ἐπίληϑες ἁπάντων᾽ χατὰ τὸν ποιητήν [ὁ 221], χαὶ τόν τε ξαυτοῦ ξενοδόχον γ-
χιτον ϑανάτου ἐρρύσατο καὶ τὸν νεανίαν ἀνδροφονίας. ἱστορεῖται δ᾽ οὗτος τῶν
Ἐμπεδοχλέους γνωρίμων ὁ δοχιμώτατος ἔχτοτε γενέσϑαι.

16. ΚΞΤΕΑΒΟ ΥἹ Ρ. 214 νομίζειν δ᾽ ἐχ τῆς τοιαύτης ὄψεως [Δοῦϊ86) πολλὰ
μυϑεύεσϑαι χαὶ μάλιστα οἷά φασί τινες περὶ ᾿Εμπεδοκχλέους, ὅτι καϑάλοιτο εἰς
τὸν χρατῆρα καὶ χαταλίποι τοῦ πάϑους ἴχνος τῶν ἐμβάδων τὴν ἑτέραν ἃς
ἐφόρει χαλχᾶς. εὑρεϑῆναι γὰρ ἕξω μικρὸν ἄπωϑεν τοῦ χείλους τοῦ κρατῆρος
ὡς ἀνερριμμένην ὑπὸ τῆς βίας τοῦ πυρός [οἷ. Ῥ. 216].

Ηοπαν. ΑΙ Ρορί. 468

ϑὲ υεἴμίϊ τερον 8 ὠιίείμδ ἀεοϊ λέ αμοξρϑ8

ἐπ ρμίοιμη, Κουεαηῦο, ἰἰοοὶ ᾿δωοοιγ ἐο ἰοΉ ΙΗ
οἷανεοὶ “ἴο οἷσοδ πΟῊ δὲἐ φωΐ ἰοἴϊεγε ουνεΐ,

δὲ ογεί μὶβ ορεῆι 7εΥγῈ οἰ ἀνε ΐογα βιδηὰ

“φμὲ 808, αἩ ῬγμάΘΉ8 ἧμο 86 ἀειοοογὶἑ αἶγας
ϑεγυαγὰὸ ποϊδἐ᾽ ἀΐοαηι, ϑἰουϊέσυια Ῥοοίας

πανγαῦο ὑηζεγι δι. ἀδμδ ἱημπονίαϊί8 λαδενὶ

ἄν ομρὶὲ Επιρεάοοῖεδ, αγάοηΐεηι Κγἱσίάνι Αείπαρι
ἑποϊ δέ, δὲ τ..8 ᾿ἰοοαΐγυια ρεγίγε ροοίϊδ:

ὑπυϊξωμης χυὶ δεγυαΐ, ἰάοηι ζαοὶϊέ οοοἰἀοηξὶ.

11. [ΑἘ181.] ῬΙΟΌΪ, 80, 1 Ρ. 9ὅ8126 τῶν δὲ ὕστερον Ἐ. χαὶ Πλάτων καὶ
Σωχράτης καὶ ἕτεροι συχνοὶ τῶν γνωρίμων (τΆτοῃ ΜοΟΙΔΠΟΒΟΙοτ) νρ]. [.π0.
ἴμρ. 2.

11}

1θ4 21. ΕΜΡΕΘΟΚΙΕΝ

18. ΑΕιχὰν Υ͂. Η. ΧΙ] 82 ᾿Εμπεδοχλῆς δὲ ὁ ᾿Αχραγανιῖνος ἁλουργεῖ ἐχρή-
σατο χαὶ ὑποδήμασι χαλχοῖς [αἷ. Ἑδνοτίη. Α 1 ὃ 13. ῬΗΠΟΘΤΕ. Υ. ΑΡ. ΥΠΠ7
Ρ. 160 Ἐ. μὲν γὰρ χαὶ στρόφιον τῶν ἁλουργοτάτων περὲ αὐτὴν [86. τὴν χό μην]
ἁρμόσας ἐσόβει περὶ τὰς τῶν Ἑλλήνων ἀγυιὰς ὕμνους ξυντιϑείς, ὡς ϑεὸς ἐξ
ἀνθρώπου ἔσοιτο [εἴ. ἔτ. 112, 6 8α4.].

19. ϑΈχτυβ δᾶν. πιϑδίῃ. Υ11 6 ᾿ξμπεδοχλέα μὲν γὰρ ὃ ᾿Αριστοτέλης (τι 80-
Ρ ἰεύθθ να]. Α 1 ὃ 57) φησὶ πρῶτον ῥητοριχὴν χεχινηχέραι. Ατκ ἀσιηδοί θη Αὐἴοχ
(Ασἰδυούθιοθ Συναγωγὴ τεχνῶν) Οὐτντ. ΠΊ, 8 παι Ὀγίημιδ ροδὲ 608 ίΟδ
»οείας ἰγααίἀοεγν πιουΐδθὸ αἴΐσμα οἷγοα γῇλείογίοο Εἰ. ἀϊοϊξγ . αι αμΐξδηι
ϑογόρίογεβ απὐγιϊδοίηιὶ Οὐγαῦ εὐ Τιϑίαϑ οι, φιιοδ Ἰμδοομῖιιδ εβδὲ υἱν εἰμβάφηι
ὀμδμῖίαε Οογσίαϑ ]ιεοπέμνιδ, Ἐπιρεαοοϊδδ, μὲ ἰγασιξμν, αἀἰδοὶροῖιδ. οἷ. Αὐἶδὲ, ΒΟΡΉΏ.
6]. 88 Ρ. 1880 81 οὗ δὲ νῦν εὐδοχιμοῦντες ἴ86. ῥήτορες] παραλαβόντες παρὰ
πολλῶν οἷον ἐχ διαδοχῆς χατὰ μέρος προαγαγόντων οὕτως ηὐξήκασι Τεισίας
μὲν μετὰ τοὺς πρώτους [Βοάποῦ Ὀοὶ Ηομμογ] Θρασύμαχος δὲ μετὰ Τεισίαν κτλ.
ΒΟΒΟΪ. ΙΔπι]οἢ. Υ. Ῥ. ᾿. 198 οἃ. Ναῦοκ ὅτε χαὶ ὃ Παρμενίδης ὁ ἐξ Ἐλέας
Πυϑαγόρειος ἦν ἐξ οὗ δῆλον ὅτι χαὶ Ζήνων ὃ ᾿ἀμφοτερόγλωσσος᾽ ὁ καὶ τὰς
ἀρχὰς τῆς διαλεχτικῆς παραδούς. ὥστε ἐκ Πυϑαγόρου ἤρξατο ἡ διαλεχτική,
ὥὦσαύτως δὲ ἡ ῥητοριχή᾽ Τισίας γὰρ καὶ Γοργίας χαὶ Πῶλος Ἐμπεδοχλέους τοῦ
Πνυϑαγορείον μαϑηταί.

ἈΡΟΡΗΤΗΞΟΜΑΤΙΚ.

20. 1ἘΕΤ. θιοσ. ΓΧ 29 τοῦτόν [Ζοπου σοῃ Ε08] φασι λοιδορούμενον
ἀγανακτῆσαι᾽ αἰτιασάμενου δέ τινος φάναι" “ἐὰν μὴ λοιδορούμενος προσποιῶμαε.
οὐδὲ ἐπαινούμενος αἰσϑήσομαι [80 ἃϊο Ηἄε8.. Εἰοπάρον ανομ, ῬΑΞΙΒ. ἢ. 158
[46. Ογαοου. ΧΧ 1062) ᾿ΕἘμπεδοχλῆς ἐρωτηϑείς, διὰ τί σφόδρα ἀγαναχτεῖ χαχῶς
ἀχούων ἔφη" “ὅτι οὐδὲ ἐπαινούμενος ἡσϑήσομαι, εἰ μὴ κακῶς ἀχούων λυπη-
ϑήσομαι᾽; 188 Ἔ. πρὸς τὸν λέγοντα [ναὶ]. ΧΟΠΟΡΒδΠπο5 Ὀοὶ Ὠίος. ΓΧ 20 3. 839,
11), ὅτε οὐδένα σοφὸν εὑρεῖν δύναμαι, ᾿ χατὰ λόγον᾽ εἶπε' ᾿ τὸν γὰρ ζητοῦντα
σοφὸν αὐτὸν πρῶτον εἶναι δεῖ σοφόν.

ῬΟΕΒΙῚΕ (ναὶ. Α 1 δ8 δ Γ΄. θὅ. 17; ΖΟΓΠΟΣ ἢ. 2. 12).
21. ἴζσοβετ. 1 114 566.
οὗ φιὶ φιαίξμονΥ ἐὦ γεῦμϑ ροδδὲ οηιμῖα γοη ἕν
Π1δὅ 6 ἰρηὶ ἕεγγα αἰσμα αὐήθλα Ῥγοογέϑοενε οἱ ἐμιδνὶ,
σιογμηι Αογασαπέδνιιδ σμῆν ργὰημδ Ἐπιροαοοῖοβ 6βί,
ἑμδιῖα φυοηι ἰγιγιείγδ ἐεγγαγιοι σεδδὶἑ ἴη, ΟΥ̓,
γμαηι βιωλέαηδ οἰγομηι πιαρηὴδ απ γασίδιιϑ ἀρ Υ
]οπίμηι σἰαμοὶδ αϑραγοὶξ υἱγεϑ αὖ τπαἷ8,
120 απρσιμδίοχιε ὕγείμ γαρίάμηι ἡιανὸ αἰυϊαὶί παν 8
Τέαϊαε ἱεγγαγμηι ογαϑ α ἢηῖδιιδ οἰτιϑ.
λὶο εδβὲ υαϑία Ολαγυδάδε, εἰ λἰο Αείπαοα απ ίμν
γα βαπιπιαγυηλ γμγϑυη 86 οοἰ ον ἰγαϑ,
ζακοῖδιιδ ογιερίοδ ἐΐεγιι υἱϑ μὲ υοηιαΐ ἐρηΐδ
126 αα οαεϊμψιε ζεγαΐ Παημπαὶ δεΐσμγα γεγϑωηι.
σμας οὐ πιαρπα πιοαὶδ ἡϑεἱϊδ ἡμγαπάα υἱαείμν
φεμδδιιθ διιπιαηΐδ γεσὶο υἱϑοπάασφιο Κεγέμν,
γεδιι8 ορίηια δοηῖδ, πιϊία πειμπῖϊία υἵγμηι υἱ,

Α. 18---286. ΓΕΒΕῈΝ ὕΝῸ ΡΟΕΞῚΕ. 168

μῈ ἑαμεθη, ἦοο δαδιυέδϑε υἱγὸ ργαξοϊαγμδ ἵπ 86
180 πεὸ ϑδαποΐι ᾿ασὶδ εἰ ηγμηι οσαγωχμο υἱά είν,
" οαγηηα φιῃ οἴἰαηι αἀἰυϊηὶ ρεοίογίδ οὗμιδ

υοοϊογαπΐμν εὐ εαρομεριί ργαεξοίαγα γερευία,

μὲ υἱα Ἀωπιαηα υἱάεαΐμν δι γε ογθαΐμϑ.

22. ΑΞιβτοτ. Ῥοσί. 1. 1441Ρ 11 οὐδὲν δὲ χοινόν ἐστιν Ὁμήρωι καὶ Ἐμπε-
δοχλεῖ πλὴν τὸ μέτρον" διὸ τὸν μὲν ποιητὴν δίχαιον καλεῖν, τὸν δὲ φυσιολόγον
μᾷἄλλον ἢ ποιητήν.

23. ΜΈΝΑΚΡΕΒ [(ἘΝΕΤΗΣ1ΟΒ] 1 2, 2 φυσιχοὶ [Βο. ὕμνοι] δὲ ὁποίους οἱ
περὶ Παρμενίδην χαὶ Ἐμπεδοχλέα ἐποίησαν τίς ἡ τοῦ ᾿Απόλλωνος φύσις [εἶ,
δα ἔν. 184), τίς ἡ τοῦ Διὸς [ἴτ. 6, 2] παρατιϑέμενοι. χαὶ οἱ πολλοὶ τῶν Ὀρφέως
τούτου τοῦ τρόπου. ἰρὶά, δ, 2 εἰσὶν δὲ τοιοῦτοι, ὅταν ᾿Απόλλωνος ὕμνον λέ-
γοντες ἥλιον αὐτὸν εἶναι φάσχωμεν καὶ περὶ τοῦ ἡλίου τῆς φύσεως διαλεγώ-
μεϑα καὶ περὶ Ἥρας ὅτι ἀὴρ καὶ Ζεὺς τὸ ϑερμόν. οἱ γὰρ τοιοῦτοι ὕμνοι
φυσιολογιχοί. χαὶ χρῶνται δὲ τῶι τοιούτωι τρόπωι Παρμενίδης χαὶ Ἐ. ...
Παρμενίδης μὲν γὰρ χαὶ Ἐ. ἐξηγοῦνται, Πλάτων δὲ ἐν βραχυτάτοις ἀναμιμνήισκει.

24. ἸΑΟΤΑΧΤ. [πϑῖ. αἷν. 1112, 4 Εὐνιρεαοοῖεδ, χμοθι ᾿εδοῖαβ εὐγηες ἱπ εν
Ῥοείαβ αὐ ὑπίεν Ὀλι]οδορῆοδ πμρογοΒ χα ἀδ γογμηι παΐμγα υεγϑίδιιδ δογιρδὶἐ μὲ
αρμὰ Πονπαμοδ Τλιογεῖδιι8 εἰ Ῥανγο, φιαίξμον οἰοηιοπία οοηδέϊῥμδ. Οὐτντ. 1 4, 4
»γορίονυ φιρεάοοῖορα ἐπ Ογαεοῖδ, Ῥαγγοηθηι ας Τλιογείδεηι ἵπ 1κὗἰηδ, φμὶ ργαφοερία
ϑαρίεηέϊας υεγοίδιι ἰγαεεονιί.

28. Άἤσεοσ, δὰ θιοόνυβ. Τῆσϑο. [ΒΟΚΙς, Α. 134, 11. Οὐδηοσ Α. Ο. ΓΥ͂ 312, 14]
ποιητῆς δὰ χεχόσμηται τοῖς τέσσαρσι τούτοις μέτρωι, μύϑωι, ἱστορίαι καὶ ποιᾶι
λέξει, χαὶ πᾶν ποίημα μὴ μετέχον τούτων οὐχ ἔστι ποίημα, εἰ καὶ μέτρωι χέ-
χρηται. ἀμέλει τὸν ᾿Ἐμπεδοχλέα χαὶ Τυρταῖον οὐ χαλοῦσι ποιητάς, εἰ καὶ
μέτρωι ἐχρήσαντο διὰ τὸ μὴ χρήσασϑαι αὐτοὺς τοῖς τῶν ποιητικῶν [Καϊθοὶ
ποιητῶν] χαρακτηριστιχοῖς. 188, 18 οὐχ ἔστι ποιητὴς ὁ μέτρωι μόνωι χρώμε-
νος" οὐδὲ γὰρ Ἐμπεδοχλῆς ὃ τὰ Φυσικὰ γράψας οὐδ᾽ οἱ περὲ ἀστρολογίας εἰπόν-
τες οὐδὲ ὁ Πύϑιος ἐμμέτρως χρησμωιδῶν [αἷ. Καὶθοὶ 41}. ἃ. αδέξ. (68. 1898, 20]:
ῬΙΌΤΆΒΟΗ. αἀὕομι. 8ἃ. ροοῖ. διὰ. 2 Ρ. 160 ϑυσίας μὲν γὰρ ἀχόρους καὶ ἀναύλους
ἔσμεν, οὐχ ἴσμεν δ᾽ ἄμυϑον οὐδ᾽ ἀψευδῆ ποίησιν. τὰ δ᾽ ᾿Εμπεδοχλέους ἔπη
χαὶ Παρμενίδου χαὶ Θηριαχὰ Νικάνδρον καὶ Γνωμολογίαι Θεόγνιδος λόγοι
εἰσὶ χιχράμενοι παρὰ ποιητικῆς ὥσπερ ὄχημα τὸν ὄγχον καὶ τὸ μέτρον, ἵνα
τὸ πεζὸν διαφύγωσιν. Απιϑτ. ΒΕΠοῖ. Π' δ. 1401480 δεύτερον δὲ τὸ τοῖς ἰδίοις
ὀνόμασι λέγειν ..., τρίτον μὴ ἀμφιβόλοις" ταῦτα δέ, ἄν μὴ τἀναντία προαιρῆται,
ὅπερ ποιοῦσιν ὅταν μηϑὲν μὲν ἔχωσι λέγειν προσποιῶώνται δέ τι λέγειν. οἱ
γὰρ τοιοῦτοι ἐν ποιήσει [εἷἴ. Μεῖθοτ. Β8. 8361226] λέγουσιν ταῦτα οἷον ᾿Εμπεδοκχλῆς.
φεναχίζει γὰρ τὸ κύχλωι πολὺ ὄν, χαὶ πάσχουσιν οἱ ἀχροαταὶ ὅπερ οἱ πολλοὶ
παρα τοῖς μάντεσιν. ὅταν γὰρ λέγωσιν ἀμφίβολα, συμπαρανεύουσιν ᾿ Κροῖσος
“ἌΜΛλυν διαβὰς μεγάλην ἀρχὴν χαταλύσει. ΟἼσεπο ἀθ οτγαίοιο 1 ὅ0, 211 ἰοεαὲ
ἐδία γαϊξίοπε ἀἱοαηνβ ρέϊα δοης εἰ ἀμοάεοῖηι δογὶρίϊδ ἱμάογε ργοργέμηι 6886 ὑινὴδ
εἰυϊί8, σμοπέανι μίγμηισμα οογμηὶ , Μρμοῖνιδ ορέδηιδ ζδοογὶἐ; οαάοηιχις γαΐδοηα
ἀϊοαμλίμν οἱ φιιοϑ φυσιχοὺς Θγαεοὶ πονπαηξ, εἰάσηι ροείας, φμοπίανι Ἐηιρεάοοῖοδ
φῬψϑοὶοιιϑ ἐσγεσίεηε ροθηια ζεοογὶΐ.

26. ιονυβιυβ ἀθ ὀοτρ. σογῦ. 82 ταύτης δὲ τῆς ἁρμονίας [πβη] ἢ τῆς
᾿ αὐστηρᾶς] πολλοὶ μὲν ἐγένοντο ζηλωταὶ κατὰ τε ποίησιν καὶ ἱστορίαν χαὶ λόγους
πολιτικούς, διαφέροντες δὲ τῶν ἄλλων ἐν μὲν ἐπικῆι ποιήσει ὅ τὸ Κολοφώνιος

166 21. ΕΜΡΕΌΟΚΤΙΕΝ

᾿Αντίμαχος καὶ Ἐμπεδοχλῆς ὃ φυσικός, ἐν δὲ μελοποιίαι Πίνδαρος, ἐν δὲ τρα-
γωιδίαι Αἰσχύλος.

21. ΟἿΟΘΕΒΟ δᾶ Ου. ἔν. Π 9, 8 Σμογεῖἑ ροοηκαΐα μὲ δογιδὲδ ἑία δια τμεἶϊτδ
ἱοπὶηέδιιδ ὑἱπσερδδ, ἡνίας οἶξαηι αγίϊδ; 8εὦ (ον Ὀσηονγ 8) υὐγα ἰὰ ρμίαδο, δὶ
ϑαϊιαἤίὲ Ενιρεάοοῖοα ἰεσογὶδ, δοηθηλ ποη ρμΐαδο.

Γξππε. (αὶ. Α 1 ὃ 160. 11: ἡ. 4. θ)

28. ΚΓΜΡΙ,. ΡὮγΒ. 26ὅ, 21 (8ὰ8 ΤὭΘΟΡὮΓ.) ἡϑδοῖ Α 1 οὗτος δὲ τὰ μὲν σω-
ματικὰ στοιχεῖα ποιεῖ τέτταρα, πῦρ καὶ ἀέρα καὶ ὕδωρ καὶ γῆν, αἰδια μὲν
ὄντα πλήϑει καὶ ὀλιγότητι, μεταβάλλοντα δὲ κατὰ τὴν σύγχρισιν καὶ διάκρισιν,
τὰς δὲ κυρίως ἀρχάς, ὑφ᾽ ὧν κινεῖται ταῦτα, Φιλίαν καὶ Νεῖχος. δεῖ γὰρ δια-

ὅ τελεῖν ἐναλλὰξ κινούμενα τὰ στοιχεῖα, ποτὸ μὲν ὑπὸ τῆς Φιλίας συγκρινόμενα,
ποτὲ δὲ ὑπὸ τοῦ οΝείκους διακρινόμενα" ὥστε χαὶ ἕξ εἶναε χατ᾽ αὐτὸν τὰς
ἀρχάς. καὶ γὰρ ὅπου μὲν ποιητικὴν δίδωσι δύναμιν τῶι Νείκχει καὶ τῆι Φιλίαι
ὅταν λέγηι" ἄλλοτε --- ἔχϑει᾽ [ἔτ 11, 1. 8] ποτὲ δὲ τοῖς τέτταρσιν ὡς ἰσόστοιχα
συντάττει καὶ ταῦτα ὅταν λέγηι 'τοτὲ --- πλάτος τε [ἔν. 11, 11---20].

10 29. Ῥίιτο βόρῇ. 242 ΟὉ μῦϑόν τινα ἕχαστος φαίνεταί μοι διηγεῖσθαι
παισὶν ὡς οὖσιν ἡμῖν, ὁ μὲν ὡς τρία τὰ ὄντα, πολεμεῖ δὲ ἀλλήλοις ἐνίοτε αὐ-
τῶν ἄττα πηι, τοτὸ δὲ χαὶ φίλα γιγνόμενα γάμους τε καὶ τόχους καὶ τροφὰς
"τῶν ἐχγόνων παρέχεται [068. Ῥμογθκγάοδ. ψΟΠ ΒΕΥΤΟΒ]. δύο δὲ ἕτερος εἰπών,

νι γρὸν καὶ ξηρὸν ἤ ϑερμὸν καὶ ψυχρόν, συνοικίξει τε αὐτὰ χαὶ ἐχδίδωσι (Ατ-

1δ 0Β61808]. τὸ δὲ παρ᾽ ἡμῶν Ἐλεατικὸν ἔϑνος, ἀπὸ Ξενοφάνους τε χαὶ ἔτι πρό-
σϑεν ἀρξάμενον [Οτρμ Και] , ὥς ἑὁνὸς ὄντος τῶν πάντων καλουμένων οὕτω
διεξέρχεται τοῖς μύϑοις. Ἰάδες δὲ χαὶ Σικχελαί τινες ὕστερον Μοῦσαι [Βοτᾶ-
ΚΙὶς ππὰ Ἐχαρ θά Κ]66] ξυνενόησαν, ὅτι συμπλέχειν ἀσφαλέστατον ἀμφότερα καὶ
λέγειν, αοἷ΄ς τὸ ὃν πολλά τε καὶ ἕν ἐστιν, ἔχϑραι δὲ καὶ φιλίαι συνέ-

20 χεται. διαφερόμενον γὰρ ἀεὶ ξυμφέρεται, φασὶν αἱ συντονώτεραι τῶν Δῖου-
σῶν, αἷ δὲ μαλαχώτεραι τὲ μὲν ἀεὶ ταῦϑ' οὕτως ὄχειν ἐχάλασαν,
ὃν μέρει δὲ τοτὲ μὲν ἕν εἶναί φασι τὸ πᾶν καὶ φίλον ὑπ᾽ φρο δί-
της, τότε δὲ πολλὰ χαὶ πολέμιον αὐτὸ αὑτῶι διὰ Νεῖχός τω

80. Ῥβευρορυιη. δισοσηδί. δρ, ΕπΒ. Ρ. Ε.. 18,10 (Ὁ. 582 δὺ8 ΤὨΘΟΡὮΓγΑδί
25 ΜΘ ἢ. 815] Ἐ. ὁ ᾿ἀχραγαντῖνος στοιχεῖα τέσσαρα, πῦρ ὕδωρ αἰϑέρα γαῖαν. αἱ-
ετίαν δὲ τούτων Φιλίαν καὶ Νεῖχος. ἐκ πρώτης φησὶ τῆς τῶν στοιχείων κρα-
σεως ἀποχριϑέντα τὸν ἀέρα περιχυϑῆναι κύκλωι" μετὰ δὸ τὸν ἀέρα τὸ πῦρ
ἐχδραμὸν καὶ οὐχ ἔχον ἑτέραν χώραν ἄνω ἐχτερέχειν ὑπὸ τοῦ περὶ τὸν ἀέρα
πάγου. εἶναι δὲ χύχλωι περὶ τὴν γῆν φερόμενα δύο ἡμισφαίρια τὸ μὲν καϑ-
80 ὅλου πυρός, τὸ δὲ μιχτὸν ἐξ ἀέρος χαὶ ὀλίγον πυρός, ὅπερ οἴεται τὴν νύχτα
εἶναι. τὴν δὲ ἀρχὴν τῆς κινήσεως συμβῆναι ἀπὸ τοῦ τετυχηχέναι κατὰ τὸν
ἀϑροισμὸν ἐπιβρίσαντος τοῦ πυρός []. ἐπιβρῖσάν ποτε τὸ πῦρ]. δ δὲ ἥλιος
τὴν φύσιν οὐχ ἔστι πῦρ, ἀλλὰ τοῦ πυρὸς ἀντανάκλασις ὁμοία τῆε ἀφ᾽ ὕδατος
γεινομένηι. σελήνην δέ φήσιν συστῆναι καϑ᾽ ἑαυτὴν ἐχ τοῦ ἀποληφϑέντος ἀέρος
85 ὑπὸ τοῦ πυρός. τοῦτον γὰρ παγῆναι καϑάπερ χαὶ τὴν χάλαζαν. τὸ δὲ φῶς
αὐτὴν ἔχειν ἀ ἀπὸ τοῦ ἡλίου. τὸ δὲ ἡγεμονικὸν οὔτε ἐν χεφαλῆι οὔτε ἐν ϑώω-
ρᾶχι, ἀλλ᾽ ἐν αἵματι. ὅϑεν χαϑ᾽ ὅτι ἂν μέρος τοῦ σώματος πλεῖον ἧι σ-αρε-
σπαρμένον (τὸ ἡγεμονικὸν οἴεταὺ, κατ᾽ ἐχεῖνο “προτερεῖν τοὺς ἀνϑρώπους.
81. ΗΤΡΡΟΙ, Βοῖ, 1 3 [Ὁ. δ58] Ἐ. δὲ μετὰ τούτους ΓΡΥΓΙΔρΟΓΘΟΙ] γενό- 1
40 μενὸς χαὶ περὶ δαιμόνων φύσεως εἶπε πολλά, ὡς ἀναστρέφονται διοικοῦντες

10

15

Α. 260. 21. ΡΟΕΞΙΕ. 28---86. 1ΠἘΕΗΒΕ. 167

τα κατα τὴν γῆν, ὄντες πλεῖστοι. οὗτος τὴν τοῦ παντὸς ἀρχὴν Νεῖχος καὶ
«διλίαν ἔφη καὶ τὸ τῆς μονάδος νοερὸν πῦρ τὸν ϑεὸν καὶ συνεστάναι ἐκ πυρὸς
τὰ πάντα καὶ εἰς πῦρ ἀναλυϑήσεσϑαι. ὧι σχεδὸν χαὶ οἱ Στωικοὶ συντίϑενται
δόγματι ἐχπύρωσιν προσδοχῶντες. μαλιστα δὲ πάντων συγχατατίϑεταει τῆι 32
ἱετενσωματώσει οὕτως εἰπών " ἦτοι --- ἰχϑύς᾽ [ἔτ. 111. οὗτος πάσας εἰς 8
πάντα τὰ ζώια μεταλλάττειν εἶπε τὰς ψυχάς. καὶ γὰρ ὃ τούτων διδάσχαλος
Πυϑαγόρας ἔφη ἑῥαυτὸν Εὔφορβον γεγονέναι τὸν ἐπὶ Ἴλιον στρατεύσαντα φά-
σχων ἐπιγινώσχειν τὴν ἀσπίδα.

32. Αππ. 11,28 [Ὁ. 8308 αἵ, βίον. 85, 11 Κ΄.) (Ἐμπεδοχλῆς σφαιροειδὴ
καὶ ἀΐδιον χαὶ ἀχίνητον τὸ ἕν) καὶ τὸ μὲν ἕν τὴν ἀνάγχην, ὕλην δὲ αὐτῆς τὰ
τέτταρα στοιχεῖα, εἴδη δὸ τὸ Νεῖχος καὶ τὴν Φιλίαν. λέγει δὲ καὶ τὰ στοιχεῖα
ϑεοὺς καὶ τὸ μῖγμα τούτων τὸν χόσμον καὶ πρὸς τζούτοις τὸν Σφαῖρον, εἰς
ὃν πάντα ταῦτ) ἀναλυϑήσεται, το μονοειδές. χαὶ ϑείας μὲν οἴεται τὰς ψυχᾶς,
ϑείους δὲ καὶ τοὺς μετέχοντας αὐτῶν καϑαροὺς καϑαρῶς.

88. -- 18,20 [Ὁ. 281] Ἔ., Μέτωνος ᾿Αχραγανεῖνος τέτταρα μὲν λέγει
στοιχεῖα, πῦρ ἀέρα ὕδωρ γῆν. δύο δὲ ἀρχικὰς δυνάμεις, Φιλίαν τε χαὶ Νεῖχος,
ὧν ἢ μέν ἐστιν ὁνωτιχή, τὸ δὲ διαιρετικόν. φησὶ δὲ οὕτως" 'τέσσαρα ---
βρότειον᾽ [ἴν. 6]. Δία μὲν γὰρ λέγει τὴν ζέσιν καὶ τὸν αἰϑέρα;, Ἥρην δὲ φε-
οέσβιον τὸν ἀέρα, τὴν δὲ γῆν τὸν Διδωνέα" Νῆστιν δὲ χαὶ κρούνωμα βρό-
τειον οἱονεὶ τὸ σπέρμα καὶ τὸ ὕδωρ. ΑἸΙοροτΣ. Βοπι. βαὶρί. (νἱ6}1. ΡΙαύατο) Ὀοὶ
ΘΙΟΡ. Ε]. 110,11» . 121 Υ. (ες. ΡιΙας. Υις Ηοπι. 99) Ἐ. Δία μὲν λέγει τὴν ζέσιν
ζχαὶὺΡ τὸν αἰϑέρα, Ἥ 07» δὲ φερέσβιον τὴν γῆν, ἀέρα δὲ τὸν ᾿Αιδων ἔα, ἐπειδὴ

φῶς οἱχεῖον οὐχ ἔχει, ἀλλὰ ὑπὸ ἡλίου καὶ σελήνης καὶ ἄστρων καταλάμπεται,
Νῆστιν δὲ χαὶ χρούνωμα βοότειον τὸ σπέρμα καὶ τὸ ὕδωρ. ἐκ
τεσσάρων οὖν στοιχείων τὸ πᾶν, τῆς τούτων φύσεως ἐξ ἐναντίων συνεστώσης,
ξηρότητός τε χαὶ ὑγρότητος καὶ ϑερμότητος καὶ ψυχρότητος, ὑπὸ τῆς πρὸς
ἄλληλα ἀναλογίας καὶ χράσεως ἐναπεργαζομένης τὸ πᾶν καὶ μεταβολὰς μὲν
μερικὰς ὑπομενούσης τοῦ δὲ παντὸς λύσιν μὴ ἐπιδεχομένης. λέγει γὰρ οὕτως
ἄλλοτε --- ἔχϑει᾽ [ἴτ. 11,1. 8]. τρρΡου, Εοῖ. ὙΠ 29 πδοὰ ἔτ. 6 [808 ΡἸαἴατοὶβ
βοδγ. ὅν. Ἐπηροά., σε. 20}. 144,18] Ζεύς ἐστι τὸ πῦρ, Ἥρη δὲ φερέσβιος ἡ ἢ
γῆ ἥ φέρουσα τοὺς πρὸς τὸν βίον καρπούς, Ἀιδωνεὺς δὲ ὃ ἀὴρ, ὅτι πάντα
δι᾽ αὐτοῦ βλέποντες μόνον αὐτὸν οὐ χαϑορῶμεν, Νῆστις δὲ τὸ ὕδωρ᾽ μόνον
γὰρ τοῦτο ὄχημα τροφῆς αἴτιον γινόμενον πᾶσι τοῖς τρεφομένοις αὐτὸ χαϑ᾽
αὑτὸ τρέφειν υὐ δυνάμενον τὰ τρεφόμενα. εἰ γὰρ ἔτρεφε, φησίν, οὐχ ἄν ποτε
λεμῶιε κατελήφϑη τὰ ζῶια, ὕδατος ἐν τῶι χόσμωι πλεονάζοντος ἀεί. διὰ τοῦτο Νῆ-
στιν χαλεῖ τὸ ὕδωρ ὅτι τροφῖς αἴτιονγινόμενον τρέφειν οὐχ εὐτονεῖ τὰ τρεφόμενα.

84. αλταπ. ἰῃ ΗἴρρΡ. πδῖ. βοιι. ΧΥ͂ 32 Κ. Ἐ. ἐξ ἀμεταβλήτων τῶν τεττάρων
στοιχείων ἡγεῖτο γίγνεσϑαι τὴν τῶν συνϑέτων σωμάτων φύσιν, οὕτως ἀναμε-
μειγμένων ἀλλήλοις τῶν πρώτων, ὡς εἴ τις λειώσας ἀκριβῶς καὶ χνοώδη σποι-
ἥσας ἰὸν χαὶ χαλχῖτιν καὶ καδμίαν καὶ μίσυ μείξειεν, ὡς μηδὲν ἐξ αὐτῶν δύ-
ψασϑαι μεταχειρίσασϑαι χωρὶς ἑτέρου.

85. ΑΞτ. ΠΊ, 6 [Ὁ. 8386] Ἐ. ἔλεγε μὴ διὰ παντὸς ἑστῶτας εἶναι μηδ᾽
ὡρισμένους τοὺς τόπους τῶν στοιχείων, ἀλλὰ πάντα τοὺς [80 ΡΙας, ΒΟ.,
1, πάντα πως] ἀλλήλων μεταλαμβάνειν νεῖ, ΔΟΝΙΝ, ὑ. 84, 20 Μ. ὁ δὲ Ἐ. οὐ δίδωσι
τοῖς στοιχείοις ὡρισμένους τόπους, αλλ᾽ ἀντιπαραχωρεῖν ἀλλήλοις φησίν, ὥστε

τὴν γῆν μετέωρον φέρεσϑαι καὶ τὸ πῦρ ταπεινότερον.

36. ΑΞΙΘΤ. 6 ρθη, οἵ οοῦτ. Β 8. 3300 19 ἔνιοι δ᾽ εὐθὺς τέτταρα λέγουσιν
οἷον Ἐ. συνάγει δὲ καὶ οὗτος εἰς τὰ δύο᾽ τῶι γὰρ πυρὶ τάλλα πάντα ἀντιτίϑησιν.

10

1ὅ

80

168 21. ΕΜΡΕΘΟΚΙΕΒ

87. --- ΜοΙΔΡἢ. Α 4. 98ὅιε 21 χαὶ Ἐ. ἐπὶ πλέον μὲν χρῆται τούτου [8] ΑἸδχ85-
Ζ0188] τοῖς αἰτίοις, οὐ μὴν οὔϑ᾽ ἑκανῶς οὔτ᾽ ἐν τούτοις εὑρίσχει τὸ ὁμολογού-
μενον᾽ πολλαχοῦ γοῦν αὐτῶι ἡ μὲν Φιλία διακρίνει τὸ δὲ Νεῖχος συγκρίνει.
ὅταν μὲν γὰρ εἰς τὰ στοιχεῖα διίστηται τὸ πᾶν ὑπὸ τοῦ Νείχους τὸ τε πῦρ εἰς
ἕν συγχρίνεται καὶ τῶν ἄλλων στοιχείων ἕχαστον᾽ ὅταν δὲ πάλιν ὑπὸ τῆς Φιλίας
συνίωσιν εἰς τὸ ἕν, ἀναγκαῖον ἐξ ἑχάστου τὰ μόρια διαχρίνεσϑαι πάλιν. Ἔ.
μὲν οὖν παρὰ τοὺς πρότερον πρῶτος τὸ τὴν αἰτίαν διελεῖν [εἷος 4."] εἰσήνεγκεν,
οὐ μίαν ποιήσας τὴν τῆς χινήσεως ἀρχὴν ἀλλ᾽ ἑτέρας τε καὶ ἐναντίας. ἔτε δὲ
τὰ ὡς ἕν ὕλης εἴδει λεγόμενα στοιχεῖα τέτταρα πρῶτος εἶπεν. οὐ μὴν χρῆταί
γε τέτταρσιν, ἀλλ᾽ ὡς δυσὶν οὖσι μόνοις, πυρὶ μὸν καϑ᾽ αὑτό, τοῖς δ᾽ ἄντι-
κειμένοις ὡς μιᾶι φύσει, γῆε τε καὶ ἀέρι καὶ ὕδατι. λάβοι δ᾽ ἂν τις αὐτὸ
ϑεωρῶν ἐχ τῶν ἐπῶν».

88. --- Ρἢγβ. Θ΄. 26241 ἔοικεν Ἐ. ἄν εἰπεῖν ὡς τὸ χρατεῖν καὶ κινεῖν
ἐν μέρει τὴν Φιλίαν καὶ τὸ Νεῖχος ὑπάρχει τοῖς πράγμασιν ἐξ ἀνάγκης, ἠρεμεῖν
δὰ τὸν μεταξὺ χρόνον.

39. --- Μοίδρῃ. Α 4. 984) 82 ἐπεὶ δὲ καὶ ταναντία τοῖς ἀγαϑοῖς ἐν-
ὄντα ἐφαίνετο ἐν τῆι φύσει, χαὶ οὐ μόνον τάξις χαὶ τὸ καλὸν ἀλλὰ χαὶ ἀταξία
καὶ τὸ αἰσχρόν, χαὶ πλείω τὰ καχὰ τῶν ἀγαϑῶν καὶ τὰ φαῦλα τῶν καλῶν,
οὕτως ἄλλος τις Φιλίαν εἰσήνεγχε χαὶ Νεῖχος, ἑκάτερον ἑχατέρων αἴτιον τού-
των. εἰ γάρ τις ἀχολουϑοίη χαὶ λαμβάνοι πρὸς τὴν διάνοιαν καὶ μὴ πρὸς ἃ
ψελλίζεται λέγων Ἐ. εὑρήσει τὴν μὲν Φιλίαν αἰτίαν οὖσαν τῶν ἀγαϑῶν, τὸ
δὲ Νεῖκχος τῶν χαχῶν᾽ ὥστ᾽ εἴ τις φαίη τρόπον τινὰ καὶ λέγειν χαὶ πρῶτον
λέγειν τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀγαϑὸν ἀρχὰς Ἐμπεδοκλέα, τάχ᾽ ἄν λέγοι καλῶς, εἴπερ
τὸ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντων αἴτιον αὐτὸ ταγαϑὸν ἐστι ἵκαὶ τῶν χαχῶν τὸ χαχόν!].

40. --- ἀἃθ ζθη. οἵ 6011. Β 6. 8533 20 χαέτοε τά γε στοιχεῖα διαχρένει
οὐ τὸ Νεῖχος ἀλλ᾽ ἡ Φιλία, τὰ φύσει πρότερα τοῦ ϑεοῦ᾽ ϑεοὶ δὲ χαὶ ταῦτα.

41. ΡΗπΡ. ὧδ ρθη. οἵ οουτ. 19, 8 ΨΊ06}} πρὸς μὲν γὰρ τὰ φαινόμενα
ἐναντία λέγει ἀναιρῶν τὴν ἀλλοίωσιν ἐναργῆ οὖσαν, πρὸς ἑαυτὸν δὲ διότι
λέγει μὲν ἀμετάβλητα τὰ στοιχεῖα, χαὶ αὐτὰ μὲν μὴ γίνεσϑαι ἐξ ἀλλήλων τὰ
δὲ ἄλλα ἐχ τούτων. πάλιν δέ φήσι τῆς Φιλίας κρατούσης τὰ πάντα ἕν γίνεσθαι
χαὶ τὸν Σφαῖρον ἀποτελεῖν ἄποιον ὑπάρχοντα, ὡς μηκέτι μήτε τὴν τοῦ πυρὸς
μήτε τῶν ἄλλων τινὸς σώιζεσθαι ἐν αὐτῶι ἰδιότητα, ἀποβάλλοντος ἔχάστου
τῶν στοιχείων τὸ οἰχεῖον εἶδος.

42. ΑΒιθτ. ἀθ0 οδοὶο Γ 2. 301,14 ἐκ διεστώτων δὲ χαὶ χινουμένων οὐχ
εὔλογον ποιεῖν τὴν γένεσιν. διὸ χαὶ Ἔ. παραλείπει τὴν ἐπὶ τῆς Φιλότητος"
οὐ γὰρ ἂν ἠδύνατο συστῆσαι τὸν οὐρανὸν ἐχ χεχωρισμένων μὲν κατασκενάζων,
σύγκρισιν δὲ ποιῶν διὰ τὴν Φιλότητα᾽ ἐκ διαχεχριμένων γὰρ συνέστηχεν ὃ
κόσμος τῶν στοιχείων. ὥστ᾽ ἀναγκαῖον γέίνεσϑαι ἐξ ἑνὸς καὶ συγχεκριμένου.

48. ΑΞ τ. 1 18,1 [Ὁ. 812] ᾿Εμπεδοχλῆς ἔφη πρὸ τῶν τεττάρων στοιχείων
ϑραύσματα ἐλάχιστα οἱονεὶ στοιχεῖα πρὸ τῶν στοιχείων ὁμοιομερῆ. 11, 8
[Ὁ. 8158] Ἐ. καὶ Ξενοχράτης ἐκ μιχροτέρων ὄγχων τὰ στοιχεῖα συγκρίνει, ἅπερ
ἐστὶν ἐλάχιστα χαὶ οἱονεὶ στοιχεῖα στοιχείων. άλσεν. ἴῃ Εἰρρ. ἀθ πϑδῖ. ἢ. ΧΥ͂
49 Κ. χαχεῖνος γὰρ [ΕπρΡ.] ἐχ μὲν τῶν αὐτῶν στοιχείων, ὧν καὶ Ἱπποκράτης,

γεγονέναι φησὶν ἡμᾶς γε καὶ τὰ ἄλλα σώματα πάντα τὰ περὶ τὴν γῆν, οὐ μὴν
κεχραμένων γε δι᾿ ἀλλήλων, ἀλλὰ κατὰ μιχρὰ μόρια παραχειμένων τε χαὶ
ψαυόντων [εἷ. ΓΥ̓͂ 162 χατὰ σμικρὰ μόρια καταϑρανομένω»)}.

44. ΑἕτΟῚ 24,2 [Ὁ. 320] Ἐ. Ἀναξαγόρας, δημόχριτος, Ἐπίχουρος καὶ
πάντες ὅσοι κατὰ συναϑροισμὸν τῶν λεπτομερῶν σωμάτων χοσμοποιοῦσι συγ-

Α. 31--.5δ0. ΓΕΗΒΕ, 169

κρίσεις μὲν χαὶ διαχρίσεις εἰσάγουσι, γενέσεις δὸ χαὶ φϑορὰς οὐ χυρίως᾽ οὐ
γὰρ κατὰ τὸ ποιὸν ἐξ ἀλλοιώσεως, κατὰ δὲ τὸ ποσὸν ἐκ συναϑροισμοῦ ταύ-
τας γένεσϑαι.

4ῦ. --- 126,1 [Ὁ. 821] Ἐ. οὐσίαν ἀνάγχης αἰτίαν χρηστικὴν τῶν ἀρχῶν

δ καὶ τῶν στοιχείων. ῬΙστ. 40 8η. ῥσοῦῦ. 21, 2 ἢ. 1026 Β ἀνάγχην, ἣν εἱμαρμένην

10

18

οἱ πολλοὶ καλοῦσιν, Ἔ. δὸ Φιλίαν ὁμοῦ χαὶ Νεῖκος.

46. ΑἸΙΞΤΟΤ. ῬΈγβ. Α 4. 181120 οἱ δ᾽ ἐχ τοῦ ἑνὸς ἐνούσας τὰς ἐναντιό-
τητὰς ἐχχρίνεσϑαι, ὥσπερ ᾿Αναξίμανδρός φήσι καὶ ὅσοι δ᾽ ἕν καὶ πολλά φασιν
εἶναι, ὥσπερ Ἐ. καὶ ᾿Αναξαγόρας. ἐχ τοῦ μείγματος γὰρ καὶ οὗτοι ἐχχρίνουσι
τάλλα. διαφέρουσι δ᾽ ἀλλήλων τῶι τὸν μὲν [Επιρ.] περίοδον ποιεῖν τούτων,
τὸν δ᾽ [Απαχδρ.}] ἅπαξ, χαὶ τὸν μὲν ἄπειρα τά τε ὁμοιομερῆ καὶ ταναντία,
τὸν δὲ τὰ χαλούμενα στοιχεῖα [μόνον].

41. Απτ. 1 ὅ, 2 [οχ. 291] Ἐμπεδοκλῆς δὲ χόσμον μὲν ἕνα, οὐ μέντοι
τὸ πᾶν εἶναι τὸν χόσμον, αλλὰ ὀλίγον τι τοῦ παντὸς μέρος, τὸ δὲ λοιπὸν
ἀργὴν ὕλην.

48. ῬΙιλτο ἰοΡ. Χ 8898 πῦρ καὶ ὕδωρ χαὶ γῆν χαὶ ἀέρα φύσει πάντα εἶναι
καὶ τύχηι φασί Απμδηρον ἄθθ Ἐπηροάοκ ο8), τέχνηι δὲ οὐδὲν τούτων, καὶ τὰ μετὰ
ταῦτα αὖ σώματα, γῆς τε χαὶ ἡλίου χαὶ σελήνης ἄστρων τε πέρι, διὰ τούτων
γεγονέναι παντελῶς ὄντων ἀψύχων. τύχηι δὲ φερόμενα τῆι τῆς δυνάμεως
ξχαστα ἑκάστων ἥ ἤιϊ ξυμπέπτωχεν ἁρμόττοντα οἰκείως πως, ϑερμὰ ψυχροῖς ἢ
ἔηρα πρὸς ὑγρὰ καὶ μαλακὰ πρὸς σκληρά, χαὶ πάντα ὅπόσα τῆι τῶν ἐναντίων
χράσεε κατὰ τύχην ἐξ ἀνάγκης συνεχεράσϑη ταύτηι καὶ κατὰ ταῦτα οὕτω γε-
γεννηχέναι τὸν τε οὐρανὸν ὅλον καὶ πάντα ὁπόσα χατ᾽ οὐρανόν, χαὶ ζῶια αὖ
χαὶ φυτὰ ξύμπαντα, ὡρῶν πασῶν ἐχ τούτων γενομένων, οὐ διὰ νοῦν, φασίν,
οὐδὲ διά τινα ϑεὸν οὐδὲ διὰ τέχνην, ἀλλὰ ὃ λέγομεν, φύσει καὶ τύχηι.

49. ῬΗπῸ ἄθ ῥχονϊὰ. Π 60 Ρ. 86 [ΑὍΟμοσ., τϊν Ὑοεθοβϑοσιηροι ἢ. ΟΟΥ-
ὈΘ6Ά10] δοάδηι πιο οἷδαηι ἡμιμαλ ραγίεα οοηβοὶ υἱάεπίμγ, μέ ἀϊοὶϊξ Ἐριρε-
ἀοοῖεβ. ροσίχμαηι επΐηι ϑοογείμθ ἐδὲ αεἰῆεν (ἃ. ἴ. μετὰ τὸ διαχριϑῆναι τὸν
αἰϑέρα), αονῪ εἰ ἱσηὶδ ϑιιγϑιιδ υοἱαυεγιΐ οἐ σαοΐμηι γογηιαίμι σμοᾶ ἱη, ἰαϊὶδοίηνο
δραΐίο οἰγουηι εγοδαίμγ. ἰσηὰδ αὐΐεηι φιιὰ οαεῖο ρανῖο ὑπ οΥ̓ΟΥ ηιαηϑογαΐ, ἵρδε
φμοφια ἱπ γασὶοδ 80οϊ18 οοασεγυαΐμθ ὁδί. ἔεγγαὰ υογὸ ἦι θὲ ΟΟΜΟΜΡΥΘΉΒ οὗ Ἠδ-
οὐδϑίζαίε φμαάαηι οοπογεία (πιληϑεῖσα) ἵπ τιοϊο αρραγεόηδ8 οοηβειί. ῬΟΥῪῸ οἷγοα
οαμὶ μηᾶίσχιο αεἴλον, φιῶα ηρἶίο ἰουΐον εγαΐ, υοἷυδίμν πόσις ὠπιγαηι ἀοϑὶϑίϊξ.
γιεϊὶδΒ αμίοην πᾶς οαλϑα ΡῈῪ ἄδμηι [Μιβδνυογδίδη 8], ΠΟ ὕδγῸ ῬΑ ϑρδαέε-
γα8 ημηϊΐαβ ϑΏΡΕΥ 86εὲ ἱμυΐσεηι ροδὶίαδ, φιαγμηι οἱγομηιγοίαΐίονεδ ροϊυογὶηξ
ἤσιωγαηι, φμία οἶγοα εαηὶ ἴδ0. ΤΘΙΤΆΙΩ] οοριργόβδα ζμὶξ ὅὁρπαεγα ἱρηΐδ ηγαδεϊ 8
ὑπασηας ἐπῖηι οἱ πνἰρ οὶ ϑιεογίαο (}} υἵηι μαδεί), ἰάδο πὸ ἧμο η60 εἶϊμα οααεΐ
δία. ΑἾπ. Πθ, 8 (Ὁ. 384] Ἐ. τὸν μὲν αἰϑέρα πρῶτον διαχριϑῆναι, δεύτερον
δὲ τὸ πῦρ, ἐφ᾽ ὧι τὴν γῆν, ἐξ ἡ ἧς ἄγαν περισφιγγομένης τῆι ῥύμηι τῆς περι-
φορᾶς ἀναβλύσαι τὸ ὕδωρ" ἐξ οὗ ϑυμιαϑῆναι τὸν ἀέρα, καὶ γενέσϑαι τὸν μὲν
οὐρανὸν ἐχ τοῦ αἰϑέρος, τὸν δὲ ἥλιον ἐκ τοῦ πυρός, πιληθῆναι δὲ ἐκ τῶν
ἄλλων τὰ περίγεια.

50. Αξτ. Η83, 4 [0. 868] Ἐ. τοῦ ὕψους τοῦ ἀπὸ τῆς γῆς εἰς τὸν οὐρανόν,
ἥτις ἐστὶν ἀφ᾽ ἡμῶν ἀνάτασις, πλείονα εἶναι τὴν χατὰ τὸ πλάτος διάστασιν

45 χατὰ τοῦτο τοῦ οὐρανοῦ μᾶλλον ἀναπεπταμένου διὰ τὸ ὠιῶι παραπλησίως

τὸν χόσμον χεῖσϑαι. 1, 4 [1). 328] Ἐ. τὸν τοῦ ἡλίου περίδρομον εἶναι περι-

φΦι

10

μ᾿
οι

40.

170 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙΕΝ

γραφην τοῦ πέρατος τοῦ χόσμου. 10, 2 [Ὁ.. 839] Ἐ. δεξιὰ μὲν αὐτοῦ [86]]. τοῦ
χόσμου] τὰ κατὰ τὸν ϑερινον τροπικόν, ἀριστερὰ δὲ τὰ κατὰ τὸν χειμερινόν.

51. Ακτ. Π11,2 [Ὁ.. 389] Ἐ. στερέμνιον εἶναι τὸν οὐρανὸν ἐξ ἀέρος συμ-
παγέντος ὑπὸ πυρὸς χρυσταλλοειδῶς, τὸ πυρῶδες χαὶ τὸ ἀερῶδες ἐν ἑχατέρωι
τῶν ἡμισφαιρίων περιέχοντα. ΤιΛΟΤΑΚΈ. ἂθ Ορίί. ἀοὶ 11,6 απ δὲ ηεἶδὲ σιθρίαηι
ἀἰαενὶξ ἀδηοιμη, 6886 οαείμηι αιιξ υἱΐγοεμηι αμὲ μὲ Εὐμερεάοοϊοδ αἰξ, αδγόηι σἰαοίαξιροι,
δία δηνηα αδϑεπέϊαν 8 ἴδι8 ΆΙΤΟΒ ΤΌΒΟΘΙΟ νοὶ. ὃ ὅ. θοχΣ. 1981].

δ32. Αττ. Π4, 8 [Ὁ. 381] Ἐ. τὸν χόσμον φϑείρεσϑαι κατὰ τὴν ἀντεπιχρά-
τειαν τοῦ Νείχους χαὶ τῆς Φιλίας. ϑΙμΡῚ,. ἃθ οδοῖο 298,18 οἱ δὲ ἐναλλὰξ γίνε-
σϑαι καὶ φϑείρεσϑαι τὸν αὐτὸν καὶ πάλιν γινόμενον πάλιν φϑείρεσϑαι [86. τὸν
κόσμον) λέγουσι, καὶ ἀΐδιον εἶναι τὴν τοιαύτην διαδοχήν, ὥσπερ Ἐ. τὴν Φιλίαν
λέγων καὶ τὸ Νεῖχος παρὰ μέρος ἐπιχρατοῦντα τὴν μὲν συνάγειν τὰ πάντα
εἰς ἕν καὶ φϑείρειν τὸν τοῦ Νείχους χόσμον καὶ ποιεῖν ἐξ αὐτοῦ τὸν Σφαῖρον,
τὸ δὲ Νεῖχος διαχρίνειν πάλιν τὰ στοιχεῖα χαὶ ποιεῖν τὸν τοιοῦτον κόσμον
[ἄδπη ἔοϊχί ἔν. 11, 15ᾳ4.} 805, 21 Πλάτων καὶ . χαὶ ᾿Αναξαγόρας καὶ οἱ ἄλλοι
φυσικοὶ τὴν τῶν συνθέτων ἀπὸ τῶν ἁπλῶν γένεσιν χατὰ τὸν ἐξ ὑποϑέσεως
τοῦτον τρόπον [ἃ. ἢ, διδασχαλίας χάριν 804, 5] φαίνονται παραδιδόντες... ὡσεὶ
καὶ προῦπῆρχον τῶι χρόνωι τὰ ἐξ ὧν γίνεται τὰ γινόμενα. Ὀδροβοθι ΑΒΙΕΤ.
ΜοίΔΡΙ. Β 4. 1000018 οὐ γὰρ τὰ μὲν φϑαρτά, τὰ δ᾽ ἄφϑαρτα ποιεῖ τῶν ὄντων,
ἀλλ᾽ ἅπαντα φϑαρτὰ πλὴν τῶν στοιχείων.

ὅ8. ΑἘτ. ΠΊ8, 2 [Ὁ. 8341] Ἐ. πύρινα ἴθο. εἶναι τὰ ἄστρα] ἐκ τοῦ πυρώδους,
ὅπερ ὁ ἀὴρ ἐν ἑαυτῶ; περ ίχον ἐξανέϑλεψε κατὰ τὴν πρώτην διάχρισιν.

δ4. -- ΠΊ13, 11 [Ὁ. 8342] Ἐ. τοὺς μὲν ἀπλανεῖς ἀστέρας συνδεδέσϑαι τῶι
κρυστάλλωι, τοὺς δὲ πλανήτας ἀνεῖσϑαι.

δδ. ΑΟσπττ, ἴῃ Ατϑῦ, 16 Ρ. 48, 2 Μαβδδβ. εἰσὶ δὲ οἱ πρῶτον τὸν ἥλιον λέ-
γουσιν δευτέραν δὲ τὴν σελήνην, τρίτον δὲ τὸν Κρόνον. ἡ δὲ πλείων δόξα
πρώτην τὴν σελήνην, ἐπεὶ χαὶ ἀπόσπασμα τοῦ ἡλίου λέγουσιν αὐτήν. ὡς δὲ
[χαὲὶ ΜΑ188] Ἐ. 'χυχλοτερὲς --- φῶς [ἔτ. 46].

δθ. ΑΕτ. Π70, 13 [Ὁ.. 850] Ἐ. δύο ἡλίους" τὸν μὲν ἀρχέτυπον, πῦρ ὃν ἐν
τῶι ἑτέρωι ἡμισφαιρίωι τοῦ χόσμου, πεπληρωκὸς τὸ ἡμισφαίριον, αἰεὶ κατ᾽
ἀντικρὺ τῆι ἀνταυγείαι ἑδαυτοῦ τεταγμένον' τὸν δὲ φαινόμενον, ἀνταύγειαν ἐν
τῶι ἑτέρωι ἡμισφαιρίωι τῶι τοῦ ἀέρος τοῦ ϑερμομιγοῦς πεπληρωμένωι, ἀπὸ
κυχλοτεροῦς τῆς γῆς κατ᾿ ἀνάχλασιν γιγνομένην [ν6}. ΡΙαῖ, τὰ ἔν. 44] εἰς τὸν
ἥλιον τὸν χρυσταλλοειδῆ, συμπεριελκομένην δὲ τῆι κινήσει τοῦ πυρίνου. ὡς δὲ
βραχέως εἰρῆσϑαι [συντεμόνταὶ, ἀνταύγειαν εἶναι τοῦ περὲ τὴν γῆν πυρὸς τὸν
ἥλιον. 321, 2 [Ὁ.. 8361] ἔσον τῆι γῆι τὸν κατὰ τὴν ἀνταύγειαν.

δ1. ΑἘΕΙΒ᾽. ἀθ δηΐπιβ Β 6. 4180 20 οὐχ ὀρϑῶς Ἐ. οὐδ᾽ εἴ τις ἄλλος οὕτως
εἴρηκεν, αἷς φερομένου τοῦ φωτὸς χαὶ γιγνομένου [80 δυοῦ Τδθπ.. ῬΒΙΙΟΡ.:
τεινομένου ἘΝῚ ποτὲ μεταξὺ τῆς γῆς χαὶ τοῦ περιέχοντος, ἡμᾶς δὲ λανϑάνοντος
«Ὁ. ἐν μιχρῶι μὲν γὰρ διαστήματι λάϑοι ἄν, ἀπ᾽ ἀνατολὴς δ᾽ ἐπὶ δυσμὰς τὸ
λανϑάνειν μέγα λίαν τὸ αἴτημα. ἀθ Βοηδᾷ 8. 4465)26 χαϑάπερ καὶ Ἐ. φησιν
ἀφιχκνεῖσϑαι πρότερον τὸ ἀπὸ τοῦ ἡλίου φῶς εἰς τὸ μεταξὺ [τὸν μεταξὺ ἘΜ
ἴοτί. τϑοΐθ, βο]. τὸν φαινόμενον ἥλιον], πρὶν πρὸς τὴν ὄψιν ἢ ἐπὶ τὴν γῆν.
αἴ. ῬΗΠΟΡ. ἀθ δηΐτηδ 344, 84 (χῃ ΑΤ. 4185 20) Ἐ. ὃς ἔλεγεν ἀπορρέον τὸ φῶς
σῶμα ὃν ἐχ τοῦ φωτίζοντος σώματος γίνεσθαι πρῶτον ἐν τῶι μεταξὺ τόπωι
τῆς τε γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ εἶτα ἀφιανεῖσϑαι πρὸς ἡμᾶς, λανϑάνειν δὲ τὴν τοι-
αὐτην αὐτοῦ χίνησιν διὰ τὴν ταχυτῆτα.

10

15

Α. δ0---θ6. ΒΕΗΒΕ,. 1171

58. Ακτ. Π8, 2 (Ὁ. 888] Ἐ. τοῦ ἀέρος εἴξαντος τῆι τοῦ ἡλίου δρμῆι, ἐπι-
κλεϑῆναι τὰς ἄρκτους, καὶ τὰ μὲν βόρεια ὑψωθῆναι, τὰ δὲ νότια ταπεινωϑῆναι,
χκαϑ᾽ ὃ χαὶ τὸν ὅλον κόσμον. 28, 8 [Ὁ. 858] Ε. ὑπὸ τῆς περιεχούσης αὐτὸν
σφαίρας «ζιωλυόμενον ἄχρι παντὸς εὐθυπορεῖν χαὶ ὑπὸ τῶν τροπικῶν κύχλων
[θ6. τὸν ἥλιον τρέπεσϑαι!.

59. --- Π,, 24,1 [Ὁ. 884] σελήνης αὐτὸν ὑπερχομένης ἴ86. ἥλιον ἐκλείπει».

θ0. --- Π2ὅ, 15 [Ὁ. 3561] Ἐ. ἀέρα συνεστραμμένον, νεφοειδῆ, πεπηγότα
ὑπὸ πυρός, ὦστε σύμμικτον [δ6. τὴν σελήνην]. Ῥιστ. ἀθ ἴδο. ἰπ ΟΥδΘ πη. δ, δ
Ρ. 922 0 καὶ ὰρ Ἐμπεδοκλεῖ δυσχολαίνουσι πάγον ἀέρος χαλαζώδη ποιοῦντι
τὴν σελήνην ὑπὸ τῖς τοῦ πυρὸς σφαίρας περιεχόμενον. ΔΕτ. Ι 21, 8 [Ὁ. 358]
δισχοειδγ ; ; οἱ, Ῥίστ. αυδοθϑί. Βοπι. 101 Ρ. 288 τὸ γὰρ φαινόμενον σχῆμα τῆς
σελήνης, ὅταν ἦι διχόμηνος, οὐ σφαιροειδὲς ἀλλὰ φαχοειδές ἐστι καὶ δισχοειδϑές,
ὡς δ᾽ Ἐ. οἴεται, χαὶ τὸ ὑποκείμενον. ΑἘτ. Π 28, ὅ [Ὁ. 868] Θαλῆς πρῶτος ἔφη
ὑπὸ τοῦ ἡλίου φωτίζεσϑαι. Πυϑαγόρας, Παρμενίδης, Ἐ. . .. ὁμοίως.

61. -- Π81,1 [Ὁ.. 362] Ἐ. διπλάσιον ἀπέχειν τὴν σελήνην ἀπὸ τῆς γῆς
ἥπερ ἀπὸ τοῦ ἡλίου [8011 οίβθοη: ἀπέχειν τὸν ἥλιον ἀπὸ τῆς γῖς ἤπερ τὴν
σελήνη».

62. ΗτρΡοΙ, 14, 8 [Ὁ. ὅ68] ὥσπερ ὁ Ἐ. πάντα τὸν χαϑ᾽ ἡμᾶς τόπον ἔφη
χαχῶν μεστὸν εἶναι χαὶ μέχρι μὲν σελήνης τὰ χαχὰ φϑάνειν ἐκ τοῦ περὶ γῆν
τόπου ταϑέντα περαιτέρω δὲ μὴ χωρεῖν ἄτε χαϑαρωτέρου τοῦ ὑπὲρ τὴν σελήνην
παντὸς ὄντος τόπου, οὕτω καὶ τῶι Ἡρακλείτωι ἔδοξεν.

68. Απιϑτ. Μούθοσ. Β 9. 86θν 12 (δος ἀστραπή) τινὲς λέγουσιν ὡς ἐν τοῖς
νέφεσιν ἐγγίνεται πῦρ. τοῦτο ὁ᾽ Ἐ. μέν φησιν εἶναι τὸ ἐμπεριλαμβανόμενον
τῶν τοῦ ἡλίου ἀχτίνων. Αττ. 1Π 8, 1 [0. 808] Ἐ. ἔμπτωσιν φωτὸς εἰς νέφος
ἐξείργοντος τὸν ἀνϑεστῶτα ἀέρα, οὗ τὴν μὲν σβέσιν [ σχίσιν οἵ. ὃ 8] χαὶ τὴν
ϑραῦσιν χτύπον ἀπεργάζεσϑαι, τὴν δὲ λάμψιν ἀστραπήν, χεραυνὸν δὲ τὸν τῆς
ἀστραπῆς τόνον.

84. ΟἸσριον. ἴῃ Μοίθοσ. 4 18. 102,1 ϑδνο τί τὸ χινοῦν αὐτοὺς [ὙΥΠ46]
λοξὴν χίνησιν; ὅτι οὐ τὸ γεῶδες καὶ τὸ πυρῶδες τὴν ἐναντίαν κινούμενα χί-
γησιν, ὡς Ἐ. ὦἰετο, ἀλλ᾽ ὃ χύκλωι χινούμενος ἀήρ.

θ5. ΑΥτ. 1Π8,1 [Ὁ. 315] Ἐ. χαὶ οἱ Στωιχοὶ χειμῶνα μὲν γίνεσϑαι τοῦ
ἀέρος ἐπικρατοῦντος τῆι πυχνώσει εἰς τὸ ἀνωτέρω βιαζομένου, ϑερείαν δὲ τοῦ
πυρός, ὅταν εἰς τὸ χατωτέρω βιάζηται.

θ6. Ῥηπὸ ἄο γον. Π.θ1 ". 86 [πδοὴ Αποδοῦ υπὰ ΟΟΏΥΌΘΔΓΟ] ἀεὐννς ταϊὶοοῖ-
παΐμδ [80. ἘπηρΘα 0668] 46 »εαγὶ αἰξ: ροδίφιιωηι οοπογοίνη εδὲ ἰὰ συοά ογαΐ ἵν οαἰνε-
γοἰξαΐε ογας τπασίηιο σγαπαὶηὴδ ἤλογε [να]. ἢ. 80 ῥ. 88, 85], ἀφμα έριοϑα (7αοΐα οδδ).
σιάγμδα ἐπὶηι ὑπ ἕεγγα διε ὲ ο8,, ἴηι ἀοηιιδϑοὶδ ἀοργεβδίβημο οἶλι8 ἰοοὶβ α υοηξδ
οεγίαύμη, βαμύδδιιδ πεαὶδιιδ γμαηι Κογἐϊδδοιηθδ ιριἀῖσμς οοηεργημ ϑοϊεδαί. ΔΑἘτ.
1ΠΊ06, 8 [Ὁ. 381] Ἐ. ἱδρῶτα τῆς γῆς ἐχκαιομένης ὑπὸ τοῦ ἡλίον διὰ τὴν ἐπὶ τὸ
πλεῖον πίλησιν να]. Π 6, 8 α΄. ἔν. 55], Αοἰΐδη. Ηϊβέ. δη. ΓΧ 64 λέγει δὲ ᾿Αριστοτέλης,
καὲ Δημόκχριτος πρὸ ἐκείνου, Θεόφραστός τε ἐχ τρίτων χαὶ αὐτός φησι μὴ τῶι
ἁλμυρῶι ὕδατι τρέφεσϑαι τοὺς ἰχϑῦς, ἀλλὰ τῶι παρακειμένωι τῆι ϑαλάττηι γλυχεῖ
ὕδατι [αἷ. οδυδ. μ]. ΥἹ 10, 21. καὶ ἐπεὶ δοχεῖ πως ἄπιστον, δι᾽ αὐτῶν τῶν ἔργων
βεβαιῶσαι “βουληθεὶς τὸ λεχϑὲν ὁ τοῦ Νικομάχου λέγει (Βἴκι. δηΐπι. Θ 2. ὅ90» 24)
εἶναί τι πότιμον ὕδωρ ἐν πάσηι ϑαλάττηι, καὶ ἐλέγχεσϑαι τούτωι" εἴ τις ἀγγεῖον
ἐχ χηροῦ ποιήσας χοῖλον καὶ λεπτὸν καϑείη χενὸν ἐς τὴν θάλατταν, ἐξάψας
ποϑὸν ὥστε ἀνιμήσασϑαι δύνασθαι, νυχτὸς δὲ διελϑοίσης χαὶ ἡμέρας ἀρύεται
πεπλησμένον, γλυχέος τε καὶ ποτίμου ὕδατος μεστὸν αὐτό. χαὶ Ἐ. δὲ ὁ ᾿άχρα-

10

172 21. ΕἘΜΡΕΠΟΚΙΕΝ

γαντῖνος λέγει τι εἶναι γλυχὺ ἐν τῆι ϑαλάττηι ὕδωρ οὐ πᾶσι δῆλον, τρόφιμον
δὲ τῶν ἰχϑύων. καὶ τὴν αἰτίαν τοῦδε τοῦ ἐν τῆι ἄλμηι γλυχαινομένου λέγεε
φυσιχήν, ἣν ἐχεῖϑεν εἴσεσϑε.

61. Απιϑτ. ἃἀ0 οβϑοῖο Β 138. 295418 διὸ δὴ καὶ τὴν γῆν πάντες ὅσοι τὸν
οὐρανὸν γεννῶσιν ἐπὶ τὸ μέσον συνελϑεῖν φασιν. ὅτι δὲ μένει, ζητοῦσι τὴν
αἰτίαν καὶ λέγουσιν οἱ μὲν τοῦτον τὸν τρόπον, ὅτι τὸ πλάτος καὶ τὸ μέγεϑος
αὐτῆς αἕτιον, οἱ δ᾽ ὥσπερ Ἐ. τὴν τοῦ οὐρανοῦ φορὰν κύχλωι περιϑέουσαν καὶ
ϑᾶττον φερομένην τὴν τῆς γῆς φορὰν κωλύειν χαϑάπερ τὸ ἐν τοῖς χυάϑοις
ὕδωρ" καὶ γὰρ τοῦτο χύχλωι τοῦ κυάϑου φερομένου πολλάκις κάτω τοῦ χαλχοῦ
γινόμενον ὅμως οὐ φέρεται χάτω πεφυχὸς φέρεσϑαι διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν.

68. ΒΈΝΕΟΑ δῦ. αυδοβί. ΠῚ 24,1 ΚΕ. οαἰδέϊηιαξ ἐσηῖδυιδ, χιοδ τινί ἐ8 Ἰοοὶδ
ἔογγα ορεγίοδβ ἑεσὶέ, αφυαηι οαἴοδοογε, δὲ δμδὶδοϊ διιὲ οἱ δοῖο, ΡῈῪ φιοά ἀφιὰδ ἰγαπδ-
Ομ διι8 68,, ασεγε δοΐδηιιιδ ἀγασομοδ οἑ ἡ αγία οὐ σοηρίγοβ Κζογηλαδ, 1. φιάδιιϑ
αεγα ἑεμὲ ἢδίμίαϑδ 8ἰγμίηινιδ ῬῈν ἀδοῖϊδυε οἱγομηείαίαδ, μὲ ϑαορε εἰὐπάδηι ἰσῆδηι ατν-
δίοηϑ αἀηιαὰ ΡΕΥ ἑαπίμηι Πιιαΐ δραΐζιλ φιανπίμηι εὐ Ποϊεο οαἰοτὶ βαὲ ἐδὲ. 7γισίαα τία-
φιο ὑπίγαί, ἐὐπιῖί οαἴάα. ἑάδηι δυιδ ἔεγγα 10. εαἰϑέδηιαξ πον.

69. [ΑΞ1581.} ΡΧΟΌ]. 24,11. 9851211 διὰ τί ὑπὸ τῶν ϑερμῶν ὑδάτων μᾶλλον
ἢ ὑπὸ τῶν ψυχρῶν πήγνυνται λίϑοι; πότερον ὅτι τῆι τοῦ ὑγροῦ ἐκχλείψει
γίνεται λίϑος, μᾶλλον δὲ ὑπὸ τοῦ ϑερμοῦ ἢ τοῦ ψυχροῦ ἐχλείπει τὸ ὑγρὸν"
καὶ ἀπολιϑοῦται δὴ διὰ τὸ ϑερμόν, χαϑάπερ χαὶ Ἐ. φησι τάς τε πέτρας χαὶ
τοὺς λίϑους καὶ τὰ ϑερμὰ τῶν ὑδάτων γίνεσϑαι [νΕ]. ΑἹΡοσίαβ ΝΜ. ἀθ τοϊηϑγαὶ. 11,4]
Ῥρ6}]. ἀθ ἰδ. Ὁ. 38 Βοσιδιᾶ. τούτων δὲ τῶν παρὰ τοῖς λίϑοις δυνάμεων (τὰς)
αἰτίας πολλοὶ ἐϑάρρησαν ἀποδοῦναι, τῶν μὲν ἀρχαϊοτέρων σοφῶν Ἀναξαγόρας
χαὶ Ἔ. καὶ δημόχριτος, τῶν δὲ οὐ πολὺ πρὸ ἡμῶν( ὁ ἐκ τῆς ᾿ἀφροδισίας
᾿Αλέξανδρος. ῬΙΙΌΤΑΆΈΟΘΕ. ῥτίπι. ἔτὶρ. 19, 4 Ὁ. 958 Ε; ταυτὸ δὲ τὰ ἐμφανῇ χρημνοὺς
καὶ σχοπέλους χαὶ πέτρας Ἐ. μὲν ὑπὸ τοῦ πυρὸς οἴεται τοῦ ἐν βάϑει τῆς γῆς
ἑστάναι χαὶ ἀνέχεσϑαι διερειδόμενα φλεγμαίνοντος.

10. Αετο Υ 26,4 {. 439] Ἐ. πρῶτα τὰ δένδρα τῶν ζώιων ἐκ γῆς ἄνα-
φῦναί φησι, πρὶν τὸν ἥλιον περιαπλωϑῆναι [απ αἷο ΗΪπιτ οι θρμᾶσθ να].
Α 56] καὶ πρὲν ἡμέραν χαὶ νύχτα διαχριϑῆναι" διὰ δὸ συμμετρίας τῆς
χράσεως τὸν τοῦ ἄρρενος χαὶ τοῦ ϑήλεος περιέχειν λόγον. αὔξεσϑαι δὲ ὑπὸ
τοῦ ἐν τῆι γῆι ϑερμοῦ διαερόμενα ὥστε γῆς εἶναι μέρη χαϑάπερ καὶ τὰ ἔμβρυα
τὰ ἐν τῆι γαστρὶ τῆς μήτρας μέρη" τοὺς δὲ καρποὺς περιττώματα εἶναι τοῦ
ἐν τοῖς φυτοῖς ὕδατος καὶ πυρός" καὶ τὰ μὸν ἐλλιπὲς ἔχοντα τὸ ὑγρὸν ἐξικμαζο-
μένου αὐτοῦ τῶι ϑέρει φυλλορροεῖν, τὰ δὲ πλεῖον, παραμένειν [οἷ. ἔτ. 11. 18]
ὥσπερ ἐπὶ τῆς δάφνης καὶ τῆς ἐλαίας καὶ τοῦ φοίνικος" τὰς δὲ διαφορὰς τῶν
χυμῶν (παρὰ) παραλλαγὰς τῆς (γῆς) πολυμερείας καὶ τῶν φυτῶν γίνεσϑαι διαφό-
ρως ἑλχόντων τὰς ἀπὸ τοῦ τρέφοντος ὁμοιομερείας ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀμπέλων" οὐ
γὰρ αἱ διαφοραὶ τούτων χρηστὸν τὸν οἶνον ποιοῦσιν, ἀλλ᾽ αἱ τοῦ τρέφοντος
ἐδάφους. ΤΉΞΟΡΗΕ. ἃ. ὁ. 1.1 12, δ ἕν γάρ τι τὸ γεννῶν οὐχ ὥσπερ Ἐ. διαιρεῖ
καὶ μερίζει τὴν μὲν γὴν εἰς τὰς ῥίζας, τὸν δ᾽ αἰϑέρα εἰς τοὺς βλαστοὺς ὡς
ἑχάτερον ἑχατέρου χωριζόμενον, ἀλλ᾽ ἐκ μιᾶς ὕλης καὶ ὗφ᾽ ἑνὸς αἰτίου γεν-
νῶντοςς. ΔΈΙΒΤ. ἃὧθ δηΐτη Β 4. 416Ρ28 Ἐ. δ᾽ οὐ χαλῶς εἴρηχε τοῦτο προστιϑεὶς
τὴν αὔξησιν συμβαίνειν τοῖς φυτοῖς χάτω μὲν συρριξζουμένοις διὰ τὸ τὴν γῆν
οὕτω φέρεσϑαι χατὰ φύσιν, ἄνω δὲ διὰ τὸ πῦρ ὡσαύτως. Ῥιστ. ἀπδθϑῖ. οοὴν.
ΥΙ 22,6 Ρ. 688. τηρεῖται δὲ [86. ἡ τροφή] τοῖς μὲν φυτοῖς ἀναισϑήτως ἐκ τοῦ

1

1ὅ

Α. 6θ---14. ΓΕΉΗΒΕ. 178

περιέχοντος, ὥς φησιν Ἐ., ἱδρενομένοις τὸ πρόσφορον. [ΑἘ187.] 6 ρΙδηῖ. Α 1.
8184 15 (ἃ, 1. ΝΊΚΟΙΙΑΟΒ ν. 8 88Κ.) Απασασογαδ αὐΐοηι οἱ Αδγιιοαϊῖδ [ἰ. 6. Ἐπηρθ-
ἄοοῖοε) ἀεδίογὶο ὁα8 [Ὀ]Δη[88] ᾿πουεγὴ ἀἱουπέ, ϑοηξγε χμοφμα οὲ ἰγιϑίαγὶ ἀοϊδοίαγὶ-
με αϑϑοεγμμ... Αγ. αμΐοηι ϑεαιηι ἵν ᾿18 ρεγηιίοίμηι ορπαΐμδ εδἰ. 516 Απασα-
φογαδ αὐιἰἴεν οἱ Τοηιοογ ἐμ οἱ Αδν. ἐἰϊΐα8 ἰηἰοϊϊδούμην ἱπέοϊοσοπέαγεγμο δαδεγε
ἀϊοεδαπί. 811ι1 φγμοὰ αἰοὶέ Αγ. υἱαοϊοεέ δὶ ἐπυοηΐδμν η, ραγιῖϑ ϑοαλιδ Γερεηοιιδ
εἔ ϑέϑιιβ ηιαϑομϊέηιδ δῖυε ϑρεοὶο8 σοι σία 6 8 ἀμοδμδ δευμδιιϑ. 8115 85 ἀὲχιέχιε
Αὖν. φμοᾶ ριἱαπίαες δμαδεηξ σοποναίϊοποηι, μο ἑαηιθη, ἀὐενννείο εἰ ἤθη, Ῥονϑοίο
ἥπι οοηερίηιθηΐο ϑ0; δὲ 6ἐ0 οοπιερίείο σεπεγαδαΐι απὐὐηιαῖ [οἷ. ἴτ. 19].

11. Ἦτεροσε. ἃο ὑγίβαο. τηρᾶ. 20 [ηδοῦ οοά. ΑἹ λέγουσι δέ τινες ἐητροὶ καὶ
σοφισταί, ὡς οὐχ εἴη δυνατὸν ἰητρικὴν εἰδέναι ὅστις μὴ οἷδεν ὅ᾽ τί ἐστιν ἄν-
ϑρωπος, ἀλλὰ τοῦτο δεῖ [δεῖν 1) καταμαϑεῖν τὸν μέλλοντα ὀρθῶς ϑεραπεύσειν
τοὺς ἀνϑρώπους. τείνει δὲ αὐτοῖς ὁ λόγος ἐς φιλοσοφίαν καϑάπερ Ἐ. ἢ ἄλλοι,
οἵ περὶ φύσιος γεγράφασιν, (φασίν), ἐξ ἀρχῆς ὅ τί ἐστιν ἄνϑρωπος καὶ ὅπως
ἐγένετο πρῶτον καὶ ὁπόϑεν συνεπαάγη᾽ ἐγὼ δὺ τοῦτο μέν, ὅσα τινὶ εἴρηται ἢ
σοφιστῆι ῇ ἐητρῶι ἢ ἢ γέγραπται περὶ φύσιος ἧσσον νομίζω τὴι ἰητρικῆι τέχνηι
προσήχειν ἢ τῆε γραφικῆι. νομίζω δὲ περὶ φύσιος γνῶναί τι σαφὲς οὐδαμόϑεν
ἄλλοϑεν εἶναι ἢ ἐξ ἰητρικῆς.

13. ΑΕΤΟΥ͂ 19, ὅ [Ὁ. 480] Ἐ. τὰς πρώτας γενέσεις τῶν ζώιων χαὶ φυτῶν
μηδαμῶς δλυκλήρους γενέσϑαι, ἀσυμφυέσι δὲ τοῖς μορίοις διεζευγμένας, τὰς δὲ
δευτέρας συμφυομένων τῶν μερῶν εἰδωλοφανεῖς, τὰς δὲ τρίτας τῶν ὁλοφυῶν, τὰς
δὲ τετάρτας οὐχέτι ἐκ τῶν ὁμοίων [ἢ ὁμοιομερῶν οἴ. ν. 11] οἷον ἐχ γῆς καὶ ὕδατος
ἀλλὰ δι᾽ ἀλλήλων ἤδη, τοῖς μὲν πυχνωϑείσης τῆς τροφῆς, τοῖς δὲ καὶ τῆς εὑὐ-
μορφίας τῶν γυναικῶν ἐπερεϑισμὸν τοῦ σπερματικοῦ κινήματος ἐμποιησάσης"
τῶν δὲ ζώιων πάντων τὰ γένη διαχριϑῆναι διὰ τὰς ποιὰς χράσεις" τὰ μὲν οἱ-
χειότερα [ὑγρότερα ἢ εἰς τὸ ὕδωρ τὴν δρμὴν ἔχειν, τὰ δὲ εἰς. ἀέρα [ἀναπνεῖν
δσ᾽ ἄν πυρῶδες ἔχη τὸ πλέον, τὰ δὲ βαρύτερα ἐπὶ τὴν γῆν, τὰ δὲ ἰσόμοιρα
τῆι χράσει πᾶσι τοῖς ϑώραξι πεφωνηκέναι [τοῖς χωρίοις σύμφωνα εἶναι ἢ]
ΟἜΚΒΟΒΙΝ. 4, 1 ΚΕ. απΐεηι ὀσγεσὶο 8.0 οαγηδπα . .. ἕαϊε χυάσηι οοπῇνηιαΐ.

80 ρυΐηιο τιρηιδγα δίησυῖα ἐα ἕεγγα χυαϑδὶ ργαορηπαΐε ραδδίηι εὐϊία, ἀείγάα οοἶδδὲ οἵ

ΕΓ }εοἶδδε 8οϊϊαϊ πονιὶπὲβ πναΐεγίαηι ἱστοὶ δἰ οἱ μρηιογὶ ρεγηνίαηι [αἷ. ῬΆτΤΑΘΗ.
Α 51]. ΔΆΞΒΟ Εὐπιοηϊᾷ. 58. ἴγν. 21] Βᾶοι. Εἰ, παΐοϑ δοηθμεβϑ δὰ ἴεγγα αἱ μί
δῖδέμηι (αἴ. [πιο. ῬΗΣορβοιᾶ. 8 τοὺς πρώτους ἀνθρώπους ἐχ τῆς ᾿Αττικῆς ἀναφῦναι
καϑάπερ τὰ λάχανα ὑ. ΟθΠΒΟΣ. ]. 6. ὃ 11 8Βα4.).

18. ΑΒΙΒΤ. ὧθ ρδγί. δηΐπ). Β 2. 648425 [αἷ. Ρ. δδ τ. δ2] ἔνιοι γὰρ τὰ ἔνυ-
ὅρα τῶν πεζῶν ϑερμότερά φασιν εἶναι λέγοντες ὡς ἐπανισοῖ τὴν ψυχρότητα
τοῦ τόπου ἡ τῆς φύσεως αὐτῶν ϑερμότης καὶ τὰ ἄναιμα τῶν ἐναίμων καὶ τὰ
ϑήλεα τῶν ἀρρένων, οἷον Παρμενίδης τὰς γυναῖχας τῶν ἀνδρῶν ϑερμοτέρας
εἶναί φησι καὶ ἕτεροί τινες, ὡς διὰ τὴν ϑερμότητα καὶ πολυαιμούσαις γι»0-
μένων τῶν γυναικείων, Ἐ. δὲ τοὐναντίον. ΑΞΙΒῚ. ἀ6 τοϑρ. 14. 411" 82 Ἔ. δ᾽ οὐ
καλῶς τοῦτ᾽ εἴρηχε φάσχων τὰ ϑερμότατα χαὶ πῦρ ἔχοντα πλεῖστον τῶν ζώιων
ἔνυδρα εἶναι φεύγοντα τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἐν τῆι φύσει ϑερμότητος. ΤΉΕΟΡΗΕ.
οδῦ8. οἱ. 1.21, δ ὥσπερ καὶ Ἔ. λέγει περὶ τῶν ζώιων᾽ τὰ γὰρ ὑπέρπυρα τὴν
φύσιν ἄγειν εἰς τὸ ὑγρόν [εἴ. 22, 21.

14. ΑἘπῚ ΤΡ 22,1 (Ὁ. 411] Ἐ. τὴν πρώτην ἀναπνοὴν τοῦ πρώτου ζώιον
[ἴὰ βοίπαι Κοβιηοροπίο οἷ. Υ 1, 1] γενέσϑαι τῆς (μὲν) ἐν τοῖς βρέφεσιν ὑγρασίας
ἀποχώρησιν λαμβανούσης, πρὸς δὲ τὸ παρακενωθὲν ἐπεισόδον [τῆς ἔξωϑεν)
τοῦ ἐχτὸς ἀερώδους γινομένης εἰς τὰ παρανοιχϑέντα τῶν ἀγγείων" τὸ δὲ μετὰ

10

1ὅ

174 21. ΕΜΡΕΘΟΚΙΕΝ

τοῦτο ἤδη τοῦ ἐμφύτου ϑερμοῦ τῆι πρὸς τὸ ἐχτὸς δρμῆι τὸ ἀερῶδες ὑπαναϑλί-
βοντος τὴν ἐχπνοήν, τῆι δ᾽ εἰς τὸ ἐντὸς [ἐχτὸς μᾶάδΒ.: οοττ. ΒΟΙΠΑΓΔΑΚΙ8] ὧνϑ-
υποχωρήσει τῶι ἀερώδει τὴν ἀντεπείσοδον παρεχομένου τὴν εἰσπνοῆν. τὴν
δὲ νῦν κατέχουσαν φερομένον τοῦ αἵματος ὡς πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν καὶ τὸ
ἀερῶδες διὰ τῶν ῥινῶν ταῖς ἑαυτοῦ ἐπιρροίαις ἀναϑλίβοντος χατὰ τὴν ἐχχώ-
ρησιν αὐτοῦ γίνεσθαι τὴν ἐχπνοήν, παλινδρομοῦντος δὲ χαὶ τοῦ ἀέρος ἄντεπ-
εἰσιόντος εἰς τὰ διὰ τοῦ αἵματος ἀραιώματα τὴν εἰσπνοήν᾽" ὑπομιμνήισχει δὲ
τὸ ἐπὶ τῆς κλεψύδρας [ἴτ. 100, 9]. β δ ϑοδίος Υ 1ὅ, 8 [Ὁ. 426].

1ὅ. ΑΕΤΟΥ͂ 18,1 [Ὁ. 4217] Ἐ. ὅτε ἐγεννᾶτο τὸ τῶν ἀνϑρώπων γένος ἐκ
τῆς γῆς» τοσαύτην γενέσϑαι τῶι μήκει τοῦ χρόνου διὰ τὸ βραδυπορεῖν τὸν
ἥλιον τὴν ἡμέραν, ὁπόση νῦν ἐστιν ἥ δεκάμηνος" προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου,
τοσαύτην γεγνέσϑαι τὴν ἡμέραν, ὁπόση νῦν ἐστιν ἢ ἑπτάμηνος" διὰ τοῦτο καὶ
τὰ δεχάμηνα χαὶ τὰ ἑπτάμηνα, τῆς φύσεως τοῦ κόσμου οὕτω μεμελετηκχυίας,
αὔξεσϑαι ἐν μιᾶι ἡμέραι ἧε τίϑεται νυχτὶ [τίχτεται νυνὶ Ο580}.}] τὸ βρέφος
[ἄλγαῦβ ΤζΖοί. οχϑζ. 1]. ἢ. 42, 11].

16. Ῥιμρτο Ῥμαθᾶο 96 ΑΒ ἐγὼ γάρ, ἔφη (βοκταῦῖθθ), ὦ Κέβης, νέος ὧν
ϑαυμαστῶς ὡς ἐπεϑύμησα ταύτης τῆς σοφίας, ἣν δὴ καλοῦσι περὶ φύσεως
ἱστορίαν. ὑπερήφανος γάρ μοι ἐδόχει εἶναι εἰδέναι τὰς αἰτίας ἑχάστου διὰ τί
γίγνεται ἕχαστον καὶ διὰ τί ἀπόλλυται καὶ διὰ τί ἐστιν. καὶ πολλάκις ἐμαυτὸν
ἄνω χάτω μετέβαλλον σχοπῶν πρῶτον τὰ τοιάδε᾽ ἄρ᾽ ἐπειδὰν τὸ ϑερμὸν
καὶ ψυχρὸν [ὑγρὸν ϑρτοῃροὶ, ἀοοὶ ναῖ. θοχ. 564, 8] σηπεδόνα τινὰ λάβηε,
ὥς τινες [Επιρϑάοκιεβ, ΑΤΟΒΘΙΔΟΕ] ἔλεγον, τότε δὴ τὰ ζώιτα συντρέ-
φεται; χαὶ πότερον τὸ αἷμά ἐστιν ὧι φρονοῦμεν [Εχιῃροάοκ]ο8) ἢ ὃ
ἀήρ [Απαχίτηθμοθβ, Ὀίορθμθα) ἢ τὸ πῦρ; [ΒΓΑ Κ|}}] ἢ τούτων μὲν οὐδέν, ὁ δ᾽
ἐγχέφαλός ἐστιν; [ΑἸΚΗΙΒ6Οἢ) χελ.

11. ΔΕτΟῪ 21,1 [Ὁ. 440] ᾿Ε. τρέφεσϑαι μὲν τὰ ζώια διὰ τὴν ὑπόστασιν
τοῦ ὑγροῦ, αὔξεσϑαι δὲ διὰ τὴν παρουσίαν τοῦ ϑερμοῦ, μειοῦσϑαι δὲ καὶ φϑίνειν
διὰ τὴν ἔχλειψιν ἑχατέρων. τοὺς δὲ νῦν ἀνθρώπους τοῖς πρώτοις συμβαλλο-
μένους βρεφῶν ἐπέχειν τάξιν. [6.Α1,] ἀοῖ. τιοᾶ, 99 (ΧΙΧ 312) πῶς Ἱπποχράτης
καὶ Ἐρασίστρατος χαὶ Ἐ. καὶ ᾿Ασχληπιάδης τὰς πέψεις τῆς τροφῆς φασι γέῖνε-
σϑαι.... Ἐ. δὲ σήψει. οἵ. ἔτ. θ8. 81.

18. ΑἘτῸ Υ 22,1 [Ὁ. 454] Ἐ. τὰς μὲν σάρκας γεννᾶσϑαι ἐκ τῶν ἴσων τῆι
κράσει τεττάρων στοιχείων, τὰ δὲ νεῦρα πυρὸς καὶ γῆς ὕδατι [εἷο 68]. ΒῚ] δισελα-
σίονι (διπλάσιον, διπλασίονα Ἠδ88.: ὁοττ. ΒοΙΠΑΓ Δ Κἰ8] μιχϑέντων, τοὺς δὲ ὄνυχας
τοῖς ζώιοις γεννᾶσϑαι τῶν νεύρων χαϑ᾽ ὃ τῶι ἀέρι συνέτυχε περιψυχϑέντων,
ὀστᾶ ὁὲ δυεῖν μὲν ὕδατος καὶ γῆς, τεττάρων δὲ πυρός, ἔσω γῆς ἴβο ππιρκοδίοὶς
ὩΔ0} ἔτ, 96, 1] τούτων συγκραϑέντων μερῶν. ἱδρῶτα ( δὲ) χαὶ δάχρνον γίνεσθαι
τοῦ αἵματος τηχομένου καὶ παρὰ τὸ λεπτύνεσϑαι διαχεομένου. ΑΒΙΒΤ. ἀθ Ρϑιί.
85. Α 1. 642411 ἀρχὴ γὰρ ἥ φύσις μᾶλλον τῆς ὕλης,» ἐνιαχοῦ δέ που αὐτῆι καὶ

Ἐ. περιπίπτει, ἀγόμενος ὑπ᾽ αὐτῆς τῆς αληϑείας, χαὶ τὴν οὐσίαν καὶ τὴν φύσιν

ἀναγχάζεται φάναι τὸν λόγον εἶναι, οἷον ὀστοῦν ἀποδιδοὺς τί ἐστιν" οὔτε γὰρ
ἕν τι τῶν στοιχείων λέγει αὐτὸ οὔτε δύο ἢ τρία οὔτε πάντα, ἀλλὰ λόγον τῦς
μίξεως αὐτῶν. ΑἘΙΒΥ. ἀὁ δηΐπια Δ. 4. 408: 18 ὁμοίως δὲ ἄτοπον καὶ (τὸν τὸν
λόγον τῆς μίξεως εἶναι τὴν ψυχήν᾽ οὐ γὰρ τὸν αὐτὸν ἔχει λόγον ἣ μέξις τῶν
στοιχείων καϑ᾽ ἣν σὰρξ καὶ χκαϑ᾽ ἣν ὀστοῦν" συμβύσεται οὖν πολλάς τε ψυχὰς
ἔχειν καὶ χατὰ πᾶν τὸ σῶμα, εἴπερ πάντα μὲν ἐκ τῶν στοιχείων μεμειγμένων,
ὁ δὲ τῆς μίξεως λόγος ἁρμονία χαὶ ψυχή. ἀπαιτήσειε δ᾽ ἄν τις τοῦτό γε καὶ παρ᾽
Ἐμπεόοχλέους" ἕχαστον γὰρ αὐτῶν λόγωι τινί φησιν εἶναι" πότερον οὖν ὁ

Α. 14---8θ81. ΕΗΒ. 17ὕ

λόγος ἐστὶν ἡ ψυχή, ἢ μᾶλλον ἕτερόν τι οὖσα ἐγγίνεται τοῖς μέλεσι [ναν. .. μέρεσι
ΩΣ μιχϑεῖσι. ἔτι δὲ πότερον ἥ Φιλία τῆς τυχούσης αἰτία μίξεως ἢ ἢ τῆς χατὰ
τὸν λόγον; καὶ αὕτη πότερον ὁ λόγος ἐστὶν ἢ παρὰ τὸν λόγον ἕτερόν τι;
εἰ. ΜοΙΘΡΒ. Α 10. 998: 16. [ΔΕΙΒᾺ] ἀ6 βρίτίξα 9. 486026 Ἐ, αἰτίαν ἁπλῶς τὴν τοῦ

5 ὀστοῦ φύσιν. (ἔτι δὲ) εὔπερ ἅπαντα τὸν αὐτὸν λόγον ἔχει τῆς μίξεως, ἀδιάφορα

10

15

ἐχρῆν ἵππου χαὶ λέοντος χαὶ ἀνθρώπου εἶναι. ῬΙΌΤΑΆΟΘΗ. αὐδοδί. δὲ. 20, 2
Ρ. 911 ἔνιοι δέ φασιν ὥσπερ γάλαχτος ὀὁρρὸν τοῦ αἵματος ταραχϑέντος ἐχ-
χρούεσϑαι τὸ δάχρυον, ὡς Ἔ.

19. βοβανῦβ αγηδθο. 1 δ ῥ. 226, 16 (Β066): συγκέκριται δ᾽ [ἀογ ΝὈ6]) ἐκ
τεττάρων τὸν ἀριϑμὸν ἀγγείων δύο φλεβωδῶν καὶ δύο ἀρτηριῶν, δι᾿ ὧν εἰς ϑρέψιν
ὕλη αἱματικὴ καὶ πνευματικὴ παρακομίέζεται τοῖς ἐμβρύοις. ἐμφύεσϑαι ὀὲ ταῦτα
᾿ἘἘμπεδοχλῆς μὲν εἰς τὸ ἧπαρ. οἴεται, Φαϊόρος δὲ εἰς τὴν καρδίαν.

80. ---Ι 21 ν. 186, 18 (Μοπεισυδίου): ἔστε γὰρ ὅτε χαὶ προπαραλαμ-
βάνει τινὰς ἡμέρας ἢ ἐφυστερεῖ. τοῦτο δὲ ἐν ἑχάστηι χατὰ τὴν ἰδίαν ἀπαντᾶι
προϑεσμίαν καὶ οὐ(κ ἀεὶ κατὰ τὰς αὐτὰς (περιόδους) ὥσπερ ὃ Διοχλῆς [ἴτ. 11|
ὙΠ δῆ) (φησι) πάσαις, καὶ πάλιν Ἔ., ἐλαττουμένου τοῦ φωτὸς τῆς σελήνης.
αἷ μὲν γὰρ πρὸ εἰχάδος αἱ δὲ ἐν εἰχάδι χαϑαίρονται, χαὶ πάλιν αἱ μὲν αὐξανομένου
τοῦ φωτὸς τῆς σελήνης αἱ δὲ μειουμένον. [εἷ. Ατ. ἀθ δηΐπι. δι, Η 2. 582" 84].

81. ΑΒεθτ. ἀθ ζόποΥ. δεΐμ. 4 1. 164 1 ((Ἰὁβοι ϑολιϑαπίογβομ θα) οἱ δ᾽ ἐν τῆι
μήτραι καϑάπερ Ἐ." τὰ μὲν γὰρ εἰς ϑερμὴν ἐλθόντα τὴν ὑστέραν ἄρρενα γί-
νεσϑαί φησι, τὰ δ᾽ εἰς ψυχρὰν ϑήλεα, τῆς δὲ ϑερμότητος χαὶ τῆς ψυχρότητος
τὴν τῶν χαταμηνίων αἰτίαν εἶναι ῥύσιν ἢ ψυχροτέραν οὖσαν ἢ ϑερμοτέραν καὶ
ἢ παλαιοτέραν ἢ προσφατωτέραν᾽ ... τοῦτο γὰρ ὡς ἀληϑῶς Ἔ. ῥαιϑυμότερον
ὑπείληφεν οἰόμενος ψυχρότητι χαὶ ϑερμότητι διαφέρειν μόνον ἀλλήλων, δρῶν
ὅλα τὰ μόρια μεγάλην ἔχοντα διαφορὰν. τῆν τε τῶν αἰδοίων χαὶ τὴν τῆς ὑστέρας.
1014, 16δΑ 8 ἀναγκαῖον ἀπαντᾶν χαὶ πρὸς τὸν Ἐμπεδοκλέους λόγον, ὃς διορίζει
τὸ ϑῆλυ πρὸς τὸ ἄρρεν ϑερμότητι χαὶ ψυχρότητι τῆς ὑστέρας. ΑἘτβ.Υ 1,1
[Ὁ. 419] Ἐ. ἄρρενα καὶ ϑήλεα γίνεσθαι παρὰ ϑερμότητα καὶ ψυχρότητα" ὅϑεν
ἱστορεῖται τοὺς μὲν πρώτους ἄρρενας πρὸς ἀνατολῆι καὶ μεσημβρίαι γεγενῆσϑαι
μᾶλλον ἐχ τῆς γῆς, τὰς δὲ ϑηλείας πρὸς ταῖς ἄρχτοις. 11,1. [Ὁ. 422] Ἔ. ὁμοιό-
τητας [86]. τῶν γονέων χαὶ τῶν προγόνων) γίνεσθαι χατ᾿ ἐπιχράτειαν τῶν
σπερματιχῶν γόνων, ἀνομοιότητας δὲ τῆς ἐν τῶι σπέρματι ϑερμασίας ἐξα-
τμισϑείσης [αἴ, Βΐρρν. ἃθ χοεϊϊ. 8. ΥὙΠ1 480 1,1. 8,1 [0. 420) Ἐ. τέρατα γίνεσϑαι
παρὰ πλεονασμὸν σπέρματος ἢ παρ ᾿ ἔλλειψιν ἢ ᾿ παρὰ τὴν τῆς κινήσεως ταραχὴν
ἢ παρὰ τὴν εἰς πλείω διαίρεσιν ἢ ἢ παρὰ τὸ ἀπονεύειν. οὕτω προειληφὼς φαί-
νεται σχεδόν τι πάσας τὰς αἰτιολογίας. 10,1 [Ὁ. 421] Ἐ. δίδυμα χαὶ τρίδυμα
γίνεσθαι κατὰ πλεονασμὸν χαὶ περισχισμὸν τοῦ σπέρματος. 11, 1 [Ὁ. 422)
πόϑεν γίνονται τῶν γονέων αἱ ὁμοιώσεις χαὶ τῶν προγόνων. Ἔ. ὁμοιότητας
γίνεσϑαι κατ᾽ ἐπικράτειαν τῶν σπερματιχῶν γόνων, ἀνομοιότητας δὲ τῆς ἐν
τῶι σπέρματι ϑερμασίας ἐξατμισϑείσης. 12, 2 (Ὁ. 428] πῶς ἄλλοις γίνονται
ὅμοιοι οἱ γεννώμενοι χαὶ οὐ τοῖς “γονεῦσιν. Ἑ. τῆι κατὰ τὴν σύλληψιν φαν-
τασίαε τῆς γυναιχὸς μορφοῦσϑαι τὰ βρέφη" πολλάκις γὰρ ἀνδριάντων καὶ εἰ-
χόνων ἠράσϑησαν γυναῖχες χαὶ ὅμοια τούτοις ἀπέτεχον [εἷ. βοτδῃ. Ρ. 204, 18
Βορβο; Ὠΐοηγβ. ἀθ ἰτηΐτ, ἢ. 11,18 ὕββῃ.). ΟἜΝΒΟΒΙΝ. ὅ, 4 ἐμά φμοφμα απιδιρυαηι
7αοῖξ πίον αμοΐογεδ ορίομπενι, μἰγθιε θα ραΐνγὶ8 ἑαύμημηοῦο δεηθηα ραγίμϑβ
παδοαΐμν ... αἢ οἴανι δα ηιαίγ8β, γιοά Απασασογας δὲ Αἰομιαδοηδ 66 πολι
Ραγηιο αὶ Ἐπιρο(οοϊίχμα οἱ Ερίοινο υἱδιρη εδί. 6, ὁ εα ἀεραϊγδ ραγίδιιδ, Ῥγοΐμδα
δορθῖδιε πιαγο8 σίρηΐδ, αἱ ὁ ἰαευὶδ ζεηπαϑ ΑπασαροΥαϑ Εριροαοοίεδαηιο οοπϑεομίμηί.

ωι

10

1

176 21. ΕἘΜΡΕΌΟΚΙΕΘ

χμονγιηι ορίμἰοηε8, μί ἀς παὸ 8ρεοὶς οοπρμαξς, ἐξα ἀ6 δἰηε μαῖπε ἰἐδεγογιι αἰδ-
φαγὴϊεθ8. ϑδώρεν χα τὸ Ἐνιρεάοοϊδ, ἀϊδρυΐζαία γαΐίοηε, ἐαϊὶ8 Ῥγοζεγέμν. δὲ ραν οαἴον
ἐπι ραγοπίμηι δϑεηιμέδιιδ γμϊί, ραΐγὶ δἰηιέΐθην πιάνει Ῥγοογεαγί; δὲ Κγίσιιδ, Γενπαὴι
“αἰγὶ δἰνῆΐοηι. φιιοάϑὶ ραΐϊνὶ8 οαἰϊτμδ ον εἰ Κυἱσί δ πιαίν δ, ρμονγμηι ζ0γ76 φιὶ
φιαϊγὶΒ υυἱἱέμδ γοργασδβεηζεί: αἵ δὲ οαἰδαϊιϑ πιαίν8, ραΐϊγὶδ αμέοηι ἡμογὶἐ Χγἱσίαίκιδ,
ρμοΐϊαηι γμέμγαηι ψιας ρῬαΐγὶδ γτεάαΐ δ» ἐμαίπεηι. 6,9. 10 δοφμέζωμν ἀἐ σεηεῖηδ,
φιὰ μὲ αἰϊσιιαπάο παδοανέν πιοᾶο δβοηνηΐδ Πονὶ Ηΐρρον ταΐμϑ (681): ἰὰ οπῖηι οωνι
απιρίδιιθ εϑὲ φμαηι πὶ 8α δ δέ, δὶ αγίαηι ἀεάμοὶ. ἰὰ ἔρθη ζεγηιο ἢ. υἱάείνν
8οη8ὲ886: πηι οαμϑα8 γμΐάεηι ομν' αἀἰυϊἀογείμν, πον ροϑδμῖί; ραγεγὶ ἑαηύμηι πιο0
αἱὲ οἐ δὲ μεἰγωρίχοα δεθβ αὐχιι6 οαἴδάαθ οοομραυογὶΐ, μἰγωρεσια τιαγοηι παϑοὶ, δὲ
ισίαδ ἀδφιια μἰγαηεγμα ζοηναηι, δὲ ὑογὸ αἰξεγμηι οαἰδάϊογεηι, αἴἰΐογμηι γγισὶαι-
ογϑης, αἀἰϑραγὶ δεῖς ραγέμηι εξ.

82. ΑΒΙΒΥ. ἀ6 ζθῆ. δηίΐῃῃ. Β 8. 141524 τὸ δὲ τῶν ἡμιόνων γένος ὅλον
ἀγονόν ἐστιν. περὶ δὲ τῆς αἰτίας, ὡς μὲν λέγουσιν Ἔ. χαὶ δημόχριτος, λέγων
ὃ μὲν οὐ σαφῶς, Δημόχριτος δὲ γνωρίμως μᾶλλον, οὐ καλῶς εἰρήχασιν. λέ-
γουσι γὰρ ἐπὶ πάντων ὁμοίως τὴν ἀπόδειξιν τῶν παρὰ τὴν συγγένειαν συνδυ-
αζομένων. «. Ἐ. δ᾽ αἰτιᾶται κτλ. οἷ. δἂ ἔτ. 92, ΑἘτῸΥ͂ 14,2 [Ὁ. 425] διὰ τί
αἷ ἡμιόνοι στεῖραι. Ἔ. [ἢ] διὰ τὴν σμικρότητα χαὶ ταπεινότητα χαὶ στενότητα
τῆς μήτρας χατεστραμμένως προσπεφυχυίας τῆι γαστρὶ μήτε τοῦ σπέρματος
εὐϑυβολοῦντος εἰς αὐτὴν μήτε, εἰ καὶ φϑάσειεν, αὐτῆς ἐχδεχομένης.

83. ΑΕτΟΥ͂ 21,1 [Ὁ. 4383] ἐν πόσωι χρόνωι μορφοῦται τὰ ζώια ἐν γαστρὶ
ὄντα. Ἔ. ἐπὶ μὲν τῶν ἀνθρώπων ἄρχεσθαι τῆς διαρϑρώσεως ἀπὸ ἕχτης καὶ
τριακοστῆς, τελειοῦσϑαι δὲ τοῖς μορίοις ἀπὸ πεντηχοστῆς μιᾶς δεούσης (αἷ. τι. 82).
ΟΕΙΒΑΒΙσΒ 8. Αἰδμοηδίοβ ΠῚ 18, 18 [Ὀ]ΊΟΚΙοβ ἔσ. 116] περὶ δὲ τὰς τέσσαρας ἐννεώδας
δρᾶται πρῶτον διαχεκριμένον ὅλον τὸ σῶμα ἢ τὸ τελευταῖον μιᾶς προστεϑείσης
τετράδος περὶ τὴν τεσσαραχοντάδα. συμφωνεῖ δὲ τοῖς χρόνοις τῆς παντελοῦς
τῶν ἐμβρύων διαχρίσεως χαὶ ὃ φυσικὸς Ἐ. καὶ φησίν, ὅτι ϑᾶσσον διαμορφοῦται
τὸ ἄρρεν τοῦ ϑήλεος χαὶ τὰ ἐν τοῖς δεξιοῖς τῶν ἐν τοῖς εὐωνύμοις. ΟἘπΒο-
ΒΙΝ. 7, ὅ ϑορύ 0 686 Ῥαγέγε ηνμζογοηι Ῥο886ὲ ρἰεγηίὶ αἀὐβνηιαπξ αἰ... Ἐερε-
ἀοοῖεβ, Ερίσενεβ πνέμα ργαείογοα.

84. ΟἜΝΒΟΕΙ͂Ν. 8,1 Κ᾿, φιοηι πὶ 06 Αγιδίοίοἶεβ δοσιιμδ 68ὲ, απΐδ ορεἕα ΟΟΥ̓
ἐμαϊοαυὶϊξ ἐπογέβοογο, φιοὰ δοηεηδ υἱέαηι πιααΐηις οοπε φαΐ.

85. ΑΕτ. Υ͂ 24,2 [Ὁ. 486) Ἐ. τὸν μὲν ὕπνον καταψύξει τοῦ ἐν τῶι αἵματι
ϑερμοῦ συμμέτρωι γίνεσϑαι, τῆι δὲ παντελεῖ ϑάνατον. 2ὅ, 4 [Ὁ. 431) Ἐ. τὸν
ϑάνατον γίγνεσϑαι διαχωρισμῶι τοῦ πυρώδους {(χαὶ ἀερώδους χαὶ ὑδατώδους
καὶ γεώδους), ἐξ ὧν ἡ σύγχρισις τῶι ἀνϑρώπωι συνεστάϑη᾽ ὥστε κατὰ τοῦτο
κοινὸν εἶναι τὸν ϑάνατον σώματος καὶ ψυχῆς" ὕπνον δὲ γίνεσϑαι διαχωρισμῶι
τοῦ πυρώδους.

86. ΤΗΕΟΡΉΒΑΒΤ. 40 δθρηβὰ 1586αᾳ. [Ὁ. 499544.] Παρμενίδης μὲν χαὶ Ἐ. χαὶ
Πλάτων τῶι ὁμοίωι ἴϑ.. ποιοῦσι τὴν αἴσϑησιν»], οἱ δὲ περὶ ᾿Αναξαγόραν καὶ
Ἡράκλειτον τῶι ἐναντίωι. .. περὶ ἑχάστης δὲ τῶν χατὰ μέρος οἱ μὲν ἄλλοι
σχεδὸν ἀπολείπουσιν, Ἐ. δὲ πειρᾶται καὶ ταύτας ἀνάγειν εἰς τὴν ὁμοιότητα.

[Ὁ. 600] Ἐ. δὲ περὶ ἁπασῶν ὁμοίως λέγει χαί φησι τῶι ἐναρμόττειν εἰς
τοὺς πόρους τοὺς ἑχάστης αἰσϑάνεσϑαι' διὸ καὶ οὐ δύνασϑαι, τὰ ἀλλήλων κρί-
γειν, ὅτι τῶν μὲν εὐρύτεροί πως, τῶν δὲ στενώτεροι τυγχάνουσιν οἱ πόροι
πρὸς τὸ αἰσθητόν, ὡς τὰ μὲν οὐχ ἁπτόμενα διευτονεῖν τὰ δ᾽ ὅλως εἰσελϑεῖν

γε

-.1

10

15

Α. ΕῈΗΒΕ. 81--85. 86. ΤΕΕΒΟΡΗΒ. Ὁ. ΒΕΝΩ. 1. 2. 1---12]. 1177

οὐ δύνασϑαι. πειρᾶται δὲ καὶ τὴν ὄψιν λέγειν, ποία τίς ἐστι χαὶ φησὶ τὸ μὲν
ἐντὸς αὐτῆς εἶναι πῦρ [αἷ. ἔτ. 84. 86], τὸ δὸ περὶ αὐτὸ [πᾶπι]. τὸ πῦρ) (ὕδωρ καὶ)
γῆν χαὶ ἀέρα δι᾿ ὧν δμέναι λεπτὸν ὃν χαϑάπερ τὸ ἐν τοῖς λαμπτῆρσι φῶς.
τοὺς δὸ πόρους ἐναλλὰξ χεῖσϑαι τοῦ τε πυρὸς καὶ τοῦ ὕδατος, ὧν τοῖς μὲν τοῦ
πυρὸς τὰ λευχά, τοῖς δὲ τοῦ ὕδατος τὰ μέλανα γνωρίζειν" ἐναρμόττειν γὰρ ἕχα-
τέροις ἑχάτερα. φέρεσϑαι δὲ τὰ χρώματα πρὸς τὴν ὄψι» διὰ τὴν ἀπορροήν.

συγχεῖσϑαι δ᾽ οὐχ ὁμοίως, (ἀλλὰ τὰς μὲν ἐκ τῶν ὁμοίων), τὰς δ᾽ ἐκ
τῶν ἀντικειμένων, καὶ ταῖς μὲν ἐν μέσωι, ταῖς δ᾽ ἐχτὸς εἶναι τὸ πῦρ᾽ διὸ καὶ
τῶν ξώιων τὰ μὲν ἐν ἡμέραι τὰ δὲ νύχτωρ μᾶλλον ὀξυωπεῖν᾽ ὅσα μὲν πυρὸς
ἔλαττον ἔχει, μεϑ᾽ ἡμέραν" ἑπανισοῦσϑαι γὰρ αὐτοῖς τὸ ἐντὸς φὼς ὑπὸ τοῦ
ἐχτός" ὅσα δὲ τοῦ ἐναντίου νύχτωρ᾽ ἐπαναπληροῦσϑαι γὰρ καὶ τούτοις τὸ ἐν-
δεές᾽ ἐν δὲ τοῖς ἐναντίοις (ἐναντίως) ἑχάτερον. ἀμβλυωπεῖν μὲν γὰρ καὶ οἷς
ὑπερέχει τὸ πῦρ᾽ ἐπαυξηϑὲν (γὰρ) ἔτι μεϑ᾽ ἡμέραν ἐπιπλάττειν καὶ χαταλαμ-
βάνειν τοὺς τοῦ ὕδατος πόρους" οἷς δὲ τὸ ὕδωρ, ταὐτὸ τοῦτο γίνεσϑαι νύχτωρ᾽
χκαταλαμβάνεσϑαι γὰρ τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ ὕδατος. (γίγνεσϑαι δὲ ταῦτα), ἕως ἂν
τοῖς μὲν ὑπὸ τοῦ ἔξωϑεν φωτὸς ἀποχριϑῆι τὸ ὕδωρ, τοῖς δ᾽ ὑπὸ τοῦ ἀέρος
[ἀΔ8 ὙΥΘΑΒΟΥ χοἰ πιΐβδϑοηα τυρὶ. ἢ. 118, 18] τὸ πῦρ. δχατέρων γὰρ ἴασιν εἶναι
τὸ ἐναντίον. ἄριστα δὲ χεχρᾶσϑαι καὶ βελτίστην εἶναι τὴν ἐξ ἀμφοῖν ἴσων
συγχειμένην. καὶ περὶ μὲν ὄψεως σχεδὸν ταῦτα λέγει.

τὴν δ᾽ ἀχοὴν ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν [ἔσωϑεν βοιιποίᾶογ πδοὶ 8. 102, 13] γένε-
σϑαι ψόφων, ὅταν ὁ ἀὴρ ὑπὸ τῆς φωνῆς κινηϑεὶς ἠχῆι ἐντός. ὥσπερ
γὰρ εἶναι κώδωνα τῶν ἔσων [ἢ ἔσωϑεν] ἤχων τὴν ἀκοήν, ἣν προσαγορεύει
σάρκινον ὀζον' κινουμένην [χινουμένης δὲ παίειν τὸν ἀέρα πρὸς τὰ στε-
ρεὰ καὶ ποιεῖν ἦχον. ὄσφρησιν δὲ γίνεσϑαι τῆι ἀναπνοῆι. διὸ καὶ μάλιστα
ὀσφραίνεσθαι τούτους, οἷς σφοδροτάτη τοῦ ἄσϑματος ἡ κίνησις᾽ ὀσμὴν δὲ
πλείστην ἀπὸ τῶν λεπτῶν χαὶ τῶν χούφων ἀπορρεῖν. περὶ δὲ γεύσεως καὶ
ἁφῆς οὐ διορίζεται χαϑ᾽ ἑχατέραν οὔτε πῶς οὔτε δι᾽ ἃ γίγνονται, πλὴν τὸ
χοινὸν ὅτι τῶι ἐναρμόττειν τοῖς πόροις αἴσϑησίς ἐστιν ἥδεσϑαι δὲ τοῖς ὁμοί-
οιἰς κατά τε (τὰ) μόρια χαὶ τὴν χρᾶσιν [ἃ. Ἀ, χατὰ τὴν ἐν τοῖς καϑ᾽ ἕχαστα
μορίοις τοῦ σώματος χρᾶσιν τῶν στοιχείων γΥρἷ. 8 10], λυπεῖσϑαι δὲ τοῖς ἐναντίοις.

ὡσαύτως δὲ λέγει καὶ περὶ φρονήσεως καὶ ἀγνοίας. τὸ μὲν γὰρ φρο-
νεῖν εἶναι τοῖς ὁμοίοις, τὸ δ᾽ ἀγνοεῖν τοῖς αἀνομοίοις, ὡς ἢ ταὐτὸν ἢ παρα-
πλήσιον ὃν τῆι αἰσϑήσει τὴν φρόνησιν. διαριϑμησάμενος γάρ, ὡς ἕχαστον
ἑχάστωι γνωρίζομεν, ἐπὶ τέλει προσέϑηχεν ὡς “ἐκ τούτων --- ἀνιῶώνται
[ἦγ 101]. διὸ καὶ τῶι αἵματι μάλιστα φρονεῖν" ἐν τούτωι γὰρ μάλιστα χεχρᾶσϑαι
[ἐστὶ] τὰ στοιχεῖα τῶν μερῶν.

ὅσοις μὲν οὖν ἴσα καὶ παραπλήσια μέμεικται καὶ μὴ διὰ πολλοῦ μηδ᾽
αὖ μικρὰ μηδ᾽ ὑπερβάλλοντα τῶι μεγέϑει, τούτους φρονιμωτάτους εἶναι καὶ
κατὰ τὰς αἰσϑήσεις ἀχριβεστάτους, χατὰ λόγον ὅὲ χαὶ τοὺς ἐγγυτάτω τούτων,
ὅσοις δ᾽ ἐναντίως, ἀφρονεστάτους. χαὶ ὧν μὸν μανὰ χαὶ ἀραιὰ κεῖται τὰ
στοιχεῖα, νωϑροὺς χαὶ ἐπιπόνους" ὧν δὲ πυχνὰ καὶ χατὰ μικρὰ τεϑραυσμένα,
τοὺς δὲ τοιούτους ὀξεῖς φερομένους καὶ πολλοῖς ἐπιβαλλομένους ὀλίγα ἐπιτελεῖν
διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς τοῦ αἵματος φορᾶς. οἷς δὲ χαϑ᾽ ἕν τι μόριον ἢ μέση
χρᾶσίς ἐστι, ταύτηι σοφοὺς ἑχάστους εἶναι" διὸ τοὺς μὲν ῥήτορας ἀγαϑούς,
τοὺς δὲ τεχνίτας, ὡς τοῖς μὲν ἐν ταῖς χερσί, τοῖς δὲ ἐν τῆι γλώττηι τὴν χρᾶσιν
οὖσαν ὁμοίως δ᾽ ἔχειν καὶ κατὰ τὰς ἄλλας δυνάμεις.

Ἐ. μὲν οὖν οὕτως οἴεται καὶ τὴν αἴσϑησιν γίνεσϑαι χαὶ τὸ φρονεῖν,
ἀπορήσειε δ᾽ ἄν τις ἐξ ὧν λέγει πρῶτον μέν, τί διοίσει τὰ ἔμψυχα πρὸς τὸ

1015 Ἑταραι. ἃ, ΣΕ ΚΤ. 12

10

11

12

10

1ὅ

20

80

178 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙῈΝ

αἰσϑάνεσϑαι τῶν ἄλλων. ἐναρμόττει γὰρ καὶ τοῖς τῶν ἀψύχων πόροις" ὅλως
γὰρ ποιεῖ τὴν μέξιν τῆι συμμετρίαι τῶν πόρων" διόπερ ἔλαιον μὲν καὶ ὕδωρ
οὐ μείγνυσθαι, τὰ δὲ ἄλλα ὑγρὰ καὶ περὶ ὅσων δὴ καταριϑμεῖται τὰς ἰδίας χρά-
σεις. ὥστε πάντα τε αἰσϑήσεται καὶ ταὐτὸν ἔσται μίξις καὶ αἴσθησις χαὶ αὖ-
ξησις᾽ πάντα γὰρ ποιεῖ τῆι συμμετρίαι τῶν πόρων, ἐὰν μὴ προσϑῆι τινα
διαφορᾶν.

ἔπειτα ἐν αὐτοῖς τοῖς ἐμψύχοις τί μᾶλλον αἰσϑήσεται τὸ ἐν τῶι ξώιωι
πῦρ ἢ τὸ ἐχτὸς, εἴπερ ἐναρμόττουσιν ἀλλήλοις; ὑπάρχει γὰρ. καὶ ἡ συμμετρία
καὶ τὸ ὅμοιον. ἔτι δὲ ἀνάγκη διαφοράν τινα ἔχειν, εἴπερ αὐτὸ μὲν μὴ δύναται
συμπληροῦν τοὺς πόρους, τὸ δ᾽ ἔξωϑεν ἐπεισιόν᾽ ὥστ᾽ εἰ ὅμοιον ἦν πάντηι
καὶ πάντως, οὐκ ἂν ἦν αἴσϑησις. ἔτι δὲ πότερον οἱ πόροι κενοὶ ἢ πλήρεις;
εἰ μὲν γὰρ κενοί, συμβαίνει διαφωνεῖν ἑαντῶι. φησὶ γὰρ ὅλως οὐκ εἶναι χενόν᾽
εἰ δὲ πλήρεις, ἀεὶ ἄν αἰσθάνοιτο τὰ ζῶια" δῆλον γὰρ ὡς ἐναρμόττει, καϑάπερ
φησί, τὸ ὅμοιον.

καίτοι χἂν αὐτὸ τοῦτό τις διαπορήσειεν, εἰ δυνατόν ἐστι τηλικαῦτα μεγέϑη
γενέσϑαι τῶν ἑτερογενῶν, ὥσε ᾿ἐναρμόττειν, ἄλλως τε χὰν συμβαίνηι, καϑάπερ
φησί, τὰς ὄψεις ὧν ἀσύμμετρος ἡ κρᾶσις ὁτὲ μὲν ὑπὸ τοῦ πυρός, ὁτὲ δὲ ὑ ὑπὸ
τοῦ ἀέρος ἐμπλαττομένων τῶν πόρων ἀμανροῦσϑαι. εἰ δ᾽ οὺν ἐστι καὶ τοὐ-
τῶν συμμετρία καὶ πλήρεις οἱ πόροι τῶν μὴ συγγενῶν, πῶς, ὅταν » αἰσϑάνηται,
καὶ ποῦ ταῦτα ὑπεξέρχεται; δεῖ γαρ τινα ἀποδοῦναι μεταβολήν. ὥστε πάντως
ἔχει δυσκολίαν" ἢ γὰρ κενὸν ἀνάγκη ποιεῖν, ἢ ἀεὶ τὰ ξώια αἰσϑάνεσϑαι πάν-
των, ἢ τὸ μὴ συγγενὲς ἁρμόττειν οὐ ποιοῦν αἴσϑησιν οὐδ᾽ ἔχον μεταβολὴν
οἰκείαν τοῖς ἐμποιοῦσιν.

ἔτι δὲ εἰ καὶ μὴ ἐναρμόττοι τὸ ὅμοιον, ἀλλὰ μόνον ἅπτοιτο, καϑ᾽ ὁτιοῦν
εὔλογον αἴσϑησιν γένεσθϑαι" δυοῖν γὰρ τούτων ἀποδίδωσι Δὴν γνῶσιν τῶι τε
ὁμοίωι καὶ τῆι ἀφῆε᾽ διὸ καὶ τὸ ᾿ἁρμόττειν᾽ εἴρηκεν. ὥστ᾽ εἰ τὸ ἔλαττον
ἅψαιτο τῶν μειζόνων, εἴη ἄν αἴσϑησις. ὅλως τε χατά γε ἐχεῖνον ἀφαιρεῖται
καὶ τὸ ὅμοιον, ἀλλὰ ἡ συμμετρία μόνον ἱχανόν. διὰ τοῦτο γὰρ οὐχ αἰσϑά-
νεσϑαί φησιν ἀλλήλων, ὅτι τοὺς πόρους ἀσυμμέτρους ἔχουσιν" εἰ δ᾽ ὅμοιον κε
ἀνόμοιον τὸ ἀπορρέον, οὐδὲν ἔτι προσαφώρισεν. ὥστε ἢ οὐ τῶι ὁμοίωι κἡ ἡ
αἴσϑησις ἢ ἢ οὐ διά τινὰ ἀσυμμετρίαν οὐ κρίνουσιν, ἁπάσας (τ᾽) ἀνάγκη τὰς
αἰσθήσεις καὶ πάντα τὰ αἰσθητὰ τὴν αὐτὴν ἔχειν φύσιν.

ἀλλὰ μὴν οὐδὸ τὴν ἡδονὴν καὶ λύπην ὁμολογουμένως ἀποδίδωσιν ἥδεσϑαι
μὲν ποιῶν τοῖς ὁμοίοις, λυπεῖσϑαι δὲ τοῖς ἐναντίοις" ἡ ἐ χϑρὰ᾽ γὰρ εἶναι, διότι
πλεῖστον -- ἐχκμακχτοῖσιν᾽ [ἴτ. 22, 6. 1]. αἰσϑήσεις γάρ τινας ἤ μετ᾽ αἱ-
σϑήσεως ποιοῦσι [Ετωροάοκιθα πη ᾿ἈΠΑΧΑΡΌΓΒΒ ὩΔΟὴ ὃ 11 ᾽ τὴν ἡδονὴν καὶ
τὴν λύπην, ὥστε οὐχ ἅπασι γίνεται τοῖς ὁμοίοις. ἔτι εἰ τὰ συγγενῆ μάλιστα
ποιεῖ τὴν ἡδονὴν ἐν τηι ἁφῆι, καϑάπερ φησί, τά σύμφυτα μάλιστ᾽ ἂν ἥδοιτο
καί ὁλὼς αἰσϑανοιτο" διὰ τῶν αὐτῶν γὰρ ποιεῖ τὴν αἴσϑησιν καὶ τὴν ἡδονὴν.
καίτοι πολλάκις αἰσϑανόμενοι λυπούμεϑα κατ᾽ αὐτὴν τὴν αἴσϑησιν, ὡς (δ᾽)
᾿Αναξαγόρας φησίν, ἀεί πᾶσαν γὰρ αἴσϑησιν εἶναι μετὰ λύπης. ἔτι δ᾽ ἐν ταῖς
κατὰ μέρος" συμβαίνει γὰρ τῶι ὁμοίωι γίνεσϑαι τὴν γνῶσιν᾽ τὴν γὰρ ὄψιν
ὅταν ἐκ πυρὸς καὶ τοῦ ἐναντίου συστήσηι, τὸ μὲν λευχὸν χαὶ τὸ μέλαν δύναιτ᾽
ἄν τοῖς ὁμοίοις γνωρίξειν, τὸ δὲ φαιὸν χαὶ τάλλα χρώματα τὰ μειχτὰ πῶς;
οὔτε γὰρ τοῖς τοῦ πυρὸς οὔτε τοῖς τοῦ ὕδατος πόροις οὔτ᾽ ἄλλοις ποιεῖ χοι-
γνοῖς ἐξ ἀμφοῖν" ὁρῶμεν δ᾽ οὐδὲν ἧττον ταῦτα τῶν ἁπλῶν.

ἀτόπως δὲ χαὶ ὅτι τὰ μὲν ἡμέρας, τὰ δὲ νύχτωρ μᾶλλον «ὅρᾶι. τὸ «2ὰρ
ἔλαιτον πῦρ ὑπὸ τοῦ πλείονος φϑείρεται, διὸ καὶ πρὸς τὸν ἥλιον καὶ ὅλως

14

1ὅ

16

10

15

45

Α. 1ΕΗΒΕ. 86 [ΤΗΕΟΡΗΚΒ. Ὁ. ΒΈΝΒ. 12--23] ὁ 179

το καϑαρὸν οὐ δυνάμεϑ᾽ ἀντιβλέπειν. αὖστε ὅσοις ἐνδεέστερον τὸ φῶς, ἧττον
ἐχρῆν ὁρᾶν μεϑ᾽ ἡμέραν᾽ ἢ εἴπερ τὸ ὅμοιον συναύξει, χαϑάπερ φησί, τὸ δὲ
ἐναντίον φϑείρει καὶ χωλύει, τὰ μὲν λευχὰ μᾶλλον ἐχρῆν δρᾶν ἅπαντας μεϑ᾽
ἡμέραν καὶ ὅσοις ἔλαττον χαὶ ὅσοις πλεῖον τὸ φῶς, τὰ δὲ μέλανα νύχτωρ.
νῦν δὸ πάντες ἅπαντα μεϑ᾽ ἡμέραν μᾶλλον ὁρῶσι πλὴν ὀλίγων ζώιων. τού-
τοις δ᾽ εὔλογον τοῦτ᾽ ἰσχύειν τὸ οἰχεῖον πῦρ, ὥσπερ ἕνια καὶ τῆι χρόαι δια-
λάμσεει μᾶλλον τῆς νυχτός.

ἔτι δ᾽ οἷς ἡ κρᾶσις ἐξ ἴσων, ἀνάγχη συναύξεσϑαι χατὰ μέρος ἑχατερον"
ὥστ᾽ εἰ πλεονάζον χωλύει ϑάτερον δρᾶν, ἁπάντων ἂν εἴη παραπλησία πως ἡ
διάϑεσις. ἀλλὰ τὰ μὲν τῆς ὄψεως πάθη χαλεπώτερον ἔσται διελεῖν. τὰ δὲ
περὲ τὰς ἄλλας αἰσϑύσεις πῶς χρίνωμεν τῶι ὁμοίωι; τὸ γὰρ ὅμοιον ἀόριστον.
οὔτε γὰρ ψόφωι τὸν ψόφον οὔτ᾽ ὀσμῆι τὴν ὀσμὴν οὔτε τοῖς ἄλλοις τοῖς ὁμο-
γενέσιν, ἀλλὰ μᾶλλον ὡς εἰπεῖν τοῖς ἐναντίοις. ἀπαϑῆ γὰρ δεῖ τὲν αἴσϑησιν
προσαγειν᾽ ἤχου δὲ ἐνόντος ἐν ὠσὶν ἢ χυλῶν ἐν γεύσει χαὶ ὀσμῆς ἐν ὀσφρήσει
κωφότεραι πᾶσαι γίνονται ζχαὶδ μᾶλλον ὅσωι ἄν πλήρεις ὦσι τῶν ὁμοίων, εἰ
μή τις λεχϑείη περὶ τούτων διορισμός.

ἔτι δὰ τὸ περὶ τὴν ἀπορροήν, καίπερ οὐχ ἱκανῶς λεγόμενον περὶ μὲν
τὰς ἄλλας ὅμως ἔστι πως ὑπολαβεῖν, περὲ δὲ τὴν ἁφὴν καὶ “εῦσιν οὐ ῥάιδιον.
πῶς γὰρ τῆι ἀπορροῆι χρίνωμεν ἢ πῶς ἐναρμόττον τοῖς πόροις τὸ τραχὺ καὶ
τὸ λεῖον; μόνου γὰρ δοκεῖ τῶν στοιχείων τοῦ πυρὸς «ἀπορρεῖν, ἀπὸ δὲ τῶν
ἄλλων οὐδενός. ἔτι δ᾽ εἰ ἡ φϑίσις διὰ τὴν ἀπορροήν, ὧιπερ χρῆται κοινοτάτωι
σημείωι, συμβαίνει δὲ χαὶ τὰς ὀσμὰς ἀπορροῆι γίνεσϑαι, τὰ πλείστην ἔχοντα
ὀσμὴν τάχιστ᾽ ἐχρῆν φϑείρεσϑαι. νῦν δὲ σχεδὸν ἐναντίως ἔχει᾽ τὰ γὰρ ὀσμω-
δέστατα' τῶν φυτῶν καὶ τῶν ἄλλων ἐστὶ χρονιώτατα. συμβαίνει δὲ καὶ ἐπὶ τῆς
Φιλίας ὅλως μὴ εἶναι αἴσϑησιν ἢ ἧττον διὰ τὸ συγχρίνεσϑαι τότε χαὶ μὴ ἀπορρεῖν.

ἀλλὰ περὶ μὲν τὴν ἀχοὴν ὅταν ἀποδῶι τοῖς ἔσωϑεν γίνεσϑαι ψόφοις,
ἄτοπον τὸ οἴεσϑαι δῆλον εἶναι πῶς ἀχούουσιν, ἔνδον ποιήσαντα ψόφον ὥσπερ
κώδωνος. τῶν μὲν γὰρ ἔξω δι᾿ ἐχεῖνον ἀχούομεν, ἐχείνου ὅδ ψοφοῦντος διὰ
τί; τοῦτο γὰρ αὐτὸ λείπεται ζητεῖν. ἀτόπως δὲ χαὶ τὸ περὲ τὴν ὄσφρησιν

εἴρηκεν. πρῶτον μὲν γὰρ οὐ χοινὴν αἰτίαν ἀπέδωχεν᾽ ἔνια μὲν γὰρ ὅλως οὐδ᾽

ἀναπνέει τῶν ὀσφραινομένων. ἔπειτα τὸ μάλιστα ὀσφραίνεσϑαι τοὺς πλεῖστον
ἐπισπωμένους εὔηϑες᾽ οὐδὲν γὰρ ὄφελος μὴ ὑγιαινούσης ἢ μὴ ἀνεωιγμένης πως
τῆς αἰσϑήσεως. πολλοῖς δὲ συμβαίνει πεπηρῶσϑαι χαὶ ὅλως μηδὲν αἰσϑάνεσϑαι.
πρὸς δὲ τούτοις οἱ δύσπνοοι χαὶ οἱ πονοῦντες χαὶ οἱ χαϑεύδοντες μᾶλλον ἂν
αἰσϑάνοιντο τῶν ὀσμῶν᾽ τὸν πλεῖστον γὰρ ἕλχουσιν ἀέρα. νῦν δὲ συμβαίνει
τοὐναντίον. οὐ γὰρ ἴσως χαϑ᾽ αὑτὸ τὸ ἀναπνεῖν αἴτιον τῆς ὀσφρήσεως,
ἀλλὰ κατὰ συμβεβηχός, ὡς ἔχ τε τῶν ἄλλων ξώιων μαρτυρεῖται καὶ διὰ τῶν
εἰρημένων παϑῶν᾽ ὁ δ᾽ ὡς ταύτης οὔσης τῆς αἰτίας καὶ ἐπὶ τέλει πάλιν εἴρη-
χεν ὥσπερ ἐπισημαινόμενος ἡ ὧδε --- ὁσμῶν᾽ [ἴτ. 102]. οὐχ ἀληϑὲς (δὲν) οὐδὲ
τὸ μάλιστα ὀσφραίνεσϑαι τῶν χούφων, ἀλλὰ δεῖ καὶ ὀσμὴν ἐνυπάρχειν. ὃ γὰρ
ἀὴρ καὶ τὸ πῦρ χουφότατα μέν, οὐ ποιοῦσι δὲ αἴσϑησιν ὀσμῆς.

ὡσαύτως δ᾽ ἄν τις καὶ περὶ τὴν φρόνησιν ἀπορήσειεν, εἰ γὰρ τῶν αὐτῶν
ποιεῖ καὶ τὴν αἴσϑησιν. χαὶ γὰρ ἅπαντα μεϑέξει τοῦ φρονεῖν. καὶ ἅμα πῶς
ἐνδέχεται καὶ ἐν ἀλλοιώσει καὶ ὑπὸ τοῦ ὁμοίου γίνεσθαι τὸ φρονεῖν; τὸ γὰρ
ὅμοιον οὐχ ἀλλοιοῦται τῶι ὁμοίωι. τὸ δὲ δὴ τῶι αἵματι φρονεῖν χαὶ παντελῶς
ἄτοπον᾽ πολλὰ γὰρ τῶν ζωιων ἄναιμα. τῶν δὲ ἐναίμων τὰ περὶ τὰς αἰσϑήσεις
ἀναιμότατα τῶν μερῶν. ἔτι καὶ ὀστοῦν καὶ ϑρὶξ αἰσϑάνοιτ᾽ ἄν, ἐπεὶ οὖν ἐξ ἁπάν-
των ἐστὶ τῶν στοιχείων. χαὶ συμβαίνει ταὐτὸν εἶναι τὸ φρονεῖν καὶ αἰσϑάνεσϑαι

12

20

21

28

ϑΘι

10

1

180 21. ἘΜΡΕΌΟΚΙΕΘ

καὶ ἥδεσϑαι καὶ (τὸ) λυπεῖσϑαι χαὶ [τὸ] ἀγνοεῖν" ἄμφω γὰρ ποιεῖ τοῖς ἀνομοίοις.

ὥσϑ᾽ ἅμα τῶι μὲν ἀγνοεῖν ἔδεε γίνεσϑαι λύπην, τῶι δὲ φρονεῖν ἡδονήν.
ἄτοπον δὲ καὶ τὸ τὰς δυνάμεις ἑχάστοις ἐγγίνεσϑαι διὰ τὴν ἐν τοῖς μο-
ρίοις τοῦ αἵματος σύγχρασιν, ὡς ἢ τὴν γλῶτταν αἰτίαν τοῦ εὖ λέγειν (οὖσαν
ἢ) τὰς χεῖρας τοῦ δημιουργεῖν, ἀλλ᾽ οὐχ ᾿ ὀργάνου τάξιν ἔχοντα. διὸ χαὶ μᾶλλον
ἄν τις ἀποδοίη τῆι μορφῆι τὴν αἰτίαν ἢ τῆι κράσει τοῦ αἵματος, ἢ Ί χωρὶς δια-
νοίας ἐστίν" οὕτως γὰρ ἔχει χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ζώιων. Ἐ. μὲν οὖν ἔοικεν ἐν
πολλοῖς διαμαρτάνειν.

81. ΑΒΙΒΤ. ἀ6 σθῃ. οὐ οοττ. Α 8. 324526 τοῖς μὲν οὖν δοκεῖ πάσχειν ἕχαστον διά
τινων πόρων εἰσιόντος τοῦ ποιοῦντος ἐσχάτου καὶ κυριωτάτον, καὶ τοῦτον τὸν
τρόπον καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν ἡμᾶς φασι χαὶ τὰς ἄλλας αἰσϑήσεις αἰσϑάνεσθϑαι
πάσας, ἔτι δὲ ὀρᾶσϑαι διά τε ἀέρος καὶ ὕδατος καὶ τῶν διαφανῶν, διὰ τὸ πό-
ρους ἔχειν ἀοράτους μὲν διὰ μιχρότητα, πυχνοὺς δὲ καὶ χατὰ στοῖχον, καὶ
μᾶλλον ἔχειν τὰ διαφανῆ μᾶλλον. οἱ μὲν οὖν ἐπί τινων οὕτω διώρισαν, ὥσπερ
καὶ Ἐ., οὐ μόνον ἐπὶ τῶν ποιούντων καὶ πασχόντων, ἀλλὰ καὶ μείγνυσθαί φη-
σιν [εἷ0 1] ὅσων οἱ πόροι σύμμετροι πρὸς ἀλλήλους εἰσίν. ῬΗτΙΟΡ. δ Ἀ. ς.
Ρ. 160, 8. ΨΊΟΙΙ ἀναγκαῖον, φησί, τῶι Ἐμπεδοκλεῖ λέγειν εἶναί τινα στερεὰ καὶ
ἀδιαίρετα διὰ τὸ μὴ εἶναι πάντηι τοῦ σώματος πόρους συνεχεῖς. τοῦτο γὰρ
ἀδύνατον" πόρος γὰρ ἄν εἴη τὸ πὰν σῶμα καὶ χενόν. ὥστε εἰ τοῦτο ἄτοπον,
ἀνάγχη τὰ μὲν ἁπτόμενα μόρια τοῦ σώματος στερεὰ εἶναι ἀδιαίρετα, τὰ δὲ
μεταξὺ αὐτὼν κενά, οὺς Ἐ. πόρους ἐχάλεσεν. ἴὉ. 118,2 ἴσμεν δὲ ὅτι οἱ τοὺς
πόρους ὑποτιϑέμενοι οὐ χενοὺς ὑπετίϑεντο τούτους, ἀλλὰ πεπληρωμένους λε-
πτομερεστέρου τινὸς σώματος οἷον ἀέρος. ταύτηι γὰρ διέφερον τῶν τὸ κενὸν
ὑποτιϑεμένων.

88. Απτὶ ΙΝ 14,1 (Ὁ. 406) περὶ κατοπτρικῶν ἐμφάσεων. Ἐ. κατ᾽ ἀπορ-
θοίας τὰς συνισταμένας μὲν ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας τοῦ κατόπτρου, πιλουμένας δ᾽
ὑπὸ τοῦ ἐκχρινομένου ἐκ τοῦ χατόπτρου πυρώδους καὶ τὸν προχείμενον ἀέρα,
εἰς ὃν φέρεται τὰ ῥεύματα, συμμεταφέροντος.

89. Ατχ. αὐλοί. Π 28 ὑ. 12, 9 Βγιπε (νοα] !οἷ δὰβ ΤὨΘοργ. Ρηγβ. Ορ.)
περὶ τῆς Ἡρακλείας λίϑου διὰ τί ἕλκει τὸν σίδηρον. Ἔ. μὲν ταῖς ἀπορροίαις
ταῖς ἀπ᾽ ἀμφοτέρων καὶ τοῖς πόροις τοῖς τῆς λίϑου συμμέτροις οὖσιν ταῖς
ἀπὸ τοῦ σιδήρου τὸν σίδηρον φέρεσϑαι λέγει πρὸς τὴν λίϑον᾽ αἱ μὲν γὰρ τοὺὐ-
του ἀπόρροιαι τὸν ἀέρα τὸν ἐπὶ τοῖς τοῦ σιδήρου πόροις ἀπωϑοῦσί τε καὶ
κινοῦσι τὸν ἐπιπωματίζοντα αὐτούς" τούτου δὲ χωρισϑέντος ἀϑρόαι ἀπορροίαι
ῥεούσης τὸν σίδηρον ἕπεσϑαι᾽ φερομένων δὲ τῶν ἀπ᾽ αὐτοῦ ἀπορροιῶν ἐπὲ
τοὺς τῆς λίϑου πόρους, διὰ τὸ συμμέτρους τε αὐτοῖς εἶναι καὶ ἐναρμόζειν καὶ
τὸν σίδηρον σὺν ταῖς ἀπορροίαις ἕπεσϑαί τε καὶ φέρεσϑαι [ναὶ. ἔτ. 91].

90. ΔΕτ. ΙΓ 9, 6 (Ὁ. 3917) Παρμενίδης, Ἐ., ᾿Αναξαγόρας, δΔημόκχριτος, Ἐπί-
κουρος, Ἡραχλείδης παρὰ τὰς συμμετρίας τῶν πόρων τὰς χατα μέρος αἰσθή-
σεις γίνεσϑαι τοῦ οἰχείου τῶν αἰσθητῶν ὁχάστου ἑχάστηι ἐναρμόττοντος.
Δεν. ΓΡ̓ 18, 4 (Ὁ. 403) Ἐ. χαὶ πρὸς τὸ διὰ τῶν ἀχτίνων χαὶ πρὸς τὸ διὰ τῶν
εἰδώλων ἐχδοχὰς παρέχεται [πᾶτη]. τῶν ὁρατῶν). πλείους δὲ πρὸς (τὸν δεύτε-
ρον" τὰς γὰρ ἀπορροίας ἀποδέχεται.

91. ΑΒΙθτ. ἀθ βϑηβὰ 2. 4815 9 (ΠΟΥ ἀδ8 ΕΌΌΘΣ ἴῃ ἄθπιὶ Αὐκο) ἐχεέίνως δ᾽
αὐτὸς αὑτὸν ὁρᾶι ὁ ὀφϑαλμός, ὥσπερ καὶ ἐν τῆι ἀνακλάσει, ἐπεὶ εἴ γε πῦρ ἦν,
καθάπερ Ἐ. φησί... καὶ συνέβαινε τὸ ὁρᾶν ἐξιόντος ὥσπερ ἐκ λαμπτῆρος τοῦ
φωτός [ἔτ. 84, 8], διὰ τί οὐ καὶ ἐν τῶι σχότει ἑώρα ἄν ἡ ὄψις; ἂθ ζϑι. διοΐπι.
Ἑ 1. 119016 τὸ μὲν οὖν ὑπολαμβάνειν τὰ μὲν γλαυχὰ 86. ὄμματα! πυρώδη,

οι

10

18

Α. [ΕΗΒῈΕ. 86 [ΤΗΕΟΡΗΠ΄ Ὁ. ΒΕΝΝ. 28. 24]. 81---99. 181

χαϑάπερ Ἐ. φησιν, τὰ δὲ μέλανα πλεῖον ὕδατος ἔχειν ἢ ἢ πυρός, χαὶ διὰ τοῦτο
τὰ μὲν ἡμέρας οὐχ ὀξὺ βλέπειν, τα γλαυχά, δι᾽ ἔνδειαν ὕδατος, ϑάτερα δὲ νὐλ-
τωρ δι᾿ ἔνδειαν πυρός, οὐ λέγεται χαλῶς, εἶπερ μὴ πυρὸς τὴν ὄψιν ϑετέον,
ἀλλ ὕδατος πᾶσιν.

92. Ῥημάτο Μοδο ᾿. 16 Ο Βούλει οὖν σοι χατὰ Γοργίαν ἀποχρίνωμαι ἡ ἤει
ἄν συ μάλιστα ἀκολουθήσαις; -- Βούλομαι" πῶς γὰρ οὔ. --- Οὐχοῦν λέγετε
ἀπορροάς τινας τῶν ὄντων κατὰ Ἐμπεδοκλέα; - Σφόδρα γε. -- Καὶ πόρους
εἰς οὕς. χαὶ δι᾽ ὧν αἱ ἀπόρροιαι πορεύονται; --- Πάνυ γε. --- Καὶ τῶν ἀπορ-
ροῶν τὰς μὲν ἁρμόττειν ἐνίοις τῶν πόρων, τὰς δὲ ἐλάττους ἢ μείζους εἶναι;
-- Ἔστι ταῦτα. --- Οὐχοῦν καὶ ὄψιν καλεῖς τι; -- Ἔγαγε. -- Ἔχ τούτων δὴ

᾿ σύνες ὃ τοι λέγω᾽ ἔφη Πίνδαρος, ἔστιν γὰρ χρόα ἀπορροὴ χρήματων ὄψει
σύμμετρος καὶ αἰσθητός. ΑΞπτ. 1 15, 8 [Ὁ. 818] Ἐ. χρῶμα εἶναι ἀπεφαί-
νετὸ τὸ τοῖς πόροις τῆς ὄψεως ἐναρμόττον. τέτταρα δὲ τοῖς στοιχείοις
ἰσάριϑμα, λευχὸν μέλαν ἐρυθρὸν ὠχρόν.

98. --- ΡΥ 16,1 [Ὁ. 406) Ἐ. τὴν ἀχοὴν γίνεσϑαι κατὰ τὴν πρόσπτωσιν
πνεύματος τῶι χονδρώδει, ὅπερ φησὶν ἐξηρτῆσϑαι ἐντὸς τοῦ ὠτὸς κώδωνος
δίκην αἰωρούμενον καὶ τυπτόμενον [να]. ἔτ. 99].

94. --Ἰν 11, 2 [0. 401] Ἐ. ταῖς ἀναπνοαῖς ταῖς ἀπὸ τοῦ πνεύμονος
συνεισχρίνεσθαι τὴν ὀσμήν" ὅταν γοῦν ἡ ἀναπνοὴ βαρεῖα γένηται, κατὰ τραχὺύ-
τητα μὴ συναισϑάνεσϑαι, ὡς ἐπὶ τῶν δευματιζομένων. Ασίβι. ἀθ ΒΘΏΒΌ 4, 44143
ἣ δὲ γεῦσις ἁφή τίς ἐστιν. ἡ μὲν οὖν τοῦ ὕόατος φύσις βούλεται ἄχυμος εἶναι.
ἀνάγχη δ᾽ ἢ ἐν αὑτῶι τὸ ὕδωρ ἔχειν τὰ γένη τῶν χυμῶν ἀναίσϑητα διὰ μικρό-
τητα, χαϑάπερ Ἐ. φησιν, ἢ κτλ.

95. ΑΥ̓ΤΟ ΙΨ9,14 (Ὁ. 398] Παρμενίδης, Ἐ. ἐλλείψει τροφῆς τὴν ὄρεξιν. 1δ. Ἐ.
τὰς ἡδονὰς 7ίνεσθαι: τοῖς μὲν ὁμοίοις (ἐκ) τῶν ὁμοίων, χατὰ δὲ τὸ ἐλλεῖπον πρὸς
τὴν ἀναπλήρωσιν, ὥστε τῶι ἐλλείποντι ἡ ῇ ὄρεξις. τοῦ ὁμοίου. τὰς δ᾽ ἀλγηδόνας
τοῖς ἐναντίοις" ἡλλοτριῶσϑαι γὰρ πρὸς ἄλληλα ὅσα διαφέρει κατά τε τὴν σὶγ-
χρισιν χαὶ τὴν τῶν στοιχείων κρᾶσιν. Υ' 28 [Ὁ. 440] Ἐ. τὰς μὲν ὀρέξεις γένε-
σϑαι τοῖς ζώιοις κατὰ τὰς ἐλλείψεις τῶν ἀποτελούντων ἕχαστον στοιχείων,
τὰς δὲ ἡδονὰς ἐξ οἰχείου κατὰ τὰς τῶν συγγενῶν χαὶ ὁμοίων χράσεις, τὰς δὲ
ὀχλήσεις καὶ τὰς (ἀλγηδόνας ἐξ ἀνοικείου).

96. -- ΤΡ ὅ, 12 [Ὁ. 892) Παρμενίδης καὶ Ἐ. καὶ Δημόκριτος ταὐτὸν
νοῦν χαὶ ψυχήν, καϑ᾽ οὗς οὐδὲν ἂν εἴη ζώιον ἄλογον κυρίως.

9Ί. --- ΙΝ ὅ, 8 [Ὁ.. 391] Ἐ. ἐν τῆι τοῦ αἵματος συστάσει [86. τὸ ἡγεμονι-
χὸν εἶναι] οἷ. Τιοοάοτ. Υ͂ 22 Ἐ.. ... τὴν χαρόίϊαν ἀπεχλήρωσαν τούτωι. καὶ
τούτων δ᾽ αὖ πάλιν οἱ μὲν ἐν τῆι χοιλίαι τῆς καρδίας, οἱ ὁὲ ἐν τῶι αἵματι.

98. Ολεισσθ Αὐτὸ]. πιοῦρ. εἴγου. 1 ὅ (ἔστοῦ) Τιρεάοοϊεηι ϑοφιμδηΐδα
αἴξωμηι ἀϊοιονέ ἐα αὐηνὶ ρμγσαμιοηΐο ἤονὶ, αἴὐμηι αἰδοπαΐδοα πιοηὐὶδ δα σοΥ̓ΡοΥ͂8
οαμϑα δῖσε ὑπ χμίαίε; 46 σιο πη. δογρίμνὶ δμημιθ, χμοθι αγαξοὶ, εἰφιδάδηι πναρ-
παι ζαοὶαὲ αποϊείαζοηι, αἀρεϊϊαπέ μανίαν.

99. Ῥιματο ΡΒδοᾶσ. 248 Ο[Ππδοη ἂος Καϑαρμοίνρὶ!. ἵν. 116] ϑεσμός τε ᾿Αόρα-
στείας ὅδε᾽ ἥτις ἂν ψυχὴ ϑεῶι ξυνοπαδὸς γενομένη κατίδηι τι τῶν ἀληθῶν, μέχρι
τε τῆς ἑτέρας περιόδου εἶναι ἀπήμονα, χἂν ἀεὶ τοῦτο δύνηται ποιεῖν, ἀεὶ ἀβλαβῆ
εἶναι. ὅταν δὲ ἀδυνατήσασα ἐπισπέσϑαι μὴ ἔδηι, καί τινι συντυχίαι χρησαμένη
λήϑης τε καὶ καχίας πλησϑεῖσα βαρυνϑῆι, βαρυνθεῖσα δὲ πτερορρνυήσηι τε καὶ
ἐπὶ τὴν γῆν πέσηι, τότε νόμος ταύτην μὴ φυτεῦσαι εἰς μηδεμίαν ϑήρειον φύσιν
ἐν τῆι πρώτηι γενέσει, ἀλλὰ τὴν μὲν πλεῖστα ἰδοῦσαν εἰς γονὴν ἀνδρὸς γενη-
σομένον φιλοσόφου ἢ φιλοχάλου ἢ μουσιχοῦ τινος καὶ ἐρωτιχοῦ, τὴν δὸ δευτέραν

10

1ὅ

182 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙῈΝ

εἰς βασιλέως ἐννόμον ) πολεμιχοῦ καὶ ἀρχικοῦ, τρίτην εἰς πολιτιχοῦ ἢ τινος
οἰκονομικοῦ ἢ χρηματιστιχοῦ, τετάρτην εἰς φιλοπόνου (ἢ) γυμναστιχοῦ ἢ περὶ
σώματος ἔασίν τινα ἐσομένου, πέμπτην μαντικὸν βίον ἢ τενα τελεστικὸν ϑξου-
σαν" ἕκτηι ποιητικὸς ἢ τῶν περὶ μίμησίν τις ἄλλος ἁρμόσει, ἑβόόμηι δημιουρ-
γικὸς ἢ γεωργισός, ὀγδόηι σοφιστικὸς ἢ δημοκοπικός, ἐνάτηι τυραννικός. ἐν
δὴ τούτοις ἅπασιν, ὃς μὲν ἄν δικαίως διαγάγηι; ἀμείνονος «μοίρας μεταλαμ-
βάνει, ὃς δ᾽ ἄν ἀδίχως, χείρονος. εἰς μὲν γὰρ τὸ αὐτό, ὅϑεν ἥκει ἥ ψυχὴ
ἑκάστη οὐχ ἀφικνεῖται ἐτῶν μυρίων" οὐ γὰρ πτεροῦνται πρὸ τοσούτου χρόνου,
πλὴν ἡ τοῦ φιλοσοφήσαντος ἀδόλως ἢ παιδεραστήσαντος μετὰ φιλοσοφίας.
αὗται ὅδ τρίτηι περιόδωι τῆι χιλιετεῖ, ἐὰν ἕλωνται τρὶς ἐφεξῆς τὸν βίον τοῦτον,
οὕτω πτερωϑεῖσαι τρισχιλιοστῶι ἔτει ἀπέρχονται" αἱ δὲ ἄλλαι, ὅταν τὸν πρῶ-
τον βίον τελευτήσωσιν, χρίσεως ἔτυχον, κριθεῖσαι: δὲ αἱ μὲν εἰς τὰ ὑπὸ γῆς
δικαιωτήρια ἐλθοῦσαι δίκην ἐχτίνουσιν, αἱ δ᾽ εἰς τοὐρανοῦ τινα τόπον ὑπὸ τῆς
δίκης κουφισϑεῖσαι διάγουσιν ἀξίως οὗ ἐν ἀνθρώπου εἴδει ἐβίωσαν βίον. τῶι
δὰ χιλιοστῶι ἀμφότεραι ἀφικνούμεναι ἐπὶ κλήρωσίν τε χαὶ αἵρεσιν τοῦ δευτέρου
βίου αἱροῦνται ὃν ἂν ϑέληι ὁχάστη. ἔνϑα καὶ εἰς ϑηρίου βίον ἀνθρωπίνη ψυχὴ
ἀφιχνεῖται, καὶ ἐχ ϑηρίου, ὅς ποτε ἄνϑρωπος ἦν, πάλεν εἰς ἄνϑρωπον. ΞΎΝΕΒ.
ἂο ρῥγονϊα. 1 (86, 1218 Α Μίριι.) χεῖται δὲ Θέμιδι νόμος ἀγορεύων ψυχαῖς ἥτις
ἄν ὁμιλήσασα τῆι τῶν ὄντων ἐσχατιᾶι τηρήσηι τὴν φύσιν καὶ ἀμόλυντος δια-

γένηται, ταύτην δὴ τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖϑις ἀναρρυῆναι καὶ εἰς τὴν οἰκείαν ἄνα-
χυϑῆναι πηγὴν ὥσπερ γε χαὲὶ τὰς ἐχ τῆς ἑτέρας, μερίδος τρόπον τινὰ ἐξορμη-
σαμένας, φύσεως ἀνάγχη ἐς τοὺς συγγενεῖς αὐλισϑῆναι χκευϑμῶνας " ἔνϑα ---
ηλάσκχουσιν᾽ [ἴν. 121, 3---4].

ἐπιρακασσας.

Β. ΕΒΔΟΜΈΝΤΕ.,
ΕΜΠΕΖΟΚΖΈΕΟΥΣ ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ ΑΒ

1 [δ4 Καγείθη, 1 βίο) [μππτ΄ ΥἹΠ 60 [Α 1 8. 151, 25 ἦν δ᾽ ὃ Παυσα-
γίας, ὥς φησιν ᾿ἀρίστιππος χαὶ Σάτυρος ἐρώμενος αὐτοῦ, ὧι δὴ καὶ τὰ Περὶ
φύσεως προσπεφώνηχεν οὕτως"

Παυσανίη, σὺ δὲ κλῦϑε δαΐφρονος ᾿Αγχίτου υἱέ.

ᾧ [832-40 Κ,, 3--10 8561] βέχτ. Ἐπερ. δᾶν. πηδί!. ὙΠ 122---124 ἄλλοι δὲ ἦσαν οἱ
λέγοντες χατὰ τὸν Ἐμπεδοχλέα κριτήριον εἶναι τῆς ἀληϑείας οὐ τὰς αἰσϑήσεις,
ἀλλὰ τὸν ὀρϑὸν λόγον, τοῦ δὲ ὀρϑοῦ λόγου τὸν μέν τινα ϑξῖον ὑπάρχειν τὸν δὲ
ἀνϑρώπινον. ὧν τὸν μὲν θεῖον ἀνέξοιστον εἶναι τὸν δὲ ἀνθρώπινον ἐξοιστόν.
λέγει δὲ περὶ μὲν τοῦ μὴ ἐν ταῖς αἰσϑήσεσι τὴν χρίσιν ταληϑοῦς ὑπάρχειν
οὕτως᾽ ᾿στεινωποὶ ---περιληπταά (2---8), περὶ δὲ τοῦ μὴ εἶναι εἰς τὸ παν-
τελὲς ἄληπτον τὴν αἀλήϑειαν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ὅσον ἱχνεῖται ὃ ἀνθρώπινος λόγος λη-
πτὴν ὑπάρχειν, διασαφεῖ τοῖς προχειμένοις ἐπιφέρων ᾿σὺ δ᾽ οὖν --- ὄρωρεν
(8--9).

στεινωποὶ μὲν γὰρ παλάμαι κατὰ γυῖα κέχυνται"

ἘΒΑΘΜΈΝΤΕ ὕΒΕΒ ὉΓΕ ΝΑΤΟΌΒ.
1. Ῥαυβδηϊαβ, βϑόμη ἀθ8 ΕἸυροηα Αποβμίΐζοβ, δὅτοὶ
2, πα θηρθαζίτϊεί δἰπαὰ αἷθ ϑέηηπδπου κζουρο, αἴθ ἅδον αἴθ ΕἸ θᾶοσ

Α. ΕΗΒ. 99. Β. ΕᾺ 1--4. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 188

πολλὰ δὲ δείλ᾽ ἔμπαια, τά τ᾽ ἀμβλύνουσε μερίμνας.
παῦρον δὲ ζωῆς ἐδίου μέρος ἀϑρήσαντες
ὠχύμοροι καπνοῖο δίχην ἀρϑέντες ἀπέπταν

ὅ αὐτὸ μόνον πεισϑέντες, ὅτωι προσέχυρσεν ἕχαστος
πάντοσ᾽ ἐλαυνόμενοι, τὸ δ᾽ ὅλον {πᾶρ εὔχεται δὑρεῖν᾽
οὕτως οὔτ᾽ ἐπιδερχτὰ τάδ᾽ ἀνδράσιν οὐδ᾽ ἑπακουστά
οὔτε νόωε περεληπτά. σὺ δ᾽ οὖν, ἐπεὶ ὧδ᾽ ἐλιάσϑης,
πδύσδαι οὐ πλέον ἠὲ βροτείη μῆτις ὄρωρεν.

8 [0] Ῥωστ. αυδοδῦ, οομνῖν. ΥἼΠΙ| 8, 1 Ρ". 128; ἔλεγε δὲ τῆς ἐχεμυϑίας τοῦτο
γέρας εἶναι τοὺς ἰχϑῦς καλεῖν (ἕλλοπας) οἷον εἰλλομένην τὲν ὅπα χαὶ καϑ-
ειργομένην ἔχοντας. χαὶ τὸν ὁμώνυμον ἐμοὶ [Ἐπιροάοϊκίοδ, ῬΙαἰίατοιβ ΠὈΐδὶορ-
ΡΘΙΒΟ0}] τώε Παυσανίαι Πυϑαγορικῶς παραινεῖν τὰ δόγματα

στεγάσαι φρενὸς ἔλλοπος εἴσω.

4 [41---ὃ8 Καὶ, 11---8 5) ΒΕχτ ΥΠ 124 (η8ο} ἔγ. 2, 9) χαὶ διὰ τῶν ἑξῆς ἐπι-
πλήξας τοῖς πλέον ἐπαγγελλομένοις γιγνώσκειν παρίστησιν ὅτι τὸ δι ὁχάστης
αἰσϑήσεως λαμβανόμενον πιστόν ἐστι τοῦ λόγου τούτων ἐπιστατοῦντος, καί-
περ πρότερον [ἴτ. 2] χαταδραμὼν τῆς ἀπ᾿ αὐτῶν πίστεως. φησὶ γάρ ᾿ ἀλλὰ ---
ἕχαστον.

ἀλλὰ ϑεοὶ τῶν μὲν μανίην ἀποτρέψατε γλώσσης,
ἐχ δ᾽ ὁσίων στομάτων χαϑαρὴν ὀχετεύσατε πηγήν.
χαὶ σέ, πολυμνήστη λευκώλενε παρϑένς Ποῦσα,
ἄντομαι, ὧν ϑέμις ἐστὴὲν ἐφημδερίοισιν ἀχούειν,

ὅ πέμπε παρ᾽ Εὐσεβίέης ἐλάουσ᾽ εὐήνιον ἅρμα.
μηδέ σέ γ᾽ εὐδόξοιο βιήσοταε ἄνϑεα τιμῆς

ἀδν δεπεοΐεη χουτοῖϊνοι βἰπὰ, 16] Αὐτηϑοὶσοα ἀτίηρί δι 9 οἷῃ, ἀδ8 ἰδν
ΝΔΟΒάθη κοι δρδίαπιρές, Ἐζδιιαὶ μαθθῃ βῖθ οἴπϑῃ Κἰθίπθη Τοὶ] ἀθ8 οἰζῃθῃ
1ϑῦσμδ ὥρογβοιδαξ, 80 Βίοσθη δἷθ ἄβνοι, σοι σϑϑοβθη Οϑβοιίοις τὶ Βδυοα
ἴῃ αἀἷο Ηδδο θυ μτι, (6) Ε'ο σἰδυδὺ ᾿οὰθσ πὺν δὴ ἀδβ, πογϑυξ δὲ ζθ-
τϑὰθ οὶ δοϑίμϑη ᾿Ὡδη πἰσ ομθη {ττίδτύθῃ ρσϑϑίοβθθη, απὰ ἀοοῖ την βἰοὶ
7θάον ἀδ8 αδῃζθ χοίϊπμάθη Ζὰ βαῦθῃ. 830 πϑηΐξ ἰᾶϑοι δοιὰ αἷθβ, "νας
υογοσί, βοθθ οὐοσ δὄγθῃ οὐδθσ τηϊ ἄθπι οἰδῦθ ογίδβοθῃ, πὰ ποπίς-
δίθῃβ 80118ὺ ὁ8 δΔῦοΣ ἀοοῦ, ἀδ πὰ πυη οἰπιηδὶ δοϑοϊίβ ὑῸὴ (ἷΟ᾽ ϑέγαξβ6
ΒΙΟΣΟΣ μΟοπηθη δέ, οΥΐβμγθη, ἔσθ ΠἸοἢ ἰοῦ θῖν 815 βἱοῖ πη βοἢ-
᾿ομθ Εὐποοπί σὰ ΘΥ μΘΌθη γοστηθν.

8. ... Ζὰ τϑῦγθη ἴῃ ΤΠΠοσὰ οῖηον ϑἰππηηθῃ Βγαβί.

4. ὙΥΟΒΪδαη, ἴῃς Οδέίοσ, Ἰθηκοὶ αἴοθος άμηθ' Ὑ Δ μδἷηη 80 σοι
τηρΐηοῦ Ζυηρο πὰ Ϊἰδβϑοὺ δὺ8 δοὶϊ σοῦ Μυπᾶθ σοΐμπθῃ ("0.011 οὐβίθββϑϑῃ
ὕὉμά ἀἴοι, Μυθ9, νἱο] χϑἔοϊθεῦθ, τυϑιββαττηῖρθ Ψυηρίταυ, θ6 1’ ἰομ δῃ, (6) βοπθ
τὴ ἀθπῃ θη Κβαηηθη ρθη 0265 Οἐβαηρέ5, 8οΥἿ6] ἀδνομ δἰοσ] οἤθα ΟὟγόη
Σὰ ψογηθδιηθη οὐδυδὲ ἰδέ, δὺβ σδηι Πείοδα ἀος Ἐτδιηπρ κοῖς. οὶ
γΘΠΙρϑίθηβ 8011] Κοὶῃ ΒΌΒΠΙΘΒΚΥΔΏΖΣ, τῦῖθ ΠΙΘΠΒΟΒ] Ομ Εσαης ἴδπ ἀλτ-

15

184 21. ἘΜΡΕΌΟΚΙΕΚ

πρὸς ϑνητῶν ἀνελέσθαι, ἐφ᾽ ὧν ϑ᾽ ὁσίης πλέον εἰπεῖν
ϑάρσεξ καὶ τότε δὴ σοφίης ἐπτ᾽ ἄχροισε ϑοάζειν.
ἀλλ᾽ ἄγ᾽ ἄϑρει πάσηι παλάμηι, πῆι δῆλον ἔχαστον,
10 μήτε τε ὄψιν ἔχων πίστει πλέον ἢ κατ᾽ ἀχουήν
ἢ ἀχοὴν ἐρέδουπον ὑπὲρ τρανώματα γλώσσης,
μήτε τι τῶν ἄλλων, ὅπόσηε πόρος ἐστὶ νοῆσαι,
γυέων πίστιν ἔρυχε, νόει ϑ᾽ ἧι δῆλον ἕχαστον.

ὅ [84---86 Κ,, δὅ--δ7 81} Οτεμ. ϑ. 818. Ρ. 666 Ῥοί(. ᾿ ἀλλὰ --- λόγοιο᾽.
τοῖς μὲν γὰρ χαχοῖς τοῦτο σύνηϑες, φησὶν ὃ Ἔ., τὸ ἐθέλειν χρατεῖν τῶν ἀλη-
ϑῶν διὰ τοῦ ἀπιστεῖν.

ἀλλὰ καχοῖς μὲν χαρτὰ πέλει χρατέουσιν ἀπιστεῖν.
ὡς δὲ παρ᾽ ἡμετέρης κέλεται πιστώματα Ἰϊούσης,
γνῶϑι διασσηϑέντος ἐνὶ σπλάγχνοισε λόγοιο.

ὁ [δὅ---61 Κὶ,, 88---ὃὅ 5.1] ΑΕΤτ.18,20 [Α 38 Κ.. 161]; ΚΈχΤ., Χ 8516

τέσσαρα γὰρ πάντων ῥιξώματα πρῶτον ἄχουε᾽
Ζεὺς ἀργὴς Ἥρη τε φερέσβιος ἠδ᾽ ᾿Αιδωνεύς
Νῆστίς 8ϑ᾽, ἣ δαχρύοις τέγγειν χρούνωμα βρότειον.
7 [0] ἀγένητα: στοιχεῖα. παρ᾽ Ἐμπεόοκχλεῖ ΗδτσΗ.
8 [11---80 Κ΄, 86---39 5:1 ῬῪχυστ. δᾶν. Οὐ]. 10. ἢ. 1111. Απτ. 180,1 [θοχ.

8520, 10] Ἐ. φύσιν “μηδενὸς εἶναι, μέξιν δὲ τῶν στοιχείων καὶ διάστασιν᾽ γράφει
γὰρ οὕτως ἐν τῶι πρώτωι Φυσιχῶν'

Ὀἱοίοί, ψου]οοίκθη, ἴθ νοπὶ Βοάθῃ δι ϊΐζυ]θθθῃ, ὑπ ΤΣ 818 σϑοδ ἰδὲ
ταῖν Ττοϊβ κοῦ δυβζυβργθομθῃ υπᾶὰ δἰβάδηη δυΐ ἀοσ Ηδμο ἀοσς εἷθ-
δοὶξ ζὰ ἰὔσομθη. Νοίῃ, Ὀϑιβομίθ 6465 Εϊησζοίηθ πὶ ᾿ορ!Π]ομθὰ ΚΑἰπὴθ
ξομδα, ἱπυθέθσῃ 98 ΚΙαν Ἰίορί, υπᾶὰ Βα] 09 πἱοιῦ οὔνα ἄθῃ ΒΒ] οῖς ἰπ τοὶ-
ἰοσοὰ Ὀπιΐδης ΤΣ γογσαυθηθν γα! 818 ἀ168 ἰὼ Δ οἷο συπὶ αϑμῦγθ
χιϊδρεοὶο ἰδέ, οὐοὺ δολάξζε ἀλβ Ὀταυβοπὰθ Οϑδσ μὅμοσ 415 ἀΐθ ἀϑι] ο μοι
ὙΥΔΕΣΘΒσηροη ἀ66 Οδυμθηδ, ὑπ β.6116 πἰοηΐ οὐνα τῷ Οἰδδ6ν "υἱϊονι
ἀἷο ΟἸδυδναταϊ, Κοὶν ον ἀρτίροι ΟΥὐζϑηθ ζυγΐοκ, βονίθὶθ 9 θῦϑθῃ σὰν 7ογ-
ΤαἸ Θ᾽ απρ ἀον ΕΣΙκθη αὐσιϊθ οἰθῦ, ΒΟΠ ΘΓ ΘΥΚΘ 6 068 ΕἸΏΖ6] 06 ΠῸ 80-
Μοῦ 66 ΚΙαν Ἰορί.

ὃ. Ὅοοῖ ἄθη ΝΙΙοασίχθη ἰδὲ 98 οἷπ ἤομπο, Ἐθυυβοιθῦ Ζι1 1188-
ἰσῦθῃ. ᾳ Δ0ΘΥ ΘΥΪκθηηθ, Ὑθ 68 ἀ16 ΟΥθηθαστπηρο 88 ἄθηὶ Μυπᾶθ
ΠΏΘΘΙΟΥ Μαδθ ρμοδϑίθη, Ὡδομᾶθη ἴσο βιϑάθ ἀυσοῖ Ποίπθθ Οοἰβίθθ Ὁ
Κοαγαηρθῃ ἰδέ,

6. Τό ζιιογδὺ σψοσηϊητη ἀϊ6 νἱοσίδομο Ὑ Σ261 8116. Ὠίηρθ: Ζθῃβ
ἄοσ βοβίτωσηθσμᾶθ πα Ηΐρθτθ ἀϊθ ᾿Ἰϑρϑμθρομαθηᾶθ πα Αἰάομοαβ υπὰ Νοβίίβ,
αἷο ἴἤσου ΤἜγδηθη βίου Ὁ] Ομθὰ Τυθῦθηβαι1.9611 δας ἤΠίθϑθϑῃ ἰδβϑι.

1. Ὁρθοποσάμο ΖἸθηιθπίε.

Β. ΕΝ. 4--11. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 88

ἄλλο δέ τοι ἐρέω" φύσις οὐδενός ἐστιν ἁπάντων
ϑνητῶν, οὐδέ τις οὐλομένου ϑανάτοιο τελευτή,
ἀλλὰ μόνον μίξις τε διάλλαξίς τὸ μιγέντων
ἐστί, φύσις δ᾽ ἐπὶ τοῖς ὀνομάζεται ἀνθρώποισιν.
9 [(342--846 Κι, 40--44 5.) Ῥεστ. δᾶν. Ο0]. 11 ὑ. 1118 ΑΒ (νρὶ. σὰ ἔτ. 10)
οἱ δ᾽ ὅτε μὲν χατὰ φῶτα μιγέντ᾽ εἰς αἰϑέρ᾽ {ϊχωνταῦ
ἢ χατὰ ϑηρῶν ἀγροτέρων γένος ἢ κατὰ ϑάμνων
ἠὸ χατ' οἰωνῶν, τότε μὲν τὸ (λέγουσι!) γενέσϑαι"
εὖτε δ᾽ ἀποχρινϑῶσι, τὰ δ᾽ αὖ δυσδαίμονα πότμον"
δ ἣ ϑέμιρ (οὐ) καλέουσι, νόμωι δ᾽ ἐπίφημι καὶ αὐτός.

10 [0] Ῥεστ. δᾶν. Ο0]. 11 Ρ. 1115 Α τοσοῦτον ἐδέησε [Ἐπ ρο 0168) τοῦ χινεῖν
τὰ ὄντα καὶ μάχεσϑαι τοῖς φαινομένοις, ὥστε μηδὲ τὴν φωνὴν [δ56}]. γένεσις)
ἐχβαλεῖν ἐκ τῆς συνηθείας, αλλ᾽ ὅσον εἰς τὰ πράγματα βλάπτουσαν ἀπάτην
παρεῖχεν ἀφελών, αὖϑις ἀποδοῦναι τοῖς ὀνόμασι τὸ νενομισμένον ἐν τούτοις
“οἱ δ᾽ -- αὐτός [ἴτ. 9]ὲ. ἃ ὁ Κολώτης παραϑέμενος οὐ συνεῖδεν, ὅτι φῶτας
μὲν καὶ ϑῆρας καὶ ϑάμνους καὶ οἰωνοὺς ὁ Ἔ. οὐχ ἀνήιρηχεν, ἅ γέ φησι
μιγνυμένων τῶν στοιχείων ἀποτελεῖσϑαι, τοὺς δὲ τῆι συγχρίσει ταύτηι καὶ
διαχρίσει φύσιν τινὰ [ἴν. 8, 1) χαὶ πότμον δυσδαίμονα [ἴγ. 9, 4] χαὶ ϑά-
νατον ἀλοίτην ἐπικατηγοροῦντας ἦι σφάλλονται διδάξας, οὐχ ἀφείλετο τὸ
χρῆσϑαι ταῖς εἰϑισμέναις φωναῖς περὲ αὐτῶν.

, ϑϑάνατον... ἀλοίτην.

11 [8541---840 Κ,, 4δὅ--41 δι Ῥιστ. δᾶν. Ο(0]. 12 γ". 1118 Ο ἐμοὶ μέντοι δοχεῖ
μὴ τοῦτο χινεῖν τὸ ἐχφορικὸν ὃ Ἐ., ἀλλ᾽ ὡς πρότερον εἴρηται, πραγματικῶς
διαφέρεσθαι περὶ τῆς ἐξ οὐχ ὄντων γενέσεως, ἣν φύσιν τινὲς χαλοῦσι. δηλοῖ
δὲ μάλιστα διὰ τούτων τῶν ἐπῶν

νήπιοι" οὐ γάρ σφιν δολιχόφρονές εἰσι μέριμναι,
οὗ δὴ γίγνεσθαι πάρος οὐχ ἐὸν ἐλπίζουσιν
ἤ τι χαταϑνήισχειν τε χαὶ ἐξόλλυσθαι ἅπάαντηι.

8. Τοοδ ἰομ ν}} ΣΡ οἷῃ διηάγοβ σοσκῆπαθη. Οθουσὶ οἷϑδε 68
εἰσομί οὗ Ὀοὶ Καΐπθηι οἰπζίρθηῃ ἀογ βίθσ Ὁ] θη Ὠίηρσθ πα ἰκϑίη Επᾶθ ἴῃ
ψόγου Ὁ] Ομοσ Τοῦθ. ΝΣ ΜΙβοδυης ρίθθῦ 68 νἱθ θῆν ὑπα Αὐπβίδυβοι (68
Οσιθοδίθη: Οαϑουχί ἰδὲ πὰ οἷῃ ἀαξῶν Ὀοὶ ἀθπ Μθηβομθη ὥδ]ΐομοΣ ΝΙΘΠΊΘ.

9. Τῖοθθ ἔσο ἰοὺ Ὀομδαυρίθη, τΘΏΏ δοῦ οὶ Μοηβοῖθα οἷ 1516-
πιθηΐ6 τοϊθομβου υπὰ στὰ Γἰομίο σϑιδηρθα οὐοσ Ὀθίπι Οἰθβοθοδίθ δὲ
ΜΠ] θη Τίοτθ οὐον ἀον ῬΗδηζθη οὐορ Μόροὶ, ἀδηη πα οἷπθ αθθυτὶ βίδίς,
μὰ τϑὰὴ [6 }} ἀϊο ΖΦ οηιθπία σου οἰ πϑηοσ βομοίἀθη, ἀδηη 5} 7 δ Ἔη. δἱδ
πιϑάσγαση νοὴ οἰπθαι ὉΠ 86] σθ Τοάθ; ἄδΖιι Βαθθῃ 86 Κοὶῃ Εθοδί. οὶ
ΒΡΤΘΟΔΘ δυο ἰοδ ἄραι Βγαυσθθ ὩΔΟὮ.

10. Ἐδοποηάθη Τοά.

11. Ὑβοιθηΐ [Ιῃγ Ὠθηκθὴ ἰθὺ ἔτο Ποῖ ΠῸΡ βρη μθηϊδηβ, ἀδ εἶθ 78
δοχζουχσὶ δἰπα, οἷμ πἰοιὶ οσμβδηάθηθθ πη θηἰδίθμθηῃ ΟὐοΡ 98 Κὅῃπθ
εἴνδϑ νὅ]ς βἰοσῦθῃ ὑπα δυβροι !χὺ τ γάθῃ,

186 21. ΕἘΜΡΕΘΟΚΙΕΚΒ

ταῦτα γὰρ τὰ ἔπη μέγα βοῶντός ἐστι τοῖς ὦτα ἔχουσιν ὡς οὐχ ἀναιρεῖ γένεσιν
ἀλλὰ τὴν ἐκ μὴ ὄντος οὐδὲ φϑορὰν ἀλλὰ τὴν πάντηι, τουτέστι τὴν δὶς τὸ
μὴ ὃν ἀπολλύουσαν.

18 [81---88 Κ., 48---δὺ 851: [Α.5.] ΔΟΜΧΟ2ρ. 9155 1 [3.143] ἅπαντα γὰρ χἀκεῖνος
[Εχαρϑάοκ]66) ταῦτα ὁμολογήσας ὅτι " ἔκ --- ἐρείδηε᾽, ὅμως τῶν ὄντων τὰ μὸν
αἰδιά φησιν εἶναι, πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γῆν καὶ ἀέρα, τὰ δ᾽ ἄλλα γίνεσϑαί τὸ καὶ
γεγονέναι ἐκ τούτων. 1.2 ῬΗπ ἀ9 δοΐδσι, πιππαϊ 2 ᾿. 8, ὅ Οὐπι. ὥσπερ γὰρ
ἐχ τοῦ μὴ ὄντος οὐδὲν γίνεται οὐδ᾽ εἰς τὸ μὴ ὃν φϑείρεταί τι" ἡ ἔχ --- ἀπυστον,.

ἔχ τὸ γὰρ οὐδάμ᾽ ἐόντος ἀμήχανόν ἐστε γενέσθαι
καί τ᾿ ἐὸν ἐξαπολέσθαι ἀνήνυστον καὶ ἄπυστον᾽
αἰδὶ γὰρ τῆε γ᾽ ἔσται, ὅπηι κέ τις αἱὲν ἐρεέδηι.

18 [608 Κι, 91 31.) ΑἘΤιυΒ 1 18, 2 [ὉοΧ. 816, 1]

οὐδέ τι τοῦ παντὸς κενδὸν πέλει οὐδὲ περεσσόν.

14 [0] [Α8.} ἀο ΜΧΕ6 2 ρ". 9165) 28 ὁμοίως δὲ καὶ ὁ Ἐ. κινεῖσϑαι μὲν ἀεί φησι

συγχρινόμενα τὸν ἅπαντα ἐνδελεχῶς χρόνον, (κενὸν) δὲ οὐδὲν εἶναι λέγων ὡς

τοῦ παντὸς δ᾽ οὐδὲν χενεόν᾽ πόϑεν οὖν τί χ᾽ ἐπέλϑοι;
ὅταν δὲ εἰς μίαν μορφὴν συγχριϑῆι, ὥσϑ᾽ ἕν εἶναι ᾿ οὐδέν᾽, φησί, τό γε κενεὸν
πέλει οὐδὲ περισσόν᾽ (ἔτ. 18).

16 [350--868 Κι, 61--δ4 8:1] Ρυπε. δᾶν. 00]. 12 Ρ. 1115 Ὁ (μδοῦ ἔν. 11) τὸ μετὰ

ταῦτ᾽ ἐπὶ τοὐναντίον ἂν αἰτιάσασϑαι παράσχοι τοῦ Ἐμπεδοχλέους λέγοντος"
οὐχ ἂν ἀνὴρ τοιαῦτα σοφὸς φρεσὶ μαντεύσαετο,
ὡς ὄφρα μέν τε βιῶσι, τὸ δὴ βίοτον χαλέουσι,
τόφρα μὲν οὖν εἰσίν, καί σφιν πάρα δειλὰ καὶ ἐσϑλαά,
πρὶν δὲ πάγεν τὸ βροτοὶ καὶ (ἐπεὶ) λύϑεν, οὐδὲν ἄρ᾽ εἰσιν.
ταῦτα γὰρ οὐκ ἀρνουμένου μὴ εἶναι τοὺς γεγονότας καὶ ζῶντάς ἐστιν, εἶναι
δὲ μᾶλλον οἱομένον καὶ τοὺς μηδέπω γεγονότας καὶ τοὺς ἤδη τεϑνηχότας.

16 [0 Κ., 110---111 5:1] Ητρροι, Βαοῖ. Υὴ1 29. 241, 14 καὶ ἔστι πάντων τῶν
γεγονότων τῆς γενέσεως δημιουργὸς χαὶ ποιητὴς τὸ Νεῖχος τὸ ὀλέϑριον, τῆς
δὲ τοῦ χόσμονυ τῶν γεγονότων ἐξαγωγῆς καὶ μεταβολῆς καὶ εἰς τὸν ἕνα ἴδε.
κόσμον] ἀποχαταστάσεως ἥ Φιλία᾽ περὶ ὧν ὁ Ἐ. ὅτι ἐστὶν ἀϑάνατα δύο καὶ

12. Ῥθημ νἱἷο δὰ ἄθη πἰσρϑηά οσμδπάθηθῃ ὑππιδρ! οὰ οὔτγαθ δηῦ-
βίθῃϑθῃ Κϑηη, 80 ᾿ἰβύ 65 Ἐπαυθυῦαῦ απ υπουμδτει, ἀλϑ8 ἀδ8 οσβδηᾶθηθ
ἦθ δυρρθῦϊσε πογάθῃ Κὄμπθ. θμμ ᾿ϑάθϑιμδὶ πίτὰ 68 ἀδ βοῖὶῃ, ὍΟῸ 68
οἶποσ ᾿ϑάθθιδὶ Ἀἰπβίθ]].

18. Τά Βοΐπι Α11 χίοδι 68 Κοίῃ [,ϑϑγθ8 ποοῦ Ὀδθογνο θα.

14. Βοίπῃ Α11 Αροὺ γίονε 68 Κοὶπ 19ϑτθ. ὙΌΒΟΡ 80}1}00 ἀθῃῃ δυο
Ὑγ88 ΒΟΣΘΙ ΠΚΟΙΏΠΊΘΩ ὃ

16. Καοὶῃ τοῖβοσ Μϑηη τὶν δἰοὶ ἀθυ οί μθη ἴῃ δβοίηθῃ ΚΓ ΒΏΘη
ἰγᾶἄμθῃ ᾿δβθθη, βοίδηρθ Ὑἱγ ἰθῦθῃ, Ὑ848 Ἰ|8ὴ 80 [ῦθι: οἶδϑί, ΠῸΡ 80-
Ιδηρθ αἶβϑο βϑῖίθῃ Μ σρ σγουμβαπἄθῃ ππᾶ τἱ]ἱάθγίδῃτο ὑπ ΘΟΒΠπιπηθ8 υπὰ
Ουΐοβ, ἀδρθρθη ὈΘΥΟΣ ΜὶΣ Θ ο ὉΠ 6 86 (ἀμ ὅθπ ΕἸδπιδπ 6) τυβδτοτηθῃ -
σοΐαρι υπὰ πδομᾶάθῃῃ τῦῖς δυϑοίπδηθς ρορδηρθα, βοῖθῃ Μΐγ τοῖῃ πο ῖβ.

Β. ΡῈ. 11--1τ. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 187

ἀγένητα καὶ ἀρχὴν τοῦ γενέσϑαι μηδέποτε εἰληφότα ἅμα [ἀλλὰ οοἄΧ]) λέγει τοι-
οὔτόν τινα τρόπον᾽ “τι γὰρ --- αἰών". τίνων τούτων; τοῦ Νείχους χαὶ τῆς
Φιλίας.
ἧε γὰρ καὶ πάρος ἔσχε, καὶ ἔσσεται, οὐδέ ποτ᾽, οἴω,
τούτων ἀμφοτέρων χενεώσδται ἄσπετος αἰών.

11 [88---128 Κι, 61---95 5.1] 1--8. 10 Ξπερι, ρῆγβ. 161, 25 ὁ δὲ Ἐ.... οὕτως
ἐντῶι πρώτωι τῶν Φυσιχῶν παραδίδωσι “δίπλ᾽ ---δὁμοῖα᾽ 1.3 βΙμρι,.
ῬὮγβ. 161,14 τὰ εὐθὺς ἐν ἀρχῆι παρατεϑέντα τοτὲ -- εἶναι᾽. 9. δὺ
ἔν. 26, 8 20. 21 Ῥωσε. Απιδί, 18 Ρ, 186 Ὁ ἀλλ᾽ ὅταν Ἐμπεδοχλέους ἀχούσηις
λέγοντος, ω ἑταῖρε, " καὶ --- τεϑη πώς ταῦτ ᾿ οἴεσϑαι χρὴ λέγεσϑαι περὶ Ἔρω-
τος οὐ γάρ ἔστιν δρατὸς ἀλλὰ δοξαστὸς ἡμῖν ὁ ϑεὸς ἐν τοῖς πάνυ παλαιοῖς
21 ασμ. βομ. Υ 1ὅ ν᾿. 658 Ῥοίϊ. ὃ δὲ Ἐ. ἐν ταῖς ἀρχαῖς καὶ Φιλότητα
συγχαταριϑμεῖται συγχριτιχήν τινα ἀγάπην νοῶν “ἣν -- τεϑηπώς,.

δίπλ᾽ ἐρέω τοτὲ μὲν γὰρ ἕν ηὐξήϑη μόνον εἶναι
ἐχ πλεόνων, τοτὲ δ᾽ αὖ διέφυ πλέον᾽ ἐξ ἑνὸς εἶναι.
δοιὴ δὲ ϑνητῶν γένεσις, δοιὴ δ᾽ ἀπόλειψις"
τὴν μὲν γὰρ πάντων σύνοδος τίέχτϑι τ᾿ ὀλέκει τδ,
ὅδ ἡ δὲ πάλιν διαφυομένων ϑρεφϑεῖσα διέπτη.
χαὶ ταῦτ᾽ ἀλλάσσοντα διαμπερὲς οὐδαμὰ λήγει,
ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν᾽ εἰς ἕν ἅπαντα,
ἄλλοτε δ᾽ αὖ δίχ᾽ ἔχαστα φορδύμενα Νείχεος ὄἔχϑει.
(οὕτως ἧι μὲν ἕν ἐκ πλεόνων μεμάϑηχε φύεσϑαι)
10 ἠδὲ πάλιν διαφύντος ἑνὸς πλέον᾽ ἐχτελέϑουσε,
τῆι μὲν γίγνονταί τὸ καὶ οὔ σφισιν ἔμπεδος αἰών"
ἧε δὲ διαλλάσσοντα διαμπερὲς οὐδαμὰ λήγδι,

16. Ῥϑμῃ π|Ὲο ἀἶ6ε6 δείάεπ γάδίε (δέν εἰ υὑπὰ 1606) ψοτάθϑιι ΆΊΘΗ,
80 ὝΘΣΑΘΙ δἷ9 δίοδ ΧΟΡ δοίη, πὰ ἰοὰ ρίδυθθ, πἰπημλον τισὰ αἷθ υΠ-
Θμα] 86 Ἐν κοῖς ἀΐθθοσς ὑοϊάθη Ὀογϑυθὲ βοίῃ.

11. Ἑλπ ὨΟΡΡοϊίθβ τ }} ἰοὰ νογκῦπαθη. Βα] πϑοιιβὲ πϑτ] οἷ οἷ οἷἢ-
Ζζίσοβ βοίΐῃ δ8 ΜϑἬσοσθπιὶ συβδηληθη, ὑδ] ἃ βομοίἀϑίὶ 65 βοἢῦβ!. δοι ᾿]θαάθυ,
δ8 Εἥποῦ) Μοδτοσγοθ Ζὰ βοίῃ, 19 πη ον βίϑυ] οθθη Ὠίηρο Εἰπιβίθδυηρ,
ἀορροῖέ ἰδὲ, δὸ ἰδὲ δοῖ το Αρηδθπιθ ἀορροὶϊ, θη αἷθ οτγοίηίσυῃρ
811 Ὠῖηρο σουρσί υὑπὰ τΖογβϑιδτὶ αἷθ οἷῃθ, (5) αἴθ δηᾶγθο, θῦθῃ δμοσϑηρθ-
ΔΘ ΘΘΩ, Βίορί νἱοᾶάθν διυβοίπϑηᾶθσ, θπῃ 8:0} αἷς Εἰδρμθηΐδ ἰτσοαπθη. πὰ
ἀἴοθος Ὀοοίδπαΐρο ΘΟ μθοὶ μὄτε ᾿ἰπηπιοῦ δυΐ: 0818 νογοίμὶχί δος 41]68
ζὰ Εϊηθι ἰπ [ὲθδθ, θΔ4]ὰ διισῖὶ ἰγϑηπθῃ ϑἱοῖ πίθαοσς αἀὶθ οἰῃσθίπθη Ὠίηρθ
'ἴὰ Ηλβεθ (08 βίχοϊίθβ.1 [πϑοΐθτῃ πὰ 80 Εἶπθθ δὺ8β Μϑἤγοσθομι ζΖὰ θηῦ-
βίθθαι ὑϑορὶ (10) ππὰ Μοῆτοσοθ πίθάθγυμι δ8 ἄθῃῃ ΖΟΣ 411 ἀθθ Εἴπϑῃ
Θῃίδργοβθῦ, ἱπβοΐοσῃι ἤηάοί αἷμ Εἰ ϑίθδυηρ βίδις πὰ ἰδς Τϑθοα Ὀ]οἷδύ
ποδὶ ππνογᾶμαοσε, βοΐθγῃ δαρὸν ἴμτο εἰδηάϊρο Ὑοσᾶπάθγαμς Ὠἰπιπιοῦ δυΐ-

ἃ

ΕΞ

188 21. ΕἘΜΡΕΘΟΚΙΕΚ

ταύτης δ᾽ αἰὲν ἔασιν ἀχίνητοι χατὰ κύχλον.
ἀλλ᾽ ἄγε μύϑων χλῦϑιε' μάϑη γάρ τοι φρένας αὔξει"
165 ὧς γὰρ καὶ πρὶν ἔξιπα πιφαύσκων πείρατα μύϑων,
δίσυλ᾽ ἐρέω᾽ τοτὲ μὲν γὰρ ἕν ηὐξήϑη μόνον εἶναι
ἐκ πλεόνων, τοτὲ δ᾽ αὖ διέφυ πλέον ἐξ ἑνὸς εἶναι,
πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γαῖα χαὶ ἠέρος ἄπλετον ὕψος,
Νεῖχός τ᾽ οὐλόμενον δίχα τῶν, ἀτάλαντον ἁπαάντηι,
20 χαὶ Φιλότης ἐν τοῖσιν, ἴση μῆκός τε πλάτος. τϑ᾿
τὴν σὺ νόωε δέρχευ, μηδ᾽ ὄμμασιν ἦσο τεϑηπώς"
ἥτις καὶ ϑνητοῖσε νομίζεται ἔμφυτος ἄρϑροις,
τῆι τε φίλα φρονέουσι χαὶ ἄρϑμεα ἔργα τελοῦσι,
Γηϑοσύνην καλέοντες ἐπώνυμον ἠδ᾽ ᾿Αφροδίτην᾽
5 τὴν οὔ τις μετὰ τοῖσιν ἑλισσομένην δεδάηκε
ϑνητὸς ἀνήρ᾽ σὺ δ᾽ ἄχους λόγου στόλον οὐχ ἀπατηλόν.
ταῦτα γὰρ ἴσά τε πάντα καὶ ἥλικα γένναν ἔασι,
τιμῆς δ᾽ ἄλλης ἄλλο μέδει, πάρα δ᾽ ἦϑος ἑχάστωι,
ἐν δὲ μέρει χρατέουσι περιπλομένοιο χρόνοιο.
8ὺ χαὶ πρὸς τοῖς οὔτ᾽ ἄρ τέ τε γίγνεται οὔτ᾽ ἀπολήγει"
εἴτε γὰρ ἐφϑείροντο διαμπερές, οὐχέτ᾽ ἂν ἦσαν,

Βδτί, ἰπβοΐθσῃ Βα βἷθ ἱπημηθγασ ἴῃ τοι βίδα Ὁπρονορ! οῦθ Οδέξο»".
ΟΔδη νογμϊμη τϑὶπθ Ῥ͵οτίοὶ θη ϑσῆθῃ δἰᾶσκὶ Ὠϊρ ἄθῃ Οϑἶβί.
(15) ΥΥ 'θΘ ἴθ πϑμ] 1 ἢ βοθοπ γόσθθν βαρύθ, 818 Ἰοὰ αἷθ Ζ1616 πυϑθίῃοσς ἴζϑητθ ἀδτ-
Ἰορίθ, Μ1}} ἸΘἢ οἷἱπ Θορροϑ]ίθβ γοσκῦπαϊροη. Βα] πδομβὺ ἡδιη] οι Εἥηθ8 Σὰ
Θἴπθπ οἰηζίρθη ϑίῃ δὰ8 Μθ γθσθηι ζυβαιημθη, ὑ8]4ἃ βομϑίἀϑὲ 68 βίοι δυο ἢ
πιίθαοσ, δὺ8 Εΐποθη ΝΜ ΠΓΟΓΘΒ Ζὰ δοίη: Εϑυοσ, δββοσ, Εἰγὰθ πὰ ἀον [τ
ΒΘ, ]Ιμ6 Ηδμο, βοάδπη χϑβοπάοτι σοη ἀΐθϑϑη επιοπίεπ ἂον νου ογ ο86
Βιχοῖν, ἀον θθια!] ρἸϑίο συσμῦρσο, (20) απὰ ἰπ ἴἤτος ΜΗ ἀϊθ [ἐθ06, δὴ
Τληρο πα Βκγοϊΐθ ρ]θῖοι. 516 θοίσδομίο ταν Ποίπϑηι (ἰοἰβίθ πὰ δἱΐσζθ πιολί
ἀδ τηἷξ γυναι ἀθσίοπ Αὐρθη, 818. τ ομθ ἀο ἢ ἰῃ βου Ὁ] οθῃ Ο] ϑάθση ττπγ-
2010 πὰ ΟοἸπρ, ροπίπηῦ. ἴω ἰθὺ 98, αἷθ 1θοδρθάδηκθῃ οὐτοχὺ υπὰ
ἌνειΚο ἀον Εἰηπίσδοδι νο]Ἱοπᾶοὶ δεὶ τη Μοπδοδοη, αἷθ 80 δ ΟΠ. Θ
οὗον Αρβγοάϊίο Ὀθηθηηθη. (35) β᾽Ϊθ ἰδὺ 68 δος, αἷἰθ πῃ ἰθπθὰ Ζϊεηιοπίθη
Μγῦ610; ἀΟΟᾺ 488 νγοῖβθ Κοίῃ: οἰῃζῖροῦ βίου ὉΠ}. Ομος Μθηβοη. Ὠὰ Δ06 σγϑὺ-
πἰθητη ἀν ἀθ8 Βοινοῖβοθ υπίτρ! θη δηρ. Φ26π0 Ζϊοηπιθπίδ τιδι] ἢ
β' πα 4110 ψἰοομδίαυις ὑπαὶ ρα] οἰ Πρ Οβο]δοιίοί, Φ969468 σοῦ ἴμπθη δι οἷ
ψουβο ἰθάθηθθ Απῦ, Ἰθθ8 βοὶπθ Ὀθθομᾶοσο Αστί, δον θοθο]ηὰ ΔΘ ρθ-
ΜἸΠΏΘΙῚ 586 αἷἰοΘ ΟὈογβαμὰ ἰπὶ Τὐαϊδυΐ ἀογ Ζοῖι, (30) Ὁπαᾶ δυβθοσ ἀἰθβθῃ
Κοιητηῦ ϑῦθῃ ηἰομΐβ πἴηζα οὐἷοὺ ἄδνοῃ. ὥθηπ ἩΘΏΏ 816 ἀυτοῦνος Ζὰ
αταμάθ ρἴηρθη, ᾿ῆγθῃ 86 πἰοδῦ ΤΘὮΣ, 88 Δ0 6 Γ 80]1]06 ἀἰθ8 ΟΘΠΖΘ γϑὺ-

ις

Β. ΕῊῈ. 171-21. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 189

τοῦτο δ᾽ ἐπαυξήσειε τὸ πᾶν τί χε καὶ πόϑεν ἐλϑόν;
πῆι δέ χε κἠξαπόλοιτο, ἐπεὶ τῶνδ᾽ οὐδὲν ἔρημον;
ἀλλ᾽ αὐτ(α) ἐστιν ταῦτα, δι᾿ ἀλλήλων δὲ ϑέοντα

85 γέγνεται ἄλλοτε ἄλλα καὶ ἡνεκὲς αἱὲν ὁμοῖα.

18 [0]
Φιλίη
Ῥωστ. ἀθ 18. οἵ 08. 48 Ρ. 810}. Ἐ. δὲ τὴν μὲν ἀγαϑουργὸν ἀρχὴν Φιλό-
τητα καὶ Φιλίαν πολλάκις, (ἔτι) δ᾽ ΔΑρμονίαν χαλεῖ ϑεμερῶπιν (ἔν. 128, 3).

19 [ρ. 849 Κι, 209 81]
σχεδύνην Φιλότητα
Ῥυστ. ἀθ Ρτῖπι. ἔτὶᾳ. 16 ὑ. 962 Β χαὶ ὅλως τὸ μὲν πῦρ διαστατικόν ἐστι χαὶ
διαιρετικόν, τὸ δ᾽ ὕδωρ. κολλητικὸν καὶ σχετιχὸν τῆι ὑγρότητι συνέχον καὶ
πήττον᾽ ἧι καὶ παρέσχεν Ἐ. ὑπόνοιαν ὡς τὸ μὲν πῦρ Νεῖχος οὐλόμενον,
σχεδύνην δὲ Φιλότητα τὸ ὑγρὸν ἑχάστοτε προσαγορείων.

20 [585ὅ---341 Κὶ,, 241 --268 5.) Κβμρι.. ρῆγα. 1124, 9 χαὶ γὰρ καὶ ἐνταῦϑα
τὸ Νεῖχος καὶ τὴν Φιλίαν παρὰ μέρος ἐπιχρατεῖν ἐπί τε ἀνϑρώπων καὶ ἰχϑύων
καὶ ϑηρίων καὶ ὀρνέων ὁ Ἐ. φησι τάδε γράφων"

τοῦτο μὲν ἀν βροτέων μελέων ἀριδείχετον ὄγχον᾽
ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν εἰς ἕν ἅπαντα
γυῖα, τὰ σῶμα λέλογχε, βίου ϑαλέϑοντος ἐν ἀχμῆι"
ἄλλοτε δ᾽ αὖτε καχῆισι διατμηϑέντ᾽ Ἐρίδεσσι

ὅ πλάξεται ἄνδιχ᾽ ἕχαστα περὶρρηγμῖνι βίοιο.
ὡς δ᾽ αὔτως ϑάμνοισι καὶ ἰχϑύσιν ὑδρομελάϑροις
ϑηρσί τ᾽ ὀρειλεχέεσσιν ἰδὲ πτεροβάμοσι χύμβαις.

ΔΙ [124--181 Κὶ,, 96---109 δι} 1---14 ΒΙΜΡῚ,. ΡὮγβ. 1589, 18 (μηδοῖ ἦγ 17) πλείονα
ὁὲ ἄλλα εἰπὼν ἐπάγει ἑχάστου τῶν εἰρημένων τὸν χαραχτῆρα, τὸ μὲν πῦρ

τθδσθη πα ΠΌΒΟΣ 80]]06 66. Κοιημηθη ἢ ἮΙ6 801100 68 δυοῖ ζὰ αταμάθ
ϑμθα, ἀα πἱομίθ ΙΘῸΣ σῸ} 80] ἤθη Ἰδηλθηί6η ἰδεῖ Νοΐῃ, πὰ αἶθ80 σίθοῦ
68, πὰ ᾿πάθῃι βἷἰ9Θ ἀν ϑίμδη ον ἰδαΐοη, οποίος θα] ἃ ἀἶθα θα]ὰ Ἰθηθϑ
πΠα 80 ἱπηπιοσίοτὶ μη} 1 Ὧθ8 Οἷδ ἴῃ 4110 Εἰ ; Κοϊῦ.

18. 1.606.

19. Ἐοο ΚΙ δυυπιόσηθ 1 ορο (νοῦι ας 56 σεθαρῆ).

20. ἈίοοοΣ ἢ εἴείγεῖξ 067 δείαεη Αγά6 Ἰίοσὶ ΕΙΔΥ νὸς ἀυγοῖ ἀϊθο
Μδδθθ ἀδγ τιϑηβο] ομοα ΟἸοᾶοσ Ὠἷπ: ὑ8]ἃ νογοϊπίρζϑη βἰοδ πηῦογ ἀοΓ
Ἡετβομδίς ἀοΣ Γ[᾿θ06 4116 ΟἸ]Ἰοάοτ, ποίοδο ἀΐθ 1,610] 0 ῃκοὶξ ουϊαηρὶ ΒΔΌΘΩ,
δυΐ ἀν Ηδὴο ἀθ8 Ὀ]Ϊβοπάθῃ ᾿ϑῦθηβ, Ὀ814 πίθος χοσθπης ἀυτοὶ αἷθ
ΒΟΒ] θη Μδομίο ἀθ6 Ζυν7ιβίθα (8) ἰστθὴ δἷθ οἷῆζϑθὶῃ ψΟῺ ΘΙ ΠΘΠΩΘΣΥ ρ6-
ἰτοππί δὶ θαίδάθ ἀθ86 1,οῦθπ8 δυΐ υπὰ 80. ΕθηΒΟ ἰβὶ 95 πιϊ ἄθῃ
Ῥῆδησθοη, ἄθῃ ἱπ Ἦαϑϑοῦ διδυθοπάθῃ ΕἼΒΟμθΩ, ἄθὰ ΟΡ ΘΟ Θ πάθῃ
Τίοσοῃ πὰ ἄρῃ Τδυοθοσγη, αἷθ6 τὐϊῦῷ ἴπγοὰ ΕἸ ἤθη ὥ6᾽ αἱό ΕΪμζθη
Πα 6]1.

100 21. ΕΜΡΕΘΟΚΙΕΒ

ἥλιον (ν. 8) χαλῶν, τὸν δὲ ἀέρα αὐγὴν (ν. 4) χαὶ οὐρανόν (32,3), τὸ δὲ
ὕδωρ ὄμβρον (δ) καὶ ϑάλασσαν (22, 2). λέγει δὲ οὕτως" “ἀλλ᾽ --- ἀμείβει᾽
ἀλλ᾽ ἄγε, τῶνδ᾽ ὀάρων προτέρων ἐπειμάρτυρα δέρχευ,
εἴ τι καὶ ἐν προτέροισι λιπόξυλον ἔπλετο μορφῆι,
ἠέλιον μὲν ϑερμὸν ὁρᾶν χαὶ λαμπρὸν ἁπάντην,
ἄμβροτα δ᾽ ὅσσ᾽ ἴδει τὸ καὶ ἀργέτε δεύδται αὐγῆι,
ὅδ ὄμβρον δ᾽ ἐν πᾶσι δνοφόεντά τὸ διγαλέον τ᾿
ἐκ δ᾽ αἴης προρέουσι ϑέλυμνά τὲ χαὶ στερεωττά.
ἐν δὲ Κότωι διάμορφα καὶ ἄνδιχα πάντα πέλονται,
σὺν δ᾽ ἔβη ἐν Φιλότητι καὶ ἀλλήλοισι ποϑεῖται.
ἐχ τούτων γὰρ πάνϑ᾽ ὅσα τ᾽ ἦν ὅσα τ᾽ ἔστε χαὶ ἔσταε,
10 δένδρεά τ᾽ ἐβλάστησε καὶ ἀνέρες ἠδὲ γυναῖχες,
ϑῆρές τ᾽ οἰωνοί τὸ καὶ ὑδατοϑρέμμονες ἰχϑῦς,
χαί τε ϑεοὶ δολιχαέωνες τιμῆεσε φέριστοι.
αὐτὰ γὰρ ἔστιν ταῦτα, δι᾿ ἀλλήλων δὲ ϑέοντα
γέγνδταε ἀλλοιωπά" τόσον διὰ χρῆσις ἀμεέβει.

Φῷ [526--334 Κι, 186---ἰ(94 5.1] 1--9 Κβτμρι, ρῆγα. 160,26 καὶ ἐκ τούτων ὁὲ
ἂν τις τὸν διττὸν αἰνίττεσθαι διάχοσμον οἴοιτο" " ἄρϑμια --- ἔοργεν᾽. χαὶ γὰρ
οτι καὶ ἐν τοῖς ϑνητοῖς (8) ἥρμοσται ταῦτα, δεδήλωχεν, ἐν δὲ τοῖς νοητοῖς μὰλ-
λον ἥνωται καὶ ᾿ ἀλλήλοις --- ἀφροδίτηι᾽, (δ) καὶ ὅτι χἄν πανταχοῦ, ἀλλὰ τὰ
μὲν νοητὰ τῆι Φιλίαι ὡμοίωται, τὰ δὲ αἰσθητὰ ὑπὸ τοῦ Νείχους κρατηϑέντα
καὶ ἐπὶ πλέον διασπασϑέντα ἐν τῆι κατὰ τὴν χρᾶσιν γενέσει ἐν ἐκμάκτοις
(1) χαὶ εἰχονιχοῖς εἴδεσιν ὑπέστησαν τοῖς νεικεογενέσι (εἶ. 9) χαὶ ἀήϑως
ἔχουσι (8) πρὸς τὴν ἕνωσιν τὴν πρὸς ἄλληλα θ. 1 ΤΉΞΒΟΡΗΕ. ἀθ Β6η8. 16 [Α 86
Ρ. 101,21]

ἄρϑμια μὲν γὰρ ταῦτα ἑαυτῶν πάντα μέρεσσεν,

21. ῬΥΟΔ δα, ὈΠΔΟΚ δυΐ ἀἷθ ποϊσϑθῃ Ζθυρθῃ αἶθθοσ τηθίηϑῦ ἐγ σθ
Ὑγοτίθ, [8118 εἷἰοὰ οὖν δυοῖ ἰπ ἄθῃ ΕὙΒΟΙΘη οἷῃ ΚΒ ο δ ηρ6] ζῶν ἴὮγΘ
(ον ΕἸθηιθη 6) Οἀοδίαὶς ουρθῦθη δδίδθ: δὰ ἀἷθ ϑοῃμθ, ὥδϑγαὶ] τϑστη
πη )6}}] σι βομδίθῃ; δϑυΐ 4119 αἷθ πηβίθυ ] ομθὰ Πρ ΚΟΡΡΟΥ͂, αἷθ
τοῖν Υ ἅσπτηθ υπὰ βσὨ] πάθη ΟἼἸδησο μοίγᾶπ κί ποχσάθῃ, (6) δυΐ ἀδ8 888,
ἀδβ ἀσκοὶ υπὰ Κῦδ] ἰπ 8116π|ὶ δἷοθβ σχοῖρί, υπὰ διὶ8 ἀδσ Εχαθ εἰσδεηι
Ποσνοῦ ἀδθ ατπαθηᾶαθ υὑπὰ Εϑείθ. μα 411 ἀἶθβ τορὶ εἷδσὰβΒ νογβομιϑάθῃ-
βοδβία] ἰοῦ υπὰ τπϊοθρδ!ς ἰμὰ Θίσοϊνθ, ἀοοῦ ἱπ 1μἰϑῦθ οἷ 98 δἷοῖν υπὰ
βϑμηΐ βοὴ ζυρθίηδηδοῦ. Ὥθπη δὺβ αἀἴθθθῃ ζ θηθηίεπ οπίδργοθδὶ 81168,
ὰ8 ὧδ. ΜΔΡ, ἰδέ υπὰ πΒοὶῃ νίτὰ, (10) Βᾶυμηθ υπὰ Μἄμππος υπὰ ἮΥ οἷο Σ
πθὰ Τίοτθ, ῦρο] πὰ παββοσρϑηδηγίθ ΕἾΒοΣΘ ὑπὰ βο]ρεὲ Οδιέοσ, ἰδηρ-
Ιοθῖχθ, δὴ Εγομ τοϊομδίθ. θη 68 οἷϑρίέ πὺν ἀἶθθο (υέδ ΕἸοηβΕΉ ἐΕ) :
ἀυτομοίπδη δος Ἰδυΐοπα πϑγάθη δἷθ σὰ γϑυβο θαθηδσάροη Ὠίηρθη; 80] θη
Τδυβοι Ὀχίηρί αἴθ χοροηδοϊσο ΜΠΒΟΒ στρ ΠΟΥΟΥ.

22. ΘΩΠ 8116 ἀΐοθο Ζιοηιδηΐε, βοῦηθ, Εγάο, Ηϊπιπιθὶ υμὰ Νθοσ,

Β. ΕΉ. 21---28. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 191

ἠλέχτωρ τὸ χϑών τε χαὶ οὐρανὸς ἠδὲ ϑάλασσα,
ὅσσα φιν ἐν ϑνητοῖσιν ἀποπλαχϑέντα πέφυχεν.
ὡς δ᾽ αὔτως ὅσα χρᾶσιν ἐπαρχέα μᾶλλον ἔασιν,

δ ἀλλήλοις ἔστερχται ὁμοιωϑέντ᾽ ᾿Αφροδίτηι.
ἐχϑρὰ (δ᾽ ἃ) πλεῖστον ἀπ᾽ ἀλλήλων διέχουσε μάλεστα
γέννηι τὸ χρήσει τὲ καὶ δἴδεσιν ἐχμάχτοισι,
πάντηε συγγένεσθαι ἀήϑεα χαὶ μάλα λυγρά
Νεέκδος ἐννεσίηεσιν, ὅτε σφίσε γένναν ἔοργεν.

98 [164-164 Κ., 119-129 Β:} βτερι,. ρῆγβ. 169, 21] χαὶ παράδειγμα δὲ ἔναρ-
γὲς παρέϑετο τοῦ ἐκ τῶν αὐτῶν [ἴγ. 21, 18] γίνεσϑαι τὰ διάφορα"

ὡς δ᾽ ὅπόταν γραφέες ἀναϑήματα ποιχέλλωσιν
ἀνέρες ἀμφὶ τέχνης ὑπὸ μήτιος εὖ δεδαῶτε,
οἶτ᾽ ἐπεὶ οὖν μάρψωσι πολύχροα φάρμακα χερσίν,
ἁρμονίηε μείξαντε τὰ μὲν πλέω, ἄλλα δ᾽ ἐλάσσω,

ὅ ἐχ τῶν εἴδεα πᾶσιν ἀλίγχια πορσύνουσι,
δένδρεά τε χτίζοντε καὶ ἀνέρας ἠδὲ γυναῖχας
ϑῆράς τ᾽ οἰωνούς τὸ καὶ ὑδατοϑρέμμονας ἰχϑῦς
χαί τὸ ϑεοὺς δολιχαίωνας τιμῆεσι φερίστους"
οὕτω μή σ᾽ ἀπάτη φρένα καινύτω ἄλλοθεν εἶναι

10 ϑνητῶν, ὅσσα γε δῆλα γεγάχασιν ἄσπετα, πηγήν,
ἀλλὰ τορῶς ταῦτ᾽ ἴσϑι, ϑεοῦ πάρα μῦϑον ἀχούσας.

Ὀ]ο θη ἔγϑυπἀβομαί Ἰοἢ νοσθυπάθη πὶ ἴἤτϑη Τοϊθη, ἀἷθ να νου Ὠ] ρθη
ἴποι 'ἰπ δὲ θυ Ὁ] ομοη 6] οπἰδίαμ θη οἷἰπὰ, Τὐμὰ οὔθηθο ἰδὲ 81]68,
ΝᾺΒ 'π Βοσιρ δυΐ αἷο Μιβοδυμηρ ἔδυάθγβδσηοσ οἰ ῃροσιοη θοῦ δῦ, οἰμϑηᾶοσ
ἈΒΗ]1ΟᾺ πὰ ἴἰπ 1900 νοσθυπάθῃ. οὶ ]Ἰοἢ ἀδρσορθη ἰδὲ 8πὶ τηοίβίθα,
ΝᾺΒ δ: Μοὶ οδίθηι σΟῺ ΟἸΠΆΠΟΣ εὐδίομς ἰπ Ὀτδρσαηρ, Μίδου υπὰ
διορορτᾶρίσῃ (ἀοδίδ! θη, ὑηροπόμηΐ 8]]βο σον Ὑ οίμάσηρς ὑπᾶ κὰν ΚΙᾶρ-
Ἰοὰ Ὡδοῖ ἄθαι Οοροῦ ἀθ8 βίχοίϊθα, ἄθπι βἷθ ἰῆσϑῃ Ὀτσθρευτς γογάδη κοι.

28. ΞΘ σπϑθὰ Μαῖΐος δυηίο ὟΥ οἰοίαἴοϊη νϑγίοσζϑι, Μάτην ἀϊΐθ
ἴῃ ΕΪσχο ἴπγον Βορδθαμρ ἀἷο υμπδὶ τΟΪ] γογβίθηθη, πᾶ ἄδσει υἱο]ἕδγ-
δίρο Οἰξίο τον ἴθχοῃ Ηδηπάθη οὐχτοίξοῃ πὰ Βαντηοηϊθο ἢ! ταΐϊβοθϑθη, σὑῸ
ἀϑῃ οἰπθῃ ΠΙΘὮΡ γῸὰ ἄθπὶ δηάθσῃ τϑηίΐζοσ, (ὃ) πόσαι βὶθ ἰϑϑίδ! θη δοσ-
νου υΐησϑη, αἷθ 81]6ὴὶ τηδρ Ιοἤθη αἰοσμθη, ἱπάθπι δἷθ Ὀ61]1ἃ Βδυτηθ βοδαΐέθι
θα] ὰ Μᾶπηον υπὰ Ὑοἶδοι, Ὀ6]ἃ Τίοσθ, μοὶ ὑπὰ νδϑδουχοπᾶμιγίο ΕἼΒΟΒΟ,
θα] δι αδιΐον, Ἰδηρ]οδίρθ πὰ δὴ ΕΡσθη σοϊομιβίθ: 80 ἰδὲ δῦοι (10) αΐ9
6110 8116. βίου] οθη Ὀΐησο, πη ζβϑίθηβ ἀρ πηζᾶ] ρθη, ἀἷθ ὠη5 ἀθαΐ-
Ἰοῖὶ χονοσάθῃ εἰπᾶ, Κοίπθ δηᾶσιο αἷς αἴθε (6 ΕἸσηιδηί6). Ἰ)ατῶθοῦ
80}} Ὁΐν Κοὶπ Ὑτὰρς ἀθη Οοἰδβὲ βογάοϊκομ ἢ Νοίη, ἀΐθα τῖβθθ ζοῦδὰ Ὠᾳ
ἰιλοί 4 ἀϊθ βύμητηθ ἂος οἰ μοῖς νϑγμοιθσηθα (ὐμγοὶ πιοὶπ Ζέθα).

192 21. ἘΜΡΕΠΟΚΙΕΒ

ΦΑ [441. 448 Κι, δ8. ὅ9 5.1] Ῥχστ: ἀθ ἀοΐδοίιαι οτδο. 15 Ρ. 418 Ο ἀλλ᾽ ἵνα μή,
τὸ Ἐμπεδόχλειον εἰπεῖν, δόξω

κορυφὰς ἑτέρας ἑτέρηισι προσάπτων
μύϑων μὴ τελέειν ἀτραπὸν μίαν,
ἑάσατέ με τοῖς πρώτοις τὸ προσῆχον ἐπιϑεῖναι τέλος.

ΦΡ [446 Κ., δ9υἱβ8 3881] Ζα Ριιτονβ Θουζ. 498 Ε' συλλόγισαι δὴ κοινῆς μετ᾽
ἐμοῦ τί ἡμῖν συμβαίνει ἐκ τῶν ὡμολογημένων᾽ καὶ δὶς γάρ τοι χαὶ τρίς φασι
καλὸν εἶναι τὰ καλὰ λέγειν τε καὶ ἐπισχοπεῖσϑαι σαοι,. [88 Γ.0Κ|105] πα-
οοιμία ἡ ὃς καὶ τρὶς τὸ καλόν᾽, ὅτι χρὴ περὶ τῶν καλῶν πολλάχις λέγειν.
Ἐμπεδοκλέους τὸ ἔπος, ἀφ᾽ οὗ καὶ ἡ παροιμία" φησὶ γὰρ ᾿ καὶ ---ἐνισπεῖν᾽.

. χαὶ δὶς γάρ, ὃ δεῖ, καλόν ἐστιν ἐνισπεῖν.

26 [138---149 Κὶ,, 112---118 (οἴπο 8---12) 53.) 1--Ξ12 ΒΊΜΡΙ, Ρἢγβ. 383, 18 χαὲὶ
ὀλίγον δὲ προελθὼν (μδοῖ ν. 21, 13) φησιν ᾿ ἐν --- χύχλον᾽
ἐν δὲ μέρει κρατέουσε περιπλομένοιο χύχλοιο,

χαὶ φϑίνει εἰς ἄλληλα καὶ αὔξεται ἐν μέρει αἴσης.
αὐτὰ γὰρ ἔστιν ταῦτα, δι᾿ ἀλλήλων δὲ ϑέοντα
γένοντί(αἢ) ἀἄνϑρωποίέ τὸ καὶ ἄλλων ὄϑνδα ϑηρῶν

ὅ ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν᾽ εἰς ἕνα χόσμον,
ἄλλοτε δ᾽ αὖ δίχ᾽ ἕχαστα φορούμδνα Νείέχεος ἔχϑει,
εἰσόχεν ἕν συμφύντα τὸ πᾶν ὑπένερϑε γένηται.
οὕτως ἦι μὲν ἕν ἐκ πλεόνων μεμάϑηχε φύεσϑαι,
ἠδὲ πάλιν διαφύντος ἑνὸς πλέον᾽ ἐχτελέϑουσι,

10 τῆε μὲν γίγνονταί τε χαὶ οὔ σφισιν ὄμπεδος αἰών"
ἦι δὲ τάδ᾽ ἀλλάσσοντα διαμπερὲς οὐδαμὰ λήγει,
ταύτης δ᾽ αἰὲν ἔασεν ἀχίνητοι χατὰ κύχλον.

24. οι ΟἿΡΙο] σὰ ΟἿΡἕοὶ βοβιγοίίθῃ ἃ πἰοδῦ πὺν Εἶποα ΟΡ. ἀογ
1ϑσθ νο]δηάθῃ. ᾿

25. Ῥθμη ΜῈ πιδὴὶ 50 ΈΠ τηῦδθ, ἀδγέ Ἰδῃ διο σιγοίμηδὶ βαρσϑα,

26. ΑὈ ΘΟ θΘΙ πα δοιτβοίιθη οὐδ υἱόν ΕΪοπιθηἐ6 ἴα Ὀταθομαης ἀ68
Καοίθοα υπὰ σογρϑιθη πὰ οπίθίθμθη ἴῃ ππᾶὰ δὺ8 οἰπαπᾶάος ἴῃ ἔοθῦθο-
βτημηύθηλ Ῥ 60.861, θηπ πὸὺν αἶοθο υἱδῦ ρἰοδί 68: ἀυγοδοίπαπᾶος ἰδαξθηά
ἩΘΓΘη 506 ζὰ Μοηβοῆθη πὰ δπάσος Τίοσο Οδβοβιθομίοση ; (δ) δ]ὰ
νοχοἰ ἰζϑθη β[0 ἢ 4116 Ζὰ οἷπος Οτάπυηρ ἰπ Τὐἱοῦο, θα] ἃ δομ ἔσθῆμθι βίο ἢ
Ὑἱοᾶοσ αἷθ οἰμζθ θη ΑἸ δηδηΐ6 ἴὰ Ἠδδθο ἀθ8 Θίσοϊΐοα, δἷθ βίο, καυαι ξίιαι
Α]1-Εἴπθα ΖυβδιημηθησΘΎΘΟΒβθα, τὶ Υ πίοι] ΐοσθη. [Ιπβοΐθσῃ πὰῃ δυΐ
αἴοθο Ὗ οἷθθ Εΐηθ8 δὺδ ΜθΏγογϑιι ζιὶ δηἰδύθμιθη ῥθορί υπὰ Μοῦγογοα πίϑαοσς-
ὯΠῚ 818 ἀθιῃ ΖΟΓΑ]] ἀ68 Εζηθῃ Θϑηϊθρτοβδί, (10) ἰπβοΐοσῃ ἤπᾶοὶ οἷῃθ Ἐπεῦ-
βίθσηρ δἰαίξ, πὰ ἴδν Πϑῦθα Ὀ]οῖδε πἰομὶ ἀηνογδπαοτι; βοΐοσα αθϑσ ἴῃ το
βίδιαΐρο γογδηάοσυμρ πἰηοον δυϊμόνι, ἰμϑοΐοσῃ εἰμ εἷθ ἱπιπιοσσᾶὰδσ ἱπὶ
Κσοίβδυῦ πον ορ ομο Οδέογ.

Β. ΕΒ. 24--8280. ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ 198

21 [12. 18. ὅ9. 60 Κὶ., 185---138 80} 1.2 Ῥυστ. ἀο ἴδο. ἴα. 12 Ὁ. 926 Ὁ ὅρα
. μὴ... τὸ Νεῖχος ἐπάγηις τὸ Ἐμπεδοκλέους τοῖς πράγμασι, μᾶλλον δὲ
τοὺς παλκιοὺς χκινῆις Τιτᾶνας ἐπὶ τὴν Φύυσιν χαὶ Γίγαντας χαὶ τὴν μυϑικὴν
ἐχείνην χαὶ φοβερὰν ἀχοσμίαν χαὶ πλημμέλειαν ἐπιδεῖν ποϑῆις (ϑεὶς) χωρὶς
τὸ βαρὺ πᾶν καὶ χωρὶς τὸ χοῦφον [ἀλταιδ βίδιτης ἀ6Γ βου] θοδίθ Ὗοτ 11 Καὶ.
148 8:.," ἔνϑ᾽ --- ϑάλασσα᾽, ὥς φησιν Ἐ,, οὐ γῆ ϑερμότητος μετεῖχεν, οὐχ ὕδωρ
πνεύματος, οὐχ ἄνω τι τῶν βαρέων, οὐ χάτω τι τῶν χούφων, ἀλλ᾽ ἄχρατοι χαὶ
ἄστοργοι [ἄαταῦδ ἀογ ὕοῖ8 144 8:.] χαὶ μονάδες αἱ τῶν ὅλων ἀρχαί... ἄχρις οὗ
τὸ ἱμερτὸν ἦχεν ἐπὶ τὴν φύσιν ἐκ προνοίας Φιλότητος ἐγγενομένης χαὶ ᾿ἄφρο-
δίτης χαὶ Ἔρωτος, ὡς Ἐ. λέγει χαὶ Παρμενίδης καὶ Ἡσίοδος 1. 8. 4. ϑιμρι,
Ριγε. 1188, 28 Εὔδημος [ἴτ. 11] δὲ τὴν ἀκινησίαν ἐν τῆι τῆς Φιλίας ἐπιχρατείαι
κατὰ τὸν «Σφαῖρον ἐκδέχεται, ἐπειδὰν ἅπαντα συγχριϑῖι ᾿ ἕν ϑ᾽ -- γυϊα᾽, ἀλλ᾽
ὥς φησιν οὕτως -- γαίων᾽.
ἔνϑ᾽ οὔτ᾽ Ἤελίοιο διδίδεται ὠχέα γυῖα
οὐδὲ μὲν οὐδ᾽ αἴης λάσιον μένος οὐδὲ ϑάλασσα᾽
οὕτως “Αρμονίης πυκενῶι κρύφωι ἐστήρικται͵
Σφαῖρος κυκλοτδρὴς μονέηε περιέηγέε γαίων.
28 [0] 1. 2 5108. ΕἘΠ|. 1 1δ, 2 δ ὑ. 144, 20 Ὗ. νεῖ. Ῥάσ. ἔν. 26:
ἀλλ᾽ ὅ γε πάντοϑεν ἶσος (ἔην) καὶ πάμπαν ἀπείρων
Σφαῖρος κυκλοτερὴς μονίηε περιηγέε γαέων.

Φ9 [0] 1--3 ΗἸρρ. Βαῖ. Υ11[29}.241, 84 χαὶ περὶ μὲν τῆς τοῦ χόσμου ἰδέας, ὁποία
τίς ἐστιν ὑπὸ τῆς Φιλίας κοσμουμένη, λέγει τοιοῦτόν τινα τρόπον “οὔ --- αὐ-
τῶι". τοιοῦτόν τι χαὶ χάλλιστον εἶδος τοῦ χόσμου ὕ Φιλία ἐχ πολλῶν ἕν ἀπερ-
γάξεται" τὸ δὲ Νεῖχος ... ἐξ ἑνὸς ἐχεῖνον ἀποσπᾶι χαὶ ἀπεργάζεται πολλά
8 ΞΓΡΙ, ΡὮγβ. 1124, 1 τὴν Φιλίαν διὰ τῆς ἑνώσεως τὸν Σφαῖρον ποιοῦσαν, ὃν
χαὶ ϑεὸν ὀνομάζει [ἴτ. 831], χαὶ οὐδετέρως ποτὲ χαλεῖ ᾿σφαῖρον ἕην᾽.

οὐ γὰρ ἀπὸ νώτοιο δύο κλάδοι ἀέσσονται,
οὐ πόδες, οὐ ϑοὰ γοῦν(α), οὐ μήδεα γεννήδντα,
ἀλλὰ σφαῖρος ἔην καὶ ζπάντοϑεν) ἶσος ἑαυτῶι.

80 [66---68 Κι, 139---141 58ι}] 1--5 ΑΞΕΙθτ. ΜοίρΗ. Β 4. 1000) 12 χαὶ ἅμα δὲ
αὐτῆς τῆς μεταβολῆς αἴτιον οὐϑὲν λέγει ἀλλ᾽ ἢ ὅτι οὕτως πέφυχεν “ἀλλ᾽ ὅτε
δὴ -- ὅρκου᾽. [οχρ]ΐο. ϑγγίδη, ρ. 869" 86 δηᾳ. οἵ ΑΒ0ΙΘΡ. Ρ. 198, 82]; βϑμερι, ρῃγβ.
1184, 12 λέγει δὲ χαὶ ταῦτα Ἐ. ἐπὶ τῆς τοῦ Νείχους ἐπικρατείας “αὐτὰρ ἐπεὶ
-- ὀρχου.

ΦΊ. Ἰοτγῖ οΥ Ὁ] οἰκὶ δὴ πἰολὶ ἀθ8 ΕΗ ἱϊοβ βοῦη6116 ΟἸ]θᾶοσ, ποοῖὶ ἀοΓ
Ἐχὰο τοϊἦμο Κυδῆ ποὺ ἀβ8 Μοϑοσ. 'ο γογνϑετὶ ἴῃ ἀθπὶ ἔοθίθῃ Ὗοτ-
1|1θ69 ἀν Ηδιτηοηΐο Ἰορὶ ἀοΣ Κυρίίγο ΒΡμιαῖτοβ, το} ἀδὲ τἰηρϑυπι Βοττ-
βοβομάθῃ ἘΠ βδιηϊκοϊί.

28, Αὐὸῖ αἴθθος ἯΔΙ σο 8116 ϑοὶΐοη ρ᾽οοι πὰ ὥρθγ8}} ομπθ Εμαθ
(για ἢ), ἀοΣ Κυρ]σο ϑρμδῖτοθ, ἔχοι ἀθὺ τἰσβυπι Βουτβοβοπάθῃ ΕἸ Πβδμλϊτοίς,

29. Τῃπὶ βοιιπίηρθη βἰοθ 6 πίοδς σορ ἄθπὶ Βὕοκοῃ σοὶ Ζποῖζθ,
πίοδε Ἐϊώῶδθθ, ποοῦ δυγίρο Κηΐθο οὔθ Ζϑυροπᾶθ (]ἸθοΣ, βοηάθσῃ οἷμθ

Κυροὶ ΤῊΣ 66 υπὰ γόοῃ 8116η δ ίΐθῃ βἰο ἢ δος φ]ϑί οι.
Ὦ1916, Βτδρτα. ἃ, οσβοῖσ. 18

194 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙΕΝ

αὐτὰρ ἐπεὶ μέγα Νεῖχος ἐνὶμμελέεσσιν ἐθρέφϑη
ἐς τιμάς τ᾽ ἀνόρουσε τελειομένοιο χρόνοιο,
ὅς σφιν ἀμοιβαῖος πλατέος παρελήλαται ὄρχου....

81 [0 Κι, 142 5.1] ΞΎΜΡΙ, ρῆγβ. 1184, 2 [πδοὰ ἔν. 21, 4] ἀρξαμένου δὲ πάλιν
τοῦ Νείχους ἐπιχρατεῖν τότε πάλιν κίνησις ἐν τῶι Σφαίρωι γίνεται"

πάντα γὰρ ἑξείης πελεμίζετο γνῖα ϑεοῖο.

82 [461 Κὶ,, ν. 68 5.) [.Ε181.] ἃ0 ᾿ΐῃ. ἱπβθοδῦ. ᾿. 9125 29 ἔτι τὸ ἄρϑρον δια-
φορά πώς ἐστιν διὸ χαὶ Ἔ. ἐποίησε ᾿δεὸ δεῖ [δὴ Ζη] ὀὁρϑύς᾽ [8ο ἅϊ6 Ἠάβε.].
δύω δέει ἄρϑρον.

88 [266 Κ., 219 58.) Ῥυστ. ἀδ διπΐδ. τυ ϊς. ὅδ Ρ. 95 ἡ μὲν γὰρ (Βαὶ!. ἡ
φιλία) συνάγει χαὶ συνίστησιν χαὶ συνέχει χαταπυχνοῦσα ταῖς ὁμιλίαις καὶ
φιλοφροσύναις

ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ὀπὸς γάλα λευχὸν ἐγόμφωσεν καὶ ἔδησε...
χατ᾽ Ἐμπεδοχλέα (τοιαύτην γὰρ ἡ φιλία βούλεται ποιεῖν ἑνότητα χαὶ σύμπηξιν),
ἡ δὲ πολυφιλία διίστησι.

8έ [208 Κ. οὗ 30} Απιθυ. Μοίθοσ. Δ 4, 381} 31 τὸ γὰρ ὑγρὸν τῶι ξηρῶι αἴτιον
τοῦ ὁρίζεσθαι χαὶ ἕχάτερον ἑχατέρωι οἷον χόλλα γίγνεται, ὥσπερ χαὶ Ἔ.
ἐποίησεν ἐν τοῖς Φυσιχοῖς"

ἄλφιτον ὕδατι χκολλήσας ...

85 [16ὅ---181 Κὶ., 169---18δ 5.. 1---16 βτερι, ἀθ 68610 528, 80 μήποτε δὲ κἂν
ἐπικρατῆι ἐν τούτωι [Βα]. τῶι κόσμωι) τὸ Νεῖχος ὥσπερ ἐν τῶι σφαίρωι ἡ Φιλία,
ἀλλ᾽ ἄμφω ὑπ᾽ ἀμφοῖν λέγονται γίνεσϑαι. χαὶ τάχα οὐδὲν χωλύει παραϑέσϑαι τινὰ
τῶν τὸῦ Ἐμπεδοχλέους ἐπῶν τοῦτο δηλοῦντα' αὐτὰρ --κελεύϑους᾽" 3---11 ΡῈ γ8.
32, 11 χαὶ πρὸ τούτων δὲ τῶν ἑπῶν [[τ. 98] ἐν ἄλλοις τὴν ἀμφοῖν ἐν τοῖς αὐ-
, τοῖς ἐνέργειαν παραδίδωσι λέγων ἡ ἐπεὶ --- ἰδέσϑαι᾽" ὃὅ οἱ 10---18 τὲ ἀθ
οβοῖο 681,8 χαὶ πῶς ταῦτα, φαίη ἄν τις, ἐπὶ τῆς Φιλότητος γίνεσθαι λέγει ὁ Ἶρ.,
δι᾿ ἣν πάντα ἕν γίνεσϑαι ὃ ᾽Ε. φησιν "ἐν τῆι δὴ --- εἶναι (6); μήποτε οὖν οὐχ
ἐν τῆι ἐπιχρατείαι τῆς Φιλίας ταῦτα λέγει γενέσϑαι δ᾽ Ε., ὡς ἐνόμισεν Ἀλέξανόρος,
ἀλλὰ τότε, ὅτε οὕπω τὸ Νεῖχος “πᾶν ---ὁρμή᾽. 14. 15 Απιδτ. ρΡοθί. 25
Ρ. 14611.28 τὰ δὲ διαιρέσει [βο}]. λυτέο»] οἷον Ἐ.᾿ αἶψα -- κέχρητο᾽. Ατῆξκ.
ΣΧ 428Ε Θεόφραστος δ᾽ ἐν τῶι Περὶ μέϑης ζωρότερον φησιν εἶναι τὸ χεχρα-
μένον παρατιϑέμενος Ἐμπεδοχλέους ταόε “αἶψα --- χελεύϑους᾽. Αὐβ ἄοτ-
86] θα ΘΟ ΠΘΟΡγαδ ἄβομθη βου γι ῬῪαστ. Θυδοβί, οοην. Υ 4,1. 6171 Ὁ Σωσικλῆς

80. Τοοῖι πδομάθῃ ἀον βίχοὶν ἰῃ ἀθηῃ ΟἸ]ϑάοσῃ (645 δ λαΐ" 08) ζτοββ χὸ-
Ζοζϑθῃ υπᾶ ζι ΕἸτοη θιροσμοδίορθη γ8}, 818 αἷθ Ζοϊϊν βίοι ογεζ]]ιο, ἀϊθ
ἴπηθὰ ἩΘΟΒ ΒΟ βινοῖὶβο ἀστοὶ θίπθη πο γοϊομβοπᾶάθῃ ἘΠ ἀβονσοσ οἰπρογᾶυπι
ἰοὶ,...

81. Ῥομη ὅα νυγάθῃ 8110 ΟἸιθάος ἀθ8 αοἰΐθα ἂογ Ἐοὶδθ πϑοῖὶὶ θζ- .
βομαιοσί.

82. 0.κ8 Οϑἰϑηκ Ὀἰπαθί σοὶ.

88. ὙΪΘ ρου, σϑπ ον Εὶζϑηβδαίς αἷθ τγοῖβϑο ΜΊΟΒ ἴδοις ρδοδῦ πὰ
νἱπάοι...

84. ΜῈ] τοῖς Ὑ͵βββον νουκ]οϊβίοσηα...ἥ

Β. ΕΒ. 30--856. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΣ 198

δ᾽ ὁ ποιητής, τοῦ Ἐμπεδοχλέους ἐπιμνησϑεὶς εἰρηκότος ἐν τῆι χαϑόλου μετα-

βολῆι γίγνεσθαι ἱζωρά τε τὰ πρὶν ἄκρητα᾽ μᾶλλον ἔφη τὸ εὔχρατον ἢ τὰ

ἄχρατον ὑπὸ τανόρὸς ζωρὸν λέγεσϑαι.

αὐτὰρ ἐγὼ παλίνορσος ἐλεύσομαι ἐς πόρον ὕμνων,

τὸν πρότερον χατέλεξα, λόγου λόγον ἐξοχετεύων,

χεῖγον᾽ ἐπεὶ Νεῖχος μὲν ἐνέρτατον ἷχετο βένϑος

ϑίνης, ἐν δὲ μέσηι Φιλότης στροφάλιγγε γένηταε,

ἐν τῆε δὴ τάδε πάντα συνέρχεται ἕν μόνον εἶναι,

οὐκ ἄφαρ, ἀλλὰ ϑελημὰ συνιστάμεν᾽ ἄλλοϑεν ἄλλα.

τῶν δέ τὸ μισγομένων χεῖτ᾽ ἔϑνεα μυρία ϑνητῶν᾽

πολλὰ δ᾽ ἄμειχϑ᾽ ἔἕστηχε κδραιομένοισιν ἐναλλάξ,

ὅσσ᾽ ἔτι Νεῖχος ἔρυχε μετάρσιον᾽ οὐ γὰρ ἀμεμφέως

10 τῶν πᾶν ἐξέστηκεν ἐστ᾽ ἔσχατα τέρματα κύκλου,
ἀλλὰ τὰ μέν τ᾽ ἐνέμιμνε, μελέων τὰ δέ τ᾽ ἐξεβεβήχει.
ὅσσον δ᾽ αἰὲν ὑπεχπροϑέοι, τόσον αἰὲν ἐπήϊει
ἠπιόφρων Φιλότητος ἀμεμφέος ἄμβροτος ὁρμή᾽
αἶψα δὲ ϑνήτ᾽ ἐφύοντο, τὰ πρὶν μάϑον ἀϑάνατ᾽ εἶναι,

18 ζωρά τὸ τὰ πρὶν ἄχρητα!, ἔχρητο ἢ διαλλάξαντα χελεύϑους.
τῶν δέ τὲ μισγομένων χεῖτ᾽ ἔϑνεα μυρία ϑνητῶν,
παντοίαις ἰδέηεσιν ἀρηρότα, ὑ τυ να ἐἰδέσϑαι. κχ

δ, ἐῤίμῷ ΕΣ ---
Ἂ; ἘΞΕΝΕΕΘΕΞΉΝΙΝ ὲ

8δ. ΤΟΣ ἰο Μ|11 νοὰ πϑαθπὶ δημβοροπὰ δυΐ Ἰθθθὰ Ῥίδα ἀοσ (ὅο-
βᾶπρο ΖΓ ΟΚΚΘΏσθα, ἄθῃ ἰοὰ ἔγῶμον ἀδυϊορίο, δὰβ οἰπθιῃ Εἰϑαοβίσοια θη
διάθγῃ ΔὈ]ο θα. Ὑθπη ἀον Ηίχοῖς 'π ἀἷθ υπίογϑίθ ΤΊοίθ ἀθβ Ὑ τΌ618
ξοκοισηθ ἀπᾶὰ αἷθ [906 ἱπ ἀθγ Μ|ίθ ἀθ8 βέγιιάθϊβ ροϊδηρί ἰδ, (Ὁ) ἀδ
γαγοιηἰσὶ βἰο ἴῃ ἴὮν ρουδαθ 41168 αἀἷθα ἅτ οἷπ ΕΠημοὶῦ σὰ ὈΠΠαθη, πἰ δὶ
δαξ οἰῃπηδὶ, ϑοπάθσῃ Ὑγ]9 οἷ πβ 8118 ἄϑι δηάθσθη βίοι ΜΠ] Συβαηλ θη ξαρί
Αὐβ ἀΐοθοσ Μίθομβιυπρ ἢ ΘΥβΌΒΘΘΩ 500 ὑπσᾶ)ρθ βοθδγθα βίθυ Ὁ ΠΟΟΓ
Οοδομδρέο. Τοολ Ὀ]ΠΘὉ ποσὶ νίθὶθβ ἀπρθϑιίβομι τ βομθῃ θη Οθιβομίθη
δβίθ, βου 61 ἀογ βίσοϊδ ποῦ ἄδνου ἴῃ ἂδογ βοῦποῦθ εἷο]ῖ, Ῥθμπ ποδὶ
ἰΔ61108 (10) ἐσαὺ σὲ 818 Ἰθῃθα σϑπΖ] ἢ μϑγϑὺδ 8 ἀἷθ ἀυιδδογβίθῃ Ομ ζθα
ἄθρε Κιοῖϑθβθ, βοπᾶθγῃ ἰθτγοῖὶθθ σψοσδυτίθ ΟΣ πΟΟῦ ΟΠ 6, ὑθι γοῖὶθο Μὰ
ΘΓ 8Β06Υ δ οι; Βόῇοιμ δὰβ ἄθῃ ΟἸϊθάογῃ (065 4{|8 Ξξ θη ΖΕϊοηιθπζ6η) ἘοΣ-
δυδροίδῃγοη. «06 ὙΘΙΟΣ ΟΣ ΠῸΠ δὐθίβ γοσπθρ]οῖ, ἀπ βου ἷ8] σοκὺθ ϑύθίβ
ἀδν υὐἱ]αάροοίππίο ρδιι!ομο γαηρ ἀθὺ υπίαο]σοη Γθ06 νοσ. ΚΒο ου-
τ θθι βομ6}} βἰθυ!ἰοῖθ Ὠίηρθ, αἀἷθ ἔτ μοῦ ὑπβίθγ Ὁ] 19} σὰ βοίῃ μθ-
ποδηΐ π8γθα, (18) απ ὰ ἀδ8 νογάθῃι 1υϑυΐγθ τα ϊβομίθ δο ἰπη ΘΟ .861 ἀθσ
Ιοὐθπερέδαθ. Αὐ ἀἶοθον Μίβομβυπρ πῦ ΘΙΖΌΘΘΘΙ βίοι Ὁ σβ])ῖσο βοθδγθα
δία ὉΠΙΟ ΠΟΥ Οἰθϑοβδρίο, 'π πιδπηϊρίβ! προ Εὐτηθη ροίρι, οἷυὰ γυπάονρ σὰ Χ
ΒΟΒΔ θη.

18

196 21, ΕΜΡΕΘΟΚΤΙΕΕΝ

86 [1171 Κὶ., 1156 51} Ββὅζ1:οβ. οοὶ. 1 10, 11 [Ρ. 121, 14 Υ7.] ἡδοῖ ἔγ. 6 “τῶν ---
Νεῖχος᾽. Απιθτ. Μοίδρῃ. Β 4. 1000ὺ 1 εἰ γὰρ μὴ ἐνῆν τὸ Νεῖχος ἐν τοῖς
πράγμασιν, ἕν ἂν ἦν ἅπαντα, ὥς φησιν᾽ ὅταν γὰρ συνέλθηι, τότε “ἐξ --
Νεῖκχος᾽ [ἃογ ἼοΙΒ ἰδὲ νοσι συ] οἷ ἴῃ ἔν. 86 βἰδᾶ Υ. 1 (τα 16) οἰηζυζῆροπη).

τῶν δὲ συνερχομένων ἐξ ἔσχατον ἴστατο Νεῖχος

81 [210. 211 Κὶ,, 191. 195 58:1] ΑΒιδτ. ἃἀο βοῃ. οὔ οοἱτ. Β 6. 3382 8ὅ ἀλλὰ μὲν

οὐδ᾽ αὔξησις ἄν εἴη χατ᾿ ᾿Ἐμπεδοχλέα, ἀλλ᾽ ἢ χατὰ πρόσϑεσιν᾽ πυρὶ γὰρ αὔξει

τὸ πῦρ,

᾿ αὔξει δὲ χϑὼν μὲν σφέτερον δέμας, αἰθέρα δ᾽ αὐϑήρ.

85 [182---186 Κὶ,, 1830---138 5.) 1--4 ΟἸκν. Βθοπι. Υ 48 ὑ. 614 Ρ.

εν. δὲ δ᾽ ἄγε τοι λέξω πρῶϑ᾽ ἥλικχά τ᾽ ἀρχήν,
ἐξ ὧν δῆλ᾽ ἐγένοντο τὰ νῦν ἐσορῶμεν ἅπαντα,
γαῖά τὸ καὶ πόντος πολυχύμων ἠδ᾽ ὑγρὸς ἀήρ
Τιτὰν ἠδ᾽ αἰϑὴρ σφίγγων περὶ κύκλον ἅπαντα.

89 [190.---21 Κὶ., 146---[48 8) 1--8 Αππτ. ἀο οδοῖο Β 18. 2944 21 οἱ μὲν γὰρ
διὰ ταῦτα ἄπειρον τὸ κάτω τῆς γῆς εἶναί φασιν, ἐπ᾿ ἄπειρον αὐτὴν ἐρριζῶσϑαι
λέγοντες ὥσπερ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος [ἴτ. 28], ἵνα μὴ πράγματ᾽ ἔχωσι ζη-
τοῦντες τὴν αἰτίαν' διὸ χαὶ Ἐ. οὕτως ἐπέπληξεν εἰπών, ὡς

δἴπδρ ἀπείρονα γῆς τε βάϑη καὶ δαψιελὸς αἰθήρ,
ὡς διὰ πολλῶν δὴ γλώσσης φηϑέντα ματαίως
ἐχχέχυται στομάτων, ὀλίγον τοῦ παντὸς ἰδόντων.

40 [186 Κι, 149 38:}] Ῥιυστ. ἀ6 ἴδο. ἱπ οὐ. Ἰὰπ, 2 Ὁ. 920 Ὁ ὥς που καὶ Ἔ.
τὴν ἑχατέρων ἀποδίδωσιν οὐχ ἀηδῶς διαφοραν "ἥλιος --- σελήνη᾽, τὸ ἐπαγωγὸν
αὐτῆς χαὶ ἱλαρὸν καὶ ἄλυπον οὕτω προσαγορεύσας

ἥλιος ὀξυβελὴς ἠδ᾽ ἱλάδιρα σελήνη

41 [181 Κὶ., 160 3.) ϑδείξυουβ Ὀοὶ Νίδοιοῦ. δι. 1 11, 46 ππᾶ ἅδῃ Ἐδγιηο-

ἰοζοι, νῖθ Βδιτοο. δ0 (Οσϑῖποσ Α. 0. Π| 421,29) υ. Α.
ἀλλ᾽ ὅ μὲν ἁλισϑεὶς μέγαν οὐρανὸν ἀμφιπολδύδι.

86. ὙΥΔΕσοπὰ ἀΐθθ πὰ βἰοἢ Ζυβδιηπθηθ 4 }]06, θορδηη ἀον Αι χοὶς ᾿ϑσ-
Δυδχυίτοίθη 8 ἀ88 ὅμπδβογθίθ Ἐπ αθ.

81. Σόμδν πίρηηΐ ἀμγοὴ ΕδιδΡ συ, αἷθ Ἐπὰθ πιϑαχὶ ἴπτο Οϑϑίαὶε υπὰ
ἀονς Αϊμος ἄθη ἀἐδον.

88. ὙΟΒΙΔμ, 80 5111 ἰοὺ ὉΐΡ γονεϑπαθη αἷθ ὀγϑίθῃ υπᾶ ρἱοιοῦυΣ.-
ΒΡ ρ] ἤθη ΑἸΘηΙΘΗΐ6, δὰ ἄθμθη ἄδ8, 828 ΜῚΣ οι ξί Ὀοισδομίθῃ, 81168
85 ἀδ5 Γοδΐ Καμι: ἀἰθ Εχάθ, ἀδθ πορθηγοίοιβθ Μϑοσ, ἀογ ἔϑυομίθ Γαχέν-
Κτοὶβ υπᾶὰ ἀον Τίίδμο Αἰμοσ, ἀθσ ἄθῃ σζϑησθη Κσοῖβ υπηβοδηδτι.

80. θηη πἰγΚ οι ἀϊο Τιοίθῃ ἀον Εχὰθ ἀποηά] οι πὰ ἀος Αἰδον
ἴῃ ὕδθονξα!]ο νοσμβαμάθῃ τᾶτθ, νῖθ 698 'π ἀογ Τηδὶ ἀυτοι ΨΊοος Ζαηρο
ΒΕΙΒΩΘΘΡΙΌΘΒΟΣΝ μα ἴπ8 οἶδ ἰποὶπ δὺ8 ἄθπι Μιυμπᾶθ σοι 1ψϑυΐθη δαδ-
οδργυθὶὶ πογάθη ἰδί, ἀΐθ πὰς πομὶζ σοπὶ Οδησζθη οσ ] οὶ ΒαΡθη.

40. Η6]108, ἀθσ βοδβαγίθ βοιμιᾶϊζο, ἀπά αἷθ σπδαθηγοίομθ 6] θη.

41. Τοῦ ἀδΔ8 βομπθηΐθυθν, ἀδα βίοι (ἡ ὅ.Ρ Αγυεία ἜἝὍ86) χοδϑιὰ-
πι0]ῦ, Ὁ 610 ἀθη ρτόββθὴ Ηἰπ πιο βσϑιπι.

Β. ΕῈ. 86--46, ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 191

Δ [1θ4---196 Κι, 151---1δ9 531. Ῥωσε. ἀο ἴδο. ἰῃ οὔδο ᾿ππη. 16 ρΡ. 929 Ο χατὰ
στάϑμην, φησὶ Δημόκριτος, ἱσταμένη [86. ἡ σελήνη] τοῦ φωτίζοντος ὑπολαμβάνει
καὶ δέχεται τὸν ἥλιον᾽ ὥστ᾽ αὐτήν τε φαίνεσϑαι καὶ διαφαίνειν ἐχεῖνον εἰχὸς
ἣν. ἡ δὲ πολλοῦ δεῖ τοῦτο ποιεῖν" αὐτή τε “γὰρ ἄδηλός ἐστι τηνικαῦτα κακεῖνον
ἀπέκρυψε καὶ ἠφάνισε πολλάκις “ἡ ἀπεσχεύασεν δὲ οἱ αὐγάς᾽ ὥσπερ φησὶν
Ἐ.᾿ ἔστε αἶαν [80 Ηᾶβδ5.) καϑ. -- κήνης᾽, χαϑάπερ εἰς νύχτα καὶ σχότος οὐχ
εἰς ἄστρον ἕτερον τοῦ φωτὸς ἐμπεσόντος .... ἀπολείπεται τοίνυν τὸ τοῦ Ἐμπε-
δοχλέους, ἀνακλάσει τινὶ τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν σελήνην γίγνεσθαι τὸν ἐνταῦϑα
φωτισμὸν ἀπ᾽ αὐτῆς. ὅϑεν οὐδὲ ϑερμὸν οὐδὲ λαμπρὸν ἀφικνεῖται πρὸς ἡμᾶς,
ὥσπερ ἤν εἶχός, ἐξάψεως καὶ μίξεως (τῶν) φώτων γεγενημένης, ἀλλ᾽ οἷον αἵ
τε εὐρύ, χατὰ τὰς ἀνακλάσεις ἀμανροτέραν ἀναφαίνουσι τὴν ἠχὼ τοῦ φϑέγ-
ματος ...,᾿ ὥς αὐγὴ -- εὐρύν᾽ [ἴν. 48] ἀσϑενῆ καὶ ἀμυδρὰν ἀνάρροιαν ἴσχει
πρὸς ἡμᾶς διὰ τὴν χλᾶάσιν ἐχλνομένης τῆς δυνάμεως.

ἀπεστέγασεν δέ οἱ αὐγάς,
ἔστ᾽ ἂν ἴηι καϑύπερϑεν, ἀπεσχνίφωσε δὲ γαίης

τόσσον ὅσον τ᾽ εὖρος γλαυχώπιδος ἔπλετο μήνης.

48 [192 Κὶ,, 168 5.) Ῥυστ. (σιι ἐγ. 42) 929 Ε΄. Ῥηπ ἀθ ργον. Π 10 οΧ διτηθῃ.
ΑσΟδογ ἢ.92: ἔιαα ὑεγο ἱωπεθη, πο ὑπορίο ρωζαΐμν α 8οἷς ἑμαία ργουϊἀονπίδαηι ἄξδυ-
ΜΟΥ ᾿μσθηὶ, οἸΉ. Ῥοΐίιιδ ἐπιϑέαν' δρεομῖὰ οαϑῶ ἴηι 8ὲ ἱποϊ θη ἕδηι Κζογηιαρε γεοϊρίαϊ ὃ φιδην-
αὐηιοάμηι Ἐρερεάοοῖεδ: ὁ ἰμθιθ ας αοοςρίεηδ ἰμπανὶδ σίοδιιϑ μασηιι ἰαν-
σμηῖαμο [οὐοὺ ασηι 8 ἰαγσιδημοὶ) πλοῦ ἐἰϊοο γευξνϑιι8 68ὲ μὶ σμΥΥΘΉ 8
οαοῖπμ αἰξηρονοῖ.

ὡς αὐγὴ τύψασα σεληναέης κύχλον εὐρύν κῆρι

44 [188 Κι, 1561 8.1] Ῥυστ. ἀ0 γι, ΟΣ. 12 Ῥ. 400 Β ὑμεῖς δὲ τοῦ μὲν ᾿Ἐμπεδο-
κλέους χαταγελᾶτε φάσχοντος τὸν ἥλιον περὶ γῆν [να]. Α ὅθ Κ. 110, 29] ἄνα-
χλάσει φωτὸς οὐρανίου γενόμενον αὖϑις ᾿ ἀνταυγεῖν --- προσώποις.

ἀνταυγεῖ πρὸς Ὄλυμπον ἀταρβήτοισι προσώποις.

45 [190 Κὶ, 164 5] Ασππι,. ἴῃ Ατσδῦ 16 ([Α δδ Ρ. 92, 354]:

χυχλοτερὲς περὶ γαῖαν ἑλίσσεται ἀλλότριον φῶς.

40 [189 Κι, 1585 8.7] ῬῬυστ, ἀο ἴ86. ἰῃ ΟΥΌΘ ἰἅπδὸ 9 Ρ». 928 Β δὲν Μομά ἰδὲ
υοηι Ηϊημηοΐ 8ο ἦν τιοεὶξ οπ ζεγηΐ, τῆς δὲ γῆς τρόπον τινὰ ψαύει χαὶ περιφερομένη
πλησίον ἱἄρματος --- ἀνελίσσεται᾽, φησὶν Ἐ., “Ἶ τε περὶ ἄχραν κα κ«
ὅρκο νοῦ 18---256 Βυομδί θη)" οὐδὲ γὰρ τὴν σχιὰν αὐτῆς ὑπερβάλλει πολλα-
χις ἐπὶ μιχρὸν αἱρομένην τῶι παμμέγεϑες εἶναι τὸ φωτίζον, ἀλλ᾽ οὕτως ἔοικεν
ἐν χρῶι καὶ σχεδὸν ἐν ἀγχάλαις τῆς γῆς περιπολεῖν, ὥστ᾽ ἀντιφράττεσϑαι πρὸς

42. δὼ» Μοπᾶ ἀθοκὶ ἴῃν (067 δοηη6) ἀἷο ΒίσδΆ]οα ἂρ, πᾶβυθηα β[θ
ἀαγᾶροσ Βἰηρομξ, ὑπᾶ σου Κοὶξ βουνοὶ σοὺ ἀθν Εἰτάθ, αδἷδ ἀΐθ Βτοὶΐθ
ὧθ5 Ὀϊδυδυρίσοη Μοηᾶοθ δοίτᾶρί,

48. βορὰ 0α8 ϑοπποη οδέ ἄθὰ ποϊΐθῃ τοὶθ ἀθβ Μοπᾶθβ ρο τ θη,
Κοδτὲ 68 βοΐοτί συσῦοκ πὰ ἀθη Ηΐπιπιθὶ ἱπὶ 1 δυ Ζὰ ουγϑίομθα.

44. δὰς ϑομπεποδί πἰσϑ}]ῦ ἄθμπι ΟἸγιροβ πεῖς Γὰτοί]οβοαι ΑΜ] Σ
αηΐρορθιι.

45. ἘΠπ᾿ Κγοίβυυυη ἀθϑ, ἔγοιηθθ [ομύ ἀγθαῦ βἷο τὰ ἀΐθ Εχαθ (067
Μοηᾶ).

198 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙΕΩΞ

τὸν ἥλιον ὑπ᾽ αὐτῆς μὴ ὑπεραίρουσα τὸν σχιερὸν χαὶ χϑόνιον χαὶ γυχτέριον
εοῦτον τὸν τόπον, ὃς γῆς κλῆρός ἐστι. διὸ δεχτέον οἶμαι ϑαρροῦντας ἐν τοῖς
τῆς γῆς ὅροις εἶναι τὴν σελήνην ὑπὸ τῶν ἄχρων αντῆς ἐπιπροσθουμένην [8ι-
οἰ αβδομ ἃ δὴ ἔγ. 45 ἢ]

ἅρματος ὡς πέρε χνοέη ἑλέσσεταε ἦἧ τὸ παρ᾽ ἄχραν ...

41 [191 Κι, 1586 3) Αἰνξον. ΒΟΚΚ. 1 337,18 [Συναγωγὴ λέξεων χρησ,.] ἀγής:
τοῦτο ἀπὸ συνθέτου χαταλείπεται τοῦ εὐαγὴς ἢ παναγής. ᾿Εμπεόοκχλῆς"

ἀϑρεῖ μὲν γὰρ ἄνακτος ἐναντίον ἁγέα κύκλον.

45 [191] Κι, 160 8:1] Ῥυστ. Θυδοδῖ, Ρ᾽δίομ. 8 Ρ. 1006 Ε' οἱ τῶν ὡρολογίων
γνώμονες οὐ συμμεϑιστάμενοι ταῖς σχιαῖς ἀλλ᾽ ἑστῶτες ὄργανα χαὶ χρόνου
μέτρα γεγόνασι μιμούμενοι τῆς γῆς τὸ ἐπιπροσθοῦν τῶι ἡλίωι περὶ αὐτὴν
ὑποφερομένωι, χαϑάπερ εἶπεν Ἐ."

γύχτα δὲ γαῖα τέϑησιν ὑφισταμένοιο( ἢ φάεσσι.
49 [198 Καὶ, 101 8.] Ῥυστ. Θαδοδῖ. οοῦν. 1 Ὁ. 120 Ε; σχοτεινὸς γὰρ ὧν ὃ ἀὴρ
χατ᾽ Ἐμπεόοκλέα
νυχτὸς ἐρημαίης ἀλαώπιδος
ὅσον τῶν ὀμμάτων ἀφαιρεῖται τοῦ προαισϑάνεσϑαι διὰ τῶν των ἀποδίδωσιν.
δ0 [0] Ὕετς. ΑἸΙο,. Ο 88 ὅπερ φησὶν Ἐμπεδοκλῆς εἴτε τις τῶν ἑτέρων"
Ἶρις δ᾽ ἐκ πελάγους ἄνεμον φέρει ἢ μέγαν ὄμβρον.

51 [202 Κὶ., 168 8:1] ἩΗξποριαν. βομοσδίίβηιϊ Ηοπῃ.. οοἀ. Ὠαιτδιδϊηϊ 1 ϑιΓΖὶϊ
Ἐπ. αυά. Ρ. Ἰ46 [4 ἘΠ. Μ. Ρ. 111, 10] ἀνόπαια" οἱ μὲν ἀφανῆ, τινὲς δὲ τὸ
ἄνω φέρεσθαι. ᾿Εμπεόδοχλῆς. καρπαλίμως δὲ ἀνόπεαν᾽ ἐπὶ τοῦ πυρός.
ἐξ οὗ δῆλον ὅτι καὶ οὐδετέρου γένους ἐστὶ τὸ ἀν ὅπαιον.

χαρπαλέμως δ᾽ ἀνόπαιον. ..

52 [201 Καὶ, 162 3.1 ῬΈΟΟΙ,. ἰπ ΤΊπι. ἢ. 141 ΒΡ Ρ. 336 βοΐιη,) χαὶ γὰρ ὑπὸ γῆς

ῥύακχές εἰσι πυρός, ὥς πού φησι χαὶ Ἐ.
πολλὰ δ᾽ ἔνερϑ(ε) οὔδεος πυρὰ καίεται.

ὅ8 [204 Κὶ., 161 5.1] ΑἙΙΒΤ. ἂθ βϑῃ. οἱ οοιτ. Β 6. 8384 1 ὀιέχρινε μὲν γὰρ τὸ
ΜΝεῖκος, ἠνέχϑη δ᾽ ἄνω ὃ αἰϑὴρ οὐχ ὑπὸ τοῦ Νείχους, αλλ᾽ ὁτὲ μέν φησιν
ὥσπερ ἀπὸ τύχης “οὕτω -- ἄλλως᾽, δτὲ δέ φησι πεφυκέναι τὸ πῦρ ἄνω φέ-
ρεσϑαι, ὃ δ᾽ ᾿αἰϑήρ φησί, μακρῆισι -- ὁδίξαις᾽ [ἴν. 64]. Ινξμ ῥῆγε. Β 4.
1965 .19 ἄτοπον οὖν εἴτε μὴ ὑπελάμβανον εἶναι εἴτε οἰόμενοι παρέλιπον, καὶ
ταῦτ᾽ ἐνίοτε χρώμενοι, ὥσπερ Ἐμπεδοχλῆς οὐχ αεὶ τὸν ἀέρα ἀνωτάτω ἀποχρί-

νεσϑαί φησιν, ἀλλ᾽ ὅπως ἄν τύχηι. λέγει γοῦν ἐν τῆι χοσμοποιίαι ὡς οὕτω
συνέχυρσε... ἄλλως

- ----.---- --,.ΤὡᾶΠ.νὖϑν.-....-.. ----

46. ἰθ δὲ γαροθβ ΝαΘ βίοι ἀγομί, ἀΐθ ὑπὶ ἀδ8 δυδοογθίθ ( Ζέεί
οὶγδείδ,..

47. ΝΣ ΟΣ δοδδυῦ ἀθηὶ ΒΟ] ΐροι τοῖο ἀθ6 Ηΐοστη θη ρβοίθη.

48. Αδοῦ Νδοιύ Ὀονίσκι αἀἴ6 Ετάθ Γὰσ αἷθ βίγ θη δ ΘΌΠΝΦ, Ἤσϑιιι
ἀἴθθθ πῦον βδἷθ δἰ ΘΟρΘΒί,

49. Τοῦ οἰπβϑδηθῃ, δ] πἀδυρίσοηι ΝΙΔΟΒ,

ὅ0. [τίϑ Ὀτίηρχὶ δὺϑ ἀθῃ Μϑοῖθ Υ 1πα οὐδὺ σγοβϑοη Βορθηριθ8.

61. Ἡυνρ δον ((εὖγ ας δα ΘΓ) ὩΔΟΩ οὔθῃ.

β2. ὙΊ619 Εϑυον δῦϑσ Ὀσθῆμθη ὑπίρσ ἄθπι Βοάθη.

Β. ΕΒ. 46---59. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 199

οὕτω γὰρ συνέκυρσε ϑέων τοτέ, πολλάκι δ᾽ ἄλλως.

δε [208 Κι, 166 85.] ΑΒΙΒΤ. ἀθ ρθη. οἵ οοτσ. Β 1. 8845 [Ζιι ἔν. 53]

αὐθήρ (δ᾽ αὖ) μαχρῆισι κατὰ χϑόνα δύετο ῥίζαις.

δδ [451 Κι, 165 5.1] ΑΞιϑυ. Μοίθοσοὶ. Β 8. 8351424 ὁμοίως δὲ γελοῖον καὶ εἴ
τις εἰκὼν ἱδρῶτα τῆς γῆς εἶναι τὴν ϑάλατταν οἴεταί τι σαφὲς εἰρηκέναι, χα-
ϑάπερ Ἐ.

γῆς ἱδρῶτα ϑάλασσαν.

δὲ [206 Κ, 164 5:1] ΗΈΡΒΑΤοΥυ. Εποῖ. 1 Ὁ. 4, 8 ὙνοΘΡ. ᾿Ἐμπεδοχλῆς"

ἅλς ἐπάγη ῥιπῆισιν ἐἑωσμένος ἠελέοιο.

87 [282---284 Καὶ, 244-240 586) 1--8 ΚΞΤΕΡῚ,. 40 ο86]0 ὅ86, 29, πῶς δὲ ἂν εἴη
μίξεως σημαντιχὸν ἡ ἀναύχενος κόρση καὶ τἄλλα τὰ ὑπὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους
λεγόμενα γυμνοὶ --- μετώπων᾽ καὶ πολλὰ ἄλλα, ἅπερ οὐχ ἔστι μίξεως πα-
ραδείγματα; 1 ΑΒιβτ. ἀθ οδϑοῖο Γ 2. 8000 25 ἔτι δὲ τοσοῦτον ἐπανέροιτ᾽
ἄν τις πότερον δυνατὸν ἢ οὐχ οἷόν τ᾽ ἦν χινούμενα ἀτάχτως καὶ μείγνυσϑαι
τοιαύτας μίξεις ἔνια ἐξ ὧν συνίσταται τὰ κατὰ φύσιν συνιστάμενα σώματα. λέγω
δ᾽ οἷον ὀστᾶ καὶ σάρχας, χαϑάπερ Ἐμπ. φησι γίνεσϑαι ἐπὶ τῆς Φιλότητος᾽ λέγει
γὰρ πολλαὶ --- ἐβλάστησαν᾽

ἦι πολλαὶ μὲν κόρσαε ἀναύχενες ἐβλάστησαν,
γυμνοὶ δ᾽ ἐπλάζοντο βραχίονες εὔνιδες ὥμων,
ὄμματά τ᾽ οἶα) ἐπλανᾶτο πενητεύοντα μετώπων».

ὅ8 [0] ΗἾΜΡΙ,.. 46 ὁ861]0 581, 18 (πδοῖι ἦγ. 85, 18) ἐν ταύτηι οὖν τῆι χατα-
στάσει [δ18 ὧἂογ ϑισοίς ποοὺῦ παἰοδὺ σὴ ζαγδοκροίχοίθη) “μουνομελῇ ἔτι τὰ
γυῖα ἀπὸ τῆς τοῦ Νείχους διακρίσεως ὄντα ἐπλανᾶτο τῆς πρὸς ἄλληλα μί-
ξεως ἐφιέμενα᾽.

δ9 [284--.-281 Κ., 284--266 581] 1--8 ϑερι. ἂθ οβοίο ὅ87, 20 (πδοὴ ἔχ. ὅ8)
αὐτὰρ ἐπεί, φησί, χατὰ -- δαίμων, ὅτε τοῦ Νείκους ἐπεχράτει λοιπὸν ἡ
Φιλότης “ταῦτά τε -- ἐξεγένοντο᾽. ἐπὶ τῆς Φιλότητος οὖν ὃ Ἐμπεδοχλῆς
ἐχεῖνα εἶπεν, οὐχ ὡς ἐπικρατούσης ἤδη τῆς Φιλότητος, ἀλλ᾽ ὡς μελλούσης ἐπι-
χρατεῖν, ἔτι δὲ τὰ ἄμιχτα χαὶ μονόγνια δηλούσης.

αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μεῖζον ἐμέσγετο δαίμονι δαίμων,

ὅ8. Ῥοπῃ οαἷδ ΖΓ διϊοθα ἴῃ ἴἤτοαι [δυΐο δαὶ β8ο, υἱϑ δοῦβ δυο
διάοτθ Ζυβϑίηηιθη (πὲ ὅδη ὐγίσοη Εἰδηιδη 6).

65ε. Ὁΐῖο 1μυἴξ ἰδυοθῦθ τἶΐῦ ἰδπρθη ΌΣΣΖΟΙΪ πα ἰμ ἀϊ6 Εχάθ ἰπαρ.

δδ. ον Εχάθ βομοίβθ, ἀδ5 Μθοσ.

ὅ6. Τ)α8 Κ'8412 δον ψαγὰ ἔοϑί, χοιτοξζίθῃ γὸρ ἀοσ βοπηθ Κτυᾶξίροη
Βιίσδίθη.

57. Πις (66 Εγ(6) ϑαϊβργοβδίθῃ νἱϑὶθ Καρίθ οὔπθ Ηδ]99, πδοκὺθ
Αστὴθ ἱστίη. δἰπ ἀπᾶὰ μονὴ βοηπάθν βομυϊίογη, πὰ Αὐρθη 4]1οπ ον Βάσηθη
ΒΑΓ Βομι οί θη ἘΠΊ ΒΘΥ.

ὅ38. Ὑοχοίῃσοι: ἱστίθῃ ἀΐθ ΟἸ]ἰθᾶθσ πθῦμον Ὑογθπάππρ βυομοηά.

ὅ9. Τϑοοῖὶ 418 ἀθσ οἷπο αοἱἕ τοἱν ἄἀθπὶ δῃάργοῃ (Οὐδ Ζίοῦε πε ἀδηὶ
δίγεἰδὴ) ἷἰὰ τόθδοσθοαι Ὀπιΐδηρθο Βαπαρθιηοίη σψυγάθ, ἀα βοίθῃ ἀΐθ80

200 21. ἘΜΡΕΌΟΚΙΕΝ

ταῦτα τε συμπέπτεσχον, ὅπηι συνέχυρσεν ἔχαστα,
ἄλλα τὸ πρὸς τοῖς πολλὰ διηνεχῇ ἐξεγένοντο.

60 [242 Κι, 261 5.1 Ῥυστ. δᾶν. Οο]οῖ, 28 ὑ. 1128 Β ταῦτα μέντοι χαὶ πολλὰ
τούτων ἕτερα τραγικώτερα τοῖς Ἐμπεδοκλέους ἐοικότα τεράσμασιν ὧν κατα-
γελῶσιν

εἰλέποδ᾽ ἀχριτόχειρα
χαὶ βουγενῆ ἀνδρόπρωερα᾽ (τ. 61, 2).

61 [288---241 Κι, 251---260 ΒΕ] 1-- 4 ΑΕ͵, πϑί. δηΐπι. ΧΥ͂Ι 29 Ἐ. ὁ φυσιχός φησι
περὶ ζώιων ἰδιότητος λέγων χαὶ ἐχεῖνος δήπον γίνεσθαί τινα συμφνῆ χαὶ χράσει
μορφῆς μὲν διάφορα, ἑνώσει δὲ σώματος συμπλαχέντα᾽ ἃ δὲ λέγει ταῦτά ἐστι
πολλὰ---γυίοις᾽ 2. ΒΙΜΡῚ, ΡὮγβ.311,838 ὥσπερ Ἐμπεόοχλῆς κατὰ τὴν τῆς Φιλίας
ἀρχήν φησι γενέσϑαι ὡς ἔτυχε μέρη πρῶτον τῶν ζώιων οἷον χεφαλὰς καὶ χεῖρας
καὶ πόόδας, ἔπειτα συνιέναι ταῦτα" βουγενῆ -- ἐξανατέλλειν, ἀνόρογενῆ δηλο-
γότι βούπρωιρα, τουτέστιν ἐχ βοὸς χαὶ ἀνθρώπου. καὶ ὅσα μὲν οὕτω συνέστη
ἀλλήλοις ὥστε ὀύνασϑαι τυχεῖν σωτηρίας, ἐγένετο ζώια καὶ ἔμεινεν διὰ τὸ
ἀλλήλοις ἐκπληροῦν τὴν χρείαν, τοὺς μὲν ὀδόντας τέμνοντάς τε καὶ λεαίνον-
τας τὴν τροφήν, τὴν δὲ γαστέρα πέττουσαν, τὸ δὲ ἧπαρ ἐξαιματοῦν. καὶ ἡ
μὲν τοῦ ἀνϑρώπον χεφαλὴ τῶι ἀνϑρωπίνωι σώματι συνελθοῦσα σώιζεσϑαι
ποιεῖ τὸ ὅλον, τῶι δὲ τοῦ βοὸς οὐ συναρμόζει χαὶ διόλλυται" ὅσα γὰρ
μὴ κατὰ τὸν οἰκεῖον συνῆλϑε λόγον, ἐφθάρη. 2 ΑἙΙΕΤ. Ρἢγβ. Β Ἴ. 108} 29
ὅπου μὲν οὖν ἅπαντα συνέβη ὥσπερ κἂν εἰ ἕνεκά του ἐγίνετο, ταῦτα μὲν
ἐσώϑη ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου συστάντα ἐπιτηδείως" ὅσα δὲ μὴ οὕτως, ἀπώλετο
χαὶ ἀπόλλυται, χαϑάπερ Ε. λέγει τὰ βουγενῆ ἀνδρόπρωιρα

πολλὰ μὲν ἀμφιπρόσωπα καὶ ἀμφίστερνα φύεσϑαι,
βουγενῆ ἀνδρόπρωιρα, τὰ δ᾽ ἔμπαλιν ἐξανατέλλεδιν
ἀνδροφυῇ βούχρανα, μεμειγμένα τῆε μὲν ἀπ᾽ ἀνδρῶν
τῆι δὲ γυναικοφυῆ, σχιδροῖς ἠσχημένα γυίοις.

62 [248---255 Κι, 262---209 5} 1--8 ΒΙΜΓΡΡΙ, ὈὮΏΥΒ. (Σὰ Αγὶβὶ, 8. Ὁ.) 381, 29
εἰπόντος δὲ τοῦ Ἐμπεδοχλέους ἐν τῶι δευτέρωι τῶν Φυσιχῶὼν πρὸ τῆς
τῶν ἀνδρείων χαὶ γυναιχείων σωμάτων διαρϑρώσεως ταντὶ τὰ ἔπη"

γῦν δ᾽ ἄγ᾽, ὅπως ἀνδρῶν τὸ πολυκλαύτων τὸ γυναικῶν
ἐνγυχίους ὅρπηκας ἀνήγαγε χρινόμενον σπρ,
τῶνδε κλύ᾽" οὐ γὰρ μῦϑος ἀπόσχοπος οὐδ᾽ ἀδαήμων.

ΘΟ φαδν πυβδτοτηθη, Ἡΐδθ ζγϑθ αἷθ δ βζϑί θη βίο ἐσαΐθα, υπᾶ δυο υἱοὶ
ὉΠΟΛΥΘΒ ΒΌΒΒΟΣΘΠῚ ΘΕ δΡτοβδίθ ἀ8 βου δηθίμδηαθν τοϊμοηά.

60. ΕΟὨ]οΡρζδβοϊχο ταῖν ἀπσϑ)Πσοη Ηδηάθη.

61. [6 (λείδεί 65) σπαοθθοη νἱϑ]ὶθ Οοβοθδρίθ ΒΘΥΥΟΣ τη ἀορροϊίθπι
Οϑδίομε πὰ ἀορροϊνον Βυυδὶ, Οϑβίδ]ίθη, σόοσὰ Μᾶππον ἰηΐθῃ Οοδθα,
ἰδυομίθῃ δυΐ, δηᾶάθσο ὑτρϑθητὶ ΜΑπποσ]οἷθοΣ τηΐϊξ Οομθοηκὄρἔοθη, Μ|θΟΣ-
ξοθομδρίθ, μον ἸὩὔηποι- ἀοτὶ ἔγαυθη οϑίδ] ρ, τοΐϊὶ Ὀοϑοδαιθῦθῃ ΕΔ τ.-
Εἰἰθάοσιι ψουβθθθη.

62. οισὶ ποῦ ΐδῃ μὄγο ζοϊσϑηάθθ, νῖθ ἀδ8 ϑβϑἱ ἢ ΞΡ ἘΠ ΕσϑαοΣ
ἀϊο ἵπ Νοδὺ νου] θη ΒΘ ρυόδθθη ἄς ὈΘΚΙασθηθιογίθη Μᾶμπος υπὰ ΕὙΔΌΘΩ

Β. ΕΉ. 69--66. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 201

οὐλοφυεῖς μὲν πρῶτα τύποι χϑονὸς ἐξανέτδλλον,
ὅ ἀμφοτέρων ὕδατός τὸ χαὶ ἔδεος αἶσαν ἔχοντες"
τοὺς μὲν πῦρ ἀνέπεμπε ϑέλον πρὸς ὁμοῖον ἰχέσϑαε,
οὔτε τί πω μελέων ἐρατὸν δέμας ἐμφαένοντας
οὔτ᾽ ἐνοπὴν οἷόν τ᾽ ἐπιχώριον ἀνδράσι γυῖον.
ταῦτα οὖν εἰπόντος τοῦ ᾿μπεόοχλέους ἐφίστησιν (Αὐἱβι), ὅτι χαὶ αὐτὸς (ἔπ ρ.)
ὡς ἔοιχε σπέρμα πρὸ τῶν ζώιων γεγονέναι φησί. χαὶ τὸ ᾿οὐλοφυὲς μὲν
πρῶώτα᾽ παρ᾽ αὐτοῦ εἰρημένον σπέρμα ἦν οὔπω μελέων ἐρατὸν ὁέμας
ἐμφαῖνον... εἰ δὲ τὸ σπέρμα ἦν, ϑαυμαστῶς μοι δοχεῖ τὸ “οὐλοφνὲς᾽
αὐτῶι ἐπιπρέπειν. οὐλοφυὲς γὰρ ἐχεῖνο χυρίως ἐστίν, ὃ καϑ᾽ ὅλον ἑαυτὸ πᾶν
ἐστιν ὅπερ ἄν ἐστι [νἱο]οἱοδύ ἄν ἦν] μήπω γενομένης ἐν αὐτῶι διακρίσεως (ναὶ.
ῬΒΙΟΡ. σὰ Αγ. 1. 819, 29) 8 Ατὐΐβί, Ρῆγβ, Β 8, 199) 1 ἔτι ἀνάγχη σπέρμα γενέσθαι
πρῶτον, ἀλλὰ μὴ εὐθὺς τὰ ζώια καὶ τὸ ᾿οὐλοφυὲς μὲν πρῶτα᾽ σπέρμα
ἦν. ἔτι χαὶ ἐν τοῖς φυτοῖς ἔνεστι τὸ ἕνεκα του, ἧττον δὲ ὀδιήρϑρωται. πότερον
οὖν καὶ ἐν τοῖς φυτοῖς ἐγένετο ὥσπερ τὰ βουγενῆ ἀνδρόπρωιρα [ἔν. 61,
2) οὕτω καὶ " ἀμπελογενῆ ἐλαιόπρωιρα᾽ ἢ οὔ; ἄτοπον γάρ. ἀλλὰ μὴν ἔδει γε,
εἴπερ χαὶ ἐν τοῖς ζώιοις.
ὅδ [251] Κι, 210 81:1] Απιϑτ, ἀθ φοπ, δηΐπι. Α 18. 122Ρ 10 φησὶ γὰρ (Επηρ.) ἐν
τῶι ἄρρενι χαὶ τῶι ϑήλει οἷον σύμβολον ἐνεῖναι, ὅλον δ᾽ ἀπ᾿ οὐδετέρου ἀπιέ-
γαι, ᾿ ἀλλὰ --- ἀνδρός.
ἀλλὰ. διέσπασται μελέων φύσις" ἡ μὸν ἐν ἀνδρός.
6εὲ [266 Κὶ., 212 δι] Ῥυστ. χαδοβί. πϑδί, 21. 911 0 ἢ χαὶ τὸ οὐ τος εέθαι καὶ
συναγελάζεσϑαι τὰ ϑήλεα τοῖς ἄρρεσιν ἀνάμνησιν ποιεῖ τῶν ἀφροδισίων καὶ
συνεχχαλεῖται τὴν ὄρεξιν ὡς ἐπ᾽ ἀνϑρώπων Ἔ. ἐποίησε" ναὶ. ΑἙττῦθ Υ͂ 19, ὅ
[Α 12 8. 118, 23]
τῶι δ᾽ ἐπὶ καὶ Πόϑος εἶσι δι᾿ ὄψιος ἅμματα μέσγων
Θῦ [259. 260 Κ., 218. 214 8.1] ΑἘΙΒΤ. ἀ6 και. δηΐπι. Α. 11. 128ε28 εἰ τὸ ϑῆλυ
καὶ τὸ ἄρρεν ἐν τῆι χυήσει διαφέρει καϑάπερ Ἐ. λέγει “ἐν -- ἀντιά σαντα᾽
ΑἈΙΒν. ἄθ ζϑῃ. 8η. Δ 1. 16441 τὰ μὲν γὰρ εἰς ϑερμὴν ἐλθόντα τὴν ὑστέραν
ἄρρενα γίνεσθαί φησι, τὰ δ᾽ εἰς ψυχρὰν ϑήλεα, τῆς δὲ ϑερμότητος καὶ τῆς
᾿ψυχρότητος τὴν τῶν καταμηνίων αἰτίαν εἶναι ῥύσιν ἢ ψυχροτέραν οὖσαν ἢ
ϑερμοτέραν χαὶ ἢ παλαιοτέραν ἢ προσφατωτέραν᾽

Ὧἂπ8 Τλοδὲ Ὀγβομίθ. Πθπη ἀΐο [Θγθ ἰθὲ πίομέ 2ἰ61105Β οδσ ἀπ κυπάιρ,
Ζαοτοὶ ἐδυομῦθῃ τομρορα] 6 ἘΣ ΚΙυταροπ δυΐ, (6) ἀΐθ παῖδ ἰβσθτ το σϑη
᾿Αμίοὶ αδθος υπὰ Ὑ ἅτιηθ δυβροβίδιίοῦ πύθῃ. Ὁ ἴθθο νᾶῦὲ ἀδβ ΕθυοΣ
ἴη ἀἷο Ηδἢο, ἱπάθμη 68 ζὰ ἄθ ΟἸοίομοι (δηι Ηΐπμη οἰ διι67) ἈἰϊηθίγοὈΐο.
Βῖο σοϊχίοῃῃ ποοὰ πἱοδὺ ἀον ΟἸθᾶον 1160] 1600 Οἰοϑίδὶῦ ποσοῦ ἐἰπιπιθ οὐθγ
Βομαμρ θα, τῖθ 65 Ὀοὶ ἀθῃ Μϑηβομθα ἃ] οι ἰδέ,

68. ΑΡΟΥ ἀον Ττβρσαηρ ἀον (γοηϑοἠ]οἢ 65) ΟἸΙϑᾶον Ἰἰορύ δυδοίῃδηᾶογ:
ἀδ8 αἷπθ Ἰίορὺ π᾿ ἄθπι τηᾷηη]ίομοη, (065 ἀπᾶφγο ἐη ἄδηι τροδ 65 ϑαπιθη
υεγϑογ σ Ή.

61. Τθτη πδῦ δυοὶ ἀΐθ 10 Ὀοβθοδηϑυομὶ ἀστοι 488 ὡϑὴ ἘΠπΠ4 ΒΟ ] Ἰηρσὶ
Ἐδεβοὶῃ ὑπ ἴδῃ.

202 21. ΕἘΜΡΕΘΟΚΙΕΝ

ἐν δ᾽ ἐχύϑη χαϑαροῖσι᾽ τὰ μὲν τελέϑουσι γυναῖκες,
ψύχεος ἀντιάσαντα, (τὰ δ᾽ ἔμπαλιν ἄρρενα ϑερμοῦλ.

66 60 [261 Καὶ, 21ὅ 53.) Κ'σεοι,. δὰ ἔπιγ. Ρῆιοθα. 18 ἡ μὴ σπεῖρε τέχνων ἄλοχα :
Ἐ. ὁ φυσιχὸς ἀλληγορῶν φησι 'σχιστοὺς λειμῶνας ᾿Αφροδίτης᾽, ἐν οἷς ἡ
τῶν παίδων γένεσίς ἐστιν. Εὐριπίδης δὲ ταὐτὸν τούτωι φάσχων τήν τε ἔννοιαν
τὴν αἰσχρὰν ἀπέφυγε καὶ τοῖς ὀνόμασιν οἰχείοις ἐχρήσατο χαὶ τεχνικοῖς ταῖς
μεταφοραῖς, σπόρον χαὶ ἄλοχα λέγων.

εἰς σχιστοὺς λειμῶνας... Ἀφροδίτης.

61 [262--264 Κι, 216--218 38) 1--.-8 Θλχκκ. δὰ Ηΐρροος. ΒΡ. ΥἹ 48 (ΧΥ͂ΙΙ Α
Ῥ. 1002 Κι) τὸ μέντοι ἄρρεν ἐν τῶι ὀεξιῶι μέρει τῆς μήτρας χυΐσχεσϑαι καὶ ἀλ-
λοι τῶν παλαιοτάτων ἀνόρωΩων εἰρήχασιν᾽ ὃ μὲν γὰρ Παρμενίδης οὕτως ἔφη
δεξιτεροῖσι ---- χούρας᾽ [ἴτ. 117. ὃ δ᾽ Ἐ. οὕτως" “ἐν --- μᾶλλο ν᾽

ἐν γὰρ ϑερμοτέρωι τοχὰς ἄρρενος ἔπλετο γαστήρ"
χαὶ μέλανες διὰ τοῦτο καὶ ἀνδρωδέστεροι ἄνδρες
χαὶ λαχνήεντες μᾶλλον.

68 [2606 Κι, 290 5:1 ΑἈιθτ. ἀθ ζαῃ. δηΐπ). Δ 8. 1711"1 τὸ γὰρ γάλα πεπεμ-
μένον αἷμά ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐ διεφϑαρμένον. Ἔ. δ᾽ ἢ οὐχ ὀρϑῶς ὑπελάμβανεν
ἢ οὐκ εὖ μετήνεγχε ποιήσας ὡς [τὸ γάλα]

μηνὸς ἐν ὀγδοάτου δεχάτηι πύον ἔπλετο λευχόν.
69 [0]
δέγονοι “ ᾿
Ῥξοσι,. ἴῃ ΕΒ. Ρ. Π 34, 25 ΚιΟΙΙ. ὅτι χαὶ Ἐ. οἷδεν τὸν διπλοῦν τῶν γεννή-
σεων χρόνον ἴνοπ 1 υπᾶ 9 Μοπδίθη). διὸ χαὶ τὰς γυναῖχας χαλεῖ διγόνους
νεῖ. ΑΣτΟ Υ̓ 18,1 [Α 15 3. 114, 18]
. ἤρ [Ὁ. 414 ΚΙ]
᾿ ἀμνίον :
Βσεῦβ ΕΡΒθδ. 229 ἢ. 166, 12 Πδγθῃθογζ. τὸ δὲ βρέφος περιέχεται χιτῶσι,
τῶι μὲν λεπτῶι χαὶ μαλαχῶι" ἀμνίον αὐτὸν Ἐ. χαλεῖ.
1 [150---158 Κι., 210--218 δι} ϑϑμερι, ἀθ οδοῖο 529, 28
εἰ δέ τέ σοι περὲ τῶνδε λιπόξυλος ἔπλετο πίστις,

6Ρ. ἴῃ ἀθῃ τϑίπθῃ ϑδοΐοοδὲ ογρίθθβθῃ βἰθ βίοι (ὧδ επηοδε υπᾶ
τοεὶδοἣέ δαπιδη). Ττοϑη δὶ9 πὰ ἀκ Κα]6 δῃ, β8δὸο οπίβίθιου Μδάομοι,
(σελ εἷς αδόν Ἡάνηιε, Κπαδεηλ.

θ6. Ιη ἀΐθ ψϑβρδ]ίϑηθη ἀσθη ἀθγρ ΑΡἢτοαϊίο.

67. Ώϑηη ἱπὶ πᾶστηθγθῃ ϑολοοῦδό Ὀτίηρὶ ἀοΡ 1.610 τιδηη]ομοα αὁ-
Βα] θοῦ σὰν 761. πὰ ἄδγυπι εἰπὰ ἀϊο Μᾶπηος βοδἄσζου πὰ τπϑηη-
Βαῖνοσῦ υπᾶ τϑῦσδος.

68. Απι Ζοῃπΐθη Τὰρθ (68 δοβίϑθῃ Μομδίβ ρμῇορί ας δίνει Ὑγϑῖββοσ
Βίοϑὺ ζὰ πογάθῃ.

609. Ὠυορροϊειτδομεῖς (ὦ. ἑ. ἕπῃ 7. μπᾶ 10. οπαΐ σεδὰνεηα).

10. βοδαΐιδυ (Ζηιδνψοπαὶ 116).

11. ϑμπ οἱτα Ποία ΟἸδυδο ἰοῦ δονυ πο ππϑηο αν Ὁ] 9, πὶθ

Β. ΕΒ. 6ὅ---τ6. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 208

πῶς ὕδατος γαέης τὸ χαὶ αἰϑέρος ἠδλίου τὸ
χιρναμένων εἴδη τὸ γενοέατο χροῖά τὲ ϑνητῶν
τόσσ᾽, ὅσα νῦν γεγάασι συναρμοσϑέντ᾽ ᾿Αφροδίτηε...

75 [2834 Κ. 214 3.) Ατὴξν. ΥἼΠΙ 3384 Β οὐ λανϑάνει δέ με χαὶ ὅτι χοινῶς
πάντες οἱ ἰχϑύες χαμασῆνες ὑπὸ Ἐμπεδοχλέους ἐλέχϑησαν τοῦ φυσιχοῦ
οντως"

᾿ πτὥς καὶ δένδρδα μαχρὰ καὶ δἰνάλιοε χαμασῆνες

48 [209. 210 Κ, 215, 216 8:1] ϑϑηερι, ἀθ Ἵδοὶο ὅ80, ὅ (πδοῖ ἔγ. 11) χαὶ μετ᾽

ὀλίγα"
ὡς δὲ τότε χϑόνα Κύπρις, ἐπεί τ᾿ ἐδίηνεν ἐν ὄμβρωι,
ἔδεα ποιπνύουσα ϑοῶι πυρὶ δῶχε χρατῦναι ...

14 [205 Κὶ, 168 ΜῈ} Ριυστ. Ουδοδί. οοηνίν. Υ 685 Ε' αὐτῶν δὲ τῶν ζωιων
οὐδὲν ἂν χερσαῖον ἢ πτηνὸν εἰπεῖν ἔχοις οὕτω γόνιμον ὡς πάντα τὰ ϑαλάτ-
τια᾿ πρὸς ὃ χαὶ πεποίηχεν ὁ Ἔ."

φῦλον ἄμουσον ἄγουσα πολυσπερέων χαμασήνων.

15 [280.281 Κὶ., 311. 218 Μὲ) ϑπερι, ἀθ οδοίο 580, 8 (πδοῖ 18, 2)
τῶν δ᾽ ὅσ᾽ ἔσω μὲν πυκνά, τὰ δ᾽ ἔχτοϑε μανὰ πέπηγδ,
Κύπριδος ἐν παλάμηισι πλάδης τοιῆσδε τυχόντα...

"Θ [220--222 Κι 238---285 53] 1-ὸὃ Ῥυστ. Ουδορϑί. ὕοην. ἴ 2, ὅ Ρ. 618 Β χαὶ
τὸν ϑεὸν δρᾶις, ὃν ᾿ἀφιστοτέχναν᾽ ἡμῶν ὁ Πίνδαρος προσεῖπεν, οὐ πανταχοῦ
τὸ πῦρ ἄνω τάττοντα χαὶ κάτω τὴν γῆν ἀλλ᾽ ὡς ἄν αἱ χρεῖαι τῶν σωμάτων
ἀπαιτῶσε" “τοῦτο -- χελύων τε᾿, φησὶν Ἐ. “ἔνϑ᾽ -- ναιεταάουσαν'.

2. 8 ὕῬππβ. ἀο ἔδο. ἱ. ογῦ. 1. 14 ἡ. 921 Ε' οὐδὲ τοῦ πυρὸς τὸ μὲν ἄνω περὶ τὰ
ὄμματα ἀποστίλβον κατὰ φύσιν ἐστί, τὸ δ᾽ ἐν κοιλίαι χαὶ χαρόίαι παρὰ φύσιν,
ἀλλ᾽ ἕκαστον οἰκείως καὶ χρησίμως τέταχται. ᾿ ναὶ -- χελύων τε᾿ χαὶ πα»-

τος ὀστρέου φύσιν, ὥς φησιν ὁ Ἐμπεδοχλῆς χαταμανϑάνων ᾿ἔνϑ᾽ --- ναιε-
ταόυσαν᾽.

τοῦτο μὲν ἐν χόγχαισι ϑαλασσονόμων βαρυνώτοις,
ἀθι Μίροδαπρ γοὰ Ἦάβθον, Εχάθ, Γκὔῤ πὰ βόπμο βονθὶ (ϑδιδὶ ἔθη
πὰ Βαγῦθη ὧδ ϑ ογ ] ομθη προ οπίβίθμθη Καππίθη, 818 ἰοίσέ ἀυγοῖ
ἀϊο [θῦθ τυβδιιπιθηροῆδρὶ ϑοἰαίδπάθῃ αἰπᾶ,..

τῷ, ὙΪο αἷθ Βοῦθῃ Βδἄυπιο υπὰ αἷθ ΕἾΒΟὮΘ ἴῃ ἀθ᾽ Ξ'δ] ζῆι...

8. Υιο δὔοῦ ἀδιιαΐὶδ Αρβγοάϊιθ ἀϊθ Εχάθ, πδοδβάθαι βἰθ δἷθ ἱπὶ Ν 888
βοιτδηκι, Ὑ͵ἄτμμθ δηβδυομοηα ἄθπὶ ταϑοβθη Εθυοῦ σὰς Εοθίΐσαπς ἄδοι-
ξοῦοθη Βαίίο....

11. βίο Γμνὶ ἀδθ βαηρίοθο Οϑδοι]θοε ἀθὺ βϑιμθηγθίομϑθη ΕἾ ΒΟ.

ἴθ. οι ἀοθη (7676) αὔϑυ, ἀΐθ ἱπῆθιι οἷῃ οδῦθθ, ϑδύυβϑϑῃ 806. [ἢ
Ἰοοκτοα αοξᾶρο σοίμϑθιι, ἀΐο απο ἀθὰ Ηδπάθη ἀορ Αρβγοάϊθθ βοϊϑῃθ
βοδνδηχπνσ κοῖς ογμαἰ θαι Βαῦθα.

10. Ὁῖοβ ἰδὲ ἀθν ΕΔ11] οὶ ἀθῃ ΕΣ Βοβαῖθα ἀθν ͵ δϑβθυ-
ὑθπομηθτ, γῸΓ 8119πι ἂοσ Μϑογβοπθοκοι ἀπά ἀθτ δἰβίμθομαϊίροα β μ ]α-

--- ππεππποια πο ππττεττοὍὌἘἔοὁὌὁ}ὁὦ9ὁππ------...--πἰι---ὕ..-ὕὌῪᾺἄ:398᾿τττ’τττοτ τ τ ξεαστι οσκυκασιμο πεκπεπτατεκαξπττσετν, καγεττεττατάνετρντος----.---ας- τὰς

204 21. ἘΜΡΕΌΟΚΙΕΕΚΞ

γαὶ μὴν κηρύχων τὸ λιϑορρίνων χελύων τε᾿
ἔνϑ᾽ ὄψει χϑόνα χρωτὸς ὑπέρτατα ναιϊδτάουσαν.

47. 18 [8366. 361 Κὶ., 428. 424 5) Ρυστ. Οαδοδί. οοην. ΠῚ 2, 2 Ρ. 698 Ο τὸ δ᾽
ἀειϑαλὲς τοῦτο καὶ ὥς φησιν Ἐ. ἐμ τεῦ: φυλλον οὐχ ἔστι ϑερμότητος" οὐδὲ
γὰρ ψυχρότητος τὸ φυλλοροεῖν.. . ἕνιοι μὲν οὖν ὁμαλότητι χράσεως οἴονται
παραμένειν τὸ φύλλον. Ἔ. δὲ πρὸς τούτωι χαὶ πόρων τινὰ ,συμμετρίαν αἷ-
τιᾶται τεταγμένως χαὶ ὁμαλῶς τὴν τροφὴν ὁμέντων. ὦστε ἀρχούντως ἐπιρ-
ρεῖν. ΤΉΞΟΡΗΒ. 6888. Ῥἰδηῖ, 118, 2 εἰ δὲ καὶ συνεχῶς ὁ “ἀὴρ ἀκολουϑοίη τούτοις
[56. τοῖς δένδροι(, ἴσως οὐδὲ τὰ παρὰ τῶν ποιητῶν λεγόμενα δόξειεν ἂν ἀλόγως
ἔχειν [οὐδ᾽ ὡς Ἐ. ἀείφυλλα καὶ ἐμπεδόχαρπά φησι ϑάλλειν" καρπῶν
-- ἐνιαυτόν᾽, ὑποτιϑέμενός τινα τοῦ ἀέρος χρᾶσιν, τὴν ἠρινήν, κοινήν.

(δένδρεα δ᾽) ἐμπεδόφυλλα καὶ ἐμπεδόχαρπα τέϑηλεν
χαρπῶν ἀφϑονίηισι κατ᾽ ἠέρα πάντ᾽ ἐνιαυτόν.

9 [2345 Κὶ., 219 5) ΑΒιβι. ἀθ ρθη. δηΐπ). Α 28. 1351"1 ἐν ὁὲ τοῖς φυτοῖς με-
μειγμέναι αὗται αἱ δυνάμεις εἰσὶ χαὶ οὐ χεχώρισται τὸ ϑῆλυ τοῦ ἄρρενος.
διὸ καὶ γεννᾶι αὐτὰ ἐξ αὑτῶν χαὶ προΐεται οὐ γονήν, ἀλλὰ χύημα τὰ χαλοί-
μενα σπέρματα. καὶ τοῦτο χαλῶς λέγει Ἐ. ποιήσας ᾿ οὕτω --- ἐλαίας᾽. τότε
γὰρ ὠιὸν χὐημά ἐστι καὶ ἔχ τινος αὐτοῦ γίγνεται τὸ ζώιον τὸ δὲ λοιπὸν τροφή,
χαὶ ἐχ τοῦ σπέρματος καὶ ἐκ μέρους γίγνεται τὸ φυόμενον, τὸ δὲ λοιπὸν τροφὴ
γίγνεται τῶι βλαστῶι καὶ τῆι ῥίζηι τῆι πρώτηι. ΤΗΞΟΡΈΒ. 0808. υἰδπί, Α 1,1
τὰ ὅὲ σπέρματα πάντων ἔχει τινὰ τροφὴν ἐν αὑτοῖς, ἣ συναποτίχτεται τῆι
ἀρχῆι χαϑάπερ ἐν τοῖς ὠιοῖς" ἧι χαὶ οὐ καχῶς ᾿Εμπεδοχλῆς εἴρηκε φάσχων ὦεο-
τοχεῖν μαχρὰ δένδρεα" παραπλήσια γὰρ τῶν σπερμάτων ἡ φύσις τοῖς
ὠιοῖς.

᾿ οὕτω δ᾽ ὠιοτοχεῖ μαχρὰ δένδρεα πρῶτον ἐλαίας.

80 [246 Κι, 220 51] Ῥυστ. Οὐδοαί. οουν. Υ͂ 8, 2 ᾿. 688) ταῦτα μὲν οὖν ἔφα-

μεν ἡμεῖς μετρίως λέγεσϑαι" τοῦ δ᾽ ᾿Εμπεδοχλέους εἰρηκότος
οὕνεχεν ὀψίγονοί τὸ σέδαι καὶ ὑπέρφλοια μῆλα

τὸ μὲν τῶν σιδῶν ἐπίϑετον νοεῖν, ὅτι τοῦ φϑινοπώρου λήγοντος ἤδη καὶ τῶν
καυμάτων μαραινομένων ἐχπέττουσι τὸν χαρπόν᾽ ἀσϑενὴ γὰρ αὐτῶν τὴν ὑγρό-
τητα καὶ γλίσχραν οὖσαν οὐκ ἐᾶε λαβεῖν σύστασιν ὃ ἥλιος. .. τὰ δὲ μῆλα καϑ᾽
ἥντινα διάνοιαν ὃ σοφὸς ὑπέρφλοια προσειρήχοι, διαπορεῖν ... (06 ἔοϊζαι
ἔν. 148---180). 8. εἰπόντος οὖν ἐμοῦ ταῦτα, γραμματιχοί τινες ἔφασαν ὑπέρ-
φλοια λελέχϑαι τὰ μῆλα διὰ τὴν ἀχμήν᾽ τὸ γὰρ ἄγαν ἀχμάζειν χαὶ τεϑηλέναι
φλοίέειν ὑπὸ τῶν ποιητῶν λέγεσϑαι (εἰτέ τγοτὰθῃ Απεπηδοδοβ ἃ. Ασϑῖ, Διόνυ-
σος Φλοῖος). ἐπεὶ τοίνυν μάλιστα τῶν χαρπῶν ἡ χλωρότης χαὶ τὸ τεϑηλέναι
τῶι μήλωι παραμένει ὑπέρφλοιον αὐτὸ τὸν φιλόσοφον προσαγορεῦσαι.
Κνυδίθῃ, δὲ Καηπεὶ θὰ ἄθῃ Εἰγαβιοῦ δυΐ ἀοσ Οδογβᾶομβο ἀογ Ηδυΐ
Ιασϑσηι ΘΘΏΘΙ.

τῇ. 18. Ἰτόσοον ΒΙ] Διο πὰ ἰμηαον Εὐθὺ Ὀτηρσοπᾶο Βᾶυπιθ Ῥσϑηρθη
πη ἘΌΪρα ἀθν Γαι ϊβοδυης ἀδθ σζϑηζθ ὁδὴνγ δἰπάυτοι ἴῃ ἀαν Εὐζοδίθ
Ὁ ον].

79. Κὸ Ἰοζϑῃ βίο Βομο ΟἸϊ νου ᾶυτηο Επογ,

80. ΘΘΒΔΙΡ αἷο ατγδμδύθῃ 80 ϑρᾶϊτοϊξ πὰ ἀΐο ἄρ] 8ὸ ἄροσαυβ
βαίωρ βἰηά,

Β. ΕΒ. 16--84:. ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ 20ὅ

81 [241 Κι, 221 8.1] Ριυστ. Ουδοβί. βδῖ. 2 ἢ. 9120 τῶν δ᾽ ὀμβρίων τὸ εὖ-
τρεέπτον αἱ σήψεις κατηγοροῦσιν, εὐσηπτοτέρα γάρ ἐστε τῶν ποταμίων καὶ
φρεατιαίων " ἡ δὲ πέψις ἔοικεν εἶναι σῆψις ὡς Ἐμπεδοχλῆς μαρτυρεῖ λέγων
“οἶνος -- ὕδωρ. ἴδιά. 81 ». 9190 ἢ φυζσει σηπτικὸν) τὸ οἰνῶδές ἐστιν ὥς
φησιν Ἔ. οἷνον ἀπὸ φοιοῦ πέλεσϑαι σαπὲν ἐν ξύλωι ὕδωρ. ΑἘΙΘΥ.
ΤοΡ. Δ ὅ. 121411 ὁμοίως δ᾽ οὐδ᾽ ὁ οἶνός ἐστιν ὕδωρ σεσηπός, χαϑάπερ Ἔμπ.
φησὶ 'σαπὲν ἐν ξ. ὕ. ἁπλῶς γὰρ οὐχ ἔστιν ὕδωρ.

οἶνος ἀπὸ φλοιοῦ πέλδται σαπὲν ἐν ξύλωι ὕδωρ.
82 [223. 224 Κὶ,, 286. 281 ΞΜ) ΑΒ:Υ. Νοῖθοσ. Δ 9. 3815 1
ταὐτὰ τρίχες καὶ φύλλα καὶ οἰωνῶν πτερὰ πυκνά

καὶ λεπέδες γίγνονται ἐπὶ στιβαροῖσι μέλεσσιν.

88 [225. 226 Κι, 2838. 239 3.) Ρυσε. ἀο ἔοτί. 8 Ρ..980 τὰ μὲν γὰρ ὥπλισται
κέρασι καὶ ὀδοῦσι καὶ χέντροις,

αὐτὰρ ἐχένοις
ὀξυβελεῖς χαῖταε νώτοις ἐπιπεφρίκασιν.

84 [8302---8311 Κ., 816--324 5) 1--11 Απιθτ. ἀθ βθῃβ. 2 ρ. 431528 Ἐ. δ᾽ ἔοικε
νομίζοντι ὁτὲ μὲν ἐξιόντος τοῦ φωτός, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, βλέπειν. λέγει
γοῦν οὕτως “ὡς --- ἡ εν᾿, ὁτὲ μὲν οὕτως δρᾶν φησιν, ὁτὰ δὲ ταῖς ἀπορροίαις ταῖς
ἀπὸ τῶν ὁρωμένων. Ατακ. δὰ Ὦ.]. ἢ. 28, 8 ὙΥ οπά!. χαὶ πρῶτόν γε παρατίϑεται
αὐτοῦ τὰ ἔπη, δι’ ὧν ἡγεῖται χαὶ αὐτὸς πῦρ εἶναι τὸ φῶς χαὶ τοῦτο ἐκ τῶν ὀφϑαλ-
μῶν προχεῖσϑαί τε χαὶ ἐχπέμπεσϑαι καὶ τούτωι τὸ ὁρᾶν γίνεσϑαι. ἀπεικάζει γὰρ
διὰ τῶν ἐπῶν τὸ ἐχπεμπόμενον ἀπὸ τῆς ὄψεως φῶς τῶι διὰ τῶν λυχνούχων
φωτί. ὡς γὰρ ὁδοιπορεῖν τις νυχτὸς μέλλων λύχνον παρασχενασάμενος ἐν-
τίϑησιν εἰς λαμπτῆρα (ὃ γὰρ λαμπτὴρ τὰ μὲν ἔξωϑεν πνεύματα ἀπείργει τε
χαὶ κωλύει, τοῦ δὲ πυρὸς τὸ λεπτότατον εἰς τὸ ἔξω διίησιν, ὅπερ ἐστὶ φῶ ς),
οὕτω, φησίν, χαὶ ἐν ταῖς μήνιγξι χαϑειργόμενον τὸ πῦρ ὑπὸ λεπτῶν ὑμέ-
νων περιέχεται, οἱ τὰ μὲν ἔξωϑεν προσπίπτοντα λυμαντιχὰ τοῦ πυρὸς ἀπείρ-
γουσι χαὶ οὐχ ἐῶσιν ἐνοχλεῖν τῆι χόρηι, τὸ δὲ λεπτότατον τοῦ πυρὸς εἰς τὸ
ἔξω δμᾶσιν. ἀμουργοὺς δὲ τοὺς λαμπτῆρας λέγοι ἂν τοὺς ἀπειρχτικοὺς
ἀπὸ τοῦ ἀπερύχειν τὰ πνεύματα χαὶ σχέπειν τὸ περιεχόμενον ὑπ᾽ αὐτῶν πῦρ᾽
ἢ ἀμουργοὺς τοὺς πυχνοὺς καὶ διὰ πυχνότητα ἀπερύχοντας τὰ πνεύματα.
ταναὸν δὲ τὸ πῦρ τὸ διὰ λεπτότητα τεινόμενόν τε χαὶ διεχπίπτειν διὰ τῶν
πυχνῶν δυνάμενον. κατὰ βηλὸν δὲ κατὰ τὸν οὐρανόν' Ὅμηρος ᾿ῥίπτασχεν
τεταγὼν ἀπὸ βηλοῦ, ὄφρ᾽ ἄν ἵἴχηται γῆν ὀλιγηπελέων᾽ [0 28]. λεπτῆισι δὲ
ὀθϑόνηισιν ἐχεύατο χύχλοπα χούρην εἶπεν ἀντὶ τοῦ “λεπτοῖς ὑμέσι περιέ-
λαβε τὴν χυχλοτερῆ κόρην, πρὸς τὸ ὄνομα τῆς κόρης χρησάμενος ποιητικῶς
ταῖς ὁὀϑόναις ἀντὶ τῶν ὡμένων. δείξας δὲ αὐτὸν διὰ τούτων τῶν ἐπῶν ταῦτα
λέγοντα, προστίθησι τὸ “ὁτὲ μὲν οὕτως ὁρᾶν φησιν, ὁτὲ δὲ ταῖς ἀπορροίαις
ταῖς ἀπὸ τῶν ὁρωμένων' ἀπορρεῖν τινα, ἃ προσπίπτοντα τῆι ὄψει, ὅταν

81. οϊῃ ἰδὺ σοῦ ἀογζ Βἰπάθ μος δἰποδαγμπθειθδ, ἰλπογ 8 }0 ἀδΒ
ἩοΪζοα σουροῦγθηθα ὙΥ̓ΆΒΒΟΣ.

82. Ηδαῖο, ΒΙδιίοσ, ἀοσ δροὶ ἀἱομίθ Εϑάθση πὰ ΒβοΒΌΡΡοα, ἀΐθ δυΐ
ἄθῃ ἀοτῦθῃ ΟἸϊθάθσῃ πϑοῦβου, δἰπὰ ἀθσβοὶρο Θιοῦς,

88. Ανὲς ἄθῃ ἴροϑὶῃ βίδιτοῃ βοβδγίνοσσαπαάθημθ Βογβίθῃ δυΐ ἄθῃι
Βὕοϊοη.

06 21. ΕἘΜΡΕΘΟΚΤΕΝ

ἐναρμόσηι τοῖς ἐν αὐτῆι πόροις τῶι εἶναι σύμμετρα, εἴσω τε χωρεῖν χαὶ οὕτως
τὸ ὁρᾶν γίνεσϑαι. ταύτης τῆς δόξης χαὶ Πλάτων μνημονεύει ὡς οὔσης Ἐμπε-
δοχλέους ἐν Μένωνι [Α 92 8. 181, 1) χαὶ δρίζεται χατὰ τὴν δόξαν τὴν ἐχείνου
τὸ χρῶμα ἀπορροὴν σωμάτων ὄψει σύμμετρον χαὶ αἰσϑητήν. ναὶ. Α 88
5, 11Ί,1 {ΠῚ

ὡς δ᾽ ὅτε τις πρόοδον νοέων ὡπλέσσατο λύχνον

χειμερέην διὰ νύχτα, πυρὸς σέλας αἰϑομένοιο,

ἅψας, παντοίων ἀνέμων λαμπτῆρας ἀμοργούς,

οἵ τ᾽ ἀνέμων μὲν πνεῦμα διασχιδνᾶσιν ἀέντων,

ὅ φῶς δ᾽ ἔξω διαϑρῶισκον, ὅσον ταναώτερον ἦεν,

λάμπεσχεν χατὰ βηλὸν ἀτειρέσιν ἀχτένεσσιν᾽

ὡς δὲ τότ᾽ ἐν μήνιγξιν ἐεργμένον ὠγύγεον ποῦρ

λεπτῆισίν (τ) ὀθόνηισι λοχάζετο κύχλοπα κούρην,

(αἴ, χοάνηισι δίαντα τετρήατο ϑεσπεσίηισιν"

10 αἱ δ᾽ ὕδατος μὲν βένϑος ἀπέστεγον ἀμφιναέντος,
πῦρ δ᾽ ἔξω διέεσχον, ὅσον ταναώτερον ἦεν.
δῦ [198 Κι, 182 8) ϑμεσι, ΡῬΏὮγβ. 331, 8 χαὶ τὰ μόρια τῶν ζώιων ἀπὸ

τύχης γενέσϑαι τὰ πλεῖστα φησιν ὡς ὅταν λέγηι ᾿ ὁὲ χϑὼν -- μάλιστα᾽
[ἔγ. 98, 1. χαὲ πάλιν

ἡ δὲ φλὸξ ἱλάδιρα μινυνϑαδίης τύχε γαίης
καὶ ἐν ἄλλοις ᾿ Κύπριδος -- τυχόντα᾽ [ἴτ. 1δ, 2]. χαὶ πολλὰ ἄν τις εὕροι ἐχ
τῶν Ἐμπεδοχλέους Φυσιχῶν τοιαῦτα παραϑέσθαι; νεὶ. Α 86 8. 111, 8.

86 [221] Κι, 240 5.1] ϑϑιμριισ. ἀθ 686]0 ῥ. ὅ29, 21 (μϑοὰὶ ἔν. 85, 1--- 18) ἀλλὰ

καὶ περὶ γενέσεως τῶν ὀφϑαλμὼν τῶν σωματιχῶν τούτων λέγων ἐπήγαγεν"

ἐξ ὧν ὄμματ᾽ ἔπηξεν ἀτειρέα ὃδῖ᾽ “Αφροδίτη.

84. ὙΠ ΙΪ6 πθμη οἷἶποὺῦ θἷμθη Αὐδρδηρ γοῦθδὺ ὑπὰ ἀδΖὰ βίο οἷη [ἐοις
γχάθίοι ἰῃ ἀον ὟΝ ᾿πίοσηδοιῦ υπὰ ἀθα Ὀτθμπϑηάθῃ Εϑαθσθ ΟἼδΩΣς οηϊσπάοί,
ΨῸΠ 8116 βοϊΐθῃ νὸρ ἄθιη πὰρ βοξβίσηθπμθ Γϑύογπθη: 816 ζουίο θη
ΦΘΙ ἀοΥ ὈΪαβοηάθη Ἦ ’μᾶ6 ϑμοι, (6) ἀοοὶ ἀδ8 1, σοῦ ἀγβηρ πδοῖ δύββθῃ
ἀυχοῦ, τὸ] 65 βου]6] ἴθ Ποῦ γαῖ, πα ᾿Ἰουομίοίθ ζυπὶ ΕἸχιδιηθηΐ σταὶς υ}-
οττηδέξοίθῃ ΒΘ σβμ] θη: 80 Ὀδτρ βίοι ἀδϑ ὑτϑνίρο Εθυθσ ἀδη818 (δεὶ ὅ6γ δὲ!-
ὄμπσ ὅ65 4065) Ὠἰπίον ἀογ τυπάθηῃ ῬαΡ}1}16 πὰ Ἡδυΐο υπὰ ἀὔπηο αοπνᾶμαος
Οἱ ΠρΘΘΟΒ]Οβθθη, αἴθ υλἱῦ ρου! Ποἢ οἱ ρου ομίοίθη, ρογδὰθ Εἱπάυτορομθπᾶθῃ
Ῥοσϑὴ ἀυτοδθοιτί πασοη. 2 ΄1686 Βἰθ] θη αἷθ Τὶϑέθ ἀθ8 τηρϑυπι ογβοβϑο-
ὯΘὴ ἤΑβϑθοσβ δῦ, ἀοοῦβ ἀδϑ Εϑυσ ]116ββθὰ 96 ᾿ίπαδαθ, Μὸὶὶ δα βουΐοὶ
ἴθ ποῦ Ὑ87. '

8ὅ. ΠὨθ π}}] 40 ΕἸδιυπηθ θεοὶ (δεὶ ον βέθμπρ ἀ65 Αμσοο) τυ [Ἀ}}ν
ΠΣ οἷπο ρουϊησῆισίρο Βεὶη δον νορ τάθ.

86. Αὐδ αἴοδοι ζϊθηιδηί θη ὈΪἀοῖθ ἀϊθ σοι ομο Αρδιγοαϊιθ αἷθ τποΓ-
τἀ] ομθη Αὐρθη.

Β. ΡῈ. 84--92. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 207

87 [228 Κ., 241 81. βπερι, ὧδ οδοὶο ῃ. 629,24 (μδοὶ ἔγ. 86) χαὲὶ μετ᾽ ὀλίγον"

γόμφοις ἀσχήσασα καταστόργοις ᾿Αφροδίτη.

88 [511 Κ, 826 βι] ΑΒΙΒΈ, Ρορῦ, 21. 1468ε 4 ἀφηιρημένον δὲ οἷον τὸ χρῖ καὶ
τὸ δῶ καὶ ᾿ μία --- ὄψ᾽. ὅταλΒο ΥΠΠ ". 864 δὺβ Αρο]]οάοτοβ: παρ᾽ Ἐμπεδοχλεῖ
δὲ ἡ μία --- ὄψ᾽, ἡ ὄψις.

μέα γέγνδται ἀμφοτέρων ὄψ.
89 [261] Κ.,281 5.1 Ῥυστ. ᾳφυδοβῖ. πδῇ. 19 ἢ. 916 Ὁ σχόπει δὴ χατ᾽ Ἐμπεδοχλέα
γνούς, ὅτι πάντων δἰσὶν ἀπορροαέ, ὅσσ᾽ ἐγένοντο.
οὐ γὰρ ζώιων μόνον οὐδὲ φυτῶν οὐδὲ γῆς χαὶ ϑαλάττης, ἀλλὰ καὶ λίϑων
ἄπεισιν ἐνδελεχῶς πολλὰ ῥεύματα χαὶ χαλχοῦ καὶ σιδήρον᾽ καὶ γὰρ φϑείρεται
πάντα καὶ ὅλωλε τῶι ῥεῖν ἀεί τι χαὶ φέρεσϑαι συνεχῶς.

90 (268. 269 Κ,, 252. 288 5} 1. 2 Ῥαῦτ. αὐϑοϑῖ. οοηνίν. ΓΥ̓͂ 1, 8 ἢ. 668 Α εἴξε
γὰρ ἐξ ὁμοίων ἀναλαμβάνει τὸ οἰχεῖον ἡ φύσις εἰς τὸν ὄγχον αὐτόϑεν ἡ ποι-
χίλη τροφὴ πολλὰς μεϑιεῖσα ποιότητας ἐξ ἑαυτῆς ἑχάστωι μέρει τὸ πρόσφο-
ρον ἀναδίδωσιν᾽ ὥστε γίγνεσϑαι τὸ τοῦ Ἐμπεδοκχλέους ᾿ ὡς γλυχὺ --- ἐπ᾿ ὀξὺ
δαλερὸν δαλεροῦ". λαβέτωσ (80 Ὑἱπὰοβ.) δὲ ἄλλου... (8 Βυοδιδὶ.) ἐπὶ
πρόσφορον μένοντος τῆι ϑερμότητι ἐν τῶι πνεύματι τοῦ μίγματος σχεδασϑέν-
τος χελ. Ὠδύϑδυβ Μάσβοβ. 'αι. 1 ὅ, 11 ϑοῖηυνμδ αμΐδηι δἰ διι8 ϑἰηνῖδία πεν γὶ

. ϑίηρμϊα αα 8ε δὐνεἰ ὐμαόηοηι δμὲ γαρενο ἰρδέϊ8 Επιρεαοοῖοα φιυ αἱΐ᾿ ὡς --- ἔβη,
δεῤμὸν δ᾽ ἐποχεύετο ϑερμῶι.
ὡς γλυχὺ μὲν γλυχὺ μάρπεε, πειχρὸν δ᾽ ἐπὲ πἰκδὸν ὄρουσεν,

ὀξὺ δ᾽ ἐπ᾽ ὀξὺ ἔβη, δαερὸν δ᾽ ἐποχεῖτο δαηρῶι.

91 [212. 218 Κζ., 284. 28 Β8:}] Ατκχ, Ουδλοδῖ. Π 28 ὑ. 12, 9 ΒΠΠΙΒ [νρ]. Α 89.
5. 180, 29] περὶ τῆς Ἡρακλείας λίϑου διὰ τί ἕλχει τὸν σίδηρον; . .. διὰ τί γὰρ
μόναι αἷ ἀπὸ τῆς λίϑου ἀπόρροιαι κινεῖν δύνανται τὸν ἐπιπωματίζοντα τοὺς
τοῦ σιδήρου πόρους ἀέρα καὶ ἐπέχοντα τὰς ἀπορροίας; ἔτι διὰ τί ἄλλο οὐδὲν
πρὸς ἄλλο τι οὕτω φέρεται, χαίτοι πολλὰ λέγεται ὑπ᾽ αὐτοῦ συμμέτρους τοὺς
πόρους πρὸς ἀλλήλας ταῖς ἀπορροίαις ἔχειν; λέγεε γοῦν [Ἐπηροᾶάοκ!68)" ὕδωρ

οἴνωι μᾶλλον ἐνάρϑμιον, αὐτὰρ ἐλαίωε
οὐχ ἐϑέλει.

92 (450 Καὶ ΑἘ;51. 46 βοη. Δηΐτη. Β 8. 147584 (ὕδθον ἀἷο Αροτγίϑ διὰ τί τὸ τῶν
ἡμιόνων γένος ἄγονον νρὶ. Α 82 8. 116,18) Ἐ. δ᾽ αἰτιᾶται τὸ μεῖγμα τὸ τῶν σπερ-
μάτων γίνεσϑαι πυχνὸν ἐχ μαλαχῆς τῆς γονῆς οὔσης ἑχατέρας᾽ συναρμόττειν γὰρ
τὰ χοῖλα τοῖς πυχνοῖς ἐλλήλων, ἐκ δὲ τῶν τοιούτων γίνεσϑαι ἐκ μαλαχῶν σχλη-

87. ΑΡΒτγοῦϊίθ, ἀΐθ τηΐδ 1ουοαπᾶροϊη (6 Ῥενεἰπέσισι9) Βουϑβίϑὶ]ῦ
Ὠδο...

88. Νὰ Εΐπ ΒΙΙΟΚ ἀτίηρσί δὺ8 Ὀοίάθη Αὐρθῃ,

89. ὙΥοθοηᾶ, ἀ485 ΑἸ δἴδββο νοι 8]]θ, νγ88 ἀδ ϑῃίβίδ θη ἰβί, βίδε-
βηάθῃ.
φῦ. Εο οι Μάδθοθ πδοῖ βὔβδβοαι, Βιἰείσοθ βυσγηχίθ δυΐ ΒΙείοσθθ 108,
Βδῦσοθ βῆ δυΐ ββδιγοβ υπα Ἠροίββοθ σῖϊὶ δυΐ Ηοίββϑιι.

91. ἢ αθ867 ἰδὶ ἄϑὰ οίμθ Ὑϑῃγθγπδηάϊοσ, Αθοσ το Οδ] «111 68
σοῦ τὐοῦῦ πεδοδθη.

92. δε ϑαπιεηπδοδμπο δεὶ ὅ6᾽ γχζοισιπο υοπ Μαμϊοεοϊη ὑγίπρί,

208 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙΕΒ

ρὸν ὥσπερ τῶι χαττιτέρωι μιχϑέντα τὸν χαλχόν, λέγων οὔτ᾽ ἐπὶ τοῦ
χαλχοῦ καὶ τοῦ χαττιτέρου τὴν αἰτίαν ὀρθῶς . .. οὔϑ᾽ ὅλως ἐκ γνωρίμων
ποιούμενος τὰς ἀρχάς. τὰ γὰρ κοῖλα χαὶ τὰ στερεὰ ἁρμόττοντα ἀλλήλοις
πῶς ποιεῖ τὴν μίξιν οἷον οἴνου καὶ ὕδατος; ναὶ. ἔτ. 91].

4298 [214 Κι, 286 3:1} ΡὈυστ. ἀο ἀοῖ. ογ. 41 ῥ. 4388 [Ρ. 118, 15 Ῥαΐοῃ] ἄλλα
γὰρ ἄλλοις οἰχεῖα καὶ πρόσφορα χαϑάπερ τῆς μὲν πορφύρας ὁ χύαμος τῆς
δὲ χόχχου τὸ νίτρον δοχεῖ τὴν βαφὴν ἄγειν [αὔξειν ὙΥΓΟΠΌΔΟΙ; αἴρειν ] με-
μιγμένον,

βύσσωι δὲ γλαυχῆς κόχχος καταμίέσγεται ἀχτῆς
ὡς Ἔ. εἴρηκε.

94 [ρ. δ0 3:1 Ρυστ. Οὐδοδί. πϑί. 89 [ποὺ ἀοὸσ ὑμοτθοίσυπρ: ἀθ8 ΤοηρβοἸίαΒ (Κὅϊη
1842), ἄοϑβαι ρστίϑος. Η 48. γουογθαη βομιϑὲη ) ομογ ἀφμα ἐπ δερηηια ραγίε αἶδα, ἐπ ὕνα0
ψεγῸ πἷσγα ϑρεοίαίμν ὃ απ φμοᾶ »γογωπαϊαϑ ᾿τἱργοάηἶδ ἡναΐον ἐδὲ, μὐ σμαδ 80148
γαΐίοϑ ρυμϑ σμαηι αὐ οαηε ἀεδοοηἀαπί, οδίμπἀαΐ οἱ ἰαδεζαοίε 8 δμρον οἷδδ αμΐενε
γμοηίαηι οοπέδηηνμο α 8οῖς αὐῇδοϊξμν, οαπογεηι ἱωηιιὶδ γοοὶρίαΐ ορογίεί. σμοᾶ ὶ»-
δι οἱ Τὐρερεάοοῖοδβ ἀρρυοδαΐ:

εἰ πίρον ἱπ μιπᾶο πωυϊΐ οοἷον ὀαείαί αὖ ιμὗγα,
αίἰψι6 οσαυόῤγηοεὶς ἐξ δηι δρέοίαξω" ἐπ ἀαπέγίξ.

9ὅ [229 Κι, 242 5...) ΚΕΡῚ, ἀἃθ Ἵβοῖο 629, 26 (πδβοῖ ἔν. 81) χαὶ τὴν αἰτίαν λέ-
γων τοῦ τοὺς μὲν ἐν ἡμέραι τοὺς δὲ ἐν νυχτὶ χάλλεον δρᾶν ναὶ. Α 86 3. 171, 9]"

Κύπριδος, φησίν, ἐν πταλάμηεσιν ὅτε ξὺμ πρῶτ᾽ ἐφύοντο.

96 [211 .---214 Κ,, 199---202 5, 1--4 βτμερι, ὑῆγβ. 800, 19 χαὶ γαρ λόγωι τινὶ
ποιεῖ σάρκας χαὶ ὀστοῦν καὶ τῶν ἄλλων ἕχαστον. λέγει γοῦν ἐν τῶι πρώτωι
τῶν Φυσιχῶν᾽ ᾿ἡ -- ϑεσπεσίηϑεν᾽ τουτέστιν ἀπὸ τῶν ϑείων αἰτίων καὶ μά-
λιστα τῆς Φιλίας ἥτοι Αρμονίας" ταῖς γὰρ ταύτης κόλλαις ἁρμόζεται 1--8 ΑΒιδτ.
ἂθ δηΐπηδ Α ὅ. 4101 οὐ γὰρ ὁπωσοῦν ἔχοντα τὰ στοιχεῖα τούτων ἕχαστον ἀλλὰ
λόγωι τινὶ χαὶ συνϑέσει, χαϑάπερ φησὶ καὶ Ἐ. τὸ ὀστοῦν᾽ “ἡ ---γένοντο᾽. [ῬαΑΓε-
ῬὮγϑδο οὶ βἰμρ]. χὰ ἃ. 5:, 68, 5 Ηαγὰ, ᾿ἐπέίηρος᾽ δέ, τουτέστιν ἐναρμόνιος, εἴρη-
ται ἡ γῆ ὡς χύβος χατὰ τὴν Πυϑαγόρειον αἵρεσιν" τὸν γὰρ χύβον διὰ τὸ δώδεκα
μὲν ἔχειν πλευρὰς ὀχτὼ δὲ γωνίας ἕξ δὲ ἐπίπεδα τὴν ἁρμονιχὴν ποιοῦντα ἀνα-
λογίαν ἁρμονίαν ἐχάλουν. ᾿χόανα᾽ δὲ καὶ παρὰ τῶι ποιητῆι, ἐν οἷς ἡ τῶν
μιγνυμένων γίνεται κρᾶσις, ἀγγεῖα φῦσαι δ᾽ ἐν χοάνοισιν ἐείχοσι πᾶσαι ἐφίύ-
σων᾽ [Σ 410], ὦ καὶ εὔστερνα᾽ ὡς πλατέα διὰ τὸ χωρητικὸν χαλεῖ. μέγνυσι
δὲ πρὸς τὴν τῶν ὀστῶν γένεσιν τέσσαρα μὲν πυρὸς μέρη, διὰ τὸ ξηρὸν καὶ

ὅα χινεὶ τυεἱοδέὲ δίι076 Ζιμδαπιπι θη ΚΟ ΜΉΘΠ, οἷπε δαγίε Ῥεγδιπόμπῦ Ζὶ
ϑιαπᾶς. ϑεπη πὲρ Ποδίες πᾶ Φίολίεε ραδεὲ ζιε οἰπαπᾶξγ. ΦῬογί αδὸγ
οδέ 65, ντὶθ ΘΠ τηδὴ Ζίηπ υπὰ Κυρίον τΐβοδί,

98. Μ|ιΓ ἀον Βγββοβίασῃο δον μισὰ ἀΐθ Βϑϑγθ ἀθβ δίδυθη Ηοϊαπάοιε
βοιαβομί,

94. μὰ αἷθ Βομνγᾶσζο δυΐ ἄθαὶ ατυμᾶθ ἀθ8 ΕἾυδβδοθ ϑηϊδιϑῃὶ δ
ἄδτ βοβαιίθῃ υπὰ ἰϑῦ θῦθηβο ἰπ ζογκὶ ξίθῦθηυ ἩδΆ]Θη σὰ βομθῃ.

9ὅ. (Βεὶ ἀνἡ διίάμπσ (Γ᾽ Αμ6η), 818 80 πίον ἀθη Ηδηπάθηῃ ἀοΣ
ἈΡιγοάϊίθ ζυθγβῖ ζυδβαιιπιθηροθβοίζε τυγάθῃ, ὀγσαῦ οἱοῖ αμοἢ ἀἐν ὕπέεν-
ϑοϊιθα, ὅαδς οἰπῖσε δεὶ Τασ, απᾶάφγε δεὶ Ναοΐλέ 6.16 δελθΉ.

Β. ΡῈ. 92--99ϑ. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 209

λευχὸν χρῶμα ἴσως πλείστου λέγων αὐτὰ μετέχειν πυρός, δύο δὲ γῆς καὶ ἕν
μὲν ἀέρος ὃν δὲ ὕδατος, ᾶ δὴ ἄμφω “γῇστιν αἴγλην᾽ προσαγορεύει, γῆστιν
μὲν διὰ τὸ ὑγρὸν ἀπὸ τοῦ νάειν χαὶ ῥεῖν, αἴγλην δὲ ὡς διαφανῆ). ναὶ.
Α 18 8. 114,86.
ἡ δὲ χϑὼν ἐπίηρος ἐν εὐστέρνοις χοάνοισι
τὼ δύο τῶν ὀχτὼ μερέων λάχε Νήστιδος αἴγλης,
τέσσαρα δ᾽ Ἡφαίστοιο᾽ τὰ δ᾽ ὀστέα λευχὰ γένοντο
“Τρμονίης κόλληισιν ἀρηρότα ϑεσπεσίηϑεν.
97 [ρ. 4521
ῥάχες

Ἄβιατ, ἂθ ρασίῦ, δηΐτῃ. Α 1 ῥ. 640 18 ἡ γὰρ γένεσις ἕνεχα τῆς οὐσίας ἐστίν,
ἀλλ᾽ οὐχ ἢ οὐσία ἕνεχα τῆς γενέσεως. διόπερ ᾿Εμπεδοκλῆς οὐχ ὀρϑῶς εἴρηκε
λέγων ὑ ὑπάρχειν πολλὰ τοῖς ξώιοις διὰ τὸ συμβῆναι οὕτως ἐν τῆι γενέσει οἷον
καὶ “δι ῥάχιν τοιαύτην ἔχειν ὅτι στραφέντος καταχϑῆναι συνέβη.

98 [(21ὅ---219 Κ΄., 208---201 5.1 1---ὃ ΒΊΜΡΙ, ρῆ γε. 82, 8 χαλεῖ δὲ τὸ μὲν πῦρ
χαὶ Ἥφαιστον (96, 8) χαὶ ἥλιον (21, 8 α. 8., χαὶ φλόγα (8δὅ), τὸ δὲ ὕδωρ ὄμ-
βρον (18,1. 3.), τὸν δὲ ἀέρα αἰϑέρα (ἔν. 100, Ἴα. 8... λέγει οὖν πολλαχοῦ
μὲν ταῦτα καὶ ἐν τούτοις δὲ τοῖς ἔπεσιν ἡ ἡ δὲ --- σαρχός᾽ ναὶ. ΑΟΟΥ͂ 22
[Α 18 3. 114, 32. 1 ἘΒενυ. 88, 8 χαὶ τὰ μόρια τῶν ξώιων ἀπὸ τύχης γενέ-
σϑαι τὰ πλεῖστά φησιν ὡς ὅταν λέγηι “ἣ δὲ --- μάλιστα.

ἡ δὲ Χϑὼν τούτοισιν ἴση συνέχυρσε μάλιστα,
Ἡφαίστωι τ᾽ ὄμβρωι τε καὶ αἰϑέρι παμφανόωντι,
Κύπριδος δρμισϑεῖσα τελείοις ἐν λιμένοσσιν
εἴτ᾽ ὀλίγον μείζων εἴτε πελεόνεσσιν ἐλάσσων᾽
ὅ ἐχ τῶν αἷμά τὸ γέντο χαὶ ἄλλης εἴδεα σαρχός.
99 (ρ. 488 Κι, 315 81]
χώδων. σάρκινος ὅζος

96. Ὁϊ]9 Εχάθ δὔϑυ, 1ἰϑῦθνο]] χοθεϊπιμς, Θγῖθ] Ὁ ἴῃ ἴμσϑα Ὀτοϊ Ὀγβερθαη
Τίοροῖη τὸμ ἀθῃ δομὺ Τοίΐϊθη ποὺ σοὶ γοὸὰ ἄθῃ ΟἸδησο ἄθς ΝΙοϑιβ
(ἃ. 6, 8) υπὰ οἴπϑη σοῦ ΗἩδϑρμαίβύοβ ἴηχι. 'ο ϑηίἰδίαπάθηῃ ἀἷθ τγοΐβθθα
ποσῦθῃ, αἷθ ἀυτοῖ ἄθῃ 1,οἷμὰ ἀθν Ηδιτηοηΐο ρδι! ΠΟ μβομβδη δμθίμϑηάος
ποξᾶρι 58:μα,

91. 19 Ὑθο]βὅᾶυ]ο λαΐ ἐδγα ΕοΡηὶ ἀαΐόν, ὅδε δἰς δεὶ (6. Κηί-
δίεδυπο σοΥ Τίοεγο ἀμγοὴ οἷπὸ χιγάϊεἐρε Ἡεπάμπσ χορ δναοδ.

98. ΝαομβάθῃῃἨἙ αὔος ἀΐθ Εσὰθ ἷἱπ ἄθῃι γοϊϊ οιαθηθη Ηδίθη (θὲ
ἈΡΒτγοάϊίθ γὸῦ ΑἸ ΚοΡ σορδηροι, Ὀορομηθίθ 86 ἀΐθϑθη σίθη] οὶ ἰπιὶ σ᾽ Ομ θη
ον δ] μΐδδο (ἀθπὶ Ηρ δίβίοβ, ἀθῃλ Ὗ δϑβοσς υηὰ ἀθγὺ Β6]]]θυο ὐοπάσθαῃ 1.1),
ΤΩΔΡ 80 Ὡ0ἢ) οἷῃ νοηὶρ βίᾶυϊκον οὐον ἀογ ΜΘΕΥΣΒὮΙ ρορθη 6 βοδ ν ὅσο μοῦ
ξονοδθιι δοὶη. (Ὁ) Ῥδσαὺβ ϑηϊδίαπα ἀΔ8 ΒΙαῦ υπὰ αἷθ δϑομβδρθη Ατύίθῃ
γΟ0Ὼ ΕἼΘ θ0 8,

99. δας Οεδὸγ ἐπί μ᾽ οἰοιβαπὶ οἷηθ ΟἿἹοοκο ὅ6γ σίδίο ροδίηηη δ η (ἢ)
7ὅπ6. ΖΡ περί 65 βοιβοιῖροηυ Ζνοίς.

1916, Ετακ. ἃ. οτθοῖσ. 4
Δ

210 21. ΕἘΜΡΕΘΟΚΙΕΗ͂

ΤΉΣΟΡΗΞ. ἃ. Βθη8. 9 [Α 886 5. 171,21. Α. 98 Κ. 181, 16] ὥσπερ γαρ εἶναι
κώδωνα τῶν ἴσων [[οτἱ. ἔσωϑεν] ἤχων τὴν ἀχοήν, ἣν προσαγορεύει σάρχε-
γον ὄζον.

100 ΠΡ ΑΒΤΝ Κι, 281---2311 58} Απιβτ. ἀθ σϑερίσ. 1 Ὁ. 412215 λέγει δὲ περὶ ἀνα-
πνοῆς καὶ Ἐμπ., οὐ μέντοι τίνος γ᾽ ἕνεχα οὐδὲ περὶ πάντων τῶν ζώιων οὐδὲν
ποιεῖ δῆλον εἴτε ἀναπνέουσιν εἴτε μή. καὶ περὶ τῆς διὰ τῶν μυχτήρων ἀναπνοῆς
λέγων (ν.4) οἴεται καὶ περὶ τῆς κυρίας λέγειν ἀναπνοῆς... 4185 1 γίνεσϑαι δέ φησε
τὴν ἀναπνοὴν καὶ ἐχπνοὴν διὰ τὸ φλέβας εἶναί τινας, ἐν αἷς ἔνεστι μὲν αἷμα,
οὐ μέντοι πλήρεις εἰσὶν αἵματος (ν. 1), ἔχουσι δὲ πόρους εἰς τὸν ἔξω ἀέρα,
τῶν μὲν τοῦ σώματος μορίων ἐλάττους, τῶν δὲ τοῦ ἀέρος μείζους. διὸ τοῦ
αἵματος πεφυχότος χινεῖσϑαι ἄνω χαὶ χάτω, χάτω μὲν φερομένου εἰσρεῖν τὸν
ἀέρα χαὶ γίνεσϑαι ἀναπνοήν, ἄνω δ᾽ ἰόντος ἐχπίπτειν ϑύραζε καὶ γίνεσϑαι
τὴν ἐχπνοήν, παρεικάζων τὸ συμβαῖνον ταῖς χλεψύδραις. “ὧδε --- ὀπίσσω᾽
ὧδε δ᾽ ἀναπνεῖ πάντα καὶ ἐχπνεῖ᾽ πᾶσι λίφαιμοι
σαρχῶν σύριγγες πύματον χατὰ σῶμα τέτανται,
καί σφιν ἐπὶ στομίοις πυχναῖς τέτρηνταε ἄλοξιν
δινῶν ἔσχατα τέρϑρα διαμπερές, ὥστε φόνον μέν
χεύϑειν, αἰϑέρε δ᾽ εὐπορίην διόδοισε τετμῆσϑαι.
ἔνϑεν ἔπειθ᾽ ὁπόταν μὲν ἀπαΐξηι τέρεν αἷμα,
αἰϑὴρ παφλάξζων χαταΐσσεται οἴδματι μάργωι,
εὖτε δ᾽ ἀναϑρώισκηι, πάλιν ἐχπνέει, ὥσπερ ὅταν παῖς
κλεψύδρηι παίζηεσι διξιπτετέος χαλκχοῖο"

10 εὖτε μὲν αὐλοῦ πορϑμὸν ἐπ᾽ εὐειδεῖ χερὶ ϑεῖσα
εἰς ὕδατος βάπτηισι τέρεν δέμας ἀργυφέοιο,
οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἐς ἄγγοσδ᾽ ὄμβρος ἐσέρχεται, ἀλλά μεν εἴργει
ἀέρος ὄγκος ἔσωϑε πεσὼν ἐπὶ τρήματα πυκνά,
εἰσόχ᾽ ἀποστεγάσηι πυκινὸν δόον᾽" αὐτὰρ ἔπειτα

υι

100. Α180 δἰπιϑὲ 81168 οἷβ πᾶ δι8. ΒΙυΐαγμιο Εδῆσθη στοὰ ΕἸἼἸοθο ἢ
ϑ'πα οὶ 8116 ἄδου αἴθ Οὐαοσῆδξομοθ ἀθβ Κὄγροιβ δίῃ ροβρδηηΐ, ὑπ δὴ
ἴσο Μπαυηρθη ἰδ αἷθ δυδβδβοτβίθ Οδογῆδομβο ἀογ Ηδυΐ τοἱϊ νίβὶθῃ
Εϊσθη αἀυγοβθοιγί, 80 4885 Σναῦ ἀ48 ΒΙαὺ (6) ἀγηπθη Ὀ]οἰ δέ, ἀθν ΓΝ
ΔΡοΣ ἀυγοι ἀΐο Οβπαηρθη ἔτοὶον Ζαίσίει σοπδμτι ἰδέ. ὁπ υῃ ἄδηῃ ἀδβ
ἀὔπηο Β͵]υΐ νοῃ ἰθὺ δρϑίσδπις, 80 βϑσγιαί ἀἷθ Γλυΐξ Ὀγαυθθηα ἴῃ ΓΆβθῃ-
ἄστη βοθνα}]9 πβοῦ, ΘΏΠ 68 ἀδρορθη ξυγοἰκαρτίηρί, 80 Τδητί ἀἷο Τοἷι
ΜΠ ΙΘΟΟΣ ἈΘΓΒΌΒ, Μ|6 ΘΏΠ οἷη ΜΒῸ]ΟΒ θη ταΐϊδ οἷμπος Ἧ ἈΒΒΘΓΌΒΥ δὺὰ8 ρἰδησθη-
ἄδαι ΕἾΖΘ βρίθ]0. (10) βοϊδηρθ 6β ἀἷἰο Μάπαάυηρ ἀ68 Η81868 σϑρθῃ ἀἷθ Σΐδσ-
Ἰοῦθ Ηδπα ροατὔοϊκι πᾶ] πα 80 (ὐόέ λγ ἱπ ἄἀθῃ ποίσμθῃ ΚΗ ἂθθ
Β!Π Ὀθτθῃ Ῥ ΔΒΒΟσΒ οἰπίδυοβδε, {εἰς ἀΔ5 ΝΝΑΒΒ πἰομῦ ΠΩΘ ΩΓ ἰῃ ἀ88 Οοἔδββ αἷπ,
Βοπάθσγηι αἀἷθΘ ὙΥΌΟΔς ἀν Τλιΐ, ἀ16 σο ἵππθῃ δυΐ αἀἷθ Ζβϑ ]τοίομθη Γὡδοῦοῦ
(ἄδε Βοαοηδ) 1811}, ᾶ} 68 ζυγίοκ, δἷ8 65 ἀυσον Αθάθοϊκθῃ ἄθηῃ γογϊομίθίθῃη
1 Πδίσοτα Ὀθσέτοιϊι. Ῥδηη δος ἰἶϊὲ ἀΔ8 Θῃίθρσθομβομᾶθ Μδδβθ Ὑ δ88ὸσ

Β. ΡῈ. 99---101. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 211

16 πενξύοματς ἐλλείποντος ἐσέρχεται αἴσιμον ὕδωρ.
ὡς δ᾽ αὔτως, ὅϑ᾽ ὕδωρ μὲν ἔχηι κάτα βένϑεα χαλχοῦ
πορϑμοῦ χωσϑέντος βροτέωι χροῖ ἠδὲ πόροιο,
αἰϑὴρ δ᾽ ἐκτὸς ἔσω λελιημένος ὄμβρον ἐρύχει
ἀμφὶ πύλας ἐσθμοῖο δυσηχέος, ἄχρα χρατύνων,

20 δἰσόχε χειρὶ μεϑῆε᾽ τότε δ᾽ αὖ πάλιν, ἔμπαλιν ἢ πρίν,
πνεύματος ἐμπίέπετοντος ὑπεχϑέδι αἴσιμον ὕδωρ.
ὥς δ᾽ αὕτως τέρεν αἷμα χλαδασσόμενον διὰ γυέων
ὅππότε μὲν παλίνορσον ἀπαΐξειε μυχόνδε,
αἰϑέρος εὐθὺς ῥεῦμα κατέρχεται οἴδματι ϑῦον,

26 δὖτε δ᾽ ἀναϑρώισχηι, πάλεν ἐχπνέει ἴσον ὀπίσσω.

101 [300 Κὶ,, 512 (813) ΒΕ] 1.2 ῬυσΥ. ἀοθ σατΐοβ. 11 ᾿. 520; χαὲ καϑάπερ οἱ
χυνηγοὶ τοὺς σκύλαχας οὐχ ἐῶσιν ἐκτρέπεσϑαι καὶ διώχειν πᾶσαν ὀδμήν, ἀλλὰ
τοῖς ῤυτῆρσιν ἕλχουσι καὶ ἀναχρούουσι χκαϑαρὸν αὐτῶν φυλάττοντες καὶ ἄχρα-
τον τὸ αἰσθητήριον ἐπὶ τὸ οἰκεῖον ἔργον, ἵν᾽ εὐτονώτερον ἐμφύηται τοῖς ἔχνεσι

“τέρματα -- ἐρεννῶν, οὕτω χτλ. ΕΒΔ. φαδοβί. πδί, 28 Ρ. 911) πότερον αἱ
κύνες, ὥς φησιν ὃ Ἐ. “κέμματα -- ἐρευνώσαε᾽ τὰς ἀπορροὰς ἀναλαμβά-
γνουσιν, ἄς ἐναπολείπει τὰ ϑηρία τῆε ὕληι, ταύτας ὁὀὲ τοῦ ἕαρος ἐξαμαυ-
ροῦσε χαὶ συγχέουσιν αἱ πλεῖσται τῶν φυτῶν καὶ τῶν ὑλημάτων ὀσμαί χτλ.

2 ΑἸΕΣ, α. ὦ. ῥγοίίοιῃ. ΠΠ 102 (ρ. 22, 1 ὕδοῃ.) ζῦσ Αροσΐίθ διὰ τί αἱ κύνες οὐχ
ὀσφραίνουσι τῶν ἰχνῶν, ὅταν ἀποϑάνηι δασύπους: ζῶντος μὲν οὖν διὰ τὸ συ-
νεχῆ εἶναι τὴν ὀσμὴν ἀπὸ τοῦ ϑηρίου αἰσϑάνονται, τεϑνεῶτος δὲ πέπαυται
ῥέουσα" οὐ γὰρ χαταλείπει, ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς, ὡς ᾿ἀπέλειπε - περιποία᾽ α
οὐχ οἷόν τε γὰρ διασπᾶσϑαι τὴν ὀσμὴν οὐδὲ τὴν χρόαν, ἀλλ᾽ ὅταν ἀποϑάνηι
κἀκεῖνα [ἀϊ6 τὶ θομοη θη ῬαΑγΌ 6] }] χαὶ αὐτὴ [10 ὙΤΙοταΠρ] ἔφϑαρται.

κέρματα ϑηρείων μελέων μυχτῆρσιν ἐρευνῶν
{πνεύματά 9) ὅσσ᾽ ἀπέλειπε ποδῶν ἁπαλῆει περὶ ποίαε...

οἷα, (15) ἀα αἷθ Τὶ οἷπο 1,ὕἴοϊο 1858ι. ἘΘηΒΟ ἰδ 698, σθὴῃ Ἦ δ886Σ
πΠΉΡ ἄσῃι Βαυομ Ἃ0ὁ86 Εγζσοθ {1} υπὰ ἄθν ΗἨδ]5 υἠᾶ αἷο Μῦπαπῃρ το
ἀθγ τηθηβο ΠΟ μθη Ηδυῦ νογβίορῆς ἰδὺ πὰ ἀΐθ Τλιΐρ, ἀΐθ σοὰ δύββθῃ
ὭΘΟῊ ἴΠηΘΠ βίσϑῦὶ, ὅδ9 Ναεβ δῇ θη Αὐβρδὴρ ἀθ8 θῆρθη, ἀυπιρῖ ρὰ-
ΚοἸπάθα Η]θθβ σαν οκαγδηρί, ἱπάθηι βἷθ ἀΐθ βρίίζο (465 Παϊξ65) Ὀθθοῖσί
8810, (20) ὈΐΒ ὁ5 (ὅα5 ΜδασἮ6Πη) 5816 ταὶ ἀος Ηδπᾶ ἔγοίρίοθί. δημ
βίγοτηῦ πιθᾶοσ, προ ϑηγί τῖθ σόσθμοῦ, ἀ88 Θηθρυθομθηθ Μϑϑθβ ΔΒ90Γ
ππίθῃ 808, Ὑϑμτσομπα ἀἷθ Γυΐξ οἰπάτίηρί. 0 ἰβί 68 δι ταῖρ ἄθαλ ἀὔπη 6.
ΒΙυΐ, ἀδ8 ἀυτοι ἀΐο ΟἸοάθν ἰαρί: σϑθῃ 68 τὐοκπᾶγίθ ροναημας ὩϑΟὮΒ ἄθπὶ
ΤηπΟΤ δρείχδτιηῦ, 80 ἀτίηρί βοΐοτί ἀδὺ 1 λυ δίγοιῃ ἴῃ πορϑηάθαι βΚ ΘΒ ΝΆ116
δἰπαρ, θη 68 ἀδρθρθη Ζαν ] οΚδρυπρί, 80 δ τί ἀϊθ ΓΑ ἄθη ρ]οίομθη
Ἦο;; νῖθοσ ΒΟΓΆΙ8.

101. Πὶθ σοῦ ἄθη ΟἸ]θάθτῃ ἀθ8 ἀθ6 χωγοκσοδιδδεποπ Το] ομθη
ταῖς θα Ναβθῃ ϑυβοβη πα ἐπα αἷ6 Ἡογπο, αἰο ἴν ΕλΒΒ ἱτῃ Ζαγίθῃ
Οταϑο ΖυσοΚρθ ] ββθῃ.

148

212 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙΕΒ

102 [301 Κὶ., 814 δι.) ΤΉΞΟΡΗΒ. ἀθ 86η8. 22 (Ὁ. δ05) νκῖ. Α 86 ἢ. 119, 39

ὧδε μὲν οὖν πνοιῆς τε λελόγχασι πάντα καὶ ὀσμῶν.

108 [312 Κι, 195 5.1] βπερι, Ῥῆγβ. 331,10 (τύχη ἀοΒ ΕπρΡ.) χαὶ πολλὰ ἂν
τις εὕροι ἐκ τῶν Ἐμπεδοχλέους Φυσικῶν τοιαῦτα παραϑέσϑαι ὥσπερ χαὶ τοῦτο"

τῆιδε μὲν οὖν ἰότητι Τύχης πεφρόνηχεν ἅπαντα.

10ε [814 Κ., 196 5.1] ϑῃμρι, Ῥῆγβ. 881,18 [πδοὰ ἔγ. 108] καὶ μετ᾽ ὀλίγον
[ὀλίγα ἘΠ᾿

καὶ καϑ᾽ ὅσον μὲν ἀραιότατα ξυνέχυρσε πεσόντα.

105 [831ὕ---811 Κ., 521--829 5] ῬΟΕΡΗΥΕ. ἀ6 ϑίγρο 8Ρ. Β.0Ὀ. θοὶ.1 49, δ8
Ρ. 424,14 7. Ἐ. τε οὕτω φαίνεται ὡς ὀργάνου πρὸς σύνεσιν τοῦ αἵματος ὄν-
τὸς λέγειν ᾿ αἵματος --- νόημα᾽ ναὶ. Α 84 (8. 116, 31). 86 (8. 111, 35)

αἵματος ἐν πελάγεσσε τεϑραμμένη ἀντυϑορόντος,
τῆι τὸ νόημα μάλιστα χικλήσχεται ἀνϑρώποισιν᾽
αἷμα γὰρ ἀνϑρώποις περικάρδιόν ἐστι νόημα.

106 [818 Κι, 880 ΒΞ] ΑΒΙδτ. ἀθ βδηΐπιδ Γ 4. 421421 οἵ γε ἀρχαῖοι τὸ φρο-
νεῖν χαὶ τὸ αἰσϑάνεσϑαι ταὐτὸν εἶναί φασιν, ὥσπερ χαὶ Ἔ. εἴρηχε πρὸς ---
ἀνϑρώποισιν᾽ χαὶ ἐν ἄλλοις ᾿ ὅϑεν --- παρίσταται (ἴτ. 103) Μοίδρβ. Γ ὅ.
1009) 21 Ἑ. μεταβάλλοντας τὴν ἕξιν μεταβάλλειν φησὶ τὴν φρόνησιν πρὸς --
ἀνθρώποισιν᾽. χαὶ ἐν ἑτέροις δὲ λέγει ὅτι ὅσσον --- παρίστατο᾽

πρὸς παρδὸν γὰρ μῆτις ἀέξεται ἀνϑώποισιν.

101 [8324. 826 Κι, 886. 8381 5] ΤΉΣΟΡΗΕ. (6 βϑηῆβὰ 10 [4 88 8. 111, 84]

ἐχ τούτων (γὰρ) πάντα πεπήγασιν ἁρμοσϑέντα
καὶ τούτοις φρονέουσι καὶ ἥδοντ᾽ ἠδ᾽ ἀνιῶνται.

108 [319. 320 Κι, 8381. 382 8) ΑΒιρτ. Μοίδρῃ. Γ ὅ. 1009" 18 [να]. ζὰ ἔν. 106]
καὶ ἐν ἑτέροις δὲ λέγει ὅτι ὅσσον --- παρίστατο᾽ ἂθ ϑεΐτηδ Γ 8. 421: 24
[να]. σὰ ἔτ. 106] καὶ ἐν ἄλλοις .“ὅϑεν σφίσιν -- πκαρίσταται. ῬΗΠΟΡ.
φ, ἃ, δι. 486,18 ὁ γὰρ Ἐ. τὰς διαφορὰς τῶν ὀνειράτων λέγων φησὶν ὅτι ἐκ
τῶν χκαϑ᾽ ἡμέραν ἐνεργημάτων αἱ νυχτεριναὶ γίνονται φαντασίαι᾽ ταύτην δὲ τὴν
φαντασίαν φρόνησιν χαλεῖ ἐν οἷς φησιν ᾿ ὅϑεν --- παρίσταταε᾽ νεῖ. 481,1;

102. βο δαὶ 411906 Οάϑαι υπὰ ἀογάομθ ϑγμδ]ύθη.

108. εἰπὰ 4110 Ῥἤόδοῃ ἀυτοῖ ἄθη Ὑ1Π]1θὰ ἀ68 Ζυ 415. ταϊῦ Βουπιβϑὺ-
βοΐ ὈσρδΌί.

104. ὕμπά 8ο νοϊῦ ρογϑᾶθ ἀΐθ ἰοομὐθϑίθῃ αδγρεῦ Ὀδὶ ἴμγοῖι ΕΔ116 σὰ-
ΦΒΙΩΙΩΘΗ Β26886...

106. πῃ ἄθῃ ΕἸυΐοπ ἀθ8 ΒΙ αὐϑϑ, ἀδ8 ἰῃπι θη σορθηθρείηρί, πδητὺ βἰ ἢ
. ὅ(αἋ5 ΗδΡΖ, πὸ Ἶὰ φοιϑὰθ ἀδβ νογζρ) ἢ 5ἰἰχζῖ, τὰϑ μοὶ ἄθῃ ΜθῃβΟΒΘα
ΘΙ ΚΚτδῆ μοῖβεί. θη ἀδβ ἂπὶ ἀδ5 ΗογΖ τναϊεπαᾶς Β͵]υὶ ᾿ἰδὺ ἀοπ Μου-
βοῖϑθῃ αἀἷθ ὨοηΚγαξί.

106. Νίοι! ἄθιι Ἰονοί σοι ΚόγΡεγ ἐσ ἤθη. Ν᾽ οΥ Δ] ὐἱ8 πϑομδὶ ἄθῃ Μϑῶ-
Βοβθῃ ἀθσ Ὑοσβίβῃα,

107. Πθπη δὺβ ἴβηθη (6η ΑἸδηι ΘΗ (4}) ἰδὲ 81108 συβαιηπιοηροίαρσι ἀπὰ
διηρορδβϑὺ πὰ τϊξ ἴππθη ἄθηκϑη, ἔσθαθα πα ἄγροσῃ βἷθ βἰοῖ. ἡ

Β. ἘΈ. 102-110. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 218

βΓΡΙ, 2. ἃ. Αι. 202, 80 χαὶ τὸ φρονεῖν ἐν τοῖς ὀνείροις ἀλλοῖα παρί-
σταται χτλἝλ.;

ὅσσον (δ᾽) ἀλλοῖοι μετέφυν, τόσον ἄρ σφισιν αἰεί

χαὶ τὸ φρονεῖν ἀλλοῖα παρίσταται...

109 [321---228 Κ, 333---886 5311] 1--8 ΑΒιθτ. ἀθ δηΐπηϑ ἃ 2. 4045 8 ὅσοι δ᾽
ἐπὶ τὸ γινώσχειν χαὶ τὸ αἰσϑάνεσϑαι τῶν ὄντων [86]]. ἀπέβλεψαν), οὗτοι δὲ
λέγουσι τὴν ψυχὴν τὰς ἀρχάς, οἱ μὲν πλείους ποιοῦντες οἱ δὲ μίαν ταύτην,
ὥσπερ Ἐ. μὲν ἐχ τῶν στοιχείων πάντων, εἶναι δὲ καὶ ἕχαστον ψυχὴν τούτων
λέγων οὕτω" ᾿ γαίηι --- λυγρῶι᾽ Μοίδρῃ. Β 4. 1000) ὅ ἡ δὲ γνῶσις τοῦ ὁμοίου
τῶι ὁμοίωι ᾿'γαίηι μὲν γάρ, φησί, γαῖαν ---λυγρῶ!".

γαίης μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν, ὕδατι δ᾽ ὕδωρ,
αἰϑέρε δ᾽ αἰϑέρα δῖον, ἀτὰρ πυρὶ πῦρ ἀίδηλον,
στοργὴν δὲ στοργῆι, νεῖχος δέ τε νείχεϊ λυγρῶι.

110 [222---281 5: 1-ο ΠΤΡΡοΙ, τοί. ΥἼ1 29 ". 251 τοιαύτη τις ἡ χατὰ τὸν
Ἐμπεδοχλέα ἡμῖν ἡ τοῦ κόσμου γένεσις καὶ φϑορὰ καὶ σύστασις ἐξ ἀγαϑοῦ καὶ χα-
χοῦ συνεστῶσα φιλοσοφεῖται. εἶναι δέ φησι καὶ νοητὴν τρίτην τινὰ δύναμιν ἣν χαὶ
ἐκ τούτων ἐπινοεῖσϑαι ὀύνασϑαι, λέγων ὧδέ πως “εἰ γὰρ -- αἶσαν"... 80
Ρ. 208 (φϑξθῃ Μδτγοῖομ) τοὺς Ἐμπεδοκχλέους λανϑάνεις διδάσχων καθϑαρμούς

. λύεις τοὺς ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ συνηρμοσμένους γάμους τοῖς Ἐμπεδοκλέους ἄχο-
λουθῶν δόγμασιν, ἵνα σοι φυλαχϑῆε τὸ τῆς φιλίας ἔργον ἕν ἀδιαίρετον. διαιρεῖ
γὰρ ὁ γάμος κατὰ Ἐμπεδοχλέα τὸ ἕν χαὶ ποιεῖ πολλά, χαϑὼς ἀπεδείξαμεν
10 ἴοἰὰ, ΥἹ 12 Ρ. 166 (μδοὶ ἔν. 109) πάντα γάρ, φησίν (β!ποη), ἐνόμιζε (Επηρθ-
ἀοῖ]θα) τὰ μέρη τοῦ πυρὸς τὰ δρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα φρόνησιν ἔχειν καὶ
νώματος αἶσαν. ϑοχί. δᾶν. τηδί. ΥΙΠ 286 Ἔμπ. ἔτι παραδοξότερον πάντα
ἠξίου λογικὰ τυγχάνειν χαὶ οὐ ζῶια μόνον ἀλλὰ χαὶ φυτὰ ῥητῶς γράφων
“πάντα --- αἷσαν᾽

εὲ γάρ κέν σφ᾽ ἀδινῆισιν ὑπὸ πραπίδεσσιν ἐρείσας

εὐμενέως καϑαρῆισιν ἐποπετεύσηις μελέτηισιν,

ταῦτά τέ σοι μάλα πάντα δι᾽ αἰῶνος παρέσονται,

ἄλλα τε πόλλ᾽ ἀπὸ τῶνδ᾽ ἐχτήσεαι᾽ αὐτὰ γὰρ αὔξει
ὅ ταῦτ᾽ εἰς ἦϑος ἕκαστον, ὅπηε φύσις ἐστὶν ἑκάστωι.

108. ΝΔοι!; ἄθῃ Μίδαβϑθο Ν|θ βοὴ αἴθ ἤεηβοΐῆοη (απὶ Τασε δεν δαμρ)
ἅπογη, 80 1811} 66. ἴβηθῃ (πασλίδ) Ὀθὶ διο ἴἤγο αϑάβδη θη ζὰ ὅπάθγῃ.

109. Τϑμη τὶν μη 5 γῆι ἘΣ δ ΟΕ ΘΓ Ὁ]ΟΚΘὴ τὴν αἴ6 Εχαθ, χΐῦ μι 67 6ηὶ
Ὕγδβθοσ ἀδθ ῬΆΒΒΟΣ, ταΐξ 567 67 Τλυῖς α16 ρδιιομθ 1αὔν, τη ἩΠ 567 6ηὶ
ἘδυοΣ 6. 1160} 48 γϑση!οὐθηθ ΕΘΊ16Γ; ΠλΪδ ὈΠΒΡΟΡ [606 ΖΌΤΏΘΣ αἷθ Τὐθθθ
(ἀν Ἐξ δ πὰ ἑδγέη Ἠδδδ ταϊῦ μηδ όγθηι ἰσαυτίσου ΕδΒ86.

110. γομηῃ θυ. πᾶτ]!]οὴ δυΐ Ποίμοῃ ἰοβίθῃ Οἰοἰϑδὶ ροβιιχσ τ ]ρθ-
βἰππῦ τηϊῦ τοῖθθπλ Βοιλῦμοπ 89 (06 Ζδῆγοη (065 Μεϊδί 6,87) Ὀοιτδοιύοθί,
80 ποσάθῃ Ὠΐτ πἰοδῦ ΠΥ ἀἴθθ6 8|1ϑβαπιΐ ἔν ονίρο Ζοὶς σὰ αθροῦθ βύθῃθῃ,
ποίη, θα τῦῖγθὶ δυο ποοὶ Υἱοὶ δηᾶθσθθ ἀδγϑιβ ρϑυίηηθη,. ΘΠ 68 νδοδδί
γῸ 860 108ὲ (Ὁ) ἀἶθθοσ ϑολαίξ ἱπ Τοΐμθῃ ἰπηθῦθῃ ΘΙ ἰπθίη, ἯῸ Θἷ 68

Ἃ

214 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙΕ

- δὲ δὲ σύ γ᾽ ἀλλοίων ἐπορέξεαι, οἷα κατ᾽ ἄνδρας
μυρία δειλὰ πέλονται ἅ τ᾽ ἀμβλύνουσι μερίμνας,
ἧ σ᾽ ἄφαρ ἐχλεέψουσι περιπλομένοιο χρόνοιο
σφῶν αὐτῶν ποϑέοντα φέλην ἐπὶ γένναν ἱκέσθαι"

10 πάντα γὰρ ἔσϑι φρόνησιν ἔχειν καὶ νώματος αἶσαν.

111 [424-428 Κ,, 24--3) 58) 1--9 [λππτ| Ὀΐορ. ΠῚ 59 [4 1 8. 167, 19]
8--ὃ Ομ. βίτοσι. ΥἹ 80 ῥ. 154 Ροίξ. Ἐ. τε ὁ ᾿ἀχραγαντῖνος χωλυσανέμας ἐπε-
χλήϑη ... διὸ χαὶ αὐτὸς ἐν τοῖς ἔπεσι γράφει ᾿ παύσεις --- ἐπάξεις᾽

φάρμακα δ᾽ ὅσσα γεγᾶσι κακῶν χαὶ γήραος ἄλκαρ
σδύσηι, ἐπιδὲ μούνων σοὶ ἐγὼ κρανέω τάδε πάντα.
παύσεις δ᾽ ἀχαμάτων ἀνέμων μένος οἵ τ᾽ ἐπὶ γαῖαν
ὀρνύμενοι πνοιαῖσι χαταφϑινύϑουσιν ἀρούρας"

ὅ χαὶ πάλιν, ἢν ἐϑέληισϑα, παλέντιτα πνεύματ(α) ἐπάξεες"
ϑήσεις δ᾽ ἐξ ὄμβροιο χελαινοῦ καίριον αὐχμόν
ἀνθρώποις, ϑήσεις δὲ χαὶ ἐξ αὐχμοῖο ϑερείου
ῥεύματα δενδρεόϑρεπτα, τά τ᾽ αἰϑέρι ναιήσονται,
ἄξεις δ᾽ ἐξ ᾿Φίδαο καταφϑιμένου μένος ἀνδρός.

ΚΑ4Θ4“ΡΜΙΠΟΙ.

112 [389---400 Κ,, 352---868 Κι) 1.2. 4---11 ΤΔἘπτ. ὙΠ 62 (Α 1 Κα, 161, 38
πὰ 8 54 Α 1 83. 166, 14) ὅτι δ᾽ ἦν ᾿Αχραγαντῖνος ἐχ Σιχελίας αὐτὸς ἐναρ-
χόμενος τῶν Καϑαρμῶν φησιν" ὦ φίλοι --- πόλεως" 8. Ὅτονοκ. ΧΙΠ 88
10. 12 Οτεμ. β'ομ. ΥἹ 80 ῥ. 1584 Ρ. (μδοὶ ἔν. 111, 8) παραχολονϑεῖν τε αὑτῶι
ἔλεγεν τοὺς μὲνμαντοσυνῶν κεχρημένους τοὺς δ᾽ ἐπὶ νοῦσον σιδηρὸν
δὴ χαλεποῖσι πεπαρμένους (80 1).

ϑοάθῃ Εϊρθηατὶ στυδί, 1180 Τὸ. ΔῸΣ πδοῖ δηάοσϑη ϑολάξζοη ἰσϑοιίθῃ,
ν]9 69 8ὸ Ὀοὶ ἀθῃ Μϑῃβοῖθαη ἱπὶ ΘΟ ηρῸ βἰπα, ὑηχβῃ]σθ, δυτηθοὶσο,
ἀἰθ ἀΔ8 Νοβάθηκθῃ δρβίυιηρίθη, τ δΏν ΟὮ ἄδηῃ πουάθῃ δἰ 10 θα] ά
'πὶΔΒ Ὀπιδυῦ ἀον Ζοϊξθη ἴπὶ β΄ ἴομθ ἰαβθθη. θη βἰθ βϑῦῃθῃ 8.60} ἀβῃδοῖῦ
τι ἴῃγοπιὶ θἰρηθη, δηροδβίδημηίδη [ὐτροβο]θοδὶ ζυγ οΚΖυ κϑῦσθη. θη
886 ΠῸΣ, 41168 αὶ Βοιιυβαίβοίῃ ὑπ βοίΐηθη ΑἸ 61] δηὶ ὨΘΏΚΘη.

111. Α116 ΟἸδο τίσϑι θὰ Κομηθη Ἰοσηθη, ἀΐθ ροβοδδθῖθη βἰπα στη μοὶς
υπὰ ΑἸ ΘΓ σὰ Ὀδηπθα; ἄθμῃ Ὠὲὶγ 81]ο π}} ἰοὶὶ ἀἶθα 41108 οὐξα]θη. ΒΕ θα
80118ὲ ΠΤ). ἔθσῃοσ ἀθγ ἀπογιηδεϊθύθη Ἦ ἰμἂθ Θοναὶί, ἀΐθ ζοζοι ἀΐθ Εχὰθ 109-
Ὀσθοθθῃ πὰ μἷξ ἴἤτοιι ΤΥ Θμθη αἰθ ΕἼ τθη νϑγηϊομύθη, ἀπά προ κοτὺ 80 18ὲ
1), θη 68 Ὠὲὶνγ Ὀ6]θὈύ, ἀἰθ ὙΥμἀθ συπὶ Αὐθρ]ϑίοι μοιθοϊγαθα Κὄππθη.
ΚΘΆγθη 80118ὲ θὰ ἄθῃ ἀυηκοὶη Εορθη ἱπ Ττοοκπῖβ, σϑάϑὶ Β] 168} ἄθῃ Μαπβοβθη,
Κϑῦτθῃ 80118} Τυ ΔΡῸΣ δυοὰ "νἐδαδν ἀἶθ βοιιμθυ! οι ΤΥοοκαΐΒ ἷπ Ὀδῦπι-
ΘΓ δτοπθ (ἰἴ88ο, ἀἷο ἄφθιτα ΗΠ πι)6] οη δίγδιηθη; συγ οΚύἤσθη 80118{ 1).
Θῃ Δ] οἷ δὰθ ἄθπι Ηδάθβ ψοβίογρομθ Μαπηθθκγαῖι,.

ν᾽

Β, ΕΠ. 110--111. ΠΕΡῚ ΦΥΣΈΩΣ, 112---114. ΚΑΘΑΡΜΟΙ 21

ὦ φέλοι, οὗ μέγα ἄστυ κατὰ ξανϑοῦ ᾿Αχράγαντος ᾿
γαΐδετ᾽ ἀν᾽ ἄχρα πόλεος, ἀγαϑῶν μελεδήμονες ἔργων,
ξείνων αἰδοῖοι λιμένες χαχότητος ἄπειροι,
χαίρετ᾽" ἐγὼ δ᾽ ὑμῖν ϑεὸς ἄμβροτος, οὐκέτι ϑνητός
ὅ πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τϑτιμένος, ὥσπερ ἔοικα,
ταινίαις τὸ περίστετετος στέφεσίν τὸ ϑαλείοις"
τοῖσιν ἅμ᾽ (εῦτ᾽) ἂν ἴχωμαι ἐς ἄστεα τηλεϑάοντα,
ἀνδράσιν ἠδὲ γυναιξί, σεβίζομαι᾽ οἱ δ᾽ ἄμ᾽ ἕπονται
μυρίοι ἐξερέοντες, ὅπηε πρὸς κέρδος ἀταρπός,
10 οἱ μὲν μαντοσυνέων χεχρημένοι, οἱ δ᾽ ἐπὶ νούσων
παντοίων ἐπύϑοντο χλύδιν δὐηχέα βάξεν
δηρὸν δὴ χαλεποῖσι πεπαρμένοι (ἀμφὶ μόγοισιν).
118 [401. 402 Κι, 864. 365 5:1] ΚΈχτ. δᾶν. τηδίῃ. 1 802 (ηδοὶ ἔγ. 112, δ)
ἀλλὰ τί τοῖσδ᾽ ἐπίχειμ᾽ ὡσεὶ μέγα χρῆμά τι πράσσων,
δὲ ϑνητῶν περέειμε πολυφϑερέων ἀνϑρώπων;
114 [401---409 Κι, 866---868 51} Οὐκμ. βίοι. Υ 9 ῥ. 648 Ροῖϊ.
ὦ φίλοι, οἶδα μὲν οὕνεκ᾽ ἀληϑείη πάρα μύϑοις,
οὕς ἐγὼ ἐξερέω᾽ μάλα δ᾽ ἀργαλέη (ἣν γε τέτυχται
ἀνδράσι καὶ δύσζηλος ἐπὶ φρένα πίστιος ὅρμή.

ΒΟΗΝΕΙΖΕΘ.

112, Τὴν Ἐτουπάθ, ἀϊθ ἴδν ἀἷο σγοθβοὸ βίδαϊς θονοδηῦ, ἀΐθ ἃπι 96]0-
Ἰομθη ΑΚταραβ δον Αἰ πα ὈΣίΘἢῦ, πδῃ0 ἀθ Βυγρῦογς, ἰδν Ῥῆορον ἰσϑῖ-
Ἰϊομον ὝοσΚο, θαγσθγαίρον Ηοτὲ ἀοὲ ΕὙἸθιβἀ] προ βομᾶάθν ΕΔ] βοῖ, βοϊὰ πχὶν
δορτᾶδοί, [οἷ δῦϑσ νδηα]9 Ἴθι σί 816 ὑπβίογ Ὁ] ομονῦ Οοὐΐ, πἰομῦ ταϑὴρ 818
ΒίαΥ ΠΟΙῸΣ νὸς ΕΘΝ; (6) τπδῃ Θὲ χηΐϊοἢ 818 βοϊομθῃ 81] θη μα] ρθη, Μὶθ
68 5Β'οἢ ΕΣ τηϊο ἢ σου ηγί, πάθη τηδῃ τηΐρ Τδηΐθη ὑτ8 Ηδυρί Πολύ “πὰ
ΒΙΒβομθ Κυδηζο. ϑββοραϊ ἃ ἰοβ σηΐϊὶ ἀΐοθοῃ 4πλ:άμρογη, Μϑηποη υπά
Ετδυθη, αἀἷἰθ ὈΠΪΠΒοπἄοη Θἰδάϊο δοίσοίθ, Ὀϑύθε πλδη πιο δη, υπὰ Τυθοηαθ
ΟΊ θη Ταΐγ δ ῦ, πὶ σὰ θεκυπάθη, πὸ ἄἀον Ρέδλα ζυὰ Ηοἱ]9 ἔάγο, (10) Ὠ 9
ϑἴπθη ὙΠ Πθοθη ΟΥΑΪΚΟὶ, ἀΐο δηάθγθη ἔγαρθη τ βθη Ἰαδηπὶρἤλομθη Κυδηκ-
Βοΐδοιι πϑοῖ, ὑπὶ οἷῃ ΘΙ τηρθηάθα Ὗ ὄυι οἷ σὰ μὄσϑη; ἄθπῃ Ζὰ ᾿ἰδηρθ
Βοδοη ΜΙΠΑΘῺ 8:6 βοι ἰπ ὈΟΒσθπᾶθῃ ΘΟ ΠθσΖθ θα ΔΊθη.

118. Ὁοοῖ τγὰϑ το ἰοὰ ἰθγᾶθου ποοὶ νἱἷοὶ, 818. οὐ ἰοἢ οὐνναβ ζγοβϑθθθ
νυ τοῦ Βίη ἰο ἀοοῦ τθὴν 818 βἷθ, αἷθ βίθυ]ομθη, υἱοϊδοῆθαι 6 .-
ἀοῦῦθῃ ρον θη Μϑμβοθθα

114, Ο πιοὶπο ΕὙθαμαοὶ [οἷ νγοΐββ Σνασ, ἀδθ8 ΤΕΣ μοῖς ἀθη Ὑ οτίθῃ
ἀϊο ἑο Κἄπαθῃ πορὰθ, ἱππθυόομηῦ; ἀοοὶ πα) θαπὶ ἰϑὺ βἷο ἀθῃ Μοηβοῖθα ζὰ
οΥεΐηρθη, ὑπὰ ΒΟΒΉΘΙΓ Ὡὰν ἀτίηρί ἀδ8 μιοῖδϑο Βοιηῦδμη πὶ θα ΟἸδυῦθῃ
ἷπ αἷο βϑοϊϑ. -

216 21. ΕἘΜΡΕΘΟΚΙΕΒ

116 [1---Ἰ. 18. 14. 19--11 Κι., 869---3882 5.1 18. 14. 4---12. 1. 2 ΗτρΡοΟΣ.
Βοΐῖ. ὯΙ 29 ν. 249 χαὶ τοῦτό ἔστιν ὃ λέγει περὶ τῆς ἑαυτοῦ γεννήσεως ὁ Ἐ.
“τῶν -- ἀλήτης (18), τουτέστι ϑεὸν χαλώῶν τὸ ἕν χαὶ τὴν ἐχείνου ἑνότητα
ἐν ὧι ἦν πρὶν ὑπὸ τοῦ Νείκους ἀποσπασϑῆναι χαὶ γενέσϑαι ἐν τοῖς πολ-
λοῖς τούτοις τοῖς κατὰ τὴν τοῦ Νείκους ὀιαχόσμησιν᾽" " Νείκεϊ, γάρ φησι,
(μαινομένωι πίσυνος )», μαινόμενον καὶ τεταραγμένον καὲ ἄστατον
τὸν δημιουργὸν τοῦδε τοῦ κόσμου δ Ἐ. ἀποχαλῶν. αὕτη γάρ ἔστιν ἡ χατα-
ὀίχη χαὶ ἀνάγχη τῶν ψυχῶν, ὧν ἀποσπᾶι τὸ Νεῖχος ἀπὸ τοῦ ἑνὸς καὶ δη-
μιουργεῖ καὶ ἐργάζεται λέγων τοιοῦτόν τινα τρόπον᾽ ᾿ ὃς καὶ ἐπίο 050» --
βίέοιο᾽ (4. ὅδ), δαίμονας τὰς ψυχὰς λέγων μακραίωνας, ὅτι εἰσὶν ἀϑά-
γατοι χαὶ μακροὺς ξῶσιν αἰῶνας" “τρὶς - ἀλάλησϑαι' (6), μάχαρας καλῶν
τοὺς συνηγμένους ὑ ὑπὸ τῆς Φιλίας ἀπὸ τῶν πολλῶν εἰς τὴν ἑνότητα τοῦ κόσμου τοὺ
νοητοῦ. τούτους οὖν φησιν ἀλάλησϑαι καὶ φυομένους -- χελεύϑους᾽ (1. 8),
ἀργαλέας --- χελεύϑους. ἀργαλέας χελεύϑους φησὶν εἶναι τῶν ψυχῶν
τὰς εἰς τὰ σώματα μεταβολὰς χαὶ μεταχοσμήσεις. τοῦτ᾽ ἔστιν ὃ λέγει ᾿ ἀργα-
λέας---κελεύϑους (8).. μετα λλάσσουσι γὰρ αἱ ψυχαὶ σῶμα ἐχ σώματος, ὑπὸ
τοῦ Νείχους μεταβαλλόμεναι χαὶ χολαζόμεναι, καὶ οὐχ ἐώμεναι μένειν εἰς τὸ
ἕν. ἀλλὰ κολάζεσϑαι ἐν πάσαις κολάσεσιν ὑπὸ τοῦ Νείχους τὰς ψυχὰς μετα-
βαλλομένας σῶμα ἐχ σώματος" αἰϑέριόν γε, φησί, μένος -- πάντες (θ---13).
αὕτη ἐστὶν ἡ χόλασις ἣν κολάζει ὃ δημιουργός καϑάπερ χαλχεὺύς τις μεταχο-
σμῶν σίδηρον χαὶ ἐχ πυρὸς εἰς ὕδωρ μεταβάπτων᾽ πῦρ γὰρ ἐστιν ὃ αἰϑήρ,
ὅϑεν εἰς πόντον μεταβάλλει τὰς ψυχὰς ὃ δημιουργός, χϑὼν δὲ ἡ “ῆ, ὅϑεν
φησίν “ἐξ ὕδατος εἰς γῆν, ἐχ γῆς δὲ εἰς τὸν ἀέρα, τουτέστιν ὃ 0 λέγει ἡ γαῖα δ᾽
ἐς αὐγὰς ἡελίου --- πάντες (10---12). μισουμένας οὖν τὰς ψυχὰς δ συνάγει
ἡ Φιλία ἀγαϑή τις οὖσα καὶ χατοιχτείρουσα τὸν στεναγμὸν αὐτῶν καὶ τὴν
ἄταχτον “αὶ πονηρὰν τοῦ Νείχκους τοῦ μαινομένου κατασχευήν͵ ... διὰ
τὴν τοιαύτην οὖν τοὺ ὀλεϑρίου Νείχους διακόσμησιν τοῦδε τοῦ μεμερισμένου
χόσμονυ πάντων ἐμψύχων ὁ Ἐμπεόδοχλῆς τοὺς ἑαυτοῦ μαϑητὰς ἀπέχεσϑαι παρα-
χαλεῖ" εἶναι γάρ φησι τὰ σώματα τῶν ζώιων τὰ ἐσθιόμενα ψυχῶν κεχο-
λασμένων οἰχητήρια. χαὶ ἐγχρατεῖς εἶναι τοὺς τῶν τοιούτων λόγων ἄχρο-
ωὡμένους τῆς πρὸς γυναῖκα ὁμιλίας διδάσχει, ἵνα μὴ συνεργάξωνται καὶ
συνέπιλαμβάνωνται τῶν ἔργων, ὧν δημι ουργεῖ τὸ Νεῖχος τὸ τῆς Φιλίας ἔργον
λῦον ἀεὶ καὶ διασπῶν᾽ τοῦτον εἶναί φήσιν ὁ ᾿Εμπεδοχλῆς νόμον μέγιστον τῆς
τοῦ παντὸς διοικήσεως λέγων ὧδέ πως" “ἔστιν -- ὅρκοις (1. 3), ἀνάγκην
καλῶν τὴν ἐξ ἑνὸς εἰς πολλὰ κατὰ τὸ Νεῖχος χαὶ ἐκ πολλῶν εἰς ἕν χατὰ τὴν
Φιλίαν μεταβολήν. ϑεοὺς δέ, ὡς ἔφην, τέσσαρας μὲν ϑνητούς, πῦρ ὕόωρ γῆν
ἀέρα, ὄύο δὲ ἀϑανάτους, ἀγεννήτους, πολεμίους ἑαυτοῖς διὰ παντός, τὸ Νεῖχος καὶ
τὴν Φιλίαν. 1. 8. ὅ. θ. 13 ΡῪταστ. ἀθ οχὶ]. 17 ῃ. 6010 ὁ ὁ δ᾽ Ἐ. ἐν ἀρχῆι τῆς φι-
λοσοφίας προαναφωνήσας “ἔστιν -- ἀλήτης᾽ οὐχ (ὅπως) ἑαυτόν, ἀλλ᾽ ἀφ᾽
ἑαυτοῦ πάντας ἀποδείχνυσι μετανάστας ἐνταῦϑα καὶ ξένους χαὶ φυγαόας ἡμᾶς
ὄντας... φεύγει 86. ἡ ψυχή] καὶ πλανᾶται ϑείοις ἐλαυνομένη δόγμασι καὶ
γίμοις. 18. 14 Ῥισσιν. Εμπ. ΓΥ̓͂ 8, 1 [ἀδταυβ Αϑῆθδθ 682. ΤβΘΟΡὮσ. ῥ. ὅ υπὰ
Ἴ οἃ. Ῥατὶβ 1836] ᾿Ε. τε εἰπὼν ἁμαρτανούσαις νόμον εἶναι ταῖς ψυχαῖς πεσεῖν
ἐνταῦϑα καὶ αὐτὸς φυγὰς ϑεόϑεν᾽ γενόμενος ἥχειν πίσυνος μαινομένωι
Νείκχει τοσοῦτον παρεγύμνου ὅσον καὶ Πυϑαγόρας οἶμαι καὶ οἱ ἀπ᾿ ἐχείνου
ἠινίττοντο περί τε τούτου περί τε πολλῶν ἄλλων. ῬΙμτΤΟΝΒ [ἰδίου Α 99
8. 181,41

Β. ΕᾺ. 115. 116. ΚΑΘΑΡΜΟΙ 217

ἔστιν ᾿Ανάγκης χρῆμα, ϑεῶν ψήφισμα παλαιόν,
ἀίδιον, πλατέεσσι κατεσφρηγισμένον ὅρχοις"

εὖτέ τις ἀμπλαχίηισι φόνων φίλα γυῖα μιήνηι,
(Νείκεϊ 9) ὅς χ(ε) ἐπέορχον ἁμαρτήσας ἐπομόσσηι,

ὅ δαίμονες οἶτε μαχραίωνος λελάχασι βίοιο,
τρίς μὲν μυρίας ὧρας ἀπὸ μάχαρων ἀλάλησϑαι,
φυομένους παντοῖα διὰ χρόνου εἴδεα ϑνητῶν
ἀργαλέας βιότοιο μεταλλάσσοντα χελεύϑους.
αἰϑέριον μὲν γάρ σφε μένος πόντονδε διώχει,

10 πόντος δ᾽ ἐς χϑονὸς οὖδας ἀπέπτυσε, γαῖα δ᾽ ἐς αὐγὰς
ἠελίου φαέϑοντος, ὅ δ᾽ αἰϑέρος ὄμβαλε δίναιρ᾽
ἄλλος δ᾽ ἐξ ἄλλου δέχεται, στυγέουσι δὲ πάντες.
τῶν καὶ ἐγὼ νῦν εἰμι, φυγὰς ϑεόϑεν καὶ ἀλήτης,
Νείκεξ μαινομένωι πίσυνος.

116 [69 Κι, 232 58:1] Ῥυστ. Ουδοβί. οουν. ΙΧ ὅ ν᾿. 145 Ο ὁ δὲ Πλάτων ἄτο-
πος, ταῖς μὲν ἀιδίοις χαὶ ϑείοις περιφοραῖς ἀντὶ τῶν Μουσῶν τὰς Σειρῆνας
ἐνιδρύων οὐ πάνυ φιλανθρώπους οὐδὲ χρηστοὺς δαίμονας, τὰς δὲ Μούσας ἢ
παραλείπων παντάπασιν ἢ τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασι προσαγορεύων χαὶ χαλῶν
ϑυγατέρας ᾿Αναγχης. ἄμουσον γὰρ ᾿ἀνάγχη, μουσικὸν δὲ ἡ Πειϑώ, καὶ Μοῦσα
ἡ φιλόδημος οὖσα [μούσαις φιλοδαμοῦσα ἄϊο Ἠδ8.) πολὺ μᾶλλον τῆς Ἐμπε-
δοχλέους Χάριτος

στυγέεε δύστλητον ᾿Ανάγχην.

117 [8380. 381 Κὶ., 388. 384. 5:.}] ΙμΔππν. ΥΙὯΙΠ 11 [Α 1 Κ. 101, 4]

ἤδη γάρ ποτ᾽ ἐγὼ γενόμην χοῦρός τε χόρη τὸ
ϑάμνος τ᾽ οἰωνός τὸ καὶ ἔξαλος ἔλλοπος ἰχϑύς.

116. Ἐπ᾿ σον οἴπθῃ βᾷᾳργιοῃ ἀθ8 ΟΠ ΟἶΚ8818, δἰηθη ΓΔ] θη, υ-
οπίροι Οἰδιὲίου θθομ]υθθ, ἀοὲ πΐξ Ὀγοϊΐθα βοσσθη υογβίθροὶς ἰδὲ: τθῆὰ
ΘΙΠΘΙ βοῖὶπο Ηδβηᾶθ πὴ Μογάθ]υς δεβοοκὶ ἱπ βπαθηγογβίσοκυηρ, τοῦ
ἔοσμον ἱπὰ ὐοἴοὶρθ Ὧθ9 β'έγοιϊίοθ οἴποῃ Μοίηοίἃ βοινὄσε (6) δὺβ ἀογ ΖΔἘ]
ἂον Ἡᾶτοομθα, ἀἶθ οἷπ ονῖρ Ιδυσοθ ΤΠ ΘΌθαι ὁῃ]οοβὲ μαρϑῃ, ἀΐθ πηᾶθθθῃ ἀγθίπιδὶ
ΖΘ δαθομα 8 το ἴοση δῦ σοι ἄθῃ β ᾽σθη βου ϑι ἔθη πα 68 1,9 ΌΘ}8 τηῦ!-
βοῖσο Ῥίδαθ ψϑοβθ]η, τὰ ἱπὶ [,δυΐθ ον Ζοϊξ υῃΐον 81195 τηδρ]οθοη Θὁ-
βίδ ἔθ βίου Ὁ] μον αοϑομόρέο σϑθοσθα Ζὰ Μοσγάθῃ. θη ἀοΣ Τλιΐ Μδοδὶ
Ἷασί 5ἷοὸ ζῦιῃ Μϑοτῖθ, (10) 488 Μϑοσς ϑροῖϊδ 89 δῖ ἄθῃ Εταθοάθῃ 888, αἷθ
Ἐπὰθ χὰ ἄθῃ ίσδ θη ἄοὺ οι θμάθη βοηηθ, πᾶ αἴθθο πὶγές δὶθ ἴῃ
ἀϊο ὙΓθ61 ἀν Γκιΐς. ἘΠΠΘΥ Ὠΐμηταΐ βἰθ σοῖὰ δ ἄθσ δυΐ, υπα 4116π βἰπά
βἷο γϑσβδθδέ, Ζα αἀἴθϑθῃ ρϑμῦσγο Ἶοιζί δαοῖ ἰολ, οἷπ σου Οοίέ ἀοθδηπίδῦ
μα ᾿ττοη ον, ἀ8 ἸΘῸ ἄθιὰ σταβϑοπάθη ϑἰγοὶϊΐο νϑεγαίθ.

116. 16 ΟἸασγίβ μαϑϑὶ ἀΐθ υπουίσϑρ! ομθ Νούπθμηαιροϊξ,

117. ἸΟῺ νὰν Ὀοχοὶϊβ οἰῃτηδὶ Κηδρο, Μβδοδϑη, ἰσδυοι, ἌΟρΟΙ] πὰ
Βυ οι δυο μθηάοσ, βδιμληον ΕἼΒΟΝ. ὃν

218 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙΚΕΝ

118 [18 Κ΄, 386 5:1] Ομ. βάθη. [Π 14 ῥ. δ16 Ρ. ὁῆλος δὲ αὐτῶι (ΒοτΑ ΚΙ)
συμφερόμενος καὶ Ἐμπεδοκλῆς λέγων ᾿ κλαῦσά τε --- χώρον᾽ ναὶ. βΕχτ. δᾶν.
ταδί. ΧΙ 96 ἀλλ᾽ εἰωώϑασί τινες τῶν ἀπὸ τῆς Ἐπιχούρου αἱρέσεως [ἢ Βαττιδῖ-
6808]... λέγειν ὅτι φυσιχὼς καὶ ἀδιδάχτως τὸ ζῶιον φεύγει μὲν τὴν ἀλγη-
δόνα, διώκει δὲ τὴν ἡδονήν᾽ γεννηϑὲν γοῦν καὶ μηδέπω τοῖς κατὰ δόξαν δου-
λεῦον ἅμα τῶι ῥαπισϑῆναι ἀσυνήϑει ἀέρος ψύξει ἔχλαυσέ τε χαὶ ἐκώκυ-
σεν. 8. ἴσσε. Υ 226

κλαῦσά τὸ χαὶ χώχυσα ἰδὼν ἀσυνήϑεα χῶρον.

119 [11. 12 Κι, 8390. 891 5.) Οὐδ. βομῃ. ΓΥ͂ 12 Ῥ. 569 Ροϊζ. παιδεύων δὲ
οἶμαι καὶ ἐλέγχων “ ἐξ οἵης --- ὄλβον᾽, ὥς φησιν Ἐ. ὧδε λοιπὸν μετὰ ϑνη-
τῶν ἀναστρέφεται Ῥιστ. ἃ6 οχί!]. 11 ἢ. 601 Ὁ (πδοῖ ἔν. 11δ, 1 5.) εἶϑ᾽ ὥσπερ
ἐν νήσωι σάλον ἐχούσηι πολύν, χαϑάπερ φησὶν ὃ Πλάτων ᾿ὯὩ ὀστρέου τρόπον᾽
ἐνδεδεμένη τῶι σώματι διὰ τὸ μὴ ἀναφέρειν μηδὲ μνημονεύειν ᾿ἐξ οἵης --
ὄλβον᾽ μεϑέστηχεν ... οὐρανοῦ χαὶ σελήνης γῆν ἀμειψαμένη [δα]. ἡ ψυχή]
καὶ τὸν ἐπὶ γῆς βίον, ἐὰν μικρὸν ἐνταῦϑα τόπον ἐχ τόπου παραλλάξηι, δυσα-
γασχετεῖ χαὶ ξενοπαϑεῖ.

ἐξ οἵης τιμῆς τὸ χαὶ ὅσσου μήχεος ὄλβου

(ὧδε πεσὼν κατὰ γαῖαν) ἀναστρέφομαι μετὰ ϑνητοῖς.
᾿.190 [81 Κι, 392 5} ῬΟΒΡΗ͂ΣΕ. ἀθ ἈΠῸ Ὠγρἢ. 8 Ρ. 61, 19 Ναῦοξκ. παρά
τε γὰρ Ἐμπεόοχλεῖ αἱ ψυχοπομποὶ δυνάμεις λέγουσιν

ἠλύϑομεν τόδ᾽ ὑπ᾽ ἄντρον ὑπόστεγον ...

121 [18.21.22 Κ΄, 385---388 5.1 1. 2. 4 ΗΙΒΒΟΟΙ, δἃ ὁ. δὺ1. 24 δὰ ν. ὅ4 βαᾷᾳ.
ἄνεισι δὲ καὶ τὴν ἀρχαίαν ἕξιν ἀπολαμβάνει, εἰ φύγοι τὰ περὶ γῆν καὶ τὸν
ἀτερπέα χῶρον ὡς ὃ αὐτὸς λέγει, ἔνϑα -- Κηρῶν, εἰς ὃν οἱ ἐμπεσόντες
“Ἄτης --ἡλάσχουσι᾽" ἡ δὲ ἔφεσις τοῦ φεύγοντος τὸν τῆς Ἄτης λειμῶνα
πρὸς τὸν τῆς ᾿Αληϑείας ἐπείγεται λειμῶνα, ὃν ἀπολιπὼν τῆι δρμῆι τῆς πτε-
ρορρνήσεως εἰς γήινον ἔρχεται σῶμα ὀλβίον αἰῶνος ἀμερϑείς. 83. 4 ῬΒΟΟΙ,
πη Β. Ρ, Π 151,24 ΚΙοΙ]. νεῖ. ΚΎΝΕΒ. ἀθ ρῥτου. 1 [Α 99 Κ.. 182,17 2. 3 ῬΒΟΟΙ,
ἐπ ΟἸδέ. Ρ. 103 ΒΟΙΒδ.

ἀτερπέα χῶρον,
ἔνϑα Φόνος τε «κότας τὸ χαὶ ἄλλων ἔϑνεα Κηρῶν
αὐχμηραί τε νόσοι καὶ σήψιες ἔργα τὸ ἤευστά
“ἄτης ἀν λειμῶνα κατὰ σχότος ἠλάσχουσιν.

122 [24--21 Κ',, 8398---896 5ι}] Ῥεσε. ἀθ ἔζη. δῃ. 15 Ὁ. 414 Β ἀλλὰ μᾶλλον,
ὡς Ἐ,, διτταί τινες ἕχαστον ἡμῶν γιγνόμενον παραλαμβάνουσι καὶ κατάρχονται

118, Ι0} ποίπῦθ υπὰ Ἰδπιπιογίθ, 818 ἴθ ἄθῃ ἀμρϑνομπίθῃ Οτῇ ογ-
ὈΠΟΚίο.

119. Αὐ8 τ οθθαι Βδηρο, δὺβ σϑοθθῦ Οὔ οἸΚο8[ἅ}}90 δὶπ ἐσ ΛΙΘΡ
αι ἄς Ἐγαδς σοξαϊδθπ πὰ σϑυκϑῦγο πὰπ πὐϊῦ ἄθῃ βου Ὁ] Θἤ θη.

120. ὙΙΡ ροϊδηρίοι ἴῃ α1680 ἀρογαάδομί Ἡδμ]θ...

121... ἄθηῃ ἰτουάϊοβοη Οτὶ, τὸ Μοιὰ υὑπὰ Ο10]] υπὰ βο,δδτϑη
δηᾶοτος πρὶ ἀοκοροίδίοσ, τὸ ἀδττοπὰθϑ βἰϑομβίαα ὑπὰ ἘδυΪπἰδ υπὰ ὕνοτ-
Βομπυθιημθηρ δυΐ ἄορ [Ππ}6 118 γϊθ86 ἱπὶ Ὠδδίοση δἷπ πὰ ΘΓ βομυϑὶ ἔθη.

Β, ΕΒ. 118--126. ΚΑΘΑΡΜΟΙ 219

μοῖραι καὶ δαίμονες [ναὶ. ἔτ. 120, 123] ἔν ϑ᾽ --- Ἀσάφεια᾽, ὥστε τούτων ἐχά-
στου σπέρματα τῶν παϑῶν ἀνακεχραμένα δεδεγμένης ἡμῶν τῆς γενέσεως χαὶ
διὰ τοῦτο πολλὴν ἀνωμαλίαν ἐχούσης, εὔχεται μὲν ὃ νοῦν ἔχων τὰ βελτίονα,
προσόοχᾶι δὲ καὶ ϑάτερα, χρῆται δ᾽ ἀμφοτέροις τὸ ἄγαν ἀφαιρῶν.
ἔνϑ᾽ ἦσαν Χϑονίη τε καὶ Ἡλιόπη ταναῶπεις,
ΖΔῆῇρίς ϑ᾽ αἱματόεσσα καὶ ᾿Αρμονέη ϑεμερῶπις,
Καλλιστώ τ᾽ «Αϊἰσχρή τε, Θόωσά τὸ “4“]ηναίη τδ,
Νημερτής τ᾽ ἐρόεσσα μελάγκχουρός τ᾽ ᾿Ασάφεια.

128 [28--80 Κι, 391---400 8:}] Οοπνυτυθβ ϑρίἄγοπι. 117 οὗτοι [ἀἰθ Τιυλῃ68) δ᾽
ἂν εἶεν διαφοραὶ τῶν ὄντων᾽ ὡς γὰρ Ἐ. φυσικῶς ἐξαριϑμεῖται ᾿ Φυσώ -- Με-
γιστώ᾽ χαὶ Φορύην καὶ Σοφήν τε χαὶ Ὀμφαίην χαὶ πολλὰς ἄλλας, τὴν
εἰρημένην ποικιλίαν τῶν ὄντων αἰνιττόμενος, οὕτως ὑπὸ τῶν παλαιῶν Ἰαπε-
τὸς μὲν ὠνομάσϑη ὃ λόγος χαϑ᾽ ὃν φωνητιχὰ (τὰ) ζώια ἐγένετο χαὶ τὸ
ὅλον ψόφος ἀπετελέσθη, ἰαφετός τις ὧν (ἰὰ γάρ ἐστιν ἡ φωνή), Κοῖος δὲ κτλ.

Φυσώ τὸ Φϑιμένη τε, καὶ Εὐναίη καὶ Ἔχγερσις,
Κινώ τ᾽ ᾿Αστεμφής τε, πολυστέφανός τε εγιστώ
καὶ Φορύη, Σωπὴή τὸ καὶ Ὀμφαίη ... ᾿

184 [14. 16 Κὶ., 400. 401 5.1 1. 2 Ομ. βίτοπμι. ΠῚ 14 ὑ. 516 Ρ. (μδοῦ ἔγ. 125)
καὶ πάλιν ὦ πόποι --- ἐγένεσϑε᾽. ΤΙμοὸκ ἔν. 838 Ῥδομβηι. σχέτλιος ἄνϑρω-
ποι, κάχ᾽ ἐλέγχεα, γαστέρες οἷον “το ίων --- πέπλασϑε᾽

ὦ πόποι, ὦ δειλὸν ϑνητῶν γένος, ὦ δυσάνολβον,
τοίων ἔχ τ᾽ ἐρίδων ἔχ τε στοναχῶν ἐγένεσϑε.

125 [318 Κι, 404 3:1} ὔΟὑεν. βίσουι. ΠῚ 14 ὑ. δ16 Ρ. (μδοὶ ἔν. 118)

ἐχ μὲν γὰρ ζωῶν ἐτίϑει νεχρὰ εἴδε᾽ ἀμείβων.

126 [319 Κα, 402 5} ῬῬχσττ. ἀ6 θδὰ οοιηπηι. 2, 8 ἢ. 998 Ο (Ρεαἰἱπροποδῖὶθ) ἀλλάσ-
σει δὲ ἡ φύσις ἅπαντα καὶ μετοιχίζει ᾿ σαρκῶν --- χιτῶνι (οἴπο Αὐὐογῃδπιθῃ)
ῬΟΚΡΉΤΥΕ. ἃΡ. Ξ'΄ΟὈ. Επ].1 49, 60 [1 446,1 7.1] αὐτῆς γὰρ τῆς μεταχοσμήσεως
εἱμαρμένη καὶ φύσις ὑπὸ Ἐμπεδοχλέους δαίμων ἀνηγόρευται ᾿σαρκχῶν --- χι-
τῶνι᾽ καὶ μεταμπίσχουσα τὰς ψυχάς.

σαρχῶν ἀλλογνῶτε πεεριστέλλουσα χιτῶνι.

195, Ὧᾶ σπϑθὴ αἷο Εγαγυίοσ ὑπα αἷθ τοὶ Ὁ] θη άθ βοπμθη)αηρ-
ἔται, αἴθ ϊυθῦρο Ζνιοίσδουῦ πὰ αἷθ Θγμβ ]οκοηάθ Ἡδιυτηοηΐθ, γα
βοθθδη υπὰ ἔγαι Ηδβ5] οι, γα Ἠυτῆρ υπὰ ἤγαι βρᾶϊ, ἀἷο Ἰἰουγτοίομθ
ὙΥΔΕυμ σοὶ πα αἀϊθ βου ῃδατῖρο Ὗ ΘΥΟυτϑῃ μοί.

198. Τῦυὰ σὲ6 Οεἰδίογ' ἀο8 ΤΥ δοββίυιηϑ υπὰ βομυπυηᾶοθ, 468 ΚΟΒ]αἴθηΒ
πιὰ ὙΔΟΙΘη8, ἀογ Βοτοριηρ υπὰ Βυδο, ἀθ᾽ το ροκγδηζίθῃ Ῥυδοδῦ ὑπὰ
Ὧοθ βοβιγυίσοθ, ἀθ οι νοίζθηθ ἀπα ΒΘάθη8.

194. ὙοΔ᾽, νϑθ, ἀτ δγῖηθβ ΜοΩΒΟΒΟΠρΘΒΟΒΙ Ομ, τ δ᾿ ἀὰ 78 ΠΠΊ0Γ-
ΨΟ]1 προ] ΐσοθ: δὺβ βοϊομου Ζυίβίοῃ πὰ βθαἔζοσῃ βοὶα ἴ᾿ν Θηίθργοβθϑῃ

195. Ῥθμη δὰβ Γι ρϑπαϊροιη τωδορίθ οσ Τοίθα αἷθ Οἰϑβία᾽ὕθῃ Ὑϑγ-
ἰδυθοδοπά,

128. 2ίε Ναίων τοσολδοῖξ αἰϊ66, ἰπάθια βἰο ἀἐ6 ϑϑοίθη ταῖν ἔτϑιραδυθῖρον
1, οἰ θοϑῦ}]9 ἀπ Κ] οἱ ἀοί,

220 21. ΕΜΡΕΘΟΚΙῈΞ

121 [382. 888 Κ, 438. 439 8:}] ΑΕἸ, πδί. 8η. ΧΙ Ἴ λέγει δὲ χαὶ Ἐ. τὴν ἀρί-
στην εἶναι μετοίχησιν τὴν τοῦ ἀνϑρώπου, εἰ μὲν ἐς ζώιον ἡ λῆξις αὐτὸν μετα-
γάγοι, λέοντα γίνεσθαι" εἰ δὲ ἐς φυτόν, δάφνην. ἃ δὲ Ἔ. λέγει ταῦτά ἐστιν
“ἐν --- ἡυχ ὁμοισιν᾽.

ἐν ϑήρεσσι λέοντες ὀρειλεχέες χαμαιεῦναι
γίγνονται, δάφναε δ᾽ ἐνὶ δένδρεσιν ἠυχόμοισιν.

125 [368---8511] Κὶ., 405δ--414 ΝΒ] ῬΟΒΡΉΥΕΒ. ἀθ δι. Π| 20 (28 ΤὨΘΟΡὮὨ ταδὶ ἀθ
Ρἰοίαῦο) τὰ μὲν ἀρχαῖα τῶν ἱερῶν νηφάλια παρὰ πολλοῖς ἦν" νηφάλια δ᾽ ἐστὶν τὰ
ὑδρόσπονδα, τὰ δὲ μετὰ ταῦτα μελίσπονδόα᾽ τοῦτον γὰρ ἕτοιμον παρὰ μελιττῶν
πρῶτον ἐλάβομεν τὸν ὑγρὸν καρπόν" εἶτ᾽ ἐλαιόσπονδα. τέλος δ᾽ ἐπὶ πᾶσιν τὰ
ὕστερον γεγονότα οἰνόσπονδα ... 21 μαρτυρεῖται δὲ ταῦτα οὐ μόνον ὑπὸ τῶν
κύρβεων... ἀλλὰ καὶ παρ᾽ Ἐμπεδοκχλέους, ὃς περί τε τῶν ϑυμάτων καὶ περὶ τῆς
ϑεογονίας διεξιὼν παρεμφαίνει λέγων [Ἐμπεδοκλῆς] οὐ δέ --- βασίλεια᾽, ἣ ἔστιν
ἡ Φιλία' τὴν οἵ γ᾽ --- οὖδας", ἅπερ καὶ νῦν ἔτι σώιζεται παρ᾽ ἐνίοις οἷον ἴχνη
τινὰ τῆς ἀληϑείας ὄντα, “ταύρων δ᾽ --- βὼ μὸς᾽ τῆς γὰρ οἶμαι φιλίας καὶ τῆς
περὶ τὸ συγγενὲς αἰσϑήσεως πάντα χατεχούσης, οὐϑεὶς οὐθὲν ἐφόνευεν οἰχεῖα
εἶναι νομίζων τὰ λοιπὰ τῶν ζώιων. ἐπεὶ δὲ Ἄρης χαὶ Κυδοιμὸς χαὶ πᾶσα
μάχη χαὶ πολέμων ἀρχὴ κατέσχεν, τότε πρῶτον οὐϑεὶς οὐϑενὸς ὅλως ἐφείδετο
τῶν οἰχείων. ο. 21] “ταύρων --- γυῖα᾽.

οὐδέ τις ἦν κείνοισιν “ἄρης ϑεὸς οὐδὲ Κυδοιμός
οὐδὲ Ζεὺς βασιλεὺς οὐδὲ Κρόνος οὐδὲ Ποσειδῶν,
ἀλλὰ Κύπρις βασίλεια.
τὴν οἵγ᾽ εὐσεβέεσσιν ἀγάλμασιν ἱλάσκοντο
ὅ γραπτοῖς τὸ ζώιοισι μύροισί τὸ δαιδαλεόδμοις
σμύρνης τ᾽ ἀχρήτου ϑυσίαις λιβάνου τε ϑυώδους,
ξουϑῶν τὸ σπονδὰς μελιτῶν δίπτοντες ἐς οὖδας"
ταύρων δ᾽ ἀχρήτοισι φόνοις οὐ δεύετο βωμός,
ἀλλὰ μύσος τοῦτ᾽ ἔσχεν ἐν ἀνϑρώποισι μέγιστον,
10 ϑυμὸν ἀπορραίσαντας ἐνέδμεναι ἠέα γυῖα.

127. Βεὶ ἀον' ϑεοοίοηναπάεγιπο σοτάθῃ αἷς Μοπδοδεθ αι δέείοη
2 ὈΟΥΡ ΡΟ Βηθηάθῃ, δυΐ ἂς Εαθ βολ]δέθηθῃ [ὄν αμῦθν ἄθῃ ΤΊΘσΘα
τη συλ ΓΟΥ̓ΌΘΟΣ υηΐοῦ ἀθηῃ βομδηοϊδυδίθη Βδυτηθῃ.

128. πα δοὶ ᾿θηθῃ (Νεπδοΐοη 665 σοϊάπεη Ζεοίίαϊ 675) χΔὉ 686. ποσὶ
Κοίποῃ οί 468 Κσϊοροβ υπᾶ βοδομίροίτημθ]θ, Κοίποα Εδηὶρ Ζθϑιυβ
οὔογ Κτομοβ οὐδθσ Ῥοβοίαοῃ, βοῃᾶθτῃ ἢ οἷμο Κδηϊρίη, ἀἴ6 11θῦ6....
Β΄Θ βϑυομύθῃ 1680 πιϊξ ἔγοιησηθη Ὗ οἰ βοζαθθη Ζὰ ρονίπηθα, (δ) πιϊῦ χη] θα
Β]άοση ἀπὰ Κὔθιοι ἀαξίδηάθῃ β4] ρθη, πὶ Ορίοσῃ σοῃ ᾿ἰδυύΐασος Μυττῆθ
υπα ἀυξίομάθπι ΘΙ Βγαῦοι πα δὺθΒ θη Ὀγαῦμθη Θθθη βο ὑθύθῃ 816
Ὑγο ρχᾶββο δυΐ ἀθη Βοάθῃ. Θοοὶ Κοίη ΑἸΙΔΡ μαγὰ Ὀϑηθίσί υἱϊξ ἰδυύθσϑιω
ΒΕ γθ]αΐ, ΒΟΠ ΘΓ αἴ68 χᾺ]0 Ὀεὶ ἄθη Μθηβοθθα 4]8 στδεθίοσς ΕὙονοὶ, (15) ἀ88
Γθθη σὰ τϑῦροη ὑπα οἀ]9 ΟἸ θά Ζζὶὶ νϑυσθῃσθῃ.

Β. ΡῈ. 121---[380θ.. ΚΑΘΑΡΜΟΙ 221

129 [440--445 Κι, 415---420 5:1 ῬΟΕΒΡΗ, Υ. Ργίδ. 30 αὐτὸς δὲ (ῬγΓ ΙΔ ΟΓΔΔ)
τῆς τοῦ παντὸς ἁρμονίας ἠχροᾶτο συνιεὶς τῆς χαϑολικῆς τῶν σφαιρῶν χαὶ τῶν
κατ᾽ αὐτὰς κινουμένων ἀστέρων ἁρμονίας, ἧς ἡμᾶς μὴ ἀχούειν διὰ σμικρότητα
τῆς φύσεως. τούτοις καὶ Ἐ. μαρτυρεῖ λέγων περὶ αὐτοῦ" “ἣν --- αἰώνεσσιν᾽,
τὸ γὰρ περιώσια χαὶ τῶν ὄντων λεύσσεσχεν ἕχαστα καὶ πραπίδων
πλοῦτον καὶ τὰ ἐοιχότα ἐμφαντιχὰ μάλιστα τῆς ἐξαιρέτου χαὶ ἀχριβεστέρας
παρὰ τοὺς ἄλλους διοργανάσεως ἕν τε τῶι ὁρᾶν καὶ τῶι ἀχούειν καὶ τῶι νοεῖν
τοῦ Πυϑαγόρου (δὰ ΝΙΚοτιηδοῖΐοθβ τὶ [δπ|]. Υ. Ῥ. 1. 1. 2 ᾿άββυ. ΥἹΠ δ4
[νεὶ. Α 1. 8. 168, 20]

ἦν δέ τις ἐν χείνοισιν ἀνὴρ περιώσια εἰδώς,
ὃς δὴ μήχεστον πραπέδων ἐχτήσατο πλοῦτον
παντοίων τε μάλιστα σοφῶν ἐπιεήρανος ἔργων᾽
ὅὄὅππότε γὰρ πάσηισεν ὀρέξαιτο πραπέδεσσιν,

ὅ ῥφεῖ᾽ ὅ γε τῶν ὄντων πάντων λεύσσεσχεν ἕκαστον
καί τὸ δέχ᾽ ἀνϑρώπων καί τ᾽ εἴχοσιν αἰώνεσσιν.

180 [364. 866 Κὶ., 421. 422 53.) ϑσποισ, Νίο. Τθοσ. 462 ἢ. 86, 22

ἦσαν δὲ χτίλα πάντα καὶ ἀνϑρώποισι προσηνῆ,
ϑῆρές τ᾽ οἰωνοί τε, φιλοφροσύνη τὸ δεδήει.

181 [338-841 8] ἨἩτρροσ, Βοΐ. ΥΠ 81 ὑ. 264 χόσμον γάρ φησιν εἶναι ὃ
Ἐ. τὸν ὑπὸ τοῦ Νείχους διοιχούμενον τοῦ πονηροῦ καὶ ἕτερον νοητὸν τὸν
ὑπο τῆς Φιλίας... μέσον δὲ εἶναι τῶν διαφόρων ἀρχῶν Δίχαιον λόγον, καϑ'᾽
ὃν συγχρίνεται τὰ διηιρημένα ὑπὸ τοῦ Νείχους χαὶ προσαρμόξεται χατὰ τὴν
Φιλίαν τῶι ἑνί. τοῦτον δὲ αὐτὸν τὸν Δίχαιον λόγον τὸν τῆι Φιλίαι συναγω-
νιξόμενον Μοῦσαν ὁ Ἐ. προσαγορεύων καὶ αὐτὸς αὑτῶι συναγωνίξεσϑαι παρα-
καλεῖ λέγων ὧδέ πως" .

δὲ γὰρ ἐφημερίων ἕνεχέν τινος, ἄμβροτε Ποῦσα,
ἡμετέρας μελέτας {μέλε τοι) διὰ φροντίδος ἐλϑεῖν,
εὐχομένωι νῦν αὖτε παρίστασο, Καλλιόπεια,

ἀμφὶ ϑεῶν μαχάρων ἀγαϑὸν λόγον ἐμφαίνοντι.

129. Ἰοοῖ 66 ἰϑθίθ υπίϑσ ᾿θηθη οἷὰβ Μϑμη σοὰ ὥβροιτηθηβο] ομθπὶ
ὙΝΊΘθθη, ον δηθικαπηῦ ἄθῃ σιδεβϑίθῃ Οοἰϑίθθγοι ομζαμημ Ὀθϑαδβ πα τηδηηὶρ-
ἔδομος ΚΕ ποίϑ τηδομν τγὰσ. θη βοθδ] ἃ δὲ μὰ πιϊύ 8116 βοίμϑηῃ θἰβίεγ-
Ἰκτδ θη βοὴ σϑοϊκίβ, (8) βομιδαϊθ οὺ Ἰοίοπὲ δυΐ σοῦ υπὰ τ πδηζὶρ Μθη ΒΟ θα-
Φ ϑΟὨ]θομῦον ᾿ΐη ᾿θᾶθϑ οἰζοίηθ Ὠΐηρ ἰπ ἀ6Γ ρβησθῃ ὟΥ οἰύ.

180. θὰ πᾶῦϑ 8110 Οδεολόρζε τα υπὰ ἄθῃ Μϑηβοθθη συΐπαπ-
10: ἀΐο τὰ θη Τίοσθ υπμὰ Ὑόροὶ!, υπὰ αἷο ΕἸδιηθθ ἀθσ χορϑηβοϊ ρθη
Ἐτουπάβομδῆι ρ] Δ ίο.

181. θη ΤΘΏΏ 65 ΙΓ ρῬΠΘΩπὶ ΜᾺΓ, Ὁπδίο Ὁ]16 89 Μυθο, ρθη
ἔγζϑη ἃ οἷον τμθη ΒΒ] Ι΄ ομθὰ Απροϊθρϑημοὶῦ Ὁ ὑμθοσθ βογζθη ἀυγοῖ ἄθῃ
Βίπη σχϑθθῃ σὰ ἰδββθη, 80 δ μιὅγϑ ἰοῖζο πῖϑαθν ποθ αορθὲ, ΚΑΙ] ΟΡθ, πὸ
10 Ὀορίπηθ ρυΐο Οαὀάδηϊκοι ἄροσς αἷο βο] ρθη Οδιίος Ζὰ οὔἴϑηθαγθια.

222 21. ΕἘΜΡΕΘΟΚΙΕΝ

182 [83δ4. 8656 Κὶ,, 842. 848 53: - ΟἸΕΜ. βοῃιι. Υ᾽ 140 ρΡ. 138 Ῥοίί.
ὄλβιος, ὃς ϑείων πραπίδων ἐχτήσατο πλοῦτον,

δειλὸς δ᾽ ὧι σχοτόεσσα ϑεῶν πέρι δόξα μέμηλεν.

188 (8δ6---888 Κι 544--546 58] ἄσιεν. βοπι. Υ͂ 82 ὑ. 694 ΡῬοί(. τὸ γάρ τοι

ϑεῖον, ὁ ᾿ἀχραγαντῖνός φησι ποιητής,
οὐχ ἔστιν πελάσασϑαι ἐν ὀφθαλμοῖσιν ἐφικτόν
ἡμετέροις ἢ χερσὶ λαβεῖν, ἥιπτέρ τὸ μεγίστη
πειϑοῦς ἀνθρώποισιν ἁμαξιτὸς εἰς φρένα πίπτει.

18ε (889---8θ8 Κ, 541-881 5} 1--Ὁ ΑΥΜΜμον. ἀθ ᾿πύσρν. 249, 1 (βφῦθθο δεὰ
ταῦτα δὲ χαὶ ὁ ᾿Αχραγαντῖνος σοφὸς ἐπιρραπίσας τοὺς περὶ ϑεῶν ὡς ἀνϑρω-
ποειδῶν ὄντων παρὰ τοῖς ποιηταῖς λεγομένους μύϑους, ἐπήγαγε προηγουμένως
μὲν περὶ ᾿Απόλλωνος [νη]. Δ. 1 δ 51 5. 151,4 υ. 28 Β. 165; ν. Βενῖ. δέχ. 1898, 404],
περὶ οὗ ἦν αὐτῶι προσεχῶς ὄ ,λόγος, κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ περὶ τοῦ
ϑείου παντὸς ἁπλῶς ἀποφαινόμενος " οὔτε --- ϑοῆ ῆι σι᾿ διὰ τοῦ “ἑερη᾽ καὶ τὴν
ὑπὲρ νοῦν αἰνιττόμενος αἰτίαν. [Β΄ογδυβ 1ο. ΤΖοί. ΟἸ], ΥΠ1 522 τὶς ἄσι Βουπίη-
ἀο]οϊϊαίο Ἐ. τῶι τρίτωι τῶν Φυσιχών.)

οὐδὲ γὰρ ἀνδρομέηι χεφαλῆε κατὰ γυῖα χέχασται,

οὐ μὲν ἀπαὶ νώτοιο δύο χλάδοι ἀίσσονται,

οὐ πόδες, οὐ ϑοὰ γοῦν(α), οὐ μήδεα λαχνήεντα,

ἀλλὰ φρὴν ἱερὴ καὶ ἀϑέσφατος ἔπλετο μοῦνον,
5 φροντίσε χόσμον ἅπαντα χκαταΐσσουσα ϑοῆισιν.

185 [404. 406 Κ., 426. 421 5:1 Απιθτ. τοί, Α 18. 13180 6 ἔστε γὰρ ὃ μα»-
τεὐονταί τε πάντες φύσει κοινὸν δίκαιον χαὶ ἄδικον, χἂν μηδεμία χοινωνέα
πρὸς ἀλλήλους ἥι μηδὲ συνϑήχη (Οἰϊαῦ ἄογ Απὥροπο ν. 460.) χαὶ ὡς Ἔ. λέγει
περὶ τοῦ μὴ κτείνειν τὸ ἔμψυχον" τοῦτο γὰρ οὐ τισὶ μὲν δίχαιον τισὶ δ᾽ οὐ
δίχαιον ᾿ ἀλλὰ -- αἂᾷἃὺὐὖ γῆς. σιο. 46 τ. Ρ. 1Π 11, 19 (Ναζατιτοον) Ῥυίλαφοναδ εἰ
Τρηιροάοοῖοβ ἐριαηὶ οηιπίμθι απὶηιαηζίωηι οοπἀλοίοποηι ἐγὶδ 6686. ἀεμμζἰαπὶ οἷα-
"παπίχμο ἱπεαριαδι 8 Ῥοεπαδ ἱιροπάεγο ἐδ α φυόδεθ υἱοϊαΐνηι δὲἐ απένναϊ. βΈχτ.
δᾶν. πιδί}!. ΙΧ 126 (νοῦ ἔν. 136; δὺ8 Ῥοβοίἀομῃϊοβ Τὶσηδϑυβοοιηπιθηίδ) εἴπερ χαὶ ἢ
δικαιοσύνη κατὰ τὴν ἐπιπλοχὴν τῶν ἀνθρώπων πρός τε ἀλλήλους χαὶ πρὸς
ϑεοὺς εἰσῆχται, εἰ μὴ εἰσὶ ϑεοί, οὐδὲ δικαιοσύνη συστήσεται. ναὶ. ἸΑμπ, Υ.
Ῥγυί. 108 προσέταξεν (Ργ(.) ἀπέχεσϑαι τῶν ἐμψύχων" ἅτε γὰρ βουλομένους
ἄχρως δικαιοπραγεῖν ἔδει δήπου μηδὲν ἀδικεῖν τῶν. συγγενῶν ζώιων. ἐπεὶ πῶς

182. ΑἸ Κβ6]}ρ τοῦ οἴμθη βομδίς μοι! οῃοσ αθαάδηκθ ογγασῦ, δστη-
0], πθὴ οἷη πδσοσ δου ὥδος αἴθ Οδίϊοῦ υπιδηρί,

188. δὴ Καπῃ Οἷ6 Οοἰίλεοὶξ δῖοΒ Ὠδῦ ἨΔμῸ Ὀγΐηρθη, ἀδ88β βὶθ
ὈΏΒΘΓΏ ΑἸρθη ΟΥτ ΟΣ ᾶγο, Οὐ6᾽ 8[6 τοὶ δ πάθῃ ωτοϊξοη, ζινεὶ εσ6,
δαΐ ἀθηθα ἀἴο Ηδαρίδίσαβθο ἀθ8 Ο]δυῦθηβ ἰπθ ΜΘηβομθη ΟΣ (τί,

184. θη 516 (ἀ͵6 σοί αὶ) ἰθὺ δα ἰοῦ μγ ΤΘΒΟΒ ΘΔ ΒΗ Ομ θιη
Ἡδυρίθ δὴ ἄθῃ ΕἸ] θάθσυι Ὑϑυβθῆθῃ, ποδί βολυίηρθη βο ἢ σοὶ Ζνοὶρθ
ΒοΓΔ γορ ἄθαι Βὔοϊκθη, ποδὶ Εἅ886 ποοΣ Βυτερο Κηΐθο οὐδοῦ Ὀθμδδσίο
ΒοΒδιαρ ἰϑᾶθν, Βοπάθγῃ ΠῸΓ οἷη ὐθίβί, δ μ ῖ ἴσοῦ πα Ὁ ΠΔΌΒΒΡυθο] ἰοδοσ, τορὶ
β'οἢ ἀ8, ἀ6Γ ταῖϊξ βοθῃθ} 16 Οὐθάδη θη ἄθῃ σϑησθη οἰ θη θαι ΓΟ ορί.

Β. ΕῊ. 182---138. ΚΑΘΑΡΜΟΙ 228

αν ἔπεισαν δίχαια πράττειν τοὺς ἄλλους αὐτοὶ ἁλισχόμενοι ἐν πλεονεξίαι
(καίπερ ἐχόμενοιν συγγενιχῆι τῆι τῶν ζώιων μετοχῆι, ἅπερ διὰ τὴν τῆς ζωῆς
καὶ τῶν στοιχείων τῶν αὐτῶν χοινωνίαν χαὶ τῆς ἀπὸ τούτων συνισταμένης
συγχράσεως ὡσανεὶ ἀδελφότητι πρὸς ἡμᾶς συνέζευχται.
ἀλλὰ τὸ μὲν πάντων νόμιμον διά τ᾽ εὐρυμέδοντος
αἰθέρος ἠνεχέως τέταται διά τ᾽ ἀπλέτου αὐγῆς.

1836 [416.411] Κι, 428.429 5} Ββέχτυβ δᾶν. πηδίῃ. ΓΧ 121 (8. ζὰ ἔν. 136) οἱ μὲν οὖν
περὶ τὸν Πυθαγόραν καὶ τὸν Ἐμπεδοκλέα καὶ (τὸ) τῶν Ἰταλῶν πλῆϑός φασι μὴ
μόνον ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους χαὶ πρὸς τοὺς ϑεοὺς εἶναί τινα κοινωνίαν, ἀλλὰ καὶ
πρὸς τὰ ἄλογα τῶν ζώιων. ἕν γὰρ ὑπάρχειν πνεῦμα τὸ διὰ παντὸς τοῦ χόσμου
διῆχον ψυχῆς τρόπον τὸ καὶ ἑνοῦν ἡμᾶς πρὸς ἐχεῖνα (νεῖ. ἔν. 134, δ). διόπερ
χαὶ κτείνοντες αὐτὰ καὶ ταῖς σαρξὶν αὐτῶν τρεφόμενοι ἀδικήσομέν τε χαὶ
ἀσεβύσομεν ὡς συγγενεῖς ἀναιροῦντες. ἔνϑεν χαὶ παρήινουν οὗτοι οἱ φιλόσοφοι
ἀπέχεσϑαι τῶν ἐμψύχων καὶ ἀσεβεῖν ἔφασκον τοὺς ἀνϑρώπους ἡ βωμὸν ἐρεύ-
ϑοντας μαχάρων ϑερμοῖσι φόνοισιν᾽, καὶ Ἐ. πού φησιν ἡ οὐ --- νόοιο.

οὐ παύσεσϑε φόνοιο δυσηχέος; οὐχ ἐσορᾶτε
ἀλλήλους δάπτοντες ἀχηδείηισι νόοιο;

137 [410-- 415 Κ., 430-485 5:1 1---8 βΈχτ. πιδίν, ΓΧ 129 (πβοῦ ἔτ, 186, 2) χαὶ
μορφὴν -- ἔδουσιν". Οπισ. 6. Οοἴβυμι Υ 49 (Ὸ}} δὺβ Οθἰβ8) ἐχεῖνοι [ῬγῪ-

{ΠΑ ΌΣΘΟΙ] μὲν γὰρ διὰ τὸν περὶ ψυχῆς μετενσωματουμένης μῦϑον ἐμψύχων
ἀπέχονται καί τις ᾿ φίλον --- νήπιο ς᾽.

μορφὴν δ᾽ ἀλλάξαντα πατὴρ φίλον υἱὸν ἀείρας
σφάζει ἐπευχόμενος μέγα νήπτιος᾽ οἱ δ᾽ ἐπορεῦνται
λισσόμενοι ϑύοντας, ὃ δ᾽ αὖ νήχουστος ὁμοκλέων
σφάξας ἐν μεγάροισι κακὴν ἀλεγύνατο δαῖτα.

ὅ ὡς δ᾽ αὔτως πατέρ᾽ υἱὸς ἑλὼν χαὶ μητέρα παῖδες
ϑυμὸν ἀπορραίσαντε φίλας κατὰ σάρχας ἔδουσιν.

188 [0] Απιβτου. ροϑί. 21 ᾿. 14615»18 ἀπ᾽ εἴδους ὁὲ ἐπὶ εἶόος [᾿πᾶοὶ ΜοΙΆΡΙΟΣ
Βίδτ) οἷον

185. Ῥοοὰ ἀΔ8 δ᾽ ροιηϑθίμο ἰθβοίς ἰδὺ ἰδὴνς υὑπᾶὰ Ὀγοὶῦ δυδροβραμηῦ
ἄυτοθβ ἄθῃ ποι ΐῃ Βουσθοβομάθη ΕΘ ΒῈΥ τηὰ ἀθὴ ὉΠΘΣΙΘΒΘΙΙΟΠΘΕ
ἩΙΘΙΒΡΊΔΗΖ.

186. ΥΟΙΙν [ἢν ποδὶ δυΐμὄγθῃη χηΐϊὶ ἄθιῃ τλϊβαύδηθη θη Μογάθῃ ἢ βϑας
ἴῃ ἄθῃηῃ πἰομί, π|ῖρθ [ὩΣ οἰμαπᾶος Ζοσβοίβομε ἱπ ΤΠ οαδοδίμοις Θυγ68
Βίμηθδ ἢ

181. Ὁπα βοίηθῃ οἰβϑηθη βόδη, ἀον ἀΐο αϑϑία!ῦ ρονδηᾶοὶ μα, Βϑοί
ἄδθν Ὑαίοσ χωρὶ Τοσοεείγ οἰ οἢ ϑιαρου, βο]δοδίου ἵμη ἀπ Βρυϊομὺ δυο ΠΟΟὰ
οἷπ αοῦσι ἄδσζιυ, ἀοὺ δῦρὸ Ἰδοῦ! Ὠϊ6 Ο»γδῦ δθϑν ἀγᾶηρθη βἷοθ δίησα
πα δόμου αἷο βοΒΙ δολίου δη, ἀοοῦ ΘπῸΡ ἰδ ρορθὴ ἰἴῃγ Οὐϑνίηβοὶ
ΒΟ ]δολίοι 596 πὰ τἀβιοὶ ἀδπιΐς 'πὶ Ηδυθθ βαίη ΚΑ μαθημλα}]. (5) ΕΘΩΒΟ
οσατοῖι ἀον βοθπ βοίμϑη Ὑ αίοῦ απᾶ αἷθ Κίπαος ἴτο Μυϊίον, ταῦθα ἰμηθῃ
δε ΤΌθη πᾶ σουζθῆγθῃ ἀδθ ὑ]υϊανοσναπαϊο ΕἼΘ βοὶ

224 21. ἘΜΡΕΘΟΚΙΕῈΝ

χαλχῶι ἀττὸ Ψυχὴν ἀρύσας
χαὶ «ταμὼν ἀτειρέι χαλχώῶε᾽ (ἔτ. 143)" ἐνταῦϑα γὰρ τὸ μὲν ἀρύσαι ταμεῖν,
τὸ δὲ ταμεῖν ἀρύσαι εἴρηχεν.

189 [0.10 Κὶ., 436. 451 5] ὈΟΒΡΗΥΒ. ἀθ Δρ8ί. Π, 831 ἐπεὶ δ᾽ ἀναμάρτητος
οὐδείς, λοιπὸν ἀχέζσθαι τοῖς ὕστερον διὰ τῶν χαϑα ρμῶν τὰς (τῶν) πρόσϑε
περὶ τὴν τροφὴν ἁμαρτίας. τοῦτο δὲ ὁμοίως γένοιτ᾽ ἄν, εἰ πρὸ ὀμμάτων ποιη-
σάμενοι τὸ δεινὸν ἀνευφημίσαιμεν κατὰ τὸν Ἐμπεόοχλέα λέγοντες"

οἴμ᾽ ὅτι οὐ πρόσϑεν μὲ διώλεσε νηλεὲς ἦμαρ,
πρὶν σχέτλι᾽ ἔργα βορᾶς περὶ χείλεσι μητίσασϑαι.

140 [419 Καὶ, 440 8.1] Ῥ͵υστ. Ουδοβί. ὁοην. 1[ΠΊ, 2 Ρ. 646 Ὁ καὶ οὐ μόνης ὡς
ἔοικε χατ᾿ Ἐμπεδοχλέα τῆς δάφνης τῶν φύλλων ἀπὸ πάμπαν ἔχεσϑαι
χρήν ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων φείδεσθαι δένδρων ἁπάντων. ὙὶοΙ]οἰοδῦ:

δάφνης (Φοιβείων) φύλλων ἄπο πάμπαν ἔχεσϑαι.

141 [418 Κὶ,, 341 5.1] ΟἙΙΣυΒ ΙΝ 11, 9 υἱάἀοξίιων αμΐοηι, ἄς χυάμωι ΠΟ εδιξαΐο
οαμϑαηὶ ΟΥΥΤΟΥῚ8 Γ[μ886, φμῖα ἐπ, ρερεάοοῖς οαγημπιο φιιὰ ἀἰδοὶρι πα Ῥυίλαρφοτας ϑεομῖμδ
ἐϑὲ, υογϑμδ ϊο ἱπυοπέξν όειλο ( --- ἔχεσϑαι᾽. 10.ορίπαῖξὶ οπΐηι ϑιριῖ ρίογίσμο κυά -
μους ἱοεσωηιοηύμηι, αἰοὶ μὲ α υμεῖσο αὐολύμν. δὰ φμὶ Δ ἐσενηῖδιιδ ϑοῤένδηις οαγηεῖπα Τδην-
»εάοοῖς αγδὶἐγανῥ διονί, κυάμους ἦοο ΤΉ. ἴοοο ἐεδέϊονηϊοδ δἰ σι ἤοανο ἀἰσιυιξ δοϑαμδ ἤβονα
Ῥυίδαρογας ορεγίε αἴχμ ϑμηιδοῖδοε χυάμους αρροϊϊαΐοδ, φμοᾶ δπέ αἴτιοι τοῦ
κυεῖν οἰ σοπλέμγαςρ διηπαηπας υἷηι ργαοδεαηί; ἐάἀοίγοοφος Ἀὐνιροαἀοοϊδη, υογϑμ ἐδίο
Φ 00 ἃ ζαῦμῖο εἀδηᾶο, δοἃ α γεὶ υεπεγεὶ ργοϊμυϊο υοἰμέδδε ποηνιεβ ἀεάμοεγε. Ὦ)-
ὉΥΜῸΒ ἴῃ ΟΈΟΡΟΝ. Π 8ὅ, 8 πρῶτος δὲ ἀπέσχετο χυάμων ᾿Αμφιάραος διὰ τὴν δι᾽
ὀνείρων μαντείαν" φέρεται δὲ καὶ Ὀρφέως τοιάδε ἔπη ᾿ δειλοὶ --- ἔχεσθαι
Κατσαμ. ἔν. 128 (Ὀοἱ 66}]. 8. 0.) χαὶ χυάμων ἄπο χεῖρας ἔχειν, ἀνιῶντος ἐδεστοῦ,
χηγὼ Πυϑαγόρης ὡς ἐχέλευε λέγω. ΚΒΑΤΕΒ ἴῃ θη Θῆρες ἔτ. 11 ([ 186 Κι) ἡμῶν
δ᾽ ἄπο χεῖρας ἔχεσϑαι.

δειλοί, πάνδειλοι, κυάμων ἄπο χεῖρας ἔχεσϑαι.

142 [0] οι, ΗΞπο. Ν. 1012 00]. 18 [00]]. 410. ΥἿΙΙ 70]. 16] σοφίην [Ἐ 8}}}π|.
ορίατ. ἴ, 8. 4; ἅδον ἀΔ8 σχῆμα ἀπὸ χοινοῦ!] δῆλον γὰρ ὡς οἱ] μὲν χήρυκες
φϑένξονται, ] Ἃ δ᾽ Ἑλλὰς φϑένξεται. μίᾳ δὴ δύναμις τοῦ σημαινομέ-Ἰ(ὄὅ)νου.
τατὸ δὲ κα[ὶ] παρ᾽ Ἐμ-Ἰπεδιοχ)λεῖ γέγονεν ὅ ὅτε λέ! [γ]είται) “τὸν δ᾽ οὔτ᾽ ἄρ τε
Διὸς τέγεοι δόμοι ἀν ἐν μν [|ΤΘ΄... ΟΑΔΟΥΔΒ΄.........{(10) Καὶ
. ἬΟΤΘΓΟΟ .Δ...... ΙΠ...ΔΟΥ.... 6. σὉμβίοθοτο Βτρδηξαπα:

τὸν δ᾽ οὔτ᾽ ἄρ τε γιὸς ἘΠΗΕ δόμοι αἰγιόχοιο

τέρποι ἂν οὐδ(δ) (αἰνῆς Ἑ)κζ(άτ)ης τέγος ζἠλιτόποινον)

188. ΜΙ|ρυ ἄθιῃ ΕΥζο ἀΐθ 36610 δϑβομδρέἔοπα,

189. ὙΘἢ πιΐν, ἀδββ τοῖο πἰοδύ ἔγᾶμβοῦ οἷῃβ ουθδυτηι 8] οθοσ Τὰ;
γουηϊομύοῦθ, Θἢ6 ἀθῆῃ πιοῖηθ Γρροη ἀοὺ ἀθάβδηκο δὴ ἀθῃ Ὁπρθμθυγθα
ΕΥΟΥΘΙ] ἀ08 ΕΎΑΒΘΘΒ ὈΠΊΒΡΙ 616]

140. Κ΄΄οιΒ σϑῃ2] 10 ἀος ῥῥοΐδος σονοὶλίεμ Ἰ,οΥΘοΓ] δ ἴον θη μα]ύθη.

141. ὕὉπβοῖίσο, ζδηὴ2 Ππβοὶῖροὶ Ηδ]οὶ Επτο Ηδπᾶθ ζυγοῖς γοὰ θη
Βοδηθηὶ

142, Ὁϊοθ0 ψὶγὰ βου σου! 0 ἀν ἀρθογαδομίο Ῥαϊδϑὶ ἀθ8 ἄρ βῃδ) θη θα
Ζϑυβ οὐΐσϑαθῃ ποοῦ ἀογ ἡμγολίϑαγοη Ποκαίς οὥπαοηγἀσλεπαδε() Ἡΐδυδ.

Β. ΕΒ. 188---150. ΚΑΘΑΡΜΟΙ 228

148 [442. 448 Κ, 442. 443 3) ΤΉΞΟ βαγτη. ῥ. 15, 1 χατὰ ταὐτὰ δὴ καὶ ἡ τῶν
πολιτιχῶν ᾿Πλατωνιχῶν ἘΠΠ6] λόγων παράδοσις τὸ μὲν πρῶτον ἔχει χαϑαρμόν
τινα οἷον ἥ ἥ ἐν τοῖς προσήκουσι μαϑήμασιν ἐχ παίδων συγγυμνασία. ὃ μὲν γὰρ
Ἐ. 'χρηνάων ἀπὸ πέντε ταμόντα, φησίν, ἀτειρέι χαλκῶι δεῖν ἄπορ-
ούπτεσϑαι. ΑΞΙΒΤ. Ροοῦ. 21 Ρ. 1451 18 ἀπ᾽ εἴδους δὲ ἐπὶ εἶδος οἷον ἡ χαλκῶι
ἀπὸ ψυχὴν ἀρύσας᾽ (ἔν. 188) καὶ τεμὼν ἀτειρέι χαλκῶι" ἐνταῦϑα γὰρ
τὸ μὲν ἀρύσαι ταμεῖν, τὸ δὲ ταμεῖν ἀρύσαι εἴρηκεν" ἄμφω γὰρ ἀφελεῖν τί ἐστιν.

χρηνάων ἄπο πέντε ταμόντ᾽ (ἐν) ἀτειρέι χαλχῶι.

144 [406 Κ., 444 Ξ) Ρυστ. ἂθ ὁ08. ἷτὰ 16 Ρ. 464Β τὸ μὲν τοῦ Ἐμπεδο-
κλέους μέγα χαὶ ϑεῖον ἡγούμην τὸ

γηστεῦσαι χαχότητος.
145 [420.421 Κι, 446. 448 8:] Οἴκμ. Ῥτοῦς. 2, 27 ῥ. 23 Ρ, ταύτηι τοι ἡμεῖς

οἱ τῆς ἀνομίας υἱοί ποτε. .. υἱοὶ γεγόναμεν τοῦ ϑεοῦ᾽ ὑμῖν δὲ καὶ ὃ ὑμέτερος
ὑποὄνεται ποιητὴς ὁ ἰκουγανεῖνος Ἐ.

τοιγάρτοι χαλεπῆισιν ἀλύοντες καχότησιν
οὔποτε δειλαίων ἀχέων λωφήσετε ϑυμόν.
146 [884-386 Κὶ,, 441---449 801 1-8 Οσεν. ϑίγομη. ΓΥ͂ 160 ῃ. 692 Ρ. φησὶ δὲ
χαὶ ὃ Ἐ. τῶν σοφῶν τὰς ψυχὰς ϑεοὺς γίνεσϑαι ὧδέ πως γράφων" " εἰς ---
φέριστοι,.

δὶς δὲ τέλος μάντεις τὸ καὶ ὑμνοπόλοιε χαὶ ἰητροί
χαὶ πρόμοι ἀνθρώποισιν ἐπιχϑονίοισι πέλονται,
ἔνϑεν ἀναβλαστοῦσι ϑεοὶ τιμῆισι φέριστοι.
141 [381. 388 Κὶ,, 4δ0. 451 5.) Οτεμ. ϑθοπ. Υ̓ 122 Ῥ: 21 Ῥ. ἣν δὲ ὁσίως καὶ
δικαίως διαβιώσωμεν, μαχάριοι μὲν ἐνταῦϑα, μακαριώτεροι ὅδ μετὰ τὴν ἐνθένδε
ἀπαλλαγήν, οὐ χρόνωι τινὶ τὴν εὐδαιμονίαν ἔχοντες, ἄλλ᾽ ἐν αἰῶνι ἀναπαύε-

σϑαι δυνάμενοι ᾿ ἀϑανάτοις --- ἀτειρεῖς᾽, ἡ φιλόσοφος Ἐμπεδοχλέους λέγει
ποιητικῖ. ϑομἤοδβδι νἱϑ]ϑίομς δὴ ἔν. 146 δῃ.

ἀϑανάτοις ἄλλοισιν ὁμέστιοι, αὐτοτράπεζοι,
εὔνιες ἀνδρείων ἀχέων, ἀπόκληροι, ἀτειρεῖς.
148. 149. 160 [408. 248 ΚΞι., 458 Κὶ]
ἀμφιβρότην χϑόνα. γνδφεληγδρέτην.

1418, οι ἔδηΐξ Βτγυηπθη βοθδρίομα ἴῃ ἀπνογν δι] ομοπὶ ΕΖΘ.

144, Ἄοη ἀον βπαἀθ εδἰοἢ σι ομίοθσῃ.

145, Ῥατγατα, ἀἰοννοῖ! ἴπν Ὀοΐδηρθη βοὶα ἰπ βοῦτογοα βὕπάθη, πογάθι
ΪΏΤ ΠἰΠΊΠΙΘΥ ΘΌΘΙ ΗΟΣΖ γὸ θη πη 56] 6 «8: ηπιοῦ θη] Δϑίθῃ κὅῃηθῃ.

1416. Ζαϊοίσί ποιάθῃ εἰθ σὰ ββϑβογη, βᾶηροση, Αγξίθῃ ππὰ Ἐ ἀγβίθῃ
Δ ηἿΣ θη ἰγάϊϑομβοιῃ Μϑηβοθθη ὑπ ΒΟΏΒΘΩ ΘΔ ΘρΡΟΥ ζὰ Οδίῤοστι, Χ.
8 ἘτΘη τοϊομβίθῃ.

141. Τ)οσ διηάθγῃ [Π} 506 ΓὉ] ] θη Ητα- υπὰ ΤΙΒΟΒ θη Ββθη, ᾿ὩΘΠΒΟΣ-
Ἰομθι Φαιμπιθσβ ὈῈΣ υπὰ Ἰοᾶΐς πᾶ πργϑννβΕ 1108.

1418. Μομβοβοηυταρσθυθπάθη Εἰγάβίοῦῦ (ὦ. ἑ. δε).

149. ὙΥΟΙΚΟηβδιηπιθ] πο (ζιυ).

Ὧ1ο]ς, ΒΎδατα. ἃ. Ὑοτβοκσ. ς, 18

220 21. ΕΜΡΕΘΟΚΙΕΞ

180 ἶ πφολυαίματον ἧπαρ.

Ῥυστ. Οὐδοδί. οοηνίν. Υ͂ 8, 2 ῥ. 688 Εἰ (μοὶ ἔν. 80) χαὶ μάλιστα τοῦ ἀνόρὸς
[Εχηροὰ.] οὐ χαλλιγραφίας ἕνεκα τοῖς εὐπροσωποτάτοις τῶν ἐπιϑέτων ὥσπερ
ἀνϑηροῖς χρώμασι τὰ πράγματα γανοῦν εἰωϑότος, ἀλλ᾽ ἕχαστον οὐσίας τινὸς
᾿ ἢ δυνάμεως δήλωμα ποιοῦντος οἷον ᾿ἀμφιβρότην χϑόνα᾽ τὸ τῆι ψυχῆι περι-
κείμενον σῶμα καὶ νεφεληγερέτην᾽ τὸν ἀέρα χαὶ πολναέματον᾽ τὸ ἥπαρ.

151 [Ρ. 841 Καὶ] ζείδωρος.

Ρυστ. Απιδί, 18 Ὁ. 166 Εὶ ζείδωρον γὰρ αὐτὴν [86. ᾿ἀφροδίτην] Ἐ., εὖ-
χαρπον δὲ Σοφοχλῆς ἐμμελῶς κάνυ χαὶ πρεπόντως ὠνόμασαν.

162 [468 Κ)} ΑἙ͵τ. ροοί. 21. 14610 22 ἢ ὃ γῆρας πρὸς βίον καὶ ἑσπέρα πρὸς
ἡμέραν. ἐρεῖ τοίνυν τὴν ἑσπέραν γῇρας ἡμέρας, ἢ ὥσπερ Ἐ., καὶ τὸ γῆρας
ἑσπέραν βίου ἢ δυσμὰς βίον.

168 [456 ΕΚ.) βαυβώ.

Ηξϑύση. βαυβω: τιϑήνη Δήμητρος. σημαίνει δὲ χαὶ χοιλίαν ὡς παρ᾽
᾿Ἐμπεδοχλεῖ.

168 4 (ν. 416. ΤῊΞΟ ΚΞΜυΝ. ἢ. 104,1 τὸ γοῦν βρέφος δοχεῖ τελειοῦσϑαι
ἐν ἑπτὰ ἑβδομάσιν, ὡς Ἐ. αἰνίττεται ἐν τοῖς Καϑαρμοῖς. αὶ. Α 88.

ΖΜΝΕΙΕΕΞΕΗΔΈΕΈΤΕΩ.

154 [0] Ῥχστ. ἀ6 Θβα οϑχτι. 2 ὑ. θ98 Ο [νυ] 0] οἱομξ δὰ Ῥοβοίβοπίοβ ναὶ. βοδιτηθῖκοὶ
Μειμοϊοίοα 2884) ἢ τοῖς μὲν πρώτοις ἐχείνοις ἐπιχειρήσασι σαρκοφαγεῖν τὴν αἰτίαν
ἂν εὔποι πᾶς εἶναι [πᾶσαν χαὶ αἴθ Ηδηάδολιτ.) τὴν ἀπορίαν" οὐ γὰρ ἐπιϑυμίαις
ἀνόμοις συνδιάγοντες οὐδ᾽ ἐν περιουσίαι τῶν [τινὶ ἀϊθ Ἠδμάβοδν.] ἀναγχαίων
ὑβρίσαντες εἰς ἡδονὰς παρὰ φῦσιν ἀσυμφύλους ἐπὶ ταῦτ᾽ ἦλθον, ἀλλ᾽ εἴποιεν
ἄν αἴσϑησιν ἐν τῶι παρόντι καὶ φωνὴν λαβόντες" εὖ μαχάριοι καὶ ϑεοφιλεῖς
οἱ νῦν ὄντες ὑμεῖς, οἷον βίου λαχόντες αἰῶνα χκαρποῦσϑε καὶ νέμεσϑε
κλῆρον ἀγαϑῶν ἄφθονον, ὅσα φύεται ὑμῖν, ὅσα τρυγᾶται, ὅσον πλοῦτον ἐκ
πεδίων, ὅσα ἀπὸ φυτῶν ἡδονὰς δρέπεσϑαι πάρεστιν. ἔξεστιν ὑμῖν χαὶ τρυφᾶν
μὴ μιαινομένοις. ἡμᾶς δὲ σχυϑρωπότατον καὶ φοβερώτατον ἐδέξατο βίον καὶ
χρόνου μέρος, εἰς πολλὴν καὶ ἀμήχανον ἐχπεσόντας ἀπὸ τῆς πρώτης γενέσεως
ἀπορίαν ἕτι μὲν οὐρανὸν ἔχρυπτεν αἣρ καὶ ἄστρα ϑολερῶι καὶ δυσδιαστα-
τοῦντι πεφυρμένα ὑ υγρώε χαὶ πυρὲ χαὶ ζάλαις ἀνέμων, “οὔπω δ᾽ ἥλιος ἵδρυτο
ἀπλανῆ καὶ βέβαιον ἔχων ὁρόμον, ἠῶ

χαὶ δύσιν ἔχρινδν, περὶ δ(δ) ἤγαγεν αὖϑις ὀπίσσω
1680. ΒΙυϊροξα}]} 9 (Ζεδε)).
181. Τιοθοπδρομάθπαο (4 νοῦ).

165. “ὲν Ανδοπᾶ, δε Ταρες Ονείδοπαῖ ον. ἀληποδε Μείαρλον
δεὶ Ἐπ.

168. Βαυῦο «αἰ δαμοΐ.

1681. 7 5606: τ)8] βίϑρϑθῃ Τάρϑη γα ΟδΥ Ἐριῦγνο (οοῖποῦ αἰ θαδε-
γωπσ παοῦδ[) ἀμγολρεδι!αεί.

ΖΜΝΕΙΕΕΠΙΗΑἘΊΕΝ.

1684. δὰξβ τναν ἀαηιαῖς (ἐπι Απζαησε ἀδν ἢ 614) ποοΐ πίολέ αὐά Ζεῖξ,
0 ἀϊο βοημθ ἔοδὺ ἴῃ ἴσον μπδείγγϑαγοη, δ οἤεγεη Βδθὰ Ἰἰοῦ ὑπὰ Μογσϑα
πὰ Αρομὰ βοιιίίθὰ πὰ βἷ9 (6 δα} η) πίὶθᾶθσ ἀυσορ ἀθῃ ΚΥΔΩΣ ἀοΓῦ

2

Β, ΡΕ. 160---1ὅ84 ΚΑΘΑΡΜΟΙ. 1584---151 ΖΥΨΕΙΕΈΙΗ. Ὁ. ὈΝΕΟΒΗΤΕΣ. 227

χαρποφόροισιν ἐπιστέψας χαλυχοστεφάνοισιν

Ὥραις, γῆ δ᾽ ὕβριστο᾽
ποταμῶν ἐκβολαῖς ἀ ἀτάχτοις χαὶ πολλὰ λίμναισιν ἄμορφα καὶ πηλοῖς βαϑέσι
καὶ λόχμαις ἀφόροις χαὶ ὕλαις ἐξηγρίωτο- φορᾶς δὲ ἡμέρων καρπῶν καὶ τέχνης
ὄργανον οὐδὲν οὐδὲ μηχανὴ σοφίας" ὁ δὲ λιμὸς οὐχ ἐδίδου χρόνον οὐδὲ ὥρας
ἐτησίους σπόρος (πυργῶν τότ᾽ ἀνέμενε. τί ϑαυμαστόν, εἰ ζώιων ἐχρησάμεϑα
σαρξὶ παρὰ φύσιν, ὅτ᾽ ῥλὺς ἠσϑίετο καὶ φλοιὸς ἐβρώϑη ξύλον᾽ καὶ ἡ ἄγρωστιν
εὑρεῖν βλαστάνουσαν [Ἵ φλεώ᾽ τινα ῥίζαν εὐτυχὲς ἦν; βαλάνου δὲ γευσάμενοι
καὶ φαγόντες ἐχόρενσαν ὑφ᾽ ἡδονῆς περὶ δρῦν τινὰ καὶ φηγὸν ζείδωρον [δὲ]
καὶ μητέρα καὶ τροφὸν ἀποκαλοῦντες. ἐκείνην (994) οὖν ὁ τότε βίος ἑορτὴν
ἔγνω, τὰ δ᾽ ἄλλα φλεγμονῆς ἢν ἅπαντα μεστὰ χαὶ στυγνότητος. ὑμᾶς δὲ τοὺς
γῦν τίς λύσσα καὶ τίς οἶστρος ἄγει πρὸς μιαιφονίαν οἷς τοσαῦτα περίεστι τῶν
ἀναγχαίων; χτλ.

ΌὌΝΕΟΗΤΕΒ.

188 [489 Κι, Ρ. 18 8) Τ1Άππτ. θ1οο. ΙΠ 48 ἦν χαὶ Τηλαύγης υἱὸς αὐτοῖς
(Ργιμαβογαθ πη ἸΒοδηΟ; νρὶ. Δᾷ 5. 1δ6, 12), ὃς χαὶ διεδέξατο τὸν πατέρα καὶ
κατά τινας Ἐμπεδοχλέους χκαϑηγήσατο᾽ Ἱππόβοτός γέ τοί φησι λέγειν Ἐμπε-
δοχλέα"

Τήλαυγες, κλυτὲ χοῦρε Θεανοῦς Πυϑαγόρεω τε.
166 [436---439 Κὶ., ν. 9 5.) Ιμππτ. ΥἹΠ 60 πδοὶ ἔτ. 1 [Α 1 Κ. 1517, 29] ἀλλὰ
χαὶ ἐπίγραμμα εἰς αὐτὸν ἐποίησε ᾿Παυσανίην -- αἀδύτων᾽
Παυσανίην ἰητρὸν ἐπώνυμον ᾿Αγχίτου υἱόν
φῶτ᾽ ᾿«΄σκληπιάδην πατρὶς ἔϑρεψε Γέλα,
ὃς πολλοὺς μογεροῖσε μαραινομένους χαμάτοισιν
φῶτας ἀπέστρεψεν Φερσεφόνης ἀδύτων.
181 [438. 484 Κ., ν.9 ΚΞ) [Απϑτὶὸ ΝἼΙΠ 66 [Α 1 Καὶ. 168, 19]
ἄχρον ἰατρὸν ᾿άχρων᾽ ᾿Αἰχραγαντῖνον πατρὸς ᾿ἄχρου
χρύπτει χρημνὸς ἄχρος πατρίδος ἀχροτάτης.
τινὲς δὲ τὸν δεύτερον στίχον οὕτω προσφέρονται ᾿ἀχροτάτης χορυφῆς
τύμβος ἄχρος κατέχει. τοῦτό τινες Σιμωνίδου φασὶν εἶναι.

ἔυοΒ υϊρϑηᾶάθη, ΚΠΟΒΡΟΏΡ Δ ροπ θη ἩΌσθη ἰπὶ σοϊβ]δυΐ συγ δ τίο,
Ὅ Υἱ τ ἢν ἀϊθ Ετάθ σνουροναιρὶ τὰ σμγοἦ ἀ(α4 προγεσεῖίς Απιδείγ δηιδη
ὅδ ΕἸ 486 ἀπὰ νἱθ]685 ἀυσοι ΒΙ]ἀσης τοι βθθῃ σογαπδίδ] οὶ πᾶ ἀμγοἢ
ἐεεπ ϑολίαηηη πᾶ πη ολίδαγες Οεειγρ» πὰ Φὶοκίοδί υογδαδέ

ΌΝΕΟΘΒΤΈΕΘΒ. .
188. Τοϊδυροθ, θαυ Βγηΐου Κρσοθβ ἀογῦ ΤΉθδμΟ υὑπᾶ ἀθθ ῬυΓΘρΡΌΓΘΕ.
1566. οι Αὐζὶ Ῥαιυβδηΐδβ, ἀθν βοίπθῃ Νϑηιοα (ζοϊ δή 6 γ) τοῖν ἘθοδΣ
τᾶρσι, ἀθῃ ΒοΒη ἀθ8 Αποβῖϊοβ, ἄθῃ ΑΡ διμμ]ΐηρ ἄθ8 Αβκίορίοθ, μα ὁ]
βοθοΟσΘα ὑπὰ ογζορθη. 1010 Μϑηπον, αἴθ δὰ ΒοβιηθυΖ] ομθι 1,6 θη δίῃ-
ψοϊκίοη, δαὶ 6Γ δὺβ ἀθγ Ῥοσβθρθοῃθ ἱπηοχβίθῃ θιϑοιθ ΖυγδοἸκροσι θη.
161. Αἰκτου (ΠΠοοὟ 6), ἄθῃ! ΒοΟΙ ΟΣ τύθῃ ὐσζί δὰβ ἀκγαρδβ, ἀἸκτοβ᾽
(ΗΠ. δὴ βομη, Ὀἰγρύ ἄἀοσ Βοβο Ηᾶρθὶ] βοῖποὺ Εἰπητηθ βομθῃ Ὗ αἰοσβίδαί,
φ 165

ψι

10

16

228 21. ΕΜΡΕΘΟΚΙΕΒ ΕᾺ. 168.--161. ὈΝΕΟΗΤΈΜ. 22. ΜΕΝΕΩΤΟΕ.

168 [389 3.) Ητσβοοι, 2. ἔτ. 121 (ΘΔ 58) αἰῶνος ἀμερϑείς - οῃ. ΣΧ 58.

109 [145 51] ΑΒΕΙΒῚ, 46 φθπογ. οὲ οοστ. Α 8. Ρ. 8325 19 ᾿Ἐμπεδοχλεῖ δὲ τὰ
μὲν ἄλλα φανερὸν ὅτι μέχρι τῶν στοιχείων ἔχει τὴν γένεσιν καὶ τὴν φϑορᾶν,
αὐτῶν δὲ τούτων πῶς γίνεται χαὶ φϑείρεται τὸ σωρευόμενον μέγεϑος
οὔτε δῆλον χτλ. [18 Κοὶῃ ΕὙΑρΊ.]

1600 [0] ΐθ νοι ϑιοίῃ ῬὨΣ1ο]. ΧΥ͂ 1483 δὺ8 ΟΥἴδμοσα Δ. Οχ. Π|184 ζυρο-
Τχου Ἐπηροάοκίθβνοσβο βἰηα βρίοογοίθη ἀ08 ΠΊΘΒΒΕΙ Τα ἰοῦ (8. ΧΠῚ ναὶ. Ηεν-
468 ΧΥ͂ 1171 πηὰ ΜΝ. ΤἸτοῦ Βυε. Ζεϊ(ϑοῖν. ΙΝ 18

161 [0] ὕδθον ἀΐο Βοζ. Σφαῖρα ᾿πμν εὐ ἐνδὺς νεῖ. Ε. ὙΥ οοῖς (ἀΐβδ.
ΟἸγΡὮ.) 1891, Εἰ. Μδδββ Οὐηιηὶ. ἵπ Αγαΐ. γεϊφιε. 1δ4 Β4αᾳ. ππὰ Α. Εν 4παϊεοία αναάεοα
Βομη 1899 (Ναίδιίο. γορ.) 85. 41.

168. Ὧσθβ. [ρθη Ὀογϑυδί.
169. )}16 εἰσ δηβδιληθὶ ποθ (ὑγδδθθ.

δ. ΜΕΝΈΘΤΟΒ.

1. ΙΑμβὲ, Υ. Ρ. 261 Ρ.190,11Ν. Συβαρῖται Μέτωπος, Ἵππασος, Πρόξενος
ἘΕυάνωρ, Δεάναξ, Μενέστωρ κτλ.

3. ΤΗΕΟΣΈΒ. Ἀ, ΡΙ. Ι 2, 8 τὸ μὲν οὖν ὑγρὸν φανερόν, ὃ δὴ καλοῦσί τενες
ἁπλῶς ἐν ἅπασιν ὁπόν, ὥσπερ καὶ Μενέστωρ, οἱ δὲ ἐν τοῖς ἄλλοις μὲν ἀνω-
γύμως, ἐν δέ τισιν ὁπὸν καὶ ἐν ἄλλοις δάκρυον.

8. -- - σ 90,0 πυρεῖα δὲ γίνεται μὲν ἐκ πολλῶν, ἄριστα δέ, ὡς φησι Μ,.,
ἐχ κιττοῦ" τάχιστα γὰρ καὶ πλεῖστον ἀναπνεῖ.

4, --- οδι8. 0.111, 8 ἡ μὲν οὖν τῆς συχαμίνου [πᾶπι]. αὔξησις] διὰ τοῦτο
πρώϊος. ὡς δὲ Μ,. φησίν, ἡ μὲν βλάστησις αὐτῆς ὀψία διὰ τὴν ψυχρότητα τοῦ
ὁποῦ, ἡ δὲ πέψις ταχεῖα διὰ τὴν ἀσϑένειαν.

ὅ. --- - 21, ὅ--Τ ὥσπερ καὶ Ἐμπεδοχλῆς λέγει περὶ τῶν ξώιων᾽ τὰ γὰρ
ἑπέρπυρα τὴν φύσιν ἄγειν εἰς τὸ ὑγρόν. συνηχολούϑηχε δὲ ταύτηι τῆι
ϑόξηι καὶ Μ. οὐ μόνον ἐπὶ τῶν ζώιων, ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῶν φυτῶν.
ϑερμότατα γὰρ εἶναί φησι τὰ μάλιστα ἔνυγρα οἷον σχοῖνον, χάλαμον, κύπει-
ρον" δι᾿ ὃ καὶ ὑπὸ τῶν χειμώνων οὐχ ἐχπήγνυσθαι. χαὶ τῶν ἄλλων ὅσα μά-
λιστα ἐν τοῖς ψυχροῖς δύνασϑαι διαμένειν, οἷον ἐλάτην, πεύχην, χέδρον, ἄρ-
χευϑον, κιττόν. ἐπὶ τούτου γὰρ οὐδὲ τὴν χιόνα τῆι ϑερμότητι ἐπιμένειν. ἔτε
δὰ σχολιὸν εἶναι διὰ τὴν ἐντεριώνην ϑερμὴν οὖσαν χαὶ διαστρέφειν. τρίτην
δ᾽ αἰτίαν λέγει τοῦ πρωϊβλαστῆ καὶ πρωΐχαρπα εἷναι" φύσει γὰρ καὶ ὃ ὁπὸς
αὐτὸς [αὐτοῖς ἢ ὧν ϑερμὸς καὶ βλαστάνειν πρωϊ ποιεῖ χαὶ πέττειν τοὺς καρπούς.
σημεῖον ὅὲ ποιεῖ χαὶ τούτου τὸν χιττὸν χαὶ ἕτερ᾽ ἄττα. τετάρτη δὲ ἡ τῶν
ἀειφύλλων᾽ διὰ γὰρ ϑερμότητα καὶ ταῦτα οἴεται διατηρεῖν, τὰ δὲ ἐνδείαι τού-
του φυλλοβολεῖν. προσεπιλέγει δὲ τοῖς εἰρημένοις χαὶ τὰ τοιαῦτα σημειού-
μενος ὅτι τὰ πυρεῖα ἄριστα καὶ χάλλιστα ἐχπυροῦται τὰ ἐκ τῶν ἐνύδρων ὡς
τὰ ἔγγιστα [] τοῦ πυρὸς ὄντα τάχιστα ἐχπυρούμενα.

6. --- -- Π.48 ἡ δὲ πίειρα [πὅπ|]. γῆ] πάμπαν οὐδενὶ ξυμφέρει φυτῶι"

ξηραίνει γὰρ μᾶλλον τοῦ δέοντος, ἀΐσπερ καὶ ΜἍ. φησί. τοιαύτην δ᾽ εἶναι τὴν
πλυντρίόα, χρῶμα δ᾽ ὑπόλευχον.

10

16

20

80

28. ΧΌΤΗΟΝ, 24. ΒΟΙΌΑΚ,. 25. ΤῸΝ ΟΝ ΟΗΙΟΞΒ. 229

ἢ. - -- Ὑ18, δ χαὶ ἔτι δὲ κατὰ τὸ μᾶλλον χαὶ ἧττον αἱ διαφοραί [πϑνι].
τῶν χυμῶν]. διὸ χαὶ οἱ ὁμογενεῖς πλείους οἷον αὐστηροὶ λιπαροὶ πικροὶ γλυ-
κεῖς. ὅϑεν χαὶ οἱ παλαιοὶ τῶν φυσιολόγων ἀπείρους ἐτίϑεντο τοὺς χυ-

μούς, ὥσπερ καὶ Μ. ὁποία γὰρ ἄν τις ἡ μίξις καὶ ἡ πέψις γένηται τοῦ ὑγροῦ
ἐμφύτου, τοιοῦτον εἶναι καὶ τὸν χυμόν.

25. ΧΌΊΤΗΟΞ.

ΑἜΣΙΒΤ. ΡὮΏγΒ. Δ 9. 2160 22 εἰσὶ δέ τινες οἱ διὰ τοῦ μανοῦ καὶ πυχνοῦ
οἴονται φανερὸν εἶναι ὅτι ἔστι χενόν. εἰ μὲν γὰρ μὴ ἔστι μανὸν καὶ πυχνόν,
οὐδὲ συνιέναι καὶ πιλεῖσϑαι οἷόν τε. εἰ δὲ τοῦτο μὴ εἴη, ἢ ὅλως κίνησις οὐχ
ἔσται ἢ χυμανεῖ τὸ ὅλον, ὥσπερ ἔφη Ξοῦϑος. ϑιμνῚ, 2. ἃ, Β5ι. 688,24 2. ὁ
Πυϑαγορικός, καὶ ὑπερχυϑήσεται καὶ ἐπὶ πλέον ἐκταϑήσεται, ὡς ἡ ϑάλασσα
διὰ τῶν κυμάτων εἰς τοὺς αἰγιαλοὺς ὑπερχεῖται. Ὑ αὶ. Ιαμπι, Υ. Ρ. 261 Κρο-
τωνιᾶται.... Τίμαιος, Βοῦϑος [Ξοῦϑος }]) ππᾶ ὁ. 25 Α1 Ζ. 24[ῆΠ.

δά, ΒΟΙΌΑΝ.

ΒΟΒΟΙ, ΔΕΙΒΤΟΡΉ. στὶς. δὰ Νυ. 96 πρῶτον μὲν γὰρ Δίφιλος [ἀθ᾽ ΙΔπ|ρο-

Ἔταρὰ ΡΙ Π 04 Βοσρκ] εἰς Βοΐδαν τὸν φιλόσοφον ὁλόκληρον συνέταξε ποίημα,

δι᾿ οὗ καὶ εἰς δουλείαν ἐρυπαίνετο ὃ φιλόσοφος. οὐ διὰ τοῦτο δὲ ἐχϑρὸς ἦν.

ἔπειτα Εὔπολις, εἰ χαὶ δι᾿ ὀλίγων ἐμνήσϑη Σωχράτους μᾶλλον ἢ ᾿Αριστοφάνης
ἐν ὅλαις ταῖς Νεφέλαις αὐτοῦ χαϑήψατο.

δὃ0. Ι]0Ν ΥΟΝ ΟῊἩΙΟΝΚ.
Α. ΖΕΒΕΝ, ΒΟΗΕΙΕΤΕΝ ΝῺ ΓΕΗΒΕ.

1. Πλπροοι. ἃ. Ἴων. Ἰσοχράτης ἐν τῶι Περὶ τῆς ἀντιδόσεως [ναὶ]. Δ 6).
Ἴωνος τοῦ τῆς τραγωιδίας ποιητοῦ μνημονεύοι ἂν νῦν ὁ ῥήτωρ, ὃς ἦν Χῖος
μὲν γένος, υἱὸς δὲ Ὀρϑομένους, ἐπίχλησιν δὲ Ξούϑου. ἔγραψε δὲ χαὶ μέλη
πολλὰ χαὶ τραγωιδίας καὶ φιλόσοφόν τι σύγγραμμα τὸν Τριαγμὸν ἐπιγρα-
φόμενον, ὅπερ Καλλίμαχος ἀντιλέγεσϑαί φησιν, ὡς Ἐπιγένους [νογαὶττί, 5. Β. 1}
ἐν ἐνίοις δὲ χαὶ πληϑυντιχῶς ἐπιγράφεται Τρία γμοί, χαϑὰ Δημήτριος ὁ
Σχήψιος χαὶ ᾿Απολλωνίδης ὃ Νικαεύς. ἀναγράφουσι κτλ. [ταὶ Β 1].

2. ΑἘΙΒΊΤΟΡΗ. Εὐϊοᾶ. [Εὐ ]. 421] 852,

οὐχ ἦν ἄρ᾽ οὐδ᾽ ἃ λέγουσι, κατὰ τὸν ἀέρα
ὡς ἀστέρες γιγνόμεϑ᾽, ὅταν τις ἀποϑάνηι;
- μάλιστα. --- καὶ τίς ἐστιν ἀστὴρ νῦν ἐχεῖ

886 Ἴων ὃ Χίος: --- ὅνπερ ἐποίησεν πάλαι
ἐνθάδε, τὸν ᾿Αοἵόν ποϑ᾽" ὡς δ᾽ ἦλϑ᾽, εὐθέως
᾽Δοῖον αὐτὸν πάντες ἐχάλουν ἀστέρα.

Ῥασιι ὅση, Ἴων ὃ δ Ατος: ,διϑυράμβων καὶ τραγωιδίας καὶ μελῶν ποιη-
τής. ἐποίησε δὲ ὠιδήν, ἧς ἡ ἀρχή “ἀοῖον ἀεροφοίταν ἀστέρα μείναμεν
ἀελίου λευχῆι πτέρυγι πρόδρομον᾽ [ἴτ. 10 ΒοΙρΚ). φαίνεται δὲ τετελευ-
τηχῶς ἐχ τούτων. παίζων οὖν ὃ ᾿Αριστοφάνης ᾿Αοῖον αὐτόν φησιν ἀστέρα

Θι

10

16

20

280 28. Τ0Ν ΟΝ ΟΗΠΙΟΒ

κληϑῆναι" περιβόητος δὲ ἐγένετο. ἔγραψε δὲ χαὶ κωμωιδίας [Βαϊγτάταπιθῃ ]
καὶ ἐπιγράμματα χαὶ παιᾶνας καὶ ὕμνους καὶ σχολιὰ καὶ ἐγκώμια χαὶ ἐλε-
γεῖα, καὶ καταλογάδην τὸν Πρεσβεντικὸν λεγόμενον, ὃν νόϑον ἀξιοῦσιν
εἶναί τινες καὶ οὐχὶ αὑτοῦ. φέρεται ὅὲ αὐτοῦ χαὶ Κτίσις [πᾶ]. ΧΊου] καὲ
Κοσμολογικός [ἃ ἱ. Τριαγμ ὁς} καὶ Ὑπομνήματα [ἃ, ἱ. ἘἘπιδημέαι] καὶ ἄλλα
τινά. --- χαὶ πάνυ δόχιμος ἦν. φασὶ δὲ αὐτὸν ὁμοῦ διϑύραμβον χαὶ τραγωιδίαν
ἀγωνισάμενον ἐν τῆι ᾿Αττιχῆι νικῆσαι, καὶ εὐνοίας χάριν προῖχα Χίον οἶνον
πέμψαι ᾿Αϑηναίοις (Σωχράτους δὲ τοῦ φιλοσόφου ἔστιν εἰς αὐτὸν λόγος λεγό-
ἀὐρῖς Ἴων). μέμνηται αὐτοῦ χαὶ Καλλίμαχος ἐν τοῖς Χωλιάμβοις, ὅτι πολλὰ
γραψε.

8. ϑυτν. Ἴων Χῖος. τραγικὸς καὶ λυρικὸς καὶ φιλόσοφος, υἱὸς Ὀρϑομέ-
γους, ἐπίκλησιν δὲ Ξούϑου. ἤρξατο δὲ τὰς τραγωιδίας διδάσχειν ἐπὶ τῆς πβ
ὀλυμπιάδος [452---449]ὲ. δράματα δὲ αὐτοῦ ιβ, οἱ δὲ λ, ἄλλοι δὲ μ' φασίν.

4, [Πονατκ.] ἀθ 80}. 38,5 τί δ᾽; ἐν μέλεσι μᾶλλον ἄν εἶναι Βαχχυλίδης
ἕλοιο ἢ Πίνδαρος, καὶ ἐν τραγωιδίαι Ἴων ὃ Χῖος ἢ νὴ Δία Σοφοκλῆς; ἐπειδὴ
οἱ μὲν ἀδιάπτωτοι χαὶ ἐν τῶι γλαφυρῶι πάντη κεχαλλιγραφημένοι, ὁ δὲ ΠΙν»-
δαρος καὶ ὃ Σοφοχλῆς ὅτὲ μὲν οἷον πάντα ἐπιφλέγουσι τῆι φορᾶι, σβέννυνταε
δ᾽ ἀλόγως πολλάχις χαὶ πίπτουσιν ἀτυχέστατα.

ὅ. Ο1..4.1 395 (αι. ἃ, βου τιν ΜΙϊο Υ. Φδλ τ.) [Πων ἀνέϑηχεν ἀγίαλμα τ)ῆε
᾿4ϑηναίηι.

θ. ἴβοσε. διὰ. 268 τοὺς λόγους τοὺς τῶν παλαιῶν σοφιστῶν ὧν ὁ μὲν
ἄπειρον τὸ πλῆϑος ἔφησεν εἶναι τῶν ὄντων, Ἐμπεδοχλῆς δὲ τέτταρα καὶὲ
Νεῖχος χαὶ Φιλίαν ἐν αὐτοῖς, Ἴων δ᾽ οὐ πλείω τριῶν. ῬΗΠΟΡ. ἂθ βθι. οὗ Θοττ.
Ῥ. 201, 18 γὶε. πῦρ μὲν χαὶ γῆν Παρμενίδης ὑπέθετο, ταὐτὰ δὲ μετὰ τοῦ ἀέρος

25 Ἴων ὁ Χῖος ὁ τραγωιδοποιός, Ἐμπεόδοχλῆς δὲ τὰ τέσσαρα ὑπέϑετο (νρὶ.Ὁ. 227, 14).

Ἴ. ΔΕτ. Π 25,11 (περὶ σελήνης οὐσίας) [Ὁ. 856] Ἴων σῶμα τῆν μὲν

, ϑελοειόδὲς διαυγές, τῆι δ᾽ ἀφεγγές.

Β. ἘΒΑΟΜΈΝΤΕ,

Ψου ἄδῃ Ῥγοβδβοιυ του Χίου χτίσις [62---6 4 Ε,. 5. ΚοορκΚο ἀ6 ]οπὶς ΟΝὲϊ
οἷΐα οὐ ὕγαρηι. ΒΤ]. 1886], ᾿Επιδημίαι [θὅ---Ἴθ6, ἄδζὰ ΡΙαΐ. ἀ6 ῥχτοῖ. ἰῃ νἱγῖ. 8
Ρ. 198) υπὰ Ιοδηη. ΑἸἰοχϑπᾶγ. (Αγ οοϊα Ὑομποί, 1493) ἔ. 106 ΘηςΆ! Κοὶπο ῬἢϊΠο-
ΒΟΡ ΙΒΟ 66. ΔΌΒϑοΥ ἄθμι ΤΎΪΔΡΤΩΟΒ.

ΙΩΝΟΣ ΤΡΙ“ΓΙΜΟΣ.

γεὶ. ΑΒιϑν. ἀ6 οδοῖίο Α 1. 268410 χαϑάπερ γάρ φασι καὶ οἱ Πυϑαγόβρειοε,
τὸ πᾶν καὶ τὰ πάντα τοῖς τρισὶν ὥρισται.

1 [77 οορκ.)] ΠΆΒΡΟΟΒ. ἃ. Ἴων [ποῖ Α 1] ἀναγράφουσι δὲ ἐν
αὐτῶι τάδε᾽ ἀρχὴ δέμοι τοῦ λόγον᾽ πάντα τρία καὶ (οὐδὲν)
πλέον (ἢ) ἔλασσον τούτων τῶν τριῶν᾽ ἕνὸς ἑκάστου
ἀρετὴ τρεάς" σύνεσις καὶ χράτος καὶ τύχη. δοῖδος Βιδπᾶ

Ἴων Χῖος τάδε λέγει.

ΕΕΛΔΟΜΕΝΤΕ Ὲ5 ΘΒΕΙΚΑΜΡΕΗ.

1, Απΐληρ Β06Γ πιοίηοθ Ἰογίθβ ἰδύ: Α1198 ἰδὺ ἀτοὶ υπὰ πίομίθ τθλν
οὗοῦ παραγ. 818 ἀΐοβθο ἀγοὶ. Εΐποβ ᾿ϑάθῃ οἰμζθίποι Ὑογξά ΠΟ ἶκοῖδ οἱἢ 9
Ὠτοϊδοῖς: γογρίδπα, ταῦ, ΟἸὔοΚ.

4

Α. 2--. Β. ΡΒ. 1--ὑ. 231

Φ [18] θιοα. ΥἼΠΙ 8 Ἴων δὲ ὃ Χίος ἐν τοῖς Τριαγμοῖς φησιν αὐτὸν
[Ργυβαρογϑ8) ἔνια ποιήσαντα ἀνενεγχεῖν εἰς Ὀρφέα. Οτεμ. ϑίτ. 1 181 Ρ. 397}.
Ἴων δὲ ὃ Χίος ἐν τοῖς Τριαγμοῖς καὶ Πυϑαγόραν εἰς Ὀρφέα ἀνενεγχεῖν τινα
ἱστορεῖ. Ἐπιγένης δὲ ἐν τοῖς Περὶ τῆς εἰς Ὀρφέα ( ἀναφερομένης) ποιήσεως

5 Κέρχωπος εἶναι λέγει τοῦ Πνυϑαγορείου τὴν Εἰς “4ιδον χατάβασιν χαὶ τὸν
Ἱερὸν λόγον, τὸν δὲ Πέπλον καὶ τὰ Φυσιχὰ Βροντίνου [8. Οὔθπ 6. ὅ υπὰ 1, 4].
Οἷα πδὶ. ἃ. 1 88 Ονρἦδιηι, ροείαηι ἀοοοῖ ΑΥἱδίοίεῖεβδ ηιοσμαηι ζοἶ886 εἰ ἧος
Ονρμοινη οαὐποη Ῥιδαροτεὶ γεν οὐ μδάαηι {{ε͵88ε Οεγοορίδ. ΜΙαβνογδίδη θαι
Βδροοσ. Α 1 ππὰ ϑυτυ. ἃ. Ὀρφεύς. ἔγραψε τριασμούς [86], λέγονται δὲ εἶναι

10 Ἴωνος τοῦ τραγικοῦ᾽ ἐν δὲ τούτοις τὰ ἱεροστολιχὰ καλούμενα.

Ὀπροδύϊπιπιϊ 408 τγοίοδος ῬΧΟΒΑΒΟ τ:

ἃ [19] Ῥυστ. ἀθ ἔοτί. Βοτω. 1 ἡ. 8160) Ἴων μὲν οὖν ὁ ποιητὴς ἐν τοῖς
δίχα μέτρου χαὶ καταλογαόην αὐτῶι γεγραμμένοις φησὶν ἀνομοιότατον
πρᾶγμα τῆι σοφίαι τὴν τύχην οὖσαν ὁμοιοτάτων πραγμάτων γίγνεσϑαι δη-

15 μιουργόν. αὶ. Οὐδοδί. οοην. ΥΙΠ 1, 1 ἔφη γὰρ οὐ φαύλως εἰπεῖν Ἴωνα περὶ
τῆς τύχης ὅτι πολλὰ τῆς σοφίας διαφέρουσα πλεῖστα αὐτῆι ὅμοια
σοιεῖ.

οι ἄογ Ῥοθβὶθ [08 ϑηςπαϊίθη ἀΐο Ὠγϑθα [Νϑῦοκ ΕἼ 3132 Π., Τύδα. ἀἰοί,
ἱπᾶ, 5. ΧΧΥῚ ηἰουῖα ῬΒΣΟΘορ ΐϑομθθ. Ὅοπ ἀον Γὐτῖκ [ᾧΡΠ6 4251. Βουρκ.)] β6-

40 όγοι ΒίοσθοΥ ΤΟἸΪροπὰθ

ΖΝΕΙΕΕΙΞΑΈΤΕ ΕΒΑΘΜΕΝΤΕ,. ᾿

4 [4 Β.] ᾿ιοα. 1 119}. φησὶ δὲ Δοῦρις ἐν τῶι δευτέρωι τῶν “ὥρων [ὑϑπι].
Σαμίων ἘΉΘ Π 481 ἔν. 51] ἐπιγεγράφϑαι αὐτῶι {[ῬΠοτοΚΥ 08] τὸ ἐπίγραμμα

τόδε"
25 [120] τῆς σοφίης πάσης ἐν ἐμοὶ τέλος" ἣν δέ τι πλεῖον [810],
Πυϑαγόρηι τὠμῶι λέγε ταῦϑ᾽ ὅτι πρῶτος ἁπάντων
ἔστιν ἀν᾽ “Ελλάδα γῆν" οὐ ψεύδομαι ὧδ᾽ ἀγορεύων.
ἴων δ᾽ ὁ Χιός φησι περὶ αὐτοῦ" :
ὥς ὁ μὲν ἡνορέηι τε χεχασμένος ἡδὲ χαὶ αἰδοῖ
80 καὶ φϑίμενος ψυχῆι τερπνὸν ἔχει βίοτον,
εἴπερ Πυϑαγόρης ἐτύμως ὁ σοφὸς περὶ πάντων
ἀνθρώπων γνώμας ἤιδεε κἀξέμαϑεν.
ὕνας Τατίβ’ Οἰδαριγαταϊ χκοἱς 8. ἀπίθη ὁ. 43 ϑιμοβ.
ὅ σσοχτυ. ἐβ. Βασπι. 12 [λυ 5. 86χ. οα. 74π}.202,9] ἐπὶ μὲν οὖν τοῦ φϑόγγου
85 χρῶνται τῶι ὀνόματι [πϑτ]. τόνος] οἱ λέγοντες ἑἕπτάτονον τὴν φόρμιγγα χαϑάπερ

Δ. Ῥγίλασονας λαό οἰμῖσεδ, τοας 6Γ σοπιαοδίέ δαδε, αι Ογ»ῆδιιξ
Ζ Ὡ ΚοοΝΡί.

8. ΟἸὔοΙκ, ον Καπεὶ βὸ βρης ὑπ ἢ, Ὀτϊηρί ἀοοΐὰ βοὰν υἱοὶ ἅδη-
᾿ομθθ το δἷθ ὨθσΟΥυ.

ΖΝΕΙΕΕΠΙΗΠΑΈΤΈΘΒ.

4, 80 δαὶ πὴ αΐοβοσ, ἄθῃ Μαπηροαΐ υπᾶ Υύδτὰθ σίοσύομ, δαὶ Ὡ 80}
βοίποια Ηἰμδβομβοί θη ἐγ] ΐομοθ 1 Όθη ζῶν βοὶμθ βθοϊθ ζὰ ογυγαχίθῃ, σθὴη ἀθθῃ
ἴῃ ὙΔΕσμοὶς Ῥγίαροσαδ ἀθτ Ῥήοβο τϑῦνῦ ἀθηῃ 8110 Μοηβοῦθη Εἰηβίοθΐθῃ οΓ-
σγοσῦοη πὰ οτοσβοῦς μδι (Ογαδϑον ἡ αὐ Ῥδογοϊμ 68).

10

1

282 2δ. Τ]0Ν ΥΨΟΝ ΟΗΙΟἙΗ͂ Β, ΕῈ. ὅ. 26. ΒΙΡΡΟΝ Α. 1--ὅ.

Τέρπανδρος χαὶ Ἴων. ὁ μὲν γάρ φησιν “ἡμεῖς τοι --- ὕμνους [ἴτ. ὅ ΒοΥρΚῚ
ὃ δέ"
δνδεχάχορδε λύρα, δεκαβάμονα τάξιν ἔχοισα
εἰς συμφωνούσας ἁρμονίας τριόδους,
πρὶν μέν σ᾽ ἑπτάτονον ψάλλον διὰ τέσσαρα πάντες
Ἕλληνες σπανίαν μοῦσαν ἀειράμενοι.
Βοδαίῃς νοῦ ἀοιβοί θη ἘΔΊΒΟΒ ΟΣ (Δ]χδητ πἰβομοιη ῬυΓΠδρ ΟΥ̓ΘΟΙ) ουζιδίλπιτηθη,
ἄγ ἀδΔ8 νοσμοσβίοῃμοηάο, ἄπρδὺ 818 πηθοδὶ ογκδηηΐο Τουρϑηδοχίγαρτηοης κοΐοτο σι
πη ἀΔ8 Ὠοκχοί ἀθγ ραυδηοῦ ζόροι Τίπιοίδθο08 [Βοσίδ. ἱπδῦ, τι. 11 Ρ. 182 Εὐΐϑαὶ.]
αἴ βοῦς μδί, το τὰν διὰ τᾶν ἑπτὰ χορόᾶν χιϑάριξιν ἀποστρεφόμενος ταὶς
Ταῦ.ὅ,1 τετράγηρυν ἀποστρέψαντες ἴδο ΒΔΡο, Απδίο]π8) ἀοιόάν Σὰ νοτρὶ. ὙΥΆΣΘ
48 ΕὟ. Αἰΐ, σολμιδὄτίο 68 ἰοἀ απ 8118 ἄθτῃ ΕἸορί ον Ιου ν. βδηλοβ, ἀθηὶ Ζοίίροποβδοῃ ἄθβ
Τἰπιοίμθο08, θη ἀκ5 ἀΟΙ ἢ βοῖ Τγβαπἀογορί ζτϑιηγη Κϑηπϑὰ ἰοπτί, Υ αἱ. ἔν. 8 Βουρῖκ.

δ. ἘΠΑΙρο Τιοῖοσ, ἀΐθ ἀὰ οἷπο ἔν αἷθ Ζιβδιη θη ΚΠ κοη θη Ὠχοΐνσορθ
ἃον Ἡδτιηοπίο οἰπρογ οι οίο σζομπβίθαρο Τπύρχν δ θηοσάπαηρ; Ὀοδὶἐξοδί, ἀϊοὰ μανοα
οπθᾶοτῃ 4110 ΗΘΙ]θηθα πὶ δἰθῦθῃ βαϊΐθη βόθρος, οθοὶ 510 ἄθημ ἔχοι ον ὨῸΓ
οἶπο ἅττ ἴθ θ ΟἸΔΥΟΩΤΩΌΒΙΪ, ΟΣ ΖΙ ΘΙ 6 η.

20. ΗΤΡ̓ῬΟΝ.

Α. ΤΕΒΕῈΝ ὉΝῸ ΓΕΗΒΕ.

1. Ιμπι. Υ. Ρ. 261 [Καίδϊος ἀοσ Ῥυίμαρογθο Σάμιοι Μέλισσος . ..
Ἔλωρις, Ἵππων. ΟἜΝΒΟΕΙΝ. ὅ, 2 ΗἸρροπὶ υεγο Μείαρομἔο ϑῖυε μὲ Αγ δίοωεννιο
αμοίον εδἱ [ΕἨ α Π 282 ἔτ. 38] ϑ'αηιῖο εἶθ. [8. Η, 284, 21. 286, 5]. βεχτ. Ρ. Β. 1Π
14 Ἵ. δὲ ὁ Ῥηγῖνος [8. Ζ. 44].

2. βόμοι,.. ΑΒΙΒΤΟΡΗ. αι, δα ΝΌΡ. 94 {7

ψυχῶν σοφὼν τοῦτ᾽ ἔστι φροντιστήριον᾽

96 ἐνταῦϑ᾽ ἐνοιχοῦσ᾽ ἄνδρες, οἱ τὸν οὐρανὸν

λέγοντες ἀναπείθουσιν ὡς ἔστιν πνιγεύς,

κἄστιν περὶ ἡμᾶς οὗτος, ἡμεῖς δ᾽ ἄνϑρακες.
ταῦτα ὁὲ πρότερος Κρατῖνος ἐν Πανόπταις δράματι [ἴτ. 155 Κοοϊ,.)] περὶ Ἵπ-
πωνὸς τοῦ φιλοσόφου χωμωιδῶν αὐτὸν λέγει. ὅϑσποι. Οτξμ, Ρτοίσ. ΓΥ̓͂ 108
ΚΙοίΖ. τοῦ δὲ Ἵππωνος καὶ αὐτοῦ ὡς ἀσεβοῦς γενομένου μέμνηται ὁ Ἀραεῖνος.

8. ΗΤΡΡΟΙ, τοΐαῦ, 1 16 [Ὁ. 666] Ἵ. δὲ ὁ Ῥηγῖνος ἀρχὰς ἔφη ψυχρὸν τὸ
ὕδωρ καὶ ϑερμὸν τὸ πῦρ. γενόμενον δὲ τὸ πῦρ ὑπὸ ὕδατος κατανικῆσαι τὴν
τοῦ γεννήσαντος δύναμιν συστῆσαί τε τὸν χόσμον. τὴν δὲ ψυχὴν ποτὲ μὲν
ἐγχέφαλον λέγει, ποτὲ δὲ ὕϑωρ᾽ χαὶ γὰρ τὸ σπέρμα εἶναι τὸ φαινόμενον ἡμῖν
ἐξ ὑγροῦ, ἐξ οὗ φησι ψυχὴν γίνεσθαι.

4, ΚΊΜΡΙ, ὈὮγ8. 28, 22 [8. ΟΌΘἢ 5. 11 ἢ. 18] Θαλῆς ... χαὶ Ἵ., ὃς δοκεῖ
χαὶ ἄϑεος γεγονέναι, ὕδωρ ἔλεγον τὴν ἀρχὴν ἐκ τῶν φαινομένων κατὰ τὴν
αἴσϑησιν εἰς τοῦτο προαχϑέντες" χαὶ γὰρ τὸ ϑερμὸν τῶι ὑγρῶι ζῆι, καὶ τὰ
νεχρούμενα ξηραίνεται χαὶ τὰ σπέρματα πάντων ὑγρὰ χαὶ ἡ τροφὴ πᾶσα χυ-
λωδης" ἐξ οὗ δέ ἐστιν ἕχαστα τούτωι χαὶ τρέφεσϑαι πέφυχεν" τὸ δὲ ὕδωρ ἀρχὴ
τῆς ὑγρᾶς φύσεώς ἐστι χαὶ συνεχτικὸν πάντων διὸ πάντων ἀρχὴν ὑπέλαβον
εἶναι τὸ ὕδωρ χαὶ τὴν γῆν ἐφ᾽ ὕδατος ἀπεφήναντο κεῖσϑαι.

5. βέχτ. Ῥγιτὶ, ἔγροῖ. ΠΙ 14 Ἵ. δὲ ὁ Ῥηγῖνος πῦρ καὶ ὕδωρ.

ιλ

18

26. ΗΙΡΡΟΝ Α.6--11. ΣΕΒΕΕ. 288

6. Ατρχ. (Ζ. ἢ. 7) 20, 21 Ἵππωνα ἱστοροῦσιν ἀρχὴν ἁπλῶς τὸ ὑγρὸν
ἀδιορίστως ὑποϑέσϑαι οὐ διασαφήσαντα πότερον ὕδωρ ὡς Θαλῆς ἢ ἀὴρ ὡς
᾿ἀναξιμένης καὶ Διογένης. ΙολνΝ. θιασ. ΑἸ]ορ. ἴῃ Η68. Τῆθορ. 116 ὁ δὲ τὴν γὴν
[[, πᾶχη]. ἀρχὴν ἔϑετο)] ὡς Ἵππων ὃ ἄϑεος. -

1. Απιρτον. Μοίδρηγβ. Α 8. 984 8 πδοὴ Ὑμαὶθδ [π. 12 3. 11) Ἵππωνα γὰρ
οὐκ ἄν τις ἀξιώσειε ϑεῖναι μετὰ τούτων διὰ τὴν εὐτέλειαν αὐτοῦ τῆς διανοίας.

8. ὕυεμ. ρτοῦ. 24 Ρ. 20Ρ. ϑαυμάξειν ἔπεισί μοι, ὅτωι τρόπωι Ενήμερον
τὸν ᾿᾿χραγαντῖνον καὶ Νικάνορα τὸν Κύπριον χαὶ Διαγόραν καὶ Ἵππωνα τὸν
Μήλιον [1. Ἵππωνα καὶ Διαγόραν τὸν Μ. πδοῖι Αὐῃοῦ. ΓΥ̓ 29) τόν τὸ Κυρη-
γαῖον ἐπὶ τούτοις ἐχεῖνον (ὃ Θεόδωρος ὄνομα αὐτῶν) καί τινας ἄλλους συ-
χνοὺς σωφρόνως βεβιωκότας καὶ χκαϑεωρακότας ὀξύτερόν που τῶν λοιπῶν ἀν-
ϑρώπων τὴν ἀμφὶ τοὺς ϑεοὺς τούτους πλάνην ἀϑέους ἐπικεκλήκασιν. ῬΗπΠΟΡ.
ἀρ δηΐτηδ 38, 28 οὗτος ἄϑεος ἐπεχέκλητο δι᾿ αὐτὸ τοῦτο, ὅτι τὴν τῶν πάντων
αἰτίαν οὐδενὶ ἄλλωι ἢ τῶι ὕδατι ἀπεδίδου. Ὑρὶ. ΑἘτ. Υ. Η.Π 81; ἔν. 88.

9. [ΑΣΕΧ] ἷῃ Μείδρηγβ. 462, 29 Ἵππων μὲν πρότερον ὁ ἄϑεος ἐπιχλη-
ϑεὶς (οὐδὲν γὰρ οὗτος παρὰ τὰ αἰσϑητὰ εἶναι ἀπεφήνατο). Υαϊ. Β 2.

10, ΑΕτ. ΙΡ̓ 8,9 [Ὁ. 888) Ἵ . ἐξ ὕδατος τὴν ψυχήν. ΑΈΙΒΤΟΥ. (ὁ δηΐτηα Α 2.
ἀθδὴ τῶν δὰ φορτικωτέρων καὶ ἴδωρ τινὲς ἀπεφήναντο [μᾶηι], τὴν ψυχή»),
χαϑάπερ Ἵ. πεισϑῆναι δ᾽ ἐοίχασιν ἐχ τῆς γονῆς, ὅτι πάντων ὑγρά" καὶ γὰρ
ἐλέγχει τοὺς αἷμα φάσκοντας τὴν “ψυχήν ἵν εὶ. ΟΌΘα 5. 162 5, 4] ὅτε ἡ γονὴ

"οὐχ αἷμα" ταύτην δ᾽ εἶναι τὴν πρώτην ψυχήν. "24 οἱ δὲ ϑάτερον τῶν ἐναν-

τίων, οἷον ϑερμὸν ἢ ψυχρὸν ἢ τι τοιοῦτον ἄλλο, καὶ τὴν ψυχὴν ὁμοίως ἕν τι
τούτων τιϑέασιν" διὸ χαὶ τοῖς ὀνόμασιν ἀχολουϑοῦσιν" οἱ μὲν γὰρ τὸ ϑερμὸν
λέγοντες, ὅτι διὰ τοῦτο χαὶ τὸ ζῆν ὠνόμασται, οἱ δὲ τὸ ψυχρὸν διὰ τὴν ἄνα-
πνοὴν χαὶ τὴν κατάψυξιν χαλεῖσϑαι ψυχήν. ῬΕΗΠ)0Ρ». Ζ. ἃ. Κι. 92, 2 ϑάτερον τῶν
ἡναντίων τίϑεται Ἷ. καὶ Ἡράκλειτος, ὁ μὲν τὸ ϑερμόν᾽ πῦρ γὰρ τὴν ἀρχὴν
εἶναι" ὃ δὲ τὸ ψυχρόν, ὕδωρ τιϑέμενος τὴν ἀρχήν. ἑχάτερος οὖν τούτων,
φησί, καὶ ἐτυμολογεῖν ἐπιχειρεῖ τὸ τῆς ψυχῆς ὄνομα πρὸς τὴν οἰχείαν δόξαν,
ὃ μὲν λέγων διὰ τοῦτο ζῆν λέγεσϑαι τὰ ἔμψυχα παρὰ" τὸ ζεῖν, τοῦτο δὲ τοῦ
ϑερμοῦ, ὁ δὲ ψυχὴν χεχλῆσϑαι ἐκ τοῦ ψυχροῦ, ὅϑεν ἔχει τὸ εἶναι, παρὰ τὸ
αἰτίαν ἡμῖν γενέσϑαι τῆς διὰ τῆς ἀναπνοῆς ψύξεως. ἐπεὶ γὰρ ἡ μὲν ξωὴ ἐκ
τῆς ψυχῆς ὑπάρχει, ἡ δὲ ψυχὴ ἐχ ψυχροῦ (ἐξ ὕδατος γάρ), διὰ τοῦτο δεῖ τῆς
ἀναπνοῆς κολαζούσης τῆι ψύξει τὸ περικάρδιον ϑερμὸν καὶ οὐχ ἐώσης τῆς
ψυχικῆς δυνάμεως ἐπικρατέστερον γενέσθαι, λέγω δὴ τῆς ψυχρᾶς. ΒΈπν.
ἱπὶβ. 2 [Ὁ. 661] οἱ δὲ ὕδωρ γονοποιὸν [πᾶ], τὴν ψυχὺν εἶναι; ὅτὰ Ἀδηᾶο ἔῆρί
ον Ῥαΐῃ. ἀδο 1,8 Ἵππων τ].

11. ΜΈΝΟΝ Ἀποηγταῖ οπάΐπ, 11,22 Ἵππ(ω») [οἄετ ἹἹππ(ώναξ)) δὲ ὃ Κροτω-
νιάτης οἴεται ἐν ἡμῖν οἰχείαν εἶναι ὑγρότητα, καϑ' ἣν καὶ αἰσϑανόμεϑα καὶ ἧι
ζῶμεν" ὅταν μὲν οὖν οἰχείως ἔχηι ἡ ἥ τοιαύτη ὑγρότης, ὑγιαίνει τὸ ξώιον, ὅταν δὲ
ἀναξηρανϑῆι, ἀναισϑητεῖ δὲ τὸ ζώιον καὶ ἀποϑνήισκει. διὰ δὴ τοῦτο οἱ γέ-
θόντες ξηροὶ : καὶ ἀναίσϑητοι, ὅτε χωρὶς ὑγρότητος" ἀναλόγως δὴ τὰ πέλματα
ἀναίσϑητα, ὅτι ἄμοιρα ὑγρότητος. καὶ ταῦτα μὲν ἄχρι τούτου φησίν. ἐν
ἄλλωι δὲ ,βυβλέωι αὑτὸς ἀνὴρ λέγει τὴν Δατωνομασμένην ὑγρότητα μετα-
βάλλειν δι᾽ ὑπερβολὴν ϑερμότητος καὶ δι᾿ ὑπερβολὴν ψυχρότητος καὶ οὕτως
νόσους ἐπιφέρειν, μεταβάλλειν ὁέ φησιν αὐτὴν ἢ ἐπὶ τὸ πλεῖον ὑγρὸν ἢἾ ἐπὶ
τὸ ξηρότερον ἢ ἐπὶ τὸ παχυμερέστερον ἢ ἐπὶ τὸ λεπτομερέστερον Ἶ εἰς
ἕτερα, χαὶ τὸ αἴτιον οὕτως νοσολογεῖ, τὰς δὲ νόσους τὰς γινομένας οὐχ ὑπα-
γορεύει.

10

15

20

8ὅ

4

284 26. ΗἸΡΡΟΝ Α. 12--19θ. ΓΕΉΗΒΕ,.

12. ΟΕΝΒΟΕ. ὅ, 2 [8. 282, 22] Ηἱρροπὶ... 6εὦ πιο 8 ρυοήνιδνε ϑεθιθη, υἱάε-
ἔμεν ἰάγχμο δο ργοδαγὶ, γμοά »οβὲ αὐἀηιϊδοίοηδηι Ῥοομάμηι, δὲ φιὲθ ηιαγεβ ἱπἰεγί αὶ,
ποι ἶαδ μροίε ἐὐλαμδίαϑδ ποῊ γορουϊαΐ.

18, --- ὅ,4 ἐϊμα σμοχυς απεδίσμαηι ζαοὶξ ὑεΐεν' αμοίογοθ ορίηἱοπδηι, μὐγενις

ἐὰ ραΐγὶδ ἐαπιέμηιοῦο βορεηηε ραγύμδ παδοαΐμν, μέ Τοσοπεδ εἰ Ηΐἱρ»όη ϑίοϊοίφιιε

ϑονἐρϑονιηΐ, αν εἴλαπι δα τπαΐγίδ. Αππτν ὅ, 8 [Ὁ. 418] Ἵ. προΐεσϑαι μὲν σπέρμα
τὰς ϑηλείας οὐχ ἥκιστα τῶν ἀρρένων, μὴ μέντοι εἰς ζωιογονίαν τοῦτο συμ-
βάλλεσϑαι διὰ τὸ ἐχτὸς πίπτειν τῆς ὑστέρας" ὅϑεν ἐνίας προΐεσϑαι πολλάκις
δίχα τῶν ἀνδρῶν σπέρμα καὶ μάλιστα τὰς “χηρευούσας. χαὶ εἶναι τὰ μὲν ὀστᾶ
παρὰ τοῦ ἄρρενος, τὰς δὲ σάρχας παρὰ τῆς ϑηλείας.

14, ΑπτῸ Υ 1,8 [Ὁ. 419] Ἱππῶναξ [κΐον ἀΐθ Ὑο]ἔοιτη τὶϑ ὃ 1) παρὰ τὸ
συνεστός τε χαὶ ἰσχυρὸν (ἢ) παρὰ τὸ ῥευστικόν τε καὶ ἀσϑενέστερον σπέρμα
[πϑτ]. ἄρρενα χαὶ ϑήλεα γίνεσθαι]. ΟἾΝΒ. 6, 4 65 ϑεηελῖδιδ αμΐδηι ἐοινμ ον δω5
ἤενοίπαρ, ἐΣ ἀδηδέοε δ μὲ ἡηαγε8 Πεγὶ Ηρροη αἀὐβνηιαί. ΑΥτ. γΤ, 1 [Ὁ. 420]
Ἱππῶναξ [Ἱπποχράτης (δοῖὶ ΥΠ 418, ὅ 1Δ{{τ6} ὙΥΔΟΒΕΪΟΙ)" εἰ μὲν ἡ γονὴ χρα-
τήσειεν ἄρρεν, εἰ δ᾽ ἡ τροφὴ ϑῆλυ.

16. ΟἜΝΒΟΒ. 6, 1 Η. υεγοὸ οαρωΐ, ἔπι φιο οδἰ απὶηιὶ ργὶποίραϊε [τι]. ργέρμενι
ΟΥ̓ΘΒΟΘΥΕ].

10. -- 9,,ω ΗὥὩἶὩἙΧφεὶ αἀϊοδια ΤΙ Χ ἱπζαπέρηι δϑογεδιξ ζογηαγὶ οἱ σμαγίο τβεδὲ
οαγθηλ πογὶ οοπογείαης φιϊίο ᾿σθ8 οαρὲϊμηνυς παδοὶ δορίδηνο ἰαηι δομποης
6886 ρεγγεσίμι. Ἵ,2 Η. Μοίαροπέδννιδ α ϑορίέμιο αα ἀεδοίηιιι μοηδόην παϑοὶ ῬΟ886
οαἰϑίϊηιαυϊ. πάρι ϑορύμηο ραγξι ἢ ἑαθιὶ 6886 τιαΐμγμηι 60 χφυο ἐπ οηνδδιιδ ητι-
δγιι8 δορίεπαγίμδ ρἱμν ἐς ροδδὶΐ, δἰφωλάθηι ϑορίεοηι ΚΟΥ Ἠιοηϑίδιιδ αἀαῖ-
ἐΐϑγιια αἰξεγὶδ γοοΐὰ οοπϑιϑίογε ὑποὶρίαγημδ οἱ ροδί δορένημεηα ιδηϑοοὶ ἀδηΐδδ ποδὶδ
ἡπημαϑοαηῖμν ἑάοηιγε ροδϑέ δορμμη οαὐαηθξ ἀπηι, φμαγίο ἀετοί αμΐεμι »ει-
δεβοεγα δοίδαγημμδ. δε ἤαῃὸ α βερίοηι ηιοηϑὶδιι8 ὑποὶριοηΐδης πιαζυγἑαΐεηι μϑαμς
αα ἄδοτηι ρεγάἀμοίαηε ἑῶδο γσμοὰ ὑπ αἰλὲδ οπεπῖδιιδ, ἤαοο οαάεην παύμνα ἐδ, εἴ δὲ»-
ἕεηᾳ ηιοηϑῖδιιδ αηδδυε ἰγο8 αὐ 6Ή868 αμὲ ατνοὶ αὐ οοπϑιπηιαξῥοποης ἀοοεάαπέ:
παι ἀδηΐοδ ϑορίοηι ἡποηϑηι ἐπ απ παδοὶ οἱ ᾿κασίηιο ἀδοῖηνο ρον οὶ ΤιΦΉ86, 86}-
ἔδηο αὐτὸ Ῥγδηι08 δον. ἐατίογε, ἀδοῖηιο εἰξίηιο8, ροδέ γμανγέμης ἀεοϊηειηι αἰθμηὶ
φοινμἶϊοδ, 86 οηνε8. ἱπῖνα ϑερίμηιη ἀεδοίγεμην απηλιῆν Ῥυιδόβοονα.

11. -τ θ, 8 αὐ Πλοσεπεδ οἱ ἩΗ. εαἰδέϊηκαγιιξ 6886 ἐπ αἷνο ῬΥΟΝΜΉΘΉ χιῖα-
ἄαηι, φιιοᾶ ἐπ αη8 ογὰ αὐἀρτοβεπάαΐ (εἰ ἐς 60 αἰδηιοπΐμηι ἑΐα ἐγαλαΐξ μὲ, ομπι
οὐλένιδ ε8έ, οαΣ ηγαΐγιδ υὐδογίδι8.

18. --- 6, 9 δεγμῖίμν (6 ἡ ΝΙο, φιὰ υεἱἱ αἰϊχσμαμπο παδοαμίμ τποᾶο 8ε-
ηηἶδ. βογὶ Η. γαΐμδ (ε8[). ἑά οἷρι οὔτι αηρίδμ8 68[ σμαηὶ πρὶ 8α 8 Γμϊΐ, δὲγα-
γίαηι ἀεαμοὶ,

19. ΤΉΕΒΟΡΗΒ. Μιεῖ. ΡΙδπῸ 1 8, ὅ πᾶν γὰρ ἄγριον καὶ ἥμερόν φησιν Ἵ.
γίνεσϑαι τυγχάνον ἥ μὴ τυγχάνον ϑεραπείας, ἄχαρπα ὅὲ χαὶ κάρπιμα καὶ

ἀνϑοφόρα καὶ ἀνανϑῆ παρὰ τοὺς τόπους καὶ τὸν ἀέρα τὸν περιέχοντα, τὸν
αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ φυλλοβόλα χαὶ ἀείφυλλα. ΠΙ 2,2 «αίτοι φησὶν Ἵ. ἅπαν
καὶ ἥμερον καὶ ἄγριον εἶναι, καὶ ϑεραπευόμενον μὲν ἥμερον, μὴ ϑεραπευ-
ὄμενον δὲ ἄγριον, τῆι μὲν ὀρϑῶς λέγων τῆι δὲ οὐχ ὀρϑῶς. ἐξαμελούμενον
γὰρ ἅπαν χεῖρον γίνεται καὶ ἀπαγριοῦται, ϑεραπευόμενον δὲ οὐχ ἅπαν βέλ-
τιον, ὥσπερ εἴρηται.

10

20

νυν

ϑι

Β. ΡῈ. 1. 2. 28ὅ

Β, ΕἘΒΑΟΜΈΕΝΤΕ.

1 βσξθοι,. ΗΠΌΜΕΒ. αϑμαδν. ᾿. 197, 19 ΝΊοοΙΘ σὰ Ηΐομος ὦ 198:
198 ἀλλ᾽ οὐκ ἔστι Δὲ Κρονίωνι μάχεσϑαι
τῶι οὐδὲ χρείων ᾿Αχελώιος ἰσοφαρίζει
195 οὐδὲ βαϑυρρείταο μέγα σϑένος Ωχεανοῖο,
ἐξ οὕπερ πάντες ποταμοὶ χαὶ πᾶσα ϑάλασσα
“καὶ πᾶσαι χρῆναι καὶ φρείατα μαχρὰ νάουσιν.
Κράτης δ' ἐν β τῶν Ὁμηρικῶν δεικνύς, ὅτε Ὠχεανὸς “Μεγάλη ϑά-
λασσα᾽" “ταῦτα γάρ, φησίν, μόνως ἂν ἁρμόττοι ῥηϑῆναι περὶ τῆς
ἐχτὸς ϑαλάσσης, ἣν ἔτι χαὶ νῦν οὗ μὲν ᾿ΜΥεγάλην ϑαλάτταν᾽ οἱ δὲ

᾿Ατλαντικόν᾽ προσαγορδύουσιν. ποταμὸς δὲ ποῖος ἂν δύναιτο

ταύτην ἔχειν δύναμιν; καίτοι γ᾽ ἔνιοι [Ζοποδοῖοθ, Μοραϊκ] οἰ 468] ἐξαι-
οοὔντες τὸν περὶ τοῦ ᾿Ωχεανοῦ στίχον [αἶδο 196] τῶε ᾿ἀχελώιωι
περιτιυϑέασι ταῦτα, ὃς οὐχ ὅτι τῆς ϑαλάσσης μείων ἐστίν, ἀλλὰ
χαὶ τῶν ἐν αὐτῆι χόλπων, λέγω δὴ Τυρρηνικοῦ καὶ ᾿Ιονίου. εἶπε
δὲ τοῖς τρισίν [195---197], φησίν, ὅ,τι χαὶ οἱ μετὰ ταῦτα φυσικοὶ
συνεφώνησαν, τὸ περιέχον τὴν γῆν κατὰ τὸ πλεῖστον μέρος Ὥχεα-
γὸν εἶναι, ἐξ οὗπερ τὸ πότιμον. Ἵππων᾽ τὰ γὰρ ὕδατα πινό-
μενα πάντα ἐκ τῆς ϑαλάσσης ἐστίν οὐ γὰρ δή που (ε)
τὰ φρέατα βαϑύτερα ἦν, ϑάλασσά ἐστιν ἐξ ἧς πένομεν᾽"
οὕτω γὰρ οὐκ (ἂν) ἐκ τῆς ϑαλάσσης τὸ ὕδωρ εἴη, ἀλλ᾽
ἄλλοθέν ποϑεν. νῦν δὲ ἡ ϑάλασσα βαϑυτέρα ἐστὶ τῶν
ὑδάτων. ὅσα οὔνχαϑύπερϑεν τῆς ϑαλάσσης ἐστί, πάντα
ἀπ᾽ αὐτῆς ἐστιν’ οὕτως τὰ αὐτὰ εἴρηκεν Ὁμήρωι".

ΒΑΙΒΟΗΕΩ.

2 αὐξκ. Ῥιοῦ:. δδ Ρ. 48 Ῥοίξ. οὐ νέμεσις τοίνυν οὐδὲ Ἵππωνι ἀπαϑανα-
τίξοντι τὸν ϑάνατον τὸν ἑαυτοῦ" ὁ Ἵ. γὰρ οὗτος ἐπιγραφῆναι ἐχέλευσεν τῶι
μνήματι τῶι ἑαντοῦ τόδε τὸ ἐλεγεῖον [Ῥ1α Π 2698. Ἵππωνος -- καταφϑί-
μενον. Αταχ. ἴῃ ΜοΏΡΆ. 21, : τοῦτο δὲ λέγοι ἄν περὶ «αὐτοῦ, ὅτι ἄϑεος ἦν᾽
τοιοῦτο γὰρ καὶ τὸ ἐπὶ τοῦ τάφον αὐτοῦ ἐπίγραμμα Ἵππωνος -- κατα-
φϑίμενον.

Ἵππωνος τόδε σῆμα, τὸν ἀϑανάτοισι ϑεοῖσιν
ἶσον ἐποίησεν Μοῖρα καταφϑίμενον.

1 θη 411056 ΤΥ ΚΎΤΑΘΒΟΣ δίδηηηξ δὺθ ἄθπι Μϑοσοθ. θθηπ ἰᾶσϑῃ
ἀϊο Βυπημδη ἐἰοέοσ, 80ὸ Νᾶγο ΠΌΔΙ ποδί ἀδα Μθοσ ὑπϑοσο ΤΥ ΚαΌΘ]16,
ὕθδῃ ἀδὴμ βἰϑηγμίο ἀδβ ὙΥΆΒΒῸΣ πἰοδὺ δι8 ἄϑῃῃ Μίϑογθ, βομάθσγιι 8} 6618
πο αν. Νη ἰθὲ 16 Δθοσ ἀ89 Μϑον [ἰϑίϑθυ 818 ἀΐο ͵δββου. ΕὉ]Ρ ΠΟ} βἰδιμπνὺ
81108, γὰ8 ἄδνοῃ ὥδοσς ἄθηι Μθοσο βίοι θοβηάοι, ἀδγαυβ Ὁ.

ΒΑΙΒΟΒΕΝ.
2, ΐοθ ἱπὶ ἅδβ Ὀθηκηλαὶ ΗΐΡΡοπβ, ἄθῃ οὶ βοίποπι Ηϊηβομποί θη αἷθ Μοῖτα
ἄδη πηδίοε ἤθη Οδίζοση κἰοίοι τη ϑολῦθ.

10

1ὅ

20ὺ

80

286 46. ΗἸΙΡΡΟΝ, Β. ΕΈ. 8. 4. 21. ΡΒΑΙΕΙΑΒ ὕ. ΒΙΡΡΟΘΑΜΟΒ.

8 ΑτῊξν. ΧΠῚ 610Β πάντων αὐτὸν [ΜυτΌ]06] ἐπὶ τῆι μνήμηι ,ϑαυμα-
σάντων εὖ Ἀυνουλκος ἔφη ἱπουλυμαϑημοσύνης τῆς οὐ κενεώτερον
οὐδὲν Ἵππων ἔφη ὁ ἄϑεος. οι ὝοΙΒ ἰδὺ σοῦ Τίηοι [ἔγ. 20,2], ἃἀοΣ "α]ἃ
ἀαγδυΐ τἱορ οἰοτι νἱγὰ. ΒΙΡΡΟΣΒ ΟἸϊαὶ δὲ δυβροίβ θη.

4 ΟἸαυνιαν. ΜΆΜΕΒΤ, ἀὸ δηΐπια 1}. 121, 14 ἔπρ. Η. Μείαροηνδδνιδ ἐΣ
οαάεηι ϑολοῖα Ῥμίδασογας ργαφηιὶθδὶϑ Ὁῦὸο δίαΐιι δεηίθηξίας δμας ἱπδοϊεδε δμδ αν-
σιρνμοη δ ἀ6 απόηπα δὶ6 ργοπιίίαί ἴοπσο αἰἰμὰ απίηια, αἰἰμὰ σονΡιι8 εδὲ,
μας σογρονοὸ εἶ ἐογροπῖο υἱσεῖ εἰ οσαδοο υἱεῖ εἰ πιογέιο οἷυΐί.

8. ὲὸγ γ᾽ οΙ νἰβδοσοὶ, ἄθγθῃ ΝΟ ρος πίοης σὰ ἄθογὈϊθύθη ἰβί,
4. Ο812 οὗνγδδ ΔῃογῸ 8 ἰδὺ 1,6] υπᾶ βθοίθ θη αἶθθο σορί αἷοῖ, ἢ
ἦομοῦ ογβίαστί, βίϑηϊ, σθθῃ ἰθθοῦ ΘΓ παοί, ᾿οὈῖ, γθῦῃ ΘΟ ροβύοσθθη ἰδέ.

2]. ῬΗΑΙΕΑΒΚ ΝῸ ἩΠΡΡΟΌΑΜΟΞΚ.

1. ΑΕΒΙΘῚ. ΡΟΪΪΣ. Β 1. 1266486 ὁοχεῖ γάρ τισι τὸ περὶ τὰς οὐσίας εἶναι 1
μέγιστον τετάχϑαι καλώς᾽ περὲ γὰρ τούτων ποιεῖσϑαί φασι τὰς στάσεις πάν-
τας. διὸ Φαλέας ὁ Χαλχηδόνιος τοῦτ᾽ εἰσήνεγχε πρῶτος. φησὶ γὰρ δεῖν
ἔσας εἶναι τὰς χτήσεις τῶν πολιτῶν. τοῦτο δὲ χατοιχιζομέναις μὲν εὐθὺς 2
οὐ χαλεπὸν ὦτεξτο ποιεῖν, τὰς δ᾽ ἤδη κατοιχουμένας ἐργωδέστερον μέν, ὅμως
δὲ τάχιστ᾽ ἂν ὁμαλισϑῆναι τῶι τὰς προῖχας τοὺς μὲν πλουσίους διδόναι μὲν
λαμβάνειν δὲ μή, τοὺς δὲ πένητας μὴ διδόναι μὲν λαμβάνειν δέ κτλ.

1261 20 περὶ μὲν οὖν τῆς Φαλέου πολιτείας σχεδὸν ἐκ τούτων ἂν
τις ϑεωρήσειεν, εἴ τι τυγχάνει καλῶς εἰρηχῶὼς ἢ μὴ καλώς. 8. 1261} 29
Ἱππόδαμος δὲ Εὐρυφώῶντος Μιλήσιος «(ὃς καὶ τὴν τῶν πόλεων διαί-
ρεσιν εὗρε καὶ τὸν Πειραιᾶ κχατέτεμεν, γενόμενος χαὶ περὶ τὸν ἄλλον
βίον περιττότερος διὰ φιλοτιμίαν οὕτως ὥστε δοχεῖν ἐνίοις ζῆν περιεξρ-
γότερον τριχῶν τε πλήϑει χαὶ χόσμωι πολυτελεῖ, ἔτι δὲ ἐσθῆτος εὐτελοῦς
μὲν ἀλεεινῆς δὲ οὐχ ἐν τῶι χειμῶνι μόνον ἀλλὰ καὶ περὶ τοὺς ϑερινοῦς χρό-
νους, λόγιος δὲ καὶ περὶ τὴν ὅλην φύσιν εἶναι βουλόμενος) πρῶτος τῶν μὲ
πολιτευομένων ἐνεχείρησέ τι περὶ πολιτείας εἰπεῖν τῆς ἀρίστης. κατεσχεύ-
αζε δὲ τὲν πόλιν τῶι πλήϑει μὲν μυρίανδρον, εἰς τρία δὲ μέρη διηιρημένην"
ἐποίει γὰρ ἕν μὲν μέρος τεχνίτας, ὃν δὲ γεωργούς, τρίτον δὲ τὸ προπολεμοῖν ᾿
χαὶ τὰ ὅπλα ἔχον. διήρει δ᾽ εἰς τρία μέρη τὴν χώραν, τὴν μὲν ἱερὰν τὴν δὲ
δημοσίαν τὴν δ᾽ ἰδίαν" ὅϑεν μὲν τὰ νομιζόμενα ποιήσουσι πρὸς τοὺς ϑεοὺς
ἱερᾶν, ἀφ᾽ ὧν δ᾽ οἱ προπολεμοῦντες βιώσονται κοινήν, τὴν δὲ τῶν γεωργῶν
ἰδίαν. οὦὔετο δ᾽ εἴδη καὶ τῶν νόμων εἶναι τρία μόνον᾽ περὶ ὧν γὰρ αἱ δίχαι
γίνονται, τρία ταῦτ᾽ εἶναι τὸν ἀριϑμόν, ὕβριν βλάβην ϑάνατον. ἐνομοϑέτει
δὲ χαὶ διχαστήριον ἕν τὸ χύριον, εἰς ὃ πάσας ἀνάγεσϑαι δεῖν τὰς μὴ χαλῶς
χεχρίσϑαι δοχούσας δίχας. τοῦτο δὲ χατεσχείαζεν ἐκ τινῶν γερόντων αἷρε-
τῶν. τὰς δὲ κρίσεις ἐν τοῖς δικαστηρίοις οὐ διὰ ψηφοφορίας ὥιτϊετο γίνεσϑαι
δεῖν, ἀλλὰ φέρειν ἕχαστον πινάχιον, ἐν ὧι γράφειν, εἰ καταδικάζοι ἁπλῶς, τὴν
δίχην, εἰ δ᾽ ἀπολύοι ἁπλῶς, χενὸν [πᾶπι]. φέρειν), εἰ δὲ τὸ μὲν τὸ δὲ μή, τοῦτο
διορίζειν. νῦν γὰρ οὐχ ὥἰιετο νενομοϑετῆσϑαι καλῶς" ἀναγχαζειν γὰρ ἐπιορ-
κεῖν ἢ ταῦτα ἢ ταῦτα ὀιχάζοντας. ἔτι δὲ νόμον ἐτίϑει περὶ τῶν εὑρισχόν- 4
των τι τῆι πόλει συμφέρον ὅπως τυγχάνωσι τιμῆς, καὶ τοῖς παισὶ τῶν ἐν τῶι
πολέμωι τελευτώντων ἐκ δημοσίου γίνεσϑαι τὴν τροφήν, ὡς οὕπω τοῦτο παρ᾽

Ἂ
.

ΗΙΡΡΟΘΑΜΟΒ 1--ὅ, 28. ΡΟΣΥΚΙΕΙΤΟΒ Α. 1--8. 281

ἄλλοις νενομοϑετημένον" ἔστι ὁὲ χαὶ ἐν Αϑηναις οὗτος ὃ νόμος νῦν χαὶ ἐν
ἑτέραις τῶν πόλεων. τοὺς δ᾽ ἄρχοντας ὑπὸ τοῦ δήμου αἱρετοὺς εἶναι πάν-
τας᾽ δῆμον δ᾽ ἐποίει τὰ τρία μέρη τῆς πόλεως" τοὺς δ᾽ αἱρεϑέντας ἐπιμε-
λεῖσϑαι χοινῶν χαὶ ξενιχῶν χαὶ ὀρφανιχῶν. τὰ μὲν οὖν πλεῖστα καὶ τὰ

5. μάλιστα ἀξιόλογα τῆς Ἱπποδάμου τάξεως ταῦτ᾽ ἐστίν. [Ὀᾶτδὰβ ροίδίβοιύ Ὀοὶ
ΒΡ. ἢ], 48, 92 Ἰπποδάμου Πυϑαγορείου ἐχ τοῦ Περὶ πολιτείας. φαμὶ δ᾽ ἐγὼν
ἐς μοίρας τρεῖς διεστάσϑαι τὰν σύμπασαν πολιτείαν χτλ. ἃ. Απᾶάδτοθ. 8. πρὸς
ϑυϊά, 5. ν. Θεανώ.]

2. -- -- Η 11. 1380Ρ21 ἡ δὲ τῶν ἰδίων οἰχήσεων διάϑεσις ἡδίων μὸν

10 νομίζεται καὶ χρησιμωτέρα πρὸς τὰς ἄλλας πράξεις, ἂν εὔτομος ἤι κατὰ τὸν
νεώτερον καὶ τὸν Ἱπποδάμειον ,οόπον, πρὸς δὲ τὰς πολεμιχὰς ἀσφαλείας
τοὐναντίον ὡς εἶχον κατὰ τὸν ἀρχαῖον χρόνον.

8. ἨΣΒΥΟΗ, 8. ν. Ἱπποόάμον νέμησις: τὸν Πειραιᾶ Ἱππόδαμος Ἐὐρυφῶν-
τὸς πω ὁ καὶ μετεωρολόγος διεῖλεν ᾿Αϑηναίοις. οὗτος δὲ ἦν καὶ ὁ μετοική-

18 σας εἰς Θουριαχοὺς Μιλήσιος ὧν.

4. ΠΑΒΡΟΟΕ. 8. νυν. Ἱπποδαμεια: δΔημοσϑένης ἐν τῶι πρὸς Τιμόϑεον [49,22].
ἀγοράν φησιν εἶναι ἐν Πειραιεῖ χαλουμένην Ἱπποόάμειαν ἀπὸ Ἱπποόάμου
Μιλησίον ἀρχιτέχτονος τοῦ οἰχοδομησαμένου τοῖς ᾿Αϑηναίοις τὸν Πειραιᾶ.
Υ. Βεκκ. [Εσ. Ρ. 266,28 Ἱπποδάμεια ἀγορά: τόπος ἐν τῶι Πειραιεῖ ἀπὸ Ἵπκ-

0) ποδάμου ΜὩἫιλησίου ἀρχιτέχτονος ποιήσαντος ᾿Αϑηναίοις τὸν Πειραιᾶ καὶ χατα-
τεμόντος τῆς πόλεως τὰς ὁδούς. ἙΔΙΒοὶ ᾿ἀΘΩΠΠοϊοτί ὅσηοσ,. ΑΒΙΒΤΟΡΕ. Εσπα. 321
ὃ δ᾽ Ἱπποδάμον᾽ : οὗτος ἐν Πειραιεῖ χατώικει καὶ οἰχίαν εἶχεν ἥνπερ αἀνῆχε
δημοσίαν εἶναι. καὶ πρῶτος αὐτὸς τὸν Πειραιᾶ χατὰ τὰ Μηδικὰ (ἢ) συνήγαγεν.
.ν. καὶ οἱ μὸν αὐτόν φασι Θούριον, οἱ δὲ Σάμιον, οἱ δὲ Μιλήσιον.

25 ὅδ. Κ,ΊΒΑΒΟ ΧΙ 664 ἡ δὲ νῦν πόλις [ΒΠοά08] ἐχείσϑη χατὰ τὰ Πελοπον-
νησιαχὰ ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἀρχιτέχτονος, ὥς φασιν, ὑφ᾽ οὗ καὶ ὃ Πειραιεύς.
Ὀίονοβ. ΧΙΠ 175 [0]. 98, 1. 408] οἱ δὲ τῆν Ῥόδον νῆσον κατοικοῦντες καὶ Ἰαλυ-
σὸν χαὶ Λίνδον καὶ Κάμιρον μετωικίσϑησαν εἰς μίαν πόλιν τὴν νῦν χαλου-
μένην Ῥόδον.

᾿ δδ8, ΡΟΠΥΚΤΕΙΤΟΒ.

Α. ΠΕΒΕΝ ΝῺ ΒΟΗΒΙΕΤ.

1, Ῥιιλτο Ριοῖ. 511 σ εἰ δὲ παρὰ Πολύχλειτον τὸν ᾿Αργεῖον ἡ Φειδίαν τὸν
᾿Αϑηναῖον ἐπενόεις ἀφικόμενος μισϑὸν ὑπὲρ σαυτοῦ τελεῖν ἐχείνοις χτλ.
8280 ἐπεὶ χαὶ οἱ Πολυχλείτου υἱεῖς, Παράλου χαὶ Ξανϑίππον τοῦδε ἡλικιῶται,

88 οὐδὲν πρὸς τὸν πατέρα εἰσί. [8. Βοθοτὶ Ηενηι. ΧΧΧΥ͂ 188.]

2. Ῥιακ. Ν. Β. 834, ὅδ ἐάσηι εἰ ἀογψρδονγμηι υὐνὶ εν ρυενγηι ζδοὶξ οἐ γμθῆι
ὕαποπα αγ οοδ υοοαπὲ ἰπαηιοηΐα αγίϊδ οα 60 ρῬεΐομίθβ υδἴμεἶί α ἴεφε σμαάαηι.
ϑοΐμδηνιε ποηήίπιηι αγίοηι ἴρϑαηὶ [δοῖ886 αγίϑ οΡεγε ἱμαϊοαξμν.

8. ΘΑΙΕκ. ἀ9 ἐδιροσ. 19 [1 566 Κι] ἡ μὲν δὴ μέϑοδος ἥδε. τὸ δ᾽ ἀσκῆσαι

4 γνωρίζειν ἑτοίμως ἐν ἑχάστωι γένει ζώιου καὶ κατὰ τὰ σύμπαντα τὸ μέσον
οὐ τοῦ τυχόντος ἀνδρός, ἀλλ᾽ ἐσχάτως ἐστὶ φιλοπόνου καὶ διὰ μαχρᾶς ἐμπει-
οἰας χαὶ πολλῆς γνώσεως ἁπάντων τῶν χατὰ μέρος ἐξευρίσχειν δυναμένου τὸ
μέσον. οὕτω γοῦν καὶ πλάσται χαὶ γραφεῖς καὶ ἀνδριαντοποιοί τε καὶ ὅλως
ἀγαλματοποιοὶ τὰ κάλλιστα γράφουσί τε χαὶ πλάττουσι χαϑ᾽ ἕχαστον εἶδος,

ὦ οἷον ἄνϑρωπον εὐμορφότατον ἢ ἵππον ἢ βοῦν ἡ λέοντα, τὸ μέσον ἐν ἐχείνωι

10

1ὅ

288 28. ΡΟΙΥΚΙΕΙΤΟΙ͂ Α. 8. Β. ΕΈ. 1. 2.

τῶι γένει σχοποῦντες. ΓΝ εἰ. Βίτηοι ἀθ τὸ οαὰ. δλείη. λΐμδ. 111 61, δ). χαί πού
τις ἀνόριὰς ἐπαινεῖται Πολυχλείτου Κανὼν ὀνομαζόμενος ἐκ τοῦ πάντων τῶν
μορίων ἀχριβῇ τὴν πρὸς ἄλληλα συμμετρίαν ἔχειν ὀνόματος τοιούτου τυχών.
ἄδ γἷδο. Βΐρρ. οἱ Ρὶαῖ. Υ͂' Ρ. 425, 14 ΜΏ]1. ἐδήλωσε γὰρ [ΟἘΣγΒῖρΡΟΒ)] σαφῶς
τοῦτο διὰ τῆς προγεγραμμένης ὀλίγον ἔμπροσθεν ῥήσεως, ἐν ἧι τὴν μὲν ὑγίειαν
τοῦ σώματος ἐν ϑερμοῖς καὶ ψυχροῖς καὶ ξηροῖς χαὶ ὑγροῖς συμμετρίαν εἶναί
φησιν, ἅπερ δὴ στοιχεῖα δηλονότι τῶν σωμάτων ἐστί, τὸ δὲ κάλλος οὐχ ἐν τῆι
τῶν στοιχείων, ἀλλὰ ἐν τῆι τῶν μορίων συμμετρίαι συνίστασϑαι νομίζει, δα-
χτύλου πρὸς δάχτυλον δηλονότι καὶ συμπάντων αὐτῶν πρός τε μεταχάρπιον
καὶ καρπὸν καὶ τούτων πρὸς πῆχυν χαὶ πήχεως πρὸς βραχίονα χαὶ πάντων
πρὸς πάντα, καϑάπερ ἐν τῶι Πολυκλείτου Κανόνι γέγραπται. πάσας
γὰρ ἐχόιδάξας ἢ ἡμᾶς ἐν ἐχείνωι τῶι συγγράμματι τὰς συμμετρίας τοῦ σώματος

ὃ Π. ἔργωι τὸν λόγον ἐβεβαίωσε δημιουργήσας ἀνδριάντα κατὰ τὰ τοῦ λόγον
προστάγματα καὶ καλέσας δὴ καὶ αὐτὸν τὸν ἀνόριάντα καϑάπερ χαὶ τὸ σύγ-
γραμμα Κανόνα. τὸ μὲν δὴ κάλλος τοῦ σώματος ἐν τῆι τῶν μορίων συμμιε-
τρίαι κατὰ πᾶντας ἰατροὺς τε καὶ φιλοσόφους ἐστίν [νρὶ. ἂθ Ββοιιίηο ΓΥ͂ 006 Καὶ ].
Εΐὰ σου Ῥοϊγκὶοῦ Δομϑηρῖρον, ΔΌΘΙ σου ἀοσίοσ δου Ὀοὶ Υἱ᾽ίταυν. ΙΠΊ, 2.

Β. ΕΒΔΟΜΈΕΝΤΕ.
ΠΟΚ“ΥΚΜΕΙ͂ΤΟΥ͂ ΚΑΝΩΝ.

1 Ῥιστ. ἀ9 ῥτοΐθοί, νἱτί, 17 Ρ. 864 [τ|ῖϑ Α 8 διι8 Ὁ σγείρρ] οὗ γε προ-
χόπτοντες οἷς ἤδη χαϑάπερ ἱεροῦ τινος οἰκοδομήματος καὶ βασι-
λικοῦ τοῦ βίου ἱκεχρότηται χρυσέα χρηπίς᾽, οὐδὲν εἰχῇ προσίενται
τῶν γιγνομένων, ἀλλ᾽ οἷον ἀπὸ στάϑμης τοῦ λόγου προσάγουσε
χαὶ προσαρμόττουσιν ἕκαστον. ὑπὲρ οὗ τὸν Πολύκλειτον οἰόμεϑα
λέγειν ὧς ἔστι χαλεπώτατον αὐτῶν τὸ ἔργον, οἷς ἂν εἰς
ὄνυχα ὅ πηλὸς ἀφίκηται. [αὐτῶν ἴθμ1} Ῥαγ. 1211, 108. ΤίβοΣ. 7;
τούτων ἢ γνεφὶ. Θαδοβί. οοηγῖν. 11 8, 2 ῥ. 6860 χαὲὶ γὰρ αἱ τέχναε πρῶ-
τον ἀτύπωτα χαὶ ἄμορφα πλάττουσιν, εἶϑ᾽ ὕστερον τοῖς εἴδεσιν
διαρϑροῦσιν᾽ ἦι Π΄ ὃ πλάστης εἶπε χαλεπώτατον εἶναι τὸ
ἔργον, ὅταν ἐν ὄνυχι ὃ πηλὸς γένηται. διὸ καὶ τῆι φύσει
τὸ πρῶτον ξδἰχός ἔστιν ἀτρέμα χινούσηι τὴν ὕλην ἀργοτέραν ὕπα-
χούειν, τύπους ἀμόρφους χαὶ ἀορέστους ἐχφέρουσαν ὥσπερ τὰ
ὠιά, μορφουμένων δὲ τούτων χαὶ διαχαρασσομένων ὕστερον ἐχ-
δημιουργεῖσθαι τὸ ζῶιον.

9. ῬΗπῸ πιϑοδδῃ. ΙΓ 1 Ὁ. 49,20 πολλοὶ γοῦν ἐνστησάμενοε χα-
τασχευὴν ὀργάνων ἰσομεγεϑῶν καὶ χρησάμενοι τῆι τε αὐτῆι συντάξει

ΕΕΒΑΟΘΜΈΝΤΕ θῈ5 ΚΑΝΟΝΒ.

1. Τ)κ8 οσΚ ἰδὲ ἱπὰ Δ᾽] ΓΟ υἹου ψβίθῃ ϑίδαϊιμη, θη τηδὴ σαΐξ ἀ6 Γ᾽
ΤΒομΡοασροίιαπσ Ζὰγ ΝαΑρΘΙ ἀΐοκο (ζω αἰεγζεὶπείεπ Ῥμγοδαγδείξιιρ)
ξοἰζοσαμηθῃ ἰδ. .

10

18

95

ΡΟΙΥΚΙΕΙΤΟΒ Β. ΕΒ. 2. 29. ΟἸΝΟΡΙΘΕΝΝ 1--Ἰ. 299

χαὶ ξύλοις ὁμοίοις χαὶ σιδήρωιτῶι ἴσω:ι οὐδὲ τὸν σταϑμὸν αὐτὸν μετα-
βάλλοντες, τὰ μὲν μαχροβολοῦντα χαὶ εὔτονα ταῖς πληγαῖς ἐγτοίη-
σαν, τὰ δὲ καϑυστεροῦντα τῶν εἰρημένων" καὶ ἐρωτηϑέντες, διὰ
τί τοῦτο συνέβη, τὴν αἰτίαν οὐχ εἶχον εἰπεῖν. ὥστε τὴν ὑπὸ Πο-
λυχλείτου τοῦ ἀνδριαντοποιοῦ ῥηϑεῖσαν φωνὴν οἰκείαν δἶναι τῶι
μέλλοντι λέγεσϑαι᾽ τὸ γὰρ εὖ παρὰ μιχρὸν διὰ πολλῶν
ἀριϑμῶν ἔφη γίνεσϑαι. τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ ἐπὶ ταύτης
τῆς τέχνης συμβαίνει διὰ πολλῶν ἀρυϑμῶν συντελουμένων τῶν
ἔργων μικρὰν ἐν τοῖς κατὰ μέρος παρέχβασιν ποιησαμένους μέγα
συγχεφαλαιοῦν ἐπὶ πέρας ἁμάρτημα. Υε!. ϑαχᾷ βοπὶ. σἂ. Ἐλίον 9. 10
μέχρε καὶ τῶν ἐλαχίστων ἀχριβῶς βίου. οὐ γὰρ μιχρὸν ἐν βίωι
τὸ παρὰ μιχρόν. ὥατα ῬΥΓΒΘροτοίϑομοη εὖ νρὶ. Ατῖθε, Μοίδραγθ. Ν 6.
1092 "26.

2. Τὴῖο οΙΠθπάσηρ ογρίθοε βἰοθ πῸΣ ΠΑΡΡ δὰβ νἱϑίθῃ ΖϑΆ]θα.

29. ΟἸΝΟΡΙΘΕΞ.

1. ῬΡοσ,, ἱῃ Ἐποὶ. Κ. 65, 21 [408 Επάσιι ΒΒ αθβεῖι. ἀον ἀθϑοσηθαΐθ)] μετὰ δὲ
τοῦτον [ᾧὈγϊαβΟΥΔΒ] ἀναξαγόρας ὁ Κλαζομένιος πολλῶν ἐφήψατο τῶν χατὰ
γεωμετρίαν χαὶ Οἰνοπίδης ὁ τος ὀλίγωι νεώτερος ὧν ᾿Αναξαγόρου.

2. [(᾿Ῥι,Ατ.)] Εγδαβ. ἢ. 1824 ἐφαινέσϑην [πϑχαϊοἢ δύο τῶν μειραχίων) μέν-
τοι ἢ περὶ ᾿Αναξαγόρου ἢ περὶ Οἰνοπίδονυ ἐρίζειν. χύχλους γοῦν γράφειν
ἐφαινέσϑην χαὶ ἐγκλίσεις τινὰς ἐμιμοῦντο τοῖν χεροῖν ἐπικλίνοντε χαὶ μάλ᾽
ἐσπουδαχότε.

8, ιοοσ. ΙΧ 41 εἴη ἂν οὖν [σμοκυῖο8)] χατ᾽ ᾿ἀρχέλαον ἐὸν ᾿Ἀναξαγόρου
μαϑητὴν χαὶ τοὺς περὶ Οἰνοπίδην. χαὶ γὰρ τούτου [68 ΟΘπορ 687] μέμνηται.

4. ὄπομο, γάατιο. 148 οἷ, βίο θδο. ἢ. 420 Οὐ». ὁρῶν μειράκιον ἀπαί-
δευτον πολλὰ βιβλία χτώμενον ἔφη" ᾿μὴ τῶι κιβωτῶι, ἀλλὰ τῶι στήϑει᾽.

δ. ϑὅξχτ. Ῥγιτῆ. Ὦγρ. ΠῚ 80 Οἱν. δὲ ὁ Χίος πῦρ καὶ ἀέρα [πϑτα! οι ἀρ-
χὰς εἷναὴ.

θ. Αττ. 11,117 [Ὁ.. 302] Διογένης [ν. ΑΡΟ]]οΣΐΪ4)] χαὶ Κλέανθϑης καὶ Οἷν.
τὴν τοῦ κόσμον ψυχὴν [πᾷχῃ]. ϑεὸν εἶναι].

Ἴ. ΤΈΣΟ βωντη. Ρ. 198, 14 Εὔδημος ἱστορεῖ ἐν ταῖς ᾿Αστρολογίαις [ἴτ. 94 5}.]
ὅτι Οἷν. εὗρε πρῶτος τὴν τοῦ ζωιδιαχοῦ διάζωσιν [1]. λόξωσιν) χαὶ τὴν τοῦ
μεγάλου ἐνιαυτοῦ περίστασιν. ΑἘτ. Π 12,2 [Ὁ. 840] Πυϑαγόρας πρῶτος ἐπι-
γνενοηχέναι λέγεται τὴν λόξωσιν τοῦ ζωιδιαχοῦ χύχλου, ἥντινα Οἷν. ὁ Χῖος
ὡς ἰδίαν ἐπίνοιαν σφετερίζεται. ὍτοΡοκ. 1 98,2 Πυϑαγόραν τε τὰ κατὰ τὸν
Ἱερὸν λόγον χαὶ τὰ χατὰ γεωμετρίαν ϑεωρήματα καὶ τὰ περὶ τοὺς ἀριϑμοὺς
οὖν μαϑεῖν παρὰ Αἰγυπτίων. ὑπολαμβάνουσι δὲ καὶ δημόχριτον παρ᾽ αὐτοῖς
ἔτη διατρῖψαι πέντε καὶ πολλὰ διδαχϑῆναι τῶν χατὰ τὴν ἀστρολογίαν. τὸν
τε Οἰνοπίδην ὁμοίως συνδιατρίψαντα τοῖς ἱερεῦσι καὶ ἀστρολόγοις μαϑεῖν
ἄλλα τε χαὶ μάλιστα τὸν ἡλιακὸν χύχλον ὡς λοξὴν μὲν ἔχει τὴν πορείαν, ἔναν-
τίαν δὲ τοῖς ἄλλοις ἄστροις τὴν φορὰν ποιεῖται. ΜΑΟΒΟΒ. βδαῖ. 111, 351 Δοξίας

:

10

1ὅ

20

4ὺ

240 29. ΟἸΝΟΡΙΌΕΩ 1--- 14.

οορπονπαίιν [πᾶτη!. 449ο110], μὲ αἷἱὲ Οεπορίεθ, ὅτι ἐχπορεύεται τὸν λοξὸν
χύχλον ἀπὸ δυσμῶν ἐπ᾽ ἀνατολὰς κινούμενος, ἱἑὰ ἐδί φιοᾶ οδιίχιενι οἱγοιμῖεινα
αὖ οοοαϑδιε αα ογἱοπίοηι ρεγοίΐ.

8. ΟἜΝΒΟΕΙ͂Ν. 19, 2 [808 ὟΑΓΣΟ] Οεμορίε8 [πϑτα] οἷ ἀπημηι παΐμγαΐεης ἀἰε8
λμαδενε ργοάὶαμ} ΟΟΟΣΧΡ εἰ ἀἰογμηι ἀμνηε οἱ υἱσίπὐλ ρανγίονς ὑπ ὐεδεχσασεθίηεανε.

9, Απι,Υ. Β. 10, 7 Οἷν. ὁ Χῖος ἀστρολόγος ἀνέϑηχεν ἐν Ὀλυμπίοις τὸ χαλ-
χοῦν γραμματεῖον ἐγγράψας ἐν αὐτῶι τὴν ἀστρολογίαν τῶν ἑνὸς δεόντων
ἑξήκοντα ἐτῶν φήσας τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν εἶναι τοῦτον. ὅτι Μέτων ὁ Δευχο-
γοεὺς ἀστρολόγος ἀνέστησε στήλας καὶ τὰς τοῦ ἡλίου “τροπὰς κατεγράψατο
καὶ τὸν μέγαν ἐνιαυτὸν ὡς ἔλεγεν εὗρε καὶ ἔφατο αὐτὸν ἑνὸς δέοντα εἴχοσιν
ἐτῶν. Αετ. 1 82, 2 [Ὁ. 368] τὸν δὲ μέγαν ἐνιαυτὸν οἱ μὲν ἐν τῆι ὀχταετηρίδι
τίϑενται, οἱ δὲ ἐν τῆι ἐννεαχαιδεχαετηρίδι, οἱ δ᾽ ἐν τοῖς τετραπλασίοις ἕτεσιν,
οἱ δὸ ἐν τοῖς ἑξήχοντα ἑνὸς δέουσιν, ἐν οἷς Οἷν. χαὶ Πυϑαγόρας.

10. ΑΒιδτ. Μοίθοσ. Α 8. 8346218 τῶν μὲν οὖν χαλουμένων Πυϑαγορείων
φασί τινες ὁδὸν εἶναι ταύτην [πᾶχη]. τὸ γάλα] οἱ μὲν τῶν ἐχπεσόντων τινὸς
ἄστρων χατὰ τὴν λεγομένην ἐπὶ Φαέϑοντος φϑορᾶν, οἱ δὲ τὸν ἥλιον τοῦτον
τὸν χύχλον φέρεσϑαί ποτέ φασιν᾽ οἷον οὖν διαχεχαῦσϑαι τὸν τόπον τοῦτον ἢ
τι τοιοῦτον ἄλλο πεπονϑέναι πάϑος ὑπὸ τῆς φϑορᾶς αὐτοῦ. Ασηχι,. ἰδβαρ.
δὰ Αταὶ, 24 ". δδ, 18 ΜΆ358. [8ὺ8 Ῥοβοίἀοπΐο8) ἕζεροι δέ φασιν ὧν ἐστι χαὶ Οἱν.
ὁ Χῖος, ὅτι πρότερον διὰ τούτου [πδιη]. γάλαχτος] ἐφέρετο ὁ ἥλιος, διὰ δὲ τὰ
Θυέστεια δεῖπνα ἀπεστράφη χαὶ τὴν ἐναντίαν τούτωι πεποίηται περιφοράν,
ἣν νῦν περιγράφει ὃ ζωιδιαχός.

11. ῬΙΟΡΟΒ.Ι 41, 1 [Ὁ. 228, δβ Ατίβιίούθίθβ ἂἃο ΝῚ]Ο ἔγ. 248 Ηοβϑ. ". 198. 8
ἀστοὶ Αγραιμδγοιθθ) Οὐν. δὲ ὃ Χιός φησι κατὰ μὲν τὴν ϑερινὴν ὥραν τὰ
ὕόατα κατὰ τὴν γῆν εἶναι ψυχρά, τοῦ δὲ χειμῶνος τοὐναντίον ϑερμά, καὶ
τοῦτο εὔδηλον ἐπὶ τῶν βαϑέων φρεάτων γίνεσϑαι" χατὰ μὲν γὰρ τὴν ἀχμὴν
τοῦ χειμῶνος ἥκιστα τὸ ὕδωρ ἐν αὐτοῖς ὑπάρχειν ψυχρόν, κατὰ δὲ τὰ μέ-
γιστα καύματα ψυχρότατον ἐξ αὐτῶν ὑγρὸν ἀναφέρεσϑαι. διὸ καὶ τὸν Νεῖλον
εὐλόγως κατὰ μὲν τὸν χειμῶνα μιχρὸν εἶναι χαὶ συστέλλεσϑαι, διὰ τὸ τὴν μὲν
κατὰ γῆν ϑερμασίαν τὸ πολὺ τῆς ὑγρᾶς οὐσίας ἀναλίσκειν, ὄμβρους δὲ κατὰ
τὴν Αἴγυπτον μὴ γίνεσθαι' χατὰ δὲ τὸ ϑέρος μηχέτι τῆς χατὰ γῆν ἀπανα-
λώσεως γινομένης ἐν τοῖς χατὰ βάϑος τόποις πληροῦσϑαι τὴν κατὰ φύσιν
αὐτοῦ ῥύσιν ἀνεμποδίστως.

13. Ῥβοσι, ἰῃ Ἐπο ἃ, ᾿. 80, 15 οἱ δὲ περὶ Ζηνόδοτον τὸν προσήκοντα μὲν
τῆι Οἰνοπίδου διαδοχῆι, τῶν μαϑητῶν δὲ ᾿Ανόρωνος, διώριξον τὸ ϑεώρημα τοῦ
προβλήματος ἧι τὸ μὲν ϑεάρημα ζητεῖ, τί ἐστι τὸ σύμπτωμα τὸ κατηγοροῦ-
μενον τῖς ἐν αὐτῶι ὕλης, τὸ δὲ πρόβλημα, τίνος ὄντος τί ἐστιν.

18. --- -- ῥ. 288, 4 (Δ Ῥγορ. 12, ΡΓΟΘΙ. 1: ἐπὶ τὴν δοϑεῖσαν εὐϑεῖαν
ἄπειρον ἀπὸ τοῦ δοϑέντος σημείου ὃ μή ἐστιν ἐπ᾿ αὐτῆς, χάϑετον εὐϑεῖαν
γραμμὴν ἀγαγεῖν). τοῦτο τὸ πρόβλημα Οἰνοπίδης ἐζήτησεν χρήσιμον αὐτὸ
πρὸς ἀστρολογίαν οἰόμενος. ὀνομάξει δὲ τὴν χάϑετον ἀρχαϊχῶς κατὰ γνώ-
μονα, διότι χαὶ ὁ γνώμων πρὸς ὀρϑάς ἐστι τῶι δρίζοντι.

14, --- -- ῥ. 8338, 1 (δὰ ῥγορ. 238, ΡΓΟΡΙ. 9: πρὸς τῆι δοϑείσηι εὐϑείαι χαὶ
τῶι πρὸς αὐτῆι σημείωι τῆι δοϑείσηι εὐθυγράμμωι γωνίαι ἴσην γωνίαν εὐϑίύ-
γραμμον συστήσασϑαι). πρόβλημα καὶ τοῦτο Οἰνοπίδου μὲν εὕρημα μᾶλλον,
ὥς φησιν Εὔδημος [ἴτ. 86 Κρ.].

10

15

20

25

395

80. ΒΙΙΡΡΟΚΒΑΤΕΝ ΟΝ ΟΗΙΟΒ 1---. 241

ὃ0. ΗΙΡΡΟΚΒΑΤΕΒΞ ΥῸΝ ΟἩΙΟΞ.

1, ῬΒοσι, ἰπ Εποὶ. ἢ. 66, 4 (Δ Επάθπια (ἀοδοδίοιιίο ἀοθγ αϑοπιοίτίθ ἔν. 84:
5. ἢ, Ζ. 18) ἐφ᾽ οἷς [Απαχαρόγαβ, Οἰπορί 468] Ἱπποχράτης ὁ Χίος, ὁ τὸν τοῦ
μηνίσχον τετραγωνισμὸν εὑρών, χαὶ Θεόδωρος ὁ Κυρηναῖος ἐγένοντο περὶ
γεωμετρίαν ἐπιφανεῖς ... πρῶτος γὰρ ὁ Ἱ. τῶν μνημονευομένων καὶ Στοι-
χεῖα συνέγραψεν. Ἑοϊᾳὶ ΡΙδαίοΣ.

2. ΕυΡεμ. ΕΠ. Η. 14. 1247411 οἷον Ἱ. γεωμετριχὸς ὧν ἀλλὰ περὶ τὰ
ἄλλα δοχεῖ βλὰξ χαὶ ἄφρων εἶναι χαὶ πολὺ χρυσίον πλέων ἀπώλεσεν ὑπὸ τῶν
ἐν Βυζαντίωι πεντηχοστολόγων δι᾿ εὐήϑειαν, ὡς λέγουσιν. ῬΗΠ». ἴῃ ΡὮγΒ.
81,8 1. Χϊός τις ὧν ἔμπορος ληιστρικῆι νηὶ περιπεσὼν χαὶ πάντα ἀπολέσας
ἦλϑεν ᾿Αϑήναζε γραψόμενος τοὺς ληιστάς, καὶ πολὺν παραμένων ἐν ᾿Αϑήναις
διὰ τὴν γραφὴν χρόνον ἐφοίτησεν εἰς φιλοσόφους καὶ εἰς τοσοῦτον ἕξεως γεω-
μετρικῆς ἤλϑεν, ὡς ἐπιχειρῆσαι εὑρεῖν τὸν χύχλου τετραγωνισμον. Ρυστ.
50]. 2 χαὶ Θαλῆν δέ φασιν ἐμπορίαι χρήσασϑαι χαὶ Ἱπποχράτην τὸν μαϑημα-
τικόν. αὶ. οὔσῃ 8, 4 8. 84.

8. ΑΞΙΞΊ, βορΒ, οἰ. 11. 11710}12 τὰ γὰρ ψευδογραφήματα οὐχ ἐριστικά
κατὰ γὰρ τὰ ὑπὸ τὴν τέχνην οἱ παραλογισμοί », οὐδέ γ᾽ εἴ τί ἐστι ψευόο-
γράφημα περὶ ἀληθές, οἷον τὸ Ἱπποχράτους [ἢ ὁ τετραγωνισμὸς ὁ διὰ τῶν
μηνίσκων. ΒΊΜΡΙ, ἴῃ ΡΌΣΒ. 60, 22 ὃ μέντοι Εὔδημος ἐν τῆι Γεωμετρικῆι ἵστο-
ρίαι οὐχ ἐπὶ τετραγωνικῆς πλευρᾶς δεῖξαί φησι τὸν Ἱπποχράτην τὸν τοῦ μη-
γίσχου τετραγωνισμόν, ἀλλὰ καϑόλου, ὡς ἄν τις εἴποι. εἰ γὰρ πᾶς μηνίσχος
τὴν ἐχτὸς περιφέρειαν ἢ ἢ ἔσην ἔχει ἡμιχυχλίου ἢ μείζονα ἢ ἐλάττονα, τετρα-
γωνίξει δὲ ὁ Ἱ. καὶ τὸν ἔσην ἡμικυχλίου ἔχοντα χαὶ τὸν μείζονα χαὶ τὸν
ἐλάττονα, χαϑόλου ἄν εἴη δεδειχὼς ὡς δοχεῖ... λέγει δὲ ὧδε ἐν τῶι δευ-
τέρωι βιβλίωι τῆς Γεωμετρικῆς ἱστορίας [ἔν. 92 βρϑῃζοὶ) ᾿χαὶ οἱ τῶν μηνίσχων
δὲ τετραγωνισμοὶ δόξαντες εἶναι τῶν οὐχ ἐπιπολαίων διαγραμμάτων διὰ τὴν
οἰκειότητα τὴν πρὸς τὸν χύχλον ὑφ᾽ Ἱπποχράτους ἐγράφησάν τε πρώτου καὶ
χατὰ τρόπον ἔδοξαν ἀποδοϑῆναι᾽. Ἐοϊφὺ ον διυδίδητιοἶιθ Βονγοίβ ὑ. 61, δὅ-68, 82,
πογῆθοΣ νρὶ. Ε΄. Ευάΐο Βίδιοίῃ. πιαϊῇ. 8. ΕΟΪρο 1Π ΤΗ͂, (1902).

4. Ῥβοαάοτγαίοφίι. ορίδῦ. δὰ Ῥιοίοπι. (Επιοσ. ἰῃ Ατγομίη. [Π 105, 11 ΗἨοΐδ.]
πάντων δὲ διαπορούντων ἐπὶ πολὺν χρόνον [δοῖ. γεγάορροϊαπρ: 68 ὙΥὕτ76|6]
πρῶτος Ἱ. ὃ Χίος ἐπενόησεν, ὅτι ἐὰν εὑρεϑῆι δύο εὐϑειῶν γραμμῶν, ὧν ἡ
μείζων τῆς ἐλάσσονός ἔστι διπλασία, δύο μέσας ἀνάλογον λαβεῖν ἐν συνεχεῖ
ἀναλογίαι, διπλασιασϑήσεται ὁ χύβος, ὥστε τὸ ἀπόρημα αὐτοῦ εἰς ἕτερον οὐχ
ἔλασσον ἀπόρημα κατέστρεφεν.

δ. Απιθν. Μοίθοτσοὶ. Α 6 (περὲ τοῦ χομήτου) Ῥ. 842029 τῶν δ᾽ Ἰταλικῶν
τινες καὶ καλουμένων Πυϑαγορείων ἕνα λέγουσιν αὑτὸν εἶναι τῶν πλανήτων
ἀστέρων, ἀλλὰ διὰ πολλοῦ τε χρόνου τὴν φαντασίαν αὐτοῦ εἶναι χαὶ τὴν
ὑπερβολὴν ἐπὶ μιχρόν, ὅπερ συμβαίνει χαὶ περὶ τὸν τοὺ Ἑρμοῦ ἀστέρα" διὰ
γὰρ τὸ μικρὸν ἐπαναβαίνειν πολλὰς ἐχλείπει φάσεις. ὥστε διὰ χρόνου φαί-
νεται πολλοῦ. παραπλησίως δὲ τούτοις καὶ οἱ περὶ Ἱπποχράτην τὸν Ζϊον καὶ
τὸν μαϑητὴν αὐτοῦ Αἰσχύλον ἀπεφήναντο. πλὴν τήν γε χόμην οὐχ ἐξ αὑτοῦ
φασὶν ἔχειν, ἀλλὰ πλανώμενον διὰ τὸν τόπον ἐνίοτε λαμβάνειν ἀνακλωμένης
τῆς ἡμετέρας ὄψεως ἀπὸ τῆς ἑλκομένης ὑγρότητος ὑπ᾽ αὐτοῦ πρὸς τὸν ἥλιον.
διὰ δὲ τὸ ὑπολείπεσθαι βραδύτατα τῶι χρόνωι διὰ πλείστον χρόνον φαίνεσθαι
τῶν ἄλλων ἄστρων, ὡς ὅταν ἐκ ταυτοῦ φανῆι ὑπολελειμμένον ὅλον τὸν δαυτοῦ

1016, Εταραι. ἃ. Τοσβοῖσ. 1θ

τ

16

4Ὁ

242 80. ΗΙΡΡΟΚΕΑΤῈΞ ΥΟΝ ΟΗΙΟΒ ὅ. 6. 81. ΤΗΕΟΘΟΒΟΗ͂

κύχλον. ὑπολείπεσϑαι δ᾽ αὐτὸν χαὶ πρὸς ἄρχτον καὶ πρὸς νότον. ἐν μὲν
οὖν τῶι μεταξὺ τόπωι τῶν τροπιχῶν οὐχ ἕλχειν τὸ ὕδωρ πρὸς ἑαυτὸν διὰ τὸ
χεχαῦσϑαι ὑπὸ τῆς τοῦ ἡλίου φορᾶς" πρὸς δὲ νότον ὅταν φέρηται, δαψίλειαν
μὲν ἔχειν τῆς τοιαύτης νοτίδος, ἀλλὰ διὰ τὸ μιχρὸν εἶναι τὸ ὑπὲρ τῆς γῆς
τμῆμα τοῦ κύχλονυ, τὸ δὲ χάτω πολλαπλάσιον, οὐ δύνασϑαι τὴν ὄψιν τῶν
ἀνθρώπων φέρεσϑαι χλωμένην πρὸς τὸν ἥλιον οὔτε τῶι νοτίωι πλησιάζοντος
οὔτ᾽ ἐπὶ ϑεριναῖς τροπαῖς ὄντος τοῦ ἡλίον. διόπερ ἐν τούτοις μὲν τοῖς το-
ποις οὐδὲ γίγνεσϑαι χομήτην αὐτόν" ὅταν δὲ πρὸς βορέαν ὑπολειφϑεὶς τύχηι,
λαμβάνειν χόμην διὰ τὸ μεγάλην εἶναι τὴν περιφέρειαν τὴν ἄνωϑεν τοῦ ὁρί-
ζοντος, τὸ δὲ χάτω μέρος τοῦ χύχλον μικρόν" ῥαιδίως γὰρ τὴν ὄψιν τῶν ἀν-
ϑρώπων ἀφικχνεῖσϑαι τότε πρὸς τὸν ἥλιον. ΟἸΥΜΡΙΟΡ. 2. ἀ. Βέ. 5. 46, 234 Πυϑα-
γόρας δὲ καὶ Ἵ. (οὐχ ὁ Κώιος αλλ᾽ ὁ Χίος ὁ τὸν βίον πάλαι ἕμπορος καὶ
τὸν παραλογισμὸν τοῦ τετραγωνισμοῦ τοῦ χύχλον ἐξευρηχωώς) ἔἕχτον πλανήτην
ἔλεγεν εἶναι τὸν κομήτην ἰσόόρομον τῶι τοῦ Ἑρμοῦ" διὸ ὥσπερ ὃ τοῦ Ἑρμοῦ
σπανίως φαίνεται, οὕτω καὶ οὗτος" ἀλλ᾽ ὁ μὲν Πυϑαγόρας χαὶ τὸν ἀστέρα
χαὶ τὴν χόμην ἐχ τῆς πέμπτης ἔλεγε γίνεσθαι οὐσίας, ὃ δέ γε Ἱ. τὸν μὲν
ἀστέρα ἐκ τῆς πέμπτης, τὴν δὲ κόμην ἀπὸ τοῦ ὑπὸ σελήνην τόπου. φησὲ γάρ,
ὅτι ἀτμοῦ ἀναφερομένου ἀπὸ τοῦ χομήτου ἐπὶ τὰ ἄνω καὶ ἀνακλωμένης τῆς
ὄψεως ἡμῶν πρὸς τὸν ἥλιον γίνεσϑαι τὴν χόμην.

θ. ΑΒΙΒΥ. Μοΐθοσ. Α 8. 84659 ἔτι δ᾽ ἐστὶ τρίτη τις ὑπόληψις περὶ αὐτοῦ"
λέγουσι γάρ τινες ἀνάχλασιν εἶναι τὸ γάλα τῆς ἡμετέρας ὄψεως πρὸς τὸν ἥλιον
ὥσπερ καὶ τὸν ἀστέρα τὸν κομήτην. ΟΥΜΡ. ζ. ἃ. 5ι.68,80 τετάρτη [80 τϑοδιποῖ ὧδ
Οοχητηθηίδυου δόξα Ἱπποχράτους τοῦ Χίου. οὗτός φησι τὸν γαλαξίαν γίνεσϑαι
ἀναχλάσεως γενομένης πρὸς τὸν ἥλιον, ἀλλ᾽ ἀνακλάσεως οὐχ ἀπὸ ἀτμίδος,
χκαϑάπερ ἔφαμεν ἐπὶ τοῦ κομήτον, ἀλλ᾽ ἀπὸ ἀστέρων. φέρεται οὗν, φησίν, ἡ
ὄψις πρὸς τοὺς ἀστέρας καὶ ἐχεῖϑεν ἀνακλᾶται πρὸς τὸν ἥλιον καὶ οὕτω "Ξῶ
ρεται πρὸς ἡμᾶς.

91. ΤΗΚΒΟΏΟΒΟΞΚΒ.

1. Ιαμβιὶ Υ. Ῥ. 261 ὑ. 198, 4 [Καίδιος ἀογ Ῥγίθβδροσθο Κυρηναῖοι Πρὼ-
ρος..., Θεόδωρος.

2. Ἐυνεν. ἔν. 84 [8. 5. 241, 1] ἐφ᾽ οἷς [Απαχαρόταβθ, Οἰπορί 68] Ἴπσο-
κράτης ὁ Χῖος ... καὶ Θ. ὁ Κυρηναῖος ἐγένοντο περὶ γεωμετρίαν ἐπιφανεῖς.
8. ιοο. ΠῚ 1083 Θεόόωροι δὲ γεγόνασιν εἴχοσι. πρῶτος Σάμιος υἱὸς
Ῥοίχου.... δεύτερος Κυρηναῖος γεωμέτρης, οὗ διήχουσε Πλάτων. 11 ὃ [ὈῬ]αἴο]
ἔπειτα γενόμενος ὀχτὼ καὶ εἴχοσιν ἐτῶν, χαϑά φησιν Ἑρμόόωρος, εἰς Μέγαρα
πρὸς Εὐχλείδην σὺν χαὶ ἄλλοις τισὶ Σωχρατικοῖς ὑπεχώρησεν. ἔπειτα εἰς
Κυρήνην ἀπῆλϑε πρὸς Θεόδωρον τὸν μαϑηματιχόν᾽ χακεῖϑεν εἰς Ἰταλίαν πρὸς
τοὺς Πυϑαγορικοὺς Φιλόλαον καὶ Εὔρυτον.

4, Ὁ ΔΙΟ ΡΘΙΒΟΣ ἰπ Ρ]αύομβ ΤὨοδούοί, βορμίδίθθ, ΡΟ ΌΪΚοβ υρὶ. σ. Β. Ῥιμλτ.
ΤΆρδθί. 146 Ὁ βοκγ. λέγει δή μοι" μανϑάνεις που παρὰ Θεοδώρου γεωμετρίας
ἄττα. - Τμβοδοῦ, ἔγωγε. χαὶ τῶν περὶ ἀστρονομίαν τε χαὶ ἁρμονίας καὶ λογε-
σμοὺς; ; -- προϑυμοῦμαί γε δή. --- καὶ γὰρ ἐγώ, ὦ παῖ, παρά τε τούτου χαὶ
παρ᾽ ἄλλων, οὗς ἄν οἵωμαί τι ἐπαΐειν. 141 Ὁ περὶ δυνάμεών τι ἡμῖν Θεόδωρος
ὅδε ἔγραφε τῆς τε τρίποδος οΤέρι καὶ πεντέποόδος ἀποφαίνων ὅτι μήκει οὐ
ξύμμετροι τῆι ποδιαίαι χαὶ οὕτω χατὰ μίαν ἑχάστην προαιρούμενος μέχρι τῆς

10

15

1-.0Ὀ6., 82. ΡΗΠΟΙΑΟΒ. Α. 1--4. ΤΕΒΕΝ. 248

ἑχταχαιδεχαποδος. .. ὅσαι μὲν γραμμαὶ τὸν ἰσόπλευρον καὶ ἐπίπεδον ἀριϑμὸν
τετραγωνίζουσι, μῆχος ὠὡρισάμεϑα, ὅσαι δὲ τὸν ἑτερομήκχη, δυνάμεις, ὡς μήκει
μὲν οὐ ξυμμέτρους ἐχείναις τοῖς δ᾽ ἐπιπέδοις ἃ δύνανται. χαὶ περὶ τὰ στερεὰ
ἄλλο τοιοῦτον. 161 οἶσϑ᾽ οὖν, εἷ Θεόδωρε, ὃ ϑαυμάζω τοῦ ἑταί ρου σου
Πρωταγόρου; 162 Τμοοᾶ, αὐ Σώχρατες, φίλος ἁνήρ [πᾶτα!. Ῥτοίαρβοτδεὶ,
ὥσπερ σὺ νῦν δὴ εἶπες.

ὅ. ΧΕΝΟΡΗ, Μαυι. ΓΥ͂ 2,10 ἀλλὰ μὴ γεωμέτρης ἐπιϑυμεῖς, ἔφη, γενέσϑαι
ἀγαϑὸς ὥσπερ ὁ Θεόδωρος;

82. ΡΗΠΙΟΙΔΛΟΚ.

Α. ΤΕΒΕΝ, ΒΟΗΕΙΕΤΕΝ ΝῸ ΓΕΉΒΕ.
[Ἐπενπ.
1. θ1οσ. ΥὯἝΙἼ 88. 85.

Φιλόλαος Κροτωνιάτης Πυϑαγορικός. παρὰ τούτου Πλάτων 84
ὠνήσασϑαι τὰ βιβλία τὰ Πυϑαγορικὰ Ζίωνι γράφεε (ἐτελεύτα δὲ
[Ὁ ἱοπ]] νομισϑεὶς ἐπιτέϑεσθαι τυραννίδι. χαὶ ἡμῶν ἐστιν εἰς αὐτόν᾽

τὴν ὑπόνοιαν πᾶσι μάλιστα λέγω ϑεραπεύειν᾽

! εἰ γὰρ χαὶ μὴ δρᾶις, ἀλλὰ δοκεῖς, ἀτυχεῖρ.
οὕτω καὶ Φιλόλαον ἀνεῖλε Κρότων ποτὲ πάτρη,

ὥς μὲν ἔδοξε ϑέλειν δῶμα τύραννον ἔχειν).

δοχεῖ δ᾽ αὐτῶι πάντα ἀνάγχηι καὶ ἁρμονίαι γίνεσθαι. καὶ 8
τὴν γῆν κινεῖσϑαι κατὰ χύχλον πρῶτος δἶπεν᾽ οἱ δ᾽ Ἱκέταν τὸν ὁ
Συραχόσιόν φασιν.

γέγραφε δὲ βιβλίον ἕν, δ φησιν Ἕρμιππος λέγειν τινὰ τῶν
συγγραφέων Πλάτωνα τὸν φιλόσοφον παραγενόμενον εἰς Σικδλίαν
σερὸς Διονύσιον ὠνήσασϑαι παρὰ τῶν συγγενῶν τοῦ Φιλολάου
ἀργυρίου ᾿Αλεξανδρινῶν μνῶν τετταράχοντα καὶ ἐντεῦϑεν μεταγε-
γραφέναε τὸν Τίμαιον. ἕτεροι δὲ λέγουσι τὸν Πλάτωνα λαβεῖν
αὐτὰ παρὰ “΄ηιονυσίου παραιτησάμενον ἐχ τῆς φυλαχῆς νεανέσχον
ἀπηγμένον τῶν τοῦ Φιλολάου μαϑητῶν.

τοῦτόν φησι 4ημήτριος ἐν Ὁμωνύμοις πρῶτον ἐχδοῦναι τῶν
Πυϑαγορικῶν (τὰ) Περὶ φύσεως, ὧν ἀρχὴ ἦδε᾽ “ἁ φύσιες δ᾽ ἐν
τῶι κόσμωι: --- πάντα᾽ [ἴν. 1]. ν

2. θιοα. ΙΧ 38 φησὶ δὲ χαὶ ᾿Απολλόδωρος ὁ Κυζικηνὸς Φιλολάωι αὐτὸν
[θμοκυῦ08] συγγεγονέναι.

8. (ἴσ. ἀθ οταῖ. ΠΠ 34, 189 αμέ Ῥλίοϊαιιδ Ατολψίαηι Ταγορύίναμα [δια οἢ
ὁηϑ λέμε].

4, θιοα. ΨΙΙ 46 τελευταῖοι γὰρ ἐγένοντο τῶν Πυϑαγορείων, οὗς καὶ
Ἀριστόξενος [ἘἨ6 Π 21ὕ ἔχ. 12] εἶδε, Ξενόφιλός τε ὁ Χαλκιδεὺς ἀπὸ Θράικης
καὶ Φαντων ὃ Φλιάσιος χαὶ Ἐχεχράτης καὶ Διοκλῆς χαὶ Πολύμναστος Φλιάσιοι

40 χαὶ αὐτοί. ἦσαν δὲ ἀχροαταὶ Φιλολάου καὶ Εὐρύτου τῶν Ταραντίνων.

165

1

244 82. ΡΗΠΟΠΑΟΒΙ͂

48. Ρυστ. ἀθ0 κοηΐο βοοι. 18. ᾿. 5884 ἐπεὶ γὰρ ἐξέπεσον αἷ χατὰ πόλεις
ἑταιρεῖαι τῶν Πυϑαγορικῶν στάσει χρατηϑέντων, τοῖς δ᾽ ἔτε συνεστῶσιν ἐν
Μεταποντίωι συνεόρενουσιν ἐν οἰχίαι πῦρ οἱ Κυλώνειοι περιένησαν καὶ διέ-
φϑειραν ἐν ταὐτῶι πάντας πλὴν Φιλολάου χαὶ Δύσιδος νέων ὄντων ἕτι ῥώμηε
καὶ κουφότητι διωσαμένων τὸ πῦρ, Φιλόλαος μὲν εἰς Δευχανοὺς φυγὼν ἐχεῖ-
ϑεν ἀνεσώϑη πρὸς τοὺς ἄλλους φίλους ἤδη πάλιν ἀϑροιζομένους καὶ χρατοῦν-
τας τῶν Κυλωνείων. ΒοιΙΔη Αἵ, νοὶ. [Δπ|0}. Υ. Ρ. 250 (οὔαι 8. 81). 266.

δ. θ1οα. ΠῚ 6 (ῬΡΙαίου) ἔπειτα γενόμενος ὀχτὼ καὶ εἴχοσιν ἐτῶν, καϑά
φησιν Ἑρμόδωρος, εἰς Μέγαρα πρὸς Ἐὐχλείδην σὺν χαὶ ἄλλοις τισὶ Σωχρατι-
χοῖς ὑπεχώρησεν. ἔπειτα εἰς Κυρήνην ἀπῆλθε πρὸς Θεόδωρον τὸν μαϑημα-
τιχόν, χαχεῖϑεν εἰς Ἰταλίαν πρὸς τοὺς Πυϑαγοριχοὺς Φιλόλαον καὶ Εὔρυτον.

6. ὙὝπΕ. [1,16 φιέδιδ υεγοὸ παΐμγα ἰαπίιη ἰγιδωΐέ δοϊϊεγίίας αομνιὶπὶδ
“πμοηιογας, τ »οϑϑίηΐξ σοοηιείγίαηι αδίγοϊοσίαηι τεμδίοοη οεἴεγαδομες αἰδοιρί πα
»οημα δαδένε ποίαδ... δὲ αμέομι ἱπυεδμΐμν γαγο, μὲ αἰσμαηπάο Κμογιμι ΑΥὶ-
δίαγοδιιδ ϑανήμδ, Ῥλιϊοίαμϑ εἰ Αγονυίαβ Ταγεπδηὶ, Αροϊομῖνβ Ῥεγσαδθδ... φωὶ
"ἴα 8 γε ογσαηίοαδ εἰ σποηιοηΐοαϑβ ἩμημογῸ παζωγαϊξδιθχμε γαϊοηδιδ ἱπυεηπέαδ
αἰχμα οαρίϊοαίαβ ροδίεγὶ δ γεϊ μον μη.

1. Ατῆκν. ΓΥ͂ 184Ε) χαὶ τῶν Πυϑαγορικῶν δὲ πολλοὶ τὴν αὐλητικὴν
ἤσχησαν ὡς Εὐφράνωρ τε χαὶ ᾿ἀρχύτας Φιλόλαός τε ἄλλοι. τε οὐχ ὀλίγοι.

ΒΟΗΕΒΙΕΊΕΝ.

8. ΟἙπ1,.. ΠῚ 17, 4 Τμηοη απιαγϊεένδ ἰδν νεαϊεαιοο δοίη σ0η-
δογίρεδὶί, γιὶ Σίλλος ἑπϑογεδεμγ. ἰπ ἐο δγο Ῥίαίοποηι ρθη οδορῆμηι οοπίμμιοῖδοϑε
αρρεϊϊαί, φυοά ὑπρέηδο ρνεῖο ᾿δνιη, Ῥυϊμασονγίοας αἰθοὶρι ας εηνδδεΐ ἐσχμς ἐῸ
Τμηπασμηι ποδὶϊοης εἴην αἰοϊοσμηι σομπομμιαδϑεί. ὑδῦϑιιδ θΡΟΥ ὁα γε ΤΏΜΠΟΉΟΒ δὲ
διρὲ [τ᾿ 54]

καὶ σὺ Πλάτων" καὶ γάρ σε μαϑητείης πόϑος ἔσχεν

πολλῶν δ᾽ ἀργυρίων ὀλίγην ἠλλάξαο βίβλον,

ἔνϑεν ἀπαρχόμενος τιμαιογραφεῖν ἐδιδάχϑης.
ιοσ. ΠΙ 9 λέγουσι δέ τινες ὧν ἐστε χαὶ Σάτυρος [ἘῊ 6 ΠῚ ν. 168 ἡ. 16], ὅτι
Δίων ἐπέστειλεν εἰς Σικελίαν ὠνήσασϑαι τρία βιβλία Πνϑαγορικὰ παρὰ
Φιλολάου μνῶν ἑχατόν. ἘσΒΈΒΙΒ δᾶν. Η]ϑγοοὶ. ὑ. 84 (380, 8 Καγβοι) χαὶ μὴν
οὐδ᾽ ὁ περιβόητος Πλάτων πάντων γε μᾶλλον τῆς Πυϑαγόρου κεχοινωνηκὼς
φιλοσοφίας οὔτ᾽ ᾿Αρχύτας οὔτ᾽ αὐτὸς ἐκεῖνος ὁ τὰς Πυϑαγόρου γραφῆι παρα-
δοὺς ὁμιλίας Φιλόλαος. αὶ. Α 1 8. 248, 18.238 πυπὰ 83. 81 π, 11; 156, 21.

ΤΈΒΒῈΕ.

9. Αξἕτ 1 ὃ, 10 [Ὁ. 258 ἅδον αἷο Ῥγποὶρίθη] ὦ. ὁ Πυϑαγόρειος τὸ πέρας
καὶ τὸ ἄπειρον. ῬΒοσι, ἰπ Τίηι. Ρ. 125 βοῆμ. χρατεῖται δὲ ὑπὸ τῶν ϑειοτέρων
τὰ καταδεέστερα καὶ εἷς ἀποτελεῖται κόσμος ἐξ ἐναντίων ἡρμοσμένος, ἐκ
περαινόντων τε χαὶ ἀπείρων ὑφεστηκὼς κατὰ τὸν Φιλόλαον νρῖὶ. Β 2.

10. ΤῊΞΟ ὅϑωντη. 20, 19 ΗἸ]], ᾿Αρχύτας δὲ καὶ Φ. ἐὐδοθοας τὸ ἕν χαὶ
μονάδα καλοῦσι χαὶ τὴν μονάδα ἕν.

11. ὺυο. ἄθ ἰαρϑὰ ἰῃ 88]. ὅ εἰσὶ δὲ οἱ χαὶ τὴν τετραχτὺν τὸν μέγιστον
ὅρχον αὐτῶν [ον Ῥγίμαρβογθοσῖ, ἦν τὸν ἐντελῆ αὐτοῖς ἀριϑμὸν ἀποτελεῖν
οἴζονται τὸν) δέχα, ὑγεείας ἀρχὴν ἐχάλεσαν᾽ ὧν καὶ Φ. ἐστί.

1). Τπξοσοα. τίη). Ὁ. 55 Αϑι. Φ. δὲ μετὰ τὸ μιαϑηματικὸν μέγεϑος τριχῖ
διαστὰν (ἐν) τετράδι, ποιότητα καὶ χρῶσιν ἐπιδειξαμένης τῆς φύσεως ἐν πεντάδι,

10

15

29

Α. 44--18. ΤΕΒΕΝ, ΒΟΗΕΙΕΤΕΝ ὕΝῸ ΓΕΗΒΕ. 24

ψύχωσιν δὲ ἐν ἑξαδι, νοῦν δὲ καὶ ὑγείαν καὶ τὸ ὑπ᾽ αὐτοῦ λεγόμενον φῶς ἐν»
ἑβδομάδι, μετὰ ταῦτα φησιν ἔρωτα καὶ φιλίαν χαὶ μῆτιν χαὶ ἐπίνοιαν ἐπ᾽
ὀγδοάδι συμβῆναι τοῖς οὖσιν.

18, -- -.ο ρ. 61 [νρὶ. Ταῆηοῦν ΤῬΟΩΡ ἱ λιδθίοιγε (6 ἴα ϑοῖθηος δεϊϊδη 814.
8867.) ὅτι χαὶ Σπεύσιππος, ὃ Ποτώνης μὲν υἱὸς τῆς τοῦ Πλάτωνος ἀδελφῆς
διάδοχος δὲ ᾿Αχαδημίας πρὸ Ξενοχράτους, ἐκ τῶν ἐξαιρέτως σπουδασϑεισῶν ἀεὶ
Πυϑαγοριχῶν ἀχροάσεων, μάλιστα δὲ τῶν Φιλολάου συγγραμμάτων,
βιβλίδιόν τι “συντάξας γλαφυρὸν ἐπέγραψε μὲν αὐτὸ Περὶ Πυϑαγορικῶν
ἀριϑμώῶν, ἀπ᾽ ἀρχῆς δὲ μέχρι ἡμίσους περὶ τῶν ἐν αὐτοῖς γραμμιχῶν ἐμμε-
λέστατα διεξελθών, πολυγωνίων τε καὶ παντοίων τῶν ἐν’ ἀριϑμοῖς ἐπιπέδων
ἅμα καὶ στερεῶν, περί τε τῶν πέντε σχημάτων, ἃ τοῖς κοσμικοῖς ἀποδίδοται
στοιχείοις, ἰδιότητὸς (τε) αὐτῶν χαὶ πρὸς ἄλληλα χοινότητος, ἀναλογίας τε
καὶ ἀναχολουϑίας, μετὰ ταῦτα λοιπὸν ϑάτερον [τ0}] τοῦ βιβλίου ἥμισυ περὶ
δεχάδος ἄντικρυς ποιεῖται, φυσικωτάτην αὐτὴν ἀποφαίνων καὶ τελεστικωτάτην
τῶν ὄντων, οἷον εἶδός τι τοῖς κοσμικοῖς ἀποτελέσμασι ἴδθο ἀϊ6 ῬΑγ. Η45.] τεχνιχὺν
ἀφ᾽ ἑαυτῆς (ἀλλ᾽ οὐχ ἡμῶν νομισάντων ἢ ὡς ἔτυχε) ϑεμέλιον [ϑέλλων ῬαΙ.)
ὑπάρχουσαν χαὶ παράδειγμα παντελέστατον τῶι τοῦ παντὸς ποιητῆι ϑεῶι προεκχ-
κειμένην. λέγει δὲ τὸν τρόπον τοῦτον περὲ αὐτῆς"

“ ἔστι δὲ τα δέχα τέλειος (ἀριϑμός), καὶ ὀρϑῶς τε χαὶ χατὰ φύσιν εἰς
τοῦτον χαταντῶμεν παντοίως ἀριϑμοῦντες Ἑλληνές τε χαὶ πάντες ἄνθρωποι
οὐδὲν αὐτοὶ ἐπιτηδεύοντες" πολλὰ γὰρ ἴδια ἔχει, ἃ προσήχει τὸν οὕτω τέλειον
ἔχειν [πολλὰ δὲ ἴδια μὲν οὐχ ἔστιν αὐτοῦ" δεῖ δὲ ἔχειν αὐτὰ τέλειον) πρῶ-
τον μὲν οὖν ἄρτιον δεῖ εἶναι, ὅπως ἴσοι ἐνῶσιν οἱ περρισσοί τε καὶ ἄρτιοι,
καὶ μὴ ἑτερομερεῖς᾽ ἐπεὶ γὰρ πρότερος ἀεί ἐστιν ὁ περισσὸς τοῦ ἀρτίου, εἰ
μὴ ἄρτιος εἴη ὁ συμπεραίνων, πλεονεχτήσει ὃ ἕτερος" εἰ δέ, ἴσους ἔχειν ἴδο
Ῥδ7. χρὴ τοὺς πρώτους καὶ ἀσυνϑέτους καὶ τοὺς δευτέρους χαὶ συνϑέτους" ὁ
ὅδ δέχα ἔχει ἴσους, χαὶ οὐδεὶς ἂν ἄλλος ἐλάσσων τῶν ὁὀέχα τοῦτο ἔπαϑεν
ἀριϑμός, πλείων δὲ τάχα (χαὶ γὰρ ὁ ιβ καὶ ἄλλοι τινές), ἀλλὰ πυϑμὴν αὐτῶν
ὁ δέχα᾽ καὶ πρῶτος τοῦτο ἔχων καὶ ἐλάχιστος τῶν ἐχόντων τέλος τι ἔχει,
χαὶ ἴδιόν πως αὐτὸ τοῦτο γέγονε τὸ ἐν πρώτωι αὐτῶι ἴσους ἀσυνϑέτους τε
καὶ συνϑέτους ὠφϑαι" ἔχων τε τοῦτο ἔχει πάλιν καὶ τοὺς πολλαπλασίους
καὶ τοὺς ὑποπολλαπλασίους, ὧν εἰσι πολλαπλάσιοι" ἔχει μὲν γὰρ ὑποπολλα-
πλασίους τοὺς μέχρι πέντε, τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν ἕξ μέχρι, τῶν δέκα πολλαπλα-
σίους αὐτῶν᾽ ἐπεὶ δὲ τὰ Ὁ οὐδενός, ἐξαιρετέον" χαὶ τὰ ὅ, ὡς πολλαπλάσια τοῦ β,
ὥστε ἴσους εἶναι πάλιν δεῖ. ἔτι πάντες οἱ λόγοι ἐν τῶι ἴ, ὃ τε τοῦ ἴσου
καὶ τοῦ μείζονος καὶ τοῦ ἐλάττονος χαὶ τοῦ ἐπιμορίου χαὶ τῶν λοιπῶν εἰδῶν
ὃν αὐτῶι, καὶ οἱ γραμμικχοί, οἱ ἐπίπεδοι καὶ οἱ στερεοί. τὸ μὲν γὰρ ἄ στιγμή,
τὰ δὲ β γραμμή, τὰ δὲ τρία τρίγωνον, τὰ δὲ δ᾽ πυραμίς" ταῦτα δὲ πάντα ἐστὶ
πρῶτα καὶ ἀρχαὶ τῶν χκαϑ᾽ ὗλαστον ὁμογενῶν. καὶ ἀναλογιῶν δὲ πρώτη αὐτή
ἔστιν ἡ ἐν αὐτοῖς ὀφϑεῖσα ἢ τὸ ἴσων [8ο Ῥδ1.] μὲν ὑπερέχουσα, τέλος δὲ ἔχουσα
ἐν τοῖς δέχα [ἃ, ἱ, 1 - 2 - 8 -ἰ 4 ταὶ 10]. ἔν τε ἐπιπέδοις χαὶ στερεοῖς
πρῶτά ἐστι ταῦτα, στιγμή, γραμμή, τρίγωνον, πυραμίς" ἔχει ταῦτα τὸν τῶν
δέχα ἀριϑμὸν καὶ τέλος ἴσχει" τετρὰς μὲν γὰρ ἐν πυραμίδος γωνίαις ἢ
βάσεσι, ἑξὰς δὲ ἐν πλευραῖς, ποτέ δέχα" τετρὰς δὲ πάλιν ἐν στιγμῆς χαὶ γραμ-

μῆς διαστήμασι καὶ πέρασι ΕΣ ἢ ἑξὰς δὲ ἐν τριγῶνον πλευραῖς χαὶ γωνίαις,

ὥστε πάλιν ὀέχα. καὶ μὴν χαὶ ἐν τοῖς σχήμασι χατ᾽ ἀριϑμὸν σχεπτομένωι
συμβαίνει" πρῶτον γάρ ἐστι τρίγωνον τὸ ἰσόπλευρον, ὃ ἔχει μίαν πως γραμμὴν

ὅ

10

15

4ὅ

246 82. ΡΗΠΟΙΑΟΝ

χαὶ γωνίαν" λέγω δὲ μίαν, διότι ἴσας ἔχει" ἄσχιστον γὰρ ἀεὶ χαὶ ξνοειδὲς τὸ
ἴσον᾽ δεύτερον δὲ τὸ ἡμιτετράγωνον" μίαν γὰρ ἔχον παραλλαγὴν γραμμῶν
χαὶ γωνιῶν ἐν δυάδι ὁρᾶται" τρίτον δὲ τὸ τοῦ ἰσοπλεύρου ἥμισυ τὸ χαὶ ἐμι-
τρίγωνον" πάντως γὰρ ἄνισον χαθ᾽ ἕχαστον, τὸ δὲ πᾶν [τι] αὐτοῦ τρία ἐστί.
καὶ ἐπὶ τῶν στερεῶν εὑρίσχοις ἄν ἄχρι τῶν τεττάρων προϊὼν τὸ τοιοῦτο,
ὥστ᾽ δεχάδος χαὶ οὕτως ψαύει" τρίας [1. ἔοιχε] γάρ πως ἡ μὲν πρώτη πυρα-
μὲς μίαν πως γραμμήν τε χαὶ ἐπιφάνειαν ἐν ἰσότητι ἔχουσα (χαὶ περὶ) τὴν
χατὰ κορυφὴν ὑπὸ τεττάρων συγχλειομένη, παρὰ τῆς [1]. περὶ τὰς] ἐπὶ τῆς
βάσεως γωνίας ὑπὸ τριῶν ἐπιπέδων περιεχομένη, (μοναόι, ἡ δὲ δευτέρα « « .)
ὥστε ἐχ τούτον δυάδι ἐοικέναι" ἡ δὲ τρίτη τριάδι, ἐπὶ ἡμιτετραγώνου βεβη-
κυῖα καὶ σὺν τῆι ὀφϑείσηι μιᾶι ὡς ἐν ἐπιπέδωι τῆι ἡμιτετραγώνωι ἔτι χαὶ
ἄλλην ἔχουσα διαφορὰν τὴν τῆς χορυφαίας γωνίαν, ὥστε τριάδι ἄν ὁμοιοῖτο
πρὸς ὀρϑὰς τὴν γωνίαν ἔχουσα τῆι τῆς βάσεως μέσηι πλευρᾶι. τετράδι δὲ ἢ
τετάρτη χατὰ ταῦτα, ἐπὶ ἡμιτετραγώνωι βάσει συνισταμένη, ὥστε τέλος ἐν
τοῖς δέχα λαμβάνειν τὰ λεχϑέντα. τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἐν τῆι γενέσει" πρώτη
μὸν γὰρ “ἀρχὴ εἰς μέγεϑος στιγμή, δευτέρα γραμμή, τρίτη ἐπιφάνεια, τέταρτον
στερεόν.

γε. ΤΉΞΟΙ, Ρ. 60, 25 Πίστις γε μὴν χαλεῖται 80. ἡ δεχάς], ὅτι χατὰ
τὸν Φιλόλαον δεχαόι καὶ τοῖς αὐτῆς μορίοις περὶ τῶν ὄντων οὐ παρέργως
καταλαμβανομένοις πίστιν βεβαίαν ἔχομεν. διόπερ καὶ Μνήμη λέγοιτ᾽ ἂν ἐχ
τῶν αὐτῶν, ἀφ ᾿ ὧν χαὶ μονὰς Μνημοσὺ νη ὠνομάσϑη. ἴωλσξ. ἴων. ἀθ πηθηβ.
11ὅ ὀρϑῶς οὖν αὐτὴν ὁ Φ. δεχάδα προσηγόρευσεν ὡς δεχτικὴν τοῦ ἀπείρου.
γαῖ. Β 11.

14. ῬΒΟΟΙ, ἰπ Εποὶ. ἡ. 180,8 χαὶ γὰρ παρὰ τοῖς Πυϑαγορείοις εὑρήσομεν
ἄλλας γωνίας ἄλλοις ϑεοῖς ἀναχειμένας ὥσπερ χαὶ ὁ Φᾧ. πεποίηχε τοῖς μὲν
τὴν τριγωνικὴν γωνίαν τοῖς δὲ τὴν τετραγωνικὴν ἀφιερώσας καὶ ἄλλας ἄλλοις
χαὶ τὴν αὐτὴν πλείοσι ϑεοῖς καὶ τῶι αὐτῶε πλείους χατὰ τὰς διαφόρους ἐν
αὐτῶι δυνάμεις ἀνείς. 166,25 εἰχότως ἄρα καὶ ὃ Φ. τὴν τοῦ τριγώνου γω-
νίαν τέτταρσιν ἀνέϑηχεν ϑεοῖς, Κρόνωι καὶ “Αἰδηι καὶ ᾿4ρει καὶ Διονύσωι.

ὁ μὲν γὰρ Κρόνος πᾶσαν ὑφίστησι τὴν ὑγρὰν καὶ ψυχρὰν οὐσίαν, ὃ δὲ "δρης
πᾶσαν τὴν ἔμπυρον φύσιν, καὶ ὁ μὲν “4ιδης τὴν χϑονίαν ὅλην συνέχει ξωήν,
ὁ δὲ Διόνυσος τὴν ὑγρὰν καὶ ϑερμὴν ἐπιτροπενει γένεσιν, ἧς καὶ ὁ οἶνος
σύμβολον ὑγρὸς ὧν καὶ ϑερμός. πάντες δὲ οὗτοι κατὰ μὲν τὰς ε εἰς τὰ δεύ-
τερὰ ποιήσεις διεστήχασι, ἥνωνται δὲ ἀλλήλοις. διὸ καὶ κατὰ μίαν αὐτῶν
γωνίαν συνάγει τὴν ἕνωσιν ὃ Φ. ν. 113,11 χαὶ πρὸς τούτοις ὁ ᾧ. χατ᾽ ἄλλην
ἐπιβολὴν τὴν τοῦ τετραγώνον γωνίαν Ῥέας χαὶ Δήμητρος χαὶ Ἑστίας ἀπο-
χαλεῖ. ν». 114,12 τὴν γὰρ τοῦ δωδεχαγώνου γωνίαν Διὸς εἶναι φησιν ὃ Φ.,
ὡς χατὰ μίαν ἕνωσιν τοῦ Διὸς ὅλον συνέχοντος τὸν τῆς δυωδεχάδος ἀριϑμον.
Ῥάμαβο. Π 121,1 Β061190 διὰ τέ γὰρ τῶι μὲν [δ]. τῶν ϑεῶν] τὸν χύχλον
ἀνιέρουν οἱ Πυϑαγόρειοι, τῶε δὲ τρίγωνον, τῶι δὲ τετράγωνον, τῶε δὲ ἄλλο
καὶ ἄλλο τῶν εὐθυγράμμων [τῶν] σχημάτων, ὡς δὲ χαὶ μιχτῶν, ὡς τὰ ἧμει-
χύχλια τοῖς Διοσχούροις; πολλάκις δὲ τῶι αὐτῶι ἄλλο καὶ ἄλλο ἀπονέμων
χατ᾽ ἄλλην ἰδιότητα καὶ ἄλλην ὃ Φ. ἐν τούτοις σοφός, καὶ μήποτε ὡς χα-
ϑόλου εἰπεῖν τὸ μὲν περιφερὲς χοινὸν σχῆμα ἐστιν πάντων τῶν νοερῶν ϑεῶν
ἧε νοεροί, τὰ δὲ εὐθύγραμμα ἔδια ἑχάστων ἄλλα ἄλλων κατὰ τὰς τῶν ἀρι-
ϑμῶν, τῶν γωνιῶν καὶ τῶν πλευρῶν ἰδιότητας" οἷον ᾿Αϑηνᾶς μὲν τὸ τρίγωνον,
Ἑρμοῦ δὲ τὸ τετράγωνον. ἤδη δέ φῆσιν ὁ Φ.᾽ χαὶ τοῦ τετραγώνον ἥδε μὲν
ἡ γωνία τῆς Ῥέας, ἥδε δὲ τῆς Ἥρας, ἄλλη δὲ ἄλλης ϑεοῦ. χαὶ ὅλος ἐστὶν ὁ

10

Α. 15---20. ΓΕΗ͂ΒΕ, 247

ϑεολογικὸς περὶ τῶν σχημάτων ἀφορισμός. αὶ. Ῥιστ. ἂθ 1. οὐ Οεἶν. 80 ῥ. 3684
φαίνονται δὲ χαὶ οἱ Πυϑαγοριχοὶ τὸν Τυφῶνα δαιμονιχὴν ἡγούμενοι δύναμιν.
λέγουσι γὰρ ἐν ἀρτίωι μέτρωι ἔχτωι καὶ πεντηχοστῶι γεγονέναι Τυφῶνα" καὶ
πάλιν τὴν μὲν τοῦ τριγώνου “Αἰδου παὶ Διονύσου χαὶ Ἄρεος εἶναι τὴν δὲ τοῦ
τετραγώνου Ῥέας χαὶ ᾿Αφροδίτης χαὶ Δήμητρος καὶ Ἑστίας καὶ Ἥρας" τὴν δὲ
τοῦ δωδεχαγώνου Διός" τὴν δ᾽ ἐχχαιπεντηχονταγώνον Τυφῶνος, ὡς Εὔδοξος
ἑστόρηχεν.

16. Αττ. ΠΠ 6, 8 (Ὁ. 884 8δὺ8 ΤὨΘΟΡΒγαβδ ΡὮγβ. ὉΟΣ. τὶθ 16---22] Πυϑα-
γόρας πέντε σχημάτων ὄντων στερεῶν, ἅπερ καλεῖται χαὶ μαϑηματικά, ἐκ
μὲν τοῦ χύβου φησὶ γεγονέναι τὴν γῆν, ἐχ δὲ τῆς πυραμίδος τὸ πῦρ, ἐχ δὲ τοῦ
ὀχταέδρου τὸν ἀέρα, ἐκ δὲ τοῦ εἰχοσαέόρου τὸ ἴδωρ, ἐκ δὲ τοῦ δωδεχαέόδρου
τὴν τοῦ παντὸς σφαῖραν. αὶ. Β 12.

16. --ΠΊ͵,1 [Ὁ. 886, νοπρυ οι ΤὨΘΟΡὮ ταδὶ ἰἱὰ Ῥοβοίδοπὶοϑ᾽ ΕἸΧοΘΓΡΌ]
ᾧ. πῦρ ἐν μέσωι περὶ τὸ κέντρον ὅπερ ἑστίαν τοῦ παντὸς καλεῖ [ἴτ. 1] χαὶ
Διὸς οἶχον χαὶ μητέρα ϑεῶν βωμὸν τε χαὶ συνοχὴν καὶ μέτρον φὺ-
σεως. χαὶ πάλιν πῦρ ἕτερον ἀνωτάτω τὸ περιέχον. πρῶτον δ᾽ εἶναι φύσει τὸ
μέσον, περὶ δὲ τοῦτο ὀέχα σώματα ϑεῖα χορεύειν, (οὐρανόν) (μετὰ τὴν τῶν ἀπλα-
νῶν σφαῖραν) τοὺς ἔ πλανήτας, μεϑ᾽ οὗς ἥλιον, ὑφ᾽ ὧι σελήνην, ὑφ᾽ ἧι τὴν γῆν,
ὑφ᾽ ἧι τὴν ἀντίχϑονα, μεϑ᾽ ἃ σύμπαντα τὸ πῦρ ἑστίας περὶ τὰ χέντρα τάξιν
ἐπέχον. τὸ μὲν οὖν ἀνωτάτω μέρος τοῦ περιέχοντος, ἐν ὧι τὴν εἱλιχρίνειαν
εἶναι τῶν στοιχείων ὄλυμπον χαλεῖ, τὰ δὲ ὑπὸ τὴν τοῦ ὀλύμπου φορᾶν, ἐν
ὦι τοὺς πέντε πλανήτας μεθ᾽ ἡλίου χαὶ σελήνης τετάχϑαι, κόσμον, τὸ δ᾽
ὑπὸ τούτοις ὑποσέληνόν τε καὶ περίγειον μέρος, ἐν ὦι τὰ τῆς φιλομεταβόλου
γενέσεως, οὐρανόν. καὶ περὶ μὲν τὰ τεταγμένα τῶν μετεώρων γίνεσϑαι
τὴν σοφίαν, περὶ δὲ τὰ γενόμενα τῆς ἀταξίας τὴν ἀρετήν, τελείαν μὲν ἐχείνην
ἀτελῆ δὲ ταύτην. αὶ. ΑἸοΣ. ἴῃ ΜοίαΡὮ. ἢ. 88, 22 Ηαγά.

11. -- ΠῚ 11,8 [Ὁ. 877 δὺβ ΤὭΘΟρΡγαϑι) ὦ. ὁ Πυϑαγόρειος τὸ μὲν πῦρ
μέσον (τοῦτο γὰρ εἶναι τοῦ παντὸς ἑστίαν), δευτέραν δὲ τὴν ἀντίχϑονα,
τρίτην δὲ τὴν οἰχουμένην γῆν ἐξ ἐναντίας κειμένην τε χαὶ περιφερομένην τῆι
ἀντίχϑονε᾽ παρ᾽ ὃ καὶ μὴ ὁρᾶσθαι ὑπὸ τῶν ἐν τῆιδε τοὺς ἐν ἐχείνη. αἱ.
Π 4, 16 [Ὁ. 8382 ΤῊ. π, Ροβοϊὰ.] ( ὦ.) τὸ δὲ ἡγεμονιχὸν ἐν τῶι μεσαιτάτωι πυρί,
ὅπερ τρόπεως δίκην προὔπεβάλετο τῆς τοῦ παντὸς (σφαίρας) ὁ δημιουρ-
γὸς ϑεῦς.

18. --- Πῦ, 3 [Ὁ. 338] Φ. διττὴν εἶναὶ τὴν φϑορὰν τοῦ χόσμουν, τὸ μὲν
ἐξ οὐρανοῦ πυρὸς ῥυέντος, τὸ δὲ ἐξ ὕδατος σεληνιαχοῦ, περιστροφῆι τοῦ
ἀέρος ἀποχνυϑέντος᾽ καὶ τούτων εἶναι τὰς ἀναϑυμιάσεις τροφὰς τοῦ χόσμου.

19. --- 20, 12 [Ὁ. 849] Φ. ὁ Πυϑαγόρειος ὑαλοειδῆ τὸν ἥλιον, δεχόμενον
μὲν τοῦ ἐν τῶι κόσμωι πυρὸς τὴν ἀνταύγειαν, διηϑοῦντα δὸ πρὸς ἡμᾶς τό τε
φῶς καὶ τὴν ἀλέαν, ὥστε τρόπον τινὰ διττοὺς ἡλίους γίνεσθαι, τό τε ἐν τῶι
οὐρανῶι πυρῶδες καὶ τὸ ἀπ᾽ αὐτοῦ πυροειδὲς χατὰ τὸ ἐσοπτεροειδές [καὶ
ἐσοπτροειδὲς ῬΙαί.], εἰ μή τις καὶ τρίτον λέξει τὴν ἀπὸ τοῦ ἐνόπτρου κατ᾽
ἀνάκλασιν διασπειρομένην πρὸς ἡμᾶς αὐγήν᾽ καὶ γὰρ ταύτην προσονομάξομεν
ἥλιον οἱονεὶ εἴδωλον εἰδώλου.

40. -- 11 80, 1 [Ὁ. 361] τῶν Πυϑαγορείων τινὲς μέν, ὧν ἐστε Φ., γεώδη
φαίνεσθαι τὴν σελήνην διὰ τὸ περιοικεῖσθαι αὐτὴν χαϑάπερ τὴν παρ᾽ ἡμῖν
γῆν ζώιοις καὶ φυτοῖς μείζοσι καὶ καλλίοσιν᾽ εἶναι γὰρ πεντεκαιδεχαπλάσια
τὰ ἐπ᾽ αὐτῆς ζώια τῆι δυνάμει μηδὲν περιττωματιχὸν ἀποχρίνοντα, χαὶ τὴν
ἡμέραν τοσαύτην τῶι μήχει.

10

1ὅ

248 22. ΡΗΙΠΟΙΑΟΒ

21. Ακτ. ΠῚ 18,1. 2 περὶ κινήσεως γῆς [Ὁ. 818]. οἱ μὲν ἄλλοι μένειν
τὴν γῆν. ᾧ. δὲ ὃ Πυϑαγόρειος χύχλωι περιφέρεσϑαι περὶ τὸ πῦρ κατὰ κύχλον
λοξὸν ὁμοιοτρόπως ἡλίωι καὶ σελήνηι.

22. ΟἜΚΒΟΚ. 18, 8 οδέ οὐ Ῥλϊοϊαὶ Ῥυϊβπμαφονιοὶ αμ8 δ απηΐδ ΙΧ, ἡ σμὸ
ϑυιὲ ὩΔ6Ή868 ἱπέεγοαίΐαγεδ ΧΧΙ. 19,2 ῬΆ. ἀπῆμηι παίωγαΐεηι αἀἶ68 δαδενε γνοαϊα ἐξ
ΟΟΟΣΧΙ111 εὐ αἱ ιαΐιΉ.

28. ΜΑΟΒΟΒ. 5. δεὶρ.1 14,19 Ῥυίλαφογαϑ εἰ Ῥλϊϊοῖανι9 παγηιοηίαην [ΠΑΡ ΟὮ
ΔΕ 8) ΘΆ86 ἀἰχογτιηΐ]. ΑἘΞΙθΤ. 40 δηΐτηϑ Α 4. 401" 21 χαὶ ἀλλη δέ τις δόξα
παραδέδοται περὶ ψυχῆς . .. ἁρμονίαν γάρ τινὰ αὐτὴν λέγουσι χαὶ γὰρ τὴν
ἁρμονίαν χρᾶσιν καὶ σύνϑεσιν ἐναντίων εἶναι καὶ τὸ σῶμα συγχεῖσϑαι ἐξ
ἐναντίων. αὶ. ῬΙαίο Ῥηαρᾶοι 868 Ὁ.

24. ΝΊοοΣ. δυΐίμση. 26, 2 ἡ. 135, 10Η4. τινὲς δὲ αὐτὴν [πὔτη]. τὴν μεσότητα
νεῖ. Αὐομγίαδβ ἔν. 2) ἁρμονικὴν χαλεῖσϑαι νομίζουσιν ἀκολούϑως Φιλολάωι ἀπὸ
τοῦ παρέπεσϑαι πάσηι γεωμετρικῆι ἁρμονίαι, γεωμετριχὴν δὲ ἁρμονίαν φασὶ τὸν
κύβον ἀπὸ τοῦ κατὰ τὰ τρία διαστήματα ἡρμόσϑαι ἰσάκις σα ἰσάκις" ἐν γὰρ
τοῦ χύβωι ἥδε ἡ μεσότης ἐνοπερίζεται. πλευραὶ μὲν γὰρ παντὸς κύβον εἰσὶν

» )ζωνίαι δὲ η, ἐπίπεδα δὲ τ᾿ μεσότης ἄρα ὁ ἢ τῶν ς καὶ τῶν ιβ κατὰ τὴν
ἁρμονικήν. ΙΑΜΒῚ,.. ἴῃ Νίοοση. 118, 28 Ῥίβί. εὕρημα δ᾽ αὐτήν [πᾶπ|]. ἀΐθ ᾿πηυεῖκ8-
᾿ἰποῦθ᾽ Ῥτοροσίοι) ϑασιν εἶναι Βαβυλωνίων χαὶ διὰ Πυϑαγόρου πρώτου εἰς

40 Ἕλληνας ἐλϑεῖν. εὑρίσχονται γοῦν πολλοὶ τῶν Πυϑαγορείων αὐτῷ κεχρημένοι

ὥσπερ ᾿Αρισταῖος ὁ Κροτωνιάτης καὶ Τίμαιος ὁ Δοκρὸς χαὲὶ ᾧ. καὶ ᾿Αρχύτας
οἱ Ταραντῖνοι χαὶ ἄλλοι πλείους χαὶ μετὰ ταῦτα Πλάτων ἐν τῶι Τιμαίωι
[»- 3648}.

26. ῬΟΒΡΕΥΕ. ἴῃ ΡίΟΪ. ὅ ᾿. 266 7411. ἀπὸ δὴ τούτου χινηϑέντες τινὲς τῶν
μετ᾽ αὐτὸν [Εταϊοθίμθη 68) διάστημα ἐχάλεσαν εἶναι ὑπεροχήν, ὡς Αἰλιανὸς
ὃ Πλατωνικός᾽ καὶ Φ. δὲ ἐπὶ πάντων τῶν διαστημάτων {ταύτην εἴληφε τὴν)
προσηγορίαν.

206, ΒΟΕΤΉΤΟΒ ἱπδί. τυδ. ΠῚ ὅ ρῥ. 2106, 16 Ετῖοαϊ. Ῥῆ. υεγοὸ Ῥλυλασονίομδ
αἴδο νπιοᾶο ἴοῆμηι αἰυϊάεγε ἱοπιρίαυϊί, ϑέαίμοη.8 ϑοὶϊοεὲ ργἱριογάνιη ἰοπὶ αὖ 60
μι ΕΥῸ, φιὶ τγίηνιιϑ οὐδ α ργίριο πραγὶ, φιοᾶ πιαοΐίηιε αρμὰ Ῥἠνθιαφονγίοοδ
λοπογαδῖϊε διεδέ, οὐβοογεί, παι οἰ ἱογηανγὴμβ μόνθ ργίημιθ δὶὲ ἱθραν, ἔγεδ
ἰογίϊο αἰχμα ἰὰ εν δὲ ἀνιωεγδβ, -ΧΧΤΥΊ] ποοοϑϑαγὶο ἐαϑυιγφοηΐ, χὰ αα " ΧΧΙΠΙ1 ἢ’η.-
ἨλΟΥ. ἴοηο αἰδίαϊ, εαπάδηι ἱεγαγὶὶ αἰ εγεηδίαηι δεγυανι8. ἰογηναγέμδ ομὗηι " ΧΧΙ11:
ϑιηηιας οοἴαυα Ραγ8 ἐ8ὲ, φιας εοἰβάοηι αὐάίία ργέρνι α ἱογμανγὶο οὐδ .ΧΧ-
αὉ .}7ἘῚ1: γεδαϊί. οὦ ἧος ἰσίξων Ῥλιϊοίαιια ἄμαδ εἰἶιοϊξ ραγίεδ, ἐϑσναης μας αἀἐνεμλο
ϑδὲἐ ηιαϊοῦ, εαριχμε αροΐοηιοΉ, υοοαΐ, γοϊγαηι σμας αἀἰηιαλο 8.1 ΠΗΛΟΥ͂ ὀαρέχιε
γγϑμδ ἀἐεϑίη, αἰοϊξ, γσιαηι ροϑίογὶ δου ον ππνιδ ἀρρεϊϊαυογε; δαγμηι τὑενὸ
αἰεγονδαηι οὐρα. αἋ ργίρηι ἀὐοδὶρν ἐπ .Χ]11- ὐἰξαΐέδιιδ οοπδίαγε αγδέγαΐμν
60, φμιοά ἤαξο Ἰΐδν -ΟΟΣΡΙ- δὲ .ΟΟΧΙ111- ρεγυΐδα 81 ἀϊῇεγεπῖα, σμιοάφιιε ἰάδηι
ΜΉ 8, Ἰὰ ἐδὲ .ΧΠ11" εὦ πουοπαγίο, ἑογπαγο αἰχμα μρλίαίε οοπϑιδίαί, σμας μηϊ-
ἔαϑ ριμιοίξ οὐὔϊηηδαξ ἰοομηι, ἱογηαγῖνιδ ὑὉέγὸ γίηιαθ ἱπραγὶβ ἥμεας, πουεπανμδ
νὴ ἱηραγὶβ σιαάγαϊί(. εα ᾿ὲδ ἰσὶμν οαιιδὶδ οι .Χ11}. αἰδοῖ, ροπαΐξ, χιιοά
δεημμέοάμηι πεποιραΐμν, γοϊ φυσι -ΧΧΡΙΙ- Ἐμηιονὰ ραγίομι, σφυῶθ - ΧΙΙΠ μπὶΐα-
ἐὐδιιδ οομ πούμν, αροίξοηιδη 6886 οομϑύϊμιέ, δ. φιοπέαρι ἐΐοΥ - ΧΙ115 δὲ -ΧΙ111

φρηΐαδ αἰ εγείδαηι 7αοϊξ, μρείαΐοην ἴοοο σοημηαίδ οεηϑεΐ 6886 Ῥοπεπάαηε. ἑοίμηι

ὕογῸ ἰομηι ἴ, ΟΧΧΥἹ1 ιρϑἐξαξδιιδ Ἰοοαΐ 60 ημοᾶ ἱηΐον «ΟΟΧΥ. αὖ «ΟΟΧΕΙΙΣ- φαὶ
ἐπίεν 86 αἰδίαηξ ἵοηο, .ΧΧΤΡΙΠ1: 8ὲὲ αἰ εγοπία. ΓΑΡοΐοχηθ πίοδύ 14, βοπάοσῃ 113|.,

Α. 21--28. ΚΕΒΕΕ, Β. ΕῊ.1. 249

Ὑ88 Ῥτοοὶ. ἰῃ ΤΊ. 418 οί. δέδειχται μὲν ἐκ τοῦ Φιλολάου τὸ πλῆϑος τῶν
παρὰ τῶι Τιμαίωι γραφέντων ὅρων τὰ αταμᾶθ Ἰἰοσί, 85. ΒδΟΚᾺ Κ.. 19.]
21. Απον. ἴονσν. 18, 8 Ρ. 81 [18 Μϑῃοσβ [αἰσῖ Κα). ὦ. δὲ ὁ Κροτωνιάτης
συνεστάναι φησὶν τὰ ἡμέτερα σώματα ἐκ ϑερμοῦ. ἀμέτοχα γὰρ αὐτὰ εἶναι
ὅ ψυχροῦ, ὑπομιμνήσκων ἀπό τινων τοιούτων" τὸ σπέρμα εἶναι ϑερμόν, κατα-
σχευαστιχὸν δὲ τοῦτο τοῦ ζώιου" χαὶ ὁ τόπος δέ, εἰς ὃν ἡ καταβολή (μήτρα
δὲ αὕτη) ἐστὶν ϑερμοτέρα χαὶ ἐοικυῖα ἐχείνωι" τὸ δὲ ἐοικός τινι τατὸ δύναται
ὧι ἔοικεν" ἐπεὶ δὲ τὸ κατασχευάξον ἀμέτοχόν ἐστιν ψυχροῦ καὶ ὁ τόπος δέ,
ἐν ὧι ἡ καταβολή, ἀμέτοχός ἐστιν ψυχροῦ, ὁῆλον ὅτι καὶ τὸ κατασχευαξόμενον
10 ζώιον τοιοῦτον γίνεται. εἰς δὲ τούτου τὴν χατασχενὴν ὑπομνήσει προσχρῆται
τοιαύτηι᾽ μετὰ γὰρ τὴν ἔχτεξιν εὐϑέως τὸ ξώιον ἐπισπᾶται τὸ ἐχτὸς πνεῦμα
ψυχρὸν ὄν" εἶτα πάλιν καϑαπερεὶ χρέος ἐχπέμπει αὐτό. διὰ τοῦτο δὴ χαὶ
ὄρεξις τοῦ ἐχτὸς πνεύματος, ἵνα τῆι ἐπεισάχτωι τοῦ πνεύματος δλχῆι ϑερμό-
τερα ὑπάρχοντα τὰ ἡμέτερα σώματα πρὸς αὐτοῦ χαταψύχηται. καὶ τὴν μὲν
15 σύστασιν τῶν ἡμετέρων σωμάτων ἐν τούτοις φησίν.
λέγει δὲ γίνεσϑαι τὰς νόσους διά τε χολὴν καὶ αἷμα καὶ φλέγμα, ἀρχὴν
δὲ γίνεσϑαι τῶν νόσων ταῦτα. ἀποτελεῖσθαι δέ φησιν τὸ μὲν αἷμα παχὺ μὲν
ἔσω παραϑλιβομένης τῆς σαρχός, λεπτὸν δὲ γίνεσθαι διαιρουμένων τῶν ἐν
τῆς σαρχὲ ἀγγείων" τὸ δὲ φλέγμα συνίστασϑαι ἀπὸ τῶν ὄμβρων φησίν. λέγει
20 δὲ τὴν χολὴν ἰχῶρα εἶναι τῆς σαρκός. παράδοξόν τε αὑτὸς ἀνὴρ ἐπὶ τούτου
κεινεῖ᾽ λέγει γὰρ μηδὲ τετάχϑαι ἐπὶ τῶι ἥπατι χολήν, ἰχῶρα μέντοι τῆς σαρκός
εἶναι τὴν χολήν. τὸ τ᾿ αὖ φλέγμα τῶν πλείστων ψυχρὸν εἶναι λεγόντων
αὐτὸς ϑερμὸν τῆι φύσει ὑποτίϑεται. ἀπὸ γὰρ τοῦ φλέγειν φλέγμα εἰρῆσϑαι᾽
ταύτηι δὺ καὶ τὰ φλεγμαίνοντα μετοχῆι τοῦ φλέγματος φλεγμαίνει" καὶ ταῦτα
5 μὲν δὴ ἀρχὰς τῶν νόσων ὑποτίϑεται, συνεργὰ δὲ ὑπερβολάς τε ϑερμασίας,
τροφῆς, χαταψύξεως καὶ ἐνδείας (τούτων ἢ) τῶν τούτοις παραπλησίων.
- 20, 21 χαὶ σχεδὸν οὗτος [Ροΐοη] ὡς ὃ Φ. οἴεται, μὴ εἶναι ἐν ἡμῖν
χολὴν ἢ ἀχρείαν.
28. ΒΈχτ. δᾶν. τηϑδί. 71 92. οἱ δὲ Πυϑαγοριχοὶ τὸν λόγον μέν φασιν
80 [Ὠδτ)], χριτήριον εἶναι], οὐ κοινῶς ὁέ, τὸν δὲ ἀπὸ τῶν μαϑημάτων περιγινό-
μενον, χαϑάπερ ἔλεγε χαὶ ὁ ᾧ., ϑεωρητιχὸν τε ὄντα τῆς τῶν ὅλων φύσεως
ἔχειν τινὰ συγγένειαν πρὸς ταύτην, ἐπείπερ ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον χατα-
λαμβάνεσϑαι πέφυχεν ([οἱχὶ Ἐχαρ. ἔτ. 109).

Β, ΕΒΑΟΜΕΝΤΕ,
Ὁ ΦΙΖΟΜΖΜΑΟΥ͂ ΠΕΡῚ ΦΥΣΙΟΣ

γε. Α1 (8. 248,14. 23), 8 (5. 244, 20) θιοα. ΧΙΠΠ δ5 (οὔθα 8. 156, 21)
ΙΑΜΈΙ, Υ. Ῥ. 199 (οὔθ Κ. 51 η. 17).

1 [Βδοκὰ δλέϊοϊαος 8. 45] θιοα. ὙΠ 86 αὺυθΒ ϑομπιοίσϊοβ Μδρπθϑ
[41 Κ.. 248, 80] Περὶ φύσεως ὧν ἀρχὴ ἦδε᾽ “ἃ φύσις δ᾽ ἐν τῶι

ΕΟΗΤΈ ΕΒΑΟΜΈΕΝΤΕ ὕΒΕΒ ΠΣ ΝΑΤΟΌΒ.
1. Ὁ)ϑῖο Ναί παγὰ δὔον μοὶ ἀδὺ οἰ ἰοσάμπυμρ δὰβ Το ρτθησίθηι

σι

1

Φ

1ὅ

250 32. ΡΗΠΟΙΔΟΒ

χόσμωε ἁρμόχϑη ἐξ ἀπείρων τὸ καὶ περαινόντων καὶ
ὅλος ὅ χόσμος καὶ τὰ ἐν αὐτῶι πάντα".

2 [Β. 47) ΒΚ'΄Τ08. Εδ].1 21, 74 [Ρ. 187, 14 ὙΥδοββη.) Ἐχ τοῦ Φιλο-
λάου περὶ χόσμον. ἀνάγκα τὰ ἐόντα εἶμεν πάντα ἢ περαέ-
γοντα ἢ ἄπειρα ἢ περαένοντά τὸ καὶ ἄπειρα, ἄπειρα
δὲ μόνον (ἢ περαίνοντα μόνον) οὔ κα εἴη. ἐπεὶ τοένυν
φαίένεταε οὔτ᾽ ἐκ περαινόντων πάντων ἔόντα οὔτ᾽ ἐξ
ἀπείρων πάντων, δῆλον τἄρα ὅτι ἐκ περαινόντων τὸ
χαὶ ἀπείρων ὅ τε κόσμος καὶ τὰ ἐν αὐτῶι συναρμόχϑη.
δηλοῖ δὲ καὶ τὰ ἐν τοῖς ἔργοις. τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν ἔκ
περαινόντων πδραένοντι, τὰ δ᾽ ἐκ περαινόντων τὸ καὶ
ἀπείρων περαίνοντί τὸ καὶ οὐ περαίνοντι, τὰ δ᾽ ἐξ
ἀπείρων ἄπειρα φανέονταιει (εὶ. ΘΑΜΑΒΟΟΙ 101, 8 Βυ. τὸ ὃν
ἐχ πέρατος καὶ ἀπείρου, ὡς ἔν τε Φιλήβωι [Ρ. 38] λέγει ὁ Πλάτων
καὶ Φ. ἐν τοῖς Περὶ φύσεως. 8. Α 9). Ἐοΐφοιη Ὀοὶ δίοῦ. ἔν. 4---Ἴ.

8 [Β. 490] ΙΑΜΒΈΙ, ἴῃ Νίοοιι. ῥ. 7, 24 ΡῬιδί, ἀρχὰν γὰρ οὐδὲ τὸ
γνωσούμενον ἐσσεῖται πάντων ἀπείρων δόντων κατὰ τὸν
Φιλόλαον.

4 [Β. ὅ8] Κ'΄ΤΟΒ. Ε5].1 21, 7 [ρ. 188, δ .] καὶ πάντα γαμὰν
τὰ γιγνωσκόμενα ἀρεϑμὸν ἔχοντι" οὐ γὰρ οἷόν τε οὐδὲν
οὔτε νοηϑῆμεν οὔτε γνωσθϑῆμεν ἄνευ τούτου.

πη Βορτθηζθηθι Ζιιβαιηιηθηροίῆρί, πῖθ ἀθηῃ δὺο ἀΐθ ζϑηζθ Ἦο]-
ογάμαηρ υπα 41168 ἴῃ ἰἢγ αμς Οέδδοηι δείάεη δοδίοδί.

Ὡ, Νουύπνομπαϊς ταὔββοῃ αἷθ γοσβδηάθηθη ϑίηρο ϑηύπθαος 8119 ὃ6-
στοησοηᾶὰ οὐδὺ ὑπρορτθησί οὐϑσ Ὀοῖἀθ8 σζυρ]θῖοἢ βοῖΐη. Ὀδβθσθὴ παν ὑῃ-
Ὀοστθηχί ζοῦοΣ πὰρ Ὀορτθηζθηᾶς Κόπῃθηῃ δ'6 ΜΟΔ] πιο βοίθ. 10)8 βἷθ
ὩὰΠ ΟΥ̓ΘΏΌΑΡ ὙΘΟΘΓ δὺ8 δυο Βορτθῃζθηθπὶ Ὀοβϑίθμοι ΠΟΟΝ δὺ8 ἰδϑυῦοσ
Ὁμθορτοηζίθη), 80 ᾿ἰϑὺ ἀοοῖ Κίαυ, ἀδββ ἀἷθ Ὑ͵οἸοσάμυηρ ἀπὰ μγὰ8 ἰπ ἴδσ
δι, ἂἀὰ8 Βορτθηζθηᾶθη ὑπα Ππρορτοηζίθαι ζυβδηιτηθηροζῆρι ἰϑέ. Τϑδηκὶ
βἰϊπηπιῦ δύο ἀ16 Βοουδοδθιηρ δη ἄθη Ῥοτίσθη ἀρδοσγοίη. θη ἀἰο᾽θαῖσθῃ
ψοη ἰβηθη, ἀἷο δι8 Ὀορτθησθπᾶθῃ ζΖέμίθη σοδέϊαεέ τνεγάθη, Ὀϊ θη αγϑησθι,
ἀϊθ 800. δὺϑ Ὀθρτθηζομᾶθῃ ὑπᾶὰ υὑπρορτοηζίθῃ σοδιὶἰ δέ τνϑγάέη., Ὀϊϊάθη
εἰπϑβύθι δ Οὐθησθῃ δηἀογηῦθι δ δυο πίομῦ; αἴθ Θῃα] οι ὺ8 ὑπρορτθησίθη
1ἱπῖομ φϑὈ]]ἀθίθῃ πϑγάθῃ βοὰ ( δεί ὅεν ὕπίεγθμσ μη 9) 818 υπδορτοηςὺ
Βογϑυβϑίθὶ θη. '

8. ὕογμαυρὶ πὶνά 68 πίομε οἰμιιαὶ οἷα Οὐ ͵]οκὶ ἀον Εὐσθππίμΐθ μϑθθη
Κὄμηθῃ, πθΩΏ 8168 ὉΠ ορτθησί Μᾶγθ.

4, Ὁμᾶ ἴῃ ἀον Τμαὶ δΒαὶ 6 411059 τῶϑ πδὴ ΘΥΈΘΏπΘα Καῖ οἷῃθ
ΖΔἘ}]. θη ομπθ βἷθ ᾿ᾶϑαί βοὴ πἰομίβ ϑγέβθθθῃη οθυ ΘΚ Ώ68. εἰ

10

Β. ΕῈ. 1--Ὁ. 20]

5 [Β. ὅ8] «--- -- 7) [Ρ. 188, 9] ὅ γα μὰν ἀριϑμὸς ἔχει δύο
μὲν ἔδια εἴδη, περισσὸν καὶ ἄρτιον, τρίτον δὲ ἀπ᾽ ἀμ-
φοτέρων μειχϑέντων ἀρτιοπέριττον" ἑχατέρω δὲ τῶ
δἴδεος πολλαὶ μορφαί, ἃς ἕκαστον αὐταυτὸ σημαένει.

6 (Β. 62] --- - 7} [ν. 188, 14, ογρἄπ:ι διιθ Νίοομι. βδγ. 9 ἢ. 252,
117 9ὅ8}] περὶ δὲ φύσιος καὶ ἁρμονίας ὧδε ἔχει᾽ ἁ μὲν ἐστὼ
τῶν πραγμάτων ἀέδιος ἔσσα καὶ αὐτὰ μὲν ἃ φύσις ϑείαν
γε καὶ οὐκἀνθρωπίνην ἐνδέχεται γνῶσεν πλέον γαῆ ὅτι
οὐχ οἷόν τ᾿ ἦν οὐθὲν τῶν ἐόντων καὶ γιγνωσχόμενον ὑφ᾽
ἁμῶν γὲ γενέσϑαι μὴ ὑπαρχούσας τᾶς ἐστοῦς τῶν πρα-
γμάτων, ἐξ ὧν συνέστα ὃ κόσμος, καὶ τῶν περαινόντων
καὶ τῶν ἀπείρων. ἐπεὶ δὲταὶ ἀρχαὶ ὑπᾶρχον οὐχ ὁμοῖαι
οὐδ᾽ ὁμόφυλοι ἔσσαι, ἤδη ἀδύνατον ἧς κα αὐταῖς κο-
σμηϑῆναι, εἰ μὴ ἁρμονέα ἐπεγένετο ὡιτινιῶν ἄδε τρό-
πῶς ἐγένετο. τὰ μὲν ὦν ὁμοῖα καὶ ὁμόφυλα ἁρμονίας
οὐδὲν ἐπεδέοντο, τὰ δὲ ἀνόμοια μηδὲ ὁμόφυλα μηδὲ
ἐσολαχῇ ἀναγκα τᾶε τοιαύται ἁρμονίαι συγκεκλεῖσϑαι,
οἷαι μέλλοντι ἐν χόσμωι χατέχεσϑαι. ἁρμονίας δὲ μέ-
γεϑός ἐστι συλλαβὰ χαὶ δι’ ὀξειᾶν᾽ τὸ δὲ δι᾽ ὀξειᾶν

ὅ. 19 ΖΔ] δαὶ θοῦ ἔϑσῃοσ σοὶ Ὀοϑοπᾶθτο Εὐστηθη, Ππρταᾶθα υπὰ
Οτβᾶθθ υπὰ οἷπο ατγίίθ δὺ8 Ὀοίάθσ Μίϑομβυηρ οῃίβίαμάθπο, Οτδα- Πὴ-
ταᾶθθ. Ὅοὰθ ἄορ Ὀοίάθῃ Εοσαθη μαί νἱθὶο Οϑϑίδίθῃ, ἀΐο 9 4θ8 Ἀίηρ
ΟῚ βοθδὶ δησοῖρί,

6. ΜΠ Ναΐασ απὰ Ἡδιτηοηΐο νου βᾶ]ῦ 68 ΒΒ βο: ἀδθ ϑϑϑῃ (δὲ
Ὄτιηρθ, ὅδ οὐὶρ ἰδέ, υπὰ α16 Ναῖαν γζὰ2ν βο]ϑὺ οσγίοσαάοσί σδι! ]!οπθ πὰ
ἰοῦ ΤΠ ΒΟΒ]ΙοΙ ΕΠϑομδ, πὰ ἀ858 18 δι] ὁ} πἰομίθ σο θη σγου-
δαπάθηθῃ Πίηρθη δυο ΠΣ γῸ0ὴ 18 οὐ Καπηΐ πογάθῃ ᾿κδηηΐθ, θπη (88
νόθοι ἀον Πίηρθ, δὺβ ἀϑηθῃ ἀἷο Ὑ ΘΙ οσάμαηρ Θηίβίδπα, βουσο ἀθν ὃ6-.
διθησοπάθῃ Μ|θὸ ἀογ ὑπδορτοηζίθηι, ἱομ τὰ ατπμᾶθ ἰᾶσθ. 1)8 ΔΌΟΥ ἀΐθ8θ
δείάεη Ῥυϊποῖρίοῃ (2 μπᾶ 2) 418 ὑπ ϑῖοθθ ὑπ πηνοσαπάϊθ σὰ αταπαθ
Ἰασθη, 80 ψᾶτο 98 ἴβῆθηῃ υπιηδρ οι ζοτθθθη Ὀθγοὶίθ ἴῃ αἷθ Ὗ οἸἱογσάπυηρ
οἰηζυϊτούθη, θη ποῦ α196 Ηδτποπὶθ ἀᾶσα ρζοκοιηηθη πᾶγθ, τὴ ῖθ αἴ686 δ Οἢ
᾿ΏΤΩΘΥ Ζὰ Θίδη 6 απ, 1285 Ο]Ἰϑίομο υπᾶ ογπδμᾶίο Ὀοάυγίθ 4 ἀοο ἢ πἰτη-
ΤΟΣ ἀοΥ Ἡδσιηοηΐο, ἀδρόρθι ταδ8 ἀὯἄ88 [Πηρ]οίομθ υπὰ Ἰθηνοσπαπᾶϊο ἀπὰ
Ὁπρ]οῖο ἢ ογίο ἴθ ἀυχοῖὶ οἷπο 58.016 8}9 Ηδιηοηῖθο ΖΔ ΠΊΠΠ ΘΠ ΘΒΘΟΒ]ΟΘΒΘῺ
πογάθῃ, αὐτοῦ ἀΐθ βἷθ 'πὶ βίαμπαθ βἰπᾶ ἱπ ἀοσ οἰ ογάμηρ; Ζυιδδηιηθῃ-
βομ ἴθη σὰ πογάθῃ.

Ὧσι Ηασιποιίο (Οοίαυς 1 : 2) ατὅδθθθ υπιξαβϑὶ ἀΐο Θυδτίο (ϑ : 4) υπὰ
Θυϊπίο (2 : 8. 16 Θυΐηΐθ ἰδῦ δθϑυ ὑπὸ οἴποα αδῃζίου (8 : 9) ατῦξϑουν

“κ

10

1

20

282 32. ΡΗΠΟΙΔΟΙ͂

μεῖζον τᾶς συλλαβᾶς ἐπογδόωι. ἔστι γὰρ ἀπὸ ὑπάτας
ἐς μέσσαν συλλαβά, ἀπὸ δὲ μέσσας ἐς νδάταν δι᾽ ὀξεεᾶν,
ἀπὸ δὲ νεάτας ἐς τρίταν συλλαβά, ἀπὸ δὲ τρίτας ἐς
ὑπάταν δι ὀξειᾶν᾽ τὸ δ᾽ ἐν μέσωι μέσσας καὶ τρέτας
ἐπόγδοον᾽ ἁ δὲ συλλαβὰ ἐπίτριτον, τὸ δὲ δι’ ὀξειᾶν
ἡμιόλιον, (τὸ) διὰ πασᾶν δὲ διπλόον. οὕτως ἁρμονέα
πέντε ἐπόγδοα καὶ {δύο διέσιες, δι᾽ ὀξειᾶν δὲ τρέα
ἐπόγδοα καὶ δίεσις, (συλλαβὰ δὲ δύ᾽ ἐπόγδοα καὶ δεέσες).

γε. ΒΟΞΤΉΙΟΒ ἱπδῦ. τπ8. ΠΠ 8 ὑ. 218, 11 Ετίοαὶ. ΤῬληοίαμδ ἰσίέμν ἤσες αἕ-
με δὲ 8 ϑβογα ϑραΐία ἰαἴϊδδιιδ ἀεβηϊδοπῖδιιδ ἱἐποϊμαϊέ: ἀοδὶ8, ἱπχωὶδ, 681
δραΐξίμηι 4σΜμὸ Ἠιαῖον 68 δεδηιτίογίία ργορογίϊο ἀμοῦιι8 ἐοη δ. οομεθδα
ὕυδτγο εἐδὲ δ8ραΐζέιιηι, φι0 ἠιλαΐον 68ὲ ϑεβδᾳαμοοίαυα ρῬγορονίίϊο ἀμαδι8
ἀϊοδὶδιι8, ἰά εδὲ ἀπμοῦδμϑ δομιλίοη δ αἰηονγὶδιϑ. ϑ8ολίθηϊια 68. ἀτηινὶ-
ἀΐμηι οοπιηλαΐδ, ἀαδολίδηια ὑεγοὸ αἀἐνιϊαϊμηι ἀΐεδεοϑ, ἰά ε8ὲ δεηιῖ-
ἑοπὶὶ πεϊη ον δ.

1 [Β. 91] ΒβΊΟΒ. ἘΔ]. 1 21, 8 [ρ. 189, 17 .] τὸ πρᾶτον ἀρ-
μοσϑέν, τὸ ἕν, ἐντῶι μέσωι τᾶς σφαίρας ἑστία καλεῖται.

8 [Β. 160] ΙΑΜΈ1, ἴῃ Νῖο. ῥ. 77, 9 ἡ μὲν μονὰς ὡς ἂν ἀρχὴ οὖσα
πάντων χατὰ τὸν Φιλόλαον (οὐ γὰρ ἕν φησιν ἀρχὰ πάντων κελ.

9 [Β. 189] -- το. 19, 21 ἑτέρου γὰρ καιροῦ διερευνᾶν ἐπὶ
πλέον πῶς καὶ τετραγωνισθϑέντος ἀπὸ τῆς στιχηδὸν ἐχϑέσδως τοῦ
ἀριϑμοῦ οὐκ ἐλάττονα πιϑανὰ ἐπισυμβαίνδι φύσει καὶ οὐ νό-
μωει, ὥς φησι που Φ.

10 [Β. 61] ΝΊΟΟΜ. αὐίξμι. 119. 115,2 ἁρμονία δὲ πάντως ἐξ ἐναν-

8418 ἀἴΘ Φυδτίθο. Τθημ στοὰ ἄδν Ηγραίθ (3) ἷβ σὺ Νϑϑο (4ὴ ἰβὲ οἷῃθ
Φυδτίθ, σὸμ ἀοΣ Μοθὸ χὰ Νοίο (1) οἷμο Θυϊπίο, γσοὰ ἄογ Νιοΐθ Σὺ
Τυο (5, δράοῦ' Ῥαγαπιδ:6) οἷπο Θυδτίο, σοι ἄος Τυῖϊο (ΗΠ) τὰς Ηγρϑίο ()
οἷπο Φυϊΐηίθ. Ζνίβομθη Τυϊίθ (4) ὑπὰ Μο89 (4) Ἰίορὶ οἷαθ δῃσίοα. 216
Φιυλτίθ δον μαί δ Ὑαμᾶ]ἑηΐβ 8 : 4, αἷο Φυϊπίο ῶ : 8, ἀἶο Οοίδνθ 1 : 2.
βο Ὀοβίθεῦ αἀΐθο Οοἰαᾶνο δὰ8 ἔδηξ αδῃζίδηθῃ υὑπᾷ τοὶ Ηλι ύδηθῃ, ἀΐθ
Θυϊηΐθ δὺ8 ἄγοὶ Θδηῃζίδηθῃ υὑπᾶὰ οἰποὰ Ἡλίου, ἀΐθ Θυδτίθ 88 σΣιοὶ
Οδηζίδηθη ὑπαὶ οἰπθαλ Ηδίοι,

Ὁ]1ο Ὀίοβὶβ (948 : 956) ἰδὲ ἀΔ5 Ιηΐουνα}}, ὰπὶ πϑοῆοθβ ἀἰθ Ῥυοροσίοι 8: 4
(ἀϊ6 Ουαγίθ) στῦββοι ἰδ 8418 ζυγοὶ αδηζίδῃο (193 : 948)... Ὧδ8 Κοιώπιδ δῦθχ ἰβί
848 [πΐρυν 81}, ὑπ υγοίομοβ αἰθ Ῥγοροσχίΐοι 8 : 9 (ἀογ αἰαἸ Ζίο0Ή) βΚιτὄββογ ἰδ 418. στ οἱ
Ὠΐθθθη ἃ. ἢ. ζυοὶ Κοίποσο Ἠαϊθδπθ. 45 β'ο ἶδηγα ἰδὲ ἀἰο Η δ ἀθα Κοιῃμδ,
ἀδβ Ὀἰδβομίβιηδ δον αἱ Ηϑ!)τῆο ἄἀδγ Ὀὶθαϑὶβ ἀ. ἢ. ἀθβ Κἰοίπούθῃ Βδίίομβ.

ἢ. ΤὯ).8 Ζυοτϑὲ Ζυβαιηθηροίαρίθ, ἀ85 Εἰηθ, ἴῃ ἀν ΜΙυθ ἀον Καροὶ
μοὶββὲ Ηοχα.

8. Εΐπ6 ἰδὲ 411600 Ὠίηρθο Απΐδηρ,

9. ὕομ Ναῖΐασ, πίομύὺ ἀυχοι βαίσζυῃ. «;

.ι

10

15

2

ῳ

Β. Εν. 6---11. 2883

τέων γίνεταε᾽ ἔστι γὰρ ἁρμονέα πολυμιγέων ἕνωσις καὶ
δέχα φρονεόντων συμφρόνησις. ΤῊΞΟ βπιγτη. Ρ. 12, 10 χαὲ οἱ
Πυϑαγοριχοὶ δέ, οἷς πολλαχῆε ἔπεται Πλάτων τὴν μουσικήν φασιν
ἐναντέων συναρμογὴν καὶ τῶν πολλῶν ἔνωσιν καὶ τῶν δίχα φρο-
γούντων συμφρόνησιν.

11 [Β..189. 160] ΤἸΉΞΟ βαιγτη. 106, 10 περὲ ἧς [ἅδον ἀϊο ὨΘ 48]
καὶ ᾿άΑρχύτας ἐν τῶι Περὶ τῆς δεκάδος καὶ Φ. ἐν τῶι Περὶ φύ-
σιος πολλὰ διδξίασιν [να]. Α 18]. ΒΊΟΒ. ΕἸ. 1 Ῥτοοθαι. οοσ. 8 [Ρ. 16,
20 ὙΠ Φιλολάου.

ϑεωρεῖν δεῖ τὰ ἔργα καὶ τὴν οὐσίαν τῶ ἀριϑμῶ
καττὰν δύναμεν ἅτις ἐστὶν ἐν τᾶε δεχάδι᾽ μεγάλα γὰρ
χαὶ παντελὴς καὶ παντοεργὸς καὶ ϑείω καὶ οὐρανέω
βέω καὶ ἀνθρωπένω ἀρχὰ καὶ ἁγεμὼν κοινωνοῦσα κ5 5 κ
δύναμις καὶ τᾶς δεκάδος. ἄνδυ δὲ τούτας πάντ᾽ ἄπειρα
καὶ ἄδηλα καὶ ἀφανῆ.

γνωμικὰ γὰρ ἁ φύσις ἁ τῷ ἀριϑμῶ καὶ ἡγεμονικὰ
χαὶ διδασκαλιχκὰ τῷ ἀπορουμένω παντὸς καὶ ἀγνοου-
μένω παντί. οὐ γὰρ ἧς δῆλον οὐδενὶ οὐδὲν τῶν πρα-
γμάτων οὔτε αὐτῶν ποϑ᾽ αὑτὰ οὔτε ἄλλω πρὸς ἄλλο, δὲ
μὴ ἧς ἀριϑμὸς καὶ ἁ τούτω οὐσία. νῦν δὲ οὗτος χκατὰν
ψυχὰν ἁρμόξζων αἰσθήσει πάντα γνωστὰ χαὶ ποτάγορα
ἀλλάλοις κατὰ γνώμονος φύσιν ἀπεργάζεται σωματῶν
χαὶ σχίζων τοὺς λόγους χωρὶς ἑκάστους τῶν πραγμά-
των τῶν τὸ ἀπείρων καὶ τῶν περαινόντων.

10. 0᾽΄9 Ηδιτηοηΐθ ἰδὲ Ὀυπίροηβοιίος Ὠίηρο Ἐϊηίσυθηρ πα γοΣ-
Βοιϑάθῃ μϑϑτημ λον Ζιυιβδιητθηβτημηπηρ,

11. Ὁῖο ὙΥκϑαπικοῖν απὰ ἀδθ θθθα ἀοσ ΖΑΒ] πιυβθ ππδη πο ἀοΣ
ταῖν Ὀουχίοϊθηι, αἷθ ἴῃ ἀΟΥ ΖΕΒΏΣΔῊΪ ᾿ἰθρ. θη 816 ἰϑὺ ζτόβθ, 81168
γο]]οηαοηά, 41108 τὶ κοηα πα Απΐδηρ υπὰ ΕἸ Βτουΐῃ ἀθ8 μοι! 6 Πθιι, Ὠἰπλη-
᾿ίρομβοη πὰ ΤΩΘΏ ΘΟ Β]ΠΙΘμθη [θθη8. ΚΑΘ πἰπηηιὺ 61} εκ α σαί διοῦ ἀοὲ
Ζϑμηζϑῆ, ΟὨπ9 ἀἶθβθ αὔοσ ἰδὲ 81168 ὑπ ορτϑηζύ υπὰ Ὡηαἀθ ὁ ἀπᾶ πη κ]σ.

θη αἴθ Ναξπις ἀον ΖΔ] ἰβὲ κοῃηἰδδροπαομά, ἔθ μγθπα υπὰ 16}-
τοηα ζῶ 60] οἤθα ἰπ 70 οθαι Ὠίηρθ, ἀδ8 ἵμπὶ Ζγο ἔθ] αῖν οὐογ ἀπ δ9-
Καπηΐ ἰδέ, θη πἰομίβ σο ἄθη Ὠίηρθη ψᾶγο ἱγχθπάπθαι ΚΙΔΥ τϑάο ἴῃ
ἴβταῃ ΟΣ δ]ΐθθθ Ζὰ βοὴ ΠΟΟΝ σὰ δπάθσῃ, πθπη ἀΐθ ΖΔ}1] πίομε ᾿ᾶτθ
παπᾶ ἴδν ἤγοδοῃ. όο δος Ὀυίπρί β'θ 8110 Τίηρθ πιὶϊξ ἄθσ Αἰ ΘΘ ΘὮΓ-
πΘΒεησηρ ἱπ ΕΠηἸκ]ηρ ἱπηοΣθΆ1} ἀ6ν β'ϑαϊθ ὑπα τηδοδὺ δ'6 ἀδά υγοῦ Κϑηηῖ-
Ἰοὰ πὰ οἰπαπθν Θη βρυθομοπ ἃ πδοῖὶ ἀθα αποπιομβ Ναίαν, ἰημάθιῃ 86
ἴπθη Καὶ ὄγρου Π οῃ κοῖς γουϊοῖμε πὰ αἷθ ΟΣ ΒΒ] ηἶδθο ἀοΣ θορτθηζομάθῃ ὑπὰ
προρτοηζίθῃ Ὀίηρθ 100 Π ομθ8 δῶν δῖοι ϑομοίἀϑί. ς

φι

10

10

284 82. ΡΗΠΟΙ,ΑΟΒ

ἔδοις δέ κα οὐ μόνον ἐν τοῖς δαιμονίοις καὶ ϑείοες
πράγμασι τὰν τῷ ἀριϑμῶ φύσιν καὶ τὰν δύναμιν ἐσχύ-
ουσαν, ἀλλὰ καὶ ἐντοῖς ἀνθρωπικοῖς ἔργοις χαὶ λόγοις
πᾶσι παντᾶ καὶ κατὰ τὰς δημιουργέας τὰς τεχνεχὰς
πάσας καὶ κατὰ τὰν μουσιχάν.

ψεῦδος δὲ οὐδὲν δέχεται ἃ τῷ ἀριϑμῶ φύσις, οὗ
ἁρμονία" οὐγὰρ οἰκεῖον αὐτῶ ἐστι. τᾶς τῷ [τοι] ἀπείρω
χαὶ ἀνοήτω καὶ ἀλόγω φύσιος τὸ ψεῦδος καὶ ὅ φϑόνος
ἐστί.

ψεῦδος δὲ οὐδαμῶς ἐς ἀριϑμὸν ἐπιπνεῖ" πολέμιον
γὰρ καὶ ἐχϑρὸν τᾶι φύσει τὸ ψεῦδος, ἁ δ᾽ ἀλήϑεεα οἐ-
χεῖον χαὶ σύμφυτον τᾶι τῶ ἀρεϑμῶ γενεᾶι.

12 [Β. 160] --- --- [». 18, ὅ ΥὟΠ. υπηυίυμοῖ θαν πδοῖ ἔν. 11. υρῖ. Α 15]
χαὶ τὰ μὲν τᾶς σφαίρας σώματα πέντε ἐντί, τὰ ἐν τᾶι
σφαίραι πῦρ (καὶ) ὕδωρ καὶ γᾶ καὶ ἀήρ, καὶ ὁ [ὰἢ τᾶς
σφαίρας δλκὰς πέμπτον.

18 [Β. 169] ΤΉΞΟΙ, αὐίμηι. Ρ. 20, 86 Αβί. χαὶ τέσσαρες ἀρχαὶ τοῦ
ζώιου τοῦ λογικοῦ, ὥσπερ καὶ Φ. ἐν τῶε Περὶ φύσεως λέγει,
ἐγκέφαλος, καρδία, ὀμφαλός, αἰδοῖον. χεφαλὴ [ἐγκέφαλος ἢ] μὲν
γόου, καρδία δὲ ψυχῆς καὶ αἰσϑήσιος, ὀμφαλὸς δὲ ῥι-
ξώσεος καὶ ἀναφύσιος τοῦ πρώτου, αἰδοῖον δὲ σπέρ-
ματος [καὶ] καταβολᾶς τε καὶ γεννήσεος᾽ ἐγκέφαλος δὲ

θὲ Καπηβὲ ἀἷθ Ναίαν ἄθς Ζ8}1 υπὰ ἴῃτο Κσαῖν υἱοδὺ Ὁ]οβα ἰῃ ἄἀδπ
ἀδιποπίθομθη πὰ κοι! οθη Πηρθη ὙΠ ΓΚβδπ) θοθθα, βομάοσῃ δυο δ οχα]}}
ἴῃ 8116} τ ΒΟ] ἤθη ὍΘ και υπὰ Ὑοτγίθη, βονίθ δυο ἰῃ 4116} ἰθοὶ-
πἰθοθθιι Ὑ στο ίσησου πὰ ἰὼ ον Μυεῖκ.

ΝΙΝ σορ [ρ πίη αἰθ Νίαίιν ἄθσ Ζϑα], ἀΐθ Ηϊδυτηοηΐο Ὀϑαίϊσε,
ἴῃ βἰοι δυῖ. Ὥθῃῃ δὲ ἰβὺ ἴῃν πίομδ οἴζθοῃ. Αὐὸῦ ἀοὺ Ναί ἀθ8 Ὁ] .-
Ὀορτοισίϑῃ ὑπὰ Γὐπεϊπυίσοη υπὰ {Ππνϑγ ηζάρθη ἰδὺ [τς απὰ Νοὶὰ οἶρθι.

Τλὶς δος δΙᾶϑὶ πΐθ ἰῃ ἀἷθ Ζ8}1 Ηἰποίθ. Ὦθπη ἀδρ ἴμὰρ ἰδὲ ἀδς
Ναῦ πναυβδμη] οῦος Εδὶπὰ, αἷο ΤΥ ΔΕ οὶΣ ἀρὸΣ ἄδθπι Οθθοθοιῦθ ἀ6
ΖΔὨ] νοῦ Ηδυθθ δὺ8 ΔΗΡΘΌΟΣΘΙ.

12. πὰ Ζεῦ σοί ο8 ἔϊδηξ Κῦρος ἅν Ὑ͵αΙΧυροὶ ν 6 ἰῃ ἄδσ
Κυροὶ θαβηα]ομοα: Εδϑυορ, θοῦ, Επάθ υπὰ [λυΐ, υπὰ 818 ἔδηἴίος
δ (δαμολίρσε) 1, Δβιβο (Ὁ) ἀον Κυροὶ.

18. Ῥίον Ῥγίποὶρίθη οἱδδέ ἐς δεὶ ἄδηι υεγπιπδεραδίεη Οεεοδῆρζε:
Θελίγη, εγσ, Ναδεὶ πᾶ δολαηισ δα. ἩΗΐτι ἐπί ας Ῥγίποὶ ἄο8 Ὗαι-
βἰδαπάθθ, ΗΟΥΣ ἀδ8 ἀθσ 85.66190 υπὰ Ἐχηρβηάυηρ, ΝΑ 6] ἀδβ ἀθβ Αἀηνο-
Σ6]ὴ8 υπὰ ἘΠΙΡΟΓΎΒΟΒΒοηΒ 68 Επδτγο, βοδαρ θα 69 ἀον βϑιιθηθηῦ-

11

10

15

Β. ΕῪ. 11--15. 2δὅ

{(σημαένει) τὰν ἀνθρώπω ἀρχάν, καρδία δὲ τὰν ζώου,
ὀμφαλὸς δὲ τὰν φυτοῦ, αἰδοῖον δὲ τὰν ξυναπάντων᾽
πάντα γὰρ καὶ ϑάλλουσι καὶ βλαστάνουσιν.

14 [Β. 181] ξεν. βύοχι, ΠῚ 11 ν. δ18. ἄξιον δὲ χαὶ τῆς Φιλολάου λέξεως
μνημονεῦσαι" λέγει γὰρ ὃ Πυϑαγόρειος ὧδε" 'μαρτυρέονται -- τέϑαπται.
ῬΊλτο ΟοΥΡ. 4984 ἤδη του ἔγωγε καὶ ἤχουσα τῶν σοφῶν, ὡς νῦν ἡμεῖς
τέϑναμεν καὶ τὸ μὲν σῶμά ἐστιν ἡμῖν σῆμα, τῆς δὲ ψυχῆς τοῦτο ἐν ὧι
αἱ ἐπιϑυμίαι εἰσὶ τυγχάνει ὃν οἷον ἀναπείϑεσϑαι καὶ μεταπίπτειν ἄνω χάτω
καὶ τοῦτο ἄρα τις μυϑολογῶν κομψὸς ἀνήρ, ἴσως Σικελός τις [να]. Ἐπαροῦ, ἔν.
1158. ἢ ἢ Ἰταλικὸς ΓΡΙΠοἶδοβ ἢ παράγων τῶι ὀνόματι διὰ τὸ πιϑανόν τε χαὶ
πειστιχὸν ὠνόμασε πίϑον, τοὺς δὲ ἀνοήτους ἀμνήτους, τῶν δ᾽ ἀμυήτων τοῦτο
τῆς ψυχῆς οὗ αἱ ἐπιϑυμίαι εἰσί, τὸ ἀκόλαστον αὐτοῦ καὶ οὐ στεγανόν, ὡς τετρη-
μένος εἴη πίϑος, διὰ τὴν ἀπληστίαν ἀπειχάσας ... καὶ φοροῖεν εἰς τὸν τετρη-
μένον πίθον ὕδωρ ἑτέρωι τοιούτωι χοσχίνωι τετρημένωι. τὸ δὲ χόσκινον
ἄρα λέγει, ὡς ἔφη ὁ πρὸς ἐμὲ λέγων, τὴν ψυχὴν εἶναι. Οταίν!. 400 Ο χαὲ γὰρ
σῆμά τινές φασιν αὐτὸ εἶναι τῆς ψυχῆς ὡς τεθαμμένης ἐν τῶι νῦν παρόντι.
νεΩ!. Ατησν. ΙΥ 151 σ Εἰχξίϑεος ἰδΔεξίϑεος ΠΔΟῊ [8100]. Υ. Ρ. 261 Πδίποαϊ 8) ὁ
Πνϑαγορικός ... ὥς φησι Κλέαρχος ὁ Περιπατητικὸς ἐν δεντέρωι Βίων [ΕΗ6.
Π 803 ἔν. 2] ἔλεγεν ἐνδεδέσθαι τῶι σώματι καὶ τῶι δεῦρο βίωι τὰς ἁπάντων
φυχὰς τιμωρίας χάριν, καὶ διείπασϑαι τὸν ϑεὸν ὡς εἰ μὴ μενοῦσιν ἐπὶ τούτοις,
ως ἂν ἐχὼν αὐτοὺς λύσηι, πλείοσι καὶ μείζοσιν ἐμπεσοῦνται τότε λύμαις.
διὸ πάντας εὐλαβουμένους τὴν τῶν χυρίων ἀνάτασιν φοβεῖσϑαι τοῦ ζῆν ἑχόντας
ἐχβῆναι μόνον τε τὸν ἐν τῶι γήραι ϑάνατον ἀσπασίως προσίεσϑαι, πεπει-
σμένους τὴν ἀπόλυσιν τῆς ψυχῆς μετὰ τῆς τῶν χυρίων γίγνεσθαι γνωμης.

μαρτυρέονται δὲ καὶ οἱ παλαιοὶ θεολόγοι τὸ καὶ
μάντεις, ὡς διά τινας [τινος τιμωρίας ἃ ψυχὰ τῶι
σώματι συνέζευχται καὶ καϑάπερ ἐν σάματι τούτωι

τέϑαπται.

18 [Β. 131. 118] ΑΤΉΕΝΔΑΟ. 6 ὑ. 6, 18 βοῦν. χαὶ ᾧ. δὲ ὥσπερ ἐν
φρουρᾶι πάντα ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ περιειλήφϑαι λέγων καὶ τὸ ἕνα εἶναι καὶ το
ἀνωτέρω τῆς ὕλης δεικνύει. Ῥιιλτ. Ῥμδοάοη. 61) τί δέ, αὖ Κέβης; οὐκ ἀκη-
χόατε σύ τε χαὶ Σιμμίας περὶ τῶν τοιούτων ΕΥ̓ οσνγοσΠολϊκοῖς ἂθβ βοϊ θβαμοναεὶ
Φιλολάωι συγγεγονότες. --- Οὐδέν γε σαφές, ὦ, Σώκρατες. --- «Αλλὰ μὴν καὶ
ἐγὼ ἐξ ἀχοῆς περὶ αὐτῶν λέγω. 618 ἤδη γὰρ ἔγωγε [0068] ὅπερ νυνδὴ σὺ
ἤρου, καὶ Φιλολάου ἤχουσα, ὅτε παρ᾽ ἡμῖν [ΤΒ6Ὀ061] διηιτᾶτο, ἤδη δὸ χαὶ ἄλλων
τινῶν, ὡς οὐ δέοι τοῦτο ποιεῖν" σαφὲς δὲ περὶ αὐτῶν οὐδενὸς πώποτε οὐδὲν
ἀχήχοα. 62Β ὁ μὲν οὖν ἐν ἀπορρήτοις λεγόμενος περὶ αὐτῶν λόγος, ὡς ἔν
τινι φρουρᾶε ἐσμεν οἱ ἄνθρωποι χαὶ οὐ δεῖ δὴ ἑαυτὸν ἐχ ταύτης λύει» οὐδ᾽

Ἰϑοσιης ὑπὰ Ζουρυπρ. Δ8 Ηΐγὰ ρος ζδεζοίονπεί) ἀδθ Ῥυίποὶρ ἀθθ
Μοαβοῦθη, ἀδ8 ΗοΙΣ ἀδ8 ἀθβ Τίοσβ, ἀὧἀοσ ΝᾺΡΘΙ] ἀδβ ἀος ῬΗβῃζθ, Ἂἀδ8
ΟἸοὰ ἀδ8 611ὁ᾽ ξυβδιγθθῃ. Ὥθῃῃ 8110 ὈΠΠΘΩ πὰ πϑοῦθθη..

14. Ἐπ᾿ θοζοῦχθῃ ΔΌΟΥ δῦ αἀἷθ αἰΐθπ ΤὨθοϊορθη ἀπά βομον, ἀδ88
ἀΐ6 6616 τη ἀθπὶ Κῦτρον πὶθ σὺν βίσδῖθ συβδιτηθηρθίοοδί ὑπᾶ ἰῃ ἴὨπὶ
μῖϑ ἴῃ οἰπθηὶ ΟἼΔῸΘ Ὀοδίαίίοι ἰδ,

σι

10

286 832. ΡΗΙΟΌΓΑΟΝ

ἀποδιόράσχειν, μέγας τὲ τίς μοι φαίνεται χαὶ οὐ ῥάιδιος δμδεῖν. οὐ μέντοι
ἀλλὰ τόδε γέ μοι δοχεῖ, αἱ Κέβης, εὖ λέγεσϑαι τὸ ϑεοὺς εἶναι ἡμῶν τοὺς ἐπι-
μελουμένους χαὶ ὑμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἕν τῶν χτημάτων τοῖς ϑεοῖς
εἶναι. 82} τοιγάρτοι τούτοις μὲν ἅπασιν, αὖ Κέβης, ἐχεῖνοι οἷς τι μέλει
τῆς ἑαυτῶν ψυχῆς, ἀλλὰ μὴ σαματι πλάττοντες [παλαττοντες, 56. τὴν ψυχήν]
ξῶσι, χαίρειν εἰπόντες, οὐ χατὰ ταὐτὰ πορεύονται αὐτοῖς ὡς οὐχ εἰδόσιν ὅπηι
ἔρχονται, αὐτοὶ δὲ ἡγούμενοι οὐ δεῖν ἐναντία τῆι φιλοσοφίαι πράττειν χαὶ τῆι
ἐχείνης λύσει τε χαὶ χαϑαρμῶι ταύτηι δὴ τρέπονται ἐχείνηι ἑπόμενοι, ἧε ἐχείνη
ὑφηγεῖται. αὶ. ἘΙοΔτΟδΟΒ 5. 265, 18.

16 [Β. 186] Ευρεμ. ἘΠῚ. Β 8. 12256᾽80 ὥστε καὶ διάνοιαέ τινες
χαὲὶ πάϑη οὐκ ἐφ᾽ ἡμῖν εἰσιν, ἢ πράξεις αἱ κατὰ τὰς τοιαύτας
διανοίας καὶ λογισμούς, ἀλλ᾽ ὥσπερ Φ. ἔφη εἶναί τινας λό-
γους χρδέττους ἡμῶν.

ΒΑΆΚΧΑ͂Ι.

11 [Β. 90] Κβ'ζτοβ. Ἐπ]. 1 1δ, 7 (ρ. 148, 4 7] Φιλολάου Βάκχαι.

ὅ χόσμος εἷς ἐστιν, ἤρξατο δὲ γίγνεσθαι ἀπὸ τοῦ
μέσου καὶ ἀπὸ τοῦ μέσου εἰς τὸ ἄνω διὰ τῶν αὐτῶν
τοῖς κάτω. ἔστε (γὰρ) τὰ ἄνω τοῦ μέσου ὑπεναντέως
κείμενα τοῖς χάτω. τοῖς γὰρ κατωτάτω τὰ μέσα ἑἐστὲν
ὥσπερ τὰ ἀνωτάτω καὶ τὰ ἄλλα ὡσαύτως. πρὸς γὰρ τὸ
μέσον κατὰ ταὐτά ἐστιν ἑκάτερα, ὅσα μὴ μετενήνδκταιε.

18 [Β. 85] --- ---Ι12ὅ, 8 [». 214, 21 7. Φιλολάου ἐκ Βαχχῶν.
Οἴναὶ (περὶ ἡλίου) δυβρθίδ! ] θη.

16. Οσοίέ πάϊὲ αἰϊδὲ πὶθ ἴῃ οἰποαι Οοἴδβηρηϊθ 50 ]οΎ 895 μπᾶ αὐξ
Μεημδοΐθη εἰμ ἨῺΡ εἰπ διῶοῖκ 665 Οδίξεγ δ εϊΖ65.

16. δαΐεν δαῦδεη το ρσονέδεε Ῥογείο ρον πᾶ Ζείαοηδολαΐέεπ
πἰοδέ ἐπ ὠπδόρον σοναΐί τῦῖς αμοὶ ρονίδε6 Παπαϊεπροη, αὲδ αἰ δοἰοδέπ.
Ῥογεεϊϊησεπ ἐπὰ ὕροεγϊεσισιρεη δεγιΐόη. ἘΔ αἷοδὺ υἱοϊπιθην, ἐς Ῥῆ.
δασίε, σονῖθθο Μοίϊνο, ἀἷθ βιᾶσιχον δἰ πα 8418 Μἱγ.

ΑΒ ῈΝ ΒΑΚΟΗΙΙΝ.

17. (Βοῖοι) 2,6 Ἡγεπογάμιπ ἰδέ εἰπε ποῦ. δὶς ΜΡ απ Ζιι
ἐπίείσοη ὕοη ἀδγ Α6 αἰδ, πᾶ ναῦν υοῸη ὅδ᾽ ΑΝ δ ἱπ ἀσμεοίδεη
Αὐὐείάπαοη παοὴ οὔόπ τυἱε παοὴ πίη. Ῥέμη 'νᾶς οὗέπ ἥεσέ νον
εν ΜΠΠΙῸ αἰ υϑρ άϊέ δἰοῦ χὰ ἀδηι, 'ναδ ὑπίοη Περί, ἐπίσεσεπρεεείζέ.
Ῥόπη ζῶν αἷό σαπζ ὑπίοη Περοπᾶεη δίπρε δέϊδεη ας ἐπ ὅν ΜΗ Ε
ἰοροπᾶοη ἄας Οδογείς ὑπᾶὰ ἀα8 ὕδγίρε ἄδπι ἐπϑέβργεοδοπα. Ῥέππ ἐπε
Ῥεγλάϊπιὶς χιρη ἈΠ ορμηκέ εἰπα δες Εἰοδέμησοη οἰεὶοἧ, πε ᾿απσεαγ ἐλ.

18. (Οαΐ δον αἱ δοππε αἰδοοζα θη.) ἐξ

σι

10

15

Β. ἘΈ. 18--19θ. ΖΥΓΕΙΕΈΓΕ. 206. ΘΕΒΑΙΞΟΉΤΕΝ 21. 957

19 [Β. 86] ῬΕΟσΙ, ἴῃ Ἐπ]. Ρ. 22, 9 Εὐῖϑα]. δεὸ χαὶ ὃ Πλάτων πολλὰ
καὶ ϑαυμαστὰ δόγματα περὶ ϑεῶν διὰ τῶν μαϑηματιχῶν εἰδῶν
ἡμᾶς ἀναδιδάσχδι χαὶ ἡ τῶν Πυϑαγορείων φιλοσοφία παρασε-
τάσμασε τούτοις χρωμένη τὴν μυσταγωγέαν καταχρύπτει τῶν ϑείων
δογμάτων. τοιοῦτος γὰρ καὶ ὅ Ἱερὸς σύμπας λόγος καὶ ὅ Φιλό-
λαος [Φιλολάου] ἐν ταῖς Βάχχαις χαὶ ὅλος ὅ τρόπος τῆς Πύυ-
ϑαγόρου περὶ ϑεῶν ὑφηγήσεως.

ΖΝΕΙΕΕΠΗΛΑΈΤΕΩΝ.

20 [Β. 151] 1. Τυρὺβ ἂθ πιθηβ. Π 12 ὀρϑῶς οὖν ἀμήτορα τὸν ἑπτὰ
ἀριϑμὸν ὃ ᾧ. προσηγόρευσε" μόνος γὰρ οὔτε γεννᾶν οὔτε γεννᾶσϑαι πέφυχε᾽
τὸ δὲ μήτε γεννῶν μήτε γεννώμενον ἀχίνητον᾽ ἐν χινήσει γὰρ ἢ γέννησις, τὸ
μὲν ἵνα γεννήσηι, τὸ δὲ ἵνα γεννηϑῆε' τοιοῦτος δὲ ὃ ϑεός, ὡς καὶ αὐτὸς ὃ ῥήτωρ
ὁ Ταραντῖνος φησὶ δὲ οὕτως" ἔστι --- λλων᾽. Ατᾶ ἀο,βο θη πμζαν ον βδδί ρθη
ὕτσχαοῖο (Ῥτοσοβ Περὶ ἑβδομάδος ἢ Ῥπῖτο ἃ. ορὶξ,. 100 Ρ. 84,10 Οοδπ, δι᾽ ἦν αἰτίαν
οἱ μὲν ἄλλοι φιλόσοφοι τὸν ἀριϑμὸν τοῦτον ἐξομοιοῦσι τῆι ἀμήτορι Νίχηι καὶ
Παρϑένωι, ἣν ἐκ τῆς τοῦ Διὸς χεφαλῆς ἀναφανῆναι λόγος ἔχει, οἱ δὲ Πυϑα-
ρόγειοι τῶι ἡγεμόνι τῶν συμπαντων᾽ τὸ γὰρ μήτε γεννῶν μήτε γεννώμενον
ἀκίνητον μένει χτλ. μαρτυρεῖ δέ μου τῶι λόγωι χαὶ ᾧ. ἐν τούτοις" ἔστι γάρ,
φησίν, --- ἄλλων. ΑΝΑΤΟῚ. (0 ἀροδάο ῥὑ. 8ὅ Ηοΐδοῖς ἑβδομὰς μόνη τῶν ἐν-
τὸς ὀεχάδος οὐ γεννᾶι οὔτε γεννᾶται ὑπ᾽ ἄλλου ἀριϑμοῦ πλῆν ὑπὸ μονάδος διο
καὶ χαλεῖται ὑπὸ τῶν Πυϑαγορείων παρϑένος ἀμήτωρ.

ἔστι γὰρ ἡγεμὼν καὶ ἄρχων ἁπάντων, ϑεός, εἷς, ἀεὶ
ὥν, μόνιμος, ἀχένητος, αὐτὸς ἑαυτῶι ὅμοιος, ἕτερος
τῶν ἄλλων.
ΘΕΕΑΔΙΒΟΗΤΈΩΜ.
ΠΕΡῚ ΨΥΧΉΣ.

21 [Β. 164. Υεῖ. ἥροηροὶ Μηποδη. φεῖ. 42. 1846 5. 214] Βίοῦ. ΕΝ]. 1 20,2
Ρ- 112,10 Ὑ7. Φιλολάου Πυϑαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ ψυχῆς. Φ. ἄφϑαρτον τὸν
κόσμον εἶπεν. λέγει γοῦν οὕτως ἐν τῶι Περὶ ψυχῆς"

παρὸ χαὶ ἄφϑαρτος χαὶ ἀχαταπόνατος διαμένει τὸν ἄπει-
ρον αἰῶνα᾽ οὔτε γὰρ ἔντοσϑεν ἄλλα τις αἰτία δυναμικωτέρα

19. ΤΥεοϊοσίς ἐπ Οεϑίαϊί υοη πιαίποηιαίδολεη Εσωγόη Ἰοδγί }]αίο
μπᾶ ὅας Ῥνίδασογοίδοδο" Ηεὶέσε ον μπᾶ Ῥηἠϊοίαος ἐπ ἀδη Βακοῆΐοη.

ΖΝΕΙΕΕΠΗΑΈΤΕΩ.

90. δίς δοδοηζαλιὶ ἰδέ οἱοῖοδ αδ᾽' τααϊϊοτ- πα Εἰ ου]οβθῃ ΑἰΒθπδ-
ΝΙΚκο... Τϑμῃ βἷθ ἰθὺ ἂοσ ΕὔὮτος υπὰ Ηδιγβοθοῦ 8116. Πίηρθ, οί,
οἰπίρ, οί, ὈϑΒδττ Π οἾ, ἈΠΟ ΠΟ, βίο 50] 80 »]οίοἢ, σοι 8116π| δηάθσθῃ
ψ ΒΟ ἢ 6α6}.΄

ΘσΕΕΑΙΒΟΗΤΕΒΞ.

Φ21. Ῥάγαπι Ὀϊοῖδὲ (6 ῬΡοΪΈ) δυοῃ ππνογρδηρ] οὗ ἀπ ὑηθοσν ρ ἢ αἷθ
Ὁποηαοο Εν ρ κοὶς ἰπάστγο. θη ποᾶον τίγα βίο) οἷπθ δηᾶθσο γῸῈ πη
1918, Ετδραι, ἃ. Ὑογθοκσ. ὦ 11

10

1ὅ

288 82. ΡΗΠΟΙΔΑΟΒ Β. ΕῊΉ. 21.

αὐτᾶς εὑρεϑήσεται οὔτ᾽ ἔχτοσϑεν φϑεῖραι αὐτὸν δυναμένα" ἀλλ᾽
ἥν ὅδε ὃ χόσμος ἐξ αἰῶνος καὶ εἰς αἰῶνα διαμένει, εἷς ὑπὸ δνὸς
τῶ συγγενέος καὶ χρατίστω χαὶ ἀνυπερϑέτω χυβερνώμενος. ἔχει
δὲ χαὶ τὰν ἀρχὰν τᾶς κινήσιός τε χαὶ μεταβολᾶς ὃ χόσμος εἷς
ἐὼν καὶ συνεχὴς χαὶ φύσι διαπνεύμενος χαὶ περιαγεόμενος ἐξ
ἀρχ(ᾶς ἀγιδίου" καὶ τὸ μὲν ἀμετάβλατον αὐτοῦ, τὸ δὲ μεταβαλ-
λον ἐστί" χαὶ τὸ μὲν ἀμετάβολον ἀπὸ τὰς τὸ ὅλον περιεχούσας
ψυχᾶς μέχρι σελήνας περαιοῦται, τὸ δὲ μεταβάλλον ἀπὸ τᾶς σε-
λήνας μέχρι τᾶς γᾶς. ἐπεὶ δέγε χαὶ τὸ κινέον ἐξ αἰῶνος ἐς αἰῶνα
περιπολεῖ, τὸ δὲ κινεόμενον ὡς τὸ κινέον ἄγει οὕτως διατίϑεται,
ἀνάγχη τὸ μὲν ἀειχίνατον τὸ δὲ ἀειπαϑὲς εἷμεν᾽ χαὶ τὸ μὲν νῶ
καὶ ψυχᾶς ἀναχωμα(ἣ πᾶν, τὸ δὲ γενέσιος καὶ μεταβολᾶς" καὶ τὸ
μὲν πρῶτόν τε δυνάμει χαὶ ὑπερέχον, τὸ δ᾽ ὕστερον χαὶ χαϑυ-
περεχόμενον᾽ τὸ δὲ ἐξ ἀμφοτέρων τούτων, τοῦ μὲν ἀεὶ ϑέοντος
ϑείου τοῦ δὲ ἀεὶ μεταβάλλοντος γενατοῦ, χόσμος.

διὸ χαὶ χαλῶς ἔχειν ἔλεγε, χόσμον ἦμεν ἐνέργειαν ἀίδιον
ϑεῶ τε χαὶ γενέσιος χατὰ συναχολουϑίαν τᾶς μεταβλατιχᾶς φύ-
σιος. καὶ ὃ μὲν (εἷς) ἐς ἀεὶ διαμένει χατὰ τὸ αὐτὸ χαὶ ὡσαύτας
ἔχων, τὰ δὲ χαὶ γινίμενα καὶ φϑειρόμενα πολλά" χαὶ τὰ μὲν (ἐν)
φϑορᾶι ὄντα χαὶ φύσεις καὶ μορφὰς σώιζοντι καὶ γονῆε πάλιν
τὰν αὐτὰν μορφὰν ἀποχαϑιστάντι τῶι γεννήσαντι πατέρι καὶ
δημιουργῶώω

τἰγκοηᾶο ὕτββοιο πάθῃ ἰϑββθη, αΐθ βίου τυᾶγο 8418 βὶο (ἀἐ6 Ῥγοϊίβεοϊ ἢ) ποσὰ
οἷῃθ ΨΟᾺ δύβθθη ὙΪΣΚΟΠθ, ϑίοδο αἷθ οἱ νοσγηϊομίοῃ Κδηπίθ. ὙΊΘΙΏΘΩΥ ΜΙᾺΣ
ἄΐοβο οὶ: σοῦ Επγὶ κοῖς μΒοΡ ἀπᾶὰ Ὀ]οΪδὲ ΌΪ8 ἰπὰ Ἐπί κοι. ἘΔ ρίοδι πὰρ Επθ
πα κἷ9 τὶγαὰ ΠΣ νὸπ Εΐποηι ροθηκί, ἀθσ ἴῃ σ γοϑοηδυϑπαϊ, Αἰ πδοπρ, ππὰ
ποῦ θοσίσ ΠΟ δῦ. Αποὶ δαί αἴθ Ὑ7οΙ Ὁ 8418 οἰπχζῖρϑγ, Ζυβαπιπθπδησοηᾶοῦ ὑπὰ
γο ον Ναδίατν ἀυτονγθῦοῦ ἀπά τππηρϑάτθμίος όγρον ἄθα Απΐδηρ ἀοΓ Βουγοσθρ;
πα Ὑογβπαθγπηρ σοη ουγίβοπι Απέληρ 838η. πᾶ ζᾶ Ὀοδπαοί βἰο ἀογ οἷπθ
Το! ἰπ Ὑογάπασιπιηρ Ὀορτί ἴδῃ, ἀΟΥ δπάοσθ ὈΪοὶδὺ ππνογδηάογι. πᾶ σἂν γα
ἴδγ ἀπνοσβηἀου ον ΤῸ] γοὴ ἀρθὺ 88 4.11 ππηβο !οββοηᾶθῃ ὙΥ οἰΐβοοῖο Οἷβ σῦσα
Μουᾶθ δΌφορτοηζί, ἄθὺ ππνογάμαου!οὴθ σοὺ Μοπᾶθρ δΐὲβ Ζὰῦ Ετᾶθ. 88 πῃ
δ ἀδ8 Βουοροηθ νου Εν ρος σὰ Ἐν κοῦ ἀϊο Ὁπιάτομαπρ' Ὀοττκὶ παπᾶ
ἀλ5 Βουορίο 80, τίθ ἀδ8 Βοχορϑοηᾶο Γγί, Ὀοδυϊπηγης τσ, 80 τσδβ Ὧ88 οἷῃθ
βίοίβ Ὀθυγοζοηα, 445 δηᾶοτο βίοίβ Ἰοἱ θη βοὶῃ υπᾶ ἀδ8 οἷπθ ἀογ Ἠοιτβομογεὶος ἀοΣ
ψογυπ πα βθοῖθ, ἀβδβ δηᾶθσο ἀογ Ἐπίβίθμπηρ, πηὰ ὙοΙδπάοιτιηρ,, ἀ88 οἷπθ ὧδ Υ
Ῥούθῃζ Ὡ80} ὑσίτηᾶν πα ὥδοιταρθηᾶ, ἀ88 δπᾶθσο βοχυῃξσ πᾶ ὕρθοιταρί. 788
8Δ8 αἴθβοῃ Ὀοίϊάθη Ῥγύοίρίοη ἄθπι βίοίβ ἰδυΐθηοσῃ δε! οθη ππὰ ἄσα οπΐὶς
γοσϑ ἀου οἤθη ΚΒ ουΠ Οοα Ὀοδύθης δ ἰδὲ ἀΐο Ὑγ Ια.

αν, ϑασίε ΕΥ̓, 68 Βαὶ τομρ, ἄδβ8 αἷο Ῥ7οὶἑ οἷπο ονίὶρο Βοιδερτιηρ᾽
ἀοἴϊοβ ὑπ ἄἀθγὺ Κγδδίαγ βοὶ, ἱπάοπι αἀἷθ νουβηου ]οο Νααίασ ἰθτ (ἄος Θοἰζεὶ
Οοἴοϊρβομδῖς Ἰοθδίθ. πᾶ αἴδβοῦ Ὀ]οἱδὺ οἷποῦ ὈΪβΒ ἰπῃ Εὐγὶ καοὶς ἰπ οἷπ απ ἀογ-
ΒΟ] Όθη Ὑογίαββυμηρ;, ἀἷθ Κτϑδίασοη 806. οηϑίθῃθη ὑπᾶ σψϑυροιθη ἱπ ΕΠΠ6. Ὁμὰ
ἀΐθβο, οὔ οῦ ἀογ ον δ ρ] ἢ Κοὶς ἀπ οσνγοσίθη, Ὀθυσϑῆσγοι ἀοοὶ ἴῃ το Εἰσοπεῦπι-
ΠομΚοϊΐορη ἀπᾶ Οἰοδιδιίθη πᾶ Ὀτίηρθη δαΐ ἄθῃ οσο ἄθγ Ζουσαηρ τἱθάθγιμι
ἀἰθβοὶθ θβία!ς ἤοσνοσ τγίθ δἷο ἀοὺ Ὀτσναῦοσ ππὰ Πϑιΐατρ ροβοδδ θη.

10

1

158

832. ΡΗΠΙΟΙΔΟΗ͂ Β. ΡΈ. 22.285, 38, ΕΥ̓ΕΥΤΟΒ 1. 2. 289

ΠΕΡῚ ΡΥΘΜΩΝ ΚΑῚ ΜΈΤΡΩΝ Α ΒΤ'

22 [Β. 1177] Οταυν. Μααν. 11 8 ὑ. 106, θ ἘπρΟΙΌτ. Ῥυίδαρογας ἰσίξων φυῖα
ἈΠΕ ἔρδὲ δον ρὑἑαυὶϊξ α ροδίογί8 χμαογοπᾶᾳ δοηξεηΐία οϑι. ἴπ φωΐδιιΒ υεἷ ροὐῥθδὶ-
πὴ Πογιῖδδε Ῥλιϊοϊαμηι γερεγίο Ταγοηίνπινι, χιὶ ᾿νε δ υοἱιονέηίδιιϑ ἄς τιίοῖ-
ἱεροπ δ γεδιδ οἐ φμα φυιασφιυε δὶρη Ποοηΐ ορρίαο οὔδουγο ἀὲδδεγίαηθ, ργυἱιϑημανι
ἄς απίπιαο διεδϑίανίἑα ἀεοοεγηαΐ, ἀε τιοηϑιγὶδ ροπογίδιιδ εἰ πιμηνεγὶδ ὑμαΐα σεο-
γεοίγίοανι ηιδίοαηι αχιε αγὶίπηιούίοαηι πεν θα αἰδϑρμίαξ ῬῈῪ ἤαδο οηιο πρϊῦεν-
ϑιιηι οαὐξίδθε ΠΟ ΠΥ 5. ΤΙ Ἴ ν. 120, 12 πιηο αα Ῥλμοίανηι γοᾶδο, α φιο ἀμάπηι
για0η)0 ἱηέεγυαϊϊο ἀσγοδϑιιθ δηι, φμὶ ἐπὶ ἑογἐϊο υοἱμηείπιηι, ᾳμας περί υ-
ϑμῶν χαὶ μέτρων Ῥγαεποίαξ, 6 απίπια δῖ. ἰοφμῖξων: “απίαα ἐπάϊέμν σοΥ-
»ογὲ »ῬοῈῪ ωπιεγμηι οἵ ἱπιηιογίαϊοηι δαπάεπιᾳφμε ἱποογρογαῖΐθηι 60Ή.-
σεηδεηίϊαηι᾽. ἰΐεηι ροϑέ αἴἰα: “αἰ στέμν σογριδ αὖ απίηια, φμῖα δῖ:
ἐο ποῖ »οΐεδϑὲ υἱὲ 8οηδὲδιιδι ἃ ΄αὸ ρῬοδίᾳφιαηι πιοτίε ἀοάἀμοίΐα εδῖ,
ασὶέ ἰη πο ἱποεογρογαΐοηι υἱέαηι

28 [Β. 151] Ταπτ. ἴῃ Νίοοσα. ῥ. 10, 22 [βγτίδη. 10, 22] ὦ. δέ φησιν ἀρι-
ϑμὸν εἶναι τῆς τῶν κοσμικῶν αἰωνίας διαμονῆς χρατιστεύοισαν
καὶ αὐτογενῇ συνοχῆν.

ὕΒΕΒ ΒΗΥΤΗΜΕΝ ὕΝῸ ΜΑΑΒΒΕ. ΡΒΙΤΤΕΒ ΒΌΟΘΗ.

22. ὉΪο βθθ]ο ἔὰφι δἷοὰ ἄρῃ Κὄτροσ οἷμβ ἀῦχοι ἀϊθ ΖΔ}] πὰ αἷθ πημϑυθτὉ -
Ἰοῦθ πηᾶ πηϊκὄιρου!ομο Ηδιτηοπίθ... ἷθ βθοῖὶο ἰοὺ ἀθῃ Κῦρον, νοὶ! βἱθ
ΟἾπο ἴππ αἷο Κίππο πἰοῦῦ Ὀοππίσθῃ πη. ῬΘπη ἀον Τοα δὶ6 σοὶ ἱμπι ροίσϑδηϊς
δεῖ, Γγὺ δἷ6 οἷπ Κὄγροσ!οδοβ αβοίῃ ἱπ ον οἰ.

28. Ὁΐῖο Ζ8.}} ἰβὲ 488 Ποσσβοβοπθ ὑπὰ ὑμουβοδδήΐϊοηυο Βδηὰ ἀθθ οσίβοα
ΒΟΒΔΥΓΘΠΒ ΟΟΥ ἱπηθ ΘΙ ΠἸοθη Ὁ ΐηρθ.

89. ΕΥ̓ΒΎΤΟΝ.

1. Ἰαμασ, Υ. Ρ. 148 Εὔρυτος μὲν ὁ Κροτωνιάτης, Φιλολάου ἀχουστής,
ποιμένος τινὸς ἀπαγγείλαντος αὐτῶι ὅτι μεσημβρίας ἀκούσειε Φιλολάου φωνῆς
ἐχ τοῦ τάφου χαὶ ταῦτα πρὸ πολλῶν ἐτῶν τεϑνηχότος ὡσανεὶ ἄιδοντος, ᾿χαὶ
τίνα πρὸς ϑεῶν᾽ εἶπεν ᾿ ἁρμονίαν; ΑΙ6 Μεταποντῖνος Θθοπᾶκ ὃ 266 (. 188,
1Ν.), 261 (. 189, 8Ν.0), δἷἰβΒ Ταραντῖνος ὃ 261 (ρ. 190, 8Ν0) θαχοϊομποῖ, γε.
Ὧτοα. [ΠῚ 6. ΥΠ1 46 [οὔαὰμ ῬὨ1]10]. Α 4. 6]; Ανρυι, ἀθ ἄορπι. Ρ]αί. 8. Εὔρυσος
μιοῖβο ον Ὑογΐδϑδοσ ἀθ5 ρ Ἰβομίθη ΒαοιθΒ Περὶ τύχας β':ΟὈ. ἘΠ].1 6, 19. ΟἸοπι.
ΒαΌπι. Υ͂ 29 Ρ. 688.

2. ΤΉΞΟΡΕΕΒ. ΜΟΙΆΡὮΥΒ. Ρ. 71" 19 ὕβοῃοσ (Βουπ 1890) τοῦτο γὰρ [πᾶ ἢ
μη μέχρι του προελθόντα παύεσϑαι] τελέου χαὶ φρονοῦντος, ὅπερ ᾿Αρχύτας
[να]. 3. 264,26] ποτ᾽ ἔφη ποιεῖν Εὔρυτον διατιϑέντα τινὰς ψήφους" λέγειν
γὰρ ὡς δόε μὲν ἀνθρώπου ὃ ἀριϑμός, ὅδε δὲ ἵππου, ὅδε δ᾽ ἄλλου τινὸς τυγν"
χάνει. νῦν δ᾽ οἵ γε πολλοὶ μέχρι τινὸς ἐλθόντες καταπαΐονται, χαϑάπερ
χαὶ οἱ τὸ ἕν χαὶ τὴν ἀόριστον δναόα ποιοῦντες" τοὺς γὰρ ἀριϑμοὺς γεννή-
σαντες χαὶ τὰ ἐπίπεδα, καὶ τὰ σώματα σχεδὸν τὰ ἄλλα παραλείπουσιν πλὴν
ὅσον ἐφαπτόμενοι καὶ τοσοῦτο μόνον δηλοῦντες, ὅτι τὰ μὲν ἀπὸ τῆς ἀορίστου
ὀνάδος οἷον τόπος χαὶ χενὸν χαὶ ἄπειρον, τὰ δ᾽ ἀπὸ τῶν ἀριϑμῶν καὶ τοῦ
ἑνὸς οἷον ψυχὴ χαὶ ἄλλ᾽ ἄττα' [χρόνον δ᾽ ἅμα χαὶ οὐρανὸν χαὶ ἕτερα δὴ
πλείω], τοῦ δ᾽ οὐρανοῦ πέρι καὶ τῶν λοιπῶν οὐδεμίαν ἔτι ποιοῦνται μνείαν.

οἰ 11"

1

16

8ὅ

260ὺ 388. ΕΥ̓ΒΥΤΟΒ 8. 84. ΔΒΕΟΗΙΡΡΟΚ. ΓΥΒΙΞΠ, ΟΡΒΙΜΟΒ 1---ὅ.

8. ΑΞΙ:5Τ. Μοίρα. Ν ὅ. 1092Ρ 8 οὐϑὲν δὲ διώρισται οὐδὲ ὁποτέρως οἱ
ἀριϑμοὶ αἴτιοι τῶν οὐσιῶν χαὶ τοῦ εἶναι, πότερον ὡς ὅροι οἷον αἱ στιγμαὶ
τῶν μεγεϑῶν, καὶ ὡς Βὔρυτος ἔταττε, τίς ἀριϑμὸς τίνος, οἷον δᾶ μὲν ἀνθρώπου
ὁδὶ δὲ ἵππου, ὥσπερ οἱ τοὺς ἀριϑμοὺς ἄγοντες εἰς τὰ σχήματα τρίγωνον χαὶ
τετράγωνον, οὕτως ἀφομοιῶν τοῖς ψήφοις τὰς μορφὰς τῶν (ξώιων χαὶ) φυτῶν.
[Αταχ.] 2. ἃ, δι. ἡ. 821, 9 χείσϑω λόγον χάριν ὅρος τοῦ ἀνθρώπου ὁ σν ἀριϑμός,
ὁ δὲ τὲ τοῦ φυτοῦ" τοῦτο ϑεὶς ἐλάμιβανε ψηφῖδας διακοσίας πεντήχοντα τὰς μὲν
πρασίνας τὰς δὲ μελαίνας, ἄλλας δὲ ἐρυϑρὰς χαὶ ὅλως παντοδαποῖς χρώμασι
κεχρωσμένας" εἶτα περιχρίων τὸν τοῖχον ἀσβέστωι χαὶ σχιαγραφῶν ἄνϑρωπον
καὶ φυτὸν οὕτως ἐπήγνυ τάσδε μὲν τὰς ψηφῖδας ἐν τῆι τοῦ προσώπου σχια-
γραφίαι, τὰς δὲ ἐν τῆι τῶν χειρῶν, ἄλλας δὲ ἐν ἄλλοις, καὶ ἀπετέλει τὴν τοῦ
μιμουμένου ἀνϑρώπου διὰ ψηφίδων ἰσαρίϑμων ταῖς μονάσιν, ἅς δρίζειν ἔφασχε
τὸν ἄνϑρωπον.

94, ΑΒΟΗΙΡΡΟΒ. ΤΥΒΙΒ. ΟΡΞΙΜΟΞΚ.

1. ΤΑ, Υ͂. Ρ. 260 [6. οὔδα ὅ. 81] τῶν δὲ δύο τῶν περισωϑέντων ἀμφο-
τέρων Ταραντίνων ὄντων ὃ μὲν "᾿ἄρχιππος ἀνεχώρησεν εἰς Τάραντα, ὃ δὲ
“ῦσις μισήσας τὴν ὀλιγωρίαν ἀπῆρεν εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐν ᾿Αχαΐαι διέτριβε
τῖι Πελοποννησιαχῆι, ἔπειτα εἰς Θήβας μετωικίσατο σπουδῆς τινὸς γενομένης
[δι οῦ παρὰ τῶν Θηβαίων), οὗπερ ἐγένετο Ἐπαμεινώνδας ἀχροατὴς καὶ
πατέρα τὸν Δῦσιν ἐχάλεσεν. ὧδε καὶ τὸν βίον κατέστρεψεν. αὶ. ΝῈ». Ἐρδπι.
2. ΘΙΟΡΟΒ. ΣΧ 11], 2.

Εσϊππάθηθ Αποκάοίθ δ08 ἄθῃ Ἐοπηδη ἀθ8 ΑΡρο]]οηΐοβ ὥθον [γδὶβ ἴαμα.
ΡΜ. Ρ. 185 νεῖ. 268.

ΖΜΕΙΕΈΣΑΤΤΕ ΒΟΉΞΙΕΈ.

3. ῬΟΒΡΗ. Υ. Ρ. 61 οὔτε γὰρ αὐτοῦ Πυϑαγόρου σύγγραμμα ἦν, οἵ τ᾽
ἐχφυγόντες Δῦσίς τε χαὶ Ἄρχιππος χαὶ ὅσοι ἀποδημοῦντες ἐτύγχανον ὀλίγα
διέσωσαν ζώπυρα τῆς φιλοσοφίας ἀμυόρα τε καὶ δυσϑήρατα.

8. θιοα. ΥἹΙΙ Τ [8. οὔθ 3. 82] τὲ δὲ φερόμενον ὡς Πνυϑαγόρου Δύὐσιδός
ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυϑαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ ᾿ΕἘπαμεινώνόα καϑη-
γησαμένου.

4, ἈΤΗΕΝΑΟ. ὅ Ρ' 6,16 βομνγαγίζ. [πδοὰ ῬΆ110]. ἔγ, 16 5. 2δῦ,81] “ῦσις δὲ καὶ
Ὄψιμος ὄ μὲν ἀριϑμὸν ἄρρητον δρίζεται τὸν ϑεόν, ὃ δὲ τοῦ μεγίστου τῶν
ἀριϑμῶν τὴν παρὰ τὸν ἐγγυτάτω ὑ ὑπεροχήν" εἰ δὲ μέγιστος μὲν ἀριϑμὸς ὁ δέκα
χατὰ τοὺς Πυϑαγοριχοὺς ὃ τετραχτὺς τε ὧν καὶ πάντας τοὺς ἀριϑμητικοὺς
καὶ τοὺς ἁρμονικοὺς περιέχων λόγους, τούτωι δὲ ἐγγὺς παράκειται ὃ ἐννέα,
μονάς ἐστιν ὁ ϑεός, τοῦτ᾽ ἔστιν εἷς ἑνὶ γὰρ ὑπερέχει ὃ μέγιστος τὸν ἐγγυτάτω
ἐλαχίστωι ὄντι αὐτῶι.

ὅ. Ιαμβι, Υ. Ρ. 261 ρῥ. 192 Ν. “Ῥηγῖνοι ᾿Αριστείδης . . . Ὄψιμος.

Οο,δβομίον Βείοῦ ἀ68 1 γϑῖὶβ δὴ ΗΪΡΡδΙΌΠΟΒ του. ΥἹΙ 42. ἴ᾿μ8:. Υ. Ῥ. 1ὅ.
γαῖ. ΟἸθαι. δα. Υ͂' ὅ8 Ρ. 680 Ρ.

φι

10

16

856. ΑἩΠΟΗΥΤΑΞ. Α. ΓΕΒΕΝ 1--4. 261

0. ΑΒΟΗΥΤΑΚΒ.

Α. ΓΕΒΕΝ ΝῺ ΤΕΒΉΗΒΕ.
πεν.

1. Ῥιοα. ΥΙΠ 19---88.

Αρχύτας Πνησαγόρου Ταραντῖνος, ὡς δ᾽ ᾿Αριστόξενος [ἘῊΘ 79
ΤΠ 415 ἔν. 18 νρῖ. Α 7.9] Ἑστιαίου, Πυϑαγορικὸς καὶ αὐτός. οὗτός
ἐστιν ὅ Πλάτωνα ῥδυσάμενος δι᾿ ἐπιστολῆς παρὰ Διονυσίου μέλ-
λοντα ἀναιρεῖσθαι. ἐθαυμάζετο δὲ καὶ παρὰ τοῖς πολλοῖς ἐπὶ
πάσηι ἀρετῆι᾽ καὶ δὴ ἑπτάχις τῶν πολιτῶν ἐστρατήγησε, τῶν
ἄλλων μὴ πλέον ἐνιαυτοῦ στρατηγούντων διὰ τὸ χωλύξιν τὸν νό-
μον. πρὸς τοῦτον καὶ Πλάτων γέγραφεν ἐπιστολὰς δύο, ἐπιξιδήτπεδρ
αὐτῶι πρότερος γεγράφει τοῦτον τὸν τρόπον. [Εο]ρσθοη 88 80. 81 ἀἷθ
γοῦὶ Ὑογίογερον ἀον ΟἈΚΙΚΘ] οββοι συ ἔθη μοί] βομύθη Βυϊϑἕθ.)

γεγόνασι δὲ ᾿Φρχῦται τέτταρες" πρῶτος αὐτὸς οὗτος, δεύτερος 82
ἹΜιτυληναῖος μουσικός, τρίτος Περὶ γεωργίας συγγεγραφώς, τέταρ-
τος ἐπιγραμματοποιός. ὅὄνιοι καὶ πέμπτον ἀρχιτέχτονά φασιν, οὗ
φέρεται βιβλίον Περὶ μηχανῆς ἀρχὴν ἔχον ταύτην᾽ ᾿τάδε περὶ
[παρὰ ΕἾ Τεύχρου Καρχηδονίου διήχουσα᾽.

περὶ δὲ τοῦ μουσικοῦ φέρεταε καὶ τόδε, ὡς ὀνειδιζόμενος ἐπὶ
τῶι μὴ ἐξαχούεσθαι εἴποι" “τὸ γὰρ ὄργανον ὑπὲρ ἐμοῦ διαγωνι-
ζόμενον λαλεῖ. |

τὸν δὲ Πυϑαγοριχὸν ᾿Αριστόξενός φησι [ἴ-. 14] μηδέποτε στρα-
τηγοῦντα ἡττηϑῆναι᾽ φϑονούμενον δ᾽ ἅπαξ ἐχχωρῆσαι τῆς στρα-
τηγίας, καὶ τοὺς αὐτέκα ληφϑῆγαι. οὗτος πρῶτος τὰ μηχανικὰ 88
ταῖς μαϑηματιχαῖς προσχρησάμενος ἀρχαῖς μεϑώδευσε χαὶ πρῶτος
χένησιν ὀργανιχὴν διαγράμματι γεωμετρικχῶι προσήγαγε, διὰ τῆς
τομῆς τοῦ ἡμικυλίνδρου δύο μέσας ἀνὰ «λόγον λαβεῖν ζητῶν εἰς
τὸν τοῦ χύβου διπλασιασμόν. καὶ ἐν γεωμετρίαι πρῶτος κύβον
εὗρεν, ὥς φησι Πλάτων ἐν Πολιτείαι [ΝἼ] 628 ΒΊ}.

2. β΄ ΑΒ. ᾿

.Αρχύτας Ταραντῖνος Ἑστιαίου υἱὸς ἢ Μνησάρχου ἢ νασα-
γέτου ἢ νασαγόρου, φιλόσοφος Πυϑαγορικός. οὗτος Πλάτωνα
ἔσωσε μὴ φονευϑῆναι ὑπὸ “Ζιονυσίου τοῦ τυράννου. τοῦ κοινοῦ
δὲ τῶν ᾿Ιταλιωτῶν προέστη, στρατηγὸς αἱρεϑεὶς αὐτοχράτωρ ὑπὸ
τῶν πολιτῶν καὶ τῶν περὶ ἐκεῖνον τὸν τόπον Ἑλλήνων. ἅμα δὲ
καὶ φιλοσοφίαν ἐχπαιδεύων μαϑητάς τ᾽ ἐνδόξους ἔσχε καὶ βιβλία
συνέγραψε πολλά δὰ Ηθδγοβῖοε].

τοῦτον φανερῶς γενέσθαι διδάσχαλον Ἐμπεδοκλέους () καὶ

10

10

262 8ὅ. ΑΒΟΒΥΤΑΙ͂

παροιμέα “᾿Αρχύτου πλαταγή᾽, ὅτι ᾿4. πλαταγὴν εὗρεν ἥτις ἐστὶν
εἶδος ὀργάνου ἦχον χαὶ ψόφον ἀποτδλοῦντος. [Υ αὶ. Α 10.]

8. Ποβατ οἱ 28

ἕξ ηιανρδ εἰ ἰογας ἩΙΟΥΟ ΜῈ οαγοπ δ ἀγόπας
“οηϑογοηι οοὐίδεπί, Αγοδυία,

ρμϊυογὶθ εαἰσυλ Ῥγορο ἴλέμϑ ραγυα Μαΐίδημηι
ᾶ“όγα, πο. σμίοσιαμε ἐϊδὲ ργοσεϑὲ

αογίαβ ἱομερέαδϑδε ἀοπιο8 απὲλοχμε τοὐινπηι
ῬεγοΥ 886 ροΐμεηι ηιογὶ 70.

οοοὶὶξ οἱ ῬΡεϊορὶδ σεμλίον, οοπυῖυα ἀΘΟΥΡΊΠΉ,
Τηλοηδίϑομε γοηιοΐμβ ὅν ἀμγαϑ

εἰ ]ουῖϊδ ἀαγοαπῖβ Μιηοδβ αἀρεῖδδμδ, δαδομίᾳμε
Ταγίαγνα Ῥαπίδοϊθη, ἐΐοεγμς, ΟΥ̓́Θ

ἀοηνέδομηι, σμαηευΐδ ορεο Ἰγοίαπα γε
ἐρηάογα ἐεδίαΐμδ ηὐδὶϊ μἴίγα

φόγυοϑ αἰγμς οσμίοηι ηλουΐὰ οοηοόδδογαΐ αἶγας,
μιἄλοο ἐδ πΟΉ, ϑογαϊμβ αμοίον

φαΐμγας υεγίφιιθ. 864 οὐδ νὰ πιαμεΐ πο,
οἱ οαἰοαᾶα δεομιοῖ υἱα ἰοξϊ.

4. 51ΈΑΒΟ Υ1Ι[ ὑῥ. 280 ἔσχυσαν δέ ποτε οἱ Ταραντῖνοι καϑ᾽ ὑπερβολὴν
πολιτευόμενοι δημοχρατιχῶς . .. ἀπεδείξαντο δὲ χαὶ τὴν Πυϑαγόρειον φιλο-
σοφίαν, διαφερόντως δ᾽ ᾿4. ὃς χαὶ προέστη τῇς πόλεως πολὺν χρόνον. [Υεὶ.
Α1 8.261, 2. 18].

ὅ, Ῥιμάτο ΘΡ. Ἶ ἢ. 8380 ὅμως δ᾽ οὖν ἀσφαλέστερόν μοι ἔδοξε χαίρειν τότε
γε [γου ἀον ατίθη Βοῖβο πϑοὸβ ϑγυδκαβ 861] πολλὰ χαὶ Δίωνα καὶ Διονύσιον
ἐᾶν χαὶ ἀπηχϑόμην ἀμφοῖν ἀποχρινάμενος ὅτι γέρων τε εἴην καὶ χατὰ τὰς
ὁμολογίας οὐδὲν γίγνοιτο τῶν τὰ νῦν πραττομένων. ἔοικε δὲ τὸ μετὰ τοῦτο
Ἀρχύτης τε παρὰ Διονύσιον ἀφικέσθαι" ἐγὼ γὰρ πρὶν ἀπιέναι [οἰπῖρο Ζαὶξ ὩΔΟΣ
861, συγοϊίο Βιοἷ86] ξενέαν χαὶ φιλίαν ᾿Αρχύτηι χαὶ τοῖς ἐν; Τάραντι καὶ Διονυσίωι
ποιήσας ἀπέπλεον ... 589Α ἔπεμψε μὲν γὰρ δὴ Διονύσιος τρίτον ἐπ᾽ ἐμὲ
τριήρη δαιστώνης ἕνεχα τῆς πορείας, ἔπεμψε δὲ ᾿Αρχέδημον, ὃν ἡγεῖτό με τῶν
ἐν Σιχελίαι περὶ πλείστου ποιεῖσϑαι τῶν ᾿Αρχύτηι ξυγγεγονότων ἕνα χαὶ ἄλλους
γνωρίμους τῶν ἐν Σιχελίαι ... [Βιϊοῖ ἀθ8 Ὀ οπγπῖίοβ 8ὴ Ρ]δίοῃ) ἐπιστολαὶ δὲ
ἄλλαι ἐφοίτων παρὰ τε ᾿Αρχύτου καὶ τῶν ἐν Τάραντι τήν τε φιλοσοφίαν
ἐγκωμιάζουσαι τὴν Διονυσίου, καὶ ὅτι ἂν μὴ ἀφίκωμαι νῦν, τὴν πρὸς Διο-
νύσιον αὑτοῖς γενομένην φιλίαν δι᾿ ἐμοῦ οὐ σμιχρὰν οὖσαν πρὸς τὰ πολιτικὰ
παντάπασι διαβαλοίην. 840 Α πορεύομαι δὴ . .. πολλὰ δεδιὼς μαντευόμενός
τε οὐ πάνυ χαλῶς. 860 προσιόντες δέ μοι ἄλλοι τε χαὶ οἱ τῶν ὑπηρεσιῶν
ὄντες ᾿Αϑήνηϑεν ἐμοὶ πολῖται ἀπήγγελλον ὅτι διαβεβλημένος εἴην ἐν τοῖς
πελεασταῖς καί μοί τινες ἀπειλοῖεν, εἴ που λήψονταί με, διαφϑερεῖν. μηχανῶμαι
δή τινα τοιάνόε σωτηρίαν. πέμπω παρ᾽ ᾿Αρχύτην καὶ τοὺς ἄλλους φίλους εἰς
Τάραντα, φράζων ἐν οἷς ὧν τυγχάνω. οἱ δὲ πρόφασίν τινα πρεσβείας πορισά-
μενοι παρὰ τῆς πόλεως πέμπουσι τριακόντορόν τε καὶ Δαμίσχον αὑτῶν ἕνα,
ὃς ἐλθὼν ἐδεῖτο Διονυσίου περὶ ἐμοῦ λέγων, ὅτι βουλοίμην ἀπιέναι καὶ μηδαμῶς
ἄλλως ποιεῖν" ὃ δὲ ξυνωμολόγησε χαὶ ἔπεμψεν ἐφόδια δοὺς ... ἐλθὼν δὲ εἰς
Πελοπόννησον εἰς Ὀλυμπίαν [0]. 106. 860] Δίωνα καταλαβὼν ϑεωροῦντα ἤγγελ-
λον τὰ γεγονότα. Ἠϊοτδὰβ δἰ190 ϑρδίογθῃ Ζ. Β. Οἱο. ἀ0 σϑρ.ῖὶ 10,16 αμόδδε ἐξ

10

10

Α. ΠΕΒΕΝ. 2--9. 268

ογοάο, Τωδεγο, Ῥίαίομδηι ϑοογαΐε τεογίμο ρυέθνμηι ἴθ Αεσγρίμην αἰδοομᾶι οαμθα,
»Ῥοδὲ ἐπ ΤΠ αδαια οὐ ἱπ ϑιοϊδανι οοπέενδδε, μὲ Ῥυίλασογας ἱπυεκέα Ῥεγάϊδοονεί,
εἰσιε εἰ οι Αγολυία Ἰαγεπῖδο εἰ οὐπα Τίηγμαθο ΖΟΟΥῸ τρρϊέμ Κι2286 οἱ Ῥλὶ-
ἔοῖεο οοημπομίαγιοδ 6986 ἨΟΠΟΪΆ.

θ. ῬΒΟΟΊ,. ἴῃ Ἐμοὶ. Ῥτοὶ. ΠῚ 66, 14 [85 Ἐπιάθεη᾽ Β (οβοδμοννίθ ἀδγ ἀϑοπιοαΐο)]
ἐν δὲ τούτωι τῶι χρόνωι [ΡἸδθομ] καὶ “Δεωδάμας ὁ Θάσιος ἦν καὶ ᾿4. ὃ Τα-
ραντῖνος καὶ Θεαίτητος ὁ ᾿Αϑηναῖος, παρ᾽ ὧν ἐπηυξήϑη τὰ ϑεωρήματα καὶ
προῆλϑεν εἰς ἐπιστημονικωτέραν σύστασιν.

Ἴ. ΙΑΜΒῚ, Υ. Ρ. 191 (818 Ατἱβίοχϑιοβδ) Σ᾽ πένϑαρος γοῦν διηγεῖτο πολλάκις
περὶ ᾿Αρχύτου (τοῦ) Ταραντίνου ὅτι διὰ χρόνου τινὸς εἰς ἀγρὸν ἀφικόμενος
ἐκ στρατείας νεωστὶ παραγεγονώς, ἣν ἐστρατεύσατο ἡ πόλις εἰς Μεσσαπίους,
ὡς εἶδε τόν τε ἐπίτροπον καὶ τοὺς ἄλλους οἰκέτας οὐκ εὖ τῶν περὶ τὴν γεωρ-
γίαν ἐπιμέλειαν πεποιημένους, ἀλλὰ μεγάληι τινὶ ὶ κεχρημένους ὀλιγωρίας ὑπερ-
βολῆι ὀργισϑείς τε χαὶ ἀγαναχτήσας οὕτως ὡς ἂν ἐκεῖνος, εἶπεν ὡς ἔοιχε πρὸς
τοὺς οἰκέτας ὅτι εὐτυχοῦσιν, ὅτι αὐτοῖς ὠργισται" εἰ γάρ μὴ τοῦτο συμβεβη-»
χὸς ἦν, οὐχ ἄν ποτε αὐτοὺς ἀϑωώιους γενέσθαι τηλικαῦτα ἡμαρτηχότας. ἨὈδτδὺδ
Οσια. Ταβο. ΓΥ̓ 86, 18 υ. ν. 8.

8. Ατηκν. ΧΙ] 6198 χαὶ ᾿Αϑηνόδωρος δὲ ἐν τῶι Περὶ σπουδῆς καὶ παι-
διᾶς ᾿Αρχύτην φησὶ τὸν Ταραντῖνον πολιτιχὸν ἅμα χαὶ φιλόσοφον γενόμενον
πλείστους οἰχέτας ἔχοντα αἰεὶ τούτοις παρὰ τὴν δίαιταν ἀφιεμένοις εἰς τὸ
συμπόσιον ἥδεσϑαι. ΑΞΕι, Ὗ. Ἡ. ΧΗ 16 ἀλλὰ χαὶ ᾿Α. ὁ Ταραντῖνος πολιτιχός
τε καὶ φιλόσοφος ἀνὴρ γενόμενος πολλοὺς ἔχων οἰχέτας τοῖς αὐτῶν παιδίοις
πάνυ σφόδρα ἐτέρπετο μετὰ τῶν οἰχοτρίβων παίζων", μάλιστα δὲ ἐφίλει τέρ-
πεσϑαι αὑτοῖς ἐν τοῖς συμποσίοις. Ὑρὶ. ἡ. 10.

9. Ατη. ΧΠ ὅδ Α ᾿Δριστόξενος δ᾽ ὁ μουσικὸς ἐν τῶι ᾿Αρχύτα βίωι [ΕἘἨ 8
Π 216 ἔν. 18] ἀφιχέσϑαι φησὶ παρὰ Διονυσίου τοῦ νεωτέρου πρεσβευτὰς πρὸς
τὴν Ταραντίνων πόλιν, ἐν οἷς εἶναι χαὶ Πολύαρχον τὸν Ἡδυπαϑῆ ἐπιχαλού-
μενον, ἄνδρα περὶ τὰς σωματικὰς ἡδονὰς ἐσπουδακότα καὶ οὐ μόνον τῶι ἔργωι
ἀλλὰ χαὶ τῶι λόγωι. ὄντα δὲ γνώριμον τῶι ᾿Αρχύται χαὶ φιλοσοφίας οὐ παν-
τελῶς ἀλλότριον ἀπαντᾶν εἰς τὰ τεμένη χαὶ συμπεριπατεῖν τοῖς περὶ τὸν ᾿4ρ-
χύταν ἀχροώμενον τῶν λόγων. ἐμπεσούσης δέ ποτε ἀπορίας καὶ σχέψεως
περί τε τῶν ἐπιϑυμιῶν χαὶ τὸ σύνολον περὶ τῶν σωματιχῶν ἡδονῶν ἔφη ὁ
Πολύαρχος κτλ. Ὀΐθ ὙΙαοΙΙοσυαρ ἂθθ Ῥοϊγαγοῖοβ, αἰθ Ὀοὶ Αἰδ. πἰοδνς ταθὴν
οὐδ ύδη ἰβύ, Ὀθππίσζι, τίο Απκιἄηρο δὴ Ασὶδο. Ν. ἘΠ. Η 12 ζοΐροῃ, στὰ βοίπος Εἰοοῃ
στο. Οὐδὲ. πὶ. 12, 839 αοοὶριε οπΐηι, ορέϊηνὶ αὐνϊοϑοοη δ, υοίεγεηι ογαΐίοτδηι Αγονμψίας
Ταγεηδηδ, πιαρηὶ Ἰρνυληηὴ8 εἰ ργαξοϊαγὶ υἱγὶ, χιας ηδὲ [(δῦο βρυῖ οι} ἐγαάίέα 6ϑῖ,
ομῆι 6886 αὐμίεϑοοηβ Ταγοηΐ μι Ὁ. Μααΐηιο. παΐαηι οαριίαϊδογεηι Ῥεϑίδηι
φμανι υοἱιρίαξεηι οΟΥ̓ΡΟΥΒ ἠονημέδιδ ἀϊοοδαί α παΐμγα ἀαίαμα, οὐ υοἱωρίαζιδ
αὐἱάας ᾿ἰδιαϊηδδ ἰδηλογε οἐ οογεπαΐε αὐ ροΐῥεπάμηι ἱποϊἑαγεπέμνγ. 40 ἀἷπο ραΐνγίας

40 ρνγοαίδίοηεδβ, δῖπο γογς ρμδιῥοαγιρ ουογδίομοδ, ἀπο οὐρὶ ᾿οδίϊδιιδ οἷαι ἀεδέμνα

οοἰϊοφμία παϑοὶ; πϊμηι ἀδοπίχυς ϑ8οοῖιιδ, πμϊϊι πιαΐϊμηι ζασημδ 6866, αὐ φμοά
δϑιυϑοὶρίοημηι πη ἰδίἀο υοἱωρίαϊίδ ἱπροϊϊογεῖ: δέμργα υενο οἱ αὐἀπμϊξονία δἰ Ομ α
ἑαΐϊς Πασίὶξιιρη τ οαοϊἑαγὶ αἰδὲδ ἑπιϊοοοδνγὶδ εἰδὶ υοἱμρίαξίδ. ουηεχμο μοηνδνὴ δῖνος
παΐμγα δίυε φμὶϑ ἀοιιθ πἰλὴϊ τηοέε γηγαρθίαδι ἐμ ἀεαϊδθεξ, ᾿μὶο ἀλυϊλο μεν ας
ἄοπο τηὐἱδέϊ ἑαηι 6886 ἱπέηοιηι φῆι υοἱμρίαίοηι. 41 πεὸ ἐπῖηι ἰδιἀϊηε ἀον παρε
ἱοεηιρογανίδας ἰοσμ 6886 πέημα οημῖηο ἴηι υοἰμρία ἠδ γόσπὸ υἱγίμέοηι ὈΟ886 60Ή-
ϑίϑίεγε. σμοὰ φμὸ ηιαφὶδ ἱπίεϊϊεσὶ ροδϑεῖ, ἤπσεγε απίηιο ἱωδεδαΐ ἑαπία ἱποὶέαύνηη
αἴέφωονι υοἱιιρίαίε οὐΥρογὶδ φμαπία ρεγοὶρὶ ροδϑεῖ ηιααΐηια; ποημηὶ οεηδεδαΐ ζ0ΥῈ

2θ4 8δὅ. ΑΒΟΒΗΥΤΑΚΒ

ἀμδίι. φιῖα ἕαηι ἄλι, ἄμηι ἰΐα σαμάενεί, πἰλὶδ ασίέαγε ηιεηΐε, εὐ ναδονο τλλὲϊ
οοσίἑαἰέοης οὐπδερμὶ ροδϑεί. χμοογοα πἰλὴϊ 688ὲ ἕαηι ἀεἰεδίαδὶϊς ἑαηεγυ Ῥεδι Ἔνι
φμαηι υοἷμρίαϊΐενι, δῖ σμίάδηι ἐα, ΟΜ ἨΙαΊΟΥ ἐδ8εί αἶχμε ἰΟΉσΊΟΥ, οὔμες απὸρεὶ
πο εἐαδησμεγεί. λαεὸ οὐ Ο. Ῥοπδδο ϑαημΐς ρῬαΐγε εἶδ, α φιὸ Οαμᾶϊηο

δ φγοοῖδο 5. Ῥοδίμημεμδ 1. γούμγειιθ οοπϑιῖεθ [821] δμρεγαΐὶ ϑωηξ, ἰοομέμα Αγολῳ-

10

1ὅ

χα Νεαγοῦμδ Ταγεηέννδ ἤοθρέ8 ποδίεν, φιὰ ἐπ, αφιοϊδα ρορμῖ οριαηὰ ρεγνιαν-
δεγαΐ, 86 α πιαδογίδιιδ παΐμ ἀοοορίδ8ε ἀἰοεδαΐ, οὐρα φμίάοηι εἰ δεγηιοηὶ ἐπΐεν [μεϊδδεὶ
Ρίαίο Αἰδεπιθηδὶδ, γμεηι Ταγοεπέμηι υεηῖδδε 1,. Οαηἶο Α4ρρὶο ΟἸαμαϊο οολϑμῆδιωδ
[3491] γερενίο.

10. ΑΕΙΒΤ. ΡΟ]. Θ 6. 1840}26 χαὶ τὴν ᾿άρχύτου πλαταγὴν οἴεσϑαι γενέσϑαι
χαλῶς, ἣν διδόασι τοῖς παιδίοις ὅπως χρώμενοι ταύτηι μηδὲν χαταγνύωσι τῶν
κατὰ τὴν οἰχίαν" οὐ γὰρ δύναται τὸ νέον ἡσυχάζειν.

11. Απιχαν. Υ. Η. ΧΙ 19. Ἀ. τά τε ἄλλα ἦν σώφρων χαὶ οὖν καὶ τὰ
ἄχοσμα ἐφυλάττετο τῶν ὀνομάτων. ἐπεὶ δέ ποτε ἐβιαζετό τι εἰπεῖν τῶν ἄπρε-
πῶν, οὐχ ἐξενιχήϑη, ἀλλ᾽ ἐσιώπησε μὲν αὐτό, ἐπέγραψε δὲ κατὰ τοῦ τοίχου,
δείξας μὲν ὃ εἰπεῖν ἐβιάζετο, οὐ μὴν βιασϑεὶς εἰπεῖν.

12. ΑΒιϑτ. τποῖ. Γ 11. 1412412 4. ἔφη ταὐτὸν εἶναι διαιτητὴν χαὶ βωμόν"
ἐπ᾿ ἄμφω γὰρ τὸ αδιχούμενον καταφεύγει.

ΞΠ5Ε.

18. ΗΈΘΥΟΗ. Καίδιορ; ἀογ Αὐἱδιοίθ ἰδοῦ βου ἴοη [Ἐοβοῖ 14 ἢ, 88]:
περὶ τῆς ᾿Αρχύτου φιλοσοφίας 7; Ἡ. 86 ἐκ τῶν Τιμαίου καὶ ᾿Αρχύτον ἃ; Τγητοα.
Υ 25.(8. 6 η. 92] περὶ τῆς Αρχυτείου φιλοσοφίας α β γ. αὶ. Ἰϑᾶταδδο. 46 ῥτἷπο.
Π 112, 20 Βπ6 16 Ἀριστοτέλης δὲ ἐν τοῖς Αρχυτείοις [ἴτ. 201 Β.] ἱστορεῖ καὶ
Πυϑαγόραν ἄλλο τὴν ὕλην χαλεῖν ὡς δευστὴν καὶ ἀεὶ ἄλλο καὶ ἄλλο γιγνόμενον.
Μ᾽ ο]οὐοῦν ἄδμος ΤὨΘΟΡΗγ. Μοΐθρε. Ρ. 1" 19 [8. οὔσῃ Ἐασγύοβ π. 31].

14, Ἑυτοσ. ἴῃ Αγοδίπι. βρῆδοσ, οἱ οὐ]. Π (Π 98 Ηοΐ}.) ἡ ἈἈρχύτου εὕρεσις,
ὡς Εὔδημος [ἔτ. 90 βροιρ.) ἱστορεῖ. ᾿Ἔστωσαν αἷ δοθεῖσαι δύο εὐϑεῖαι αἱ 424,
Γ. δεῖ δὴ τῶν Α4, ΓΠ'' δύο μέσας ἀνὰ
λόγον εὑρεῖν. γεγράφϑω περὶ τὴν μεέ-
ξζονα τὴν Α4 χύχλος ὁ 4842, καὶ τῆς
Τ' ἴση ἐνηρμόσϑω ἡ 48, χαὶ ἐχβληϑεῖσα
συμπιπτέτω τῆι ἀπὸ τοῦ 4 ἐφαπτομέ-
γηι τοῦ κύχλου κατὰ τὸ Π. παρὰ δὲ τὴν
Π40 ἤχϑω ἡ ΒΕΖ, χαὶ νενοήσϑω ἡμεκυ-
λίνδριον ὀρϑὸν ἐπὶ τοῦ ΑΒ δήμικυκλίου,
ἐπὶ δὲ τῆς Α44 ἡμικύκλιον ὀρϑὸν ἐν τῶε
τοῦ ἡμιχυλινδρίου παραλληλογράμμωε
χείμενον, τοῦτο δὴ τὸ ἡμιχύχλιον πε-
ριαγόμενον ὡς ἀπὸ τοῦ 4 ἐπὶ τὸ Β
μένοντος τοῦ Α πέρατος τῆς διαμέτρου
τεμεῖ τὴν κχυλινδριχὴν ἐπιφάνειαν ἐν
τῆι περιαγωγῆι χαὶ γράψεε ἐν αὐτῆι γραμμήν τινα" πάλιν δέ, ἐὰν τῆς Α4
μενούσης τὸ Α4Π4 τρίγωνον περιενεχϑῆι τὴν ἐναντίαν τῶι ἡμικυχλίωι χίνησιν,
κωνικὴν ποιήσει ἐπιφάνειαν τῆι ΑΠῚ εὐϑείαι, ἣ δὴ περιαγομένη συμβαλεῖ τῆε
κυλινδριχῆι γραμμῆι χατά τι σημεῖον" ἅμα δὲ καὶ τὸ Β περιγράψει ἡμικύκλιον
ἐν τῆι τοῦ κώνου ἐπιφανείαι. ἐχέτω δὴ ϑέσιν κατὰ τὸν τόπον τῆς συμπτώ-
σεως τῶν γραμμῶν τὸ μὲν κινούμενον ἡμικύκλιον ὡς τὴν τοῦ 4 ΚΑ, τὸ δὲ

Α. ΓΕΒΕῈΝ ὕΝῸ ΓΕΗΒΕ. 9--16. 2θ0ὅ

αντιπεριαγόμενον τρίγωνον τὴν τοῦ 4 ΔΑ, τὸ δὲ τῆς εἰρημένης συμπτώσεως
σημεῖον ἔστω τὸ Κ. ἔστω δὲ καὶ τὸ διὰ τοῦ Β γραφόμενον ἡμικύχλιον τὸ
ΒΜΖ, χοινὴ δὲ αὐτοῦ τομὴ καὶ τοῦ ΒΩ4ΖΑ κύχλου ἔστω ἡ ΒΖ. καὶ ἀπὸ τοῦ
Κ'ὶ ἐπὶ τὸ τοῦ ΒΔΑ ἡμικυκλίου ἐπίπεδον χάϑετος ἤχϑω᾽ πεσεῖται δὴ ἐπὶ τὴν

ὅ τοῦ χύχλου περιφέρειαν δια τὸ ὀρϑὸν ἑστάναι τὸν κύλινδρον. πιπτέτω καὶ
ἔστω ἡ ΚΙ, χαὶ ἡ ἀπὸ τοῦ 1 ἐπὶ τὸ Α ἐπιζευχϑεῖσα συμβαλέτω τῆι ΒΖ χατὰ
τὸ Θ, ἡ δὲ 44 τῶι ΒΜΖ ἡμικυχλίωι κατὰ τὸ Μ. ἐπεζεύχϑωσαν δὲ καὶ αἱ ΚΖ',
ΜΙ, ΜΘ. ἐπεὶ οὖν ἑκάτερον τῶν Δ᾽ ΚΑ, ΒΜΖ ἡμιχυχλίων ὀρϑόν ἐστι πρὸς τὸ
ὑποχείμενον ἐπίπεδον, χαὶ ἡ χοινὴ ἄρα αὐτῶν τομὴ ἢ ἨΘ πρὸς ὀρϑάς ἐστι

10 τῶι τοῦ κύχλου ἐπατέδωι" ὥστε χαὶ πρὸς τὴν ΒΖ ὀρϑή ἐστιν ἡ ΜΘ. τὸ ἄρα
ὑπὸ τῶν ΘΒ, ΘΖ, τουτέστι τὸ ὑπὸ ΘΑ, ΘΙ, ἴσον ἐστὶ τῶι ἀπὸ ΜΘ. ὅμοιον
ἄρα ἐστὶ τὸ ΑΜΙ τρίγωνον ἑχατέρωι τῶν ΜΙΘ, ΜΑΘ' χαὶ ὀρϑὴ ἡ ὑπὸ ΜΆ.
ἔστιν δὲ χαὶ ἡ ὑπὸ Δ΄ ΚΑ ὀρϑή. παράλληλοι ἄρα εἰσὶν αἱ ΚΔ΄, ΜΙ, καὶ ἔσται
ἀνὰ λόγον, ὡς ἡ ΔΑ πρὸς ΑΚ, τουτέστιν ἡ ΚΑ πρὸς ΑΙ, οὕτως ἡ Ι΄ πρὸς

185 ΑἩ διὰ τὴν ὁμοιότητα τῶν τριγώνων" τέσσαρες ἄρα αἱ 44, ΑΚ, ΑΙ, ΑΜ
δξῆς ανὰ λόγον εἰσίν. χαὶ ἔστιν ἡ ΑΜ ἴση τῇ Γ, ἐπεὶ χαὶ τῆι 4Β. δύο ἄρα
ὀοϑεισῶν τῶν Α44, Γ δύο μέσαι ἀνὰ λόγον ηὕρηνται αἱ ΑΚ, ΑἹ.

16. ἘΒΑΤΟΒΤΗ, Ὑ οἰ πορίστατη ὥθονῦ ἀδβ Ποϊΐβοιο Ῥυοθ]ο σοὶ ἄογ 7οΣ-
ἀορροίσηνρ ἀο8 Ἦ ἄγί9}8 (Εἰπῖοο. ἱπ Ατοδῖτη. σρηδοσ. οἵ ογὶ. Π, ΠΠ|Ὶ 112, 19 Ηοΐ".)

20 Ἴ μηδὲ σύ γ᾽ ᾿Αρχύτεω δυσμήχανα ἔργα κυλίνόρων
μηδὲ Μεναιχμείους κωνοτομεῖν τριάδας
ὀιζή σηι, μηδ᾽ εἴ τι ϑεουδέος Εὐδόξοιο
10 χαμπύλον ἐν γραμμαῖς εἶδος ἀναγράφεται.
γα}. ῬΒΕΠΡΕΙΑΤΟΘΤΗ. ἀ88. ΠῚ 106, 1 Ηον. τῶν δὲ φιλοπόνως ἐπιδιδόντων δαυτοὺς
5 χαὶ ζητούντων δύο τῶν δοθεισῶν δυο μέσας λαβεῖν Α. μὲν ὃ Ταραντῖνος λέγεται
διὰ τῶν ἡμικυλίνόρων εὑρηχέναι, Εὔδοξος δὲ διὰ τῶν χαλουμένων χαμπύλων γραμ-
μῶν. συμβέβηχε δὲ πᾶσιν αὐτοῖς ἀποδειχτιχῶς γεγραφέναι, χειρουργῆσαι δὲ καὶ
εἰς χρείαν πεσεῖν μὴ δύνασϑαι πλὴν ἐπὶ βραχὺ τι τοῦ Μεναίχμου χαὶ ταῦτα
δυσχερῶς. 68 ἰδ ῬΑΓΆΡΗΓΑΒΟ 468 ΕΡΊ ρτδτητηβ απίον Βοηυϊσιηρ σοη Εγδ οβίΠΘΠ68
80 ῬΙαίοπκοΒ, 805 ἄθ Ρυσῦτ. αυδοβέ. οοην. ὙΠ 2, 1 ῥ. 118 Εἰ διὸ χαὶ Πλάτων αὐτὸς
ἐμέμψατο τοὺς περὶ Εἴόοξον καὶ Αρχιταν καὶ Μέναιχμον εἰς ὀργανιχὰς χαὶ μηχα-
νικὰς κατασχευὰς τὸν τοῦ στερεοῦ ὀιπλασιασμὸν ἀπάγειν ἐπιχειροῦντας, ὥσπερ
πειρωμένους ὁι᾿ ἀλόγου δύο μέσας ἀνὰ λόγον, ἧι παρείχοι, λαβεῖν" ἀπόλλυσϑαι
γὰρ οὕτω καὶ διαφϑείρεσϑαι τὸ γεωμετρίας ἀγαϑὸν αὖϑις ἐπὶ τὰ αἰσϑητὰ
86 παλινόρομούσης χαὶ μὴ φερομένης ἄνω μηδ᾽ ἀντιλαμβανομένης τῶν αιδίων καὶ
ἀσωμάτων εἰχόνων, πρὸς αἷσπερ ὧν ὁ ϑεὸς ἀεὶ ϑεός ἐστιν.

16. ῬτοΙΜ. Βδιτη. 1 18 Ρ. 81 ἯὯ7 411. [ἄατδαβ Βοϑίμ. τηπβ. Υ 111. ᾽4. δὲ ὃ
Ταραντῖνος μάλιστα τῶν Πυϑαγορείων ἐπιμεληϑεὶς μουσικῆς πειρᾶται μὲν
τὸ χατὰ τὸν λόγον ἀχόλουϑον διασώιζειν οὐκ ἐν ταῖς συμφωνίαις μόνον ἀλλὰ

40 χαὶ ταῖς τῶν τετραχόρόων ὁιαιρέσεσιν, ὡς οἰκείου τῆι φύσει τῶν ἐμμελῶν
ὄντος τοῦ συμμέτρου τῶν ὑπεροχῶν ... τρία μὲν τοίνυν οὗτος ὑφίστησι γένη,
τό τε ἐναρμόνιον χαὶ τὸ χρωματιχὸν καὶ τὸ διατονιχόν" ῥχάστου δὲ αὐτῶν»
ποιεῖται τὴν διαίρεσιν οὕτως" τὸν μὲν γὰρ ἑπόμενον λόγον ἐπὶ τῶν τριῶν
γενῶν τὸν αὐτὸν ὑφίστησι χαὶ ἐπιεικοσϑέβόομον (38), τὸν δὲ μέσον ἐπὶ μὲν

40 τοῦ ἐναρμονίον ἐπιτριαχοστόπεμπτον (8), ἐπὶ δὲ τοῦ διατονιχοῦ ἐπιέβόομον
(ἢ. ὥστε καὶ τὸν ἡγούμενον τοῦ μὲ ἐναρμονίου γένους συνάγεσϑαι ἐπιτέ-
ταρτον (ἢ), τοῦ ὁδ διατονικοῦ ἐπόγόοον (ἢ). τὸν ὁὲ ἐν τῶι χρωματικχῶε γένει
δεύτερον ἀπὸ τοῦ ὀξυτάτου φϑόγγου λαμβάνει διὰ τοῦ τὴν αὐτὴν ϑέσιν ἔχοντος

10

1ὅ

40

4

266 8ὅ. ΑΒΟΒΥΤΑΚΝ

ἐν τῶι διατονικώε" φησὶ γὰρ λόγον ἔχειν τὸν ἐν τῶι χρωματικῶι δεύτερον ἀπὸ
τοῦ ὀξυτάτου πρὸς τὸν ὅμοιον τὸν ἐν τῶι διατονιχῶι τὸν τῶν σνς πρὸς τὰ
σμγ. συνίσταται δὴ τὰ τοιαῦτα τρία τετράχορδα κατὰ τοὺς ἐκχχειμένους λόγους
ἐν πρώτοις ἀριϑμοῖς τούτοις" ἐὰν γὰρ τοὺς μὲν ὀξυτάτους τῶν τετραχόρδων
ὑποστησώμεϑα »“αφιβ, τοὺς δὲ βαρυτάτους χατὰ τὸν ἐπίτριτον λόγον τῶν
αὐτῶν βις, ταῦτα μὲν ποιήσει τὸν ἐπιειχοσϑέβδομον πρὸς τὸ να νμό καὶ τοσού-
των» ἔσονται πάλιν ἐν τοῖς τρισὶ γένεσιν οἱ δεύτεροι [πϑτη]. λόγοι] ἀπὸ τῶν βαρυτά-
των᾿ τῶν δ᾽ ἀπὸ τοῦ ὀξντάτου δευτέρων ὁ μὲν τοῦ ἐναρμονίου γένους ἔσται αωϑ
ταῦτα χὰρ πρὸς μὲν τὸ ,καὔδωό ποιεῖ τὸν ἐπιτριαχοστόπεμπτον λόγον" πρὸς
δὲ τὰ ᾿αφιβ τὸν ἐπιτέταρτον" ὁ δὲ τοῦ διατονικοῦ γένους τῶν αὐτῶν ἔσται
αψα᾿ καὶ ταῦτα γὰρ πρὸς μὲν τὰ ,αηρμό τὸν ἐπιέβόομον ποιεῖ λόγον" πρὸς
δὲ τὰ αφιβ τὸν ἐπόγδοον᾽ ὁ δὲ τοῦ χρωματικοῦ καὶ αὐτὸς ἔσται τῶν αὐτῶν
ναψϑβ' ταῦτα γὰρ λόγον ἔχει πρὸς τὰ αψα, ὃν τὰ σνς πρὸς τὰ σμγ ἴ- ἔτ. ὅ
ΒΙ488]. Εοὶχὶ ἀἴ6 ΤᾺ 6110 ἀοσ [ηΐοσν θην ΑἸ 886:

ἙἘναρμόνιον Χρωματικόν Διατονικὸν

δ. 865 -τῖρ 88 8} 5. πὶ ἘΞ τὶ

11. ῬΟΒΡΗΥΕ. ἴῃ Ῥίο]Θμι. ἤδστ. 1 θ ᾿. 280 Ὗ. τῶν Πυϑαγορικῶν τινες, ὡς
Ἀ.. καὶ Δίδυμος ἱστοροῦσι, μετὰ τὸ χαταστήσασϑαι τοὺς λόγους τῶν συμφω-
νιῶν συγχρίνοντες αὐτοὺς πρὸς ἀλλήλους καὶ τοὺς συμφώνους μᾶλλον ἐπι-
δεικνύναι βουλόμενοι τοιοῦτόν τι ἐποίουν᾽ πρώτους λαβόντες ἀριϑμοὺς, οὗς
ἐχάλουν πυϑμένας, τῶν τοὺς λόγους τῶν συμφωνιῶν ἀποτελούντων .. . τού-
τους οὖν τοὺς ἀριϑμοὺς ἀποδόντες ταῖς συμφωνίαις ἐσχόπουν χαϑ᾽ ἕχαστον
λόγον τῶν τοὺς ὅρους περιεχόντων ἀριϑμῶν ἀφελόντες ἐφ᾽ ἑχατέρων τῶν
ὅρων ἀνὰ μονάδα τοὺς ἀπολειπομένους ἀριϑμοὺς μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν οἵτινες
εἶεν" οἷον τῶν β καὶ α, οἵπερ ἡ ἤσαν τῆς διὰ πασῶν, “ἀφελόντες ἀνὰ μονάδα
ἐσκόπουν τὸ καταλειπόμενον᾽ ἣν δὲ ἕν. τῶν δὲ τεσσάρων χαὶ τριῶν, οἵτινες
ἦσαν τῆς διὰ τεσσάρων, ἀφελόντες ἀνὰ μονάδα εἶχον ἐχ μὲν οὖν τῶν τεσσά-
ρων ὑπολειπόμενον τὸν τρία, ἐχ δὲ τῶν τριῶν τὸν δύο" ὥστε ἀπὸ συναμφο-
τέρων τῶν ὅρων μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν τὸ ὑπολειπόμενον ἥν πέντε. τῶν δὲ
γ καὶ β,, οἵτινες ἦσαν τῶν διὰ πέντε, ἀφελόντες ἀνὰ μονάδα εἶχον ἐκ μὲν
τριῶν ὑπολειπόμενα δύο, ἐκ δὲ τῶν δυο ὑπολειπόμενον ἕν. ὥστε συναμφότε-
ρον (τὸ ὑπολλειπόμενον ἣν τρία. ἐχάλουν δὲ τὰς μὲν ἀφαιρουμένας μονάδας
ὅμοια, τὰ δὲ λειπόμενα μετὰ τὴν ἀφαίρεσιν ἀνόμοια διὰ δύο αἰτίας. ὅτι ἐξ
ἀμφοῖν τῶν ὅρων ὁμοία ἢ ἀφαίρεσις ἐγίνετο χαὶ ἔση" ἴση γὰρ ἤ μονὰς τῆι
μονάδι. ὧν ἀφαιρουμένων ἐξ ἀνάγχης τὰ ὑπολειπόμενα ἀνόμοια καὶ ἄνισα.
ἐὰν γὰρ ἀπὸ ἀνίσων ἴσα ἀφαιρεϑῆι, τὰ λοιπὰ ἔσται ἄνισα. οἱ δὲ πολλαπλά-
σιοι λόγοι χαὶ ἐπιμόριοι, ἐν οἷς ϑεωροῦνται αἱ συμφωνίαι, ἐν ἀνίσοις ὅροις
ὑφεστήχασιν, ἀφ᾽ ὧν ἰσων ἀφαιρουμένων τὰ λοιπὰ πάντως ἄνισα. γίνεται
οὖν τὰ ἀνόμοια τῶν συμφωνιῶν συμδμιγέντα᾽ συμμίσγειν δὲ λέγουσιν οἱ
Πυϑαγόρειοι τὸ ἕνα ἐξ ἀμφοτέρων ἀριϑμὸν λαβεῖν. ἔσται οὖν τὰ ἀνόμοια
συντεϑόντα καὶ χαϑ᾽ ἐχάστην τῶν συμφωνιὼν τοιαῦτα᾽ τῆς μὲν διὰ πασῶν ἕν,

Α. [ΕΗ ΒΕ. 16---2.4. 261

τῆς δὲ διὰ τεσσάρων πέντε, τῆς δὲ διὰ πέντε τρία. ἐφ᾽ ὧν δ᾽ ἄν, φασί, τὰ
ἀνόμοια ἐλάσσονα ἦι, ἐχεῖνα τῶν ἄλλων εἰσὶ συμφωνότερα" σύμφωνον μέν
ἐστιν ἡ διὰ πασῶν, ὅτι ταύτης τὰ ἀνόμοια ὃν μεϑ' ἕν ἡ διὰ πέντε, οτι ταύ-
τῆς τὰ ἀνόμοια τρία. τελευταία δὲ ἡ διὰ τεσσάρων, ὅτι ταύτης τὰ ἀνό-
ὅ μοιὰα πέντε [«« ἔτ, 4 Β]Δ86].
18. -- -- Ρ. 2ΤΊ ἔλεγον δὲ οἱ περὶ ᾿Αρχύταν ἑνὸς φϑόγγου γίνεσϑαι χατὰ
τὰς συμφωνίας τὴν ἀντίληψιν τῆι ἀχοῆι [πὶ ἔτ. 83. ΒΙ1.
19. ΒΟΕΤΗ. ἀ6 τηπ8. ΠῚ 11 ϑμρογρανϊομϊανίθ ρογξϊο ϑοϊαϊ ἴηι ἀδαμα τιθϊο
»γορογἐϊοπαϊιἑεν ὑηἐεγροδθὶἑο Ἡμρθμογο πον ροΐεϑέ... φιαηι οηΐηι ἀδηιοηϑίγαϊἑοτθηι
10 ρομῖέ Ατολψίαδ, πόνοι ἤἥμαα εθὲ., ἤαθο υεγὸ οϑὲ πωμιϑηιοάί. οἱξ, ἐπχμὶξ ϑμρεν-
Ῥαγβιοιζαγίδ Ῥγορονο «4...Β.. ϑρο θη οαάδηι »γορογδοη ηὐέηοθ . (6.0 Ὲ..
φμοπέαηι ἰσίξιν διυέ τηὐιίηεὶ ἐπ δαάθην ργορονύίοηο - Ο.)Ε- δὲ ϑιυιὲ ϑιρενραγίϊ-
ομΐαγοδ, - Ε΄ - τπριόνμδ .Ο. γιρβογῃ ραγίο τπὰ δα εἰμιϑημα ἰγαπθοομ δέ. οἱὲ
λαες - Ὁ΄- ἀϊοο σμονίαρι - Ὁ - πον οὐὶξ τυμηλόνιιδ, ϑοὰ τρυϊέαθ. δὲ δννῖρα 6δὲ γμθιογμδ
15. .0Ὁ. δὲ Ῥαγβ ὁϑέ οἷμδ χιὰ εϑὲ Ὁ Ε-., φιοϊοίμν. . ἢ. φιθπογαδ - ΠΕ. πριν;
ἦς φμροίφοα δὲ - Εἰ - τριηιογερ πρσύϊοίμν. φμο βὲ, μὲ . Ο. φμοφμα ηροϊμαΐνγ. γι μο
ἰσίδιν Ο. σὲ .Π- τιωριόνγοδ τηοὐοίμγ . ἢ. πριν μ8, χοᾶ 6δὲ ἱηιροοϑὶδιϊδ. φαμὶ
οπΐηι δροΐ ηήηὶηοὶ ὧν οαάδηι ργορονγθϊονα σι ιιοιδοῖ αἴδθ πιρηογὶθ, δὲ ρυίηνὶ αα
86 ὑπυίσοηι διοηΐ, οἰ δοΐιερι αἱ ογοηύδανι γούϊηνοξ του ἐαίονι. τὐϊίαδ ἐσίίμν εδβὲ .ἢ.
10 ἰσίέμν «1 } - πωριόνμθ - Ο. γγμριονιθην μή ἑαΐο ἐγαγιδοογαξ. φιοοίγοα πμϊΐμδ ἱποϊιξ
πιράμεθ τρλθγμθ, ημὶ ἐαθὶ ργορογίϊομιθηι αὐφυαϊίέον ϑοπαΐξ [-ἶἰ τ. 6 Β].].
20. ΤΉΞΟ ὅϑπαγτη. ρ. 20. 19 ᾿4. δὲ χαὶ Φιλόλαος ἀδιαφόρως τὸ ἕν καὶ
μονάδα χαλοῦσι χαὶ τὴν μονάδα ἕν.
21. -- -α ῥ. 22, δ ᾿ἀριστοτέλης δὲ ἐν τῶι Πυϑαγοριχῶε [ἴν. 199.) τὸ ἕν
5 φησιν ἀμφοτέρων [ἀταὰ ππὰ Πηρταᾷὶ μετέχειν τῆς φύσεως᾽ ἀρτίωι μὲν γὰρ
προστεϑὲν περιττὸν ποιεῖ, περιττῶι δὲ ἄρτιον, ὃ οὐχ ἄν ἠδύνατο, εἰ μὴ
ἀμφοῖν τοῖν φυσέοιν μετεῖχδ' διὸ καὶ ἀρτιοπέριττον χαλεῖσϑαι τὸ ἕν. συμ-
φέρεται δὲ τούτοις χαὶ Ἀ.
22. πιστόν, Μοίαρηγβ. Η 2. 1048419 ἔοιχε γὰρ ὁ μὲν διὰ τῶν διαφορῶν
80 λόγος τοῦ εἴδους καὶ τῆς ἐνεργείας εἶναι, ὁ δ᾽ ἐχ τῶν ἐνυπαρχόντων τῆς ὕλης
μάλλον. ὁμοίως δὲ χαὶ οἵους ᾿Α. ἀπεδέχετο ὅρους" τοῦ συνάμφω γάρ εἰσιν,
οἷον τί ἐστι νηνεμία; ἠρεμία ἐν πλήϑει ἀέρος. ὕλη μὲν γὰρ ὃ ἀήρ, ἐνέργεια
δὲ χαὶ οὐσία ἡ ἠρεμία. τί ἐστι γαλήνη; ὁμαλότης ϑαλάττης, τὸ μὲν ὑποχεί-
μενον ὡς ὕλη ἡ ϑάλαττα, ἡ δ᾽ ἐνέργεια καὶ ἣ μορφὴ ἡ ὁμαλότης.
80 28. ΕτΡΕΜ. ρθγβ. ἔτ. 21 (β΄ πιρὶ. ῬᾺ. 481, 8) Πλάτων δὲ τὸ μέγα καὶ μικρὸν
χαὶ τὸ μὴ ὃν καὶ τὸ ἀνώμαλον καὶ ὅσα τούτοις ἐπὶ ταὐτὸ φέρει τὴν χίνησιν
εἰ" φαένεται δὲ ἄτοπον αὐτὸ τοῦτο τὴν κίνησιν λέγειν" παρούσης γὰρ δοκεῖ
χινήσεως χινεῖσϑαι τὸ ἐν ὧι. ἀνίσον δὲ ὄντος ἡ ἀνωμάλου προσαναγχάζειν
ὅτι χινεῖται γελοῖον" βέλτιον γὰρ αἴτια λέγειν ταῦτα ὥσπερ ᾿Α.
τ 24. -- ἔν. 80 (βίπιρ!. Ρἢ. 461, 26) ᾿4. δὲ οὕτως ἠρώτα τὸν λόγον" “ἐν τῶι
ἐσχάτωι οἷον τῶι ἀπλανεῖ οὐρανῶι γενόμενος πότερον ἐκχτεί-
γαιμὲ ἂν τὴν χεῖρα ἢ τὴν ῥάβδον εἰς τὸ ἔξω ἢ οὔ; καὶ τὸ μὲν οὖν
μὴ ἐκτείνειν ἄτοπον. εἰ δὲ ἐχτείνω, ἤτοι σῶμα ἢ τόπος τὸ ἐχτὸς ἔσται (διοίσει
δὲ οὐδέν, ὡς μαϑησόμεϑα). ἀεὶ οὖν βαδιεῖται τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπὶ τὸ ἀεὶ
λαμβανόμενον πέρας καὶ ταὐτὸν ἐρωτήσει. χαὶ εἰ ἀεὶ ἕτερον ἔσται ἐφ᾽ ὃ η
ῥάβδος, δῆλον ὅτε χαὶ ἄπειρον. καὶ εἰ μὲν σῶμα, δέδεικται τὸ προχείμενον"
εἰ δὲ τόπος, ἔστι δὲ τόπος τὸ ἐν ὧι σῶμά ἐστιν ἡ δύναιτ᾽ ἂν εἶναι, τὸ δὲ δυνάμει

ὡς ὃν χρὴ τιϑέναι ἐπὶ τῶν ἀιδίων, καὶ οὕτως ἂν εἴη σῶμα ἄπειρον καὶ τόπος.

45

ὄ

10

1ὅ

20

208 856. ΑΒΟΒΗΥΤΑΝ

Ατἷβ βρᾶξζοσ (πϑυρυιμδροτοίβομον ἢ οι οἔοσαηρς δίθμθη Ὀϑάθηκιῖονο Μη-
τοὐϊαροη ἅδον “ΑΔ γολέξαθϑ᾽ Βοιθοβηπηρ ἀθ8 σϑοι νι κου πηᾶ εἰαπιρ ΚΙ; ρθη
Ὀγοίθοκβ, ἀϊθ "ποηδα Ῥυίμασογεα (ΔΘ ΟΙΒ) τ. αα]. Ὀοὶ [ΒΟΕΤῊ.] 8ΓΒ βθοιῃ. ἢ. 393,1:
408,14; 412,20; 418,22; 425, 23 ΕΥ6α]. ΕΌΘΩΒΟ ἅδον ἀϊο Τοιταχίγα νοὶ ον παν
(Βίππδρ. ὥδθοσβ. σόοῃ [οϑυγθηί8}) ο. 20 α. ἃ. ΝΑάθη Οἰΐοβ (ἢ).

Β. ΕΟΗΤΕ ΒΒΑΘΜΕΝΤΕ.
ΑἸΡΧΥΤΟΥ ΑῬΡῬΙΜΟΝΙΚΟΣ.

1. [1 ΒΙαββ Μόέϊ. ἀταὺχ ρ. 674] ῬΟΕΡΗΥΕ. ἰπ Ῥίοϊθ, Ηδστα. ρ. 286
παραχείσϑω δὲ καὶ νῦν τὰ ᾿Αρχύτα τοῦ Πυϑαγορείου, οὗ μάλιστα
καὶ γνήσια λέγεται εἶναι τὰ συγγράμματα᾽ λέγει δὲ ἐν τῶε Περὶ
μαϑηματικῆς εὐθὺς ἐναρχόμενος τοῦ λόγου τάδε καλῶς ---
γέγονεν. Νεὶ. Ῥ. 267. ΝΊοΟΜ. ἰὰ Αὐῖί. 1 8, 4 Ρ. 6, 16 Ηοολ, ἀλλὰ καὶ
ΑΔ. ὃ Ταρανεῖνος ἀρχόμενος τοῦ «Δρμονικοῦ τὸ αὐτὸ οὕτω πως
λέγοι “καλῶς --- ἀναστροφὰν ἔχει. [ΤΑΜΒ1. ἰπ Νῖο. 9, 1 Ρίδέ.
(ἃ. οοιπμι. τδίμ, 80. 7 Ὁ. 81, 4 Εοϑι) 1, 14, 16 ταῦτα --- ἀ ὃ δλφ ε αἱ.

καλῶς μοι δοκοῦντι τοὶ περὶ τὰ μαϑήματα δεαγνώ -
μδναι, καὶ οὐδὲν ἄτοπον ὀρϑῶς αὐτούς, οἷά ἔντι, περὶ
ἑχάστων φρονέειεν᾽ περὶ γὰρ τᾶς τῶν ὅλων φύσιος κα-
λῶς διαγνόντες ἔμδλλον καὶ περὶ τῶν κατὰ μέρος, οἷα
ἐντι, καλῶς ὀψεῖσϑαι. περί τε δὴ τᾶς τῶν ἄστρων τα-
χυτᾶτος καὶ ἐπιτολᾶν καὶ δυσίων παρέδωκαν ἄμμεν
σαφῆ διάγνωσιν καὶ περὶ γαμξετρίας καὶ ἀριϑμῶν καὶ
σφαιριχᾶς καὶ οὐχ ἥκιστα περὶ μωσικᾶς. ταῦτα γὰρ τὰ
μαϑήματα δοκοῦντι ἦμεν ἀδελφεά" περὶ γὰρ [ἀδελφὰ]
τὰ τοῦ ὄντος πρώτιστα δύο εἴδεα τὰν ἀναστροφὰν ἔχει.

ΕΒΑΟΘΟΜΕΝΤῈ ΕΒ ΒΑΒΜΟΝΊΙΚ.

1. ΤΙ Ἴ Ομ ἘΠ Πδιομίθῃ βομθίηθηῃ τἱγρ αἷθ Μαὶμοιδοϊον δἰ 6,-
ΜΟΓΌΘΩ Ζὰ ΒΑΌΘη ὑηα 65 Κϑὴμ δ ΒΟῸΣ ποι δυῇα]]θη, ἀΑ88 δἷθ ἀϊθ Βο-
βοβδ θη μοι ἀοσ οἰ ῃζοίμθη ίηρσο τἱομερ Ζὰ Ὀουγχίοίϊθη τῖϑθθῃ. Ὦθῃη
Ὧα 5ἷΘ βἷοὰβ ἅδον ἀἷο Ναίυσ Ἃοθ Α118Β ἱγοβ]οθ ΕΠ βομίθῃ ογοσῦθῃ
ΒΑΡΘΏ, πιυβδίθηῃ 56 δῖ ζῶν αἷθ Βοβοβαβθη μοὶ ἀθθ ΕἸ ΠΖΘῚ μθ. οἰ μθη
Ἐπ Ἴ Ἰομθη. ΒΙΙΟΚ ροπίπηθη. Εο ὨΘΌΘη δἷθ ἄθμῃ δυοὶι ἅδον ἀΐθ Θοβθομμίη-
ἀϊνκοῖς ἀογ (ἀϑϑίϊγηθ ὑπ ἅδον ἴδγοθ Αὐΐ- υπὰ ἸΠηΐογρδηρ, οἷπο Κίδτθ
ἘΠπβίοδυ ρου] ϑέοτέ ἀπ ἅδον αϑοπιοίσῖθ, Αὐμπλϑῦκ ἀπὰ Κβρμᾶτκ υπὰ
ἰοῦ ζαμλ τηϊπαἀθθίθῃ δ }βδ ὥδος Μυβκ. Τθπμ ἀἴθβο ὙΥ ἰβθοιβοδῦθῃ
Βοβοίῃθῃ Ὑϑυβο νἱβίοσέ Ζὰ βοίῃ. θμμ βἷθ Ὀοθοᾶϊζρθη δἰοὰ πὸ ἄθα
θοϊάοῃ Ὀτροοία! θαι θα βοίθῃ θα [πάρι οῆ Ζαδὶ ὠπᾶὶ Ονὅδ56]. Ζαοτγοι

χῦ

Β. Ετ. 1. 269

πρᾶτον μὲν ὧν ἐσκέψαντο, ὅτι οὐ δυνατόν ἐστιν ἦμεν
ψόφον μὴ γδενηϑείσας πληγᾶς τινων ποτ᾽ ἄλλαλα. πλα-
γὰν δὲ ἔφαν γίνεσθαι, ὄκχα τὰ φερόμενα ἀπαντιάξαντα
ἀλλάλοις συμπέτηιν᾽ τὰ μὲν οὖν ἀντίαν φορὰν φερόμϑδνα

δ ἀπαντεάζοντα αὐτὰ αὐτοῖς συγχαλᾶντα, (τὰν δ᾽ ὁμοίως
φερόμενα, μὴ ἴσωι δὲ τάχει, περιχαταλαμβανόμενα πὰρ
τῶν ἐπιφερομένων τυπτόμενα ποιεῖν ψόφον. πολλοὺς
μὲν δὴ αὐτῶν οὐκ δἶναι ἁμῶν τᾶι φύσει οἴους τὸ γινώ-
σχεσϑαι, τοὺς μὲν διὰ τὰν ἀσθένειαν τᾶς πλαγᾶς, τοὺς
0 δὲ χαὶ δεὰ τὸ μᾶκος τᾶς ἀφ᾽ ἁμῶν ἀποστάσιος, τινὰς
δὲ χαὶ διὰ τὰν ὑπερβολὰν τοῦ μεγέϑεος" οὐ γὰρ παρα-
δύεσθαι ἐς τὰν ἀχκχοὰν ἁμῖν τὼς μεγάλως τῶν ψόφων».

) ὥσπερ οὐδ᾽ ἐς τὰ σύστομα τῶν τευχέων, ὅκκα πολύ τις
ἐγχέηεν, οὐδὲν ἐγχεῖται. τὰ μὲν οὖν ποτιπίπτοντα ποτὶ
1ὃ τὰν αἴσϑησιν ἃ μὲν ἀπὸ τᾶν πλαγᾶν ταχὺ παραγένξδται
καὶ (ἰσχυρῶς), ὀξέα φαίνεται, τὰ δὲ βραδέως καὶ ἀσϑε-
γῶς, βαρέα δοχοῦντε ἦμεν. αἱ γάρ τις ῥάβδον λαβὼν
χινοῖ νωϑρῶς τὸ καὶ ἀσϑενέως, τᾶι πλαγᾶει βαρὺν
ποιήσει τὸν ψόφον" αἱ δέ κα ταχύτεκαὶ ἰσχυρῶς, ὀξύ».

πᾶ ἀρουϊθρίθη δἷθ διο., ἀβδβϑθ ἀππηδρ] οι οἷῃ 60 .8}1 οηίδίθμθη ΚδηΏΘ,
οὗῃθ ἄβ88 οἷῃ ψορϑηβοί ρος ΑΠΒολΪαρ βίαι μοία πάθη μᾶϊίθ, Απβοδδα
Δῦοσ Ὀομδιυρύοίθη βἰθ, ϑηϊθύπθ ἄδηη, πθμῃ ἀΐο πῃ Βοποριρ Ὀοδηάᾶ-
᾿Ομθὰ ΚΚὄσροσ βίοι; ρορϑηβοίερ ἰτοβδῃ ππα Ζυβαιημηθηθίοβθθῃ. Ὁ) ἰϑ᾽θηΐζϑῃ
Κῦρος πὰῃ, ἀἷθ ἰῃ ϑηἰροροηρθοθοίσίος Εἰοδίπηρ βἷοι θονοβθη πα 56 ἢ
ϑοροπροίάρ ἰταθη, δγἄολίοη ἀδη δοδαϊ! ἤδγυοῦ, πάθην βὶ6 βἱοῖι Βϑιμμηθῃ ;
αἰοϊοπῖσοη Κὄγρος δθοσ, αἷθ δ δὰ 'π ρ]οίοιον ΒΙομύσηρ ἀθον τιΐὺ ηρ]οίομοΣ
Οὐοβοδ υπαϊ κοὶν ἔοσι θοπορίοη, Ὀγδομίθα ἄθα 0811 Βοσνοσ, ἱπᾶθπι βἰθ σοι
ἀθῃ πϑοΒβ Κοσηηθη θη οἰμηρθθοὶῦ πηᾶ ροίτοῆθη πὔτγάθη, Ὑ 916 γορ ἀΐθβθα
δολάϊοη Καππύθῃ μϊδ ἀπθοσοῦ Νατιν πἱομῦ ογέαϑϑὶ πογάθῃ, ὑθῖ]8 ορθῃ ἀ68
ΒΟ ΘΟΒΘΙ ΑἸΒΟΒ]ΑΣΒ, ὑθ118 δυο πορθη ἀθγ ποϊίθῃ Εἰ οσπαπρ γο. ὉΠ8,
οἰπὶρθ δ ἢ ποθ ἰπγῸΣ δυβθογογθη ]ίομοι βίᾶγκο. θη ἀϊθ ρονδ ρθη
Β0.8116 Κὄμππύθῃ πἱομύ πὶ ἀηθος ΟἿ οἰπατίηρσθη, τῖθ βίοι 8 δυοὶ ἰῃ οπρ-
δια] εἶσο Θοἴδδδθ, βορδ] ἃ πιδη υἱοὶ οἰ ρίοβθθη Ὑ11], αἰ ομίθ οἰπρίοβθϑα 1ᾶϑϑι. ΟῺ
ἄθῃ δ: ὉηΒ6Γ ΚΑ''Π ΘΟ Π ΔΏΒΟΒ]ασοηπᾶθη ϑολάϊδη. οτβομοίμθη 1η8 πὰῃ ἀϊ6,
ΘΙ 0ἢθ ΒΟ 611] υπᾶ βίασκ σοῃ ἄθῃλ Απβο]αρθ μοΓ Σὰ ἘΠ8 ἀτίηρθη, ΠΟΘΙ,
αἴθ δροῦ ἰδηρβατη ὑπὰ βοβτϑοῖι, ἰοῦ σὰ βοίῃ. Νίωσην τὲ οϑἷμθ Οἴθχίθ
πὰ Ὀονορί δἷθ ἰδηρβᾶπι πα Βομνθοῦ, 80 πὶγα τηδὴ τ ἄθπι βοθ]αρθ
ϑἰπθ ἀθέθῃ β μ8}} Βογνοσοσίηρθη, θοῦ Ππ8η 810 ΔΓ τϑϑοὶ πα βίασκ,
ΘΙμΘη ΒΟΒΘη, ΑΘ πἰίοδῦ πὰρ ἰογάστοι ὄπποημ ΜΓ ἀἰθ5 ΘΥΚΘΏΉΘΙ,,

τ

οι

10

1ὅ

270 8δ6. ΑΒΟΒΥΤΑΞΙ͂

οὐ μόνον δέ κα τούτωι γνοίημεν, ἀλλὰ καὶ ὄχκα ἄμμες
ἢ λέγοντες ἢ ἀείδοντες χρήνζομές τεμέγα φϑέγξασϑαι
χαὶ ὀξύ, σφοδρῶι τῶι πνεύματι φϑεγγόμενοι κὶὶ κ ἔτι
δὲ καὶ τοῦτο συμβαίνδι ὥσπερ ἐπὶ βελῶν τὰ μὲν ἰσχυ-
ρῶς ἀφιέμενα πρόσω φέρεται, τὰ δὲ ἀσϑενέως, ἐγγύς.
τοῖς γὰρ ἰσχυρῶς φερομένοις μᾶλλον ὑπακούξδε ὅ ἀήρ᾽
τοῖς δὲ ἀσθενέως, ἧσσον. τωὐτὸ δὴ καὶ ταῖς φωναῖς
συμβήσεται, τᾶι μὲν ὑπὸ [τῶ] ἰσχυρῶ τῶ πνεύματος
φερομέναι μεγάλαε τὸ ἦμεν καὶ ὀξέαι, τᾶι δὲ ὑπὸ ἀσϑε-
νέος μιχχᾶι τὸ καὶ βαρέαι. ἀλλὰ μὰν καὶ τούτωι γά κα
ἔδοιμες ἐσχυροτάτωι σαμείωι, ὅτι τῶ αὐτῶ φϑεγξα-
μένω μέγα μὲν πόρσωϑέν χ᾽ ἀκούσαιμες᾽ μικκὸν δέ,
οὐδὲ ἐγγύϑεν. ἀλλὰ μὰν καὶ ἔν γα τοῖς αὐλοῖς τὸ ἐκτῶ
στόματος φδρόμενον πνδῦμα ἐς μὲν τὰ ἐγγὺς τῶ στό-
ματος τρυπήματα ἐμπῖπτον διὰ τὰν ἰσχὺν τὰν σφοδρὰν
ὀξύτερον ἄχον ἀφίησιν, ἐς δὲ τὰ πόρσω, βαρύτεδρον᾽
ὥστε δῆλον ὅτι ἁταχέα κίνησις ὀξὺν ποιεῖ, ἁ δὲ βραδέα
βαρὺν τὸν ἄχον. ἀλλὰ μὰν καὶ τοῖς ῥδόμβοις τοῖς ἂν
ταῖς τελεταῖς κινουμένοις τὸ αὐτὸ συμβαίνει ἁσυχᾶι

Βοῃοσ ΘΌΟΘΙ ἀμγοΐ ζοἰρέπαᾶεθ. Ὑ]Ο1]θὰ τὸς Ὀοίπι Βϑάθῃ οὐδοῦ δἰπρθη
θὕναθ ἰδαὺ πα Βοσἂ ΕἸπρθη 16ββθῃ, 80 τουάθῃ ΜὶΣ τὰ πσϑηάυηρ, βίατϊκθη
Αὐθιβ {ζιχῃ Ζ͵6ὶ ρϑίδηρθη, ψ 119 ΜΪγ ΘΡῸῚ 1οἶθθ οὗδϑν ἐθῖ βρύϑοβθι, 8ὸ
τΘάθη ΜΓ ϑο βόδι Αὐθηι δηποπάθη). Ἐθγηθν Κοιητΐ δποῸ ἢ} (688 ΤῸΣ
ψΐθ Ὀοὶ αὐοϑοβοβθθη. Ὠΐο Κυᾶδερ ΔΡ οβο θα ἀοτίθη Βίοσϑη μοἱξ, ἀΐθ βου δ οὶ,
ἰπ ἀ΄6 ΝἄΒΟ. Ῥθηῃ ἀἷο τάξες ΔΟρθθομ]θυάἀοτίθη νοσάσάηρθη ὕθαθοσ αἷθ
Γλιξι, ἀἷθ βοῦπνδοι ἀαρορθη τϑηΐροσ. αβϑοὶδο αἰ πὰπ δύο δαυΐ ἀϊΐθ
Τόμθ σὰ, Εΐπ Τόη, ἀοΥ πηΐον βίδγκοιῃ Αὐθιαμοϊθῃ Βοσουρθῦσδοδι Μὶχα,
πϊγαὰ βίασκ πᾶ Βοοῖ ΕἸηρθη, ὑπο βοϑομθη, Αὐθαμο]θα ἀδρόρθη
ΒΟΒΉΎΒΟΙ πὰ ἰἰοῖ, Ἀοοὰ Κὄμμθη ΜΓ ὃ8 δοβ δὴ ἀἰθβϑθίῃ ἰσοθηαβίθῃ
Βοϊθρίθ 19 βϑβθῃ, ἄδββ πϑη] οι ἀθγβοὶῦθ βρύθομος ταὶ Ἰδυῦον Αἰ ὔτηπιθ βίο ἢ
ὑῃ8 ΜΟΙ αἱ ψογΘΒτ] οἷ τηβοϊχέ, τιὶδ Ἰοἶβοσ ἀαρορθη πίομξ οἰππλαὶ ἰπ ἀοΣ
Νἅμο. Τοοῖ δα οὶ ἄθῃ ΕἸδίθῃ ἐδέ 65 8οθ. Ὀγτὶηρὶ αἷἴ6 δὺβ ἄθιηῃ Μυπαθ
ψοϑίοθθθηθ [αὔτ ἴῃ ἀἷθ ἄθαι Μυμαθ ζυπδομιδὺ ᾿ἰοροηᾶθη Ἰωὅοδοσ, θὸ σῖθδὶ
810 ἰῃ ΕὌΪ;Θ ἀθ8 βίδσκοῃ Ὀγθοκθθ οἶμαι Βόβοσθη ΚΊδηρ σοὶ δἱοὰ, ἀγίμσέ
δὶ6 ἀαρορθη ἰῃ α͵ἷ6 τοῖος δρρϑθβθπθα, οἴμθῃ ἐἰθΐθσθη. ᾿αγδὰβ ογριϑυὶ
βίοι ΚΙασ, 888 ἀΐθ βοθῃ 6119 Βονοραηρ οἷα ΒΟ θη, αἷθ ἰδηρβαπιθ οἷἴπθσι
εἰοέθῃ ΚΊδηρ;, νοσγυσβδοῦί. ᾿οοὰὶ δυοὶ θοὶ ἀθ ἴῃ ἄϑη Μγαίοσι θα θίμθη ζ6-
ΒΟ σθηθη ΝΥ Δ] α θυ 6] ζοὶσ βίο ἀΐθϑοὶῦθ Εβομβοίπαηρ. [ΔΉ ΒΒσω
οΒοα ρθη ρΘΌΘΩ δἷθ οἴμθα ϑΐθη ΚΊδηρ σοι βίοι, μοΐρ ἀδρόρθει, ϑἴμθῃ
ιΟ

Β. ἘῊ. 1. 2. 211

μὲν κινούμενοι βαρὺν ἀφιεέντε ἄχον, ἰσχυρῶς δέ, ὀξύν.
ἀλλὰ μὰν καὶ ὃ γα κάλαμος, αἴ κά τις αὐτῶ τὸ χάτω
μέρος ἀποφράξας ἐμφυσῆι, ἀφήσει (βαρέαν) τινὰ ἁμῖν
φωνάν᾽ αἱ δέ κα ἐς τὸ ἥμισυ ἢ ὅπόστον (ὧν) μέρος
δ αὐτῶ, ὀξὺ φϑεγξεῖται τὸ γὰρ αὐτὸ πνεϑοῦμα διὰ μὲν τῶ
μαχρῶ τόπω ἀσϑενὲς ἐκφέρεται, διὰ δὲ τῶ μείονος
σφοδρόν.
εἰσπεσὼν δὲ καὶ ἄλλα περὶ τοῦ διαστηματιχὴν εἶναι τὴν τῆς
φωνῆς κίνησιν συγχεφαλαιοῦται τὸν λόγον ὡς"
10 ὅτι μὲν δὴ τοὶ ὀξεῖς φϑόγγοι τάχιον χινέονται, οἱ
δὲ βαρεῖς βράδιον, φανερὸν ἁμῖν ἐκ πολλῶν γέγονεν.
Ζα 8. 268, 24 νεῖ. Ῥυιατ. Ερρ. ὙΠ] ὅ80 Ὁ χινδυνεύει, ἔφην, ὡς πρὸς ἀστρο-
νομίαν ὄμματα πέπηγεν, ὡς πρὸς ἐναρμόνιον φορὰν ὦτα παγῆναι, χαὶ αὗται
ἀλλήλων ἀδελφαί τινες αἱ ἐπιστῆμαι εἶναι, ὡς οἵ τε Πυϑαγόρειοί φασι καὶ
1 ἡμεῖς, ὦ Γλαύχων, ξυγχωροῦμεν. Ζὰ 211, 10 νεὶ. Ῥιλτ. Τίπι. Ρ. 61Β; ΤὮΘΟ
Ῥ. 61 Η1]]. “« ἔτ, 4 ΒΙ.

2 [2] ΡΟΒΡΗ. ἴῃ Ῥίο]. μδστη. Ρ. 267 χαὶ ἄλλοι δὲ πολλοὶ τῶν πα-
λαιῶν οὕτω φέρονται [πᾶ !ἶο διάστημα τα λόγος] καϑάπερ καὶ
Διονύσιος ὅ ᾿Αλικαρνασσεὺς καὶ ᾿Αρχύτας ἐν τῶι Περὶ τῆς μου-

Ἂ σιχῆς.... ᾿Α͂. δὲ περὶ τῶν μεσοτήτων λέγων γράφει ταῦτα᾽
β μέσαι δέ ἐντι τρῖς τᾶι μουσιχᾶι, μέα μὲν ἀριϑμη-
τιχά, δευτέρα δὲ γαμετριχά, τρίτα δ᾽ ὑπεναντία, ἂν
χαλέοντι ἁρμονιχάν. ἀρεϑμητικὰ μέν, ὄχχα ἔωντι τρεῖς
ὅροι κατὰ τὰν τοίαν ὑπεροχὰν ἀνὰ λόγον" ὧι πρᾶτος
Ὁ δευτέρου ὑπερέχει, τωὐτῶι δεύτερος τρίτου ὑπερέχει.
χαὶ ἐν ταύται {(τᾶι) ἀναλογίαι συμπίπτει εἶμεν τὸ τῶν

Βοῆθη, οΘΔ δυο ἀΔ8 ΟΣ τἰγὰ, θη τη8ῃ 8 υπίρσοα Εμαθ γϑῖ-
βίορὉ ππὰ Εἰπο]ᾶθϑι, ὑπ8 οἴμθα ἰθΐθη ἸῸμ ρσόρθη, Ὀ]ᾶθιὺ τη ἀδ-
ϑορθ ἴῃ αἷο ΗδΙἢΠ1Ὸ6 οὐοὺ βοῃμβῖ θίμϑθῃ Ὀθ] ϑίζθη ΤῸ} ἀθβ Βόοῖσθθ, πνὶγὰ
68 ΒΟΟΒ ΕἸπρθη. Τϑηπ ἀἴθβοὶθο 1χυἱν βἰσδιηῦ ἀθτοι οἴμϑη Ἰδπρροβίσθοκίθῃ
Βδυμ Ιδηρθαιη, ἀυτοῖ οἷμθα Κύγζουθῃ οί; δ.

ΕἾ φργίολέ βοάδαπη ποσΐ τυείίον δεν αἷ6 Ῥγορογβοπαϊ εξ (ΟΡ
ϑδιμηριδονοσιπρ μπᾶ δολιοδεέ δεὶπο Ῥαγίοσμησ πε γοἰσεπάοη Ῥογίοη:
θθδβΒ πὰρ 4180 ἀϊθ βοδϑθῃ Τὅμπθ βϑομθ βοθ 6116. Ὀθτοζοθι, ἀΐθ ἐἰοΐθῃ Ἰδπρ-
ΒΆΙΙΘΙ, δέ ὍὯΠΒ 88 νἱ᾽θ]θη Βοίβρίθίϑῃ ἀϑυ οι σϑνόσάθῃ.

2. Ἐπ γἱοδὺ αὐοῦ ἀτοὶ Ῥσοροσομθη ἴῃ ἀοσ ΜΚ: ογβίθῃβ αἷθ δυῖί-
ἸΩΘΕΙΒΟΙΘ, τιγοὶ ὑθ ἢ α16 ρϑοιηθί βοῦο, ἀσι 6η8 αἷθ Θμἐρορθηροθϑοίζίθ, ϑοροηδηπηΐθ
Βιαιτηοηίβομθ. 19 δ μοί βομθ, ποθ τοὶ ΖΑΒ] ρτ θ᾽ δπδῖορ Το] ρϑηᾶθ
γος αὐ ΐνγοίβοη : ὑπ τουὶθὶ ἀοὲ οσϑίθ ἄθῃ σιγοὶΐθα ἀθοσι θὲ, πὰ βογίοὶ

ὍΡοσυ ἀον σοῖο ἄθῃ ατγθῃ. Τπα οὶ αἶοθοσς Απδιορὶθ ὑ18Πὃ᾽Π᾿ 66. βίο,
“ΗΜ

σι

1

212 86. ΑΒΟΒΥΤΑΒ

μειζόνων ὅρων διάστημα μεῖον, τὸ δὲ τῶν μειόνων
μεῖζον. γαμετρικὰ δέ, ὅκκα ἔωντι οἷος ὃ πρῶτος ποτὶ
τὸν δεύτερον, καὶ ὃ δεύτερος ποτὶ τὸν τρίτον. τού-
των δὲ οἱ μείζονες ἴσον ποιοῦνται τὸ διάστημα καὶ οἱ
μεέους. ἃ δὲ ὑπεναντία, ἂν καλοῦμεν ἁρμονιχάν, ὄχχα
ἔωντι (τοῖοι ὧι) ὃ πρῶτος ὅρος ὑπερέχει τοῦ δευτέρου
αὐταύτου μέρϑδι, τωὐτῶι ὅ μέσος τοῦ τρίτου ὑπερέχει
τοῦ τρίτον μέρδε. γένεται ἐν ταύται τᾶι ἀναλογίαι τὸ
τῶν μειζόνων ὅρων διάστημα μεῖζον, τὸ δὲ τῶν μϑεό-
γων μεῖον. ᾿ :

8 [7] Κ5'1Τ0Β. ΤΠ δος. ὑ. 48, 186 Μ, ἐκ τοῦ ᾿ἀρχύτου Περὶ μαϑη-
μάτων" ᾿ δεῖ --- ἀδιχῇ σα ε᾿. Ι,ΑΜΒΙ, ἃ. οοΙηπι. πιδίμ, 86. 11 Ρ. 44,
10 Εδϑὶ, διόπερ ὃ .Α,(. ἐν τῶι Περὶ μαϑηματιχῶν λέγει “δεῖ ---
ἀδύνατον᾽ [Ερδίμοῖς σο Κ.. 278, 1.---11 ποδὶ βἰομου].

δεῖ γὰρ ἢ μαϑόντα πὰρ ἄλλω ἢ αὐτὸν ἐξευρόντα, ὧν
ἀνεπιστάμων ἦσϑα, ἐπιστάμονα γενέσϑαι. τὸ μὲν ὧνμα-
ϑὲν πὰρ ἄλλω καὶ ἀλλοτρίαι, τὸ δὲ ἐξευρὲν δι αὔταυ-
τον καὶ ἐδίαι' ἐξευρεῖν δὲ μὴ ζατοῦντα ἄπορον καὶ
σπάνιον, ζατοῦντα δὲ εὔπορον χαὶ ῥάιδιον, μὴ ἐπιστά-

μενον δὲ ζητεῖν ἀδύνατον.
ἄδβ8 ἀδ8 γᾶ 18 6 στὄββογθῃ ΖΒ] ρου ο ΚΙοίμον, ἀον ἀοσ Κἰθίμθγθῃ

ιδββοσ ἰδὲ ( ἢ. ἐπ ὅὁ" Ῥγορογείοη 6 ---- 4 ταῦ 4 --- 2 ἐξέ ᾿ «. 3) 1}.

ΘΟΣΩΘΙΓΙΒΟΒΘ: πΘΠῺ ΟΟΥ Θεθίθ Βορη ζυῦὶ Ζιτοϊΐθη, Μψ|0 ἀθὺ σιγοὶϊΐο Στ
αγϊ ύθη βίοι σου βᾶϊ. )16 στγῦββοσοῃ ἀδσοι Ὦδθοὰ ἀ88 ρ᾽θίομο Ὑοσδᾶϊι-
4

τπὶβ ψῖθ ἀϊθ σου ρΌΥΘα (α ἢ. 2:4πε:4:8, -- -ῷ 4) Ἀθ οπίρορθηρο-

9 4

βοίζίθ, βορϑῃδπηΐθ Βδυτηοηίβοῦθ ῬΙΟρογίοῃ, ΘΏΏ βίοι 6 βερν 7 80 γοῖ-
μα] ίθῃ: ὑπ ἀθῃ που οἰ ύθη Το] ἀθὲ οἰρϑηθα αὐγῦβθθ ἀϑσ ογβϑίθ Βορτ θη
ζιποϊΐθη ἀθοσα ἢ, ἀπῇ ἀθηβ θη Το] ἀθ8 ἀν ύθῃ ἀρογευν ἀογ ΜΙ ΘΙ Βορ ΤΙΣ
ἄθῃ ἀτϊίθη. Βοὶ ἀἶθβος Απδ]ορὶθ ἰδὲ ἀδ8 Ὑογιδι ηΐβ ἀθν ᾿τὄβϑογθῃ Βορτιθθ
στῦβθοσ, ἀδ8 ἀογ Κ]οίπογθῃ ΚΙ ποῦ (α ἢ. 6 --- 4: 4 ---- ὃ πα θ : ὃ; Φ » 3)

8. απ πιὰββ σὰν ὟΥ ἰββοηβομδίι ξοἸδηρθη θη θυ ἱη θη δ ἀ88, 88
85 πἰοδὺ τυβδῖθ, ΨΟῺ οἰπϑὴ Δ Πθσθ ογίοσηΐ οὐϑσ 86 ]08ι δηάοι, 1988

ἙΧΙΘγηθη βπᾶθῦ 8180 γὸμ θἷποπι δηάθυθῃ ὑπ τηϊ ἔγομθγ ἩΠΕο βἰδί,,

ἀδ8 Εἰπᾶάϑθῃ ἀδρορθὴ ἀυτοβ ὑῃ8 80 ]08ὺύ πὰ τοὶ οἶζπος ΗΣὲθ. ΕἸμάθη
ΔΌΘΣΥ ΟὨθ βθσθθη 18 μλἱβ8 οὐ ὑπαὶ 50] ἴθη, ει ΘΟ ΔΌΘΓ ἰδὲ 686. σϑῦ ἢ
υπᾶ Ιοἰοδί, ἔΣ ἀθῃ ἔτοι ἰοῖ, ἀθὺ ἀ85 β'σθθη πἰομὺ γογϑιθΐ, ἰδ 68. τὑῇ-
τηδρι ἰοῦ Ζὺ δμσδοη.

΄ι

10

16

Β. ΕῈ. 2--. 218

σεάσεν μὲν ἔπαυσεν, ὁμόνοιαν δὲ αὔξησεν λογισμὸς
δύρεϑείς" πλεονδξία τὲ γὰρ οὐκ ἔστι τούτου γενομένου
χαὶ ἐσότας ἔστιν᾽ τούτωι γὰρ περὶ τῶν συναλλαγμάτων
διαλλασσόμεϑα. διὰ τοῦτον οὖν οἱ πένητες λαμβά-
γοντι παρὰ τῶν δυναμένων, οἶτε πλούσιοι διδόντι τοῖς
δεομένοις, πιστδύοντες ἀμφότεροι διὰ τούτω τὸ ἶσον
ἕξειν. κανὼν δὲ καὶ κωλυτὴρ τῶν ἀδικούντων (ὠὡν) τοὺς
μὲν ἐπισταμένους λογίζεσθαι πρὶν ἀδιχεῖν ἔπαυσε,
πεδέσας ὅτι οὐ δυνασοῦνται λαϑεῖν, ὅταν ἐπ᾽ αὐτὸν ἔλ-
ϑωντι τοὺς δὲ μὴ ἐπισταμένους, ἐν αὐτῶι δηλώσας
ἀδικοῦντας, ἐκώλυσεν ἀδικῆσαι.

ΖΙΠΑἉΤΡΙΒΑ!|.

4 [8] ΚΤΟΒ.1 γγ. 4 (Ὁ. 18, 8 7.) ἐχ τῶν ᾿Αρχύτου “ιατριβ ῶν.
καὶ δοχεῖ ἁ λογιστικὰ ποτὶ τὰν ἄλλαν []. μὰ») σο-
φίαν τῶν μὲν ἄλλων τεχνῶν χαὶ πολὺ διαφέρειν, ἀτὰρ
χαὶ τᾶς γεωμετριχᾶς ἐναργεστέρω πραγματεύεσϑαι ἃ
ϑέλεξι. κκκ καὶ ἃ ἐκλείπει αὖ ἃ γεωμετρία, καὶ ἀπο-

Αὐΐυὴν ἀδιηρῆίθθ, Εϊπέγαοδὶ οὐ μβδηΐθ, πθὴὰ αἴ Βϑομπαηρ ϑΕἰϊπητηΐ,
Ῥθοππ ἀδπη ρἱοδίθ Κοὶπο ὕοσνοσίθιαπρ πὰ 68 Βουσβομς ΟἸθομμοίς,
Ῥϑηῃ δυὲ ατυμα ἄορ Βϑομβπυηρ βοίσθηῃ ὙΪΓ τη8 δον ἀϊθ σοροηβοί ρθη
Ἡδηἀϑ βνορβιομίαπρθη ϑυδβοίπαπᾶθσ. Ποδυοζθι ΘΒ θη ἀἷθ Αὐτηθη σοὴ
ἀθῃ Μαοτηδροηᾶθη υπᾶὰ α᾽0 Βοομθη σοῦθαπ ἄθῃ Βοάγει,Ἕ ρθη, γ18 1] εἷθ
νεϊάθ βοῦ δΐ ατυμὰ ἀθγ Βϑομβπυηρ ἀαγαὰΐξ γουίδβθθι, 888 βἷθ 80 ἀδ88
ΟἸοίομο ᾿οϑιίσζθα πογάθῃ, 0 ἰδ εἷο ΒΙΘ δ βοῦπαν υπα Ηθιηβομυἢ ἀοΓ
Ὀπμυϑάομθη μὰ γογϑηϊαθοὶ αἀἷθ, ἀΐθ σϑομβθῃ Κὄμπηθη, ποοἢ ὙῸΣΓ ἀθχγ΄.
Ὁ μσθα)ιοβκοῖν ἴμηθ Ζὰ Βα]ίθη, ἀδ δἷθ ἴπϑῃ Κἴδὺ τυδομῦ, 4838 βἷο οὶ ἀθσ
Ατθοβπαπς ἀἄοοῖ πἰοδύ υποηνάθοκὺ ὈΪοίθθα πογάθῃ; ἀΐδ᾽θπΐρθῃ αὐϑσ, ἀ16
ΠΙΟΝς ΤΘΟΒΠθη Κῦπμηθῃ, σπίηρὶ δἷθ γὺ ἀοΣ τα ΘΒ κοῦ ΔὈΖΟ]βΒβθα,
ὨΔΟΒαάδ δἷ6 ἵβποη δυΐῇ ατυπὰ ὧδ Βϑομπυπρ πδομρονίοθθῃ, ἀδ88 5ἷθ
ὉΠΙΘΟ]ἰΟἢ ζούγθβθθῃ δἰπὰ,

ἘΒΑΘΟΜΕΝΤ' ΕΒ ΟΕΞΡΒΆΟΘΗΕ.

4. πὰ αἷο ΑΥὐ κ Βαί, τῦῖθ. τὶν βομοϊπῦ, πῃ Βοζὰρ, δυΐ πηβοτθ()
ὙΝἸΒϑϑη βοῦν γον ἀθη βηᾶάοσου Καὶ ἀπδίθῃ οἴμοι σϑοδὺ Ὀοιγδο ]ΙΘἤθ Ὗοτ-
ΣΔῺΡ; ὈΟΒΟΒΘΙΒ ΔΌΘΥ δὺο γον ἀογ αδθομηοίσίθ, ἀδ βἰ6 ἀϑυ οἴ Σ 818 ἀἶθ8θ
ὙΑ8 Β6 Μη] ὈΘμδηαθ]π Καπη. (2 επη αἷ'6 Οδοηιοίχίε δε οὶδέ, 'νὸ Οἱδ
απάφγη Καμείε ἴηι δέἑοἣο ἰαθδθπ,) ἀπὰ πὸ ἀΐο ϑομηοίἷθ πίθάθσαμι γοῖ-

Βασὶ, Ὀτϊηρὺ ἀἷθ ΑὐἹ ΕΒ πλου ἢ ς βόσ }]} ΤΕΠΘΙΒΟ Ζὰ βιδμαθ πῖθ δο ἀΐθ
Ὠϊοῖθ, Ἑτδστα, ἃ, Δ οΥΒΟΚ,. 18

΄

ι

2714 8ὅ6. ΔΕΟΗΥΤΑΞΙ͂, Β. ΖΜΕΙΕΈΕΙΠΗ. Ὁ. ὈΝΕΟΗΤΕ 560Η8.

δείξιας ἁ λογιστικὰ ἀποτελεῖ καὶ ὅμῶς, εἰ μὲν εἰδέων
τοὰ πραγματϑία, καὶ τὰ περὶ τοῖς δἴδεσειν.

ΖΝΕΙΡΕΒΑΞΕΤΕ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ.

ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΔΕΚΑΜΟΣ.

ὄ ΤΉΣΟ βηγτη. ᾿. 106, 1 ΗΣ]]. ἡ μέντοι δεχὰς πάντα περαίνει τὸν ἀριϑμὸν
ἐμπεριέχουσα πᾶσαν φύσιν ἐντὸς αὑτῆς, ἀρτίου τε καὶ περιττοῦ κινουμένου τε
χαὶ ἀχινήτου ἀγαϑοῦ τε χαὶ χαχοῦ᾽ περὶ ἧς καὶ Α. ἐν τῶι Περὶ τῆς δεκάδος
καὶ Φιλόλαος ἐν τῶι Περὶ φύσιος [ἴγ. 11] πολλὰ διεξίασιν.

ΠΕΡῚ ΑΥ̓ΛΩΝ.

10 ΑΤΉΞΝ. ΓΝ 184) χαὶ τῶν Πυθϑαγοριχών δὸ πολλοὶ τὴν αὐλητικὴν ἤσχη-
σαν, ὡς Εὐυφράνωρ τε καὶ Α. Φιλόλαός τε ἄλλοι τε οὐχ ὀλίγοι. ὃ δ᾽ Εὐφρά-
νωρ χαὶ σύγγραμμα Περὶ αὐλῶν χατέλιπεν" ὁμοίως δὲ καὶ ὃ 4. Ὑεὶ. ἔτ. 1,
Ά. 210, 18. Ῥοοὶϊ Β. 4. ὁ ἁρμονικὸς Ομδιηδοίθου Ὁ. ΑΔ. ΧΙΠ 600Ε' ππᾶ Οὔδα
Ά.. 261, 11. 16.

ΠΕΡῚ ΜΗΧΑΝΗΣ.
16 ΜΙ. Τοῦ. ΥἿὯΠ 82 8. 261, 18.

γηταυν. ῥγδοί. 1 14 πο περι ἀξ πιαολπαϊῥονάδιιδ [πᾶ]. ΘΟὨΒΟΣ Ῥϑοσπιηὶ)
μὲ ίαάοδ, Αγοδγίαθ, Αγολέηεοεθ, Οἰεοὶδίοο, Νυηρλοάονμο, Ῥλδϊο Βυεαηπέϊμδ εἴε.
υ
ΠΕΡῚ ΓΕΦΩΡΓΊΑΣ.
γε]. Ὁιοῦ. ΥἹΠ 82 Κ. 261,11.
420 ΨΆΑΒΒΟ (ὁ Γ. ζαβί. 11, 8 [ἀδγαῦβ Οὐϊαπι. 1 1, 7] φμὲ σγαδος δογἐρϑενμὲ [πᾶτη-
᾿ Βα ἀθ 70 χιβίς8) ... δέ ρίωθ σι γμασίπία ... ἀε »λὶοϑορλὴδ.... Αγομέαδ
Ῥυϊδασογομϑ.
ὈὌΝΕΟΘΗΤΕῈ ΒΟΒΕΙΞΕΊΕΝ.
Το] (8. ΖΘ Ιος ΠῸ 105):
28 1. Περὶ ἀρχᾶν.
Ἧς. 2. Περὶ τοῦ ὄντος (-ππαὶτ. 1 οὧοσ 8).
8. Περὶ τοῦ παντός (Καϊοροτίαῃ) να]. Καϑολικοὶ λόγοι δέκα Θἃ. ΟΥΟΙ]
ΟρρΡ. βοιῖ. Π 218.
4, Περὶ τῶν ἀντικειμένων.
80 ὅ. Περὶ νοῦ χαὶ αἰσϑάσιος.
6. Περὶ ἀνόρὸς ἀγαϑοῦ καὶ εὐδαίμονος.
Ἰ. Περὶ παιδεύσεως ἠϑικῆς (-“ Περὶ παίδων ἀγωγῆς).
8. Περὶ σοφίας. ᾿
9, Περὶ νόμου καὶ δικαιοσύνης.
8ὅ 10. Περὶ ψυχῆς(). Ὑεὶ. ΙΔτηὉ}]. Ὁ. ΒύοὈ. 96]. 1 869, 9. ΟἸδΔυᾶ. Μίδηι 111.
1. γὰ. ἃ. πιοπα. 11 8.
11. Ὀψαρτυτιχά.

Ῥαγίοερωπσ ἀον Ἐοστθα [Ζαλέργιποίρίεπ:, 5. ῬΆΜ]οΪδοβ ἔτ. ὅ], πθθῃ 68
βίο τη ἰγροπα οἷπο Βοβδαπάϊυηρ ἀθρ ΕΌσαθα Βδηαοϊί,

Ἅ-

86. ΤΙΜΑΙΟΙ͂. 31. ΒΙΚΕΤΑΒ. 88. ΕΚΡΗΑΝΤΟΞΗ͂. 270

86. ΤΊΜΑΙΟΞΒ.

1; Ῥτωτο Τἥπη, Ρ. 204 χαταλέλειπται δὴ τὸ τῆς ὑμετέρας ἕξεως γένος
ΓΡγθδβοσθα ἅμα ἀμφοτέρων᾽ [υᾶτη!. φιλοσόφων ἀνδρῶν καὶ πολιτικῶν) φύσει
καὶ τροφῆι μετέχον. Τίμαιός τε γὰρ δόε εὐνομωτάτης ὧν πόλεως τῆς ἐν Ἰτα-

ὅ λίαι Δοχρίδος, οὐσίαι καὶ γένει οὐδενὸς ὕστερος ὧν τῶν ἐκεῖ τὰς μεγίστας

μὲν ἀρχάς τε χαὲὶ τιμὰς τῶν ἂν τῆι πόλει μεταχεχείρισται, φιλοσοφίας δ᾽ αὖ
χατ᾽ ἐμὴν δόξαν ἐπ᾿ ἄχρον ἁπάσης ἐλήλυϑε.

2. Απμιβτου. βου ρηκαίδιος ἀο6 Ὀίορ. Κ 26 [Βοβ9 ἔν. ἦρε. 1886 8. 6] ἡ. 94
Τὰ ἐκ τοῦ Τιμαίου χαὶ τῶν ᾿Αρχυτείων; ἂθοα Ἠρδγοὶ. [Βο86 Κ. 14] π. 86 Ἐχ

10 τῶν Τιμαίου καὶ ᾿Αρχύτου ἃ.

18

2

80

40

8. ΗΙΚΗ͂ΤΑΝ.

1. αὅὕα Αοδᾶ, ΡΥ. Π 39,128 Ηϊοείαδ ϑψναοιδίειδ, εεὐ αἷὲ Τλεορλνγαδίμδ [ΡΏγβ. Ορ.
ἔν, 18. Ὁ. 492], οαεἴμν, δοΐδηιν ἵωπαμι διοῖϊαθ, ϑώρόγα ἀδηέφμα οὐιδα ϑίαγε οοηϑοΐ
πρΩμῈ Ῥγαδίον ἰουγ γος αι ἵν, ἡμονο ηιουεγὶ : μας Ομ, ΟὐΥΟΜΗΣ ΟΟΘΗΙ 86
ϑῆμηα οοἰογίαίε οοπυογίαϊΐ εἰ ἐογημοαΐ, ἐαάενς οὶ ονμΐα χιας δὲ δίαπϊε ἕενγα
οαες πιουεγοίμν. Ὗ αἰ. Ὠ͵ΐορ. ΥΠ1| 85 [Κ. 248, 21] Αοί, ΠΙ 18, 2 [Β. πηῖοι Ζ. 81].

2. Απτ. ΠΠ0, 1.2 [Ὁ. 816] Θαλῆς χαὶ οἱ ἀπ᾿ αὐτοῦ μίαν εἶναι τὴν γῆν.
Ἱκέτης ὁ Πυϑαγόρειος δύο, ταύτην χαὶ τὴν ἀντίχϑονα.

38. ΕΚΡΗΑΝΤΟΞ.

1. ΗσρΡοι, χοΐπς 1 16 [Ὁ. 666] σιυίβοιοι Χορ δη68 μπᾶ Ηΐρρου: Ἔχφα»-
τὸς τις Συρακούσιος ἔφη μη εἷναι ἀληϑινὴν τῶν ὄντων λαβεῖν γνῶσιν, ὁρίζειν
δὲ ὡς νομίξειν. τὰ μὲν πρῶτα ἀδιαίρετα εἶναι σώματα καὶ παραλλαγὰς
αὐτῶν τρεῖς ὑπάρχειν, μέγεϑος σχῆμα δύναμιν, ἐξ ὧν τὰ αἰσϑητὰ γίνεσϑαι.
εἶναι δὲ τὸ πλῆϑος αὐτῶν ὡρισμένον καὶ τοῦτο [ὡρισμένων κατὰ τοῦτο
Ῥυμποῖκοῦ, αὐρισμένον χαὶ οὐχ ΒοΟσροΣ] ἄπειρον. κινεῖσθαι δὲ τὰ σώματα μήτε
ὑπὸ βάρους μήτε πληγῆς, ἀλλ᾽ ὑπὸ ϑείας δυνάμεως, ἣν νοῦν καὶ ψυχὴν προσ-
αγορείει. τούτου μὲν οὖν τὸν χόσμον εἶναι ἰδέαν, δι᾽ ὃ χαὶ σφαιροειδῆ ὑπὸ
ϑείας δυνάμεως γεγονέναι. τὴν δὲ γῆν μέσον κόσμου κινεῖσθαι περὶ τὸ αὑτῆς
χέντρον αἷς πρὸς ἀνατολήν.

4, ΑΒτ. 1 8, 19 (Ὁ. 286] Ἔχφαντος Σνρακούσιος, εἷς τῶν Πυθαγορείων,
πάντων τὰ ἀδιαίρετα σώματα καὶ τὸ χενόν [πᾶπι], ἀρχὰς εἶναι) τὰς γὰρ
Πυϑαγορικὰς μοναόας οὗτος πρῶτος ἀπεφήνατο σωματικάς.

. -- -- ΠῚ, 2 [Ὁ. 3217) Θαλῆς Πυϑαγόρας Ἐμπεδοχλῆς Ἔχφαντος Παρ-
μενίδης ... ἕνα τὸν χόσμον.

4. -- -- 8, 8 (Ὁ. 380] Ἔ. ἐκ μὲν τῶν ἀτόμων συνεστάναι τὸν χόσμον,
διοικεῖσθαι δὲ ὑπὸ προνοίας.

ὅ. -- -- ΠΙ 18, ὃ 0. 818] “Ἡρακλείδης ὁ Ποντικὸς χαὶ Ἔχφαντος ὁ
Πυϑαγόρειος χινοῦσι μὲν τὴν γῆν, οὐ μήν γε μεταβατιχώς, ἀλλὰ τρεπτικῶς
τροχοῦ δίχην ἐνηξονισμένην, ἀπὸ δυσμῶν ἐπ᾽ ἀνατολὰς περὶ τὸ ἴδιον αὑτῆς
κέντρον.

185

226. 3839. ΧΕΝΟΡΗΠΙΟΒ. 40. ΒΙΟΚΙ,. ἘΟΒΕΚΕ ὕ. ΔΑ. 41. ΡΒΕΟΒΟΞΚ.

99, ΧΕΝΟΡΗΠΠΟΞΚ.

1. Ῥιοα. ΥἹὯὯΠἜ 46 [κ. Κ.. 248, 317] τελευταῖοι γὰρ ἐγένοντο τῶν Πυϑαγο-
ρείων, οὗς χαὶ ᾿Αριστόξενος εἶδε, Ξενόφιλός τε ὃ Χαλχιδεὺς ἀπὸ Θράιχης κελ.
ἴαμϑι, Υ. Ρ. 2561 ἦσαν δὲ οἱ σπονυόδαιότατοι Φάντων τε χαὶ Ἐχεχράτης καὶ

ὅ Πολύμναστος χαὶ Διοκλῆς Φλιάσιοι, Ξενόφιλος δὲ Χαλκιδεὺς τῶν ἀπὸ Θραικης
Χαλκιδέων. 261 ὑ. 198, ὃ Κυζικηνοὶ Πυϑόδωρος . .. Ξενόφιλος [οἷπ διάγοτ ἢ]

2. ΑΙ, Μαχ. ΠῚ 18 οχί. 8 δίοηηὴο ΜΟΥ [318 ΘοΥ ἷ88] Χεημορλιίμα Ολαϊ-
οἰἀενϑὶβ Ῥμίδλασονίομδ, 8οὰ ζεϊδοϊίαίε πο ἐπ ενίον, δὲ γμδάδηι, μὲ αἷἱξ Αγ ϑίοσεηιβ
φεμϑίοι [ΕἘΉἨ 6. 1Π 215 ἔν. 16], οηηϑϑδ μἠπαπὶ ἱποορηοαὲλ ἜΧΡοΥΒ ὧν ΒΗΜΗΗΟ ἈὈ67-

10 γεοϊιδοίηνας ἀοοίγαε ϑρίοπάονε εαἰίποίμδ εἰ. [1,σο.] Μδοσοῦ. 18 Ξενόφιλος δὲ
ὁ μουσικός, ὡς φησιν ᾿Αριστόξενος, προσσχὼν τῆι Πυϑαγόρου φιλοσοφίαι ὑπὲρ
τὰ πέντε χαὶ ἑδχατὸν ἔτη ᾿Αϑήνησιν ἐβίωσε. Ῥιακ. Ἡ. Ν. ΥΙΠ 168 εΥθο ῬΓῸ
μη γασμῖο οἱ ἰά δοϊίαγίμμι γορενγιίεν ἐαεηερίιι Χομορλεδ ημιδιοὶ οεπέμης οἱ σμίησμε
απηὴὶδ υἱαδϑδὲ δἷης 0 οογρονγὶδ ἱποοημηοάο.

16 8. ἥυτο. 8. ν. ᾿ἀριστόξενος ... ἀχουστὴς τοῦ τε πατρὸς [ϑρἰπίδδτ08) χαὲ
ες Δάμπρου τοῦ Ἐρυϑραίον, εἶτα Ξενοφίλου τοῦ Πυϑαγορείου χαὶ τέλος ᾿Αρι-
στοτέλους.

40. ὈΙΟΚΤΙΙΕΝ, ἘΟΗΒΚΑΤΕΝ. ῬΡΟΠΥΜΝΑΝΤΟΚ.
ΡΗΑΝΤΟΝ. ΑΒΙΟΝ.

20 1. θιοα. ΥΙὯΙΙ 46.ἁ. Ι͂ανμϑι, Υ͂. Ρ. 251 [8. Κι 248, 39. 216, 1.
2. Ιαμϑυ Υ, Ρ. 261 [8. 8. 219, 21] Φλιώσιοι Διοκλῆς, Ἐχεχράτης, Πολύμνα-
στος, Φαντων.
8. Ζὰ ἘΚΒοκΚταΐθα ναὶ. δυβδογάθιῃ [Α8ὲ, Υ. Ρ. 261 [8. 8. 219, 7] υπΐϑῦ ἄθῃ
Ταραντῖνοι; ναὶ. ἀδρορθη ἀδ8. Ζ. 26 υπὰἃ 39 Ἐχεχράτεια Φλιασία. ἘΘΣΒΟ ἱπὶ
26 ῬΙαιοηΐβοῦθη Ῥηδίάοπ νρὶ. Ρ. δ1 Α Ἐκδοκγαῖθθ: πῶς ἐτελεύτα [βοκτγταδῖοθὶ; ἡδέως
γὰρ ἄν ἀχούσαιμι. χαὶ γὰρ οὔτε τὼν πολιτῶν Φλειασίων οὐδεὶς πάνυ τε
ἐπιχωριάζει τὰ νῦν ᾿Αϑήναζε χελ. αὶ. 880. ΔΒ ποιηὺ 815 Ρ] δίοῃβ 1ἃ,Θ ἢ τοῦ
ὨΘΌΘΕ Αὐσοδγίβδ Οτο. ἀθ ἔπη. Υ᾽ 29, 81 Τολεογαΐεηι, Τπαειη, Ανιοποοι ΤΠΙΘΟΥΟδ.

4. ΡΒΟΒΟΜ. ΑΜΥΎΚΊ, ΑΒ. ΚΙΕΊΙΝΙΑΝ.

80 1. ΤΑμβΒυ, Υ. Ρ. 121 [δὺ8 Αὐίιβίοχϑῃοβ) χαὶ ταῦτα πρὸς ἐχεῖνον [Ατίβίοχ.]
εἰπεῖν [ἀ, ἰὔπροτθ Ὠ΄οηγ8) χαὶ τὰ περὶ Φιντίαν χαὶ Δάμωνα [8. 211,12] περί τε
Πλάτωνος καὶ ᾿Ἀρχύτου, καὶ τὰ περὶ Κλεινίαν χαὶ Πρῶρον. 8. 3. 219, 8. 291, 22.

2. θιιοα. ΙΧ 40 ᾿Αριστόξενος ἐν τοῖς ἱστοριχοῖς ὑπομνήμασί [ΕἘῊ 6 " 4290
ἔν. 88] φησι Πλάτωνα ϑελῆσαι συμφλέξαι τὰ Δημοκρίτου συγγράμματα, ὁπόσα

8ὅ ἡδυνήϑη ϑυναγαγεῖν. ᾿Αμύκλαν ὅδ χαὶ Ἀλεινίαν τοὺς Πυϑαγορικοὺς κωλῦσαι
αὐτόν, ὡς οὐδὲν ὄφελος. παρὰ πολλοῖς γὰρ εἶναι ἠόδη τὰ βιβλία.

8, ῬιονΡομ. Χ 4, 1 [818 ἄοτβ. 90.6}}90] ὅτι Κλεινίας, Ταραντῖνος τὸ γένος,
εἷς δὲ τῶν ἐκ τοῦ προειρημένου συστήματος ὧν, πυϑόμενος Πρῶρον τὸν
Κυρηναῖον διά τινα πολιτικὴν περίστασιν ἀπολωλεχότα τὺν οὐσίαν καὶ τελέως

40 ἀπορούμενον, ἐξεδήμησεν ἐχ τῆς Ἰταλίας εἰς Κυρήνην μετὰ χρημάτων ἱχανῶν
καὶ τὴν οὐσίαν ἀποκατέστησε τῶι προειρημένωι, οὐδέποτε τοῦτον ἑωρακώς,
ἀχούων δὲ μόνον ὅτι Πυϑαγόρειος ἣν.

10

1ὅ

41. ΚΙΕΙΝΙΑΒ ὕ. Α. 42. ΘΑΜΟΝ Οἱ ΡΗΙΝΤΙΑΒ. 48. ΒΙΜΟΗ Ὁ... 277

4. Ατῆξν. ΧΙΥ͂ 6244 Ἀλεινίας γοῦν ὁ Πυϑαγόρειος, ὡς Χαμαιλέων ὃ
Ποντικὸς ἱστορεῖ, χαὶ τῶι βίωι καὶ τοῖς ἤϑεσιν διαφέρων, εἴ ποτε συνέβαινεν
χαλεπαίνειν αὐτὸν δι᾿ ὀργήν, ἀναλαμβάνων τὴν λύραν ἐχιϑάριζεν" πρὸς δὲ
τοὺς ἐπιζητοῦντας τὴν αἰτίαν ἔλεγεν ᾿πραῦνομαι".

ὅς. Ῥυστ. Οὐδοβῦ. οοηνίν. ΠΙ6, 8 ᾿. 664 Β ἐμοὶ μέν, ἔφη, τὸ τοῦ Πυϑαγορικοῦ
Κλεινίου λίαν ἀρέσχει᾽" λέγεται γὰρ ἐρωτηϑείς, ὁπηνίχα δεῖ μάλιστα γυναικὶ
προσιέναι" ᾿ὅταν᾽ φάναι ἱμάλιστα τυγχάνηις βλαβῆναι βουλόμενος.

ἘΒΙβοδυερ δυΐ ἀθῃ Ναθμθη (056 ῬΊΌΣΟΒ (βόμομ δἰοχαπάγ βοὴ ἢ Περὶ
ἑβόομάδος Νιοομ. ἰῃ ΤΉΘΟΪ]. διιδπι. Ρ. 48 Αβι. ϑυκιαν. 8. 192, ὃ ΚΙ]. ἱνεὶ. 3. 251,
18]; δυῦ ἀθῃ Νδῆθῃ ἀθα ΚΙ οἰπίδα ϑυθηᾶβ: ΤΉΞΟΙ,. εχ. Ρ. 17 Αβὲ. ἢυε.
8. 168, 18 Κι.

42. ΌὌΑΜΟΝ ὉΝΌῸ ῬΡῬΗΙΝΤΊΑΒΝ.

Ῥίοροα. Σ 4,8 [85 Αὐβίοχϑθῃοβ υρῖὶ. 5. 210, 80. 296, 19] Διονυσίου τυραν-
γοῦντος Φιντίας τις Πυϑαγόρειος ἐπιβεβουλευκὼς τῶι τυράννωι, μέλλων δὸ
τῆς τιμωρίας τυγχάνειν, ἡιτήύσατο παρὰ τοῦ Διονυσίου χρόνον εἰς τὸ περὶ
τῶν ἰδίων πρότερον ἃ βούλεται διοικῆσαι" δώσειν δ᾽ ἔφησεν ἐγγυητὴν τοῦ
ϑανάτον τῶν φίλων ἕνα. τοῦ ὁδὸ δυνάστου ϑαυμάσαντος, εἰ τοιοῦτος ἐστι
φίλος ὃς ἑαυτὸν εἰς τὴν εἱρχτὴν ἀντ᾽ ἐχείνου παραδώσει, προεχαλέσατό τινα
τῶν γνωρίμων ὁ Φιντίας, Δάμωνα ὄνομα Πυϑαγόρειον φιλόσοφον, ὃς οὐδὲ
ὀιστάσας ἔγγυος εὐϑὺς ἐγενήϑη τοῦ ϑανάτου. τινὲς μὲν οὖν ἐπήινουν τὴν
ὑπερβολὴν τῆς πρὸς τοὺς φίλους εὐνοίας, τινὲς δὲ τοῦ ἐγγύου προπέτειαν καὶ
μανίαν κατεγίνωσχον: πρὸς δὲ τὴν τεταγμένην ὦ ὥραν ἅπας ὁ δῆμος συνέόραμεν
καραδοχῶν, εἰ φυλάξει τὴν πίστιν ὁ χαταστήσας. ἤδη δὲ τῆς ὥρας συγχλειούσης
πάντες μὲν ἀπεγίνωσχον, ὃ δὲ Φιντίας ἀνελπίστως ἐπὶ τῆς ἐσχάτης τοῦ χρόνου
ῥοπῆς ὁρομαῖος ἦλϑε τοῦ Δάμωνος ἀπαγομένου πρὸς την ἀνάγχην. ϑαυμαστῆς
δὲ τῆς φελίας φανείσης ἅπασιν, ἀπέλυσεν ὁ Διονύσιος τῆς τιμωρίας τὸν ἐγκα-
λούμενον καὶ παρεχάλεσε τοὺς ἀνόρας τρίτον ἑαυτὸν εἰς τὴν φιλίαν προσ-
λαβέσϑαι.

43. ΞΙΜΟΒ. ΜΥΟΝΙΌΕΚ. ΕΥ̓ΡΗΒΑΝΟΒ.

1. ΤΑμβα, Υ. Ρ. 261 [Ρ. 191, 8Ν.] Ποσειδωνιᾶται ᾿Αϑάμας, Σιμος.

2. ῬΟΒΡΗΤΕ. Υ͂. Ρ. 8 [νρ]. οὔοι 8. 21) Δοῦρις δ᾽ ὁ Σάμιος ἐν δευτέρωι
τῶν Ὥρων [ἘΉΘ. Π 482 ἔν. 66) παῖδά τ᾽ αὐτοῦ [ἃθ8 ῬγΕΒΑΡΌΓΒΒ) ἀναγράφει
Αρίμνηστον καὶ διδασχαλόν φησι γενέσθαι δΔημοχρίτον᾽ τὸν δ᾽ ᾿Αρίμνηστον
κατελθόντ᾽ ἀπὸ τῆς φυγῆς χαλχοῦν ἀνάθημα τῶι ἱερῶι τῆς Ἥρας ἀναϑεῖναι
την διάμετρον ἔχον ἐγγὺς δύο πήχεων οὗ ἐπίγραμμα ἦν ἐγγεγραμμένον τόδε"

Πυϑαγόρεω φίλος υἱὸς ᾿Αρίμνηστός μ᾽ ἀνέϑηχε
πολλὰς ἐξευρὼν εἰνὶ λόγοις σοφίας"
τοῦτο δ᾽ ἀνελόντα [τούτων μίαν ἀφελόντα ἢ Σιμον τὸν ἁρμονικὸν καὶ τὸν
κανόνα σφετερισάμενον ἐξενεγκεῖν ὡς ἴδιον" εἶναι μὲν οὖν ἑπτὰ τὰς ἀναγε-

4 γραμμένας σοφίας, διὰ δὲ τὴν μίαν, ἣν Σῖμος ὑφείλετο, συναφανισϑῆναι χαὶ

τὰς ἄλλας τὰς ἐν τῶι ἀναϑήματι γεγραμμένας. ἘΒΙΒΟδυηρ, δὺ8 ἀογ Ηΐνα δι
ἂδν Ῥυςζδροσθοσ ἃ, ΓΥ. ὕδηγῃ. χὰ οὐκ ἄγου ττῖθ ἄδθ γορ ΗΐΡρδδοβ ". 4 (8. ΟοΌθῃ
3. 84) Βευϊομύοίθ. ὕ]ηΐος ἄθῃ 1 σοφίαι εἰπὰ νοιταυ οι Ἰ Ρτοροσγομθη (μεσό-
τητες) τὰ ψογβίθδοῃ ναὶ. [ΔΠ|0]. ἰπ Νίο. 8. 116,1 εἴρηται χαὶ περὶ τῶν δξῆς ταῖς

φι

1

1ὅ

218 43. ΒΙΜΟΜ. 44. ΓΥΚΟΝ. 46. ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΙΒΟΗΕ, ΒΟΗΌΠΕ,

πρώταις τριῶν μεσοτήτων, αἷς καὶ οἱ ἀπὸ Πλάτωνος μέχρις Ἐρατοσϑένους
ἐχρήσαντο, ἄρξαντος ὡς ἔφαμεν τῆς εὑρέσεως αὐτῶν ᾿Αρχύτα [ἴτ. 3] χαὶ Ἱππέφσου
[5. 3,, 86 η. 16] τῶν μαϑηματικῶν. τὰς δ᾽ ὑπὸ τῶν μετὰ ταῦτα νεωτέρων περὶ
τε Μνωνίδην χαὶ Ευφράνορα τοὺς Πυϑαγορικχοὺς προσφιλοτεχνη-
ϑείσας τέσσαρας ἴδ150 ἀϊο 1. 8. 9. 10] οὔτε παραλείπειν ἄξιον κελ. Ὠΐθ πυηδοδιεί
ποῖ Ὠἰηγτιροίδρίθ αἰοθοηὺθ τᾶσο δἷδο ἀϊθ ἀθβ βίπιοβ, ἄθγσθῃ Εὐπάσηρ ἴππὶ ν ΟΣ
ποἰαϊδοῦθῃ Ζυηΐίέροποεδβοια ΔΌρθδργοοδθη υπὰ ἀυχοῖὶ ἀδ8 τὶ γκιϊοῖι οὐδ ἢυγ ᾿ἰζοσγα-
γίβοι ραίδίδοίο Απαὕποπι ὧἀθα οχίππαάσηθη ῬΥΓΔρΡΟΥΆδβοῦηοα ὑδπν ΠΠἶρ δΌρο-
βαϊξίοι τγογάθῃ 8016. ὙΠ 19 πος θυτίβ βοῖθεῦ δὴ ἀδγ ΕΠ θοδασσ ὈσΌΙ κί ἰδ,
Κδηπ ἔγαρί ἰοῦ οχβοδποίμθη, Τοοὶ δἰηὰ βοΐ ϑράγου δαΐ ἀΐοϑοαι ἀϑυϊοῦθ Ὀθάθηκιοι
[8. 5. 231, 22]. Μ|ΠΡλῚ ἄθτι Κδηοη ἰδὲ νἱϑ]οίοδύ σὰ νογιϊοίοδοι Εγδίοβίι. ἱἰπ Ηοΐ-
θοχΒ Ατοδπιοᾶ, ΠΙ 112,18. ὕδου ἘΌρδτδδοσ 8. 8. 244, 19. 214, 11.

44. ΠΥ̓ΚΟΝ (ΥΚΟΒ.).

1. λα, Υ͂. Ρ. 261 ῥ. 190, 4 Δύχων υ. ἃ, Ταραντῖνοι; Ὠτοσ. Υ θ9 γεγόνασι
δὲ χαὶ ἄλλοι “Μύχωνες" πρῶτος Πυϑαγοριζός.

3. ΑΤΗΕΝ. Π 69Ε; Δύχος δ᾽ ὁ Πυϑαγόρειος τὴν ἐχ(λύουσαν) γενέσεώς
φησι ϑρίδαχα πλατύφυλλον τετανὴν ἄχαυλον ὑπὸ μὲν τῶν Πυθαγορείων
λέγεσϑαι εὐνοῦχον [εὐνούχειον ῬΙμ. ΧΤΙΧ 1217], ὑπὸ δὲ τῶν γυναικῶν ἀστύτιδα"
διουρητικοὺς γὰρ παρασχενάζει καὶ ἐχλύτους πρὸς τὰ ἀφροδίσια" ἔστι δὲ κρα-
τίστη ἐσϑίεσϑαι.

8. - ΣΊ418Ε, χαὶ Πυϑαγόρας δ᾽ ὁ Σάμιος μετρίαι τροφῆι ἐχρῆτο, ὡς
ἱστορεῖ Δύχων ὃ Ἰασεὺς ἐν τῶι Περὶ Πνυϑαγορείου (βίου).

4. Αβιβτοσι, ἢ. Επβ. Ρ. Εἰ. ΧΥ͂ 2,1 πάντα δ᾽ ὑπερπαίει μωρίαι τὰ ὑπὸ
Δύχωνος εἰρημένα τοῦ λέγοντος εἶναι Πυϑαγορικὸν ἑαυτόν. φησὶ γὰρ ϑύειν
᾿Αριστοτέλη ϑυσίαν τετελευτηκυίαι τῆι γυναικὶ τοιαύτην, ὁποίαν ᾿Αϑηναῖοι τῆι
δήμητρι, καὶ ἐν ἐλαίωι ϑερμῶι λονόμενον τοῦτο δὴ πιπράσχειν᾽" ἡνίχα δὲ εἰς
Χαλχίόα ἀπήιει τοὺς τελώνας εὑρεῖν ἐν τῶι πλοίωι λοπαόια χαλχᾶ τέτταρα
καὶ ἑβδομήχοντα.

45. ΡΥΤΗΑΘΟΟΒΕΙΒΟΗΕ ΒΟΗΌΠΕ,.

Α. ΚΑΤΑΙΟΟ ὉΕῈ5 ΙΑΜΒΙΙΟΗΟΞΒ.

[αμβι, Υ. Ρ. 261 τῶν δὲ συμπάντων Πυϑαγορείων τοὺς μὲν ἀγνῶτᾶς τε
καὶ ἀνωνύμους τινὰς πολλοὺς εἰχὸς γενονέναι, τῶν δὸ γνωριζομένων ἐστὶ τάδε
τὰ ὀνόματα. Κροτωνιᾶται Ἱππόστρατος δύμας, Αἴγων, Αἵμων, Σύλλος,
Κλεοσθϑένης, ᾿Αγέλας, Ἐπίσυλος, Φυχιάδας, Ἔχφαντος [β. 8. 21ὅ, 19], Τίμαιος
[8. 3. 215, 1], Βοῦϑος (Ξοῦϑος Ἷ κ. 229,6], Ἔρατος, Ἰταναῖος, Ῥόδιππος, Βρύας,

Ἔ ανδρος [50], Μυλλίας, ᾿Αντιμέδων, ᾿Αγέας, Δεόφρων [536], ᾿Αγύλος, Ὄνατος,
Ἱπκποσϑένης, Κλεόφρων, ᾿Αλχμαίων [8. 8. 108], Δαμοκλῆς, Μίλων [8. 8. 239 ἡ. 18;

5.81.1], Μένων. Μεταποντῖνοι Βροντῖνος [8.38.1], Παρμίσχος [8.382 10],
Ὀρεστάδας [ΘὈΘπ 4), Δέων, Ζαμάρμενος, Αἰνέας, Χιλᾶς, Μελησίας, ᾿Αριστέας,
Δαφάων, Εὔανδρος, ᾿Αγησίδαμος, Ξενοχάδης, Βὐρύφημος, ᾿Αριστομέγης, ᾿Αγή-
σαρχος, ᾿ἀλχίας, Ξενοφάντης, Θράσεος [δ5ῖ0], Εὔρυτος [8. 8. 259,25], Ἐπίφρων,
Εἰρίσκος, Μεγιστίας, ΔΜεωκύδης, Θρασυμήδης, Εὔφημος, Προχλῆς, ᾿Αντιμένης,

Α, ΚΑΤΑΙΘΟ Ὲ5 ΙΑΜΒΙΙΟΗΟΒ. Β. ΑΝΟΝΥ͂ΜΕῈ ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΕΒ. 279

Αάχριτος, Δαμοτάγης, Πύρρων, Ῥηξίβιος, ᾿Αλώπεκχος, ᾿Αστύλος, Δακίδας, ᾿Αλίο-
χος, Δαχράτης, Γλυχῖνο. ᾿Αχραγαντῖνος Ἐμπεδοχλῆς [Β. 1.6]. Ἐλεά-
της Παρμενίδης [8. 108]. Ταραντῖνοι Φιλόλαος [8. 243], Εὔρυτος [. 269],
Ἀρχύτας [5.261], Θεύδωρος [8. 2.29], Ἀρίστιππος, Δύχων, Ἑστιαῖος, Πολέμαρχος,
5 Αστέας, Κανίας, Κλέων, Εὐρυμέδων, ᾿Αρκέας, Κλειναγόρας, [Ἄρχιππος [8. 260],
Ζώπυρος, Εὔϑυνος, Δικαίαρχος, Φιλωνίδης, Φροντίδας, Δῦσις [8. 260], “υσί-
βιος, Δεινοκράτης, Ἐχεχράτης [8. 2.26], Παχτίων, ᾿Αχουσιλάδας, Ἴχχος[8. 101}. 16],
Πεισικράτης, Κλεάρατος, Δεοντεύς, Φρύνιχος, Σμιχίας, ᾿Δριστοκλείδας, Κλει-
νίας [8.216,82], Ἁβροτέλης, Πισίρροδος, Βρύας, Ἕλανόρος, ᾿Αρχέμαχος, Μιμνόμα-
10 χος, ᾿Αχμονίδας, Διχᾶς, Καροφαντίδας [810. Συβαρῖται Μέτωπος, Ἵππασος
[8. 84], Πρόξενος, Εὐάνωρ, Δεάναξ, Μενέστωρ [8. 228], Διοχλῆς, Ἔμπεδος, Τι-
μάσιος, Πτολεμαῖος, Ἔνδιος, Τυρσηνός. Καρχηδόνιοι Μιλτιάδης, Ἄνϑην,
Ὁδίος, Δεόχριτος. Πάριοι Αἰήτιος, Φαινεχλῆς, Δεξίϑεος, ᾿Αλκίμαχος, Δεί-
γαρχος;, Μέτων, Τίμαιος [8. 21ὅ,1 βϑμδτὶ ἴῃ Ζ. 16), Τιμησιάναξ, Εὔμοιρος, θυ-
15 μαρίδας. Δοκροὶ 7ὕττιος [50], Ξένων [νβ!. 3. 161 π. 8, 8], Φιλόδαμος,
Εὐέτης, Εὔδικος, Σϑενωνίδας, Σωσίστρατος, Εὐϑύνους, Ζάλευχος, Τιμάρης.
Ποσειδωνιᾶται ᾿Αϑάμας, Σῖμος, Πρόξενος, Κράνοος, Μύης, Βαϑύλαος,
Φαίδων. Δευχανοὶ Ὄχχελος [δἷο, ναὶ. Ζ. 36] χαὶ Ὄχκχιλος [810] ἀδελφοί,
Ὀρέσανδρος, Κέραμβος, δαρδανεύς, Μαλίων. Ἀργεῖοι Ἱππομέϑων, Τιμο-
20 σϑένης, Εὐέλθων, Θρασύδαμος, Κρίτων, Πολύχτωρ. Δάκχωνες Αὐτοχαρί-
δας, Κλεάνωρ, Εὐρυχράτης. ὙΥὙπερβόρειος Ἄβαρι. Ῥηγῖνοι ᾿Αριστεί-
ὅης, δΔημοσϑένης, ᾿Αριστοκράτης, Φύτιος, Ἑλιχάων, Μνησίβουλος, ἹΙππαρχίδης,
Εὐθοσίων [810], Εὐθυχλῆς, Ὄψιμος [8. 216, 14]. Καλαῖς Σελινούντιος
Συραχούσιο εΔεπείνης, Φιντίας, Δάμων [Β. 218,12]. Σάμιοι Μέλισσος [8.140],
20 Δάχων, Ἄρχιππος, Γλώριππος, Ἕλωρις, Ἵππων [8. 232,32]. Καυλωνιᾶται
Καλλίβροτος, Δίκων, Νάστας, Δρύμων, Ξέντας. Φλιάσιοι Διοκλῆς, Ἐχε-
χράτης [8.2160,18], Πολύμναστος, Φαντων [8.210,.19.. Σιχυώνιοι Πολιάδης,
Δήμων, Στράτιος, Σωσϑένης. Κυρηναῖοι Πρῶρος [8.. 216,29), Μελάνισ-
πος, ᾿Αριστάγγελος, Θεόδωρος [8. 242. Κυζικηνοὶ Πυϑόδωρος, Ἱπποσϑένης,
80 Βούϑηρος, Ξενόφιλος [8. 216,1. Καταναῖοι Χαρώνδας, Δυσιάδης. Κο-
θένϑιος Χρύσιππος. Τυρρηνὸς Ν Ναυσίϑοος. ᾿Αϑηναῖος Νεύόχριτος.
Ποντικὸς “ύραμνος. Οἱ πάντες σιῆ.
Πυϑαγορίόες δὲ γυναῖκες αἱ ἐπιφανέσταται Τιμύχα γυνὴ ἢ Μυλλία τοῦ
Κροτωνιάτου, Φίλτυς ϑυγάτηρ Θεόφριος τοῦ Ἀροτωνιάτου, Βυνδαχοὺ ἀδελφὴ
80 Ὀχχέλω χαὶ Ἐχχέλω τῶν Μευχανῶν, Χειλωνὶς ϑυγάτηρ Χείλωνος [1. Χιλωνὶς
ϑ. Χίλωνος] τοῦ Δακεδαιμονίου, Κρατησίχλεια Μάκχαινα γυνὴ Κλεάνορος τοῦ
“Δαχεδαιμονίου, Θεανὼ γυνὴ τοῦ ΜΜεταποντίνου Βροτίνονυν [8. 38], Μυῖα γυνὴ
Μίλωνος τοῦ Κροτωνιάτου, Δασϑένεια ᾿Αρκάδισσα, ᾿Αβροτέλεια “Αβροτέλους
ϑυγάτηρ τοῦ Ταραντίνου, ᾿χεκράτεια Φλιασία, Τυρσηνὶς Συβαρῖτις, Πισιρρόδη
40 Ταραντίς, Νισϑεάόδουσα [510] Δάκαινα, Βοιὼ ᾿ἀργεία, Βαβέλυχα ᾿Αργεία, Κλε-
αἰχμα ἀδελφὴ “υτοχαρίδα τοῦ “άχωνος᾽ αἱ πᾶσαι ιζ [ις ἢ)

Β. ΑΝΟΝΥΜῈ, ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΕΗΕ
ΜΑΟΘΗ ΑΙἸΠΡΕΒΙΡΑΤΗΒΤΙΒΟΈΕΒ ΒΕΒΙΓΒΕΈΒΟΝΟ.

1. ῬΒοσι, ἰπ Επο ἃ. 3. 64,18 Εὐοα!. (ἀ(]5 πάσηι Γεωμετρικὴ ἱστορία ἴτ. 84)
45 παρ᾽ Αἰγυπτίοις μὲν εὑρῆσϑαι πρῶτον ἡ γεωμετρία παρὰ τῶν πολλῶν ἵστό-
ρθηται ἐκ τῆς τῶν χωρίων ἀναμετρήσεως λαβοῦσα τὴν γένεσιν. ἀναγκαία γὰρ

σι

10

1ὅ

280 456. ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΊΒΟΗΕΒ, ΒΟΗΌΠΕ

ἦν ἐχείνοις οὐμν διὰ τὴν ἄνοδον τοῦ Νείλου τοὺς προσήκοντας ὅρους ἑκάστοις
ἀφανίζοντος . . ὥσπερ οὖν παρὰ τοῖς Φοίνιξιν διὰ τὰς ἐμπορίας καὶ τὰ
συναλλάγματα τὴν ἀρχὴν ἔλαβεν ἡ τῶν ἀριϑμῶν ἀχριβὴς γνῶσις, οὕτω δὴ καὶ
παρ᾽ Αἰγυπτίοις ἡ γεωμετρία ὄια τὴν εἰρημένην αἰτίαν εὕρηται. Θαλῆς
δὲ πρῶτος εἰς Αἴγυπτον ἐλϑὼν μετήγαγεν εἰς τὴν Ἑλλαόα τὴν ϑεωρίαν ταύτην
καὶ πολλὰ μὲν αὐτὸς εὗρεν, πολλῶν δὲ τὰς ἀρχὰς τοῖς μετ᾽ αὐτὸν ὑφηγήσατο,
τοῖς μὲν χαϑολικώτερον ἐπιβάλλων, τοῖς δὲ αἰσϑητιχώτερον. μετὰ ὅδ τοῦτον
λίάμερκος [νᾳὶ. Βαϊά. Στησίχορος, Ὀΐος. ΥΙΠῚ, ῬΙυῦ Ναπι. 8, Εοδί. 28,18
ΜΆ1}} ἐ Σετησιχόρου τοῦ ποιητοῦ ἀδελφὸς ὡς ἐφαψάμενος τῆς περὶ γεωμε-
τρίαν σπουδῆς μνημονεύεται, χαὶ Ἱππίας ὃ Ἠλεῖος ἱστόρησεν ὡς ἐπὶ γεωμετρίαι
δόξαν αὐτοῦ λαβόντος. ἐπὶ δὲ τούτοις Πυϑαγόρας τὴν περὶ αὐτὴν φιλο-
σοφίαν εἰς σχῆμα παιδείας ἐλευθέρου μετέστησεν, ἄνωθεν τὰς ἀρχὰς αὐτῆς
ἐπισχοπούμενος χαὶ ἀΐλως χαὶ νοερῶς τὰ ϑεωρήματα διερευνώμενος, ὃς δὴ
καὶ τὴν τῶν ἀνὰ λόγον πραγματείαν καὶ τὴν τῶν κοσμικῶν σχημάτων σύστασιν
ἀνεῦρεν. μετὰ ὁὲ τοῦτον ᾿Αναξαγόρας ὁ Κλαζομένιος πολλῶν ἐφήψατο
τῶν χατὰ γεωμετρίαν χαὶ Οἰνοπίδης ὁ Χῖος ὀλίγωε νεώτερος ὧν ᾿άναξα-
γόρον [8. οὔσῃ Ά. 239,16]... ἐφ᾽ οἷς Ἱπποχράτης ὃ Χῖος ὃ τὸν τοῦ
μηνίσχου τετραγωνισμὸν εὑρών [8. 241, 2], χαὶ Θεόδωρος ὃ Κυρηναῖος
[5.. 242, 31) ἐγένοντο. περὶ γεωμετρίαν ἐπιφανεῖς. πρῶτος γὰρ ὃ Ἱπποχράτης
τῶν μνημονενομένων χαὶ Στοιχεῖα συνέγραψεν.

Πλάτων ὁ᾽ ἐπὶ τούτοις γενόμενος. ..«.ἐἂν δὲ τούτωι τῶι χρόνωι καὶ
Δεωδάμας ὃ Θάσιος ἦν καὶ Ἀρχύτας δ Ταραντῖνος [5. 261, 1] χαὶ Θεαί-
τητος ὁ ὁ ᾿Αϑηναῖος, παρ᾽ ὧν ἐπηυξήϑη τὰ ϑεωρήματα χαὶ προῆλϑεν εἰς ἐπι-
στημονικωτέραν σύστασιν.

2. ΚτῸΒ. Ι ρσ. θ (Ρ. 20, 1}. ἐχ τῶν ᾿Αριστοξένου Περὶ ἀριϑμητικῆς [ἘῊ6Ο Π
4289, ἔν. 81]. τὴν δὲ περὶ τοὺς ἀριϑμοὺς πραγματείαν μάλεστα πάντων τιμῆσαι
ὀοχεῖ Πυθαγόρας καὶ προαγαγεῖν εἰς το πρόσϑεν ἀπαγαγὼν ἀπὸ τῆς τῶν
ἐμπό ρων χρείας, πᾶντα τὰ πράγματα ἀπεικάζων τοῖς ἀριϑμοῖς. τά τε γὰρ
ἄλλα ἀριϑμὸς ἔχει καὶ λόγος ἐστὶ πάντων τῶν «ἀριϑμῶν πρὸς ἀλλήλους. (καὶ
ἄλλοι μὲν ἄλλων), Αἰγύπτιοι δὲ Ἑρμοῦ φασιν εὕρημα, ὃν καλοῦσι Θώϑ᾽ οἱ δὰ
ἐχ τῶν ϑείων περιφορῶν ἐπινοηϑῆναι ΓΡΕΣΡροβ Ερίη. 918 Ὁ]. μονὰς μὲν οὖν
ἐστιν ἀρχὴ ἀριϑμοῦ, ἀριϑμὸς δὲ τὸ ἐκ τῶν μονάδων πλῆϑος συγκείμενον.
τῶν ὅδ ἀριϑμῶν ἄρτιοι μέν εἶσιν οἱ εἰς ἴσα διαιρούμενοι, περισσοὶ δὲ οἱ εἰς
ἄνισα καὶ μέσον ἔχοντες. οὕτως ἐν περισσαῖς ἡμέραις αἵ κρίσεις τῶν ψοση-
μάτων γίνεσϑαι δοχοῦσι καὶ αἱ μεταβολαί, ὅτι ὁ περιττὸς καὶ ἀρχὴν καὶ
τελευτὴν χαὶ μέσον ἔχει, ἀρχῆς καὶ ἀχμῆς καὶ παραχμῆς ἐχόμεναι.

8. ΠΙΟΡΟΒ. οὁΧο. Χ 6,4 ὅτε Καλλίμαχος [ἴτ. 884 βοδη. νεῖ. οὔαι 8. 4, 8]
εἶπε περὶ Πυϑαγόρου, διότι τῶν ἐν γεωμετρίαι προβλημάτων τὰ μὲν εὗρε τὰ
δὲ ἐκ τῆς Αἰγύπτου πρῶτος εἰς τοὺς Ἕλληνας ἤνεγκεν, ἐν οἷς λέγει ὅτι

ἐξεῦρε Φρὺξ Εὔφορβος, ὅστις ἀνθρώποις
τρίγωνα τε σχάληνα χαὶ χύζλων ἑπτά

( ἔδειξεν μήχη (χη)δίδαξε: νηστεύειν

τῶν ἐμπνεόντων᾽ οἱ δ᾽ ἄρ᾽ οὐχ ὑπήκουσαν
πᾶντες.

4. Απιῦν. Μοίδρι. Α δ. 988» 28 ἐν δὲ τούτοις καὶ πρὸ τούτων [ϑυϊκεῖρροθ
πηὰ Τρ κεῖθοε] οἱ χαλούμενοε Πνϑαγόρειοι τῶν μαϑημάτων ἁψάμενοι πρῶ-
τοι ταῦτα προήγαγον; καὶ ἐντραφέντες ἐν αὐτοῖς τὰς τούτων ἀρχὰς τῶν
ὄντων ἀρχὰς ὠιήϑησαν εἶναι πάντων. ἐπεὶ δὲ τούτων οἱ αριϑμοὶ φύσει πρῶτοι,

Β. 1--ὅ. ΓΕἨῊΗΒΕ ΑΝΟΝΥΜΕΗ, ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΕΒ. 281

ἔν δὲ τοῖς ἀριϑμοῖς ΕΣ ϑεωρεῖν ὁμοιώματα πολλὰ τοῖς οὖσι χαὶ γιγνο-
μένοις, μᾶλλον ἢ ἐν πυρὶ γαὶ γῆι χαὶ ὕδατι, ὅτι τὸ μὲν τοιονόὶ τῶν ἀριϑμῶν
πάϑος δικαιοσύνη, τὸ δὲ τοιονδλ ψυχὴ καὶ νοῦς, ἕτερον δὲ καιρὸς καὶ τῶν
ἄλλων ὡς εἰπεῖν ἕχαστον ὁμοίως, ἔτι δὲ τῶν ἁρμονιῶν ἐν ἀριϑμοῖς δρῶντες
ὅ τὰ πάθη καὶ τοὺς λόγους, ἐπειδὴ τὰ μὲν ἄλλα τοῖς ἀριϑμοῖς ἐφαίνετο τὴν
φύσιν ἀφωμοιῶσϑαι πᾶσαν, οἱ δ᾽ ἀριϑμοὲ πάσης τῆς φύσεως πρῶτοι, τὰ τῶν
ἀριθμῶν στοιχεῖα τῶν ὄντων στοιχεῖα πάντων ὑπέλαβον εἶναι, καὶ τὸν ὅλον
οὐρανὸν ἁρμονίαν εἶναι καὶ ἀριϑμόν᾽ χαὶ ὅσα εἶχον ὁμολογούμενα δειχνύναι
ἔν τε τοῖς ἀριϑμοῖς καὶ τοῖς ἁρμονίαις πρὸς τὰ τοῦ οὐρανοῦ πάϑη καὶ μέρη
10 χαὶ πρὸς τὴν ὅλην διαχόσμησιν, ταῦτα συνάγοντες ἐφήρμοττον. κἂν εἴ τί
ποῦ διέλειπε, προσεγλίχοντο τοῦ συνειρομένην πᾶσαν αὐτοῖς εἶναι τὴν πρα-
γματείαν. λέγω δ᾽ οἷον, ἐπειδὴ τέλειον ἡ δεχὰς εἶναι δοχεῖ χαὶ πᾶσαν περι-
εἰληφέναι τὴν τῶν ἀριϑμῶν φύσιν, χαὶ τὰ φερόμενα χατὰ τὸν οὐρανὸν δέκα
μὲν εἶναί φασιν, ὄντων δὲ ἐμνέα μόνον τῶν φανερῶν διὰ τοῦτο δεχάτην τὴν
16 ἀντίχϑονα ποιοῦσιν. διώρισται δὲ περὶ τούτων ἐν ἑτέροις ἡμῖν ἀκριβέστερον.
Αὐαχ, 5. ἃ, δι, 5.41.1 λέγει δὲ περὶ τούτων καὶ ἐν τοῖς Περὶ οὐρανοῦ [8.8.288,25]
καὶ ἐν ταῖς τῶν Πυϑαγορικῶν ὁὀόξαις ἀχριβέστερον. δ, 16 τῆς δὲ τάξεως
τῆς ἐν τῶι οὐρανῶι, ἣν ἐποιοῦντο τῶν ἀριϑμῶν οἱ Πυϑαγόρειοι, μνημονεύει
ἐν τῶε δευτέρωι Περὶ τῆς Πυϑαγορικῶν δόξης. [ΑἘ157.] Μ. Μοτ. Α 1. 11824 11
γι πρῶτος μὲν οὖν ἐνεχείρησε Πυϑαγόρας περὶ ἀρετῆς εἰπεῖν, οὐχ ὀρϑῶς δέ"
τὰς γὰρ αρετὰς εἰς τοὺς ἀριϑμοὺς ἀνάγων οὐχ οἰχείαν τῶν ἀρετῶν τὴν
ϑεωρίαν ἐποιεῖτο" οὐ γάρ ἐστιν ἡ δικαιοσύνη ἀριϑμὸς ἰσάκις ἴσος. ἈΞ. ΜοΌΔΡΒ.
Μ 8. 1018» 21 οἱ δὲ Πυϑαγόρειοι πρότερον περί τεγῶν ὀλίγων, ὧν τοὺς λόγους
εἰς τοὺς ἀριϑμοὺς ἀνῆπτον, οἷον τί ἐστι χαιρὸς ἢ τὸ δίχαιον ἢ γάμος, ἐχεῖνος
25 Ν νο δ᾽ εὐλόγως ἐζήτει τὸ τί ἐστιν. ἘΠῚ. Νίο. ἘΞ 8. 1182Ὁ 21 δοχεῖ δέ τισι
καὶ τὸ ἀντιπεπονϑὸς εἶναι ἁπλῶς δίκαιον, ὥσπερ οἱ Πυϑαγόρειοι ἔφασαν"
ὡρίζοντο γὰρ ἁπλῶς τὸ δέχαιον τὸ ἀντιπεπονϑὸς ἄλλωι.
ὅ. -- -ο 986416 [νε]. ῬὮΣΟἾδοθ ἔσ. ὄ Μ. 251,1] φαίνονται δὴ χαὶ οὗτοι τὸν
ἀριϑμὸν νομίζοντες ἀρχὴ» εἶναι χαὶ ὡς ὕλην τοῖς οὖσι καὶ ὡς πάϑη τε χαὶ
80 ἕξεις, τοῦ δὲ ἀριϑμοῦ στοιχεῖα τό τε ἄρτιον χαὶ τὸ περιττόν, τούτων δὲ τὸ
μὲν ἄπειρον, τὸ δ πεπερασμένον, τὸ δ᾽ ἕν ἐξ ἀμφοτέρων εἶναι τούτων (χαὶ
γὰρ ἄρτιον εἶναι χαὶ περιττόν), τὸν δ᾽ ἀριϑμὸν ἐκ τοῦ ἑνός, ἀριϑμοὺς δέ,
χκαϑάπερ εἴρηται, τὸν ὅλον οὐρανόν.
ἕτεροι δὲ τῶν αὐτῶν τούτων τὰς ἀρχὰς δέχα λέγουσιν εἷναι τὰς κατὰ
8ὅ συστοιχίαν λεγομένας"
πέρας χαὶ ἄπειρον
περιττὸν χαὶ ἄρτιον
ὃν χαὶ πλῆϑος
δεξιὸν χαὶ ἀριστερόν
40 ἄρρεν καὶ ϑῆλυ
ἠρεμοῦν καὶ κινούμενον
εὐθὺ χαὶ καμπύλον
φῶς χαὶ σκότος
ἀγαϑὸν καὶ χαχὸν
40 τετράγωνον καὶ ἑτερόμηκες.
ὅνπερ τρόπον ἔοικε καὶ ᾿Αλαμαίων ὁ Κροτωνιάτης [8. 5. 108, 19] ὑπολαβεῖν καὶ
ἤτοι οὗτος παρ᾽ ἐκείνων ἢ ἐχεῖνοι παρὰ τούτου παρέλαβον τὸν λόγον τοῦτον"
καὶ γὰρ ἐγένετο τὴν ἡλιχίαν ᾿Αλχμαίων ζνέος) ἐπὶ γέροντι Πυϑαγόραι, ἀπε-

ωε

10

1ὅ

282 46. ΡΥΤΒΑΘΟΒΕΙΒΟΗΕ; ΒΟΗΘΤΕ,

φήνατο δὲ παραπλησίως τούτοις. φησὶ γὰρ εἶναι δύο τὰ πολλὰ τῶν άνϑρω-
πίνων, λέγων τὰς ἐναντιότητας οὐχ ὥσπερ οὗτοι διωρισμένας ἀλλὰ τὰς τυχούσας,
οἷον λευχὸν μέλαν, γλυχὺ πικρόν, ἀγαθὸν χαχόν, μέγα μιχρόν. οὗτος μὲν
οὖν ἀδιορίστως ἀπέρριψε περὶ τῶν λοιπῶν, οἱ δὲ Πυϑαγόρειοι καὶ πόσαι καὶ
τίνες αἱ ἐναντιώσεις ἀπεφήναντο. παρὰ μὲν οὖν τούτων ἀμφοῖν τοσοῦτον ἔστι
λαβεῖν, ὅτι τἀναντία ἀρχαὶ τῶν ὄντων᾽ τὸ δὲ ὅσαι παρὰ τῶν ἑτέρων, καὶ
τίνὲς αὗταί εἰσιν. πῶς μέντοι πρὸς τὰς εἰρημένας αἰτίας ἐνδέχεται συναγαγεῖν,
σαφῶς μὲν οὐ διίήρϑρωται παρ᾽ ἐκείνων, ἐοίχασι δ᾽ ὡς ἐν ὕλης εἴδει τὰ στοι-
χεῖα τάττειν" ἐκ τούτων γὰρ ὡς ἐνυπαρχόντων συνεστάναι καὶ πεπλάσϑαι
φασὶ τὴν οὐσίαν.

τῶν μὲν οὖν παλαιῶν χαὶ πλείω λεγόντων τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως ἐχ
τούτων ἱχανόν ἐστι ϑεωρῆσαι τὴν διάνοιαν" εἰσὶ δέ τινες οἱ περὶ τοῦ παντὸς
ὡς ἄν μιᾶς οὔσης φύσεως ἀπεφήναντο, τρόπον δὲ οὐ τὸν αὐτὸν πάντες οὔτε
τοῦ καλῶς οὔτε τοῦ χατὰ τὴν φύσιν. εἰς μὲν οὖν τὴν νῦν σχέψιν τῶν αἰτίων
οὐδαμῶς συναρμόττει περὶ αὐτῶν ὃ λόγος" οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι τῶν φυσιο-
λόγων ἕν ὑποθέμενοι τὸ ὃν ὅμως γεννῶσιν ὡς ἐξ ὕλης τοῦ δνός, ἀλλ᾽ ἕτερον
τρόπον οὗτοι λέγουσιν᾽ ἐχεῖνοι μὲν γὰρ προστιϑέασι κίνησιν, γεννῶντές γε τὸ
πᾶν, οὗτοι δὲ ἀκίνητον εἶναί φασιν.

8. -- ΕΒ. Νῖς. Α 4. 1096) ὅ πιϑανώτερον δ᾽ ἐοίχασιν οἱ Πυϑαγόρειοι
λέγειν περὶ αὐτοῦ, τιϑέντες ἐν τῆι τῶν ἀγαϑῶν συστοιχίαι τὸ ἕν.

Ἵ. --- Ἐπὶ. Νίο. Β δ. 11060 29 τὸ γὰρ χαχὸν τοῦ ἀπείρου, ὡς οἱ Πυϑα-
γόρειοι εἴχαζον, τὸ δ᾽ ἀγαϑὸν τοῦ πεπερασμένου.

8. --- Μοίλρδγβ. Α ὅ. 98149 μέχρι μὲν οὖν τῶν Ἰταλιχῶν καὶ χωρὶς ἐχείνων
μορυχώτερον. (560 διηῦϊκο ἨάΆ. θοαὶ ΑΙοχ. νεῖ. βορῃσου 14 Καθ. εἰρήχασιν οἱ
ἄλλοι περὶ αὐτῶν, πλήν, ὥσπερ εἴπομεν, δυοῖν αἰτίαιν τυγχάνουσι κεχρημένοι,
χαὶ τούτων τὴν ἑτέραν οἷ μὲν μίαν οἱ δὸ δύο ποιοῦσι, τὴν ὅϑεν ἣ κένησις"
οἱ δὲ Πυϑαγόρειοι δύο μὲν τὰς ἀρχὰς κατὰ τὸν αὐτὸν εἰρήκασι τρόπον, το-
σοῦτον δὲ προσεπόϑεσαν, ὃ καὶ ἴδιόν ἐστιν αὐτῶν, ὅτι τὸ πεπερασμένον χαὶ
τὸ ἄπειρον χαὶ τὸ ἕν οὐχ ἑτέρας τινὰς ὠιήϑησαν εἶναι φύσεις, οἷον πῦρ ἢ γῆν
ἢ τι τοιοῦτον ἕτερον, ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ ἄπειρον χαὶ αὐτὸ τὸ ὃν οὐσίαν εἶναι τού-
των ὧν χατηγοροῦνται᾽ διὸ χαὶ ἀριϑμὸν εἶναι τὴν οὐσίαν ἁπάντων. περὶ τε
τούτων οὖν τοῦτον ἀπεφήναντο τὸν τρόπον, καὶ περὶ τοῦ τί ἐστιν ἤρξαντο
μὲν λέγειν καὶ δρίζεσϑαι, λίαν δ᾽ ἁπλῶς ἐπραγματεύϑησαν. ὡρίζοντό τε γαρ
ἐπιπολαίως, καὶ ὧι πρώτωι ὑπάρξειεν ὁ λεχϑεὶς ὅρος, τοῦτ᾽ εἶναι τὴν οὐσίαν
τοῦ πράγματος ἐνόμιζον, ὥσπερ εἴ τις οἴοιτο ταὐτὸν εἶναι διπλάσιον καὶ τὴν
δυάδα, διότι πρῶτον ὑπάρχει τοῖς δυσὶ τὸ διπλάσιον. ἀλλ᾽ οὐ ταὐτὸν ἔστιν
ἴσως τὸ εἶναι διπλασίωι χαὶ δυάδι.. εἰ δὲ μή, πολλὰ τὸ ἕν ἔσται, ὃ κἀκείνοις
συνέβαινεν. ΥΩ). Β ὅ. 100248.

9. ----᾿-Μό6.ὕ 1080Ρ516 χαὶ οἱ Πυϑαγόρειοι δ᾽ ἕνα, τὸν μαϑηματικόν [υδπη}}.
ἀριϑμόν), πλὴν οὐ κεχωρισμένον ἀλλ᾽ ἐχ τούτου τὰς αἰσϑητὰς οὐσίας συνε-
στάναι φασίν. τὸν γὰρ ὅλον οὐρανὸν κατασχενάζουσιν ἐξ ἀριϑμῶν πλὴν οὐ
μοναδικῶν, ἀλλὰ τὰς μονάδας ὑπολαμβάνουσιν ἔχειν μέγεθος" ὅπως δὲ τὸ
πρῶτον ἕν συνέστη ἔχον μέγεϑος, ἀπορεῖν ἐοίχασιν.

10. --- --- 8. 1083ν8 ὁ δὲ τῶν Πυϑαγορείων τρόπος τῆι μὲν ἐλάττους
ἔχει δυσχερείας τῶν πρότερον εἰρημένων, τῆι δὲ ἰδίας ἑτέρας. τὸ μὲν γὰρ
μὴ χωριστὸν ποιεῖν τὸν ἀριϑμὸν ἀφαιρεῖται πολλὰ τῶν ἀδυνάτων" τὸ δὲ τὰ
σώματα ἐξ ἀριϑμῶν εἶναι συγχείμενα, καὶ τὸν ἀριϑμὸν τοῦτον εἶναι μαϑημα-
τικόν, ἀδύνατόν ἐστιν. οὔτε γὰρ ἄτομα μεγέϑη λέγειν ἀληϑές᾽ εἴθ᾽ ὅτι μά-

1

Β, ὅ--1δ. ΖΕΗ͂ΒΕ ΑΝΟΝΎΜΕΒ ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΕΗ. 288

λιστα τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, οὐχ αἵ γε μονάδες μέγεϑος ἔχουσιν. μέγεϑος
δ᾽ ἐξ ἀδιαιρέτων συγχεῖσϑαι πῶς δυνατόν; ἀλλὰ μὴν ὅ γ᾽ ἀριϑμητικὸς ἄρι-
ϑμὸς μοναδικός ἔστιν. ἐχεῖνοι δὲ τὸν ἀριϑμὸν τὰ ὄντα λέγουσιν" τὰ γοῦν
ϑεωρήματα προσάπτουσι τοῖς “σώμασιν ὡς ἐξ ἐχείνων ὄντων τῶν ἀριϑμῶν.

11. -- -- ΑἼ, 1012580 ὅσοι δὲ ὑπολαμβάνουσιν, ὥσπερ οἱ Πνϑαγόρειοι
καὶ Σπεύσιππος, τὸ κάλλιστον καὶ ἄριστον μὴ ἐν ἀρχῆι εἶναι, διὰ τὸ καὶ τῶν
φυτῶν χαὶ τῶν ζώιων τὰς ἀρχὰς αἴτια μὲν εἶναι, τὸ δὲ καλὸν καὶ τέλειον ἐν
τοῖς ἐκ τούτων, οὐχ ὀρϑῶς οἴονται.

12. --- -- Α 6. 981Ρ)10 τὴν δὲ μέϑεξιν τοὔνομα μόνον μετέβαλεν [ΡΙδίοη)].
οἱ μὲν γὰρ Πυθαγόρειοι μιμήσει τὰ ὄντα φασὶν εἶναε τῶν ἀριϑμῶν, Πλάτων
δὲ μεϑέξει. τὴν μέντοι γε μέϑεξιν ἢ τὴν μίμησιν ἥτις ἂν εἴη τῶν εἰδῶν, ἀφεῖ-
σαν ἐν χοινῶε ζητεῖν.

18. --- --- 991522 τὸ μέντοι γε ὃν οὐσίαν εἶναι, χαὶ μὴ ϑὅτερόν γέ τι ὃν
λέγεσϑαι ἕν, παραπλησίως τοῖς Πυϑαγορείοις ἔλεγε [ὈΙΔίοΏ] χαὶ τὸ τοὺς ἀρι-
ϑμοὺς αἰτίους εἶναι τοῖς ἄλλοις τῆς οὐσίας ὡσαύτως ἐχείνοις. τὸ δὸ ἀντὶ τοῦ
ἀπείρου ὡς ἑνὸς δυάδα ποιῆσαι, τὸ δὲ ἄπειρον ἐκ μεγάλου καὶ μικροῦ, τοῦτ᾽
ἴδιον" καὶ ἔτι ὁ μὲν τοὺς ἀριϑμοὺς παρὰ τὰ αἰσϑητά, οἱ δ᾽ αἀριϑμοὺς εἶναί
φασιν αὐτὰ τὰ πράγματα, καὶ τὰ μαϑηματιχὰ μεταξὺ τούτων οὐ τιϑέασιν. τὸ
μὸν οὖν τὸ ἣν καὶ τοὺς ἀριϑμοὺς παρὰ τὰ πράγματα ποιῆσαι, καὶ μὴ ὥσπερ
οἱ Πυϑαγόρειοι, χαὶ ἡ τῶν εἰδῶν εἰσαγωγὴ διὰ τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἐγένετο
σχέψιν (οἱ γὰρ πρότεροι διαλεχτικῆς οὐ μετεῖχον).

14, ΤΉΞΟΡΗΕ. τιοϑίδρι. 38 (β. ΧΙ421 ὕδοπασ) Πλάτων δὲ χαὶ οἱ Πυϑαγό-
ρειοι μακρὰν τὴν ἀπόστασιν ἐπιζνούσαντες τῶν ἀρχῶν οἴονται τὸ Ἐν μεμριεῖ-
σϑαί γ᾽ ὀϑέλειν ἅπαντα. χαίτοι καϑάπερ βντίϑεσίν τινα ποιοῦσιν τῆς ἀορί-
στον δυάόος χαὶ τοῦ νός, ἐν ἧι καὶ τὸ ἄπειρον καὶ τὸ ἄταχτον χαὶ πᾶσα ὡς
εἰπεῖν ἀμορφία χκαϑ᾽ αὑτήν. ὅλως οὐχ οἷόν τε ἄνεν ταύτης τὴν τοῦ ὅλου
φύσι» [πϑπ|}. εἶναι], ἀλλ᾽ οἷον ἰσομοιρεῖν ἢ ἢ καὶ ὑπερέχειν τῆς ἑτέρας ἢ ἢ καὶ τὰς
ἀρχὰς ἐναντίας. διὸ καὶ οὐδὺ τὸν ϑεόν, ὅσοι τῶι ϑεῶι τὴν αἰτίαν ἀνάπτουσιν,
δύνασϑαι πάντ᾽ εἰς τὸ ἄριστον ἄγειν, ἀλλ᾽ εἴπερ, ἐφ᾽ ὅσον ἐνδέχεται.

1δ. Απτισθὶ 8, 8 [Ὁ. 280] Πνϑαγόρας Μνησάρχου Σάμιος πρῶτος φιλο-
σοφίαν τούτωι τῶι ῥήματι προσαγορεύσας, ἀρχὰς τοὺς ἀριϑμοὺς καὶ τὰς συμ-
μετρίας τὰς ἐν τούτοις, ἃς χαὶ ἁρμονίας καλεῖ, τὰ δὲ ἐξ ἀμφοτέρων σύνϑετα
στοιχεῖα, χαλούμενα δὲ γεωμετριχά. πάλιν δὲ τὴν μονάδα καὶ τὴν ἀόριστον
δυάδα ἐν ταῖς ἀρχαῖς. σπεύδει δὲ αὐτῶε τῶν ἀρχῶν ἡ μὲν ἐπὶ τὸ ποιητικὸν
αἴτιον χαὶ εἰδιχόν, ὅπερ ἐστὶ νοῦς ὅ ϑεός, ἡ δὲ ἐπὶ τὸ παϑητικόν τε καὶ
ὑλικόν, ὅπερ ἐστὴν ὁ ὁρατὸς κόσμος. εἶναι δὲ τὴν φύσιν τοῦ ἀριϑμοῦ δέχα.
μέχρι γὰρ τῶν ὀέχα πάντες Ἕλληνες, πάντες βάρβαροι ἀριϑμοῦσιν, ἐφ᾽ ἃ ἐλθόντες
πάλιν ἀναποδοῦσιν [ἢ ἀναπολοῦσι»)] ἐπὶ τὴν μονάδα. χαὶ τῶν δέκα πάλιν,
φησίν, ἡ δύναμίς ἔστιν ἐν τοῖς τέσσαρσι καὶ τῆι τετράδι. τὸ δὸ αἴτιον" εἴ τις

40 ἀπὸ τῆς μονάδος [ἰἀναποδῶν! χατὰ πρόσϑεσιν τιϑείη τοὺς ἀριϑμοὺς ἄχρι τῶν

τεσσάρων προελϑὼν ἐχπληρώσει τὸν (τῶν) ὀέχα ἀριϑμόν᾽ ἐὰν δὲ ὑπερβάληι
τις τὸν τῆς τετράδος, καὶ τῶν δέχα ὑπερεχπεσεῖται. οἷον εἴ τις ϑείη ὃν χαὶ
δύο προσϑείη καὶ τρία καὶ τούτοις τέσσαρα, τὸν τῶν δέκα ἐκπληρώσει ἀριϑμόν.
ὥστε ὁ ἀριϑμὸς κατὰ μὲν μονάδα ἐν τοῖς ὀέχα, ζατὰ δὲ δύναμιν ἐν τοῖς τέσ-

40 σαρσι. διὸ καὶ ἐπεφϑέγγοντο οἱ Πυϑαγόρειοι ὡς μεγίστου ὄρχου ὄντος τῆς

τετράδὸς [ᾧὈγίι. νοσβ. ἔν. 4 Νδῦςῖκ (πύον [Δπ|0]. Υ. Ρ. ᾿. 229)}"
οὐ μὰ τὸν ἁμετέραι κεφαλᾶι παραδόντα τετραχτὺν
παγὰν ἀενάου φύσεως ῥίζωμα τ᾽ ἔχουσαν.

10

1ὅ

20

284 45. ΡΥΤΒΑΘΟΒΕΙΒΟΗΕΒ ΒΟΒΌΙΠΩΕ

καὶ ἡ ἡμετέρα ψυχή, φησίν, ἐκ τετράδος σύγχειται. εἶναι γὰρ νοῦν ἐπιστήμην
δόξαν αἴσϑησιν, ἐξ ὧν πᾶσα τέχνη καὶ ἐπιστήμη καὶ αὐτοὶ λογικοί ἐσμεν κτλ.
Ψεῖ. Τῆθο 8. 91, 14 Ηἢ]. ῬΑΙΟΪΔοΒ ορδα 8. 246, 20.

16. [ΑΞ181.] ῬΊΟΝ]. 16, 8. 9100)86 ἅρμα: ἀΐο Ποκαβ 7 ὅτι ἐν ὀέχα ἀναλο-
γέαις τέτταρες χυβικοὶ ἀριθμοὶ ἀποτελοῦνται, ἐξ ὧν φασιν ἀριϑμῶν οἱ Πυϑα-
γόρειοε τὸ πᾶν συνεστάναι.

11. ΑΕΙΒΥ. ἀρ 68610 Α 1. 268510 χαϑάπερ γάρ φασι χαὶ οἱ Πυϑαγόρειοε,
τὸ πᾶν καὶ τὰ πάντα τοῖς τρισὶν ὡρισται᾽ τελευτὴ γὰρ καὶ μέσον χαὶ ἀρχὴ
τὸν ἀριϑμὸν ἔχει τὸν τοῦ παντός, ταῦτα δὲ τὸν τῆς τριάδος.

18. Ευνεν. ἔσ. 88 (Ῥουρἢ. 2. Ρύο]. Ηδιτη. 1 Τρ. 288,4 ΥΧ84}}.) ἐν τώι πρώτωι
τῆς ᾿Αριϑμητικῆς ἱστορίας λέγων περὶ τῶν Πυϑαγορείων ταυτὶ κατὰ λέξιν" " ἔτι
δὲ τοὺς τῶν τριῶν συμφωνιῶν λόγους τοῦ τε διὰ τεσσάρων καὶ τοῦ διὰ πέντε
καὶ τοῦ διὰ πασῶν ὅτι συμβέβηκεν ἐν πρώτοις ὑπάρχειν τοῖς ἐννέα" β γὰρ γ
ὅ γίγνεται ἐννέα."

19. --- --- (ἔν. 9081 Ὀοὶ 85.) Ρτοοὶ. Ά. 426, 6 ΕῪ. (Ζ, ΕἘποὶ. {41 ἐν τοῖς ὁρ-
ϑογωνίοις τριγώνοις τὸ ἀπὸ τῆς τὴν ὀρϑὴν γωνίαν ὑποτεινούσης πλευρᾶς
τετράγωνον ἴσον ἐστὶ τοῖς ἀπὸ τῶν τὴν ὀρϑὴν γωνίαν περιεχουσῶν πλευρῶν
τετραγώνοις) τῶν μὲν ἱστορεῖν τὰ ἀρχαῖα βουλομένων ἀκούοντας τὸ ϑεώρημα
τοῦτο εἰς Πυϑαγόραν ἀναπεμπόντων ἔστιν εὑρεῖν χαὶ βουϑυτεῖν λεγόντων
αὐτὸν ἐπὶ τῆι εὑρέσει.

20. ------ ἔν, 89 (Ρτοο].8.419,1δ; 2. Επ0].144 παρὰ τὴν δοϑεῖσαν εὐθεῖαν τῶι
δοϑέντι τριγώνωε ἴσον παραλληλόγραμμον παραβαλεῖν ἐν γωνίαι, ἤ ἐστιν ἴση
τῆι δοϑείσηι γωνίαι εὐθυγράμμωι) ἔστι μὲν ἀρχαῖα, φασὶν οἱ περὲ τὸν Εὐδη-
μον, χαὶ τῆς τῶν Πυϑαγορείων μούσης εὑρήματα ταῦτα ἢ τε παραβολὴ τῶν
χωρίων καὶ ἡ ὑπερβολὴ καὶ ἡ ἔλλειψις.

21. -- -- ἔν. 88 (Ριοαὶ. 5. 819,2; Ζζὰ Εποὶ. 1 82 παντὸς τριγώνου
μιᾶς τῶν πλευρῶν προσεχβληϑείσης ἡ ἐχτὸς γωνία δυσὶ ταῖς ἐντὸς χαὶ
ἀπεναντίον ἴση ἐστί, χαὶ αἱ ἐντὸς τοῦ τριγώνου τρεῖς γωνίαι δυσὶν ὁρ-
ϑαῖς ἴσαι εἰσίν) Εὔδημος δὲ ὃ Περιπατητικὸς εἰς τοὺς Πυϑαγορείονυς ἄνα-
πέμπει τὴν τοῦδε τοῦ ϑεωρήματος εὕρεσιν, ὅτι τρίγωνον ἅπαν δυσὶν ὀρϑαῖς
ἔσας ἔχει τὰς ἐντὸς γωνίας χαὶ δειχνύναε φησὶν αὐτοὺς οὕτω τὸ προχείμενον᾽"

4 Α Ἐ “ἔστω τρίγωνον τὸ ΑΒΓ, καὶ ἤχϑω διὰ τοῦ Α τῆι ΒΓ'
παράλληλος ἡ ΔΕ. ἐπεὶ οὖν παράλληλοί εἰσιν αἱ ΒΓ ΔΕ,
καὶ αἱ ἐναλλὰξ ἔσαι εἰσίν" ἴση ἄρα ἡ μὲν ὑπὸ 448 τῆι
ὑπὸ ΑΒΣ, ἡ δὲ ὑπὸ ΒΑΓ τῆι ὑπὸ ΑΓΒ. χοινὴ προσχεί-
σϑω ἡ ἡ ΒΑΓ. αἱ ἄρα ὑπὸ 448 ΒΑΓ ΓΑΕ, τουτέστιν αἱ

8 Γ ὑπὸ 448 ΒΑΕ, τουτέστιν αἱ δύο ὀρϑαὶ ἔσαι εἰσὶ ταῖς
τοῦ ΑΒΓ τριγώνου τρισὶ γωνίαις. αἱ ἄρα τρεῖς τοῦ τριγώνου δύο ὀρϑαῖς εἰσιν ἴσαι:

22. ΑΞΙΒΣ. Μοίδρῃγβ. Α 8 9890 29 οἱ μὲν οὖν καλούμενοι Πυϑαγόρειοι
ταῖς μὲν ἀρχαῖς καὶ τοῖς στοιχείοις ἐχτοπωτέροις χρῶνται τῶν φυσιολόγων
(τὸ δ᾽ αἴτιον ὅτι παρέλαβον αὐτὰς οὐχ ἐξ αἰσϑητῶν᾽ τὰ γὰρ μαϑηματιχὰ τῶν
ὄντων ἄνευ χινήσεως ἐστιν, ἔξω τῶν περὶ τὴν ἀστρολογία»), διαλέγονται μέντοι
καὶ πραγματεύονται περὶ φύσεως πάντα' γεννῶσί τε γὰρ τὸν οὐρανόν, χαὶ
περὲ τὰ τούτου μέρη χαὶ τὰ πάϑη χαὶ τὰ ἔργα διατηροῦσι τὸ συμβαῖνον. καὶ
τὰς ἀρχὰς καὶ τὰ αἴτια εἰς ταῦτα καταναλίσκουσιν, ὡς ὁμολογοῦντες τοῖς
ἄλλοις φυσιολόγοις ὅτι τὸ γε ὃν τοῦτ᾽ ἐστὶν ὅσον αἰσϑητόν ἐστι καὶ περι-
εἰληφεν ὃ καλούμενος οὐρανός. τὰς δ᾽ αἰτίας χαὶ τὰς ἀρχᾶς, ὥσπερ εἴπομεν,
ἱχανὰς λέγουσιν ἐπαναβῆναι χαὶ ἐπὶ τὰ ἀνωτέρω τῶν ὄντων, χαὶ μᾶλλον ἢ

10

15

Β. 1ὅ--21. ΤΕΒΒΕ ΑΝΟΝΥΜΕῈΒ, ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΕΒΗ. 28ὅ

τοῖς περὶ φύσεως λόγοις ἁρμοττούσας. ἐχ τίνος μέντοι τρόπου κίνησις ἔσται
πέρατος χαὶ ἀπείρου μόνον ὑποχειμένων καὶ περιττοῦ καὶ ἀρτίου, οὐθὲν
λέγουσιν, ἢ πῶς δυνατὸν ἄνευ κινήσεως καὶ μεταβολῆς γένεσιν εἶναι καὶ φϑορὰν
ἢ τὰ τῶν φερομένων ἔργα χατὰ τὸν οὐρανόν. ἔτι δὲ εἴτε ὁοίη τις αὐτοῖς ἐχ
τούτων εἶναι τὸ μόέγεϑος εἴτε ὀειχϑείη τοῦτο, ὅμως τίνα τρόπον ἔσται τὰ μὲν
κοῦφα τὰ δὸ βάρος ἔχοντα τῶν σωμάτων; ἐξ ὧν γὰρ ὑποτίϑενται καὶ λέγουσιν,
οὐθὸν μᾶλλον περὶ τῶν μαϑηματιχῶν λέγουσι σωμάτων ἢ περὲ τῶν αἰσϑητῶν᾽
διὸ περὶ πυρὸς ἢ γῆς ἢ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων σωμάτων οὐδ᾽ ὁτιοῦν εἰρή-
κασιν, ἅτε οὐθὲν περὶ τῶν αἰσϑητῶν οἶμαι λέγοντες ἴδιον. ἔτι δὲ πῶς δεῖ
λαβεῖν αἴτια μὲν εἶναι τὰ τοῦ ἀριϑμοῦ πάϑη καὶ τὸν ἀριϑμὸν τῶν χατὰ τὸν
οὐρανὸν ὄντων χαὶ γιγνομένων καὶ ἐξ ἀρχῆς καὶ νῦν, ἀριϑμὸν δ᾽ ἄλλον
μηϑένα εἶναι παρὰ τὸν ἀριϑμὸν τοῦτον ἐξ οὗ συνέστηχεν ὁ χόσμος; ὅταν
γὰρ ἐν τωιδὶ μὲν τῶε μέρει δόξα καὶ χαερὸς αὐτοῖς ἦι, μιχρὸν δ ἄνωϑεν ἢ
χάτωϑεν ἀδικία χαὶ χρίσις ἢ μίξις, ἀπόδειξιν δὸ λέγωσιν ὅτι τούτων μὲν ἕν
ἕχαστον ἀριϑμός ἐστι, συμβαίνει δὸ κατὰ τοῦτον τὸν τόπον ἤδη πλῆϑος εἶναι
τῶν συνισταμένων μεγεθῶν διὰ τὸ τὰ πάϑη ταῦτα ἀχολουϑεῖν τοῖς τόποις
ἑχάστοις. πότερον οὗτος ὃ αὐτὸς ἐστιν ἀριϑμὸς ὃ ἐν τῶι οὐρανῶι, ὃν δεῖ
λαβεῖν ὅτι τούτων ἕχαστόν ἐστιν, ἢ παρὰ τοῦτον ἄλλος; αὶ. Ν 8. 1090420.

28. -- -- 2 3. 1028016 δοκεῖ δέ τισι τὰ τοῦ σώματος πέρατα, οἷον ἐπι-
φάνεια χαὶ γραμμὴ στιγμὴ καὶ μονάς, εἶναι οὐσίαι, καὶ μᾶλλον ἢ τὸ σῶμα χαὶ
τὸ στερεόν. ἔτι παρὰ τὰ αἰσϑητὰ οἱ μὲν οὐχ οἴονται εἶναε οὐϑὲν τοιοῦτον,
οἱ δὺ πλείω καὶ μᾶλλον ὄντα αἰδια ὥσπερ Πλάτων τά τ᾽ εἴδη χτλ.

24. --- -- Ν 8. 1090" ὅ εἰσὶ δέ τινες οἱ ἐκ τοῦ πέρατα εἶναι χαὶ ἔσχατα
τὴν στιγμὴν μὲν γραμμῆς, ταύτην δ᾽ ἐπιπέδου, τοῦτο δὲ τοῦ στερεοῦ, οἴονται
εἶναι ἀνάγχην τοιαύτας φύσεις εἶναι.

25. --- -α 211. 108608 ἀποροῦσί τινες ἤδη καὶ ἐπὶ τοῦ χύχλου χαὶ τοῦ
τριγώνου, ὡς οὐ προσῆχον γραμμαῖς ὁρίζεσθαι καὶ τῶι συνεχεῖ, ἀλλὰ πάντα
ταῦτα ὁμοίως λέγεσθαι ὡσανεὶ σάρχες ἢ ὀστᾶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ χαλχὸς καὶ
λίϑος τοῦ ἀνδριάντος. χαὶ ἀνάγουσι πάντα εἰς τοὺς ἀριϑμούς, καὶ γραμμῆς
τὸν λόγον τὸν τῶν δύο εἶναί φασιν.

28. --- --- Ν 8. 1091218 οἱ μὸν οὖν Πυϑαγόρειοι πότερον οὐ ποιοῦσιν ἢ
ποιοῦσι γένεσιν, οὐϑὸν δεῖ διστάζειν᾽ φανερῶς γὰρ λέγουσιν ὡς τοῦ ἑνὸς συ-
σταϑέντος, εἴτ᾽ ἐξ ἐπιπέδων εἴτ᾽ ἐκ χροιᾶς εἴτ᾽ ἐκ σπέρματος εἴτ᾽ ἐξ ὧν ἀπο-
ροῦσιν εἰπεῖν, εὐϑὺς τὸ ἔγγιστα τοῦ ἀπείρου ὅτι εἵλκετο καὶ ἐπεραίνετο ὑπὸ
τοῦ πέρατος. ἀλλ᾽ ἐπειδὴ κοσμοποιοῦσι καὶ φυσιχῶς βούλονται λέγειν, δίχαιον
αὐτοὺς ἐξετάζειν τῆι περὶ φύσεως, ἐκ δὲ τῆς νῦν ἀφεῖναι μεθόδου" ... τοῦ
μὲν οὖν περιττοῦ γένεσιν οὗ φασιν, ὡς δῆλον ὅτι τοῦ ἀρτίου οὔσης γενέσεως.

21. --- - Ν 6. 1092026 ἀπορήσειε δ᾽ ἂν τις καὶ τί τὸ εὖ ἐστι τὸ ἀπὸ
τῶν ἀριϑμῶν τῶι ἐν ἀριθμῶι εἶναι τὴν μέξιν, ῆ ἐν εὐλογίστωι ἢ ἐν περιττῶι.
νυνὶ γὰρ οὐϑὸν ὑγιεινότερον τρὶς τρία ἂν ἧι τὸ μελίκρατον κεκραμένον, ἀλλὰ
μᾶλλον ὠφελήσειεν ἄν ἐν οὐθενὶ λόγωι ὃν ὑδαρὲς δὲ ἢ ἐν ἀριϑμῶι ἄκρατον
ὄν. ἔτι οἱ λόγοι ἐν προσϑέσει ἀριϑμῶν εἰσὶν οἱ τῶν μίξεων, οὐχ ἐν ἀριϑμοῖς,
οἷον τρία πρὸς δύο, ἀλλ᾽ οὐ τρὶς δύο. τὸ γὰρ αὐτὸ δεῖ γένος εἶναι ἐν ταῖς
πολλαπλασιώσεσιν. ὥστε δεῖ μετρεῖσθαι τῶι τε Α τὸν στοῖχον ἐφ᾽ οὗ ΑΒΓ
καὶ τῶι 4 τὸν Δ4ΕΖ' ὥστε τῶι αὐτῶι πάντα. οὐχοῦν ἔσται πυρὸς ΒΕΓΖ,
καὶ ὕδατος ἀριϑμὸς δὶς τρία. εἰ δ᾽ ἀνάγχη πάντα ἀριϑμοῦ κοινωνεῖν, ἀνάγκη
πολλὰ συμβαίνειν τὰ αὐτά, καὶ ἀριϑμὸν τὸν αὐτὸν τῶιδε χαὶ ἄλλωι. ἄρ᾽
οὖν τοῦτ᾽ αἴτιον καὶ διὰ τοῦτό ἐστι τὸ πρᾶγμα, ἢ ἄδηλον; οἷον ἔστι τις τῶν

σι

10

1ὅ

286 45. ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΙΒΟΗΕ ΒΟΗΠΙΕ

τοῦ ἡλίον φορῶν ἀριϑμός, καὶ πάλιν τῶν τῆς σελήνης, χαὶ τῶν ζώιων γε ἔχά-
στου τοῦ βίου χαὶ ἡλικίας" τί οὖν κωλύει ἐνίους μὲν τούτων τετραγώνους
εἶναι, ἐνίους δὲ χύβους καὶ ἴσους, τοὺς ὁὲ διπλασίους; οὐϑὲν γὰρ χωλύει, ἀλλ᾽
ἀνάγχη ἐν τούτοις στρέφεσϑαι, εἰ ἀριϑμοῦ πάντα ἐκοινώνει ἐνεδέχετό τε τὰ
διαφέροντα ὑπὸ τὸν αὐτὸν ἀριϑμὸν πίπτειν. ὥστ᾽ εἴ τισιν ὁ αὐτὸς ἀριθμὸς
συνεβεβήκει, ταὐτὰ ἂν ἦν ἀλλήλοις ἐκεῖνα τὸ αὐτὸ εἶόος ἀριϑμοῦ ἔχοντα,
οἷον ἥλιος καὶ σελήνη τὰ αὐτά. ἄλλα διὰ τί αἴτια ταῦτα; ἑπτὰ μὲν φωνήεντα,
ἑπτὰ δὲ χορδαὶ ἢ ἁρμονίαι, ἑπτὰ δὲ αἱ πλειάδες, ἐν ἑπτὰ δὲ ὀδόντας βάλλει
(ἔνια γε, ἕνια δ᾽ οὗ), ἑπτὰ δὲ οἱ ἐπὶ Θήβας. ὧρ᾽ οὖν, ὅτε τοιοσόλ ὁ ἀριϑμὸς πέφυ-
κεν, διὰ τοῦτο ἢ ἐκεῖνοι ἐγένοντο ἑπτὰ ἢ ἡ πλειὰς ὁπτὰ ἀστέρων ἐστίν; ἢ οἱ μὲν
διὰ τὰς πύλας ἢ ἄλλην τινὰ αἰτίαν, τὴν δὲ ἡμεῖς οὕτως δριϑμοῦμεν: τὴν δὲ
ἄρχτον γε δώδεχα, οἱ δὲ πλείους. ἐπεὶ καὶ τὸ ΞΨΖ συμφωνίας φασὶν εἶναι
καί, ὅτι ἐχεῖναι τρεῖς, καὶ ταῦτα τρία. ὅτι δὲ μυρία ἄν εἴη τοιοῦτα, οὐϑὲν
μέλει᾽ τῶι γὰρ Γ' καὶ Ρ εἴη ἄν ὃν σημεῖον. εἰ δ᾽ ὅτι διπλάσιον τῶν ἄλλων
ἕχαστον, ἄλλο δ᾽ οὔ, αἴτιον δὴ ὅτι τριῶν ὄντων τόπων ἕν [ἀν 7] ἐφ᾽ ἑχάστου
ἐπιφέρεται τὸ σίγμα, διὰ τοῦτο τρία μόνον ἐσείν, ἀλλ᾽ οὐχ ὅτι αἱ: συμφωνίαι
τρεῖς, ἐπεὶ πλείους γε αἷ συμφωνίαε" ἐνταῦϑα δ᾽ οὐχέτι δύναται. ὅμοιοι δὴ
χαὶ οὗτοι τοῖς ἀρχαίοις Ὁμηρικοῖς, σὲ μιπσρὰς ὁμοιότητας ὁρῶσι, μεγάλας δὲ
παρορῶσιν. λέγουσι δέ τινες ὅτι πολλὰ τοιαῦτα, οἷον αἵ τε μέσαι ἡ ἡ μὲν ἐννέα
ἡ δὲ ὀχτώ, χαὶ τὸ ἔπος δεχαεπτά, ἰσάριϑμον τούτοις βαίνεται δ᾽ ἐν μὲν τῶι
δεξιῶι ἐννέα συλλαβαῖς, ἐν δὲ τῶι ἀριστερῶι ὀχτώ. καὶ ὅτι ἴσον τὸ διάστημα
ἕν τε τοῖς γράμμασιν ἀπὸ τοῦ Α πρὸς τὸ , χαὶ ἀπὸ τοῦ βόμβυκχος ἐπὶ τὴν
ὀξυτάτην νεάτην ἐν αὐλοῖς, ἧς ὁ ἀριϑμὸς ἴσος τῆι οὐλομελείαι τοῦ οὐρανοῦ.
ὁρᾶν δὰ δεῖ, μὴ τοιαῦτα οὐϑεὶς ἂν ἀπορήσειεν οὔτε λέγειν οὔϑ᾽ εὐρίσχειν ἐν
τοῖς ἀιδίοις, ἐπεὶ χαὶ ἐν τοῖς φϑαρτοῖς. ἀλλ᾽ αἱ ἐν τοῖς ἀριϑμοῖς φύσεις αἱ
ἐπαινούμεναι χαὶ τὰ τούτοις ἐναντία χαὶ ὅλως τὰ ἐν τοῖς μαϑημάσιν, ὡς μὲν
λέγουσί τινες καὶ αἴτια ποιοῦσι τῆς φύσεως, ἔοιχεν οὕτωσί γε σχοπουμένους
διαφεύγειν" κατ᾽ οὐϑένα γὰρ τρόπον τῶν διωρισμένων περὶ τὰς ἀρχὰς οὐϑὲν
αὐτῶν αἴτιον. ἔστιν ὡς μέντοι ποιοῦσι φανερὸν ὅτι τὸ εὖ ὑπάρχει καὶ τῆς
συστοιχίας ἐστὶ τῆς τοῦ χαλοῦ τὸ περιττόν, τὸ εὐθύ, τὸ ἔσον, αἷ δυνάμεις
[Ροίΐθῃσο) ἐνέων ἀριϑμῶν. ἅμα γὰρ ὧραι χαὶ ἀριϑμὸς τοιοσδί ἰπϑτω]. 4, ῬοΐθηΣ
ΟΣ 2]. χαὶ τἄλλα δὴ ὅσα συνάγουσιν ἐκ τῶν μαϑηματικῶν ϑεωρημάτων
πάντα ταύτην ἔχει τὴν δύναμιν. διὸ χαὶ ἔοικε συμπτώμασιν᾽ ἔστι γὰρ συμβὲε-
βηχότα μέν, ἀλλ᾽ οἰχεῖα ἀλλήλοις πᾶντα, ὃν δὲ τὸ ἀνὰ λόγον" ἐν ἑχάστηις γὰρ
τοῦ ὄντος κατηγορίαι ἐστὶ τὸ ἀνὰ λόγον, ὡς εὐθὺ ἐν μήκει, οὕτως ἐν πλάτει
τὸ ὁμαλὸν ἴσως, ἐν ἀριϑμὼι τὸ περιττόν, ἐν δὲ χρόαι τὸ λευκὸν.

28. --- ῬὮγΒ. Γ 4. 20841 πάντες γὰρ οἱ δοχοῦντες ἀξιολόγως ἦφϑαι τῆς
τοιαύτης φιλοσοφίας πεποίηνται λόγον περὶ τοῦ ἀπείρου καὶ πάντες ὡς ἀρχήν
τινα τιϑέασι τῶν ὄντων, οἱ μὲν ὥσπερ οἱ Πυϑαγόρειοι χαὶ Πλάτων χαϑ᾽
αὑτό, οὐχ ὡς συμβεβηκός τινε ἑτέρωι, αλλ᾽ οὐσίαν αὐτὸ ὃν τὸ ἄπειρον. πλὴν
οἱ μὲν Πνϑαγόρειοι ἐν τοῖς αἰσϑητοῖς (οὐ γὰρ χωριστὸν ποιοῦσιν τὸν ἄρι-
ϑμόν), καὶ εἶναι τὸ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ ἄπειρον .... καὶ οἱ μὲν τὸ ἄπειρον
εἶναι τὸ ἄρτιον" τοῦτο γὰρ ἐναπολαμβανόμενον καὶ ὑπὸ τοῦ περιττοῦ περαι-
γνόμενον παρέχειν τοῖς οὖσι τὴν ἀπειρίαν᾽ σημεῖον δ᾽ εἶναι τούτου τὸ συμβαῖ-
γον ἐπὶ τῶν ἀριϑμῶν" περιτιϑεμένων γὰρ τῶν γνωμόνων περὲ τὸ ὃν καὶ χωρὶς
ὁτὲ μὲν ἄλλο ἀεὶ γίγνεσϑαι τὸ εἶδος, δτὲ δὲ ἕν. γεὶ. ΡΙπι. (7) βίον. οὶ. 1 Ρι-
10}.22,16077. τῆι μονάδι τῶν ἐφεξῆς περισσῶν γνωμόνων περιτιϑεμένων ὃ γινό-
μενος ἀεὶ τετράγωνός ἐστι (ἃ, Ὦ. 13-Ἐ 8 -ἰ 23; 23 -ἰ δ ὦ 83;33.} 1..-ὦ 45 υ. 5.1)" τῶν

σι

10

1ὅ

Β. 21--94. ΓΕΗΒΕ ΑΝΟΝΥΜΕΝ ΡΥΤΗΑΘΟΕΒΕΕΗ. 287

δὲ ἀρτίων ὁμοίως περιτιϑεμένων ὁτερομήκεις χαὶ ἄνισοι πάντες ἀποβαίνουσιν,
ἴσος δὲ ἰσάχις οὐδείς. ϑικνι.. μδγβ. (Σ. ἃ. 85..) 466, 20 οὗτοι [ἃϊο Ῥγιμακοτσθοιῖ
τὸ ἄπειρον τὸν ἄρτιον ἀριϑμὸν ἔλεγον διὰ τὸ πᾶν μὲν ἄρτιον, ὥς φασιν οἵ
ἐξηγηταί, εἰς ἔσα διαιρεῖσϑαι, τὸ δὲ εἰς ἔσα διαιρούμενον ἄπειρον κατὰ τὴν
διχοτομίαν᾽ ἡ γὰρ εἰς ἴσα καὶ ἡμίση διαίρεσις ἐπ᾿ ἄπειρον' τὸ δὸ περιττὸν
προστεϑὲν περαίνει αὐτό" κωλύει γὰρ αὐτοῦ τὴν εἰς τὰ ἴσα διαίρεσιν. ... δῆ-
λον ὅτι οὐχ ἐπ᾿ ἀριϑμῶν ἀλλ᾽ ἐπὶ μεγεθῶν λαμβάνουσι τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον τομήν.

29. -- -- Γ δ. 204229 χατὰ συμβεβηχὸς ἄρα ὑπάρχει τὸ ἄπειρον. ἀλλ᾽
εἰ οὕτως, εἴρηται ὅτι οὐχ ἐνδέχεται αὐτὸ λέγειν ἀρχήν, ἀλλ᾽ ἐκεῖνο ὧι συμ-
βέβηχεν, τὸν ἀέρα ἢ τὸ ἄρτιον. ὥστε ἀτόπως ἄν ἀποφαίνοιντο οἱ λέγοντες
οὕτως ὥσπερ οἱ Πνϑαγόρειοί φασιν. ἅμα γὰρ οὐσίαν ποιοῦσι τὸ ἄπειρον
καὶ μερίζουσιν.

80. --- ---- Δ 6. 213Ὁ 22 εἶναι δ᾽ ἔφασαν χαὶ οἱ Πυϑαγόρειοι χενόν, καὶ
ἐπεισιέναι αὐτῶι τῶι οὐρανῶι ἐκ τοῦ ἀπείρου πνεύματος ὡς ἀναπνέοντι χαὶ
τὸ χενόν, ὃ διορίζει τὰς φύσεις, ὡς (αἰτίου ὄντος τοῦ χενοῦ χωρισμοῦ τινος τῶν
ἐφεξῆς καὶ τῆς διορίσεως" χαὶ τοῦτ᾽ εἶναι πρῶτον ἐν τοῖς ἀριϑμοῖς" τὸ γὰρ
κενὸν διορίζειν τὴν φίσιν αὐτῶν. ὥὅτοβ. Ἐπὶ. 118,1 ο [Ὁ. 316) πδοὲ ἃ, δῖ. ἐν δὲ
τῶι Περὶ τῆς Πυϑαγόρου φιλοσοφίας πρώτωι γράφει τὸν μὲν οὐρανὸν εἶναι
ἕνα, ἐπεισάγεσθαι δὲ ἐκ τοῦ ἀπείρου χρόνον τε καὶ πνοὴν καὶ τὸ χενόν, ὃ
διορίζεε ἑχάστων τὰς χώρας ἀεί. ΑἘἙ. ἃθ οδοῖο Β 2. 28456 ἐπειδὴ δέ τινές εἰσιν
οἵ φασιν εἶναί τι δεξιὸν χαὶ ἀριστερὸν τοῦ οὐρανοῦ, καϑάπερ οἱ καλούμενοι
Πδιυϑαγόρειοι (ἐχείνων γὰρ οὗτος ὁ λόγος ἐστίν) κτλ. βτΡι, 2. ἃ, δὲ. 856, 20
τὸ γοῦν δεξιὸν καὶ ἄνω χαὶ ἔμπροσϑεν χαὶ ἀγαθὸν ἐχάλουν, τὸ δὲ ἀριστερὸν
χαὶ χάτω καὶ ὄπισϑεν καὶ κακὸν ἔλεγον, ὡς αὐτὸς ᾿Αριστοτέλης ἱστόρησεν ἐν
τῆι τῶν Πυϑαγορείοις ἀρεσχόντων συναγωγῆι.

831. Απ. ἅ. 686]. Β 3. 285410 διὸ καὶ τῶν Πυϑαγορείων ἄν τις ϑανμάσειεν ὅτι
δύο μόνας ταύτας ἀρχὰς ἔλεγον, τὸ δεξιὸν χαὶ τὸ ἀριστερόν, τὰς δὲ τέτταρας
[πᾶπι], ἄνω, κάτω, ἔμσπεροσϑεν, ὄπισθεν) παρέλιπον οὐϑὲν ἧττον χυρίας οὔσας.
"22 δῆλον τοίνυν ὅτι ὁ ἀφανὴς πόλος ἐστὶ τὸ ἄνω. καὶ οἱ μὲν ἐκεῖ οἰκοῦντες
ἐν τῶι ἄνω εἰσὶν ἡμισφαιρίωι καὶ πρὸς τοῖς δεξιοῖς, ἡμεῖς δ᾽ ἐν τῶι κάτω καὶ
πρὸς τοῖς ἀριστεροῖς, ἐναντίως ἢ ὡς οἱ Πυϑαγόρειοι λέγουσιν" ἐχεῖνοι γὰρ
ἡμᾶς ἄνω τε ποιοῦσι χαὶ ἐν δεξιῶι μέρει, τοὺς δ᾽ ἐχεῖ χάτω καὶ ἐν τῶι ἀρι-
στερῶι. ΒΊΜΡΊ, 2. ἃ. 5.. 392, 18 ὡς αὐτὸς ἐν τῶι δευτέρωι τῆς συναγωγῆς τῶν
Πυϑαγοριχῶν ἱστορεῖ, τοῦ ὅλου οὐρανοῦ τὸ μὸν ἄνω λέγουσιν εἶναι, τὸ δὲ
χάτω, καὶ τὸ μὲν χάτω τοῦ οὐρανοῦ δεξιὸν εἶναι, τὸ δὲ ἄνω ἀριστερὸν καὶ
ἡμᾶς ἐν τῶι χάτω [ἄνω νοτθοεβοτὶ ΑἸοχαπᾶοσ τίς οοθμᾶδ 392, 24] εἶναι.

82. ΕὔΡΕΜ. ῬὮγΒ. ἔν. 21 (Θηρ]. μὲ. 481, 13) τὸ δὲ ἀόριστον καλῶς ἐπὶ
τὴν χίνησιν οἱ Πυθαγόρειοι χαὶ ὃ Πλάτων ἐπιφέρουσιν (οὐ γὰρ δὴ ἄλλος γε
οὐδεὶς περὶ αὐτῆς εἴρηχεν)" ἀλλὰ γὰρ ἀόριστα ἃ οὐκ ἔστι, καὶ τὸ ἀτελὲς δὴ καὶ

40 τὸ μὴ ὄν᾽ γίνεται γάρ, γινόμενον δὲ οὐχ ἔστι.

838. ΑΒΙΡῬ- ῬΒΥΒ. ΔΊ10. 218488 οἱ μὲν γὰρ τὴν τοῦ ὅλου χίνησιν εἶναί
φασιν [πᾶπ|]. τὸν χρόνον], οὗ ὀὲ τὴν σφαῖραν αὐτήν. ΑΥτ.1 21,1 [Ὁ. 818)
Πυϑαγόρας τὸν χρόνον τὴν σφαῖραν τοῦ περιέχοντος εἶναι.

84. ΕὔΡΕΜ. ΡὮγβ. δ1 (βωρὶ. ρὲ. 182,26) ὁ δὲ αὐτὸς χρόνος πότερον γί-

40 νεται ὥσπερ ἔνιοί φασιν ἢ οὗ, ἀπορήσειεν ἄν τις... εἰ δέ τις πιστεύσειε τοῖς

Πυϑαγορείοις, ὥστε πάλιν τὰ αὐτὰ ἀριϑμῶι, κἀγὼ μυϑολογήσω τὸ ῥαβόίον
ὧν ὑμῖν καϑημένοις οὕτω, χαὶ τὰ ἄλλα πάντα ὁμοίως ἕξει, καὶ τὸν χρόνον
εὔλογόν ἐστι τὸν αὐτὸν εἶναι. μιᾶς γὰρ καὶ τῆς αὐτῆς κινήσεως, ὁμοίως δὲ

10

1ὅ

20

288 456. ΡΥΤΒΑΘΟΒΕΙΒΟΗΒ, ΒΟΗΌΠΕ

χαὶ πολλῶν τῶν αὐτῶν τὸ πρότερον καὶ ὕστερον ἕν χαὶ ταὐτόν, χαὶ ὃ τού-
των δὴ ἀριϑμός" πάντα ἄρα τὰ αὐτά, ὥστε καὶ ὁ χρόνος.

36. ΑἘΙθτ. ἀθ 68610 Β 9. 290} 12 φανερὸν δ᾽ ἐκ τούτων, ὅτι χαὶ τὸ φάναι
γίνεσθαι φερομένων [πᾶτῃ]. τῶν ἀστρων] ἁρμονίαν, ὡς συμφώνων γινομένων
τῶν ψόφων, χομψῶς μὲν εἴρηται καὶ περιττῶς ὑπὸ τῶν εἰπόντων, οὐ μὴν
οὕτως ἔχει τἀληϑές. δοκεῖ γάρ τισιν ἀναγχαῖον εἶναι, τηλικούτων φερομένων
σωμάτων γίγνεσθαι ψόφον, ἐπεὶ χαὶ τῶν παρ᾽ ὑμῖν οὔτε τοὺς ὄγχους ἐχόν-
των ἴσους οὔτε τοιούτωι τάχει φερομένων᾽ ἡλίον δὲ χαὶ σελήνης, ἔτι τε το-
σούτων τὸ πλῖϑος ἄστρων καὶ τὸ μέγεϑος φερομένων τῶι τάχει τοιαύτην
φορᾶν, ἀδύνατον μὴ γίγνεσθαι ψόφον ἀμήχανόν τινα τὸ μέγεϑος. ὑποϑέμενοι
δὲ ταῦτα χαὶ τὰς ταχυτῖτας ἐκ τῶν ἀποστάσεων ἔχειν τοὺς τῶν συμφωνιῶν
λόγους, ἐναρμόνιόν φασι γίγνεσϑαι τὴν φωνὴν φερομένων χύχλωι τῶν ἄστρων.
ἐπεὶ δ᾽ ἄλογον ἐδόχει τὸ μὴ συνᾳαχούειν ὑμᾶς τῆς φωνῆς ταύτης, αἴτιον τοὐ-
του φασὶν εἶναι τὸ γιγνομένοις εὐθὺς ὑπάρχειν τὸν ψόφον, ὥστε μὲ διάδηλον
εἶναι πρὸς τὴν ἐναντίαν σιγήν᾽ πρὸς ἄλληλα γὰρ φωνῆς καὶ σιγῖς εἶναι τὴν
διάγνωσιν, ὥστε καϑάπερ τοῖς χαλκχοτύποις διὰ συνήθειαν οὐδὲν δοχεῖ διαφέ-
ρειν, χαὶ τοῖς ἀνθρώποις ταὐτὸ συμβαίνειν. ὕθον ἀϊο τάξις ἀστέρων ναὶ.
Επάθηι. ἔν. 91] (οὔσῃ 8. 19 ἢ. 19). ᾿

86. Αττ. ΠῚ 29, 4 (Ὁ. 360] τῶν Πυϑαγορείων τινὲς χατὰ τὴν ᾿Αριστοτέ-
λειον ἱστορίαν χαὶ τὴν Φιλίππου τοῦ Ὀπουντίον ἀπόφασιν ανταυγείαι καὶ
ἀντιφράξει τοτὲ μὲν τῆς γῆς. τοτὲ τῆς ἀντίχϑονος [πᾶπι]. ἐχλείπειν τὴν σελή-
νην]. τῶν δὲ νεωτέρων εἰσί τινες οἷς ἔδοξε κατ᾿ ἐπινέμησιν φλογὸς χατὰ μικρὸν
ἐξαπτομένης τεταγμένως ἕως ἂν τὴν τελείαν πανσέληνον ἀποόῶι, χαὶ πάλιν
ἀναλόγως μειουμένης μέχρι τῆς συνόδου, χαϑ᾽ ἣν τελείως σβέννυται.

81. --- ἄορ οδοίο Β 18. 298518 [νρὶ. Οὔθῃ 8. 241 π. 16. 17] τῶν πλείστων
ἐπὶ τοῦ μέσου χεῖσϑαι λεγόντων [πᾶ]. τὴν γῇ» ] .. . ἐναντίως οἱ περὶ τὴν Ἰτα-
λίαν, χαλούμενοι δὲ Πυϑαγόρειοι λέγουσιν" ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ μέσου πῦρ εἶναί
φασι, τὴν δὲ γῆν ἕν τῶν ἄστρων οὖσαν κύχλωι φερομένην περὶ τὸ μέσον νύχτα
τε χαὶ ἡμέραν ποιεῖν. ἔτι δ᾽ ἐναντίαν ἄλλην ταύτηι χατασχενυάζουσι γῆν, ἣν
ἀντίχϑονα ὄνομα καλοῦσιν, οὐ πρὸς τὰ φαινόμενα τοὺς λόγους καὶ τὰς αἰτίας
ξητοῦντες, αλλὰ πρός τινας λόγους χαὶ δόξας αὑτῶν τὰ φαινόμενα προσέλ-
κοντες κχαὶ πειρώμενοι συγχοσμεῖν. πολλοῖς δ᾽ ἂν καὶ ἑτέροις συνδόξειε μὴ ὁὀεῖν
τῆι γῆι τὴν τοῦ μέσου χώραν ἀποόιδόναι, τὸ πιστὸν οὐχ ἐκ τῶν φαινομένων
αἀϑροῦσιν ἀλλὰ μᾶλλον. ἐκ τῶν λόγων. τῶι γὰρ τιμιωτάτωι οἴονται προσή-
χειν τὴν τιμιωτάτην ὑπάρχειν χώραν, εἶναι δὲ πῦρ μὲν γῆς τιμιώτερον, τὸ δὲ
πέρας τῶν μεταξύ, τὸ δ᾽ ἔσχατον χαὶ τὸ μέσον πέρας .. . ἔτι δ᾽ οἵ γε Πυϑα-
γόρειοι καὶ διὰ τὸ μάλιστα προσήχειν φυλάττεσϑαι τὸ χυριώτατον τοῦ παν-
τός᾽ τὸ δὲ μέσον εἶναι τοιοῦτον" ὃ Διὸς φυλακὴν ὀνομάζουσι, τὸ ταύτην
ἔχον τὴν χώραν πῦρ, ὥσπερ τὸ μέσον ἁπλῶς λεγόμενον καὶ τὸ τοῦ μεγέϑους
μέσον χαὶ τοῦ πράγματος ὃν μέσον χαὶ τῆς φύσεως. καίτοι χαϑάπερ ἐν τοῖς
ζώιοις οὐ ταὐτὸν τοῦ ζώιου χαὶ τοῦ σώματος μέσον, οὕτως ὑποληπτέον μᾶλ-
λον χαὶ περὶ τὸν ὅλον οὐρανόν. ΞΊΜΡΙ,. 2. ἃ, 80. 511, 286 ἐν μὲν τῶι μέσωι τοῦ
παντὸς πῦρ εἶναί φασι, περὶ δὲ τὸ μέσον τὴν ἀντίχϑονα φέρεσϑαί φασι γῆν
οὖσαν χαὶ αὐτήν, ἀντίχϑονα δὲ χαλουμένην διὰ τὸ ἐξ ἐναντίας τῆιδε τῆι γῖι
εἶναι, μετὰ δὲ τὴν ἀντίχϑονα ἡ γῇ ἥδε φερομένη χαὶ αὐτὴ περὶ τὸ μέσον,
μετὰ δὲ τὴν γῆν ἡ σελήνη οὕτω γὰρ αὐτὸς ἐν τῶι Περὶ τῶν Πνϑαγορι-
χῶν ἱστορεῖ" τὴν δὲ γῆν ὡς ἕν τῶν ἄστρων οὖσαν κινουμένην περὶ τὸ μέσον
χατὰ τὴν πρὸς τὸν ἥλιον σχέσιν νύχτα χαὶ ἡμέραν ποιεῖν. ἡ δὲ ἀντίχϑων

Β. 34--48. ΑΝΟΝΎΜΕ; ΡΥΤΗΔΟ. Ὁ. 1. 2. ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ. 5389

κιρουμένη περὶ τὸ μέσον χαὶ ἑπομένη τῆι γῆι ταύτηι οὐχ ὁρᾶται ὑφ᾽ ἡμῶν
διὰ τὸ ἐπιπροσϑεῖν ἡμῖν ἀεὶ τὸ τῆς γῆς σῶμα... οἱ δὲ γνησιώτερον αὐιῶν
μετασχόντες πῦρ μὸν ἐν τῶι μέσωι λέγουσι τὴν δημιουργικὴν δύναμιν τὴν ἐκ
μέσον πᾶσαν τὴν γῆν ξωιογονσῦσαν καὶ τὸ ἀπεψυγμένον αὐτῆς ἀναϑάλπουσαν"

ὅ διὸ οἱ μὲν Ζηνὸς πύργον αὐτὸ χαλοῦσιν, ὡς αὐτὸς ἐν τοῖς Πυϑαγορι-
ποῖς ἱστόρησεν, οἱ δὲ Διὸς φυλακήν, ὡς ἐν τούτοις, οἱ δὲ Διὸς ϑρόνον,
ὡς ἄλλοι φασίν. ἄστρον δὸ τὴν γῆν ἔλεγον ὡς ὄργανον καὶ αὐτὴν χρόνον"
ἡμερῶν γάρ ἐστιν αὕτη χαὶ νυχτῶν αἰτία᾽ ἡμέραν μὲν γὰρ ποιεῖ τὸ πρὸς τῶι
ἡλίωι μέρος χαταλαμπομένη, νύχτα δὲ χατὰ τὸν χῶνον τῆς γινομένης ἀπ᾿

10 αὐτῆς σκιᾶς. ἀντίχϑονα δὲ τὴν σελήνην ἐχάλουν οἱ Πυϑαγόρειοι, ὥσπερ καὶ
αἰϑερίαν γῆν.

-- --α 293Ρ190 ὅσοε μὲν μηδ᾽ ἐπὶ τοῦ μέσου χεῖσϑαί φασιν κινεῖσθαι
αὐτὴν [πᾶτω]. τὴν γῆν), χύχλωι περὶ τὸ μέσον, οὐ μόνον δὲ ταύτην, ἀλλὰ καὶ
τὴν ἀντίχϑονα.

15 88. -- -- ΓΊ1. 800414 τὸ δ᾽ αὐτὸ συμβαίνει καὶ τοῖς ἐξ ἀριϑμῶν
συντιθεῖσι τὸν οὐρανόν᾽ ἔνιοι γὰρ τὴν φύσιν ἐξ ἀριϑμῶν συνιστᾶσιν, ὥσπερ
τῶν Πυϑαγορείων τινές. τὰ μὲν γὰρ φυσικὰ σώματα φαίνεται βάρος ἔχοντα
καὶ πθυφότητα, τὰς δὲ μονάδας οὔτε σῶμα ποιεῖν οἷόν τε συντιϑεμένας οὔτε
βάρος ἔχειν.

γ 39. --- ἀθ δηΐπιδ Α 8. 401020 οἱ δὲ μόνον ἐπιχειροῦσι λέγειν ποῖόν τι ἡ
ψυχή, περὶ δὲ τοῦ ὁεξομένου σώματος οὐθὲν ἔτι προσδιορίζουσιν, ὥσπερ ἐν»
δεχόμενον κατὰ τοὺς Πυϑαγορικοὺς μύϑους τὴν τυχοῦσαν ψυχὴν εἰς τὸ τυχὸν
ἐνόύεσϑαι σῶμα.

40. --- --- Α 3. 404416 ἔοιχε δὲ καὶ τὸ παρὰ τῶν Πνϑαγορείων λεγό-

25 μενον τὴν αὐτὴν ἔχειν διάνοιαν' ἔφασαν γάρ τινες αὐτῶν ψυχὴν εἶναι τὰ ἐν
τῶι ἀέρι ξύσματα, οἱ δὲ τὸ ταῦτα κινοῦν. περὶ δὲ τούτων εἴρηται, διότι συνε-
χῶς φαίνεται χεινούμενα, χἂν ἧι νηνεμία παντελής.

41. --- --[ ἠ αι 4. 401521 χαὶ ἄλλη δέ τις δόξα παραδέδοται περὶ ψυχῆς...
ἁρμονίαν γάρ τινα αὐτὴν λέγουσι χαὶ γὰρ τὴν ἁρμονίαν χρᾶσιν χαὶ σύνϑεσιν

80 ἐναντίων εἶναι, καὶ τὸ σῶμα συγχεῖσϑαι ἐξ ἐναντίων. ῬΟΙΙ Θ ὅ. 1340Ὁ 18 διὸ
πολλοί φασι τῶν σοφῶν οἱ μὲν ἁρμονίαν εἶναι τὴν ψυχήν, οἱ δ᾽ ἔχειν ἁρμονίαν.

42. --- ἀθ 801}8. 8. 439430 τὸ γὰρ χρῶμα ἢ ἐν τῶι πέρατι ἐστιν ἢ πέρας.
διὸ χαὶ οἱ Πνϑαγόρειοι τὴν ἐπιφάνειαν χροιὰν ἐχάλουν.

48. --- --- δ. 445ε16 ὃ δὲ λέγουσί τινες τῶν Πυθαγορείων οὐχ ἔστιν εὖλο-

80 γον. τρέφεσϑαι γάρ φασιν ἕνια ζῶια ταῖς ὀσμαῖς. αὶ. Ἡίος. ΙΧ 48. Αἰδοι.
Ι Ρ. 468. Απου. [οπᾶ, 81, 8ὅ.

Ο ΚΟΥΣΙΜΗΑ͂ΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟ.ΜΖΑ͂.

1. ΑΒιβΥ. Απϑὶ. ροβί. Β 11. 94538 καὶ εἰ [86. βροντᾶι], ὡς οἱ Πυϑαγόρειοί
φασιν, ἀπειλῆς ἕνεκα τοῖς ἐν τῶι Ταρτάρωι, ὅπως φοβώνται.

2. ῬΟΒΡΗ. Υ. Ρ. 41 ἔλεγε δέ τινα χαὶ μυστιχῶει τρόπωι συμβολικῶς, ἃ 41
δὴ ἐπὶ πλέον ᾿Αριστοτέλης [ἴγ. 196] ἀνέγραψεν, οἷον ὅτι τὴν ϑάλατταν μὲν ἐχά-
λει εἶναι δάχρνον, τὰς δὲ ἄρχτους Ῥέας χεῖρας, τὴν δὲ Πλειάδα Μουσῶν
λυραν, τοὺς δὲ πλανήτας χύνας τῆς Περσεφόνης, τὸν δ᾽ ἐκ χαλχοῦ
χρονομένου γινόμενον ἦχον φωνὴν εἶναί τινος τῶν δαιμόνων ἐναπειλημμένην
4 τῶι χαλκῶι. Αι, Υ͂. Η. 4, 11 ἔλεγε δὰ ἱερώτατον εἶναι τὸ τῆς μαλάχης φύλλον.

ἔλεγε δὲ ὅτι πάντων σοφώτατον ὃ ἀριϑμός, δεύτερος δὲ ὃ τοῖς πράγμασι τὰ

1916, Βταρα. ἃ. Ὑογεοῖσ.

10

2

40

290 456, ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΙΒΟΗΕ ΒΟΒΌΠΩΕ

ὀνόματα ϑέμενος. χαὶ τὸν σεισμὸν ἐγενεαλόγει οὐδὲν ἄλλο εἶναι ἢ σύνοδον
τῶν τεθνεώτων, ἡ δὲ ἶρις ἔφασχεν ὡς αὐγὴ τοῦ ἡλίου ἐστὶ χαὶ ὁ πολ-
λάχις ἐμπίπτων τοῖς ὠσὶν ἦχος φωνὴ τῶν κρειττόνων.

8. Τιτοα. ΠῚ 84 φησὶ δ᾽ ᾿Αριστοτέλης [ἔτ. 196 Βοδο ναὶ. Ἠοοῖκ ἀς ἀομδν. Ρνᾶ.
ΚΙοΙ 1894] ἐν τῶι περὶ τῶν κυάμων Π. Πυϑαγορείων) παραγγέλλειν αὐτὸν ἀπέ-
χεσϑαι τῶν κνάμων ποι ὅτι αἰδοίοις εἰσὶν ὃ ὅμοιοι ᾽ ὅτι “Αἰδου πύλαις. ἀπ α
ἀγόνατον γὰρ μόνον" ἢ ὅτι φϑείρει ἢ ή ὅτι τῆι τοῦ ὅλου φύσει ὅμοιον ἢ ὅτι ὁλι-
γαρχικόν" κληροῦνται γοῦν αὐτοῖς. τὰ δὲ πεσόντα μὴ ἀναιρεῖσθαι, ὑπὲρ
τοῦ ἐθίζεσϑαι μὴ ἀχολάστως ἐσθίειν ἢ ὅτι ἐπὶ τελευτῖι τινος" καὶ ἈΑφριστοφά-
γῆς δὲ τῶν ἡρώων φησὶν εἶναι τὰ πίπτοντα, λέγων ἐν τοῖς Ἥρωσι [ἔτ. 805.)

μηδὲ γεύεσϑ᾽ ἄττ᾽ ἄν ἐντὸς τῆς τραπέζης καταπέσηι.

ἀλεχτρυόνος μὴ ἅπτεσθαι λευχοῦ, ὅτι ἱερὸς τοῦ Μηνὸς καὶ ἱκέτης" τὸ
δ᾽ [δο. τὸ ἱκετεύει») ἦ ἥν τῶν ἀγαϑῶν' τῶι τε Μηνὶ ἱερός" σημαίνει γὰρ τὰς
ὥρας, καὶ τὸ μὲν λευχὸν τῆς τἀγαϑοῦ φύσεως, τὸ δὲ μέλαν τοῦ καχοῦ. τῶν
ἐχϑύων μὴ ἅπτεσϑαι, ὅσοι ἱεροί" μὴ γὰρ δεῖν τὰ αὐτὰ τετάχϑαι ϑεοῖς
καὶ ἀνϑρώποις, ὥσπερ οὐδ᾽ ἐλενϑέροις καὶ δούλοις. ἃ ρτον μὴ καταγνύειν,
ὅτι ἐπὶ ἕνα ἴδε. ἄρτον] οἱ πάλαι τῶν φίλων ἐφοίτων, καϑάπερ ἔτει καὶ νῦν οἱ
βάρβαροι" μηδὲ διαιρεῖν, ὃς συνάγει αὐτούς" οἱ δὲ πρὸς τὴν ἐν ἄιδου χρίσεν,
οἱ δ᾽ εἰς πόλεμον δειλίαν ποιεῖν" οὗ δέ, ἐπεὶ ἀπὸ τούτου ἄρχεται τὸ ὅλον.
(καὶ τῶν σχημάτων τὸ κάλλιστον σφαῖραν εἶναι τῶν στερεῶν, τῶν δ᾽ ἐπιπέδων
χυχλον. γῆρας καὶ πᾶν τὸ μειούμενον ὅμοιον" καὶ αὔξην καὶ νεότητα ταὐτόν.
ὑγίειαν τὴν τοῦ εἴδους διαμονήν, νόσον τὴν τούτου φϑοράν.) περὶ τῶν ἁλῶν,
ὅτι δεῖ παρατίϑεσϑαι πρὸς ὑπόμνησιν τοῦ διχαίου" οἱ γὰρ ἅλες πᾶν σώϊζουσιν»
δ τι ἄν παραλάβωσι, καὶ γεγόνασιν ἐκ τῶν καϑαρωτάτων ἡλίου καὶ ϑαλάσοσης.

84

85

καὶ ταῦτα μέν φησιν ὃ ᾿Αλέξανόρος ἐν τοῖς Πυϑαγορικοῖς ὑπομνήμασιν εὕρη- 86

κέναι χαὶ τὰ ἐχείνων ἐχόμενα ὃ “Αριστοτέλης. γεὶ. οὔϑῃ 8. 29 5,9.

4. Ιλπτ, Υ. Ρ. 82---86 ἔστι δὲ ἡ ῆ μὲν 1 τῶν ἀχουσματικῶν φιλοσοφία ἀχού- 82

σματα ἀναπόδεικτα καὶ ἄνευ λόγου, ὅτι οὕτως πρακτέον, καὶ τἄλλα, ὅσα παρ᾽
ἐχείνου ἐρρέϑη, ταῦτα πειρῶνται διαφυλάττειν ὡς ϑεῖα δόγματα, αὐτοὶ δὲ
παρ᾽ αὑτῶν οὔτε λέγειν προσποιοῦνται οὔτε λεχτέον εἶναι, ἀλλὰ χαὶ αὑτῶν ὑπο-
λαμβάνουσι τούτους ἔχειν βέλτιστα πρὸς φρόνησιν, οἵτινες πλεῖστα ἀχούσματα
ἔσχον. πάντα δὲ τὰ οὕτως (καλούμενα) ἀχούσματα διήιρηται εἰς τρία εἴδη" τὰ
μὲν γὰρ αὐτῶν τί ἐστι σημαίνει, τὰ δὲ τί μάλιστα, τὰ δὲ τί δεῖ πράττειν ῆ μὴ
πράττειν. τὰ μὲν οὖν τί ἐστι τοιαῦτα, οἷον τί ἐστιν αἱ μακάρων νῆσοι; ἥλιος
καὶ σελήνη. τί ἐστι τὸ ἐν Δελφοῖς μαντεῖον; τετρακτύς" ὅπερ ἐστὶν ἡ Ἶ ἅρμο-
γία, ἐν ἥ ἣι αἱ σειρῆνες. τὰ δὲ τί μάλιστα, οἷον τί τὸ δικαιότατον; ϑύειν. τί
τὸ σοφώτατον; ἀριθμός, δεύτερον δὲ ὁ τοῖς πράγμασι τὰ ὀνόματα ϑέμενος.
τί σοφώτατον τῶν παρ᾽ ἡμῖν; ἰατρική. τί κάλλιστον; ἁρμονία. τί χράτιστον;
γνώμη. τί ἄριστον; εὐδαιμονία. τί δὲ ἀληθέστατον λέγεται; ὅτι πονηροὶ οἱ
ἄνθρωποι. διὸ χαὶ ποιητὴν Ἱπποδάμανταά φασιν ἐπαινέσαι αὐτὸν τὸν Σαλα-
μίένιον, ὃς ἐποίησεν'

αὐ ϑεῖοι, πόϑεν ἐστέ, πόϑεν τοιοίδ᾽ ἐγένεσϑε;

ἄνθρωποι, πόϑεν ἐστέ, πόθεν χαχοὶ ὧδ᾽ ἐγένεσϑε;

- - ᾿ ᾿ ’ - 2 [ 8
ταῦτα καὶ τοιαῦτα ἐστι τὰ τούτου τοῦ γένους ἀκούσματα ἕχαστον γὰρ 88

τῶν τοιούτων μάλιστά τί ἐστιν. ἔστι δ᾽ αὕτη ἡ αὑτὴ τῆι τῶν ἑπτὰ σοφιστῶν
λεγομένηι σοφίαι. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι ἐζήτουν οὐ τί ἐστι τἀγαϑόν, ἀλλὰ τί μά-
λιστα; οὐδὲ τί τὸ “χαλεπόν, ἀλλὰ τί τὸ χαλεπώτατον; ὅτι τὸ αὗτον γνῶναί
ἐστιν οὐδὲ τί τὸ ῥαιόιον, ἀλλὰ τί τὸ ῥάιστον; ὅτι τὸ ἔϑει χρῆσϑαι. τῆι

Ο. 2--6. ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΔΑ. 291

τοιαύτηι γὰρ σοφίαι μετηχολουϑηκέναι ἔοιχε τὰ τοιαῦτα ἀκούσματα" πρότεροι
γὰρ οὗτοι Πνυϑαγόρου ἐγένοντο. τὰ δὲ τί πραχτέον ἢ οὐ πρακτέον τῶν ἀχοῦυ»"
σμάτων τοιαῦτα ἐστιν, οἷον ὅτι δεῖ τεκνοποιεῖσθαι" δεῖ γὰρ ἀντικαταλιπεῖν
τοὺς ϑεραπεύοντας τὸν ϑεόν᾽ ἢ ὅτι δεῖ τὸν δεξιὸν ὑποδεῖσϑαι πρότερον, ἢ
5 ὅτι οὐ δεῖ τὰς λεωφόρους βαδίζειν ὁδούς, οὐδὲ εἰς περιρραντήριον ἐμβάπτειν,
οὐδὲ ἐν βαλανείωι λούεσϑαι. ἄδηλον γὰρ ἐν πᾶσι τούτοις, εἰ καϑαρεύουσιν
οἱ κοινωνοῦντες. καὶ ἄλλα τάδε. φορτίον μὴ συγχαϑαιρεῖν᾽ οὐ γὰρ δεῖ 84
αἴτιον γίνεσθαι τοῦ μὴ πονεῖν" συνανατιθέναι δέ. χρυσὸν ἐχούσηι μὴ πλησιά-
ζειν ἐπὶ τεχνοποιίαι. μὴ λέγειν ἄνευ φωτός. σπένδειν τοῖς ϑεοῖς κατὰ τὸ
10 οὖς τῆς κύλικος οἰωνοῦ ἕνεχεν χαὶ ὅπως μὴ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ πίνηται. ἐν ὅα-
κτυλίωι μὴ φέρειν σημεῖον ϑεοῦ εἰχόνα, ὅπως μὴ μιαίνηται" ἄγαλμα γάρ, ὅπερ
δεῖ φρουρῆσαι ἐν τῶι οἴχωι. γυναῖκα οὐ δεῖ διώχειν τὴν αὑτοῦ, ἱχέτις γάρ᾽
διὸ χαὶ ἀφ ᾿ ἑστίας ἀγόμεϑα, καὶ ἡ λῆψις διὰ δεξιᾶς. μηδὲ ἀλεκτρυόνα λευχὸν
(ϑυειν»)" ἱκέτης γὰρ (καὶ) ἱερὸς τοῦ Μηνός" διὸ χαὶ σημαίνουσιν ὥραν. καὶ 8
16 συμβουλεύειν μηδὲν παρὰ τὸ βέλτιστον τῶι συμβουλευομένωι" ἱερὸν γὰρ συμ-
βουλή. ἀγαϑὸν οἱ πόνοι, αἱ ὁὸ ἡδοναὶ ἐκ παντὸς τρόπου χακόν᾽ ἐπὶ χολάσει
γὰρ ἐλθόντας δεῖ κολασϑῆναι. ϑύειν χρὴ ἀνυπόδητον καὶ πρὸς τὰ ἱερὰ προσ-
ἐέναι. εἰς ἱερὸν οὐ δεῖ ἐχτρέπεσθαι" οὐ γὰρ πάρεργον δεῖ ποιεῖσϑαι τὸν
ϑεόν. ὑπομένοντα χαὶ ἔχοντα τραύματα ἐν τῶι ἔμπροσϑεν τελευτῆσαι ἄγα-
20 ϑόν, ἐναντίως δὲ ἐναντίον. εἰς μόνα τῶν ζώιων οὐχ εἰσέρχεται ἀνθρώπου
ψυχή, οἷς ϑέμις ἐστὶ τυϑῆναι" διὰ τοῦτο τῶν ϑυσίμων χοὴ ἐσθίειν μόνον (οἷς
ἂν τὸ ἐσϑίειν καϑήκχηι), ἄλλου δὲ μηδενὸς ζώιου. τὰ μὲν οὖν τοιαῦτα τῶν
ἀχουσμάτων ἐστί, τὰ δὲ πλεῖστον ἔχοντα μῆκος περί τε ϑυσίας, καϑ᾽ ἑχάστους
τοὺς χαιροὺς πῶς χρὴ ποιεῖσθαι, τάς τε ἄλλας ε τε κ καὶ περὶ μετοικήσεως
25 τῆς ἐντεῦϑεν, χαὶ περὶ τὰς ταφὰς πῶς δεῖ χαταϑάπτεσϑαι. ἐπ᾿ ἐνίων μὲν 86
οὖν ἐπιλέγεται (τὸ διὰ τί δεῖ, οἷον ὅτι δεῖ τεχνοποιεῖσϑαι ἕνεχα τοῦ χατα-
λιπεῖν ἕτερον ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ ϑεῶν ϑεραπευτήν᾽ τοῖς δὲ οὐδεὶς λόγος πρόσεστι.
καὶ ἔνια μὲν τῶν ἐπιλεγομένων δόξει προσπεφυχέναι ἀπαρτί, ἔνια δὲ πόρρω,
οἷον περὶ τοῦ τὸν ἄρτον μὴ καταγνύναι, ὅτι πρὸς τὴν ἐν διόου χρίσιν οὐ συμ-
80 φέρει. αἱ δὲ προστιϑέμεναι εἰχοτολογίαι περὶ τῶν τοιούτων οὐχ εἰσὶ ἤνϑα-
γορικαί, ἀλλ᾽ ἐνίων ἔξωϑεν ἐπισοφιζομένων χαὶ πειρωμένων προσάπτειν
εἰχότα λόγον, οἷον χαὶ πϑρὲ τοῦ νῦν λεχϑέντος, διὰ τί οὐ δεῖ καταγνύναι τὸν
ἄρτον. οἱ μὲν γάρ φασιν, ὅτι οὐ δεῖ τὸν συνάγοντα διαλύειν᾽ τὸ γὰρ ἀρ-
χαῖον βαρβαρικῶς πᾶντες ἐπὶ ἕνα ἄρτον συνήιεσαν οἱ φίλοι" οἱ δ᾽ ὅτι οὐ δεῖ
ὐὐω ποιεῖσϑαι τοιοῦτον ἀρχόμενον καταγνύντα καὶ ,συντρίβοντα.

ὅ, [4.5151} 066. Α 4. ,.184458 πρῶτον μὲν οὖν »όμοι πρὸς γυναῖχα καὶ
τὸ μὴ ἀδικεῖν" οὕτως γὰρ ἂν οὐδ᾽ αὐτὸς ἀδικοῖτο. τοῦϑ᾽ ὑφηγεῖται δέ, ὃ χαὶ
ὁ χοινὸς νόμος, καϑάπερ οἱ Πνϑαγόρειοι λέγουσιν, ὥσπερ ἱχέτιν καὶ ἀφ᾽
ἑστίας ἡγμένην ὡς ἥχιστα δεῖν ἀδικεῖν.

6. ϑὅυτ». Ἀναξίμανδρος “Μιλήσιος ὃ νεώτερος ἱστοριχός᾽ γέγονε δὲ κατὰ
τοὺς ᾿Αρταξέρξου χρόνους τοῦ Μνήμονος κληθέντος [406---869)" ἔγραψε Συμ-
βόλων Πυϑαγορείων ἐξήγησιν, οἷόν ἐστι τὸ ξυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν' ,
᾿μαχαίραι πῦρ μὴ σκαλεύειν᾽, ᾿ἀπὸ ὁλοχλήρου ἄρτου μὴ ἐσϑίειν᾽
κτλ. θιοα. Π2 [Β. 16, 6) γέγονε δὲ χαὶ ἄλλος ᾿Αναξίμανδρος ἱστορικὸς καὶ
4ὅ αὐτὸς Μιλήσιος τῆι Ἰάδι γεγραφώς. [Πΐοσαῦβ (πᾶ ππΐος Βοπαίζυῃρ, ἄογ Ατὶ-

βίοι βομοι ΑἸκπαπιδίβ ἢ) Ζ33Ὰ]βοιίθ δυΐ ἄθῃ Ναηθπ ἄθθ Αὐζίθα Απάγοκγαρ (ΑἸοχ.

ἃ. Οτοβδβοι ΖοὶὉ οἷ ῬυεμδρΌΣΘΟΣ ἄογ δἰοχαπάσἐπίβομϑη Ζοὶς οἷα Βαοὶ ᾿φνδροχύδου

τοῦ Πυθαγορείου Περὶ Πυϑαγοριχῶν συμβόλων, ἄδε ΤοχησίτίοΒ ν. Βγζϑη (Αἰἢ.
105

ὄ

10

16

292 4ὅ. ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΙΒΟΗΕ ΒΟΗΌΠΕ, Ὁ. 6. ΛΚΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΔΑ.

ΣΧ 4250), Ττγρδοι Βμιοῖ, στ. ΠῚ 198 ϑροηρ., ΡΒ. ΡΙαῖ. ἀθ φᾶ. μᾶος. 17 ν. 120
Ἀίος. ΥὯΙΠ 11, Ηἰρροὶ. ΥἹ 26. Νίοοιβ. πιδίῃ. 1 8. Απδίοὶ. (ΤΉ 90]. 81.) Ρ. 41 Ὀθ-
πυσαη. Υαὶ. δυοὰ στρ. 6. ΑΡ.1 164, οὔοδ 8. 81 η. 2. (αὶ. Βοοὶκ 8. 40)}}.
Ῥτοῦο δὺβ ῬΟΤΡΒ. Υ͂. Ρ. 42 ἦν δὲ καὶ ἄλλο εἶδος τῶν συμβόλων τοιοῦτον, ᾿ξυγὸν
μὴ ὑπερβαίνειν᾽, τουτέστι μὴ πλεονεχτεῖν, “μὴ τὸ πῦρ τῆι μαχαίέραι
σκαλεύεεν᾽, ὅπερ ἥν μὴ τὸν ἀνοιδοῦντα καὶ ὀργιζόμενον κινεῖν λόγοις παρα-
τεϑηγμένοις, ᾿σεέφανόν τὸ μὴ τίλλειν᾽, τουτέστι τοὺς γόμους μὴ λνυν-
μαένεσϑαι" στέφανοι γὰρ πόλεων οὗτοι. πάλιν δ᾽ αὖ ἕτερα τοιαῦτα μὴ
καρδίαν ἐσθίειν", οἷον μὴ λυπεῖν δαυτὸν ἀνίαις, μηδ᾽ ἐπὶ χοίνιχος
καϑέξζεσθαι' ; οἷον μὴ ἀργὸν ζῆν, ἱμηδ᾽ ἄπο δημοῦντα ἐπεστρέφεσϑαε᾽,
κὲ ἔχεσθαι τοῦ βίον τούτου ἀποϑνήισχοντα, ἡ τάς τε λεωφόρους μὴ βαδι-
ξειν᾽, δι᾽ οὗ ταῖς τῶν πολλῶν ἕπεσϑαι γνώμαις ἐχώλνεν, τὰς δὸ τῶν ὀλέγων
καὶ πεπαιδευμένων μεταϑεῖν, ᾿ μηδὲ χελιδόνας ἐν οἰκίαι δέχεσϑαε".
τουτέστι λάλους ἀνθρώπους χαὶ περὶ γλῶτταν ἀκρατεῖς ὁμωροφίους μὴ ποιεῖ-
σϑαι, ἡ φορτίον δὲ συνανατιϑέναι μὲν τοῖς βαστάζουσιν, συγχα-
ϑαιρεῖν δὲ μή᾽, δι᾿ οὗ παρήινει μηδενὶ πρὸς ῥαιστώνην, ἀλλὰ πρὸς ἀρετὴν
χαὶ πόνους συμπράττειν, “θεῶν τε εἰχόνας ἐν δαχτυλίοις μὴ φορεῖν".
τουτέστι τὴν περὶ ϑεῶν δόξαν καὶ λόγον μὴ πρόχειρον μηδὲ φανερὸν ἔχειν,
μηδὲ εἰς πολλοὺς προφέρειν, σπονδάς τε ποιεῖσϑαι τοῖς ϑεοῖς χατὰ τὸ
οὖς τῶν ἐχπωμάτων᾽, ἐντεῦθεν γὰρ ἡινίττετο τιριᾶν τοὺς ϑεοὺς καὶ ὑμνεῖν
τῆι μουσικῆε" αὕτη γὰρ διὰ ὄτων χωρεῖ.

Ὦ. ΕΚ ΤΩΝ “ΡΙΣΤΟΞΕΝΟΥ͂ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΩΝ
“ΠΟΦΑ͂ΣΕΩΝ.

1, Ιαμητ, Υ. Ρ. 168---106 τῶν δ᾽ ἐπιστημῶν οὐχ ἥκιστά φασιν τοὺς Πυ-
ϑαγορείους τιμᾶν μουσικήν τε χαὶ ἰατρικὴν καὶ μαντιχήν. σιωπηλοὺς δὲ εἶναι
καὶ ἀχουστιχοὺς καὶ ἐπαινεῖσϑαι παρ᾽ αὐτοῖς τὸν δυνάμενον ἀχοῦσαι. τῆς δὲ
ἰατρικῆς μάλιστα μὲν ἀποόέχεσϑαι τὸ διαιτητικὸν εἶδος καὶ εἶναε ἀχριβεστά-
τους ἐν τούτωι. καὶ πειρᾶσϑαι πρῶτον μὲν χαταμανϑάνειν σημεῖα συμμετρίας
πόνων τε καὶ σιτίων καὶ ἀναπαύσεως. ἔπειτα περὶ αὐτῆς τῆς χατασχευῆς τῶν
προσφερομένων σχεδὸν πρώτους ἐπιχειρῆσαί τι πραγματεύεσϑαι καὶ διορί-
ξειν. ἄψασθϑαι δὲ [χρὴ] καὶ "αταπλασμάτων ἐπὶ πλείω τοὺς Πυϑαγορείους
τῶν ἔμπροσϑεν, τὰ δὲ περὶ τὰς φαρμακείας ἧττον δοκιμάξειν, αὐτῶν δὲ του-
των τοῖς πρὸς τὰς ἑλχώσεις μάλιστα χρῆσϑαι, (τὰ δὲ) περὶ τὰς τομᾶς τε καὶ
καύσεις ἥκιστα πάντων ἀποδέχεσϑαι. χρῆσϑαι δὲ χαὶ ταῖς ἐπωιδαῖς πρὸς
ἔνια τῶν ἀρρωστημάτων. ὑπελάμβανον δὲ καὶ τὴν μουσιχὴν μεγάλα συμιβάλ-
λεσϑαι πρὸς ὑγείαν, ἂν τις αὐτῆι χρῆται κατὰ τοὺς προσήχοντας τρόπους.
ἐχρῶντο δὲ καὶ Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου λέξεσιν ἐξειλεγμέναις πρὸς ἐπανόρϑωσιν
ψυχῶν. ὥτοντο δὲ δεῖν χατέχειν χαὶ διασώιζειν ἐν τῆι μνήμηι πάντα τὰ διδα-
σχόμενα τε χαὶ φραζόμενα, χαὶ μέχρε τούτον συσχενάζεσϑαι τὰς τε μαϑήσεις
καὶ τὰς ἀχροάσεις, μέχρι ὅτου δύναται παραδέχεσϑαι τὸ μανϑᾶνον καὶ ὄὀια-
μνημονεῦον, ὅτι ἐχεῖνό ἐστιν, ὧι δεῖ γινώσχειν χαὶ ἐν ὧι γνώμην φυλάσσειν.
ἐτίμων γοῦν σφόδρα τὴν μνήμην καὶ πολλὴν αὐτῆς ἐποιοῦντο γυμνασίαν τε
»αὲ ἐπμριέλειαν, ἔμ τε τῶι μανϑάνειν οὐ πρότερον ἀφιέντες τὸ διδασχόμενον,
ϑως περιλάβοιεν βεβαίως τὰ ἐπὶ τῆς πρώτης μαϑήσεως, καὶ (τῶν) καϑ᾽ ὑμέ-

40 ραν λεγομένων ἀνάμνησιν [τόνδε τὸν τρόπον]͵ Πνϑαγόρειος ἀνὴρ οὐ πρό-

168

165

10

1ὅ

20

8ῦ

9). 1--8.ὄ ΕΚ ΤὨΝ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΥ͂ ΠΥΘΑΓΟΡΙΈΩΝ ἈΠΟΦΆΣΕΩΝ. 2898

τερον ἐκ τῆς χοίτης ἀνίστατο ἢ τὰ χϑὲς γενόμενα [πρότερον] ἀναμνησϑείη.
ἐποιεῖτο δὲ τὴν ἀνάμνηαιν τόνδε τὸν τρόπον. ἐπειρᾶτο ἀναλαμβάνειν τῆι
διανοέαι, τί πρῶτον εἶπεν ἢ ἤκουσεν ἢ προσέταξε τοῖς ἔνδον ἀναστας, ἢ τί δεύτερον
ἢ τί τρίτον. καὶ περὶ τῶν ἐσομένων ὁ αὐτὸς λόγος. καὶ πάλιν αὖ ἐξιὼν τίνι
πρώτωι ἐνέτυχεν ἢ τίνι δευτέρωι, χαὶ λόγοι τίνες ἐλέχϑησαν πρῶτοι ἢ δεύτεροι
ἢ τρίτοι, χαὶ περὶ τῶν ἄλλων δὲ ὃ αὐτὸς λόγος. πάντα γὰρ ἐπειρᾶτο ἀνα-
λαμβάνειν τῆι διανοίαι τὰ συμβάντα ἐν ὅληι τῆι ἡμέραι, οὕτω τῆι τάξει προ-
ϑυμούμενος ἀναμιμνήισχεσϑαι, ὥς ποτε συνέβη γενέσϑαι ἕκαστον αὐτῶν. εἰ δὲ
πλείω σχολὴν ἄγοι ἐν τῶι διεγείρεσϑαι, χαὶ τὰ (χατὰ) τρίτην ἡμέραν συμ-
βάντα τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπειρᾶτο ἀναλαμβάνειν, καὶ ἐπὶ πλέον [ἐπειρῶντο)
τὴν μνήμην γυμνάζειν" οὐδὲν γὰρ μεῖζον πρὸς ἐπιστήμην χαὶ ἐμπειρίαν καὶ
φρόνησιν τοῦ δύνασϑαι μνημονεύειν. ἀπὸ δὴ τούτων τῶν ἐπιτηδευμάτων συν»-
ἐβὴ τὴν Ἰταλίαν πᾶσαν φιλοσόφων ἀνδρῶν ἐμπλησϑῆναι, καὶ πρότερον ἀγνοου-
μένης αὐτῆς ὕστερον διὰ Πυϑαγόραν μεγάλην Ἑλλάδα πληϑῆναι, καὶ πλείστους
παρ᾽ αὐτοῖς ἄνδρας φιλοσόφους καὶ ποιητὰς καὶ νομοϑέτας γενέσϑαι. τάς τε
γὰρ τέχνας τὰς ῥητορικὰς καὶ τοὺς λόγους τοὺς ἐπιδειχτικοὺς καὶ τοὺς νόμους
τοὺς γεγραμμένους παρ᾽ ἐχείνων εἰς τὴν Ἑλλαδα συνέβη κομισϑῆναι. χαὶ περὶ
τῶν φυσικῶν ὅσοι τινὰ μνείαν πεποίηνται, πρῶτον Ἐμπεδοχλέα καὶ Παρμενί-
δην τὸν Ἐλεάτην προφερόμενοι τυγχάνουσιν, οἵ τε γνωμολογῆσαί τι τῶν χατὰ
τὸν βίον βουλόμενοι τὰς Ἐπιχάρμου διανοίας προφέρονται, χαὶ σχεδὸν πάν-
τες αὐτὰς οἱ φιλόσοφοι κατέχουσι. Ζα ὃ 168 νρὶ. 244 υπᾶ Οτδιηοῦ Απ. Ῥδν.1 112
ὅτι οἱ Πυϑαγορικοί, ὡς ἔφη ᾿Αριστόξενος, χαϑάρσει ἐχρῶντο τοῦ μὲν σώμα-
τος διὰ τῆς ἰατρικῆς, τῆς δὲ ψυχῆς διὰ τῆς μουσικῆς. ϑίοὈ. ΠῚ 1, 11}. Ὁἱοά. Χ ,1.

2. ΙΑμβι, Υ. Ρ. 181 [πα 86. 81] βούλομαι δὲ ἄνωϑεν τὰς ἀρχὰς ὑποδεῖξαι
τῆς τῶν ϑεῶν ϑρησχείας, ἅς προεστήσατο Πυϑαγόρας τε καὶ οἱ ἀπ᾽ αὐτοῦ
ἄνδρες. ἅπαντα ὅσα περὶ τοῦ πράττειν ἢ μὴ πράττειν διορίζουσιν, ἐστόχασται
τῖς πρὸς τὸ ϑεῖον ὁμιλίας, καὶ ἀρχὴ αὕτη ἐστὶ καὶ βίος ἅπας συντέτακται
πρὸς τὸ ἀχολουθϑεῖν τῶι ϑεῶι χαὶ ὃ λόγος οὗτος ταύτης ἐστὶ τῆς φιλοσοφίας,
ὅτι γελοῖον ποιοῦσιν ἄνθρωποι ἀλλοϑέν ποϑὲν ζητοῦντες τὸ εὖ ἢ παρὰ
τῶν ϑεῶν, χαὶ ὅμοιον, ὥσπερ ὧν εἴ τις ἐν βασιλευομένηι χώραι τῶν πολιτῶν
τινα ὕπαρχον ϑεραπεύσηι, ἀμελήσας αὐτοῦ τοῦ πάντων ἄρχοντος καὶ βασι-
λεύοντος. τοιοῦτον γὰρ οἴονται ποιεῖν χαὶ τοὺς ἀνθρώπους. ἐπεὶ γὰρ ἔστι τε
ϑεὸς καὶ οὗτος πάντων χύριος, δεῖν δὲ ὡμολόγηται παρὰ τοῦ κυρίου τἀγαϑὸν
αἰτεῖν, πάντες τε, οὺς μὲν ἂν φιλῶσι καὶ οἷς ἂν χαίρωσι, τούτοις διδόασι
τἀγαϑά, πρὸς δὲ οὗς ἐναντίως ἔχουσι, ταναντία, δῆλον ὅτι ταῦτα πραχτέον,
οἷς τυγχάνει ὃ ϑεὸς χαίρων.

8. ἴαμῃτ, Υ. Ργίι. 114-116 (ἔτε τοίνυν ἀνυσιμώτατον πρὸς τὴν τῆς δι-
καιοσύνης χατάστασιν ὑπελάμβανεν εἶναι τὴν τῶν ϑεῶν ἀρχήν, ἀνωϑέν τε ἀπ᾽
ἐχείνης πολιτείαν χαὶ νόμους, διχαιοσύνην τε χαὶ τὰ ὀίχαια διέϑηχεν.) οὐ
χεῖρον δὲ χαὶ τὰ χαϑ᾽ ἕχαστον ὅπως διώρισε προσϑεῖναι. τὸ διανοεῖσϑαι
περὲ τοῦ ϑείουν, ὡς ἔστι τε καὶ πρὸς τὸ ἀνθρώπινον γένος οὕτως ἔχει, ὡς
ἐπιβλέπειν χαὶ μὴ ὀλιγωρεῖν αὐτοῦ, χρήσιμον εἶναι ὑπελάμβανον οἱ Πυϑαγό-
θειοι παρ᾽ ἐχείνου μαϑόντες. δεῖσϑαι γὰρ ἡμᾶς ἐπιστατείας τοιαύτης, ἧι κατὰ
μηδὲν ἀνταίρειν ἀξιώσομεν, τοιαύτην δ᾽ εἶναι τὴν ὑπὸ τοῦ ϑείου γινομένην"
εἴπερ ἐστὶ τὸ ϑεῖον τοιοῦτον (οἷον) ἄξιον εἶναι τῆς τοῦ σύμπαντος ἀρχῆς.
ὑβριστικὸν γὰρ δὴ φύσει τὸ ζώιον ἔφασαν εἷναι, ὀρθῶς λέγοντες, καὶ ποιχίλον
κατά τε τὰς ὁρμὰς καὶ χατὰ τὰς ἐπιϑυμίας χαὶ χατὰ τὰ λοιπὰ τῶν παϑῶν᾽
δεῖσϑαι οὖν τοιαύτης ὑπεροχῆς τε καὶ ἐπανατάσεως, ἀφ᾽ ἧς ἔσται σωφρονισμός

100

1581

114

10

1ὅ

20

292ώ4.. 45. ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΙΜΟΗΕ, ΒΟΗΌΠΕ

τις καὶ τάξις. ὥιοντο δὴ δεῖν ἕχαστον αὐτῶν συνειδότα τὴν τῆς φύσεως
ποικιλίαν μηδέποτε λήϑην ἔχειν τῆς πρὸς τὸ ϑεῖον ὁσιότητός τε χαὶ ϑεραπείας,
ἀλλ᾽ ἀεὶ τίϑεσϑαι πρὸ τῆς διανοίας ὡς ἐπιβλέποντος καὶ παραφυλάττοντος τὴν
ἀνθρωπίνην ἀγωγήν. μετὰ δὲ τὸ ϑεῖόν τε χαὶ τὸ δαιμόνιον πλεῖστον ποιεῖ-
σϑαι λόγον γονέων τε καὶ νόμου, καὶ τούτων ὑπήχοον αὑτὸν κατασχευάζειν,

115

μὴ πλαστῶς, ἀλλὰ πεπεισμένως. χαϑόλου δὲ ὠιοντο δεῖν ὑπολαμβάνειν, μηδὲν.

εἶναι μεῖζον καχὸν ἀναρχίας᾽ οὐ γὰρ πεφυκέναι τὸν ἄνϑρωπον διασώιζεσθαε
μηδενὸς ἐπιστατοῦντος. τὸ μένειν ἐν τοῖς πατρίοις ἔϑεσί τε καὶ νομίμοις
ἐδοκίμαζον οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι, κἂν ἦε μιχρῶι χείρω ἑτέρων᾽ τὸ γὰρ ῥαιδίως
ἀποπηόδᾶν ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων νόμων καὶ οἰχείους εἶναι καινοτομίας οὐδα-
μῶς εἶναι σύμφορον καὶ σωτήριον.

4. 5108. Π. (1 ἐ. 19, 46 Μοίη. ἐκ τῶν ᾿Αριστοξένον Πυϑαγορείων ἀπο-
φάσεων [ἘῊ 6 Π 218 ἔτ. 19]. μετὰ τὸ ϑεῖον χαὶ δαιμόνιον πλεῖστον ποιεῖσϑαι
λόγον γονέων τε χαὶ νύμων μὴ πλαστῶς ἀλλὰ πεπιστευμένως δαυτὸν πρὸς
ταῦτα παρασχευάζοντα. τὸ μένειν ἐν τοῖς πατρίοις ἔϑεσί τε χαὶ νόμοις
ἐδοχίμαζον, εἰ χαὶ μικρῶι χείρω τῶν ἑτέρων εἴη. --- ἴ. 43,49 ἐ. τ. Ἀ. Π. α.
[ἴτ. 18] χαϑόλου δὲ ὥὦιοντο δεῖν ὑπολαμβάνειν μηδὲν εἶναι μεῖζον χαχὸν ἀναρ-
χίας" οὐ γὰρ πεφυχέναι τὸν ἄνϑρωπον διασωώιζεσϑαι μηδενὸς ἐπιστατοῦντος.
περὶ δὸ ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων ουτως ἐφρόνουν" τοὺς μὲν γὰρ ἄρχοντας
ἔφασχον οὐ μόνον ἐπιστήμονας ἀλλὰ χαὶ φιλανθρώπους δεῖν εἶναι" καὶ τοὺς
ἀρχομένους οὐ μόνον πειϑηνίους ἀλλὰ καὶ φιλάρχοντας. ἐπιμελητέον δὲ πάσης
ἡλικίας ἡγοῦντο καὶ τοὺς μὲν παῖδας ἐν γράμμασι καὶ τοῖς ἄλλοις μαϑήμασεν
ἀσχεῖσϑαι᾽ τοὺς δὲ νεανίσχους τοῖς τῆς πόλεως ἔϑεσί τε καὶ νόμοις γυμνάζε-
σϑαι. τοὺς δὲ ἄνδρας ταῖς πράξεσί τε καὶ δημοσίαις ληιτουργίαις προσέχειν"
τοὺς δὲ πρεσβύτας ἐνθυμήσεσι χαὶ χριτηρίοις καὶ συμβουλίαις δεῖν ἐναναστρέ-
φεσϑαι μετὰ πάσης ἐπιστήμης ὑπελάμβανο ν, ὅπως μήτε οἱ παῖδες νηπιάζοιεν
μήτε οἱ νεανίσχοι παιδαριεύοιντο μήτε οἱ ἄνδρες νεανιεύοιντο μήτε οἱ γέροντες
παραφρονοῖεν. δεῖν δὲ ἔφασχον εὐθὺς ἐκ παίδων καὶ τὴν τροφὴν τεταγμένως
προσφέρεσϑαι, διδάσχοντες ὡς ἡ μὲν τάξις χαὶ συμμετρία καλὴ καὶ σύμφορος,
ἡ δ᾽ ἀταξία χαὶ ἀσυμμετρία αἰσχρά τε καὶ ἀσύμφορος.

δ. ΑΜΒ, Υ. Ρ. 180---.:-:88 ἐπεὶ δὲ χαὶ ἐν τῆε πρὸς ἕτερον χρείαι ἔστι τις
διχαιοσύνη, καὶ ταύτης τοιοῦτόν τινα τρόπον λέγεται ὑπὸ τῶν Πυϑαγορείων
παραόδίδοσϑαι. εἶναι γὰρ κατὰ τὰς ὁμιλίας τὸν μὲν εὔχαιρον, τὸν ὅδ ἄχαιρον,
διαιρεῖσϑαι δὲ ἡλικίας τε διαφορᾶε καὶ ἀξιώματος καὶ οἰχειότητος τῆς συγγε-
νικῆς καὶ εὐεργεσίας, καὶ εἴ τε ἄλλο τοιοῦτον ἐν ταῖς πρὸς ἀλλήλους διαφοραῖς
ὃν ὑπάρχει. ἔστι γάρ τι ὁμιλίας εἶδος, ὃ φαίνεται νεωτέρωι μὲν πρὸς νεώ-
τερον οὐχ ἄκαιρον εἶναι, πρὸς δὲ τὸν πρεσβύτερον ἀχαιρον᾽ οὔτε γὰρ ὀργῆς
οὔτε ἀπειλῆς εἶδος πᾶν οὔτε ϑρασύτητος, ἀλλὰ πᾶσαν τὴν τοιαύτην ἀκαιρίαν
εὐλαβητέον εἶναι τῶι νεωτέρωι πρὸς τὸν πρεσβύτερον. παραπλήσιον δέ
τινα εἶναι χαὶ τὸν περὶ τοῦ ἀξιώματος λόγον᾽ πρὸς γὰρ ἄνδρα ἐπὶ χκαλοχα-
γαϑίας ἥχοντα ἀληϑινὸν ἀξίωμα οὔτ᾽ εὔσχημον οὔτ᾽ εὔχαιρον εἶναι προσφέ-
ῥειν οὔτε παρρησίαν πάλιν οὔτε τὰ λοιπὰ τῶν ἀρτίως εἰρημένων. παραπλή-
σια δὲ τούτοις χαὶ περὶ τῆς πρὸς τοὺς γονεῖς ὁμιλίας διελέγετο, ὡσαύτως δὲ
χαὶ περὶ τῆς πρὸς τοὺς εὐεργέτας. εἶναι δὲ ποικίλην τινὰ χαὶ πολυειδὴ τὴν
τοῦ χαιροῦ χρείαν χαὶ γὰρ τῶν ὀργιζομένων τε καὶ ϑυμουμένων τοὺς μὲν
εὐχαίρως τοῦτο ποιεῖν, τοὺς δὲ ἀκαίρως, χαὶ πάλιν αὖ τῶν ὀρεγομένων τε χαὶ
ἐπιϑυμούντων καὶ ὁρμώντων ἐφ᾽ δτιδήποτε τοῖς μὲν ἀχολονϑεῖν χαιρόν, τοῖς
δὲ ἀκαιρίαν. τὸν αὐτὸν δ᾽ εἶναι λόγον χαὶ περὶ τῶν ἄλλων παϑῶν τε χαὶ

116

180

181

10

1δ

Ὦ. 83--6.ὄ ΕΚ ΤῺΝ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΏΝ. 29

πράξεων καὶ διαϑέσεων καὶ ὁμιλιῶν καὶ ἐντεύξεων. εἶναι δὲ τὸν χαιρὸν 182

μέχρι μέν τινος διδακτὸν τε καὶ ἀπαράλογον χαὶ τεχνολογίαν ἐπιδεχόμενον, κα-
ϑόλου δὲ χαὶ ἁπλῶς οὐδὸν αντῶι τούτων ὑπάρχειν. ἀκόλουθα δὲ εἶναι χαὶ
σχεδὸν τοιαῦτα, οἷα συμπαρέπεσθαι τῆι τοῦ καιροῦ φύσει τήν τε ὀνομαζομένην
ὥραν καὶ τὸ πρέπον καὶ τὸ ἁρμόττον, χαὶ εἶ τι ἄλλο τυγχάνει τούτοις ὁμοιο-
γενὲς ὄν. ἀρχὴν δὲ ἀπεφαίνοντο ἐν παντὶ ἕν τι τῶν τιμιωτάτων εἶναι ὁμοίως
ἐν ἐπιστήμηι τε χαὶ ἐμπειρίαι καὶ ἐν γενέσει, καὶ πάλιν αὖ ἐν οἰχίαι τε χαὶ
πόλει χαὶ στρατοπέδωε καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις συστήμασι, δυσθεώρητον δ᾽
εἶναι χαὶ δυσσύνοπτον τὴν τῆς ἀρχῆς φύσιν ἐν πᾶσι τοῖς εἰρημένοις. ἐν γὰρ
ταῖς ἐπιστήμαις οὐ τῆς τυχούσης εἶναι διανοίας τὸ χκαταμαϑεῖν τε χαὶ χρῖναι
καλῶς βλέψαντας εἰς τὰ μέρη τῆς πραγματείας, ποῖον τούτων ἀρχή. μεγά-
λην δ᾽ εἶναι διαφορὰν καὶ σχεδὸν περὶ ὅλου τε καὶ παντὸς τὸν χίνδυνον γίνε-
σϑαι, μὴ ληφϑείσης ὀρϑῶς τῆς ἀρχῆς" οὐδὲν γάρ, ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν, ἔτι τῶν
μετὰ ταῦτα ὑγιὲς γίνεσϑαι, ἀγνοηϑείσης τῆς ἀληϑινῆς ἀρχῆς. τὲν αὐτὸν δ᾽
εἶναι λόγον χαὶ περὶ τῆς ἑτέρας ἀρχῆς οὔτε γὰρ οἰχίαν οὔτε πόλιν εὖ ποτε
ἂν οἰχηϑῆναι μὴ ὑπάρξαντος ἀληϑινοῦ ἄρχοντος καὶ χυριεύοντος τῆς ἀρχῆς
τε χαὶ ἐπιστασίας ἑχουσίως. ἀμφοτέρων γὰρ δεῖ βουλομένων τὴν ἐπιστατείαν
γίνεσθαι, ὁμοίως τοῦ τε ἄρχοντος χαὶ τῶν ἀρχομένων, ὥσπερ καὶ τὰς μαϑή-
σεις τὰς ὀρϑῶς γινομένας ἑχουσίως δεῖν ἔφασαν γίνεσϑαι, ἀμφοτέρων βουλο-
μένων, τοῦ τε διδάσχοντος καὶ τοῦ μανϑαάνοντος᾽ ἀντιτείνοντος γὰρ ὁποτέρου
δήποτε τῶν εἰρημένων οὐχ ἄν ἐπιτελεσϑῆναι χατὰ τρόπον τὸ προχείμενον
ἔργον. 3108. 60]. 11 81,119 ἐ, τ. (4. Π. ἀ. [ἔν. 32]. ἔφασχον δὲ χαὶ τὰς μαϑήσεις
πάσας τῶν τε ἐπιστημῶν χαὶ τῶν τεχνῶν τὰς μὲν ὁχουσίους ὀρϑάς τε εἶναι
καὶ εἰς τέλος ἀφιχνεῖσϑαι, τὰς ὁὲ ἀχουσίους φαύλους τε καὶ ἀτελεῖς γίνεσϑαι.
θ. ἴαμα, Υ. Ρ. 196---198 (χαὶ ταῦτα δὲ παρέδωκε τοῖς Πυϑαγορείοις Πν-
ϑαγόρας, ὧν αἕτιος αὐτὸς ἤν»). προσεῖχον γὰρ οὗτοι, τὰ σώματα ὡς ἂν (ἀεὶ)
ἐπὶ τῶν αὐτῶν διαχέηται, χαὶ μὴ ἦι ὁτὲ μὲν δικνά, ὁτὲ δὲ πολύσαρχα" ἀνω-
μάλον γὰρ βίου ὥιοντο εἶναι δεῖγμα. ἀλλὰ ὡσαύτως καὶ χατὰ τὴν διάνοιαν
οὐχ ὁτὲ μὲν ἱλαροί, ὁτὸ δὲ κατηφεῖς, ἀλλὰ ἐφ᾽ ὁμαλοῦ πράιως χαίροντες.
διεχρούοντο δὲ ὀργᾶς, ἀϑυμίας, ταραχάς" καὶ ἦν αὐτοῖς παράγγελμα, ὡς οὐδὲν
δεῖ τῶν ἀνθρωπίνων συμπτωμάτων ἀπροσδόκητον εἶναι παρὰ τοῖς νοῦν ἔχου-
σιν, ἀλλὰ πάντα προσδοχᾶν, ὧν μὴ τυγχάνουσιν αὐτοὶ χύριοε ὄντες. εἰ δέ
ποτε αὐτοῖς συμβαίη ἢ ὀργὴ ἢ λύπη ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον, ἐχποδὼν ἀπηλλάτ-
τοντο χαὶ χαϑ᾽ δαυτὸν ἕχαστος γενόμενος ἐπειρᾶτο καταπέττειν τε χαὶ ἰατρεύειν
τὸ πάϑος. λέγεται δὲ χαὶ τάδε περὶ τῶν Πυϑαγορείων, ὡς οὔτε οἰχέτην
ἐχόλασεν οὐθεὶς αὐτῶν ὑπὸ ὀργῆς ἐχόμενος οὔτε τῶν ἐλευϑέρων ἐνουθϑέτησέ
τινα, ἀλλ᾽ ἀνέμενεν ἕχαστος τὴν τῆς διανοίας ἀποχατάστασιν. ἐκάλουν δὲ τὸ
νουϑετεῖν πεδαρτᾶν᾽ ἐποιοῦντο γὰρ τὴν ἀναμονὴν σιωπῆι χρώμενοι καὶ
ἡσυχίαι. Σπίνϑαρος σου Ταζοηῖ, γαίογ ἄο8 Αὐβίοχ 808) γοῦν διηγεῖτο πολλάκις
περὶ ᾿Αάρχύτου (τοῦ Ταραντίνου, ὅτι διὰ χρόνου (τινὸς) εἰς ἀγρὸν ἀφικόμενος,
ἐκ στρατείας νεωστὶ παραγεγονώς, ἣν ἐστρατεύσατο ἡ πόλις εἰς Μεσσαπίους,
ὡς εἶδε τόν τε ἐπίτροπον καὶ τοὺς ἄλλους οἰχέτας οὐχ εὖ τῶν περὶ τὴν γεωρ-
γίαν ἐπιμελείας πεποιημένους, ἀλλὰ μεγάληι τινὶ κεχρημένους ὀλιγωρίας ὑπερ-
βολῆι, ὀργισϑείς τε καὶ ἀγανακτήσας οὕτως, ες ἄν ἐχεῖνος, εἶπεν, ὡς ἔοιχε,
πρὸς τοὺς οἰκέτας, ὅτι εὐτυχοῦσιν, ὅτι αὐτοῖς ὠργισται' εἰ γὰρ μὴ τοῦτο συμ-
βεβηχὸς ἦν, οὐχ ἄν ποτε αὐτοὺς ἀϑώιους γενέσϑαι τηλικαῦτα ἡμαρτηκότας.
ἔφη δὲ λέγεσϑαι χαὶ περὶ Κλεινίου τοιαῦτα τινα" καὶ γὰρ ἐκεῖνον ἀναβάλλε-
σϑαι πάσας νουϑετήσεις τε χαὶ χολάσεις εἰς τὴν τῆς διανοίας ἀποχατάστασιν.

188

1907

198

206 46. ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΙΒΟΒΕ, ΒΟΗΤΠΙΕ

οἴχτων δὸ χαὶ δαχρύων χαὶ πάντων τῶν τοιούτων εἴργεσθαι τοὺς ἀνόρας,
οὔτε δὲ χέρδος οὔτε ἐπιϑυμίαν οὔτε ὀργὴν οὔτε φιλοτιμίαν οὔτε ἄλλο οὐδὲν
τῶν τριούτων αἴτιον γένεσθαι διαφορᾶς, ἀλλὰ πάντας τοὺς Πυϑαγορείους
οὕτως ἔχειν πρὸς ἀλλήλους, ὡς ἂν πατὴρ σπουδαῖος πρὸς τέχνα σχοίη. χαλὸν

ὅ δὲ χαὶ τὸ πάντα Πυϑαγόραι ἀνατιϑέναι τε καὶ (εὑρετὴν) ἀποχαλεῖν, καὶ μη-

10

1ὅ

40

δεμίαν περιποιεῖσθαι δόξαν ἰδίαν ἀπὸ τῶν εὑρισχομένων, εἰ μή πού τι σπά-
γιον" πάνυ γὰρ δή τινές εἰσιν ὀλίγοι, ὧν ἴδια γνωρίζεται ὑπομνήματα. Ἐοϊρὶ
4 199 8. 8ποὴ 8. 82 ἡ. 19.

Ί, ἴλμες. Υ. Ῥ. 288---289 (ἀλλὰ μὴν τεχμήραιτο ἂν τις καὶ περὶ τοῦ μὴ
παρέργως αὐτοὺς τὰς ἀλλοτρίας ἐχχλίνειν φιλίας, ἀλλὰ καὶ πάνυ σπουδαίως
περικάμπτειν αὐτὰς χαὶ φυλάττεσϑαι, χαὶ περὶ τοῦδε μέχρι πολλῶν γενεῶν τὸ
φιλικὸν πρὸς ἀλλήλους ἀνένδοτον διατετηρηχέναι, ἔχ γε ὧν ᾿Αριστόξενος ἐν τῷ
περὶ Πυϑαγορικοῦ βίου [ἘῊ 6 Π 218 ἔν. 9. νρὶ. ῬογρΒ. Υ. Ρ. 60] αὐτὸς διαχη-
κοέναι φησὶ Διονυσίου τοῦ Σιχελίας τυράννον, ὅτε ἐχπεσὼν τῆς μοναρχίας
γράμματα ἐν Κορίνϑωι ἐδίδασχε. φησὶ γὰρ οὕτως ὁ ᾿Αριστόξενος). ᾿οἴχτων
δὸ χαὶ δαχρύων χαὶ πάντων τῶν τοιούτων εἴργεσθαι τοὺς ἄνδρας ἐχείνους ὡς
ἐνδέχεται μάλιστα, ὃ αὐτὸς δὲ λόγος χαὶ περὶ ϑωπείας χαὶ δεήσεως καὶ λιτα-
γείας χαὶ πάντων τῶν τοιούτων. Διονύσιος οὖν ἐχπεσὼν τῆς τυραννίδος χαὶ
ἀφιχόμενος εἰς Κόρινϑον πολλάχις ἡμῖν διηγεῖτο τὰ περὶ τῶν χατὰ Φιντίαν
τε καὶ Δάμωνα τοὶς Πυϑαγορείους. ἦν δὲ ταῦτα τὰ περὶ τὴν τοῦ ϑανάτου
γενομένην ἐγγύην. ὁ δὲ τρόπος τῆς ἐγγνήσεως τοιόσδε τις ἦν. (εἶναῖν) τινας
ἔφη τῶν περὶ αὐτὸν διατριβόντων, οἱ πολλάκις ἐποιοῦντο μνείαν τῶν Πυϑα-
γορείων διασύροντες καὶ διαμωχώμενοι καὶ ἀλαζόνας ἀποκαλοῦντες αὐτοὺς
καὶ λέγοντες, ὅτι ἐχχοπείη ἄν αὐτῶν ἢ τε σεμνότης αὕτη καὶ ἡ προσποίητος
πίστις χαὶ ἡ ἀπάθεια, εἴ τις περιστήσειεν (αὐτοὺς) εἰς φόβον ἀξιόχρεων.

253

2354

ἀντιλεγόντων δέ τινων χαὶ γινομένης φιλονιχίας συνταχϑῆγαι ἐπὶ τοὺς περὶ 535

Φιντίαν ὁρᾶμα τοιόνδε" μεταπεμψάμενος ὁ Διονύσιος ἔφη τὸν Φιντίαν, ἔναν-
κίον τέ τινὰ τῶν κατηγόρων αὐτοῦ εἰπεῖν, ὅτι φανερὸς γέγονε μετά τινων
ἐπιβουλεύων αὐτῶι, χαὶ τοῦτο μαρτυρεῖσϑαί τε ὑπὸ τῶν παρόντων ἐχείνων χαὶ
τὴν ἀγανάκτησιν πιϑανῶς πάνυ , γενέσϑαι. τὸν ὁὲ Φιντίαν ϑαυμάζειν τὸν λόγον.
ὡς δὲ αὐτὸς διαρρήδην εἰπεῖν, ὅτι ἐξήτασται ταῦτα ἀκριβῶς καὶ δεῖ αὐτὸν ἀπο-
ϑνήισχειν, εἰπεῖν τὸν Φιντίαν, ὅτι εἰ οὕτως αὐτῶι δέδοκται ταῦτα γενέσϑαι,
ἀξιώσαι γε αὐτῶι δοθῆναι τὸ λοιπὸν τῆς ἡμέρας, ὅπως οἰχονομήσηται τά τε
χκαϑ᾽ αὑτὸν χαὶ τὰ χατὰ τὸν Δάμωνα. συνέζων γὰρ οἱ ἄνδρες οὗτοι καὶ
ἐκοινώνουν ἁπάντων, πρεσβύτερος δ᾽ ὧν ὃ Φιντίας τὰ πολλὰ τῶν περὶ οἶχο-
γομίαν ἦν εἰς αὑτὸν ἀνειληφως. ἠξίωσεν οὖν ἐπὶ ταῦτα ἀφεϑῇναι, ἐγγυητὴν
καταστήσας [τὸν Δάμωνα. ἔφη οὖν ὃ Διονύσιος ϑαυμάσαι τε καὶ ἐρωτῆσαι,
εἰ ἔστιν ὃ ἄνϑρωπος οὗτος, ὅστις ὑπομενεῖ ϑανάτου γενέσϑαι ἐγγνητής.

σαντος δὲ τοῦ Φιντίου μετάπεμπτον γενέσϑαι τὸν Δάμωνα, καὶ “διαχούσαντα
τὰ συμβεβηκότα φάσχειν ἐγγυήσεσϑαί τε χαὶ μενεῖν αντοῦ, ἕως ἂν ἐπανέλϑηι
ὃ Φιντίας. αὐτὸς μὲν οὖν ἐπὶ τούτοις εὐϑὺς ἐχπλαγῆναι ἔφη, ἐχείνους ὁὲ τοὺς
ἐξ ἀρχῆς εἰσαγαγόντας τὴν διάπειραν τὸν Δαμωνὰα χλενάξειν ὡς ἐγχαταλει-
φϑησόμενον χαὶ σχώπτοντας ἔλαφον ἀντιδεδόσϑαι λέγειν. ὦντος δ᾽ οὖν ἤδη τοῦ
ἡλίου περὶ δνσμὰς ἥχειν τὸν Φιγτίαν ἀποϑανούμενον, ἐφ᾽ ὧι πάντας ἐχπλαγῆναί
τὸ χαὶ ὀουλωϑῆναι. αὐτὸς δ᾽ οὖν, ἔφη, περιβαλών τε καὶ φιλήσας τοὺς ἄνόρας
ἀξιῶσαι τρίτον αὐτὸν εἰς τὴν φιλίαν παραδέξασϑαι, τοὺς δὲ μηδενὶ τρόπωι,

καίτοι λιπαροῦντος αὐτοῦ, συγχαϑεῖναι εἰς τὸ τοιοῦτον᾽. καὶ ταῦτα μὲν 251

ὁ ᾿Αριστόξενος ὡς παρ᾽ αὐτοῦ Διονυσίου πνϑόμενός φησι. λέγεται δέ, ὡς

10

1ὅ

20

Ὁ. θ6--8. ΕΚ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΥ ΠΥΘΛΑΓΟΡΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ. 4297

καὶ ἀγνοοῦντες ἀλλήλους οἱ Πυθαγορικοὶ ἐπειρῶντο φιλικὰ ἔργα διαπράττεσϑαι
ὑπὲρ τῶν εἰς ὄψιν μηῤέποτε ἀφιγμένων, ἡνίχα τεχμήριόν τι λάβοιον τοῦ
μετέχειν τῶν αὐτῶν λόγων, ὥστ᾽ ἐκ τῶν τοιῶνδε ἔργων μηδ᾽ ἐχεῖνον τὸν
λόγον ἀπιστεῖσϑαι, ὡς ἄρα οἱ σπουδαῖοι ἄνδρες καὶ προσωτάτω γῆς οἰχοῦντες
φίλοι εἰσὶν ἀλλήλοις, πρὶν ἢ γνώριμοί τε χαὶ προσήγοροι γενέσϑαι. κατα-
χϑῆναι γοῦν φασι τῶν Πυϑαγοριχῶν τινὰ μαχρὰν καὶ ἐρήμην ὁδὸν βαδίζοντα
εἴς τι πανόοχεῖον, ὑπὸ χόπου δὲ καὶ ἄλλης παντοδαπῆς αἰτίας εἰς νόσον μαχράν
τε καὶ βαρεῖαν ἐμπεσεῖν, ὥστ᾽ ἐπιλιπεῖν αὐτὸν τὰ ἐπιτήδεια. τὸν μέντοι
πανδοχέα, εἴτε οἴχτωι τοῦ ἀνϑρώπου εἴτε καὶ ἀποόδοχῆι, πάντα παρασχέσθαι,
μήτε ὑπουργίας τινὸς φεισάμενον μήτε δαπάνης μηδεμιᾶς. ἐπειδὴ δὸ κρείττων
ἦν ἡ νόσος, τὸν μὲν ἀποϑνήισχειν ἑλόμενον γράψαι τι σύμβολον ἐν πίναχι καὶ
ἐπιστεῖλαι, ὅπως, ἂν τι πάϑηι, χριμνὰς τὴν δέλτον παρὰ τὴν ὁδὸν ἐπιαχοπῆι,
εἴ τις τῶν παριόντων ἀναγνωριεῖ τὸ σύμβολον" τοῦτον γὰρ ἔφη αὐτῶι ἀποδω-
σειν τὰ ἀναλώματα, ἅπερ εἰς αὐτὸν ἐποιήσατο, χαὶ χάριν ἐκτείσειν ὑπὸρ
ἑξαυτοῦ. τὸν δὲ πανόδοχέα μετὰ τὴν τελευτὴν ϑάψαι τε χαὶ ἐπιμεληθῆναι τοῦ
σώματος αὐτοῦ, μὴ μέντοι γε ἐλπίδας ἔχειν τοῦ χομίσασϑαι τὰ δαπανήματα,
μήτι γε καὶ πρὸς εὖ παϑεῖν πρὸς τινος τῶν ἀναγνωριούντων τὴν δέλτον.
ὅμως μέντοι διαπειρᾶῶσϑαι ἐχπεπληγμένον τὰς ἐντολάς, ἐχτιϑέναι τε ἑκάστοτε
εἰς τὸ μέσον τὸν πίνακα. χρόνωι δὲ πολλῶι ὕστερον τῶν Πυϑαγορικῶν τινα
παριόντα ἐπιστῆναί τε χαὶ μαϑεῖν τὸν ϑέντα τὸ σύμβολον, ἐξετάσαι τε τὸ
συμβὰν καὶ τῶι πανδοκεῖ πολλῶι πλέον ἀργύριον ἐχτεῖσαι τῶν δεδαπανημένων.
Κλεινίαν γε μὴν τὸν Ταραντῖνόν φασι πυϑόμενον, ὡς Πρῶρος ὃ Κυρηναῖος,
τῶν Πυϑαγόρου λόγων ζηλωτὴς ὧν, κινδυνεύοι περὶ πάσης τῆς οὐσίας, συλλε-
ξάμενον χρήματα πλεῦσαι ἐπὶ Κυρήνης καὶ ἐπανορθώσασϑαι τὰ τοῦ Πρώρον
πράγματα, μὴ μόνον τοῦ μειῶσαι τὴν ἑαυτοῦ οὐσίαν ὀλιγωρήσαντα, ἀλλὰ
μηδὲ τὸν διὰ τοῦ πλοῦ χίνδυνον περιστάντα. τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον χαὶ Θέστορα
τὸν Ποσειδωνιάτην ἀχοῆι μόνον ἱστοροῦντα, ὅτε Θυμαρίόδης εἴη Πάριος τῶν
Πυϑαγορείων, ἡνίχα συνέπεσεν εἰς ἀπορίαν αὐτὸν καταστῆναι ἐχ πολλῆς περιου-
σίας, πλεῦσαί φασιν εἰς τὴν Πάρον, ἀργύριον συχνὸν συλλεξάμενον χαὶ ἀνα-
χκτήσασϑαι αὐτῶι τὰ ὑπάρξαντα. ναὶ. 121 (μδοὶ στοῦδοσ 1,0Κ6) χαὶ ταῦτα πρὸς
ἐχεῖνον [ΑΥ̓ΙΒΌΟΧΘΙΟΒ] εἰπεῖν [ἀ6Υ ἰἄπροτο Πἰοηγβίοβ ἱῃ Κουΐη(Ὦ] χαὲὶ τὰ περὲ
Φιντίαν χαὶ Δάμωνα, περί τε Πλάτωνος χαὶ ᾿άρχύτου, χαὶ τὰ περὶ Κλεινίαν
καὶ Πρώρον. [8. οὔσῃ Κ. 216, 801.

τς 8, ἴαμΒ Υ. Ῥ, 200---218 περὶ δὲ δόξης τάδε φασὶ λέγειν αὐτούς. ἀνόη-
τον μὲν εἶναι χαὶ τὸ πάσηι χαὶ παντὸς δόξηε προσέχειν, χαὶ μάλιστα τὸ τῆι
παρὰ τῶν πολλῶν γινομένηι᾽ τὸ γὰρ χαλῶς ὑπολαμβάνειν τε χαὶ δοξάζειν
ὀλίγοις ὑπάρχειν. ὁῆλον γὰρ ὅτι περὶ τοὺς εἰδότας τοῦτο γίνεσϑαι᾽ οὗτοι δέ
εἰσιν ὀλίγοι. ὥστε δῆλον ὅτι οὐχ ἄν διατείνοι εἰς τοὺς πολλοὺς ἡ τοιαύτη
δύναμις. ἀνόητον δ᾽ εἶναι χαὶ πάσης ὑπολήψεως τε χαὶ δόξης καταφρονεῖν"
συμβήσεται γὰρ ἀμαϑῆ τε καὶ ἀνεπανόρϑωτον εἶναι τὸν οὕτω διαχείμενον.
ἀναγχαῖον δ᾽ εἶναι τῶι μὲν ἀνεπιστήμονι μανϑάνειν ἃ τυγχάνει ἀγνοῶν τε
καὶ οὐχ ἐπιστάμενος, τῶι δὲ μανϑάνοντι προσέχειν τῆι τοῦ ἐπισταμένου τε
χαὶ ἀιδάξαι δυναμένου ὑπολήψει τε χαὶ ὁόξηι, χκαϑόλου δὲ εἰπεῖν, ἀναγκαῖον
εἶναι τοὺς σωθησομένους τῶν νέων προσέχειν ταῖς τῶν πρεσβυτέρων τε καὶ
χαλῶς βεβιωχότων ὑπολήψεσί τε καὶ δόξαις. ἐν δὲ τῶι ἀνϑρωπίνωι βίωι
τῶι σύμπαντι εἶναί τινας ἡλικίας ἐνδεδασμένας (οὕτω γὰρ χαὶ λέγειν αὐ»
τοὺς φασιν), ὃς οὐχ εἶναι τοῦ τυχόντος πρὸς ἀλλήλας συνεῖραι" ἐκχρούεσϑαι
γὰρ αὐτὰς ὑπ᾽ ἀλλήλων, ἐάν τις μὴ καλῶς τε καὶ ὀρθῶς ἄγηι τὸν ἄνϑρωπον

288

239

200

201

10

1ὅ

298 45. ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΊΙΒΟΗΕ, ΒΟΗΌΠΕ

ἐχ γενετῆς. δεῖ οὖν τῆς τοῦ παιδὸς ἀγωγῆς καλῆς τε καὶ σώφρονος γινομένης
χαὶ ἀνόρικῆς πολὺ εἶναι μέρος τὸ παραδιδόμενον εἰς τὴν τοῦ νεανίσχου ἣλε-
χκίαν, ὥσαύτως δὲ καὶ τῆς τοῦ νεανίσχου ἐπιμελείας τε χαὶ ἀγωγῆς καλῆς τε
καὶ ἀνδρικῆς καὶ σώφρονος γινομένης πολὺ εἶναι μέρος (τὸ παραδιδόμενον
εἰς τὴν τοῦ ἀνδρὸς ἡλικίαν, ἐπείπερ εἴς γε τοὺς πολλοὺς ἄτοπόν τε καὶ γε-
λοῖον εἶναι τὸ συμβαῖνον. παῖδας μὲν γὰρ ὄντας οἴεσϑαι δεῖν εὐταχτεῖν τε
καὶ σωφρονεῖν χαὶ ἀπέχεσϑαι πάντων τῶν φορτικῶν τε καὶ ἀσχημόνων εἶναι
δοκούντων, νεανίσχους δὲ γενομένους ἀφεῖσϑαι παρά γε δὴ τοῖς πολλοῖς σπτοιεῖν,
ὅ τι ἂν βούλωνται. συρρεῖν δὲ σχεδὸν εἰς ταύτην τὴν ἡλικίαν ἀμφότερα τὰ
γένη τῶν ἁμαρτημάτων" καὶ γὰρ παιδαριώδη πολλὰ χαὶ ἀνδρώδη τοὺς νεανί-
σχους ἁμαρτάνειν. τὸ μὲν γὰρ φεύγειν. ἅπαν τὸ τῆς σπουδῆς τε καὶ τάξεως
γένος, ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν, διώχειν δὲ τὸ τῆς παιγνίας τε χαὶ ἀχολασίας καὶ
ὕβρεως τῆς παιδικῆς εἶδος, τῆς τοῦ παιδὸς ὑλικίας οἰχειότατον εἶναι. ἐκ ταύ-
τῆς οὖν εἰς τὴν ἐχομένην ἡλικίαν ἀφιχνεῖσθαι τὴν τοιαύτην διάϑεσιν. τὸ δὲ
τῶν ἐπιϑυμιῶν τῶν ἰσχυρῶν, ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ τῶν φιλοτιμιῶν γένος, ὅμοίως
δὸ χαὶ τὰς λοιπὰς ὅρμάς τε καὶ διαϑέσεις, ὅσαι τυγχάνουσιν οὖσαι τοῦ χαλε-
ποῦ τε χαὶ ϑορυβωόους γένους, ἐχ τῆς τοῦ ἀνδρὸς ἡλικίας εἰς τὴν τῶν νεανί-
σχων ἀφικχνεῖσϑαι. διόπερ πασῶν δεῖσϑαι τῶν ἡλικιῶν ταύτην πλείστης ἐπε-
μελείας. καϑόλου δ᾽ εἰπεῖν, οὐδέποτε τὸν ἄνϑρωπον ἐατέον εἶναι ποιεῖν, ὁ
τι ἄν βούληται, ἀλλ᾽ ἀεί τινα ἐπιστατείαν ὑπάρχειν δεῖν καὶ ἀρχὴν νόμιμόν
τε χαὶ εὐσχήμονα, ἧς ὑπήχοος ἔσται ἕχαστος τῶν πολιτῶν. ταχέως γὰρ ἐξί-
στασϑαι τὸ ξώιον ἐαϑέν τε χαὶ ὀλιγωρηϑὲν εἰς χαχίαν τε χαὶ φαυλότητα.
ἐρωτᾶν τε καὶ διαπορεῖν πολλάκις αὐτοὺς ἔφασαν, τίνος ἕνεχα τοὺς παῖδας
συνεϑίζομεν προσφέρεσϑαι τὴν τροφὴν τεταγμένως τε καὶ συμμέτρως, καὶ τὴν
μὲν τάξιν χαὶ τὴν συμμετρίαν ἀποφαίνομεν αὑτοῖς χαλά, τὰ δὲ τούτων ἐναν-
τία, τήν τε ἀταξίαν χαὶ τὴν ἀσυμμετρίαν, αἰσχρά" ὃ καὶ ἔστιν ὃ τε οἰνόφλυξ
καὶ ἄπληστος ἐν μεγάλωι ὀνείδει κείμενος. εἰ γὰρ μηδὲν τούτων ἐστὶ χρήσι-
μον εἰς τὴν τοῦ ἀνδρὸς ἡλικίαν ἀφιχνουμένων ἡμῶν, μάταιον εἶναι τὸ συνε-
ϑίζειν παῖδας ὄντας τῆι τοιαύτηι τάξει. τὸν αὐτὸν δὲ λόγον εἶναι χαὶ περὶ
τῶν ἄλλων ἐθῶν. οὐχ οὖν ἐπὶ γε τῶν λοιπῶν ζώιων τοῦτο ὁρᾶσϑαι συμ-
βαῖνον, ὅσα ὑπ᾿ ἀνϑρώπων παιδεύεται, ἀλλ᾽ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς τόν τε σχύλακα
καὶ τὸν πῶλον ταῦτα συνεϑίξεσϑαί τε καὶ μανϑάνειν, ἃ δεήσει πράττειν αὖ-
τοὺς τελεωϑέντας. καϑόλου δὲ τοὺς Πυϑαγορείους ἔφασαν παρακελεύεσθαι
τοῖς ἐντυγχανουσί τε καὶ ἀφικνουμένοις εἰς συνήϑειαν, εὐλαβεῖσϑαι τὴν ἥδονήν,
εἴπερ τι χαὶ ἄλλο τῶν εὐλαβείας δεομένων" οὐϑὲν γὰρ οὕτω σφαλλειν ἡμὰς
οὐδ᾽ ἐμβάλλειν εἰς ἁμαρτίαν ὡς τοῦτο τὸ πάϑος. χαϑόλου δέ, ὡς ἔοικε, διε-
τείνοντο μηδέποτε μηδὲν πράττειν ἡδονῆς στοχαζομένους, καὶ γὰρ ἀσχήμονα
χαὶ βλαβερὸν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦτον εἶναι τὸν σχοπόν, ἀλλὰ μάλιστα μὲν
πρὸς τὸ χαλόν τε καὶ εὔσχημον βλέποντες πράττειν ὃ ἂν ἦι πρακτέον, δεύ-
τερον δὲ πρὸς τὸ συμφέρον τε χαὶ ὠφέλιμον, δεῖσϑαί τε ταῦτα χρίσεως οὐ
τῆς τυχούσης. περὶ δὲ τῆς σωματιχῆς ὀνομαζομένης ἐπιϑυμίας τοιαῦτα λέ-
γειν ἔφασαν τοὺς ἄνδρας ἐχείνους. αὐτὴν μὲν τὴν ἐπιϑυμίαν ἐπιφοράν τινα
εἶναι τῆς ψυχῆς καὶ δρμὴν καὶ ὄρεξιν ἦτοι πληρώσεώς τινος ἢ παρουσίας
τινῶν αἰσϑήσεως ἢ διαϑέσεως αἰσϑητικῆς. γίνεσθαι δὲ χαὶ τῶν ἐναντίων ἐπι-
ϑυμίαν οἷον κενώσεώς τε χαὶ ἀπουσίας καὶ τοῦ μὴ αἰσϑάνεσϑαι ἐνίων. ποι-
κίλον δ᾽ εἶναι τὸ πάϑος τοῦτο χαὶ σχεδὸν τῶν περὶ ἄνϑρωπον πολυειδέστα-
τον. εἶναι δὲ τὰς πολλὰς τῶν ἀνϑρωπίνων ἐπιϑυμιῶν ἐπικτήτους τε καὶ κατε-
σχευασμένας ὑπ᾽ αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων" διὸ δὴ καὶ πλείστης ἐπιμελείας δεῖσϑαι

202

208

204

205

10

15

80

Ὁ. 8. ΕΚ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ. 299

τὸ πάϑος τοῦτο καὶ φυλακῆς τε χαὶ σωμασχίας οὐ τῆς τυχούσης" τὸ μὲν γὰρ
κενωθέντος τοῦ σώματος τῆς τροφῆς ἐπιϑυμεῖν φυσιχὸν εἶναι, χαὶ τὸ πάλιν
ἀναπληρωθϑέντος χενώσεως ἐπιϑυμεῖν τῆς προσηχούσης φυσικὸν χαὶ τοῦτο
εἶναι, τὸ δὲ ἐπιθυμεῖν περιέργου τροφῆς ἢ περιέργου τε χαὶ τρυφερᾶς ἐσϑῆ-
τός τε χαὶ στρωμνῆς ἢ περιέργου τε χαὶ πολυτελοῦς χαὶ ποικίλης οἰχήσεως
ἐπίχτητον εἶναι, τὸν αὐτὸν δὴ λόγον εἶναι χαὶ περὶ σχευῶν τε καὶ ποτηρίων
χαὶ διαχόνων καὶ ϑρεμμάτων τῶν εἰς τροφὴν ἀνηχόντων. καϑόλου δὲ τῶν

περὲ ἄνθρωπον παϑῶν σχεδὸν τοῦτο μάλιστα τοιοῦτον εἶναι οἷον μηδαμοῦ

ἵστασϑαι, ἀλλὰ προάγειν εἰς ἄπειρον. διόπερ εὐθὺς ἐκ νεότητος ἐπιμελητέον
εἶναι τῶν ἀναφυομένων, ὅπως ἐπιϑυμήσουσι μὲν ὧν δεῖ, ἀφέξονται δὲ τῶν
ματαίων τε χαὶ περιέργων ἐπιθυμιῶν, ἀτάρακτοί τε χαὶ χαϑαροὶ τῶν τοιού-
των ὀρέξεων ὄντες χαὶ χαταφρονοῦντες αὐτῶν τε τῶν αἀξιοχαταφρονήτων χαὶ
τῶν ἐνδεδεμένων ἐν ταῖς ἐπιϑυμίαις. μάλιστα δ᾽ εἶναι κατανοῆσαι τᾶς τε μα-
ταίους καὶ τὰς βλαβερὰς καὶ τὰς περιέργους καὶ τὰς ὑβριστιχὰς τῶν ἐπιϑυ-
μιῶν παρὰ τῶν ἐν ἐξουσίαις ἀναστρεφομένων γινομένας" οὐδὲν γὰρ οὕτως
ἄτοπον εἶναι, ἐφ᾽ ὃ τὴν ψυχὴν οὐχ δρμᾶν τῶν τοιούτων παίδων τε καὶ ἀν-
δρῶν χαὶ γυναιχῶν. χαϑόλου δὲ ποικιλώτατον εἶναι τὸ ἀνθρώπινον γένος
χατὰ τὸ τῶν ἐπιϑυμιῶν πλῆϑος" σημεῖον δὲ ἐναργὲς εἶναι τὴν τῶν προσφε-
ρομένων ποικιλίαν᾽ ἀπέραντον μὲν γάρ τι πλῆϑος εἶναι χαρπῶν, ἀπέραντον
δὲ ῥιζῶν, ὧι χρῆται τὸ ἀνθρώπινον γένος" ἔτει δὲ σαρχοφαγίαι παντοδαπῆι
χρῆσϑαε, καὶ ἔργον εἶναι εὑρεῖν, τίνος οὐ γεύεται τῶν χερσαίων χαὶ τῶν πτη-
γῶν καὶ τῶν ἐνύόρων ζώιων. χαὶ δὴ σχενασίας παντοδαπὰς περὲ ταῦτα με-
μηχανῆσϑαι χαὶ χυμῶν παντοίας μίξεις" ὅϑεν εἰχότως μανικὸν τε καὶ πολύ-
μορφον εἶναι χατὰ τὴν τῆς ψυχῆς κίνησιν τὸ ἀνϑρώπινον φῦλον. ἕχαστον
γὰρ δὴ τῶν προσφερομένων ἰδίου τινὸς διαϑέσεως αἴτιον γίνεσθαι. ἀλλὰ
τοὺς ἀνθρώπους τὰ μὲν παραχρῆμα μεγάλης ἀλλοιώσεως αἴτια γινόμενα συ-
γνορᾶν, οἷον χαὶ τὸν οἶνον, ὅτι πλείων προσενεχϑεὶς μέχρι μὲν τινος ἱλαρω-
τέρους ποιεῖ, ἔπειτα μανικωτέρους καὶ ἀσχημονεστέρους᾽ τὰ δὲ μὴ τοιαύτην
ἐνδειχνύμενα δύναμιν ἀγνοεῖν᾽ γίνεσϑαι δὲ πᾶν τὸ προσενεχϑὲν αἴτιον τινος ἰδίου
διαϑέσεως. διὸ δὴ καὶ μεγάλης σοφίας τὸ κατανοῆσαί τε καὶ συνιδεῖν, ποίοις τε
χαὶ πόσοις δεῖ χρῆσϑαι πρὸς τὴν τροφήν. εἶναι δὲ ταύτην τὴν ἐπιστήμην τὸ μὲν
ἐξ ἀρχῆς ᾿Απόλλωνός τε χαὶ Παιώνος, ὕστερον δὲ τῶν περὶ τὸν ᾿Ασκληπιόν.

περὶ δὲ γεννήσεως τάδε λέγειν αὐτοὺς ἔφασαν. χαϑόλον μὲν ὠἴἰοντο δεῖν
φυλάττεσϑαι τὸ καλούμενον προφερές" οὔτε γὰρ τῶν φυτῶν τὰ προφερῆ

85 οὔτε τῶν ζώιων εὔκαρπα γίνεσθαι, (ἀλλὰ δεῖν γενέσϑαιν τινὰ χρόνον πρὸ τῆς

καρποφορίας, ὅπως ἐξ ἰσχυόντων τε καὶ τετελειωμένων τῶν σωμάτων τὰ
σπέρματα καὶ οἱ χαρποὶ γίνωνται. δεῖν οὖν τούς τε παῖδας καὶ τὰς παρϑένους
ἐν πόνοις τε καὶ γυμνασίοις καὶ καρτερίαις ταῖς προσηχούσαις τρέφειν, τροφὴν
προσφέροντας τὴν ἁρμόττουσαν φιλοπόνωι τε καὶ σώφρονι χὰὶ χαρτεριχῶι
βίωι. πολλὰ δὲ τῶν κατὰ τὸν ἀνθρώπινον βίον τοιαῦτα εἶναι, ἐν οἷς βέλτιόν
ἐστιν ἡ ὀψιμαϑία, ὧν εἶναι καὶ τὴν τῶν ἀφροδισίων χρείαν. ὀεῖν οὖν τὸν
παῖδα οὕτως «ἄγεσϑαι, ὥστε μὴ ζητεῖν ἐντὸς τῶν εἴχοσιν ἐτῶν τὴν τοιαύτην
συνουσίαν. ὅταν δ᾽ εἰς τοῦτο ἀφίχηται, σπανίοις εἶναι χρηστέον τοῖς ἄφρο-
δισίοις" ἔσεσϑαι δὲ τοῦτο, ἐὰν τίμιόν τε χαὶ χαλὸν εἶναι γομίξηται ἡ ἡ εὐεξία"

4 ἀκρασίαν γὰρ ἅμα καὶ εὐεξίαν οὐ πάνυ γίνεσϑαι περὶ τὸν αὐτόν. ἐπαινεῖ-

σϑαι δ᾽ αὐτοῖς ἔφασαν καὶ τὰ τοιάδε τῶν προὐπαρχόντων νομίμων ἐν ταῖς
Ἑλληνικαῖς πόλεσι, τὸ μήτε μητράσι συγγίνεσϑαι μήτε ϑυγατρὶ μήτ᾽ ἀδελ-
φῆι μήτ᾽ ἐν ἱερῶι μήτ᾽ ἐν τῶι φανερῶι᾽ καλόν τε γὰρ εἶναι χαὶ σύμφορον

2060

201

208

209

210

10

1δ

4ὅ

800 4ῦ6, ΡΥΓΒΑΘΟΒΕΙΒΟΗΕ ΒΟΗΌΠΕ,

τὸ ὡς πλεῖστα γίνεσθαι κωλύματα τῆς ἐνεργείας ταύτης. ὑπελάμβανον δ᾽,
ὡς ἔοικεν, ἐχεῖνοι οἱ ἄἀνόρες περιαιρεῖν μὲν δεῖν τάς τε παρὰ φύσιν γεννήσεις
χαὶ τὰς μεϑ᾽ ὕβρεως γιγνομένας, καταλιμπάνειν δὲ τῶν κατὰ φύσιν τε καὶ
μετὰ σωφροσύνης γινομένων τὰς ἐπὶ τεχνοποιίαι σωφρονί τε χαὶ νομίμωι
γινομένας. ὑπελάμβανον δὲ δεῖν πολλὴν πρόνοιαν ποιεῖσϑαι τοὺς τεχνο-
ποιουμένους τῶν ἐσομένων ἐχγόνων. πρώτην μὲν οὖν εἶναι καὶ μεγίστην
πρόνοιαν τὸ προσάγειν αὑτὸν πρὸς τὴν τεχνοποιέαν σωφρόνως τε καὶ ὑγιεινῶς
βεβιωχότα τε χαὶ ζῶντα, χαὶ μήτε πληρώσει χρώμενον τροφῆς ἀχαίρως, μήτε
προσφερόμενον τοιαῦτα, ἀφ᾽ ὧν χείρους αἱ τῶν σωμάτων ἕξεις γίνονται, μήτι
δὴ μεϑύοντα γε, ἀλλ᾽ ἥχιστα πάντων" ὦτοντο γὰρ ἐχ φαύλης τε χαὶ ἀσυμφώνου
καὶ ταραχώδους κράσεως μοχϑηρὰ γίνεσϑαι τὰ σπέρματα. καϑόλου δὲ
παντελῶς ὦιϊοντο ῥαιϑύμου τινὸς εἶναι καὶ ἀπροσχέπτου, τὸν μέλλοντα ζωιο-
ποιεῖν χαὶ ἄγειν τινὰ εἰς γένεσίν τε χαὶ οὐσίαν τοῦτον μὴ μετὰ σπουδῆς πάσης
προορᾶν, ὅπως ἔσται ὡς χαριεστάτη τῶν γινομένων ἡ εἰς τὸ εἶναί τε χαὶ ζῆν
ἄφιξις, ἀλλὰ τοὺς μὲν φιλόχυνας μετὰ πάσης σπουδῆς ἐπιμελεῖσϑαι τῆς σχυλακχείας,
ὅπως ἐξ ὧν δεῖ χαὶ ὅτε δεῖ χαὶ ὡς δεῖ διαχειμένων προσηνῆ γίνηται τὰ σχυλά-
κια, ὧσαύτως δὲ χαὶ τοὺς φιλόρνιϑας, δῆλον δ᾽ ὅτι χαὶ τοὺς λοιποὺς τῶν ἑσπου-
ὁαχκότων περὶ τὰ γενναῖα τῶν ζώιων πᾶσαν ποιεῖσθαι σπουδὴν περὶ τοῦ μὴ
εἰχῆ γίνεσϑαι τὰς γεννήσεις αὐτῶν, τοὺς δ᾽ ἀνθρώπους μηδένα λόγον ποιεῖσθαι
τῶν ἰδίων ἐχγόνων, ἀλλ᾽ ἅμα γεννᾶν εἰχῆ τε χαὶ ὡς ἔτυχε σχεδιάζοντας πάντα
τρόπον χαὶ μετὰ ταῦτα τρέφειν τε καὶ παιδεύειν μετὰ πάσης ὀλιγωρίας. ταὺ-
τήν γὰρ εἶναι τὴν ἰσχυροτάτην τε χαὶ σαφεστάτην αἰτίαν τῆς τῶν πολλῶν
ἀνθρώπων χακχίας τε καὶ φαυλότητος" βοσχηματὠωόδη γὰρ καὶ εἰχαίαν τινὰ
γίνεσϑαι τὴν τεκνοποιίαν παρὰ τοῖς πολλοῖς. (τοιαῦτα τὰ ὑφηγήματα καὶ ἔπι-
τηδεύματα παρὰ τοῖς ἀνόρασιν ἐχείνοις διὰ λόγων τε χαὶ ἔργων ἠσχεῖτο περὶ
σωφροσύνης, ἄνωϑεν παρειληφόσιν αὐτοῖς τὰ παραγγέλματα ὥσπερ τινὰ πυϑό-
χρηστα λόγια παρ᾽ αὐτοῦ Πυϑαγόρου).

Ζα ἃ 206 νᾳῖ. ὅτοβ. ἢ. (1Π) ἰ. 10, 66 Η. ἐκ τῶν ᾿Αριστοξένου Πυϑαγορικῶν
ἀποφάσεων [ἴτ. 11). περὶ δὲ ἐπιϑυμίας τάδε ἔλεγον" εἶναι τὸ πάϑος τοῦτο
ποιχίλον χαὶ πολυειδέστατον᾽ εἶναι δὲ τῶν ἐπιϑυμιῶν τὰς μὲν ἐπιχτήτους τε
χαὶ παρασχεναστάς, τὰς δὲ συμφύτους" αὐτὴν μέντοι τὴν ἐπιϑυμίαν ἐπιφορᾶν
τινα τῆς ψυχῆς καὶ δρμὴν χαὶ ὄρεξιν εἶναι πληρώσεως ἢ παρουσίας αἰσθήσεως
ἢ κενώσεως καὶ ἀπουσίας χαὶ τοῦ μὴ αἰσϑάνεσϑαι. ἐπιϑυμίας δὲ ἡμαρτημένης
τε χαὶ φαύλης τρία εἶναι εἴδη τὰ γνωριμώτατα, ἀσχημοσύνην ἀσυμμετρίαν
ἀκαιρίαν ἢ γὰρ αὐτόϑεν εἶναι τὴν ἐπιϑυμίαν ἀσχήμονά τε χαὶ φορτικὴν καὶ
ἀνελεύϑερον" ἢ τοῦτο μὸν οὔ, σφοδρότερον δὲ χαὶ χρονιώτερον τοῦ προσήκοντος"
ἢ τρίτον πρὸς ταῦτα, ὅτε οὐ δεῖ χαὶ πρὸς ἃ οὐ δεῖ.

Ζα καὶ 20θ0---218 νρ]. ΟΟ6}18 4, 9---14 (48 ἀθτβοῖ θη Βοαγθοίϊπηρ τχὶο 1δη}}}].)
υπὰ ἄσῃ 5. ΤῊ. σϑθθγοι Αὐδζιρ Κ.1Ὸ8. ἢ. (1Π) ἰ. 101,4, Μ. ἐχ τῶν ᾿Αριστοξένον
Πυϑαγορείου [ἴτ. 20]. περὶ δὲ γενέσεως: παίδων τάδε ἔλεγε" χαϑόλου μὲν φυλατ-
τεσϑαι τὸ καλούμενον προφερές" οὔτε γὰρ τῶν φυτῶν οὔτε τῶν ζώιων εὖ-
καρπα τὰ προφερῆ γίγνεσϑαι᾽ ἀλλὰ χρόνον τινὰ προπαρασκενάζεσϑαι τῆς
καρποφορίας, ἐν ὧι ἐξισχύσαντα καὶ τετελειωμένα τὰ σώματα παρέχειν τα
τε σπέρματα χαὶ τοὺς καρποὺς δεδύνηται. πολλὰ δὲ εἶναι ἐν τῶι (βίωι) ἐν
οἷς ἡ ὀψιμαϑία ἐστὶ βελτίων οἷον καὶ τὸ τοῦ ἀφροδισιάζειν πρᾶγμα. δέον οὖν
ἐστι παῖδας οὕτως ἄγεσϑαι διὰ τῶν ἀσκημάτων ἀσχόλους, ὥστε μὴ μόνον μὴ
ζητεῖν, ἀλλ᾽ εἰ δυνατὸν μηδὲ εἰδέναι τὴν τοιαύτην συνουσίαν ἐντὸς τῶν εἴκοσιν
ἐτῶν᾽ ὅταν δὲ καὶ εἰς τοῦτο ἀφίχηται, σπανίοις εἶναι χρηστέον τοῖς ἀφροδισίοις"

10

18

Ὁ. 8--11. ΕΚ ΤΩΝ ΔΡΙΣΤΟΞΣΝΟΥ ΠΥΘΑΓΌΡΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ. 801

τοῦτο γὰρ πρὸς τε τὴν τῶν γεννώντων χαὶ γεννησομένων εὐεξίαν πολὺ συμ-
βάλλεσθαι. ὅλεγα δὲ μήτε τρυφῆς μήτε μέϑης πλήρη ταῖς γυναιῶν εἰς τὸ
γεννᾶν ὁμιλεῖν' οὐ γὰρ οἴεται ἐκ φαύλης καὶ ἀσυμφώνου χαὶ ταραχωόους
κράσεως εὔρυϑμα χαὶ καλά, αλλ᾽ οὐδὲ ἀγαθὰ τὴν ἀρχὴν γίγνεσϑαι.

9. ἔλεε, Υ. Ρ. 230.---288 (δεῖ δὴ χαὶ περὶ τούτων τὴν Πυϑαγόρου παι-
δείαν παραϑέσϑαι χαὶ τὰ παραγγέλματα, οἷς ἐχρῆτο πρὸς τοὺς αὑτοῦ γνωρί-
μους). παρεχελεύοντο οὖν οἱ ἄνόρες οὗτοι ἐχ φιλίας ἀληϑινῆς ἐξαιρεῖν ἀγῶνά
τε χαὶ φιλονικίαν, μάλιστα μὲν ἐκ πάσης, εἰ δυνατόν, εἰ δὲ μή, ἔχ γε τῆς
πατρικῆς καὶ καϑόλου ἐκ τῆς πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους, ὡσαύτως δὲ χαὶ ἐχ τῆς
πρὸς τοὺς εὐεργέτας" τὸ γὰρ διαγωνίζεσϑαι ἢ διαφιλονικεῖν πρὸς τοὺς τοιού-
τους ἐμπεσούσης ὀργῆς ἢ ἄλλον τινὸς τοιούτου πάϑους οὐ σωτήριον τῆς

290

ὑπαρχούσης φιλίας. ἔφασαν δὲ δεῖν ὡς ἐλαχίστας ἀμυχᾶς τε χαὶ ἑλκώσεις 251

ἐν ταῖς φιλίαις ἐγγίνεσθαι, (τοῦτο δὲ γίνεσθαι), ἐὰν ἐπιστώνται εἴχειν χαὶ
χρατεῖν ὀργῆς, ἀμφότεροι μέν, μᾶλλον μέντοι ὃ νεώτερός τε καὶ τῶν εἰρη-
μένων τάξεων ἔχων ἡνδήποτε. τὰς ἐπανορϑώσεις τε καὶ νουϑετήσεις, ἃς δὴ
πεδα οτάσεις ἐχάλουν ἐκεῖνοι, μετὰ πολλῆς εὐφημίας τε καὶ εὐλαβείας
ὦϊτοντο. δεῖν γίνεσϑαι παρὰ τῶν πρεσβυτέρων τοῖς νεωτέροις, καὶ πολὺ ἐμφαί-
»εσϑαι ἐν τοῖς νουϑετοῦσι τὸ κηδεμονικόν τε καὶ οἰχεῖον' οὕτω γὰρ εὐσχή-
μονά τε γίνεσϑαι καὶ ὠφέλιμον τὴν νουϑέτησιν. ἐκχ φιλίας μηδέποτε ἐξαιρεῖν
πίστιν μήτε παίζοντας μήτε σπουδάζοντας" οὐ γὰρ ἔτι ῥάιδιον εἶναι διυγιᾶναι
τὴν ὑπάρχουσαν φιλίαν, ὅταν ἅπαξ παρεμπέσηι τὸ ψεῦδος εἰς τὰ τῶν φασχόν-
τῶν φίλων εἶναι ἤϑη. φιλίαν μὴ ἀπογινώσχειν ἀτυχίας ἕνεχα ἢ ἄλλης τινὸς
ἀδυναμίας τῶν εἰς τὸν βίον ἐμπιπτουσῶν, ἀλλὰ μόνην εἶναε δόχιμον ἀπόγνωσιν
φίλου τε καὶ φιλίας τὴν γινομένην διὰ κακίαν μεγάλην τε χαὶ ἀνεπανόρϑωτον.
ἔχϑραν ἑχόντα μὲν μηδέποτε αἴρεσϑαι πρὸς τοὺς μὴ τελείως καχούς, ἀράμενον
δὲ μένειν εὐγενῶς ἐν τῶι διαπολεμεῖν, ἄν μὴ μεταπέσηι τὸ ἦϑος τοῦ διαφερο-
μένου χαὶ προσγένηται εὐγνωμοσύνη. πολεμεῖν δὲ μὴ λόγωι, ἀλλὰ τοῖς ἔργοις,
νόμιμον δὸ εἶναι χαὶ ὅσιον τὸν πόλεμον, εἰ ὡς ἄνϑρωπος ἀνϑρώπωι πολε-
μήσειεν. αἴτιον (δὲ) μηδέποτε γίνεσθαι εἰς δύναμιν διαφορᾶς, (ἀλλ᾽ εὐλαβεῖ-
σϑαι ταύτης τὴν ἀρχὴν ὡς οἷόν τε μάλιστα. ἐν τῆι μελλούσηι ἀληϑινῆι ἔσεσϑαι
φιλίαι ὡς πλεῖστα δεῖν ἔφασαν εἶναι τὰ ὡρισμένα χαὶ νενομισμένα, χαλῶς δὲ
ταῦτ᾽ εἶναι χεχριμένα χαὶ μὴ εἰχῇ, καὶ δῆτα χαὶ εἰς ἔϑος ἕχαστον χαταχεχω-
ρεσμένα δεῖν εἶναι, ὅπως μήτε ὁμιλία μηδεμία ὀλιγώρως τε καὶ εἰκῇ γίνηται,
ἀλλὰ μετ᾽ αἰδοῦς τε χαὶ συννοίας χαὶ τάξεως ὀρϑῆς, μήτε πάϑος ἐγείρηται
μηδὲν εἰκῇ καὶ φαύλως καὶ ἡμαρτημένως, οἷον ἐπιϑυμία ἢ ὀργή. ὃ αὐτός τε
λόγος καὶ κατὰ τῶν λειπομένων παϑῶν τε χαὶ διαϑέσεων. ναὶ. 101 παραδίδοται
δὲ καὶ ἄλλος τρόπος παιδεύσεως (ὃ) διὰ τῶν Πυϑαγοριχῶμ ἀποφάσεων χελ.

10. Κ5'108. ἢ. (ΠῚ 1, 101 Η. ἐχ τ. 4. Πυϑ. ἀποφ. [ἴγ. 112] τὴν ἀληϑῆ φιλο-
καλίαν ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασι χαὶ ἐν ταῖς ἐπιστήμαις ἔλεγεν εἶναι" τὸ γὰρ
ἀγαπᾶν καὶ στέργειν τῶν καλῶν ἐϑῶν τε χαὶ ἐπιτηδευμάτων ὑπάρχειν" ὡσαύ-
τως δὲ χαὶ τῶν ἐπιστημῶν τε χαὶ ἐμπειριῶν τὰς καλὰς καὶ εὐσχήμονας ἀλη-
ϑῶς εἶναι φιλοχάλους, τὴν δὲ λεγομένην ὑπὸ τῶν πολλῶν φιλοχαλίαν, οἷον
(τὴν ἐν) τοῖς ἀναγκαίοις καὶ χρησίμοις πρὸς τὸν βίον γινομένην, λάφυρά που
τῆς ἀληϑινῆς κεῖσϑαι φιλοκαλίας.

11. 5.108. θα]. 1 6, 18 ἐ. τ. 4. Π. ἀποφ. (ἔτ. 21) περὶ δὲ τύχης τάδ᾽ ἔφασκον"
εἶναι μέν τι χαὶ δαιμόνιον μέρος αὐτῆς᾽ γενέσϑαι γὰρ ἐπίπνοιάν τινὰ παρὰ
τοῦ δαιμονίου τῶν ἀνθρώπων ἐνίοις ἐπὶ τὸ βέλτιον ἢ ἐπὶ τὸ χεῖρον χαὶ
εἶναε φανερῶς χατ᾽ αὐτὸ τοῦτο τοὺς μὸν εὐτυχεῖς, τοὺς δὲ ἀτυχεῖς. καταφα-

232

2853

902 40. ΡΥΓΤΒΑΘΟΒΕΙΝΟΗΕ ΒΟΗΌΠΕ

νέστατον δὲ εἶναι τοῦτο (τῶι!) τοὺς μὲν ἀπροβουλεύτως καὶ εἰχῆε τι πράττον-
τας πολλάχις κατατυγχάνειν, τοὺς δὲ προβουλενομένους καὶ προνοουμένους
ὀρϑῶς τι πράττειν ἀποτυγχάνειν. εἶναι δὲ χαὶ ἕτερον τύχης εἶδος, καϑ᾽ ὃ οἱ
μὲν εὐφνεῖς καὶ εὔστοχοι, οἱ δὲ ἀφυεῖς τε καὶ ἐναντίαν ἔχοντες φύσι» βλά-
ὅ στοιεν, ὧν οἱ μὲν εὐθυβολοῖεν ἐφ᾽ ὅτι ἂν “ἐπιβάλωνται οἱ δὲ ἀποπίπτοιεν τοῦ
σχοποῦ, μηδέποτε τῆς διανοίας αὐτῶν εὐστόχως φερομένης, ἀλλὰ « καὶ ταρασ-
σομένης᾽ ταύτην δὲ τὴν ἀτυχίαν σύμφυτον εἶναι καὶ οὐχ ἐπείσαχτον.

Ἑ. ΡΥΤΗΛΑΘΟΒΙΒΤΕΝ ΙΝ ΕΒ ΜΙΤΤΙΕΒῈΝ ΚΟΜΟΌΤΙΕ.

ΤΉΚΟΟΕ. 14, δ τοιοῦτος πρώαν τις ἀφίκετο Πυϑαγορικτας,
10 ὥχρος κανυπόδητος:
ὅση, 2. ἃ. δὲ. οὐ μὲν Πυϑαγορικοὶ πᾶσαν “φροντίδα ποιοῦνται τοῦ σώ-
ματος, οἱ δὲ Πνϑαγορισταὶ τε εξεσληενηι καὶ αὐχμηρᾶι διαίτηι χρῶνται.

1. Ατῆ. ΙΥ̓͂ Ὁ. 160 τί οὐ τοὺς ἡνδι οριοδα ἐχείνους ζηλοῖς; περὶ ὧν
15 φησιν ᾿Αντιφάνης μὲν ἐν Μνήμασι [Π| 16 ΚΟΟΚ,) τάδε"
τῶν Πυϑαγοριχῶν δ᾽ ἔτυχον ἀϑλιοί τινες
ἐν τῆι χαράδραι τρώγοντες ἅλιμα καὶ χαχὰ
τοιαῦτα συλλέγοντες (εἰς τὸν χὠρυχον).
χἂν τῶι κυρίως ᾿ Κωρύκωε᾽ δ᾽ ἐπιγραφομένωι φησί [8. 61]"
90 πρῶτον μὲν ὥσπερ Πυϑαγορίζων ἐσϑίει
ἔμψυχον οὐδέν, τῆς δὲ πλείστης τοὐβολοῦ
μάζης μελαγχρῆ μερίδα λαμβάνων λέπει.
λεξις δ᾽ ἐν Ταραντίνοις [8.. 818]᾽
οἱ Πυϑαγορίζοντες γάρ, ὡς ἀχούομεν,
95 οὔτ᾽ ὄψον ἐσθίουσιν οὔτ᾽ ἄλλ᾽ οὐδὲ ἕν
ἔμψυχον, οἶνόν τ᾽ οὐχὶ πίνουσιν μόνοι.
- Ἐπιχαρίδης μέντοι χύνας χατεσϑίει,
ὅ τῶν Πυϑαγορείων εἷς. --- ἀποχτείνας γέ που"
οὐχέτι γάρ ἐστ᾽ ἔμψυχον.
80 προελϑων τέ φησι"
; Πυϑαγορισμοὶ χαὶ λόγοι
λεπτοὶ διεσμιλευμέναι τε φροντίδες
τρέφουσ᾽ ἐχείνους, τὰ δὲ καϑ᾽ ἡμέραν τάδε"
10 ἄρτος χαϑαρὸς εἷς ἑχατέρωι, ποτήριον
8ὺ ὕόατος᾽ τοσαῦτα ταῦτα. --- δεσμωτηρίου
λέγεις δίαιταν᾽ πάντες οὕτως οἱ σοφοὶ
διάγουσι καὶ τοιαῦτα κακοπαϑοῦσί πον;
--- τρυφῶσιν οὗτοι πρὸς ἑτέρους. ἄρ᾽ οἷσϑ᾽ ὅτι
18 Μελανιππίδης ἑταῖρός ἐστι καὶ Φαων
40 χαὶ Φυρόμαχος χαὶ Φᾶνος, οἱ δι᾿ ἡμέρας
δειπνοῦσι πέμπτης ἀλφίτων χοτύλην μίαν;
[δὲ ῬΒϑΟΣ τοὶΐ ἄθπι Αὐἰζίο ἰἀοπύβοι, ἀθὺ πδοὰ δὶ]. ΧΥ͂ 4δδ πορθὰ Ἐπιτυρδοῦ,
Ῥμπβάοι, Αὐἱδύου δβ γοσῖ. νοῦ [ΗΪρΡ.] περὶ διαίτης ὑγιεινές φοπδῃηὶ τἰτγα ἢ

Ἑ. 1--3.. ΡΥΤΗΑΘΟΕΒΙΝΤΕΝ ΙΝ ΠΕΒ ΜΙΤΤΙΙΕΒΕῈΝ ΚΟΜΟΌΙΕ. 308

καὶ ἐν Πνϑαγοριζούσηι [8. 8510]
ἡ δ᾽ ἑστίασις ἰσχάδες καὶ στέμφυλα
καὶ τυρὸς ἔσται ταῦτα γὰρ ϑύειν νόμος
τοῖς Πυϑαγορείοις. --- νὴ Δί᾽, ἱερεῖον μὲν οὖν,
ὄ ὁποῖον ἂν χάλλιστα χαὶ βέλτιστ᾽ ἔχηι.
χαὶ μετ᾽ ὀλίγα"
ὅ ἔδει ϑ᾽ ὑπομεῖναι μικροσιτίαν, ῥύπον
ὁῖγος, σιωπήν, στυγνότητ᾽, ἀλουσίαν.
2. -- ΤΥ ν. 1618 Ἀριστοφῶν δ᾽ ἐν Πυϑαγοριστῆι [1219 ΚΙ
10 ᾿ πρὸς τῶν ϑεῶν οἰόμεϑα τοὺς πάλαι ποτέ,
τοὺς Πυϑαγοριστᾶς, γινομένους ὄντως ῥυπᾶν
ἑκόντας ῇ φορεῖν τρίβωνας ἡδέως;
οὐχ ἔστι τούτων οὐδέν, ὡς ἐμοὲ δοχεῖ"
ὅ ἀλλ᾽ ἐξ ἀνάγχης, οὐκ ἔχοντες οὐδὲ ἣν
16 τῆς εὐτελείας πρόφασιν εὑρόντες χαλὴν
ἕρους ἔπηξαν τοῖς πένησι χρησίμους"
ἐπεὶ παράϑες αὐτοῖσιν ἰχϑῦς ἢ χρέας,
κἄν μὴ κατεσϑίωσι χαὶ τοὺς δακτύλους,
10 ἐθέλω χρέμασϑαι δεχάχις.

40 8. Ῥιοα. ΥὯΠ 81. 88 ἔσχωψε δ᾽ αὐτὸν Κρατῖνος [11 290 Κι) μὲν ἐν Πυ-
ϑαγοριζούσηι' ἀλλὰ καὶ ἐν Ταραντίχοις φησὶν οὕτως"
ἔϑος ἐστὶν αὐτοῖς, ἄν τιν(α) ἰδιώτην ποϑέν
λάβωσιν εἰσελϑόντα, διαπειρώμενον
τῆς τῶν λόγων ῥώμης ταράττειν χαὶ κυχᾶν
20 τοῖς ἀντιϑέτοις, τοῖς πέρασι, τοῖς παρισώμασιν,
δ τοῖς ἀποπλάνοις, τοῖς μεγέϑεσιν νουβυστιχῶς.
Μνησίμαχος δ᾽ ᾿Αλχμαίωνι [Π 486 Κ᾿
ὡς Πυϑαγοριστὶ ϑύομεν τῶι Δοξίαι
ἔμψυχον οὐδὲν ἐσϑίοντες παντελῶς.
80 (88) ᾿ἀριστοφῶν Πυϑαγοριστῆι [1280 ΚΕ]
ἔφη [τε] χαταβὰς ἐς τὴν δίαιταν τῶν χάτω
ἰδεῖν ἑχάστους, διαφέρειν δὲ πάμπολυ
τοὺς Πυϑαγοριστὰς τῶν νεχρῶν᾽ μόνοισι γὰρ
τούτοισι τὸν Πλούτωνα συνσιτεῖν ἔφη
85 ὅ δι᾽ εὐσέβειαν. --- εὐχερῆ ϑεὸν λέγεις,
εἰ τοῖς ῥύπου μεστοῖσιν ἥδεται ξυνών.
ἔτι ἐν τῶι αὐτῶι"
ἐσϑίουσί τε
λάχανά τε καὶ πίνουσιν ἐπὶ τούτοις ὕδωρ᾽
40 φϑεῖρας δὲ καὶ τρίβωνα τήν τ᾿ ἀλουσίαν
10 οὐδεὶς ἄν ὑπομείνειε τῶν ἑτέρων (νεχρα»).

φΘι

10

18

2

Φ

804 486. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΒ

406. ΑΝΑΧΑΘΌΟΒΑΞΚ.

Α. ΓΕΒΕΝ ὑδΝὺ ΤΓΕΗΒΕ.
ΓΠΕΒῈΝ.
1. Τρλπηττῦβ Ὠτοα. Π Όθ---15.

᾿Αναξαγόρας Ἡγησιβούλου ἢ Εὐβούλου Κλαζομένιος. οὗτος 6
ἤκουσεν ᾿ΑἸναξιμένους, καὶ πρῶτος τῆι ὕληι νοῦν ἐπέστησεν, ἀρξά-
μενος οὕτω τοῦ συγγράμματος, ὅ ἔστιν ἡδέως καὶ μεγαλοφρόνως
ἡρμηνευμένον᾽ “πάντα χρήματα ἦν ὅμοῦ᾽ εἶτα ὃ νοῦς ἐλθὼν
αὐτὰ διεχόσμησεν. [πΟ ἔτ. 17 βοβαυθδοι; νρῖ. παίθῃ ἔτ. 1). παρὸ
καὶ Νοῦς ἐπεχλήϑη, καί φησι περὶ αὐτοῦ Τίμων ἐν τοῖς Σίλλοις
οὕτω [ξτ. 24]᾽

ο΄ χαΐ που ᾿Αγαξαγόρην φαάσ᾽ ἔμμεναι, ἄλκιμον ἥρω
Νοῦν, ὅτι δὴ νόος αὐτῶι, ὃς ἐξαπίνης ἐπεγείρας
πάντα συνεσφήχωσεν ὁμοῦ τεταραγμένα πρόσϑεν.
οὗτος εὐγενείαι καὶ πλούτωι διαφέρων ἦν, ἀλλὰ καὶ μεγαλοφρο-
σύνηι, ὅς γε τὰ πατρῶια τοῖς οἰχείοις παρεχώρησε. αἰτεαϑεὶς
γὰρ ὕπ᾽ αὐτῶν ὡς ἀμελῶν" τί οὖν, ἔφη, οὐχ ὑμεῖς ἐπιμελεῖσθε;
χαὶ τέλος ἀπέστη καὶ περὶ τὴν τῶν φυσικῶν ϑεωρίαν ἦν οὐ φρον-
τίζων τῶν πολιτικῶν. ὅτε καὶ πρὸς τὸν εἰπόντα “οὐδέν σοι μέλει
τῆς πατρίδος; “εὐφήμει, ἔφη, ἐμοὶ γὰρ καὶ σφόδρα μέλει τῆς
πατρίδος δείξας τὸν οὐρανόν.

λέγεται δὲ κατὰ τὴν Ξέρξου διάβασιν εἴκοσιν ἐτῶν δἶναι, βε-
βιωχέναι δὲ ἑβδομήκοντα δύο. φησὶ δ᾽ ᾿Απολλόδωρος ἐν τοῖς
Χρονικοῖς [ἴτ. 86 Φδοοῦγ]) γεγενῆσϑαι αὐτὸν τῆι ἑβδομηχοστῆι ὄλυμ-
πιάδιε [600 ---497], τεϑνηκέναι δὲ τῶι πρώτωι ἔτει τῆς ἔβδο-
μηκοστῆς [ὀγδοηκοστῆς βοαϊίροη] ὀγδόης [468 ποῦ ἃ. Ηά88.; 428 πϑδοῖι
βοδ]χου]. ἤρξατο δὲ φιλοσοφεῖν ᾿ϑήνησιν ἐπὶ Καλλίου [4δ6; οδογ
--. Καλλιάδου 480] ἐτῶν εἴχοσιν ὦν, ὥς φησι 4ημήτριος ὅ Φα-
ληρεὺς ἐν τῆι τῶν ᾿Ἵρχόντων ἀναγραφῆι [ΕἘῊἨ 11 862 ἔν. 2], ἔνϑα
χαί φασιν αὐτὸν ἔτη διατρῖψαε τριάκοντα.

οὗτος ἔλεγε τὸν ἥλιον μύδρον εἶναι διάπυρον [--ΞΞ ἔν. 24 ΒομδαὈ.) 8
χαὶ μείζω τῆς Πελοποννήσου" οἱ δὲ φασι Τάνταλον. τὴν δὲ σε-
λήνην οἰκήσεις ἔχειν, ἀλλὰ καὶ λόφους καὶ φάραγγας [γε]. ἔν. 4].
ἀρχὰς δὲ τὰς ὁμοιομερδέίας᾽ χαϑάπερ γὰρ ἐκ τῶν ψηγμάτων λεγο-
μένων τὸν χρυσὸν συνεστάναι, οὕτως ἔχ τῶν ὁμοιομερῶν μιχρῶν
σωμάτων τὸ πᾶν συγχεχρέσϑαι. καὶ νοῦν μὲν ἀρχὴν χενήσεως"
τῶν δὲ σωμάτων τὰ μὲν βαρέα τὸν κάτω τόπον, ὡς τὴν γῆν᾽ τὰ
δὲ χοῦφα τὸν ἄνω ἐπισχεῖν, ὡς τὸ πῦρ᾽ ὕδωρ δὲ καὶ ἀέρα τὸν

Α. 1. (ὈΠΙΟΕ. Πὶ 8---12). ΓΠΕΒΕΝ. 806

μέσον. οὕτω γὰρ ἐπὶ τῆς γῆς πλατείας οὔσης τὴν ϑάλατταν ὕπο-
στῆναι διατμισϑέντων ὑπὸ τοῦ ἡλίου τῶν ὑγρῶν. τὰ δ᾽ ἄστρα 9
χατ᾽ ἀρχὰς μὲν ϑολοειδῶς ἐνεχϑῆναε, ὥστε κατὰ κορυφὴν τῆς γῆς
τὸν ἀδὶ φαινόμδνον εἶναι πόλον, ὕστερον δὲ τὴν ἔγχλισιν λαβεῖν.
ὅ καὶ τὸν γαλαξίαν ἀνάκλασιν εἶναι (τῶν ὑπὸ φωτὸς ἡλιαχοῦ μὴ
χαταλαμπομένων [τῶν] ἄστρων. τοὺς δὲ κομήτας σύνοδον πλανητῶν
φλόγας ἀφιέντων᾽ τούς τὸ διάιττοντας οἷον σπινϑῆρας ἀπὸ τοῦ
ἀέρος ἀποπάλλεσϑαι. ἀνέμους γίνεσθαι λεπτυνομένου τοῦ ἀέρος
ὑπὸ τοῦ ἡλίου. βροντὰς σύγχρουσιν νδφῶν᾽ ἀστραπὰς ἔχτρεψιν
10 νεφῶν᾽ σεισμὸν ὑπονόστησιν ἀέρος εἰς γῆν. ζῶια γίνεσθαι ἐξ
ὑγροῦ χαὶ ϑερμοῦ καὶ γεώδους, ὕστερον δὲ ἐξ ἀλλήλων" καὶ ἄρρενα
μὲν ἀπὸ τῶν δεξιῶν, ϑήλεα δὲ ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν.
φασὶ δ᾽ αὐτὸν προειπεῖν τὴν περὶ «Αἰγὸς ποταμοὺς γενομένην 10
τοῦ λίϑου πτῶσιν, ὃν εἶπον ἐκ τοῦ ἡλέου πεσεῖσϑαι. ὄϑεν καὶ
15 Εὐριπέδην, μαϑητὴν ὄντα αὐτοῦ, χρυσέαν βῶλον εἰπεῖν τὸν ἥλιον
ἐν τῶι Φαέϑοντι [ΕἼῸὧ ἔν. 788]. ἀλλὰ καὶ δὶς ᾿λυμπίαν ἐλθόντα
ἐν δερματίνωεν χαϑίσαι, ὡς μέλλοντος ὕσειν᾽ καὶ γενέσϑαι. πρός
τε τὸν εἰπόντα, δὲ τὰ ἐν “αμψάκωι ὄρη ἔσται ποτὲ ϑάλαττα,
φασὶν εἰπεῖν “ δάν γε ὃ χρόνος μὴ ἐπιλίπηι᾽ ἐρωτηϑείς ποτε, εἰς
20 τέ γεγέννηται “δὶς ϑεωρέαν, ἔφη, ἡλίου καὶ σελήνης καὶ οὐρανοῦ.
πρὸς τὸν εἰπόντα ᾿ἐστερήϑης ᾿Αϑηναίων᾽ “οὐ μὲν οὖν, ἔφη, ἀλλ᾽
ἐχεῖνοε ἐμοῦ: ἰδὼν τὸν Παυσώλου τάφον ἔφη ᾿ τάφος πολυτελὴς
λελυϑωμένης ἐστὶν οὐσίας εἴδωλον’ πρὸς τὸν δυσφοροῦντα ὅτι 11
ἐπὶ ξένης τελευτᾶι πανταχόϑεν, ἔφη, ὁμοία ἐστὶν ἡ εἰς ἅἄιδον
25 χατάβασις. δοκεῖ δὲ πρῶτος, καϑά φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντο-
δαπῆι ἱστορίαι [ΕἘἨ 1Π δ81 ἔν. 26] τὴν Ὁμήρου ποίησιν ἀποφή- -".
γασϑαι εἶναι περὶ ἀρετῆς καὶ δικαιοσύνης ἐπὶ πλεῖον δὲ προστῆ-
γαι τοῦ λόγου ἥὕηωητρόδωρον τὸν ΑΙαμψακηνόν, γνώριμον ὄντα αὖ-
τοῦ, ὃν καὶ πρῶτον σπουδάσαι τοῦ ποιητοῦ περὶ τὴν φυσικὴν πρα-
80 γματείαν. πρῶτος δὲ ᾿Αναξαγόρας καὶ βιβλίον ἐξέδωκε συγγραφῆς
[5.5.812,1]. φησὶ δὲ Σιληνὸς ἐν τῆι πρώτηι τῶν Ἱστοριῶν [381 5 17
100 ἔν. 6] ἐπὶ ἄρχοντος “Τη(μοτίωνος) [Ὁ, 470] μύλου λίϑον ἐξ οὐρα-
γοῦ πεσεῖν᾽ τὸν δὲ ᾿Αναξαγόραν εἰπεῖν ὡς ὅλος ὁ οὐρανὸς ἐκ 12
λέϑων συγκέοιτο᾽ τῆι σφοδρᾶι δὲ περιδινήσει συνεστάναι καὶ ἄνε-
88 ϑέντα χατενεχϑήσεσϑαι. περὶ δὲ τῆς δίκης αὐτοῦ διάφορα λέγε-
ται. Σωτίων μὲν γάρ φησιν ἐν τῆν 4ιαδοχῆι τῶν φιλοσόφων ὑπὸ
Κλέωνος αὐτὸν ἀσεβείας κριϑῆναι, διότι τὸν ἥλιον μύδρον ἔλδγθ
διάπυρον" ἀπολογησαμένου δὲ ὑπὲρ αὐτοῦ Περικλέους τοῦ μαϑη-
τοῦ, πέντε ταλάντοις ζημιωϑῆναι καὶ φυγαδευϑῆναι. Σάτυρος δ᾽
40 ἐν τοῖς Βίοις [ἘῊΕἘ ΠῚ 168 ἔτ. 14] ὑπὸ Θουχυδίέδου ἀν 4 εἰσαχϑῆναι
Ὠίοϊε, Εταρτα. ἃ. ΤΟΣΒΟΧΓ.

806 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΒ Α.:1 (ΙΟ06. ΠΙ 12---158). 2. 8. ΤΕΒΕΝ.

τὴν δίχην, ἀντιπολιτευομένου τῶι Περικλεῖ᾽ χαὶ οὐ μόνον ἀσεβείας,
ἀλλὰ καὶ μηδισμοῦ" καὶ ἀπόντα καταδιχασϑῆναι ϑανάτωι. ὅτε18
καὶ ἀμφοτέρων αὐτῶι προσαγγελέντων, τῆς τὸ καταδίχης καὶ τῆς
τῶν παίδων τελευτῆς, εἰπεῖν περὶ μὲν τῆς χαταδίχης, ὅτε ἄρα
᾿κἀκείνων χἀμοῦ πάλαι ἡ φύσις κατεψηφίσατο᾽, περὶ δὲ τῶν παί-
δων, ὅτι ἤιδειν αὐτοὺς ϑνητοὺς γεννήσας᾽. (οἱ δ᾽ εἰς Σόλωνα τοῦτο
ἀναφέρουσιν, ἄλλοι εἰς Ἐενοφῶντα.) τοῦτον δὲ καὶ ϑάψαι ταῖς
ἰδίαις χερσὶν αὐτοὺς Ζημήτριός φησιν ὅ Φαληρεὺς ἐν τῶι Περὶ
γήρως. Ἕρμιππος δ᾽ ἐν τοῖς Βίοις [ΕῊ( ΠΙ 48 ἔν. 851] φησίν, ὅτι
καϑείρχϑη ἐν τῶι δεσμωτηρίωε τεϑνηξόμεγος. Περικλῆς δὲ πεαρελ-
ϑὼν εἶπεν, εἴ τε ἔχουσιν ἐγχαλεῖν αὑτῶι κατὰ τὸν βίον᾽ οὐδὲν δὲ
δἰπτόντων ἱκαὶ μὴν ἐγώ, ἔφη, τούτου μαϑητής εἰμι μὴ οὖν διαβο-
λαῖς ἐπαρϑέντες ἀποκτείνητε τὸν ἄνϑρωπον, ἀλλ᾽ ἐμοὶ πεισϑέν-
τος ἄφετε. καὶ ἀφείϑη" οὐκ ἐνεγκὼν δὲ τὴν ὕβριν αὑτὸν ἐξήγα-
16 γεν. Ἱερώνυμος δ᾽ ἐν τῶι δευτέρωι τῶν Σποράδην ὑπομνημάτων 14
[ἔν 9 Η11.] φησίν, ὅτι ὅ Περικλῆς παρήγαγεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ διχα-
στήριον, διερρυηχότα χαὶ λεπτὸν ὑπὸ νόσου, ὥστε ἐλέωε μᾶλλον ἢ
χρίσει ἀφεθῆναι. καὶ τὰ μὲν περὶ τῆς δίκης αὐτοῦ τοσαῦτα.
ἔδοξε δέ πως καὶ Ζ“ημοχρίτωι ἀπεχϑῶς ἐσχηχέναι ἀποτυχὼν τῆς
ὼ0 πρὸς αὐτὸν χοινολογέας. καὶ τέλος ἀποχωρήσας εἰς “ἀμψακον
αὐτόϑι κατέστρεψεν. ὅτε καὶ τῶν ἀρχόντων τῆς πόλεως ἀξιούν-
των τί βούλεται αὐτῶι γενέσθαι, φάναι, ἱτοὺς παῖδας ἐν ὧε ἂν
ἀποϑάνηι μηνὶ κατ᾽ ἔτος παίζειν συγχωρεῖν. καὶ φυλάττεται τὸ
ὄϑος ἔτι χαὶ νῦν. τελευτήσαντα δὴ αὐτὸν ἔϑαψαν ἐντίμως οἱ 1ὅ
25 “μψακηνοὲ καὶ ἐπέγραψαν᾽
ἐνθάδε, πλεῖστον ἀληϑείας ἐπὶ τέρμα περήσας
οὐρανίου κόσμου, χεῖται ᾿Αναξαγόρας.
ἔστι χαὶ ἡμῶν εἰς αὐτόν᾽
ἠέλιον πυρόδντα μύδρον ποτ᾽ ἔφασχεν ὑπάρχειν,
80 χαὶ διὰ τοῦτο ϑανεῖν μέλλεν ᾿Αναξαγόρας᾽
ἀλλ᾽ ὃ φίλος Περικλῆς μὲν ἐρύσατο τοῦτον, ὃ δ᾽ αὑτὸν
ἐξάγαγεν βιότου μαλϑαχίηε σοφίης.
γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι τρεῖς ᾿Αναξαγόραι, ὧν ἐν οὐδενὶ πάντα [1]᾿
ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἦν ῥήτωρ ᾿Ισοχράτειος᾽ ὅ δὲ ἀνδριαντοποιός, οὗ μέμνη-
ται ᾿Αντίγονος [Ὁ. 10 18. ἄλλος γραμματικὸς Ζηνοδότειος.

3. ΗΆΒΡΟΟΒ. Ἀ. σοφιστὴς Ἡγησιβούλου υἱὸς Κλαζομένιος ᾿Αναξιμένους
μαϑητὴς Μιλησίου. . Νοῦς δ᾽ ἐπεχαλεῖτο, ἐπεὶ ὕλην τε χαὶ νοῦν πάντων
φρουρὸν εἶπεν. οὗτός ἐστιν ὁ τὸν ἥμιον μύδρον εἰπὼν διάπυρον.

8. ϑύτρ. Α., --- διάπυρον [88 π. 2], τουτέστι πύρινον λίϑον. ἔφυγε δὲ

40 ἐξ ᾿Αϑηνῶν Περιχλέους αὐτῶι συνειπόντος. καὶ ἐλθὼν ἐν Μαμψάχωε ἐκχεῖσε
καταστρέφει τὸν βίον ἀποχαρτερήσας. ἐξήγαγε δὲ τοῦ ζῆν ἑαυτὸν ἐτὼν ὃ,

σι

1

ςφ

ξὰ

1

1ὅ

40

Α. 8--Ξ-1. ΠΕΒΕΝ. 807

διότι ὑπ᾿ ᾿Αϑηναίων ἐέβληθη ἐν δεσμωτηρίωι οἷά τινα καινὴν δόξαν τοῦ ϑεοῦ
παρεισφέρων.

4, ΟὙΕΙ, 6. 901.1 ᾿ς. 12 Β [808 ΕπΒ. ΟἜΓΟΙ. -ἰ Ηΐοτοι. 8. ΑΌχ. 1620 - ΟἹ.
Ἴ0, 1 τῷ 600] ἑβδομηχοστῆε ὀλυμπιᾶάδι φασὶ γενέσθαι δημόχριτον χαὶ ᾿Αάναξα-
γόραν φιλοσόφους φυσιχοὺς ὁμοῦ τε καὶ Ἡράχλειτον τὸν ἐπίκλην Σχοτεινόν.
Ἐπ. (Η]16Γ.) ἃ. ΑΌΤ. 1651 [0]. 80, 1 -- 460] 4. »εογέξιν. νρὶ. ζὰ Α 18.

ὅ. θιοα. ΙΧ 41 γέγονε δὲ [Ποπιο καῖε) τοῖς χρόνοις, ὡς αὐτὸς φησιν ἐν
τῶι Μιχρῶι διαχόσμωι, νέος κατὰ πρεσβύτην ᾿Αναξαγόραν, ἔτεσιν αὐτοῦ νεώ-
τερὸς τετταράχοντα. συντεϊιάχϑαι δέ φησιν τὸν Μιχρὸν διάχοσμον ἔτεσιν
ὕστερον τῆς Ἰλίου ἁλώσεως τριάχοντα χαὶ ἑπταχοσίοις. ΙΧ 84 ὕστερον δὲ
“ευχίππωι παρέβαλε [ὈμοΕτὶ] καὶ ᾿Αναξαγόραι κατά τινας ἔτεσιν ὧν αὐτοῦ
νεώτερος τετταράχοντα. Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν Παντοόδαπῆι ἱστορίαι [ἘῊ
ΠΙ 582 ἔν. 833] λέγειν δημόχριτον περὶ Ἀναξαγόρου, ὡς οὐχ εἴησαν αὐτοῦ αἱ
δόξαι αἵ τε περὶ ἡλίου καὶ σελήνης, ἀλλὰ ἀρχαῖαι" τὸν δὲ ὑφηιρῆσϑαι. 85. δια-
σύρειν τε αὐτοῦ τὰ περὶ τῆς διακοσμήσεως καὶ τοῦ ψοῦ ἐχϑρῶς ἔχοντα πρὸς
αὐτόν, ὅτι δὴ μὴ προσήχατο αὐτόν. πῶς οὖν κατὰ τινας ἀκήκοεν αὐτοῦ;

6. ῬΗποδτα. Υ. ΑΡ0]]. Π ὃ ὑ. 46, 22 Καγβοσ. ἀχούων, ᾿ἀπολλωνιε, τὸν
μὲν Κλαξομένιον. ᾿Αναξαγόραν ἀπὸ τοῦ κατὰ Ἰώνίαν Μίμαντος ἐπεσχέφϑαι
τὰ ἐν τῶι οὐρανῶι, Θαλῆν τε τὸν Μιλήσιον ἀπὸ τῆς προσοίχου Μυκάλης κτλ.

1. ὅ1τ8λῈ. ΧΙΨ ὑ. 646 Κλαζομένιος δ᾽ ἦν ἀνὴρ ἐπιφανὴς Ἀ. ὃ φυσικός,
᾿Αναξιμένους ὁμιλητὴς τοῦ Μιλησίον" διήκουσαν δὲ τούτου Ἀρχέλαος ὃ φυσικὸς
χαὶ Εὐριπέδης ὃ ποιητής. Ἐπ. ΕΣ 14,13 ὁ δὲ ᾿Αρχέλαος ἐν “αμψάκχωι διεδέξατο
τὴν σχολὴν τοῦ ᾿Αναξαγόρου. ταν. βσοσι. 1 68 Ρ. 882 Ρ. μεϑ' ὃν [ΔΙΒΑΧΙΠΊΘη68]
Α. Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος" οὗτος μετήγαγεν ἀπὸ τῆς Ἰωνίας ᾿4ϑήναζε τὴν
διατριβήν. τοῦτον διαδέχεται ᾿Αρχέλαος, οὗ Σωχράτης διήκουσεν. ΟἿΑΙ, αἰδῖ,
ΡΜ. 8 (Ὁ. ὅ99] τὸν ᾿Αναξιμένην δ . Ἀναξαγόρου καϑηγητὴν γενέσϑαι παρε-
σχεύασεν, οὗτος δὲ τὴν Μίλητον ἀπολελοιπὼς ἧχεν εἰς τὰς ᾿Αϑήνας καὶ
᾿Αρχέλαον τὸν ᾿Αϑηναῖον πρῶτον εἰς φιλοσοφίαν παρώρμησεν.

8. ΞΓΡΙ, ὈὮΥΒ. 2δ, 19 [6. 21,1 Κ. 162] Ἐμπεδοκλῆς ὁ ᾿Αἀχραγαντῖνος οὐ
πολὺ χατόπιν τοῦ πἰὐαξωγυνὸν γεγονώς. 7 αὶ. Ατκτοαμαβ δον Ἐπ ροο 1608 418
ΟΒῦΙΟΣ ἄθβ ΑΠΑΧΑΡΌΤΑΒ Οὔδη Κ. 166, 81. ΑΒιοτοΥ. Μοίδρῃ. Δ 8 [3. 8514, 26].

9. ῬΒοσι, δα Ἐπεὶ]. ῥ. θὅ, 21 [5. οὔθ 8. 280, 16] μετὰ δὲ τοῦτον [Ργίβδ-
ΞΟΓΔ8] 4. ὃ Κλαζομένιος πολλῶν ἐφήψατο τῶν χατὰ γεωμετρίαν χαὶ Οἷνο-
πίδης ὃ Χίος ὀλίγωι νεώτερος ὧν ᾿Αναξαγόρου.

10. ΟἜρβεν. 1 16ὅ, 18 ΒΟΚΚ. καὶ γάρ, ὡς Ἕλληνες ἱστοροῦσι, χαὶ Φερε-
χύδης ὁ Σύριος χαὶ Πυϑαγόρας ὃ Σάμιος χαὶ ᾿Α. ὁ Κλαζομένιος χαὶ Πλάτων
ὃ ᾿Αϑηναῖος πρὸς τούτους [Αοργρίοι] ἐξεδήμησαν ϑεολογίαν καὶ φυσιολογίαν
ἀχριβεστέραν μαϑήσεσϑαι παρ᾽ αὐτῶν ἐλπίσαντες. ΑὙΜ. ΜᾶτΟΘ]]. ΧΧΙΙ 160, 22
λὶς (86. ὁσΣ Αορυρίοιιμι βουΐρβ δγοδη 8) 44. ἰαρί 468 6 οαεῖο ἰαρϑμγοϑ οἱ ρυιξδαΐδηι
μι οοπ γοσίαη8 ὑγοηλονεβ Γμΐμγοϑ ργαεαϊσεγαΐ ἰεγγαο. ὙαΩὶ. ΧΧΤΙ 8, ὅ.

11. ΜΑπμ. ῬΑκ. θΡ. 81 ἀφ᾽ οὗ ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς ὁ λίϑος ἔπεσε, καὶ
Σιμωνίδης ὁ ποιητὴς ἐτελεύτησεν βιοὺς ἔτη ΒΔΔΔ, ἔτη ΠΗΠ ἄρχοντος ᾿Αϑήνησι
Θεαγενίδου [469,8]. Ῥιπ. Ν. Η. Π| 149 οεἰοδναμὲ Ογαφοὶ Απαχοσογαῆ, ΟἸαζομιο-
ἤθε οἰψγηρίασὲδ δορἐιαροβίπιαε οσίαυας ϑεορο απηὸ [4681] ργαοαάξαῖδδε σα6-

40 ἰεδδμηι ἀξίογαγι δοϊοηέϊα φιυΐδιιδ αἀἰοῦιιδ βδαωυηι οαϑμνιηι οδ8εὲ 6 8οῖθ, ἰάφιε

͵αοίνηι ὑμπέεγαϊε ἐπ Τλγασίαξ ραγίο αὐ Αεσοβ ἤθη, φμὶ ἰαρὶδ εἶξαι Ἰθς οΟδέδη.»

αἰέν τιαρτυϊδιίης υολὲδ οοἴογε αὐἀπμδίο, οοηιοΐε φμόφμς 8 ποοῦδδιιδ, Παργαπΐε.

φσμοά φὲ φιῖὶθ ργαεαϊοίμνι ογοάαί, δἰμνμΐ ζαΐραξων Ἠδοῦθδο εϑὲ ηναϊογδ πϑγαοιιῖὶ
205

10

1ὅ

20

ὃὺ

908 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΝ

ἀἰυϊἐΐαΐοηι Απασαφονας ἡιῖδθε, ϑοϊυίχμε τορι παΐμγας ἐπέοϊἰδούμηι οἱ οὐ μπὲ
οηθηῖα, δὶ αμὲ ἔρδε 8οὶ ἰαρὶδ ε88ὲ αμὲ ὠρεημαηι ἰαρίἄδηι ἴω 60 ζμεῖδδε ογεαΐζων.
ἀεοίάεγε ἰαμιθθ ογοῦγο πὸῆ εὐἱὲ ἀμδα. πὶ Αδυναὶ σψημιαδῖο δα δα οαμθα
οοἴδέμν δοαΐεγιε τιοαϊομδ γχιλάξηι, δε χζυθι ὑπ πιράϊα ἐογγαγμηι οαδγε ἑοηὶ
Α, γναραϊαῖδθε Ἠανγαύμν. [ἀΔΏΔΟΣ . [γὰἃ. ἃ, οί. 1 8. 14, 15 7.) Ετϑ. Οξσου.
(Β1.6..) ἰαρὶϑ ἐπὶ Αεσὶδ ἥμυϊο ἀὲ οαεἶῖο γεϊξ ἃ. ΑΌΤ. 1561 [ο]. 18, 8 --πᾷῖ 466].

12. Ῥυστ. 1.Χ8. 12 οἱ δὲ καὶ τὴν τοῦ λίϑου πτῶσιν ἐπὶ τῶι πάϑει τούτωι
σημεῖόν φασι γενέσϑαι " χατηνέχϑη γὰρ ὡς ἡ δόξα τῶν πολλῶν, ἐξ οὐρανοῦ
παμμεγέϑης λίϑος εἰς Αἰγὸς ποταμούς. χαὶ δείχνυται μὲν ἔτι νῦν σεβομένων
αὐτὸν τῶν Χερρονησιτῶν" λέγεται δὲ ᾿Αναξαγόραν προειπεῖν, ὡς τῶν κατὰ
τὸν οὐρανὸν ἐνδεδεμένων σωμάτων γενομένου τινὸς ὀλισϑήματος ἢ σάλου
δίψις ἔσται χαὶ πτῶσις ὁνὸς ἀπορραγέντος᾽ εἶναι δὲ καὶ τῶν ἄστρων ἕχαστον
οὐχ ἐν ἥι πέφυχε χώραι" λιϑωόη γὰρ ὄντα χαὶ βαρέα λάμπειν μὲν ἀντερείσει
καὶ περιχλάσει τοῦ αἰϑέρος, ἕλχεσϑαι δὲ ὑπὸ βίας σφιγγόμενα δίνηι χαὶ τόνωι
τῆς περιφορᾶς ὡς που χαὶ τὸ πρῶτον ἐχρατήϑη μὴ πεσεῖν δεῦρο τῶν ψυχρῶν
χαὶ βαρέων ἀποχρινομένων τοῦ παντές ... τῶι δ᾽ ᾿ἀναξαγόραι μαρτυρεῖ χαὶ
Δαΐμαχος ἐν τοῖς Περὶ εὐσεβείας [ἘἨ6 Π 441 ἔτ. δ] ἱστορῶν, ὅτι πρὸ τοῦ
πεσεῖν τὸν λέϑον ἐφ᾽ ἡμέρας ὁβδομήχοντα πέντε συνεχῶς χατὰ τὸν οὐρανὸν
ἑωρᾶτο πύρινον σῶμα παμμέγεϑες, ὥσπερ νέφος φλογοειδὲς κτλ Αὖἷᾶα ἅδε
Ἐσνδθπυηρ ἀ086 Μοίθοτβ βίβδιητης αἷο Εὐδπαηρ ἄοθ Α. οὶ Ῥεθὶ]1. ἀθ ἰαρίά.
26 [8. ΟΌσῃ 8. 172. 28].

18. Ῥ͵ττι. Ῥοχίοὶ, 16 [88 Ι0η}] ὁ δὲ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν τοιαύτην συνέχων
ἀχρίβειαν εἷς ἦν οἰχέτης Ενάγγελος, ὡς ἕτερος οὐδεὶς εὖ πεφυχὼς ἢ κατε-
σχευασμένος ὑπὸ τοῦ Περιχλέους πρὸς οἰχονομίαν. ἀπεναντία μὲν οὖν ταῦτα
τῆς ᾿Αναξαγόρου σοφίας, εἴ γε χαὶ τὺν οἰκίαν ἐχεῖνος ἐξέλιπε χαὶ τὴν χώραν
ἀφῆχεν ἀργὴν χαὶ μηλόβοτον ὑπ᾽ ἐνθουσιασμοῦ χαὶ μεγαλοφροσύνης. ῬΙΑΤ.
ΗἸΡρΡ. πι. 288 Α χαταλειφϑέντων γὰρ αὐτῶι [ΑΠΆΧ.] πολλῶν χρημάτων κατα-
μελῆσαι καὶ ἀπολέσαι πάντα᾽ οὕτως αὐτὸν ἀνόητα σοφίζεσϑαι.

14. ΤΈΒτυτΣ,. Αροϊορ. 46 ἀπασαφοναβ [1] ἀεροδιύμηι ποδζρὶ δ έδιιδ ἀεπεσαυϊ.

16. Ῥειτ. Ῥηδοάν. 269) --- Κινδυνεύει, αὖ ἄριστε, εἰχότως ὁ Περιχλῆς
πάντων τελεώτατος εἰς τὴν ῥητοριχὴν γενέσϑαι. --- Τί δή; --- Πᾶσαι ὅσαι μεγάλαι
τῶν τεχνῶν προσδέονται ἀδολεσχίας χαὶ μετεωρολογίας φύσεως πέρι" τὸ γὰρ
ὑψηλόνουν τοῦτο χαὶ πάντηι τελεσιουργὸν ἔοιχεν ἐντεῦϑέν ποϑεν εἰσιέναι. ὃ
καὶ Περιχλῆς πρὸς τῶι εὐφυὴς εἶναι ἐχτήσατο᾽" προσπεσὼν γὰρ οἶμαι τοιούτωι
ὄντι ᾿Αναξαγόραι, μετεωρολογίας ἐμπλησϑεὶς καὶ ἐπὶ φύσιν νοῦ τε καὶ ἀνοίας
[ἃ. ἢ. ἀθγ γϑυπυηἤθοβοα Μαίογὶθ) ἀφικόμενος, ὧν δὴ πέρι τὸν πολὺν λόγον
ἐποιεῖτο ΑΑ., ἐντεῦϑεν εἵλχυσεν ἐπὶ τὴν τῶν λόγων τέχνην τὸ πρόσφορον αὐτῆι.
Ιβοσε. ΧΥῪ 285 Περικλῆς δὲ δυοῖν ἐγένετο μαϑητής, Ἀναξαγόρου τε τοῦ Κλα-
ζομενίου χαὶ Δάμωνος τοῦ χατ᾽ ἐχεῖνον τὸν χρόνον φρονιμωτάτου δόξαντος
εἶναι τῶν πολιτῶν [ποΌθῃ ἄθῃ Αὐβὶδηᾶοῦ Απᾶχ.)] Ῥὰστ. Ῥαχοὶ. 4 ὁ δὲ πλεῖστα
Περικλεῖ συγγενόμενος χαὶ μάλιστα περιϑεὶς ὄγχον αὐτῶι χαὶ φρόνημα δημα-
γωγίας ἐμβριϑέστερον ὅλως τε μετεωρίσας καὶ συνεξάρας τὸ ἀξίωμα τοῦ
ἤϑους ἈΑ. ἦν ὃ Κλαζομένιος, ὃν οἱ τότ᾽ ἄνϑρωποι Νοῦν προσηγόρενον, εἴτε
τὴν σύνεσιν αὐτοῦ μεγάλην εἰς φυσιολογίαν χαὶ περιττὴν διαφανεῖσαν ϑαυ-
μάσαντες εἴϑ᾽ ὅτι τοῖς ὅλοις πρῶτος οὐ τύχην οὐδ᾽ ἀνάγχην διαχοσμήσεως ἀρχήν,
ἀλλὰ νοῦν ἐπέστησε χαϑαρὸν χαὶ ἄχρατον ἐν μεμιγμένοις πᾶσι τοῖς ἄλλοις
ἀποχρίνοντα τὰς ὁμοιομερείας.

16. Ῥυχσε. Ῥογίοὶ, 6 λέγεται δὲ ποτε χριοῦ μονόχερω κεφαλὴν ἐξ ἀγροῦ

10

1ὅ

Α. 11---21. 1ΕΒΕΝ. 809

τῶι Περικλεῖ κομισϑῆναι καὶ “άμπωνα μὲν τὸν μάντιν, ὡς εἶδε τὸ κέρας
ἰσχυρὸν καὶ στερεὸν ἐχ μέσου τοῦ μετώπου πεφυχός, εἰπεῖν ὅτι δυεῖν οὐσῶν
ἐν τῆι πόλει δυναστειῶν τῆς Θουχυδίδου χαὶ Περικλέους εἰς ἕνα περιστήσεται
τὸ χράτος παρ᾽ ὧι γένοιτο τὸ σημεῖον" τὸν δ᾽ ᾿Αναξαγόραν τοῦ χρανίου δια-
χοπέντος ἐπιδεῖξαι τὸν ἐγκέφαλον οὐ πεπληρωχότα τὴν βασιν, ἀλλ᾽ ὀξὺν
ὥσπερ ὠιὸν ἐκ τοῦ παντὸς ἀγγείου συνωλισϑηκότα χατὰ τὸν τόπον ἐκεῖνον,
ὅϑεν ἡ ῥίζα τοῦ κέρατος εἶχε τὴν ἀρχήν. καὶ τότε μὲν ϑανμασθῆναι τὸν
Ἀναξαγόραν ὑπὸ τῶν παρόντων, ὀλίγωι δ᾽ ὕστερον τὸν “ἄμπωνα τοῦ μὸν
Θουχυδίδου καταλυϑόντος [ΕΥυ]. 442], τῶν δὲ τοῦ δήμου πραγμάτων ὁμαλῶς
ἁπάντων» ὑπὸ τῶι Περιχλεῖ γενομένων.

11. Ῥυτ. Ῥοχίοὶ. 82 περὶ δὲ τοῦτον τὸν χρόνον [Απΐδηρ ἀθ8 ΡΘΙΟΡΟμΙ.
Κ͵αϊ698)... χαὶ ψήφισμα Διοπείϑης ἔγραψεν εἰσαγγέλλεσϑαι τοὺς τὰ ϑεῖα μὴ
νομίζοντας ἢ λόγους περὶ τῶν μεταρσίων διδάσχοντας ἀπερειδόμενος εἰς Πε-
οἰχλέα δι᾿ ᾿ἀναξαγόρου τὴν ὑπόνοιαν... Ἀναξαγόραν δὲ φοβηϑεὶς ἐξέπεμψε
καὶ προύπεμψεν ἐχ τῆς πόλεως. ὍΙΟΡΟΒ. ΧΙ 839 [Ατοδου Ἐπί γάθτηοβ 431:
80) ἄσπι ῬΙοοθθθ ἀθ8 ῬΠοὶἶ88, ἄθη ογ ΕἸΡΠΟΣΟΒ πδοϊιογζᾶμ!ς ΧΙ 41, 1] πρὸς δὲ
τούτοις ᾿ἀναξαγόραν τὸν σοφιστὴν διδάσχαλον ὄντα Περικλέους ὡς ἀσεβοῦντα
εἰς τοὺς ϑεοὺς ἐσυχοφάντουν.

18. Ῥυστ. Νίο. 28 ὁ γὰρ πρῶτος σαφέστατόν τε πάντων χαὶ ϑαρραλεώ-
τατον περὶ σελήνης καταυγασμῶν καὶ σχιᾶς λόγον εἰς γραφὴν χαταϑέμενος
Ἀ. οὔτ᾽ αὐτὸς ἦν παλαιὸς οὔτε ὁ λόγος ἔνδοξος ἀλλ᾽ ἀπόρρητος ἔτι χαὶ δι᾿
ὀλίγων καὶ μετ᾽ εὐλαβείας τινὸς ἢ πίστεως βαδίζων. οὐ γὰρ ἠνείχοντο τοὺς
φυσιχοὺς καὶ μετεωρολέσχας τότε χαχουμένους, ὡς εἰς αἰτίας ἀλόγους καὶ
δυνάμεις ἀπρονοήτους χαὶ χατηναγχασμένα πάϑη διατρίβοντας τὸ ϑεῖον, ἀλλὰ
καὶ Πρωταγόρας ἔφυγε χαὶ ᾿ἀναξαγόραν εἱρχϑέντα μόλις περιεποιήσατο Περι-
κλῆς. Ἐπ. οὔτοη. διτη. ἃ. Αγ. 1δ64 [0]. 19, 8 -α 4621] 8οῖ ἀεζεοῖ. Απασασογαβ
γον (Ὀθὶ Ηΐοτ. Α ἃ. Αὖγ. 1681 -αἰ ΟἹ]. 80, 1 «- 460,69) Βοδιοίηῦ βίοι πγεργῦῃρ-
ἰοῦ δυῇ αἰθ Ακπιθ ἀθβ πμαχ., αἷθ δὰδο ἀοσ Εσδμπυπρ ΟἷποῚ ΒΟ ΘΙ πδίρστβ
ΘΥΒΟ]ΟΥθΘ πυγᾶο [Β. ΤΉ Δ1θ6 ἃ ὅ 3. 10] Ὀοζοζθη ζὰ ὨΑΌΘΩ: ,,ὥΙἴΙα ἀΐοθο Ζοὶς [8}10
ΠΌΡ ἀἷο ΕΥ̓παύοτπὶβ ν. 80. Αρυί! 468 [-- Ο]. 19, 1], ἀἰο ἔν Αἰῆθῃ 85 Νϑομπι. 11.8 ΖΟΙΪ
Ῥθδδο ζοϊχι " ατζει,.

19. ΙΟΒΕΡΗ. 6. ΑΡ. Π 266 ᾿4. δὲ Κλαζομένιος ἦν, ἀλλ᾽ ὅτι νομιζόντων
᾿Αϑηναίων τὸν ἥλιον εἶναι ϑεὸν δδ᾽ αὐτὸν ἔφη μύλον [80 ἀϊθ Η488.] εἶναι διά-
πυρον, ϑάνατον αὐτοῦ παρ᾽ ὀλίγας ψήφους κατέγνωσαν. ΟΥΥ̓ΜΡΙΟΡ. ἰῃ Μοῦθοσ.
Ῥ. 11,19 Βιᾶνγο μόνα δὲ τὰ ἄστρα πυρώδη εἰσίν, ὡς καὶ τὸν ᾿ἀναξαγόραν μύ-
ὁρον χαλέσαι τὸν ἥλιον διὰ τὸ ἄμετρον τῆς πυρώσεως᾽ μύόρος γάρ ἐστιν ὁ
πεπυραχτωμένος σίδηρος. διὸ χαὶ ὁ ᾿Αναξαγόρας ἐξωστραχίσϑη ἐκ τῶν ᾿4ϑη-
ναίων ὡς τοιοῦτόν τι τολμήσας εἰπεῖν. ὕστερον δὲ ἀνεκλήϑη διὰ τῆς Περι-
χλέους ῥητορείας᾽ ἀχροατὴς γὰρ ὧν ἔτυχεν ὃ Περικλῆς Ἀναξαγόρου.

20. ῬΗπΡεμ. τισὶ. Π 180 β86}". ἔτ. 1 ᾿ἀναξα[γόραν δὲ μασ]τιγωϑε[(ς] τίις
Κλέωνος πα[Ὡς ἐπεδείχνυεν τοῖς δικασταῖς χαὶ Πυϑαγόραι μὲν Κύλων ὁ
Κροτωνιάτης ἐπαγαγὼν [ἐγχλήμματα τῆς πόλεως ἐξέβαλε, τοὺς δὲ μαϑητὰς
ἀϑρόους ἐνέπρησε.

21. θαπ,. ΧΥ͂ 20 Αϊεχαπᾶεν αμΐοηι Αοἰοῖμϑ ἦδο8 ἀεὲ Ημγέρί 6 ὑεγϑιιδ οοηι-

40 ροϑμὶξ [Μοίποκο 4“πηαὶ. Α. 241]:

ὁ δ᾽ ᾿Αναξαγόρου τρόφιμος χαιοῦ σερυφνὸς μὲν ἔμοιγε προσειπεῖν
χαὶ μισόγελως καὶ τωϑάξειν οὐδὲ παρ᾽ οἶνον μεμαϑηχώς,
ἀλλ᾽ ὅτι γράψαι τοῦτ᾽ ἄν μέλιτος καὶ Σειρήνων ἐτετεύχει.

10

1ὅ

40

810 48. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΒ

ΑΕ , ψΨΆγ. ἰδέ. ΥἿΠ 13: Ἀναξαγόραν τὸν Ἀλαζομένιόν φασι μήτε γελῶντα ποτε
ὀφϑῆναι μήτε μειδιῶντα τὴν ἀρχήν.

22. Αττεν. 2208 ὁ δὲ ᾿Καλλίας᾽ αὐτοῦ [408 βοκτγαῦκουβ Α ϑδοξῖ 68]
περιέχει τὴν τοῦ Καλλίου πρὸς τὸν πατέρα διαφορὰν καὶ τὴν Προδίχον καὶ
᾿Αναξαγόρου τῶν σοφιστῶν διαμώχησιν. λέγει γὰρ ὡς ὃ μὲν Πρόδιχος Θηρα-
μένην μαϑητὴν ἀπετέλεσεν, ὃ δ᾽ ἕτερος [πᾶτη] ΑπΑχ.] Φιλόξενον τὸν Ἐρύξιδος
καὶ ᾿Αριφράδην τὸν ἀδελφὸν ᾿Αριγνώτου τοῦ χιϑαρωιδοῦ, ϑέλων ἀπὸ τῆς τῶν
δηλωϑέντων μοχϑηρίας χαὶ περὶ τὰ φαῦλα Αἰχνειδὲ ἐμφανίσαι τὴν τῶν παι-
δευσάντων διδασκαλίαν.

238. ΑἸΚΙΌΑΜΑΒ οὶ Αβιτ. ΒΠοί, Β 23. 1898018 χαὶ Δαμψαχηνοὶ ᾿άναξα-
γόραν ξένον ὄντα ἔϑαψαν χαὶ τιμῶσιν ἔτι χαὶ νῦν. ᾿.

24. Αε:, Υ͂. Η. ΥΙΠ 19 (μδοῖ ἄθπι 8. 806,26 δηροῖ. ΕΡίβτ.] ὅτι καὶ βωμὸς
αὐτῶι ἵσταται χαὶ ἐπιγέγραπται οἱ μὲν Νοῦ οἱ δὲ ᾿Αληϑείας.

26. Ὠιοα. 1 46 (νρῖ. 6. 11Α 19 3. 40. 41] χαϑά φησιν Ἀριστοτέλης ἐν
τρίτωι Περὲ ποιητικῆς ἐφιλονίχει... ᾿ἀναξαγόραι Σωσίβιος.

26. θιοα. Χ 12 μάλιστα δὲ ἀπεδέχετο [ΕΡ᾿ αν Ερίομνγοα Ὁ. 866, 16 ὕ68.
νρὶ. ἃ. ΤΙ, 5. 400], φησὶ Διοχλῆς, τῶν ἀρχαίων ᾿Αναξαγόραν, καίτοι ἔν τισιν
ἀντειρηχὼς αὐτῶι, χαὶ ᾿Αρχέλαον τὸν Σωχράτους διδάσχαλον.

21. Μὕὔηζοη σου Κἰβζομηθηδὶ (Ὀπιβοῦσ. ΚΔ ΑΖΟΜΕΝΙΩΝ) τοῖροη ᾿ δὲιτ-
βομ οἰ] ΐοὰ ΝΔΟΒΌΣΠΔαησοη ἀοτί δυΐροβί θοῦ ίδίπθθη. 1. ΤΎΡαΒ (οὔτγα ὑπ 100
ψ, ΟἘγ.) σοῖὶσί ΑΠΑΧΑΡΌΓΑΆΒ Π{ Κϑἢ πη δἰ σϑηα δαυΐ οἷποῦ Θδα] θη ΠΌττη6] αἰ Βϑοδῦο
Ζᾷπι ΓΘΉΣΘΩ ΘΥΒΟΌΘΩ, αἷθ 1ηκο δυΐῦ ἄθπι Κηΐθ; 2. ΤΎρυβ (Κδίβοσζϑὶ Ὁ) γϑοβηΐη
βίθῃθῃα, ΟὈοσΚῦὄτροσ πδοκί, ἄθῃ ᾿ΙηΚθὴ Επ88 δυΐ ΟἿρρυβ ροβοίζί, ἀἰθ τϑοῦϊο Ηβδηὰ
διιβροβίγθοκί μᾶ]0 ἄρῃ ΟἸοΌσΒ, αἷθ 1Κ6 ἰδὺ ἰπ ἀΐθ βοὶΐζο ροϑι σι. Υαὶ. Ῥοο]θ
Οαΐ. οΥ φΥ. οοἷπδ ΟΥ̓ ]οπῖα τ. 101. 126 τ, ΥἹΙ 4. 9.

ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΙΚ. γε Α1 88 10. 18.

28. ΑΕΒΙΒΤ. ΠιΘίΔΡἢ. Γ ὅ. 1009525 [πδοὶ Ῥάᾶτστη. ἔγ. 16 Κ. 128] ᾿ἀναξαγόρον
δὲ καὶ ἀπόφϑεγμα μνημονεύεται πρὸς τῶν ἑταίρων τινάς, ὅτι τοιαῦτ᾽ αὐτοῖς
ἔσται τὰ ὄντα οἷα ἂν ὑπολάβωσιν.

29. στεμ. ϑιτ. Π 180 Ρ. 491 Ρ. ᾿ἀναξαγόραν μὲν γὰρ τὸν Κλαζομένιον τὴν
ϑεωρίαν φάναι τοῦ βίου τέλος εἶναι καὶ τὴν ἀπὸ ταύτης ἐλευϑερίαν λέγουσιν.

80. ΑΒιδτ. ΕΠ. Νίο. Ζ 1. 1141}8 διὸ ᾿Αναξαγόραν καὶ Θαλῆν καὶ τοὺς τοι-
οὕτους σοφοὺς μέν, φρονίμους δ᾽ οὔ φασιν εἶναι, ὅταν ἴδωσιν ἀγνοοῦντας τὰ
συμφέρονϑ᾽ ἑαυτοῖς, καὶ περιττὰ μὲν καὶ ϑαυμαστὰ χαὶ χαλεπὰ καὶ δαιμόνια
εἰδέναι αὐτοὺς φασιν, ἄχρηστα δ᾽ ὅτι οὐ τὰ ἀνϑρώπινα ἀγαϑὰ ζητοῦσιν. Ἐ 9.
1119"18 ἔοιχε δὲ καὶ ᾿Α. οὐ πλούσιον οὐδὲ δυνάστην ὑπολαβεῖν τὸν εὐδαίμονα
εἰπὼν ὅτι οὐχ ἂν ϑαυμάσειεν, εἴ τις ἄτοπος φανείη τοῖς πολλοῖς. ΕΌΡΕΜ.
ΕΠ. Α 4. 1216δ5Ὁ ᾿4. μὲν ὁ Κλαζομένιος ἐρωτηϑείς, τίς ὁ εὐδαιμονέστατος,
“οὐδείς εἶπεν “ὧν σὺ νομίζεις, ἀλλ᾽ ἄτοπος ἂν τίς σοι φανείη. τοῦτον δ᾽
ἀπεχρίνατο τὸν τρόπον ἐχεῖνος ὁρῶν τὸν ἐρόμενον ἀδύνατον ὑπολαμβάνοντα
μὴ μέγαν ὄντα καὶ καλὸν ἢ πλούσιον ταύτης τυγχάνειν τῆς προσηγορίας,
αὐτὸς δ᾽ ἴσως ὥιετο τὸν ζῶντα ἀλύπως χαὶ χαϑαρῶς πρὸς τὸ δίκαιον ἥ τινος
ϑεωρίας χοινωγνοῦντα ϑείας τοῦτον ὡς ἄνϑρωπον εἰπεῖν μακάριον εἶναι. -
80 ἢ Εἰσα. ἔν. 910 ὄλβιος ὃ ὅστις τῆσδ᾽ ἱστορίας ἔσχε μάϑησιν μήτε πολιτῶν ἐπὶ
πημοσύνην μήτ᾽ εἰς ἀδίκους πράξεις ὁρμῶν, αλλ᾽ ἀϑανάτου καϑορῶν φύσεως
κόσμον ἀγήρων, πῇ [1]. ἥ φιιαϊ 8] τε συνέστη χώπηι χώπως. τοῖς δὸ τοιούτοις
οὐδέποτ᾽ αἰσχρῶν ἔργων μελέδημα προσίξει.

10

16

Α. 21--894. ΓΕΒΕΝ. 86. 86. ΞΟΗΕΒΙΞΕΊΤ. 811

81. ΑΙ, Μασ. ΥἹΠ 1 οχί. 6 σμαϊξ ροῦγο ϑίμαϊο Απασαφογαηι Πασγαδ8ε ογέ-
ἀϊημδὴ σμὶ Ομ ἐ ἀμιηα ρεγεργπαύίοηο ραϊγίαηι γϑροὐδδοΐ Ῥοδϑοθθι ΟΠ θΩμ6 Ὧ6-
βογίαϑ υἱἀἰδθεῖ, “ΠΟΉ, ἐδ8οηι, ἐπφμῖξ, 600 ϑαϊυιιδ, γὐϑὲ ἰδίας ρεγίϑδοηἑ᾽. υοοδηι ροίδξας
βαρίοηξας οοπιροίΐθηι ! παρὶ δὲ ργαραίογμηι ρούδιϑ σζμαην ἱποοηὶὶ ομϊξμγας υαοαβϑεῖ,
ἀοηεμδ γεὶ ζαηι ανγὶβ ἱπῖγα Ῥεηπαΐεβ ηιαηδιδδοῖ, ΠΟ ἰαπίμδ Α. αα 608 γεαὲδδεῖ.

82. Ρυ στ. Ῥοχίοὶ. 16 χαὶ μέντοι γε τὸν ᾿ἀναξαγόραν αὐτὸν λέγουσιν ἀσχο-
λουμένου Περιχλέους ἀμελούμενον χεῖσϑαι συγχεχαλυμμένον ἤδη γηραιὸν ἀπο-
καρτεροῦντα᾽ προσπεσόντος δὲ τῶι Περικλεῖ τοῦ πράγματος ἐχπλαγέντα ϑεῖν
εὐθὺς ἐπὶ τὸν ἄνδρα χαὶ δεῖσϑαι πᾶσαν δέησιν ὀλοφυρόμενον οὐχ ἐχεῖνον,
ἀλλ᾽ ἑαυτόν, εἰ τοιοῦτον ἀπολεῖ τῆς πολιτείας σύμβουλον. ἐχχαλυψάμενον
οὖν τὸν ᾿Αναξαγόραν εἰπεῖν πρὸς αὐτόν" ᾿ὦ Περίχλεις, καὶ οἱ τοῦ λύχνου
χρείαν ἔχοντες ἔλαιον ἐπιχέουσιν᾽.

8338. ασ, ἀὁ Ρἶδο. Ηΐρρ. οἱ Ῥ]δί. ἵν Ἰ Ρ. 3592 ΜΏΠΙΟΥ [88 Ῥοβθὶ ἀοΟηΐΟ8]
διὸ χαὶ προενδημεῖν᾽ φησι τοῖς πράγμασι μήπω τε παροῦσιν οἷον παροῦσι
χρῆσϑαι. βούλεται δὲ τὸ ἱπροενόημεῖν᾽ ῥῆμα τῶι Ποσειδωνίωι τὸ οἷον προ-
αναπλάττειν τε χαὶ προτυποῦν τὸ πρᾶγμα παρὰ ἑαντῶι τὸ μέλλον γενήσεσϑαι
καὶ ὡς πρὸς ἤδη γενόμενον ἐθϑισμόν τινα ποιεῖσϑαι χατὰ βραχύ. διὸ καὶ τὸ
τοῦ ᾿ἀναξαγόρου παρείληφεν ἐνταῦϑα, ὡς ἄρα τινὸς ἀγγείλαντος αὐτῶι τεϑνάναι
τὸν υἱὸν εὖ μάλα χαϑεστηχότως εἶπεν ᾿ἤιόειν ϑνητὸν γεννήσας χαὶ ὡς τοῦτο
λαβὼν Εὐριπίδης τὸ νύημα τὸν Θησέα πεποίηχε λέγοντα [ἔτ. 964]

ἐγὼ δὲ (ταῦτα) παρὰ σοφοῦ τινος μαϑὼν
εἰς φροντίδας νοῦν συμφορᾶς τ᾽ ἐβαλλόμην
φυγάς τ᾽ ἐμαντῶι προστιϑεὶς πάτρας ἐμῆς
ϑανάτους τ᾽ ἀώρους χαὶ χαχῶν ἄλλας ὅδους,
ἵν᾽, εἴ τι πάσχοιμ᾽ ὧν ἐδόξαζον φρενί,
μή μοι νεῶρες προσπεσὸν μᾶλλον δάχοι.
γαεὶ. ΑἸΚοββ [438 δυΐμοί τι] 9038 ΟΒοΥ:

ἐμοί τις ἥν

ἐν γένει ὧι κόρος ἀξιόϑρηνος

ὦλετ᾽ ἐν δόμοισιν

μονόπαις" ἀλλ᾽ ἔμπας

ἔφερε χαχὸν ἅλις, ἄτεχνος ὧν,

πολιὰς ἐπὶ χαίτας

ἤδη προπετὴς ὧν

βιότου τε πόρσω.

84, Κ.1ῸΒ. ἤοτ. 1Υ̓ ὑ. 120, 19 .4. δύο ἔλεγε διδασχαλίας εἶναι ϑανάτον, τόν
τε πρὸ τοῦ γενέσϑαι χρόνον χαὶ τὸν ὕπνον.

ΞΟΒΕΒΙΕΊ. αὶ. Α1 86.

8δ. ῬΙΩΑΤΟ 800]. Ρ. 26 Ὁ ἐπεὶ τὸν μὲν ἥλιον λίϑον φησὶν εἶναι, τὴν δὲ
σελήνην γῆν. ᾿Αναξαγόρου οἴει κατηγορεῖν ... καὶ οἴει αὐτοὺς ἀπείρους γραμ-
μάτων εἶναι, ὥστε οὐχ εἰδέναι, ὅτι τὰ ᾿Αναξαγόρον βεβλέα τοῦ Κλαζο-
μενίου γέμει τούτων τῶν λόγων; χαὶ δὴ καὶ οἷ νέοι ταῦτα παρ᾽ ἐμοῦ μαν-
ϑάνουσιν ἃ ἔξεστιν ἐνίοτε, εἰ πάνυ πολλοῦ, δραχμῆς ἐκ τῆς ὀρχήστρας πριαμένους
Σωχράτους καταγελᾶν, ἐὰν προσποιῆται ἑαυτοῦ εἶναι.

86. ΟἸξμ. δ. 1 18 . 364Ρ. ναὶ μὴν ὀψέ ποτε εἰς Ἕλληνας ἡ τῶν
λόγων παρῆλϑε διδασχαλία τε χαὶ γραφή. ᾿Αλχμαίων γοῦν κτλ. [8. 108, 11),

10

1ὅ

8ὅ

812 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΡΑ͂ Α. 86--40. ΞΟΒΕΙΕΤ. 41. ΕΗΒ,

οἱ δὲ ᾿Αναξαγόραν Ἡγησιβούλου Κλαζομένιον πρῶτον διὰ γραφῆς ἐχδοῦναι
βιβλίον ἱστοροῦσιν [8. 8. 806, 80, τορος 83. 809, 20].

81. Π1οα.1 16 οἱ δὲ ἀνὰ ἕν σύγγραμμα Μέλισσος, Παρμενίδης, ᾿Α.

88. Ρυστ. ἃ. οΧ]]. 11. 601 ἀλλ᾽ ᾿Α4. μὲν ἐν τῶι δεσμωτηρίωι τὸν τοῦ
κύχλου τετραγωνισμὸν ἔγραφε.

39. σσσαυν. ΠῚ ὑγ. 11 ρηέθρηιιοι Αρσαϊδμαγοννιδ Αἰδονὶδ Αοδοδυἷῖο ἀοοεπΐε
ἐγασοεάϊαηι ϑοασηαρ Κεοὶϊξ εἰ ἀε τα οοπιριοπίαγη, γεϊφιδέ, οα 60 πιο ἤενμπο-
ογέέμθ᾽ οἱ 4. ἀε οαάοφηι νὰ δογρϑοεγμηξ, σμοριαηιοάμηι ορογίεαί αὦ αοἷθηι οομίογμνι,
γασιογιρήφιο εαἰεηξομοηι οογίο ἴοοο οσοηΐγο οοηδίλέμίο ἴπδαδ γταΐδίομς παΐωναῖὲ
γεϑροηάονε, μἱδ ἀὲ ἱποογία γὰ οεγίας ἐηιασίηε8 ἀαεαὶπειονγηιν ὑπ δοαεπαγμηι ρἱοίενδ
γεαάεγεοηΐ δρεοῖοηι εἰ σας πὶ αἀϊγοοίδ ρἰαπίϑημο ζγοηύδηιδ δἰ ρυνγαΐα αἴἷα αὖ-
δοοάοηδία αἴξα ργορεηοηΐία 6886 υἱάεαηζμν.

40. ον. Μοκαο. 490, 5. ΧΥ͂ ἢ, 488. [ΜΊβοοΙαποα νρῖὶ. Ηδγὰϊ Υ' 141] περὶ
τοῦ ᾿Αναξαγόρα. τὸν ᾿ἀναξαγόραν δέ φασίν τινες λόγον περὶ ἀπόρων ζητη-
μάτων γράψαντα τοῦτον Ἱμάντα καλέσαι διὰ τὸ ταῖς δυσπορίαις ἐνδεσμεῖν
ὡς (ὠϊλ)ετο, τοὺς ἀναγινώσχοντας. [νεῖ]. Βοπι. ΚΞ 214].

[ϑπη85. ΥΩ. Α 1 88 81, ἢ. 10---12.

ΤΉΞΟΡΗΕ. [βου θηϊπᾶοχ Ὀοὶ Ὠΐορ. Υ̓ 42] Πρὸς ᾿ἀναξαγόραν ἄ; Περὶ τῶν
᾿ἀναξαγόρου ἃ ναὶ. 8. 818,1.

ΑἹ. ΒΊΜΡΙ,. Ρῃγβ. 27, 2 [8 ΤὨθοργαδὶ Ῥῆγβ. Ορ. ἔν. 4; Ὁ. 478]
)Α. μὲν γὰρ Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος, κοινωνήσας τῆς ᾿Αναξιμέ-
γους φιλοσοφίας, πρῶτος μετέστησε τὰς περὶ τῶν ἀρχῶν δόξας
καὶ τὴν ἐλλείπουσαν αἰτέαν ἀνετελήρωσε, τὰς μὲν σωματικὰς ἀπεί-
ρους ποιήσας᾽ ἱπσάντα γὰρ τὰ ὁμοιομερῆ, οἷον ὕδωρ ἢ πῦρ ἢ χρυ-
σόν, ἀγένητα μὲν εἶναι χαὶ ἄφϑαρτα, φαίνεσϑαι δὲ γινόμενα καὶ
ἀπολλύμενα συγχρίσει καὶ διαχρίσει μόνον, πάντων μὲν ἐν πᾶσεν
ὄντων, ἑκάστου δὲ κατὰ τὸ ἐπιχρατοῦν ἐν αὐτῶι χαρακτηριζομένου.
χρυσὸς γὰρ φαίένεται ἐχεῖνο, ἐν ὧι πολὺ χρυσίον ἐστὶ καίτοι πάν-
των ἐνόντων. λέγει γοῦν ᾿.ΑἹ. ὅτε “δὲν παντὶ παντὸς μοῖρα
ἔνεστι καὶ “ὅτων πλεῖστα ἔνι, ταῦτα ἐνδηλότατα ὃν
ἕχαστόν ἐστι καὶ ἦν [ἴ-. 12]. καὶ ταῦτά φησιν ὅ Θεόφραστος
παραπλησίως τῶε ᾿Αναξιμάνδρωι λέγειν τὸν ᾿Αναξαγόραν᾽ ἐκεῖνος
[Απαχδροσαθ) γάρ φησιν ἐν τῆι διακρίσει τοῦ ἀπείρου τὰ συγγενῆ
φέρεσϑαι πρὸς ἄλληλα, καὶ ὅτι μὲν ἐν τῶε παντὶ χρυσὸς ἦν, γέ-
γεσϑαι χρυσόν, ὅτι δὲ γῆ, γῆν᾽ ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον,
ὡς οὐ γινομένων ἀλλ᾽ ἐνυπαρχόντων πρότερον. τῆς δὲ κινήσεως
χαὶ τῆς γενέσεως αἴτιον ἐπέστησε τὸν νοῦν ὁ ᾿ΑἹ., ὑφ᾽ οὗ διαχρι-
γόμενα τοὺς τε χόσμους καὶ τὴν τῶν ἄλλων φύσιν ἐγέννησαν. “καὶ
οὕτω μέν, φησί, λαμβανόντων δόξειεν ἂν ὅ ᾿Α41. τὰς μὲν ὑλικὰς
ἀρχὰς ἀπείρους ποιξῖν, τὴν δὲ τῆς χινήσεως καὶ τῆς γενέσεως
αἰτίαν μίαν τὸν νοῦν᾽ εἰ δέ τις τὴν μίξιν τῶν ἁπάντων ὑπολάβοι

Α. 41. 42. ΚΕΉΗΒΕ. 818

μίαν εἶναι φύσιν ἀόριστον καὶ κατ᾽ εἶδος καὶ κατὰ μέγεϑος, συμ-
βαίνδε δύο τὰς ἀρχὰς αὐτὸν λέγειν τήν τὸ τοῦ ἀπείρου φύσιν καὶ
τὸν νοῦν᾽ ὥστε φαίνδται τὰ σωματιχὰ στοιχεῖα παραπλησίως
ποιῶν ᾿Αναξιμάνδρωι. αὶ. 166, 14 εἰπόντος τοῦ ᾿Δναξαγόρου ὅτι
“οὔτε τοῦ σμικροῦ ἐστι τοὐλάχιστον ἀλλὰ ἔλασσον ἀεί;
[ἢ-. 4], οὔτε τὸ μέγιστον (ὡς καὶ αὐτὴ ἡ λέξις τοῦ ᾿«Αναξαγόρου
δηλοῖ, καὶ μέντοι καὶ Θεόφραστος ἐν τῶι Περὶ ᾿Αναξαγόρου δευ-
τέρωι τάδε γράφων ᾿ἔπειτα τὸ διὰ τοῦτο λέγειν εἶναι πάντα ἐν
παντί, διότι καὶ ἐν μεγέϑει καὶ ἐν σμιχρότητε ἄπειρα, καὶ οὔτε
τὸ ἐλάχιστον οὔτε τὸ μέγιστον ἔστι λαβεῖν, οὐχ ἱκανὸν πρὸς πεί-
στιν) κελ.

42. ἬΤΡΡΟΙ, τοξαί, 1 8 [Ὁ. ὅ61; ἀὰκ ΤἈΘΟΡγϑβὲ πιὶξ Αὔβη. σοῃ 18]
μετὰ τοῦτον [ΑΠΑΧΙΠ.6168] γένεται Α΄. Ἡγησιβούλου ὅ Κλαζομένιος.
οὗτος ἔφη τὴν παντὸς ἀρχὴν νοῦν καὶ ὕλην, τὸν μὲν νοῦν ττοι-
οὔντα, τὴν δὲ ὕλην γινομένην. ὄντων γὰρ πάντων ὁμοῦ, νοῦς ἐπελ-
ϑὼν διεχόσμησεν. τὰς δ᾽ ὑλιχὰς ἀρχὰς ἀπείρους ὑπάρχειν καὶ
τὰς σμικροτέρας [καὶ κατὰ σμιχρότητα Ὁ αὐτῶν ἄπειρα λέγει.
χιγήσδως δὲ μετέχειν τὰ πάντα ὑπὸ τοῦ νοῦ χινούμδνα συνελϑεῖν
τὲ τὰ ὅμοια. καὶ τὰ μὲν χατὰ τὸν οὐρανὸν χεχοσμῆσϑαι ὑπὸ τῆς
ἢ) ἐγχυχλίου κινησέως᾽ τὸ μὲν οὖν πυχγνὸν καὶ ὑγρὸν χαὶ τὸ σχοτει-

νὸν χαὶ ψυχρὸν καὶ πάντα τὰ βαρέα συνελθεῖν ἐπὶ τὸ μέσον, ἐξ
ὧν παγέντων τὴν γῆν ὑποστῆναι" τὰ δ᾽ ἀντικείμενα τούτοις τὸ
ϑερμὸν καὶ τὸ λαμπρὸν χαὶ τὸ ξηρὸν καὶ τὸ χοῦφον δὶς τὸ πρόσω
τοῦ αἰϑέρος ὁρμῆσαι. τὴν δὲ γῆν τῶι σχήματι πιλατεῖαν εἶναι
δ χαὶ μένειν μετέωρον διὰ τὸ μέγεϑος καὶ διὰ τὸ μηδὲν εἶναι κενόν.
χαὶ διὰ τοῦτο τὸν ἀέρα ἰσχυρότατον ὄντα φέρειν ἐποχουμένην τὴν
γῆν. τῶν δ᾽ ἐπὶ γῆς ὑγρῶν τὴν μὲν ϑάλασσαν ὑπάρξαι (ἔχ) τε
τῶν ἐν αὐτῆι ὑδάτων, (ὧν) ἐξατμισϑένζτων) τὰ ὑποστάντα οὕτως
ἰκάτω ἢ] γεγονέναι, καὶ ἀπὸ τῶν καταρρευσάντων ποταμῶν. τοὺς
8) δὲ ποταμοὺς καὶ ἀπὸ τῶν ὄμβρων λαμβάνειν τὴν ὑπόστασιν καὶ
ἐξ ὑδάτων τῶν ἐν τῆι γῆι. εἶναι γὰρ αὐτὴν κοίλην καὶ ἔχειν ὕδωρ
ἐν τοῖς κοιλώμασιν. τὸν δὲ Νεῖλον αὔξεσθαι κατὰ τὸ ϑέρος κατα-
φερομένων εἰς αὐτὸν ὑδάτων ἀπὸ τῶν ἐν τοῖς ἄρχτοις [τἰομᾶρ
1.8 ἀνταρχτικοῖς)] χιόνων. ἥλιον δὲ καὶ σελήνην χαὶ πάντα

ὃ τὰ ἄστρα λέϑους δἶναι ἐμπύρους συμπεριληφϑέντας ὑπὸ τῆς αὐϑέ-
θος περιφορᾶς. εἶναι δ᾽ ὑποχάτω τῶν ἄστρων ἡλίωι καὶ σδλήνην
σώματά τινα συμπεριφερόμδονα ἡμῖν ἀόρατα. τῆς δὲ ϑερμότητος
μὴ αἰσθάνεσθαι τῶν ἄστρων διὰ τὸ μακρὰν εἶναι [καὶ διὰ] τὴν
ἀπόστασιν τῆς γῆς᾽ ἔτι δὲ οὐχ ὁμοίως ϑερμὰ τῶι ἡλίωι διὰ τὸ

40 χώραν ἔχειν ψυχροτέραν. εἶναι δὲ τὴν σελήνην χατωτέρω τοῦ

σι

1

φΦ

1

σι

»1

ἰὼ.

Φὺ

“ἡ

σι

812 46. ΑΝΑΧΑΘΟΕΒΑΒ Α. 86--40. ΞΟΗΕΙΕῚΤ. 41. ΤΕΗΒΕ.

οἱ δὲ ᾿Αναξαγόραν Ἡγησιβούλον Κλαζομένιον πρῶτον διὰ γραφῆς ἐχδοῦναε
βιβλίον ἱστοροῦσιν [8. 8. 80ὅ, 80, το ἄρον 8.. 809, 20].

81. Ὁιοα. 116 οἱ δὲ ἀνὰ ἕν σύγγραμμα Μέλισσος, Παρμενίδης, ᾿Α.

88. Ρυστ. ἃ. οχ]]. 11. 601 Ε' ἀλλ᾽ ᾿Α. μὲν ἐν τῶι δεσμωτηρίωι τὸν τοῦ
κύχλου τετραγωνισμὸν ἔγραφε.

30. στευν. ΥἼΠ ὑγ. 11 ρηέριθε Ασαϊξλαγοδνιδ Αἰμεμὶδ Αοϑοδμἴο ἀοοοηξε
ἐγαφοεάϊαηι δοαόπαηι γεοὶξ εἰ 6 φα οονμηεηΐαγίηι γεϊχυδξ. δα ἐο τεοηνέλ [εηιο-
ογεΐμδ᾽ εὐ 4. ἀὯ6 οαἄοηι τὰ δογίρβογμηΐξ, φμοριαανηιοάνηι ορογίεαἑ αα αοἴθηι οομίονγινι

γαασϊογιρήσιις εαἰοηξίοποηι οοὐίο ἴοοο οοηΐγο οομδίλέωξο ἴἔδαδ γαΐδοε παΐωμναῖϊξ

10

1ὅ

8ὅ

γοΒροΉάογο, ὐδ (6 ἱποογία γὰ οογΐας ἐπιασὶπεβ αεαϊβοίογηι ἐπὶ δοαεπαγι ρἱοίγ δ
γεαάεγεμέ ϑρεοίθηι εἰ φιαὸ ἐπ ἀἰγοοίία ρίαπίθαιο Κγορδδιιδ δἰπί ἢσιγαία αἶα αὖ-
δοοαοηδδα αἴξα ργοριεηίία 6886 υἱάεαμζίεν.

40. ον. Μοκαο. 490, 3. ΧΥ͂ ἢ, 488" [ΜΊΒΟΘΙΙΔμθα τυρὶ. Ἠαγᾶϊ Υ' 141] περὶ
τοῦ ᾿Αναξαγόρα. τὸν ᾿Αναξαγόραν δέ φασίν τινες λόγον περὶ ἀπόρων ζητη-
μάτων γράψαντα τοῦτον Ἱμάντα καλέσαι διὰ τὸ ταῖς δυσπορίαις ἐνδεσμεῖν
ὡς (ὠϊλετο, τοὺς ἀναγινώσχοντας. ἰν6]. Ηοπι. 45 214].

[πηππεβ. Ψεὶ. Α 1 ξδ 81. τ. 10--12.ὁ60ῦΟ.

ΤΗΕΟΡΗΞΕ. [Βουυ ϑηϊπᾶοχ μοὶ Ὠίορ. Υ 42) Πρὸς ᾿Αναξαγόραν ἃ; Περὶ τῶν
᾿Δναξαγόρου ἃ νεὶ. 5. 818,1.

41. ΒΊΜΡΙ, ΡῬΒγβ. 27, 2 [Ὧ8 ΤἈΘΟΡγαδὶ Ῥῃγβ. Ορ. ἔγ. 4; Ὁ. 478]
"ΔΑ. μὲν γὰρ Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος, κοινωνήσας τῆς ᾿Αἰναξιμέ-
γους φιλοσοφίας, πρῶτος μετέστησε τὰς περὶ τῶν ἀρχῶν δόξας
χαὶ τὴν ἐλλείπουσαν αἰτίαν ἀνετελήρωσε, τὰς μὲν σωματικὰς ἀπιεί-
ρους ποιήσας" πάντα γὰρ τὰ ὁμοιομερῆ, οἷον ὕδωρ ἢ πῦρ ἢ χρυ-
σόν, ἀγένητα μὲν εἶναι καὶ ἄφϑαρτα, φαίνεσθαι δὲ γινόμενα καὶ
ἀπολλύμενα συγχρίσει καὶ διαχρίσει μόνον, πάντων μὲν ἐν πᾶσιν
ὄντων, ἑκάστου δὲ κατὰ τὸ ἐπικρατοῦν ἐν αὐτῶι χαρακτηριζομένου.
χρυσὸς γὰρ φαένεται ἐχεῖνο, ἐν ὧι πολὺ χρυσίον ἐστὶ χαίτοι πάν-
των ἐνόντων. λέγει γοῦν ᾿Α. ὅτι “ὲν παντὶ παντὸς μοῖρα
ἔνεστι᾽ χαὶ “ὅτων πλεῖστα ἔνι, ταῦτα ἐνδηλότατα ὃν
ἕχαστόν ἐστι καὶ ἦν [ἴ-. 12]. χαὶ ταῦτά φησιν ὅ Θεόφραστος
παραπλησίως τῶι ᾿Αναξιμάνδρωι λέγειν τὸν ᾿Αναξαγόραν᾽ ἐκεῖνος
ΓΑπαχαροτα8) γάρ φησιν ἐν τῆε διακρίσει τοῦ ἀπείρου τὰ συγγενῆ
φέρεσϑαι πρὸς ἄλληλα, καὶ ὅτι μὲν ἐν τῶε παντὶ χρυσὸς ἦν, γί-
γεσϑαε χρυσόν, ὅτι δὲ γῆ, γῆν᾽ ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον,
ὡς οὐ γινομένων ἀλλ᾽ ἐνυπαρχόντων πρότερον. τῆς δὲ χινήσεως
χαὶ τῆς γενέσεως αἴτιον ἐπέστησε τὸν νοῦν ὁ ᾿Α͂., ὑφ᾽ οὗ διακρι-
γόμενα τούς τε χόσμους καὶ τὴν τῶν ἄλλων φύσιν ἐγέννησαν. “καὶ
οὕτω μόν, φησί, λαμβανόντων δόξειεν ἂν ὃ ᾿4.. τὰς μὲν ὑλικὰς
ἀρχὰς ἀπείρους ποιεῖν, τὴν δὲ τῆς κινήσεως χαὶ τῆς γενέσεως
αἰτίαν μίαν τὸν νοῦν᾽ εἰ δέ τις τὴν μίξιν τῶν ἁπάντων ὑπολάβοι

10

15

Α. 41. 42. 1ΠΕΗΒΕ. 818

μέαν εἶναι φύσιν ἀόριστον καὶ κατ᾽ εἶδος καὶ κατὰ μέγεϑος, συμ-
βαίνδιε δύο τὰς ἀρχὰς αὐτὸν λέγειν τήν τὸ τοῦ ἀπείρου φύσιν καὶ
τὸν νοῦν᾽ ὥστε φαίνεται τὰ σωματικὰ στοιχεῖα παραπλησίως
ποιῶν ᾿Αναξιμάνδρωι. Υαὶ. 16θ, 14 εἰπόντος τοῦ ᾿ΑΙναξαγόρου ὅτι
“οὔτε τοῦ σμιχροῦ ἐστι τοὐλάχιστον ἀλλὰ ἔλασσον ἀεί"
[ἔ-. 4), οὔτε τὸ μέγιστον (ὡς καὶ αὐτὴ ἡ λέξις τοῦ ᾿ἀναξαγόρου
δηλοῖ, καὶ μέντοι καὶ Θεόφραστος ἐν τῶι Περὶ ᾿Αἰναξαγόρου ὄδευ-
τέρω: τάδε γράφων ᾿ἔπειτα τὸ διὰ τοῦτο λέγδιν εἶναι πάντα ἐν
σεαντί, διότι καὶ ἐν μεγέϑει χαὶ ἐν σμιχρότητε ἄπειρα, καὶ οὔτε
τὸ ἐλάχιστον οὔτε τὸ μέγιστον ἔστε λαβεῖν, οὐχ ἱχανὸν πρὸς πσεί-
στιν κελ.

42. ἜΤΡΡΟΙ, τϑἕαϊ. 1 8 [Ὁ. 661; δὰ ΤΒΘΟΡγαβέ πὲ Αυβη. σοι 8 18]
μδτὰ τοῦτον [Απαχίπηθη68) γένεται ᾿Α΄. Ἡγησιβούλουν ὁ Κλαζομένιος.
οὗτος ἔφη τὴν παντὸς ἀρχὴν νοῦν καὶ ὕλην, τὸν μὲν νοῦν γτοι-
οὔντα, τὴν δὲ ὕλην γινομένην. ὄντων γὰρ πάντων ὁμοῦ, νοῦς ἐπτελ-
ϑὼν διεχόσμησεν. τὰς δ᾽ ὑλικὰς ἀρχὰς ἀπείρους ὑπάρχειν καὶ
τὰς σμικροτέρας [καὶ κατὰ σμιχρότητα Ὁ αὐτῶν ἄπειρα λέγει.
κιγνήσδως δὲ μετέχειν τὰ πάντα ὑπὸ τοῦ νοῦ χινούμενα συνελθεῖν
τε τὰ ὅμοια. καὶ τὰ μὲν κατὰ τὸν οὐρανὸν χεχοσμῆσϑαι ὑπὸ τῆς
ἐγκυκλίου κινησέως᾽ τὸ μὲν οὖν πυχνὸν καὶ ὑγρὸν χαὶ τὸ σχοτεν-
γὸν χαὶ Ψυχρὸν καὶ πάντα τὰ βαρέα συνελϑεῖν ἐπὶ τὸ μέσον, ἐξ
ὧν παγέντων τὴν γῆν ὑποστῆναι" τὰ δ᾽ ἀντικείμενα τούτοις τὸ
ϑερμὸν καὶ τὸ λαμπρὸν καὶ τὸ ξηρὸν καὶ τὸ χοῦφον εἰς τὸ πρόσω
τοῦ αὐϑέρος ὁρμῆσαι. τὴν δὲ γῆν τῶι σχήματι πλατεῖαν εἶναι
χαὶ μένειν μετέωρον διὰ τὸ μέγεϑος καὶ διὰ τὸ μηδὲν δἶναι κενόν.
καὶ διὰ τοῦτο τὸν ἀέρα ἰσχυρότατον ὄντα φέρειν ἐποχουμένην τὴν
γῆν. τῶν δ᾽ ἐπὶ γῆς ὑγρῶν τὴν μὲν ϑάλασσαν ὑπάρξαι (ἔχ) τε
τῶν ἐν αὐτῆι ὑδάτων, (ὧν) ἐξατμισϑένζτων) τὰ ὑποστάντα οὕτως
[κάτω ἢ] γεγονέναι, καὶ ἀπὸ τῶν καταρρευσάντων ποταμῶν. τοὺς
δὲ ποταμοὺς καὶ ἀπὸ τῶν ὄμβρων λαμβάνειν τὴν ὑπόστασιν καὶ
ἐξ ὑδάτων τῶν ἐν τῆι γῆι. εἶναι γὰρ αὐτὴν κοίλην καὶ ἔχειν ὕδωρ
ἐν τοῖς κοιλώμασιν. τὸν δὲ Νεῖλον αὔξεσθαι κατὰ τὸ ϑέρος κατα-
φερομένων εἰς αὐτὸν ὑδάτων ἀπὸ τῶν ἐν τοῖς ἄρχτοις [τοῦς
Ετοάτοι ἀνταρχτιχοῖς)] χιόνων. ἥλιον δὲ καὶ σελήνην καὶ πάντα
τὰ ἄστρα λίϑους δἶναι ἐμπούρους συμπερειληφϑέντας ὑπὸ τῆς αἰϑέ-
ρος περιφορᾶς. εἶναι δ᾽ ὑποχάτω τῶν ἄστρων ἡλίωε χαὶ σελήνην
σώματά τινα συμπεριφερόμδενα ἡμῖν ἀόρατα. τῆς δὲ ϑερμότητος
μὴ αἰσθάνεσθαι τῶν ἄστρων διὰ τὸ μακρὰν εἶναι [καὶ διὰ] τὴν
ἀπόστασιν τῆς γῆς ἔὄὅτε δὲ οὐχ ὁμοίως ϑερμὰ τῶι ἡλίωι διὰ τὸ

40 χώραν ἔχειν ψυχροτέραν. εἶναι δὲ τὴν σελήνην κατωτέρω τοῦ

5»

“ἡ

ὅ

1

1ὅ

90

85

40

814 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΒ

ἡλίου πλησιώτερον ἡμῶν. ὑπερέχειν δὲ τὸν ἥλιον μεγέϑει τὴν 8
Πελοπόννησον᾽ τὸ δὲ φῶς τὴν σελήνην μὴ ἴδιον ἔχειν, ἀλλὰ ἀπὸ
τοῦ ἡλίου. τὴν δὲ τῶν ἄστρων περιφορὰν ὑπὸ γῆν γίνεσϑαι.
ἐχλείπτειν δὲ τὴν σελήνην γῆς ἀντιφραττούσης, ἐνίοτε δὲ καὶ τῶν 9
ὑποχάτω τῆς σελήνης, τὸν δὲ ἥλιον ταῖς νουμηνίαις σελήνης ἀντι-
φραττούσης᾽ τροπὰς δὲ ποιεῖσθαι καὶ ἥλιον χαὶ σελήνην ἀπωϑου-
μένους ὑπὸ τοῦ ἀέρος. σελήνην δὲ πολλάκις τρέπεσϑαι διὰ τὸ μὴ
δύνασθαι χρατεῖν τοῦ ψυχροῦ. οὗτος ἀφώρισε πρῶτος τὰ περὲ 10
τὰς ἐχλείψεις χαὶ φωτισμούς. ἔφη δὲ γηίνην εἶναι τὴν σελήνην
ἔχειν τὲ ἐν αὑτῆι πεδία χαὶ φάραγγας. τὸν δὲ γαλαξίαν ἀνάκλασιν
εἶναι τοῦ φωτὸς τῶν ἄστρων τῶν μὴ χαταλαμπομένων ὑπὸ τοῦ
ἡλίου. τοὺς δὲ μεταβαίνοντας ἀστέρας ὡσεὶ σπενϑῆρας ἀφαλλο-
μένους γίνεσθαι ἐχ τῆς κινήσεως τοῦ πόλου. ἀνέμους δὲ γίένε- 11
σϑαι λεπτυνομένου τοῦ ἀέρος ὑπὸ τοῦ ἡλίου καὶ τῶν ἐχκαιομένων
πρὸς τὸν πόλον ὑποχωρούντων καὶ (ἀντ)απεοφερομένων. βροντὰς
δὲ χαὶ ἀστραπὰς ἀπὸ ϑερμοῦ γίνεσϑαι ἐμπίέπτοντος εἰς τὰ νέφη.
σεισμοὺς δὲ γίνεσθαι τοῦ ἄνωθεν ἀέρος εἰς τὸν ὑπὸ γῆν ἐμπί-12
πτοντος᾽ τούτου γὰρ χινουμένου καὶ τὴν ὀχουμένην γῆν ὑπ᾽ αὐτοῦ
σαλεύεσϑαι. ζῶια δὲ τὴν μὲν ἀρχὴν ἐν ὑγρῶει γενέσϑαι, μετὰ
ταῦτα δὲ ἐξ ἀλλήλων καὶ ἄρρενας μὲν γίνεσθαι, ὅταν ἀπὸ τῶν
δεξιῶν μερῶν ἀποχριϑὲν τὸ σπέρμα τοῖς δεξιοῖς μέρεσι τῆς μή-
τρας χολληϑῆι, τὰ δὲ ϑήλεα κατὰ τοὐναντίον. οὗτος ἤχμασεν 13
- κα {(χαὶ ἐτελεύτησεν) ἔτους πρώτου τῆς ὀγδοηχοστῆς ὀγδοής
ὀλυμπιάδος [428], καϑ᾽ ὃν χαιρὸν χαὶ Πλάτωνα λέγουσι γεγενῆσθαι.
τοῦτον λέγουσι καὶ προγνωστιχὸν γεγονέναι.

48. ΑΒϑτ. Μοίδρῃγβ. Α 8. 98411 .Χ4.. δ᾽ ὅ Κλαζομένιος τῆι μὲν

ἡλικίαι πρότερος ὧν τούτου [Ἐπιροᾶ,, νεῖ. Κ. 1602 ἡ. 6], τοῖς δ᾽ ἔργοις
ὕστερος, ἀπείρους εἶναί φησι τὰς ἀρχάς. σχεδὸν γὰρ ἅπαντα τὰ
ὁμοιομερῆ (καϑάπερ ὕδωρ ἢ πῦρ) οὕτω γίγνεσθαι καὶ ἀπόλλυσϑαί
φησι συγχρίσει καὶ διακρίσει μόνον, ἄλλως [ἅ. ἢ. ἐπ ἀπάεγεηι δὲππεὶ
δ᾽ οὔτε γίγνεσϑαι οὔτ᾽ ἀπόλλυσθαι, ἀλλὰ διαμένειν ἀΐδια. ἂθ οδοῖο
Γ 8. 80228 .,.. δ᾽ Ἐμπεδοκλεῖ ἐναντίως λέγει περὶ τῶν στοιχείων.
ὅ μὲν γὰρ πῦρ καὶ γῆν καὶ τὰ σύστοιχα τούτοις στοιχεῖά φησιν
εἶναι τῶν σωμάτων καὶ συγχεῖσϑαι πάντ᾽ ἐκ τούτων, ᾿Α. δὲ
τοὐναντίον᾽ τὰ γὰρ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα (λέγω δ᾽ οἷον σάρχα χαὶ
ὀστοῦν καὶ τῶν τοιούτων ἔχαστον) ἀέρα δὲ καὶ πῦρ μείγματα
τούτων καὶ τῶν ἄλλων σπερμάτων πάντων᾽ εἶναι γὰρ ἑἕχάτερον
αὐτῶν ἐξ ἀοράτων ὁμοιομερῶν πάντων ἠϑροισμένον. διὸ καὶ γί-
γνεσϑαι πάντ᾽ ἐκ τούτων᾽ τὸ γὰρ πῦρ καὶ τὸν αἰϑέρα προσαγορδύει
ταῦτό.

᾿ 10

16

Α. 42---46. ΠΕΗΕΕ, 818

44. Τσαβετ. 1 8830.
880 Ἦμῆς εὐ Δπασαφογας βογιίθηνν ΠοηιοεΟπιοΥαΉ,
φμαηὶ αταὶ τιοηιογαπξ Ἠδὺ ποδίγα ἀΐοογο πσυα
οοποδᾶτέ ποδὶδ ραΐγϑλ δογη0η18 οσοδίαϑ,
8εἃ ἐσηιοη ἴρϑαηι γοηὶ ζαοὶϊοδέ ἐασροόηποῦε υογϑίϑ.
γγποῖρῖο, γογηι σμαηὶ αἰοὶϊξ λοηιοοοηιογαη,
88 οϑϑα υἱοϊίοοί 6 Ῥαμολι δ αἶσα τληεἐΐδ
οϑϑίδηιβ ἤϊε οἱ ἀ6 ραμο 8 αἶσα ηημξὶδ
υἱδοογδηδ υἱϑομδ σίσηὶ ϑαπομοηφμο ογοανὴὶ
δαπσιιγυὶθ ἐμέον 86 ᾿νε οοουεξίδιι᾽ σι ὶϑ,
ὃς αὐγέψμε ρμωΐαΐ ηνὶοὶδ σοηιϑίϑίογε Ῥο88ὲ
840 αμγιηι οὐ (6 ἰεΥΥὶδ ἰογγαηλ ΟΟΉΟΥΟΒΟΟΥΕ ραγυῖδ,
ἐρτάδυιδ ο ἰσηῖδ, ὠϑογοηὶ ἰροΥγθμ8. 6886,
οεἴεγα οοπϑἶ ἥησὶέ ταϊίοπα ριιαΐφμα.
60 ἰα Ὴ. 6886 εἷἶἶα ἰάφηι ζ6.) ραγίε ἴῃ γοδιι8 ἱπαηςε
οοποοαϊέ πόσιδ οογρογίδιιϑ βθδηι 6886 δοραγδ.
4ὅ. ΑΞΙΒΥ. Ρἤνϑ. Γ 4. 2081 19 ὅσοι δ᾽ ἀπειρα ποιοῦσι τὰ στοιχεῖα, χαϑάπερ
Ἀ.. καὶ Δημόκριτος, ὁ μὲν ἐχ τῶν ὁμοιομερῶν, ὃ δ᾽ ἐχ τῆς πανσπερμίας τῶν
σχημάτων, τῆι ἁφῆι συνεχὲς τὸ ἄπειρον εἶναί φασιν. χαὶ ὁ μὲν ὁτιοῦν τῶν
μορίων εἶναι μεῖγμα ὁμοίως τῶι παντὶ διὰ τὸ ὁρᾶν ὁτιοῦν ἐξ ὁτουοῦν γιγνό-
μενον. ΒΎΜΡΙ,. . ἃ, δι, 460. 4 ἐπειδὴ δὲ ὃ μὲν ᾿Α. τὰς ὁμοιομερείας, ὁ δὲ
Δημόκριτος τὰς ἀτόμους ἀπείρους ὁχάτερος τῶι πλήϑει ὡς ἀρχὰς ὑποτίϑεται,
τὴν ᾿Αναξαγόρου πρῶτον ἱστορῶν δόξαν χαὶ τὴν αἰτίαν ἡμᾶς διδάσχει, δι᾿ ἣν
εἰς τοιαύτην ἦλϑεν ὁ ᾿Α. ὑπόνοιαν, καὶ δείχνυσιν ὅτι οὐ μόνον τὸ ὅλον μῖγμα
ἄπειρον ἀνάγχη τῶι μεγέϑει λέγειν αὐτόν, ἀλλὰ καὶ ἑκάστην ὁμοιομέρειαν ὁμοίως
τῶι ὅλωι πάντα ἔχουσαν ἐνυπάρχοντα, καὶ οὐδὲ ἄπειρα μόνον ἀλλὰ καὶ ἀπειράκις
ἄπειρα. ἀλλ᾽ εἰς μὲν τὴν τοιαύτην ἔννοιαν ὁ ᾿Α. ἦλϑεν ἡγούμενος μηδὲν ἐκ τοῦ
μὴ ὄντος γίνεσϑαι χαὶ πᾶν ὑπὸ ὁμοίου τρέφεσϑαι. ὁρῶν οὖν πᾶν ἐχ παντὸς
γινόμενον, εἰ καὶ μὴ ἀμέσως αλλὰ κατὰ τάξιν (καὶ γὰρ ἐχ πυρὸς ἀὴρ καὶ ἐξ ἀέρος
ὕδωρ καὶ ἐξ ὕδατος γῇ καὶ ἐκ γῆς λίϑος χαὶ ἐκ λίϑου πάλιν πῦρ), καὶ τροφῆς δὲ
τῆς αὐτῆς προσφερομένης οἷον ἄρτου πολλὰ καὶ ἀνόμοια γίνεται, σάρχες ὀστᾶ
φλέβες νεῦρα τρίχες ὄνυχες χαὶ πτερὰ δὲ εἰ οὕτω τύχοι καὶ χέρατα, αὔξεται δὲ
τὸ ὅμοιον τῶι ὁμοίωὴ" διὸ ταῦτα ἐν τῆι τροφῆς ὑπέλαβεν εἶναι χαὶ ἐν τῶι
ὕδατι, εἰ τούτωι τρέφοιτο τὰ δένόρα, ξύλον καὶ φλοιὸν χαὶ καρπόν. διὸ πάντα
ἐν πᾶσιν ἔλεγε μεμῖχϑαι καὶ τὴν γένεσιν κατὰ ἔχχρισιν γίνγεσϑαι. πρὸς τοῦτο .
δὲ ἐνῆγεν ἴσως χαὶ τὸ μενόντων τινῶν γίνεσθαι 'ἀπ᾿ αὐτῶν ἄλλα ὥσπερ ἐχ
λίϑου πῦρ καὶ ἐξ ὕδατος πομφολυγίζοντος ἀέρα. ὁρῶν οὖν ἀφ᾽ ἑχάστου τῶν
νῦν διαχεχριμένων πάντα ἐχχρινόμενα οἷον ἀπὸ ἄρτου σάρκα χαὶ ὀστοῦν καὶ
τὰ ἄλλα, ὡς πάντων ἅμα ἐνυπαρχόντων αὐτῶι χαὶ μεμιγμένων ὁμοῦ, ἐχ τοὺὐ-
των ὑπενόει καὶ πάντα ὁμοῦ τὰ ὄντα μεμῖχϑαι πρότερον πρὶν διακχριϑῆναι.
διὸ καὶ οὕτως ἤρξατο τοῦ συγγράμματος" ἦν ὁμοῦ πάντα χρήματα᾽,
ὥστε “ὁτιοῦν οἷον τὸν ἄρτον τόνδε χαὶ σαρχὸς τῆσδε χαὶ τοῦδε τοῦ ὀστοῦ

“μῖγμα εἶναι ὁμοίως τῶι παντί." [ἄδταμβ ἔτ. 16 βοῦδυθ. ἢ

46. Α-τ.1 8, ὅ [Ὁ. 219] Α.. Ἡγησιβούλον ὃ Κλαζομένιος ἀρχὰς τῶν ὃν-
των τὰς ὁμοιομερείας ἀπεφήνατο. ἐδόκει γὰρ αὐτῶι ἀπορώτατον εἶναι, πῶς
ἐχ τοῦ μὴ ὄντος δυναταί τι γίνεσθαι ἢ φϑείρεσϑαι εἰς τὸ μὴ ὄν. τροφὴν
γοῦν προσφερόμεϑα ἁπλῆν καὶ μονοειδῆ, ἄρτον καὶ ὕδωρ, καὶ ἐχ ταύτης τρέ-
φεται ϑρὶξ φλὲψ ἀρτηρία σὰρξ νεῦρα ὀστᾶ καὶ τὰ λοιπὰ μόρια. τούτων οὖν

10

1ὅ

8

816 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΒ

γιγνομένων ὁμολογητέον ὅ ὅτι ἐν τῆι τροφῆι τῆι προσφερομένηι πάντα ἐστὶ τὰ
ὄντα, χαὶ ἐχ τῶν ὄντων πάντα αὔξεται. χαὶ ἐν ἐχείνηι ἐστὶ τῆι τροφῆι μόρια
αἵματος γεννητιχὰ καὶ νεύρων καὶ ὀστέων καὶ τῶν ἄλλων" ἃ ἦν λόγωι ϑεω-
ρητὰ μόρια. οὐ γὰρ δεῖ πάντα ἐπὶ τὴν αἴσϑησιν ἀνάγειν, ὅτι ἄρτος καὶ τὸ
ὕδωρ ταῦτα κατασχενάξει; ἀλλ᾽ ἐν τούτοις ἐστὶ λόγωι ϑεωρητὰ μόρια. ἀπὸ
τοῦ οὖν “μοια τὰ μέρη εἶναι ἐν τῆι τροφῆι τοῖς γεννωμένοις ὁμοιομερείας
αὐτὰς ἐχάλεσε χαὶ ἀρχὰς τῶν ὄντων ἀπεφήνατο καὶ τὰς μὲν ὁμοιομερείας ὕλην,
τὸ δὲ ποιοῦν αἴτιον »οῦν τὸν πᾶντα ὀιαταξάμενον. ἄρχεται δὲ οὕτως" ἡ ὁμοῦ
πάντα χρήματα ἦν, νοῦς δὲ αὐτὰ διέκρινε καὶ διεκόσμησε᾽, χρήματα λέ-
γων τὰ πράγματα᾽ ἀποδεχτέος οὖν ἐστιν, ὅτι τῆι ὕληι τὸν τεχνίτην προσέζευξεν.

41. ῬΙΑΤΟ Ῥμδθᾶοι 91Β ἀλλ᾽ ἀχούσας μέν ποτε ἐκ βιβλίον τινός,
ὡς ἔφη, ᾿Αναξαγόρον ἀναγιγνώσχοντος χαὶ λέγοντος, ὡς ἄρα νοῦς ἐστιν ὃ
διαχοσμῶν τὸ χαὶ πάντων αἴτιος, ταύτηι δὴ τῆι αἰτίαι ἥσϑην χαὶ ἔδοξέ μοι
τρόπον τινὰ εὖ ἔχειν τὸ τὸν νοῦν εἶναι πάντων αἴτιον καὶ ἡγησάμην, εἰ τοῦϑ᾽
οὕτως ἔχει, τόν γε νοῦν χοσμοῦντα πᾶντα χοσμεῖν καὶ ἕχαστον τιϑέναι ταύτηε
ὅπηι ἂν βέλτιστα ἔχηι... ηὑρηκέναι ὥιμην διδάσχαλον τῆς αἰτίας περὶ τῶν
ὄντων κατὰ νοῦν ἐμαντῶι τὸν ᾿Αναξαγόραν χαί μοι φράσειν πρῶτον μὲν πό-
τερον ἡ γῆ πλατεῖα ἐστιν ἢ ἢ στρογγύλη, ἐπειδὴ δὲ φράσειεν, ἐπεχδιηγήσεσϑαι
τὴν αἰτίαν καὶ τὴν ἀνάγχην, λέγοντα τὸ ἄμεινον χαὶ ὅτι αὐτὴν ἄμεινον ἦν
τοιαύτην εἶναι... 988 ἀλλὰ πάνυ σπονδῆι λαβὼν τὰς βίβλους ὡς τάχιστα οἷός
τ᾿ ἦ ἀνε νωδχυν; ἵν᾽ ὡς τάχιστα εἰδείην τὸ βέλτιστον καὶ τὸ χεῖρον. ἀπὸ δὴ
ϑαυμαστῆς ἐλπίδος, ὦ ἑταῖρε ὠιχόμην φερόμενος, ἐπειδὴ προϊὼν καὶ ἄναγι-
γνώσχων ὁρῶ ἄνδρα τῶι μὲν νῶι οὐδὲν χρώμενον οὐδέ τινας αἰτίας ἐπαιτιω-
μενον εἰς τὸ διαχοσμεῖν τὰ πράγματα ἀέρας τε καὶ αἰϑέρας καὶ ὕδατα αἰτιώ-
μενον χαὶ ἄλλα πολλὰ χαὶ ἄτοπα. Υρὶ. ΑἘ͵ΙΘΤ. ΜοΙαρΝ. Α 4. 98δ218 Α. τε γὰρ
μηχανῆς [ἅ. ἢ. αἷϑ ἄδιιδ οἐΣ ηιαοσϊηα] “χρῆται τῶι γώι πρὸς τὴν χοσμοποιίαν καὲ
ὅταν ἀπορήσηι διὰ τίν᾽ αἰτίαν ἐξ ἀνάγκης ἐστί, τότε παρέλκει αὐτόν, ἐν δὲ
τοῖς ἄλλοις πάντα μᾶλλον αἰτιᾶται τῶν γιγνομένων ἢ νοῦν. ϑ'ΓΜΡῚ, ΡὮγΒ.
821, 26 χαὶ 4. δὲ τὸν νοῦν ἐάσας, ὥς φησιν Εὔδημος [ἴτ. 21], χαὶ αὐτοματίζων
τὰ πολλὰ συνίστησι.

48. ΑΕτ. 171, ὅ [Ὁ. 299] ὁ δὲ Ἀ4. φησίν, ὡς εἱστήχει κατ᾽ ἀρχὰς τὰ σώ-
ματα, νοῦς δὲ αὐτὰ διεχόσμησε ϑεοῦ καὶ τὰς γενέσεις τῶν ὅλων ἐποίησεν.
1,14 [Ὁ. 802] ᾿4. νοῦν χοσμοποιὸν τὸν ϑεὸόν. Μοὶ. ΕσπιΡ. ἦγ. 1018 ὁ νοῦς γὰρ
ἡμῶν ἐστιν ἐν ἑχάστωι ϑεός. γρῖ. ΙΑΜΒῚ, Ῥχοῦ.. 8. ῬΕπῦ. 0 ῥἰθῦ. ὁ. 48 Ρ. 66 6.
[Ὁ. 682] [ϑε]ὸν γεγονέναι τε καὶ εἶναι καὶ ἔσεσϑαι καὶ πάντων ἄρχειν χαὶ κρα-
τεῖν. χαὶ νοῦν ἄπειρα [οπι. ἄπειρον ὄντα [με]μειγμένα τὰ σύμπαντα δια-
χοσμῆσαι. Ο΄ἴα. 46 παῖ. ἃ.111, 26 ἐπᾶάς Α.., φιιὲ αοοερτὲ αὖ Απααίριεπο ἀϊδοὶρἢ-
πάη, ργύημιβ οὐμϑην γογοὶ αἀἰδογρίίοποηι οὐ πιοάμηι [ηϊούμην Βὲρ 4115] ᾿βοη δ
ἑπηβηϊλίας υἱ αα γαΐίοπε αἰδοισπαγὶ οἱ οὐ οὶ υοἰμεξ: ἵν φρο πΟΉ υἱαϊέ πόσα πι0-
ἐιηηι ϑοηϑιι ἱυριοέιη οἱ οορεϊποηίοηι ὑιβηλίο ἰϊη 6886 ῬοΒδὲ οΩμα δέ βν ΟἨ1-
πὗπο, φμὸ πο ἰοία παΐωγα ρυΐῖδα δοη ἐγεῖ. ἀεοίπαᾶδ δὶ πιθηίεηι ἰδίαι γμαδὶ απὲπιαὶ
αἰϊφυιιοά ε886 υοἷμξ, ογὶὲ αἰλφιμα ἱπέογινιδ ἐὦ φιὸ πα απὶηιαὶ πορϊποίμγ, σα
αμΐοηι ἐπίεγμιδ ηιοηΐεβ οἱπσαΐω ἰσίίων ΟΟΥ̓́ΌΥΕ εαἴεγηο. φμοῦ φμοπίαηι ἨΟΝ
»,ἱαοεί, αρεγία βἰρερίοχσηθα ηιθη8 πα γὰ ααὐἱμποία, φια δοηξγα ροδϑὶΐ, Γσογε ἰῃ-
ἑοϊϊεσονίΐας ποϑέγας υἱηι εἐ ταϊϊοηοηι υἱάεύμν.

49, ΟἸο. Δοδᾶ, Ρυ. Π 81, 118 (Ὁ. 119] 4. νιαΐογίαηι ἱηβηϊίαηι, δεὰ δὰ εὰ
γφαγίιοιιαϑ θἰηνλῖο8 ὑπΐον 86 ηεἰπμίαϑ; 6ἐαϑ ργμς οοπἤμδα8Β ροδίοα ἑπ ογάϊιοιι
αὐἀὐάιιοίαϑ το ΐε αἰυΐϊπα.

10

15

Α. 46--61. ΓΕΉΒΕ. 517

0. ΑΒΙΒΤΟΤ. ΡΆγΒ. ΙΓ ὅ. 20ὺ "1 Ἂ. δ᾽ ἀτόπως λέγει περὶ τῆς τοῦ ἀπείρου
μονῆς" γε σρῊν γὰρ αὐτὸ αὑτό φησι τὸ ἄπειρον᾽ τοῦτο δέ, ὅτι ἐν αὑτῶι"
ἄλλο γὰρ οὐδὲν περιέχειν, ὡς ὅπου ἂν τι ἦι, πεφυχὸς ἐνταῦϑα εἶναι. αὶ.
[Α45.] ἀο ΜΧΟ 2. 915}11 υηα 916η14 [οθϑα ΞΚ., 144].

51. Αππ. 114,4 [Ὁ. 312] Ἀ. τὰ ὁμοιομερῆ πολυσχήμονα.

δ2. ΑΒΙΒΤ. ΡἢγΒ. Α 4. 181226 ἔοικε δὸ Α. ἄπειρα οὕτως οἰηϑῆναι διὰ τὸ
ὑπολαμβάνειν τὴν κοινὴν δόξαν τῶν φυσικῶν εἶναι ἀληθῆ ὡς οὐ γινομένου
οὐδενὸς ἐκ τοῦ μὴ ὄντος" διὰ τοῦτο γὰρ οὕτω λέγουσιν “ἦν ὁμοῦ τὰ πάντα᾽
[ἔγ. 1] χαὶ τὸ γίνεσϑαι τοιόνδε χαϑέστηχεν ἀλλοιοῦσϑαι [νϑὶ. ἔτ. 11]. ἀ6 χοι. οἱ
ἰηΐ. Α 1. 3145"11 ὅσοι δὲ πλείω τὴν ὕλην ἑνὸς τιϑέασιν οἷον ᾿Εμπεδοχλῆς καὶ
Α.. χαὶ Δεύχιππος, τούτοις δὲ ἕτερον [πϑτα]. ἀλλοίωσιν χαὶ γένεσιν ἀνάγχη
εἰπεῖν]. χαίτοι 4. γε τὴν οἰχείαν φωνὴν ἠγνόησεν᾽ λέγει γοῦν ὡς τὸ γίγνε-
σϑαι χαὶ ἀπόλλυσϑαι ταὐτὸν καϑέστηκε τῶι ἀλλοιοῦσϑαι.

ὅ8. ΚΊΜΡΙ, Ρθ γα. 461,20 [«- ἔν. 10 βοιδα}.} διό φησιν ΑΙ. μηδ᾽ ἐνδέχεσθαι
πάντα διαχριϑῆναι᾽" οὐ γὰρ παντελὴς διασπασμός ἐστιν ἡ διάχρισις.

ὅ4ά. Αττ. 111, 2 [Ὁ. 816] οἱ περὶ ᾿Αναξαγόραν καὶ δημόχριτον τὰς χρά-
σεις χατὰ παράϑεσιν γίγνεσϑαι τῶν στοιχείων.

δὅ. ῬΙμκτο Οἴβϑίϊ. 4180 εἶναι δὲ τὸ δίχαιον ὃ λέγει Α. νοῦν εἶναι τοῦτο"
αὐτοχράτορα γὰρ αὐτὸν ὄντα χαὶ οὐϑενὶ μεμειγμένον πάντα φησὶν αὐτὸν
χοσμεῖν τὰ πράγματα διὰ πάντων ἰόντα. ΑΒΙΒΤ. ἄθ δηΐηϑ Α 2. 406215 ἀρχήν
γε τὸν νοῦν τίϑεται [Απᾶχαρ.]} μάλιστα πάντων᾽ μόνον γοῦν φησιν αὐτὸν τῶν
ὄντων ἁπλοῦν εἶναι καὶ ἀμιγῇ τε χαὶ καϑαρόν. αποόίδωσι δ᾽ ἄμφω τῆι
αὐτῆι ἀρχῆι τὸ τε γινώσχειν καὶ τὸ χινεῖν, λέγων γοῦν κινῆσαι. τὸ πᾶν.

ὅ6. ΑἸΊΒΤ. ΡΏγΒ. Θ ὅ. 256»24 διὸ χαὶ 4. ὀρϑῶς λέγει τὸν νοῦν ἀπαϑὴ
φάσχων χαὶ ἀμιγῆ εἶναι, ἐπειδήπερ κινήσεως ἀρχὴν αὐτὸν ποιεῖ εἶναι. οὕτω
γὰρ ἂν μόνως χινοίη ἀχίνητος ὧν χαὶ κρατοίη ἀμιγὴς ὦν.

δ1. Οὐκ. ϑ.υ. Π 14 ῥ. 4385}Ρ. 4. πρῶτος ἐπέστησε τὸν νοῦν τοῖς πρᾶ-
γμασιν. ἀλλ᾽ οὐδὲ οὗτος ἐτήρησε τὴν ἀξίαν τὴν ποιητιχήν, ὀίνους τινὰς ἀνοή-
τους ἀναζωγραφῶν σὺν τῆι τοῦ νοῦ ἀπραξίαι τε καὶ ἀνοίαι.

ὅ8. ΑΒ:ΒΥ. ΜοΙΔΡΕΥΒ. Α 8. 984016 νοῦ» δή τις εἰπὼν ἐνεῖναι χαϑάπερ ἐν
τοῖς ξώιοις καὶ ἐν τῆι φύσει, τὸν αἴτιον τοῦ κόσμου χαὶ τῆς τάξεως πάσης,
οἷον νήφων ἐφάνη παρ᾽ εἰχῆι λέγοντας τοὺς πρότερον. φανερῶς μὲν οὖν
Ἀναξαγόραν ἴσμεν ἁψάμενον τούτων τῶν λόγων, αἰτίαν δ᾽ ἔχει πρότερον
Ἑρμότιμος ὃ Κλαζομένιος εἰπεῖν [ἅδον ἰδπ 5. Ἡίορ. ΥΙΙΚ ὅ, οὔδῃ 3. 28 ἢ. 8].

ὅ9. ϑπερι, ρῆγβ. 1185,9 ὁ δὲ Εὔδημος [ἴν. 11] πἐρείαι τῶι ᾿ἀἰναξανέβαὶ
οὐ μόνον, ὅτι μὴ πρότερον οὖσαν ἄρξασϑαί ποτε λέγει τὴν χίνησιν, ἀλλ᾽ ὅτι
καὶ περὶ τοῦ διαμένειν ἢ λήξειν ποτὲ παρέλιπεν εἰπεῖν, καίπερ οὐκ ὄντος
φανεροῦ. “τί γὰρ χωλύει, φησί ᾿ δόξαι ποτὲ τῶι νῶι στῆσαι πάντα χρήματα,
καϑάπερ ἐχεῖνος εἶπεν κινῆσαι. χαὶ τοῦτο δὲ αἰτιᾶται τοῦ ᾿Αναξαγόρον ὁ
Ἐὔδημος "ἡ πῶς ἐνδέχεται στέρησίν τινὰ προτέραν εἶναι τῆς ἀντικειμένης ἕξεως"
εἰ οὖν ἣ ἠρεμία στέρησις κινήσεώς ἐστ", οὐχ ἂν εἴη πρὸ τῆς κινήσεως.

θ0. ΑΒΙΘΤ. τϑίδρῃγβ. 1 6. 1066)28 διὸ χαὶ οὐκ ὀρθῶς ἀπέστη Α. εἰπὼν
ὅτι ὁμοῦ πάντα χρήματα ἦν ἄπειρα καὶ πλήϑει καὶ μιχρότητι
[ἴτ. 1]. ἔδει δ᾽ εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ “καὶ μιχρότητι᾽ καὶ ὀλιγότητι οὐ γὰρ ἄπειρα,
ἐπεὶ τὸ ὀλίγον οὐ διὰ τὸ ἕν, ὥσπερ τινές φασιν, ἀλλὰ διὰ τὰ δύο.

61, Απιον. Μοίδρηγβ. Δ 1. 1069}19 ἐξ ὄντος γίγνεται πάντα, δυνάμει μέντοι
ὄντος, ἐκ μὴ ὄντος δὲ ἐνεργείαι. χαὶ τοῦτ᾽ ἔστι τὸ ᾿Αναξαγόρου ἕν (βέλτιον γὰρ ἢ
ὁμοῦ πάντα)χαὶ Ἐμπεδοχλέους τὸ μεῖγμα καὶ Αναξιμάνδρον. Απάριβ Α 8.989280

10

1ὅ

40

818 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΒ

᾿ἀναξαγόραν δ᾽ εἴ τις ὑπολάβοι δύο λέγειν στοιχεῖα μάλιστ᾽ ἂν ὑπολάβοι κατὰ
λόγον... 54 ὅμως εἶ τις ἀχολουϑύήσειε συνδιαρϑρῶν ἃ βούλεται λέγειν, ἴσως
ἂν ψενείῃ χαινοπρεπεστέρως λέγων... »Ί16 ἐκ δὴ τούτων συμβαίνει λέγειν
αὐτῶι τὰς ἀρχὰς τό τε ἕν (τοῦτο γδν ἁπλοῦν καὶ ἀμιγές) χαὶ ϑάτερον οἷον
τίϑεμεν τὸ ἀόριστον πρὶν δρισϑῆναι.

62. ῬΙΟΡΟΒ.Ι 1, Ἰ ἔοιχε δὲ περὶ τῆς τῶν ὅλων φύσεως οὐδ᾽ Ευριπίδης δια-
φωνεῖν τοῖς προειρημένοις μαϑητὴς ὧν Ἀναξαγόρου τοῦ φυσικοῦ" ἐν γὰρ τῆι
Μελανίππηι τίϑησιν οὕτως 1. (ον Μ. ἥ σοφή τι. 4847᾽

(χούα ἐμὸς ὃ ὃ μῦϑος, ἀλλ᾽ ἐμῆς μητρὸς πάρα,)
ὡς οὐρανός τε γαῖα τ᾿ ἦν μορφὴ μία"

ἐπεὶ δ᾽ ἐχωρίσϑησαν ἀλλήλων δίχα,

τίχτουσι πάντα χανέδωχαν εἰς φάος

δένδρη, πετεινά, ϑῆρας, οὖς ϑ᾽ ἄλμη τρέφει
γένος τε ϑνητῶν.

68, ΑἘτ. ΠῚ, 2 [Ὁ. 821] Θαλῆς... . ᾿ἀναξαγόρας, Πλάτων, ᾿Αριστοτέλης,
Ζήνων ἕνα τὸν κόσμον.

64. βΊμρι, ρῆγβ. 154,29 τὸν ᾿ἀναξαγόραν λέγειν ἅπαξ γενόμενον τὸν
κόσμον ἐχ τοῦ μίγματος διαμένειν λοιπὸν ὑπὸ τοῦ νοῦ ἐφεστῶτος διοιχού-
μενόν τε καὶ διακρινόμενον. 1121,21 ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ χρόνου δοκοῦσι λέγειν
γεγονέναι. τὸν χόσμον ΑΑ. τε καὶ ᾿Αρχέλαος χαὶ Μητρόδωρος ὅ Χῖος. οὗτοι
δὲ καὶ τὴν χίνησιν ἀρξασϑαί φασιν" ἠρεμούντων γὰρ τὸν πρὸ τοῦ χρόνον
τῶν ὄντων χίνησιν ἐγγενέσϑαι φασὶν ὑπὸ τοῦ νοῦ, ὑφ᾽ ἧς γεγονέναι τὸν χό-
σμον. φαίνονται δὲ καὶ οὗτοι τάξεως ἕνεχα διδασκαλικῆς ἀρχὴν τῆς χοσμο-
ποιίας ὑποϑέμενοι.

θὅ. Απτ. 14,6 [Ὁ. 381] ᾿Αναξίμανδρος, ᾿ἀναξιμένης, Αναξαγόρας.. ..
φϑαρτὸν τὸν χόσμον. 124,2 [Ὁ. 320] Ἐμπεδοκλῆς, ᾿Α..... καὶ πάντες ὅσοι
κατὰ συναϑροισμὸν τῶν λεπτομερῶν σωμάτων χοσμοποιοῦσι συγχρίσεις μὲν
χαὶ διαχρίσεις εἰσάγουσι, γενέσεις δὲ χαὶ φϑορὰς οὐ χυρίως" οὐ γὰρ χατὰ τὸ
ποιὸν ἐξ ἀλλοιώσεως, χατὰ δὲ τὸ ποσὸν ἐχ συναϑροισμοῦ ταύτας γίνεσϑαι.

66. -- 129,1 [Ὁ. 826] 4. χαὶ οἱ Στωιχοὶ ἄδηλον αἰτίαν ἀνϑρωπίνωι
λογισμῶι" ἃ μὲν γὰρ εἶναι χατ᾿ ἀνάγχην ἃ δὲ χαϑ᾽ εἱμαρμένην, ἃ δὲ χατὰ
προαίρεσιν, ἅ δὲ κατὰ τύχην, ἃ δὲ κατὰ τὸ αὐτόματον. Ατεχ. ἃθ ἔδίο 2
[Π 1θὅ, 22 Βτππηβ.] λέγει γὰρ οὗτός γε [Απᾶχαρ.] μηδὲν τῶν γινομένων γίνεσϑαε
καϑ᾽ εἱμαρμένην, ἀλλ᾽ εἶναι χενὸν τοῦτο τοὔνομα.

61. Ατῆς Π 8, 1 [Ὁ. 351] Διογένης χαὶ Α. ἔφησαν μετὰ τὸ συστῆναι τὸν
κόσμον χαὶ τὰ ζῶια ἐχ τῆς γῆς ἐξαγαγεῖν ἐγκλιϑῆναί πως τὸν χόσμον ἐχ τοῦ
αὐτομάτου εἰς τὸ μεσημβρινὸν αὑτοῦ μέρος, ἴσως ὑπὸ προνοίας, ἵνα ἅ μὲν
ἀοίχητα γένηται ἃ ὁὲ οἰχητά μέρη τοῦ χόσμον χατὰ ψύξιν χαὶ ἐχπύρωσιν χαὲ
εὐχρασίαν.

68. ΑΒι8τ. ἅθ οβϑῖο Δ 2. 809219 ἔνιοι μὲν οὖν τῶν μὲ φασχόντοων εἶναι
χενὸν οὐδὲν διώρισαν περὶ κούφου χαὶ βαρέος οἷον ᾿Α. καὶ Ἐμπεδοχλῆς. ῬΆγΞΑ.
Δ θ. 213"22 οἱ μὲν οὖν δεικνύναι πειρώμενοι ὅτι οὐκ ἔστιν [πᾶπι]. τὸ κεν ὅν),
οὐχ ὃ βούλονται λέγειν οἱ ἄνϑρωποι χενὸν τοῦτ᾽ ἐξελέγχουσιν, ἀλλ᾽ ἁμαρ-
τάνοντες λέγουσιν ὥσπερ Α. καὶ οἱ τοῦτον τὸν τρόπον ἐλέγχοντες. ἐπιδει-
χνύουσι γὰρ ὅτι ἔστι τι ὃ ἀήρ, σερεβλοῦντες τοὺς ἀσχοὺς χαὶ δειχνύντες ὡς
ἰσχυρὸς ὃ αὴρ χαὶ ἐναπολαμβάνοντες ἐν ταῖς χλεψύδραις.

69. --- ῬγΟὉ]. ΧΥ͂Ι 8. 914)9 τῶν περὶ τὴν χλεψύδραν συμβαινόντων τὸ
μὲν ὅλον ἔοικεν εἶναι αἴτιον χαϑάπερ Α. λέγει" ὃ γὰρ ἀήρ ἐστιν αἴτιος ἔνα-

10

16

20

2ὅ

Α. 9θ1---Ἰ2. ΧΕ ᾿ἃ1:ΞΕ. 819

πολαμβανόμενος ἐν αὐτῆι τοῦ μὴ εἰσιέναι τὸ ὕδωρ ἐπιληφϑέντος τοῦ ἄλλου
[1. αὐλοῦ]. οὐ μὴν ἁπλῶς γε αἴτιος" χἂν γάρ τις αὐτὴν πλαγίαν ἐνῆι εἰς τὸ
ὑόωρ ἐπιλαβὼν τὸν αὐλόν, εἴσεισι τὸ ὕδωρ. διόπερ οὐ λέγεται ὑπ᾿ αὐτοῦ
ἱκανῶς, ἦι αἴτιόν ἐστιν. ἔστε δὲ αἴτιον μὲν καϑάπερ εἴρηται ὃ ἀήρ᾽ οὗτος δὲ
ὠϑούμενός τε χαὶ χαϑ᾽ δανυτὸν φερόμενος χαὶ μὴ βιαξόμενος ἐπ᾿ εὐϑείας
πέφυχε φέρεσϑαι χαϑάπερ χαὶ ἄλλα στοιχεῖα" πλαγίας μὲν οὖν βαφείσης τῆς
κλεψύδρας διὰ τῶν ἐναντίων τοῖς ἐν τῶι ὕδατι τρυπημάτων ἐπ᾿ εὐϑείας μένων
ὑπὸ τοῦ ὕδατος ἐξέρχεται, ὑ ὑποχωροῦντος δὲ αὐτοῦ τὸ ὕδωρ εἰσέρχεται" ὀρϑῆς
δὲ εἰς τὸ ὕδωρ βαφείσης τῆς χλεψύδρας οὐ δυνάμενος πρὸς ὀρϑὴν ὑποχωρεῖν
διὰ τὸ πεφράχϑαι τὰ ἄνω μένει περὲ τὰ πρῶτα τρυπήματα. σάττεσϑαι γὰρ
εἰς αὑτὸν οὐ πέφυχεν. σημεῖον δ᾽ ἐστὶ τοῦ εἴργειν δύνασϑαι τὸ ὕδωρ ἀκινη-
τίζοντα τὸν ἀέρα τὸ ἐπ᾽ αὐτῆς γινόμενον τῆς χλεψύδρας. ἐὰν γάρ τις αὐτῆς
αὐτὴν τὴν κωδύαν ἐμπλήσας ὕδατος ἐπιλαβὼν τὸν αὐλόν, καταστρέψηι ἐπὶ τὸν
αὐλόν, οὐ φέρεται τὸ ὕδωρ διὰ τοῦ αὐλοῦ ἐπὶ στόμα. ἀνοιχϑέντος δὲ τοῦ
στόματος οὐχ εὐϑὺς ἐχρεῖ χατὰ τὸν αὐλόν, ἀλλὰ μικροτέρωι ὕστερον ὡς οὐχ
ὃν ἐπὶ τῶι στόματι τοῦ αὐλοῦ, ἀλλ᾽ ὕστερον διὰ τούτου φερόμενον ἀνοιχϑέν-
τος. πλήρους τε χαὶ ὀρϑῆς οὔσης τῆς χλεψύδρας ἀνοιχϑέντος τοῦ αὐλοῦ
εὐϑὺς ῥεῖ διὰ τοῦ ηϑμοῦ διὰ τὸ ἐχείνονυ μὲν ἅπτεσϑαι, τῶν δ ἄχρων τοῦ
αὐλοῦ μὴ ἅπτεσθαι. οὐχ εἰσέρχεται μὲν οὖν τὸ ὕδωρ εἰς τὴν κλεψύδραν διὰ
τὴν προειρημένην αἰτίαν, ἐξέρχεται δὲ ἀνοιχϑέντος τοῦ αὐλοῦ διὰ τὸ τὸν ἐν
αὐτῶι ἀέρα κινούμενον ἄνω χαὶ κάτω πολλὴν χένωσιν ποιεῖν τοῦ ἐν τῆι χλε-
ψίδραι ὕδατος. ὠϑοίΐμενον δὲ κάτω χαὶ αὐτὸ ῥέπον εἰς αὐτὸ εἰκότως ἐκρεῖ,
βιαζόμενον τὸν ἐχτὸς τῆς χλεψυδρας ἀέρα κινούμενόν τε χαὶ ὄντα ἔσον τῆι
δυνάμει τῶι ἐπωθοῦντι αὐτὸν ἀέρι, τῆι δὲ ἀντερείσει ἀσϑενέστερον ἐχείνου
διὰ τὸ διὰ στενοῦ αὐτὸν τοῦ αὐλοῦ δέοντα ϑᾶττον χαὶ σφοδρότερον ῥεῖν καὶ
προσπίπτειν τῶι ὕόατι᾿ τοῦ δὲ πωμασϑέντος τοῦ αὐλοῦ μὴ συρρεῖν τὸ ὕδωρ
αἴτιον, ὅτι τὸ ὕδωρ εἰσιὸν εἰς τὴν χλεψύδραν ἐξωϑεῖ βίαι τὸν ἀέρα ἐξ αὐτῆς.
σημεῖον δέ ἐστι τὸ γινόμενον ἐν ταύτηι πνεῦμα χαὶ ἐρυγμός. εἰσιόντος δὲ τοῦ
ὕδατος βίαι ὠϑοῦν συνεισπίπτει εἰς τὸν αὐλὸν αὐτοῦ [ὠϑούμενος (πδπι]. ὁ ἀὴρ)
εἰσπίπτει εἰς τ. αὐλ. αὐτῆς χαϑάπερ τὰ ἐχπιεστὰ ξύλα ἢ χαλκὸς τῆι διαιρέσει
πιεζούυμενος μένει ἄνευ παντὸς ἄλλου συνδέσμου, ( ῥαιδίως δὲ ἐξάλλεται, ὅταν)
ἐχχρουσθϑῆι ἐχ τοῦ ἐναντίου, καϑάπερ τοὺς χατεαγότας ὀπιούρους []. ἐπιού-
ρους] ἐν τοῖς ξύλοις ἐχκρούουσιν. συμβαίνει δὲ τοῦτο ἀνοιχϑέντος τοῦ αὐλοῦ
γίνεσθαι διὰ τὰ προειρημένα. ἢ οὖν διὰ ταῦτα εἰχός ἐστιν αὐτὸν []. αὐτὸ,
Β6. τὸ ὕδωρ] μὴ ἐχρεῖν ἢ ἐξιζέναι χωλύγοντος βιαίου ἀέρος χαὶ πνευματου-
μένου. δηλοῖ δὲ ὃ ψόφος ἐπισπᾶσϑαι τῶι πνεύματι τὸ ὕδωρ ἄνω, ὥσπερ ἐπὶ
πολλῶν συμβαίνει γίνεσθαι. ἐπισπώμενον δὲ καὶ συνεχὲς ὃν αὐτῶι πᾶν τὸ
ὕδωρ μένει πιεξούμενον ὑπὸ τοῦ ἀέρος, ἕως ἂν ἀπωσϑῆι πάλιν ὑπ᾽ αὐτοῦ"
τῆς δὲ ἀρχῆς μενούσης καὶ τὸ ἄλλο ἐξ αὐτῆς χρέμαται ὕδωρ ἕν καὶ συνεχές.
γεϊ. Ἐχηροᾶ. ἔν. 100 Κ. 210 υπᾶὰ υπίρη ΑΙ. 46 ΓΘΒΡ. 2 8. 828, 46.

10. ΤΉΞΟΡΗΕ. ἅ. Β6Π8. 59 [Ὁ. 516) τὸ μὲν μανὸν χαὶ λεπτὸν ϑερμόν, τὸ
δὲ πυχνὸν χαὶ παχὺ ψυχρόν, ὥσπερ ᾿4. διαιρεῖ τὸν ἀέρα χαὶ τὸν αἰϑέρα.

11. ΑἘπ. ΠῚ 18, 8 [Ὁ. 841] Ἀ. τὸν περιχείμενον αἰϑέρα πύρινον μὲν εἶναι
κατὰ τὴν οὐσίαν, τῆι δὲ εὐτονίαι τῆς περιδινήσεως ἀναρπάσαντα πέτρους ἀπὸ
τῆς γῆς καὶ χαταφλέξαντα τούτους ἡστερωκέναι.

12. -- Π20, 6 [Ὁ. 349] 4. μύόρον ἢ πέτρον διάπυρον εἶναι τὸν ἥλιον».
21, 8 [Ὁ. 861] Ἀ. χὐλλωκλ διδν, Πελοποννήσου. 38, 2 [Ὁ. 862] Α. ἀνταπώσει

10

1ὅ

820 46. ΑΝΑΧΑΘΌΒΑΝ

τοῦ πρὸς ταῖς ἄρκτοις ἀέρος, ὃν αὐτὸς συνωθῶν ἐχ τῆς πυχνώσεως ἰσχυρο-
ποιεῖ [πᾶπι]. τροπὴν ἡλίον γίγνεσϑα!.

18. ΧΈκΟΡΗ. Μοον. 1 1, ὃ ὅλως δὲ τῶν οὐρανίων ἧι ἕχαστα ὃ ϑεὸς
μηχανᾶται φροντιστὴν γέννεσϑαὶ ἀπέτρεπεν" ἜΠ κινδυνεῦσαι δ᾽ ἄν ἔφη χαὶ
παραφρονῆσαι τὸν ταῦτα μεριμνῶντα οὐδὲν ἧττον ἢ Α. παρεφρόνησεν ὃ μέγι-
στον φρονήσας ἐπὶ τῶι τὰς τῶν ϑεών μηχανὰς ἐξηγεῖσϑαι. ἐχεῖνος γὰρ λέγων
μὲν τὸ αὐτὸ εἶναι πῦρ τε καὶ Ἶλιον ἠγνόει, ὅτι τὸ μὲν πῦρ οἱ ἄνϑρωποι
ῥαιδίως χαϑορῶσιν, εἰς δὲ τὸν ἥλιον οὐ δύνανται ἀντιβλέπειν, καὶ ὑπὸ μὲν
τοῦ ἡλίου χκαταλαμπόμενοι τὰ χρώματα μελάντερα ἔχουσιν, ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς
οὔ' ἡγνόει ὁὲ καὶ ὅτι τῶν ἐχ τῆς γῆς φυομένων ἄνευ μὲν ἡλίου αὐγῆς οὐδὲν
δύναται καλῶς αὔξεσϑαι, ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς ϑερμαινόμενα πάντα ἀπόλλυται"
φάσχων δὲ τὸν ἥλιον λέϑον διάπυρον εἶναι καὶ τοῦτο ἡγνόει, ὅτι λίϑος μὲν ἐν
πυρὶ ὧν οὔτε λάμπει οὔτε πολὺν χρόνον ἀντέχει, ὃ δὲ ἥλιος τὸν πάντα χρόνον
πάντων λαμπρότατος ὧν διαμένει. ΑἸπτθτ. 46 ὁδοῖο Α 8. 210Ρ24 Α(. δὲ κατα-
κέχρηται τῶι ὀνόματι τούτωι [πϑπι]. αἰϑήρ] οὐ καλῶς. ὀνομάζει γὰρ αἰϑέρα ἀντὶ
πυρός [νρὶ. ἔτ. 1 ἀπὰ δέϊοι!. ϑτμερι,. 5. ἃ. 5(. 119,2 αἰτιᾶται δὲ τὸν ᾿Αναξαγόραν
οὐ καλῶς ἐτυμολογήσαντα τὸ τοῦ αἰϑέρος ὄνομα ἀπὸ τοῦ αἴϑειν, δ ἐστι τὸ
καίειν, καὶ διὰ τοῦτο ἐπὶ τοῦ πυρὸς αὐτῶι χρώμενον.

14. [4Ξ|91.} ῬΙΟΌΙ. ΧΙ 88. 90851 διὰ τί εὐηχοωτέρα ἡ νὺξ τῆς ἡμέρας
ἐστίν; πότερον, ὥσπερ ᾿Α4. φησί, διὰ τὸ τῆς μὲν ἡμέρας σίζειν χαὶ ψοφεῖν τὸν
ἀέρα ϑερμαινόμενον ὑπὸ τοῦ ἡλίου, τῆς δὲ νυχτὸς ἡσυχίαν ἔχειν ἅτε ἐχλελοι-
πότος τοῦ ϑερμοῦ; Ῥιστ. ααδοβί. οουν. ΠῚ 8, 8. 122 Α ᾿ἀναξαγόραν ὕπο τοῦ
ἡλίου λέγοντα χινεῖσϑαι τὸν ἀέρα χίνησιν τρομώδη καὶ παλμοὺς ἔχουσαν, ὡς
δῆλον ἐστι τοῖς διὰ τοῦ φωτὸς ἀεὶ διάιττουσι ψήγμασι μικροῖς χαὶ ϑραύσμα-
σιν, ἃ δή τινες τίλας καλοῦσιν" ταῦτ᾽ οὖν φησιν ὃ ἀνὴρ πρὸς τὴν ϑερμότητα
σίζοντα καὶ ψοφοῦντα δι᾽ ἡμέρας δυσηχόους τῶι ψόφωι τὰς φωνὰς ποιεῖν,
νυχτὸς δὲ φαίνεσϑαι [ὑφίεσϑαι Ὠδιῃποι] τὸν σάλον αὐτῶν χαὶ τὸν ἦχον.

16. ῬΒοσι, ἰῃ Τί. ρ᾿. 624 β΄ .η. Πλάτων [ρ. 380) ... τὴν εἰς τὸν χόσμον
πρόοδον αὐτῶν [πϑπ|]. ἡλίου καὶ σελήνης} ὡς συνημμένην παραδέδωχε. καὶ
οὐδὲ ταύτης ἦρξεν αὐτὸς τῆς ὑποθέσεως, ἀλλ᾽ 4. τοῦτο πρῶτος ὑπέλαβεν, ὡς
ἡστόρησεν Εὔδημος [ἴγ. 98].

16. ῬΙΑΥ. μασι. Ρ. 409Α ὃ ἐχεῖνος νεωστὶ ἔλεγεν [ΑΠ8χ.], ὅτι ἦ σελήνη
ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἔχει τὸ φῶς. (409Β) νέον δέ που χαὶ ἕνον ἀεί ἐστι περὶ τὴν
σελήνην τοῦτο τὸ φῶς, εἴπερ ἀληϑῆ οἱ ᾿ἀναξαγόρειοι λέγουσι" χύχλωι γάρ πον
ἀεὶ αὐτὴν περιὼν νέον ἀεὶ ἐπιβάλλει, ἕνον δὲ ὑπάρχει τὸ τοῦ προτέρον μηνός.

11. ὅσῃοι, Αβροιχ, 1 498 τὴν δὲ σελήνην ὁ αὐτὸς Α. χώραν πλατεῖαν
ἀποφαίνει, ἐξ ἧς δοχεῖ ὃ Νεμεαῖος λέων πεπτωχέναι. ΔἘτ. 1 2ὅ, 9 [Ὁ. 356]
Ἀ. χαὶ Δημόχριτος στερέωμα διάπυρον ἔχον ἐν ἑδαυτῶι πεδία χαὶ ὄρη καὶ
φάραγγας 80. τὴν σελήνην]. 80,2 [Ὁ. 861] 4. ἀνωμαλότητα συγχρίματος διὰ
τὸ ψυχρομιγὲς ἅμα καὶ γεῶδες, τὰ μὲν ἐχούσης ὑψηλὰ τὰ δὲ ταπεινὰ τὰ δὲ
κοῖλα. καὶ παραμεμῖχϑαι τῶι πυροειδεῖ τὸ ζοφῶδες, ὧν τὸ πάϑος ὑποφαίνει τὸ
σχιερόν᾽ ὅϑεν ψευδοφανῆ λέγεσϑαι τὸν ἀστέρα [π. σελήνην, ναὶ. 3.129 .21]. 28, ὅ
[Ὁ. 868] Θαλῆς πρῶτος ἔφη ὑπὸ τοῦ ἡλίου φωτίζεσϑαι... . Ά.. ὁμοίως. 39,8.
[Ὁ. 860, 418 Ῥοβοἰἀοπίοβ) Θαλῆς, (4. ... τοῖς μαϑηματιχοῖς συμφώνως τὰς μὲν μη-
γνιαίους ἀποχρύψεις συνοδεύουσαν αὐτὴν ἡλίωι καὶ περιλαμπομένην ποιεῖσθαι, τὰς
δ᾽ ἐκλείψεις εἰς τὸ σκίασμα τῆς γῆς ἐμπίπτουσαν, μεταξὺ μὲν ἀμφοτέρων τῶν ἀστέ-
ρων γενομένης, μᾶλλον δὲ τῆς σελήνης ἀντιφραττομένης. Ἀ4.., ὥς φησι Θέοφραστος
[Ρ᾿γβ. ορ. ἔν. 19) χαὶ τῶν ὑποχάτω τῆς σελήνης ἔσϑ'᾽ ὅτε σωμάτων ἐπιπροσϑούντω».

10

40

Α. 12--86. ΓΕΗΒΕ,. 821

18. ΔἘπτ. ΠΊ16θ. 1 (Ὁ. 845] ᾿4., Δημόκριτος, Κλεάνϑης ἀπ. ἀνατολῶν ἐπὶ
δυσμὰς φέρεσϑαι πάντας τοὺς ἀστέρας.

19. ΑΟΗτα, ἰδδρ. ἰπ Ατϑδί, 1, 18 3. 40, 26 Μαδδα. τοὺς ἀστέρας δὲ ζῶια
εἶναι οὔτε ᾿Αναξαγόραι οὔτε Δημοχρίτωι ἐν τῶι Μεγάλωι διαχόσμωι δοκεῖ.

80. Απιρτ. Μούβοσοὶ. Α 8. 846425 οἱ δὲ περὲ ᾿Αναξαγόραν χαὶ δΔημόχριτον
φῶς εἶναι τὸ γάλα λέγουσιν ἄστρων τινῶν᾽ τὸν γὰρ ἥλιον ὑπὸ τὴν γῆν φερό-
μενον οὐχ ὁρᾶν ἕνα τῶν ἄστρων. ὅσα μὲν οὖν περιορᾶται ὑπ᾽ αὐτοῦ, τού-
των μὲν οὐ φαίνεσϑαι τὸ φῶς (χωλύεσϑαι γὰρ ὑπὸ τῶν τοῦ ἡλίου ἀκτίνων)"
ὅσοις δ᾽ ἀντιφράττει ἡ γῆ ὥστε μὴ ὁρᾶσϑαι ὑπὸ τοῦ ἡλίου, τὸ τούτων οἰχεῖον
φῶς φασιν εἶναι τὸ γάλα. ΑἘπτ. ΠῚ, ὅ [Ὁ. 866] (περὶ τοῦ γαλαξίου κύχλου)
Ἀ. τὴν σκιὰν τῆς γῆς κατὰ τόδε τὸ μέρος ἴστασϑαι τοῦ οὐρανοῦ, ὅταν ὑπὸ
τὴν γῆν ὃ ἥλιος γενόμενος μὴ πάντα περιφωτίζηι.

81, ΑΒιβτ. Μοίθοσοὶ. 4.6. 8342526 περὶ δὲ χομητῶν.... ᾿Α. μὲν οὖν χαὶ Δημό-
κριτὸς φασιν εἶναι τοὺς κομήτας σύμφασιν τῶν πλανήτων ἀστέρων, ὅταν διὰ
τὸ πλησίον ἐλϑεῖν δόξωσι ϑιγγάνειν ἀλλήλων. Αππ. ΠΙ 2, 2 (Ὁ. 8366] ᾿4., δΔημό-
χριτος σύνοδον ἀστέρων δυεῖν ἢ καὶ πλειόνων χατὰ συναυγασμόν. Ὑρὶ. βσποι,.
ΑΒΑΞ. Ρ. δ45, 20Μ.

82. Αττ. ΠΙ 2, 9 [Ὁ. 861) ᾿4. τοὺς χαλουμένους διαάιττοντας ἀπὸ τοῦ
αἰϑέρος σπινϑήρων δίχην χαταφέρεσϑαι" διὸ χαὶ παραντίχα σβέννυσϑαι.

88. ὅκν. Ναί, αυ. ΥἹ[ ὅ, 8 Ολαγηιαηευ χσμοόφμα ἴθ 60 ἴἀδγο, φιοῆι 606 ο0-
"πο οορλροδμῖί, αἱ ἀπασαφογαε υἱϑμηι σγαηᾶς ἑπδοϊλέμηιφψις οαοῖο ἰνοη ἡκαρηῖ-
ἐμάμιο απερίας ἰγαδὶϑ εἰ ἰὰ Ὀ6Ὶ ηιμεϊΐοβ ἀ68 {ιεἰδὶ886.

84. ΑΒιβυ. Μοίϑθοσοὶ. Β 9 (περὶ ἀστραπῆς καὶ βροντῆς) 3869}14 [Π808
Επιροᾶ. οα. 21 Α 68 Κ. 111, 24] 4. δὲ τοῦ ἄνωϑεν αἰϑέρος, ὃ δὴ ἐκεῖνος καλεῖ
πῦρ, χατενεχϑὲν ἄνωϑεν χάτω. τὴν μὲν οὖν διάλαμψιν ἀστραπὴν εἶναι τούτου
τοῦ πυρός, τὸν δὲ ψόφον ἐναποσβεννυμένου καὶ τὴν σίξιν βροντήν, ὡς χαϑά-
περ φαίνεται χαὶ γιγνόμενον, οὕτω χαὶ πρότερον τὴν ἀστραπὴν οὖσαν τῆς
βροντῆς. ΔΕτ. ΠῚ 8, 4 [Ὁ. 868] ὅταν τὸ ϑερμὸν εἰς τὸ ψυχρὸν ἐμπέσηι (τοῦτο
δ᾽ ἐστὶν αἰϑέριον μέρος εἰς ἀερῶδες), τῶι μὲν ψόφωι τὴν βροντὴν ἀποτελεῖ,
τῶι δὲ παρὰ τὴν μελανίαν τοῦ νεφώδους χρώματι τὴν ἀστραπήν, τῶι δὲ πλή-
ϑει χαὶ μεγέϑει τοῦ φωτὸς τὸν χεραυνόν, τῶι δὲ πολυσωματωτέρωι πυρὶ τὸν
τυφῶνα, τῶι δὲ νεφελομιγεῖ τὸν πρηστῆρα. ϑΈΚΝΕΟ. Ναῖ, σὰ. Π| 12, 8 4. αἱὲέ
ἐδιρη, [πάχη]. ἐφσηεηι} 6 αεἴλογε αἀἰδέιϊϊαγε οἰ δα ἑαπέο αἀγάογε οαοἰὰ ηρεϊξα ἀοοίάογο,
φῶς πδοὸδ αὐμ ἐποίιιϑα ομδίοαίαπί. 11 19 [πδοὴ Απαχίτδηᾶσοβ 8. 8. 19 ἢ, 28]
ΑπασασοΥαδ [πᾶ88. ἀπασαπάγοϑ) αἷξ: οπιπῖα ἰδία δὶς Πεογὶ, αἱ ἐσ αοἴξογε αἰχμα υἱδ
ἴῃ ἱπζεγίογα ἀεδοεπάαί: ἑΐα ἱρπὶθ ἱπιραοίμϑ πμδίδιιδ Κγἱρὶ δ δοπαί. αὐ ομηι ἐΠα8
ἑηἰογδοϊαὐί, {μἰσεΐ οἱ ἡμποῦ υἱϑ ἐσπόμηι βισμγαΐξίοηαθ ζαοὶξ, πιαῖον Γμϊηνίηα.

8ὅ. Α-τ. ΠΠ 4,2 [Ὁ. 8311] 4. νέφη μὲν χαὶ χιόνα παραπλησίως [πᾶτα!οἢ
ἄσπι Απαχίτηθηθθ 85. 24 π. 18], χάλαζαν δ᾽ ὅταν ἀπὸ τῶν παγέντων νεφῶν προ-
ὠσϑῆι τινὰ πρὸς τὴν γῆν, ἃ δὴ ταῖς χαταφοραῖς ἀποψυχρούμενα στρογγυλοῦ-
σϑαι. ΑΒιοτ, Μοίθογοϊ. ἃ 12 (ἄρον Ηαροὶ) 848Ρ18 ὁ μὲν γὰρ [πᾶπι]. Απαχδρ᾽]
ὅταν εἰς τὸν ψυχρὸν ἀέρα ἐπανέλθηι [πᾶπι]. τὸ νέφος], φησὶ τοῦτο πάσχειν,
ἡμεῖς δ᾽ ὅταν εἰς τὸν ϑερμὸν κατέλϑηι.

86. Αὕῖ. ΠῚ δ, 11 (περὶ ἔριδος) [Ὁ. 813] 4. ἀνάχλασιν ἀπὸ νέφους πυχνοῦ
τῆς ἡλιαχῆς περιφεγγείας, καταντιχρὺ δὲ τοῦ κατοπτρίζοντος αὐτὴν ἀστέρος
διὰ παντὸς ἵἴστασϑαι. παραπλησίως δὲ αἰτιολογεῖται τὰ καλούμενα παρήλια
γινόμενα δὲ χατὰ τὸν Πόντον.

Ὠ]10916, Ἐτασαι. ἃ. οσδοῖςσ. 21

δ

10

1ὅ

20

20

80

8ὅ

40

822 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΒ

81. ΕΧΟ. ΑΒΤΒΟΝ. οοἀ. δῇ. 881 [04. Μαδθ8 Αγαίφα 143] ὅτι οὔτε χοίλη ἡ
γῆ ὡς Δημόκριτος οὔτε πλατεῖα ὡς ᾿Α.

88. ΑΒΙ81. ἂο οϑοῖο Β 18. 2969 ὥστ᾽ εἰ βίαι γὺν ἥ γῆ μένει, καὶ συνῆλ-
ϑὲεν ἐπὶ τὸ μέσον φερομένη διὰ τὴν δίνησιν᾽ ταύτην γὰρ τὴν αἰτίαν πάντες
λέγουσιν ἐκ τῶν ἐν τοῖς ὑγροῖς χαὶ περὶ τὸν ἀέρα συμβαινόντων" ἐν τούτοις
γὰρ ἀεὶ φέρεται τὰ μείζω χαὶ τὰ βαρύτερα πρὸς τὸ μέσον τῆς δίνης. διὸ δὴ καὶ
τὴν γῆν πάντες ὅσοι τὸν οὐρανὸν γεννῶσιν, ἐπὶ τὸ μέσον συνελϑεῖν φασιν.
ΞεΡΊ,. Ζ. ἃ, δι, 611, 28 οἱ μὲν πλεῖστοι ἐπὶ τοῦ μέσου κεῖσϑαι λέγουσι τὴν γῆν,
ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς ... καὶ 4. ὅ20,28 τῶν λεγόντων μένειν αὐτὴν ἀνεχομένην
ὑπὸ τοῦ ὑποχειμένον ἀέρος, ὃν ἐπιπωματίζει πλατεῖα οὖσα χαὶ τυμπανοειδὴς
ἡ γῆ οὐ συγχωρεῖ ἀναχωρεῖν. οὕτω δὲ ᾿Αναξιμένης χαὶ ᾿Α. καὶ Δημόκριτος
ἐδόχουν λέγειν. αὶ. ΑΕΙΒΤ. ἂθ οβοῖο Β 18 οὔϑῃ Κ. 24 π. 20.

89. Απιβτ. Μοίθοσοὶ. Β 1. 8366514 περὶ ὀὲ σεισμοῦ χαὶ χινήσεως γῆς . - -
419 ᾿4. μὲν οὖν φησι τὸν αἰϑέρα πεφυχότα φέρεσϑαι ἄνω, ἐμπίπτοντα δ᾽ εἰς
τὰ χάτω τῆς γῆς χαὶ τὰ χοῖλα κινεῖν αὐτήν᾽ τὰ μὲν γὰρ ἄνω συναληλίφϑαι
διὰ τοὺς ὄμβρους, ἐπεὶ φύσει γε πᾶσαν ὁμοίως εἶναι σομφήν, ὡς ὄντος τοῦ
μὲν ἄνω τοῦ δὲ χάτω τῆς ὅλης σφαίρας χαὶ ἄνω μὲν τούτου ὄντος τοῦ μορέου
ἐφ᾽ οὗ τυγχάνομεν οἰχοῦντες, χάτω δὲ ϑατέρου... "581 χαὶ τὸ λέγειν μὲν ὡς
διὰ τὸ μέγεϑος ἐπὶ τοῦ ἀέρος μένει, σείεσϑαι δὲ φάσχειν τυπτομένην χάτωϑεν
ἄνω δι᾿ ὅλης: πρὸς δὲ τούτοις οὐθὲν ἀποόίδωσι τῶν συμβαινόντων περὶ τοὺς
σεισμοὺς. ΑἘΤ. ΠῚ 15, 4 (περὶ σεισμῶν γῆς) [Ὁ. 819]. 4. ἀέρος ὑποδύσει τῆι
μὲν πυχνότητι τῆς ἐπιφανείας προσπίπτοντος, τῶι δὲ ἔχκρισιν λαβεῖν μὴ δὺύ-
γασϑαι τρύμωι τὸ περιέχον χραδαίνοντος. ὅκν. Ναί. αὰ. Υ] 9, 1 ἰσῆοηι οαιιδαηι
μιοΐμβ [πᾶ]. ἐφγγα Ὁ) φμΐάανι οὐ σιίάαηι πο (μπίοανι σαυϑαρα) ἱμαλοαπέ. ἴπ-
γγηὴδ Α. χυὲ εοαἰδέϊηναΐ δἰ Ῥ΄ΘΉΕ δὰ οαὐϑα εἰ αἶγα οοπομῖ εἰ ἑεγγαηι, ΟἸῈ
ὁπ ἐπ ογίονε ραγίε “ρίγιιιϑ ογαδϑοι ἀδγαὰ οὐ ἵπι εδε8 οοαοΐμης ἐαάοηι υἱ, σμα αρμὰ
φ08 φιογμς πμδέα Κγαησὶ 8οϊεηΐ, γωρὶέ, οἱ ἰστῖδ 65 ἦοσ οοἰϊέϑιι ποιδίμι οὐγϑμχμςε
εἰἐδὶ αογὶβ οηυομῖί. ἢΐο ἴρϑε ἐπ οὗυϊα ἐπομγγὶξ οαἰδιθ φιαεγοηδ αἋο αξυοϊϊἐξ γε-
γμρπαπέϊα, ἀοῆεο ἈΕῚ απριδίμηι ατιΐ παοσίμδ ε8ὲ υἱαηι ἐσοιμπαὶ αα οαείιι αὐξ υἱ εἶ
ἐπεγία ζεοι, ὙΩὶ. ΑΜΜ. Μδτο. ΧΥ͂ΙΙ 1, 11.

90. Αξτ. ΠΙ 16, 2 (περὶ ϑαλάττης πῶς συνέστη χαὶ πῶς ἐστι πιχραὶ
[Ὁ. 381] Α.. τοῦ χατ᾿ ἀρχὴν λμιμνάζοντος ὑγροῦ περικαέντος ὑπὸ τῆς ἡλιακῆς
περιφορᾶς καὶ τοῦ λεπτοτάτου ἐξατμισθέντος εἰς ἁλυχίδα χαὶ πιχρίαν τὸ
λοιπὸν ὑποστῆναι. ΑΥΤιχ. ἴῃ τηούροσ. τ, 11 (σοὶ ΔΌΒ ΤΒΘΟΡΗν. ἔν. 28 Ὁ. 495)
τρίτη δὲ δόξα περὶ ϑαλάσσης ἐστὶν ὡς ἄρα τὸ ὕδωρ τὸ διὰ τῆς γῆς διηϑου-
μενον καὶ διαπλῦνον αὐτὴν ἁλμυρὸν γίνεται τῶι ἔχειν τὴν γῆν τοιούτους χυ-
μοὺς ἐν αὐτῆι οὗ σημεῖον ἐποιοῦντο τὸ χαὶ ἅλας ὀρύττεσϑαι ἐν αὐτὴ καὶ
γίτρα" εἶναι ὀὲ καὶ ὀξεῖς χυμοὺς πολλαχοῦ τῆς γῆς. ταύτης πάλιν τῆς δόξης
ἐγένετο ᾿Αναξαγόρας τε καὶ Μητρόδωρος.

91. ΑἘτ. ΓΝ 1,8 [Ὁ. 228. 385] ὕδον αἷο ὕσβδοδο ἀδθὺ ΝΙ δοῦν 116: Ἦ. ἐχ
τῆς χιόνος τῆς ἕν τῆι Αἰϑιοπίαι τηχομένης μὲν τῶι ϑέρει, ψυχομένης δὲ τῶι
χειμῶνι. Ὑρὶ. ΑΒιδτ. ἀθ ΝΙΪΟ ἔν. 248 Ρ. 198, 1 οβθ. ϑὅὲν. Ναϑί. αα. ΤΥ 2, 11 4, αἱὲ
ἐς Αεἰλιορίας ἐσθ δοϊμίαϑ πέυοδ αὦ Νέον πδαυια ἀδομγγενο. ἐπ οαάεηι ορὶπίοης
οπιηὶδβ υεἰμιδίαϑ {ἰΐ. ἤο. Αοδολ ει [ΘΌΡΡΙ. δ68 ΥΥ., ἔτ. 298 Ν 1 ϑορλοοῖδδ [ἔτ. 197],

46 Τμνὲρίἀε8 [Η6]. 8, ἔτ. 228] ἐγασειιΐ, Ῥαρορβθα Ηξπον. Π 22 ἡ ὁὲ τρίτη 1 τῶν ὁδῶν

πολλὸν ἐπιεικεστάτη ἐοῦσα μάλιστα ἔψευσται" λέγει γὰρ δὴ οὐδ᾽ αὕτη οὐδέν,
φαμένη τὸν Νεῖλον ῥεῖν ἀπὸ τηχομένης χιόνος.

1

10

20

20

80

δῦ

4

Α. 81---95. ΕΗΒ Ε. 828

92. ΤΗΕΟΡΗΕ. ἀθ 56ῃ8. 21. [Ὁ.Ψ ὅ07) Ἀ. δὲ γίνεσϑαι μὲν τοῖς ἐναντίοις τὸ
γὰρ δμοιον ἀπαϑὲς ὑ ὑπὸ τοῦ ὁμοίου, καϑ᾽ ἑχάστην ὁ᾽ ἰδίαι πειρᾶται ὀιαριϑμεῖν.
ὁρᾶν μὲν γὰρ τῆι ἐμφάσει τῆς κόρης, οὐκ ἐμφαίνεσθαι δὲ εἰς τὸ ὁμόχρων,
ἀλλ᾽ εἰς τὸ διάφορον. καὶ τοῖς μὲν πολλοῖς μεϑ᾽ ἡμέραν, ἐνίοις δὰ νύχτωρ
εἶναι τὸ ἀλλόχρων᾽ διὸ ὀξυωπεῖν τότε. ἁπλῶς δὲ τὴν νύχτα μᾶλλον ὁμόχρων
εἶναι τοῖς ὀφϑαλμοῖς. ἐμφαίνεσθαι δὲ μεϑ᾽ ἡμέραν, ὅτι τὸ φῶς συναίτιον
τῆς ἐμφάσεως" τὴν δὲ χρόαν τὴν χρατοῦσαν μᾶλλον εἰς τὴν ἑτέραν ἐμφαίνε-
σϑαι [εἰς]. τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον χαὶ τὴν ἁφὴν χαὶ τὴν γεῦσιν χρίνειν" τὸ
γὰρ ὁμοίως ϑερμὸν χαὶ ψυχρὸν οὔτε ϑερμαίνειν οὔτε ψύχειν πλησιάζον οὐδὲ
δὴ τὸ γλυχὺ χαὶ τὸ ὀξὺ δι᾿ αὐτῶν γνωρίζειν, ἀλλὰ τῶι μὲν ϑερμῶι τὸ ψυ-
χρόν, τῶι δ᾽ ἁλμυρῶι τὸ πότιμον, τῶι δ᾽ ὀξεῖ τὸ γλυχὺ χατὰ τὴν ἔλλειψιν
τὴν ἑχαάστον᾽ πάντα γὰρ ἐνυπάρχειν φησὶν ἐν ἡμῖν. ὡσαύτως ὁὲ καὶ ὀσφραί-
γεσϑαι καὶ ἀχούειν τὸ μὲν ἅμα τῆι ἀναπνοῆι, τὸ δὲ τῶι διικνεῖσθαι τὸν ψό-
φον ἄχρι τοῦ ἐγχεφάλου" τὸ γὰρ περιέχον ὀστοῦν εἶναι χοῖλον, εἰς ὃ ἐμπί-
πτειν τὸν ψόφον. ἅπασαν δ᾽ αἴσϑησιν μετὰ λύπης, ὅπερ ἂν ὁόξειεν ἀχό-
λονυϑον εἶναι τῆι ὑποϑέσει" πᾶν γὰρ τὸ ἀνόμοιον ἁπτόμενον πόνον παρέχει.
φανερὸν δὲ τοῦτο τῶι τε τοῦ χρόνου πλήϑει καὶ τῆι τῶν ἀαἰσϑητῶν ὑπερβολῆι.
τά τε γὰρ λαμπρὰ χρώματα χαὶ τοὺς ὑπερβάλλοντας ψόφους λύπην ἐμποιεῖν
καὶ οὐ πολὺν χρόνον δύνασϑαι τοῖς αὐτοῖς ἐπιμένειν. αἰσϑητιχώτερα δὲ τὰ
μείζω ζῶια χαὶ ἁπλῶς εἶναι χατὰ τὸ μέγεϑος {τῶν αἰσϑητηρίων) τὴν αἴσϑη-
σιν. ὅσα μὲν γὰρ μεγάλους χαὶ χαϑαροὺς χαὶ λαμπροὺς ὀφϑαλμοὺς ἔχει,
μεγάλα τε χαὶ πόρρωϑεν ὁρᾶν, ὅσα δὲ μικρούς, ἐναντίως. ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
τῆς αχοῆς. τὰ μὲν γὰρ μεγάλα τῶν μεγάλων χὰὶ τῶν πόρρωθεν ἄχοῦειν,
τὰ δ᾽ ἔλαττω λανϑάνειν, τὰ δὲ μιχρὰ τῶν μιχρῶν καὶ τῶν ἐγγύς. καὶ ἐπὶ τῆς
ὑσφρήσεως ὁμοίως" ὄζειν μὲν γὰρ μᾶλλον τὸν λεπτὸν ἀέρα, ϑερμαινόμενον
μὲν γὰρ χαὶ μανούμενον ὄζειν. ἀναπνέον δὲ τὸ μὲν μέγα ζώιον ἅμα τῶι
μανῶι χαὶ τὸν πυχνὸν ἕλχειν, τὸ δὲ μιχρὸν αὐτὸ τὸν μανόν᾽ διὸ καὶ τὰ με-
γάλα μᾶλλον αἰσϑάνεσϑαι. χαὶ γὰρ τὴν ὀσμὴν ἐγγὺς εἶναι μᾶλλον ἢ πόρρω
διὰ τὸ πυχνοτέραν εἶναι, σχεδαννυμένην δὲ ἀσϑενῆ. σχεδὸν δὲ ὡς εἰπεῖν οὐχ
αἰσϑάνεσϑαι τὰ μὲν μεγάλα τῆς λεπτῆς ἀέρος, τὰ δὲ μιχρὰ της πυχνῆς.

Ἂ. μὲν οὖν, ὥσπερ ἐλέχϑη, χοινήν τινὰ ταύτην χαὶ παλαιὰν δόξαν ἀναφέρει.
πλὴν ἴδιον ἐπὶ πάσαις λέγει ταῖς αἰσϑήσεσι καὶ μάλιστα ἐπὶ τῆι ὄψει, διότι τὸ
μέγα αἰσϑανόμενον ἔστιν, οὐ δηλοῖ δὲ τὰς σωματικωτέρας αἰσϑήσεις ...
χαὶ γὰρ ᾿Α4. ἁπλῶς εἴρηχε περὶ αὐτῶν [πᾶτη], τῶν χρωμάτων].

98. ΑΕΤΟ ΙΝ 8,1 (εἰ σῶμα ἡ ψυχὴ καὶ τίς ἡ οὐσία αὐτῆς) [Ὁ. 381) ᾿ἦνα-
ξιμένης, .4.. ᾿Αρχέλαος, Διογένης ἀερώδη. ὅ, 11 [Ὁ. 392] Πυϑαγόρας, ᾿Α... ϑύυ-
ραϑεν εἰσχρίνεσϑαι τὸν νοῦν. Ἴ, 1 [Ὁ. 392 Νοίθ)] Πυϑαγόρας μὲν καὶ Α4. καὶ
Διογένης .. . ἄφϑαρτον εἶναι τὴν ψυχὴν ἀπεφήναντο. Υα!. 9, 6 [οὐθὰ Κα. 180, 88].

94. ΑΒιθτ. ΕἾΝ. ΝΊς. Η 16. 1154} 1 ἀεὶ γὰρ πονεῖ τὸ ζῶιον ὥσπερ χαὶ οἵ
φυσιολόγοι μαρτυροῦσι τὸ δρᾶν, τὸ ἀχοίειν φάσχοντες εἶναι λυπηρόν. ΑΒ088.
φ. ἃ, Κι. Κ. 1656, 14 ὃ γὰρ ᾿Α4. ἔλεγεν ἀεὶ πονεῖν τὸ ξώεον διὰ τῶν αἰσϑήσεων.
ταῦτα δὲ οὐχ ὡς συγχατατιϑέμενος λέγει; ἀλλ᾽ ἱστορῶν, ἐπεὶ οὐκ ἐδόχει γε
αὐτοῖς ἀεὶ ἐν πόνωι εἶναι τὸ ζώιον. καὶ τὸν ᾿ἀναξαγόραν αἰτιᾶται, (ὡς καὶ) Θεό-
φραστος ἐν Ἠϑιχοῖς, λέγων ὅτι ἐξελαύνει ἡδονὴ λύπην ἡ γε ἐναντία χελ.
ΠΟ. Ατίβιοί, τγοϊζοσοσ Αὐυβίθησθηρ. Αττ. ΙΥ͂ 9, 16 [Ὁ. 398] (4. πᾶσαν αἴσϑησιν
μετὰ πόνον.

96. ϑεχτ. δᾶγν. πηδίδι. 11 139 οὐχοῦν χαὶ χατὰ τοῦτον [οι ο τὶ) ὁ λόγος
ἐστὶ χριτήριον, ὃν 'γνησίην γνώμην᾽ χαλεῖ. 140 Διότιμος δὲ τρία κατ᾽ αὐτὸν

21}

21

- 59

ιὺ

8ὅ

40

4

824 486.ὈἨ ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΝ

ἔλεγεν εἶναι χριτήρια τῆς μὸν τῶν ἀδήλων καταλήψεως τὰ φαινόμενα, ὥς φησιν
Α.. ὃν ἐπὶ τούτοις Δημόχριτος ἐπαινεῖ, ζητήσεως δὲ τὴν ἔννοιαν... ., αἱρέσεως
δὲ καὶ φυγῆς τὰ πάϑη.

906. Απτ ΓΥ 9,1 [Ὁ. 396] 4. Δημόχριτος . .. ψευδεῖς εἶναι τὰς αἰσϑήσεις.

91. βεστ. Ῥυσχσίι. γροῖ, 1 838 νοούμενα δὲ φαινομένοις [πᾶπι]. ἀντιτίϑεμεν)
ὡς ὁ Ἀ. τῶι λευχὴν εἶναι τὴν χιόνα ἀντετίϑει ὅτι ἡ χιὼν ὕδωρ ἐστὶ πεπηγός,
τὸ δὲ ὕδωρ ἐστὶ μέλαν, καὶ ἣ χιὼν ἄρα μέλαινά ἐστιν. Οτο. Αολᾶ, Π 81, 100
[αοἰϊδογομα ογὶξ, οὐ αἴδανε ἐ686 τΐυδηι ργοδεί, γμαηι ἐναΐ Α4., φιὶ ἰὰ πο τιρᾶο ἕξα
ἐδ8ὲ ποραδαΐξ, δε δἰδὶ, φμΐα δοῖγεΐ ἀσμαηὶ τλσγαηη 6886, ὠπὧξ Πα οοπογεία ἐδϑεῖ,
αἴδανι ἔρϑαθὶ 6886 π6 υἱάεγὶ φυδάφηι.

98. ὅσηοσ, Ηομ. (Α) χὰ Π 161 μέλαν ὕδωρ: Ἀ. ὅτι φύσει μέλαν" καὶ γοῦν
ὁ χαπνὸς μέλας ἐστὶν ἐκ τοῦ ὕδατος τῶν ξύλων ἀνιέμενος.

99. ΑΒΙΒΤΟΣ. ἀθ δηΐπια Α 23. ὑ. 404526 ὁμοέως δὲ χαὶ ᾿Αναξαγόρας ψυχὴν
εἶναι λέγει τὴν χινοῦσαν, χαὶ εἰ τις ἄλλος εἴρηκεν, ὡς τὸ πᾶν ἐκίνησε νοῦς.

100. -- -- Α 2. 404}1 Ἀ.. δ᾽ ἧττον διασαφεῖ περὶ αὐτῶν πολλαχοῦ μὲν γὰρ
τὸ αἴτιον τοῦ χαλῶς καὶ ὀρϑῶς τὸν νοῦν λέγει, ἑτέρωθι δὲ τοῦτὸν εἶναι τὴν
ψυχήν᾽ ἐν ἅπασι γὰρ ὑπάρχειν αὐτὸν τοῖς ζαάδοις χαὶ μεγάλοις καὶ μικροῖς
καὶ τιμίοις καὶ ἀτιμοτέροις. οὐ φαίνεται δ᾽ ὅ γε χατὰ φρόνησιν λεγόμενος
νοῦς πᾶσιν ὁμοίως ὑπάρχειν τοῖς ζώιοις, ἀλλ᾽ οὐδὲ τοῖς ἀνθρώποις πᾶσιν.
400518 Ἁ. δ᾽ ἔοικε μὲν ἕτερον λέγειν ψυχήν τε καὶ νοῦν ... χρῆται δ᾽ ἀμφοῖν
ὡς μιᾶι φύσει, πλὴν ἀρχήν γε τὸν νοῦν τίϑεται μάλιστα πάντων᾽ μόνον γοῦν
φῆσιν αὐτὸν τῶν ὄντων ἁπλοῦν εἶναι καὶ ἀμιγῆ τε καὶ καϑαρόν. ἀποδίδωσι
δ᾽ ἄμφω τῆι αὐτῆι ἀρχῆι, τό τε γιγνώσκειν χαὶ τὸ κινεῖν, λέγων νοῦν κινῆσαι
τὸ πᾶν. Τὶ 4. 429518 ἀνάγχη ἄρα, ἐπεὶ πᾶντα νοεῖ, ἀμιγῆ εἶναι ὥσπερ φησὶν
Α.. [ἔγ. 12], ἵνα χρατῆε, τοῦτο δ᾽ ἔστιν ἵνα γνωρίζηι.

101. ΑΕτ᾿ Υ͂ 20, 8 [Ὁ. 452] (4. πάντα τὰ ξώια λόγον ἔχειν τὸν ἐνεργητι-
χόν, τὸν δ᾽ οἱονεὶ νοῦν μὴ ἔχειν τὸν παϑητιχὸν [, τὸν λεγόμενον τοῦ νοῦ
δρμηνέα.

102. ΑΒιϑτ. ἀθ ρατίϊ. δηΐπιαὶ. Δ 10. 6811 ᾿Α4. μὲν οὖν φησι διὰ τὸ χεῖρας
ἔχειν φρονιμώτατον εἶναι τῶν ζώιων ἀἄνϑρωπον" εὔλογον δὲ διὰ τὸ «Φρονιμῶς-
τατον εἶναι χεῖρας λαμβάνειν. αἱ μὲν γὰρ χεῖρες ὄργανόν εἰσιν, ἣ δὲ φύσις
ἀεὶ διανέμει χαϑάπερ ἄνϑρωπος φρόνιμος ἕκαστον τῶι δυναμένωι χρῆσϑαι
[ναὶ]. 8]. ἃ. ραιτί. 1 8. ΠῚ ὅ Κἄμπη.). Ῥυστ. ἀθ ἔοτί, 8 Ρ. 958 ἀλλ᾽ ἐν πᾶσι τού-
τοις [ΚΟτΡΟΓΚΓΑΙΙ ἀτυχέστεροι τῶν ϑηρίων ἐσμέν, ἐμπειρίαι δὲ χαὶ μνήμηι καὶ
σοφίαι καὶ τέχνηι χατὰ ᾿ἀναξαγόραν σφῶν τε αὐτῶν χρώμεϑα καὶ βλίττομεν
καὶ ἀμέλγομεν χαὶ φέρομεν καὶ ἄγομεν συλλαμβάνοντες.

108. ΑΥτ.Υ͂ 26, 2 [Ὁ. 4317] Α. χατὰ χόπον τῆς σωματικῆς ἐνεργείας γίνεσϑαι
τὸν ὕπνον᾽ σωματιχὸν γὰρ εἶναι τὸ πάϑος, οὐ ψυχικόν" εἶναι δὲ χαὶ ψυχῆς
ϑάνατον τὸν διαχωρισμόν.

104. ΘΑσσν. ὧδ πϑίαγ. Ροϊοῃί. Π8 [Π΄101] Κ., ΠΙ 119, 12 Ηοἰπιν.] εἰ γὰρ
ὄη τοῦτο καλῶς ἠπόρηται, εἰ οὐχὶ καὶ περὲ τοῦ αἰωκεϑξ ἐπισχεψόμεϑα πότε-
θοὸν ἐν τῶι σώματι λαμβάνει τὴν γένεσιν ἢ τοῖς σιτίοις παρέσπαρται, καϑάπερ
οἱ τὰς ὁμοιομερείας ὑποτιϑέμενοί φασι;

106. ΑΒιϑτ. ἀθ Ρδτίϊ. δαῖμι. ἃ 2. 61Ί εὖ οὐχ ὀρϑώς δ᾽ ἐοίχασιν οἱ περὶ
Ἀναξαγόραν ὑπολαμβάνειν ὡς αἰτίαν οὖσαν {πᾶτη!. τὴν χολήν) τῶν ὀξέων ψο-
σημάτων᾽ ὑπερβάλλουσαν γὰρ ἀπορραίνειν πρός τε τὸν πλεύμονα καὶ τὰς φλέ-
βας χαὶ τὰ πλευρά. σχεδὸν γὰρ οἷς ταῦτα συμβαίνει τὰ πάϑη τῶν νόσων,

10

18

Α. 9ὅ--116. 1.ΕΗΒΕ. 8328

οὐχ ἔχουσι χολήν, ἐν τε ταῖς ἀνατομαῖς ἂν ἐγίνετο τοῦτο φανερόν. Ὑρὶ.
Ἐπτῖρ. ΒΤ. ἔτ. 682,8 μῶν χρυμὸς αὐτῆς πλευρὰ γυμνάζει χολῆς [ἃ. ἷ. πλευρι-
τική ϑοχῖ, δᾶν. τοδίδ. 1, 808]; Μοηθκσαίθβθ τὰ Απου. [οπάϊη. 19, 45.

106. Αππτ. ΤΥ 19, ὅ [Ὁ. 409) 4. τὴν φωνὴν γίνεσθαι πνεύματος ἀντιπε-
σόντος μὲν στερεμνίωι ἀέρι, τῆι δ᾽ ὑποστροφῆι τὴς πλήξεως μέχρι τῶν ἀχοῶν
προσενεχϑέντος᾽ χαϑὸ καὶ τὴν λεγομένην ἠχὼ γίνεσϑαι.

101. Απιδτ, ἀθ φΘΏ, δηΐμ. ΔΊ. 1768ν80 φασὲ γὰρ οἱ μὲν ἐν τοῖς σπέρ-
μασιν εἶναι ταύτην τὴν ἐναντίωσιν εὐθύς, οἷον ᾿Α. καὶ ἕτεροι τῶν φυσιολόγων"
γίνεσϑαί τε γὰρ ἐχ τοῦ ἄρρενος τὸ σπέρμα, τὸ δὲ ϑῆλν παρέχειν τὸν τόπον,
χαὶ εἶναι τὸ μὲν ἄρρεν ἐκ τῶν δεξιῶν, τὸ δὲ ϑῆλυ ἐκ τῶν ἀριστερῶν, καὶ τῆς
ὑστέρας τὰ μὲν ἄρρενα ἐν τοῖς δεξιοῖς εἶναι, τὰ δὲ ϑήλεα ἐν τοῖς ἀριστεροῖς.
ΟκΕκΒΟΕ. ὅ, 2 [νι]. οὔσὰ 6. 14, 18 Καὶ, 105].

108. ΟἜΝΒΟΕ. 6, 1 (αὐἱα ᾿χίπιθπι ἴῃ ἰπίβηϊο ἑοστηοίυτ) [Ὁ. 190] 44. οογεδγιι
μῆς οπθ68 διιΐ 86 8ιι8.

109. --- θ, 2 ϑδιρπὐ σμὲ αοἰδογίνηι οαἴογεηι ὑπόδθε αγϑὶϊγομΐμν, φιν ηλονιδγα
αἀἰροπαΐ, Δπασασογαῦ δεομξὶ.

110. --- θ, 8 [Ὁ. 191] 4πασαρογας οπῖηι οεΐογέδημε οοηηρίμνδιιθ ῬΟῪ ᾿ην-
δέσει οὐδιιϑ αὐπηιμυϊδίγαγὶ υἱαεῦμν.

111. ΑὐτοΥ Ἰ,4 [ὉὉ. 420] ο. 18 Α ὅ8 Κ.. 116 ΟἜνΝΒΟΚ. θ, 4 [νᾳ]. ο. 21 Α 81
5. 116, 46 5.1 6,8 4., αμέδηι οἷμβ ραγεηδδδ ζασίοηι γοζενΥε ἴδεγοθ ἱμαϊοαυϊέ, γμ
ϑοιννὴθ απερίδδ οοπμ δ8οΐ.

112. Αὐτὸ Υ 19, 28 [Ὁ. 430) οἱ περὲ Ἐπίκουρον ... ἐχ “μεταβολῆς τῆς
ἀλλήλων γεννᾶσϑαι τὰ ζῶια" μέρη γὰρ εἶναι τοῦ χόσμου ταῦτα, ὡς καὶ ᾿Α.
καὶ Εὐριπίδης" ᾿ϑνήισχει --- ἀπέδειξεν νεῖ. ἄρΒθοη ΟἸΓΥΒίρροβ ἔν. 839:

Γαῖα μεγίστη καὶ Διὸς Αἰϑήρ,
ὁ μὲν ἀνθρώπων καὶ ϑεῶν γενέτωρ,
ἥ δ᾽ ὑγροβόλους σταγόνας νοτίας
παραδεξαμένη τίχτει ϑνητούς,
δ τίχτει δὲ βορὰν φῦλα τε ϑηρῶν,

ὅϑεν οὐχ ἀδίχως
μήτηρ πάντων γενοόμισται.
χωρεῖ δ᾽ ὀπίσω
τὰ μὲν ἐκ γαίας φύντ᾽ εἰς γαῖαν

10 τὰ δ᾽ ἀπ᾿ αἰϑερίου βλαστόντα γονῆς
εἰς οὐράνιον πάλιν ἦλθε πόλον"
ϑνήισχει δ᾽ οὐδὲν τῶν γιγνομένων,
διαχρινόμενον δ᾽ ἄλλο πρὸς ἄλλου
μορφὴν» ἑτέραν ἀπέδειξεν.

118. ΙΒεΈν πῦβ Π 14,2 [Ὁ. 111] 4. αὐΐοηι, φεὶ οἱ αἰμεμδ οοσπονεπαΐμ8 ὁδΐ,
ἀορηκναϊζαυϊὲ ζαοία ανϊηιαϊία ἀξοϊονδιδιιδ 6 οαοῖο ἵπ ἔογγαπι ϑερεηἶδιιδ.

114. ΑπΙθ7. ἀἋ0 ΕθπαΥ. δηΐηι. Γ 6. Τῦθν 18 εἰσὶ γάρ τινες οἱ λέγουσι κατὰ
τὸ στόμα μείγνυσθαι τοὺς τε χύραχας χαὶ τὴν ἦβιν χαὶ τῶν τετραπόδων τί-
χτειν χατὰ τὸ στόμα τὴν γαλῆν. ταῦτα γὰρ καὶ ᾿4. καὶ τῶν ἄλλων τινὲς
φυσιχῶν λέγουσι λίαν ἁπλῶς καὶ ἀσχέπτως λέγοντες.

116. --- ἀθ τοϑρίγ. 2. 410080 ᾿4. δὲ χαὶ Διογένης πάντα φάσχοντες ἄνα-
πνεῖν περὶ τῶν ἰχϑύων καὶ τῶν ὀστρείων λέγουσι τίνα τρόπον ἀναπνέουσιν.
καί ,φῆσιν Ἀ, μέν, ὅταν ἀφῶσι τὸ ὕδωρ διὰ τῶν βραγχίων τὸν ἐν τῶι στόματι
γινόμενον ἀέρα ἕλχοντας ἀναπνεῖν τοὺς ἰχϑῖς. οὐ γὰρ εἶναι κενὸν οὐδέν.

10

1ὅ

826 46. ΑΝΑΧΑΘΟΕΒΑΒ. Α. 116..111. ΓΕΗΒΕ.

110. Ῥυστ. αυδοϑῖ. ρΡῃγβ. 1. 911) ζώιον γὰρ ἔγγειον τὸ φυτὸν εἶναι οἱ
περὶ Πλάτωνα καὶ ᾿ἀναξαγόραν καὶ Δημόχριτον οἴονται.

111. ΤΈΞΟΡΕΕ. Η. ῥἰδηῦ. 1ΠΊ, 4 4. μὲν τὸν ἀέρα πάντων φάσχων ἔχειν
σπέρματα καὶ ταῦτα συγχαταφερόμενα τῶι ὕδατι γεννᾶν τὰ φυτά. [Ραὶ. ἃ.
ΟΔ0.8. Ὁ]. 1 ὅ, 2; ἀλτδῦβ ὕϑιτο ΗΕ. ΕΒ. 1 40, 1]. ΝΊοοι. [ΑἘ151.}] ἃ6 ρἰδηδβ Α 1.
81δ6ε15 [Β. ΟὔΘ; 3. 1713, 1] 4. αμίομι ... αἀοδίἀογὶο δαϑ [Ὠᾶτηϊ. ρἰαηἶα8) πιουενὶ
αἀϊομέ, δον σμοχμα οἱ ἰγιϑέαγὶ αἀεϊοοίαγίᾳμα αἀδϑεγιμι. φχμογμηι Α. απὴρηκαῖία
6886 δα8 Ἰαοίαγίφιε εἰ ἰγιϑίανὶ αἰοὶέ ἤμοιηη [οαμς Μογοι] ζοϊονγιθη, ἀγσωηιδηΐνεν
αδϑιριδηδ. Ὁ16 [6. 2] 4. αμέδηι.. .. ἐϊϊα8 ἐπέοϊϊ δοίην ἐπ εϊσοπέαηεφις ἤαδενε ἀξ-
οοδαηπί. 81652θ (0. 5] ζοεΐ 4. αἰασεγὶξ ἥρδϑαηι βαδενοὸ δρὶγινε.

Β. ΕΒΑΘΟΜΕΝΤΕ.

ΑΝΑΒΞΑΓΟΡΟΥ ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ ΑΒ[Γἢ

1 [1 βοβδβδυρδοῦ) ΒΕΊΜΡΙΙΟ. ΡΆγβ. 16, 28 ὅτε δὲ 4. ἐξ ἑνὸς μέγ-
ματος ἄπειρα τῶι πλήϑει ὁμοιομερῆ ἀποχρέίνεσϑαί φησιν πάντων
μὲν ἐν παντὶ ἐνόντων, ἕχάστου δὲ χατὰ τὸ ἐπιχρατοῦν χαραχτη-
ρἰξζομένου, δηλοῖ διὰ τοῦ πρώτου τῶν Φυσιχῶν λέγων ἀπ᾽
ἀρχῆς “ὅμοῦ πάντα χρήματα ἦν, ἄπειρα καὶ πλῆϑος καὶ
σμιχρότητα᾽ καὶ γὰρ τὸ σμιχρὸν ἄπειρον ἦν. καὶ πάν -
των ὅμοῦ ἐόντων οὐδὲν ἔνδηλον ἦν ὑπὸ σμιχρότητος"
πάνταγὰρ ἀήρ τϑκχαὶ αἰϑὴρ κατεῖχεν, ἀμφότερα ἄπειρα
ἐόντα᾽ ταῦτα γὰρ μέγιστα ἔνδστιεν ἐν τοῖς σύμπασι χαὶ
πλήϑει καὶ μεγέϑει Μεὶ. Β. 804, 4. 8117, 42 α. 8.

21] -- -- 166, 80 [πδοὰ ἔν. 1] χαὲ μετ᾽ ὀλίγον" “καὶ γὰρ ἀὴρ
τε χαὶ αἰϑὴρ ἀποχρένονται ἀπὸ τοῦ πολλοῦ τοῦ περι-
ἐχοντος, καὶ τό γδὲ περιέχον ἄπειρόν ἐστι τὸ πλῆϑος:

ἢ [Ὁ] --- -- 164, 16 χαὶ ὅτι οὔτε τὸ ἐλάχιστόν ἐστιν ἐν ταῖς ἀρχαῖς οὔτε
τὸ μέγιστον, “οὔτε γὰρ τοῦ σμικροῦ, φησίν, ἐστὶ --- σμικρ ν᾽ [ναὶ. 166,
16]. εἰ γὰρ πᾶν ἐν παντὶ καὶ πᾶν ἐκ παντὸς ἐχχρίνεται, χαὶ ἀπὸ τοῦ ἐλα-

χίστον δοχοῦντος ἐκχριϑήσεταί τι ἔλασσον ἐκείνου, χαὶ τὸ μέγιστον δοχοῦν
ἀπό τινος ἐξεκρίϑη ἑαυτοῦ μείζονος [ναὶ. 461, 1]. λέγει δὲ σαφῶς ὅτι “ἐν

Β. ἘΒΑΟΜΈΕΝΤΕ ὕΒΕΒ ΓΞ ΝΑΤΌΒ.

1. Α|19 Θϑίηρθ ϑῦθῃ ΖΒδιλτηθη, ἈΠ 6 } ] 10} ον Μοηρο τὶθ ἀον ΚΊοϊη-
Βοϊῦ πδοῦ. θη δυο 4848 Κ͵οθίηθ ᾺΣ ὉΠΘΠα]ο. Ὁπαᾶ βοϊδηρθ 8119
Δίηρθ Ζυβδιωχηθῃ ὙΆΓΘΩ, ΚΟΠηΐΘ πη8η ΘΩΘΩ ἰθτον ΚΊοϊ οἷν Κοίηθθ ἀδγίῃ
ἀϑυῦο υπίοτβομοίἄᾷθη. θη Ὀυπδὺ υπὰ αΐμονῦ, Ὀοίάθθ ὑποῃα] οὴθ
βιοῖῖδ, Βθ] θη 411908 ὡπμᾶγα πιθᾶθσ. Τϑηη αἶθ8 βἰμα αἷ6 πδοῦ Μϑηρθ υπὰ
ατὄββο Βουνοιταρθηθίθῃ βίοθθ, ἀἰθ ἰῃ ον (ἀϑϑαπηίθμαβϑθθ ϑῃ δ] θη βἰπὰ.

Ὡ, Ῥοῶη Ὀυμπδὺ ὑπ ἰδοὺ βοβοίἀθῃ βἰοῖν δὺβ ἀθὺ υπιρϑρϑμάθῃ
Μαββθοθ, υπὰ ἀΐθβοβ [ιιροῦθηθ ϑῦθῃ ἰδὲ ἀθς Μθηρθ πϑοῖὶ Ὁποῃα] οι.

ΙΣ 1

1

16

»

Β. ἘῊῈ. 1--4, 821

παντὶ -- ἕν ἰ [8.881,2]. χαὶ πάλιν δτιἱτὰ μὲν ἄλλα ---οὐδεν( [83..330,26]. χαὶ
ἀλλαχοῦ δὲ οὕτως φησί ἱκαὶ ὅτε --- ἐλάσσοσι᾽ [ἴτ. 6]. χαὶ τοῦτο δὲ ὁ ᾿Α
ἀξιοῖ τὸ ἕχαστον τῶν αἰσϑητῶν ὁμοιομερῶν χατὰ τὴν τῶν ὁμοίων σύνϑεσιν
γίνεσϑαί τε καὶ χαραχτηρίζεσϑαι. λέγει γάρ᾽ ἀλλ᾽ ὅτωι --- καὶ ἦν [8.382, 6].

οὔτε γὰρ τοῦ σμικροῦ ἐστι τό γε ἐλάχιστον, ἀλλ᾽
ἔλασσον ἀεξέἔ. τὸ γὰρ ἐὸν οὐχ ἔστι τὸ “μὴ οὐχ δἶγαι.
ἀλλὰ καὶ τοῦ μεγάλου ἀεί ἔστε μεῖζον. καὶ ἴσον ἐστὶ
τῶι σμιχρῶι πλῆϑος, πρὸς ἑαυτὸ δὲ ἕκαστόν ἐστι καὶ
μέγα καὶ σμικρόν.

4 [8. 10. 4] --- --- 84, 28 λέγει γὰρ μετ᾿ ὀλίγα τῆς ἀρχῆς τοῦ πρώ-
του Περὶ φύσεως Ἀ. οὕτως “τούτων --- λληι᾽. καὶ δόξει μὲν ἴσως τισὶν
οὐ πρὸς νοερὰν διάκρισιν τὴν ἐν τῆι γενέσει παραβάλλειν, ἀλλὰ πρὸς τόπους
ἄλλους τῆς γῆς τὴν παρ᾽ ἡμῖν συγκρίνειν οἴχησιν. οὐχ ἂν δὲ εἶπε περὶ τόπων
ἄλλων καὶ “ἡλιον-πήμῖν᾽ καὶ σπέρματα --ἰδέας ἐχάλεσε τὰ ἐχεῖ. 16θ, 1
καὶ μετ᾽ ὀλίγα ἴπλοὰ ἔτ. 2] “τούτων --- ἡδονάς. πρὶν δὲ ἀποχριϑῆναι,
φησί, πάντων --- ἑτέρωι᾽. 84,21 πρὶν δὲ ἀποκχριϑῆναι ταῦτα π. ---
χρήματα ἴομηρ Ζ. 828, 14]. 161, 9 χαὶ μέντοι εἰπὼν “ἐνεῖναι πολλά ---
ἡδονάς, χαὶ ἀνθρώπους γε συμπαγῆναι χαὶ τὰ ἄλλα ζῶια ὅσα
ψυχὴν ἔχει᾽, ἐπάγει ἱχαὶ τοῖς γε ἀνθρώποισιν -- χρῶνται... καὶ ὅτι
μὲν ἑτέραν τινὰ διακόσμησιν παρὰ τὴν παρ᾽ ἡμῖν αἰνίττεται, δηλοῖ τὸ ὥσπερ
παρ᾽ ἡ μῖν᾽ οὐχ ἅπαξ μόνον εἰρημένον. ὅτι δὲ οὐδὲ «αἰσθητὴν μὲν ἐχείνην
οἴεται, τῶι χρόνωι δὲ ταύτης προηγησαμένην, δηλοῖ τὸ “ὧν ἐκ εἶνοι τὰ ὀνήι-
στα συνενειχάμενοι εἰς τὴν οἴχησιν χρῶώνται᾽. οὐ γὰρ ἐχρῶντο
εἶπεν, ἀλλὰ χρῶνται. ἀλλ᾽ οὐδὲ ὡς νῦν χατ᾽ ἄλλας τινὰς οἰχήσεις ὁμοίας
οὔσης χαταστάσεως τῆι παρ᾽ ἡμῖν. οὐ γὰρ εἶπε τὸν ἥλιον χαὶ τὴν σηλή-
νην εἶναι καὶ παρ᾽ ἐχείνοις ὥσπερ καὶ παρ᾽ ἡμῖν᾽, ἀλλ᾽ ἥλιον καὶ
σελήνην, ὥσπερ παρ᾽ ἡμῖν᾽, ὡς δὴ περὶ ἄλλων λέγων. αλλὰ ταῦτα μὲν
εἶτε οὕτως εἴτε ἄλλως ἔχει, ζητεῖν ἄξιον.

τούτων δὲ οὕτως ἐχόντων χρὴ δοκεῖν ἐνεῖναι πολλά
τὸ χαὶ παντοῖα ἐν πᾶσε τοῖς συγχρινομένοις χαὲὶ σπέρ-
ματα πάντων χρημάτων χαὶ ἐδέας παντοίας ἔχοντα καὶ
χροεὰς καὶ ἡδονάς. χαὶ ἀνθρώπους τὸ συμπαγῆναι
χαὶ τὰ ἄλλα ζῶια ὅσα ψυχὴν ἔχει. καὶ τοῖς γε ἀνθϑρώ-

8. Ῥόμη οὶ ἄθ Κ]οίπϑη οἰθοῦ 68 16 Κοὶπ ΑἸ]ον ΚΙ] οἰ πβῦθθ, βομάθγῃ
βίϑέβ οἷῃς πόοὰ Κ]͵οίηθσθοθ. θη 68 ἰβύ υπηηδρ]οι, ἀ8488 ἀδΔ8 ϑίθϑηθ Ζζὰ
δοίη δυΐμόσθου ΑΌΘΡ δύο Ὀοὶ ἄθπι Οαὕόββθη ροἷθϑθῦ 68 ἱπηπιοῦ οἷῃ ΠΟΘᾺ
ατὄββοσθθ. Ὁπαᾶ 68 ἰβὺ ρογϑδὰθ 80 ζϑῃϊγοίοῦ γογίσϑίθῃ τῖθ 88 ΚΊ]οἷπθ.
ο6ο5 Πίηρ ΔΌΘΙ ἰϑῦ 80} 80 ΒΟΤΟΔΙ τόθ ᾿ῖο Κἰοίπ.

4, θη βἰοἢ αἶἷοθβ 8βὸ ψογᾶ]ξ, 80 τη188 8 ΘΏΠΘΏΏΘη, Ἃἀ888 ἰἢ
ΑΙ]θῖλ, γ͵ἃ8 βίο σογοίηἰρί, υἱϑῖθ, τηδηπίσέβομο 8.077, θαι μα ΐθῃ βἰπα ὑπ
Καΐπηθ γοῃ 8119η Ὀίηρθη, ἀἷθ τηϑηηϊρσίδομο Οϑβίδ θη, ΕἈΓΌθα ὑπα (ὅὁ-
τῦοθθ Βαῦρθοῃ. ὕπαὰ ἄδ88 δον. 8ὸ δᾷοβ Μϑηϑοθθη Ζυβαηηθηΐάσοα πᾶ
8119 βοπϑέρθοη Γϑῦϑνθθθα, οἷο οἷἶπθ 'ϑοϑϊίθ Ὀϑβίίζοῃ. πὰ Ἂδ88θ ἀἶθϑθ

Ἵ

ν

σι

10

15

828 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΒ

ποισεν εἶναι καὶ πόλεις συνωιχημένας χαὶ ἔργα χατδ-
σχευασμένα, ὥσπερ παρ᾽ ἡμῖν, καὶ ἠέλιόν τὸ αὐτοῖσεν
εἶναι χαὶ σελήνην καὶ τὰ ἄλλα, ὥσπερ παρ᾽ ἡμῖν, καὶ
τὴν γῇν αὐτοῖσι φύειν πολλάτε καὶ παντοῖα, ὧν ἐκεῖ-
γοι τὰ ὀνήϊ στα συνενεγχάμενοι δὲς τὴν οἴκησεν χρῶν-
ται. ταῦτα μὲν οὖν μοι λέλεχται πϑρὶ τῆς ἀποχρίσιος,
ὅτιοὐκ ἂν παρ᾽ ἡμῖν μόνον ἀποχριϑείη, ἀλλὰ καὶ ἄλληι.

πρὶν δὲ ἀποχριϑῆναι ταῦτα πάντων ὅμοῦ ἐόντων
οὐδὲ χροιὴ ἔνδηλος ἦν οὐδεμέα᾽ ἀπεχώλυς γὰρ ἡ σύμ-
μεξις πάντων χρημάτων, τοῦ τε διεροῦ καὶ τοῦ ξηροῦ
καὶ τοῦ ϑερμοῦ χαὶ τοῦ ψυχροῦ χαὶ τοῦ λαμπροῦ καὲ
τοῦ ζοφεροῦ, καὶ γῆς πολλῆς ἐνεούσης καὶ σπερμάτων
ἀπείρων πλήϑους [πλῆϑοςἿ οὐδὲν ἐοικότων ἀλλήλοις.
οὐδὲ γὰρ τῶν ἄλλων οὐδὲν ἔοιχε τὸ ἕτερον τῶι ἑτέρω ε.
τούτων δὲ οὕτως ἐχόντων ἐν τῶι σύμπαντι χρὴ δοχεῖν
ἐνεῖναι πάντα χρήματα.

δ [14] «--- ---- 166, 9 [πο ἕν. 4] ὅτε δὲ οὐδὲ γένεται οὐδὲ φϑεί-
ρδταί τι τῶν ὁμοιομερῶν, ἀλλ᾽ ἀεὶ τὰ αὐτά ἐστι, δηλοῖ λέγων.
τούτων δὲ οὕτω διαχεχριμένων γινώσχειν χρή, ὅτι
πάντα οὐδὲν ἐλάσσω ἐστὶν οὐδὲ πλείω (οὐ γὰρ ἀνυστὸν
πάντων πλείω εἶναι), ἀλλὰ πάντα ἴσα ἀεί᾽. ταῦτα μὲν
οὖν περὶ τοῦ μίγματος καὶ τῶν ὁμοιομερειῶν.

Μϑηβοβθη πὰ δὺοῖι Ὀοπομηίο Αἰδαίθ υὑπᾶὰ δηρθραιΐθ ἄοικον Ὀϑδίίσθα
Μὶο οὶ υῃ8, υπᾶ δυοὴ βοῆπθ υπὰ Μομᾶ υμὰ αἴθ ἄρδτρθῃ Οεεήγης
ΒΑΌΘη- τὶθ Ὀθὶ π8, υηὰ ἀδε5 ἢν 1,δηᾶἃ ἔμπθη γίθ]9 πιδπηΐσίβομο Ῥἤδησθη
Βουνου τίσι, ΜΟΥΟΙ 80 ἀὯ88 Ὀϑϑίθ ἰῃ ἰἣν Ηδυβ Ζυβδι ρθη ὑπα
ἄἀανοι ἰθῦθῃ. 168 ἰδὲ τηϑΐῃϑ Παυϊορυης δος αἷθ Αὐββομοίἀυθηρ, 888
οἶπθ 8010 0}9 πίοδῦ μὰν Ὀοὶ 88, ΒΟΠάθγη δΟἢ ἀπάθγοτο βιδίςροίαπάθη δὲ.

ον ἀἴθβος Αὐυββομοίἀπηρ πὰ, 818 ΠΟΟΒ 81108 ΖΒ πηθ ἢ ἯΒΣ, 1.688
βίοι δύο Κοὶμπο Εἄγρο ἀθυ ο ὀγκθθπθα. θη ἄδθ ψοσἰηαογίθ ἀἷθ
αιτηίβοβυηρ 8116 Ὀίηρο, ἀθβ Εϑυσδύθῃ πὰ Ττοοκθηθη, ἀθ8 Ὑ Ἄστωθα
υπὰ α]ίθη, ἄθε 6 ]]6ὴ πὰ ὨῈΚ]θη, συμ] δυο γἱο] Επὰθ βἰοὶ ἀδγῖῃ
Βοίδῃα ππὰ οἷπθ Ὁπϑηά]οιθ ΑἸΣΘὮ] σορ οίπιθῃ, ἀΐθ οἰπδμᾶδν υδι]ὲν
ὈΠΑΒΗ]ΪΟ. πᾶῦθη. Ὦθηη δυο ἢ} σορ ἀδῃ ὥῤρτίσθη Βιοβθη ρ]οίο ἰκοῖπον
ἄθτῃ δηάθσῃ. [δ8 βίο αἶθθ πὰ 80 Ὑϑυβᾶ]ϊῦ, 80 858 δὴ ΔΙΒΘὮΙΏΘΏ,
ἄδβθ 8110 προ ἰῃ ἀογ (ὐθϑδιγίσηββδο θη] θη βἰμα.

δ. Ναοβάθηι ἀΐθϑ ἰῃὰ αἶθθος Ὑῇοίϑθ ψοβοδιίθάθῃ ἰβὲ, τῶυββ ἴδῃ 61-
Κθῆμθη, ἀδ88 αἷο (ἰϑβϑιιίμοῖὶ δοῦ σπϑᾶθσ Ὑϑυτ ἀθ ὩΟΘ. ΨΟΣΙΏΘὮΏΣΘΩ
Καπὰ (ἀθὴμ τΘῊΣ 8418 8411905 Κδηὴμῃ 68 ὑπτηδρ] θη ρ6 068), βοπάδσζῃηι 81168
βίοίβ ]οιοδς Ὀ]οἷδί,

σι

10

1

σι

Β. ΕΥ. 4-9. 829

6 [12] --- --- 164, 2 [πδοῖ ἔν, 12 5. 880, 27) χαὶ ἀλλαχοῦ δὲ οὕτως
φησέ᾽ χαὶ ὅτε δὲ ἴσαι μοῖραέ εἰσι τοῦ τε μδγάλον καὶ
τοῦ σμικροῦ πλῆϑος, καὶ οὕτως ἂν δἴη ἐν παντὶ πάντα"
οὐδὲ χωρὶς ἔστεν δῖναι, ἀλλὰ πάντα παντὸς μοῖραν μετ-
έχει. ὅτε τοὐλάχιστον μὴ ἔστιν εἶναι, οὐχ ἂν δύναιτο
χωρισϑῆναι, οὐδ᾽ ἂν ἐφ᾽ ἑαυτοῦ γενέσϑαι, ἀλλ᾽ ὅπωσ-
περ ἀρχὴν εἶναι καὶ νῦν πάντα ὁμοῦ. ἐν πᾶσι δὲ πολλὰ
ἔνεστι χαὶ τῶν ἀποχρινομένων ἴσα πλῆϑος ἐν τοῖς μεδέ-
ζοσέ τε καὶ ἐλάσσοσι.

Ἰ [0] --- ἀθ οδοῖο 608, 21 (μδοὰ ὁμοῦ ---σμικχρότητος᾽ [ἔν. 1]
χαὶ δτι ἐν σύμπαντι---χρήματα᾽ [ἔ-. 8 8. 828,15]). μήποτε δὲ τὸ
ἄπειρον ὡς ἡμῖν ἀπερέλητετον χαὶ ἄγνωστον λέγει" τοῦτο γὰρ ἐνδεί-
χγυται διὰ τοῦ ᾿ὥὦστε τῶν ἀποκρινομένων μὴ εἰδέναι τὸ
πλῆϑος μήτε λόγωι μήτε ἔργωι '. ἐπεὶ ὅτι τῶι εἴδει 7εδπτε-
ρασμένα ὦιετο, δηλοῖ λέγων πάντα γιγνώσχειν τὸν νοῦν χαίτοι,
εἰ ἄπειρα ὄντως ἦν, παντελῶς ἦν ἄγνωστα" ἡ γὰρ γνῶσις ὁρίζει
χαὶ περατοῖ τὸ γνωσθέν. λέγει δὲ ὅτι καὶ --- ἦ ν᾿ [Β. 881, 18].

8 [11] -- -- 115,11 εἰπόντος τοῦ ᾿Αναξαγόρου “οὐδὲ διαχρίνεται ---
ἑτέρον᾽ [β. 8382, 8] διὰ τὸ πάντα ἐν πᾶσιν εἶναι, χαὶ ἀλλαχοῦ “οὐδὲ ἀπο-
κέχοπται --- ϑερμοῦ,. 110,28 τὸ δὲ ὅτι οὐ κεχώρισται -- πελέκει,
ὡς ἐν ἄλλοις φησίν.

οὐ χεχώρεσται ἀλλήλων τὰ ἐν τῶι ἑνὶ χόσμωι οὐδὲ
ἀποκέχοπται πελέχει οὔτε τὸ ϑερμὸν ἀπὸ τοῦ ψυχροῦ
οὔτε τὸ ψυχρὸν ἀπὸ τοῦ ϑερμοῦ.

9 [21] --- --- 8δ, 18 [πδοὴ ἔν. 4] ἄχουσον δὲ οἷα καὶ μετ᾽ ὀλί-
γον φησὶ τὴν ἀμφοῖν [πϑιη], ἀθν Θἰ ΒΘ ΠΟἴθι πα ἀοΣ δυβοίπδηάθ ρὸ-

6. ὕὉπὰ ἀδ. νοὶ ατόββθη υπὰ γοι Κ͵]οίμθη ο]οίο νοὶ Το] μθη νοῦ-
δαη θα βἰηα, 80 ἰδὲ δ ἢ Ὡδοῖὶ ἀἶθδου Αὐδέβββαηρ 81168 ἴῃ 8116πὶ δα ΒΑ] ύθαι.
Αὐοῖ ΚΑΠῚ 68 ἰκοῖπ βοπαοχαδϑοίῃ σοῦθα, βοπμάσθγῃ 81105 μαῦ δὰ δ᾽]θπὶ ἰοὲ].
1)8 θα Κοίῃ ΚΊοἰπδίθβ ζϑῦθῃ ϑῆμ, 80 δῆτ 68 βίοι πίθαιβὶβ δυβοπάθσι ὑπὰ
ἂν βἷοὰὶ ἰϑῦθῃ, βοπᾶάθσῃ 41168 γῆμδς τ;ἰθ δηΐδορθ 80 δὶ ᾿οίζὺ Ζυβδιορθη
Βοῖῃ, ΤῺ 8116η ίηρθη δΌοὺ εἰπὰ νἱοὶθ Ογωπαςίοδ οαι μα] θη, ὑπ Φασ
ΘΌΘΩΒΟΥ 619 ἴῃ ἄθῃ ρτὄθβοσθῃ τῦΕο ἱπ ἄθῃ ΚΙοίποτθη ἀοῦ αμβ (16. ὕ7-
οὐδ μη δἰ ἢ δυβοομοίἀοπἄθῃ 2 ,Π06.

Ἴ. ῬᾶΒοΣ ὄμηθη πὶνς αἀἷθ Μοηρθ ἀδθὺ βἰοῖ δυβδομοίἀοπάθῃ ΚΘ οβὉ
τϑᾶος ἀὐτοῖ ἀἷθ ΨοσπαηῖεΕ ποοὰ ἄυτοι αἷο ὙΥΓΚΠ ΘΙ ΚοὶΣ τίβϑϑα.

8. 16 ἴῃ υβοσθαλ οἰ μοὶ] οἤ θη Ἧ οἰ ἐδγϑύθεα θη δ] ύθηθη β(οϑθ εἰπὰ
Ὠἰοδδ γοῃ οἰπδηάοσ σοθομᾶοσὶ οὐθν τὶ ἀθιὰ οἷο δυρϑβδυθη, τϑῶθσ ἀδθ
Ὕατηο νοπὶ Κα] ύθη ΠΟ ἀδ8 Καὶὺθ νοῖὰ ὙΥΔγπιθα.

-ὦΝ
.

880 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΞΚΒ

ἰτοίθῃθη 61] ποιούμενος σύγχρισιν. “οὕτω τούτων περεχω-
ρούντων τὸ καὶ ἀποχρενομένων ὑπὸ βίης τὸ καὶ ταχυ-
τῆτος. βίην δὲ ἡ ταχυτὴς ποιδῖ. ἡ δὲ ταχυτὴς αὐτῶν
οὐδενὶ ἔοιχε χρήματι τὴν ταχυτῆτα τῶν νῦν ἐόντων

ὅ χρημάτων ἐν ἀνθρώποις, ἀλλὰ πάντως πολλαπλασέως

Φ

1

1ὅ

2

ταχύ ἐστι.

10 [0] βΐσηοι, ἵν Θ6ἜΈαοβ. ΧΧΧΥ͂Ι 911 ίρηθ (απο Οοᾶ. Οχου.
Οδθου. ρτ. 41 5. ΧΤΥ͂ ἔ, θ΄ υπὰ Ῥαγῖβ. 2961 σοι οἶμον Ηά. ἃ. Χ]Π ὅδ ισῃ.
ἄδῃ Αὐβιἀθββομ θα [οἃ, ΕὙΟΠΙΝοὶ Ρ. 298] οἰηροζάρσι) ὁ δὲ ᾿4. παλαιὸν
δύρὼν δόγμα ὅτι οὐδὲν ἐκ τοῦ μηδαμῆι γίνεται, γένεσιν μὲν ἀνήερεε,
διάχρισιν δὲ εἰσῆγεν ἀντὶ γενέσεως. ἐλήρδε γὰρ ἀλλήλοις μὲν με-
μῖχϑαι πάντα, διαχρένεσϑαι δὲ αὐξανόμενα. καὶ γὰρ ἐν τῆε αὐτῆι
γονῆι καὶ τρίχας εἶναι χαὶ ὄνυχας καὶ φλέβας χαὶ ἀρτηρίας καὶ
γεῦρα καὶ ὀστᾶ χαὶ τυγχάνδιν μὲν ἀφανῆ διὰ μιχρομέρειαν, αὐξα-
γόμενα δὲ κατὰ μικρὸν διαχρίνεσϑαι. (πῶς γὰρ ἄν, φησίν, ἐκ
μὴ τριχὸς γένοιτο ϑρὶξ καὶ σὰρξ ἐκ μῆ σαρκός; οὐ μόνον
δὲ τῶν σωμάτων ἀλλὰ χαὶ τῶν χρωμάτων ταῦτα χατηγόρει. χαὶ
γὰρ ἐνεῖναι τῶι λευχῶει τὸ μέλαν καὶ τὸ λευχὸν τῶι μέλανι. τὸ
αὐτὸ δὲ ἐπὶ τῶν δοπτῶν ἐτέϑει, τῶι βαρεῖ τὸ χοῦφον σύμμικτον
δῖναι δοξάζων χαὶ τοῦτο αὖϑις ἐχείνωι. Ναὶ. ΒΊΜΡΙ, ΡὮγβ. 460, 16.

11 [1.16] ΒΊΜΡΙ, ρῆγϑ. 164, 22 λέγει δὲ σαφῶς, ὅτι ἐν παντὶ
παντὸς μοῖρα ἔνεστι πλὴν νοῦ, ἔστιν οἷσι δὲ καὶ νοῦς ἔνε.

12 [8. 9. 18] --- --- 164, 24 [πδοὲὶ ἔτ. 11] χαὶ πάλιν ὅτι τὰ μὲν ἄλλα ---
μέμικται οὐδενί᾽. 156,18 [προ ἔτ. δ] περὶ δὲ τοῦ νοῦ τάδε γέγραφε" “νοῦς
δέ ἐστιν --- ἐστι καὶ ἦν᾽. αὶ. 116, 82.

τὰ μὲν ἄλλα παντὸς μοῖραν μετέχει, νοῦς δέ ἔστιν
ἄπειρον καὶ αὐτοχρατὲς καὶ μέμειχται οὐδενὶ χρήματε,
ἀλλὰ μόνος αὐτὸς ἐφ᾽ ἑαυτοῦ ἐστιν. εἰ μὴ γὰρ ἐφ᾽

9... ψᾶβτοηα αἶθθο σ'ίοθθ ὑπ μου γθ6 1] ὑπαᾶ 510} δυιβϑομοίαθη ἴῃ
ΕΌΪρο ἀον Ὑυσδς ἀπὰ ΚοΒ ΠΟ] Πρ οὶ, 19 βοθμ Πρ κοῖς σου] πη Θἢ
υομυ. Ιῃγὸ ΕΘΠΟ] ρ κοῖς Ἰᾶβϑε βίο δΌΘΣ ταϊῦ ἀθγ β΄ ομ6]]ρ κοῖς κοί θ8
ἀον Ἰοζί ἴῃ ἀθρ Μϑηβοδβοηνοὶῦ γοσβαπάθηθη Ὀηρθ νου ϑίο θη, βομάθσῃ
θὲ ἀυγοθδιβ οἷῃ Ὑ]6] δ ομο5 ἄδνομ.

10. Ῥθθμῃ μῖθ 80116 Ηδαγς δὰβ ΝΟ ΗΑ υπὰ ΕἸοϊϑοῖ δὺ8 ΝΙοδ-
ΕἸ οἰβο ἢ ϑηξδίθῃθη Κὄμηθῃ

11. Τῃ Ἰοάθιι ἰβὺ οἷπβ Το] νοῦ Ἰθάθιι θα μα] θα, ταῦ Αὐθηδηπηθ ἀ68
(οἰϑίθα. [1π οἰπίρϑῃ ἰϑύ δῦ δυο (ἐοἶἰβί ϑηιδ] θη.

12. Ὧεβ ὕὕθείιχο μαὲ Απίθὶ! δὴ ϑάθαι, ἀθν (ὐϑῖϑὺ δῦϑσ ἰβῦ ἀπϑηά]οῖ
ππὰ 50 Ὀβ μου οἢ ἀπᾶ ταϊν Κοίποπι Ὀίηρσο ψϑυτηϊβομύ, βοπάθγῃ 8]]θὶῃ,
βοϊ δείδηαϊν, ἔν βοὴ. θη ππθμ οΓ πἰοδῦ ζῶ βίοι, βοῃάθγῃη πιὶῤ ἰγρϑδᾶ

΄-

10

1

σι

Β. ἘῈ. 9---12. 881

ἑαυτοῦ ἦν, ἀλλά τεωι ἐμέμειχτο ἄλλωι, μετεῖχεν ἂν
ἁπάντων χρημάτων, δὲ ἐμέμειχτό τεωιτ᾿ ἐν παντὶ γὰρ
παντὸς μοῖρα ἔνεστιν, ὥσπερ ἐν τοῖς πρόσϑεν [ἴ-. 11]
μοὶ λέλεκται" καὶ ἂν ἐκώλυεν αὐτὸν τὰ συμμεμειγμένα,
ὥστε μηδενὸς χρήματος χρατεῖν ὁμοίως ὡς καὶ μόνον
ἐόντα ἐφ᾽ ἑαυτοῦ. ἔστι γὰρ λεπτότατόν τε πάντων χρη-
μάτων καὶ χαϑαρώτατον καὶ γνώμην γ8 περὶ παντὸς
πᾶσαν ἔσχει χαὶ ἐἰσχύδι μέγιστον. καὶ ὅσα γ8 Ψυχὴν
ἔχει καὶ μείζω καὶ ἐλάσσω, πάντων νοῦς κρατεῖ. καὶ
τῆς πδεριχωρήσιος τῆς συμπάσης νοῦς ἐκράτησεν, ὥστξε
πδριχωρῆσαι τὴν ἀρχήν. καὶ πρῶτον ἀπό του σμιχροῦ
ἤρξατο περιχωρεῖν, ἐπὶ δέ πλέον περιχωρεῖ, καὶ περι-
χωρήσδε ἐπὶ πλέον. καὶ τὰ συμμισγόμενά τὸ καὶ ἀπο-
χρινόμδνα καὶ διαχρινόμενα πάντα ἔγψγψω νοῦς. καὶ
ὁποῖα ἔμελλεν ἔσεσθϑαικαὶ ὁποῖα ἦν, ἅσσα νῦν μὴ ἔστι,
καὶ ὁποῖα ἔστι, πάντα διεχόσμησε νοῦς, καὶ τὴν πϑρι-
χώρησιν ταύτην, ἣν νῦν περιχωρέξι τὰ τε ἄστρα καὶ ὃ
ἥλιος καὶ ἡ σελήνη καὶ ὅ ἀὴρκαὶ ὃ αἰϑὴρ οἱ ἀποχριενό-
μδνοι. ἡ δὲ περιχώρησες αὐτὴ ἐποίησεν ἀποχρίνεσθϑαι.
χαὶ ἀποχρίνεται ἀπό τὸ τοῦ ἀραιοῦ τὸ πυκνὸν καὶ ἀπὸ

οὐγὰ8 ὉΠ ἀοΥθπὶ Ὑϑυτη βού τᾶγο, 80 Βᾶϊιθ Γ΄ 8ὴ 8116 Ὀίηρθῃ (611, γογϑιβ-
ϑοθοίζί πᾶμ}]1οἢ, ΟΣ ΜᾶγΘ ογἱϊῦ ἱσροηα οὔνγαβ Ὑϑυτηϊβομῃί. θωπ ἱπ ᾿θάθηι
ἰθὺ οἷμ Το σοῦ ᾿οάθηι θη δ] θη, τῖθ ἴθ πὶ οσίσθη ροϑαρὶ ΠΔ06; υπᾶ
ἄδῃπι τ ὔσγαθῃ ἴμῃ αἷ6 Ὀοϊρϑιαβομίθῃ ΘΙ Εἰπάθεη, 80 ἀ888 δ πίοδίύ
ΘΌΘΩδο ρυῦ αἷο Ἡδιτβοδαῖν δον Ἰορ]]ομοα Ὀίηρ δυθᾶρθοθη Κὄπηίθ τῖθ
ΔΙ]οἷυ ἐν ἰοῦ. Ὥθῃη ο᾽ ἰδὺ ἀδ8 ἀὔπηβίθ 4116». Ὠίηρο ὑπᾶὰ ἀΔ48 τοϊμϑίθ
ὉΠ ΟΓΥ Ὀοβιἐζὶ Ἰορ] οθ Εἰηπβίοις δον Ἰορ] ομοθ Ὠίηρ ἀπα αΪθ ὑτὔββίθ
Κταῖ, Ὁμπὰ ἅδον 411608 γγαβ ἢὺ οἷπο βθϑὶθ δὶ, αὕτοββθθ τ]ὸ ΚΕ ]οἶπθβ, δύ
αν ἀοἰϑὶ αἴθ ΗἩϑστβοθδῆ. ὅο δύ δὲ δύο αἴθ Ηδεγβομδῖν δον αἷθ χοϑβϑιίθ
ὙΥ ΡΟ θονοριηρ, 80 ἀ888 οΓ αἴοθος Βοπγθραης ἄθη Απβίοβϑ σού. Ὁπᾶ
Ζυοχεῖ δὴρ αἶοθος ὙΥΥΌ6] σὸμ οἴμθηη σον ββου ΚΙθίμθη Ῥαμκίθ 8ῃ, οΓ
στοῖο δθοῦ ποϊϊοσ υπὰ τῖγαὰ ΠΟΟΩ ποϊξοσ στοίΐθη. πα 41168 τγχὰβ βίοι ἀδ
ταϊβονίθ υπὰ Δρβοπαοείθ ὑπ σοῦ οἰμδηοσ βοιϊθᾶ, Καηηΐθ ἀθὺ (ἀοίβί,
Ὁμπὰ 411ὁ8 ογαποίθ ἀοσ Οοίϑί δὴ, τῖθ 98 'ἰῃ Ζυκυηῆι, τογάθῃ 5011] ὑπὰ
τὴῖϑ 68 νογδηι τ ὺ (88 Ἰοὺ πίοιξ πιθ ἢν γοσμβαπάᾶθῃ ἰδ) υπα νῖθ 68 σ6965-
ηυὐγηρ ἰδῖ, 80. δύυοὰὴ αἴθβοη ΓΌ06], ἄἀθῃ Ἰοἰζέ αἀἰθ (ἀοϑίϊγηθ, αἷθ ΞΟΠ,
ἄος Μοπὰ υμὰ ἀΐο Ὠυΐ- υπᾶὰ Αἰδπογδίοβο, ἀΐθ 5βἰοῖι. δοβοβοίάθῃ, ν0]}-
ξάμτοη. 2 έ6ε6 ΑἸ βομοίάππρ ἰϑὺ ρογϑᾶθ οἷπθ ΕΌΪρο Ἶθποθ Ίγθ615. Ὁπά
ΖΎΆΣ Βομοίἀοὶ βίου. νοὰ Ὠὔημθη ἀὯ848 ὨΙομίθ, σοὶ Κα] θη ἀδΔ8 ὙΥΆΓΤΩΘ,

«ἴ

2

ςς

888 46. ΑΝΑΧΑΘΌΒΑΒ

τοῦ ψυχροῦ τὸ ϑερμὸν χαὶ ἀπὸ τοῦζοφεροῦ τὸ λαμπρὸν
χαὶ ἀπὸ τοῦ διδεροῦ τὸ ξηρόν. μοῖραι δὲ πολλαὶ πολ-
λῶν εἰσι. παντάπασι δὲ οὐδὲν ἀποκχρίνεται οὐδὲ δια-
χρένεται ἕτερον ἀπὸ τοῦ ἑτέρου πλὴν νοῦ. νοῦς δὲ πᾶς
ὅμοιός ἐστε χαὶ ὅ μεέξζων καὶ ὅ ἐλάττων. ἕτερον δὲ
οὐδέν ἐστιν ὅμοεον οὐδενί, ἀλλ᾽ ὅτων πλεῖστα ἔνε,
ταῦτα ἐνδηλότατα ὃν ἕχαστόν ἐστι χαὶ ἦν.

18 [14] --- --- 800, 27 ᾿᾿““Ιναξαγόρου δέ, φησὶν ᾿4λέξανδρος, οὐχ
ἐμνημόνευσε [Ατὶδί. Ρ. 194520] χαίτοι τὸν νοῦν ἐν ταῖς ἀρχαῖς τε-
ϑέντος, ἴσως, φησίν, ὅτι μὴ προσχρῆται αὐτῶε ἐν τῆι γενέσεε᾽.
ἀλλ᾽ ὅτι μὲν προσχρῆται, δῆλον, εἴπερ τὴν γένεσιν οὐδὲν ἄλλο ἢ
ὄχχρεισιν εἶναί φησι, τὴν δὲ ἔχχρισιν ὑπὸ τῆς χινήσεως γένεσϑαε,
τῆς δὲ χινήσεως αἴτιον εἶναι τὸν νοῦν. λέγει γὰρ οὕτως .Α.. χαὲ
ἐπεὶ ἤρξατο δ'" νοῦς κινεῖν, ἀπὸ τοῦ χινουμένου παντὸς

ὅὕ ἀπδχρίνετο, καὶ ὅσον ἐκίνησεν ὃ νοῦς, πᾶν τοῦτο διε-

κρέϑη᾽ κινουμένων δὲ χαὶ διαχρινομένων ἡ περιχώρη -
σις πολλῶι μᾶλλον ἐποίει διακρένεσθϑαι

14 [28] «-- --- 167, ὅ ὅτε δὲ διττήν τενα διαχόσμησιν ὑποτέ-
ϑεται, τὴν μὲν νοεράν, τὴν δὲ αἰσθητὴν ἀπ᾽ ἐχείνης, δῆλον μὲν
χαὶ ἐκ τῶν δἰρημένων [{τ. 12], δῆλον δὲ καὶ ἐκ τῶνδε" “ὅ δὲ νοῦς,
ὃς ἀζεῖδ ἐστι, τὸ κάρτα καὶ νῦν ἐστιν ἶνα καὶ τὰ ἄλλα
πάντα, ἐν τῶι πολλῶι περιέχονέε χαὶ ἐν τοῖς προσ-
χριϑεῖσι καὶ ἐν τοῖς ἀποκεχριμένοις᾽.

σοῦ ΠΌΠΚΟΙη ἀδ8 Ηθ6]16 υπὰ νοι Εδυομίοῃ ἀδ8 Ττοοκθηθ. Ὀβθοὶ δἰπα
γ19]0 Το 116 νοῃ υἱθὶθα βιοθθη γουμπδμᾶθῃ, Ὑο]]δίδηαϊρ ΔῸΣ βομιϑ θὲ βίοα
ἈΙΟΒβ σότῃ ΘΠΘΤΏ δὺ ΟὗδΥ δυδοίπαηοσ δΌρθβθηθῃ σόῖὴ (ἀὐθἰβίθ.Ό «ῳϑαος
Οὐοϑῖδὲ δῦϑυ ἰβύ σορ ρ᾽ϑίομος Ατῦ, ἀδὺ υτὄββοσο Μ|6 ἀογ ΚΙθίηθσθ. β'ομηβι
ΡΟΣ ἰδ ηἰσμΐβ θη Δηᾶθγθῃ ρ] οἰ ομασχίϊρ, ΒΟΒαΘΤΏ ὙΟΥΟΙ δῖ πηθὶβύθῃ
ἴῃ οἶπθπὶ Ὠίηρθ γουδβδηπάθη ἰδέ, αἴθ ὈΠαοὺ πὰ Ὀϊαθίθ 818 ἀδ8 ἀϑυιομδὲ
ἘΥΚΘΗΌΔΥΘ ἀὧΔ8 οἰ μ 1606 ἘΠ ΖΘΙ αἴ ρ,.

18. πὰ 819 ἄογ Οοἰδὲ ἀϊθ Βοπνοζαμρ οἰπρϑιοἰνοί μαιίθ, Ὀθζδπη αἱ]
Αὐδθοβοίἀπηρ, σοὰ 8]]Θ), 8 Ὧ(α6 ἰπ Βοπορυπς μοθοίζὺ συσᾶθ; υπὰ 80-
Υἱοὶ ἀοὺ Οοἰβὲ 'ἰὰ ΒΟΥΘΡΌΙΩ μοβοίσζὺ μδίθ, ἀδ8 σψυσχὰθ 811608 γόῦ οἱῃ-
ἈΠΘΣ ροβομίθάθη. ὙδΔΒσθθᾶ ἀοὺ Βοπορυπς πὰ βομοίἀπηρ ρας Ἀθ-
πγκίθ ἀοΣ ὙΓθ61] οἷμθ ποῦ υἱθὶ βίᾶσκοσο ϑομοίσηρ (ὉΥ Φίησε νοὶ
οἰμδηαᾶον.

14, Ὧδε ἀοἰβί, ἀον ονὶς ἰβί, ἰδὲ ἀόοοῖ ἔὔΓ ΘῈΣ δυσὶ Ἰοίσὲ ἀ8, τὸ 81166
δηάθτο δέ, ἰῃ ἀοσ υυρϑοϑηᾶθα (πμοοἢ ἐπ οβο θα 6Ν 6) Μαβδο πὰ ἰῃ ἄθα;,
ἯΑΒ 5106) ἀΒΥΔῺ δηδβοίζίο, υπᾶ ἴῃ ἄθιῃ δόγ 85 ΑἸδχοβομθάθῃθῃ.

φι

. 10

1ὅ

Β. ΕΞ. 12---18. 388

16 [19) --- -- 119, 8 (πδοῖὶ ἔν. 12] χαὶ μετ᾽ ὀλίγα δὲ" ἱτὸ μὲν π., φησί,
καὶ... αἰϑέρος᾽. Υ αὶ. ΒὶρρΡ. οὐδ 8. 318, 20.

τὸ μὲν πυχνὸν καὶ διδερὸν καὶ ψυχρὸν καὶ τὸ ζοφε-
ρὸν ἐνθάδε συνεχώρησεν, ἔνϑα νῦν ζἡ γῆ), τὸ δὲ ἀραιὸν
χαὶ τὸ ϑερμὸν καὶ τὸ ξηρὸν ἐξεχώρησεν δὶς τὸ πρόσω
τοῦ αὐϑέρος.

16 [20] --- --- 119, 6 [Π80} ἔν. 15] χαὶ τὰ μὲν ἀρχοειδῆ ταῦτα καὶ ἁπλού-
στατα ἀποχρίνεσϑαι λέγει, ἄλλα δὲ τούτων συνθϑετώτερα ποτὲ μὲν συμπήγνυ-
σϑαι λέγει ὡς σύνθετα[), ποτὲ δὲ ἀποχρίνεσϑαι ὡς τὴν γῆν. οὕτως γάρ φησιν᾽

« 3 ᾿

ἀπὸ --- ψυχροῦ". 1δὕ, 21 λέγει γοῦν 4. ἐν τῶι πρώτωι τῶν Φυσιχῶν'"
“ἐκ μὸν --- ὕδατος...

ἀπὸ τουτέων ἀποχρινομένων συμπήγνυται γῆ᾽ ἐχ
μὲν γὰρ τῶν νεφελῶν ὕδωρ ἀποχρίνδται, ἐκ δὲ τοῦ ὕδα-
τος γῆ, ἐκ δὲ τῆς γῆς λίϑοι συμπήγνυνται ὑπὸ τοῦ ψυ-
χροῦ, οὗτοι δὲ ἐκχωρέουσε μᾶλλον τοῦ ὕδατος.

11 [22] 168, 18 σαφῶς δὲ ᾿Α. ἐν τῶε πρώτωι τῶν Φυσι-
κῶν τὸ γένεσϑαι καὶ ἀπόλλυσθαι συγχρίνεσϑαι καὶ διαχρίνεσθαι
λέγει γράφων οὕτως" 'τὸ δὲ γίνεσϑαι καὶ ἀπόλλυσϑαι οὐκ
ὀρϑῶς νομέζουσιν οἱ Ἕλληνες" οὐδὲν γὰρ χρῆμα γένε-
ται οὐδὲ ἀπόλλυται, ἀλλ᾽ ἀπὸ ἐόντων χρημάτων συμ-
μίσγεταί τε καὶ διαχρίνεται. χαὶ οὕτως ἂν ὀρϑῶς κα-
λοῖεν τότε γίνεσϑαι συμμίσγεσθαικχκαὶ τὸ ἀπόλλυσθαι
διαχρίνεσϑαι,.

18 [02 Ῥηστ. ἀθ ἔβα. ἰῃ ογῦ. ἴυπ. 10 Ρ. 929Β ὁ μὲν οὖν ἑταῖρος
ἐν τῆι διατριβῆε τοῦτο δὴ τὸ ᾿Αναξαγόρδιον ἀποδειχνύς, ὡς ἥλεος
ἐντίϑησι τῆι σελήνηι τὸ λαμπρόν᾽ εὐδοχίμησεν.

19 [0] βσηοι,.. Ηομ, ΒΤ σὰ Ρ δ47 ᾿4. δέ φησιν Ἶριν δὲ

16. Ὧ)ιθ Ὠιοδίθ υπὰ Ἐϑυομίο μὰ Κα] ὑπὰ υηκ]6 ἀγδηρίθο 56 ἢ
δῖ αἷο β3.(61160 Ζυαβδιηϊηθη, τὸ οἰ σὺ α16 Εἰάθ ἰδ, ἀδ8 θϑὔητθ ἀπᾶ ἀδΔ8 Ὑ δστὼθ
υπὰ ἀδ8 Ἰτοοῖθηθ ΔΌΘΣΡ ἀγϑηρ Βἰηδυβ ἰῃ ἀ88 Ὗ εἰίο 468 Αὐμθσβ.

16. Αὐπ ἀἴδβοῃ Αὐββϑοβοίἀαησϑθῃ ροσϊμηὶ ἀΐθ Ετὰθ. θη δὺ8 ἄθῃ
ὍΟΪΚοη βομοίαθί βοἢ ἀδ8 ὙΆΒΒΟΣ δυ8, δὺβ ἀθῃ Ὑδββοσῃ αἷθ Εἰγάθ, 8118
ἄορ Εἰγὰθ ρουίῃπϑῃ ἀ19 Θίθιμθ πηΐορ Ἐληγ καηρ ἀον Κα]ο. Ἰΐθϑθ δον
ἀγᾶμιρθη βἰο ἢ ΤΘ Ων Βοτϑῖβ 818 ἀδ8 ὟΥ 8586σ.

11. Τὰ Βοζὰρ δυΐ ἀδ8 Εἰπίβϑίθμθη ὑπᾶ Ὑογρομθα μαῦθῃ ἀΐο Η6]]θπθα
οἶπϑα πρτομεροα Ορσδοσθῦσασοι. θηη Κοὶμ Πηρ Θηἰβίθαῦ οὗδν γϑσ-
σοδί, βομάθγῃ 98 τυϑομὺ βἰο οὔσοσ βοβοίαϑὺ βίοῃβΒ: σοῦ Ὀθγοὶῖδ ψουβδηάθηθῃ
Τίηροη. Ὁμᾶὰ βο ψὔγάθῃ εἰ ἀθιμηδοὶὶ τἱοἰρ βίας σομ ΕΠ βίης σοᾺ
Μίρβοβυηρ υπὰ κβἰαίς νοὰ Ὑογρθιθη σομ Θομοϊάπηρ τϑάθα.

18. Ἀ)ῖ6 βομππθ ψϑυ οὶ θα Μοπᾶθ βοίποῃ ΟἼ]δηζ.

884 46. ΑΝΑΧΑΘΟΒΑΒ

καλέομεν τὸ ἐν τῆισι νεφέληεσιν ἀντιλάμπον τῶι ἡλέωι.
χϑδιμῶνος οὖν ἐστι σύμβολον᾽ τὸ γὰρ περιχεόμενον ὕδωρ
τῶι νέφει ἄνεμον ἐποίησεν ἢ ἐξέχεεν ὄμβρον.
20 [0] ΟΑὑεν. ἴῃ ΗΙρροοσ. 4θ δοῖθ δαὺ. Ϊοο. ΥΊἹ 202, 28 οἂ. Ομδσ-
δ ἴον (ἅδον Αυΐ- υπὰ ὕὐὺπίουρϑηρ ἀογ ἀθβῦσῃθ): 066 ἦδος αμίθηι ἡα γ-
ἐμ 4. ἱπγιιίθη8, σαπὸ αδοοπαάοηΐο πιόδδόηι, ἀδδοοπαοπίε υογὺ
ἐθογγαθ ομϊέμηι ποηιπος ὁαοταὶνὶ ϑδαᾳις σαποηι ΧΙ ἀέοϑες
ἐοξίαἀόπισις ποοίέΐξδιις οσομϊέαγί. νυογμῆι ὁεέ αμΐξης σαπόπι ἢὲς
γχιασγασίπία αἱοδς ἀμρίασαξ αὐδοοπαϊ; ἀεὶ ὑόγὸ ὑδέρόῦ δ πο πιῦν-
1Ἢ0 φμαῆι οἷγοα 50] }5 οσσαδμῆι γσμαπαογό ὑὕδγοὸ ΡΕΩΥ ἀὅμας υὑδὶ ἐγέὸξ ἤογαξ
»οδί εἶμδ οσσαδμηι πιαποείι5 οὐ οί: ἀρραγοϑὶξ αμίοηι ροδί αἀδηιιὲ-
ποοίξιη. ηιοπιογα ἢ. οἱ αἰμΐδηι 5ο] οοοϊααΐ οὐδομγογχμό ποῖ ἐχέϊεγὶξ
»εογερίοσμα υἱδίοπέ ἀρραγεϑὶέ, ἐοέοφιιο αἷς αὖ οσοϊαἀεηίαϊξ δογίζοπίς οὁ0-
οἰ αδίζεγ. ἐγαπδαοσίο ατέξηι αεημίποοίίο ἀφϑη υἱδίοπα ἀρραγοδίξ, ἀεὶῃ
18 οσοϊαοέ πόὸ 0 πιοάο υἱαοδίξμ, χμαπαοφμΐάδηι οοσοϊαϊέ οπι 5015 ὁ00-
σαδι, αἀπίεγμαπι αὐ ρογγεσίαρι οδοεσμγίέαξξηι πος ἀευεπογίί. ποη ἀρρα-
γεί αμέοηι, »γίμδγμαηι ποῖ; αὐ οδεσυγαέεηι ἀσοσᾶαίΐ, οὗ δαίϊθηι χσμαπάαηι
δέοι αηι γᾶς ἱπίοῦ ἐρδιηι ὧαο υἱϑιδ γασῖοδ ἱπίογροπέζγ. οὐδ οσοαξίοπς
ἐπ πῃ ας φσμασγασίπία ποοίέδιιδ, φιεδημασημιούμηι ἀοοί δοίη γοίμϊι
20 “παχαρσογαξδ, ποθ ἱαρραγοί πόὸ ἀείερεϊεγ. δ ὁπὲηι πεϊιῖη δἰὅμς ἦας
γωΐάοηι γαΐϊοηπο 86 δαδόῦγε αὐγηναΐί ὀαοορίο ΑοίγΟ δἱθγο πίπιέγιηι
»γοχίηιε ἵρϑο σαπὲ ηπογὸ 8δο ΟΒασί.}.

21] [25] βέχι. ΥἼΠ 90 ὁ μὲν φυσικώτατος ᾿ΑΙ. ὡς ἀσϑενεῖς δια-
βάλλων τὰς αἰσθήσεις “ὕπ᾽ ἀφαυρότητος αὐτῶν, φησίν, οὐ
2 δυνατοί ἐσμεν χρένδιν τἀληϑές᾽, τίϑησί τε πίστιν αὐτῶν
τῆς ἀπιστίας τὴν παρὰ μιχρὸν τῶν χρωμάτων ἐξαλλαγήν. δὲ γὰρ
δύο λάβοιμεν χρώματα, μέλαν χαὶ λευχόν, εἶτα ἐχ ϑατέρου εἰς
ϑάτερον χατὰ σταγόνα παρδχχέοιμεν, οὐ δυνήσεται ἡ ὄψις δια-
χρίένειν τὰς παρὰ μιχρὸν μεταβολάς, καίπερ πρὸς τὴν φύσιν ὕπο-
80 χειμέγνας.

19. Ἐδροηθορθαθ ὨΘππθὴ ὙΪΓ ἄθη Ὑἀοσβοιϑῖὶῃ ἀοΣ βόομηθ 'ἰῃ θα
ΟΪΚοα. 45 ἰδὲ πυῃ οἷῃ Αἰὐασιγοσζοίομθη. θη Ἃἀ85 υπὶ 416 ὝΟἾΚΚΘ
βίος. ογρίϑδθομ θ Ὑ Ἀβθοῖ ρῆῇορι ὙΥΠα Ζὰ οτορθῃ οὖθν Βοζθη δυβζυρίοδβθθῃ.

20. οὶ Αυΐγαηρ ἀθ8 ϑ'τὰβ θορίηπθη αἷθ Μϑηβοῖθη αἷθ Ετηΐθ, Ὀοὶ
βοίῃθαι πίοσζδηρ αἷθ Αοἰκουοβίθὰηρ. Αἢ 40 Τάρθη ἀπὰ Νομίθῃ
Ὀ]οἰδὲ ἀον Θἰσίυβ ἀπδοαὈ ΑΓ,

Φ1. ορϑῃ ἴπτοῦ (067) δίπη6) βοββυᾶομβο εἰπὰ τιν πἰομῦ ἰὼ Θιδηαθ
ἀϊο ὙΥΔΕΣμοὶς σὰ βοδδιθῃ. 4

Β. ΕΉ. 19--22. ΟΕ ΑΙΒΟΗΤΈΒ. 41. ΑἈΒΟΗΕΙΑΟΚ. Α. 1. ΕΒΕΝ. 338

29 [ρ. 188] ΑΤΗΞΕΝ. ορὶϊὶ. Β ν. ὅ7 Ὁ ᾿᾽4.. ἐν τοῖς Φυσικχοῖς τὸ
καλούμενόν φησιν ὄρνεϑος γάλα τὸ ἐν τοῖς ὠιοῖς εἶναι
λευκόν.

ΟΕΕΑΙΒΟΗΤΈΞ.

δ 28 [0] Ἐγββοὶ ζγβϑθοο - βυυ. ῬἘΠ]ΟΒορΒοηδργΐοηθ 80 [ΕΠ οΐμ. Μα8. δ1, 6381]:
ἈΠΑΧΑΡΟΙΆΒ βδρί: ὸΣ Τοᾶ, ἀογ ἄθῃ Νοπβοῦθη ἄθὴὶ ΑἸ Θηβομ οί πδο ΟἱΓΓΟΣ
οὐβοδοίηΐ, ἰδ οὶ πᾶπογοῦ Ὀπίογβπομυηρ ΒΘ βου δῃ: ΘΓ γοβοθ δ ΒΌΝο ἄθαι
Οτοίβοῃδιίου, 848 Κοῖπο Κτδῖν πδί, πὰ θη “ηρ] ρβαὶίοσ, 88 ϑοθ τ ΎΖο ππ|-
δῆθῖι, υπὰ ἀθηϊ ΚΉΒΌΘΠΑΙΓΟΥ, 8538 68 βίου; ἰοῦ δοαυδιῦ υπᾶ Δοιδπῦ απὰ Ὀδαΐ

10 πυπᾶ γῆεδησί ππᾶ οἰητίομ οι [ἂν δηᾶθγθ; δ Ὀσίγοϊς βου ποῦ σοὴ θα ΟἸ δα ίσοση,
αἴθ Καρὶ[8] ππᾶ Ζίμβ [ογᾶθσ. Ῥθηη ἴδον οἴνγαβ, νγ88 [ϑδβίβυθηϊ, 801}10Π ὙΤΙΣ ὯΠ8
ποῦν ἄγροσῃ; ἀθὴη ΟΟΥ ΑΥΡῸΡ Κδηπ 68. πίομύ Ὀοβοϊροπ, Ποίζοσου Κη 06. μη
68 νογάθοκοη, οηπρίοίος ππῚ Ζοὶνν οἱ ρ. Θόμῃ πἰοδΐ οσἱοδῦ 65 τυϑὴν Βοβομγοσθ
πὶ Ηδίοη, σοῦ ἀπ αἀδγΐη το δ. πᾶ θὰ οὐ [πάρος ἀοΥ ΤΟΟ] δ ὑπ8η-

16 σοηθῆτη ουβομοὶπῦ ὅθ Απροη ἀογ Ζυβοιδαρν, 80 ἀτᾶῦοκο ἀθίηθ Ατπιϑϑῶ αἷμ Ζοίς
Ιδηρ ζὰῃ. Ὁπᾶ βίθηθ ἴοῖ δῦ σόβοῆθη, ττῖθ βοθβδη ἀογ Τοὰ ἰδ, 'πὶ ἄθῃ ἀϊΐθ
Ὀἱτῦθα, τϑιοδο εἶθ ροαυξὶῦ ὑπ σοροίηϊρὶ δἰπα. Ὠΐθβ Ἰἰορὺ Ζουρσηίβ δ ἀκείατ,
υγὶθ τυδὶρ πη Βοστ]!οἢ αἷο ΥΟΒπυηρ ἀον ΤΠπογνγοὶ! ἰβί.

24 [0] Απτχαν. 78γ. Ηἰβι. ΓΥ 14 χαὶ ᾿ἀναξαγόρας [Ανάξαρχος ὙΠ ον]
20 ἐν τῶι Περὶ βασιλείας φησὶ χαλεπὸν χρήματα συναγείρασϑαι, χαλεπώτερον δὲ
φυλαχὴν τούτοις περιϑεῖναι.

41. ΑΒΟΗΕΑΟΞΒ.

Α. ΙΕΒΕΝ ὉΝῸ 1.588 Ε.
γε]. ὁ. 46 Α ἡ. 7. 26.
20 1. θιοα. Π 16. 11.
᾿Αρχέλαος ᾿4ϑηναῖος ἢ ιλήσιος, πατρὸς ᾿Απολλοδώρου, ὡς 16
δέ τινες, Πίδωνος, μαϑητὴς ᾿Αναξαγόρου, διδάσκαλος Σωκράτους.
(οὗτος πρῶτος ἐκ τῆς Ἰωνίας τὴν φυσικὴν φιλοσοφίαν μετήγαγεν
ϑήναζε. Νοῖο ζὰ Απδχαροσαβ) χαὶ ἐχλήϑη φυσικός, παρὸ καὶ
80 ἔληξεν ἐν αὐτῶι ἡ φυσικὴ φιλοσοφία, Σωχράτους τὴν ἠϑιχὴν
εἰσαγαγόντος. ἔοικεν δὲ καὶ οὗτος ἅψασϑαι τῆς ἠϑιχῆς. καὶ γὰρ
σεερὲ νόμων πεεφιλοσόφηκεν καὶ καλῶν καὶ δικαίων" παρ᾽ οὗ λαβὼν
Σωχράτης τῶι αὐξῆσαι εἰς τὸ (ἄχρον) εὑρεῖν ὑπελήφϑη. ἔλδγε
δὲ δύο αἰτίας εἶναι γενέσεως, ϑερμὸν καὶ ὑγρόν᾽ καὶ τὰ ζῶια ἀπὸ
86 τῆς ἰλύος γεννηθῆναι" καὶ τὸ δίκαιον εἶναι χαὶ τὸ αἰσχρὸν οὐ
φύσει, ἀλλὰ νόμωι.
ὅ δὲ λόγος αὐτῶε οὕτως ἔχει. τηχόμενόν φησι τὸ ὕδωρ ὑπὸ 11

25. Α. ϑοπαμρίοί ἐπ δείποῦ Ῥδυϑὶς αὐτο ἀον βρυιϑ τ δσ 10 ἢ δβορθ-
πϑιηηΐθιι ὙοροΙ βπι]οῖ λαδο πιαπ ἀκβα ὟΝ οἶβθο ἴῃ Εἰ Ζζέ ὑϑγδίο 65.

ΕΞ

σι

10

1

Ψφι

20

886 41. ΑΒΟΒΕΑΟΒ

τοῦ ϑερμοῦ, καϑὸ μὲν εἰς τὸ (χάτω διὰ τὸν πυρῶδες συνίσταταε,
ποιδῖν γῆν᾽ χαϑὸ δὲ περιρρεῖ, ἀέρα γεννᾶν. ὅϑεν ἡ μὲν ὑπὸ τοῦ
ἀέρος, ὅ δὲ ὑπὸ τῆς τοῦ πυρὸς περιφορᾶς χρατεῖται. γεννᾶσθαι
δέ φησι τὰ ζῶια ἐκ ϑερμῆς τῆς γῆς καὶ ἐλὺν παραπλησίαν γά-
λἀακτι οἷον τροφὴν ἀνιείσης᾽ οὕτω δὴ καὶ τοὺς ἀνθρώπους ποιῆ-
σαι. πρῶτος δὲ εἶπε φωνῆς γένεσιν τὴν τοῦ ἀέρος πλῆξιν. τὴν
δὲ ϑάλατταν ἐν τοῖς χοίλοις διὰ τῆς γῆς ἠϑουμένην συνεστάναε.
μέγιστον τῶν ἄστρων τὸν ἥλιον, καὶ τὸ πᾶν ἄπειρον.

γεγόνασι δὲ καὶ ἄλλοι τρεῖς ᾿Αρχέλαοι" ὅ χωρογράφος τῆς ὑττὸ
᾿Αλεξάνδρου πατηϑείσης γῆς, ὅ τὰ ἐἰδιοφνῆ ποιήσας, ἄλλος τεχνο-
γράφος ῥήτωρ.

2. ϑστνο. Β. ν. Ἀρχέλαος.

.“«ρχέλαος ᾿4Τπολλοδώρου ἢ ΪΜέδωνος Πιλήσιος φιλόσοφος (φυ-
σικὸς τὴν αἵρεσιν χληϑείς, ὅτι ἀπὸ ᾿Ιωνίας πρῶτος τὴν φυσιο-
λογέαν ἤγαγεν ᾿Αναξαγόρου μαϑητὴς τοῦ Ἀλαζομενίον, τοῦ δὲ
μαϑητὴς Σωχράτης, οἱ δὲ καὶ Εὐριπίδην φασίν) συνέταξε (δὲ)
Φυσιολογίαν (χαὶ ἐδόξαζε τὸ δέίχαιον χαὶ αἰσχρὸν οὐ φύσει εἶναι,
ἀλλὰ νόμωι, συνέταξε) χαὶ ἄλλα τινά. ΑτΆο Ηδδγοβίοθ, ἀΔ8 Εἰηρθ-
ΚΙδπηπιοσύθ δ ἢ. 1.

8. ῬΟΒΡΗΤΥΕ. δἰ δον. ΡἈ1108. ἔν. 12 Νίδιοῖκ. ». 11, 28 ἐλέγετο δὲ περὶ
αὐτοῦ [βοκταίε8] ὡς ἄρα παῖς ὧν οὐχ εὖ βιώσειεν οὐδὲ εὐτάχτως...
ἤδη δὲ περὶ τὰ ἑπτακαίδεχα ἔτη [180 462] προσελϑεῖν αὐτῶι ᾿Αρχέ-
λαον τὸν ᾿Αναξαγόρου μαϑητὴν φάσχοντα ἐραστὴν εἶναι" τὸν δὲ
Σωχράτην οὐκ ἀπώσασθαι τὴν ἔντευξίν τὸ χαὶ ὁμιλίαν τὴν πρὸς
τὸν ᾿Αρχέλαον, ἀλλὰ γενέσθαι παρ᾽ αὐτῶι ἔτη συχνά. χαὶ οὕτως
ὑπὸ τοῦ ᾿Αρχελάου προτραπῆναι ἐτεὶ τὰ φιλόσοφα. [Ατ8 ῬΟΙΡΒ. δὺο ἢ
βυϊάδδ 8. ν. Σωχράτης. ᾿Αριστόξενος δὲ ᾿ἀρχελάου πρῶτον αὐτὸν δια-
χοῦσαι λέγει" γεγονέναι δὲ αὐτοῦ καὶ παιδικά.) Ὅτοα. Π 22 Ἴων δὲ
ὅ Χῖος [ἔν. 18 ἘΚ ὄρο] χαὲ νέον ὄντα [βοϊκταίθ8] εἰς Σάμον σὺν ᾿4ρχε-
λάωι ἀποδημῆσαι [α͵80 ἱπὶ δΒαπιίβομθῃ Εοϊάσυρ 4410 (ἀδοῦ πιϊῦ Ῥ]αῦο
Οὐἰΐου ῥ. δ2 οὔτε ἄλλοσε οὐδαμόσε, δὲ μή ποι στρατευσόμενος γοῖ-
ὑγτᾶρ }]6 8}. Μ,α]. 5. 239, 28, 810, 18.

[Ἐππ|Ὲ. αὶ. θιοο. Υ͂ 42 [ΤΘΟΡγαδίβ βοῦσ ἢ) Περὶ τῶν ᾿Αρχελάου ἅ.

4, ΗΊΡΡΟΙ, τοξαϊ. 1 9 [Ὁ. 668] ᾿“ρχέλαος τὸ μὲν γένος ᾿ϑηναῖος,
υἱὸς δὲ ᾿ΑΙπολλοδώρου. οὗτος ἔφη τὴν μίξιν τῆς ὕλης ὁμοίως
“Μναξαγόραι τάς τὸ ἀρχὰς ὡσαύτως. οὗτος δὲ τῶι νῶι ἐνυπάρχειν
τι εὐϑέως μῖγμαι, εἶναι δ᾽ ἀρχὰς τῆς κινήσεως (δύο, ἃς) ἀπο-
χρίνεσϑαι ἀτ ἀλλήλων, τὸ ϑερμὸν καὶ τὸ ψυχρόν, καὶ τὸ μὲν
ϑερμὸν χκινεῖσϑαι, τὸ δὲ ψυχρὸν ἠρεμεῖν" τηχόμενον δὲ τὸ ὕδωρ

μι

Ό9

10

18

2ὅ

Ἀ. 1-- 0Ὸὁ0. ΠΕΒΕΝ ὉΝῸ ΠΕΗΕΕ. 887

δὶς μέσον ῥεῖν. ἐν ὧι καὶ καταχαιόμενον ἀέρα γένεσϑαι καὶ γῆν,
ὧν τὸ μὲν ἄνω φέρεσθαι, τὸ δὲ ὑφίστασϑαι κάτω. τὴν μὲν
οὖν γῆν ἠρεμεῖν χαὶ γενέσϑαει διὰ ταῦτα, κεῖσϑαι δ᾽ ἐν μέσωι
οὐδὲν μέρος οὖσαν, ὡς εἰπεῖν, τοῦ παντόρ. {τὸν δ᾽ ἀέρα χρατεῖν
τοῦ παντός) ἐχδεδομένον ἐκ τῆς πυρώσεως, ἀφ᾽ οὗ πρῶτον ἀπο-
καιομένου τὴν τῶν ἀστέρων εἶναι φύσιν, ὧν μέγιστον μὲν ἥλιον,
δεύτερον δὲ σελήνην, τῶν δὲ ἄλλων τὰ μὲν ἐλάττω τὰ δὲ μείζω.
ἐπικλιϑῆναι δὲ τὸν οὐρανόν φησι καὶ οὕτως τὸν ἥλιον ἐπὶ τῆς
γῆς ποιῆσαι φῶς καὶ τόν τὸ ἀέρα ποιῆσαι διαφανῆ καὶ τὴν γῆν
ξηράν. λέμνην γὰρ εἶναι τὸ πρῶτον, ἅτε κύχλωι μὲν οὖσαν ὑὕψη-
λήν, μέσον δὲ χοίλην. σημεῖον δὲ φέρει τῆς χοιλότητος, ὅτι ὅ
ἥλιος οὐχ ἅμα ἀνατέλλει τὸ καὶ δύεται πᾶσιν, ὅπερ ἔδει συμβαί-
γϑῖν, εἴπερ ἦν ὁμαλή. περὶ δὲ ζώιων φησίν, ὅτι ϑερμαινομένης
τῆς γῆς τὸ πρῶτον ἐν τῶι χάτω μέρδι, ὅπου τὸ ϑερμὸν χαὶ τὸ
ψυχρὸν ἐμίσγετο, ἀνεφαένδετο τά τὸ ἄλλα ζῶια πολλὰ καὶ οἱ ἄν-
ϑρωποι, ἅπαντα τὴν αὐτὴν δίαιταν ἔχοντα ἐκ τῆς ἐλύος τρεφό-
μδνα (ἦν δὲ ὀλιγοχρόνια)" ὕστερον δὲ αὐτοῖς ἡ ἐξ ἀλλήλων γένεσις
συνέστη. καὶ διδεχρίϑησαν ἄνϑρωποι ἀπὸ τῶν ἄλλων καὶ ἡγε-
μόνας καὶ νόμους καὶ τέχνας καὶ πόλδις καὶ τὰ ἄλλα συνέστησαν.
γοῦν δὲ λέγεε πᾶσιν ἐμφυέσϑαι ζώιοις ὁμοίως. χρῆσϑαε γὰρ
ἕχαστον καὶ τῶν ζώιων τῶι νῶι τὸ μὲν βραδυτέρως, τὸ δὲ ταχυ-
τέρως.

ὅ. ΒΙΜΡΊῚ,. ρὮγβ. 27, 28 [δὺ8β ΤΘορἢν, ῬΆγβ. ορ. (ἔτ. 4) τῖο ἃ. 1 ὶ 17.
ῃ. 4 υ. 781] καὶ ᾿4.. δ᾽ “ϑηναῖος, ὧι καὶ Σωκράτη συγγεγονέναι φασὶν
.Αναξαγόρου γενομένωι μαϑητῆι, ἐν μὲν τῆι γενέσει τοῦ χόσμου
χαὶ τοῖς ἄλλοις πειρᾶταέ τι φέρειν ἴδιον, τὰς ἀρχὰς δὲ τὰς αὐτὰς
ἀποδίδωσιν ἅσπερ ᾿Αναξαγόρας. οὗτοι μὲν οὖν ἀπείρους τῶι
πλήϑει χαὶ ἀνομογενεῖς τὰς ἀρχὰς λέγουσι τὰς ὁμοιομερείας τι-
ϑέντες ἀρχάς.

6. βΈχυ. δᾶν. τηδίῃ. ἼΠ 14 ᾿4. δὲ ὁ ᾿Αϑηναῖος τὸ φυσικὸν χαὶ τὸ ἠϑιχόν
[πϑ:]. μετήρχετο)].

Ἵ. --α δᾶν. τηδίι. ΓΧ 860 ᾿4. ὁ ᾿Αϑηναῖος, Σωχράτους ὁὀὲ χκαϑηγητῆς . ..
ἀέρα [μᾶτα]. πάντων εἶναι ἀρχὴν καὶ στοιχεῖον»). ΑἘπτ.1 8, 6 [Ὁ. 280] (ἅδον ἀΐθ
ἀρχή) Α. ᾿Απολλοδώρου ᾿Αϑηναῖος ἀέρα ἄπειρον, καὶ τὴν περὶ αὐτὸν πυκνό-
τητα χαὶ μάνωσιν. τούτων δὲ τὸ μὲν εἶναι πῦρ τὸ δ᾽ ὕδωρ.

8. ΗΕΒΜ. ἰγτῖβ. 11 [Ὁ. 658 πδοὴ οοᾶ. ΡῚ] χαὶ μὴν οὐχ ἐπιτρέπει τούτοις
εὐδοχιμεῖν Α. ἀποφαινόμενος τῶν ὅλων ἀρχὰς ϑερμὸν καὶ ψυχρόν. αὶ. Ῥιμτο
ΟΡ. ἢ. 242}, νι]. οθϑῃ 8. 46 ". 29.

9. ἘΡΙΡΗΑΝ. ϑᾶν. ὕδοσ. ΠΠ2, 9 [Ὁ. δ90, 1] (4. ὃ ᾿ἀπολλοδώρου κατὰ δέ
τινας Μίλτωνος (Αϑηναῖος ὀὲ ἦν φυσικός) ἐχ γῆς τὰ πάντα λέγει γεγενῆσϑαι.
αὕτη γὰρ ἀρχὴ τῶν ὅλων ἐστίν, ὥς φησι.

10. Αυνοσῦδβτ. ἀο οἷν. ἃ. ΥἼΠΠ 2 [Ὁ. 114] Απασαρογας διιοοθδδιὲ αμαλίον εἴμ8

Ὧ16919, Ετακηι. ἃ. οσθοῖσ. 22

10

18

80

888Ὦϑ 47. ΑΒΟΒΕΙΑΟΜ. Α. 10--18. ΕΗΒ. Β, 1.3. ΒΟΒΕΙΕΤΕΝ.

Αγολείαμδ. εἴδαμε ἴρ8ὲ δ ραγίϊονιϊἐθ ἐδ 86 δἰηυνδμδ [ἃ. '. ὁμοιομέρειαι] φμῖδιιδ
διπσμία φμαεσμε βεγοηξ ἰία ριιαυὶϊξ οοηδίαγε οηια, υἱἐ ἔμμοδϑε εἴἴανι ηιεμίεης αἱϊ-
οογδί, φιιας οογρογα αεΐεγια, ἰὰ εδὲ ἐϊἶα8 ραγύοιϊαθ, οοπὶμπσοο εἰ αἀἰδοιραπο
αἀφεγεὶ οηνῆα. [Ὀϑίδυθ Κ'οῃ. ΑΡ. ὄοδττι. 15, 94 ροδὲ ἧοος Αγοδοδίϊαμδ ἴαο Τ', 1ἴο8
Αὐγγοδοϊοο8) οἴω.

11, ΟἸκμ. ργοϊσορί. ὅ, 66 Ρ. δἼΡ. τούτω μέν γε ἄμφω [ΑΠΑΣΧΒΡΌΓΑΒ πηᾶ
Ασομ ἶδ08)] τὸν νοῦν ἐπεστησάτην τῆι ἀπειρίαι.

12. Απτ. 11,14 [Ὁ. 8302] ᾿4. ἀέρα χαὶ νοῦν τὸν ϑεόν, οὐ μέντοι χοσμο-
ποιὸν τὸν ϑεὸόν [βοπᾶροτῃ τὸ ϑερμόν ναὶ. τ. 14].

18. --- ΤΙ 1, 8 [Ὁ. 5217] ᾿ἀναξίμανόρος, ᾿Αναξιμένης, ᾿Αρχέλαος ... ἀπείρους
κόσμους ἐν τῶι ἀπείρωι κατὰ πᾶσαν περιαγωγήν.

14. --- ΤΠ 4, δ [Ὁ. 8531] Ἀ.. ὑπὸ ϑερμοῦ χαὶ ἐμψυχίας συστῆναι τὸν κόσμον.
4, 6 ᾿Αναξίμανδρος ... ᾿Αρχ-. ... φϑαρτὸν τὸν χόσμον. αὶ. οθοι 8. 8518, 20.

1ὅ. --- -- 18, θ (Ὁ. 8342) ᾿4. μύόρους ἔφησεν εἶναι τοὺς ἀστέρας, διαπύ-
ρους δέ. ᾿

16. --- 1Π 3, ὅ [Ὁ. 368] ποὺ ὃ 4 (οὔθ 8. 821, 82] ᾿4. ταὐτὸ λέγει παρα-
τιϑεὶς τὸ τῶν διαπίρων λίϑων χαϑιεμένων εἰς ψυχρὸν ὕδωρ παϑος.

11. ΑΞτ ΙΝ 8,2 [Ὁ. 381] ᾿ἀναξιμένης, ᾿ἀναξαγόρας, ᾿4ρχ.. . . ἀερώδη [πδτη].
τὴν ψυχὴν ὑποτίϑεντα!.

18. ΡΗΠΟΡ. ἃθ δηίΐπηδ Ὁ. 11, 11 Ηδγᾶ. (δὰ Ατ. Α 2. Ρ. 404225) ὅσοι, φησίν,
εἰρήχασιν τὸ πᾶν ὑπὸ τοῦ νοῦ κεκινῆσϑαι, καὶ οὗτοι ἐοίχασιν εἶναι λέγειν τῆι
ψυχῆι τὸ κινεῖν" ὧν ἐστι καὶ ᾿Α.

Βουσυηροὴ ἀθ8 [ΗἸΡΡΟΟ.) ἄθ νἱοία 19. 10 υπὰ ἀθ ΒοΌΔομι. Ο. 13 τοΐΐ
Ατοδοῖδοβ νοιτηυῦοί ΕὙθασϊοἢ ΗΠ ρροῖν. ὕηπΐίογβ. 135. 159. ἘΞΘηΒΟ 68 ῬΘΟΣ νοι
Αορίδα Αμοη. [μοπάϊη. 20, 2 ἀπ Ηδγοάϊϊοβ σοῃ ΘΙ γα τα Θθοπᾶ. 9, 84.

Β. ΒΟΒΕΙΕΤΕΝ.

ἘΔΕΓΕΙ͂ΑΙ.
1. Ῥυ ΤΆΒΟΗ. Οἴπιοη. 4 [δπ8 Ὠἰάντηοθ) Κίμων ὁ Μιλτιάδου μητρὸς ἣν

ῬΟΕΘΒΙΕ.

Ἡγησιπύλης, γένος Θράιττης, ϑυγατρὸς Ὀλόρου τοῦ βασιλέως, ὡς ἐν τοῖς

Ἀρχελάου χαὶ ΜΜελανϑίου ποιήμασιν εἰς αὐτὸν Κίμωνα γεγραμμένοις ἵστο-
ρηται.... ὄΐῇλος δ᾽ ἐστὶ χαὶ πρὸς Ἰσοδίχην τὴν Εὐρυπτολέμον μὲν ϑυγατέρα
τοῦ Μεγακλέους, κατὰ νόμους δ᾽ αὐτῶι συμβιώσασαν ὃ Κίμων ἐμπαϑέστερον
διατεϑεὶς χαὶ δυσφορήσας ἀποϑανούσης, εἴ τι δεῖ τεχμαίρεσϑαι ταῖς γεγραμ-
μέναις ἐπὶ παρηγορίαι τοῦ πένϑους ἐλεγείαις [ὀΡΙ,Ό. ΠῚ 269 ΒοΙΡΕ]
πρὸς αὐτόν, ὧν Παναίτιος ὁ φιλόσοφος οἴεται ποιητὴν γεγονέναι τὸν
φυσικὸν ᾿Αρχέλαον, οὐχ ἀπὸ τρόπου τοῖς χρόνοις εἰχάζων. !. ΒΕΡΗΔΕΞΤ.
Ρ.86, 1 οί. τὸ τοῦ ᾿Αρχελάον ὄνομα Σοφοχλῆς ἐν ταῖς ἐλεγείαις οὐκ ὦϊετο
ἐγχωρεῖν οὔτε εἰς ἔπος οὔτε εἰς ἐλεγεῖον" φησὶ γοῦν “᾿Αρχέλεως" ἦν γὰρ σύμ-
μετρον ὧδε λέγειν.
ΟἘΕΑΙΒΟΗΤΕΒ.
ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΙΕΡΑΣ ΤΕΧΝΗΣ.

2. ΒευΒοϊοῦ Ο0]1. ἀθ8 ΑἸ ΐπι. χτ. 1 Ρ. 26, 6 γένωσχε, αὐ φίλε, καὶ τὰ ὀνό-

ματα τῶν ποιητὼν [ῃ. χρυσοῦ] Πλάτων... Θεόφραστος, Ἀρχέλαος, Πετάσιος κτλ.

48. ΜΕΤΕΟΘΟΒΟΒ Υ. ΓΑΜΡΒΑΚΟΞΗ͂. 889

ΕὐΒδΙύθηι ᾿ἀρχελάου φιλοσόφου περὶ τῆς αὐτῆς ἱερᾶς τέχνης (ΘοΙἀτηδοθοΥ-
Κυπθθ διὰ στίχων ἰάμβων, 886 ἐγ ὈγΖδη πΐβοιθ Ιϑπὰθοη [ΔὈροᾶν. ῬΗγαίοεὶ οἱ
τη6α. ργγ. π). ο. ΙΔοἷον Π' 848 [].

Ῥμοβα.
ΦΥΣΙΟΜΟΓΊΑ νεὶ. 8. 386, 11.

(Περὶ φύσεως ἢ

48, ΜΕΤΒΟΘΟΒΟΒ ΟΝ ΤΑΜΡΒΑΚΟΞΒ.

1. Ῥιμτ. θη. ἢ. ὅ8006 οἶμαε [10π Βρτίοι!] χάλλιστα ἀνθρώπων λέγειν περὶ
Ὁμήρον ὡς οὔτε Μητρόδωρος ὃ Δαμψαχηνὸς οὔτε Στησίμβροτος ὁ Θάσιος

10 οὔτε Γλαύχων οὔτε ἄλλος οὐδεὶς τῶν πώποτε γενομένων ἔσχεν εἰπεῖν οὕτω

1ὅ

20

πολλὰς καὶ καλὰς διανοίας περὶ Ὁμήρου, ὅσας ἐγώ. Μεῖ. Ῥοτρῆγτ. ααδθδί. Βομι.
ρα. βουγδᾶον 1 8841. )

2. Ῥιοα. Π11 [οὔϑὰ 8. 806, 217] ἐπὶ πλεῖον δὲ προστῆναι τοῦ λόγον [815
ΠΑΧΘΡΌΓΆΒ) ἥητρόδωρον τὸν Δαμψαχηνὸν γνώριμον ὄντα αὐτοῦ, ὃν καὶ πρῶ-
τον σπουδάσαι τοῦ ποιητοῦ [Βοῃπιοι] περὶ τὴν φυσικὴν πραγματείαν.

8. ΤΑΤΙΑΝ. 6. 21 χαὶ Μῖ. δὲ ὁ Δαμψαχηνὸς ἐν τῶι Περὶ Ὁμήρου λίαν
εὐήϑως διείλεχται πάντα εἰς ἀλληγορίαν μετάγων. οὔτε γὰρ Ἥραν οὔτε ᾿4ϑη-
νᾶν οὔτε Δία τοῦτ᾽ εἶναί φησιν ὅπερ οἱ τοὺς περιβόλους αὐτοῖς καὶ τεμένη
χαϑιδρύσαντες νομίζουσιν, φύσεως δὲ ὑποστάσεις καὶ στοιχείων διαχοσμήσεις.
καὶ τὸν Ἕχτορα δὲ καὶ τὸν ᾿Αχιλλέα δηλαδὴ χαὶ τὸν ᾿Αγαμέμνονα χαὶ πάντας
ἁπαξαπλῶς Ἕλληνας τε χαὶ βαρβάρους σὺν τῆι Ἑλένη καὶ τῶι Παάριόι τῆς
αὐτῆς φύσεως ὑπάρχοντας χάριν οἰχονομίας ἐρεῖτε παρεισῆχϑαι οὐδενὸς ὄντος
τῶν προειρημένων ἀνϑρώπων.

4, ἨΈβυση. Ἀγαμέμνονα τὸν αἰϑέρα Μητρόδωρος εἶπεν ἀλληγορικῶς.
ῬΕΙΓΟΡΈῈΜ. Ὗ0]}. ὨθτῸ. 6. 81{, ΥἹΙ1 8 ζ. 90 [ΟΟΙΆΡΟΥΣ Ὑγέίοη. 5. Β. ρῆἢ. ἢ. ΟἿ. 116, 14]
καὶ περὶ νόμων καὶ ἐθισμῶν τῶν παρ᾽ ἀνθρώποις, χαὶ τὸν ᾿Αγαμέμνονα μὲν
αἰϑέρα εἶναι, τὸν δ᾽ ᾿Αχιλλέα δ᾽ ἥλιον, τὴν Ἑλένην δὲ γῆν καὶ τὸν ᾿Αλέξανόρον
ἀέρα, τὸν Ἕχτορα δὲ σελήνην χαὶ τοὺς ἄλλους ἀναλόγως ὠνομάσϑαι τούτοις.
τῶν δὲ ϑεῶν τὴν Δήμητρα μὲν ἧπαρ, τὸν Διόνυσον δὲ σπλῆνα, τὸν ᾿Απόλλω
δὲ χολήν.

δ. ῬΟΒΡΗΥΕΒ. απδοϑί, Βοτὰ. ζὰ Καὶ 262 (πλέω νύξ) Ι ᾿. 141,18 βοιταᾶ, 232η-
τρόδωρος ἴοὉ ἀθ᾽ 1, ρβαΚΟΠΘΡ] μὲν οὖν τὸ ᾿πλεῖον᾽ δύο σημαίνειν φησὶ
παρ᾽ Ὁμήρωι" καὶ γὰρ τὸ σύνηϑες, ὡς ὅταν λέγηι “νώτου ἀποπροταμῶν, ἐπὶ
δὲ πλεῖον ἐλέλειπτο [8 415] χαὶ ᾿ ἀλλὰ τὸ μὲν πλεῖον πολυαΐχος πολέμοιο

86 χεῖρες ἐμαὶ διέπουσι᾽ [Α 165], σημαίνει δὲ καὶ τὸ πλῆρες ὡς ἐν τῶι ᾿ σὸν δὲ

πλεῖον δέπας αἰεὶ ἕστηχε᾽ [Δ 262] χαὶ ἐν τῶι ᾿πλεῖαί τοι χαλχοῦ κλισίαι᾽
(Β 226]. νῦν οὖν τὸ 'ἱπλέον᾽ ἀντὶ τοῦ πλῆρες εἰρῆσϑαι. Ἐοϊὶρσὺ Οἰϊαῦ δὰβ
ΘΒ γβῖρροβ.

6. ϑυνσειασβ Οἴτου. 149. 1 Ρ. 282, 19 Ὀἱπᾶ, ἑρμηνεύουσι δὲ οἱ ᾿ἀναξα-
γόρειοι τοὺς μυϑώδεις ϑεοὺς νοῦν μὲν τὸν Δία, τὴν δὲ ᾿Αϑηνᾶν τέχνην, ὅϑεν
χαὶ τὸ “χειρῶν ὀλλυμένων ἔρρει πολύμητις ᾿Αϑήνη᾽.

22

1

16

8940 49. ΚΙΕΙΌΕΜΟΝ. δ0. ΙΘΑΙΟΝ.

49, ΚΥΤΌΗΜΟΞ.

1. ἌΞΙΒΤ. τηϑύθοσ. Β 9. 310210 εἰσὶ δέ τινες οἱ τὴν ἀστραπήν, ὥσπερ καὶ
Ἀλείδημος, οὐχ οἶναί φασιν αλλὰ φαίνεσϑαι, παρειχάζοντες ὡς τὸ πάϑος
ὅμοιον ὃν χαὶ ὅταν τὴν ϑάλατταν τις ῥάβόωι τύπτηι᾽ φαίνεται γὰρ τὸ ὕδωρ
ἀποστίλβον τῆς νυχτός" οὕτως ἐν τῆι νεφέληι ῥαπιζομένου τοῦ ὑγροῦ τὴν
φαντασίαν τῆς λαμπρότητος εἶναι τὴν ἀστραπήν [βοποο. Ν. Ο. Π' 58].

2. ΤΉΞΟΡΕΕΒ. (ὁ 808. 38 [Ὁ. 510] Στΐβοθθη ΑἸΠἸΑΧΑΡΌΓΑΒ πη ὨΙΟΩΘΠΟΒ:
Κλ. δὲ μόνος ἰδίως εἴρηχε περὶ τῆς ὄψεως" αἰσϑάνεσϑαι γάρ φησι τοῖς ὀφϑαλ-
μοῖς μόνον ὅτι διαφανεῖς" ταῖς (δ᾽) ἀχοαῖς ὅτι ἐμπίπτων ὁ ἀὴρ χινεῖ" ταῖς
δὲ ῥισὶν ἐφελχομένους τὸν ἀέρα τοῦτον γὰρ ἀναμείγνυσθαι" τῆι δὲ γλώσσηε
τοὺς χυμοὺς καὶ τὸ ϑερμὸν καὶ τὸ ψυχρον διὰ τὸ σομφὴν εἶναι τῶι δὲ ἄλλωι
σώματι παρὰ μὲν ταῦτ᾽ οὐϑέν, αὐτῶν δὲ τούτων καὶ τὸ ϑερμὸν χαὶ τὰ ὑγρὰ
καὶ τὰ ἐναντία" μόνον δὲ τὰς ἀκοὰς αὐτὰς μὲν οὐδὲν κρίνειν, εἰς δὲ τὸν νοῦν
διαπέμπειν, οὐχ ὡσπερ Ἀναξαγόρας ἀρχὴν ποιεῖ πάντων τὸν γοῦν.

3. -- ΗΕ. ρἱδηῦ 1ΠΊ, 4 Ἀναξαγόρας μὲν τὸν ἀέρα πάντων φάσχων ἔχειν
σπέρματα χαὶ ταῦτα συγχαταφερόμενα τῶι ὕδατι γεννᾶν τὰ φυτα. Διογένης
δὲ σηπομένου τοῦ ὕδατος χαὶ μίξιν τινὰ λαμβάνοντος πρὸς τὴν γῆν. Ἀλείδη-
μος δὲ συνεστάναι μὲν ἐκ τῶν αὐτῶν τοῖς ζώιοις, ὅσωι δὲ ϑολερωτέρων χαὶ
ψυχροτέρων τοσοῦτον ἀπέχειν τοῦ ζώια εἶναι.

4͵ --- οδ8. μἰδηΐ. 1 10,3 τὰ μὲν γὰρ ψυχρὰ τοῦ ϑέρους τὰ δὲ ϑερμὰ τοῦ
χειμῶνος βλαστάνειν, ὥστε ἑχατέραν τὴν φύσιν σύμμετρον εἶναι πρὸς ἑχατέραν
τῶν ὡρῶν᾽ οὕτω γὰρ οἴεται καὶ Κλ.

ὅ. --- -- ΙΠ 28, 1 σπείρειν δὲ κελεύουσιν οἱ μὲν πρὸ Πλειάδος... οἱ δ᾽
ἅμα Πλειάσι δυομέναις ὥσπερ καὶ Κλ." ἐπιγίνεσϑαι γὰρ ὕδατα χαὶ πολλὰ τῆι
ἑβδόμηι μετὰ τὴν δύσιν. 28, 2 τοὺς δὲ περὶ τροπὰς σπόρους Κλ. φησιν ἐπι-
σφαλεῖς εἶναι" διερὰν γὰρ οὖσαν καὶ βαρεῖαν τὴν γῆν ἀτμιδώδη γένεσϑαι καὶ
ἐοικέναι ἐρίοις «αχῶς ἐξαμμένοις" ἔτι δ᾽ οὐ δύνασϑαι τὰς ἀτμίδας ἕλχειν οὐ»
ὀὲ διαπέμπειν ἅτε ϑερμὸν οὐχ ἔχουσαν ἱχανὸν καὶ ἐπαλείφειν ἔλαττον.

8. -- --ὙὟῷ 9,10 ἐξ ὑπερβολῆς δὲ [πᾶχῃ!. ὕδατος] χαὶ τὸ τραγᾶιν τῆς αἀμ-
πέλου.... ὡς ἐπὶ πολὺ δὲ ἐκ τῶν τοιούτων συμβαίνει συχῆι μὲν ψωριᾶν, ἐλάαι
δὲ λειχηβιξν:; ἀμπέλωι δὲ ῥεῖν, ὥσπερ καὶ Κλ. φησιν" λεπτὸς γὰρ ὁ καρπὸς
ἄπεπτος ὧν χαὶ ῥοώδης.

50. ΠΡΑΊΟΒ.

ϑεχυ. ΓΧ 860 Ἀναξιμένης δὲ χαὶ Ἰδαῖος ὃ Ἱμεραῖος καὶ Διογένης ὃ Ἀπολλω-
νιάτης καὶ ᾿Αρχέλαος ὁ ᾿Αϑηναῖος Σωχράτους δὲ καϑηγητής . .. ἀέρα [πᾶπι].
πάντων εἶναι ἀρχὴν καὶ στοιχεῖον) Ὀδιϊΐ βοίχὺ ΖΘ ΟΣ ἄρῃ ῬἈΠΟΒορμθα ἀ68
Μεταξὺ ἰῃ Ψογθὶπάπηρ ὈθΘὶ ΑΒΙΒΥ. ΜΟΙΔΡΗΣΒ. Α 1. 1088228 οἱ μὲν γὰρ ὡς ὕλην
τὴν ἀρχὴν λέγουσιν -. . οὗτοί τε δὴ πάντες τῆς τοιαύτης αἰτίας ἡμμένοι εἰσί,
χαὶ ὅτι ὅσοι ἀέρα ἢ πῦρ ἤ ὕδωρ, ἢ πυρὸς μὲν πυκνότερον ἀέρος δὲ
λεπτότερον. καὶ γὰρ τοιοῦτόν τινες εἰρήχασιν εἶναι τὸ πρῶτον στοιχεῖον.
6 ο8610 1 ὅ. 803510 ἔνιοι γὰρ ὃν μόνον ὑποτίϑενται καὶ τοῦτο οἱ μὲν ὕδωρ,
οἱ δ᾽ ἀέρα οἱ δὲ πῦρ, οἱ δ᾽ ὕδατος μὲν λεπτότερον ἀέρος δὲ πυκνό-
τερον᾿ ὃ περιέχειν φασὶ πάντας τοὺς οὐρανοὺς ἄπειρον ὄν. ὅσοι μὲν οὖν
τὸ ὃν τοῦτο ποιοῦσιν ὕδωρ ἢ ἀέρα ἢ ὕδατος μὲν λεπτότερον ἀέρος δὲ

πὰ

10

16

δ0. ΠΟΑΙΟΒ. 51. ΒΙΟΘΈΝΕΘΣ ΟΝ ΔΡΟΙΖΙΟΝΊΑ. Α. 1. ΠΕΒΕΝ. 841

πνυχνότερον, εἶτ᾽ ἐχ τούτου πυχνότητι καὶ μανότητι τἄλλα γεν-
νῶσιν, οὗτοι λανϑάνουσιν αὐτοὶ αὑτοὺς ἄλλο τι πρότερον τοῦ στοιχείου ποι-
οὔντες. ΡΒ. Α 4. 181: 12 οἱ μὲν γὰρ ἕν ποιήσαντες τὸ ὃν σῶμα τὸ ὑποχεί-
μενον ἢ τῶν τριῶν τι ἢ ἄλλο ὃ ἐστι πυρὸς μὲν πυχνότερον ἀέρος δὲ
λεπτότερον τάλλα γεννῶσι πυχνότητι χαὶ μανότητι πολλὰ ποιοῦντες... 20
οἱ δὲ ἐκ τοῦ ἑνὸς ἐνούσας τὰς ἐναντιότητας ἐχχρίνεσθαι, ὥσπερ ᾿ἰναξιμωνόρόε
φησι [να]. ἃ. 16 Κ., 18]. Κβζτμρι, Ζ. ἃ. δι. 149, ὅ πάντες μὲν γὰρ σωματιχόν τι
τὸ ἕν ὑποτίϑενται τοῦτο, ἀλλ᾽ οἱ μὸν ἕν τι τῶν τριῶν στοιχείων ὥσπερ Θαλῆς
μὲν καὶ Ἵππων τὸ ὕδωρ, ᾿ἀναξιμένης δὲ καὶ Διογένης τὸν ἀέρα, Ἡράκλειτος δὸ
καὶ Ἵππασος τὸ πῦρ (τὴν γὰρ γῆν οὐδεὶς ἠξίωσεν ὑποϑέσϑαι μόνην διὰ τὸ
δυσαλλοίωτον»), τινὲς δὲ ἄλλο τι τῶν τριῶν ὑπέϑεντο, ὃ ἐστι πυρὸς
μὲν πυχνότερον, ἀέρος δὲ λεπτότερον, ἢ ὡς ἐν ἄλλοις φησίν, ἀέρος
μὲν πυχνότερον ὕδατος δὲ λεπτότερον. καὶ ὃ μὲν ᾿Αλέξανόρος ᾿άνα-
ξίμανόρον οἴεται τὸν ἄλλην τινὰ φύσιν σώματος παρὰ τὰ στοιχεῖα τὴν ἀρχὴν
ὑποθέμενον, ὃ μέντοι Πορφύριος ὡς τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀντιδιαιροῦντος τοὺς
σῶμα τὸ ὑποκείμενον ἀδιορίστως ποιύσαντας πρὸς τοὺς ἢ τῶν τριῶν τι
στοιχείων ἕν ἢ ἄλλο τι τὸ μεταξὺ πυρὸς καὶ ἀέρος, σῶμα μὲν τὸ ὑπο-
χείμενον ἀδιορίστως ᾿Αναξίμανδρον λέγειν φησὶν ἄπειρον οὐ διορίσαντα τὸ εἶδος
εἴτε πῦρ εἴτε ὑόωρ εἴτε ἀήρ, τὸ δὲ μετα ξὺ χαὶ αὐτός, ὥσπερ Νιχόλαος ὁ Δ4α-
μασκηνός, εἰς Διογένην τὸν ᾿Απολλωνιάτην ἀνέπεμψεν. αὐτοφυέστερον δέ μοι
ὁοχεῖ χατὰ τὴν λέξιν μὴ ὡς ἀντιδιηιρημένον τοῦ σώματος πρὸς τὰ στοιχεῖα καὶ
τὸ μεταξὺ ἀχούειν, ἀλλ᾽ ὡς διηιρημένου μᾶλλον εἴς τε τὰ τρία καὶ τὸ μετα ξύ"
"σῶμα γὰρ τὸ ὑποχείμενον᾽ φησὶν ἢ τῶν τριῶν τι ἢ ἄλλο ὅ ἐστι πυρὸς μὲν
πυχνότερον ἀέρος δὲ λεπτότερον᾽, καὶ μέντοι κοινῶς περὶ τῶν προειρημένων
ἐπήγαγεν, ὅτι "τὰ ἄλλα γεννῶσι μανότητι καὶ πυκχνότητι᾽ ἢ καίτοι τοῦ ᾿Αναξι-
μάνόρου, ὡς αὐτός φησι, μὴ οὕτως γεννῶντος, ἀλλὰ χατὰ ἔχχρισιν τὴν ἀπὸ
ἀπείρου.

51. ΒΙΟΘΈΝΕΒ ΟΝ ΑΡΟΙΙΟΝΙΑ.
Α. ΓΠΕΒΕΝ ὉΝῸ ΤΕ ΉΒΕ.
1. Ῥιοα. ΙΧ 51.

Ζιογένης ᾿Α΄πολλοϑέμιδος ᾿Απολλωνιάτης, ἀνὴρ φυσικὸς καὶ
ἄγαν ἐλλόγιμος. ἤχουσε δέ, φησὶν ᾿Αντισϑένης [νρ}]. ΕῊΘ. ΠῚ 182],

᾿Αναξιμένους. ἦν δὲ τοῖς χρόνοις κατ᾽ ᾿Αναξαγόραν. (τοῦτόν φησιν

ὅ Φαληρεὺς 4 ημήτριος ἐν τῆι Σωχράτους ἀπολογίαι [6810 ΕῊΘ, Π
8608] διὰ μέγαν φϑόνον μιχροῦ χινδυνεῦσαι ᾿4ϑήνησιν. Νοῖθ Ζὰ
ἈΠΑΧΕΑΡΌΓΒΒ).

ἐδόχει δὲ αὐτῶι τάδε᾽ στοιχεῖον εἶναι τὸν ἀέρα, κόσμους ἀπεί-
θους χαὶ κενὸν ἄπειρον᾽ τόν τὸ ἀέρα πυχγούμενον χαὶ ἀραιούμενον
γεγγητικὸν εἶναι τῶν χόσμων᾽ οὐδὲν ἐκ τοῦ μὴ ὄντος γίνεσϑαι
οὐδὲ εἰς τὸ μὴ ὃν φϑείρεσθαι᾽ τὴν γῆν στρογγύλην, ἠρεισμένην ἐν
τῶι μέσωι, τὴν σύστασιν δἰληφυῖαν χατὰ τὴν ἐκ τοῦ ϑερμοῦ περι-
φορὰν καὶ πῆξιν ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ.

ἀρχὴ δὲ αὐτῶι τοῦ συγγράμματος ἥδε᾽ “λόγου --- σεμνήν᾽ [8.1].

1ὅ

90

80

842 51. ΘΙΟΘΟΈΝΕΩΞ ΟΝ ΑΡΟΙΙΟΝΙΑ. Α. 2--4. ΓΕΒΕΝ. 6--Ἰ ΓΕΒΒΕ.

2. -- ΑἹ 81 [208 Ῥοπιοίσοβ Μδρτιθ8] γεγόνασι δὲ Διογένεις πέντε᾽ πρῶ-
τος ᾿Απολλωνιάτης φυσιχός. ἀρχὴ δ᾽ αὐτῶι τοῦ συγγράμματος ἥδε' “λόγον ---
παρέχεσϑαει᾽ [ἔν. 1]. Ν

ὃ. ΞΤΕΡΗΑΝ. 8. Υ. Ἀπολλωνία Ρ. 106,18 χγ Ἀρήτης ἡ πάλαι Ἐλεύϑερνα
Δίνου πατρίς. ἐχ ταύτης ὁ φυσιχὸς Διογένης. 88 ΡΒτγγρίθοιθ ΑΡοΟ]]οπΐδ (ἢ
Φρυγίας ἡ πάλαι Μάργιον ϑἴοριι. 106,11) γογβίομξ ΑἘτ, Υ. Η. Π 81 Εὐήμερος
ὁ Μεσσήνιος ἢ Διογένης ὁ Φρὺξ ἢ Ἵππων [Καϊαϊος ἀογ ἄϑεοι].

4, βεριισ. ρῆγβ. 161, 20 ἐπειδὴ δὲ ἡ μὲν τῶν πλειόνων ἱστορία Διογένην
τὸν ᾿Απολλωνιάτην ὁμοίως ᾿Αναξιμένει τὸν ἀέρα τίϑεσϑαι τὸ πρῶτον στοιχεῖόν
φῆσι, Νικόλαος δὲ ἐν τῆι Περὶ ϑεῶν πραγματείαι τοῦτον ἱστορεῖ τὸ μεταξὺ
πυρὸς χαὶ ἀέρος, τὴν ἀρχὴν ἀποφήνασϑαι [8. ΟΌΘἢ ὁ. 80] . , ἰστέον ὡς γέγρα-
σίται μὲν πλείονα τῶι Διογένει τούτωι συγγράμματα, ὡς [ὦν ἢ αὐτὸς ἐν τῶι
Περὶ φύσεως ἐμνήσϑη χαὶ πρὸς φυσιολόγους ἀντειρηχέναι λέγων οὗς
καλεῖ καὶ αὐτοὺς σοφιστᾶς, χαὶ Μετεωρολογίαν γεγραφέναι, ἐν ἥε χαὶ
λέγει περὶ τῆς ἀρχῆς εἰρηχέναι, καὶ μέντοι χαὶ Περὶ ἀνθρώπου φύσεως"
ἐν δέγε τῶι Περὶ φύσεως, ὃ τῶν αὐτοῦ μόνον εἰς ἐμὲ ἦλϑε, προτίϑεται
μὲν διὰ πολλῶν δεῖξαι, ὅτε ἐν τῆι ὑπ᾽ αὐτοῦ τεϑείσηι ἀρχῆι ἐστι νόησις πολλή
ἵνα. ἔν. 8--δ].

ΕΒΞΒῈ.

Ῥιοσ. Υ͂ 56 [ΤἸΘορΡγαδίβ βοῦν Ὁ) Τῶν Διογένους συναγωγή ἃ.

ὅ. ΚΤΡΙ, ΡἈγβ. 25,1 [Ὁ. 477; ΤἈΘορν. ἔν. 2] χαὶ Ζ. δὲ ὁ ᾿4πολλω-
γιάτης, σχεδὸν νεώτατος γεγονὼς τῶν περὶ ταῦτα σχολασάντων, τὰ
μὲν πλεῖστα συμπεφορημένως γέγραφε τὰ μὲν κατὰ ᾿Αναξαγόραν, τὰ
δὲ χατὰ “εὐκιπήτον λέγων" τὴν δὲ τοῦ παντὸς φύσιν ἀέρα καὶ οὗτός
φησιν ἄπειρον εἶναι χαὶ ἀίδιον, ἐξ οὗ πυχγνουμένου καὶ μανουμένου
καὶ μεταβάλλοντος τοῖς πάϑεσι τὴν τῶν ἄλλων γίνεσθαι μορφήν.
χαὶ ταῦτα μὲν Θεόφραστος ἱστορεῖ περὶ τοῦ “Πογένους, καὶ τὸ εἰς
ἐμὲ ἐλθὸν αὐτοῦ σύγγραμμα Περὶ φύσεως ἐπιγεγραμμένον ἀέρα
σαφῶς λέγει τὸ ἐξ οὗ πάντα γίνεται τὰ ἄλλα. Νικόλαος μέντοι
τοῦτον ἱστορεῖ μεταξὺ πυρὸς χαὶ ἀέρος τὸ στοιχεῖον τίϑεσϑαι.
χαὶ οὗτοι δὲ τὸ εὐπαϑὲς καὶ εὐαλλοίωτον τοῦ ἀέρος εἰς μεταβολὴν
ἐπιτηδείως ἔχειν ἐνόμισαν᾽ διὸ τὴν γῆν δυσχίνητον καὶ δυσμετά-
βλητον οὖσαν οὐ πάνυ τε ἠξίωσαν ἀρχὴν ὑποθέσθαι" χαὶ οὕτως
μὲν οἱ μίαν λέγοντες τὴν ἀρχὴν διηιρέϑησαν.

6. [Ῥυσ1.] ϑίπομι. 12 [Ὁ. 688] 4. ὅ ᾿Α4. ἀέρα ὑφίσταται στοι-
χεῖον᾽ χινεῖσϑαι δὲ τὰ πάντα, ἀπείρους τε εἶναι τοὺς κόσμους.
χοσμοτιοιεῖ δὲ οὕτως" ὅτι τοῦ παντὸς χινουμένου καὶ ἦι μὲν ἀραιοῦ
ἦε δὲ πυκνοῦ γινομένου, ὅπου συνεχύρησεν τὸ πυχγὸν συστροφὴν
[συστραφὲν γῆν ἢ ποιῆσαι καὶ οὕτως τὰ λοιπὰ κατὰ τὸν αὐτὸν
λόγον, τὰ (δὲ) χουφότατα τὴν ἄνω τάξιν λαβόντα τὸν ἥλιον ἀπο-
τϑλέσαι.

Ἴ. ΔἘπ.1 8,26 [Ὁ. 259] 4. δὲ ὅ ᾿Απολλωνιάτης ἀέρα ἄπειρον [πδιη]. τὴν
ἀρχὴν ἀπεφήνατο]. Υεὶ. ο. 8.4 4 5.21. ΑΒΙ5Τ ἀθ ραῃ. οἱ ΟΟΙτ. Α 8. ῥ. 8322»12

10

1ὅ

20

Α. 1---11. ΓΕΗΒΕ. 848

καΐέτοι ἐξ ἑνὸς ανάγχη λέγειν τὴν ποέησιν, καὶ τοῦτο ὀρϑῶς λέγει Δ., ὅτι εἰ μὴ
ἐξ ἑνὸς ἦν ἅπαντα, οὐχ ἂν ἦν τὸ ποιεῖν καὶ τὸ πάσχειν ὑπ᾽ ἀλλήλων, οἷον τὸ
ϑερμὸν ψύχεσθαι καὶ τοῦτο ϑερμαίνεσϑαι πάλιν" οὐ γὰρ ἥ ϑερμότης μετα-
βάλλει χαὶ ἡ ψυχρότης εἰς ἄλληλα, ἀλλὰ δηλονότι τὸ ὑποκείμενον.

8. ΡΉΠΟΡ. ἀ6 γμἱοί. ο. δὴ [Ὁ. 586] 4. ἐπαινεῖ τὸν Ὅμηρον ὡς οὐ μυϑιχῶς
αλλ᾽ ἀληϑῶς ὑπὲρ τοῦ ϑείου διειλεγμένον. τὸν ἀέρα γὰρ αὐτὸν Δία νομίζειν
φησέν, ἐπειδὴ πᾶν εἰδέναι τὸν Δία λέγει. Οτο. ἀθ πα. ἃ. 1 12, 29 φιδάϑ ἀον φμὸ
1. «Αροϊϊονιαίεδ κελέμν ἄδο, φμδηε ϑεηδϑιρι παδογο ροίεβὲ αμὶ φμαηὶ ζογηιαηπι ἀεὶ
ἈΞτ. 18,11 [9. 302] Διογένης [πἰοδῦ ἀος βίο κου, ἀθσ ἰπ ἄθη Ῥίδοὶϊα πίονι! σοσ-
Κοχητη) χαὶ λεάνϑης χαὶ Οἰνοπίδης τὴν τοῦ χόσμου ψυχήν [πᾶτῃ]. ϑεόν φασίν)
ναὶ. οὔδῦ ς. 8 Α 28 5. 26. Αὐυασυϑτιν. ἀθ οἷν. ἃ. ΥΙΠ 2 [Ὁ. 114] 10. φιοφιο Αηα-
αὐπιοηδ αἰΐοεν αμάίον [ὨΘΌΘΠπ ΑΠΑΧΘΡΟΓΆΆ) ἀογοι σμΐάοηι αἀἱαὶξ γογιλ 6886 ηγα-
ἑεγίαηι (6 σιμὰ οηριῖα πογεηΐ, 8εἀ δηλ 6886 οοπιροίοηι ἀϊυΐνας γαϊίονῖδ, βίπ φα
πὴ δὰ 60 ἢογὶ ροδϑεί. [Ὀαγαὰβ Βίάοη. ΑΡ. 6. 15, 91.]

9. ΑΒΙΒΤ. τηθίθοτσοὶ. Β 2. 855421 τὸ δ᾽ αὐτὸ συμβαίνει χαὶ τούτοις ἄλο-
γον χαὶ τοῖς φάσχουσι τὸ πρῶτον ὑγρᾶς οὔσης χαὶ τῆς γῆς, καὶ τοῦ χόσμον
τοῦ περὶ τὴν γῆν ὑπὸ τοῦ ἡλίου ϑερμαινομένου, ἀέρα γενέσϑαι χαὶ τὸν ὅλον
οὐρανὸν αὐξηϑῆναι, χαὶ τοῦτον πνεύματά τε παρέχεσϑαι χαὶ τὰς τροπὰς
αὐτοῦ ποιεῖν.

10. ΑΕτ. ΠῚ 1. 8 [Ὁ. 821) ᾿ἀναξίμανόρος, ... Δ., Δεύχιππος .... ἀπείρους
κόσμους ἐν τῶι ἀπείρωι χατὰ πᾶσαν περιαγωγήν. 1, 6 [Ὁ. 828) 4. καὶ Μέ-
λισσος τὸ μὲν πᾶν ἄπειρον, τὸν δὲ χόσμον πεπεράνϑαι. 4,6 [Ὁ. 381) ᾿Ανα-
ξίμανόρος, ... 4., Δεύχιππος φϑαρτὸν τὸν χόσμον. Υαΐϊ. ὁ. 8 Α 11 Ρ. 28.

11, -- ΠΙ8,1 [Ὁ. 8381] ἅδον αἀἷθ ἔγχλισις τοῦ χόσμου 8. οὔδα 8. 818, 88.

12. --- Π 18, ὅ. 9 [Ὁ. 8411. Δ. χισηροειδῇ τὰ ἄστρα, διαπνοὰς ὁὲ αὐτὰ νο-
μέζει τοῦ χόσμου. εἶναι δὲ διάπυρα. συμπεριφέρεσϑαι δὲ τοῖς φανεροῖς ἄστροις
ἀφανεῖς λίϑους καὶ παρ᾽ αὐτὸ τοῦτ᾽ ἀνωνύμους" πίπτοντας δὲ πολλάχις ἐπὶ
τῆς γῆς σβέννυσϑαι καϑάπερ τὸν ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς πυροειδῶς κατενεχϑέντα
ἀστέρα πέτρινον. Ναὶ. Απᾶχαρ. Α 11. 12.

18. --- ΠῚ 20, 10 [Ὁ. 849] 4. χισηροειδῆ τὸν ἥλιον, εἰς ὃν ἀπὸ τοῦ αἰϑέ-
ρος ἀχτῖνες ἐναποστηρίζονται. 28, 4 [Ὁ. 358] 4. ὑπὸ τοῦ αἀντιπίπτοντος τῆι
ϑερμότητι ψυχροῦ σβέννυσϑαι τὸν ἥλιον.

14. --- ΠΙ 25, 10 [Ὁ. 8356] 2. χισηροειδὲς ἄναμμα τὴν σελήνην.

15. -- ΠῚ 2, 8 [Ὁ. 861] 4. ἀστέρας εἶναι τοὺς χομήτας.

16. --- 1Π 8, 8 [Ὁ. 868] 4. ἔμπτωσιν πυρὸς εἰς νέφος ὑγρόν, βροντὴν μὲν
τῆς σβέσει ποιοῦν, τῆι δὲ λαμπηδόνι τὴν ἀστραπήν᾽ συναιτιᾶται δὲ χαὶ τὸ
πνεῦμα. ὅ8ΞΕΝ. δῦ. αὰ. Π 20 12. 4»οἷϊ. αἱὲ γχμαοάαηε ἐοτυϑέγμα ἰσηα, φιαοάαηι
ϑρίγίδι, βονὶ: (Πα ἰρτιῖδ Γαοὶξ, φμαθ ρθε ατξοσεαϊέ εἰ πυριξαί; {Πα Θρίγίδιιθ, φυαθ
δὶ) δρίοηνουα ογορμεγμηΐ,

11. Ατεχ. Ὶ ἰμ Μοῖθοσ, Β 1 (ζὰ ἢ. 8358.82) ῃ. 67, 1 Βαγάποκ: (λέγει δὲ περὶ
τῶν φυσικῶν) οὗτοι δὲ γένεσιν ποιοῦσι τῆς ϑαλάσσης, ἄλλ᾽ οὐχ ἀγένητον
αὐτὴν λέγουσιν ἰδίας πηγὰς ἔχουσαν, ὡς οἱ ϑεολόγοι. οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν ὑπό-
λειμμα λέγουσιν εἶναι τὴν ϑάλασσαν τῆς πρώτης ὑγρότητος. ὑγροῦ γὰρ ὄντος
τοῦ περὶ τὴν γῆν τόπου κἄπειτα τὸ μέν τι τῆς ὑγρότητος ὑπὸ τοῦ ἡλίου
ἐξατμίζεσϑαι χαὶ γίνεσθαι πνεύματά τε ἐξ αὐτοῦ χαὶ τροπὰς ἡλίου τε καὶ
σελήνης, ὡς διὰ τὰς ἀτμίδας ταύτας χαὶ τὰς ἀναϑυμιάσεις χαἀχείνων τὰς τρο-
πὰς ποιουμένων, ἔνϑα ἡ ταύτης αὐτοῖς χορηγία γίνεται, περὶ ταῦτα τρεπομέ-
νων" τὸ δέ τι αὐτῆς ὑπολειφϑὲν ἐν τοῖς χοίλοις τῆς γῆς τόποις ϑάλασσαν εἶναι"

10

1ὅ

20

8ὅ

844 51. ὈΙΟΘΕΝΕΒ ΨῸΝ ΑΡΟΙΖΟΝΊΑ

διὸ καὶ δλάττω γίνεσϑαι ξηραινομένην ἑχάστοτε ὑπὸ τοῦ ἡλίου χαὶ τέλος ἔσε-
σϑαί ποτε ξηράν. ταύτης τῆς δόξης ἐγένετο, ὡς ἱστορεῖ Θεόφραστος [ῬὮγκ.
ΟΡ. ἔν. 28 Ὁ. 494], ἀναξίμανδρός τε χαὶ 4." Δ. δὰ καὶ τῆς ἁλμυρότητος ταύτην
αἰτίαν λέγει, ὅτι ἀνάγοντος τοῦ ἡλίου τὸ γλυκὺ τὸ χαταλειπόμενον χαὶ ὑπο-
μένον ἁλμυρὸν εἶναι συμβαίνει. αὶ. οθαπά. 18, 22.

18. Κεεοσ,. Αροισ, Βπον. ΓΥ 269 [Ὁ.. 228] 4. δὲ ὃ ᾿π. ὑπὸ ἡλίου ἁρπαζε-
σϑαι τὸ ὕδωρ τῆς ϑαλάσσης, ὃ τότε εἰς τὸν Νεῖλον χαταφέρεσϑαι" οἴεται γὰρ
πληροῦσϑαι τὸν Νεῖλον ἐν τῶι ϑέρει διὰ τὸ τὸν ἥλιον εἰς τοῦτον τὰς ἀπὸ
γῆς ἰκμάδας τρέπειν. ὅκκ. τ. ἀπδοεί, ΓΝ 2, 28 0. Αροϊϊοηπὶαΐεδ αἷΐ. “8οῖ μονῆς
αὖ 8ὲ ταρῖΐ: ἤο αὐδίοοαία ἐεῖϊιι8 ἐα φιαγὶ ἀμοὶΐ, ἔμηι δὰ οοἰεγδ αἀημὶδ. βενὶ
ουΐδηι ἨΟΉ ροίεδέ, μὲ ὠμὰ διοοα δὶξ ἰείζιιΒ, αἴἰα αδωπαεί. ϑιιΐ ἐηΐμὲ Ρ6770-
γαίας οὔμῦα εἰ ἱπυΐοεηι Ῥεγυΐα, εἰ δίοοα αὖ διι 18 δωρί. αἰδογμῶν, τὲδὶ αἷὶ-
φυδὰ ἐεγγα αοοὶρογεί, ἐααγμδεοί. ογσοὸ υριάέηυο 8οὶ ἰγαληέ, δεα εαὰ ᾿ὶδ, σα Ῥγενὶΐ,
γπααῖηιδ: ἤαθο πιεγϊαϊαηα διμιΐ. ἕεγγα, οἴαη, ἐασαγμξ, ρίιιδ αα 86 ἡπμηιογὶβ αὐσωοὶξ.
μὲ ὑπ ἱπιδονηδ οἷοι ἐἶ{ἶΐ0 ἡιδέ, δὶ οομγιΐμν, 815 ἀγα ἐἶ 0 ὑπομηιδὶξ, γιὸ υἱδ οα-
ἰογὶβ δὲ ἕδύγαδ αοϑίμαγίϊδ ἀγοοδοιί. ὠπᾶθδ ἐγσο ἐγαλὶι δα δ 138 ϑοϊϊοοί ραγίϊδιδ
ϑεέρεν λἰδεγηΐδ: βορίοηιίγοηαῖεδ ἐὐμπάαπί. οὗ δος Ῥοπῖμβ ὑθ ὑπ ΓΕΘ παγε
αϑϑίαμε ἤιέ γαρίβ (πο ὧδ οεἴεγα ἡκαγία αἰξεγηαϊίϊδ ἱΐνο οἱΐγο αξδϑδίλδιι)
ἐπ ὑπῆν ραγίοηι ΒΟΌΎΡΕΥ ῬγΟΉΜΒ οἱ ἴογγοηδ. φμοᾶ πὶδὶ ζαοΐδ ἐξιενδμδ σμοὰ
ομέφιιο ἀεοεδέ γεααογοῖμν, φμοῦ οἶμο ϑωρεγεδέ οὐ ἐἰογεῖνο, αὶ απ δἰοοα ἐβϑοηξ
οὐθα αμ ἱνυπἀαία᾽. ἑπίεγγοσαγε Γοσοηοηι ἰἰδεί, χμαγο, ον ρογίμδα διε ομγιοία
δὲ ὑγυυίοοης, σοημηθαηξ, πον οηιέδιιβ ἰοοὶδ αδϑίαίε ηναίογα δὶ Πωριπα. ἡ Αεσυ»-
μι δοῖ ηξασὶβ Ῥεγοοημῖξ, ἰίαχμε Νέϊνιδ ηιασὶδ ογεθοὶέ᾽.

19. ΤΈΞΟΡΕΒ. 6 86}8. 89---46 [Ὁ. 610] 4. δ᾽ ὥσπερτὸ ζῆν χαὶ τὸ φρονεῖν τῶι
ἀέρι καὶ τὰς αἰσϑήσεις ἀνάπτει" διὸ καὶ δόξειεν ἂν τῶι ὁμοίωι ποιεῖν (οὐδὲ
γὰρ τὸ ποιεῖν εἶναι χαὶ πάσχειν, εἰ μὴ πάντα ἦν ἐξ δνός)" τὴν μὲν ὄσφρησιν
τῶι περὶ τὸν ἐγχέφαλον ἀέρι" τοῦτον γὰρ ἄϑρουν εἶναι χαὶ σύμμετρον τῆι
ὀσμῆι᾽ τὸν γὰρ ἐγχέφαλον αὐτὸν μανὸν καὶ (τὰ) φλεβία, λεπτότατον δ᾽ ἐν οἷς ἡ
διάϑεσις ἀσύμμετρος, καὶ [ἢ λεπτά, τὸν δ᾽ ἐν οἷς (ἂν) ἡ ὅδ. ἀ. ἦ! οὐ μείγνυσϑαι
ταῖς ὀσμοῖς" ὡς εἴ τις εἴη τῆι κράσει σύμμετρος, δῆλον ὡς αἰσϑανόμενον ἂν.

τὴν δ᾽ ἀχοήν, ὅταν ὃ ἐν τοῖς ὠσὶν ἀὴρ κινηϑεὶς ὑπὸ τοῦ ἕξω διαδῶε πρὸς
τὸν ἐγχέφαλον. τὴν δὲ ὄψιν [δρᾶν] ἐμφαινομένων εἰς τὴν κόρην, ταύτην δὲ
μειγνυμένην τῶι ἐντὸς ἀέρι ποιεῖν αἴσϑησιν᾽ σημεῖον δέ" ἐὰν γὰρ φλεγμασία
γένηται τῶν φλεβῶν, οὐ μείγνυσθαι τῶι ἐντὸς οὐδ᾽ δρᾶν ὁμοίως τῆς ἐμφάσεως
οὔσης" τὴν δὲ γεῦσιν τῆι γλώττηι διὰ τὸ μανὸν καὶ ἁπαλόν᾽ περὶ δὲ ἁφῆς
οὐδὲν ἀφώρισεν οὔτε πῶς οὔτε τίνων ἐστίν. ἀλλὰ μετὰ ταῦτα πειρᾶται λέγειν,

4

διὰ τί συμβαίνει τὰς αἰσϑήσεις ἀχριβεστέρας εἷναι καὶ τῶν ποίων. ὄσφρη- 41

σιν μὲν οὖν ὀξυτάτην οἷς ἐλάχιστος ἀὴρ ἐν τῆι κεφαλῆι" τάχιστα γὰρ μείγνυσ-
ϑαι᾿ καὶ πρὸς τούτοις ἐὰν ἕλκηι διὰ μαχροτέρου [μεκροτέρου ἢ] καὶ στενωτέρον᾽
ϑᾶττον γὰρ οὕτω κρίνεσϑαι᾽ διόπερ ἔνια τῶν ζώιων ὀσφραντικώτερα τῶν
ἀνϑρώπων εἶναι" οὐ μὴν ἀλλὰ συμμέτρου 7ε οὔσης τῆς ὀσμῆς τῶι αέρι πρὸς
τὴν χρᾶσιν μάλιστα ἄν αἰσϑάνεσϑαι τὸν ἄνθρωπον. ἀκούειν δ᾽ ὀξύτατα, ὧν
αἵ τε φλέβες λεπταί, (χαὶ ἃ) χαϑάπερ τῆι ὀσφρήσει κἂν τῆι ἀχοῆι τέτρηται
βοαχὺ καὶ λεπτὸν χαὶ ἐϑὺ χαὶ πρὸς τούτοις τὸ οὖς ὀρϑὸν ἔχει χαὶ μέγα"
κινούμενον γὰρ τὸν ἐν τοῖς ὠσὶν ἀέρα κινεῖν τὸν ἐντός. ἐὰν δὲ εὐρυτέρα ἥι,
κινουμένου τοῦ ἀέρος ἦχον εἶναι χαὶ τὸν ψόφον ἄναρϑρον διὰ τὸ μὴ προσ-

πίπτειν πρὸς ἠρεμοῦν. ὁρᾶν δ᾽ ὀξύτατα ὅσα τε τὸν ἀέρα καὶ τὰς φλέβας 43

ἔχει λεπτάς, ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων καὶ ὅσα τὸν ὀφϑαλμὸν λαμπρότατον.

10

16

40

45

Α. 11---.24. ΚΕΗΒΕ. 848

μάλιστα δ᾽ ἐμφαίνεσϑαι τὸ ἐναντίον χρῶμα᾽ διὸ τοὺς μελανοφϑάλμους μεϑ᾽
ἡμέραν χαὶ τὰ λαμπρὰ μᾶλλον ὁρᾶν, τοὺς δ᾽ ἐναντίους νύχτωρ. ὅτι δὲ ὁ
ἐντὸς ἀὴρ αἰσϑάνεται μιχρὸν ὧν μόριον τοῦ ϑεοῦ, σημεῖον εἶναι, δίοτι πολλάκις

πρὸς ἄλλα τὸν νοῦν ἔχοντες οὔϑ᾽ ὁρῶμεν οὔτ ἀχούομεν. ἡδονὴν δὸ χαὶ 48

λύπην γίνεσϑαι τόνόε τὸν τρόπον ὅταν μὲν πολὺς ὁ ἀὴρ μίσγηται τῶι αἵματι
χαὶ χουφίζηι κατὰ φύσιν ὧν χαὶ χατὰ πᾶν τὸ σῶμα ὁὀιεξιών, ἡδονήν" ὅταν δὲ
παρὰ φύσιν καὶ μὴ μίσγηται συνιζάνοντος τοῦ αἵματος καὶ ἀσϑενεστέρου καὶ
πυχνοτέρου γινομένου, λύπην. ὁμοίως καὶ ϑάρσος καὶ ὑγίειαν χαὶ ταναντία.
κριτικώτατον δὲ ἡδονῆς τὴν γλώτταν᾽" ἁπαλώτατον γὰρ εἶναι χαὶ μανὸν χαὶ
τὰς φλέβας ἁπάσας ἀνήχειν εἷς αὐτήν" διὸ σημεῖά τε πλεῖστα τοῖς χάμνουσιν
ἐπ᾽ αὐτῆς εἶναι, καὶ τῶν ἄλλων ζώιων. τὰ χρώματα μηνύειν" ὁπόσα γὰρ ἂν
ἥε καὶ ὁποῖα, τοσαῦτα ἐμφαίνεσθαι. τὴν μὲν οὖν αἴσϑησιν οὕτω καὶ διὰ τοῦτο

γίνεσθαι. φρονεῖν δ᾽, ὥσπερ ἐλέχϑη [ξ 39], τῶι ἀέρι καϑαρώῶι χαὶ ξηρῶι" 44

κωλύειν γὰρ τὴν ἰκμάδα. τὸν νοῦν᾽ διὸ καὶ ἐν τοῖς ὕπνοις καὶ ἐν ταῖς μέϑαις
καὶ ἐν ταῖς πλησμοναῖς ἧττον φρονεῖν" ὅτι δὲ ἡ ῇ ὑγρότης ἀφαιρεῖται τον νοῦν».
σημεῖον, διότι τὰ ἄλλα ξῶια χείρω τὴν διάνοιαν" ἀναπνεῖν τε γὰρ τὸν ἀπὸ
τῆς γῆς ἀέρα χαὶ τροφὴν ὑγροτέραν προσφέρεσϑαι. τοὺς δὲ ὄρνιϑας ἀναπνεῖν
μὲν χαϑαρόν, φύσιν δὲ ὁμοίαν ἔχειν τοῖς ἰχϑύσι" χαὶ γὰρ τὴν σάρχα στιφρᾶν,
καὶ τὸ πνεῦμα οὐ διιέναι διὰ παντός, ἀλλὰ ἑστάναι περὶ τὴν κοιλίαν" διὸ τὴν
μὲν τροφὴν ταχὺ πέττειν, αὐτὸ δ᾽ ἄφρον εἶναι" συμβάλλεσϑαι δέ τι πρὸς τῆι
τροφῆι καὶ τὸ στόμα χαὶ τὴν γλώτταν᾽ οὐ γὰρ δύνασϑαι συνεῖναι ἀλλήλων.
τὰ δὲ φυτὰ διὰ τὸ μὴ εἶναι χοῖλα μηδὲ ἀναδέχεσθαι τὸν ἀέρα παντελὼς

ἀφηιρῆισϑαι τὸ φρονεῖν. ταὐτὸν δ᾽ αἴτιον εἶναι καὶ ὅτι τὰ παιδία ἄφρονα᾽ 45

πολὺ γὰρ ἔχειν τὸ ὑγρόν, ὦστε μὴ δύνασϑαι διὰ παντὸς διιέναι τοῦ σώματος,
ἀλλὰ ἐχχρίνεσϑαι περὶ τὰ στήϑη" διὸ νωϑῆ τε εἶναι χαὶ ἄφρονα" ὀργίλα δὲ
καὶ ὅλως ὀξύρροπα καὶ εὐμετάπτωτα διὰ τὸ ἐχ μικρῶν χρίνεσϑαι τὸν ἀέρα
πολύν" ὅπερ καὶ τῆς λήϑης αἴτιον εἶναι" διὰ γὰρ τὸ μὴ ἰέναι διὰ παντὸς τοῦ
σώματος οὐ δύνασθαι συνεῖναι" σημεῖον δέ. καὶ γὰρ τοῖς ἀναμιμνηισχομένοις
τὴν ἀπορίαν εἶναι περὶ τὸ στῆϑος, ὅταν δὲ εὕρωσιν, διασχέδνασϑαι καὶ
ἀναχουφίζεσϑαι τῆς λύπης.

20. ΑΕΒ... ἀθ δηΐπια Α 2. 405421, 4. δ᾽ ὥσπερ καὶ ἕτεροί τινες ἀέρα
[π. τὴν ψυχὴν εἶναι] τοῦτον οἰηϑεὶς πάντων λεπτομερέστατον εἶναι χαὶ ἀρχήν"
καὶ διὰ τοῦτο γινώσχειν τε καὶ χινεῖν τὴν ψυχήν, ἦε μὲν πρῶτόν ἐστι καὶ ἐκ
τούτον τὰ λοιπά, γινώσκειν, ἧι δὲ λεπτότατον, χινητιχὸν εἶναι. Απτ. ΤΥ ὅ, Ἰ
[Ὁ. 391] 4. ἐν τῆι ἀρτηριακῆι χοιλίαι τῆς καρόίας, ἥτις ἐστὶ πνευματική [Ἡ. εἶναι
τὸ ἡγεμονικὸν τῆς ψυχῆς]. ΤΥ Ἴ, 1 [Ὁ. 392 ποῖ) Πνϑαγόρας μὲν καὶ Ἀναξαγόρας
καὶ 4... ἄφϑαρτον εἶναι τὴν ψυχὴν ἀπεφήναντο.

21. -- ΤΥ 16, 8[Ὁ..406] Δ. τοῦ ἐν τῆι χεφαλῆι ἀέρος ὑπὸ τῆς φωνῆς τυπτο-
μένου χαὶ κινουμένου [πϑτη]. τὴν ἀκοὴν γίνεσϑα!!.

22. ---Ἴι! 18,2 [0. 407] 4. τῆι ἀραιότητι τῆς γλώττης καὶ τῆι μαλαχότητι
καὶ διὰ τὸ συνάπτειν τὰς ἀπὸ τοῦ σώματος εἰς αὐτὴν φλέβας διαχεῖσϑαι τοὺς
χυμοὺς ἑλχομένους ἐπὶ τὴν αἴσϑησιν καὶ τὸ ἡγεμονικὸν χαϑάπερ ἀπὸ σπογγιᾶς.

48. ---Ἴ 9, 8 [Ὁ. 391] οἱ μὲν ἄλλοι φύσει τὰ αἰσϑητά, Δεύχιππος δὲ
Δημόχριτος καὶ Διογένης [πἱομς ἀροὺ βπιγτπδογ, ἄογ ἷπ ἄρῃ Ῥίδοὶϊΐα ηἰοπΐ νοῦ-
Κοτηταῖ] νόμωι, τοῦτο δ᾽ ἐστὶ δόξηι χαὶ πάϑεσι τοῖς ἡμετέροις. (088 Ἐοϊξοπᾶθ
μηδὲν δ᾽ εἶναι ἀληθὲς μηδὲ χαταληπτὸν ἐχτὸς τῶν πρώτων στοιχείων, ἀτόμων
καὶ χενοῦ χτλ. Ὀοζίομῦ β' 6} πὰγ δυΐ αἷθ Ἐχβιβοπδπηΐθῃ).

24. Οἰμ. ραθᾶαρ. 1 6, 48 Ρ. 126}, τινὲς δὲ καὶ τὸ σπέρμα τοῦ ζώιου ἀφρὸν

1

20

ὃὅ

846 ὅ1. ΘΒΙΟΘΕΈΝΕΣ ΝΟΝ ΑΡΟΙΙΟΝΙΑ. Α. 24--88. ΕΗΒ,

εἶναι τοῦ αἵματος χατ᾽ οὐσίαν ὑποτίϑενται, ὃ δὴ τῆι ἐμφύτωι τοῦ ἄρρενος ϑέρμηι
παρὰ τὰς συμπλοχὰς ἐχταραχϑὲν ἐχριπιζόμενον ἐξαφροῦται χαν ταῖς σπερμα-
τίσι παρατίϑεται φλεψίν᾽ ἐντεῦϑεν γὰρ ὁ ᾿Απολλ. Δ. τὰ ἀφροδίσια χεχλῆσϑαι
βούλεται. αὶ. ἔτ. 6.

2ὅ. ΑΒΙΒΤΟΡΗ. ΘρὶΌ, εἰδῦ, δηΐπα. 1 18 [ΞΌΡΡ]. ΑΥΒΕΙ 1 νυ. 28, 18] διαπέπτεεν
δὲ Διογένην τὸν ᾿Ἀπολλωνιάτην εἰρηχότα ταῖς χοτυληδόσι ταῖς ἐν τῆι μητραι
τρέφεσϑαι τὰ ἔμβρυα. ΟἜΚΒΟΚ. 6, 8 [Ονθὰ 8. 284, 832]. εκ !. Απιθτ. ἀθ βθῃ. δηΐπ).
Β 1. 146419.

26. ΟἜΝΒΟΕ. 9, 1 12. 4»οἷϊ. φιὰ πιαδοιυῖ8 σοΥΡμδ αἷξ φμαίίμον ηεεηδίδιι8 Κ07-
η)αΥὶ οὗ Γερυὶδ σμίηχμο. Ὑαὶ. ἴτ. 9.

21. --- ὅ, 4 [Ὁ. 190] μόγμηιηο δ ραΐγὶδ ἑαιύμωηεηιοῦο βοημα ραγίμδ παδοαΐμγ,
με 10... απ οἴἷαηι ο ηιαΐγίϑδ. 6, 1 Ὁ. Αροΐϊΐϊ. εὐ τονὲ Ῥγίρνεν σαγῆεηι ἢετνὶὲ
εαὐδίμηαυϊί, ἔπι δ ΟαΥ̓Ε οϑϑα πογυοδημο εἰ οοΐογαδ Ῥαγίεδ ἐπαϑεὶ.

28. ΑΕτΟΥῪ 1ὅ, 4 [Ὁ. 426] Δ. γεννᾶσϑαι μὲν τὰ βρέφη ἄψυχα, ἐν ϑερμα-
σίαι [ἢ ἔνϑερμα) ὀέ" ὅϑεν τὸ ἔμφντον ϑερμὸν εὐθέως προχυϑέντος τοῦ βρέφους
τὸ ψυχρὸν εἰς τὸν πνεύμονα ἐφέλχεσϑαι.

29. --- --- 24, 8 [Ὁ. 486] 4. ἐὰν ἐπὶ πᾶν τὸ αἷμα διαχεόμενον πληρώσηι
μὲν τὰς φλέβας, τὸν ὁὲ ἐν «αὐταῖς περιεχόμενον ἀέρα ὥσηι εἰς τὰ στέρνα καὶ
τὴν ὑποκειμένην γαστέρα, ὑ ὕπνον γίγνεσϑαι καὶ ϑερμότερον ὑπάρχειν τὸν ϑώ-
ραχα" ἐὰν δὲ ἅπαν τὸ ἀερῶδες ἐκ τῶν φλεβῶν ἐχλί πῆι ϑάνατον συντυγχανειν.

80. --- --- 20, 5 [Ὁ.. 432] 4. μετέχειν μὲν αὐτὰ [πᾶτ]. τὰ ξώεα] τοῦ νοη-
τοῦ καὶ [ἅ. ᾿.1 ἀέρος, διὰ δὲ τὸ τὰ μὲν πυχνότητι, τὰ δὲ πλεονασμῶι τῆς ὕγρα-
σίας μήτε διανοεῖσϑαι μήτε αἰσϑάνεσϑαι προσφερῶς δὴ αὐτὰ διαχεῖσϑαι τοῖς
μεμηνόσι παραπεπαιχότος τοῦ ἡγεμονιχοῦ.

81. ΑΕιθτ. ἀθ γοϑρίγ. 2. 4118 [ἡδοὴ Κ,. 825, 48] 4. δ᾽ ὅταν ἀφῶσι [πϑπηι].
οἱ ἰχϑύες] τὸ ὕδωρ διὰ τῶν βραγχίων ἐχ τοῦ περὶ τὸ στόμα περιεστῶτος
ὕδατος ἕλχειν τῶι χενῶι τῶι ἐν τῶι στόματι τὸν ἀέρα ὡς ἐνόντος ἐν τῶι
ὕδατι ἀέρος ... 512 διὰ τίν᾽ αἰτίαν ἐν τῶι ἀέρι ἀποϑνήισχουσι χαὶ φαίνονται
ἀσπαρίζοντα ϑ σεῦ τὰ πνιγόμενα, εἴπερ ἀναπνέουσιν; ... ἣν γὰρ λέγει Δ.
αἰτίαν, εὐήϑης. φησὶ γὰρ ὅτι τὸν ἀέρα πολὺν ἕλχουσι λίαν ἐν τῶι ἀέρι, ἐν δὲ
τῶι ὕόατι μέτριον, χαὶ διὰ τοῦτ᾽ ἀποϑνήισχειν.

832. ΤΗΕΒΟΡΉΒΑΒΤ. ἰδ, μ}]. ΠῚ 1, 4 [πδὸ Απᾶχϑρ. ὅ. 826, 4] 4. δὲ σηπομένον
τοῦ ὕδατος καὶ μίξιν τινὰ λαμβάνοντος πρὸς τὴν γῆν.

383. Ατεχ. αυδοβ. ΠῚ 28 περὶ τῆς Ἡρακλείας λίϑου, διὰ τί ἕλχει τὸν σίδη-
ρον [Π 18, 1 ΒυπιηΒ.]: Δ. δὲ ὁ ᾿άπολλ. πάντα τὰ ἐλατά φησιν χαὶ ἀφιέναι τινὰ
ἰχμάδα ἀφ᾽ αὑτῶν πεφυκέναι χαὶ ἕλχειν ἔξωϑεν τὰ μὲν πλείω τὰ δὲ ἐλάττω,
πλείστην δὲ ἀφιέναι χαλχόν τε χαὶ σίδηρον, οὗ σημεῖον τό τε ἀποκαίεσϑαί τι
χαὶ ἀπαναλίσχεσϑαι ἀπ᾿ αὐτῶν ἐν τῶι πυρί, χαὶ τὸ χριόμενα αὐτὰ ὄξει χαὶ
ἐλαίωι ἰοῦσϑαι" τοῦτο γὰρ πάσχειν διὰ τὸ ἕλχειν ἐξ αὐτῶν τὴν ἰχμαόα τὸ
ὄξος. τὸ (μὲν) γάρ, τὸ πῦρ, καίειν ἂν χαίειν αὐτῶι [Ἰ. καίειν ἃ ἀναχηχίει
αὐτοῦ), τῶι δὲ [1. τὸ δὲ; πᾶπι!. τὸ ὄξος] εἰσδυόμενον εἰς ἕχαστον ἕλχειν τε χαὶ
ἀναλίσκειν τὸ ἐν αὐτοῖς ὑγρόν. τοῦ σιδήρου (οὖν) ἕλχοντός τε χαὶ πλεῖον
ἀφιέντος ὑγρὸν τὴν λίϑον οὖσαν ἀραιοτέραν [τοῦ σιδήρου] καὶ γεωδεστέραν
πλεῖον ἕλχειν τὸ ὑγρὸν τὸ ἀπὸ τοῦ παραχειμένου ἀέρος ἢ ἀφιέναι. τὸ μὲν
οὖν συγγενὲς ἕλχουσαν ἐν αὑτῆι δέχεσϑαι, τὸ δὲ μὴ συγγενὲς ἀπωθεῖν. εἶναι
δ᾽ αὐτῆι συγγενῆ τὸν σίδηρον, διὸ τὸ ἀπὸ τούτου (ὑγρὸν) ἕλχειν τε καὶ δέχε-
σϑαι ἐν αὑτῆι, χαὶ διὰ τῆς τούτου ἕλξεως χαὶ τὸν σίδηρον ἐπισπᾶσϑαι διὰ τὴν

10

20

Β. ΕῈ. 1. 2. 847

ἀϑρόαν ἕλξιν τοῦ ἐν αὐτῶι ὑγροῦ, μηχέτι δὲ τὸν σίδηρον ἕλχειν τὴν λίϑον
(τῶῤ μηδ᾽ οὕτως εἶναι τὸν σίδηρον ἀραιὸν ὡς δέχεσϑαι δύνασϑαι ἀϑρόαν τὴν
ἀπ᾽ αὐτῆς ὑγρότητα.

Β. ΒΑΘΟΜΕΝΤΕ.

ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ 48.

Ὠΐθ ϑδοιϊθδιοϊίαϊο ἀθθ Ὀίορσθηθβ [Α 4] Ὀοζίθμθη βοὴ 4110 δαΐ αΐθθοὶθθ
Βουττι, αἷθ ἰπ ΒΟ ΠΘηϊδάβομον Ζοὶϊ ἱῃ πιϊπἀθδύθηβ χυγοὶ ΒΌάομοΣ μού! υσᾶθ. Περὶ
ἀνϑρώπου φύσεως δΒομοίπὶ Ηϊηνγοίδυῃρ δαΐ Β (νρὶ. ἔτ. 9); ΟὟ ἐπὶ Απΐδηρ ἀθ8-
86 068 ΟὐδΥ ἴῃ οἷποιὶ Ὀοβοηάδγοηῃ (ατι 6) ΒΌΘΠο αἀἷο Μετέωρα Ὀοδιδηαοὶῦ γᾶγθα,
δῦ πρβίοον.

1 [1 Ῥδιῃζουθίϑίθυ] Ὠιοα. ΓΧ 87 [8. Α 1. 2] ἀρχὴ δὲ αὐτῶι τοῦ συγ-
γράμματος ἥδε᾽ λόγου παντὸς ἀρχόμενον δοχεῖ μοι χρεὼν
εἶναε τὴν ἀρχὴν ἀναμφιβήτητον παρέχεσϑαι, τὴν δὲ
ἑρμηνδίαν ἁπλῆν καὶ σεμνήν.

ἃ- - ΒΊΜΡΙ, ΡΒγβ. 161,28 [νρ]. Β. 842,16] ἐν δέγε τῶι Περὶ φύ-
σεως, ὃ τῶν αὐτοῦ μόνον εἰς ἐμὲ ἦλϑε, προτέϑεται μὲν διὰ πολ-
λῶν δεῖξαι ὅτι ἐν τῆι ὑπ᾽ αὐτοῦ τεϑείσηι ἀρχῆε ἐστι νόησις πολλή.
γράφει δὲ εὐθὺς μετὰ τὸ προοίμιον [ἴ᾿. 1] τάδε᾽

2 [2] ἐμοὶ δὲ δοχεῖ τὸ μὲν ξύμπαν εἰπεῖν πάντα τὰ
ὄντα ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἑτεροιοῦσϑαι καὶ τὸ αὐτὸ "εἶναι.
καὶ τοῦτο εὔδηλον εἰγὰρτὰ ἐν τῶιδε τὔῶικόσμωι ἐόντα
γῦν, γῆ καὶ ὕδωρ καὶ ἀὴρ καὶ πῦρ καὶ τὰ ἄλλα ὅσα φαί-
γξεται ἐν τῶιδε τῶι κόσμωε ἐόντα, εἰ τούτων τι ἦν ἔτε-
ρον τοῦ ἑτέρου, ἕτερον ὃν τῆι ἰδίαι φύσει, χαὶ μὴ τὸ
αὐτὸ ἐὸν μετέπιπτε πολλαχῶς καὶ ἑτεροιοῦτο, οὐδαμῆι
οὔτε μέσγεσϑαι ἀλλήλοις ἠδύνατο, οὔτε ὠφέλησις τῶι

ΕΈΛΔΟΜΈΕΝΤΕ, ὕΒΕΒ ΙΕ ΝΑΤΌΚΒ.

1. Βοὶ Βορίπεη ᾿οάον δυ]ορυηρ τοῦβ8 πιοίμοα Βοα ἄπ Κοὴ5 ἀον Απήδηρ,
ἄθῃ τϑη ρἱοθί, ἀμ ροδίσοι ρας ἀπα αἷθ Ερσϑομο οἰμέβοιυ πὰ πὔγαϊρ, βοίῃ.

2. Μοῖποβ Βοαϊη κϑηβ βἰπᾶ, ᾽πὶ ἀΔ8 σ 26 Βοσϑυβζυβδρθη, 8110 γοτ-
Βδηάθηθῃ Ὀῖηρθ Αρϑπαθσαμρθηῃ ἀθββοὶ ρθη ζ᾽γε.07,85 πὰ οἷπ πα ἀΑ886106.
Τ]πὰ ἀδ8 Ἰίορὶ δυΐ ἀον Ηδπᾶ. ᾿θομῃ πθῆη ἀοΓ [Π88]} ἀἶθβοσς Ἰοιζίζϑῃ
ὙγοΙοχάπυμρ, Εχάθ, ββοσ, Τα υπὰ Εἶθαοῦ πα 88 βοηβὺ ἴῃ αἶθθον
ὙγοΙοσάμυηρ ἱπ αἀἷο Εβοβοίηυην {π0, πομπὴ ἄδνομ ἰγσροηα οὐνγδβ
ΔΘΙΒ ᾿ᾶγο 418 ἀδ9 δηᾶογο, ἀκα ᾿ιδίδδί δ ἄθγθ ἴῃ βοίηθηι οἰβθαθῃ Ἦ ΘΘ6:,
ὉΠ ΘΠ 68 ΠΙΘὨς Ὀοὶ βοίῃϑῃ υἱϑ ἔδοῦθη ΤΠλβο ἄρῃ πα δου ΠΡΘα
ἀδββοῖδο Ὀ]οῦθ, ἄδηπ κὄπιϊο 698 βίο δυΐ ἰκοὶπο ὙΥ οἶδθ τοἱξ ϑ' ΠΘ 66 Γ Ὑ6Γ-
ΓΑϊΪΒο θη ΠΟΟΒ Θ᾽ 8 ἀθπλ ἈΠ ἀοσῃ Ζυα Ναΐζθηι οὐον βομδᾶθῃ ρθγϑίομθη πΟΟὰ

ωι

1

Φ

1ὅ

20

2

οι

848 δ1. ΘΙΟΘΟΘΕΝΕΞ ΥΟῸΝ ΑΡΟΙΙΟΝΙΑ

ἑτέρωι {γενέσϑαι ἀπὸ τοῦ ἑτέρου οὔτε βλάβη, οὐδ᾽ ἄν
οὔτε φυτὸν ἐκ τῆς γῆς φῦναι οὔτε ζῶιον οὔτε ἄλλο γε-
γέσϑαι οὐδέν, δὲ μὴ οὕτω συνίστατο ὥστε ταὐτὸ εἶναι.
ἀλλὰ πάντα ταῦτα ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἑτδροιούμενα ἄλλοτε
ἀλλοῖα γίνεται καὶ εἰς τὸ αὐτὸ ἀναχωρεῖ.

τούτοις χαὶ ἐγὼ πρώτοις ἐντυχὼν ὠιήϑην ἄλλο τὲ λέγειν
αὐτὸν παρὰ τὰ τέτταρα στοιχεῖα τὸ χοινὸν ὑποχεέμενον, εἴπερ
φησὶν μὴ ἀναμίγνυσθαι ταῦτα μηδὲ μετατπτίσετειν δὶς ἄλληλα, εἴστερ
ἔν τι αὐτῶν ἦν ἡ ἀρχὴ ἰδίαν φύσιν ἔχον, καὶ μὴ τὸ αὐτὸ πεᾶσεν
ὑπέχειτο, ἀφ᾽ οὗ πάντα ἑτεροιοῦται. ἐφεξῆς δὲ δείξας, ὅτι ἐστὲν
ἐν τῆι ἀρχῆι ταύτης νόησις πολλή ---

8 [4] οὐ γὰρ ἄν, φησίν, οἷόν τε ἦν οὕτω δεδάσϑαι
ἄνευ νοήσιος, ὦὧστε πάντων μέτρα ἔχειν, χειμῶνός τε
χαὶ ϑέρους καὶ νυχτὸς καὶ ἡμέρας καὶ ὑδτῶν καὶ ἀνέ-
μων καὶ εὐδιῶν᾽ χαὶ τὰ ἄλλα, εἴ τις βούλεται ἐννοεῖ-
σθαι, εὑρίσχοι ἂν οὕτω διαχείμενα ὡς ἀνυστὸν κάλ-
λιστα ---

ἐπάγει, ὅτι χαὶ ἄνϑρωποι καὶ τὰ ἄλλα ζῶια ἐχ τῆς ἀρχῆς
ταύτης, ἥτις ἐστὶν ὅ ἀήρ, καὶ ζῆι χαὶ ψυχὴν ἔχεε καὶ νόησιν, λέ-
γων οὕτως"

4 [4] ἔὄτι δὲ πρὸς τούτοις καὶ τάδε μεγάλα σημεῖα.
ἄνθρωποι γὰρ καὶ τὰ ἄλλα ζῶια ἀναπνέοντα ζώει τῶι
ἀέρι. καὶ τοῦτο αὐτοῖς καὶ ψυχή ἐστι χαὶ νόησις, ὡς
δεδηλώσεται ἐν τῆιδε τῆι συγγραφῆε ἐμφανῶς, καὶ ἐὰν
τοῦτο ἀπαλλαχϑῆι, ἀποϑνήισκει χαὶ ἡ νόησες ἐπιλείπει.

ΔΘ οὗτγα οἷμο ῬΗ͂ΔΠΖΘ δι.8 ἀογ Εσαὰθ βρυίθθββθῃ οὐδσ οἷῃ ΤΊΟΣ οὗδσ βοῃϑδί
Οὔ Θῃβίθμθσι, ὙΘΏΠ 685 ΠΙΘΩὺ 80 Ὀοβοβδῆθη πᾶγθ, ἀ888 68 οἷῃ υὑπὰ
ἄδββὶθθ ἰδὶ. ὙἹΘαθὴσ ἅπάθγη βίοι 4110 ἀΐθθο Πίηρθ δὰ8 ἀθιιβοῖθθη Κ7»-
8ί07,.8 ΔΌ, Ἀθθτωθα δ] ἃ ἀἴθβο Ὀδ]ἃ |16ὴ6 (ἀϑϑίδ!ς: δὴ πὰ Κϑῆσοπ ἄδηπ
ΜΠ ΘΟΘΥ ἴῃ ἀθηβοιθθη ζγεί" τατῦοκ.

8. ομ οἶμο Οὐἰοἰβίοβ γαῖ πᾶσθ οἷπθ 8016 1.6 οί ας (ὧδε ὕ᾽ν-
810775) Ὁπυηδρ] οι, 4888 ὁὲ ταῦ 8}19ῃ Θηρθη οἷῃ ᾿οθπηπίοβ Μίδαβα οἱῃ-
Β16116, τωἱῦ οιωσοῦ πα Ὑαΐοσ, Ν οδὶ υπὰ Τὰρ, θροη, Υμὰ υπὰ
Ηομπηθηβομοίῃ. Αὐοὰ ἀδ8 Τὐτίσθ ἵκαππ τπδη, θππ τηϑηι ΠῸΣ πϑομάθηϊκθα
Μ}1, 80 φοοσάμῃοι Βπάθῃ, 9 68 ΠῸΓΡ 81 ᾿θδϑίθῃ διε ἤσΌΑΣ ἰδ,

4, ἜθΥοΣ Κοιωηθῃ ἀδζὰ ποΟ [ΟΪροπᾶθ τι οπρο Βονοὶβθ. 6
Μοηβοβοα ὑπὰ αἴθ ὥρτίροη 1ϑρϑτθβοα ᾿ϑρθι ἀυγοῦ Ἐϊπδίτηθ ἀν [μυζι,
Ὁ]Ἂμὰ ἀΐοροῦ 170,77 ἰδὲ ἰθποῃ βϑοὶθ υπὰ Οοἰδίθαικγαῖν, τὶθ ἰὰ αἶοβος βομτς
ΠΟΘΒ ΕΙαν ἀδτροϊορὺ πογάοσι πῖγα, πα ΘῈ ΘΓ βῖ0 ἢ} ϑαηΐ, ἀδμῃ βίβσυθα
βἷὶθ πὰ ἀϊθ (Αἀθἰβίθβ κγαῦν ου]βοῦ,

Θι

10

16

Β. ΕᾺ. 2--. 849

δἶτα μετ᾽ ὀλίγα σαφῶς ἐπτήγαγε᾽

ὅ [60] καέ μοι δοκεῖ τὸ τὴν νόησιν ἔχον εἶναι ὃ ἀὴρ
καλούμενος ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὑπὸ τούτου παν-
τας καὶ κχυβερνάσϑαικαὶ πάντων χρατεῖν᾽ αὐτὸγάρ μοι
τοῦτο ϑεὸς [ἔϑος Ἠκβδ.: νοῦῦ. Τύθοτον; νυ]. Κ. 864, 87. 47] δοκεῖ
δῖναι καὶ ἐπὶ πᾶν ἀφῖχϑαι χαὶ πάντα διατιϑέναι καὶ
ἐν παντὶ ἐνδῖναι. καὶ ἔστιν οὐδὲ ὃν ὅτι μὴ μετέχϑι τού-
του" μετέχει δὲ οὐδὲ ὃν ὁμοίως τὸ ἕτερον τῶι ἑτέρωε,
ἀλλὰ πολλοὶ τρόποι καὶ αὐτοῦ τοῦ ἀέρος καὶ τῆς νοή-
σειός εἰσιν ἔστι γὰρ πολύτροπος, καὶ θερμότερος καὶ
ψυχρότερος καὶ ξηρότερος καὶ ὑγρότερος καὶ στασιμώ-
τερος καὶ ὀξυτέρην χκίνησεν ἔχων, καὶ ἄλλαι πολλαὶ
ἑτεροεώσιεες ἔνεισι καὶ ἡδονῆς καὶ χροιῆς ἄπειροι. καὶ
πάντων τῶν ζώιων δὲ ἡ ψυχὴ τὸ αὐτό ἐστιν, ἀὴρ ϑερ-
μότερος μὲν τοῦ ἔξω ἐν ὧι ἐσμεν, τοῦ μέντοι παρὰ τῶι
ἡλέωι πολλὸν ψυχρότερος. ὅμοιον δὲ τοῦτο τὸ ϑερμὸν
οὐδενὸς τῶν ζώιων ἐστίν (ἐπεὶ οὐδὲ τῶν ἀνθρώπων
ἀλλήλοις), ἀλλὰ διαφέρϑδι μέγα μὲν οὔ, ἀλλ᾿ ὥστεπαρα-
πλήσεα εἶναι. οὐ μέντοι γ8ὲ ἀτρδχέως γὲ ὅμοιον οὐδὲν
οἷόν τὸ γενέσθαι τῶν ἑτεροιουμένων ἕτερον τῶι ἑτέρωι,
πρὲν τὸ αὐτὸ γένηται. ἅτε οὖν πολυτρόπου ἐούσης τῆς

ὕ. ὉὉπά αἴοθβοσ πὶ (ἰοἰδίθθ γαῖ δυθροδίδειοίθ ζγείο)7, ἰδὺ τηοῖπθθ Β6-
ἀὔμκθοηβ ὅδε, γγὰ8 σοῦ ἄθῃ Γ,ϑυΐθῃ ἀΐθ [αἴ σομδπηΐ πὶγὰ, υπᾶ οσ ᾿ϑηκί
8110 πὰ ὈοΒοστροὶί 8110θ.{Ό Τθημ ρογαᾶθ ἀἶθδβορ, ἀὔπκὺ πος, ἴϑὲ οί,
ἰδ ΔΙ σοροηνᾶσχεν πὰ 411905 νοΥ Δ] θα υπὰ ἰπ 4116πὶ σοσμβδηάθῃ. Τῦμὰ
68 ρσίορέ δυοὰ ποδί ἀδβ ρουϊησβίθ, ἀὯ88 πίομῦ δὴ δθίῃθιηῃ Ὑθθθῃ ἰοὶ]
διδεῖο. Τ)οθϑ Το] μδῃπιθ ἰδὺ ρον δι πἰομὲ ρ]ϑίομ Μοὶ ἄθπι οἴπϑῃ Ὠίηρθ τῖθ
θοὶ ἄθπι δηάθγι, βοῃμάθσῃ 68 ρίϑυί υἱϑῖθ ϑίαΐθῃ ἀθὺ Γμαὔξ βοὶ θϑὲ τῦῖο ἀθγ
Οοἰοίρεκγαῖι, Ῥϑημ βἷθ ἰδὲ νἱϑ ἔβοιβ δροσίζει 0814 πνᾶσπιογ, Ρ8]ἃ κᾶϊνον,
Ὀ8]4 ἰτοοκθηθσ, μα] ἔθυσμύον, θ6]ἃ συίρον, θα] ἃ ποίσουν Ῥϑπορί, Ππὰ
80 ρίοδὺ 985 ἀδυΐη ποσὶ νἱϑὶθ δηάθσθ Αὐδηδοζαμροη ὑπὰ ὉΠΘηα] 89 4-
δῆ μπσόη σπορὰ (Ἰοβοβιδοῖκ υπὰ Ἐαρο. Τ]πᾶ Ὀοὶ 8116 1 θθύθϑοῃ ἰδὲ
ἀΐθ 53.6619 οἷἱῃβ πὰ ἄδββοῖρο, πάη ολ Ιλ, ἀἶθ ΦΑΥ ὙΒΓΙΏΟΣ ἰδὲ 415 ἀἷΐθ
ἄπθθοσο, πῃ ον ὙΪΓ υη8 Ὀοβηάθῃ, ᾿θάοοι υἱοὶ Κἄϊον 418 αἷθ ἱπ ἀθγ ΝὅΒ9
ἀθς βοπηθ. Βοὶ Κοίπϑιι ἀον 1ϑῦϑιγοθϑη ἰδὺ πῃ ἀἶθ86 ὟΥ ἄστηθ ρ]οἰοἢ (πμαιᾶχ-
ἸΙΟΝ διοι μοὶ ἄθῃ Μϑῃβοβθα πἰομῦ, ἰπὶ ΟΣ δίομθ τὰ οἰπδηᾶθυ), βομάθσγῃ
8'9 ἰδβὶ γϑγβομίθάθῃ, πίομς βίδυῖ, βοπάθιτι 80, ἀδ8θ οἷθ ἅβῃ] οι Ὁ] οί θα.
ΑΒὸσ ἔγοϊ οι, Κοὶμ Πίηρ, ἄδβ ἀογ γογβπαοσαηρ, υπίογοσίοῃ ἰδὺ, Καπῃ
582 ρθηδὰ θη διά ἅμη)] ὁ ποσάθῃ, οὔπθ ρογϑάθζῃ ἀββθοὶρθ σὰ

“ Ὁ

Ϊ

σι

10

"ὦ
ὧι

800 δ1. ΒΠΙΟΟΘΈΝΕΩΣ ΥῸΝ ΑΡΟΙΓΟΝΙΑ

ἑτεροιώσιος πολύτροπα καὶ τὰ ζῶια χαὶ πολλὰ καὶ
οὔτε ἰδέαν ἀλλήλοις ἐοιχότα οὔτε δίαιταν οὔτε νόησεν
ὑπὸ τοῦ πλήϑεος τῶν ἑτεροιώσδων. ὅμως δὲ πάντα
τῶι αὐτῶι καὶ ζῆι καὶ ὅρᾶι καὶ ἀχούεξι, καὶ τὴν ἄλλην
γόησιν ἔχει ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ πάντα.

6 [17] --- --- 158, 18 χαὶ ἐφεξῆς [πϑοὶ ἔν. 5] δείκνυσιν ὅτι χαὶ τὸ σπέρμα
τῶν ζωιων πνευματῶδές ἐστι χαὶ νοήσεις γίνονται τοῦ ἀέρος σὺν τῶι αἵματι
τὸ ὅλον σῶμα χαταλαμβάνοντος διὰ τῶν φλεβῶν, ἐν οἷς καὶ ἀνατομὴν ἀχριβῆ
τῶν φλεβῶν παραδίδωσιν. ἐν δὴ τούτοις σαφῶς φαίνεται λέγων, ὅτι ὃν ἄν-
ϑρωποι λέγουσιν ἀέρα, τοῦτό ἐστιν ἡ ἀρχή. ΑἘ157. δῦ. δηΐμι. Γ 2. 511} 80 4. δὲ
ὃ ᾿Αάπολλ. τάδε λέγει" “αἱ φλέβες -- γίνεται᾽. Ὑικνισιακ. 1 [Μ. Ὑ᾽ ΟἸἸπιᾶπη
ΤΥ. ἃ. σν. ἀγσίδ 1 208, 2] Αἰεασαπᾶεν Αηιαίον υονὶ [ἃ. '. Φιλαλήϑης] αρρεϊϊαξιιδ,
αἀἰδείρυζιιο Αδοϊερίααὲδ ἴἀδγο ργίριο 16 ϑοηνηα δρμρμαηι ϑαηπριυὶηδ οἶδ ἐ8ϑεπέαηι
αἀϊωὶϊξ Τλοφοηΐδ ριαοι δ οομδοη 6.8... 8. λοσοηδδ αμΐοηι Α»Ῥοϊϊοπιαΐεδ οβδομξϊαηὶ
(ϑοργἶδὺ δἰ ον ϑρμηιαμι ϑαησυθηῖδ ἀϊαλέ ἰἰδγο ρ᾿νδίοο; εἰθηΐηι δρίγα-
ἑϊοπὸ αὐάιμοίιι8 8δρὶγὶΐμ8 ϑαηρμίηεηι διιϑροηαιί, οὐὖιι8 αἴἶα »Ῥαγ8
οαγηο διδίἐων αἴἰα δμρογαηδὶη δεηιίηαϊεδβ οσαὐἀὶί υἱαϑ εἶ δϑοηιόη ζαοσιὶΐ
φμοά (085) 6δὲ αἰτμ σαηι ϑρηηνα δαπ σεἰηὶδ δρὶ γι οοἰϊἐθί. γα. Α 24.

αἱ φλέβες ἐν τῶι ἀνθρώπωι ὧδ᾽ ἔχουσιν. εἰσὶ δύο
μέγισται᾽ αὗται τείνουσε διὰ τῆς κοιλίας παρὰ τὴν
γωτιαέαν ἄκανϑαν, ἡ μὲν ἐπὶ δεξιά, ἡ δ᾽ ἐπ᾽ ἀριστερά,
εἰς τὰ σχέλη ἑκατέρα τὰ παρ᾽ ἑαυτῆι καὶ ἄνω δὶς τὴν
κεφαλὴν παρὰ τὰς χλεῖδας διὰ τῶν σφαγῶν. ἀπὸ δὲ
τούτων καϑ' [612 ἅπαν τὸ σῶμα φλέβες διατείνουσιν,
ἀπὸ μὲν τῆς δεξιᾶς εἰς τὰ δεξιά, ἀπὸ δὲ τῆς ἀριστερᾶς
εἰς τὰ ἀριστερά, μέγισται μὲν δύο εἰς τὴν χαρδίαν περὶ
αὐτὴν τὴννωτιαίαν ἄκανθαν, ἕτεραι δ᾽ ὀλίγον ἀνωτέρω

ΜΟΤάΘη. 18 πὰπ 8180 ἀἷἰο Αὐδᾶπαογαμρ, πηδηπίσέδοι αρροδίαἵι! ἰδ, 80
Βίπα διοὶ αἷθ 1, Ὀθύγθβθα τηδῃ ηἰρΊ ἢ δορθϑβίαξι πα ν]θ]ου]οὶ απ πϑᾶθγ
δὰ Οὐθδίδ!ῦ οἰ πϑηθσ Ὑουρ ϑίομ Ὅ, ΠΟΟΝ δὴ (ἀοἰβίθβγαῖρ ἰῃ ΕὌΪρΘ ἀοΓ
Μοηρο ἀον Αὐδηαοχαπρδδίαῖοθ. Τθπα ἀοοῖὶ ἰδὲ 68 οἷῃ πὰ ἀθγβὶθο ὕ7γ-
5077, ἀὐτοῖ ἀθῃ δἰ Ἰθῦθῃ ὑπᾶ ϑϑῦθῃ πὰ Βὄγϑῃ, υπᾶ δυο ἀἷθ βομβῶρθ
(ἀοἰβύοβ υαῦν ΒΑΌΘη δἷ6 8110 σοσὶ ἀθιμβο θη.

6. Μὶ ἄθῃ Αἄθεμ γοσμϑ]ῦ 68 βίοι Ὀοίτα ΜΜθηβοῦθη ΖΟ] ΘΠ ἀθστώϑβϑθῃ :
ἘδΒ σἰοδὺ σοὶ Ηδυρίδίδιηπιθ; ἀἶθθθ φόβοῃ αυτοῖ ἀΐο Βαυοθηδη]θ δῃὶ
Ηδοκρταὺ ϑαυίδηρ, ἀἷθ οἷμθ τϑομίβ, α19 ἀθμᾶάθτο ᾿ΏΚΒ, 9 ἰῃ ἄθῃ ϑηΐβρτο-
ομομᾶθῃ βοβθηκοὶ, υπα πδοῖλ οὔθῃ δὴ ἄθῃ β'ο"] ββο δοίμθη γοσροὶ ἀυγοὶ
αἴθ 6816 'π ἄθῃ Κορί. Ὗου ἀΐθβθῃ δὺβ φβϑβϑθῃ ἀἄθγῃ ἀυσοΒ ἀθῃ ζϑῆσοη
Κύρου, σορ ἄθπι τϑολίθῃ Ηαμρίδί ΠΗ τοὶ ον τϑοδίθη βϑἱθ, σομ ἄθπὶ
ἸπΚοη πΔΟΒ ἀοΥ Πρ Κοη, υμᾶ ΖΦ ΜᾺΥ σϑθθῃ σϑὶ Ὀθθομάθσβ ζτΌ889 ἰπ (6
ΝἄΒο ἀο86 Βὔοκρταίθ βο] δύ ἴῃ 88 Ηϑυζ, σιγοὶ δηᾶθσθ οὔγαϑ τοὶ οὔθα

Φ εεἱ

Θι

10

»ν"ὼ
οι

20

Β. Εν. ὅ. 6. 861

διὰ τῶν στηϑῶν ὑπὸ τὴν μασχάλην δὲς ἑκατέραν τὴν
χεῖρα τὴν παρ᾽ ἑαυτῆι" καὶ χαλεδῖται ἡ μὲν σπληνῖτις,
ἡ δὲ ἡπατῖτις. σχίζεται δ᾽ αὐτῶν ἄχρα ἑκατέρα, ἡ μὲν
ἐπὶ τὸν μέγαν δάκτυλον, ἡ δ᾽ ἐπὶ τὸν ταρσόν, ἀπὸ δὲ
τούτων λεπταὶ καὶ πολύοζοι ἐπὶ τὴν ἄλλην χεῖρα καὶ
δαχτύλους. ἕτεραι δὲ λεπτότεραι ἀπὸ τῶν πρώτων
φλεβῶν τείνουσιν, ἀπὸ μὲν τῆς δεξιᾶς εἰς τὸ ἧπαρ, ἀπὸ
δὲ τῆς ἀριστερᾶς εἰς τὸν σπλῆνα καὶ τοὺς νεφρούς. αἱ
δὲ εἰς τὰ σκέλη τείνουσαι σχίζονται χατὰ τὴν πρόσ-
φυσιν, καὶ διὰ παντὸς τοῦ μηροῦ τείνουσιν. ἡ δὲ με-
γίστη αὐτῶν ὄπισϑεν τείνει τοῦ μηροῦ χαὶ ἐχφαίνεται
παχεῖα᾽ ἑτέρα δὲ εἴσω τοῦ μηροῦ μιχρὸν ἧττον παχεῖα
ἐκείνης. ἔπειτα παρὰ τὸ γόνυ τείνουσιν εἰς τὴν κνήμην
τὸ καὶ τὸν πόδα χαϑάπερ καὶ εἰς τὰς χεῖρας. καὶ ἐπὶ
τὸν ταρσὸν τοῦ ποδὸς χαϑήχκουσι καὶ ἐντεῦϑεν ἐπὶ τοὺς
δαχτύλους διατείνουσιν. σχίζονται δὲ χαὶ ἐπὶ τὴν κοι-
λέαν καὶ τὸ πλευρὸν πολλαὶ ἀπ᾽ αὐτῶν καὶ λεπταὶ
φλέβες. αἱ δ᾽ δἰς τὴν κεφαλὴν τείνουσαι διὰ τῶν σφα-
γῶν φαίνονται ἐν τῶι αὐχένι μεγάλαι" ἀφ᾽ ἑκατέρας δ᾽
αὐτῶν, ἦι τελευτᾶι, σχίζονται εἰς τὴν κεφαλὴν πολλαί,
αἱ μὲν ἐκ τῶν δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερά, αἱ δ᾽ ἐκ τῶν

ἄυτοι αἷθ Βυιβῦ πίον ὁ ΟἾ 861] ΒῸΡ 6 ἰπ ἀϊθ θπίθργθοβοπᾶθ Ηδηάᾶ;
Δ πθημὺ αἷθ οἷπθ ΜΙ σαάοσ, αἷθ δθᾶοσθ [ϑθθσβάοσ. Βοίἄθ βραϊίϑῃ βίοι
8Π ἴσου ΕἸπαθῃ 80, 6888 δἷῃ Αϑ 'ἰπ ἄϑῃ Ὀδυμηθη, ἀοσ δηᾶθσο ἴῃ
αἷο ἨδησνυγΖοὶ ἰτἱῦ; γσορ αἴθβθα δὺ8 σοῆθῃ ἀἄβπη ζοὶπθ ἀἄθγῃ πὶδ 1616}
Μαιδϑιθϊ ρθη ἰῃ ἀἷθ ρτίρο Ηδηα υπὰ ἴῃ αἷθ Εἴηροτ. Ὗοῦ ἄθῃ Ηδυρί-
δι θη ΡΌΠΘΩ ἔρθσηοῦ (ΖΡ) δηᾶθσο αἀὕὔπηθτθ δ8, σορ ἀθὺ σϑοῃίθῃ ἰῃ
ἀΐϊθ 1βῦϑσ, σορ ἀδὺ ᾿ἰπθη ἰπ αἰθ ΜΙ|ΙΣ υπὰ 'π ἀΐθ Νίοσθῃ.

Ἀ).19 'ἰπ αἴθ βοθθηϊκοὶ χϑῃθμάθη βρΑ]ύθῃ βίο δὴ ἀθὺ οι πἀπηρσβῦθ!]θ
ὑπ σοῆθη αὐτοῦ ἀθῃ ρθηζθα ΟὈΘΥΒΟΙΘΩΪΚΟΙ; ἰῃν σγὄδβαίοσ δὲ χϑῦϊ Ὡ8ΟᾺ
ἀοΣ Ηἱηἰοτγθοῖίθ ἀθα ΟὈθυβοθθη κο]ὶ8Β ὑπᾶὰ ἰχ ἀοτὶ αἷοκ σὰ Τάρθ, οἱ
ΔΩΘΓΟΓ οὔνγαθ ἩΘΩΪΡΟΣ αἴο κοῦ σοὺ δ} ἀον Τηπθηβοὶΐθ ἀθβ ΟὈΘΓΒΟΒΘΙΚΟΙΒβ.
Ῥθαμη ρθθθῃ 8ἰ0 8ῃ ἄθιῃ Καΐθ γογροὶ ἰπ ἀδβ βομίθη θοίῃ πᾶ’ θὰ ἄθῃ
Εὰ88, ἴῃ ἀθγβο θη Ὑγοῖδο πῖϑ Οἷ6 οὔδη δοδοϊγίοθοημοη ἰὰ αἀἷ6 Ηδηαθ
σοΐεη, υπᾶ ταῦ ᾿Ἰδυΐθη 59 ζωπάσῪδί τὰν ἘΒΒΎΤΣΖΟ] παρ ὑπὰ τοῖ-
(οἴ10η δἰο ἢ σοὰ ἀδ δι ἱπ αἀἷθ Ζθῆθῃ. οι ἰβπθὴ ζϑῦθη δυο ἴῃ αἷθ
Βδυομμδ}]9 ἀπά ἱπ ἀΐθ Βἰρρθηρθρθπᾶ νἱϑὶθ οϊμϑ αβίθ 88.

Ἀι6 ἄυχοι ἀΐο 6816 σὰυμιὶ Κορί ροβομάϑοῃ ὑσϑίθῃ δὰ Ἐαἶθθ βίασκ
τῇ Τὰρο. δου ἄθῃ Επᾶθῃ θοίάθν ρϑβθη υἱθὶθ ἀβίθ ἱπ ἄθῃ Κορέ, υπὰ

882 ὅ1. ΒΙΟΘΟΘΕΝΕΝ ΟΝ ΑΡΟΙΙΟΝΙΑ

ἀριστερῶν εἰς τὰ δεξιά᾽ τελευτῶσι δὲ παρὰ τὸ οὖς
ἑχάτεραι. ἔστι δ᾽ ἑτέρα φλὲψ ἐν τῶι τραχήλωι παρὰ
τὴν μεγάλην ἑκατέρωθεν, ἐλάττων ἐχδένης ὀλίγον, εἐς
ἣν αἱ πλεῖσται ἐκ τῆς κεφαλῆς συνέχουσιν αὐτῆς" χκαὲ
δ αὗται τείνουσι διὰ τῶν σφαγῶν εἴσω καὶ ἀπ᾽ αὐτῶν
ἑχατέρας ὑπὸ τὴν ὠμοπλάτην τείνουσι καὶ δἰς τὰς χεῖ-
ρας. καὶ φαίνονται παρά τὸ τὴν σπληνῖτιν καὶ τὴν
ἡπατῖτεν ἕτεραι ὁλέγον ἐλάττους, ἃς ἀποσχῶσιν ὅταν
τι ὑπὸ τὸ δέρμα λυπῆι᾽ ἂν δέ τι περὶ τὴν κοιλίαν, τὴν
1᾽ ἡπατῖτιν καὶ τὴν σπληνῖτιν. τείνουσι δὲ καὶ ὑπὸ τοὺς
μαστοὺς ἀπὸ τούτων ἕτεραι. ἕτεραε δ᾽ εἰσὶν αἱ ἀτπεὸ
ἑκατέρας τεένουσαι διὰ τοῦ νωτιαίου μυελοῦ εἰς τοὺς
ὄρχεις λεπταί ἕτεραι δ᾽ ὑπὸ τὸ δέρμα καὶ διὰ τῆς
σαρκὸς τείνουσιν εἰς τοὺς νεφροὺς καὶ τελευτῶσεν εἐς
18 τοὺς ὄρχεις τοῖς ἀνδράσι, ταῖς δὲ γυναιξὶν δἰς τὰς
ὑστέρας. (αἱ δὲ φλέβες αἱ μὲν πρῶται ἐκ τῆς χοιλίέας
δὐρύτεραί εἰσεν, ἔὄπιδιτα λεπτότεραι γίγνονται, ὅδως ἂν
μεταβάλλωσιν ἐκ τῶν δεξιῶν εἰς τὰ ἀριστερὰ χαὶ ἐχ
τούτων εἰς τὰ δεξιά) αὗται δὲ σπερματίτεδες κα-
20 λοῦνται. τὸ δ᾽ αἷμα τὸ μὲν παχύτατον ὑπὸ τῶν σαρχω-

Ἢ “Νίοδυ πἴοσθιον ζομδσίρον Ζυβαίζ᾽. ΚΑΥΒΕΙΕΙΒΟΗ.

ΦΨΆΥ ἀἷθ σοὶ τϑοίβ Κοιμηθη θη ἡδοὶ [ηκ8, αἷθ σομ 18 Κουηθηάθῃ
ΠΔΟΝ τϑολίθ; ἀϊθ Εἰηάθῃ δοίάοσ Ἰίθρϑθῃ πϑῦϑῃ ἄθηι ΟἾΤΓΘ,

Νοῦθη ἀθὺ στόθθοι Ααον ᾿ἰορὺ δὰ Ηδ]8θ δυΐ ͵θᾶον ββοἰίθ ϑἰῃϑθ Ἀπάθσθ
οὕνγαβ ΚΙθίμοσθ, ζὰ ἀδὺ βοὴ αἷθ τηοίβίθῃ σοὶ Κορίο βοὶθεί Κοιιτηθηάθῃ
ψογοϊηΐρθη; υμα ΖΑ ζθμθη ἀἴθ8θ δοίθη ἀυτορβ αἷθ ΚΘ 19 ὉΔΟῚ ἵππθῃ
πα οηΐθοπάθῃ ἀβίθ απίορ ἀδ8 ϑομ οσ]αύς ὑπὰ ἱπ ἀἰ6 Ηδπάθ, Αὐοὶ
ἰτοΐθῃ πϑῦθῃ ἀοΣ ΜΊσΒαθ υὑπὰ ποῦϑὰ ἀθὺ [,ϑὈογϑθυ δηάθζθ ΘΕἵΤΑΒ
ΚΙοίΠογο ΒΌσνοσ, το ίοῦθ πῆδη δεύη Αἀονίαβ8 δίποι, πθὴ οἷὰ ΘΘΙΠΙΘΥΣ
πίον ἄος Ηδιὺ γουβαπάθῃ ᾿ἰδέ, πᾶβσοπὰ ἤδη οὶ Θοηθσζθα ἴῃ []ηΐογ-
Ἰοῖδθ ἀϊθ 1 θου- υπᾶ ἀΐο ΜΠσαᾶον ὄξηοί, Απάοτο ἄϑίθ γοῃ ἀΐθϑϑῃ βϑβθη
ΔΌΟΝ υηΐον αἷο Βιυϑβίθιυ ΝΌΘΟΙ δηᾶθσθ ρϑῆθῃ σοῦ δοίἀθῃ ἀστοὶ ἀδ8
ΒΟ ΚΘΩΊΑΓΚ Ζζὰ ἄθη Ἡοάθδῃ; βἷ9 β'πα ἀὔπη. ΝΌΟΘΒ δηᾶθῖθ βϑμθῃ Ποῦ
ἀἷο ΗἩδυΐ υπὰ αὐτοὶ ἀδΔ8 ΕἸἼοίβοῦ σὰ ἀθὰ Νίοσθῃ ὑπὰ πάθῃ Ὀθὶ ἄθῃ
Μη Θση ἰῃ ἄθῃ Ηοάθῃ, δοὶ ἄθῃ ΕὙδυθα ἰῃ ἄἀον ασϑρᾶχιηυϊίογσ. (16 ϑεβίθῃ
Αἄοτη, ἀΐθ ἱπ ἀοσ Βδυοβηδη]θ ϑηίβρυίηρσθη, βἰπα Ὀγοὶΐου, ἄδῃη ψαγάθῃ
80 ἀἴππογ, Οΐἷβ δἷ9 σγοὸὰ τϑοβ Ὡ80}} 1 πκ8 πὰ ψΟὴ 118 ὩϑΟἢ τϑοδὲβ

᾿ὲπᾶθδον χϑμθη.) 1 ίθθθ πϑηπῦ τωδὴ βαπιθηδάθση. 1288 ἀϊοκβίο ΒΙυῖ υιτὰ
2."

σι

10

1ὅ

Β. ΕᾺ. 6--10. Ο. ἹΜΙΤΑΤΙΟΝ 1. 988

δῶν ἐκπίνεοται" ὑπερβάλλον δὲ εἰς τοὺς τόπους τούτους
λεπτὸν καὶ ϑερμὸν χαὶ ἀφρῶδες γένεται.

2 [ἢ] βμερι, ρῇῆγβ. 168, 17 [πδοὸὰ τοῦτό ἐστιν ἡ ἀρχὴ οὈθῃ
Β. 860, 10] ϑαυμαστὸν δὲ ὅτι, κατὰ ἑτεροίωσιν τὴν ἀπ᾿ αὐτοῦ λέγων
τὰ ἄλλα γίνεσθαι, ἀίδιον ὅμως αὐτό φησι λέγων᾽ καὶ αὐτὸ μὲν
τοῦτο καὶ ἀίδιον καὶ ἀϑάνατον σῶμα, τῶι [τῶν ΑἸάϊπ6)]
δὲ τὰ μὲν γίνεται, τὰ δὲ ἀπολείπει,

8 [8] «--- --- 168, 20 [πδοὰ ἔν. 7] χαὶ ἐν ἄλλοις" ᾿ἀλλὰ τοῦτό
μοι δῆλον δοκεῖ εἶναι, ὅτι καὶ μέγα καὶ ἰσχυρὸν καὶ
ἀίΐδιόν τε καὶ ἀϑάνατον χαὶ πολλὰ εἰδός ἐστι᾿.

9 [Κ. 127] αατιεν. ἰὰ Ερίά. ΝΊ οομα. Π (ΧΥ͂Ι Α 1000, 8 Καδη.))
χαὶ μέντοι καὶ ὡμολόγηται σχεδὸν ἅπασι τοῖς ἰατροῖς οὐ μόνον
διαπλάττεσϑαι ϑᾶττον, ἀλλὰ καὶ κινεῖσθαι τὸ ἄρρεν τοῦ ϑήλεος....
Ῥοῦφος [8οἷ]. ἘΡΒοδία8] δέ φησι Ζιογένη τὸν ᾿πολλωνιάτην μόνον
ἐναντίως ἀποφήνασθαι χατὰ τὸ Περὶ φύσεως δεύτδρον.
ἐγὼ δὲ οὐχ ἐνέτυχον τῶι βιβλίωι. αὶ. Α 26.

10 [0] Ηβοριαν. Π. μονήρ. λέξ. 1 ». 7, 8 τὸ δὲ ᾿πλῆ᾽ εἰρημέ-
γον παρὰ Διογένει τῶι ᾿ἀπολλωνιάτηι ἀντὶ τοῦ πλέη ϑηλυκοῦ
ἐπιϑετικῶς ἄγνωστον τοῖς ἄλλοις.

Ο ἹΜΙΤΑΤΙΟΝ.

1. ΑΒΙΒΤΌΡΗ. ΟΪΚ. 225 ἢ [νρ]. δύσι 85. 854, 88]
Σωχρ. ἀεροβατῶ χαὶ περιφρονῶ τὸν ἥλιον᾽
Στρεψ. ἔπειτ᾽ ἀπὸ ταρροῦ τοὺς ϑεοὺς ὑπερφρονεῖς
ἀλλ᾽ οὐχ ἀπὸ τῖς γῆς, εἴπερ; --- οὐ γὰρ ἄν ποτε
ἐξηῦρον ὀρϑῶς τὰ μετέωρα πράγματα,
εἰ μὴ κρεμάσας τὸ νόημα χαὶ τὴν φροντίδα
280ὺ λεπτὴν χαταμείξας εἰς τὸν ὅμοιον ἀέρα"
εἰ δ᾽ ὧν χαμαὶ τἄνω κάτωϑεν ἐσχόπουν,
πϑτλ οι σοῦ ἄθῃ βοιβοιίσθη Τοϑϊθη δυΐρθβορθῃ; ροϊδηρὺ 68 δῦου ὕδοσ
βἷθ δίπδῃβ δὴ ἀἶθβθ 9116, 8δὸ τψίγὰ 986 ἀὔπη, ψαῦὰ ἀπὰ Ββοβδαπιὶρ,

ἡ. πα ἀἴοβος ζγοίο ἢ πὰ δὴ υπὰ [τ βἰοἢ ἰδὺ δίῃ ονίροσ πὰ ὰἢ-
ΒίοΓὈΠΟμοΡ ὄγρου, σομ ἄθῃ απάθγθῃ ᾿ίηρθι ἀροῖ Θηἰδίθαῦ ἀ88 οἷπμθ απ
488 δηᾶάθσθ σϑυρϑὶί.

8. ΤὸΟὮ ἰδὲ αἷθβ τηϑίμθβ Βοαϊζηκοηβ ΚΙαγ, (888 067. ὕγϑίο ζτοβ8
ὑπ ρον ρ, οὶ πα υπιϑέθυ ] 10 πὰ νἱθ] Τ]βϑθηα ἰϑί,

9. δὼ» Μοίπμσ, αἷς ᾶπηοδο ἔγμοδέ δονεσεα δἱοῖ οἤδρ αἷς αἿ6
τοεϊδιίοδε, ὅ(α εῖ6 δσἱοΐδ αμοΐ δοἤηει ον δὲϊ6 αἷδ 76π6, ἐγ 22. αἰοὶπ
ἐπέσεσεοη.

10. .]]ὁ.

1918, ΕἾδΔεπι. ἃ. οσβοῖσ. ᾿ 28

ιὸ

1ὅ

3δ4 51. ΒΠΙΟΟΈΝΕΒ ΥΟΝ ΑΡΟΙΙΟΝΙΑ. Ο. ἹΜΙΤΑΤΙΟΝ 1--4.
οὐχ ἄν ποϑ᾽ ηὗρον" οὐ γὰρ ἀλλ᾽ ἡ γῆ βίαι
ἕλχει πρὸς αὑτὴν τὴν ἰχμαάδα τῆς φροντίδος.
πάσχει δὲ ταὐτὸ τοῦτο χαὶ τὰ χάρδαμα.

28ὅ --- τί φῆς;
ἡ φροντὶς ἕλχει τὴν ἰχμαάδ᾽ εἰς τὰ χαρόαμα;

828 ΕἾ,

Στρεψ. δῖνος βασιλεύει τὸν 4ι᾽ ἐξεληλακώς.
Φειδ. αἰβοῖ, τί ληρεῖς; --- ἴσϑι τοῦϑ᾽ οὕτως ἔχον.
880 --- τίς φησι ταῦτα; --- Σωχράτης ὁ Μηλιος
χαὶ Χαιρεφῶν ὃς οἷδε τὰ ψυλλῶν ἔχνη.

2. [Ετρροσβ.] ἀθ ἤαῦρ. 8 [ΥἹ 94 1,1 πνεῦμα δὲ τὸ μὲν ἐν τοῖσι σαΐμασι
φῦσα καλέεται, τὸ δὲ ἔξω τῶν σωμάτων ἀήρ. οὗτος δὲ μέγιστος ἐν τοῖσι πεᾶσι
τῶν πάντων δυνάστης ἐστίν. ἄξιον δ᾽ αὐτοῦ ϑεήσασϑαι τὴν δύναμιν. ἄνεμος
γάρ ἐστιν ἠέρος ῥεῦμα καὶ χεῦμα" ὅταν οὖν πολὺς ἀὴρ ἰσχυρὸν ῥεῦμα ποιήσηι,
τά τε ὀένδρα ἀνασπαστὰ πρόρριξα γίνεται διὰ τὴν βίην τοῦ πνεύματος τὸ τε
πέλαγος χυμαίνεται ὁλχάδες τε ἀπείραντοι μεγέϑει διαρρισπτεῦνται. τοιαύτην
μὲν οὖν ἐν τούτοις ἔχει δύναμιν" ἀλλὰ μήν ἐστί γε τῆι μὲν ὄψει ἀφανής, τωὶ
δὲ λογισμῶι φανερός. τί γὰρ ἄνευ τούτου γένοιτ᾽ ἄν; ἢ τίνος οὗτος ἄπεστιν
ἢ τίνι οὐ ξυμπάρεστιν; ἅπαν γὰρ τὸ μεταξὺ γῆς τε χαὶ οὐρανοῦ πνεύματος
ἔμπλεόν ἐστιν. τοῦτο καὶ χειμῶνος καὶ ϑέρεος αἴτιον, ἐν μὲν τῶι χειμῶνι
πυχνὸν καὶ ψυχρὸν γινόμενον, ἐν δὲ τῶι ϑέρει πρηὺ καὶ γαληνὸν. ἀλλὰ μὴν
ἡλίου τε χαὶ σελήνης χαὶ ἄστρων ὁδὸς διὰ τοῦ πνεύματός ἐστιν" τῶι γὰρ πυρὶ
τὸ πνεῦμα τροφή, πῦρ δὲ ἠέρος στερηϑὲν οὐχ ἂν δύναιτο ζῆν" ὥστε καὶ τὸν
τοῦ ἡλίου βίον ἀέναον ὃ ἀὴρ λεπτὸς ἐὼν παρέχεται. ἀλλὰ μὴν ὅτι χαὶ τὸ
πέλαγος μετέχει πνεύματος, φανερόν᾽ οὐ γὰρ ἄν ποτε τὰ πλωτὰ ξώια ζην
ἠδύνατο μὴ μετέχοντα πνεύματος" μετέχοι δ᾽ αὖ πῶς ἂν ἄλλως ἀλλ᾽ ἢ οῦ
ὕδατος ἕλχοντα τὸν ἠέρα; [8. Α 81] χαὶ μὴν χαὶ ἡ γῇ τούτου βάϑρον οὗτός
τε γῆς ὄχημα, κενεὸν δὲ οὐδέν ἐστιν τούτου. αὶ. ΕταΙΡ. Ἰτοδᾶ. 884

ΗδΚκ. ω γῆς ὄχημα καπὶ γῆς ἔχων ἕδραν
ὅστις ποτ ᾿ εἶ σύ, δυστόπαστος εἰδέναι,
Ζεύς, εἴτ᾽ ἀνάγχη φύσεος εἴτε νοῦς βροτῶν
προσηυξάμην σε: πάντα γὰρ δι᾽ ἀψόφον
βαίνων κελεύϑου κατὰ δίκην τὰ ϑνήτ᾽ ἄγεις.
Μ6η6). τί δ᾽ ἔστιν; εὐχὰς ὡς ἐχαίνισας ϑεών.

ΑΒΙΒΊΟΡΗ. ἸΟΪΚ. 204 οὐ δέσποτ᾽ ἄναξ, ἀμέτρητ᾽ ᾿Αήρ, ὃς ἔχεις τὴν γῆν
μετέωρον χτλ.

8. [ΗΤΡΡΟΟΒ.] 49 στη. 2 {ΥὙΠ| ὅ84 1] δοχέει δέ μοι ὃ καλέομεν ϑερμόν,
ἀϑάνατόν τε εἶναι χαὶ νοέειν πάντα χαὶ δρῆν καὶ ἀκούειν καὶ εἰδέναι πᾶντα
ἐόντα τε καὶ ἐσόμενα. τοῦτο οὖν τὸ πλεῖστον, ὅτε ἐταράχϑη ἅπαντα ἐξεχώ-
ρῆσεν εἰς τὴν ἀνωτάτω περιφορήν καὶ αὐτό μοι δοχέει αἰϑέρα τοῖς παλαιοῖς
εἰρῆσϑαι.

4. ῬΣ ΕΜ. ἕν. 91 [ΠΠ| δ08 Κὶ!]

ὃν οὐδὲ εἷς λέληϑεν οὐδὲ ἕν ποιῶν
οὐδ᾽ αὖ ποιήσων οὐδὲ πεποιηχὼς πάλαι,
οὔτε ϑεὸς οὔτ᾽ ἄνϑρωπος, οὗτός εἰμ᾽ ἐγώ,
᾿Αήρ, ὃν ἄν τις ὀνομάσειε χαὶ Δία.

ὅ ἐγὼ δ᾽, ὃ ϑεοῦ στιν ἔργον, εἰμὶ πανταχοῦ,
ἐνταῦϑ᾽ ἐν ᾿Αϑήναις, ἐν Πάτραις, ἐν Σιχελίαι,

ι0

ιδ

ὅ2. ΚΒΑΤΥΠΟΜΒ. ὅ8. ΑΝΤΙΒΤΗΕΝΕΝ. 8δ8ὅ

ἐν ταῖς πόλεσι πάσαισιν, ἐν ταῖς οἰχίαις
πάσαις, ἐν ὑμῖν πᾶσιν οὐχ ἔστιν τόπος,
τ ᾽ν Σ », ,,. ς ᾿ ς -
οὐ μὴ στιν Αηρ᾽ ὁ δὲ παρὼν ἀπανταχοῦ
10 πάντ᾽ ἐξ ἀνάγχης οἶδε πανταχοῦ παρών.

6. ΚΒΑΤΎΙΟΞ.

1. Ῥχατο ΟἸΔΙΥΪ. 4290) Σὼ. Ὦρα ὅτι ψευδῆ λέγειν τὸ παράπαν οὐχ
ἔστιν, ἄρα τοῦτό σοι δύναται ὃ λόγος; οι - Κρατ. Πῶς γὰρ ἄν, αὖ Σώχρατες,
λέγων γέ τις τοῦτο ὃ λέγει μὴ τὸ ὃν λἐγδι; ἢ οὐ τοῦτο ἐστιν τὸ ψευδῆ λέγειν
τὸ μὴ τὰ ὄντα λέγειν; -- . Κομψότερος μὲν ὁ λόγος ἢ χατ᾽ ἐμὲ καὶ κατὰ τὴν
ἐμὴν ἡλικίαν, ὦ ἑταῖρε. ὅμως μέντοι εἰπέ μοι τοσόνόε᾽ πότερον λέγειν μὲν
οὐ δοχεῖ σοι εἶναι ψευόῇ, φάναι δέ; --- Οὔ μοι δοχεῖ οὐδὲ φάναι. --- Οὐδὲ εἰπεῖν
οὐδὲ προσειπεῖν; οἷον εἴ τις ἀπανε δας τοι ἐπὶ ξενίας, λαβόμενος τῆς χειρὸς
εἴποι χαῖρε, εὖ ξένε ᾿Αϑηναῖε ὑὲ Σμικρίωνος Ἑρμόγενες᾽, οὗτος λέξειεν
ἄν ταῦτα ἢ φαίη ἄν ταῦτα ἢ εἴποι ἂν ταῦτα ἢ προσείποι ἂν οὕτω σὲ μὲν
οὔ, Ἑρομογένη δὲ τόγνόε; Τὶ οὐδένα; -- Ἐμοὶ μὲν δοχεῖ, εὖ Σώχρατες, ἄλλως ὧν
οὗτος ταῦτα φϑέγξασϑαι. 440 Ὁ ΒΟΚς. σὰ Κιϑδί. ἔτι γὰρ νέος εἶ χἀὶ ἡλιχίαν ἔχεις.

2. ΑἘΕΙΒῚ. τὨούοσ. Γ 16. 1411701 χαὶ ὡς περὶ Κρατύλου Αἰσχίνης [ἀθΣ
ΒΟΚτδαΚου), ὅτι διασίζων χαὶ τοῖν χεροῖν διασείων" πιϑανὰ γάρ, διότι σύμβολα
γίνεται ταῦτα ἃ ἴσασιν ἐχείνων ὧν οὐχ ἴσασιν.

8. ΑΒΙΒΤΟΥ,. πηθίδρἢ. Α 6. 981429... ἡ Πλάτωνος ἐπεγένετο πραγματεία
τὰ μὲν πολλὰ τούτοις ΓΡΥΪΒΒΘΟΙΘΟΙΙ ἀχολουϑοῦσα, τὰ δὲ χαὶ ἴδια παρὰ τὴν
τῶν Ἰταλικῶν ἔχουσα φιλοσοφίαν. ἐχ νέου τε Ζὰρ συνήϑης γενόμενος πρῶ-
τον Κρατύλωι καὶ ταῖς Ἡραχλειτείοις δόξαις, ὡς ἁπάντων τῶν αἰσϑητῶν ἀεὶ
ῥεόντων καὶ ἐπιστήμης περὶ αὐτῶν οὐχ οὔσης" ταῦτα μὲν χαὶ ὕστερον οὕτως
ὑπέλαβεν᾽ Σωχράτους δὲ κτλ. ἘΔΙΒοΣ Ὠΐορ. ΠῚ θ α. Α.

4. ΑΞΙΒΥ. τϑίδρηγθ. Γ ὅ. 101041 ἔτι δὲ πᾶσαν δρῶντες ταύτην χινουμένην
τὴν φύσιν, χατὰ δὲ τοῦ μεταβάλλοντος οὐϑὲν ἀληϑευόμενον, περί γε τὸ πάντη
πάντως μεταβάλλον οὐχ ἐνδέχεσϑαι ἀληϑεύειν. ἐχ γὰρ ταύτης τῆς ὑπολήψεως
ἐξήνϑησεν ἣ ἀχροτάτη δόξα τῶν εἰρημένων, ἡ τῶν φασχόντων ἡραχλειτίζειν
καὶ οἵαν Κ΄. εἶχεν, ὃς τὸ τελευταῖον οὐϑὲν ὦἰιεξτο δεῖν λέγειν, ἀλλὰ τὸν δάχτυ-
λον ἐχίνει μόνον, καὶ Ἡρακλείτωι ἐπετίμα εἰπόντι [ἔν. 91) ὅτι δὲς τῶι αὐτῶι
ποταμῶι οὐχ ἔστιν ἐμβῆναι" αὐτὸς γὰρ ὦιετο οὐδ᾽ ἅπαξ.

ὅδ. Ῥιμλτο ΟἾΔ. 3383. Ἀρατίλος φησὶν ὅόε, ὦ Σώχρατες, ὀνόματος
ὀρϑότητα εἶναι ἑχάστωι τῶν ὄντων φύσει πεφυχυῖαν καὶ οὐ τοῦτο εἶναι ὄνομα
ὃ ἂν τινες ξυνϑέμενοι καλεῖν χαλῶσι, τῆς αὑτῶν φωνῆς μόριον ἐπιφϑεγγό-
μενοι, ἀλλὰ ὀρϑότητά τινα τῶν ὀνομάτων πεφυχέναι καὶ Ἕλλησι χαὶ βαρβά-
ροις τὴν αὐτὴν ἅπασιν. αὶ. Αταπηοι. ἃ. ἐπίοιρ. Ρ. 84, 22 Β.θ86.

59. ΑΝΤΙΘΤΗΝΝΕΒ
ΕΒ ἨΕΕΒΑΚΙΠΤΕΈΕΒ.

Ῥιοα. ΥἹ 19 γεγόνασι δὰ χαὶ ἄλλοι [ἀῦββον ἄθιι ΒΟΚγΑΟΚοΣ] ᾿ἀντισϑένεις
τρεῖς" Ἡραχλείτειος εἷς, ἕτερος Ἐφέσιος καὶ Ῥόδιός τις ἱστοριχός [ἘῊ6 Π1141].
Με. ΙΧ 1ὅ.[οὔοὰ Κ, 61, 21].

28}

σι

856 δ4. ΓΕΌΚΙΡΡΟΣ

94. ΤΕΌΚΙΡΡΟΞ.

Α. ΓΕΒΕΝ ὈΝῸ ΤΕΗΒΕ.
1. τοασ. ΙΧ 30--38.

“4εύχιππος Ἐλεάτης, ὡς δέ τινες, ᾿Αβδηρίτης, κατ᾽ ἐνέους δὲ 80
Μήλιος [1. ἹΠιλήσιος]᾽ οὗτος ἤχουσε Ζήνωνος.

ἤρεσχε δ᾽ αὐτῶι ἄπειρα εἶναι τὰ πάντα καὶ εἰς ἄλληλα μετα-
βάλλειν, τό τὸ πᾶν εἶναι χενὸν χαὶ πλῆρες [σωμάτων]. τούς τε
κόσμους γέίνεσϑαι σωμάτων εἰς τὸ χενὸν ἐμπιπτόντων καὶ ἀλλή-
λοις περιπλεχομένων᾽ ἔχ τε τῆς χινήσεως χατὰ τὴν αὔξησιν αὐτῶν
γίνεσϑαι τὴν τῶν ἀστέρων φύσιν. φέρεσϑαι δὲ τὸν ἥλιον ἐν μεί-
ζονε κύχλωι περὶ τὴν σδλήνην᾽ τὴν γῆν ὀχεῖσθαι περὶ τὸ μέσον
δινουμένην᾽ σχῆμά τε αὐτῆς τυμπανῶδες εἶναι. πρῶτός τὸ ἀτό-
μους ἀρχὰς ὑπεστήσατο. (καὶ) χεφαλαιωδῶς μὲν ταῦτα᾽ ἐπὶ μέρους
δὲ ὧδε ὄχει. τὸ μὲν πᾶν ἄπειρόν φησιν, ὡς προείρηταε᾽ τού- 81
του δὲ τὸ μὲν πλῆρες εἶναι, τὸ δὲ χενόν, (ἃ) καὶ στοιχεῖά φησι.
κόσμους τε ἐκ τούτων ἀπείρους εἶναι χαὶ διαλύεσϑαι εἰς ταῦτα.
γίνεσθαι δὲ τοὺς χόσμους οὕτω᾽ φέρεσθαι κατὰ ἀποτομὴν ἐχ
τοῦ ἀπείρου πολλὰ σώματα παντοῖα τοῖς σχήμασιν εἰς μέγα
χενόν, ἅπερ ἀϑροισθϑέντα δίνην ἀπεργάζεσθαι μίαν, χαϑ᾽ ἣν
προσχρούοντα (ἀλλήλοις) χαὶ παντοδαπῶς χυχλούμδνα διαχρένεσθϑαι
χωρὶς τὰ ὅμοια πρὸς τὰ ὅμοια. ἰσορρόπων δὲ διὰ τὸ τελῆϑος
μηχέτι δυναμένων περιφέρεσϑαι, τὰ μὲν λεπτὰ χωρεῖν εἰς τὸ ἔξω
χεγόν, ὥσπερ διαττώμενα᾽ τὰ δὲ λοιπὰ συμμένειν καὶ περιπελεκό-
μενα συγχατατρέχειν ἀλλήλοις καὶ ποιεῖν πρῶτόν τι σύστημα σφαε-
ροειδές. τοῦτο δ᾽ οἷον ὑμένα ἀφίστασϑαι [80 ἀϊο Ἠάδβ8.: υοπ «οὶ 82
αδίγηΠ 6} περιέχοντα ἐν ἑαυτῶι παντοῖα σώματα᾽ ὧν κατὰ τὴν
τοῦ μέσου ἀντέρεισιν πιδριδινουμένων λεπτὸν γενέσϑαι τὸν πέριξ
ὑμένα συρρδόντων ἀεὶ τῶν συνεχῶν κατ᾿ ἐπίψαυσιν τῆς δίνης.
καὶ οὕτω γεγέσϑαι τὴν γῆν, συμμενόντων τῶν ἐνεχϑέντων ἐπὶ τὸ
Ὁ μέσον. αὐτόν τὲ πάλιν τὸν περιέχοντα οἷον ὑμένα αὔξεσϑαι χατὰ
τὴν ἐπέχρυσιν [ἐπείσρυσιν Βείορου] τῶν ἔξωϑεν σωμάτων᾽ δένηε
τε φερόμενον αὐτόν, ὧν ἂν ἐπιψαύσηι, ταῦτα ἐπικτᾶσθϑαι. τούτων
δέ τινα συμπλεχόμενα ποιεῖν σύστημα, τὸ μὲν πρῶτον χάϑυγρον
χαὶ πηλῶδες, ξηρανϑέντα καὶ περιφερόμενα σὺν τῆι τοῦ ὅλον δίνηε,
εἶτ᾽ ἐχπυρωθέντα τὴν τῶν ἀστέρων ἀποτελέσαι φύσιν. εἶναι 83
δὲ τὸν τοῦ ἡλίου κύχλον ἐξώτατον, τὸν δὲ τῆς σελήνης προσγειό-
τατον, (τοὺς δὲ) τῶν ἄλλων μεταξὺ τούτων [|8. ἄκρ. ᾿ϑοπιοκκτῖξ ο. 55
Α 86]. χαὲ πάντα μὲν τὰ ἄστρα πυροῦσϑαι διὰ τὸ τάχος τῆς
φορᾶς, τὸν δὲ ἥλιον χαὶ ὑπὸ τῶν ἀστέρων ἐχπυροῦσϑθαι" τὴν δὲ

οι

10

18

20

Α. 1--ἤὁθ. ΓΕΒΕΝ ὕΝῸ ΓΠΕΉΗΞΠῈΕ. 867

σελήνην τοῦ πυρὸς ὀλίγον μεταλαμβάνειν. ἐχλείπειν δὲ ἥλιον καὶ
σελήνην {ζκκ ε. τὴν δὲ λόξωσιν τοῦ ζωιδιαχκοῦ γενέσθαι) τῶι
κεκλίσϑαι τὴν γῆν πρὸς μεσημβρίαν᾽ τὰ δὲ πρὸς ἄρχτωι ἀξέ τὸ
νίφεσϑαι χαὶ κατάψυχρα εἶναι καὶ πήγνυσθαι. καὶ τὸν μὲν ἥλιον
ἐχλείτεδιν σπανέως, τὴν δὲ σελήνην συνεχῶς διὰ τὸ ἀνίσους εἶναι
τοὺς κύχλους αὐτῶν. δἶναί τὸ ὥσπερ γενέσεις κόσμου ἰχόσμων
ΠοΒά6] οὕτω καὶ αὐξήσεις καὶ φϑίσεις καὶ φϑορὰς χατά τινὰ
ἀνάγκην, ἣν ὁποία ἐστὶν (οὐ) διασαφεῖ.

3. τοῦ. Χ 18 [Ερίοιγεα 8θῦ, 19 []868.] τοῦτον [ΕΡ᾿ΚυΙ] Ἀπολλόδωρος ἐν
Χρονικοῖς [ἴτ. 1 938 000}} Ναυσιφάνους ἀχοῦσαί φησι χαὶ Πραξιφάνους" αὐτὸς
δὲ οὔ φησιν, ἀλλ᾽ ἑαυτοῦ ἐν τῆι πρὸς Εὐρύλοχον ἐπιστολὴν [ἴν. 128]. ἀλλ᾽
οὐδὲ Δεύχιππόν τινα γεγενῆσϑαί φησι φιλόσοφον οὔτ᾽ αὐτὸς οὔϑ᾽
σέρμαρχος, ὃν ἔνιοί φασι (καὶ ᾿Απολλόδωρος ὃ Ἐπικούρειος) διδάσχαλον 4ημο-
χρίτον γεγενῆσϑαι. Ὑαὶ. υπῦρῃ Β 1 Μογθαδπι.

8. ΒΙΜΡῚ,. Ρἢγβ. 25, 2 [να]. οὔθ 83. 842,22] Ὀἱορθηθδ ν. Αρ. τὰ μὲν πλεῖστα
συμπεφορημένως γέγραφε τὰ μὲν χατὰ ᾿Αναξαγόραν τὰ δὲ χατὰ Δεύχιπ-
πον λέγων.

4. Οτεμ. ϑίσοιῃ. 1 64 Ρ. 868 Ρ. Παρμενίδης τοίνυν Ξενοφάνους ἀχουστὴς
γίνεται, τούτον δὲ Ζήνων, εἶτα 4., εἶτα δημόχριτος. αὶ. Ῥιοα. 1 15. ΓΧ 84.

5, [(θᾶσπν.] Εΐδῦ. Ῥμΐ]ο8. 8 [Ὁ. 601, 9) τούτου [Ζοπο ν. Ἐ164] δὲ Δ. ὁ
Ἀβδηρίτης ἀχουστὴς τὴν τῶν ἀτόμων εὕρεσιν ἐπινενόηχε πρῶτος. Ιαμβι, Υ͂,
Ῥ. 104 οἱ ἐχ τοῦ διδασχαλείου τούτου μάλιστα δὲ οἱ παλαιότατοι χαὶ αὐτῶι
συγχρονίσαντες χαὶ μαϑητεύσαντες τῶι Πυϑαγόραι πρεσβύτηι νέοι Φιλόλαός
τε καὶ Εὔρυτος ... Δευχιππὸς τε καὶ ᾿Αλχμαίων. ὙΖετΖ. ΟἸ]. Π 980 Δευχίππου
τοῦ μαϑητοῦ Μελίσσου.

6. ΑΒΙΒΊ. πιΘίΔΡΕγ8. Α 4. 986᾽ 4 ,. δὲ καὶ ὅ ἑταῖρος αὐτοῦ Ζ4η-
μόχριτος στοιχεῖα μὲν τὸ πλῆρες καὶ τὸ κενὸν εἶναί φασι, λέγον-
τὸς τὸ μὲν ὃν τὸ δὲ μὴ ὄν, τούτων δὲ τὸ μὲν πλῆρες χαὶ στερδὸν
τὸ ὄν, τὸ δὲ κενὸν καὶ μανὸν τὸ μὴ ὄν (διὸ καὶ οὐθὲν μᾶλλον τὸ
ὃν τοῦ μὴ ὄντος εἶναί φασιν, ὅτι οὐδὲ τὸ κενὸν τοῦ σώματος),
αἴτια δὲ τῶν ὄντων ταῦτα ὡς ὕλην. καὶ καϑάπερ οἱ ἕν ποιοῦν-
τες τὴν ὑποχειμένην οὐσίαν τἄλλα τοῖς πάϑεσιν αὐτῆς γεννῶσι,
τὸ μανὸν χαὶ τὸ πυχνὸν ἀρχὰς τυϑέμενοι τῶν παϑημάτων, τὸν
αὐτὸν τρόπον καὶ οὗτοι τὰς διαφορὰς αἰτίας τῶν ἄλλων εἶναί
φασιν. ταύτας μέντοι τρεῖς εἶναι λέγουσι, σχῆμά τὸ καὶ τάξιν
καὶ ϑέσιν᾽ διαφέρειν γάρ φασι τὸ ὃν δυσμῶε καὶ διαϑιγῆι
καὶ τροπῆι μόνον. τούτων δὲ ὃ μὲν ῥυσμὸς σχῆμά ἐστιν, ἡ δὲ
διαϑιγὴ τάξις, ἡ δὲ τροπὴ ϑέσις᾽ διαφέρδι γὰρ τὸ μὲν Α τοῦ Ν
σχήματι, τὸ δὲ ΑΝ τοῦ ΝΑ τάξει, τὸ δὲ Ἱ τοῦ Ν []. ΠΗ] ϑέσει.
σεερὲ δὲ κινήσεως, ὅϑεν ἢ πῶς ὑπάρχει τοῖς οὖσι, καὶ οὗτοι παρα-
σελησίως τοῖς ἄλλοις ῥδαυϑύμως ἀφεῖσαν. (Βοϊρὶ τγᾶϑ Κ. 280, 45 ΠΗ; ἅδον
αἰο Ῥυθιδροσθοσ αρροάσυοκι 18. Αταχ. ἱπ Μοίλρἢ. Ζ. ἃ, δὲ, 86, 21 Ἡδγάποκ.
λέγει μὲν περὲ Δευχίππου τε χαὶ Δημοχρίτου" οὗτοι γὰρ λέγουσιν ἀλληλοτυ-

10

40

8ὅ8 ᾿ δ4, ΓΕΌΚΤΙΡΡΟΣ

πούσας καὶ χρονομένας πρὸς ἀλλήλας χινεῖσϑαι τὰς ἀτόμους, πόϑεν μέντοι
ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως τῆς [τοῖς ἀΐο Ηάδ8.; γοιῦ. Ζ6]161] χατὰ φύσιν, οὐ λέγουσιν.
ἡ γὰρ κατὰ τὴν ἀλληλοτυπίαν βίαιός ἐστι κίνησις καὶ οὐ κατὰ φύσιν, ὑστέρα
δὲ ἡ βίαιος τῆς χατὰ φύσιν. ῬΈΠΟΡ. ἀθ δηΐπιϑ ὑ. 68, 8 Παγᾶᾷ. ῥυσμὸς λέξις
ἐστὶν ᾿Αβδηρική, σημαίνει δὲ τὸ σχῆμα.

7. ΑΒΙΒΥ. ἀθ ρθη. οὗ οοῦτ. Α 8. 8324) 86 ὁδῶι δὲ μάλιστα καὶ
περὶ [82δ' 1] πάντων ἕνὲὶ λόγωι διωρίχασε «Α΄. καὶ 4ημόχρετος,
ἀρχὴν ποιησάμενοι κατὰ φύσιν ἧπερ ἐστίν. ἐνίοις γὰρ τῶν ἀρ-
χαέων [Ῥατταθη468] ἔδοξε τὸ ὃν ἐξ ἀνάγκης ἕν εἶναι καὶ ἀχίνητον᾽
τὸ μὲν γὰρ κενὸν οὐχ ὄν, χενηϑῆναι δ᾽ οὐχ ἂν δύνασθαι μὴ ὄντος
κενοῦ χεχωρισμένου, οὐδ᾽ αὖ πολλὰ εἶναι μὴ ὄντος τοῦ διεέργον-
τος... [1οἱρὲ ἀΐο ΚΑ. 112. πα. 26 τηϊίροι, 5:.]... 826' 28 ... δ᾽ ἔχειν
ὠιήϑη λόγους [εἰπε ΤἼεογί6)], οἵτινες πρὸς τὴν αἴσϑησιν ὅμολο-
γούμενα λέγοντες οὐχ ἀναερήσουσιεν οὔτε γένεσιν οὔτε φϑορὰν οὔτε
κίνησιν χαὶ τὸ πλῆϑος τῶν ὄντων. ὁμολογήσας δὲ ταῦτα μὲν τοῖς
φαινομένοις, τοῖς δὲ τὸ ὃν κατασχευάζουσιν ὡς οὐχ ἂν κένησιν
οὖσαν ἄνευ χενοῦ, τό τὸ κενὸν μὴ ὃν καὶ τοῦ ὄντος οὐθὲν μὴ ὅν
φησιν εἶναν᾽ τὸ γὰρ κυρίως ὃν παμπλῆρες ὄν. ἀλλ᾽ εἶναε τὸ
τοιοῦτον οὐχ ἕν, ἀλλ᾽ ἄπεδιρα τὸ πλῆϑος καὶ ἀόρατα διὰ σμεκχρό-
τητα τῶν ὄγχων. ταῦτα δ᾽ ἐν τῶι χκενῶι φέρεσϑαι (κενὸν γὰρ
εἶναι), καὶ συνιστάμενα μὲν γένεσιν ποιεῖν, διαλυόμενα δὲ φϑορᾶν.
ποιδῖν δὲ καὶ πάσχδιν ἦι τυγχάνουσιν ἁπτόμενα᾽ ταύτηι γὰρ οὐχ
ἕν εἶναι. καὶ συντιϑέμενα δὲ χαὶ περιπλεκόμενα γεννᾶν" ἐχ δὲ
τοῦ κατ᾽ ἀλήϑειαν ἑνὸς [8. Ῥαιτηθηϊᾶοθ 1, 29] οὐχ ἂν γενέσϑαι π|λῖ-
ϑὸς οὐδ᾽ ἐκ τῶν ἀληϑῶς πολλῶν ἕν, ἀλλ᾽ εἶναι τοῦτ᾽ ἀδύνατον᾽
ἀλλ᾽, ὥσπερ Ἐμπεδοχλῆς καὶ τῶν ἄλλων τινές φασι πάσχειν διὰ
πόρων, οὕτω πᾶσαν ἀλλοίωσιν καὶ πᾶν τὸ πάσχειν τοῦτον γένε-
σϑαι τὸν τρόπον, διὰ τοῦ κενοῦ γινομένης τῆς διαλύσεως καὲ τῆς
φϑορᾶς, ὁμοίως δὲ χαὶ τῆς αὐξήσεως, ὑπεισδυομένων στερεῶν.
σχεδὸν δὲ καὶ Ἐμπεδοχλεῖ ἀναγχαῖον λέγειν ὥσπερ καὶ .Α. φησιν.
δἶναι γὰρ ἄττα στερεά, ἀδιαίρετα δέ, εἰ μὴ πάντηε πόροι συνεχεῖς
δὲσιν. τοῦτο δ᾽ ἀδύνατον" οὐϑὲν γὰρ ἔσται ἕτερον στερδὸν παρὰ
τοὺς πόρους, ἀλλὰ πᾶν χενόν. ἀνάγχη ἄρα τὰ μὲν ἁπτόμενα εἶναι
ἀδιαίρετα, τὰ δὲ μεταξὺ αὐτῶν κενά, οὖς ἐκεῖνος [ἘπαρΘ 0168] λέ-
γει πόρους. οὕτως δὲ καὶ . λέγει περὶ τοῦ ποιεῖν καὶ πάσχειν.
... 9265)24 ὥσπερ ἐν τῶι Τιμαίωι γέγραφε Πλάτων᾽ τοσοῦτον γὰρ
διαφέρει τοῦ μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον “Τευχίπστωε λέγειν, ὅτε ὅ μὲν
[1μ0ἰκ. στερεά, ὅ δὲ [Ρ]αίοη)] ἐπίπεδα λέγει τὰ ἀδιαίρετα, καὶ ὁ
μὲν [10Κ.] ἀπείροις ὡρίσϑαι σχήμασι τῶν ἀδιαιρέτων στερεῶν
ἕχαστον, ὅ δὲ [Ρ]Αίοῃ] ὡρισμένοις, ἐπεὶ ἀδιαίρετά γε ἀμφότεροι
λέγουσι καὶ ὡρισμένα σχήμασιν. ἐκ δὴ τούτων αἱ γενέσεις χαὶ αἱ

Α. 6--10. ΓΕ ΉΞΕΕ. 889

διαχρίσεις “ευχίππωε μὲν δύο τρόποι ἂν εἶδν διά τὸ τοῦ κενοῦ
καὶ διὰ τῆς ἁφῆς (ταύτηι γὰρ διαιρετὸν ἕκαστον), Πλάτωνι δὲ
κατὰ τὴν ἁφὴν μόνον' κενὸν γὰρ οὐχ εἶναί φησι. ()ῖοθο (6116
τηθίηὐ [Ατ.] ἀο ΜΧΟ 6. 980" 7 ἐν τοῖς “ευχίππου καλουμένοις λόγοις.)
δ 8. ΒΊΜΡΙ, ΡΒΥ8. 28, 4 [ὺ8 ΤΒΘΟΡΕν. ῬΒγΒ. ορ. ἔν. 8]... δὲ ὅ Ἐλεάτης
ἢ Μιλήσιος (ἀμφοτέρως γὰρ λέγεται περὶ αὐτοῦ) κοινωνήσας Παρ-
μενίδηι τῆς φιλοσοφίας, οὐ τὴν αὐτὴν ἐβάδισε Παρμενίδη: καὶ
Ἐενοφάνει περὶ τῶν ὄντων ὅδόν, ἀλλ᾽ ὡς δοκεῖ τὴν ἐναντίαν.
ἐχείνων γὰρ ἕν καὶ ἀχίνητον καὶ ἀγένητον καὶ 'πεπδρασμένον ποι-
10 ούντων τὸ πᾶν καὶ τὸ μὴ ὃν μηδὲ ζητεῖν συγχωρούντων, οὗτος
ἄπειρα καὶ ἀδὲ χινούμενα ὑπέϑετο στοιχεῖα τὰς ἀτόμους καὶ τῶν
ἐν αὐτοῖς σχημάτων ἄπειρον τὸ πλῆϑος διὰ τὸ μηδὲν μᾶλλον
τοιοῦτον ἢ τοιοῦτον εἶναι καὶ γένεσιν καὶ μεταβολὴν ἀδιάλδιτττον
ἐν τοῖς οὖσι ϑεωρῶν. ἔτε δὲ οὐδὲν μᾶλλον τὸ ὃν ἢ τὸ μὴ ὃν
18 ὑπάρχειν, χαὶ αἴτια ὁμοίως εἶναι τοῖς γινομένοις ἄμφω. τὴν γὰρ
τῶν ἀτόμων οὐσίαν ναστὴν χαὶ πλήρη ὑποτιϑέμενος ὃν ἔλεγεν
δῖναι καὶ ἐν τῶι κενῶν φέρεσϑαι, ὅπερ μὴ ὃν ἐχάλει χαὶ οὐχ
ἔλαττον τοῦ ὄντος εἶναί φησι. παραπλησίως δὲ καὶ ὅ ἑταῖρος
αὐτοῦ Ζημόχριτος ὃ ᾿Αβδηρίτης ἀρχὰς ἔϑετο τὸ πλῆρες καὶ τὸ
20 χερνόν χελ. Οἷἱσο. Αοδᾷ, ρὑγυ. Π|ὶ 87, 118 [Ὁ. 119] ΖΦ. ρίοπιπι οἰ ἵπαπο;
Φεοηιοογέίμδ διεὶς ἐπ ἤος δἰηι δ, ἩΟΡΊΟΥ ἐπ σοίογίϑ.

9. ΑΒΙΒΤ. ἀθ ψθῃ. οὗ οοῖτ. Α 1. 814 21 “Ζημόκρειτος δὲ χαὶ .Α. ἐχ
σωμάτων ἀδιαιρέτων τἄλλα συγκεῖσϑαί φασι, ταῦτα δ᾽ ἄπειρα
καὶ τὸ πλῆϑος εἶναι καὶ τὰς μορφάς, αὐτὰ δὲ πρὸς αὐτὰ διεαφέ-

2 ρδὲν τούτοις ἐξ ὧν εἰσι καὶ ϑέσει καὶ τάξει τούτων. 810) 6 Ζημ.
δὲ χαὶ .1. ποιήσαντες τὰ σχήματα τὴν ἀλλοίωσιν καὶ τὴν γένεσιν
ἐχ τούτων ποιοῦσι, διαχρίσει μὲν καὶ συγχρέσεξι γένεσιν καὶ φϑο-
ράν, τάξει δὲ καὶ ϑέσει ἀλλοίωσιν. ἐπεὶ δ᾽ ὥιοντο τἀληϑὲς ἐν
τῶι φαίνεσϑαι, ἐναντία δὲ καὶ ἄπειρα τὰ φαινόμενα, τὰ σχήματα

80 ἄπειρα ἐποίησαν, ὥστε ταῖς μεταβολαῖς τοῦ συγχειμένου τὸ αὐτὸ
ἐναντίον δοχεῖν ἄλλωι χαὶ ἄλλωι, καὶ μεταχινεῖσϑαι μιχροῦ ἐμ-
μειγνυμένου καὶ ὅλως ἕτερον φαίνεσθαι ἑνὸς μετακινηϑέντος᾽ ἐχ
τῶν αὐτῶν γὰρ τραγωιδία καὶ κωμωιδία γένεται γραμμάτων.

10. ΗΊΡΡΟΙ,. τοῦ 1 12 [Ὁ. 5664] .1. δὲ Ζήνωνος ἑταῖρος οὐ τὴν 1

88 αὐτὴν δόξαν διετήρησεν, ἀλλά φησιν ἄπειρα εἶναι καὶ ἀδὲ χινού-
μενα καὶ γένεσιν καὶ μεταβολὴν συνεχῶς οὖσαν. στοιχεῖα δὲ λέγει
τὸ πλῆρες καὶ τὸ κενόν. κόσμους δὲ (ὧδε) γίνεσθαι λέγει" ὅταν ὃ
εἰς μέγα κενὸν ἐκ τοῦ περιέχοντος ἀϑροισϑῆι πολλὰ σώματα
καὶ συρρυῆι, προσκρούοντα ἀλλήλοις συμτιλέχεσϑαι τὰ ὁμοιοσχήμονα

40 καὶ παραπλήσια τὰς μορφάς, καὶ περιτελεχϑέντων εἰς ἕτερα [ἄστρα )

ὅ

10

960 ὅ4, ΓΕΌΚΙΡΡΟΝ

γίνεσϑαι, αὔξειν δὲ καὶ φϑίνειν διὰ τὴν ἀνάγχην. τίς δ᾽ ἂν εἴτ
ἡ ἀνάγκη, οὐ διώρισεν.

11. στο. Αοδα, ργῃ. Π| 81,118 [Ὁ 119; συ ίβοῦθη Ῥαηθηϊ θα υπὰἃ οι οἶς 1]
Ι,. ρίονμι εἰ ἵπαθο. ἀὸ ἄθοσ. ἡδύ. 1 24, θ6 ἰϑέα οηΐωι πασιζία Τεπιοογιδι, δὲυε
οἴξαηι απΐε 1, ομοὶρρὲ, 6886 οογρωδομία γμαράασηι ἰουῖα, αἴδα ἀϑρογα, γεΐωπάα αἶξα,
ραγίϊηι αμΐεηι απριαΐα, καπιαία φιαεάαηι εἰ γιιαδὶ αἄνοα, οα δὶδ εἢεοίν 6836
οαοἴμηι αἰχυι ἑογγαηι πμϊΐο οοσεμΐε παΐμγα, δε οοποιγϑιε χγμοάασηι ῥογίμιζο: πατια
ἐμ ορίπίοποηι, Ο,, γεϊϊεῖ, μϑφὰς αα δαηο αεἰαΐονι ρεγάμοαϊδίί ναὶ. 1,δοῖ, ἀθ τα
10,8 ἰηδί, αἷν. 1Π| 11, 22].

12. Α:τ.1 8,14 [Ὁ. 285] Δ. Μιλήσιος ἀρχὰς καὶ στοιχεῖα τὸ πλῆρες καὶ
τὸ χενὸν νρὶ. 114, 8. Οὐξμ. Ῥζοίσ. 66 ". δ1 Ρ.

18. βΊμρι,. ρβῆγβ. Ὁ. 926, 10 Βα4ᾳ. οἱ δὲ τῆς ἐπ᾿ ἄπειρον τομῆς ἀπε-
γνωχότες, ὡς οὐ δυναμένων ἡμῶν ἐπ᾽ ἄπειρον τεμεῖν χαὶ ἐχ τούτου πιστὼ-
σασϑαι τὸ ἀχατάληχτον τῆς τομῆς, ἐξ ἀδιαιρέτων ἔλεγον ὑφεστάναι τὰ σώματα

16 χαὶ εἰς ἀδιαίρετα διαιρεῖσϑαι. πλὴν ὅτι Δεύχιππος μὲν χαὶ δημόχριτος ου

μόνον τὴν ἀπάϑειαν αἰτίαν τοῖς πρώτοις σώμασι τοῦ μὴ διαιρεῖσϑαι νομεί-
ζουσιν, ἀλλὰ χαὶ τὸ σμιχρὸν καὶ ἀμερές, Ἐπίχουρος [ἴτ. 268] δὲ ἴστερον ἀμερῇ
μὲν οὐχ ἡγεῖται, ἄτομα δὲ αὐτὰ διὰ τὴν ἀπάϑειαν εἶναί φησι. χαὶ πολλαχοῦ
μὲν τὴν Δευχίππου χαὶ ἀημοκρίτου δόξαν ὃ ᾿Αριστοτέλης διήλεγξεν, χαὶ διε

20 ἐχείνους ἴσως τοὺς ἐλέγχους πρὸς τὸ ἀμερὲς ἐνισταμένους ὁ ᾿Ἐπίχουρος ὕστερον

μὲν γενόμενος, συμπαϑῶν ὁὲ τῆι “ευκίππου καὶ δημοχρίτον δόξηι περὲ τῶν
πρώτων σωμάτων, ἀπαϑῆ μὲν ἐφύλαξεν αὐτά, τὸ δὲ ἀμερὲς αὐτῶν παρείλετο,
ὡς διὰ τοῦτο ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐλεγχομένων.

14, --- -- ἡ. 86,1 οἱ δὲ περὶ Δεύχιππον καὶ Δδημόχριτον τὰ ἐλάχιστα

)δ πρῶτα σώματα ἄτομα χαλοῦντες κατὰ τὴν τῶν σχημάτων αὐτῶν χαὶ τῆς

ϑέσεως καὶ τῆς τάξεως διαφορὰν τὰ μὲν ϑερμὰ γίνεσϑαι χαὶ πύρια τῶν σω-
ἰ Ω } (ς(

μάτων, ὁσα ἐξ οξυτέρων χαὶ λεπτομερεστέρων καὶ χατὰ ὑμοίαν ϑέσιν χειμένων

σύγχειται τῶν πρώτων σωμάτων, τὰ δὲ ψυχρὰ χαὶ ὑδατώδη, ὅσα ἐχ τῶν ἔναν-

τίων, χαὶ τὰ μὲν λαμπρὰ καὶ φωτεινά, τὰ δὲ ἀμυδρὰ καὶ σχοτεινά. ἀθ 68610

80 Ρ. 242,16 Βεὶθ. οὐδὲ ὡς διωρισμένα ἄπειρα τῶι πλήϑει δυνατὸν εἶναι τὰ

στοιχειώδη σώματα, ὡς οἱ περὶ Δεύίκιππον χαὶ Δημόχριτον ὑπετίϑεντο πρὸ
αὐτοῦ γεγονότες χαὶ μετ᾽ αὐτὸν ᾿ΕἘπίχουρος. οὗτοι γὰρ ἔλεγον ἀπείρους εἶναι
τῶι πλήϑει τὰς ἀρχὰς ἧς καὶ ἀτόμους καὶ αδιαιρέτους ἐνόμιξον καὶ ἀπαϑεῖς
διὰ τὸ ναστὰς εἶναι καὶ ἀμοίρους τοῦ χενοῦ" τὴν γὰρ διαίρεσιν χατὰ τὸ

85 χενὸν τὸ ἐν τοῖς σώμασιν ἔλεγον γίνεσϑαι, ταύτας δὲ τὰς ἀτόμους ἐν ἀπείρωε

τῶι χενῶι κεχωρισμένας ἀλλήλων χαὶ διαφερούσας σχήμασί τε καὶ μεγέϑεσι
καὶ ϑέσει χαὶ τάξει φέρεσϑαι ἐν τῶι χενῶι καὶ ἐπικαταλαμβανούσας ἀλλήλας
συγχρούεσϑαι καὶ τὰς μὲν ἀποπάλλεσϑαι, ὅπηι ἂν τύχωσιν, τὰς δὲ περιπλέ-
χεσϑαι ἀλλήλαις κατὰ τὴν τῶν σχημάτων χαὶ μεγεϑῶν καὶ ϑέσεων χαὶ τάξεων

40 συμμετρίαν καὶ συμβαίνειν [καὶ] οἵτως τὴν τῶν συνϑέτων γένεσιν ἀποτελεῖσθαι.

1686. ΑΕτ. 1 18, 8 [Ὁ 8316] 4. Δημόκριτος... Ἐπίχουρος τὰ μὲν ἄτομα
ἄπειρα τῶι πλήϑει, τὸ δὲ κενὸν ἄπειρον τῶι μεγέϑειι. ΑἸι5Τ. 40 ὁ8610 Γ 4
803" 4 οὐδ᾽ ὡς ἕτεροί τινες λέγουσιν, οἷον 4. τε καὶ ημ. ὃ ᾿Αβδηρίτης, εὔλογα
τὰ συμβαίνοντα φασὶ γὰρ εἶναι τὰ πρῶτα μεγέϑη πλήϑει μὲν ἄπειρα, μεγέ-

45 ϑει δὲ ἀδιαίρετα, καὶ οὔτ᾽ ἐξ ἑνὸς πολλὰ γίγνεσθαι οὔτε ἐκ πολλῶν ἕν, ἀλλὰ

τῆι τούτων συμπλοχῆι χαὶ περιπαλάξει [80 Κίταρ!. ἃ. οδοῖο 609, 26 ὨῈῚ (ναὶ.
Θομοκηίξί ο. ὅδ Β ἔν. 168): ἐπαλλάξεε οὗορε περιπλέξει ἃϊο Ηὰ88. ἃ. Αἱβί, ]. τρόπον

10

1ὅ

2Ὁ

88ὅ

40

Α, 10--.22. 18Ὲ88Ε. 861

γάρ τινα χαὶ οὗτοι πάντα τὰ ὄντα ποιοῖσιν ἀριϑμοὺς χαὶ ἐξ ἀριϑμῶν᾽ καὶ
γὰρ εἰ μὴ σαφῶς δηλοῦσιν, ὅμως τοῦτο βούλονται λέγειν. χαὶ πρὸς τούτοις,
ἐπεὶ διαφέρει τὰ σώματα σχήμασιν, ἄπειρα δὲ τὰ σχήματα, ἄπειρα χαὶ τὰ
ἁπλᾶ σωματά φασιν εἶναι. ποῖον δὲ χαὶ τί ἔχάστου τὸ σχῆμα τῶν στοιχείων,
οὐϑὲν ἐπιδιώρισαν, ἀλλὰ μόνον τῶι πυρὶ τὴν σφαῖραν ἀπέδωκαν" ἀέρα δὲ χαὶὲ
ὕδωρ καὶ τἄλλα μεγέϑει χαὶ μικρότητι διεῖλον, ὡς οὖσαν αὐτῶν τὴν φύσιν οἷον
πανσπερμίαν πάντων τῶν στοιχείων.

16. -- -΄ 2. 800} 8 διὸ χαὶ Δευχίππωι καὶ 4ημοκρίτωι τοῖς λέγουσιν
ἀεὶ χινεῖσϑαι τὰ πρῶτα σώματα ἐν τῶι χενῶι χαὶ τῶι ἀπείρωι, λεχτέον τίνα
κίνησιν χαὶ τίς ἢ κατὰ φύσιν αὐτῶν κίνησις. ΒΞΙΊΜΡΙ, 5. ἃ. 5. ὅ88, 20 ἔλεγον
ἀεὶ χινεῖσϑαι τὰ πρῶτα χατ᾽ αὐτοὺς σώματα, τοντέστι τὰς ἀτόμους, ἐν τῶι
ἀπείρωι χενῶι βίαι.

11. Ηξβ. ἱπτίβ. 12 [Ὁ. 664] ταῦτα γάρ τοι πάντα ὁ ΛΜ. λῆρον ἡγούμενος.
ἀρχὰς εἶναί φησι τὰ ἄπειρα καὶ αἀ(ει)κίνητα καὶ ἐλαχιστα᾽ χαὶ τὰ μὲν λεπτο-
μερῆ ἄνω χωρήααντα πῦρ καὶ ἀέρα γενέσϑαι, τὰ δὲ παχυμερῇ χάτω ὑποστάντα
ὕδωρ καὶ γῆν.

18. ΑΒιθτ. Μοίδριι. Δ 6, 1011} 81 διὸ ἔνιοε ποιοῦσιν ἀεὶ ἐνέργειαν οἷον
ΖΔ. καὶ Πλάτων᾽ ἀεὶ γὰρ εἶναί φασι χίνησιν. ἀλλὰ διὰ τί χαὶ τίνα [πῃ].
χένησι»]; οὐ λέγουσιν οὐδ᾽, εἰ ὡδὶ (ἢ) ὡδί, τὴν αἰτίαν.

19. --- ἀθ οδ6|0 Α 1. 216» 29 εἰ δὲ μὴ συνεχὲς τὸ πᾶν, αλλ᾽ ὥσπερ λέγει
δημόχριτος καὶ Δ. διωρισμένα τῶι κενῶι, μέαν ἀναγκαῖον εἶναι πάντων τὴν
κίνησιν. διώρισται μὲν γὰρ τοῖς σχήμασιν" τὴν δὲ φύσιν εἶναί φασιν αὐτῶν
μίαν ὥσπερ ἂν εἰ χρυσὸς ἕχαστον εἴη κεχωρισμένος. ΡῬὮΥΒ. Δ 6. 218 21 οἱ δ᾽
ἄνϑρωποι βούλονται χενον εἶναι διάστημα, ἐν ὧι μηδέν ἐστε σῶμα αἰσϑητόν"
οἰόμενοι δὲ τὸ ὃν ἅπαν εἶναι σῶμα φασιν, ἐν ὧι ὅλον μηδέν ἐστι, τοῦτ᾽ εἶναι
χερόν. διὸ τὸ πλῆρες ἀέρος κενὸν εἶναι. οὔχουν τοῦτο δεῖ δεικνύναι, ὅτι ἔστι
τι ὃ ἀήρ [νὶθ ΔΙΠΑΧΒΡΌΓΆΒ 8. Οὔθα 818, 42], ἀλλ᾽ ὅτι οὐχ ἔστι διάστημα ἕτερον
τῶν σωμάτων οὔτε χωριστὸν οὔτε ἐνεργείαι ὄν, ὃ διαλαμβάνει τὸ πᾶν σῶμα,
ὥστ᾽ εἶναι μὴ συνεχές, χαϑάπερ λέγει Δημόχριτος καὶ Δ. καὶ [213}] ἕτεροι
πολλοὶ τῶν φυσιολόγων, ἢ χαὶ εἴ τε ἔξω τοῦ παντὸς σωματός ἐστιν ὄντος
συνεχοῖς. οὗτοι μὲν οὖν οὐ χατὰ ϑύρας πρὸς τὸ πρόβλημα ἀπαντῶσιν, ἀλλ᾽
οἱ φάσχοντες εἶναι [πᾶτη]. τὸ χενόν] μᾶλλον. λέγουσι δ᾽ ἕν μὲν (1) ὅτι χίνησις
ἡ κατὰ τόπον οὐκ ἂν εἴη (αὕτη δ᾽ ἐστὶ φορὰ χαὶ αὔξησις) . .. ἕνα μὲν οὖν
τρόπον ἐκ τούτων δειχνύουσιν ὅτι ἔστι τι χενόν. ἄλλον δ᾽ (2) ὅτι φαίνεται
ἔνια συνιόντα χαὶ πιλούμενα .... ἔτι δὲ (8) χαὶ ἡ αὔξησις δοκεῖ πᾶσι γίγνεσϑαι
διὰ κενοῦ... μαρτύριον δὲ χαὶ (4) τὸ περὶ τῆς τέφρας ποιοῦνται, ἢ δέχεται
ἴσον ὕδωρ ὅσον τὸ ἀγγεῖον τὸ κενόν. 1---8 ρ'οδῦ αοταροῦ αν. .).1 1282 ἔ. ἄθπ
Ι,, 4 ἄδσχα οι υϊ.

20. ΚΊΜΡΙ,. ΡΒ. 648,12... οὗ περὶ δΔδημόχριτον καὶ Δεύχιαιπον ἔλεγον,
οὐ μόνον ἐν τῶι χόσμωι κενὸν εἶναί τι λέγοντες, ἀλλὰ καὶ ἔξω τοῦ χόσμου.

21. ΑΞτ᾿ ΠΊ1, 8 [Ὁ. 321] Δ. Δημόχριτος ᾿Επίχουρος ἀπείρους χόσμους
ἐν τῶι ἀπείρωι χατὰ πᾶσαν περιαγωγΥν. ΒΙΜΡΙῚ,. 40 086]0 Ρ. 202, 16 Ζ. δὲ καὶ
Δημόχριτος ἀπείρους τῶι πλήϑει τοὺς κόσμους ἐν ἀπείρωι τῶι κενῶι καὶ ἐξ
ἀπείρων τῶι πλήϑει τῶν ἀτόμων συνίστασϑαί φησι.

22. Αεπτ. ΠῚ 2,2 [Ὁ. 8329] 4. καὶ δΔημόχριτος σφαιροειδῇ τὸν χόσμον.
8, 2 [Ὁ. 8380] 4. δὲ χαὶ Δημόχριτος χαὶ Ἐπίχουρος οὔτ᾽ ἔμψυχον οὔτε προνοίαι
διοικεῖσϑαι, φύσει δέ τινι ἀλόγωει, ἐκ τῶν ἀτόμων συνεστῶτα ἰπϑτῃ]. τὸν χοσμον].
4, 6 [Ὁ. 881] ᾿Δναξίμανδρος ... Δ. φϑαρτὸν τὸν χόσμον.

10

362 ὅ4. ΓΕΌΚΙΡΡΟΝ

23. Αττ. ΠΊ, 2 (Ὁ. 8336] 4. χαὶ δημόχριτος χιτῶνα χύχλωι καὶ ὑμένα
περιτείνουσι τῶι χόσμωι διὰ τῶν ἀγχιστροειδῶν ἀτόμων συμπεπλεγμένον».
αὶ. τειχέων χιϑῶνες Βοτγοάοί, ΥῊ 139.

24. --- 14 [Ὁ..289; ὕποιῃ. ρίοηγ. ἔσ. 808] ὁ τοίνυν κόσμος συνέστη περι-
χεχλασμένωι σχήματι ἐσχηματισμένος τὸν τρόπον τοῦτον" τῶν ἀτόμων σωμάτων
ἀπρονόητον καὶ τυχαίαν ἐχόντων τὴν χίνησιν συνεχῶς τε καὶ τάχιστα κινου-
μένων, εἰς τὸ αὐτὸ πολλὰ σώματα συνηϑροίσϑη χαὶ διὰ τοῦτο ποικιλίαν
ἔχοντα καὶ σχημάτων καὶ μεγεϑῶν». ἀϑροιζομένων δ᾽ ἐν ταὐτῶε τούτων
τὰ μὲν ὅσα μείζονα ἦν χαὶ βαρύτερα πάντως ὑπεχάϑιζεν" ὅσα ὅδ μιχρὰ καὶ
περιφερῆ καὶ λεῖα χαὶ εὐόλισϑα, ταῦτα καὶ ἐξεϑλίβετο κατὰ τὴν σύνοδον τῶν
ἀτόμων εἴς τε τὸ μετέωρον ἀνεφέρετο. ὡς δ᾽ οὖν ἐξέλειπε μὲν ἡ πληχτικὴ
δύναμις μετεωρίξζουσα οὐχέτι τε ἦγεν ῆ πληγὴ πρὸς τὸ μετέωρον, ἐχωλύετο
δὲ ταῦτα χάτω φέρεσϑαι, ἐπιέζετο πρὸς τοὺς τόπους τοὺς δυναμένους δέξασϑαι᾽
οὗτοι δὲ ἦσαν οἱ πέριξ, καὶ πρὸς τούτοις τὸ πλῆϑος τῶν σωμάτων περιεκλᾶτο.

βμ--Ὡ

ὦ

περιπλεχόμενά τε ἀλλήλοις κατὰ τὴν περίχλασιν τὸν οὐρανὸκ ἐγέννησε. τῆς 3

δ᾽ αὐτῆς ἐχόμεναι φύσεως αἱ ἄτομοι ποιχίλαι οὖσαι, χαϑὼς εἴρηται, πρὸς τὸ
μετέωρον ἐξωθούμεναι τὴν τῶν ἀστέρων φύσιν ἀπετέλουν. τὸ δὲ πλῆϑος
τῶν ἀναϑυμιωμένων σωμάτων ἔπληττε τὸν ἀέρα καὶ τοῦτον ἐξέϑλιβε. πενευ-
ματούμενος δὲ οὗτος κατὰ τὴν κίνησιν χαὶ συμπεριλαμβάνων τὰ ἄστρα συμ-
περιῆγεν αὐτὰ χαὶ τὴν νῦν περιφορὰν αὐτῶν μετέωρον ἐφύλαττε᾽ κἄπειτα ἐκ
μὲν τῶν ὑποχαϑιζόντων ἐγεννήϑη ἡ γῆ, ἐκ δὲ τῶν μετεωριξομένων οὐρανός,

πῦρ, ἀήρ. πολλῆς δὲ ὕλης ἔτι περιειλημμένης ἐν τῆι γῆι πυχνουμένης τε 1

ταύτης κατὰ τὰς ἀπὸ τῶν πνευμάτων πληγὰς χαὶ τὰς ἀπὸ τῶν ἀστέρων
αὔρας προσεϑλίβετο πᾶς ὃ μιχρομερὴς σχηματισμὸς ταύτης χαὶ τὴν ὑγρὰν
φύσιν ἐγέννα" ῥευστιχῶς δὲ αὕτη διακειμένη κατεφέρετο πρὸς τοὺς κοίλους
τόπους χαὶ δυναμένους χωρῆσαί τε καὶ στέξαι, ἢ καϑ'᾽ αὑτὸ τὸ ὕδωρ ὑποστὰν
ἐχοίλαινε τοὺς ὑποχειμένους τόπους" τὰ μὲν οὖν χυριώτατα μέρη τοῦ χόσμου
τὸν τρόπον τοῦτον ἐγεννήϑη. ὉΪΐϊθ δὰβ ΕΡἰΚυγοίβοῦον Ου6}}6 ζοποβδοπθ Κοϑ-
τπαοροπῖθ μαῦ ΕοΟΒᾶο ΚΙ. δοῦν. 1 209 ' τιϊῦ ὙΥΔΕΣΒΟ οἰ ΒΠΟὨ]κοἱς δαΐ ἄθη Μέγας διᾶ-
κοσμος τυατ οκροίδητι (ναὶ. Ἐπηροᾶ. Α 49. 66 3. 169,26. 111, 8384. ΕΡΐκὺγ Ὀκε-
τϑοκβίοει σι ἄθη ΜΙ. διάχ. ἀδα! οι ορ. Π [Ὀΐορ. Χ 88---90 Ρ. 831,1 ὕ5.}] χόσμος
ἐστὶ περιοχή τις οὐρανοῦ ἄστρα τε καὶ γῆν καὶ πάντα τὰ φαινόμενα περι-
ἔχουσα ἀποτομην [ναἱ. Α 1 5. 856, 117) ἔχουσα ἀπὸ τοῦ ἀπείρον καὶ λήγουσα
ἢ ἐν περιαγομένωι ἢ ἐν στάσιν ἔχοντι χαὶ στρογγύλην ἢ τρίγωνον (νεῖ. οὔθα
3. 88 6. 6] ἢ οἵαν δήποτε περιγραφήν ... ὅτε δὲ χαὶ τοιοῦτοι κόσμοι εἰσὶν
ἄπειροι τὸ πλῆϑος, ἔστι καταλαβεῖν, καὶ ὄτι ὃ τοιοῦτος δύναται χόσμος γένεσϑαι
χαὶ ἐν χόσμωι χαὶ μεταχοσμίωι ὃ λέγομεν μεταξὺ κόσμων διάστημα ἐν πολυ-
χένωι τόπωι χαὶ οὐχ ἐν μεγάλωι καὶ εἰλικρινεῖ χενῶι, καϑάπερ τινές φασιν,
ἐπιτηδείων τινῶν σπερμάτων ῥνέντων ἀφ᾽ ἑνὸς κοσμου ἢ μετακχοσμίον ἢ καὶ
ἀπὸ πλειόνων χατὰ μιχρὸν προσϑέσεις τε χαὶ διαρϑρώσεις καὶ μεταστάσεις
ποιούντων ἐπ᾽ ἄλλον τόπον ... οὐ γὰρ ἀϑροισμὸν δεῖ μόνον γενέσϑαι οὐδὲ
ὁῖνον ἐν ὧι ἐνόέχεται κόσμον γίνεσϑαι χενῶι κατὰ τὸ δοξαζόμενον ἐξ ἀνάγκης,
αὔξεσϑαί τε ἕως ἄν ἑτέρωι προσχρούσηι, καϑάπερ τῶν φυσιχῶν χα-
λουμένων φησί τις. τοῦτο γὰρ μαχόμενον ἐστι τοῖς φαινομένοις.

2ὅ. --- 1Π|, 10 [Ὁ. 869] 4. πυρὸς ἐναποληφϑέντος νέφεσι παχυτάτοις ἔχπτο-
σιν ἰσχυρὰν βροντὴν ἀποτελεῖν ἀποφαίνεται. Απᾶοτβ Ὠοιιοϊκτῖξ, νυνὶ. ὁ. δ5 Α 93.

26. -- -- 10 περὶ σχήματος γῆς ὃ 4 [ὮὉ. 571] 4. τυμπανοειδῆ. Απάοις
Ποιμοἰκτῖξ, νοὶ]. ὁ. 85 Α 94.

10

1ὅ

Α. 285-58. ΤΕΗΒΕ. 868

21. ---- -- 12, 1 [Ὁ. 511] Α. παρεχπεσεῖν τὴν γὴν εἰς τὰ μεσημβρινὰ μέρη
διὰ τὴν ἐν τοῖς μεσημβρινοῖς ἀραιότητα, ἅτε δὴ πεπηγότων τῶν βορείων διὰ
τὸ χατεψῦχϑαι τοῖς χρυμοῖς, τῶν δὲ ἀντιϑέτων πεπυρωμένων. Ὑρὶ.Α 1
5. 851,2. Απᾶάοσβ Ῥοσοκτίί, νοὶ. ὁ. δὅ Α 96.

28. ΑΒΕΙΒΤ. 46 δηΐτπηϑ Α 2 4041 Δημόκριτος μὲν πῦρ τι καὶ ϑερμόν
φησιν αὐτὴν εἶναι [πᾶπι]. τὴν ψυχή" ἀπείρων γὰρ ὄντων σχημάτων καὶ αἀτό-
μων [τὰ σφαιροειδῆ πῦρ καὶ ψυχὴν λέγει οἷον ἐν τῶι ἀέρι τὰ χαλούμενα ξύ-
σματα ἅ φαίνεται ἐν ταῖς διὰ τῶν ϑυρίδων ἀκτῖσιν, ὧν] “τὴν μὲν πανσπερμίαν
στοιχεῖα λέγει τῆς ὅλης φύσεως (ὁμοί ὡς δὲ χαὶ 4.) τούτων δὲ τὰ σφαιροειδῆ
ψυχήν, διὰ τὸ μάλιστα διὰ παντὸς δύνασϑαι διαδύνειν τοὺς τοιούτους ῥυσμοὺς
καὶ κινεῖν τὰ λοιπὰ κινούμενα καὶ αὐτά, ὑπολαμβάνοντες τὴν ψυχὴν εἶναι τὸ
παρέχον τοῖς ζώιοις τὴν χίνησιν. διὸ καὶ τοῦ ζῦν ὅρον εἶναι τὴν ἀναπνοήν.
συνάγοντος γὰρ τοῦ περιέχοντος τὰ σώματα καὶ ἐχϑλίβοντος τῶν σχημάτων
τὰ παρέχοντα τοῖς ζώιοις τὴν κίνησιν διὰ τὸ μηδ᾽ αὐτὰ ἠρεμεῖν μηδέποτε,
βοήϑειαν γίγνεσθαι ϑύραϑεν ἐπεισιόντων ἄλλων τοιούτων ἐν τῶι ἀναπνεῖν"
χωλύειν γὰρ αὐτὰ χαὶ τὰ ἐνυπάρχοντα ἐν τοῖς ζώιοις ἐχχρίνεσϑαι, συνανείρ-
γοντα τὸ συνάγον χαὶ πηγνύον᾽ χαὶ ζῆν δὲ ἕως ἂν δύνωνται τοῦτο ποιεῖν.
Ἀῖο ἀπῦϊκο ΟἼ]οῦβο τὰ σφαιροειδῆ --- ἀχτῖσιν Ὀθηυΐχέ 48 κ11 [οἱροηᾶο Βοίβρίοὶ
ἄος ξύσματα (8. Οὔθῃ Κ. 289, 28). ΑΕτ. ΙΥ͂ 8,1 [Ὁ. 388] 4. ἐκ πυρὸς εἶναι
τὴν ψυχήν.

29. ΑἘτ. Υ͂ 18,1 [Ὁ. 403] 4., δημόχριτος, ᾿Επίχουρος κατὰ εἰδώλων
εἴσχρισιν οἴονται τὸ ὁρατικὸν συμβαίνειν πάϑος. ΑτιΕχ. ἂρ 86ηδβι Ῥ. 24, 14
λέγει γὰρ δΔημόχριτος τὸ ὁρᾶν εἶναι τὸ τὴν ἔμφασιν τὴν ἀπὸ τῶν ὁρωμένων
δέχεσϑαι᾽ ἔστι δὲ ἔμφασις τὸ ἐμφαινόμενον εἶδος ἐν τῆι κόρηι, ὁμοίως δὲ καὶ
ἐν τοῖς ἄλλοις τῶν διαφανῶν, ὅσα οἷά τε τὴν ἔμφασιν φυλάττειν ἐν αὑτοῖς.
ἡγεῖται δὲ αὐτὸς τε χαὶ πρὸ αὐτοῦ ΔΛ. χαὶ ὕστερον ὅὲ οἱ περὶ τὸν Ἐπί-
χκουρον εἴδωλά τινα ἀπορρέοντα ὁμοιόμορφα τοῖς ἀφ᾽ ὧν ἀπορρεῖ (ταῦτα δέ
ἐστι τὰ ὁρατά) ἐμπίπτειν τοῖς τῶν δρώντων ὀφϑαλμοῖς καὶ οὕτως τὸ δρᾶν
γίνεσθαι. ὅ8, 12 εἴδωλα γάρ τινα ὁμοιόμορφα ἀπὸ τῶν δρωμένων συνεχῶς
ἀπορρέοντα καὶ ἐμπίπτοντα τῆι ὄψει τοῦ ὁρᾶν ἠιτιῶντο. τοιοῦτοι δὲ ἦσαν
οἵ τε περὶ Δεύχιππον χαὶ Δημόκριτον, οἱ χαὶ ἐκ τῆς τῶν. ἀοράτων διὰ μι-
χρότητα παραϑέσεως τὴν τῶν μεταξὺ χρωμάτων φαντασίαν ἐποίουν.

80. Αππ. ΓΥ͂ 8, ὅ [Ὁ. 394] Δ. δΔημόχριτος τὰς αἰσϑήσεις καὶ τὰς νοήσεις
ἑτεροιώσεις εἶναι τοῦ σώματος. 8,10 4., Δημόχριτος, Ἐπίχουρος τὴν αἴσϑησιν
χαὶ τὴν νόησιν γίνεσϑαι εἰδώλων ἔξωϑεν προσιόντων. μηδενὶ γὰρ ἐπιβάλλειν
μηδετέραν χωρὶς τοῦ προσπίπτοντος.

81. --- --- 14,2 [0. 408] 4., Δημόκριτος, ᾿ἘἘπίχουρος τὰς κατοπτρικὰς
ἐμφάσεις γίνεσϑαι κατ᾽ εἰδώλων ἐνστάσεις, ἅτινα φέρεσϑαι μὲν ἀφ᾽ ἡμῶν,
συνίστασϑαι δὲ ἐπὶ τοῦ χατόπτρου χατ᾽ ἀντεπιστροφήν.

82. -- -- 9, 8[}. 891] οἱ μὲν ἄλλοι φύσει τὰ αἰσϑητά, Δ. δέ, Δημόκριτος
καὶ Διογένης γόμωι, τοῦτο δ᾽ ἐστὶ δόξηι καὶ πάϑεσι τοῖς ἡμετέροις. μηδὲν
δ᾽ εἶναι ἀληϑὲς μηδὲ καταληπτὸν ἐχτὸς τῶν πρώτων στοιχείων, ἀτόμων καὶ
κενοῦ. ταῦτα γὰρ εἶναι μόνα φύσει, τὰ δ᾽ ἐκ τούτων ϑέσει καὶ τάξει καὶ
σχήματι διαφέροντα ἀλλήλων συμβεβηχότα.

38. ἘΞΙΡΉΑΝ, δᾶν. δοὺ. 1Π2, 9 [Ὁ. 590] 4. ὁ Μιλήσιος, χατὰ δέ τινας
Ἐλεάτης, καὶ οὗτος ἐριστικός. ἕν ἀπείρωι καὶ οὗτος τὸ πᾶν ἔφη εἶναι, κατὰ
φαντασίαν δὲ χαὶ δόκησιν τὰ πᾶντα γίνεσθαι καὶ μηδὲν κατὰ ἀλήϑειαν, ἀλλ᾽
ουτω φαίνεσϑαι κατὰ τὴν ἐν τῶι ὕδατι χώπην.

σι

1

Φ

1ὅ

20

864 ὅ4. ΓΕΠΚΙΡΡΟΜ. Α. 84--37. ΓΕΗΒΕ. Β. ΕῈ.1.

84. ΑΞτὸὺῪ 2ὅ (ποτέρου ἐστὶν ὕπνος χαὶ ϑάνατος, ψυχῆς [ σώματος") 83
[Ὁ. 481) “Δεύχιππος ἵ οὐ μόνον [ὕπνον ἢ σώματος γίνεσϑαι, ἡ ἀλλὰ χράσει [ἀσεο-
χρίσει τοῦ λεπτομεροῦς πλείονι τῆς εἰσχρίσεως τοῦ ψυχικοῦ ϑερμοῦ" (οὗ,
τον πλεονασμὸν αἴτιον ϑανάτου᾽ ταῦτα δὲ εἶναι πάϑη σώματος, οὐ ψυχῆς (Ὦ.
γε. Α 28.

8ὅ. -- 4, 1 [0. 411) Δ. καὶ Ζήνων σῶμα [δι]. εἶναι τὸ σπέρμα"
ψυχῆς γὰρ εἶναι ἀπόσπασμα.

86. - -- Ἰ (πῶς ἄρρενα 7εννᾶται καὲ ϑήλεα ;) ὃ δ8 [Ὁ. 420] 4. διὰ τὴν
παραλλαγὴν τῶν μορίων χαϑ᾽ ἣν ὃ μὲν καυλόν, ἡ δὲ μήτραν ἔχει" τοσοῦτον
γὰρ μόνον λέγει. Απάᾶάοτβ Πομοκυίοβ α. ὅὅ Α 148.

81. ΟὙἜμ. ϑίγομι. ΠῚ 129 ᾿. 491 Ρ,. ναὶ μὴν Δύχος ὁ περι ειδετς τὴν
ἀληϑινὴν χαρὰν τῆς ψυχῖς τέλος ἔλεγεν εἶναι, ὡς Δεύχιμος [ἢ Δεύχιππος] τὴν
ἐπὶ καλοῖς. Υα. θαιμοκτεὶξ ὁ. ὅ5 Β ἔν. 201.

Β, ΕΒΑΟΜΈΕΝΤΕ,

“ΕΥ̓ΚΙΠΠΟΥ ΜΕΓΙΗ͂Σ ΦΙἉΩ͂ΚΟΣΙΜΟΣ.
γεὶ. ὁ. δδ Α 88 (Τοῦι. ΠΙ. 1γ); Β ἔν. ὅ.

Ὧϊθ δου θα ἀογ ἅϊογσθα Αὐδογίύθη βομβϑίμθη ἱπὶ νἱθγύθῃ ὕδητη. Ὀθγοῖαι
οὗπα Ὀπίογβονϊοα ἄθγ οί. ἰὰ οἷποῖι Οὐγριδ ᾿εηιοογέίευιν, νογοὶηἰσί σόνγοδϑοι
σὰ βοΐῃ. Ασίϑίοίθοβ υπα ΤῊ ΘΟΡγαβὲ γυββῦθῃ ΟὨ] ἀσῦγοι τηὔπα!ϊοἢο Τιδαϊοι
ἂον βοδυ]ο οἴνγαβ ἅδον ἄρῃ βξίοσ. Αὐοὴ Κοπηΐθο νϑιτη ἢ δὰβ ἄος ΚΊΑΘ
ψοθοη ΡΙαρίαίβ, ἀϊθ Θομοκτεῦ ἱπὶ Μικρὸς διάχοσμος σοβοθὰ ΑἸΑΧΑΡΌΓΑΒ ΟΥΒΟΡ
[8. 6. δὅ Β 5], αἶθ Αὐἰογβομαῖς ἀθ8 1 ϑυκίρροβ Σὰν ἄἀθῃ Μέγας διάχοσμος ππὰ
Περὶ νοῦ [οβιμοβίο!ῦ ποσάθη. Υα]. Α 2. 24, ὁ. δὅ Α ἡ. 1 ὃ 40 1. 2. 14.

1. ΑΟΒΠ1,. ἰβαρ,. 1, 18 (818 Εὐμάογο8) [νυ]. Κ. 821, 8] τοὺς ἀστέρας
δὲ ζῶια εἶναι οὔτε ᾿Αναξαγόραι οὔτε 4ημοχρίτωι ἐν τῶι εγά-
λωι διακόσμωι δοκεῖ.

ὙΥ οἰΐογο Οἰϊαίθ βἰπᾶ πίομὲ θυ μα] θη, ἀο οὶ βἰπα Τϑιταϊηὶ πὶ ἄτομοι,
γαστά, μέγα κενόν, δυσμός, διαϑιγή, τροπή, περιπά-
λαξις, δῖνος υα. ΔΑ. δὺ8 ἄθῃ ἀοχορτ. Εἰχοθγρίθῃ πΘΟΝ ΘΙ ΒΌΘΓ.

ΠΕΡῚ ΝΟΥ͂.
5, Α 288. α. ὅδ Α 38.
2 ΑΕτ. 1 2, 4 [Ὁ. 821] ..Χ. πάντα κατ᾽ ἀνάγκην τὴν δ᾽ αὐτὴν
ὑπάρχειν εἱμαρμένην. λέγει γὰρ ἐν τῶι Περὶ νοῦ"

ΤΕΌΚΙΡΡΒ ΟΒΟΒΒΕῈ ΝΕΙΠΤΟΒΌΝΟΝΟ.
1. 71 ὅν αν. Ῥξεϊί. τοάνγ ρσείομσπεί, ὅα656 α'6 Οεοέγηθ ἰοδεπαῦς
Ἡοβοη δαὶ Ή.
Αοηιδίδοδα Τογηπὶ ἀαγαμδ: Αἴοτηοθ, Μαβδῖγο (ξεν Αἴοχηϑθ), ἀϊθ
ὙΝοἸ θη θοτθ, Οϑβίδ!ῦ, ρορϑηβοϊρο Βογάβμγυηρ (ὦ, ἢ. οὶ λεηΓοἶρο), Τμδρο,
γονβοοδίαηρν, ὟΥΓΌ6] κι. Α.

Ὁ

δ4. ΤΓΕΠΚΙΡΡΟΞΗ͂. 8. Ετ. 3. δ5. ΠΕΜΟΚΒΙΤΟΞ. Α. 1. ΠΕΒΕΝ. 368

2 οὐδὲν χρῆμα μάτην γίνεται, ἀλλὰ πάντα ἐκ λόγου
τὸ καὶ ὑπ᾽ ἀνάγκης.

ὕΒΕΒ ΘΕΙΒΤ.

2. Ἰζοῖη Τ)ηρ Θϑπηἰδίθεῦ ομπο ὔγβϑομθ, βοπάθση 811698 8118 δίῃϑθῃ, δ6-
ὅ δέπιηιίεη αταπᾶθ ἀπὰ ἀπίοθρ ἄθπι Ὥγυοκο ἄογ Νοίποπαϊρ κοΐ,

ὅ0υ. ΘΒΕΜΟΚΈΉΙΤΟΚΝ.

Α. ΠΕΒΕΝ ΝῺ ΠΓΕΗΒΕ.
ΓΕΒΕΝ.

1. ΠΆξδτ. θιτηοο. ΙΧ 3834---49.

10 Ζημόκριτος Ἡγησιστράτου, οἱ δὲ ᾿ϑηνοχρίτου, τινὲς 4αμα- 84
σίππου ᾿Αβδηρίτης ἤ, ὡς ἔνιοι, Μιλήσιος [νᾳὶ. οὔοη 8. 866, 5].
οὗτος μάγων τινῶν διήχουσε χαὶ Χαλδαίων, Ἐέρξου τοῦ βασιλέως
τῶι πατρὶ αὐτοῦ ἐπιστάτας καταλιπόντος, ἡνίχα ἐξενίσϑη παρ᾽
αὐτῶι, καϑά φησι καὶ Ἡρόδοτος [Βοπιδπ πὸ ΥΠ]| 120. ΙΙ 27, νεῖ.

15 8,869, 42] παρ᾽ ὧν τά τε περὶ ϑεολογίας καὶ ἀστρολογίας ἔμαϑεν
ἔτι παῖς ὦν. ὕστερον δὲ “ευχίππωι παρέβαλε καὶ ᾿Αἰναξαγόραι
χατά τίνας, ἔτεσιν ὧν αὐτοῦ νεώτερος τοτταράχοντα [ἈΡοΟ]]οάοτοθ
ἔτ, 470 Φ4οοῦγ]. Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν Παντοδαπῆι ἱστορίαι
[ἘῊΘ. ΙΠ ὅ82 ἔν. 88] λέγειν 4ημόχριτον πρὶ ᾿ναξαγόρου, ὡς οὐχ

20 δἴησαν αὐτοῦ αἱ δόξαι αἷ τὸ περὶ ἡλίου καὶ σελήνης, ἀλλ᾽ ἀρχαῖαι,
τὸν δὲ ὑφηιρῆσθαει᾽ διασύρειν τε αὐτοῦ τὰ περὶ τῆς διακοσμή- 8
σεως καὶ τοῦ νοῦ, ἐχϑρῶς ἔχοντα πρὸς αὐτόν, ὅτι δὴ μὴ προσή-
χατὸ αὐτόν. πῶς οὖν χατά τινας ἀχήχοεν αὐτοῦ;

φησὶ δὲ Ζ4ημήτριος ἐν Ὁμωνύμοις καὶ ᾿Αντισϑένης ἐν Ζια-

25 δοχαῖς [ἘῊΟ. ΠῚ 188 5.] ἀποδημῆσαι αὐτὸν καὶ εἰς Αἴγυπτον πρὸς
τοὺς ἱερέας γεωμετρίαν μαϑησόμενον καὶ πρὸς Χαλδαίους ξἰς τὴν
Περσίδα καὶ εἰς τὴν Ἐρυϑρὰν ϑάλασσαν γενέσϑαι. τοῖς τὸ Γυμ-
νοσοφισταῖς φασί τινες συμμῖξαι αὐτὸν ἐν ᾿Ινδίαι χαὶ εἰς «ἰϑιο-
πίαν ἐλθεῖν. τρίτον τὸ ὄντα ἀδελφὸν νείμασϑαι τὴν οὐσίαν᾽ καὶ

80 οὗ μὲν πλείους φασὶ τὴν ἐλάττω μοῖραν ἑλέσϑαι τὴν ἐν ἀργυρίωι,
χρείαν ἔχοντα {διὰ τὸ) ἀποδημῆσαι τοῦτο [τούτου ΒοἶΒκο] κἀκχεί-
γων δολίως ὑποπετευσάντων. ὃ δὲ 4ημήτριος ὑπὲρ ἑχατὸν τά- 86
λαντά φησιν εἶναι αὐτῶι τὸ μέρος, ἃ πάντα καταναλῶσαι. λέγϑι
δὲ ὅτε τοσοῦτον ἦν φιλόπονος ὥστε τοῦ περικήπου δωμάτιόν τι

δ ἀποτεμόμενος χατάχλειστος ἦν᾽ καί ποτὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ πρὸς
ϑυσίαν βοῦν ἀγαγόντος καὶ αὐτόϑε προσδήσαντος, ἱκανὸν χρόνον

!

866 ὅδ. ΘΒΕΜΟΚΕΙ͂ΤΟΒ

μὴ γνῶναι, ἕως αὐτὸν ἐχεῖνος διαναστήσας προφάσει τῆς ϑυσίας
χαὶ τὰ περὶ τὸν βοῦν διηγήσατο. “ἑδοχεῖ δέ, φησί, καὶ ᾿ϑήναζε
ἐλϑεῖν καὶ μὴ σπουδάσαι γνωσθῆναι δόξης καταφρονῶν. καὶ εἰ-
δέναι μὲν Σωχράτη, ἀγνοεῖσθαι δὲ ὑτε᾽ αὐτοῦ" “ἦλθον γάρ,
φησίν, εὶς ᾿ἀϑήνας καὶ οὔτις με ἔγνωκεν [ξ-. 116]᾽᾿
( εἴπεερ οἱ ᾿Αντερασταὶ Πλάτωνός εἰσι, φησὶ Θρασύλος, οὗτος 81
ἂν εἴη ὃ παραγενόμενος ἀνώνυμος, τῶν περὶ Οἰνοπίδην καὶ ᾿4να-
ξαγόραν ἕτερος, ἐν τῆι πρὸς Σωχράτην ὁμιλίαι διαλεγόμενος περὲ
φιλοσοφίας, ὧι, φησίν, ὡς πεντάϑλωε ἔοικεν ὅ φιλόσοφος [Απίογαβί.
Ρ. 1864]. καὶ ἦν ὡς ἀληϑῶς ἐν φιλοσοφίαι πένταϑλος᾽ τὰ γὰρ
φυσικὰ καὶ τὰ ἠϑικὰ ζἤσκχητο), ἀλλὰ καὶ τὰ μαϑηματιχὰ καὶ τοὺς
ἐγχυχλίους λόγους, καὶ περὶ τεχνῶν πᾶσαν εἶχεν ἐμπειρίαν. τού-
του ἐστὶ χαὶ τὸ “λόγος ἔργου σκεή᾽ [ἴτ. 146]). 4Ζημήτριος δὲ ὅ
Φαληρεὺς ἐν τῆι Σωχράτους ἀπολογέαι [610 ΕῊ. Π' 868] μηδὲ
ἐλθεῖν φησιν αὐτὸν εἰς ᾿ϑήνας. τοῦτο δὲ χαὶ μεῖζον, εἴγε το-
σαύτης πόλεως ὑπερεφρόνησεν, οὐχ ἐχ τόπου δόξαν λαβεῖν βουλό-
μδᾶνος, ἀλλὰ τόπωι δόξαν περυϑεῖναι προξδλόμενος. (δῆλον δὲ 88
χἀκ τῶν συγγραμμάτων οἷος ἦν. δοκεῖ δέ, φησὶν ὅ Θρασύλος,
ζηλωτὴς γεγονέναι τῶν Πυϑαγοριχῶν᾽ ἀλλὰ καὶ αὐτοῦ τοῦ Πυϑα-
20 γόρου μέμνηται, ϑαυμάζων αὐτὸν ἐν τῶι ὁμωνύμωι συγγράμματι
[8.Β11]. πάντα δὲ δοκεῖν παρὰ τούτου λαβεῖν χαὶ αὐτοῦ δ᾽ ἂν
ἀχηχοέναι, δὲ μὴ τὰ τῶν χρόνων ἐμάχετο. πάντως μέντοι τῶν
Πυϑαγορικῶν τινος ἀκοῦσαί φησιν αὐτὸν Γλαῦχος ὅ Βηγῖνος, κατὰ
τοὺς αὐτοὺς χρόνους αὐτῶι γεγονώς. φησὶ δὲ καὶ ᾿ΑἽ΄πολλόδωρος
26 Κυζικηνὸς Φιλολάωι αὐτὸν συγγεγονένα!).
ἤσχει δέ, φησὶν δ᾽ Αντισϑένης [ἘῊΘ΄ ΠῚ 178 π.], καὶ ποικίλως
δοχιμάζειν τὰς φαντασίας, ἐρημάζων ἐνίοτε καὶ τοῖς τάφοις ὃν-
διατρίβων. ἐλθόντα δὴ φησιν αὐτὸν ἐκ τῆς ἀποδημίας τα- 89
πεινότατα διάγειν, ἅτε πᾶσαν τὴν οὐσίαν καταναλωχότα᾽ τρέ-
80 φεσϑαέί τὰ διὰ τὴν ἀπορίαν ἀπὸ τἀδελφοῦ 4αμάσουν. ὡς δὲ
προειπών τινα τῶν μελλόντων εὐδοχίμησε, λοιπὸν ἐνθέου δό-
ξης παρὰ τοῖς πλείστοις ἠξιώϑη. νόμου δὲ ὄντος τὸν ἀναλώ-
σαντα τὴν πατρώιαν οὐσίαν μὴ ἀξιοῦσϑαι ταφῆς ἐν τῆι πατρίδι,
φησὶν ὅ ᾿Αντισϑένης, συνέντα, μὴ ὑπεύϑυνος γενηϑείη πρός τι-
86 γων φϑονούντων καὶ συχοφαντούντων, ἀναγνῶναι αὐτοῖς τὸν ἤγαν
διάχοσμον, ὃς ἁπάντων αὐτοῦ τῶν συγγραμμάτων προέχει" καὶ
πενταχοσίοις ταλάντοις τιμηϑῆναι᾽ μὴ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ χαλ-
χαῖς εἰχόσει᾽ καὶ τελευτήσαντα αὐτὸν δημοσίαι ταφῆναι, βιώσαντα
ὑπὲρ τὰ ἑχατὸν ἔτη. ὅ δὲ 4ημήτριος [ἄος Μαρτιθείον τρῖ. 40
40 Ζ. 28 --- 8 86] τοὺς συγγενέας αὐτοῦ φησιν ἀναγνῶναι τὸν έγαν

σι

φῳΦ .«

1

1

σι

Α. 1 (ὉΙΟΟΟῚΙΧ 56---48). ΤΕΒΕΝ. 8671

διάχοσμον, ὃν μόνον ἑχατὸν ταλάντων τιμηϑῆναι. ταὐτὰ δὲ καὶ
ἹΙππόβοτός φησιν.
᾿Αριστόξενος δ᾽ ἐν τοῖς ἱστοριχοῖς ὑπομνήμασί [νφὶ. οὔθ
5. 210, 88] φησι Πλάτωνα ϑελῆσαι συμφλέξαι τὰ Ζημοχρίτου συγ-
γράμματα, ὅπόσα ἐδυνήϑη συναγαγεῖν, ᾿Αμύχλαν δὲ χαὶ Κλεινίαν
τοὺς Πυϑαγορικοὺς χωλῦσαι αὐτόν, ὡς οὐδὲν ὄφδλος" παρὰ πολλοῖς
γὰρ εἶναι ἤδη τὰ βιβλία. καὶ δῆλον δέ᾽ πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν
ἀρχαίων μεμνημένος ὅ Πλάτων οὐδαμοῦ 4ημοχρίτου διαμνημονεύει,
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἔνϑα ἀντειπεῖν τε αὐτῶι δέοι, δῆλον (ὅτι) εἰδὼς ὡς
10 πρὸς τὸν ἄριστον αὐτῶι τῶν φιλοσόφων (ὃ ἀγὼν) ἔσοιτο᾽ ὅν γε
χαὶ Τίμων τοῦτον ἐπαινέσας τὸν τρόπον ἔχει [ἴν. 467᾽
οἷον 4ημόχριτόν τε περίφρονα, ποιμένα μύϑων,
ἀμφένοον λεσχῆνα μετὰ πρώτοισιν ἀνέγνων.
γέγονε δὲ τοῖς χρόνοις, ὧς αὐτός φησιν ἐν τῶι ικρῶε δια- 41
χόσμωι [ἔτ. δ], νέος κατὰ πρεσβύτην ᾿Αναξαγόραν, ἔτεσιν αὐτοῦ
γεώτερος τετταράχοντα. συντετάχϑαι δέ φησι τὸν Μικρὸν διά-
κοσμον ἔτεσιν ὕστερον τῆς Ἰλίου ἁλώσεως τριάκοντα καὶ ἕπταχο-

σίοις. γεγόνοι δ᾽ ἄν, ὡς ὅ μὲν ᾿Απολλόδωρος ἐν Χρονιχοῖς [ἴτ. 478

δοοῦυ)}, χατὰ τὴν ὀγδοηχοστὴν ὀλυμπιάδα [4θ0---467), ὡς δὲ Θρα-

20 σύλος ἐν τῶι ἐπιγραφομένωι Τὰ πρὸ τῆς ἀναγνώσεως τῶν Ζ4ημο-
χρίτου βιβλίων, κατὰ τὸ τρίτον ὄτος τῆς ἑβδόμης καὶ ἑβδομηκο-
στῆς ὀλυμπιάδος [410], ἐνιαυτῶι, φησί, πρεσβύτερος ὧν Σωχρά-
τους. δἴη ἂν οὖν κατ᾽ ᾿Αρχέλαον τὸν ᾿Αναξαγόρου μαϑητὴν καὶ
τοὺς περὶ Οἰνοπίέδην᾽ καὶ γὰρ τούτου μέμνηταε [8. 8. 289, 28].

26 μέμνηται δὲ καὶ πιδρὶ τῆς τοῦ ἑνὸς δόξης τῶν περὶ Παρμενίδην 42
καὶ Ζήνωνα ὡς κατ᾽ αὐτὸν μάλιστα διαβεβοημένων, καὶ Πρωτα-
γόρου τοῦ ᾿αΑβδηρίτου, ὃς ὡμολόγηται κατὰ Σωχράτην γεγονέναι.

φησὶ δ᾽ ᾿4ϑηνόδωρος [Ζο]]ος ΠΙᾺ 6802] ἐν ἢ Περιπάτων, ἐλ-
ϑόντος Ἱπποχράτους πρὸς αὐτόν, κελεῦσαι κομισϑῆναι γάλα" καὶ

80 ϑεασάμδνον τὸ γάλα εἰπεῖν εἶναι αἰγὸς πρωτοτόχου χαὶ μελαίνης᾽
ὅϑεν τὴν ἀχρέβειαν αὐτοῦ ϑαυμάσαι τὸν ᾿Ιπποχράτην. ἀλλὰ καὶ
κόρης ἀχολουϑούσης τῶι Ἱπποχράτει τῆι μὲν πρώτηι ἡμέραι
ἀσπάσασθαι οὕτω χαῖρε κόρη᾽, τῆι δ᾽ ἐχομένηι χαῖρε γύναι"
χαὶ ἦν ἡ κόρη τῆς νυχτὸς διεφϑαρμένη.

8ὅ τελευτῆσαι δὲ τὸν ΖΔημόχριτόν φησιν Ἕρμιππος [ΕἘῊΉἨ 6. ΠΙ 48
48 ἔτ. 29; γ}]. τὰ Α 28] τοῦτον τὸν τρόπον. ἤδη ὑπέργηρων ὄντα
πρὸς τῶι καταστρέφειν εἶναι. τὴν οὖν ἀδελφὴν λυπεῖσθαι ὅτι ἐν
τῆι τῶν ϑεσμοφόρων ἑἕορτῆι μέλλοι τεϑνήξεσϑαι καὶ τῆι ϑεῶιε τὸ
χαϑῆχκον αὐτὴ οὐ ποιήσειν᾽ τὸν δὲ ϑαρρεῖν εἰπεῖν χαὶ χδλεῦσαι

4) αὑτῶι προσφέρειν ἄρτους ϑερμοὺς ὁσημέραι. τούτους δὴ ταῖς

Θι

1

οι

868 δὅ. ΘΒΕΜΟΚΒΙΤῸΒ

δισὶ προσφέρων διδκχράτησεν αὑτὸν τὴν ἑορτήν᾽ ἐπειδὴ δὲ παρῆλ-
ϑοὸν αἱ ἡμέραι (τρεῖς δ᾽ ἦσαν), ἀλυπότατα τὸν βίον προήχατο, ὥς
φησιν ὅ Ἵππαρχος, ἐννέα πρὸς τοῖς ἑχατὸν ἔτη βιούς. ἡμεῖς τε
εὶς αὐτὸν ἐν τῇε Παμμέτρωι τοῦτον ἐποιήσαμεν τὸν τρόπον"
καὶ τίς ἔφυ σοφὸς ὧδε, τίς ἔργον ἔρεξε τοσοῦτον
ὅσσον ὅ παντοδαὴς ἤνυσε Ζ4ημόχριτος;
ὃς Θάνατον παριόντα τρί᾽ ἤματα δώμασιν ἔσχεν
καὶ θερμοῖς ἄρτων ἄσϑμασιν ἐξένισεν.

τοιοῦτος μὲν ὅ βίος τἀνδρός.

δοχεῖ δὲ αὐτῶι τάδε᾽ ἀρχὰς εἶναι τῶν ὅλων ἀτόμους καὶ χε- 44
γόν, τὰ δ᾽ ἄλλα πάντα νενομίσϑαι [δοξάζεσϑαι). ἀπείρους τε
δἶναι κόσμους χαὶ γενητοὺς καὶ φϑαρτούς. μηδέν τὲ ἐκ τοῦ μὴ
ὄντος γένεσϑαι μηδὲ εἰς τὸ μὴ ὃν φϑείρεσϑαι. καὶ τὰς ἀτόμους
δὲ ἀπείρους εἶναι κατὰ μέγεϑος καὶ πλῆϑος, φέρεσϑαι δ᾽ ἐν τῶι
ὅλωι δινουμένας, καὶ οὕτω πάντα τὰ συγχρίματα γεννᾶν, πῦρ,
ὕδωρ, ἀέρα, γῆν᾽ εἶναι γὰρ καὶ ταῦτα ἐξ ἀτόμων τινῶν συστὴς-
ματα ἅπερ εἶναι ἀπαϑῆ καὶ ἀναλλοίωτα διὰ τὴν στερρότητα.
τόν τὲ ἥλιον καὶ τὴν σελήνην ἐχ τοιούτων λείων καὶ περιφερῶν
ὄγκων συγκεχρίσϑαι, καὶ τὴν ψυχὴν ὁμοίως" ἣν καὶ νοῦν ταὐτὸν
εἶναι. ὁρᾶν δ᾽ ἡμᾶς κατ᾽ εἰδώλων ἐμπτώσεις. πάντα τὸ κατ᾽ 4δ
ἀνάγχην γίνεσθαι, τῆς δίνης αἰτίας οὔσης τῆς γενέσεως πάντων,
ἣν ἀνάγκην λέγει. τέλος δ᾽ εἶναι τὴν εὐθυμίαν, οὐ τὴν
αὐτὴν οὖσαν τῆι ἡδονῆι, ὡς ἔνιοι παρακούσαντες ἐξεδέξαντο, ἀλλὰ
καϑ᾽ ἣν γαληνῶς καὶ εὐσταϑῶς ἡ ψυχὴ διάγει, ὑπὸ μηδενὸς τα-
ραττομένη φόβου ἢ δεισιδαιμονίας ἢ ἄλλου τινὸς πάϑους. καλεῖ
δ᾽ αὐτὴν καὶ εὐεστὼ καὶ πολλοῖς ἄλλοις ὀνόμασι [νρ]. ἔν. 8].
ποιητὰ δὲ νόμιμα [ποιότητας δὲ νόμωι Ζ61101] εἶναι, φύσει δ᾽
ἀτόμους καὶ κενόν. καὶ ταῦτα μὲν αὐτῶι ἐδόχει. τὰ δὲ βιβλέα
αὐτοῦ χτλ. ὃ 4θ---49 5.4 88.

γεγόνασι δὲ 4Ζημόκχριτοι ξξ᾽ πρῶτος αὐτὸς οὗτος, δεύτερος 49
Χίος μουσικὸς κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον, τρίτος ἀνδριαντοποιός, οὗ
μέμνηται ᾿ΑἸντίγονος [Β. 10 Ὑ]απιον 12], τέταρτος περὶ τοῦ ἑἱδροῦ
τοῦ ἐν Ἐφέσωι γεγραφὼς καὶ τῆς πόλεως καὶ Σαμοϑράιχης, πέμ-
σῖτος ποιητὴς ἐπιγραμμάτων σαφὴς χαὶ ἀνϑηρός, ἕκτος Περγα-
μηνὸς ἀπὸ ῥητορικῶν λόγων.

2. ϑυχραβ.
4ημόχριτος Ἡγησιστράτου (οἱ δὲ ᾿419ηνοχρίτου ἢ ΦΙαμασίπ-
που) γεγονὼς ὅτε καὶ Σωκράτης ὅ φιλόσοφος κατὰ τὴν οὗ ὀλυμ-
πιάδα [412---469] (οἱ δὲ κατὰ τὴν πὸ [4θ0---457] φασίν) ᾿4βδηρίτης

10

1ὅ

Α. 1 (ὈΙΘ6. ΙΧ 48---45. 4) ΓΕΒΕΝ, 2---10, 569

ἐχ Θράικης φιλόσοφος, μαϑητὴς κατά τινας ᾿Αναξαρόρου χαὶ 41ευ-
χέππου, ὡς δέ τινες, χαὶ μάγων καὶ Χαλδαίων Περσῶν. ἦλϑε γὰρ
χαὶ εἰς Πέρσας καὶ Ἰνδοὺς χαὶ «Αἰγυπτίους καὶ τὰ παρ᾽ ἑκάστοις
ἐπαιδεύϑη σοφά, εἶτα ἐπανῆλθε καὶ τοῖς ἀδελφοῖς συνῆν Ἧρο-
δότωι καὶ Δαμάστηι. ἦρξε δὲ ἐν ᾿Αβδήροις διὰ τὴν ἑαυτοῦ σο-
φίαν τιμηϑείς. μαϑητὴς δὲ αὐτοῦ διαφανὴς ἐγένετο ητρόδωρος
ὃ Χῖος, οὗ πάλιν ἀχροαταὶ ᾿νάξαρχος καὶ Ἱπποχράτης ὃ ἰατρός
8βο Βίου; νυρὶ!. Α 10]. ἐπεκλήϑη δὲ Σοφία ὅ Ζ4ημόχριτος καὶ Γελα-
σῖνος δὲ διὰ τὸ γελᾶν πρὸς τὸ κενόσπουδον τῶν ἀνθρώπων᾽ γνή-
σια δὲ αὐτοῦ βιβλία εἰσὶ δύο, ὅ τε Πέγας διάκοσμος χαὶ τὸ Περὶ
φύσεως χόσμου. ἔγραψε δὲ καὶ ἐπιστολάς. Αὐθ ἩρεγοβίοΒ, ἔο] θα
Εἰχοορίθ δὺ8 ὨορθΏ68.

8. ΑΕτ. 18,16 [Ὁ. 28ὅ γρῖ. πα. Τποοᾶογ.) 4. Δαμασίππου ᾿Αβδηρίτης κτλ.

4, Ευϑεβ. Οἤγοι. 8) ΟΥτ}]]. ὁ, 50}.1 Ρ. 18 βέρδημ, ἑβδομηχοστῆι ὀλυμπιάόδι
[500 -- 407] φασὶ γενέσϑαι δΔημόχριτον καὶ ᾿ἀναξαγόραν φιλοσόφους φυσικοὺς
ὁμοῦ τε χαὶ Ἡράκλειτον τὸν ἐπίχλην σχοτεινόν [γρὶ]. ΗΐοτοΙ. 84. ΑΌτ. 1611 τα ΟἹ,
10, 1. δ00; ΑἸτηθη. ἃ. ΑὉσ. 1514 - ΟἹ. 69. 8. 602]; Ὁ) ΑΚπιθ: ΟΥτ}}. ὀγδοηχοστῆι
ἕχτηι ὀλυμπιάδι [4868 --488] γενέσϑαι φασὶ τὸν ᾿Αβδηρίτην Δημόχριτον, Ἐμπε-
δοχλεά τε χαὶ Ἱπποχράτην χτλ., Απη. 8. Α. 1581 [0]. 86,2. 4835] γρὶ. 5. 111
ἢ. 110; ὁ, Τοὰ Ηἴΐἴογ. 8. Αὗτ. 1616 [0]. 94, 4. 401], Απηρη. 84. Αὖγ. 1618 [0]. 94,2.
405]; ΟἸγοΣ. ῬΆ86}. 8311, ὅ 4. τελευτᾶι ζήσας ἔτη ἑχατόν. ΟἹ. 108, 2 [39].

δ. Ῥιον. ΧΙΥ͂ 11, ὅ περὶ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον [0]. 94, 1. 404] χαὶ 4. ὁ
φιλόσοφος ἐτελεύτησε βιώσας ἔτη ἐνενήχοντα.

6. Π{χ|0.] Μδοῦοῦ. 18 4. μὲ» ὃ ᾿Αβῥηρίτης ἐτῶν γενονὼς τεσσάρων καὶ
ἑχατὸν ἀποσχόμενος τροφῆς ἐτελεύτα. ΟἾΝΒΟΒ. 15, 8 Τεηιοογίδινονι φμόφυς Α4ὃ-
ἀογιξοη, οἱ 1δοογαΐοη γλεΐογενι ζεγυυέ ργορε αα ἰὰ αεἰαὐϊδ ρεγυοηνἶδδε χμὸ αογσίαῃ
Τωοορίνιιηι, φοην οηνῖενι υοσΐεγηι ἡνασὶηιδ. ϑέπον Κ[με2886 οἐ οοἴο διέργα οομύμηι
ὥῆοδ δαδιιῖ88ε οοηϑίαί. Μ αὶ. 3. 866, 39. 868, 8.

Ἴ. ΑΒιβτ. τηθίθοσ, Β Τ (περὶ σεισμοῦ) Ῥ. 866" 11 ᾿ἀναξαγόρας τε γὰρ ὃ
Κλαζομένιος χαὶ πρότερος ᾿Αναξιμένης ὃ Μιλήσιος ἀπεφήναντο χαὶ τούτων
ὕστερος Δημόκριτος ὃ ᾿Αβδηρίτης. ΑπδχΑρόΤΑΒ νὸὰ Ὠοιιοϊκτῖς ρϑοί 8. ο.Ψ
5, 8328, 41, ροίδαοῖῖ ΘΟ ΚΥ. ἔτ, ὅ.

8. βεχί. ΥἹ1 889 πᾶσαν μὲν οὖν φαντασίαν οὐχ ἂν εἴποι τις ἀληϑῇ διὰ τὴν
περιτροπήν, χαϑὼς ὅ τε 4. καὶ ὁ Πλάτων ἀντιλέγοντες τῶι Πρωταγόραι
ἐδίδασχον [νρὶ]. ἴν. 156].

9. Ατη. ΥἹὯΠ ἡ. 8546 ἐν δὲ τῆι αὐτῆι ἐπιστολῆι [ἴτ. 112 ν. 168,2 ὕ8.] ὃ
Ἐπίχουρος χαὶ Πρωταγόραν φησὶ τὸν σοφιστὴν ἐκ φορμοφόρου χαὶ ξυλοφόρου
πρῶτον μὲν γενέσθαι γραφέα Δημοχρίτον᾽ ϑαυμασϑέντα δ᾽ ὑπ᾽ ἐχείνου ἐπὶ
ξύλων τινὶ ἰδίαι συνϑέσει ἀπὸ ταύτης τῆς ἀρχῆς ἀναληφϑῆναι ὑπ᾽ αὐτοῦ χαὶ
διδάσχειν ἐν χαΐύμηι τινὶ γράμματα, ἀφ᾽ ὧν ἐπὶ τὸ σοφιστεύειν ὁρμῆσαι. ῬΈΠΙΟΒΤΕ.
γἱξ. βορμἰβι. 10 ῥ. 13,1 Καγβοι. Πρωταγόρας δὲ ὁ ᾿Αβδηρίτης σοφιστὴς καὶ 4η-
μοχρίτου μὲν ἀχροατὴς οἴχοι ἐγένετο, ὡμίλησε δὲ χαὶ τοῖς ἐκ Περσῶν μάγοις
χατὰ τὴν Ξέρξου ἐπὶ τὴν Ἑλλαδα ἔλασιν. αὶ. 5. 86ῦ, 12.

10. ϑυτρ. 8. γ. Ἱπποχράτης. ... οὗτος μαϑητὴς γέγονε τὸ μὲν πρῶτον
τοῦ πατρός, μετὰ δὲ ταῦτα Ἡ ροδίχου τοῦ Σηλυβριανοῦ χαὶ Γοργίου τοῦ Λεον-

ὨΪ1916, Ετακία. ἃ. οσβοκε. 24

Θι

10

ἰδ

"40

870 : δόὅ. ΘΕΜΟΚΒΙΤΟΒ

τίνου ῥήτορος καὶ φιλοσόφου, ὡς δέ τινες, δΔημοχρίτου τοῦ ᾿Αβδηρίτου. ἐπι-
βαλεῖν γὰρ αὐτῶι νέον πρεσβύτηι.

108. -- 8.ν. Διαγόρας ... ὃν εὐφυᾶ ϑεασάμενος 4. ὃ ᾿Αβδηρίτης ὠνή-
σατο αὐτὸν δοῦλον ὄντα “ὡρῶν ὁραχμῶν χαὶ μαϑητὴν ΜΑΣ ὑραις Ψεὶ. τ. 9.
10 υπὰ ἀθῃ Φρύγιος λόγος [Β πηθοδίο ἔν. 1 ἢ. θ)].

11. γαι, Μαχ ΠΗ 1 οχί, 4. Αἰδοηῖβ αμέορ οομρίὶ γέδιιϑ ανῖϑ πιοναΐιδ ονεμῖα
ἑεμερονγμῆν πιοριεΐα αα ρογειριοπάανα ἐἐ ἐασεγοοηάαηι ἀοοίγαηι ΘΟ ἐΥΘΉδ ἱστπιοέιιδ
ἀπ εὑγδὲ υἱαιί, φιοά ἴρ8ὲ φμοάαηι υοἱιμηῖη ἰοϑίαΐμγ. ὃ. Β ἴτ. 116 (β. 866, 2).

12. 51 48. ΧΥ͂ ῥ. 108 [08 Μοραβί 608) ἐν δὲ τῆι ὀρεινῆι [[π 688] Σίλαν
ποταμὸν εἶναι ὦι μηδὲν ἐπιπλεῖ. Δημόκχριτον μὲν οὖν ἀπιστεῖν ἅτε πολλὴν τῆς
᾿Ασίας πεπλανημένον. χαὶ ᾿Αριστοτέλης δὲ ἀπιστεῖ.

18. ΟἸο. ἀθ ἤηῸ Υ 19, 50 φιά ἀε Ῥυΐμαφονγα 8 γωϊὰ ἀε Ῥίαίομε αὐΐ ἄς 12 6-
ἡβοορο ἰογμαγ ὃ α φιῖδιδ ργορίευ αϊδοοημαὲ ομρὶἀἰαΐοης υἱάεννιδ υἰέωηαξ ἔδνγαδ
4886 ρογαργαΐαβ. ᾿

14. Ἀοιδῃη: ῬΒΙΙῸ ἂθ γχον. 11 18 ἢ. ὅ2 Αὐοῦου. [Ὡϑοὸἢ ΑΠΒΧΆΡΟΥΩΒ υνΐθ
Ὡ. 15] Τεριοογιμδ αὐΐόηι αἸΐεν [ΠΘΌΘἢ ΑΠΑΧΑΡΌΓΑΒ, γρὶ. ΟΌσα 8. 808, 25] ορμῖφδη-
ἔμιϑ δὲ Ῥοββεβϑοῦ τρμζογι, 60 χιοα ογέμϑ 688εὲ δὲ ἐἰϊωϑδὶγὶ ζαηεῖδα, ἀεδιἀενὶο
δαρίοηῦϊας απ αγιδοίριας ἀεαλίμδ οαδοαηι ἱπυϊδαγρκγιε ορυϊοηΐίαηι μας ρνανὶξ
εἰ υἱέδμδ ἰγίδοιὶ οοηϑιιουϊέ ἱπλὶδιυνέ; οαηὶ στυόγὸ σμᾶς δαμά οαδοῶ 68ὲ α΄ οοηδίαηξ
ἐ0 φιοᾶ οὗν δομὶδ 808 αϑϑδιιοδοαΐ αοχιυϊδιυϊί. τγορίεγεα εὐυλυογδαβ ραϊγίας ἴεσεβ
ἀϊηιούῦεγο οἷϑιιδ οϑὲ οἱ γμαδὶ πιαΐμθ σομῖιϑ γοριζαξιιδ, ἑΐα μὲ ρενγιοϊαμα Γμονὶξ
ἨΔ βοριζογο ἵρ8ο γγἱυαγείων οὗ ἴοεσεηι αριιὰ Αδάενίαβ υἱσεηίδηι χιας Ἰ᾿ιδοριζέμηι
ργοϊοὶοάι, δίαίμεδαΐ χμὶ ραΐγίαϑ ἴδρέβ ποη οὔδβογυαδδοῖ. Ἰὰ δαη βιεδουημάπηι
εγαὲ Τθεριοογὶίο, πἰϑὲ ηδογϊοογαίαηι δβογεξιιδ ο58εΐ δοίη λαΐο, χαηι αΥσὸ διε
λαδιυλέ Ηἱρ»οογαΐεβ Οὐμ8; αδημεϊαΐογεβ δηΐηι ϑαριοηἶας ὑπΐον 86 ὀγαμῖί. ῬΟΥ͂ΤΟ
δὰ διὰὼδ ορογέδιιδ οοἰοῦγαϊ,ϊ δ χιοᾶ αρροϊϊαΐμν Μασημδ ἀἰαοοϑηειιδ οοπῦμηε, εὐ πον-
γυνμἷϊ ἀϊοιηνέ αὐΐμο απηιρίνιι8 Αἰ οὶδ ἑαϊοη δ σοο, αεϑίωπαίμηι {μ||. οὶ. Α 1 39.40.

15. --- ἀθ νἱῖδ Θοῃίθηρ!. Ρ. 418 Ν. ᾿᾿ναξαγόραν καὶ δΔημόχριτον Ἕλληνες
ἄιδουσιν ὅτι φιλοσοφίας ἱμέρωι πληχϑέντες μηλοβότους [8. 8. 808, 26] εἴχσαν
γενέσϑαι τὰς οὐσίας [ἀδγαῦβ ΟἸομι. ααΐβ αΐν. βαῖγ. 11 νυ. 941 Ρ. 1,Δοῦ. Τῃπὲ, ΠῚ
48, 4 Οἦρ. 6. 618. ΠῚ 84] νρῖ. Ὅτο δ4,2 Ρ. 118,21 Αὐτὰ. ὍΟ᾽το. ἀ6 ἤῃ. Υ 29, 81
[8. Α. 169] Βοκατ. ΘΡ.1 12,12 ηγαμ", δὲ ]οριοογ δὲ Ῥόομδ οὐδὲ ἀφεῖοδβ ομϊέα-
φμο, ἄμηι Ῥόγεσνε 6δὲ απηλμδ ϑέ))6 ΠΟΥΡΟΥΣ υοἷοα.

168, Δεν, Υ͂. Η. ΤΥ 20 δημόκχριτον τὸν ᾿Αβδηρίτην λόγος ἔχει τά τε ἄλλα
γενέσϑαι σοφὸν καὶ δὴ καὶ ἐπιϑυμῆσαι λαϑεῖν, καὶ ἐν ἔργωι ϑέσϑαι σφόδρα
πάνυ τοῦτο. διὰ ταῦτά τοι καὶ πολλὴν ἐπήιει γῆν. ἦχεν οὖν πρὸς τοὺς Χαλδαίους
καὶ εἰς Βαβυλῶνα καὶ πρὸς τοὺς μάγους καὶ τοὺς σοφιστὰς τῶν ᾿Ινδῶν [ναὶ. 4. 40,11].
τὴν παρὰ τοῦ Δαμασίππου τοῦ πατρὸς οὐσίαν ἐς τρία μέρη νεμηϑεῖσαν τοῖς ἀδελ-
φοῖς τοῖς τρισίν, τἀργύριον μόνον λαβὼν ἐφόδιον τῆς ὅδοῦ τὰ λοιπὰ τοῖς ἀδελφοῖς
εἴασεν᾽ διὰ ταῦτά τοι καὶ Θεόφραστος [ἴῃ Περὶ εὐδαιμονίας ἢ] αὐτὸν ἐπήενει, ὅτι
περιήιει χρείττονα ἀγερμὸν ἀγείρων Μενέλεω καὶ Ὀδυσσέως [γ 801. δ᾽ 80. 90].
ἐχεῖνοι μὲν γὰρ ἡλῶντο, αὐτόχρημα Φοινίχων ἐμπόρων μηδὲν διαφέροντες " χρήῆ-
ματα γὰρ ἤϑροιζον χαὶ τῆς περιόδου καὶ τοῦ περίπλου ταύτην εἶχον τὴν πρόφασιν.

11. Ῥιαν. Ν. Η. ΧΥΠΙ 218 ον εηιοογἑδωα, φοὶ Ῥυώνδ ἐπδεϊεαὶΐ
οϑἰεπαϊέχιιε οαοῖλ οἰγι ἑογγὶδ δοοὶεἰαΐοηι δρεγηθηδέδιιδ ἤαηο σμγαθι εἰι8 οριμἶοηζὲδδι-
φἷ8 οἱυΐϊωηι φργαουΐδα οἷοεὶ οαγλίαΐε 65 Κμύμγο υεγοϊ αν οΥΐμ (φμαὰ αἰαόμεμδ
γαΐίοηα οδίεπαοημιϑηυιο ἰαηι ρίαπλι8) ηιασῆα ἕμηι υἱίαΐε ῬΥΟΡΊΕΥ δρόνε οἷδυαέ
οοὔγήδοε ἐπ ἰοΐο ὑγαοίμ ον οἰδιθα, ηγαπδδιιϑ συὶ ραιμρενγίαΐονι σιῤδόδνμγωθ

10

1ὅ

8

Α. 10--22. ΓΕΒΕΝ. 8571

ἀοοίγιαγω εἰ ϑοϊοδαπξ ἴθ Ῥγύνηὴδ οὐδ 6886. αἶχμε εἱἱ αἀὐραγμὶξ οααδα σὲ ἑησολϑ
ἀϊυϊδαγιι, συγϑιι8, τοδύλῥινιί886 πιογοεάσηι αἀποῖας δὲ αυἱάας ἀονείπογιν ροεηεξεν.-
ἥαε, οοηέοέμηε ἰΐα ργοδαυΐδδε 0068 δἰδὲ ἐπ γαοὶϊδ, ομι υεἴϊεί, ζογο. Ὑαὶ. Β 14.
ἘΠ οπαδδον:

18. Οτξμ. βέγοι. ΥἹ 82 υ. 165 Ρ. 4. δὲ ἐχ τῆς τῶν μεταρσίων παρα-
τηρήσεως πολλὰ προλέγων Σοφία ἐπωνομάσϑη" ὑποδεξαμένου γοῦν αὐτὸν
φιλοφρόνως Δαμάσου τοῦ ἀδελφοῦ τεχμηράμενος ἔχ τινων ἀστέρων πολὺν
ἐσόμενον προεῖπεν ὄμβρον. οἱ μὲν οὖν πεισϑέντες αὐτῶι συνεῖλον τοὺς καρ-
πούς (καὶ γὰρ ὥραι ϑέρους ἐν ταῖς ἅλωσιν ἔτι ἦσαν), οἱ δὲ ἄλλοι πάντα ἀπώ-
λεσαν ἀδοχήτου καὶ πολλοῦ χαταρρήξαντος ὄμβρου. Ῥιαπ. Ν. Η. ΧΥΠΙ 841
ἰγαάωμπὲ οὐπάοηι Ἰ)οηνοογ μι, πρείοηζε 7γαίγο εὐ Παμιαδο αγαἀοη δοθημο αεδέμ
Ογᾶβδε, μὲ τοϊέφιιας δεφεί! ραγοογεῖ γωρεγείημο ἀδϑοσία διεδ ἐδοίτεα, ραιιοὶδ ἨιοαΣ
βογὶδ βαεῦο ἱπιῦγε υαὐδοὺπαΐίδοηα αὐργοδαΐα.

19, Ῥαποβιβαυ. Υ. ΑΡΟ]]. ΥἹΠ ΤΡ. 818, 17 Καγεοσ. τίς δ᾽ ἂν σοφος
ἐχλιπεῖν σοι δοχεῖ τὸν ὑπὲρ πόλεως τοιαύτης ἀγῶνα, ἐνθυμηϑεὶς μὸν δΔημό-
χριτον ἐλευϑερώσαντα λοιμοῦ ποτε ᾿Αβδηρίτας, ἐννοήσας δὲ Σοφοχλέα τὸν
᾿Αϑηναῖον, ὃς λέγεται καὶ ἀνέμους ϑέλξαι τῆς ὥρας πέρα πνεύσαντας κτλ.

20. [σὐτχὰν. θΡ. 81 φασὶ γὰρ δημόχριτον τὲν ᾿Αβδηρίτην, ἐπειδὴ Δαρείωι
γυναικὸς χαλῆς ἀλγοῦντι ϑάνατον οὐχ εἶχεν ὅτι ἂν εἰπὼν εἰς παραμυϑίαν
ἀρχέσειεν, ὑποσχέσθαι οἱ τὴν ἀπελθοῦσαν εἰς φῶς ἀνάξειν, ἣν ἐϑελήσηι τῶν
εἰς τὴν χρείαν ἡκόντων ὑποστῆναι τὴν χορηγίαν. κελεύσαντος δ᾽ ἐχείνου
μηδενὸς φείσασϑαι, ὅτι δ᾽ ἂν ἐξῆε λαβόντα τὴν ὑπόσχεσιν ἐμπεδῶσαι, μιχρὸν
ἐπισχόντα χρόνον εἰπεῖν, ὅτι τὰ μὲν ἄλλα αὐτῶι πρὸς τὴν τοῦ ἔργου πρᾶξιν
συμπορισϑείη, μόνου δὲ ἑνὸς προσδέοιτο ὃ δὴ αὐτὸν μὲν οὐχ ἔχειν ὅπως ἂν
λάβοι, Δαρεῖον δὲ ὡς βασιλέα ὅλης τῆς ᾿Ασίας οὐ χαλεπῶς ἂν ἴσως εὑρεῖν.
ἐρομένου δ᾽ ἐχείνου, τί ἄν εἴη τοσοῦτον ὃ μόνωι βασιλεῖ γνωσθῆναι συγ-
χωρεῖται, ὑπολαβόντα φασὶ τὸν δημόχριτον (εἰπεῖν), εἰ τριῶν ἀπενϑήτων
ὀνόματα τῶι τάφωι τῆς γυναιχὸς ἐπιγράψειεν, εὐθὺς αὐτὴν ἀναβιώσεσϑαι τῶι
τῆς τελετῆς νόμωι ὀυσωπουμένην. ἀπορύσαντος δὲ τοῦ Δαρείου χαὶ μηδένα
ἄρα ὀυνηϑέντος δὺρεῖν, ὅτωι μὴ καὶ παϑεῖν λυπηρόν τι συνηνέχθη, γελάσαντα
συνήϑως τὸν δΔημόχριτον εἰπεῖν" “τί οὖν, αὖ πάντων ἀτοκώτατε, ϑρηνεῖς
ἀνέδην ὡς μόνος ἀλγεινῶε τοσούτωι περιπλαχεὶς ὁ μηδὸ ὅνα τῶν πώποτε
γεγονότων ἄμοιρον οἰχείου πάϑους ἔχων εὑρεῖν.

21. τα, ἄο οτγαί. Π:, 285 αἶχμε ἐξϊμα Ρνυ, για δὲζ ὑρδὲ γίδμϑ, σμὸ ραδίο
οοποὶἐδέμ.. . υἱδονὶξ Τ)επιοονγξμθ. ΠΟΒΑΥ. θρ. 1 1,194 οἱ γονεί ἐπ ἑενγὶδ, γὐάεγεέ Ὦ),
ΒΟΤΊΟΝ [1 ΘὮΤῸΣ θη 6015) Περὶ ὀργῆς β Ὁ. ΒΡ. ἤοτ. (Π} 20, ὅ8 τοῖς δὲ σοφοῖς
ἀντὶ ὀργῆς Ἡρακλείτωι μὲν δάκρυα, δΔημοχρίτωι δὲ γέλως ἐπήιει [νρὶ. ΒΚ. 8511
19). Ισντοϊ. 10, 838 ρεγρείμο γέδιςε ρμϊηνιονθηι ασίίαγε ϑ8ϑοϊοδαξ 1).; 4Ἰ μια φμοφα
"παζξονίαηι γέδμϑ ἱπυοδέ αα οημνδ οσομϑμδ δοημαμ, οὐἶτι8 ργμαεηίία ἡεοη δίνας
δι 108 Ῥόδ88ε οἷἱγνῸΘ οὗ ἡαρῆα εὐεηρία ἀαίξμνοδ υεγυδοιμη, ἐμ. ραΐγία ογαδδοριιε διὸ
αΟγ6Ὲ παδοὶ, Ὥκδσχι ὯΔ5 δ0Πο0]. Αδάογιἑα παρι γεὶϊξ 10., δὲ δἰμῖξὰ δοϊοέ παδοὶ. ἢ
Αδάοτα δἷβ βοδθυτο Ζυοβὲ Ὀοὶ Μδοῦου Αἴ. ΥἹΠ 849 Β, Υ. 29. ναὶ. ὐνὰ
Ά. 382, 81.

252, Οτο. Ταρο. Υ᾽ 838, 114 Σρίουγεα 3. 886 πι. Αππη. Ὀρβοη.)] 0. Ἰνρρνόηδηιϑ
οπυβϑὶν αἷδα δοϊοεξ ΟἀἰΒΟΟΥΉΟΥΕ δὲ αἶγα ποπ Ῥοΐεγαΐ: αἱ ὑεγο δοθα μριαΐα, αοφμα
ἡμπέχια, Ἀοπεδία ἱμγρία, δα ὑπ μα, πιασπα Ῥαγυα »Ῥοίεγαΐ, εἰ δὺπα υαγίεξαΐε
οοἴογεμμ, οεδαΐξ υἱἵυεγε δεαΐο, δὶ ποίϊοηα γον, ἈΟῊ οοδαί. αἶφως ἢῖς οἷν ἐπ.»
»εάιγὲ εἴα. απο αοἷδηι αϑρεοίμ οοἴογς αγοίἐγαδαύμν, οἰ οὐὲε αἴδέὲ ϑαξδρε

24"

812 δὅ. ΘΒΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

φιοᾶ απΐο ρ668 688εΐ ποΉ, υἱάεγεηέ, ἐϊ|6 ἐπ ἱπβηλίαίοηι ονίῆθηι ρεγεσγὶπαδαΐμΥ, μὲ
πμἶα ἐπι οαἰγοηιδἑαίε οοη δι ϑίογεί.

23. ΟἜΣ1. Χ 11 Ζεπιοογδιη ρμλϊοδορδμηι ἵπι πιοηι 8 λἰβίογίας σγάξοας
ϑογέρύμηι εδὲ, υἱγιρν Ῥγαδξίου αἴΐο8 ὑυσπεγαπάωη αμοίογ ξαΐεφμα απέίχια Ῥγαεάϊξιρι,
ἰωνῖδιιδ οομϊογίι ϑιια 8ροηΐε 86 Ῥγίυαβϑε, για ἐαἰδέϊηιαγεῖ οοσὶία !οηε8 σοηε η-
ἑα οπόδημε απὸηιὶ διὰ ἐπ οοπίοηιρίαἀϊλδ παΐμγας γαϊοηῖδυιδ υεσοίϊογοβ εἰ εαρασὲϊ-
ΟΥ̓͂Β 7ογε δὲ 6α8 υἱδεπαὲ ἱπϊοοεδνὶδ οἐ οομΐογμηι ἱηιρεαιηιοηξὶδ ᾿ἰδεγαδϑεῖ. τ ζασἔκενα
εἶμδ πιοάιηχιια ἔρϑιυηι, φιο οαεοϊίαΐοηι γαοὶΐε βοϊϊεγίϊα δυυδἐ δδίηια, οοπϑοιυὶϊέ Γ,αδο-
ψὴμδ ροεία ἵν Ἠμόθιο φιδηὶ ϑογρδιέ ΠΕΒΤΙΟΥ͂ΕΝ υεγϑῖδιιδ γσιίάθηι δαἴὶδ νᾶες αἀἔσιε

10 σγαρλῖοε Καοδδ ἀοϑογρδὶί, δε οαμδαηι υοἰνοιίαγίας οαεοϊία ἐδ ἤποὶξ αἴδαηι υεγεϊέ.

1

φιια ἦν δαρὶ γον φαηι ἔπι ἀσοδαΐ, πον ἱποοηποιπίξεγ. οδὲ δηΐοι Ῥεϑοπα, φιᾶδ
μος αριιὰ 1 αδονύίηι αἰοὶξ, ἀϊυϊδὶδ αυαγὶ εἰ ραγοὶ, διηηρίμηι ρ'γίθιμηι αδοῖὲ
αὐἀωϊεδοοίδδ Κεἰ ἀορίογαη δ. υεγϑιδ αδογίαηὶ δὶ δυδΐ [(Ἐ3 12 ΕἾ, ν. 358,
ΒΙΡΌΘΟΚΊ: .
Τοονιοογίδιι Αδαογὶΐο8 »᾽ νυ ϑέσμδ Ὀλεϊοβορλιιδ
εοἴρομνι οοπιδύϊ δέ οομίγα οαογίμηι ΗἩνψρενίοηίδ,
οομΐοβ οἤοάενε υἱὲ Ῥοδϑεί ϑρί ΟΥ̓ αἀξγεο.
ἑέα τασὶὲβ 8ο118 αοἱδηι οΠοαιέ μηδ,
δ ηιαϊδ ὅθε 6886 πὸ υἱάεγεῖ οἱυδδιι8.
85 600 μον δ δρϊοννάογθην ροοπῖας
τοῖο εἰμοϊἤοαγε οαἰζιη αεἰαΐὶδ δας,
"6 ἴῃ γὰ δοπα 6886 υἱάεαηι πογμαηι πίνιηι.
24. Τυσε. ΠῚ 1039 [ἀλΓΑῸΒ 1,8οι. [ηδῦ. ΠῚ 18, 6]:
ἀοηῖφιις Τοηιοογίξι, ροδίγμαμι πιαΐγα υεὐνιδίαϑ
αὐγνιονμυδξ ηιθηιονο8 ηιοΐμδ ἰαθι βοῦν ηιθηζὶδ,
δροηΐο δμα ἰοίο οαριιΐξ οδυΐιιδ ορίιϊεξ ἐρ8ε.

25.} ΓΜΈΒ. 6]. 8, 18 ἑχὼν δὲ ἐνόσει σῶμα Δημόχριτος, ἵνα ὑγιαίνηε τὰ

κρείττονα.

᾿ς 26, ΤΈΒΤ. δροΐορ. 46 Ὁ. ὀαοαφοαμο 8εηιοίίρϑιηι, φμοῖ τιμϊδογοδ δῖ3.6 ο0ἢ-
οὠριϑοούία αϑρίοογα ἨοΟΉ ροϑδεΐ οὗ ἀοϊεγεξ, ϑὲ πΟΉ 688εὲ ροξμδ, ἱποοημδηίίαηι
οοπἀαϊδϑονα ργοπέενων.

21. Ῥιστ. ἀθ ουχίοβ. 12 ν. 6210) ἐχεῖνο μὲν ψεῖδός ἐστι τὸ δΔημόχρετον
δὀχουσίως σβέσαι τὰς ὄψεις ἀπερεισάμενον εἰς ἔσοπτρον πυρωϑὲν χαὶ τὴν ἀπ᾿
αὐτοῦ ἀνάχλασιν δεξάμενον, ὅπως μὴ παρέχωσι ϑόρυβον τὴν διάνοιαν ἔξω
καλοῖσαι πολλάκις, αλλ᾽ ἐῶσιν ἔνδον οἰχουρεῖν καὶ διατρίβειν πρὸς τοῖς νοη-
τοῖς ὥσπερ παρόδιοι ϑυρίδες ἐμφραγεῖσαι.

28. ΑΝΟΝ. ΓΟνυῖν. 6. 51, 8347. [Δ] ΑΒκ]ορίδ68)] χανταῦϑά φησιν, ὡς
λόγος ἔχει, Δημόχριτον ἀσιτήσαντα τέσσερας ἡμέρας πρὸς τῶι ἀναιρεῖσϑαι
γίνεσϑαι χαὶ αὐτὸν παραχληϑέντα πρός τινων γυναιχῶν ἐπιμεῖναι ἡμέρας
τινὰς ἐν τῶι βίωι, ἵνα μὴ γένωνται ταύταις δυστυχῶς τὰ κατὰ κείνους τοὺς
χρόνους Θεσμοφόρια λελυμένα, φασὶν αὐτὸν ἀπαλλάττειν χελεῦσαι, χαϑίζειν
δὲ πρὸς τοὺς ἄρτους, καὶ τούτους χκαταπνεῖν ἀτμὸν τὸν γινόμενον. καὶ ὃ Δ.
ἀποσπασάμενγος τὸν ἀπὸ τοῦ ἱπνοῦ ἀτμὸν ῥώννυταί τε τὰς δυνάμεις καὶ ἐπι-
βιοῖ τὸ λοιπόν. ΟΑεταῦθ Ασᾷ. δουῦ. τηοσγῦ. ΠΠ 8317 δὲὲ ἐσίίμν ροϊοηία ἰπγιδα αἱ-
φνι6 ρῬαγὴδ ἀ88ι8 αοείο ᾿π{ιιϑιι8 υεἱ ηιαῖα οψάοτδα αἰ νευγία οὐ δὴδ οἰπΐα. δας
οπΐην ἀοζεοίι, οὐἰνοίαηι οοΥ̓ΡοΥ 8 γον ἐμαί γοϊπεπὲ, δἱομὲ ταΐο ρῬγοδαξ αἶχιμς
Τενιοογεδ αἀἰϊαΐας νιονίϊδ ἐπομερίιθη, ἤαπια υμσαΐμα. ὨὈΐοθο Ῥαγοάϊΐθ σοῃ ἐν
τῶι ἀναπνεῖν χαὶ ἐχπνεῖν εἶναι τὸ ζῆν καὶ τὸ ἀποϑνίισχειν [8. 8. 881, 20)

οι

10

1ὅ

40

Α. 852---Ὁ1. ΤΕΒΕῈΝ. 5852. 38. ΞΟΒΕΙΕΤΈΝ. 818

ΒΌδιητη 818 Ἃ6π) γ0} ἘΘΙΙΩΡΡΟΒ [8. Α 1, ὃ 48] δυβροζορθῆθῃ Βαοὶ Περὶ ϑανά-
τῶν [8. Ηεγαξκίεϊέοϑ Βουϊ. 1901 5. 86 Απη. 16].

29. ΑΤΗ. θρίξ. Π νυ. 468 δημόχριτον ὀὲ τὸν ᾿Αβδηρίτην λόγος ἔχει διὰ
γῆρας ἐξάξαι αὑτὸν διεγνωχότα τοῦ ζῆν καὶ ὑφαιροῦντα τῆς τροφῆς χαϑ᾽
ἑχάστην ἡμέραν, ἐπεὶ αἱ τῶν Θεσμοφορίων ἡμέραι ἐνέστησαν, ὀεηϑεισῶν τῶν
οἐχείων γυναιχῶν μὴ ἀποϑανεῖν κατὰ «τὴν πανήγυριν, ὅπως ἑορτάσωσι, πει-
σϑῆναι χελεύσαντα μέλιτος ἀγγεῖον αὑτῶι πλησίον παρατεϑῆναι καὶ διαζῆσαι
ἡμέρας ἱχανὰς τὸν ἀνόρα τῆι ἀπο τοῦ μέλιτος ἀναφορᾶι μόνηι χρώμενον χαὶ
μετὰ τὰς ὑμέρας βασταχϑέντος τοῦ μέλιτος ἀποθανεῖν. ἔχαιρε δὲ ὃ 4. ἀεὶ
κῶε μέλιτι, χαὶ πρὸς τὸν πυϑόμενον, πῶς ἂν ὑγιῶς τις διάγοι ἔφη, εἰ τὰ μὲν
ἐντὸς μέλιτι βρέχοι, τὰ δ᾽ ἐχτὸς ἐλαίωι. Μαϊδηῖο ἄογ Ῥαζοάϊΐο πδοὴ Α 161.

80. ΜΑπο. Απίοῃ. ΠῚ 8 δημόχριτον δὲ οἱ φϑεῖρες [πδιι]. ἀπέχτειναν.
ΨΥ ΘΟ δ υπρ τὶς ῬΒΟτΟΚγάοβ ν. Κβξγ.οε).

81, ακομ. ῬΑβιβ. 184 [οἃ. βίοση. Αγακ. ΑΚ. ΧΧ ". 1617] ἢ. 214 4. νοσή-
σας καὶ ληϑάργωι περιπεσὼν ὡς ἀνένηψεν “οὐδέν με, ἔφη, ἐξαπατήσει ἡ φιλο-
ξωία᾽ καὶ ἐξήγαγεν ἑαυτὸν τοῦ βίου.

ΞΟΗΜΕΙΒΤΕΝ. 93,4 23.

82. ϑυτρ. [818 ΗοΒγ ἢ. Καλλίμαχος [ΒΟΟΣ θαυ θγζθίομπὶ 8) Πίναξ τῶν 4η-
μοκχρίτου γλωσσῶν καὶ συνταγμάτων. ΜΤΈΡΗ. ΒΥΖ. (δι Ηρδυοδ.)] ". 640, ὅ
Μοΐπ. Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [βαβοιιη! 41. Ζ,.. ΠῚ 81] γράψας Περὶ τῆς Δημο-
κρίτου λέξεως βιβλίον ἕν χαὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων. ἦν δὲ Τρωιαδεύς.

833. ἢιοα. ΙΧ 4ὅ--49 ΤΈΤΕΑΙΟΟΘΙΕΝ - ΟΕΝΟΝΘ ΤῈΒ ΤῊἨΒΑΒΥΙ7ΟΒ. τὰ ὅὲ
βιβλία αὐτοῦ χαὶ Θρασύλος ἀναγέγραφε κατὰ τάξιν οὕτως ὡσπερεὶ καὶ τὰ
Πλάτωνος χατὰ τετραλογίαν.

Ἔστι δὲ Ηϑικὰ μὲν τάδε"

Ι. 1. Πυϑαγόρης 3. Περὶ τῆς τοῦ σοφοῦ διαϑέσεως 8. Περὶ τῶν ἐν Αιδου
[90 ϑυϊά. τριτογένεια: ἀΐδηι ΒΡΕῚ 4. Τριτογένεια (τοῦτο δέ ἐστιν, ὅτι
τρία γίνεται ἐξ αὐτῆς ἃ πάντα ἀνθρώπινα συνέχει).

ΠΗ, 1. Περὶ ἀνδραγαϑίας ἢ Περὶ ἀρετῆς 3. ᾿Αμαλϑείης χέρας 8. Περὶ
εὐϑυμίης 4, Ὑπομνημάτων ἠθικῶν [Βάομοτϑ}} [68}0}" ἡ γὰρ Εύεστω
οὐχ εὑρίσκεται. καὶ ταῦτα μὲν τὰ Ἠϑιχα.

Φυσικὰ δὲ ταδε"
ΠΙ. 1. Μέγας διάχοσμος (ὃν οἱ περὶ Θεόφραστον Λευκίππου φασὶν εἶναι)
2. Μιχρὸς διάχοσμος 8. Κοσμογραφίη 4. Περὶ τῶν πλανήτων.
. 1. Περὶ φύσεως πρῶτον 2. Περὶ ἀνϑρώπον φύσιος (7 Περὶ σαρχός) δεὺ-
τερον 8. Περὶ νοῦ 4. Περὶ αἰσϑησίων (ταῦτα τινες ὁμοῦ γράφοντες
Περὶ ψυχῆς ἐπιγραφουσι).

»-

46

Ὕ., 1. Περὶ χυμῶν 23. Περὶ χροῶν 8. Περὶ τῶν διαφερόντων ῥυσμῶν 41

4, Περὶ ἀμειψιρνσμιῶν.

ΥΙ. 1. Κρατυντήρια (ὅπερ ἐστὶν ἐπιχριτιχὰ [8ο ΒΡ, νρὶ. ϑαυϊᾶ. 5. ν. χρατυν-
τήρια : ἐπικρατικὰ Ἐ: ἐπικρατυντικὰ Βγνδίοι] τῶν προειρημένων)
2, “Περὶ εἰδώλων [εἰδώλου ΒΡ] ἢ ἢ Περὶ προνοίας 8. Περὶ λογικῶν [Ἐἰ: λοι-
μῶν ΒΡ] χανὼν [80 ΒΡΕῚ αβ.γ 4. ᾿ἀπορημάτων [ΒἄορμΘΙΖΔΙΙ 76 }}]
ταῦτα χαὶ περὶ Φύσεος.

874 δδὅ. ΘΕΜΟΚΥΥΤΟΗ͂

Τὰ δὲ ᾿Ασύντακχταά ἐστι τάδε"
1. Αἰτίαι οὐράνιαι 3. Αἰτίαι ἀέριοι 8. Αἰτίαι ἐπίπεδοι 4. Αἰτίαι περὲ
πυρὸς χαὶ τῶν ἐν πυρί ὅ. Αἰτίαι περὶ φωνῶν 6. Αἰτίαι περὶ σπερ-
μάτων καὶ φυτῶν χαὶ χαρπῶν 71. Αἰτίαι περὶ ξωϊων αβ8γ. 8. Αξτίαι
ὅ σύμμιχτοι Φ. Περὶ τῆς λίϑου ταῦτα καὶ τὰ ᾿Ασύνταχτα.

Μαϑηματικὰ δὲ τάδε"
ὙΠ. 1. Περὶ διαφορῆς γνώμης ἢ Περὶ ψαύσιος κύκλον καὶ σφαίρης 3. Περὶ
γεωμετρίης 8. Γεωμετριχῶν 4. ᾿Αριϑμοί.
ΨΙΠ. 1. Περὶ ἀλόγων γραμμῶν καὶ ναστῶν αβ 3. Ἐχπετασματα 8. Μέγας
1... ἐνιαυτὸς ἢ ᾿Αστρονομίη, παράπηγμα ὅ. ἄμειλλα κλεψύδραι ἴ8ο ἀϊο Ἠδ85.}. 48
ΙΧ. 1. Οὐρανογραφίη 3. Γεωγραφίη 8. Πολογραφίη 4. ᾿Αχτινογραφίη
τοσαῦτα χαὶ τὰ ἥαϑηματικα.
«ἸΠουσιχὰ δὲ τάδε.
Χ, 1. Περὶ ῥυθμῶν καὶ ἁρμονίηῆρς 3. Περὶ ποιήσιος 8. Περὶ καλλοσύνης
15 ἐπέων 4. Περὶ εὐφώνων χαὶ δυσφώνων γραμμάτων.
ΧΙ. 1. Περὶ Ὁμήρου ἢ Ὀρϑοεπείης καὶ γλωσσέων 3. Περὶ ἀοιδῆς 8. Περὶ
ῥημάτων 4. Ὀνομαστικῶν. τοσαῦτα καὶ τὰ Μουσικαά.
Τεχνικὰ δέ τάδε"
ΧΠ. 1. Πρόγνωσις 3. Περὶ διαίτης ἢ Διαιτητικόν 8. [ΠἹ Ἰητρικὴ γνώμη
40 4. Αἰτίαι περὶ ἀκαιριῶν χαὶ ἐπικαιριῶν.
ΧΙΠ, 1. Περὶ γεωργίης ἢ ῆ Γεωμετρικόν [βο ΒΡῈ] 23. Περὶ ζωγραφίης 8. Τα-
χτιχὸν χαὶ 4. Ὁπλομαχιχόν. τοσαῦτα καὶ τάδε.
τάττουσι δέ τινες [Ἐτρᾶπσον ἀ4ο8 Κα πιδοδοίβομοι Ῥίηβχ] χατ᾽ ἰδίαν 49
ἐχ τῶν Ὑπομημάτων καὶ ταῦτα.

25 1. Περὶ τῶν ἐν Βαβυλῶνι ἱερῶν γραμμάτων 2. Περὶ τῶν ἐν Μερόηι
8. ἰΩχεανοῦ περίπλους 4. Περὶ ἱστορίης δ. Χαλδαϊχὸς λόγος 6. Φρύ-
γιος λόγος 1. Περὶ πυρετοῦ χαὶ τῶν ἀπὸ νόσου ᾽ βησσόντων 8. Νομιχὰ
αἴτια 9. Χερνικὰ προβλήματα [80 Β: χέρνιβα ἢ [ προβλήματα ΕΡΙ.

τὰ δ᾽ ἄλλα, ὅσα τινὸς ἀναφέρουσιν εἰς αὐτόν, τὰ μὲν ἐκ τῶν αὐτοῦ

80 διεσχεύασται, τὰ δ᾽ ὁμολογουμένως ἐστὶν ἀλλότρια. ταῦτα καὶ περὶ
τῶν βιβλίων αὐτοῦ καὶ τοσαῦτα.
ΤἾΤΤΙ»

84, ΟΙο. ἀο ογαί. 1 11, 49 δὲ ογπαΐε ἰοομῖμιδ εδὲ, δῖοι: εἰ ζεγίων οἔ πϑδὶ
υἱάείμν »ῆν,δίσιιθ {116 Τ)0., πιαΐεγίοθ ἴα γέ ρλυδίοῖ ἀ6 φμα ἀϊαὶϊξ, ογμαΐμδ υδγὸ
8ὅ ἔρ86ε υογδογίηι ογαΐογί8 ρμαπᾶιιδ ἐ8ί. οταῖ. 20, 01 σιῤοχμα 68ὲ πηι, ᾳμοὰ δι
αἰρλμηι τιοηϑγαηι αἰίσμαην οαὐαξ, οἰδαηεδὶ αδεδὲ α υογϑι (παην ἰὰ σφμλάεηι ογα-
ἑϊοηῖβ 68ὲ υἱδξέιιη), τωηιονϑ υοσαΐνν", φιιὰ φὙαΘΟα ῥυθμὸς ἀἰοϊξεγ. ἐΐαφμς υἱᾶξο
υ͵ἱϑιιηι 6886 ποη πμἶ]Π 18 Ῥιαϊοηῖδ οἱ Τογιοογ δ Ἰοοιεύδονδηι οἷδὶ αὖϑὶξ α υεΥϑι, ἑαηνδη
φιοᾶ ἱποϊἑαύδιθ Κεγαΐμν δὲ οἱαγὶϑϑὶηιὶδ υογδογμηι ἱμην δι μέαΐων, ροΐδειδ ροδηια
40 »μέαπάμην γμαην σοημοογεν ροξίαγεηι. ἀ6 αϊνίη. Π θά, 1838 ναϊάε Πεναοϊδῖνδ
οὔϑομγδ, πίη Ὁ. ῬΊΟΝΥΒ. ἀθ σορ. νοῦ. 24 ἰτπὰ ταἰθσοα ΒΒ. 16 σϑρθα
ΒΟΓΨῸΡ φιλοσόφων δὲ κατ᾿ ἐμὴν δόξαν Δ. τε καὶ Πλάτων χαὶ ᾿Αριστοτέλης"
τούτων γὰρ ἑτέρους εὑρεῖν ἀμήχανον ἄμεινον χεράσαντας τοὺς λόγους. Ὑεὶ.
Τίαοι Κ., 8561, 11.

Α. 838. ΞΟΒΕΙΕἾΊΕΝ. 54. ΗΤΙΙ,. 5855ὅ--31. ΓΕΒ ΕΕ, 818

ΓΕΜπΕΕ. Ὑαὶ. ἀυγοῦττορ ΓϑυΚΙΡΡοΟΒΙ

ΒΊΜΡΙ, ἦθ 6Ά6]0 294, 88 ὀλίγα δὲ ἐκ τῶν ᾿Δριστοτέλους Περὶ Δημκοχρίτου
ἴ[6. Ζ. 26]. τοῦ. Υ 26 [Καιαὶ. ἀθὺ Ατίδι. βοῦγ. ἢ. 124 Β086] Προβλήματα ἐχ τῶν
Δημοκρίτου α β. Υ 49 [Καίδϊος; ἄος βοῦτ. ἄθβ ΤὨΘΟΡὨζαδὶ] Περὶ δΔημοκρί-
δ του ἃ. Ἐπαπᾶλ 48 Περὶ τῆς δΔημοχρίτου ἀστρολογίας. Υ 81 [Καΐδιορ; ἄδΣ
βοῦν. ἀο8 Ηουβκ]οἱάθθ ῬομΕκοα) Περὶ φύσεως καὶ περὶ εἰδώλων πρὸς δΔημό-
κριτον. Ἐπγηθπᾶβ 88 Πρὸς τὸν Δημόχριτον ἐξηγήσεις ἃἅ. ῬΗΠωῶν. Βο[0]. Ζθηοη.
ἅο ΠΡ. ἀϊο. ΗΠ Ἢ 2 ἔν. 20 [Ὁβοποῦ Ερίο. 91, 10) ὡς ἔν τε τοῖς Πρὸς Δημόχριτον
ἵσταται διὰ τέλους ὁ Ἐπίχουρος. Ὅτοα. Χ 24 [Καίλ!. ἀν βοῦγ. ἀ68 ΕΡΙ Καγϑοσα
10 Μο;δοΙΟΙ)] Πρὸς Δημόχριτον. αὶ. Κοϊοῦθα χὰ Β ἔτ. 1. 166. θ)᾽1τοα. ΥἹΙ 114
[Καῖαὶ. ἀθβ ΚΙθδηῖ 68) Πρὸς δΔημόχριτον. ὙΠ 118 [Καία!. ἀθ8 β'ριηδίγοβ) Περὲ
ἐλαχίστων, Πρὸς τὰς ἀτόμους χαὶ τὰ εἴδωλα.

86. ΑΒΙΒΊ. ἀ0 ρθη. οὐ οοστ. Α 2. 816 84 ὅλως δὲ παρὰ τὰ ἐπίι-

πολῆς περὲ οὐδενὸς οὐδεὲς ἐπέστησεν ἔξω 4ημοχρίτου. οὗτος δ᾽
15 ὄοιχε μὲν περὶ ἁπάντων φροντίσαι, ἤδη δὲ ἐν τῶι πῶς διαφέρει.

80. ΑΒΙΒΥ. ἀθ μασίξ. δηΐων, Α 1. θ42" 24 αἴτιον δὲ τοῦ μὴ ἐλϑεῖν
τοὺς προγενεστέρους ἐπὶ τὸν τρόττον τοῦτον [416 ὙΙΒΘΘΏΒΟΒΑΙΓΟΙ6
Μοίμοᾶο ἀθ8 Ασ.), ὅτε τὸ εἰ ἦν εἶναι καὶ τὸ δρέσασϑαι τὴν οὐσίαν
οὐκ ἦν, ἀλλ᾽ ἥψατο μὲν 4. πρῶτος, ὡς οὐκ ἀναγκαίον δὲ τῆι

20 φυσικῇε ϑεωρίαι ἀλλ᾽ ἐχφερόμενος ὕπ᾽ αὐτοῦ τοῦ πράγματος,
ἐπὶ Σωχράετους δὲ τοῦτο μὲν ηὐξήϑη, τὸ δὲ ζητεῖν τὰ περὶ φύ-
σεως ὄληξε. ταρίαρῃ. Μ 4. 1078)19 τῶν μὲν γὰρ φυσικῶν ἐπὶ μικρὸν
4. ἥψατο μόνον καὶ ὡρέσατό πως τὸ ϑερμὸν καὶ τὸ ψυχρόν.

87. βιμριιο. ἀθ οβδοίο τ. 294, 838 Ηοΐρ. ὀλέγα δὲ ἐχ τῶν “Αρι-

46 στοτέλους Περὶ 4ημοκρέτου [ἴτ. 808 Β060] παραγραφέντα δηλώσει
τὴν τῶν ἀνδρῶν ἐχείνων διάνοιαν.

“2. ἡγεῖταε τὴν τῶν ἀιδίων φύσιν εἶναι μιχρὰς οὐσίας πλῆ-
ϑὸς ἀπείρους" ταύταις δὲ τόπον ἄλλον ὑποτίϑησιν ἄπειρον τῶι
μεγέϑει᾽ προσαγορδύει δὲ τὸν μὲν τόπον τοῖσδε τοῖς ὀνόμασι τῶι

80 τὲ χενῶε καὶ τῶι οὐδενὶ καὶ τῶι ἀπείρωι, τῶν δὲ οὐσιῶν
ἐχάστην τῶι τὸ δενὶ καὶ τῶι ναστῶι καὶ τῶι ὄντι. νομίέξϑι
δὲ εἶναι οὕτω μικρὰς τὰς οὐσίας, ὥστε ἐχφυγεῖν τὰς ἡμετέρας
αἰσθήσεις. ὑπάρχειν δὲ αὐταῖς παντοίας μορφὰς καὶ σχήματα
παντοῖα καὶ κατὰ μέγεϑος διαφοράς. ἐκ τούτων οὖν ἤδη καϑά-

86 πὸρ ἐχ στοιχείων γεννᾶι καὶ συγχρίνει τοὺς ὀφϑαλμοφανεῖς καὶ
τοὺς αἰσϑητοὺς ὄγχους. στασιάζειν δὲ καὶ φέρεσϑαι ἐν τῶι κδνῶι
διά τὸ τὴν ἀνομοιότητα καὶ τὰς ἄλλας δἰρημένας διαφοράς, φε-
ρομένας δὲ ἐμπίπτειν καὶ περιπλέχεσϑαι πιδριτελοχὴν τοιαύτην,
ἣ συμψαύειν μὲν αὐτὰ καὶ πλησίον ἀλλήλων εἶναι ποιεῖ, φύσιν

40 μέντοι μίαν ἐξ ἐχδένων κατ᾽ ἀλήϑειαν οὐδ᾽ ἡντιναοῦν γεννᾶιν᾽ κχο-
μιδῆι γὰρ εὔηϑες εἶναι τὸ δύο ἢ τὰ πλείονα γενέσϑαι ἄν ποτε

876 85. ΘΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

ἕν. τοῦ δὲ συμμένειν τὰς οὐσίας μετ᾽ ἀλλήλων μέχρε τενὸς
αἰτιᾶται τὰς ἐπαλλαγὰς καὶ τὰς ἀντιλήψεις τῶν σωμάτων᾽ τὰ μὲν
γὰρ αὐτῶν εἶναι σχαληνά, τὰ δὲ ἀγχιστρώδη, τὰ δὲ κοῖλα, τὰ δὲ
χυρτά, τὰ δὲ ἄλλας ἀναρέίϑμους ἔχοντα διαφοράς" ἐπὶ τοσοῦτον
ὅ οὖν χρόνον σφῶν αὐτῶν ἀντέχεσϑαι νομίζει χαὶ συμμένειν, ἕως
ἰσχυροτέρα τις ἐχ τοῦ περιέχοντος ἀνάγχη παραγενομένη διασεέσηε
χαὶ χωρὶς αὐτὰς διασπείρηε᾽. λέγδι δὲ τὴν γένεσιν χαὶ τὴν ἔναν-
τίαν αὐτῆι διάχρισιν οὐ μόνον περὶ ζώιων, ἀλλὰ καὶ περὶ φυτῶν
καὶ περὶ κόσμων καὶ συλλήβδην περὶ τῶν αἰσϑητῶν σωμάτων
1᾽ ἁπάντων. εἰ τοίνυν ἡ μὲν γένεσις σύγχρισις τῶν ἀτόμων ἐστίν,
ἡ δὲ φϑορὰ διάχρισις, καὶ κατὰ Ζημόχριτον ἀλλοίωσις ἂν εἴῃ ἡ
γένεσιρ.
838. ΚΊΜΡΙ, ΡΒγβ. 28, 15 [δὰβ ΤἬΘΟΡὮγ. ΡὮγβ. ορ. ἔγ. 8, σἱἷθ ἢ. 839.
40, 2---4; Βἰπίον Τωϑυκ. Κ. 869, 18] παραπλησίως δὲ καὶ ὅ ἑταῖρος
15 αὐτοῦ 4΄. ὃ ᾿Αβδηρίτης ἀρχὰς ἔϑετο τὸ πλῆρες καὶ τὸ κενόν, ὧν
τὸ μὲν ὃν τὸ δὲ μὴ ὃν ἐχάλει᾽ ὡς (γὰρ) ὕλην τοῖς οὖσι τὰς ἀτό-
μους ὑποτιϑέντες τὰ λοιπὰ γεννῶσι ταῖς διαφοραῖς αὐτῶν. τρεῖς
δέ εἰσιν αὗται δυσμὸς τροπὴ διαϑιγή, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν σχῆμα
χαὶ ϑέσις καὶ τάξις. πεφυκχέναι γὰρ τὸ ὅμοιον ὑπὸ τοῦ ὁμοέου
20 χενεῖσϑαι καὶ φέρεσϑαι τὰ συγγενῆ πρὸς ἄλληλα καὶ τῶν σχημά-
τῶν ἔχαστον εἰς ἑτέραν ἐγχοσμούμενον σύγχρισιν ἄλλην ποιεῖν
διάϑεσιν᾽ ὥστε εὐλόγως ἀπείρων οὐσῶν τῶν ἀρχῶν πάντα τὰ
πάϑη καὶ τὰς οὐσίας ἀποδώσειν ἐπηγέλλοντο, ὑφ᾽ οὗ τέ τι γένε-
ται χαὶ πῶς" διὸ χαί φασι μόνοις τοῖς ἄπειρα ποιοῦσε τὰ στοι-
25 χεῖα πάντα συμβαΐένειν κατὰ λόγον. καὶ τῶν ἐν ταῖς ἀτόμοις σχη-
μάτων ἄπειρον τὸ πλῆϑός φασι διὰ τὸ μηδὲν μάλλον τοιοῦτον
ἢ τοιοῦτον εἶναι. ταύτην γὰρ αὐτοὶ τῆς ἀπειρίας αἰτίαν ἀπο-
διδόασι.
89. ῬΙΠΤΆΒΟΗ. βιοια, 7 [Ὁ. 681] 4. ὅ ᾿“βδηρίτης ὑπεστήσατο
8) τὸ πᾶν ἄπειρον διὰ τὸ μηδαμῶς ὑπό τινος αὐτὸ δεδημιουργῆσϑαι.
ἔτι δὲ καὶ ἀμετάβλητον αὐτὸ λέγδι καὶ χαϑόλου οἷον πᾶν ἐστιν
δητῶς ἐχτίϑεται᾽ μηδεμίαν ἀρχὴν ἔχειν τὰς αἰτίας τῶν νῦν γιγνο-
μένων, ἄνωθεν δ᾽ ὅλως ἐξ ἀπείρου χρόνου προκατέχεσϑαι τῆι
ἀνάγχηι πάνϑ᾽ ἁπλῶς τὰ γεγονότα καὶ ἐόντα καὶ ἐσόμενα,
88 ἡλίου δὲ καὶ σελήνης γένεσίν φησι. κατ᾿ ἰδίαν φέρεσϑαι ταῦτα
μηδέπω τὸ τιαράπταν ἔχοντα ϑερμὴν φύσιν, μηδὲ μὴν καϑόλου
λαμπροτάτην, τοὐναντίον δὲ ἐξωμοιωμένην τῆι περὶ τὴν γῆν φύ-
σει᾿ γεγονέναι γὰρ ἑχάτερον τούτων πρότερον ἔτι κατ᾽ ἰδίαν ὑὕπο-
βολήν τινα χόσμου, ὕστερον δὲ μεγεϑοποιουμένου τοῦ περὲ τὸν
40 ἥλιον χύχλου ἐναποληφϑῆναι ἐν αὐτῶι τὸ πῦρ.

Ὁ ἜΡΙΝ
υΝΙΝΕΚΘΙΤῪ
δὲ ρους

40. ΗΊἸΡΡΟΙΥΤ. τοῖα! 1 18 [Ὁ. 666] 4. δὲ “1ευχίτιστου γίνεται 1
γνώριμος. 2. Φαμασίππου ᾿Αβδηρίτης πολλοῖς συμβαλὼν γυμνο-
σοφισταῖς ἐν Ἰνδοῖς καὶ ἱερεῦσιν ἐν Αἰγύπτωι καὶ ἀστρολόγοις
καὶ ἐν Βαβυλῶνι μαγοις.

Α. 5851---44. 871

δ λέγεε δὲ ὁμοίως ““ευκίππωιν περὶ στοιχείων, πλήρους καὶ 32
κενοῦ, τὸ μὲν πλῆρες λέγων ὄν, τὸ δὲ κενὸν οὐχ ὄν᾽ ἔλεγε δὲ ὡς
ἀεὶ κινουμένων τῶν ὄντων ἐν τῶι κενῶι᾽ ἀπείρους δὲ εἶναι κόσμους
χαὶ μεγέϑει διαφέροντας. ἐν τισὶ δὲ μὴ εἶναι ἥλιον μηδὲ σδελή-
γην», ἐν τισὶ δὲ μείζω τῶν παρ᾽ ἡμῖν καὶ ἐν τισὶ πλδίωυις εἶναι 8

10 δὲ τῶν χόσμων ἄνισα τὰ διαστήματα καὶ τῆι μὲν πλείους τῆι δὲ

ἐλάττους καὶ τοὺς μὲν αὔξεσθαι τοὺς δὲ ἀχμάζειν, τοὺς δὲ φϑί-

γϑιν, καὶ τῆι μὲν γίνεσθαι, τῆι δ᾽ ἐκλείπεξιν. φϑείρεσϑαι δὲ. αὐτοὺς
ὑπ ἀλλήλων προσπίπτοντας. εἶναι δὲ ἐνίους κόσμους ἐρήμους

ζώιων καὶ φυτῶν καὶ παντὸς ὑγροῦ. τοῦ δὲ τταρ᾽ ἡμῖν κόσμου 4

πρότερον τὴν γῆν τῶν ἄστρων γενέσϑαι, εἶναι δὲ τὴν μὲν σελήνην

χάτω, ἔπειτα τὸν ἥλιον, εἶτα τοὺς ἀπλανεῖς ἀστέρας. τοὺς δὲ
σπελανήτας οὐδ᾽ αὐτοὺς ἔχειν ἴσον ὅψος. ἀχμάζειν δὲ κόσμον, ἕως
ἂν μηχέτι δύνηται ἔξωϑέν τι προσλαμβάνειν.

οὗτος ἐγέλα πάντα, ὡς γέλωτος ἀξίων πάντων τῶν ἐν ἀν-

2 ϑρώποις. ὶ : '

41. ΑΒιβυ, ρῇγβ. Γ 4. 208 88 4. δ᾽ οὐδὲν ἕτερον ἐξ ἑτέρου γίγνεσϑαι τῶν
πρώτων φησίν. ἀλλ᾽ ὅμως γε αὐτῶν [Ε᾿, πᾶπι]. τῶν ἀτόμων ϑ'πιρ)]. 462, 12] τὸ
χοινὸν σῶμα πάντων ἐστὶν ἀρχή, μεγέϑει χατὰ μόρια καὶ σχήματι διαφέρον.

42. ΑἘΙΒΥ. πιθίδρηγβ. Ζ 18. 10394 9 ἀδύνατον γὰρ εἷναί φησιν [ὈοΙΠΟΚΓ.]

2Ὁ ἐχ δύο ἕν ἢ ἐξ ἑνὸς δίο γενέσϑαι'" τὰ γὰρ μεγέϑη, τὰ ἄτομα, τὰς οὐσίας
ποιεῖ; ναὶ. ΑΚ. ἀθ φθη. οἵ οοστ. Α 8. 8185Ρ06 Παρμενίδης λέγει δύο τὸ ὃν χαὶ τὸ
μὴ ὃν εἶναι, φάσχων πὶρ καὶ γῆν.

48. Ῥιοχυβ. Ὀοὶ ΕπΒ. Ρ. Εἰ. ΧΙΥ͂ 28,2. 8 οἱ μὲν γὰρ ἀτόμους προσειπόντες
ἄφϑαρτά τινα χαὶ σμιχρότατα σώματα πλῆϑος ἀνάριϑμᾳ, καί τι χωρίον χενὸν

80 μέγεϑος ἀπεριόριστον προβαλόμενοι, ταύτας δή φασι τὰς ἀτόμους ὡς ἔτυχεν
ἐν τῶι χενῶι φερομένας αὐτομάτως τε συμπιπτοΐσας ἀλλήλαις διὰ ῥύμην
ἄταχτον χαὶ συμπλεχομένας διὰ τὸ πολυσχήμονας οἶσας ἀλλήλων ἐπιλαμβάνε-
σϑαι, χαὶ οὕτω τόν τε χόσμον καὶ τὰ ἐν αὐτῶι, μᾶλλον δὲ κόσμους ἀπείρους
ἀποτελεῖν. ταύτης δὲ τῆς δόξης Ἐπίχουρος γεγόνασι χαὶ 4." τοσοῦτον. δὲ

8ῦ διεφώνησαν ὅσον ὁ μὲν ἐλαχίστας πάσας χαὶ διὰ τοῦτο ἀνεπαισϑήτους, ὃ δὲ
καὶ μεγίστας εἶναί τινας ἀτόμους ὃ 4. ὑπέλαβεν. ἀτόμους δὲ εἶναί φασιν
ἀμφότεροι χαὶ λέγεσϑαι διὰ τὴν ἄλυτον στερρότητα. ναὶ. Ἑρισυξ. ΟΡ. 1 δὅ
ίρ. 15, 12 ὉΒ.] ἀλλὰ μὴν οὐδὰ δεῖ νομίζειν πᾶν μέγεϑος ἐν ταῖς ἀτόμοις ὑπαρ-
χειν, ἵνα μὴ τὰ φαινόμενα ἀντιμαρτυρῆι, παραλλαγὰς δὲ τινας μεγεϑῶν νομι-

40 στέον εἶναι.

44. Ἡμεν. ἱττίβ. 18 [Ὁ. 664] 4. ... ἀρχὰς τὸ ὃν χαὶ τὸ μὴ ὄν, καὶ τὸ
μὲν ὃν πλῆρες τὸ δὲ μὴ ὃν χενόν. τὸ δὲ πλῆρες ἐν τῶι χενῶι τροπῆι καὶ
ῥυθμῶι ποιεῖ τὰ πάντα..

1

ωι

10

1ὅ

2

818 ὅ5. ΠΕΜΟΚΕΙΤῸΟΒΙ͂

45. ΑἸΒΙΘΥ. ΡΏΥΒ. Α ὅ. 1884 22 4. τὸ στερεὸν [πλῆρες ϑταρῖὶ. 44, 16] χαὶ
χενόν, ὧν τὸ μὲν ὡς ὄν, τὸ δ᾽ ὡς οὐκ ὃν εἶναί φησιν᾽ ἔτι ϑέσει, σχήματι,
τάξει. ταῦτα δὲ γένη ἐναντίων ϑέσεως ἄνω κάτω, πρόσϑεν ὄπισϑεν, σχήματος
γωνία εὐϑὺ περιφερές.

46. Αππ. 18, 16 [Ὁ. 286] 4. τὰ ναστὰ καὶ χενά [δ]. ἀρχὰς εἶναῖ.
θάσεκν ΥΙΠ 981 τί δηλοῖ τὸ ἱναστοτέραν᾽ (Ὀαἱ Αγολ 6:08) οὐ πάνυ σαφῶς οἶδα
διὰ τὸ μηδὲ σύνηθες εἶναι τοῖς Ἕλλησιν ὄνομα χατὰ τοῦ τοιόντον κράγματος
λέγεσϑαι. ἄρτον μὲν γάρ τινα ναστὸν ἐχάλουν, οὐ μὴν ἄλλο γέ τε σῶμα πρὸς
αὐτῶν οὕτως ὠνομασμένον ἐπίσταμαι. αὐτὸς δὲ ὁ ᾿Αρχιγένης ... δοκεῖ μοι
τὸ ναστὸν ἀντὶ τοῦ πλήρους ὀνομάζειν.

ΑἹ. Απτ.1 8, 18 [Ὁ. 286, ἵπι Βαιϊοδὲ ἅνον ΕΡίΚαν, αἶβο πίομξ ἐιθορ γαβεξβοὶ]
Δ. μὲν γὰρ ἔλεγε δύο, μέγεθός τὲ χαὶ σχῆμα, ὃ δὲ Ἐπίχουρος τούτοις καὶ
τρίτον βάρος προσέϑηχεν. 13,6 (Ὁ. 811: ΘὈΘαΐΆ118 εἰπίοῦ ΕΡΙΚαΣ} 4. τὰ
πρῶτά φησι σώματα (ταῦτα δ᾽ ἦν τὰ ναστα) βάρος μὲν οὐκ ἔχειν, κινεῖσϑαι
(δὲ κατ᾽ ἀλληλοτυπίαν ἐν τῶι ἀπείρωι. δυνατὸν ( δ᾽) εἶναι χοσμιαίαν ὑπάρχειν
ἄτομον. ὍΟ΄ο. ἀθ ζδίο 20, 46 ἀεοοϊπαΐξ, ἑπχυῖέ, αἰοημιθ. ρυθμθ ομν 3 αἴΐαπι δέ
φιαπάαηι υἱηι πιοΐμδ ἡαδοδαπὲ α 1ενιοογζο ᾿ηερυϊδιοπὶδ γμαηι ρίασαηι ἐἶΠ|4 α»-
»εϊϊαί, α ἐξ Ἐξρίουγε ρσγαυϊίαἰὴδ εὐ ροπάενὶδ. [ν αἱ. Ὅβοπος Ερίοων. Ὁ. 818]. ΒΏΣΕΡῚ,
ΡῬδγβ. 42, 10 4. φύσει ἀχίνητα λέγων τὰ ἄτομα πληγῆι κινεϊαϑαί φησιν. ΔΕ.
1.28, 8 [Ὁ. 819; 88 ορίκατγ. Ὁπ61}10 να]. αἷο ὙΥ οἰὐοσεδ λας Ρ. 8320}2] 4. ἕν γένος
κινήσεως τὸ κατὰ παλμὸν ἀπεφαίνετο. ᾿

48. Απτ. 1 16,2 [Ὁ. 316] οἱ τὰς ἀτόμους, περὶ τὰ ἀμερῆ ἴστασϑαι καὶ
μὴ εἰς ἄπειρον εἶναι τὴν τομήν.

49. λιν. ἄθ οἰϑῃὶ. βθὸ. ΗΐΡρ. 1 32 [1 411] Καὶ ἱνόμωι γὰρ χροιΐ,
νόμωι πικρόν, νόμωι γλυκὺ, ἐτεῆι δ᾽ ἄτομον χαὶ πκενόν᾽ [ἴτ. 1325] ὁ
Δ. φησιν ἐκ τῆς συνόδου τῶν ἀτόμων γίνεσϑαι νομίζων ἁπάσας τὰς αἰσϑητὰς
ποιότητας ὡς πρὸς ἡμᾶς τοὺς αἰσθανομένους αὐτῶν, φύσει δὲ οὐδὲν εἶναι
λευχὸν ἢ μέλαν ἢ ξανϑὸν ἢ ἐρυϑρὸν ἢ πιχρὸν ἢ γλυχύ᾽ τὸ γὰρ δὴ “νόμωι
ταὐτὸ βούλεται τῶι οἷον “νομιστί᾽ καὶ πρὸς ἡμᾶς, οὐ κατὰ τὴν αὐτῶν τῶν
πραγμάτων φύσιν, ὅπερ [δ αὖ πάλιν " ἐτεῆ τ᾽ καλεῖ παρὰ τὸ "“ ἐτεόν᾽, ὅπερ
ἀληϑὲς δηλοῖ, ποιήσας τοὔνομα. χαὶ εἴη ἂν ὃ σύμπας αὐτοῦ νοῦς τοῦ λόγου
τοιόσδε" νομίζεται μὲν ἴτοι] παρα τοῖς ἀνθρώποις λευχόν τι εἶναι καὶ μέλαν
καὶ γλυχὺ καὶ πιχρόν, κατὰ δὲ τὴν ἀλήϑειαν δὲν καὶ μηδέν ἐστι τὰ πάντα
[νεὶ. ἔτ. 166]. χαὶ γὰρ αὖ καὶ τοῦτ᾽ εἴρηκεν αὐτός, ᾿ δέν᾽ μὲν τὰς ἀτόμους
ὀνομάζων, ᾿ μηδέν᾽ δὲ τὸ χενόν. αἱ μὲν οὖν ἄτομοι σύμπασαι σώματα οὖσαι
σμικρὰ χωρὶς ποιοτήτων εἰσί, τὸ δὲ κενὸν χώρα τις, ὃν ἧε φερόμενα ταυτὶ
τὰ σώματα ἄνω τε χαὶ κάτω σύμπαντα διὰ παντὸς τοῦ αἰῶνος ἢ περιπλέχεταί
πως ἀλλήλοις ἢ προσχρούει καὶ ἀποπάλλεται, καὶ διακρίνει δὲ καὶ συγχρίνει
πάλιν εἰς ἄλληλα κατὰ τὰς τοιαύτας ὁμιλίας χακ τούτου τά τε ἄλλα συγκρί-
ματα πάντα ποιεῖ καὶ τὰ ἡμέτερα σώματα καὶ τὰ παϑήματα αὐτῶν καὶ τὰς
αἰσϑήσεις. ἀπαϑῆ δ᾽ ὑποτίϑενται τὰ σώματα εἶναι τὰ πρῶτα (τινὲς μὲν
αὐτῶν ὑπὸ σχληρότητος ἄϑραυστα, καϑάπερ οἱ περὶ Ἐπίχουρον [Ἐρίοων.
Ῥ. 206, 29 ὕ5.}, ἔνιοε δὲ ὑπὸ σμικρότητος ἀδιαίρετα, χκαϑάπερ οἱ περὶ τὸν
Δεύκιππον»), ἀλλ᾽ οὐδ᾽ αλλοιοῦσϑαι κατά τι δυνάμενα ταύτας δὴ τὰς ἀλλοιώ-
σεις, ἃς ἅπαντες ἄνϑρωποι πεπιστεύχασιν εἶναι, διδαχϑέντες ὑπὸ τῶν αἰσϑή-
σεων, οἷον οὔτε ϑερμαίνεσϑαί τί φασιν ἐχείνων οὔτε ψύχεσϑαι, χατὰ δὲ τὸν
αὐτὸν τρόπον οὔὔϑ᾽ ὑγραίνεσϑαι οὔτε ξηραίνεσθαι, πολὺ δὲ δὴ μᾶλλον ἔτι

10

1ὅ

20

ϑ

Φ

Α. 4ὅ---ὅ1. ΓΕΗΒΕ. 8379

μήτε μελαένεσϑαι μήτε λευχαίνεσϑαι μήτ᾽ ἄλλην τινὰ ὅλως ἐπιδέχεσϑαι ποιό-
κτηξτα χαταὰα μηδεμίαν μεταβολήν.
δδ. Ὅτοασκπ. ν. Οἰβοδπαδ ἔσ. 80.881 60].8,38 [Βμωἷ]. Οὐγν. Ηοϊ. ΧΧῚ 428] ἂν γὰρ
τῶι Δδημοχρίτου τις χρήσηται λόγωι, μηδεμίαν μὲν ἐλευϑέραν φάσχων ταῖς
ἀτόμοις χείνησιν εἶναι διὰ τὴν πρὸς ἀλλήλας σύνχρουσιν αὐτῶν, ἔνερϑεν δὲ
φαίνεσθαι κατηνανχασμένως πάντα κεινεῖσθαι, φήσομεν πρὸς αὐτόν᾽ οὔχουν
οἶδας ὅστις ποτὰ εἶ, καὶ ἐλευϑέραν τινὰ ἐν ταῖς ἀτόμοις χείνησιν εἶναι, ἣν
Δημόκριτος μὲν οὐχ εὗρεν, Ἐπίχουρος δὸ εἰς φῶς ἤγαγεν, παρενχλιτικὴν
ὑπάρχουσαν ὡς ἐχ τῶν φαινομένων δείχνυσιν;
; ὅ1. Οτασ. ἀὁ παῦ. ἄθοσ. 1 26, 18 φιλὰ οδὲ ἐπ Ῥλμοίοιο Ερίσωνὶ πον α Τρονιο-
ογδέο ὃ παμὶ οἰδὶ γσιαοάσνα οὐνμημμίαοδέ, μί γμοὰ ραμο απίς 6 ἐποϊφηαίίομα αἴο-
“μον αἰαὶ, ἐαπιθν, Ῥίεναφμε αἰοῖϊξ οαάφνι, αἴονιο8, 6, ὡπαρίνεδ, ἡιβοδέαζοηι

52. ᾿μλξμα, θιοα. Χ 8 φησὶ δ᾽ Ἕρμιππος [ΕΗ Ἠ[. ΠΙ 46 ἔτ. 40] γραμματοδι-
δάσκαλον αὐτὸν [ἘΡΪΚατΣ] γεγενῆσϑαι, ἔπειτα μέντοι περιτυχόντα τοῖς Δημοχρί-
τον βιβλίοις ἐπὶ φιλοσοφίαν ἄιξαι.

ὅ8. Ρυστ. δᾶν. Οοἱοῖ. 8 Ρ. 1108 Ἐ, χαίτοι πολὺν χρόνον αὐτὸς δαυτὸν
ἀνηγόρευε δημοκχρίτειον ὃ Ἐπίχουρος, ὡς ἄλλοι τε λέγουσι καὶ Δεοντεύς, εἷς
τῶν ἐπ᾽ ἄχρον Ἑπιαούρου μαϑητῶν, πρὸς “Δυχόφρονα γράφων, τιμᾶσϑαί τέ
φησι τὸν Δημόχριτον ὑπ᾿ Ἐπικούρου διὰ τὸ πρότερον ἄψασϑαι τῖς ὀρϑῆς
γνώσεως, καὶ τὸ σύνολον τὴν πραγματείαν Δδημοκρίτειον προσαγορεύεσϑαι
διὰ τὸ περιπεσεῖν αὐτὸν πρότερον ταῖς ἀρχαῖς περὶ φύσεως. ὁ δὲ Μητρό-
δωρος ἄντιχρυς (ἐν τῶι) Περὶ φιλοσοφίας εἴρηκεν, ὡς εἰ μὴ χαϑηγήσατο 4...
οὐχ ἂν προῆλθεν Ἐπίκουρος ἐπὶ τὴν σοφίαν. Ἀιοα. ΣΧ 8 (ΕΡΙΚΌΡ παππὺθ) 4η-
μόχριτον Δηρὄόχριτον.

δδ. ὅτπαι. ΧΥΎΙ ὑ. 161] εἰ δὲ δεῖ Ποσειδωνίωι πιστεῦσαι καὶ τὸ περὶ τῶν
ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν
χρόνων γεγονότος. βκχτ. δᾶν. πιδίῃ. ΓΧ 868 4, δὲ χαὶ Ἐπίχουρος ἀτόμους,
εἰ μέ τε ἀρχαιοτέραν ταύτην ϑετέον τὴν δόξαν, χαὶ ὡς ἔλεγεν ὁ Στωικὸς
Ποσειδώνιος ἀπὸ ωχον τινὸς ἀνόρὸς Φοίνικος χαταγομένην. Ὁτοα. τ. 1
τὸ τῆς φιλοσοφίας ἔργον ἔνιοί φασιν ἀπὸ βαρβάρων ἄρξαι... Φοίνιχα τε
γενέσϑαι Μώῶχον [εἶχον ΒΡΕῚ χαὶ Θρᾶιχα Ζάμολξιν καὶ Δίβυν "Ἄτλαντα.
ἀἴοδο οι Βα οἰ βοιτ το, ἀἰθ νϑ]!οομς ἄστοι ΜΙ οὶ πηροη ἀοα Τυτίοσθ οὔ ο8
[5. 6. 638] νογϑιη ϊδαϑὶ ἰαί, ναὶ. δυβροσάθιῃ 108. δηίἊαα. 1101; Ατῆξν. ΠΙ. 1264;
Ὥλμαμρβο. 1 328 Βυ6110; ἴάμπσ, Υ. Ρ. 14.

δθ. ΟἸο. ἃθ ἤη. 16, 11 ἠΐ6 [ὨϑμοΚΥ.) αἐοηεο8 γμαϑ ἀρροϊϊαί͵ ἰὰ 68ὲ σογρογα
ἐπαϊυϊάμα ργορίεον' βοϊϊἀϊαΐεηι, οεηδοί ἴηι ἐ ηἰίο ἱπαπὶ, ὑπ φυϑ τὐλὴϊ πο. δι θεν η
60 πηι πε ποι, πδοὸ εἰν πες οαΐγονμμη οἰξ, ἰία ΥεΥΥὶ, τὐ ὁ00Ή.-
ογδίοήδμδ ἐπΐεν 86 οοὐασγεθοαηῖ, ἐς φο οἰ ἠβοϊαμέμν ἐα, φᾶς δὶηξ σμαθημα ὁογ-
παηΐων, οὐρα; δυμιμε πιοίμηι αἰοημογα τιμῖίο α ργἱποὶρίο, δε δὰ αοἴδρο
ἔδηιρογε ἱπίεϊϊοσὶ οοπυδηῖνε.

δῖ. Ῥυχτε. δαγ. Οοἱοί. Β Ρ. 1110 Κα τί γὰρ λέγει 4.; οὐσίας ἀπείρους τὸ
πλῆϑος ἀτόμους τε κἀδιαφόρους, ἔτει δ᾽ ἀποίους καὶ ἀπαϑεῖς ἐν τῶι χενῶιε
φέρεσϑαι διεσπαρμένας" ὅταν δὲ πελάσωσιν ἀλλήλαις ἢ συμπέσωσιν ἢ περι-
πλακώσι, φαίνεσϑαι τῶν ἀϑροιξομένων τὸ μὰν ὕὑόωρ τὸ δὲ πῦρ τὸ δὲ φυτὸν
τὸ δ᾽ ἄνθρωπον" εἶναι δὲ πάντα τὰς ἀτ ὅμους (ἢ) ἐδέ ας ὑπ᾽ αὐτοῦ καλου-
μένας, ἕτερον δὲ μηδέν" ἐκ μὲν γὰρ τοῦ μὴ ὄντος οὐκ εἶναι γένεσιν, ἐκ δὲ

10

1ὅ

4

880 ὅδ. ΘΕΜΟΚΕΙΤῸΟΒ

τῶν ὄντων μηδὲν ἂν γενέσϑαι τῶι μήτε πάσχειν μήτε μεταβάλλειν τὰς ἀτό-
μους ὑπὸ στερρότητος" ὅϑεν οὔτε χρόαν ἐξ ἀχρώστων οὔτε φύσιν ἢ ψυχὲν
ἐξ ἀποίων χαὶ (ἀπαϑῶν) ὑπάρχειν. ΑΒιδτ. Μοίδρα. Α 1. 1069022 χαὶ ὡς 4.
φησιν, ἦν ὁμοῦ πάντα δυνάμει, ἐνεργείαι δ᾽ οὔ.

ὅ8. ΑΒΙΒΤ. ΡὮγπ. Θ 9. 266») 24 διὰ δὲ τὸ χενὸν χινεῖσϑαί φασιν" χαὶ γὰρ
οὗτοι τὴν κατὰ τόπον κίνησιν χινεῖσϑαι τὴν φύσιν λέγουσιν. ϑιμντ, «. ἃ. 81.
1818, 838 τουτέστι τὰ φυσιχὰ χαὶ πρῶτα καὶ ἄτομα σώματα" ταῦτα γὰρ ἐχεῖνοι
φύσιν ἐχάλουν χαὶ ἔλεγον κατὰ τὴν ἐν αὐτοῖς βαρύτητα κινούμενα ταῦτα διὰ
τοῦ χενοῦ εἴχοντος χαὶ μὴ ἀντιτυποῦντος χατὰ τόπον κινεῖσθαι" περιπα-
λάσσεσϑαι γὰρ ἔλεγον αὐτά. χαὶ οὐ μόνον πρώτην ἀλλὰ καὶ μόνην ταύτην
οὗτοι κίνησιν τοῖς στοιχείοις ἀποδιδόασι, τὰς δὲ ἄλλας τοῖς ἐκ τῶν στοιχεέωτ᾽
αὐξάνεσθαι γὰρ καὶ φϑίνειν καὶ αλλοιοῦσϑαι καὶ γίνεσθαι χαὶ φϑείρεσϑαι
προσχρινομένων χαὶ ἀποχρινομένων τῶν πρώτων σωμάτων φασίν.

ὅ9. ϑεχτ. ΥΠ1 θ οἱ δὲ περὶ τὸν Πλάτωνα χαὶ δημόχριτον μόνα τὰ νοητὰ
ὑπενόησαν ἀληϑῆ εἶναι, ἀλλ᾽ ὁ μὲν 4. διὰ τὸ μηδὲν ὑποκχεῖσϑαι φύσει αἰσϑη-
τόν, τῶν τὰ πάντα συγχρινουσῶν ἀτόμων πάσης αἰσϑητῆς ποιότητος ἔρημον
ἐχουσῶν φύσιν, ὃ δὲ Πλάτων διὰ τὸ γίγνεσϑαι μὲν ἀεὶ τα αἰσϑητά, μηδέποτε
δὲ εἶναι χετλ.

60. ΑἘιθν. 40 686]0 Δ 2. 8094 1 τοῖς δὲ στερεὰ [πᾶτη]. τὰ πρῶτα λέγουσιν
τη αθροηβδίς σὰ Ρ]δίοη] μάλλον ἐνδέχεται λέγειν τὸ μεῖζον εἶναι βαρύτερον
αὐτῶν. τῶν δὲ συνϑέτων, ἐπειόῦπερ οὐ φαίνεται τοῦτον ἔχειν ἕχαστον τὸν
τρόπον, ἀλλὰ πολλὰ βαρύτερα δρῶμεν ἐλάττω τὸν ὄγχον ὄντα χαϑαπερ ἐρίου
χαλκόν, ἕτερον τὸ αἴτιον οἴονταί τε καὶ λέγουσιν ἔνιοι" τὸ γὰρ χενὸν ἐμστερι-
λαμβανόμενον κουφίζειν τὰ σώματά φασι χαὶ ποιεῖν ἔστιν ὅτε τὰ μεΐζω
χουφότερα᾽ πλοῖον γὰρ ἔχειν χενὸν... λέγουσι μὲν οὖν τοῦτον τὸν τρόπον,
ἀνάγχη δὲ προσϑεῖναι τοῖς οὕτω διορίζουσιν μὴ μόνον τὸ κενὸν ἔχειν πλεῖον,
ἂν ἦι χουφότερον, ἀλλὰ χαὶ τὸ στερεὸν ἔλαττον" εἰ γὰρ ὑπερέξει τῆς τοιαύτης
ἀναλογίας οὐχ ἔσται χουφότερον. διὰ γὰρ τοῦτο χαὶ τὸ πῦρ εἶναί φασι χου-
φύτατον, ὅτι πλεῖστον ἔχει κενόν. συμβήσεται οὖν μιχροῦ πυρὸς πολὺν χρυσὸν
πλεῖον ἔχοντα τὸ χενὸν εἶναι κουφότερον, εἰ μὴ χαὶ στερεὸν ἕξει πολλαπλάσιον
ἄθ φοῃ. οἱ ἰπίοσ. Α 8. 82649 χαίτοι βαρύτερόν γε κατὰ τὴν ὑπεροχήν φησιν
εἶναι 4. ἕχαστον τῶν ἀδιαιρέτων. ἄθ οδοῖο Δ 2. 809") 84 ἐναντίας δὲ [πᾶπι].
τῆς ὕλης οὔσης] χαϑάπερ οἱ τὸ χενὸν χαὶ πλῆρες, οὐκ ἔσται τὰ μεταξὺ τῶν
ἁπλῶς βαρέων χαὶ χούφων διὰ τίν᾽ αἰτίαν βαρύτερα χαὶ χουφότερα ἀλλήλων
χαὶ τῶν ἁπλῶν ἐστιν. τὸ δὲ μεγέϑει χαὶ μικρότητι διορίζειν πεπλασμένωι
μὲν ἔοικε μᾶλλον τῶν πρότερον ... καὶ μήϑ᾽ ἁπλῶς εἶναι μηϑὲν χοῦφον μη-
τε φερόμενον ἄνω ἀλλ᾽ ἢ ὑστερίζον ἢ ἐχϑλιβόμενον καὶ πολλὰ μιχρα ὀλίγων
μεγάλων βαρύτερα εἶναι.

61. βῃμρι, ἀθ Ἵδϑῖο 569, ὅ οἱ γὰρ περὶ Δημόχριτον καὶ ὕστερον Ἐπί-
κουρὸος τας ἀτόμους πάσας ὁμοφνυεῖς οὔσας βάρος ἔχειν φασί, τῶι δὲ εἶναί
τινα βαρύτερα ἐξωθούμενα τὰ χουφότερα ὑπ᾽ αὐτῶν ὑφιζανόντων ἐπὶ τὸ
ἄνω φέρεται, καὶ οὕτω λέγουσιν οὗτοι δοχεῖν τὰ μὲν κοῦφα εἶναι τὰ δὲ βαρέα.
112, 21 οἱ περὶ Δημόχριτον οἴονται, πάντα μὲν ἔχειν βάρος, τῶι δὲ ἔλαττον
ἔχειν βάρος τὸ πῖρ ἐχϑλιβόμενον ὑπὸ τῶν προλαμβανόντων ἄνω φέρεσϑαι
καὶ διὰ τοῦτο χοῦφον δοχεῖν. τούτοις δὲ τὸ βαρὺ μόνον εἶναι δοχεῖ καὶ αεὶ
φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον τοῦτο. αοροι Θοπιοκυϊ Ερισσε. θρ. 1 61 [(ρ. 18, 15
ἴ]5.] ἰσοταχεῖς ἀναγχαῖον τὰς ἀτόμους εἶναι, ὅταν διὰ τοῦ χενοῦ εἰσφέρωνται
μηϑενὸς ἀντιχόπτοντος" οὔτε γὰρ τὰ {μεγάλα καὶ) βαρέα ϑᾶττον οἰσϑήσεται

Α. 51---69. ΓΕΒΈΝΒ,. 381

τῶν μιχρῶν χαὶ χούφων, ὅταν γε δὴ μηδὲν ἀπαντᾶι αὑτοῖς, οὔτε τὰ μικρὰ
ζ β'φαόύτερον) τῶν μεγάλων πάντα πόρον σύμμετρον ἔχοντα, ὅταν μηϑὲν μηδὲ
ἐχείνοις ἀντιχόπτηι. Υρὶ. Τσσκ. Π 2168.

θ2. ΑΒΙΒΥ. ἀθ ὁ80|0 ἃ 6. 818221 περὶ δὴ τούτων ἁπάντων [ϑομ Υ θῃ

5. νοῦ ΜοἰΔ]ΠρΙ διίοδοῃ ἃ. ας]. δι ἀοτη 48801)] τὸ μὲν νομίζειν αἴτιον εἶναι ὥσπερ
4. οὐκ ὀρϑῶς ἔχει. ἐχεῖνος γάρ φησι τὰ ἄνω φερόμενα ϑερμὰ ἐκ τοῦ ὕδατος
ἀναχωχεῖειν τὰ πλατέα τῶν ἐχόντων βάρος, τὰ δὲ στενὰ διαπίπτειν" ὀλίγα
γὰρ εἶναε τα ἀντιχρούοντα αὐτοῖς. ἔδει δ᾽ ἐν τῶι ἀέρι ἔτι μᾶλλον τοῦτο
ποιεῖν, ὥσπερ ἐνίσταται χἀχεῖνος αὐτός. ἀλλ᾽ ἐνστὰς λύει μαλακῶς" φησὶ

10 γὰρ οὐχ εἰς ἕν δρμᾶν τὸν σοῦν, λέγων 'σοῦν᾽ τὴν κίνησιν τῶν ἄνω φερο-
μένων σωμάτων».

68. --- ἀ6 ροῃ. οἱ ἱπί. Α 1. 828010 4. δὲ παρὰ τοὺς ἄλλους ἰδίως ἔλεξε
μόνος" φησὶ γὰρ τὸ αὐτὸ καὶ ὅμοιον εἶναι τό τε ποιοῦν καὶ πάσχον. οὐ γὰρ
ἐγχωρεῖν τὰ ἕτερα καὶ διαφέροντα πάσχειν ὑπ᾽ ἀλλήλων, ἀλλὰ χἂν ἕτερα

16 ὄντα ποιῆι τι εἰς ἄλληλα οὐχ ἧκε ἕτερα ἀλλ᾽ ἧι ταὐτόν τι ὑπάρχει, ταύτηι
τοῦτο συμβαίνειν αὐτοῖς.

64. Ατεχ. ἀὁ πιϊχί. 2 [Π 214,18 Βπιπ8.} 4. μὲν οὖν ἡγούμενος τὴν λεγο-
μένην χρᾶσιν γίνεσθαι χατὰ παράϑεσιν σωμάτων διαιρουμένων τῶν χιρνα-
μένων εἰς μικρὰ καὶ τῆι παρ᾽ ἄλληλα ϑέσει τὴν μίξιν ποιουμένων, οὐδὲ τὴν

20 ἀρχήν φησιν εἶναι πρὸς ἀλήϑειαν τινα χεχραμένα, ἀλλ᾽ εἶναι τὴν δοχοῦσαν
κρᾶσιν παράϑεσιν σωμάτων ἀλλήλοις κατὰ μιχρὰ σωζόντων αὐτῶν ἑχάστου
τὴν οἰχείαν φύσιν, ἣν εἶχον χαὶ πρὸ τῆς μίξεως" δοχεῖν δ᾽ αὐτὰ κεκρᾶσϑαι
τῶε τὴν αἴσϑησιν διὰ μιχρότητα τῶν παραχειμένων μηδενὸς αὐτῶν αἰσϑάνε-
σϑαε δύνασϑαι μόνου. Ὑρὶ. οὔδι 8. 811,16.

45 δὅ. ΑΒιθ71. ρῃγβ. Θ1. 252582 ὅλως δὲ τὸ νομίζειν ἀρχὴν εἶναι ταύτην
ἱκανήν, ὅτι ἀεὶ ἔστιν οὕτως ἢ γίγνεται, οὐκ ὀρϑῶς ἔχει ὑπολαβεῖν, ἐφ᾽ ὃ 4.
ἀνάγει τὰς περὶ φύσεως αἰτίας ὡς οὕτω καὶ τὸ [τὰ ϑίπιρ!. 1186,20] πρότερον
ἐγίνετο" τοῦ δὲ ἀεὶ οὐχ ἀξιοῖ ἀρχὴν ζητεῖν.

66. Οἴο. ἀθ ἴαίο 11, 39 οηιία ἑΐα ζαΐο βονῖ, υἱὸ ἰᾷ ζαΐμην υἱηι πιδοοδοὶἐαξὲδ

80 αἀγεγγεῖ: ἐπ φμα 8επίοπέϊα Π)., Ἡοναοϊδέμδο, Ἐπιροάοοῖοδ, Αγ βίοίοῖοβ [Απασαφογαδ
Καγβῦθῃ] γιέ. Απιϑτ. ἄθ ὅθῃ. δΔηϊπηϑὶ. Εἰ 8. 1892 Δ. δὲ τὸ οὗ ἕνεχα ἀφεὶς λέ-
γειν, πάντα ἀνάγει εἰς ἀνάγχην οἷς χρῆται ἡ φύσις. Ακτ. 126 (περὶ οὐσίας
ἀνάγχης) 8 2 [Ὁ. 321] Δ. τὴν ἀντιτυπίαν καὶ φορὰν καὶ πληγὴν τῆς ὕλης. Υ εὶ.
ἈΆΑ 88 υπὰ ΞΚ. 114 ἡ. 32.

85 61. ϑγρι, ρῆγβ. 521, 24 ἀλλὰ χαὶ 4. ἐν οἷς φησι “ὀῖνον ἀπὸ τοῦ παν-
τὸς ἀποχριϑῆναι παντοίων εἰδέω ν᾽ [ἴτ. 1617] (πῶς δὲ χαὶ ὑπὸ τίνος
αἰτίας μὴ λέγει), ἔοιχεν ἀπὸ ταὐτομάτου καὶ τύχης γεννᾶν αὐτόν.

θ8. ΑΒι50. . ῬΕΒ. Β 4. 195) 86 ἔνιοι γὰρ καὶ εἰ ἔστιν ἢ ῆ μὴ [ἀϊ9 τύχη] ἀπο-
ροῦσιν" οὐδὲν γὰρ δὴ γίνεσϑαι ἀπὸ τύχης φασίν, ἀλλὰ πάντων εἶναί τι αἴτιον

40 ὡρισμένον ὅσα λέγομεν ἀπὸ αὐτομάτου γίγνεσθαι. ἢ τύχης. νεῖ. ζι 196} 14
ϑγρι, Ρ. 330, 14 τὸ δὲ “χαϑάπερ ὃ παλαιὸς λόγος ὁ ἀναιρῶν τὴν τύχην᾽ πρὸς
Δημόκριτον ἔοιχεν εἰρῆσϑαι" ἐχεῖνος γὰρ χἂν ἐν τῆε χκοσμοποιίαι ἐδόχει τῆι
τύχηι χεχρῆσϑαι, αλλ᾽ ἐν τοῖς μεριχωτέροις οὐδενός φησιν εἶναι τὴν τύχην
αἰτίαν ἀναφέρων εἰς ἄλλας αἰτίας, οἷον τοῦ ϑησαυρὸν εὑρεῖν τὸ σχάπτειν Υ̓

40 τὴν φυτείαν τῆς ἐλαίας, τοῦ δὲ χαταγῆναι τοῦ φαλακροῦ τὸ χρανίον τὸν ἀετὸν
ῥίψαντα τὴν χελώνην, ὅπως τὸ χελώνιον ῥαγῆι. οὕτως γὰρ ὁ Εὔδημος
ἱστορεῖ [ἴν. 22].

89. --- --- Β 4. 1906ι24 εἰσὶ δέ τινες οἱ χαὶ τοὐρανοῦ τοῦδε καὶ τῶν

10

4

382 ὅὃυ. ΠΕΝΟΚΕΙΤῸΒ

πόσμων πάντων αἰτιῶνται τὸ αὐτόματον" ἀπὸ ταϊτομάτοι γὰρ᾽ γέγνεσθϑε.
τὴν δίνην καὶ τὴν χίνησιν τὴν διακρίνασαν παὶ χαταστήσασαν εἰς ταύτην τὴν
τάξιν τὸ πᾶν.. - λέγοντες γὰρ τὰ μὲν ζῶια καὶ τὰ φυτὰ ἀπὸ τύχης μήτε εἶναι
μήτε γίγνεσθαι, ἀλλ᾽ ἤτοι φίσιν ἢ νοῖν ἢ τι τοιοῦτον ἕτερον εἶναι κὸ αἴτιον
(οὐ γὰρ ὅ τι ἔτυχεν ἐχ τοῦ σπέρματος ἑχάστου γίγνεται, ἀλλ᾽ ἐκ μὲν τοῦ τοι-
ουδὶ ἐλαία, ἐκ δὲ τοιονδὶ ἀνϑρωπος), τὸν δ᾽ οὐρανὸν χαὶ τὰ ϑειότατα τῶν
φανερῶν ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου γενέσθαι, τοιαΐτην δ᾽ αἰτίαν μηδεμίαν εἶναι
οἵαν τῶν ζώιων χαὶ τῶν φυτῶν. Βοεῖοιι βέπιρὶ. μᾶγε. 331, 16 αὐ Πασποῖτ.

10. Απιοτ. Ρέγβ. Β 4. 1965 5 εἰσὶ δέ τισες οἷς δοχεῖ εἶναι μὲν αἰκία ἢ τέχη,
ἄδηλος δὲ ἀνθρωπίνη διανοίαι ὡς ϑεῖόν τι οὖσα καὶ δαιμονεώτερον. Απτ. 1 29,1
(Ὁ. 326 π.] ᾿Αναξαγόρας δὲ χαὶ Δ. καὶ οἱ Στωιχοὶ ἄδηλον αἰτίαν ἀνϑρωπίτωι
λογισμῶι [πᾶπι]. τὴν τύχην εἶναι). ἸρΑοΥλην. ἴπεὶ Ὠΐν. 1 2 αὖ ἐπα φιαεείϊοιε
»Τπορίιν. διέγε, μας υἱἀείμνγ Ῥγίνεα εδϑεὲ παίωγα, εἰπε ρνουϊδενπέδα γσιαε
γεῦμα οἰαπέδωδ οὐὐδμίαί απ ζογίμιξδε. υεῖ [αεία δἰπὲ οφιπῖα᾽ υεῖ φεγαιιΐμν. σιρλδε
ϑεμζεμδιαε αμοίον ἐδ Ὦ., οοπβτιιαΐον Ἐρίσωγμε.

11. ΑἙΣΘΤΟΤ. ρμῆγβ. Θ1. 251}16 4. γε δείχνυσιν ὡς ἀδύνατον ἅπαντα
γεγονέναι᾽ τὸν γὰρ χρόνον ἀγένητον εἶναι. ϑεμρτ, ῥῆγα. 1153, 22 ὁ μέντοι 4.
οὕτως αἴδιον ἐπέπειστο εἶναι τὸν χρόνον, ὅτε βουλόμενος δεῖξαι μὴ πάντα
γενητὰ ὡς ἐναργεῖ τῶι τὸν χρόνον μὴ γεγονέναι προσεχρήσατο.

12. βεχτ. Χ 181 δοχεῖ δὲ καὶ εἰς τοὺς περὶ Ἐπίχουρον [ἴτ. 194 Ὁκ.) χαὶ
δημόχριτον φυσιχοὶς τοιαύτη τις ἀναφέρεσϑαι τοῦ χρόνου νόησις ᾿ χρόνος
ἐσεὲν ἡμεροειδὲς χαὶ νυχτοειδὲς φαντασμα΄.

13. ΤΉΞΟΡΗΙΣ. ἃ, ἱζη. δ2 ἀπορεῖται ὅδ τοῦτο, διὰ τί τὸ τῆς φλογὸς σχῆμα
πυραμοειδές ἐστι; χαί φησι 4. μὲν περιψυχομένων αὐτῶν [αὐτῆς Μῆητοὶ) τῶν
ἄχρων εἰς μιχρὸν συνάγεσϑαι χαὶ τέλος ἀποξύνεσϑαι.

4. Δετ. [1,10 [ἢ. 8502] 4. νοῦν τὸν ϑεὸν ἐν πυρι σφαιροειδεῖ. Οἱο.
ἀκα ἄθου. μδὲ. 112,29 15. φμὲ ἐμπὶ ὑἐρεασδεδ ἐογιμωα οἱγομοοέξμιδ ὑπ ἀδονμον Ἰ...-
ΜΘΩΤῸ γεΐεγί, ἔιηι παι παΐωσανε σμάο ὡμασίπαι Γωνάαξ αὐ τοδίαξ, ἔα δοϊεπέϊανν
ἡμέεϊορενδίαναημα ποδίγανε, ΟΝ ἕπ ἸθΘΣμῸ ΕΥΤΟΥῈ Ὀεγθαξμν ἢ οὐπε ἰάειοο οπε-
ΝΟ, φμδα δλὶὶ 8ΕΗΙΡΩΥ δμ0 δίαξιε πεαπεαὶ, περαΐ ἴδο ΒἾ ἐδ8ὲ φιδοσμανε δεπορόξεν-
ἼΝε, ἈΟΝΉΣ ἀδνα Ομ. ἰΐα (οἶδέ, μὐ πεΐανε ορνονει εἰμι γεϊξημανς 7αοἱαξ3
43, 120 νεϊλὶ σμίάεηι εἰίαηι 1)., υἱγ πιαρμδ πὶ Ῥυὸμεδβ ομδμδ ζὈπδδιεο Εὔρίουσιε
λογίμϊοϑ δι ἱηγίσαυ, πμίαγε υἱἀείμν ἐπ παΐωγα ἀεογωνι. ἔμηι ἐπόνε ἐεπδεῖ πκα-
σύμ ἀἰυϊνδίαίε ργαε(ιαδ ἔπεῖϑε ἡ μπὶϑεγοιξαξε τογωνα ἔμ μυιοὶρία ποενιδίδ, γμας
δέ ἴῃ οοάενε μρίῦεγδο, ἀδοα ἐδδὲ αἰοϊξ, ἔμηι απὶπιαπέίεδ ὑπασίεδ, σας ὑεῖ »γο-
ἄξεββε ποδὶδ δοϊξαηξ υεῖ ποσοῖς, ων, ἱποεπδὶδ σμαδάαμι ὑμαρσὶπεδ ἰαπίαλφωμε, μὲ ὡμὸ-
σεγμηὶ τινων οοπρίεοίαπίμν εαίγ δεομδ: μας φυδάδηι οἴμδα. δινὲ ραΐνια
Τενβοογἶὲ χμαηι ]ενειοογζο ἀϊρπίοτα. γε. ἔτ. 166.

1ὅ. Ἴρεας ΙΧ 24 εἰσὶ δὲ οἱ ἀπὸ τῶν γιγνομένων κατὰ τὸν κόσμον παρα-
δόξων ὑπονοήσαντες εἰς ἔννοιαν ἡμᾶς ἐληλυϑέναι ϑεῶν, ἀφ᾽ ἧς φαίνεται εἶναι
δόξης καὶ ὁ Δ." δρῶντες γάρ, φησί, τὰ ἐν τοῖς μετεώροις παϑήματα οἱ παλαιοὲ
τῶν ἀγνϑρώπων χαϑάπερ βροντὰς καὶ ἀστραπὰς χεραυνούς τε χαὶ ἄσιρων
συνόδους [Κοπιοΐοῃ) ἡλίου τε χαὶ σελήνης ἐχλείψεις ἐδειματοῦντο ϑεοὺς οἰόμενοι
τούτων αἰτίους εἶναι. [δ᾽ 88 Ῥοβοίἀοηίοβ Περὲ ϑεῶν ποδλοσιθῆθ Βοιοδι
αἰοῦι, νὶρ ἄογ 561] ζοὶσὶ ((τοῖΣ φησί), πίοδϊ ἀΐθ οἰζοῦθῃ ἤοτῖο ἀθδ8 Ὁ.]

10. Ῥιχκ. Ν. Ηἰβε. Π| 14 ἐπηνωηιεγοβ φιλάφηι ογδεγο [Ἰπιᾶχη]. 4608]. . . ἀμ, μὲ
Ῥομιοογο ρίασμῖ, ἄμο8 οηιῖπο, Ῥοεμαρε οἱ Βεμποϊῶμνο.

Α. 69---82. ΓΕΗΒΕ. 388

11. Ῥιχσε. ἀπδοθῖ, οουν. ΠῚ 10 (διὰ τί τοῖς φϑινοπωρινοῖς ἐνυπνίοις
ἥκπεστα πιστεύομεν) ὃ 2 Ὁ. 134 Ε. 1364 ὁ δὲ Φαβωρῖνος ... λόγον τινὰ τοῦ
Δημοκχρίτου παλαιὸν ὥσπερ ἐκ χαπνοῦ χαϑελὼν ἠμαυρωμένον οἷος ἦν ἐκ-
χαϑαίρειν χαὶ διαλαμπρύνειν ὑποθέμενος τοῦτο δὴ τοὐπιδήμιον ὃ. φησι Δ.

ὅ ἐγκαταβυσσοῦσϑαι τὰ εἴδωλα διὰ τῶν πόρων εἰς τὰ σώματα καὶ
ποιεῖν τὰς χατὰ τὸν ὕπνον ὄψεις ἐπαναφερόμενα᾽ φοιτᾶν δὲ ταῦτα
πανταχόϑεν ἀπιόντα χαὶ σχενῶν χαὶ ἱματίων χαὶ φυτῶν, μάλιστα δὲ ζώιων
ὑπὸ σάλου πολλοῦ χαὶ ϑερμότητος οὐ μόνον ἔχοντα μορφοειδεῖς τοῦ
σώματος ἐχμεμαγμένας ὁμοιότητας (ὡς Ἐπίχουρος οἴεται μέχρι τούτον Δη-

[0 μοχρέτωι συνεπόμενος. ἐνταῦϑα δὲ προλιπὼν τὸν λόγον), ἀλλὰ χαὶ τῶν κατὰ
ψυχὴν κινημάτων χαὶ βουλευμάτων (ἐν) ἑχάστωι χαὶ ἡϑῶν καὶ παϑῶν ἐμφά-
σεις ἀναλαμβάνοντα συνεφέλχεσθαι χαὶ προσπίπτοντα μετὰ τούτων ὥσπερ
ἔμψυχα φράζειν καὶ διαγγέλλειν τοῖς ὑποδεχομένοις τὰς τῶν μεϑιέντων αὐτὰ
δόξας καὶ διαλογισμοὺς χαὶ δρμάς, ὅταν ἐνάρϑρους χαὶ ἀσυγχύτους φυλάτ-

ἰδ τοντὰ προσμίξηι τὰς εἰχόνας. τοῦτο δὸ μάλιστα ποιεῖ δι᾽ ἀέρος λείου τῆς
φορᾶς αὐτοῖς γιγνομένης ἀκωλύτου καὶ ταχείας. ὁ δὲ φϑινοπωρινός, ἐν ὧι φυλ-
λοχοεῖ τὰ δένδρα πολλὴν ἀνωμαλίαν ἔχων χαὶ τραχύτητα διασερέφει καὶ παρα-
τρέπει πολλαχὴ τὰ εἴδωλα καὶ τὸ ἐναργὲς αὐτῶν ἐξίτηλον καὶ ἀσϑενὲς ποιεῖ
τῆι βραδυτῆτι τῆς πορείας ἀμαυρούμενον ὥσπερ αὖ πάλιν πρὸς ὀργώντων καὶ

20 διαχαομένων ἐχϑρώισχοντα πολλὰ καὶ ταχὺ κομιζόμενα τὰς ἐμφάσεις νεαρὰς
καὶ σημαντιχὰς ἀποδίδωσιν.

18. ΙΟΑΝΝ. ΟΟΥ̓ΒΟΧΕΒ ΗΘ Ὁ. 122 [ρ. 260, 18 ΚτΟΙ] -Ί] ΘΟ 60 1} τὸ μέντοι
τοῦ Δημοχρίτον (οὐ) χαλῶς ἂν ἔχοι παραλιπεῖν, ὃς εἴδωλα αὐτοὺς [πᾶτα]͵
τοὺς δαίμονας] ὀνομάζων μεστόν τε εἶναι τὸν ἀέρα τούτων [νρὶ. Ο δ]

20 φησὶ χαὶ νεύροις καὶ μυελοῖς ἐγχαϑημένους ἀνεγείρειν καὶ ἀναπλάττειν τὰς
ψυχὰς ἡμῶν εἰς αὑτοὺς διά τε φλεβῶν χαὲ ἀρτηριῶν καὶ αὐτοῦ τοῦ ἐγχεφάλου
καὶ μέχρι τῶν σπλάγχνων διήχοντας" τὴν ἀρχήν τὸ ἕχαστον γενόμενον καὶ
ψυχωθέντα παραλαμβάνειν τοὺς κατ᾽ ἐχεῖνο τῆς γενέσεως ὑπηρέτας χαν-
τεῦϑεν τὴν ἐπίγειον ταύτην διοίχησιν δι᾿ ὀργάνων τῶν ἡμετέρων σωμάτων

80 διοικεῖν.

19. σεν. βίσουι. Υ 88 Ρ. 698 Ῥ. χαϑόλου γοῦν τὴν περὶ τοῦ ϑείου ἔννοιαν
Ξενοκράτης ὁ Καλχηδόνιος οὐχ ἀπελπίζει χαὶ ἐν τοῖς ἀλόγοις, 4. δέ, χὰν μῆ
ϑέληι, ὁμολογήσει διὰ τὴν ἀχολουϑίαν τῶν δογμάτων" τὰ γὰρ αὐτὰ πεποίηχεν

εἴδωλα τοῖς ἀνθρώποις προσπίπτοντα καὶ τοῖς ἀλόγοις ζώιοις ἀπὸ τῆς ϑείας
80 ρυσίας.

80. ΟἸο. ΑΟ. ργ. Π 81,121 ὧρδϑε [Ποιμοκυ) μέθην ϑποῖαϑ νἀ Ῥανίοδ
Ῥογϑοφμθη8, γιϊαφια αμὲ οἰἐ αμὐ Καὶ, παϊωγαϊδδιι ἥογὰ απὸ Καοί. 6886 ἀοοοξ
»οπάενέδιμδ οὗ φιοδδιυ.

81. --- -- 11, δδ ἀεῦ οοῊ σὶϑ αὦ ρδυδίοοϑ 608, φιοὶ ηιααύηιο ἐπ Αοαδονα

40 ἑν ἱὐονΐων, α φμΐδιιδ η6 ὑμ φυδάσηι ἰαηι ἰε αὐϑέννο δ. οἱ αἷδ [ομιοονι μι ΟἰΟΟΥ 6
ἱπημηιοναδέϊοα 6886 τρρνᾶοθ εἰ φιδάδην δίς φμοράσηι ὑμΐεν 8686 ἨΟΉ, ϑοῖμηι ϑὲηὴἶεϑ,
80 τιηνἀΐημα ρον σία εἰ αὐϑοϊιείε ἑΐα ραγεθ, οὖ ἐπΐον 608 τδδεΐ Ῥυόύβιιϑ ὑιξουθὺξ
[εἰ 608 φιδάοηι ὑννιημον αδὴ 66], ἐξεπιφιι λοηήμοδ.

82. ΒΞ ΜΡΙ, ἄο ὁ86]. Ρ. 3510, ὅ “οὐ γὰρ εἰς ὕλην τοῦ κόσμον, φησέν [Α16-

486 ΧΑΠΑΟΣ, ἡ ῆ διάλυσις αὐτοῦ καὶ φϑορᾶά, ἥτις δύναμιν εἶχεν τοῦ γενέσϑαι κόσμος,
ἀλλ᾽ εἰς ἄλλον κόσμον, ὧν ἀπείρων ὄντων καὶ ἀλλήλους διαδεχομένων οὐχ
ἀνάγχη πάλιν ἐπὶ τὸν αὐτὸν τὴν ἐπάνοδον γίνεσϑαι᾽. οὕτως δὲ ἐδόχει τοῖς

σι

10

1ὅ

884 ὅδ. ΘΕΜΟΚΕΙΤῸΟΒ

περὶ Δεύχιππον χαὶ δημόχριτον ... οἱ δὰ δΔημοχρίτου χόσμοι εἰς ἑτέρου:
χόσμους μεταβάλλοντες ἐκ τῶν αὐτῶν ατόμων ὄντας οἱ αὐτοὶ τῶε εἴδεε χε
γονται, εἰ καὶ μὲ τῶι ἀριϑμῶι.

88. ὅοχτ ΙΧ 118 ὥστε χατ᾽ ἀνάγχην μὲν χαὶ ὑπὸ δίνης, ὡς ἔλεγον
οἱ περὶ τὸν δΔημόχριτον, οὐχ ἂν κινοῖτο ὃ χόσμος.

84. Απτὶ Π 4, 9 [Ὁ. 8381] 4. φϑείρεσϑαι τὸν χόσμον τοῦ μείζονος τὸν
μικρότερον νικῶντος.

8ὅ. --- --- 18 (περὶ οὐσίας ἄστρων) ὃ 4 [Ὁ. 841) 4. πέτρους.

86. --- --- 15 (περὶ τάξεως ἀστέρων) 8 8 [Ὁ. 344] 4. τὰ μὲν ἀπλανῆ πρῶ-
τον, μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς πλανήτας, ἐφ᾽ οἷς ἥμον φωσφόρον σελήνην. Ὑρὶ.
οὔαῃ 8. 321,1 πὰ Ι,υκ. Ά. 8586, 86.

81. --- --- 20, 1 (Ὁ. 849] 4. μύδρον ἢ πέτρον διάπυρον ἰπϑτι]. εἶναι τὸν
ἡλιον»)]. το. ἅθ ἤπ. 1 6, 20 8ο] Τοομεοογὶῖο νικασημβ υἱἀείμν.

88. υὺσακ. ΥὟ᾽ 621 ΗΠ, (Καοίβιδυῦ σὸὰ βόοθηθ υπὰ Μοπά)

παηὶ ἢογὶ υεἴ ομηι ογιημδ ἰὰ »οϑ8ὲ υἱἀοίων,
Τενιοον δὲ σιοα βαποία υἱνὶ ϑοηεπίϊα ροπέξ:
φμαπΐο φμαξαμες ηαρσὶθ δὶπὲ ἱεγγαηι δίάεγα Ῥγορίευ,
ἑαηΐο ροδδὲ τθῶνμδ οὐὔγι οαοϊὶ ἐμγδίνε ΚεΥνῚ,
625 δυαθέβοεγο ομη γαριαϑ εἰμι οἰ αογὶδ
ἐν ϑιρίον υἱγὶϑ ἑάοοχμε γεϊχυὶ
γ»αμϊαΐξίηι δοΐοηι ομῆι ροδβίεγιογδι' ϑὶρηΊ8,
ἐηζεγίον. το φμοὰ δὲξ ματι γενυίάα δίσηα.
οἱ πιασὶδ δου ἱμπαην; φιαηΐο ἀδηνἰβϑίον οὗλιδ
680 ομγϑιι8 αδεδὲ Ῥγοομῖ αὶ οαοίο ἰεγγίδγμε ργορίηγμαΐ,
ἑαπίο Ῥοϑδ6 8 ομῆὶ δὶ νἱδ ἐφ ογ6 Ομ ΘΏΉ.
Παοοϊαΐονε εἰεπῖηι σμαηΐο ἴαηι ὑμγδὶπε Κεγίμν
ἡ ΓοΥΟΥ φιαηι 8οἷ, ἑαηέο πιασὶβ οηνηῖα δία
λαπο αὐλριϑομίμν οὐγομηι ργαδέογφιι Κενιυριίν.
θ8ὅ ργορίεγεοα δέ μὲ λαεο αὦ βἰσηιηι φμοάφμα τευεγίς
φιοδιυϑ υἱαεαΐων, αὐ απὸ φια ϑίσπα τουϊϑιρε.

89. ΑἘτ. 11 28 (περὶ τροπῶν ἡλίου) ὃ 1 [Ὁ. 858] 4. ἐκ τῆς περιφερούσης
αὐτὸν δινήσεως.

90. Αττ. 11 26, 9 (Ὁ. 866) (δ ογ ἄθπ Μοπᾶ) 8. 8. 8320, 81. 30 (διὰ τέ γεώ-
ὅης φαίνεται σελήνη) ὃ 8 [Ὁ.. 361] 4. ἀποσχίασμαά τι τῶν ὑψηλῶν ἐν αὐτῆι
μερῶν" ἄγχῃη γὰρ αὐτὴν ἔχειν καὶ νάπας.

91. ΑΒιϑν. Μοίθοιοὶ. Α 8. 8464256 (ἅδον αἷθ ΜΙΙΟΝ ΒΕ. .) 8. 5. 8321, ὅ. Αἰςσ.
3. ἃ. 5(. ἡ. 81,23 ᾿ἀναξαγόρας δὲ χαὶ Δ. φῶς εἶναι τὸ γάλα λέγονσιν ἄστρων
τινῶν. ὁ γὰρ ἥλιος νύχτωρ ὑπὸ γῆν ἰὼν ὅσα μὲν περιλάμπει τῶν ὑπὲρ γῆς
ὄντων ἄστρων, τούτων μὲν μὴ γίνεσϑαί φασιν φανερὸν τὸ οἰχεῖον φὼς ἐμπο-
διζόμενον ὑπὸ τῶν τοῦ ἡλίου ἀχτίνων᾽ ὅσοις δὲ ἡ σκιὰ τῆς γῆς ἐπιπροσϑοῦσα
ἐπισχοτεῖ, ὡς μὴ ἐπιλάμπεσϑαι τῶι ἀπὸ τοῦ ἡλίου φωτί, τούτων δὲ τὸ οἰχεῖον
φῶς ὁρᾶσϑαι, χαὶ τοῦτο εἶναι τὸ γάλα. ΑΞτ. ΠΠ 1 (περὶ γάλαχτος) ὃ 8 [Ὁ. 865)
Δ. πολλῶν χαὶ μιχρῶν καὶ συνεχῶν ἀστέρων συμφωτιζομένων ἀλλήλοις διὰ
τὴν πύχνωσιν συναυγασμόν.

92. Αταχ. χὰ Αυβὺ. Μοὔθοσ. ὑ. 26, 11 [8. 8. 8521, 18] περὶ δὲ τῶν κομητῶν
Ἀναξαγόρας μὲν χαὶ Δ. λέγουσι τὰν κομήτην λεγόμενον ἀστέρα ᾿σύμφασιν᾽
εἶναι τῶν πλανήτων ἀστέρων" οὗτοι δέ εἰσιν ὅ τε τοῦ Κρόνον καὶ ὁ τοῦ Διὸς
χαὶ ὃ τῆς ᾿Αφροδίτης καὶ ὃ τοῦ “Ἄρεος καὶ ὃ τοῦ Ἑρμοῦ. τούτους γάρ, ὅταν

Α, 82-- 98. ΚΕΗΒΕ,. 88ὅ

ἐγγὺς ἀλλήλων γένωνται, φαντασίαν ἀποτελεῖν ὡς ἄρα ἅπτονται ἀλλήλων καὶ
ἔστιν εἷς ἀστήρ, ὁ καλούμενος κομήτης. ᾿σύμφασιν᾽ γὰρ λέγει τὴν ἐκ πάντων
τῶν συνελθόντων ὡς ἐξ ἑνὸς φαντασίαν γενομένην. 88Ν. πδῦ, ΄συδοεῖ. ΥΠ 8, 2
10. φιογιιο, διεδ ἐν δϑέηνμθ απἰϊχμονι οηνΐωνε, θιϑρίοαγὶ 86 αὐΐ ρίμνοδ δέοϊϊαδ ε886

δ φμαε ομγγαπί, δε 66 ἩΉΟΥΘΉ, ὁ αγωηι ροδιῖξ πο πονόπα ποπάνρη, σοπιργολοηδὶ
σιέησμο δίάεγμμι οσμγϑίδιδ [Ῥ]ΔηΘ(Θ6:].

98. ΔΕτ. Ι΄ 8, 11 [Ὁ. 869) Δ. βροντὴν μὲν ἐχ συγκρίματος ἀνωμάλου
τὸ περιειληφὸς αὐτὸ νέφος πρὸς τὴν χάτω φορὰν ἐχβιαζομένου" ἀστραπὴν δὴ
σύγκρουσιν νεφῶν, ὑφ᾽ ἧς τὰ γεννητιχὰ τοῦ πυρὸς διὰ κῶν πολυχένων ἀραιω-

10 μάτων ταῖς παρατρίψεσιν εἰς τὸ αὐτὸ συναλιξόμενα διηϑεῖται" κεραυνὸν δέ,
ὅταν ἐκ καϑαρωτέρων χαὶ λεπτοτέρων ὁμαλωτέρων τὸ χαὶ πυχναρμόνων,
καθάπερ αὐτὸς γράφει, γεννητικῶν τοῦ πυρὸς ἡ φορὰ βιάζηται" πρηστῆρα
δέ, ὅταν πολυχενώτερα συγχρίματα πυρὸς ἐν πολυχένοις κατασχεϑέντα χώ-
ραις καὶ περιοχαῖς ὑμένων ἰδίων σωματοποιούμενα τῶι πολυμιγεῖ τὴν ἐπὶ τὸ
15 βάϑος ὁρμὴν λάβηι.

94. -- -- 10 (περὶ σχήματος γῆς) ἃ ὅ [Ὁ. 8311] 4. δισχοειδῆ μὲν τῶι
πλάτει, κοίλην δὲ τῶι μέσωι. ΕισθτΑτε. σὰ Η 446 ῥ. 690 τὴν δὲ οἰχουμένην γῆν
Ποσειδώνιος μὲν ὃ Στωιχὸς χαὶ Διονύσιος σφενόονοειδῆ φασι, 4. δὲ προμήκη.
να. οὔσϑα Κ. 322,2 υπὰ πηΐορη Β 1ὅ.

420 9ὅ. Αξτ. [Π 18, 4 [Ὁἢ. 818] 4. κατ᾽ ἀρχὰς μὲν πλάζεσϑαι τὴν γῆν διά τὸ
μεχρότητα [μανότητα ὈγΤΟΗ͂] χαὶ χουφότητα, πυχνωϑεῖσαν δὲ τῶε χρόνωι καὶ
βαρυνϑεῖσαν χαταστῆναι.

96. --- --- 12, 2 [Ὁ. 377] 4. διὰ τὸ ἀσϑενέστερον εἶναι τὸ μεσημβρινὸν
τοῦ περιέχοντος αὐξομένην τὴν γῆν χατὰ τοῦτο ἐγκλιϑῆναι" τὰ γὰρ βόρεια
25 ἄκρατα, τὰ δὲ μεσημβρινὰ χέχραται" ὅϑεν χατὰ τοῦτο βεβάρηται, ὅπου πε-

ορισσή ἔστι τοῖς χαρποῖς καὶ τῆε αὔξηι.

91. ΑΒΙΒΤ. ταθίθοσοϊ, Β 1. 866δ41 2. δέ φῆσι πλήρη τὴν γῆν ὕόατος οὖσαν
καὶ πολὺ δεχομένην ἕτερον ὄμβριον ὕδωρ ὑπὸ τούτου χινεῖσϑαι᾽ πλείονός τὸ
γὰρ γινομένου διὰ τὸ μὴ δύνασϑαι ὀέχεσϑαι τὰς κοιλίας ἀποβιαζόμενον ποιεῖν

80 τὸν σεισμόν, καὶ ξηραινομένην χαὶ ἕλχουσαν εἰς τοὺς χενοὺς τόπους ἐκ τῶν
πληρεστέρων τὸ μεταβάλλον ἐμπῖπτον κινεῖν.

98. ὅξν. πδί. αὰ. 771 20, 1 (δὺ8 Ῥοποϊἀομίοβ) 2. ρίωγα ρμίαξ [Βο0. ἴῃ οδυδ8 1
6680). αὐέ οπῆηι τιοίνς αἰϊσμαηο 8βρ γέ βεγὶ αἰἰρμαηο ἀημα αἰδχιανο μῖγο-
ιε εἰ ἰᾶ ἤος ᾿οὅο γγοδεριίίων: αἰίφμα ρῬαγϑ ἰογγας οομοαῦα 6δὲ; ὅν ἤαπο ἀγα

85 ασηα υἱδ οὐ μίί. εὦ δας ἐδὲ αἰϊφμία ἰεῆνα οὐ οεἶεγϑ ᾿ἡχιιδαζμϑ. ἮὯοο ομα
διρεγυοημεηίε σγαυϊίαΐξ γεϊδοίπεμα 68ι, ἰογΥὶϑ [{οΥγυΐ8 (86. 8.18) αΘΥΌ ΚΘ] ἐμ»
εἰ εἶα τιουοί; πος οπῖηι Πμοίμαγὶ Ῥοίεδί δῖηε πεοΐμ εἰμδ, ν χμοά ἱπιρίπρ
ἔἕμγ. .. . μδὶ π΄ ὠθι Ἰἰοοι οοησεδία ο8ὲ οὗ σαρογα 8ὲ ἀεϑὶϊέ, αἰΐᾳμο ἐπομῆν 2
δ εἰ γγριο υἱαῆι ῬΟΉΟΥΘ ἀρεγὶξ ἀεὶπς ἐηερείμ. 60 οπἷ ἐαὶγο πϊδὶ Ἀγ

40 ἀευεσωηι ροίεϑέ αἷμ ἰποίλιδα η66 ἴη, ἀἰγοοῖμηι οαἄεγε πιοάογαΐε αμξ. ϑ.).,6 ΘΟ ΟιεΒϑ! 006
εογμηᾷ, ΡῈῪ φμαδ υεἷ ἱπ φμαδ οαἀϊί, δὶ ὑογο, σης ἑαπὶ γαρὶ οοορὶξ, αἴέαμο ἴοοο 8
διιδοί ἐξ εἰ ἐπα υἱὸ Πιιρεϊνὲδ ἐπ 86 γευοϊμέα ἐδὲ, ἐπι οο ϊπεπίεηι ἔεγγαηι γεροϊϊέμν
εἰ ἐἴαηι, φμα ραγίε πκασίηιε ρεπάςί, ἐσασὶξαΐ. »γαδίεγοα αἰλᾳμαπάο νπιαἀεγζαοία ἐοἰἴμι8
ἥσμονε ρεμέξν8 αὐοερίο αἰξέμδ 8οαιὶὲ οἱ βιιάμθ ἴρδ8ε υἱδίαίμν; ἵμῆς δα Ῥαγ8 Ῥυθηβ»

46 ἔων ἐπ φμαηι πιασίηιο αφμαγμηὶ υεγρεπένηι ροπάμδ ἱποϊϊμαί. ϑριγιμδ ὑεγοὸ Ἠ0Π 4
πμηισμαηι ἰπιρεϊἐ ὑπᾶαϑ οἱ δ8ὲ υοὐιοηιοηιζεμδ ἐπδιϑδέ οαηὶ ϑοϊοοξ ραγίοηι ἔεγγας
φουοῖ, ὧι φμαηι οοασίαδ ἀφμαθ ἐπί; ποημιχμαηι ὑπ ἑογγθῆα ἐξογα οοηδοῦμϑ
ἐἰ εαλέιμη, φυιαογοηδ ηιουεΐ οηιπία, [4] ἔογγα αμΐδηι χμοχμα ,Ῥεπείγαδὶ ἰδ νοεῖ 68ὲ οὲ

Ὀ1918., Ετδριι. ἃ. γοσβοῖσε. 2ὅ

886 δ5. ὈΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

δρίγἱένι8 δμδύν ον οδὲ χσυανι μὲ ροδβεὶξ οαοϊμαι, υεδοηιοηδδον, φμανε εὐ ϑδέϊπενι
οοποϊίαίμδ ας ταριἄμδ. Ναὶ. ΔῈτ. ΠῚ 1δ, 1 (οὔδι Κ. 1156 Ὡ. 44].
98. ΑΕ’. ΙΥ͂ 1 (περὶ Νείλου ἀναβάσεως) 8 4 [Ὁ. 885] 4. τῆς χιόνος τῆς ἐν
τοῖς πρὸς ἄρχτον μέρεσιν ὑπὸ ϑερινὰς τροπὰς ἀναλνομένης τε χαὶ διαχεο-
5. μένης νέφη μὲν ἐκ τῶν ἀτμῶν πιλοῦσϑαι᾽ τούτων δὲ συνελαυνομένων τερὸς
μεσημβρίαν χαὶ τὴν Αἴγυπτον ὑπὸ τῶν ἐτησίων ἀνέμων ἀποτελεῖσϑαε ᾧα-
γδαίους ὄμβρους, ὕφ᾽ ὧν ἀναπίμπλασϑαι τάς τε λίμνας χαὶ τὸν Νεῖλον
ποταμόν.
99. Απιβτ, τηθίθοτοϊ. Β 8 856" 4 περὶ δὲ τῆς ἁλμυρότητος αὐτῆς [π. τῆς
10 ϑαλάσσης] λεκτέον καὶ πότερον αεί ἐστιν ἢ αὐτὴ ἢ οὔτ ᾿ ἦν οὔτ᾽ ἔσται, ἀλλ᾽
ὑπολείψει" χαὶ γὰρ οὕτως οἴονταί τινες. τοῦτο μὲν οὖν ἐοίχασι πάντες ὁμο-
λογεῖν, ὅτι γέγονεν, εἴπερ καὶ πᾶς ὁ κόσμος" ἅμα γὰρ αὐτῆς ποιοῦσιν τὴν
γένεσιν. ὥστε δῆλον ὡς εἴπερ ἀΐδιον τὸ πᾶν, χαὶ περὶ τῆς ϑαλάττης οὕτως
ὑποληπτεόν. τὸ δὲ νομίζειν ἐλάττω τε γίγνεσθαι τὸ πλῆϑος, ὥσπερ φησὲ Δ,..,
ι5 χαὶ τέλος ὑπολείψειν, τῶν Αἰσώπου μύϑων οὐϑὲν διαφέρειν ἔοιχεν [ὃ πεπει-
σμένος οὕτως]. καὶ γὰρ ἐχεῖνος [νεὶ]. ἴτ. 19 ΗἨΔ]π|) ἐμυϑολόγησεν ὡς δὲς μὲν ἢ
Χαάρυβδις ἀναρροφήσασα τὸ μὲν πρῶτον τὰ ὄρη ἐποίησε φανερά, τὸ δὲ δεί-
τερον τὰς νήσους, τὸ δὲ τελευταῖον ῥοφήσασα ξηρὰν ποιήσει πάμπαν. ἐχείνωι
μὲν οὖν ἥρμοττεν ὀργιζομένωι πρὸς τὸν πορϑμέα τοιοῦτον εἰπεῖν μῦϑον, τοῖς
20 δὲ τὴν ἀλήϑειαν ζητοῦσιν ἥττον" δι᾿ ἥν γὰρ αἰτίαν ἔμεινε τὸ πρῶτον εἴτε διὰ
βάρος, ὥσπερ τινὲς καὶ τούτων φασίν ... δῆλον ὅτι διὰ τοῦτο διαμένει»
ἀναγκαῖον καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον αὐτήν. Υαὶ. οὔδα 8. 111, 41.

100. ΑΒιθτ. ἀθ δηΐηλ Α 2. 404521 (πο Απαχαρ. 8. 824, 18] οὐ μὴν πα»-
2 τελῶς γ᾽ ὥσπερ 4." ἐχεῖνος μὲν γὰρ ἁπλῶς ταὐτὸν ψυχὴν χαὶ γοῦν [8. 5. 115
ῃ. 46] τὸ γὰρ ἀληϑὲς εἶναι τὸ φαινόμενον" διὸ χαλῶς ποιῆσαι τὸν Ὅμηρον
[8. 8. 392, 14] ὡς “Ἕχτωρ χεῖτ᾽ ἀλλοφρονέων.᾽ οὐ δὴ χρῆται τῶε νῶι ὡς
δυνάμει τινὶ περὶ τὴν ἀλήϑειαν, ἀλλὰ ταὐτὸ λέγει ψυχὴν καὶ νοῦν. 4055
ἔδοξέ τισι πῦρ εἶναι" χαὶ γὰρ τοῦτο λεπτομερέστατόν τε καὶ μάλιστα τῶν
80 στοιχείων ἀσώματον, ἔτι δὲ κινεῖταί τε καὶ χινεῖ τὰ ἄλλα πρώτως. 4. δὲ χαὶ
γλαφυρωτέρως εἴρηχεν ἀποφηνάμενος, διὰ τί τούτων δχάτερον᾽ ψυχὴν μὲν
γὰρ εἶναι ταὐτὸ χαὶ νοῦν. τοῦτο δ᾽ εἶναι τῶν πρώτων χαὶ ἀδιαιρέτων σω-
μάτων, κινητικὸν δὲ διὰ μιχρομέρειαν χαὶ τὸ σχῆμα᾽ τῶν δὲ σχημάτων εὐχι-
γνητότατον τὸ σφαιροειδὲς λέγει" τοιοῦτον δ᾽ εἶναι τόν τε νοῦν χαὶ τὸ πῦρ.
85 ΡΗπ». Ζ. ἃ. 5(, ῥ. 88,21}. ἀσώματον δὲ εἶπε τὸ πῦρ, οὐ χυρίως ἀσώματον
(οὐδεὶς γὰρ αὐτῶν τοῦτο ἔλεγε), ἀλλ᾽ ὡς ἐν σώμασιν ἀσώματον διὰ λεπτο-
μέρειαν.
101. Αττ. ΓΥ̓ 8, δ [Ὁ. 888] (ἃ. ἀἰο 36610) 4. πυρῶδες σύγχριμα ἐκ τῶν
λόγωι ϑεωρητῶν, σφαιρικὰς μὲν ἐχόντων τὰς ἰδέας, πυρίνην δὲ τὴν δύναμιν,
40 ὅπερ σῶμα εἶναι. Ὑεὶ. οὔθα 5. 115 ἡ. 4ὅ.
103. ΜΑσΒΟΒ. ἱπ 8. βεῖρ. [14,19 (ἅδοσ αἷο 836610) 2. δριγίζμηι ἐμιδεγίμηι
αἰογὴδ δας 7ζαοϊζιίαίε ηιοΐμβ τὲ οΟΥ̓́ΡΙΙΒ εἰϊὲ οἸληα δὶξ ρεγυϊυ.
104. ΑΒιθτ. ἀθ δηΐπη8 Α 8. 406Ρ156 ἔνιοι δὲ χαὶ χινεῖν φασι τὴν ψυχὴν
τὸ σῶμα ἐν ὧι ἐστιν, ὡς αὐτὴ κινεῖται, οἷον 4. παραπλησίως λέγων Φιλίππωι
45 τῶι χωμωιδοδιδασχάλωι [11 112 ἔτ. 22 Κι). φησὶ γὰρ τὸν Δαίδαλον χινουμένην
ποιῆσαι τὴν ξυλίνην ᾿Αφροδίτην ἐγχέαντ᾽ ἄργυρον χυτόν᾽ ὁμοίως δὲ καὶ 4.
λέγει" χκινουμένας γάρ φησι τὰς ἀδιαιρέτους σφαίρας, διὰ τὸ πεφυχέναι μηδέ-
ποτε μένειν, συνεφέλχειν χαὶ χινεῖν τὸ σῶμα πᾶν.

10

1ὅ

40

4

Α. 91--112. 1Ε Ξ38ΒΕ. 581

104. --- --- Α ὅ. 409432 4. χινεῖσϑαί φησιν ὑπὸ τῆς ψυχῆς [μδτι!. τὸ
σώμα]... . εἴπερ γὰρ ἔστιν ἡ ψυχὴ ἐν παντὶ τῶι αἰσϑανομένωι σώματι, ἀναγ-
καῖον ἂν τῶι αὐτῶι δύο εἶναι σώματα, εἰ σῶμά τι ἡ ψυχή.

106. Α-τ. ΙΥ̓ 4, 6 [Ὁ. 390] (888 θρίκατ. Φ06}160) 4., Ἐπίχουρος διμερῆ τὴν
ψυχήν, τὸ μὲν λογικὸν ἔχουσαν ἐν τῶι ϑώρακι χαθιδουμένον, τὸ δὲ ἄλογον
καϑ᾽ ὅλην τὴν σύγκρισιν ἐοῦ σώματος διεσπαρμένον. ὅ, 1 [Ὁ. 391 ἢ, ΤμθΟάοχΘΕ]
ἹἽπποκχράτης μὲν γὰρ καὶ 4. καὶ Πλάτων ἐν ἐγχεφάλωι τοῦτο [πᾶτι]. τὸ ἡγε-
μμονικον) ἱδρῦσϑαι. ῬΉΤΩΡ. ἃἀθ δπίπ)δ ἢ. 88, 12 Ηαγᾶ. ἀμερῆ γάρ φησιν αὐτὴν
[π.- τὴν ψυχήν] 4. εἶναι καὶ οὐ πολυδόύναμον, ταυτὸν εἶναι λέγων τὸ νοεῖν τῶι
αὐσϑάνεσϑαι χαὶ ἀπὸ μιᾶς ταῦτα προέρχεσϑαι δυνάμεως.

106. ΑΒιθι. 46 σϑρ. 4. 411580 4. δ᾽ ὅτι μὲν ἐκ τῆς ἀναπνοῆς συμβαίνει
τε τοῖς ἀναπνέουσι λέγει, φάσχων χωλύειν ἐχϑλίβεσϑαι τὴν ψυχήν᾽ οὐ μέντοι
ὡς τούτου γ᾽ ἕνεχα ποιήσασαν τοῦτο τὴν φύσιν οὐϑὲν εἴρηχεν" ὅλως γὰρ
ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι φυσιχοί, χαὶ οὗτος οὐϑὲν ἅπτεται τῆς τοιαύτης αἰτίας.
λέγεε δ᾽ ὡς ἡ ψυχὴ καὶ τὸ ϑερμὸν ταὐτόν, τὰ πρῶτα σχήματα τῶν σφαιροει-
δῶν. συγχρινομένων οὖν αὐτῶν ὑπὸ τοῦ περιέχοντος ἐκϑλίβοντος, βούϑειαν
γίνεσϑαι τὴν ἀναπνοήν φησιν». ἐν γὰρ τῶι ἀέρι πολὺν «ἀριϑμὸν εἶναε τῶν
τοιούτων ἃ καλεῖ ἐχεῖνος νοῦν χαὶ ψυχήν" ἀναπνέοντος οὖν καὶ εἰσιόντος τοῦ
ἀέρος συνεισιόντα ταῦτα χαὶ ἀνείργοντα τὴν ϑλίψιν χωλύειν τὴν ἐνοῦσαν ἐν
τοῖς ζώιοις δμέναι ψυχήν. καὶ διὰ τοῦτο ἐν τῶι ἀναπνεῖν καὶ ἐχπνεῖν εἶναι
τὸ ζῆν χαὶ τὸ ἀποϑνήισχειν᾽ ὅταν γὰρ κχρατῆι τὸ περιέχον συνϑλῖβον χαὶ
μηκχέτε ϑύραϑεν εἰσιὸν δύνηται ἀνείργειν, μὴ δυναμένου ἀναπνεῖν, τότε συμ-
βαένειν τὸν ϑάνατον τοῖς ζώιοις" εἶναι γὰρ τὸν ϑάνατον τὴν τῶν τοιούτων-
σχημάτων ἐχ τοῦ σώματος ἔξοδον ἐκ τῆς τοῦ περιέχοντος ἐχϑλίψεως. τὴν δ᾽
αἰτίαν, διὰ τί ποτε πᾶσι μὲν ἀναγκαῖον ἀποϑανεῖν, οὐ μέντοι ὅτε ἔτυχεν,
ἀλλὰ κατὰ φύσιν μὲν γήραι, βίαι δὲ πάρα φύσιν, οὐϑὲν δεδήλωκεν.

101. ϑΕέχτ. ΥἹἝι 349 οἱ δὲ ἐν ὅλωι τῶι σώματι [πϑᾶτ]. εἶναι τὴν διανοιανὶ),
χκαϑάπερ τινὲς χατὰ Δημόχριτον.

108. πιστοῦ. ΠῚ 810

ἐμὰ ἴηι δῖ8 γοῦμδ ποχιαχμαηι διε Ῥοϑδὶδ,
Ἰοριοον δὲ φμοά ϑαποία υἱγὲ δοεπίεπέϊα ροηὶξ,
ΟΟΥ̓ΡΟΥΒ αἶχιο απὶηιὶ ργἱπιογάδα διπρμία ργέυϊδ
αρροϑίξα αἰξογηΐδ υαγίαγο, αἋ προίογα ηιοηιῦνα.

109. ΑἘτ. ΙΥ 1, 4 [Ὁ. 893] 4., Ἐπίχουρος φϑαρτὴν [᾿. τὴν ψυχήν] τῶι
σώματι συνδιαφϑειρομένην.

110. βΈχτ. ΥΠ|Ι 869 οἱὐἱ μὲν πάντα ανηιρήχασι τὰ φαινόμενα ὡς οἱ περὶ
Δημόκριτον. ὙΠ16 οἱ δὲ περὶ τὸν Πλάτωνα χαὶ Δημόχριτον μόνα τὰ νοητὰ
ὑπενόησαν ἀληϑῆ εἶναι, ἀλλ᾽ ὃ μὲν Δ. διὰ τὸ μηδὲν ὑποχεῖσϑαι: φύσει αἰσϑη-
τὸν τῶν τὰ πάντα συγχρινουσῶν ἀτόμων πάσης αἰσϑητῆς ποιότητος ἔρημον
ἐχουσῶν φύσιν χτλ.

111. βΈστ. ΨΙΠ 140 [νεὶ. 8. 328, 41 ππᾶ πηΐρῃ Ζα ἔτ. 11] Διότιμος [8, 6. 68]
δὲ τρία κατ᾽ αὐτὸν [Ὀοπιοκτ.] ἔλεγεν εἶναι χριτήρια 1) τῆς μὲν τῶν ἀδήλων
καταλήψεως τὰ φαινόμενα, ΓΕ. 2) ξητήσεως δὲ τὴν ἔννοιαν, ... 8) αἱρέσεως
δὲ χαὲὶ φυγῆς τὰ πάϑη᾽ τὸ μὲν γὰρ ὦι προσοικειούμεϑα, τοῦτο αἱρετόν ἐστιν,
τὸ δὲ ὧι προσαλλοτριούμεϑα, τοῦτο φευχτόν ἐστιν.

112, ΑἙΊΩΤ. τηθίαρι. Γ ὅδ. 1009}1 ἔτι δὲ πολλοῖς τῶν ἄλλων ξώιων τά-
»αντία περὶ τῶν αὐτῶν φαίνεσθαι καὶ ἡμῖν, καὶ αὐτῶι δὲ ἑχάστωι πρὸς αὐτὸν

οὐ ταὐτὰ χατὰ τὴν αἴσϑησιν ἀεὶ δοχεῖν. ποῖα οὖν τούτων ἀληϑῇ ἢ ψευδῆ,
26 5

1

16

388 δὅ. ΒΕΜΟΚΒΙΤῸΝ

ἄδηλον᾽ οὐθὲν γὰρ μᾶλλον ταδε ἢ τάδε ἀληθῆ, ἀλλ᾽ ὁμοίως. διὸ Δ. γέ φησιν
ἤτοι οὐϑὲν εἶναι ἀληϑὲς ἢ ἡμῖν γ᾽ ἄδηλον. ὅλως δὲ διὰ τὸ ὑπολαμβάνειν
φρόνησιν μὲν τὴν αἴσϑησιν ταύτην δ᾽ εἶναι ἀλλοίωσιν, τὸ φαινόμενον κατὰ
τὴν αἴσϑησιν ἐξ ἀνάγχης ἀληϑὸς εἶναί φασιν.

118. ΡΗΠΟΡΟΝ. ἀθ δηΐπιᾶ Ρ. 11, 19 Ηδγὰ, (σὰ Ατὖ. Α 2 ". 4042 25 βα4ᾳ.) εἰ
νοῦν ἔλεγον κινῆσαι τὸ πᾶν, πόϑεν ὅτι χαὶ ψυχῆι τὴν κίνησιν οἰκεῖον εἶναι
ἔλεγον; ναί, φησί" ταὐτὸν γὰρ ὑπελάμβανον εἶναι ψυχὴν καὶ νοῦν, ὥσπορ καὶ
Δ." ἔχομεν οὖν τοῦτο ἐναργῶς παρ᾽ αὐτῶν εἰρημένον ὅτι ταὐτὸν νοῦς καὶ
ψυχὴ οὐδαμῶς, ἀλλ᾽ ἐκ συλλογισμοῦ τοῦτο κατασχευαζει. ὁ μὲν γὰρ 4., φησί,
χαὶ πρόδηλός ἐστι τοῦτο βουλόμενος" ἄντικρυς γὰρ εἶπεν ὅτι τὸ ἀληϑὲς καὶ
τὸ φαινόμενον τοὐτόν ἐστι, χαὶ οὐδὲν διαφέρειν τὴν ἀλήϑειαν, καὶ τὸ τῆι
αἰσϑήσει φαινόμενον, ἀλλὰ τὸ φαινόμενον ἔχάστωι χαὶ τὸ δοκοῦν τοῦτο καὶ
εἶναι ἀληϑές, ὥσπερ καὶ Πρωταγόρας ἔλεγε, κατά γε τὸν ὀρϑὸν λόγον δια-
φερόντων, καὶ τῆς μὲν αἰσϑήσεως χαὶ τῆς φαντασίας περὶ τὸ φαινόμενον
ἐχούσης, τοῦ δὲ νοῦ περὶ τὴν ἀαλήϑειαν [νεὶ. ἔν. 11]. εἰ τοίνυν νοῦς μὲν περὶ
τὴν ἀλήϑειαν, ψυχὴ δὲ ἔχει περὶ τὸ φαινόμενον, τὸ ἀληϑὲς δὲ ταὐτόν ἐστι
τῶι φαινομένωι, ὡς Δημοχρίτωι δοχεῖ, χαὶ ὁ νοῦς ἄρα ταὐτὸν τῆι ψυχῆι. ὡς
γὰρ ἔχει ὁ νοῦς πρὸς τὴν ἀλήϑειαν, οὕτως ἧ ψυχὴ πρὸς τὸ φαινόμενον"
οὐχοῦν χαὶ ἐναλλὰξ ὡς τὸ φαινόμενον πρὸς τὴν ἀλήϑειαν, οὕτως ὁ νοῦς πρὸς
τὴν ψυχήν. εἰ τοίνυν ταὐτὸν τὸ φαινόμενον καὶ τὸ ἀληϑές, καὶ ὁ νοῦς ἄρα
καὶ ἡ ψυχὴ ταὐτόν.

114. ϑαστ ΥΠ 389 πᾶσαν μὲν οὖν φαντασίαν οὐχ ἂν εἴποι τις ἀληϑῇ
διὰ τὴν περιτροπήν, καϑὼς ὅ τε 4. καὶ ὃ Πλάτων ἀντιλέγοντες τῶι Πρωτα-
γόραι ἐδίδασκον. εἰ γὰρ πᾶσα φαντασία ἐστὶν ἀληϑής, χαὶ τὸ μὴ πᾶσαν φαν-
τασίαν εἶναι ἀληϑῆ χατὰ φαντασίαν ὑφιστάμενον ἔσται ἀληθές, χαὶ οὕτω τὸ
πᾶσαν φαντασίαν εἶναι ἀληϑῆ γενήσεται ψεῦδος.

115. Αττ. ΙΥ̓ 10 (πόσαι εἰσὶν αἱ αἰσϑήσεις) 8ὶ ὅ [Ὁ. 399] 4. πλείους μὲν
εἶναι τὰς αἰσϑήσεις τῶν αἰσϑητῶν, τῶι δὲ μὴ ἀναλογίζειν [ἀναλογεῖν 1) τὰ
αἰσϑητὰ τῶι πλήϑει [πᾶπ|]. τῶν αἰσϑήσεων] λανϑάνειν. Υεῖ. Ιλιατ. ΓΤ 800 σμέα
ἑεμῖα δι, τἰδὲ 86 οοηπξομαλέ αομΐδ, ΟΟΥ̓ΆΟΥΣ ΟΝ Ροΐϊδ ὁ8ὲ απένεμδ.

116. Απτ. ΙΥ͂ 10, 4 [Ὁ. 399] 4. πλείους εἶναι αἰσϑήσεις, περὶ τὰ ἄλογα
ζώια καὶ περὶ τοὺς σοφοὺς καὶ περὲ τοὺς ϑεοὺς. αὶ. ϑίπηρ!. ἀθ δπίπιβ Ὁ. 118,1
Ἠδγᾶ. Ερίοδδιτη. ἔγ. 4 [οὔθὰ 83. 94].

111. Αὐτ. ΙΓ 4, 1 [Ὁ. 8390] ὁ δὲ 4. πάντα μετέχειν φησὶ ψυχῆς ποιᾶς, καὶ
τὰ νεχρὰ τῶν σωμάτων», διότι ἀεὶ διαφανῶς τινος ϑερμοῦ καὶ αἰσϑητικοῦ με-
τέχει τοῦ πλείονος διαπνεομένου ἵνᾳὶ. 9, 20). Ατεχ. ΤοΡ. 21, 21 τὰ νεχρὰ τῶν
σωμάτων αἰσϑάνεται, ὡς ὠϊετο 4.

118. (το. ορὶβέ. ΧΥ͂ 16,1 (835 Οδββίαβ) έ ομὲρε βδβοὶο φιοὸ, μὲ γμαϑὶὲ οοΥαΙΗ
αἄεδδε υἱάφανγο, οι ϑονγίδο αἰϊφωλά αα ἐδ, πόα ἑὰ χατ᾽ εἰδώλων φαντασίας, υἱ
ἀϊουριξ ἐμιὶ αφιϊοὶ πουὲ φυὲ ρυΐαηὲ οἴδαηι διανοητιχὰς φαντασίας δβρεείγι8 Οαἰδανῖα
οαοϊξαγὶ ---- παῖ, 6 ͵ὰ ἵμσίαί, Οαἰια Τπϑυδον ἘΡριοιινγίιδ, οι ΡΥ εἐδὲ νλογένμα,
μας 116 Οαγρείξενιδ οὐ αι απο Ὁ. εἴδωλα, δὲς ᾿δρεοίνα᾽ ποηπαΐ --- Ἀὲδ αὐξονι
δϑρεοίγὶδ εἰλαηιδὶ οομἶὰ ροδοὶΐ ζογγὶ, σμοα υοἴΐβ {π0118) ἔρδα (οο)ομεγμπέ, αν
φυὶ ροδδὶέ, ὁσο ποΉ υἱᾶδο: ἀοοδαδ ἔμ τῖς ορογίοδιἑ, οι ϑαΐυνιϑ υδηεγίδ, ἐν πέραν

45 »οίεδίαΐε δὶ: δροοσίγμεηι ἐμιρη, μὲ οἰσας πὐλὲ οοπϊδέΐμηι δἰἐ ἀς ἐὰ οοσὶίαγε, πὰ

οουγγαΐ, πο μ6 δοίη ἀα ἐδ, φμὲ ηυδλὲ δάόγεβ ἐπ νιοαμ δ, δὰ δὲ ὑιδμΐαηι Βτὶ-
ἑανηΐανι ΟΟΘΡΟΥΟ οὐσίξαγο, εἰμ εἴδωλον ημλὲ αἀυοϊαδὶξ αα ροοῖμδ.
119, ΑΒΙΒΤ. ὧθ δ6}8. 4. 442229 4. δὲ χαὶ οἱ πλεῖστοι τῶν φυσιολόγων,

10

16

Α. 112---1:29. ΓΕΉΗΒΕ,. 889θ

ὅσοι λέγουσι περὶ αἰσϑήσεως, ἀτοπωτατόν τι ποιοῦσιν" πάντα γὰρ τὰ αἰσϑητὰ
ἁπτὰ ποιοῦσιν. καίτοι εἰ οὕτω τοῦτ᾽ ἔχει δῆλον ὡς χαὶ τῶν ἄλλων αἰσϑή-
σεων ἑχαστη ἁφή τίς ἐστιν. ΤΉΞΒΟΡΗΑΝ. 46. οδλα8. ρμὶ. Υ1 1,2 αὐτὸ γὰρ τοῦτο
σερῶτον ἔχει τινὰ σχέψιν, πότερον γὰρ τοῖς πάϑεσιν τοῖς χατὰ τὰς αἰσϑήσεις
ἀποδοτέον ἢ ὥσπερ 4. τοῖς σχήμασιν ἐξ ὧν ἕχαστοι.

120. βερι, 49 Ἵδοὶο Ὁ. ὅ64,24Η. 4. δέ, ὡς Θεόφραστος ἐν τοῖς Φυσι-
κοῖς [ἴτ. 18. Ὁ. 491] ἱστορεῖ, ὡς ἰδιωτιχώς ἀποδιδόντων τῶν κατὰ τὸ ϑερμὸν
καὶ τὸ ψυχρὸν καὶ τὰ τοιαῦτα αἰτιολογούντων ἐπὶ τὰς ἀτόμους ἀνέβη, ὁμοίως
ὅὄὸ χαὶ οἱ Πνϑαγόρειοι ἐπὶ τὰ ἐπίπεδα νομίζοντες τὰ σχήματα αἴτια καὶ τὰ
μεγέϑη τῆς ϑερμότητος χαὶ τῆς ψύξεως' τὰ μὲν γὰρ διαχριτικὰ καὶ διαιρετιχὰ
ϑερμότητος συναίσϑησιν παρέχεσθαι, τὰ δὲ συγκριτικὰ χαὲ πιλητικὰ ψύξεως.

121. ΑΒῖοτ, ἀθ 86π8. 2, 488" 4. δ᾽ ὅτε μὲν ὕδωρ εἶναί φησι [πᾶτη]. ὧι
δρώὼμεν)], λέγει χαλώς, ὅτι δ᾽ οἴεται τὸ ὁρᾶν εἶναι τὴν ἔμφασιν οὐ καλῶς.

ἀλλὰ καϑόλου περὶ τῶν ἐμφαινομένων καὶ ἀνακλάσεως οὐδέν πω δηλον ἣν, ᾿ς
ἔοικεν. ἄτοπον δὲ καὶ τὸ μὴ ἐπελθεῖν αὐτῶι ἀπορῆσαι, διὰ τί ὃ ὀφϑαλμὸς
ὁρᾶι μόνον, τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδέν, ἐν οἷς ἐμφαίνεται τὰ εἴδωλα.

122. ΑΒΙ9Τ. ἀ0 δηΐπδ Β 1. 4195"16 οὐ γὰρ χαλῶς τοῦτο λέγει Δ. οἰόμενος
εἰ γένοιτο κενὸν τὸ μεταξύ, ὁρᾶσϑαι ἄν ἀκριβῶς, εἰ μύρμηξ ἐν τῶι οὐρα-
νῶε εἴη.

128. -- ἀθ δΘΏΘΣ. οὐ ἰῃῦθσ. Α 2. 81641 διὸ χαὶ χροιὰν οὗ φησιν ποτὰ
εἶναι" τροπῆ: γὰρ χρωματίζεσϑαι.

124. Αττοῖ 1δ, 11 [Ὁ. 314] οἱ δὲ τὰ ἄτομα, πάντα συλλήβδην ἄχροα, ἐξ
ἀποίων δὲ τῶν λόγωι ϑεωρητῶν τὰς αἰσϑητὰς ἀποφαίνονται γίνεσϑαι ποιότητας.

125. -- -α 16,8 [Ὁ. 814] Δ. φύσει μὲν μηδὲν εἶναι χρῶμα" τὰ μὲν γὰρ
στοιχεῖα ἄποια, τά τὰ ναστὰ καὶ τὸ κενόν᾽ τὰ δ᾽ ἐξ αὐτῶν συγχρίματα δ Ε-
χρῶσϑαι διαταγῆι τε καὶ ῥυϑμῶι καὶ προτροπῆι, ὧν ἡ μέν ἐστι τάξις ὃ
ὅδὸ σχῆμα ἡ δὲ ϑέσις" παρὰ ταῦτα γὰρ αἷ φαντασίαι. τούτων δὲ τῶν πρὸς τὴν
φαντασίαν χρωμάτων τέτταρες αἱ διαφοραί, λευχοῦ μέλανος ἐρυθροῦ αχροῦ.

1286. ΑΒΙΒΤ. ἀ0 Βθ0η8. 4 ῃ. 4425}11 τὸ γὰρ λευχὺν χαὶ τὸ μέλαν τὸ μὲν
τραχύ φησιν [Ποππο Κχ.} εἶναι τὸ δὲ λεῖον, εἰς δὲ τὰ σχήματα ἀνάγει τοὺς χυ-
μοὺς. Μεὶ. 3. 8398, 11Η.

121. βσποι, Ὀιόνυβ. ΤΉΒΑσ. Ρ. 482, 13 Ηϊᾶορ. ὁ ὁὲ ᾿Επίχουρος χαὶ ὁ Δ.
καὶ οἱ Στωικοὶ σῶμά φασι τὴν φωνὴν.

128. Απτ. [Υ͂ 19 (περὶ φωνῆς) ὃ 8 [Ὁ. 408] 4. χαὶ τὸν ἀέρα φησὶν εἰς
ὁμοιοσχήμονα ϑρύπτεσθαι σώματα καὶ συγκαλινόεῖσϑαι τοῖς ἐχ τῆς φωνῆς
ϑραύσμασι. “κολοιὸς᾽ γὰρ ἱπαρὰ κολοιὸν ἱζάνει᾽ χαὶ ᾿ ὡς αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει
ϑεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον᾽ [ρ 218]. καὶ γὰρ ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς αἱ ὅμοιαι ψῆφοι
κατὰ τοὺς αὐτοὺὶς τόπους ὁρῶνται κατ᾿ ἄλλο μὸν αἱ σφαιροειδεῖς, χατ᾽ ἄλλοι
δὲ αἱ ἐπιμήχεις᾽ χαὶ ἐπὶ τῶν χοσχινευόντων δὲ ἐπὶ τὸ αὐτὸ συναλίξεται τὰ
ὁμοιοσχήμονα, ὥστε χωρὶς εἶναι τοὺς χυάμους καὶ ἐρεβίνϑους. ἔχοι δ᾽ ἄν τις
πρὸς τούτους εἰπεῖν᾽ πῶς ὀλίγα ϑραύσματα πνεύματος μυρίανδρον ἐχπληροῖ
ϑέατρον; αὶ. ἴν. 165.

139. ΤΉΞΟΡΗΕ. ἀθ σϑαβ. ὑἰδηί. ΥἹ 1, 6 Ζ.. δὲ σχῆμα περιτιϑεὶς ἑχάστωι
γλυκὸν μὲν τὸν στρογγύλον καὶ εὐμεγέθη ποιεῖ. στρυφνὸν δὲ τὸν μεγαλόσχη-
μον τραχύν τε καὶ πολυγώνιον χαὶ ἀπεριφερῆ. ὀξὺν δὲ κατὰ τοὔνομα τὸν
ὀξὺν τῶι ὄγχωε καὶ γωνοειδή [χωνοειδῇ ΗἨ88.} χαὶ χάμπυλον χαὶ λεπτὸν καὶ
ἀπεριφερῆ. δριμὺν δὲ τὸν περιφερῆ καὶ λεπτὸν χαὶ γωνοειδῆ χαὶ κάμπυλον.
ἁλμυρὸν δὲ τὸν γωνοειδῆ καὶ εὐμεγέϑη καὶ σχολιὸν καὶ ἰσοσκελῆ. πικρὸν δὲ

10

1ὅ

40

890 558. ΘΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

τὸν περιφερῇ καὶ λεῖον ἔχοντα σχολιότητα μέγεϑος δὲ μιχρόν. λιπαρὸν δὲ
τὸν λεπτὸν χαὶ στρογγύλον χαὶ μικρόν [να]. ΥἹ 6, 1].

180. ΤΉΞΟΡΗΕ. ἃ. 6. Ρ]. ΥἹ 2, 1 [σοβοι ΠοπιοΚεὶ] τάχα δ᾽ ἂν δόξειεν, ὥσπερ
ἐλέχϑη, καὶ ταῦτα ἐχείνων εἶναι χάριν" αὐτῶν γὰρ τῶν δυνάμεων οὕτως ἀποδιδοὺς
(τὰς διαφορὰς) οἴεται τὰς αἰτίας ἀποδιδόναι, δι᾿ ἃς ὃ μὲν στύφει καὶ ξηραένει
καὶ πήγνυσιν ὁ δὲ λεαίνει χαὶ ὅὁμαλύνει χαὶ καϑίστησιν, ὁ δὲ ἐχχρίνει καὶ
διαχεῖ χαὶ ἄλλο τι τοιοῦτο δρᾶι. πλὴν ἴσως ἐχεῖνα ἄν τις ἐπιζητήσειε περὶ
[παρὰ Ἠδ55.) τούτων, ὥστε καὶ τὸ ὑποχείμενον ἀποδιδόναι ποῖόν τι. δεῖ γὰρ
εἰδέναι μὴ μόνον τὸ ποιοῦν, ἀλλὰ καὶ τὸ πάσχον, ἄλλως τ᾽ “εἰ χαὶ μὴ πᾶσιν
ὃ αὐτὸς [86. χυμός] ὁμοίως φαίνεται᾽ χαϑάπερ φησίν. οὐθὲν γὰρ κωλύει τὸν
ἡμῖν γλυχὺν ἑτέροις τισὲ τῶν ζώιων εἶναι πιχρὸν χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων δὲ
ὁμοίως.

181. --- - ΥἹ 3, 8 ἄτοπον δὲ χαχεῖνο τοῖς τὰ σχήματα λέγουσιν ἡ τῶν
ὁμοίων διαφορὰ χατὰ μιχρότητα χαὶ μέγεϑος εἰς τὸ μὴ τὴν αὐτὴν ἔχειν δύνα-
μιν. οὗ γὰρ ἐπὶ τῆς μορφῆς ἀλλὰ τῶν ὄγχων αἱ δυνάμεις, οὗς εἰς μὲν τὸ
διαβιάσασϑαι καὶ ἁπλῶς τὸ μᾶλλον καὶ τὸ ἧττον τάχ᾽ ἄν τις ἀποδοίη, εἰς δὲ
τὸ μὴ ταὐτὸ δύνασθαι μηδὲ ποιεῖν οὐχ εὔλογον, ἐπεὶ ἐν τοῖς σχήμασιν αἷ δυ-
γάμεις. εἰ γὰρ ὁμοιόσχημα ταῦτα [ὁμοιοσχήματα ἨΔ88.], ταὐτὸν ἄν εἴη τὸ
ὑπάρχον, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις.

182. --- -- ΥἹ 1,2 δΔημοκχρίτωι μέν γε πῶς ποτε ἐξ ἀλλήλων ἡ γένεσις
[56]]. τῶν χυμῶν), ἀπορήσειεν ἄν τις. ἀναγχη γὰρ ἢ τα σχήματα μεταρρυϑιμί-
ζεσϑαι καὶ ἐχ σχαληνῶν καὶ ὀξυγωνίων περιφερῆ γίνεσϑαι, ἢ πάντων ἐνυπαρ-
χόντων οἷον τῶν τε τοῦ στρυφνοῦ χαὶ ὀξέος καὶ γλυχέος τὰ μὲν ἐχχρίνεσϑαι
(τὰ (ἑχάσγτων πρότερ᾽ ὄντ᾽ αεἰ (ναὶ. [Α1] 91126 οὔαι 8. 146), τὰ δ᾽ οἰχεῖα
καϑ'᾽ ἕχαστον), ϑάτερα δὲ ὑπομένειν, ἢ τρίτον τὰ μὲν ἐξιέναι τὰ δ᾽ ἐπεισ-
ἰέναι. ἐπεὶ δ᾽ ἀδύνατον μετασχηματίζεσϑαι (τὸ γὰρ ἄτομον ἀπαϑές), λοιπὸν
τὰ μὲν εἰσιέναι τὰ δ᾽ ἐξιέναι (ἢ τὰ μὲν ὑπομένειν τὰ δ᾽ ἐξιέναι). ἄμφω
δὲ ταῦτα ἄλογα" προσαποδοῦναι γὰρ δεῖ χαὶ τέ τὸ ἐργαζόμενον ταῦτα καὶ
ποιοῦν.

188, --- (0 Οὗογ. θ4 τί δή ποτε 4. τοὺς μὲν χυμοὺς πρὸς τὴν γεῦσιν
ἀποδίδωσι, τὰς δ᾽ ὀσμὰς χαὶ τὰς χρόας οὐχ ὁμοίως πρὸς τὰς ὑποχειμένας
αἰσϑήσεις; ἔδει γὰρ ἐκ τῶν σχημάτων.

134. ΒΈχτ. Ῥγχτὶ. ἢ. Π 68 ἐκ τοῦ τὸ μέλι τοῖσδε μὲν πικρὸν τοῖσόε δὲ
γλυχὺ φαίνεσϑαι ὃ μὲν 4. ἔφη μήτε γλυχὺ αὐτὸ εἶναι μήτε πιχρόν.

185. ΤΉΒΟΡΗΒ. (46 βθῃ8. 49---88 [Ὁ. 618] 4. δὲ περὶ μὲν αἰσϑήσεως οὐ
διορίζει, πότερα τοῖς ἐναντίοις ἢ τοῖς ὁμοίοις ἐστίν. εἰ μὲν γὰρ (τῶι) ἀλ-
λοιοῦσϑαι ποιεῖ τὸ αἰσϑάνεσϑαι δόξειεν ἂν τοῖς διαφόροις" οὐ γὰρ ἀλλοιοῦ-
ται τὸ ὅμοιον ὑπὸ τοῦ ὁμοίου" πάλιν δ᾽ (εὶν τὸ μὲν αἰσϑάνεσϑαι καὶ ἁπλῶς
ἀλλριοῦσϑαι (τῶι) πάσχειν, ἀδύνατον δέ, φησί, τὰ μὴ ταὐτὰ πάσχειν, ἀλλὰ
κἂν ἕτερα ὄντα ποιῆι οὐχ ἧι ἕτερα ἀλλ᾽ ἧι ταὐτόν τι ὑπάρχει, τοῖς ὁμοίοις.
διὸ περὶ μὲν τούτων ἀμφοτέρως ἔστιν ὑπολαβεῖν. περὲ ἑχάστης δ᾽ ἤδη τούτων
ἐν μέρει πειρᾶται λέγειν. ὁρᾶν μὲν οὖν ποιεῖ τῆι ἐμφάσει᾽ ταύτην ὅδ ἰδίως
λέγει" τὴν γὰρ ἔμφασιν οὐχ εὐϑὺς ἐν τῆι χόρηι γίνεσϑαι, ἀλλὰ τὸν ἀέρα τὸν
μεταξὺ τῆς ὄψεως χαὶ τοῦ ὁρωμένου τυποῦσϑαι συστελλόμενον ὑπὸ τοῦ ὅρω-
μένον καὶ τοῦ δρῶντος" ἅπαντος γὰρ ἀεὶ γίνεσθαί τινα ἀπορροήν᾽ ἔπειτα
τοῦτον στερεὸν ὄντα καὶ ἀλλόχρων ἐμφαίνεσϑαι τοῖς ὄμμασιν ὑγροῖς" καὶ
τὸ μὲν πυχνὸν οὐ δέχεσϑαι τὸ δ᾽ ὑγρὸν δμέναι. διὸ χαὶ τοὺς ὑγροὺς τῶν
σχληρῶν ὀφθαλμῶν ἀμείνους εἶναι πρὸς τὸ δρᾶν, εἰ ὃ μὲν ἔξω χιτὼν ὡς

ο0

10

15

8ὅ

Α. 129---184, 185. ΤΗΒΟΡΗΒ. 46 βοηβ. 49---ὅ6) ΓΕ᾿Ή ΒΕ. 391

λεπτότατος. χαὲὶ πυχνότατος εἴη, τὰ δ᾽ ἐντὸς ὡς μάλιστα σομφὰ καὶ χενὰ πὺυ-
κνῆς χαὶ ἰσχυρᾶς σαρκός, μεστὰ δὲ ἰκμάδος παχείας τε καὶ λιπαρᾶς, χαὶ αἵ φλέβες
(αἷν κατὰ τοὺς ὀφϑαλμοὺς εὐθεῖαι χαὶ ἄνιχμοι ὡς ὁμοσχημονεῖν τοῖς ἅπο-
τυπουμένοις. τὰ γὰρ ὁμόφυλα μάλιστα ἕχαστον γνωρίζει. πρῶτον μὲν οὖν
ἄτοπος ἡ ἀποτύπωσις ἡ ἐν τῶι ἀέρι. δεῖ γὰρ ἔχειν πυχνότητα χαὶ μὴ ϑρύ-
πτεσϑαι τὸ τυπούμενον, ὥσπερ καὶ αὐτὸς λέγει παραβάλλων τοιαύτην εἶναι
τὴν ἐντύπωσιν οἷον εἰ ἐχμάξειας εἰς χηρόν. ὄπειτα μᾶλλον ἐν ὕδατι τυποῦσϑαι
δυνατὸν ὅσωι πυχνότερον" ἧττον δὲ δρᾶται, καίτοι προσῆχε μᾶλλον. ὅλως δὲ
ἀπορροὴν ποιοῦντα τῆς μορφῆς ὥσπερ ἐν τοῖς περὶ τῶν εἰδῶν τί δεῖ τὴν
ἀποτύπωσιν ποιεῖν; αὐτὰ γὰρ ἐμφαίνεται τὰ εἴδωλα. εἰ δὲ δὴ τοῦτο συμ-
βαίνει καὶ ὃ ἀὴρ ἀπομάττεται χαϑάπερ κηρὸς ὠθούμενος καὶ πυχνούμενος,
πῶς καὶ ποία τις ἡ ἔμφασις γίνεται; δῆλον γὰρ ὡς ἐπὶ προσώπου [1]. ὡς ἄντι-
πρόσωπος ὃ τύπος ἔσται τῶι δρωμένωι καϑάπερ ἐν τοῖς ἄλλοις. τοιοῦτον
δ᾽ ὄντος ἀδύνατον ἐξ ἐναντίας ἔμφασιν γίνεσϑαι μὴ στραφέντος τοῦ τύπου.
τοῦτο δ᾽ ὑπὸ τίνος ἔσται χαὶ πῶς δειχτέον᾽ οὐχ οἷόν τε γὰρ ἄλλως γίνεσϑαι
τὸ ὁρᾶν. ἔπειτα ὅταν δρᾶται πλείονα χατὰ τὸν αὐτὸν τόπον, πῶς ἐν τῶι
αὐτῶι ἀέρι πλείους ἔσονται τύποι; χαὶ πάλιν πῶς ἀλλήλους ὁρᾶν ἐνδέχεται;
τοὺς γὰρ τύπους ἀνάγχη συμβάλλειν ἑῥαυτοῖς, ἑχάτερον ἀντιπρόσωπον ὄντα
ἀφ᾽ ὧν ἐστιν. ὥστε τοῦτο ζήτησιν ἔχει. καὶ πρὸς τούτωι διὰ τί ποτε ἕχα-
στος αὐτὸς αὑτὸν οὐχ ὁρᾶι; καϑάπερ γὰρ τοῖς τῶν πέλας ὄμμασιν οἱ τύποι
καὶ τοῖς δαυτῶν ἐμφαίνοιντ᾽ ἄν, ἄλλως τε εἰ χαὶ εὐϑὺς ἀντιπρόσωποι χεῖνται
χαὶ ταὐτὸ συμβαίνει πάϑος ὥσπερ ἐπὶ τῆς ἠχοῦς. ἀναχλᾶσϑαι γάρ φησι καὶ
πρὸς αὐτὸν τὸν φϑεγξάμενον τὴν φωνήν. ὅλως δὲ ἄτοπος ἡ τοῦ ἀέρος τύ-
πωσις. ἀνάγχη γὰρ ἐξ ὧν λέγει πάντα ἐναποτυποῦσϑαι τὰ σώματα καὶ πολλὰ
ἐναλλάττειν, δ καὶ πρὸς τὴν ὄψιν ἐμπόδιον ἂν εἰη καὶ ἄλλως οὐχ εὔλογον.
ἔτι δὲ εἴπερ ἡ ῇ τύπωσις διαμένει, χαὶ μὴ φανερῶν [ὄντων] μηδὲ πλησίον ὄντων
τῶν σωμάτων ἐχρῆν ὃ ὁρᾶν εἰ καὶ μὴ νύχτωρ, ἀλλὰ μεϑ᾽ ἡμέραν. χαίτοι τοὺς
γε τύπους οὐχ ἧττον εἰχὸς διαμένειν νυχτός, ὅσωι ἐμψυχότερος [8. Κ.. 881, 11]
ὃ αήρ᾽ ἀλλ᾽ ἴσως τὴν ἔμφασιν ὃ ἥλιος ποιεῖ χαὶ τὸ φῶς ὥσπερ (ἀκεῖνα)
ἐπιφέρων ἐπὶ τὴν ὄψιν, χαϑάπερ ἔοιχε βούλεσθαι λέγειν. ἐπεὶ τά γε τὸν
ἥλιον ἀπωϑοῦντα ἀφ᾽ δαντοῦ χαὶ ἀποπληττόμενον πυχνοῦν τὸν
ἀέρα, χαϑάπερ φησίν, ἄτοπον" διαχρίνειν γὰρ πέφυχε μᾶλλον. ἄτοπον δὲ
χαὶ τὸ μὴ μόνον τοῖς ὄμμασιν, ἀλλὰ χαὶ τῶι ἄλλωι σώματι μεταδιδόναι
τῆς αἰσϑήσεως. φησὶ γὰρ διὰ τοῦτο χενότητα χαὶ ὑγρότητα ἔχειν δεῖν τὸν
ὀφϑαλμόν, ἵν᾽ ἐπὶ πλέον δέχηται χαὶ τῶι ἄλλωι σώματι παραδιδῶι. ἄλογον δὲ
καὶ τὸ μάλιστα μὲν δρᾶν φάναι τὰ ὁμόφυλα, τὴν δὲ ἔμφασιν ποιεῖν τοῖς ἀλλό-
χρωσιν ὡς οὐχ ἐμφαινομένων τῶν ὁμοίων. τὰ δὲ μεγέϑη καὶ τὰ διαστήματα
πῶς ἐμφαίνεται, χαΐπερ ἐπιχειρήσας λέγειν οὐχ ἀποόίδωσιν. ἀχερὶ μὲν οὖν
ὄψεως ἰδίως ἕνια βουλόμενος λέγειν πλείω παραδίδωσι ζήτησιν.

τὴν δ᾽ ἀχοὴν παραπλησίως ποιεῖ τοῖς ἄλλοις. εἰς γὰρ τὸ κενὸν ἐμ-
πίπτοντα τὸν ἀέρα κίνησιν ἐμποιεῖν, πλὴν ὅτι χατὰ πᾶν μὲν ὁμοίως τὸ σῶμα
εἰσιέναι, μάλιστα δὲ καὶ πλεῖστον διὰ τῶν ὦτων, ὅτι διὰ πλείστου τε χενοῦ
διέρχεται χαὶ ἥχιστα διαμίμνει. διὸ χαὶ χατὰ μὲν τὸ ἄλλο σῶμα οὐκ αἰσϑά-
»εσϑαι, ταύτηι δὰ μόνον. ὅταν δὲ ἐντὸς γένηται σκίδνασϑαι διὰ τὸ τάχος"
τὴν γὰρ φωνὴν εἶναι πυχνουμένου τοῦ ἀέρος καὶ μετὰ βίας εἰσιόντος. ὥσπερ
οὖν ἐχτὸς ποιεῖ τῆι ἁφῆι τὴν αἴσϑησιν, οὕτω καὶ ἐντός. ὀξύτατον δ᾽
ἀκούειν, εἰ ὁ μὲν ἔξω χιτὼν εἴη πυχνὸς, τὰ δὲ φλεβία κενὰ καὶ ὡς μάλιστα
ἄνιχμα καὶ εὔτρητα χατά τε τὸ ἄλλο σῶμα καὶ τὴν χεφαλὴν χαὶ τας ἀχοᾶς, ἔτι δὲ

ὅ8

ὅθ

10

1ὅ

20

8ὅ

392 ὅδ. ΘΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

τὰ ὀστὰ πυχνὰ καὶ ὃ ἐγχέφαλος εὔχρατος χαὶ τὸ περὶ αὐτὸν ὡς ξηρότατον᾽"
ἀϑρόον γὰρ οὕτως εἰσιέναι τὴν φωνὴν ἅτε διὰ πολλοῦ χενοῦ καὶ ἀνίχμου καὶ
εὔτρητον εἰσιοῦσαν, χαὶ ταχὺ σχίδνασϑαι χαὶ ὁμαλῶς χατὰ τὸ σῶμα καὶ
αὐ διεχπίπτειν ἔξω: τὸ μὲν οὖν ἀσαφῶς ἀφορίζειν ὁμοίως ἔχει τοῖς ἄλλοις.
ἄτοπον δὲ καὶ ἰόιον (τὸ) χατὰ πᾶν τὸ σῶμα τὸν ψόφον εἰσιέναι, χαὶ ὅταν
εἰσέλϑηι διὰ τῆς ἀχοῆς διαχεῖσϑαι χατὰ πᾶν, ὥσπερ οὐ ταῖς ἀχοαῖς, ἀλλ᾽ ὅλωι
τῶι σώματι τὴν αἴσϑησιν οὖσαν. οὐ γαρ κἂν συμπάσχηι τι τῆι ἀχοῆε, διὰ
τοῦτο χαὶ αἰσϑάνεται. πάσαις γὰρ τοῦτό γε ὁμοίως ποιεῖ, χαὶ οὐ μόνον ταῖς
αἰσϑήσεσιν ἀλλὰ χαὶ τῆι ψυχῆι. καὶ περὶ μὲν ὄψεως καὶ ἀχοῆς οὕτως ἀπο-
δίδωσι, τὰς δὲ ἄλλας αἰσϑήσεις σχεδὸν ὁμοίως ποιεῖ τοῖς πλείστοις. περὶ
δὲ τοῦ φρονεῖν ἐπὶ τοσοῦτον εἴρηκεν οτι γίνεται συμμέτρως ἐχούσης
τῆς ψυχῆς χατὰ τὴν χρῆσιν [μετὰ τὴν χίνησιν ἀϊο ΗΔε8." ἐὰν δὲ περί-
ϑερμός τις ἢ περίψυχρος γένηται, μεταλλάττειν φησί. δι᾿ ὅ τι καὶ τοὺς παλαιοὺς
καλῶς τοῦϑ᾽ ὑπολαβεῖν ὅτι ἐστὶν ἀλλοφρονεῖν. ὥστε φανερόν, ὅτι τῆι
κράσει τοῦ σώματος ποιεῖ τὸ φρονεῖν, ὅπερ ἴσως αὐτῶι χαὶ χατὰ λόγον ἐστὶ
σώμα ποιοῦντι τὴν ψυχήν. αἱ μὲν οὖν περὶ αἰσϑήσεως καὶ τοῦ φρονεῖν δόξαι
σχεδὸν αὗται χαὶ τοσαῦται τυγχάνουσιν οὖσαι [παρὰ] τῶν πρότερον.

περὶ δὲ τῶν αἰσθητῶν, τίς ἡ φύσις καὶ ποῖον ἕχαστόν ἐστιν, οἱ μὲν
ἄλλοι ποραλείπουσιν. τῶν μὲν γὰρ ὑπὸ τὴν ἁφὴν περὶ βαρέος χαὶ κούφου
καὶ ϑερμοῦ χαὶ ψυχροῦ λέγουσιν, οἷον ὅτι τὸ μὲν μανὸν καὶ λεπτὸν ϑερμόν,
τὸ δὲ πυχνὸν χαὶ παχὺ ψυχρόν, ὥσπερ ᾿Αναξαγόρας διαιρεῖ τὸν ἀέρα καὶ τὸν
αἰϑέρα. σχεδὸν δὲ καὶ τὸ βαρὺ καὶ τὸ χοῦφον τοῖς αὐτοῖς χαὶ ὅτι ταῖς ἄνω
καὶ κάτω φοραῖς, καὶ πρὸς τούτοις περί τε φωνῆς ὅτι χίνησις τοῦ ἀέρος, καὶ
περὶ ὀσμῆς ὅτε ἀπορροή τις. ᾿Ἐμπεδοχλῆς δὲ καὶ περὶ τῶν χρωμάτων, καὶ
ὅτι τὸ μὲν λευχὸν τοῦ πυρὸς τὸ δὲ μέλαν τοῦ ὕὑόατος. οἱ δ᾽ ἄλλοι τοσοῦτον
μόνον, ὅτι τό τε λευχὸν καὶ τὸ μέλαν ἀρχαί, τὰ δ᾽ ἄλλα μειγνυμένων γένεται

δ᾽

58

τούτων. χαὶ γὰρ ᾿ἀναξαγόρας ἁπλῶς εἴρηχε περὶ αὐτῶν. Δ δὲ καὶ Πλάτων δ0

ἐπὶ πλεῖστόν εἰσιν ἡμμένοι, χαϑ᾽᾿ ἕχαστον γὰρ ἀφορίζουσι' πλὴν ὃ μὲν οὐχ
ἀποστερῶν τῶν αἰσϑητῶν τὴν φύσιν, Δ. δὲ πάντα πάϑη τῆς αἰσϑήσεως ποιῶν.
ποτέρως μὲν οὖν ἔχει τἀληϑὲς οὐχ ἂν εἴη λόγος. ἐφ᾽ ὅσον δὲ ἑχάτερος ἧπται
καὶ πῶς ἀφώριχε πειραϑῶμεν ἀποόοῦναι, πρότερον εἰπόντες τὴν ὅλην ἔφοδον
ἑχατέρου. Δ. μὲν οὖν οὐχ ὁμοίως λέγει περὶ πάντων, ἀλλὰ τὰ μὲν τοῖς μεγέ-
ϑεσι τὰ δὲ τοῖς σχήμασιν ἔνια δὲ τάξει καὶ ϑέσει διορίζει. Πλάτων δὲ σχεδὸν
ἅπαντα πρὸς τὰ πάϑη χαὶ τὴν αἴσϑησιν ἀποδίδωσιν. ὥστε δόξειεν ἂν δκάτε-
ρος ἐναντίως τῆι ὑποϑέσει λέγειν. ὁ μέν γὰρ πάϑη ποιῶν τῆς αἰσϑήσεως
καϑ᾽ αὑτὰ διορίζει τὴν φύσιν" ὁ δὲ χαϑ᾽ αὑτὰ ποιῶν ταῖς οὐσίαις πρὸς τὰ
πάϑη τῆς αἰσϑήσεως ἀποδίδωσι.

βαρὺ μὲν οὖν καὶ κοῦφον τῶι μεγέϑει διαιρεῖ Δ. εἰ γὰρ διαχριϑείη
καϑ᾽ ἕν ἕχαστον εἰ χαὶ χατὰ σχῆμα διαφέροι, σταϑμὸν ἂν ἐπὶ μεγέϑει τὴν
φύσιν ἰχρίσιν ῬτΟΙΙοΙ] ἔχειν. οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἕν γε τοῖς μεικτοῖς κουφότερον μὲν
εἶναι τὸ πλέον ἔχον χενόν, βαρύτερον δὲ τὸ ἔλαττον. ἐν ἐνίοις μὲν οὕτως

61

εἴρηχεν. ἐν ἄλλοις δὲ χοῦφον εἶναί φησιν ἁπλῶς τὸ λεπτόν. παραπλησίως 62

δὲ χαὶ περὶ σχληροῦ χαὶ μαλαχοῦ. σχληρὸν μὲν γὰρ εἶναι τὸ πυχνόν, μαλα-
κὸν δὲ τὸ μανόν, χαὶ τὸ μᾶλλον δὲ χαὶ ἧττον καὶ τὰ λοιπὰ κατὰ λόγον. δια-
φέρειν δέ τι τὴν ϑέσιν χαὶ τὴν ἐναπόληψιν τῶν χενῶν τοῦ σχληροῦ καὶ μαλα-
κοῦ καὶ βαρέος χαὶ χούφου. διὸ σχληρότερον μὲν εἶναι σίδηρον, βαρύτερον
δὲ μόλυβδον" τὸν μὲν γὰρ σίδηρον ἀνωμάλως συγχεῖσϑαι χαὶ τὸ χενὸν ἔχειν
πολλαχῆι καὶ κατὰ μεγάλα, πεπυχνῶσϑαι δὲ χατὰ ἔνια, ἁπλῶς δὲ πλέον ἔχειν

10

15

Α. 185. ΠΗἨΕΟΡΉΒ. ἀθ 868. δ6---68.) ΓΕΡΉΗ ΒΕ, 398

κενόν. τὸν δὲ μόλυβόον ἔλαττον ἔχοντα κενὸν ὁμαλῶς συγχεῖσϑαι (χαὶ κατὰ

πᾶν ὁμοίως" διὸ βαρύτερον μέν, μαλαχώτερον δ᾽ εἶναι τοῦ σιδήρου. περὶ 68

μὲν (οὖν) βαρέος καὶ κούφου χαὶ σχληροῦ χαὶ μαλαχοῦ ἐν τούτοις ἀφορίζει.
τῶν δὲ ἄλλων αἰσϑητῶν οὐδενὸς εἶναι φύσιν, ἀλλὰ πάντα πάϑη τῆς αἰσϑήσεως
ἀλλοιουμένης, ἐξ ἡ ἧς γίνεσϑαι τὴν φαντασίαν. οὐδὲ γὰρ τοῦ ψυχροῦ καὶ τοῦ

᾿ ϑερμοῦ φύσιν ὑπάρχειν, ἀλλὰ τὸ σχῆμα μεταπῖπτον ἐργάζεσϑαι καὶ τὴν

ἡμετέραν ἀλλοίωσιν" ὅ τι γὰρ ἄν ἄϑρουν ἦι, τοῦτ᾽ ἐνισχύειν δχάστωι, τὸ δ᾽
εἰς μαχρὰ διανενημένον ἀναίσϑητον εἶναι. σημεῖον δ᾽ ὡς οὐχ εἰσὶ φύσει τὸ
μὴ ταὐτὰ πᾶσι φαίνεσθαι τοῖς ζώιοις ἀλλ᾽ ὃ ἡμῖν γλυχύ, τοῦτ᾽ ἄλλοις πιχρὸν
καὶ ἑτέροις ὀξὺ καὶ ἄλλοις δριμὺ τοῖς δὲ στρυφνόν, καὶ τὰ ἄλλα δ᾽ ὡσαύτως.
ἔτι δ᾽ αὐτοὺς μεταβάλλειν τῆι χρήσει χατὰ τὰ πάϑη καὶ τὰς ἡλικίας"
ἧι καὶ φανερὸν ὡς ἡ διάϑεσις αἰτία τῆς φαντασίας. ἁπλῶς μὲν οὖν περὶ τῶν
αἰσϑητῶν οὕτω δεῖν ὑπολαμβάνειν. οὐ μὴν ἀλλ᾽ ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα καὶ ταῦτα
ἀνατίθησι τοῖς σχήμασι᾽ πλὴν οὐχ ἁπάντων ἀποδίδωσι τὰς μορφάς, ἀλλὰ
μᾶλλον τῶν χυλῶν καὶ τῶν χρωμάτων, χαὶ τούτων ἀκριβέστερον διορίζει τὰ
περὶ τοὺς χυλοὺς ἀναφέρων τὴν φαντασίαν πρὸς ἄνϑρωπον.

τὸν μὲν οὖν ὀξὺν εἶναι τῶι σχήματι γωνοειδῆ τε καὶ πολυχαμπῆ
καὶ μιχρὸν χαὶ λεπτόν. διὰ γὰρ τὴν ὁριμύτητα ταχὺ χαὶ πάντηι διαδύεσϑαι,
τραχὺν δ᾽ ὄντα καὶ γωνοειδῇ συνάγειν χαὶ συσπᾶν' διὸ χαὶ ϑερμαίνειν τὸ
σώμα χενότητας ἐμποιοῦντα" μάλιστα γὰρ ϑερμαίνεσθαι τὸ πλεῖστον ἔχον
κενόν. τὸν δὲ γλυχὺν ἐχ περιφερῶν συγκχεῖσϑαι σχημάτων κοὐχ ἄγαν μιχρῶν"
διὸ καὶ διαχεῖν ὅλως τὸ σῶμα χαὶ οὐ βιαίως καὶ οὐ ταχὺ πάντα περαίνειν"
τοὺς (δ᾽ ἄλλους ταράττειν, ὅτι διαδύνων πλανᾶι τὰ ἄλλα καὶ ὑγραίνει"
ὑγραινόμεναι δὲ καὶ ἐκ τῆς τάξεως κινούμενα συρρεῖν εἰς τὴν χοιλίαν' ταύτην
γὰρ εὐπορώτατον εἶναι διὰ τὸ ταύτηι πλεῖστον εἶναι κενόν. τὸν δὲ στρυφνὸν
ἔχ μεγάλων σχημάτων χαὶ πολυγωνίων καὶ περιφερὲς ἥκιστ᾽ ἐχόντων" ταῦτα
γὰρ ὅταν εἰς τὰ σώματα ἔλϑηι, ἐπιτυφλοῦν ἐμπλάττοντα τὰ φλεβία καὶ χω-
λύειν συρρεῖν" διὸ καὶ τὰς χοιλίας ἱστάναι. τὸν δὲ πιχρὸν ἐκ μιχρῶν καὶ
λείων καὶ περιφερῶν τὴν περιφέρειαν εἰληχότα καὶ καμπὰς ἔχουσαν" διὸ καὶ
γλισχρὸν καὶ κολλωόη. ἁλμυρὸν δὲ τὸν ἔχ μεγάλων χαὶ οὐ περιφερῶν, ἀλλ᾽ ἐπ᾿
ἐνίων καὶ (οὐ) σχαληνῶν, διὸ οὐδὲ πολυχαμπῶν (βούλεται δὲ σκαληνὰ
λέγειν ἅπερ παράλλαξιν ἱπεριπάλαξιν ὈΥΤΟΗ͂, 8. 8. 860, 46) ἔχει πρὸς ἄλληλα
καὶ συμπλοκήν)" μεγάλων μέν, ὅτι ἢ ἁλμυρὶς ἐπιπολάζει" μικρὰ γὰρ ὄντα καὶ
τυπτόμενα τοῖς περιέχουσι μείγνυσθαι ἂν τῶι παντί" οὐ περιφερῶν δ᾽ ὅτι τὸ
μὲν ἁλμυρὸν τραχὺ τὸ δὲ περιφερὲς λεῖον" οὐ σχαληνῶν δὲ διὰ τὸ μὴ πε-
ριπαλάττεσθϑαι, διὸ ψαφαρὸν εἶναι. τὸν δὲ δριμὺν μικρὸν χαὶ περι-
φερῆ καὶ γωνιοειδῇ, σχαληνὸν δὲ οὐχ ἔχειν. τὸν μὲν γὰρ δριμὺν πολυγώνιόν
τε ὄντα τῆι τραχύτητι ϑερμαίνειν καὶ διαχεῖν διὰ τὸ μικρὸν εἶναι χαὶ περι-
φερῆ καὶ γωνιοειδῆ' καὶ γὰρ τὸ γωνιοειδὲς εἶναι τοιοῦτον. ὡσαύτως δὲ χαὶ
τὰς ἄλλας ἑχάστον δυνάμεις ἀποδίδωσιν ἀνάγων εἰς τὰ σχήματα. ἁπάντων
δὲ τῶν σχημάτων οὐδὲν ἀκέραιον εἶναι χαὶ ἀμιγὲς τοῖς ἄλλοις, ἀλλ᾽ ἐν ἐχα-
στωι πολλὰ εἶναι καὶ τὸν αὐτὸν ἔχειν λείου καὶ τραχέος καὶ περιφεροῦς καὶ
ὀξέος καὶ τῶν λοιπῶν. οὗ δ᾽ ἂν ἐνῆι πλεῖστον, τοῦτο μάλιστα ἐνισχίειν πρὸς
τε τὴν αἴσθησιν χαὶ τὴν δύναμιν. ἔτι δὲ εἰς ὁποίαν ἕξιν ἂν εἰσέλϑηι, διαφέρειν
[γὰρ] οὐχ ὀλίγον. χαὶ διὰ τοῦτο τὸ αὐτὸ ταναντία, καὶ τἀναντία τὸ αὐτὸ
πάϑος ποιεῖν ἐνίοτε. καὶ περὶ μὲν τῶν χυλῶν οὕτως ἀφώριχεν.

ἄτοπον δ᾽ ἄν φανείη πρῶτον μὲν τὸ μὴ πάντων ὁμοίως ἀποδοῦναι τὰς
αἰτίας, ἀλλὰ βαρὺ μὲν χαὶ χοῦφον καὶ μαλακὸν καὶ σχληρὸν καὶ μεγέϑει χαὶ

θά

θῦ

66

61

68

10

1ὅ

8394 δὅ. ΘΒΕΜΟΚΒΙΤΟΒ

σμικρότητι χαὶ τῶι μανῶι καὶ πυχνῶι, ϑερμὸν δὲ καὶ ψυχρὸν χαὶ τὰ ἄλλα
τοῖς σχήμασιν. ἔπειτα βαρέος μὲν χαὶ χούφου καὶ σχληροῦ χαὶ μαλαχοῦ χαϑ᾽
αὑτὰ ποιεῖν φύσεις (μέγεϑος μὲν γὰρ καὶ σμικρότης καὶ τὸ πυχνὸν χαὶ τὸ μανὸν
οὐ πρὸς ἕτερόν ἐστὺ, ϑερμὸν δὲ χαὶ ψυχρὸν χαὶ τὰ ἄλλα πρὸς τὴν αἴσϑησιν, καὶ
ταῦτα πολλάκις λέγοντα διότι τοῦ χυμοῦ [ϑερμοῦ Ζ611ο1] τὸ σχῆμα σφαιροειδές.
ολως δὲ μέγιστον ἐναντίωμα χαὶ χοινὸν ἐπὶ πάντων, ἅμα μὲν πάϑη ποιεῖν
τῆς αἰσϑήσεως, ἅμα δὲ τοῖς σχήμασι διορίζειν᾽ καὶ τὸ αὐτὸ φαίνεσϑαι τοῖς
μὲν πικρὸν τοῖς δὲ γλυχὺ τοῖς δ᾽ ἄλλως" οὔτε γὰρ οἷόν {τε} τὸ σχῆμα πάϑος
εἶναι οὔτε ταὐτὸν τοῖς μὲν σφαιροειδὲς τοῖς δ᾽ ἄλλως (ἀνάγχη δ᾽ [εἴπερ] ἴσως,
εἴπερ τοῖς μὲν γλυχὺ τοῖς δὲ πιρκόν) οὐδὲ χατὰ τὰς ἡμετέρας ἕξεις μεταβάλ-
λειν τὰς μορφάς. ἁπλῶς δὲ τὸ μὲν σχῆμα χαϑ᾽ αὑτό ἐστι, τὸ δὲ γλυχὺ καὶ
ὅλως τὸ αἰσϑητὸν πρὸς ἄλλο χαὶ ἐν ἄλλοις, ὥς φησιν. ἄτοπον δὲ καὶ τὸ
πᾶσιν ἀξιοῦν ταὐτὸ φαίνεσθαι τῶν αὐτῶν αἰσϑανομένοις χαὶ τούτων τὴν
ἀλήϑειαν ἐλέγχειν, χαὶ ταῦτα εἰρηχότα πρότερον τὸ τοῖς ἀνομοίως διαχειμεέ-
γοις ἀνόμοια φαίνεσϑαι χαὶ πάλιν τὸ μηϑὲν μᾶλλον ἕτερον ἑτέρου τυγχάνεεν
τῆς ἀληϑείας. εἰχὸς γὰρ τὸ βέλτιον τοῦ χείρονος καὶ τὸ ὑγιαῖνον τοῦ
κάμνοντος" κατὰ φύσιν γὰρ μᾶλλον. ἔτι δὲ εἴπερ μή ἐστι φύσις τῶν αἰσϑη-
τῶν διὰ τὸ μὴ ταὐτὰ πᾶσι φαίνεσθαι, ὁῆλον ὡς οὐδὲ τῶν ξώιων οὐδὲ τῶν
ἄλλων σωμάτων᾽ οὐδὲ γὰρ περὶ τούτων ὁμοδοξοῦσι. καίτοι εἰ μὴ χαὶ διὰ τῶν
αὐτῶν γίνεται πᾶσι τὸ γλυχὺ χαὶ τὸ πιχρόν, ἀλλ᾽ ἥ γε φύσις τοῦ πιχροῦ καὶ
τοῦ γλυχέος ἡ αὐτὴ φαίνεται πᾶσιν. ὅπερ καὶ αὐτὸς ἂν δόξειεν ἐπιμαρτυρεῖν.
πῶς γὰρ ἄν τὸ ἡμῖν πικρὸν ἄλλοις ἦν γλυχὺ χαὶ στρυφνόν, εἰ μή τις ἦν

68

10

ὡρισμένη φύσις αὐτῶν. ἔτι δὲ ποιεῖ σαφέστερον ἐν οἷς φησι γίνεσϑαι μὲν Τί

ἕχαστον καὶ εἶναι κατ᾽ ἀλήϑειαν, ἰδίως δὸ ἐπὶ πικροῦ μοῖραν ἔχειν συνέ-
σεως. ὥστε διά τε τούτων ἐναντίον ἄν φανείη τὸ μὴ ποιεῖν φύσιν τινὰ τῶν
αἰσϑητῶν, καὶ πρὸς τούτοις ὅπερ ἐλέχϑη καὶ πρότερον, ὅταν σχῆμα μὲν ἀπο-
διδῶι τῆς ( πικρᾶς) οὐσίας ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων, μὴ εἶναι δὲ λέγηι φύσιν"

ἢ γὰρ οὐδενὸς ὅλως ἢ καὶ τούτων ἔσται, τῆς αὐτῆς γε ὑπαρχούσης αἰτίας. ἔτι

δὲ τὸ ϑερμόν τε χαὶ ψυχρὸν ἅπερ ἀρχὰς τιϑέασιν εἰκὸς ἔχειν τινὰ φύσιν, εἰ
δὲ ταῦτα καὶ τὰ ἄλλα. δῦν δὲ ,σχληροῦ μὲν καὶ μαλαχοῦ καὶ «βαρέος καὶ κού-
φου ποιεῖ τιν᾽ οὐσίαν, ἅπερ οὐχ ἧττον ἔδοξε λέγεσϑαι πρὸς ἡμᾶς, ϑερμοῦ δὲ
καὶ ψυχροῦ χαὶ τῶν ἄλλων οὐδενός. χαίτοι τό γε βαρὺ χαὲ χοῦφον ὅταν
διορίζηι τοῖς μεγέϑεσιν, ἀνάγκη τὰ ἁπλὰ πάντα τὴν αὐτὴν ἔχειν δρμὴν τῆς
φορᾶς, στε μιᾶς τινος ἂν ὕλης εἴη χαὶ τῆς αὐτῆς φύσεως. ἀλλὰ περὲ μὲν
τούτων ἔοικε συνηχολουϑηκέναι τοῖς ποιοῦσιν ὅλως τὸ φρονεῖν κατὰ τὴν
ἀλλοίωσιν, ἥπερ ἐστὶν ἀρχαιοτάτη δόξα. πᾶντες “γὰρ οἱ παλαιοὶ χαὶ [οἷ
ποιηταὶ χαὶ σοφοὶ κατὰ τὴν διάϑεσιν ἀποδιδόασι τὸ φρονεῖν. τῶν δὲ χυλῶν
ἑχάστωι τὸ σχῆμα ἀποδίδωσι πρὸς τὴν δύναμιν ἀφομοιῶν τὴν ἐν τοῖς πάϑε-
σιν" ὅπερ οὐ μόνον ἐξ ἐχείνων, ἀλλὰ καὶ ἐχ τῶν αἰσϑητηρίων ἔδει συμβαίνειν
ἄλλως τε καὶ πάϑη τούτων ἐστίν. οὐ γὰρ πᾶν τὸ σφαιροειδὲς οὐδὲ τὰ ἄλλα
σχήματα τὴν αὐτὴν ἔχει δύναμιν, ὥστε χαὶ κατὰ τὸ [χάτω] ὑποχείμενον ἔδει
διορίζειν, πότερον ἐξ ὁμοίων ἢ ἐξ ἀνομοίων ἐστί, χαὶ πῶς ἡ τῶν αἰσϑήσεων
ἀλλοίωσις γίνεται, καὶ πρὸς τούτοις ὁμοίως ἐπὶ πάντων ἀποδοῦναι τῶν διὰ
τῆς ἁφῆς καὶ μὴ μόνον τὰ περὶ γεῦσιν. ἀλλὰ καὶ ταῦτα μὲν ἤτοι διαφορᾶν τινα
ἔχει πρὸς τοὺς χυλοῦς, ἣν ἔδει διελεῖν, ἢ καὶ παρεῖται δυνατὸν ὃν ὁμοίως εἰπεῖν.

τῶν δὲ χρωμάτων ἁπλᾶ μὲν λέγει τέτταρα. λευχὸν μὲν οὖν εἶναι τὸ
λεῖον. ὃ γὰρ ἂν μὴ τραχὺ μηδ᾽ ἐπισκιάζον ἧι μηδὲ δυσδίοδον, τὸ τοιοῦτον πᾶν
λαμπρὸν εἶναι. δεῖ δὲ καὶ εὐθύτρυπα καὶ διαυγῆ τὰ λαμπρὰ εἶναι. τὰ μὲν

..}

“ἢ
ἐν»

2

10

16

Α. 18ὅ. ΤΠΉΒΟΡΗΒ. ἀθ βοιβ. θ8---Ἴ8.) ΓΕΉΒΕ, 89

οὖν σχληρὰ τῶν λευχῶν ἐκ τοιούτων σχημάτων συγχεῖσϑαι οἷον ἡ ἐντὸς πλὰξ
τῶν χογχυλέων" οὕτω γὰρ ἄν ἄσκια χαὶ εὐαγῆ καὶ εὐθϑύπορα εἶναι. τὰ (δὲ
ψαϑυρὰ καὶ εὔϑρυπτα ἐχ περιφερῶν μέν, λοξῶν ὁδ τῆι ϑέσει πρὸς ἄλληλα καὶ
κατὰ δύο συζεύξει, τὴν δ᾽ ὅλην τάξιν ἔχειν ὅτι μάλιστα ὁμοίαν. τοιούτων δ
ὄντων ψαϑυρὰ μὲν εἶναι, διότι χατὰ μικρὸν ἢ σύναψις" εὔϑρυπτα ὁέ, ὅτι
ὁμοίως κεῖνται" ἄσχια δέ, διότι λεῖα χαὶ πλατέα" λευχότερα δ᾽ ἀλλήλων
τῶι τὰ σχήματα τὰ εἰρημένα καὶ ἀχριβέστερα καὶ ἀμιγέστερα εἶναι χαὶ τὴν
ϑέσιν ἔχειν μᾶλλον τὴν εἰρημένην. τὸ μὲν οὖν λευχὸν ἐχ τοιούτων εἶναι
σχημάτων. τὸ δὲ μέλαν ἐκ τῶν ἐναντίων ἐκ τραχέων καὶ σχαληνῶν χαὶ ἀνο-
μοίων᾽ οὕτω γὰρ ἂν σχιάζειν χαὶ οὐχ εὐθεῖς εἶναι τοὺς πόρους οὐδ᾽ εὐδιό-
ὅους. ἔτι δὲ τὰς ἀπορροίας νωϑεῖς καὶ ταραχώδεις" διαφέρειν γάρ τι χαὶ τὴν
ἀπορροὴν τῶι ποιὰν εἶναι πρὸς τὴν φαντασίαν, ἣν γίνεσϑαι διὰ τὴν ἐναπόλη-
ψιν τοῦ ἀέρος ἀλλοίαν. ἐρυϑρὸν δ᾽ ἐξ οἵωνπερ καὶ τὸ ϑερμόν, πλὴν ἔχ
μειζύνων. ἐὰν γὰρ αἱ συγχρίσεις ὦσι μείζους ὁμοίων ὄντων τῶν σχημάτων
μάλλον ἐρυϑρὸν εἶναι. σημεῖον δ᾽ ὅτι ἐκ τοιούτων τὸ ἐρυϑρόν᾽" ἡμᾶς τε γὰρ
ϑερμαινομένους ἐρυϑραίνεσθαι χαὶ τὰ ἄλλα τὰ πυρούμενα, μέχρις ἂν οὗ ἔχηι
τὸ τοῦ πυροειδοῦς. ἐρυϑρότερα δὲ τὰ ἐκ μεγάλων ὄντα σχημάτων οἷον τὴν
φλόγα χαὶ τὸν ἄνϑραχα τῶν χλωρῶν ξύλων ἢ τῶν αὔων. χαὶ τὸν σίδηρον δὲ
καὶ τὰ ἄλλα τὰ πυρούμενα" λαμπρότατα μὲν γὰρ εἶναι τὰ πλεῖστον ἔχοντα
χαὶ λεπτότατον πῦρ, ἐρυϑρότερα δὲ τὰ παχύτερον καὶ ἔλαττον. διὸ καὶ ἧττον
εἶναι ϑερμὰ τὰ ἐρυϑρότερα᾽ ϑερμὸν [μὲν] γὰρ τὸ λεπτόν. τὸ δὲ χλωρὸν ἐκ
τοῦ στερεοῦ χαὶ τοῦ χενοῦ συνεστάναι μειχτὸν ἐξ ἀμφοῖν, τῆι ϑέσει δὲ χαὶ
τάξει αὐτῶν (διαλλάττειν) τὴν χρόαν. τὰ μὲν οὖν ἁπλᾶ χρώματα τούτοις
κεχρῆσϑαι τοῖς σχήμασιν" ἕχαστον δὲ χαϑαρώτερον ὅσωι ἂν ἐξ ἀμιγεστέρων
ἦι. τὰ δὲ ἄλλα χατὰ την τούτων μίξιν" οἷον τὸ μὲν χρυσοειδὲς χαὶ τὸ τοῦ
χαλχοῦ χαὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον ἐκ τοῦ λευχοῦ χαὶ τοῦ ἐρυϑροῦ" τὸ μὲν γὰρ λαμ-
πρὸν ἔχειν ἐκ τοῦ λευχοῦ, τὸ δὲ ὑπέρνϑρον ἀπὸ τοῦ ἐρυϑροῦ" πίπτειν γὰρ
εἰς τὰ χενὰ τοῦ λευχοῦ τῆι μίξει τὸ ἐρυθρόν. ἐὰν δὲ προστεϑῆι τούτοις τὸ
χλωρόν, γίνεσϑαι τὸ χάλλιστον χρῶμα, δεῖν δὲ μικρὰς τοῦ χλωροῦ τὰς συγ-
κρίσεις εἶναι" μεγάλας γὰρ οὐχ οἷόν τε συγχειμένων οὕτω τοῦ λευχοῦ καὶ τοῦ
ἐρυϑροῦ. διαφόρους δ᾽ ἔσεσϑαι τὰς χρόας τῶι πλέον χαὶ ἔλαττον λαμβάνειν.
τὸ δὲ πορφυροῦν ἐκ λευχοῦ χαὶ μέλανος καὶ ἐρυϑροῦ, πλείστην μὲν μοῖραν
ἔχοντος τοῦ ἐρυϑροῦ, μιχρὰν δὲ τοῦ μέλανος, μέσην δὲ τοῦ λευχοῦ" διὸ χαὶ
ἡδὺ φαίνεσϑαι πρὸς τὴν αἴἔσϑησιν. ὅτι μὲν οὖν τὸ μέλαν χαὶ τὸ ἐρυϑρὸν
αὐτῶι ἐνυπάρχει, φανερὸν εἶναι τῆι ὄψει, διότι δὲ τὸ λευχόν, τὸ λαμπρὸν χαὶ
διαυγὲς σημαίνειν" ταῦτα γὰρ ποιεῖν τὸ λευχόν. τὴν δ᾽ ἴσατιν ἐκ μέλανος
σφόδρα χαὶ χλωροῦ, πλείονα δὲ μοῖραν ἔχειν τοῦ μέλανος" τὸ δὲ πράσινον ἐκ
πορφυροῦ καὶ τῆς ἰσάτιδος, ἢ ἐκ χλωροῦ καὶ πορφυροειδοῦς. τὸ γὰρ ϑεῖον
εἶναι τοιοῦτον καὶ μετέχειν τοῦ λαμπροῦ. τὸ δὲ χυανοῦν ἐξ ἰσάτιδος χαὶ
πυρώδους, σχημάτων δὲ περιφερῶν καὶ βελονοειδῶν, ὅπως τὸ στίλβον τῶι
μέλανι ἐνῆι. τὸ δὲ χαρύϊνον ἐκ χλωροῦ χαὶ χνανοειδοῦς᾽ ἐὰν δὲ χλωρὸν
(χαὶ λαμπρὸν δ μειχϑῆι, φλογοειδὲς γίνεσθαι" τὸ γὰρ ἄσχιον χαὶ μελανόχρων
ἐξείργεσϑαι. σχεδὸν δὲ χαὶ τὸ ἐρυϑρὸν τῶι λευχῶι μειχϑὲν χλωρὸν ποιεῖν
εὐαγὲς καὶ οὐ μέλαν' διὸ χαὶ τὰ φυόμενα χλωρὰ τὸ πρῶτον εἶναι πρὸ τοῦ
ϑερμανϑῆναι καὶ διαχεῖσϑαι. χαὶ πλήϑει μὲν τοσούτων ἐπιμέμνηται χρωμάτων,
ἄπειρα δὲ εἷναι τὰ χρώματα χαὶ τοὺς χυλοὺς χατὰ τὰς μίξεις, ἔαν τις τα μὲν
ἀφαιρῖι τὰ δὲ προστιϑῆι καὶ τῶν μὲν ἔλαττον μίσγηι τῶν δὲ πλέον. οὐϑὲν
γὰρ ὅμοιον ἔσεσϑαι ϑάτερον ϑατέροι.

14

φ΄ος

1ὅ

10

11

806 δῦ. ΒΕΜΟΚΕΙΤΟΒ. Α. 135. ΤΗΕΟΡΗΗ. ἂθ βαπβ. 19--.88) 138---188.
'

πρῶτον μὲν οὖν τὸ πλείους ἀποδοῦναι τὰς ἀρχὰς ἔχει τινὰ ἀπορίαν 13
οἱ γὰρ ἄλλοι τὸ λευχὸν καὶ τὸ μέλαν, ὡς τούτων ἁπλῶν ὄντων μόνων. ἔπειτα
τὸ μὴ πᾶσι τοῖς λευχοῖς μίαν ποιῆσαι τὴν μορφήν, ἀλλ᾽ ἑτέραν τοῖς σκληροῖς
καὶ τοῖς ψαϑυροῖς. οὐ γὰρ εἰχὸς ἄλλην αἰτίαν εἶναι τοῖς διαφόροις χατὰ τὴν
ἁφήν, οὐδ᾽ ἂν ἔτι τὸ σχῆμα αἴτιον εἴη τῆς διαφορᾶς, ἀλλὰ μᾶλλον ἡ ϑέσις.
᾿ἐνδέχεται γὰρ καὶ τὰ περιφερῆ καὶ ἁπλῶς πάντα ἐπισχιαζέιν ἑαυτοῖς. σημεῖον
δέ" χαὶ γὰρ αὐτὸς ταύτην φέρει τὴν πίστιν, ὅσα τῶν λείων μέλανα φαίνεται.
διὰ γὰρ τὴν σύμφυσιν καὶ τὴν τάξιν αἷς τὴν αὐτὴν ἔχοντα τῶι μέλανι φαένε-
σϑαι τοιαῦτα. χαὶ πάλιν ὅσα λευχὰ τῶν τραχέων. ἐκ μεγάλων γὰρ εἶναι
ταῖτα χαὶ τὰς συνδέσεις οὐ περιφερεῖς ἀλλὰ προχρόσσας" χαὶ τῶν σχημά-
των τὰς μορφὰς μεγνυμένας [ἀγνυμένας" ὥσπερ ἥ ἀνάβασις καὶ τὰ πρὸ τῶν
τειχῶν ἔχει χώματα" τοιοῦτον γὰρ ὃν ἄσχιον εἶναι χαὶ οὐ χωλύεσϑαι τὸ λαμ-
πρόν. πρὸς δὲ τούτοις πῶς λέγει χαὶ ζώιων τὸ λευχὸν ἐνίων γίνεσθαι μέ- 50
λαν, εἰ τεϑείησαν οὕτως, ὥστ᾽ ἐπισχιάζειν; ὅλως δὲ τοῦ διαφανοῦς καὶ τοῦ
λαμπροῦ μᾶλλον ἔοιχε τὴν φύσιν ἢ τοῦ λευχοῦ λέγειν. τὸ γὰρ εὐδίοπτον εἶναι
καὶ μὴ ἐπαλλάττειν τοὺς πόρους τοῦ διαφανοῦς ἐστι, πόσα δὲ λευχὰ τοῦ δια-
φανοῦς; ἔτι δὲ τὸ μὲν εὐθεῖς εἶναι τῶν λευχῶν τοὺς πόρους, τῶν δὰ μελάνων
ἐπαλλάττειν, ὡς εἰσιούσης τῆς φύσεως ὑπολαβεῖν ἔστιν. ὁρᾶν δέ φησι διὰ τὴν
ἀπορροὴν χαὶ τὴν ἔμφασιν τὴν εἰς τὴν ὄψιν" εἰ δὲ τοῦτό ἔστι, τί διοίσεε τοὺς
πόρους χεῖσϑαι κατ᾽ ἀλλήλους ἢ ἐπαλλάττειν; οὐδὲ τὴν ἀπορροὴν ἀπὸ τοῦ
κενοῦ πὼς γίνεσϑαι ῥάιδιον ὑπολαβεῖν᾽ ὥστε λεχτέον τούτου τὴν αἰτίαν. ἔοιχε
γὰρ ἀπὸ τοῦ φωτὸς ἢ ἀπὸ ἄλλου τινὸς ποιεῖν τὸ λευχόν᾽ διὸ χαὶ τὴν παχυ-
τητα τοῦ ἀέρος αἰτιᾶται πρὸς τὸ φαίνεσϑαι μέλαν. ἔτε δὲ πῶς τὸ μέλαν 51
ἀποδίδωσιν, οὐ ῥάιδιον χαταμαϑεῖν᾽ ἡ σχιὰ γὰρ μέλαν τι χαὶ ἐπιπρόσϑησίς
ἐστι τοῦ λευχοῦ᾽ διὸ πρῶτον τὸ λευχὸν τὴν φύσιν. ἅμα δὲ οὐ μόνον τὸ ἐπε-
σχιάζειν, ἀλλὰ χαὶ τὴν παχύτητα τοῦ ἀέρος χαὶ τῆς εἰσιούσης ἀπορροῆς αἰτιᾶ-
ται χαὶ τὴν ταραχὴν τοῦ ὀφθαλμοῦ. πότερον ὅὲ ταῦτα συμβαίνει διὰ τὸ μὴ
εὐδίοπτον ἢ καὶ ἄλλωι γίνοιτ᾽ ἂν καὶ ποίωι [ἢ μέλαν], οὐ διασαφεῖ. ἄτο- 82
πον δὲ καὶ τὸ τοῦ χλωροῦ μὴ ἀποδοῦναι μορφήν, ἀλλὰ μόνον ἐκ τοῦ στερεοῦ
καὶ τοῦ χενοῦ ποιεῖν. χοινὰ γὰρ ταῦτά γε πάντων χαὶ ἐξ ὁποιωνοῦν ἔσται
σχημάτων. χρῆν δ᾽ ὥσπερ χάν τοῖς ἄλλοις ἴδιόν τι ποιῆσαι. χαὶ εἰ μὲν ἐναν-
τίον τῶι ἐρυϑρῶι, χαϑάπερ τὸ μέλαν τῶι λευχῶι, τὴν ἐναντίαν ἔχειν μορφήν"
εἰ δὲ μὴ ἐναντίον, αὐτὸ τοῦτ᾽ ἄν τις ϑαυμάσειεν, ὅτι τὰς ἀρχὰς οὐχ ἐναντίας
ποιεῖ" δοχεῖ γὰρ ἅπασιν οὕτως. μάλιστα δ᾽ ἐχρῆν τοῦτο διαχριβοῦν, ποῖα
τῶν χρωμάτων ἁπλᾶ καὶ διὰ τί τὰ μὲν σύνϑετα τὰ δὲ ἀσύνθετα" πλείστη γὰρ
ἀπορία περὶ τῶν ἀρχῶν. ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἴσως χαλεπόν. ἐπεὶ χαὶ τῶν χυ-
μῶν εἰ τις δύναιτο τοὺς ἁπλοῖς ἀποδοῦναι, μᾶλλον ἂν ὅδε λέγοι. περὶ δὲ
ὀσμῆς προσαφορίζειν παρῆκεν πλὴν τοσοῦτον, ὅτι τὸ λεπτὸν ἀπορρέον ἀπὸ
τῶν βαρέων ποιεῖ τὴν ὀδμήν. ποῖον δέ τι τὴν φύσιν ὃν ὑπὸ εἶίνος πάσχει,
οὐχέτι προσέϑηχεν, ὅπερ ἴσως ἣν χυριώτατον. Δ. μὲν οὖν οὕτως ἔνια 83
παραλείπει.

186. ΑΥὐτοΥ͂ 2,1 [Ὁ. 416] 4. τοὺς ὀνείρους γίνεσϑαι κατὰ τὰς τῶν εἰδώ-
λων παραστάσεις. ΤΈΒΤΟΣΙ, 46 δηΐπιδ 48 1). ἱπασεπδδαηι δρ γἐΐνδ [πΆτω}. δο-
ΜΠ 6886].

181. (το. ἀο αἀἷν. Π δ8, 120 κίγμηι ἐσὶΐμν οεπβεθμδ ἀογοηΐδοα ἀπόνεος
ῬΕῪ 86,6 ἴρ808 ἴθ δοριπίαπαο ηιουογὶ απ, οἱ 10. οδηϑεὶ, οαΐεγπα εἰ αὐυοηΐδολα υἱ-
δίοηα ρυϊϑαγὶ"

138. --- -- 13,5 [Ὁ. 224] ομηι. .. ρἰωγμηίθχιο ἰοοὶδ σγαυὶδ αμοῖον Ὁ.

Α. 138---141. ΚΕΗΞΕΕ. 897

γγαεϑεηδίοηοηι γογμῆι γμίμγαγμης οοπεργοδαγεί, Πὶοαεαγοῖνιδ Ῥενίρα(οίνομδ οοΐδγα
αἀἰυμιαξιοηὶβ σέπεγα διδίμιιἐ, βοημεογιη οἱ Κεγογὶβ γοϊ μέ. δΊ, 181 [88 Ῥοπὶ-
ἀοπΐοβ) . αμέδης οδηϑεὲ βαρίοηξον ἐμιδίλένι,886 υδΐεγεβ εὐ ποδίϊαγμηι, ἐπϑρι ον οὗ
ἐσία φυογμ οα δαδὶδι αἰχμα ἐα οοἴοτε ἔμηι ϑαϊμδγιίαξὶδ ἐμῆι ρεδέϊδηύδας δῖσνια

δ γρεγοὶρὶ, ποῦ πιρημαῆι οὗναηλ σας οἱΐ οἰεγ σα ἀργογμηι υεὶ ζεγ α8 {μΐωνγα.
γε. ἢ 18, 80.

189. Ἔν ΒοΕ. 4, 9 Τομμοογίίο υεγο Αδάογείαα οῷ αημα ἰἑοαμα ρυόθημα
υἱϑια 6886 ΛΟηΗ68 Ῥγοογοαΐζοδ. ΑπτΟῪ 19,6 [Ὁ. 431. νρὶ. 645, 6] 4. γεγενη-
μένα εἶναι τὰ ζώια συστάσει ἴ ειδεεναστρον [1]. εἰδίων ἀνάρϑρων! πρῶτον τοῦ

10 ὑγροῦ ζωιογονοῦντος. ἴωμλστ. [πδὲ. ἀἰν. ΥὮΠΊ, 9 λονόνμηι οὔαμϑα τουπάμηι οἔ
ομμία φιαδ ἰἢ 60 διε 688ὲ ὕασία ϑἰοὶοὶ ἰοσμιιέμν: ἰάε ποθ ἀϊυϊπας ἰλξέεγας
ἀοοοηξ, εγγαυὶξ ἐγσο Ἰοηιοογδμιθ, φυὶ υογηνοίογμηι πιοο ρμίαυϊξέ οἤῖιδο8 ἐθ8ὲ
ἀξ ἑεγγα πωϊΐο αμοίογε πμαφια γαξὶοη 6.

140. ΑΕτ. Υ͂ 4, 2. 8 [Ὁ. 411|8] ᾿ἀριστοτέλης ἀσώματον μὲν εἶναι τὴν ὀύνα-

16 μιν τοῦ σπέρματος. .., σωματιχὴν δὸ τὴν ὕλην τὴν προχεομένην. Στράτων,
καὶ 4. καὶ τὴν δύναμιν σῶμα" πνευματικὴ γάρ.

141. -- -α 8, 6 [Ὁ. 4117] Δ. ἀφ᾽ ὅλων τῶν σωμάτων χαὶ τῶν χυριωτάτων
μερῶν οἷον ὀστῶν σαρκῶν καὶ ἰνῶν [πδτι]. τὸ σπέρμα εἶναι). 8. ἔτ, 82; ναὶ.
Οκκβοε. ὅ, 8 Οὔθῃ 8. 106 ῃ. 18.

142. Απτοῦ ὅ,1 [Ὁ..418] Ἐπίχουρος Δ. καὶ τὸ ϑῆλυ προΐεσϑαι σπέρμα ἔχει
γὰρ παραστάτας ἀπεστραμμένους" διὰ τοῦτο χαὶ ὄρεξιν ἔχει περὶ τὰς χρήσεις.

148. ΑΒΙΕΤ. ἀο κα. δδΐηδὶ, ΔΊ. 1θ4416 4. δὸ ὃ ᾿Αβδηρίτης ὲν μὲν τῆι
μητρὶ γίνεσθαί φησι τὴν διαφορὰν τοῦ ϑήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος, οὐ μέντοι διὰ
ϑερμότητά γε καὶ ψυχρότητα τὸ μὲν ,γίγνεσϑαι ϑῖλυ τὸ δ᾽ ἄρρεν, ἀλλ᾽ ὅπο-
τέρου ἄν χρατήσηι τὸ σπέρμα τὸ ἀπὸ τοῦ μορίου ἐλϑόν, ὧι διαφέρουσιν ἀλλη-
λων τὸ ϑῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν. ΟἜΝΒΟΒ. 6, ὅ μύγένιϑ υϑγῸ ραγοπεϊδ ργμιοϊρίμηι δοθῆ
»γὸμθ οοοσμραυογίξ, εἰμδ γεΔαϊ παίμγαηι 1). νει. ΑπτιῪ 1, 6 (Ὁ. 420] 4. τὰ
μὲν χοινὰ μέρη ἐξ ὁποτέρου ἂν τύχηι, τὰ δ᾽ ἰδιάζοντα [καὶ] χατ᾽ ἐπιχρατειαν.

144. ΑΒιϑτ. ὧἂθ ρθη. δηΐπιαὶ. Β 4. 140488 αἱ δὲ φλέβες οἷον ῥίζαι πρὸς
τὴν ὑστέραν συνάπτουσι, δι᾿ ὧν λαμβάνει τὸ χύημα τὴν τροφήν. τούτου γὰρ
χάριν ἐν ταῖς ὑστέραις μένει τὸ ζώιον, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς 4. φησιν, ἵνα διαπλαττη-
ται τὰ μόρια κατὰ τὰ μόρια τῆς ἐχούσης. Ἴ. 1465ε19 οἱ δὲ λέγοντες τρέφεσϑαι
τὰ παιδία ἐν ταῖς ὑστέραις διὰ τοῦ σαρκίδιόν τι βόάλλειν οὐχ ὀρϑῶς λέγου-
σιν. ΑΕ 16,1 [Ὁ. 426] 4. Ἐπίχουρος τὸ ἔμβρυον ἐν τῆι μήτραι διὰ τοῦ
στόματος τρέφεσθαι. ὅϑεν εὐϑέως γεγνηϑὲν ἐπὶ τὸν μαστὸν φέρεσϑαι τῶι
στόματι" εἶναι γὰρ χαὶ ἐν τῆε μήτραι ϑηλάς τινας χαὶ στόματα, δι᾽ ὧν τρέ-
φεσϑαι.

146. Απιρτ. ἀθ 6. δίῃ. Β 4. 140518 ὅσοι λέγουσιν, ὥσπερ 4., τὰ ἔξω
πρῶτον διαχρίνεσθαι τῶν ζώιων, ὕστερον δὲ τὰ ἐντός, οὐκ ὀρϑῶς λέγουσιν.
40 Οξπα. 6, 1 (φμία ργίρωρη πὶ ἐηγζαμέε ζογηιοίμν) [Ὁ. 190] 10. αἰσιυηι οὐ οαρὶξε

φμαὲ ρἰμγηα μαδοηΐ ἐα ἱπαπὶ.

146. --- --- Δ 4. 169580 4. μὲν οὖν ἔφησε γίγνεσθαι τα τέρατα διὰ τὸ δύο
γονὰς πίπτειν [1, συμπίπτειν], τὴν μὰν πρότερον ὁρμήσασαν τὴν δ᾽ ὕστερον.
καὶ ταύτην ἐξελϑοῖσαν ἐλϑεῖν εἰς τὴν ὑστέρα» ὥστε συμφύεσθαι καὶ ἐπαλλάτ-

4 τειν τὰ μόρια. ταῖς δ᾽ ὄρνισιν ἐπεὶ συμβαίνει ταχεῖαν γίνεσϑαι τὴν ὀχείαν,
ἀεὶ τά τ᾽ ὠιὰ καὶ τὴν χρόαν αὐτῶν ἐπαλλάττειν φησίν.

141, --- -- Εὶ 8. 18859 εἔρηχε μὲν οὖν περὶ αὐτῶν [Ζ88η6) καὶ 4. . . . φησὶ

10

20

2ὅ

40

4

898 ὅ5. ΘΕΜΟΚΕΙΤῸΒ

γὰρ ἐχπίπτειν μὲν διὰ τὸ πρὸ ὥρας γίνεσϑαι τοῖς ζώιοις" ἀκμαζόντων ,)χὰρ
ὡς εἰπεῖν φύεσϑαι κατά γε φύσιν" τοῦ δὲ πρὸ ὥρας γίνεσϑαι τὸ ϑηλάξειν
αἰτιᾶται.

148. ΑΒιθτ. 46 ΡΑτίζ. δηΐπι. Γ 4. 6θὅ: 80 τῶν δ᾽ ἀναίμων οὐδὲν ἔχει σπλαγ-
χνον. Δ. δ᾽ ἔοιχεν οὐ καλῶς διαλαβεῖν περὶ αὐτῶν, εἴπερ ὠιήϑη διὰ μικρό-
τητα τῶν αναίμων ζώιων ἄδηλα εἶναι ταῦτα. αὶ. Τ1πον. ΤΥ 116.

149. --- ἀΘ σθῃ. διηΐμ)δὶ. Β 8. 71471429 [νρὶ]. οὔθῃ 8. 116, 14. 201, ἔτ. 92] Δ.
μὲν γάρ φησι διεφϑάρϑαι τοὺς πόρους τῶν ἡμιόνων ἐν ταῖς ὑστέραις διὰ τὸ
μὴ ἐκ συγγενῶν γίνεσϑαι τὴν ἀρχὴν τῶν ζώιων.

160. [Α.5187.] ἰδὲ, δηΐπι. 1 39 ἢ. 628480 δύνανται δ᾽ ἀφιέναι οὗ ἀράχναι
τὸ ἀράχνιον εὐϑὺς γενόμενοι, οὐκ ἔσωϑεν ὡς ὃν περίττωμα χαϑάπερ φησὶ
4., ἀλλ᾽ ἀπὸ τοῦ σώματος οἷον φλοιὸν ἢ τὰ βάλλοντα ταῖς ϑριξίν, οἷον αἱ
ὕστριχες.

161. Ατ:σ,. Η. Ν. ΧΙ 16 λέγει 4. πολύγονα εἶναι ὗν χαὶ χύνα χαὶ τὴν
αἰτίαν προστίϑησι λέγων, ὅτε πολλὰς ἔχει τὰς μήτρας χαὶ τοὺς τόπους τοὺς
δεχτικοὶς τοῦ σπέρματος. ὃ τοίνυν ϑορὸς οὐχ ἐχ μιᾶς ὁρμῆς ἁπάσας αὐτὰς
ἐχπληροῖ, ἀλλὰ δίς τε χαὶ τρὶς ταῦτα τὰ ζώια ἐπιϑόρνυται, ἵνα ἡ συνέχεια
πληρώσηι τὰ τοῦ γόνου δεχτικά. ἡμιόνους δὲ λέγει μὴ τίχτειν" μὴ γὰρ ἔχειν
ὁμοίας μήτρας τοῖς ἄλλοις ζώιοις, ἑτερομόρφους δὲ ἥχιστα ὀγναμένας γονὴν
δέξασϑαι᾽ μὴ γὰρ εἶναι φύσεως ποίημα τὴν ἡμίονον, ἀλλὰ ἐπινοίας ἀνϑρωπί-
γης χαὶ τόλμης ὡς ἂν εἴποις μοιχιδίον ἐπιτέχνημα τοῦτο χαὶ κλέμμα. δοχεῖ
δέ μοι, ἢ δ᾽ ὅς, ὄνου ἵππον βιασαμένου χατὰ τύχην χυῆσαι, μα-
ϑητὰς δὲ ἀνϑρώπους τῆς βίας ταύτης γεγενημένους εἶτα μέντο;,
προελϑεῖν ἐπὶ τὴν τῆς γονῆς αὐτῶν συνήϑειεαν. καὶ μάλιστά γε τοὺς
τῶν Διβύων ὄνους μεγίστους ὄντας ἐπιβαίνειν ταῖς ἵπποις οὐ χομώσαις ἀλλὰ
κεχαρμέναις᾽" ἔχουσα γὰρ τὴν δαυτῆς ἀγλαΐαν τὴν διὰ τῆς χόμης οὐκ ἂν ὑπο-
μείνειε τὸν τοιόνδε γαμέτην οἱ σοφοὶ τοὺς τούτων γάμους φασίν.

152. --- --- ΧΙ] 11 ἐν τοῖς νοτίοις μᾶλλον ἐκπίπτειν τὰ ἔμβρνα 4. λέγει
ἢ ἐν τοῖς βορείοις, χαὶ εἰχότως" χαυνοῦσϑαι γὰρ ὑπὸ τοῦ νότου τὰ σώματα
ταῖς κυούσαις χαὶ διίστασϑαι. ἅτε τοίνυν τοῦ σχήνους διαχεχυμένου καὶ
οὐχ ἡρμοσμένου πλανᾶσϑαι καὶ τὰ χυόμενα, καὶ ϑερμαινόμενα δεῦρο καὶ ἐκεῖσε
διολισϑάνειν χαὶ ἐχπίπτειν ῥᾶιον" εἰ δὲ εἴῃ πάγος καὶ βορρᾶς χαταπνέοι, συμ-
πέπηγε μὲν τὸ ἔμβρυον ὀυσκχένητον δέ ἐστι χαὶ οὐ ταράττεται ὡς ὑπὸ χλυόω-
γος, ἅτε δὲ ἄχλυστον χαὶ ἐν γαλήνης ὃν ἔρρωταί τε καὶ ἔστε σύντονον καὶ
διαρχεῖ πρὸς τὸν χατὰ φύσιν χρόνον τῆς ζωιογονίας. οὐχοῦν ἐν χρυμῶι
μέν͵, φησὶν ὃ ᾿Αβόηρίτης, συμμένει, ἐν ἀλέαι δὲ ὡς τὰ πολλὰ ἐχπτύε-
ται. ἀνάγχην δὲ εἶναι λέγει τῆς ϑέρμης πλεοναζούσης διίστασϑαι χαὶ τὰς
φλέβας καὶ τὰ ἄρϑρα.

158. --- -- ΧΤΙ 18 αἰτίαν δὲ ὁ αὐτὸς λέγει τοῖς ἐλάφοις τῆς τῶν χερά-
των ἀναφύσεως ἐκείνην εἶναι. ἡ γαστὴρ αὐτοῖς ὥς ἐστι ϑερμοτάτη ὁμολογεῖ,
καὶ τὰς φλέβας ὅδ αὐτῶν τὰς διὰ τοῦ σώματος πεφυχυίας παντὸς ἀραιοτάτας
λέγει καὶ τὸ ὀστέον τὸ χατειληφὸς τὸν ἐγχέφαλον λεπτότατον εἶναι χαὶ ὑμε-
νῶδες καὶ ἀραιόν, φλέβας τε ἐντεῦϑεν χαὶ ἐς ἄχραν τὴν χεφαλὴν ὑπανίσχειν
παχυτατας. τὴν γοῦν τροφὴν καὶ ταύτης γε τὸ γονιμώτατον ὠχιστα ἀναϑδί-
δοσϑαι καὶ ἡ μὲν πιμελὴ αὐτοῖς ἔξωϑέν φῆσι περιχεῖται, ἧ δὲ ἰσχὺς τῆς τρο-
φῆς ἐς τὴν χεφαλὴν διὰ τῶν φλεβῶν ἀναϑόρνυται. ἔνϑεν οὖν» τὰ χέρατα ἐχ-
φύεσϑαι διὰ πολλῆς ἐπαρόδόμενα τῆς ἰχμάδος. «συνεχὴς οὖν οὖσα ἐπιρρέουσα
τε ἐξωϑεῖ τὰ πρότερα. χαὶ τὸ μὲν ὑπερίσχον ὑγρὸν ἔξω τοῦ σώματος σχληρὸν

10

16

4

Α. 141-160. 1ΕΗΕΕ. 899

γίνεται, πηγνύντος αὐτὸ καὶ χερατοῦντος τοῦ ἀέρος, τὸ δὲ ἔνδον ἔτι μεμυχὸς
ἁπαλὸν ἐστι" χαὶ τὸ μὲν σχληρύνεται ὑπὸ τῆς ἔξωϑεν ψύξεως, τὸ ὁὲ ἁπαλὸν
μένει ὑπὸ τῆς ἔνδον ἀλέας. οὐχοῦν ἡ ἐπίφυσις τοῦ νέου χέρατος τὸ πρεσ-
βύτερον ὡς ἀλλότριον ἐξωϑεῖ ϑλίβοντος τοῦ ἔνόοϑεν χαὶ ἀνωϑεῖν τοῦτο ἐϑέ-
λοντος χαὶ ὀδυνῶντος χαὶ σφύζοντος ὥσπερ οὖν ἐπειγομένου τεχϑῆναι καὶ
προελϑεῖν. ἡ γάρ τοι ἰχμὰς πηγνυμένη καὶ ὑπανατέλλουσα ἀτρεμεῖν ἀδύνατός
ἐστι γίνεται γὰρ καὶ αὐτὴ σχληρὰ καὶ ἐπωϑεῖται τοῖς προτέροις. χαὶ τὰ μὲν
πλείω ἐχϑλίβεται ὑπὸ τῆς ἰσχύος τῆς ἔνδον, ἤδη δέ τινα καὶ κλάδοις περισχε-
ϑέντα καὶ ἐμποδίζοντα ἐς τὸν ὠχὺν δρόμον ὑπὸ ῥύμης τὸ ϑηρίον ὠϑούμενον
ἀπήραξε. καὶ τὰ μὲν ἐξώλισϑε, τὰ δὲ ἕτοιμα ἐχχύπτειν ἡ φύσις προάγει.

1684. --- --- ΧΙΤ 19 οἱ τομίαι βόες, 4. λέγει, σχολιὰ καὶ λεπτὰ καὶ μαχρὰ
φύεται τὰ χέρατα αὐτοῖς, τοῖς δὲ ἐνόρχοις παχέα τὰ πρὸς τῆι ῥίζηι καὶ ὀρϑὰ
καὶ πρὸς μῆχος προήχοντα ἧττον. χαὶ πλατυμετώπους εἶναι λέγει τούτους
τῶν ἑτέρων πολλῶν μᾶλλον' τῶν γὰρ φλεβὼν πολλῶν ἐνταῦϑα οὐσῶν, εὐρύ-
νεσϑαι τὰ ὀστᾶ ὑ ὑπ᾽ αὐτῶν. χαὶ ἡ ἔκφυσις δὲ τῶν χεράτων παχυτέρα οὖσα
ἐς πλάτος τὸ αὐτὸ τῶι ζώιωι μέρος προάγει καὶ ἐκείνη" οἱ δὲ τομίαι μικρὸν
ἔχοντες τὸν χύχλον τῆς ξόρας τῆς τῶν χεράτων πλατύνονται ἧττον, φησίν.

155. --- --- ΧΙ 20 οἱ δὲ ἄχερωι ταῦροι τὸ τενϑρηνιῶδες (οὕτω δὲ
ὀνομάζει 4.) ἐπὶ τοῦ βρέγματος οὐχ ἔχοντες (εἴη δ᾽ ἂν τὸ σηραγγῶδες λέγων)
ἀντιτύπου τοῦ παντὸς ὄντος ὀστέου καὶ τὰς συρροίας τῶν χυμῶν οὐ δεχο-
μένου γυμνοί τε χαὶ ἄμοιροι γίνονται τῶν ἀμυντηρίων. χαὶ αἱ φλέβες δὲ αἱ
χατὰ τοῦ ὀστέου τοῦδε ἀτροφώτεραι οὖσαι λεπτότεραί τε καὶ ἀσϑενέστεραι
γίνονται. ἀνάγκη δὲ “αὶ ξηρότερον τὸν αὐχένα τῶν ἀκεράτων. εἶναι. λεπτό-
τεραι γὰρ χαὶ αἱ τούτου φλέβες, ταύτηι τοι καὶ ἐρρωμέναι ἧττον. ὅσαι δὲ
Ἀράβιοι βόες ϑήλειαι, μέν εἰσι τὸ γένος, εὐφυεῖς δὲ τὰ χέρατα, χαὶ ταύταις ἥ
γε πολλὴ ἐπίρροια τῶν χυμῶν, φησί, τροφὴ τῆς εὐγενοῦς βλάστης τοῖς χέρα-
σίν ἐστιν. ἄχερωε ὁὲ καὶ αὗται ὅσαι τὸ δεχτικὸν τῆς ἰχμάδος ὀστέον στερεώ-
τερόν τε ἔχουσι καὶ δέχεσϑαι τοὺς χυμοὺς ἥχιστον. χαὶ συνελόντι εἰπεῖν αὔξης
ἧ ἐπιρροὴ αἰτία τοῖς κέρασι" ταύτην δὲ ἄρα ἐποχετεύουσι φλέβες πλεῖσταί τε
χαὶ παχύταται καὶ ὑγρὸν χύουσαι ὅσον καὶ δύνανται στέγειν. ΤΧ θ4 (Β΄Β0[6)
να]. οὔθα Κ. 111, 41.

15θ. ὅσηοι. Ηομ. Τ' ζῃ α δδ4 [1,ὅγγ9] ἐπειδὴ δὲ πολὺ ἔχει τὸ ϑερμόν,
δέδιε τὸ πῦρ᾽ ὅϑεν οὐδὲ μύει χοιμώμενος οὐδ᾽, ὡς ὁ Δ. φήσι, τιχτόμενος.

151. Απι. Η. Ν. Υ 39 λέγει 4. τῶν ζώιων μόνον τὸν λέοντα ἐχπεπτα-
μένοις τίχτεσϑαι τοῖς ὀφϑαλμοῖς ἔδη τρόπον τινὰ τεϑυμωμένον καὶ ἐξ ὠόίνων
ὁρασείοντά τι γεννικόν.

168. ΟἸο. ἀθ ἀϊνίη. ΠΠ| 26, 51 10. φιυδάοηι ορίιυϊδ υογδὶδ οαιϑαηι οοαρζιοαΐξ,
ΘῊΡ απίο ἴμοοη, σαϊὰ οαπαπί. ἀορυἶ8δο οΉ, ὧδ ρεοίογε δὲ ὑπ ΟἸ6 ΟΟΥ̓́Ρυι8 αἰυΐϊδο
οἱ δἰ βοαΐο οἷδο σαπύμδ οἄογο φιυλοία βαζιαΐοϑ.

169. βόοβαν. βγπδοο. ΠῚ 117 ὑ. 314,1 Εοβο ἤ φλεγμονὴ χέχληται μὲν ἀπὸ
τοῦ φλέγειν χαὶ οὐχ ὡς ὃ Δ. εἴρηχεν ἀπὸ τοῦ αἴτιον εἶναι τὸ φλέγμα. Ὑεὶ.
ῬΒΠΟΪΔοΒ ὅ. 249, 28.

1600. Οἴσ. Τυβο.1 34, 82) ζχς ἐπὶ δῖα απίηη ὑμξογγο οἱ οοΥ̓Ρμδ: πηι ἰρὶ-
ἔων αἰςχυῖδ ἀοΐογ αὐδ οηιῖο ροϑὲ ηιογίθηι 86Ήδιι8 ΤΉ, ΟΟΥ̓́ΡΟΥΕ 68: Ἠδηιο ἰά φι-
ἄφη αἀἰοὶξ, οἰδὶ Τοριοογέμηι ἐπδιημαί ρίουγιδ, Τοριοογ δ ποσαπί, ΤΈΒΤυΤΩ,.
ἀθ 8δη. δ1 Ρίαίο... ἐπ Ῥοϊδῥία ἑαηιοη, οἰ ιϑάσηι ἐπδβοροῖξ οαάαυον ορροπῖξ ἴοῆσο
ἐδηῖροῦα βῖπε οἷα ἰαδα ργαθ απήπαθ βοϊϊοοῖ ἱπαϊυϊἀιμίαίο ϑεγυαίιθη. αὐ ἦος 6
. σγεμιθηΐα πησιη δὲ οοηναγηι ὧν δερμϊίιγ 8 αἰϊχμανί ἱοηιρογὶθ ἀεποίαξ.

ὄ

10

400 δδὅ. ΘΕΜΟΚΒΙ͂ΤΟΒ

σειϑ. Π 6. φιὲρ οὐἰαηι Οἱ ἴμγε πιαρηὶ πον πὶδ 1). πὲ ἤπας φυλάξηι υἱέας δαξὲε
οεγίαβϑ ποίαϑ 6886 ργοροδιάξ, σχμῖδιυιδ πιδαϊοὶ ογεαιἀιδϑεοηξ: αὐδὸ ἰϊμα ποΉ γεϊδχωλξ,
φέ οογία αἰἴφμα βδίσπα γμΐμγας ηλονίλδ ἐδδομί. Ὑαὶ, Β 1.

161. ΥΆΑΒΕΟ 3,8.ι. ὕνομειδ περὶ ταφῆς ἴτ. 81 ΒῦοΙ. σμαγε ἩεγαοϊεδΒ Ῥομῆοος
»ἴμϑ δαρὶξ φιιὲ »γαεοερὶξ, μὲ οονεδμγεγεηΐ, σμαηι ἸενιοογιιιΒ φμὶ μὲ ἴῃ ᾿κεῖϊα 8εν-
υαγοηΐ. φίδι δὶ υυΐσιιδ δεοιιέιιβ 688εέ, ρεγξαηι δὶ οδέμηι ἀοηαγ δ οαἴδοενα πφωϊοὶ
ἐπιεγα ροβδοθιμδ. Ὑρ]. ΤποΣ. ΠῚ 891 Ἡοίηζθ υπὰ οὔθη Α 29.

162. ΤΗΞΟΡΗΒ. ἀ6 οὁ808. ρὶ. 111, 1. 8 [ὙἹδοδβίυσα θὲ ῬΠΔΏΖΘῺ) ὡς δὰ Δ.

αἰτιᾶται τὰ εὐθέα τῶν σχολιῶν βραχυβιώτερα χαὶ πρωϊβλαστότερα διὰ τὰς
αὐτὰς ἀνάγκας εἶναι (τοῖς μὲν γὰρ ταχὺ διαπέμπεσϑαι τὴν τροφὴν ἀφ᾽ ἧς ὗ
βλάστησις καὶ οἱ καρποί, τοῖς δὲ βραδέως διὰ τὸ μὴ εὔρουν εἶναι τὸ ὑπὲρ
γῆς ἀλλ᾽ αὐτὰς τὰς ῥίζας ἀπολαύειν' χαὶ γὰρ μαχρόρριζα ταῦτα εἶναι καὶ
παχύρριζα) δόξειεν ἂν οὐ χαλῶς λέγειν. καὶ γὰρ τὰς ῥίζας ἀσϑενεῖς φησιν
εἶναι τῶν εὐθέων, ἐξ ὧν ἀμφοτέρων πήγνυσθαι [1]. ἐπείγεσθαι! τὴν φϑοραᾶν᾽
ταχὺ γὰρ ἐκ τοῦ ἄνω διιέναι χαὶ τὸ φῦχος χαὶ τὴν ἀλέαν ἐπὶ τὰς ῥίζας διὰ
τὴν εὐθυπορίαν, ἀσϑενεῖς δ᾽ οὖσας οὐχ ὑπομένειν. ὅλως δὲ τὰ πολλὰ τῶν
τοιούτων χάτωϑεν ἄρχεσϑαι γηράσχειν διὰ τὴν ἀσϑένειαν τῶν ῥιζῶν. ἔξει δὲ
τὰ ὑπὲρ γῆς διὰ τὴν λεπτότητα χκαμπτόμενα ὑπὸ τῶν πνευμάτων κινεῖν τὰς
ῥίζας, τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀπορρήγνυσϑαι καὶ πηροῦσϑαι καὶ ἀπὸ τού-
των τῶι ὅλωι δένδρωι γίγνεσϑαι τὴν φϑοράν. ἅ μὲν οὖν λέγει ταῦτα ἐστιν.
νει. Ι 8, 2 πότερα χατὰ τὰς εὐθύτητας τῶν πόρων ληπτέον, ὥσπερ 4." εὔρους
γὰρ ἢ φορὰ καὶ ἀνεμπόδιστος, ὥς φῆσιν.

168. -- -α ΥἹ 11,11 αλλ᾽ ἐχεῖνο ἄτοπον, ὃ καὶ πρότερον εἴπομεν, εἰ
τὸ ἡμῖν χακῶδες καὶ ἄοσμον ἐκείνοις [ἀδπ Τίογθ] εὔοσμον γίγνεται. τάχα
δ᾽ οὐχ ἄτοπον. ὁρῶμεν δ᾽ οὖν τοῦτο χαὶ ἐφ᾽ ὅτέροις συμβαῖνον οἷον ἐν
αὐταῖς εὐϑὺ ταῖς τροφαῖς, ὧν μάλιστ᾽ ἂν τις αἰτιάσαιτο τὰς χράσεις ἀνωμα-
λεῖς γε οὖσας. ἐπεὶ τά γε σχήματα δημοχρίτου, χαϑάπερ ἐλέχϑη, τεταγμένας
[τεταγμένα Ἠάβ5.} ἔχοντα τὰς μορφὰς τεταγμένα χαὶ τὰ πάϑη [καὶ] ἐχρῆν ποιεῖν.
ὕπνον ἀϊθ ῬΠδηζθηβθοὶθ ΝΊοοι, [48π|87.] ἃ ρ]δπί. Α. 3. 3. οὔϑῃ 118, ὅ.

1θ4. ΑΥἸΒΕΗΤ, ΜΑρπ. ἀο Ἰαρίά. 11, 4 [Π 2130 9281π1ὴ}] Ὁ. αϑΐεηα εἰ φιδάανι
αἰδὲ οἰενιοηέα ἔνι ἀϊοιν καδονα απόηιαβ οἱ ἔρϑαϑ 6886 οατιϑα8 σοπογαϊίοηῖδ ἰαρίνιι,
ῬγΟΡίεν φιοά αἱοὶϊέ απίηιαηι 6886 ἐπ ἰαρίἀε ϑἱομὲ ἐπ φμοϊδοὲ αἴδο βοῆς σεπα-
γαπάασο γεὶ εἰ ἴρϑαδ ηιουογα οαἴογεηι ὑπέγιριδοομηι, ἡναξεγίας ἐπ ἰαρίϊε σεπεναΐξίοπε
60 πιοάο, 40 πιουοίμν" ηιαϊϊδιϑ α ὕαῦγο αἷ ϑεοιιγὶδ εἰ δεγγας φεποναξίοηδηι. Ὑρὶ.
οὔδα 8. 112, 22.

166. ΑἸΕχ. ἀπδοβέ. ΙΠ 28 (περὲ τῆς Ἡρακλείας λίϑου διὰ τί ἕλκει τὸν σί-
δηρον) [Π 12, 28 ΒΙυΠ8)] ὃ 4. δὲ καὶ αὐτὸς ἀπορροίας τε γίνεσθαι τίϑεταε χαὶ
τὰ ὅμοια φέρεσϑαι πρὸς τὰ ὅμοια, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ κενὸν πάντα φέρεσϑαι.
ταῦϑ᾽ ὑποϑέμενος λαμβάνει τὸ τὴν λίϑον καὶ τὸν σίδηρον ἐξ ὁμοίων ἀτόμων
συγχεῖσϑαι, λεπτοτέρων δὲ τὴν λίϑον, καὶ ἐχείνου ἀραιοτέραν τε καὶ πολυχε-
νωτέραν αὐτὴν καὶ διὰ τοῦτ᾽ εὐκινητότερ᾽ ὄνίτα τὰ ἄτομα) ϑᾶττον ἐπὶ τὸν σί-
δηρον φέρεσϑαι (πρὸς γὰρ τὰ ὅμοια ἢ φορᾶ) καὶ ἐνδυόμενα εἰς τοὺς πόρους
τοῦ σιδήρου κινεῖν τὰ ἐν ἐχείνωι σώματα διαδυόμενα δι᾿ αὐτῶν διὰ λεπτότητα,
τὰ δὲ χινηϑέντα ἔξω τε φέρεσϑαι ἀπορρέοντα καὶ πρὸς τὴν λίϑον. διά τε
ὁμοιότητα καὶ διὰ τὸ χενὰ ἔχειν πλείω, οἷς ἑπόμενον τὸν σίδηρον διὰ τὴν
αϑρόαν ἔχχρισίν τε χαὶ φορὰν φέρεσϑαι καὶ αὐτὸν πρὸς τὴν λέϑον οὐχέτι δὲ
ἡ λίϑος πρὸς τὸν σίδηρον φέρεται, ὅτι μὴ ἔχει τοσαῦτα ὃ σίδηρος χενὰ ὅσα
ἢ λίϑος. ἀλλὰ τὸ μὲν τὴν λίϑον καὶ τὸν σίδηρον ἐξ ὁμοίων συγχεῖσϑαι δέξαιτ᾽

Ὁ

φι

10

15

Α. 16θ0--110. ΓΕΗΒΕ. Β. ΕΒΔΑΘΜ. 401

ἄν τις, πῶς δὲ χαὶ τὸ ἤλεχτρον χαὶ τὸ ἄχυρον; ὅταν δὲ καὶ ἐπ᾽ ἐχείνων
λέγηι τις ταύτην τὴν αἰτίαν, ἔτι []. ἔστι) πολλὰ ἑλχόμενα ὑπὸ τοῦ ἠλέχτρον.
οἷς πᾶσιν εἰ ἐξ ὁμοίων σύγχειται [πᾶπι]. τὸ ἤλεχτρον)], καχεῖνα ἐξ ὁμοίων
ἀλλήλοις συγχείμενα ἕλχοι (ἄν) ἄλληλα. ΒΒ. Ὁ. Κίπιρ!. ῥῇγβ. 1066,1 ἢ γὰρ
ἀπόρροιαί τινές εἰσιν ἀπὸ τῶν ἠρεμούντων χαὶ οὕτως ἑλχόντων σωματιχαί,
δι᾿ ὧν ἁπτομένων χαὶ ἐμπλεχομένων, ὥς τινες λέγουσιν, ἕλχεται τὰ δλχόμενα.

166. ΕΡΙΡΉΑΝ. δᾶν. δου. 1Π 2, 9 [Ὁ. 5690] 4. ὁ τοῦ Δαμασίππου ᾿Αβόη-
ρίτης τὸν χόσμον ἄπειρον ἔφη καὶ ὑπὲρ χενοῦ κεῖσθαι. ἔφη δὲ χαὶ ἕν τέλος
εἶναι τῶν πάντων καὶ εὐθυμίαν τὸ χράτιστον εἶναι, τὰς δὲ λύπας ὅρους
χκαχίας. χαὶ τὸ δοχοῦν δίχαιον οὐχ εἶναι δίχαιον, ἄδιχον δὲ τὸ ἐναντίον τῆς
φύσεως. ἐπίνοιαν γὰρ χαχὴν τοὺς νόμους ἔλεγε καὶ “ οὐ χρὴ νόμοις πειϑαρ-
χεῖν τὸν σοφόν, ἀλλὰ ἐλευϑερίως ζῆν᾽. 6]. Α 1 ε 46.

161. ὅτοΒ. Π 1, 8ὶ [88 Ὠἰάγιποθ Ασοΐοβ)] 4. χαὶ Πλάτων χοινῶς ἐν τῆι
ψυχῆι τὴν εὐδαιμονίαν τίϑενται. γέγραφε δ᾽ ὃ μὲν οὕτως" ᾿εὐδαιμονίη ---
καχοδαιμονίη [ἴν. 110), εὐδαιμονίη -- δαίμονος᾽ [ἴτ. 111). τὴν δ᾽
(εὐδαιμονίαν καὶ εὐθυμίαν χαὶ εὐεστὼ χαὶ ἁρμονίαν, συμμετρίαν τε
χαὶ ἀταραξίαν χαλεῖ. συνίστασϑαι δ᾽ αὐτὴν ἐχ τοῦ διορισμοῦ καὶ τῆς διακχρί-
σεως τῶν ἡδονῶν, καὶ τοῦτ᾽ εἶναι τὸ χάλλιστόν τε καὶ συμφορώτατον ἀνϑρώ-
ποις. αὶ. ἴτ. 8 υ. 4.

168. ΚΤΒΑΒΟ [1 Ῥ. 61 προστιϑέασι δὲ καὶ τὰς ἐκ τῶν μεταστάσεων μετα-
βολὰς ἐπὶ πλέον τὴν ἀϑαυμαστίαν ἡμῖν χατασχευάζειν ἐθέλοντες, ἣν ὑμνεῖ 4.
καὶ οἱ ἄλλοι φιλόσοφοι πάντες.

169. Οτο. ἀὁ ἤπ, Υ 8,28 Τενιοονιζε αμΐδηι δεονΐαϑ χμας ἐβέ απὶηνὶ ἑαην-
γμαηι ἐγαπφι Ἰἰΐαδ, σαι αρρεϊαυὶέ εὐθυμίαν . .. εδὲ ἔρϑα δεαΐα υἱέα. 39. 81 ) ε-
“ποογλδμδ, φυὶ (υεγε ζαἰϑοα (ἨΟΉ.) φυασγδηνμ8) αἰολέμν 86 οομἶὲδ ργίυαδδε, οοΥα μὲ
φιαηε ηϑηΐηιε αὐέηνμβ α οοσιἑαϊξοτίδιιδ αδαιοενείμν, ραϊγιρεοηίμηι ποσίεαϊέ, ἀσγοῖ
ἀεϑβεγιδἑ ἱπομϊοβ, φια συαογοηδ αἰὐμὰ πἰδὶ υἱέαηι δεοαίαηι χμαηὶ δὲ εἰξαηι ὑπ
γέγμηι οοση δοηα ροποδαΐ, ἰαηιθη 6 ἐἶἶα ἱπυοδίϊσαϊοηα παΐμγας οοπδβοχμὲ υοἱοδαΐ
δοηο μὲ 688εῖ απῖηιο. ἰὰ οπάηι ἐ1Π 6 δεν, δοπις εὐθυμίαν εἶ ϑαερε ἀϑαμ-
βίαν αφρεϊϊαί, ἑὰ εδὲ απῖημοηι ἔδγγονε ἄδογαηι. 88 δε ἤσεο οἰδὲ Ῥγαξοίαγε,
ποπάμης ἰαηιοη, ρεγροϊία; ραμοα οηΐηι πόμα δα ἔρδα ἐπμοϊδαΐο αὖ ἤος ἀ6 υἱγίμξε
φμίάδηι ἀϊοΐα.

110. Οἰσμ. βθοπι. ἢ 138 ἢ. 03}. 4. δὲ γάμον χαὶ παιδοποιέαν παραι-
τεῖται διὰ τὰς πολλὰς ἐξ αὐτῶν αηδίας τε καὶ ἀφολχὰς ἀπὸ τῶν ἀναγχαιο-
τέρων. συγχατατάττεται δὲ αὐτῶι καὶ ᾿Επίχουρος [τ ἴτ. 119 Ν1.

Β. ΆΔΟΜΕΝΤΕ.
ΕΟΗΤΕ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ ΙΝ ΤΗΒΑΒΥΤ, 5 ΤΕΤΕΑΙΟΟΙΕΝΑΌΒΘΑΒΕ.

ΑΙ8 οοδὲ ὄπηθῃ αἷθ ἰῃ Του] ορίθη σοογάποίθη βοδγ θη ζαπδοιδί ΠΡ
ἴηβον οἱϊ σοϊίθῃ, 418 βὶο Κ δὶ ἰπηβοῖοβ [Α 82], ἄθ ΤἬΏΓΑΑΥ!] [Α 88] ζοΙαί, 8418 ΟΟγρυβ
Βεπιοσείίοαμῃ ἃ. ἢ. 418 ΝΟΠΪα88 ἀον δοάου ἄβομθη βοῦα!α ἀθ8 ΚΠ. δδτῃ. ἅδοτ-
ἰἰοΐοσγὶ νογΐδμα, 4150 ἱπ ὐδροηβαίζο σι ἀθῃ δ᾽θχδηαγί ἰβοθοπ ὑπᾶ βρβξζογοῃ
ἘΔΙΒοδυηρον. Αα ἀἷο ΤΊϊοὶ, αἷἰθ σαάοιῃ οἵξ ναγίθγθῃ, ἰδὲ ἰκοὶπ ου888. Ν. Εἰ ποῦ
ἄθγ ΕὙΑΡΤΩΘΗ ΠΌΠΊΤΟΥ νογιγοῖβὲ δυΐ Ναίοτρ ἰδίοα ἀ. 1)., Ματὺ. 1893.

Ὦ1915, Βταραι. ἃ. γοιβοκσ. ᾿- 20

Θι

10

1ὅ

20

402 ὅδ. ΘΒΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

ΙΠ ΖΗΜΟΚΡΙΤΟΥ͂ ΗΘΙΚΑ͂.

11. ΠΥΘΩΑ͂ΓΟΡΗΣ. 8. Α 1 ΚΒ. 866, 19.
Κῦπηϊο νογαϊοσδηεϊπίβοιο ΕἸΙΒΟ Πρ δοίη, νρὶ. οὔϑι 5. 2171, 81}.

12. ΠΕΡῚ ΤΗΣ ΤΟΥ͂ ΣΟΦΟΥ͂ Ζ“]14 ΘΕΣΕΩ͂Σ.

8. ΠΕΡῚ ΤΩΝ ΕΝ “ΙΖΟΥ (48..Ὦἢ
ΑΤΗΚΝ. ΙΥ̓ 1688 δΔημόχριτον δ᾽ ᾿Αβδηρῖται δημοσίαι χρίνοντες ὡς χατε-
φϑαρχότα τὰ πατρώια, ἐπειδὴ ἀναγνοὺς αὐτοῖς τὸν Μέγαν διάχοσμον καὶ
᾿ ὙΠῸ: τῶν ἐν ἍιτἪδου εἶπεν εἰς ταῦτα ἀνηλωχέναι, ἀφείϑη. ΥαΙ ΑἹ
1 ῬΒΟΟΙ, ἰῃ τϑρ. Π 118, 6 ΚτοΙ]. τὴν μὲν περὶ τῶν ἀποϑανεῖν
δοξάντων ἔπειτα ἀναβιούντων ἱστορίαν ἄλλοι τὸ πολλοὶ τῶν τ7εα-
λαιῶν ἤϑροισαν καὶ 4. ὅ φυσικὸς ἐν τοῖς Περὶ τοῦ Ἅιδου
γράμμασεν. καὶ τὸν ϑαυμαστὸν ἐχεῖνον Κολώτην, τὸν Πλάτωνος
ἐχϑρόν, Ἐπικούρειον ὄντα πάντως ἔδει (τὰ τοῦδ καϑηγεμόνος τῶν

Ἐπικούρου δ(ογμάτων) μὴ ἀγνοῆσαι μηδὲ ἀγνοήσαντα ζητεῖν, πῶς

τὸν ἀποθανόντα πάλιν ἀναβιῶναι δυνατόν. οὐδὲ γὰρ ὅ ϑάνατος
ἦν ἀπόσβεσις, ὡς ἔοιχεν, τῆς συμπάσης ζωῆς τοῦ σώματος, ἀλλ᾽
ὑπὸ μὲν πληγῆς τινος ἴσως χαὶ τραύματος παρεῖτο, τῆς δὲ ψυχῆς
οἱ περὶ τὸν μυδλὸν ἔμενον ἔτι δεσμοὶ κατερριζωμένοι καὶ ἡ καρ-
δία τὸ ἐμπύρδυμα τῆς ζωῆς εἶχεν ἐγχείμενον τῶι βάϑει᾽ καὶ τού-.
τῶν μενόντων αὖϑις ἀνεκτήσατο τὴν ἀπεσβηκυῖαν ζωὴν ἐπιτήδειον
πρὸς τὴν ψύχωσιν γενόμενον. Δρφὶ. ». 111, 1.

11. ῬΗΠΟΡ. ἀ90 πηοχίο 29, 27 ΜοΚΙοσς. τῆς δ᾽ αὖ σηπεδόνος ἔχεται
χατὰ Ζ4ημόχριτον (καὶ) τὸ δυσωπεῖσθαι διὰ τὴν ὀσζφρήσεως)
τούζτων φαν)τασζίαν) καὶ δυσμορφίας᾽ καταφέρονται γὰρ ἐπεὶ
τοιοῦτο πάϑος ὡσὰν τῶν μετὰ τῆς εὐσαρχίας καὶ τοῦ χάλλους
ἀποθνησχόντων... 80,1 χαὶ παραπέμπουσιν, ὅτε πάντες ἅμα
τοῖς ὡς Μίλων εὐσάρχοις ὀλίγου μὲν χρόνου σχελετοὶ γένονται,

11. ΕΤΗ ΙΒΟΗΕ ΒΟΗΒΙΕΤΈΝ.

18. ὕΒΕΒ ΑΒ ΓΕΒΕῈΝ ΝΑΟΗ ὉῈΜ ΤΟΡΕ.

1. Κε τοἱγὰ ογόγίογί, τοἷὸ ας Αὐ ίοδεη εἶπες Ῥδγοίογ δεπθ πεδρ-
Πεἢ δε. 17π ἀἱσεόηι Γαΐ δ ταῦ ὅ6Υ Το οὔεκπδαγ ζεὶπ Εγίδδοδθη αἷδγ

᾿ σεεαηιίεπ ᾿εδοπείγαζέ 665 ΚΟγΡΕΤΣ, δοπάσγη πὸ εἶπα Οὐπηιαοδί ἐμπζοῖρε

εἶπες ϑολίαρσες οὐδ οἰπὸῦ Ῥερνιπάμησ, τοοδεὶ αἷς δάμπαεν ἀδν' δεεῖες
ἕηι Μαγζ ποοΐἢ ζεείσονμγ χοὶξ διοδέπ ὠπᾶὰ ἀὅας ΟΥΣ ἀεπ διωρλκεη ἀδε
1οδοπς ποοΐ ἐπ ἀὯἐν Το δοναΐγίε. ὕὕπα ἐπύοὶσε ὅὁΥ ΤογίαἸΦΥ 7 ΘΜ ΟΡ
Βάμαον ογηνίος εἰοὴ (ὉΥ ΑΟΥΡΕΩ͂ ἑαμσοἢ χι Βεδεείπο πᾶ ἐγϊαησίε
Ὧας ογοδοῆέηπε 1 εδόπ τυἱδαογ.

ι

10

Β, ΕῈ. ι--3. 408

τὸ δὲ πέρας εἰς τὰς πρώτας ἀναλύονται φύσεις" ὑπαχουστέον δὲ
δῆλον ὅτι τὰ τοῖς εἰρημένοις ἀνάλογα χαὶ περὶ τῆς καχοχροίας
καὶ συνόλως τῆς δυσμορφέας. χενότατον τοίνυν ἐστὶν τὸ λυπεῖσθαι
σεροορωμένους τὴν οὐ πολυτελῇ ταφὴν κχαὶ περίβλεπτον, ἀλλὰ
λιτὴν χαὶ προστυχοῦσαν. 89, 9 εἶϑ᾽ ὅταν ἐναργὴς αὐτοῦ [πᾶ].
τοῦ ϑανάτου γένηται ϑεωρία, παράδοξος αὐτοῖς ὑποπέτετει᾽" παρ’
ἣν αἰτίαν οὐδὲ διαϑήχας ὑπομένοντες γράφεσϑαι περικατάληπτοι
γένονται καὶ δὶς ἐμφορεῖν ἀναγχάζονται χατὰ 4ημόχριτον.

14. ΤΡΙΤΟΓΕΝΕΙΑ͂. δεϊ. Β. 8318, 28.

ἃ Ἐπτυμ. ΟΒΙΟΝ. ἢ. 168,6 Τριτογένεια ἡ ᾿4ϑηνᾶ κατὰ “4η-
μόχριτον φρόνησις νομίζεται. γίνεται δὲ ἐκ τοῦ φρονεῖν
τρία ταῦτα᾽ βουλεύεσθαι καλῶς, λέγειν ἀναμαρτήτως καὶ πράτ-
τεῖν ἃ δεῖ. βσποι, ΟἜΝΕΥ.Ι 111 ΝΟ. 4. δὲ ἐτυμολογῶν τὸ ὄνομά φη-
σεν, ὅτε ἀπὸ τῆς φρονήσεως τρία ταῦτα συμβαίνξδι᾽ τὸ εὖ λογί-
ζεσϑαι, τὸ εὖ λέγειν καὶ τὸ πράττειν ἃ δεῖ. Νεὶ. βοθοι, ΒΤ'
ζὰ Θ 89.

ΠΊ1. ΠΕΡῚ 4“Ν4“ΡΖΩΙΖΘΙΗἍΗ͂Σ ἢ ΠΕΡῚ ΑΡΕΤΗ͂Σ.

2. “3 Μ͵Α͂ΖΘΕΙΗΣ ΚΕΡΑΩ͂Σ.

ὕμνον ἄϑῃ Τιϊοὶ Θ6]1. ΧΧ 12. ῬΙΐῃ. π. ἢ. ργϑδοΐ. 24.
Π 8. ΠΕΡῚ ΕΥ̓ΘΥΠΠΗΣ ἢ ΕΥ̓ΕΣΤΩ.
ΥΡΙ.Α 1, 46. 166 7:.; Ὁ 1.

8 [168 Ν.}] ΒΕΝ. ἀθ βῆχα. 80. 18, 1 λοο δεσμέι θη ρμΐίο ϑοηιοογἑδιθη
ἑέα οσοξρίδδε 'φσμὶ ἐγαπφεὶϊο υοἱοίέ υἱσέγα ποὸ ργίυαίζίπηι, ασαΐί
μία πεὸ ρωδιΐοο᾽. ἄρ ἴτα 8, θ, 8 »γοδογὶξ ποδὶ ἐμαὶ Φοριοονι
δαϊωιξαγε ργαξοφρέμηι φμο πιοπδίγαΐίμ ἱγαπηι α5, δὲ πόσο ργὲυ αἰΐηι
πόημς ρεδιίοο ποία αἰμξπιαίΐογα υἱγὲδιι5 ποερίγὶς σον ίηναξ.
ἘΡισσε. Ὀοὶ Ὀίος. ν. Οἰποδηᾶδ ἔν. 27 [8], σον. δ 61]. ΣΧ ΧῚ 874] οὐδὲν
οὕτως εὐθυμίας ποιητιχὸν ὡς τὸ μὴ πτολλὰ πράσσειν μηδὲ δυσχό-
λοις ἐπιχειρεῖν πράγμασιν μηδὲ παρὰ δύναμίν τι βιάζεσθαι τὴν
ἑαυτοῦ" πάντα γὰρ ταῦτα ταραχὰς ἐνποιεῖ τῆι φύσει. Ῥιχστ. ἂθ
ϑηαα. 8π. ὃ ᾿. 4660 ὁ μὲν οὖν εἰπὼν ὅτι δεῖ τὸν εὐθυμεῖσϑαι

14. δίε Μερεδοΐθη ἐπ ἑδγον ρονδληίοδεπ ΤοΟο ΓΟ δέ δοδεμεη δίοἢ
απ αἱε Τοσοεείιις χιὶ ἀεηκεη σι τοογάση απ υοη ἐν υδὲσ ὥδεν-
γαδοδέ πα σόχινμησεη, ποοΐ γαροῖ, πασὴ 2).᾽5 Αιδάγμοξ, διο.. ἀορροὶςώ
γο]σχαβιορίθη.

Ι 4. ΤΒΙΤΟΘΈΝΕΙΑ (Αελεηα).

ἢ. Αὐδ ἀος ΚΊυρμοὶξ οενδομθθι ἀΐοβο ἀτοὶ γϑολίε: ὙΟΒῚ ἀθηῖκθα,

ὍΟὮ] τοάθῃ, στϑοδῦ μδπάθ]η.
265

.--"

404 ὅδ. ΘΒΕΜΟΚΒΙΤΟΒ

μέλλοντα μὴ ---ξυνῆι πρῶτον μὲν ἡμῖν πολυτελῆ τὴν εὖϑυ-

μέαν καϑίστησι γιγνομένην ὦὥνιον ἀπραξέας. θὅτοΒ. ΙΝ 108, 28:

Θι

10

1ὅ

20

2

ὃ τὸν εὐθυμεῖσϑαι μέλλοντα χρὴ μὴ πολλὰ πρήσσεεν,
μήτε ἐδέηε μήτε ξυνῆι, μήτε ἅσσ᾽ ἂν πρήσσηι, ὑπέρ τε
δύναμιν αἱρεῖσϑαι τὴν ἑωυτοῦ καὶ φύσιν᾽ ἀλλὰ τοσαύ-
τὴν ἔχειν φυλακήν, ὥὦστε καὶ τῆς τύχης ἐπιβαλλούσης
καὶ εἰς τὸ πλέον ὑφηγδομένης τῶε δοκεῖν, χατατέϑε-
σϑαι, καὶ μὴ πλέω προσάπτεσϑαι τῶν δυνατῶν. ἡ γὰρ
δὐογκέη ἀσφαλέστερον τῆς μεγαλογκίης.

4[1Ν] Ομ. βίτοῃ. Π| 189 Ρ. 498 Ρ. ἀλλὰ καὶ οἱ ᾿Αβδηρῖταε
τέλος ὑπάρχειν διδάσχουσιν᾽ 1. μὲν ἐν τῶι περὲ τέλους τὴν εὐ-
ϑυμίέαν, ἣν καὶ εὐεστὼ προσηγόρευσεν. χαὶ πολλάκις ἐπιλέγει"
φέρψις γὰρ καὶ ἀτερπίη οὖρος (τῶν τε συμφόρων καὶ
τῶν ἀσυμφόρων᾽, ὃ προχεῖσϑαι τέλος τῶι βίωι τῶν ἀνϑρώ-
πων τῶν τε νέων χαὶ) τῶν περιηχμαχότων. Ἑχαταῖος δὲ αὐτάρ-
χείαν χαὶ δὴ ᾿Αἀπολλόδοτος ὅ Κυζικηνὸς τὴν ψυχαγωγίαν καϑάτεερ
Ναυσιφάνης τὴν ἀχαταπληξίαν. ταύτην γὰρ ἔφη ὑπὸ 4ημοχρέτονυ
ἀϑαμβίην λέγεσθαι. ὭὍσε ΤΊ9] περὶ τέλους ἰδῇ πο Εἰ ρίΚαγθ ϑἕδ-
βοδθῃ Ηδαρίνονκ ρονᾶβμ!. Αὐυβέμ!]ὰηρ ἀθν [οκθ π80} ἔν. 188.

Π 4. ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ (48...
ΝΙοδὺ ἰάθη βοι ταΐϊῦ ἀθῃ ἀποομίθη Ηγρομμηθπδίδ αηίοῃ [Β 299].

ΠῚ. ΙΝ. ΦΥΣΙΚΑ͂.
ΠῚ. ΜΕΓΗ͂Σ ΖΙΑΚΟΣΜΙ͂ΟΣ (ΔΕΥΚΙΠΠΟΥΣ)
8. ὅ, 864. ᾿
ΠΙ2. ΜΙΚΡΟΣ ΖΙΑ͂ΚΟΣΜΙΜΙΟΣ.
ὅ. θιοα. ΙΧ 41 [8. Κ.. 867, 14] γέγονε δὰ [Ὠοιμοκτί!) τοῖς χρόνοις,

Π 3. ὕΒΕΒ ΜΟΗΓΟΘΕΜΌΤΉΗΕΙΤ.

8. γον ποδ]ροιλαὺ ᾿οῦθα Μ|1}1, 5011] πἰοδύ γἱθὶθγὶϑὶ ὑγοὶ Ὁ θὴ ϑᾶθσ ἵπὶ
οἰζϑηθη ΠΟΘΙ ἰπὶ ϑίδαίϑθθθη απ, γα8 ἱπιπ10 Ὁ 6. ἰγοὶ δέ, ποδῦ ΟΣ ϑϑῖηθ
Κτιαΐ υπά Ναίωτ βίτοῦθη, βοηάθγη 8ὸ βϑὴγ δυΐ ἄθον Ηυΐ βοίη, ἄἀδ88, βο δες
ἭΘΏΠ ἀ48 ΟἸῦοΙκς οἰμβοδὶᾶσι υπᾶ ἱμη ἄθαι β'ομοίηθ πδοὴ ἷἱπ ἀΐθ Ηδμθ
ἔβγη μ|]}}, οὲ ἄθϑϑδϑοῃ ηἰοδῦ δοδλίθὲ πὰ ηἰοΐ ἅδον ἀϊθ Κταΐί δηΐβϑϑς.
Ῥρϑμῃ πιδϑδῖρο Ε116 ἰδὲ βίομϑγος 815 ὕὕογεα ὁ.

4, Τλιϑὺ υπὰ Τὐη] δύ δύ ἀἰΘ ἀτϑησοζάοϑ Ζυϊγαρ ] ομδη ἀπ ΑἸ γᾶ] Ομ θην.

1Π. ΙΥ. ΡΗΥΒΙΚΑΤΙΒΟΗΕ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ.

ΙΠ2. ΚΙΕΙΝΕ ΝΕΙΤΟΒΌΝΟΝΑ.
ὅδ. Ὁ. δογίολίοί, οΟΥΓ δαῦο αἷθεε ϑδοδγίζέ 780 “αΐγε παοΐ Τγοίας
Ἐγοδογπ ὑδγζαδοεί. ΚΡ 5εὲὶ γμπῦ σονέδοθ, αἱ Απαχασογας δεοτγεὶς

[4]

ὅ

1

“ας
νε

18

2

Β. ΡῈ. 8--Ἰ. 40

ὡς αὐτός φησιν ἐν τῶι ιχρῶε διαχόσμωι, νέος κατὰ
πρεσβύτην ᾿ἀναξαγόραν, ἔτεσιν αὐτοῦ νεώτερος τετταράχοντα.
συντετάχϑαι δέ φησιν τὸν ιχρὸν διάκοσμον ἔτεσιν
ὕστερον τῆς Ἰλίου ἁλώσεως τρεάκοντα καὶ ἑπτακοσίοις.
ΙΧ 84. 86 [Β. 8θ6, 18] Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν Παντοδαπτῆε στο-
οἷαι λέγειν 4ημόχριτον περὶ ᾿Αἰναξαγόρου, ὡς οὐκ εἴησαν αὐτοῦ
αἱ δόξαι αἴ τε περὶ ἡλίου καὶ σδλήνης, ἀλλὰ ἀρχαῖα: [ἃ. Ἀ.
65 ΤΌ ΚΙΡΡΟΒ, 8. 5. 866, δ48..; 884, 12], τὸν δὲ ὑφηιρῆσϑαι, διασύ-
ρδιν τὲ αὐτοῦ τὰ περὶ τῆς διαχοσμήσξδως καὶ τοῦ νοῦ ἐχ-
ϑρῶς ἔχοντα πρὸς αὐτόν, ὅτι δὴ μὴ προσήχατο αὐτόν.
Απΐδηρ ον Βομυ ἔν. 168

ΠῚ 8. ΚΟΣΜΟΓΡΑ͂ΦΙΗ. δὶ. Ο δ.
4. ΠΕΡῚ ΤΩΝ ΠΑΑΝΗΤΩΝ. αὶ. 8. 8311, 168., 386, 4.

ΤΥ 1. ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ Α͂ (ἢ ΠΕΡῚ ΚΟΣΜΟῪΥ ΦΥΣΕΩΣ). ΝΜεὶ.
Α 2 [Β. 869, 10]; Ὁ δ.

ὃ, ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ Β ἢ ΠΕΡῚ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΦΥΣΙΟΣ ἢ
ΠΈΡΙ ΣΑ͂ΡΚΟΣ. Μαὶ. Α 1398), Ο 6.

8. ΠΕΡῚ ΝΟΥ (“ΕΥ̓ ΚΙΠΠΟΥ.. ἡ ἢ ΠΕΡῚ ΨΥΧΗΣ.
ά, ΠΕΡῚ ΑΙΣΘΗΣΙΩΝ [Β. 864, 80 γε]. Α 1008]

Υ1. ΠΕΡῚ ΧΥΜΩΝ. αὶ. Α 1298

ὃ, ΠΕΡῚ ΧΡΟΩΝ. Με]. ΑἍ 1288
8. ΠΕΡῚ ΤΩΝ Ζ“ΙἊἜΑΦΕΡΟΝΤΩΝ ΡΥΣΜΩΝ (ἢ ΠΕΡῚ

ΙΔ ΈΩΝ). αὶ. Α 186 ὁ 68 Ν᾿
6. βΕχτ. ἼἽ 187 [πδοὸὰ ἔν. 10] ἐν δὲ τῶι Περὶ ἰδεῶν ᾿γε-
γνώσκειν τε χρή, φησίν, ἄνϑρωπον τῶιεδε τῶι κανόνι, ὅτι

ἐτεῆς ἀπήλλακται".

ἢ. καὶ πάλιν “δηλοῖ μὲν δὴ καὶ οὗτος ὅ λόγος, ὅτι

δογαῆγέ »αγ. όδεοη Απεϊοδίοη δον δοππὸ μπᾶ Ἡομα δοίοη αἷέ, ἐΥ δαδὲ
δὲ δἱοὴ πὙὉοπ γεγο Ῥλίϊοσορ θη απσοεῖσποί. ΔΝαπιοηέο υογεροίζεέ
6 δεΐίηε Ἡοϊογάπεησ μπᾶ Ζῆνα νοῆι Οεἰδίθ. οηΉ ΘΓ τα Απαχαρογαξ
7εἰπαϊοΐ σοείπηί, τοοὶἱ οὐ κεὶπα Αἰ παΐηιθ δοὶ ἐδπι σοζμεπαθη δλαίί6.

Υ 8. ὕΒΕΒ ΙΒ ΕΟΒΜΨΕΒΒΟΞΠΕΘΕΝΗΕΙΤ (ΕΒ ΑΤΟΜῈΣ
οὔος ὕΒΕΒ ΠΕ ΟΕΒΤΑΙΖΤΈῈΝ.
86. οΣ Μοιβοῖὶ 8011] δὺ8β ἀἶθθοσς Βορθὶ ϑυκθῆηθη, ἀ888 δ᾽ ἔθσγιι ἰβί
γο ἀοΣ ὙΥΡΚΙ ΟΝ Κοῖΐ,
ἢ. Αὐοὰ αἶοβο Ταυϊορυμπρ Ζοϊχὺ 8, ἀ8488 ΜΓ σνὸπ ὨΐοδΒ οὐγδβ
ρ

406 ὅδ. ΘΒΕΜΟΚΕΙΤῸΒ

ἐτεῆι οὐδὲν ἴσμεν περὶ οὐδενός, ἀλλ᾽ ἐπερυσμέη ἔχά-
στοεσιν ἡ δόξις.᾽

8. χαὶ ἔτε ' καίτοι δῆλον ἔσται, ὅτι ἐτεῆι οἷον ἔχαστον
γιγνώσκειν ἐν ἀπόρωε ἐστί:

8 δά. ΠΕΡΙ ΑΜΕΙΨΙΡΥΣΜΙΩΝ. εὶ. ἔν. 139.

ΥΙἜἼ1. ΚΧΡΑΤΥΝΤΗΡΙ,. Ὑεὶ. Α 838. Β. 8378, 39.

9. ΒΕχτ. δᾶν. πιδί!, ΥἹ1 186 2. δὲ ὁτὲ μὲν ἀναιρεῖ τὰ φαενό-
μενα ταῖς αἰσϑήσεσι καὶ τούτων λέγει μηδὲν φαίνεσϑαι κατ᾽ ἀλή-
ϑειαν, ἀλλὰ μόνον κατὰ δόξαν, ἀληϑὲς δὲ ἐν τοῖς οὖσιν ὑπάρχειν

10 τὸ ἀτόμους εἶναι καὶ κενόν “νόμω ι᾿ γάρ φησι ᾿γλυχὺ καὶ νόμωι
πιιχρόν, νόμωι ϑερμόν, νόμων ψυχρόν, νόμωι χροεή, δτεῆι
δὲ ἄτομα καὶ χενόν᾽ [ναὶ]. ἔν. 126] (ὅπερ ἔστι" γομίζεται μὲν
εἶναι καὶ δοξάζεται τὰ αἰσϑητά, οὐχ ἔστι δὲ κατ᾿ ἀλήϑειαν ταῦτα,
ἀλλὰ τὰ ἄτομα μόνον χαὶ τὸ κενόν). 186 ἐν δὲ τοῖς Κρατυν-

15 τηρίοις, χαίπεερ ὑπεσχημένος ταῖς αἰσϑήσεσε τὸ χράτος τῆς
πίστεως ἀναϑεῖναι, οὐδὲν ἧττον εὑρίσχεται τούτων καταδικάζειν.
φησὶ γάρ᾽ ἡμεῖς δὲ τῶι μὲν ἐόντι οὐδὲν ἀτρεχὲς συνέε-
μεν, μεταπῖπτον δὲ κατά τε σώματος διαϑήχην χαὶ
τῶν ἐπεισιόντων καὶ τῶν ἀντιστηριζόντων.

γὴ 10. χαὶ πάλιν φησίν ᾿ἐτοῆι μέν νυν ὅτι οἷον ἕχαστον
ἔστιν ἢ οὐκ ἔστιν οὐ συνίεμεν, πολλαχῆε δεδήλωταε:

ὟΙἤ2. ΠΕΡῚ ΕΙΙΏΖΧΩΝ ἢ ΠΕΡῚ ΠΡΟΝΟΙΑΗΩ͂Σ.
γαῖ. Α 11--ἰ9. Β 168. α. 54 Α 297.

ΨΙ 8. ΠΕΡῚ ΛΟΓΙΚΩΝ ἢ ΚΑ͂ΝΩΝ Α8Γ-.
425 νεὶ. Ερί Κατ βοῦν Περὶ χριτηρίου ἢ Κανὼν Ὠϊΐορ. Χ 26. βεχτ. ΥΠΙ
821 οἱ μὲν δογματιχοὶ τῶν φιλοσόφων ... τιϑέασιν αὐτήν [πᾶτη]. τὴν ἀπόδει-

ἩΠΓΚΙΙΟΝ πίθϑθη, βοημάθγῃ ᾿ἰθὰθσς σὺμ ὑῃ8 βοίῃθ Μοίηπηρ ὩὰῸΡ δὺ8 ἀθιῃ
Ζαδίσδιιθη 06. Ῥαδγνηπεληιεπσεδέϊον, Ὀϊ οί,

8, Τὰ ἀοοῖὶ νίγὰ οβ Κίαν πογάθῃ, ἀβδϑ8 68 βοίηϑθ βονπιοσισίκοις μδὲ
ΖῸ ΘΥΚΘΏμΘΩ, Μῖο 0468 Ὠίηρ πὶγκ] οι Ὀοϑοδδϑη ἰβί.

1. ΒΕ ΑΒΕΟΝΟΕΝ.

Φ. ὙΥΙΣ πϑβποθη ἀροσ ἴῃ Ἦ ΚΠ ΘΒ κοῖς αἰοίβ απ Ποδ08 τσ, Θ0Ώ-
ἄστη πὰ Μ͵Ὸ8 πο ἀν 7ωνεοἰσοη οτίαδδαηρσ πμβθογοθ Καὶ ὄσροσβ υὑπὰ ἀος
ἴδπ) σιιβίτδιηθη θη οὐδ θπρορθην κοηᾶάθη ΚΠ 456 δἷομΒ ἩΒΠα6],

10. 888 σῖγ ὕυη, τῖθ ͵οᾶθ8 Ὠίηρς ἴῃ Ὑ δγμοὶς Ὀϑβομδῆθη οὐαι
εἰομί Ὀοθοδδῆθη ἰδέ, πἰομὶ τδΒγηθμθη δπηθι, ἰδὲ οὗν ἀδγγοϊοαὶ νοσάθη

ἜΝ

σι

1

1

2

Φ

σι

Β. ΕῊ. 1--.11. 407

ξιν], οἱ δὲ ᾿μπειρικοὶ ἀναιροῦσιν, τάχα δὲ χαὶ 4. ἰσχυρῶς γὰρ αὐτῆι διὰ
τῶν Κανόνων ἀντείρηχκεν. ΟΣ ῬΙατΑΙ 68 ΤιϊοῖβΒ ορθι ἀογ 8 Βὕομογ, ἅδοσ
αἰθ νρῖ. Α 111, ἔοσπιοσ ο. 62Β ππᾶ ο. 68.

11. ΒΕχυ. ΥἹἝἙΘἬ 188 [πδοῖ ἔτ. 8] ἐν δὲ τοῖς Κανόσι δύο φησὶν
δῖναι γνώσδις τὴν μὲν διὰ τῶν αἰσθήσεων τὴν δὲ διὰ τῆς δια-
γοέας, ὧν τὴν μὲν διὰ τῆς διανοίας γγησίην καλεῖ προσμαρτυ-
ρῶν αὐτῆι τὸ πιστὸν δἰς ἀληϑείας χρίσιν, τὴν δὲ διὰ τῶν αἰσϑή-
σεων σκοτέην ὀνομάζει ἀφαιρούμενος αὐτῆς τὸ πρὸς διάγνωσιν
τοῦ ἀληϑοῦς ἀπλανές. (189) λέγει δὲ κατὰ λέξιν “γνώμης δὲ
δύο εἰσὶν ἐδέαι, ἡ μὲν γνησίη, ἡ δὲ σκοτίη᾽ καὶ σχοτίης
μὲν τάδε σύμπαντα, ὄψις, ἀκοή, ὀδμή, γεῦσις, ψαῦσις.
ἡ δὲ γνησίη, ἀποκεχριμένη δὲ ταύτης᾽. εἶτα προχρίνων
τῆς σχοτίης τὴν γνησίην ἐπιφέρει λέγων" ᾿ ὅταν ἡ σχοτίη μη-
χκέτι δύνηται μήτε ὁρῆν ἐπ᾽ ἔλαττον μήτε ἀχούξδιν μήτε
ὀδμᾶσϑαι μήτε γεύεσθαι μήτε ἐν τῆι ψαύσεδι αἰσϑά-
γεσϑαι, ἀλλ᾽ ἐπὶ λεπτότερον {δέηι ζητεῖν, τότε ἐπι-
γέγνδται ἡ γνησίη ὄργανον ἔχουσα τοῦ νῶσαι λεπετό-
τδρον).

ΥΟ4. “ΠΟΡΗΜΑΤΩΝ {48.. .ἢ..

ΑΣΥΝΤΑΩΚΤΑ͂
[πἰοδὲ ἐπ αἀἷο Τοι(ταϊορσίαπογάππηρ' ἀοΥ ῬΏγΕΙΚα οἰπρογοίΐο ῬσΟὈ] ΒΟ χ ὑθ}].
1, ΑΙΤΙΑ͂Ι ΟΥ̓ΡΑΝΙΑ͂Ι.
. «ΑἹἹΤΙ4“1 ΖΕΡΙΟΙ.
. «]Τ]4ἅ4]| ἘΠΙΠΕΟσΟΙ.
. ΑἸἹΤΙΑἉ“,1] ΠΕΡῚ ΠΥ͂ΡΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝ ΠΥΡΙ.
. ΑἹἸἹΤΙΑ͂Ι ΠΕΡῚ ΦΩΝΩ͂Ν.

. ΑΙἸΤΙΑ͂Ι ΠΕΡῚ ΣΠΕΡΜΗ͂ΤΩΝ ΚΑΙ ΦΥΤΩΝ ΚΑΙ
ΚΑ͂ΡΠΩΝ.

Φ δι αὶ ὦ [9

---ἜἔὦἜὔτἔεὌοὃὕοὅΨῪ..

ΥΙ8. ὕΒΕΕ ΓΟΟΘῚΚ οὐοὸν ΘΒΕΝΚΒΕΘΈΕΤΙ,Ν.

11. Ἐδ ρίοδε σοὶ Εὐσαθη ἄον Ετκοππίηΐβ, αἴθ ὀοαύθ ἀπὰ ἀΐο ὑὰ-
Θοδίο, Ζυγ υὑπϑομίθῃ σομόγϑη ἔοϊρθηᾶθ αἰ]θδαπιῦ: Οἰθϑίοις, αΟομόν, Οθ-
ΤΌΘ, Οὀβοδηδοκ, Οογ]. Πῖθ δηάοσο ΠΌγηι ἈθοΣ ἰδ αἷθ ϑομίθ, ἀϊθ σοῃ
͵θῆθς ᾿ϑάοοι νδ]]ἕἶρ; χοβοβιίθαθη ἰδὲ, ἢπ Ζοϊροπᾶοπ φοίζί ον ὅπ ῬΟΥΓαἨΘ
ὧδνΡ δολίοῃ ὑοὸγ αδγ ὠποολίοη Ἐγκοπηίηῖς αἰδεϊπαπᾶξ ὑπαὶ σέ αἷς
Ἡφογίς ἢὔπζι: Ὑ͵θθη ἀΐθ ἀπϑομίθ πίομς ποθὴ ἴῃ Κ]͵θίποιθ βϑμθῃ οἷδσ
μόχϑη οὗ τίϑομθῃ οἄδσ βοβιηθοῖθῃ οἷθγ ἰδδίθῃ Καπη, βοπάδετι ((ϊθ
Ὀπιοσβυαομδαηρὸ ἰμθ Βοίποσο ζροίησε πογάθῃ τηῦθβ, ἄβππη (ὐἰξὺ δὰ ἴδτθ
β|6119 ἀΐο ϑοδίθ, ἀΐθ οἷῃ ἤοίπογοα Ὀθηκογμδη θοδί σῦν.

[5]

408 δὅ. ΘΒΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

Αδυπτ. ἴ. ΑἸΤΙΑ͂Ι ΠΕΡῚ ΖΩΙΩΝ ΑΒΓ. Κεῖ. Α 1618.
8. ΑἸΤΙἉ“Ι ΣΥΜΜΕΙΧΚΧΤΟΙ.
9. ΠΕΡῚ ΤΗΣ ΑΙΘΟΥ. αὶ. Α 166.

γΠ.--ΙΧ. ΜΑΗΘΗΙΜΑΤΙΚΑ.

5 ΥΠΙ. ΠΕΡῚ “ΠΑΦΟΡΗ͂Σ ΓΝΩΜῊΗΣ [ΓΩΝΙΗΣΊ] ἢ ΠΈΡΙ
ΨΑΎΣΙΟΣ ΚΥΚΛΟΥ ΚΑῚ ΣΦΑΙΡΗΣ.

ὃ. ΠΈΡΙ ΓΕΩΜΕΤΡΙΗ͂Σ. Ὑιὶ. ἔν. 16.
8. ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΩ͂Ν.
4. ΑΡΙΘΙΜΟΙ.

1 ΥὟἜἼἋἼΠ1. ΠΕΡῚ 3 ΠΟΓΩΝ ΓΡΑ͂ΜΜΩΝ ΚΑΊ ΝΑ͂ΣΤΩΝ [Κ45-

ΣΤΩΝ ἨἩυ]θοᾺ)] 538.
ΥΙΠ 2. ΕΚΠΕΤΑ͂ΣΜΑ͂ΤΑ͂.

γεὶ. ῬιοΙ. βϑορτ. ΥἼΠ 1 ὑπογραφὴ τοῦ ἐχπετάσματος. ὑπογραφὴ δ᾽
ἔσται χαὶ τῆς τοιαύτης ἐχπετάσεως ἁρμόζουσά τε καὶ χεφαλαιώδης. ἡ τοιαύτη

15 τὴς χριχωτῆς σφαίρας ἐπιπέδωι χαταγραφή κχτλ. (ΕἸΔΟΒοΠΒαῖνο Ὠδλι-

βίδι ππρὶ ἀοσ ΑὙΤΩ]Π]ΔσΒρ Ὠᾶγο.)

118. ΜΕΓΑ͂Σ ἘΝΙΑΥ͂ΤΟΣ ἢ ΑἸΣΤΡΟΝΟΜΙΗ. Π4}Π4-
ΠΗΓΙΑ͂.

Μεὶ. 8. 409, 39: ιοα. Υ͂ 48 ΤὨΘΟρ γαδθ βοθτ τ Περὶ τῆς Δημοχρίτου
ἀστρολογίας.

12. ΟἜΝΒΟΒ. 18, 8 65: εἰ Ῥῥὲοίαὶ αἀπηι [νο]. ΒΚ. 248, 4]... δἰ }ὲε-
ἸΟΟΥΙἑ ἐα ἀππὶς ΣΑΧΧΠἊ οἰμπ ἱπίογοαϊαγε [πᾶτα]. τηθπβὶ 8] ϑεγέπαᾶς
[νἰ΄ο Κα] ρροβ)] υὲρίπέ οοίο.

18. ΑΡΟΙΙΟΝ. ἀ6 Ῥσόμοπιὶ. Ρ. θὅ, 16 βομμοίά, χαὶ Φερεχύδης ἐν τῆι
Θεολογίαι καὶ ἔτι 4. ἐν τοῖς Περὶ ἀστρονομίας καὶ ἐν τοῖς
ὑπολειπομένοις συντάγμασιε συνεχέστερον χρῶνται τῆε ἐμεῦ
χαὶ ὄτι τῆι ἐμέο. Μᾳὶ. ἴτ. 298.

14. ὕΒΕΒΕΒΗ͂ΤΕ ΠῈΒ ΡΑΒΑΡΕΟΜΑ ΖΒ ΑΣΤΡΟΝΟΜΊΙΗ.

1. γιταυν. ΙΧ 6, 8 [νεῖ]. ΙΧ ὅ, 4] ἀ6 παϊιιγαϊδῥμδ αμέξηι γεῦμα Τδαῖεε
Μειοοὶμδ, Δπαχασογαδ ΟἸαξομεῖμδ, Ῥυίλασογαδ ϑαπεῦμδ, Χεμπορλαμεδ Οοϊορδλο-
πμδ, Ὁ. Αϑαεγὶεβ γαΐδοηοδ, φιέδιιδ ὁα6 γὸ8 παΐμγα γέγμηι σμδεγπαγεμίμν σμδνα-
αὐἀνιοαιμποιρηγμο οΠεοίμδ δαδεαμπέ εαοοσίίαίαΒ γεϊφμογιί. σμονθα ἱποεμία
δοομῖ δἰάονγιηε (ογίμδ.) οἱ οὐσαϑιιδ ἱεηιρεδία μεμα δἰση οαΐιδ Εμάοαμδ, Ἐμείενμον,

Υ1--ἸΣΞ. ΜΑΤΗΕΜΑΤΊΙΒΟΗΕ ΒΟΒΕΒΙΕΤΈΕΝ.

ΨΙΠ 38. ΝΕ ΤΟΛΗᾺ οὐον ΑΒΤΕΟΝΟΜΙΕ ΒΑΜῚΤ ΤΑΕᾺΣ,.

12. ρας οι αΐν»" Ποηιοκγῖδ δοείοδέ αἰ 82 σουδῆπι|οδοη ζαΐγεη
πε 28 ϑοδαϊίπιοπαίζεΉ.

18. Μοΐῃον.

«.
ζά

10

Β. Εν. 12--14 [ΡΑΒΑΡΕΟΜΑ] 409

Οαϊέρριδ, Μείο, Ῥρριο, Ηϊρρανομιθ, Ανγαίνιϑ οοἰογίᾳμ οα αδἰγοϊοσία ρατγα-
»εσπαΐίονμηι ἀἰϊδεὶριδνῖδ ἐπυοηονιξ εἰ δα8 Ῥοδίεγὶθ εαρίἐοαΐαδ γοϊἐσμονωηί.

2. ΕΌΒΡΟΣ. 818 ΔΒΣΌ;. 00]. 22, 21 [Ρ. 2ὅ ΒΙΔ88.} Εὐδόξωι Δημοχρίτωι χει-
μεριναὶ τροπαὶ ἀϑυὺρ ὅτὰ μὲν κα δεὰ δὲ ιϑ; 28,8 ἀπὸ ἰσημερίας μεϑοπωρινῆς
ἐπὶ χειμερινὰς τροπὰς Εὐδόξωι ἡμέραι φβ, 4--οωτε ἡμέραι ρα. ..; ἀπὸ τροπῶν
χειμερινῶν εἰς ἰσημερίαν ἐαρινὴν Εὐδόξωι καὶ 4---οΦ᾽ ἡμέραι ῥα, Εὐχτήμονι 9β.

8. [ἅἘμτν.] ἰβαρ. (Κα!θπᾶθν οἴτγα δὰβ ἄθῃ 2. 7. ν. ΟἘγ.) "Ὁ. 218, 14 Μηΐν
[ΒΚογρί Ὁ] ἐν δὲ τῆι δ᾽ ἡμέραι δΔημοκρίτωι Πλειάδες δύνουσιν ἅμα ἡλίωι"
ἄνεμοι χειμέριοι ὡς τὰ πολλὰ καὶ ψύχη ἤδη καὶ πάχνη ἐπιπνεῖν φιλεῖ"
φυλλορροεῖν ἄρχεται τὰ ὁὀένδρα μάλιστα.

: Ῥ. 220, ὅ ἐν δὲ τῆι γ 4--ὧἦἐέε Δύρα ἐπιτέλλει ἅμα ἡλίωι ἀνίσχοντι" καὶ
ὃ ἀὴρ χειμέριος γίνεται ὡς ἐπὶ τὰ -πολλα.

Ρ. 222, 9 (ΘελᾶϊΖο) ἐν δὲ τῆι τις 4--οωτἐ ᾿Δετὸς ἐπιτέλλει ἅμα ἡλίωι" καὶ
ἀκϑδολιεινεῖν φιλεῖ βροντῆι χαὶ ἀστραπῆι χαὶ ὕδατι ἢ ἀνέμωι ἢ ἀμφότερα ὡς
ἐπὶ τὰ πολλα. --

Ρ. 224, ὅ (Θἰοίθ 01) ἐν δὲ τῆε ιβ ἅ--ωὧι νότος πνεῖ ὡς (ἐπὶ τὰ πολλά).

Ρ. 224,22 (Ὑ ΔΕβοσιβδμη) ἐν δὲ τῆε γ Εὐχτήμονι εὐ. ετία. 4-- ὧοἱ ἄλογ-
χος [πε[αδίμδ γε. ἴτ. 166: ἄλοχος ἃ. Ἠάβ8.], χειμών.

Ῥ. 220, 4 ἐν δὲ τῆι ις 4---οἱ ζέφυρος πνεῖν ἄρχεται καὶ παραμένει. ἡμέραι
γ καὶ μ ἀπὸ τροπῶν.

Ρ. 220, 15 (Εἴβο}θ) ἐν δὲ τῆι δ 4---ὧἱ ποιχίλαι ἡμέραι γίνονται ἁλκυονί-
ὅὄες χαλούμεναι. ΝΝ

Ῥ. 226,28 ἐν δὲ τῆι ιὸ 4-- ὧἦἐε ἄνεμοι πνέουσι ψυχροί, οἱ ὀρνιϑίαι χα-
λούμενοι, ἡμέρας μάλιστα ἐννέα.

Ῥ. 228,28 ΟὟ ΙΔ ἀ6η) . 4--οἰ Πλειάδες χρύπτονται ἅμα ἡλίωι δύνοντι καὶ
ἀφανεῖς γίνονται νύχτας μ.

Ρ. 382,16 (ΖνΥν}]]προ) ἐν δὲ τῆι τ 4--ῶὧε ὕδωρ γίνεται.

Ρ. 232,21 ἐν δὲ τῆι χϑ 4---ωι ἄρχεται Ὠρίων ἐπιτέλλειν καὶ φιλεῖ ἐπι-
σημαίνειν ἐπ᾿ αὐτῶι.

4. ῬΙαν. ἢ. ἢ. ΧΥΙΠ 231 0. ἰαΐοηι εΐμγαηι πίοηιοηι αὐδί γαίων φιαϊὶδ ἡμιονὶξ
ὄγιωπας αἀἰε8 οἱ οἷγοα οἰι ἰογηυδ, ἱΐοηι δβοίδίλέλο αεδδίαΐοηι; νοὶ. ΤὨΘΟΡὮντ. α. ἔ. ἄθ
εἶρπ. δ1. [Ατ ΡΙ᾽η. ἀστοὶ Αρυϊοΐαθ Θθοροῃ. 1 ὅ, 8.]

812 ἀεδῖη, οοηδοηἐϊέ, φιοά εδὲ γαγμηι, ἠδ ρριδ... εηιοονίμδ, Ἐμάᾶο-
απ [Π| Καὶ. [β6. οοἱ.; 28. δορί.) Οαρεϊϊαηι πιαΐμένηο εασονὶγὶ οἱ 111 Καὶ. [29. βορί,)
Ἡαεάοϑ.

ὅ. βσεοι,. ΑΡοι, ΕΒΟΡ. Β 1098 Ζεὺς δ᾽ ἀνέμου βορέαο μένος χίνησεν
ἀῆναι, ὕδατι σημαίνων διερὴν ὁδὸν ᾿Αρχτοϊροιο᾽. τοῦτο δὲ ἔφη, ἐπεὶ χατὰ τὴν
ἐπιτολὴν τοῦ ᾿Αρχτούρου σφοδροὶ χαταχέονται ὄμβροι, ὥς φησι 4. ἐν τῶι
Περὶ ἀστρονομίης καὶ "Ἄρατος [ῬΆδθῃ. 144].

6. ΟἸορ ΟΑΣ ΕΝ. ἴῃ Πγάπδ ἀθ οί. ο, ΥΔοίβιη.᾽ ἢ. 161, 18 καὶ ταῦτα
μὲν ὃ Ἀλωόδιος ἐχ τῶν παρὰ Θούσχοις ἱερῶν πρὸς λέξιν" καὶ οὐκ αὐτὸς μόνος,
ἀλλὰ μὴν καὶ Εὐδοξός τε ὃ πολὺς, Δδημόχριτος πρῶτος αὐτῶν, Βάρρων τε
ὃ Ῥωμαῖος κτλ.

1. ῬΊΟΙΕΜ, Δρρϑιὶῦ. ορίϊθρ. θοπᾶδ ῥ. 215, 1 χαὶ τούτων ἀνέγραψα τὰς
ἐπισημασίας καὶ χατέταξα κατά τε Αἰγυπτίους καὶ Δοσίϑεον.... Δημόκρι-
τον. τούτων δὲ “ἰγύπτιοι ἐτήρησαν παρ᾽ ἡμῖν... Δ. ἐν Μαχεδονίαι καὶ Θραίχηι.

Ῥ. 218,19. Το ἐξ [14. Βορι!] ... 4--οὧε ᾿ἈΑβδηρίτηι ἐπισημαίνει χαὶ χελι-
δὼν ἀφανίζεται.

410 δὅ. ΘΠΕΜΟΚΒΙΤΟΒ. Β. ἔν. 14 [ΡΑΒΑΡΕΟΜΑῚ

Ρ. 215, 18. Το; χϑ [26. βορι!) 4--οωε ὑετὸς χαὶ ἀνέμων ἀταξία.
Ῥ. 211,18. ῬΒδορδὶ ἢ [ὅ. ΟΚ() 4---ὧἐε χειμάζει᾽ σπόρου ὥρα.
Ρ. 220,18. Αἰδγν β [29. ΟΚΕ) 4--οὧἱ ψύχη ἢ πάχνη.
Ρ. 228,14. ΑἰδγΥ εζ [18. Νον.) 4--ὧἐ χειμὼν χαὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
5 ϑάλασσαν.
Ρ. 221, δ. Ομοίδκ αἱ [21. Νον.) 4--ὧε ὃ οὐρανὸς ταραχώδης χαὶ Υ ϑα-
λασσα ὡς τὰ πολλα. Ν
Ρ. 229, 10. Οδοίδκ 9 [δ. θ62.} 4---οε χειμών.
Ῥ. 280,11. Ομοίδικ :ὅ [10. Π62.] 6 --οἱ βοονταί, ἀστραπαί, ὕδωρ, ἄνεμοι.
10 Ρ. 238,8. ΤΥΙ αἱ [21. θ)62.] 4---ἐ μέγας χειμών.
Ρ. 233,16. Τγὺϊ γ (29. θ62.] 4 --ὧἣι ἐπισημαίνει.
Ρ. 284,20. Τγνὶ 9. [4. ὕδαυδι] 4--οὧἦἐ νότος ὡς τὰ πολλά.
Ρ. 231,11. Τγδὶ χε [20. 745. 4--ὧε ἐφύει.
Ρ. 238,6. Τγθὶ χϑ [24. ὅ45.}] 4--οὧἱ μέγας χειμών.
15 Ῥ. 240,12. Μοοδΐγ ε β [6. ΕΘ 0γ.] 4--οὧε ζέφυρος ἄρχεται πνεῖν.
Ρ. 241,6. Δ ΘΟΣΓ εὖ (8. ΕΘ γ.} 4--ε ζέφυρος πνεῖ.
Ρ. 248, ὅ. Μοοδὶν 1 [24. ΕΘὈγ.) 4---οἱε ποικίλαι ἡμέραι αἱ καλούμεναι ἀλ-
κυονίδες.
Ρ. 245,1. Ῥμδπιθηοίι τὰ [1. ΜΆτ2) 4---ὧἦἐ ἄνεμοι ψυχροί" ὀρνιϑίαε ἐπὶ
20 ἡμέρας ϑ.
Ρ. 246,16. ῬΒδιηθηοίι χβ [18. ΜΆΓ2) 4---οἱ ἐπισημαίνει, ἄνεμος ψυχρός.
Ρ. 241,18. Ῥμδιτοθι α [21. Μδγ)] 4---οὧἱ ἐπισημαίνει.
Ρ. 252,2. ῬΒδπθυὶ χϑ [24. Αρτἱ]) 4---οὧε ἐπισημαίνει.
Ῥ. 258,10. Ῥαγπὶ γ [28. ΜΑ]) 4 -- ὧωε ὑετία.
25 Ρ. 259,9. Ῥαγηΐ 9 [8. συπὶ)] 4--ὧε ὕδωρ ἐπιγίνεται.
Ρ. 262,19. Ῥαγηὶΐ χῃ [22. πὶ] 4---ἱ ἐπισημαίνει.
Ῥ. 268,18. Ερίρδὶ , [28. σππὶ} 4--οὧὐ ζέφυρος χαὶ ὕδωρ δώιον, εἶτα βο-
ρέαι πρόόρομοι ἐπὶ ἡμέρας ζ.
Ρ. 261, 4. Ἐρὶρμΐ χβ [16. 5} 4---ἱ ὕδωρ, καταιγίδες.
80 Ρ. 2608, 21. Μοβουῖ β [26. 9501} 4---ὐε, ἹἹππάρχωι νότος καὶ χαῦμα.
Ῥ. 211, 22. Μοβοτὶ ας [19. Αυρτβι] 4---ὧἱ ἐπισημαίνει ὕδασι χαὶ ἀνέμοις.
8. ΙΟΑΝΕ. ἴυρ. ἀὁ το 88. ΓΥ 167, (Κ αϊοηοε)
Ῥ. 18, 16 γῇ ὕπϑος. [981.1.}] 4--ος δὲ τὸν λίβα μετὰ ὄμβρου φησὶ γένεσϑαι.
Ρ. 19, δ [7848. 18..] 4---ος λέγει δύεσϑαι τὸν Δελφῖνα καὶ τροπὴν ὡς ἐπὶ
86 πολὺ γίνεσϑαι.
Ρ. 19,16 [Ψ4ῃ. 23.) 4---ος ἄνεμον λίβα πνεῦσαι λέγει.
Ῥ. 109, 8 [Μ8τ2 11.) ἐν δὲ τῆι ἡμέραι τῶν Βαχχαναλίων 4--ος δύεσϑαι
τοὺς Ἰχϑύας λέγει.
Ρ. 169, 16 [βορί. 2) ἐν ταύτηι τῆι ἡμέραι ὁ 4. λέγει ἐναλλαγὴν ἀνέμων
40 συμβαίνειν καὶ βροχῆς ἐπιχράτειαν.
Ρ». 168,10 (ΟΚί. 6) ὁ 4---ος τοὺς Ἐρίφους ἀνίσχειν χαὶ βορρᾶν πνεῖν
διισχυρίξεται.
Ῥ. 169, 8 [Νον. 25.) ὁ 4---ος λέγει τὸν ἥλιον (ἐν) Τοξότηι γίνεσϑαι.

ΝΠ] 4. 41ΜΙ1|.1.3,.44 Κα ΠΕΨΥΖΡΑΙ.

45 Εΐνὰ ἅμιλλα χκλεψύδρας ζχαὶ οὐρανοῦ)ῖ Υεὶ. Ατὸ Ευάοχὶ οο].
14, 18 Ρ. 31 ΒΙδεε.

Β. ΕῊ. 1ὅ---11. 411

ΙΧ 1. ΟΥ̓ΡΖΝΟΓΡΑΦΙΗ.

2, ΓΕΩΓΡΑΦΙΗ.
16. ΑΘΑΤΗΕΜ. 1. 2 εἶτα [π86 Απαχίπιδπάος (νρὶ. β. 16 5. 6),

Ἡοκαίδῖοθβ, Η]]Απῖκο8)] Φαμάστης ὅ Σιγειεὺς τὰ πλεῖστα ἐχ τῶν 1
5 Ἑχαταίου μεταγράψας περίπλουν ἔγραψεν ἑξῆς 4. καὶ Εὔδοξος

καὶ ἄλλοι τινὲς γῆς περιόδους καὶ περίπλους ἐπραγματεύσαντο.

οὗ μὲν οὖν παλαιοὶ τὴν οἰκουμένην ἔγραφον στρογγύλην, μέσην δὲ 2

κεῖσθαι τὴν Ἑλλάδα καὶ ταύτης Φελφούς" τὸν ὀμφαλὸν γὰρ ἔχειν

τῆς γῆς. πρῶτος δὲ 4΄. πολύπειρος ἀνὴρ συνεῖδεν, ὅτε προμήχης
10 ἐστὲν ἡ γῆ ἡμιόλιον τὸ μῆχος τοῦ πλάτους ἔχουσα᾽ συνήενεσε

τούτωι χαὶ Διχαίαρχος ὅ ΠΠεριπατητικχός.

ΙΧ 83. ΠΟΧΟΓΡΑΦΙΗ. Μεὶ. Ο δ.

4. “ΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΗ.

Βαχίομ! εἷοὴ πἰογαυΐ ὕσταῦυν. ΚΠ ρζσ. 11 παριζμε ρμγίθνμηι Ασαίδαγοῖνιδ

15 Αἰδεηῖδ.. .. βοαοπαηὶ ζοοὶϊξ οὲ ἀδ οα οοημηοηΐαγέμηα γνοϊ φιλί. δὰ δὸ φιοηϑ ἢ). οἴ

ΑπασασοΥαδ (6 εαάξηι γὰ δβογίρβογμηπίβ Ὑρὶ. 3. 812, 6 πηᾶ ᾿δπιΐδη. ορῦ, σα.
Ἐ. βοδοσθηο (Β. 1897), Απῇ. Κ(. 28, 10.

Χ ΧΙ ΜΟΥΣΙΚΑ͂.

ΧΙ... ΠΕΡῚ ΡΥΘΜΩΝ ΚΑΊ ΑΡΙΟΝΙΗ͂Σ.

20 16. Ματισσθ ΤΉΕΒΟΡΟΒ. 46 πρθίῦ, Ὁ. 19 »είγμηι ἀαοίν σι ἤόαα-
πιοίγιι ἑπυεπίμπι ργὲρεζιδ αὖ Ογρἧδο Ογίῆας αἀδεεγὶί, ὃ. α Μμδαδο.

Χ 2. ΠΕΡῚ ΠΟΙΗΣΙΟΣ.
17. Οἴο. ἀ6 οταί. Π 40, 194 ςα6ρεὲ οπΐηι αμαυὲ ροείαηι δοπμῆι π6-
πο (ἰα χοᾶ α Ῥοιιοογἑο εἰ Ῥίαίοπε ἐπ βογίρεε γεϊοίμηι, 6556 αἱ-
45 Ομ") δἰπὲ ἱπβαημπαίϊοηε αἀπὶ ΟΣ ἢ Θχίξίεγα ρο8456 δἰ δἷ'πὲ σχιοάαηι αὔ-
αίμ χιαεδὶ {ιγογὶδ. ἀθ αἰνίῃ. 1 38, 80 πόσαί οπὶπι δἷβε Κεγογ ἢ.

ΙΧ 2. ΘΕΟΘΒΑΡΗΤΙΕ οὐον ἘΒΟΠΜΒΟΗΙΕΈΌΝΑ.

16. »ίο γᾶς δεοὶ πίοδί γιιπᾶ, δοπάδγη ἰάποι οὗ σέείγεοζχί; ἐΐἦγε
ζκάἄάησε δείγασε ὅας απαεγίπαϊδζαοσδε ἀον Βγείία.

Χ. ΧΙ ΡΗΙΠΟΙΟΟΘΙΒΟΗῈΕ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ.
ΧΙ. ὕΒΕΒ ΒΗΥΤΗΜΕΝ ΝῺ ἨΛΈΒΜΟΝΙΕ,
16. Ναοὴ }. δαΐξ Ἡχεαΐϊος ἀπ Ηδοααπιοίοῦ ὀΥ πάθη.
Χ 2. ὕβεΕΒ ΡΟΕΡΙΞ.
12. Κεὶπ Ῥίοδίον εεὶ οἶπα οἰβόη σοινίδεεπ Ἡαδηδίπη χὰ ἀδηΚΕΝ,

ο

412 ὅ56. ΠΕΜΟΚΒΙΤῸΝ

φμόηιχμαηι Ροδίαπι πα ΘΉΜμΗι, 6586 Ρο856, χιοά Ἰάδηι αἱοίί Ραίο. ΗοΒΑΤΥ.
ἃ, ατὶ, ροοί, 296 ἑπρεπέμηι ηιΐδογα σμῖα ζογίμπαΐδ αγίε ογοαϊέ εἰ δφα-
οἰμαϊέ δαπος Μοϊίσοπο ροδίαδ Φοηιοογήίμδ οἰο.

ΨΙ]]οοδῦ Ιἀθηὕβο;;: τἱϊξ ἔτ, 18.

δ 18. Ουεμ. βίσοῃ. ΙΊ 168 Ρ. 827}. χαὶ ὃ 4. ὁμοίως [π|΄ο Ῥίαῖο
ἴοι 6848] ποιητὴς δὲ ὄσσα μὲν ἂν γράφηει μετ᾽ ἐνθου-
σιασμοῦ καὶ ἱεροῦ πνεύματος, καλὰ κάρτα ἐστίν᾽. Ὑαὶ.
ἔν. 21. 112. 119.

ΣΧ 8. ΠΕΡΙ ΚΑ ΟΣΥΝΗΣ ΕΠΕΩΝ.

τ 4, ΠΕΡῚ ΕΥ̓ΦΩΝΩΝ Κα] ΟΧΥΣΦΏΩΝΩΝ ΓΡΑΜΜΑ͂ΤΩΝ.

19. ΕΥΒΤΑΤΗ. δὰ Γ 1 ν. 870, 16 τὸ γάμμα στοιχεῖον γέμμα
φασὶν Ἴωνες καὶ μάλιστα .1., ὃς καὶ τὸ μῦ μῶ λέγει [δὰ8 ῬΒοξῃμ,
ἄθβθθῃ ΟἼοθβθ μῶ: τὸ μῦ στοιχεῖον 4΄. οτΒΑ] 6}].

20. ΚΟΉΟΙ, ΙΝ ΘΙΟΝΎΒ. ΤΉΒΑΟ. Ρ. 184,8 δ΄. ἩΠᾺΘ6ρ. τὰ ὀνόματα τῶν

10 στοιχείων ἄχλιτά εἰσιν... παρὰ “ημοχρέτωι δὲ χλίνονται᾽ λέγει
γὰρ δέλτατος καὶ ϑήτατος.

ΧΙῚ. ΠΕΡῚ ΟΜΗΡΟΥ͂ ἢ ΟΡΘΟΕΠΕΙΗΣ ΚΑΙ ΓΑΩΣΣΕΩΝ.

21. το 86, 1 [Π 109,21 Ατηΐμ) ὅ μὲν 4΄. περὶ Ὁμήρου φησὶν
οὕτως᾽ Ὅμηρος φύσεως λαχὼν ϑεαζούσης ἐπέων κόσμον
ὁ0 ἐτεχτήνατο παγντοίων᾽, ὡς οὐχ ἐνὸν ἄνευ ϑείας καὶ δαιμο-
γίας φύσεως οὕτως χαλὰ καὶ σοφὰ ἔπη ἐργάσασϑαι. ΥεΙ. ἔν. 18.
22. ῬΟΒΡΗΥΕ. αὐδοβί, Βομ. 1 274, 9 Βομγαδᾶ, [σὰ ᾧ 262] οἱ δὲ χατε-
ψεύσαντο τοῦ ποιητοῦ ὡς ᾿μελανόστονυν᾽ ὑφ᾽ ἕν ὡς Ὀρέστου
δἰρηχότος διὰ τὸ καὶ 4Δημόχριτον ἱστορεῖν ἐπὶ τοῦ ἀξτοῦ τὰ ὀστᾶ
25 μέλανα εἶναι καταψευδόμενοι τῆς ἀληϑείας.

18. Υωα͵ἀδθ ᾿τππιοῦ οἷῃ ὈΙοδίοσς σοὶ οὐδ πᾶ ἄθμι ΒΟ ρα (ἀθὶβίθ
οι θθη Βοδγοϊ θέ, 488 ἰβῦ σϑνβ8 βοβόμῃ.

Χά. ὕβεξξκ ΟΗΙ, ὕΝῸ ὕβει, ΚΙΙΝΘΕΝΘΌΕ ΒΟΟΘΗΒΤΑΒΕΝ.

19. δια (δέαίέ σαπιπια), Μὺ (εέαίξ Ην).
20. 068 6185, ἀθβ Τδμοίδϑ.

ΧΙ 1. ὕΒΕΒ ΠΟΜΕᾺ οὔον ὕΒΕΒ ΒΡΕΔΟΗΕΒΙΟΗΤΙΘΚΕΙ͂Τ ὕὑδὉ
ὈΌΝΚΙΕ ΟΚΒΤΈΕΒ.

ΦΙ. Ἡομιθῦ, ἄθαὶ οἷ ρδιυ !ομορ Ταϊθηΐ ζὰὶ (611 σψαγά, Σίπηπηοσύθ οἴπθη
Ῥγδοδίθδαα τπβηπὶρ δ! ἴσον (ἀϑαϊοδῦθ.

22. ἢ. δογίολίοί, ἀΦΥ ΑὐἀϊοΡ ἤαδε δοΐναγζε Αποοΐδη.
- ΄

Β. Εν. 11---26. 418

“8. βσηοι, ΗΌΜ. Α σὰ Η 8390 τὸ ᾿ὡς πρὶν ὥφελλ᾽ ἀπολέσθαι
εἴτε καὶ τοῖς Ἕλλησιν δὲς ἐπήχοον λέγει ὅ κῆρυξ πρὸς τὸ συγγνω-
μογεῖν τοῖς ἄλλοις Τρωσὶν ὡς χαὶ αὐτοῖς ὀργιζομένοις, εἴτε καϑ'
ἑαυτὸν καὶ ἠρέμα, ὡς 4. ἀξιοῖ ἀπρεπσὲς ἡγησάμενος τὸ φανερῶς

ὅ ἀλέγεσϑαι, ἀμφότερα προστιχτέον.

24. ἘΌΒΤΑΤΗ. Ζὰ ὁ 876 ρ᾿. 1784 ἐστέον δὲ ὅτι ἐς τοσοῦτον ἠξιώϑη
λόγου τοῖς παλαιοῖς ὁ εὐνοϊχὸς οὗτος δοῦλος Εὔμαιος, ὥστε καὶ
μητέρα αὐτοῦ ἐξευρίσχουσι. 24. μὲν Πενέαν, Εὐφορίων δὲ
Πάνϑειαν, Φιλόξενος δὲ ὅ Σιδώνιος Ζ΄ανάην.

1 2. --- σὰ μ 65 ν. 1718 ἀμβροσίαν δὲ τὰς ἀτμίδας αἷς ὅ ἥλιος
τρέφεται, καϑὰ δοξάζει χαὶ 4.

ΧΙ 3. ΠΕΡῚ ΑΟΙΖΉΣ.

8, ΠΈΡΙ ΡΗΜΆΤΩΝ.

26. ῬΈΟΟΙ,. ἴῃ Οτδί. 1θ ρ. 6 Βοῖββ. ὅτε τῆς Κρατύλου δόξης γέγονε

150 Πυϑαγόρας τὸ καὶ Ἐπίχουρος, 4. τε καὶ ᾿Αριστοτέλης τῆς Ἔρμο-
γένους... νΡ. 7 διὰ δὲ τοῦ ϑεμένου τὰ ὀνόματα τὴν ψυχὴν ἠινίέτ-
τετο [Ῥγίδαφοταθὶ, ἥτις ἀπὸ νοῦ μὲν ὑπέστη" καὶ αὐτὰ μὲν τὰ
πράγματα οὐχ ἔστιν ὥσπερ ὅ νοῦς πρώτως, ἔχει δ᾽ αὐτῶν εἰχόνας
χαὶ λόγους οὐσιώδεις διεξοδιχοὺς οἷον ἀγάλματα [νᾳ]. Ὠεμιοκτὶξ
20 ἔν, 142] τῶν ὄντων ὥσπερ τὰ ὀνόματα ἀπομιμούμενα τὰ νοερὰ
δἴδη τοὺς ἀριϑμούς" τὸ μὲν οὖν εἶναι πᾶσιν ἀπὸ νοῦ τοῦ ἑαυτὸν
γινώσκοντος καὶ σοφοῦ, τὸ δ᾽ ὀνομάζεσθαι ἀπὸ ψυχῆς τῆς νοῦν
μιμοὐμένης. οὐχ ἄρα, φησὶ Πυϑαγόρας, τοῦ τυχόντος ἐστὶ τὸ ὀνο-
ματουργεῖν, ἀλλὰ τοῦ τὸν νοῦν ὁρῶντος καὶ τὴν φύσιν τῶν ὄντων᾽
25 φύσει ἄρα τὰ ὀνόματα. ὁ δὲ 4. ϑέσει λέγων τὰ ὀνόματα διὰ
τεσσάρων ἐπιχειρημάτων τοῦτο κατεσχεύαζεν᾽ ἐκ τῆς ὁμωνυμίας"
τὰ γὰρ διάφορα πράγματα τῶι αὐτῶε καλοῦνται ὀνόματι οὐκ ἄρα
φύσει τὸ ὄνομα᾽ καὶ ἐκ τῆς πολυωνυμίας᾽ δἰ γὰρ τὰ διάφορα ὀνό-
ματα ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ ὃν πρᾶγμα ἐφαρμόσουσιν, καὶ ἐπάλληλα,
80 ὅπερ ἀδύνατον" τρίτον ἐκ τῆς τῶν ὀνομάτων μεταϑέσεως. διὰ τί
γὰρ τὸν ᾿Αριστοχλέα μὲν Πλάτωνα τὸν δὲ Τύρταμον Θεόφραστον
μετωνομάσαμεν, εἰ φύσδε τὰ ὀνόματα; ἐκ δὲ τῆς τῶν ὁμοίων ἐλ-
λδέψεως" διὰ τί ἀπὸ μὲν τῆς φρονήσεως λέγομεν φρονεῖν, ἀπὸ δὲ

28. Μομιογ5 Ἡογίθ:.,.Ο τηοἄγ᾽ ον ἀοοῦ ΓΔΕ σοδίογδοηκ (ΑἸοχαπαετ)
ϑργίοδέ ἀογΡ Πεγοϊα ΓὨΡ εἰοἦ πα ἰοἶδ6, τοἱὶς Ὁ. πιεὶπέ, ΟΕ ἐς ΧὨ μπ-
δολίοκοὐ λάϊέ, ἀἰ686 Ἡρογίς οέπ αμδζ ΡΥ οἤθΉ.

24. }. πεπηΐ ὅο5 Ειμηιαῖος Μιζεῦ Ῥεπία (Αγημῖ).

25. πίον Αγριδγοδία υδφγοίεδέ αμοὴ ἢ. ας Ῥῶπεοίο, ὕυοπ ἀθπεη κἱοἢ
ἀϊε ϑοπῆε πάδγί.

φι

10

1

φΘι

414 ὅδ. ΘΒΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

τῆς δικαιοσύνης οὐχέτι παρονομάζομεν; τύχης ἄρα καὶ οὐ φύσει
τὰ ὀνόματα. καλεῖ δὲ ὅ αὐτὸς τὸ μὸν πρῶτον ἐπιχείρημα “το λύ-
σημον, τὸ δὲ δεύτερον ἰσόρροπον, (τὸ δὲ ἐρῖτοῦ μετώνυμον),
τὸ δὲ τέταρτον νώνυμον.

ΧΙ 4. ΟΝΟΙΜΑΣΤΙΚΩΝ.
[Βυοισϑ} ἔθ], οἂονς ᾿Ονομαστιχόν.}

ΧΙ. ΧΙΠ. ΤΕΧΝΙΚΑ͂.

ΧΙ 1. ΠΡΟΓΝΩΣΙΣ.

γε. Ηϊρροκιαίθα Προγνωστικόν. πὰ ΚΙοβίος Ἐοίσηθηδα ᾿θβϑδδ
8 Φοηιοον ἡ Ῥγοσποείίσα Ὠἰηίον ἃ. Ἐρίδίμίαε Ῥιπαοίαπὶ νοὶ. Ἄδοῖος
Ομ} ]. Ὁ10]. ἀπψα, 6, 160 Ρ. 8, Ἰοἀθπ,4}18 πποοῦῦ, τῖο ἀἷθ “ημοχρέτου
Σφαῖρα ἀ65 1,οἰάθηον ῬΆΡ. υπύθῃ ἔν. 800 πα. 20.

ΧΙ 2. ΠΕΡῚ Ζ“ΙΑΙΤΗΣ Η σΙΑΙΤΗΤΙΚΟΝ.

γρὶ. Ε!Ρρ. Περὶ διαίτης Ατί. [1 4661, εἰ μὲν μοί τις ἐδόχει τῶν πρό-
τερον συγγραψάντων περὶ διαίτης ἀνϑρωπίνης τῆς πρὸς ὑγίειαν ὀρϑῶς ἐγνο-
χὼς συγγεγραφέναι πᾶντα διὰ. παντός... ἱχανῶς ἄν εἶχέ μοι ... τούτοισι
χρέεσϑαι. .. νῦν δὲ πολλοὶ μὲν ἤδη συνερθδαηων κτλ.
ΧΙ 8. ]ΕΤΡΙΚΗ ΓΝΏΜΗ (ΓΝΩΙΜΜΗΗ͂Σ Θομρα).

4. ΑἸΤΙ41] ΠΕΡῚ ΑΚΑ͂ΙΡΙΩΝ ΚΑῚ ἘΠΙΚΑΙΡΙΩΝ.

ΧΙΠῚ. ΠΕΡῚ ΓΕΩΡΓΙΗΣ Ὴ ΓΕΩΡΓΙΚΟΝ.

ὝΔΞΒΟ το τυβο 1,8 [ἀαγαῦβ Οοἴαπ,. 1 1, 1] φμὲ σγαθος δογρϑονινέ ἀϊδρενοῖνα,
αἴδιι5 ἀδ αἴδα γὰ [801]. τυβίϊ68) ϑιοιέ ρἴιιϑ φμαηι σμὶηχμαρίπία ... (6 ρλιϊοδορλεβ
Τορμιοογιδνιθ »δυδίοιδ. ΟΟΙΌΜΕΙΣ,Α ἀθ Γ᾿. γυβῦ, 1 ῥγϑοῖ. 82: αοοοά!έ ἧμο σμοὰ ἐπε
φωδηι 08 ρενγεσίμηι ε886 υοἴμηλιδ ασγιοοίαηι, δὶ χδάονι αγξδ οοπϑμωνναΐαςε πον
ϑὶΐ πδὸ ἴθ ύυογϑα τογ παΐμγα ϑασαοίξαξενι ]επιοογε υοἱ Ῥμψίβασογαε [π0}]}
μογὶξ οοηϑοομένδ οΘῦ.

21. Οοσμ, ΠΠ 12, δ: σμέμδ γεσίοηδηι φμαπι σρδοίαγ ἀδδδαπέ υἱπεαέ
υσίμα δεΐί Οἱδοοποίο.. .. Θεπιοογίίο οὐ Μαρσοπε ἰαμααηέδις σαείϊ ρίαραπι
δορίεπίγϊοπαίδηι, για δαϊρήπιαπέ εἰ ομδίεοίας ᾿εγαοσίδεδπας βεγὲ υἱπέα:
μας ἑαπιοη δοπίίαίε υἱπὶ δ ΡΟΥΘη ΩΓ.

ΧΙ 8. ὕΒΕΒ, ὉΠ ΜΟΒΤΕΒ.

φ8. ἢ. υπιίογεολοίαοί ταομτασαϊϊχο, ρ]οἰομ οάουθπάθ, υπηρθιδηπὲς
πα ἀπ οηπδημπίο Το.

ΧΙ. ΧΙΠ. ΤΕΟΒΝΙΒΟΗΕ ΒΟΗΒΙΕΤ ΕΝ.
ΧΙΠ 1. ὕβεε ΑΟΚΕΕΒΑΥῦ.
21. 9. πιοὶπέ, αἀἷΆ Ἡεοίπδεγρε δοἰεπ παοὴ Νογάεθ ἀπρείερί
τυογάδη, τοεὶϊ δἱθ δοὸ ἀπὶ ὀγγαργείολδίεη τῶγαση, οἶπε ἡγεϊ οὗ ἐπ Ἃ0ἜΓ
σἴϊο ἄφες είς αἷό ἐγεία δέοίϊα οἰπζυροἠηιθΉ.

ἼΞ

Β. ΕῈ. 26--80. ; 41ὅ

25. Οοτῦμ. ΧΙ 8, 2 δεηπιοογίμ ἰπ 60 ἶδγο χώοῆς Οδογσίσοη
αρρεοϊαυνϊί ρμαγιὴ ργωσοπίοῦ σόπδοί δος Χασογα, φμὲ δογίς ὀχίγαηί
πμπεπία, φιοῦ πόσφι ἰαΐεγε ζαγίοαία πρασεγίοξ ρόγοπαγ 6 »οδείζ
»διευϊξ αἋ ἐδηιροείαξζδιδ ρ]ογισμς ἱἐπζεξίαία, ἐγμδ Ἰαρίε ξδεργαὰ γεὶ

ὅ δὶρπίίαίειι ροβοαΐ ἥπρόηδα. δὲ ὑϑγοὸ αἀπιρίμῆι πιο δαδρῖγο γωὶς υεῖξέ,

ι᾽.

20

»αίγ πο ἷο 6546 Οριι8.

ΧΙ 2. ΠΈΡΙ ΖΩΓΡΑΦΙΗ͂Σ.
8. ΤΑΚΤΙΚΟΝ.
4. ΟΠΖΟΜΑΧΙΚΟΝ.

ΒΟΗΤΕ ἘΒΑΟΜΈΝΤΕ ΑΒ ὈΝΒΕΒΤΙΜΜΤῈΝ ΒΟΗΕΙΕΤΕΝ.

29. ΑΡΟΙΙΟΝ. ΟἿἷδ. ἰῃ Ηΐρρ. Ρ. 6, 29 βοβοθῃϑθ. ταύτης δὲ τῆς ἐμβο-
λῆς τὴν ἰσχυροτάτην ἀνάγχην περιεχούσης ὁ Βαχχεῖος τὴν ἐπὶ τοῦ
μοχλοδιδοῦς ξύλου λεγομένην ἄμβην ἐν τοῖς Περὶ τῶν Ἱπποχρα-
τείων λέξεων ἐξηγεῖται, ὅτε “ἐν ταῖς λέξεσιν ἀναγέγραπται, ὡς

ὃ “Ῥόδιοι ἄμβωνας καλοῦσι τοὺς τῶν ὁρῶν λόφους καὶ χαϑόλου τὰς

προσαναβάσειρ᾽. χαὶ διὰ τούτων φησὶν πάλιν᾽ “ἀναγέγραπται δὲ
χαὶ ὡς ὁ 27. εἴη χαλῶν τῆς ἴτυος τὴν τῶι κχοίλωε περικειμένην
ὀφρὺν ἄμβην: Μὶ. Ἑτοὔδη. Ρ. 62, 10 ΚΊοίΩ.

298. ΑΡΟΙ,,. ὈΥΒΟ. ἂθ ὑγοῃ. Ρ. 92, 20 βοβη. αὖ πτληϑυντικαὶ (ε) καὶ
χοινολεκτοῦνται κατ᾽ εὐθεῖαν πρός τε Ἰώνων καὶ ᾿Αττιχῶν ἡμεῖς,
ὑμεῖς, σφεῖς, ἔστιν πιστώσασϑαι καὶ τὸ ἀδιαίρετον τῆς εὐθείας
παρ᾽ Ἴωσιν ἐκ τῶν περὶ 4ημόκχριτον, Φερεκύδην, Εχαταῖον.

80. Οὐεξμ. Ῥιοίσ. 68 ρ. ὅ9 οὐχ ἀπειχότως ὁ 4. τῶν λογέων
ἀνθρώπων ὀλίγους φησὶν ἀνατείναντας -- πάντα Δία
μυϑεῖσϑαι καὶ πάντα ---πάντων. ϑίχοιι. Υ 108 ». 709. ἤδη
δὲ ὡς εἰπεῖν ὑπ αὐγὰς ὅ 2. εἶναί τινας ὀλίγους γράφει τῶν

25. σηκίμρ υογγαΐγόη ἀϊο)επίρεοπ, τοεϊοδε ἰἦδγα σἄγίοη ἐρηΠ ΘΤΉ.
οηη εἰπε Μδαμιον" αἱ Ζιψεχίεσοῖθ καππ ὅδηι ἤορεη μπᾶ δίμστιο πίοδέ
δίαπα δαϊΐονπ μπα οἰπο εἰοίπεγπε οὐ 7ογάογί Κοσίοη, αἷς ἀθηι Ἡογί6 ΟΕ
δαοΐε πίοδέ ἐπιεργεσῆθη. Ῥεππ πιὰπ σα οἰποη οἰαίσλέγεπ Ααιι6γ-
δαι τὴς ἀδη Θαγίοη αὐ γδγοη τοοῖθ, τυῦῶγαο παρ οεὶπ υἀξογοἦος Εγδε
ὅαχι ὀγαιμοδεη.

ἘΟΒΤΕῈ; ἘΒΑΘΟΜΈΕΈΝΤΕ ΑΒ ὈΝΒΕΒΤΙΜΜΤῈΝ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ.
29. ΒοΒ]ἀταπά.
294. ὙΥν, ἴπν, δβἷοὸ (μπζοπίγαλίογίς ἘΟΓΡΠΙΘΉ).

“

416 δ58ὅ. ΘΠΕΜΟΚΒΕΙΤΟΝἙ

ἀνθρώπων, οἱ δὴ ἀνατεένοντες τὰς χεῖρας ἐνταῦϑα ὃν

(οὗ Ἐπ500. νῦν ἠέρα καλέομεν οἱ Ἕλληνες πάντα Ζεὺς

μυϑέεταε [μυϑεῖται Επ85. καὶ πάνϑ᾽ οὗτος οἶδε --- τεάντων.
80 τῶν λογέων ἀνθρώπων ὀλέγοι ἀνατείναντες τὰς

δχεῖρας ἐνταῦϑα, οὔ νῦν ἠέρα καλέομεν οἱ Ἕλληνες" ἱπάν-

4

Φ

1

ταζ, φασίν.) Ζεὺς μυϑεῖται καὶ πάνϑ᾽ οὗτος οἷδε καὶ
διδοῖ καὶ ἀφαιρεῖται καὶ βασιλεὺς οὗτος τῶν πάντων.

81 [60 Ναίογρ)] ΟἾΕΜ. ραϑᾶ, 1 6 Ρ. 100 Ρ. ἑατρεκὴ μὲν γὰρ
κατὰ Δημόχριτον σώματος νόσους ἀκέεται, σοφέη δὲ ψυ-

χὴν παϑῶν ἀφαιρεῖται. δαὶ. Ο 6, 2.

82 [86 Ν] -- -- 94 Ρ. 2326. 221 Ὁ Ῥ, μικρὰν ἐπιληψέαν τὴν
συνουσέαν ὁ ᾿Αβδηρίτης ἔλεγεν σοφιστής, νόσον ἀνίατον ἡγού-
μενος. ἢ γὰρ οὐχὶ καὶ ἐχλύσεις παρέπονται τῶι μεγέϑει τῆς ἀπου-
σίας [πᾶπι]. τοῦ σπέρματος] ἀνατιϑέμεναι; ἄνϑρωπος γὰρ ἐὲ
ἀνθρώπου ἐχφύεταί τε καὶ ἀποσπᾶται. ἘΐΙρρ. τοί, ΙΠ 14
Ρ. 428 οί, ἄνϑρωπος --- ἐξέσσυται, φησι (Μοποϊπιυδ) χαὶ
ἀποσπᾶται -- μεριζόμενος. ΒΆὅτοΒ. ΠῚ 6,28 ξυνουσέη ἀπο-
πληξέη -- ἀνϑρώπου. Ναὶ. Αι. ΧΥΙΙ Α δ21, Ρυν. ΣΧ ΥἪΠΙ 58,
ΟἌΕΙ,. ΑΥΒ. πὶ. οὔτοι. 1 4. ΑἸύοσ Αὐζί, πίομε οιμοϊκεϊύ [Β[εύου], οὶ Ἐρὶ-
Κυν Ρ. 118, 19 ὕ8. [Ὁ. Χ 118] συνουσίη ὥνησε μὲν οὐδέποτε, ἀγα-
πητὸν δ᾽ δὲ μὴ ἔβλαψε. 8. δοὰ ἔν. 124.

ξυνουσίη ἀποπληξίη σμικρή᾽ ἐξέσσυται γὰρ ἀἄν-
ϑρωπος ἐξ ἀνθρώπου καὶ ἀποσπᾶται πληγῆι τινε με-
οιζόμενος.

88 [187 Ν] Ομ. βίοι, ΓΝ 161. Ρ. 881}. ἔσμεν δὲ τὰ μὲν
δυσπόριστα οὐχ ἀναγχαῖα τὰ δὲ ἀναγχαῖα εὐπόριστα γεγενῆσθαι
φιλαγάϑως παρὰ τοῦ ϑεοῦ. διόπερ ὃ 4΄. δῦ λέγει, ὡς ἡ φύσις
τὸ καὶ διδαχὴ παραπλήσεόν ἐστι καὶ τὴν αἰτίαν συντόμως
προσαποδεδώχαμεν [ἱπροσαποδέδωκεν νοτῦ. ΒατοΒαγὰ]}" κα ὲ γὰρ --
φυσιοποιεῖ [80]. καὶ διήνεγχεν οὐδὲν ἢ φύσει πλασϑῆναι τοιόνδε

80. Εἰπὶρθ ἀθσ γψϑιϑιτίθῃ Μᾶππον [υρὶ. Φίορεπες 5. 849, 2] ὀγμορθα
το Ηδπαθ χὰ ἀθῃι Οτίθ, ψὸ πδοὶ ᾿ϑἐσίρϑηι μ᾽ θη ἰβοβϑῖῃ ργδορσθῦγαθοΣ
ἀΐο αν βἷομ Βοβηάοί, απᾶ βργθοβθη ἀδθοὶ: 4.1168 ἀδουϊοχὶ Ζθϑὺβ Ὀοὶ βἰοὰ
ΠΑ 41108 τροῖββ πᾶ σίοδὺ πα πἰπιπις οὺ υπὰ Κη ἰδὺ 6Γ ὕδσγ 8168.

81. 16 Αὐζηπβικυαηδὲ μ6 1} ἀΐθ ἀϑογθθίθῃ ἀ68 1,οἶδοβ, ἀἷθ ΡΠ] οβορίε
Ὀοίτοϊ! αἷθ 399 19 νοῃ 1,6 ἀϑηβομαἔίθῃ,

82. Βοίβοβ]δῦ ἰϑὲ νου δογροβοπᾶοσ β'οθ] ρα ηΆ}1, Ὅθηπ δ δητί οἷα
Μοηβοὴ δὺ8 ἀθπὶ Μοηβοῦθη Πογϑὰβ υπὰ ἰ᾿δβὲ βίο τῦῖθ αὐἱϊῷ δἰμϑαι βομ αν

ΑὐὈροίσοππί 108. Ξ

10

1

2

ὅδ

ῳ

Β. ΕΟΗΤΕ ΡΈ. 80--8δ. 417

ἢ χρόνωι καὶ μαϑήσδε μετατυπωϑῆναι. ὅ'1τΟΒ. ΠῸ 81,66 [11218,101}

Ζ4--που. ἡ φύσις ---φύ σι» [90] ποιδῖ. ΝΜ, εὶ. Ἐπαθιθ Ὀοὶ Αγ. ἘΔ.
Νίο. Η. 12 φημὶ πολυχρόνιον μελέτην ἔμεναι, φίλε, καὶ δὴ ταύτην
ἀνθρώποισι τελευτῶσαν φύσιν εἶναι.

ἡ φύσις καὶ ἡ διδαχὴ παραπλήσιόν ἐστι. καὶ γὰρ
ἡ διδαχὴ μδεταρυσμοῖ τὸν ἄνϑρωπον, μεταρυσμοῦσα δὲ
φυσιοποιεῖ.

84 ῬΑνρ τοὶ. ρμῖ]οβ. σρ. εβ ἰνρὶ. Βτγαπὰ, β'ο μοὶ, Ρ. 1412] καὶ
ὥσπερ ἐν τῶι παντὶ ὁρῶμεν τὰ μὲν μόνως ἄρχοντα οἷον τὰ ϑεῖα,
τὰ δὲ καὶ ἄρχοντα χαὶ ἀρχόμενα οἷον τὰ ἀνϑρώπεια (ταῦτα γὰρ
χαὶ ἄρχονται ἐκ τῶν ϑείων καὶ ἄρχουσι τῶν ἀλόγων ζώιων), τὰ
δὲ μόνως ἀρχόμενα ὡς τὰ ἄλογα ζῶια, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἐν
τῶν. ἀνθρώπωι μικρῶι κόσμωι ὄντε κατὰ τὸν Ζ4ημόκχριτον
ταῦτα ϑεωροῦνται. καὶ τὰ μὲν μόνως ἄρχουσιν, ὡς ὅ λόγος, τὰ
δὲ καὶ ἄρχονται χαὶ ἄρχουσιν ὡς ὅ ϑυμός.... τὰ δὲ μόνως ἄρχον-
ται ὥσπερ ἡ ἐπιϑυμία. ΟἷΑι,. ΙΠ 241 ἀλλὰ καὶ τὸ ζῶεον οἷον
μιχρόν τινα κόσμον εἶναί φασιν ἄνδρες παλαιοὶ περὶ φύσεως
ἱκανοί. Ναὶ. ΑΕΙΒΥ. ρῃγβ. Θ 2. 262"26. ΝΈΟΒΕΡΒΟ ἔν. 25 Βῖϑββ. λοη-
πόηῆιὶ γμαδὲ ηιίπογόηι πάη, δἰοίίΐας φμίπφιξδ, δοΐ οέξαηι οἱ ἵμπα...
διισίοπίαπέ [ΕἸτσταϊο. ΠῚ ργ. 8].

ΖΦΖΗΜΟΚΡΑΤΟΥΣ ΦΙΖΟΣΟΦΟΥ ΓΝΩΙΜΜΑ͂: ΧΡΥΣΑ:.

Ἐοχοπβίοσί πο Α [οοᾶ, Ατβοηϊ;, Ἰοισὲ Ῥᾳὶ]. Βοϊάο Ὁ. 366 5. ΧΙΥ͂ ἢ, 1437],
1, [ἴΔὰν. 58, 4 5. ΧΥ͂ ἴ. 807], Ῥ [ὈΡατΐβ. ΒΌΡΡ!. 492) 8. ΧΥ͂ΙΙ ἴ. 117] υπὰ ϑδίοῦθδρυβ,
ἀοΥ αἶθβθ πε! ὰηρ ἰῃ οἰπθιη νο ἰδ παΐρθγοη ΕἸΧΘΙΏΡΙΔΓΟ Ὀομαΐσῃ Βα 4Δ4ημο-
πράτης ἰδὲ Βίοβοπᾶθ Ὑογυγθο βαρ πιϊϊ Δημόχριτος ναὶ. ἔτ. 160. 118 . δέἔζον. ---
Ὁ Βοασαῦοῦ Βἴοθοῦ πηθομίθ ΕΏΒΟΒΙΘΌΒΘΙ.

δῦ ὨΘΕΜΟΚΒΑΤΕΒ 1. γνωμέων μευτῶνδε εἴτις ἐπαῖοι ξὺν
γόωι, πολλὰ μὲν ἔρξει πράγματ᾽ ἀνδρὸς ἀγαϑοῦ ἄξια,
πολλὰ δὲ φλαῦρα οὐχ ἔἕρξει.

88. Ὁῖ΄6 Ναίαν υπὰ ἀΐο Εὐγζίθμαπρ βἰπὰ ἅμ] οΒ. θη ἀϊθ Ε-
Σϑμαηρ ἔοσιοῦ ΣΑΣ ἀθῃ Μϑηβομοα τὰ, ΔΡοῦ ἀυτοῖ ἀΐοθο Τϑδηξοτιυηρ
Βοδϑϊ μὶθ οἷο ζρνείς Ναίαγ.

84. ον Μοῃβοῖ, οἷμθ Κἰοἷπο Ὑ οἱ.

ΘΟΙΌΝΕ ΒΡΕΌΟΘΗΕΒ ὉῈΘ ΡΗΙΠΟΒΟΡΗΕΝ ὈΕΜΟΚΒΑΤΕΒ.
8δ. δ πιδῃ αἶθθ0 τηοΐηθ βργίοδμβο πὶ γογείδπα δημδγί, πὶγὰ
ταδῃ Υἱοὶ Τμδίθη ἔβαη, αἷθ οἰπθα ἐγο Ἰ οῖθα Μϑπηθθ πὔγαϊρ ϑἰπα, υπὰ

νἶθ 16 βο} θα ίύθῃ ὉΠ ΘΥΪΆΒΒΘΏ.
Ὠίοῖὶς, Ετδκηι. ἃ. οχϑοῖε, ρ 21

418 ὅδ. ΘΒΕΜΟΚΕΙ͂ΤΟΒ

86 [18 Ναίογρ) ὈΈΜΟΚΕΑΊ. 2. ψυχῆς - τίϑησεν [νη]. ἔτ. 181
--- βιίοῦ. ΠΠ 1, 27].
81 [8 Ν.] --- 8. ὁ τὰ ψυχῆς ἀγαϑὰ αἱρεόμενος τὰ ϑειό-
τερα αἱρέεται" ὅ δὲ τὰ σκήνδος τὰ ἀνθρωπήϊξα.
δ 88 [164 Ν.] --- 4. καλὸν μὲν τὸν ἀδιχέοντα κωλύειν"
δὲ δὲ μή, μὴ ξυναδικχέξεν.
89 [196 Ν] ---δ. ἀγαϑὸν εἶναι χρὴ ἢ μιμεῖσϑαε [νρὶ.
ἔν. 845 --- βιοῦν. ΠΠ 87, 25].
40 [16 Ν] --- ὁ. οὔτε σώμασεν οὔτε χρήμασιν δὐδαι-
10᾽ μονοῦσιν ἄνϑρωποι, ἀλλ᾽ ὀρθοσύνηικχαὶ πολυφροσύνηι.
41 [46 Ν)] --- 7. μὴ δεὰ φόβον, ἀλλὰ δεὰ τὸ δέον ἀπέ-
χεσϑαι ἁμαρτημάτων [ϑιοῦ. ΠΙ 1, 96].
42 [90 Ν)] --- 8. μέγα τὸ ἐν συμφορῆισι φρονεῖν ἃ δεῖ.
43 [99 Ν.] --- ϑ. μεταμέλεια ἐπ᾽ αἰσχροῖσεν ἔργμασι
15 βίου σωτηρίη.
44 [112 Ν] --- 10. ἀληϑόμυϑον χρὴ οὐ πολύλογον ἰ|χρὴ
ΑΙ, χρὴ εἶναι Ῥ; νῃὶ. ἔτ. 226 -- βιοῦ. 1Π 12, 18].
45 [48 Ν.] --- 11. ὅ ἀδικῶν τοῦ ἀδικουμένου χκαχοδαε-
μονέστερος.
2 46 [218 Ν] --- 12. μαγαλοψυχίη τὸ φέρειν πραέως πλημ-
μέλειαν [ΒιοΡ. ΙΝ 108, 69].
41 [141 ΝῚ --- 18. νόμωι καὶ ἄρχοντι καὶ τῶι σοφω-
τέρωι εἴκειν κόσμεον [Βιοῦ. 11 1, 46].

86. 5. ἔτ, 187.

81. ὟΤΟΥ πο ροϊδίίρχοι Οὔξογῃ βίσϑυί, δίγοδὺ πϑοὶ σοι] ομογθ 6 6-
οἱῆη, τὸῦ πδοῖὶ 161 0] ἤθη, Ὡ8 0} ἰγά ἰβοθθμ.

88. Ῥῆιοδις ἰοιΒ, ἀθῃ ΕἼΟΥ]ΟΣ σὰ δἰηάογῃ, δυΐ 4116 ΕΔ116 αἴνοσ πἰοδὶ
τηϊσυΐτγον]η,

89. 5. ἔν. 245.

40. ΝΙους 1,6 ο βγῆ οὐ 6] 4 πιδοῦῦ ἄθὰ Μϑηθϑοβοη οἱ Δ ΚΠ ΘΒ,
βοπάογῃ Οτγδάβι πη κοῖς πα 6] οι ερ Κοϊς,

41. Νίομς δὺϑ ΕἸγοδί, βοπάθγῃ δὺ8 ῬΗϊοδίρ ἢ] πποίάθ ἀΐο βάση.

45, Ἐπ ἰεῦ οἶνδϑ Οσόβδοα ὑπὶ ΡΠ οΒιίγοαθ ἰὰ ὕὐηρ οκ.

48, Ἔσϑυθ ἅδον βοδρ οῖθ Ηδπαϊαηρθη ἰδὺ 1,οοϑηβγοίζαηρ.

44. Κ.. ἔν, 228.

45. ον Τπγθοδι (δαΐ ἰδὲ Ὁπρ] ΚΠ ΙΟΠΘΥ 818 τοῦ Τθηγϑοδί ]οἰαοί,

46. ΗοΒθὴ Αίμα Ὀεκυπάοὶ 66 ΤΑ] δι κοῖς ρΘ]ββθη σὺ ΘΓ ΓΆΚΘΠ,

41. νον Οδβοίσ, ΟὈείρκοὶξ απὰ ἄθ ΕἸ ροσθη βίοι σὰ Ὀθυρθη σουμὶ
τοῦ βϑ! θβίζυομι.

.."»

10

1ὅ

Β, ΒΟΗΤῈ, ἘΠ. 86--δ1 [ὈἘΜΟΚΕΒΑΤΕΞΙ. 419

48 [119 Ν.] ---- 14. μωμεωμένων φλαύρων ὅ ἀγαϑὸς οὐ
ποεεῖται λόγον [βΒιοῦ. 1Π 38, 46].

49 [148 ΝῚ --- 1Ἰδ. χαλεπὸν ἄρχεσϑαι ὑπὸ χερξεδίονος
[ΘΟ ΙἮ 48, 27].

ὅ0 [78 Ν.] ---- 16. ὅ χρημάτων παντελῶς ἥσσων οὐκ ἄν
ποτε εἴη δίκαεος.

51 [104 Ν.] --- 17. ἐσχυρότερος ἐς πειϑὼ λόγος πολ-
λαχῆι γίνεται χρυσοῦ [8'0Ὁ. 11 4, 12. ΙΓ 81, 11].

δ2 [118 Ν1 --- 18. τὸν οἰόμενον νόον ἔχειν ὅ νουϑε-
τέων ματαιοπονεῖ [Βιοῦ. ΠΙ 10, 421.

δὲ [172 Ν.] -- 19. πολλοὶ λόγον μὴ μαϑόντες ζῶσι
κατὰ λόγον πολλοὶ δὲ δρῶντες τὰ αἴσχιστα λόγους
ἀρίστους ἀσκέουσιεν [νφ]. Βίοῦ. Π| 16, 88].

ὅδε [81 Ν)] --- 20. οἱ ἀξύνετοι δυστυχέοντες σωφρο-
ψόδουσι.

δὸ [121 ΝῚ]} ---21. ἔργα καὶ πρήξιας ἀρετῆς, οὐ λόγους,
ξηλοῦν χρϑβεών [ΒιοὉ. 11 16, 86].

56 [186 Ν᾿] “--- 22, τὰ καλὰ γνωρίζουσι καὶ ζηλοῦσεν οἱ
δὐφυέες πρὸς αὐτά.

81 [17 ΝᾺ] --- 28. χεηνέων μὲν εὐγένδια ἡ τοῦ σκήνδος
εὐσθένεια, ἀνθρώπων δὲ ἡ τοῦ ἤϑεος εὐτροπίέη βιοῦν. ψ1α0΄
86, 18].

48. ΒΟΒΙοοδίος 1.9ἱ9 Τ886] ἤομύ ἀθα Οΐθα πἰομὺ 8}.

49. ΕἸηθα ροΓρογθη Μδηη6 σὰ ρΘΒΟσΟΒΘη ἰβὺ ΒΟ ΨΘΥ.

δ0. ἮΘΟΣ 8Δ|1Θυνοσϑη Ὀοβίθο ] οἢ ἰδὲ, νυὶγαὰ πἷθ φϑγθοῦς βϑίῃ.

51. ΟΥ̓ οτνοῖβὲὶ βίο οἷῃ Ἰοτὶ υἱθ] διᾶγικος ζὰν Οἱδοισοάπηρ 8418 Θο]ά.

δῦ. ἯὟοΣ ἀθῃ, ἀδσ βοῇ οἰπ θὲ γοσγθίδηα ζὰ Ββαῦθη, ζὰ Ὑοτγοίδπα
Ὀτίπρϑη Ὑ1}1, γοσζουαθί βίη Ζαοϊῇ.

δ8. Ὑ]ο616, ἀϊθ πίοδίβ Ψψογηητροβ ρϑίογηῦ Βαῦθῃ, ἰθῦθῃ ἰγοίζάθιμ
ψογηὔηδιίν; ἀδρορθα ζάγϑηῃ νἱθὶθ, ἀἷθ 416 βοβδηα ]οῃθίθῃ Ἡδηαϊαπρθη ὃθ-
φόΒθη, ἀδοδδὺ σογῃ ηΐρο Εδάθῃ.

δέ. Θυτοῖ βοβδάθῃ πογάθη αἷθ ΤΏοσθα ΚΕΙυρ.

ὅδ. Μη 80]] βίοβ τυροπαμαῖον οσΚο υπὰ Τδαύθῃ ῥοβοίβοί θη,
πίοδῦ τὰ ροπαδαΐίον ὟΝ οτίϑ.

δ6. 1)48 ΕΜ16 ὀγϑῃηθα πᾶ ογϑσθθθη πε α16 νὸρ Ναίυν ἄδζι Βο-
ΓΑ ϊσίοη.

δΊ. Αἀοὶ] ἀογ Ζυρίίοτο ᾿οϑίθεῦ ἱπ ἄθὺ Ὑ͵ΟΒΙ θΘβομ ἴθ μοὶ ἰδγοϑ
Ἔδτροιβ, ἀοσ ἀοὺρ Μοῃβοβοὴ ἱπ ἀδογ ρυίθῃ ογίδβθουμρ ἰἴδγοθ (δδ-

ταϊκίοσβ.
.1 21:

σ'

Φ

420 ὅ5. ΒΕΜΟΚΕΙΡΤῸΒ

δὃ8 [102 Ν] Βεμοόοκβατ. 2384. ἐλπέδες αἱ τῶν ὀρϑὰ φρο-
γεόντων ἐφιχταί, αἱ δὲ τῶν ἀξυνέτων ἀδύνατοε δι ΑΤ;;
Βιοῦ. ΙΥ 110, 18].

89 [188 Ν) --- 24. οὔτε τέχνη οὔτε σοφίη ἐφεχτόν, ἢν
μὴ μάϑηει τις [Βιοῦ. Π 31, 71].

00 (114 Ν͵ --- 25. χρέσσον τὰ οἐκήξα ἐλέγχειν ἁμαρτή-
ματα ἢ τὰ ὀϑνεῖα [Βιοῦ. 1ΠΠ 13, 46].

61 [14 Ν᾽] --- 206. οἷσεν ὅ τρόπος ἐστὶν εὔταχτος, του-
τέοισι καὶ ὃ βίος συντέταχται [Βιοῦ. 1Π 87, 26].

62 [838 Ν᾽] ---- 27. ἀγαϑὸν οὐ τὸ μὴ ἀδικεῖν, ἀλλὰ τὸ
μηδὲ ἐθέλειν [Βίο». 1Π 9, 29].

68 [106 Ν᾿] --- 28. εὐλογεῖν ἐπὶ καλοῖς ἔργοεσε καλόν"
τὸ γὰρ ἐπὶ φλαύροισε κιβδήλου καὶ ἀπατδβῶνος ἔργον
[Β5Ὁ. ΠῚ 14, 8].

6ε [190 Ν) --- 29. πολλοὶ πολυμαϑέες νόον οὐχ ἔχουσι
[Βι0Ὁ. ΠΠ 4, 81].

ὦ [191 Ν.]} --- 3806. πολυνοΐην, οὐ πολυμαϑίην ἀσχέ-
δὲν χρή.

66 [101 Ν.] --- 81. προβουλεύεσθϑαι χρεῖσσον πρὸ τῶν
πράξεων ἢ μετανο εξῖν.

61 [224 Ν.] --- 82. μὴ πᾶσιν, ἀλλὰ τοῖς δοκίμοισε πιι-
στεύξιν᾽ τὸ μὲν γὰρ εὔηϑες, τὸ δὲ σωφρονέοντος.

ὅ8. Π΄ῖΆο Ηοβπυηρθη ἀογ τἰομβᾶρ Ὠοηκοηάθη βἰμὰ ον! αν, αἷθ ἀογ
Ὀπνογείδηάίσοη Ὁπου[ Πρ.

ὅ9. Ἐ οἰῆο Κυμηδί, Κοὶπο Ἧ ἰϑϑϑηβοδδῆς ἰδὲ ογεϑίο αν οὗ ἔς ΟΓΏΘΙ.

00. Ἐπ ἰδὲ Ὀθδϑοσ, αἴθ οἰζϑηϑθη 818 ἀΐο ἔγοιηάθῃ Ε.]Ὸῦ σὰ γὔσϑῃ.

61. Ἰϊοϊοηίσοη, αἀἷθ οἰπϑθη ποδὶ ϑογάποίθη ΟἸΒδγακίος Ὀοαίϊσθη, Βδθϑυ
δΌΘΝ οἷπ ροογάποίθβ [ΘΌθῃ.

62. αυΐλ ἰδὲ ποσὴ πἰολὶ ΝΙΟΒΕγονοίη, βομάθσῃ πίοὶδ οἱμπηδὶ ἔγϑνοὶ ἢ
Ο]]Θη.

63. βοϊμιδη ἰδέ 8, Ὀθὶ βϑοβὅηοῃ Ηδηαϊσηρθη ΒοΙ[Ά}} σὰ βροπάθα ; ἄθθῃ
μοὶ βομθομίθη 686 ζὰ ἔδυη, ἰδ ἀδα οσκ οἷμο ἘΔΙβοιοβ υπὰ Βό-
ἰσὕροχθ.

64. Μίοϊο ὙΊο] νῖβϑοσς μαρθη Κοίπθα Ὑ γβίδηα,

θῦ. ΝΊ6] Ὠθηΐκθα, πἰοδὺ νἱθ] Ὑ Ίββθη ἰδ σὰ ρβορθῃ.

60. Βοΐ βοΐμϑῃ Ηδηδ)υηρθη ἰδὲ σογζι θάθη οι ὈΘΒΒΟΣ 818 δῖ σοθο-
ἀδηΐκθη.

67. Ττδὰ πίον 8116}, βοπάθγῃ ἄθῃ Βονδγίθῃ. θη 16:68 ἰδὲ οἱῃ-
ΓΑΙΩ͂Ρ, ἀἴο8. νογϑιδπαϊν.

υϊ

10

15

Β. ΕΟΗΤῈΕ ΕἘἙ. δὅ8---18 (ΝΜΟΚΒΑΤΈΗΙ. 421

65 [40 Ν.]) --- 38. δόχεμος ἀνὴρ καὶ ἀδόχιμος οὐχ ἐξ ὧν
σκεράσσει μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν βούλεται.

69 [6 Ν] ---84. ἀνθρώποις πᾶσε τωὐτὸν ἀγαϑὸν καὶ
ἀληϑές" ἡδὺ δὲ ἄλλωι ἄλλο.

τὸ [62 Ν.} --- 86. παιδός, οὐκ ἀνδρὸς τὸ ἀμέτρως ἐπι-
ϑυμεῖν.

Ἵ [64 Ν᾿] --- 86. ἡδοναὶ ἄκαιροι τίκτουσιν ἀη δίας.

2 [68 Ν.] --- 87. αὖ περί τι σφοδραὶ ὀρέξεις τυφλοῦ-
σεν εἰς τἄλλα τὴν ψυχήν.

18 [87 Ν. --- 88. δίκαεος ἔρως ἀνυβρίστως ἐφίεσϑαι
τῶν καλῶν [Βιοῦ. ΠῚ ὅ, 28].

44 [δ Ν) --- 89. ἡδὺ μηδὲν ἀποδέχεσϑαι, ἢν μὴ συμ-
φέρηι..
46 [144 Ν. --- 40. κρέσσον ἄρχεσϑαι τοῖς ἀνοήτοισεν
ἢ ἄρχειν [ΒΡ. ΙΥ̓͂ 44, 14].

46 [352 Ν] --- 41. νηπέοισιν οὐ λόγος, ἀλλὰ ξυμφορὴ γέ-
γδται διδάσκαλος.

1 [18 Ν)1] --- 42, δόξα καὶ πλοῦτος ἄνευ ξυνέσιος οὐκ
ἀσφαλέα κτήματα [Β0Ὁ. ΠΙ 4, 82].

18 [714 ΝῚ --- 48. χρήματα πορέζειν μὲν οὐχ ἀχρεῖον,
ἐξ ἀδικίης δὲ παντὸς κάκιον [Βιοῦ. ΙΡ᾽ 94, 20].

08. ΝΊΟΝΕ Ὀ]ΟΒΒ 805 βοίποιῃ ΤΉ, Βοποση δυο ῖ 8018 βοίπϑοηι Υ Ὁ] 6
ἐγ Κοηηέ πιαῆ ἄθῃ θονδηγίθη πὰ ἄθη ἀρονδαγίθῃ Μδπη.

69. ΑἸΙοὰ Μοπβοβθῃ οἷς τῸὮ] ἀδθθθὶθθ 8418 σὰ πᾶ ὙΔῈΣ: δῃρθ-
πϑθγη ΔΌΘΥ ἰδ ἄθπι οἷἰποπὶ ἀϊθβ ἄθῃι δῃάθγῃ ἀ88.

10. προρτθησίο Ὑ ἄμβομο οδἰπά Κίμαθθ, πίοῃβε Μδππθα δ θθ.

41. Τϑηξοϊρο απ ὔθθο ογζουρθη ΕἸΚΘ].

22. Ὁΐθ δυΐ ἱγροπὰ οἷη Ζί9] μοΐρς ρου ομίθίθῃ Βορίογάθῃ ψοσθ] θη θα
ἀΐο 866 19 ροβϑῃ 411085 ὕδείο.

"ἢ. Νὰ ἀΐο Τίοθο ἰδὲ Ὀογϑομερί, ἀΐθ οὔπο ΕὟονοὶ ἄογ βοπδημοὶξ
πδοβλαρί.

74. Μοιβαχο ἀἷγ Ἰοάθηῃ αθησββ, ἀθσ πίοιῦ ζυίγαρ] οἷ ἰδέ,

Ἴδ. ἘΒ ἰδῦ θοβθοῦ ἔῶγ αἀἷο Ὀνοχθίδηίροη σὰ φΘΒΟΤΌΒΘα 818 σὺ
Ποστβ ἤθη.

16. Νίοδε Ὑ οτί, βοπάθσῃ ΠΗρΊΟΚ ἰδὲ ἄορ 1, Βττηοίϑίοσ ἀον ΤΒΟσθα.

11. ΒυΒὰ υπὰ Βοϊομπίαμη οὔποθ Εἰπβίοδί εἰπᾷ ππϑίοβοσο Βοδίὶθσ-
ἐὔτοον. ;

18. αὁ1ὰ χὰ ογυοσῦθαῃ ἰδύ πἰομέ ὑπηῦ οἢ, δυΐ ππρογθοδύθ Ὑ οἶθθ
ΔΡΟΣ ἰδὲ 68 (45 Δ᾽] βο ἢ] πλπιθίθ.

}

10

422 δδ. ΘΠΕΜΟΚΕΙ͂ΤΟΚΒ

1 [116 Ν] ΘΕΜΌκπαυ. 44, χαλεπὸν μιμεῖσϑαιμὲν τοὺς
χαχούς, μηδὲ ἐθέλειν δὲ τοὺς ἀγαϑούς.

80 [164 Ν.] --- 46. αἰσχρὸν τὰ ὀϑνεῖα πολυπραγμονέ-
οντα ἀγνοεῖν τὰ οἰχήξζα.

81 [125 Ν᾽] --- 46. τὸ ἀεὶ μέλλειν ἀτελέας ποιεῖ τὰς
πρήξειας [ΒιίοὈ. 1Π| 29, 67].

83 [128 Ν) --- 47. χίβδηλοεκαὶ ἀγαϑοφαγνέες οἱ λόγωι
μὲν ἅπαντα, ἔργωε δὲ οὐδὲν ἔρδοντες.

- 48. μαχάριος, ὃς οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει" χρῆται γὰρ εἰς
ἃ δεῖ καλῶς. ἴῃ Ρ -- Μοπαδπά. ἔν. 114 [Π| 84 Κὶ.], ἴθ] ΑἹ,!,

88 [28 Ν.] --- 4θ. ἁμαρτίης αἰτίη ἡ ἀμαϑίη τοῦ κρέσ-
σονγος. ᾿

8ὲ [43 Ν. ---ὅ0. ἑωυτὸν πρῶτον αἰσχύνεσθαι χρεὼν
τὸν αἰσχρὰ ἔρδοντα [ἰγν!ὶ. δίον. ΠΠ 81, 7].

8ὅ [108 Ν᾿] --- ὅ1. ὅ ἀντιλογεόμενος καὶ πολλὰ λεσχη-
γευόμενος ἀφυὴς ἐς μάϑησιν ὧν χρὴ [ϑιοῦ. Π 81, 18].

86 [110 Ν.] --- ὅ2. πλεονεξίέη τὸ πάντα λέγειν, μη δὲν
δ᾽ ἐθέλειν ἀκούειν [βΒιοῦ. ΠῚ 86, 24].

81 [162 Ν.] --- - ὅ8. τὸν φαῦλον παραφυλάττειν δεῖ, μὴ
καιροῦ λάβηται.

88 [82 Ν.] ---δ4. ὅὁφϑονέων ἑωυτὸν ὡς ἐχϑρὸν λυπέει
[Βίον. ΠΙ 88, 47].

79. οη Βδὄθϑθῃ ῃδοβζυβῃηθη, ἄθῃ Ουΐθη θοῦ πολέ, 7α πίολὲ οἱῃ-
ΤΆ] ἐλποῆ ὩΔΟΒΒΒθη Ζὰ σ ]]6η, ἰδὲ ΒΟ] Π.Π.

80. Ε᾽8 ἰδί βο προ, 89 ὑπ ἀΔ8 ΕὙἸθηάθ ροσῆ ϑδὶρθ ΜΏῦβμο συ
σοῦθη υπὰ ἀδΔ8 Εἵρῃθρ ηἰομί ζὰ Κοηηθῃ.

81. ἸτπππΊΟῦ Σζαυάθγῃ 8880 ἄἀϊο Τμαΐθη πἰομῦ σὺν γο] πάσης Κοιηγηθῃ.

83. ΕᾺΪ]ΒΟΠ6 υπα ΒουΘΒ]ογίϑοῃθ Οθ86]] 9 δἰηαὰ αἃ160, τοῦθ 811686 πκΐ
ἄθπι Μυπὰ υπᾶ ἴπ ΥΥ ΓΚΙΙΟΒ κοῖς πἰοδίβ ὑδαπ.

88. ὉῖΘ Ὀπκοπηίηϊβ ἀθ8 Βϑβϑθῦθῃ ἰβδὺ ἀἷθ Ὀτβϑοθθ ἀθγ ὟΎ ΓΘ] απρ.

84. ες βοβδιηϊοβοθ ἰμυΐ, τυ88 50 ἢ ὙΟΓ 8110 ΨῸΣ βίοι βοθϑὲ
βομιδιηθη.

80. οΥ τσ ἀογβρυοῦ πὰ νἱ8] βομψαίζί, ἰδὲ πηΐδηϊσ συπὶ ἴϑγηθα
ἄοϑβθῃ, γ88 ποῦ (δαί.

86. Σῖπε Αγέ Ἠδρρίος ἰβῦβ, 411.ὁ58 τοᾶθῃ υπά πίομίβ μὄσθῃ σὰ
σΌ]]θη.

81. Μδη πιὰθ8 ἄθῃ βοΒ]θοίθη ἀθοσσδοθθῃ: βοηϑὺ ηἰπηηνΐ ΘΓ Βϑὲῃθ

᾿Θαϊοροπμοῖς πῆ.

88. 16γ Νοίάον βοβδαϊρί βἰοῖ βϑὶ δϑὲ τῖθ ϑίποῃ Ἐὶπὰ.

Β, ΕΟΗΤΕ; ΕΠ. 19---985 [ΠΕΜΟΚΈΑΤΕΘΙ. 428

89 [39 Ν.] ---δδ. ἐχϑρὸς οὐχ ὅ ἀδικέων, ἀλλὰ ὅ βου-
λόμενος.

0 [187 ΝῚ] -- δ6. ἡ τῶν συγγενῶν ἔχϑρη τῆς τῶν
ὀϑνείων χαλεπωτέρη μάλα.

91 [228 ΝῚ --- ὅ7. μὴ ὕποπτος πρὸς ἅπαντας, ἀλλ᾽ εὐ-
λαβὴς γίνου καὶ ἀσφαλής.

92 [228 Ν᾽] --- ὅ8. χάριτας δέχεσϑαι χρεὼν προσκο-
σεξυόμενον κρέσσονας αὐτῶν ἀμοιβὰς ἀποδοῦναι.

98 [227 Ν᾿] --- ὅ9ϑ. χαρεξζόμενος προσκέπτεο τὸν λαμ-

10 βάνοντα, μὴ κακὸν ἀντ᾽ ἀγαϑοῦ κίβδηλος ἐὼὴν ἀποδῶι.

156

94 [22ὅ ΝῚ --- 60. μεκραὶ χάριτες ἐν καιρῶι μέγισται
τοῖς λαμβάνουσι.

96 [149 Ν) --- 61. τεμαὲὶ παρὰ τοῖς εὖ φρονέουσι μέγα
δύνανται, οὗ ξυνιᾶσι τιμώμενοι.

96 [2260 ΝῚ --- θ2. χαριστικὸς οὐχ ὅ βλέπων πρὸς τὴν
ἀμοιβήν, ἀλλ᾽ ὃ εὖ δρᾶν προηιρημένος.

91 [210 Ν.] ---68. πολλοὶ δοκέοντες εἶναι φίλοι οὐχ
εἰσί, καὶ οὐ δοκέοντες εἰσίν.

98 [211 Ν.] --- θ4. ἑνὸς φιλίη ξυνετοῦ χρέσσων ἀξυνέ-
των πάντων».

89. Μεΐπ Ἑδὶπα ἰϑὺ πἰομὺ Ἰοᾶθσ, ἀθγ γῆὴγρ Τὐμσθοδὲ ἐδυῦ, βοηάθγῃ ΠῸΣ
δὲ 68 πιϊῤ Ί θὰ δα. ᾿

90. 16 Εἰ μά βοβαῖι πὲ ουπσα ηαὔθῃ ἰδ νἱ6] ἀν ΚΘΠΟΥ 8]8 τιϊξ ΕἸ θη.

91. Ζοὶρθ αἰδσὰὰ πίομί δυρνδβηϊβοῦ ραορθη 8116, βοπάθσῃ σνοσβιοδε
πα ἔοϑί,

95. Μδῃη 5850}]}] ΟΜ] μαίθῃ πὰ ταΐὺ ἀθπὶ οσβαίζθ Δ θἤπηθαι, ζτὄθθθτθ
πίθον ζΖὰ ογϑίδιίθῃ.

98. ΒΙΘ ἢ ἀϊοὰ σοῦ, σϑῦῃ ἀὰ ὙΟΒΠἐμαύθη οὐινοὶδί, ἄβϑα ἀθὺ Ἐπ δ ΠΙΡῸΥ
ἀΐν πίομι ΒοϊπχεοἰκίβοΒ. ααἴθθ πὶ Βὄϑθπι γουρο] ίο.

91. ΚΊοἷπο ὙΟΒΙἐμαύθῃ Ζὰν τἱοδιίρθη Ζοἰς εἰπὰ ἔν ἀΐο Ἐπηρίβηρον
ἄϊο ποσγίνο ]βίθῃ.

98. ΕἸ ΠΓΘΩοΖουριηρομ {8116 δυΐ ἔγυσπίθαγθῃ Βοάθῃ Ὀοὶ ἄθῃ Ὗο,-
εἰδηάίμοη, αἷθ βίο. ἀδὺ Εἶγο Ὀονυβϑί βἰπά.

96. ὙΟΒΙ δι ἰϑὺ ποδὶ τὸν δυΐ Εν άθσυης ϑοθδαῦ, Βομαθτ ὙΡ
Φα βο ΒΒ] οϑβϑη ἰδέ, 88 ἔτοίθῃῃ! Απίσὶοῦ ποδ]ζαίμυη.

97. ΜΊ619, ἀϊο ΕὙϑυαμᾶὰθ βϑομοίμθη, δἰπὰ 68 πιο; υπὰ γία]θ, αἷ6 68
εἰσ βοβδίηθῃ, βἰηα 68.

98. ΕἾπ68 οἰησίσρθη νογϑίδηδίρθη Μδηη68 ΕἸ ἀβοθδῆϊ ἰδ ὈΘΒΒΟΥ 818

ἀἷθ Δ1|1ὁὺ Τὐηνογβιδηαίζοη Ζβδ θη.
Ἰ

10

18

20

434 ὅδ. ΠΒΕΜΟΚΒΙ͂ΤΟΒ

99 [209 Ν.] Θεμόκβατ. 6δ. ζῆν οὐχ ἄξιος, ὅτωι μηδὲ εἷς
ἐστι χρηστὸς φέλος.

100 [216 Ν)] --- θ06. ὅτδωι μὴ διαμένουσιν [80 ΑΙ] ἐπὶ
πολλὸν οἱ πεεραϑέντες φίλοι, δύστροπος [ϑ81: ΡῚ.
101 [216 Ν᾿] --- 67. ἐκετρέπονται πολλοὶ τοὺς φίλους,
ἐπὴν ἐξ εὐπορίης εἰς πενίην μεταπέσωσιν.
102 [61 Ν]]) --- 68. καλὸν ἐν παντὶ τὸ ἴσον" ὑπερβολὴ
δὲ χαὶ ἔλλειψις οὔ μοι δοκέει.
1028 [208 Ν.] --- 69. οὐδ᾽ ὑφ᾽ ἑνὸς φιλέεσϑαι δοχέδι μοε
ὅ φιλέων μηδένα.
10ε [206 Ν] --- 70. γέρων δὔχαρις ὅ αἱμύλος καὶ σπου-
δαιόμυϑος.
106 [16 Ν]Ὶ -- -: 71. σώματος κάλλος ζωιῶδες, ἢν μὴ
νοῦς ὑπῆι.
106 [214 Ν᾽ --- 72, ἐν εὐτυχίηι φίλον εὑρεῖν εὔπορον,
ἐν δὲ δυστυχίηι πάντων ἀπορώτατον.
101 [218 Ν --- 78. φίλοι οὐ πάντες οἱ ξυγγενέες, ἀλλ᾽
οἱ ξυμφωνέοντες περὶ τοῦ ξυμφέροντος.
[219 Ν.1] --- "74. ἄξιον ἀνθρώπους ὄντας ἐπ᾿ ἀνθρώπων
συμφοραῖς μὴ γελᾶν, ἀλλ᾽ ὀλοφύρεσθαι [Ὰ68}0 ΑἸ,Ἷ.

99. γοΥ Κοίποῃ οἰμσίρθοη Ὀγανθαθ ΕἸθυπα Ὀοδίεσί, ἰδὲ πἰόδὲ ποσί
κῷ ἸοΌθη.

100. Βοὶ τϑῖλ αἷθ ἀτρσοδύθη Ετουπᾶθ πίομε ἰδηρθ δυβθδστθη, ἀος μαι
οἷθη ὑμνογσρ οὔθ ΟἸδγακίοσ.

101. Υ619 ργϑιιθη ἴβσθη ΕὙὐθυπᾶάθῃ δὺ8 ἄθ ἤορθ, ἩΘΏΠ ἀΐοθθ δὰ
ὙΟΒΙΒΑθοπμοῖδ 'ἴῃ Αὐτηυΐ ρογαίθῃ δἰ πὰ.

102. βοδδῃ ἰδὲ ἅρονγβἹ] ἀδβ Ο]οίοδιπιαββ; ὕὕοσταδϑβ πὰ Μαδηροὶ πνββ-
{8110 τιΐν.

108. οὐ πἰοιημδπάσῃ ]ἰοϑδὲ απ πιοὶμοα Βοαἶκθηβ δυο νοῦ πΐο-
δ ἄθι ρΘ] ἰού πτογάθῃ.

104. Εη Ἰοδοπδνγαϊμοσ τοὶ ἰδ ΤΟΥ ἴῃ βολαῖς υπὰ Εγηδὲ σξὰ
Ρἰδυάοσῃ τνϑΐββ.

106. Κι ὀγρουβοβὄῃμοις ἰδὲ οἔνγαϑ ΤΊΘΥ ΒΟ 685, 6. βίο πἰομὶ αζβίδηὰ
ἀδμϊηύοσ Ὀἰγρί.

106. 1. ΟἾΟΝ οἴπθη ΕΥουπα Ζζὰ πάθῃ ἰδὲ ]Ἰοομῖ, ἰπ ΤΣρΊ οΚ αἶνος
ἀδβ δ] ]σβο δ υ]ογ ϑίθ.

101. Ἐτθυμπάθ οἷἰπά πίομε 4110 οσναπάϊθη, βοηάσστι ἀἴο, τ ]δθ κο-
τηθῃβϑιηθ [πίθγθββθῃ ὨΔΌΘΏ.

χυ

Β, ΕΟΗΤΕ ἘΈ. 99---:1:16 [ΠΕΜΟΚΕΑΤΕΘΒΙ. 116. 45

108. [27 ΝῚ] --- 76. διξημένοισιν τἀγαϑὰ μόλις παρα-
γίνεται, τὰ δὲ κακὰ καὶ μὴ διζημένοισι [ΒιοὉ. ΙΥ͂ 98, 681].

109 [217 ΝῚ --- 76. οἱ φιλομεμφέες εἰς φιλέην οὐχ
αὐρφυέες.

110 [118 ΝῚ --- 77. γυνὴ μὴ ἀσκείτω λόγον δεινὸν γάρ.

11 [170 ΝῚ --- 78. ὑπὸ γυναικὸς ἄρχεσϑαι ὕβρις ἂν
ἀνδρὶ εἴη ἐσχάτη [ΒιοὉ. ΙΥ᾽ 74, 39]

112 [87 Ν.] --- 79. ϑείου νοῦ τὸ ἀεί τι διαλογίζεσϑαι
καλόν [ν{]. ἔτ. 181].

80. ἦν πιστεύηι τις ϑεοὺς ἐπισχοπδύειν πάντα, οὔτε
λάϑρη οὔτε φανερῶς ἁμαρτήσεται [γρ]. ὉΕῚ (ϑοπίθηξοη ἀ68 θαι,
ἘρὶϊκΚιοι,, ΙΒ0Κτ.) 9 --ῷ. Ῥογρῆγτν. δὰ Μαγο, 20].

118 [116 Ν.1] --- 81. μεγάλα βλάπτουσι τοὺς ἀξυνότους
οὗ ἐπαενέοντεο.

114 [117 ΝῚ --- 82. βέλτερον ὑφ᾽ ἑτέρου ἢ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ
ἐσπαινέεσθϑαι.

116 [118 Ν.}] --- 88. ἥν μὴ γνωρίέζηες τοὺς ἐπαίνους,
κολακεύεσϑαι ἡγέο [[οἱρὶ ἱπ ΑἹ, Ερίχν. Απίὰ, Ρ, Χ 68].

- 84. ὅ κόσμος σχηγή, ὅ βίος πάροδος" ἦλϑες, εἶδες,
ἀπῆλϑες. |

- "86. ὅ κόσμος ἀλλοίωσις, ὅ βίος ὑπόληψις [681 ΑἸ,
-- ΜΆτο. Αὐτ, 4, 8 οχι]. !

[36 Ν.] --- 86. τέμεον ὀλίγη σοφία ὑπὲρ δόξαν ἀφροσύνη
μεγάλης [[6Ἀ1} Ρ].

116. θ)1οα. ΙΧ 86 [8. Κα. 866, 4]. ΟἸα. Ταρο. Υ 86, 104 ἐπέεϊϊερσεν-
ἀμ ἐεί ἱρίξι" πεὸ σίογίαπι ροριαγόηι ἰρδαῆι ΡῈ 5626 ὀἐχρείεηαηε ἢδΟ

108. Υοῦ ϑδυοιξ, ἡπάοὲ ἀδ8 Οαΐθ πὸ ταὶς Μῦᾶδο, ἀ68 βΟΒΙ]Ιπ πθ ΒΌῸΓ
ΔΌΟΝ ΤΟΥ πἰσδύ βΌολ,

109. Τααοϊοὔομερσοθ δἰπα πίθος ρϑθοδαῖθ σὸΣ ΕὙΘαπἀθοδδίι,

110. ἨΔ8 Ὑοϊδ 5801] βοὶπθ Ζαηρθ πίομε ἄρϑη; ἄθῃμπ (8Δ8 ψᾶσγθ δῖ.

111. Εΐποθ ον σὰ ψϑβοσοβθη ἰδ ἐν οἰπθὴ Μϑππ νὑῸ0}}} ἀἷθ
δυρθογείο ΘΟΒπιδοῖ.

1135. βιοίβ οὗπταβ Βομιὅμοθ βἰοδ δυθσυάθηκοι ἰθὺ (47 βόγι οἷποθ
αδιι]Ἰο ἤθη (ἀθἰϑίθϑ.

118. ον Τὐ]πνογείδπαΐρμο Ἰοδέ, βομδᾶάσί ἵβπθῃ ρον ρ.

114. Απάτοῦ 1.00 ἰδὺ Ὀθβϑοῦ 818 ΕΝ σϑη]Ἱοῦ.

116. Καμππδὶ ἀὰ ἀΐθ 1 Οραργάσμο πίομὶ ΔΘ ΚΘΏμθη, 80 πἰμὴη) ΒΩ,
86. 901 ΘΟΒΙ οἰ οΠο]οὶ,

10

1

2

ῶ.

426 δ. ὈΕΜΟΚΕΙ͂ΤΟΒ

ἐσποδὲϊαίοηι οαξπιοδοεπάαπι. “υεπὶ Αἰδέπας᾽ ἱπχιέ 2. πεχιδ σιδ χειᾶς-
σφιαπι ἐδὲ αἀσπουΐξ. σοπείαπίοπι δοηνΐπεηι δὲ σγαυξηι, χμξ σίογἐδίμ ἃ
σίογία 56 αἰμιἶδ86. αὶ. Α 11 Κ.. 310,6

16 ἦλθον γὰρ εἰς ϑήνας καὶ οὔ τίς με ἔγνωκεν.

111. -- ῸἼἈΧΣ 72 [πδοὸὰ Ζθπο ἔν. 4 8. 140, 4] 4. δὲ τὰς ποιότητας
ἐχβάλλων, ἵνα φησί “νόμωι ψυχρόν, νόμωι ϑερμόν, ἐτεῆι
δὲ ἄτομα καὶ κενόν᾽ [ἴτ. 126] καὶ πάλιν᾽

“ἐτεῆι δὲ οὐδὲν ἔδμεν᾽ ἐν βυϑῶι γὰρ ἡ ἀλήϑεεα.

γεὶϊ. ασ. Δ6. ργ. ΠῚ 10, 82 παίωγαηι ἀσοδα, φᾶς ἐπ μγοζμπαάο σοόγὶ-
ἑαίει, μὲ αἱέ })., »εηέίδ αδείγιιδεγίί.

118. ὩΘΙΟΝΎΒΙΟΒ, Βίβομοῦ σορ Αἰθχδαπάσγθη, Ὀοὶ Επιβ. Ρ. ἘὰΏ ΧΙΝ 27,4
4. γοῦν αὐτός, ὥς φασιν, ἔλεγε βούλεσϑαι μᾶλλον μίαν εὕ-
θεῖν αἰτιολογίαν ἢ τὴν Περσῶν οἱ βασιλείαν γενέσϑαιε,
χαὶ ταῦτα μάτην χαὶ ἀναιτίως αἰτιολογῶν ὡς ἀπὸ κενῆς ἀρχῆς
καὶ ὑποϑέσεως πλανωμένης ὁρμώμενος καὶ τὴν δέζαν καὶ τὴν χοι-
γὴν ἀνάγχην τῆς τῶν ὄντων φύσεως οὐχ ὁρῶν, σοφέαν δὲ μεγέστην
ἡγούμενος τὴν τῶν ἀσόφως καὶ ἠλιϑίως συμβαινόντων κατανόησιν»,
καὶ τὴν τύχην τῶν μὲν χαϑόλου καὶ τῶν ϑείων δέσποιναν ἐφιστὰς
καὶ βασιλίδα, καὶ πάντα γενέσθαι κατ᾽ αὐτὴν ἀποφαινόμενος, τοῦ
δὲ τῶν ἀνθρώπων αὐτὴν ἀποχηρύττων βίου καὶ τοὺς πρεσβεύ-
οντας αὐτὴν ἐλέγχων ἀγνώμονας. Ἐπ᾿ Ω Ἀγ ἔοτί (8 ὅδ):

119 [29.380 Ν}}] τῶν γοῦν ὑποθηκῶν ἀρχόμενος λέγει" ἄν ϑρω-
σοι --- ἰδίης ἀνοίης᾽. φύσει γὰρ γνώμη: τύχη μάχεται᾽ καὶ τὴν
ἐχϑέστην τῆι φρονήσει ταύτην αὐτὴν ἔφασαν κρατεῖν" μᾶλλον δὲ καὶ
ταύτην ἄρδην ἀναιροῦντες καὶ ἀφανίζοντες ἐχείνην ἀντικαϑιστᾶσιν
αὐτῆς" οὐ γὰρ εὐτυχῆ τὴν φρόνησιν, ἀλλ᾽ ἐμφρονεστάτην ὑμνοῦσι
τὴν τύχην. Η'ΤΟΒ. 11 8, 16 4--ουὐ. ἄνϑρωποι -- κατεϑύνει.
ΕΡΙΟΕ. βθηΐ. 16 [ρ. 74, 117 5.) βραχέα σοφῶι τύχη παρεμπέπτει,
τὰ δὲ μέγιστα καὶ κυριώτατα ὅ λογισμὸς διώικησε κατὰ τὸν συν-
δχῆ χρόνον τοῦ βίου. οϊο.Θ οἰμίβομθ βοιτῆν ἀ6νΡ Βιίϑοβοῖ παὶρ ἄθα
ΔΙ] ροιιοίποη ὑποϑῆκαι (Σόἦγθη.) Ὀθζοίομηθί, δύ ἀπβίοδογ.

ἄνθρωποι τύχης εἴδωλον ἐπιλάσαντο πρόφασιν ἐδέης

116. Ῥθόμη ἰοἢ Καπὶ Ὡ8Ὸ} Αἴδοη: ἀδ Καπηΐθ τηϊο ΚΘΙΠΘΓ.

117. Τὴ ὙΥΥΚΙ ΘΒ κοῖς ίβθθῃ ὙΪΓ πο δΒ; ἄθπῃ αἀἷ6 ΤΥ̓ΔΕγμοῖς ἸΠορὲ ἴῃ
ον Τί οἔο.

118. }. δασίο, ΟΥ̓ Ὅ0116 16 ΘΓ οἴθη οἰησίροι Βονοὶβ πάθῃ, 818 ἀθῃ
Ῥογβου ἤγΟ ΡΘΉΪΠΏΘΏ.

119. Ὁ΄ῖΘ Μοηθοθθη δαῦθη βἰοἢ οἷη 140] ἀθβ Ζυῖα}]8Β ρϑοι]άθε συγ

ο᾽

Β. ΕΟΗΤῈ ἘΈ. 116---125. 427

ἀβουλίης. βαιὰ γὰρ φρονήσει τύχη μάχεται, τὰ δὲ
σελεῖστα ἐν βίωι εὐξύνετος ὀξυδερκείη κατεϑύνει.

120. ΕΒΟΤΙΑΝ. Ρ. 181, 12 ΚΙ. φλέβας δὲ οὐ τὰς συνήϑως λεγο-
μένας, ἀλλὰ τὰς ἀρτηρίας ὠνόμασε. χαὶ ὅ 4. δὲ φλεβοπαλέην
καλεῖ τὴν τῶν ἀρτηριῶν κίνησιν.

121. ΕΒΤΑΤΗ. σὰ β 190 ὑ. 1441 [Δὺ8 ῬΆΠοΟχΧοποβ Περὶ συγχριτι-
κῶν] 4. δὲ ἐπιτηδειέστατον φησί.

125, ἔτυμ. ὅἐν. ἀλαπάξαι: ἐχπορϑῆσαι παρὰ τὴν λάπαϑον
τὴν βοτάνην ἧ ἐστι χδνωτικὴ γαστρός. καὶ 2. τοὺς βόϑρους
τοὺς παρὰ τῶν κυνηγετῶν γενομένους λαπάϑους καλεῖ διὰ τὸ
κεχενῶσϑαι. ΑΔΈΟΡ. ΒΕΚΚ. [Εχ. ΝἝἾ 874, 14 ἀμέλει 4. τοὺς βό-
θϑρους τοὺς πρὸς τῶν κυνηγῶν σχαπτομένους οἷς ὑπεράνω κόνις
λεπτὴ ἐπιχεῖται καὶ φρύγανα ἐπιβάλλεται, ἵνα οἱ λαγωοὶ ἐμπέ-
σέτωσιν εἰς αὐτούς, λαπάϑους φησὶ καλεῖσθαι.

128. Ετυμ, ἐν. δείκ λον: παρὰ δὲ 42---ωὧι κατ᾽ εἶδος ὁμοία
τοῖς πράγμασιν ἀπόρροια.

124. [(Α1.ΕΝ.] ἀοδῃ. τπιοὰ. 439 [ΧΙΧ 449 Κ'] ἐπικρίνεται τὸ σπέρμα
ὥσπερ Πλάτων φησὶ καὶ “Πηοχλῆς [ἴτ. 112 Υ 611.} ἀπὸ ἐγκεφάλου
καὶ νωτιαίου" Πραξαγόρας δὲ καὶ 4΄. ἔτι τε Ἱἱπποχράτης ἐξ ὅλου
τοῦ σώματος, ὁ μὲν 4. λέγων ᾿ἄνϑρωποει εἷς ἔσται καὶ ἄν-
ϑροωτίος πάντες []Ἰ. ἀνθρώπου ἐξέσσυταιε καὶ (ἀποσπᾶται) ἄν-
ϑοωπὸος παντός Ἷ; να]. ἔν. 22]. Φοάθῃα}}8 πίομῦ συρομότιρ 5ΕΝ. ϑρίβι.
2, 10 }. αἷΐ: ὑπ πλὲ ὕγο ροριμΐο ἐδεί εὐ ρορμΐμδ »γο τπο; νῳὶ.
ΗΘ ΡΆΚΙ. ἔν. 49].

120. --- ἀο τηϑαΐο. δηγρῖν. ἔν. οἂ, Η. βοβοθηθ [Βεγὶ. ϑιέζ. 1901] 1269, 8
ὃς γὰρ οὐδ᾽ ἄρξασϑαι δύναται τῆς ἐναργείας χωρίς, πῶς ἂν οὗτος
σειστὸς δἴη, παρ᾽ ἧς ἔλαβε τὰς ἀρχάς, κατὰ ταύτης ϑρασυνόμενος;
τοῦτο καὶ 4. εἰδώς, ὅπότε τὰ φαινόμενα διέβαλε, νόμωι χροιή,

Βοβοβδηϊρυηρ ἸΠΤΟΓ οἰρθηθ Εδι]οϑιρ κοῖς, Τῦοππ ἢ ἴῃ 86] θθθη ΕΔΠ]ΘῺ
πἰγκὺ ἀοΓ Ζυ[4]1 ἀον ΚΙυρμοῖς οπίρορθη: ἀ88 πιρϑίβίθ ἵπὶ 1ϑθθη σγοὶβ οἷῃ
ΜΟΒΙ νογείδηαῖροῦ ΘΟ ΣΕ ἴμ8 Οτδαθ σὰ τἱομίθῃ.

120. ῬΏ ΒΒ ]αρ,

121. Οδοϊμηοίθθίθῃ.

122. ἘΔΙΙρταῦθα.

158, ΑὈΡΙᾺ.

194, Αὐὰ ἀθπὶ ρϑηζθῃ Μϑηβοθοη ἔδαγτί πα Ιδβύ βιοι οἷῃ ΜΘΩΒΟΣ (7).

138. Ναολάεηι ἢ. δοίη Αιδίγαμοη σεσεη αἷς δἰπποοϑαλγποληηησοῖ
ἐπ ἄδηι ϑαίζε αμδσοεργοοΐέη: ᾿βοβοίηθαγ ἰδὲ ΕἌγῦθ, βοβοίηθαν β ἀβϑιρκοίε,

υ

10

28

428 δὅ. ΘΒΕΜΟΚΕΙ͂ΤΟΒ

γόμωι γλυκύ, νόμωι πεκρόν᾽, εἰπών, “ἐτεῆι δ᾽ ἄτομα καὶ
κενόν, ἐποίησε τὰς αἰσϑήσεις λεγούσας πρὸς τὴν διάνοιαν οὕτως"

τάλαινα φρήν, παρ᾽ ἡμέων λαβοῦσα τὰς πίστεις ἡμέας

καταβάλλεις; πτῶμά τοι τὸ χατάβλημα. Ναὶ. τὰ ἴτ.9. 111.

126. --- ἀο ἀἰδδι. ρυ]8. 1 25 [ΥΠ| 561 Κ. ἅδον ἀθῃ χυματώδης
πη σχωληκίζων σφυγμός]: κοινὸν μέν, ἀφ᾽ οὗ καὶ τοὔνομα ἕκχατέ-
ροις, τῶι μὲν χυματώδει τὸ οἷον κύματα ἐπανίστασθαι κατὰ τὴν
ἀρτηρίαν ἕτερον ἐφ᾽ ἑτέρωι, τῶι δὲ σχωληκίζοντε σχώληχος ἐοεχέ-
γαι πορϑείαι καὶ αὐτοῦ τοῦ ζώιου κυματωδῶς κινουμένου, χαϑάσπεερ
καὶ 2. λέγει που περὶ τῶν τοιούτων διαλεγόμενος τῶν ὅσα κυ-
ματοειδῶς ἀνὰ τὴν πορείαν πλάζεται. ΑΒΙΒΥ. Ηἶδὲ, απΐπι.
Ε; 19. ὅ6156 γένονται δὲ καὶ τὰ ὕπερα καὶ τὰ πηγία ἔχ τινων τοι-
οὕτων ἄλλων αἷ κυμαένουσι τῆι πορδέαι καὶ προβᾶσαι τῶε ἑτέρωι
κάμψασαε ἐπιβαίνουσιν.

121. ἩΈΒΟΡΙΑΝ, π. καϑολ. προσ. Ὀοὶ Ἐλιβίαί. σὰ ξ 428 ". 1766
[Π 446, 91,1 χαὶ 4. ᾿ξυόμενοι ἄνθρωποι ἥδονται καί σφιν
γένεται ἅπερ τοῖς ἀφροδισιάζουσειν᾽:

125. --- - μοἱ ὙΒοορι. Ρ. 79 [1 8δδ, 191.] δἐὶς ων ων οὐδέτερον μο-
γνογενὲς ἢ εἰς ἢν ἢ εἰς αν ἢ εἰς δ᾽ ἢ εἰς τιν ἢ εἰς υν οὐχ ἔστιν
δὑρεῖν. τὸ γὰρ ἐϑύτρην παρὰ 2---ωὧε βεβίασται.

129. -- περὶ παϑῶν ἰπ Εἰ. ρθῃ. 5. νένωται [11 268 1)] καὶ πάλιν
ὡς χρυσόονται, χρυσοῦνται οὕτω χαὶ γνόονται νοῦνται. 4΄. φρενὶ
ϑεῖα νοῦνται. καὶ νένονται ὡς πέποται. Περὶ παϑῶν. Ὑεὶ.
ἔτ. 18. 21. 112.

1294. -- -- Ἐρίπιογ. Ηοπι. 8960, 11 [ΠΠ 224 ἡ. 1) καὶ παρὰ τὸ
κλίνω χέκλιται παρὰ τῶε 4---ωὧε χωρὶς τοῦ ν.

180. ΠΈΘΥΟΗ. ἀμφιδήτεοι: ὡς [ἢ] κρίκοι διάκενοι παρὰ 47---οι.

181. -- ἀπάτητον: τὸ ἀνωμάλως συγκείμενον παρὰ “7---οι.

Βοβοίη θα Βίι ουκοῖς : τίσ ἢ πὰν Αἰοηθ πὰ [,δογοβ᾽, ἐἄεϑί ΟΡ ἐδ δὲππε
σέσεπ ἄοπ Ῥενείαπα γεάδη: )α ἄττηοῦ Ῥογθίαθα, στοὰ π8 πἰπηπηδὲ ἀὰ
ἀοὶπο Βοποίβευοο υὑπὰ πὶ] 1]8ὲ ᾽π8 ἀδμην Ὀϑδίθρϑη ἢ Ποἷῃ βίος ἰδὺ ἀοίπ ΕΔ]

126. Α1]|6 βαμρεη, ἀϊθ οὶ ἴσος ὙΥ̓δμάοσυηρ πο] θη ρ ἴστϑῃ.

121. Ὕϑῃῃ ἀΐθ Μοηβοιθῃ βἰο Κταίζοη, μδθθῃ 86 οἷθβ ὙΟΒΙ σοὶ,
πὰ 68 Ἡῖγὰ ἵπηθῃ τὶθ Ὀοΐπι 1, ᾿οθθδρθησβδ.

238. Οτδαρϑθογίοθ 1,00} (ἢ).

129. αδιϊομθθ ογβίμπιθα 89 πὶ Οοἶβίθ.

1294. [δὲ μοὶ ϑμηΐ.

180. Βολίε βρδιρϑιῃ.

181. Ὁπροίχοίοι [-ὦὁ μηρονδλη]οῆ].

ΓΝ

Β., ΕΟΗΤΕ ΓΒ. 128---148. 429

182, -- ἀσκαληρές ἰ[ἀσχαληγές ἢ]: ἐσόπελευρον παρὰ 2:---οἱ.

188, -- βροχμώδης: ἡ νοτερὰ καὶ ἁτεαλή. Ζ΄--ος.

18ε, - βρόχος: ἀγκύλη 4:---ος, ἀγχόνη, δεσμός.

135, - δεξαμεναί: ὑδάτων δοχεῖα, χαὶ ἐν τῶι σώματι
ὅ φλέβες. 4--ου.

186. --- δυοχοῖ: πωματίζει παρὰ 21---οἱ.

181. -- συγγονή: σύστασις. 4---ος. αὶ. συντόνη: σύστασιο.

ΟἾπθ 1,ϑπληδ:
188, -- ἀμεεψικοσμέη: μεταχόσμησις.
0 189. -- ἀμδιψιρυσμεῖν: ἀλλάσσδιν τὴν σύγχρισιν ἢ μετα-

μορφοῦσϑαι. Ὑᾳὶ. 8. 406, δ.

140. -- - ορὐεστώ:... εὐδαιμονία ἀπὸ τοῦ εὖ ἑστάναι τὸν οἶχον.
Με εἰ. 8. 878, 29. 401. 16. 404, 12.

141. -- ἰδέα: ἡ ὁμοιότης, μορφή, εἶδος. καὶ τὸ ἐλάχεστον

ὅ σῶμα.

143. ΟΙΥΜΡΙΟΡ. ἰη Ρ]δΐ. ΡΒ} .ἦ Ρ. 242 βι4110. τέ τὸ τοσοῦτον σέ-
βας περὶ τὰ ϑεῶν ὀνόματα τοῦ Σωχράτους; [νᾳ]. Ρ». 120] ἢ ὅτι
σεάλαε χαϑιέρωται τοῖς οἰκείοις τὰ οἰκδῖα καὶ ἄτοπον κινεῖν τὰ
ἀκένητα ἢ ὅτι φύσει αὐτοῖς ὠικείωται κατὰ τὸν ἐν Κρατύλωε λό-

Ὁ γον ἢ ὅτε ἀγάλματα φωνήεντα καὶ ταῦτά ἐστε τῶν ϑεῶν,
ὡς 4]ημόκριτος; νεῖ. 8. 418,19. ἩΤΕΒΟΟΙῚ, ᾿πῃ Ργίβ. 6. διγν. 26 τὸ τοῦ
“πεὸς ὄνομα σύμβολόν ἐστε καὶ εἰκὼν ἐν φωνῆι δημιουργικῆς οὐ-
σίας τῶι τοὺς πρώτους ϑεμένους τοῖς πράγμασι τὰ ὀνόματα διὰ
σοφίας ὑπερβολὴν ὥσπερ τινὰς ἀγαλματοποιοὺς ἀρίστους διὰ τῶν

5. ὀνομάτων ὡς δι᾽ εἰκόνων ἐμφανίσαι αὐτῶν τὰς δυνάμεις.

148. ῬΕΠΙΟΡΕΜ. ἀθ ἱγὰ 28, 17 κἀπαντῶσι δὲ πολλάκε πολλαὶ συμ-
φοραὶ χαὶ φίλοις καὶ προσήκουσιν ἄλλοις, ἔστι δ᾽ ὅτε καὶ πατρίσι
καὶ βασιλείαις, οὐ πάλαι μόνον ὅϑ᾽ ἡ μῆνις ἐχείνη μυρί᾽ ᾿Αχαιοῖς

182, ΟἸ]οϊομιδοϊ εἶμθβ.

188. Ἐδυοδίατγείρ.

184. Ηϊοιιθῃ.

186. Βοιιά] ον [Ξ- “ἀδγη ἱι ΚΟγΡΕΟΓΊ.
1.06. Βοάθοϊκοὶο [τὶ σογϑίο πηι Θεοκοὶ!.
187. Οοῃβίβίθῃηζ.

138. ὙΥΟΙ ὑθ ΘΟὮ 596].

189, ἘΣ ΘΟ ΒΘ].

140. Υ͵ἹΟὈ]δἰαπά.

141, (ἀοϑίδὶι,

142. ρίο Ῥογίς εἰπαᾶ τοάϑηάθ Οἰδείογ 6 γ.

᾿

ὅ

10

18

430 55. ΒΕΜΟΚΗΕΙΤΟΒ

ἄλγη ἔϑηκεν, ἀλλ᾽ ὁσημέραι, καὶ μιχροῦ δεῖν ὅσα τις ἂν νό-

σαιτο᾽, κατὰ Ζημόχριτον, χατὰ πάντα παρακολουϑεῖ διὰ τὰς
ὑπερμέτρους ὀργάς. Μεὶ. ε. 57 Β ἔν. 1.
44. --- ἀδ πιμεὶς. 86, 29 4. μὲν τοένυν, ἀνὴρ οὐ φυσιολογώτατο:

μόνον τῶν ἀρχαίων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἱστορουμένων οὐδενὸς ἧττον

πολυπράγμων, μουσιχήν φησι νεωτέραν εἶναι χαὶ τὴν αἐτίαν
ἀποδίδωσι λέγων μὴ ἀποχρῖναι τἀναγχαῖον, ἀλλὰ ἐχ τοῖ
πεδριεεῦντος ἤδη γενέσθαι. Υεὶ. ΑΒΙΒΥ. τορι. Α 2. 982}22
ἔτ, δ8 Ρ». 65 οθο, ΡῚ, αὐ. Οὐδ Ρ. 1104.

1456 [106 Ν.] ΡΙχε. ἀδ μῦος. οἂ. 14 ν. 9Ὲ [νεῖ]. Β. 366, 13] λόγος
γὰρ ἔργου σκιεή, χατὰ Ζ4ημόχρειτον.

6 [13 Ν] --- ἀδ ῥγοῖ. ἰπ στ. 10 ρ. 818 ἀυτοῖ Ἐπεδα] ἐβδηι-
Κοῖς σεῖρί πιδὴ τὸν λόγον ἐντὸς ἤδη τρεφόμενον χαὶ διζούμενον ἐν
ἑαυτῶι χαὶ χατὰ 4ημόχριτον αὐτὸν ἐξ ἑαυτοῦ τὰς τέρψιας

ἐθιζόμενον λαμβάνειν.

1,12 [28 Ν) --- ἀΘὁ δϑηϊξ. ργβϑϑο. 14 ρ. 129Α ἄτοπον γάρ ἐστι
χοράχων μὲν λαρυγγισμοῖς καὶ χλωσμοῖς ἀλεκτορίδων χαὶ συσὶν
ἐπὶ φορυτῶε μαργαεινούσαις, ὡς ἔφη 4., ἐπιμελῶς προσέ-
χειν σημεῖα ποιουμένους πνευμάτων καὶ ὄμβρων, τὰ δὲ τοῦ σώ-
ματος κινήματα καὶ σάλους καὶ προπαϑείας μὴ προλαμβάνειν μηδὲ
προφυλάττειν μηδὲ ἔχειν σημεῖα χειμῶνος ἐν ἑαυτῶε γενησομένου
χαὶ μέλλοντος. ΟἸΕΜ. ρῥτοῦ. 92 Ρ. 76 } ὈἘ. οὐ δὲ σχωλήχων δίκην περὶ
τέλματα καὶ βορβόρους τὰ ἡδονῆς ῥεύματα καλενδούμενοε ἀνονή-
τους καὶ ἀνοήτους ἐχβόσχονταε τρυφάς, ὑώδεις τινὲς ἄνϑρωστοι.
ὕες γάρ, φησίν, ἥδονταε βορβόρωε μάλλον ἢ καϑαρῶε ὕδατι [νεὶ.
ΠογΑΚΙΡ ἔν. 18. 87] χαὶ ἐπὶ φορυτῶε μαργαένουσεν κατὰ .1η-
μόχριτον. Να!. [ἱΤΉΕΟΡΗΒ.) ἀθ εἰρη. 49 χαὶ τὸ πανταχοῦ δὲ λεγό-
μὲνον σημεῖον δημόσιον χειμέριον, ὅταν μύες [σύες νοῦ. ΜδἈ86]
περὶ φορυτοῦ μάχωνται χαὲὶ φέρωσιν []. φύρωσιν).

148. ΡΠ. ἀθ ἀπιοτθ ῥὑτγοὶ. 8 Ρ. 496 Ε' ὅταν δὲ τὴν γονὴν ἀναλάβηι
προσπεσοῦσαν ἡ ὑστέρα καὶ περιστεέληε διζώσεως γενομένης (ἰ ὁ
γὰρ ὀμφαλὸς πρῶτον ἐν μήτρηισιν, ὧς φησι ΖΙ., ἀγχυρή-

143, ββονῖθὶ τῶϑῃ Πὰν ογάθηϊθη Κδηηίορ.

144. }ὶε Μιωδὶκ δοὶ εἶπ ὕμπρε Αιπεί. Ῥθηῃ πίοι ἀἷθ Νοῖ Βαδο β5ἰἊ
ροθογθῃ, βοπάθσῃ δἷθ βαὶ 808 ἄϑῃ βογοὶία ἐπένέοκεϊέεη Ἰλυχὰβ ϑηϊδίβπάρη.

146. Τ)ακ5 Ὑοτί ἰδὲ Ἃογ βοιδιίθῃ ἀογ Τμδί.

146. δὲν Οεἰδί, ἀοτ δ οἢ ρονυδῇηΐ, 88 δἰοἷι θ010 8. αἷΘ Εὐουάθα κα βοδιδρέση.

141. Βοδινυοίηθ [0] 6 δἰοἢ δυΐ ἀθὶ Μἰϑβίο.

148, Ζυοτγεί δΙ]ἀδὲ βίοι ἰπ ἀογ αορᾶτσιηυϊίονς ἀοΣ Ναροὶ, οἷα ΑπἸκογρίδα

Ἵ

ῃὶ

η

"

Β. ΕΟΕΤΕῈ ἘΈ. 148---158. 451

βόλιον σάλου καὶ πλάνης ἐμφύεται, πεῖσμα καὶ κλῆμα
τῶι γεγννωμένωι χαρπῶι καὶ μέλλοντι) τοὺς μὲν ἐμμήνους
καὶ καϑαρσίους ἔχλεισεν ὀχετοὺς ἡ φύσις κτλ. Ὗα]. ἀθ ἔοτι. Βομι.
2. 8174. :

149 [49 Ν] --- δηϊπηῖηθ 8ῃ ΟΟΙΡ. αϑ'. 2 ρ. 600 Ὁ λέγωμεν οὖν ἐν
ἡμῖν, ὅτι πολλὰ μέν, ὦ ἄνϑρωπε, σοῦ καὶ τὸ σῶμα νοσήματα καὶ
σπεάϑη φύσει τε ἀνίησιν ἐξ ἑαυτοῦ χαὶ προσπέπτοντα δέχεται ϑύ-
ραϑεν᾽ ἂν δὲ σαυτὸν ἔνδοϑεν ἀνοίξηις, ποικέλον τι καὶ
πολυπαϑὲς καχῶν ταμιεῖον εὑρήσεις καὶ ϑησαύρισμα,
ὥς φησι 47., οὐχ ἔξωϑεν ἐπιρρεόντων, ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐγγείους καὶ
αὐτόχϑονας πηγὰς ἐχόντων, ἃς ἀνίησιν ἡ καχία πολύχυτος καὶ
δαψιλὴς οὖσα τοῖς πάϑεσιν.

1009 [109 Ν.] “--- αυδοϑί, οον. 1 1, ὅ Ρ. 6140}; οὕτω τὰς ψυχὰς
αἱ μὲν ἐλαφραὶ ζητήσεις ἐμμελῶς καὶ ὠφελίμως κινοῦσιν, ἐρε-
δαντέων δὲ χατὰ 4ημόχριτον καὶ ἱμαντελικτέων λόγους ἀφε-
τέον. [δοτάοτου ΚΓ;ΤΕΑΒ. 1 Ρ. θὅ 6. Ρ. 86, 81 Μ. ὄρεν διαιτώντων νρὶ.
Ρ. 8θ, 14] απὰ ΟἸΕΜ. Βίτοι). 1 22 Ρ. 828 Ρ. ἐριδαντέες (8ο ΟἸθι). [Δ]Β60 ἢ
βίαι ἐρειδάνται; νρῖ. Τίμηομ. ἔν. 28, 2) χαὶ ἱμαντελιχτέες (]. ἐκται)}.

161 [280 Ν] --- --- ΙΙ 10,2 Ρ. 648 ἐν γὰρ ξυνῶι ἰχϑύι
ἄκανθαι οὐχ ἔνεισιν, ὥς φησιν ὃ Ζ7.
102, --- -- ἸΥ 2, 4 ν». 666 Ε' τὸ χεραύνιον πῦρ ἀχριβείαι καὶ

λεπτότητι ϑαυμαστόν ἐστιν, αὐτόϑεν περὶ [1]. τ2] τὴν γένεσιν ἐχ
χαϑαρᾶς καὶ ἁγνῆς ἔχον οὐσίας χαὶ πᾶν εἴ τε συμμίέγγνυται νοτε-
ρὸν ἢ γεῶδες αὐτῶι τῆς περὶ τὴν χίνησιν ὀξύτητος ἀποσειομένης
χαὶ διαχαϑαιρούσης. ᾿ διόβλητον μὲν οὐδέν, ὥς φησι 4., (οῖον
μὴ τὸ παρ᾽ αἰϑρίης στέγειν (καϑαρὸν, σέλας.

-- ΠῚ 10, 2 8. 5. 888, 4.

108 [160 Ν|}] “--- τοῖρ. ροτ. ὑγᾶθο. 28 Ρ. 821 Α τήν γ᾽ ἀληϑινὴν
τιμὴν καὶ χάριν ἱδρυμένην ἐν εὐνοίαε καὶ διαϑέσει τῶν μεμνημέ-

σϑρθη βΚ'ΟΒ 81} υπὰ Ιττίϑετί, Απκουίδα υπὰ ΕδηκΚθ ἐγ αἷθ ϑηίθίθμθηαθ
πὰ ποτάθηδο ΕὙυοδί.

149. ομῃ ἀὰ ἀοίῃ Ιπηοτθ8 ὄὅξηρθι, τὶγοὺ ἀὰ ἀδτίη οἷμθ Ὑοστδίθ-
υπᾶ βοΒαΙΣ ΚΑΠΉΤΟΣ σοη 8116 716] θὄδοῃ 1,οἰἀθηθομαΐνθῃ δπάθῃ.

160. Ζάηκοῦ υπὰ Εἰοιηθπάσθμος [4 ἡ. 80} ἢιδί6η].

151. Τὴ σουθίηβδιηθῃ ΕἾΒΟΙ εἰπὰ Κοίθθ ατᾶϊθῃ [(. ἡ. δείηι Τείϊεη
δίοῖδέ ἀο' ῳῃβοκσγαί "εροη].

15), ἘΚοὶπ Ζουδρεβαπάϊος Β]1 2, (ἀθγ πίομῈ ἀἷθ {τοῖμθ Αἰδουμ6 116

ῬΟΤΒΕτίο. :

οι

10

1

σι

482 ὅδ. ΒΕΜΟΚΕΙΤῸΒ

γων οὐχ ὑπερόψεται πολιτικὸς ἀνήρ, οὐδέ γε δόξαν ἀτεμάσει
φεύγων τὸ τοῖς πέλας ἁνδάνειν, ὡς ἠξίου Ζ.

164. Ῥυπστ. ἀο ἴδο. Ἰυ. 16 νΡ. 929 Ο [8. ΚΗ. 197 υ". 42] χατὰ στά-
ϑμην, φησὶ 2΄., ἱσταμένη τοῦ φωτίζοντος ὑπολαμβάνει
χαὶ δέχεται τὸν ἥλιον.

1644. --- ἀθ Βο]]οσέ. δῃΐηι. 20 ν. 974.Α γελοῖοι δ᾽ ἴσως ἐσμὲν ἐπὶ
τῶι μανθάνειν τὰ ζῶια σεμνύνοντες, ὧν ὁ 24. ἀποφαένδε μα 9η-
τὰς ἐν τοῖς μεγέστοις γεγονότας ἡμᾶς" ἀράχνης ἂν ὕφαν-

τιχῆι καὶ ἀκεστιχῆι, χελιδόνος ἐν οἰκοδομίαε, καὲ τῶν

λιγυρῶν, κύκνου καὶ ἀηδόνος, ἐν ὠιδῆι κατὰ μέμησιν.

185. --- ἀθΘ οοηθῃ, ποί, 389 ν᾿. 1079) ἔτε τοίνυν ὅρα τένα τρό-
πον ἀπήντησε [ΟΒγγεῖρροβ] “ημοχρίτωε διαποροῦντε φυσιχῶς καὶ
ἐπιτυχῶς᾽ δὲ κῶνος τέμνοιτο παρὰ τὴν βάσιν ἐπιπέδωι
[1]. ἐπιπέδοις], τέ χρὴ διανοεῖσθϑαιτὰς τῶντμημάτων ἐπι-
φανξέας, ἔσας ἢ ἀνίσους γιγνομένας; ἄνισοι μὲν γὰρ
οὖσαι τὸν κῶνον ἀνώμαλον παρέξουσι πολλὰς ἀποχα-
ράξεις λαμβάνοντα βαϑμοειδεῖς καὶ τραχύτητας, ἔσωτν
δ᾽ οὐσῶν ἴσα τμήματα ἔσται καὶ φανεῖται τὸ τοῦ χυ-
λίνδρου πεπονθὼς ὁ κῶνος, ἐξ ἴσων συγχείμενος καὶ
οὐκ ἀνίσων κύκλων, ὅπερ ἐστὶν ἀτοπώτατον.

106. -- εἄγν. ΟὐἹοί. 4 Ρ». 1108 Ε' ἐγκαλεῖ δ᾽ αὐτῶι [ο]οῖΐδ5 ἄδπ;
Ῥοιθοκγ.] πρῶτον, ὅτε τῶν πραγμάτων ἕχαστον εἰπὼν οὐ μᾶλλον
τοῖον ἢ τοῖον εἶναι συγχέχυχε τὸν βίον. ἀλλὰ τοσοῦτόν γε .7.
ἀποδεῖ τοῦ νομίζειν μὴ μᾶλλον εἶναι τοῖον ἢ τοῖον τῶν πραγμά-

108. Μᾶαπ νοτταθὶθ βοίμθαι ΝΙΒΟΙ θα ροΐδ θη σὰ π ] ]θη.

104. αϑῆδι πδοῖῖ ἀθγ ϑομπῸΣ 8001}0 868 ὅν οπαᾶ ἄσθῃι 1 ομίαροηες
ϑορθηῦ δου πὰ πἰμηῦ 80 ἄθῃ βοπηθηβοϑίῃ σϑβὺ] οὶ δυΐ.

1δ44. Ὠὶθ Μοηβοβθη εἰμ ἰῃ θη Ὑἱοδίίρδίθα Πίησθη ΘΒ Ϊασ δὲ
Τίογο ρονογάθη: ἀθγ ρίπηο ἰὼ οῦθα υπὰ Κιορίομ, ἀογ ϑ'ομνναὶ δθ πὶ
Βαυθη υπᾶ ἀθν Βίηρνδροϊ!, 408 βοθνδηθ ἀπὰ ἀν ΝΑΟδΕΧ8}} ἱπὶ αθαδης,
ἰπάθη 89 ἑδγδ Αἴμπδέ ὩΔΟΒΒΒΙηΘΙ.

160. θη οἷῃ Κορθὶ ρᾶγβ 1161 σὰ αγυαμπαβδομο ἀυτοὰ ΕὈθμθη μο-
ΒοΒη θη πὶγὰ, υἷο 5011 ἴδῃ βἰοδ αἴθ ϑηΐοίθμβοηάθῃ Θοδη Πδοῦθη τοσ-
βίθι θη, ρ᾽ϑίομ οὐθγ παπρ]οίοι [(. ἢ. σοπργισπέ οὐδν' ἱποοησγμεπ) ἢ Βιπὰ εἰ
αηρίοίοι, ἄδπη πογάθη β'6 ἀθῃ ἔοροὶ υπρὶοἰομπιδϑαῖρ τηδοῦθη, ἀδ δἹ
ορρϑηδγιρο Εἰπβομηἰθ πα ογθργάπρο ογμᾶϊδ; δἰπα βὶθ ἀδρθρθη μα] οἰοὶ,
ΒΟ ψογάθῃ αἀμοὴ ἀϊο βοβηϊίθ ρ]οῖοῖ βοίῃ πὰ ἄἀος Κορϑὶ πὶγὰ ἀϊο Εν.
θοβοίπηρ, οἷπθβ ΟΥΪπάθγθ ἀδτγίθίθη, ἱμϑοίθσῃ οσ δὶβ αἱοίοδβοι., πίολι
δὰ ὑπρ]οίομθη ἘΚ γοίϑθα Ὀϑϑίθθη πὶγὰ, 8 ἀοοῖ βϑὴσ ὑηρογοίπις ἐεὶ,

εΝ

οι

μ-
ς

1

΄ι

Β. ἘΟΗΤῈ ἘῈ. 168---189. 438

των ἕχαστον, ὥστε Πρωταγόραι τῶι σοφιστῆι τοῦτο εἰπόντι με-
μαχῆσϑαι καὶ γεγραφέναι πολλὰ καὶ πιϑανὰ πρὸς αὐτόν᾽ οἷς οὐδ᾽
ὄναρ ἐνευχὼν ὅ Κολώτης ἐσφάλη περὶ λέξιν τοῦ ἀνδρός, ἐν ἧι
διορίζεται μὴ μάλλον τὸ δὲν ἢ τὸ μηδὲν εἶναι, δὲν μὸν ὄνο-
μάζων τὸ σῶμα, μηδὲν δὲ τὸ κενόν, ὡς καὶ τούτον φύσιν τινὰ
καὶ ὑπόστασιν ἰδίαν ἔχοντος. Με]. Τμοοἀοϊοπδ βορίααρίηἰαῦροτθ. Ὁ.
ῬΆΠ]οΡ. ἀ. ορίξ, Π| 1 γ. ὅ9, 12 Βοίομαγάςί, ἡ δὲ γῇ ἦν ϑὲν καὶ οὐϑέν,
ἄκσσα ῬΒ]ορ. 68,16 ᾿ϑὲν ἦν᾽ τουτέστι “ἦν τὶ΄.

161] [188 Ν)] --- --- 82 Ρ». 1126Α ἐμοὶ δὲ περὶ τούτων οἵ
οἰκονομικῶς καὶ πολιτικῶς βεβιωχότες ἐγκαλδίτωσαν; ... ὧν Ζ.
μὲν παραινεῖ τὴν τὸ πολιτιχὴν τέχνην μεγίστην οὖσαν
ἐχκδιδάσκεσϑαι καὶ τοὺς πόνους διώκειν, ἀφ᾽ ὧν τὰ με-
γάλα καὶ λαμπρὰ γένονται τοῖς ἀνθρώποις. δαὶ. 11006.

168 [129.Ν}] --- ἀθ Ἰαῦ. νῖν. ὅ Ρ. 1129Ε) ὅ ἥλιος ἀνασχών...
συνώρμησε τῶι φωτὶ τὰς πράξεις καὶ τὰς νοήσεις τὰς ἁπάντων,
ὥς φησι 4. νέα ἐφ᾽ ἡμέρηι φρονέοντες ἄνϑρωποι τῆι
πρὸς ἀλλήλους ὅρμῆι χαϑάπερ ἀρτήματι συντόνωι σπασϑέντες
ἄλλος ἀλλαχόϑεν ἐπὶ τὰς πράξεις ἀνίστανταε ἰνρὶ. ψὰ. οοιν. ΠΠ 6, 4
Ρ. 665 Ὁ. ΥἹΙΠ 8, δ Ρ». 722 Ὁ] πδοῖ ΗρυακΙς ἔν, 6.

169 [22 Ν)] --- ἔταρτω. ἀο ]ἰἰἃ. οἱ δορυ. 2 ἔοιχε παλαιά τις
αὕτη τῶι σώματι διαδιχασία πρὸς τὴν ψυχὴν περὶ τῶν παϑῶν
δῖναι. καὶ 4΄. μὲν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἀναφέρων {τὴν αἰτίαν τῆς) κα-
χοδαιμονζίας) φησίν᾽ “εἰ τοῦ σώματος αὐτῆι δίκην λαχόν-
τος, παρὰ πάντα τὸν βίον ὧν ὠδύνηται (καὶ) κακῶς
πέπονϑεν, αὐτὸς γένοιτο τοῦ ἐγκλήματος διζχκαστήορΣ,
ἡδέως ἂν καταψηφίσασϑαι τῆς ψυχῆς, ἐφ᾽ οἷς τὰ μὲν
ἀπώλεσε τοῦ σώματος ταῖς ἀμελείαις καὶ ἐξέλυσεταϊῖς
μέϑαις, τὰ δὲ κατέφϑειρε καὶ διέσπασε ταῖς φιληδο-

-- - ------.-.-...:ἨἘ Ἢ «-«.--.. Ὁὖὖᾷϑ.ϑϑ ρῸρῸρὖ ι΄. π͵...-ῦῸ0 - ι5.ς100.--.5.ρϑθ901...---ῤὺϑ» ..΄΄΄΄......-.....-.ὄ --ὄ.-...-ς.- -- ---- --ἰ.-.

106. [)κ8 ΝΟ θ οχίβιθγὶ ΘΟΘΏΒΟΒΘΩΣ ψἷῖθ ἀδ5 1ΟὨίβ.

101. ἢ. γἀξ ἀϊο Βιδδίθκυμπϑι 418 ἀΐθ μιδομιβίθ σὰ ουϊθσῃθα ὑπα ἀϊΐθ
Μὕμομ δυΐ βἰοῖ ζὰ πϑῆτηθῃ, δὺ8 ἄθῃθῃ ἀδβ ατοόβθο υπὰ Ηοι]ιθ ἴῃ
ον Ἧ͵οὶΌ ογπδοβϑί,

108. 9 Μϑηβοβθη, αἷθ ἰᾶρ οἢ ἔγίθομο αὐθάδη οὴ ὨΔΌΘΩ.

169. ομη ἀον [οἷν ψοζθῃ 86 [(͵έ 4616] οἰπθῃ Ῥγοζθϑθ δ λϑηρρ
ἸΒο ΐθ τορθὰ ἄἀογ β'οδιλθσζθη υπᾶ ΜΙΒΒμβηἀ]υηρθη, ἀθ ΟΣ νο ἐδ τοῖϊ-
ΙθθθῃΒ ογίδεσθη, υπὰ ον βοὶβί δἷβ Εἰσί δον ἀΐθ ΑμκΚΙαρθ σὰ θηΐ-
Βομοίάθῃ μᾶϊί6, βο νῦσαἀθ ογ ἀἷο 839610 τηἱξ ογηΐροη νογαυγίοι θα, ποῖ]
ἷθ ἀθῃ [οἷν 6118 ἀυτοῖ Ὑογηβο ] ϑδίσαηρ, σὰ αταπαο τἱομοθίθ ππὰ ἀυτοΣ
ΤΙ Κδυοδ ΘΟ δομύσθ, ὑθ118 ἀυγοῖ Ὗ ΟἸ] ἀδὲθ νϑγηϊομίθίθ πὰ νουϊοί οσίθ,

Ὠ]1 916. ΒΎΑρια. ἃ. Ὑοτχβοῖκτε. 28
10

οι

10

1ὅ

20

484 ὅδ. ΠΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

νέαις, ὥστεδρ ὀργάνον τινὸς ἢ σχεύους χαχῶς ἔχοντος
τὸν χρώμενον ἀφειδῶς αἰτιασάμενος᾽. Ὑαὶ. ἀθ βαπὶξ, ᾿τϑοο.
24 Ρ. 186) ἐπηρεάζοντες ἑτέροις ἢ φϑονοῦντες ἢ φιλονιχοῦντες
ἢ ὅόξας ἀχάρπους καὶ χενὰς διώχοντες. πρὸς τούτους γὰρ οἶμαι
μάλιστα τὸν 4ημόχριτον εἰπεῖν, ὡς εἰ τὸ σῶμα διχάσαιτο τῆι
ψυχῆι καχώσεδως, οὐχ ἂν αὐτὴν ἀποφυγεῖν.

160. ῬΟΕΡΗΥΒ. ἀ9 δὐβί. ΕΥ̓͂ 21 τὸ γὰρ καχῶς ζῆν καὶ μὴ φρονίμως
χαὶ σωφρόνως καὶ ὁσίως “2]ημοχράτης [“Ζ2ημόχριτος ΒΒοσῖ] ὄλεγεν
οὐ καχῶς ζῆν εἶναι, ἀλλὰ πολὺν χρόνον ἀποϑνήιεσχε εν.

161. βσεοι, ἰπ ΑΡΟΙ,.. ΒΗΟΡ. ἴ᾿ 688 τὸ παλαιὸν ὥτοντο αὲ φαρ-
μαχέδες τὴν σελήνην καὶ τὸν ἥλιον χαϑαιρεῖν. διὸ καὶ μέχρι τῶν
Ζημοχρέτου χρόνων πολλοὶ τὰς ἐχλεέψεις χαϑαιρέσεις ἐκάλουν.

162. --- ἴα Ηομ. ΑΒ ζυ Ν 137 1. δὲ τὸ χυλινδρικὸν σχῆμα
ὁλοοέτροχον καλεῖ.

163. ΒΕχτ. ΥΙ1 206 Ζ. δὲ ὁ τῆι “εὸς φωνῆι παρϑδικαζόμενος καὶ
λέγων (τάδε περὶ τῶν ξυμπάντων (λέγωλ᾽ [Απέδηρ ἃ. Μικρὸς
διάχοςμος ἢ] ἐπεχείρησε μὲν τὴν ἐπείνοιαν [ἄθῃ Βορτίβ᾽ ἄνϑρωσεος͵
ἐχθϑέσϑαι, πλεῖον δὲ ἰδιωτικῆς ἀποφάσεως οὐδὲν ἴσχυσεν εἰπεών᾽

164. ἄνθρωπός ἐστιν ὃ πάντες ἴδμεν. Οἰσ. Ασα. ρὲ. Π
28, 73 για Ἰοφαγ 4 δοπιοογο φμόηι οἱὔη 60 ΟΜ ΕΓΤΕ οςξιμ
ΜΝΟΉ Ἰη060 ἱπρεπὶξ πιαρηίμαϊπο, δορὰ οἰαηι απ φμὶ ἰία «ἶΐ αἀξεδος
ογαϊγὶ λαος ἰοφμον (ὁ μπέυόγεῖες. .. αἰφμδ ἐς ποπ ἦδος αἰϊεῖ!
φμοῦ πὸ5 γιΐ υογὶ 6556 αἰϊψμία ΠΟῚ περαριιδ, »Ρέγοὶρὲ Ροδδ6 πέσανε:
ἐϊΐ6 6656 υδγιθη ρίαπε περαΐ δεπδιδοθ δηλ ΟΝ οὗδοιγος αἰοὶξ, «εὐ
ἐεπεδγίοοδβοϑδ [πῸᾺ}] σχοτίας ναὶ. ἔν. 11]; δἱο ὁπὲπηο ἀρρεϊϊαΐ εος. Υ εὶ.
ΑΒΙΒΤ, ἀ6 ρατί(. δηΐα. Α 1. 640"}29 δὲ μὲν οὖν τῶι σχήματι καὶ τῶι
χρώματι ἔχαστον ἔστι τῶν τε ζώιων καὶ τῶν μορίων, ὀρϑῶς ἂν .7.
λέγοι" φαένεται γὰρ οὕτως ὑπολαβεῖν. φησὶ γοῦν παντὶ δῆλον εἶναι
οἷόν τι τὴν μορφήν ἐστιν ὅ ἄνϑρωπος, ὡς ὄντος αὐτοῖ
τῶι τε σχήματι χαὶ τῶι χρώματι γνωρίμου. καέτοι καὶ ὅ τεϑνεὼς
οὗνα τῖθ ΘΓ οἴπϑῃ το κϑ οἰ] οθθη ΒΘΗ ΖΘ γογϑη του ἢ} τβομθα τᾶχαο,
ΘΠἢ οἷη [Γηδιτυηθηΐ οὐδ αογᾶϊ βίο ἱπὶ βο} θο;ίθη Ζαβίδπ ἀθ Ὀοΐδιη δ.

160. δὰς ὅδε, μπυεγϑίἀμαϊΐσο, μπκεμδοῖδς πᾶ ὡπλοί σα Ζεῦδη τεὶ
ἰοῦ οἷπ ὅθοβ 1,οΌθη, βομάθσγῃ οἷμ ἰδηρνίοσροα βιογῦθη.

161. Μοπαδηςίογηΐδοαο παπη6 ἤαη δᾶμδο δὲΦ αὐὠῷῇ δοποζηὴ Ζεῖΐ
ἩΥΔΌΒΟΙ ρθη 065 οπαῤδ.

162. διαίέ Ουἱέπαοῦ δασίε ἢ. Ὑ͵ α126.

163. ἘΟΙροηάθ8 βαρ ἰορΒ δος ἀδβ ΑἹ],

161. ΜΜΘΗΒΟἢ ἰδί, γγῶ8 81|16η Ὀοϊκαπηῦ ἰδ.

"

Ἔπι ν᾿

Β. ΕΟΗΤΕ ἘΈ. 169---166. 488

ὄἔχδε τὴν αὐτὴν τοῦ σχήματος μορφήν, ἀλλ᾽ ὅμως οὐχ ἔστιν ἄν-
ϑρωσπσς.

160. -- Π 116 παλαιὰ... δόξα περὶ τοῦ τὰ ὅμοια τῶν
ὁμοέων εἶναι γνωριστικά... (117) ἀλλ᾽ ὅ μὲν 4΄. ἐπί τὸ τῶν ἐμ-
ψύχων καὶ ἀψύχων ἴστησι τὸν λόγον. καὶ γάρ ζῶια, φησίν,
ὅμογενέσι ζώιοις συναγδλάζεται ὡς περιστεραὶ πϑρι-
στεραῖς καὶ γέρανοε γδράνοις καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀλό-
γων" ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἀψύχων, καϑάπερ ὁρᾶν
σπεάρεστιν ἐπί τε τῶν χοσκινδυομένων σπδρμάτων καὶ
ἐπεὶ τῶν παρὰ ταῖς χυματωγαῖς ψΨηφίδων᾽ ὅπου μὲν γὰρ
κατὰ τὸν τοῦ χοσχίένου δῖνον διακριτιχκχῶς φαχοὶ μετὰ
φαχῶν τάσσονται καὶ χριϑαὶ μετὰ χκριϑῶν χαὶ πυροὶ

μετὰ πυρῶν, ὅπου δὲ κατὰ τὴν τοῦ χύματος κίνησιν αἱ

ἢ"

κα»;

υ:

μὲν ἐπιμήχεις ψηφῖδες εἰς τὸν αὐτὸν τόπον ταῖς ἐτπει-
μήκεσιν ὠϑοῦνται, αἱ δὲ περιφερεῖς ταῖς περιφερέσεν
ὡς ἂν συναγωγόν τι ἐχούσης τῶν πραγμάτων τῆς ἐν
τούτοις ὁμοιότητος. ἀλλ᾽ ὅ μὲν 4. οὕτως. ΓΝ Εἰ. 8. 889, 88.
1.6. Ὑογιίίδυῦ ἀθ8 ἔν. βοβοϊηΐς εἷος υπὰ ἀδ τηοἀογηϊείοτι.)

166. --- ΤΧ 19 [(διῤογνοσθίθ]αηροι, δὰ Ῥοβοίἀοηΐοβ Περὶ ϑδῶν'
γε]. Α 16] .72. δὲ εἴδωλά τινά φησιν ἐμπελάζειν τοῖς ἀν-
ϑρώποις καὶ τούτων τὰ μὲν εἶναι ἀγαϑοποιὰ τὰ δὲ καχοποιά"
ἔνϑεν χαὶ εὔχεται εὐλόγχων τυχεῖν δἰδώλων. εἶναι δὲ ταῦτα
μεγάλα τὲ καὶ ὑπδρμεγέϑη καὶ δύσφϑαρτα μέν, οὐχ ἄφϑαρτα δδ,
προσημαίνδειν τε τὰ μέλλοντα τοῖς ἀνθρώποις ϑεωρούμενα καὶ
φωνὰς ἀφιέντα. ὅϑεν τούτων αὐτῶν φαντασίαν λαβόντες οἱ πα-
λαιοὶ ὑπενόησαν εἶναι ϑέον, μηδενὸς ἄλλου παρὰ ταῦτα ὄντος
ϑεοῦ τοῦ ἄφϑαρτον φύσιν ἔχοντος. [ΤΧ 84 νρὶ. οὔοπη Κ. 882, 89.]

166. Πόμ 4116 [ϑθθνθθθη ρΌΒΘ]]6 8 βοὴ τὰ ἴἤγοσ Αχί νῖϑ Ταυθθῃ
Ζὰ Ἰδυῦθη, Κυδμπίοῦθ σὰ Κυϑῃϊοῆθῃ υὑπα 80 Ὀοὶ ἄθῃ ὥθτίρθη Τίθσθῃ.
ΕΘΠ80 ἰθὺ ὃ δῦδὺ δυσὶ μοὶ ἄθῃ Ἰθ]οθθη Ὠίηρθη, τ;θ Ἰ8ὴ 68 Βθῇθῃ.
Κδὴπ δοὶ ἄρῃ ᾿υτοβδίορθη ἀθγ β'δμιθη υπᾶὰ οὶ ἀθῃ β'ὑθίῃθῃ δὴ ἀδϑὺ
Βτιδηάσηρ. Πϑημ ἀοτί οτάποὶ ἰοῦ ἀυγοῖ ἀδ8 Ὑ ᾿γθ6]η ἀ68 'ορθ8 86 ἢ
Βομαουα [2:80 Ζὰ [211:86, Οογβίθ ζὰ αογαίθ υπᾶ Ὑ͵οίζθῃ ζὰ ὟΥ οἰΖθῃ,
Βἷοσ ἀδρορθὴ σογάθῃ ἀργοῦ ἄθῃ ΤΟ ΘΠΒΟΒΪαΣ αἷθ δηρ] ομθα ϑίρίμθ ζὰ
ἄθη ᾿Ιδηρ! θη ροιῸ]], ἀϊθ ταπάθῃ σὰ ἄθῃ συπᾶθῃ, αἷ8θ οὐ ἀἰθ Αμη]0}-
Κοῖν ἀν Ὠίηρο Ὠἰοσίη οἷπθ ρϑυίββο σοί ἰριρβγαίν Ὀθβᾶβθθ.

166. 2. δομαμρίεέ χουν ῖββο ΑΌΡΙΙΔος πδῃΐθη ἄθη Μϑηβομθη πα (686
δοίη ἐοὶϊς Ομέες, ἰοἰϊς Βὅδεε τυιἱγκεπᾶ. Φαγιπ τνῶπδοδί 6ἦ αμοἢ ρ]άοϊο-
υοάἀουΐϊθπάον ΒΙΙἄον ὑο μοῦ Σὰ πϑγάθιι.

.᾿

28"

Θι

10

1ὅ

436 556. ΠΕΜΟΚΗΕΙΤΟΣ

161. Κ1ΠΕΡΙ,.. Ρῇγβ. 827, 24 8. Κὶ. 381, 86] δῖνον ἀπὸ τοῦ παν-
τὸς ἀποχριϑῆναι παντοίων εἰδέων.

168. ------ 1818, 84 ταῦτα [π. ἄτομα) γὰρ ἐκεῖνοι φύσιν ἐχάλουν
[π. οἱ περὶ 4ημόκχριτον] καὶ ἔλεγον κατὰ τὴν ἐν αὐτοῖς βαρύτητα
χεγνούμενα ταῦτα διὰ τοῦ κενοῦ δἴχοντος καὶ μὴ ἀντιτυποῦντος κατὰ
τόπον κινεῖσθαι" “περιπαλα σεσϑαι []. περιπαλάσσεσϑα!)
γὰρ ὄλεγον αὐτά. [Υεὶ. Αο]. Τϑίοηγϑ. ". Επιδίδίἢ. Ρ. 627, 18 Θουχυδίδου
δἰπόντος τὸ ᾿ἐμπαλασσόμενοι᾽ (ΨῚΙ 84) ἀντὶ τοῦ ἐμτελεκόμενοι.
γε]. οὔϑα 8. 860, 46. 898, 82. 86.]

169 [192 ΝΊ βιόβαευβ Π (οὶ. οἱ.) 1, 12 ὕδοβεπι, “2--του. μὴ
πάντα ἐπίέίστασϑαι προϑυμέο,μὴ πάντων ἀμαϑὴς γένηι.

[104 Ν᾿] --- 4, 12 --α ἔτ. δ1.

110 [9 Ν.] --- 7, 8' [8.4 167] εὐδαιμονέη ψυχῆς καὶ κακο-
δαιμον ἐη.

111 [10.11 Ν]] --- -- [(ποὰ ἔν. 170] εὐδαἐεμονέη οὐκ ἐν βο-
σχήμασιν οἰκεῖ οὐδὲ ἐν χρυσῶι᾽ ψυχὴ οἰκητήριον δαί-
μονος.

172 [26 Ν] -- 9,1.7-τπου. ἀφ᾽ ὧν ἡμῖν τἀγαϑὰ γίγνε-
ται, ἀπὸ τῶν αὐτῶν τούτων καὶ τὰ καχὰ ἐπαυριεσχοί-
μεϑ᾽ ἄν, τῶν δὲ κακῶν ἐκτὸς δἴημεν. αὐτίκα ὕδωρ
βαϑὺ εἰς πολλὰ χρήσιμον καὶ δαῦτε καχόν᾽ κίνδυνος
γὰρ ἀποπνιγῆναι. μηχανὴ οὖν εὑρέϑη, νήχεσϑαιε δι-
δάσκειν.

118 [26 Ν.] --- --- 2 [νρὶ. ΠΠ 4, 61] τοῦ αὐτοῦ. ἀνθρώποεσι
χακὰ ἐξ ἀγαθῶν φύεται, ἐπήν τις τἀγαϑὰ μὴ πιστῆται

--- ---- τ. τᾧὔᾧὸὔὸὉῷ. .ὄ.-ς-ς.ϑ. .. .....-.. -- - ἐρκορ ον λάρος μων ἐῃ: - τῷ, - - -----

161. Εἴη ΥΥΓΌ6] πιδηηί σία! ρος ΕὈτπιθη 80] σοὺ ἄθῃῃ 411] δΌρο-
Βοῃάογί ψογάθῃ.

168. δε Αἰοηιὸ ἠαπηίοη αἷς δοηιοκγί ον Ναῖαν, οἱ τρὭῶγαδπ ἐκ
ἀθηι ΟΟΓΘΠ. ὉταΒοΥρϑβοβ]ϑυάθσί.

169. Βοιηῦδ᾽ ἀἰοἢ πἰομέ 81168 τγίββθῃ ζὰ τ ]16η, βοηβί ἰοσηδὲ ἀὰ ἰο ἢ ι}.

110. β6 1" ἰκοῖῦ πὰ Τὐπθο] κοῖς ταῦ ἴῃ ἀν 6619.

111. βοΙ κοῖς πόομὴῦ πἰοῦῦ ἴῃ Ηοτγάθῃ οὐϑὺ Οο]4: ἀΐο ϑβΐϑαϊθ ἰδ
ΒΟ] σου θθθηδ ΟΠ Β ΙΖ.

112, ἼοΒ ὙΔΏΠΘΗ ὑπ8 ἀδΔ8 αυίΐο Κοιμμΐ, ΘυθμδθοΣ πίιγὰ ὑπ δυοὶ
ἀδ8 Βο ] τ σὰ 1611} υπὰ α848 Μιείοὶ ο8 ζὰ πιοϊάθῃ, Τιοῖθα ϑβϑθον σςσ. Β.
ἰδὶ σὰ νἱοΐθπῦ πὔΐζο υπὰ δυσὶ τίθαοσ βο δα] 6}: ἀθηῃ δὴ ᾿δυῖς αϑἔβὴγ
ἀδείη σὰ ογίσπῖθη, Ὀαρόσθη Ὠαύ δ πὰῃ οἷῃ ΜΠ06] θυ μθα : βου υἱπηπῖθη
ἸΘΓΏΘΩ.

118. θὰ Μοιβοῆθη ογδοθδί ΘΒ] σηοβ δὺ8 Ουΐθπη, ὙΘΏΏ πίῃ

16

ψι

10

1ὅ

2

[:-:

Β. ΕΟΗΤῈ, ΡΈ. 161--116 [ΒΤΟΒΑΈΕΙΘΒΙ. 487

σπεοδηγδτδῖν μηδὲ ὀχεῖν εὐπόρως [1]. εὐφόρως]. οὐ δί-
χαιον ἐν κακοῖσι τὰ τοιάδε κρίνειν, ἀλλ᾽ ἐν ἀγαϑοῖσιεν
ὦν᾽ τοῖς τε ἀγαϑοῖσιν οἷόν τε χρῆσϑαι καὶ πρὸς τὰ
χαχά, εἴ τενι βουλομένωε, ἀλκχῆι.

114 [41 Ν] -- --8 ὅ μὲν εὔϑυμος εἰς ἔργα αἰδὶ φερό-
μενος δίκαια καὶ νόμιμα καὶ ὕπαρ καὶ ὄναρ χαίρϑι τὸ
χαὶ ἔρρωται καὶ ἀνακηδής ἐστιν᾽ ὃς δ᾽ ἂν καὶ δίκης
ἀλογῆει καὶ τὰ χρὴ ἐόντα μὴ ἔὄρδηι, τούτωι πάντα τὰ
τοιαῦτα ἀτερπείη, ὅταν του ἀναμνησϑῆι, καὶ δέδοικε
χαὶ ἑωυτὸν κακίζει. [88 ποῖ ἔβ βοθοσ Απδίορίο μου] ἀοίθ ἀνα-
χκηδής Κομτὺ ἔν. 264 πνὶϑάθσ.])

11 [24 Ν ς-- ---.Ζἀ οἱ δὲ ϑεοὶ τοῖσι ἀνθρώποισι δι-

δοῦσι τἀγαϑὰ [τἄλλα ὙΔΟΒδμα}) πάντα χαὶ πάλαι καὶ

γῦν, πλὴν ὁχόσα καχὰ καὶ βλαβερὰ καὶ ἀνωφελέα. τάδε
δ᾽ οὔζτε) πάλαι οὔτε νῦν ϑεοὶ ἀνθρώποισι δωροῦνται,
ἀλλ᾽ αὐτοὶ τοῖσδεσιν ἐμπελάζουσι διὰ νοῦ τυφλότητα
καὶ ἀγνωμοσύνην.

116 [64 Ν)] -- ---δὅ τύχη μεγαλόδωρος, ἀλλ᾽ ἀβέβαιος,
φύσις δὲ. αὐτάρκης᾽ διόπερ νικᾶι τῶι ἥσσονι καὶ βε-
βαίωι τὸ μεῖζον τῆς ἐλπίδος.

ἀδβ Οὐυΐθ πἰοδὲ σὰ ᾿θηκϑη πὰ ΜΟΔ] Ζὰ ἰσαζϑθη νϑγϑίθί. Ἐπ ἰδί πίοδῦ
ΒΠΠΠ, βο]οὴθ Πίηρθ υηὐον ἀἷο 08] Ζὰὰ τϑοβπθῃ, υἱ᾽ϑι θη πύον (88
Θυίθ; υπὰ τδὴ ΚΑπη δυο ἀκ Ουΐθ, πη τη Μ|Π], σὰν ΑΡτΘὰσ
ϑερθα αἷο 56] νουπϑπάθῃ.

114. ον ΟΜ ρθαίο ΓΔ] 5[οἢ βὐοίβ ζὰ ρογθοβίθῃ πὰ σϑϑθίς ομθη᾽
Μδπαϊσηρθη Βἰηροίθθοη υπὰ ἰδὲ ἄδγυπὶ Τὰρ υπὰ Ναομύ δοίϊογ υπὰ
βίδα πὰ πῃροκαπηπηογί. Ποοδ τοῦ ἀογ Οαοσγθοδύρκοις βρούθί υπᾶ βϑίῃθ
ῬΠΙοΝΐθπ πίομί οὐ], ἄθιι πῖγὰ ἀ88 8411908 σὰν {Ππ]υδὲ, θη ΟΣ βίοἢ δὴ
Ἰτρθηα οἷη ΟΥρΘθΘη δε ππϑτί, πὰ ογ Ὀοβπάσρί βίο ἴῃ δίθίοσ ἀηρϑί υπὰ
ΒοΙειροϊπίρυῃρ.

1168. Το Οδεῖθσ αρϑ σονᾷθγθη ἄθῃ Μϑηβοθθη 8168 αἴο, Ἰο σὲ υπᾶ
δβϑᾶθπι ταΐϊξ Αὐθηδῃμηθ ἄθββθῃ, τγὰϑ ΒΟὨ] πη), Βοδ ἀΠἸ 6} υπα ππηὔίζ ἰβί.
Ὁΐοβ βοβθῆκθα ἀΐθο Οαδίίοῦ ποᾶάϑγ οί ποοῖ ϑμθᾶθμι ἄθῃ Μθηβοθῃ,
ΒΟΠΘΓΏ δἰ βϑ] δὲ {ἄρρϑῃ δἰποίη ἴῃ ΕΌΪρΘ ἴμγον Θ᾽ πη θοῦ θπάσῃρ υπὰ
ἸΒοτΒοῖί.

᾿ 116. Ἀοῖ Ζυΐα}} ἰδὲ ἔγοιρϑοῖζ, δῦϑὺ υπζΖανον ἄορ, αἰ Ναίαν ἀδρορθῃ
ταῦ δυΐ 808} βο]ρείύ. πᾶ ἀδταπι ἰγᾶχ 5:6 τηΐϊδ ἴθσθῃ ρϑυρθγθη αὔθ
Ζυγοτ δ ϑϑίροη Ἡέοῖπ ἀοοῦ ἀδθη βῖος. ἄδνοῦ ὥδος αἀἷο σγὄββϑιθῃ Κ6)-
λοίσθμηρσοη ἀος Ἡοβηαηρ,

ἢ
ιὉ

488 ὅδ. ὈΕΜΟΙΚΒΙΤΟΝ

[122 Ν.] ὅτοβ. Π| 16, 83 πολλοὶ δρῶντες --- ἀσχέουσεν -τα ἔν. 63.
[121 Ν] -- --- 36 «- ἔτ. δ.

11 [124 Ν)] -- -- 40 4“--οὐ. οὔτε λόγος ἐσϑλὸς φαό-
λην πρῆξιν ἀμαυρίσκχει οὔτε πρῆξις ἀγαϑὴ λόγου βλα-

ὅ σφημίηει λυμαίνξδται.

118 [198 Ν] --- 81, 66 4--οὐ (Ζ4ημοχράτους). πάντων κά-
χειστον ἡ εὐπετείη παιδεῦσαι τὴν νεότητα᾽ αὕτη γάρ
ἐστιν ἣ τίκτει τὰς ἡδονὰς ταύτας, ἐξ ὧν ἡ κακότης
γένεται.

1 119 [197 Ν.] --- --- δ τοῦ αὐτοῦ. ἐξωτιχῶς μὴ [1. ἔξω καὶ
κόσμωε πονεῖν παῖδες ἀνιέντες οὔτε γράμματ᾽ ἂν
μάϑοιεον οὔτε μουσικὴν οὔτε ἀγωνίην οὐδ᾽ ὅπερ μάλι-
στα τὴν ἀρετὴν συνέχει, τὸ αἰδεῖσθαι μάλα γὰρ ἐν
τούτων φιλεῖ γίγνεσϑαι ἡ αἰδώς.

15 180 [188 Ν}] --- -- 68 τοῦ αὐτοῦ. ἡ παιδεία εὐτυχοῦσι
μέν ἐστι κόσμος, ἀτυχοῦσι δὲ καταφύγιον [τπο]618., νεῖ.
Αὐίβίοίθθβ Ὁ. βίου. 11 31, 88].

181 [44 Ν] --- --- ὅ9 τοῦ αὐτοῦ. κρείσσων ἐπ᾽ ἀρετὴν
φανεῖται προτροπῖῆιε χρώμενος καὶ λόγου πεεϑοῖ ἤτεερ

Ὁ νόμωι καὶ ἀνάγκηι. λάϑρηι μὲν γὰρ ἁμαρτέξιν εἰκὸς
τὸν δἰργμένον ἀδικίης ὑπὸ νόμου, τὸν δὲ ἐς τὸ δέον
ἠγμένον πειϑοῖ οὐκ εἰκὸς οὔτε λάϑρηι οὔτε φανερῶς

171. πο ἀρ ομο Ἐθὰθ νϑσγάπη κοῦ πΐομς οἷμθ ΒΟ] θοίο Τῆδὶ, ππὰ
οἷἶπθ γσυΐίθ Τα σῖγα ποῦ ἀυγοὸΒ οἷπο ᾿δϑίογιἀθ Βιϑαθ Ζζὺ βομδπάθῃ.

178. 1)88 81] ΒΟ Ὠ] ητηβθ 88 ἤδη ἀδὲ Φυροηα ἰϑῆγθη Κβὴμ ἰδὲ ἄδγ
1,οομίβίμῃ. ΘΏῺ ΘΓ ἰϑέ 68, ἀδϑσ 16π0 [,6ὐθ ργοβδχίοῃί, δὺβ ἄθπθῃ ἀδ'
Τδειογ μαζί ρ κοῖς ογυδομρί.

119. ὔοπη ἀἷο Κπαῦθη βοὴ ρϑβθῃ ἰδβθθὴ αὔγίθη, 8ὸ 888 εὶδῈ
Δηάοτθ 8418 ἴηΏ Θτάπυῃρ ἴδγο Ατῦοϑὶὶ νοστιοΐθη, πϑγάθῃ δἷθ θᾶ ἴχϑϑϑα
ποοἢ Μυβὶϊ, ποοῖὶ ϑϑ Ρροτί, ποοῖ, ψὰ8 γῸΓ 81160 Ὠίηρθη αἷο Ταομερἠκοὶς
βοάϊηρί, Βοβροκὶ Ἰἰθσθθῃ. Ὥθμῃ μοιϑᾶθ δὺϑ8 ᾿θῆθηῃ Ογαπισιρεδισισεπ
ῥβορὶ ἀος Βϑβροκὺ σὰ οὐ οΏβθη.

180. 6 ΒιΙάσηρ ἰδὲ ἀον ΟἸοΚΠ ομθα Θοδάυοκ υπὰ ἀον Τθηρίδοῖϊ-
᾿οθθη Ζαβαοβδί.

181. Βθϑβοῦ τῖρὰ 98 οἴδηραν δεὶ ἀ6Ρ Ἐγζιοηι τὰν Τυροηὰ θαι
αἰὔοκοι, ἀον Αὐυΐπηυπίογιηρ υπὰ ἀδοττοάθηαο Ῥῇ οσίθ 8156 ψὸσ ΟἴϑδοῖΣ ἀπά
ΖΜ ΘΏρΒΙΏ Βδγθροη ΖῸΓ Αππθηάμπηρ Ὀγηρί. Πόπη ΜΓ βἰοῦ Ὡὰγ αὐτο
(48 (θδοῖ δπὶ οι μη ρϑμίηαοτε δἰθαῦ, πὶγὰ νϑστιη οι ἱπὶ αϑμοίποθη
εὐπάϊροη, ποῦ ἀαρσορθα αὐτοῦ ὕὐδοιτθάπηρ οἷππιαὶ δαΐ θη ος ἀσ
᾿ ιἉ

οι

10

16

Β. ἘΟΗΤΕῈ ΕῈ. 111---Ξ:-Ξδ:6Ὸ [5ΒΠΤΟΒΑΈΟΞΙ. 489

ἔρδειν τι πλημμελές. διόπερ συνέσει τεκαὶ ἐπιστήμηι

ὀρϑοπραγέων τις ἀνδρεῖος ὅμα καὶ δεὐϑύγνωμος γί-

γνδται. :
[187 Ν] -- -- 86 4--οὐ --ὶ ἔν. 88.

182 [189 Ν) «-- -- 66 τοῦ αὐτοῦ. τὰ μὲν καλὰ χρήματα
τοῖς πόνοις ἡ μάϑησις ἐξεργάζεται, τὰ δ᾽ αἰσχρὰ ἄνευ
πόνων αὐτόματα χαρποῦται. κ κα χαὶ γὰρ οὖν οὐκ ἐϑέ-
λοντα πολλάχιες ἐξεοίργει τοιοῦτον δἶναι᾽' οὕτω μεγά-
λης τε τῆς φυτικῆς ἐστι. πη νἱο]]οομε: καρποῦται" {(καέ-
τοι χρέσσων ἡ μάϑησις τῆς φύσιος," καίπερ οὖν οὐχ
ἐθέλοντα πολλάχις ἐξείργδι τοιοῦτον [|80. αἰσχροποιοῦντα)
εἶναι' οὕτω μετατέθϑησι τὸ τῆς φυσικῆς ἐστοῦς. Ὑαὶ.
ἔν, 242.

[188 Ν.} -- -- ΤΙ ταὶ ἕν 69.

188 [186 Ν. --- --- 72 τοῦ αὐτοῦ. ἔστι που νέων ξύνεσις
καὶ γερόντων ἀξυνεσίη᾽ χρόνος γὰρ οὐ διδάσκεε φρο-
γεῖν, ἀλλ᾽ ὡραίη τροφὴ καὶ φύσις.

[108 Ν] --- --- - 8 -- ἔν. 86.
18ι [194 Ν] ---- 90 24--ουιὶ φαύλων ὁμιλέη συνεχὴς
ἕξιν κακίης συναύξει.
185 [201 Ν))]Ὶ -- --- 94 71--ουὐ. κρέσσονές εἰσιν αἱ τῶν

γχεδπαεδευμένων ἐλπίδες ἢ ὁ τῶν ἀμαϑῶν. πλοῦτος.
Ῥῆϊομί ροξ γι ἰϑῦ, τὶγὰ σγογδιβϑι Β. Π|60 ἢ} θοῦ οί] ἢ πόοοὰ δθη 16 ἢ
οὔνδβ ογ οσίθ ἐμὰη. Τασγυμα 8180 ζοὶγὺ ϑο ἢ Φοπιδηᾶ, ἀοσ τοὶ Εἰη-
βίοδῦ υμὰ Βοπνυβδίθοίη ἀδ Βϑοδίθ ἐδαῖ, συρ]οΐίο ἢ 818 ΘΟ] βθθηοῦ πᾶ
αιδαβι μηροῦ ΑαΠΉ.

182. 16 οἀἸθη Ὀίηρο οσαγροίζου ἀν Τὐηὐθιτίομῦ πὰ ἀπίος Μὕδθη,
ἀΐθ ἀπϑάϊθῃ ἔδ|]9η ἀδρορθη βοπᾶος Μᾶμθ σοὴ βο δύ νοΐ Βαυπιο. {{]πάὰ
ἄσολ ἰβὺ ἀογ []ηίοιτίο ιὺ ἀθγ παι] ομθα Απϊασο ἄθου]ορθη ΗδῚΣ οὲ
ἀοοὶ βο δὲ νἱίᾶθσ ϑοίμϑῃ ὙΥ 116 ὴ οἰπθη οηδοΐεη μδαδρ ἀαγοῦ δὉ, βοῖθδθ
(ωὡτεα]6) Ἰλημχο ζυι ἰσοΐθθῃ. 80 βὰν γοζᾶπαοτὶ οσ ἄθῃ ΟἸΔγαϊκίου βϑίῃθδ
πδύῦτ] θη Ὑ Θβϑμβ. (Ὁ)

188. Εδ ρίοδέ σοῦ] αὠοὴ οτθίδπα μοὶ ἀθῃ Φυμροι υπὰ [Ππνογϑίδηα
οὶ ἀθῃ ΑἸίθῃ. Τζθῃμ πἰοδὲ αἀἷο Ζοῖδ ἰϑμσὶ ἀθηΐκθη, βοπάθγι οἷπο ἔγῦ-
ζοϊξρο ΕΥΖίθυησ υπα Ναίυγδη]αρο.

184. Βοβρίδηάϊσον Τπωρδηρ πιϊξ βομ] Θο ὕθη νϑυτηθαγὶ βο θα ίθ Απ]αρθ.

188. Βόβ8θὴ βἰηὰ αἷθο Ηοβιηυηρθη ἀογ ΟοὈ]Πἀοίθπ 418 ἀογ Βιοιομίμμι
ἀογ ὈροὈ!]ἀοίθη.

δ

10

16

440 ὃ8. ΘΒΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

186 [212 Ν] βτοβ.83,9.5--οὐἅ. ὁμοφροσύνη φελίην ποεεῖ.

181 [18 Ν.} ---- (Άογ.) ΠῚ ὁ 1, 27 Ηϑπϑο [νεῖ. ἔσ. 36] “ημοχρέτου.
ἀνθρώποις ἁρμόδιον ψυχῆς μᾶλλον ἢ σώματος λόγον
ποιδῖσθαι᾽ ψυχῆς μὲν γὰρ τελεότης σκήνεος μοχϑη-
θέην ὀρϑοῖ, σχήνεος δὲ ἰσχὺς ἄνευ λογισμοῦ ψυχὴν
οὐδέν τι ἀμδένω τέϑησεν.

[46 Ν] -- -- 1, 46 4---ουὅ. --ἰ ἔτ. 47.
188 [2 Ν] Ἕ--- -- 46 ὅρος συμφόρων καὶ ἀσυμφόρων
τέρψις καὶ ἀτερψέη. Υεὶ. ἔν. 4.
189 [70 Ν} -- --- 47 ἄριστον ἀνθρώπωι τὸν βίον δεά-

γειν ὡς πλεῖστα εὐθυμηϑέντι χαὶ ἐλάχεστα ἀνιηϑένει.

τοῦτο δ᾽ ἂν εἴη, εἴ τις μὴ ἐπὶ τοῖς ϑνητοῖσι τὰς ἥδο-
ψὰς ποιοῖτο.

190 [107 Ν] -- -- 91 7--οὐ φαύλων ἔργων καὶ τοὺς
λόγους παραιτητέον.
[46 Ν.] -- --- 9ὅ Ξ-α ἔτ, 41 [-[- χρεὼν ποῖ ἀπέχεσϑαι].
191 [62 Ν -- -- 210 42--οὐ ἀνϑρώποισε γὰρ εὐϑυμίη

γένεται μετριότητι τέρψιος καὶ βέου συμμετρίηε᾽ τὰ δ᾽
ἐλλείποντα καὶ ὑπερβάλλοντα μεταπίπτειν τὲ φιλεῖ
καὶ μεγάλας χινήσιας ἐμποιεῖν τῆι ψυχῆι. αἱ δ᾽ ἐκ
μεγάλων διαστημάτων κινούμεναι τῶν Ψψυχέων οὔτε
εὐσταϑέες εἰσὶν οὔτε εὔϑυμοι. ἐπὶ τοῖς δυνατοῖς οὖν

186. Ὁὐεγοϊπβυμαμημηρ ἀον αθάδηκοη ὑονίγκὺ ΕὙΘΌΠαΘΟΒΔΗ.

1851. ἘΠ Βομιοκὶ βἷο ἤν αἷθ ΜΜΘΉΘΟΏΘη, ΤΟ. πὰ ἀἷο ββθοὶθ 818. τίη]
ἄθῃ Το βἰοῦΒ σὰ Κὔπιμοσθ. θμῃ ἀονς '96]96 ον ΒΟ Κοὶς τι Βίοὶ
ἀθ8 1,οἷθο8 βοθνᾶομο δυΐ, 1,οἰδοβδιβυϊκκθ θοῦ Ομ πθ Ὑ Θγβίδπ ἀθβκγαῖς βοῦς
ἀἷο ββθαϊθ αὑτὰ πἰομβ Ὀθββου.

188. 16 ΟὝϑησθ ζβοῦθη Ζαίγϑρ] οὔθπι υπὰ ΑὈρ]Π ].Θἤθπ ἰδὲ [δὶ
υπα Ὁπ]υθί.

189. Δ8 Βοβὺθ ἄν ἀθῃ Μϑηβοθθη ἰδὲ βοὶπ 1ϑῦθῃ βου ΐθὶ τὶ πηδρ-
ΠΟ ποβ]σϑαϊ ὑπ 80 σϑηὶΐρ σῖθ τηδρ! ἢ πιϊββαγαϊ σὰ σου ἜΠΗ.
Ὠῖθ6 τὶγὰ δῦοΣ ἄδπη ἀογ ἘΔ]} βίῃ, θὰ ΘΓ 8οῖὶηθ [χυϑὲ ηἰοδξ δυΐ 858
ΒΟΥ Ό]Ομ6 τἱο ἰοῦ. :

190. Ἄου βΒοΒ] θη Ὠηρθα πγυ88 ταδὴ δυο ἀ88 Εθάθῃ νοιτηϑ θη.

191. ὙΥΟΒΙ χϑηαίμοῖν ουτί ρθη δῖοι αἷα Μϑβοῦθη ἀυγο Μϑβδίρτιηρ
ἀον [κιδὲ υπὰ Ἠδτποηΐο ἀθ8 [ϑθθηθ. Μδηροὶ υπὰ ὕὐθοτῆμβθ ἀθὲῦ δορὶ
ὉΠΩΖΌΒΟΒΙΑρΡΘΩ ὑπ ρτοβ80 ΕἸορῦηρθη ἴῃ ἀοὁΡ 6616 σὰ νϑγυγβδοῖθη. 19
ἴῃ βίδυκϑῃ δρϑηβϑίζθη βοὴ δυΐγοροπθη βθαίθη δἰπὰ σπϑᾶθς Ὀοϑίδηάιρ
ΒΟΟΝ πομὶρθηιαῖ. Μίδη πλιι88 8180 βοῖὶῃ θη κϑη δυΐ ἀ88 Μδρ]οιδ τἰοίϑη

ν"

10

16

Β. ΕΟΗΤῈ ΕἘἙ. 186---192 ([ΞΒΤΟΒΑ ΤΩ). 441

δεῖ ἔχειν τὴν γνώμην καὶ τοῖς παρεοῦσιν ἀρκέεσϑαι
τῶν μὲν ζηλουμένων καὶ ϑαυμαζομένων ὀλίγην μνήμην
ὄχοντα καὶ τῆι διανοίαι μὴ προσεδρεύοντα, τῶν δὲ τα-
λαιπωρδόντων τοὺς βίους ϑεωρέξιν, ἐννοούμενον ἃ
πάσχουσι κάρτα, ὅχως ἂν τὰ παρξόντα σοι καὶ ὑπάρ-
χοντα μεγάλα καὶ ζηλωτὰ φαίνηται, καὶ μηκέτι πλείο-
γων ἐπεϑυμέοντι συμβαίνηι καχοπαϑεῖν τῆι ψυχῆι. ὅ
γὰρ ϑαυμάζων τοὺς ἔχοντας καὶ μακαριζόμενους ὑπὸ
τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶτῆι μνήμηι πᾶσαν ὥραν πιροσ-
δδρεύων ἀεὶ ἐπικαινουργεῖν ἀναγχάζεται καὶ ἐπιβάλ-
λεσϑαι δι ἐπιϑυμίην {ζμέχρῳ), τοῦ τι πρήσσειν ἀνήκχε-
στον ὧν νόμοι χωλύουσιν. διόπερ τὰ μὲν μὴ δίζεσϑαι
χρεών, ἐπὶ δὲ τοῖς εοὐϑυμέεσϑαι χρεών, παραβάλλοντα
τὸν ἑαυτοῦ βίον πρὸς τὸν τῶν φαυλότερον πρησσόντων
καὶ μακαρίζειν ἑωυτὸν ἐνθυμεύμενον ἃ πάσχουσιν, ὅκό-
σωει αὐτῶν βέλτιον πρήσσει τὸ καὶ διάγει. ταύτης γ᾽
ἄρ᾽ ἐχόμενος τῆς γνώμης εὐθυμότερόν τε διάξεις καὶ
οὐχ ὀλίγας κῆρας ἐν τῶι βίωι διώσδβαι, φϑόνον καὶ ζῆ-
λον καὶ δυσμενίην.

192 [116 Ν] -- 2, 86 4-τ-ου. ἔστι ῥάιδιον μὲν ἐπαι-

ὉΠ δἷομ τοϊ ἄθῃ Ὑογμβδηάθηθη Ὀορηῦρθη ομηθ θὲ Βοηοίἀϑίθῃ υπὰ
Βονταυπαάογίθῃ νἱϑὶ ζΖὰ δοιλίθη ὑπᾶ ἴπ αθάδηκθῃ ἰἤημθη πϑοδζυ]αρθη. Ὑ116]-
ΤΏΘΕΓ πλι.88 δὴ δὰ αἷθ 1,ΘΌΘΏ ΒΒ ΒΟ Κ8α16 ἀον Ττῦ 881 ο᾽δάθηθηῃ βομδῦθῃ
ὉΠ δβἱοἢ ΘγΏϑ 0 ἴθτθ θ᾽ άθη νογροροηνᾶχι σοι, δυΐ 888 αἷγ ἀθίῃθ
βοροηπνᾶσιρο Γδρ6 ζτοϑθβ υὑπᾶὰ Ὀϑηοίἀθηβυοτς ϑγβομβοῖπμθ απ 68 Οἷγ πἰολί
θαρορηθ ϑομβαᾶθῃ Ζὰ οι]οί θη 8η ἀθίμπον ὅθ ἅδον ἀθσ μοϊζοσ βομῃιυγοιίθῃ-
ἄθπ Βορίοῦ ποῖ ππθγ. Ὠθηπ τὸν αἀἰθ Βοβιἰζθη θη πὰ σοὺ θη δηάθγῃ
Μοηβοδθη βο]ΐρ; αὐορυίθδοηθη Ὀοσυπάογ πὰ Ζὰ ἸΘρ Ομ ΣΡ ΕὙϊβῦ τηΐξ βθί θη
αϑάδηκοι ἰβπθα πδομ]αρί, πίγα ἄδζὰ ροζνιηρθη, βἰθίβ θύναβ Νϑιιθθ ἴῃ
βϑίπου μπϑγδα θη ΟἿἷΘΡ αυθζαβθοκθη ἀπά δηζυρτοϊἕθα, Ὀΐ8 ὁ ἰγρθηὰ
οἷῃ πϑῦδβηθδτῖοθβ, ἀστὸν ἀδ8 Οἰϑβοὶζ νοσροίϑθῃηθθ Ὗογρσθοβοη σν ] ἢτί.
Ῥόθθδ] Ὁ αθοὸ ἰδὲ 96 ῬΗϊοδί, ἀδβ οἷπθ πίολξ σὰ σογίοϊροθ υπᾶ πιὶϊξ ἀθπὶ
ἈΠ ἄθσϑη 68 βἱοῦ ποβ]ρθιαῦ βοΐῃ Ζὶ ἰαβθθηὴ πὰ Ββοΐῃ οἰρθηθθ 1ζΘΌθη ταὶϊΐ
1,ϑυύοῃ τὰ γϑγρ ϑίομθη, ἀθηθῃ 98 ποῦ βο]θομίοσ σας, πὰ ἴῃ Βϑδου-
ζίσυμπρ ἴμγοσ Γ,οἰάθῃ δἰοι βϑὶ ρὲ βοὶῖζ ζὰ Ῥγοίβθῃ, ἄβϑθ πδὴ 68 80 ]6]
Ὀοθβοῦ δαὺ ἀπ ἰτοῖδι. ΗδΙιδὺ ἄπ ἀἰοῃ 8180 δὴ ἀΐθβθῃ β'ρτυυοῃ, 80 τῖγβί
ἄπ πομ]ροπγαίονς ἰθῦθη πὰ ἴῃ ἀθίμοιῃ ἴϑρθῃ πἰοδῦ πϑηΐϊγο ΕἸ ΘΙ ροί βίου
ψ ΓΟ βΘΌοΒοη: Νοϊά, ΕΒ σθυσμῦ υπᾶ ὙοΥὈϊ ογυηρ.

192. 1 ϑἴοδι ἰδὲ σὰ Ἰοῦθη, ψαθ πηϑὴ ηἰσμὺ ἰοδδπ, πὰ Ζὰ ἰδ], να 5

ι

Ψι

10

16

440 5δὅ. ΠΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

186 [212 Ν] β'.τοβ.88,9.5--ο. ὁμοφροσύνη φιλίην ποιεῖ.

181 [18 Ν] --- ([ογ.) ΠΠ τ 1, 27 Ηθηβο [νρὶ. ἔγ. 86] “ημοχρέτου.
ἀνθρώποις ἁρμόδιον ψυχῆς μᾶλλον ἢ σώματος λόγον
ποιδῖσθαι" ψυχῆς μὲν γὰρ τελεότης σχήνεος μοχϑη-
ρέην ὀρϑοῖ, σκήνδος δὲ ἰσχὺς ἄνευ λογισμοῦ ψυχὴν
οὐδέν τι ἀμείνω τέϑησιν.

[46 Ν] -- -- 1, 46 4--ου. τες ἔτ. 41.
188 [2 Ν] «-- -- 46 ὅρος συμφόρων καὶ ἀσυμφόρων
τέρψις καὶ ἀτερψίη. Υαὶ. ἔν. 4.
189 [1 Ν})] -- --- 47 ἄριστον ἀνϑρώπωε τὸν βίον διά-

γδὲν ὡς πλεῖστα εὐθυμηϑέντι καὶ ἐλάχιστα ἀνιηϑένετι.
τοῦτο δ᾽ ἂν εἴη, εἴ τις μὴ ἐπὶ τοῖς ϑνητοῖσι τὰς ἧδο-
γνὰς ποιοῖτο.

190 [107 Ν] -- --- 91 42--ου. φαύλων ἔργων καὶ τοὺς
λόγους παραιτητέον.
[46 Ν.] --- --- θὅ --α ἔν, 41 [-ἰ χρεὼν πδοὶ ἀπέχεσϑαι!.
191 [62 Ν.] --- --- 210 “2--ου, ἀνθρώποισι γὰρ εὐθυμίη

γίνεται μετριότητι τέρψιος καὶ βίου συμμετρίηι τὰ δ᾽
ἐλλείποντα χαὶ ὑπερβάλλοντα μεταπίπεειν τὲ φελεῖ
καὶ μεγάλας κινήσιας ἐμποιεῖν τῆι ψυχῆι. αἱ δ᾽ ἐκ
μεγάλων διαστημάτων κινούμεναι τῶν Ψψυχέων οὔτε
εὐσταϑέες εἰσὶν οὔτε εὔϑυμοι. ἐπὶ τοῖς δυνατοῖς οὖν

186. ὑὐοτοϊπϑϊηπηαηρ ἀος αοάδηΐκοη Ὀονίγκι ΕὙΘα ἀβομδ

187. Ἐξ Ββομιίοκι βοὴ [σ ἀΐθ ΜΜθηΒΟΉΘη, ἸΘ ΩΣ ἀπ αἷο 6 8185. ὑπ
ἄθῃ 1,οἷὉ βίο σὰ Καπηηθσῃ. θη ἄἀογ ὅθϑὶθ Μουίο Ἴ οὨ κοῦ τἱοίοι
ἀθ8 1,οἴρθ8 βοθνᾶοδθ δυΐ, 1,οἱ θοβδίβυκο ΔΌῸΣ οηθ Ὗ ογβίδῃ ἀθϑ Κγϑῖν σαβοδὲ
αἴθ β'ϑοϊθ υὧπὶ πἰομίβ 6586 Ί.

188, Ὠῖθ Οὕϑησθ συ βοβθη Ζαυίγαρ! οὔθ ἀπὰ ΑὈι ρ] ἢ θπὶ ἰδ Γλιϑὶ
αηὰ Ὁ] υθί.

189. 1)ι18 Βοβίθ ἐῶ ἄθῃ Μθῃβοῆθη ἰδὲ βοὶπ [ϑΌθῃ ϑονἷθὶ Μ|6 τηδρ-
1ΙῸ ἢ ποβ]ροθὰαὶ ὑπ 80 τϑηὶρ πὶ πηδρ] οι πληγαί ς σὰ σνογυσι ρθη.
ϑ1ο5 πίγα δῦϑὺ ἄδῃη ἀδρ ἘᾺ]] βοίη, θη ΟΣ ϑοῖὶπο [ι8ὲ ηἰοδῦ δ (898
ΒυοΣὈΠΟἢ 6 τἱο ὑοῦ. ;

190. οῃ βοβ)ἰπθη Ὠίηρθη ὕγι88 τηδη δυο ἀδ8 Εϑάθηῃ γψοιτωθί θη.

191. ὙΟΒΙρ οι μοῦ οΥτίηρθη βἰοἢ αἴθ Μϑηβοβοη ἀχὸ Μββδίρυης
ἀον [κιδὲ υπὰ Ηδτποηΐο ἀ68 [9 ῦθη8. Μδηρ6] υμὰ ὕὔρογβθυβθ ἀθοῦ ῥδορί
ὉΤΩΖΌΒΟΒΙ ΡΟ πὰ ρτοββθ ΕἸΥΓΘΡΌΠΡΘΠ ἴῃ ἀθγ 56619 Ζὰ νϑγασβδοῦθη. 10
πῃ βία κοῃ Οθρϑηβδίζθη βἰοῦ δαΐγοροπᾶθμ βϑοΐίθῃ βἰπὰ πϑάοσς Ὀοδιᾶπαϊ,
ΠΟΟῚ πο] ρος. Νίδη πηπ88 8180 βοίῃ Ὀθηκθη δυΐ ἀ88 Μδρ!οδο τἱοδίθα

,"Ἶ

--

Β. ἘΟΗΤΕ ἘῊ. 186---192 [ΒΠΤΟΒΑΈΕΠΙΒ). 441

δεῖ ὄχδιν τὴν γνώμην καὶ τοῖς παρεοῦσιν ἀρχέεσϑαι
τῶν μὲν ζηλουμένων καὶ ϑαυμαζομένων ὀλέγην μνήμην
ὄχοντα καὶ τῆι διανοίαι μὴ προσεδρεύοντα, τῶν δὲ τα-
λαιπωρεόντων τοὺς βίους ϑεωρέξεν, ἐννοούμενον ἃ
πάσχουσι κάρτα, ὅκως ἂν τὰ παρεόντα σοι καὶ ὑπὰάρ-
χοντα μεγάλα καὶ ζηλωτὰ φαίνηται, καὶ μηκέτι πλείο-
νων ἐπιϑυμέοντι συμβαίνηι καχοπαϑεῖν τῆι ψυχῆι. ὁ
γὰρ ϑαυμάζων τοὺς ἔχοντας καὶ μακαριζόμενους ὑπὸ
τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶτῆι μνήμηι πᾶσαν ὥραν προσ-
δόρεύων ἀδὶ ἐπικαινουργεῖν ἀναγκάζεται καὶ ἐπιβάλ-
λεσϑαι δι ἐπιϑυμίην {ζμέχρῳ) τοῦ τι πρήσσειν ἀνήκε-
στον ὧν νόμοι χωλύουσιν. διόπερ τὰ μὲν μὴ δίζεσϑαι
χοεών, ἐπὶ δὲ τοῖς εὐθυμέεσϑαι χρεών, παραβάλλοντα
τὸν ἑαυτοῦ βίον πρὸς τὸν τῶν φαυλότερον πρησσόντων
15 χαὶ μακαρίζειν ἑωυτὸν ἐνθυμεύμενον ἃ πάσχουσιν, ὅκό-
σωι αὐτῶν βέλτιον πρήσσει τε χαὶ διάγει. ταύτης γ᾽
ἄρ᾽ ἐχόμενος τῆς γνώμης εὐθυμότερόν τὸ διάξεις καὶ
οὐκ ὀλίγας κῆρας ἐν τῶι βίωι διώσξεξαι, φϑόνον καὶ ζῆ-
λον καὶ δυσμενίην.

192) [116 Ν)]) «--- 2, 86.,7--οὖουν. ἔστι ῥάιδιον μὲν ἐπαι-

πη δον τυἱῦ ἄἀθπὶ Ὑοσμδηάθηθῃ Ὀορηῦρσθη οὗμθ ἀθὺ Βοποίἀϑίϑῃ ἀπά
Βοπυπάογίθῃ Υἱοὶ σὰ δο;ύθῃ πὰ ἰπ θύῃ κοη ἴἤπθη πδοβζυαρθη. ΥὙ]16]-
ἸΏΘΕΗΓΣ ΙᾺ1188 8 δυΐ αἷθ 1, ΘὈΘΏ ΒΒ ίοΚβα]ο ἀθν ΤΥ 54] θο᾽δάθηθῃ βομθῦθῃ
ὉΠᾺ δἰ ΘγβΌ ἢ ἴἤγο 1, άθη σογρορθηνᾶγιίί μοι, δυΐ ἀ888 αν ἀθὶῃθ
βορουπᾶχιο ἀρ στοθθ ὑπα Ὀθηθἀθηβοσι ογβομβοὶηθ απ 68 ΟἿΣ ποδί
βοχορηθ βομδᾶάθῃ Ζὰ οί 8η ἀοίμος 3'66190 ὥδοΣ ΟΟΥ ΘΙ ΓΘ ΒΟ οἱ ἔθῃ-
θη Βορῖοῦ Ὡδο ἢ ππθ στ. Ὠθη τοῦ αἷθ Βοβιίζομἄθῃ ἀπὰ σο ἄθηῃ δπάθγῃ
Μϑηβοθθη 86]1ρ; Οἰθργίθδομθη δοσαηάοσὶ πα Ζὰ 160] ]Θμ ον ΕὙ᾿δῦ την βϑ μὴ
αὐθάδη κϑη ἴμπθῃ πδομασὲ, τὶγά ἄδζα ρϑσναηρθηῃ, βθίβ θὕνγαβ Νϑιαθθ ἴῃ
βϑίπορ πο δ {0 65. Οἷον δυθζυ βθοκθὴ ὑπα δηζαρτοιΐθη, Ὀΐβδ ΘΓ 'γρϑῃα
οἷῃ μϑῦδπηθδσοβ, ἀυσοθβΒ ἀἄδθ ἀἰϑβοίζ γογροίθῃθα Ὑογρσθομβθῃ συ τί.
Ὦοθμα]} 8180 ἰδ 95 ΡΗΪΘμΌ, ἀδβ οἷπθ πίομῦ Ζὰ ψϑυοϊρθα υπᾶ ταϊξ ἀθιὰ
δ ἀΘγθ 68 δἰοῦ ποδ]ρϑιαὶ βοΐ Ζὰ ἰδβϑθὴ πὰ δβοὶμ θἰβθηθθ 1ΘΌθῃ τα
1μϑυΐθῃ σὰ γογρ οἰσμθη, ἀθῆθῃ 68 ΠΟΘ ΒΟ ]θομίοσ μοῦ, υπᾶὰ ἴῃ ΒΘΒθ-
ζίσαηρσ ἰῃγοσ Τ,ϑι θα βἰομ βοὶ δὲ βϑὶὶζ Ζὰ ρῥγϑίβθῃ, ἄβ88β ἵὭϑηῃ 68 ΒΟΥ Ϊθὶ
θοθθος δαὶ υπὰ ἰτοῖὶδι, ΗδΙιθέ ἀὰ ΟΙΟΒ 8180 δὴ ἀΐθϑϑθῃ ϑθρτυοι, 8ὸ τίγδί
ἂυ ποβ]ρθιγαῦον ἰθῦθα ἀπ ἴῃ ἀοίμθια ἴϑρθ πἰομί πϑηΐμο ΕἸ ΟΡ ἰβῦθν
ψΘΥΒΟΒΘΌΟΒοη: Νοϊά, ΕΒ γβαοδῦ ἀπα ὙΠ οσαην.

192. Ι,οἰοδέ ἰδῦ σὰ Ἰορθη, τὰβ ἤδη πἰομξ Ἰοῦδη, απᾶ Ζὰ ἰδάθὶπ, »»ας

ι τ

Φι

10

440 ὅδ. ΘΕΜΟΚΕΙΤΟΝ

186 [212 Ν.) Κ8108.88,9.5--ου. ὁμοφροσύνη φιλίην ποιεῖ.

187 [18 Ν.] -“--- (βογ.) ΠῚ { 1, 27 Ηϑθιθο [νυ]. ἔγ. 86] “ημοχρέτου.
ἀνθρώποις ἁρμόδιον ψυχῆς μᾶλλον ἢ σώματος λόγον
ποιδῖσϑαι᾽ ψυχῆς μὲν γὰρ τελδότης σχήνεος μοχϑη-
θέην ὀρϑοῖ, σκήνεος δὲ ἰσχὺς ἄνευ λογισμοῦ ψυχὴν
οὐδέν τι ἀμείνω τέϑησιν.

[46 Ν] -- --- 1, 4δ 4---ου. ται ἔν. 47.
188 [2 Ν)] -- -- 40 ὅρος συμφόρων καὶ ἀσυμφόρων
τέρψις καὶ ἀτερψέη. Ὑαὶ. ἔν. 4.
189 [1 Ν)] --- --- 47 ἄριστον ἀνθρώπωι τὸν βίον δεά-

γεὲν ὧς πλεῖστα εὐθυμηϑέντι καὶ ἐλάχιστα ἀνεηϑέντι.
τοῦτο δ᾽ ἂν εἴη, εἴ τις μὴ ἐπὶ τοῖς ϑνητοῖσι τὰς ἧδο-
γὰς ποιοῖτο.

190 [107 Ν] -- --- 91 4--ουὐὶ φαύλων ἔργων καὶ τοὺς
λόγους παραιτητέον.
[46 Ν)] «-- -- 9ὅ -α ἔτ, 41 [-ἰΓ χρεὼν ποῖ ἀπέχεσϑαι!.
191 [62 Ν1 --- --- 210 4“2--ῶῪο. ἀνθρώποισι γὰρ εὐθυμίη

γένεται μετριότητι τέρψιος καὶ βίου συμμετρίηι" τὰ δ᾽
ἐλλείποντα καὶ ὑπερβάλλοντα μεταπίέπεειν τὲ φιλεῖ
καὶ μεγάλας κινήσιας ἐμποιεῖν τῆι ψυχῆι. αἱ δ᾽ ἐκ
μεγάλων διαστημάτων κινούμεναι τῶν ψυχέων οὔτε
εὐσταϑέες εἰσὶν οὔτε εὔϑυμοι. ἐπὶ τοῖς δυνατοῖς οὖν

186, Ὁὐαγοί ιϑεπηησηρ ἀον αθάδπκοα Ὀονίγκὶ ΕὙΘΌΠἀϑοΒδῇς,

1871. Ἐπ Βο οὶ οἷο ἐὰν ἀΐο ΜϑΏΒΟΏΘΩ, ΠΘὮΣ ὑπ αἷθ 6619 815. ὑπ]
ἄθῃ Τ,οἷῦ δοβ σὰ Καμπηπιοσῃ. ἤθηπ ἀθὺ β'ϑοϊο ψου Ἴ ΟΕ Κοὶδ τιοδίοῖ
ἀθ8 1,οἷθοθ8 βου νᾶομθ δυΐ, 1,ο θοδβϑίᾶσκο δΌθυ ομ πο Ὗ ογβίδ ἀθβΚγϑῆι σωδοὶΐ
αἷθ ββδοῖὶθ ὑπ πιομίβ ὈΘΒΒΘΥ.

188. ίο ατσϑησθ σίβομοη Ζυϊταρ!Ποὔοιι πὰ ΑὈ ΠΑ ρ]Ποἴθηι ἰδὲ Γλιβί
υαπὰ Ὁπ]υβί.

189. δ8 Βορίο ἐῶν ἄθῃ Μϑηβομθη ἰδ βοὶπ Γ}ϑῦθῃ βϑονῖθὶ ψὶθ σῃδρ-
1οὸὰ πο οδ]ροαῦ ἀπὰ 80 τοὶ σῖθ ταδρ ον πιϊβδηαγατ τὰ νου ρθη.
ΤΠ ΐοβ τιγα ἀρὸῦ ἀδηθη ἄἀθγ ἘᾺ]] βοίῃ, θη ΟΡ βοίπθ [“τδὺ ηἰοσμξ δῖ ἀλθ
ΒιογὈ] ομθ τἱο εὐθύ. ᾿

190. Δ ομ 58] πιηθῃ Πίηρθη πλὰ88 πιᾶπ δ00} ἀἄΔ8 βϑάθῃ νοιτηθίάθῃ.

191. ὙΟΒΙροπιυμοῖν ογτίηρθη βίοι ἀἷθ Μϑβοῦθα ἀυτοῖ Μϑβδιρυης
ἄου Γλιϑὲ υπὰ Ἠδβηποηΐθ 408 [ϑῦθη8. Νίδηροὶ υπὰ ὕδοτδυδθ ἀροσ ῥῇεορι
ὉΤΩΖΌΒΟΒΙαρθη πᾶ ρτοββο Ετθριηρθα ἴῃ ἀθγ 85661]6 Ζὰ νϑγυσβδοῖθη. 8
ἴῃ βίδυκθῃ Οθρομβϑίζθοη δἰοθ δυϊτορομάθῃ βθαίθῃ ϑπὰ πϑὰθρ Ὀοδιϑηάϊς
ΠΟΟΣ ποδ]ρθηαί. Μίδϑη ἤλ88 8180 βοίῃ Ὠϑηκθη δὺΐ ἀ68 Μδρ]οῆθ τίολίθα

,"}

Ωι

φι

-

Β. ΒΟΗΤῈ ἘἘ. 186---192 [ΒΤΟΒΑΈΤΙΗΙ. 441

δεῖ ὄχειν τὴν γνώμην καὶ τοῖς παρδοῦσιν ἀρκέεσϑαι
τῶν μὸν ζηλουμένων καὶ ϑαυμαζομένων ὀλίγην μνήμην
ἔχοντα καὶ τῆι διανοίαι μὴ προσεδρεύοντα, τῶν δὲ τα-
λαιπωρδόντων τοὺς βίους ϑεωρέειν, ἐννοούμενον ἃ
πάσχουσι κάρτα, ὅκως ἂν τὰ παρδόντα σοι καὶ ὑπάρ-
χοντα μεγάλα καὶ ζηλωτὰ φαένηται, καὶ μηκέτι πλείο-
νων ἐπιϑυμέοντι συμβαίνηι κακοπαϑεῖν τῆι ψυχῆι. ὁ
γὰρ ϑαυμάξζων τοὺς ἔχοντας καὶ μαχκαριζόμενους ὑπὸ
τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶτῆι μνήμηι πᾶσαν ὥραν προσ-
δόρεύων ἀδὶ ἐπικαινουργεῖν ἀναγχάζεται χαὶ ἐπιβάλ-
λεσϑαι δι᾿ ἐπιϑυμέην {μέχρι) τοῦ τι πρήσσειν ἀνήκε-
στον ὧν νόμοι κωλύουσιν. διόπερ τὰ μὲν μὴ δίζεσϑαι
χρεών, ἐπὶ δὲ τοῖς εὐϑυμέεσϑαι χρεών, παραβάλλοντα
τὸν ἑαυτοῦ βίον πρὸς τὸν τῶν φαυλότερον πρησσόντων
χαὶ μακαρίζειν ἑωυτὸν ἐνθυμεύμενον ἃ πάσχουσιν, ὄχό-
σωι αὐτῶν βέλτιον πρήσσει τε καὶ διάγει. ταύτης γ᾽
ἄρ᾽ ἐχόμενος τῆς γνώμης δὐθϑυμότερόν τε διάξεις καὶ
οὐχ ὀλέγας κῆρας ἐν τῶι βίωι διώσεαι, φϑόνον καὶ ζῆ-
λον καὶ δυσμενίην.

192 [116 Ν] --- 2, 86 .72-τπου. ἔστι ῥάιδιον μὲν ἐπαι-

υηὰ 516}. τοἱρ ἄθῃ Ὑουδδηάθηθη Ὀορηῦροι οὔπ ἀοῦ Βοποίἀοίθῃ ὑπὰ
Βοπιπάογίθῃ υἱϑὶ Ζὰ δοιίθῃ ὑπὰ πῃ αθάδηκθη ἴἤπθη πδολζυαροη. Υ]6]-
ἸΏΘΗΩΓ Τ0188 ΤὯ8η δ αἀἷο 1, ὈΘΏΒΒΟΒΟΚ8819 ἀν Τιῦ 58] 6] δάθηθῃ βομδῦθῃ
ὉΠ βἰο ουμβΌ οι ἴθ 1. άθῃ νουροροην γι ρθη, δυΐ 4888 αΐγ ἀϑὶῃθ
δοροαυνδγιρο ΓΔρ6 ζτοθθ υπᾶ Ὀθηοίἀθηδυοῦί ουβοθϑίηθ πα 68 ΟἿγ πίοδί
θορϑρηθ βομδάθῃ Ζὰ θυ]θί θη 8η ἀοὶπος 566190 ἅδον ἀὁν ψοὶΐοσ βου νοιἔθῃ-
ἄθῃ Βορῖθσ πϑοὰ πιθγ. θη 6 Ὶ 616 Βοβιζοη θη πὰ σο ἄἀθῃ ΘΠ άθγῃ
Μθηβοῦθῃ 86] 15; Οθργίθδομθη θοπυπάοσί ἀπὰ Ζὰ 166]! οον ΕὟΙδι τηϊὺ βϑί θη
Θοάδηκοπ ἵμηθα πεομίαρε, πίταὰ ἄδζι ροζσυηβοι, δ θίβ θύαβ Νϑιθβ ἴῃ
βοῖποσ ἐπογϑάϊζοἶθη Οἷον δυβζαβθοΚθηὴ πᾶ δηζαρτοϊίθη, δἷ8 δὲ ἱγρθῃα
θἷῃ υπϑῦπηθδσοβ, ἀστοὶ ἀδ8 Οἰθβοίζ νογϑοίθῃθθ Ὑοερσθοβοα σο ] χί.
Ῥοβμαὶν 4150 ἰβὲ οθ Ῥῆϊομυ, ἀμ οἷπθ πίομῦ Ζζὰὰ νϑγίοϊσοῃ υπᾶ πηΐϊΐ ἄθπι
δ ἄοσθῃ 68 ἰοῦ ποβὶρθαυν βοΐῃ Ζὰ ἰδβθβθὴ πᾶ δοίη οἰθηοθ 1ΘΌθα πὶ
Τϑαΐθῃ σὰ γουρ ϑίομθη, ἄθηθῃ 68 ΠΟΘΙ βοΒ]θομύον ρομύ, ἀπᾶ ἴῃ ΒΘΒοι-
ζίσαηρ ἰμγοσ [Θ᾽ ἀθῃ βἰοι βοὶ δϑὲ δος Ζὰ ῥγθίϑθῃ, ἄδβθ ἴδῃ 968. ΒΟΥ ]θ]
Ὀοθθοσ μδὲ ὑπὰ τορι. ΗδΙϑὲ ἀὰ αἰοἢ 4180 δὴ ἀΐθβοῃ Θρσυυθι, 8ὸ ψὶσγϑὺ
ἂυ ποβ]ροηγαύος ἰϑῦθη ἀπά ἰμ ἀοίποια ἴϑθθῃ πίοδὺ πϑηΐϊμο ΕἸ ροἰβίθγ
γουβοβουοθα: Νοία, ἘΒγβαομῦ υπὰ Ὑογθι ἰογαηρ.

192. Τιοίοδι ἰδὺ τὰ ᾿οθθη, γγαὰ8 πιϑδὴ ηἰολς ἰοῦδη, απᾷ Ζὰ 8616], ας:

ι τ

σι

10

1ὅ

20

440 55. ΘΒΕΜΟΚΕΙ͂ΤΟΣ

186 [212 Ν) Κβ'τοβ.88,9--ουὐ. ὁμοφροσύνη φελίην ποεεῖ.

181 [18 Ν.] --- (βοτ.) ΠΠ {. 1, 27 Ηϑθπηθο [νφὶ. ἔτ. 836] “Ζημοχρέτου.
ἀνθρώποις ἁρμόδιον ψυχῆς μᾶλλον ἢ σώματος λόγον
ποιδῖσϑαι" ψυχῆς μὲν γὰρ τδελεότης σχήνεος μοχϑη-
ροίην ὀρϑοῖ, σχήνεος δὲ ἰσχὺς ἄνευ λογισμοῦ ψυχὴν
οὐδέν τι ἀμείνω τίϑησιν.

[46 Ν] -- ---1, 46 4---ου. ταῖς ἔν. 41.
188 [2 Ν.) --- --- 406 ὅρος συμφόρων καὶ ἀσυμφόρων
τέρψις καὶ ἀτερψίέη. αὶ. ἔν. 4.
189 [7 Ν}] ------ 47 ἄριστον ἀνθρώπωε τὸν βίον δεά-

γειν ὡς πλεῖστα εὐθυμηϑέντι καὶ ἐλάχιστα ἀνιηϑέντι.

τοῦτο δ᾽ ἂν εἴη, εἴτις μὴ ἐπὶ τοῖς ϑνητοῖσι τὰς ἧδο-
γὰς ποιοῖτο.

190 [107 Ν)] -- --- 91 42--ου φαύλων ἔργων καὶ τοὺς
λόγους παραιτητέον.
[46 Ν.] --- ----ϑὅ -α ἔν, 41 [- χρεὼν πϑὸι ἀπέχεσϑαι!.
191 [62 Ν] --- -10 42--οὐὦ. ἀνθρώποισε γὰρ εὐϑυμίη

γένεται μδτρεότητι τέρψιος καὶ βίου συμμετρίηιε᾽ τὰ δ᾽
ἐλλείποντα καὶ ὑπερβάλλοντα μεταπίέπτειν τὲ φελεῖ
καὶ μεγάλας κινήσιας ἐμποιεῖν τῆε ψυχῆι. αἱ δ᾽ ἐκ
μεγάλων διαστημάτων κιγνούμεναι τῶν Ψψυχέων οὔτε
εὐσταϑέες εἰσὶν οὔτε εὔϑυμοι. ἐπὶ τοῖς δυνατοῖς οὖν

186. Ὁὐογοϊ ιϑὐπηπαηρς ἀογ Οϑάδηκθη δονίγκὲ ΕἸ ἀβοβδῆς,

1871. Ἐπ Βο ἰοὺ βοὴ ἔν αἷο ΜοΠΒΟΏΘη, τιν ἀπὶ αἀἰθ 6616 815. ταὶ
ἄθῃ [οἷν βίοι σὰ ἰκὔπηιηοσῃ. Πθηη ἀος 8.οϑῖο ον Ἴ κοῖς τοῖοι
ἀθ8 1,698 βοινᾶομο δυΐξ, 1, οἰ ρϑβδίᾶσκθ αροῦ οἢπθ Ν᾽ ογδίδιἀθβδκγαξι σηδοδὶ
αἴθ β'θϑὶθ 'πὶ πίομίβ ὈθΒδθσ.

188. Ὁ΄9 Θὕϑησθ σπίβοβθη Ζυίγβρ!οὔθαι υπὰ ΑὈυ ρ]Π]οθιὰ ἰδὲ [ωυϑὶ
απα Ὁπ]υθί.

189. Τ)6Δ8 Βοβίθ ἔῶσγ ἀθῃ Μϑηβοῦθῃ ἰδύ βοὶῃ [ Όθἢ δου 61 τψῖθ τηῦρ-
Ἰῖο ποβ]ροιπαῦ ὑπ 80 ποηὶρ πίῖθ πηδρ!!θῃ} τιϊβϑπναίρ; σὰ σογσ ρθη.
Ὦϊθ5 τὶῖγὰ δΌΘΣ ἀδπη ἀθὺ ΕᾺ]] βϑίῃ, θπ ΟΣ 8ϑῖηθ [,28ὺ πἰοιὺ δοὺξ ἀδ8
Β ΟΣ ΌΠΙΟμ6 τἱο ὐθῦ. :

190. Λοῃ βο]ἰηπηθη Πίμρθη τπηυ88 πιδη 86 ἀ89 Βθάθη ψουτηθί θη.

191. ὙΥΟΒΙροιαμοἱξ οττίηρθη οἷο ἀΐθ Μϑηβοβθη ἄυγοι ΜΝ βδιμπηρ'
ἀογ Γλιϑὲ υπὰ Ηαδπποηΐθ ἀθ8 1,6 ῦθη8. Μϑηρθὶ] υπὰ ὕρονγβυββ αροῦ ρῥβορὶ
ὈΠΙΖΌΒΟΒΙΑροα ἀπα ρτοβθθ ΕἸγθριηρθη ἴῃ ἀθγ 566]6 ζὰν νϑγαγβδοῦθη. ΠῚ
ἴῃ δἰδυκθη Οοροηβᾶίζθη βἰο δυΐγοροπάθη βθθθῃ δἰπὰ ποὰθς Ὀοδίδηάϊς
ἈΟΘΒ ψοβ]ρουῖ. Μδη τυ88 8180 βοὶπ Πθηκοῃ αυΐ ἀ85 Μδρ]ομθ τοδίθα

ν

10

18

Ἄ

“ταν

Β. ΕΟΗΤΕ, ἘᾺ. 186---192 [ΒΤΟΒΑΈΕΤΙΞΙ. 441]

δεῖ ἔχειν τὴν γνώμην καὶ τοῖς παρεδοῦσιν ἀρχέεσϑαι
τῶν μὲν ξηλουμένων καὶ ϑαυμαζομένων ὀλίγην μνήμην
ἔχοντα καὶ τῆι διανοίαι μὴ προσεδρεύοντα, τῶν δὲ τα-
λαιπωρδόντων τοὺς βίους ϑεωρέξιν, ἐννοούμενον ἃ
πάσχουσι κάρτα, ὅκως ἂν τὰ παρεόντα σοι καὶ ὑπάρ-
χοντα μεγάλα καὶ ζηλωτὰ φαίνηται, καὶ μηκέτι πλείο-
γων ἐπιϑυμέοντι συμβαίνηι κακοπαϑεῖν τῆι ψυχῆι. ὃ
γὰρ ϑαυμάζων τοὺς ἔχοντας καὶ μακαριζόμενους ὑπὸ
τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ τῆι μνήμηι πᾶσαν ὥραν προσ-
δδρεύων ἀξδὶ ἐπικαινουργεῖν ἀναγκάζεται καὶ ἐπιβάλ-
λεσϑαι δι ἐπιϑυμίην {(μέχρῳ)" τοῦ τι πρήσσειν ἀνήκε-
στον ὧν νόμοι κωλύουσιν. διόπερ τὰ μὲν μὴ δέξζεσϑαι
χρεών, ἐπὶ δὲ τοῖς εὐθυμέεσθϑαι χρεών, παραβάλλοντα
τὸν ἑαυτοῦ βίον πρὸς τὸν τῶν φαυλότερον πρησσόντων
χαὶ μαχαρίζειν ἑωυτὸν ἐνθυμεύμενον ἃ πάσχουσιν, ὅκό-
σωι αὐτῶν βέλτιον πρήσσξει τε καὶ διάγει. ταύτης γ᾽
ἄρ᾽ ἐχόμενος τῆς γνώμης εὐθυμότερόν τε διάξεις καὶ
οὐκ ὀλίγας κῆρας ἐν τῶι βίωι διώσεαι, φϑόνον καὶ ζῆ-
λον καὶ δυσμενίην.

192 [116 Ν] --- 2, 86.74---ου. ἔστι ῥάιδιον μὲν ἐπαι-

ἀπ 5810} το ἄθῃλ Ὑογβδηάθηθῃ ὑορηΐροη ομμθ ἄἀος Βοποίἀθύθῃ ὑπ
Βοπυμάογίθῃ νἱἷϑὶ σὰ δομύθῃ ὑπα ἴῃ αϑάδηϊκθη ᾿βηθη Ὡδομζυασθη. Ὑ116]-
ἸΏΘΩΣ π88 δὴ δυΐ αἀἷθ 1,ΘὈΘΏ ΒΒ ΒΟ Κ8819 ἀογ ΤΥ 58] 6] δάθμθῃ βομδῦθῃ
ὉΠ βου θη β ο ἴῃγθ 1. ἄθη σογρορθη σι ρθη, δυΐ ἀ888 αἷγ ἀθὶμθ
βεροηπνᾶγιρο Πᾶρθ σζτοθ8 υηα Ὀοηοϑιἀθπβοσῦ ϑσβομθὶπθ πα 68 αἷἱγ ποδί
θορορτθ βοθδάθη Ζὰ ου]θίάθη δπῃ ἀθίηοσς 3ὅ66160 ἅδον ἀϑσ σψοὶῦθσ βου ϑὶ ἔθα-
ἄθῃ Βορῖοσ ΒΟ θγ. ΘΠ ΜῸΓ ἀἷθ Βοβιίζοπάθη πα σοὴ ἄθῃ δηάθτῃ
Μϑηθοβθη 86] 1}; αορυίθθθηθη δον πμαοτί υπὰ Ζι 16, Ομ ον ΕὙΐδὺ ταϊῦ βϑί θη
ἀϑάβηκϑη ἰἱμβῆθῃ πϑομ͵αρί, πίγὰ ἄδζι ροσγπηρθη, βύθίβ θένγαβ Νϑιθβ ἴῃ
βοίμοσ μπεγϑἀ {πο θη Οἷθῦ δυβζυοοῖζθη ὑπαὶ δηζυρτοίίθη, δἷβ ὁὺ ἱγρθπὰ
οἷῃ πη θατοθ, ἀυσοὰῦ ἀδ8 Οἰϑβοίζ σουδοίθπθ Ὑουσθοβθη το] τί.
ὌρΘΒΔΙΡ 4190 ἰδ οϑ ῬΆομδ, ἀδθ οἷπθ ποδὶ ζὰ σνουΐίοϊροῃ ὑπᾶ πιϊῦ ἄθιῃ
ΒΏΔΟΥΘῚ 66 βοὴ πΟΒΙρϑιηυΐ βοίῃ σὰ ἰαβθθὴ ὑπᾶ βοίῃ οἴβϑηθθ 1ϑῦθῃ τχὶΐ
1,ϑυΐθῃ σὰ τουρ θίσμθη, ἄθμθῃ 68 ὩΟΘὮ ΒΟ] θοίοσς ρϑαῦ, υπὰ ἴῃ Βϑδοι-
ξίχαηρ ἰμτοσ 1,οἰάθῃ βίο βοὶ δῦ βοὶίῷς Ζὰ ῥγθίϑθῃ, ἀδ88 ἴδῃ 68 βου ΐϑὶ
θαββοσ δὶ πὰ τορι, Ηδ] ἰθὺ ἀν ἀἴοι 4180 δὴ ἀΐθβθῃ ργυοι, 80 ψὶγβί
ἀπ πο] ρσοιυίον ἰθθθη ἀμὰ ἱπ ἀδίπθπλ [ϑῦθῃ πἰοδῦ πϑηΐμθ ΕἸΧΟ ροίϑίοῦ
ψοσβοβοῦσβοη: Νοίά, Εγϑυοθι πα Ὑ ΘΥὈΙ οσιῃρ.

192. Τ,οἱομύ ἰδὺ σὰ Ἰοῦθη, τλβ 8 ηἰομΐ ἰοδθη, πᾶ τὰ ἰβά 61}, ν»αΣ

νι τ

φΘι

1

ς

1ὅ

449 δδ. ΠΕΜΟΚΕΙΤΟΝΒ

γνδὲῖν ἃ μὴ χρὴ χαὶ ψέγειν, ἑκάτερον δὲ πονηροῖ
ἤϑους.

1058. [168 Ν.] βΤΟΒ. ΠῚ 8, 43 45--ουὐ. φρονήσιος ἔργον μόλ-
λουσαν ἀδικίην φυλάξασϑαι, ἀναλγησίης δὲ τὸ γενο-
μένην μὴ ἀμύνασϑαι.

194 [86 ΝΊ -- - 46 42--ου. αἱ μεγάλαι τέρψεις ἀπὸ
τοῦ ϑεᾶσϑαι τὰ καλὰ τῶν ἔργων γίνονται.

105 [1712 Ν} -- 4, 69 4--ου. εἴδωλα ἐσϑῆτιχκαϊχόσμωι
διαπρεπέα πρὸς ϑεωρίην, ἀλλὰ καρδίης κενξδά.

196 [100 Ν] ---- 10 λήϑη τῶν ἰδίων κακῶν ϑρασύ-
τῆτα γδγγάι.

101 [88 Ν) -- -- - 71 ἀνοήμονες δυσμοῦνται τοῖς τῆς
τύχης κέρδεσιν, οἱ δὲ τῶν τοιῶνδε δαήμονες τοῖς τῆς
σοφίης.

108 [20 Ν.)] ---- 172 τὸ χρῆιζον οἶδεν, ὁκόσον χρήι-

ξει, ὅ δὲ χρήιζων οὐ γινώσκει. ΜΟΥΒΟΣ Ζὰ ορᾶπζθη οὗπα
(«ὅσωι σοφώτερον τοῦ ἀνϑρώπονυ τὸ ϑηρίον,) τὸ (ταϊδῇ-
νἱδο ἢ) χελ.

1909 [906 Ν] -- -- 78 ἀνοήμονες τὸ ζῆν ὡς [681 Ἐδοατ,
Υἱοῦ ὅμως) στυγέοντες ζῆν ἐθέλουσι δείματι ἀέδεω.

200 [93 Ν] -λ--- 724 ἀνοήμονες βιοῦσιν οὐτερπόμενοι
βιεοτῆ ι.

πιαπ ποδί ἐααοφίη 8501}; Ὀοίάθβ δῦϑι. δίοδδαὶ δὰβ οἴθϑῃ βο}]οοΒίθη (2-
Τα Κίον.

198, ΚΊἸυρθμοῖρ νοῖτᾶϊ 98, δον ὙῸΣ οἷἶπος ἀγομβϑοηᾶθη Βοϊοϊἀϊαην ξὸ
δᾶνοη ; σἰυπιρἔβίηηῃ ἀδρθρθη οἷμθ οὐ] θηθ πἰομΐ σὰ τἄσμθῃ.

194. 19 στοββθῃ ΕὙθυαθη ϑίδιημιθηῃ 88 ἀοΥ Βοίσβοδίαηρ ἀ6Γ βοβιδηϑη
Ὕγαῖο.

190. Μὶς ἀϑπναπᾶ τπὰ βοδιηθποῖκ σαὶ βομδυθη ρῥγδομρ δυδρμοδιδεξοιο
ΒΙΙάθν, 06 68 ἴθ}} ἴβπϑὴ ἄἀδ8 ἮΘΥΖ

196. γογρθϑθθῃ ἀογ οἰβθηθῃ [,οἱάθη ογζθυρ ΕὙΘΟΒοΐΐ,

197. ΤὨΟΥΘΩ τἱο θη βῖο ἢ; Ὡ860} ἀθη δγλοίοη Οσοπίημθη ἀθ8 ΟἸδοῖκοε,
ἀϊθ ΚΘηΠῈΣ 580] οἶος Οϑνίπηα ἀδροσθῃ Ὡδοὺ ἀθηθ ἄορ Ῥαϊ οβορῖο.

198. {({πι νίουϊθὶ τϑῖθοσς 818 ἀθσ Μθῃβοι ἰδὲ ἀδβ ΤΊἝγ), ἀδ8 ἰὴ

βοϊπϑηλ Βοαϊγξηϊβθθ τγοῖββ, ἩῖΘυ 61] 98 δοάασέ! ον Μεημδοῖ ἀδρσοσοη αὗδδι.

ἀδβ πἰος οἷ, ΘΠ ΘΓ οἷη Βοαϊγίηϊβ δαί,

199. ΤΏοΥθα, ἄθηθη ἀδ8 [ϑΌθη νου]οϊαθί ἰϑῖ, τ θη ἰτοιϊξάσθεῃ ἰοῦθϑαη
88 Αηρδὺ ΟΣ ἄθιη Ἠδάθ9.

290. ΤΒοΣΘη Ἰοῦθη οὐπο ΕἸθυᾶθ 8ηὶ) 1.ΘΌθῃ.

Ἦ

10

1δ

20

Β. ΕΟΗΤΕ ΕΈ. 192---209 (ΞΒΤΟΒΑΈΤΞΙ. 443

201 [94 Ν) «-- --- - 78 ἀνοήμονες δηναιότητος ὀρέγον-
ται οὐ τερπόμενοι δηναιότητι.
202 [00 Ν.] --- --- 7176 ἀνοήμονες τῶν ἀπεόντων ὀῤέγον-

ται, τὰ δὲ παρεόντα καίζπδρ τῶν) παρωιχημένων κερ-
δαλεώτερα ἐόντα ἀμαλδύνουσιν.

208 [97 Ν)) --- -- 77 ἄνϑρωποι τὸν ϑάνατον φεύγον-
τες διώκουσι».
204 [98 Ν)] -- -- 178 ἀνοήμονες οὐδέν [1]. οὐδέν᾽) ἀνδά-
γουσιν [οὐδὲν μανϑάνουσεν ΜαΙοΚθηδοι] ἐν ὅληι τῆι βιοτῆι.
206 [96 π. Ν.] “-- --- 79 ἀνοήμονες ζωῆς ὀρέγονται (ἀν-
τὶλ γήραος ϑάνατον δεδοιχότες.
206 [96 Ν) -- -- 80 ἀνοήμονες ϑάνατον δεδοικότες
γηράσκειν ἐϑέλουσιν.
[190 Ν] “-“--- --- 81 --ὦ ἔν, θ4.
[18 Ν1 -- -- 82 τα ἔτ, 77.

201 [4 Ν)] - δ, 22 42-ου. ἡδονὴν οὐ πᾶσαν, ἀλλὰ τὴν
ἐπεὶ τῶι καλῶι αἱρεῖσϑαι χρεών. Μᾳὶ. 8. 864, 12.
[87 Νὴ --- -- 28 -- ἔν. 78.
408 [199 Ν] -“-- ---2ῶ4 πατρὸς σωφροσύνη μέγιστον
τόχνοις παράγγελμα.
200 [67 Ν) --- ---26 4--ου. αὐταρκείηι τροφῆς σμιχρὴ
ψὺξ []. χοῖνιξ] οὐδέποτε γίνεται.

- χὰ Μοχάθῃ,

202. ΤΒΟΤΘα ΒΑΒΟθη ΠΔ6} ἄθῃ Αὐποβϑοπάθῃ, ἀδ8 αθροηνᾶγάρο ἀδ-
βοζθῃ, ΘΠ 686 δσἢ γογίθ δου ἰδὲ 8415 ἀδ8 ἐηεη ΕΣ σ ησΘηθ, ᾿Ά856
816 ὉΠ ΚΟΙΏ ΊΘΩ.

208. Τ).ο Μϑηδοδθι, ἀἰθ νὸν ἄθμι Τοάθ ἢΐϊθθθη, ἰδυΐθη ᾿ἤτω ἀοοΐι ΠΔΟΒ.

204. ὙΠοθὴ ογίγθυθῃ Νϑιδηᾶθῃ (ἢ) ἰπ ἰμγθαὶ σϑησθη 1. ΘΌΘΩ.

20Ό. ΤΏοτΟυ Ἡηβοῦθη βοἢ ἀδθ [Όθη, ἀκ βἷΘ ἄθῃ Τοὰ ἔὔγομίθη
βίαίζ ἀθ8 ΑἸ 6.8.

206. Τβοτθὴ τηβοϊθηῃ βἰοῦ ἀδθ ΑἸύοΣ δὺὰβ ΕἸσομῦ σοῦ αἀθπὶ Τοάθ.

201. ΝΙΟΙὶ 1646 Γ[μιδί 801} Ἰηϑη θγβίσθῦθη, βοπάθσγῃ πὰ 16 παι ἘΜ]Θπὶ
ψοΚηϊρἕϊο.

208. Μαίογβ οι δδοίζιοῦ ἰοὺ ἐγ ἀΐθ Κίηαος αἷθ τυ κβαηηθίθ Ἐ-
ΒΒ.

200. Ἐπ οἴθθη φϑηϊρθβδιηθη Μδαρθῃ ρθθῦ 68 ἢΐθη418 οἷῃθ βοδβηδὶθ
Ἐδἤοη. γῦ

ψ'
Ι

444 ὅθ. ΘΒΕΜΟΚΕΙΤΟΒ

210 [66 Ν.] ΒΚᾳΤΟΒ. 1Π ὅ, 206 4--ου. τράπεζαν πολυτελέα
μὲν τύχη παρατέϑησιν, αὐταρχκέα δὲ σωφροσύνη.

211 [66 Ν)] -- -- 27Ὶ 4--ουὐ σωφροσύνη τὰ τερπνὰ
ἀέξει καὶ ἡδονὴν ἐπιμείζονα [ἔτι μ..Ὦ ποιεῖ.
: --θ, 26 “ ἔν, 214.

212 [128 Ν] --- θ, 27 4---ου. ἡμερήσιοι ὕπνοι σώματος
ὄχλησιν ἢ ψυχῆς ἀδημοσύνην ἢ ἀργίην ἢ ἀπαιδευσέην
σημαίνουσι.

[86 Ν)] --- 6, 28 4--ου. ξυνουσίη --- ἐξ ἀνθρώπου --
ι:1Ὧ. ἢ 82.
-- --- ὅ9. 60 [τοῦ αὐτοῦ ἀ. 1. ᾿Ἐπικτήτου 1] Ξε: ἔν. 2892, 238.

218 [127 Ν] ---7,21 4--ου. ἀνδρείν τὰς ἄτας μεχρὰς
ἔρδει.

214 [68.109 Ν] “--- --- 26 4--οὐὄ. ἀνδρεῖος οὐχ ὁ τῶν πο-

18 λδμέων μόνον, ἀλλὰ καὶ ὅ τῶν ἡδονῶν χρέσσων. ἔνιοι
δὲ πολίων μὲν δεσπόζουσι, γυναιξὶ δὲ δουλεύουσεν.

216 [46 Ν] -“--- --- 81 4--ου. δίκης κῦδος γνώμης ϑάρ-
σος καὶ ἀϑαμβίη, ἀδικέης δὲ δεῖμα ξυμφορῆς τέρμα.
216 [84 Ν)] -“-- -- 74 2--ου. σοφίη ἄϑαμβος ἀξίη πάν-

20 των τιμιωτάτη οὖσα.
[388 Ν] --΄ 9, 29 42---ου. -ὶ ἔν. 62.
211 [41 Ν)] -- -- 80 42--ου. μοῦνοι ϑεοφιλέες, ὅσοις
ἐχϑρὸν τὸ ἀδιχέξιν.

210. 88 ΟἸὔοκ Ὀοβομογὶ οἴπϑη σϑίομοη Τίβοι, ἀΐθ ΝΜ βϑισϊκοῖϊ οἰπϑθη
ΔΟΒΥΘΙ ΘΠ θη.

211, Μδϑεϑίρ κοὶδ τπϑεγὶ ἀδ8 Εἰγίσϑυ ἰθὴθ υπᾶ τρδομὶ ἀΔ8 ψοιζηῦρθη
ΠΟΘἢ στβθου,

212, ΒΟΒΪΑΓ θοὶ Τὰρϑ νοιτᾶϊ οἷθο βίδιπιην ἀθθ Κὄγρϑιβ οὐϑγ Νίϑαου-
ϑοΘΟ] ρθη οῖί, ΕἸβο]αθηρ οὐον ΤΠ] ἀπηρ ἀοσ θ56619.

218. Ταρίουκοὶῦ νοττίηροῦί αἷθ Κβ'οΒ 8858] ᾶρθ.

214. ΤΑΡ ΟΣ ἰδὲ πἰοης Πὰν ον Βοβίορον. ἄϑὺ Εϑίπάθ, βοπάθσῃ δύο
ἅἄοτ Βοβίορος βοίποι 1, ἄβίθβ. Μδποθθ δρϑῦ μοιτβοβθη ὥραν βιδάϊο ἀπά
ἀΐοποα ὟΝ εἰθθση.

210. ΤὸοΣ ββοζοῃ ἀοὺ θϑεθομε οὶ ἰδὲ Ζυνογβ 1668 πὰ ππγοῦ-
ὉΠ ΒΌΑγοΘ Ὁτίο], ἀδ8 Επάθ ἀθὺ Τὐηρογθοδερ κοῖς ΑθῸΣ ἰδὲ ἀπρβὺ γῸγ
κοπιπιεπάσηι ΤΘ]].

216. ὙΥ εἰβμοῖι, ἀϊθ βίον πἰομξ νοι] δου ᾶἅϑ8ι, ἰϑὺ 411059 πογῖ; ἄθπη
ΒΘ νογάϊθηΐ ἀἷθ δομβίθῃ ΕἸ σθη.

211. ΝῸΣ πολ ἀδ8 ΕὟὙΘ 6] νοι μδϑϑὺ ἰδὲ, ἄθῃ Βαῦθα ἀϊο αδίξας 116Ὁ.

12

«--

Ὁ

10

1δ

20

Β. ΕΟΗΤΕῈ ΕΒ. 210---22ὅ [ΞΒΤΟΒΑΈΠΗΙ. 448

218 [76 Ν)] --- 10, 86 [ΠΥ̓͂ 92, 16] 42--υο. πλοῦτος ἀπὸ
κακῆς ἐργασίης περιγινόμενος ἐπιφανέστερον τὸ ὄνϑι-
δος κέκτηται.

[113] -- -- 42 4--ουὅ. «τα ἕν, 58.

219 [170 Ν] --- 10, 48 τοῦ αὐτοῦ. χρημάτων ὄρεξις, ἢν
μὴ δρίξηται κόρωι, πενέης ἐσχάτης πολλὸν χαλεπω-
τέρη᾽ μέζονες γὰρ ὀρέξεις μέζονας ἐνδείας ποιεδῦσεν.

220 [76 Ν] --- --- 44 42-ου. κακὰ κέρδεα ζημίαν ἀρετῆς
φέρει.

221 [77 Ν) --- δ8 .7--οἹ. ἐλπὶς κακοῦ κέρδεος ἀρχὴ
ξημέης.

2.2 [200 Ν] -- --θιά 4---ουὐ. ἡ τέχνοις ἄγαν χρημάτων

συναγωγὴ πρόφασίς ἐστι φιλαργυρίης τρόπον ἴδιον
ἐλέγχουσα. ᾿

228 [19 Ν)] -- --- 65 τοῦ αὐτοῦ. ὧν τὸ σκῆνος χρήιξζει,
πᾶσι πάρεστιν εὐμαρέως ἄτερ μόχϑου καὶ ταλαιπω-
ρέης᾽ ὁκόσα δὲ μόχϑου καὶ ταλαιπωρίης χρήιξει καὶ
βέον ἀλγύνει, τούτων οὐκ ἰμδέρεται τὸ σχῆνος, ἀλλ᾽ ἡ
τῆς γνώμης κακχκοϑιγίη.

ΖΡ. [69 Ν] -- --- 68 4“--οὐ. ἡ τοῦ πλέονος ἐπιϑυμίη τὸ
παρεὸν ἀπόλλυσι τῆι Αἰϊσωπείηι χυνὶ ἰκέλη γινομένη.

220 [112 Ν) --- 12,18 42-τ-ου. ἀληϑομυϑέειν χρδών, ὃ
πολὺ λώξον. Μεῖ. ἔν. 44.

218. Βοϊομίαμη, ἀθὺ ἃ08 ΒΟ] πηηθὰ Ηδπα61]η ογνϑοιβί, Ὀοϑίυζὺ οἰ ηθῃ
ὉΠ0| 80 οΟἴἴδη Κυπαίρζογου Μαἶ].

219. οημ αἷθ ΟἿἷΘΥ πδοὴ Οο]ἃ πιοῦῦ ἰπὶ Οθπυσ θα θθα ἰῃτο Οὕθησθ
Βπαοὶ, ἰθὲ οἷϑ ποοῖ νἱϑὶ βο ΠΟ 818 αἷἰθ ἀγβοϊκοηαδίθ Ατηυδ. Ὠθηῃ
ιὄθϑοσο Βορϑευ)] οι κοῖς ογπνθοκὺ στὄββοσο Βοαϊγξἔηϊββο.

220. ΒΟΒ] ον αοσίμπ Ὀτίηρὶ ουϑὲ ἀοσ ΕἾ το.

221. Ἠοβπυης δυΐ βολ] πηηθη θη ἰδὺ ἀογ Απέδηρ ἀθ8 οΥ] ϑῦθϑ.

φ 9, ΑἸ] ταδίαγκοα Θ᾽ ἀδηδυΐοη ἐγ αἴθ ΚΊηαοΣ ἰδὲ ΠΣ οἷ Ὑογνδηά,
ἀΌγΟΙ αἷθ βἰοῖ ἀθὺ οἰρθῃ θοῦ Ομδγακίοσ ἀος ΗδΌρου γϑιτᾶϊ.

ΦΘἢ, γοβδοη ἄορ [οἷν Ὀοαατέ, ἀ88 ϑίθῃξ 4]]|9ὴ [ἰοἱοδὲ βομάον Μῦδοϑ
υὐπὰ Νοὺ σὰ αονοίθΌ. ΑΟΣ 411.08, γὰβ Μῦμο υπὰ Νοὶ οσγίογαοσί υπὰ
ἀδ8 1, οῦθη ῥοίγα δι, ἀδηδοὶ ἰσᾶρί πίοδς ἀον 1,οἱὉ Ν᾽ ουδηρθη, βοπάθγῃ αἷθ
Ζ.6]] εἰν κοῖς ἀθ8 Ὀτίοϊ]8.

294. Ὁϊο Οἷον πδοὴὺ Μϑὴν νουϊϊοσῖ, τγ88 δἰ ἰδί, υπὰ ρ]οίομῦ ἀδηῖη
ἄθῃῃ Ἠσπᾶο μοὶ ἄβορ.

295. Ἐπ᾿ ἰδὲ ῬΒΊΟΝι, ἀϊο ὙΔΒΥοῖΣ Ζὰ βαρθη, ψνῶὸβ 18 δύο νἷθὶ σνοῦ-

τοὶ αζίον ἰδὲ. ,Ὁ

ων

1

446 δὅ. ΘΕΒΟΚΕΙΤΟΒ

[114] 8108. ΠΙ 18, 46 .2--οὐ. κα ἔν, θ0.
226 [111 Ν] -- -- 47] 4--ου. οἰχήιον ἐλευϑερίης παρ-
ρθρησίη, κένδυνος δὲ ἡ τοῦ καιροῦ διάγνωσις.
[106 Ν] -- 14,8 4----ο. -ει ἔν. 68 [θοὸν χέβϑδη λον].
221 [80 Ν}}] --- 16,17 42--οὐ. οἱ φειδωλοὶ τὸν τῆς με-
λέσσης οἶτον ἔχουσιν ἐργαζόμενοι ὡς ἀδὲὶ βιωσόμενο ε.
25 [202 Ν] -- --- 18 τοῦ αὐτοῦ. οἱ τῶν φειδωλῶν παῖ-
δὲς ἀμαϑέες γινόμενον ὥσπερ οἱ ὀρχησταὶ οἱ ἐς τὰς
μαχαίρας ὁρούοντες, ἢν ἑνὸς μούνου μὴ τύχωσε χατα-
φερόμενοι, ἔνϑα δεῖ τοὺς πόδας ἐρεῖσαι, ἀπόλλυνταε"
χαλεπὸν δὲ τυχεῖν ἑνός" τὸ γὰρ ἔχνιον μοῦνον λέλει-
πται τῶν ποδῶν" οὕτω δὲ καὶ οὗτοι ἢν ἁμάρτωσε τοῦ
πατριχοῦ τύπου τοῦ ἐπιμελέος καὶ φειδωλοῦ, φιλέουσι
διαφϑείρεσθαι.

229 [81 Ν)) -- -- 19 τοῦ αὐτοῦ. φειδώ τοι καὶ λεμὸς
χρηστή᾽ ἐνκαιρῶι δὲ καὶ δαπάνη" γινώσκειν δὲ ἀγα θοῦ.
280 [229 ΝῊ “-- --- 22 42--ουὐ. βίος ἀνεόρταστος μαχρὴ

ὁδὸς ἀπανδόκευτος.
281 [61 Ν) -- 17, 26 ,“2--ου. εὐγνώμων ὅὃ μὴ λυπεόμε-
νος ἐφ᾽ οἷσιν οὐκ ἔχει, ἀλλὰ χαίρων ἐφ᾽ οἷσιν ἔχει.

226. Ετοϊηυξ ἰδὲ ἀδ8 θη πζϑίομθη ἔγοϊος Οθβίπηυσηρ, 806. αἷθ ὅδθ-
ἔΔὮν Ἰίορὶ ἀδθοὶ ἰπ ἀν ΑὈπιθββυηρ ἀ68 τἱομύσθη Ζοιἐραπκίοθθ.

29, Ὧϊο Οοἰζίρϑῃ ὑθίϊθῃ ἀδ8 Τζοοθ, ἀογ Βίθῃθ: δἷθ δυροΐβῃ, 8418 οὗ
βἷθ ονῖς ἰθῦθῃ νὔγάθῃ.

225. θη Κίπάοσῃ σορ Οὐοἰχίζϑη, θη δἷθ ἰῃ πη βθθημαῖδ ἤθγαπ-
ἩΒΟΉΒΘΩ, ρΘἢΐ 65 π|ῖθ ἄθῃ Τδηζοση, ἀἰθ ἄρον βου πογίον Εᾶσοσ βο]δρθη.
Ὕϑμη 5816 Ὀοὶπι ΝΙϑἀθυοηηθα ΠΣ οἷ οἰηζίσοθ ΜᾺ] ἄθῃ ΕἾΘΟΚ οὶ
ἐοθα, τό βἰ6 ἀΐο Ε580 ἰπβθίζθῃ τη ἴὔϑθθη, βἰπᾶα 810 σϑυϊοσθη. ἘΕδ ἰδὲ
αῦον βομνίοσι ἀθη ΕἾἼΘΟΙΚ δυο ΠῸΣ οἰπηδὶ σὰ χοθθη. θη ΠῸΓΣ ἀΔ8
ῬΙΔισοῆθη Γν ἀΐθ ΕἸ ΒΒΒΟ] θη ἰδὺ ἔτοὶ. Εο ρθη 686 δυοῖὶ ἰθθθη, ἤϑηπ
βἷΘ ἀκβ νϑίου ἰοὴθ Μογθ] ἃ σορ Ῥϑἰμ] κοῦ πὰ Καγρμοὶς σψογίθμ!θα,
Ῥβορθῃ β'Θ ζὰ ατυπαθ ζὰ φϑθθῃ.

229. Οοἷξ υπὰ Ηπηρου]οίάθη ἰδὲ ΣΑΣ οἷπθ ᾿ὔίδ] οῦθ ΕἸρΘηθοΒδῆ,
ζΖὰ ΖοϊΘη ΔΌΘΥ δ οἢ αἷθ βο βυθηάαηρ. Ἀϊ160 τἱομερο Ἐπ βομοί σὴν σὰ
ἰχοβθη ἰδὲ βίδομθ οἷποθ ὑδοδύσοι ΜαΠΠ65.

280, ἘΠὴ ΤΠ Όθη οὔπθ Εἰϑϑίθ ἰδὺ οἷῃ ἰδῆρος ες ομπθ ἮΝ ἰτιϑυϑθθος.

281. ΝΥ ΟΒΙ γογϑιδ πάϊς ἰδῦ, τὸς βίοι πίοδὶ στᾶτηδ ὑπ ἀ88, ΜἨΔ8 δὲ ποδὶ

διαὶ, δοἢ υἱϑι θην ἔγτουαὶ δος 488, 88 ΟΣ ἢδί.
5

10

Β. ΕΟΗΤῈ ἘΈ. 220---236 [ΒΤΟΒΔΑΈΤΙΘΒ)Ι. 447]

285 [67 Ν.] --- --- 81 [νρ]. ΠῚ 6, 69] 4--ον. τῶν ἡδέων τὰ
σπανεώτατα γινόμενα μάλεστα τέρπσεδι.
288 [65 Ν] --- --- 88 [νρ]. 1Π| 6, 60] τοῦ αὐτοῦ. εἴ τις ὕπερ-

β άλλοι τὸ μέτριον, τὰ ἐπιτερπέστατα ἀτερπέστατα ἂν
γένοιτο.

284 [21 Ν}] -- 18, 80 4--ου. ὑγεείην εὐχῆισι παρὰ ϑεῶν
αἰτέονται ἄνθρωποι, τὴν δὲ ταύτης δύναμιν ἐν ἕξαυ-
τοῖς ἔχοντες οὐχ ἴσασιν ἀχρασίηεν δὲ τἀναντία πρήσ-
σοντες αὐτοὶ προδόται τῆς ὑγείης τῆισιν ἐπιϑυμίηι-
σεν γένονται.

285 [68 ΝῚ -- --- δδ [νρ]. 1Π| θ, 66] 4--ου. ὅσοι ἀπὸ γα-
στρὸς τὰς ἡδονὰς ποιέονται ὑπερβεβληκότες τὸν και-
ροῦν ἐπὶ βρώσεσιν ἢ πόσεσιν ἢ ἀφροδισίοεσιν, τοῖσι
χεᾶσιν αἱ μὲν ἡδοναὶ βραχεῖαί τὸ καὶ δι’ ὀλίγου γίνον-

5 ται, ὁχόσον ἂν χρόνον ἐσθίωσιν ἢ πίνωσιν, αἱ δὲ λῦ-

σεαι πολλαὶ (καὶ μακχραΐ). τοῦτο [τούτοις Ὀγτοβῆ μὲν γὰρ
τὸ ἐπιϑυμεῖν ἀδὶ τῶν αὐτῶν πάρεστι καὶ ὅχόταν γένη -
ται ὁχοίων ἐπιϑυμέουσι, δεὰ ταχέος τε ή ἡδονὴ παροί-
χεται, καὶ οὐδὲν ἐν αὐτοῖσι χρηστόν ἐστιν ἄλλ᾽ ἢ τέρ-
ψι;ις βραχεῖα, καὶ αὖϑις τῶν αὐτῶν δεῖ.

286 [88 Ν)] --- 20, δθ [νρὶ. Ηοτακης ἔν. 86] 42---ου. ϑυμῶι μά-
χεσϑαι μὲν χαλεπόν᾽ ἀνδρὸς δὲ τὸ χρατέξιν εὐλογίστου.

282. Ἄοη γογρηῦρυηρθη οτέγουϊ 81 Ὠλοἰβύθῃ, γΔ8 8πὶ βϑ᾽ ὑϑηβίϑῃ ἱκομγμξ.

288. ὕὐοσβοβγοίίοι ὑῆϑη ἀδ8 τί ομείρο Μαββ, 8ο Κϑῆῃ ἀδθ Απρθπθδιηβίθ
σκυῦῦ) Τπδηρθηθπηθίθη ΜΘ Γάθῃ.

284. ἀὀδβυπαδοῖς ἔογάθσῃι ἀἰθ Μθηβομθη ἴῃ ἰθγθα θϑροίθῃ σόοη ἄθῃ
Οδίξοτῃ. δΐῖθΘ τίϑθϑῃῃ θοῦ πίοι, 888 816 βϑ᾽ υϑέ Μδοὶὶ ἀαγᾶδος βαθθῃ.
Τηάθιῃ 89 1δγ ἀυτοῖ ἰῃγο ΤΠ ιηδβδιρκοῖῦ θη ροροηδγθοὶ θη, ϑγάθῃ 86 βϑὶ θ8ὲ
ἴῃ ΕΌΪΡΘ ἴσον Οο] ἀβίθ σὰ Ὑογγᾶϊθυπ δὴ ἴπγοὸῦ θυ παμοίθ,

280. ΑἸ]οη, ἀΐθ ἄἀθῃ 1,ϑίθῃ ἀθβ Βδαυοῆθα ἔγδόμβηθη ἀπά ἰῃ βϑροίθο,
ΤΥδης οὐον [ἐθῦο ἀδ8 Μίαββ δοσβοιγχοίΐθη, ἀδύθση αἶθθο θη ἴΐθθθ πὺγ
ΚΣ πὰ ὺν τϑθγοηὰ ἀθ8 ΑὙρΘηθ]ΙΟΒ, βοϊδηρο 86 ϑῦθῃ θβϑδβθῃ ππᾶ
αἰ κοη; αἷθ 1,οάθῃ ρος ἀαπασὴ βἰμὰ ζϑῃ]γοῖοι ζαπᾶ Ἰαηρν οσίρ). Τοῖθθο
Βορίονγἀθ ϑί8}}0 βίοι; ϑῦθῃ βίϑίθ πίθαθσ πϑοὰ ἀθηβοὶ θα Πίηρθηῃ οἷ, υπὰ
ΒΟ 8] ἃ ἰἤπθα τὶγὰ, γὰ8 βίθ Ὀθρθθγθη, ἰδῦ Ἃ6. ὐϑμββ ταβο νϑγβοζθῃ
ὉΠα 68 ἰδὲ ηἰομίβ 7» 667 ΒΡ θαΓΟΒ ἀδ ἢ 818 οἷο Κυγσο ΕὙθαᾶθ, υπὰ
ἀμ 8.6}}} βοὴ} πίεαθς ἀ8580100 Βοαῦσίπϊβ οἰῃ.

286. ἘΠ θὲ ΒΟΔΨΘΙ τοΐξ βοΐηθαι Ηθγζθη Ζζὰ Κἄπιρίθῃ; δΡῸΣ ἀογ β'ος

γαχτᾶς ἄθῃ ὥροσϊορθοηάθη Μίδπῃ.
1Ό

448 ὅδ. ΘΕΜΟΚΗΕΙΤΟΒ

28] [221 Ν)] β.1τοβ. Π120,602 42---ου. φιλονικίη πᾶσα ἀν δη-
τος τὸ γὰρ κατὰ τοῦ δυσμενέος βλαβερὸν ϑεωρεῦσα τὸ
ἔδιον συμφέρον οὐ βλέπει.

288 [146 Ν)Ὶ --- 22, 42 4--ου. τελευτᾶι γὰρ ἐς κακοδο-

δ ξέην [χενοδοξίην Βυθοβοῖου] χαχὴν ὅ παρεκτεινόμενος τῶι
κρέσσονι.

289 [1602 Ν)Ὶ “--- 28,13 2--ου. ὅρκους οὗς ποιέονταε ἐν
ἀνάγχηεσεν ἐόντες οὐ τηρέουσιεν οἱ φλαῦροι, ἐπὴν δια-
φύγωσιν.

1 40 [181 Ν] -- 29, 68 42--ου. οἱ ἑκούσιοι πόνοι τὴν τῶν
ἀχουσίων ὑπομονὴν ἐλαφροτέρην παρασχευάζουσι.

241 [182 Ν}] --- -- βά τοῦ αὐτοῦ. πόνος συνεχὴς ἐλαφρό-
τδρος ἑαυτοῦ συνηϑείηε γένεται.
212 [198 Ν] ----θ6 4΄--ου. πλέονες ἐξ ἀσκήσιος ἀγα-
15 ϑοὶ γίνονται ἢ ἀπὸ φύσιος.
[125 Ν.] -- --- ΟἿ τοῦ αὐτοῦ -εὶ ἔτ. 81.
Ὧ48 [180 Ν] -- -- 88 4“--ον. τῆς ἡσυχίης πάντες οἱ

πόνοι ἡδίονες, ὅταν ὧν δἵνδεχεν πονέουσι τυγχάνωσεν
ἢ εἰδέωσι χύρσοντες. ἐν δὲ ἑκάστηι ἀποτυχίηι τὸ {(πο-
0 νεῖν) πᾶν ὁμοίως ἀνιηρὸν καὶ ταλαίπωρον.

244 [42 Ν)) «-- 81,7. 42--οὐ. φαῦλον, κἂν μόνος ἧις, μή-
τὸ λέξηις μήτ᾽ ἐργάσηε᾽' μάϑε δὲ πολὺ μᾶλλον τῶν ἄλ-
λων σεαυτὸν αἰσχύνεσθαι. Μεὶ. ἔν. 84. 26θ4.

281. ὅοά9 ΒΘ ΟΒ ΒΑ ογοὶ ἰδῦ ἀμγογη ες; ἀθηη ἱπὶ Ηβίδυτοη δαΐ

ἄϑῃ βοδδάθῃ ἀθ8 Εϑίπαθβ βίϑῃύ δἷθ 6) οἰρϑῃθῃ Ὑ' οσίδὶὶ πιοηΐ,

288. ΘΠ ἯΟΥΣ Β6 ἢ Π8Δ0}} ἀθ Μἅομρσογθη τϑοκί, θη άἀϑὲ ποὺ ΒΟ] πα πλδὺ
ΑὐἱροὈ]αϑθηοίξ,

289. ὨϊΪ6 βοδυσίκοη μδ]ΐθῃ αἴθ ἘΠ40, αἀἷθ δὶΘ ἱπ ἃἀδσ Νοὶ βομνπὄσβῃ,
πἰομί, βοῦϑ]α βἰ6 ἀυγοιρϑιζοπμημθῃ δἱπά.

240. Ετοί ]Προ Μάη ρθοίϑ] θη 488 Ετίσαρϑη υὐέγοι 1] ρον 1οἰοἰξϑσ.

Φ41. Ἐογίροβοιζίθ Αγϑοὶῦ τῃδομΐ 89 ἰοιοΐοσ ἀυσομβ αἴθ αθπδηπαηρ.

φ42, Μὴν 1ϑυἱθ πογάθῃ ἀυγοῦ ὕδυπρ ὑδομες 418 ἀσγοι! ΔὨϊαρο.

48. Α1]196 Μάδμοῃ ϑἰπα δηρθηθΏ ΠΟΥ 818 αἷἰθΘ Βαμθ, ἩΘΏΠ Πδη ἀδ8
Ζ101] ἀος Μὕδϑῃ ουτοιοδί οὖσ τοῖβθ, ἀ895 ἴὩϑη 68 δυσϑίοθθῃ πὶγὰ, οὶ
Ἰθάοπὶ Μ|ββι ρθη 800 Γ ἰδί 8110 Μᾶβμβθ ἰῃ ρ]οίομιοι γῇ οἷϑο ᾿δϑίὶς υπὰ
Ῥϑίμνοὶ!.

244, Αὐοὰ θη ἀπ 8]]6ῖη Ὀϊδῦ, Βρίοι υπὰ (δι πἰομίθ ϑ ἢ] ϑοδῦρβ.
1 γμ9 Οἴοἢ ΔΌΓ τϑὶδ ΤΩΘΩΣ ΨῸΣ Οἷζγ 86 106 βοβϑιηθῃ 818 γὸὺΐγ ἄἀϑθῃ δηάδσχι.

ὦ

Β. ΕΟΒΤΕ, ΡῈ. 231---260 [ΞΒΤΟΒΑΈΤΩΙ. 449

[110] --- 86, 34 42---ου. τα ἔν. 86.
Δ [196 Ν}] -- 87,22 ἀγαϑὸν ἢ εἶναι χρδὼν ἢ μιμεῖς-
σϑαι. Μιεὶ. ἔν. 39.

[14 Ν.] --- --- 26 2---ου. «αὐ ἔν. 61.
ὅ [119 Ν.] --- 38, 46 4---ου. -ι ἔν. 48.
[82 Ν᾿] --- --- 47 (τοῦ αὐτοῦ) -- ἔτ. 88.
ὍἫΜ6 [140 Ν] -“- -- δ8 4--ου. οὐκ ἂν ἐκώλυον οἱ νόμοι

ζῆν ὅχαστον κατ᾽ ἰδίην ἐξουσίην, δὲ μὴ ἕτερος ὅτερον
ἐλυμαίνετο. φϑόνος γὰρ στάσεος ἀρχὴν ἀπεργάξεται.

1 241 [06 Ν] “--- 40,6 4--ον. ξενετδίη βίου αὐτάρκχϑδιαν
διδάσκει" μᾶζα γὰρ καὶ στιβὰς λιμοῦ καὶ κόπου γλυ-
χύτατα ἰάματα.

ἘΓ[108 Ν.] --- -- Ἴ τοῦ αὐτοῦ. ἀνδρὶ σοφῶι πᾶσα γῇ βατή᾽
ψυχῆς γὰρ ἀγαϑῆς πατρὶς ὅ ξύμπας κόσμος.

16 248 [1389 Ν] Ββᾳτοβ. ΙΡ᾽ (βου) εἰ, 48, 883 Μοίποκο. 4---ου. ὁ νό-
μος βούλεται μὲν δὐδργδτεῖν βίον ἀνθρώπων" δύναται
δέ, ὅταν αὐτοὶ βούλωνται πάσχειν εὖ᾽ τοῖσι γὰρ πει-
ϑομένοισι τὴν ἰδίην ἀρετὴν ἐνδείκνυται.

240 [1388 Ν}] -- --- 84 τοῦ αὐτοῦ. στάσις ἐμφύλιος ἐς

2ὴ ἑχάτερα κακόν᾽ χαὶ γὰρ νεκέουσι καὶ ἡσσωμένοις ὅμο ἔη
φϑορή.

250 [186 Ν] «-- -- 40 4--ον. ἀπὸ ὁμονοίης τὰ μεγάλα

ὄργα καὶ ταῖς πόλεσι τοὺς πολέμους δυνατὸν κατεργά-
ζεσϑαι, ἄλλως δ᾽ οὔ.

246. Μδῃ τυθβ θηΐπνθαοῦ ρΐ δβοίῃ οὐθσ ἴῃπὶ ὩΘΟΒΔΉΠΊΘΩ,

246. ὕὕοῃῃ Νοιδηὰ ἄἀθῃ δπάθση βοβδαϊσίο, πᾶγαάθῃ αἷο Οϑθοϑίσζθ
πἰονίθ ἀδρθρθη Βαῦθη, 898 ͵Θἀθ ᾽ν Ὡ8Ὸ 8 οἰρϑηθ Βο ἰοῦθη ᾿ἰϑρίθ. θη
αἷθ ΒοΒθοιβυοῖς ἰδὲ αἴθ 6119 ἀον Ζπιοίγδονί.

241. Ἠ)δΔ8 Τ ΌΘη ἱπ ἀονῦ Ετοπιάθ ᾿ἰϑμγὶ αθηῦρπβδκοιι. Ἐΐη βεῦοϊκς
Βιοὲ υπᾶ οἷπθ βέγοα ἰπὰ Βοοι πὶ] κοιηπιθηθ ΜΠ 6] ρορθὰ θηρὸς αηὰ
Ἐχταλίαηρ.

248. Τ)κ8 Οοβοὶσξ Μ1}} ἀδθ 1 ρθη ἀθρ Μϑῃβομθῃ ΜΟὮ] ροβίβ ἔθη.
[88 ἰδὲ ἴδηι δθϑῦ ὩΣ τηδρ!ομ, ΘΠ βἷθ 86 1086 ἀθῃ Ὑ ἀπβοὰ Βαρθηα πΟΒ]
ΒΘΒΘΠἀ6}} σι πογάθῃ. Πθμῃ ἄθηθα, αἷθ ἰμπὶ ἔοϊρϑιῃ, ογνοίϑέ 68 βοίῃπϑ
εἶσϑηθ Τυϑ] ] ἈΚοί,

249. Βῦγρογ Υἱδὲ ἰδὲ ἐὰν Ὀοϊαθ Ῥαγίθιθῃ οἷῃ Πρ] οΚ. θη ΟΣ ρθ-
τοϊοδῦ ἄθῃ βίθρογῃ τῖθ ἄθῃ Βοδίασίϑη ἰῃ ρ]ϑίομον Ὗ οἷβο ξὰυπὶ γϑγάοσθθῃ.

250. ΝΣ τὐἱῦ ΕΠηίγδοις ἰαββθὴ δος ρστόβθθ Ὠίηρο, νῖῆο ἀ10 Καπιρῖο
ἀαν βιαδδίθη, γ ο μσθη, δπάθσβ πἱομί.

Ὀ1016, ΒΎδραι. ἃ. ὙοΣβοκσ. νὰ 29

σι

10

460 δὅ. ΘΒΕΜΟΚΗΙΤΟΒ

251 [147 Ν.}] Β.1ῸΕ. ΙΥ͂ 48,42 4---ου. ἡ ἐν δημοχρατίηε σεενΐτ
τῆς παρὰ τοῖς δυνάστηεσι καλεομένης εὐδαιμονέης το-
σοῦτόν ἐστι αἱρδτωτέρη, ὅχόσον ἐλευϑερίη δου λείης.

262 [184 Ν] -- -- 48 τὰ κατὰ τὴν πόλιν χρεὼν τῶν
λοιπῶν μέγεστα ἡγεῖσϑαι, ὅκως ἄξεται εὖ, μήτε φελο-
γνεκέοντα παρὰ τὸ ἐπιδικὸς μήτε ἰσχὺν ἑαυτῶι περετι-
ϑέμενον παρὰ τὸ χρηστὸν τὸ τοῦ ξυνοῦ. πόλις γὰρ εὖ
ἀγομένη μεγίστη ὄρϑωσίς ἔστι, καὶ ἐν τούτωι πάντα
ὄνι, καὶ τούτου σωιζομένου πάντα σώεζεται καὶ τού-
του διαφϑειρομένου τὰ πάντα διαφϑείρεται.

208 [106 Ν1] -- -- 44 τοῖς χρηστοῖσιν οὐ συμφέρον
ἀμελέοντας τῶν ἑωυτῶν ἄλλα πρήσσειν᾽ τὰ γὰρ ἔδια
καχῶς (ἂν) ἔσχεν. εἰ δὲ ἀμελέοι τις τῶν δημοσέων, κα-
χῶς ἀκούειν γέγνεται, καὶ ἢν μηδὲν μήτε κλέπτηε μήτε
ἀδικῆι. ἐπεὶ καὶ (μὴ) ἀμδλέοντι ἢ ἀδικέοντι κίνδυνος
κακῶς ἀχούειν καὶ δὴ καὶ παϑεῖν τι ἀνάγκη δὲ ἁμαρτά-
γδέν, συγγινώσκεσϑαι δὲ τοὺς ἀνθρώπους οὐκ εὐπετές.

264 [161 Ν)] -΄- -- 46 οἱ χαχοὶ ἐόντες ἐς τὰς τιμὰς
ὁχόσωι ἂν μᾶλλον ἀνάξιοι ἐόντες ἴωσι, τοσούτωι

201. Ὠο ΑἸπτηὰὶ ἴῃ οἷποῦ Πθπιοκγαιῖΐο ἰδὲ ἄθπι ρορυίθθοηθῃ ΟἸοκο
δοῖ ἄθῃ Ὀρβροίθπθ ρογδὰθ 8ὸ βϑὰν υογζυσίθῃθῃ πῖο ἀΐθ Ετεϊμοὶς ἀος
ἘΚ ΠΘΟΒ βομδῖς,

252. Ὠῖο βιρδιβι πύθσθβθβθῃ 80}} δ πύοσ 8119π δπὰ δοϊιδβίθη βίβὶ]δε,
ἀδηαῖδ βἷθ σὰ γϑυναὶίοὶ πογάθῃ. Μὴ ἀατγέ ἀαϊνοὶ ηἰοδὲ ἀυσοὶ βεγοίίασεὶ
ἀἰο ΒΙΠΙ Κορ νουϊθέζθη οὐϑσ βἱοθ πὶὰοσ ἀδθ ΔΙ ροπιοῖμθ Βοβϑίθ ἱγρϑπὰ
οἷπθ αθνδὶς δημιαβδοα. Πθππ οἷμθ ποΒΙ νου γαϊθίθ βίδὰς ἰβὲ ἀθσ ετοδεδῖο
Ηοτῖ, ΑἸ]ο8 ἰδὲ ἀατίπ ᾿βοβ]οββοα: πθπη αἴθ ἤόϑθη βοβυαμπα ἰδὲ, ἄδηη
ἰδὲ 41168 ψοβαπά, ὑπὰ πϑῆω 68 σὰ ατιαπᾶθ ρομέ, ἄθπη ρϑμῦ 8]166 σὰ
Οτυπάο.

208. θη σβοκοῃ ϑῆγρεγπ ἰδὲ 68. πἰομι σαϊγᾶρ! οι ἴμν Εἰσοηΐαπι
Σὰ ὙΘΓΏΒΟΒ ἄβαίρθη, ἀπὰ ἔτθπιάθ Πίηρθ σὰ ἰχοΐῦθθ. Πθηπ ἄδοπ πὔγάθῃ
αἴθ οἴχθμθα βοβ]θομς ΒοβίθὶΣ βοίῃ. γθηῃ. ἤδη θοῦ ἀΐο δββη ομθη
ΘΓΏΔΟΒ]ἀϑβίρθη π ]]06, τῦῖγα βίοι οἷπ ἅδον Βυΐ δ᾽] άθη, δυο ϑπῃ τθδη
ΘΔ 5. 5 6 ἢ} οὐοσ ςορϑδί Ῥορϑθῖ, Ὁγοδὲ ἀοοῖ βοὶθδὲ ἄἀθπὶ, ἀδσ τἱοδὲβ
ΘΓ ΔΟὨ] ϑείρὶ οὐδν Ὀορθμὺ, ἀἰθ Οοέβεν ἱπ ἅδίϑῃ Βυξ, 6 βορᾶς ἴῃ ὕη-
βο]αρθημοίϊθῃ σὰ ψζογαίθῃ. Εἰ ἰδὲ 6 δυοὰ ἀπγϑιτηθίἀ οι, ἘΘΔΪοΣ σὰ ὃὁ-
βθμθη, πᾶβσθημἃ 68 πίομξ Ἰοίομς ἰδὲ, ἀΐθ Μϑηβοθθπ πϑοδείομοσ σὰ
ΒΕ ΠΠΊΘΠ,

᾿ 3684. 960 υππῦναϊρον ἀΐθ βοΒ]θομίθη Βάγρον, ἀΐθ ἘΠισθηδηνίος δι ίσοίβο,

ῴ

10

1δ

Β. ΕΟΗΤΕῈ ΕΒ. 261---2δ9 [ΒΤΟΒΑΈΤΓΘΒ). 4681

μᾶλλον ἀναχηδέες γίγνονται καὶ ἀφροσύνης καὶ ϑρά-
σεος ἘΠ ελτεν

25 [1406 Ν}] “- -- 460 ὅταν οἱ ὀὐνά μένοι τοῖς μὴ ἔχουδι
καὶ προτδλεῖν τολμέωσι καὶ ὑπουργεῖν καὶ χαρίζεσϑαι,
ἂν τούτωι ἤδη καὶ τὸ οἰκτέρειν ὄνεστε καὶ {τὸ μὴ ἐρή-
μους εἶναι καὶ τὸ ἑταίρους γέίνεσϑαι, καὶ τὸ ἀμύνειν
ἀλλήλοισι καὶ τοὺς πολιήτας ὅὁμονόους εἶναι χαὶ ἄλλα
ἀγαϑά, ἅσσα οὐδεὶς ἂν δύναιτο καταλέξαι.

[144 Ν1] --- 44, 14 -- ἔτ. 76.

ὅ66 [166 Ν.] -“--- --- 16 τοῦ αὐτοῦ. δίχη μέν ἐστιν ἔρδειν
τὰ χρὴ ἐόντα, ἀδικέη δὲ μὴ ἔρδειν τὰ χρὴ ἐόντα, ἀλλὰ
σεαρατρέπεσϑαι.

261 [168 Ν.] --- --- 16 τοῦ αὐτοῦ. χατὰ δὲ ζώιων ἔστιν»
ὧν φόνου καὶ μὴ φόνου ὧδε ἔχει τὰ ἀδικέοντα καὶ ϑέ-
λοντα ἀδιχεῖν ἀϑῶιος ὁ χτείνων, καὶ πρὸς εὐεστοῦν
τοῦτο ἔρδειν μᾶλλον ἢ μή. Μεὶ. ἔν. 140.

258 [1600 Ν.] --- --- 17 χεδένδιν χρὴ τὰ πημαίνοντα παρὰ
δίκην πάντα περὶ παντός" καὶ ταῦτα ὅ ποεῶν εὐθυμίης
καὶ δίχης καὶ ϑάρσεος καὶ χτήσεως ἐν παντὶ χόσμωι
μείζω μοῖραν μεϑέξει.

2509 [169 Ν) -- --- 18 ὅκωστπεξδρ περὶ χειναδέων τὸ καὶ
ἑρπετέων (νόμοι) γεγράφαται τῶν πολεμέων, οὕτω καὶ
ἄκσα εἶπά, πὶ 50 ὨΔΟΒΙ ΘΕΙ͂ΟΣ ΜΘΙάθη δἷθ ὑπὰ τ 80 ΠΙΘΩΓ Ζοίζϑῃ 810
εἷο ἢ σοὰ ΤΒοχμοῖῦ ἀπα ΕὙΘΟδοὶς ροθο μι π ] θη.

οῦ. ὔομπη αἷο Μοιηδροπάθη 65 ὥδοσς βοῦς ρονίμπθη θη γο-
τηδρθη θη γοσζαβίσθοκθοῃ ππὰ Ὀοἰσυθρηίηρθη ἀπὰ πῸΪ] σὰ ἴδυῃ, 8ὸ Ἰἰορὶ
θοχοὶίθ ἰοσῖῃ ἀδβ ΜΙ 4 ππὰ (88 ΝΊΟΒΙ ΑΙ] οἰ μβοίὶῃ πα ἀϊθ Ὑογγθαογαηρ;
Ὁπὰ ἀΐο ρσορθοηβοιἑρο ΗΠ|16 υπὰ ἀϊθ Ἐϊηίσβοδς ἀοὴ Βᾶγρος πὰ δηᾶθσο
ζαῖο Ὠίηρο, ἀΐο Νιαιδηα αἱ δυΐζδ]οη Κὄπηϊθ.

2506. Ἑοτοοαρ κοῖς οῖθϑῦ : βοΐπο ῬΙΙομίθῃ ον 19, ὈΠροσθοδερκοϊ :
βοίῃο ΒΟ ίθη πἰοδὲ οὐ ]θη, βδομάθσγηῃ μοὶ ββοϊΐθ βολιθῦθῃ.

261, ΜΙ ἄθῃλ Ἰδίοθ πὰ Νιίοδειδίθηῃ ρϑνίθθοσ Τίοσθ βδίθηϊ 98 80:
ΟΣ Βοδἀθητροηθ ὑπ βομδαθη πο ]θηθ ὑδίοί, Ὀ]οἷδὲ εἰσβῆοθ; υπὰ
686 ἰτᾶσί ζυπὶ αὐἱροηιοίποη Βοδίθῃ Ἰθὴν 08, ἀΐθθ ζὰ ἰδὰπ 818 68 ζὰ
πηίου αβϑθι.

258. Α11085, γγᾶθ του ϑοΒΌ]Π]1οὦ βοδδάθῃ Ὀτίηρσι, πγυδ8 τη ὑπ ᾿οάθῃ
Ῥχοΐβ ὑδίθῃη. Ἧγου ἀΐοβ ἰδ, τίγα ἰῃ ἰοάος Ὗογίδβϑυηρ πιοῦν Βαδο υπὰ
Βοοδὶ υπὰ Μοχίγασθη πὰ Βοδὶὶς Ὀοδηβργυσιοι ἀὔτίθῃ.

4009. ὙῦΙῚο θβοῖζθ ουΐδϑβϑϑθῃ δἰπὰ ρορθμ ζοϊ πα] ομοθ ασϑύος ππὰ Οο-

Ἵ 29"

σι

10

1ὅ

482 ὅ5. ΘΕ ΜΟΚΕΙΤῸΒ

κατὰ ἀνθρώπων δοχεῖ μοι χρδὼν δἶναι ποιδῖγν᾽ κατὰ
γόμους τοὺς πατρέους κτείνειν πολέμιον ἐν παντὶ χό-
σμωι, ἐν ὧεμὴ νόμος ἀπείργδε᾽ νόμος [φ ὄνον) δὲ ἀπ είρ-
γδὲ ἱερὰ ἑκάστοισι ἐπεχώρια καὶ σπονδαὶ καὶ ὄρχοι.

860 [161 Ν] ΒΚβ'ᾳτοβ. 1Υ̓ 44, 19 χεξάλλην καὶ ληιστὴν πάντα
χτδίνων τις ἀϑῶιος ἂν δἴη καὶ αὐτοχδβειρέηεκαὶ κολεδύων
χαὶ ψήφωι.

[148 Ν] --- 46, 27 τὸ ἐν. 49.

261 [166 Ν] -- 46,48 4“--ου. ἀδικεομένοισι τιμωρεῖν
κατὰ δύναμιν χρὴ καὶ μὴ παρίέναι' τὸ μὲν γὰρ τοειοῦ-
τον δέκαιον καὶ ἀγαϑόν, τὸ δὲ μὴ τοιοῦτον ἄδικον καὶ
κακόν.

262 [167 Ν) --- -- 44 42--ου. χαὶ οὗ φυγῆς ἄξια ἔρδου-
σιν ἢ δεσμῶν, ἢ ϑωιῆς ἄξιοι, καταψηφιστέον καὶ μὴ
ἀπολύδιν᾽ ὃς δ᾽ ἂν παρὰ νόμον ἀπολύηεν κέρδει δρέζων
ἢ ἡδονῆι ἀδικεῖ, καί οἱ τοῦτο ἐγκάρδιον ἀνάγκη δἶναι.

268 [148 Ν] --- --- 4δ τοῦ αὐτοῦ. δίκης καὶ ἀρετῆς με-
γέστην μετέχει μοῖραν ὅὄ [τιμὰς] ἀξίας τὰς μεγέστας τά-
μνων {τοῖς ἀξιωτάτοις).

26ε [48 Ν)] -- --- 46 τοῦ αὐτοῦ. μηδέν τι μᾶλλον τοὺς
(ἄλλους) ἀνθρώπους αἰδεῖσϑαι ἑωυτοῦ μηδέ τε μᾶλλον

γὕ στη, 80, πλϑίη᾽ ἴθι, 801}118 πιδῃ 68 δοῖ σοῖο Μοηβοιθη ππϑόβθη. ΝΙδοῦ
ἄθῃ Βουρθογδοίθῃ Οἰϑθϑέζθη 580}109 πδπ οἴπθη βιβαιβίοιπα ἴῃ ᾿οάθε ας-
ἴδβδιπρ ὑδίθη Οἀγγοπ, ἰμὰ ἀΟΓ 68 οἷπ ϑϑθοὶξ ηἰοδὶ ναγυίοιοι. Μοχγά()
ψουἱθύθη δου οἰ βζϑίηθ ΓιΔπἀθβ οι ἰσιάηιον, Ὑογίσᾶζο πα Υ᾽ ὁγοίίσυη ρθη.

260. Φοάδη βίγδθβθη- υπα ββοογϑυῦθοσς σὰ ὑδίθῃ, 801}06 ᾿οάθιῃ βδίσαῆοε
βοοίαίοί βοίῃ, τηϑρ ἀϊθβ πιὶξ οἰχθθῦ Ηδπὰ οὐδ ἀυγοῖ Απροξιηςν εἶδέξ
απόεγη οἂον ἀυτοῦ Θογὶο έδ ΘΘΟὨ] 88 ρϑϑοβθίθῃ.

281, Τὐηγθοδὲ Ι,οἰἀοθηἄθῃ πιὰβθ τῶ8η πδοὰ Κυδέδθηῃ βοίβρείηρθη υπὰ
68 ηἰοδξ ρθθοβθμθῃ ἰδθθθῦ, θπη βοΐϊοθοβ ον θη ἰδὲ μογθοδὲ υπὰ
Ὅταν, ἀδβ (ἀθμϑηΐθὶ! αὔοσ πηρόγθοδὲ υπὰ ἔοΐς.

262. Ζα νοτυγίοί θη πὰ ποδὶ ἔγοισυβρυθομθη οἰπά δυοὰ ἀΐθ, τ οδο
ψοιθγθοδθα θορθβθη, ἀΐθ γουθαπηθηρ απὰ Εϊηκοικογαης ναγάϊθηθη οὐ
αἴθ Βυβδθθ ζβῃ]θη πιΐβθου, ον ἀαρϑρθῃ σἱάογζθθοισ ο ἔγοϊβρείοιο πδοδ
Οονπίμη οὐδὺ πδολ Βο]θῦϑη υτίοὶ]ομὰ, ἰδὲ οἷῃ Ὑογθσθοιον, πὰ ἀδ8 πιαεθ
ἵδη) δὰ Ηογζθη ὨΔρΌΩ.

268. θη χτδὄββύθῃ ΑὨΒργυοι δαΐ αοτγθομερίκοι! υπὰ Τὐοδρ κοῖς δαί
ἄθε, ψϑίοδος ἀϊθ ρστδϑβίοη Βϑιομπυαμρθα δὰ ἀϊθ πνῦγαϊμβίθῃ νογίοὶϊε.

204. Μδπη 5011] ἰοῦ τὸς ἄθῃ δπάθγῃ Μθηβοβθη πἰομὺ Τϑδῦ ϑομᾶπιθῃ

υ

10

156

Β. ἘΟΗΤῈ, ἘΈ. 289---266 [ΒΘΤΌΒΑΈΤΘΞΒΙ. 4688

ἐξεργάζεσθαι κακόν, δὲ μέλλει μηδεὶς εἰδήσειεν ἢ εἰ οἱ
πάντες ἀνθρωποι᾿ ἀλλ᾽ ἑωντὸν μάλιστα αἰδεῖσθαι, καὶ
τοῦτον νόμον τῆι ψυχῆι καϑεστάναι, ὥστεμηδὲν ποιεῖν
ἀνεπετήδεδειον.

6 [166 Ν)] -- --- 47 τοῦ αὐτοῦ. τῶν ἡμαρτημένων ἄν-
ϑρωποι μεμνέαται μᾶλλον ἢ τῶν εὖ πεποιημένων. καὶ
γὰρ δίκαιον οὕτως ὥσπερ (γὰρ τὸν) τὰς παρακατα-
ϑήκας ἀποδιδόντα οὐ χρὴ ἐπαινεῖσϑαι, τὸν δὲ μὴ ἀπὸο-
διδόντα καχῶς ἀκούϑεδιν καὶ πάσχειν, οὕτω καὶ τὸν ἄρ-
χοντα. οὐ γὰρ ἐπὶ τούτωι ἡιρέϑη ὡς χαχῶς ποεήσων,
ἀλλ᾽ ὡς ε΄.

266 [167 Ν) -- --- 48 τοῦ αὐτοῦ. οὐδεμία μηχανὴ τῶι
γῦν χαϑεστῶτι ῥυϑμῶι μὴ οὐκ ἀδιχεῖν τοὺς ἄρχοντας,
ἢν καὶ πάνυ ἀγαϑοὶ ὄωσιν. οὐδενὶ γὰρ ἄλλωε ἔοικεν ἢ
ἑωυτῶε τὸ αὐτὸν ὑφ᾽ ἑτέροισε αὖ γίγνεσθαι" δεῖ δέ
κως οὕτω καὶ ταῦτα κοσμηϑῆναι, ὅχως ὅ μηδὲν ἀδιχέων,
ἣν καὶ πάνυ ἐτάζηι τοὺς ἀδικέοντας, μὴ ὑπ᾽ ἐκεένοες
γενήσεται, ἀλλά τις ἢ ϑεσμὸς ἢ ἄλλο τι ἀμυνεῖ τῶι τὰ
δέκαια ποιεῦντι.

818 γὸῦ δοῖ βοῖὶθοσ υπᾶὰ ἅτ αἱοΐβ ὩΘὮΣ οὐτγαθ Βὅθοθ ἰδυη, οὐ 68 Ὡἶΐθ-
τοδηα ογίδ σου τὶγὰ οὐοσ οὐ 4116 1ϑυ6. ΘΙ ΘΩΣ 5801} τὰδη δἱοῖδ ὙῸΣ
βίο βοϊ οὶ δὶ 8]]οστηθίβίθῃ βομᾶμηθη, ππᾶ ἀδε 801108 βίοι! 2612)" αἷβ 66-
ΒΟῚΣ ἰπ βοίῃθ 'ϑϑϊθ βοβιγοίδθη, ποδία πη ϊζοα κὰ ἰδθη.

205. Ἀ)ο Μοηθοθθη ΟΣ ΠΏΘΙΙ βἰοἢ ΤΩΘὮΡ δὴ 646 Ὑοσίθ ἢ] θ 818 δὴ
ἀδβ αοἰυμροπο. Τδηὰ ἀδ8 ἰδ 18. δον 80 Κ.δῺΣ ἴῃ ἀογ Ογάπυηρ, πὶθ 78
ΔΌΘΝ πίοδὲ ἀος 10 γογάϊθηῦ, ἀθσ δηνοσίγαυϊοα αυΐδ σζυτοκρίονι, πολ]
ΔΌοΥ ἀαΡ, ἀ6Ρ 68 πἰομὺ ἰδυῖ, ἅθ]θη Βυΐ υπα Κέταῖθ, 80 βύθ δ δυο ταὶ
ἄθῃη Βοβδηγίθη. θημ ΟΡ ἰδῦ ὰ πίουηξ ἄδζι σον! τογάθῃ, βοῖμϑ βοὴ
ΒοΒ ϑοῖς Σὰ ΤΒΟ ΒΘ, βομάθι σαί.

206. Ν(ΟΙ ἀογ Ἰοἰσὺ ᾿ϑϑιθῃθηᾶθη Κ᾽) αδϑιπρείοττα αἰοδὺ 986 Κοὶμ
ΜΙΠ6] ζάν ἀἷο Βοβδιωηύΐθῃ, βοὶ δϑὺ ΤθΏμ δἷο βοὴ ἐδοδεὶρ δἰπα, σὰ νου μίθῃ,
δε αἷοδβο ἴβποῃ {Ππγϑορδ ἰἢυθ6. θη 68 ἰβὲ τἰϊξ πἰοδίβ 818 πιΐϊξ βίο ἢ
ΒΙῸΣ ζὰ νου ϑίοβοι [ἅ. ἢ. εἰπε εἰπξὶρ δαείεδοπαᾶς Σίηγίοδίμπρ), ἀδδ8
ον [ὦ ἡ. ἀον Βεαηι6] 86108ὲ τυίϑαοσ ἱπ ἀἷθ αθναὶῦ δηάθγοσς σοσγαύθῃ πιιβθ.
ΑΡῸΣ 98 πη 88 ἀ00ἢ δυσὶ αἶοθος ΜΠ ἐ»δδίαπα ἱϑηανίο πα Ζναν 80 φοογάπϑί
Μογάθῃ, ἀδβ8 ὧ67 βοαπιίθ, ἄδσ β'οῖ πὐἱοδίβ σὰ βου] άθη Κοιηθη 1δ88βέ,
ἩΘΏΣ ΟΓ ἀἷ6 ΒοΒυ] ἀἴρθη δυο πο 80 βοβδαγῖ δηΐαδδϑι, ποδὶ ἰπ ᾿θμθν (9-
ἯΔΙΣ ρογδίθῃ ὄπηθ, βοῃάθσῃ ἀδ88 ἱγροπα οἷῃ ἰϑϑοὶξ οὐδσ οἷῃθ βοηβίῤρο
ἘπΗΥοδίαηςΣ ἄθῃ Μδηπ, ἀοΣ ἀοὺ Οοεθοδεμ κοῖς πα] ϑί, βο 26.

Ὁ

φΘι

10

10

4δ4 ὅδ. ΘΒΕΜΟΚΕΒΙΤῸΝ

261 [142 ΝῚ Β5'ΤΌΒ. ΓΥ̓ 47,19 4--ου φύσει τὸ ἄρχεεν οἱ-
κήιον τῶι χρέσσονιε.

268 [222 Ν)] -- 48,18 42--οὐν. φόβος κολαχηΐίην μὲν ἐρ-
γάξζεται, εὔνοεαν δὲ οὐκ ἔχδι. .

269 [126 Ν] --- ὅ1, 16 4“--ου. τόλμα πρήξεος ἀρχή, τύ-
χη δὲ τέλεος κυρίη.

210 [177 Ν) --- 62, 46 4--ου. οἰκέτηισεν ὡς μέρεσετοξ
σκήνεος χρῶ ἄλλωε πρὸς ἄλλο.

211 [116 Ν)] -- 68,38 42--ου. ἐρωτιχὴν μέμψιν ἡ ἀγα-
πωμένη [ἢ] λύει.

21:2 [0 Ν) --- 70,18 4. ἔφη, ὡς ὅ γαμβροῦ μὲν ἐπετυ-
χὠν δὖῦρεν υἱόν, ὅ δὲ ἀποτυχὼν ἀπώλεσε καὶ ϑυγατέρα.
Ζποϊο! παῖ, ἀΔ ΑΡορδιδορτηθμέοστα.

218 [1714 Ν|}] -- 78,62 4--ου. γυνὴ πολλὰ ἀνδρὸς ὀξυ-
τέρη πρὸς χακχοφραδμοσύνην.

214 [171 Ν] -- 14, 88 5--ουὐἡἍ κόσμος ὀλιγομυϑέη γυ-
ναιχέ᾽ καλὸν δὲ καὶ κόσμου λιτότης.

[170 Ν] --- - 389 4--ου. - ἔτ. 111 [ἀοοι 61} ὧν ἃ. ἔζη).

21 [182 Ν) -- 76, 18 42-τουι τεχνοτροφίη σφαλερόν᾽
τὴν μὲν γὰρ ἐπιτυχίην ἀγῶνος μεστὴν καὶ φροντέδος
κέχτηται, τὴν δὲ ἀποτυχέην ἀνυπέρϑετον ἑτέρη: ὃ δύνηι.

267. Πὲ8 Ηθυτϑοῖθη ἰδὺ ἄθῃλ Ὀθββοσ ΜΠ του Ναίαῦ οἰρθϑῃ.

268. ἘΠΠΒΟΙ δοδίοσυηρ Ὀονίγκι 1λοθοαϊθηθσοὶ, Ζαποίσαηρ ἀροσ Ὀγίπρὶ
βῖ6 πἱοδί,

469. Μαυΐ ἰδὲ ἀον Τμδὶ Απέληρσ, ἀἄοομ ἀδ5 ΟἸδοϊς απέθοποιάϑὲ ὥρες
ἀδ5 Ἐππάδ.

210. γογνθηθ ἀοίηο Ὀίθηοσς σἷὲ ἀδίηθ 1, οἰ δοβρ ϑᾶθσ, ἀθῃ οἰπθῃ σὰ
αἀΐοϑαιη, ἄθη δηᾶθσῃ ζὰ ᾿θηθῖι ΤΠ ᾿οπδίθ.

211. Τὴν 1 ΘὈΘΒΘΒΟΒ ΠΟ ]]9η σίοδὺ ἀἷθ γαι δαΐ, ΘΠ 8 δὲ9 σξᾶτχί.
1οὰ Ῥδβδηαο]} (ἢ).

φ. }. βασίε: ον ΟἸῦοἰκ μαῦ πϊξ βοίμϑω ἰάθη, δπάοὲ οἰπθη βοδῃ,
ΜῸΣ τηΐξ [πὶ Τρ οΚ Βα, νου] οσὶ αἷο ΤΟΟΝίοσ οὐϑπατγοίῃ.

2718, 88 οἷ ἰδϑύ υἱϑὶ σϑβοβον δοὶ ἀθγ Ἠδηᾶὰ Εδηκο σὰ δρίμπθο
Αἷ8 ἀογ Μδῃη.

914. χοπὶς Βοάθῃ ἰδὲ οἷθβ ϑοβπιθοκ ἀθ8 Ῥοἶθοθ; βοιιδη ἰδὲ διοὰ
ἴγο ἘΣ ΔΟΒμοἷς τὰ ΘΘὨπιμοῖς,

975. Κἰ πἀογογζίθμαηρ ἰδὲ οἷπθ ἀποίομοσθ βϑοθθ. θα αἰδοκί, 80
δῦ 65 οἶΐ6] Καωρέ υπὰ βογζθ ψϑύθθθῃ; ΘΠ ἈΡ6Γ ταϊββρ οι, ἱπὲ ὅδ

Κυτησηον ἀαγοΣ πιϊξ κοίπο δηάθσῃ ζὰ νου] οίοἤθη.

10

15

20

Β. ΕΟΗΤΕ ΕᾺ. 261---218 [5ΒΤΟΒΑ ΕΒ). 48

216 [180 Ν] -- -1ὅ 4-ο’Ὕν. οὐ δοχεῖ μοι χρῆναι παῖς
δας χτάσϑαι᾽ ἐνορῶ γὰρ ἐν παίδων χτήσει πολλοὺς μὲν
καὶ μεγάλους κινδύνους, πολλὰς δὲ λύπας, ὀλίγα δὲ τὰ
εὐϑηλέοντα ἴ|80 ἀἰο Ηἀε8.} χαὶ ταῦτα λεπτάτεκχαὶ ἀσϑενέα.

211 [181 Ν] -- -- 16 τοῦ αὐτοῦ. ὅτεωι χρήμη τεά [χρή-
ματα ἀἰο Ηᾶε41] ἐστε παῖδα ποιήσασϑαι, ἐκ τῶν φίλων
τεῦ μοι δοκεῖ ἄμϑινον δΐἶναι. καὶ τῶι μὲν παῖς ἔσται
τοιοῦτος, οἷον ἂν βούληται" ἔστε γὰρ ἐκλέξασϑαι οἷον
ϑέλει᾽ καὶ ὃς ἂν δοκῆι ἐπιτήδδιος εἶναι, χἂν μάλιστα
χατὰ φύσιν ἕποιτο. καὶ τοῦὔτοτοσοῦτον διαφέρει, ὅσον
ἐνταῦϑα μὲν ἔὄστι τὸν παῖδα λαβεῖν καταϑύμιον ἐκ
πολλῶν, οἷον ἂν δέηι. ἣν δέ τις ποιῆται ἀπὸ ἑωυτοῦ,
πολλοὶ ἔνδεισι κίνδυνοι᾽' ἀνάγκη γάρ, ὃς ἂν γένηται,
τούτωι χρῆσϑαι.

218 [118 Ν] --- --- 17 τοῦ αὐτοῦ. ἀνθρώποισι τῶν ἀναγ-
καίων δοκεῖ δἶναι παῖδας χτήσασϑαι ἀπὸ φύσιος καὶ
καταστάσιός τινος ἀρχαίης. δῆλον δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις
ξώιοις᾽ πάντα γὰρ ἔχγονα κτᾶται χατὰ φύσιν ἐπωφε-
λείέης γ8ὲ οὐδεμιᾶς εἵνεκα ἀλλ᾽ ὅταν γένηται, ταλαι-
πωρϑδῖ καὶ τρέφϑε ἕκαστον ὡς δύναται καὶ ὑπερδέδοικε,

26. Μοΐποβ Βοαϊηθηβ 801] [9 δὴ δυΐ ΝΙΔΟΒΚοιθηβοβαῖν. γοῦ-
ἰομίθῃ. ᾿θῃπ ἰοδ ΘγὈ} οἶκο ἵπὶ ΚΕ πον οϑὶίς γἱϑὶ βοιποτο Οοίβδδγθη υπὰ
υἱοὶ Τυᾶθβαὶ, ἀαρορθι πϑηΐὶρ βορθη πα δυοὶὶ ἀἴθ8 ΠῸΡ ἴῃ ΕΕΊΒΕΘαι υπά
Βοδβδοθαι Μίδθθθ.

21]. ον ἰτροηα οἷο Νιίσυαμρ δαὶ, βίοι Ν πα βευμιμαεωβηθεε ξὰ
βίομοσι, ἐπυΐ ἀἶθ8 πηϑίηθ98 Βοὰ ΚΘ ἢΒ Ὀθθβοσ ἀυτοῖῦ Αὐἀορἕοῃ σου ΕἸθαπαθ8-
Κιπάοσῃ. δῆ Μἱγαὰ οὐ δυΐ ἀϊθβθὰ Ἦ οβϑ οἴβϑῃ παθθη Ὀθκοσηθη τ ὶθ
ΟΥΓ ἰὴ πὔμθοδιί. Ὀθμῃ οἵ Κϑῆη βῖ0}} δἴπθῃ δυβην θη, τῖθ οσ ἰδη {11}:
πὰ τὸς ἄδσυ ἰδυρ] οι Ζὰ δοίη βομοὶπί, σπὶγα ἴππὶ πΟΔ] δυο ἱπ ἘΌΪμΘ
βοῖπος ΝΙΝ αίυσδηϊαρθ δπὶ τηϑἰδίθῃ ἔοϊροα, Ὁπά ἰοῦροὶ ϑγρίθου βίοι οὶ φϑη-
ἄαν Γπ ασθο θα : εἷος Καπη πδη ἄθῃ δ θθη ὩΔῸ} ΗθΥΣΘη ΒΤ Π80}} 8Ὲ8
οἷμαῦ Μθηρϑ, 80 Ὑ[Ἦὄεπ δ ἵδη ὈΥδΙΘΝΐ, δαβνδ θη: Ζουρὺ πδὴ ἰμη ΔΡ6Γ
βίου. 8610 8ι, 80 βἰπᾶα νἱοῖὶθ ὐϑέδῃγσθῃ ἀδθϑὶ: ἀθὴμβ 18 ἴτηῦ88 ἀοολ τκἱξ
ἄθπι, ἀθσ οἴμϑπὶ ψοσδθ ρϑροσθῃ γα, σου θὉ ΠΘΒτηθῃ.

218, Ὁϊθ9 Μϑηβοβθῃ ρἰδυρθη, 686 ζοβόσθ σορ Ναίοσ τῖθ 80} δ]0-
οιγσγαϊσοιη Ηι Κοιησαθη σὰ ἄθῃ ποἰπθηΐρθῃ Ῥηϊολέεη, τὰν ΝΙΔΟΒΚοΙηπηθαι-
Βοιιδίς σὰ Βοσζϑῃ:; ϑΌθηβο δίδλέ 65 ΟΠ ΌΔΣ δύο Ὀοὶ ἄθῃ ὐτίσοη 1.906-
ποθθη. Πθηη 8119 Ὀτίηρσοη Φυηρο σὰν 6]. ἀον Ναας ροβοσομβθη οἤηθ
ράθη εἰρποη Ναΐίζοη. ἴτω αομϑηίοὶ!, θη βἰθ σϑῦογθῃ ϑἰηά, τα εὐ βίος 7968

!

υϊ

1

αράκας,
ωἑ»

1ὅ

4δ6 δὅ. ΒΕΒΟΚΒΊΤΟΒ

μέχρι σμιχρὰ ἧι, καὶ ἤν τι πάϑηι, ἀνιᾶται. ἡ μὲν φύ-
σις τοιαύτη πάντων ἐστὶ ὅσσα ψυχὴν ἔχεε᾽ τὸ δὲ δὴ
ἀνθρώπων νομίέζον ἤδη [1]. ἐἰδίη] πεποίηται, ὥὦστε καὶ
ἐπαύρδσέν τινα γίνεσθαι ἀπὸ τοῦ ἐχγόνου.

[104 Ν)] ΒΚ΄ΤΟΒ, ΙΝ 81, 11 --α-ὶ ἔν. δ1.

2109 [208 Ν))] -- 88,26 42--ου. τοῖς παισὶ μάλιστα χρὴ
τῶν ἀνυστῶν δατεῖσϑαι τὰ χρήματα, καὶ μα ἐπεμέλε-
σθαι αὐτῶν, μή τε ἀτηρὸν ποιέωσι διὰ χειρὸς ἔχοντες"
ἅμα μὲν γὰρ πολλὸν φεεδότεροι γέγνονται ἐς τὰ χρή-
ματα χαὶ προϑυμότεροι κτᾶσϑαι καὶ ἀγωνίζονταε ἀλ-
λήλοιεσειν. ἐν γὰρ τῶι ξυνῶε τὰ τελεύμενα οὐχ ἀνιᾶάι
ὥσπερ ἰδίηι οὐδ᾽ εὐθυμεῖ τὰ ἐπιχτώμενα, ἀλλὰ πολλῶι
ἧσσον.

280 [184 Ν) “-- ---26 τοῦ αὐτοῦ. ἔξεστιν οὐ πολλὰ τῶν
σφετέρων ἀναλώσαντας παιδεῦσαί τε τοὺς παῖδας καὶ
τεῖχός τὸ χαὶ σωτηρίην περιβαλέσϑαι τοῖς τε χρήμασι
καὶ τοῖς σώμασεν αὐτῶν.

[17 Ν] --- 86, 18 4-- ον. κα ἔτ, δ7.

281 (72 Ν})] --- 92,14 42-π-ον. ὥσπερ ἐν μὲν τοῖς ἔλχεσι
φαγέδαινα χάχειστον νόσημα, οὕτως ἐν τοῖς χρήμασι
τὸ μὴ [!. αἰδὶ}] προσαρμόσαε καὶ Ϊ]. κατὰ] τὸ συνεχές.

80 υπὰ πσΣἰομί δἷο δυΐ, 80 χυὺ 66 ψοδί, υμὰ δἅηρπίίρι πἰοῖ τπὶ δἷθ αὖ, δὺ
δῆζο δἷθ ποοῖὶ Κ]οὶῃ βἰπα, υπα Βᾶστηϊ βἱοῖ, [8118 ἰβωθὴ οἔναθ σξηρίδϑεὶ.
Βο ἱδὶ ἀδγ παιάν! οδθ Γπδὲϊηκὺ Ὀοὶ 4110 Ἦθδβοη, ἀϊθ οἷμο 'θϑθ Ὀϑαίεσϑα.
Βοὶ ἀθῃ Μοηβοδοῃ ἀδρορθι μδὲ βἰοι οἤδη ρας ἀΐθ Απδβομβδυπηρ ἰπ οἰρθα-
υδε ομον Ὑ οἰδθ δυθρθὈ οὐ, 4488 τηᾶσπ δυο οἰπθα ρουίβϑοη Ὗ οσίϑι! τοῦ
βοίπϑῃ ργδθο πρ οσνασίϑί.

2710. 80 ποῖ 68 δοἢδ ΠῸΓΣ ἱπηηθν δυβίθησγθι 1ᾶδϑί, 8011} πθδη βοὶμ 761"
ταῦροι πίον αἷθ Κίπαον γοσγίϑ θη πη συρ]οϊοι ἀΐο Ηδπὰ ἀατῦθον μδ]ίθα,
ἄδββθ βίϑ πιΐξ ἄθηι, 8 βὶθ ἰῃ Ηδπάθῃ βδθθῃ, [οί ΤΟΙ μοὶς θομοδθδ.
Ῥθϑμῃ οἷμη)δὶ ϑιάθῃ 5810 Υἱϑὶ βρδγβδιηθσ αἰ ἄθὰ Οἰο᾽ἀθ τ ἰγίβομδία
Ιασθθη υπὰ οἰΐτίρον ἱπὶ Εοσθθ βοῖη, ππὰ 98 ϑηϊδϑίθῃς οἱῃ ἮὟ οἰδοίξος υπϑος
οἰπδηάοσ. ἤθμῃ ἰπ οἶποῦ ροιηοίμβδιηθη ἢ Γίβοδα ϑοβιηθγζθη ἀΐο Απ8-
ξΑθθη πἰομῦ 80 νῖθ ἐπὶ φοίσοπηΐθῃ Ηδυβμδὶίθ, υπὰ αἷθ ΕΔ πο 6΄-
ἔτϑῦθῃ πἰσμξ ΘΌΘΩΒο, βομάθση Ὑ͵ἱθ] θηΐροσ.

250. Ἐξ ἰδὲ πιηδρ! οι, Ομ τ νἱϑ] σοῦὶ Εὐφϑηθη δαυΐξυποπάθη, ἀϊο Κίπάος 5
ογσίθθη πὰ ἀπὶ ἰδν Ὑ ὁγιὄροη ππὰ ἴῃ ν 1 Όθη οἷπ το θη ἂθ ΜδοΣ σὰ εἰθβθα.

251 Ὑο δὶ ἄθῃ Οοβοινῦᾶγοι ἀθς τοῦθ ἀϊ9 βοδ]ἰτητηθὺθ Ἐυδη μοὶ!
δὲ, ὅο Ὀθίηη Ὑογπιόροη 88 βίοίθο Απρὶθάθγη ΔΏΡΤΘΩΣΘΏ 6} ΒΘ δὶ σα.

ΔΕ

τ᾽υ

18

Β. ΕΟΗΤΕ ΡῈ. 218---288 (ΞὩΤΟΒΑΕΙΠΙ. 4587

Ὧ55 [179 Ν}] -- 94,24 42--ον. χρημάτων χρῆσις ξὺννόωι
μὲν χρήσιμον δὲς τὸ ἐλουϑέριον δἶναι καὶ δημωφεδλέα,
δὸὺν ἀνοίηι δὲ χορηγέη ξυνὴ (ἀξύνετος).

[14 Ν)] -- --- 36 (τοῦ αὐτοῦ) - ἔτ, 78.

288 [08 Ν)) --- 97, 28 2--ουὐ. πενέη πλοῦτος ὀνόματα
ἐν δείης χαὶ κόρου" οὔτε οὖν πλούσιος (δὴ) ἐνδέων οὔτε
πένης ὅ μὴ ἐνδέων.

284 [69 Ν] “-- --- 24. 26 τοῦ αὐτοῦ. ἢν μὴ πολλῶν ἐπεϑυ-
μέηις, τὰ ὀλίγα τοε πολλὰ δόξει᾽ σμικρὰ γὰρ ὄρδξις
σεδνέην ἰσοσϑενέα πλούτωι ποιέει.

[27] Ν.)] --- 98, ὅ8 --ου. --ἰ ἔτ. 108.
(92 Ν) -- --- ΟἸ (5---οοὐ. ἅπαντες ἄνϑρ. συν. τῆς) ταὶ ἔν. 291.

2386 [84 Ν.] ------θὅ 42--ουὅ. γενώσκειν χρεὼν ἀνθρωπίνην
βιοτὴν ἀφαυρὴν τὸ ἐοῦσαν χαὶ ὀλιγοχρόνιον, πολλῆισι
δὲ κηρσὶ συμπεφυρμένην καὶ ἀμηχανίηεσιν, ὅκως ἄν τες
[πρὸς Ἠάθ5.} μδτρίης τὸ χτήσιος ἐπιμέληται χαὶ ἀμέ-
τρητα ϊμέτρηται Ἠάβ5.] ἐπὶ τοῖς ἀναγκαίοισι ταλαιπωρέηι.

2580 [71 Ν] -- 108,17 “--ου. δὐτυχὴς ὁ ἐπὶ μετρίέοισι
χρήμασιν δεοὐθυμεόμενος, δυστυχὴς δὲ ὅ ἐπὶ πολλοῖσι
δϑυσϑυμϑεόμενος.

[168 Ν1] -- --- 26 4--οὐὔ. «τα ἔν, 8.

281 [186 Ν}] --- 104,20 4--ουὐ. ἀπορέη ξυνὴ τῆς ἐχάστου

χαλεπωτέρη᾽ οὐ γὰρ ὑπολδίέπεταιε ἐλπὶς ἐπικουρέης.

352, Οο]άἀδυδρθῦθη της Ὑογϑίδηα ἀΐθηὶ ἄδσυ, δἰ ἔγοίσϑοὶς ἀπ νο]Κα-
ἔνθα 6ἢ τὰ οὐνγθίβθῃ, οὔθ ογϑίαπα δῦϑσ ἰϑὺ 98 Ζύθο ]οβο ΟἸΒοχορὶθ
Γὰν ἀΐο ΑἸ]ροιηοίΒοίϊ (ἢ).

258, Αττηῦί, Βοίομίυπι: Ἰοτίο τᾶν Ἐπ δοδτυηρ υπὰ οτδυδα. Α]6Ὸ
ἰδὲ, τὸσς ποοΐ δ αξ Θα Ὀο σί, ηἱομξ τοϊο, υπ ἃ τοῦ ἢ δ Θ ρ ῃσί, πο ΔΣΏΣ,

284. ομηῃ ἀὰ πίομι δοῖὶ υἱϑίθῃ Ὀορθησεὶ, πιὰ αἷς ἀδ8 Ὑϑηΐρο
γ ΟῚ βοδβοίπθῃ. θη ροτίηροθ Βορθῆγθη γο]οϊδί ἀο. Αγσπιαὶ α1656106
Βιᾶχκο πῖο ἄθῃι οἰ ίλπι,

280, Μϑδῃ 8011 οἰββϑθθη, ἀδ8δ8 ἀδϑ σῃθηβο } οῆθ 9 θη βοδνδοῖ υπὰ
Κυγχάδυσγἃ υπὰ ἀ888 68 εχὶξ σϑῃ]τοίομθη βομδάθῃ υπὰ βομνίοσὶ Καϊΐθα
νου κηῦρεϊν ἰδι, δῦ πὺν τοδϑείρθη Βϑαὶὶ σὰ γοῦνα] πα υπιμδαβῖσο
Μῦβδο δυΐ ὅδε Νοιάγείργο ζὰἔ γογυϑηάθῃ.

4286. ΟἸΘΟΚΊ ΟΝ, τοῦ θα χαοτίηροιι ψογιηὄχθῃ ποβ]ροιαυΐ, πη ρίδοὶς-
11οἢ, τοῦ οὶ φγόββοῖι τηϊθθυλαςρ ἰδ,

9257. Οὐδὀειιοίηδαιθ Νοἱ ἰδὲ βο ΠΟΥ 818 αἀἷθ ἀθ8 δἰ ῃβζθίηθη; θη ἀδ
διεΐδι Κοῖηο Ηοβηυηρ δυΐ Βοἰβίδπα,

Ὁ

σι

Θι

488 ὅδ. ΘΒΕΝΟΚΕΙΤΟΒ

4588 [176 Ν)] ΒΚ'΄ΤΟΒ. ΓΥ̓͂ 104,21 νόσος οἴχου καὶ βίου γέγνε-
ταὶ ὅκωσπερ καὶ σκήνεος.
"- Ι0ὅ,δ9 4---ου. οὐχ ἔστιν οὕτως ἀσφαλὴς πλούτου πιυ-
λεών, ὃν οὐχ ἀνοίγει τύχης καιρός.
8389 [01 Ν})] --- 108, θά 4--ου. ἀλογεστίη μὴ ξυγχωρ έειεν
ταῖσι κατὰ τὸν βίον ἀνάγκαις.

200 [89 Ν] «-- -- 67 4--ουι λύπην ἀδέσποτον Ψυχῆς
ναρχώσης λογισμῶι ἔχκρου ε.
[90 Ν) --- --- 698 (εοῦ αὐτοῦ) -- ἔν. 42.

[218 Ν.] -- --- 69 --ἰὖ ἔν. 46.

291 [88 Ν.}] --- --- ΤῸ τοῦ αὐτοῦ. πενέην ἐπεειχέως φέ-
0οδὼν σωφρονέοντος.

[102 Ν}] --- 110,18 4---ου. τια ἔν. 68.

292 [1038 Ν} -- --- 19 τοῦ αὐτοῦ. ἄλογοι τῶν ἀξυνέτων
αἱ ἐλπίδες.

293 [220 Ν] «-- 112,10 4--ου. οἷσιν ἡδονὴν ἔχουσεν αἱ
τῶν πέλας ξυμφοραί, οὐ ξυνιᾶσι μὲν ὡς τὰ τῆς τύχης
κοινὰ πᾶσιν, ἀπορέουσι δὲ οἰκείης χαρᾶς.

294 [205 Ν] --- 116,19 4--ου. ἐσχὺς καὶ εὐμορῷφῳ ἔη νεό-
τητος ἀγαϑά, γήραος δὲ σωφροσύνη ἄνϑος.

200 [204 Ν] --- --- 21 “2-π-ου. ὄγέρων νέος ἐγένδτο, ὁ δὲ
νέος ἄδηλον δἰ ἐς γῆρας ἀφίξεται τὸ τέλδεον οὖν ἀγα-
ϑὸν τοῦ μέλλοντος [εἢ χαὶ ἀδήλου κρέσσον.

288. Εδ ρἷοῦξ Κυδηκμοῖὶ ἀθθὸ Ηδυθοθ υπὰ (65 [θοπβ νῖθ ἀδδ
Τ1,οἶθθϑ.

259. Του] ορίμοῖϊ ἰδ 6ὁ6, ἄθῃ Ζνυδηρδίασον ἀθβ [ϑθϑηβ Ἰκοὶπο
Βϑοδησηρ Ζὰ ἰσάρθῃ.

290. Ὧα8 υπροιπβοοῖσο [014 αἷπὸσ βοδβιοσσογθίαστίθη 'θοϊθ θπηπθ
ἄστοῖ Ὑογηυηΐ.

291. Αὐτοῦΐϊ εἷς γαΘ σὰ ἴζαρϑα ἰδὲ οἷ Ζοίομβθη σου βϑ νϑέσιοδι.

292. ον Τπινογβιδηαίροη ΗΟ πηρθη βἰμα ππδίπηϊρ.

298. 1,ϑυΐθ, ἄθηθῃ ἀο86 Νάοβδίθῃη Τηρ] οι Ετουᾶθ Ὀογοῖδθὶ, βδϑῖθα
πἰοις οἷη, 888 ἀθθ β'οοκβα]8Β ΘΟ 861 8116 χοιηθίπβαπι ἰβῦ; 86 βαῦθῃ
ΜΟΪΝ] δύο Μδηροὶ δὴ Ετθυᾶθ ἱπὶ οἰρθῆθῃ Εΐδυθθ.

294. Κταΐξ υπὰ βομβδηδοιξ βἰπὰ Μοσσᾶρο ἀοσ Φυροπά, Β] 9 (68
ΑἸ οσβ δῦϑσ ἰδ Βοϑομηθηβοίί,

205. Ἀον ατοίβ ἰδὺ δἰβη}8] ᾿πηρ ρονθθθῃ, οὐ ἀον πριν δος (88
τοίη ίοσ οσγοίομβθη τὶγὰ, ἰδὲ ΠΟΘ πηρον8β8. ΗῸ ἱδὺ ἀδ8 δοροθο]οθϑαῖθ
Θανϊ Ὀοθθοσ 818 ἀδθ συκάπίίρο ἀπὰ υηδίοδθσθ. ᾿

μι

1Ὁ

20

Β. ΕΟΗΤΕ ΕΒ. 288---25. ὈΝΕΟΘΒΤΕ, ΕἙ. 299. 409

296 [207 Ν)] ---- 116, 41 4“--ου. γῆρας δλόκληρός ἐστι
πήρωσις" πάντ᾽ ἔχει χαὶ πᾶσιν ἐνδεῖ.

"- -- 4δ 4“ημοχρίτου. 1. 4ημοχήδους τὸ Ἡοτοά. ΠῚ 184.

491 [92 Ν)] -- 120,20 42--οὐὄ. ἔνεοι ϑνητῆς φύσιος διά-
λυσιν οὐκ εἰδότες ἄνθρωποι, συνειδήσει δὲ τῆς ἐν τῶι
βέων κακοπραγμοσύνης, τὸν τῆς βιοτῆς χρόνον ἐν ταρα-
χαῖς καὶ φόβοις ταλαιπωροῦσι, ψεύδεα περὶ τοῦ μετὰ
τὴν τελευτὴν μυϑοπλαστέοντες χρόνου. ὝὟαϊ. ΤΥ͂ 98, 61.

208 βστο. 8. ν. ἅ. βραχέως δὲ καὶ δασέως (8180 ὅ) τὸ ἅτινα ὡς
σεαρ᾽ Ἱπηοχράτει, παρὰ δὲ “ημοχρίτωε ἴδια, παρ᾽ Ὁμήρωι τὰ
ἑαυτοῦ.

------..-.-. -.-. .......

ὈΝΕΈΟΘΗΤΕ ΡΒΛΔΟΜΕΝΤΕ.

Ι. ΤΗΒΑΒΎΥΠΙΒ ὙΠΟΜΝΉΜΑΤΑ ΚΑΤ᾽ ΙΔΙΑΝ ΤΕΤΑΓΜΕΝΑ.
γαεὶ. 8. 814,23.

1. ΠΕΡῚ ΤΩΝ ΕΝ ΒΗΒΥΛΜΩΝΙΊΕΡΩΝ ΓΡΑΜΜΆΤΩΝ.

290. Οὐξν. βοιῃ. 1 15, 69 ὑ. 8δ6. 351}. Ῥγίδπεαροτδθ, Επάοχοβ υπὰ ΡΙδίοῃ
βοίϑῃ βολῦ]ου οΥ Βαιθασθη: 4. γὰρ τοὺς Βαβυλωνίους λόγους ἠϑικοὺς
[(. ἑλληνιχοὺς, Οοδοῦ δέους] πεποίηται" λέγεται γὰρ τὴν ᾿Αχιχάρου στήλην ὃρ-
μηνευϑεῖσαν τοῖς ἰδίοις συντάξαι συγγράμμασι. κἄστιν ἐπισημήνασθαι παρ᾽
αὐτοῦ “τάδε λέγει Δημόκριτος᾽ γράφοντος. ναὶ μὴν χαὶ περὶ αὑτοῦ
[μᾶχῃ!, γραφει], ἧι σεμνυνόμενός φησί που ἐπὶ πολυμαϑίαι᾽ “ἐγὼ δὸ τῶν
κατ᾽ ἐμαυτὸν ἀνθρώπων γῆν πλείστην ἐπεπλανησάμην ἱστορέων
τὰ μήκιστα καὶ ἀέρας τε καὶ γέας πλείστας εἶδον χαὶ λογίων ἀν-
ϑρώπων πλείστων ἤχουσα χαὶ γραμμέων συνϑέσιος μετὰ ἀπο-
δείξεως οὐδείς χώ με παρήλλαξεν οὐδ᾽ οἱ Αἰγυπτίων χαλεόμενοι

296, ΑἸίοῦ ἰβὺ οἷπϑ δ εγθ τη θί ας Ὀδὶ σϑηζθιι 1,609: 4.1165 Βα 68
υπα 4116πὶ ἔθ] οὔνγδβ.

297. Μδῆοβο [,ϑυΐο, αἀἷθ σορ ἀθσ Αυπδϑυηρ ἀον πηθηβο ] ομθη ΝΙαῖαν
ΒΙομίΒ τΐβθθη, δἷοῦ ἀδρορθὰ ἀθβ πη ΒΟ ]ΠΙσἤθη ΕἸθμβ πο] Ὀούγαθθί
βἰπα, τπιὔμθη βίοι ἰὮτο 1ρϑπδζοῖς ἴθ Τσαβοη πᾶ Αηρθίθῃ δὉ, ἱπᾶθπὶ
βἷο ἅδον αἷθ Ζοὶῦ ποῖ ἄθπι Εἰμἀθ ουϊορϑηθ ἘΆΌΘΙπ ογαϊομίθῃ,

298. βοῖπο οἰζϑῃθῃ.

ΝΕΟΗΤΕ ΒΒΑΟΘΜΈΝΤΕ.

11. ὕΒΕΗ ΓΕ ΒΕΠΙΘῈΝ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ ΓΝ ΒΑΒΥΙΠΟΝ.

ς ῳ99. Ἀίοα βαρὶ Ῥοιοκυίίοβ.... [Ι͂οἢ Οἷα νοῃ τηοίηθῃ Ζοὶ ρθηοβθθη 8Πὶ
τηοϊβίθῃ δυΐ ἄδγ Ετὰθ μουπῃροκοιηθα, σγοῦοὶ ἰοῦ ἀΐθ τοὶ ομοηλαἀβίθη Εοτ-
Βοῦπηρθη ἀηβίο ἴθ, πηὰ μαΡ0ὸ ἀΐθ τηοἰβύθη Ηἰπιπιοϊβδισίονθ ὑπὰ 1,ὅπᾶον ρϑβθῖθῃ
απὰ ἀΐο πιοίδίθη Οοἰθιτίθη ρσομδὄτί; ἀπὰ ἰῃ ἀογ Ζυβδιημηθηθοίσαμῃρ᾽ ἀογ 1ω]πίθῃ. πλΐΐ
Βονγοῖβ δὲ τυΐο ποοῖ Κοίποῦ ἀδουισοζξοη, δυοῖὴ πίον ἀΐο βοζθηδηπύθῃ 8ὅ361}-

ιζ

460 ὅδ. ὈΡΕΜΟΚΕΙΤῸΒ

᾿Αρπεδονάπται" σὺν τοῖς δ᾽ ἐπὶ πᾶσιν ἐπ᾽ ἕτεα ὀγδώχοντα [80 ἀϊε
Ηάβ. πὰ. βοζοιη. ἢ. ϑοοὶ. Π 24: το ρ, πέντε ίόροι. 1 98, 8 (οὔθῃ 8. 239, 38)}
ἐπὶ ξείνης ἐγενήϑην᾽. ἐπῆλθε γὰρ Βαβυλῶνα τε χαὶ Περσίδα χαὶ Αἶγυ-
πτον τοῖς τε μάγοις καὶ τοῖς ἱερεῦσι μαϑητεύων. Ὧδε Μοῖξν ἄογ ϑβιιοὶθ (δὺ3

5. Ῥιδῖοβν Καὶ. 1196), ἀδ5 βοϊΐ ΕἸΠΠΘΙΏΘΙῸΒ ἴῃ ΟΣ δοσαπάγί πίβοιος ΒΟ ΒΟΣΌΣΩ 5 πΟΚκ
μοϊοδὶ νὶγὰ, αἷθ Βαδιηγϑάϊρσίκοίς πὰ ἀΐο Θοἰοιτβδιικοὶς (ἡ ρπεόονάπται) πεαοῖνοει
αἀΐο ΕΔΙΒομσηρ ΘΌθηδο ονϊαθηΐ τὸίο ἀἰθ νου οὶ δὺβ ΤὨΘΟρθγαδῖβ Ὠ ἰδίος
᾿Αχίχαρος [Ὀίορ. Κ 50] δροτποιηθηο ΕἾΡΌΣ θα πχοίβοῃ Οδδίἀδοτα Αἰκεῖκαιοβ
[πὠ Δ Ὁ. 888. ΑΔ ἴ-διαν “τιοῖη Βγμδν ἰδὲ ζγευπαϊ δον" πδοὰ Ο. Ε' 1,ϑῃπιδῦ} σαί.

10 ᾿Αχίχαρος (Αχιάχαρος, ᾿Αχίχαρος) ἄθ6 Βαοιοα ΤΟ Α 1, 22. Ὑ]6 ἀΐοδοβ Βυεὶ
βομοίπου δυο ἀΐθ Βαβυλώνιοι λόγοι ἰὰ Αφγρίδθῃ ἴῃ ρσαϊδἰοχαπάνπίροδοε Ζεὶί
καίδ!βονί χὰ βοΐῃ. οι Βοϊοϑῦ αὶ. σὰ ἔν. 800. Ὠΐ6 βο ιν ϑύθ θεοὶ ἀθε Ηοϊκούαδοο
γὸὴ ΑδὈάοτα ππΐος υπὰ ἐΓ ῬιυΟϊοπηδίοβ 1 [8. 6. 60) Ὠδίίο ἄρῃ Βοάοῃ ἔϊδσ ἀθδ
οὐδοιηογδ βοῦθη Εοιδη ψὶῖο ἐν ἄθῃ Ὀασθασίβίοσοη θη Ὀοοκεϊθυηθα σψοσθθ-

16 τοϊζοῖ. Αὐϑ Ῥβουἀοάἀοιῃοκτεῖς βίδτημιῦ “4 6] οαγίμϑ δυΐ ἄθιῃ ΤΥΘΓΟΥ Μυβοηπιοαδδῖκ.
ψεὶ. Βιιδαμιαπα Αγοῖ. σαλνδς Ὺ 1 ἢ.

12. ΠΕΡῚ ΤΩΝ ΕΝ ΜΈΡΟΗΙ.
8. ΟΙΚΕΑΝΟΥ ΠΕΡΙΠΩΟΥΣ.
4, ΠΕΡῚ ΙΣΤΟΡΙΗΣ.
2 νεῖ. ϑυτν. υπΐορ ΒοΪοθ᾽ βου θη: Περὶ τῶν ἐκ τῆς ἀναγνώσεως
τῶν ἱστοριῶν εἰς ἐπίστασιν ἡμᾶς ἀγόντων [ππΐθῃ Ζ. 83].
ὅ, ΧΑΔΔΑΙΚΟΣ ΔΟΙῸΣ. Ὑεὶ.". 1.
θ6. ΦΡΥΓΙΟΣ ΠΟΙῸΣ.
νεῖ. [Π αρογαθὶ Φρυγιοι λόγοι, Ἐδιβοδυηρ ἃ. ΠΙ. 7. ν. Οδν., εσἰύοι
25 Ὀοὶ Ταϊΐδη. 28. ϑοῖιοὶ ΑΡοὶ]ὶ]. Ε᾿ι. 1 δὅ8, ΡΙαῖῦ, 18. οἱ Ο8. 29 ν. 3621). Τασβδϑο.
111 Ἐπ6116. 3. οὔθῃ ἃ 1084 [Κ. 8170, 8].
Ἵ. ΠΕΡῚ ΠΥΡΕΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ 4Π0ὸὺ ΝΟΣΟΥ ΒΗΣΣΟΝΤΩΝ.
8, ΝΟΜΙΚΑ ΑΙΤΊΔΜ.

9. ΧΕΡΝΙΚΑ [ οὧον ΧΕΡΝΙΒΑ (Ὑ͵ΟΙΠκ68561); ϑββαϊτηδδὶπβ ΧῈΙΡΟ-
80 ΚΜΗΤΑ ε5. ἴτ. 800) ἢ ΠΡΟΒΔΉΜΑΤΑ.

Π. ΒΟΝΒΤΙΟΕ ΒΑΙΘΟΒΌΝΟΕΝ.

800θ. ΒΩΔΛΟΥ͂ ΧΕΙΡΟΚΜΗΤΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΥΝΑΜΕΡΑ
(ΠΕΡῚ ΣΥΜΠΑΘΕΙΩΝ ΚΑ] ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΩΝ)..

1. ϑυιν. Βῶλος Μενδήσιος Πυϑαγόρειος Περὶ τῶν ἐκ τῆς ἀναγνώσεως

8ὅῦ τῶν ἱστοριῶν εἰς ἐπίστασιν ἡμᾶς ἀγόντων, Περὶ ϑαυμασίων, Φυσιχὰ δυνα-

μερα [νᾳϊὶ. Ρτοιιοίοθ᾽ ΗΒ 611} θ᾽ βαιπητη]υης δυναμερόν ἘΒοᾶρ ΚΙ. ϑεἦν. 1 380]"

ἔχει δ Περὶ συμπαϑειῶν καὶ ἀντιπαϑειῶν, Μίϑων κατὰ στοιχεῖον,

Περὶ σημείων τῶν ἐξ ἡλίον χαὶ σελήνης καὶ ἄρχτου χαὶ λύχνου χαὶ ἔριδος.

Αἷβ διπᾶσος Ο0}}0 Βώλος Δημοχρίτ(ει)ος φιλόσοφος ἹἸστορίαν καὶ Τέχνην

40 ἑατριχήν (ἔχει δὲ ἰάσεις φυσικὰς ἀπό τινων βοηθημάτων τῆς φύσεως). Ζεῖϊ
Π|--Π. “Δ ῃγῃ. (νεῖ. Μᾶ]1ον ἘῊΟ Π' 25).

Κηδρέον [1 απάυονηιο88εγ] ἂος Αργυρίοσ. Μὶΐ ἀΐδθβοι Ὀἱῃ ἰοὰ δαὶ βολίδα μρείμεγ
εῖϑε [πῖ ὕδηγο δῦ ἰγοιηάθη Βούθῃ ΖΌΒΑΙΏΘΠ ΘΟΎΘΒΘΣΙ.

10

1ὅ

20

28

Β. ὈΝΕΟΗΤΈ, ῬΈ. 299. 800 [ΒΟΙΟΗ͂Ι, 1---6. 461

2, Ὑεταῦν. ΙΧ 1, 14 αὐπεῖγον οἴἶαηι ει ον 16 γεγμῆι παΐωνα υοἷμα
δὲ εἶμα οοηηῃβοηπέαγίης σμοῖ ἑπϑον δέδωνγ Χειροχμήτων, ἐπι φιο εἰἶανη ιἰεδαΐνν ατνρῖο,
μέ δἰσπαγοὶ οὐΥα η0}}} φμας εδβεΐ εαρογίμδ ἃ. ἢ. οὐ ἀτοκίο σαπι Ζοίσμοη ον Εδῦ-
μοὶξ βοὶῃ βίοχοὶ (παράπλασμα) δα ἀΐθ σοι ἰδπὶ βοῖβὲ ἀυτοβρσονίογίοθη Βοζορίο.
Ῥεικ. ΧΧΙ͂. 160 ΤεριοογὶζΝ οονγίε Οὐ γοσηιοία 6886 οοηδίαξ; αὐ ἐπ ᾿᾽]8 ἘΠ 6 ρΡοϑί
Ῥγίλαφογαηι Δίασογιη, δἰμα ἰοδἰϑοίηνιϑ σμαπΐο Ῥογίοηοδίογα ἰγασὶε! ασϊαορλοίνηι
καγδαπι σίας αὐπγαξίομε λοηίπεηι ρυορέεν εαἰηεεηι σΟΙΟγΕΒ ἀοοορεγὶξ ΠΟΡΜΘΉ,
ἐπι ὑπαγηιονι8 Αγαδίας παδοοπέδηι Ῥεγϑὶοο (ἢ) Ἰαΐεγε, σα ὧδ οαμδα οἱ εαγηιαγεξιοι
υοοαν. δας Μαροδ μέ, ομρς υοἴδιξ ἀ608 ευοοαγο. 161] αὐὶοοὶξ ἢὲδ Αροϊϊοδονμβ
αὐϑοοίαίον εὐμδ ἰνρὶ. ππίδῃ ὁ. 61] λεγδαηι ἀεδον ΝΟ ΙΗ ΦΉ.

8. Οουσν. ὙΠ] ὅ, 11͵ δὁεὦ Αοσυρέϊαε σεπίδδ αὐιοίοΥ τιοριογαδεϊδ Βοίιια Μοη-
ἀεδὶνιδ, οὐὐμδ οοημησπία σας ἀφρρεϊϊαπέμν φγαξοε Χειρόχμητα 8ιιὉ ποριηε Τεηιο-
ογτδὲ γαἷ8ϑο γγοάαιμιῖμν, οοη δεῖ Ῥυορίου απο [νῬύδα]α, Βουύδυ) ϑαερίμδ αὐ αἰ σομέδν
ουΐεεηι ἱεγσα Ῥεγδρίοεγθ, υὑἱ δὲ Χογίε δὲ ὑπ αἴσμα ἰαΐε υἱΐμα ἀσεργοδοηδμηι σ0Ή-
ζεδύι δογοδενι ἀεϊοσίαημιθ ἐπ ἰϑηὶμα δίαδμῖξ εἰ υἱύαηι ροομᾶοηι μας γμογὶΐ
ρωομίοδα τεϑμρίπαηι οὔγμαημδ ραξαηημγ μα ϑρον οδγμίαηι φίδαγε ἰοΐμ ΟΥ̓ΟσΘΉΣ,
χυοᾶ εἐο ζασίο πιογῦνβ ργοριϊδείμγ. ΧῚ 8, 858 ποὸ8 αμέοηι ἰευϊογε ορεγα ἰδίμα ἢονὶ
αριᾶ Αοσψρίϊαε σοπέϊθ Βοίϊια Μομαεδίηι ἰοεσίημδ, φυὶ ρῬγαξοὶρὶξἑ αρνίοο εἶ ϑ8ζδγ-
ΘΟΟΥΟΒΟ ἴοοῦ αἰξεγηὶδ ογαϊπῖδιι Κεγμΐαδ αἰξεγγυδ γδοϑ τ ογδ οοπιδίίαϑ ἢαδόνε.
ἀεὶμο ἐα8 οὐ οἷο αεημίποοῖδο ραμίιεῖμε ἐπ γα ἐδυγαηι δοσαγα οἷο. 8, 61 υεέογοδ
φυϊάαηι αμοΐογεθ μὲ Τεηιοογεέμδ ργαξοὶρίμηξ δενώμα οηνῖα δμ00 λογθαξ χμας 8ε-
ἄντ αρροϊϊαΐῖωμν ηιοάδοαγα οοαξδηιημε γερο αὐύογϑιιθ δεδίδοϊαδ μὐϊ. 64 8ε(ἃ 1). ἐπ
60 ἴδδγνο φμὰ φγαξο ὑμϑογιδιέμγ Περὶ ἀντιπαϑῶν αὐβργηιαΐ ἤα8 ἔρϑαβθ δεϑίϊοϊαϑ
[ΕβυΡ6}] ἐπεοαγὶ, δὲ μεν φμας ἵπ πιοηδίγιδ εδὲ δοίμείδδ ογἡηἶδιδ οἱ πμᾶο ρμεᾶε
μηπαηιχμαηίημε ἀγεαηὶ ἔθν οὐγοιεαξ: ρΡοδὲ ἧος ομῖμι ἀφοίογε ονν68 υεγηϑοσμῖοδ οἱ
ἑέα ομιουῦ.

4. ΚὅσΕοι, ΝΊΟΑΝΡΕ ΤΠοΣ. 164 Βώλος δὲ ὃ δημοχρίτειος ἐν τῶι Περὶ συμ-
παϑειῶν καὶ ἀντιπαϑειῶν Πέρσας φησὶν ἔχοντας παρ᾽ ξδαυτοῖς ϑανάσιμον
φυτὸν φυτεῦσαι ἐν Αἰγύπτωι ὡς πολλῶν μελλόντων ἀναιρεϑήσεσϑαι, τὴν δὲ
ἀγαϑὴν οὖσαν εἰς τοὐναντίον μεταβαλεῖν ποιῆσαί τε τὸ φυτὸν χαρπὸν γλυ-
χύτατον.

δ. Ῥυστ. 4υδοδὲ. οοῦν. ΠῚ 1,1 Ρ. 641 Β ἦσαν δὰ καὶ οἱ τὰς ἀντιπαϑείας ϑρυ-
λοῦντες χαὶ ἄλλα πολλὰ παϑόντων (ἢ ἦν ἀχούειν᾽ ὅτε μαινόμενοι ἐλέφαντα
καταπαύει χριὸς ὀφϑείς κτλ.

θ. ΟὈρίαἰο Φυσιχὰ δυναμερά [παν οι ο ΜΙ6]} υπὰ Χειρόχμητα [κἴπϑῦ-
ἤοδο ΜΙ]; υρὶ. βυάδ8 Ζώωσιμος] οἶποη ἀοροηβδῦς δηἀθαυίοί, δῦ οἶπο Ὑοσιοὶ πρ’
6Υ ΣΔὨ]οθοα Εἰχοουρίο δὰβ ἀΐθβοη ΗΥΡοιπηθπδῖα ἀθ8 ΒΟΪΟΒ- οι Κυϊζοβ δαΐ ἴθ
οἶπθ ἄογ Ὀοϊ θη ΑὈτοὶ ρθη πππιδρ! οἢ,, ἀ8 41168 ἀΘμβο θη ΜΠΙΓΑ ἢ 6η- υπὰ ΟΠ δτῖδ-
ΚΔΠΟμδγα Κίον ἰτᾶσί. ΕΥβονγοτί τυῖγὰ αἷο ὕδογδβίοινε: ἀσγοῖ Ζϑηϊγοίομο Ὀπἰοτγετοὶ,
αἷθ δἷ8 Μομπορτδρηΐθῃ οἰοστὶ πγογάθῃ. (σίΘ Περὶ συμπαϑειῶν καὶ αντιπαϑειῶν
88 ἀἄδσῃ Φυσιχὰ ὀυναμερά). αὶ. ΡΙπ. Ηἰδί, παῖ. ΧΧΥ͂ 18 [πδοῦ Ῥυ ΔΡΌΥΔΔ) εἴ
ορνιοογ μεθ, απλδοὸ ρεγαργαζίδ Ῥεγϑιαὶδ, Αγαδίαο, Αεἰδορίαε, ΑεσψΡ ηναρὶδ [πᾶτηϊ.
υοἴμηιο 126 οεοῖ, ᾿εγδαγθι δογιρϑὶ]; αἀδόφις αὐ ἤσεο αἰΐοπῖία απἰϊχμλέαϑ
εξ, μὲ αἀβγηιαυογὶέ οἴαηι ἱπογεάιδιϊα αἰοῖμι. ῬΈΤΕΟΝ. 88 ργέϑοὶβ ΘΠ ἰδηῖρο-
γέδιδ οὐδε αὐἦκποὸ πεᾶα υἱγίμδ ρίασεγεί, υἱρεδαηξ αγίοδ ἱπησοθμας θη σις
οογίαηον ὑμῖν Ἀομρεῖθβ ογαΐ, π6 φιμα ῃγοζιξωνιι, βαρουϊὲδ ἀμ ἰαίεγεί. ἐξαρμα
λογδαγηι οη ἢ δοοδ ἰεηιοογδμδ οαργοδϑὶί, εὐ πὸ ἰαρίἄμηι υἱγσιϊ ον υἱϑ
ἰαΐεγεί, αεἰαΐεηι ὑηΐεν ἐαρονγιηιοηία οοηϑιηιρϑοίξ.

κ᾿

φι

10

"ὦ
ωι

462 ὅδ. ΘΕΜΟΚΒΙΤῸΒ

Ἴ. αοροη Ριιν. ΧΧΥΠΙΙ 112 οδλαηιαεϊεοποηι ρεομϊαγὶ σον (ἢ ἀἶρσναμοι
φοὶδεϊιαΐιι Τεπιοογο οἷο. σσοπαθί βἱοῖ σι, Χ 12,1; νεῖ. 6 ἀλέα ρονίεμεϊ ας
φγαεδίϊριϊδ α ΟΙθο ϑοοιμῶο ϑογρεϊδ ποη ἀἰθημμι 6886 σΟρΉΟΡ ΘΗ, εηιοονἶξ ρμο, νυεὶ
ἐπι φιαῖε ἐδὲ φμοά ἰάοηι ῬΙαὲμδ ἐπ ἀδορο ἰδγο [ὃ 131] δογίρϑίδθε αὐἀὐδεουεναίΐ
αὐέδ φιοδάσηι οἴο... . τηοἷΐα αμΐοηι υἱἀεπέμν αὖ δοηινέδοδ ἰδ 8 πιαῖς δϑοϊεν διε
λειϑοειοαὐξ σοημηδηΐία ὑπ 1δοηιοογ δ ποηιθη. ἀαία ποδὶ ίαξιἠδ αμοϊογ ἐαξέδαιεε εὗμε
Ρενγμσία μἰοπδδια. (Θοολ οἰδἑοτε ΟΣ βοιδϑεὺ 1Υ 18,2 υἱρεγαγμηι πεογϑίδμδ ἐἰδὶ-
οὐ 8οϊέε πιοἀογαίεφμε αὐλέδιξμηι ηιοάογί γεζεγὲ εἴας Τονιοογε ἴδεν φωὶ ἐπ-
δον δίΐμ" κὶ κα ἴη σμὸ ἀοοεξ ρἱμνίηὴδ λοι πιογδιἷδ πιολοῖπας Κἶ88ε ἐπ-
οοδοηε8 ὑξδίαγμηι. [Ὁ 6. στίθοι. Τίϊοὶ, οἵτγα Περὶ συμπαϑειῶν, ἰδὲ ἰῃ ἄσα Ηἀδε.
δυδροΐδ!]6η).

1. ΑΙΒ Ῥγοῦθ: Ανον. Βότρει (Κ]. ϑοδγ. 1 3917) 4. δὲ ἱστορεῖ, ὡς καὶ
αὐτόπτης τοῦ ζώιον γεγονὼς ταῦτα᾽ “Ἥ ὃ βασιλίσχος ὃ χινάδης (οὕτω γὰρ
αὐτὸν καλεῖ [Μὶεδνογειδηηΐβ ἄθγ ΕΌττη χιναδέων ἔν. 2169 νρὶ. τὰ ἔγ. 150]), ἔσει
μὲν κατὰ τὸ σῶμα ὀλίγος, νωϑὴς δὲ κατὰ τὴν κίνησιν, ὀξυχέφαλος, ἄστερο-
ειδὲς βασίλειον ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, ξανϑὺς τὴν χροιᾶν, ἀσύγκρετος τὴν
ἰσχὺν καὶ ἀνυπέρβλητος. εὑρίσκεται ὅὲ ἐν τοῖς ἐπέχεινα τόποις τῆς “ιβύης
τῆς κατὰ Κυρήνην, ὅπου χαὶ τὸ τῶν ἀνϑρώπων τῶν χαλουμένων Ψύλλων
γένος. τὰ γὰρ ἀπὸ τοῦ κινάδον δήγματα ὑπὸ τῶν Ψύλλων ϑεραπεύεται.
ἀντιπαϑὴς δὲ τῶι χινάδηι ἐστὶν ἡ χατοιχίδιος γαλία [80: “α φαϊέπα οἷον --
γαλὴ ἢ" ταύτης γὰρ οἴτε τὴν φωνὴν οὔτε τὸ εἶδος φέρει, ἀλλ᾽ εὐθὺς ἀπὸόλ-
λνυται. εἰ δὲ χαὶ πρὸς τῶι φωλειῶι εὕροι, διασπαράσσει τοῦτον ἡ γαλία. αἵτη
τῆς ἀντιπαϑείας ἡ ἐνέργεια. Ἐταοδθατκοῖς ὧθ6 Ἠδβοα Ὀοὶ ΤΉΞΟΡΗΣΙ, ΘΟ] ο0.α
11,2 [᾿βμεϊοὶ οἃ. 1ἅ. 1 118], ἀον Θοιοϊκεῖς ϑῦθα ΒΟΪ]0Β δἷβ Ου6}10 σίοσί, χσυδοδὲ.
ῬὮγβΒ. ν. 21 οὰ. Βοΐββ.

8. Ναϊαγ θ ὁπ 1616 ΜΊΣΔΟΙ θη ἀπὰ βγτηραι θυ οοὶ δὺ8 ᾿ Θοιποοσ δ᾽
᾿δυῆρ θεοὶ Ριχκισε: ΥἹΠ61. ΧΙ80. ΧΙΠ181. ΧΙΝ 20. ΧΥ 138. ΧΥ͂Ι 23.62 ναὶ. ἃ.
Θοοσκίκοη 5.414]. ΧΥ ΠῚ 41. 159. 821 [χοἰ ΟἸζδι νοῦ γος. ἀθουρ. 1216 2.) ΧΧ 19.28.
149. ΧΧΙ62). ΧΧΙ͂Υ 166. ΧΧΥ 1.14. ΧΧΥΓ19. ΧΧΥ͂ΙΙ 141. ΧΧΥΙΠ 1.118.
168. ΧΧΙΧΊ2. ΧΧΧΠ 49. ΧΧΧΥῚΙ͂Ι 69. 146. 149. 160. 186. ϑοχαν. 1 δ4 ν᾿. 18, 4
ΜΟΤΏΠΙΒ ; ΠῚ 8. 46,16 (Ὀοϊάο8 ποῦς δὺβ Ρ]"). Αὑμταν. ἥαβο. ΧΧΥΠ 4,84;
Οοιῦμ. Υ128. ΥὙΠ1 8,6. ΓΧ 14,6. ΧΙ θ4[8.83.461,22]; ῬΑΙΖΑΡ. 1 85, 1. ΕἌΣΤΙΟΣ Ὀσὶ
ἈΝΑΤΟΙ1ῸΒ ἰῃ ἀθη ϑοροπίολ (νουτηΐτο!᾽ ἄθπτοι Οδδδὶυβ Ὠἱοηγδίυβ, Οδίβαβ, Ρἢ-
εἶθ, Αὐσίσδπιβ ππὰ ΑΡαϊοΐα8) ὥθδογσδαβ δι (8. ΒΘΟΚἢ ΒΒ ΙΔ Σ δ. 5381 ἃ. 66.
ΟΘάον λείη. Με. 4δ, 10): Ὑ οὐ ουρτοροζοίσηροη, γι ρδιϊοπι (οὶ (σόροη ὕπ-
Κυδυΐ, προζίοίοσ, το Τίοσο τ. 8. γγ.)ὃ. Ὑα}. βοδο]. Βοά!. χὰ Εἰρὶος, Ρ. ΕΣΧΠΙ
20 βοῦθηκὶ. ὕθος ἀδβ Ὑδροσχοπικὸν Δημοχρίτου ΘΈΟΡΟΝ. 11 86 ναὶ. Οἀατ

ῬΉΣΟ]. βαρνΡ!. ὙΠ 2405.

9. Αυβ Α6), Ν. Η. 1 868---38. ΥΠ 1.8 υπᾶὰ Απλίοϊοβ [(θορου. Β. ΧΠῚ υ.
ΧΥ͂Ὶ ρμοθδρῖί ἀἷο ὈγΖϑηί θοῦ ὨοΡΡοΙ ΓἈΙθομυπρ Δημοκρίτου Περὶ συμπαϑειῶν
χαὶ ἀντιπαϑειῶν σα. ὙΠ. αθηι0}} Βιέτίορϑι 1884.

10. Ὁπιΐδηρτοίοι γγχὰσ ἱῃ ΒοΪοΒ ΠΕΡῚ ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΩΝ οἴοηθδν ἄθσ ἀϊ6
ΤΑΘΙΒΟΒ] ομοα Ευδηκηοί θη πτΐβδοοπο Το. Οξιδυβ 1 ῥγοόοσμα. ὑ. 2, 11 θδσ. ἑάεο-
φμε ηρμεϊζοθ οΣ ϑαρίοπέας Ῥγογεθϑογίδιι ρογήξοδβ οἶμδ [πᾶτη]. ρεοονα6) ζε2286 ἀοοε-
ρίηνμιδ: οἷαγιδδίη!ο8 ὑέγο 65) ἐῖ8 Ῥγϑιαρογαην [} Ἐρριρεάοοϊίεηι, εἰ Τρειιοου έν.
ΤΑτΙΑΝ, 16. 11 ν. 18, θ6 βοῖτγ. εἰσὶν μὲν οὖν χαὶ νόσοι καὶ στάσεις τὴς ἐν ἡμῖν
ὕλης" δαίμονες δὲ αἰτιοὶ τούτων, (οἷς) τὰς αἰτίας, ἐπειδὰν συμβαίνωσιν ἑαυ-
τοῖς, προσγράφουσιν, ἐπιόντες ὁπόταν καταλαμβάνηι χάματος (ἔστι δὲ ὅτε κχεὶ

10

18

Β. ΥΝΕΘΕΤΕ ΕΒ. 300 [ΒΟΙΩΟΗ͂], 1---18. 4608

αὐτοὶ χειμῶνι τῆς σφῶν ἀβελτερίας χραδαίνουσιν τὴν ἕξιν τοῦ σώματος) οἱ
λόγωι ϑεοῦ ϑυνάμεως πληττόμενοι δεδιότες ἀπίασιν, χαὶ ὃ χάμνων ϑεραπεύε-
ται. 11 περὸ γὰρ τῶν κατὰ τὸν Δημόχριτον ξυμπαϑειῶν τὸ καὶ
ἀντιπαϑειῶν τί καὶ λέγειν ἔχομεν ἢ τοῦϑ᾽ ὅτι χατὰ τὸν χοινὸν λόγον ἀβόη-
φολόγος ἐστὶν ὃ ἀπὸ τῶν Αβόήρων ἄνθρωπος; Αποὰ δος ογεβοδοίηθι αἰπζοὶπθ
ΚΚαρίϊο! αἷδ Μοποργδαρμίθοη. Ὑ αὶ. ἀΐο Εἰχοογρίο δὰβ ϑόσβϑδῃ Ὀοὶ Ολεσ,. ΑΥΒΕῚ, 86.
ΣΤ ΟΥὮὉ. ΠῚ 14--16 Ἡγατορδορίο; ἰδγὰ. ΓΛ 1 (ΕἸορμδηδαὶβ) υεέενμηι αὐμέδηι ἡποᾶν-
ΘΟ, τρεἶλει8 ἐδέϊιιθ ραδοίοἶδ ομγαϊἑοπει, ογάαυϊξ ἐχοερίο Τλεηείϑομα αἶχμε ἐα
φ»λιοθορλὶθ Τομιοογζο, δὶ ὑεγὸ εἰμδ ἀε εἱερλαπίϊαοίδ οομϑογρύμδ αἀνοϊέμν ἰδδεγ.
ἈΑπκον. ΡΆΒιβ. [οἃ. ΕοδΒ δ. λίμδ. 49, 6617) τῆς δὲ ἐλεφαντιάσεως τῶν μὲν πα-
λαιῶν οὐδεὶς ἐμνήσϑη ἰατρῶν, φιλοσόφων δὲ 4. ἐν τῶι Περὶ ἐλεφαντιάσεως
αὑτοῦ βιβλίωι. ΘΙ ΑΥΙΟΣ 818 βοσδη υΐπβ Περὶ τῶν ἐχτὸς παϑῶν, Ὑτοτδαδ
ΟἘΣΙΒΑΒ. Ι͂ ῥ. 608 Πδγ. τὸ γὰρ εἰς Δημόκριτον ἀναφερόμενον βιβλίον περὶ τοῦ
νοσήματος [ἘΠΟΡΙΔη 8518) φανερῶς κατέψευσται. Ὀδβοᾷθα ομπθ Βθάδηκθοη
ΠῚ νυ. 601, 1}. ὥνονς Βιυθομθη. Ηἰγιηρδι θη ΐτ6] σοροὰ Εἴθθον ὑπᾶ ἘΕρίϊθραὶθ
οὶ ΤΉΚΞΟΡΟΒ. ῬΈΙΒΟ. ῬὮΥΒ. ΙΥ̓᾽ 8 ῥ. 261,1 Εοβο. 8. οὔϑῃ Κ. 414, 10.

11, Ἑχοοχρίθ ἱπὶ ὕΑτιο. δι. 2991. 8047. [Βομάο ΚΙ. βοὴν. 1 8388] δ4ημο-
κράτους [80] χεφαλαλγία, περὶ ὀφϑαλμῶν Δδημοχρίτου [80], περὶ τριχιάσεως
ὀφϑαλμῶν, περὶ χημώσεως, περὶ νεφελίων, πρὸς ὑπώπια καὶ πελιώματα, περὶ
φλεγμονῆς γαργαρεῶνος, πρὸς ἔμετον στομάχου, σταλτικὸν ἐμέτουν ᾿Αβδηρίτου

12. Ὁΐ]ο9 ρυδυ ομδύθη Θγτρδίἱοσιξεϊοὶ βοδοίποη ἱπ Περὶ συμπαϑειώῶν τοῖϊ
ἄσθῃ ΝΑπιθῃ 66 Μαρίθιβ θεἴδα 608 [οὐοΥ Οβίδιδη08) γοσκηῦρει ξθυγθθθη Ζτὶ βοΐῃ.
Τλτιλν. 11 νυ. 18, 15 [πδοὺ ὁ ἀπὸ τῶν ᾿Αβύὐήρων ἄνϑρωπος οὈθῃ Ζ. δ] ὥσπερ δὲ ὁ
τῆι πόλει τῆς προσηγοριᾶς αἴτιος [ΑὐάἄοστοΒ, ατπαθσ ἀοσ βίναι] φίλος ὧν ὥς
φασιν, Ἡρακλέους ὑπὸ τῶν Διομήδους ἵππων χατεβρώϑη, τρόπωι τῶι αὐτῶι
καὶ ὃ τὸν μάγον Ὀστά νην χαυχώμενος ἐν ἡμέραι συντελείας πυρὸς αἰωνίου
βορᾶι παραδοϑήσεται. οὐ πάϑος οὐχ ἔστι δι᾿ ἀντιπαϑείας ἀπολλύμενον οὐδὲ
ὁ μεμηνὼς σχυτίδων ἐξαρτήμασι ϑεραπεύεται. ΑΡΌυτ. 800]. 21 608 υδ.ο υνῖσο
"μαροδ ποηηεπΐ φμαδὶ ἤάσογε οἴϊαηι δβοαηΐ φυιας δοίαπέ Πονὶ, εὐ οἴἶηι ἤμεγε Ἐρί-
φηοηε8 εἰ Ογρῆσιδ εἰ Ῥμίλασογαδ εἰ Οδίαη 68.

18. Ῥιαν. π. ἰδ, ΧΧΧ 816 ρνέμιιδ φμοά εαἰεί, μὲ οσιδάεηι ἱπυσηῖο, οΟΉ.-
μη αίνιϑ εδὲ ἄε εα ἴπ. τασία] Οδίλαμεβ εγώ, γόσοηι Ῥενϑανγμηι δεῖϊο ημοᾶ ἐδ
Ονταεοῖας ἐπίμεἑ οον ἑαῖμδ αἋ υοἷκξ δονιέπα αγίΐδ ρογίδηΐοδας δραγϑὶξ οὐὐξεν ἐπ ζεσΐο
φμαοιχμς οοημηξαυεγαηξ τμπᾶο. αἰ σονδδογοθ ραμῖο απΐε διθιο ροπμμί Ζοτο-
αϑίγεη, αἴομ Ῥγοοοπποϑίμηι [ἃ. ἱ, ΑΥβῦθΔ}) ... φμοά οογίιηηη ἐδέ, δίς πιασιε
Οδίδαηοδ αα γταϑίομι, ποπ αὐἱαἰξαίονι, πιοᾶο, δοὶοηδας εἰμ αγαδοογμηι Ῥοριιΐοδ
εφὶέ, φιωριφιαηι απϑπαάυενγίο δμημηαηι ἰδἰξίεγαγι,. οἱαγιἑαΐεηι σιογαθιφμα θὰ δα
δοίοπίϊα απὐϊχμεξμδ δὲ ῬαΘΉῈ ϑΕΈΡΟΥ ρεΐιίαηι. οογίς Ῥυΐίλασογαβ, Ενιρεάοοῖοδ,
Τρεννοογεέμο, Ῥίαίο αὖ ἔλαμπε ἀϊδοονάαηι παυϊραύενε ἐχϑὶϊν8 υογνιδ χμαηι ῬεγερΥί-
φαίδοπέδιιδ διιδοορίἑδ. ἤαπο γευεγοὶ ργαεάϊοαυεγε, λαπς ὑπ ἀγοαπΐδ δαύμεγε. 20.
Αροϊϊοδεολοι Οορέϊέεη, εἰ Παγάανμηι εἰ Ῥλοεπέοεηι ἱπϊναοίγαυϊέ, υοἱμηνδιϑ 1) αν-
ἀαηὶ πη ϑερωζοΐνιι εἶδ εξ ἐδ [ἐν ϑορνίονγο εἶν γερεγίδ1), δμῖ8 υϑγὸ δὰ ἀϊδοῖ-
»ἴζα εογμηι οὐδ, φιας γεοορία αὖ εἷϊ8 λοημη αἶσμο ἰγαηδιϊδδ6 ῬΕΥ ἨμΘ10-
γίαηι αἀογμα αὐ πὐλὶϊ ἴῃ, υἱέα γαπάμηι ἐδ. ἰη ἰαπύη ἤιε8 ἰδ ἔαϑημε ΟἸΝΣ
ἀδεδέ αὖδο, μὶ φμὲ οοίογα ἱπ υὖγο ργοδαπί ἤαθες ογρεγα οἶμϑ 6886 ἐπ ὐϊούμγ. δ8εἃ
σίγα. λωπο οπδηι πιααΐρο αἀιῖθδε απϊηνὶδ ἐαηι ἀμϊοεάίηθηι οοηδίαί. ρίογιη-
μα ηὐγαομῖᾷ οἱ μος Ῥαγίΐεν μἴγαβαμα αΥὐζὶδ Οὐ ονγμῖδδε, ηλοάιοίπαηι ἀἶοο πιαρίοθη-
φμο, οαὐδης αεἰαίε ἐἰἶΐαηι Ηϊρροογαίξ απο Τενεοονεΐϊο ὑπϊμδίγαηεδωδ οἰγοα εῖο-

10

464 δὅ. ΒΕΜΟΚΗΕΙΤῸΒ

»οπησθίασμηι αγαδοὶας δεῖνι, φιοα φεδύμηι οϑὲ α . ΟΟΟ. ὠγϑὶϑ ποδίγας ἀπ πὸ...
ΔΟᾺ ἴεύῦοι οἱ Αἰεσαπάνγὶ Μασηὰὶ ἐεμερονίδιιθ αμοϊξοναΐεα αὐσιάὲξ Ῥνοζεδϑέονος 36. 11
οὐπάμδ Οεδίλαμεθ οὐηεξαΐμ εὐιι8 ἐσογπαίΐμδ ρίαπεφιο, φμοᾶ πειὸ ἀμδϑἐεί, ονὗδαι
ἐεγγαγμμι ρεγαργαυϊέ.

ὅ ῬΡῃυμπ.η. ἢ. ΧΧΥΙΠ ΙΗ πο ραμοὶ αρμᾶ Οναεοοδ δπρμΐογωνε υἱδοογωνα νοενοῦνο- ὃ
νη μ6 οἶδα! δαρογεδ ἀΐσονγο οὐρα ρεγϑοομίΐ μϑημς αὦ γεβεσνεία ὠπσιυένπι, φμαεὶ
ὑόν δαπὶΐαϑ υἱαονὶ ροδοὶξ ἤόγαηε δὰ δονιπε βενγὶ πιογδοφιες ἀσπμης ἴδε ἔρϑα πεε-
ἀἰοίια, ἐργεσία, βεγομῖεδ, ᾿Κγμϑίγαδιομο, δὲ πον Ῥγοϑίί. αὐἀοριοὶ ηαπα ἐσέα πεΐαε
λαδείμν, φχυϊὰ τα ομὰθ ἰσία ἱπυεμΐ, Οεἰδκαπεῦ ἐξομε ὁπὴνε γὲϑ Οἱ ἢ

10 δ εν Β0Υ ἱμγὶθ διμπαπὶ ηιοηδίγογμηισμο αγξες φιὲ ρνένειιϑ οα οὐπ ὐδίξ ογοίσο.
Μ6 υἱέᾳ ἐμὲ οὐϊυϊδοεγεύμν. φμὶθ ἐπυοηδέ δἰησμῖα πεονιῦνα Ἀμηιαπα πιαπάσενε 8ϑ᾽ σα
οομεοίμγα ἱπαμοίμδ3 σιαηι ροίεδέ τεεάονα ἰδία ογἱσίπονε μαδιδδεῦ χωδδ θεπε-
βοία ὠνποοομέδογα Κδοἰὲ σαι γενεδα ὃ εδίο, δαγϑανὶ εαἰενηέσμε γέξδιδ ἐπυσεμ τ ἐν,
οδαηε Ογαξοὶ δια ζδοεγε ἦαϑ αγδδ' οαίαπέ οὐ οπέαϊξίοποι εμοονξι "

15 αὦ αἷα ποαῖδὶ πονιδηὴθ ἐ οαρὶΐε οὐϑα ρῖμδ ργοάεδδε, αὦ αἴδα απροὲ εἰ δοδρ δ.

ἈΝ Ν ὕδοτ Ὀστάνης, ᾿Απολλώβηξ, Δάρδανος ἷῃ ἄθῃ ΖΑ. οΙΡΑργτίὶ τυρὶ. Ὀϊοίοσίοι ῬαΡ.
Ν παρ. Ιλισά,, “αδγδ. ἢ. οἱ. ῬΆ. Βμρρὶ. ΧΥ͂Ι 1582 Πἴ. Ὑ οἰῶῶτο Αὐδοιάπηρ ἀν Οὐϑἴδδοο-
λατδαιν ζοὶσὶ ΡΗ Βυβι, Ὁ. Επβ. Ῥ. ἘΜ1 10, 58 [η8δο} Ζωροάστρης δὲ ὃ μάγος
ἐν τῆι ἱερᾶι συναγωγῆι τῶν Περσικῶν Ὅδον ἄθῃ ϑεὸς χεφαλὴν ἔχων ἱέρακος]
40 τὰ δ᾽ αὐτὰ καὶ Ὀστάνης φησὶ περὶ αὐτοῦ ἐν τῆι ἐπιγραφομένη. Ὀχτατεύχω:
[ΑΗ: ὀχτατέχνωι οθ{1.

14, ΒΕΈνΕσ. ΟΡ. 90, 82 “ Πεπιοογέξμδ᾽ ἐπιφμὶξ [Ροθοϊἀοπΐοθ) “ἐηυονῖδδε αὐοέξων
ζογηίοεηι, μὲ ἰαρίἄμι ομγυαίμγα ραναΐίηι ἱποϊπαίονγμ τιδάδο δάσο αἰξέσαγείων.
ἤος αἰοαηι ζαἰϑινι 6886; Ἠδοδδ86 68ὲ πηι απΐς Τλεηιοονέξων σὲ ρομίξβ εὲ ροτγίαε

25 ἡιῖδδε, γμαγμηςι 7εγῈ δϑιθπρια ομγυαρῖμν. σα αὐξ ρόνγο υοδὲδ εὐπάοηι ᾿ενβοον έωνι

ὑμυοηἶδδε, φμοηιαάηιοάμι δι" νεοϊ γοίμγ, φμοριασηιοάνη, ἀεξοοσίμδ οαϊομῖαδ π
δηιαγασάμρι οοπυογίογείμν, φια ποάίοχυιδ οοεσίμγα ἐπυοπῖὶ ἰαρίἀεδ (3. }) Ἀοο ὠξϑει
οοἰογαπέμγ. Ὀΐθ5 ζοῖρί ἀθῃ ὑδὶ ᾿νγοῖθο Ὀογοὶϊ διοῃμοι δ βομθη Οδμδγακίοε ἄδγ Χει-
ρόχμητα.

30 1δ. Ἠΐθγδη Κηᾶρί ἰὴ Αὐβρδηρ ἀθ5 ΑἸξογίιπθ ἀΐο βου πα ογαῖσιν ἀογ
ΘΟ] ἀπιδοδογσιπῖς 8δῃ. [πὰ ἀθη Δημοκρίτου Φυσιχὰ καὶ μυστιχά οτδοδαιεῖ
Ὦ. δοἷβ Αἀορί ἄθβι Μαρίοιβ Οβίδηϑ, ἄοσ ἴπι ἱπὶ Τοιῃροὶ σι θα ρἢἷβ ἰπ ἀἷθ αἴϊοα
ΒΟΒΥ θη οἰπυγοὶπῦ, δὺὰβ ἀθῆθη ἄδηπη Ὁ. Απεζῦρο τἰίμοὐ!. Επ Ηδυρβοδηδαι
γΟγΘη ροηδηηΐῖ: 1. Περὶ χρυσοῦ 3. Περὶ ἀργύρου 8. Περὲ λίϑον

8 4. Περὶ πορφύρας ὅ. Πρὸς Δεύχιππον. [Υ̓εὶ. Κορρ Βεὶξν. “. Θεϑολ. ὁ.
ΟἸονιῖο 1 108} ἘΔ βἰπᾷ ὑὖν ἀὔτίείρο Εἰχοοσρίο ἀδγαὰβ ογμδ ἴδῃ. 83. πι. 16 ΠΥ.

10. βΎκσεις, 471 Ὀϊπᾶ. 4. ᾿᾿βόηρίτης φυσιχὸς φιλόσοφος ἤχμαζεν. ἐν
Αἰγύπτωι μυηϑεὶς ὑπὸ Ὀστάνου τοῦ Μήδου σταλέντος ἐν Αἰγύπτωι παρὰ τῶν
τηνιχαῦτα βασιλέων Περσῶν ἄρχειν τῶν ἐν Αἰγύπτωι ἱερῶν ἐν τῶι ἱερῶι τῆς

40 Μέμφεως σὺν ἄλλοις ἱερεῦσι χαὶ φιλοσόφοις, ἐν οἷς ἣν καὶ Μαρία τις Ἑβραία
σοφὴ χαὶ Παμμένης, συνέγραψε περὶ χρυσοῦ χαὶ ἀργύρου καὶ λίϑων καὶ πορ-
φύρας λοξῶς, ὁμοίως δὲ καὶ Μαρία. ἀλλ᾽ οὗτοι μὲν 4. καὶ Μαρία ἐπηινέϑη-
σαν παρὰ Ὀστάνονυ ὡς πολλοῖς καὶ σοφοῖς αἰνίγμασι χρύψαντες τὴν τέχνην.
Παμμένους δὲ χατέγνωσαν ἀφϑόνως γράψαντος.

45 11. [ὅΥυνεβ.] δὰ Ὀ᾽οβοοσα οομητησπΐ, ἰῃ Ποοογ. [Βογίδοῖοι Οὐοἰϊ. ἃ. Αἰοἶδαι.
166,1] 4. ἐλϑὼν ἀπὸ ᾿Αβδήρων φυσιχὸς ὧν χαὶ πάντα τὰ φυσιχὰ ἐρευνήσας
καὶ συγγραψάμενος τὰ ὄντα κατὰ φύσιν. ᾿Αβόηρα ὁέ ἐστι πόλις Θραιχης᾽

10

1ὅ

Β. ὑΝΕΟΗΤῈ ΕΜ. 800, 13---19. 4θ6ὅ

ἐγένετο δὲ ἀνὴρ λογιώτατος, ὃς ἐλθὼν ἐν Αἰγύπτωι ἐμνσταγωγήϑη παρὰ τοῦ
μεγάλον Ὀστάνου ἐν τῶι ἱερῶι τῆς Μέμφεως σὺν χαὶ πᾶσι τοῖς ἱερεῦσιν
Αἰγύπτου. ἐχ τούτου λαβὼν ἀφορμὰς συνεγράψατο βίβλους τέσσαρας
βαφιχάς, περὶ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου χαὶ λίϑων καὶ πορφύρας. λέγω
δή, τὰς ἀφορμὰς λαβὼν συνεγράψατο παρὰ τοῦ μεγάλου Ὀστάνου. ἐχεῖνος γὰρ
ἦν πρῶτος ὃ γράψας ὅτι ἡ φύσις τῆι φύσει τέρπεται χαὶ ἡ φύσις τὴν
φύσιν χρατεῖ καὶ ἡ φύσις τὴν φύσιν νιχᾶι᾽ χτὸ. [τωι ΝΌΟΒΘΡΒΟ ἔτ. 28, 4
Ἐΐϊοαβ Ῥλἠοῖοσ. ΥἹΙ ϑΌΡρ!. 319. Κορν. ἃ. 0. 5. 180.
18. Αὐυδεῦρο 88 οι κυ 810}. βου χίτθη (Ό6Β. ἢ. 4) ἁποῦ ἄσιῃ Τίϊοὶ
Δημοκρίτου φυσικὰ χαὶ μυστικά
ἷῃ Βοτιμοίοὐε Οὐοἷ!. 68 Αἰομῖηι. 1 τ. 41 Η, Ῥτοῦσα:

Ρ. 43,14 ὡς οὖν ἦμεν ἐν τῶι ναῶι ἐξ αὐτομάτου στήλη τις [ἢ χιόνιον]
διαρρήγνυται, ἦν ἡμεῖς ἑωρῶμεν ἔνδον οὐδὲν ἔχουσαν. ὃ δὲ οὔτ᾽ ἂν τις [Ἰ. Ὀστά-
νης] ἔφασχεν ἐν αὐτῆι τὰς πατρώιας τεϑησαυρίσϑαι βίβλους καὶ προχομίσας
εἰς μέσον ἤγαγεν ... πλὴν τοῦτον τὸν λόγον εὕρομεν ἐχεῖ πάνυ χρήσιμον “ἡ
φύσις τὴν φίσιν χτλ.

δημοχρίτονυν βίβλος ὲ προσφωνηϑεῖσα Δευχίππωι

Ρ. ὅ8, 16 ἰδοὺ μὲν ὃ ἦν, ὦ Δεύχιππε, περὶ τούτων τῶν τεχνῶν τῶν
Αἰγυπτίων (ἐν ταῖς τῶν) προφητῶν (τῶν) Περσικῶν βίβλοις, ἔγραψα ἐν τῆι
κοινῆι διαλέκτωι, πρὸς ἣν δὴ μάλιστα ἁρμόζονται" ἥ δὰ βίβλος οὐκ ἔστε χοινή.
αἰνίγματα γὰρ ἔχει μυστικὰ παλαιά τε καὶ ὅσα ὑγιᾶ [1]. χαὶ ὠγύγια], ἅπερ οἱ
πρόγονοι. καὶ ϑείας Αἰγύπτου βασιλεῖς τοῖς Φοίνιξι αἀνέθεντο. ἐγὼ δὲ ὃ φίλος
σου ὡς ὑγιεῖσιν [1. ὠγυγίοισιν] αἰνίγμασιν χρήσομαι οὐδεὶς γεγράφατε []. ἃ
δὴ γεγράφατα() μοι τοῖς Αἰγυπτίων παισίν. ἀλλὰ σοί, ἰατρέ, καὶ διηγερμένος
[1. δι᾿ ἑρμηνέως] πάντα οὐ παύσομαι ἀναφανδὸν ἐνεξηγούμενος. περιέχει δὲ
ἡ συγγραφὴ λείχωσίν τε καὶ ξάνϑωσιν ἢ χαλχολέϑον περὶ [τε Ἠἀ56.} μαλάξιος
καὶ ἑψήσιος χαὶ ἕως βαφικῆς, ὕστερον δὲ ὅσα πάλιν παράδοξα γίγνεται ἐξ
αὐτοῦ τοῦ χαλχοῦ χαὶ χινναβάρεως. ἔχεις ποιῆσαι χρυσὸν (ἐχὺΡν τῆς χκαόμίας τε
καὶ ἄλλων εἰδῶν χαὶ χαύσεων πάλιν (καὶ) ἐπιπλοχῶν, ἕως παραόοξα γίγνηται.
γα]. ΟἸγπιρίοά. 448. Ρ. 18, 12. 19, 3. 91, 6 τ 5. ἔ,

Ζοβίπιοβ ἃ. Ο. 11 122 δὰβ Ποιιοκεῖῦ: δέξαι λίϑον τὸν οὐ λίϑον, τὸν ἄτι-
μον χαὶ πολύτιμον, τὸν πολύμορφον χαὶ ἄμορφον, τὸν ἄγνωστον χαὶ πᾶσι
γνωστόν, τὸν πολυώνυμον καὶ ἀνώνυμον, τὸν ἀφροσέληνον λέγω᾽. ΥΩ}. 119,11

Ῥ. 169,8 χαὶ ταῦτα μὲν οὕτως πρὸς τοὺς Αἰγυπτίους προφύτας ὃ 4.
γράφει ᾿ἐγὼ δὲ πρὸς σέ, ὦ Φιλάρετε, πρὸς ὃν ὕ δύναμις, τὴν κατὰ πλάτος
σοι γράφω τέχνην᾽.

ΠῚ 448, 19 [βιυοὶπ ἀον Ὑ᾽οἰβοὰ] ὁ 4. φησὶ πρὸς τὸν βασιλέα “εἰ μὴ τὰς
οὐσίας χαταμάϑηις χαὶ τὰς οὐσίας χεράσηις καὶ τὰ εἴδη νοήσηις χαὶ τὰ γένη
συνάψηις τοῖς γένεσιν, εἰς μάτην τοῦ χόπου ἐπεχείρησας, ὦ βασιλεῦ".

[πὶ Ιηᾶοχ ἄρα γοποί. 229 (Πδυρίμαβ. ἄἀθν ΑἸοδ θη.) ποσάθῃ αἷο βουσ θη
Περὶ χρυσοῦ ποιήσεως ππὰ Περὶ ἀσήμου [οἷχ. ΕΠοκίτοι, εἶοτ Κ:106 1) ποιήσεως
[αὐροᾶγ. Ὀοὶ Βογίοὶοῦ 1 49] παΐοῦ Ποιεῖ Ναίθη Ὀοθοπάθιβ μοΐδητί. Υ αὶ.
Κορρ 84. 0. 262.

19. Πὶθ Απἴδηρο ἄσν (ο]ἀπδοδογκυπδί τοῖρὲ Ὀογοϊ ΝΥ. 1 ἀογ Εδεορί-
ΒΒΠΉΪ πη ὧὯ66 ῬΑΡΥΕ. ΓΟΝΡΙΝ. 121 [Π1, Φ4Βγῃ. π, ΟἾγ.} ο. ὅν ν. 168 [Κοῦγοι
Ογεεῖΐ Ῥαρ. ἐπ δε Βν. Μιω. 3. 89. ὙΥ οΚοα Ο. σ. 4π2. 1894, 128]:

Ὀΐϊοϊο, Ἐταροι. ἃ. Μοσβοῖι. 80

φι

1

φΦ

18

80

460 δ. ΘΕΜΟΚΉΪΙΤΟΝ

Δδημοχρίτου παίγνια.

ἄ. τὰ χαλχᾶ χρυσᾶ ποιῆσαι φαίνεσθαι: ϑεῖον ἄπυρον μετὰ τῆς πρητη-
ρέας [-- ογείανία ] μείξας ἔχμασσε.

8. ὠιὸν ὅμοιον μῆλον [1]. μήλωε) γενέσθαι: ζέσας τὸ ὠιὸν χρῖε πρόκωι
μείξας μετ᾽ οἴνου.

γ. μάγειρον μὴ δύνασαϑαι τὴν πυρὰν ἀνάψαι: βοτάνην ἀείζωον ϑὸς αὐτοῦ
εἰς τὴν ὁστίαν.

ὅ. φαγόντα σχόρδα μὴ ὄξειν: ῥίζας σεύτλον ὀπτήσας φάγε.

ἕ. γραῦν μὴ τὰ πολλὰ λαλεῖν μήτε πολλὰ πίνειν: πίτυν χόψας βάλε
αὐτῆς εἰς τὸ κρᾶμα.

ς. μονομάχας [80] ἐζωγραφημένους μάχεσϑαι: ὑποχάτω αὐτῶν χάπνισον
λαγοῦ χεφαλήν.

ξ. ψυχρὰ τρώγοντα χαταχαίεσϑαι: σχίλλαν εἰς ὕδωρ χμαρὸν βρέξας δὸς
αὐτῶι νίψασϑαι᾽ λύσις ἐλαίωι.

ἢ. Ὑοτγο 610.

ὃ. πολλὰ πίνοντα [καὶ] μὴ μεϑύειν: χοιραῖον πνεύμονα ὀπτήσας φάγε.

1. ὁδοιποροῦντα μὴ διψᾶν: ὠιὸν (εἰς) οἶνον ἀναχόψας ὁόφα.

ια. πολλὰ βινεῖν δύνασϑαι: στροβίλια πεντήχοντα μετὰ δύο, κυάϑων
ΡῈ τ [80] καὶ κόχχους πεπέρεως τοί ψας πίε.

ιβ. στύειν, ὅτε ϑέλεις: πέπερε μετὰ μέλιτος τρέψας χρῖέ σου τὸ πίέλ)μα.

20. Ῥάρυξ. λοισ ἔζσον. 384 Ι΄, 78ἢγ. ἡ. Οἢν. {1 ἱοξοχίειι “αλν. Υ. ἅ. ΡΆ.
δρΡ!. ΧΥΙ 818] Δημοκρίτου Σφαῖρα.

Προγνωστιχὸν ζωῆς καὶ ϑανάτου. γνῶϑι πρὸς τὴν []. τίνα] σελήνην αἀνέ-
πεσε νοσῶν χαὶ τὸ ὄνομα τὸ ἐκ γενετῆς συμψήφισον τὴν σελήνην [ Μοπδῶ-
ἀδίαπι) χαὶ βλέπε, πόσαι τριακάδες γένονται χαὶ τὰ περιλειπόμενα τοῦ αἀρι-
ϑμοὺῦ κατανόησον εἰς τὴν σφαῖραν καὶ ἄν ἦε ἄνω ἡ ψῆφος, ζήσει, ἐὰν δὲ κάτω,
τελευτήσει [ναὶ. Βοιοϊοὶ Οἱ. ἃ. ΑἸἰοΐ. στ. Ἱπποὰ. 1 81 υπὰ Ἐΐοαθ Νοοδορα.
ἔν. 31 Εἴ. 8. 888].

801. ΕὙ ΕΝ τ. Μ|0]. Π| 14 οἰδοτι ᾿υγονιοονῖεδ ἐπ ΤἈεοσοηία ΠΙ 1 νονιο-
ογδΐοβ ἐπ ὶϑιοἰοσιμόποη, τὸ Πεμιοογιμδ οιαθηαϊοτί πὶγτὰ. Αὐὖ 4160 ἘΈΠΕ
βοῦν 46] ἀο6 Επ]ρ.

802. ΟἸπὸ Θονδην κἰπὰ ἀἷοὸ Δημοχρίτου γνῶμαι ἄοΒ ΟὐΒρῦυβ Ρδβι-
Βιπυμ Ῥεβοράνυςμ [Ὁοἷ. Ῥαχίβ. στ. 1168 πδοὴ ΕἸῦου; δὰβ ἀΐθδϑηι ΟΟΥΡ ΙΒ βιδιηπιθα
ἀΐο οηἰδργοοβοιάοη Ποιιοοῦοδ ἀθβ Μαχίπιθβ].

108 εἰ μὲν ἦν μαϑεῖν --- παϑεῖν γὰρ χρή [“- Βοιρᾶθθ Μαχίπιυβ α. 42.
ὕβομοσ Ἐλ. Μ. ὅ5, 334,1ῖ] [16θ4 «« ἔτ. 200 16 «-Οἰ ἔτ, 2344 166 ταῖς τῶν χαι-
ρῶν μεταβολαῖς χαὶ οἱ σφόόρα δυνατοὶ τῶν ἀσϑενεστέρων ἐνδεεῖς γένονται.
161 (Αοδβοὶ. 8, 147) -α βίο". 48,3ϑ ἀΠΙ68 νεχρὸν ἰατρεύειν χαὶ γέροντα νονϑε-
τεῖν ταὐτόν ἐστι ναὶ. Θπονίοα λονιοεονι. ο, ΕἸΣ 1 ᾿. 41. 68) 169 τὸν σπονυ-
δαῖον φίλον πρὸς μὲν τὰς εὐφροσύνας κληθέντα δεῖ παρεῖναι, πρὸς δὲ τὰς
περιστάσεις αὐτόχλητον δεῖ συμπαρεῖνα. 110 τὸ μὴ δύνασϑαι βοηϑεῖν τοῖς
φίλοις ἀπορίας, τὸ δὲ μὴ βουλεῦϑαι κακίας τεχμήριον. 111 οἱ ἀληϑινοὶ φίλοι
καὶ τὰς φιλίας ἡδείας καὶ τὰς συμφορὰς ἐλαφροτέρας ποιοῦσιν ὧν μὲν σννα-
πολαΐοντες ὧν δὲ μεταλαμβάνοντες. 112 (Ιδ00Γ. Θοπιοι. 23) «ὦ ΠΕ 18 [Ἐχ
τῶν Δημοχρίτου, Ἐπικτήτου, Ἰσοχράτους οἃ. Ὑ δοίδια. δύμα. Σ. ἀ. ΕἸονὶϊ. 8. κ18;
δυο ἀΐοθθ ϑϑινηϊπηρ ἰδὲ οὗπθ ον) 118 - ἔν. 4 114 ποϑητὸς εἶναι

10

18

2ὺ

25

4

Β. ΝΕΟΗΤΕΣ ἘΉ, 800---304. 467

μᾶλλον ἢ φοβερὸς κατὰ τὸν βίον πρϑοαιροῦ᾽ ὃν γὰρ πάντες φοβοῦνται, πᾶν-
τας φοβεῖται. 115 τὰς μὲν γραμμὰς ἀσφαλεστέρας, τὰς δὲ πράξεις λαμπρο-
τέρας ἔχειν δεῖ [πὸ ἘΠΙαν Ηοηιοεοη. ἢ. 142). 116 «-ἰ (δοαγ. ΝΙ οοὶ. 38) -ὸὶ )ΕῚ 81
1171 τὸν ἄρχοντα δεῖ ἔχειν πρὸς μὲν τοὺς χαιροὶς λογισμόν, πρὸς δὲ τοὺς
ἐναντίους τύλμαν, πρὸς δὲ τοὺς ὑποτεταγμένους εὔνοιαν. 118 δεῖ δὲ τὸν ἑτέ-
θων μέλλοντα ἄρξειν αὐτὸν δαυτοῦ πρῶτον ἄρχειν. 119 μιχραὶ --- λαμβάνουσι
ταῦτας ἐν περιστάσει - ἴτ. 984 180 -ῷ ἔτ. 180 [181 ἐν μὲν τοῖς ἐσόπτροις ὁ
τῆς ὄψεως, ἐν δὲ ταῖς ὁμιλίαις ὃ τῆς ψυχῆς χαραχτὴρ βλέπεται «- Ἡονηοθονν.
πῃ, 119. 182 νοὶ. Βιοῦ. 11 81,08 188 .ὦ. ἔν, 212 184 διηνεκὴς ἐπὶ πᾶσιν ἀν»-
ϑρώποις ἢ τοῦ πλούτου ἐκιϑυμία. μὴ χτηϑεῖσα μὲν γὰρ τρύχει, χτηϑεῖσα δὲ
βασανίζει ταῖς φροντίσιν, ἀποχτηϑεῖσα ὁὀὲ ταῖς λύπαις. 18ὅ ϑεοῦ ἀξιόν σε
ποιήσει τὸ μηδὲν ἀνάξιον [αὐτοῦ [ἄρι Μαδχ. Ζι) πράττειν. 186 ϑεῶι ὅμοιον
ἔχει ὃ ὁ ἄνϑρωπος τὸ εὖ ποιεῖν, ὅταν τὸ εὖ ποιεῖν μὴ χαπηλεύηται χαὶ τὸ
εὐεργετεῖν καὶ ἀληϑεύειν γρὶ. ϑίογη 808 Ῥῆίοη. ϑέμά. 9,.,ω00 181 χαὶ χυβερνή-
της ἀγαϑὸς ἐνίοτε ναναγεῖ καὶ ἀνὴρ σπουδαῖος ἀτυχεῖ « Ηοριοεοῆι. ἢ. 124
188 ναὶ. βιίοῦ. 1Π11,38090 189 ἡ μὲν μάχαιρα τέμνει, ἡ δὲ διαβολὴ χωρίζει
φίλους “-- Οποηι. ἔοτι. 1 Ὁ. 41 190 « ἔτ. 185 191 ἡ τῶν ἀγαϑῶν ἔρις ὠφελεῖ
τὸν ζηλοῦντα μὴ βλάπτουσα τὸν ζηλούμενον 192 μιχρὰ διδόναι βούλου μὰλ-
λον ἢ μεγάλα ἐγγνυᾶν᾽ ὅ τε γὰρ κίνδυνος ἄπεστι καὶ ὁ λαβὼν ἔργου, οὐ λόγου
χρείαν ἔχει. 193 ἐπιτηδειότατος πρὸς φιλίαν ὃ πλεῖστα ἀδικεῖσϑαι δυνάμενος
χαὶ φέρειν. 194 « ἔν. 218 190 «α ἔν. 60 196 τάχος καὶ ἔπειξις ἀπέστω τοῦ
ἐσϑίειν" κυνῶδες γὰρ τοῦτο χαὶ ϑηρίωι μᾶλλον Ἶ ἀνϑρώπωι πρέπον. 191 Ϊ ὥσπερ
οὖν ἄλειμμα οὐδὲ τὸ ἡδὺ καλὸν οὐδὲ τὸ μακρόν, ἀλλὰ τὸ ὑγιαῖνον, οὕτω καὶ
τροφὴ οὐχ ἡδεῖα καλὴ οὐδ᾽ ἡ πολλή, αλλ᾽ ἡ ὑγιεινής 198 ὁ ἀρετὴν τιμῶν
πρώτην ἀλήϑειαν τιμᾶι χαὶ μάλιστα ὡς ἀγαϑοῦ παντὸς ἡγεμόνα οὖσαν.
199 τι ἦγ. 212 200 πὰ ἔν, 214 201 “- ἔν. 246 202 -αῷὶ ἔσ. 18 208 -ο ἔν, 16 9304 «--
ἔν. 111 --- 4985 γνώμη δΔημοχράτον -- ἴτ. 41 ὅθ8 {τ|ὶϑ ἀϊΐο ΗἾ, δὰ β.ΟὈ.] - ἔτ. 41
588 τα ἔν. 210 6591] “«Οἰ ἔν. 2140 δ9ὅ [Βιοῦ. 1, 81 τ. δ5] -α ἔτ, 216 691 «- ἔτ, 86
81 - ἔτ. 294 --- Τ10 [τῖὶρ ἀΐο Νἶ, δὺ8 ἀογ βδιητηίυηρ ΠΕ1) τὰ Βαγοοο. 190 [06 }}0
Ὁ ΔΟΙ8:..} 4. τὸν φϑόνον εἶπεν ἕλχος εἶναι ἀληϑείας 111 « ΠΕῚ 216 τα ἔχ, 89
14ὅ δόλου Ὑ δελιβηι] μηδέποτε μαχαρίσηις ἄνϑρωπον ἐπὶ πλούτωι χαὶ δόξηι"
πάντα γὰρ τὰ τοιαῦτα τὼν ἀγαϑῶν ἔλαττονι πίστει τῶν ἀνέμων δέδεται.
1460. 141] -α ὉΕΙ 198.194 148 [1}16}}0 ὙΥ ΔΟΏβτη.] -ὦ ἔν. 284 1749 τῷ ΠΕ] 189
1492 [61 ΥΥΔΟΙΒΙη.}) τα ΟΌΘη 188 1750. 751 - ὨΕῚ 190. 19: 1762 -« ΕΣ 200.

808. ΘΟἸΕΑΕΟΟ-Κυε. ϑνΡεῦσηξε ἄδοσβ. σου Εγββοὶ [ὖ. Δέμϑδ. δ1, 689] ἢ. 83
Ὁ. μὲ ροβαρῦ: Ῥγεῖδε 7 οιοῖδ ηνάθδεη, τον δἷς ἐπ εἷπ Κγεηιεδβ απ σεῆδη, ἀα8
πἰοδὲ ἄα8 ἰδγε ἰδέ, ὠιΐοενγ ΘΠ Ἰϑολιοείσοεη πὰ ἐπ μδλε αἷς Κιριάϑολα ἴον πιαολεη,
ὁμάοηι δὶς σμδεῆθη πὰ παοῖ, ἄτι Ευζε ὐπλογολεη, ἄθη αἷς ϑαοῆς ἀδν Ὑγείδοη,
αἷς ἀογί δὶ μά, λαΐ: ισὶδ δὶ6 δἱπὰ ἐρμιὰ οὗ δὶ6 ἰδποη, σεσοηόδδεν δοϑίοδεν, κόμη,
ἡιάοηι ὀϊὸ ἐγ Ὑῆογίε ηὴξ ἄθη ἑΐγεη ὑπ ἰγονι βδέπηε δοὶηεον αδιοάφεη. ὕπα
Ἰ000}Ἐε δὲ ε9 αδοεισοσοη, πᾶ σεδεΐεη λαδεη, ιτοεϊοδε Ῥαγίεὶ ΟΕΥ αἀπάενη ἀἰδενγίοσοη
ἐδ, αἴσάαπη, δοἴϊεη, δὶ ἄδφη ᾿εϊοδέμα. ἑδγον ῬΡεϊθλεὶξ κι ὕμιν, ἀαηεὶξ δὶ6 τὴς
ἄε8 ϑολαΐχεδβ ιυἱϊεη, ἀδν ἰδν Εἰσοιίμηι, ἐδέ, σοργ Ἔβοη, ισοεγάεη, ὑπάδηι δε απάδγε
αμδ ἰδηι δεγείοδενη. Ὁηα το ὧδ ἰἦδγε συ, κχἰοὶη ἰδὲ, αἷϑ ἀα88 δε ἀαύον, δρεβάδη
κδηηίοη, 80 πεδηιθη δὶ υοῦ ἄδηι ἀμ ΕΥ̓ πὦ 80 σεΐεη δὶ6 7ογί.

804. ---Ἐ- 42 Ὁ. λαξ ρφεϑασί: 1ελ αἰϊεῦμ ιυοῖδθ, ἀαδ8 ἰολ πολ ιυεῖδο. Ὑ αὶ.
Θποαι. γαῖο. 143 [γγίοη. δὲ. Χ 232] ἢ. δ6 ὁ αὐτὸς [Τερεολκνλοθ, Βίας ϑολναΐεδ

803

10

468 δ8. ΘΕΒΟΚΈΙΤΟΒ. Β. ΓΝΕΟΗΤΕ ἘΠ. 304-501.

αἴε. Α΄. ὑυ. Π 28, 14 ναὶ. Μοαοάοτοο ς. 51 Β ἔν. 1] εἶπεν “ἕν μόνον οἶδα, ὅτι β
οὐχ οἷδα᾽.

806. Οἵντι "εὶ ΜΆΙ]ΠοΣ ον. Ῥλΐΐοε. ἐπ ἃ. αν. ὕδενῖ. 8. 86. .Ὁ. οἷα στ. ῬΒΣΙο-
ΒΟΡἢ, γοτίδοδος οἶποα Βυοῖοα ὕδεν ἀἰς Ῥλῥοθορλίε“.

806. Μλκατὰ [ΝΜ 2β0 8118 αδἱ- ΜΙατὶ 68. 800 ἢ. Οἷισν.) χυίϑεξδι. ἱπὶ ὕδέο. κυ. 1056,
5. Οαίαϊ. οοἀά. αδίνοϊ. σγ. 1 (Βταχ. 1898) Ρ. 82, δειτοϊορίδεδον ᾿πᾶδχ ας Ασαρειὶ
ὁ Δ. βιβλία εὖ, ἤγουν Περὶ γενεϑλίων ς, Περὶ ἐρωτήσεων ὅ, Περὶ τῶν συνό-
ὅων δύο, Περὶ λογισμοῦ ἃ χαὶ Περὶ τῶν κλιμάτων ἃ.

807. Ῥεξυνοεσεβαβῖσβ ἰῃ Αρδοσίβηι. Ηρροςσ. [Οτί χίμδὶ ἰδὲ Ὀγς. ΕΝ οοδπ πρὶ
οἷ, 10. Οαἰηίοτίπο Απάογμδοιθ Ῥασίβ. 1538 ἴ. ὅ" ἀείμας χμοά πόθο ἰαὶε ογριεἜ
[Αρδβονίβι!θη) σσογεβδμδ δὲ ροοί Η ρροογαξενε, γιδνς ῥδλόϊοδορλὲ αποίομα παΐπνας

ἀαενγωμί. ἱεπίαοὶἑ φμδάσηι 1). ἰαΐε οοπιϑογίέδεγε, δεὰ πον φροίωϊΐ,

1ὅ

σ ΠὨΠΤΑΤΙΟΝ.
1, Ῥλμόχεν. ἔν. 2 Σύνεροφοι Ὀοὶ Αἴδαη, ΠΙῚ ν. 1028Β [Π|Ι549Κ1.

12 διόπερ μάγειρον, ὅταν ἔδηις ἀγράμματον

18 μὴ Δδημοχρίτου τε πάντα ὀιανεγνωχότα

1δ χαὶ τὸν Ἐπιχούρου Κανόνα, μινϑώσας ἄφες
ὡς ἐχ διατριβῆς" τοῦτο δεῖ γὰρ εἰδέναι,
τίν᾽ ἔχει διαφορὰν πρῶτον, ὦ βέλτιστε σύ,
γλαυχίσχος ἐν χειμῶνι χαὶ ϑέρει, πάλιν
ποῖος περὶ δύσιν Πλειάδος « ε« ε

20 ἐχϑὺς ὑπὸ τροπάς τ᾽ ἐστὶ χρησιμώτατος.
αἱ μεταβολαὶ γὰρ αἵ τε κινήσεις, κακὸν
ἡλίβατον ἀνθρώποισιν, ἀλλοιώματα
ἐν ταῖς τροφαῖς ποιοῦσι, μανϑάνεις; τὸ δὲ
ληφϑὲν χαϑ᾽ ὥραν ἀποδίδωσι τὴν χάριν.

25 τίς παραχολουϑεῖ ταῦτα; τοιγαροῦν στρόφοι
καὶ πνευμάτια γινόμενα τὸν χεχλημένον
ἀσχημονεῖν ποιοῦσι" παρὰ δ᾽ ἐμοὶ τρέφει
τὸ προσφερόμενον βρώμα καὶ λεπτίνεται
ὀρϑῶς τε διαπνεῖ. τοιγαροῦν εἰς τοὺς πόρους

80ὺ ὁ χυμὸς ὁμαλῶς πανταχοῦ συνίσταται.
οὐ γάρ, λέγει δΔδημόχριτος, οὗ δεῖ πράγματα
γινόμενα ποιεῖ τὸν φαγόντ᾽ ἀρϑριτιχόν.
- χαὶ τῆς ἰατρικῆς τι μετέχειν μοι δοχεῖς.

- χαὶ πᾶς ὁ φύσεως ἐντός. --

2---6. ῬΒΕυΕΙΡΡΟΟΒΑΥΕΑΕ ΕἸΡΙΒΤΟ ΑΕ.

Το ΒΙρροκγβιίβομοη Βεϊοίθ, ἄθγϑῃ Ἀ!ύρβίο ὑουϊοἴοσαηρ (Ραργν. Βογοὶ. 6934.
094) ͵ἱβ οἴνγα ἰῃ ἀδβ 2. διχῆ. ἡ. ΟἿ. δἰπδαΐγοϊοηξ, Βα ἀ8485 Ὑοτκ οἷθθα [οὐδ

40 τι Βγογοσῦ Ὁ] ΗἸΡΡΟγαύθοσβ ὅν Καϊβογζοίϊ, ἄθῃ 68 ογρδίαίο, οἷδθη Βοπιδα ἰὴ

Βυϊοίοῃ ἅδον Ηἰρροκτγαῖθα απᾶ Παπιοκεὶς σὰ βοϊγοίδθη, τγοτῖπ ἄγ Κοοσ σοι ἄθα
Αδάοετίοθα σὺν Πα αηρ ἀθθ υδμηδίπηΐροη, οὶ ἰδοποπᾶάθη ῬΕ]ΟΒΟρΡΘα Βοσροὶ-
ΚΟἢΟΪ , πὰγ ἐοδιβίθ θα κϑηπ, ἀδ88 Ποποκεὶὶ ἀον 8]1οη οἶδ υπὰ αοδαπάθ, 4110
ἀηάσγῃ (ἐπ βοῖὶδαῖ πἰος δυβροβοῃίοβδβοη 17. ΓΧ 85801,) νοῦ ἀογ Ὑοϊε ΤὨοτδοὶι

10

1ὅ

20

25

Ο. ἹΜΤΑΤΙΟΝ |---. 469

πη Κυδηκηοίς ογρτ ἢ δοίθη. Εΐπ τορος αϑάδηκοη- υὑπὰ Βδοδοσδυβίδιβος
ΖΎβοῦθη Πα κεϊΐ πη ΗΡΡΟΚταῖθθ βοι!θθδὲ δος δῇ. ὉΐϊῸ Βοπυίχυπρ ἀΐθβϑα
ἸΜΔΟΠ ΤΟΥΚΒ δθμῦ δίοδος [ἂν ΡΙαίδγοι [(δ. τιδὶ. 28; πίοις Βογοὶία Οδίο, τὶθ 11τὸ
δἰδαθο)], Ββογβδηοβ() Υἱί. ΗΡΡ. υπὰ ἄθῃ ΜΌΙκον Ηρσδκι οἱάθθ [οὔνγϑ 2. βῆ.
Ὁ. ΟἸγ.; οὗ οἰοτί Ῥβουἀοβδγομγίδβ Περὶ σοφίας] ἷπ Βοῖίπος Εἰσαγωγὴ μουσικὴ Ὀαὶ
ῬουΡΉντ. ἱπ ΡΩΪ. ὃ ῥ. 21ὅ [ὡς φησιν ὁ Δημόχριτος, ἐχδοχεῖον μύϑων οὖσα (ἣ
ἀχοή) μένει τὴν φωνὴν ἀγγείου δίχην «-- ορ. 38, δ (8. 3. 410, 21) ἐχόοχεῖα δὲ μύ-
ϑὼν τα], Θαϊοι. αποᾶ ορί. πηοᾶ. Π δ, 1 ΜΆ]].; Ετοϊδη, ν᾿. 86, 18 ΚΙ. οἰέϊοτι ἄθῃ
διίογοῃ Αππδῆρ᾽ τ. 26, 27, πιοὰλξ αἰο Βιίοῖθ. Ζινυ οἰ μδῖν ἰδὺ Βοχζίθμπηρ τ|ῖθ Ζοίῦ-
ΔἸΟΣ ἀθ8 Απεδίδοηοα [Α 1, 38] -- οΘρ. 12). Υε]. ὕβοπον ᾿ὑρὶο. 8. 8313 ἢ. 18. ίδθοσ
Βυοίβομγοῖθον Κϑηπὶ ΦΥΓΑῚ οἰπίρο βοιυίίοη 4086 ΗΪρροκγβῖοβ, αἷθ οσ δουρὶ οτ,
806. νου] ἢ Κοὶπθ ἀθ8 οιηοκτείοβ. γ᾽ θὲς βἰπὰ ἀἴ6 ἀδτέσοη Βοσίθμθηρθα
δυΐ πβοῖπὸ θθηβατηθίδηδο, ϑϑηΐθηζοη πὰ βου τ θη θη ἀδιη88 νου τγολγοίθῃ
ὙἹῦΘΩ ΘΗ ΠΟΙΏΤΉΘΩ, ἱπ ἄθηθη δύο Ὀογοὶςα ΗἸΡρΡοΟΚγδαίοβ οἷπθ στοσηδημαῖτο ΕΟΪ]6
βρὶοὶ [ναὶ]. ΑἸἰδμαποῦοι 83. 361, 28, ῬΆΣ]ΟΩ Κ. 810, 16]. ΕΔ118 ἀΐο Βυολεοὶ ορρΡ. 10.
18. 28 (Ζ. 84. 46. 410, 3] ἄρῃ Καίδιοῦο ἀθὰ ΤΏΓΘΒΥΠΟΒ ἀἰγοκὶ οὐοσ ἱπάϊγοκί
θη οΣσηθὴ τ ἤσθη [Ν8388 Αγαίεα 3. 181 35], ᾶχαἀο αἷο Επίϑιθησηρ αὐοβοῦ Β τοῖο
δυΐ ἀἷο Μὶιϊίο οὧονρ 85 Επᾶθ ἀθβ 1. 984 τη. ὥἄχίογι. Ἐ4118 ἔθ γΏΟΥ βθηθολ ορ. 79, 14
φμανιάϊι, υἱδοδαΐιν ζμγογα ])εηιοον 8 (δι οἢ Ὀὲβ ΗἸΙΡΡοκΚτγδίθρ αἀἷο ΜΙ ΓρΟΣ
αἷπθθ Ὀοβϑοῦθῃ ὈθΙ θη γίθ) δὰ8 ἄθῃ Βυίοίθῃ φοβοῦ δρῦν μᾶϊίο (γ788 βίο ἡἱοπῦ δἰ δον
Ὀογγοΐβοη 188580), τᾶγχαο αἷο Εἰπίβύθμαμρ υὐΐοῦ Νοτο δησυβοίζθη βοΐῃ, τχόοσηΐῦ βἷ οὶ
ἄϊο ἀοοῖι ΤΟΝ] 818 παίνο συ σὰ ἀθηκοπὰθ ΕΥ̓ πάθπηρ, ἀ08 ΝΆΙΏΘΙΒ αδέμϑ
(Αἀγοβδαὶ νσορ ΘΡ. 1] σαὺ νου ὔρο, ὑγοθη ΟΑΓΙΠΙΟΥ ἀογ Ὀοκδηηΐθ ΤΉγαδοα σζὰ
ψογβίθμοη γᾶτο. Ὠϊ10 Ναϊνοίδι αἶθϑοῦ Νδ θη ρουπρ μαι ἰῃ ἀθπὶ Πιοη θὶο8 ὑοῦ
Ἡαϊοαγηαδδ ΟΡ. 18, ἀΟΥ ἀοοδ ΟΣ] δὴ ἄθῃ μοξοϊθσίθρῃ ἘΔΘΙΟΙ ΟΥ̓ ΠΠΘΣΏ 50]]}
[Μδροκα ϑνηιὸ. αὦ ορίδβίοἴοσν. δ. 48], ἰῃ ἀον ἘΣ ἢ σπιηρ οἶποθ Κδηΐρδ Τεοηιείγϊοδ
ΘΌΡ. θ. 24 υπᾶ ἀρθ Αγαΐεμαβ, οἷποα ΝΟ Κοιηπηθη 086 ὈΘΚαπηΐοη πηῖοῦ ΜΙ γΑ-
ἀδῦοβ ἰθυοπᾶθῃ Βηϊζοίοτηθη Κσδίθυϑβ, βουγίο ἴῃ ἀθῃ 28} γ ἤθη θα δ Κοη]οδὶρ-
Κοὐλύρῃ ἀδὺ Οοτηροβίοι ἰἢγ Οαορομοιῦοκ. 6 βρσυδοιο {τἄρ᾽ τοί βίδυκον Βο-
τπηρ,, αἰθ Διο μβαίβομο [835 πὰ ἀΐο βργδοι 116 468 οι Κεῖς ζὰ οτοίομθη, ἄθη
ΟΠ ΑΡΆΚίου ον Καίβουζοϊ:.Ό Αὐδβοὺ οἰπίροη δυΐοιθβθηθη ΟἹ βϑθα ἰδί πίοι 8 Θοδῖ,
810 τοηΐμβίθη ἱπ ἀοΥ φοβολ γ Ο]Π]ΘΠΘ. ΟΡ. 28 [Β. 5. 410, 8], ἀϊο Ὀΐβῃονς πῃθοάθηκ-
Ποἢ) δἷβ Εὐπάρτυθο ἀθιη κυ ἤβοθοῦ ΕἸαρτηθηῦο δυβροδουύοι Ἰσοσάθῃ ἰβί.

2. Βτρροοε. 10 [[Χ 8221,] ζητεῖ δὲ ὁ ἀνὴρ καὶ Περὶ τῶν ἐν Ἅιδον
καὶ γράφει ταῦτα.

8. --- 11] [[Χ 86601,1 περὶ μανίης, ἔφη [δ]. γράφω Ῥοιποκτ.] .... τέ
περὶ μανίης γράφεις; -- τί γάρ, εἶπεν, ἄλλο πλὴν ἥτις τε εἴη χαὶ ὅχως
ἀνϑρώποισιν ἐγγίνεται καὶ τίνα τρόπον ἀπολωφέοιτο᾽ τά τε γὰρ ζώια ταῦτα
ὁκόσα, ἔφη, δρῆις, τούτου μέντοι γε ἀνατέμνω εἵνεχα οὐ μισέων ϑεοῦ ἔργα,

40 χολῆς δὸ διζήμενος φύσιν χαὶ ϑέσιν. οἶσϑα γὰρ ἀνθρώπων παραχοπῆς ὡς

4δ

αἰτίη ἐπὶ τὸ πολὺ αὕτη πλεονάσασα.

4. -- -- ΠΧ 868 1.) μούνη δ᾽ αἴσϑησις ἀνθρώπου ἀτρεχείηι διανοίης
τηλαυγής τό τε ἐὸν χαὶ τὸ ἐσόμενον προορεομένη. δυσαρεστεῦνται πᾶσι χαὶ
πάλιν τοῖσιν αὐτοῖσιν ἐμπελαάζονται [νᾳὶ. 83. 481, 16].

ὅ. --- 18 [ΠΧ 880 1.) ἐτυγχάνομεν [Ὠοηιο τ .] δὲ τότε περὶ χόσμου δια-
ϑέσιος καὶ πολογραφίης ἔτι τε ἄστρων οὐρανίων ξυγγράφοντες ... ὁχόσα
γὰρ ἰνδαλμοῖσι διαλλάττοντα ἀνὰ τὸν ἡέρα πλάζει ἡμέας [νΕ]. 5. 888, 16],
ἃ δὴ κόσμωι ξυνεώραται χαὶ ἀμειψιρυσμιῆις ἐόντα τέτευχε, ταῦτα νόο:

ων

10

15

4

410 δὅ. ΠΕΜΟΚΒΕΙΤῸΒ

ἐμὸς φύσιν ἐρευνήσας ἀτρεχέως ἐς φάος ἤγαγεν. μάρτυρες δὲ τουτέων βέβλοι
ὑπ᾽ ἐμοῖο γραφεῖσαι.

θ. -- 23 [Χ 392 1.] δημόχριτος Ἱπκοχράτει περὶ φύσιος ἀνθρώ πον.

χρὴ πάντας ἀνθρώπους ἐπτρικὴν τέχνην ἐπίστασθαι, ὦ Ἱππόκρατες ῖ
(χαλὸν γὰρ ἅμα χαὶ ξυμφέρον ἐς τὸν βίον), τουτέων δὲ μάλιστα τοὺς παιδείας
καὶ λόγων ἴδριας γεγενημένους" ἱστορίην σοφίης γὰρ δοχόω ἰητρικῆς ἀδελφὴν
καὶ ξύνοιχον. “σοφίη μὲν γὰρ ψυχὴν ἀναρίεται καϑέων, ἰητρικὴ δὲ νούσους μ
σωμάτων ἀφαιρέεται᾽ [νεΐ. ἔτ. 81. αὔξεται δὲ νόος παρεούσης ὑγείης, ἣν
χαλὸν προνοέειν τοὺς ἐσϑλὰ φρονέοντας" ἕξεως δὲ σωματικῆς ἀλγεούσης ϑα;
προϑυμίην ἄγει νόος ἐς μελέτην ἀρετῆς" νοῦσος γὰρ παρεοῦσα δεινῶς ψυχὴν
ἀμανροῖ, φρόνησιν ἐς συμπκαϑείην ἄγυυσα. φύσιος δὲ ἀνθρωπίνης ὑπογραφὶ Ε
ϑεωρίην ἔχει τοιήνόε᾽ ὁ μὲν ἐγχέφαλος φρουρέει τὴν ἄχρην τοῦ σώματος.

ἀσφάλειαν ἐμπεπιστευμένος, ὑμέσι νευρώδεσιν ἐγκατοιχέων, ὑπὲρ ὧν ὀστέων

διπλῶν φύσιες ἀναγχαίαι ἀρηρυῖαι δεσπότην φύλαχα διανοίης καλύπτουσι»
ἐγχέφαλον, τριχῶν εὐχοσμίαι χρῶτα χοσμεῦσαι.ς τὸ δὲ τῶν ὀμμάτων ὄρψ ι
τικὸν ἐν πολυχίτωνι φωλεῦον ὑγροῦ ἐνσταϑείαι ὑπομετώπωι κχοιλασίηι ἐνί-
ὄρυται᾿ ϑεωρίης δὲ αἴτιον ἀχριβὴς [δὲ] χόρη φίλαχα ταρσὸν εὐχαιρέηε ὕπο-
μένει. διπλοῖ δὲ ῥώϑωνες, ὀσφρήσιος ἐπιγνώμονες, διορίζουσιν ὀφθαλμῶν
γειτνίην. μαλαχὴ δὲ χειλέων ἁφὴ στόματι περιπτυσσομένη, ῥημάτων αἴσϑη" Ὁ
σιν ἀχριβῆ τε διάρθρωσιν παρέσχηχε χυβερνωμένη. γένειον δὲ ἀχροτελὲς καὶ
χελύνειον γόμφοις συνηρμοσμένον. ἐχόοχεῖα δὲ μύϑων ὦτα δημιουργὸς ἀνέ-
ὠἰγεν, οἷς ἐπεὼν ὃ ϑυμὸς οὐχ ἀσφαλὴς διήχονος ἀλογιστίης γίνεται. λαλεῆς
μήτηρ γλῶσσα, ψυχῆς ἄγγελος, πυλωρεῦσα τὴν γεῦσιν, ὀχυροῖς ὀδόντων θρι-
κοῖσι πεφροίρηται. βρόγχος δὲ χαὶ φάρυγξ ἡρμοσμένοι ἀλλήλοις γεετνιῶσιν᾽ ὃ
ὁ μὲν γὰρ ἐς χέλευθον πνεύματος, ὃ δὲ ἐς βυϑὸν χοιλίης τροφὴν προπέμπει
λάβρον ὠϑεύμενος. χωνοειδὴς δὲ καρδίη βασιλίς, ὀργῆς τιϑηνός, πρὸς πᾶσαν
ἐπιβουλὴν ἐνδέδυχε ϑώραχα. ϑαμιναὶ δὲ πνευμόνων σήραγγες ἠέρι διοδείμεναι,
φωνῆς αἴτιον πνεῦμα τίχτουσιν. τὸ δὲ χορηγὸν αἵματος χαὶ μεταβάλλον Ἱ
εἰς τροφὴν σὺν λοβοῖς πολλάχις χοίληι περιπλόοις ἐστὶ ἧπαρ ἐπιϑυμίης αἕτιον.
χολὴ δὲ χλωρὴ πρὸς ἥπατι μένουσα, καὶ διαφϑορὴ σώματος ἀνθρωπηΐου ὑπερ-
βλύσασα γίνεται. βλαβερὸς δὲ σώματος ἀνϑρωπίνου χαὶ ἀνωφελὴς ἕνοιχος
σπλὴν ἀπέναντι εὕδει πρᾶγμα μηδὲν αἰτούμενος. μέση δὲ τουτέων χορηγεῖ 5
πανδέχτειρα χοιλίη, χἄτ᾽ εὐνάζεται διοικέουσα τὴν πέψιν. ἔνοχα δὲ κοιλίης,
συνϑέσιος δημιουργίηι συνδονεύίμενα, εἱλεῖται περὶ χοιλίην ἔντερα, λήψιος καὶ
ἀποχρίσεως αἴτια. δίδυμοι δὲ νεφροὶ ἰσχέοισιν ἐνηδρασμένοι καὶ ἠἡμφιεσμένοι 9
δημώι, οὔρων ἐχχρίσιος οὐχ ἀλλότριοε πεφύχασιν. κύριος δὲ ἁπάσης χοιλίης
ὃ καλούμενος ἐπίπλους γαστέρα πᾶσαν ἐμπεριείληφε, μόνου σπληνὸς ἄτερ.
ἑξῆς νευρώδης κύστις ἰσχίωι στόμα ἐνηδρασμένη, συμπεπλεγμένων ἀγγείων, 1
οὔρων ἐχχρίσιος αἰτίη γίνεται. ἡ δὰ γειτνιῶσα ταύτηι μήτηρ βρεφέων, ἡ (δει-
νὸν ἄλγος) τῶν ἐν γυναιχὶ μόχϑων μυρίων παραιτίῃ μήτρη πεφώλευχεν" ἡ
πυλωρὸς μυχοῖς ἰσχίων βράσασα σὰρξ σφίγγεται νεύροισιν, ἐκ δὸ πλήϑους
ἐχχέουσα γαστρὸς φύσιος, ἐκ τόχου προνοίης. ἐχ δὲ σώματος χρεμαστοὶ ἰἱ
ἐχτὸς οἰχίην νέμονται ἐχγόνων κτίσται ὄρχεις, πουλυχίτωνες ἐόντες εὔνοον
ἤβη [ἐπίσειον, κἰοβαϊοτὶ ἃ, ἤβη}} ἀπὸ φλεβέων τε καὶ νεύρων πλέγμα οὔρων
ἔχχυσιν ποιεύμενον, συνουσίης ὑπουργόν, φύσιος ὕπο δεδημιούργηται, θρι-
ὃν ἥβης πυκαζόμενον. σχέλη δὲ καὶ βραχίονες καὶ τὰ προσηρτημένα 13
τουτέοισιν ἄχρα, διηχονίης πᾶσαν ἀρχὴν συνηθροισμένα ἔχοντα, νεύρων
ἀσφαλῆ λειτουργίην τελέουσιν. ἡ δὲ ἀσώματος ἐν μυχοῖς φύσις ἐξέτευξε

10

1ὅ

σ. ἹΜΆΤΙΟΝ ὅ---Ἰ. 411

παντάμορφα σπλάγχνων γόνη, ἃ δὴ ϑάνατος ἐπισταϑεὶς ὠχέως ἔπαυσε λει-
τουργίης.

Ἴ. ὅ108. ΙΥ 108, 81 Ἱππάρχου Πυϑαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ εὐ-
ϑυμίας.

ὡς πρὸς τὸν ἔυμπαντα αἰῶνα ἐξετάζοντι βοάχντατον ἔχοντες οἱ ἄνϑρω- 1
ποι τὸν τὰς ζωᾶς χρόνον, κάλλιστον ἐν τῶι βίωι οἱονεί τινὰ παρεπιδημίαν
ποιησοῦνται ἐπ᾿ εὐθυμίαι καταβιώσαντες. ταύταν δὰ ϑξοντι μάλιστα πάντων
ἀρχιβῶς ἐπιστάμενοι καὶ ἐπεγνωχότες ἑαυτούς, ὅτι ἐντὶ ϑνατοὶ καὶ σάρχινοι,
εὐαδίχητον χαὶ φϑαρτὸν χεχτημένοι σῶμα, καὶ πάντων (τῶν) χαλεπωτάτων
αὐτοῖς ἐπιχρεμαμένων μέχρις ἐσχάτας ἀναπνοᾶς. καὶ πρᾶτόν γ᾽ ἐπένϑωμεν 3
ἐπὶ τὰ συμβαίνοντα" περὶ τὸ σῶμα πλευρίτιδες περιπλευμονίαι φρενίτιδες πο-
δάγραι στραγγουρίαι δυσεντερέαι ληϑαργίαε ἐπιληψίαι σηπεδόνες, ἄλλα μυρία"
περὲ δὸ τὰν ψυχὰν πολλῶι μείζονα καὶ χαλεπώτερα᾽ πάντα γὰρ τὰ κατὰ τὸν
βίον ἄϑεσμα, καχά, παράνομα χαὶ ἀσεβήματα, ἐκ τῶν χατὰ τὰν ψυχὰν παϑη-
μάτων ἐντί. διὰ γὰρ τὰς παρὰ φύσιν ἀμέτρους ἐπιϑυμίας πολλοὶ εἰς ἄχα- 8
τασχέτους ὁρμὰς ἐξώχειλαν, χαὶ οὔτε τὰς ἐκ τῶν ϑυγατέρων οὔτε τᾶς ἐχ τῶν
ματέρων ἀνοσιωτάτας ἡδονᾶς ἀπέσχοντο, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πατροχτονίαι παρε-
γένοντο, χαὶ πολλοὶ τὰ ἴδια τέχνα κατέσφαξαν. τί λέγω τὰ ἀπὸ τῶν ἐχτὸς 4
ἐπηρτημένα κακά , τὰς ἐπομβρίας καὶ αὐχμώς, ὑπερβολὰς καυμάτων, ὑπερβο-
λὰς ψύξιος, ὥστε πολλάχις ἐκ τᾶς χατὰ τὸν ἀέρα ἀνωμαλίας λοιμὸν τὸ χαὶ
λιμὸν γίγνεσϑαι χαὶ ποικιλίαν παντοδαπῶν συμπτωμάτων καὶ ὅλας πόλεις
ἐρημοῦσϑαι; πολλῶν οὖν τοιούτων ἐπικρεμαμένων μήτε ταῖς χατὰ τὸ σῶμα ὅ
εὐαμερίαις ποτέχοντες σεμνυνόμενοι ἐπαιρώμεϑα, αἷ τινες ὀλίγω πυρετῶ ἐπι-
γενομένω ἀνϑέων τρόπωι συντόμως μαραίνοντι, μήτε ταῖς ἐχτὸς νομιζομέναις
εὐτυχίαις, αἱ χαὶ αὐταὶ πολλάχις τάχιον ἀπόλλυσϑαι ἢ γίνεσθαι πεφύχαντι"
πάντα γὰρ ταῦτα, ἄστατά τε χαὶ ἀβέβαια εὐρίπου τρόπον, ἐν πολλαῖς χαὶ
ποικίλαις μεταβολαῖς γινόμενα παρειλήφαμεν, χαὶ οὐδὲν αὐτῶν μένον οὐδὲ
ἀχίνητον οὐδὲ βέβαιον οὐδὲ ἀναφαίρετον. διὸ ταῦτα μὲν ἐνθυμηϑέντες, 6
(κέρδος δὲ) νομίζοντες, εἰ τὰ παρεόντα καὶ δεδομένα χαὶ τὸν ἐλάχιστον χρό-
γον διαμεῖναι δύναιτο, ἐν εὐθυμίαι διάξομεν γενναίως φέροντες τὰ προσπί-
πτοντα. νῦν δὲ πολλοὶ πάντα τὰ ὑπὸ φύσιος χαὶ τύχας παρεόντα καὶ δεόο- Ἵ
μένα αὐτοῖς ἐπὶ τὸ βέλτιον προαναπλάσαντες καὶ οὐχ οἷα ἔστι λογισάμενοι,
ἀλλ᾽ οἷα ἐπ᾿ ἄχρον ἐπιτυγχανόμενα δύναται γενέσϑαι, ἄφνω στερόμενοι πολ-
λοῖς χαὶ μεγάλοισι χαὶ ἀϑέσμοις χαὶ ἀνοήτοις χκαχοῖς καταφορτίζοντι τὰν
ψυχάν' χαὶ οὕτω συμβαίνει αὐτοῖς πιχρότατον ἔχεν τὸν βίον χαὶ χαλεπώτα-
τον. ταῦτα δὲ γίνεται ἐπί τε ἀποβολαῖς χρημάτων ἢ φίλων ϑανόντων ἢ 8
τέχνων ἢ τινων ἄλλων τῶν νομιζομένων τιμιωτάτων ἦμεν. εἶτα κλαίοντες
χαὶ ὀδυρόμενοι λέγοντι αὑτοὺς μόνους ἀτυχεστάτους χαὶ καχοδαίμονας, οὐ
μεμναμένοι ὅτι χαχὰ ταὐτὰ καὶ ἄλλοις πολλοῖς ἐγένοντο χαὶ νῦν γίνονται,
οὐδὲ δυνάμενοι χατανοῆσαι τόν τε τῶν παρεόντων βίον καὶ τὸν τῶν προεξ-
ἐσταχότων ἐν ὅσαις συμφοραῖς χαὶ καχῶν τριχυμίαις χαὶ νῦν ἐντὶ πολλοὶ καὶ
πρὸ τοῦ ἐγένοντο.υ ἐπιλογισάμενοι οὖν ὅτι πολλοὶ ἀποβαλόντες χρήματα 9
ὕστερον διὰ τὰν τῶν χρημάτων γενομέναν ἀπωλειαν αὐτοὶ περιεσώϑησαν, ἢ
ληισταῖς διὰ τοῦτο μέλλοντες περιπεσεῖν ἢ τυράννωι" πολλοὶ δὲ φιλήσανξές
τινας χαὶ καϑ᾽ ὑπερβολὴν εὐνοήσαντες ἐν τῶι μετέπειτα χρόνωι μεγάλως ἐμέ-
σησαν᾽ ἅ δὴ πάντα ἀναλογισάμενοι ἐχ τᾶς παραδεδομένας ἁμῖν ἱστορίας, καὶ
μαϑόντες ὅτι χαὶ ὑπὸ τέχνων καὶ φίλων μάλιστα φιληϑέντων πολλοὶ ἀπώ-
λοντο, χαὶ ἀντιπαραβάλλοντες τὸν ἑαυτῶν βίον πρὸς τὸν τῶν πρασσομένων

10

20

472 δ5. ὈΠΕΜΟΚΗ. (Ὁ. ΠΗ͂Τ. 1. 56. ΝΕΩ͂ΞΑΒ. 51. ΜΕΤΕΒΟΡΟΒΟΒ Υ. ΟΗΠΟΞΒ.

φαυλότερον, χαὶ τὰ προσπίπτοντα ἀνϑρώπινα νομίζοντες χαὶ μὴ μόνοις συμ-
βαίνοντο, εὐϑυμότερον διάξομεν. οὐδὲ γὰρ ϑέμις ἄνϑρωπον μὲν ὄντα τὰ
τῶν ἀλλοτρίων συμπτώματα εὔφορα νομίζειν, ἀλλ᾽ (οὐ) τὰ ἴδια χάδεα, ἰδόντα
ὅτι πολλαὶ κᾶρες χατὰ πάντα τὸν βίον πεφύχαντι. οἱ δὲ χλαίοντες χαὶ
χκατοδυρόμενοι, πρὸς τῶι μηδ᾽ ἡντινοῦν ἀφέλειαν τῶι ἀπολομένωι ἢ τῶι ἄποι-
χομένωι περαίνεσθαι, ἐς μέζονα καϑήματα τὰν ψυχὰν ἐλαύνοντι, μεστὰν πολ-
λῶν καὶ φαύλων φυσιωμάτων οὖσαν. προσήχει οὖν ἐχνίπτοντας καὶ ἄνα-
χαϑαίροντας ἀπορρύπτεσϑαι πάσαις μηχαναῖς τὰς ἐγχατεσχιρωμένας πηλῖδας
τῶι χατὰ φιλοσοφίαν λόγωι. ποιήσομεν δὲ τοῦτο ἀντεχόμενοι φρονήσιος καὶ
σωφροσύνας χαὶ μεταποιούμενοι ε ε ε τοῖς παρεοῦσι χαὶ μὴ πολλῶν ὀρεγό-
μενοι. οἱ γὰρ ἄνϑρωποι τὰ πολλὰ παρασχευαζόμενοι, ὡς οὐχ ἔστι ζῆν μετὰ
τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον « κ « ἄξεστι γενέσϑαι ε ε α« χρησώμεϑα παρουσίαι τῶν
ἀγαϑῶν, ἐκ δὲ τᾶς φιλοσοφίας καὶ λαβρότερον ἀπληστευσώμεϑα᾽ ἀπληστευό-
μενοι γὰρ τῶν ἐχ φιλοσοφίας χαλῶν καὶ σεμνῶν, χαὶ τὰς ἐχ τῶν φαύλων

ὅ ἀπολυϑησόμεϑα ἀπληστίας.

56. ΝΕ ΑΒ.

1. Εσπ. Ρ. Ε'ὶ ΧΙ 11,10 [8.8 Βαοΐποπι ντρ ἄγου Ὀΐορτ. Οοιιροπάϊζυτα, πἰοδ
Αὐΐεύο κ᾽ .8] Παρμενίδης" τούτου Μέλισσος, οὗ Ζήνων, οὗ Δεύκιππος, οὗ δημό-
κριτος, οὗ Πρωταγόρας καὶ Νεσσᾶς" τοῦ δὲ Νεσσὰ Μητρόδωρος, οὗ Διο-
γένης, οὗ ᾿Ανάξαρχος" ᾿Αναξάρχου δὲ γνώριμος γέγονε Πύρρων.

2. ιοα. ΙΧ ὅ8 (ΑΠΑΧΑτΟΒΟΒ) διήχουσε Διογένους τοῦ Σμυρναίου, ὃ [ΒΡ]
δὲ Μητροδώρου τοῦ Χίου, ὃς ἔλεγε μηδ᾽ αὐτὸ τοῦτ᾽ εἰδέναι ὅτι οὐδὲν οἶδε.
Μητρόδωρον δὲ Νεσσὰ [ΒΡ] τοῦ Χίου, οἱ δὲ Δημοχρίτου φασὶν ἀχοῦσαι.
ον Ναπιο τγοΐβὲ πίοδῦ δυΐ ΟἸἶοβ [ΟΣ ΘΟ ΒΒ πρ τὶ Μοιτοαοτοβῦ], δοπᾶάσσπι δεῖ
Αϑάογβ, ἱπ ἄρδβοὴ ΝΑ͂Θ ὅδ Νοδββοβ (Νοδίοβ) ἴπθ Μοῦ [Π||ϑβδί.

5). ΜΕΤΒΟΌΟΒΟΚ ΟΝ ΟΗΙΟΞΚ.
Α. ΕΒΕΝ ὕΝὉ ΓΕΗΒΕ.

1. Ομξμ. ϑίσοιι. 1 14 ἢ. 858. [0.. 244. 601] Δημοκχρίτου δὲ ἀκχουσταὶ Πρω-
ταγόρας ὃ ᾿Αβδηρίτης καὶ Ἀ. ὁ ὁ Χῖος, οὗ Διογένης ὁ Σμυρναῖος, οὗ ᾿Ανάξαρ-
χος, τούτου δὲ Πύρρων, οὗ Νανσιφάνης" τούτου φασὶν ἔνιοι μαϑητὴν Ἐπίχου-
ρον γενέσϑαι. ϑυτυ. 8. ν. Πύίρρων. - διήχουσε Βρύσωνος. - . εἶτα ᾿ἀναξάρχονυ
τοῦ Μητροδώρου μαϑητοῦ τοῦ Χίου, οὗ διδάσχαλος ἦν Μητρόδωρος [δημό-
χριτος νοῦ. Καρίοι] ὁ ᾿4βδηρίτης. Υ αὶ. ο. δ6 5. 2.

2. ΑἘτ. 18, 11 [Ὁ. 286] ΜΗ. Θεοχρίτουν Χῖος τὰ ἀδιαίρετα καὶ τὸ κενόν.
ϑτρ. θΘεόχριτος Χίος ῥήτωρ μαϑητὴς Μβητροδώρου τοῦ Ἰσοχρατιχοῦ. αὶ ἀΐοδοε
Μ. ἀσιβοὶθοῦ

8. ΤΉΞΟΡΗΒ. ῬΈγΕ. ΟΡ. ἔν. 8 [Β΄ ρ]. ρῆγβ. 28, 27 καὶ Μ. δὲ ὃ Χῖος ἀρχὰς
σχεδόν τι τὰς αὐτὰς τοῖς περὶ Δημόκριτον ποιεῖ, τὸ πλῆρες καὶ τὸ χενὸν τὰς
πρώτας αἰτίας ὑποθέμενος, ὧν τὸ μὲν ὄν, τὸ δὲ μὴ ὄν εἶναι περὲ δὲ τῶν
ἄλλων ἰδίαν τινὰ ποιεῖται τὴν μέϑοδον. ΥὟβ). ΟἸεμ. υχοῦ. δ, 66 Ρ. δΊΡ.

4. [ᾧὃῬτῸ1.] ϑίσουι. 11 [Ὁ. 682] Μ. ὃ Χίος αἰδιον εἶναί φησι τὸ πᾶν, ὅτι
εἰ ἤν γενητόν, ἐκ τοῦ μὴ ὄντος ἂν ἦν' ἄπειρον δέ, ὅτι αἰδιον" οὐ γὰρ ἔχειν

10

18

20

Α. 1--ἰ1. ΓΕΒῈΝ ὈΝῸ [ΕΗΞΒΕ. 418

αρχὴν ὅϑεν ἤρξατο οὐδὲ πέρας οὐδὲ τελευτήν" ἀλλ᾽ οὐδὲ χινήσεως μετέχειν
τὸ πᾶν. κινεῖσϑαι γὰρ ἀδύνατον μὴ μεϑιστάμενον᾽ μεϑίστασϑαι δὲ ἀναγχαῖον
ἤτοι εἰς πλῆρες ἢ εἰς κενόν. ε αν πυχνούμενον δὲ τὸν ἀέρα ποιεῖν νεφέλας
εἶτα ὕδωρ, ὃ καὶ κατιὸν ἐπὶ τὸν ἥλιον σβεννύναι αὐτόν, καὶ πάλιν ἀραιούμε-
γον ἐξάπτεσθαι [νᾳὶ. Ἐγίσατν. ορ. 2, 92. 96 ν. 89,10. 42, 4 ὕ8.]. χρόνωι δὲ πήγνυ-
σϑαι τῶι ξηρῶι τὸν ἥλιον καὶ ποιεῖν ἐκ τοῦ λαμπροῦ ὕδατος ἀστέρας, νύχτα
τε χαὶ ἡμέραν ἐκ τῆς σβέσεως χαὶ ἐξάψεως χαὶ χαϑόλου τὰς ἐκχλείψεις
ἀποτελεῖν.

ὅ. βϑγμρι, ΡΥ. 1121, 21 [νϑυτη. δὰ8 ΤΏΘΟΡὮΓ. ΡΕΥΒ. ΟΡ.] ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ χρό-
νου δοχοῦσι λέγειν γεγονέναι τὸν κόσμον ᾿Αναξαγύρας τε καὶ ᾿Αρχέλαος καὶ Μ.
ὃ Χῖος [πἰοιΐ ἂθν 1, θα Κϑπογ, ἄογ ἱῃ ἃ. ῬΊδο. πἰοδὶ νογκοιαπιῖ; 488 Εοϊσαιᾶὰθ
(8. Κ. 318, 20) σοιιῦ πὺ δυῦ Απᾶχ. ππὰ Ατοβοί.].

6. ΑἘΕτ.1 ὅ, 4 [Ὁ. 292] Τ. ὁ χαϑηγητὴς Ἐπιχούρου [ἀϊοΒοῖνθο σπκοπδαὶρ-
Καὶϊ ΠΊ, 8] φησὶν ἄτοπον εἶναι ἐν μεγάλωι πεόίωι ἕνα στάχυν γενηϑῆναι καὶ
ἕνα χόσμον ἐν τῶι ἀπείρωι. ὅτι δὲ ἄπειρος [ἄπειροι Μοΐποκο) χατὰ τὸ πλῆ-
ϑος, δῆλον ἐκ τοῦ ἄπειρα τὰ αἴτια εἶναι. εἰ γὰρ ὃ χόσμος πεπερασμένος,
τὰ δ᾽ αἴτια πάντα ἄπειρα, ἐξ ὧν δόε ὃ χόσμος γέγονεν, ἀνάγχη ἀπείρους
εἶναι" ὅπου γὰρ τὰ αἴτια ἄπειρα, ἐχεῖ καὶ τἀποτελέσματα. αἴτια δὲ ἥτοι αἱ
ἄτομοι ἢ τὰ στοιχεῖα.

Ἴ. --- ἹΓ1, 8 [Ὁ. 821] Δ. χαὶ Ἐπίχουρος καὶ ὃ τούτου χαϑηγητὴς Μ.. ἀπεί-
ρους κόσμους ἐν τῶι ἀπείρωι χατὰ πᾶσαν περίστασιν ἱπεριαγωγὴν ϑι0Ὀ.].

8. ΒΊΜΡΙ,. ΡΠγΒ. 648, 14 χαὶ ἔξω τοῦ χόσμου [πᾶτι]. χενὸν εἶναι], ὅπερ
δῆλον ὅτι τόπος μὲν οὐκ ἂν εἴη, αὐτὸ δὲ χαϑ᾽ αὑτὸ ὑφέστηχε. ταύτης δὲ τῆς
δόξης γέγονε χαὶ Μ. ὁ Χῖος. Ὑ αὶ. ο. 584 Α 20 8. 861, 39.

9. ΑΕ. ΠΊΤ, 1 [Ὁ. 846] Η. ἅπαντας τοὺς ἀπλανεῖς ἀστέρας ὑπὸ τοῦ ἡλίου
προσλάμπεσϑαι. ϑϑίοΙ]απρ' ἂογ Ῥ]αποίρῃ 8. 8. 19 ἢ. 18.

10. --- --- 18,2 [Ὁ. 841] Μ. τῶν δρώντων ὀφθαλμῶν μετὰ δέους καὶ
καταπλήξεως εἶναι στιλβηδόνας [πᾶτ]. τοὺς Διοσχούρουςϊ.

11. --- --- 20, 8 [Ὁ..349"}10] Παρμενίδης καὶ Μ. πύῤινον ὑπάρχειν τὸν ἥλιον.
20, 6 [Ὁ. 834944] ᾿ἀναξαγόρας δΔημόχριτος Μ. μύδρον ἢ πέτρον διάπυρον.
Ά. οὔσι 8. 319, 46; 858, 38: 884, 12.

12. --- --- 21, δ {Ὁ.. 868] (ΔΙομα) Θαλῆς πρῶτος ἔφη ὑπὸ τοῦ ἡλίου φω-
τίζεσϑαι.... Μ. ὁμοίως.

18. --- ἸΠ 1, 8 [Ὁ. 365] ΠΗ. διὰ τὴν πάροδον τοῦ Γλίου [πϑτῃ]. γίνεσθαι
τὸν γαλαξίαν]" τοῦτον γὰρ εἶναι τὸν ἡλιαχὸν χύχλον.

14. -- --- 2, 10 [Ὁ. 861] (ΑὑοΥΠΒΟΒΠαρροη) Η͂. τὴν εἰς τὰ νέφη τοῦ ἡλίου
βίαιον ἔμπτωσιν πολλάχις σπινϑηρίζειν. ᾿
1ὅ. ---- --- 8 (περὶ βροντῶν, χεραυνῶν, πρηστήρων) ὶ 38 [Ὁ. 8368] Μ. ὁταν εἰς

νέφος πεπηγὸς ὑπὸ πυχνότητος ἐμπέσηι πνεῖμα, τῆι μὲν συνϑραύσει τὸν χτύπον
ἀποτελεῖ, τῆι δὲ πληγῆι καὶ τῶι σχισμώι διαυγάζει, τῆι δ᾽ ὀξύτητι τῆς φορᾶς προσ-
λαμβάνον τὴν ἀπὸ τοῦ ἡλίον ϑερμότητα χεραυνοβολεῖ, τοῦ δὲ χεραυνοῦ τὴν
ἀσϑένειαν εἰς πρηστῆρα περιίστησιν.

18. --- --- 4, 8 [Ὁ. 311) ΜΙ. ἀπὸ τῆς ὑδατώδους ἀναφορᾶς ὑπὸ τοῦ ἀέρος
συνίστασϑαι τὰ νέφη.

11. ---- -α δ, 12 [Ὁ. 814; πδὸι ΤἜΘΟΡΒγ.] Μ. ὅταν διὰ νεφῶν ἥλιος δια-
λάμψηι, τὸ μὲν νέφος χυανίζειν, τὴν δ᾽ αὐγὴν ἐρνϑραίνεσϑαι. ϑσποι,. ΑΒΑ͂Ι.
Ρ. δ16 Μαδββ [Ὁ. 231; ΤὨΘΟΡὮΕΣ. δὺβ Ῥοβοΐᾷ.) ΠΤ. τὴν ἧἷριν αἰτιολογῶν φησιν᾽

10

1

47ὲ δΊ1. ΜΕΈΤΕΟΌΟΒΟΒ ΥΟΝ ΟΗΙΟΒ. Α. 11-.--26. ΓΕΒΕΝ ΝῺ ΓΕΗΒΕ.

ὅταν ἐξ ἐναντίας τῶι ἡλίωι συνσταϑῆι νέφος πεπυχνωμένων, τηνεκαῦτε
ἐμπιπτούσης τῆς αὐγῆς τὸ μὲν νέφος φαίνεται χυανοῦν διὰ τὴν χρᾶσιν, τὸ ἃ
περιφαινόμενον τῦι αὐγῆι φοινιχοῦν, τὸ δὲ ὃν χάτω λευχόν. τοῦτο εἶναι
ἔϑεσαν ἡλιαχὸν φέγγος.

18. Απτ. ΠῚ 1 (περὶ ἀνέμων) ᾷ 8 [Ὁ. 316) Μ. ὑδατώδῤους ἀναϑυμιάσεως
διὰ τὴν ἡλιαχὴν ἔχχαυσιν γίνεσϑαι δρμὴν πνευμάτων ϑείων [ϑερμῶν 7 τοὺς
δὲ ἐτησίας πνεῖν τοῦ πρὸς ταῖς ἄρχτοις παχυνϑέντος ἀέρος ὑποχωροῦντι τῶι
ἡλίωι κατὰ τὴν ϑερινὴν τροπὴν ἐπισυρρέοντος.

19. Ατξσχ. Μοΐθοσ. ὑ. 61, 117 Ἠεγὰ. [δὟλὟι ΤΠΘΟΡ τάδ Ῥῆγβ. ορ. ἔν. 28]:
τρίτη δὲ δόξα περὶ ϑαλάσσης ἐστὶν ὡς ἄρα τὸ ὕδωρ τὸ διὰ τῆς γῆς διηϑού-
μενον χαὶ διαπλῦνον αὐτὴν ἁλμυρὸν γίνεται τῶι ἔχειν τὴν γῆν τοιούτους χι-
μοὺς ἐν αὑτῆε᾽ οὗ σημεῖον ἐποιοῦντο τὸ χαὶ ἅλας ὀρύττεσϑαι ἐν αὐτῆι χαὶ
γνίτρα᾽ εἶναι δὲ καὶ ὀξεῖς χυμοὺς πολλαχοῦ τῆς γῆς. ταύτης πάλιν τῆς δόξης
ἐγένετο ᾿Αναξαγόρας τε χαὶ Μ. Απτ. ΠῚ 16 (περὶ ϑαλάσσης πῶς συνέστη καὶ
πῶς ἐστι πικρά) ὃ ὅ [Ὁ. 382] Μ. διὰ τὸ διηϑεῖσϑαι διὰ τῆς γῆς μετειληφέναι
τοῦ περὶ αὐτὴν παχέος χαϑάπερ τὰ. διὰ τῆς τέφρας ὑλιξζόμενα. αὶ. οὔκοι
Β. 46 η. 38 84 υπὰᾶ 522, 39.

40. Αττ. 1Π9, ὅ (Ὁ. 8516] ΠΗ͂. τὸν μὲν γῆν ὑπόστασιν εἶναι καὶ τρύγε
τοῦ ὕόατος, τὸν δὲ ἥλιον τοῦ ἀέρος.

21. --- -- 1δ, 6 [Ὁ. 380] (ΕΣ θοΌΘη) Ἀ. μηόὲν ἐν τῶι οἰχείωε τόπωε σῶμα
κινεῖσθαι, εἰ μή τις προώσειεν ἢ χαϑελχύσειε χατ᾽ ἐνέργειαν. διὸ μηδὲ τὴν γῆν
ἅτε δὴ κειμένην φυσικῶς κινεῖσϑαι, τύπους δέ τινας αὐτῆς κε « κα νοστεῖν τοῖς
ἄλλοις. ϑΈπΕο. ἢ. αυδοδί 119,1 Μείγοδογμηι, Οὐλωηι... ἀμαδανηιδ. .. ἀνοὶξ: “φμο-
400 οὐρη ἐπι ἀοἴλο οαπέαπί, υοῦ ἐἶ|α }6Ὺ ἐούμηι ομὴὶ σιαάαηι ἀἰδομϑδίομε Ῥεγοιστι
αἋ γέδβομαξ οἱ ἕανι ἰουϊέεν πιοία ἰαηιθη, οἰγομηῖδ ΠΟ δῖε ἰαοίμε εἶμ ἐμηιμεἶδμσμο.
φμὸ ἱποίιιδα οδΐ: δὶς δϑρεϊμποαγμηι δι ἔενγα Ῥεπάοηίνηςι υαϑίϊέαδ λαδεὲ ἀεναὰ δώ,
φμόηὶ δἰημεῖ αἴδμδ ϑμρεγης ἱποιθηδ ρεγομδδὶξ, ασίίαξ ποπ αἰλέεν χμαπι ἐπα, ἀε
συόδιιδ ραμῖο απΐε τεἰμϊ, ὑπαηῖα ἐπα ιίο οἷαπιογε βδοπμενμ

22. Αττ. ΙΓ 9,1 [Ὁ. 8396] δημόχριτος, Μ., Πρωταγόρας, Πλάτων ψευδεῖς
εἶναι τὰς αἰσϑήσεις.

28. ΕΡΤΡΉΑΝ. δᾶν. δοῦ. ΠῚ 2, 9 [Ὁ. 590, 86) ΜΙ͂. ὁ Χίος ἔφη μηδένα μηδὲν
ἐπίστασϑαι, ἀλλὰ ταῦτα, ἃ δοχοῦμεν γινώσχειν, ἀχριβῶς οὐχ ἐπιστάμεθα ονϑόὶ
ταῖς αἰσϑήσεσι δεῖ προσέχειν" δοχήσει γάρ ἐστι τὰ πᾶντα.

24. Ατρστοοσι, Ὁ. Επε. Ρ. Ε,. ΧΙΡ 20, 1 ἔνιοι μέντοι φασὶ χαὶ τὸν Ὅμηρον
αἰνίττεσθαι τὸ τοιοῦτο πάντων ἀποφαίνοντα τὸν Ὠχεανὸν ἀρχήν, ὡς ἐν
ῥύσει τῶν πραγμάτων ὄντων" ὧν δ᾽ ἴσμεν ἔοιχε μὲν χαὶ Μ. ὁ Χίος τὸ αὐτὸ
τοῦτο λέγειν, οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἀντιχκρύς γε Πρωταγόρας ὁ ᾿Αβόηρίτης.

25. βεσχυ. Μαίὰ. ὙΠ 81. 88 [ναὶ. δ 48] οὐχ ὀλίγοι δὲ ἦσαν ... οὗ χαὶ τοὺς
περὶ Μητρόδωρον καὶ ᾿ἄναξαρχον, ἔτι δὲ Μόνιμον, φήσαντες ἀνηιρηκέναε τὸ
κριτήριον, ἀλλὰ Μητρόδωρον μὲν ὅτι εἶπεν" “οὐδὲν ἴσμεν οὐδ᾽ αὐτὸ τοῦτο
ἔσμεν ὅτι οὐδὲν ἴσμεν (ναὶ. Β 1]. Ῥηπώνεμ. Βδοὲ. ἔσ. πο. 8, 1 (ΠῚ 169 δαά-
808) οὐ γὰρ ἄν χατ᾽ ᾿Αἰ[ν]αξαϊγόραν φ)ήσαι τις ἀκολούθωϊς πᾶν] ὑπάρχειν
ἐν πανιίί οὐδ᾽ ἄν] κατὰ τὸ[ν] Χεῖον Μητίρόδωρον] ὁμολογώεῃ τῶι μὴ [εἰδέναι
μηδ᾽ αὐτὸ τοῦτο.

.ω

10

15

Β. ΕΒ. 1.2. ὅ8. ΒΙΟΘΕΝΕΝΣ ΝῸΝ ΒΘΜΥΕΝΑ. ὅ9. ΑΝΑΧΑΒΟΗΟΩΣ 478

Β. ΕΒΑΘΜΈΝΤΕ.
ΜΗΤΡΟΖΏΡΟΥ ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ.

1. στο. Ασ6. ρὑυ. ΠῚ 28, 78 [πδοὰ ἸῬδιο κτϊξ 8, 5. 484,26] ἐς σμὶ ἦἧμπο..

»πααίηιε δε αὐἀριίγαίμα Οὐδ Μείγοάογδ ἱπίο δγὲ φχιὶ δεέ δὲ
παέμγα ἵπερο, ἱπφιῖέ, δοὶγ6 πος δοίαπιμδηθ αἰγμἑα απ πὲδὲ! δοίαπιμδ, πε
ἑα ἐρδιῆι γιδηι ποδοῖγο αἰξ δοὶγ6 δοὶγδ 05, π6ὸ οημεπο εἰπε αἰ μα ἀπ
μὲλὲ εἰ. Ἐσβ. Ρ. Ἐ. ΧΤΥ͂ 19, 8 [αὖ βοίποπι δίορτ. Οοπιρϑηα.] ἕπεται
τούτοις [ἀθπ Ατὐἱδέρρϑοτι) συνεξετάσαι χαὶ τοὺς τὴν ἐναντίαν βαδέ-
σαντας καὶ πάντα χρῆναι πιστεύειν ταῖς τοῦ σώματος αἰσϑήσεσιν
δρεσαμένους, ὧν εἶναι Μητρόδωρον τὸν Χῖον καὶ Πρωταγόραν
τὸν ᾿Αβδηρίτην. τὸν μὲν οὖν ητρόδωρον 4ημοχρίτου ἔφασαν
ἀκηκοέναε᾽ ἀρχὰς δὲ ἀποφήνασϑαι τὸ πλῆρες καὶ τὸ κενόν, ὧν τὸ
μὲν ὄν, τὸ δὲ μὴ ὃν εἶναι. γράφων γέ τοι Περὶ φύσεως εἰσβολῆι
ἐχρήσατο τοιαύτηε᾽ “οὐδεὶς ἡμῶν οὐδὲν οἶδεν οὐδ᾽ αὐτὸ
τοῦτο, πότερον οἴδαμεν ἢ οὐκ οἴδαμεν (οὐδ᾽ ὅλως πό-
τερον ἔστι τι ἢ οὐχ ἔστιν)". ἥτις δεἰσβολὴ κακὰς ἔδωκεν ἀφορ-
μὰς τῶι μετὰ ταῦτα γενομένωι Πύρρωνι. προβὰς δέ φησιν ὅτι

2, πάντα ἐστίν, ὃ ἄν τις νοήσαι᾽. αὶ. Β. 412, 22. 414,40. 48.

1, Νιομδηα υπΐοῦ ὑΠ8 τγοΐββ ἱγζρϑηᾶ θέτγαϑ, ῃἱομὺ οἰμπι8] ἀδ5, Οὗ πὶν
θέναβ ίβθϑη οὐδοῦ πἰο 8 πίβθθη, ζοάος ἀροσμασρέ, ον 68 οὔνϑϑβ ρίϑὺ οἷον
πἰοδίθ αἰθθῦ).

2. ΑΙ]ο8 ἰδὲ ἀ88, ψγ88 1ϑὰϑν οἰμζϑὶπο β'οἢ ἀθηκοη ΚΑπῃ.

58. ΒΠΙΟΘΈΝΕΝ ΟΝ ΒΜΥΆΉΝΑ.

1. 5. Ενϑ. Κ. 412,19: θιοσ. 4848. Ζ. 21; Οτεμ. ἀ48. 2. 29.
3. ἘΡΤΙΡΉΛΝ. δᾶν. ἤδοσ. ΠῚ 2, 9 πῃ, 11 [Ὁ. 591) Διογένης ὃ Σμυρναῖος, κατὼ
δέ τινας Κυρηναῖος, τὰ αὐτὰ τῶι Πρωταγόραι ἐδόξασε.

59. ΑΝΑΧΑΒΟΗΟΞΚ.

Α. ΓΕΒΕΝ ὉΝῸ ΓΕΒΒΕ.

1, θιοα. ΓΧ δ8--60 ᾿ἀνάξαρχος ᾿Αβδηρίτης. οὗτος διήχουσε Διογένους
τοῦ Σμυρναίου" ὃ δὲ Μητροδώρον τοῦ Χίου, ὃς ἔλεγε μηδ᾽ αὐτὸ τοῦτ᾽ εἰδέναι
ὅτι οὐδὲν οἶδε. Μητρόδωρον δὲ Νεσσᾶ τοῦ Χίον, οἱ δὲ δΔημοχρίτου φασὶν
ἀκοῦσαι. ὁ δ᾽ οὖν ᾿ἀνάξαρχος χαὶ ᾿Αλεξανδρωι συνῆν καὶ ἤχμαζε χατὰ τὴν
δεχάτην χαὶ ὁχατοστὴν ὀλυμπιάδα [340---381] χαὶ εἶχεν ἐχϑρὸν Νικοχρέοντα
τὸν Κύπρου τύραννον᾽ χαί ποτε ἐν συμποσίωι τοῦ ᾿Αλεξανόρον ἐρωτήσαντος
αὐτόν, τί ἄρα δοκεῖ τὸ δεῖπνον, εἰπεῖν φασιν" ᾿ βασιλεῦ, πάντα πολυτελῶς"

4

«.«

1ὺ

16

2

410 ὅ9. ΑΝΑΧΑΒΟΗΟΒ

ἔδει δὲ λοιπὸν κεφαλὴν σατράπου τινὸς παρατεϑεῖσϑαι᾽ ἀπορρίπτων προς

τὸν Νιχοχρέοντα. ὃ δὲ μνησικαχήσας μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ βασιλέως ὅ ὅτε 5.

πλέων ἀχουσίως προσηνέχϑη τῆς Κύπρωι ὁ Ἀνάξαρχος, συλλαβὼν αὐτὸν καὶ
εἰς ὅλμον βαλὼν ἐχέλευσε τύπτεσϑαι σιδηροῖς ὑπέροις. τὸν δὲ οὐ φροντίσαντα
τῆς τιμωρίας εἰπεῖν ἐχεῖνο δὴ τὸ περιφερόμενον" ἑπτίσσε, πτίσσε τὸν Ἀναξάρχοι
ϑύλαχον, ᾿άνάξαρχον ὅὄὲ οὐ πλήττεις []. πτίσσεις, να]. α. 137. κελεύσαντος δὲ
τοῦ Νιχοχρέοντος καὶ τὴν γλώτταν αὐτοῦ ἐχτμηϑῆναι, λόγος ἀποτραγόντα
προσπτύσαι αὐτῶι. καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτὸν οὕτως (ἔχον) [Δυῦῶν, Ῥ. ὙΠ 135)"
πτίσσετε, Νικοχρέων, ἔτι χαὶ μαλα᾿ ϑύλακχός ἐστι"
πείσσετ᾽" ᾿ἀνάξαρχος δ᾽ ἐν Διός ἐστι πάλαι.
καὶ σὲ διαστείλασα γνάφοις ὀλίγον() τάδε λέξει
ῥήματα Φερσεφόνη᾽ “ἔρρε μυλωϑρὲ χαχέ.

οὗτος διὰ τὴν ἀπάϑειαν χαὶ εὐχολίαν τοῦ βίου Εὐδαιμονικὸς ἐχαλεῖτο- θὲ

καὶ ἣν ἐκ τοῦ ῥδάιστον δυνατὸς σωφρονίζειν. τὸν γοῦν ᾿Αλέξανδρον οἰόμενον
εἶναι ϑεὸν ἐπέστρεψεν" ἐπειδὴ γὰρ ἔχ τινος πληγῆς εἶδεν αὐτῶι καταρρέον
αἷμα, δείξας τῆι χειρὲ πρὸς αὐτόν φησι᾿ ἱτουτὶ μὲν αἷμα χαὶ οὐχ ἐχὼρ οἷός
πέρ τε ῥέει μαχάρεσσι ϑεοῖσι.᾽

Πλούταρχος [8. 5. 411, 1Π| δ᾽ αὐτὸν ᾿Αλέξανδρον τοῦτο λέξαι πρὸς τοὺς
φίλους φησίν. ἀλλὰ καὶ ἄλλοτε [8. 8. 418, 16] προπένοντα αὐτῶι τὸν ᾿Ανά-
ξαρχον δεῖξαι τὴν κύλικα χαὶ εἰπεῖν"

βεβλήσεταί τις ϑεῶν βροτησίαι χερί.

3. ιοα. ΙΧ 61 Πίρρων Ἠλεῖος... ἤχουσε Βρύσωνος τοῦ [ἢ ΝΙοίκϑΕΟΒΕ)
Στίλπωνος, ὡς ᾿Αλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς, εἶτα ᾿Αναξάρχον ξυναχολουϑῶν παν-
ταχοῦ, ὡς καὶ τοῖς Γυμνοσοφισταῖς ἐν Ἰνδίαι συμμῖξαι χαὶ τοῖς Μάγοις ..

ἐχπατεῖν τε αὐτὸν χαὶ ἐρημάξειν, σπανίως ποτ᾽ ἐπιφαινόμενον τοῖς οἶχοι. 3

τοῦτο δὲ ποιεῖν ἀχούσαντα Ἰνδοῦ τινος ὀνειδίζοντος ᾿Αναξάρχωι, ὡς οὐχ ἂν
ὅτερόν τινα διδάξαι οὗτος ἀγαϑόν, αὐτὸς αὐλὰς βασιλιχὰς ϑεραπείων. ἀεί τε
εἶναι ἐν τῶι αὐτῶι καταστήματι, ὥστε εἰ καί τις αὐτὸν καταλίποι μεταξὺ λέ-
γοντα, αὑτῶι διαπεραίνειν τὸν λόγον, καίτοι χεχινημένον τέως τῆι ἐννεότητι.
πολλάχι, φησί [Απίροποβ ν. Καγγβί. 8. 86 Ὑ7114π..}, χαὶ ἀπεδήμει, μηδενὲ προει-
πών, καὶ συνερρέμβετο οἷστισιν ἤϑελεν. χαί ποτ᾽ ᾿Αναξάρχου εἰς τέλμα ἐμπε-
σόντος, παρῆλϑεν οὐ βοηϑήσας" τινῶν δὲ αἰτιωμένων, αὐτὸς ᾿Αγάξαρχος ἐπ΄-
νει τὸ ἀδιάφορον χαὶ ἄστοργον αὐτοῦ. αὶ. α. δ1, 1.
8. Ρυστ. ΑἸοχ. ὅ2 [δὰ8 ΗΘΙΙΩΪΡΡΟΒ, ἀθὺ βἰοἢ δυΐ ἄθῃ Βογίομι Ὧδε ϑίσοῖδοβ.
ΜΟΥ ΘΒ ὧἄθ8 Κι 8115 0 π08, 805) Αὐἱδίοίθὶοϑ Ὀσχιθηΐ, νρ]. ὁ. 54 Απἴ.] (μοῦ ΚΊοἰτοι
τοῦ Καλλισϑένης μὲν ἠθικῶς ἐπειρᾶτο καὶ πράιως ὑποδυόμενος τῶι λόγωι
καὶ περιιὼν ἀλύπως λαβέσϑαι τοῦ πάϑους, ὃ δὲ ᾿Ανάξαρχος ἰδίαν τινὰ πορεὺ -
μενος ἐξ ἀρχῆς ὁδὸν ἐν φιλοσοφίαι χαὶ δόξαν «εἰληφὼς ὑπεροψίας καὶ ὀλιγω-
ρίας τῶν συνήϑων εὐϑὺς εἰσελϑὼν ἀνεβόησεν" οὗτός ἐστιν ᾿Αλέξανδρος, εἰς ὃν
ἥ οἰχουμένη νῦν ἀποβλέπει" ὃ δὲ ἔρριπται κλαίων ὥσπερ, ἀνδράποδον ἀνϑρώ-
πων νόμον χαὶ ψόγον δεδοικως, οἷς αὐτὸν προσήχει νόμον εἶναι καὶ ὅρον
τῶν δικαίων, ἐπείπερ ἄρχειν χαὶ χρατεῖν νενίκηκεν, ἀλλὰ μὴ δουλεύειν ὑπο
κενῆς δόξης κεκρατημένον. οὐχ οἶσϑα, εἶπεν, ὅτι τὴν δΔίχην ἔχει πάρεδρον
ὁ Ζεὺς χαὶ τὴν Θέμιν, ἵνα πᾶν τὸ πραχϑὲν ὑπὸ τοῦ κρατοῦντος ϑεμιτὸν ἧι
"ὦ δίχαιον ἢ τοιούτοις τισὶ λόγοις χρησάμενος ό ᾿Ανάξαρχος τὸ μὲν πάϑος
ἐχούφισε τοῦ βασιλέως, τὸ δὲ ἦϑος εἰς πολλὰ χαυνότερον καὶ παρανομώτερον
ἐποίησεν, αὑτὸν δὲ δαιμονίως ἐνήρμοσε “αὶ τοῦ Καλλισϑένους τὴν ὁμιλίαν
οὐδὲ ἄλλως ἐπίχαριν διὰ τὸ αὐστηρὸν οὖσαν προσδιέβαλε. λέγεται δέ ποτε

ι0

1ὅ

20

20

Α. 1--6. ΓΕΒΕΝ ὕδνὴὺ [ΕΗΒΕ. 477

παρὰ δεῖπνον ὑπὲρ ὡρῶν χαὶ χράσεως τοῦ περιέχοντος λόγων ὄντων τὸν
Καλλισθένην μετέχοντα δόξης τοῖς λέγουσι τἀχεῖ μᾶλλον εἶναι ψυχρὰ καὶ
δυσχείμερα τῶν ᾿ Ἑλληνικῶν, ἐναντιουμένου τοῦ ᾿Αναξάρχου χαὶ “φιλονιχοῦντος
εἰπεῖν" “ἀλλὰ μὴν ἀνάγχη σοι ταῦτα ἐχείνων ὁμολογεῖν ψυχρότερα" σὺ γὰρ
ἐχεῖ μὸν ἐν τρίβωνι διεχείμαξες, ἐνταῦϑα δὲ τρεῖς ἐπιβεβλημένος δάπιδας χα-
τάχεισαι᾽. τὸν μὲν οὖν ᾿Ανάξαρχον χαὶ τοῦτο προσπαρώξυνε.

4, -- -- 28. 6 οῖβ ἐχὼρ χελ. [8. 416, 16] Βρτδοῖ ον Κδηὶρ δπΒοϊθεῖ.
ἐπεὶ δὲ μεγάλης ποτὲ βροντῆς γενομένης χαὶ πὐνξῶν ἐχπλαγέντων ᾿Α. ὃ σο-
φιστὴς παρὼν ἔφη πρὸς αὐτόν᾽ μή τι σὺ τοιοῦτον ὁ τοῦ Διός;, γελάσας
ἐχεῖνος" “οὐ βούλομαι γάρ, εἶπε, φοβερὸς εἶναι τοῖς φίλοις ὥσπερ σύ με κε-
λεύεις ὃ καταφαυλίζων μου τὸ δεῖπνον, ὅτι ταῖς τραπέζαις ἰχϑύας ὁρᾶις ἐπι-
κειμένους, οὐ σατραπῶν χεφαλάς. τῶι γὰρ ὄντι λέγεται τὸν ᾿ἀνάξαρχον ἰχϑυ-
δίων Ἡφαιστίωνι πεμφϑέντων ὑπὸ τοῦ βασιλέως τὸν προειρημένον ἐπιφϑέγ-
ξασϑαι λόγον, οἷον ἐξευτελίζοντα χαὶ χατειρωνενόμενον τοὺς τὰ περίβλεπτα
μεγάλοις πόνοις καὶ κινδύνοις διώχοντας, ὡς οὐδὲν ἢ μικρὸν ἐν ἡδοναῖς καὶ
ἀπολαύσεσι πλέον ἔχοντας τῶν ἄλλων. αὶ. ϑαίγτοβ "». Αἴδοι. ΥἹ 260Ε; να-
ξαρχόν φησι τὸν εὐδαιμονιχὸν φιλόσοφον ἕνα τῶν ᾿ἀλεξάνδρον γενέσθαι χο-
λάχων καὶ συνοδεύοντα τῶι βασιλεῖ, ἐπεὶ ἐγένετο ποτε βροντὴ χτλ. Ῥεστ.
ΑἸοχ. νἱσί. 1, 40 ὑ. 331) ὅτε τὸν μὲν ἁρμονικὸν [Ευδαιμονικὸν Ζ6110γ] ᾿᾿νά-
ξαρχον ἐντιμότατον τῶν φίλων ἐνόμιζε [ΔΙοχδπαοε.

ὅ. Απα. ΑΔΆΡ. ΙΥ 9, 1 εἰσὶ ὁὲ οἱ λέγουσιν ᾿ἀνάξαρχον τὸν σοφιστὴν ἐλ-
ϑεῖν μὲν παρ᾽ ᾿Αλέξανδρον κληϑέντα ὡς παραμυϑησόμενον᾽ εὑρόντα δὲ κεί-
μενον χαὶ στένοντα ἐπιγελάσαντα ἀγνοεῖν, φᾶναι, διότι ἐπὶ τῶιδε οἱ πάλαι
σοφοὶ ἄνδρες τὴν Δίχην πάρεδρον τῶι Δὲ ἐποίησαν ὡς ὅ τι ἂν πρὸς τοῦ Διὸς
χυρωϑῆι, τοῦτο ξὺν δίχηι πεπραγμένον" χαὶ οὖν καὶ τὰ ἐχ βασιλέως μεγάλου
γιγνόμενα δίχαια χρῆναι νομίζεσθαι, πρῶτα μὲν πρὸς αἰτοῦ βασιλέως ἔπειτα
πρὸς τῶν ἄλλων ἀνϑρώπων. ταῦτα εἰπόντα παραμυϑήσασϑαι μὲν ᾿Αλέξαν-
ὅρον ἐν τῶι τότε" καχὸν δὲ μέγα, ὡς ἐγώ φήμε, ἐξεργάσασϑαι ᾿Αλεξάνδρωι
καὶ μεῖζον ἔτι ἢ ὅ ὅτωε τότε ξυνείχετο᾽ εἴπερ οὖν σοφοῦ ἀνδρὸς τήνδε ἔγνω
τὴν δόξαν ὡς οὐ τὰ δίκαια ἄρα χρὴ σπουδῆι ἐπιλεγόμενον πράττειν τὸν βα-
σελέα, ἀλλὰ ὅτι ἄν χαὶ ὅπως οὖν ἐκ βασιλέως πραχϑῆι, τοῦτο δίχαιον νομί-
ζει». ἐπεὶ χαὶ προσχυνεῖσϑαι ἐϑέλειν ᾿Αλέξανδρον λόγος κατέχει, ... οὐχ ἐν-
δεῆσαι δὲ οὐδὲ πρὸς τοῦτο αὐτῶι τοὺς κολαχείαι ἐς αὐτὸ ἡνϑιϑάν»εας: ἄλλους
τέ τινας καὶ δὴ καὶ τῶν σοφιστῶν τῶν ἀμφ᾽ αὐτὸν ᾿ἀνάξαρχόν τε καὶ '4γιν
᾿Αργεῖον ἐποποιόν.

θ. --- -- 10, ὅ ὑπὲρ δὲ τῆς προσχυνήσεως ὅπως ἠναντιώθη ᾿Αλεξάνδρωι
χαὶ τοιόσδε κατέχει λόγος. ξυγχεῖσϑαι μὲν γὰρ τῶι ᾿Αλεξανόρωι πρὸς τοὺς
σοφιστάς τε καὶ τοὶς ἀμφ᾽ αὐτὸν Περσῶν καὶ Μήδων τοὺς δοχιμωτάτους
μνήμην τοῦ λόγου τοῦδε ἐν πότωι ἐμβαλεῖν᾽ ἄρξαι δὲ τοῦ λόγον ᾿Ανάξαρχον,
ὡς πολὺ δικαιότερον ἄν ϑεὸν νομιζόμενον ᾿Αλέξανδρον Διονύσου τε χαὶ Ἥρα-
κλέους, μὴ ὅτι τῶν ἔργων ἕνεχα ὅσα καὶ ἡλίχα καταπέπρακται ᾿Αλεξάνδρωι,
ἀλλὰ καὶ ὅτι Διόνυσος Θηβαῖος μὲν ἤν οὐδέν τι προσήχων Μακεδόσι, καὶ
Ἡραχλῆς ᾿άργεῖος οὐδὲ οὗτος προσήχων ὅτι μὴ κατὰ γένος τὸ ᾿Αλεξανόρον᾽
Ἡρακλείδην γὰρ εἶναι ᾿Αλέξανδρον" Μακεδόνας δὲ αὖ τὸν σφῶν βασιλέα δι-
χαιότερον ϑείαις τιμαῖς χοσμοῦντας. καὶ γὰρ οὐδὲ ἐχεῖνο εἶναι ἀμφίλογον
ὅτι ἀπελθόντα γε ἐξ ἀνθρώπων ὡς ϑεὸν τιμήσουσι᾽ πόσωι δὴ δικαιότερον
ζῶντα γεραίρειν ἧπερ τελευτήσαντα ἐς οὐδὲν ὄφελος τῶι τιμωμένωι. ο.11
λεχϑέντων δὲ τούτων τε καὶ τοιούτων λόγων πρὸς ᾿Αναξάρχου τοὺς μὲν

Θι

10

18

ὃ0

40

4

418 ὅ9. ΑΝΑΧΑΒΟΗΟΝΑ

μετεσχηκότας τῆς βουλῆς ἐπαινεῖν τὸν λόγον καὶ ἤδη ἐϑέλειν ἄρχεσϑαι τῆς
προσχυνήσεως᾽ τοὺς Μαχεδόνας δὲ τοὺς πολλοὺς ἀχϑομένους τῶι λόγωε σιγῆι
ἔχειν. Καλλισϑένην δὲ ὑπολαβόντα" “᾿Αλέξανδρον μέν, εἰπεῖν, ὦ ᾿Ανάξαρχε,
οὐδεμιᾶς ἀνάξιον ἀποφαίνω τιμῆς ὅσαι ξύμμετροι ἀνθρώπωι χιλ. Οὐκτ.
ὙΠ νυ, 8 4σ᾽56 γχυδάδηι Αγρίυμδ, ρεδϑοονμι, οὐγης ροδὲ ΟΝοονέίμηι οὐ ἕον,
δὲ εα διοϊδἑα Οἴεο. .. πὲ ἕωνε οαεἴμνα εἰ ἀρενοδαμὲ Ἡεγομΐδηισμε εἰ Ῥαΐίνενα 14-
δον ἐξ ουδὲ Ῥοπιδὲ Οαφίονονι ποῦο Ἰμμικαὶ σεδδωνοδ ἐ88ε Ἰαοίαδαηζ.

Ἴ. ῬΕΣΕΜ. ἀθ νι ΐθ ΓΥ͂ [ἀοτροῖς Οονηηθιί. ονορεδεν. 411] ο. δ... οὐκ
εἰκῆι δέ, ἀλλὰ συνπαρατιϑεὶς ἐντέχνως τῶι δάχνοντι τὸ γλυχύ, οἷον μιγνύων
ἔπαινον ζωρότερον ἐλάττονι ψόγωι καὶ συνχατάϑεσιν ἀντιλογίαι, καϑάπερ
τοιοῦτος (᾿Αρίσειππος (ἴὴ ἢ ὅν φ)ασί τινες (τῶι) γλυχεῖ δαψιλεστέρωε χρώ-
μενον τοιοῦτον (γενέσθαι) ᾿Ανάξαρχον ε « «- 6. ὃ τοῦτο τοῖς ἀπὸ Διός"
Διόνυσος μὸν γὰρ ἔχαιρε Σατύροις, Ἡρακλῆς δὲ Κέρκωψιν. ἔστιν δ᾽ ὅτε καὶ
διερεϑισϑεὶς μὲν ἐπίχρανεν, δαντοῦ δὲ μνησϑεὶς ἐγλύχανεν, ὡς (ιτ)ὸ ῥηϑὲ(ν
β)αλόντος αὐτὸν ὑβριστικώτερον (ϑδυβχοίδϊ!!οαι μήλοις τοῦ βασιλέως, δτ᾽ ἀπεί-
λησεν) ἐπαράμενος τὸ ποτήριον" ᾿βεβλήσεταί τις ϑεῶν βροτησίαι χερί᾽. Ζαπι
Απ. ἃ, Οο]. 6 ναὶ. ΡΙας. ἀθ δά]. οἱ δι. 18 ν. 6). Β. Ῥσστ. αυδοβῖ, οὐαν. ΓΣ 1,2
Ρ. Ἴ5ΤΑ καὶ ᾿4. ὑπ᾿ ᾿Αλεξανδρου μήλοις βαλλόμενος παρὰ δεῖπνον, ἐπαναστὰς
καὶ εἰπών “βεβλήσεται --- χερί᾽. Υρὶ. 8. 416, 19.

8. Ακι, Υ. Η. ΙΧ 81 ᾿4. ὁ ἐπιχληϑεὶς Εὐδαιμονιχὸς χατεγέλα ᾿Αλεξάνδρου
δαυτὸν ἐχϑεοῦντος. ἐπεὶ δὲ ἐνόσησέ ποτε ᾿4., εἶτα προσέταξεν αὐτῶε ὁ ἑατρὸς
ῥόφημα σχενασϑῆναε, γελάσας ὃ ᾿4ἅ. ἱτοῦ μέντοι ϑεοῦ ἡμῶν᾽ εἶπεν “ἐν τρι-
βλίου δοφήματι αἱ ἐλπίδες χεῖνται.

9. ΑτΉκν. ΧΙ ὑ. δ488Β περὶ δ᾽ ᾿Αναξάρχου Κλέαρχος ὃ Σολεὺς ἐν πέρ-
πτωι Βίων [ἘΉ( 11 808 ἔτ. 14] οὕτω γράφει" “τῶι Εὐδαιμονιχῶι χαλουμιένωι
᾿ἀναξάρχωι διὰ τὴν τῶν χορηγησάντων ἄγνοιαν [1]. ἄνοιαν] περιπεσούσης ἐξοι-
σίας γυμνὴ μὲν ὠινοχόεε παιδίσχη πρόσηβος «ἡ προχριϑεῖσα διαφέρειν ὥραι
τῶν ἄλλων, ἀνασύρουσα πρὸς αἀλήϑειαν τὴν τῶν οὕτως αὐτῆι χρωμένων ἄχρα-
σίαν. ὁ δὲ σιτοποιὸς χειρῖδας ἔχων καὶ περὶ τῶι στόματι χημὸν ἔτριβε τὸ
σταῖς, ἵνα μήτε ἵδρως ἐπιρρέοι μήτε τοῖς φυράμασιν ὁ τρίβων ἐμπνέοι.᾽

10. ΤΏΚΟΝ. ἔν. ὅ8 [Ῥοθῦ, Ρ]]. ἔγ. Κ. 199]:

ἂν δὲ τὸ ϑαρσαλέον τε καὶ ἐμμανές, ὅππηε ὀὁρούσαι,
φαίνετ᾽ ᾿Αναξάρχου κύνεον μένος" ὅς ῥα καὶ εἰδώς,
ὥς φασαν, ἄϑλιος ἔσχε" φύσις δέ μιν ἔμπαλιν ἦγεν
ἡδονοπλήξ, ἣν πλεῖστοι ὑποτρείουσι σοφιστῶν.

11. Ῥυστ. ἰσδπασ. 8η. 4, ἢ. 466 Ὁ ᾿Αλέξανόρος ᾿Αναξάρχου περὶ κόσμων
ἀπειρίας ἀχούων ἐδάχρνυε καὶ τῶν φίλων ἐρωτώντων ὅ τι πέπονϑεν, “οὐχ ἄξιον,
ἔφη, δαχρύειν, εἰ χόσμων ὄντων ἀπείρων ἑνὸς οὐδέπω κύριοι γεγόναμεν"

12. Μ͵ΒΑΒ, ΧΠΙ Ρ". ὅ94 ἐχεῖνος [ΑἸαχαπάθυ) γὰρ κατὰ συγγενείας ἄνα-
νέωσιν ὥρμησε προνοεῖν « αὐτῶν [ἀδγ ΠΙΘΡ γγοβθα ἂον οσγδ ἰδοδδῖς ἀοε Αἷδ-
κίάθη πὶ ᾿Απάγομιδοβο) ἅμα καὶ φιλόμηρος ὧν" φέρεται γοῦν τις διόρϑωσις

τῆς Ὁμήρου ποιήσεως, ἡ ἐκ τοῦ νάρϑηχος λεγομένη, τοῦ ᾿Αλεξανόρου μετὰ
τῶν περὶ Καλλισϑένη χαὶ ᾿Ανάξαρχον ἐπελθόντος καὶ σημειωσαμένου τινά,
ἔπειτα χαταϑέντος εἰς νάρϑηχα, ὃν ηὗρεν ἐν τῆι Περσικῆι γάζηι πολυτελῶς
κατεσχευασμένον.

18. Ζα 8. 416, ὅ: ὔγεμ. βάοαι Γ᾿ δΊ Ρ. ὅ89Ρ. τὰ γὰρ ᾿Αναξάρχον σιωπῶ
“πιίσσε᾽ ἐπιβοῶντος ἡ τὸν ᾿Ἀἀναξάρχου ϑύλαχον" ᾿ἀνάξαρχον γὰρ οὐ πτίσσεις᾽,
ὁπηνίχα πρὸς τοῦ τυράννον ὑπέροις σιδηροῖς ἐπτίσσετο. [10] Οοπεδ. 81, 45.

Ὦ

Α. 6--ἸΊ. ΤΕΒΕΝ ὕνὴ ΒΗῈΕ. 8. ΡῈ. 1. 479

ῬηπῸ Ουοᾶ οἴηη. ΡΓῸΡ. Ρ. 462 Μδηρ. Ζυβδιτθη τηΐΐ ΖΘΠΟ [8. 6. 19 Α 8. 9], τγο-
ΤΑῸΒ αἴ Κοηϊηπκίοη Βοὶ ΨΑΙ, Μίαχ. 1Π οχίσ. 4, ἀογ ζυϑδοισι: φρο έογιθρηη αὐγε8 {πὰ
ἔπσια εἰ ἧπ, ρυϊηνθ ΑἸεχαπαγὶ γοσὶθ αὐπναΐοηα ϑμὲ αὐἱονίίας παδμεγαῖ, ἄωηι
ἕενγας οομϊοίοποηι, παδίδμε τραγὶβ, δἰάεννο νιοῖμα, ἰοξμειο ἀοπίψιε τριδὲ παΐω-
γαηὶ Ῥυμαάθηξϑϑη6 οἱ ζασιρἰδοίηια οαργονε.

14. (6.41,} Β. ΡΜ, 4 (ΝΆ πιθα ἀθσ ΡΒ] ΟΒορίβομθη. βοκίθη) [Ὁ. 602] ἡ δὲ ἐκ
τέλους ὥσπερ ἡ Εὐδαιμονιχή" ὃ γὰρ ᾿Ανάξαρχος τέλος τῆς κατ᾽ αὐτὸν ἀγωγῆς
τὴν εὐδαιμονίαν ἔλεγεν.

16, --- -- Τ [Ὁ.. 604] σχεπτικοὺς δὲ Ζήνωνα τὸν ᾿Ελεάτην χαὶ ᾿ἀνάξαρχον
τὸν ᾿Αβδηρίτην χαὶ τὸν ἄγαν ἠχριβωχέναι τὴν ἀπορητιχὴν ὑποληφϑέντα
Πύρρωνα.

16. βΈχτ. δᾶν. χη. ΥῊ 88 [δοὶ 8. 414,41] ᾿ἀνάξαρχον ὁὀὲ καὶ Μόνιμον ὅτι
σχηνογραφίαι ἀπείχασαν τὰ ὄντα τοῖς τε κατὰ ὕπνους ἢ μανίαν προσπίπτουσι
ταῦτα ὡμοιῶσϑαι ὑπέλαβον.

11. Ἐρίκυτβ Βείοῖ Πρὸς ᾿Ανάξαρχον [ΡΙυΐϊ. ἄν. ΟΟΙ. 11 ν᾿. 11414; ἔν. 116
ὕκ.] ἰδὲ πίονι 8ὴ ἄθη Αὐάοσίζοα σουίομιοί.

Β. ΙΝΑ͂ΞΑ͂ΡΧΟΥ ΠΕΡῚ ΒΑΣΙΜΖ“ΕΙΑ͂Σ.

1. κε. δα. 1 80 Ρ. 381Ρ. εὖ γοῦν καὶ ᾿4. ὃ Εὐδαιμονικὸς ἐν τῶι Περὶ
βασιλείας γράφει᾽ πολυμαϑείη --- δεξιὸν ὄντα -- ὅρος. ὅσοι δὲ
καὶ ϑύρηισιν ἀείδουσιν ἢ ἣν πηι πεπνυμένην ἀείδωσιν οὐ τιϑέ-
μενοι ἐν σοφίηι, γνώμην δ᾽ ἔχουσι μωρίης. ϑὅ'τοΒ. ΠῚ (ἔο1.) 84,19 Η.
᾿Ἀναξάρχον᾽ 'πολυμαϑίη -- δεξιὸν ἄνδρα --- ὅρος. οἱ δὲ ἔξω χαιροῦ
δῆσιν μουσικὴν πεπνυμένως ἀείσουσιν, οὐ παραδέχονται ἐν ἀρ-
γίη γνώμην αἰτίην δ᾽ ἔχουσι μωρίας. Κ,'ρὶ. ΑτΉΞΝ. πηθοὶ. Ρ. 4 Ἦ΄ οβοὶ.
ΑἸΠΆΣΒΘΙΌΠΟΒ βοδοῖπὶ δυΐ ΚΙ Πρ 68 δηζυδρίθί θη [8. Α 83], σοῦ ἄδπι Ατίδίοϊοϊθβ
βαρίο: λόγωι μὲν ἦν δυνατὸς χαὶ μέγας, νοῦν δὲ οὐχ εἶχεν [Ρ]αΐ. ΑἸοΣ. 84).

πολυμαϑίη κάρτα μὲν ὠφελεῖ, κάρτα δὲ βλάπτει
τὸν ἔχοντα᾽ ὠφελεῖ μὲν τὸν δεξιὸν ἄνδρα, βλάπτει δὲ
τὸν ῥηϊδίως φωνεῦντα πᾶν ἔπος κήν παντὶ δήμωι. χρὴ
δὲ καιροῦ μέτρα εἰδέναι σοφίης γὰρ οὗτος ὅρος. οἷ δὲ
ἔξω καιροῦ ῥῆσιν ἀεξίδουσιν, κἢν πεπνυμένην ἀεξίδωσιν,
οὐ τιϑέμενοι ἐν σοφίηι γνώμην αἰτίην ὄχουσι μωρίης.

ὕΒΕΒ ΔΗ͂ ΚΟΝΊΙΟΤΟΜ.
1. ΜΊΟΙ τίθθοη ὔϊσί ΤΟΙ] Β0 ἢν, βομβδάοί δῦ δύο βοῦν ἀθπι, ἀΟΓ
68. δὲ, Ἐπ πὔϊζί ἄθιι ροϑοβοκύθῃ ΜΆπη, βομδᾶθί αροῦ ἄθαι, ἀογ Ἰϑίοιύ-
ἔοσεῖς ᾿οὰοβ οτὺ πᾶ νὸν ͵θϑάθα ῬυΘΙ Καπι δυββρτίομί. Μδῃ πιιββ αἷθ
Οτϑῆζοη ἀδν στἰομεέρθη Ζοὶδ Κοππθη, Πδ8 ἰδὲ ἀοσ Ματικϑίϑὶμ ἀθν ΥΥ οἰβιοῖ,
Ἀιῖθ ἔτϑ οι, τ ]ομθ σὰν Τπσοῖν οἷα Θρυ ἢ] οἷπ Βοσ θίοσ, πιᾶρ 686 διομ (ἢ
δἰοἧ νοχβίδηϊρ βοὶπ, ζίθβϑθῃ βἰο ἄθῃ ψοσσυσέ ἀος Ὑδουμοὶῦ σὰ, ἀ βἷθ
ὙΥαὐδβοῖδ ἡοδὺ παῤ ΚΊυρ μος σὰ νου πάθῃ τ ΐββϑῃ.

θ

10

1ὅ

ΒΦ
ὡς

40

418 ὅ9. ΑΝΑΧΑΒΟΗΟΒ

μετεσχηχότας τῆς βονλῆς ἐπαινεῖν τὸν λόγον καὶ ἤδη ἐθέλειν ἄρχεσϑαι τῆς
προσχυνήσεως᾽ τοὺς Μαχεύόνας δὲ τοὺς πολλοὺς ἀχϑομένους τῶι λόγωι σιγῆε
ἔχειν. Καλλισϑένην δὲ ὑπολαβόντα᾽ “᾿Αλέξανδρον μέν, εἰπεῖν, αἱ ᾿Ανάξαρχε,
οὐδεμιᾶς ἀνάξιον ἀποφαίνω τιμῆς ὅσαι ξύμμετροι ἀνθρώπωι χκιλ. Οὐεετ.
ΥΠΙ ὕ, 8 Ασὶδ φμδάοηι Αγρίυνιϑ, Ῥοδδίβιογμηι οαγηνμα, ροδὲ Οποενείμηι οοπ νέον,
δὲ εαὦ ϑἰοίδα Οἴεο. .. δὲ ἔνε οαεἴεενο ἐπ ἀαρεγἱοδαπὲ Ἡογομίοησιο εἶ Ῥαΐνενν, 1.-
δον. δὲ ΘΟ Ῥοϊίιιοο Οαδίογονι ποῦ ΝΜ Θεδδγοδ 6886 ἰαοίαδαηΐ.

Ἴ. ῬΕΙΟΡΕΜ. ἀθ νἱ 8 ΓΥ [(ἀοτροῖς Οονρηθί. Μονιμιϑεν. 411] ο. δ... οὐκ
εἰκῆι δέ, ἀλλὰ συνπαρατιϑεὶς ἐντέχνως τῶι δάχνοντι τὸ γλυχύ, οἷον μιγνύων
ὄπαινον ζωρότερον ἐλάττονι ψόγωι χαὶ συνχατάϑεσιν ἀντιλογίαι, χαϑάπερ
τοιοῦτος (᾿Αρίσειππος(ὴ ἢ ὅν φ)ασί τινες (τῶι γλυχεῖ δαψιλεστέρωι χρώ-
μενον τοιοῦτον (γενέσθαι) ᾿Ανάξαρχον κα ε «. 6. ὃ τοῦτο τοῖς ἀπὸ Διός"
Διόνυσος μὲν γὰρ ἔχαιρε Σατύροις, Ἡραχλῆς δὲ Κέρχωψιν. ἔστιν δ᾽ ὅτε καὶ
διερεϑισϑεὶς μὲν ἐπίχρανεν, δαντοῦ δὲ μνησϑεὶς ἐγλύχανεν, ὡς (τ)ὸ ῥηϑὲζν
βϑ)αλόντος αὐτὸν ὑβριστικώτερον (δυδραία!]οη μήλοις τοῦ βασιλέως, ὅτ᾽ ἀπεῖί-
λησεν) ἐπαράμενος τὸ ποτήριον" ᾿βεβλήσεταί τις ϑεῶν βροτησίαι χερί᾽. Ζατι
Απί. ἃ, Οὐ]. ὁ να]. ΡΙυῖ, ἀθ δάυϊ. οἱ διι. 18 ν. 608Β. Ῥσυσῦτ. αυδοβῖ, οὐπν. ΙΣ 1, 2
Ρ. ΤΑ χαὶ ᾿4. ὑπ᾿ ᾿Αλεξανὄρου μήλοις βαλλόμενος παρὰ δεῖπνον, ἐπαναστὰς
καὶ εἰπών “βεβλήσεται --- χερί΄. Υαὶ. 8. 416, 19.

8. Απι, Υ. Η. ΙΧ 81 ᾿4. ὁ ἐπιχληϑεὶς Εὐδαιμονιχκὸς χατεγέλα ᾿Αλεξάνδρου
δαυτὸν ἐχϑεοῦντος. ἐπεὶ δὲ ἐνόσησέ ποτε ᾿Α4., εἶτα προσέταξεν αὐτῶε ὁ ἰατρὸς
ῥόφημα σχενασϑῆναε, γελάσας ὃ 4. ἱτοῦ μέντοι ϑεοῦ ἡμῶν᾽ εἶπεν “ἐν τρυ-
βλίου ῥοφήματι αἱ ἐλπίδες χεῖνται.

9. ΑἸΉΞΝ. ΧΙ ᾿. 5488 περὶ δ᾽ ᾿ἀναξάρχου Κλέαρχος ὃ Σολεὺς ἐν πέμ-
πτωι Βίων [ἘΏἃ᾿6 11 808 ἔτ. 14] οὕτω γράφει" “τῶι Βὐδαιμονιχῶι χαλουμένωι
᾿ἈΑναξάρχωι διὰ τὴν τῶν χορηγησάντων ἄγνοιαν [1. ἄνοιαν] περιπεσοίσης ἐξου-
σίας γυμνὴ μὲν ὠινοχόει παιδίσχη πρόσηβος ἡ προχριϑεῖσα διαφέρειν ὥραι
τῶν ἄλλων, ἀνασύρουσα πρὸς ἀλήϑειαν τὴν τῶν οὕτως αὐτῆι χρωμένων ἄχρα-
σίαν. ὁ δὲ σιτοποιὸς χειρῖδας ἔχων καὶ περὶ τῶι στόματι χημὸν ἔτριβε τὸ
σταῖς, ἵγα μήτε ἵδρως ἐπιρρέοι μήτε τοῖς φυράμασιν ὃ τρίβων ἐμπνέοι.᾽

10. ΤΟΝ. ἔν. 68 [ᾧῬοσῦ, ΡΠ]. ἔτ. 5. 199]:

ἂν δὲ τὸ ϑαρσαλέον τε χαὶ ἐμμανές, ὅππηε ὀρούσαι,
φαίνετ᾽ ᾿Αἀναξάρχου κύνεον μένος᾽ ὅς ῥα καὶ εἰδώς,
ὥς φασαν, ἄϑλιος ἔσχε᾽ φύσις δὲ μιν ἔμπαλιν ἦγεν
ἡδονοπλήξ, ἣν πλεῖστοι ὑποτρείουσι σοφιστῶν.

11. Ῥιχ. (σδλαα. 8η. 4, "Ὁ. 466 Ὁ ᾿Αλέξανόρος Ἀναξάρχου περὶ κόσμων
ἀπειρίας ἀχούων ἐδάκρυε χαὶ τῶν φίλων ἐρωτώντων ὅ τι πέπονϑεν, ἡ οὐχ ἄξιον,
ἔφη, δαχρύειν, εἰ κόσμων ὄντων ἀπείρων ἑνὸς οὐδέπω κύριοι γεγόναμεν;

12. Κ,.ΤΈῊΑΒ. ΧΙΠ υ. ὅ9ά ἐχεῖνος [ΑἸοχδπάοι] γὰρ κατὰ συγγενείας ἄνα-
νέωσιν ὥρμησε προνοεῖν «αὐτῶν [ἀοΥ ΠῚΘΡ γγοβθη ἄον γογνδηιβοιδίε ἀοὲ Αὐδ-
κἰάσδῃ ταὶ ᾿Απάγομιδο 6) ἅ ἀμα χαὶ φιλόμηρος ὧν" φέρεται γοῦν τις διόρϑωσις
τῆς Ὁμήρου ποιήσεως, ἡ ἐχ τοῦ νάρϑηχος λεγομένη, τοῦ ᾿Αλεξανόρου μετὰ
τῶν περὶ Καλλισϑένη χαὶ ᾿Αάνάξαρχον ἐπελθόντος χαὶ σημειωσαμένου τινά,
ἔπειτα χαταϑέντος εἰς νάρϑηχα, ὃν ηὗρεν ἐν τῆι Περσικῖι γάζηι πολυτελῶς
κατεσχευασμένον.

18. Ζυ 3. 416, ὅ: ὕχεμ. ϑίτγοβι. ΓΥ͂ δΊ ῥ. ὅ89Ρ. τὰ γὰρ ᾿Αναξάρχον σιωπῶ
᾿πιίσσε᾽ ἐπιβοῶντος 'τὸν ᾿Αναξάρχου ϑύλαχον᾽ ἀνάξαρχον γὰρ οὐ πτίσσεις᾽,
ὁπηνίχα πρὸς τοῦ τυράννον ὑπέροις σιδηροῖς ἐπτίσσετο. [10] Οοτΐπιδ. 81, 45.

᾿ Ἃ4

--

Α, θ6-11. ΓΕΒΕΝ ὕΝῸ ὄἑἕΗἘΕ. Β. ΡῈ. 1. 479

Ῥέσχο Ουοά οτη. ρΙῸΡ. Ρ. 402 Μδηρ. Ζυβαιηπιθη τὺ ΖΘΠΟ [8. 6. 19 Α 8. 9], πο-
ΤϑῖΒ αἷο Κοπίυκϊοπ Βοὶ ΑΙ, Μίαχ. 1Π οχίυ. 4, οσ ζυβοὶσὶ: ηέογιωη αὐνο8 ἐἶα
ἔπρια εἰ ἐπ ργἱηιδθ Αἰεχσαπανγὶ τοσὶθ αἀηήγαδίοηα δὲ αὐἀἰοηζέαθ λαδμογαὶ, ἄνω
ἕενγας οομαοίοηεηι, μαδιῥμης νεανὶδ, δέον νιοΐμδ, ἰοδίειο ἀοπίχιιε ηυαὲ παΐν-
γαηι Ῥγυμαοηίιδδίηιο οἱ ζαοἀθθίηνε ὀαργοηιὶ.

14. [6.1.} Ἀ. ΡἈ. 4 (Ν πιθὴ ἄθυ ῬΒἱΠΟβορ βοῦοα βοκίθα) [1). 602] ἡ δὲ ἐκ
τέλους ὥσπερ ἡ Εὐδαιμονική" ὁ γὰρ ᾿Ανάξαρχος τέλος τῆς κατ᾽ αὐτὸν ἀγωγῆς
τὴν εὐδαιμονίαν ἔλεγεν.

16, -- -- Ἴ [Ὁ.. 004] σχεπτικοὺς δὲ Ζήνωνα τὸν Ἐλεάτην χαὶ ᾿ἀνάξαρχον
τὸν ᾿Αβῥηρίτην καὶ τὸν ἄγαν ἠχριβωχέναι τὴν ἀπορητικὴν ὑποληφϑέντα
Πύρρωνα.

10. βέχτ. δᾶν. τη. ὙΠ 88 [Ὡδ0} Κ. 414,41] ᾿άνάξαρχον δὲ χαὶ Μόνιμον ὅτι
σχηνογραφίαι ἀπείχασαν τὰ ὄντα τοῖς τε κατὰ ὕπνους ἢ μανίαν προσπίπτουσι
ταῦτα ὡμοιῶσϑαι ὑπέλαβον.

11. ἘρΙΚυτθ Βχίοῖ Πρὸς ᾿Ανάξαρχον [Ῥιαΐ. δᾶν. Οοὶ. 11 ῥ. 1141.; ἔτ. 116
ὕ8.1 ἰδὲ πἰοδῦ δὴ ἄθῃ Αὐαογί θη μοσιο οί.

Β, ΙἌΝΑΞΑ͂ΡΧΟΥ ΠΕΡῚ ΒΑΣΙΖΕΙΩ͂Σ.

1. κι. δὰ. 1 86 Ρ. 3210. εὖ γοῦν χαὶ ᾿Α. ὁ Εὐδαιμονιχὸς ἐν τῶι Περὶ
βασιλείας γράφει᾽ πολυμαϑείη -- δεξιὸν ὄντα -- ὅρος. ὅσοι δὲ
καὶ ϑύρηισιν ἀείόουσιν ἢ ἢν πηι πεπνυμένην ἀείδωσιν οὐ τιϑέ-
μενοι ἐν σοφίηι, γνώμην δ᾽ ἔχουσι μωρίης. ὅ'»τοΕ. 1Π (ἤο7.) 84, 19 Η.
᾿Αναξάρχον᾽ «πολυμαϑίη -- δεξιὸν ἄνδρα --- ὅρος. οἱ δὲ ἔξω καιροῦ
ὁῆσιν μουσιχὴν πεπνυμένως ἀείσουσιν, οὐ παραδέχονται ἐν ἀρ-
γίη γνώμην αἰτίην δ᾽ ἔχουσι μωρίας. αὶ. Ατῆξν. τηθοἢ. ᾿. 4 Ὑ ὁδοὶ.
ΑΔΑΧΒΙΟΠΟΒ βοδοὶπί δυΐ ΚΑΙ δι θη 68 δηζυδρίθίθη [8. Α 8], νοῦ ἄθῃ Αυ᾽ϑίοϊθ 68
βαρίο: λόγωι μὲν ἦν δυνατὸς καὶ μέγας, νοῦν δὲ οὐκ εἶχεν [Ῥ]αὶ. ΑἸοχ. 54].

πολυμαϑίη κάρτα μὲν ὠφελεῖ, κάρτα δὲ βλάπτει
τὸν ἔχοντα" ὠφελεῖ μὲν τὸν δεξιὸν ἄνδρα, βλάπεεει δὲ
τὸν ῥηϊδίως φωνεῦντα πᾶν ἔπος κήν παντὶ δήμωι. χρὴ
δὲ χαιροῦ μέτρα δἰδέναι' σοφίης γὰρ οὗτος ὅρος. οἱ δὲ
ἔξω καιροῦ ῥῆσιν ἀείδουσιν, κἢν πεπνυμένην ἀείδωσιν,
οὐ τιϑέμενοι ἐν σοφέηι γνώμην αἰτέην ὄχουσι μωρίης.

ὙὝΒΕΕΒ ΡΑΒ ΚΟΝΙΟΤΟΜ.

1. ΊΟΙ πίθου πᾶσί ΟΝ] Β0ὲγ, βοβιδᾶδθε δῦ δοι βοὴν θη, ἀ6Γ
68 δαί. Ἐπ πιαϊζέ ἄθιῃ μοθομίοκίθῃ Μδημ, βομδάθί δθοῦ ἄθαι, ἀογ ἰϑἰοῦ-
ἔογίϊσ οο5 οτί υπὰ γοσ ἰϑάθιῃ ῬυθΙΚαπι δυβοργίοθι. Μίδη πιιβ αἷθ
Οτβοσθα ἀον τἰομρθη Ζοὶς Κοπηθη, ).88 ἰβὲ ἀθγ Ματγιϑιοὶπ ἄογ ὟΝ οἰβιμοὶξ,
Ἀίο ἔτοίομ, το μθ σὰν Ὀπε:οῖϊ οἵη βρυο]οἷη Βοσ οἴθση, τπδρ 66 δυο απ
δἱἰοἢ νοτϑιδ παρ βοΐῃ, Ζίθμθη βίο ἄθῃ οσνυνέ ἀος ΤὨοτβοῖῦ σὰ, ἀδ βὶθ
Ὗ ἰδμοὶῦ πἰοδὺ τοῖς ΚΊυρμοῖῦ σζὰ νου ἰπᾶάθῃ ΜΝ ΐββθα.

ρ

480 060. ΒΕΚΑΤΑΙΟΙ͂ Υ. ΑΒΌΕΒΑ. Α. 1--ὅ. ΤΕΒΕῈΝ ὕΝῸ Ὲ}8Ὲ 8 }Ὲ.

00θ. ΒΕ ΚΑΤΑΙΟΣ ΟΝ ΑΒΌΕΒΑ.

Α. ΤΕΈΒΕΝ ὉΝῸ ΓΕΗΒΕ.

1. ϑσιν. [8:8 Ηοαγοὶ.) Εχαταῖος ᾿Αβδηρίτης φιλόσοφος, ὃς ἐπεκλήϑη χαὶ
χριτιχὸς γραμματιχός, οἷα γραμματιχὴν ἔχων παρασκευήν. γέγονε δὲ ἐπὶ τῶν
τ δ διαδόχων. βιβλία αὐτοῦ ταῦτα᾽ Περὶ τῇλ ποιήσεως Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου.

2. 5:18.. ΧΙ ὑῥ. θ44 Τήιοι τὴν πόλιν ἐχλιπόντες εἰς ἌΠΟΝΣ ἀπώιχησαν
Θραικίαν πόλιν οὐ φέροντες τὴν τῶν Περσῶν ὕβριν. . πάλιν ὃ ᾿ ἐπανῆλϑόν
τινες αὐτῶν χρόνωι ὕστερον. εἴρηται δὲ καὶ περὲ ᾿Ἀἀπελλικῶντος ὅτι Τήιος ἡ»
καχεῖνος᾽ γέγονε δὲ χαὶ συγγραφεὺς Ἑχαταῖος ἐκ τῆς αὐτῆς πόλεως. ϑοτμε.

10 ᾳ. ἃ. νουΐορ. 869 ὡς Ἑχαταῖος εἶφ᾽ ὁ Τήιος [ἅδον ἃ. Ἰδηδίβ).

8. θιοα. ΙΧ 69 πρὸς τούτοις [Εατγ]οοίοσ, Ῥμΐ]0Πη)] διήκουε τοῦ Πύρρωνος
Ἑ. τε ὁ ᾿Αβδηρίτης χαὶ Τίμων ὃ Φλιασιος.

4. (ἔν. 20 ΜΌΠον ΕῊΘ Π 896] Ομ. ϑὲγ. Π 1839 ὑ. 498 Ρ. [5. 8. 404, 15] Ἑ. δὲ
αὐτάρχειαν [πΆτ}., τέλος ὑπάρχειν].

15 ὅ. [ἔγν. 21Μ. Ῥυστ. αυδοϑί. οουν. ΙΥ͂ 8, 1 Ρ. 666 Εὶ τῶν νομοϑετῶν τοὺς
τῆι πολυτελείαι χατὰ χράτος πολεμήσαντας ὁρίσαι μάλιστα τῶν εἰς τοὺς γά-
μους χαλουμένων τὸ πλῆϑος. “ὁ γὰρ εἰπών, ἔφη [ϑοδδῖοθ], περὶ τῆς αἰτίας
αὐτῆς τῶν παλαιῶν φιλοσόφων οὐδὲν ἐμοὶ γοῦν κριτῆι πιϑανὸν εἔρηχεν Ἕ.
ὁ ᾿Αβδηρίτης᾽ λέγει δὲ τοὺς ἀγομένους γυναῖχας πολλοὺς παραχαλεῖν ἐπὶ τὴν

20 ἑστίασιν, ἵνα πολλοὶ συνειδῶσι χαὶ μαρτυρῶσιν ἐλευϑέροις οὖσι καὶ παρ᾽ ἐλεν-
ϑέρων γαμοῦσι.

Β, ΕΒΑΘΟΜΕΝΤΈΕ,

ΕἘΚΑΤΑΙΟΥ ΠΕΡῚ ὙΠΕΡΒΟΡΕΩΝ.

1 [δ Μ.1 ὅτερη. Βυζ. Ἐλίξοια νῆσος Ὑπερβορέων οὐχ ἐλάσσων Σιχελία:;

25 ὑπὲρ ποταμοῦ Καραμβύχα. οἱ νησιῶται Καραμβῦκαι ἀπὸ τοῦ ποταμοξὲ,

ὡς Ἑ. ὃ ᾿Αβδηρίτης. [6] ΚτΕλβ. ΥΠ1 299 τὴν παρὰ Θεοπόμπωι Μεροπίδα γῆν,
παρ᾽ Ἑχαταίωι δὲ Κιμμερίδα πόλιν.

Φ [64] Ῥιων. ἢ. ἢ. ΙΥ̓ 94 δερίεπίγιοηαἶδδ οοεαημδ: Δππαϊολέιίηι ομπι Ἡ.
αρρεϊϊαξ α Ῥανγαραπῖδο απνπὲ φμα ϑουίλίαηι αἀϊιλέ, γμοα ποριθη, εἰμδ σε πσμα

80 δίφρη Ποαὲ ᾿οοπιφοϊαίνηε᾽ [πὰ μάλχιοςϊ.

8 [4] ΑΕτ, π. εἰδί, ΧΙ 1 ἀνϑρώπων Ὑπερβορέων γένος καὶ τιμὰς ᾿Απολ-
λωνος τὰς ἐχεῖϑι ἄιδουσι μὲν ποιηταί, ὑμνοῦσι δὲ χαὶ συγγραφεῖς, ἐν δὲ τοῖς
χαὶ Ἑ. ὃ Μιλήσιος οὔ, ἀλλ᾽ ὃ ᾿Αβδηρίτης. αουϊοπαϊθηδὲ ἄοΣ Βοτοδάθη. Αρο συ:
Βουνγᾶηο. αὶ. ἔν. ὅ.

85 4 [1] ϑὅ'σμοι, ἄβρουχ{ρ Π θΊδ Ἑ. δὲ μέχρι τῶν αὑτοῦ χρόνων εἶναί φησι
τὸ τῶν Ὑπερβορέων ἔϑνος. ατίαπίο ἀον ἀοϑποδιορχίο Ὁ. ϑοποι, Ῥὲκρ. 0]. 8, 25
[8 πν

ὅ [2] Θιοροβ. 41,1 Η. τῶν γὰρ τὰς παλαιὰς μυϑολογίας ἀναγεγραφότω» ἱ β
Ἑ. καί τινες ἕτεροί φασιν ἐν τοῖς ἀντιπέρας τῆς Κελτικῆς τόποις κατὰ τὸν

40 ὠκεανὸν εἶναι νῆσον οὐχ ἐλάττω τῆς Σιχελίας. ταύτην ὑπάρχειν μὲν κατὰ
τὰς ἄρχτους, χατοικεῖσϑαι δὲ ὑπὸ τῶν ὀνομαζομένων Ὑπερβορέων ἀπὸ τοῖ
πορρωτέρω χεῖσϑαι τῆς βορείου πνοῆς" οὖσαν δ᾽ αὐτὴν εὐγειόὸν τε καὶ κάμ-
φορον, ἔτι δ᾽ εὐχρασίαι διαφέρουσαν, διττοὺς χατ᾽ ἔτος ἐχφέρειν καρποῦ:

10

18

88

40

45

Β. ΡΒ. 1---Ἰ. 481

2--4 ΑΡοΟ]Ιοουϊ. Αθαγίβ. φασὶ δὲ χαὶ τὴν σελήνην ἐχ ταύτης τῆς νήσου φαίνε- ὕ
σϑαι παντελῶς ὀλίγον ἀπέχουσαν τῆς γῆς καί τινας ἐξοχὰς γεώδεις ἔχουσαν

ἐν αὐτῆι φανεράς. λέγεται δὲ καὶ τὸν ϑεὸν δι᾿ ἐτῶν ιϑ χαταντᾶν εἰς τὴν 68

νῆσον, ἐν οἷς αἱ τῶν ἄστρων ἀποχαταστάσεις ἐπὶ τέλος ἄγονται" καὶ διὰ
τοῦτο τὸν ἐννεαχαιδεχαετῆ χρόνον ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων μέγαν ἴδο 6] ἐνιαυτὸν

ὀνομάζεσϑαι κατὰ δὲ τὴν ἐπιφάνειαν ταύτην τὸν ϑεὸν χιϑαρίζειν τε καὶ Ἴ

χορεύειν συνεχῶς τὰς νύχτας ἀπὸ ἰσημερίας ἐαρινῆς ἕως πλειάδος ἀνατολῆς
ἐπὶ τοῖς ἰδίοις εὐημερήμασι τερπόμενον. βασιλεύειν δὲ τῆς πόλεως ταύτης χαὶ
τοῦ τεμένους ἐπάρχειν τοὺς ὀνομαζομένους Βορεάδας ἀπογόνους ὄντας Βορέου
καὶ κατὰ γένος ἀεὶ διαδέχεσϑαι τὰς ἀρχάς.

ΠΈΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΑἸΓΥΠΤΙΩΝ ΦΙΜΖΟΣΟΦΙΑΗ͂Σ 48Β|.. .ἢ
(ΑΔΙΓΥΠΤΙΑΚΩΝῸῊ

6 [19. 17] 9)1οα. 1 9---11 ὃς [ΤὨΘΟΡΟΙΡ] χαὶ ἀναβιώσεσϑαι χατὰ τοὺς Μά-
γους φησὶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἔσεσϑαι ἀϑανάτους, χαὶ τὰ ὄντα ταῖς αὑτῶν
περιχυχλήσεσι διαμενεῖν. ταῦτα δὲ χαὶ Εὔδημος ὃ Ῥόδιος [ἴτ. 61] ἱστορεῖ. Ἔχα-
ταῖος δὲ χαὶ γενητοὺς τοὺς ϑεοὺς εἶναι χατ᾿ αὐτούς. Κλέαρχος δὲ ὁ Σολεὺς
ἐν τῶι Περὶ παιδείας χαὶ τοὺς Γυμνοσοφιστὰς ἀπογόνους εἶναι τῶν Μάγων
φησίν" ἔνιοι δὲ χαὶ τοὺς Ἰουδαίους ἐχ τούτων εἶναι. πρὸς τούτοις χαταγινώ-
σχουσιν Ἡροδότου οἱ τὰ περὶ άγων γράψαντες" μὴ γὰρ ἂν εἰς τὸν ἥλιον
βέλη Ξέρξην ἀχοντίσαι, μηδ᾽ εἰς τὴν ϑάλασσαν πέδας χαϑεῖναι, ϑεοὺς ὑπὸ τῶν
Μάγων παραδεδομένους. τὰ μέντοι ἀγάλματα εἰχότως χαϑαιρεῖν. τὴν δὲ
τῶν Αἰγυπτίων φιλοσοφίαν εἶναι τοιαύτην περί τε ϑεῶν χαὶ ὑπὲρ δικαιοσύ-
»ης. φάσχειν τε ἀρχὴν μὲν εἶναι τὴν ὕλην, εἶτα τὰ τέσσαρα στοιχεῖα ἐξ
αὐτῆς διαχριϑῆναι, καὶ ζῶια παντοῖα ἀποτελεσϑῆναι. ϑεοὺς δ᾽ εἶναι ἥλιον καὶ
σελήνην, τὸν μὲν Ὄσιριν, τὴν δ᾽ Ἶσιν καλουμένην" αἰνίττεσθαί τε αὐτοὺς διά
τε χανϑάρου χαὶ ὁράχοντος χαὶ ἱέραχος χαὶ ἄλλων, ὥς φησι Μανέϑως ἐν
τῆι τῶν Φυσιχῶν ἐπιτομῆι καὶ Ἑ. ἐν τῆι πρώτηι Περὶ τῆς Αἰγυπτίων
φιλοσοφίας. χατασχευαζειν δὲ χαὶ ἀγάλματα τεμένη τῶι μὴ εἰδέναι τὴν
τοῦ ϑεοῦ μορφήν. τὸν χόσμον γενητὸν χαὶ φϑαρτὸν καὶ σφαιροειδῆ τοὺς
ἀστέρας πῦρ εἶναι, χαὶ τῆι τούτων χράσει τὰ ἐπὶ γῆς γίνεσϑαι" σελήνην ἐκχλεί-
πεῖν εἰς τὸ σχίασμα τῆς γῆς ἐμπίπτουσαν" τὴν ψυχὴν χαὶ ἐπιδιαμένειν χαὶ
μετεμβαίνειν᾽" ὑετοὺς χατὰ ἀέρος τροπὴν ἀποτελεῖσϑαι" τά τε ἄλλα φυσιολο-
γεῖν, ὡς Ἑχαταῖός τε χαὶ ᾿Αρισταγόρας ἱστοροῦσιν. ἔϑεσαν δὲ χαὶ νόμους
ὑπὲρ δικαιοσύνης, οὗς εἰς Ἑρμῆν ἀνήνεγκαν᾽ χαὶ τὰ εὔχρηστα τῶν ζώιων ϑεοὺς
ἐδόξασαν. λέγουσι δὲ χαὶ ὡς αὐτοὶ γεωμετρίαν τε χαὶ ἀστρολογίαν χαὶ ἀρι-
ϑμητικὴν ἀνεῦρον. καὶ τὰ μὲν περὶ τῆς εὑρέσεως ὧδε ἔχει.

[0] Ῥιοροβ. 11,1 τοὺς δ᾽ οὖν κατ᾽ Αἴγυπτον ἀνϑρώπους τὸ παλαιὸν
γενομένους ἀναβλέψαντας εἰς τὸν χόσμον καὶ τὴν τῶν ὅλων φύσιν καταπλα-
γέντας τε καὶ ϑαυμάσαντας, ὑπολαβεῖν εἶναι ὄύο ϑεοὺς ἀιδίους τε χαὶ πρώ-
τους, τὸν τε ἥλιον καὶ τὴν σελήνην, ὧν τὸν μὲν Ὄσιριν τὴν δὲ Ἶσιν ὀνο-
μᾶσαι. τούτους δὲ τοὺς ϑεοὺς ὑφίστανται τὸν σύμπαντα κόσμον διοικεῖν
εὐέφοιδες τε χαὶ αὔξοντας 'πάντα τριμερέσιν ὥραις ἀοράτωι χινήσει τὴν
περίοδον ἀπαρτιζούσαις, τῆι τε ἐαρινῆς χαὶ ϑερινῆι καὶ χειμερινῆι᾽ ταῦτας δ᾽
ἐναντιωτάτην ἀλλήλαις τὴν φύσιν ἐχούσας ἀπαρτίζειν τὸν ἐνιαυτὸν ἀρίστηι
συμφωνίαι" φύσιν δὲ συμβάλλεσϑαι πλείστην εἰς τὴν τῶν ἁπάντων ζωογονίαν

1), 1916, Εταρια. ἃ. σθοχσ. 81

11

10

1ὅ

40

483 ΒΕΚΑΤΑΙ͂ΟΒ ΟΝ ΑΒΌΒΒΑ

τῶν ϑεῶν τούτων τὸν μὲν πυρώδους καὶ πνεύματος τὴν δὲ ὑγροῦ καὶ ξηροῦ,
κοινῆς δ᾽ ἀμφοτέρους ἀέρος καὶ διὰ τούτων πάντα γεννᾶσϑαι καὶ τρέφεσϑαι.

διὸ καὶ τὸ μὸν ἅπαν σῶμα τῆς τῶν ολων φύσεως ἐξ ἡλίου καὶ σελήνης ἀπκαρ- 6
τίζεσϑαι, τὰ δὲ τούτων μέρη πέντε τὰ προειρημένα, τὸ τε πνεῦμα χαὶ τὸ πῦρ
καὶ τὸ ξηρόν, ἔτι τε τὸ ὑγρὸν καὶ τὸ τολευττιῖον τὸ ἀερῶδες, ὥσπερ ἐπ᾿ ἀν-
ϑρώπου κεφαλὴν καὶ χεῖρας χαὶ πόδας καὶ τάλλα μέρη χαταριϑμοῦμεν, τὸν
αὐτὸν τρόπον τὸ σῶμα τοῦ κόσμου συγκεῖσϑαι πᾶν ἐκ τῶν προειρημένων.

8. 12 τούτων δ᾽ ἕχαστον ϑεὸν νομίσαι καὶ προσηγορέαν ἰδίαν ἑχάστωι ϑεῖναι ἱ
κατὰ τὸ οἰκεῖον τοὺς πρώτους διαλέχτωι χρησαμένους διηρϑρωμένηι τῶν
χατ᾿ Αἴγυπτον ἀνθρώπων. τὸ μὲν οὖν πνεῦμα Δία προσαγορεῦσαι... 2
τὸ δὲ πῦρ μεθερμηνευόμενον Ἥφαιστον ὀνομάσαι νομίσαντες μέγαν εἶναι 8
ϑεὸν χαὶ πολλὰ συμβάλλεσθαι πᾶσιν εἰς γένεσίν τε χαὶ τελείαν αἴξησιν. τὴν 4
δὲ γῆν ὥσπερ ἀγγεῖόν τι τῶν φυομένων ὑπολαμβάνοντας μητέρα προσαγο-
ρεῦσαι... τὸ δ᾽ ὑγρὸν ὀνομάσαι λέγουσι τοὺς παλαιοὺς Ὥχεάνην, ὃ με- ὃ
ϑερμηνευόμενον μὲν εἶναι τροφὴν μητέρα... τὸν δ᾽ ἀέρα προσαγορεῦσαί 1
φασιν ᾿Αϑηνᾶν μεϑερμηνενομένης τῆς λέξεως .«.. φασὶ δὲ τοὺς πέντε ϑεοὺς 9
τοὺς προειρημένους πᾶσαν τὴν οἰχουμένην ἐπιπορεύεσθαι φανταζομένους τοῖς
ἀνϑρώποις ἐν ἱερῶν ζώιων μορφαῖς, ἔστι δ᾽ ὅτε εἰς ἀνθρώπων ἰδέας ἡ τινων
ἄλλων μεταβάλλοντας... ο. 18 ἄλλους δὲ ἐκ τούτων ἐπιγείους γενέσϑαι φασίν, ἱ
ὑπάρξαντας μὲν ϑνητούς, διὰ δὲ σύνεσιν χαὶ κοινὴν ἀνθρώπων εὐεργεσίαν τε-
τευχότας τῆς ἀϑανασίας, ὧν ἐνί ους καὶ βασιλεῖς 7εγονέναι χατὰ τὴν Αἴγυπτον.
μεϑερμηνευομένων δ᾽ αὐτῶν τινὰς μὲν ὁμωνύμους ὑπάρχειν τοῖς οὐρανίοις, 3
τινὰς δ᾽ ἰδίαν ἐσχηκέναι προσηγορίαν Ἥλιον τε καὶ Κρόνον καὶ Ῥέαν ἔτι δὲ

δία τὸν ὑπὸ τινων "Ἄμμωνα προσαγορευόμενον, πρὸς δὲ τούτοις Ἥραν καὶ
Ἥφαιστον, ἔτι δ᾽ Ἑστίαν καὶ τελευταῖον Ἑρμῆν. καὶ πρῶτον μὲν ἽἭλιον βασι-
λεῦσαι τῶν χατ᾽ Αἴγνπτον ὁμώνυμον ὄντα τῶι κατ᾽ οὐρανὸν ἄστρωι. ἔνιοι 2
δὲ τῶν ἱερέων φασὶ πρῶτον Ἥφαιστον βασιλεῦσαι πυρὸς εὑρετὴν γενόμε-
γον... μετὰ δὲ ταῦτα τὸν Κρόνον ἄρξαι χαὶ γήμαντα τὴν ἀδελφὴν Ῥέαν 4
γεννῆσαι κατὰ μέν τινας τῶν μυϑολόγων Ὄσιριν καὶ Ἶσιν, κατὰ δὲ τοὺς πλεί-
στους Δία τε καὶ Ἥραν οὕς δι᾿ ἀρετὴν βασιλεῦσαι τοῦ σύμπαντος χόσμου κτλ.

8 [9ὴὲὺ Ῥευσῦτ. ἀο 15. οἵ 08. 9 Ρ. 8δ4 ΟἿ. τῶν πολλῶν νομιζόντων ἴδιον παρ᾽
Αἰγυπτίοις ὄνομα τοῦ Διὸς εἶναι τὸν ᾿Αμοῦν... ἋἙ. δ᾽ ὁ ᾿Αβδηρίτης φησὶ του-
τωι καὶ πρὸς ἀλλήλους τῶι ῥήματι χρῆσϑαι τοὺς Αἰγυπτίους, ὅταν τινὰ προσ-
χαλώνται" προσκλητιχὴν γὰρ εἶναι τὴν φωνήν. διὸ τὸν πρῶτον ϑεόν, ὃν
τῶι παντὶ τὸν αὐτὸν νομίζουσιν, ὡς ἀφανῆ χαὶ κεχρυμμένον ὄντα προσχα-
λούμενοι καὶ παρακαλοῦντες ἐμφανῆ γενέσϑαι καὶ δῆλον αὐτοῖς, ᾿Αμοῦν λέγουσιν.

9 (8] Αττ. 1120, 16 [Ὁ. 881) Ἡράκλειτος καὶ Ἑ. ἄναμμα νοερὸν τὸ ἐκ
ϑαλάττης εἶναι τὸν ἥλιον. α. οὔθ Ζ. 14. 16.

10 [Ὁ] ΑτΉΕΝ. Χ ρῥ. 418 Ε'ὶ Αἰγυπτίους δὲ Ἑ. ἀρτοφάγους φησὶν εἶναι
κυλλήστιας ἐσθϑιόντας, τὰς δὲ χριϑὰς εἰς ποτὸν χαταλέοντας. διὰ ταῦτα καὶ
Ἄλλεξις [4λεξῖνος Μοΐποκο) ἐν τῶι Περὶ αὐταρχείας ἔφη μετρίαι τροφῆς χεχρῆ-
σϑαι τὸν Βόχχοριν καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ Νεόχαβιν. Ὅτον. 1 4δ, 2 (ἔδιδε
δδστῖο ἄθα [ΙΧ ῸΒ οἷ) διὸ χαὶ πολλαῖς ἴστερον γενεαῖς βασιλεύοντα Τνέφαχϑον
[Τέχναχτις ΡΊαϊ. ἀθ 15. 8, ἀθ6Γ 8δὺ8 Ηοκδί. ἀἰοβοῖο αοβοὶ. ογσἄῃ 0] τὸν Βοχχό-
ριδος τοῦ σοφοῦ πατέρα λέγουσιν εἰς τὴν Ἀραβίαν στρατεύσαντα, τῶν ἐπιτη-
δείων αὐτὸν διά τε τὴν ἐρημίαν χαὶ τὰς δυσχωρίας ἐχλιπόντων, ἀναγχασϑῆναι
μίαν ἡμέραν ἐνδεᾶ γενόμενον χρήσασϑαι διαίτηι παντελῶς εὐτελεῖ παρά τισι
τῶν τυχόντων ἰδιωτῶν, ἡσϑέντα δὲ χαϑ᾽ ὑπερβολὴν καταγνῶναι τῆς τρυφῆς

σι

1ὺ

1

80

Β. 1--4. ΕΟΗΤΕ ἘΈ. 15. 16. ΒΑΙΘΟΒΌΝΟΕΚ. 488

καὶ τῶι καταόδείξαντι τὴν πολυτέλειαν ἐξ ἀρχῆς βασιλεῖ καταρᾶσϑαι᾽ οὕτω δ᾽
ἐγκάρδιον αὐτῶι τὴν μεταβολὴν γενέσϑαι τὴν περὶ τὴν βρῶσιν καὶ πύσιν»
καὶ κφέτην, ὅστε τὴν χατάραν ἀναγράψαι τοῖς ἱεροῖς γράμμασιν εἰς τὸν τοῦ
Διὸς ναὸν ἐν Θήβαις.

ΕἸ [10] Ῥιχπε. ὧθ ἔθ. 6 ἡ. 868. 4Β οἶνον δ᾽ οἱ μὲν ἐν Ἡλίου πόλει ϑερα-
πεύοντες τὸν ϑεὸν οὐχ εἰσφέρουσι τὸ παράπαν εἰς τὸ ἱερόν, ὡς οὐ προσῆχον
ἡμέρας πίνειν, τοῦ κυρίου χαὶ βασιλέως ἐφορῶντος [πλπη]. Ἡλίον]᾽ οἱ δ᾽ ἄλλοι
χρῶνται μέν, ὀλίγωι δέ. πολλὰς δ᾽ ἀοίνους ἁγνείας ἔχουσιν, ἐν αἷς φιλοσο-
φοῦντες χαὶ μανθάνοντες καὶ διδάσχοντες τὰ ϑεῖα διατελοῦσιν. οἱ δὲ βασι-
λεῖς χαὶ μετρητὸν ἔπινον ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων, ὡς Ἕ. ἱστόρηκεν, ἱερεῖς
ὄντες. Ὑαὶ. Ὁϊοά. 1 10, 11.

18 [12] ιιον.1 46,8 οὐ μόνον δ᾽ οἱ κατ᾿ Αἴγυπτον ἱερεῖς ἐκ τῶν ἀνα-
γραφῶν ἱστοροῦσιν [Ὦδθον ἀΐο (ποῦαῃ. Ὀγπδβδο), ἀλλὰ καὶ πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων
τῶν παραβαλλόντων μὲν εἰς τὰς Θήβας ἐπὶ Πεολεμαίον τοῦ .14γου, συνταξα-
μένων δὲ τὰς Αἰγυπτιακὰς ἱστορίας, ὧν ἐστι χαὶ Ἑ., συμφωνοῦσι τοῖς
ὕφ᾽ ἡμῶν εἰρημένοις. αὶ. ο. 41---40.

18 [138] --- ΧΙ, 8, 8 [Εχο. Ῥμοί. ὈΪ8)]. ὁ. 244] Νίϑοῖι οἰποῖὶ ΑὈτίβδ ὧδε [84 -
βοῦσῃ (Ἰοβοιϊοδῦο, αἀοθοισαοῦθπηρ (Δο568), Βκζίθη: χατὰ δὲ τὰς ὕστερον γενομένας
ἐπιχρατείας ἐχ τῆς τῶν ἀλλοφύλων ἐπιμειξίας ἐπί τε τῆς τῶν Περσῶν ἡγεμο-
νίας καὶ τῶν ταύτην χαταλυσάντων αχεδόνων πολλὰ τῶν πατρίων τοῖς
Ἰουδαίοις νομίμων ἐκινήθη. ὉΔ8 τορϊδὺθ ἄδγοι βοὶ ἔπέβος, βαρί Ῥμοίίαβ, Ὀἱοᾶοσ
ψογβύθοϊθ ΔΌΘ βοίπ 1, ὔρου Εἰηῖοσ οἴβθι δηάθσοι: ἐπάγει γὰρ ἱπερὶ μὲν τῶν
Ἰουδαίων Ἑχαταῖος ὃ Μιλήσιος ἱρφοιποϊπί ἰδὺ ὅ ᾿Αβδηρίτης] ταῦτα ἱστόρηχεν᾽.

ΘΟΕΒΑΜΜΑΤΙΒΟΗΕΆΑ.

ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ ΟΜΗΡΟΥ͂ ΚΑΙ ἩΣΙΟΟΥ͂.
Ψαὶ. δ. ἀϊο Ηοχιοτγείϊαϊο ἱπ Ὀίοάοτβ Εἰχοοιρίθῃ ἱ12,2. 85. 480, ὅ Βοᾶ 10
1δ, 1. ἴπ οἷῃ στδιητηδύβονοβ οὐκ σομδτί
14 [0] Ἑποτιαν. 4. ὦ. Ρ. 89,16 χυρβασίην᾽ τὴν λεγομένην τιάραν. Ἕ,
δέ φησιν, ὅτι πῖλον βαρβαρικὸν οἱ χωμικοὶ λέγουσι.

ΕΑΙΒΞΟΒΌΝΟΕΝ.
ΠΕΡῚ ΤΩΝ ΙΟΥ̓ΔΑΙΩΝ.
(ΠΕΡῚ ΑΒΡΑΜΟΥῚ
10 [14---18} ΙΟΒΕΡΗ. 6. ΑΡ.1 188 Ἔ. δὲ ὁ ᾿Αβδηρίτης ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα
καὶ περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος ᾿Αλεξάνδρωι τῶι βασιλεῖ συναχμᾶσας καὶ
Πτολεμαίωι τῶι “Μάγου συγγενόμενος οὐ παρέργως, ἀλλὰ περὶ αὐτῶν Ἰου-
δαίων συγγέγραφε βιβλίον. Ἐοϊραι Εἰχοοτρίο; Θθθμβοίοθθ Π 48. Απῦααυ. [πᾷ,
ΧΙΕ 858 [Ποῦ δὰβ Ασίβίθϑβ θρ. 811 Μομορτδρῃΐο οὔον βομαογῦδὶ οἷηθβ δρ!θθ 8
ἅδον ΑὈτβμδπι Απί. 1 168. 189 μνημονεύει δὲ τοῦ πατρὸς ἡμῶν ᾿Αβράμου Βη-
ρωσός... Ἑ. δὲ καὶ τοῦ μνησϑῆναι πλεῖόν τι πεποίηχε᾽ βιβλίον γὰρ περὶ
αὐτοῦ συνταξάμενος κατέλιπε. αὶ. Οτεμ. ϑίσοπι. Υὶ Ρ. 111}. ὁ μὲν Σοφοκλῆς,
ὥς φησιν Ἑ. ὃ τὰς ἱστορίας συνταξάμενος ἐν τῶι χατ᾿ Ἄβραμον ἃ α
τοὺς Αἰγυπτίους [ΕἰῦοΣ Οαποηιοὶ. ᾿ϊδέ. Ρ. Υ ν. 141, 1Χ 2584].
86 [ρ. 3852 Οξια. 6. (8. 1 156 χαὶ Εχαταίου δὲ τοῦ ἱστορικοῦ φέρεται
Περὶ Ἰουδαίων βιβλίον, ἐν ὦι προστίϑεται μᾶλλόν πως ὡς σοφῶι τῶι ἔθνει
ἐπὶ τοσοῦτον, ὡς καὶ ἙἭρέννιον Φίλωνα ἐν τῶι Περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι
815

10

1ὅ

20

40

48 ἀὉ 60. ΗἨΕΚΑΤΑΙΟΒ. 61. ΑΡΟΙΖΟΌΟΒΟΙ. 62. ΝΑΟΒΙΡΗΑΝΕΞ

πρῶτον μὲν ἀμφιβάλλειν, εἰ τοῦ ἱστορικοῦ ἐστι τὸ σύγγραμμα, δεύτερον δὲ
λέγειν ὅτι, εἴπερ ἔστιν αὐτοῦ, εἰκὸς αὐτὸν συνηρπάσϑαι ἀπὸ τῆς παρὰ Ἰου-
δαίοις πιϑανότητος καὶ συγχατατεϑεῖσϑαι αὐτῶν τῶι λόγωι. γα Απίδδα
ἅδῃ ἘΝΔΙδομυηρθη ραὺ ἀϊ9 Εὐτυδηθπηρ ἀον Φυάθη ἰῃ ἃ. “ἰγυπειαχά ἔτ. 18.

11. ὶθ δυΐὲ ἄθῃ Αὐαοηϊοη Ὀοζοζθηθ Εἰὐγϑπηῦηρ ἀθ6 Η. Ὁ. Ακαῦιεσοδ.
Μ. τ. 64 πιοίπῇ ἀθῃ Μιϊθαῖοσ. Ὁΐ9 Οοπϊθοίαῦ ΜΆ]ϊοτβ ἱἙκαταῖος Βιδίά ᾿Ἀσχάνιος
Ῥίορ. ΙΧ 61 ἰδὲ αἰομς ἀθοσσοακαπά.

01. ΑΡΟΙΠΟΘΟΒΟΞΚ.

ἃς Οὐξν. δὲυ. ΠῚ 180 Ρ. 498. (Β. οθαῦ 8. 404, 16] πολλόδοτος [80] ὁ Κιυ-
ζικηνὸς τὴν ψυχαγωγίαν [ἄ. ἱ. ψυχιχὴν ἡδονήν, τέλος ὑπάρχειν].
2. Ἀιοα. ΙΧ 88 [8. 5. 866, 24] φησὶ δὲ καὶ ᾿Απολλόδωρος ὁ Κυζικηνὸς
Φιλολάωι αὐτὸν [Ποιηοκτὶ) συγγεγονέναι.
8. Ρων. ΧΧΙΝ 161] ααϊεοὶϊέ δτῆλὸ [Μ|ΓΑΌΙ ἶΘι ἀοΣ ΟἸαοίτοκιποίδ 5. 3. 461, 9]
Αροϊϊοάογμδ αὐἀϑεοίαξον εοἶμϑ [66 ΤἸοιΟἸΚΥ1) λογδαηι ἀὐδοδ πον Η Ή.

602. ΝΑ ΒΙΡΗΑΝΕΙ͂Ν.

Α, ΤΕΒΕῈΝ ὉΝῸ ΤΕΉΗΒΕ.

1. Τοῦ. ργοόοθῖ. 1 15 Δημόχριτος οὗ πολλοὶ μέν, ἐπ᾿ ὀνόματος δὲ Νανυ-
σιφάνης [χαὶ Ναυκχύδης, αἰῖο γατίδηῦο χὰ Ναυσιφάνης], ὧν Ἐπίκουρος.

2. --οἿπ 64 [ὈΡγιτθθη)] χαταληφϑεὶς δὲ ποϑ᾽ αὑτῶι λαλῶν καὶ ἐρωτηϑεὶς
τὴν αἰτίαν ἔφη μελετᾶν χρηστὸς εἶναι. ἔν τε ταῖς ζητήσεσιν ὑπ᾽ οὐδενὸς κα-
τεφρονεῖτο διὰ τὸ (καὶ δι)γεξοδιχῶς λέγειν χαὶ πρὸς ἐρώτησιν" ὅϑεν χαὶ Ναν-
σιφάνην ἤδη νεανίσχον ὄντα ϑηραϑῆναι. ἔφασχε γοῦν γίνεσϑαι δεῖν τῆς μὲν
διαϑέσεως τῆς Πυρρωνείου, τῶν ὅδ λόγων τῶν ἑαυτοῦ. ἔλεγέ τε πολλᾶχις καὶ
Ἐπίχουρον ϑαυμάζοντα τὴν Πύρρωνος ἀναστροφὴν συνεχὲς αὐτοῦ πυνϑάνεσϑαι
περὶ αὐτοῦ [808 Απὔροποθ ν. Καγσ. 8. 86 Ἧ11.}.

8. --ΑΙἸΧΣ 69 διήχουε τοῦ Πύρρωνος. .. [πϑῦοῃ ΗοϊκαϊαίοΒ ἀπά Τίπι0}) ἔτι
τε Ναυσιφάνης (ὃ) Τήιος, οὗ φασί τινες ἀκοῦσαι Ἐπίχουρον. αἰ. ΙΧ 102.

4, ϑυτο. ᾿Επίχουρος. ... ἀκούσας δὲ Ναυσιφάνους τοῦ Δημοχριτείου καὶ
Παμφίλον τοῦ Πλάτωνος μαϑητοῦ.

δ. Οἴο. ἀ. παῖ. ἅ. 1 26, 18 δε ἧιπο Ῥιαίονοιηι, [πδιὴ]. ῬΑΙΏΡὮΐ108) νεέγεβος
οοπέεημυὶ Ἐρίουνιδ. ἑΐα νρείμεξ, πὸ φωλὰ μηιχιαηι αἰ ιοῖδδε υἱἀεαΐωνγ. ἐπ Ναιδὶ-
γλαηε Τεπιοογίέθο ἱοηοῖμν, φυιεηι οὐ α 86 ΠΟῊ περεΐ αμαλέμηι, υεααΐ ἐαπιεπ ὁπι-
φῆδιιδ οοπίμηνοῖδίδ. αἰχυὲ δὶ ἕαες Τεριοογίἑοα πολ αμαδϑεῖ, φεδὰ αμάλεγαῖξξ φμίὰ
ἐδὲ ἰη, ρλυδιοὶδ Ἐρίοιγὶ ποπ α Ἰεριοονο 8 Υ αὶ. 88, 98.

6. Πιοα. ΧΊ14 ᾿ἐρίστων δέ φησιν ἐν τῶι Ἐπιχούρου βίωι τὸν ανόνα
γράψαι αὐτὸν ἐκ τοῦ Ναυσιφάνους Τρίποδος, οὗ χαὶ ἀχοῦσαέ φησιν αὐτός.
ἀλλὰ καὶ Παμφίλου τοῦ Πλατωνικοῦ ἐν Σάμωι. ἀρξασϑαί τε φιλοσοφεῖν ἐτὼν
ὑπάρχοντα δυοχαίδεχα [328].

Ἴ. ΞΕΧΥ. δᾶν. πιδίῃ. 1 2 ἀϊθ Αὐποίρυηρ ἘΡίκυτθ βοζϑῃ αἷθ Μδιδοσιδκ
οὐκ ἅγίὶ δον δυο διὰ τὴν πρὸς Ναυσιφάνην τὸν Πύρρωνος ἀχουστὴν ἔχϑραν"
πολλοὺς γὰρ τῶν νέων συνεῖχε καὶ τῶν μαϑημάτων σπουδαίως ἐπεμελεῖτο,

20

80

ΝΑΌΝΙΡΗΑΝΕΞ, Α. 1--9. Β. ἘῈ. 1. 48

μάλιστα δὲ ῥητορικῆς. γενόμενος οὖν τούτου μαϑητὴς ὁ Ἐπίκουρος ὑπὲρ τοῦ
δοχεῖν αὐτοδίδακτος εἶναι χαὶ αὐτοφυὴς φιλόσοφος ἠρνεῖτο ἐκ παντὸς τρόπου,
τήν τε περὶ αὐτοῦ φήμην ἐξαλείφειν ἔσπευδε πολύς τε ἐγίνετο τῶν μαϑημα-
των χατήγορος ἐν οἷς ἐχεῖνος ἐσεμνύνετο. φησὶ γοῦν ἐν τῆι Πρὸς τοὺς ἐν
Μυντιλήνηι φιλοσόφους []. φίλου) ἐπιστολῆι [ἴτ. 114 05.] οἶμαι δὲ ἔγωγε τοὺς
βαρυστόνους καὶ μαϑητήν με δόξειν τοῦ πλεύμονος εἶναι μετὰ μειρακίων τι-
νῶν χραιπαλώντων ἀχούσαντα᾽, νῦν ᾿πλευμονα᾿ χαλῶν τὸν Ναυσιφάνην ὡς
ἀναίΐίσϑητον" χαὶ πάλιν προβὰς πολλά τε χατειπὼν τανδρὸς ὑπεμφαίνει τὴν
ἐν τοῖς μαϑήμασιν αὐτοῦ προχοπὴν λέγων ᾿ καὶ γὰρ πονηρὸς ἄνϑρωπος ἦν
καὶ ἐπιτετηδευχὼς τοιαῦτα, ἐξ ὧν οὐ δυνατὸν εἰς σοφίαν ἐλϑεῖν᾽, αἰνισσόμενος
τὰ μαϑήματα.

8. θιοα. Χ 18 τοῦτον [ἘΡ᾿ΚαΙ] ᾿Ἀπολλοδωρος ἐν Χρονικοῖς [ἔγ. Ἰδ 986.
Νανυσιφάνους ἀχοῖσαί φησι χαὶ Πραξιφάνους" αὐτὸς δὲ οὔ φησιν, ἀλλ᾽ ξαυτοῦ
ἐν τῆι Πρὸς Εὐρύλοχον ἐπιστολῆι [ἴτ. 128 {08.].

9. -- ΧΊ (Ερ᾿Κυι) χαὶ ἐν ταῖς ἑπτὰ χαὶ τριάχοντα βίβλοις ταῖς Περὶ
φύσεως τὰ πλεῖστα ταὐτὰ λέγειν χαὶ ἀντιγράφειν ἐν αὐταῖς ἄλλοις τε χαὶ
Ναυσιφάνει τὰ πλεῖστα, χαὶ αὐτῆι λέξει φάσχειν οὕτως “ἀλλ᾽ ἴτωσαν" εἶχε γὰρ
ἐχεῖνος ὠδίνων τὴν ἀπὸ τοῦ στόματος χαύχησιν τὴν σοφιστικήν, χαϑάπερ καὶ
ἄλλοι πολλοὶ τῶν ἀνόραπόδων᾽. καὶ (τὸν) αὐτὸν ᾿Ἐπίχουρον ἐν ταῖς Ἐπιστο-
λαῖς περὶ Ναυσιφάνους λέγειν" “ταῦτα ἤγαγεν αὐτὸν εἰς ἔχστασιν τοιαύτην,
ὥστε μοι λοιδορεῖσϑαι χαὶ ἀποχαλεῖν διόάσχαλον [πᾶτυ]. ἑαυτὸν Ἐπικούρου).᾽
“πλεύυμονα᾽ τε αὐτὸν ἐχάλει χαὶ ᾿ἀγράμματον᾽ καὶ ᾿ἀπατεῶνα᾽ χαὶ 'πόρνην᾽

Β. ΒΈΔΟΜΕΝΤΕ.

ΝΑΥΣΙΦΩΝΟΥΣ ΤΡΙΠΟΥ͂Σ.

Ψεὶ. οὔοη 8. 280, 38, Πτοα. ΣΧ 14 (οὔθ 5. 484, 86] υπὰ 83. 401,2. Θ΄].
βιδῖ, Θπιρὶγ. Ρ. 63, 12 Ηἱρροογαΐεδ.. . πο ὐδίχωιο ρὸν ἀδωηι ὑμίογγοσαηδ οὐ φιὶ
»εγ ἔνα ϑογηβοηθηι (ἃ. ἱ. οὐ μὰ Δί᾽ ἐρωτῶν τὸν Διὰ τριῶν λόγον] ϑίοιιξ
ϑεγαρὶο πέσμε Τγὶροάοηι βἰοιιέ ΟἸαμοῖαδ. 83. θ68. Ὠ᾿οὕσηοβ ὁ. 68, 8.

1 ῬΗΠΡ. τοί, ΠῚ ῥ. 48 βυάἢ. ο. 84,1 (τὸν οὖν φυσιχὸν τὴν
δητορικὴν ἕξιν ἔχειν κατὰ τὸ εἰρη)μένον φήσϑι τις, κἂν
μηδέποτε ῥητορεύσηι διὰ τὸ μὴ προσιέναι τοῖς κοι-
γοῖς. καὶ γὰρ τεχτονικήν φαμὲν ἕξιν ἔχειν οὐ τὸν ἐνδρ-
γοῦντα μόνον οὐδ᾽ εἰς τὴν ἐνέργειαν αὐτὴν ἀποβλέπον-
τὸς, ἀλλ᾽ εἰς τὸ δύνασϑαι λαβόνϑ᾽ ὕλην καὶ τὰ προσή-

ΕΒ ὉΒΕΠΕΌΘΒΗ.

1. Μδὴ πὶγαὰ δομδυρίθῃ ἀὔγέοῃ, ἀδβ8 ἀθὺ ῬΆΥΒΙΪΟ πδο αἰθβοῦ Π δγ-
Ἰορῦηρ αἷο ἘΔμΙρ κοῖς σαὶ Βοάμποι Ὀϑϑιίσι, δον πΘΏΠ ΟΣ πίθπιδὶβ αἷ8
Ἐϑάμποὶ βίοι Ὀο δῶρ μαῦ, πὸ] ογ ἄθιῃ ὅβϑη: οῦθη 19 Όθη ἔθγῃ Ὀ]160.
Ι θομδυρίθη 8 ἀοοῖ δυο, 98 Ὀϑεὶίζο Φοιιδπὰ ἀΐο Ἐδ ρος ζατα
Βαυθῃ πολ Ὀ]0ΒΒ, πθθῃ οὐ ἀἴοθο ΕΔὨϊρ κοῖς δυθᾶθι, οὐογ ἱπὶ ΗΟ
δυΐῖ ἀΐθ Τοδορκοῖς 418 βόίοθθ, βοπάθσῃ πὶ ΗΪΌΙΙΟΚ δυΐ ἀδθ γοιτηῦζοῃ
την Βαυχηδίοσίαὶ πὰ ἄθηὴ πδιίροῃ ἮΝ υ Κεουρθῃ ἀδ8 Βδυπνοσξκ δυβσζὰ-

υ

486 62. ΝΑ ΒΙΡΗΑΝῈΒ

χοντ᾽ ὄργανα δημιουργεῖν τὸ ἀπὸ τῆς τεκτονιχῆς ἔργον,
ὡς ἐπ᾽ ἐατρεχῆς καὶ τῶν ἄλλων ἐπεστημῶν. ὥὦστε πῶς

᾿οὐχὲ χαὶ τὴν δητοριχὴν τῶι φυσιχῶι φήσαιμεν ἀχο-

10

18

λουϑεῖν, εἴπερ ἄρα παρατεϑέντων πραγμάτων, ἐν οἷς
ὅ πολιτιχὸς χαὶ δήτωρ ἀγαϑὸς οἱονδὶ δημιουργεῖν τὴν
ὀρϑὴν δημηγορέαν, δύναιτ᾽ ἂν κατὰ τρόπον ὡσεδὲ καί
τις ἄλλος διαλεχϑῆναι περὶ αὐτῶν;

2. Ῥίο νοϊΐογο Απεσᾶρο ῬΗΠοάθπιβ κἰπὰ πίονι τι! ο οτμδίίθη: ΒΒοὶ.
4, 10 [Π Ῥ. ὅ Βαάϊι. νρὶ. Ατηίΐπι Το 6. 1898) 3. 46 ΠῚ ὅϑεν καὶ Ν. οὐκ ἀπέδρα"
λέγει γὰρ προαιρήσεσϑαι τὸν σοφὸν ῥητορεύειν ἢ ἢ πολιτεύεσϑαι. 22, 2 [Ρ. 833]
ἀλλὰ πᾶν ἡγησάμενος εἶναι τὸ τίμιον χαὶ ἀξιόλογον ἐν ταῖς παρὰ τῶν ποΐλ-
λῶν δόξαις καὶ μνήμαις ἐπὶ πολιτικαῖς δεινότησιν ἥ ταῖς κενῶς χομπουμένγαις
ἀρεταῖς καὶ καλοχαγαϑίαις, ἐπὶ ταῦτα ἄγειν τὸν ἄριστον προείληφε συλλο-
γισμόν. 6. 81,8 ἅμα δ᾽ ἐπὶ νομοϑεσίας κατεφέρετο. 6.11,1 [Ρ. 1] ἀλλ᾽ ἄντι-
κρῦυς ἔφησεν ζδτιοῦνλ δυνήσεσϑαι πείϑειν τοὺς ἀχούοντας τὸν φυσικὸν χαὶ
σοφόν᾽ χαὶ τὸν σοφὸν οὐκ ἐν ἀμφισβητήσει χατέλιπεν, ἀλλ᾽ ἑαυτὸν ἔφη τοῖς
λόγοις ἄξειν ἐφ᾽ ὃ ἂν βούληται τοὺς ἀκούοντας. ὁ. 15, 4 [Ρ. 19] τοιοῦτον γὰρ
κἂν (ὃν) ἔτος ἄνόρα τις ἔχηι συνζῶντα καὶ μὴ βραχεῖς χρόνους ὁμιλοῦντα, καὶ
τοῦτο πλεοναζόντως ὀύνασϑαι ἄν καὶ παραχολονϑεῖν. 2ὅ, 1 τὴν γὰρ αἰτέαν
τῆς πειστικῆς δυνάμεως οὐχ ἐξ ἡστορίας, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς εἰδήσεως τῶν πραγμα-
των παραγίνεσϑαί φησιν, ὥσϑ᾽ ὁμοίως αὑτῶι πείϑοι ἂν ὁ φυσικὸς ὅποιον-
οὖν ἔϑνος. Ὠΐοδο Ὀπίουνγοίβαμς ογβίγθοκί δος ο. 14, 8 [Ρ. ὅ] περὲ ἕνα τὸν
εὐφυῆ καὶ “πρόϑυμον. 6, 1δ, 9 [Ρ. Ἴ ὙΡΙΔοεορπηρ:: ἔτι τίν᾽ ἂν εἴδησιν ἔχων ὃ
φυσικὸς τῆς τῶν ἀνθρώπων φύσεως ἀπὸ ταύτης δύναιτο πείϑειν αὐτούς; ἄρα
γε τὴν ἐχ τίνων ἢ ποίων στοιχείων συνεστήχααι [Ὡ. ἀἰθ ΜΜοπ βοῇ 68}; καὶ τίς ἄν
διὰ ταυτὶ πείϑειν περὶ ὧν ἂν διεξίηι δύναιτο τοὺς ἀνθρώπους μᾶλλον ἢ ῃ τοῖς...
6. 16, 2 [Ρ. 8] Ζὸ συγγενικὸν τέλος [ ἀΔ8 ϑΏΚΘΌΟΤΘΠΘ 1ϑθομασίο ; ναὶ. Ἐρίκατ
Ρ. 68,1 ὕ5.1, ὅπερ ἐστὶν ἥδεσϑαι καὶ ( μὴ ἀλγεῖν), ἀλλὰ (εὐθὺς ἕχαστος) ἂν-
ϑρωπος πρὸς τοῦτο φέρεται χαὶ χωρὶς τῆς τούτων προσόοχίας εἴτ᾽ ἀλόγως
εἴτε λελογισμένως οὔτε διώχειν τοῖς ὅλοις οὐδὲν οὔτε φεύγειν, μᾶλλον δ᾽ οὐδὲ
τὰ ζώια ἄλλον ἐνδέχεται τρόπον. «. Ἱ, 2 [Ρ. 9] χαὶ γὰρ οὕτως τὰ μέγιστα λέ-
γων ἄν πείϑοι πολλὴν προϑυμίαν χαὶ τῶν πολλῶν πρὸς τοῦτο παρεχομένων.
διότι πειστικόν ἐστι τὸ γινώσχειν, πόϑεν ἥχει τὸ συμφέρον. ἄνευ γὰρ τῆς
περὶ τούτου ἴῃ. τοῦ τέλους] πειϑοῦς ἀχάριστοι γινόμενοι τοῖς προδιδάξασι,
τῶν ἄλλως πειϑόντων οὐχ ἂν πεισϑεῖεν (οὐδενῶ. 8, 32 [Ρ. 10] τὸν φυσικὸν
μόνον, τοῦτο τεϑεωρηχότα, τῶι γινώσχειν ὃ βούλεται ἡ φύσις καὶ λέγειν χαὶ
λέγοντα τὸ πρὸς τὴν βούλησιν (ἀποδιδόναι), δυνήσεσϑαι πείϑειν. 322, 3 [ρ. 16)
ἅπερ ἂν εἰδῶσιν βουλομένους τε χαὶ μὴ μεταμελησομένους διὰ τὸ συμφερόντως

το, τὶῖϑ Ὀοὶ ἀογ Ασζηοίκυμδὶ πα ἀθη ὥδτίροη Ὗ Ἰϑβουθοβαΐδθη. Ἧ1Ὸ
ΒΟ θη ὙΪ 8180 ἰομῦ δυὸ σὸν ἄον Ηθαθκυηδὶ δοδαυρῦοα ἀτίομ, δὲθ
Βέθι!θ ἀϑθὰ ῬΒΥΒΙΚΟΥ σὰ αϑθοῖθ, τθὴῃ ΟΣ πᾶ]! 0} ΑἸροϊορθηοίδοω
χοροιᾶθον, οὶ ἄθηθα βίο; ἀοσ Ῥο εἶκον πα Βοπιίεσοάμποσ ἐδομορ οευγοὶδὲ
ἀϊο τἱομᾶρο γο καγθᾶο ρἰθίοθαπὶ σὰ ζισηθστι, θὈθηΐα}}]8 ἰὰ βέεδὰθ ἱδί,
βοβ ἀδγῶθος μομδσὶρ δυβσυθργθοβθη, 80 σχυΐ τὴῖο ἱγροῃαὰ οἱ δηάοσεοσῖ

Ἵ

10

18

Β. ἘΠ. 1-.--8. 68, ΒΙΟΤΙΜΟΩ͂. 1--3. 487

ϑουλεύεσθϑαι [πᾶτι]. εοἱ ῥήτορες τοὺς πολλους]. 28, 1. [Ρ. 17) πάντα δυναμένου
σεείϑειν καὶ περὶ ὧν αὐτοὶ προπεπεισμένοι δι᾿ αὑτῶν εἰσε, ληψομόνου τοὺς
πολλοὺς συνομολογήσαντας. 51: 18, 8 [ρ. 21) ϑαυμαστέον μὲν οὖν φυσιολόγον
καὶ τὴν λαλιὰν ὡς συνεστῶσαν ἄχρως κατ᾽ εὐοδίαν τῶν ὡμιλημένων καὶ
μεταφοραῖς ἐπὶ τὸ “ἀγνοούμενον πρᾶγμα ἄριστα μετενηνεγμένων καὶ οὐ πλα-
σματι χκενῶι χαὶ νόμωι γεγονυῖαν, ἀλλὰ τῆι τῶν πραγμάτων φύσει καὶ χατὰ
τὴν συνήϑειαν. Ιοεῖκ: 88, 1 (ν. 46] ἐπεὶ χαὶ τἀχόλουϑον χαὶ τὸ ὁμολογού-
μενον ἐν τοῖς λόγοις ἐνορᾶν χαὶ τίνων ληφϑέντων τί συμβαίνει, ληπτέον
οὕτως ὑπὸ τὴν τῶν ὅλων διάγνωσιν, ἄλλως δ᾽ οὐ νομιστέον ἐγγίνεσϑαι. 46,8
ΓΡ. 41] πάντα γὰρ τὰ τοιαῦτα ἀπὸ τῆς φυσικῆς χαὶ μετὰ λόγου τῶν τὸ ἀδή-
λων σταϑμήσεως καὶ τῶν ὑπαρχόντων ἐπιλογιστικῆς ϑεωρίας ἁλίσχετ᾽, ἄλλως
δ᾽ οὐδαμῶς, ὥστε καὶ ὁδῶι γίνεσθαι χαὶ οὐχ ἰδίαις τινῶν ἐμπειρίαις τὰ
πραάγμαϑ᾽, ὥς φασιν, οὐχ εἰδότων. Ἰθηϊοτεομὶοα νου ῬΑ Οδορΐο ππὰ ΒΠούοΥϊκ:
24, 9 [Ρ. 86] χαὶ μόνον δεῖν οἰόμενος τῶι σχηματίσαι διαφέρϑιν σχεδὸν τόν τε
τοῦ σοφοῦ λόγον χαὶ τὸν τοῦ πολιτικοῦ ῥήτορος, ὥσπερ δὴ ταῖς διανοήσεσι
μὲν οὐ διαφέροντας τοὺς τὴν ἀλήϑειαν χατὰ φύσιν ἐγνωχότας τῶν πολιτιχῶν
ῥητόρων, σχήματι δὲ μόνον λόγων, χαὶ ταῦτα πρὸς οὐδένα λόγον κατεσκενασ-
μένων. ὙΠ Δαϊοστπρ: τί γὰρ ὃ συλλογισμὸς καὶ ἡ ἐπαγωγὴ δυνατ᾽, εἰ ταὐτὸ
τι σημαίνει τῶι ἐνθυμήματι χαὶ παραδείγματι; 26, 1 [Ρ. 88] (δεικνύει) χρήσι-
μἕὸον διαλογισμὸν ὄντα ἐκ τῶν φανερῶν ἀεὶ καὶ ὑπαρχόντων περὲ τῶν μελλόν-
των, χαὶ τοὺς πραγματιιωτάτους ἀεὶ τῶν προεστώτων εἴτα δημοχρατίας εἴτε
μοναρχίας εἶϑ᾽ ἧς δήποτε πολιτείας τοιούτωι τρόπωι διαλογισμοῦ χρωμένους.
Καύθοδμιοδο υπᾶὰ γογίγαρ: 43, 1 [Ρ. 43] ὁ γὰρ μαχρῶι λόγωι χαὶ συνειρομένωι
χαλῶς χρώμενος ἄριστα χρήσεται χαὶ τῶι διὰ ἐρωτήσεως χαλουμένωι, καὶ ὃ
τούτωι χἀχείνωι, ὅτι χαὶ τὸ ἐπὶ τοῦ συνειρομένου γινώασχειν, μέχρι ὅσου τοῖς
ἀχούσασι γνώριμον ὁὀεῖ ποιεῖν τὸ πῖπτον ὑπὸ μίαν διάνοιαν ταὐτό τί ἔξατι
τῶι δύνασϑαι ϑεωρεῖν, μέχρι ὅσου προτείνων οὔτ᾽ ἂν ἐλλείποι τις οὔϑ᾽ ὑπερ-
βαίνοι τοῦ προάξοντος τὸν ἀποχρινόμενον ἐπὶ ὁμολογίαν ἀγνοουμένου πραγ-
ματος. Ὀϊδροκίοπ: 81, 8 [Ρ. 48] χατανενοηχὼς μόνος ἂν δύναιτο χατὰ τηλι-
καῦτα διαιρῶν προτεῖναι χαϑ᾽ ὅσα τὸ φῆσαι χαὶ ἀποφῆσαι μὴ περὶ τῶν
φανερῶν ὅπῳι εἰσίν, ἀλλὰ περὶ τῶν ἀδήλων χαὶ ἀδιαλήπτων, τοῖς μανϑάνοναι
προτατέον. Ὑαὶ. 80, 1 [ρ. 42] διαιρεῖν τὰ τοῦ λόγου χαϑ᾽ ἕχαστα μέχρι τοῦ
ποιεῖν χεφαλαιώματα.

8. Οἴεμ. ϑυ. Π 180 ρ. 498. πδοῖὶ ΔροϊἹοάοσοβ [8. 3. 484, 10] χαϑάπερ Ν.
τὴν ἀχαταπληξίαν [3815 τέλος Ὀαχοίομηοίθ)" ταύτην γὰρ ἔφη ὑπὸ Δημοχρίτου
ἀϑαμβίην᾽ λέγεσϑαι.

03. ΒΙΟΤΊΜΟΚ.

1. ΑΕτ. ΠΊ1Ί, 8 [Ὁ. 8346] Διότιμος Τύριος ὁ δημοχρίτειος τὴν αὐτὴν
τούτοις εἰσηνέγχατο γνώμην [πο Μοίχοσοῦ υπᾶ ιτδίου νρὶ. οὔθ 8. 418, 26].

2. Οἰξμ. δι. Π 130 ". 498}. [8. οὔθ Ζ. 86) ἔτε πρὸς τούτοις [Ὠοπιοκτηίῦ,
Ηοκαίαῖοβ, Αροϊοάοτοβ, Νδυβίρηδη 68) 4. τὴν παντέλειαν τῶν ἀγαϑῶν,
ἣν εὐεστὼ προσαγορεύεσϑαι [πᾶτ]. ὑπὸ δΔημοχρίτουϊ, τέλος ἀπέφηνεν.

8. ϑεχτ ΥΠ 140 4. δὲ τρία χατ᾽ αὐτὸν [Ποπιοκτίς νεῖ. 5. 581, 41] ἔλεγεν
εἶναι χριτήρια (1) τῆς μὲν τῶν ἀδήλων χαταλήψεως τὰ φαινόμενα (ὥς φησιν

45 ᾿Αγαξαγόρας, ὃν ἐπὶ τούτωι Δημόχριτος ἐπαινεῖ), (2) ζητήσεως δὲ τὴν ἔννοιαν

488 68. ΒΙΟΤΙΜΟΗ͂. θ4. ΒΙΟΝ ΟΝ ΑΒΡΕΒΑ. 65. ΒΟΙΖΟΚ.

(περὶ παντὸς γάρ, ὦ παῖ, μία ἀρχὴ τὰ εἰδέναι περὶ ὅτου ἔστιν ἡ ζήτησες᾽
[ΡΙαίο Ῥμαθᾶσ. ὑ. 281 Β]), (8) αἱρέσεως δὲ χαὶ φυγῆς τὰ πάϑη᾽ τὸ μὲν γὰρ ὧἱ
προσοικειούμεϑα, τοῦτο αἱρετόν ἐστιν, τὸ δὲ ὧι προσαλλοτριούμεϑα, τοῦτο
φευχτὸν ἐστιν.

ὅ 04. ΒΙΟῸΝ ΟΝ ΑΒΡΌΕΒΑ.

1. Ῥιοσ. ΙΡ ὅ8 γεγόνασι δὲ Βίωνες δέχα" ... τέταρτος [νοτμοχοῦῖ ἄθσ
Βογγβίιθη 6] Δημοχρίτειος καὶ μαϑηματικός, ᾿Αβδηρίτης, ᾿Ατϑίδι γεγραφὼς καὲ
Ἰάδι" οὗτος πρῶτος εἶπεν εἶναί τινας οἰχήσεις, ἔνϑα γίνεσθαι ἕξ μηνῶν τὴν
γύχτα χαὶ ἕξ τὴν ἡμέραν.

1 2. Κ.ΤΕΛΒ. 1 Ρ. 29 φησὶ ὅδ Ποσειδώνιος μηδένα οὕτως παραδεδωχέναι τοὺς
ἀνέμους τῶν γνωρίμων περὶ ταῦτα οἷον ᾿Αριστοτέλη, Τιμοσϑένη [ἃ. Αἀπιῖγα!
ἀο5. ῬἈΣΔάΘΙΡἢΟΒ)], Βίωνα τὸν ἀστρολόγον.

65. ΒΟΙΟΚ.
δον ἴῃ ππὰ βοίῃθ δυναμερά γεὶ. 8. 460, 12. 32

15 ΒΩΜΟΥ͂ ΠΕΡῚ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΣ ΑΝΑΓΝΏΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ἹΣΤΟΡΙΩ͂Ν
ΕΙΣ ΕΠΙΣΤΑΣΙΝ ΗΜΑΣ ΑΓΟΝΤΩΝ
(ΠΕΡῚ ΘΑΥΜΑΣΙΩΝ..

ΑΡΟΣΙΟΝ. πιγβῦ. 1 Γδητὶ τοϊ ἀθπὶ Τϑθπια Βώλον οἷπο Ἐοίδθ νοῦ Ἐχ-
οογρύρῃ ὅδον ΕΡρἱπιοηΐάθβ, Αὐὶβίθαβ ὑπᾶ δπᾶάοσο Ἡἀο ΠΑ Υ δὺΒ ΤὨΘΟΡΟΙΩΡ
40 πηᾶὰ Αγβίούθὶοα δἷἱῃ [β. ΟΌΘῃ Κ. 21 ἢ. 1]. Εβροπᾶβδ 31 οἷῃ Οἷζαὶ δὰβ ΤὨΘοΟΡγαϑὶ
Η. Ρ]. ΙΧ 11,4, ἀλοσῦ δυοὴ οὶ ΚΤΕΡΗ. Ἄψυνϑος) ... ἔστι χαὶ εἶδος φυτοῦ, περὶ
οὗ Βῶλος ὁ δημοχρίτειος, ὅτι Θεόφραστος ἐν τῶι Περὶ φυτῶν ἐνάτωε τὰ
πρόβατα τὰ ἐν τῶι Πόντωι τὸ ἀψύνϑιον νεμόμενα οὐχ ἔχει χολήν.
Εϊη ᾿ἄπροτοσ Βοῖοβ δὺβ Μοηᾶοθβ 8415 ψογῖ. οἷποθ ὑμδυτη Κοϊορίβοδοη 66-
25 ἀϊοδιίοθ τίγά νἱϑοίομὶ οἰοσυ αὶ, ἀθ δα. ΧΙ 144Κ. [δου οΐοτὶ Ὧρος ὁ
Μενδήσιος]. :

10

15

ΑΝΗΑΝΟ,

1. ΚΟΒΜΟΙΠΟΘΊΒΟΗΕ ΒΙΟΗΤΌΝΕ ΕΒ
ΦΕΟΗΘΤΕΝ ΦΑΗΒΗΓΝΌΕΕΤΩ.

006. ΟΕΡΗΚΌΞΝ.

Α. ΕΒΕῈΝ ΝῺ ΒΟΒΕΙΕΤΕΝ.

1. ϑυτρ. Ὀρφεὺς Δειβήϑρων τῶν ἐν Θράιχηι (πόλις δέ ἐστιν ὑπὸ τῆι
Πιερίαι) υἱὸς Οἰάγρον χαὶ Καλλιόπης ὁ δὲ Οἴαγρος πέμπτος ἦν ἀπὸ "Ατλαν-
τος, κατὰ ᾿Αλκυόνην μίαν τῶν ϑυγατέρων αὐτοῦ. γέγονε δὲ πρὸ τὰ γενεῶν
τῶν Τρωιχῶν χαί φασι μαϑητὴν γενέσϑαι αὐτὸν Δίνουν, βιῶναι δὲ γενεὰς
ὃ, οἱ δὲ ιὰ φασίν. ἔγραψε Τριαγμ οὖς (λέγονται δὲ εἶναι Ἴωνος τοῦ τρα-
γικοῦ ναὶ. 5.281, 10], ἐν δὲ τούτοις τὰ Ἱεροστολικὰ χαλούμενα, χλήσεις
χοσμιχαί), Νεωτευχτικά, Ἱεροὺς λόγους ἐν ῥαψωιδίαις χό (λέγονται δὲ
εἶναι Θεογνήτου τοῦ Θεσσαλοῦ, οἱ δὲ Κέρχωπος τοῦ Πυϑαγορείου ἴα. ὅ 8. 82]),
Αὶ ρησμοῦύς, οἱ ἀναφέρονται εἰς Ὀνομάχριτον [8.8.498,60.496,382.49...), Τελετάς
(ὁμοίως δέ φασι χαὶ ταύτας Ὀνομακχρίτου), (Διϑιχαάγ" ἐντούτοις δ᾽ ἔστι, περὶ
λίϑων γλυφῆς, ἥτις Ὀγδοηχοντάλιϑος ἐπιγράφεται. Σωτήρια᾽ ταῦτα
Τιμοχλέους τοῦ Συραχουσίου λέγεται ἡ Περσίνου τοῦ Μιλησίου. Κρατῆρας
[να]. 5. 4960, 41] ταῦτα Ζωπύρον φασί. Θρονισμοὺς μητρώιους καὶ
Βαχχιχά" ταῦτα Νικίου τοῦ Ἐλεάτου φασὶν εἶναι. Εἰς Ἅιτιδου χατάβα-
σιν" ταῦτα Ἡροόίχου τοῦ Περινϑίου. Πέπλον χαὶ Δίχτυον" χαὶ ταῦτα
Ζωπίέρον τοῦ Ἡρακχλεώτου,. οἱ δὲ Βροτίνου [(. Ἰ, 4 3. 38), Ὀνομαστιχόν,
ἔπη ασ. Θεογονίαν, ἔπη͵ ασ, ᾿Αστρονομίαν, Ἀμμοσχοπίαν[ἢ, θυηπο-
λικόν, Ὡιοθϑυτιχαά ἢ ᾿ἰοοχδπικω, ἐπικῶς. Καταζωστιχόν, Ὕμνους,
Κορυβαντιχόν, χαὶ Φυσιχά, ἃ Βροντίγου φασίν. [Ὁ ε]. ΟἸξμ. δ..1 151
Ῥ. 39179Ρ. τοὺς μὲν ἀναφερομένους εἰς Μουσαῖον Χρησμοὺς (6. 61] Ὀνομαχρίτου
εἶναι λέγουσι, τὸν Κρατῆρα δὲ τὸν Ὀρφέως Ζωπίρου τοῦ Ἡρακλεώτου, τήν
Εἰς Αιδουν κατάβασιν Προδίχου τοῦ Σαμίου. Ἴων χτλ. 8. 8. 8381, 8.)

Ὀρφεὺς Κροτωνιάτης ἐποποιός, ὃν Πεισιστράτωι συνεῖναι τῶι τυράννωι
᾿Ασκληπιάδης φησὶν ἐν τῶι ἕχτωι βιβλίωι τῶν. Γραμματιχῶν. Δεχαετη-
οἰδα(Ὦ), ᾿Αργοναυτικὰ καὶ ἄλλα τινα.

Ὀρφεὺς Καμαριναῖος ἐποποιός, οὗ φασιν εἶναι τὴν Εἰς Αιδου κατά-
βασιν.

2. [Βτο΄. ἔν. 104 Βουγχκ. ὀνομάχλυτος Ὄρφην.

8. ΑΞΒΟΗ͂ΥΣ, ΑΦ. 1629 Ὀρφεῖ δὲ γλῶσσαν τὴν ἐναντίαν ἔχεις"

ὃ μὲν γὰρ ἦγε πάντ᾽ ἀπὸ φϑογγῆς χαρᾶι.
Μκὶ. δίπιου. ἔγ. 40. ΕΓ. ΒΑΚΟΝ. 661. ΙΡ}. Α. 1211.

490 66. ΟΕΡΗΕΌΝΒ

4. Ῥασε. Χ 80, δ [Ῥοϊψσηοίε Ὀπιοτυγθ θὰ] ἀποβλέψαντι δὲ αὖϑις ἐς τὰ
κάτω τῆς γραφῆς ἔστιν ἐφεξῆς μετὰ τὸν Πάτροχλον οἷα ἐπὶ λόφου τινὸς
Ὀρφεὺς χκαϑεζόμενος, ἐφάπτεται δὲ χαὶ τῆε ἀριστερᾶι χιϑάρας, τῆι δὲ ὁτέραι
χειρὶ ἱξέας χλῶνές εἰσιν ὧν ψαύει, προσαναχέχλειται δὲ τῶι δένόρωι" τὸ ἄλσος

δ ἔοικεν εἶναι τῆς Περσεφόνης, ἔνϑα αἴγειροι καὶ ἐτέαι δόξηι τῆι Ὁμήρου [χ ὅ09)]
πεφύχασιν. Ἑλληνιχὸν δὲ τὸ σχῆμα ἐστι τῶι Ὀρφεῖ χαὶ οὔτε ἡ ἐσθὴς οὔτε
ἐπίϑημα ἐστιν ἐπὶ τῆι χεφαλῆι Θράικιον.

δ. Ηξεονυ. ΠῚ 53 Ἡσίοδον γὰρ χαὶ Ὅμηρον ἡλικίην τετραχοσίοισι ἕξεσι
δοχᾷω μευ πρεαβυτέρους γενέφϑαι καὶ οὐ πλέοσι ... οἱ δὲ πφότερον ποιηταὶ

10 λεγόμενοι τούτων τῶν ἀνδρῶν γενέσϑαι ὕστερον ἔμοιγε ὀοχεῖν ἐγένοντο...
τὰ δὲ ὕστερα κὰ ἐς Ἡσίοδὲν τε χαὶ Ὅμηρον ἔχοντα ἐγὼ λέγω. ἘΠῚ, 5. οὔαι
8.26 6.4 η.1.

6. Εσαιρ. ΑἸο. 867 εἰ δ᾽ Ὀρφέως μοι γλῶσσα καὶ μέλος παρῆν

ὥστ᾽ ἢ χόρην Δήμητρος ἢ κείνης πόσιν
15 ὕμνοισι κηλήσαντα σ᾽ ἐξ᾽ “Αἰδου λαβεῖν,
χατῆλϑον ἄν. αὶ. Μοὰ. 643.
Ἴ. -α -- 962 ἐγὼ καὶ διὰ μούσας
χαὶ μετάρσιος ἤιξα καὶ
πλείστων ἁψάμενος λόγων
420 965 χρεῖσσον οὐδὲν ᾿Ανάγχας
ηὗρον, οὐδέ τι φάρμακον
Θρήισσαις ἐν σανίσιν, τὰς
Ὀρφεία κατέγραψεν
γῆρυς, οὐδ ὅσα Φοῖβος ᾿Α-
40 910 σπληπιάδαις ἔδωκε
φάρμακα πολυπόνοις
ἀντιτεμὼν βροτοῖσιν.
8. --- Βτρροι,. 962 [ΤΒόβοῦβ Ζὰ ΗΪΡροϊγίοβ)
ἤδη νυν αὔχει χαὶ δι᾽ ἀψύχου βορᾶς
30 Ἑ αἰτοις χαπήλευ᾽ Ὀρφέα τ᾿ ἄναχτ᾽ ἔχων
βάχχενε πολλῶν γραμμάτων τιμῶν καπνούς.
9. -- Ὑγα.. 646 ἀλλ᾽ οἷδ᾽ ἐπωιδὴν Ὀρφέως ἀγαϑὴν πάνυ,
ὡς αὐτόματον τὸν δαλὸν εἰς τὸ χρανίον
στείχονθ᾽ ὑφάπτειν τὸν μονῶπα παῖδα γῆς.
85 10. [ἔσκι».) Εδιθα. 948 μυστηρίων τὸ τῶν ἀπορρήτων φανᾶς
ἔδειξεν Ὀρφεύς, αὐτανέψιος νεκροῦ [ἀ68 Μυβοδδοίμοθ ΒΏ6606])
τοῦδ᾽ ὃν χαταχτείνεις σύ᾽ Ἀδουσαῖόν τε, σόν
σεμνὸν πολίτην [ἂος Αἰδ6η6)] χαπὶ πλεῖστον ἀνάφ᾽ ἕνα
ἐλθόντα, Φοῖβος σύγγονφί τ᾿ ἠσχήφαμεν.

40 11. ΑΒΙΒΤΌΡΗ. Ετὄθομο 1032

Ὀρφεὺς μὲν γὰρ τελετάς ϑ᾽ ἡμῖν χατέδειξε φόνων τ᾿ ἀπέχεσθαι
Μουσαῖος δ᾽ ἐξαχέσεις τε νόσων καὶ χρηαμοῦς.

12. -- ὅς. 698 (ΟἸογ ἀδγ γδρο))
Χάος ἦν καὶ Νὺξ Ἔρεβος τε μέλαν πρῶτον καὶ Τάρταρος εὑρύς,

4 Γῆ δ᾽ οὐδ᾽ ᾿Αὴρ οὐδ᾽ Οὐρανὸς ἦν" Ἐρέβους δ᾽ ἐν ἀπείροαι κόλποις

τίχτει πρώτιστον ὑπηνέμιον Νὺξ ἡ μελανόπτερος ὠιόν,
ἐξ οὗ περιτελλομέναις ὥραις ἔβλαστεν Ἔρως ὁ ποϑεινός
στίλβων νῶτον πτερύγοιν χρυσαῖν, εἰχὼς ἀνεμώχεσι ἄϊναις.

10

Ά. 4--16. ΓΕΒΕΝ ὕ. ΒΟΒΕΙΡΤΕΝ. Β. ΑἸΤΒΕΖΕΟΘΤΕ ΕῊ. 1--8. 491

οὗτος δὲ Χάει πτερόεντι μιγεὶς νυχίωι κατὰ Τάρταρον εὐρὺν
ἐνεόττευσεν γένος ἡμέτερον καὶ πρῶτον ἀνήγαγεν εἰς φὼς.
πρότερον δ᾽ οὐχ ἣν γένος ἀϑανάτων, πρὶν Ἔρως ξυνέμειξεν ἅπαντα"
ξυριμειγνυμένων δ᾽ ἑτέρων ἑτέροις γένεε᾽ Οὐρανὸς Ὠχεανός τε
καὶ Γὴ πάντων τε ϑεῶν μαχάρων γένος ἄφϑιτον.
124. ΤὨΕΟΤΉΞΟΒ Πέρσαι 3232
πρῶτος ποιχιλόμουσος Ὀρ-
φεὺς χέλυν ἐτέχνωσεν
υἱὸς Καλλιόπας Πιερίας ἔπι.
286 Τέρπανδρος δ᾽ ἐπὶ τῶι δέχα
ζεῦξε μοῦσαν ἐν ὠἰιδαῖς"
“Δέσβος δ᾽ Αἰολίαν νιν 4»
τίσσαι γείνατο χλεινόν.

8. ΒΙΡΡΕΙΔΒ ἔτ. ὃ [κ. ποΐρα ὁ. 198] τούτων ἴσως εἴρηται τὰ μὲν Ὀρφεῖ τὰ

15 δὲ Μονυσαίωι χατὰ βραχὺ ἄλλωι ἀλλαχοῦ, τὰ δὲ Ἡσιόδωι τὰ δὲ Ὁμήρωι.

14. ῬΙμλτο ὅγιρ. 1170 Ὁ Ὀρφέα δὲ τὸν Οἰάγρου ἀτελῆ ἀπέπεμψαν ἐξ

“4ιόου, φάσμα δείξαντες τῆς γυναιχὸς ἐφ᾽ ἣν ἧχεν, αὐτὴν δὲ οὐ δόντες, ὅτι

μαλϑθακίζεσθαι ἐδόχει, ἅτε ὧν χιϑαρωιόός, χαὶ οὺ τολμᾶν ἕνεχα τοῦ ἔρωτος
ἀποθνήμσχειν ὥσπερ ᾿Αλχηστις, ἀλλὰ διαμηχανᾶσϑαι ζῶν εἰσιέναι εἰς “4ιδον.
τοιγάρτοι διὰ ταῦτα δίχην αὐτῶι ἐπέϑεσαν, καὶ ἐποίησαν τὸν ϑάνατον αὐτοῦ
ὑπὼ γυναικῶν γενέσϑαι.

16. τοῦ. Υ͂ θ4, 4 ἔνιοι δ᾽ ἱστοροῦσιν, ὧν ἐστι καὶ Ἔφορος [ἘῊ ͵ 61 235
ἔν. 66] τοὺς Ἰδαίους Δαχτύλους γενέσϑαι μὸν κατὰ τὴν Ἴδην τὴν ἐν Φρυγίαι,
διαβῆναι δὲ μετὰ Μυγόονος εἰς τὴν Εὐρώπην ὑπάρξαντας δὲ γόητας ἐπιτην
δεῦσαε τάς τε ἐπωιδὰς καὶ τελετὰς καὶ μυστήρια, καὶ περὶ Σαμοϑραιχην δια-
τρίψαντας οὐ μετρίως ἐν τούτοις ἐχπλήττειν τοὺς ἐγχωρίους" καϑ᾽ ὃν δὴ
χρόνον καὶ τὸν Ὀρφέα φύσει διαφόρωι χεχορηγημένον πρὸς ποίησιν καὶ με-
λωιόίαν μαϑητὴν γενέσϑαι τούτων χαὶ πρῶτον εἰς τοὺς Ἕλληνας ἐξενεγχεῖν
τελετὰς καὶ μυστήρια.

16. ΤΉΒΟΡΗΕ. οδδτ. 16,11 χαὶ ὅταν ἐνύπνιον ἴϑηι [ἃσν δεισιδαίμων], πο-
ρεύεσϑαι πρὸς τοὺς ὀνειροχρίτας ... καὶ τελεσϑησόμενος πρὸς τοὺς Ὀρφεο-
τελοστάς. Ναὶ. Ὀοιδοβῦι, ἃ. ὁ0ΓΥ. 129. 259.

Β. ΑἸΤΒΕΖΕΟΘΤΕ ΕΒΑΟΘΜΈΝΤΕ.

1. Ῥιωσ. ῬΒιοῦ. 66 Ο (πδοὰ Δαϊκδδιπης ἄν ὅ αἰδξετ) ᾿ ἕχτηει δ᾽ ἐν γε-
νεᾶι᾽ φησὶν Ὀρφεύς, καταπαύαατε χόσμον ἀοιδῆς᾽, ἀτὰρ κινδυνεύει χαὶ
ὁ ἡμέτερος λόγος ἐν ἕχτηι καταπεπαυμένος εἶναι κρίσει.

2, -α Οὐδ. 402Β0 ὥσπερ αὖ Ὅμηρος ᾿᾿Ωχεανόν τε ϑεῶν γένεσίν᾽
φησιν " καὶ μητέρα Τηϑύν᾽ [3.201]. οὗμαι δὲ χαὶ Ἡσίοδος [ΤΏΘοΟΣ. 331} λέγει
δέ που χαὲ Ὀρφεὺς ὅτι

Ὡκεανὸς πρῶτος καλλίρροος ἥρξε γάμοιο,
ὅς ῥα κασιγνήτην ὁμομήτορα Τηϑὺν ὄπυιεν.

8. --- Δ00ΒΟ χαὶ γὰρ σῆμα τινές φασιν αὐτὸ εἶναι ι τῆς ψυχῆς [δηι]. τὸ
σῶμα, ὡς τεθαμμένης ἐν τῶι νὺν παρόντι" καὶ διότι αὖ τούτωι σημαίνει ἃ
ἄν σημαίνηι ἡ ψυχή, καὶ ταύτηι σῆμα ὀρϑῶς καλεῖσϑαι. δοχοῦσι μέντοι μοι

45 μάλιστα ϑέσϑαι οἱ ἀμφὶ Ὀρφέα τοῦτο τὸ ὄνομα, ὡς δίκην διδούσης τῆς

ὄ

10

1ὅ

20

492 66. ΟΕΡΗΕΙΒ

ψυχῆς ὧν δὴ ἕνεχα δίδωσιν, τοῦτον δὲ περίβολον ἔχειν ἵνα σώιζηται δεσμω-
τηρίου εἰχόνα. Νεὶ. ῬὨΙΟ]. ἔν. 14. 16 8. 26.

4, -- Βορ. 11 8680 Μουσαῖος δὲ τούτων [Βοεϊοα πὰ ΗοποΣ)] νεανερκώ-
τερα ταγαϑὰ καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ [ΟἸρΒουθ:] παρὰ ϑεῶν διδόασι τοῖς διχαίοις" εἰς

Ἅιδου γαρ ἀγαγόντες τῶι λόγωι καὶ κατακλίναντες χαὶ συμπόσιον τῶν ὁσίων

χατασχευάσαντες ἐστεφανωμένους ποιοῦσι τὸν ἅπαντα χρόνον ἤδη διάγειν
μεϑύοντας, ἡγησάμενοι χάλλιστον ἀρετῆς μισϑὸν μέϑην αἰώνιον.

ὅ. --- - 8648 βίβλων δὲ ὅμαδον παρέχονται Μουσαίου χαὶ Ὀρφέως
Σελήνης τε καὶ Μουσῶν ἐγγόνων, ὥς φασι, χαϑ᾽ ἃς ϑυηπολοῦσι πείϑοντες οἱὐ
μόνον ἰδιώτας ἀλλὰ χαὶ πόλεις, ὡς ἄρα λύσεις τε καὶ χαϑαρμοὶ ἀδιχημάτων
διὰ ϑυσιῶν χαὶ παιδιᾶς ἡδονῶν εἰσὶ μὲν ἔτι ζῶσιν, εἰσὶ δὲ χαὶ τελευτήσασιν, ἃς
δὴ τελετὰς καλοῦσιν, αἱ τῶν ἐχεῖ χαχῶν ἀπολύουσιν ἡμᾶς, μὴ ϑύσαντας δὲ
δεινὰ περιμένει.

6. -- Ιϑρρα. Ὁ 1158 ὁ μὲν δὴ ϑεός, ὥσπερ καὶ ὁ παλαιὸς λόγος, ἀρχὴν
τε χαὶ τελευτὴν χαὶ μέσα τῶν ὄντων ἁπάντων ἔχων, εὐϑείαι πε-
θαίνει χατὰ φύσιν περιπορευόμενος. τῶι δ᾽ ἀεὶ ξυνέπεται Δίκη τῶν ἀπολει-
πομένων τοῦ ϑείου νόμου τιμωρός, ἧς ὃ μὲν εὐδαιμονήσειν μέλλων ἐχόμενος
ξυνέπεται ταπεινὸς χαὶ χεχοσμημένος, εἰ δέ τις ἐξαρϑεὶς ὑπὸ μεγαλαυχίας ἢ
χρήμασιν ἐπαιρόμενος... φλέγεται τὴν ψυχὴν μεϑ᾽ ὕβρεως ... χαταλείπεται
ἔρημος ϑεοῦ, χαταλειφϑεὶς δὲ... μετὰ δὲ χρόνον οὐ πολὺν ὑποσχὼν τιμωρέαν
οὐ μεμπτὴν τῆι Δίχηι ἑαυτὸν τε χαὶ οἶχον χαὶ πόλιν ἄρδην ἀνάστατον ἐποίησε.
γεὶ. ΟἸρἢ. ἔγαρτω. 46 οα, Α᾽ο]: Ῥβουαδεσίβέ. ἀθ τιππᾶο 1 Ζεὺς χεφαλή [ὕ8γ. ἀρχή],
Ζεὺς μέσσα, Διὸς δ᾽ ἐχ πάντα τέτυχται.

1. -- βὅγρ. 2188 οἱ δὲ οἰχέται, χαὶ εἴ τις ἄλλος ἐστὶν βέβηλός τε καὶ
ἄγροικος, πίλας πάνυ μεγάλας τοῖς ὠσὶν ἐπίϑεσϑε. Ὑρὶ. ΟΥ̓ΡΆ. 4 [{τὐϑ1. οὐ}. 15]
φϑέγξομαι οἷς ϑέμις ἐστί" ϑύρας δ᾽ ἐπίϑε σἣε βέβηλοι.

8. --- Τίη. Ρ. 400 περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν χαὶ γνῶναι τὴν
γένεσιν μεῖζον ἢ χαϑ᾽ ἡμᾶς, πειστέον δὲ τοῖς εἰρηχόσιν ἔμπροσϑεν, ἐκγόνοις
μὲν ϑεῶν οὖσιν, ὡς ἔφασαν, σαφῶς δέ που τούς γε αὑτῶν προγόνους
εἰδόσιν ... οὕτως οὖν χατ᾽ ἐχείνους ἡμῖν ἡ γένεσις περὶ τούτων τῶν ϑεὼν
ἐχέτω χαὶ λεγέσϑω" Γῆς τε καὶ Οὐρανοῦ παῖδες Ὠχεανός τε καὶ Τη-
ϑὺς ἐγενέσθην, τούτων δὲ Φόρχυς Κρόνος τε χαὶ Ῥέα χαὶ ὅσοι
μετὰ τούτων, ἐχ δὲ Κρόνου χαὶ Ῥέας Ζεὺς Ἥρα τε καὶ πάντες
οσους ἴσμεν ἀδελφοὺς λεγομένους αὐτῶν, ἔτι τε τούτων ἄλλοις

88 ἐχγόνους.

40

9. ΑΒΙΒΊ. Μοίδρῃ. Α 6. 1011}26 χαίτοι εἰ ὡς λέγουσιν» οἱ ϑεολόγοι οἱ ἐχ
Νυχτὸς γεννῶντες ἢ ὡς οἱ φυσιχοὶ “ἦν ὁμοῦ πάντα χρήματα᾽ [8. 8. 8326, 11)
φασί, τὸ αὐτὸ ἀδύνατον. Ν 4. 1091» 4 οἱ δὲ ποιηταὶ οἱ ἀρχαῖοι ταύτηι ὁμοίως,
ἦε βασιλεύειν καὶ ἄρχειν φασὶν οὐ τοὺς πρώτους οἷον Νύχτα καὶ Οὐρανὸν ἢ
Χάος ἢ Ὡχεανόν, ἀλλὰ τὸν Δία.

10. -- -- Α 8. 983» 217 εἰσὶ δέ τινες οἱ χαὶ τοὺς παμπαλαίους καὶ πολὺ
πρὸ τῆς νῦν γενέσεως χαὶ πρώτους ϑεολογήσαντας οὕτως {[π| ΤῊ4166) οἴονκαι
περὶ τῆς φύσεως ὑπολαβεῖν᾽ 'Ωχεανόν τε γὰρ καὶ Τηϑὺν ἐποίησαν τῆς γενέ-
σεως πατέρας ἴδ. τ. 3] χαὶ τὸν ὅρχον τῶν ϑεῶν ὕδωρ τὴν καλουμένην ὑπ᾽
αὐτῶν Στύγα τῶν ποιητῶν τιμιώτατον μὲν γὰρ τὸ πρεσβύτατον᾽ ἄρχος δὲ
τὸ τιμιώτατόν ἐστιν. εἰ μὲν οὖν ἀρχαία τις αὕτη καὶ παλαιὰ τετύχηχεν οὖσα
περὶ τῆς φύσεως ἡ δόξα, τάχ᾽ ἂν ἄδηλον εἴη [8. ἢ. 111).

11. --- ἃο δηΐπιδ Α ὅ. 4105 21 τοῦτο δὲ πέπονϑε καὶ ὁ ἐν τοῖς Ὀρφικοῖς

10

1ὅ

20

40

Β, ΑἸΤΒΕΖΕΠΟΤΈΕ, ΡῈ. 5---18. 498

ἔπεσι καλουμένοις λόγος" φησὶ γὰρ τὴν ψυχὴν ἐκ τοῦ ὅλου εἰσιέναι ἀνα-
πνεϑόντων, φερομένην ὃ ὑπὸ τῶν ἀνέμων.. Ῥδζα ΜΙοΡ. Ρ. 186,24 λεγομένοις
εἶπεν, ἐπειδὴ μὴ δοκεῖ Ὀρφέως εἶναι τὰ ἔπη, ὡς καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς Περὶ φιλο-
σοφίας λέγει [ἴτ. 1 ἜΟΒΘ.}" αὐτοῦ μὲν γάρ εἰσι τὰ δόγματα, ταῦτα δέ φασιν
Ὀνομάχριτον ἐν ἔπεσι κατατεῖναι. γα. δὰ 3. 2381, 1. Τατιλκ 41 ". 42, 4
Ὀρφεὺς δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον Ἡρακλεῖ γδλόγεν, ἄλλως τε χαὶ τὰ εἰς
αὐτὸν ἐπιφερόμενα φασιν ὑπὸ Ὀνομακρίτου τοῦ ᾿Αϑηναίου συντετάχϑαι γενο-
μένου χατὰ τὴν Πεισιστρατιδῶν ἀρχὴν περὶ τὴν πεντηχοστὴν ὀλυμπιάδα
[5830---ὅ11]. τοῦ δὲ Ὀρφέως Μουσαῖος μαϑητής.

12. Ῥάμαβο. ἅ. ὑεῖβο. 124 [1 8319, 8 Επ6110] ἡ δὲ παρὰ τῶι Περιπατητικῶι
Εὐδήμω:ε [ἴν. 111] ἀναγεγραμμένη ὡς τοῦ Ὀρφέως οὖσα Θεολογία πᾶν τὸ
γοητὸν ἐσιώπησεν... ἀπὸ δὲ τῆς Νυχτὸς ἐποιήσατο τὴν ἀρχῆν, ἀφ᾽ ἧς καὶ
ὁ Ὅμηρος, εἰ καὶ μὴ συνεχῆ πεποίηται τὴν γενεαλογίαν, ἵστησιν" οὐ γὰρ ἀπο-
δεχτέον Εὐδήμου λέγοντος ὅτι ἀπὸ ἸΩχεανοῦ χαὶ Τηϑύος ἄρχεται ἴσγοϑα Κὶ 302
Ἰῷχεανόν τε ϑεῶν -Ζένεσιν καὶ μητέρα Τηϑύν φαίνεται γὰρ εἰδὼς καὶ τὴν
Νύχτα μεγίστην οὕτω ϑεόν, ὡς καὶ τὸν Δία σέβεσθαι αὐτήν ᾿ἄξετο γὰρ μὴ
Νυχτὶ ϑοῆι ἀποϑύμια ῥέζοι᾽ [Ξ 261]. ἀλλ᾽ Ὅμηρος μὲν χαὶ αὐτὸς ἀρχέσϑω
ἀπὸ Νυκτός. Ἡσίοδος δέ μοι δοχεῖ πρῶτον γενέσϑαι τὸ Χάος ἱστορῶν τὴν
ἀκατάληπτον τοῦ νοητοῦ χαὶ ἡνωμένην παντελῶς φύσιν χεκληχέναι Χάος, τὴν
δὲ Γὴν πρώτην ἐχεῖϑεν παράγειν ὥς τινα ἀρχὴν τῆς ὅλης γενεᾶς τῶν ϑεῶν.
εἰ μὴ ἄρα Χάος μὲν τὴν δευτέραν τῶν δυεῖν ἀρχῶν Γῆν δὲ καὶ Τάρταρον καὶ

Ἔρωτα τὸ τριπλοῦν νοητόν, τὸν μὲν Ἔρωτα ἀντὶ τοῦ τρίτον, ὡς κατὰ ἐπι-

στροφὴν ϑεωρουμένην. τοῦτο γὰρ οὕτως ὀνομάζει χαὶ ὃ Ὀρφεὺς ἐν ταῖς

Ῥαψω:ιδίαις.... [128 ν. 816, 188. ὈοΒΟδγοῖδύ ἀΐθβο Ὀοὶ θη Νοαρ]δίοπί Κοσῃ

ἀδομο Τῆθος. (ἡ συνήϑης Ὀρφικὴ ϑεολογία Ῥ. 811, 14 τα αἱ φερόμεναι ῥαψωι-
δίαι Ὀρφικαί ν. 816, 18): Χρόφς, Αἰϑήρ ὸ Χάος, ὠιόν, Φανης «- Ηρικεπαῖος
--- Μῆτις Οὐ Νύξ, Οὐρανὸς Οῦ Γαῖα. Ζεὺς ου Περσεφόνη, Διόνυσος Ζαγρεύςϊ.

18. --- 128 Ὀὲβ [ν. 811, 10 ΒΕ] ἡ δὲ χατὰ τὸν Ἱερώνυμον [Φοθορῇ.
Απᾶᾳα. ἱπᾶ. 1 94 Ἱερ. ὁ ὐνύκέιδ ὃ τὴν ᾿Αρχαιολογίαν τὴν Φοινιχιχὴν συγγρα-
ψάμενος φερομένη καὶ Ἑλλάνικον, εἴπερ μὴ χαὶ ὃ αὐτὸς ἐστιν, οὕτως ἔχει"

“ὕδωρ ἦν, φησίν, ἐξ ἀρχῆς καὶ ὕλη, ἐξ ἧς ἐπάγη ἡ γῇ, δύο ταῦτας ἀρχὰς

ὑποτιϑέμενος πρῶτον, ὕδωρ καὶ γῆν ... τὴν δὲ τρίτην ἀρχὴν μετὰ τὰς δύο
γεννηϑῆναι μὲν ἐχ τούτων ὕδατός φημι καὶ γῆς, δράχοντα δὲ εἶναι χεφαλὰς
ἔχοντα προσπεφυχυίας ταύρου καὶ λέοντος, ἐν μέσωι δὲ ϑεοῦ πρόσωπον, ἔχειν δὲ
χαὶ ἐπὶ τῶν ὥμων πτερά, ὠνομάσϑαι δὲ Χρόνον ἀγήραον χαὶ Ἡραχλῆα
τὸν αὐτόν. συνεῖναι δὲ αὐτῶι τὴν Ανάγχην φύσιν οὖσαν τὴν αὐτὴν καὶ
Ἀδράστειαν ἀσώματον ὀιωργυιωμένην ἐν παντὶ τῶι κόσμωι τῶν περάτων

αὐτοῦ ἐφαπτομένην. ταύτην οἶμαι λέγεσϑαι τὴν τρίτην ἀρχὴν χατὰ τὴν οὐσίαν

ἑστῶσαν, πλὴν ὅτι ἀρσενόϑηλυν αὐτὴν ὑπεστήσατο... ἀμέλει καὶ χατὰ ταύτην
ὁ Χρόνος οὗτος ὁ δράχων γεννᾶται τριπλῆν γονήν᾽ Αἰϑέρα, φησί, νοερὸν
χαὶ Χάος ἄπειρον χαὶ τρίτον ἐπὶ τούτοις Ἔρεβος ὁμιχλῶδες . .. ἀλλὰ μὴν
ἐν τούτοις, ὡς λέγει, ὃ Χρόνος ὠιὸν ἐγέννησεν ... ἐπὶ τούτοις ϑεὸν ἀσώ-
ματον πτέρυγας ἐπὶ τῶν ὦμων ἔχοντα χρυσᾶς, ὃς ἐν μὲν ταῖς λαγόσι προσ-
πεφυχυίας εἶχε ταύρων κεφαλᾶς, ἐπὶ δὲ τῆς κεφαλῆς δράχοντα πελώριον παντο-
δαπαῖς μορφαῖς ϑηρίων ἐνδαλλόμενον εὐν καὶ ἥδε ἡ ϑεολογία Π ρωτόγονον
ἀνυμνεῖ χαὶ Δία καλεῖ πάντων παν εοδα χαὶ δλου τοῦ κόσμον" διὸ καὶ
Πᾶνα καλεῖσθαι. Ατπεπαα. ἰορ. 18 Ὀρφέως δὲ ὃς καὶ τὰ ὀνόματα αὐτῶν
[ἀος αδιύου] πρῶτος ἐξηῦρεν χαὶ τὰς γενέσεις διεξῆλθεν καὶ ὅσα δχάστοις

494 66. ΟΕΡΗΕΥΒ

πέπραχται εἶπεν καὶ πεκίστευται παρ᾽ αὐτοῖς ἀληϑέστερον ϑεολογεῖν, «ὖε καὶ
Ὅμηρος τὰ πολλὰ καὶ περὶ θεῶν μάλιστα ἕπεται, καὶ αὐτοῦ τὴν πρώτην γέ-
»εσιν αὐτῶν ἐξ ὕδατος συνιστάντος ᾿Ὠκεανός, ὅσπερ γένεσις πάντεσσι κέτνυα-
ται [5201]. ἦν γὰρ ὕδωρ ἀρχὴ κατ᾿ αὐτὸν τοῖς ὅλοις, ἀπὸ δὲ τοῦ ὕδατος
δ ἐλὺς πατέστη, ἐκ δὲ ἑχατέρων ἐγεννήθη ζώιον δράκων προσπεφυχυῖαν ἔχων
κεφαλὴν λέοντος (καὶ ἄλλην ταύρου), διὰ μέσου δὲ αὐτῶν ϑεοῦ πρόσωπον,
ὄνομα Ἡρακλῆς καὶ Χρόνος. οὗτος ὁ Ἡρακλῆς ἐγέννησεν ὑπερμέγεϑες
οδιόν, ὃ συμπληρούμενον ὑπὸ βίας τοῦ γεγεννηχότος ἐκ παρατριβῆς εἰς δύο
ἐρράγη. τὸ μὲν οὖν κατὰ κορυφὴν αὐτοῦ Οὐρανὸς εἶναι ἐτελέσθη, τὸ δὲ
10 χάτω ἐνεχϑὲν Γ᾽ προῆλθε δὲ καὶ ϑεὸς τι ἀσώματος. Οὐρανὸς δὲ Γῆι
μιχϑεὶς γεννᾶι θηλείας μὲν Ἀλωθὸὼὺ Δάχεσιν Ἄτροπον, ἄνδρας δὲ Ἔπα-
τόγχειρας Κόττον Γύγην Βριάρεων καὶ Κύκλωπας Βρόντην παὶ
Στερό πην χαὶ Ἂργην᾽ οὗς χαὶ ϑήσας κατεεταρτάρωσεν, ἐχπεσεῖσθαι αὐτὸν
ὑπὸ τῶν παίδων τῆς ἀρχῆς μαϑών. διὸ καὶ ὀργισϑεῖσα ἡ Γὴ τοὺς Τιτᾶνας
15 ἐγέννησεν"
κούρους δ᾽ Οὐρανίωνας ἐγείνατο πότνια Γαῖα,
οὕς δὴ χαὶ Τιτῆνας ἐπίκλησιν καλέουσιν,
οὕνεκα τεισάσϑην μέγαν Οὐρανὸν ἀστερόεντα.
14. [Ὀμουτη.) ὁ. Αὐδίος. 1 11 χαὶ σεμνὴν Δίχην, ἣν ὁ τὰς ἁγιστάτας
2) ἡμῖν τελετὰς καταδείξας Ὀρφεὺς παρὰ τὸν τοῦ Διὸς θρόνον φησὶ καϑη-
μένην πάντα τὰ τῶν ἀνθρώπων ἐφορᾶν.
1δ. Μλεν. ῬλΕ. ΘΡ. 14 {1.1. Ῥασ. ". 106 ΗΠ] (ἀφ᾽ οὗ Ὀρφεὺς ὁ Οἰάγρου
καὶ Καλλιόπης) υἱὸς τὴν ἑαυτοῦ ποίησιν ἐξέϑηκε, Κὸ ὁρης τε ἁρπαγὴν δεαὶ
δήμητρος ζήτησιν καὶ τὸν αὐτουζργηϑέντα σπόρον, ὃν ἐδίδαξε τὸ πλῆ}
25 ϑος(ἢ τῶν ὑποδεξαμένων τὸν χαρπόν. Υ αὶ. ΤὨστΩΪϊδί. οΥ. 80 ἡ. 422 Ὀϊπὰ.
16. Ανροιζοόν. βου. 1 494 ἂν δὲ καὶ Ὀρφεύς
496 λαιῆι ἀνασχόμενος χίϑαριν πείραζεν ἀοιδῆς.
ἤἥειδεν δ᾽ ὡς γαῖα χαὶ οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα
τὸ πρὶν ἐπ᾿ ἀλλήλοισι μιῆε συναρήροτα μορφῆι
80 νείχεος ἐξ ὁλοοῖο διέχριϑεν ἀμφὶς ἕχαστα᾽
ηδ᾽ ὡς ἔμπεδον αἱὲν ἐν αἰϑέρι τέκμαρ ἔχουσιν
δ00 ἄστρα σεληναίη τε καὶ ἠέλμοιο χέλευϑοι"
οὔρεα ϑ᾽ ὡς ἀνέτειλε, καὶ ὡς ποταμοὶ κελάδοντες
αὐτῆισιν νύμφηισι καὶ ἑρπετὰ πάντ᾽ ἐγένοντο.
85 ἤειόεν δ᾽ ὡς πρῶτον Ὀφίων Εὐρυνόμη τε
ἰΩχεανὶς νιφόεντος ἔχον χράτος Οὐλύμποιο"
δ0ῦ ὥς τε βίηι καὶ χερσὶν ὁ μὲν Κρόνωι εἴκαϑε τιμῆς,
ἡ δὲ Ῥέηι, ἔπεσον δ᾽ ἐνὶ κύμασιν Ὡχεανοῖο"
οἱ δὲ τέως μαχάρεσσι ϑεοῖς Τιτῆσιν ἄνασσον,
40 ὄφρα Ζεὶς ἔτι κοῦρος, ἔτι φρεσὶ νήπια εἰδώς
δΔδικταῖον ναίεσχεν ὑπὸ σπέος, οἱ δέ μιν οὕπω
ὅ10 γηγενέες Κύχλωπες ἐχαρτύναντο κεραυνῶι
βροντῆι τε στεροπῆι τε᾿ τὰ γὰρ Διὶ κῦδος ὀπάζει.
16. Θοϊαριδύοδοη σορ Ῥοϑὶδ ο. 4.---8. 96 γ. ν. Οἷγ. [1. 8.9. οἱ 118].
45 π, 638 ΚαὶὉ.)
εὑρήσσεις δ᾽ ᾿Αἰδαχο δόμων ἐπ᾽ ἀριστερὰ κρήνην
παρ᾽ δ᾽ αὐτῆι λευχὴν ἑστηχυῖαν χυπάρισσον᾽"
ταύτης τῆς χρήνης μηδὲ σχεδὸν ἐμπελάσειας.

10

15

Β. ΑἸ ΤΒΕΖΕΠΟΤΕ ΕΒ. 18---.. 49ῦ

εὑρήσεις δ᾽ ἑτέραν, τῆς Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης
ὅ ψυχρὸν ὕδωρ προρέον᾽ φύλακες δ᾽ ἐπίπροσθεν ἕασιν.
εἰπεῖν. “Γῆς παῖς εἰμι καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος,
αὐτὰρ ἐμοὶ γένος οὐράνιον" τόδε δ᾽ ἴστε καὶ αὐτοί"
δίψηι δ᾽ εἰμ( αὔη καὶ ἀπόλλυμαι" ἀλλὰ δότ᾽ αἶψα
ψυχρὸν ὕδωρ προρέον τῆς Μνημοσύνης ἀπὸ λίμνης.
10 χαὐτοί σοι δώσουσι πιεῖν ϑείης ἀπὸ κρήνης,
καὶ τότ᾽ ἔπειτ᾽ ἄλλοισι μεϑ᾽ ἡρώεσσι ἀνάξεις
ἘΌΪκΘα 8 νοχβιπιτηο 16 ὕοσβο. Ὑ αὶ. ᾿προὰτ. ν. Ἐποσάιοσγαθ Β. (. μοὶ]. ΧΥ͂ΙΙ 121.
13. --- νοὰ ἸΤδυχίοὶ ἄογβ. Ζ. []. 8. οἱ 1. 641, 1)
ἔρχομαι ἐκ χοϑαρῶν χοϑαρά χϑονίων βασίλεια,
ἘΕυχλῆς, Εὐυβουλεὺς τε καὶ ἀϑάνατοι ϑεοὶ ἄλλοι"
καὶ γὰρ ἐγὼν ὑμῶν γένος ὄλβιον εὔχομαι εἶμεν,
ἀλλά μὲ Μοϊρ(α) ἐδάμασσε χαὶ ἀθάνατοι ϑεοὶ ἄλλοι
ὅ (ε κα 4) χαὶ ἀστεροβλῆτα χεραυνόν.
κύχλου δ᾽ ἐξέπταν βαρνυπενϑέος ἀργαλέοιο
ἱμερτοῦ δ᾽ ἐπέβαν στεφάνου ποσὶ χαρπαλίμοισι,
Δεσποίνας διὸ) ὑπὸ κόλπον ἔδυν χϑονίας βασιλείας.
(ϑ “- 1) 10 “ ὄλβιε χαὶ μαχαριστέ, ϑεὸς δ᾽ ἔσηι ἀντὶ βροτοῖο."
ἔριφος ἐς γάλ᾽ ἔπετον.
19. --- ἃ. 4. 0. 641,2 {πα 8]
ἔρχομαι ἐχ χαϑαρῶν [χϑονίων)] χαϑαρά, χϑονίων βασίλεια,
Εὐχλε καὶ Ἐὐβουλεῦ καὶ ϑεοὶ δαίμονες ἄλλοι"
καὶ γὰρ ἐγὼν ὃ ὑμῶν γένος εὔχομαι ὄλβιον εἶναι,
ποινὰν δ᾽ ἀνταπέτεισ(ω) ἔργων ἕνεχί(α) οὔτι διχαίων
εἴτε με Μοῖρ(α) ἐδαμάσατο (ε κ« κε
πα 4) εἴτε ἀστεροπῆτι χεραυνῶι.
νῦν δ᾽ ἱχέτιζς ἥγχω παρ᾽ ἀγαυὴν Φερσεφόνειαν,
ὥς μὲ πρόφρων πέμψηι ἕδρας εἰς εὐαγεζ ὀν) τω(»).
20. --- 642.
ἄλλ᾽ ὁπόταμ ψυχὴ προλίπηι φάος αἀελίοιο,
δεξιὸν εὐοδιᾶε πεφυλαγμένον εὖ μάλα πάντα.
[“- εὐοδιάσει; ἅθοι!. ΔΕΞΙΟΝΕ - ΟἹΑΣΔΕΙ͂ ΤΙΝΑ πεφ. χιλ.)
χαῖρε παϑὼν τὸ πάϑημα᾽ τὸ δ᾽ οὔπω πρόσϑί(ε) ἐπεπόνϑεις"
ϑεὸς ἐγένον ἐξ ἀνϑρώπονυ᾽ ἔριφος ἐς γαλα ἔπετες.
χαῖρε, χαῖρε, δεξιὰν ὁδοιπορῶν
λειμῶνας τίε) ἱεροὺς χατώ τ᾽ ἄλσεα Φερσεφονείας.
19. Ἐναπάδδοσ β. θιει Ογρλίδοδεν ᾿οηκείεγλψηδ (Εβίβοῦσ. ἴ, ἀ ΣΡ.)
3. 1. Μεὶ. 8. 494,28 υηὰ [πυϑὥπ. οοἷι. 11 (ΟἸΡΆ. ἔν. 209 ΑὈ6}}.
πρωτογόνωι Γῆι ἀῤῥι ἔφη Κυβελήια ρὸν
. Δήμητρος . .. πανόπτα Ζεῦ δ νος νὰ ἃ
Ἥλε Πῦρ διὰ πάντ᾽ ἄστη νίσεαι, ὅτε Νίκαιδ,
ἠδὲ Τύχαις ἐφάνης (καὶ ὁμοῦ) παμμήστορι Μοίραι,

ὅ τῆι τοι γάνννα [«-- γάνεα ΒΌΘΗΣΙ,ΞΕ) πιαένεις τῆι σῆι, κλυτὲ δαῖμον
ὀεσποτείαι᾽ τὶν πάντα δαμαστά, (τὰν πάντα κρατυντα,
ἐμβρόντητα δὲ πάντα" (τὰν Μοίρης τλητέα πάντη.
μητέρι Πῦρ μὲν μ᾽ ἄγίε), εἰ νῆστις οἷδ᾽ (ὑπομεῖναι),

4906 66. ΟΕΡΗΒΕΌΒ. 61. ΜΌΒΑΙΟΒ Α. 1---8ὃ. ΚΕΒΕΝ ὕΝῸ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ.

ἑπτά τε νῆστιν νυῶν ἢ μεϑ᾽ ἡμέραν εἶναι.
10 ἑπτῆμαρ τὶν νῆστις ἔην, Ζεῦ Ὀλύμπιε χαὶ πανόπτα
Αλιε

6]. ΜΌΒΑΙΟΞΒ.

δ Δ. ΤΕΒῈΝ ὉΝῸ ΒΟΗΕΒΙΕΊΕΝ.
Υεὶ. 8. 489,20; 490, 81; 492, 8. 8; 498, 9.

1. ϑυτρ. Μουσαῖος Ἐλευσίνιος ἐξ ᾿Αϑηνῶν υἱὸς Ἁντιφήμον, τοῦ Βυφήμου
τοῦ Ἐχφάντου τοῦ ἈΚερκανόνος, ὃν χατεπολέμησεν ὃ Θησεύς, καὶ Σελήνης γυ-
ναιχός. ἐποποιὸς μαϑητὴς Ὀρφέως, μᾶλλον δὲ πρεσβύτερος. ἤχμαζε γὰρ

10, κατὰ τὸν δεύτερον Κέχροπα χαὶ ἔγραψεν Ὑποϑήκας Εὐμόλπωι τῶι υἱῶι ἔπη
ὁ καὶ ἄλλα πλεῖστα.
2. Ἡνενυβδιαναχ ,ϑοπου 156. (Ὁ. Αὔ. ΧΙΠ 5910)
15 οὐ μὴν οὐδ᾽ υἱὸς Μήνης ἀγέραστον ἔϑηχεν
Μουσαῖος Χαρίτων ἥρανος ᾿Αντιόπην"
15 ἥ τε πολὺν μύστηισιν Ἐλευσῖνος παρὰ πέζαν
εὐασμὸν χρυφίων ἐξεφόρει λογίων
'ῬΡάριον ὀργειώνι νόμωι διαποιπνύουσα
20 δήμητρα᾽ γνωστὴ δ᾽ ἐστὶ χαὶ εἰν ᾿Αἰδηι.
8. [Α8181.] ΜίχδΌ. 1851. 8483Ρ1 φασὶν οἰχοδομούντων ᾿Αϑηναίων τὸ τῆς
20 Δήμητρος ἱερὸν τῆς ἐν ᾿Ελευσῖνι περιεχομένην στήλην πέτραις εὑρεϑῆναι χαλ-
κῆν, ἐφ᾽ ἧς ἐπεγέγραπτο Δηιόπης τόδε σῆμα᾽, ἣν οἱ μὲν λέγουσι Μουσαίου εἶναι
γυναῖχα, τινὲς δὲ Τριπτολέμου μητέρα γενέσϑαι.

4. θιοα. Ριθοθη. [8 παρὰ μὲν ᾿Αϑηναίοις γέγονε Μ., παρὰ δὲ Θηβαέοις

Δίνος. χαὶ τὸν μὲν Εὐμόλπου παῖδα φασι, ποιῆσαι δὲ Θεογονίαν καὶ
2 Σφαῖραν πρῶτον, φάναι τε ἐξ ἑνὸς τὰ πάντα γενέσϑαι καὶ εἰς ταὐτὸν ἀνα-
λύεσϑαι. τοῦτον τελευτῆσαι Φαληροῖ χαὶ αὐτῶι ἐπιγεγράφϑαι τόδε τὸ ἐλεγεῖον"
Εὐμόλπου φίλον υἱὸν ἔχει τὸ Φαληρικὸν οὐόας
Μουσαῖον, φϑίμενον σῶμ᾽, ὑπὸ τῶιδε τάφωι.
δ. Ῥαυβ.] 22, 1 ἔτι δὲ τῶν γραφῶν [ἀοΡ Ῥίμβ κοῦ θ Κ) παρέντι τὸν παῖδα
80 τὸν τὰς ὑδρίας φέροντα χαὶ τὸν παλαιστήν, ὃν Τιμαίνετος ἔγραψεν, ἔστι Μῖον-
σαῖος" ἐγὼ δὲ ἔπη μὲν ἐπελεξάμην ἐν οἷς ἔστι πέτεσϑαι Μουσαῖον ὑπὸ Βορέου (ἢ)
δώρον, δοχεῖν δέ μοι πεποίηχεν αὐτὰ Ὀνομάκριτος" χαὶ ἔστιν οὐδὲν Μουσαίου
βεβαίως ὅτι μὴ μόνον ἐς Δήμητρα ὕμνος Δυκομέίδαις ἴδ. Β 20].
8. Κζσηοι,. ΑΒΙΒΤΟΡΗ, ἤδη. 1038 τὸν ουσαῖον παῖδα Σελήνης χαὶ Ευμόλ-
86 που Φιλόχορός φησιν. οὗτος δὲ παραλύσεις ( καὶ τελετὰς χαὶ χαϑαρμοὺς
συνέϑηχεν. ὁ δὲ Σοφοχλῆς χρησμολόγον αὐτόν φησι [ν. 1012].

1. ξεν. ΨΈεα. Αϑη. ΥἹ 661 ἑῤεοΐοσιιδ {ἐξ ἰδές [ΜυβΆ008)] ϑοδέ Ογρῆεμηε εἰ
διέ υαγίας ὧδε ἦοα ορίνοηδδ: παπὶ οὶ αἴ Τλιπας ἴδο ἀἰο ἨΔ88.} βἔδμνε, αἰξὲ
Ονρλεὶ νοϊωπί, οἶδ οι οοηιϑέαξ {μῖ886 ἀἰδοὶριβιηι. παρῆι αὐ ἔρομηι [ἃ, ᾿, Μυδβδῖο8)

40 ρυίημερι σαν ον δογίροὶξ [ΟΥΡΙΘὰΒ 8. οὔϑῃ 8. 489, 18, νεῖ. ᾿οῦθοκ «σὶ. 8516,
Βαγοβοῖ Κίαγοϑ 8. 111, 5], φμοά αρρεϊϊαΐίωμν Ονγαΐξεν.

8. ΜΑπΜΟΚ ΡΑᾺ᾿. θρ. 1δ Ρ᾿. 105 ΒἾΠοὸς (ἀφ᾽ οὗ Εύμολπος ὁ Μονυσαίγ)ον τα
μυστήρια ἀνέφηνεν ἐν Ἐλευσῖνι χαὶ τὰς τοῦ (πατρὸς Μ)ουσαίου ποιήσεις ἐξέ-
ἥηχ(εν ἔτη ΧΗΔ βασιλεύοντος ᾿Αϑηνῶν ᾿Ἐρεχϑέ)γως τοῦ Πανδίονος [1318 ν. ΟἿ].

δ

10

165

20

Ὰ

ἣν

δὶ

Β. ΕῈ, 1--8. 497

Β. ΒΔΑΟΜΈΕΝΤΕ,

ΜΟΥΣΑΙΟΥ͂ ΘΕΟΓΟΝΙΑΣ Ἁ8ΒΤ.
ΟΥΥΜΡΙΌΡΟΚ ἢ. Ῥμοί, ὈΪΌ]. 6. 80. 61581 Ἡρόδωρος δὲ ὃ τὴ» Ὀρφέως
καὶ Μουσαίου συγγράψας ἱστορίαν. αὶ. ἘῊ ΘΟ 1121»; ἀοοὶ 8. 8. 508, 18.

1 [4 Κασῃ (Βοκδίοοκ 1898) ϑσηοι. Αβροιι, ΒΒοᾷ, 1Π|1119 ἐν δὲ τῆι γ
μουσαῖος τιτανογραφίαι []. τῆι γ Μουσαίου {τὴ Τιτανο(μαχίαι ἐπὸγρα-
φείσηι) λέγεται ὡς Κάόδμος ἐχ τοῦ Δελφιχοῦ ἐπορείετο προχαϑηγουμένης
αὐτῶι τῆς βοός.

Δ [6] -- ἸΥ͂ 166 ἐν τούτοις χαὶ τοῖς ἐφεξῆς φησι τὴν Μήδειαν ἐπιρραί-
γουσαν ἀρχεύϑωι φάρμαχον χομίσαι τὸν ὁράχοντα ἐπαιδουσαν ... ἡ δὲ ἀρ-
κευϑος δένδρον τι ἀχανϑῶδες ᾿Απόλλωνος ἴδιον, ὡς ἱστορεῖται ἐν τρίτωι
τῶν εἰς Μουσαῖον ἀναφερομένων.

8 [2] ΑἸπϑν. Ὠἰδί. δηΐῃ. Ζ θ. δ68.18 ὁ δ᾽ ἀετὸς ὠιὰ μὲν τίχτει τρία
ἐχλέπει δὲ τούτων τὰ δύο ὥσπερ ἔστι καὶ ἐν τοῖς Μουσαίου λεγομένοις ἔπεσιν"

ὃς τρία μὲν τίχτει, δύο (δ᾽) ἐκλέπει, ὃν δ᾽ ἀλεγίζει.

4. ὅ Οτεμ. δα. ΥἹ ὅ. ῥ. 138 Ρ. γράψαντός τε Μουσαίου

4 [24] ὡς αἰεὶ τέχνη μέγ᾽ ἀμείνων ἰσχύος ἐστίν

Ὅμηρος λέγει “μή τί τοι χτελ. [Ψ 816] πάλιν τοῦ Μουσαίου ποιήσαντος"

ὅ [2] ὡς δ᾽ αὕτως χαὶ φύλλα φύει ζείδωρος ἄρουρα"
ἄλλα μὲν ἐν μελίηισιν ἀποφϑίνει, ἄλλα δὲ φύει"
ὡς δὲ χαὶ ἀνθρώπ ων» γενεὴ χαὶ φῦλον δλίσσει,

Ὅμηρος μεταγράφει 'φύλλα τὰ μὲν κτλ. [2 141. 148].

6 [Ρ. 14] ὅχεν. δὲ. ΥἹ 258. ρ. 151}. αὐτοτελῶς γὰρ τὰ ἑτέρων ὑφελό-
μενοι ὡς ἴδια ἐξήνεγχαν χαϑάπερ Βυγάμων ὁ Κυρηναῖος ἐκ Μουσαίου τὸ
περὶ Θεσπρωτῶν βιβλίον ὁλόχληρον.

7 [28] --- --- ΥΙ 2θ. ὑ. 151}. Ἡσίοδός τε ἐπὶ τοῦ Μελαμποδος [ἴτ. 164
ΒΖΔΟΝ.3) ποιεῖ"

ἡδὺ δὲ χαὶ τὸ πυϑέσϑαι, ὅσα ϑνητοῖσιν ἔδειμαν
ἀϑάνατοι δειλῶν τε καὶ ἐσϑλῶν τέχμαρ ἐναργές,
χαὶ τὰ ἑξῆς παρὰ Μουσαίου λαβὼν τοῦ ποιητοῦ χατὰ λέξιν.

8 [3] [ΕΞΑΤΟΒΤΗ.) οαἰδϑῦ. 13 ἐσχημάτισται δ᾽ ἐν τούτωι ἡ Αἱξ καὶ οἱ Ἔρι-
φοι. Μουσαῖος γάρ φησι Δία γεννώμενον ἐγχειρισθῆναι ὑπὸ Ῥέας Θέμιδι,
θέμιν δὲ ᾿Αμαλϑείαι δοῦναι τὸ βρέφος, τὴν δὲ ἔχουσαν αἶγα ὑποϑεῖναι,
τὴν δ᾽ ἐχϑρέψαι Δία" τὴν ὅδ Αἶγα εἶναι Ἥλίου ϑυγατέρα φοβερὰν οὕτως,
ὥστε τοὺς χατὰ Κρόνον ϑεούς, βόελυττομένους τὴν μορφὴν τῆς παιδός, ἄξι-
ὦσαι Γῆν χρύψαι αὐτὴν ἔν τινι τῶν χατὰ Κρήτην ἄντρων᾽ χαὶ «ποχρυψαμένην
ἐπιμέλειαν αὐτῆς τῆι ᾿Αμαλϑείαι ἐγχειρίσαι, τὴν δὲ τῶι ἐχείνης γάλαχτε τὸν
Δία ἐχϑρέψαι" ἐλθόντος δὲ τοῦ παιδὸς εἰς ἡλικίαν χαὶ μέλλοντος Τιτᾶσι πο-
λεμεῖν, οὐχ ἔχοντος δὲ ὅπλα, ϑεσπισϑῆναι αὐτῶι τῆς αἰγὸς τῆι δορᾶι ὅπλωι
χρήσασϑαι διά τε τὸ ἄτρωτον αὐτῆς χαὶ φοβερὸν καὶ διὰ τὸ εἰς μέσην τὴν
ὁάχιν Γοργόνος πρόσωπον ἔχειν᾽ ποιήσαντος δὲ ταῦτα τοῦ Διὸς χαὶ τῆι
τέχνηι φανέντος διπλασίονος, τὰ ὀστᾶ δὲ τῆς αἰγὸς χαλύψαντος ἄλληι δορᾶι
καὶ ἔμψυχον αὐτὴν χαὶ ἀϑάνατον χατασχευάσαντος, αὐτὴν μέν φασιν ἄστρον
οὐράνιον [χατασχευάσαι) (γενέσϑαι, τὸν δὲ Δία αἰγίοχον χληϑῆναι). ἸμΑστ.
ἰηδέ, ἀν. 121, 39 δύ οαρεϊζας οΟΥ̓ΔΟ ιἰϑιυηλ 6886 ὮΥῸ ϑομίο Ἰουθηὶ σοπέγα Τιζααϑ
αἱημοαπίοηι Μ. αμοίον ἐδί, μηᾶ6 α ρῬοοῖδ αἰγίοχος ποηπαΐμν, Ὑ αὶ. ἘΡ θη 08
6. 68 Β 6. 8. δ08.

1915, Εταμτα. ἃ. ΌΤΒΟΚΙ. 82

ωι

10

1ὅ

20

8

φι

40

-.

408 61. ΜΌΒΑΙΟΙ͂

9 [10] ΗΑπΡροσβ. Μελίτη... ἀπὸ Μελέτης ϑυγατρὸς χατὰ μὲν Ἣσίο-
ὅον [ἴτ. 106 ΗΕ2. Μύρμηχος, χατὰ δὲ Μουσαῖον Δίου τοῦ ᾿Απόλλωνος.

10 [14] Ῥαυβ. 14,8 ἔπη δὲ ἄιδεται Μουσαίου μέν, εἰ δὴ Μουσαίον
καὶ ταῦτα, Τριπτόλεμον παῖδα 'Ωχεανοῦ καὶ Γῆς εἶναι. αὶ. Ῥμοτοίκγάοδε
Ὁ. ΑΡΟΙ͂Ι. Ἀδὶ, 1 82. ἑ

11 [18] --ὴξ δ, 6 ἔστι δὲ ἐν Ἕλλησι ποίησις, ὄνομα μὲν τοῖς ἔπεσίν
ἐστιν Εὐμολπία, Μουσαίωι δὲ τῶι ᾿Αντιοφήμου προσποιοῦσι τὰ ἔπῃ. πε-
ποιημένον οὖν ἐστιν ἐν τούτοις Ποσειδῶνος ἐν χοινῶι χαὶ Γῆς εἶναι τὸ μαν-
τεῖον [σι ὨΘΙΡἊ] χαὶ τὴν μὲν χρᾶν αὐτήν" Ποσειδῶνι δὲ ὑπηρέτην ἐς τὰ μαν-
τεύματα εἶναι Πύρχωνα. καὶ οὕτως ἔχει τὰ ἔπη"

αὐτίχα δὲ Χϑονίης φωνὴ πινυτὸν φάτο μῦϑον'
σὺν δέτε Πύρχων ἀμφίπολος χλυτοῦ Ἐννοσιγαίου.

12 [15] Ρέσχον. ἀο γμἱοί. 69, 1 ἢ. 816. ἀλ)λ᾽ ὃ Ζεζύς, ὡς φασιὺν τὴν χε-
φαλὴν ὑπὸ Ἡφαίστου διαιρεῖται, χατὰ δὲ τὸν (τὴν) Εὐμολπζ(ίαν συν )ϑέντα [τα]
πο(ζιητὴγν ὑπὸ Παλαμάονος. ὅσοι, Ριν. Ὁ]. ΥὯΙΙ 8386 ἐν τοῖς Μουσαίου
Παλαμάων λέγεται πλῆξαι τοῦ Διὸς τὴν χεφαλήν, ὅτι τὴν ᾿Αϑηνᾶν ἐγέννα.

18 [8] ῬΗπΡ. ἀο ρῥἱοῦ, 91, 18 Ρ. 416. (ΑΥβοβ) ἐστὶ τέτταρας ἔχων ὀφϑαλ-
μοὺς. Μουσαῖος δὲ τὸν (Ἂργο»ν) φησὶ τέτταρας Αἰϑί(οπ)ας᾽ καὶ ᾿ βα-
σιλεῖς (μερλ ὁπων᾽ [Αἰχγρίοθ, θαπδοθ, Κοριουβ, Ραΐποῦβ νρὶ. Αοβοῖ. Ῥσοσι.
811. ΠΗ. Ἐπατ. ἔν. 881) ἐχ Κελαινοῦς γεννῆσαι τῆς Ἄτλαντος.

14 [1] -- -ο 181, δ Ρ. 616. ἐμ μέν τισιν ἐχ Νυχτὸς χαὶ Ταρτάρου λέ-
γεται τὰ πάντα, ἐν δέ τισιν ἐξ “Αιδου χαὶ Αἰϑέρος" ὃ δὲ τὴν Τιτανομαχίαν
γράψας ἐξ Αἰϑέρος φησίν, ᾿Αχουσίλαος δ᾽ ἐχ Χάους πρώτου τάλλα᾽ ἐν δὲ
τοῖς ἀναφερομένοις εἰς Μονσαῖον γέγραπται Τάρταρον πρῶτον (χαὶ
Νυ)ύχτα. [Ρυπκὶ (οὔον βρδίζυχι ἢ) ἴπὶ ῬΆΡΥτιΒ] χαὶ ... Υ αὶ. 18,16 Ρ. 806. ἐν
δὲ τῶι δευτέρωι [ΟἈγγεῖρροΒ Περὶ φύσεως] τά τε εἰς Ὀρφέα χαὶ Μουσαῖον
ἀναφερόμενα ... πειρᾶται συνοικειοῦν ταῖς ὄόξαις αὑτῶν: 14,18 Ρ. 81 χαν
τῶι (δ)εζυ)τ(έρ)ωι [ῃ. Περὶ φύσεως] τὴν Νύχτα ϑεών φησιν εἶναι πρωτίστην.

16 [23] ὅΐσηοι, Αροχχ. ἘΠοά, ΠΠ1 ἐν δὲ τοῖς εἰς Μουσαῖον ἄνα-
φερομένοις δύο ἱστοροῦνται γενέσεις ἤουσῶν, πρεσβυτέρων μὲν μετὰ
Κρόνου, νεωτέρων δὲ τῶν ἐχ Διὸς χαὶ Μνημοσύνης.

16 [6] --- ΠῚ 1085 Μ. ἱστορεῖ Δία ἐρασϑέντα ᾿Αστερίας μιγῆναι καὶ
μιγέντα δοῦναι αὐτὴν τῶι Περσεῖ.

17 [9ὺ -- 1187] τὰς δὲ τοιαύτας φαντασίας [ύΘΓΒΒΟΒΏΌΡΡΟΣ) ὁ Ἡ.
ἀναφερομένας φησὶν ἐχ τοῦ ὠχεανοῦ κατὰ τὸν αἰϑέρα ἀποσβέννυσϑαι. τοὺὴς ὁὲ
ὑπὸ Μουσαίου ἀστέρας εἰρημένους ᾿Απολλώνιος πιϑανῶς μαρμαρυγὰς εἔρηκε.

18 [7 ὅσεοι,. ΘἙΒΜ. ρΡ. 1δὅ, 10 [Βοροσὶ ἰγαίοοίν. 110) Μ΄. ἑέα τεζενί:
Αεἰδτα εὐ Οσόαπο ργοογεαυὶϊξ ΠἰῖοΒ ἀμοάοονηα, δα φιῖδιιδ ᾳφωΐηαμε δίεϊ
βουνγαίαα ἨἩναάαδ, δορίοηι αμΐει Ῥιίαάαδ. 8 τι διέ Γναΐεν ψαε,
μοθι Ομ. 68 8ΟΥΟΥΕΒ αἰοαογο. φμεηι ἐπ υεπαΐιπ αἰδὲ αὖ ἰεοπε, αἴδὲ αὖ ἀργὸ ψίεν-
ζει ἀἰοιμιῖ, φιας βεμίεθ οὐθι οδίογμπὶ Ἡναάαδ τμμομραΐαβ αἶα ῬϊῥαάαΞ.
γε. Ηγε. Π 21.

19 [19] ΤΉΞΒΟΡΗΚΒ. ἢ. ρμἰδπέ. ΓΧ 19,2 χαὶ ὡς δΐ φασι τὸ τρυτόλιον χαϑ᾽
Ἡσίοδον [ἔν. 229 8.2.2) καὶ Μουσαῖον εἰς πᾶν πρᾶγμα σπουδαῖον χρήσιμον εἶναι,

45 δι᾿ ὃ καὶ ὀρύττουσιν αὐτὸ νύχτωρ σχηνὴν πηξάμενοι. ἴπι Ἄο180 διαδὰ τρισ-

πόλιον 5. ἤρβγοι [»οϊέμηι Ῥ]η. 21, 44. 146].

10

18

Β. ΡΒ. 9---22. 68. ΕΡΙΜΈΝΙΘΕΒ. Α. 1. ΣΕΒΕΝ. 499

ΥΗ͂ΝΟΣ ΕἸΣ ΔΙΟΝΥΣῸΟΝ.

194 [Ρ. 18) Απιεττο. Οσ. 41 Π| 8380, 16 Καὶ]. τοὺς μὲν οὖν τελέους ὕμνους
τε καὶ λόγους περὶ Διονύσου Ὀρφεῖ καὶ Μουσαίωι παρῶμεν καὶ τοῖς
ἀρχαίοις τῶν νομοθετῶν [Ρ] 500].

ΥΜΗ͂ΝΟΣ ΕΙΣ ΔΉΜΗΤΡΑ ΔΥΚΟΜΊΙΔΑΙ͂Σ.

20 [20] Ῥαυβ.ΙΥ͂ 1, δ πρώτοι δ᾽ οὖν βασιλεύουσιν ἐν τῆι χώραι ταύτηι
Πολυχάων τε ὃ Δέλεγος χαὶ Μεσσήνη γυνὴ τοῦ Πολυχάονος. παρὰ ταύτην
τὴν Μεσσήνην τὰ ὄργια χομίζων τῶν Μεγάλων ϑεῶν Καύχων ἦλϑεν ἐξ Ἐλευ-
σῖνος ὁ Κελαίνου τοῦ Φλύου. Φλῦον δὲ αὐτὸν ᾿Αϑηναῖοι λέγουσι παῖδα εἶναι
Γῆς. ὁμολογεῖ δέ σφισι χαὶ ὕμνος Μουσαίου Λυκομίδαις ποιηϑεὶς ἐς
Δήμητρα. Ὑεὶ. 8. 496, 38.

ΧΡΗΣΜΟΙ͂.

Βπβον. ΥΠ 6 (Ὀΐο Ῥοἰδιβισδ θη) ἔχοντες Ὀνομάχριτον ἄνόρα ᾿4ϑη-
ναῖον χρησμολόγον τε καὶ διαϑέτην χρησμῶν τῶν Μουσαίου ἀναβε-
βήχεσαν ἰᾶται]. ἐς Σοῦσα) τὴν ἔχϑρην προχαταλυσάμενοι" ἐξηλάσϑη γὰρ
ὑπὸ Ἱππάρχου τοῦ Πεισιστράτου ὁ Ὀνομάκριτος ἐξ ᾿Αϑηνέων ἐπ᾽ αὐτο-
φώρωι ἁλοὺς ὑπὸ “Δάσον τοῦ ἙἭ.ρμιονέος ἐμποιέων ἐς τὰ Μουσαίου χρη-
σμόν, ὡς αἱ ἐπὶ “Δήμνωι ἐπιχείμεναι νῆσοι ἀφανιξοίατο κατὰ τῆς ϑαλάσ-
σης. διὸ ἐξήλασέ μιν ὃ Ἵππαρχος πρότερον χρεαΐύμενος τὰ μάλιστα. γεὶ.
ΒΟΡΒΟΚΙΟΒ οὔθα 8. 496, 86; Ρ]αῖο .. 107 ο. 15 π.1.

21] [11] ΗΈΒον. ΥἼΙ 96 [οι βοῦς Ὀοὶ 3418 1}18] τῶν δὲ ἡδύηνων πολλὰ
ὑπολαβὼν ἄνεμος Ζέφυρος ἔφερε τῆς ᾿Αττικῆς ἐπὶ τὴν ἠιόνα τὴν χαλεομένην
Κωλιάδα. ὥστε ἀποπλῆσαι τὸν χρησμὸν τόν τε ἄλλον πάντα τὸν περὶ τῆς
ναυμαχίας ταύτης εἰρημένον Βάχιδι χαὶ Μουσαίωι χαὶ χελ. (ἄαν ϑ'Ριπιοῖὶ ἀθ8
Ι[,γϑϊδβίχαϊοβ).

4 [18] ῬαΑσα. Χ 9, 11 τὴν δὲ πληγὴν τὴν ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς οὐ μετὰ
τοῦ ὀιχαίου συμβῆναί σφισιν ὁμαλογοῦσι. προδοϑῆναι γὰρ ἐπὶ χρήμασιν ὑπὸ
τῶν στρατηγησάντων, Τυδέα δὲ εἶναι χαὶ ᾿Αδείμαντον οἱ τὰ δῶρα ἐδέξαντο
παρὰ “Δνυσάνδρου. καὶ ἐς ἀπόδειξιν τοῦ λόγου Σιβύλλης παρέχονται τῶν χρη:
σμῶν ... τὰ δὲ ἕτερα ἐχ Μουσαίου χρησμῶν μνημονεύουσι"

καὶ γὰρ Αϑηναίοισιν ἐπέρχεται ἄγριος ὄμβρος
ἡγεμόνων χαχότητι, παραιφασίη δέ τις ἔσται"
ἢ τ(ε) ἅλις ἡμύσουσι πόλιν, τείσουσι δὲ ποινήν.

608. ΕΡΙΜΕΝΙΘΕΝ.
Α, ΤΕΒΕΝ,

1; Ῥιοα. 1 109. Ἐπιμενίδης, χαϑά φησι Θεόπομπος καὶ ἄλλοι συχνοί,
πατρὸς μὲν ἦν Φαιστίου, οἱ δὲ Δωσιάδα, οἱ ὁὲ ᾿᾿γησάρχον᾽ Κρὴς τὸ γένος
ἀπὸ Κνωσσοῦ, χαϑέσει τῆς κόμης τὸ εἶδος παραλλαάσσων. οὗτός ποτὲ πεμ-
φϑεὶς παρὰ τοὺ πατρὸς εἰς ἀγρὸν ἐπὶ πρόβατον, τῆς ὁδοῦ χατὰ μεσημβρίαν
ἐχχλίνας ὑ ὑπ᾽ ἄντρωι τινὲ κατεχοιμήϑη ἑπτὰ χαὶ πεντήχοντα ἔτη. διαναστὰς
δὲ μετὰ ταῦτα ἐζήτει τὸ πρόβατον, νομίζων ἐπ᾽ ὀλίγον χεχοιμῆσϑαι. ὡς δὲ
οὐχ εὕρισχεν, παρεγένετο εἰς τον ἀγρόν, καὶ μετεσχευασμένα πᾶντα χαταλαβὼν

525

109

10

1ὅ

800 68. ΕΡΙΜΕΝΙΘΕΒ

καὶ παρ᾽ δτέρωι τὴν κτῆσιν, πάλιν ἧχεν εἰς ἄστυ διαπορούμενος. χακχεῖ δὲ εἰς
τὴν δαυτοῦ εἰσιὼν οἰχίαν περιέτυχε τοῖς πυνθανομένοις, τίς εἴη" ἕως τὸν νεω-
τερον ἀδελφὸν εὑρὼν τότε ἤδη γέροντα ὄντα, πᾶσαν ἔμαϑε παρ᾽ ἐχείνου τὴν
ἀλήϑειαν. γνωσϑεὶς δὲ παρὰ τοῖς “Ἕλλησι ϑεοφιλέστατος εἶναι ὑπελήφϑῃ.
τότε καὶ ᾿Αϑηναίοις [τότε] λοιμῶι κατεχομένοις ἔχρησεν ἡ Πυϑία καϑῆραι τὴν
πόλιν" οἱ δὲ πέμπουσι ναῦν τὸ χαὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου εἰς Κρήτην, καλοῦν-
τες τὸν Ἐπιμενίδην. χαὶ ὃς ἐλϑὼν ὀλυμπιάδι μς [596---ὅ98) ἐχάϑηρεν αὐτῶν
τὴν πόλιν χαὶ ἔπαυσε τὸν λοιμὸν τοῦτον τὸν τρόπον. λαβὼν πρόβατα μέ-
λανά τε καὶ λευχὰ ἤγαγε πρὸς τὸν Ἄρειον πάγον" χαχεῖϑεν εἴασεν ἐέναε οἷ
βούλοιντο, προστάξας τοῖς ἀκολούϑοις, ἔνϑα ἂν κατακλίένοι αὐτῶν ἕχαστον,
ϑύειν τῶι προσήχοντι ϑεώι᾽ καὶ οὕτω λῖξαι τὸ κακόν. ὅϑεν ἔτι καὶ νῦν ἔστιν
εὑρεῖν χατὰ τοὺς δήμους τῶν ᾿Αϑηναίων βωμοὺς ἀνωνύμονς, ὑπόμνημα τῆς
τότε γενομένης ἐξιλάσεως. οἱ δὲ τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ λοιμοῦ τὸ Κυλώνειον
ἄγος σημαίνειν τε τὴν ἀπαλλαγήν χαὶ διὰ τοῦτο ἀποϑανεῖν δύο νεανίας ἄρα-
εῖνον χαὶ Κτησίβιον, χαὶ λυθῆναι τὴν συμφοράν. ᾿Αϑηναῖοι δὲ τάλαντον
ἐψηφίσαντο δοῦναι αὐτῶι χαὶ ναῦν τὴν εἰς Κρήτην ἀπάξουσαν αὐτόν. ὃ δὲ
τὸ μὲν ἀργύριον οὐ προσήχατο᾽ φιλίαν δὲ καὶ συμμαχίαν ἐποιήσατο Κνωσ-
σίων καὶ ᾿Αϑηναίων.

καὶ ἐπανελθὼν ἐπ᾽ οἴχου μετ᾽ οὐ πολὺ μετήλλαξεν, ὥς φησι Φλέγων ἐν
τῶι Περὶ μακχροβίων, βιοὺς ἔτη ἑπτὰ καὶ πεντήχοντα καὶ ἑχατόν᾽ ὡς δὲ ΚΚρῆ-
τες λέγουσιν, ἑνὸς δέοντα τριαχόσια" ὡς δὲ Ξενοφάνης ὃ Κολοφώνιος [ἔτ. 20]
ἀχηχοέναι φησί, τέτταρα πρὸς τοῖς πεντήχοντα καὶ ἑχατόν.

ἐποίησε δὲ Κουρήτων χαὶ Κορυβαντων γένεσιν χαὶ Θεογονίαν ἔπη
πεντακισχίλια, ᾿Αργοῦς ναυπηγίαν τε καὶ Ἰάσονος εἰς Κόλχους ἀπόπλουν ἔπη
ἑξακισχίλια πενταχόσια. συνέγραψε δὲ χαὶ καταλογάδην Περὶ ϑυσιῶν καὶ
τῆς ἐν Κρήτηι πολιτείας καὶ Περὶ Μίνω χαὶ Ῥαδαμάνϑυος εἰς ἔπη τεετρα-
κισχίλια. ἱόρύσατο δὲ χαὶ παρ᾽ ᾿4ϑηναίοις τὸ ἱερὸν τῶν Σεμνῶν ϑεῶν, ὥς
φησι Δόβων ὁ ᾿Αργεῖος ἐν τῶι Περὶ ποιητῶν. λέγεται δὲ καὶ πρῶτος οἰκίας
καὶ ἀγροὺς χαϑῆραι χαὶ ἱερὰ ἱδρύσασϑαι. εἰσὶ δ᾽ οἱ μὴ κοιμηϑῆναι αὐτὸν
λέγουσιν, ἀλλὰ χρόνον τινὰ ἐχπατῆσαι ἀσχολούμενον περὶ ῥιζοτομέαν . ..
(ΕοΙχὺ ἢ 118 Βχίοῖ δὴ 0] 0 }).

φησὶ δὲ Δημήτριδς τινας ἱστορεῖν ὡς λάβοι παρὰ νυμφῶν ἔδεσμα τι χαὶ
φυλάττοι ἐν χηλῆι βοός" προσφερόμενός τε χατ᾽ ὀλίγον μηδεμιᾶι χενοῦσϑαι ἀπο-
χρίσει μηδὲ ὀφϑῆναί ποτε ἐσθίων. μέμνηται αὐτοῦ καὶ Τίμαιος ἐν τῆι δευτέραι.

λέγουσι δέ τινες ὅτι Κρῆτες αὐτῶι ϑύουσιν ὡς ϑεῶι᾽ φασὶ γὰρ καὶ
(προ)γνωστικώτατον γεγονέναι. ἰδόντα γοῦν τὴν Μουνιχίαν παρ᾽ ᾿Αϑηναίοις
ἀγνοεῖν φάναι αὐτοὺς, ὅσων χαχῶν αἴτιον ἔσται τοῦτο τὸ χωρίον αἰτοῖς"
ἐπεὶ χὰν τοῖς ὀδοῦσιν αὐτὸ διαφορῆσαι [ἴτ. 12]. ταῦτα ἔλεγε τοσούτοις πρότερον
χρόνοις. λέγεται δὲ ὡς καὶ πρῶτος []Ἰ. πρῶτον] αὑτὸν Αἰαχὸν λέγοι (καὶ
“Δακεδαιμονίοις προείποι τὴν ὑπ᾽ Αρχάδων ἅλωσιν) προσποιηϑῆναί τε πολ-
λάκις ἀναβεβιωχέναι. Θεόπομπος δ᾽ ἐν τοῖς θαυμασίοις, κατασχενάζοντος
αὐτοῦ τὸ τῶν Νυμφῶν ἱερὸν ῥαγῆναι φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ" ᾿Ἐπιμενίδη, μὴ
Νυμφῶν, ἀλλὰ Διός᾽. Κρησί τε προειπεῖν τὴν “ακεδαιμονίων ἥτταν ὑπὸ ᾽4ρ-
κάδων, χαϑὰ προείρηται" καὶ δὴ καὶ ἐλήφϑησαν πρὸς Ὀρχομενῶι. γηρᾶσαί
τε ἐν τοσαύταις ἡμέραις αὐτὸν ὅσαπερ ἔτη κατεκοιμήϑη᾽ καὶ γὰρ τοῦτό φησι
Θεόπομπος. Μυρωνιανὸς δὲ ἐν Ὁμοίοις φησὶν ὅτι Κούρητα αὐτὸν ἐχάλουν
Κρῆτες" δαὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ φυλάττουσι “Δακεδαιμόνιοι παρ᾽ ἑαυτοῖς κατά τι
λόγιον, ὥς φησι Σωσίβιος ὁ Μάχων».

110

11:1

114

115

10

1ὅ

20

Α. 1--ὅ. ΤΕΒΕΝ. 601

γεγόνασι δὲ καὶ Ἐπιμενίδαι ἄλλοι δύο ὃ τε γενεαλόγος χαὶ τρίτος ὁ
Δωρίδι γεγραφὼς περὶ Ῥόδου.

2. ϑυτο. ᾿Επιμενίδης Φαίστου ἢ Δωσιάδου ἢ ᾿Αγησάρχον υἱὸς καὶ μητρὸς
Βλάστας, Κρὴς ἀπὸ Κνωσσοῦ ἐποποιός.

οὗ λόγος ὡς ἐξίοι ἡ ψυχὴ ὁπόσον ἤθελε χαιρὸν καὶ πάλεν εἰσήιει ἐν
τῶι σώματι" τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ πόρρω χρόνων τὸ δέρμα εὑρῆσϑαι γράμ-
μασι καταστιχτον" γέγονε δὲ ἐπὶ τῆς ἃ ὀλυμπιάδος [660---667], ὡς προτερεύειν
χαὶ τῶν ξ χληϑέντων σοφών, ἢ καὶ ἐπ᾿ αὐτῶν γενέσθαι.

οὗτος ἔζησεν ον ἔτη, τὰ δὲ δ ἐκ αϑεύδησεν. ἐχάϑηρε γοῦν τὰς ᾿Αϑήνας
τοῦ Κυλωνείου ἄγους κατὰ τὴν μδ ὀλυμπιάδα [604---601] γηραιὸς ὦν.

ἔγραψε δὲ πολλὰ ἐπικῶς καὶ καταλογάδην μυστήριά τινα χαὶ χαϑαρμοὺς
καὶ ἄλλα αἰνιγματωδη. 8. 8. 508, 9.

πρὸς τοῦτον γράφει Σόλων ὃ νομοϑέτης μεμφόμενος (τὴν) τῆς πό-
λεως χάϑαρσιν᾽ χαὶ παροιμία “τὸ ᾿Επιμενίδειον δέρμα᾽ ἐπὶ τῶν ἀποϑέτων.

8. ΚΤΈΑΛΒ, Χ 419 ἐκ δὲ τῆς Φαιστοῦ τὸν τοὶς χαϑαρμοὺς ποιήσαντα διὰ
τῶν ἐπῶν Ἐπιμενίδην φασὶν εἶναι. 8. 8. 608, 88,

4, Απιθτ. .48. πολ. 1. . Μύρωνος χαϑ᾽ ἱερῶν ὀμόσαντες ἀριστίνδην.
καταγνωσθέντος δὲ τοῦ ἄγους αὐτοὶ [ΑἸΚπιδθομπ 68] μὲν ἐχ τῶν τάφων ἐξε-
βλήϑησαν, τὸ δὲ γένος αὐτῶν ἔφυγεν ἀειφυγίαν. Ἑ. δ᾽ ὁ Κρὴς ἐπὶ τούτοις
ἐχάϑηρε τὴν πόλιν. Ῥιστ. 80]. 12 ἐν δὲ τῶι τότε χρόνωι τῆς στάσεως ἀχμὴν
λαβούσης μάλιστα καὶ τοῦ δήμου διαστάντος ἤδη δόξαν ἔχων ὃ Σόλων παρῆλ-
ϑεν εἰς μέσον ἅμα τοῖς ἀρίστοις τῶν ᾿Αϑηναίων καὶ δεόμενος χαὶ διδάσχων
ἔπεισε τοὺς ἐναγεῖς λεγομένους δίχην ὑποσχεῖν καὶ χριϑῆναι τριαχοσίων ἀρι-
στίνδην διχαζόντων. Μύρωνος δὲ τοῦ Φλυέως κατηγοροῦντος ἑάλωσαν οἱ
ἄνδρες χαὶ μετέστησαν οἱ ξώντες" τῶν δ᾽ ἀποθανόντων τοὺς νεχροὺς ἄνο-
ούξαντες ἐξέρριψαν ὑπὲρ τοὺς ὅρους. ταύταις δὲ ταῖς ταραχαῖς χαὶ Μεγαρέων
συνεπιϑεμένων ἀπέβαλον τε Νίσαιαν οἱ Αϑηναῖοι καὶ Σαλαμῖνος ἐξέπεσον
αὖϑις. χαὶ φόβοι τινὲς ἐχ δεισιδαιμονίας ἅμα καὶ φάσματα κατεῖχε τὴν πό-
λιν, οἵ τε μάντεις ἄγη καὶ μιασμοὺς δεομένους καϑαρμῶν προφαίνεσϑαι διὰ
τῶν ἱερῶν ἠγόρενον. οὕτω δὴ μετάπεμπτος αὐτοῖς ἧἦχεν ἐκ Κρήτης Ἐ. ὁ
Φαίστιος. .. ἐδόχει δέ τις εἶναι ϑεοφιλὴς χαὶ σοφὸς περὶ τὰ ϑεῖα τὴν ἐνϑου-
σιαστιχὴν καὶ τελεστιχὴν σοφίαν. διὸ καὶ παῖόα νύμφης ὄνομα Βάλτης χαὶ
Κούρητα νέον αὐτὸν οἱ τότε ἄνϑρωποι προσηγόρευον. ἐλϑὼν δὲ χαὶ τῶι
Σόλωνι χρησάμενος φίλωι πολλὰ προσυπειργάσατο καὶ προωδοποίησεν αὐτῶι
τῆς νομοϑεσίας. χαὶ γὰρ εὐσταλεῖς ἐποίησε τὰς ἱερουργίας καὶ περὶ τὰ πένθη
πραιοτέρους ϑυσίας τινὰς εὐϑὺς ἀναμίξας πρὸς τὰ χκήδη χαὶ τὸ σχληρὸν ἄφε-
λὼν χαὶ τὸ βαρβαρικόν, ὧι συνείχοντο πρότερον αἱ πλεῖσται γυναῖχες. γεὶ.
ΤΉΞΟΡΕΕΒ. Ὁ. ῬΟΙΡΙ. ὧο δῖ. Π 21 μαρτυρεῖται δὲ ταῦτα [δον ἀϊθ νηφάλια] οὐ
μόνον ὑπὸ τῶν Κύρβεων, αἱ τῶν Κρήτηϑέν εἰσι Κορυβαντιχῶν ἱερῶν οἷον
ἀντίγραφα ἄττα πρὸς ἀλήϑειαν [νᾳαὶ. οὔσι 8. 220 Επιρ. ἔν. 128].

δ. ῬΙΑτο Ιορρ. [ 642} [ἀὧοΣ Κτοῖοσ ΚΙοί πα βρσίοδῦ ζὰ θη δἰδποηΐβοῃθῃ
Ετοιλ πρῚ τῆιδε γὰρ ἴσως ἀχήχοας, ὡς ἜἘ. γέγονεν ἀνὴρ ϑεῖος, ὃς ἦν ἡμῖν
οἰχεῖος, ἐλθὼν ὁὲ πρὸ τῶν Περσικῶν δέχα ἕτεσιν πρότερον παρ᾽ ὑμᾶς κατὰ
τὴν τοῦ ϑεοῦ μαντείαν ϑυσίας τε ἐθίσατό τινας, ἃς ὃ ϑεὸς ἀνεῖλεν, χαὶ δὴ
καὶ φοβουμένων τὸν Περσιχὸν ᾿Αϑηναίων στόλον εἶπεν, ὅτι δέχα μὲν ἐτῶν
οὐχ ἥξουσιν, ὅταν δὲ ἔλθωσιν ἀπαλλαγή σονται πράξαντες οὐδὲν ὧν ἤλπιζον
παϑόντες τε ἢ ὁράσαντες πλείω κακά. τότ᾽ οὖν ἐξενώϑησαν ὑμῖν οἱ πρό-
γονοι ἡμῶν. Ὗ)εΙ. ΠΙ Ρ. 611} ἄρ᾽ ἴστ᾽, ὦ Κλεινία, τὸν φίλον ὅτι παρέλιπες

σι

10

40

4

δ02 68. ἘΡΙΜΕΝΤΙΌΘΕΒ. Α. ὅ--8. ΗΒ ΕΝ.

τὸν ἀτεχνῶς χϑὲς γενόμενον; --- μῶν φράζεις Ἐπιμενίδην; --- ναὶ τοῦτον" πολὲ
γὰρ ὑμῖν ὑπερεπήδησε τῶι μηχανήματι τοὺς ξύμπαντας, αὖ φίλε, ὃ λόγωε μὲν
Ἡσίοδος ἐμαντεύετο πάλαι [Ορρ. 40], τῶι δ᾽ ἔργωι ἐχεῖνος [Ερἱτι.] ἀπετέλεσεν.
ΟἸΡΒΐβοδθ Αβξοδβο νρῖὶ. Επτΐρ. ἔσ. 412; δπᾶοσβ Ῥυθτ. β8ρ. ΘΟΏΥ. Ὁ. 161 Ὁ Σόλωνος
δὲ ξένον Ἐπιμενίδην νόμος τις ἀπέχεσθαι τῶν ἄλλων σιτίων κελεύει, τῆς δ᾽
ἀλίμου δυνάμεως, ἣν αὐτὸς συντίϑησι μιχρὸν εἰς τὸ στόμα λαμβάνοντα διη-
μερεύειν ἀνάριστον χαὶ ἄδειπνον.

ὅδ. ΑΡΥΌΙ, 860]. 217 σμὶ ργουϊδεηνδίαηι πνυπαϊλ ομνοδίμα υεδίϊραπξ σὲ ἡπερεη-
δίμδ 608 οεἰδδγαπέ 608 ὑεγὸ υμῖσο '᾿πασοῦ πορνεϊμοηπΐ, γυαδὶ 7ἀσενοὸ οἶδα ϑοϊαπί
φμας ϑοϊαπὲ Πενί, οἱ οἶνηι ὕμονε ΕἸ. εἰ Ονρδομβ εἰ Ῥγυίδλασοναβ εἰ Οδέαμαα.

δ. ΤΉΞΟΡΗΕ. Πιἰδί. Ρ]. ΥΠ 12, 1 ἐδώδιμοι... καὶ ἡ τοῦ ἀσφοδέλου ῥίζα
καὶ ἡ τῆς σχίλλης πλὴν οὐ πάσης, ἀλλὰ τῆς ᾿Ἐπιμενιδείου καλουμένης, ἣ ἀπὸ
τῆς χρήσεως ἔχει τὴν προσηγορίαν. αὶ. οπαταοὶ, 16 ἱερείας καλέσας σχέλληι
ἢ σχύλαχι χελεῦσαι αὑτὸν περιχκαϑᾶραι.

Ἴ. ΟἸξμ. ργοῦ. 26 ὑ. 22}. [808 Ῥοβοϊδοπΐοα Περὶ ϑεῶν] Ἐ. ὃ παλαεὸς

Ὕβρεως καὶ ᾿Αναιδείας ᾿Αϑήνησιν ἀναστήσας βωμούς. Ὑεὶ. 8. δ00, 12. 21.

8. Ῥαυβ. [14,4 πρὸ τοῦ ναοῦ τοῦδε [Εουκίπΐοι ἰπ Αἴδ6η) ἔνϑα χαὶ τοῦ
Τριπτολέμου τὸ ἄγαλμα, ἔστι βοῦς χαλχοῦς οἷα ἐς ϑυσίαν ἀγόμενος. πεποίη-
ται δὲ χαὶ χαϑήμενος Ἐ. Κνώσιος, ὃν ἐλθόντα εἰς ἀγρὸν κοιμᾶσϑαι λέγουσιν
ἐσελθόντα ἐς σπήλαιον᾽ ὁ ὅὲ ὕπνος οὐ πρότερον ανῆχεν αὐτὸν πρὶν ἢ οἱ
τεσσαραχοστὸν ἕτος γενέσϑαι χαϑεύδοντι. χαὶ ὕστερον ἔπη τε ἐποίει καὶ πό-
λεις ἐχάϑηρεν ἄλλας τε καὶ τὴν ᾿Αϑηναίων. Αἰέδοδος Ἠστοθ: ϑδκεν. αϑοσζ.
1, 19 μοιοίφμα ΌΟΥ ηϊοηδίγαΐονυ αγαΐγὲ ... υεἷ Ερὶ»ιοίαεδ, σωὶ ροδίεα Βαενθει
ἀϊοίμιθ εδὲ ϑεοομάνινι Ανὐτοίοίοῖοηι [ἴτ. 886}... ΗΕΒ. Βουζύγης: ἥρως ᾿Αττικὸς ὁ
πρῶτος βοῦς ὑπ᾽ ἄροτρον ζεύξας᾽ ἐχαλεῖτο δὲ Ἐπιμενίδης.

Β. ἘΠΙΜΕΝΙΔΟΥ ΘΕΟΓΟΝΙΑ͂ ἢ ΚΡΗΤΙΚΑ͂ ἢ ΧΡΗΣΜΟΙ͂.
ψαὶ. 8. 500, 28.

1. Ῥασ:, δὰ Τίς, 1, 12 εἶπέν τις ἐξ αὐτῶν [ΚτοίοΙ] ἔδιος αὐτῶν προφήτης"
Κρῆτες αεὶ ψεῦσται, κακὰ ϑηρία, γαστέρες ἀργαί.

αυεμ. δι. 1 59 ῥ. 860}. Ἐπιμενίδην τὸν Κρῆτα, ὃν “Ἑλληνικὸν οἷδε προφήτην,
οὗ μέμνηται ὃ ἀπόστολος Παῦλος ἐν τῆι πρὸς Τίτον ἐπιστολῆι [1οἷσὶ Οἴμ5ι}.
Ατἷϑ ἄθββϑῃ Ο06110 ΗΤΕΒΟΝ. Θοσητῃ. ἰῃ ΘΡ. 8 Τίς. ΥΠ1 606 Μίρπο. αἀἰούδμν αἀπέδης ἐδίε
υεγδιομῖιδ ἐπ Ερὶηιοϊδ Ογοίοηϑὶδ ροείαο Ονγαομῖὲδ γερεγι νὰ... ἀδίσωε ἔρϑε
δον Ογαομίογμηι ἐμεῖο ργαεποίαίμγ. ὙΨαᾳὶ. ορ. 10 [1 666Μ.}, γὸο οὐ σαϊαφι:
ομμ8 ἠεγοϊοὶ πεημϑἐνολίηι ροσίοα Οαἰϊδηιαοῖνια μδιγραυὶξ [ἢ. 1,8 Κρῆτες αεὶ
ψεῦσται᾽ καὶ γὰρ τάφον, ὦ ἄνα, σεῖο Κρῆτες ἐτεχτήναντο᾽" σὺ δ᾽ οὐ ϑάνες"
ἐσσὶ γὰρ αἰεί... Μάχιμ. Ττα. 6. 23 ν᾿. 224 εν. ἦλθεν ᾿Αϑήναζε χαὶ ἄλλος Κρὴς
ἀνὴρ ὄνομα Ἐ." οὐδὲ οὗτος ἔσχεν εἰπεῖν αὑτῶι διδάσκαλον" ἀλλ᾽ ἦν μὲν δει-
νὸς τὰ ϑεῖα, ὥστε τὴν τῶν ᾿Αϑηναίων πόλιν χαχουμένην λοιμῶε καὶ στάσει
διεσώσατο ἐχϑυσάμενος" δεινὸς δὲ ἦν ταῦτα οὐ μαϑών, ἀλλ᾽ ὕπνον αὑτῶι
διηγεῖτο μαχρὸν καὶ ὄνειρον διόάσχαλον. 0. 38 Ρ. 286 ἀφίχετό ποτε
ἀνὴρ Κρὴς ᾿Αϑήναζε ὄνομα ἜἙ. χομίζων λόγον οὑτωσὶ ῥηθέντα πιστεύεσϑαι
χαλεπόν" ἡμέρας] ἐν δΔικταίου [Ἰδαίου ἘΟΒΑ6] Διὸς τῶς ἄντρωι χείμενος ὕπνοι
βαϑεῖ ἔτη συχνὰ ὄναρ ἔφη ἐντυχεῖν αὐτὸς ϑεοῖς καὶ ϑεῶν λόγοις [ἃ. ἷ. χρη-
σμοῖς, ὙΟΙΘΥ ἄον Τιϊο] Ὀοὲ ΗΪΘτοηγτηῦ8) χαὶ ᾿4ληϑεέαι χαὶ Δίκηι.

10

15

Β. ΕῈ. 1--6. δ08

Ἀΐοθ βίαπᾶὰ πῖο Ηροεϊοαβ [1}. 26) οΥΌ ἃ ἀπὰ ἀΐο [Γτϊαιίου ὧθρβ ἘΚ δὴὶ-
τοδοῖοβ [Αἀϊτια] ξοῖχί πὶ Ῥτγοοθπιίυπι. ΗΐοΣ ΤΟΒῚ δυοὶ ἀΐο ΝΜοίοιιραγομοθθ ἀθ8
Αἴδῖκοβ [, δ00, 359] να]. Εππίαβ Αππδ]. ῬΡγοόοαι. ον Ὁ οδίος Πηρίογίο ἰπ αοδίδὶς
Ὧ68 τόρ 100 ὕδιγοη ἰοθοηᾶθα Ἐὼ ἀΐθ γουχδηκοηίοίς [86. Βὶ 4] υπᾶ Ζηϊκηοῖς [Α 5]
ζὰ οπἰ δ ]16η. ἔτ. 12. 18 τγοΐίβοῃ δυΐ αἷθ δίιπδύάοη σορ Αἴδθη πὶ δ08 ἢἰπ, γρὶ.
Ασῖβι. 49. ΠΊ19, 2. 20, 8, Ηογοδοῖ. Υ͂ 12, ποι ῬΙδίοβ Διηβαίς [Α δ) ποροίβην
βπηϊ, γαῖ. ἄδζι δυοὰ Ἠοτγοά. Υ 18. ὨΐΪθ γοιβπωμηπηρ όσοι Πα ρὲ [γ. 18]
ογκιᾶσι Ἠοτγοᾶ, Υ 68.(. ΑἸ1ὸ ΕΥαβτηθπῦο βομοίῃθη 8ὺ8 οἰ Υ ΘΒ Σὰ διδιθβιθῃ.
θόῦι αἷο Καϑαρμοί, σθμῃ δἷο τὶ γΚΙ ἢ οχβυϊοσίθα (8. 501,11: οὔομδ Τίοὶ 3. δ0ῦ,
423 {{ αἰηα γογα δου], σάσγϑη Ῥγοϑδίβοι. [πὸ 'ΠΏΘη ΚΑΏΠ 8180 ἦγ. 1 πίον ροοϑίδπθῃ
Βαῦθη. δθὸῦ Το Χρησμοί [8. δ02, 88; νεῖ, 44] Βομεοίπῦ νσοὰ Μυδβαῖοβ ϊθοτζίχαροι.

4 [ὃ Κοπὶ ἀε Ονρ. οοἵ, ἑδλεοσ. Ὁ. 64] ΑἘ͵,. π. δηΐπι. ΧΙ Ἰχαὶ μέντοι χαὶ τὸν
Νεμεαῖον λέοντα τῆς σελήνης ἐχπεσεῖν φασι. λέγει γοῦν καὶ τὰ Ἐπιμενίδου ἔπη"

καὶ γὰρ ἐγὼ γένος εἰμὶ Σελήνης ἡυχόμοιο,

ἣ δεινὸν φρίξασ᾽ ἀπεσείσατο ϑῆρα λέοντα'

ἐν Νεμέαι δ᾽ ἀἄγχουσ᾽ αὐτὸν διὰ πότνιαν Ἥραν

(ἀϑλοφόρος κατέπεφνε βίη Ἡρακληείη).
ΗξΒοροβοβ Ὁ. Ταίίδη. 28 πῶς οὐχ ηλίϑιον πιϑέσϑαι τοῖς Ἡροδώρου βιβλίοις
περὶ τοῦ χαϑ᾽ Ἣραχλέα λόγον, γῆν ἄνω κηρύττουσιν ἰπ. τὴν σελήνην] κατε-
ληλνϑέναι τε ἀπ᾿ αὐτῆς λέοντα τὸν ὑφ᾽ Ἡραχλέους φονευϑέντα; Υαὶ. 3. 320,26
ποὰ ἅδον Ηοτοῦον 8. 491, 8. 1ῃ Υ. 1 δβρυίοις Μυδβεαίοβ Ὀοὶ Εὐρ᾿πιϑυϊθα, τγϑθ πἰίοδὶ
οἴτγα Αοἰΐαα ὈοϊάοΣ Νβιηθα Ζ. (8 νογυγθολιβοὶῦ ἢδζ,

8. ΑΞΒΙΒΤ. ΡΟ]. Α 2. 1262518 ἡ μὲν οὖν εἰς πᾶσαν ἡμέραν συνεστηχυῖα
κοινωνία χατὰ φύσιν οἷἶχός ἔστιν, οὖς ὁ μὲν Χαρώνδας καλεῖ ὁμοσιπύους, Ἐ.
δὸ ὁ Κρὴς ὁμοκάπνους.

4. --- τοί, Γ 11, 1418421 τὸ δὲ δημηγορεῖν χαλεπώτερον τοῦ διχάξεσϑαι,
εἰχότως, διότι περὶ τὸ μέλλον" ἐχεῖ {[ Υἱοϊοτῖαβ νογῦ. ἐχεῖνο] δὲ περὶ τὸ γεγο-
νός, ὃ ἐπιστητὸν ἤδη καὶ τοῖς μάντεσιν, ὡς ἔφη Ἔ. ὃ Κρής᾽ ἐχεῖνος [1]. ἐχεῖ,
ἯΟ ΘΓ (Δ4Ὁ8 βαχὶ, ὑδη οι ἰπ ἄσπι ἀοάϊοιί] γὰρ περὶ τῶν ἐσομένων οὐκ ἐμαν-
τεύετο, ἀλλὰ περὶ τῶν γεγονότων, ἀδήλων δέ. Ὁὶο ὕποϊ ἀν Θοροπνγατὶ δὰβ
ἀθῃ πος πηροοῦηΐοῃ ὙΟΥΌΓΘΟ θη ΟΛΟΣ ΥΩ Δ Ομ οὶς δυζαυ]οϊδῃ πὰ ἀΐθθο τὶ
ἂον ὕὈτζοίξ ἱπ τοι ρίδβο γογϊμαπηρ Ζὰ Ὀτΐηροι, ΤᾺΣ ΟΣ] ἀοΣ Ηδυρίσγθοϊς ἀοσ
Τποοκοηΐο. ΥΩ]. 8. 601,29. θοῦ αἷο Βοζοιοβπθηρ χαϑαρμοί Ὀσὶ βέίταθο 8.601, 1ὅ.

ὄ (1 ΚΙ Ῥάμαβο. 124 [Εσπάσαι ἔτ. 111] 1 320, 11. τὸν δὲ Ἐπιμενίδην δύο
πρώτας ἀρχὰς ὑποϑέσϑαι ᾿Αέρα καὶ Νύχτα. .., ἐξ ὧν γεννηϑῆναι Τάρτα-
ρον... ὧν μιχϑέντων ἀλλήλοις ὠιὸν γενέσϑαι..., ἐξ οὗ πάλιν ἄλλην γενεὰν
προελθεῖν. Ῥησν. ἀο ρῥἱοῖ. 472, 2 ν. 19 ἐν δὲ τοῖς εἰς Ἐπιμενίδην [πϑτη]. ἄνα-
φερομένοις ὅπεσι»)] ἐξ ἀέρος καὶ Νυχτὸς τὰ πάντα συστῆναι (ὥσπερ καὶ
Ὅμηρος (ἀποφαῦνετ᾽ ᾿Ωχεανὸν ἐχ Τηϑύος τοὺς ϑεοὺς γεννᾶν λέγων᾽ ᾿᾿ Ὥχεα-
νόν τε ϑεῶν γένεσιν χαὶ μητέρα Τηϑύν᾽ [3 201], (ξτερόςν τις 'δὲ Κρόνον τὸ
καὶ Ῥέαν, οἱ δὲ Δία χαὶ Ἥραν πατέρα χαὶ μητέρα ϑεῶν νομίζουσιν.

6 [ΕΞΒΑΤΟΒΤΗ.) οδίμβί. 2] Δἰγοκέρως. οὗτός ἐστι τῶι εἴδει ὅμοιος τῶι
Αἰγίπανι. ἐξ ἐχοίνου δὲ γέγονεν" ἔχει δὲ ϑηρίου τὰ χάτω μέρη καὶ κέρατα ἐπὶ
τῆι κεφαλῆε' ἐτιμήϑη δὲ διὰ τὸ σύντροφον εἶναι τῶι Διί, ,δαϑάπερ Ἐ. ὁ τὰ
Κρητιχὰ ἱστορῶν φησιν, ὅτι ἐν τῆι Ἴδην συνῆν αὐτῶι, ὅτε ἐπὶ τοὺς Τιτᾶ-
νας ἐστρατευσεν. οὗτος δὲ δοχεῖ εὑρεῖν τὸν κόχλον [ἐν] ὦὧε τοὺς συμμάχους
χαϑώπλισε διὰ τὸ τοῦ ἤχου Πανικὸν καλούμενον, ὃ οἱ Τιτᾶνες ἔφυγον. παρα-
λαβὼν δὲ τὴν ἀρχὴν [2608] ἐν τοῖς ἄστροις αὐτὸν ἔϑηχε καὶ τὴν Αἶγα τὴν

σι

10

16

2ὅ

80

40

4ὅ

δ04 68. ΕΡΙΜΕΝΙΌΕΝ

μητέρα. διὰ δὲ (τὸ) τὸν χόχλον (εὑρεῖν) ἐν τῆι ϑαλάσσηι παράσημον ἔχει
ἰχϑύίος (οὐράν). αὶ. Μαδβαῖοα Β 8. Απατ. 168. 164 4 ξ ἱερή, τὴν μέν τε λόγος
Δὲ μαζὸν ἐπισχεῖν, ὠλενίην δέ μὲν Αἶγα Διὸς χαλέουσ᾽ ὑποφῆται. 80 εἰ
ἐτεὸν δή, Κρη Ἴτηϑεν κεῖναί γε [Κγποδυσα, Ηοἶἶκο) Διὸς μεγάλου ἰότητι οὔρα-
γὸν εἰσανέβησαν, ὅ᾽ μιν τότε χουρίζοντα δίχτωι ἐν εὐωόει ὄρεος σχεδὸν Ἰδαίοιο
ἄντρωι ἐγχατέϑεντο καὶ ἔτρεφον, εἰς ἐνιαυτὸν Διχταῖοι Κούρητες ὅτε Κρό-
γον ἐφεϊόοντο. δ ρὶ. θτον. ΧΠ 10, ἄδδβδαῃ ος. 66 (μυϑολογοῦσι γὰρ οἱ Κρῆτες) --
ΤΊ βρυτοῃ ἀ68 Εὰ. δυΐνγοίδαη, Υα]. Αδαδ ἄγαΐεα 3467.

ἢ. -- ὅ (Δἴαγο) Ῥ. ὅ, 21 Ομν οΣ (περὲ τοῦ Στεφάνου) ὅ τε τὰ Κρη-
τιχὰ γεγραφὼς λέγει (ὅτι) ὅτε ἤλϑε Διόνυσος πρὸς Μίνω φϑεῖραι ϑουλό-
μενος αὐτήν, δῶρον αὐτῆι τοῦτον ὀέδωχεν, ὦι ἡπατήϑη ἡ ᾿Αριάδνη.

8 [3 Κὶ Ῥασϑ. Υ1Π 18,2 Ἐ. δὲ ὃ Κρὴς εἶναι μὲν καὶ οὗτος ϑυγατέρα
᾿Ωχεανοῦ τὴν Στύγα ἐποίησε, συνοιχεῖν ὅδ αὐτὴν οὐ Πάλλαντι, ἀλλὰ ἐκ Πεί-
οαντος Ἔχιδναν τεχεῖν, ὅστις δὴ ὁ Πείρας ἐστί.

9 [10 Κι] Ῥῆπν. ἀο ρἰοί. 4651 ρ. 186. τὰς Ἁρπυίας... 2.18 Ἔπι-)
μενίδηςς γὰρ ἸὩχε)ανοῦ καὶ Γ(ῆς γεννήμα)τ᾽ εἶναι π(ερὶ δὲ Ῥη)γεον(ἢ
αὐ(τὰς φονευϑὴηγναί( (1) φίησιν).

104 Κ -- --- 0151 ρῥ. 466. (ἐπιϑέσϑαι Τυφῶνα εἰρήγκα(σι τῆε βασι-
λείαι) Διός, (ὡς Αἰσχύλος) ἐν Προζμηϑεῖ καὶ ᾿Αγχουσίλαζος καὶ ᾿Επὼὺμενίδζης
καὶ ἄλλοι) πολλοί. (παρ᾽ Ἐπι)μενίδηι δ᾽ ἀναβὰς ὃ) Τυφῶὼν (χαϑεύδον γτος
Διὸς (ἐπὶ τὸ βαλσίλειον, ἐ(πικρατὴς) τῆς (ϑύρας γενόμενος) καϑι(χέσϑαι μὲν
ἔσω), παρα(βοηθήσας ὅδ) ὁ Ζεὶς (χαὶ τὸ βασίλειον ἰδὼζν ληφϑὲν χτεῖγναι
λέγζεται χεραυνῶιν).

11 [12 Κα -- --- 92, 24 ῥ. 486. χαὶ τὰς Αρπυίας τὰ μῆλα φυλάττειν
᾿Αχουσίλαος, Ἐ. δὲ καὶ τοῦτο χαὶ τὰς αὐτὰς εἶναι ταῖς Ἑσπερίσειν.

12. Ῥυυτ. 50]. 12 [ὕὅδος Ἐρἑπποηϊθβ, πδοὴ Α 4 Κὶ. δ01, 3517) τὸ δὲ μέγιστον
ἱλασμοῖς τισι χαὶ χαϑαρμοῖς καὶ ἱόρίσεσι χατοργιάσας χαὶ καϑοσιασας τὴν
πόλιν ὑπήχοον τοῦ δικαίου καὶ μᾶλλον εὐπειϑῆ πρὸς ὁμόνοιαν χατέστησε.
λέγεται δὲ τὴν Μουνιχίαν ἰδὼν καὶ χαταμαϑὼν πολὺν χρόνον εἰπεῖν πρὸς
τοὺς παρόντας, ὡς τυφλόν ἐστι τοῦ μέλλοντος ἀἄνϑρωπος᾽ ἐχφαγεῖν γὰρ
ἄν ᾿Αϑηναίους τοῖς αὐτῶν ὀδοῖσιν, εἰ προήιδεσαν ὅσα τὴν πόλιν
ἀνιάσει τὸ χωρίον [8. 8. ὅ00, 86].

18. --- ἀοαἵ. οτβα. 1 Ρ. 409) ἀετοίς τινας ἢ χύχνους... . μυϑολογοῦσιν
ἅπο τῶν ἄχρων τῆς γῆς ἐπὶ τὸ μέσον φερομένους εἰς ταὐτὸ συμπεσεῖν Πυϑοῖ
περὶ τὸν καλούμενον ὀμφαλόν" ὕστερον δὲ χρόνωι τὸν Φαίστιον Ἐπιμενίδην
ἐλέγχοντα τὸν μῦϑον ἐπὶ τοῦ ϑεοῦ χαὶ λαβόντα χρησμὸν ἀσαφῆ καὶ ἀμφίβολον
εἰπεῖν᾽ οὐδὲ γὰρ ἦν γαίης μέσος ὀμφαλὸς οὐδὲ ϑαλάσσης"

εἰ δέ τις ἔστι, ϑεοῖς δῆλος, ϑνητοῖσι δ᾽ ἄφαντος.

14 [ὃ Μᾶ]1οΥ ΕΉΘ ΙΓ 405) ὅσεοσ,. Αβροῖχ, ΒΗοΡ. Π 1122 τούτους [βϑ'δηπο
ἀοθ8 Ῥεγίχοα] ὁὲ Ἡρόδωρός φησιν ἐκ Χαλκχιόπης τῆς Αἰήτου ϑυγατρός, ᾿άχον-
σίλαος δὲ χαὶ Ἡσίοδος ἐν ταῖς Μεγάλαις ᾿Ἠοίαις [ἔν. 152 Η2.3) φασὶν ἐξ Ἰοφώσσης
τῆς Αἰήτου. χαὶ οὗτος μέν φησιν αὐτοὺς τέσσαρας" ἌἊἌργον, Φρόντιν, Μέ-
λανα, ὙΠΥΥ ἘΡῸΟΣ Ἐ. δὲ πέμπτον προστίϑησι Πρέσβωνα.

10 [4 ΜῚ -- ΠῚ 242 Ἐ. δέ φησι Κορίνϑίον τῶι γένει τὸν Αἰήτην,
μητέρα δὲ αὐτοῦ Ἐφύραν φησί.

16 [8 Κα, 3 Μ.) --- ΙΝ 51 Ἐ. δὲ αὐτὸν Ἑ πἀψνεϊοη) παρὰ ϑεοῖς διατρίβοντα
ἐρασϑῆναί φησι τῆς ρας" διόπερ Διὸς χαλεπήναντος αἰτήσασϑαι διὰ παντὸς
καϑευόειν.

10

2

8ὅ

Β. ἘΉΈ. 6---22. 28. ΞΡΑΤΘΟΕΕ. 69. ΡΗΟΚΟΩ. 10. ΚΙΒΟΘΤΕΒΑΤΟΒ δροδ

17. ὅσθοι, ἀπατ. 46 [849,23 ΜΆλ58.) φέρεται δὲ περὶ τοῦ Δράχοντος
Κρητιχὸς μῦϑος, ὡς ἄρα ἐπιόντος ποτὲ τοῦ Κρόνου ὁ Ζεὺς εὐλαβηϑεὶς
ἑαυτὸν μὲν εἰς ὁράχοντα μετεμόρφωσε, τὰς δὲ τροφοὺς εἰς ἄρχτους, καὶ ἀπα-
τήσας τὸν πατέρα μετὰ τὸ προλαβεῖν τὴν βασιλείαν τὸ συμβὰν ἑαυτῶι τε καὶ
τοῖς τροφοῖς τῶι ἀρχτιχῶι ἐνεστήριξε χύχλωι.

18 (8 ΜΊ βΚβσμοσ, Εσαῖρ. Ῥβοθη. 13 Ἐ. Βυρύχλειαν τὴν Ἔχφαντός
φησιν αὐτὸν [1,Δ108] γεγαμηχέναι, ἐξ ἧς εἶναι τὸν Οἰδίποδα.

1911Μι,6Κ| -- Ηδοα. 86 Ἐ. δὲ Καλλιστοῖς χαὶ Διὸς παῖδας γεγε-
γῆσϑαι Πᾶνα χαὶ Αρχαόδα διδύμους. ὅ΄σΗομΙ, ΤΉΞΟΟΕ. Αμβε. 18 Ἐ. δὲ
ἐν τοῖς ποιήμασιν αὐτοῦ Διὸς χαὶ Καλλιστοῦς Πᾶνα καὶ ἀρχάδα
διδύμους.

ΦῸ [2 Μ.)] βσεοχ, Ῥιεν. Ο].1 127] Νασηθὴ ἀογ 138 σόορ Οἱ ΟἿ 808 ΘΥΒ0 }]8-
ἔθπθαῃ Εταΐογ: τούτωι τῶι ἀριϑμῶι τῶν ἀπολωλότων μνηστήρων χαὶ Ἡσίοδος
καὶ Ἔ. συμμαρτυρεῖ.

Δ1[1Μ] “-- --- ΥὯὌΕΙ 24 Ἡρόφιλος δὲ Ποσειδῶνος καὶ ᾿Αφροδίτης τὴν
Ῥόδον εἶναί φησιν, Ἐ. δὲ αὐτὴν Ὡχεανοῦ γενεαλογεῖ, ἀφ᾽ ἧς τὴν πόλιν
ὠνομάσϑαι.

49. [2 Κι) ὙΖετΣ. Ζ. Πγοορὴγ. 406 χαὶ Ἐ. ἐκ Κρόνου ὡς Ἡσίοδος ταύτας
[ΕΤΏγ6 5] φησὶ γενέσϑαι λέγων οὕτως"

γήματο δ᾽ Εὐονύμην ϑαλερὴν Κρόνος ἀγκχυλόμητις,
ἐχ τοῦ καλλίχομος γένετο χρυσέη ᾿Αφροδίτη
Μοῖραί τ᾿ ἀϑάνατοι χαὶ Ἐρινύες αἰολόδωροι.

ΒΡΑΤΟΕΕΛΙΞΟΗΤΕΒ.

Φβ, Τιᾶσπ. ἢν. ἀθ πηθηβ. ΓΥ 11 οἱ ὁὲ περὶ Ἐπιμενίδην ἄρρενα καὶ ϑή-
λειαν ἐμύϑευσαν τοὺς Διοσχόρους, τὸν μὲν αἰῶνα ὥσπερ μονάδα, τὴν δὲ
φύσιν ὡς δυάδα χαλέσαντες᾽ ἐκ γὰρ μονάδος καὶ δυάδος ὁ πᾶς ξωογονικὸς
χαὶ ψυχογοτικὸς ἐξεβλαάστησεν ἀριϑμός. αὶ. 8. δ09, 41.

1. ΑΒἸΤΕΟΙΟΘΊΙΒΟΗΕ ὈΙΟΗΤΌΝΑ ὉΚΕΗ
ΒΕΟΗΝΤΕΝ ΦΑΗΒΗΠΝΌΒΕΤΝ.

09. ΡΗΟΚΟΞ.

ΦΩΚΟΥ͂ ΝΩΑΥΤΙΚΗ͂ ΑΣΤΡΟ.ΖΟΓΙΩΑ͂.
ΝεΩϊ. ς.1 Β1 Κ5. 18.

---- .---ὖὦ.-.-ὖᾧἃὮἰἢἥΒ,᾽....

10, ΚΙΒΟΒΤΕΒΑΤΟΞ.

Α. ΙΈΒΕΝ ὕΝῸ ΒΟΒΒΙΕΊ.

1. ΤΉΕΟΡΕΕ. ἀθ εἶβῃ. 4 διὸ χαὲὶ ἀγαϑοὶ γεγένηνται κατὰ τόπους τινὰς
ἀστρονόμοι ἔνιοι οἷον Ματρικέτας ἐν Μηϑύμνηι ἀπὸ τοῦ Δεπετύμνου καὶ
Κλεόστρατος ἐν Τενέδωι ἀπὸ τῆς Ἴδης καὶ Φαεινὸς [1 χοῦ ΜοίομΒ) ᾿Αϑήνησιν
ἀπὸ τοῦ Δυχαβηττοῦ τὰ περὶ τὰς τροπὰς συνεῖδε. Με. ἸΒΑ1]08 3. 10 5, 8,

10

1ὅ

δ06 10. ΚΙΒΟΒΤΒΑΤΟΙ͂. Τι. ΡΗΕΒΕΚΥΡΕΣ ΟΝ ΒΥΒΟΝ

ἅ, βοτιμχ 95 νῆσος χατὰ ταῦτα χεῖται Τένεδος χαὶ λιμήν, ὅϑεν Κ΄. ὃ
αστρολόγος ἐστί.

8. ΑΒΑΈΤ Υ͂. 2, ὅ Ρ. 8324, 10 Μαλββ. πολλοὶ γὰρ χαὶ ἄλλοι Φαινόμενα ἔγφα-
ψαν [ϑυδεοῦ Αὐδῇ) χαὶ Κλεόστρατος καὶ Σμίνϑης καὶ ᾿Αλέξανόρος ὃ Αἰτωλὸς πτλ.

4. Ατηξν. Ὗ7ὟἼΙ 218 Α ὁ δὲ ὀψοδαίόαλος ᾿Αρχέστρατος ἐν τῆι Γασερο-
λογίαι (οὕτως γὰρ ἐπιγράφεσϑαί φησι Δυχόφρων ἐν τοῖς Περὶ κωμωιδίας, ὡς
τὴν Κλεοστράτου τοῦ Τενεδίον ᾿Αστρολογίαν) χτλ.

Β, ΚΠΕΟΣΤΡΗ͂ΤΟΥ ΑἸὩΣΤΡΟΖΟΓΙΩ͂.

1. ὅσεοσ, Εσπιρ. ΒἢΠΘ6. ὅ28 ὁ μὲν οὖν Παρμενίσχος πρῶτα σημεῖα φησι
λέγεσϑαι τὰς τοῦ σκορπίου πρώτας μοίρας. διὰ τὸ ὑπὸ τῶν ἀρχαίων οὕτως
αὐτὰς λέγεσθαι, διότι ταύταις ὁ Βοώτης ἅμα ἄρχεται χαταϑύεσϑαι. Ἀλεό-
στρατον γοῦν τὸν Τενέδιον ἀρχαῖον (ὄντα ἀστρολόγον εἰπεῖν) οὕτως"

ἀλλ᾽ ὁπόταν τρίτον ἦμαρ ἐπ᾿ ὀγδώχοντα μένηισι [Βοοῦδε],
σκορπίον εἰς ἅλα πίπτει ἅμ᾽ ἠοῖ φαινομένηφι
(τὰ πρῶτ᾽
ὦ, Ῥιχκ. Ὦ. πὶ, Π| 31 [πηδο Απδχίτηδηῦοσ 8. 3. 1δ π, ὅ] δίσνα ἀεὲμς ὶπ
60 [Ζοάϊδοιδ) ΟἿ. εὐ ργυίηια αν εἰὶδ αα δασὶίανὶ.

8. Ητοιν. δδίσου. {18 [π|Ρρ 1 δὺβ Ῥαυηθηΐδῖοα) δαεάοθ ΟἿ. Τεμεάξδωε
ἀϊολίμν ἐρίου δίάεγα οδίορ 4886.

4, ΟἜΝβοκ. 18, 5 απο οοἰαείοεγίάα υμἷσο ογοαείμηι εδὲ αὖ Ἐμάοασο Οπδαϊο
ἐμοξἐμίαηι, δεὰ αἴλὶ ΟἸεοδίγαίμηι Τεπδάϊμοι ργίθνηι ζογὲ οονεροθμάδδε εἰ ροϑέεα
αἴδο8β αἴδίεν φιὲ ηιοιϑέδμδ υαγὶο ἱπίεγοαϊαπ δ ϑια8 οοἰαείεγίαϑ ργοίμίεγμξ, μὶ
[εοῖξ Ηαγραΐνιδ ἴνος Μοΐοῃ; Ανίθη. Ατϑδὲ. 1361), Ναμέεϊεβ, Μεμοδίναίμδ, ἕδος αἰὶ.

ΠΙ|. ΚΟΘΜΟΙΟΘΊΒΟΗΕ ῬΕΟΒΑ.

11. ῬΗΕΒΕΚΎΘΕΚ ΥΟΝ ΒΥΒΟΞΚ.
Α. ΕΒΕΝ ὕΝῸ ΒΟΗΒΙΕΤ.

1. Ῥιοα.1 116. Φερεχύδης Βάβυος Σύριος, χαϑά φησιν Αλέξανόρος ἐν
Διαδοχαῖς, Πιτταχοῦ διακηχόει. τοῦτόν φησι Θεόπομπος [ἴτ. 66 ναὶ. Α 6] πρώτον
περὶ φύσεως καὶ ϑεῶν γράψαι... ᾿Αριστόξενος δ᾽ ἐν τῶι Περὶ Πυϑαγόρον καὶ
τῶν γνωρίμων αὐτοῦ φησι εὐδι στὰ αὐτὸν ὑπὸ Πυϑαγόρου ταφῆναι ἐν δήλωι.
οἱ δὲ φϑειριάσαντα τὸν βίον τελευτῆσαι" ὅτε χαὶ Πυϑαγόρου παραγενομένου
καὶ πυνϑανομένου, πῶς διαχέοιτο, διαβαλόντα τῆς ϑύρας τὸν ὀάχτυλον εἰπεῖν"
«χροὶ δῇλα᾽ καὶ τοὐντεῦϑεν παρὰ τοῖς φιλολόγοις ἡ λέξις ἐπὶ τῶν χειρόνων
τάττεται, οἱ δ᾽ ἐπὶ τῶν βελτίστων χρώμενοι διαμαρτάνουσιν. [αὶ. Ἡοτδοὶά.

85 ῬοΙΪ. 82 Φ. 818, δ Β056) 88 Ατἱδοί. Πολιτεία Σαμίων. ἔλεγέ τε ὅτι οἱ ϑεοὶ

τὴν τράπεζαν ϑυωρὸν καλοῦσιν [ἴτ. 1 Ἰοχῃ ἀἐ Οτνρδλεὶ οοὔ. ἐλεοσον. Ὁ. 88)

Ἄνδρων δ᾽ ὃ Ἐφέσιός φησε δύο γεγονέναι Φερεκύδας Συρίους, τὸν μὲν
ἀστρολόγον, τὸν δὲ ϑεολόγον υἱὸν Βάβνυος, ὦι καὶ Πυϑαγόραν σχολάσαι.
Ἐρατοσϑένης δ᾽ ἕνα μόνον, χαὶ ἕτερον ᾿4ϑηναῖον γενεαλόγον.

118

10

15

Α. {--8Ἃ. ΙΕΒΕΝ ΝῺ ΒΟΗΒΙΕΤ. 607

σώιζεται ὃδ τοῦ Συρίου τό τε βίβλιον ὃ συνέγραψεν οὗ ἡ ἀρχή" Ζὰς
- διδοῖ [{τ. 1, σώιζεται δὲ χαὶ ἡλιοτροπεῖον ἐν Σύραι τῆι νήσωι. Βοϊᾳὶ
ΠΌΣΙΒ 8. 3. 231, 224.

2. ϑυτρ. Φερεκύδης Βάβυος Σύριος (ἔστι δὲ νῆσος μία τῶν Κυκλάδων
ἡ Σύρα πλησίον Δήλου)" γέγονε δὲ χατὰ τὸν Δυδῶν βασιλέα ᾿Αλυάττην, ὡς
συγχρονεῖν τοῖς ξ᾽ σοφοῖς καὶ τετέχϑαι περὶ τὴν μὲ ὀλυμπιάδα [600---ὅ97].
διδαχϑῆναι δὲ ὑπ᾽ αἰτοῦ Πυϑαγόραν λόγος, αὐτὸν δὲ οὐκ ἐσχηκέναι χαϑηγη-
τήν, ἀλλ᾽ ἑαυτὸν ἀσχῆσαι χτησάμενον τὰ Φοινίχων ἀπόχρυφα βιβλία. πρῶ-
τον δὲ συγγραφὴν ἐξενεγχεῖν πεζῶι λόγωι τινὲς ἱστοροῦσιν, ἑτέρων τοῦτο εἰς
Καδμον τὸν Μιλήσιον φερόντων. καὶ πρῶτον τὸν περὶ τῆς μετεμψνχώσεως
λόγον εἰσηγήσασθαι. ἐζηλοτύπει δὲ τὴν Θάλητος δόξαν. καὶ τελεντᾶε ὑπὸ
πλήϑους φϑειρῶν.

ἔστι δὲ ἅπαντα ἃ συνέγραψε ταῦτα Ἑπτάμυχος ἤτοι Θεοχρασία ἢ Θεο-
γονία. ἔστι δὲ Θεολογία ἐν βιβλίοις τ] ἔχουσα ϑεῶν γένεσιν χαὶ διαόδοχας.

Φερεχύδης ᾿Αϑηναῖος (πρεσβύτερος τοῦ Συρίου, ὃν λόγος τὰ Ὀρφέως
συναγαγεῖν) ἔγραψεν Αὐτόχϑονας... ἐν βιβλίοις τ χτλ.

Βιν. Ἑχαταῖος... πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγχε [Ποἰκαιαἰο8), συγ-
γραφὴν δὲ Φ." τὰ γὰρ ᾿Αχουσιλάον νοϑεύεται.

8. ΚΤΕΑΒΟ Χ τ᾿. 481 Σῦρος δ᾽ ἐστὶ μηχύνουσι τὴν πρώτην συλλαβήν, ἐξ
ἧς Φερεχύδης ὃ Βάβυος ἦν. νεώτερος δ᾽ ἐστὶν ὁ ᾿Αϑηναῖος ἐχείνου.

4, ῬΟΒΡΗ. Υ. Ργίδι. δ6 Διχαίαρχος δὲ χαὶ οἱ ἀκριβέστεροι καὶ τὸν Πυ-
ϑαγόραν φασὶν παρεῖναι τῆε ἐπιβουλῆι. Φερεχύδην γὰρ πρὸ τῆς ἐκ Σάμου
ἀπάρσεως τελευτῆσαι.

δ [10 Κατ) ΟἿο. 186.1 10, 838 ἐέξαφια ογδο ὀφμδάθης οὗδαμι αἴΔό8 ἰοΐ δαφοιμδ,
8εὦ φιοὰ ἰἰξίεγὶδ εαοίεί, ῬΆ. ϑυνγόμδ ργίηνμβ ἀἰαλί απίηη08 6886 ΛΟ ϑοηνρὺν
ἔεγηοθ, απῆσυνϑ δαηε; {μὶξ ἐπΐης πῖθ0 γεσπαηΐε ΘΟ ἰβογνὶσβ ΤῸ 5 δ18.---δ88].
Αὐὐδ Ῥοποϊἀοπίοβ ντὶθ 1. 6.

6. ῬΟΒΡΗΣΕ. Ὁ. Εἶπ. Ρ. ΕΞ Χ 8, β ᾿Ανόρωνος γὰρ ἐν τῶι Τρίποδι περὶ Πυ-
ϑαγόρου τοῦ φιλοσόφου τὰ περὶ τὰς προρρήσεις ἱστορηκότος εἰπόντος τε ὡς
διψήσας ποτὲ ἐν Μεταποντίωι χαὶ ἔχ τινος φρέατος ἀνιμήσας καὶ πιὼν προεῖ-
πεν ὡς εἰς τρίτην ἡμέραν ἔσοιτο σεισμός... ταῦτ᾽ οὖν τοῦ ᾿Ανδρωνος περὶ
Πυϑαγόρου ἱστορηχότος πάντα ὑφείλετο δε πομπθδ [γ.66 ΕῊΉΘ 1281]. .. τοῖς
μὲν γὰρ πράγμασι κέχρηται τοῖς αὐτοῖς, ἕτερον δ᾽ ὄνομα μετενήνοχε᾽ Φερεχύδην
γὰρ τὸν Σύριον πεποίηχε ταῦτα προλέγοντα ... τὸ τε γὰρ περὶ τῆς προρρή-
σεως τοῦ σεισμοῦ ἐν Μεταποντίωι ὑπ᾽ ᾿Ανόρωνος ῥηθὲν ἐν Συρίαι εἰρῆσϑαί
φησιν ὃ Θεόπομπος, τό τε περὶ τὸ πλοῖον οὐχ ἀπὸ Μεγάρων τῆς Σικελίας,
ἀπὸ δὲ Σάμου φησὶ ϑεωρηϑῆναι, καὶ τὴν Συβάρεως ἅλωσιν ἐπὶ τὴν εσσή-
νῆς μετέϑηχεν᾽ ἵνα δέ τι δοχῆι λέγειν περιττὸν χαὶ τοῦ ξένου προστέϑεικε
τοὔνομα Περίλαον αὐτὸν καλεῖσϑαι λέγων. Ὕαὶ. Ῥτοσ.1 111. Οτο. ἀϊνίη. 1 112.

Ἴ. ΑΒιον. Μοίδρῃ. Ν 8 1091} 4 [8. 8. 492, 38] ἐπεὶ οἵ γε μομειγμένοι αὐτῶν
[ἄγ Τιοοΐϊοκαι) χαὶ τῶι μὴ μυϑιχῶς ἅπαντα λέγειν οἷον ᾧ. χαὶ ὅτεροί τινες
τὸ γεννῆσαν πρῶτον ἄριστον τιϑέασι [πϑπι]Ἰοἢ ΖΘαΒ)].

8. ῬΑμΑβο. 124}. [1 321}. δὺ8 Ἐπάσπιοβ ἔγ. 111] Φερεχυδης δὲ ὁ Σύριος
Ζάντα μὲν εἶναι ἀεὶ χαὶ Χρόνον χαὶ χϑονίαν τὰς τρεῖς πρώτας ἀρχάς

. τὸν δὲ Χρόνον ποιῆσαι ἐκ τοῦ γόνου δαυτοῦ [αὐτοῦ] πῦρ καὶ πνεῦμα
χαὶ ὕδωρ... » ἐξ ὧν ἐν πέντε μυχοῖς δαμρημένων πολλὴν ἄλλην γενεὰν συ-
στῆναι ϑεῶν, τὴν πεντέμυχον χαλουμένην, ταὐτὸν δὲ ἴσως εἰπεῖν, πεντέ-
χοσμον. αὶ. ἔτ. 1.

808 ᾿ΡΗΒΒΕΚΥΘΕΩ ΝΟΝ ΒΥΒΟΒ

9. ῬΒΟΒ. δᾶ γος. Βαο. ᾿. 20, 80 Καὶ. οοπδοηεϊὲ οἱ ΡΆ., 8ϑεὦ ἀένοεγδα αῇετνέ εἶε-
γμιοηΐα: Ζῆνα ἱπρυῖ χαὶ χϑόνα χαὶ Κρόνον, ἱρῆοηι εἶ ἐενγαηε εἰ ἱρηιρμθ δἰ στ ποις,
εἰ 6886 αείμεγα φιιὶ γεσαΐ, ἰεγγαηι μας γεσαΐμν, ἱοερμδ ἐπ φρο πέύεγβα Ράᾳγ8 πιο-
ἀεγείμν. Ἡπαμιλβ ἐστ. 12 [Ὁ. 664] ᾧ. μὲν ἀρχὰς εἶναι λέγων Ζῆνα καὶ Χ9ο-

ὅ νίην καὶ Κρόνον" Ζῆνα μὲν τὸν αἰϑέρα, Χϑονίην δὲ τὴν γῆν, Κρόνον δὲ
τὸν χρόνον, ὃ μὲν αἰϑὴρ τὸ ποιοῦν, ἡ δὲ γῆ τὸ πάσχον, ὁ δὲ χρόνος ἐν ὧι
τὰ γινόμενα. ἴωτο. ἀθ τηθηβ. ΓΥ 8 Ἥλιος αὐτὸς [πβη]. Ζεύς) χατὰ Φερεχύδην.

10. βΈχτ. Ρ. Ηγρ. Π 80 Φ. μὲν γὰρ ὁ Σύριος γῆν εἶπε τὴν πάντων εἶναι
ἀρχήν. ΝΕ]. ῬαΑυβ. 1Π14, ὅ δήμητρα δὲ Χχϑονίαν Δαχεδαιμόνιοι μὲν σέβειν

10 φασὶ παραδόντος σφίσιν Ὀρφέως. ΤηΒοθγ. ν. ΜυΚοποβ Β. Ο. Η6]1. ΥΙΓ 8398 ΖΣι
Χϑονίηι. Μεὶ. Μαβ. ἔν. 11 8. 498, 11.

11. Μαχ. Τυβ. Χ ῥ. 114}, ἀλλὰ καὶ τοῦ Συρίου τὴν ποίησιν σχόπει καὶ
τὸν Ζῆνα καὶ τὴν Χϑονίην χαὶ τὸν ἐν τούτοις Ἔρωτα, καὶ τὴν Ὀφιο-
νέως γένεσιν χαὶ τὴν ϑεῶν μάχην καὶ τὸ δένόρον χαὶ τὸν πέπλον.

1ὅ Β. ΕΒΑΟΜΈΕΝΤΕ.

ΦΕΡΕΚΥΖΟΥΣ ΘΕΟΜ“ΟΓΙΩ͂.

1 [1 Κουβ) δὈιοα. 1 119 [8. 8. 5071, 1) Ζὰς μὲν χαὶ Χρόνος ἦσαν
αεὶ καὶ ἀϑονίη Χϑονίηι δὲ ὄνομα ἐγένετο Πὴ, ἐπειδὴ αὐτῆι Ζὰς
γὴν γέρας διδοῖ.

40 Ψαχίδηΐοη Α 9: Κρόνος βίδις Χρόνος, Ζής [Ζην}]) πἰαίξ Ζας. γεὶ. ἨΈΒΟΡ.
π. μον. λέξ. ν. 6, 15 χαὶ γὰρ Δίς καὶ Ζήν χαὶ Δήν καὶ Ζάς παρὰ Φερεχύδηι
χατὰ κίνησιν ἰδίαν.

2 [4] ΟἸΒΕΝΕΈΙ,- ΗΥΚῚ ΟἜΕΕΚ ῬΑΡΥΕ. δου. Π π1 11 [5. δδῆσγῃ. π. (τ.
Οτεμ. 86. ΥἹ 9.

95 60].1 αὐ)τῶι ποιοῦσιν τὰ οἰχία πολλά τε καὶ μεγάλα. ἐπεὶ δὲ 1
ταῦτα ἐξετέλεσαν πάντα χαὶ χρήματα χαὶ ϑεράποντας χαὶ ϑερα-
παίνας καὶ τἄλλα ὅσα δεῖ πάντα, ἐπεὶ δὴ πάντα ἑτοῖμα γίγνεται,
τὸν γάμον ποιεῦσιν. καπειδὴ τρίτη ἡμέρη γίγνεται τῶι γάμωι, 3
τότε Ζὰς ποιεῖ φᾶρος μέγα τε καὶ χαλὸν χαὶ ἐν αὐτῶι ποικίλλει

80 Γῆ» χαὶ ᾿Ὡὡγηνὸν χαὶ τὰ Ὡγηνοῦ (δώματα...

60].2 βουλόμενος) γὰρ σέοτοὺς γάμους εἶναι [818 ἩθΙτεοΒοσ υϊοῦ 8

ς τούτωι σε τιμῶ. σύ δέ μοι χαῖρε καὶ σύνισϑι. ταῦτα φασιν:
ἀναχαλυπτήρια πρῶτον γενέσθαι" ἐχ τούτου δὲ ὃ νόμος ἐγένετο
χαὶ ϑεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν. ἥ δέ μιζν ἀμείβε)ται δεξα( μένη ὃ

85 εὖ τὸ φᾶγ)ρος...

8 [2] Ῥβοοι, δᾶ Τίπι. ". 868 βοῖη. ὁ ᾧ. ἔλεγεν εἰς Ἔρωτα μεταβεβλῆ-
σϑαι τὸν Δία μέλλοντα δημιουργεῖν, ὅτι δη τὸν χόσμον ἐχ τῶν ἐναντίων συν-
ιστὰς εἰς ὁμολογίαν καὶ φιλίαν ἤγαγε καὶ ταυτότητα πᾶσιν ἐνέσπειρε καὶ
ἕνωσιν τὴν δι᾿ ὅλων διήκουσαν.

40 4 [3] Οπιο. 6. Οοἷβ. ΥἹ 42 Π΄Ί111, 18 Κ. [δὺ8 Οοἶδυ8) Φερεχύόην δὲ πολ-
λῶι ἀρχαιότερον γενόμενον Ἡρακλείτου μυϑοποιεῖν στρατείαν στρατείαι προς
ταττομένην χαὶ τῆς μὲν ἡγεμόνα Κὶ ρόνον (ἀπολόιδόναι, τῆς ἑτέρας ὁὲ
Ὀφιονέα. προκχλήσεις δὲ καὶ ἁμίλλας αὐτῶν ἱστορεῖ, συνϑήχας τε αὐτοῖς
γίγνεσϑαι, ἵν᾽ ὁπότεροι αὐτῶν εἰς τὸν Ὡγηνὸν ἐμπέσωσι, τούτους μὲν εἶναι

45 νενικημένους, τοὺς δ᾽ ἐξώσαντας καὶ νιχήσαντας τούτους ἔχειν τὸν οὐρανόν.

10

16

Α. 9--11. ΠΕΒΕΝ ὕΝῸ ΒΟΗΕΙΕΤ. Β. ΕΈ. 1--11. 12. ὈΝΕΟΗΤΕΙΒ. δ09

τκοῦτου δὲ τοῦ βουλήματός φῆσιν ἔχεσϑαι καὶ τὰ περὶ τοὺς Τιτᾶνας χαὶ Γί-
γαντας μυστήρια ϑεομαχεῖν ἀπαγγελλομένους, καὶ τὰ παρ᾽ Αἰγυπτίοις περὲ
“Τυφῶνος χαὶ Ὥρου καὶ Ὀσίριδος. Ῥεπο ΒΥΒι,. [π|ϑ. Ρ. ἘΜ1 10,50] παρὰ Φοινί-
ὅεων δὲ χαὶ Φ. λαβὼν τὰς ἀφορμὰς [νεῖ]. 108. 6. Αρ. οὔϑῃ 3. 11 . 11; δ01, 8]
ἐϑεολόγησε περὶ τοῦ παρ᾽ αὐτῶι λεγομένου Ὀφιονέως [80 6] ϑεοῦ χαὶ τῶν
Ὀρφιονιδῶν. ΤΈΒΤ. ἄθ οοτοι. 1 ϑαίμγηι ΡῬῇ. απέε οημνε8 γεζεγί οογοπαΐμν,
“Ζουσηλ ΓΤ »οϑί ἀευϊοίοβ Τιαπαϑ.

ὅ [6] Οι:α. ν. Οοἷ5. ΥἹ 42 [Π| 112, 20Κ.] χαὶ διηγούμενός γε τὰ Ὁμηρικὰ
ἔπη [Α δ90 Ο 18] φησὶ [Ὁ εἰδυε) λόγους εἶναι τοῦ ϑεοῦ πρὸς τὴν ὕλην τοὺς
λόγους τοῦ Διὸς πρὸς τὴν Ἥραν, τοὺς δὲ πρὸς τὴν ὕλην λόγους αἰνίττεσθαι,
ὡς ἄρα ἐξ ἀρχῆς αὐτὴν πλημμελῶς ἔχουσαν διαλαβὼν ἀναλογίαις τισὶ συνέ-
ὅησε χαὶ ἐχόσμησεν ὃ ϑεὸς, καὶ ὅτι τοὺς περὶ αὐτὴν δαίμονας, ὅσοι ὑβρισταί,
τούτους ἀπορριπτεῖ χολάζων αὐτοὺς τῆι δεῦρο ὁδῶι. ταῦτα δὲ τὰ Ὁμήρου ἔπη
οὕτω νοηϑέντα [ὑπονοήσαντα τὸν Φερεχύδην φησὶν εἰρηχέναι τὸ ᾿χείνης δὲ
τῆς μοίρας ἕνερϑέν ἐστιν ἡ ταρταρίη μοῖρα φυλάσσουσι ὁ᾽ αὐτὴν
ϑυγατέρες Βορέου Αρπνιαί τε χαὶ Θύελλα' ἔνϑα Ζεὺς ἐχβάλλει
ϑεῶν ὅταν τις ἐξυβρίσηι᾽. τῶν τοιούτων δέ φησιν ἔχεσϑαι νοημάτων χαὶ
τὸν [περὶ] τῆς ᾿Αϑηνᾶς πέπλον ἐν τῆι πομπῆι τῶν Παναϑηναίων ὑπὸ πάντων
ϑεωρούμενον. δηλοῦται γάρ, φησίν, ἀπ᾿ αὐτοῦ, ὅτι ἀμήτωρ τις καὶ ἄχραντος
δαίμων ἐπιχρατεῖ ϑρασυνομένων τῶν γηγενῶν.

6 [83]Ϊ ῬΟΒΡΗ. 46 Δηΐν. ΝΡ. 81 τοῦ Σνρίον Φερεχύίδου μυχοὺς καὶ
βόϑρους καὶ ἄντρα καὶ ϑύρας καὶ πύλας λέγοντος χαὶ διὰ τούτων
αἰνιττομένου τὰς τῶν ψυχῶν γενέσεις χαὶ ἀπογεένέσεις.

7 [0] Ῥρευνοασαῖ, ([ἀ. ἱ. ΡΟΆΡηΥβ.] δᾶ αδυγαα οα. Καὶ θῇ, [4δἢ. Βενὶ, ΑΚ.
1895] 5. 84,26 χἀνταῦϑα πολὺς ὃ Νουμήνιος καὶ οἱ τὰς Πυϑαγόρου ὑπονοίας
ἐξηγούμενοι, χαὶ τὸν παρὰ μὲν τῶι Πλάτωνι ποταμὸν ᾿Αμέλητα, παρὰ δὲ τῶι

Ἡσιόδωι καὶ τοῖς Ὀρφιχοῖς τὴν Στύγα, παρὰ δὲ τῶι Φερεκύόηι τὴν ἐχροὴην

ἐπὶ τοῦ σπέρματος ἐχδεχόμενοι.

8 [9) βσποι, ΑΡοζ, ΒΒοᾶ. 1 645 Φ. [πἰομὺ ἄον 1,οτογ] δέ φησιν ὅτι δῶρον
εἶχε παρὰ τοῦ Ἑρμοῦ ὁ Αἰϑαλίδης τὸ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ποτὲ μὲν ἐν “Αιόου
ποτὲ δὲ ἐν τοῖς ὑπὲρ τὴν γῆν τόποις εἶναι. αὶ. ο. 4 π. 8 3, 28, ΟΡδὰ Α ὅ.

9 [838] ΗΈΒον». π. μον. λέξ. Ὁ. Ἴ, 4 εἰ δέ τις λέγει ἱκαὶ ἡ Ῥέα Ῥῆ κέχλη-
ται ὑπὸ τοῦ Συρίον᾽, ἴστω ὅτι αὐτοῦ ἴδιος ἡ χρῆσις.

10 [11] ΑΡΟΙΣ,. ἀθ Ῥσχοῦ. ὑ. 6ὅ, 1ὅ ϑοῖιη. χαὶ Φ. ἐν τῆι Θεολογίαιει καὶ
ἔτε δΔημόχριτος. .. [8. 8. 408, 24] συνεχέστερον χρῶνται τῆι ἐμεῦ χαὶ ἔτι
τῆε ἐμέο.

11 [12] --- Ρ. 98,1 (8. 5. 415, 19] ἔστιν πιστώσασϑαι καὶ τὸ ἀδιαίρετον
τῆς εὐθείας [πᾶτη]. ἡμέες, ὑμέες, σφέες) παρ᾽ Ἴωσιν ἐκ τῶν περὶ Δημόχριτον,
Φερεχύδην, ΕἙχαταῖον.

ὈΝΕΟΗΤΕΒΞ.

12. Τᾶσκ. 1χν.111 τόλμαν δὲ καὶ οἱ περὶ Φερεχύδην ἔχάλεσαν τὴ»
ὁὀνάδα καὶ ὁρμὴν καὶ δόξαν καλοῦσιν, ὅτε τὸ ἀληϑὲς χαὶ ψευδὲς ἐν δόξηι
ἐστί. αὶ. 8. δ0ῦ, 24.

--.---- -ο-. ........-ς-..

σι

10

1ὅ

810 12. ΤΒΕΑΘΈΝΕΞ. 178. ΑΚΌΞΒΙΠ.ΔΟΒ.

12, ΤΗΒΑΘΈΝΕΝ.

1. ΤΑτΙΑΝ. 81 ᾿. 81, 16 περὶ γὰρ τῆς Ὁμήρου ποιήσεως γένους τε αὐτοῦ
καὶ χρόνου χαϑ᾽ ὃν ἤχμασεν προηρεύνησαν πρεσβύτατοι μὲν Θεαγένης ὃ Ῥη-
γῖνος χατὰ Καμβύσην [539--- 822) γεγονὼς καὶ Στησίμβροτος ὃ Θάσιος καὶ
᾿Αντίμαχος ὁ Κολοφώνιος Ἡρόδοτός τε ὁ “Αλικαρνασσεύς κτλ. αὶ. ο. 48 3. 359.

2. ὅσβοι, Ηομ. Β χὰ Ὑ 61 [ὈῬΡορῆγτ. 1 240, 14 βοιγα.) τοῦ ἀσυμφόρουνι
μὲν ὃ περὶ ϑεῶν ἔχεται χκαϑόλου λόγος, ὁμοίως δὲ καὶ τοῦ ἀπρεποῦς" οὐ γὰρ
πρέποντας τοὺς ὑπὲρ τῶν ϑεῶν μύϑους φησίν. πρὸς δὲ τὴν τοιαύτην κατη-
γορίαν οἱ μὲν ἀπὸ τῆς λέξεως ἐπιλύουσιν, ἀλληγορίαε πάντα εἰρῆσϑαε νομί-

ξοντες ὑπὲρ τῆς τῶν στοιχείων φύσεως, οἷον (ἔν) ταῖς ἐναντιώσεσι τῶν ϑεῶν.

χαὶ γάρ φασι τὸ ξηρὸν τῶι ὑγρῶι χαὶ τὸ ϑερμὸν τῶι ψυχρῶι μάχεσϑαι δαὲ
τὸ χοῦφον τῶι βαρεῖ. ἔτι δὲ τὸ μὲν ὕδωρ σβεστικὸν εἶναι τοῦ πυρός, τὸ δὲ
πῦρ ξηραντικὸν τοῦ ὕδατος. ὁμοίως ὁὀὲ χαὶ πᾶσι τοῖς στοιχείοις, ἐξ ὧν τὸ πᾶν
συνέστηχεν, ὑπάρχειν ἐναντίωσιν, χαὶ χατὰ μέρος μὲν ἐπιδέχεσϑαι φϑορὰν
ἅπαξ, τὰ πάντα δὲ μένειν αἰωνίως. μάχας δὲ διατίϑεσϑαι αὐτόν, διονομάζοντα
τὸ μὲν πῦρ ᾿Απόλλωνα χαὶ Ἥλιον χαὶ Ἥφαιστον, τὸ δὲ ὕδωρ Ποσειδῶνα καὶ
Σκάμανόρον, τὴν δ᾽ αὖ σελήνην Ἄρτεμιν, τὸν ἀέρα δὲ Ἥραν καὶ τὰ λοιπα.
ὁμοίως ἔσϑ᾽ ὅτε χαὶ ταῖς διαϑέσεσι ὀνόματα ϑεῶν τιϑέναι, τῆι μὲν φρονήσει
τὴν ᾿Αϑηνᾶν, τῆι δ᾽ ἀφροσύνηι τὸν ἴάρεα, τῆι δ᾽ ἐπιϑυμίαι τὴν Ἀφροδίτην, τωι
λόγωι δὲ τὸν Ἑρμῆν, καὶ προσοικειοῦσι τούτοις" οὗτος μὲν οὖν τρόπος ἀπο-
λογίας ἀρχαῖος ὧν πάνυ χαὶ ἀπὸ Θεαγένους τοῦ Ῥηγίνου, ὃς πρῶτος ἔγραψε
περὶ Ὁμήρου, τοιοῦτός ἐστιν ἀπὸ τῆς λέξεως. Ὑα]. ϑυτο. ἩΕχάτειον.

ὃ. ΑΚΌΞΙΖΑΟΞΒ.

ϑυτο. ᾿ἀχουσίλαος Κάβα υἱὸς ᾿Αργεῖος ἱνᾳὶ. ΟΡ 8. 8, 834] ἀπὸ Κερχαόος
πόλεως οὔσης Αὐλίδος πλησίον, ἱστορικὸς πρεσβύτατος. ἔγραψε δὲ Γενεαλο-
γίας (ἐκ δέλτων χαλκῶν, ἃς λόγος εὑρεῖν τὸν πατέρα αὐτοῦ ὀρύξαντα τινα
τόπον τῆς οἰχίας αὐτοῦ). 88 Ἰοισίο Ὀοαίθιις κβἰοὰ δυΐ οἷπὸ ἰπ χγμπηίβομοσ Ζοὶΐ
βοίαἰβομὶθ βοισί, νεῖ. 8. 601, 18.

Ομεμ. ϑέ:. ΥἹ 26 Ρ. 162}. τὰ δὲ Ἡσιόόου μετήλλαξαν εἰς πεζὸν λογον
καὶ ὡς ἴδια ἐξήνεγχαν Εὐμηλός τε χαὶ ᾿Αχουσίλαος οἱ ἱστοριογράφοι.

ΑἸΚΟΥΣΙΛΛΑΟΥ ΓΕΝΕΑΜΛΌΟΓΙΩΝ Α8Γ-.

1 [14 ΕΉΘ Μῦλογ ΤΡ. 100] Ῥάμαβο. 124 [ 820, 10 Ε.] Ἁ.. ὁὲ Χάος μὲν
ὑποτίϑεσϑαί μοι δοχεῖ τὴν πρώτην ἀρχήν, ὡς πάντη ἄγνωστον.... Ἔρεβος μὲν
τὴν ἄρρενα, τὴν δὲ ϑήλειαν Νύχτα... ἐκ δὲ τούτων φησὶ μιχϑέντων Αἰϑέρα
γενέσϑαι χαὶ Ἔρωτα καὶ Μῆτιν ... παράγει δὲ ἐπὶ τοὕτοις ἐκ τῶν αὐτῶν
χαὶ ἄλλων ϑεῶν πολὺν ἀριϑμὸν χατὰ τὴν Εὐδήμου Ἰστορίαν [ἔτ. 111]. Με εὶ.
ῬὨΣΙοάθμ. ἀθ ρἱοί. 181, 18 Ρ. 61 6. Ἀ4. δ᾽ ἐκ Χάονς πρώτου τάλλα.

2 [10] Ῥιατ. βγεῦρ. 1188Β Ἡσίοδος πρῶτον μὲν Χάος φησὶ γενέσϑαι,
αὐτὰρ ἔπειτά φῆσι μετὰ τὸ Χάος δύο τούτω γενέσϑαι, Τὴν τε χαὶ Ἔρωτα,

40 [Παρμενίδης δὲ τὴν γένεσιν λέγει ἱπρώτιστον --- παντων᾽ (τ. 16) Ἡσιόδωι δὲ

138. ΑΚΌΒΙΑΟΒ. ΡΥ. ΒΟΡΗΙΞΤΙΚ. 14. ΡΕΟΤΑΘΟΒΑΒ., 811

παὶ ᾿Αχουσίλεως ξύμπφησιν. οὕτω πολλαχόϑεν ὁμολογεῖται ὁ Ἔρως ἐν τοῖς
πρεσβυτάτοις εἶναι. αὶ. Απίλροταδ Ἀἱορ. ΓΥ͂ 26.

Ἀΐο ἄθτίζαη Εχδρβιηθηῖο Ὀοὶ Μᾶ]1|ο᾽ ἡ. 2---3.1. Ῥάσὰ Ῥηϊοάσ ἀο μἱοϊδῖθ
42, 18 ν. 14; 48, 9». 16; 46}, 12 ν. 11; 68, 6 Ρ. 34; 92, 20. 24 ῥ. 43; 61}, 8 ». 46
[γε]. 8. δ04, 19].

ΤΥ. ΑἸ ΈΒΕ ΒΟΡΗΙΒΤΊΚ.

1. Απιθτρ. 46, Π 401 πᾶ. ἀρχὴν δὲ οὐδ᾽ εἰδέναι μοι δοχοῦσιν οὐδ᾽
αὐτὸ τοὔνομα τῷς φιλοσοφίας ὅπως εἶχε τοῖς Ἕλλησι καὶ ὅτι ἠδύνατο οὐδ᾽
ὅλως τῶν περὶ ταῦτ᾽ οὐδέν. οὐχ Ἡρόδοτος Σόλωνα σοφιστὴν -χέχληκεν
[129], οὐ Πυϑαγόραν πάλιν {{ΥᾧὦἁΜ 98]; οὐχ ᾿Ανδροτίων τοὺς ἑπτὰ σοφιστὰς προσ-
είρηχε, λέγω δὴ τοὺς σοφούς, καὶ πάλιν αὖ Σωκράτη σοφιστὴν τοῦτον τὸν
πάνυ; αὖϑις δ᾽ Ἰσοχράτης σοφιστὰς μὲν τοὺς περὶ τὴν ἔριν χαὶ τοὺς ὡς ἂν
αὐτοὶ φαῖεν διαλεχτιχοὺς [18,1], φιλόσοφον δ᾽ ἑαυτὸν χαὶ τοὺς ῥήτορας καὶ
τοὺς περὶ τὴν πολιτιχὴν ἕξιν φιλοσόφους; ὡσαύτως ὁὲ καὶ τῶν τούτωι συγγε-
γομένων ὀνομάζουσί τινες. οὐ Δυσίας Πλάτωνα σοφιστὴν καλεῖ χαὶ πάλιν
Αἰσχίνην; κατηγορῶν οὗτός γε, φαίη τις ἄν. αλλ᾽ οὐχ οἵ γε ἄλλοι κατηγο-
θοῦντες ἐχείνων τῶν ἄλλων ὅμως ταὐτὸν τοῦτο προσειρήχασιν αὐτούς. ἔτι
δ᾽ εἰ χαὶ Πλάτωνος ἐξῆν κατηγοροῦντα σοφιστὴν προσειπεῖν, τί τούτους γ᾽
ἂν εἴποι τις; ἀλλ᾽ οἶμαι καὶ σοφιστὴς ἐπιεικῶς χοινὸν ἦν ὄνομα χαὶ ἡ φιλο-
σοφία τοῦτ᾽ ἠδύνατο φιλοκαλία τις εἶναι καὶ διατριβὴ περὲ λόγους, καὶ οὐχ
ὃ νῦν τρόπος οὗτος, ἀλλὰ παιδεία χοινῶς .. . χαὶ τὸν σοφιστὴν δοκεῖ μέν
πως καχίζειν ἀεὶ καὶ δ γε δὴ μάλιστα ἡκαϑδαδεὸς τῶι ὀνόματι Πλάτων εἶναί
μοι δοκεῖ. αἴτιον δὲ τούτου χαὶ τῶν πολλῶν αὐτὸν χαὶ τῶν χατ᾽ αὐτὸν ὑπερ-
φρονῆσαι. φαίνεται δὲ χαὶ ταύτηι εἰς ἅπασαν εὐφημίαν τῆι προσηγορίαι κε-
χρημένος. ὃν γοῦν ἀξιοῖ σοφώτατον εἶναι ϑεὸν χαὶ παρ᾽ ὧι πᾶν εἶναι ταλη-
ϑές, τοῦτον δή που ἱτέλεον σοφιστὴν᾽ χέχληχεν [ΟΥ̓ΔΕΣ]. 408 ΕἸ].

2. Ῥιμτ, Βορι. 2310. τὸ πρῶτον εὑρέϑη [πᾶπ|], ὅ σοφιστής] νέων καὶ
πλουσίων ἔμμισϑος ϑηρεντής ... τὸ δὲ γε δεύτερον ἔμπορός τις περὶ τὰ τῆς
ψυχῆς μαϑήματα οὐ. τρίτον δὲ ἦρα οὐ περὶ τὰ αὐτὰ χάπηλος ἘΡΈΦΕΤΗ; οος καὶ
τέταρτον γε αὐτοπώλης περὶ τὰ μαϑήματα ἡμῖν... πέμπτον δὲ... τῆς γὰρ ὐμᾷ
»ιστικῆς περὶ λόγους ἦν τις ἀϑλητῆς, τὴν ἐριστικὴν τέχνην ἀφωρισμένος.
τὸ γε μὴν ἔχτον ἀμφισβητήσιμον μέν, ὅμως δ᾽ ἔϑεμεν αὐτῶι αὐ χουν σε νεῖς
δοξῶν ἐμποόίων μαϑήμασιν περὶ ψυχὴν καϑαρτὴν αὐτὸν εἶναι.

8. ΑΒΙΒΤΟΤ. ΒΟΡΒ. 6]. 1. 165521 ἔστι γὰρ ἢ σοφιστιχὴ φαινομένη σοφία οὖσα
δ᾽ οὔ, χαὶ ὁ σοφιστὴς χρηματιστὴς ἀπὸ φαινομένης σοφίας ἀλλ᾽ οὐχ οὔσης.

4. ῬΡΒΟΤΑΟΘΟΒΑΞΒ.
Α. ΠΕΒΕΝ ὕΝῸ ΓΕΗΒΕ.

1, Θιοο. ΙΧ δ0---δθ Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος ἢ, ὡς ᾿Απολλόδωρος [ἴτ. 40.780.] δῦ

καὶ Δείνων ἐν Περσικῶν ἔ [ἔν περσιχῶν ἐν Ῥ, ἐν περσιχοῖς ΒΕ; ΡΗῸ Π [ 90
ἔν. 6], Μαιανδρίου ᾿Αβδηρίτης, καϑά φῆσιν Ἡρακλείδης ὁ Ποντικὸς ἐν τοῖς Περὶ
νόμων [ἔτ. 21 Ἴο58.), ὃς χαὶ Θουρίοις νόμους γράψαι φησὶν αὐτόν᾽ ὡς δ᾽ Εὔπο-
λις ἐν Κόλαξιν, Τήιος" φησὶ γάρ᾽ ᾿ἔνόοϑι μέν ἐστι Πρωταγόρας ὁ Τηιος".

10

1

6812 14. ΡΕΟΤΑΘΟΒΑΒ

οὗτος χαὶ Πρόδικος ὃ Κεῖος λόγους ἀναγινώσχοντες ἡρανίζοντο᾽ χαὶ Πλάτων
ἐν τῶι Πρωταγόραι [316.] φησὶ βαρύφωνον εἶναι τὸν Πρύδιχον. διήκουσε
δ᾽ ὁ Πρωταγόρας δΔημοκχρίτου. (ἐχαλεῖτό τε Σοφία, ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν
παντοδαπῆι ἱστορίαι [νρὶ. οὔδῃ ΚΒ. 811,6). χαὶ πρῶτος ἔφη δύο λόγους εἶναι
περὶ παντὸς πράγματος ἀντιχειμένους ἀλλήλοις" οἷς χαὶ συνηρώτα, πρῶτος
τοῦτο πράξας. ἀλλὰ καὶ ἤρξατό που τοῦτον τὸν τρόπον᾽ ἱπάντων -- ἔστεν᾽
(ἔν. 1. ἔλεγέ τε μηδὲν εἶναι ψυχὴν παρὰ τὰς αἰσϑήσεις, χαϑὰ χαὶ Πλάτων
φησὶν ἐν Θεαιτήτωι, χαὶ πάντα εἶναι ἀληϑῆ. καὶ ἀλλαχοῦ ὁὲ τοῦτον ἤρξατο
τὸν τρόπον᾽ περὶ μὲν ϑεῶν οὐχ ἔχω εἰδέναι οὔϑ᾽ ὡς εἰσὶν -- ἀνϑρώ-
πουν᾽ [ἔν. 4]. διὰ ταύτην δὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ συγγράμματος ἐξεβλήϑη πρὸς
᾿Αϑηναίων" καὶ τὰ βιβλία αὐτοῦ κατέχαυσαν ἐν τῆι ἀγορᾶι ὑπὸ χήρυχε ἄνα-
λεξάμενοι παρ᾽ ἑχάστου τῶν χεχτημένων.

οὗτος πρῶτος μισϑὸν εἰσεπράξατο μνᾶς ἑχατόν" καὶ πρῶτος μέρη χρό-
νοῦ διώρισε χαὶ καιροῦ ὄδυναμιν ἐξέϑετο χαὶ λόγων ἀγῶνας ἐποιήσατο καὶ
σοφίσματα τοῖς πραγματολογοῦσι προσήγαγε᾽ χαὶ τὴν διάνοιαν ἀφεὶς πρὸς
τοὔνομα ὀιελέχϑη χαὶ τὸ νῦν ἐπιπολάζον γένος τῶν ἐριστικῶν ἐγέννησεν" ἵνα
καὶ Τίμων φησὶ περὶ αὐτοῦ" ᾿Πρωταγόρης τ᾽ ἐπίμεικτος ἐριζέμεναι εὖ εἰδώς᾽
[ἴσ. 41]. οὗτος καὶ τὸ Σωχρατικὸν εἶδος τῶν λόγων πρῶτος ἐκίνησε. καὶ
τὸν ᾿Αντισϑένους λόγον τὸν πειρώμενον ἀποδειχνύειν, ὡς οὐχ ἔστιν ἀντιελέ-
γειν, οὗτος πρῶτος διείλεκται, χαϑαά φησι ἤλατων ἐν ,Εὐθυδήμωι [2866]. καὶ
πρῶτος κατέδειξε τὰς πρὸς τὰς ϑέσεις ἐπιχειρήσεις, ὥς φησιν ᾿Αρτεμίδωρος ὃ
διαλεχτικὸς ἐν τῶι πρὸς Χρύσιππον. χαὶ πρῶτος τὴν καλουμένην τύλην, ἐφ᾽
ἧς τὰ φορτία βαστάξουσιν, εὗρεν, ὥς φησιν ᾿ἀριστοτέλης ἐν τῶι περὶ Παι-
δείας [ἴτ. 65.}" φορμοφόρος γὰρ ἦν, ὡς καὶ Ἐπίχουρός πού φησι [8. 8. 869, 31].
χαὶ τοῦτον τὸν τρόπον ἤρϑη πρὸς Δημόχριτον [1. Δημοχρίτου ναὶ. ὅ. 869, 39]
ξύλα δεδεχὼς ὀφϑείς. διεῖλέ τε τὸν λόγον πρῶτος εἰς τέτταρα, εὐχωλύν,
ἐρώτησιν, ἀπὸόχ θέσιν, ἐντολήν" οἱ δέ, εἰς ἑπτά, διήγησιν, ἐρώτησιν,
ἀπόχρισιν, ἐντολήν, ἀπαγγελίαν, εὐχωλήν, κλῆσιν, οὺς καὶ πυϑμένας εἶπε
λόγων. ᾿Αλχιδάμας δὲ [δ᾽ εἰς Βυναῦῖοι] τέτταρας λόγους φησί, φάσιν, ἀπό-
φασιν, ἐρώτησιν, προσαγόρευσιν. πρῶτον δὲ τῶν λόγων ἑαυτοῦ ἀνέγνω τὸν
Περὶ ϑεῶν, οὗ τὴν ἀρχὴν ἄνω παρεϑέμεϑα᾽ ἀνέγνω δ᾽ ᾿Αϑήνησιν ἐν τῆι Βυρι-
πίδου οἰκίαι ἢ ἥ, ὡς τινες, ἐν τῆι “Μεγακλείδου" ἄλλοι ἐν “υχείωι, μαϑητοῦ τὴν
φωνὴν, αὐτῶι χρήσαντος ᾿Αρχαγόρου τοῦ Θεοδότου. κατηγόρησε δ᾽ αὐτοῦ Πι-
ἀπ Πολυζήλου, εἷς τῶν τετραχοσίων᾽ ᾿Αριστοτέλης δ᾽ ΕἘὔαϑλον φησιν
[ἴτ. 67].

ἔστε δὲ τὰ σωιζόμενα αὐτοῦ βιβλία τάδε καὶ αὶ Τέχνη ἐριστιχῶν,
Περὶ πάλης, Περὶ τῶν μαϑημάτων, Περὶ πολιτείας, Περὲ φιλο-
τιμίας, Περὶ ἀρετῶν, Περὶ τῖς ἐν ἀρχῆι καταστάσεως, Περὶ τῶν
ἐν ἍΑΔιδου, Περὶ τῶν οὐχ ὀρϑῶς τοῖς ἄνϑρωποις “πρασσομένων,
Προστακτιχός, Δίχη ὑπὲρ μισϑοῦ, ᾿Αντιλογιῶν α β. καὶ ταῦτα μὲν
αὐτῶι τὰ βιβλία. [γ᾽ ἀἴο Ηδαρίβοι τί ἔθη δος δ! θπᾶο Καίδιορ ἰδὲ νουΐογοα. Ἀγ
νου] ορομᾶθ ἰδὲ οἷ ΝΑΟΠίγαρ, ἀθγ (τγὶθ ἀθὺ θη βργθοδοπᾶθ Το! 408 Αὐϊδίοιϑίοθα-
Ῥίμπασχ θα Ηρδυοῦ ἢ. 140--181 Ὀοὶ Εο86 ἡ. 16) δυο δὺβ ἀογ 1ἱἰξογαῖας ψσὸ-
βοῃδρῆζο ΤΊ νατδΐθη θη δ }1.]

γέγραφε δὲ καὶ Πλάτων εἰς αὐτὸν διάλογον. δὲ ὄὲ Φιλόχορος, [ἔτ. 168,
ΕΉΟΘΙ 412] πλέοντος αὐτοῦ εἰς Σικελίαν τὴν ναῦν χαταποντωθῆναι᾽ καὶ τοῦτο
αἰνέττεσϑαι Εὐριπίδην ἐν τῶι Ἰξίονι [Δαΐρσοα τι 410---8)]. ἔνιοι χατὰ τὴν ὁδὸν

52

ων

ΔΖ]

τελευτῆσαι αὐτόν, βιώσαντα ἔτη πρὸς τὰ ἐνενήχοντα. ᾿Απολλόδωρος [ἔτ. 41 Κ72..] 5

10

1ὅ

Α. 1--ὅ. 1ΕΒῈΝ ὕνὺ 1ΕῈ}8Ε. 518

δέ φησιν ἑβδομήχοντα, σοφιστεῦσαι δὲ τεσσαράχοντα καὶ ἀχμάζειν χατὰ τὴν
τετάρτην καὶ ὀγδοηκοστὴν ὀλυμπιάδα [4441]. Ἐοϊρὶ Ερὶ ζΥΆΤΩΤᾺ ἀθβ Βλίοκ.

λέγεται δέ ποτε αὐτὸν ἀπαιτοῦντα τὸν μισϑὸν Εὔαϑλον τὸν μαϑητὴν
ἐκείνου εἰπόντος ᾿ ἀλλ᾽ οὐδέπω νίχην »ενίχηκα᾽ εἰπεῖν “ἀλλ᾽ ἐγὼ μὲν ἄν νιχήσω,
ὅτι ἐγὼ ἐνίχησα, λαβεῖν με δεῖ" ἐὰν δὲ σύ, ὅτι σύ᾽ (νᾳὶ. 8. 612, 84).

γέγονε δὲ χαὶ ἄλλος Πρωταγόρας ἀστρολόγος, εἰς ὃν χαὶ Εὐφορίων
ἐπωκήδειον ἔγραψε" χαὶ τρίτος Στωιχὸς φιλόσοφος.

2. ῬΗΠΤΟΒΤΕ. Υ. ΒΟΡ.1 10 (νεῖ. οὔϑα 8. 869, 40] Π. δὲ ὃ ᾿Αβδηρίτης σο-
φιστὴς χαὶ ,4ημοκρέτου μὲν ἀχροατὴς οἴχοι ἐγένετο, ὡμίλησε δὲ καὶ τοῖς ἐχ
Περσῶν μάγοις χατὰ τὴν Ξέρξου ἐπὶ τὴν Ἑλλαδα ἔλασιν. πατὴρ γὰρ ἦν αὐ-
τῶι Μαίανόρος πλούτωι χατεσχευασμένος παρὰ πολλοὺς τῶν ἐν τῆι Θραΐκηι,
δεξάμενος ὁὲ καὶ τὸν Ξέρξην οἰκίαι τε χαὶ δώροις τὴν ξυνουσίαν τῶν μάγων
τῶι παιδὶ παρ᾽ αὐτοῦ εὕρετο. οὐ γὰρ παιδεύουσι τοὺς μὴ Πέρσας Πέρσαι
μάγοι, ἣν μὴ ὁ βασιλεὺς ἐφῆι. τὸ ὁὲ ἀπορεῖν φάσχειν, εἴτε εἰσὶ ϑεοὶ εἴτε
οὐχ εἰσί, δοχεῖ μοι Π. ἐχ τῆς Περσικῆς παιδεύσεως παρανομῆσαι᾽ μάγοι γὰρ
ἐπιϑειάζουσε μὲν οἷς ἀφανῶς δρῶσι, τὴν δὲ ἐκ φανεροῦ δόξαν τοῦ ϑείου χατα-
λύουσιν οὐ βουλόμενοι δοχεῖν παρ᾽ αὐτοῦ δύνασϑαι. διὰ μὲν δὴ τοῦτο πά-
σης γῆς ὑπὸ ᾿Αϑηναίων ἠλάϑη ὡς μέν τινες, χριϑείς, ὡς δὲ ἐνίοις δοχεῖ, ψήφου
ἐπενεχϑείσης μὴ χριϑέντι. νήσους δὲ ἐξ ἠπείρων ἀμείβων καὶ τὰς ᾿Αϑηναίων
τριήρεις φυλαττόμενος πάσαις ϑαλάτταις ἐνεσπαρμένας κατέδυ πλέων ἐν ἀχα-
τίωε μικρῶι. τὸ δὲ μισϑοῦ διαλέγεσϑαι πρῶτος εὗρε, πρῶτος δὲ παρέδωχεν

Ἕλλησι, πρᾶγμα οὐ μεμπτόν" ἃ γὰρ σὺν ὁαπάνηι σπουδάζομεν, μᾶλλον ἀσπα-

ζόμεϑα τῶν προῖχα. γνοὺς δὲ τὸν Πρωταγόραν ὁ Πλάτων σεμνὼς μὲν ἑἕρμη-

γεύοντα, ἐνυπτιάζοντα δὲ τῆι σεμνότητι χαί που καὶ μαχρολογώτερον τοῦ

τ μμτέυον τὴν ἰδέαν αὐτοῦ μύϑωι μαχρῶι ἐχαρακχτήρισεν. (Ζα ὃ 2 νεῖ. Θοίποι
. 611, 39].

8. ΒΈΘΥΟΗ. Οποιηδῖοὶ. Ὀοὶ β86}0]. Ρ]αΐ. γσορ. 600 [νρὶ. ϑυϊά. ΠῚ] Π. ᾿Αρτέ-
μωνος ᾿Αβδηρίτης. οὗτος φορτοβαστάχτης ἦν, ἐντυχὼν δὲ Δημοχρίτωι ἐφιλο-
σόφησε χαὶ ἐπὶ ῥητορείαν ἔσχε. καὶ πρῶτος λόγους ἐριστικοὺς εὗρε χαὶ μισϑὸν
ἔπραξε τοὺς μαϑητὰς μνᾶς 0. διὸ καὶ ἐπεχλήϑη 4ύόγος. τούτου μαϑητὴς
Ἰσοχράτης ὁ ῥήτωρ καὶ Πρόδικος ὃ Κεῖος. ἐχαύϑη δὲ τὰ τούτου βιβλία ὑπ᾽
᾿Αϑηναίων. εἶπε γάρ᾽ “περὶ ϑεῶν οὐχ ἔχω εἰδέναι -- ὡς οὐχ εἰσίν [ἴτ. 4].
ἔγραψε δὲ εἰς αὐτὸν ὃ Πλάτων διάλογον. πλέοντος δὲ αὐτοῦ εἰς Σικελίαν ἐτε-
λεύτησε ναναγήσας ἐτῶν ἐνενήχοντα, σοφιστεύσας ἔτη τεσσαράκοντα.

4. ΕσΒΕΒ. Οἴγοι. Ηΐον. ᾿ὑμγέριάδδ... οἷαγμδ δαδεῖμν εἰ Ῥ. δβορλιδία ομδμϑ
ἰδγοβ ἀδογείο ρεδῖδοο Αἰδλεοπίσηδεθ οοπεδιδδογωηξ ΟἹ. 84, 1 οὔθγ 2 [444. 443].
ΑΡυχ, ΕἾοσ. 18 . φινὲ δορ θέα γωϊέ ἴοπσε ηνεϊϑοιδ εἰ οι ρυ μηδ γλοίονγίοας
γερεγίογέδωδ ρεγγαοινάνιδ, Πδηιοογ δ ρ᾿μϑοϊοὶ οἱυὶδ ἀοημαουιδ (πᾶς εἰ διρρεοάϊίαία
ἀοοίγίπα 681), εἰρη, Ῥγοίαφογαν, αἰνιὲ οὐ ϑ0 δἰδὲ ἀϊδϑοὶρμῖο Ἐμαΐδιῖο πιογοεάδης ...

40 »ερὶσίδϑθε εἰς. Ὑρὶ. 83, 620, δ υπὰ οὔθῃ Ζ. 8---ὅ.

5. Ρχμλτο Ρτοΐδρ. 8118 [βοθῃθ ὑπ 481] Ῥτοίαβογαβ: ἐγὼ οὖν τούτων [ἃἀδΣ
γοσκδρρίθα βορἰβύθῃ Ὑ10 ΟΥΡΒΘΙΒ] τὴν ἐναντίαν ἅπασαν ὁδὸν ἐλήλυθα, καὶ
ὁμολογῶ τε σοφιστὴς εἶναι χαὶ παιδεύειν ἀνϑρώπους ... Ὁ χαίτοι πολλά γε ἔτη
ἤδη εἰμὲ ἐν τῆι τέχνηι" χαὶ γὰρ χαὶ τὰ ξύμπαντα οὐλὴ μοΐ ἐστιν" οὐδενὸς
ὅτου οὐ πάντων ἄν; ὑμῶν χαϑ᾽ ἡλικίαν πατὴρ εἴην... 5184 α νεανίσχε,
ἔσται τοίνυν σοι, ἐὰν ἐμοὶ συνῆις, ἧι ἂν ἡμέραι ἐμοὶ ἀυγϑάνενν ἀπιέναι οἴχαδε
βελτίονι γεγονότι καὶ ἐν τῆι Ἔ ε ταὐτὰ ταῦτα᾽ καὶ ἑχάστης ἡμέρας ἀεὶ
ἐπὶ τὸ βέλτιον ἐπιδιδόναι... 5818 Ε οἱ μὲν γὰρ ἄλλοε λωβῶνται τοὺς νέους"

ὨΪ16916., Βταρτα. ἃ, Ὑοσθοκτ. 33

2

4

10

1δ

δ14 11. ΡΕΟΤΑΘΟΒΑΝ

τὰς γὰρ τέχνας αὐτοὺς πεφευγότας ἄχοντας πάλιν αὖ ἄγοντες ἐμβάλλουσιν
εἰς τέχνας, λογισμούς τε καὶ ἀστρονομίαν χαὶὲ γεωμετρίαν καὶ μουσικὴν διδά-
σχόντες (χαὶ ἅμα εἰς τὸν Ἱππίαν ἀπέβλεψεν ), παρὰ δ᾽ ἐμὰ ἀφικόμενος μαϑή-
σεται οὐ περὲ ἄλλου του ἢ περὲ οὗ ἥχει. τὸ δὲ μάϑημά ἐστιν εὐβουλία περὶ τῶν
οἰκείων, ὅπως ἂν ἄριστα τὴν αὑτοῦ οἰχίαν διοικοῖ, χαὶ περὶ τῶν τῆς πόλεος,
ὅπως τὰ τῆς πόλεως δυνατώτατος ἂν εἴη καὶ πράττειν χαὶ λέγειν ... βοΚτ
Δοχεῖς γάρ μοι λέγειν τὴν πολιτικὴν τέχνην χαὶ ὑπισχνεῖσϑαι ποιεῖν ἄνδρας
ἀγαϑοὺς πολίτας. -- Αὐτὸ μὲν οὖν τοῦτό ἐστιν, ἔφη, αὖ Σώχρατες, τὸ
ἐπάγγελμα ὃ ἐπαγγέλλομαι. 8494 σύ γ᾽ ἀναφανδὸν σεαυτὸν ὑποκχηρυξα-
μενος εἰς πάντας τοὺς “Ἕλληνας σοφιστὴν ἐπονομάσας σεαυτὸν ἀπέφηνας παι-
ὀεύσεως χαὶ ἀρετῆς διδάσχαλον, πρῶτος τούτου μισϑὸν ἀξιώσας ἄρνυσϑαι.

6. Ῥιμρτο Ρτοί, 3288 (Ρτοίβρ. βρυϊοδ διὰ ταῦτα χαὶ τὸν τρόπον τῆς
πράξεως τοῦ μισϑοῦ τοιοῦτον πεποίημαι" ἐπειδὰν γάρ τις παρ᾽ ἐμοῦ μάϑηι,
ἐὰν μὲν βούληται, ἀπέδωχεν ὃ ἐγὼ πράττομαι ἀργύριον᾽ ἐὰν δὲ μή, ἐλθὼν
εἰς ἱερὸν ὁμόσας, ὅσον ἂν φῆι ἄξια εἶναι τὰ μαϑήματα, τοσοῦτον χατέϑηκχε.

1. --- --- 8298 Π. δὲ ὅδε ἱκανὸς μὲν μαχροὺς λόγους καὶ καλοὺς
εἰπεῖν, ὡς αὐτὸ δηλοῖ, ἱκανὸς δὲ καὶ ἐρωτηϑεὶς ἀποχρίνασϑαι χατὰ βραχὺ
καὶ ἐρόμενος περιμεῖναί τὸ καὶ ἀποδέξασϑαι τὴν ἀπόχρισιν, ἃ ὀλίγοις ἐστὶ
παρεσχενασμένα. Υρὶ. 3544.

8. --- Μοποη 91 Ὁ. οἶδα γὰρ ἄνδρα ἕνα Πρωταγόραν πλείω χρήματα κχτη-
σάμενον ἀπὸ ταύτης τῆς σοφίας ἢ Φειδίαν... (Ε) Πρωταγόρας δὲ ἄρα ὅλην
τὴν Ἑλλάδα ἐλάνϑανεν διαφϑείρων τοὺς συγγιγνομένους καὶ μοχϑηροτέρους
ἀποπέμπων ἢ παρελάμβανεν πλεῖν Τὶ τετταράκοντα ἔτη. οἶμαι γὰρ αὐτὸν
ἀποϑανεῖν ὀγγὺς χαὶ ἑβδομήκοντα ἔτη γεγονότα τετταράκοντα δὲ ἐν τῆι τέχνηι
ὄντα. καὶ ἐν ἅπαντι τῶι χρόνωι τούτωι ἔτι εἰς τὴν ἡμέραν ταυτηνὶ εὐδοκιμῶν
οὐδὲν πέπανται.

9. -- ΒΡ". πιαὶ. 282 0) }, (Εἰρρίβϑβ βρεϊοδίι, 8. 6. 19) ἀφικόμενος ὁὀὲ ποτε εἰς
Σικελίαν Πρωταγόρου αὐτόϑι ἐπιδημοῦντος καὶ εὐδοχιμοῦντος χαὶ πρεσβυτέ-
ρου ὄντος πολὺ νεώτερος ὧν κτλ.

10. Ῥυστ. Ῥογίοὶ. 86 πεντάϑλου γάρ τινος ἀκοντίωι πατάξαντος Ἐπίτι-
μον τὸν Φαρσάλιον ἀχουσίως καὶ χτείναντος ἡμέραν ὅλην ἀναλῶσαι [ῬοτἸΚΙ66)
μετὰ Πρωταγόρου διαποροῦντα, πότερον τὸ ἀχόντιον ἢ τὸν βαλόντα μᾶλλον
ἢ τοὺς ἀγωνοθέτας χατὰ τὸν ὀρϑότατον λόγον αἰτίους χρὴ τοῦ πάϑους
ἡγεῖσϑαι. Ὑρὶ. Απάρδβοῃ θᾶ. β.

11, ΑτΉεν. Υ 2188 ἀλλὰ μὴν χαὶ ἐν τῶι ᾿Πρωταγόραι᾽ διάλογος μετὰ
τὴν Ἱππονίχον τελευτὴν γενόμενος παρειληφότος ἤδη τὴν οὐσίαν Καλλίου, τοῦ
Πρωταγόρου { μέμνηται παραγεγονότος τὸ δεύτερον οὐ πολλαῖς πρότερον
ἡμέραις (809 Ὁ). ὁ δ᾽ Ἱππόνικος ... τέϑνηχε δὲ πρὸ τῆς ἐπ᾽ ᾿Αλκαίου [421]
διδασχαλίας τῶν Ἐὐπόλιδος Κολάχων οὐ πολλῶι χρόνωι χατὰ τὸ εἰκός [Ὀοὶ
Ῥοϊΐυπι 434]... ἐν οὖν τούτωι τῶι ὁράματι Εὔπολις τὸν Πρωταγόραν ὡς ἐπι-
δημοῦντα εἰσώνει [8. 5. 611,42], ᾿Αἀμειψίας δ᾽ ἐν τῶι Κόννωι δύο πρότερον ἔτεσιν
διδαχϑέντι [422] οὐ καταριϑμεῖ αὐτὸν ἐν τῶι τῶν φροντιστῶν χορῶι" δῆλον οὖν
ὡς μεταξὺ τούτων τῶν χρόνων παραγέγονεν. ΧΙ ὅ05Ε' ἀλλὰ μὴν οὐ δύνανται
Πάραλος καὶ Ξαάνϑιππος οἱ Περικλέους υἱοὶ Πρωταγόραι διαλέγεσϑαι, ὅτε {τὸ
δεύτερον ἐπεδήμησε ταῖς ᾿Αϑήναις, οἱ (πέμπτω) ἔτει πρότερον τελευτήσαντες
τῶι λοιμῶι. Υρὶ. Ἐθτάτη. δ41, δ8 ἐμφαίνειν Εὔπολις λέγεται τὸν φυσιχὸν
Πρωταγόραν διαχωμωιδῶν ἐν τῶι “ὃς ἀλαζονεύεται μὲν ἁλιτήριος περὶ τῶν

Α. ὅ--106. ΕΒΕΝ ὕδνὺ ΓΕΒΕΕ. 5818

μετεώρων, τὰ δὲ χαμᾶϑεν ἐσϑίει᾽ [ἴτ. 146 Ὁ Κοοκ.]. Υεῖ. ἔτ. 141 πίνειν γὰρ
αὐτὸν [4188] Πρωταγόρας ἐκέλευν᾽, ἵνα πρὸ τοῦ χυνὸς τὸν πνεύμον᾽ ἔχ-
κλυστον φορῆε᾽.

12. βεχυ. δᾶν. πὶ ΓΧ δ. δ6 συμφέρεται δὲ τούτοις τοῖς ἀνόράσι [ΕΠΒΟΙΊΘΓΤΟΒ,
Ὀίδροταβ, Ῥυοάϊκοβ, Κυὶϊδδ) χαὶ Θεόδωρος ὃ ἄϑεος καὶ χατά τινας Π. ὁ
᾿Αβδηρίτης ... ῥητῶς που γράψας" ἱπερὶ δὲ ϑεῶν οὔτε εἰ εἰσὶν οὔϑ᾽ ὅποῖοί
τινές εἰσι δύναμαι λέγειν" πολλὰ γάρ ἐστι τὰ χωλύοντά με [ἴτ.4]. παρ᾽ ἣν αἰτίαν
ϑάνατον αὐτοῦ καταψηφισαμένων τῶν ᾿Αϑηναίων διαφυγὼν καὶ κατὰ ϑάλατ-
ταν πταίσας ἀπέϑανεν. μέμνηται δὲ ταύτης τῆς ἱστορίας χαὶ Τίμων ὁ Φλιά-

σιοὸς ἐν τῶι δευτέρωι τῶν Σίλλων [τ. δ) ταῦτα διεξερχόμενος"
ὡς καὶ μετέπειτα σοφιστῶν

οὔτ᾽ ἀλιγυγλώσσωι οὔτ᾽ ἀσχόπωι οὔτ᾽ ἀχυλίστωι

Πρωταγόρηι. ἔϑελον δὲ τέφρην συγγράμματα ϑεῖναι,

ὅττι ϑεοὺς χατέγραψ᾽ οὔτ᾽ εἰδέναι οὔτε δὀύνασϑαι

ὁπποῖοί τινές εἰσι καὶ οἵ τινες ἀϑρήσασϑαι,

πᾶσαν ἔχων φυλαχὴν ἐπιειχείης. τὰ μὲν οὔ οἱ

χραίσμησ᾽, ἀλλὰ φυγῆς ἐπεμαίετο, ὄφρα μὲ οὕτως

Σωχρατικὸν πίνων ψυχρὸν ποτὸν ἀΐδα ὀύσηι.

18. ῬΙλτ. ΟΥ̓Δ]. 385; ὥσπερ Π. ἔλεγεν λέγων πάντων χρημάτων
μέτρον εἶναι ἄνϑρωπον [ἴτ. 1], [3864 ὡς ἄρα οἷα μὲν ἄν ἐμοὶ φαίνηται
τὰ πράγματα εἶναι, τοιαῦτα μὲν ἔστιν ἐμοί: οἷα δ᾽ ἂν σοί, τοιαῦτα δὲ σοί.

14. βεχτ. Ῥγιτα. ᾿. 12161{{ἰ χαὶ ὁ Π. δὲ βούλεται πάντων χοημάτων 21δ
εἶναι μέτρον τὸν ἄνϑρωπον τῶν μὲν ὄντων ὡς ἔστιν, τῶν δὲ οὐκ
ὄντων ὡς οὐκ ἔστιν [ἔτ. 1], μέτρον μὲν λέγων τὸ κριτήριον, χρημάτων
δὲ τῶν πραγμάτων, ὡς δυνάμει φάσκειν πάντων πραγμάτων χριτήριον εἶναι τὸν
ἄνϑρωπον, τῶν μὲν ὄντων ὡς ἔστιν, τῶν δὲ οὐχ ὄντων ὡς οὐχ ἔστιν͵
χαὲ διὰ τοῦτο τίϑησι τὰ φαινόμενα ἕχάστωι μόνα χαὶ οὕτως εἰσάγει τὸ πρός
τι... φησὶν οὖν ὁ ἀνὴρ τὴν ὕλην ῥευστὴν εἶναι, ῥεούσης δὲ αὐτῆς συνεχῶς 211
προσϑέσεις ἀντὶ τῶν ἀποφορήσεων γίγνεσϑαι καὶ τὰς αἰσϑήσεις μετακοσμεῖ-
σϑαί τε καὶ ἀλλοιοῦσϑαι παρά τε ἡλικίας χαὶ παρὰ τὰς ἄλλας χατασχενὰς
τῶν σωμάτων. λέγει δὲ χαὶ τοὺς λόγους πάντων τῶν φαινομένων ὑποχεῖ- 218
σϑαι ἐν τῆι ὕληι, ὡς δύνασθαι τὴν ὕλην ὅσον ἐφ᾽ ἑαυτῆι πάντα εἶναι ὅσα
πῶσι φαίνεται. τοὺς δὲ ἀνθρώπους ἄλλοτε ἄλλων ἀντιλαμβάνεσϑαι παρὰ τὰς
διαφόρους αὐτῶν διαϑέσεις᾽ τὸν μὲν γὰρ χατὰ φύσιν ἔχοντα ἐχεῖνα τῶν ἐν
τῆι ὕληι χαταλαμβάνειν ἃ τοῖς χατὰ φύσιν ἔχουσι φαίνεσϑαι δύναται, τοὺς δὲ
παρὰ φύσιν ἃ τοῖς παρὰ φύσιν. χαὶ ἤδη παρὰ τὰς ἡλικίας καὶ κατὰ τὸ 219
ὑπνοῦν ἦ ἐγρηγορέναι. καὶ χαϑ᾽ ἕχαστον εἶδος τῶν διαϑέσεων ὃ αὐτὸς λόγος.
γίνεται τοίνυν κατ᾽ αὐτὸν τῶν ὄντων κριτήριον ὃ ἄνϑρωπος. πάντα γὰρ τὰ
φαινόμενα τοῖς ἀνϑρώποις χαὶ ἔστιν, τὰ δὲ μηδενὶ τῶν ἀνϑρώπων φαινόμενα
οὐδὲ ἔστιν. ὁρῶμεν οὖν ὅτι καὶ περὶ τοῦ τὴν ὕλην ῥευστὴν εἶναι χαὶ περὶ
τοῦ τοὺς λόγους τῶν φαινομένων πάντων ἐν αὐτῆι ὑποχεῖσϑαι δογματίξει,
ἀδήλων ὄντων χαὶ ἡμῖν ἐφεκτῶν.

1δ. --- ὮἮΟἹἜ 889 πᾶσαν μὲν οὖν φαντασίαν οὐχ ἂν εἴποι τις ἀληϑῆ διὰ
τὴν περιτροπήν, χαϑὼς ὅ τὸ δΔημόχριτος [8. 888, 18. 238] χαὶ ὁ Πλάτων ἄἀντι-
λέγοντες τῶι Πρωταγόραι ἐδίδασχον" εἰ γὰρ πᾶσα φαντασία ἐστὶν ἀληϑῆς,
καὶ τὸ μὴ πᾶσαν φαντασίαν εἶναι ἀληθῆ, κατὰ φαντασίαν ὑφιστάμενον, ἕσται
ἀληϑές, καὶ οὕτω τὸ πᾶσαν φαντασίαν εἶναι ἀληϑὴ γενήσεται ψεῦόος.

16. ΗκΕμ. ἱττῖβ. 9 [Ὁ. 653] ὅρος χαὶ χρίσις τῶν πραγμάτων ὃ ἄνθρωπος

385}

φι

10

1ὅ

ὅ16 14. ΡΕΟΤΑΘΟΒΑΒ

χαὶ τὰ μὲν ὑποπίπτοντα ταῖς αἰσθήσεσιν ἔστι πράγματα, τὰ δὲ μὴ ὑποπί-
πτοντα οὐχ ἔστιν ἐν τοῖς εἴδεσι τῆς οὐσίας. Υρὶ. Μοσοάον. ἔτ. 1, 8. 415.

11. Απιϑτ. Μοίδρῃ, Θ 8. 104144 οὔτε γὰρ ψυχρὸν οὔτε ϑερμὸν οὔτε
γλυχὺ οὔτε ὅλως αἰσϑητὸν οὐϑὸν ἔσται μὴ αἰσϑανόμενον. ὥστε τὸν Πρωτα-
γόρου λόγον συμβήσεται λέγειν αὑτοῖς.

18. ΤΈΒΤΟΙΣ, ἀὁ δηΐπι. 15 (Βὲυσ ἀογ 83,616 ἱπ ἀογ Βγυδὶ πδοὴ Οἱΐδέ νοὰ
Ἐπαρ. ἔν. 106, 83) οἴαηι Ῥ., εἴαηι Δροϊοάονμδ, εὗλαηε Ολνψοίρριιβ καθὸ ϑαρὲμπί.

19. Απιβυ. ΜοίδρΕ. Γ 4. 1001518 ἔτι εἰ ἀληϑεῖς αἱ ἀντιφάσεις ἅμα χατὰ
τοῦ αὐτοῦ πᾶσαι, ὁὀῆλον ὡς ἅπαντα ἔσται ξἕν. ἔσται γὰρ τὸ αὐτὸ χαὶ τριήρης
χαὶ τοῖχος χαὶ ἄνϑρωπος, εἰ κατὰ παντός τι ἢ χαταφῆσαι ἢ ἀποφῆσαι ἐνδέ-
χεται, καϑάπερ ἀναγχη τοῖς τὸν Πρωταγόρου λέγουσι λόγον. εἰ γάρ τωι
δοχεῖ μὴ εἶναι τριήρης ὁ ἄνθρωπος, ὀῆλον ὅτι οὐκ ἔστι τριήρης ὥστε χαὶ
ἔστιν, εἴπερ ἡ ἀντίφασις ἀληϑής. Υ ἷ; δ. 1009 6.

40. ὔτεμ. δι:. ΥἹ 65 ὑ. 111}. “Ελληνές φασι Πρωταγόρον προχατάρξαν-
τος, παντὶ λόγωι λόγον ἀντιχείμενον παρεσχευάσϑαι. ΕΝ. ΟΡ. 88, 48 Ρ. αἱ
ἂς ονημιν γὲ ἡ ἰγαηῆεγμε ραγίοηι αἀἰδρυιξαγὶ Ῥοδ86ὲ δῷ ἀέμὸ εἰ ἀὲ δας ἔρδϑα, απ
οὐδ γὲ8 13 ὠἰγαηῖημος ραγίεηι αἰδρμίαδεϊδ δὶξ.

21. Απιθτ. ΒΠοῖ, Β 24. 1402228 χαὶ τὸ τὸν ἥττω δὲ λόγον χρείττω
ποιεῖν τοῦτ᾽ ἐστίν. χαὶ ἐντεῦϑεν διχαίως ἐδυσχέραινον οἱ ἄνϑρωποι τὸ Πρω-
ταγόρου ἐπάγγελμα" ψεῦδός τε γάρ ἐστιν χαὶ οὐχ ἀληϑὲς ἀλλὰ φαινόμενον
εἰκός, καὶ ἐν οὐδεμιᾶι τέχνηι ἀλλ᾽ ἐν ῥητορικῆε χαὶ ἐριστιχῆι. ϑτΈΡΕ. ΒΥΣ. 8. ν.
᾿Ἀβόηρα: Π., ὃν Εὔδοξος ἱστορεῖ τὸν ἥσσω χαὶ χρείσσω λόγον πεποιηκέναι
καὶ τοὺς μαϑητὰς δεδιδαχέναι τὸν αὐτὸν ψέγειν καὶ ἐπαινεῖν.

22. Ῥιματο τοί. 388 }) ἄρ᾽ οὖν... ταῦτ᾽ ἐστὶν ἀγαϑά, ἅ ἐστιν ὠφέλιμα

τοῖς ἀνϑρώποις; --- Καὶ ναὶ μὰ Δι᾽, ἔφη [Ῥτο!!]), χἄν μὴ τοῖς ἀανϑρώποις ὠφέ-
λεμα ἦι, ἔγωγε καλῶ ἀγαϑά. 3344 πότερον. .. λέγεις, αἱ Πρωταγόρα, ἅ μηδενὶ
ἀνθρώπων ὠφέλιμα ἐστιν, ἢ ἅ μηδὲ τὸ παράπαν ὠφέλιμα; χαὶ τὰ τοεαῦτα

σὺ ἀγαϑὰ καλεῖς; -- Οὐδαμῶς, ἔφη" ἀλλ᾽ ἔγωγε πολλὰ οἶδ᾽ ἃ ἀνϑρώποις μὲν

ἀνωφελῇ ἐστι, καὶ σιτία χαὶ ποτὰ καὶ φάρμαχα χαὶ ἄλλα μυρία, τὰ δέ γε

ὠφέλιμα" τὰ δὲ ἀνθρώποις μὲν οὐδέτερα ἵπποις δέ χτλ. αὶ. ἨοτγακΙξ ἔν. 61.

Θαοκς:. ἔν. 112, Ὠΐίδιοχ. 1 (8. ο. 83).

28. Ῥημτο ΤὨθδοί. 162 0 [Ρτοΐδρ. βρυίοβ!) αὖ γενναῖοι παῖδές τε καὶ γέ-
ροντες, δημηγορεῖτε συγχαϑεζόμενοι ϑεοῦς τε εἰς τὸ μέσον ἄγοντες, οὃς ἐγὼ
ἔχ τε τοῦ λέγειν καὶ τοῦ γράφειν περὶ αὐτῶν ὡς εἰσὶν ἢ ὡς οὐχ εἰσέν,
ἐξαιρῶ" Οἰοσ. ἃ. πδί. ἀθογ. 1 24, 6353 Αδάεγιίεβ φωδάεφηι Ῥ.... δορλιδίεδ ἑεια ρμονίδιε
4118 υοἱ τιααηνδ, οἰ ὑθ ρνὲποὶρὶο ἰἐδνὲ δὶ. ροδιίδοεί ᾿ἀς ἀϊυὶδ πεᾳφμς αἱ
δι πὶ πεημε μὲ πο δίπ λαῦδεο ἀἑοονε᾽, Αἰδοηλεμδίιηι ἔμιδϑι γε αἰχιε ασνὸ
ἐϑὲ εαἰογηνπαΐμδ ἰἰδνίχιια οἰμιδ ἐπι οοπίίοθε οοπιδιδίδ, 12, 29 [Ὁ. ὅ85] . σωὲὶ ϑεξε
φοσαὲ οὐμόμπο ἀε ἀεὶδ λαδεγε φιοᾶ ἰἐχυιοαξ δ. ποΉ δὲ φμαΐδους δὶπέ σμίοσμαηι
υἱαείμν ἀεὲ παΐίμγα ἀεογμηι ϑυδρίοαγί. ΑῸΒ ἀθτ8. Οὕ61 10 ῬΗΠΡ. ἀθ ρμίος. ο. 22
Ρ. 896. ἢ τοὺς ἄγνωστον εἴ τινές εἰσι ϑεοὶ λέγοντας ἢ ποῖοί τινές εἰσιν.
Ῥιοσεκ. γ. Οἰμοαπᾶδ (Βιϊὶ. Οὐνν. Ηοϊϊ, ΧΧῚ 398 ἔτ. δ08 1) Π. δὲ ὁ ᾿Αβδηρεέτης
τῆε μὲν δυνάμει τὴν αὐτὴν ἤνενχε Διαγόραι δόξαν, ταῖς λέξεσι δὲ ἑτέραις
ἐχρήσατο, ὡς τὸ λείαν ἰταμὸν αὐτῆς ἐχφευξούμενος. ἔφησε γὰρ μὴ εἰδέναι, εἰ
ϑεοί εἴσιν. τοῦτο δ᾽ ἐστὶν τὸ αὐτὸ τῶι λέγειν εἰδέναι ὅτι μὴ εἰσίν. Υ᾽ εἰ. ἔτ. 4.

24. Ῥηιτο Οτϑδί, 3910 (βόοῖσ. ζὰ Ηοιτηοβθηθθ) εἰσὶ δὲ οὗτοι οἱ σοφισταί,
οἷσπερ καὶ ὁ ἀδελφός σου Καλλίας πολλὰ τελέσας χρήματα σοφὸς δοκεῖ εἶναι.
ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἐγχρατὴς εἶ τῶν πατρώιων, λιπαρεῖν χρὴ τὸν ἀδελφὸν καὶ

18

20

4δ

Α. .16---29. ΓΕΗΒΕ. 5817

δεῖσϑαι αὐτοῦ διδάξαι σε τὴν ὀρϑότητα [πδπ|]. τῶν ὀνομάτων] περὶ τῶν
τοιούτων ἣν ἔμαϑεν παρὰ Πρωταγόρον. --- Ἄτοπος μεντὰν εἴη μου, ὦ Σω-
κρατες. ἢ δέησις, εἰ τὴν μὲν ἀλήϑειαν τὴν Πρωταγόρου ὅλως οὐχ ἀποδέχο-
μαι, τὰ δὲ τῆι τοιαύτηι ἀληθείαι ῥηθέντα ἀγαπώιην ὥς του ἄξια. [ὈδΕΔΟΣ
βίαπᾶάθη ἀΐθ ὈΒ]οΙορίβοδοα Εγδγίδστιμροη νἹϑ]οίομὶ ἰπ ἄν ᾿4λήϑεια.)

25. --- Ῥχοῦ, 389. ἡγοῦμαι... ἀνδρὶ παιδείας μέγιστον μέρος εἶναι
περὶ ἐπῶν δεινὸν εἶναι ἔστιν δὲ τοῦτο τὰ ὑπὸ τῶν ποιητῶν λεγόμενα
οἷόν τ᾽ εἶναι συνιέναι ἅ τε ὀρθῶς πεποίηται χαὶ ἃ μή, καὶ ἐπίστασϑαι διε-
λεῖν τε χαὶ ἐρωτώμενον λόγον δοῦναι. Ἑοϊρὶ ἀἷο ἘΣΚΙάταηρ ἀθ8 Βἰτηοπίαρα.
ακπομ. γάτισ. 148 οα. ϑίογη ὈΔΟΒ τ. 468 Π. ἐποποιοῦ τινος αὐτὸν βλασφημοῦντος
ἐπὶ τῶι μὴ ἀποδέχεσϑαι τὰ ποιήματα αὐτοῦ ᾿ωτᾶν, ἔφη, κρεῖττόν μοί ἐστι
καχῶς ἄχοΐειν ὑπὸ σοῦ ἢ τῶν σῶν ποιημάτων ἀκούειν'. ;

26. Ρχτ, Ῥμδθᾶν. 266 Ὦ Π. (ΒοΚτ. ππᾶὰ Ῥμδθᾶσ) προοίμιον μὲν οἷααι
πρῶτον ὡς δεῖ τοῦ λόγου λέγεσϑαι ἐν ἀρχῆι" ταῦτα λέγεις (ἢ γάρ") τὰ κομψὰ
τῆς τέχνης; --- Ναί. --- Δεύτερον δὲ δὴ διήγησίν τινα μαρτυρίας τ᾽ ἐπ᾽
αὐτῆι, τρίτον τεχμήρια, τέταρτον εἰχότα᾽ καὶ πίστωσιν οἶμαι χαὶ ἐπι-
πίστωσιν λέγειν τόν γε βέλτιστον λογοδαίδαλον Βυζάντιον ἄνόρα. --- Τὸν
χρηστὸν λέγεις Θεόδωρον; -- Τί μήν; καὶ ἔλεγχόν γε καὶ ἐπεξέλεγχον
ὡς ποιητέον ἐν κατηγορίαι τε χαὶ ἀπολογίαι. τὸν δὲ χάλλιστον Πάριον
Ευηνὸν ἐς μέσον οὐχ ἄγομεν, ὃς ὑποδήλωσίν τε πρῶτος ηὗρεν καὶ παρε-
παίνους; οἱ δ᾽ αὐτὸν καὶ παραψόγους φασὶν ἐν μέτρωι λέγειν μνήμης
χάριν" σοφὸς γὰρ ἄνηρ. Τεισίαν': δὲ Γοργίαν τε ἐάσομεν εὕδειν, οἵ πρὸ
τῶν ἀληϑῶν τὰ εἰχότα εἶδον ὡς τιμητέα μᾶλλον, τά τε αὖ σμικρὰ μεγάλα
καὶ τὰ μεγάλα σμικρὰ φαίνεσϑαι ποιοῦσιν διὰ ῥώμην λόγου, καινά τε ἀρχαίως
τὰ τ᾽ ἐναντία καινῶς, συντομίαν τε λόγων χαὶ ἄπειρα μήχη περὶ πάντων
ἀνηῦρον; ταῦτα δὲ ἀχούων ποτέ μον Πρόδικος ἐγέλασεν, χαὶ μόνος αὐτὸς
ηὑρηκέναι ἔφη ὧν δεῖ λόγων τέχνην' ὁὀεῖν δὲ οὔτε μαχρῶν οὔτε βρα-
χέων ἀλλὰ μετρίων. - Σοφώτατά γε, ὦ Πρόδικε. -- Ἱππίαν δὲ οὐ λέ-
γομεν; οἶμαι γὰρ ἄν σύμψηφον αὐτῶι χαὶ τὸν Ἠλεῖον ξένον γένεσϑαι. --- Τί
δ᾽ οὔ; --- Τὰ δὲ Πώλου πῶς φράσωμεν αὖ μουσεῖα λόγων, ὡς διπλασιο-
λογίαν καὶ γνωμολογίαν καὶ εἰχονολογίαν, ὀνομάτων τε Διχυμνε-

εἰων, ἃ ἐχείνωι ἐδωρήσατο πρὸς ποίησιν εὐεπείας; -- Πρωταγόρεια δέ,
ὡ Σώκρατες, οὐχ ἦν μέντοι τοιαῦτ᾽ ἄττα; --- Ὀρϑοέπεια γέ τις, ὦ παῖ,

καὶ ἄλλα πολλὰ χαὶ καλα. τῶν 7ε μὴν οἰχερογόων ἐπὶ γῆρας χαὶ πενίαν
ἑλχομένων λέγων κεχρατηχέναι τέχνηι μοι φαίνεται τὸ τοῦ Χαλχηδονίονυ
[ΤΠ γαβυταβοβοε] σϑένος, ὀργίσαι τε αὖ πολλοὺς ἅμα δεινὸς ἁνὴρ γέγονεν καὶ
πάλιν ὠργισμένοις ἐπάιδων χηλεῖν, ὡς ἔφη᾽ διαβάλλειν τε χαὶ ἀπολύσασϑαι
διαβολὰς ὅϑεν δὴ χράτιστος. τὸ δὲ δὴ τέλος τῶν λόγων κοινῆι πᾶσιν ἔοικεν
συνδεδογμένον εἶναι, ὧι τινὲς μὲν ἐπάνοδον, ἄλλοι δ᾽ ἄλλο τίϑενται ὄνομα.

21. Αβιθτ. ΗδΒοῖ. Γ 5. 140175} 6 τέταρτον, ὡς Π. τὰ γένη τῶν ὀνομάτων
διήιρει, ἄρρενα καὶ ϑήλεα χαὶ σχεύυη.

28. --- ΒΟΡΉ. 6]. 14. 118}11 (σολοικισμός) ἔστι δὲ τοῦτο καὶ ποιεῖν χαὶ ὁ
μὴ ποιοῦντα φαίνεσϑαι χαὶ ποιοῦντα μὴ δοκεῖν, χαϑάπερ ὁ Π. ἔλεγεν, εἰ ὁ

μῆνις χαὶ ὁ πήληξ ἄρρεν ἐστίν" ὃ μὲν γὰρ λέγων “οὐλομένην᾽ σολοικίξει μὲν
κατ᾿ ἐχεῖνον, οὐ φαίνεται δὲ τοῖς ἄλλοις, ὁ δὲ οὐλόμενον φαίνεται μέν, ἀλλ᾽
οὐ σολοικίζει. αὶ. ῬΙλτο Οταίυ!. 430} ΠΥ.

29. ΑΞιθτ. ροσί. 10. 1456515 τί γὰρ ἄν τις ὑπολάβοι ἡμαρτῆσϑαι ἃ Π.

10

1ὅ

4

δ18 14, ῬΡΕΟΤΑΘΟΒΑΜ. Α. 29. 80. Β. ἘῈ. 1.

ἐπιτιμᾶι, ὅτι εὔχεσϑαι οἰόμενος ἐπιτάττει εἰπών “μῆνιν ἄειδε ϑεά᾽; τὸ γὰρ
χελεῦσαι, φησί, ποιεῖν τι ἢ μὴ ἐπίταξίς ἐστιν. αὶ. 8. 612, 26.

δ0. ΑΜΜΟΝ. ὅσεο:, ΗόμΕβ. [ἀτοηΐο!] - Ηππΐ Οχγτσττῖι. Ῥδρ. ΠῚ ᾿. 68] οοἱ. Χ]Ι
20 χὰ Φ 240 Π. φησὶν πρὸς τὸ διαλαβεῖν τὴν μάχην τὸ ἐπεισόδιον γεγονέναι
τὸ ἑξῆς τῆς Ξάνϑου καὶ ϑνητοῦ μάχης ἵν᾿ εἰς τὴν ϑεομαχίαν μεταβῆε, τάχα

δὲ ἵνα καὶ τὸν ᾿Αχιλλέα αὐξήσηε καὶ πρόχατα τῶν η........- τοῖς κινδύνοις
τῶι ησ......-- ς καταλαμβάνοντα τα...... ἐπ]ήδα δὲ οὐχ ἐν τῶι ῥεέϑρωι

ἔτι ἀλλ᾽ ἐν τῶι πεδίωι.

Β, ΕἘΒΑΟΜΕΝΤΕ.
ΠΡΩΤΑΓΟΡΟΥ͂ 4ΠΗΘΕΙ4 ἢ ΚΑΤΑΒΑΖΖΟΝΤΕΣ.

1. βΈχτ. δᾶν. πιδί!. ΥὙΠ1 60 χαὶ Πρωταγόραν δὲ τὸν ᾿Αβδηρίτην ἐγχατέ-
λεξάν τινες τῶι χορῶι τῶν ἀναιρούντων τὸ «κριτήριον φιλοσέφων, ἐπεί φησι
πάσας τὰς φαντασίας χαὶ τὰς δόξας ἀληϑεῖς ὑπάρχειν χαὶ τῶν πρός τι ξἶσαι τὴν
ἀλήϑειαν διὰ τὸ πᾶν τὸ φανὲν ἢ δόξαν τινὶ εὐϑέως πρὸς ἐχεῖνον ὑπάρχειν.
ἐναρχόμενος γοῦν τῶν Καταβαλλόντων ἀνεφώνησε πάντων ά-
των μέτρον ἄνϑρωπος, τῶν μὲν ὄντων ὡς ἔστιν, τῶν δὲ οὐχ ὃν-
των ὡς οὐκ ἔστιν. Ρδρὶ. 8. 12, 6. δ1δ, 22.

γεὶ. Ἐσειρ. Βδκοῖ. 192 7. (Κδάμπιοβ, Τοίσθαὶϑβ)

οὐ καταφρονῶ ᾿γὼ τῶν ϑεῶν ϑνητὸς γεγώς.
200 --- οὐδὲν σοφιζόμεσϑα τοῖσι δαίμοσι.

πατρὸς παραδοχὰς ἅς ϑ᾽ ὁμήλιχας χρόνωι

χεχτήμεϑ᾽, οὐδεὶς αὐτὰ χαταβαλεὶ λόγος,

οὐδ᾽ εἰ δι᾿ ἄχρων τὸ σοφὸν εὕρηται φρενῶν.

Ῥχλτο Τδοϑοί. 151 Εἰ 1624 (βόῖκγ. ππᾶ ΤὨθαϑῦ) Κινόυνεύεις μέντοι λόγον
οὐ φαῦλον εἰρηχέναι περὶ ἐπιστήμης, ἀλλ᾽ ὃν ἔλεγε καὶ Πρωταγόρας. τρόπον
δέ τινα ἄλλον εἴρηκε τὰ αὐτὰ ταῦτα. φησὶ γάρ που πάντων χρημάτων
μέτρον ἄνϑρωπον εἶναι, τῶν μὲν ὄντων, ὡς ἔστι, τῶν δὲ μὴ ὃν-
των, ὡς οὐχ ἔστιν. ἀνέγνωχας γάρ που; -- ᾿ἀνέγνωχα καὶ πολλάκις. --
Οὐχοῦν οὕτω πως λέγει, ὡς οἷα μὲν ἕχαστα ἐμοὶ φαίνεται, τοιαῦτα μὲν ἔστιν
ἐμοί, οἷα δὲ σοί, τοιαῦτα δὲ αὖ σοί" ἄνθρωπος δὲ σύ τε χαγώ;... 1528
ὧρ᾽ οὐκ ἐνίοτε πνέοντος ἀνέμου τοῦ αὐτοῦ ὃ μὲν ἡμῶν ῥδιγῶε, ὃ δ᾽ οὔ; καὶ
ὁ μὲν ἠρέμα, ὃ δὲ σφόδρα. --- Καὶ μάλα. --- Πότερον οὖν τότε αὐτὸ ἐφ δαντοῖ
τὸ πνεῦμα ψυχρὸν ἢ οὐ ψυχρὸν φήσομεν, ἢ πεισόμεϑα τῶι Πρωταγόραιε οτι
τῶι μὲν διγῶντι ψυχρόν, τῶι δὲ μὲ οὔ; --- Ἔοικεν. --- Οὐκοῦν χαὶ φαίνεται
οὕτως ἑχατέρωι; --- Ναί. --- Τὸ δέ γε φαίνεται αἰσϑανεταί ἐστιν; --- Ἔστιν»
γάρ. --- Φαντασία ἄρα καὶ αἴσϑησις ταὐτὸν ἕν τε ϑερμοῖς καὶ πᾶσι τοῖς τοι-
οὕὗτοις. οἷα γ᾽ ἄρ᾽ αἰσϑάνεται ἕχαστος, τοιαῦτα ἑχάστωι χαὶ κινδυνεύει
εἶναι...

1610 βοκσ. Τὰ μὲν ἄλλα μοι πάνυ ἡδέως εἴρηκεν, ὡς τὸ δοχοῦν ἑκάστοι
τοῦτο καὶ ἔστιν᾽ τὴν δ᾽ ἀρχὴν τοῦ λόγου τεθαύμακα, ὅτι οὐκ εἶπεν ἀρχό-
μενος τῆς ᾿Αληϑείας ὅτι πάντων χρημάτων μέτρον ἐστὶν ὕς ἢ κυνοχέφα-
λος ἢ τι ἄλλο ἀτοπώτερον τῶν ἐχόντων αἴσϑησιν, ἵνα μεγαλοπρεπῶς χα;
πάνυ χαταφρονητιχῶς ἤρξατο ἡμῖν λέγειν, ἐνδεικνύμενος ὅτι ἡμεῖς μὲν αὐτὸν
ὥσπερ ϑεὸν ἐθαυμάζομεν ἐπὶ σοφίαι, ὁ δ᾽ ἄρα ἐτύγχανεν ὧν εἰς φρόνησιν
οὐδὲν βελτίων [βατράχου] γυρίνου, μὴ οτι ἄλλου του ἀνϑρώπων.

10

1ὅ

40

Β. ΕΒ. 1--, 819

166} Ὲ; (Ρτοίδρ.) ἐγὼ γάρ φημι μὲν τὴν ἀλήϑειαν ἔχειν ὡς γέγραφα"
μέτρον γὰρ ἕχαστον ἡμῶν εἶναι τῶν τε ὄντων χαὶ μή᾽ μυρίον μέντοι διαφέ-
ρειν ἕτερον ἑτέρου αὐτῶι τούτωι, ὅτι τῶι μὲν ἄλλα ἔστι τε καὶ φαίνεται, τῶι
δὲ ἄλλα" καὶ σοφίαν καὶ σοφὸν ἄνδρα πολλοῦ δέω τὸ μὴ φάναι εἶναι, ἀλλ᾽
αὐτὸν τοῦτον χαὶ λέγω σοφόν, ὃς ἂν τινι ἡμῶν, ὧι φαίνεται καὶ ἔστι κακά,
μεταβάλλων ποιήσηι. ἀγαϑὰ φαίνεσθαί τε χαὶ εἶναι. τὸν δὲ λόγον αὖ μὴ τῶι
ῥήματί μου δίωχε, ἀλλ᾽ ὧδε ἔτι σαφέστερον μάϑε τί λέγω. οἷον γὰρ ἐν τοῖς
πρόσϑεν ἐλέγετο ἀναμνήσϑητι, ὅτι τῶι μὲν ἀσϑενοῦντι πιχρὰ φαίνεται ἃ
ἐσϑίει καὶ ἔστι, τῶι δὲ ὑγιαίνοντι ταναντία ἔστι χαὶ φαίνεται" σοφώτερον μὲν
οὖν τούτων οὐδέτερον δεῖ ποιῆσαι" οὐόὲ γὰρ δυνατόν' οὐδὲ χατηγορητέον ὡς
ὁ μὲν χάμνων ἀμαϑής. ὅτι τοιαῦτα δοξάζει, ὁ δὲ ὑγιαίνων σοφός, ὅτι ἀλλοῖα"
μεταβλητέον δ᾽ ἐπὶ ϑάτερα᾽ ἀμείνων γὰρ ἡ ἑτέρα ἕξις. οὕτω δὲ χαὶ ἐν τῆι
παιδείαι ἀπὸ ἑτέρας ἕξεως ἐπὶ τὴν ἀμείνω μεταβλητέον. ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἰατρὸς
φαρμάκοις μεταβάλλει, ὁ δὲ σοφιστὴς λόγοις. πιὰ Τίϊοϊ ᾿4λήϑεια ναὶ. Ῥατ-
τηθπίο5 υπἃ Απίρμου (βρᾶϊοσ Απαδιθηθδ ππαᾶ ΑΥΤΏταἶ48).

ΠΕΡῚ ΤΟΥ͂ ΟΝΤΟΣ.

Φ. ῬΟΒΡΗΤΥΕ. Ὀοὶ Επα. Ρ. Ε΄. Χ 8, 25 σπάνια δὲ τὰ τῶν πρὸ τοῦ Πλάτω-
γος γεγονότων βιβλία" ἐπεὶ ἴσως πλείους ὧν τις ἐφώρασε τοῦ φιλοσόφου
(κλοπάς)" ἐγὼ δ᾽ οὖν ἧι κατὰ τύχην περιπέπτωχα Πρωταγόρου τὸν Περὶ
τοῦ ὄντος ἀναγινώσχων “λόγον πρὸς τοὺς ἕν τὸ ὃν εἰσάγοντας τοιαύταις
αὐτὸν εὑρίσχω χρώμενον ἀπαντήσεσιν" ἐσπούδασα γὰρ αὑταῖς λέξεσι τὰ ῥη-
ϑέντα μνημονεύειν. Ἐπβοῦ. ἔδσὶ Σὰ χαὲὶ ταῦτ᾽ εἰπων διὰ πλείονων τίϑησι τὰς
ἀποδείξεις. ΙᾳἀΘμΒΟΝ τοῖν ἀἂοΣ ᾿4ληήϑεια

ΜΕΓΑ͂Σ ΛΟΙΟΣ.

8. Απεξον. ΡΑΒ. (ἂθ Β Ρροτμδομο Ι. Τοῖ!) {111,51 ὅτι ἐν τῶι ἐπιγρα-
φομένωι Μεγάλοι λόγωι ὁ Π. εἶπε᾽ “φύσεως χαὶ ἀσχήσεως διδα-
σχαλία δεῖται χαὶ "ἀπὸ ,εότητος δὲ ἀρξαμένους δεῖ μανϑάνειν'᾽.
οὐχ ἄν δὲ ἔλεγε τοῦτο, εἰ αὐτὸς ὀψιμαϑὴς ἦν, ὡς ἐνόμιζε καὶ ἔλεγεν Ἐπίκχου-
ρος περὶ Πρωταγόρου [ἴτ. 118 ὕ8... Υεὶ. Ῥχηιτο τοί. 3230 . θοῦ Μέγας
λόγος ἰδὺ ὝΟΝΙ] πὶ ἀον ᾿4λήϑεια ἰἀαπίδοι. [1ϑϑατί δεῖ ὕδπου. 69 (ΟοπΊθοίαγ) :
δεῖν ῬΑΙΙΒ. ΒΌΡΡΙ. στ. 819 υ ἀϊο ὅδτ. Ἠἀ88.]}

ΠΕΡῚ ΘΕΩΝ.

4, Ἐτβ. Ρ. Ε. ΧΙΥ͂ 3,1 ὁ μὲν γὰρ Δημοχρίτον γεγονὼς ἑταῖρος ὁ Π.
ἄϑεον ἐχτήσατο δόξαν' λέγεται γοῦν τοιᾶιδε χεχρῆσϑαι εἰσβολῆι ἐν τῶι Περὶ
ϑεῶν γράμματι" 'περὶ μὲν ϑεῶν οὐχ οἶδα --- ἰδέαν". Ὅιτοα. ΙΧ δ
[Β. 612, 9) 'περὶ μὲν ϑεῶν οὐχ ἔχω -- ἀνϑρώπου [οἰπὸ οὔϑ᾽ ὁποῖοί
τινες ἰδέα»]. ρΙ. Α 1. 2. 8. 12. 28.

περὶ μὲν ϑεῶν οὐχ ἔχω οὔὐϑ᾽ ὡς εἰσὶν οὔϑ᾽ ὡς οὐκ εἰσὲν οὔϑ᾽
ὁποῖοί τινες ἰδέαν. πολλὰ γὰρ τὰ χωλύοντα εἰδέναι ἥ τ᾿ ἀδηλό-
της καὶ βραχὺς ὧν ὃ βίος τοῦ ἀνϑρώπον.

ΑΝΤΙΔΟΓΊΩΝ ΑΒ [8. 8. 512, 40].

ὅ. Ῥιοα. 1Π 81 ἥν Πολιτείαν {ῬΡἸ]ΔὕΟὨΒ) ᾿ἀριστόξενός [ΕἘῊ 6 Π 282 ἴν. 38]
φησι πᾶσαν σχεδὸν ἐν τοῖς Πρωταγόρου γεγράφϑαι Αντιλογικοῖς. 81 Πο-
λιτείας... ἣν καὶ εὑρίσχεσϑαι σχεδὸν ὅλην παρὰ Πρωταγόραι ἐν τοῖς ντι-
λογικοῖς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῆς ἱστορίας δευτέρωι [ΡΗ6 [Π’ ὅ80 ἔτ. 21).

ψ

1.

1ὅ

8

40

δ20 14. ΡΒΟΤΑΘΟΒΑΒ. Β. ἘῈΈ. 6---8.

ΤΕΧΝῊ ἘΡΙΣΤΙΚΩΝ [β. 8. 612, 86].

6. Οτο. Βευῦ, 12, 46 (αὰ8 Ατὶβίὶ. Τεχνῶν συναγ. ἔτ. 1851 ΕΒ.) δογρίαδομε ζιεἶδδε
εἰ ραγαΐαδ α Ῥγοίασογα γόγῶηι ἐπϊμδίγέμηι ἀϊορυιζαίϊονεδ, γμας πλθῖς οὐδ
ἀφρεϊϊαηΐμν ἰοοὶ, ὐτντε, Π|1,10 4δάενιίεβ Ῥ., α φμο ἄεοεμι ηνμθ ἀεπατνίο-
δ αἰ οῖδδε αγίεηι σμαηι εὐἰάϊὲ Ἡμαίλίιιδ ἀνοϊξμν. 1.12 δόογωνε ρυΐμεξ οονε-
18 ἰοο08 ἰγασίαδδε αἰομίμν Ῥ., Αογρσίαϑ; αἢεοίμδ Ῥγοάϊομδ εἰ Ἡίρρίαδ εἰ
ἑάεηι Ῥ. εἰ Τὴν. Μ8.

ΠΕΡῚ ΤΩΝ ΜΑΘΉΜΑΤΩΝ [Ά. 512, 81).

1. Αβιθτ. Μοίβρῃ. Β 2. 9915082 οὐδὲ τοῦτο ἀληϑές, ὡς ἡ γεωδαισία τῶν
αἰσϑητῶν ἐστι μεγεθῶν χαὶ φϑαρτῶν" ἐφϑείρετο γὰρ ἂν φϑειρομένων. ἀλλὰ
μὴν οὐδὲ τῶν αἰσϑητῶν ἂν εἴη μεγεθῶν οὐδὲ περὶ τὸν οὐρανὸν ἣ ἀστρολογία
τόνδε. οὔτε γὰρ αἱ αἰσϑηταὶ γραμμαὶ τοιαῦταί εἰσεν οἵας λέγει ὁ γεωμέτρης"
οὐθὲν γὰρ εὐθὺ τῶν αἰσϑητῶν οὕτως οὐδὲ στρογγύλον ἅπτεται γὰρ τοῦ
κανόνος οὐ χατὰ στιγμὴν ὃ χύχλος, ἀλλ᾽ ὥσπερ Π. ἔλεγεν ἐλέγχων τοὺς γεω-
μέτρας. Ὅσον Το] βίδιηχηῦ ἬΤΟὮ] Πὰν δὺ8 ἀΐοδοῦ δ. Κ. ἴγ. 8.

ΠΕΡῚ ΠΑΜῊΣΣ [8. 512, 51].

8. Ῥιιτ. βόρ!ι. 232 )Ὲ τά γε μὴν περὶ πασῶν τε καὶ κατὰ μίαν ἑχάστην
τέχνην, ἃ δεῖ πρὸς ἕχαστον αὐτὸν τὸν δημιουργὸν ἀντειπεῖν, δεδημοσιωμένα
πον καταβέβληται γεγραμμένα τῶι βουλομένωι μαϑεῖν. --- Ταὰ Πρωταγόρειά
μοι φαίνει περί τε πάλης καὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν εἰρηχέναι.... 2334
Πῶς οὖν ἄν ποτέ τις πρός γε τὸν ἐπιστάμενον αἰτὸς ἀνεπιστήμων ὧν δύ-
ναιτ᾽ ἂν ὑγιές τι λέγων ἀντειπεῖν; -- Οὐδαμῶς. Μονιθ οἷ ἰδὲ ἀθν Βυοδε οὶ
Ιοά αἰΐοι δὰ ἃ. 8(. σοσοβοῃ. Ῥθδῃ αἷο Εἰγδσίοστιηρ ἀ08 Ῥ. ψὯγ πδοὴ ῬΙδίο πΐὰ-
ἴδδβοηοσ ὑπᾶὰ σοι οι τὶθ ἵσ. 1 ἱπ ἄθη ᾿Αντιλογίαι οὗοσ ἀθσ ᾿4λήϑεια Θαϊ-
Βιδ] θη.

ΠΕΡῚ ΠΟΔΙΤΕΙ͂ΑΣ [8. 612, 851)
ψ᾽ϑ]οἱοδι οἷπ Το] ἀθν ᾿ἀντιλογίαι; 8. ἔτ. δ,

ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΕΝ ΑΡΧῊ] ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ [5. 512, 88)
πᾶπι), τοῦ βίον. ὝΠΟΒΙ πὰ βοηδογίοὶ ἀον ῬΙδιομπίβοδθη [πα ἴοι Ὁ 1.
ΠΕΡῚ ΦΙΔΜΟΤΙΜΙΑΣ
ΠΕΡῚ ΑΡΕΤΩΝ
ΠΕΡῚ ΤΩΝ ΟΥ̓Κ ΟΡΘΩΣ ΤΟΙ͂Σ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΠΡΑΣ- ) [8. 812, 317)
ΣΟΌΜΕΝΩΝ
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΔΊΚΗ ὙΠῈΡ ΜΙΣΘΟΥ [8. δ12, 40)
ΤΟΙ πῦν βοηάογειο! ἀοῦ Αὐβιοι ἰβοῦθη Εὐζδῃθσηρ ὅ. 512, 84. 618, 8.

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΑΙΔΟΥ [8. δ12, 38]
Ψοπ οἷ ΟΣ ΘοΒδΙ απ τἰϊΐ οι Κυῖς; 8. Κ,. 402.

ΑΥΒ ὈΝΒΕΞΤΙΜΜΤῈΝ ΒΟΒΕΙΕΤΕΝ.

9. ([Ῥαῦτ.] Θ0η8. δα ἌΡΟΙΪ. 838 ἢ. 118 Ε᾿. Περικλέα ὁὲ τὸν Ὀλίμπιον προσα-
γορευϑέντα διὰ τὴν περὶ τὸν λόγον καὶ τὴν σύνεσιν ὑπερβεβλημένην δύναμιν,
πυϑόμενον ἀμφοτέρους αἰτοῦ τοὺς υἱοὺς μετηλλαχέναι τὸν βίον Πάραλὸν τε

10

9--11. ΕΟΗΤΕ ΕᾺ. 12. ΒΟΒΙΕΟΒΤΒΕΖ. Ο. ΠΤΑΤΙΟΝ 1. 621

χαὶ Ξάνϑιππον (ὡς φησι Π. εἰπὼν οὕτως" ᾿ τῶν -- ἀμηχανίη»)" τοῦτον γὰρ
εὐϑὺς μετὰ τὴν προσαγγελίαν ἀμφοτέρων τῶν υἱέων οὐδὲν ἧττον ἐστεφανω-
μένον χατὰ τὸ πάτριον ἔθος καὶ λευχειμονοῦντα δημηγορεῖν ᾿βουλᾶς τ᾽ ἐξάρ-
χοντ᾽ ἀγαϑὰς᾽ [Β 218] πρός τε τὸν πόλεμον ἐπιπαρορμῶντα τοὺς ᾿Αϑηγαίους.

τῶν γὰρ νἱέων νεηνιῶν ὄντων καὶ καλῶν, ἐν ὀχτὼ δὲ ταῖς
πάσηισιν ἡ μέρηισι ἀποθανόντων νηπενϑέως ἀνέτλη; εὐδίης γὰρ
εἴχετο, ἐξῆς πολλὸν ὥνητο χατὰ πᾶσαν ἡμέρην εἰς εὐποτμίην καὶ
ἀνωδυνίην καὶ τὴν ἐν τοῖς πολλοῖσι δόξαν᾽ πᾶς γάρ τίς μεν δρῶν
τὰ ἑαυτοῦ πένϑεα ἐρρωμένως φέροντα, μεγαλόφρονά τε καὶ ἀἄν-
δρεῖον ἐδόχει εἶναι χαὶ ἑαυτοῦ χρείσσω, κάρτα εἰδὼς τὴν δαυτοῦ
ἐν τοιοῖσδε πράγμασιν ἀμηχανίην.

10. Κ'τοβ. ΠῚ (ἴον) 29,80 Π. ἔλεγε μηδὲν εἶναι μήτε τέχνην ἄνευ

. μελέτης μήτε μελέτην ἄνευ τέχνης.

1ὅ

11. [ΡΤ ΑΈΟΗ.) περὶ ἀσχήσεως 118, 26 [λεὶπ. Μμδ. 21, 626) Ρ, ζόγμον
λαὲ σεδασί: ΝοΙῦ δργοβϑί ΒΙΙάπηρ ἴῃ ἀϑγ 56601]90, ΘΠῚ 5.88 ηΐἷσδί Ζῇ
νίοὶον ΤΊιοΐο Κοιπζ.

ΒΟΕΒΙΕΟΗΤΒΕΖΕΠΟΤΕΘΞ.

12. Ομ εοο- ὅυε. ρεύσες ἄδογ. ν. Εγβδοὶ [Πλ. Μιδ. δ1, ὅ89η. 82] Ῥτοίδ-
ΒΟΥΙΔΒ πὶ ροδερί: ΜῦΝδΒε] υπα Ατϑοῖϊ ππὰ Ὀπίοιτίομῦ υπὰ ΕΥΖίΘμσηρ ππᾶ ΥἾ οἱδ-
μιοῖϊῖ βἰπᾶ ἀογ ΕΠ ΘΘΚυβηΖ, ἀ6Γ χοΠοοι θη γα σου ἄθῃ ΒΙαπθη οἷπος Ὀοχϑάζοι
Ζαμρο απ ἄθηθη δυΐβ δουρὶ ρμοδοὶσὶ τίγα, ἄϊο ἴμπ ᾿ἰθθθ. ΒΟΔΎΨΟΙ ΖΦ ΊΤΑΣ ἰδὲ
αἷο Ζύηρο, ἀοοὶ ἴἢγο ΒΙἄϊθη βἰπᾶ γοΐο ὑπὰ ἱπηπηοῦ πθὰ, υπὰ ἀϊο Ζαβοίϑηος υπὰ
αἴο Βο δ) Ἰβεροπάοσ ππᾶ ἀΐο ΠΘῖγοῦ ἴγουθηῃ βἰοῦ ππὰᾶ ἀΐο Βοδ [6 τπιδοῦοη Εοχῦ-
Βομιτίτἰθ ππᾶ ἀ16 ΤοΓΘη ἄγροι ΒΙΟἢ ---- Οὐρὶ νυ] ϑ] ἰοῦ ἄγροτη βἰθ βίοι. δαοὰ πίοδῖ,
Ὑ76} δἰ πίοδῦ οἰπδίομρ σορῦς βἰπα.

Οσ ἹΜΙΤΑΤΙΟΝ.

1. ῬΙΑτο Ῥτοίδ. 8200. ἀγίδοβ ἄοθ Ρ.) ἤν γάρ ποτε χρόνος ὃ ὁτε ϑεοὶ
μὲν ἦσαν, ϑνητὰ δὲ γένη οὐκ ἦν. ἐπειδὴ δὲ χαὶ τούτοις χρόνος ἢλϑεν εἷμαρ-
μένος γενέσεως τυποῖσιν αὐτὰ ϑεοὶ γῆς ἔνδον ἐχ γῆς καὶ πυρὸς μείξαντες χαὶ
τῶν ὅσα πιρὶ καὶ γῆι χεράντυται. ἐπειδὴ δ᾽ ἄγειν αὐτὰ πρὸς φῶς ἔμελλον,
προσέταξαν Προμηϑεῖ χαὶ ᾿Ἐπιμηϑεῖ κοσμῆσαί τε καὶ νεῖμαι δυνάμεις ἔχάστοις
ὡς πρέπει᾽ Προμηϑέα δὲ παραιτεῖται Ἐπιμηϑεὺς αὐτὸς νεῖμαι, νείμαντος ὃ
ἐμοῦ, ἔφη, ἐπίσχεψαι" καὶ οὕτως πείσας νέμει. νέμων δὲ τοῖς μὲν ἰσχὺν ἄνευ
τάχους προσῆπτεν, τὰ δὸ ἀσθενέστερα τάχει ἐχάσμει" τὰ δ᾽ ὥπλιζε, τοῖς δ᾽
ἄοπλον διδοὺς φύσιν ἄλλην τιν᾽ αὐτοῖς ἐμηχανᾶτο δύναμιν εἰς σωτηρίαν. ἃ
μὸν γὰρ αὐτῶν σμιχρότητι ἤμπισχεν, πτηνὸν φυγὴν ἢ κατάγειον οἴχησιν ἔνε-
μεν ἃ δὲ ηἶξε μεγέϑει, τῶώιδε αὐτῶι αὐτὰ ἔσωιξεν" χαὶ τάλλα οὕτως ἐπανισῶν
ἔνεμεν. ταῦτα δὲ ἐμηχανᾶτο εὐλάβειαν ἔχων, μή τι γένος αἰστωϑείη" ἐπειδὴ
δὲ αὐτοῖς ἀλληλοφϑοριῶν διαφυγὰς ἐπήρχεσε, πρὸς τὰς ἐχ Διὸς ὥρας εὐμά-
ρειαν ἐμηχανᾶτο ἀμφιεννὺς αὐτὰ πυχναῖς τε ϑριξὶν καὲ στερεοῖς δέρμασιν, ἵχα-
νοῖς μὲν ἀμῦναι χειμῶνα, δυνατοῖς δὲ καὶ καύματα, χαὶ ἐς εἰνὰς ἰοῦσιν ὅπως
ὑπάρχοι τὰ αὐτὰ ταῦτα στρωμνὴ οἰχεία τε χαὶ αὐτοφυὴς ἔχαάστωι. καὶ ὑπο-
δῶν τὰ μὲν ὁπλαῖς, τὰ δὲ [ϑριξὶὲν καὶ] δέρμασιν στερεοῖς καὶ ἀναίμοις τοὺν-
τεῦϑεν τροφὰς ἄλλοις ἄλλας ἐξεπόριζεν, τοῖς μὲν ἐκ γῆς βοτάνην, ἄλλοις δὲ

46 δέγόρων χαρπούς, τοῖς δὲ ῥίζας" ἔστι δ᾽ οἷς ἔδωχεν εἶναι τροφὴν ζώιων ἄλλων

820
ῃ

821

10

1ὅ

δ22 14. ΡΒΕΟΤΑΘΌΟΒΑΒ, ΓΟ. ἹΜΙΤΑΤΊΟΝ 1. 2.

βοράν᾽ καὶ τοῖς μὲν ὀλιγογονίαν προσῆψε, τοῖς δ᾽ ἀναλισχομένοις ὑπὸ τοτ-
των πολυγονίαν σωτηρίαν ξόι γένει πορίζων. ἅτε δὴ οὖν οὐ πάνυ τι σοφὺς
ὧν ὁ Ἐπιμηϑεὺς ἔλαϑεν αὑτὸν χαταναλώσας τὰς δυνάμεις" λουτὸν δὴ ἀχόσμη- ἢ
τον ἕτι αὐτῶι ἦν τὸ ανϑρώπων γένος καὶ ἠπόρει ὅ τι χρήσαιτο. ἀποροῦντι
δὲ αὐτῶι ἔρχεται Προμηϑεὺς ἐπισχεψόμενος τὴν νομήν, καὶ ὁρᾶι τὰ μὲν ἄλλα
ξώμα ἐμμελῶς πάντων ἔχοντα, τὸν δὲ ἄνϑρωπον γυμνόν τε καὶ ἀνυπόδητον
καὶ ἄστρωτον καὶ ἀοπλον" ἤδη δὲ καὶ ἡ εἱμαρμένη ἡμέρα παρῆν, ἐν ἧι ἔδει
καὶ ἄνϑρωπον ἐξιέναι ἐχ γῆς εἰς φῶς. ἀπορίαι οὖν ἐχόμενος ὃ Προμοηϑεὺς,
ἥντινα σωτηρίαν τῶι ἀνϑρώπωι εὕροι. κλέπτει Ἡφαίστου καὶ ᾿Αϑηνᾶς τὴν ἴ
ἔντεχνον σοφίαν σὺν πυρί (ἀμήχανον γὰρ ἦν ἄνευ πυρὸς αὐτὴν κτηνήν τοι ἢ
χρησίμην γενέσϑαι) χαὶ οὕτω δὴ δωρεῖται ἀνθρώπωι. τὴν μὲν οὖν περὶ τὸν
βίον σοφίαν ἄνϑρωπος ταύτηι ἔσχεν, τὴν δὲ πολιτικὴν οὐχ εἶχεν᾽ ἦν γὰρ παρὲ
τῶι Διί τῶι δὲ Προμηϑεῖ εἰς μὲν τὴν ἀχρόπολιν τὴν τοῦ Διὸς οἴχησεν οὐχέτι
ἐνεχώρει εἰσελθεῖν" πρὸς δὲ χαὶ αἱ Διὸς φυλακαὶ φοβεραὶ ἥσαν᾽ εἰς δὲ τὸ τῆς
᾿Αϑηνᾶς χαὶ Ἡφαίστου οἴχημα τὸ χοινόν, ἐν ὧι ἐφιλοτεχνείτην, λαϑὼν εἰσέρ-
χεται, καὶ χλέψας τήν τε ἔμπυρον τέχνην τὴν τοῦ Ἡφαίστου καὶ τὴν ἄλλην
τὴν τῆς ᾿Αϑηνᾶς δίδωσιν ἀνθρώπωι, καὶ ἐκ τούτου εὐπορία μὲν ἀνϑρώποι
τοῦ βίου γίγνεται, Προμηϑέα δὲ (δι᾽ Ἐπιμηϑέα)] ὕστερον, ἧιπερ λέγεταε, κχλο- ὃ
πῆς δίκη μετῆλθεν. ἐπειδὴ δὲ ὃ ἄνϑρωπος ϑείας μετέσχε μοίρας, πρῶτον μὲν
[διὰ τὴν τοῦ ϑεοῦ συγγένεια») ξώιων μόνον ϑεοὺς ἐνόμισεν, καὶ ἐπεχείρει
βωμοὺς τε ἱδρύεσϑαι χαὶ ἀγάλματα ϑεῶν᾽ ἔπειτα φωνὴν καὶ ὀνόματα ταχὶ
διηρϑρώσατο τῆι τέχνηι, καὶ οἰκήσεις καὶ ἐσθῆτας καὶ ὑποόέσεις καὶ σερωμνὰς
καὶ τὰς ἐχ γῆς τροφὰς ηὕρετο. οὕτω δὴ παρεσχενασμένοι κατ᾽ ἀρχὰς ἄ:-
ϑρωποι ὥιχουν σποράδην, πόλεις δὲ οὐχ ἦσαν" ἀπώλλυντο οὖν ὑπὸ τῶν ω Β
ρίων διὰ τὸ πανταχῆι αὐτῶν ἀσϑενέστεροι εἶναι, καὶ ἡ δημιουργικὴ τέχνη
αὐτοῖς πρὸς μὲν τροφὴν ἑχανὴ βοηϑὸς ἤν, πρὸς δὲ τὸν τῶν ϑηρίων πύλεμον
ἐνδεής" πολιτικὴν γὰρ τέχνην οὔπω εἶχον, ἧς μέρος πολεμική. ἐζήτουν δὴ
ἀϑροίζεσϑαι χαὶ σώιζεσϑαι χτίζοντες πόλεις" ὅτ᾽ οὖν ἀϑροισϑεῖεν, ηδίχοιν
ἀλλήλους ἅτε οὐχ ἔχοντες τὴν πολιτικὴν τέχνην, ὥστε πάλιν σχεδαννύμενοι
διεφϑείροντο. Ζεὺς οὖν δείσας περὶ τῶι γένει ἡμῶν, μὴ ἀπόλοιτο πᾶν, Ἑρμῆν
πέμπει ἄγοντα εἰς ἀνθρώπους Αἰδω τε καὶ Δίχην, ἵν᾿ εἶεν πόλεων κόσμοι τε
καὶ δεσμοὶ φιλίας συναγωγοί. ἐρωτᾶι οὖν Ἑρμὴς Δία, τίνα οὖν ἶοόπον ὀοίη
Δίχην χαὶ Αἰδῶ ἀνϑρώποις" ἱπότερον ὡς αἷ τέχναι νενέμηνται, οὕτω χαὶ ταύ-
τας νείμω; νενέμηνται δὲ ὧδε" εἷς ἔχων ἰατρικὴν πολλοῖς ἱκανὸς ἰδιώταις, καὶ
οἱ ἄλλοι δημιουργοί: καὶ δίκην δὴ καὶ Αἰδὼ οὕτω ϑὼῶ ἐν τοῖς ἀνϑρώποις, ἢ ;
ἐπὶ πάντας νείμω; “ἐπὶ πάντας, ἔφη ὃ Ζεύς, καὶ πάντες μετεχόντων" οὐ γὼρ "
αν γένοιντο πόλεις, εἰ ὀλίγοι αὐτῶν μετέχοιεν ὥσπερ ἄλλων τεχνῶν. καὶ
νόμον γε ϑὲς παρ᾽ ἐμοῦ, τὸν μὴ δυνάμενον Αἰδοῦς καὶ Δίχης μετέχειν χτεί-
νειν ὡς νόσον πόλεως. αὶ. Μοβοβίου ἔτ. θ υηᾶ ΑΒιδτ. ἀθ ρασίξ. δὴ. Δ 10. 651
423 οἱ λέγοντες ὡς συνέστηχεν οὐ καλῶς ὁ ἄνϑρωπος ἀλλα χείριστα τῶν
ξώιων (ἀνυπόδητόν τε γὰρ αὐτὸν εἶναί φασι καὶ γυμνὸν χαὶ οὐχ ἔχοντα
ὅπλον πρὸς τὴν ἀλχήν), οὐχ ὀρϑῶς λέγουσιν.
2. ΑΒΙΒΤΌΡΗ. ΟΪΚ. 112ΏΕ.

εἶναι παρ᾽ αὐτοῖς φασιν ἄμφω τὼ λόγω

τὸν χρείττον᾽, ὅστις ἐστί, χαὶ τὸν ἥττονα.

τούτοιν τὸν ἕτερον τοῖν λόγοιν, τὸν ἥττονα,

114 νιχᾶν λέγοντα φασι τἀδικώτερα.

αὶ. ἀθα Ακοι ἄθβ Δίκαιος πηὰ "Αδικος λόγος 889 ΠΥ,

Γ. «

10

1ὅ

14. ΡΒΟΤΑΘΟΒΑΒ. Ο. 8. 16. ΧΕΝΙΑΌΕΘ. 16. ΘΟΒΟΙΑΒ. Α.1 δ28

᾿ 8. ΑΒΙΒΊΤΟΡΗ. ΟΙΚ. 6587. (ϑΘοἰκταίθα πὰ βισοραίβ 68)
ἀλλ᾽ ἕτερα δεῖ σε πρότερα τούτων μανϑάνειν"
τῶν τετραπόδων ἅττ᾽ ἐστὶν ὀρϑῶς ἄρρενα.
660 --- ἀλλ᾽ οἶδ᾽ ἔγωγε τἄρρεν᾽, εἰ μὴ μαίνομαι"
κριός, τράγος, ταῦρος, κύων, ἀλεχτρυών.
- ὁρᾶις ὃ πάσχεις; τὴν τε ϑήλειαν χαλεῖς
ἀλεχτρυόνα χαὶ ταὐτὸ καὶ τὸν ἄρρενα.
- πῶς δή; φέρε, πῶς; --- ἀλεχερυὼν χ(αὶ) ἀλεχερνυωῶν.
6θὅ --- νὴ τὸν Ποσειδῶ. νῦν δὲ πῶς με χρὴ καλεῖν;
-- ἀλεχτρύαιναν᾽ τὸν δ᾽ ἕτερον ἀλέχτορα.
- ἀλεχτρύαιναν; εὖ γε, νὴ τὸν ᾿Αέρα᾿
ὥστ᾽ ἀντὶ τούτου τοῦ διδάγματος μόνου
διαλφιτώσω σου χύχλωι τὴν κάρδοπον.
610 --- ἰδοὺ μάλ᾽ αὖϑις τοῦϑ᾽ ἕτερον᾽ τὴν χάρδοπον
671 ἄρρενα χαλεῖς ϑήλειαν οὖσαν...
611 ἀτὰρ τὸ λοιπὸν πῶς με χρὴ καλεῖν; --- ὅπως;
τὴν καρδόπην, ὥσπερ χαλεῖς τὴν Σωστράτην.
- τὴν χαρδόπην; ϑήλειαν; -- ὀρϑῶς γὰρ λέγεις.

5. ΧΕΝΙΑΘΕΝ.

βαχτ. δάν. πιδίῃ. ὙΠ ὅ8 Ξενιάδης δὲ ὁ Κορίνϑιος, οὗ καὶ Δημόκριτος
μέμνηται, πάντ᾽ εἰπὼν ψευόῇ χαὶ πᾶσαν φαντασίαν χαὶ δόξαν ψεύδεσϑαι χαὶ
ἐκ τοῦ μὴ ὄντος πᾶν τὸ γινόμενον γίνεσϑαι χαὶ εἰς τὸ μὴ ὃν πᾶν τὸ φϑειρό-
μενον φϑείρεσϑαι, δυνάμει τῆς αὐτῆς ἔχεται τῶι Ξενοφάνει στάσεως.

06. ΑΟΒΟΙΑΝ.

Α. ΓΕΒΕΝ ὉΝῸ ΓΤΕΗΒῈ,

1. ῬΗπώδτε. Υ. 5.19 Σιχελία Γοργίαν ἐν Δεοντίνοις ἤνεγχεν, ἐς ὃν
ἀναφέρειν ἡγώμεϑα τὴν τῶν σοφιστῶν τέχνην, ὥσπερ ἐς πατέρα᾽ εἰ γὰρ τὸν
“ϊσχύλον ἐνθυμηϑείημεν, ὡς πολλὰ τῆι τραγωιδίαι ξυνεβάλετο ἐσϑῆτί τε αὐτὴν
κατασχευάσας καὶ ὀχρίβαντι ὑψηλῶι καὶ ἡρώων εἴόεσιν ἀγγέλοις τε καὶ ἐξαγγέ-
λοις καὶ οἷς ἐπὶ σχηνῆς τε καὶ ὑπὸ σχηνῆς χρὴ πράττειν, τοῦτο ἂν εἴη καὶ ὃ
Ι΄. τοῖς ᾿δμοτέχνοις. ὁρμῆς τε γὰρ τοῖς σοφισταῖς ἦρξε καὶ παραδοξολογίας
καὶ πνεύματος καὶ τοῦ τὰ μεγάλα μεγάλως ἑρμηνεύειν, ἀποστάσεων τε καὶ προσ-
βολῶν, ὑφ᾽ ὧν ὃ “λόγος ἡδίων ἑαυτοῦ γίγνεται χαὶ σοβαρώτερος, περιεβάλλετο δὲ
καὶ ποιητιχὰ ὀνόματα ὑπὲρ κόσμου καὶ σεμνότητος. ὡς μὲν οὖν καὶ ῥᾷιστα
ἀπεσχεόδίαξεν, εἴρηταί μοι κατὰ ἀρχὰς τοῦ λόγου, διαλεχϑεὶς δὲ ᾿Αϑήνησιν ἤδη
γηράσκων εἰ μὲν ὑπὸ τῶν πολλῶν ἐϑαυμάσϑη, οὕπω ϑαῦμα, ὁ δέ, οἶμαι, καὶ
τοὺς ἐλλογιμωτάτους ἀνηρτήσατο, Κριτίαν μὲν χαὶ ᾿Αλχιβιάδην νέω ὄντε»
Θουκυδίδην δὲ χαὶ Περικλέα ἤδη γηράσχοντε. καὶ ᾿Αγαϑων δὲ ὁ τῆς τραγωιδίας
ποιητής, ὃν ἡ κωμωιόδία σοφόν τε χαὶ καλλιεπῆ οἷδε, πολλαχοῦ τῶν ἰάμβων
γοργιάξει. ἐμπρέπων ὁὲ χαὶ ταῖς τῶν Ἑλλήνων πανηγύρεσι τὸν μὲν λόγον
τὸν Πυϑιχὸν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ἤχησεν, ἐφ᾽ οὗ καὶ χρυσοῦς ανετέϑη, ἐν τῶι

10

1ὅ

20

45

δ24 16. ΑΟΒΟΙΑΒ

τοῦ Πυϑίου ἱερῶι, ὃ δὲ ᾿Ολυμπικὸς λόγος ὑπὲρ τοῦ μεγίστου αὐτῶε ἐπολι-
τεύυϑη. στασιάζουσαν γὰρ τὴν Ἑλλάδα ὁρῶν ὁμονοίας ξύμβουλος αὐτοῖς ἐγένετο
τρέπων ἐπὶ τοὺς βαρβάρους χαὶ πείϑων ὧϑλα ποιεῖσϑαι τῶν ὅπλων μὴ τὰς

ἀλλήλων πόλεις, ἀλλὰ τὴν τῶν βαρβάρων χώραν. ὁ δὲ Ἐπιτάφιος. ὃν 5

διῆλϑεν ᾿Αϑήνησιν, εἴρηται μὲν ἐπὶ τοῖς ἐχ τῶν πολέμων πεσοῦσιν οὕς ᾿Αθηναῖοι
δημοσίαι ξὺν ἐπαίνοις ἔϑαψαν, σοφίαι δὲ ὑπερβαλλούσηι σύγχειξαι᾿ παροξύνων
τε γὰρ τοὺς ᾿Αϑηναίους ἐπὶ Μήδους τε χαὶ Πέρσας χαὶ τὸν αὐτὸν νοῦν τῶι
᾿θλυμπιχώῶι ἀγωνιξόμενος ὑπὲρ ὁμονοίας μὲν τῆς πρὸς τοὺς “Ἕλληνας οὐδὲν
διῆλϑεν, ἐπειδὴ πρὸς ᾿Αθηναίους ἣν ἀρχῆς ἐρῶντας, ἣν οὐκ ἦν κτήσασϑαε μὴ
τὸ δραστήριον αἱρουμένους, ἐνδιέτρεψε δὲ τοῖς τῶν Μηδικῶν τροπαίων ἐπαίνοις,
ἐνδεικνύμενος αὐτοῖς, ὅτι τὰ μὲν χατὰ τῶν βαρβάρωντρόπαια ὕμνους

ἀπαιτεῖ, τὰ δὲ κατὰ τῶν Ἑλλήνων ϑρήνους. λέγεται δὲ ὃ Γ. ἐς ὀχτὼ ὃ

καὶ ἑχατὸν ἐλάσας ἔτη μὴ χαταλυϑῆναι τὸ σῶμα ὑπὸ τοῦ γήρως, ἀλλ᾽ ἄρτιος
καταβιῶναι χαὶ τὰς αἰσϑήσεις ἡβών.

3. ϑυιν. Γοργίας Χαρμαντίδον Δεοντῖνος ῥήτωρ μαϑητὴς Ἐμπεδοκλέους
διδάσχαλος Πώλου ᾿Αχραγαντίνον καὶ Περικλέους καὶ Ἰσοχράτους καὶ ᾿Αλκιδάμαν-
τος τοῦ Ἐλαΐτου, ὃς αὐτοῦ καὶ τὴν σχολὴν διεδέξατο" ἀδελφὸς δὲ ἥν τοῦ
ἰατροῦ ᾿ Ἡροδίχου. -

Πορφύριος δὲ αὐτὸν ἐπὶ τῆς π ὀλυμπιάδος [460---457] τίϑησιν" ἀλλὰ
χρὴ νοεῖν πρεσβύτερον αὐτὸν εἶναι.

οὗτος πρῶτος τῶι ῥητοριχῶι εἴδει τῆς παιδείας δύναμίν τε φραστικὴν
καὶ τέχνην ἔδωκε, τροπαῖς τε καὶ μεταφοραῖς καὶ ἀλληγορίαις χαὶ ὑπαλλαγαῖς
χαὶ καταχρήσεσι χαὶ ὑπερβάσεσι καὶ ἀναδιπλώσεσαι καὶ ἐπαναλήψεσι καὶ ἀπο-
στροφαῖς καὶ παρισώσεσιν ἐχρήσατο. ἔπραττε δὲ τῶν μαϑητῶν ἕχαστον μνᾶς
0, ἐβίω δὲ ἔτη ρϑ, καὶ συνεγράψατο πολλά.

8. θ1οα. ΙἿἯΠΟ δ8. ὅ9 [8. οὔθῃ 3. 161, 12 5 Επωρ. χαὶ ἰατρὸς ἦν καὶ δήτωρ
ἄριστος. Γοργίαν γοῦν τὸν Δεοντῖνον αὐτοῦ γενέσϑαι μαϑητήν, ἀνόρα ὑπερ-
έἐἔχοντα ἐν ῥητοριχῆι χαὶ Τέχνην ἀπολελοιπότα.. .. τοῦτόν φησιν ὃ Σάτυρος
λέγειν, ὡς αὐτὸς παρείη τῶι Ἐμπεδοχλεῖ γοητεύοντι.

4. θιον. ΧΠΠ ὅ8 [Ατοῦου ΕΌΚΙοα 421) ἐπὶ δὲ τούτων χατὰ τὴν Σικελίαν 1

Δεοντῖνοι, Χαλχιδέων μὲν ὄντες ἄποικοι, συγγενεῖς δὲ ᾿Αϑηναίων ἔτυχον ὑπὸ
Συραχοσίων πολεμούμενοι" πιεζόμενοι δὲ τῶι πολέμωι χαὶ διὰ τὴν ὑπεροχὴν
τῶν Συραχοσίων χινδυνείοντες ἁλῶναι χατὰ χράτος ἐξέπεμψαν πρέσβεις εἰς
τὰς ᾿Αϑήνας ἀξιοῦντες τὸν δῆμον βοηϑῆσαι τὴν ταχίστην καὶ τὴν πόλιν ἑαυτῶν

ἐκ τῶν κινδύνων ῥύσασϑαι. ἡν δὲ τῶν ἀπεσταλμένων ἀρχιπρεσβευτὴς Γ. 3

ὁ ῥήτωρ, δεινότητι λόγου πολὺ προέχων πώντων τῶν χαϑ᾽ ἑαυτόν. οὗτος καὶ
τέχνας ῥητορικὰς πρῶτος ἐξεῦρε καὶ κατὰ τὴν σοφιστείαν τοσοῦτο τοὺς ἄλλους

ὑπερέβαλεν ὦστε μισϑὸν λαμβάνειν παρὰ τῶν μαϑητῶν μνᾶς ἑχατόν. οὗτος 8

οὖν χαταντήσας εἰς τὰς ᾿Αϑήνας χαὶ παραχϑεὶς εἰς τὸν δῆμον διελέχϑη τοῖς
᾿Αϑηναίοις περὶ τῆς συμμαχίας καὶ τῶε ξενίζοντι τῆς λέξεως ἐξέπληξε τοὺς

᾿Αϑηναίους ὄντας εὐφυεῖς καὶ φιλολόγους. πρῶτος γὰρ ἐχρήσατο τοῖς τῆς 4

λέξεως σχηματισμοῖς περιττοτέροις καὶ τῆι φιλοτεχνίαι διαφέρουσιν, ἀντιϑέτοις
καὶ ἰσοχώλοις χαὶ παρίσοις καὶ ὁμοιοτελεύτοις καὶ τισιν ἑτέροις τοιούτοις, ἃ

'τῦτε μὲν διὰ τὸ ξένον τῆς κατασχενῆς ἀποδοχῆς ἠξιοῦτο, νῖν δὲ περιεργίαν

ἔχειν δοχεῖ καὶ φαίνεται καταγέλαστα πλεονάχις καὶ χαταχόρως τιϑέμενα.

τέλος δὲ πείσας τοὺς ᾿Αϑηναίους συμμαχῆσαι τοῖς “εοντίνοις οὗτος μὲν ϑαυ-
μασϑεὶς ἐν ταῖς ᾿Αϑήναις ἐπὶ τέχνηε ῥητορικῆι τὴ» εἰς Λεοντίνους ἐπανοδον
ἐποιήσατο. Ναρὶ Τἰπηδῖο8: νρὶ. ῬΙΟΧυΒ. ἀ. Πγ8. 8 ἥψατο δὲ καὶ τῶν ᾿Αϑήνησι

Α. 1--11. ΓΕΒΕῈΝ ὕὉΝῸ ΚΕΗΒΕ. δ28ὅ

ῥητόρων ἡ ποιητιχή τε χαὶ τροπιχκὴ φράσις, ὡς μὲν Τίμαιός φησι [ἘΠῊ ΟῚ 216

ἔτ. 98] Γοργίου ἄρξαντος ἡνίχ᾽ ᾿Αϑήναζε πρεσβείων κατεπλήξατο τοὺς ἀχούοντας

τῆι δημηγορίαι, εἷς δὲ ταληϑὲς ἔχει, τὸ χαὶ παλαιότερον αἰεί τι ϑαυμαξομένη.

δ. ΧΈΝΟΡΗ. ΑΠπ. π 6, 1686. Πρόξενος δὲ ὁ Βοιώτιος εὐθὺς μὲν μειράκιον

5. ὧν ἐπεϑύμει γενέσϑαι ἀνὴρ τὰ μεγάλα πράττειν ἱχανὸς χαὶ διὰ ταύτην τὴν
ἐπιϑυμίαν ἔδωχε Ποργίαι ἀργύριον τῶι Δεοντίνωι.

6. [Ῥυστ.] νἱξ. Χ οὗ. Ρ. 882 Ε' γέγονε [ΑΠΕΡΒΟΝ ν. Ἐδδπηηυ5)] δὲ χατὰ τὰ
Περσιχὰ [ἃ. ἱ. 480] χαὶ Γοργίαν τὸν σοφιστήν, ὀλίγωι νεώτερος αὐτοῦ.
Ἴ. Ῥαυβ. ΥἹ 11, 10Π, χαὶ τὸν “Δεοντῖνον Γοργίαν ἐδεῖν ἔστιν" ἀναϑεῖναι δὲ
10 τὴν εἰχόνα ἐς ᾿Ολυμπίαν φησὶν Εὔμολπος ἀπόγονος τρίτος Δηϊχράτους συνοι-
κήσαντος ἀδελφῆι τῆι Γοργίου" οὗτος ὃ Γ. πατρὸς μὲν ἦν “Χαρμαντίδου, λέ-
γεται ὁὲ ἀνασώσασϑαι μελέτην λόγων πρῶτος ἡμελημένην τε ἐς ἅπαν καὶ ἐς
λήϑην ολίγον δεῖν ἥκουσαν ἀνϑρωποις. εὐδοκιμῆσαι δὲ Γοργίαν λόγων ἕνεχα
ἔν τε πανηγύρει τῆι ᾿οθλυμπικχῆι φασι χαὶ ἀφιχόμενον χατὰ πρεσβείαν ὁμοῦ
15 Τεισίαι παρ᾽ ᾿Αϑηναίους . ον ἀλλά γε ἐχείνου τε ἐς πλέον τιμῆς ἀφίκετο ὁ Γ.
παρὰ ᾿Αϑηναίοις χαὶ Ἰάσων ἐν Θεσσαλίαι τυραννήσας [-᾿ 380---8510] Πολυχράτους
οὐ τὰ ἔσχατα ἐνεγχαμένου διδασκαλείου τοῦ ᾿Αϑήνησι, τούτου τοῦ ἀνδρὸς ἐπί-
προσϑὲεν αὐτὸν ὃ Ἰάσων ἐποιήσατο. βιῶναι δὲ ἔτη πέντε φασὶν ἐπὶ τοῖς
ἑχατόν. Χ 18,1 [Ὀ6]ΡἘ1] ἐπίχρυσος δὲ εἰχὼν ἀνάϑημα Γοργίου τοῦ ἐκ Δεον-
40 τίνων αὐτὸς Γ. ἐστίν. νρὶ. Ατπεκ. ΧΙ δ0ὺ5 Ὠ; [010] 817, 28. Ο΄το. ἀθ ογϑί. ΠΙ,
82,129 ομὲ [ἀοΥρ.] ἑαπέμδ ἤοποθ λαδὶέμδ εδὲ α Ὕαγαεοῖα, 8οῖϊλ μὲ οαΣ οηιέδιδ
Τεῖρλὴβ ποὺ ἡπαυγαία δίαΐμα, δε αμγοα δίαίμογείμγ. Ῥιαν. ἢ. ἃ, ΧΧΧΙΠ 88
μοηηοι Ὀγέημιδ οὐ αὐὐγοαηι ϑἐαΐμαηι οἱ δοϊάαηι ΓΧΧ- [2881 γογάοσθθω, οὔνα
ΤΟΧΟΧΟΑΧ ΧῚ[ εἰγοϊξεν οἱψηιρίαάε Ο. Τιεομέδνδ [εἴρἠιδ ἔπ ἑομερίο ροδιδέ δὲδῖ. ἑαηεΐμδ
25 εογαΐ ἀοοοας αγίΐδ ογαίξογίας φμαεδίμδ. Ὑα]. 8. δ28, 41.
8. ΕΡριοε. 815 Καΐδοὶ. [Αηΐ. ἃ. 4. σδτη., 1816 πῃ ΟἸγιρὶα ροξυμαθῃ).
“Χαρμαντίδον Γοργίας “εοντῖνος.
ἃ. τὴμ μὲν ἀδελφὴν Δ4ηϊκράτης τὴγ Γοργίου ἔσχεν,
ἐχ ταύτης δ᾽ αὐτῶι γίγνεται Ἱπποκράτης.
830 Ἱπποχράτους δ᾽ Εὔμολπος, ὃς εἰκόνα τήνδ᾽ ἀνέϑηκεν
δισσῶν, παιδείας καὶ φιλίας ἕνεκα.
Ὁ. Γοργίου ἀσχῆσαι ψυχὴν ἀρετῆς ἐς ἀγῶνας
οὐδείς πω ϑνητῶν χαλλίον᾽ εὗρε τέχνην"
οὗ καὶ ᾿Απόλλωνος γυάλοις εἰχὼν ἀνάκειται
8ὅ οὐ πλούτου παραδειγμ᾽, εὐσεβείας δὲ τρόπων.
9. Απι. Υ. Η. ΧΙ 82 Ἱππίαν δὲ καὶ Γοργίαν ἐν πορφυραῖς ἐσϑησι
προϊέναι διαρρεῖ λόγος.
10. ΑΡοιχόνοι [ἥν. 89 ΦΔΟ Ὁ Υ, 8. Οὔθα 5. 151,16] ἐννέα πρὸς τοῖς ἑχατὸν
ἔτη βιῶναι. ῬΟΒΡΗΣΕ. 8. 8. 624, 19.

40 11. Αττεν. ΧΙ 6480} Γ΄, ὁ Δεοντῖνος, περὶ οὗ φησιν ὁ αὐτὸς Κλέαρ-
χος ἐν τῶι ἢ τῶν Βίων [ΗΘ Π 808], ὅτι διὰ τὸ σωφρόνως ζῆν σχεδὸν π
ΙΙ. Ρη ἔτη τῶι φρονεῖν συνεβίωσεν. καὶ ἐπεί τις αὐτὸν ἤρετο τίνι διαίτηι
χρώμενος οὕτως ἐμμελῶς χαὶ μετὰ αἰσϑήσεως τοσοῦτον χρόνον ξήσειεν, “οὐ-
ὁὲν πώποτε, εἶπεν, ἡδονῆς ἕνεχεν πράξας᾽. Δημήτριος δὲ ὁ Βυζάντιος ἐν ὃ

(Ὁ Περὶ ποιημάτων ᾿Γ.. φησίν, ὃ Δεοντῖνος ἐρωτηϑείς, τί αὐτῶι γέγονεν αἴτιον
τοῦ βιῶσαι πλείω τῶν 0 ἐτῶν, ἔφη “τὸ μηδὲν πώποτε ἑτέρου [γαστρὸς ΖοἸἶθτ,
τερπνοῦ) ἕνεχεν πεποιηχέναι᾽.

10

18

2ὺ

2ῦ

δ26 16. ΟΟΒΟΙΑΒ

12. Οτο. Οδῦο ὅ, 18 ομὐμϑ [ἸΒοἰκγαῦθθ] νμασίϑίεν Τιοπέμεμδ Οογσίαδ οεμπένονι
δἐ δορίδηι οοηερίευϊέ ἀπθλὸϑ πέχμς τὩρσμαμι ἴθ 8μ0 δἰμαϊο αἴημε ορόγε οεδβαυίξ.
φμὶ οι δὰ 60 φιαεγείμν, Ομ ἴαηι ἀέμι υοἰϊεί ἐ586 ὑπ υἱΐα ᾿ἰλὲϊ λαδοο᾽, ἱπχωδέξ,
“φμοᾶ αοουιϑόηι δοποούμέοηι᾽. ὁ

13. Ῥμκ. π᾿ ἢ. ΥΠἼΠ 166 ἐπ μδίἑαίμα εϑὲ Οογσίαμ ϑἰομίεμη, οεπέμα εἰ οοἷο
υἱαῖθθε. [1.|0.} Μδοτοῦ. 28 ῥητόρων δὲ Γ., ὃν τινες σοφιστὴν χαλοῦσιν, ἔτη
ἑχατὸν ὀχτώ᾽ τροφῆς δὲ ἀποσχόμενος ἐτελεύτησεν" ὅν φασιν ἐρωτηϑέντα τὸν
αἰτίαν τοῦ μαχροῦ γήρως καὶ ὑγιεινοῦ ἐν πάσαις ταῖς αἰσϑήσεσιν εἰπεῖν διὰ
τὸ μηδέποτε συμπεριενεχϑῆναι ταῖς ἄλλων εὐωχίαις. αὶ. ΟἙπθοΕκ. 1δ, 8 οὔδα
3. 869, 2ὅ.

14, Οὐτπτ. ΠῚ 1, 9 αγίϊμηι αμΐδηι βογιρίογεβ απδ γι δοὶ Οὐγαα εἰ Τιεῖαδ
ϑιοιεϊδ, φιοδ ἱμδοομῖμδ 6δὲ υἱγ εἰμβάφηι ἰπιϑμῖας α΄. Τιεοπίμδ, Ειρεάοοϊίδ, μὲ ἔγα-
ανέμν, αἀἰδοὶρωῖιδ. 8 δεηοἤοὶο ἰοπσίδδίηιας αεἰαξὲδ (παηι οεπίμηι οεὲ πούυεηι οἱκὶξ
αῬ 08) ομὴς ηρεἶδδ δίηνμεῖ ον, ἰάεοφια εἰ ἐϊογρα, ἄς φιάδωδ δεργα αϊαὶ, εξ
αεηνῖμδ οἱ εἱΐγα ϑοογαΐεη ἀϑφε ἀμγαυϊξ,

156. Α-ι, Υ. Η. Π 8δ Γ. ὁ Δεοντῖνος ἐπὶ τέρματι ὧν τοῦ βίου καὶ γεγη-
ραχὼς εὖ μάλα ὑπό τινος ἀσϑένείας χαταληφϑείς, χατ᾿ ὀλίγον ἐς ὕπνον ὑπο-
λισϑάνων ἔχειτο. ἐπεὶ δέ τις αὐτὸν παρῆλϑε τῶν ἐπιτηδείων ἐπισχοπούμενος
καὶ ἤρετο ὅ τι πράττοι, ὃ Γ. ἀπεχρίνατο ᾿ἤδη μὲ ὃ ὕπνος ἄρχεται παραχατα-
τίϑεσϑαι ταδελφώι,.

16. Οὐτνται, Ἰπβί. ΠΊ, 18 λὲβ ϑιιοῦόβδβεγα τηρεῖ, δ8εἃ οἱανγἐδοίριιδ αογσίαε
αὐαίονγιθη Ἰβοογαΐεβ. φμαηιχμαηλ ὧς Ῥγαξοορίογε εἰνιδ ἐπίενγ αμοίογοδβ πο ο0Η-
υοηδί, πο8 ἰαηιεη, Αγ ϑίοξοϊὶ [{τ. 189} ογοαΐημδ. Ὑαὶ. Α 12.

11. [ἑῬ}ὰῦτ.] Ὑ]Ε Χ ογ. ἢ. 838 0 [ΟΥ̓ΆΌΊΩΑ] 608 ΙΒοΟΚκγδίθβ, πδοῖὶ ἃ, Ῥοορούθα
Ηοἰϊοάοτοβ)] ἦν δὲ χαὶ αὐτοῦ τράπεζα πλησίον, ἔχουσα ποιητάς τε καὶ τοὺς
ὀιδασχάλους αὐτοῦ, ἐν οἷς χαὶ Γοργίαν εἰς σφαῖραν ἀστρολογικὴν βλέποντα
αὐτὸν τε τὸν Ἰσοχράτην παρεστῶτα.

18. Ιβοσβ. 15, 165 ὁ δὲ πλεῖστα χτησάμενος, ὧν ἡμεῖς μνημονεύομεν, Γ΄.
ὁ Δεοντῖνὸς, οὗτος διατρίψας μὲν περὶ Θετταλίαν, ὅτ᾽ εὐδαιμονέστατοι τῶν
Ἑλλήνων ἦσαν, πλεῖστον δὲ χρόνον χαὶ βιοὺς χαὶ περὶ τὸν χρηματισμὸν τοῦ-
τον γενόμενος, πόλιν δ᾽ οὐδεμίαν χαταπαγίως οἰχήσας οὐδὲ περὶ τὰ κοινὰ
δαπανηϑεὶς οὐδ᾽ εἰσφορὰν εἰσενεγχεῖν ἀναγχασϑείς, ἔτι δὲ πρὸς τούτοις οὔτε
γυναῖχα γήμας οὔτε παῖδας ποιησάμενος, ἀλλ᾽ ἀτελὴς γενόμενος καὶ ταύτης
τῆς ληιτουργίας τῆς ἐνδελεχεστάτης καὶ πολυτελεστάτης, τοσοῦτον προλαβὼν
πρὸς τὸ πλείω χτήσασϑαι τῶν ἄλλων, χιλίους μένους στατῆρας χατέλιπεν.

19. Ριμτο αι. ᾿. 10 ΑΒ αὖ Μένων, πρὸ τοῦ μὲν Θετταλοὶ εὐδόκιμοι
ἦσαν ἐν τοῖς Ἕλλησιν καὶ ἐθαυμάζοντο ἐφ᾽ ἱππιχῆι τε καὶ πλούτωι, νῦν δέ,
ὡς ἐμοὶ δοχεῖ, χαὶ ἐπὶ σοφίαι, καὶ οὐχ ἥκιστα οἱ τοῦ σοῦ ἑταίρου ᾿Αριστίππου
πολῖται Λαρισαίον. τούτου δὲ ὑμῖν αἴτιός ἐστε Γ΄" ἀφικόμενος γὰρ εἰς τὴν
πόλιν ἐραστὰς ἐπὶ σοφίαι εἴληφεν ᾿Αλευαδῶν τε τοὺς πρώτους, ὧν ὃ σὸς ἐρα-
στής ἐστιν ᾿Αρίστιππος, καὶ τῶν ἄλλων Θετταλῶν" χαὶ δὴ χαὶ τοῦτο τὸ ἔϑος
ὑμᾶς εἴϑιχεν ἀφόβως τε καὶ μεγαλοπρεπῶς ἀποχρίνεσϑαι, ἐάν τίς τι ἔρηται,
ὥσπερ εἰχὸς τοὺς εἰδότας ἅτε χαὶ αὐτὸς παρέχων αὑτὸν ἐρωτᾶν τῶν ᾿Ελλή-
γων τῶι βουλομένωι ὅ τι ἄν τις βούληται, χαὶ οὐδενὶ ὅτωι οὐχ ἀποχρινόμενος.
ΑΒΙΡῚ, ΡΟ]. Γ 2. 1216»26 [Βοβιηπιπηρ 06 Βἄνρογγοομθβ) Γ, μὲν οὖν ὁ Δεον-
τῖνος τὰ μὲν ἴσως ἀπορῶν τὰ ὁ᾽ εἰρωνευόμενος ἔφη καϑάπερ ὅλμους εἶναι
τοὺς ὑπὸ τῶν δλμοποιῶν πεποιημένους, οὕτω χαὶ Δαρισαίους τοὺς ὑπὸ τῶν
δημιουργῶν πεποιημένους" εἶναι γάρ τινας Λαρισαιοποιοῦς.

45

Ά. 12---24. ΓΕΒΕΝ ὕνδΝὺ ΓΕΗΒΕ. 28---28. ΒΗΕΤΟΕΙΚ. 821

20. --- ἀοτρ. 4470 ἐχέλευε [(.] γοῦν νυνδὴ ἐρωτᾶν δ᾽ τί τις βούλοιτο
τῶν ἔνδον ὄντων, χαὶ πρὸς ἅπαντα ἔφῃ ἀποχρινεῖσϑαι. 4490 [6΄. Βρτίομε] καὶ
γὰρ αὖ χαὶ τοντο ἕν ἐστιν ὧν φημι, μηδένα ἂν ἐν βραχντέροις ἐμοῦ τὰ
αὐτὰ εἰπεῖν.

21. -- Μοῦο 960 Ποργίου μάλιστα, αὖ Σώχρατες, ταῦτα ἄγαμαι, ὅτι οὐχ
ἄν ποτε αὐτοῦ τοῦτο ἀχούσαις ὑπισχνουμένου [πᾶ]. διδάσχαλον εἶναι ἀρετῆςϊ,
ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων χαταγελᾶι, ὅταν ἀχούσηι ὑπισχνουμένων ἀλλὰ λέγειν
οἴεται δεῖν ποιεῖν δεινούς.

22. --- σοτρ. 4566Β πολλάχις γὰρ ἤδη ἔγωγε [6.] μετὰ τοῦ ἀἄδελφον
ΓΡτοάϊκοβ ἢ. 488) χαὲὶ μετὰ τῶν ἄλλων ἰατρῶν εἰσελθὼν παρά τινα τῶν κχα-
μνόντων οὐχὶ ἐθέλοντα ἢ φάρμαχον πιεῖν ἢ τεμεῖν ἢ καῦσαι παρασχεῖν τῶι
ἑατρῶι, οὐ δυναμένου τοῦ ἰατροῦ πεῖσαι, ἐγὼ ἔπεισα οὐχ ἄλληι τέχνηι ἢ τῆι
δητορικῆι. .

28. Απ͵β0. τισί. Γ 3. 14065)14 τὸ δὲ Γοργίου εἰς τὴν χελιδόνα, ἐπεὶ κατ᾽
αὐτοῦ πετομένη ἀφῆχε τὸ περίττωμα, ἄριστα τῶν τραγικῶν᾽ εἶπε γὰρ αἰσχρὸν
γ᾽ αὐ Φιλομήλα᾽. ὄρνιϑε μὲν γάρ, εἰ ἐποίησεν, οὐχ αἰσχρόν, παρϑένωι δὲ
αἰσχρόν. εὖ οὖν ἐλοιδόρησεν εἰπὼν ὃ ἦν, ἀλλ᾽ οὐχ ὃ ἔστιν.

24. Ῥαποθτε. Υ. 8. 1 Ῥγοοϑπι. Ὁ. 203 ὁ δὴ Γ. ἐπισχώπτων τὸν Πρόδικον,
ὡς ξωλά τε καὶ πολλάκις εἰρημένα ἀγορεύοντα ἐπαφῆχεν δαυτὸν τῶι χαιρῶε"
οὐ μὴν φϑόνου γε ἥμαρτεν" ἥν γάρ τις Χαιρεφῶν ᾿Αϑήνησιν ... οὗτος ὁ Χαι-
ρεφῶν τὴν σπουδὴν τοῦ Γοργίου διαμασώμενος" “διὰ τί, ἔφη, αὖ Γοργία, οὗ
κύαμοι τὴν μὲν γαστέρα φυσῶσι, τὸ δὲ πῦρ οὐ φυσῶσι; ὃ δὲ οὐδὲν ταραχϑεὶς
ὑπὸ τοῦ ἐρωτήματος ἱτουτὶ μέν, ἔφη, σοὶ χαταλείπω σχοπεῖν, ἐγὼ δὲ ἐχεῖνο
πάλαι οἶδα, ὅτι ἡ γῆ τοὺς νάρϑηχας ἐπὶ τοὺς τοιούτους φύει:

ΒΗΞΤΟΒΙΕ.

45. Ῥιιλτ. ῬΒδοάγ. Ὁ. 261 Α. [8. 5. 611,22] Τεισίαν δὸ Γοργίαν τε ἐάσομεν
εὕδειν, οἱ πρὸ τῶν ἀληϑῶν τὰ εἰχότα εἶδον ὡς τιμητέα μᾶλλον, τά τε αὖ
σμικρὰ μεγάλα καὶ τὰ μεγάλα σμιχρὰ φαίνεσθαι ποιοῦσιν διὰ ῥώμην λόγου,
καινά τε ἀρχαίως τά τ᾽ ἀρχαῖα χαινῶς, συντομίαν τε λόγων χαὶ ἄπειρα μήκη
περὶ πάντων ἀνεῦρον. αὶ. Οτο. Βπιΐ, 12, 41.

26. --- ῬΒΙΘΌ. 58. ἤχονον . .. Γοργίου πολλάχις, ὡς ἡ τοῦ πείϑειν
πολὺ διαφέροι πασῶν τεχνῶν᾽ πάντα γὰρ ἵφ᾽ αὑτῆι δοῦλα δι᾽ ἑχόντων, ἀλλ᾽
οὐ διὰ βίας, ποιοῖτο.

21. --- αοΥζ. 4608 [(΄. Βρτίοδι) τῶν μὲν ἄλλων τεχνῶν περὶ χειρουργίας
τε καὶ τοιαύτας πράξεις ὡς ἔπος εἰπεῖν πᾶσα ἐστιν ἡ ἐπιστήμη, τῆς δὲ δητο-
ρικῆς οὐδέν ἐστι τοιοῦτον χειρούργημα, ἀλλὰ πᾶσα ἡ πρᾶξις χαὶ ἡ χύρω-
σις διὰ λόγων ἐστί. ὁὀιὰ ταῦτ᾽ ἐγὼ τὴν ῥητοριχὴν τέχνην ἀξιῶ εἶναε περὶ
λόγους, ὀρϑῶς λέγων ὡς ἐγώ φημι. ΟτγμΣῖον. 2. ἃ. 51. Ρ. 181 56}η [718 π᾿8
Αγοδυ ϑ.ρρ]. 14, 181] οἱ περὶ τὰς λέξεις δεινοὶ λαμβάνονται τῶν δύο λέξεων
τοῦ τε χειρουργήματος χαὶ τῆς χυρώσεως ὡς μὴ λεγομένων" κατὰ αλή-
ϑειαν γὰρ οὐδὲ λέγονται. φαμὲν οὖν, ὅτι, ἐπειδὴ Γ. ὃ λέγων, ὡς ἀπ᾿ ἐχείνου
προφέρει τὰς λέξεις ἐγχωρίους οὔσας" Δεοντῖνος γὰρ ἦν.

28. --- σοτρ. 4584 εἴ τε ἐγὼ συνίημι, λέγεις [6.] ὅτι πειϑοῦς δημιουρ-
γός ἔστιν ἡ ῥητορικχὴ χαὶ ἡ πραγματεία αὐτῆς ἅπασα χαὶ τὸ κεφάλαιον
εἰς τοῦτο τελευτᾶι. 4δὅΑ ἡ ῥητορικὴ ἄρα, ὡς ἔοικε, πειϑοῦς δημιουργός ἐστι
πιστευτιχῆς, ἀλλ᾽ οὐ διδασχαλικῆς, περὶ τὸ δίχαιὸν τε καὶ ἄδιχον. [ὈϑτδαΒ
Πηρίοτί ΡΙαξ. ἰῃ ΡῬΙαῦ. αογξ. (ΡΓΟΒ]. ἱπ Ηοττηοξ. Ρ. 8) ἔν. 9 Ρ. 180} 18 ϑ8ρρθ).

10

1ὅ

20

628 16. ΘΟΒΟΙΑΒ. Α. 29--38. Β. ἘΒ. 1--8.

29. ΑΕΙ5.. στῆθι ΓΊ1. 1404.24 ἐπεὶ δ᾽ οἱ ποιηταὶ λέγοντες εὐήϑη διὰ τὲν
λέξιν ἐδόκουν πορίσασϑαι τήνδε τὴν δόξαν, διὰ τοῦτο ποιητικὴ πρώτη ἐγένετο
λέξις οἷον ἡ Γοργίου. καὶ νῦν ἔτι οἱ πολλοὶ τῶν ἀπαιδεύτων τοὺς τοιούτους
οἴονται διαλέγεσθαι κάλλιστα.

80. Οτο. Οσδί. 12, 39 λαδὸ [πο ίοθθη, Ῥαγίβοθοῃ ἃ 8. Ἦ.] ἐγαοσίαδϑε ΤΆΤα-
ϑυηιαοΐηι Οαἰομεάοπύμα. Ῥυίημεηι εἰ Τιοομένηε ἤογωπὲ Οονρίαηι, Ἰμεοάονωτα
πᾶς Βυεαρπέδινι ἡμεξοβημο αἴΐο8 φμο8 λογοδαιδάλους αφρεϊϊαί ἐπ Ῥδαξάγο 88-
ογαΐεα [ναὶ. 8. 611, 11].

81. --- --- 49, 166 ἐπ διοὲμδ οοποὶ πη αξδ σοπδοοίαοης Θογσίαηι {ῖ88εὲ Ῥτγίη-
οἵρθηι αοοορίνμ8.

82. --- --- 52,115 (Νυπιοιτιθ) ργύμοθρβ ἱπυοηϊοηαὲ {μἰἱῤ Τἠγαδυηγχαοΐδιθ, οὐεοιϑ
οημθα πἰημδ εἴαηι εαἰαπὲ ϑογρέα πμημιογοϑο. Ἠαῆε ... Ῥαγία ρῬαγέδιι αὐδωνεία
εἰ οἰ ον ἀοβηλία ἑΐοναχμε οοπίγαγὶ δ γεϊαία οοπίγαγία, φμας 8μα ϑρΟΉζε, εἴδανϑὶ
Ἰὰ πΟῊ ασαβ, οαἀμηΐ ρίεγίμε Ἀμηλεγοδϑε, Ο. Ῥγίμινιδ ἐπυεπὶέ, θεὰ εἷδ ϑμδ εεί
ὑπέεμιρεγαηέιδ. .. 11θ 6. αμἴεηι αὐἱάᾶίον ἐδὲ σοπενγδ οἷμβ εἰ εἷδ γε υἱἑαξέδμε
(ϑὲς ομπῦμι ἴ28ε οελϑεῖ) ἑπδοϊομενμα αδωδέωμν, σμαθ ]Ἰθοογαΐεθ, οι ἑαηθη αὐ ὲδοεὶ ἐπ
Τλεδραῖδα αὐμϊοβοοηϑ δόβθης ἑαηι Οογσίαηι, πιοάογαίνδ αι ἱεηιρεναυὶξ.

38. ΑΤΗΕΚΧΟΥ͂ 2200) ὁ δὲ Πολιτικὸς αὐτοῦ [Απἰδίμθπη08) διάλογος ἅπα»-
τῶν χαταόρομὴν περιέχει τῶν ᾿4ϑηήνησιν δημαγωγῶν, ὁ δ᾽ ᾿Αρχέλαος Γοργίου
τοῦ ῥήτορος.

Β. ΕΒΑΟΜΕΝΤΕ,
ΓΟΡΓΙΟῪ ΠΕΡῚ ΤΟΥ ΜΗ ΟΝΤΟΣ Η ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ.

1. Ιβοσβ. 10,8 πῶς γὰρ ἄν τις ὑπερβάλοιτο Γοργίαν τὸν τολμήσαντα
λέγειν, ὡς οὐδὲν τῶν ὄντων ἔστιν ἢ Ζήνωνα τὸν ταὐτὰ δυνατὰ χαὶ πάλιν ἀδί-
γνατα πειρώμενον ἀποφαίνειν. 1ὅ, 208 τοὺς λόγους τοὺς τῶν παλαιῶν σοφι-
στῶν, ὧν ὃ μὲν ἄπειρον τὸ πλῆϑος ἔφησεν εἶναι τῶν ὄντων... Παρμενίδης
δὲ χαὶ Μέλισσος ἕν, Γ΄. δὲ παντελῶς οὐδέν.

2. ΟἿΥΜΡ. πῃ αοτρ. Ρ. ἴ ἀμέλει καὶ γράφει. ὃ Γ. Περὶ φύσε ως σύγγραμμα
οὐχ ἄκομψον τῆι πό ὀλυμπιάδι [444{1], ὥστε χη ἔτεσιν ἢ ὀλίγωι πλείοσιν εἶναι
πρῶτον τὸν Σωχράτην [ἄρδδοι Βαϊ δὲ Ο]. 11, 8. 410 δηβοίζι).

ἃ. βϑέχτ. δᾶν. τηδίῃ. ὙΠ δ. ΤΠ. δὲ ὁ Δεοντῖνος ἐχ τοῦ αὐτοῦ μὲν τά- δ᾽

γματος ὑπῆρχε τοῖς ἀνηιρηχόσι τὸ κριτήριον, οὐ κατὰ τὴν ὁμοίαν δὲ ἐπιβολὴν
τοῖς περὶ τὸν Πρωταγόραν. ἐν γὰρ τῶι ἐπιγραφομένωι Περὶ τοῦ μὴ ὅὄν-
τος ἢ Περὶ φύσεως τρία κατὰ τὸ ἑξῆς χεφάλαια χατασχευάζει, ἕν μὲν χαὶ
πρῶτον ὅτι οὐδὲν ἔστιν, δεύτερον ὅτι εἰ χαὶ ἔστιν, ἀκατάληπτον ἀνϑρωπωι,
τρίτον ὅτι εἰ χαὶ χαταληπτόν, ἀλλὰ τοί γε ἀνέξοιστον χαὶ ἀνερμήνευτον τῶι

πέλας. ὅτι μὲν οὖν οὐδὲν ἔστιν, ἐπιλογίζεται τὸν τρόπον τουτον" εἰ γὰρ θ8

ἔστι τι, ἦτοι τὸ ὃν ἔστιν ἢ τὸ μὴ ὃν, ἢ καὶ τὸ ὃν ἔστι χαὶ τὸ μὴ ὄν. οὔτε
δὲ τὸ ὃν ἔστιν, ὡς παραστήσει, οὔτε τὸ μὴ ὄν, ὡς παραμυϑήσεται, οὔτε τὸ

ὃν χαὶ τὸ μὴ ὄν, ὡς καὶ τοῦτο διδάξει" οὐχ ἄρα ἔστε τι. καὶ δὴ τὸ μὲν μὴ 61

ὃν οὐκ ἔστιν. εἰ γὰρ τὸ μὴ ὃν ἔστιν, ἔσται τι ἅμα καὶ οὐχ ἔσται" ἧε μὲν γὰρ
οὐχ ὃν νοεῖται, οὐχ ἔσται, ἧι δὲ ἔστι μὴ ὄν, πάλιν ἔσται. παντελῶς δὲ ἄτο-
πον τὸ εἶναί τι ἅμα χαὶ μὴ εἶναι" οὐχ ἄρα ἔστι τὸ μὴ ὄν. καὶ ἄλλως, εἰ τὸ
μὴ ὃν ἔστι, το ὃν οὐχ ἔσται" ἐναντία γάρ ἐστι ταῦτα ἀλλήλοις, καὶ εἰ τῶε μὴ

45 ὦντι συμβέβηχε τὸ εἶναι, τῶι ὄντι συμβήσεται τὸ μὴ εἶναι. οὐχὲ δὲ γε τὸ ὃν

10

15

40

Β. ΡΒ. 8 [βοχὲ ΥΙ θ8---981. δ29

οὐχ ἔστιν, (τοίνυν) οὐδὲ τὸ μὴ ὃν ἔσται. καὶ μὴν οὐδὲ τὸ ὃν ἔστιν. εἰ
γὰρ τὸ ὃν ἔστιν, ἤτοι αἰδιὸν ἐστιν ἢ γενητὸν ἢ αἰδιον ἅμα καὶ γενητόν οὔτε
δὲ ἀἰδιόν ἐστιν οὔτε γενητὸν οὔτε ἀμφότερα, ὡς ὀείξομεν" οὐχ ἄρα ἔστι τὸ
ὄν. εἰ γὰρ αἰδιόν ἐστι τὸ ὄν (ἀρχτέον γὰρ ἐντεῦϑεν), οὐχ ἔχει τινὰ ἀρχήν.
τὸ γὰρ γινόμενον πᾶν ἔχει τιν᾽ ἀρχήν, τὸ δὲ αἰδιον ἀγένητον χαϑεστὼς οὐχ
εἶχεν ἀρχήν. μὴ ἔχον δὲ ἀρχὴν ἄπειρόν ἐστιν. εἰς δὸ ἄπειρόν ἐστιν, οὐδαμοῦ
ἐστιν. εἰ γάρ ποὺ ἐστιν, ἕτερον αὐτοῦ ἐστιν ἐχεῖνο τὸ [ὃν] ἐν ὧι ἐστιν, καὶ
οὕτως οὐχέτ᾽ ἄπειρον ἔσται τὸ ὃν ἐμπεριεχόμενόν τινι" μεῖζον γάρ ἔστι τοῦ
ἐμπεριεχομένου τὸ ἐμπεριέχον, τοῦ δὲ ἀπείρου οὐδέν ἐστι μεῖζον, ὥστε οὐχ
ἔστι που τὸ ἄπειρον. καὶ μὴν οὐδ᾽ ἐν αὐτῶι περιέχεται. ταὐτὸν γὰρ ἔσται
τὸ ἐν ὧι καὶ τὸ ἐν αὐτῶι, καὶ δύο γενήσεται τὸ ὄν, τόπος τὸ καὶ σώμα᾽ τὸ
μὲν γὰρ ἐν ὧι τόπος ἐστίν, τὸ δ᾽ ἐν αὐτῶι σῶμα. τοῦτο δέ γε ἄτοπον. τοί-
γυν οὐδὲ ἐν αὐτῶι ἐστι τὸ ὄν. ὥστ᾽ εἰ ἀϊδιόν ἐστι τὸ ὄν, ἄπειρόν ἐστιν, εἰ
δὲ ἄπειρόν ἐστιν, οὐδαμοῦ ἐστιν, εἰ δὲ μηδαμοῦ ἐστιν, οὐχ ἔστιν. τοίνυν εἰ
αἰδιόν ἐστι τὸ ὄν, οὐδὺ τὴν ἀρχὴν ὃν ἐστιν. καὶ μὴν οὐδὲ γενητὸν εἶναι
δύναται τὸ ὄν. εἰ γὰρ γέγονεν, ἤτοι ἐξ ὄντος ἢ ἐκ μὴ ὄντος γέγονεν. ἀλλ᾽
οὔτε ἐκ τοῦ ὄντος γέγονεν" εἰ γὰρ ὃν ἐστιν, οὐ γέγονεν ἀλλ᾽ ἔστιν ἤδη" οὔτε
ἐκ τοῦ μὴ ὄντος" τὸ γὰρ μὴ ὃν οὐδὲ γεννῆσαί τι δύναται διὰ τὸ ἐξ ἀνάγκης
ὀφείλειν ὑπάρξεως μετέχειν τὸ γεννητιχόν τινος. οὐχ ἄρα οὐδὲ γενητόν ἐστι
τὸ ὄν. κατὰ τὰ αὐτὰ δὲ οὐδὲ τὸ συναμφότερον, αἰόιον ἅμα καὶ γενητόν᾽
ταῦτα γὰρ ἀναιρετιχά ἐστιν ἀλλήλων, χαὶ εἰ αἰδιόν ἐστι τὸ ὄν, οὐ γέγονεν,
καὶ εἰ γέγονεν, οὐκ ἔστιν ἀΐδιον. τοίνυν εἰ μήτε αἰόδιόν ἐστι τὸ ὃν μήτε γε-
νητὸν μήτε τὸ συναμφότερον, οὐχ ἂν εἴη τὸ ὄν. καὶ ἄλλως, εἰ ἔστιν, ἤτοι
ἕν ἐστιν ἢ πολλά οὔτε δὲ ἕν ἐστιν οὔτε πολλά, ὡς παρασταϑήσεται᾽ οὐχ ἄρα
ἔστι τὸ ὄν. εἰ γὰρ ἕν ἐστιν, ἦτοι ποσόν ἐστιν ἢ συνεχές ἐστιν ἢ μέγεϑός
ἐστιν ἢ σῶμά ἐστιν. ὃ τι δὲ ἂν ἦε τούτων, οὐχ ἕν ἐστιν, ἀλλὰ ποσὸν μὲν
καϑεστὼς διαιρεϑύσεται, συνεχὲς δὲ ὃν τμηϑήσεται. ὁμοίως δὲ μέγεϑος νοού-
μενον οὐχ ἔσται ἀδιαίρετον. σῶμα δὲ τυγχάνον τριπλοῦν ἔσται" καὶ γὰρ μῆ-
κος καὶ πλάτος χαὶ βάϑος ἕξει. ἄτοπον δέ γε τὸ μηδὲν τούτων εἶναι λέγειν
τὸ ὄν' οὐχ ἄρα ἐστὶν ἕν τὸ ὄν. καὶ μὴν οὐδὲ πολλὰ ἐστιν. εἰ γὰρ μή
ἐστιν ἕν, οὐδὲ πολλά ἐστιν᾿ σύνϑεσις γὰρ τῶν χαϑ᾽ ἕν ἐστι τὰ πολλά, διόπερ
τοῦ ἑνὸς ἀναιρουμένου συναναιρεῖται καὶ τὰ πολλά. ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν οὔτε
τὸ ὃν ἔστιν οὔτε τὸ μὴ ὃν ἔστιν, ἐκ τούτων συμφανές. ὅτι δὲ οὐδὲ ἀμφό-
τερα ἔστιν, τό τε ὃν χαὶ τὸ μὲ ὄν, εὐεπιλόγιστον. ᾿ εἴπερ γὰρ τὸ μὴ ὃν ἔστι
χαὶ τὸ ὃν ἔστι, ταὐτὸν ἔσται τῶι ὄντι τὸ μὴ ὃν ὅσον ἐπὶ τῶι εἶναι᾽ χαὶ διὰ
τοῦτο οὐδέτερον αὐτῶν ἔστιν. ὅτι γὰρ τὸ μὴ ὃν οὐχ ἔστιν, ὁμόλογον" δέ-
δεικται δὲ ταὐτὸ τούτωι καϑεστὼς τὸ ὄν" χαὶ αὐτὸ τοίνυν οὐχ ἔσται. οὐ
μὴν ἀλλ᾽ εἴπερ ταὐτὸν ἐστι τῶι μὴ ὄντι τὸ ὄν, οὐ δύναται ἀμφότερα εἶναι"
εἰ γὰρ ἀμφότερα, οὐ ταὐτόν, χαὶ εἰ ταὐτόν, οὐχ ἀμφότερα. οἷς ἕπεται τὸ
μηδὲν εἶναι. εἰ γὰρ μήτε τὸ ὃν ἔστι μήτε τὸ μὴ ὃν μήτε ἀμφότερα, παρὰ δὲ
ταῦτα οὐδὲν νοεῖται, οὐδὲν ἔστιν.

Ὅτι δὲ χἂν ἦι τι, τοῦτο ἄγνωστόν τε καὶ ἀνεπινόητόν ἐστιν ἀνϑρώποι,
παρακειμένως ὑποδεικτέον. εἰ γὰρ τὰ φρονούμενα, φησὶν ὁ Γοργίας, οὐχ
ἔστιν ὄντα, τὸ ὄν οὐ φρονεῖται. καὶ κατὰ λόγον᾽ ὥσπερ γὰρ εἰ τοῖς φρονου-
μένοις συμβέβηχεν εἶναι λευχοῖς, χἂν συμβεβήχει: τοῖς λευκοῖς φρονεῖσθαι,
οὕτως εἰ τοῖς φρονουμένοις συμβεβήχει μὴ εἶναι οὖσι, κατ᾽ ἀνάγκην συμβή-
σεται τοῖς οὖσι μὴ φρονεῖσϑαι. διόπερ ὑγὼς καὶ σῶιξον τὴν ἀκολονϑίαν
ἐστὶ τὸ “εἰ τὰ φρονούμενα οὐχ ἔστιν ὄντα, τὸ ὃν οὐ φρονεῖται᾽. τὰ δέ γε

Ὠΐοϊο, Ῥτακτα. ἃ. ὙΟΙΒΟΚΥ. 84

68

69

10

12

18

11

10

10

δ80 16. ΑΟΒΟΙΑΞΒἙΙ͂ Β. ἘΈ. 8 (βοχί. ὙΠ 18---81). 4.

φρονούμενα (προληπτέον γάρ) οὐχ ἔστιν ὄντα, ὡς παραστήσομεν" οὐυἷ ἄρα
τὸ ὄν φρονεῖται. χαὶ (μὴν) ὅτι τὰ φρονούμενα οὐχ ἔστιν ὄντα, συμφανές"

εἶ γὰρ τὰ φρονούμενά ἐστιν ὄντα, πάντα τὰ φρονούμενα ἔστιν, καὶ ὅπη ἀν 19
τις αὐτὰ φρονήσηι. ὅπερ ἐστὶν ἀπεμφαῖνον" [εἰ δέ ἐστι, φαῦλον. οὐδὲ γὰρ
ἄν φρονῆι τις ἄνϑρωπον ἱπτάμενον ἥ ἅρματα ἐν πελάγει τρέχοντα, εὐϑέως
ἄνθρωπος ἵπταται Ω ἅρματα ἐν πελάγει τρέχει. ὥστε οὐ τὰ φρονούμενά
ἐστιν ὄντα. πρὸς τούτοις εἰ τὰ φρονούμενά ἐστιν ὄντα, τὰ μὴ ὄντα οὐ 99
φρονηϑήσεται. τοῖς γὰρ ἐναντίοις τὰ ἐναντία συμβέβηχεν, ἐναντίον δέ ἐστι
τῶι ὄντι τὸ μὴ ὄν. καὶ διὰ τοῦτο πάντως, εἰ τῶι ὄντι συμβέβηχε τὸ φρονεῖ-
σϑαι, τῶι μὴ ὄντι συμβήσεται τὸ μὴ φρονεῖσϑαι. ἄτοπον δ᾽ ἐστὶ τοῦτο" καὶ
γὰρ Σκύλλα καὶ Χίμαιρα καὶ πολλὰ τῶν μὴ ὄντων φρονεῖται. οὐκ ἄρα τὸ
ὃν φρονεῖτα. ὥσπερ τε τὰ ὁρώμενα διὰ τοῦτο ὁρατὰ λέγεται ὅτι δρᾶται.
καὶ τὰ ἀκουστὰ διὰ τοῦτο ἀχουστὰ ὅτι ἀχούεται, καὶ οὐ τὰ μὲν δρατὰ ἐκχ-
βάλλομεν ὅτι οὐχ ἀκούεται, τὰ δὲ ἀχονυστὰ παραπέμπομεν ὅτι οὐχ δρᾶται
(ἕχαστον γὰρ ὑπὸ τῆς ἰδίας αἰσϑήσεως ἀλλ᾽ οὐχ ὑπ᾽ ἄλλης ὀφείλει κρίνεσθαι),
οὕτω χαὶ τὰ φρονούμενα καὶ εἰ μὴ βλέποιτο τῆι ὄψει μηδὲ ἀχούοιτο τῆι
ἀχοῆι ἔσται [1]. ἔστι), ὅτι πρὸς τοῦ οἰχείου λαμβάνεται κχριτηρίου. εἰ οὖν
φρονεῖ τις ἐν πελάγει ἄρματα τρέχειν, καὶ εἰ μὴ βλέπει ταῦτα, ὀφείλει πι-
στεύειν ὅτι ἄρματα ἔστιν ἐν πελάγει τρέχοντα. ἄτοπον δὲ τοῦτο" οὔχ ἄρα
τὸ ὃν φρονεῖται χαὶ καταλαμβάνεται.

Καὶ εἰ χαταλαμβάνοιτο δέ, ἀνέξοιστον ἑτέρωι. εἰ γὰρ τὰ ὄντα δρατα "3
ἐστι χαὶ ἀκουστὰ χαὶ κοινῶς αἰσϑητά, ἅπερ ἐχτὸς ὑπόχειται, τούτων τε τὰ
μὲν ὁρατὰ ὁράσει χαταληπτά ἐστι τὰ δὲ ἀχουστὰ ἀκοῆι καὶ οὐχ ἐναλλάξ, πῶς
οὖν δύναται ταῦτα ἑτέρωι μηνύεσϑαι; ὧι γὰρ μηνύομεν, ἔστι λόγος, λόγος 51
δὲ οὐκ ἔστι τὰ ὑποχείμενα χαὶ ὄντα" οὐχ ἄρα τὰ ὄντα μηνύομεν τοῖς πέλας
ἀλλὰ λόγον, ὃς ἕτερός ἔστι τῶν ὑποχειμένων. καϑάπερ οὖν τὸ δρατὸν οὐχ
ἂν γένοιτο ἀχουστὸν καὶ ἀνάπαλιν, οὕτως ἐπεὶ ὑπόχειται τὸ ὃν ἐκτός, οὐχ
ἂν γένοιτο λόγος ὃ ἡμέτερος" μὴ ὧν δὲ λόγος οὐχ ἂν δηλωϑείη ἑτέρωι.

ὅ γε μὴν λόγος, φησίν, ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν προσπιπτόντων ἡμῖν πραγμάτων συν- 55
ἐσταται, τουτέστι τῶν αἰσθητῶν" ἐκ γὰρ τῆς τοῦ χυλοῦ ἐγχυρήσεως ἐγγίνεται
ἡμῖν ὃ χατὰ ταύτης τῆς ποιότητος ἐχφερόμενος λόγος, καὶ ἐκ τῆς τοῦ χρώματος
ὑποπτώσεως ὁ χατὰ τοῦ χρώματος. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ὃ λόγος τοῦ ἐχτὸς παρα-
στατιχός ἐστιν, ἀλλὰ τὸ ἐχτὸς τοῦ λόγου μηνυτικὸν γίνετα. καὶ μὴν οὐδὲ 58
ἔνεστι λέγειν ὅτι ὃν τρόπον τὰ ὁρατὰ καὶ ἀχουστὰ ὑπόκειται, οὕτως χαὶ ὁ
λόγος, ὥστε δύίνασϑαι ἐξ ἱποχειμένου αὐτοῦ καὶ ὄντος τὰ ὑποχείμενα χαὶ
ὄντα μηνύεσϑαι, εἰ γὰρ καὶ ὑπόχειται, φησίν, ὅ λόγος, ἀλλὰ διαφέρει τῶν
λοιπῶν ὑποχειμένων, καὶ πλείστωι διενήνοχε τὰ ὁρατὰ σώματα τῶν λόγων"
δι᾽ ὁτέρον γὰρ ὀργάνου ληπτόν ἐστι τὸ δρατὸν καὶ δι᾿ ἄλλου ὃ λόγος. οὐχ
ἄρα ἐνδείχνυται τὰ πολλὰ τῶν ὑποκειμένων ὃ λόγος, ὥσπερ οὐδὲ ἐχεῖνα τὴν
ἀλλήλων «διαδηλοῖ φύσιν. τοιούτων οὖν παρὰ τῶι Γοργίαι ἡπορημένων 51

[Ζ Δ]
"--ϑ

«
8.»

: οἴχεται ὅσον ἐπ᾽ αὐτοῖς τὸ τῆς αἀληϑείας χριτήριον' τοῦ γὰρ μήτε ὄντος

4ὅ

μήτε γνωρίζεσϑαι δυναμένου μήτε ἄλλωι παρασταϑῆναι πεφυχότος οὐδὲν ἂν
εἴη χριτήριον.

ΑΒΜ Π ΟἾ ΘΓ ΑὐδΖζαρ ἴῃ [4.5151.] ἃ. ΜΧΟ. ὅ. 6. 979511---980} 21. Ψαστη ]οὶ
σλὺ ΘΟ. 815 Εἰ] οἱιῃρ οἷπο ΤΠοοσῖο ἀον ΤΥ ΔΕΣΙΘμτα πη πδοὰ Ἐπηροάο 68 (δ μοῦ
ον ΝΘὈοπ οὶ Περὶ φύσεως, 5. 8. 108, 14), ἂὰ5 ὅσον [οἰχοπᾶθ Βογιο᾽ῦθ βίαπιπιθα:

4. Ῥιμτ. Μοη. Ἴ6Α ΕἾ, [Μόποι ἀπᾶ βοἶκν.) Τὸ δὲ χρῶμα τί λέγεις, αὐ Σώ-
χρατες; --- Ὑβριστής γ᾽ εἶ, ὦ Μένων᾽ ἀνδρὶ πρεσβύτηι πράγματα []. παρ᾽

10

18

20

4

Β. ΕΒ. 4-Ὁ. δ81

αὐτὰ] προστάττεις ἀποχρίνεσϑαι, αὐτὸς δὲ οὐκ ἐθέλεις ἀναμνησϑεὶς εἰπεῖν, ο
τί ποτε λέγει Γ. ἀρετὴν εἶναι... Ο Βούλει οὖν σοι κατὰ Γοργίαν ἀποχρίνωμαι,
ἧι ἄν σὺ μαλισταὰ ἀκολουϑήσαις; --- Βούλομαι" πῶς γὰρ οὔ; Οὐχοῦν λέγετε
[ἤσθπου ἃ. ἀοτρί88)] ἀπορροάς τινας τῶν ὄντων χατα ᾿Εμπεδοχλέα [8. 181, 1].
- Σφόδρα γε. --- Καὶ πόρους, εἰς οὖς χαὶ δι᾿ ὧν αἱ ἀπορροαὶ πορεύονται;
- Πάνυ γε. --- Καὶ τῶν ἀπορροῶν τὰς μὲν ἁρμόττειν ἐνίοις μὲν τῶν πό-
ρων, τὰς δὲ ἐλάττους ἢ μείζους εἶναι; --- Ἔστι ταῦτα. --- Οὐχοῦν καὶ ὄψεν
καλεῖς τι; --- Ἔγωγε. --- Ἐχ τούτων δὴ ᾿σύνες ὅ τοι λέγω᾽, ἔφη Πίνδαρος"
ἔστιν γὰρ χρόα ἀπορροὴ σχημάτων [1. σωμάτων το ΑἹ. ἂθ 86ῃ8.
Ρ. 24, 8 θα!) ὄψει σύμμετρος καὶ αἰσϑητός. --- ᾿Αριστά μοι δοκεῖς, αὖ
Σώχρατες, ταύτην τὴν ἀπόχρισιν εἰρηκέναι. --- Ἴσως γάρ σοι κατὰ συνή-
ϑειαν εἴρηται" χαὶ ἅμα οἶμαι ἐννοεῖς, ὅτι ἔχοις ἄν ἐξ αὐτῆς εἰπεῖν χαὶ φω-
νήν, ὃ ἔστι, καὶ ὀσμὴν χαὶ ἄλλα πολλὰ τῶν τοιούτων. --- Πάνυ μὲν οὖν. ---
Τραγικὴ γάρ ἐστιν, αἱ Μένων, ἥ ἀπόχρισις.

ὅ. ΤΉΞΟΡΗΕ. ἀθ ἴριιο 18 ὅτι δ᾽ ἀπὸ μὲν τοῦ ἡλίου φῶς ἅπτουσι τῆι ἀνα-
χλάσει ἀπὸ τῶν λείων [τί τὸ ἄπορον] (συμμιγνῦσι δὲ τὸ ὑπέχχαυμα), ἀπὸ δὲ
τοῦ πυρὸς οὐχ ἅπτουσιν, αἴτιον [6] ἥ τε λεπτομέρεια χαὶ ὅτι συνεχὸς γίγνε-
ται μᾶλλον ἀναχλώμενον, τὸ δὲ ἀδυνατεῖ διὰ τὴν ἀνομοιότητα. ὥστε τὸ μὲν
τῶι ἀϑροισμῶι καὶ τῆι λεπτότητι διαδυόμενον εἰς τὸ ἔχχαυμα δύναται καίειν,
τὸ δ᾽ οὐδέτερον ἔχον οὐ δύναται. ἐξάπτεται δὲ ἀπό τε τῆς ὑέλου καὶ ἀπὸ
τοῦ χαλχοῦ καὶ τοῦ ἀργύρου τρόπον τινὰ ἐργασϑέντων, οὐχ, ὥσπερ Γ΄. φησὶ
καὶ ἄλλοι δέ τινες οἴονται, διὰ τὸ ἀπιέναι τὸ πῦρ διὰ τῶν πόρων.

ἘΠΙΤΑΦΙΟΣ.
γαῖ. Α 1 5. 624, 417

6 [ἔγ. ὅϑδιρρο Ογαΐ. Αἰ. ΤΠ 180] Ῥιμαπυν. δὰ Ηριτοος. Υ' ὅ48 7312. Διο-
νύσιος ὃ πρεσβύτερος ἐν τῶι δευτέρωι Περὶ χαρακτήρων περὶ Γοργίον λέγων
τάδε φησίν᾽ δικανικοῖς μὲν οὖν αὐτοῦ οὐ περιέτυχον λόγοις, ὀημηγορικοῖς δὲ
ὀλίγοις καί τισι καὶ τέχναις, τοῖς δὲ πλείοσιν ἐπιδεικτικοῖς. τῆς δὲ ἰδέας αὐτοῦ
τῶν λόγων τοιοῦτος ὁ χαραχτήρ. ἐγχωμιάζει δὲ τοὺς ἐν πολέμοις ἀριστεύ-
σαντας ᾿Αϑηναίων"

τί γὰρ ἀπῆν τοῖς ἀνόράσι τούτοις ὧν δεῖ ἀνδράσι προσεῖ-
ναι; τί δὸ καὶ προσῆν ὧν οὐ δεῖ προσεῖναι; εἰπεῖν ὀνναίμην ἃ
βούλομαι, βουλοίμην δ᾽ ἃ δεῖ, λαϑὼν μὲν τὴν ϑείαν νέμεσιν, φυ-
γὼν δὸ τὸν ἀνθρώπινον φϑόνον. οὗτοι γὰρ ἐχέχτηντο ἔνϑεον
μὲν τὴν ἀρετήν, ἀνϑρώπινον δὲ τὸ ϑνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ
πρᾶιον ἐπιεικὲς τοῦ αὐθάδους διχαίου προκρίνοντες, πολλὰ δὲ
γόμον ἀχριβείας λόγων ὀρϑότητα, τοῦτον νομίζοντες ϑειότα-

τον καὶ χοινότατον νόμον, τὸ δέον ἐν τῶι δέοντι καὶ λέγειν καὶ

σιγᾶν καὶ ποιεῖν (χαὶ ἐᾶν), καὶ δισσὰ ἀσκήσαντες μάλιστα ὧν
δεῖ, γνώμην (χαὶ ῥώμην), τὴν μὲν βουλεύοντες τὴν δ᾽ ἀποτελοῦν-
τες, ϑεράποντες μὲν τῶν αδίχως δυστυχούντων, χολασταὶ δὲ τῶν
ἀδίκως εὐτυχούντων, αὐθάδεις πρὸς τὸ συμφέρον, εὐόργητοι πρὸς
τὸ πρέπον, τῶι φρονίμωι τῆς γνώμης παύοντές τὸ ἄφρον (τῆς
ῥώμης), ὑβρισταὶ εἰς τοὺς ὑβριστάς, χόσμιοι εἰς τοὺς κοσμίους,
ἄφοβοι εἰς τοὺς ἀφόβους, δεινοὶ ἐν τοῖς δεινοῖς. μαρτύρια δὲ
τούτων τρόπαια ἐστήσαντο τῶν πολεμίων, Διὸς μὲν ἀγάλματα.
ἑαυτῶν δὲ ἀναϑήματα, οὐχ ἄπειροι οὔτε ἐμφύτου ἄρεος οὔτε
, 34"

10

1ὅ

δ80 16. ΟΟΒΟΙΑΒ Β. ἘΈ. 8 [Βοχὺ. ΥἼΙ 18---81]. 4

φρονούμενα (προληπτέον γάρ) οὐχ ἔστιν ὄντα, ὡς παραστήσομεν" οὐυᾶὰ ἄρα
τὸ ὃν φρονεῖται. καὶ (μὴν) ὅτι τὰ φρονούμενα οὐχ ἔστιν ὄντα, συμφανές"
εἰ γὰρ τὰ φρονούμενά ἔστιν ὄντα, πάντα τὰ φρονούμενα ἔστιν, καὶ ὅπη ἀν 13
τις αὐτὰ φρονήσηι. ὅπερ ἐστὶν ἀπεμφαῖνον" [εἰ δέ ἐστι, φαῦλον. οὐδὲ γὰρ
ἂν φρονῆι τις ἄνϑρωπον ἱπτάμενον ἢ ἅρματα ἐν πελάγει τρέχοντα, εὐϑέως
ἄνθρωπος ἵπταται ἢ ἅρματα ἐν πελάγει τρέχει. ὥστε οὐ τὰ φρονούμενα
ἐστιν ὄντα. πρὸς τούτοις εἰ τὰ φρονούμεναά ἐστιν ὄντα, τὰ μὴ ὄντα οὐ 9
φρονηϑήσεται. τοῖς γὰρ ἐναντίοις τὰ ἐναντία συμβέβηχεν, ἐναντίον δέ ἔστι
τῶι ὄντι τὸ μὴ ὄν. καὶ διὰ τοῦτο πάντως, εἰ τῶι ὄντι συμβέβηχε τὸ φρονεῖ-
σϑαι, τῶι μὴ ὄντι συμβήσεται τὸ μὴ φρονεῖσϑαι. ἄτοπον δ᾽ ἐστὶ τοῦτο" καὶ
γὰρ Σκχύλλα χαὶ Χίμαιρα χαὶ πολλὰ τῶν μὴ ὄντων φρονεῖται. οὐκ ἄρα τὸ
ὃν φρονεῖτα. ὥσπερ τε τὰ δρώμενα διὰ τοῦτο δρατὰ λέγεται ὅτε δρᾶται,
καὶ τὰ ἀχουστὰ διὰ τοῦτο ἀχουστὰ ὅτι ἀχούεται, χαὶ οὐ τὰ μὲν δρατὰ ἐχ-
βάλλομεν ὅτι οὐχ ἀχούεται, τὰ δὲ ἀχουστὰ παραπέμπομεν ὅτι οὐχ δρᾶται
(ἔχαστον γὰρ ὑπὸ τῆς ἰδίας αἰσϑήσεως ἀλλ᾽ οὐχ ὑπ᾽ ἄλλης ὀφείλει κρίνεσθαι,
οὕτω καὶ τὰ φρονούμενα καὶ εἰ μὴ βλέποιτο τῆι ὄψει μηδὲ ἀχούοετο τῆ
ἀχοῆι ἔσται [1]. ἔστι), ὅτι πρὸς τοῦ οἰχείου λαμβάνεται χριτηρίονυ. εἰ οὖν 5
φρονεῖ τις ἐν πελάγει ἄρματα τρέχειν, χαὶ εἰ μὴ βλέπει ταῦτα, ὀφείλει πι-
στεύειν ὅτι ἄρματα ἔστιν ἐν πελάγει τρέχοντα. ἄτοπον δὲ τοῦτο" οὔχ ἄρα
τὸ ὃν φρονεῖται χαὶ χαταλαμβᾶνεται.

Καὶ εἰ χαταλαμβάνοιτο δέ, ἀνέξοιστον ἑτέρωι. εἰ γὰρ τὰ ὄντα ὁρατὰ
ἐστι καὶ ἀκουστὰ καὶ χοινῶς αἰσϑητά, ἅπερ ἐχτὸς ὑπόχειται, τούτων τε τὰ
μὲν ὁρατὰ ὁράσει χαταληπτά ἐστι τὰ δὲ ἀχουστὰ ἀχοῆι καὶ οὐκ ἐναλλάξ, πὼς
οὖν δύναται ταῦτα ἑτέρωι μηνύεσϑαι; ὧι γὰρ μηνύομεν, ἔστι λόγος, λόγος “
δὲ οὐχ ἔστι τὰ ὑποχείμενα χαὶ ὄντα" οὐχ ἄρα τὰ ὄντα μηνύομεν τοῖς πέλας
ἀλλὰ λόγον, ὃς ἕτερός ἐστι τῶν ὑποχειμένων. καϑάπερ οὖν τὸ ὁρατὸν οὐχ
ἂν γένοιτο ἀκουστὸν καὶ ἀνάπαλιν, οὕτως ἐπεὶ ὑπόχειται τὸ ὃν ἐχτός, οὐχ
ἂν γένοιτο λόγος ὃ ἡμέτερος" μὴ ὧν δὲ λόγος οὐχ ἂν δηλωϑείη ἑτέρωι.

ὅ γε μὴν λόγος, φησίν, ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν προσπιπτόντων ἡμῖν πραγμάτων συν-
ἐσταται, τουτέστι τῶν αἰσϑητῶν᾽ ἐκ γὰρ τῆς τοῦ χυλοῦ ἐγχυρήσεως ἐγγίνεται
ἡμῖν ὁ κατὰ ταύτης τῆς ποιότητος ἐχφερόμενος λόγος, καὶ ἐκ τῆς τοῦ χραύματος
ὑποπτώσεως ὃ κατὰ τοῦ χρώματος. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ὃ λόγος τοῦ ἐχτὸς παρα-
στατιχός ἐστιν, ἀλλὰ τὸ ἐχτὸς τοῦ λόγου μηνυτικὸν γίνεται. καὶ μὴν οὐδὲ 5ὺ
ἔνεστι λέγειν ὅτι ὃν τρόπον τὰ ὁρατὰ χαὶ ἀχουστὰ ὑπόχειται, οὕτως καὶ ὁ
λόγος, ὥστε δύνασϑαι ἐξ ὑἱποχειμένον αὐτοῦ χαὶ ὄντος τὰ ὑποχείμενα χαὶ
ὄντα μηνύεσϑαι, εἰ γὰρ καὶ ὑπόχειται, φησίν, ὃ λόγος, ἀλλὰ διαφέρει τῶν
λοιπῶν ὑποκχειμένων, χαὶ πλείστωι διενήνοχε τὰ ὁρατὰ σώματα τῶν λόγων"
δι᾽ δὁτέρου γὰρ ὀργάνου ληπτόν ἐστι τὸ ὁρατὸν καὶ δι᾽ ἄλλου ὁ λόγος. οὐχ
ἄρα ἐνδείχννται τὰ πολλὰ τῶν ὑποχειμένων ὃ λόγος, ὥσπερ οὐδὲ ἐκχεῖνα τὴν
ἀλλήλων «διαδηλοῖ φύσιν. τοιούτων οὖν παρὰ τῶι Γοργίαι ηπορημένων 5

{΄.'
--

ὧ»

1
ων

--

: οἴχεται ὅσον ἐπ᾽ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληϑείας κριτήριον" τοῦ γὰρ μήτε ὄντος

4

μήτε γνωρίζεσϑαι δυναμένου μήτε ἄλλωι παρασταϑῆνγναι πεφυχότος οὐδὲν ἂν
εἴη κριτήριον.

ΑΒΜ ΟδΟΣ Αὐδζαρ ἴῃ [4π|5τ.] ἃ. ΜΧΟ. ὅ. 6. 919511---980} 21. Ψοππυῦ
80 6. «ἷβ ΕἸη]οἱσιηρ οἷπο ΤὨΘοσῖθ ὧοσ ΤΥ ΔΕ πὴ πλοῦ Ἐπ ροο ΚΙ] 68 (Δ ΠῈΣ
ον ΝοΡοπΕϊοὶ Περὶ φύσεως, 5. 3. 108, 14), ὺΒ ὅον ἔοϊᾳοπάο Βογίομυθ βυλπιτηθη:

4. Ῥιμτ, Μοη. 16Α ΕἾ, [όπου ππᾶ δοἶκν.) Τὸ δὲ χρῶμα τί λέγεις, αὖ Συ-
κρατες; --- Ὑβριστής γ᾽ εἶ, α Μένων ἀνδρὶ πρεσβύτηι πράγματα [1]. παρ᾽

10

15

Β,. ἘῈ, 4--Ὁ. 681

αὐτὰ) προστάττεις ἀποκρίνεσϑαι, αὐτὸς δὲ οὐκ ἐθέλεις ἀναμνησϑεὶς εἰπεῖν, ὁ
τί ποτε λέγει ΓΙ. ἀρετὴν εἶναι... Ο Βούλει οὖν σοι κατὰ Γοργίαν ἀποκρίνωμαι,
ἧι ἀν σὺ μαλιστὰ ἀκολουϑήσαις; -- Βούλομαι" πῶς γὰρ οὔ; Οὐχοῦν λέγετε
[ίϑροη τ. ΘΟΥ 88] ἀπορροάς τινας τῶν ὄντων ζατα ᾿Βμπεδοκλέα [8. 181,1].
-- Σφόδρα γε. --- Καὶ πόρους, εἰς ος καὶ δι᾽ ὧν αἱ ἀπορροαὶ πορεύονται;
-- Πάνυ γε. --- Καὶ τῶν ἀπορροῶν τὰς μὲν ἁρμόττειν ἐνίοις μὲν τῶν πό-
ρων, τὰς δὲ ἐλάττους ἢ μείζους εἶναι; -- Ἔστι ταῦτα. -- Οὐχοῦν καὶ ὄψιν
καλεῖς τι; --- Ἔγωγε. --- Ἐχ τούτων δὴ ἡ σύνες ὃ τοι λέγω᾽, ἔφη Πίνδαρος"
ἔστιν γὰρ χρόα ἀπορροὴ σχημάτων []. σωμάτων Ἰδοὶ ΑἹ. ἂρ ΒΘΠΒ.
Ῥ. 24, 8 Ὑομα!.) ὄψει σύμμετρ ος καὶ αἰσϑητός. --- Ἄριστά μοι δοκεῖς, οὖ
Σώχρατες, ταύτην τὴν ἀπόχρισιν εἰρηχέναι. -- Ἴσως γάρ σοι κατὰ συνή-
ϑειαν εἴρηται" καὶ ἅμα οἶμαι ἐννοεῖς, ὅτι ἔχοις ἃ ἂν ἐξ αὐτῆς εἰπεῖν καὶ φω-
γήν, ὃ ἔστι, καὶ ὀσμὴν καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν τοιούτων. --- Πάνυ μὲν οὖν. ---
Τραγικχὴ γάρ ἐστιν, ὦ Μένων, ἢ ἤῆ ἀπόκρισις.

δ. ΤΉΒΟΡΗΒ. (ὁ ἴβπηι 18 ὅτι δ᾽ ἀπὸ μὲν τοῦ ἡλίου φῶς ἅπτουσι τῆι ἄνα-
κλάσει ἀπὸ τῶν «λείων [τί τὸ ἄπορον] (συμμιγνῦσι δὲ τὸ ὑπέκκαυμα), ἀπὸ δὲ
τοῦ πυρὸς οὐχ ἅπτουσιν, αἴτιον [6] ἥ τε λεπτομέρεια καὶ ὅτι συνεχὲς γίγνε-
ται μᾶλλον ἀναχλώμενον, τὸ δὲ ἀδυνατεῖ διὰ τὴν ἀνομοιότητα. ὥστε τὸ μὲν
τῶε ἀϑροισμῶι καὶ τῆι λεπτότητι διαδυόμενον εἰς τὸ ἔχχαυμα δύναται καίειν,
τὸ δ᾽ οὐδέτερον ἔχον οὐ δύναται. ἐξάπτεται δὲ ἀπό τε τῆς ὑέλου καὶ ἀπὸ
τοῦ χαλκοῦ καὶ τοῦ ἀργύρου τρόπον τινὰ ἐργασϑέντων, οὐχ, ὥσπερ Γ΄. φησὶ
καὶ ἄλλοι δέ τινες οἴονται, διὰ τὸ ἀπιέναι τὸ πῦρ διὰ τῶν πόρων.

ἘΠΙΤΑΦΙΟΣ.
γε. Α 1 5. 524,45.

6 [ἔγ. ὅ ϑαῦρρα Ογαΐ. Αἰ, ΤΠ 180) Ριμρκυν. δὰ οπηοξ. Υ 548 Υ7412. Διο-
νύσιος ὃ πρεσβύτερος ἂν τῶι “δευτέρωι Περὶ χαρακτήρων περὶ Γοργίου λέγων
τάδε φησίν" δικανικοῖς μὲν οὖν αὐτοῦ οὐ περιέτυχον λόγοις, ὀημηγορικοῖς δὲ
ὀλίγοις καί τισι χαὶ τέχναις, τοῖς δὲ πλείοσιν ἐπιδεικτικοῖς. τῆς δὲ ἰδέας αὐτοῦ
τῶν λόγων τοιοῦτος ὃ χαραχτήρ. ἐγχωμιάζει δὲ τοὺς ἐν πολέμοις ἀριστεύ-
σαντας ᾿Αϑηναίων"

τί γὰρ ἀπῆν τοῖς ἀνόράσι τούτοις ὧν δεῖ ἀνδράσι προσεῖ-
ναι; τί δὲ χαὶ προσῆν ὧν οὐ δεῖ προσεῖναι; εἰπεῖν δυναίμην ἃ
βούλομαι, βουλοίμην δ᾽ ἃ δεῖ, λαϑὼν μὲν τὴν ϑείαν νέμεσιν, φυ-
γὼν δὸ τὸν ἀρ υυπινὸν, φϑόνον. οὗτοι γὰρ ἐκέχτηντο ἔνϑεον
μὸν τὴν ἀρετήν, ἀνϑρώπινον δὲ τὸ ϑνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ
πρᾶιον ἐπιεικὲς τοῦ αὐϑάδους διχαίου προχρίνοντες, πολλὰ δὲ
νόμου ἀχριβείας λόγων ὀρϑότητα, τοῦτον νομίζοντες ϑειότα-

τον χαὶ χοινότατον νόμον, τὸ δέον ἐν τῶι δέοντι καὶ λέγειν χαὶ

σιγᾶν καὶ ποιεῖν (χαὶ ἐᾶν), καὶ δισσὰ ἀσχήσαντες μάλιστα ὧν
δεῖ, γνώμην (χαὶ ῥώμην), τὴν μὲν βουλεύοντες τὴν δ᾽ ἀποτελοῦν-
τες, ϑεράποντες μὲν τῶν ἀδίχως δυστυχούντων, κολασταὶ δὲ τῶν
ἀδίκως εὐτυχούντων, αὐϑάδεις πρὸς τὸ συμφέρον, εὐόργητοι πρὸς
τὸ πρέπον, τῶι φρονίμωι τῆς γνώμης παύυοντές τὸ ἄφρον (τῆς
ὁώμης), ὑβρισταὶ εἰς τοὺς ὑβριστάς, κόσμιοι εἰς τοὺς κοσμίους,
ἄφοβοι εἰς τοὺς ἀφόβους, δεινοὶ ἐν τοῖς δεινοῖς. μαρτύρια δὸ
τούτων τρόπαια ἐστήσαντο τῶν πολεμίων, Διὸς μὲν ἐγάλματα.
ἑαυτῶν δὲ ἀναϑήματα, οὐχ ἄπειροι οὔτε ἐμφύτον ἄρεος οὔτε
34}

ἢ
.

10

1ὅ

δ80 106. ΑΟΒΟΊΑΒ Β. ἘΈ, 8 [βοχί. ὙΠ 18---51]. 4.

φρονούμενα (προληπτέον γάρ) οὐχ ἔστιν ὄντα, ὡς παραστήσομεν" οὔλχ ἄρα
τὸ ὄν φρονεῖται. χαὶ (μὴν) ὅτι τὰ φρονούμενα οὐχ ἔστιν ὄντα, συμφα»έἕς"
εἰ γὰρ τὰ φρονούμενά ἐστιν ὄντα, πάντα τὰ φρονούμενα ἔστιν, καὶ ὅπη ἂν τ
τις αὐτὰ φρονήσηι. ὅπερ ἐστὶν ἀπεμφαῖνον" [εἰ δέ ἐστι, φαῦλον. οὐδὲ γὰρ
ἄν φρονῆι τις ἄνϑρωπον ἱπτάμενον ἢ ἅρματα ἐν πελάγει τρέχοντα, εὐϑέος
ἄνϑρωπος ἵπταται ἤ ἅρματα ἐν πελάγει τρέχει. ὥστε οὐ τὰ φρονούμενά
ἔστιν ὄντα. πρὸς τούτοις εἰ τὰ φρονούμενά ἐστιν ὄντα, τὰ μὴ ὄντα οὐ 5)
φρονηϑήσεται. τοῖς γὰρ ἐναντίοις τὰ ἐναντία συμβέβηχεν, ἐναντίον δέ ἐστι
τῶι ὄντι τὸ μὴ ὄν. καὶ διὰ τοῦτο πάντως, εἰ τῶι ὄντι συμβέβηχε τὸ φρονεῖ-
σϑαι, τῶι μὴ ὄντι συμβήσεται τὸ μὴ φρονεῖσϑαι. ἄτοπον δ᾽ ἐστὶ τοῦτο" καὶ
γὰρ Σκύλλα χαὶ Χίμαιρα καὶ πολλὰ τῶν μὴ ὄντων φρονεῖται. οὐκ ἄρα τὸ
ὃν φρονεῖτα. ὥσπερ τε τὰ ὁρώμενα διὰ τοῦτο ὁρατὰ λέγεται ὅτι δρᾶται, 5:
καὶ τὰ ἀκουστὰ διὰ τοῦτο ἀκουστὰ ὅτι ἀχούεται, καὶ οὐ τὰ μὲν δρατὰ ἐχ-
βάλλομεν ὅτι οὐχ ἀχούεται, τὰ δὲ ἀχουστὰ παραπέμπομεν ὅτι οὐχ δρᾶται
(ἕχαστον γὰρ ὑπὸ τῆς ἰδίας αἰσϑήσεως ἀλλ᾽ οὐχ ὑπ᾽ ἄλλης ὀφείλει κρίνεσθαὼ,
οὕτω καὶ τὰ φρονούμενα χαὶ εἰ μὴ βλέποιτο τῆι ὄψει μηδὲ ἀχούοετο τῆι
ἀχοῆι ἔσται []. ἔστι, ὅ ὅτι πρὸς τοῦ οἰχείου λαμβάνεται χριτηρίον. εἰ οὖν ὃ
φρονεῖ τις ἐν πελάγει ἄρματα τρέχειν, καὶ εἰ μὴ βλέπει ταῦτα, ὀφείλει πι-
στεύειν ὅτι ἄρματα ἔστιν ἐν πελάγει τρέχοντα. ἄτοπον δὲ τοῦτο" οὔχ ἄρα
τὸ ὃν φρονεῖται χαὶ καταλαμβάνεται.

Καὶ εἰ χαταλαμβάνοιτο δέ, ἀνέξοιστον ἑτέρωι. εἰ γὰρ τὰ ὄντα ὁρατά 53
ἐστι καὶ ἀκουστὰ καὶ χοινῶς αἰσϑητά, ἅπερ ἐχτὸς ὑπόχειται, τούτων τε τὰ
μὲν ὁρατὰ ὁράσει χαταληπτά ἐστι τὰ δὲ ἀχουστὰ ἀχοῆι καὶ οὐχ ἐναλλάξ, πῶς
οὖν δύναται ταῦτα ἑτέρωι μηνύεσϑαι; ὧι γὰρ μηνύομεν, ἔστι λόγος, λόγος 53
δὲ οὐχ ἔστι τὰ ὑποχείμενα χαὶ ὄντα" οὐχ ἄρα τὰ ὄντα μηνύομεν τοῖς πέλας
ἀλλὰ λόγον, ὃς ἕτερός ἐστι τῶν ὑποχειμένων. χαϑάπερ οὖν τὸ ὁρατὸν οὐχ
ἂν γένοιτο ἀχουστὸν χαὶ ἀνάπαλιν, οὕτως ἐπεὶ ὑπόχειται τὸ ὃν ἐκτός, οὐχ
ἂν γένοιτο λόγος ὃ ἡμέτερος" μὴ ὧν δὲ λόγος οὐχ ἂν δηλωϑείη ἑτέρωι.

ὅ γε μὴν λόγος, φησίν, ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν προσπιπτόντων ἡμῖν πραγμάτων συν- 5
ἰσταται, τουτέστι τῶν αἰσϑητῶν᾽ ἐκ γὰρ τῆς τοῦ χυλοῦ ἐγχυρήσεως ἐγγίνεται

ἡμῖν ὁ κατὰ ταύτης τῆς ποιότητος ἐχφερόμενος λόγος, χαὶ ἐχ τῆς τοῦ χρώματος

ὑποπτώσεως ὃ χατὰ τοῦ χρώματος. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ὃ λόγος τοῦ ἐχτὸς παρα-

στατιχός ἐστιν, ἀλλὰ τὸ ἐχτὸς τοῦ λόγου μηνυτικὸν γίνεται. καὶ μὴν οὐδὲ 5
ἔνεστι λέγειν ὅτι ὃν τρόπον τὰ ὁρατὰ καὶ ἀχουστὰ ὑπόκχειται, οὕτως καὶ ὁ
λόγος, ὥστε δίνασϑαι ἐξ ἱποχειμένου αὐτοῦ καὶ ὄντος τὰ ὑποχείμενα καὶ
ὄντα μηνύεσϑαι, εἰ γὰρ καὶ ὑπόχειται, φησίν, ὁ λόγος, ἀλλὰ διαφέρει τῶν
λοιπῶν ὑποχειμένων, καὶ πλείστωι διενήνοχε τὰ ὁρατὰ σώματα τῶν λόγων"
δι᾿ ὁτέρου γὰρ ὀργάνου ληπτόν ἐστι τὸ δρατὸν καὶ δι᾿ ἄλλου ὃ λόγος. οὐχ
ἄρα ἐνδείχνυται τὰ πολλὰ τῶν ὑποκειμένων ὁ λόγος, ὥσπερ οὐδὲ ἐχεῖνα τὴν
ἀλλήλων «διαδηλοῖ φύσιν. τοιούτων οὖν παρὰ τῶι Γοργίαι ἡπορημένων

ζ

ΤΩ]

('
-»

Ὁ
“ἢ

ϊ οἴχεται ὅσον ἐπ᾽ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληϑείας κριτήριον" τοῦ γὰρ μήτε ὄντος

μήτε γνωρίξζεσϑαι δυναμένου μήτε ἄλλωι παρασταϑῆναι πεφυχότος οὐδὲν ἂν
εἴη κριτήριον.

ΑΒΜΠ ΟΣ ΟΣ Αὐεζαρ ἴῃ [48151.] ἃ. ΜΙΧΆΕ. ὅ. 6. 919511---980} 21. ΨοσυῦοΣ
58 ὍἋ. 415 Εἰηϊοἱαιηρ οἷπο ΤὨθοσῖο ἀν ΤΥ ΔΕΓΙΘΠ στρ πλοῦ ἘΠΏρΡΘΟΟ ΙΘα (ἀϑῃογ
ἄον ΝΟΌΘΕ 6] Περὶ φύσεως, 5. 8. 108, 14), δὰ8 ἀον ἔοΙΪσοπᾶθ Βοιϊοιῦθ βιδσητηθῃ:

4. Ῥυελτ, Νρη. 16Α Ν, [Μοπου πυπᾶ ϑοῖκι.)] Τὸ δὲ χρῶμα τί λέγεις, αὐ Σω-
χρατες; --- Ὑβριστής γ᾽ εἶ, ὦ Μένων᾽ ἀνδρὶ πρεσβύτηι πράγματα []. παρ᾽

Β. ἘῊ, 4-Ὁ. 681

αὐτὰ) προστάττεις ἀποκρίνεσθαι, αὐτὸς δὲ οὐκ ἐθέλεις ἀναμνησϑεὶς εἰπεῖν, ὁ

τί ποτε λέγει ͵. ἀρετὴν εἷναι... Ο Βούλει οὖν σοι κατὰ Γοργίαν ἀποχρίνωμαι,
ἧι ἄν σὺ μαλιστὰ ἀκολουϑήσαις; -- Βούλομαι" πῶς γὰρ οὗ; Οὐχοῦν λέγετε
Δοδοι υ. ἀΟΥκἾ88] ἀποφροάς τινας τῶν ὄντων ατα ᾿Βμπεδοκλέα [8. 181,1].

5. -- Σφόδρα γε. --- Καὶ πόρους, εἰς οὗς χαὶ δι᾿ ὧν αἱ ἀπορροαὶ πορεύονται;
-- Πάνυ γε. --- Καὶ τῶν ἀπορροῶν τὰς μὲν ἁρμόττειν ἐνίοις μὲν τῶν πό-
ρων, τὰς δὲ ἐλάττους ἢ μείζους εἶναι; -- Ἔστι ταῦτα. -- Οὐχοῦν καὶ ὄψιν
χαλεῖς τι; --- Ἔγωαγε. --- Ἐχ τούτων δὴ ἡ σύνες ὅ τοι λέγω᾽, ἔφη Πίνδαρος"
ἔστιν γὰρ χρόα ἀπορροὴ σχημάτων [Ἰ. σῳμάτων δορὶ ΑἹ. ἄρ ΒΘΏΒ,

10 Ρ. 4, 8 αμα!.) ὄψει σύμμετρος καὶ αἰσϑητός. --- ἄριστά μοι δοκεῖς, αὖ
Σώχρατες, ταύτην τὴν ἀπόχρισιν εἰρηκέναι. -- Ἴσως γάρ σοι χατὰ συνή-
ϑειαν εἴρηται" καὶ ἅμα οἶμαι ἐννοεῖς, ὅτι ἔχοις ἄν ἐξ αὐτῆς εἰπεῖν καὶ φω-
νήν, ὃ ἔστι, καὶ ὀσμὴν καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν τοιούτων. --- Πάνυ μὲν οὖν. ---
Τραγικὴ γάρ ἐστιν, αὖ Μένων, ἢ ῆ ἀπόκρισις.

15 δ. ΤΉΈΞΟΡΗΚ. ἀ6 ἴρπιο 18 ὅτε δ᾽ ἀπὸ μὲν τοῦ ἡλίου φώς ἅπτουσι τῆι ἄνα-
κλάσει ἀπὸ τῶν λείων {τί τὸ ἄπορον] (συμμιγνῦσι δὲ τὸ ὑπέκχαυμα), ἀπὸ δὲ
τοῦ πυρὸς οὐχ ἅπτουσιν, αἴτιον [6 ἢ τε λεπτομέρεια καὶ ὅτι συνεχὸς γίγνε-
ται μᾶλλον ἀναχλώμενον, τὸ δὲ ἀδυνατεῖ διὰ τὴν ἀνομοιότητα. ὥστε τὸ μὲν
τῶι ἀϑροισμῶι καὶ τῆι λεπτότητι διαδυόμενον εἰς τὸ ἔχχαυμα δύναται καίειν,

20 τὸ δ᾽ οὐδέτερον ἔχον οὐ δύναται. ἐξάπτεται δὲ ἀπό τε τῆς ὑέλον χαὶ ἀπὸ
τοῦ χαλχοῦ καὶ τοῦ ἀργύρου τρόπον τινὰ ἐργασθϑέντων, οὐχ, ὥσπερ Γ΄. φησὶ
καὶ ἄλλοι δέ τινες οἵονται, διὰ τὸ ἀπιέναι τὸ πῦρ διὰ τῶν πόρων».

ἘΠΙΤΑΦΙΟΣ.
ΨΩ. ΑἹ Κ. 524, 4}.

25 6 [ἔτ᾿ δ ϑδῦρρθ Ογαΐ. Αἰ. ΠῚ 1380] Ῥιάκυν. δὰ Βαππηοξ. Υ 548 7412. Διο-
γύσιος ὃ πρεσβύτερος ἐν τῶι “δευτέρωι Περὶ χαρακτήρων περὶ Γοργίου λέγων
τάδε φησίν᾽ δικανικοῖς μὲν οὖν αὐτοῦ οὐ περιέτυχον λόγοις, ὀημηγορικοῖς δὲ
ὀλίγοις καί τισι χαὶ τέχναις, τοῖς δὲ πλείοσιν ἐπιδειχτικοῖς. τῆς δὲ ἰδέας αὐτοῦ
τῶν λόγων τοιοῦτος ὃ χαραχτήρ. ἐγχωμιάξει δὲ τοὺς ἐν πολέμοις ἀριστεύ-

80 σαντας ᾿Αϑηναίων"

τί γὰρ ἀπῆν τοῖς ἀνόράσε τούτοις ὧν δεῖ ἀνδράσι προσεῖ-
ναι; τί δὲ χαὶ προσῆν ὧν οὐ δεῖ προσεῖναι; εἰπεῖν δυναίμην ἃ
θϑούλομαι, βουλοίμην δ᾽ ἃ δεῖ, λαϑὼν μὲν τὴν ϑείαν νέμεσιν, φυ-
γὼν δὸ τὸν ἀνϑρώπινον φϑόνον. οὗτοι γὰρ ἐχέχτηντο ἔνϑεον

35 μὲν τὴν ἀρετήν, ἀνϑρώπενον δὲ τὸ ϑνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ
πρᾶιον ἐπιεικὸς τοῦ αὐθάδους διχαίου προκρίνοντες, πολλὰ δὲ
νόμου ἀκριβείας λόγων ὀρϑότητα, τοῦτον νομίζοντες ϑειότα-

τον χαὶ χοινότατον νόμον, τὸ δέον ἐν τῶι δέοντι χαὶ λέγειν καὶ
σιγᾶν καὶ ποιεῖν (χαὶ ἐᾶν), καὶ δισσὰ ἀσκήσαντες μάλιστα ων

40 δεῖ, γνώμην (καὶ ῥώμην), τὴν μὲν βουλεύοντες τὴν δ᾽ ἀποτελοῦν-
τες, θεράποντες μὲν τῶν ἀδίχως δυστυχούντων, κολασταὶ δὲ τῶν
ἀδίκως εὐτυχούντων, αὐθάδεις πρὸς τὸ συμφέρον, εὐόργητοι πρὸς
τὸ πρέπον, τῶι φρονίμωι τῆς γνώμης παυοντές τὸ ἄφρον (τῆς
ὁώμης), ὑβρισταὶ εἰς τοὺς ὑβριστάς, χόσμιοι εἰς τοὺς κοσμίους,

45 ἄφοβοι εἰς τοὺς ἀφόβους, δεινοὶ ἐν τοῖς δεινοῖς. μαρτύρια δὸ
τούτων τρόπαια ἐστήσαντο τῶν πολεμίων, Διὸς μὲν ἀγάλματα.
δαυτῶν δὲ ἀναϑήματα, οὐχ ἄπειροι οὔτε ἐμφύτου ἄρεος οὔτε

34}

10

1ὅ

ὅ80 16. ΟΟΒΟΙΑΒ Β. Ὲ. 8 [βοχῦ ΥΠ Τ8---81). 4.

φρονούμενα (προληπτέον γάρ) οὐχ ἔστιν ὄντα, ὡς παραστήσομεν' οὐχ ἄρε
τὸ ὃν φρονεῖται. καὶ (μὴν) ὅτι τὰ φρονούμενα οὐχ ἔστιν ὄντα, συμφανέ
εἰ γὰρ τὰ φρονούμενά ἐστιν ὄντα, πάντα τὰ φρονούμενα ἔστιν, καὶ ὅπη ἀντ
τις αὐτὰ φρονήσηι. ὅπερ ἐστὶν ἀπεμφαῖνον" [εἰ δέ ἐστι, φαῦλον. οὐδὲ γὰρ
ἂν φρονῆε τις ἄνϑρωπον ἱπτάμενον ἢ ἅρματα ἐν πελάγει τρέχοντα, εὐϑέως
ἄνϑρωπος ἵπταται Ἶ ἅρματα ἐν πελάγει τρέχει. ὥστε οὐ τὰ φρονούμενά
ἐστιν ὄντα. πρὸς τούτοις εἰ τὰ φρονούμενά ἐστιν ὄντα, τὰ μὴ ὄντα οὐ ᾿
φρονηϑήσεται. τοῖς γὰρ ἐναντίοις τὰ ἐναντία συμβέβηκεν, ἐναντίον δέ ἐστι
τῶι ὄντι τὸ μὴ ὄν. καὶ διὰ τοῦτο πάντως, εἰ τῶι ὄντι συμβέβηχε τὸ φρονεῖ-
σϑαι, τῶι μὴ ὄντι συμβήσεται τὸ μὴ φρονεῖσϑαι. ἄτοπον δ᾽ ἐστὶ τοῦτο" καὶ
γὰρ Σκχύλλα χαὶ Χίμαιρα καὶ πολλὰ τῶν μὴ ὄντων φρονεῖται. οὐκ ἄρα τὸ
ὃν φρονεῖται. ὥσπερ τε τὰ ὁρώμενα διὰ τοῦτο δρατὰ “λέγεται ὅτι δρᾶται, Η
καὶ τὰ ἀκουστὰ διὰ τοῦτο ἀκουστὰ ὅτι ἀκούεται, χαὶ οὐ τὰ (“ὲν δρατὰ ἐχ-
βάλλομεν ὅτι οὐχ ἀχούεται, τὰ δὲ ἀχουστὰ παραπέμπομεν ὅτι οὐχ δρᾶται
(χαστον γὰρ ὑπὸ τῆς ἰδίας αἰσϑήσεως ἀλλ᾽ οὐχ ὑπ᾽ ἄλλης ὀφείλει χρίνεσϑαὺ,
οὕτω χαὶ τὰ φρονούμενα χαὶ εἰ μὴ βλέποιτο τῆι ὄψει μηδὲ ἀχούοετο τῆι
ἀχοῆε ἔσται [1]. ἔστι), ὅτι πρὸς τοῦ οἰχείον λαμβάνεται χριτηρίου. εἰ οὖν 5)
φρονεῖ τις ἐν πελάγει ἅρματα τρέχειν, καὶ εἰ μὴ βλέπει ταῦτα, ὀφείλει πι-
στεύειν ὅτι ἅρματα ἔστιν ἐν πελάγει τρέχοντα. ἄτοπον δὲ τοῦτο" οὔχ ἄρα
τὸ ὃν φρονεῖται χαὶ καταλαμβάνεται.

Καὶ εἰ καταλαμβάνοιτο δέ, ἀνέξοιστον ἑτέρωι. εἰ γὰρ τὰ ὄντα δρατὰ ὃ
ἐστι χαὶ ἀχουστὰ χαὶ χοινῶς αἰσϑητά, ἅπερ ἐχτὸς ὑπόχειται, τούτων τε τὰ
μὲν δρατὰ ὁράσει χαταληπτά ἐστι τὰ δὲ ἀχουστὰ ἀχοῆι καὶ οὐχ ἐναλλάξ, πῶς
οὖν δύναται ταῦτα ἑτέρωι μηνύεσϑαι; ὧι γὰρ μηνύομεν, ἔστι λόγος, λόγος 84
δὲ οὐκ ἔστι τὰ ὑποχείμενα χαὶ ὄντα" οὐχ ἄρα τὰ ὄντα μηνύομεν τοῖς πέλας
ἀλλὰ λόγον, ὃς ἕτερός ἔστι τῶν ὑποχειμένων. χαϑάπερ οὖν τὸ ὁρατὸν οὐχ
ἂν γένοιτο ἀχουστὸν χαὶ ἀνάπαλιν, οὕτως ἐπεὶ ὑπόχειται τὸ ὃν ἐχτός, οὐκ
ἂν γένοιτο λόγος ὃ ἡμέτερος" μὴ ὧν δὲ λόγος οὐχ ἂν δηλωϑείη ἑτέρωι.

ὅ γε μὴν λόγος, φησίν, ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν προσπιπτόντων ἡμῖν πραγμάτων συν- 59
ἰσταται, τουτέστι τῶν αἰσϑητῶν᾽ ἐχ γὰρ τῆς τοῦ χυλοῦ ἐγχυρήσεως ἐγγίνεται
ἡμῖν ὃ χατὰ ταύτης τῆς ποιότητος ἐχφερόμενος λόγος, χαὶ ἐχ τῆς τοῦ χρώματος
ὑποπτώσεως ὁ χατὰ τοῦ χρώματος. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ὁ λόγος τοῦ ἐκτὸς παρα-
στατιχὸς ἐστιν, ἀλλὰ τὸ ἐχτὸς τοῦ λόγου μηνυτικὸν γίνεται. καὲ. μὴν οὐδὲ 50
ἔνεστι λέγειν ὅτι ὃν τρόπον τὰ δρατὰ χαὶ ἀχουστὰ ὑπόκειται, οὕτως καὶ ὁ
λόγος, ὥστε δύίνασϑαι ἐξ ἱποχειμένου αὐτοῦ καὶ ὄντος τὰ ὑποκείμενα καὶ
ὄντα μηνύεσϑαι, εἰ γὰρ καὶ ὑπόχειται, φησίν, ὁ λόγος, ἀλλὰ διαφέρει τῶν
λοιπῶν ὑποχειμένων, καὶ πλείστωι διενήνοχε τὰ ὁρατὰ σώματα τῶν λόγων"
δι ἑὁτέρου γὰρ ὀργάνου ληπτόν ἐστι τὸ ὁρατὸν καὶ δι᾿ ἄλλου ὁ λόγος. οὐχ
ἄρα ἐνδείχνυται τὰ πολλὰ τῶν ὑποχειμένων ὃ λόγος, ὥσπερ οὐδὲ ἐχεῖνα τὴν
ἀλλήλων «διαδηλοῖ φύσιν. τοιούτων οὖν παρὰ τῶι Τοργίαι ἡπορημένων “ἷ

: οἴχεται ὅσον ἐπ᾽ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληϑείας κριτήριον" τοῦ γὰρ μήτε ὄντος

4

μήτε γνωρίξζεσϑαι δυναμένον μήτε ἄλλωι παρασταϑῆναι πεφυχότος οὐδὲν ἄν
εἴη χριτήριον.

ΑΒΜ Ομ οΣ Απεζαρ ἴῃ [Δ.5151.] ἃ. ΜΓΧΈ. ὅ. 8. 919511---930} 21. γαπηθῦϊει
ΠΑ Ο.. 818 Εἰη!οίαιηρ οἷπο ΤὨθοσίθ ἀθὺ ΤΥ ΔΕΓ θα πδοὴ Ἐπηροάο Κ᾽ 98 (ἈΠῸ
ον ΝΟΌΘηΕ 6] Περὶ φύσεως, 5. 5. 108, 14), 8δι8 ὧδ ἔοϊφοπᾶθ Βογίοπῦθ δἰλτασποι:

4, Ῥχιμλυ, Μρῃ. 16 Δ. [Μϑμοα πηᾶ βοῖκν] Τὸ δὲ χρῶμα τί λέγεις, αὖ Συ-
χρατες; --- Ὑβριστής γ᾽ εἶ, α ΜΜένων' ἀνδρὶ πρεσβύτηι πράγματα []. παρ᾽

10

18

Β. ἘῈ, 4--Ὁ. 681

αὐτὰ] προστάττεις ἀποχρίνεσϑαι, αὐτὸς δὰ οὐχ ἐϑέλεις ἀναμνησϑεὶς εἰπεῖν, ο
τί ποτε λέγει Γ,, ἀρετὴν εἶναι... Ο Βούλει οὖν σοι χατὰ Γοργίαν ἀποχρίνωμαε,
ἥι ἂν σὺ μάλιστα ἀκολουϑήσαις; --- Βούλομαι" πῶς γὰρ οὔ; Οὐκχοῦν λέγετε
[Δέσμου ἃ. ΘοΥρῖ45] ἀπορροάς τινας τῶν ὄντων χατα ᾿Εμπεδοχλέα [8. 181, 1].
- Σφόδρα γε. --- Καὶ πόρους, εἰς οὗς καὶ δι᾿ ὧν αἱ ἀπορροαὶ πορεύονται;
-- Πάνυ γε. --- Καὶ τῶν ἀπορροῶν τὰς μὲν ἁρμόττειν ἐνίοις μὲν τῶν πό-
ρων, τὰς δὲ ἐλάττους ἢ μείζους εἶναι; --- Ἔστι ταῦτα. --- Οὐχοῦν χαὶ ὄψεν
καλεῖς τι; -- Ἔγωγε. --- Ἐχ τούτω» δὴ σύνες ὅ τοι λέγω᾽, ἔφη Πίνδαρος"
ἔστιν γὰρ χρόα ἀπορροὴ σχημάτων []. σωμάτων ἸΔΟᾺ ΑἹ. ἅθ Β6ῃ8,
Ρ. 24, 8 αμα!.) ὄψει σύμμετρος καὶ αἰσϑητός. --- "᾿Αριστά μοι δοκεῖς, ὦ
Σώχρατες, ταύτην τὴν ἀπόκρισιν εἰρηκέναι. --- Ἴσως γάρ σοι χατὰ συνή-
ϑειαν εἴρηται" χαὶ ἅμα οἶμαι ἐννοεῖς, ὅτι ἔχοις ἄν ἐξ αὐτῆς εἰπεῖν χαὶ φω-
γνήν, ὃ ἔστι, καὶ ὀσμὴν καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν τοιούτων. --- Πάνυ μὲν οὖν. ---
Τραγικὴ γάρ ἐστιν, ὦ Μένων, ἡ ἀπόχρισις.

ὃ. ΤΉΞΟΡΗΒ. ἀ9 βιηιο 18 ὅτι δ᾽ ἀπὸ μὲν τοῦ ἡλίου φῶς ἅπτουσι τῆι ἄνα-
κλάσει ἀπὸ τῶν λείων {τί τὸ ἄπορον) (συμμιγνῦσι δὲ τὸ ὑπέχχαυμα), ἀπὸ δὲ
τοῦ πυρὸς οὐχ ἅπτουσιν, αἴτιον [6 ἢ τε λεπτομέρεια καὶ ὅτι συνεχὲς γίγνε-
ται μᾶλλον ἀναχλώμενον, τὸ δὲ ἀδυνατεῖ διὰ τὴν ἀνομοιότητα. ὥστε τὸ μὲν
τῶι ἀϑροισμῶι καὶ τῆι λεπτότητι διαδνόμενον εἰς τὸ ἔχχαυμα ϑύναται καίειν,
τὸ δ᾽ οὐδέτερον ἔχον οὐ δύναται. ἐξάπτεται δὲ ἀπό τε τῆς ὑέλου χαὶ ἀπὸ
τοῦ χαλχοῦ καὶ τοῦ ἀργύρου τρόπον τινὰ ἐργασϑέντων, οὐχ, ὥσπερ Γ΄. φησὶ
καὶ ἄλλοι δέ τινες οἴονται, διὰ τὸ ἀπιέναι τὸ πῦρ διὰ τῶν πόρων.

ἘΠΙΤΑΦΙ͂ΟΣ.
γε. Α1 5. 624, 4Π.

6 [ἔγ. ὅϑδιιρρα Ογαΐ. Αἰξ, ΤΠ 180) Ῥιμρπυν. δὰ Ηοιτηορ. Κ᾽ 548 γ781Ζ. Διο-
γύσιος ὁ πρεσβύτερος ἐν τῶι δευτέρωι Περὶ χαρακτήρων περὶ Γοργίου λέγων
τάδε φησίν᾽ ᾿δικανιχοῖς μὲν οὖν αὐτοῦ οὐ περιέτυχον λόγοις, δημηγορικοῖς δὲ
ὀλίγοις καί τισι καὶ τέχναις, τοῖς δὲ πλείοσιν ἐπιδεικτικοῖς. τῆς δὲ ἰδέας αὐτοῦ
τῶν λόγων τοιοῦτος ὃ χαραχτήρ. ἐγχωμιάξει δὲ τοὺς ἐν πολέμοις ἀριστεύ-
σαντας ᾿Αϑηναίων"

τἰ γὰρ ἀπῆν τοῖς ἀνόράσι τούτοις ὧν δεῖ ἀνδράσι προσεῖ-
γαι; τί δὲ χαὶ προσῆν ὧν οὐ δεῖ προσεῖναι; εἰπεῖν δυναίμην ἃ
βούλομαι, βουλοίμην δ᾽ ἃ δεῖ, λαϑὼν μὲν τὴν ϑείαν νέμεσιν, φυ-
γὼν δὲ τὸν ἀνθρώπινον φϑόνον. οὗτοι γὰρ ἐκέχτηντο ἔνϑεον
μὲν τὴν ἀρετήν, ἀνϑρώπινον δὲ τὸ ϑνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ
πρᾶιον ἐπιεικὲς τοῦ αὐθάδους διχαίου προχρίνοντες, πολλὰ δὲ
γόμου ἀκριβείας λόγων ὀρϑότητα, τοῦτον νομίζοντες ϑειότα-

τον χαὶ χοινότατον νόμον, τὸ δέον ἐν τῶι δέοντι καὶ λέγειν χαὶὲ

σιγᾶν χαὶ ποιεῖν (χαὶ ἐᾶν), καὶ δισσὰ ἀσχήσαντες μάλιστα ὧν
δεῖ, γνώμην (χαὶ ῥώμην), τὴν μὲν βουλεύοντες τὴν δ᾽ ἀποτελοῦν-
τες, ϑεράποντες μὲν τῶν ἀδίχως δυστυχούντων, κολασταὶ δὲ τῶν
ἀδίχως εὐτυχούντων, αὐθάδεις πρὸς τὸ συμφέρον, εὐδργητοιπρὸς
τὸ πρέπον, τῶι φρονίμωι τῆς γνώμης παύοντές τὸ ἄφρον (τῆς
ῥδωμης), ὑβρισταὶ εἰς τοὺς ὑβριστάς, κόσμιοι εἰς τοὺς κοσμίους,
ἄφοβοι εἰς τοὺς ἀφόβους, δεινοὶ ἐν τοῖς δεινοῖς. μαρτύρια δὲ
τούτων τρόπαια ἐστήσαντο τῶν πολεμίων, Διὸς μὲν ἀγάλματα.
ἑαυτῶν δὲ ἀναϑήματα, οὐκ ἄπειροι οὔτε ἐμφύτου ἄρεος οὔτε
! 34"

ΗΝ

10

1ὅ

δ80 16. ΟΘΟΒΟΊΙΑΒ 8. ΕΒ. 8 (βοχὺ ὟὌΠ 18---817]). 4.

φρονούμενα (προληπτέον γάρ) οὐχ ἔστιν ὄντα, ὡς παραστήσομεν" οὐχ ἄρα
τὸ ὃν φρονεῖται. καὶ (μὴν) ὅτι τὰ φρονούμενα οὐχ ἔστιν ὄντα, συμφανές"

εἰ γὰρ τὰ φρονούμενά ἐστιν ὄντα, πάντα τὰ φρονούμενα ἔστιν, καὶ ὅπη ἄν τ
τις αὐτὰ φρονήσηι. ὅπερ ἐστὶν ἀπεμφαῖνον" [εἰ δέ ἐστι, φαῦλον. οὐδὲ γὰρ
ἄν φρονῆε τις ἄνθρωπον ἱπτάμενον ἢ ἄρματα ἐν πελάγει τρέχοντα, εὐϑέως
ἄνθρωπος ἵπταται ω ἅρματα ἐν πελάγει τρέχει. ὥστε οὐ τὰ φρονούμενά
ἐστιν ὄντα. πρὸς τούτοις εἰ τὰ φρονούμενά ἐστιν ὄντα, τὰ μὴ ὄντα οὐ 3)
φρονηϑήσεται. τοῖς γὰρ ἐναντίοις τὰ ἐναντία συμβέβηκεν, ἐναντίον δέ ἔστι
τῶι ὄντι τὸ μὴ ὄν. καὶ διὰ τοῦτο πάντως, εἰ τῶι ὄντι συμβέβηκε τὸ φρονεῖ-
σϑαι, τῶι μὴ ὄντι συμβήσεται τὸ μὴ φρονεῖσϑαι. ἄτοπον δ᾽ ἐστὶ τοῦτο" καὶ
γὰρ Σκύλλα χαὶ Χίμαιρα καὶ πολλὰ τῶν μὴ ὄντων φρονεῖται. οὐχ ἄρα τὸ

ὃν φρονεῖται. ὥσπερ τε τὰ ὁρώμενα διὰ τοῦτο ὁρατὰ “λέγεται ὅτι δρᾶται, δὶ
καὶ τὰ ἀκουστὰ διὰ τοῦτο ἀκουστὰ ὅτι ἀκούεται, καὶ οὐ τὰ μὲν ὁρατὰ ἐχ-
βάλλομεν ὅτι οὐχ ἀχούεται, τὰ δὲ ἀχουστὰ παραπέμπομεν ὅτι οὐχ δρᾶται
(ἔχαστον γὰρ ὑπὸ τῆς ἰδίας αἰσϑήσεως ἀλλ᾽ οὐχ ὑπ᾽ ἄλλης ὀφείλει κρίνεσϑα). Ὁ
οὕτω καὶ τὰ φρονούμενα καὶ εἰ μὴ βλέποιτο τῆι ὄψει μηδὲ ἀχούοιτο τῆ ᾿
ἀχοῆι ἔσται [Ἰ. ἔστι), ὅτι πρὸς τοῦ οἰκείου λαμβάνεται χριτηρίου. εἰ οὖν 55
φρονεῖ τις ἐν πελάγει ἅρματα τρέχειν, χαὶ εἰ μὴ βλέπει ταῦτα, ὀφείλει πι-
στεύειν ὅτε ἅρματα ἔστιν ἐν πελάγει τρέχοντα. ἄτοπον δὲ τοῦτο" οὔχ ἄρα
τὸ ὃν φρονεῖται χαὶ χαταλαμβάνεται.

Καὶ εἰ χαταλαμβάνοιτο δέ, ἀνέξοιστον ἑτέρωι. εἰ γὰρ τὰ ὄντα ὁρατά 33
ἐστι καὶ ἀχουστὰ καὶ χοινῶς αἰσϑητά, ἅπερ ἐχτὸς ὑπόχειται, τούτων τε τὰ
μὲν δρατὰ ὁράσει χαταληπτά ἐστι τὰ δὲ ἀχουστὰ ἀχοῆι καὶ οὐχ ἐναλλάξ, πῶῷῶῷΡ
οὖν δύναται ταῦτα ἑτέρωι μηνύεσϑαι; ὧι γὰρ μηνύομεν, ἔστι λόγος, λόγος 8,
δὲ οὐχ ἔστι τὰ ὑποχείμενα χαὶ ὄντα" οὐχ ἄρα τὰ ὄντα μηνύομεν τοῖς πέλας
ἀλλὰ λόγον, ὃς ἕτερός ἐστι τῶν ὑποχειμένων. χαϑάπερ οὖν τὸ ὁρατὸν οὐχ
ἂν γένοιτο ἀκουστὸν χαὶ ἀνάπαλιν, οὕτως ἐπεὶ ὑπόχειται τὸ ὃν ἐχτός, οὐχ
ἂν γένοιτο λόγος ὃ ἡμέτερος" μὴ ὧν δὲ λόγος οὐχ ἂν δηλωϑείη ἑτέρωι.

ὅ γε μὴν λόγος, φησίν, ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν προσπιπτόντων ἡμῖν πραγμάτων συν- 35
ἰσταται, τουτέστι τῶν αἰσϑητῶν" ἐχ γὰρ τῆς τοῦ χυλοῦ ἐγχυρήσεως ἐγγίνεται
ἡμῖν ὃ κατὰ ταύτης τῆς ποιότητος ἐχφερόμενος λόγος, χαὶ ἐκ τῆς τοῦ χρώματος
ὑποπτώσεως ὃ κατὰ τοῦ χρώματος. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ὃ λόγος τοῦ ἐχτὸς παρα-
στατιχός ἐστιν, ἀλλὰ τὸ ἐχτὸς τοῦ λόγου μηνυτιχὸν γίνεται καὶ μὴν οὐδὲ 50
ἔνεστι λέγειν ὅτι ὃν τρόπον τὰ ὁρατὰ καὶ ἀχουστὰ ὑπόχειται, οὕτως καὶ ὁ
λόγος, ὥστε δύνασϑαι ἐξ ἱποχειμένου αὐτοῦ χαὶ ὄντος τὰ ὑποκχείμενα καὶ
ὄντα μηνύεσϑαι, εἰ γὰρ καὶ ὑπόκειται, φησίν, ὃ λόγος, ἀλλὰ διαφέρει τῶν
λοιπῶν ὑποχειμένων, καὶ πλείστωι διενήνροχε τὰ ὁρατὰ σώματα τῶν λόγων"
δι᾿ ἑτέρου γὰρ ὀργάνου ληπτόν ἐστι τὸ δρατὸν καὶ ὁι᾿ ἄλλον ὃ λόγος. οὐχ
ἄρα ἐνδείχνυται τὰ πολλὰ τῶν ὑποκειμένων ὃ λόγος, ὥσπερ οὐδὲ ἐχεῖνα τὴν
ἀλλήλων «διαδηλοῖ φύσιν. τοιούτων οὖν παρὰ τῶι Γοργίαι ἡπορημένων 51

: οἴχεται ὅσον ἐπ᾽ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληϑείας κριτήριον" τοῦ γὰρ μήτε ὄντος

4

μήτε γνωρίζεσϑαι δυναμένου μήτε ἄλλωι παρασταϑῆναι πεφυχότος οὐδὲν ἂν
εἴη χριτήριον.

ΑΒΜ οδοΣ Αὐδζὰρ ἱπ [Α181.] ἃ. ΜΙ ΧΟ. ὅ. 6. 979511---980} 21. γαπηυῦϊοὶ
ΠἈὉ ὍΟ. 45 Εἰη!οἰϊπηρ οἷπο ΤὨθοσίο ἀογ ΤΔΕ ΓΘ πρ' πΔ0} Ἐπηρϑάοκ θα (886 γ
ον Νουθα οὶ Περὶ φύσεως, 8. 8. 108, 14), 88 ἀον Γοἰσοπᾶθ Βοείοδῦθ βιδπιτηθῃ:

4. Ῥυμαυ. Νρ. 164 Ζῇ. [Μομοη ππᾶ βοῖκν.) Τὸ δὲ χρῶμα τί λέγεις, αἱ Σύώ-
κρατες; -- Ὑβριστής γ᾽ εἶ, ὦ Μένων ἀνδρὶ πρεσβύτηι πράγματα [1]. παρ᾽

Β. Ὲ, 4--Ὁ. δ81

αὐτὰ) προστάττεις ἀποκρίνεσϑαι, αὐτὸς δὸ οὐκ ἐθέλεις ἀναμνησϑεὶς εἰπεῖν, ὁ

τί ποτε λέγει ΓΙ. ἀρετὴν εἶναι... Ο Βούλει οὖν σοι χατὰ Γοργίαν ἀποκρίνωμαι,
ἥι ἂν σὺ μαλιστὰ ἀκολουϑήσαις; ; -- Βούλομαι" πῶς γὰρ οὔ; Οὐχοῦν λέγετε
[Νϑροι ἃ. οΥρἾ88] ἀπορροάς τινας τῶν ὄντων δατα Ἐμπεδοκλέα [5. 181,1].

5. --- Σφόδρα γε. --- Καὶ πόρους, εἰς οὗς καὶ δι' ὧν αἱ ἀπορροαὶ πορεύονται;
-- Πάνυ γε. --- Καὶ τῶν ἀπορροῶν τὰς μὲν ἁρμόττειν ἐνίοις μὲν τῶν πό-
ρων, τὰς ὁὀὲ ἐλάττους ἢ μείζους εἶναι; ; - Ἔστι ταῦτα. -- Οὐχοῦν χαὶ ὄψεν
καλεῖς τι; -- Ἔγωγε. -- Ἐχ τούτων δὴ ἡ σύνες ὅ τοι λέγω᾽, ἔφη Πίνδαρος"
ἔστιν γὰρ χρόα ἀπορροὴ σχημάτων [1. σῳμάτων πδοὶ ΑἹ. ἅθ ΒΘΏΒ.

10 Ρ. 24, 8 ομα!.) ὄψει σύμμετρ ος καὶ αἰσθητός. -- Ἄριστά μοι δοκεῖς, εὖ
Σώχρατες, ταύτην τ' ὴν ἀπόχρισιν εἰρηκέναι. -- Ἴσως γάρ σοι χατὰ συνή-
ϑειαν εἴρηται" καὶ ἅμα οἶμαι ἐννοεῖς, ὅτι ἔχοις ἄν ἐξ αὐτῆς εἰπεῖν καὶ φω-
γνήν, ὃ ἔστι » καὶ ὀσμὴν καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν τοιούτων. --- Πάνυ μὲν οὖν. ---
Τραγικὴ γάρ ἐστιν, α᾽ Μένων, ἡ ἀπόκρισις.

15 ὅ. ΤΉΕΟΡΗΕ. ἀ0 ἰρπο 18 ὅτι δ᾽ ἀπὸ μὲν τοῦ ἡλίου φῶς ἅπτουσι τῆι ἄνα-
κλάσει ἀπὸ τῶν «λείων [τί τὸ ἄπορον] (συμμιγνῦσι δὲ τὸ ὑπέκκαυμα), ἀπὸ δὲ
τοῦ πυρὸς οὐχ ἅπτουσιν, αἴτιον [6 7 τε λεπτομέρεια καὶ ὅτι συνεχὲς γίγνε-
ται μᾶλλον ἀναχλώμενον,͵ τὸ δὲ ἀδυνατεῖ διὰ τὴν ἀνομοιότητα. ὥστε τὸ μὲν
τῶι ἀϑροισμῶι καὶ τῆι λεπτότητι διαδυόμενον εἰς τὸ ἔχχαυμα ϑύναται καίειν,

20 τὸ δ᾽ οὐδέτερον ἔχον οὐ δύναται. ἐξάπτεται δὲ ἀπό τε τῆς ὑέλου χαὶ ἀπὸ
τοῦ χαλχοῦ καὶ τοῦ ἀργύρου τρόπον τινὰ ἐργασϑέντων, οὐχ, ὥσπερ Γ΄. φησὶ
καὶ ἄλλοι δέ τινες οἴονται, διὰ τὸ ἀπιέναι τὸ πῦρ διὰ τῶν πόρων.

ἘΠΙΤΑΦΙΟΣ.
ψεὶ. Α 1 8. δ24, 4.

25 6 [ἔγν0 ὅ ϑδιρρα Ογαΐ. Αἰξ, ΠΙ 180] Ῥιρκυν. δὰ Μοπηορ. Ὗ δὅ48 7ι12. Διο-
γύσιος ὃ πρεσβύτερος ἐν τῶι δευτέρωι Περὶ χαρακτήρων περὶ Γοργίου λέγων
τάδε φησίν 'δικανιχοῖς μὲν οὖν αὐτοῦ οὐ περιέτυχον λόγοις, ὀημηγορικοῖς δὲ
ὀλίγοις καί τισι χαὶ τέχναις, τοῖς δὲ πλείοσιν ἐπιδεικτικοῖς. τῆς δὲ ἰδέας αὐτοῦ
τῶν λόγων τοιοῦτος ὃ χαραχτήρ. ἐγχωμιάζξει δὲ τοὺς ἐν πολέμοις ἀριστεύ-

80 σαντὰας ᾿Αϑηναίων᾽"

τί γὰρ ἀπῆν τοῖς ἀνόράσι τούτοις ὧν δεῖ ἀνδράσι προσεῖ-
ναι; τί δὲ καὶ προσῆν ὧν οὐ δεῖ προσεῖναι; εἰπεῖν δνναίμην ἃ
βϑούλομαι, βουλοίμην δ᾽ ἃ δεῖ, λαϑὼν μὸν τὴν ϑείαν νέμεσιν, φυ-
γὼν δὺ τὸν ἀνθρώπινον φϑόνον. οὗτοι γὰρ ἐκέχτηντο ἔνϑεον

85 μὲν τὴν ἀρετήν, ἀνϑρώπιενον δὲ τὸ ϑνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ
πρᾶιον ἐπιεικὲς τοῦ αὐϑάδους διχαίον προχρίνοντες, πολλὰ δὸ
νόμου ἀκριβείας λόγων ὀρθότητα, τοῦτον νομίζοντες ϑειότα-
τον χαὶ χοινότατον νόμον, τὸ δέον ἂν τῶι δέοντι χαὶ λέγειν καὶ
σιγᾶν χαὶ ποιεῖν (χαὶ ἐᾶν), καὶ δισσὰ ἀσκήσαντες μάλιστα ων

40 δεῖ, γνώμην (καὶ ῥώμην), τὴν μὲν βουλεύοντες τὴν δ᾽ ἀποτελοῦν-
τες, ϑεράποντες μὲν τῶν ἀδίκως δυστυχούντων, κολασταὶ δὲ τῶν
ἀδίκως εὐτυχούντων, αὐϑάδεις πρὸς τὸ συμφέρον, εὐόργητοι πρὸς
τὸ πρέπον, τῶι φρονίμωι δῆς γνώμης παύοντές τὸ ἄφρον (τῆς
ῥὁώμης,, ὑβρισταὶ εἰς τοὺς ὑβριστάς, χόσμιοι εἰς τοὺς κοσμίους,

45 ἄφοβοι εἰς τοὺς ἀφόβους, δεινοὶ ἐν τοῖς δεινοῖς. μαρτύρεα δὲ
τούτων τρόπαια ἐστήσαντο τῶν πολεμίων, Διὸς μὸν ἀγάλματα.
ἑαυτῶν δὲ ἀναϑήματα, οὐκ ἄπειροι οὔτε ἐμφύτου ἄρεος οὔτε

' 94

4

10

1ὅ

δ80 Ἰ6. ΟΟΒΟΙΑΒ Β. ἘῈ. 8 [(Βοχῦ ὙΠ 18---51]. 4.

φρονούμενα (προληπτέον γαρ) οὐκ ἔστιν ὄντα, ὡς παραστήσομεν' οὐκ ἄρα
τὸ ὃν φρονεῖται. καὶ (μὴν) ὅτι τὰ φρονούμενα οὐχ ἔστιν ὄντα, συμφανές"

εἰ γὰρ τὰ φρονούμενα ἐστιν ὄντα, πάντα τὰ φρονούμενα ἔστιν, καὶ ὅπη ἂν
τις αὐτὰ φρονήσηι. ὅπερ ἐστὶν ἀπεμφαῖνον" [εἰ δέ ἐστι, φαῦλον. οὐδὲ γὰρ
ἄν φρονῆι τις ἄνϑρωπον ἱπτάμενον ἢ ἅρματα ἐν πελάγει τρέχοντα, εὐθέως
ἄνθρωπος ἵπταται ἢ ἅρματα ἐν πελάγει τρέχει. ὥστε οὐ τὰ φρονούμενά

ἐστιν ὄντα. πρὸς τούτοις εἰ τὰ φρονούμενά ἐστιν ὄντα, τὰ μὴ ὄντα οὐ

φρονηϑήσεται. τοῖς γὰρ ἐναντίοις τὰ ἐναντία συμβέβηχεν, ἐναντίον δέ ἔστι
τῶι ὄντι τὸ μὴ ὄν. καὶ διὰ τοῦτο πάντως, εἰ τῶι ὄντι συμβέβηκε τὸ φρονεῖ-
σϑαι, τῶι μὴ ὄντι συμβήσεται τὸ μὴ φρονεῖσϑαι. ἄτοπον δ᾽ ἐστὶ τοῦτο" καὶ
γὰρ Σκύλλα χαὶ Χίμαιρα καὶ πολλὰ τῶν μὴ ὄντων φρονεῖται. οὐκ ἄρα τὸ
ὃν φρονεῖτα. ὥσπερ τε τὰ δρώμενα διὰ τοῦτο ὁρατὰ λέγεται ὅτι δρᾶται,
καὶ τὰ ἀκουστὰ διὰ τοῦτο ἀχουστὰ ὅτι ἀκούεται, καὶ οὐ τὰ μὲν ὁρατὰ ἐκχ-
βάλλομεν ὅτι οὐχ ἀχούεται, τὰ δὲ ἀχουστὰ παραπέμπομεν ὅτι οὐχ δρᾶται
(ἔχαστον γὰρ ὑπὸ τῆς ἰδίας αἰσϑήσεως ἀλλ᾽ οὐχ ὑπ᾽ ἄλλης ὀφείλει χρίνεσϑαι),
οὕτω καὶ τὰ φρονούμενα χαὶ εἰ μὴ βλέποιτο τῆι ὄψει μηδὲ ἀχούοιτο τῆι
ἀχοῆι ἔσται []. ἔστι), ὅτι πρὸς τοῦ οἰκείου λαμβάνεται χριτηρίου. εἰ οὖν
φρονεῖ τις ἐν πελάγει ἅρματα τρέχειν, καὶ εἰ μὴ βλέπει ταῦτα, ὀφείλει πε
στεύειν ὅτι ἄρματα ἔστιν ἐν πελάγει τρέχοντα. ἄτοπον δὲ τοῦτο" οὖκ ἄρα
τὸ ὃν φρονεῖται χαὶ καταλαμβάνεται.

Καὶ εἰ καταλαμβάνοιτο δέ, ἀνέξοιστον ἑτέρωι. εἰ γὰρ τὰ ὄντα δρατά
ἐστι χαὶ ἀχουστὰ χαὶ χοινῶς αἰσϑητά, ἅπερ ἐχτὸς ὑπόχειται, τούτων τε τὰ
μὲν δρατὰ ὁράσει χαταληπτά ἐστι τὰ δὲ ἀχουστὰ ἀχοῆι χαὶ οὐχ ἐναλλάξ, πῶς
οὖν δύναται ταῦτα ἑτέρωι μηνύεσϑαι; ὧι γὰρ μηνύομεν, ἔστι λόγος, λόγος
δὲ οὐκ ἔστι τὰ ὑποχείμενα χαὶ ὄντα" οὐχ ἄρα τὰ ὄντα μηνύομεν τοῖς πέλας
ἀλλὰ λόγον, ὃς ἕτερός ἐστε τῶν ὑποχειμένων. χαϑάπερ οὖν τὸ ὁρατὸν οὐχ
ἂν γένοιτο ἀχουστὸν καὶ ἀνάπαλιν, οὕτως ἐπεὶ ὑπόχειται τὸ ὃν ἐκτός, οὐχ
ἂν γένοιτο λόγος ὃ ἡμέτερος" μὴ ὧν δὲ λόγος οὐχ ἂν δηλωϑείη ἑτέρωε.

ὅ γε μὴν λόγος, φησίν, ἀπὸ τῶν ἔξωϑεν προσπιπτόντων ἡμῖν πραγμάτων συν-
ἰσταται, τοντέστι τῶν αἰσϑητῶν'᾽ ἐχ γὰρ τῆς τοῦ χυλοῦ ἐγκυρήσεως ἐγγίνεται
ἡμῖν ὃ χατὰ ταύτης τῆς ποιότητος ἐχφερόμενος λόγος, καὶ ἐχ τῆς τοῦ χρώματος
ὑποπτώσεως ὁ χατὰ τοῦ χρώματος. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ὃ λόγος τοῦ ἐκτὸς παρα-
στατιχὸς ἐστιν, ἀλλὰ τὸ ἐχτὸς τοῦ λόγον μηνντιχὸν γίνεται. καὶ μὴν οὐδὲ
ἔνεστι λέγειν ὅτι ὃν τρόπον τὰ δρατὰ καὶ ἀχουστὰ ὑπόχειται, οὕτως χαὶ ὃ
λόγος, ὥστε δύίνασϑαι ἐξ ὑἱποχειμένου αὐτοῦ χαὶ ὄντος τὰ ὑποχείμενα χαὶ
ὄντα μηνύεσϑαι, εἰ γὰρ καὶ ὑπόκειται, φησίν, ὃ λόγος, ἀλλὰ διαφέρει τῶν
λοιπῶν ὑποχειμένων, καὶ πλείστωι διενήνοχε τὰ ὁρατὰ σώματα τῶν λόγων'
δι᾿ ὁτέρου γὰρ ὀργάνου ληπτόν ἐστι τὸ ὁρατὸν καὶ δι᾽ ἄλλου ὃ λόγος. οὐχ
ἄρα ἐνδείχνυται τὰ πολλὰ τῶν ὑποκειμένων ὁ λόγος, ὥσπερ οὐδὲ ἐχεῖνα τὴν
ἀλλήλων «διαδηλοῖ φύσιν. τοιούτων οὖν παρὰ τῶι Γοργίαι ἡπορημένων

, οἴχεται ὅσον ἐπ᾽ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληϑείας χριτήριον" τοῦ γὰρ μήτε ὄντος

4

μήτε γνωρίζεσϑαι δυναμένον μήτε ἄλλωι παρασταϑῆναι πεφυχότος οὐδὲν ἂν
εἴη κριτήριον.

ΑΠΒΜΙΠῈΟδ ΟΡ Αὐβζαρ' ἴῃ [4.8151.] ἃ. ΜΧΟ6. ὅ. 6. 97911---980} 21, γαποσῦϊος
Β8ὉΌ 6. 415 Εἰηϊ] οἰ ιηρ οἷπο ΤὨθοσῖθ ἀον ΤΥ ΔΕΣΠ τα πη ρ πο Ἐπηροάο 98 (δῆ οτ
ον ΝΟΌϑηϊοὶ Περὶ φύσεως, 5. 8. 108, 14), 38 ἀδν [οἰσοπᾶο Βογίομῦο βίδσοπιθη:

4. Ῥιμτ, θη. 164 ΗΝ. [Μϑποῦ ἀπᾶ 50Κν. Τὸ δὲ χρῶμα τί λέγεις, αὐ Σώ-
χρατες; -- Ὑβριστής γ᾽ εἶ, ὦ Μένων ἀνδρὶ πρεσβύτης πράγματα [1., παρ᾽

"ἢ

{"
μ-

ξ:

88

Β. ΒῈ, 4--. δ81

αὐτὰ) προστάττεις ἀποκρίνεσϑαι, αὐτὸς δὲ οὐκ ἐθέλεις ἀναμνησϑεὶς εἰπεῖν, ὁ

τί ποτε λέγει ΓΙ. ἀρετὴν εἶναι... Ο Βούλει οὖν σοι χατὰ Γοργίαν ἀποκρίνωμαι;
ἧι ἂν σὺ μάλιστα ἀκολουϑήσαις; ; -- Βούλομαι" πῶς γὰρ οὔ; Οὐχοῦν λέγετε
[Δίρηοι τ. ΟΥ̓ 188] ἀπορροάς τινας τῶν ὄντων ζατα ᾿Βμπεδοκλέα [8.. 181, 1].
- Σφόδρα γε. --- Καὶ πόρους, εἰς οὕς καὶ δι᾿ ὧν αἱ ἀπορροαὶ πορεύονται;
-- Πάνυ γε. - Καὶ τῶν ἀπορροῶν τὰς μὲν ἁρμόττειν ἐνίοις μὲν τῶν πό-
ρων, τὰς δὲ ἐλάττους ἢ μείζους εἶναι; -- Ἔστι ταῦτα. -- Οὐκοῦν χαὶ ὄψεν
καλεῖς τι; -- Ἔγαγε. -- Ἐχ τούτων δὴ ἡ σύνες ὃ τοι λέγω᾽, ἔφη Πίνδαρος"
ἔστιν γὰρ χρόα ἀπορροὴ σχημάτων [1]. σωμάτων δορὶ ΑἹ. ἄρ ΕΘΏΒ.

10 ὑ. 24, 8 αι.) ὄψει σύμμετρος καὶ αἰσϑητός. --- Ἄριστά μοι δοκεῖς, αἹ

18

25

4ῦ

Σωώχρατες, ταύτην τὴν ἀπόχρισιν εἰρηκέναι. - Ἴσως γάρ σοι χατὰ συνή-
ϑειαν εἴρηται" καὶ ἅμα οἶμαι ἐννοεῖς, ὅτι ἔχοις ἃ ἄν ἐξ αὐτῆς εἰπεῖν καὶ φω-
γήν, ὃ ἔστι » καὶ ὀσμὴν καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν τοιούτων. --- Πάνυ μὲν οὖν. ---
Τραγικχὴ γάρ ἐστιν, ἃ Μένων, ἢ ἥ ἀπόκρισις.

δ. ΤΉΞΟΡΗΕ. ἀθ ἱβπιο 18 ὅτι δ᾽ ἀπὸ μὲν τοῦ ἡλίου φῶς ἄπτουσι τῆι ἄνα-
κλάσει ἀπὸ τῶν λείων [τί τὸ ἄπορο»] (συμμιγνῦσι δὲ τὸ ὑπέκκαυμα), ἀπὸ δὲ
τοῦ πυρὸς οὐχ ἅπτουσιν, αἴτιον [6] ἥ τε λεπτομέρεια καὶ ὅτι συνεχὸς γίγνε-
ται μᾶλλον ἀναχλώμενον, τὸ δὲ ἀδυνατεῖ διὰ τὴν ἀνομοιότητα. ὥστε τὸ μὲν
τῶι ἀϑροισμῶι χαὶ τῆι λεπτότητι διαδυόμενον εἰς τὸ ἔχχαυμα δύναται καίειν,
τὸ δ᾽ οὐδέτερον ἔχον οὐ δύναται. ἐξάπτεται δὲ ἀπό τε τῆς ὑέλου χαὶ ἀπὸ
τοῦ χαλχοῦ χαὶ τοῦ ἀργύρου τρόπον τινὰ ἐργασϑέντων, οὐχ, ὥσπερ Γ. φησὶ
καὶ ἄλλοι δέ τινες οἵονται, δεὰ τὸ ἀπιέναι τὸ πῦρ διὰ τῶν πόρων.

ἘΠΙΤΑΦΊΙΟΣ.
Μεὶ. Α1 8. δ24, 4}.

6 [ἴτ. ὅ ϑδιρρε Ογαΐ. Αἰ. Π 180) Ῥιιρκπυν. δὰ Βοπηοξ. Υ' ὅ48 7812. Διο-
νύσιος ὃ πρεσβύτερος ἐν τῶι δευτέρωι Περὶ χαρακτήρων περὶ Γοργίου λέγων
τάδε φησίν᾽ ᾿διχανικοῖς μὲν οὖν αὐτοῦ οὐ περιέτυχον λόγοις, δημηγορικοῖς δὰ
ὀλίγοις καί τισι χαὶ τέχναις, τοῖς δὲ πλείοσιν ἐπιδειχτιχοῖς. τῆς δὲ ἰδέας αὐτοῦ
τῶν λόγων τοιοῦτος ὃ χαραχτήρ. ἐγχωμιάζει δὲ τοὺς ἐν πολέμοις ἀριστεύ-
σαντας ᾿Αϑηναίων"

τί γὰρ ἀπῆν τοῖς ἀνόράσι τούτοις ὧν δεῖ ἀνδράσι προσεῖ-
ναι; τί δὲ χαὶ προσῆν ὧν οὐ δεῖ προσεῖναι; εἰπεῖν δυναίμην ἃ
βούλομαι, βουλοίμην δ᾽ ἃ δεῖ, λαϑὼν μὸν τὴν ϑείαν νέμεσιν, φυ-
γὼν δὲ τὸν Εἰα τρί οὐκέτ φϑόνον. οὗτοι γὰρ ἐκέχτηντο ἔνϑεον
μὲν τὴν ἀρετήν, ἀνϑρώπινον δὲ τὸ ϑνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ
πρᾶιον ἐπιεικὲς τοῦ αὐϑάδους διχαίου προχρίνοντες, πολλὰ δὲ
γόμου ἀκριβείας λόγων ὀρϑότητα, τοῦτον νομίζοντες ϑειότα-

τον καὶ χοινότατον νόμον, τὸ δέον ἐν τῶι δέοντι χαὶ λέγειν χαὶ

σιγᾶν καὶ ποιεῖν (χαὶ ἐᾶν), καὶ δισσὰ ἀσκήσαντες μάλιστα ων»
δεῖ, γνώμην (καὶ ῥώμην), τὴν μὲν βουλεύοντες τὴν δ᾽ ἀποτελοῦν-
τες, ϑεράποντες μὲν τῶν ἀδίκως δυστυχούντων, κολασταὶ δὲ τῶν
ἀδίκως εὐτυχούντων, αὐϑάδεις πρὸς τὸ συμφέρον, εὐόργητοι πρός
τὸ πρέπον, τῶι φρονίμωι Ζῆς γνώμης παύοντές τὸ ἄφρον (τῆς
ῥώμην, ὑβρισταὶ εἰς τοὺς ὑβριστάς, κόσμιοι εἰς τοὺς κοσμίους,
ἄφοβοι εἰς τοὺς ἀφόβους, δεινοὶ ἐν τοῖς δεινοῖς. μαρτύρια δὸ
τούτων τρόπαια ἐστήσαντο τῶν πολεμίων, Διὸς μὲν ὠγάλματα.
ἑαυτῶν δὲ ἀναϑήματα, οὐκ ἄπειροι οὔτε ἐμφύτου ἄρεος οὔτε
94 Ἐ
ει]

δ82 106. ΟΟΒΟΙΑΒ

νομίμων ἐρώτων οὔτε ἐνοπλίου ἔριδος οὔτε φιλοχάλου εἰρήνης,
σεμνοὶ μὲν πρὸς τους ϑεοὺς τῶι διχαίωι, ὅσιοι δὲ πρὸς τοὺς το-
κέας τῆι ϑεραπείαι, δίκαιοι (μὲν) πρὸς τοὺς ἀστοὺς τῶι ἔσωι,
εὐσεβεῖς δὲ πρὸς τοὺς φίλους τῆι πίστει. τοιγαροῦν αὐτῶν ἀπο-

5 ϑανόντων ὁ πόϑος οὐ συναπέϑανεν, ἀλλ᾽ ἀϑάνατος οὐχ ἐν ἀϑ8εα-
γνάτοις σώμασι ζῆι οὐ ζώντων.

ΟΑΥΜΠΙΚΟΣ. Ὑρὶ. Α 1 8. δ24, 1

[2] ΑΒιρθτ. τδοῖ. Γ 14. 1414}29 λέγεται δὲ τὰ τῶν ἐπιδειχτιχῶν προοίμια

ἐξ ἐπαίνου ἢ ψόγον οἷον Γ. μὲν ἐν τῶι Ὀλυμπιχῶι λόγωι ὑπὸ πολλὼν
10 ἄξιοι ϑαυμάξεσϑαι, ὦ ἄνδρες Ἕλληνες᾽. ἐπαινεῖ γὰρ τοὺς τὰς πανη-
γύρεις συνάγοντας.

8 [0] Οτξεν. δι. 1 δ1 ὑ. 346Ρ. χαὶ τὸ ἀγώνισμα ἡμῶν χατὰ τὸν Δεον-
τῖνον Γοργίαν διττῶν δὴ ἀρετῶν δεῖταε, τόλμης καὶ σοφίας" τόλ-
μῆς μὲν τὸν χίνδυνον ὑπομεῖναι, σοφίας δὲ τὸ ἀλίγμα γνῶναι. ὁ

18 γάρ τοι λόγος χαϑάπερ τὸ χήρνυγμα τὸ Ὀλυμπίασι χαλεῖ μὲν τὸν
βουλόμενον, στεφανοῖ δὲ τὸν δυνάμενον.

ΠΥΘΙΚΟΣ.
9 (6] Ῥηπϑτε. 19, 4 [8. 628, 40].

ἘΓΚΩΜΙ͂ΟΝ ΕΙΣ ΗΔΕΙΟΥΣ.

20 10 [1 ΑΒιδτ. τιϑ Γ΄ 14. 141641 τοιοῦτον γὰρ τὸ Γοργίον Ἐγκώμιον
εἰς Ἠλείους" οὐδὲν γὰρ προεξαγκωνίσας οὐδὲ προανακχινήσας εὐϑὺς ἄρχεται
“Ἧλις πόλις εὐδαίμων.

ΥΠῈΡ ΠΑΔΜΑΜΗΔΟΥΣ ΑΠΟΔΜΟΓΊΑ

οΥδα θη, δοροᾶγ. Ο. Α. ΠΠ| 184 βδῦρρο, πόροι ὑ. 159 Βῖδββ. Ἐδμοὶῦ ποὶῤ ὕ-
25 τϑοδὺ Ὀοδυϊ θη.

ἘΔΕΝΗΣ ἘΓΚΏΜΙΟΝ

11. οὐδ ύθη, αρροάτυοκί Ο. Α. Π|132, Απρῃἢ. ὑ. 150 Β͵δββ. Ἐμδοῖς Ὀοδε ζδι.
ῬιοῸθΟ 8 18.14 ὅτι δ᾽ ἡ πειϑὼ προσιοῦσα τῶι λόγωι καὶ τὴν ψυχὴν 13
ἐτυπώσατο οπως ἐβούλετο, χρὴ μαϑεῖν πρῶτον μὲν τοὺς τῶν
80 μετεωρολόγων λόγους, οἵτινες δόξαν ἀντὶ δόξης τὴ» μὲν ἀφελό-
μενοι τὴν δ᾽ ἐνεργασάμενοι τὰ ἄπιστα καὶ ἄδηλα φαίνεσϑαι τοῖς
τῆς δόξης ὄμμασιν ἐποίησαν" δεύτερον δὲ τοὺς ἀναγκαίους [ἴ ἀγο-
ραίονς) διὰ λόγων ἀγῶνας, ἐν οἷς εἷς λόγος πολὺν ὄχλον ἔτερψε
καὶ ἔπεισε τέχνηι γραφείς, οὐκ ἀληϑείαι λεχϑείς" τρίτον φιλο-
85 σόφων λόγων ἁμίλλας ἐν αἷς δείκνυται (αἱ γλώσσης) καὶ γνώμης
τάχος εὐμετάβολον ποιοῦν τὴν τῆς δόξης πίστιν. τὸν αὐτὸν δὲ 14
λόγον ἔχει ῃ τετοῦ λόγου δύναμες πρὸς τὴν τῆς ψυχῆς τάξιν ἡ τε
τῶν φαρμάκων τάξις πρὸς τὴν τῶν σωμάτων φύσιν. ὥσπερ γὰρ
τῶν φαρμάχων ἄλλους ἄλλα υμοὺς ἐχ τοῦ σώματος ἐξάγει, καὶ
40 τὰ μὲν νόσου τὰ δὲ βίου παύει, οὕτω καὶ τῶν λόγων οἱ μὲν ἐλυ-
πησαν, οἱ δὲ ἔτερψαν, οἱ δὲ ἐφόβησαν, οἱ δὲ εἰς ϑάρσος χατέστη:-
σαν τοὺς ἀχούοντας, οἱ δὲ πειϑοῖ τινι καχῆι τὴν ψυχὴν ἐφαρμᾶ-

κευσαν χαὶ ἐξεγοήτευσαν. Ἡ
ἷ

10

45

Β. ΡΒ. 6--΄ἴ[46. ΑΥΒ ὈΝΒΕΗ͂Τ. ΒΟΗΠΗ. 18---19. δ88

ΤΕΧΝΗ.

γεῖ. βάτσε. Δ ὃ [ν]. Κ.. 161,12], ΘΙόρομ. Α. 4, 2 [8. 621, 381). ἤξσξοι, [βοσβ. 18, 19.
ΒΟΡΑΎ. ΟΟἸητη. Ηοστ. Υ᾽ 61. ΥΥ 412. [ἑῬσιάτ. Ῥῃδοαγ. 261 Β 7].

12 [12] Απιθτ. τιϑῦ. Γὶ 18. 14195»8 δεῖν ἔφη Γ. τὴν μὲν σπουδὴν δια-
φϑείρειν τῶν ἐναντίων γέλωτι, τὸν δὲ γέλωτα σπουδῆι.

18 118) ῬΙΟΝΥΒ. ἂθ σΟΠΡ. νοῦ. 84 καεροῦ δὲ οὔτε ῥήτωρ οὐδεὶς οὔτε
φιλόσοφος εἰς τόδε Χρόνου τέχνην ὥρισεν οὐδ᾽ ὅσπερ πρῶτος ἐπεχείρησε περὲ
αὐτοῦ γράφειν Γ΄. ὃ Δεοντῖνος οὐδ᾽ ὅτι λόγου ἄξιον ἔγραψεν.

14, Ιῃ ον Τοοῦπθ δἰδη θη σοι Π1οἢ) δῦ αἷο Μυδβίογτοαθῃ (πίο ΗΘ] θη 8,
πη Ῥαδιηθᾶθθ). γα}. Απιϑτ. βορὶ. οἱ. 84. 183ν86 χαὶ γὰρ τῶν περὶ τοὺς ἐρι-
στιχοὺς λόγους μισϑαρνούντων ὁμοία τις ἦν ἡ παίδευσις τῆι Γοργίου πρα-
γματείαι" λόγους γὰρ οἱ μὲν ῥητορικούς, οἱ δὲ ἐρωτητιχοὺς ἐδίδοσαν ἐχμανϑά-
νειν, εἷς οὗς πλειστάχις ἐμπίπτειν ὠιήϑησαν ἑχάτεροι τοὺς ἀλλήλων λόγους.
διόπερ ταχεῖα μὲν ἄτεχνος δ᾽ ἦν ἡ διδασχαλία τοῖς μανϑάνουσι παρ᾽ αὐτῶν.
οὐ γὰρ τέχνην ἄλλα τὰ ἀπὸ τῆς τέχνης διδόντες παιδεύειν ὑπελάμβανον, ὥσπερ.
ἂν εἴ τις ἐπιστήμην φάσχων παραδώσειν ἐπὶ τὸ μηδὲν πονεῖν τοὺς πόδας, εἶτα
σχυτοτομιχὴν μὲν μὴ διδάσχοι μηδ᾽ ὅϑεν δυνήσεται πορίζεσθαι τὰ τοιαῦτα,
δοίη δὲ πολλὰ γένη παντοδαπῶν ὑποδημάτων.

ΑΥΒ ὈΝΒΕΒΤΙΜΜΤΕῈΝ ΒΟΗΕΒΙΕΤΕΝ,

106 [16] Απιθτ. τοί. Γ 8. 1405»84 τὰ δὲ ψυχρὰ ἐν τέτταρσι γίγνεται
κατα τὴν λέξιν ἔν τε τοῖς διπλοῖς ὀνόμασιν... καὶ ὡς Γ. ὠνόμαζεν πτωχο-
μουσοχόλαχας ἐπιορχήσαντας [χαὶ] χατ᾽ εὐορχήσαντος.

10 [16] --- - 14065} χαὶ ἔτι τέταρτον τὸ ψυχρὸν ἐν ταῖς μεταφοραῖς
γίνεται... οἷον Γ᾿. χλωρὰ χαὶ ἕναιμα τὰ πραάγματα' σὺ δὲ ταῦτα
αἰσχρῶς μὲν ἔσπειρας, χαχῶς δὲ ἐθϑέρισας. ποιητικῶς γὰρ ἄγαν.

11 [8] --- --- 1418482 ἐν δὲ τοῖς ἐπιδειχτικοῖς δεῖ τὸν λόγον ἐπεισο-
διοῦν ἐπαίνοις, οἷον Ἰσοκράτης ποιεῖ" ἀεὶ γάρ τινα εἰσάγει. καὶ ὃ ἔλεγεν Γ΄,
ὅτι οὐχ ὑπολείπει αὐτὸν ὃ λόγος, ταὐτὸ ἐστιν. εἰ γὰρ ᾿Αχιλλέα λέγων Πηλέα
ἐπαινεῖ, εἶτα Αἰαχόν, εἶτα τὸν ϑεόν, ὁμοίως δὲ χαὶ ἀνδρίαν, ἣ τὰ χαὶ τὰ ποιεῖ
ἢ τοιόνδε ἐστίν. ΜεΕὶ. ἔν. 19.

18 [14] [οποῖν.] περὲ ὕψους 8, 2 ταύτηι χαὶ τὰ τοῦ Μεοντίνου Γοργίου
γελᾶται γράφοντος Ξέρξης ὁ τῶν Περσῶν Ζεὺς χαὶ γῦπες ἔμψυχοι
ταφοι.

19 [24] Ῥιαᾶτο Μόποη Ῥ. 11Ὲ ΓΜϑπου μΐΐ Βογαΐαπρ δυΐ Οοτβίαβ 11}
πρῶτον μὲν εἰ βούλει ἀνδρὸς ἀρετήν, ῥάιδιον [. εἰπεῖν], ὅτι αὕτη ἐστὶν ἀν-
δρὸς ἀρετή, ἱχανὸν εἶναι τὰ τῆς πόλεως πράττειν χαὶ πράττοντα τοὺς μὲν
φίλους εὖ ποιεῖν, τοὺς δ᾽ ἐχϑροὺς καχώς, καὶ αὐτὸν εὐλαβεῖσϑαι μηδὲν τοι-
οὗτον παϑεῖν. εἰ δὲ βούλει γυναικὸς ἀρετήν, οὐ χαλεπὸν διελθεῖν, ὅτι δεῖ
αὐτὴν τὴν οἰχίαν εὖ οἰχεῖν, σώιϊξουσάν τε τὰ ἔνδον καὶ κατήκοον οὖσαν τοῦ
ἀνόρός. καὶ ἄλλη ἐστὶν παιδὸς ἀρετὴ χαὶ ϑηλείας χαὶ ἄρρενος καὶ πρεσβυ-
τέρου ἀνδρός, εἰ μὲν βούλει ἐλευϑέρου, εἰ δὲ βούλει δούλου. «δαὶ ἄλλαι παμ-
πολλαι ἀρεταί εἰσιν, ὥστε οὐκ ἀπορία εἰπεῖν ἀρετῆς πέρι ὃ τι ἔστιν" καϑ᾽
ὁχάστην γὰρ τῶν πράξεων καὶ τῶν ἡλικιῶν πρὸς ἕχαστον ἔργον ἑχάστωι ἡμῶν
ἢ ἀρετή ἐστιν, ὡσαύτως δὲ οἶμαι, εἰ Σώχρατες, καὶ ἡ κακία. ΑΞΙΕΣ. ΡΟ]. Α 18,
1260426 χαϑόλου γὰρ οἱ λέγοντες ἐξαπατῶσιν ἑαυτοὺς ὅτι τὸ εὖ ἔχειν τὴν

10

δ84 16. ΟΟΒΟΊΑΒ. Β. ΕῈ. 19---28. Ο. 1. ΓΜΙΤΑΤ.΄.

ψυχὴν ἀρετὴ ἢ τὸ ὀρϑοπραγεῖν ἢ τι τῶν τοιούτων" πολὺ γὰρ ἄμεινον λέγοι-
σιμ οἱ ἐξαριϑμοῖντες τὰς ἀρετάς, ὥσπερ Γ., τῶν οὕτως ὁριζομένων.

20 [19] ῬῪαστ. Οἶμαι. ο. 10 ΤΠ. μὲν ὁ Δεοντῖνός φησι τὸν Κίμωνα τὰ
χρήματα χτᾶσϑαι μὲν ὡς χρῶιτο, χρῆσϑαι δὲ ὡς τιμώετο.

ΔΙ [217] -- δά]. οἵ 8πη|. 28 Ρ. θ40 ὁ μὲν γὰρ φίλος οὐχ ὥσπερ ἄπεφαι-
γετο Γ. αὑτῶι μὸν ἀξιασει τὰ δίχαια τὸν φίλον ὑπουργεῖν, ἐχεί
νωι δ᾽ αὐτὸς ὑπηρετήσει πολλὰ χαὶ τῶν μὴ δικαίων.

28 [26] --- τη]. Υἱτῖ. ἡ. 242Ε' χομψότερος μὲν ὃ Γ. φαίνεται, κελεύων
μὴ τὸ εἶδος ἀλλὰ τὴν δόξαν εἶναι πολλοῖς γνώριμον τῆς γυ-
ναικοὸς.

ΦΒ [21] --- ἃ οἷον. ΑἸ. ὅ Ρ. 8480 [νΕ]. Ῥ. 18} ἥ τραγωιδία «ον παρα-
σχοῦσα τοῖς μύϑοις καὶ τοῖς πάϑεσιν ἀπάτην ὥς ΓΤ. φησίν, ἥν ο τε ἀπα-
τήσας δικαιότερος τοῦ μὴ ἀπατήσαντος καὶ ὃ ἀπατηϑεὶς σοφώ-
τερος τοῦ μὴ ἀπατηϑέντος. ὁ μὲν γὰρ ἀπατήσας δικαιότερος ὅτι τοῦτο

15 ὑποσχόμενος πεποίηχεν, ὃ δὲ ἀπατηϑεὶς σοφώτερος" εὐάλωτον γὰρ ὕφ᾽ ηδο-

γῆς λόγων τὸ μὴ ἀναίσϑητον.

24 [22] --- ἀπδοβῦ. οΟΥΥ. ΥἹἿΙ 10, 2 Ρ. 1158; Γ.. εἶπεν ἕν τῶν δραμάτων
αὐτοῦ [ΑἸΒΟΔΥ]06) μεστὸν ἄρεος εἶναι, τοὺς Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας.

85 [28] ῬΆοσι,. οὨγθδίομῃ. ἢ. 281, 14 γγοδβίρη. Ἑλλάνικος δὲ χαὶ Δαμάστης
χαὶ Φερεχύδης εἰς Ὀρφέα τὸ γένος ἀνάγουσιν αὐτοῦ [Ηοπιθ15)... Σ΄. δὲ ὁ
Δεοντῖνος εἰς Μουσαῖον αὐτὸν ἀνάγει.

26 [26] ῬΒοσι,. ἴῃ Ηθβ. ορρ. 88 οὐ γὰρ ἁπλῶς αληϑὲς ὃ ἔλεγε 1... ἔλεγε
δὲ τὸ μὲν εἶναι ἀφανὲς μὴ τυχὸν τοῦ δοχεῖν, τὸ δὲ δοκεῖν ἀσϑε-
νὲς μὴ τυχὸν τοῦ εἷναι.

ΦΊ [18] ὅσεοι, Ηομ. Τ' ζὰ Δ 480 [Ρ. 154,29 Μ545885.] χαὶ Γ᾿ ἀνεμέσγοντο
δὲ λιταῖς ἀπειλαὶ καὶ εὐχαῖς οἰμωγαί,. Ἐρὶ ΑΡμοδῦ

ΒΟΗΒΕΟΗΤΒΕΖΕΠΟΤΈΕΩ.

48 [0] αβδξεοο- ὅγβ. βρεύσηξ ἄδοτσβ. ν. Πγεβϑοὶ [ἢ λ. λέν. δ1, 540 π. 834)
Θογσίαϑ [ἴ Βγν. Θογσοπῖαδ) δαΐ φεδασί: Ὀΐϊθ Βογνοιταροηᾶθ βοιιδηδοὶς σῸῊ ΘΕΤΑδ
Ψαθογχοηθι ζοὶχί δἰ ἄδηη, θῶ αἷο τγοΐβου ΜΆΪΟΣ 68 πίοι τὲ Ἰ᾿γτοει οἵ-
Ῥγορύθῃ ΕΆγθοι τηδίθη Κὄπηθη. Ῥθηη ἰἤτο υἱοὶ Αὐδοὶξ ππὰ ἰἢγ στοδθοθ ΑΌὉ-
τᾶποῃ ἰοχὺ οἷῃ τυμπάογθδγοθ Ζουρηὶβ δ δ, τγὶθ Βουυϊ οι 66 ἰπ βοῖμοσ ὙῸΓ-
Ὀογχοημοῖϊ ἰδ. Ὁπᾶ σχομὰ αἷο οἰηζοίποη ϑιαΐοι. ἰῆγοσ Αὐϑοὶς οἷθ Επᾶθ οστοίοδὶ
ΒΑΡΘΏ, 50 φοῦθῃ βἷθ ἰθτῃ γίϑάοσυση ἄθη ΚσυδηΣ ἀθ8 βίοθροθ, ἱπᾶθῃι αἷθ βοιμυγοίμθη.
ῬδΒ 806, ψὯ8 οῖΐηθ Ηδηὰ οτίδδαοὶ ππὰ νλ Κοὶπ Αὔρὸ εἰϑιΐ, νὶθ Κη αἷο
Ζιηρο 606 δύβδβδϑθη οὗογ ἀδ8 Οἷν ἀθβ Ζυ ὄγοσΒ 95. νοπιθδμθαἵ [σὰ Β 37}

Ο ἹΜΙΤΑΤΊΟΝ.

1. Ῥιατο βγρ. 194 ---1901Ε. Ηρᾶθ ἀο8 Αρδίδοι δυΐ ἄθα Εχοα, Ῥασγοῦ!ο
ἀ68 Θοσρίδηίβοιιοα 5118 ἀ68 Αραίδου. γε]. 198 Ὁ [Βο0Κγ.} χαὲὶ γάρ με Γοργίον
ὁ λόγος ἀνεμίμνηισχεν, ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου ἐπεπόνϑη" ἐφοβούμην
μή μοι τελευτῶν ὃ ᾿᾿γάϑων Γοργίου κεφαλὴν δεινοῦ λέγειν ἐν τῶι λόγωι ἐπὶ
τὸν ἐμὸν λόγον πέμψας αὐτόν με λίϑον τῆι ἀφωνίαι ποιήσειεν. 1880 Πανυ-
σανίον δὲ παυσαμένου (ὀιδάσχουσι γάρ με ἴσα λέγειν οὑτωσὶ οἱ σοφοί() μετὰ

16. ΟΟΒΟΊΙΑΒ Ο. 2. ΤΊ. ΡΒΕΟΘΙΚΟΡΙ͂. Α. 1---9. ΓΕΒΕΝ. δ8ὅ

2 [11] ΧΈΝΟΡΗ. Βυταρ. 2,26 ἤν δὲ ἡμῖν οἱ παῖδες μικραῖς κύλιξι μιχρὰ
ἐπιψακάζωσιν, ἵνα καὶ ἐγὼ ἐν Γοργιείοισι() ῥήμασιν εἴπω χτλ. [Τοχὶ
ἢ, ΑἸ. ΧΙ 5040). Ῥαχοάϊΐθ ἀοσ Ῥαγοῦΐο Ὁ 1.

1. ῬΡΕΟΘΙΚΟΞΚ.

5 Α, ΤΕΒΕΝ ὉΝῸ ΓΕΉΗΒΕ,

1. Ηπρυση. Ὀοὶ Κβοδο]. ΡΙαῦ, τϑρ. 6000 [νρὶ. ϑαϊά, Προδ)] Πρόδικος Κεῖος
φυσιχὸς φιλόσοφος, δΔημοχρίτου σύγχρονος τοῦ ᾿Αβδηρίτου, Γοργίου δὲ χαὶ
Πρωταγόρου μαϑητής. τελευτᾶι κώνειον πιὼν ὑπὸ ᾿Αϑηναίων ὡς τοὺς νέους
διαφϑείρων.

10 2, Ῥιμτο Ῥτοίδρ. 816 Ὁ Νἴ. χαὶ μὲν δὴ καὶ Τανταλόν γε εἰσεῖδον" ἐπεόδή-
μει γὰρ ἄρα καὶ Π. ὃ Κεῖος" ἦν δὲ ἐν οἰχήματί τινι ὧι πρὸ τοῦ μὲν ὡς ταμιείωι
ἐχρῆτο Ἱππόνικος... ὃ μὲν οὖν Π. ἔτι χατέχειτο ἐγκεκαλυμμένος ἐν κωδίοις
τισὶν χαὶ στρώμασιν καὶ μάλα πολλοῖς, ὡς ἐφαίνετο. Ῥδηθῦοα Ῥααπδαηΐδα πηὰ
Αγφδίδοη τ, Α. περὶ δὲ ὧν διελέγοντο οὐχ ἐδυνάμην ἔγωγε μαϑεῖν ἔξωϑεν καίπερ

15 λυταρῶς ἔχων ἀχούειν τοῦ Προδίχου" πάσσοφος γάρ μοι δοχεῖ ἁνὴρ εἶναι χαὶ
ϑεῖος. αλλὰ διὰ τὴν βαρύτητα τῆς φωνῆς βόμβος τις ἐν τῶι οἰχήματι γιγνό-
μενος ἀσαφῆ ἐποίει τὰ λεγόμενα.

8. -- ΗἸρρ. πιδίον. 282 (ον. βρηομῇ) ὁ ἡμέτερος ἑταῖρος Π. οὗτος
πολλάχις μὲν χαὶ ἄλλοτε δημοσίαι ἀφίχετο, ἀτὰρ τὰ τελευταῖα ἔναγχος ἀφι-

20 χόμενος δημοσίαι ἐκ Κέω λέγων τ᾽ ἐν βουλῆι πάνυ ηὐδοχίμησεν χαὶ ἰδίαι ἐπι-
δείξεις ποιούμενος καὶ τοῖς νέοις συνὼν χρήματα ἔλαβεν ϑαυμαστὰ ὅσα.

4, --- ΑΡΟΙΪ. 198; εἴ τις οἷός τ᾿ εἴη παιδεύειν ἀνϑρώπους ὥσπερ Γοργίας
τε ὁ Δεοντῖνος χαὶ Π. ὃ Κεῖος χαὶ Ἱππίας ὁ ᾿Ηλεῖος. τούτων γὰρ ἕχαστος,
αὖ ἄνδρες, [οἷός τ᾽ ἐστὶν] ἰὼν εἰς ἐχάστην τῶν πόλεων τοὺς νέους, οἷς ἕξεστι

25 τῶν ἑαυτῶν πολιτῶν προῖχα συνεῖναι ὧι ἂν βούλωνται, τούτους πείϑουσιν τὰς
ἐχείνων συνουσίας ἀπολιπόντας σφίσιν ξυνεῖναι χρήματα διδόντας χαὶ χάριν
προειδέναι.

δ. ΑΒΙΒΤΟΡΗ. ΟΙΚ. 860 ((δοΣ ἀογ ἼΟΙΚοα:; νρὶ. ὅς. 692)

οὐ γὰρ ἄν ἄλλωι γ᾽ ὑπαχούσαιμεν τῶν νῦν μετεωροσοφιστῶν
80 πλὴν ἢ Προδίχωι" τῶι μὲν σοφίας καὶ γνώμης οὕνεχα, σοὶ δέ (β0 τ.) ..
-- Ταροπηϊδίαὶ ἔν. 490 Κ.
τοῦτον τὸν ἄνόρ᾽ ἢ βυβλίον διέφϑορεν
ἢ Πρόδικος ἢ τῶν ἀδολεσχῶν εἷς γέ τις.
6. Κζσεοι,. ΑΒΙΒΤΟΡΗ. ΌΪΚ. 361 διδάσχαλος δὲ ἦν οὗτος χαὶ Θηραμένους
8ὅ τοῦ ἐπικαλουμένου Κοθόρνου [ἈΔ0} ἄθηι ῬΑ Ποὺ Ὧθ8. ΑΑΘβο 98 8. Κ.. 810, 8].

1. Ὁιοχυϑ. Π8110. Ιϑοοσ. 1 γενόμενος [[80ΚΓ. δὲ ἀχουστὴς Προδίκου τε
τοῦ Κείου χαὶ Γοργίου τοῦ Δεοντίνου καὶ Τεισίου τοῦ Συραχουσίου τῶν τότε
μέγιστον ὄνομα ἐν τοῖς Βλλησιν ἐχόντων ἐπὶ σοφίαι, ὡς δέ τινες ἱστοροῦσι,
καὶ Θηραμένους.

40 8. ὅπ: ΧΥ͂ 20, 4 αμάϊέον διεῖέ [π. Ἑπτὶρ 468] ρὀψϑὶοὶ Απαχαρογας εξ Ῥγο-
αἀϊοὶ γἠοίονίδ.

9. Μάβσκυχ, Υ. Τῆπο. 86 ἐζήλωσε [ΤὨ0Κγά.) δ᾽ ἐπ᾽ ὀλίγον, ὥς φησιν
Ἄντυλλος, χαὶ τὰς Γοργίου τοῦ “Λεαντίνον παρισώσεις καὶ τὰς ἀντιϑέσεις τῶν

δ86 11. ῬΒΟΌΙΚΟΒ Α.9--16. ΓΕΗΒΕ,

ὀνομάτων, εὐδοκιμούσας κατ᾽ ἐχεῖνο καιροῦ παρὰ τοῖς “Ἕλλησι χαὶ μέντοι χεὶ

Προδίχου τοῦ Κείου τὴν ἐπὶ τοῖς ὀνόμασιν ἀχριβολογίαν. β
10. ᾧτσιντα, Π|Ὶ,12 λόογμῆι γέρε οοημηιὴδ ἴοσ08 ἰγασίαϑδε αἰομπίς

Ῥγοίασογαϑ, Θογσίαδ; αὐἀεοῖνε Ῥ. εἰ Ἡϊρρίαε εἰ ἰάφηι Ῥγοίαροναξ εἰ Τἀναθυηιαζλᾶει.

ὅ ὅσηοι, Απιθυ. ὅς. 692) ὅτι οὐχ ὀρϑῶς Καλλίμαχος τὸν Πρόδικον ἐν τοῖς

10

1ὅ

2

40

ῥήτορσι καταλέγει [ἴῃ Βοίποη ῬΊΠΔΪΚΘΒ ]" σαφῶς γὰρ ἐν τούτοις φιλόσοφος.

11. ῬιμΑν. ΟΥδί]. 3848 (ϑοῖτ. ΒρτοΠὉ τὸ περὶ τῶν ὀνομάτων οὐ σμιχρὸν
τυγχάνει ὃν μάϑημα. εἰ μὲν οὖν ἐγὼ ἤδη ἠχηχόη παρὰ Προδίχου τὴν πεντη-
χοντάδραχμον ἐπίδειξιν, ἢ ἥν ἀκούσαντι ὑπάρχει περὶ τοῦτο πεπαιδεῦσϑαι, ὥς
φησιν ἐχεῖνος, οὐδὲν ἂν ἐχωλνέν σε αὐτίχα μάλα εἰδέναι τὴν ἀλήϑειαν περὶ
ὀνομάτων ὀρϑότητος" νῦν δὲ οὐχ ἀχήχοα, ἀλλὰ τὴν δραχμιαίαν.

12. ΑΒιθν. σῃοϑὶ. Γ 14. 1415Ρ12 ὥστε ὅπου ἂν ἧι καιρός, λεχτέον “χαί
μοι προσέχετε τὸν νοῦν" οὐϑὲν γὰρ μᾶλλον ἐμὸν ἢ ὑμέτερον᾽ χαὶ “ἐρῶ γὰρ
ὑμῖν οἷον οὐδὲ πώποτε ἀχηχόατε δεινόν᾽ (ἢ “οὕτω ϑαυμαστόν᾽}" τοῦτο ὁ
ἐστίν, ὥσπερ ἔφη Π., ὅτε νυστάζοιεν οἱ ἀχροαταί, παρεμβάλλειν τῆς πεντη:
χονταύραχμου αὐτοῖς [0 }}} 88 οἰποιη βοῖχγσ. Ὠἰϑ]ορ].

18. ϑ'γποηυπκ: ΡιάτονΝ Ρτοίδρ. 381 Α---Ο εὐπτόντος δὲ αὐτοῦ ταῦτα,
ὃ Πρόδικος, χαλῶς μοι, ἔφη, δοχεῖς λέγειν, αἱ Κριτία᾽ χρὴ γὰρ τοὺς ἂν τοι
οἷσδε λόγοις παραγιγνομένους χοινοὺς μὲν εἶναι ἀμφοῖν τοῖν διαλεγομένοιν
ἀχροατάς, ἴσους δὲ μή. ἔστι γὰρ οὐ ταὐτόν χοινῆι μὲν γὰρ ἀκοῦσαι ὁδεὶ
ἀμφοτέρων, μὴ ἴσον δὲ νεῖμαι ἑχατέρωι ἀλλὰ τῶι μὲν σοφωτέρωε πλέον τῶι
δὲ ἀμαϑεστέρωι ἔλαττον. ἐγὼ μὲν χαὶ αὐτός, ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώχρατες,
ἀξιῶ ὑμᾶς συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν, ἐρί-
ξειν δὲ μή᾽ ἀμφισβητοῦσι μὲν γὰρ καὶ δι᾿ εὔνοιαν οἱ φίλοι τοῖς φίλοις, ἐρί:
ξουσιν δὲ οἱ διάφοροί τε καὶ ἐχϑροὶ ἀλλήλοις. καὶ οὕτως ἄν καλλίστη ἡμῖν
ἥ συνουσία γίγνοιτο" ὑμεῖς τε γὰρ οἱ λέγοντες μάλιστ᾽ ἂν οὕτως ἐν ἢ ἡμῖν τοῖς
ἀχούουσιν εὐδοκιμοῖτε χαὶ οὐχ ἐπαινοῖσϑε᾽ εὐδοχιμεῖν μὲν γάρ ἔστιν παρὰ
ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀχουόντων ἄνευ ἀπάτης, ἐπαινεῖσϑαι δὲ ἐν λόγωι πολλάκις
παρὰ δόξαν ψευδομένων᾽ ἡμεῖς τ᾽ αὖ οἱ ἀκούοντες μάλιστ᾽ ἂν οὕτως εὐφραι-
νοίμεϑα, οὐχ ἡδοίμεϑα' εὐφραίνεσϑαι μὲν γὰρ ἔστιν μανϑάνοντα τι χαὶ
φρονήσεως μεταλαμβάνοντα αὐτῆε τῆι διανοίαι, ἥδεσϑαί δὲ ἐσϑίοντά τι ἢ
ἄλλο ἡδὺ πάσχοντα αὐτῶι τῶι σώματι. ταῦτα οὖν εἰπόντος τοῦ Προδίχου
πολλοὶ πάνυ τῶν παρόντων ἀπεόέξαντο.

14. -- -- 8404 [χὰ Ρτοὰ.] χαὶ γὰρ οὖν καὶ δεῖται τὸ ὑπὲρ Σιμωνίδου ἐπαν»-
όρϑωμα τῆς σῆς μουσικῆς, ἧι. τό τε βούλεσϑαι καὶ ἐπιϑυμεῖν διαιρεῖς ὡς
οὐ ταὐτὸν ὄν... Β ταὐτόν σοι δοχεῖ εἶναι τὸ γενέσϑαι χαὶ τὸ εἶναι ἢ ἀλλο;
ἄλλο νὴ Δι᾽, ἔφη ὁ Πρόδικος. 841Β τὸ γὰρ δεινόν, φησίν [ᾧῬτοᾶ.], χαχὸν
ἐστιν... τί ἔλεγεν, αἱ Πρόδιχε, τὸ χαλεπὸν Σιμωνίδης; κακόν, ἔφη.

15. --- Μοιη, 1δῈ τελευτὴν χαλεῖς τι; τοιόνδε λέγω οἷον πέρας καὶ
ἔσχατον᾽ πάντα ταῦτα ταὐτὸν τι λέγω" ἴσως δ᾽ ἂν ἡμῖν Π. διαφέροιτο.

10. --- Ἐπ γᾶ. 211 ἘΠ. πρῶτον γάρ, ὥς φησι Π., περὶ ὀνομάτων ἐρϑότη-
τος μαϑεῖν δεῖ" ὃ δὴ καὶ ἐνδείχνυσϑόν σοι τὼ ξένω (ΕΌ γἄθπιο8 υπᾶ Ὠίοηγθο-
ἀοχοβ), ὅτε οὐχ ἤιδησϑα τὸ μανϑάνειν, ὅτι οἱ ἄνϑρωποι καλοῦσι μὲν ἐπὶ
τῶι τοιῶιδε, ὅταν τις ἐξ ἀρχῆς μηδεμίαν ἔχων ἐπιστήμην περὶ πράγματός τι-
γος ἔπειτα ὕστερον αὐτοῦ λαμβάνηι τὴν ἐπιστήμην, καλοῦσι δὲ ταὐτὸν τοῦτο
καὶ ἐπειδὰν ἔχων ἤδη τὴν ἐπιστήμην ταύτηι τῆι ἐπιστήμηι ταὐτὸν τοῦτο πρᾶγμα
ἐπισκοπῆι ἢ ῇ πραττόμενον ἢ λεγόμενον. μᾶλλον μὲν αὐτὸ ξυνιέναι καλοῦσιν
ἢ μανϑάνειν, ἔστι δ᾽ ὅτε καὶ μανϑάνειν.

Α. 11-.-2ώ0. ΚΕΗΝῈ, Β. ΡῊ. 1. 2. δ871

11. --- ἸΔ0}. 1918 ἀλλ᾽, οἶμαι, τὸ ἄφοβον καὶ τὸ ἀνδρεῖον οὐ ταὐτόν
ἔστιν. ἐγὼ δὲ ἀνδρείας μὲν καὶ προμηϑείας πάνυ τισὶν ὀλίγοις οἶμαι μετ-
εἶναι, ϑρασύτητος δὲ χαὶ τόλμης καὶ τοῦ ἀφόβου μετὰ ἀπρομηϑείας πάνυ
πολλοῖς. νει. 1010 μηδέ γε εἴπηις, εὖ ἀχης" καὶ γάρ μοι δοχεῖς τοῦδε μὺ

; ἤισϑήισϑαι ὅτι ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ ἀάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρ»
εἰληφεν, ὁ δὲ Δάμων τῶι Προδίχωι πολλὰ πλησιάζει, ὃς δὴ δοχεῖ τῶν σοφι-
στῶν χάλλιστα τὰ τοιαῦτα ὀνόματα διαιρεῖν.

18. --- ΟΒαχτηίά. 1634 Β εὐπτέ μοι, ἦν δ᾽ ἐγώ, οὐ ταὐτὸν καλεῖς τὸ ποιεῖν
καὶ τὸ πράττειν; οὐ μέντοι, ἔφη" οὐδέ γε τὸ ἐργάζεσϑαι καὶ τὸ ποιεῖν.

ῦ ἔμαϑον γὰρ παρ᾽ Ἡσιόδου, ὃς ἔφη, ἔργον δ᾽ οὐδὲν εἶναι ὄνειδος [ΟΡΡ. 809]. οἷξι
οὖν αὐτόν, εἰ τὰ τοιαῦτα ἔργα ἐχάλει χαὶ ἐργάζεσϑαι χαὶ πράττειν, οἷα νῦν δὴ σὺ
ἔλεγες, οὐδενὶ ἂν ὄνειδος φάναι εἶναι σχυτοτομοῦντι ἢ ταριχοπωλοῦντι ἢ ἐπ᾿
οἰχήματος χαϑημένωι; οὐχ οἴεσθαί γε χρή, ὦ Σώχρατες, ἀλλὰ καὶ ἐχεῖνος
οἶμαι ποίησιν πράξεως καὶ ἐργασίας ἄλλο ἐνόμιζεν, καὶ ποίημα μὲν γίγνεσϑαι

5 ὄνειδος ἐνίοτε, ὅταν μὴ μετὰ τοῦ χαλοῦ γίγνηται, ἔργον δὸ οὐδέποτε οὐδὲν
ὄνειδος" τὰ γὰρ χαλῶς τε καὶ ὠφελίμως ποιούμενα ἔργα ἐχάλει, καὶ ἐργασίας
τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις. οὶ. Ὁ καὶ γὰρ Προόδίχουν μυρία τινὰ
ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος.

19. ΑΒιθτ. Τορ. Β 6. 112522 ἔτι χαὶ εἰ αὐτὸ ἑαυτῶι συμβεβηχὸς ἔϑηκεν

Ὁ ὡς ἕτερον, διὰ τὸ ἕτερον εἶναι ὄνομα, χαϑάπερ Π. διηιρεῖτο τὰς ἡ δονὰς εἰς
χαρὰν καὶ τέρψιν χαὶ εὐφροσύνην ταῦτα γὰρ πάντα τοῦ αὐτοῦ, τῆς
ἡδονῆς, ὀνόματά ἐστιν. Ατικχ. 2. ἃ. δι. 181,2, Π. δὲ ἐπειρᾶτο ἔχάστωι τῶν
ὀνομάτων τούτων ἴδιόν τι σημαινόμενον ὑποτάσσειν, ὥσπερ χαὶ οἱ ἀπὸ τῆς
Στοᾶς, χαρὰν μὲν λέγοντες εὔλογον ἔπαρσιν, ἡδονὴν ὁὲ ἄλογον ἔπαρσιν, τέρ-

25 ψιν δὲ τὴν δι᾿ ὥτων ἡδονήν, εὐφροσύνην δὲ τὴν διὰ λόγων. νομοϑετούντων
δέ ἐστι τοῦτο, ἀλλ᾽ οὐδὲν ὑγιὲς λεγόντων.

20. Ῥιμτ. Ρμδθᾶσ. 261Β Π. ἐγέλασεν καὶ μόνος αὐτὸς ηὑρηκέναι ἔφη ὧν
δεῖ λόγων τέχνην δεῖν δὲ οὔτε μαχρῶν οὔτε βραχέων ἀλλὰ μετρίων.

τ Β, ΒΒΔΟΜΕΝΤΕ.
30 ΠΡΟΖΊΚΟΥ ΩΡΑ͂Ι.

1. ἤΐσεοι. ΑΒΙΒΤΌΡΗ. ΟΪΚ. 861 φέρεται δὲ καὶ Προδίχου βιβλίον ἐπι-
γραφόμενον Ὧραι, ἐν ὧι πεποίηχε τὸν Ἡρακλέα τῆι ᾿Αρετὴῆι καὶ τῆι Καχίαι
συντυγχάνοντα καὶ καλούσης ἑχατέρας ἐπὶ τὰ ἤϑη τὰ αὑτῆς, προσχλῖναι τῆι
ἀρετῆι τὸν Ἡρακλέα καὶ τοὺς ἐχείνης ἱδρῶτας προκρῖναι τῶν προσκαίρων τῆς
8δ κακίας ἡδονῶν. ῬΙμΑΊ. ΒΥΠΏΡΟΒ. Ρ. 1118Β εἰ δὲ βούλει αὖ σχέψασϑαι τοὺς χρη»
στοὺς σοφιστάς, Ἡρακλέους μὸν χαὶ ἄλλων ἐπαίνους χαταλογάδην συγγράφειν,
ὥσπερ ὁ βέλτιστος Π. --- Το] πίο Ἡροδότον Μοῦσαι, Φιλολάου Βάκχχαι,
δημοχρίτου ᾿ἀμαλϑείης χέρας. Μοῖνο Ηοδίοὰ. ἤοἸΚ. 281. βόρβόκ οθ Κρίσις
(Πάριδος) ἔτ. 8384. Ετοὶθ ΝΑΟΠΟΥ Δ ΒΙπρ ἀ6Γ Ερί ἀεἰχίβ βίοθι

40 8, ΧΈΝΟΡΗ. Μοτι. 11 1, 21---84 χαὶ Π. δὲ ὃ σοφὸς ἐν τῶι συγγράμματι δι
τῶι περὶ Ἡραχλέους, ὅπερ δὴ καὶ πλείστοις ἐπιδείχννται, ὡσαύτως περὲ τῆς
ἀρετῆς ἀποφαίνεται, ὧδέ πως λέγων, ὅσα ἐγὼ μέμνημαι. φησὶ γὰρ Ἡρακλέα,
ἐπεὶ ἐκ παίδων εἰς ἥβην ὡρμᾶτο, ἐν ἧι οἱ νέοι ἤδη αὐτοκράτορες γιγνόμενοι
δηλοῦσιν εἴτε τὴν δι᾽ ἀρετῆς ὁδὸν τρέψονται ἐπὶ τὸν βίον εἴτε τὴν διὰ κακίας,

δὅ38 “1. ΡΒΟΌΙΚΟΒ
ἐξελθόντα εἰς ἡσυχίαν χαϑῆσϑαι ἀποροῦντα ποτέραν τῶν ὁδῶν τράπῃτα΄.- Ξ
καὶ φανῆναι αὐτῶι δύο γυναῖχας προσιέναι μεγάλας, τὴν μὲν ἑτέραν εὐπρεπξ
τὸ ἰδεῖν καὶ ὀλευϑέριον φύσει, χεχοσμημένην τὸ μὲν χρῶμα καϑαρότητι, τὰ δὲ
ὄμματα αἰδοῖ, τὸ δὲ σχῆμα σωφροσύνηι, ἐσθῆτι δὲ λευχῆι, τὴν δ᾽ ἑτέραν τε-
δ ϑραμμένην μὲν εἰς πολυσαρχίαν τε καὶ ἁπαλότητα, “χεκαλλωπισμένην δὲ τὸ
μὲν χρῶμα ὥστε λευκοτέραν τε καὶ ἐρυϑροτέραν τοῦ ὄντος (δοκεῖν φαίνε-
σϑαι, τὸ δὲ σχῆμα ὥστε δοχεῖν ὀρϑοτέραν τῆς φύσεως εἶναι, τὰ δὲ ὄμματα
ἔχειν ἀναπεπταμένα, ἐσθῆτα δὲ ἐξ ἧς ἄν μάλιστα ἡ ὥρα διαλάμποι" κατασχο-
πεῖσϑαι δὲ ϑαμὰ ἑαυτήν, ἐπισχοπεῖν δὲ καὶ εἴ τις ἄλλος αὐτὴν ϑεᾶται, πολλα-
10 χις δὲ καὶ εἰς τὴν δαντῆς σχιὰν ἀποβλέπειν. ὡς δ᾽ ἐγένοντο πλησιαίτερον 3 2
τοῦ Ἡραχλέους, τὴν μὲν πρόσϑεν ῥηθεῖσαν ἰέναι τὸν αὐτὸν τρόπον, τὴν δ᾽
ἑτέραν φϑάσαι βουλομένην προσδραμεῖν τῶι Ἡρακλεῖ καὶ εἰπεῖν" “Ὁρῶ σε, ὦ
Ἡράχλεις, ἀποροῦντα ποίαν ὁδὸν ἐπὶ τὸν βίον τράπηι. ἐὰν οὖν ἐμὲ φίλην
ποιησάμενος ἕπηι [ἐπὶ αἷθ Ἠ 661, τὴν ἡδίστην τε χαὶ ῥάιστην ὁδὸν ἄξω σε, καὶ
16 τῶν μὲν τερπνῶν οὐδενὸς ἄγευστος ἔσει, τῶν δὲ χαλεπῶν ἄπειρος διαβιώσει.
πρῶτον μὲν γὰρ οὐ πολέμων οὐδὲ πραγμάτων φροντιεῖς ἀλλὰ σκοπούμενος "
ἀεὶ ἔσει (διέσει ἀΐο Ηάββ.), τί ἂν κεχαρισμένον ἢ σῖτον ἢ ποτὸν εὕροις, ἢ τί
ἂν ἰδὼν ἢ ἀχούσας τερφϑείης ἢ τίνων ὀσφραινόμενος ἢ ἁπτόμενος, τίσι δὲ
παιδικοῖς ὁμιλῶν μάλιστ᾽ ἂν εὐφρανϑείης, καὶ πῶς ἂν μαλαχώτατα χαϑεύδοις,
20 χαὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις. ἐὰν δέ ποτε γένηταί ᾿Ὲ
τις ὑποψία σπάνεως ἀφ᾽ ὧν ἔσται ταῦτα, οὐ “φόβος μή σε ἀγάγω ἐπὶ τὸ πο-
γοῦντα καὶ ταλαιπωροῦντα τῶι σώματι καὶ τῆι ψυχῆι ταῦτα πορίξεσϑαι, ἀλλ᾽
οἷς ἂν οἱ ἄλλοι ἐργάζωνται, τούτοις σὺ χρήσει οὐδενὸς ἀπεχόμενος, ὅϑεν ἄν
δυνατὸν ἦι τι χερδᾶναι. πανταχόϑεν γὰρ ὠφελεῖσϑαι τοῖς ἐμοὶ συνοῦσιν ἐξου-
2ὅ σίαν ἐγὼ παρέχω. καὶ ὃ Ἡραχλῆς ἀχούσας ταῦτα᾽ Ὦ γύναι, ἔφη, ὄνομα 3
δέ σοι τί ἐστιν; ἢ δέ" Οἱ μὲν ἐμοὶ φίλοι, ἔφη, καλοῦσί με Εὐδαιμονίαν, οἱ δὲἐὁὍὁ
μισοῦντές με ὑποχνιζόμενοι ὀνομάζουσι Καχίαν. καὶ ἐν τούτωι Ἷ ἑτέρα υνὴ Σ
προσελθοῦσα εἶπε" Καὶ ἐγὼ ἥ ἤχω πρὸς σέ, αἱ Ἡράκλεις, εἰδυῖα τοὺς γεννήσαν-
τάς σε καὶ τὴν φύσιν τὴν σὴν ἐν τῆι παιδείαι χαταμαϑοῦσα, ἐξ ὧν ἐλπίζω, εἰ
80 τὴν πρὸς ἐμὲ ὁδὸν τράποιο, σφόδρ᾽ ἄν σε τῶν χαλῶν καὶ σεμνῶν ἀγαϑὸν
ἐργάτην γενέσϑαι καὶ ἐμὲ ἔτι πολὺ ἐντιμοτέραν χαὶ ἐπ᾽ ἀγαϑοῖς διαπρεπεστέ-
ραν φανῆναι. οὐχ ἐξαπατήσω δέ σε προοιμίοις ἡδονῆς, ἀλλ᾽ ἧιπερ οἱ ϑεοὶ
διέϑεσαν τὰ ὄντα διηγήσομαι μετ᾽ αληϑείας. τῶν γὰρ ὄντων ἀγαϑῶν καὶ 35
καλῶν οὐδὲν ἄνευ πόνου χαὶ ἐπιμελείας οἱ ϑεοὶ διδόασιν ἀνθρώποις, αλλ᾽ εἴτε
8ϑὅ τοὺς ϑεοὺς ἵλεως εἶναί σοι βούλει, ϑεραπευτέον τοὺς ϑεούς, εἴτε ὑπὸ φίλων
ἐθέλεις ἀγαπᾶσϑαι, τοὺς φίλους εὐεργετητέον, εἴτε ὑπὸ τινος πόλεως ἐπιϑυ-
μεῖς τιμᾶσϑαι, τὴν πόλιν ὠφελητέον, εἴτε ὑπὸ τῆς Ἑλλαδος πάσης ἀξιοῖς ἐπ᾽
ἀρετῆι ϑαυμάζεσϑαι, τὴν Ἑλλαδα πειρατέον εὖ ποιεῖν, εἴτε γῆν βούλει σοι
καρποὺς ἀφϑόνους φέρειν, τὴν γῆν ϑεραπεντέον, εἴτε ἀπὸ βοσχημάτων οἴει
40 δεῖν πλουτίζεσϑαι, τῶν βοσχημάτων ἐπιμελητέον, εἴτε διὰ πολέμου ὁρμᾶις
αὔξεσϑαι καὶ βούλει δύνασθαι τούς τε φίλους ἐλευϑεροῦν καὶ τοὺς ἐχϑροὺς
χειροῦσϑαι, τὰς πολεμικὰς τέχνας αὐτάς τε παρὰ τῶν ἐπισταμένων μαϑητέον
καὶ ὅπως αὐταῖς δεῖ χρῆσϑαι ἀσκητέον᾽ εἰ δὸ καὶ τῶι σώματι βούλει δυνατὸς
εἶναι, τῆι γνώμηι ὑπηρετεῖν ἐθιστέον τὸ σῶμα χαὶ γυμναστέον σὺν πόνοις καὶ
46 ἑδρῶτι. καὶ ὶ Καχία ὑπολαβοῦσα εἶπεν, ὥς φησὶ Πρόδικος" Ἐννοεῖς, ὦ 19
Ἡράκλεις, ὡς χαλεπὴν καὶ μαχρὰν ὁδὸν ἐπὶ τὰς εὐφροσύνας ἡ γυνή σοι αὕτη
διηγεῖται; ἐγὼ δὲ δαιδίαν καὶ βραχεῖαν ὁδὸν ἐπὶ τὴν εὐδαιμονίαν ἄξω σε. καὶ 80
ἥ ᾿Αρετὴ εἶπεν" Ὦ τλῆμον, τί δὲ σὺ ἀγαϑὸν ἔχεις; ἢ τί ἡδὺ οἶσϑα μηδὲν τού-

"

Β. Εν. 5-ὦ --..- --.. ὅ89

τῶν ἕνεχα πράττειν ἐθέλουσα; ἥτις οὐδὲ τὴν τῶν ἡδέων ἐπιϑυμίαν ἀναμένεις,

-ἄλλα πρὶν ἐπιϑυμῆσαι πάντων ἐμπίμπλασαι, πρὶν μὲν πεινῆν ἐσϑίουσα, πρὲν

ὥ

Ὁ

δ

80

35

4

40

δὲ διψῆν πίνουσα, χαὶ ἵνα μὲν ἡδέως φάγηις, ὀψοποιεῖς μηχανωμένη, ἵνα δὲ
ἡδέως πίηις, οἴνους τε πολυτελεῖς παρασχευάζει χαὶ τοῦ ϑέρους χιόνα περι»
ϑέουσα ζητεῖς, ἵνα δὸ χαϑυπνώσηις ἡδέως, οὐ μόνον τὰς στρωμνὰς μαλακᾶς,
ἀλλὰ καὶ τὰς κλίνας καὶ τὰ ὑπόβαϑρα ταῖς κχλίναις παρασχευάζει᾽ οὐ γὰρ διὰ
τὸ πονεῖν ἀλλὰ διὰ τὸ μηδὲν ἔχειν ὃ τι ποιῆις ὕπνου ἐπιϑυμεῖς" τὰ δ᾽ ἀφρο-
δίσια πρὸ τοῦ δέεσϑαι ἀναγκάζεις, πάντα μηχανωμένη χαὶ γυναιξὶ τοῖς ἀν-
δράσειε χφωμένη" οὕτω γὰρ παιδεύεις τοὺς ἑαυτῆς φίλους, τῆς μὲν νυχτὸς ὑβρί-
ζουσα, τῆς δ᾽ ἡμέρας τὸ χρησιμώτατον καταχοιμίξουσα. ἀϑάνατος δὲ οὖσα
ἐχ ϑεῶν μὲν ἀπέρριψαι, ὑπὸ δὲ ἀνθρώπων ἀγαθῶν ἀτιμάζει" τοῦ δὲ πάντων
ἠδίστον ἀχούσματος, ἐπαίνου σεαυτῆς, ἀνήχοος εἶ, χαὶ τοῦ πάντων ἡδίστου
ϑεάματος ἀϑέατος" οὐδὸν γὰρ πώποτε σεαυτῆς ἔργον καλὸν τεϑέασαι. τίς δ᾽
ἄν σοι λεγούσηι τι πιστεύσειε; τίς δ᾽ ἂν δεομένηι τινὸς ἐπαρχέσειεν; ἢ τίς ἂν
εὖ φρονῶν τοῦ σοῦ ϑιάσου τολμήσειεν εἶναι; σὲ νέοι μὲν ὄντες τοῖς σώμασιν
ἀδύνατοί εἰσι, πρεσβύτεροι δὲ γενόμενοι ταῖς ψυχαῖς ἀνόητοι, ἀπόνως μὲν
λιπαροὲ διὰ νϑότητος τρεφόμενοι, ἐπιπόνως ὅδ αὐχμηροὶ διὰ γήρως περῶντες,
τοῖς μὲν πεπραγμένοις αἰσχυνόμενοι, τοῖς δὲ πραττομένοις βαρυνόμενοι, τὰ
μὲν ἡδέα ἐν τῆι νεότητι διαδραμόντες, τὰ δὲ χαλεπὰ εἰς τὸ γῆρας ἀποϑέμενοι.

ἐγὼ δὲ σύνειμε μὲν ϑεοῖς, σύνειμε δὲ ἀνθρώποις τοῖς ἀγαϑοῖς" ἔργον δὲ χα-
λὸν οὔτε ϑεῖον οὔτ᾽ ἀνθρώπειον χωρὶς ἐμοῦ γίγνεται. τιμῶμαι δὲ μάλιστα
πάντων καὶ παρὰ ϑεοῖς καὶ παρὰ ἀνθρώποις οἷς προσήκει, ἀγαπητὴ μὲν συν-
εργὸς τεχνίταις, πιστὴ δὲ φύλαξ οἴχων δεσπόταις, εὐμενὴς δὲ παραστάτις
οἰχέταις, ἀγαϑὴ δὲ συλλήπτρια τῶν ἐν εἰρήνη. πόνων, βεβαία δὲ τῶν ἐν πο-

λέμω: σύμμαχος ἔργων, ἀρίστη δὲ φιλίας κοινωνός. ἔστι δὲ τοῖς μὲν ἐμοῖς 88

φίλοις ἡδεῖα μὲν χαὶ ἀπράγμων σίτων χαὶ ποτῶν ἀπόλαυσις" ἀνέχονται γὰρ
ἕως ἄν ἐπιϑυμήσωσιν αὐτῶν. ὕπνος δ᾽ αὐτοῖς πάρεστιν ἡδίων ἢ τοῖς ἀμό-
χϑοις, καὶ οὔτε ἀπολείποντες αὐτὸν ἄχϑονται οὔτϑ διὰ τοῦτον μεϑιᾶσι τὰ
δέοντα πράττειν. καὶ οἱ μὲν νέοι τοῖς τῶν πρεσβυτέρων ἐπαίνοις χαίρουσιν,
οἱ δὲ γεραίτεροι ταῖς τῶν νέων τιμαῖς ἀγάλλονται᾽" χαὶ ἡδέως μὲν τῶν πα-
λαιῶν πράξεων μέμνηνται, εὖ δὲ τὰς παρούσας ἥδονται πράττοντες, δι᾿ ἐμὲ
φίλοι μὲν ϑεοῖς ὄντες, ἀγαπητοὶ δὲ φίλοις, τίμιοι δὰ πατρίσιν" ὅταν δ᾽ ἔλϑηι
τὸ πεπρωμένον τέλος, οὐ μετὰ λήϑης ἄτιμοι χεῖνται, ἀλλὰ μετὰ μνήμης τὸν
ἀεὶ χρόνον ὑμνούμενοι ϑάλλουσι. τοιαῦτά σοι. αὖ παῖ τοχέων ἀγαϑῶν Ἣραά-
κλεις, ἔξεστι διαπονησαμένωι τὴν μαχαριστοτάτην εὐδαιμονίαν χεχτῆσϑαι.

οὕτω πως διώικει Πρόδικος τὴν ὑπ᾿ ᾿Αρετῆς Ἡραχλέους παίδευσιν" ἐκόσμησε 84

μέντοι τὰς γνώμας ἔτι μεγαλειοτέροις ῥήμασιν ἢ ἐγὼ νῦν.

ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ.

8. αΑλιξν. ἀ6 ο6]6. 1 481 Κ. τὰ γὰρ τῶν παλαιῶν ἅπαντα Περὶ φύ-
σεως ἐπιγέγραπται, τὰ Μελίσσου, τὰ Παρμενίδου, τὰ Ἐμπεδοκλέους, ᾿Αλχμαίω-
γός τε χαὶ Γοργίου, καὶ Προδίχου χαὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων. Ὅιο. 6 ογδί, ΠῚ
82,128 φμίά ἀε Ῥγοάϊοο Οεο, ἀε Τγαοψηιαοδο Οπαϊοεάομδο, ἄς Ῥγοίαφογα Αδά-
φίία ἱοφμαγ χιόνα τονεϑομίδγμα ρἰμγι νη, ἱονερογδιδ 4118 οἴαηι ἧς παΐωμγα
γονὴ οὐ ἀϊθδονγμδέ οἱ δϑογίρδὶί. Ὑαᾳὶ. 5. δ85, 1. ὕὅ86, 6.

4. αλΔι,. ἀο νἱσγί. ρηγεΐο. Π 9 [11 196 Ηοἰπιν.) Π. ὁ᾽ ἐν τῶι Περὶ φύσεως
ἀνθρώπου γράμματι τὸ συγχεκαυμένον καὶ οἷον ὑπερωπτημένον
ἐν τοῖς χυμοῖς ὀνομάξων φλέγμα παρὰ τὸ πεφλέχϑαι τῆι λέξει μὲν ἑτέρως

10

1ὅ

δ40 11. ῬΕΟΌΙΚΟΒ. Β. ΕῈ. ὅ--ϑ.

χρῆται, φυλάττει μέντοι τὸ πρᾶγμα κατὰ ταὐτὸ τοῖς ἄλλοις. .. ἀλλὰ τοῦτό
γε τὸ πρὸς ἁπάντων ἀνθρώπων ὀνομαζόμενον φλέγμα, τὸ λευκὸν τὴν χρόαν,
ὃ βλένναν ὀνομάζει Π., ὃ ψυχρὸς καὶ ὑγρὸς χυμός ἔστιν οὗτος χαὶ πλεῖ-
στὸος τοῖς τε γέρουσι καὶ τοῖς ὅπως δήποτε ψυχϑεῖσιν ἀϑροίξεται, καὶ οὐδεὶς
οὐδὲ μαινόμενος ἄν ἄλλο τι ἢ ψυχρὸν καὶ ὑγρὸν εἴποι ἂν αὐτόν. Ὑρὶ. ῬΏΪο-
[δοβ 3. 249,22, Ὀαποκτεῖς 3. 8599, 41.

ΑΒ ὉΝΒΕΒΤΙΜΜΤῈΝ ΒΟΒΕΙΕΤΕΝ.

ὅ. ῬΗΠΟΡΕΜ. ἀθ ρἱοέ. 6. 9,7 Ρ. 166. Περσαῖος ὅὲ δῆλός ἐστιν... . ἀφανί-
ζων τὸ δαιμόνιον ἢ μηϑὲν ὑπὲρ αὐτοῦ γινώσχων, ὅταν ἐν τῶι Περὶ ϑεῶν μὴ
ἀπίϑανα λέγηι φαίνεσθαι τὰ περὶ (τοῦ) τὰ τρέφοντα χαὶ ὠφελοῦντα ϑεοὺς
ψενομίσϑαι χαὶ τετειμῆσϑαι πρῶτον ὑπὸ Προδίχου γεγραμμένα, μετὰ δὲ ταῦτα
τοὺς εὑρόντας ἢ τροφὰς ἢ σχέπας ἢ τὰς ἄλλας τέχνας ὡς Δήμητρα χαὶ Διό-
γυσον καὶ τοὺς «.. Ὅιο. ἃ. π. ἄθογ.1 87, 118 σμίάϑ Ρ' Ομ, φιὰ εα μας Ἀγο-
ἀεβδοπί δοηνηι υἱέας ἀδογς ἐπ λόγο λαδίία ε88ὲ ἀἰοϊέ, γιαηι ἱαπάξης γεῖὶ-
σίοηοηι γεϊ ιν Ῥεγϑώθμϑ... 608 ἀἰϊοὶξ 6886 ἢαδίίοδ 608, α φιέδιιδ τεασπα ἐλ είαϑ
αὦ υἱίαο οὐμϊέμηι ε88εΐ ὑπυεπία, ἰρϑαδονε γὲ8 εεὐλῖο8 εἰ ϑαϊμέαγεθ ἀδογμηὶ ἐ88ε τυοοα-
δμῖδ πυπομραΐαδ. ϑΈΧτ. δᾶν. πηδίἢ, ΓΧ 18 [νᾳ]. οὔϑα 8. 382, 44] Π. δὲ ὃ Κεῖος
ἥλιον, φησί, καὶ σελήνην καὶ ποταμοὺς χαὶ χρήνας χαὶ χαϑόλονυ πάντα τὰ
ὠφελοῦντα τὸν βίον ἡμῶν οἱ παλαιοὶ ϑεοὺς ἐνόμισαν διὰ τὴν ἀπ᾿ αὐτὼν

20 ὠφέλειαν, χαϑάπερ Αἰγύπτιοι τὸν Νεῖλον᾽, χαὶ διὰ τοῦτο τὸν μὲν ἄρτον 4η-

βητραν νομισϑῆναι, τὸν δὲ οἶνον Διόνυσον, τὸ δὲ ὕδωρ Ποσειδῶνα, τὸ δὲ πῦρ
Ἥφαιστον χαὶ ἤδη τῶν εὐχρηστούντων ἕχαστον. ὅδ Π. δὲ τὸ ὠφελοῦν τὸν
βίον ὑπειλῆφϑαι ϑεόν, ὡς ἥλιον χαὶ σελήνην καὶ ποιαμοὺς χαὶ λειμῶνας καὶ
καρποὺς καὶ πᾶν τὸ τοιουτώδες. ΤΉΞΜιθτ, Οὐ. 80 ᾿. 422 Ὀἰπά. πλησιάζομεν

95 ἤδη ταῖς τελεταῖς χαὶ τὴν Προδίχου σοφίαν τοῖς λόγοις ἐγχαταμίξομεν, ὃς

ἱερουργίαν πᾶσαν ἀνϑρώπων χαὶ μυστήρια καὶ πανηγύρεις καὶ τελετὰς τῶν
γεωργίας καλῶν ἐξάπτει, νομίζων καὶ ϑεῶν ἔννοιαν ἐντεῦϑεν εἰς ἀνθρώπους
ἐλϑεῖν χαὶ πᾶσαν εὐσέβειαν « κα « ἐγγυώμενος.

6. Ῥηατ. Ἐπί γᾶ, Β066 οὗτοι γάρ εἰσιν μέν, αὖ Κρίτων, οὗς ἔφη Π. μεϑ-

80 όρια φιλοσόφου τε ἀνδρὸς καὶ πολιτικοῦ, οἴονται δ᾽ εἶναι πάντων

σοφώτατοι ἀνθρώπων ... ὮὋ σοφοὶ δὲ ἡγοῦνται εἶναι πάνυ εἰχότως" μετρίως
μὲν γὰρ φιλοσοφίας ἔχειν, μετρίως δὲ πολιτιχῶν.

7. ὅ108. ΠῚ (ἴου.) θ4,28 Προόίκον.

ἐπιϑυμίαν μὲν διπλασιασϑεῖσαν ἔρωτα εἶναι, ἔρωτα δὲ δι-

8ῦ πλασιασϑέντα μανίαν γίγνεσϑαι.

ΖΝΕΙΕΕΓΞΗΑΈΤΕΒ.

8. [Ρ1Δ 8 Ετγχίδϑ Ρ. 3910 ΗΝ. τουτονὶ μὲν τὸν λόγον, ἔφην ἐγώ, πρωϊιην
ἐν “Δυχείωι ἀνὴρ σοφὸς λέγων, Πρόδικος ὁ Κεῖος, ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυα-
θεῖν οὕτως, ὥστε μηδένα δύνασϑαι πεῖσαι τῶν παρόντων, ὡς ἀληϑῆ λέγει" ἐϑῷ

40 ἠρώτα γὰρ αὐτὸν τὸ μειράκιον, πὼς οἴεται καχὸν εἶναι τὸ πλουτεῖν καὶ ὃ ὅπως

ἀγαϑόν" ὁ δ᾽ ὑπολαμβάνων, ὥσπερ καὶ σὺ νῦν δή, ἔφη, τοῖς μὲν χαλοῖς κα-
γαϑοῖς τῶν ἀνθρώπων ἀγαϑὸν καὶ τοῖς ἐπισταμένοις, ὅπου δεῖ χρῆσϑαι τοῖς
χοήμασι, τούτοις μὲν ἀγαϑόν, τοῖς δὲ μοχϑηροῖς καὶ ἀνεπιστήμοσι κακόν.
ἔχει δ᾽, ἔφη, καὶ τἄλλα πράγματα οὕτω πάντα᾽ ὁποῖοι γὰρ ἄν τινες ὦσιν

10

18

11. ῬΕΟΘΙΚΟἙΒ Β. ΡῊ. 8-ξ:1ῸΔ.. 18. ΤΒΕΑΞΥΜΑΟΗΟΙΒ Α1--8. 641

οἱ χρώμενοι, τοιαῦτα χαὶ τὰ πράγματα αὐτοῖς ἀνάγχη εἶναι. αὶ. ῬΙαῖο
Ἐαίμγά. Ρ. 2194 {Π

Φ. [ἠΡι4:.)] Αχίοοδοβ ῥ. 8668 ἢ. [β΄ Κσ. βρυοθ!] ᾿Αξίοχε, σὺ γε οὐκ ἔτυμά
μοι μαρτυρεῖς, οἴει δὲ καϑάπερ ᾿Αϑηναίων ἡ πληϑύς, ἐπειδὴ ζητητιχός εἰμι
τῶν πραγμάτων, ἐπιστήμονά του εἶναί με. ἐγὼ δὲ εὐξαίμην ἂν τὰ χοινὰ
ταῦτα εἰδέναι" τοσοῦτον ἀποδέω τῶν περιττῶν. καὶ ταῦτα δέ, ἃ λέγω, Προ-
ὀίχου ἐστὶ τοῦ σοφοῦ ἀπηχήματα, τὰ μὲν διμοίρου ἐωνημένα τὰ δὲ δυεῖν δρα-
χμαῖν τὰ δὲ τετραδράχμου. προῖχα γὰρ ἁνὴρ οὗτος οὐδένα διδάσκει" διὰ
παντὸς δὲ ἔϑος ἐστὶν αὐτῶι φωνεῖν τὸ Ἐπιχάρμειον" “ἃ δὲ χεὶρ τὰν χεῖρα
νίζει, δός τι καὶ λάβοις τί χα᾿ [ἴτ. 80 5. 91). πρώιην γοῦν παρὰ Καλλίαι τῶι ᾿

Ἱππονίχου ποιούμενος ἐπίδειξιν τοσάδε τοῦ ζῆν κατεῖπεν, ὥστε ἔγωγε μὲν

παρὰ ἀχαρῆ διέγραψα τὸν βίον χαὶ ἐξ ἐχείνου ϑανατᾶι μου ἡ ψυχή, ᾿Αξίοχε.
Ὁΐῖο πνοὐοσθ Αὐδῆθμστηρ 180 Ἡυδδσβομ οὶ ΠΟ πἰομῦ 88 Ῥυοάΐκοβ, ἄθῃη ἀθσ 1π|8]Ϊ
δι τλοᾶθτῃ ποᾶ 48 Οἰϊδῦ ἢ. 8098 ἤχουσα δὲ ποτε χαὶ τοῦ Προδίχου λέγοντος
ὅτι ὁ ϑάνατος οὔτε περὶ τοὺς ζῶντας ἐστιν οὔτε περὶ τοὺς μετηλλαχότας κτλ.
βὐτητεΐ τηϊΐ ΕρίουΓ. ορ. 8, 126 Ῥ. 61, ὅ 05. ον Ῥοββιμϊβιηυβ τσ ἰῃπι ν᾽ θ]] οἱ ομξ
ΠῸΓ 816 γοχίχοίο. Κοίβομος. 1 μββηβορδαθπηρ [βίταυ. Χ 6 ὑ. 486. Μοηδηά.
ἔτ, 618 Καὶ ἱπ ἀδσι Μαυπᾶ ροϊορί,

ΒΑΙΒΟΗΕΒΗ.

10. Ρυστ. ἂθ βαηὶΐ, 8 ἢ. 1260) χομψῶς γὰρ ἔοικεν ὃ Πρόδιχος εἰπεῖν,
οτι τῶν ἡδυσμάτων ἄριστόν ἐστι τὸ πῦρ. Ἐϊοδάρον Επθποβ [ἔἰ. 10] σα ροβοιγῖο-
Ὀδ ἰπ ἄθ δᾶπ]. οἱ 531). 2 Ὁ. ὅ0Α α. 8.

11. Αι, ἀο πιϑίὶ. τηθᾶἃ, Χ 414 Κ. χαὶ δὴ χαὶ τὸ γάλα χάλλιστον μέν, εἰ
ἐξ αὐτῶν τῶν ϑηλῶν ἐπισπῶιτό τις, ὥσπερ Ἐὐρυφῶν χαὶ Ἡρόδοτος χαὶ Πρό-
δικος ἀξιοῦσιν. ΗΐοΣ πὶο ΧΥ͂ΠΙ Β 98. ἰδὲ Ἡρόόδιχος τἱομερ, νεῖ. ἀποη. ᾿οπά.
6. 9, 20 Ρ. 14 Απην., Ρ. 115514.

18. ΤΗΒΑΒΥΜΑΟΗΟΞΚ.

Α. ΙΕΒΕΝ ὕΝῸ ΓΠΕΗΒΕ.

1, βυτο. Θρασύμαχος Χαλχηδόνιος σοφιστὴς τῆς ἐν Βιϑυνίαι Χαλκχη-
δόνος (ὃς πρῶτος περίοδον χαὶ κῶλον χατέδειξε χαὶ τὸν νῦν τῆς ῥητορικῆς
τρόπον εἰσηγήσατο, μαϑητὴς [1]. χαϑηγητὴς)] Πλάτωνος τοῦ φιλοσόφου καὶ Ἰσο-
κράτους τοῦ ῥήτορος) ἔγραψε συμβουλευτιχούς, τέχνην ῥητοριχήν,
παίγνια, ἀφορμὰς ῥητορικχάς.

3. ΑΕΙΒΥ. ΒΟΡΆὮ. οἱ. 84. 188529 οἱ δὲ νῦν εὐδοχιμοῦντες παραλαβόντες
παρὰ πολλῶν οἷον ἐκ διαδοχῆς κατὰ μέρος προαγαγόντων οὕτως ηὐξήχασι,
Τεισίας μὲν μετὰ τοὺς πρώτους, Θρασύμαχος δὲ μετὰ Τεισίαν, Θεόδωρος δὲ
μετὰ τοῦτον χαὶ πολλοὶ πολλὰ συνενηνόχασι μέρη. Υρὶ. Οτο. Βταΐῦ, 12, 48
ΓΑσῖβῦ. συναγ. τεχν. ἴτ. 131) 1 ϑίανι ργίηιο Ῥυο πίονι ϑοϊείμα αγΐδηι 6886 ἀϊοομαϊὶ
ἀεῖπάς γμοά Τἠεοάογιιϑ ἐδ8εΐ ἴηι αγίξ ϑιδέν ον ἕο.

8. ΠΙΟΝΎΒ. [Χ08. 6 μετὰ ταύτας ἀρετὴν εὑρίσχω παρὰ “Μυσίαι πάνυ ϑαυ-
μαστήν, ἧς Θεόφραστος [περὶ λέξ. ἴτν. 8 ϑομιιίἀ} μέν φησιν ἄρξαι Θρασύμαχον,
ἐγὼ δ᾽ ἡγοῦμαι Δυσίαν᾽ καὶ γὰρ τοῖς χρόνοις οὗτος ἐχείνον προέχειν ἔμοιγε
δοχεῖ [Ὀΐου. βοισὶ πᾶμι]. 1, γϑΐδβ 66}. ΓΑἰβοι 469). ϑβοῖὶπο ἀρετή: ἡ συστρέφουσα
τὰ νοήματα καὶ στρογγύλως ἐχφέρουσα λέξις.

10

18

20

2ὅ

80

8

40

4ὖ

δ42 18. ΤΗΒΑΒΥΜΑΟΘΗΟΒ. Α. 4--18. ΚΕΒΕῈΝ ὕὑΝῸ ΓΕΗΒΕ.

4, ἈἈΙΒΤΟΡΉ. ᾿αῖϊαῖθα [427] ἔτ, 198, δ. [βοῦπ ππᾶ γαΐος 1,8 Δο 10 }}

ἡ μὴν ν ἴσως σὺ καταπλιγήσει τῶι χρόνωι.

-- τὸ χαταπλιγήσει τοῦτο παρὰ τῶν ῥητόρων"

-- ἀποβή σεταί σοι ταῦτα ποῖ τὰ ῥήματα;

- παρ᾽ ᾿Αλκιβιάδου τοῦτο τἀποβήσεται.

-- τί δ᾽ ὑποτεχμαίρει χαὶ καχῶς ἄνδρας λέγεις
καλοχἀγαϑεῖν ἀσχοῦντας; --- οἴμ᾽, αὖ Θρασύμαχε,
τίς τοῦτο τῶν ξυνηγόρων τερϑρεύεται;

δ. ΑΒΙ51. τοί. Γ11. 1418 " καὶ τὸ τὸν Νικήρατον φάναι Φιλοκτήτην
εἶναι δεδηγμένον ὃ ὑπὸ Πράτνος, ὥσπερ εἴκασεν Θ. ἰδὼν τὸν Νικήρατον ἥττη-
μένον ὑπὸ Πράτυος ῥαψωιόδοῦντα, χομῶντα δὲ χαὶ αὐχμηρὸν ἔτι ΓΝΙΚανγδῖοδ
ψοΣ ΗοσΆΚΙΘΑ, ΝΟΌΘΙΌΒΙΟΥΡ 68 Απὥπηβομοβ, ξοκγδαί ΨΟΩ ᾿γεδηᾶογ, ῬΡιπὲ [ϑγ8.18}

6. --- - Β 28. 1400519 ὡς Κόνων Θρασύβουλον ϑρασύβουλον ἐχάλει καὶ
Ἡρόδικος νου βοὶγτα τ] Θρασύμαχον “ἀεὶ ϑρασύμαχος εἶ καὶ Πῶλον ᾿ἣἀεὶ
σὺ πῶλος εἶ".

Ἴ. ἴσν. ΥἹΙ 208 ραεηὶξμὶἑ ἡμεϊίοβ υαηας δἰογ ϊέθηιιο οαἰδλοάνγας διομέ ΤΆναδυ-
νη οδλὲ ργοδαΐ εοαἰέμϑ., βσθοι, γλείογὶθ αρμὰ Αἰδεπαϑ φμὶ διϑροπαϊο ρεγύξ.

8. Αττεν. Χ 464 Νεοπτόλεμος δὲ ὃ Παριανὸς ἐν τῶι Περὶ ἐπιγραμ-
μάτων ἐν Χαλχηδόνι φησὶν ἐπὶ τοῦ Θρασυμάχου τοῦ σοφιστοῦ μνήματος ἐπι-
γεγράφϑαι τόδε τὸ ἐπίγραμμα"

τοΐνομα ϑῆτα ῥῶ ἄλφα σὰν ὑ μῦ ἄλφα χεῖ οὗ σάν
πατρὶς Χαλχηδών" ἡ δὲ τέχνη σοφίη.

9. Οἴ΄ο. ἄθ οτϑί. Π| 832, 128 [ᾧῬυοάϊκοβ, ΤὭΏγσδβ., ῬΓΟΪΆΘΡΟΥΘΒ, 8. 8. ὅ89, 41)

᾿μ9 φιΐδηα ρἱμγίημίηι ἱεηιρογίδιδ ἐπΠὶ9 οὗἶανι ὧδ παΐμγα γέγωμα εἰ
αἀϊδϑενμὴξ εἰ δογίρεὶξ.

10. Ῥίμτ, τορ. 1 3868 χαὶ ὁ Θ. πολλάχις μὲν χαὶ διαλεγομένων ἡμῶν
μεταξὺ ὥρμα ἀντιλαμβάνεσϑαι τοῦ λόγου, ἔπειτα ὑπὸ τῶν παραχαϑημένων
διεχωλύετο βουλομένων διαχοῦσαι τὸν λόγον" ὡς δὸ διεπαυσάμεϑα καὶ ἐγὼ
ταῦτ᾽ εἶπον, οὐχέτι ἡσυχίαν ἤγεν, ἀλλὰ συστρέψας ἑαυτὸν ὥσπερ ϑηρίον ἧκεν
ἐφ᾽ ἡμᾶς ὡς διαρπασόμενος. καὶ ἐγώ τε χαὶ ὁ Πολέμαρχος δείσαντες διεπιτοή-
ϑημεν. ὁ δ᾽ εἰς τὸ μέσον φϑεγξάμενος "τίς , ἔφη, ὑμᾶς πάλαι φλυαρία ἔχει,
ὠώ Σώχρατες ατλ. 3880 ἄκουε δή, ἦ δ᾽ ὃς [ΤἈγδδγτ.), φημὶ γὰρ ἐγὼ εἶναι
τὸ δίκαιον οὐχ ἄλλο τι ἢ τὸ τοῦ κρείττονος ξυμφέρον.

11 [8]. ΑΞιϑτ. τιοῖ, Γ 8. 140952 λείπεται δὲ παιάν, ὧι ἐχρῶντο μὲν ἀπὸ ᾿

Θρασυμάχου ἀρξάμενοι, οὐχ εἶχον δὲ λέγειν τίς ἦν.

12. Οτο. Οτγϑῖ, 18, 40 1ϑοογαΐδβ ... μι οοποίδμβ οὐ ΤΆ. νον. τ ογὶδ
υἱαἀογούων οἱ Οογσίαδ, φμὲ ἰαηιεη ργὸμιὶ ἰγασιμπίμν αγΐία σμαάαηι ὑεγδα υἱπαῖθϑε,
Τλμου ἀνε αμέεηι γα γα ΟΥ Ἠδο δαζὲδ εἱὲ ἰΐα ἀΐοαηι γοϊυμιμδ, Ῥνέρεμδ ἐδίἑἐ μὲ
ἀξαίαγε υογδὶδ εἰ πιο ῥονίδμδ τμηιονὶδ οαρίονο ϑοηἐθηϊα8.

18. ῬΙΟΝΎΒ. ἴ580.20 τῶν δὲ τοὺς ἀχριβεῖς προαιρουμένων λόγους χαὶ
πρὸς τὴν ἐναγώνιον ἀσκούντων ῥητορικήν, ὧν ἐγένετο ᾿ἀντιφῶν τε ὃ Ῥαμνού-
σιος καὶ Θρασύμαχος ὃ Καλχηδόνιος χαὶ Πολυχράτης ὁ ᾿Αϑηναῖος Κριτίας τε
ὁ τῶν τριάχοντα ἄρξας καὶ Ζωίλος ὁ τὰς καϑ' Ὁμήρου συντάξεις καταλιπών...
Θ. δὲ καϑαρὸς μὲν καὶ λεπτὸς χαὶ δεινὸς εὑρεῖν τε καὶ εἰπεῖν στρογγύλως καὶ
περιττῶς ὃ βούλεται, πᾶς δέ ἐστιν ἐν τοῖς τεχνογραφικοῖς καὶ ἐπιδειχτιχοῖς,
δικανιχοὺς δὲ [ἢ συμβουλευτικοὺς) οὐχ ἀπολέλοιπε λόγους, τὰ δὲ αὐτὰ καὶ περὶ
Κριτίου καὶ περὶ Ζωίλου τις ἂν εἰπεῖν ἔχοι πλὴν ὅσον τοῖς χαρακχτῆρσι τῆς
ἑρμηνείας διαλλάττουσιν ἀλλήλων,

10

15

Β. ΡῈ. 1. δ48

Β, ἘΒΑΟΜΕΝΤΕ,

{ΠΕΡῚ ΠΟΙΝΖΤΕΙΑ͂Σ.

1.12 βδῦρρο 0.4. 162] θιονυβ. Βοιιοβίι. 8 ᾿. 182, 8 Ἀδάθιτα, τρίτη
λέξις ἦν "ἢ μειχκτή τε χαὶ σύνϑετος ἐχ τούτων τῶν δυεῖν [πᾶτη!. αὐστηρὰ πιὰ
λιτὴ]" ἣν ὁ μὲν πρῶτος ἁρμοσάμενος χαὶ καταστήσας εἰς τὸν νῦν ὑπάρχοντα
κόσμον, εἴτε Θ. ὃ Καλχηδόνιος ἦν, ὡς οἴεται Θεόφραστος [π. λέξ. ἔν. 4 Βοδιυνί αι],
εἴτε ἄλλος τις, οὐχ ἔχω λέγειν. οἱ δ᾽ ἐκδεξάμενοι καὶ ἀναϑρέψαντες, καὶ οὐ
πολὺ ἀποσχόντες τοῦ τελειῶσαι ῥητόρων μὲ» Ἰσοχράτης ὁ ᾿Αϑηναῖος ἐγένετο,
φιλοσόφων δὲ Πλάτων ὃ Σωχρατιχός" τούτων γὰρ ἀμήχανον εὑρεῖν τῶν ἀ»-
δρῶν ὁτέρους τινὰς ἔξω δΔημοσϑένους ἢ τἀναγκαῖα καὶ χρήσιμα χρεῖττον ἀσχή-
σαντας ἢ τὴν καλλιλογίαν χαὶ τὰς ἐπιϑέτους χκατασχευὰς βέλτιον ἀποόειξα-
μένους. ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις, εἴ γε κρηπὶς [ἢ] ἦν ὄντως τῆς μεσότητος,
αὐτὴν τὴν προαίρεσιν ἔοικεν ἔχειν σπουδῆς ἀξίαν" χέχραται γὰρ εὖ πως καὶ
αὐτὸ τὸ χρήσιμον εἴληφεν ἑχατέρας. δυνάμει δ᾽ ὡς οὐχ ἴσηι (τῆι) βουλήσει
χέχρηται, παράδειγμα ἐξ ἑνὸς τῶν δημηγοριχῶν λόγων τόδε" ᾿ἐβουλόμην
μέν, ὦ ᾿Αϑηναῖοι, μετασχεῖν ἐκείνου τοῦ χρόνου τοὐὔπαλαιοῦ [καὶ
τῶν πραγμάτων), ἡνίχα σιωπᾶν ἀπέχρη τοῖς νεωτέροισι, τῶν τε
πραγμάτων οὐχ ἀναγκαζόντων ἀγορεύειν χαὶ τῶν πρεσβυτέρων
ὀρϑῶς τὴν πόλιν ἐπιτροπευόντων. ἐπειδὴ δ᾽ εἰς τοσοῦτον ἡμᾶς
ἀνέϑετο χρόνον ὁ δαίμων, ὥστε (ἑτέρων μὸν περὶ) τῆς πόλεως
ἀχοΐειν, τὰς δὲ συμφορὰς (πάσχειν) αὐτούς, καὶ τούτων τὰ μέ-
γιστα μὴ ϑεῶν ἔργα εἶναι μηδὲ τῆς τύχης, ἀλλὰ τῶν ἐπιμεληϑέν-
των, ἀνάγκη δὲ λέγειν' ἢ γὰρ ἀναίσϑητος ἢ χαρτερώτατοός ἐστιν,
ὅστις ἐξαμαρτάνειν ἑαυτὸν ἔτι παρέξει τοῖς βουλομένοις, καὶ
τῆς ἑτέρων ἐπιβουλῆς τε καὶ καχίας αὐτὸς ὑποσχήσει τὰς αἰτίας.
ἅλις γὰρ ἡμῖν ὁ παρελθὼν χρόνος καὶ ἀντὶ μὲν εἰρήνης ἐν πο-
λέμωε γενέσϑαι χαὶ διὰ χινδύνων (ἐλϑεῖν) εἰς τόνδε τὸν χρό-
νον, τὴν μὲν παρελθοῦσαν ἡμέραν ἀγαπῶσι, τὴν δ᾽. ἐπιοῦσαν
δεδιόσι, ἀντὶ ὁ᾽ ὁμονοίας εἰς ἔχϑραν καὶ ταραχὰς πρὸς ἀλλή-
λονς ἀφικέσϑαι. καὶ τοὺς μὲν ἄλλους τὸ πλῆϑος τῶν ἀγαθῶν
ὑβρίζειν τε ποιεῖ καὶ στασιάζειν, ἡμεῖς δὲ μετὰ μὲν τῶν ἀγα-
ϑῶν ἐσωφρονοῦμεν᾽ ἐν δὲ τοῖς χακοῖς ἐμάνημεν, ἃ τοὺς ἄλ-
λους σωφρονίζειν εἴωϑεν. τί δῆτα μέλλοι τις ἂν (8) γιγνώσκει
εἰπεῖν, ὅτωι γε (γέγονε) λυπεῖσϑαι ἐπὶ τοῖς παροῦσι καὶ νομίξειν
ἔχειν τι τοιοῦτον, ὡς μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἔσται; πρῶτον μὲν οὖν
τοὺς διαφερομένους πρὸς ἀλλήλους καὶ τῶν ῥητόρων καὶ τῶν
ἄλλων ἀποδείξω γ᾽ ἐν τῶι λέγειν πεπονϑότας πρὸς ἀλλήλονς,
ὅπερ ἀνάγκη τοὺς ἄνευ γνώμης φιλονικοῦντας πάσχειν" οἰόμενοι
γὰρ ἐναντία λέγειν ἀλλήλοις, οὐχ αἰσϑάνονται τὰ αὐτὰ πράτ-
τοντες οὐδὲ τὸν τῶν ἑτέρων λόγον ἐν τῶι σφετέρωι λόγωι ἐνόντα.
σχέψασϑε γὰρ ὃξ ἀρχῆς; ᾶ ξητοῦσιν ἑκάτεροι. πρῶτον μὲν ἢ
πάτριος πολιτεία ταραχὴν αὐτοῖς παρέχει ῥαιστη γνωσθῆναι καὶ
χοινοτάτη τοῖς πολίταις οὖσα πᾶσιν. ὁπόσα μὸν οὖν ἐπέκεινα
τῆς ἡμετέρας γνωμῆης [μνήμης ϑαῦρρ9] ἐστίν, ἀχούειν ἀνάγκη λό-
γῶν τῶν παλαιοτέρων, ὁπόσα ὁ᾽ αὐτοὶ ἐπεῖδον οἱ πρεσβύτεροι,
ταῦτα δὲ παρὰ τῶν εἰδότων πυνϑαάνεσϑαι [Μαυείοιτοῦο: Βίαιδίίοι

᾿Ο

δ

10

1ὅ

20

2

80

δ44 18. ΤΗΒΑΒΥΜΑΟΘΗΟΒ. Β. ΡΒ. ι--1 8. ὈΝΒΕΞΤΙΠΙΤ.

ἀρ κοιοίβομον Κτίος, Ηδάογ συτίβομθη ΟἹ χαγοῖθη υπὰ Ὀοιμοκτχδίθῃ). τοεαύτη μὲν
οὖν τις ἡ Θρασυμάχειος ἑρμηνεία, μέση τοῖν ὄνεῖν καὶ εὔχρατος καὶ εἰς ἄμ-
φοτέρους τοὺς χαραχτῆρας ἐπίχαιρον ἀφετήριον.

ΥΠΕΡ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ.

211] Οὑξμ. βαοπι. ΥἹ 16 Ρ. 146)Ὀ᾽. χαὶ μὴν ἐν Τηλέφωι [παΐμαῖ. 435]
εἰπόντος Εὐριπίδον “Ἕλληνες ὄντες βαρβάροις δουλεύσομεν; Θ. ἐν τῶε ὑπὲρ
Μαρισαίων λέγει" “Αρχελάωι δουλεύσομεν Ἕλληνες ὄντες βαρ-
βάρωι;᾽ Μαβίοττοῦο, Ὀαχίοαϊ εδἰος δυΐ ἀΐο Ζοὶς 404---399; Ιυυἱϊδοι γοστμ αι ]οὺ
Ηοτγοᾶ. Αὔΐο. περὶ πολιτείας [Υ̓ 658 ΒΟΚΕ,].

ΜΕΙΓΑΜῊ ΤΕΧΝΗ͂.

8 [4] βΒοΣ, ΑΒΙΒΤΟΡΗ. ὅς. 880 τὰ αὐτὰ τοῖς Θεοπόμπου [ἴτ. 115 ἅδε:
αἷο ΕὐΠΒΟΝ οδϑαπρ ἀογ ΟἸΐοσ ἱπ ἀδδ αϑροὶ ἅἀοσ Αἰδθοποῦ σὰ Απίδηρ 68 ρμοῖορ.
Καὶθρ8) χαὶ Θ. φησιν ἐν τῆι Μεγάληι τέχνηι. Ζα ἀογ ΤοΟδΠθ σοι ὄγοιι ΔΌΒΒΟΣ
ἄθῃ ᾿ἀφορμαὶ ῥητορικαὶ (δ. 841, 38] ἀΐθ Γοϊροπάθπ ταϊξ ϑροσία!αὔθιμῃ δηροίσηγ.
ἴθ ΕἾΤ.

4 [8] ΑΤΉΣΝ. Χ 4164 Θ. δ᾽ ὁ Χαλκχηδόνιος ἕν τινι τῶν προοιμίων
τὸν Τιμοχρέονταά φησιν ὡς μέγαν βασιλέα ἀφικόμενον καὶ ξενιζόμενον παρ᾽
αὐτῶι πολλὰ ἐμφορεῖσϑαι. πυϑομένου δὲ τοῦ βασιλέως ὅ τι ἀπὸ τούτων ἐργά-
ζοιτο εἶπε Περσῶν ἀναριϑμήτους συγχόψειν. καὶ τῆι ὑστεραίαι πολλοὺς χαϑ᾽
ἕνα νικήσας μετὰ τοῦτο ἐχειρονόμησε. πυνϑανομένου ὁὲ τὴν πρόφασιν ὑπο-
λείπεσϑαι ἔφη τοσαύτας, εἰ προσίοι τις, πληγάς.

ὅ [Πὀ ΑΒΙΒΥ. τοῦ, 1 1. ἢ. 1404218 ἐγχεχειρήχασιν δὲ ἐπ᾽ ὀλίγον περὶ
αὐτῆς [πᾶπι]. τῆς ὑποχριτικῆς] εἰπεῖν τινες, οἷον Θ. ἐν τοῖς ἐλέοις. ΜΙΒ86-
γογβίδη θη ΟὐἹντ. ΠῚ 3,4. Μοὶ. ΠΙΊ, 12 [8. δ20, 1].

6 [Ὁ] Ῥιατοὸ Ῥμδϑᾶσ. ρ. 2610 [νρὶ. 5. 611, 84] τῶν γε μὴν οἰχτρογόων
ἐπὶ γῆρας χαὶ πενίαν ἑλχομένων λόγων χεχρατηχέναι τέχνηι μοι φαίνεται τὸ
τοῦ Χαλχηδονίου σϑένος. ὀργίσαι τε αὖ πολλοὺς ἅμα δεινὸς ἀνὴρ γέγονε
καὶ πάλιν ὠργισμένοις ἐπάιδων χηλεῖν, ὡς ἔφη᾽ διαβάλλειν τε χαὶ
ἀπολύσασϑαι διαβολὰς ὅϑεν δὴ κράτιστος. ἨΈΒΜΤΑΒ Ζ. ἃ. 8[. Ρ. 239, 18 Οὐαντουτ.
ὃ γὰρ Χαλκηδόνιος, τουτέστιν ὃ Θ., ταῦτα ἐδίδαξεν, ὡς δεῖ εἰς οἶχτον ἐγεῖραι
τὸν «δικαστὴν καὶ ἐπισπᾶσϑαι ἔλεον, γῆρας, πενίαν, τέχνα ἀποδυρόμενον καὶ
τὰ οὁμοια.

7 [6] Ῥυσε. χαδοβῖ. οθην. 1 2, 8 ἢ. 616) δεῖ [Ὀεἱ ἀογν ΤΊβομβογάπυῃρ) χαϑα-
περ ὑπόϑεσιν μελετῶντα συγχριτικὴν τοὺς ᾿Αριστοτέλους Τοπους [{ 11 η

8ὅ τοὺς Θρασυμάχον Ὑπερβάλλοντας ἔχειν προχείρους οὐδὲν τῶν χρησίμων

διαπραττόμενον, ἀλλὰ τὴν κενὴν δόξαν ἐχ τῆς ἀγορᾶς καὶ τῶν ϑεάτρων εἰς
τὰ συμπόσια μετάγοντα.

ΑΥΒ ὈΝΒΕΒΤΙΜΜΤΕΒ ΒΟΗΒΙΕΊΤ.
8. ΗΈΒΜ. ζ. Ρ]αί. Ῥῃδοάγ. ῃ. 239, 21 ἔγραψεν [ΤῊ γ.] ἐν λόγωι ἑαυτοῦ τοι-

40 οὔτόν τι, ὅτι οἱ ϑεοὶ οὐχ ὁρῶσι τὰ ἀνϑρώπινα᾽ οὐ γὰρ ἂν τὸ μέ:

γιστον τῶν ἐν ἀνϑρώποις ἀγαϑῶν παρεῖδον τὴν δικαιοσύνην,
δρῶμεν γὰρ τοὺς ἀνϑρώπους ταύτηι μὴ χρωμένους.

1.

15

20

25

19. ΗΙΡΡΙΑΚ. Α. 1--06. ΓΕΒῈΝ ΝῺ ΓΕΗΒΒ. δ4ῦ

19. ΗΙΡΡΙΑΝ.

Α. ΤΕΒΕΝ ὈὉΝῸ ΓΕΗ ΒΕ,
1. ϑυιν». Ἱππίας Διοπείϑους Ἠλεῖος σοφιστὴς καὶ φιλόσοφος, μαϑητῆς

“Ἡγησιδαάμου(ὃ), ὃς τέλος ὡρίζετο τὴν αὐτάρκειαν [νεῖ. Α 12]. ἔγραψε πολλα. 1

2. ῬΕΠΙΟΒΤΈΑΤ. Υ. βορῃ. 111 Ἱ. δὲ ὃ σοφιστὴς ὅ Ἡλεῖος τὸ μὲν νημο-
νιχὸν οὕτω τι χαὶ “γηράσχων ἔρρωτο, ὡς χαὶ πεντήχοντα ὀνομάτων ἀχούσας
ἅπαξ ἀπομνημονεύειν αὐτὰ χαϑ᾽ ἣν ἤχουσε τάξιν, ἐσήγετο δὲ ἐς τὰς διαλέξεις
γεωμετρίαν, ἀστρονομίαν, μουσικήν, ῥυϑμούς" διελέγετο δὲ χαὶ περὶ ζω- 3
γραφίας καὶ περὶ ἀγαλματοποιίας" ταῦτα ἑτέρωθι" ἐν Δαχεδαίμονι δὲ ὃ
γένη τε διήιει πόλεων (Ἷ) καὶ ἀποιχίας χαὶ ἔργα, ἐπειδὴ οἱ “αχεδαιμόνιοι διὰ
τὸ βούλεσϑαι ἄρχειν τῆε ἰδέαε ταύτηι ἔχαιρον. ἔστιν δὲ αὐτῶι χαὶ Τρωι- 4
κὸς διάλογος, οὐ λόγος" ὁ Νέστωρ ἐν Τροίαι ἁλούσηι ὑποτίθεται Νεοπτο-
λέμωι τῶι ᾿Αχιλλέως, ἅ χρὴ ἐπιτηδεύοντα ἄνδρα ἀγαϑὸν φαίνεσϑαι. πλεῖστα ὅ
ὅδ Ελλήνων πρεσβεύσας ὑπὲρ τῆς Ἤλιδος οὐδαμοῦ κατέλυσε τὴν ἑαυτοῦ δόξαν
δημηγορῶν τε χαὶ διαλεγόμενος, ἀλλὰ χαὶ χρήματα πλεῖστα ἐξέλεξε χαὶ φυλαῖς
ἐνεγράφη πόλεων μικρῶν τε καὶ μειζόνων. παρῆλϑε χαὶ εἰς τὴν Ἰνυχὸν 6
ὑπὲρ χρημάτων, τὸ δὲ πολίχνιον τοῖτο Σικελιχοί εἰσιν, οὖς ὃ Πλάτων ( ἐν)
τῶι Γοργίαι [498 Α] ἐπισχώπτει. εὐδοκιμῶν δὲ καὶ τὸν ἄλλον χρόνον ἔϑελγε ἴ
τὴν Ἑλλαόα ἐν Ὀλυμπίαε λόγοις ποικίλοις χαὶ πεφροντισμένοις εὖ. ἡρμή- 8
νεῦὺξ δὲ οὐχ ἐλλιπῶς ἀλλὰ περιττῶς καὶ κατὰ φίσιν, ἐς ὀλίγα χαταφεύγων τῶν
ἐκ ποιητικῆς ὀνόματα. Μὶϊ Αὐδηδῆπηθ νοὶ ἃ ὅ β0δ]., 8. 8 ππὰ νἱοὶ]οοδὲ ἀθ8
Τιῦοῖ ἢ 4 ἰβί 41108 δὺβ ΡΙδῖο [4. 6{{.} σοἤοβδβθῃ.

8. [ᾧὀῬυῦ1.] ΥἹΌ. ΣΧ ογ. 4 Ρ. 8384 ἐγένετο δ᾽ αὐτῶι [[8οΚγαίθ8] χαὶ παῖς
᾿Αφαρεὺς πρεσβύτηι ὄντι [νος 866] ἐχ Πλαϑάνης τῆς Ἱππίου τοῦ ῥήτορος ποιη-
τός, τῶν δὲ τῆς γυναικὸς τριῶν παίδων ὃ νεώτατος. 8898 καὶ νέον μὲν ὄντα
μὴ γῆμαι, γηράσαντα δ᾽ ἑταίραι συνεῖναι ἧε “ὄνομα ἣν Δαγίσχη ... ἔπειτα
Πλαϑάνην τὴν Ἱππίου τοῦ ῥήτορος γυναῖχα ἠγάγετο τρεῖς παῖδας δόμον,
ὧν τὸν ᾿Αφαρέα, ὡς προείρηται, ἐποιήσατο. ΒΑΒΡΟΟσΕ. ᾿φαρεύς. οὗτος Ἱππίου
μὲν ἦν υἱός, ἐνομίζετο δὲ Ἰσοχράτους. Ζοβιμ. Υ'΄. Ιδο6γ. ν᾿. 258, 4 ἮΥ οδίθγιαι. γυ-
γαῖχα δ᾽ ἠγάγετο Πλαϑάνην τινά, Ἱππίου τοῦ ῥήτορος ἀπογεννωμένην. 1ᾶθη-
εὐὐδι τΐϊξ ἄθῃ ΕΠῚΟΥ Ὀοδισ {6}.

4, ῬιμΑτ. ΑΡοΪ. ρΡ. 19Ε; χαὶ τοῦτό γέ μοι δοχεῖ χαλὸν εἶναι, εἴ τις οἷός
τ᾽ εἴη παιδεύειν ἀνθρώπους ὥσπερ Γοργίας τε ὃ Λεοντῖνος καὶ Πρόδιχος ὃ
Κεῖος χαὶ Ἱ. ὁ Ἠλεῖος. Ὑεὶ. οὔθη 5. δ8ὅ, 22.

δ. ΑΤΗΕΝΟΥ ν. 2186 ὁ δὲ Πλάτων καὶ τὸν Ἠλεῖον Ἱππίαν συμπαρόντα
ποιεῖ ἐν τῶι Πρωταγόραι [νρὶ. Ο 1] μετά τινων ἰδίων πολιτῶν, οὗς οὐχ εἰχὸς
ἐν ᾿Αϑήναις ἀσφαλώς διατρίβειν πρὸ τοῦ τὰς ἐνιαυσίας ἐπὶ ᾿Ισάρχου Ἐλαφη-
βολιώῶνος [4328] συντελεσϑῆναι σπονδάς. Ὑρὶ. 8. 614, 86.

6. ιν. Ηἰρρ. τηδὶ. Ρ. 281 Α [βοῖκν., Ηΐρρ.} Ἱππίας ὁ χαλός τε χαὶ σοφός,
ὡς διὰ χρόνου ἡμῖν χατῆρας εἰς τὰς ᾿Αϑήνας. --- Οὐ γὰρ σχολή, ὦ Σώχρατες:
ἡ γὰρ Ἦλις ὅταν τι δέηται διαπράξασϑαι πρός τινα τῶν πόλεων, ἀεὶ ἐπὶ πρῶ-
τον ἐμὲ ἔρχεται τῶν πολιτῶν αἱρουμένη πρεσβευτήν, ἡγουμένη δικαστὴν καὶ
ἄγγελον ἱχανώτατον εἶναι τῶν λόγων, οἱ ἂν παρὰ τῶν πόλεων ἑχάστων λέ-
γωνται. πολλάχις μὲν οὖν χαὶ εἰς ἄλλας πόλεις ἐπρέσβευσα, πλεῖστα δὲ καὶ
περὶ πλείστων χαὶ μεγίστων εἰς τὴν Δαχεδαίμονα" διὸ δή, ὃ σὺ ἐρωτᾶις, οὐ
ϑαμίζω εἰς τούίσόε τοὺς τόπους.

1918, Εταστα. ἃ. Ὑοτθοκσ. 8ὅ

ι

18

ιΦ
οι

δ46 19. ΗΙΡΡΙΑΒ

1. Ῥιυ. Ηΐρρ. πιαὶ. Ρ. 282 ΠΕ; (ΗἾρρΡ. βρυίομῇ ἀφικόμενος δέ ποτε εἰς Σιχε-
λίαν Πρωταγόρου αὐτόϑι ἐπιδημοῦντος καὶ εὐδοχιμοῦντος καὶ πρεσβυτέρον ὄντος
[καὶ] πολὺ νεώτερος ὧν ἐν ὀλίγωι χρόνωι πάνυ πλέον ἢ πεντήχοντα καὶ ἑχατὸν
μνᾶς εἰργασάμην, καὶ ἐξ ἑνός γε χωρίου πάνυ σμιχροῦ Ἰνυχοῦ πλέον ἢ εἴχοσι
μνᾶς" καὶ τοῦτο ἐλϑὼν οἴχαδε φέρων τῶι πατρὶ ἔδωχα, ὥστε ἐχεῖνον καὶ τοὺς
ἄλλους πολίτας ϑαυμάζειν τε χαὶ ἐχπεπλῆχϑαι. καὶ σχεδόν τι οἶμαι ἐμὲ πλείω
χρήματα εἰργάσϑαι ἢ ἄλλους σύνδυο οὕστινας βούλει τῶν σοφιστῶν.

8. --- ΗΙΡΡ. πη. Ρ. 8680 [Πἰρρ. καὶ γὰρ ἄν δεινὰ ποιοίην, αὖ Εἴόιχε,
εἰ Ὀλυμπίαζε μὲν εἰς τὴν τῶν Ἑλλήνων πανήγυριν, ὅταν τὰ Ὀλύμπια ἦι, αεὶ
ἐπανιὼν οἴχοϑεν ἐξ Ἤλιδος εἰς τὸ ἱερὸν παρέχω ἐμαυτὸν καὶ λέγοντα ὅτι ἂν
τις βούληται ὧν ἄν μοι εἰς ἐπίδειξιν παρεσχενασμένον ἧι, καὶ ἀποκχρινόμενον
τῶι βουλομένωι ὅτι ἂν τις ἐρωτᾶι, νῦν δὲ τὴν Σωκράτους ἐρώτησιν φύγοιμι ...
8644 ἐξ οὗ γὰρ ἥργμαι Ὀλυμπίασιν ἀγωνίζεσϑαι οὐδενὶ πώποτε ρει Ερξι
εἰς οὐδὲν ἐμαυτοῦ ἐνέτυχον.

9. -- Βίρργ. πιαὶ. ν. 286.Ὰ [Βἱρρίδ8) Καὶ ναὶ μὰ Δί᾽, αὖ Σώχρατες, περὶ
γε ἐπιτηδευμάτων χαλῶν καὶ ἔναγχος αὐτόϑι ηὐδοχίμησα διεξιών, ἃ χρὴ τὸν
νέον ἐπιτηδεύειν. ἔστι γάρ μοι περὶ αὐτῶν παγκάλως λόγος συγχεέμενος, χαὶ
ἄλλως εὖ διακείμενος καὶ τοῖς ὀνόμασι" πρόσχημα δέ μοί ἐστι καὶ ἀρχὴ τοι-
ἄδε τις τοῦ λόγον [νᾳὶ. Α 2 8 4]

ἐπειδὴ ἡ Τροία ἥλω, λέγει ὁ λόγος ὅτι Νεοπτόλεμος Νέστορα ἔροιτο,
ποῖά ἐστι καλὰ ἐπιτηδεύματα, ἃ ἂν τις ἐπιτηδεύσας νέος ὧν εὐδοκιμώτατος
γένοιτο᾽ μετὰ ταῦτα δὴ λέγων ἐστὶν ὁ Νέστωρ καὶ ὑποτιϑέμενος αὐτῶι παρμ-
πολλα νόμιμα χαὶ πάγκαλα.

τοῦτον δὴ χαὶ ἐχεῖ [ἷπ ϑρατίΔ) ἐπεδειξάμην χαὶ ἐνθάδε [ἷπ Αἴδι6η} μέλλω
ἐπιδεικνύναι εἰς τρίτην ἡμέραν ἐν τῶι Φειδοστράτου ὀιδασχαλείωι χαὶ ἄλλα
πολλὰ καὶ ἄξια ἀχοῆς" ἐδεήϑη γάρ μου Εὔδικος ὃ ᾿Απημαάντου.

10. --- ΗἸΡΡ. πυΐῃ. ᾿. 864 Ὁ [ΗἰΡρΡ.] φημὶ γὰρ Ὅμηρον πεποιηχέναι ἄριστον
μὲν ἄνόρα ᾿Αχιλλέα τῶν εἰς Τροίαν ἀφικομένων, σοφώτατον δὲ Νέστορα, πο-
λυτροπώτατον δὲ Ὀδυσσέα.

11. --- ΗΙῬΡ. τηϑὶ. ρ. 2858 ἐχεῖνα ἃ σὺ χαάλλιστα ἐπίστασαι, τὰ περὶ τὰ
ἄστρα τε χαὶ τὰ οὐράνεα ἐλ μυο . ἀλλὰ περὶ γεωμετρίας τι χαέρονυσιν
ἀχούοντες ... περί γε λογισμῶν ... ἐκεῖνα ἃ σὺ ἀκριβέστατα ἐπίστασαι ἀν-
ϑρώπων διαιρεῖν, περί τε γραμμάτων δυνάμεως καὶ συλλαβῶν χαὶ
ῥυθμῶν χαὶ ἁρμονιῶν... «τί μήν ἐστιν ἃ ἡδέως σον ἀχροῶνται [ἀϊ6 ϑ'Ῥετ-
[ΔΠ601] χαὶ ἐπαινοῦσιν; αὐτός μοι εἰπέ, ἐπειδὴ ἐγὼ οὐχ εὑρίσχω. --- Περὲ τῶν
γενῶν, αὖ Σώχρατες, τῶν τε ἡρώων καὶ τῶν ἀνϑρώπων χαὶ τῶν κατοι-
χκίσεων, ὡς τὸ ἀρχαῖον ἐχτίσϑησαν αἱ πόλεις, χαὶ συλλήβδην πάσης τῆς
ἀρχαιολογίέας ἥδιστα ἀχροῶνται, ὥστ᾽ ἔγωγε δι᾿ αὐτοὺς ἠνάγχασμαι ἐχμεμα-
ϑηχέναι τε καὶ ἐχμεμελετηκέναι πάντα τὰ τοιαῦτα. -- Ναὶ μὰ δί᾽, εὖ Ἱππία,
ηὐτύχηκας γε, ὅτι «“ακεδαιμόνιοι οὐ χαίρουσιν, ἄν τις αὐτοῖς ἀπὸ Σόλωνος
τοὺς ἄρχοντας τοὺς ἡμετέρους χαταλέγηι᾽ εἰ δὲ μή, πράγματ᾽ ἄν εἶχες ἐχμαν-
ϑάνων. --- Πόϑεν, " Σώχρατες; ἅπαξ ἀκούσας πεντήκοντα ὀνόματα ἀπο-
μνημονεύσω. -- ᾿᾿ληϑῆ λέγεις, ἀλλ᾽ ἐγὼ οὐκ ἐνενόησα, ὅτι τὸ μνημονιχὸν
ἔχεις. ὥστ᾽ ἐννοῶ ὅτι εἰκότως σοι χαίρουσιν οἱ “Δακεδαιμόνιοι ἅτε πολλὰ
εἰδότι, χαὶ χρῶνται ὥσπερ ταῖς πρεσβύτισιν οἱ παῖδες πρὸς τὸ ἡδέως μι-
ϑολογῆσαι.

12. --- Ηἴρρ. πιΐπ. ἢ. 3688 πάντως δὲ πλείστας τέχνας πάντων σοφωτα-
τος εἶ ἀνθρώπων, ὡς ἐγώ ποτέ σου ἤχουον μεγαλαυχουμένου πολλὴν σοφίαν

10

80

Α. 1--1δ. ΓΕΒῈΝ ὕΝῸ ΓΕΒΕΕ. Β. ἘῈ. 1. δ4}

καὶ ζηλωτὴν σαυτοῦ διεξιόντος ἐν ἀγορᾶι ἐπὶ ταῖς τραπέξαις. ἔφησϑα δὲ
ἀφικέσϑαι ποτὸ εἰς Ὀλυμπίαν ἃ εἶχες περὶ τὸ σῶμα ἅπαντα σαυτοῦ
ἔργα ἔχων' πρῶτον μὲν δαχτύλιον (ἐντεῦϑεν γὰρ ἤρχου) ὃν εἶχες σαυτοῦ
ἔχειν ἔργον ὡς ἐπιστάμενος δαχτυλίους γλύφειν χαὶ ἄλλην σφραγῖδα σὸν ἔργον,
καὶ στλεγγίδα χαὶ λήχυϑον ἃ αὐτὸς εἰργάσω᾽ ἔπειτα ὑποδήματα ἃ εἶχες ἔφη-
σϑα αὐτὸς σχυτοτομῆσαι χαὶ τὸ ἱμάτιον ὑφῆναι καὶ τὸν χιτωνίσχον᾽ καὶ ὅ γε
πᾶσιν ἔδοξεν ἀτοπώτατον χαὶ σοφίας πλείστης ἐπίδειγμα [ἐπειδὴ], τὴν ζώνην
ἔφησϑα τοῦ χιτωνίσχου, ἣν εἶχες, εἶναι μὲν οἷαι αἱ Περσικαὶ τῶν πολυτελῶν,
ταύτην δὲ αὐτὸς πλέξαι᾽ πρὸς δὲ τούτοις ποιήματα ἔχων ἐλϑεῖν χαὶ ἔπη
καὶ τραγωιδίας χαὶ διϑυράμβους καὶ καταλογάδην πολλοὺς λό-
γους χαὶ παντοδαποὺς συγκχειμένους" καὶ περὶ τῶν τεχνῶν δή, ὧν
ἄρτι ἐγὼ ἔλεγον, ἐπιστήμων αφικέσϑαι διαφερόντως τῶν ἄλλων καὶ περὶ
ὀυϑμῶν καὶ ἁρμονιῶν καὶ γραμμάτων ὀρϑότητος, καὶ ἄλλα ἔτι πρὸς
τούτοις πάνυ πολλά, ὡς ἐγὼ δοχῶ μνημονεύειν" χαίτοι τὸ γε μνημονικὸν
ἐπελαϑόμην σου, ὡς ἔοιχε, τέχνημα, ἐν ὦι σὺ οἴει λαμπρότατος εἶναι.

18. ΑΥ̓ΞΒΕΝ. ΧΙ] Ὁ. 00 ἐν δὲ τῶι ΜΜενεξένωι [Ρ]αΐομδ; Ρ. 2364 3] οὐ
μόνον Ἱ. ὁ Ἠλεῖος χλευάζεται, ἀλλὰ καὶ ὁ Ῥαμνούσιος ᾿Αντιφῶν καὶ ὃ μουσι-
κὸὺς Δάμπρος. ὙΜεὶ. 8. δ80, 36.

14, Χεν. οηι. ΤΥ 4, 5}Ἐἶὺᾧ0ὈὩῇ οἷόα δέ ποτε αὐτὸν χαὶ πρὸς Ἱππίαν τὸν
Ἠλεῖον περὶ τοῦ δικαίου τοιάδε διαλεχϑέντα. διὰ χρόνου γὰρ ἀφικόμενος ὃ
Ἱππίας ᾿ϑήναζε παρεγένετο τῶι Σωχράτει λέγοντι πρός τινας, ὡς ϑαυμαστὸν
εἴῃ τό, εἰ μέν τις βούλοιτο σχυτέα διδαξασϑαί τινα ἢ τέχτονα ἢ χαλχέα ἡ
ἱππέα, μὴ ἀπορεῖν ὅποι ὧν πέμψας τούτου τύχοι᾽ φασὶ δέ τινες καὶ ἵππον χαὶ
βοῦν τῶι βουλομένωι δικαίους ποιήσασϑαι πάντα μεστὰ εἶναι τῶν διδαξόν-
των᾿ ἐὰν δέ τις βούληται ἤ αὐτὸς μαϑεῖν τὸ δίχαιον ἢ υἱὸν ἢ οἰκέτην διδά-
ξασϑαι, μὴ εἰδέναι ὅποι ἂν ἐλϑὼν τύχοι τοῦτον. καὶ ὁ μὲν Ἱππίας ἀκούσας
ταῦτα ὥσπερ ἐπισχώπτων αὐτόν᾽ Ἔτι γὰρ σύ, ἔφη, αἷ Σώκρατες, ἐκεῖνα τὰ
αὐτὰ λέγεις ἃ ἐγὼ πάλαι ποτέ σου ἤχουσα; καὶ ὁ Σωκράτης" Ὃ δὲ γε τούτου
δεινότερον, ἔφη, αὐ Ἱππία, οὐ μόνον ἀεὶ τὰ αὐτὰ λέγω, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν
αὐτῶν᾽ σὺ δ᾽ ἴσως διὰ τὸ πολυμαϑὴς εἶναι περὶ τῶν αὐτῶν οὐδέποτε τὰ αὐτὰ
λέγεις. ᾿Αμέλει, ἔφη, πειρῶμαι καινὸν τι λέγειν ἀεί. Πότερον, ἔφη, καὶ περὶ Ἷ
ὧν ἐπίστασαι; οἷον περὶ γραμμάτων ἐάν τις ἔρηταί σε, πόσα καὶ ποῖα Σω-
κράτους ἐστίν, ἄλλα μὲν πρότερον, ἄλλα δὲ νῦν πειρᾶι λέγειν; ῆ περὶ ἀριϑμῶν
τοῖς ἐρωτῶσιν, εἰ τὰ δὶς πέντε δέχα ἐστίν, οὐ τὰ αὐτὰ νῦν ἅἄ χαὶ πρότερον
ἀποκχρίνει; Περὶ μὲν τούτων, ἔφη, ὦ Σώχρατες, ὥσπερ σύ, καὶ ἐγὼ ἀεὶ τὰ
αὐτὰ λέγω" περὶ μέντοι τοῦ δικαίου πώνυ οἶμαι νῦν ἔχειν εἰπεῖν, πρὸς ἅ οὔτε
σὺ οὔτ᾽ ἂν ἄλλος οὐδεὶς δύναιτ᾽ ἀντειπεῖν.

16. ΤΈΒΤΟΙΙ, δροίορ. 46 ΗἸΡρὶαδβ[}] ἀιρη εἰυϊξαξὶ ἐμιϑι ἰαϑ αἀἰδροηῖξ οοοἰ ἐν,

Β. ΒΑΘΟΜΈΕΝΤΕ,.
ἹΠΠΙΟΥ ἘΔΕΓΕΙ͂Α.

1. Ῥαυβὺν 26, 4 [{πίϑηρζϑηρ 468 ᾿ιΘβδοιβομθη ἘΉΒΌΘΠΟΏΟΙΒ δὰ ἀογ ΕΔΕτί
πὸ} ΒΒορίοη] τότε ὁὰὲ ἐπὶ τῆι ἀπωλείαι τῶν παίδων οἱ Μεσσήνιοι πένϑος
ἥγον, καὶ ἄλλα τέ σφισιν ἐς τιμὴν αὐτῶν ἐξευρέϑη χαὶ εἰχόνας ἐς Ὀλυμπίαν
ἀνέϑεσαν χαλχᾶς, σὺν δὲ αὑτοῖς τὸν διδάσχαλον τοῦ χοροῦ χαὶ τὸν αὐλητήν.

45 τὸ μὲν δὴ ἐπίγραμμα ἐδήλου τὸ ἀρχαῖον ἀναϑήματα εἶναι τῶν ἐν πορϑμῶι

8δ 5

10

1ὅ

25

ι

ϑι

νὰ

40

δ48 19. ΗΙΡΡΙΑΒ. Β. ΡῈ. 1--ὅ.

Μεσσηνίων" χρόνωι δὲ ὕστερον Ἱ. ὁ λεγόμενος ὑπὸ Ἑλλήνων γενέσϑαι σοφὸς
τὰ ἐλεγεῖα ἐπ᾽ αὐτοῖς ἐποίησεν" ἔργα δέ εἰσιν Ἠλείου Κάλωνος αἱ εἰχόνες
[Βοστηθθ ἀθ8 ΕἸθοσα Καίου ἔδγ ἄθῃ Βπορίθον ΟἸδυ θα πϑδοὰ ἄον βου τ ἀν Βδδὶβ
οἴνγα 420---410 (Ὀἰ ΘΩθΟΓρβογ), 8. Ποου Ζηδοῦν. σν. Βὲάδ. 28 Ν. 88].

ΕΘΝΩΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ͂Ι.

2 (85 Μῦ]Πον ΕῊ6 ΠῚ νη. 61] ὅσεοι, ἄροσχ,. Π|1179 [Βἰπίοσ Μηβαϊοβ Β 1
Ά.. 491, 8] Ἱ. δ ὁ Ἠλεῖος ἰΔήλιος 1] ἐν ᾿Εϑνῶν ονομασίαις ἔϑνος τι χα-
λεῖσϑαι Σπαρτοὺύς. Ὑ]ο)]οἰοδὶ ΤΟΙ 6] ἀθγ Σνυναγωγή.

ΟΑΔΥ̓ΜΠΙΟΝΊΚΩΝ ἩΝΑΓΡΗΆΦΗ.

8 [2] Ῥιυστ. Ναπι. 1 τοὺς μὲν οὖν χρόνους ἐξαχριβῶσαι χαλεπόν ἐστι
καὶ μάλιστα τοὺς ἐχ τῶν Ὀλυμπιονιχώῶν ἀναγομένους, ὧν τὴν ἀναγραφὴν
ὀψέ φασιν Ἱππίαν ἐχδοῦναι τὸν Ἠλεῖον ἀπ᾿ οὐδενὸς ὁρμώμενον ἀναγχαΐου
πρὸς πίστιν.

ΣΥΝΑΓΩΓΉ.

4 [1] ΑΒΕΝ. ΧΙΠ 608 Θαργηλία ἡ Μιλησία, ἥτις καὶ τεσσαρεσχαίδεχα
ἀνόρασιν ἐγαμήϑη οὖσα καὶ τὸ εἶδος πάνυ καλὴ καὶ σοφή, ὥς φησιν Ἵ. ὃ σοφι-
στὴς ἐν τῶι ἐπιγραφομένωι Συναγωγή᾽ Ἠξκδγση. Θαργηλία" ᾿ ἔστεν ἡ Θαρ-
γηλία Μιλησία μὲν τὸ γένος, εὐπρεπὴς δὲ τὴν ὄψιν χαὶ τάλλα
σοφή, ὥστε στρατηγεῖν πόλεις καὶ δυνάστας. διὸ χαὶ πλείστοις
ἐγήματο τῶν διασημοτατων.

ΤΡΩΙ͂ΚΟΣ.
δ. ῬΙμτ. ΗΪΡΡ. τπηϑὶ. ἢ. 286 [οὔϑῃ Κα. δ46, 20]. Ὑεῖ. 8. 545,11.

ΑΥΒ ὈΝΒΕΒΤΙΜΜΤῈΝ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ.

θ6 [6] Οπξμ. Βαοπι. ΥἹ 1δ Ρ. 146 }Ὀ. ἀλλ᾽ ἵνα μὴ ἐπὶ πλέον προίηι ᾿ λόγος
φιλοτιμουμένων ἡμῶν τὸ εὐεπίφορον εἰς κλοπὴν τῶν Ἑλλήνων κατὰ τοὺς λό-
γους τε καὶ τὰ δόγματα ἐπιδεικνύναι, φέρε ἄντιχρυς μαρτυροῦντα ἡμῖν᾽ Ἱππίαν
τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον, ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προχειμένου μοι σχέμματος
ἥκειν []. ἧχεν) λόγον, παραστησώμεϑα ὧδέ πως λέγοντα"

τούτων ἴσως εἴρηται τὰ μὲν Ὀρφεῖ, τὰ δὲ Μουσαίωι κατὰ
βραχὺ ἄλλωι ἀλλαχοῦ, τὰ δὲ Ἡσιόόδωι τὰ δὲ Ὁμήρωι, τὰ δὲ τοῖς
ἄλλοις τῶν ποιητῶν, τὰ δὲ ἐν συγγραφαῖς τὰ μὲν Ἕλλησι τὰ δὲ
βαρβάροις. ἐγὼ δὲ ἐκ πάντων τούτων τὰ μέγιστα χαὶ ὁμόφυλα
συνθεὶς τοῦτον καινὸν καὶ πολυειδῇ τὸν λόγον ποιήσομαι. Αἱ
ἄρον Συναγωγήϊ [ἝΟΙΡΟΙΣΙ.

2 [10] θιοα. 124 ἅδον ὙΠ4168᾽ ῬΔΗΡΒΥΟ ἰβηη8 8. Κ. 4,1.

8 [] ΕθτΆΊΗ. 2. Πιοόνυβ. Ροῦ. 210 Ἱ. ἀπὸ ᾿Ασίας χαὶ Εὐρώπης τῶν
'Ωκχεανίδων τὰς Ἠπείρους [πᾶχτι]. Αβθη υὑπὰ ἘπΙΓΟΡΆ) χαλεῖ. Μοιτου οι δὰ ἀθα
Ἐθνῶν ὀνομασίαι.

9 [17] ΗὝΡΟΤΗ. ϑοΡΗ. Οδϑᾶ. ΕΒΟΥ͂ [8680]. ΠΊ12, 11 ἱπὰ.1 ἔδιον δέ τι πεπον-
ϑασιν οἱ μεϑ᾽ Ὅμηρον ποιηταὶ τοὺς πρὸ τῶν Τρωικῶν βασιλεῖς τυράννους
προσαγορεύοντες ὀψέ ποτε τοῦδε τοῦ ὀνόματος εἰς τοὺς ἕλληνας διαδοϑέντος,
κατὰ τοὺς ᾿Αρχιλόχου χρόνους, χαϑάπερ ἹἸ. ὁ σοφιστῆς φησιν. Ὅμηρος γοῦν
τὸν πάντων παρανομώτατον Ἔχετον βασιλέα φησὶ καὶ οὐ τύραννον "εἰς Ἔχε"
τον βασιλῆα βροτῶν δηλήμονα᾽ [σ 84].

10

18

Β. 6--11. ΑΥὖΒ ὈΝΒΕΗ͂Τ. ΒΟΗΕ. 18. 19. ΖΥΤΕΙΞΈΓΗ. δ49

10 [15] ῬΗΒΥΝΊΟΕ. 66]. 81210Ρ. παρα ϑήκην Ἱππίαν καὶ Ἴωνά τινα συγ-
γρφαφέα φασὶν εἰρηχέναι [ΒΠοτοὐοϊ 6, 18. 9, 46 νρᾳ]. ῬΏγγπ, ὑ. 228]" ἡμεῖς δὲ τοῦτο
χεαραχαταϑήχην ἐροῦμεν, ὡς Πλάτων χαὶ Θουχυόδίδης καὶ Δημοσθένης.

11 [9ὺ ῬῪυστ. [ΧχγΧ0. 28 αὐτὸν δὲ τὸν Δυχοῖργον Ἱ. μὲν ὁ σοφιστὴς πολε-
μεχωώτατόν φησι γενέσϑαι χαὶ πολλῶν ἔμπειρον στρατηγιῶν.

12. [0] Ῥποσι, ἰπ Επὸοὶ. Ρ. 6δ, 11 Ετοα]. [8. Οὔοα 8. 250, 1] μετὰ δὲ τοῦ-
τον [1|6166] ἥάμερκος ὁ Στησιχόρου τοῦ ποιητοῦ ἀδελφὸς ὡς ἐφαψάμενος
τῆς περὶ γεωμετρίας σπουδῆς μνημονεύεται καὶ Ἱ. ὁ Ἠλεῖος ἱστόρησεν ὡς ἐπὶ
γεωμετρίαι ὀόξαν αὐτοῦ λαβόντος.

18 [11] βὅσηοι, Αβαῖ. 112 Ρ. 869, 21 Μ8888, Ἱ, δὲ χαὶ Φερεχύδης [ἘἨΘῚΙ 86
ἔσ. 02] ἑπτὰ [πδ}}. γαδας εἶναί].

14 [12] ὅσεοι, Ρινρ. Ργί. 4, 288 ταύτην [Ρμεχου Κῥοίπιπίίου δὲ ὁ μὲν
Πίνδαρος ἐν Ὕμνοις [ἴν. 49 8.ἢγ.) Δημοδίχην φησίν, “1. δὲ Γοργώῶπιν.

16 [5] --- Ναιι. 1, ὅ8 τρίτην δὲ [ΕΡ᾿γτ8] περὶ Ἦλιν, ἧς Ἱ. μνημονεύει.

16 [13] 8108. ΠῚ 88, 82 Πλουτάρχου ἐχ τοῦ ( Περὶ τοῦ» διαβάλλειν. “Ἵ.
λέγει δύο εἶναι φϑόνους" τὸν μὲν ὀίχαιον, ὅταν τις τοῖς κακοῖς φϑονῆι τιμω-
μένοις, τὸν δὲ ἄδικον, ὅταν τοῖς ἀγαϑοῖς. χαὶ διπλᾶ τῶν ἄλλων οἱ φϑονεροὶ
καχοῦνται᾽ οὐ γὰρ μόνον τοῖς ἰδίοις κακοῖς ἄχϑονται ὥσπερ ἐχεῖνοι, ἀλλὰ καὶ
τοῖς ἀλλοτρίοις ἀγαϑοῖς.᾽

11 [14] --- -- 42,10 Πλουτάρχου ἐκ τοῦ (Περὶ τοῦ) διαβάλλειν. “Ἵ. φη-
σίν, ὅτι δεινόν ἔστιν ἡ διαβολία, οὕτως ὀνομάζων, ὅτι οὐδὲ τιμωρία
τις κατ᾽ αὐτῶν γέγραπται ἐν τοῖς νόμοις ὥσπερ τῶν χλεπτῶν᾽ καίτοι ἄριστον
ὃν χτῆμα τὴν φιλίαν χλέπτουσιν, ὥστε ἡ ὕβρις κακοῦργος οὖσα δικαιοτέρα
ἐστὶ τῆς διαβολῆς διὰ τὸ μὴ ἀφανὴς εἶναι. αὶ. Ἠοτοὰ. Υ1 10η διαβολὴ γάρ
ἔστι δεινότατον κτλ.

18 [8] ιτ. Πομεξεὶ Μδυϊ. νυ. 81, 1 Τ οδίοστη. Ἱ. δ᾽ αὖ χαὶ Ἔφορος Κυ-
μαῖον (ΠομΔΘΥ͂Ϊ.

19. ῬΑΡΥΒ. ῬΕΤΈΟΡΟΙ, ". 18, 00], 2, 11 [οἃ. Φοσπείοαϊς ὕομγη. 068 ἴΠιΐεγ-
γἡολίθηνίη. (τὰ88.) 1901 ΟὐοἰοὈ. Ρὑ. 61] ἹΠΠΙΟΥ͂; Τίϊο! πἰοῶξ οσπδι θα.

ΖΜΝΕΙΕΕΠΗΛΈΤΕΞ.

20. ΑΞΒΙΘΥ. ροϑί, 2ὅ. 1461521 χατὰ δὲ προσωιδίαν [πᾶτη]. ὁρῶντα δεῖ δια-
λύειν) ὥσπερ Ἱ. ἔλυεν ὃ Θάσιος [Ἤλεῖος ΟΒΆΠΠ] τὸ ᾿δίδομεν δέ οἱ᾽ καὶ τὸ μὲν
οὗ χκαταπύϑεται ὄμβρωι᾽. ΒΟΡΆ. εἷ. 4. 166} 8 οἷον χαὶ τὸν Ὅμηρον ἔνιοι διορ-
ϑοῦνται πρὸς τοὺς ἐλέγχοντας ὡς ἀτόπως εἰρηχότα ἱτὸ μὲν οὗ χαταπύϑεται
ὄμβρωι᾽ [Ὁ 328]. λύουσι γὰρ αὐτὸ τῆι προσωιδίαι λέγοντες τὸ οὐ οὀξίτερον"
χαὶ τὸ περὶ τὸ ἐνύπνιον τοῦ ᾿Αγαμέμνονος, ὅτι οὐκ αὐτὸς ὁ Ζεὺς εἶπεν ᾿δί-
ὅομεν δέ οἱ εὖχος ἀρέσϑαι᾽ [Β 1ὅ 87. πο Φ 297], ἀλλὰ τῶι ἐνυπνίωι ἐνε-
τέλλετο διδόναι ἴαἶδο διδόμεν]. ΜΑΙ. ῬΒθυάδ!οχ. [Ῥβ6}108 οἂθν Μίοδδοὶ Ερἢθβ.)
κ. ἃ. 8. Ρ. 338, 64,

41. Ῥπβοσι, ἰῃ Εποὶ. Ὁ. 212, 8 Εὐϑα]. Νιχομήδης μὲν γὰρ ἐκ τῶν χογχοει-
δῶν γραμμῶν, ὧν χαὶ τὴν γένεσιν χαὶ τὴν τάξιν καὶ τὰ συμπτώματα παρα-
δέδωχεν, αὐτὸς εὑρετὴς ὧν τῆς ἰδιότητος αὐτῶν πᾶσαν εὐθύγραμμον γωνίαν
ἐτριχοτόμησεν. ἕτεροι δὲ ἐχ τῶν Ἱππίου καὶ Νικομήδους τετραγωνιζουσῶν
πεποιήκασι τὸ αὐτὸ μιχταῖς χαὶ οὗτοι χρησάμενοι γραμμαῖς ταῖς τετραγωνι-

46 ξούσαις. Ἰἀοπα δι πιΐϊξ ἄο βοριἑβίθῃ Ὀοϑιτὶ θα.

1:

20

δ0ρ 19. ΗΙΡΡΙΑΒ. Ο. ἹΜΙΤΑΤΙΟΝ. 80. ΑΝΤΙΡΗΟΝ ΕΒ ΞΟΡΗΕΙΞΤ'

Ο ἹΜΙΤΑΤΙΟΝ.

1. Ῥημτ. Ῥχοίδῳ. Ρ' 881 ΟἿ μετὰ δὲ τὸν Πρόδιχον 1. ὁ σοφὸς εἶπεν"
Ὧ ἄνόρες, ἔφη, οἱ παρόντες, ἡγοῦμαι ἐγὼ ὃ ὑμᾶς συγγενεῖς τε χαὶ οἰχείους καὶ
πολίτας ἅπαντας εἶναι φύσει, οὐ »ὁμωι" τὸ γὰρ ὅμοιον τῶι ὁμοίωι φύσει
συγγενές ἐστιν, ὃ δὲ νόμος τύραννος ὧν τῶν ἀνθρώπων πολλὰ παρὰ τὴν φυ-
σιν βιάζεται. ὑμᾶς οὖν αἰσχρὸν τὴν μὲν φύσιν τῶν πραγμάτων εἰδέναι, σο-
φωτάτους δὲ ὄντας τῶν Ἑλλήνων χαὶ κατ᾽ αὐτὸ τοῦτο νῦν συνεληλυϑότας τῆς
τε Ἑλλαόος εἰς αὐτὸ τὸ πρυτανεῖον τῆς σοφίας καὶ αὐτῆς (τὴῷ πόλεως εἰς τὸν
μέγιστον καὶ ὀλβιώτατον οἶχον τόνδε μηδὲν τούτου τοῦ ἀξιώματος ἄξιον ἀπο-
φήνασϑαι, ἀλλ᾽ ὥσπερ τοὺς φαυλοτάτους τῶν ἀνϑρώπων διαφέρεσθαι ἀλλή-
λοις. ἐγὼ μὲν οὖν καὶ δέομαι καὶ συμβουλεύω, ε Πρωταγόρα τε χαὶ “Σώκχρα-
τες, συμβῆναι ὑμᾶς ὥσπερ ὑπὸ διαιτητῶν ἡμῶν συμβιβαζόντων εἰς τὸ μέσον
καὶ μήτε σὲ τὸ ἀκριβὲς τοῦτο εἶδος τῶν διαλόγων ξητεῖν το κατὰ βραχὺ λέαν.
εἰ μὴ ἡδὺ Πρωταγόραι, ἀλλ᾽ ἐφεῖναι χαὶ χαλάσαι τὰς ἡνίας τοῖς λόγοις, ἵνα
μεγαλοπρεπέστεροι καὶ εὐσχημονέστεροι ὑμῖν φαίνωνται, μήτ᾽ αὖ Πρωταγόραν
πάντα χάλων ἐχτείναντα, οὐρίαι ἐφέντα, φεύγειν εἰς τὸ πέλαγος τῶν λόγων,
ἀποχρύψαντα γῆν, ἀλλὰ μέσον τι ἀμφοτέρους τεμεῖν. ὥς οὖν ποιήσετε, καὶ
πείϑεσϑέ μοι ῥαβδοῦχον καὶ ἐπιστάτην καὶ πρύτανιν ἐλέσϑαι, ὃς ὑμῖν φυλάξει
τὸ μέτριον μῆχος τῶν λόγων ἑχατέρον.

80ϑ.0 ΑΝΤΙΡΗΟΝ ΕΒ ΒΟΡΗΙΝΤ.
Α. ΖΕΒΕΝ ὕΝῸ ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ.

1. ὅστο. Ἀντιφῶν ᾿Αϑηναῖος τερατοσχόπος καὶ ἐποποιὸς καὶ σοφιστής"

ἐκαλεῖτο δὲ “ογομαγειρος.

Ἀντιφῶν ᾿Αϑηναῖος ὀνειροχρίτης" Περὶ κρίσεως ὀνείρων ἔγραψεν.
2. ΗΈΚΜΟα. ἀο ἰἀοὶβ ΠΠ 11,7 περὶ. δὲ ᾿Αντιφῶντος λέγοντας ἀνάγχη προει-
πεῖν, ὅτι καϑάπερ ἄλλοι τέ φασιν οὐχ ὀλίγοι καὶ Δίδυμος ὃ γραμματικὸς,
πρὸς δὲ καὶ ἀπὸ ἱστορίας φαίνεται, πλείους μὲν γεγόνασιν ᾿Αντιφῶντες, δύο

δὲ οἱ σοφιστεύσαντες, ὧν καὶ λόγον ἀνάγχη ποιήσασϑαι. ὧν εἷς μὲν ἐστιν 1

ὁ ῥήτωρ, οὗπερ οἱ φονικοὶ φέρονται λόγοι χαὶ οἱ δημηγορικχοὶ καὶ ὃ πολιτι-
πὸς χαὶ ὅσοι τούτοις ὅμοιοι, ἕτερος δὲ ὁ καὶ τερατοσχόπος καὶ ὄνει-
'᾿ροχρίτης λεγόμενος γενέσϑαι, οὗπερ οἵ τε Περὶ τῆς ἀληϑείας λέ-
γονται λόγοι χαὶ ὁ Περὶ ὁμονοίας [καὶ οἱ δημηγορικοὶ] χαὶ ὁ Πολετι-
κῦς. ἐγὼ δὲ ἕνεχα μὲν τοῦ διαφόρου τῶν ἐν τοῖς λόγοις τούτοις ἰδεῶν
πείϑομαι δύο τοὺς ᾿Αντιφῶντας γενέσϑαι. πολὺ γὰρ ὡς ὄντως τὸ παραλλατ-
τον τῶν ἐπιγραφομένων τῆς 4ληθϑείας λόγων πρὸς τοὺς λοιπούς, ἕνεχα δὲ
τοῦ χαὶ παρὰ Πλάτωνι [8. 8. 547, 16] χαὶ παρ᾽ ἄλλοις ἱστορουμένου πάλιν οὐ
πείϑομαι. Θουχυδίδην γὰρ ᾿Αντιφῶντος εἶναι τοῦ Ῥαμνουσίον μαϑητὴην
ἀχούω πολλῶν λεγόντων, καὶ τὸν μὲν Ῥαμνούσιον εἰδὼς ἐχεῖνον, οὗπερ εἰσὶν
οἱ φονικοί, τὸν Θουχυδίδην δὲ πολλῶι χεχωρισμένον καὶ κεχοινωνηχότα τῶι

στα

4

εἴδει τῶν τῆς ᾿Αληϑείας λόγων, πάλιν οὐ πείϑομαι. ου μὴν αλλ᾽ εἴτε εἷς ὁ ὃ

᾿Αντιφῶν ἐγένετο, δύο λόγων εἴδεσι τοσοῦτον ἀλλήλων διεστηκότων χρησάμε-
νος, εἴτε καὶ δίο, χωρὶς ἑχάτερος ὃ μὲν τοῦτο, ὁ δὲ ἐχεῖνο μετελθών, ἀνάγχη

ωι

1ὺ

Α. 1--8. [ΕΒΕΝ ΝῺ ΒΟΒΕΙΕΤΕΝ. δ581

χωρὶς περὶ ἑχατέρου διελθεῖν" πλεῖστον γὰρ ὡς ἔφαμεν τὸ μεταξύ. Ἐοϊαὺ α. 8
σεερὶ τοῦ Ῥαμνουσίου ᾿ἀντιφῶντος. ϑοάδῃῃ:

9. Ὁ δ᾽ ἕτερος ᾿Αντιφῶν, οὗπερ οἱ τῆς ᾿Αληϑείας εἰσὶ λεγόμενοι λόγοι,
σολιτικὸς μὲν ἡχιστά ἐστι, σεμνὸς δὲ καὶ ὑπέρογχος τοῖς τε ἄλλοις καὶ τῶι
δι᾽ ἀποφάνσεων περαίνειν τὸ πᾶν, ὃ δὴ τοῦ ἀξιωματιχοῦ λόγου ἐστὶ χαὶ πρὸς
μέγεϑος δρῶντος, ὑψηλὸς δὲ τῆι λέξει χαὶ τραχύς, ὥστε χαὶ μὴ πόρρω σκχλη-
φότητος εἶναι. καὶ περιβάλλει δὲ χωρὶς εὐχρινείας, διὸ καὶ συγχεῖ τὸν λό-
γον χαὶ ἔστιν ἀσαφὴς τὰ πολλά. χαὶ ἐπιμελὴς δὲ κατὰ τὴν συνθήχην καὶ ταῖς
παρισώσεσι χαίρων, οὐ μὴν ἤϑους γέ τι οὐδ᾽ ἀληϑινοῦ τύπου μέτεστι τῶι
ἀνόρί, φαίην δ᾽ ἂν ὡς οὐδὲ δεινότητος πλὴν τῆς φαινομένης μέν, οὐ μὴν οὔσης
γε ὡς ἀληϑῶς. ἐγγὺς δὲ τῆς ἰδέας ἐστὲ ταύτης καὶ ὃ Κριτίας" διὸ χαὶ μετὰ
τοῦτον εὐθὺς περὶ Κριτίου λέξομεν.

8. ΧΈΝΟΡΗ. Μοὶ. 16 ἄξιον δ᾽ αὐτοῦ χαὶ ἃ πρὸς ᾿Αντιφῶντα τὸν σοφι-
στὴν διελέχϑη μὴ παραλιπεῖν. ὁ γὰρ ᾿Αντιφῶν ποτε βουλόμενος τοὺς συνου»
σιαστὰς αὐτοῦ παρελέσϑαι προσελϑὼν τῶι Σωχράτει παρόντων αὐτῶν ἔλεξε
τάδε" Ὦ Σώκρατες, ἐγὼ μὲν ὥιμην τοὺς φιλοσοφοῦντας εὐδαιμονεστέρους
χρῆναι γίγνεσθαι" σὺ δέ μοι δοχεῖς τἀναντία τῆς φιλοσοφίας ἀπολελαυχέναι.
ξῆις γοῦν οὕτως ὡς οὐδ᾽ ἂν εἷς δοῦλος ὑπὸ δεσπότηι διαιτώμενος μείνειε"
σιτία τε σιτεῖ χαὶ ποτὰ πίνεις τὰ φαυλότατα, καὶ ἱμάτιον ἡμφίεσαι οὐ μόνον
φαῦλον, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ ϑέρους τε καὶ χειμῶνος, ἀνυπόδητός τε χαὶ ἀχίτων
διατελεῖς. χαὶ μὴν χρήματά γε οὐ λαμβάνεις, ἅ χαὶ χτωμένους εὐφραίνει
χαὶ κεχτημένους ἐλευϑεριώτερόν τε καὶ ἥδιον ποιεῖ ζῆν. εἰ οὖν ὥσπερ καὶ
τῶν ἄλλων ἔργων οἱ διδάσκαλοι τοὺς μαϑητὰς μιμητὰς ἑαυτῶν ἀποδειχνύου-
σιν, οὕτω χαὶ σὺ τοὺς συνόντας διαϑήσεις, νόμιζε κακοδαιμονίας διδάσχαλος
εἶναι. καὶ ὁ Σωχράτης πρὸς ταῦτα εἶπε᾽ Δοχεῖς μοι, αὖ ᾿Αντιφῶν, ὑπειλη- 4
φέναι με οὕτως ἀνιαρῶς ζῆν, ὥστε πέπεισμαι σὲ μᾶλλον ἀποθανεῖν ἂν ἑλέ-
σϑαι ἢ ζῆν ὥσπερ ἐγώ. ἴϑι οὖν ἐπισχεψώμεϑα τί χαλεπὸν ἤισϑησαι τοὐμοῦ
βίον. πότερον ὅτι τοῖς μὲν λαμβάνουσιν ἀργύριον ἀναγκαῖόν ἐστιν ἀπερ-
γάζεσϑαι τοῦτο ἐφ᾽ ὧι ἄν μισϑὸν λάβωσιν, ἐμοὶ δὲ μὴ λαμβάνοντι οὐκ ἀναάγχη
διαλέγεσϑαι ὧι ἂν μὴ βούλωμαι; ἢ ἢ τὴν δίαιτάν μου φαυλίζεις ὡς ἧττον μὸν
ὑγιεινὰ ἐσθίοντος ἐμοῦ ἢ σοῦ, ἧττον δὲ ἰσχὺν παρέχοντα; ... ἔοικας, ὦ
᾿Αντιφῶν, τὴν εὐδαιμονίαν οἱομένωι τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν εἶναι" ἐγὼ δὲ νο-
μίζω τὸ μὲν μηδενὸς δεῖσϑαι ϑεῖον εἶναι, τὸ δ᾽ ὡς ἐλαχίστων ἐγγυτάτω τοῦ
ϑείον, χαὶ τὸ μὲν ϑεῖον χράτιστον, τὸ δ᾽ ἐγγυτάτω τοῦ ϑείου ἐγγυτάτω τοῦ
κρατίστου. :

πάλιν δέ ποτε ὃ ᾿Αντιφῶν διαλεγόμενος τῶι Σωκράτει" Ὦ Σώχρατες,
ἐγώ τοί σε δίχαιον μὲν νομίζω, σοφὸν δὲ οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν" δοχεῖς δέ μοι καὶ
αὐτὸς τοῦτο γιγνώσχειν᾽ οὐδένα γοῦν τῆς συνουσίας ἀργύριον πράττει. καί-
τοι τὸ γε ἱμάτιον ἢ τὴν οἰχίαν ἢ ἄλλο τι ὧν κέχτησαι νομίζων ἀργυρίου
ἄξιον εἶναι οὐδενὶ ἄν μὴ ὅτι προῖχα δοίης, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἔλαττον τῆς ἀξίας
λαβών. δῆλον δὴ ὅτι εἰ χαὶ τὴν. συνουσίαν τον τινὸς ἀξίαν εἶναι; καὶ ταύ-
της ἂν οὐχ ἔλαττον τῆς ἀξίας ἀργύριον ἐπράττου. δίχαιος μὲν οὖν ἂν εἴης,
ὅτι οὐχ ἐξαπατᾶις ἐπὶ πλεονεξίαι, σοφὸς δὲ οὐκ ἄν, μηδενὸς 7ε ἄξια ἐπιστά-
μενος. ὁ δὸ Σωχράτης πρὸς ταῦτα εἴπεν᾽ ἾὮΩ ᾿Αντιφῶν, παρ᾽ ἡμῖν νομίζεται
τὴν ὥραν χαὶ τὴν σοφίαν ὁμοίως μὲν καλόν, ὁμοίως δὲ αἰσχρὸν διατίϑεσϑαι
εἶναι. τήν τε γὰρ ὥραν ἐὰν μέν τις ἀργυρίου πωλῆι τῶι βουλομένωι, πόρνον
αὐτὸν ἀποχαλοῦσιν, ἐὰν δέ τις, ὃν ἂν γνῶι καλόν τε χαγαϑὸν ἐραστὴν ὄντα,
τοῦτον φίλον ἑαυτῶι ποιῖται, σώφρονα νομίζομεν" χαὶ τὴν σοφίαν ὡσαύτως

δ

10

11

1

1ὅ

835

40

δῦ2 80. ΑΝΤΙΡΗΟΝ ΕΒ ΒΟΡΗΙΗΤ. Α. 3--9. ΓΕΒΕΝ ὕ. ΒΟΗΕΙΕΤΕΝ.

τοὺς μὲν ἀργυρίου τῶι βουλομένωι πωλοῦντας σοφιστὰς ὥσπερ πόρνους ἀπο-
καλοῦσιν, ὅστις δέ, ὃν ἄν γνῶι εὐφυᾶ ὄντα, διδάσχων, ὃ τι ἂν ἔχηι ἀγαϑόν,
φίλον ποιεῖται, τοῦτον νομίζομεν, ἅ τῶι καλῶι κἀγαϑώι πολίτηι προσήκει,
ταῦτα ποιεῖν. ἐγὼ δ᾽ οὖν χαὶ αὐτός, ὦ ᾿Αντιφῶν, ὥσπερ ἄλλος τις ἢ ἵππωι
ἀγαϑώι ἢ κχυνὶ ἢ ὄρνιϑι ἥδεται, οὕτω καὶ ἔτε μᾶλλον ἥδομαι φίλοις ἀγαϑοῖς,
καὶ ἐάν τι ἔχω ἀγαϑόν, διόδάσχω, χαὶ ἄλλοις συνίστημι παρ᾽ ὧν ἂν ἡγῶμαι
ὠφελίσεσϑαί τε αὐτοὺς εἰς ἀρετήν᾽ καὶ τοὺς ϑησαυροὺς τῶν πάλαι σοφῶν
ἀνδρῶν, οὗς ἐχεῖνοι χατέλιπον ἐν βιβλίοις γράψαντες, ἀνελίττων χοιτῆι σὺν
τοῖς φίλοις διέρχομαι, χἄν τι ὁρώμεν ἀγαϑόν, ἐχλεγόμεϑα" καὶ μέγα νομί-
ζομεν χέρόος, ἐὰν ἀλλήλοις φίλοε γιγνώμεθα. ἐμοὶ μὲν δὴ ταῦτα ἀχούοντι
ἐδόχει αὐτός τε μαχάριος εἶναι χαὶ τοὺς ἀχούοντας ἐπὶ χαλοχαγαϑίαν ἄγειν.
καὶ πάλιν ποτὲ τοῦ ᾿Αντιφῶντος ἐρομένον αὐτόν, πῶς ἄλλους μὲν ἡγοῖτο
πολιτιχοὺς ποιεῖν, αὐτὸς δ᾽ οὐ πράττοι τὰ πολιτιχά, εἴπερ ἐπίσταιτο᾽ Ποτέ-
ρως δ᾽ ἀν, ἔφη, αἱ ᾿Αντιφῶν, μᾶλλον τὰ πολιτιχὰ πράττοιμι, εἰ μόνος αὐτὰ
πράττοιμι ἢ εἰ ἐπιμελοίμην τοῦ ὡς πλείστους ἱχανοὺς εἶναι πράττειν αὐτά;

4. ΑΤΞππ. ΧΥ͂ 618 ΕΕ' ἐκδόντος γὰρ τούτου [ἃδΣ Ῥοηραίθαϊκου ᾿Αἀγϑβῖοβὶ
πέντε μὲν βιβλία Περὶ τῶν παρὰ Θεοφράστωι ἐν τοῖς Περὶ ἡϑών χαϑ᾽ ἷστο-
ρίαν καὶ λέξιν ζητουμένων, ἕχτον δὸ περὶ τῶν ἐν τοῖς ᾿Ηϑικοῖς Νικομαχείοις
᾿Αριστοτέλους, ἐννοίας ἀμφιλαφεῖς παραϑεμένου περὶ τοῦ παρὰ ᾿Αντιφῶντι
τῶι τραγωιδιοποιῶςι Πληξίππου καὶ πλεῖστα ὅσα χαὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ ᾿ἄντι-
φῶντος εἰπόντος, σφετερισάμενος [Βορβιαἰβίξου) χαὶ ταῦτα ἐπέγραψέν τι βι-
βλίον Περὶ τοῦ παρὰ Ξενοφῶντι ἐν τοῖς ᾿Αἀπομνημονεύμασιν ᾿Αντιφῶντος, οὐδὲν
'ὼν προσεξευρών.

δ. τοῦ. 1 486 τούτωι [ϑο[κταίθ8) τις, χαϑά φησιν ᾿Αριστοτέλης ἐν τρίτοι
Περὶ ποιητικῆς [ἴν. 1Ὁ ΒΟΒ6] ἐφιλονίχει ᾿Αντίλοχος Δήμνιος χαὶ Ἁ. ὃ τερατοσχόπος.

δ. [Ρυστ.] ὙΙ Χ οτβϑῖ. 1 ὑ. 8880 ἔσει δ᾽ ὧν πρὸς τῆε ποιήσει ἰᾶαΣ Βδαπι-
πὐκῖος Α., τὶθ ἄογ γοτιῖ. πιοὶπὶ}) τέχνην ἀλυπίας συνεστήσατο, ὥσπερ τοῖς
γοσοῦσιν ἡ παρὰ τῶν ἰατρῶν ϑεραπεία ὑπάρχει" ἐν Κορίνϑωε τε χατεσχενα-
σμένος οἴχημά τε παρὰ τὴν ἀγορὰν προέγραψεν, ὅτι δύναται τοὺς λυπουμέ-
νους διὰ λόγων ϑεραπεύειν, χαὶ πυνθανόμενος τὰς αἰτίας παρεμιϑεῖτο τοὺς
κάμνοντας. νομίζων δὲ τὴν τέχνην ἐλάττω ἢ χκαϑ᾽ αὑτὸν εἶναι ἐπὶ ῥητοριχὴν
ἀπετράπη. εἰσὶ δ᾽ οἱ χαὶ τὸ Γλαύίχου τοῦ Ῥηγίγον Περὶ ποιητῶν βιβλίον
εἰς ᾿Αντιφῶντα ἀναφέρουσι. ῬΗΠΟΕΤΕ. Ὗ. δορὰ. 1 16 πιϑανώτατος ὅὲ ὃ ᾿Α.
[ᾶοΣ ἘΠδτηπυβίος, ττὶθ ῬΒ, αἰδυθι) γενόμενος καὶ προσρηϑεὶς Νέστωρ ἐπὶ τῶι
περὶ παντὸς εἰπὼν ἂν πεῖσαι νηπενϑεῖς ἀχροάσεις ἐπήγγειλεν, ὡς οὐδὲν οὕτω
δεινὸν ἐρούντων ἄχος, ὃ μὴ ἐξελεῖν τῆς γνώμης.

Ἴ. Ἰσαιλκ. Ὗ. ἰδέ. ΠῚ 38 (Ὀνείρων νῇσος) καὶ πλησίον ναοὶ δύο ᾿Απάτης
καὶ ᾿Αληϑείας" ἔνϑα καὶ τὸ ἄδυτόν ἐστιν αὐτοῖς καὶ τὸ μαντεῖον, οὗ προειστή-
χει προφητείων Ἀ. ὃ τῶν ὀνείρων ὑποχριτὴς ταύτης παρὰ τοῦ Ὕπνου λαχὼν
τῆς τιμῆς.

8. αιεν. δα. ὟΙ 24 Ρ. 842}. χαρίεν τὸ τοῦ Ἀντιφῶντος" οἰωνισαμένον
τινός, ὅτι χατέφαγεν ὗς τὰ δελφάχια, ϑεασάμενος αὐτὴν ὑπὸ λιμοῦ διὰ μικρο-
ψυχίαν τοῦ τρέφοντος κατισχναμμένην" “χαῖρε, εἶπεν, ἐπὶ τῶι σημείωε, ὅτι
οὕτω πεινῶσα τὰ σὰ οὐχ ἔφαγεν τέχνα.

9. ὑπομοι, ΨΊΠΡΟΒ. δ0 ἡ. 14 ΤΥ δοίιβδιη. ᾿4. ἐρωτηϑείς, τί ἐστι μαντιχή,
εἴπεν᾽ ᾿ ἀνϑρώπου φρονίμου εἰχασμός᾽. αὶ. Ἐπγ. ἔν. 968.

ὅ

10

1ὅ

20

85

4

Β. ΕἘ. 1---12.Ψ δ58

Β, ΕᾺΈΔΟΜΕΝΤΈ.
ΑΝΤΙΦΩΝΤΟΣ 4.1ΗΘΕΙΑ͂Σ 48.
Ἁ. ἙγΚομαςηἰβιβθοσγίο υπὰ Ρυὶπ ὶρ ΘῈ 16} ΓΘ.

1 [8184 Β(ΙΊδδὲβ Δηπέρλοπί. οὐ. ἢ. 130); 994 βίδυρρο Ογαΐξ. αἰἰ. 1} 141) ΑΙ,
ἱπ Ηΐρν. ἀὁ τπηρθᾶ. ΟΥ̓. ΧΥΙΠ Β 666. [πιϊΐ Βοπαΐσπηρ σοῦ Ῥίαδι. ρζυ. 1849 κ, ΧΙ͂Υ
ἴ, 1185} πδὸὴ Κυϊιῖίδβ ο. 81 Β 40: ὥσπερ χαὶ ὁ ᾿Α. ἐν τῶι προτέρωι Περὶ τῖς
ἀληϑείας" “ἕν τῶι λόγωι πᾶν" τάδε γνοὺς εἴσ(ηι) ἕν τι οὐδὲν (ὃν)
αὐτῶι οὔτε ὧν ὄψει ὁρᾶι (ὃ δρῶν) μαχρότατα οὔτε ὧν γνώμηι
γιγνώσχει ὃ μαχρότατα γιγνώσχων᾽. [προτέρωι, μαχρότατα, ουτεων
(νοῦ γνώμηι) ἴῃ ΑὈΚδτσυηροι Ρ -- ἕν ἃ. πᾶν᾽ τάδε Βοιγίοῦ ἰοὰ: ἐν ππᾶ ταῦτα
δὲ Ῥ --- αὐτῶ 50 Ρ (πᾶπι|]. τῶι λόγω.) Ὁϊ6 βοιγς Ὀοραπη ΤΟΣ] ταὶς ἀΐθθσθαι
ἔτ, ἄθδθθῃ Ῥδιτηθη οίβοιον βιίδπαάρθπηκίὶ [νε]. 1,86 5. 119] ὅσῃ Τίϊοὶ ᾿4λήϑεια
οὐκ ᾶγί, Ὑρ]. δυοὰ αἷθ ἔν. 4. δ. 106, Ὀαρόρου [ΗἸΡΡΟΟΒ.} ἀθ διΐο 2 ἢ. 42, 11.
ΠΡΉΡΟΣ ὄψει αἰοσι ἵγ. 1,

8. [8108., 909} ΚΝ. -- -- [πδοὰ ἔν. 1] χαί᾽ ἱπᾶσι γὰρ ἀνθρώποις ἥ
γνώμη τοῦ σώματος ἡγεῖται χαὶ εἰς ὑγίειαν χαὶ νόσον καὶ εἰς τὰ
ἄλλα τε ντα.

8 [102 Β., 120 5.) Ῥοτχυὺχ ΥἹ 148 ἀπαρασχεύωι γνώμηι ἐν τοῖς
Περὶ ἀληϑείας, ἀπαρασχεύαστον δὲ ἐν ταῖς ῥητορικαῖς Τέχναις (δοκοῦσι δ᾽
οὐ γνήσιαι) [468 ΠΝ ΔΙ 5] 67].

4 (81 Β,., 106 8.) ΒΆΒροσε. ἀπαϑῆ: ἀντὶ τοῦ τὰ μὴ ὡς ἀληϑῶς γεγο-
γότα πάϑη Α. ᾿Αληϑείας ἃ.

δ [86 Β., 104 3] --- ἀοπτα: ἀντὶ τοῦ ἀόρατα καὶ οὐκ ὀφθέντα, ἀλλὰ
δόξαντα ὁρᾶσϑαι ᾿Α. ᾿ληϑείας ἃ.

6 [161 Β., 16δε 3.) Ῥοτ, Π δ8 διοπτεύειν Κριτίας [ἴτν. δ8 5. 6160, 18] χαὶ
Ἡ,, Ἀ.. δὲ καὶ εἴσοπτοι.

7 [114 Β., 118 8] --- -α δΊ Ἀ. δὲ χαὶ τὸ ὀψόμενον εἶπε καὶ τῆι ὄψει
[ἥγ. 1) οἷον τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ ὁπτὴρ [ἃ. Ἐδατηι., ἃ. οδοᾶ. Ηδ;. 21] χαὶ ἄοπτα
[ἔν. δ].

8 [118 Β., 171 81) --- -- 1Θ ἡ γὰρ ὀδμὴ καὶ εὐοόμία δοκεῖ μὲν τοῖς πολ-
λοῖς εἶναι χαλὰ τὰ ὀνόματα, ἔστι δὲ ποιητιχά, ἐν δὲ τοῖς χαταλογάδην ἰωνικα
χαὶ αἰολικά᾽ παρὰ μόνωι δ᾽ ᾿Αντιφῶντι ὀδμὰς καὶ εὐοδμίαν εὕροι τις ἄν.

9 [10ὅΑ Β] Α-τ. 1.22, 6 [Ὁ. 818] Α. χαὶ Κριτόλαος νόημα ἢ μέτρον
τὸν χρόνον, οὐχ ὑπόστασιν.

10 [80 Β., 98 8.) ϑβυτν. ἀδέητος: ὁ μηδενὸς δεόμενος χαὶ πάντα ἔχων.
ἮἈ. ἐν ἃ ᾿Αληϑείας" διὰ τοῦτο οὐδενὸς δεῖται οὔτε προσδέχεται
οὐδενός τι, ἀλλ᾽ ἄπειρος καὶ ἀδέητος. ΝΕ οΝ ὁ ϑεός, ῬΑΓΑΡΌΓΆΒΘ
ψΟΒ ῬδστθΣ. 8, 82. 838.

11 [89 Β., 101 8) Βλπν. -- δεήσεις: ἀντὶ τοῦ ἐνδείας ᾿Α. ᾿4λη-
ϑείας ἃ.

19 (98 Β., 111 8. ΟΕια. α. βία. ΙΝ 2δ χἂν Δημοσθένης τις οὖν ὃ ῥήτωρ
ἧι μετὰ τῆς παραπλησίας ἐχείνωι χαχίας χαὶ τῶν ἀπὸ κχαχίας αὐτῶι πεπρα-.
γμένων, χἂν ᾿Α. ἄλλος ῥήτωρ [τοῦ ῥήτορος ποδί τομάς Νογᾶθῃ]) νομιζόμενος
εἶναι χαὶ τὴν πρόνοιαν ἀναιρῶν ἐν τοῖς ἐπιγεγραμμένοις Περὶ ἀληϑείας
παραπλησίως τῆι Κέλσον ἐπιγραφῆι, οὐδὲν ἧττον εἰσιν οὗτοι σχώληχες ἐν βορ-
βόρου γωνίαι τοῦ τῆς ἀμαϑίας καὶ ἀγνοίας χαλινδούμενοι.

1

15

4

δῦ4 80. ΑΝΤΙΡΗΟΝ ΕΒ ΒΟΡΗΒΙΆΤ

18 [108 Β.}] ΔΑΕιθτ. ῬΒγβ. Α 1. 186414 ἅμα δ᾽ οὐδὲ λύειν ἀπαντα προσ-
ἤχει, ἀλλ᾽ ἢ ὅσα ἐχ τῶν ἀρχῶν τις ἐπιδειχνὺς ψεύδεται, ὅσα δὲ μή, οὔ" οἷον
τὸν τετραγωνισμὸν τὸν μὲν διὰ τῶν τμημάτων γεωμετριχοῦ διαλῦσαι, τὸν δ᾽
Ἀντιφῶντος οὐ γεωμετρικοῦ. Ὑρὶ. ΒΟΡΆ. οἱ. 11. 11251. βερι. ρῆγβ. δά, 12 τὸν
γὰρ τετραγωνισμὸν τοῦ κύχλου πολλῶν ζητούντων (τοῦτο δὲ ἦν τὸ κύχλωι
ἴσον τετράγωνον ϑέσϑαι) καὶ ᾿Α. ἐνόμισεν εὑρίσχειν καὶ Ἱπποχράτης ὁ Χίος
ψευσθέντες [8. 3. 241,16]. ἀλλὰ τὸ μὲν ᾿Αντιφῶντος ψεῦδος διὰ τὸ μὴ ἀπὸ
γεωμετρικῶν ἀρχῶν ὡρμῆσϑαι, ὡς μαϑησόμεϑα, οὐχ ἔστι γεωμετρικοῦ λύειν...

ὁ δὲ ᾿4. γράψας χύχλον ἐνέγραψέ τι χωρίον
εἰς αυτὸν πολύγωνον τῶν ἐγγράφεσϑαι δυναμένων.
ἔστω δὲ εἰ τύχοι τετράγωνον τὸ ἐγγεγραμμένον.
ἔπειτα ἑχάστην τῶν τοῦ τετραγώνου πλευρῶν
ὀίχα τέμνων ἀπὸ τῆς τομῆς ἐπὶ τὰς περιφερείας
πρὸς ὀρϑὰς ἦγε γραμμάς, αἱ δηλονότι δίχα ἔτε-
μνον ἑχάστη τὸ χαϑ᾽ αὑτὴν τμῆμα τοῦ κύχλου.
ἔπειτα ἀπὸ τῆς τομῆς ἐπεζεύγνυεν ἐπὶ τὰ πέρατα
τῶν γραμμῶν τοῦ τετραγώνου εὐθείας, ὡς γένε-
σϑαι τέτταρα τρίγωνα τὰ ἀπὸ τῶν εὐθειῶν, τὸ
δὲ ὅλον σχῆμα τὸ ἐγγεγραμμένον ὀχτάγωνον. καὶ
οὕτως πάλιν χατὰ τὴν αὐτὴν μέϑοδον, δχάστην

τῶν τοῦ ὀχταγώνου πλευρῶν δίχα τέμνων ἀπὸ τῆς τομῆς ἐπὶ τὴν περιφέρειαν
πρὸς ὀρϑὰς ἄγων καὶ ἐπιζευγνὺς ἀπὸ τῶν σημείων, καϑ᾽ ἃ αἱ πρὸς ὀρϑὰς
ἀχϑεῖσαι ἐφήπτοντο τῶν περιφερειῶν, εὐϑείας ἐπὶ τὰ πέρατα τῶν διηιρημένων
εὐθειῶν, ἐχκαιδεχάγωνον ἐποίει τὸ ἐγγραφόμενον. καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν πάλιν
λόγον τέμνων τὰς πλευρὰς τοῦ ἑχχαιδεκαγώνου τοῦ ἐγγεγραμμένου καὶ ἐπι-
ζευγνὺς εὐθείας καὶ διπλασιάζων τὸ ἐγγραφόμενον πολύγωνον χαὶ τοῦτο ἀεὶ
ποιῶν ὥστε ποτὲ δαπανωμένον τοῦ ἐπιπέδου ἐγγραφήσεσθαί τι πολύγωνον
τούτωι τῶι τρόπωι ἐν τῶι κύκλωι, οὗ αἱ πλευραὶ διὰ σμικρότητα ἐφαρμόσουσι
τῆι τοῦ κύκλου περιφερείαι. παντὶ δὲ πολυγώνωι
ἔσον τετράγωνον δυνάμενοι ϑέσϑαι, ὡς ἐν τοῖς
Στοιχείοις [ΕΠΕ]. Π 14] παρελάβομεν, διὰ τὸ ἴσον
ὑποχεῖσϑαι τὸ πολύγωνον τῶι χύκλωι ἐφαρμόζον
αὐτῶι, ἐσόμεθα καὶ χύχλωι ἴσον τιϑέντες τετρά-
γωνον. ΤΉΞΒΜΙΒΥ. ΡΗγΥΒ8. 4, 2 πρὸς ᾿Αντιφῶντα δὲ
οὐχέτ᾽ ἂν ἔχοι λέγειν ὃ γεωμέτρης, ὃς ἐγγράφων
τρίγωνον ἰσόπλευρον εἰς τὸν κύκλον καὶ ἐφ᾽ ἔχά-
στηςτ ὧν πλευρῶν ἕτερον ἰσοσχελὲς συνιστὰς πρὸς
τῆε περιφερείαι τοῦ χκύχλου χαὶ τοῦτο ἐφεξῆς ποιῶν
ὥὠιετό ποτε ἐφαρμόσειν τοῦ τελευταῖον τριγώνον
τὴν πλευρὰν εὐθεῖαν οὖσαν τῆι περιφερείαι. τοῦτο
δὲ τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον τομὴν ἀναιροῦντος, ἣν ὑπόϑεσιν ὁ γεωμέτρης λαμβάνει.

14 [82 Β., 100 8.) ΒΗΆΑΒΡ. διάϑεσις: ... καὶ γὰρ τὸ ῥῆμα διαϑέσθϑαι λέ-
γουσιν ἐπὶ τοῦ διοικῆσαι. ᾿Α. ᾿Αληϑείας ἄ᾽ γυμνωϑεῖσα δὲ ἀφορμῖς
πολλὰ ἂν χαὶ χαλὰ χαχῶς διαϑεῖτο.

16 [88 Β., 101 3.) -- ἔμβιος: Α.. ᾿Αληϑείας ἃ" "καὶ ἡ σηπεδὼν --
γένοιτο᾽ ἀντὶ τοῦ “ἐν τῶι ζῆν᾽, τουτέστι ᾿ζήσειε καὶ μὴ ξηρανϑείη μηδ᾽ ἀπο-
ϑάνοι. ΑΒΙΒΥ. Ρἢγβ. Β 1. 198"9 δοχεῖ δ᾽ ἡ φύσις καὶ ἡ οὐσία τῶν φύσει ὃν-
των ἐνίοις εἶναι τὸ πρῶτον ἐνυπάρχον ἑχάστωι ἀρρύϑμιστον χαϑ᾽ ἑαυτό, οἷον

10

1ὅ

20

40

Β. ΕΞ. 18---29, δδὅ

κλένης φύσις τὸ ξύλον, ἀνόριάντος δ᾽ ὁ χαλκός. σημεῖον δέ «σιν Ἀ. ὅτι εἰ
τις χατο ρύξειε κλίνην καὶ λάβοι δύναμιν ἡ ἢ σηπεδὼν ὥστε ἀνεῖναι .βλα-
στῶν, οὐκ ἄν γενέσϑαι κλένην ἀλλὰ ξύλον, ὡς τὸ μὲν κατὰ συμβεβηκὸς ὑπάρ-
χον, τὴν χατὰ νόμον διάϑεσιν καὶ τὴν τέχνην, τὴν δ᾽ οὐσίαν οὐσαν ἐχείνην ἢ
καὶ διαμένει ταῦτα πάσχουσα συνεχῶς.

εἴ τις κατορύξειε κλίνην χαὶ ἡ σηπεδὼν τοῦ ξύλον ἔμβιος
γένοιτο, οὐκ ἂν γένοιτο κλίνη, ἀλλὰ ξύλον.

16 [166 Β., 160 5.) ΑΝ. ΒΕΚκ. [μοχ. ΥἹ μ. 410, 25 ἀφήχοντος: Ἀ. ἀντὶ
τοῦ διήχοντος.

11 [88 Β., 106 5.) --- -- ᾿. 412,14 ᾿ἀφροδίτης: ἀντὶ τοῦ ἀφροδισίων.
οὕτως Α. ἐν ᾿ληϑείας πρώτωι.
18 [84 Β., 102 5.) ΗΔΛΈΡΟΟΘΕ. ἀναποδιξόμενα: ἀντὶ τοῦ (πάλιν) ἐξε-

ταζόμενα ἢ ἀντὶ τοῦ ἄνωϑεν τὰ αὐτὰ πολλάχις λεγόμενα ἢ πραττόμενα ᾿ἈΑ.
᾿Αληϑείας ἃ. αὶ. ῬΟΙ͂. ΠΊ196.

10 [86 Β., 108 5) -- ἀανήχει: παρ᾽ ᾿4--τι ᾿Αληϑείας ἃ ἀντὶ τοῦ
ἁπλοῦ ἥχει ἢ οἷδὴ ἀνεβιβάσϑη καὶ προελήλυϑεν.
20 (90 Β., 108 3) --- ἐπαλλάξεις: ἀντὶ τοῦ συναλλαγὰς ἢ μίξεις ᾿Α.

Ἀληϑείας ἂ.

Φ1 [91 Β., 109 8] -- ὀριγνηθϑῆναι: ἀντὶ τοῦ ἐπιϑυμῆσαι ᾿Α. ᾿4λη-
ϑείας ἂ.

Β. ΡΒ γΒΙΚ υὑπὰ ΑΓΒ ΓΟΡΟΪΟρ 6.

22 [91] Β., 116 5.) -- ἀεεεστώ" (4. (ἐν ᾿Αληϑείας δευτέρωι) τὴν
ἀιδιότητα χαὶ τὸ ἐπὶ τῶν αὐτῶν ἀεὶ ἑστάναι, ὥσπερ καὶ εὐεστὼ ἡ εὐδαιμονία
καλεῖται ἴο. δδ Α 161. Β 41. Ἐγρ. δ8 ῬΙορθηίδη Ὁ. δαϊὰά. ἀειστώ.

25 [94 Β., 118 5.) -- διάστασις" Ἀ. ᾿Αληϑείας β. ἱπερὶ τῆς νῦν
κρατούσης διαστάσεως᾽ ἀντὶ τοῦ διακοσμήσεως τῶν ὅλων.

24 [144 Β., 141 8) -- ἀδιάστατον: τὸ μήπω διεστηχὸς μηδὲ διακε-
χριμένον ᾿Α. εἰπε:

24 [160 Β., 166 5.) ϑύτο. διάϑεσις: ... ᾽4. δὲ τῆι διαϑέσει ἐχρήσατο
ἐπὶ γνώμης ἢ διανοίας" ὁ αὐτὸς καὶ ἐπὶ τοῦ διαϑεῖναι λόγον τουτέστιν ἐπὶ τοῦ
ἐξαγγεῖλαί τι. ἐν τῶι δευτέρωι τῆς ᾿Αληϑείας ὁ αὐτὸς χέχρηται καὶ ἐπὶ
τῆς διαχοσμήσεως. Ὑαὶ. ἴν. 28. Ν

25 [9ὅ Β., 114 3.) ΗΔΕΡ. δένωι: ἀντὶ τοῦ δινήσει 4. ᾿Ἀληϑείας β.

96 [1084 Β] ΑΕπτ. Π 20 (περὶ οὐσίας ἡλίου) ἃ 16 [Ὁ. 861) ἈΑ. πῦρ ἐπι-
νεμέμενον μὲν τὸν περὶ τῆν γῆν ὑγρὸν ἀέρα, ἀνατολὰς δὲ καὶ δύσεις ποιού-
μενον τῶι τὸν μὲν ἐπικαιόμενον ἀεὶ προλείπειν, τοῦ δ᾽ ὑπονοτιζομένου πάλιν
ἀντέχεσϑαι.

41 (1048 Β., 121 3.) -- Π 28, 4 [Ὁ. 368] ᾿4. ἰδιοφεγγῇ μὲν τὴν σελήνην,
τὸ δὲ ἀποχρυπτόμενον περὶ αὐτὴν ὑπὸ τῆς προσβολῆς τοῦ ἡλίου ἀμαυροῦσϑαι,
πεφυχότος τοῦ ἰσχυροτέρον πυρὸς τὸ ἀσϑενέστερον ἀμαυροῦν᾽ ὃ δὴ συμβαί-
νειν χαὶ περὶ τὰ ἄλλα ἄστρα.

25 [104Ὁ ΒῚ --|ἡἢ 29 (περὶ ἐκλείψεως σελήνης) 8 8 (Ὁ. 8359 Β. Οὔθῃ
5, 104,2] 4. χατὰ τὴν τοῦ σχαφοειδοῦς στροφὴν καὶ τὰς περικλίσεις.

29 [92 Β., 110 5 αλε, ἴῃ Ερϊα. ΠΙ 82 [ΧΥἹῚ Α 681 ΚΑῚ οὕτω δὲ καὶ παρ᾽
᾿Αντιφῶντι κατὰ τὸ δεύτερον τῆς ᾿Αληϑείας ἔστιν εὑρεῖν γεγραμμένην
τὴν προσηγορίαν [πᾶ]. εἰλούμενον) ἐν τῆιδε τῆι ῥήσει [Επιδίομπηρ, 68
Ηδροὶθ)]" “ὅταν οὖν γένωνται ἐν τῶι ἀέρι ὄμβροι τε χαὶ πνεύματα

φι

1

15

85

4ὅ

δδδ 80. ΑΝΤΙΡΗΟΝ ὉΕᾺ ΒΟΡΗΙΗ͂Τ'

ὑπεναντία ἀλλήλοις, τότε συστρέφεται τὸ ὕδωρ καὶ πυχνοῦται
κατὰ πολλα' ὅτι δ᾽ ἂν τὼν ξυμπιπτόντων κρατηϑῆι, τοῦτ᾽ ἐπυ-
κνώϑη καὶ συνεστράφη ὑπό τε τοῦ πνεύματος εἰλούμενον καὶ ὑπὸ
τῆς βί ας᾽. χαὶ γὰρ καὶ οὗτος τὸ χατακχλειόμενον ἢ συνειλούμενον εἰς ἑαυτὸ
φαίνεται δηλῶν διὰ τῆς εἰλούμενον φωνῆς. -

80 [984 Β., 1114 3] ΗΔΛΕΡ. γρυπάνιον: ᾿4. ᾿Αληϑείας β᾽ 'χαῖον γὰρ
τὴν γῆν χαὶ συντῆχον γρυπάνιον ποιεῖ".

81 [050 Β., 1110 8)] Ετυμ. ΘἘἐν. γρυπανίζειν: σείεσϑαι τὴν γὴν
παλλομένην χαὶ ὥσπερ ῥυσοῖσϑαι ἀπὸ σεισμοῦ" οὕτως Ἀ.. Υεϊ.

82 [1058] Απτ. ΠῚ16 (περὶ ϑαλάσσης πῶς συνέστη χαὶ πῶς ἔστι
πικρά) 84 [Ὁ. 8381] ᾿4. ἱδρῶτα τοῦ {πρώτου ὑγροῦ ἐξατμισϑέντος ὑπὸ τοῦ
ϑερμοῦ, ἐξ οὗ τὸ περιλειφϑὸν ὑγρὸν ἀπεχρίϑη (χαὶ ϑάλασσα ἐπωνομάσϑη)
τῶι χαϑεψηϑῆναι παραλυχίσασα [παραλυχήσασα , ὅπερ ἐπὶ παντὸς ἱδρῶτος
συμβαίνει.

88 [96 Β., 116 8.) Ηλπρ. πεφοριῶσϑαι: ... ὅτι γὰρ χαὶ ἐπ᾿ ἀνθρώπων
(δέρματος) τάσσουσι τὴν φορίνην, δῆλον ποιεῖ ᾿Α. ἐν βὶ Αληϑείας. Ἐ--
ξἄπσι δὺ8 ἃ. Ατί. φορίνης.

δὲ [ν. 150 πη. Β.)] Ῥου, ΠῚ 41 χεφαλαλγία καὶ χαρηβαρία ... καὶ χαρη-
βαρικὸν ποτὸν ἢ βρῶμα. τὸ δὲ τοῦτο ποιεῖν χαροῦν ᾿Α. φησίν.

86 [ρ. 160 π, Β.)] “--- Π 216 ἔναιμον, καὶ ἐναιμῶδες παρὰ ---τι.

86 (ν. 160 π. Β] «-- Π| 228 [11561, 12 Βο6)] χαὶ ᾿Α4. δ᾽ εἴρηχεν" “ἐν ὧι
τὸ ἔμβρυον ανξάνεταί τε χαὶ τρέφεται, καλεῖται χόριον.

81 [Δ. ὉΟ.Β.] -- Π224 ἐπίπλους ὀνομάζεται" ᾿Α. δ᾽ αὐτὸν καὶ ἀἄρρε-
γικῶς χαὶ οὐδετέρως καλεῖ.

88 (148 Β., 161 8] -- ΠΊ χαὶ ἄμβλωσις ὡς Δυσίας [ἔν. 24 3. χαὶ ἀμ-
βλωμα ὡς ᾿Α.

89 [101 Β) --- Π6Ὶ Ἀ. δ᾽ ἐν τοῖς Περὶ τῆς ἀληϑείας καὶ ἀνά-
πηρὰα εἴρηχεν.

40 [168 Β., 162 5.) Ῥοτ,,. Υ1Ι] 169 4. βάψιν χαλκχοῦ καὶ σιδήρον.

41 [169 Β., 168 3.)] --- ΥἹΙ 189 ἀμήχανοι, ἀμηχανία, βιομήχανοι ὡς ᾿Α.

42 [119 Β., 188 8) --- ΙΧ ὅ8 ἡ μὲν γὰρ Ἀ.--τος ταλάντωσις τὸ βᾶά-
ρος δηλοῖ.

48 [100 Β., 119 8) ΗΔΕΡ. ἄβιος: τὸν ἄβιον Ἀ. ἐπὶ τοῦ πολὺν βίον
κεκτημένου ἔταξεν; ὡς Ὅμηρος ἄξυλον ὕλην λέγει τὴν πολύξυλον. πα. ἄβιος:
πλούσιος ὡς ἈΑ. ἐν ᾿ληϑείαι.

44 [99 Β., 118 8) --- ἄγει: ᾿4. δ᾽ ἐν τῶι Περὶ τῆς ᾿Αληϑείας φησί"
ἱτοὺς νόμους μεγάλους ἀγοι᾽ ἀντὶ τοῦ ἡγοῖτο.

ΠΕΡῚ ΟἸΜΟΝΟΙΑΗ͂Σ.

Ζατὰ ΤΊϊοὶ ναὶ. ᾿Ακθι, θρ. Περὶ ὁμονοίας [βιοῦ. Π 38, 16] ἡ ὁμόνοια, καϑ-
ἅπερ αὐτὸ τὸ ὄνομα βούλεται ἐνδείχνυσϑαι, συναγωγὴν ὁμοίου τοῦ νοῦ κοι-
γωνίαν τε καὶ ἕνωσιν ἐν ἑαντῆι συνείληφεν᾽ ἀφορμηϑεῖσα δὴ οὖν ἐντεῦϑεν ἐπὶ
πόλεις καὶ οἴχους χοινοὺς τε συλλόγους πᾶντας καὶ ἰδίους, φύσεις τε καὶ συγ-
γενείας πᾶσας ἐπιπορεύεται κοινάς τε χαὶ ἰδίας ὡσαύτως" ἕτι δὲ περιἔχει καὶ
τὴν ἑνὸς ἑχάστου πρὸς δαυτὸν ὁμογνωμοσύνην" ὑφ᾽ δνὸς μὲν γάρ τις νοήμα-
τος καὶ μιᾶς γνώμης κυβερνώμενος ὁμονοεῖ πρὸς δαντόν, ὀιχογνωμονῶν δὲ
πρὸς ἑαυτὸν καὶ ἀνόμοια λογιζόμενος διαστασιάζει" χαὶ ὃ μὸν ἐπὶ τῆς ἀεὶ

10

1ὅ

20

2ὅ

Β. ΡΒ. 29--ῦ0. δ871

αὐτῆς ἐπιμένων διανοήσεως ὁμοφροσύνης ἐστὶ πλήρης " ὁ δὲ ἄστατος τοῖς λο-
γισμοῖς καὶ ἄλλοτε ὑπ᾽ ἄλλης δόξης φερόμενος ἀσταάϑαητός ἐστι χαὶ πολέμεος
πρὸς ἑαυτόν. 3. αοξκτ. Β 350. 255 8. 4497.

46 [111] Β., 96 8] ἘΒαΑβροσβατ. Σχιάποδες: ᾿Α. ἐν τῶι Περὶ ὃμο-
νοίας. ἔϑνος ἐστὶ Διβυχόν.

46 [116 Β., 94 3.) --- Μαχροχέφαλοι: 4. ἐν τῶι Περὶ ὁμονοίας.
ἔϑνος ἐστὶν οὕτω καλούμενον.᾿

41 [118 Β., 95 8) -- ὑπὸ γῇν οἰχοῦντες (λέγοι ἄν τοὺς ὑπὸ Σχύ-
λαχος ἐν τῶι Περίπλωι [ἴτ, 2 ἸαϑΌοΣηοΣ ἢ. ὅ] λεγομένους Τρωγλοόύτας χαὶ τοὺς
ὑπὸ Ἡσιόόον ἐν ΚΣ Καταλόγου [ἴγ. 60 2.}] Κατουδαίους ὀνομαζομένους): ᾿Α4. ἐν
τῶι Περὶ ὁμονοίας.

48 [108 Β., 888 8] ῬΗΟΥ. [8018 Ῥδῦβδῃ. δἰζ. [,οχΐθ0}} ϑεειδέστατον:
ϑεοῦ ἰδέαν ἔχον. εἶπε δὲ 4. ἐν τῶι Περὶ ὁμονοίας οὕτως" ᾿ἄνϑρωπος,
ὃς φησι πάντων ϑηρίων ϑεειδέστατον γενέσϑαι᾽" [φησὶ μὲν ϑαϊᾶ, ---
ϑεειδέστατον πϑοὴ βγ]0.: ϑεαιόέστατον (ἀῦτοῦς 448 ΑἸΡΒδδοὶ χοβίομοσί 8. Επδίδί
Ρ. 318, 18) ἴπ 4116} Εἰχοογρίθῃ Ὧοβ ῬβϑυββηΪ88].

49[131.,1803.}] Κ51οΒ. Π168, 31 Μ. [να].6,4Ὁ Η.] 4---τος. φέρε δὴ προελ-
ϑέτω ὁ βίος εἰς τὸ πρόσϑεν καὶ γάμων καὶ γυναιχὸς ἐπιϑυμη-
σάτω. αὕτη ἡ ἡμέρα, αὕτη ἡ νὺξ καινοῦ δαίμονος ἄρχει, καινοῦ
πότμον. μέγας γὰρ ἀγὼν γάμος ἀνϑρώπωι. εἰ γὰρ τύχοι μὴ ἐπι-
τήδεια γενόμενα, τί χρὴ τῆι συμφορᾶι χρῆσϑαι; χαλεπαὶ μὲν ἐχ-
πομπαὶ (καὶ) τοὺς φίλους ἐχϑροὺς ποιῆσαι, ἴσα φρονοῦντας ἔσα
πνέοντας (ζῆν) ἀξιώσαντα καὶ ἀξιωϑέντα᾽ χαλεπὸν δὲ χ(αὶ) ἐκτῆ-
σϑαι χτῆμα τοιοῦτον, δοχοῦν τε ἡδονὰς χτᾶσϑαι λύπας ἄγεσθαι.
φέρε δή, μὴ τὰ παλίγχοτα λέγωμεν, λεγέσϑω τὰ πάντων ἐπιτη-
δειότατα. τί γὰρ ἥδιον ἀνθρώπωι γυναικὸς χαταϑυμίας; τί δὲ
γλυκύτερον ἄλλως τε χαὶ νέωι; ἐν τῶι αὐτῶι δέ γε τούτωι, ἔνϑα
τὸ δύ, ἔνεστι πλησίον που καὶ τὸ λυπηρόν᾽ αἱ γὰρ ἡδοναὶ οὐκ
ἐπὶ σφῶν αὐτῶν ἐμπορεύονται, ἀλλ᾽ ἀχολουϑοῦσιν αὐταῖς λῦπαι
καὶ πόνοι. ἐπεὶ καὶ ὀλυμπιονῖχαι καὶ πυϑιονῖχαι καὶ οἱ τοιοῦτοι
ἀγῶνες καὶ σοφίαι καὶ πᾶσαι ἡδοναὶ ἐχ μεγάλων λυπημάτων ἐϑέ-
λουσι παραγίγνεσθαι" τιμαὶ γὰρ καὶ ἄϑλα, δελέατα ἃ ὁ ϑεὸς
ἔδωχεν ἀνθρώποις, μεγάλων πόνων χαϊἱδρώτων εἰς ἀνάγκας καϑ-
ἰστᾶσιν. ἐγὼ γάρ, εἴ μοι γένοιτο σὥμα ἕτερον τοιοῦτον (ἐπι-
μελὲς ὄν) οἷον ἐγὼ ἐμαντῶι, οὐκ ἂν δυναίμην ζῆν, οὕτως ἐμαυ-
τῶι πολλὰ πράγματα παρέχων ὑπέρ τε τῆς ὑγιείας τοῦ σώματος
ὑπέρ τε τοῦ καϑ᾽ ἡμέραν βίου ἐς τὴν ξυλλογὴν ὑπέρ τε “δόξης καὶ
σωφροσύνης χαὶ εὐκλείας [καὶ τοῦ εὖ ἀκούειν). τί οὖν, εἴ μοι
γένοιτο σῶμα ἕτερον τοιοῦτον, ὃ γέ μοι οὕτως ἐπιμελὲς εἴη; οὐχ
οὖν δῆλον, ὅτι γυνὴ ἀνδρί, ἐὰν Ἢ καταϑυμία, οὐδὲν ἐλάσσους
τὰς φιλότητας παρέχεται καὶ τὰς ὀδύνας ἢ αὐτὸς αὑτῶι ὑπέρ τε
τῆς ὑγιείας δισσῶν σωμάτων ὑπέρ τε τοῦ βίου τὴς συλλογῆς [καὶ]
ὑπέρ τε τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς εὐχλείας; φέρε δὴ καὶ παῖδες
γενέσθωσαν᾽ φροντίδων ἤδη πάντα πλέα καὶ ἐξοίχεται τὸ νεοτή-
σιον σκίρτημα ἐχ τῆς γνώμης καὶ (τὸ) πρόσωπον οὐκέτι τὸ αὐτό.

δ0 [188 Β., 13) 8)] “--οσκ͵ἹῚῊ 98, 685Μ. 4---τος. τὸ ζῆν ἔοικε φρου-
ρᾶι ἐφημέρωι τὸ τε μῆχος τοῦ βίου ἡμέραι μιᾶι, ὡς ἔπος εἰπεῖν,

΄

10

1ὅ

2ὅ

8ὅ

4ὖ

δδ8 80. ΑΝΤΙΡΗΟΝ ΕΒ ΞΟΡΗΙΝΤ

ἣν ἀναβλέψαντες πρὸς τὸ φῶς παρεγγυῶμεν τοῖς ἐπιγιγνομένοις
ἑτέροις. [τὸ τε --- μιᾶι ἰσὶ 85.]

61 [132 Β., 131 8.}] 5108. ΙΝ 98, δ6 Μ. ᾿4--τος. εὐχατηγόρητος πᾶς ὃ
βίος, (καὶ δ) ϑαυμαστῶς ὡς μακάριος, καὶ οὐδὲν ἔχων περιττὸν
οὐδὲ μέγα καὶ σεμνόν, ἀλλὰ πάντα σμιχρὰ καὶ ἀσϑενῆ καὶ ὀλιγο-
χρόνια χαὶ ἀναμεμειγμένα λύπαις μεγάλαις.

82 [106 Β., 84 5.) ΒΙΔλβρ. ἀναϑέσϑαι: ᾿Α. Περὶ ὁμονοίας" ᾿ ἄνα-
ϑέσϑαι δὲ ὥσπερ πεττὸν τὸν βίον οὐχ ἔστιν᾽ ἀντὶ τοῦ ἄνωϑεν βιῶναι
μετανοήσαντας ἐπὶ τῶι προτέρωι βίωι.

88 [121] Β., 58.) ΚΚ'΄τοβ. ΠῚ 16, 20}. ᾿4--τος. εἰσί τινες οἱ τὸν παρ-
ὄντα μὲν βίον οὐ ζῶσιν, ἀλλὰ παρασχευάζονται πολλῆι σπου-
δῆ. ὡς ἕτερόν τινα βίον βιωσόμενοι, οὐ τὸν παρόντα" χαὶ ἐν
τούτωι παραλειπόμενος ὃ χρόνος οἴχεται.

[126 Β., 5.} --- -- 10, 80ΗΏ. 4.-τος. οἱ δὲ ἐργαζόμενοι μὲν καὶ φει-
δόμενοι καὶ ταλαιπωροῦντες καὶ προστιϑέντες ἥδονται οἷα δή
τις ἂν εἰχάσειεν ἥδεσθαι. ἀφαιροῦντες δὲ χαὶ χρώμενοι ἀλγοῦ-
σιν ὥσπερ ἀπὸ τῶν σαρχῶν ἀφαιρούμενοι.

δέ [128 Β,, 8.) -- -- 16, 30}. [ναὶ]. 104, 19Μ) 4--τος. ἔστι δέ τις λό-
γος,ὡς ἀραϊδὼν ἀνὴρ ἄνδρα ἕτερον ἀργύριον ἀναιρούμενον πολὺ
ἐδεῖτέ οἱ δανεῖσαι ἐπὶ τόχωι" ὁ δ᾽ οὐχ ἠϑέλησεν, αλλ᾽ ἦν οἷος
ἀπιστεῖν τε χαὶ μὴ ὠφελεῖν μηδένα, φέρων δ᾽ ἀπέϑετο ὅποι δη΄
χαίτις καταμαϑὼν τοῦτο ποιοῦντα ὑφείλετο" ὑστέρωι δὲ χρό-
νωι ἐλθὼν οὐχ εὕρισχε τὰ χρήματα ὁ καταϑέμενος. περιαλγῶν
οὖν τῆι συμφορᾶι τά τε ἄλλα καὶ ὅτι οὐχ ἔχρησε τῶι δεομένω:ε, ὃ
ἂν αὐτῶι καὶ σώιτον ἦν καὶ ἕτερον προσέφερεν, ἀπαντήσας δὲ
τῶι ἀνδρὶ τῶι τότε δανειζομένωι ἀπωλοφύρετο τὴν συμφοράν,
ὅτι ἐξήμαρτε καὶ ὅτι οἱ μεταμέλει οὐ χαρισαμένωι, ἀλλ᾽ ἀχαρι-
στήσαντι, ὡς πάντως οἱ ἀπολόμενον τὸ ἀργύριον. ὁ δ᾽ αὐτὸν
ἐχέλενε μὴ φροντίζειν, ἀλλὰ νομίζειν αὑτῶι εἶναι καὶ μὴ ἀπολω-
λέναι, καταϑέμενον λέϑον εἰς τὸ αὐτὸ χωρίον" ἡ πάντως γὰρ οὐδ᾽
ὅτε ἡ ἦν σοι; ἐχρῶ αὐτῶι, ὅϑεν μηδὲ νῦν νόμιζε στέρεσϑαι μηδε-
νός.᾽ ὅτωι γάρ τις μὴ ἐχρήσατο μηδὲ χρήσεται, ὄντος ἢ μὴ ὃν-
τος αὐτῶι οὐδὲν οὔτε πλέον οὔτε ἔλασσον βλάπτεται. ὅτωι: γὰρ

ὁ ϑεὸς μὴ παντελῶς βούλεται ἀγαϑὰ διδόναι ἀνδρί, χρημάτων
τλυν τον παρασχών, τοῦ φρονεῖν (δὲ) καλῶς πένητα ποιήσας, τὸ
ἕτερον ἀφελόμενος ἑκατέρων ἀπεστέρησεν. ναὶ. ΗΠΑΒΡ. ἀχαριστεῖν.

δδ [110 Β., 88 3] ποτ. ἵνα: ὅπου. ᾿Α. ἐν τῶι Περὶ τῆς ὅὃμο-
νοίας᾽ (ὀκνεῖν) ἵνα οὐδὲν ἔργον ὀχνεῖν. Ἐχτρ. δὰ βυϊὰ, ἕνα.

δ6 [139 Β., 188 Ξ.] βστρ. ὀχνῶ: ...-. χαὶ οἱ ῥήτορες οὐχ ἐπὶ δειλίας καὶ
ῥαιϑυμίας ἐχρήσαντο τῶι ὀνόματι, ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῦ φόβου καὶ τοῦ φοβεῖσθαι.
᾽4.. ἱχακὸς δ᾽ ἂν (εἴη), εἰ ἐπ᾽ ἀποῦσι μὲν χαὶ μέλλουσι τοῖς κινδύ-
»οις τῆι γλώττηι ϑρασύνεται καὶ τῶι ϑέλειν ἐπείγει, τὸ δ᾽ ἔργον
ἂν παρῆι, ὀκνεῖ. Ζαποίβαηρ Ζὰ Π. ὅ. συγ [οἰ μιδΐξ.

51 [125 8.,3.] Κὅ'τΌ8. 11] 8, 18 Η. Ἀντιφῶντος. νόσος δειλοῖσιν ἑορτή"
οὐ γὰρ ἐχπορεύονται ἐπὶ πρᾶξιν.

δὅ8 [129 Β,, 3.) - --- 20, 06 Ἅ--τος. ὅστις δὲ ἰὼν ἐπὶ τὸν πλησίον
κακῶς ποιήσων δειμαίνει, μὴ ἃ ϑέλει ποιῆσαι, ἁμαρτὼν τούτων
ἃ μὴ ϑέλει ἀπενέγκηται, σωφρονέστερος. ἐν ὧι γὰρ δειμαίνει,

Ὰ»

10

25

40

40

Β. ΕᾺ. ὅδ0--ΘἹ. δὅ9

μέλλει" ἐν ὧι δὲ μέλλει, πολλάκις ὃ διὰ μέσου χρόνος ἀπέστρεψε
τὸν νοῦν τῶν ϑελημάτων᾽ χαὶ ἐν μὲντῶὠιγεγενῆσϑαι οὐχ ἔνεστιν,
ἐν δὲ τῶι μέλλειν ἐνόέχεται (τὸ καὶ μὴ) γενέσϑαι. ὅστις δὲ δρά-
σειν μὲν οἴεται τοὺς πέλας χκαχῶς, πείσεσϑαι δ᾽ οὔ, οὐ σωφρονεῖ.
ἐλπίδες δ᾽ οὐ πανταχοῦ ἀγαϑόν' πολλοὺς γὰρ τοιαῦται ἐλπίδες
κατέβαλον εἰς ἀνηκέστους συμφοράς, ἃ δ᾽ ἐδόκουν τοῖς πέλας
ποιήσειν, παϑόντες ταῦτα ἀνεφάνησαν αὐτοί. σωφροσΐνην δὲ
ἀνδρὸς οὐκ ἂν ἄλλος ὀρϑότερόν τις χρίνειεν, ἢ ὅστις τοῦ ϑυμοῦ
ταῖς παραχρῆμα ἡδοναῖς ἐμφράσσει αὐτὸς ἑαυτὸν χρατεῖν τε καὶ
νικᾶν ἠδυνήϑη αὐτὸς ἑαυτόν. ὃς δὲ ϑέλει χαρίσασϑαι τῶι ϑυμῶι
παραχρῆμα, ϑέλει τὰ χαχίω ἀντὶ τῶν ἀμεινόνων. Ὑεὶ. ΗοΙΑΚΙ. ἔτ. 88.
ΠΟ ΟΚΥ. ἔν. 236.

ὅθ [180 Β., 124 5] -- -- δ, δ1 ᾿4---τος. ὅστις δὲ τῶν αἰσχρῶν ἡ
τῶν καχῶν μήτε ἐπεϑύμησε μήτε ἥψατο, οὐχ ἔστι σώφρων" οὐ
γὰρ ἔσϑ᾽ ὅτου [ὅπου ϑδιρΡ0)] χρατήσας αὐτὸς δαυτὸν κόσμιον παρ-
ἐχεται [παρέσχηται].

40 [134 Β., 138 5.) --- Π 81, 589. ᾿4---τος. πρῶτον, οἶμαι, τῶν ἐν
ἀνθρώποις ἐστὶ παίδευσις" ὅταν γάρ τις πράγματος κἂν ὁτουοῦν
τὴν ἀρχὴν ὀρϑῶς ποιήσηται, εἰκὸς καὶ τὴν τελευτὴν ὀρϑῶς γί-
γνεσϑαι᾿ χαὶ γὰρ τῆι γῆι οἷον ἂν τις τὸ σπέρμα ἐναρόσηι, τοι-
αὗτα χαὶ τὰ ἔχφορα δεῖ προσδοχᾶν᾽ χαὶ ἐν νέωι σώματι ὅταν τις
τὴν παίδευσιν γενναίαν ἐναρόσηι, ζῆι τοῦτο καὶ ϑάλλει διὰ παν-
τὸς τοῦ βίου, χαὶ αὐτὸ οὔτε ὄμβρος οὔτε ἀνομβρία ἀφαιρεῖται.

61 [135 Β., 184 5.] -- - 81,40 τοῦ αὐτοῦ. ἀναρχίας δ᾽ οὐδὲν χά-
κιον ἀνϑρώποις᾽ ταῦτα γινώσκοντες οἱ πρόσϑεν ἄνϑρωποι ἀπὸ
τῆς αρχῆς εἴϑιζον τοὺς παῖδας ἄρχεσϑαι χαὶ τὸ κελευόμενον
ποιεῖν, ἵνα μὴ ἐξανόρούμενοι εἰς μεγάλην μεταβολὴν ἰόντες ἐκ-
πλήσσοιντο.

62 [0] --- -- 81, 41 [οὔπ δα Ὠϊηίου ἔν. 61] οἵω: τες ἄν τὸ
πλεῖστον τῆς ἡμέρας συνῆι, τοιοῦτον ἀνάγκη γενέσϑαι χαὶ αὐτὸν
τοὺς τρόπους.

68 [101 Β., 86 3.) ΗΑἘΡ. διάϑεσις: ... ἀντὶ τοῦ διοίχησις ὃ αὐτὸς [δ
Βοᾶπον Απᾶρῃοπ!]) ἐν τῶι Περὶ ὁμονοίας" “ἄλλα εἰδότες τὴν διάϑε-
σιν ἀχούουσιν᾽. Ἐοϊκὶ ῬΕγγπομοθοίναϊ, ἄπ Απερῃοι ἔτ. 14.

84 [1364 Β.] Εἶχο. ὕ ΧΡΟΒ. 44 [ΒύΟΌ. ΙΥ̓ 298,11 Μοίποῖκο; ναὶ. Η. βοδοηκὶ
ον. ἄμο ᾿. 62 ΟὙίΘα 1888 5. 11)] Ἀντιφάνης [᾿Αντιφῶν Μοΐποκο)]. αἱ νέαι
φιλίαι ἀναγκαῖαι μέν, αἱ δὲ παλαιαὶ ἀναγκαιότεραι.:

δὲ [109 Β., 81 3.) ϑυτο. ϑωπεία. Ἀ. ἐν τῶι Περὶ ὁμονοίας" πολ-
λοὶ δ᾽ ἔχοντες φίλους οὐ γινώσκουσιν, ἀλλ᾽ ἑταίρους ποιοῦνται
ϑώπας πλούτου καὶ τύχης κόλακας.

6 [112 Β., 90 3.) Ηλπρ. ἀνδρεία: ἡ τῶν ἀνδρῶν ἡλικία. 4. ἐν τῶι
Περὶ ὁμονοίας.

θ6 [136 Β., 1386 3) Οἰξν. ϑίγσομι. ΥἹ 19 ὑ. 148}. 4. ὃ ῥήτωρ λέγει"
“γηροτροφία γὰρ προσέοικε παιδοτροφίαι,.

61 [111 Β., 895) Ηλπρ. ἀϑεαΐρητος: ἀντὶ τοῦ ἀϑέατος παρ᾽ ᾿4--τι
ἐν τῶι Περὶ δνομοίας: ΗΣ

10

1Ὁ

40

4ὅ

δ60 ᾿« 80. ΑΝΤΙΡΗΟΝ ΕΗ ΒΟΡΗΙΞΤ

68 [118 Β., 91 8.) ΒΆΑΒΡΟσΕΒ. αὐλεζόμενοι: ἀντὶ τοῦ χοιμώμενοι ᾿Α.
Περὶ ὁμονοίας.

69 [114 Β., 923] -- βαλβίς" 4. Περὶ ὁμονοίας" ἡ ἀρχή. Ἐπτμ.
ΘΕν. βαλβίς: ... καὶ βαλβῖσιν ἀντὶ τοῦ ταῖς ἀρχαῖς.

10 [116 Β., 98 5.) ΗΔβρ. εὐηνιώτατα᾽ ᾿Αἅ. ἐν τῶι Περὶ ὁμονοίας.
εὐήνιος ὃ πρᾶιος καὶ μέτριος χαὶ μὴ ταραχώδης. ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ἵππων.

11,119 Β., 91 8] --- φηλώματα: 4. ἐν τῶι Περὶ ὁμονοίας ἐξα-
πάτας" φηλοῦν γὰρ τὸ ἐξαπατᾶν.

ΠΟΑΙΤΙ͂ΚΟΣ.
Αὐϊογβοδιεῖς τυ ίβοιθη ἄθηι Ἐθάμποῦ ἀπὰ ἄθπι ϑορϊβίθη βεϊαρ.

12 [122 Β., 3135) Αὐτιάττ. ΒΟΚΙς. Αη. 18, 20 ἀπειϑαρχία: ᾿. Πο-
λιτικῶ ει.

48 [120 Β., 19 5) ΑΥΤΉΞΝ. Χ 4284 χαταριστᾶν δὲ εἴρηχεν ἐν τῶε Πο-
λιτικῶε . οὕτως" “δτε δή τις πράγματα τὰ ἑαυτοῦ ἢ τὰ τῶν φίλων
κατηρίστηχεν.

14 [128 Β., 82 8.] ΗΑβρ. εὐσύμβολος: ἀντὶ τοῦ ῥαιδίως χαὶ εὖ συμ-
βάλλων, τουτέστιν ἀγαϑὸς συμβάλλειν. ᾿Α. Πολιτιχῶι.

δ [124 Β., 833.) “-- ἡμιολιασμός: 4. Πολιτικῶι ᾿διπλασιασμοῦ
καὶ ἡμιολιασμοῦ᾽ ἀντὶ τοῦ τὸ ἡμιόλιον δοῦναι ἐν τοῖς λογισμοῖς.

76 [121 Β., 8 58] ῬΒιβο, 18,230 ἐπ [ατίθοῦθη)] χαταμελεῖν τούτων καὶ
ταῦτα. Απδρλοη ἐν τῶι Πολιτιχῶι: μήτε φιλοπότην κχληϑῆναι καὶ
δοχεῖν τὰ πράγματα χαταμελεῖν ὑπὸ οἴνου ἡσσώμενον.

71 [18] Β., 144 8) Ῥυστ. Αηΐοη. 28 ἀναλίσχειν χαὶ χαϑηδυπαϑεῖν τὸ
πολυτελέστατον, ὡς ᾿Α. εἶπεν, ἀνάλωμα, τὸν χρόνον. Ζαυνοίδαηρ, τὰ
ἀΐοθοσς βου πηβίομον.

ΠΕΡῚ ΚΡΙΣΕΩΣ ΟΝΕΙΡΩΝ.

18 [Βδῦρρο ὅ6 ΔηρΆ. Θοίί. 1867 Ρ. 18᾽] ΑΒΤΕΡΙν. 1 14 ὑ. 109,10 σηπέα.
αὕτη δὲ μόνη καὶ τοὺς ἀποδρᾶναι πειρωμένους ὠφελεῖ διὰ τὸν ϑολόν, ὧι
χρωμένη πολλάχις φεύγει. μέμνηται δὲ τούτου τοῦ ὀνείρου καὶ ᾿Α. ὃ ᾿Αϑηναῖος.

79 [8.. ἃ. Ο. Ρ. 17] Ὅσιο. ἀο ἄϊν. 1 20, 39 δογεπία, ἀὲ φμόδιιδ ἀϊδρυίαηβ ΟἾγυ-
δίρριιδ ημεϊ δ δὲ ηημδδ δοηγυδδ οοἰ σοι ζαοὶξ ἑάεηι, φιοὰ ΑἸ δ ραΐεν, εα οον-
φιγοη8 φσμας Αηρλοηδδ ὑἱεγργείαΐξίοηε εαριἐοαΐα ἀεοϊαγαπέ ἐπα φυλάεφηι αορπδη
ἐπέεγργείδδ, 80 ἐαεηερδδ σγαπαϊογίδιιδ ἀεοιὶξ μἷϊ. δΊ,116 δ᾽ Ῥιασμα σμαδάαιν
ἐαογ εν ἡέφα οα παΐμγαϊϊδ, δε αν ἤποίοϑα δοηιίογμηι Αἀπέρλοπὶδ ἑηἰεγργείαξδο.

80 (5. Ρ. 1) -- --͵ἸἸΙ ΤῸ, 144 ἑρδβογμηῆι ἱπίεγργοίμηι οονλδοΐμγας ἨΟΉΜΟ
"ιασὶθ ἱπρεηπία ἀεοίαγαπέ δογηι χμαηι υἱηῖ οοηδοπδθχμε παϊμγαεΐ σμγϑον αὐ
Οἰγηιρία ρμγοβοϊθοὶ οοσίέαηβ υἱδιιδ εδὲ ἐπι δοηιλὶδ ομγγμ φμαάγίσαγμηε υεδὲ. νᾶδε
αα οοπὶεοίογεηι; αἱ {{16: “υἱποεθ, ἱπφμὶα; ἰά επὶηὶ οεοἰεγιίαβ δἰρηϊβοαὶ εἰ υἱϑ ἐχμο-
νιν. ροϑὲ ἰάσηι αὦ Απήρδοηέονι, ἰδ αμέδηι “ουἵποαγο, ὑπρμδέ, ᾿μδοῦδ8ε ο8ὲ: αὮ ΜῸΝ
ἐπ ίοϊϊοσὶδ φμαίίμον απίξ ἐδ οὐοιγΥδδεῦ᾽ φο06 αἰδμδ σμγδοὸῦ (αἰφμε λόγι δομεμδο-
γμηι εἰ ἰαϊΐιρη ( ἱπἰεγργεία οηλι.) ρίεπμδ εδὲ Οἠγυεὶρρὶ ἴδεν, ρίενιιδ ἀπδραίν),
δε αὦ ομγϑογεηι γεᾶθο: αα ἱπίεγργείεηι αἀεἰνϊἐ ἀφυδίαηι 86 πὶ ϑονυδὲδ υἱϑης ἐ88ὲ
{αοΐμι; αὐ 4116: “υἱοϊδίς; ἰδία ἐπὶ αὖὐἱὶ υοἷαὲ πα υελεπιεπέμιδ. δμῖο εἰάειν
Αηῆρῆο: 'ϑαγο, ἱπχμὶέ, υἱοίμηι ἐὲ 6886 ΠΟΉ υἱ 688 ἰδία επὶμι αὐἱὶδ ἰπϑεοίαδ αἴδαι
αυὶδ εἰ ασία᾽δ ΒΕΜΊΡΟΥ ἔρδα ροδίγεπια ἐδ.

1τ0

45

Β. ΕἘ. 68---108. 861

81 [Κ᾿ ». 18) ϑβενεο. οοπέον. ΠῚ 1, 38 Οὐδο μωρέ... οὐϊαϊέ φυΐάφηι
φμαξέμον ᾿ἰδγοδ Οὐοἴογμηι, φμοβ δεῖϊς (αϊο ποϑίον «Απρβοιϑὶο γὼ υοοαϑδαΐ:
ἑαπέμ ἐπ 118 δοηπιπίογμῆι οδῖ,

ΖΥΙΒΟΗΕΝ ὉῈΜ ΒΕΌΝΕΒ ὈΝῺῸ ΕΜ ΒΟΡΗΙΠΤΕΝ
ΒΤΕΙΤΤΙΘΕ ΕΒΑΘΟΜΈΕΝΤΕ.

82 [180 Β., 1843] ΑνΝεον. Βεκκ. Απίδίο. 114,28 τελεσϑῆναι: τὸ
ἀναλωϑῆναι. ᾿Α.

88 [148 Β., 146 58) Απεοσν. ΒΕΚκ. [μοΣ. ΥἹ ὑ. 345, 26 ἀδυναμία ἐρεῖς ὡς
δΔημοσϑένης χαὶ ἀδυνασία ὡς Α. χαὶ Θουχυόδίδης {{| 8, 2. ΥἹΙ1 8, 41].

84 [141 Β.., 160 5.] --- Ρ. 861,81 ἀχόλουϑα ᾿Α. τὰ ἑπόμενα χαὶ σύμφωνα.

8δ [160 Β., 158 3.) --- ν. 418,86 ἀπάλαμνον: ἀμήχανον. οὕτως ΑΑ.

86 [152 Β., 16ὅ 8.}] --- ἡ. 419,18 ἀπεγένετο: ἀντὶ τοῦ ἀπέϑανεν. οὕτως
Α.. καὶ Θουχυδίδης [11 84, 2 α. δ.].

81 [146 Β., 149 Β)] Βμερ. ἀχαρῆ: ἀντὶ τοῦ μιχρὸν ἢ οὐδὲν παρ᾽
ἈἈγτιφώντι.

88 [161] Β., 161 5) -- βάσανος: ᾿4., λίϑος οὕτω καλεῖται, ἦε τὸ χρυ-
σίον παρατριβόμενον δοκιμάζεται.

89 [163 Β., 166 8) --- ὀνυσάνιος: ᾿Α. ὃ ἐπὶ παντὶ ἀνιώμενος, χἂν μιχρὸν
καὶ εὐχαταφρόνητον ἧι.

90 [164 Β., 161 3.) --- εἰσφρήσεεν: εἰσάξειν, εἰσδέξεσϑαι. Ἀ.

91 [166 Β., 168 3] -- ἐμ βραχεῖ [ἔμβραχυ ΝῚ ἀντὶ τοῦ ἁπλῶς καὶ ἐν
χεφαλαίωι ᾿Α.

92 [110 Β., 114 5.) ΜΟΕΕΙΒ 208, 2 ΒΟΚΙ.. λιϑουργοὺς Θουκυδίδης (ΤΥ 69, 2
π-. ὅ.), λιϑοχόπους ᾿Α.

98 [0] ῬῬῆπον. ἀοθ ροδῃι. 6. 181, 8 [Υ. Η.3Υ1; ΟΟΙΡΟΙΖΣ Ῥῆίθη. Θὲ. Β.
128, ΥἹ, 49] ἐπειδήπερ ἐκ τῶν προαναλογισϑέντων συνεϑεωρεῖτο χαὶ οὐχ ἐξη-
τασμένον οὕτως (ἦν), ὥσπερ εἰ μηϑὲν ἐτύχομεμ πρὸς ἑτέρους εὑρίσκοντες
(περὶ τοῦ) ὑπὸ γραμμάτων ἁπλῶν καὶ συνϑέτων οἰχειοῦσϑαι τὴν ἀχοήν, εὔδη-
λος ἡ τῶν ἄλλων φληναφία φαίνεται τῶν ἢ ταὐτὰ [πᾶπ|]. γράμματα] τέρ-
πειν χαὶ ὀχλεῖν ἢ διάφορα χατηξιωχότων ὡς καί τινος τῶν ἀρχαίων
᾿ἈΙντιφῶντος εἴτ᾽ οὖν ῥητορικὸς εἴτε χαὶ φιλόσοφος ἡβούλετ᾽ εἶναι. Αἷθ
Περὶ τῶν ἀρχαίων ποιητῶν χαὶ μουσιχῶν [8. 8. ὅδ2, 8217 (ΘΟΠΡΘΙ2); ΘἾΘΙ 808
θη Τέχναι ἂθο8 ΕΘάΠΟΙΒ [8. Β 8].

94 [181 Β., 185 3.) ῬΗοτ. τέμεον: ἀντὶ τοῦ ἔντιμον. οὕτως ἈΑ.

9ῦ [111 Β., 115 5.1] Ῥοχ1, 184 μεϑέορτοι ἡμέραι κατὰ ᾿Α4--τα.

Φ6 [116 Β., 119 3.) -- 198 χαλείσϑω δὲ χυβερνήτης. .. καὶ κατ᾿ Α4.--τα
ὁ ποδοχῶν ἢ μᾶλλον κατ᾽ ἐμὲ ὁ ποόδηγῶν.

91 [141 Β.] -- 1109 ἀγλωττίαν δὲ ᾿Α. εἴρηχεν.

98 [149 Β., 162 3. --- 11 120 ᾿Α. δὲ ἀντιλογούμενοι.

99 [151 Β., 164 3.) -- --- 4. δδὲ ἀπαρτιλογία ὥσπερ χαὶ Ἡρόδοτος
(ΥἹ| 29).
100 [112 Β., 1160 8)] --- 1128 χαχολόγος, καχήγορος καὶ ὡς ᾿4. ἡδυ-

λόγος καὶ μετριολόγος.
101 [168 Β., 111 3. --- 11 228 ἃ. ἐπινόημα.
102 [140 Β., 148 5.) -- Π|280 ἀϑυμοῦσιν ὡς Α.
108 [182 Β., 148 5.) -- -ἯΙ 118 χρηματίζειν καὶ ὡς ((. φιλοχρηματεῖν.
Ὁ 1916, Εταρ. ἃ. ογδβοῖσ, 86

10

1ὅ

20

δ62 80. ΑΝΤΙΡΗΟΝ. Β. ἘῊΉ. 104--118, 81. ΚΕΙΤΙΑΒ. ΑἽἼ.

104 [142 Β., 145 3] Ῥοτχ, ΙΥ̓ 9 ἀνεπιστημοσύνη, ἄγνοια, ἀγνωσία. ἈΑ.
δ᾽ ἐπὶ τούτου χαὶ ἀγνωμοσύνην λέγει.

106 [162 Β.)] -- --- δοκησίσοφος, ὡς Ἀ. ἔφη.

106 [158 Β., 145 3] -- Υ 441 χαὶ τὸ πρᾶγμα ἀναισϑησία, ἀχαριστία,
ἀδικία, ἀγνωμοσύνη καὶ ὡς ᾿Α4. ἀποστέρησις.

107 [118 Β., 182 5.) ---Υ 161] συμμετρίας ᾿Α.... καὶ ϑυσμέτρητον᾽ Α.

108 [118 Β., 141 8) -- ΥἹ 108 Ἀ. δὲ 'χαὶ ἐξαλᾶσϑαι [ἐξεληλάσϑαι
βδῦργ}0) πανοικεσίαι ἔφη.

109 [169 Β., 118 β.) --- ΥἹ 169 χαχόνους ὡς Ἀ.

110 [161] Β., 110 5.) -- ΥἹ 188 Ἁ. δὲ ἐπιϑύμημα.

111 [168 Β., 166 3.) --- ΥΠΙ 68 ἀπελύϑη ὡς ᾿Α.

112 [166 Β., 169 5.) --- ΥὯἽΠΙ 108 χαὶ ἐν ταῖς σιτοδοσίαις ἐγίνοντο σίτου
ἐπιγραφεῖς, ὡς Α.

118 [111 Β., 180 5.} --- ΙΧ 26 πολιτοχοπεῖν παρ᾽ 4--τι.

114 [140 Β., 5] [Ι͂ΕΒΒΟΝ.ὄ Ρ. 180 ὕ810.Κ. Αλαζομένιον [πᾶτ]. σχῆμα) ὡς
τὸ πορεύομαι σὺν ἀγῶνι ἀντὶ τοῦ εἰς ἀγῶνα ... ὡς τὸ σὺν πατρίδι ἔβη
ἀντὶ τοῦ εἰς τὴν πατρίδα" οὕτως ᾿ἈΑ.

116 [164 Β1].] ϑυιν». ἀπόχριναι:. .. καὶ ἀπόχρισις ἡ ἀπολογία. οὕτω
“Δυσίας καὶ Ἀ.

116 [138 Β., 186 8.) --- ἀπολαχεῖν: ... . ὁπότ᾽ ἄνϑρωποι βου-
λοιντὸο χρήματα διαλαγχάνειν.

111 [188 Β., 181 3. --- χρημάτων: ... κεῖται δὲ ἡ λέξις καὶ ἐπὶ πρά-
γματος ἢ προσώπου ἢ λόγον ὡς ᾿Α.

118. Ατηξν. ΧΙ͂ 660Ε; Ἀντιφῶν ἐν τῶι Περὶ γεωργικῶν. Ιλο8 ᾿Ανόρο-
τίων ταῖϊ Ἰζαῖδθο).

81. ΚΒΙΤΊΑΝ.

.Α, ΤΕΒΕῈΝ ὈΝῸ ΒΟΗΒΙΕΊΤΕΝ.

1. ΡΗΠΟΒΤΕ. Υ. ΒΟΡΙι. [16 Κριτίας ὁὲ ὁ σοφιστής, εἰ μὲν κατέλυσε τῶν 1
᾿Αϑηναίων τὸν δῆμον, οὕπω χαχός (χαταλυϑείη γὰρ ἂν καὶ ὑφ᾽ δαυτοῦ ὄῆμος
οὕτω τι ἐπηρμένος, ὡς μηδὲ τῶν κατὰ νόμους ἀρχόντων ἀχκροᾶσϑαι), ἀλλ᾽
ἐπεὶ λαμπρῶς μὲν ἐλαχώνισε, προυδίδου δὲ τὰ ἱερά, χαϑήερει δὲ διὰ “Δυσάν-
ὁρου τὰ τείχη, οὖς δ᾽ ἤλαυνε τῶν ᾿Αϑηναίων τὸ στῆναί ποι τῆς Ἑλλαόος
ἀφηιρεῖτο πόλεμον Λαχωνικὸν ἀνειπὼν ἐς πάντας, εἴ τίς τιν᾽ ᾿Αϑηναῖον φεὺύ-
γοντα δέξοιτο, ὠμότητι δὲ χαὶ μιαιφονίαι τοὺς τριάκοντα ὑπερεβάλλετο βοι-
λεύματός τε ἀτόπου τοῖς Δαχεδαιμονίοις ξυνελάμβανεν, ὡς μηλόβοτος ἡ ᾿Ατ-
τικὴ ἀποφανϑείη τῆς τῶν ἀνθρώπων ἀγέλης ἐχχενωθεῖσα, κάκιστος ἀνϑρώπων
ἔμοιγε φαίνεται ξυμπάντων, ὧν ἐπὶ κακίαι ὄνομα. καὶ εἰ μὲν ἀπαίδευτος 3
ὧν ἐς τάδε ὑπήχϑη, ἔρρωτο ἂν ὁ λόγος τοῖς φάσχουσιν ὑπὸ Θετταλίας καὶ τῆς
ἐχείνηι ὁμιλίας παρεφϑορέναι αὐτόν τὰ γὰρ ἀπαίδευτα ἤθη εὐπαράγωγα
πάντως ἐς βίου αἵρεσιν" ἐπεὶ δὲ ἄριστα μὲν ἦν πεπαιδευμένος, γνώμας δὲ
πλείστας ἑρμηνείων, ἐς Δρωπίδην δ᾽ ἀναφέρων, ὃς μετὰ Σόλωνα ᾿Αϑηναίοις
ἥρξεν [598,2], οὐχ ἄν διαφύγοι παρὰ τοῖς πολλοῖς αἰτίαν τὸ μὴ οὐ καχίαι
φύσεως ἁμαρτεῖν ταῦτα. καὶ γὰρ αὖ κἀχεῖνο ἄτοπον Σωχράτει μὲν τῶι 3
Σωφρονίσχου μὴ ὁμοιωθῆναι αὐτόν, ὧι πλεῖστα δὴ συνεφιλοσόφησε σοφω-

10

1δ

40

81. ΚΕΙΤΙΑΙ͂, Α. 1-3. ΓΕΒΕΝ ὈΝῸ ΒΟΒΕΙΕΤΈΕΝ. δθ8

τάτω: τε χαὶ διχαιοτάτωι τῶν ἐφ᾽ ξδαυτοῦ δόξαντι, Θετταλοῖς δ᾽ ὁμοιωθῆναι,
παρ᾽ οἷς ἀγερωχία καὶ ἄχρατος, καὶ τὰ τυραννικὰ ἐν οἴνωι σπουόάζεται.
ἀλλ᾽ ὅμως οὐδὲ Θετταλοὶ σοφίας ἡμέλουν, ἀλλ᾽ ἐγοργίαζον ἐν Θετταλίαι μικραὶ 4
καὶ μείζους πόλεις ἐς Γοργίαν ὁρῶσαι τὸν Δεοντῖνον, μετέβαλον δ᾽ ἂν καὶ ἐς
τὸ πριτιάξειν, εἰ τινα τῆς ἑαυτοῦ σοφίας ἐπίδειξιν ὃ Κριτίας παρ᾽ αὐτοῖς
ἐποιεῖτο. ὃ δὲ ἡμέλει μὲν τούτου, βαρυτέρας δ᾽ αὐτοῖς ἐποίει τὰς ὀλιγαρ- ὅ
χέας διαλεγόμενος τοῖς ἐχεῖ δυνατοῖς χαὶ καϑαπτόμενος μὲν δημοχρατίας ἁπά-
σης, διαβάλλων ὁ᾽ ᾿Αϑηναίους, ὡς πλεῖστα ἀνϑρώπων ἁμαρτάνοντας, ὥστε ἐν-
ϑυμουμένωι ταῦτα Κι. ἂν εἴη Θετταλοὺς διεφϑορὼς μᾶλλον ἢ Κριτίαν Θετταλοί.
ἀπέθανε μὲν οὖν ὑπὸ τῶν ἀμφὶ Θρασύβουλον, οἱ χατῆγον ἀπὸ Φυλῆς τὸν
δῆμον. δοχεῖ δ᾽ ἐνίοις ἀνὴρ ἀγαθὸς γενέσϑαι παρὰ τὴν τελευτήν, ἐπειδὴ ἐν-
ταφέω! τῆι τυραννίδι ἐχρήσατο" ἐμοὶ δὲ ἀποπεφάνθω μηδένα ἀνθρώπων χαλῶς
δὴ ἀποϑανεῖν, ὑπὲρ ὧν οὐχ ὀρϑῶς εἵλετο. δι᾽ ἅ μοι δοχεῖ καὶ ἡ σοφία τοῦ
ἀνδρὸς καὶ τὰ φροντίσματα ἧττον σπονδασϑῆναι τοῖς “Ἑλλησιν" εἰ γὰρ μὴ
ὁμολογήσει ὃ λόγος τῶι ἤϑει, ἀλλοτρίαι τῆι γλώττηι δόξομεν φϑέγγεσθαι,
ὥσπερ οἱ αὐλοί.

τὴν δὲ ἰδέαν τοῦ λόγου δογματίας ὁ Κ΄. καὶ πολυγνώμων σεμνολογῆσαί
τε ἱκανώτατος οὐ τὴν διϑυραμβωδη σεμνολογίαν, οὐδὲ χκαταφεύΐγουσαν ἐς τὰ
ἐχ ποιητικῆς ὀνόματα, ἀλλ᾽ ἐκ τῶν χυριωτάτων συγχειμένην χαὶ κατὰ φύσιν
ἔχουσαν. ὁρῶ τὸν ἄνδρα καὶ βραχυλογοῦντα ἱκανῶς καὶ δεινῶς καϑαπτόμε-
γον ἐν ἀπολογίας ἤϑει, ἀττικίζονταά τε οὐκ ἀχρατῶς, οὐδὲ ἐχφύλως (τὸ γὰρ
ἀπειρόκαλον ἐν τῶι ἀττιχίζειν βάρβαρον), ἀλλ᾽ ὥσπερ ἀχτίνων αὐγαὶ τὰ ᾿Ατ-
τιχὰ ὀνόματα διαφαίνεται τοῦ λόγου. χαὶ τὸ ἀσυνδέτως δὲ (χωρίον) χωρίωι
προσβαλεῖν Κριτίου ὥρα, χαὶ τὸ παραδόξως μὲν ἐνθυμηϑῆναι, παραδόξως δ᾽
ἀπαγγεῖλαι «ἰοιτίου ἀγών, τὸ δὲ τοῦ λόγου πνεῦμα ἐλμπέστερον μέν, ἡδὺ δὲ
καὶ λεῖον, ὥσπερ τοῦ ζεφύρου ἡ αὖρα.

2. θιοα. ΠΙ 1 Πλάτων ᾿Αρίστωνος καὶ Περιχτιόνης ..., ἥτις τὸ γένος ἀνέ-
φερεν εἰς Σόλωνα, ᾿Αϑηναῖος. τούτου γὰρ ἦν ἀδελφὸς Δρωπίδης, οὗ Κριτίας οὗ
Κάλλαισχρος, οὗ Κριτίας ὃ τῶν τριάχοντα χαὶ Γλαύχων, οὗ Χαρμίδης καὶ Περι-
χτιόνη; ἧς καὶ ᾿Αρίστωνος Πλάτων, ἕχτος ἀπὸ Σόλωνος. Ῥιλτ. Οἤδιπη. 1644
[Κυϊδα δρυΐ] Χαρμίδην τὸν τοῦ Πλαύχωνος τοῦ ἡμετέρου ϑείου ὑόν, ἐμὸν
δὲ ἀνεψιόν. 151 Εἰ [Β0Κτ. 2. ΟΠατταΐ 468] 7 τε γὰρ πατρώια ὑμῖν οἰχία ἡ Κριτίου
τοῦ Δρωπίδου καὶ ὑπ᾽ ᾿ἀναχρέοντος χαὶ ὑπὸ Σόλωνος χαὶ ὑπ᾿ ἄλλων πολλῶν
ποιητῶν ἐγκεκωμιασμένη παραδέδοται ἡμῖν. ΚὅΐΟΗοΙ, ΑΈΒΟΗ. τοι. 180 ἐπεδή-
μησε γὰρ [ΑΠΑΚτΘΟΩ] τῆι Αττικῆι Κριτίου ἐρῶν.

8. Ριμρτ. Τί. Ρ. 20. Κριτίαν δέ που πάντες οἱ τῆιδ᾽ ἴσμεν οὐδενὸς
ἰδιώτην ὄντα ὧν λέγομεν. Ῥ. 20 Ὁ [Κὶς Βργί ἢ} ἄχουε δὴ εὖ Σώχρατες λόγου
μάλα μὲν ἀτόπου παντάπασί γε μὴν ἀληϑοῦς, ὡς ὁ τῶν ἑπτὰ σοφώτατος
Σόλων ποτ᾽ ἔφη" ἦν μὲν οὖν οἰχεῖος καὶ σφόόρα φίλος ἡμῖν Δρωπίδου τοῦ
προπάππου, χαϑάπερ λέγει πολλαχοῦ χαὶ αὐτὸς ἐν τῆι ποιήσει" πρὸς δὲ Κρι-
τίαν που τὸν ἡμέτερον πάππον εἶπεν, ὡς ἀπεμνημόνευεν αὖ πρὸς ἡμᾶς ὃ γέ-
ρων, ὅτι μεγάλα καὶ ϑαυμαστὰ τῆσδ᾽ εἴῃ παλαιὰ ἔργα τῆς πόλεως ὑπὸ χρόνον
χαὶ φϑορᾶς ἀνθρώπων ἠφανισμένα ... 21Χ ἐγὼ φράσω παλαιὸν ἀχηχοὼς
λόγον οὐ νέου ἀνόρός" ἦν μὲν γὰρ δὴ τότε Κριτίας [ἀον Οτοθαναύον ἀθ8 ΤΥ-
ΤΆΒΠΏΘΠ)], ὡς ἔφη, σχεδὸν ἐγγὺς ἤδη τῶν ἐνενήκοντα ἐτῶν, ἐγὼ δέ πηι μά-
λεστα ὀεχέτης. ὅΐΗοΙ, Ζ. ἃ. δι. ὁ δὲ Κι. ἦν μὲν γενναίας χαὶ ἁδρᾶς φύσεως,
ἥπτετο δὲ χαὶ φιλοσόφων συνουσιῶν, χαὶ ἐχαλεῖτο ἰδιώτης μὲν ἐν φιλοσόφοις,
φιλόσοφος δὲ ἐν ἰδιώταις" ἐτυράννευσε ὁὀὲ χαὶ αὐτὸς εἷς τῶν Δ γεγονώς.

8365

10

ἀυ

δθ4 81. ΚΕΙΤΙΑΒ

4. ΧΈΝΟΡΗ. Μοπιοσαῦ, 1 2, 121, ἀλλ᾽, ἔφη γε ὃ χατήγορος [ἃ, ἢ. ῬοΪγ-
Κταῦθβ), Σωχράτει ὁμιλητὰ γενομένω Κριτίας τε χαὶ ᾿Αλχιβιάδης πλεῖστα καχὰ
τὴν πόλιν ἐποιησάτην. Κριτίας μὲν γὰρ τῶν ἐν τῆι ὀλιγαρχίαι πάντων πλεον-
εχτίστατὸς τε καὶ βιαιότατος χαὶ φονιχώτατος ἐγένετο, ᾿Αλκιβιάδης δὲ αὖ τῶν
ἐν τῆι δημοχρατίαι πάντων ἀχρατέστατός τε καὶ ὑβριστότατος καὶ βιαιότα-
τος. ἐγὼ δ᾽, εἰ μέν τι χαχὸν ἐχείνω τὴν πόλιν ἐποιησάτην, οὐκ ἀπολογή-
σομαι᾿ τὴν δὲ πρὸς Σωχράτη συνουσίαν αὐτοῖν ὡς ἐγένετο διηγήσομαι.
ἐγενέσϑην μὲν γὰρ δὴ τὼ ἄνδρε τούτω φύσει φιλοτιμοτάτω πάντων ᾿Αϑηναίων,
βουλομένω τε πάντα δι᾿ ἑαυτῶν πράττεσϑαι καὶ πάντων ὀνομαστοτάτω γε-
γνέσϑαι. ... δήλω δ᾽ ἐγενέσϑην ἐξ ὧν ἐπραξαάτην᾽ ὡς γὰρ τάχιστα χρείττονε
τῶν συγγιγνομένων ἡγησάσϑην εἶναι, εὐθὺς ἀποπηδήσαντε Σωκράτους ἐπρατ-

τέτην τὰ πολιτιχά, ὦνπερ ἕνεκα Σωχράτους ὠρεχϑήτην. ... καὶ Κριτίας :

δὴ καὶ ᾿Αλχιβιάδης, ἕως μὲν Σωχράτει συνήστην, ἐδυνάσϑην ἐχείνωι χρωμένω
συμμάχωι τῶν μὴ χαλῶν ἐπιϑυμιῶν κρατεῖν" ἐχείνου δ᾽ ἀπαλλαγέντε, Κρι-
τίας μὲν φυγὼν εἰς Θετταλίαν ἐχεῖ συνὴν ἀνϑρώποις ἀνομίαι μᾶλλον ἢ δικαιο-
σύνηι χρωμένοις. ... ἀλλ᾽ εἰ χαὶ μηδὲν αὐτὸς πονηρὸν ποιῶν ἐχείνους φαῦλα
πράττοντας δρῶν ἐπήινει, δικαίως ἂν ἐπιτιμώιτο. Κριτίαν μὲν τοίνυν αἰσϑα-
νόμενος ἐρῶντα Εὐθυδήμου χαὶ πειρῶντα χρῆσϑαι, χαϑάπερ οἱ πρὸς τάφρο-
δίσια τῶν σωμάτων ἀπολαύοντες, ἀπέτρεπε φάσχων ἀνελεύϑερον τε εἶναι καὶ
οὐ πρέπον ἀνδρὶ καλῶι κἀγαϑῶι τὸν ἐρώμενον, ὧι βούλεται πολλοῦ ἄξιος
φαίνεσθαι, προσαιτεῖν ὥσπερ τοὺς πτωχοὺς ἱχετεύοντα χαὶ δεόμενον προσ-
δοῦναι, καὶ ταῦτα μηδενὸς ἀγαϑοῦ. τοῦ δὲ Κριτίου τοῖς τοιούτοις οὐχ ὕὑπα-
κούοντος οὐδὲ ἀποτρεπομένου, λέγεται τὸν Σωχράτην ἄλλων τε πολλῶν παρὸν-
των χαὶ τοῦ Εὐθυδήμου εἰπεῖν ὅτι ὑικὸν αὐτῶι δοχοίη πάσχειν ὁ Κριτίας,
ἐπιϑυμῶν Εὐθυδήμωι προσχνῆσϑαι ὥσπερ τὰ ὕδια τοῖς λίϑοι. ἐξ ὧν δὴ
καὶ ἐμίσει τὸν Σωχράτη ὃ Κριτίας, ὥστε καὶ ὅτε. τῶν τριάχοντα ὧν νομο-
ϑέτης μετὰ Χαριχλέους ἐγένετο, ἀπεμνημόνευσεν αὐτῶι χαὶ ἐν τοῖς νόμοις
ἔγραψε λόγων τέχνην μὴ διδάσχειν.

δ. ΑΧΡοσ. [41 φέρε δή, χαὶ τὰ ὀνόματα ὑμῖν ἀναγνώσομαι τῶν ἀνδρῶν
ὧν ἀπέγραψεν [Ὀ] οἰ] οἰ 68 πη Ηοιτα Κορ ἀθηρτοσζοβα 415]... Κριτίας ἀνεψιὸς
καὶ οὗτος τοῦ πατρός [1,ϑΟβότ88] αἱ μητέρες ἀδελφαί. 68 ἐσωώϑη δέ γε ὃ
πατήρ, ὁ κηδεστής, ἀνεψιοὶ τρεῖς, τῶν ἄλλων συγγενῶν ἑπτὰ μέλλοντες
ἀποϑανεῖσϑαι ἀδίχως, οἱ νῦν ὁρῶσι τοῦ ἡλίου τὸ φῶς δι᾿ ἐμέ.

6. [ΕΜΟΒΤΗ.) δ8, ΘῚ χατασχάψας τὴν Ἠετιώνειαν, εἰς ἣν Δαχεδαιμο-
γνίους ἤμελλον οἱ περὶ Κριτίαν ὑποδέχεσϑαι [411], χαϑεῖλε [Αὐἱδιοκταῦοθ) μὲν τὸ
ἐπιτείχισμα, κατήγαγε δὲ τὸν ὁῆμον. αὶ. Τδας. ΥἼΠ 90, 1. 8.

1. Ἰχσυβο. ἴϑοκτ. 118 ψηφίζεται ὃ δῆμος Κριτίου εἰπόντος τὸν μὲν
νεχρὸν ΓΡΕγγπίοπΟΒ, οπποσάοὶ 411) χρίνειν προδοσίας, κἂν δόξηι προδότης ὧν
ἐν τῆι χώραι τεϑάφϑαι, τά γε ὀστᾶ αὐτοῦ ἀνορύξαι καὶ ἐξορίσαι ἔξω τῆς
᾿Αττικῆς.

8. Απιδτ. τἰιοί. Α 15. 1315" 82 χαὶ Κλεοφῶν χατὰ Κριτίου τοῖς Σό-
λωνος ἐλεγείοις ἐχρήσατο λέγων, ὅτι πάλαι ἀσελγὴς ἡ οἰκία᾽ οὐ γὰρ
ἄν ποτε ἐποίησε Σόλων “εἰπεῖν μοι Κριτίαι πυρρότριχει πατρὸς ἀχούειν᾽
[ἴτ. 20 Ογυβ.].

9. Χεν. Ηδ]]. Π 8, 1.2 τῶι δ᾽ ἐπιόντι ἔτει [4048]... ἔδοξε τῶι δήμωε τρεά-
κοντα ἄνδρας ἐλέσϑαι οἱ τοὺς πατρίους νόμους συγγράψουσι, χαϑ οὗς πολι-
τεύσουσι. καὶ ἠἡιρέϑησαν οἵἷόε᾽ Πολυχάρης, Κριτίας κτλ.

12

80

81

10

18

40

4Ὁ

Α. 4--11. ΚΕΒῈΝ ὕΝῸ ΒΟΗΕΙΕΤΈΝ. δθ

10, --- --- 8, 1 τῶι μὲν οὖν πρώτωι χρόνωι ὃ Κ΄. τῶι Θηραμένει ὅμο-
γνώμων τε καὶ φίλος ἤν" ἐπεὶ ὅδ αὐτὸς μὲν προπετὴς ἦν ἐπὶ τὸ πολλοὺς
ἀποχτείνειν, ἅτε χαὶ φυγὼν ὑπὸ τοῦ δήμου [401], ὁ δὲ Θηραμένης ἀντέχοπτε
λέγων χτλ. 18 ἐκ τοῦτον μέντοι Κὶ, καὶ οἱ ἄλλοι τριάχοντα ἤδη φοβούμενοι
καὶ οὐχ ἥχιστα τὸν Θηραμένην, μὴ συρρνείησαν πρὸς αὐτὸν οἱ πολῖται, χατα-
λέγουσι τρισχιλίους τοὺς μεϑέξοντας δὴ τῶν πραγμάτων. 86 [Βοᾶ9 ἄο8 Τοσα-
ΤΩΘΏ68] οὐ μέντοι ϑαυμάξζω γε τὸ Κριτίαν παρανενομικέναι" ὅτε γὰρ ταῦτα ἦν
[ΑΥρΙΠΠΒΘΏΡΓΟΖΘΒΕ], οὐ παρὼν ἐτύγχανεν, ἀλλ᾽ ἐν Θετταλίαι μετὰ Προμηϑέως
δημοχρατίαν κατεσχεύαζε χαὶ τοὺς πενέστας ὥπλιζεν ἐπὶ τοὺς δεσπότας.

11. 1.χ8. 12, 48 ἐπειδὴ δὲ ἡ ναυμαχία [Αἰἱροδροίδπιοί] χαὶ ἡ συμφορὰ τῆι
πόλει ἐγένετο, δημοχρατίας ἔτε οὔσης, ὅϑεν τῆς στάσεως ἦρξαν, πέντε ἄνδρες
ἔφοροι κατέστησαν ὑπὸ τῶν καλουμένων ἑταίρων, συναγωγεῖς μὲν τῶν πολι-
τῶν, ἄρχοντες δὲ τῶν συνωμοτῶν, ἐναντία δὲ τῶι ὑμετέρωι πλήϑει πράττον-
τες ὧν Ἐρατοσϑένης καὶ Κι ἦσαν. οὗτοι δὲ φυλάρχους τε ἐπὶ τὰς φυλὰς
χατέστησαν καὶ ὅτι δέοι χειροτονεῖσϑαι χαὶ οὕστινας χρείη ἄρχειν παρήγγελλον
καὶ εἴ τε ἄλλο πράττειν βούλοιντο κύριοι ἦσαν.

12. Χεν. Η6]]. Π 4,8 ἐχ δὲ τούτου [ΤὨΓΑΒΥΡΙΙΒ ΑἸρΡΥΪΗ νσορ ῬΉΥ]6] οἱ
τριάχοντα οὐχέτι νομίζοντες ἀσφαλῆ σφίσι τὰ πράγματα ἐβουλήϑησαν ᾿Ἐλευ-
σῖνα ἐξιδιώσασϑαι, ὥστε εἶναι σφίσι χαταφυγήν, εἰ ὀεήσειε. καὶ παραγγείλαν-
τες τοῖς ἱππεῦσιν ἦλθον εἰς Ἐλευσῖνα Κ΄. τε καὶ οἱ ἄλλοι ζῶν τριάκοντα (ὅὁ-
ἔβη ΠΠΔΉ τη ἄοΣ ἘΠΘαδί που)... 10 ἐχ δὲ τούτου λαβὼν ὁ Θρασύβουλος τοὺς
ἀπὸ Φυλῆς περὶ χιλίους ἤδη συνειλεγμένους, ἀφικνεῖται τῆς νυχτὸς εἰς τὸν
Πειραιᾶ ... 11 οἱ δὲ ἀπὸ Φυλῆς. . .. συνεσπειράϑησαν ἐπὶ τὴν Μουνιχίαν ...
19 ἀπέθανον δ᾽ ἐνταῦϑα τῶν μὲν τριάχοντα Κἰ. τε καὶ Ἱππόμαχος [Μαὶ 403].

18. Κ'6ΘΗΟΙ, ΑἜΒΟΗΙΝ. 1 839 Ρ. 261 βοδαϊα. δεῖγμα δὲ τῆς τῶν λ πολιτείας
χαὶ τόδε ἐστίν. Κριτίου γὰρ ἑνὸς τῶν ἃ ἀποϑανόντος ἐπέστησαν τῶι μνή-
ματι Ὀλιγαρχίαν δᾶιδα χατέχουσαν καὶ ὑφάπτουσαν Δημοχρατίαν, χαὶ ἐπέ-
ὙΈΡΘΟΥ τάδε"

μνῆμα τόδ᾽ ἐστ᾽ ἀνδρῶν ἀγαϑών, οἱ τὸν χατάρατον
δῆμον ᾿Αϑηναίων ὀλίγον χρόνον ὕβριος ἔσχον.

14. ΑΒτρτ. τηϑί, Γ 16. 1416Ρ 26 οἱ πολλοὶ οὐδὲν δέονται διηγήσεως οἷον
εἰ ϑέλεις ᾿Αχιλλέα ἐπαινεῖν (ἴσασι γὰρ πάντες τὰς πράξεις), ἀλλὰ χρῆσϑαι αὖ-
ταῖς δεῖ. ἐὰν δὲ Κριτίαν, δεῖ" οὐ γὰρ πολλοὶ ἔσασιν.

16. ΑΥ̓ΗΕΝ. ΠΥ 1840 Χαμαιλέων γοῦν ὃ ΗἩραχλεώτης ἐν τῶι ἐπιγραφο-
μένωι Προτρεπτικχῶι “ακεδαιμονίους φησὶ καὶ Θηβαίους πάντας αὐλεῖν μαν-
ϑάνειν Ἡρακχλεωτας τε τοὺς ἐν τῶι Πόντωι χαϑ᾽ ἑαυτὸν ἔτι, ᾿Αϑηναίων τε
τοὺς ἐπιφανεστάτους Καλλίαν τε τὸν Ἱππονίχου χαὶ Κριτίαν τὸν Καλλαίσχρον.

16. [ΡῬῪῚὉπτ|} Υ. Χ. οτγϑῖ. 1,1 Ρ. 832 Ὁ ὅσους μέντοι ἔχομεν ἐπὶ τὸ παλαιό-
τατον ἀναφέροντες ἀπομνημονεῦσαι τὴν ἰδέαν τῶν λόγων ταύτην μεταχειρι-
σαμένους, τούτους εἴροι τις ἂν ἐπιβεβληχότας Αντιφῶντι [ἀθτἢ ΒΠαπιηπβῖθυ]
πρεσβύτηι ἤδη ὄντι οἷον ᾿Αλχιβιάδην, Κριτίαν, Λυσίαν, ᾿Αρχῖνον.

11. ΟἸο. 40 ογβδί. Π 28, 98 οοπϑδεομίξ δὲ δο8 [ἃἷο Εοάηον Ῥογκίοθ, ΑἰἸκὶ-
διδάοθ, ΤὨυκγαϊ 466) Ογίδαδ, Τῆογαπιδηεθ, 11|8᾽α8; πμϊΐα 1 δας δογίρία ϑυμΐ,
πον πα Ογ δας. ἀὲ Τλογαπιεπο αὐαΐηνιδ. ομιθ8 οὐΐαηι μῆς τούεδαπέ ἐἰΐιηι
Ῥεγιοϊς ὁμομηι, ϑεά εἐγαπέ Ραμῖο μδογίογε ΠΝ ϊο. ῬΕΣΓΟΒΤΕ. θΡ. 18 Κ. δὲ καὶ Θου-
χυδίδης οὐχ ἀγνοοῦνται τὸ μεγαλόγνωμον καὶ τὴν ὑφρὺν παρ᾽ αὐτοῦ [6οχ1-
εἶ] κεκτημένοι, μεταποιοῦντες δὲ αὐτὸ ἐς τὸ οἰχεῖον ὃ μὲν ὑπ᾽ εὐγλωττίας
ὁ δὰ ὑπὸ ῥώμης.

σι

10

4ὅ

δ66 81. ΚΕΙΤΙΑΒ. Α. 18---. ΒΟΗΒΙΕΤΕΝ, Β. 1. ΒΑΟΘΜ.

18. ῬΙΟΝΥ͂Β. [γ8. 2 χαϑαρός ἐστι [Τ|γ81Δ8] τὴν ἑρμηνείαν πάνυ καὶ τῆς
᾿Αττικῆς γλώττης ἄριστος κανών, οὐ τῆς ἀρχαίας ἧε κέχρηται Πλάτων τε χαὶ
Θουχυδίδης, ἀλλὰ τῆς κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιχωριαζούσης, ὡς ἔστι τε-
χμήρασϑαι τοῖς τε ᾿Ανδοχίδου λόγοις καὶ τοῖς Κριτίου καὶ ἄλλοις συχνοῖς. Εἰ.
8860. 20 [8. ὅ42, 42. 41].

19. Ηξενοοσ. ἀθ ἰάἀοίβ Π 11, 10 ὑ. 415, 21 ϑΡ. Περὶ Ἀριτίου. ἔστι γὰρ χαὶ
οὗτος σεμνὸς μὲν παραπλησίως τῶι ᾿Αντιφῶντι καὶ διηρμένος πρὸς ὄγχον χαὶ
τὰ πολλὰ λέγων ἀποφατικῶς, καϑαρώτερος δὲ τὴν λέξιν χαί, ὅτε περιβάλλοι,
διευχρινῶν, ὥστε εἶναι χαὶ σαφὴς ἅμα τῶι μεγέϑει χαὶ εὐχρινής᾽ ἔχει δὲ πολ-
λαχοῦ καὶ μάλιστα ἐν τοῖς Δημηγοριχοῖς προοιμίοις καὶ τὸ ἀληϑινόν
τε καὶ πιϑανόν. ἐπιμελὴς δὲ ὧν οὐ μετρίως ὅμως οὐχ ἁπλῶς χρῆται τῶι
τοιούτωι χόσμωι οὐδὲ κατὰ τὸν ᾿Αἀντιφῶντα προσχόρως καὶ σαφῆ τὴν ἐπιτή-
δευσιν ἔχοντι, ἀλλ᾽ ὥστε μετέχειν χαὶ κατὰ τοῦτο τοῦ ἀληθοῦς. τοῖς δ᾽ ἄλλοις
τοῦ ἤϑους εἴδεσιν οὐ σφόδρα τι χρῆται οἷον ἐπιειχείαε καὶ ἀφελείαι ἢ ὅσα
τοιαῦτα.

20. ΡΗΒΥΝΙΟΉ. ὈΓΆΘΡΘΓ. βορμῖδι, [ᾧῬμοῖ, Β[Ὀ]. 168 ὑ. 1014 Βοκίκ.)] εἰλεκρι-
νοῦς δὲ καὶ χαϑαροῦ κχαὶ ἀττικοῦ λόγου κανόνας καὶ στάϑμας χαὶ παράδειγμα
φησιν ἄριστον ... [Ῥἰδίοπ, 10 Εϑάπος, ΤὨυκγάϊάοθ8θ, ΧΟΠΟΡΠοΙ, Αοδοδίπθα ἃ.
Β0Κν.) Κριτίαν τε τὸν Καλλαίσχρου καὶ ᾿Αντισϑένην.

41. ῬΕΠΠΟΒΤΕ. Υ. Βορῆ. Π 1, 14 [Ηατοᾶο68)] προσέχειτο μὲν γὰρ πᾶσι τοῖς
παλαιοῖς, τῶι δὲ Κριτίαι χαὶ προσετετήχει καὶ παρήγαγεν αὐτὸν ἐς ἤϑη λλή-
νων τέως ἀμελούμενον χαὶ περιορώμενον.

42. ῬΗΠΟΡ. ἀθ δηΐπιδ 89, 8 [ζῃ η. 23] Κριτίαν εἴτε τὸν ἕνα τῶν τριά-
κοντα, ὃς καὶ Σωχράτους ἠχροάσατο ἢ καὶ ἄλλον τινὰ λέγει, οὐδὲν διαφερό-
μεϑα. φασὶ δὲ χαὶ ἄλλον Κριτίαν γεγονέναι σοφιστήν, οὗ χαὶ τὰ φερόμενα
συγγράμματα εἶναι, ὡς ᾿Αλέξανδρος λέγει᾽ τὸν γὰρ τῶν τριάχοντα μηδὲ γε-
γραφέναι ἄλλο τι πλὴν Πολιτείας ἐμμέτρους.

428. ΑΒΙΒΤ, ἀ6 δηἰπια Α 2. 4056" ὅ ἕτεροι δ᾽ αἷμα [πδϑτι]. τὴν ψυχὴν εζναιε)],
χαϑάπερ Κ., τὸ αἰσϑάνεσθαι ψυχῆς οἰχειότατον ὑπολαμβάνοντες, τοῦτο δ᾽
ὑπάρχειν διὰ τὴν τοῦ αἵματος φύσιν. ῬΈιΤΟΡ. ἀθ 8}. ργοοθϑαι. 9, 19 [ναἷ. 89, 12]
Κ. ὁ εἷς τῶν τριάχοντα᾽ αἷμα γὰρ ἔλεγεν εἶναι τὴν ψυχήν. “αἷμα γάρ, φησίν
[πδπ|]. Ἐπιροάᾶ. ἔτ. 105,3], ἀνθρώποις περικάρδιόν ἐστε νόημα᾽ [“-- ΟΥἰτ. ἔν, 8. ΒΔοΣ.).

Β. ΡΟΕΤΙΒΟΗΕ, ΕΒΑΘΜΈΝΤΕ.

ἨΕΧΑΜΕΤΈΕΒ. -

1. [1 Βϑοὶ ἔν. (1827), 1 Οττιθῖαβ Απῶ. ἱγτ. ἢ. 134] Ατη. ΧΗ ἢ. 6008
[Ετ08] ὃν ὁ σοφὸς ὑμνῶν αἰεί ποτε ᾿Αναχρέων πᾶσίν ἐστιν διὰ στόματος.
λέγει οὖν περὶ αὐτοῦ καὶ ὃ χράτιστος Κ. τάδε"
τὸν δὲ γυναιχείων μελέων πλέξαντα ποτ᾽ ὠιδὰς
ἡδὺν ἀνακρείοντα Τέως εἰς Ἐλλάδ᾽ ἀνῆγεν,
συμποσίων ἐρέϑισμα, γυναικῶν ἡπερόπευμα,
αὐλεῖν ἀντίπαλον, φιλοβάρβιτον, ἡδύν, ἄλυπον.
οὔ ποτέ σον φιλότης γηράσεται οὔτε ϑανεῖται,
ἔστ᾽ ἂν ὕδωρ οἴνωι συμμειγνύμενον χυλίχεσσιν
παῖς διαπομπεύηι, προπόσεις ἐπὶ δεξιὰ νωμῶν,
παννυχίδας ϑ8ϑ᾽ ἱερὰς ϑήλεις χοροὶ ἀμφιέπωσιν,

οι

10

1ὅ

; Β. ΡΟΕΤΙΒΟΗ͂Ε ΕἙ. 1--. δ67

πλάστιγξ ϑ᾽ ἡ χαλχοῦ ϑυγάτηρ ἐπ᾽ ἄχραισι χαϑίζηι
10 χοττάβου ὑψηλαῖς χορυφαῖς Βρομίου ψακάδεσσιν.
Γαι Ὗ. 10 ἰδὲ νἱο]}. βίδιὶ χορυφαῖς [ΟἼο880 ν. ἄχραισι] τέχμαρ τὰ ἰοδθῆ. Ζυχι
Οοροπδίδπαο νρὶ. Β 2.

ΚΡΙΤΙΟΥ ἘΖ“ΕΓΕΙ͂Α.

4 [1 Β., 1 Ογ.] ΑΤΗΕΝ. ορῖξ. Ι νυ. 288 Κ. δὲ οὕτως [πβπι]. τὰ ἐξ ἑχάστης
σεόλεως ἰδιώματα χαταλέγει}] ἱχότταβος -- τρόπαιον᾽ . καὶ ἐπαινεῖται
ὄντως ὁ ᾿Αττιχὸς κέραμος. ΧΥ 6668 πρῶτον μὲν ἡ τῶν κοττάβων εὕρεσις
ΣΣικελική ἔστιν παιδιά, ταύτην πρώτων εὑρόντων Σιχελῶν, ὡς Κ΄. φησὶν ὁ
Καλλαίσχρου ἐν τοῖς Ἐλεγείοις διὰ τούτων" ἱχότταβος -- καϑιστά-
μεϑα᾽.

κότταβος ἐκ Σιχελῆς ἐστι χϑονὸς ἐχπρεπὲς ἔργον,
ὃν σχοπὸν ἐς λατάγων τόξα χαϑιστάμεϑα,
εἶτα δ᾽ ὄχος Σικελὸς χάλλει δαπάνηι τε χράτιστος.
᾿Ξ Ἂ Ἂ
δ Θεσσαλιχὸς δὲ ϑρόνος, γνίων τρυφερωτάτη ἕδρα᾽
εὐναίου δὲ λέχους (ἔξοχα) κάλλος ἔχει
Μίιλητός τε Χίος τ᾽ ἔναλος πόλις Οἰνοπίωνος.
Τυρσηνὴ δὲ χρατεῖ χρυσοτυπος φιάλη
καὶ πᾶς χαλχὸς ὅτις χοσμεῖ δόμον ἕν τινι χρείαι.
10 Φοίνικες δ᾽ εὗρον γράμματα λεξίλογα,
Θήβη δ᾽ ἁρματόεντα δίφρον συνεπήξατο πρώτη,
φορτηγοὺς δ᾽ ἀχάτους Κᾶρες ἁλὸς ταμίαι.
τὸν δὲ τροχὸν γαίας τε καμίνου τ᾿ ὄχγονον εὗρε
κλεινότατον χέραμον, χρήσιμον οἰκονόμον,
18 ἡ τὸ καλὸν Μαραϑῶνι καταστήσασα τρόπαιον.

8 [88 Β.,10 Μ.)}] Μαισ, ΤΉΞΟΡΟΒ. ἀθ ποῖ. Ὁ. 19 ηεεύγμηι ἀαοίμομηι πδαα-
ποίγμηι ἱπυοεέιθη, υγημέμδ αὖ ΟΥρῆδο Ο. αδϑεγὶί. ὙαΩ]. οὔθα 5. 411, 20.

ΕΙΣ “4.“ΚΙΒΙΑΖΗΝ.

4 [8 Β., 5 Ογ)] ΗΈΡΗΛΕΚΊ. 2 (περὶ συνεχφωνήσεως) ἢ δύο βραχεῖαι εἰς
μίαν βραχεῖαν, ὅπερ ἐν τοῖς ἄλλοις εὑρίσχεται μέτροις ... ἐν δὲ τοῖς ἔπεσι
σπανίως" ὥσπερ Κ. ἐν τῆι εἰς ᾿Αλχιβιάδην ἐλεγείαι οὐχ ὥιετο ἐγχωρεῖν

οὔ ᾿Αλχιβιάδον τὸ ὄνομα" φησὶ γάρ᾽
καὶ νῦν Κλεινίου υἱὸν Αϑηναῖον στεφανωσω
᾿Αλκιβιάδην νέοισιν ὑμνήσας τρόποις"
οὐ γάρ πως ἦν τοὔνομ᾽ ἐφαρμόξειν ἐλεγείω τ"
νῦν δ᾽ ἐν ἰαμβείωι κείσεται οὐχ ἀμέτρως.

δ [4 Β., θ ΟΥγ.) Ῥυστ. ΑἸαἱν. 88 τὸ μὲν οὖν ψήφισμα τῆς καϑόόδον προ
τερον ἐνελ ρωτο Κριτίου τοῦ Καλλαίσχρον γράψαντος, ὡς αὐτὸς ἐν ταῖς
Ἐλεγείαις πεποίηχεν ὑπομιμνήισκων τὸν ᾿Αλκιβιάδην τῆς χάριτος ἐν τούτοις"

γνώμη δ᾽ ἥ σε κατήγαγ᾽, ἐγὼ ταύτην ἐν ἅπασιν
εἶπον χαὶ γράψας τοὐργον ἔδρασα τόδε.
σφραγὶς δ᾽ ἡμετέρης γλώττης ἐπὶ τοϊσόεσι χεῖται.
αὶ. Τῆς. ὙΠ] 91, 8 [Ετδπ]. 411).

δ68 81. ΚΕΙΤΙΑΒ, Β. ΡΟΕΤΙΒΟΗΕ, ΕΒ. 6--9. ΕΓΕΟΊΤΕΝ,

ΠΟΑΙΤΕΙΑ͂Ι ΕΜΜΕΤΡΟΙ. Μεὶ. Α 22.
ΠΟΑΙΤΕΙΑ͂ ΔΑΚΕΖΑΙΜΟΝΙΩΝ. Μεὶ. Β 82--37.

4 [2 Β., 2 (Υ] ΑΤΗ. Χ 482 Ὁ προπόσεις δὲ τὰς γινομένας ἐν τοῖς συμ-
ποσίοις πἰοἰ ται ονίδις οὐχ ἦν ἔϑος ποιεῖν οὐδὲ φιλοτησίας διὰ τούτων πρὸς
ὅ ἀλλήλους ποιεῖσϑαι. δηλοῖ δὲ ταῦτα Κ. ἐν τοῖς Ἐλεγείοις"
καὶ τόδ᾽ ἔϑος Σπάρτηι μελέτημα τε κείμενόν ἐστι
πίνειν τὴν αὐτὴν οἰνοφόρον χύλιχα,
μηδ᾽ ἀποδωρεῖσϑαι προπόσεις ὀνομαστὶ λέγοντα,
μη δ᾽ ἐπὶ δεξιτερὰν χεῖρα χύκλωι ϑιάσον

10 ὄ ἕ ΓῚ ΠῚ

ἄγγεα Δυδὴ χεὶρ εὗρ᾽ ᾿Ασιατογενής,

καὶ προπόσεις ὀρέγειν ἐπὶ δεξιὰ, καὶ προχαλεῖσϑαι
ἐξονομακλήδην, ὧι προπιεῖν ἐϑέλει.

εἶτ᾽ ἀπὸ τοιούτων πόσεων γλώσσας τε λύουσιν

15 10 εἰς αἰσχροὺς μύϑους, σῶμά τ᾽ ἀμαυρότερον

τεὐύχουσιν᾽ πρὸς δ᾽ ὄμμ᾽ ἀχλὺς ἀμβλωπὸς ἐφίζει"
λῆστις δ᾽ ἐχτήύχει μνημοσύνην πραπίδων"

νοῦς δὲ παρέσφαλται" ὅμῶες δ᾽ ἀκόλαστον ἔχουσιν
ἦϑος ἐπεισπίπτει δ᾽ οἰκοτριβὴς δαπάνη.

20 16 οἱ Δαχεδαιμονίων δὲ χόροι πίνουσι τοσοῦτον,

- ὥστε φρέν᾽ εἰς ἱλαρὰν ἐλπίδα πάντας ἄγειν
εἴς τε φιλοφροσύνην γλῶσσαν μέτριόν τε γέλωτα"
τοιαύτη δὲ πόσις σωματί τ᾽ ὠφέλιμος.
γνώμηι τε κτήσει τε' χαλῶς δ᾽ εἰς ἔργ᾽ ᾿Αφροδίτης
2ὅ 240 πρός ϑ᾽ ὕπνον ἥρμοσται, τὸν χαμάτων λιμένα,
πρὸς τὴν τερπνοτάτην τε ϑεῶν ϑνητοῖς Ὑγίειαν,
καὶ τὴν Εὐσεβίης γείτονα Σωφροσύνην.
δξῆς τε πάλιν φησίν"
αἱ γὰρ ὑπὲρ τὸ μέτρον χυλίχων προπόσεις παρὰ χρῆμα
80 τέρψασαι λυποῦσ᾽ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον.
2ὅ ἡ Δαχεδαιμονίων δὲ δίαιϑ᾽ ὁμαλῶς διάχειται,
ἔσϑειν καὶ πίνειν σύμμετρα πρὸς τὸ φρονεῖν
καὶ τὸ πονεῖν εἶναι δυνατούς" οὐχ ἔστ᾽ ἀπόταχτος
ἡμέρα οἰνῶσαι σῶμ᾽ ἀμέτροισι πότοις.

8 [836 Β.. 284 ΟΥχ.] ὅσεοι, Εσβιρ. Ηΐρρ. 264 ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν ἐστιν
ἀπόφϑεγμα τὸ ᾿μηδὲν ἄγαν᾽, ὅπερ Χίλωνι ἀνατιϑέασιν, ὡς Κ΄ ὭὍποα.Ι 41
[8. Κ. 8, 235] οὔπο Αὐΐοσμδιηθῃ :

ἦν Δαχεδαιμόνιος Χίλων σοφός, ὃς τάδ᾽ ἔλεξε"
μηδὲν ἀγαν᾽ χαιρῶι πάντα πρόσεστι καλά.

40 8 [δ Β., 3 Ογ.] Ῥυστ. Οἴπα. 10 [π80} 53. ὅ84, 4] Κ. δὲ τῶν τριάκοντα γενό-
μενος ἐν τοῖς Ἐλεγείοις εὔχεται"

πλοῦτον μὲν Σχοπαδῶν, μεγαλοφροσύνην δὲ Κίμωνος,
γνίχας δ᾽ Ἀρχεσίλα τοῦ Μαχεδαιμονίον.
9 [60 Β., 8 ΟΥ.) ΚΚ,'ΤοΒἘ. [ΠΗ (δου) 29,11}. Κριτίον"
45 ἐχ μελέτης πλείους ἢ φύσεως ἀγαϑοί.

Β. ΒΑΜΕΝ 10---16. δ09

ΒΑΜΕῈΕΝ.

10. στα Εσειριρ. ὑ. 18δ, 38 τούτων [Ὀταιαθη ἀθ8 Ἐπτὶρί 468] νοϑεύεται
τρία Τέννης, Ῥαδάμανϑυς, Πειρίϑους. Υεὶ. 8. δ10, 97. Α16 Βαϊγτευῖοκ
[ρκῖο Σίσυφος ἴησα ΥΙΔΙΙοΥΖ.

ὄ ΤΕΝΝΗ͂Σ.

11. Ἐροῦγ σοῦ ἸθηΘαο08 νρ]. Κοθοη 28 [ΡΒοί. 126 ἢ. 13δ519 ἘΒ1.
12 [σπ. ἔτ. 606, ΤΕ ῥ. δ18 Νδῦοκ) ϑτοβ. ΠΙ 2, 16}. Εὐριπίδης Τέννηι.
φεῦ" οὐδὲν δίχαιόν ἐστιν ἐν τῶι νῦν γένει.

ῬΑ͂““ΜΩΝΘΥΣ.
10 18 [660 Ν] Αὐτιάτι. ΒΕΕΕ. ῥ. 94,1 ἐξαιρεῖν ἀντὶ τοῦ ἀφαιρεῖν. Εὐρι-
πίδης δὲ Ῥαδαμάνϑυϊ᾽
οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ζὅστις) ἐξαιρήσεται.
14 [658 Ν})] Κ'τβαβ. ΥἹΙ ὑ. 8δ6 Ευριπίδης . .. ἐν Ῥαδαμάνϑυϊ᾽
οἵ γῆν ἔχουσ᾽ Εὐβοΐδα πρόσχωρον πόλιν.
15 15 [669 Ν.] ϑ108. Π 8, 12}. [ΠΥὠὀ64,24Μ. Εὐριπίδου Ῥαδαμάνϑυϊ"
ἔρωτες ἡμῖν εἰσὶ παντοῖοι βίου"
ὃ μὲν γὰρ εὐγένειαν ἱμείρει λαβεῖν,
τῶι ὁ᾽ οὐχὶ τούτον φροντίς, ἀλλὰ χρημάτων
πολλῶν χεχλῆσϑαι βούλεται πάτωρ δόμοις.
3 ὅδ ἄλλωι δ᾽ ἀρέσκει μηδὲν ὑγιὲς ἐκ φρενῶν
λέγοντι πείϑειν τοὺς πέλας τόλμηι χαχῆι.
οἱ δ᾽ αἰσχρὰ κέρδη πρόσϑε τοῦ χαλοῦ βροτῶν β
ξητοῖσιν' οὕτω βίοτος ἀνϑρώπων πλάνη.
ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρήιζω τυχεῖν,
“5 10 δόξαν {δὲ} βουλοίμην ἂν εὐχλείας ἔχειν.

ΠΕΙΡΙΘΟΥ͂Σ.

16. ΟἜΕΘΟΕ. ΟΟκσπτη. ΥΙ1 1812 77 812. [πδοὲὶ ἀθὺ Ελβϑυηρ ἀ68 Ὑδίσ. ῥτ.
106 32. 4025 πηὰ Εδοοτ. 1--1Π 10. 2515] χὰ Ηππμοα. ἢ 449, 8 ϑροηρ. (χαὶ Εύρι-
πίδης ᾿ Ζεὺς, ὡς λέλεχται᾽ ἀναφορά, τῆς ἀληϑείας ὕπο᾽ βεβαίωσις):
80 οὗτος ὁ στίχος ἐν τῶι λεγομένωι Πειρίϑωι χεῖται. ἔστι δὲ ἡ ὑπόϑεσις τοι-
αὐτη Πειρέϑους ἐπὶ τῆι Περσεφόνης μνηστείαι εἰς “Αιδον καταβὰς τιμωρίας
ἔτυχε τῆς πρεπούσης" αὐτὸς γὰρ ἐπὶ πέτρας ἀκινήτωι καϑέδραι πεδηϑεὶς ὅρα-
χόντων ἐφρουρεῖτο χάσμασιν, Θησεὺς δὲ τὸν φίλον ἐγχαταλιπεῖν αἰσχρὸν
ἡγούμενος βίον εἶχε [1]. ἑχὼν εἵλετο] τὴν ἐν Ἅιδου ζωήν. ἐπὶ δὲ τὸν Κέρβε-
8δ ρον Ἡρακλῆς ἀποσταλεὶς ὑπὸ Εὐυρυσϑέως τοῦ μὲν ϑηρίου βίαι περιεγένετο,
τοὺς δὸ περὶ Θησέα χάριτι τῶν χϑονίων ϑεῶν τῆς παρούσης ἀνάγχης ἐξέλυσεν
καὶ τὸν ἀνθιστάμενον χειρωσάμενος χαὶ παρὰ ϑεῶν χάριν λαβὼν χαὶ δυστυ-
χοῦντας ἐλεήσας φίλους. εἰσάγεται οὖν ἐν τούτωι τῶι δράματι Αἰακὸς πρὸς
Ἡρακλέα λέγων"
ἕα, τί χρῆμα; δέρχομαι σπουδῆι τινα

δεῦρ᾽ ἐγχονοῦντα καὶ μάλ᾽ εὐτόλμωι φρενί.

εἰπεῖν δίχαιον, αὖ ξέν(ε), ὅστις ὧν τόπους
4 εἰς τούσδε χρίμπτηι καὶ χαϑ᾽ ἥντιν᾽ αἰτίαν.

8610 81. ΚΒΙΤΙΑΒ

εἶτα Ἡραχλῆς πρὸς αὐτόν [Β 11, Ναυοῖ ΕἾ Ρ. 541, Ἐπτ. ἔτ. 591]:
δ ἐμοὶ πατρὶς μὲν Ἄργος, ὄνομα δ᾽ Ἡρακλῆς,
ϑεῶν δὲ πάντων πατρὸς ἐξέφυν Διός.
ἐμῆι γὰρ ἦλ.λϑε μητρὶ χεδνὸν εἰς λέχός
δ Ζεύς, ὡς λέλεχται τῆς ἀληϑείας ὕπο.
ἥχω δὲ δεῦρο πρὸς βίαν Εὐρυσϑέως.

17 [11 Β., Εν, ἔν. 5ὅ92Ν} Ατὐϑξν. ΧΙ 496 Ὰ πλημοχόη] χρῶνται ὀὲ αὐτῶι
ἐν Ἐλευσῖνι τῆι τελενταίαι τῶν “μυστηρίων ἡμέραι, ἥ ἣν χαὶ ἀπ᾿ αὐτοῦ προσαγο-
ρεύουσι Πλημοχόας... μνημονεύει δ᾽ αὐτῶν καὶ ὃ τὸν Πειρίϑουν γράψας εἴτε

10 Κριτίας ἐστὶν ὃ τύραννος ἢ Εὐριπίδης λέγων οὕτως [Οον ἄοτ οἰοαεὶ-
πΐβομθη Μγβίθῃ)]"

ἵνα πλημοχόας τασδ᾽ εἰς χϑόνιον
χάσμ᾽ εὐφήμως προχέωμεν.

18 [16 Β., ὅ94 Ν) ΟΥξν. ὅσ. Υ 31 ". 661}, περὶ τούτων [Οποχαθίπι --

16 Ζοάΐακοβ, ΟἸΓΟΠΟ8] οἦμαι χαὶ ἥ τραγωιδία φυσιολογοῦσα φησιν"

ἀκάμας τε χρόνος περί γ᾽ ἀενάοωι
δεύματι πλήρης φοιτᾶι τίχτων
αὐτὸς ἑαυτόν, δίδυμοί τ᾿ ἄρκτοι
ταῖς ὠχυπλάνοις πτερύγων ῥιπαῖς

20 δ τὸν ᾿Ατλάντειον τηροῦσι πόλον.

Ἄτλας δὲ ὁ μὴ πάσχων πόλος δύναται μὲν εἶναι καὶ ἣ ἀπλανης σφαῖρα,
βέλτιον δὲ ἴσως αἰῶνα ἀκχίνητον νοεῖσϑαι. Ὑ αὶ. βσηοτ, ΑΒΙΕΤΟΡΗ. ΑνΥ. 119.

19 [15 Β., ὅ93 Ν) “--- -- 116 ν. ΤΡ. ἐν δὲ τῶι Πειρίϑωι δράματι
ὁ αὐτὸς [ΕπτΐρΡ.] χαὶ τάδε τραγωιδεῖ"

σὲ τὸν αὐτοφυῆ, τὸν ἐν αἰϑερίωι

ῥδύμβωι πάντων φύσιν ἐμπλέξανϑ᾽,

ὃν περὶ μὲν φῶς, περὶ δ᾽ ὀρφναία

νὺξ αἰολόχρως ἄχριτός τ᾽ ἄστρων
δ ὄχλος ἐνδελεχῶς ἀμφιχορεύει.

80 90 [10 Β., ὅ95 Ν)] ΡῬυστ. ἀθ δαϊΐο. τηαϊί. 1 Ρ. 966 ὄνιοε τῶν φίλων οὐδὲν
ἀπολαύσαντες εὐτυχούντων συναπόλλυνται δυστυχοῦσι. καὶ τοῦτο μαλιστα
πάσχουσιν οἱ φιλόσοφοι καὶ χαρίεντες, ὡς Θησεὺς τῶι Πειρίϑωε κολαζομένωι
καὶ δεδεμένωι ᾿

αἰδοῦς ἀχαλχεύτοισεν ἔζευχται πέδαις.
ΠῚ 41 [18 Β., ὅ98 Ν.] ΗΞ,108. ΠῚ 8, 47. Εὐριπίδου Πειρίϑωι"
ὁ πρῶτος εἰπὼν οὐχ ἀγυμνάστωι φρενί
ἔρριψεν, ὅστις τόνδ᾽ ἐχαίνισεν λόγον,
ὡς τοῖσιν εὖ φρονοῦσι συμμαχεῖ τύχη.

22 [12 Β., 691 Ν.] --- ΠῚ 31, 16 Η. Πειρίϑον"

,ωώω4« τρῦύπος δὲ χρηστὸς ἀσφαλέστερος νόμου"

τὸν μὲν γὰρ οὐδεὶς ἂν διατρέψαι ποτέ
ῥήτωρ δύναιτο, τὸν δ᾽ ἄνω τε χαὶ κάτω
λόγοις ταράσσων πολλάκις λυμαίνεται.

48 [14 Β, δθ6 Ν1] -- ΙΝ 121,24ΝΜΝ. Ευριπίδου Πειρίϑωι"

4 οὐχ οὖν τὸ μὴ ζῆν χρεῖσσὸόν ἐστ᾽ ἢ ζὴν κακῶς;

Φ4, ΑὐἋ ἄοπι Ῥοίτἐ 008 διδιηπιθα πϑοὶ Ἦ οἰοῖκον ΕῸγ. ἔγ. ἰπο. 866 φήμη τὸν
ἐσθλὸν χὰν μυχοῖς δείχνυσι γῆς, 936 οὔχ' ἀλλ᾽ ἔτ᾽ ἔμπνουν ᾿Αἰδης μ᾽ ἐδέξατο,
πλοῦ ὙΣΙἸδιονίἐΣ 964 [8. οὔσῃ Κ΄. 311, 20].

10

1ὅ

2)

2

8ὴ

40

Β. ῬΕΑΜΕῈΝ 16--25. 671

ΣΙΣΥΦΟΣ ΣΗΩΤΥΡΙΚΟΣ.

ἐκ, “ Εἰ παιηῖροβ βιαίγτάγαπια ἀθα Επτ ρί 68 (δυϊροῖπητι 415) Ὀοὶ ΑΣτ,.
5 [9 Β., 1 ρ. 110 Ν. ] ϑεχτ ΙΧ δά χαὶ Κ. δὲ εἷς τῶν ἐν ᾿Αϑήναις τυρα»-
νησάντων δοχεῖ ἐχ τοῦ τάγματος τῶν ἀϑέων ὑπάρχειν φάμενος, ὅτι οἱ πα-
λαιοὶ νομοϑέται ἐπίσχοπόν τινα τῶν ἀνϑρωπίνων κατορϑωμάτων καὶ ἁμαρ-
τημάτων ἔπλασαν τὸν ϑεὸν ὑπὲρ τοῦ μηδένα λάϑραι τὸν πλησίον ἀδικεῖν,
εὐλαβούμενον τὴν ὑπὸ τῶν ϑεῶν τιμωρίαν. ἔχει δὲ παρ᾽ αὐτῶι τὸ ῥητὸν
οὕτως “ἥν -- γένος. ΑΞπτ. 171,2 [Ὁ. 298] χαὶ Εὐριπίδης δὲ ὃ τραγωιδοποιὸς
ἀποκχαλύψασϑαι μὲν οὐχ ἠϑέλησε δεδοιχὼς τὸν Ἄρειον πάγον, ἐνέφηνε δὲ
τοῦτον τὸν τρόπον" τὸν γὰρ Σίσυφον εἰσήγαγε προστάτην ταύτης τῆς ; δόξης
καὶ συνηγόρησεν αὐτοῦ ταΐτηι τῆι γνώμηι" “ν γὰρ χρόνος, φησίν, ὅτ᾽ ---
ὑπή ρέτης [1.2]. ἔπειτα φησι τὴν ἀνομίαν λυϑῆναι νόμων εἰσαγωγῆι᾽ ἐπεὶ
γὰρ ὁ νόμος τὰ φανερὰ τῶν ἀδιχημάτων εἴργειν ἠδύνατο, χρύφα δὲ ἠδίχουν
πολλοί, τότε τις σοφὸς ἀνὴρ ἐπέστησεν, ὡς δεῖ ψευδεῖ λόγωι τυφλῶσαι τὴν
ἀλήϑειαν χαὶ πεῖσαι τοὺς ἀνϑρώπους, ὡς ἔστι ---βίωι, ὃς ταῦτ᾽ ἀχούει
καὶ βλέπει φρονεῖ τ᾽ ἀγαν᾽ [11. 18]. Απτ. 16, 7 [Ὁ.. 294] ὅϑεν χαὶ Ευρι-
πίδης φησί" “τότ᾽ ἀστερωπὸν οὐρανοῦ σέλας χρόνου -- σοφοῦ" [38. 34].
ἣν χρόνος, ὅτ᾽ ἦν ἄτακτος ἀνθρώπων βίος
καὶ ϑηριώδης ἰσχύος ϑ᾽ ὑπηρέτης,
ὅτ᾽ οὐδὲν ἦϑλον οὔτε τοῖς ἐσθλοῖσιν ἦν
οὔτ᾽ αὖ χόλασμα τοῖς καχοῖς ἐγίγνετο.
δ χάπειτά μοι δοχοῦσιν ἀνϑρωποι νόμους
ϑέσϑαι χολαστάς, ἵνα δίχη τύραννος ἧι
(ὁμῶς ἁπάντων) τήν ϑ᾽ ὕβριν δούλην ἔχηι"
ἐξζημιοῦτο δ᾽ εἴ τις ἐξαμαρτάνοι.
ἔπειτ᾽ ἐπειδὴ τἀμφανὴ μὲν οἵ νόμοι
10 ἀπεῖργον αὐτοὺς ἔργα μὴ πράσσειν βίαι,
λάϑραι δ᾽ ἔπρασσον, τηνικαῦτά μοι δοκεῖ
(πρῶτον) πυκνός τις χαὶ σοφὸς γνώμην ἀνήρ ἰγνὥνα!]
{(ϑεῶν) δέος ϑνητοῖσιν ἐξευρεῖν, ὅπως
εἴη τι δεῖμα τοῖς χκαχοῖσι, κἂν λάϑραι
165 πράσσωσιν ἢ λέγωσιν ἢ φρονὦσί (τι).
ἐντεῦϑεν οὖν τὸ ϑεῖον εἰσηγήσατο,
ὡς ἔστι δαίμων ἀφϑίτωι ϑάλλων βίωι,
γόωι τ᾽ ἀχούων χαὶ βλέπων, φρονῶν τ᾿ ἄγαν
προσέχων τε ταῦτα, χαὶ φύσιν ϑείαν φορῶν,
40 ὃς πᾶν τὸ λεχϑὲν ἐν βροτοῖς ἀχούσεται.,
(τὸ) δρώμενον δὲ πᾶν ἰδεῖν δυνήσεται.
ἐὰν δὲ σὺν σιγῆι τι βουλεύηις κακόν,
τοῦτ᾽ οὐχὶ λήσει τοὺς ϑεούς" τὸ γὰρ φρονοῦν
(ἄγαν) ἔνεστι. τούσδε τοὺς λόγους λέγων
25 διδαγμάτων ἥδιστον εἰσηγήσατο
ψεύδει καλύψας τὴν ἀλήϑειαν λόγωι.
ναίειν δ᾽ ἔφασκε τοὺς ϑεοὺς ἐνταῦϑ᾽, ἵνα
μάλιστ᾽ ἄν ἐξέπληξεν ἀνϑρώπους λέγων,
ὅϑεν περ ἔγνω τοὺς φόβους ὄντας βροτοῖς

δ72 81. ΚΒΙΤΙΑΒΠ. Β. ΘΕΑΜῈΝ 258--29. ΡΕΟΒΑ 580---32.

80 χαὶ τὰς ὀνήσεις τῶι ταλαιπώρωι βίωι,
ἐχ τῆς ὕπερϑε περιφορᾶς, ἵν᾽ ἀστραπάς
κατεῖδεν οὖσας, ὀεενὰ δὲ κτυπήματα
βροντῆς, τὸ τ᾽ ἀστερωπὸν οὐρανοῦ ὁὀέμας,
δ χρόνον καλὸν ποίχιλμα, τέχτονος σοφοῦ,
8ὅ ὅϑεν τε λαμπρὸς ἀστέρος στείχει μύδρος,
ὅ ϑ᾽ ὑγρὸς εἰς γῆν ὄμβρος ἐχπορεύεται.
τοίους δὲ περιέσεισεν ἀνϑρώποις φόβους,
δι᾿ οὕς καλῶς τε τῶι λόγωι χατώιχισεν
ιυ τὸν δαίμον᾽ (οὗτος) καν πρέποντι χωρίωι,
40 τὴν ἀνομίαν τε τοῖς νόμοις χατέσβεσεν.
καὶ ὀλίγα προσδιελϑὼν ἐπιφέρει
οὕτω δὲ πρῶτον οἵομαι πεῖσαί τινα
ϑνητοὺς νομίζειν δαιμόνων εἶναι γένος.

1ὅ ΑΌΒ ὈΝΒΕΒΤΙΜΜΤΕΝ ῬΒΑΜΕΝ,

20 [22 Β., 2 Ν)] ΒΚΞ'͵ῸΒ.1 8,11 ἀδ5 [,ϑηπὰ Κριτίου πολὺ ΓβΙβοῖ θὲ ἢ. 10]:
μετὰ τὴν σχιὰν τάχιστα γηράσχει χρόνος.
2] [20 Β., 8 Ν)Ὶ ϑ.1Ὸ. ΠΙ 14, 2Η6:8. Ῥ΄---ου.
ὅστις δὲ τοῖς φίλοισι πάντα πρὸς χάριν
20 πράσσων ὁμιλεῖ, τὴν παραυτίχ᾽ ἡδονήν
ἔχϑραν χαϑίστησ᾽ εἰς τὸν ὕστερον χρόνον.
Φ5 [19 Β., 4 Ν] -- -- 28,1 Κ--ου.
δεινὸν δ᾽ ὅταν τις μὴ φρονῶν δοχῆι φρονεῖν.
29 [21 Β., ὃ Ν) --.͵ἈΥ 91, 10 Μοΐίῃ. Ἀ(.---ου.
2ὅ σοφῆς δὲ πενίας σχαιότητα πλουσίαν
χρεῖσσον σύνοικόν ἐστιν ἐν δόμοις ἔχεεν.

ΡΒΕΒΟΒΑΙΒΟΒῈ ἘΒΑΘΟΘΜΕΝΤᾺ,

{«ΠΟΑ“ΙΤΕΙ͂ Δ ΑΘΗΝΑΙΩΝ).
80. ΗΐοΣΙΟΥ κοδὄγου γοτηυ]οἢ ἕν. δ8---Ἴ8.

80 ΠΟΑΙΤΕΙΑ͂ ΘΕΤΤΑΖΩΝ.

81 [30 Ββοῦ, 1 Μῦ)ονΣ ΕἯΘ. Π 69)᾽ὴ)᾽ Ατησν. ΧΙΥ 6684 [νρὶ]. ΧΗ͂ 5214)
“ὁμολογοῦνται δ᾽ οἱ Θετταλοὶ πολυτελέστατοι τῶν Ἑλλήνων γε-
γενῆσϑαι περί τε τὰς ἐσθῆτας καὶ τὴν δίαιταν' ὅπερ αὑτοῖς
αἴτιον ἐγένετο χαὶ τοῦ χατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐπαγαγεῖν τοὺς Πέρ-

85 σας, ἐζηλωχόσι τὴν τούτων τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν. ἱστορεῖ δὲ
περὶ τῆς πολυτελείας αὐτῶν χαὶ Κι ἐν τῆι Ποτιτείαι αὐτῶν.

ΠΟΑΝΙΤΕΙ“ ΔΑ ΚΕΝΩΙΠΟΝΙΩΝ.
γ ει. Χεν. Η6]]. Π| 8,84 [Εοάθ ἄρθ8 Κυϊδβ σοβϑη ὙΠΘγϑιηθη68) καλλίστη
μὲν γὰρ δήπου ὁοχεῖ πολιτεία εἶναι ἡ Δαχεδαιμονίων. 8. Β. 6. 1.

4 82 [28 Βρθβ, 1 Μῦ]ον ΕῊΘ 1 68] αιεν. ϑιυ. Υ1Ἱ 9 ὑ". 141}. πάλιν Εὐρι-
πίδου ποιήσαντος “ἐχ γὰρ πατρὸς χαὶ μητρὸς ἐχπονουμένων σκληρὰς διαίτας
οἱ γόνοι βελτίονες᾽ [ἴτ. ὅ25, 4. ὅ], Κ'. γράφει"

ἄρχομαι δὲ τοι ἀπὸ γενετῆς ἀνϑρώπον᾽ πῶς ἂν βέλτιστος

10

18

25

85

Β. ΡΕΟΒΑΊΙΒΟΗ͂Ν ἘΉ. 82---81. δ78

τὸ σῶμα γένοιτο καὶ ἰσχυρότατος; εἰ ὃ φυτεύων γυμνάξοιτο καὶ
ἐσθίοι ἐρρωμένως χαὶ ταλαιπωροίη τὸ σῶμα" καὶ ἡ μήτηρ τοῦ
παιδίου τοῦ μέλλοντος ἔσεσϑαι ἰσχύοι τὸ σῶμα χαὶ γυμνάζοιτο.
Ὗ εἰ. Χεν. σ. Ρ. 1.80. 1,4. Ῥυστ. [γυ. 14. ῬΗΙΤΟΒΤΕ. βΎΤΩΗ. 28}, 5.06 1.

88 [24 Β., 2 Μ Ατῆηξν. ΧΙ 469; τρόποι εἰσὶ πόσεων χατὰ πόλεις ἔδιοι,
ὡς Κ. παρίστησιν ἐν τῆι Δκακεδαιμονίων Πολιτείαι διὰ τούτων" “ὃ μὲν
Χῖος χαὶ Θάσιος ἐκ μεγάλων χυλίχων ἐξὶ δεξιὰ, ὁ δ᾽ Ἀττικὸς ἐκ
μικρῶν ἐπὶ δεξιὰ, ὃ δὲ Θετταλιχὸς ἐχπώματα προπίνει ὅτωι ἂν
βούλωνται ἱμεγάλα. Δαχεδαιμόνιοι δὲ τὴν παρ᾽ αὑτῶι ἕχαστος
πίνει, ὃ δὲ παῖς ὁ οἰνοχόος (ἐπιχεῖ) ὅσον ἂν ἀποπίηι;

84 [25 Β., 38)Μ) -- -- 4838 Κριτίας δ᾽ ἐν ΔΜαχεδαιμονίων πολι-
τείαι γράφει οὕτως" “χωρὶς ὀὲ τούτων τὰ σμικρότατα ἐς τὴν δίαι-
ταν, ὑποδήματα ἄριστα Δακωνιχὰ (χαὶ) ἱμάτια φορεῖν ἥδιστα
καὶ χρησιμώτατα᾽ χώϑων ΔΜαχωνιχὸς ἔχπωμα ἐπιτηδειότατον εἰς
στρατείαν καλεὐφορώτατον ἐν γυλεῶε" οὗ δὲ ἕνεκα στρατιωτικόν,
{(δηλώσω" στρατεώτη!) πολλάχις ἀνάγκη ὕδωρ πένειν οὐ καϑαρόν.
πρῶτον μὲν οὐντὸ μὲ λίαν κατάδηλον εἶναι τὸ πόμα" εἶτα ἄμβω-
νας χώϑων ἔχωνὑπολείπει τὸ οὐ χαϑαρὸν ἐν αὑτῶι Ῥυστ. ἴ,γο. 9
[26 Β.] διὸ καὶ τὰ πρόχειρα τῶν σχευῶν καὶ ἀναγχαῖα ταῦτα, κλιντῆρες χαὶ
δίφροι χαὶ τράπεζαι, βέλτιστα παρ᾽ αὐτοῖς ἐδημιουργεῖτο, χαὶ χώϑων ὁ Δα-
κωνικχὸς εὐδοχίμει μάλιστα πρὸς τὰς στρατείας, ὡς φησι Κι." τὰ γὰρ ἀναγ-
καίως πινόμενα τῶν ὑδάτων καὶ δυσωποῦντα τὴν ὄψιν ἀπεχρύπτετο τῆι χρόαι,
καὶ τοῦ ϑολεροῦ προσχόπτοντος ἐντὸς καὶ προσισχομένου τοῖς ἄμβωσι χαϑα-
ρώτερον ἐπλησίαζε τῶι στόματι τὸ πινόμενον. Ῥοχχ, ὙΠΟΟ91 χώϑων» ΔΜαχω-
γιχὸν [πᾷτη]. ἔχπωμα]ὔ" τοῦ δὲ χώϑωνος αἱ ἑχατέρωθϑεν πλευραὶ ὥσπερ χαὶ τῆς
χύτρας ἄμβωνες καλοῦνται. 8. ῬΗοτ. χώϑων.

8ῦ [28 Β., ὅ Μ) ΑἼΗΕΝ. ΧΙ 486Ε. ΚὶἪ τε ἐν τῆι “Ιαχεδαιμονέων
Πολιτείαι" ἱχλίνη Μιλησιουργὴς καὶ δίφρος Μιλησιουργής, κλίνη
Χιουργῆς καὶ τράπεζα ἰχροὐύπεζα Καΐθοὶ νρὶ. ῬΟΙ]. ΥΠ1 98 ἔμβαϑρα Ῥη-
γνεουργῆ!] Ῥηνειοεργής- ἘΔΛΆΡΟΟΕ. “υχιουργεῖς (ἡδοῖ οἰπθηι Ὠϊἀγτηοβαϊίδι)"
ἀγνοεῖν δὲ ἔοιχεν ὁ γραμματικός, ὅτι τὸν τοιοῦτον σχηματισμὸν ἀπὸ χυρίων
ὀνομάτων οὐχ ἄν τις εὕροι γινόμενον, μᾶλλον δὲ ἀπὸ πόλεων χαὶ ἐθνῶν"
χλίνη Μιλησιουργής Κ. φησὶν ἐν Μαχεδαιμονίων πολιτείαι.

86 [29 Β.. 6Μ] Ἐσβτατη. ζὰ 8 816 ὑ. 1601, 2δ [δὴὺ8 ϑυαοίοῃ Περὶ παι-
διῶν ἢ καὶ ἣν ἔϑος παλαιὸν οὕτω παίζειν καὶ ἐπεχωρίαξε, φασί, “Αακεδαιμονίοις
ἀγὼν τὰ σφαιρομάχια. - σημείωσαι δὲ καὶ ὅτι ὀρχήσεως εἶδος ἦν καὶ ἢ τοι-
αὐτη διὰ σφαίρας ποιδμ: ὡς δηλοῖ καὶ ὁ οὕτω γράψας" ϑερμαῦστρὶς ὄρχησις
διὰ ποδῶν σύντονος. φησὶ γοῦν Κ΄. οὕτω" ᾿“ἀναπηδήσαντες εἰς ὕψος πρὸ
τοῦ χατενεχϑῆναι ἐπὶ γῆν παραλλαγὰς πολλὰς τοῖς ποσὶν ἐποί-
ουν, ὃ δὴ ϑερμαῦστρίζειν ἔλεγον. Ὑαᾳὶ. Ατῆξν. ΧΙΥ͂ 629 Ὁ.

81 [0] Ι[͵1Βᾶν. ἀθ βοιν. ΠῚ 81 Ἐοίβι. [Ετβίον ΡΏ]οΙ. 69, 400] οἱ ““ακεόαι-
μόνιοι οἱ χατὰ τῶν εἱλώτων ἐξουσίαν σφίσιν αἰτοῖς ἀνοίγοντες φόνου, καὶ
περὶ ὧν Κ. φησίν, ὡς μάλιστα δοῦλοί τε ἐν Μαχεδαίμονι χαὶ ἐλεὺ-
ϑεροι. τί δ᾽ ἄλλο γε ἢ ὅπερ αὐτὸς ὃ Κ. φησίν, ὡς ἀπιστίας εἵνεχα τῆς
πρὸς τους εἵλωτας τούτους ἐξαιρεῖ μὲν Σπαρτιάτης οἴχοι τῆς
ἀσπίδος τὸν πόρπαχα. τοῦτο δὲ οὐχ ἔχων ἐπὶ τῆς στρατείας
ποιεῖν διὰ τὸ δεῖν πολλάχις ὀξύτητος, τὸ δόρυ ἔχων ἀεὶ περιέρ-
χεται, ὡςχρείττωνγε ταύτηι τοῦ εἵλωτος ἐσόμενος, ἣν ἀπὸ μόνης

10

1Ὁ

28

δ14 81. ΚΒΙΤΙΑΝ,

γνεωτερίζηι τῆς ἀσπίδος. μεμηχάνηνται δὴ καὶ χλεῖόδας, ἅς οἵον-
ται τῆς παρ᾽ ἐχείνων ἐπιβουλῆς ἰσχυροτέρας εἶναι [νεὶ. Ατῇὶει.
ΤΆΘΒΙΙΟΡΒ. 421]. ταυτὶ δ᾽ ἄν εἴη συνοικούντων τε φόβωι χαὶ μηδ᾽ ἀναπνεῖν
ἐωμένων ὑπὸ τῶν ἐν ταῖς ἐλπίσι δεινῶν. οὺς οὖν ἀριστοποιουμένους καὶ χαϑ-
εὐδοντας καὶ ἐπ᾿ ἄλλο τι βαδίζοντας τὸ δεῖμα τῶν ὁπλιτῶν []. οἰχετῶν]
ὁπλίζει, πῶς ἂν οὗτοί γε, ὦ παῖ Καλλαίσχρον, χαϑαρᾶς ἀπολαύσειαν τῆς
ἐλευϑερίας, οἷς ἐπέϑεντο μὲν μετὰ τοῦ Ποσειδῶνος [Εγάρθορθη πῃ ρδιδ 4685)
οἱ δοῦλοι, δεῖγμα δ ἐξενηνόχεσαν, ὡς ἐν ὁμοίοις καιροῖς ὅμοια δράσουσιν.
ὥσπερ οὖν οἱ βασιλεῖς αὐτοῖς οὐ μάλα ἦσαν ἐλεύϑεροι τοῖς ἐφόροις δεδομένου
ὁῆσαί τε βασιλέα χαὶ χτεῖναι, οὕτω σύμπαντες οἱ Σπαρτιᾶται τὴν ἐλευϑερίαν
ἀφήιρηντο συζῶντες ἔχϑει τῶι παρὰ τῶν οἰχετῶν.

ΑΒ ὈΝΒΕΒΤΙΜΜΤΕΒ ΠΟΑ.:ΤΕΙ“.

85 [Β Ρ. 898.) Ῥοχ ΥΠ 59 τὰς δὲ ἀναξυρίδας καὶ σχελέας καλοῦσιν"
τὸ μὲν ὄνομα χαὶ παρὰ Κριτίαι ἔστιν ἐν ταῖς Πολιτείαις.

ΑΦΟΡΙΣΜΩΝ 48...

89 (398. ΘΑ“. οοχηπιθηῖ. ἕἰῃ Ηΐρροος. 40 οῆς. 11 (ἅ καὶ τῆε ὄψει χαὶ
τῆι ἁφῆι καὶ τῆι ἀχοῆε καὶ τὴῆε ῥινὶ χαὶ τῆι γλώσσηι καὶ τῆι γνώμηι ἔστιν
αἰσϑέσϑαι) ΧΥΤΠ Β 654 Κῦδη. ἔστι δὲ ἡ τοιαύτη ἐξήγησις τοῦ σημαινομένου
[πὅπι], τοῦ αἰσϑέσϑαι)] Στωικχὴ [σημξ στωιχοῦ Ῥ, ναὶ. 3. 658, δ]. διὸ χαὶ (6)
τοῦ Κοΐντου μαϑητὴς Αἰφικιανὸς ἴ φικιανὸς Ρ νεὶ. ΜΆ]1ο᾽ 68]. Βοτ. πι. Π Ρ. {Χ1Τ]
αὐτὴν προσήχατο τὴν Στωικὴν ἀσπαζόμενος φιλοσοφίαν... θὅδ, Ἴ συγχεχρῆ-
σϑαι γάρ φησι τῆι τοῦ αἰσϑέσϑαι᾽ φωνῆι τὸν Ἱπποκράτην χατὰ τῆς ᾿γνωμης᾽ ονὸν
θ5θ, 2 μέμνηται δὲ καὶ περὶ τοῦ τῆς “γνώμης᾽ ὀνόματος εἰπὼν ὡς ἐπὶ τῶν
παλαιῶν ἐν ἴσωι τῶι τῆς ᾿διανοίας᾽ εἴτε καὶ “ἐννοήσεως᾽ ἐλέγετο. πολλῶν οὖν
ὄντων εἰς τοῦτο μαρτυριῶν ὀλίγα παραϑήσομαι.

Κ. μὲν ἐν τῶι πρώτωι ᾿Αφορισμῶει τάδε γράφει" “μήτε ἃ τῶι
ἄλλωι σώματι αἰσϑάνεται μηδὲ ἅ τῆι γνώμηι γιγνώσκει.

καὶ πάλιν" 'γιγνώσχουσιν οὗ ἄνθρωποι εἰθισμένοι ὑγιαίνειν
τῆι γνώμηι. [ἐθϑισμ' (ε 8ὰ8 εἰ) υγιαιν' Ῥ: εἴ τις μὲν ὑγιαίνει αὶ}

ΟἾΙΔΆΙΩΝ 418.

40 [40 Β.)] ΟΑΙ, ἃ. 0. [πδοὲὶ γνώμηι Ζ. 39] χαὶ ἐν μιλιῶν προτέρωι “εἰ
δ᾽ αὐτὸς ἀσχήσειας, ὅπως γνώμηι ἔσηιἱχανός, ἥκιστα ἄν οὕτως ὑπ᾽
αὐτῶν [πϑχ]. τῶν αἰσϑήσεων)] ἂν ἀδικηϑείης᾽ [γνωμηισῆικαν --- ὕπαν ἂν
ἀδικῶ Ρ] χαὶ πολλάχις ἐν τῶι αὐτῶι᾽ καὶ ἐν τῶι δευτέρωι [γ τὸ ΡῚ τῶν
Ὁμιλιῶν ἀντιδιαιρῶν ταῖς αἰσϑήσεσι τὴν γνώμην πολλάχις εἴρηκεν ὥσπερ
χαὶ ὃ ᾿Αντιφῶν κτλ. [ἴτ. 1].

41 [0] ΒΈΒΟΡ. π. μον. λέξ. Ρ. 40,14 τὸ δὲ παρὰ Κριτίαι ἐν ταῖς Ὁμι-
λίαις 'ὀρσότης᾽ ἀντὶ τοῦ δρμή παράσημον.

ΠΕΡῚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΡΩΤΟΣ ἢ ἘΡΩΤΩΝ.

42 [351 Β) ΟΘΑΣ, Ἰοχ. Ηΐρροο. ΧΙΧ 94Κ, (υ ἙΕρίά. ΙΠ117,11 Μπ 1341,
γυνὴ Δυσήνιος) δυσανγίης: Κ. ἐν τῶι Περὶ φύσεως ἑρωτος ἤ ἀρετῶν
[ἐρώτων ἘΥΔ..2)] οὕτως ἐξηγεῖται τοὔνομα" 'δυσανίης δέ ἐστιν, ὅστις ἐπὶ

10

15

2

Β. ΡΒΟΒΑΙΒΟΗΒ ἘῊΉ. 51---49. δ7

τοῖς σμικροῖς ἀνιᾶται, καὶ ἐπὶ τοῖς μεγάλοις μᾶλλον ἢ οἱ ἄλλοι
ἄνθρωποι ῇ πλείω χρόνον» Ι. δυσάνεος ψαὶ. ΒλΈΡοσβ. ϑυσάνιος
“Ἀντιφῶν [ἔν. 89]: ὁ ἐπὶ παντὶ ἀνιώμενος, κἂν μικρὸν καὶ εὐχαταφρόνητον ἤι.
καὶ Ἱἱπποχράτης ἐχρήσατο που τῶι ὀνόματι καὶ Μένανδρος [808 Κ}

. ΖΦΧΗΜΗΓΟΡΙΚΙΑ͂ ΠΡΟΟΙΠΙΩΦ“.
48. ἩΈΒΜοα. ἃ. ἰᾷ. Π 415, 21 β. οὔθι ὅ. δ66, 10.

ΑΥΒ ὈΝΒΕΞΤΙΜΜΤΕῈΝ ῬΕΟΒΑΒΟΒΈΕΙΕΤΕΝ.

44 [8δ Β., 12 ΜῚ Δ ει. ΨΟῊΟΧ 18 αἰτιᾶται Κ. ᾿Αρχίλοχον, ὅτι χάχιστα
ἑαυτὸν εἶπεν. “εἶ γὰρ μή, φησίν, ἐκεῖνος τοιαύτην δόξαν ὑπὲρ δαυ-
τοῦ εἰς τοὺς Ἕλληνας ἐξήνεγκεν, οὐχ ἂν ἐπυϑόμεϑα ἡμεῖς οὔτε
ὅτι Ἐνιποῦς υἱὸς ἥν τῆς δούλης οὔϑ᾽ ὅτι χαταλιπὼν Πάρον διὰ
πενίαν καὶ ἀπορίαν ἦλϑεν εἰς Θάσον οὔὐὔϑ᾽ ὅτι ἐλθὼν τοῖς ἐν-
ταῦϑα ἐχϑρὸς ἐγένετο οὐδὲ μὴν ὅτι ὁμοίως τοὺς φίλους καὶ τοὺς
ἐχϑροοὺς καχῶς ἔλεγε. πρὸς δὲ τούτοις, ἢ δ᾽ ὃς, οὔτε ὅτι μοιχὸς
ἦν, ἤιδειμεν ἄν, εἴ μὴ παρ᾽ αὐτοῦ μαϑόντες, οὔτε ὅτι λάγνος καὶ
ὑβριστής, καὶ τὸ ἔτι τούτων αἴσχιστον, ὅτιτὴν ἀσπίδα ἀπέβαλεν.
οὐχ ἀγαϑὸς ἄρα ἦν ὁ ᾿Αρχίλοχος μάρτυς ἑαυτῶι τοιοῦτον κλέος
ἀπολιπὼν καὶ τοιαύτην ἑαυτῶι φήμην". ταῦτα οὐχ ἐγὼ ᾿Αρχίλοχον
αἰτεῶμαι, ἀλλὰ Κ'.

45 [81 Β., 3Μ) -- -- ΣΧ 11 λέγει Κ΄ Θεμιστοχλέα τὸν Νεοχλέους πρὶν
ἢ ἄρξασϑαι πολιτεύεσϑαι τρία τάλαντα ἔχειν τὴν οὐσίαν τὴν πατρωιαν᾽ ἐπεὶ
δὲ τῶν χοινῶν προέστη, εἶτα ἔφυγε καὶ ἐδημεύϑη αὐτοῦ ἡ οὐσία, χατεφωράϑη
ἑχατὸν ταλάντων πλείω οὐσίαν ἔχων. ὁμοίως δὲ χαὶ Κλέωνα πρὸ τοῦ παρελ-
ϑεῖν ἐπὶ τὰ χοινὰ μηδὲν τῶν οἰχείων ἐλεύϑερον εἶναι, μετὰ δὲ πεντήχοντα
ταλάντων τὸν οἶχον ἀπέλιπεν.

460 [0] ΑΑπιϑττο. 818 τἰοῖ, ΠῚ ΤΊ [ἄθοΓ Χοπορῆ. ϑγμρ. Απί. ἀλλ᾽ ἔμοι γε
δοχεῖ] εἰ δὲ ἀπὸ ὀνόματος ἤρξατο αὐτῶι (6) λόγος ἀποφαντιχοῦ οἷον ἱδοχεῖ
δ᾽ ἔμοι γε᾽, σχληρότερος ἂν ἐγένετο ὃ λόγος καὶ μᾶλλον Κριτίου ἔδοξεν ἂν
εἶναι ἥ τινος τῶν τοιούτων.

47] [0] -- ΠῚ 1δ [ὕθον Χοι. ὅΐγιρ. 1, 4 μᾶλλον τοῖσδε ὡς εἰ (80) στρα-
τηγοῖς καὶ ἱππάρχοις καὶ “σπουδάρχαις] εἰ δὲ σὺ τὸ ἐναντίον , συλλαβὼν ἔλεγες
ὡσεὶ “ὅσοι μὲν τοὺς τοιούτους εἶναι [ἑστιᾶν λέγονται, οὺς ἂν δρῶσιν ἀρχαῖς
τε χαὶ τιμαῖς χαὶ τοιαῦταις δυνάμεσι πλέον τι τῶν ἄλλων ὑπεραίροντας, οὔ
μοι δοκοῦσιν ὀρϑῶς ποιεῖν᾽, Κριτίου μᾶλλον ὃ τοιοῦτος τρόπος ἔδοξεν εἶναι ἢ
τινος τ ἀρχαίων σοφιστῶν.

48 [38 Β] }ὴ᾽΄᾽΄᾽ο ΟἾἜΒΥΒβοϑι. 21, ὃ [11 267 Ατη.) Ἃ οὐχ οἶσϑα Κριτίαν τὸν
τῶν τριάκοντα, ὅτι κάλλιστον ἔφη εἶδος ὲν τοῖς ἄρρεσι τὸ ϑῆλυ, ἐν ὁ
αὖ ταῖς θηλείαις τοὐναντίον; οὐχοῦν δικαίως ᾿Αϑηναῖοι νομοϑέτην αὐτὸν
εἵλοντο ἐπί γε τῶι μεταγράψαι τοὺς παλαιοὺς νόμους, ὃς οὐδένα αὐτῶν ἔλιπεν.

49 [0] ῬβευΡοΟΡΊΟΝΥΒ. 818 τῇθϑί, [8. Θδῃτῃ. ἢ. ΟὨ] δ ν. 2ὅ, 10 ὕβθι. ἀν»-
ϑρώπωι γὰρ γενομένωι κατὰ τὸν τοῦ Καλλαίσχρου τὸν τῶν τρίαχοντα ᾿βέ-
βαιον μὲν οὐδέν, εἰ μὴ τό τε καταϑανεῖν γενομένωι καὶ ζῶντι
μὴ οἷόν τε ἐχτὸς ἄτης βαίνειν. [εἰ Βιομξ πϑο ζῶντι Ρ -- μὴ ὅτι χαὶ
τὸ ϑανεῖν ΡῚ.

σι

10

1

δ16 81. ΚΕΙΤΙΑΒ. Β. ΡΒΟΒ. ἘΈ. 50---ἸἼῷ.

ὅθ [84 Β., 11 ΜῚ Ῥατιθτε. Υ. ΒΟΡΆ. ῥζ. ἢ. 1, 9 Κ. οἷόα γὰρ δὴ καὶ Κριτίαν
τὸν σοφιστὴν οὐχ ἐκ πατέρων, ἀλλὰ Ὁμήρον δὴ μόνου σὺν τῶι πατρὶ ἐπιμνη-
σϑέντα, ἐπειδὴ ϑαῦμα δηλώσειν ἔμελλε πατέρα Ὁμήρωι ποταμὸν [}66168] εεναι.

δ1 [48 Β.] Ῥχανσν. ἰῃ Ἠαπαοξ. ΒΗοὲ Υ͂ 484 ΥΥΔ12. οἷον ζώι ἀγῶνι τῶν
Πυϑίων" τοῦτο χοινὸν χαὶ εὐτελές, ἀλλὰ Καὶ. ἀναστρέψας εἶπε “τῶι τῶν Πυ-
ϑίων αγώνι".

δῷ (32 Β., 9Μ) ΡῬιυστ. Οἶμ. 16 [ΡοΣ κι οἱά88 ΒΒ υππ ΗΣΪΟ ἰπ Αἰδ68)]

Ἐφιάλτου δὲ τρλυσνεδὲ καὶ διαμαρτυρομένου μὴ βοηϑεῖν μηδ᾽ ἀνιστάναι πό-

λιν ἀντίπαλον ἐπὶ τὰς ᾿Αϑήνας, ἀλλ᾽ ἐᾶν χεῖσϑαι χαὶ πατηϑῆναι τὸ φρόνημα
τῆς Σπάρτης, Κίμωνὰά φησι Κὶ. τὴν τῆς πατρίδος αὔξησιν ἐν ὑστέρωι ϑέμενον
τοῦ Δακεδαιμονίων συμφέροντος ἀναπείσαντα τὸν δῆμον ἐξελϑεῖν βοηϑοῦντα
μετὰ πολλῶν ὁπλιτῶν.

δδ [44 Β.] Ῥοι, Π ὅ8 διοπτεύειν Κ. καὶ ᾿Αντιφὼν [γ. 6 8. 658, 25].

ὅς [46 Β. -- --- 122 παρὰ δὲ Κα΄---ἰαι χαὶ λογεύς ὃ ῥήτωρ.

δῦ [46 Β., 8 Ναυοκ.) --- --- 148 ταχύχειρ ὡς Καὶ.

δ6 [41] Β1 --- [Π116 χαὶ ὡς Κ. ῥδνυπαρία.

δ [48 Β.) --- Ι θ64 Κ--πίαι τὰς πρὸς κιθάραν ὠιδὰς προσωιδίας
ἀρέσκει καλεῖν.

ὅ8 [49 ΒῚ -- --- 166 παρὰ Κ--ἰαι διδραχμιαῖοι.

δθ (21 Β)] -- Υ͂Ἱ 81 ἐπιχωϑωνίζεσθϑαι δὲ τὸ περαιτέρω πίνειν
Κ΄. λέγει.

60 [δ0 Β. --- --- 38 Κ. δὲ χαὶ ὀψωνίας καὶ ὀψωνεῖν ἔφη, τὸ δὲ
ὀψωνεῖν χαὶ ὀψονομεῖν ὠνόμασεν.

61 [61 Β., 9Ν1] -- --- 162. 163 οἱ μὲν γὰρ ψευδομάρτυρες εἴρηνται

παρὰ Κ--ἰαι, καὶ ὁ ψευδομάρτυς οὐχ οἶδ᾽ ὅπου" καὶ τὸ ψενδομαρτυ-
ρεῖν ὃ αὐτὸς που λέγει.

62 [62 Β.) --- --- 194 διασκεδαννυσϑαι) ῇ διαπεφορῆσθαι, ὡς Κ.

δὲ [58 Β. -- - 196 χαὲ τὸ αὑτῶν μέρος, ὅσον ἐστὶν ἐπ᾿ αὐτοῖς, τὸ
κατ᾽ αὐτούς, τὸ ἐπ᾽ αὐτοὺς ἦχον, τὸ ἐπ᾽ αὐτοῖς. Κι. δὲ που φησιν" “ἐπὶ τό
γε χρηστοὺς εἶναι [πδοῖ τό γε πίιοάοτμοὶ! ἐπὶ τὸ Ηὰβ8.: νοτγὺ. Ὑ71}.].

6 [54 Β.) -- ΙΙ 18 οἱ δὲ τὰς ἐδϑῆτας πιπράσχοντες ἱματιοπῶλαι
Κ--ἰου τῶι ὀνόματι χρησαμένου.

6ὕ [δ Β., 1Ν1] --- --- 91 [ναὶ. 1ΠΠ| 196] ἃ δὲ ποδεῖα Κὶ. καλεῖ, εἴτε πίλους
αὐτὰ οἰητέον εἴτε περιειλήματα ποδῶν, ταῦτα πέλλυτρα χαλεῖ ἐν Φρυξὶν
ὅδχυις [ἔγ. 269 Ν.].

θ6 [56 Β. --- ---- 108 δακτυλιογλύφος, τὸ ὄνομα παρὰ Κ--ίαι.

61 (61 Β.) -- -- 184 χορδοπώλης, ὡς Κ. λέγει.

68 [88 Β. -“--- - -- 1711 μυρεψός. Κ΄. γὰρ οὕτως ὠνόμασεν.

69 [(ὅ9 Β.)] --- --- 119 χεχρυφαλοπλόχος, ὡς Κ. ἔφη.

“0 (60. 61 Β)] “-- - 196. 191 τὰ δ᾽ ἐφεξῆς τὰ μὲν πλεῖστα Α΄. λέγει,
πολλοὶ δὲ χαὶ τῶν μᾶλλον αὐτοῦ χκεχριμένων τὴν εὐφωνίαν᾽ χαλκοπῶλαι,
σιδηροπώλαι, λαχανοπῶλαι, . .. τυροπῶλαι, ... συρμαιοπῶλαι,
στυππειοπῶώλαι, ἐριοπώῶλαι, λιβανωτοπῶλαι, οςν σδιλφιοπῶλαι,
καυλοπῶλαι,σκενοπῶλαι, σπερμολόγοι, ἰώ οϑβμι πιο ἀϑεος.
πῶλαι,. .φαρμαχοπῶλαι, «οὐ βδελονοπῶλαι,.... πιναχοπῶλαι .. . τού-
τους δ᾽ ἐρνεδοκωπη λονξ Κ. χαλεῖ κτλ.

Ἴ1 (62 Β] -- ΥΠΠ 25 Α. δὲ ἀποδιχάσαι ἔφη τὴν δίχην τὸ ἀπολῦσαι

10

18

81. ΚΕΙΤΙΑΒ. Β. ΕΒ. 11--14. 82. ΑΝΟΝΥΜΌΚ ἸΑΜΒΙΊΟΗΙ 1.2, 1---Ἰ. δ71

ἢ νιχῶσαν ἀποφῆναι, ὡς ἂν ἡμεῖς ἀποψηφίσασθαι. ὃ δ᾽ αὐτὸς χαὶ δια διε-
κάζειν τὸ δι᾿ ὅλου τοῦ ἕτους δικάζειν. ᾿

2 [68 Β1. Ῥοτ, ΓΧ 11 ἀστυνόμος καὶ παρὰ Καὶ --ἰαι ὃ ἀστύτριψ.

28 [64 Β., 6 Ν] --- --- 161 ἡ παρὰ Ἀ---ἰαι εὐξυνεσία.

"4. Ὁΐο βϑργᾶοδο 'π Εγββοὶ Β ζ,Ίβθοο - Βυτ. βδιισϊπηρ [ΒΛ Μμδ. 81, 631 Ε.}
ἢ. 4. 11. 16 εἰπᾶ 'ἰπ ἀογ Εοστὰ 608 ΝΑΙΘΩΒ δίοδος πηᾶὰ παῦθι τ [πῃ Δ}
πἰοἢὶβ τὰϊῦ ἄσπι βΟρ ἰβίθη σὰ {π0η.

82. ΑΝΟΝΥΜΌΡ ΙΑΜΒΠΙΟΗΙ.

πὰ Ῥγοῦορῦκοβ ἀ68 [δ ] οΠ08 ὁ. 20 μαὺ Β1Δ55 δηΒοἤ Π 66 υπᾶ ἱπὶ ΘΔ ΠΖΘΠ
τγϑηΐο νουβηδονίο ἘΚΙΟΡΘΩ οἱμοσ διάβομϑθη βοδΥ δὺ8 ἀογ Ζοὶϊ ὧἀθ8 Ῥϑοροπηθ-
βίβομοη Κυίοροβ φοίαπάθη. 6 γογί. ἰδ ποοῖ πἰοδῦ οστα ἀο]Ὁ; ἄστη [μι 8]16 π80 ἢ
βίθμοι ᾿ΤΟὨ] ἀϊ6 Αὐδογίζοη Ῥιοίδροσαβ ππᾶ οι αὶς 8η| πδοπδίρθῃη.

1. ν. 96, 18 Ρίαίθ!}. ὅ τε ἄν τις ἐθέληι ἐξεργάσασϑαι εἰς τέλος τὸ βέλ- 1
τιστον, ἐάν τε σοφίαν ἐάν τε ἀνόρείαν ἐᾶν τε εὐγλωσσίαν ἐάν τε ἀρετὴν ἢ
τὴν σύμπασαν ἢ μέρος τι αὐτῆς, ἐκ τῶνδε οἷόν τε εἶναι χατεργάσασϑαι.
φῦναι μὲν πρῶτον δεῖν, καὶ τοῦτο μὲν τῆι τύχηι ἀποδεδόσϑαι, τὰ δὲ ἐπ᾿ αὐτῶι 3
ἤδη τῶι ἀνθρώπωι τάδε εἶναι, ἐπιϑυμητὴν γενέσθαι τῶν χαλῶν καὶ ἀγαϑῶν
φιλόπονόν τε χαὶ πρωιαίτατα μανθάνοντα χαὶ πολὺν χρόνον αὐτοῖς συνδια-
τελοῦντα. εἰ δέ τι ἀπέσται τούτων καὶ ἕν, οὐχ οἷόν τέ ἐστιν οὐδὲν ἐς τέλος 8
τὸ ἄκρον ἐξεργάσασϑαι, ἔχοντος δὰ ἅπαντα ταῦτα, ἀνυπέρβλητον γίγνεται
τοῦτο, ὃ τι ἄν ἀσχῆι᾽ τις τῶν» ἀνϑρώπων.

3. Ρ. 96,1 ἐξ οὗ ἄν τις βούληται ὀόξαν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις λαβεῖν 1
καὶ τοιοῦτος φαίνεσθαι, οἷος ἂν ἤἥι, αὐτίκα δεῖ νέον τε ἄρξασϑαι καὶ ἐπιχρῆ-
σϑαι αὐτῶι ὁμαλῶς ἀεὶ καὶ μὴ ἄλλοτε ἄλλως. συγχρονισθὲν μὲν γὰρ 2
ἕχαστον τούτων χαὶ αὐτίχα τε ἀρξάμενον καὶ συναυξηϑὲν εἰς τέλος λαμβάνει
βέβαιον τὴν δόξαν χαὶ τὸ κλέος διὰ τάδε, ὅτι πιστεύεταί τε ἤδη ἀνενδοιάστως,
καὶ ὁ φϑόνος τῶν ἀνϑρώπων οὐ προσγίγνεται, δι᾿ ὃν τὰ μὲν οὐκ αὔξουσιν -
οὐδ ᾿ εὐλόγως μηνύουσι, τὰ δὲ καταψεύδονται μεμφόμενοι παρὰ τὸ δίχαιον.
οὐ γὰρ ἡδὺ τοῖς ἀνϑρώποις ἄλλον τινὰ τιμᾶν (αὐτοὶ γὰρ στερίσχεσϑαί τινος 8

ἡγοῦνται), χειρωϑέντες δὲ ὑπὸ τῆς ἀνάγκης αὐτῆς χαὶ κατὰ σμιχρὸν ἐκ πολλοῦ
ἐπαχϑέντες ἐπαινέται χαὶ ἄχοντες ὅμως γίγνονται. ἅμα δὲ καὶ οὐχ ἄμφι- 4
βάλλουσιν, εἰ [τε] ἄρα τοιοῦτος ἀνϑρωπός ἐστιν, οἷος φαίνεται, ἢ ἐνεδρεύει
καὶ ϑηρεύεται τὴν δόξαν ἐπὶ ἀπάτηι, καὶ ἃ ποιεῖ, ταῦτα χαλλωπίζεται ὑ ὑπαγό-
μενος τοὺς ἀνθρώπους" ἐν ἐχείνωι δὲ τῶι τρόπωι, ὧι ἐγὼ προεῖπον, ἀσκη-
ϑεῖσα ἡ ἀρετὴ πίστιν ἐμποιεῖ περὶ ἑαυτῇς καὶ εὔχλειαν.: δαλωχότες γὰρ ἤδη ὅ
κατὰ τὸ ἰσχυρὸν οἱ ἄνθρωποι οὔτε τῶι φϑόνωι ὅτι δύνανται χρῆσϑαι οὔτε
ἀπατᾶσϑαι ἔτι οἴονται [οἷοί τεῦ]. ἔἔτι δὲ χαὶ ὁ χρόνος συνὼν μὲν ἑχάστωε θ
ἔργωι καὶ πράγματι “πολὺς καὶ διὰ μαχροῦ κρατύνει τὸ ἀσχούμενον, ὃ δὲ
ὀλίγος χρούνος οὐ δύναται τοῦτο ἀπεργάζεσϑαι. καὶ τέχνην μὲν ἂν τις τὴν Ἴ
χατὰ λόγους πυϑόμενος καὶ μαϑὼν οὐ χείρων τοῦ διδάσχοντος ἂν ,)ένοιτο ἐν
ὀλέγωι χρόνωι, ἀρετὴ δὲ ἥτις ἐξ ἔογων πολλῶν συνίσταται, ταύτην δὲ οὐχ
οἷόν τε (οὔτε) ὀψὲ ἀρξαμένωι οὔτε ὀλιγοχρονίως ἐπὲ τέλος ἀγαγεῖν, ἀλλὰ
συντραφῆναί τε αὐτῆι δεῖ καὶ συναυξηϑῆναι τῶν μὲν εἰργόμενον [χαχῶν] καὶ

Ὠϊο! 9, Ἐταξια. ἃ. οτβοχσ. 91

10

1ὅ

20

2ὅ

ϑυ

40

4ὃ

δ18 82. ΑΝΟΝΥΜΌΚ ΙΑΜΒΙΙΟΗΙ

λόγων χαὶ ηϑῶν, τὰ δ᾽ ἐπιτηδεύοντα καὶ κατεργαζόμενον σὺν πολλῶε χρόνωι
καὶ ἐπιμελείαι. ἅμα δέ τις χαὶ τῆι ἐξ ὀλίγου χρόνου εὐδοξίαι προσγίγνε- 8
ται βλάβη τοιάδε" τοὺς γὰρ ἐξαπιναίως καὶ ἐξ ὀλίγον χρόνου ἢ πλουσίους ἢ
σοφοὺς ἢ ἀγαϑοὺς ῆ ἢ ἀνόρείους γενομένους οὐχ ἀποδέχονται ἡδέως οἱ ἄνϑρωποι.

8. ἢ. 97, 16 ὅταν τις ὀρεχϑείς τινος τούτων κατεργασάμενος ἔχηι αὐτὸ 1
εἰς τέλος, ἐάν τε εὐγλωσσίαν ἐάν τε σοφίαν ἐάν τε ἰσχύν, τούτωι εἰς ἀγαϑὰ
καὶ νόμιμα “καταχρῆσθαι δεῖ" εἰ δὲ εἰς ἀδιχκά τε χαὶ ἄνομα χρήσεταί τις τοι
ὑπάρχοντι ἀγαϑῶι, πάντων χάχιστον εἶναι τὸ τοιοῦτον καὶ ἀπεῖναι χρεῖσσον
αὐτὸ ῆ παρεῖναι. καὶ ὥσπερ ἀγαϑὸς τελέως ὃ τούτων τι ἔχων γίγνεται 3
εἰς τὰ ἀγαϑὰ αὐτοῖς παραχρώμενος, οὕτω πάλιν πάγχαχος [τελέως] ὃ εἰς τὰ
πονηρὰ χρώμενος. τόν τε αὖ ἀρετῆς ὀρεγόμενον τῆς συμπάσης σχεπτέον 8
εἶναι, ἐχ τίνος ἄν λόγου ἤ ἔργου ἄριστος εἴη" τοιοῦτος δ᾽ ἂν εἴη ὁ πλείστοις
ὠφέλιμος ὧν. εἰ μέν τις χρήματα διδοὺς εὐεργετήσει τοὺς πλησίον, ἄναγ- 4
χασϑήσεται κακὸς εἶναι πάλιν αὖ συλλέγων τὰ χρήματα" ἔπειτα οὐχ ἂν οὕτω
ἄφϑονα συναγάγοι, ὥστε μὴ ἐπιλείπειν διδόντα καὶ δωρούμενον᾽ εἶτα αὕτη
αὖϑις δευτέρα χαχία προσγίγνεται μετὰ τὴν συναγωγὴν τῶν χρημάτων, ἐὰν ἐχ
πλουσίου πένης γένηται χαὶ ἐχ κεχτημένου μηδὲν ἔχω». πῶς ἄν οὖν [δη]
τις μὴ χρήματα νέμων ἀλλὰ ἄλλωι δή τινι τρόπωι εὐποιητιχὸς ἂν εἴη ἀνϑρώ-
πων, καὶ ταῦτα μὴ σὺν καχίαι ἀλλὰ σὺν ἀρετῆι; καὶ προσέτι δωρούμενος πὼς
ἂν ἔχοι τὴν δόσιν ἀνέχλειπτον; ὧδε οὖν ἔσται τοῦτο, εἰ τοῖς νόμοις τε χαὶ 6
τῶι δικαίωι ἐπικουροίη" τοῦτο γὰρ τάς τε πόλεις καὶ τοὺς ἀνθρώπους τὸ
συνοικίζον χαὶ τὸ συνέχον εἶναι.

4. Ρ. 98, 11 ἐγχρατέστατόν γε δεῖ εἶναι πάντα ἄνδρα διαφερόντως" τοι-
οὗτος δ᾽ ἂν μάλιστα εἴη, εἰ τῶν χρημάτων χρείσσων εἴη πρὸς ἃ πάντες δια-
φϑείρονται, καὶ τῆς ψυχῆς ἀφειδὴς ἐπὶ τοῖς δικαίοις ἐσπουδακὼς καὶ τὴν ἀρε-
τὴν μεταδιώχων᾽ πρὸς ταῦτα γὰρ δύο οἱ πλεῖστοι ἀκρατεῖς εἰσι. διὰ :)
τοιοῦτον δέ τι ταῦτα πασχουσιν" φιλοψυχοῖσι μέν, ὅτι τοῦτο ἡ ζωή ἐστιν, ἡ
ψυχή" ταύτης οὖν φείδονται χαὶ ποθοῦσιν αὐτὴν διὰ φιλίαν τῆς ζωῆς καὶ
συνήϑειαν ἥι συντρέφονται" φιλοχρηματοῦσι δὲ τῶνδε εἵνεχα, ἅπερ φοβεῖ αὐ-
τοῦς. τί δ᾽ ἐστὶ ταῦτα; αἷ νόσοι, τὸ γῆρας, αἱ ἐξαπιναῖοι ζημίαι, οὐ τὰς 3
ἐκ τῶν νόμων λέγω ζημίας (ἐδύτας μὲν γὰρ καὶ εὐλαβηϑῆναι ἔστε χαὶ φι-
λάξασϑαι), ἀλλὰ τὰς τοιαύτας, πυρχαΐάς, ϑανάτους οἰχετῶν, τετραποόων, ἀλ-
λας αὖ συμφορας, αἷ ἐπίχεινται αἷ μὲν τοῖς σώμασιν, αἱ δὲ ταῖς ψυχαῖς, αἱ ὁὲ
τοῖς χρήμασι. τούτων δὴ οὖν ἕνεκα πάντων, ὅπως ἐς ταῦτα ἔχωσι χρῇσϑαι 14
τοῖς χρήμασι, πᾶς ἀνὴρ τοῦ πλούτου ὀρέγεται. καὶ ἄλλ᾽ ἄττα δέ ἐστιν ὃ
ἅπερ οὐχ ἧσσον ἢ τὰ προειρημένα ἐξορμᾶι τοὺς ἀνθρώπους ἐπὶ τὸν χρημα-
τισμόν, αἵ πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίαι χαὶ οἱ ζῆλοι καὶ αἱ δυναστεῖαι, δι᾽ ἃς τὰ
χρήματα περὶ πολλοῦ ποιοῦνται, ὅτι συμβάλλεται εἰς τὰ τοιαῦτα. ὅστις δέ ὃ
ἐστιν ἀνὴρ ἀληθῶς ἀγαϑός, οὗτος οὐχ ἀλλοτρίωι χόσμωι περιχειμένωει τὴν
ὁόξαν ϑηρᾶται, ἀλλὰ τῆι αὑτοῦ ἀρετῆι.

ὅ. Ρ. 99,18 χαὶ περὲ φυλοψυχίας δὲ ὧδε ἄν τις πεισϑείη, ὅτι, εἰ μὲν ῖ
ὑπῆρχε τῶι ἀνϑρώπωι εἰ μὴ ὑπ᾽ ἄλλον ἀποϑάνοι ἀγήρωι τε εἶναι καὶ ἀϑα-
νάτωι τὸν λοιπὸν χρόνον, συγγνώμη ἄν (ν) πολλὴ τῶι φειδομένωνι τῆς
ψυχῆς" ἐπεὶ δὲ ὑπάρχει τῶι βίωι μηκννομένωι τό τε γῆρας κάχιον ὃν ἄν- 32
ϑρώποις καὶ μὴ ἀϑάνατον εἶναι [καὶ τοῦ ἀποϑανεῖν Ἷ), χαὶ ἡ ἀμαϑία ἤδη ἐστὶ
μεγάλη χαὶ συνήϑεια πονηρῶν λόγων τε καὶ ἐπιϑυμημάτων, ταύτην περιποιεῖν
ἐπὶ δυσχλείαι, ἀλλὰ μὴ ἀϑάνατον ἀντ᾽ αὐτῆς λιπέσθαι [ἀντὶ] ϑνητῆς οὔσης
εὐλογίαν [ ἀέναον) καὶ ἀεὶ ζῶσαν.

[3

μι"

10

1ὅ

20

2, 8---Ἴ, ὃ 619

6. Ρ. 100,9 εἰ γὰρ ἔφυσαν μὲν οἱ ἄνϑρωποι ἀδύνατοι χαϑ᾽ ἕνα ζῆν,
συνῆλϑον ὁὲ πρὸς ἀλλήλους τῆι ἀνάγκηι εἴχοντες, πᾶσα δὲ ἣ ξωὴ αὐτοῖς εὕ-
ρήηται χαὶ τὰ τεχνήματα πρὸς ταύτην, σὺν ἀλλήλοις δὲ εἶναι αὐτοὺς κἂν ἄνο-
μέαε διαιτᾶσθαι οὐχ οἷόν τε (μείζω γὰρ αὐτοῖς ζημίαν (ἄν) οὕτω γίγνεσϑαι
ἐκείνης τῆς κατὰ ἕνα διαίτης), διὰ ταύτας τοίνυν τὰς ἀνάγκας τὸν τε »όμον
χαὲ τὸ ὀίχαιον ἐμβασιλεύειν τοῖς ἀνθρώποις χαὶ οὐδαμῆι μεταστῆναι ἄν αὐτά"
φύσει γὰρ ἰσχυρᾶι ἐνδεδέσθαι ταῦτα. εἰ μὲν δὴ γένοιτό τις ἐξ ἀρχῆς φύσιν
τοιάνδε ἔχων, ἄτρωτος τὸν χρῶτα ἄνοσός τε χαὶ ἀπαϑὴς χαὶ ὑπερφυὴς καὶ
ἀδαμάντινος τὸ τε σῶμα καὶ τὴν ψυχήν, τῶι τοιούτωι ἴσως ἄν τις ἀρκεῖν ἐνό-
μισε τὸ ἐπὶ τῆι πλεονεξίαι χράτος (τὸν γὰρ τοιοῦτον τῶι νόμωι μὴ ὑποδύ-
νονταὶ ὀύνασϑαι ἀϑώιον εἶναι), οὐ μὴν ὀρϑῶς οὗτος οἴεται" εἰ γὰρ χαὶ
τοιοῦτός τις εἴη, οἷος οὐχ ἂν γένοιτο, τοῖς μὲν νόμοις συμμαχῶν καὶ τῶι ὅι-
χκαίωι καὶ ταῦτα χρατύνων καὶ τῆι ἰσχύι χρώμενος ἐπὶ ταῦτά τε χαὶ τὰ τού-
τοις ἐπικουροῦντα, οὕτω μὲν ἄν σώιζοιτο ὁ τοιοῦτος, ἄλλως ὅδ οὐχ ἂν δια-
μένοι" ἀρχεῖν γὰρ ἂν τοὺς ἅπαντας ἀνθρώπους τῶι τοιούτωι φύντι πολε-
μέους κατασταϑέντας διὰ τὴν ἑαυτῶν εὐνομίαν, χαὶ τὸ πλῆϑος ἢ τέχνηι ἢ ἢ
δυνάμει ὑπερβαλέσϑαι ἄν χαὶ Ζεεριγενέσθαι τοῦ τοιούτου ἀνδρός. οὕτω
φαίνεται χαὶ αὐτὸ τὸ χράτος, ὅπερ δὴ χράτος ἐστί, διά τε τοῦ νόμου χαὶ διὰ
τὴν δίχην σωιζόμενον.

1. Ῥ. 101,11 (μαϑεῖν ὁὲ ἄξιον καὶ ταῦτα περὶ τῆς εὐνομέας τε χαὶ ανο-
μίας, ὅσον διαφέρετον ἀλλήλοιν, χαὶ ὅτι (ἡ) μὲν εὐνομία ἄριστον εἴη καὶ
χοιρῆι χαὶ ἰδίαι, ἡ ἀνομία δὲ χάκιστον" (μεγάλ)αι γὰρ παραχρῆμα βλάβαι
γίγνονται ἐχ τῆς ἀνομίας. ἀρξώμεϑα δὲ τὰ τῆς εὐνομίας δηλοῦν, ἅπερ γίγνεται
πρότερα (ἡμῖν).

πίστις μὲν πρώτη ἐγγίγνεται ἐκ τῆς εὐνομίας μεγάλα ὠφελοῦσα τοὺς
ἀνθρώπους τοὺς σύμπαντας, καὶ τῶν μεγάλων ἀγαϑώῶν τοῦτό ἐστι" χοινὰ ι γὰρ
τὰ χρήματα γίγνεται ἐξ αὐτῆς, καὶ οὕτω μὲν ἐὰν χαὶ ὀλίγα ἤι ἐξαρχεῖ ὅμως

2

8

4

με

χυκλούμενα, ἄνευ δὲ ταύτης οὐδ᾽ ἂν πολλὰ ἦι ἐξαρχεῖ. χαὶ αἷἱ τύχαι δὲ αἱ 3

εἰς τὰ χρήματα χαὶ τὸν βίον, αἵ τε ἀγαϑαὶ καὶ μή, ἐκ τῆς εὐνομίας τοῖς ἀν-
ϑρώποις προσφορώτατα κυβερνώνται" τούς τε γὰρ εὐτυχοῦντας ἀσφαλεῖ αὐτῆι
χρῆσϑαι καὶ ἀνεπιβουλεύτωι, τούς τε αὖ ὀυστυχοῦντας ἐπικουρεῖσϑαι ἐκ τῶν
εὐτυχούντων διὰ τὴν ἐπιμειξίαν τε χαὶ πίστιν, ἅπερ ἐχ τῆς εὐνομίας γίγνε-
ται. τὸν τε αὖ χρόνον τοῖς ἀνθρώποις διὰ τὴν εὐνομίαν εἰς μὲν τὰ πράγ- ὃ

ματα ἀργὸν γίγνεσθαι, εἰς δὲ τὰ ἔργα τῆς ζωῆς ἐργασιμον. φροντίδος δὲ 4

τῆς μὲν ἀηδεστάτης ἀπηλλάχϑαι τοὺς ἀνϑρώπους ἐν τῆι εὐνομίαι, τῆι δὲ
ἡδίστηε συνεῖναι" πραγμάτων μὲν γὰρ φροντίδα ἀηδεστάτην εἶναι, ἔργων δὲ
ἡδίστην. εἷς τε αὖ τὸν ὕπνον ἰοῦσιν, ὅπερ ἀνάπαυμα χαχῶν ἐστιν ἀνϑρώ- ὅ
ποις, ἀφόβους μὲν καὶ ἄλυπα μεριμνῶντας ἔρχεσϑαι εἰς αὐτόν, γιγνομένους
δὲ ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕτερα τοιαῦτα πάσχειν, καὶ μὴ ἐμφόβους ἵ ἐξάπινα καϑίστασϑαι
οὐδ᾽ ἐκ μεταλλαγῆς ἡδίστης τοῦ γνωστὴν τὴν ἡμέραν εἶναι προσδέχεσϑαι "
ἀλλὰ ἀδεῶς, φροντίδας μὲν ἀλύπους περὶ τὰ ἔργα τῆς ζωῆς ποιουμένους, τοὺς
πόνους δὲ τῆι ἀντιλήψει ἀγαϑῶν ἐλπίσιν εὐπίστοις χαὶ εὐπροσδοχήτοις ἄνα-

χουφίζοντας, ὧν πάντων τὴν εὐνομίαν αἰτίαν εἶναι. χαὶ τὸ χαχὰ μέγιστα ὃ

τοῖς ἀνθρώποις πορίζον, πόλεμον ἐχφερόμενον εἰς χαταστροφὴν χαὶ ὁού-

Ἂ) 1 ἀασ ογδο ἀἰγθοῖδ ἀθθ Οτἱρίμα]β μἶθϑϑ 68 υἱϑι]οἱομς: χαὶ οὐκ ἔμφοβοι
ἐξαπιναίοις καϑίστανται [νρὶ]. 3. 580, 15] οὐδ᾽ ἐκ μεταλλαγῆς ἡλίου ἵνᾳ!. Ηοτοά.
[14 οὔθα 3. 9 πη. 5] στυγνοτάτην τὴν ἡμέραν εἶναι προσδέχονται.

81:

10

1ὅ

ὅθο᾽ 82. ΑΝΟΝΥΜΠΗ͂ ΙΑΜΒΙΙΟΘΗΙ 1, 8---16. 885. ΠΙΑΙΕΙΧΕΙΒ 1,1.

λωσιν, χαὶ τοῦτο ἀνομοῦσι μὲν μᾶλλον ἐπέρχεσϑαι, εὐνομουμένοις δ᾽ ἧσσον.

καὶ ἄλλα δὲ πολλά ἐστιν ἐν τῆε εὐνομίαε ἀγαθά, ἅπερ ἐπιχουρήματα τῆε ζωῆι
καὶ παραψυχὴ τῶν χαλεπῶν ἐξ αὐτῆς γίγνεται" τὰ δ᾽ ἐκ τῆς ἀνομίας καχὰ
ἀποβαίνοντα τάδε ἐστίν. ἄἄσχολοι μὲν πρῶτον οἱ ἄνϑρωποι πρὸς τὰ ἔργα 53
γίγνονται καὶ ἐπιμελοῦνται τοῦ ἀηδεστάτον, πραγμάτων ἀλλ᾽ οὐχ ἔργων. τά
τε χρήματα δι᾽ ἀπιστίαν καὶ ἀμειξίαν ἀποθησαυρίζουσιν ἀλλ᾽ οὐ χοινοῦνται,
καὶ οὕτως σπάνια γίγνεται, ἐὰν χαὶ πολλὰ ἦ. αἵ τε τύχαι αἱ φλαῦραε καὶ 53
αἱ ἀγαϑαὶ εἰς ταναντία ὑπηρετοῦσιν᾽ ἥ τε γὰρ εὐτυχία οὐχ ἀσφαλής ἐστιν ἐν
τῆι ἀνομίαι ἀλλ᾽ ἐπιβουλεύεται, ἥ τε δυστυχία οὐκ ἀπωϑεῖται ἀλλὰ κχρατύνε-
ται διὰ τὴν ἀπιστίαν χαὶ ἀμειξίαν. ὅ τε πόλεμος ἔξωϑεν μᾶλλον ἐπάγεται 10
καὶ ἡ οἰχεία στάσις ἀπὸ τῆς αὐτῆς αἰτίας, καὶ ἐὰν μὴ πρόσϑεν γίγνηται, τότε
συμβαίνει" ἕν τε πράγμασι συμβαίνει καϑεστάναι ἀεὶ διὰ ἐπιϑουλὰς τὰς ἐξ
ἀλλήλων, δι᾽ ἅσπερ εὐλαβουμένους τε διατελεῖν χαὶ ἀντεπιβουλεύίοντας ἀλλή-
λοις. καὶ οὔτε ἐγρηγορόσιν ἡδείας τὰς φροντίδας εἶναι οὔτε ἐς τὸν ὕπνον 1ἱ
ἀπερχομένοις ἡδεῖαν τὴν ὑποδοχὴν ἀλλὰ ἐνδείματον, τήν τε ἀνέγερσιν ἔμφο-
βον καὶ πτοοῦσαν τὸν ἄνϑρωπον ἐπὶ μνήμας κακῶν ἐξαπιναίους ἄγειν ἅπερ
ἐκ τῆς ἀνομίας ταῦτά τε καὶ τὰ ἄλλα χαχὰ τὰ προειρημένα ἅπαντα ἀπο-

βαίνει. γίνεται δὲ καὶ ἡ τυραννίς, καχὸν τοσοῦτόν τε χαὶ τοιοῦτον, οὐχ ἐξ 15

ἄλλου τινὸς ἢ ἀνομίας. οἴονται δέ τινες τῶν ἀνθρώπων, ὅσοε μὴ ὀρϑῶς συμ-
βάλλονται, τύραννον ἐξ ἄλλου τινὸς χαϑίστασϑαι χαὶ τοὺς ἀνθρώπους στερί-
σχεσϑαι τῆς ἐλευϑερίας οὐχ αὐτοὺς αἰτέους ὄντας, ἀλλὰ βιασϑέντας ὑπὸ τοῦ
κατασταϑέντος τυράννου, οὐχ ὀρϑῶς ταῦτα λογιζόμενοι’ ὅστις γὰρ ἡγεῖται 1"
βασιλέα ἢ τύραννον ἐξ ἄλλον τινὸς γίγνεσϑαι ἢ ἐξ ἀνομίας τε χαὶ πλεονεξίας,
μωρός ἐστιν" ἐπειδὰν γὰρ ἅπαντες ἐπὶ καχίαν τράπωνται, τότε τοῦτο γέγνε-
ται οὐ γὰρ οἷόν τε ἀνθρώπους ἄνεν νόμων καὶ ὀίχης ζῆν. ὅταν οὖν 14
ταῦτα τὰ δύο ἐχ τοῦ πλήϑους ἐχλίπηι, ὃ τε νόμος καὶ ἡ δίχη, τότε ἤδη εἰς
ἕνα ἀποχωρεῖν τὴν ἐπιτροπίαν τούτων καὶ φυλακήν᾽ πῶς γὰρ ἂν ἄλλως εἰς
ἕνα μοναρχία περισταίη, εἰ μὴ τοῦ νόμου ἐξωσϑέντος τοῦ τῶι πλήϑει συμφέ-
ροντος; δεῖ γὰρ τὸν ἄνόρα τοῦτον, ὃς τὴν δίχην καταλύει χαὶ τὸν νόμον 1Ὁ
τὸν πᾶσι κοινὸν καὶ συμφέροντα ἀφαιρήσεται, ἀδαμάντινον γενέσϑαι, εἰ μέλ-
λει συλήσειν ταῦτα παρὰ τοῦ πλήθους τῶν ἀνϑρώπων εἷς ὧν παρὰ πολλῶν"
σάρχινος δὲ καὶ ὅμοιος τοῖς λοιποῖς γενόμενος ταῦτα μὲν οὐχ ἂν δυνηϑείη ὃ
ποιῆσαι, ταναντία δὲ ἐχλελοιπότα χαϑιστὰς μοναρχήσειεν ἄν" διὸ χαὶ γιγνό-
μενον τοῦτο ἐνίους τῶν ἀνϑρώπων λανϑανει.

83. ΒΙΑΤΕΧΕΙΘΞ,

Επσαιρ. Απὔορο ἔν. 189.
ἐκ παντὸς ἄν τις πράγματος δισσῶν λόγων
ἀγῶνα ϑεῖτ᾽ ἄν, εἰ λέγειν εἴη σοφός.
ἈδΣ ἐπ᾿ ἄδῃ βοχίπβημ θα. οὔηο Τιυοὶ ἀμρου ϊοίογὶο Τοχί ἱδὶ Νὶϑάθσβοισ ἄον ϑοὶ-
νοτίχᾶρο [8. ὅ84, 85], ἀἷθ ᾽πὶ 400 [Κ. 681, 20] οἷῃ 818 οἰπαὺ ἀογίβοιοι Κι ΟΙΟπΗΐθ δίλπι-
ΤῊΘΠ ΘΓ, ΔΠΟΏΎΤΩΘΣ βΟρ ἰδὲ κοΠδΙτοα ἢδζ.

1. Περὶ ἀγαϑῶ καὶ κακχῶ.
Δισσοὶ λόγοι λέγονται ἐν τῆι Ἑλλάδι ὑπὸ τῶν φιλοσοφούντων περὶ τῷ ἰ
γαθῶ χαὶ τῶ χαχῶ. τοὶ μὲν γὰρ λέγοντι, ὡς ἄλλο μέν ἔστε τὸ ἀγαϑόν,

10

16

88. ΒΙΑΤΕΧΈΉΙΝ 1, .1---11. 681

ἄλλο δὲ τὸ χακόν᾽ τοὶ δέ, ὡς τὸ αὐτό ἔστι, χαὶ τοῖς μὲν ἀγαϑόν [εἴη], τοῖς
ὅδ χακόν, καὶ τῶι αὐτῶι ἀνϑρώπωι τοτὲ μὲν ἀγαϑόν, τοτὲ δὲ χαχόν. ἐγὼ 2
ὅδ χαὶ αὐτὸς τοῖσδε ποτιτίϑεμαι" σχέψομαι δὲ ἐχ τῶ ἀνϑρωπίνω βίω, ὧν
ἐπιμελές, βοωσιός τε χαὶ πόσιος καὶ ἀφροδισίων. ταῦτα γὰρ ἀσϑενοῦντι μὲν
χαχόν, ὑγιαίνοντι δὲ χαὶ ὀεομένωι ἀγαϑόν. χαὶ ἀχρασία τοίνυν τούτων 8
τοῖς μὲν ἀχρατέσι χακόν. τοῖς δὲ πωλεῦντι ταῦτα καὶ μισϑαρνέοντι ἀγαϑόν.
νόσος τοίνυν τοῖς μὲν ἀσϑενεῦντι κακόν, τοῖς δὲ ἰατροῖς ἀγαϑόν. ὁ τοίνυν
ϑάνατος τοῖς μὲν ἀποϑανοῦσι χαχόν, τοῖς δ᾽ ἐνταφιοπώλαις καὶ τυμβοποιοῖς
ἀγαϑόν. γεωργία τε καλῶς ἐξενείκασα τὼς καρπὼς τοῖς μὸν γεωργοῖς ἀγα- 4
ϑόν, τοῖς δὲ ἐμπόροις κακόν. τὰς τοίνυν ὁλχαόας συντρίβεσϑαι καὶ παρα-
ϑραύεσϑαι τῶι μὲν ναυχλάρωι κακόν, τοῖς δὲ ναυπαγοῖς ἀγαϑόν. ἔτι (δὲ) ὅ
τὸν σίδαρον χατέσϑεσθϑαι χαὶ ἀμβλύνεσϑαι καὶ συντρίβεσϑαι τοῖς μὲν ἄλλοις
χαχόν, τῶι δὲ χαλχῆε ἀγαθόν. χαὶ μὰν τὸν χέραμον παραϑραύεσϑαι τοῖς μὲν
ἄλλοις χαχόν, τοῖς δὲ χεραμεῦσιν ἀγαϑόν. τὰ δὲ ὑποδήματα χατατρίβεσϑαι
καὶ διαρρήγνυσθαι τοῖς μὲν ἄλλοις χακόν, τῶι δὲ σχυτῆι ἀγαϑόν. ἐν τοίνυν 6
τοῖς ἀγῶσι τοῖς γυμνιχοῖς χαὶ τοῖς μωσιχοῖς χαὶ τοῖς πολεμιχοῖς, αὐτίχα [ἐν
τῶι γυμνιχῶι] τῶι σταδιοδρόμωι ἃ νίχα τῶι μὲν νικῶντι ἀγαϑόν, τοῖς δὲ ἧσ-

σαμένοις χαχόν». καὶ τοῦτο δὲ χαὶ τοὶ παλαισταὶ χαὶ πύχται καὶ τοὶ ἄλλοι Ἶ
πάντες μωσιχοί" αὐτίχα ἃ χιϑαρωιδία τῶι μὸν νικῶντι ἀγαϑόν, τοῖς δὲ ἧσσα-
μένοις χκαχόν. ἔν τε τῶι πολέμωι (καὶ τὰ νεώτατα πρῶτον ἐρὼ) ἃ τῶν 8

“ακεδαιμονίων γνίχα, ἄν ἐνίχων ᾿Αϑηναίως καὶ τὼς συμμάχως, “ακεδαιμο-
»ίοις μὲν ἀγαϑόν, ᾿ϑηναίοις ὅὲ χαὶ τοῖς συμμάχοις καχόν" ἅ τε νίχα, ἂν
τοὶ Ἕλλανες τὸν Πέρσαν ἐνίχασαν, τοῖς μὲν Ἕλλασιν ἀγαϑόν, τοῖς δὲ βαρβά-
ροις χαχόν.Ό ἃἅ τοίνυν τοῦ Ἰλίου αἵρεσις τοῖς μὲν ᾿Αχαιοῖς ἀγαϑόν, τοῖς δὲ 9
Τρωσὶ χαχόν. καδδὲ ταὐτὸν καὶ τὰ τῶν Θηβαίων χαὶ τὰ τῶν ᾿Αργείων
πάϑη. χαὶ ἁ τῶν Κενταύρων χαὶ Δαπιϑᾶν μάχα τοῖς μὲν Δαπίϑαις 10
ἀγαϑόν, τοῖς δὲ Κενταύροις χαχόν. καὶ μὰν καὶ ἃ τῶν ϑεῶν χαὶ Γιγάντων
λεγομένα μάχα [χαὶ νίκα) τοῖς μὲν ϑεοῖς ἀγαϑόν, τοῖς δὲ Γίγασι κακόν.
ἄλλος δὲ λόγος λέγεται; ὡς ἄλλο μὲν τἀγαϑὸν εἴη, ἄλλο δὲ τὸ χακόν, δια- 11
φέρον ὥσπερ καὶ τώνυμα, οὕτω χαὶ τὸ πρᾶγμα. ἐγὼ δὲ χαὶ αὐτὸς τοῦτον
διαιρεῦμαι τὸν τρόπον" δοχῶ γὰρ οὐδὲ διδακτόν (κ: ) ἥμεν, ποῖον ἀγαϑὸν καὶ
ποῖον χαχόν, αἱ τὸ αὐτὸ καὶ μὴ ἄλλο ἑχάτερον ἧς καὶ γὰρ ϑαυμαστόν χ᾽
εἴη. οἶμαι δὲ οὐδέ χ᾽ αὐτὸν ἔχεν ἀποχρίνασϑαι, αἴ τις [αὐτὸν) ἔροιτο τὸν 12
ταῦτα λέγοντα" “εἶπον δή μοι, ἤδη τί τυ τοὶ γονέες ἀγαϑὸν ἐποίησαν; φαίη χα᾿

85 “χαὶ πολλὰ καὶ μεγάλα." τὺ ἄρα κακὰ καὶ μεγάλα καὶ πολλὰ τούτοις ὀφεί-

40

λεις, αἴπερ τωὐτόν ἐστι τὸ ἀγαϑὸν τῶι χαχῶε. “τί δέ, τὼς συγγενέας ἤδη 18
τι ἀγαϑὺν ἐποίησας; τὼς ἄρα συγγενέας κακὸν ἐποίεις᾽. “τί δέ, τὼς ἐχ-
ϑρὼς ἤδη χαχὸν ἐποίησας; καὶ πολλὰ χαὶ μεγάλα ἄρα ἀγαϑὰ ἐποίη-
σας. “ἄγε δή μοι καὶ τόδε ἀπόχριναι. ἄλλο τι ἢ τὠς πτωχὼς οἰχτίρεις, 14
ὅτι πολλὰ χαὶ καχὰ ἔχοντι (χαὶδ πάλιν εὐδαιμονίζεις, ὅτι πολλὰ καὶ ἀγαϑὰ

΄πράσσοντι, αἴπερ τωὐτὸ χαχὸν χαὶ ἀγαϑόν; τὸν δὲ βασιλῆ τὸν μέγαν οὐδὲν 1ὅ

κωλύει ὁμοίως διακεῖσϑαι τοῖς πτωχοῖς. τὰ γὰρ πολλὰ χαὶ μεγάλα ἀγαϑὰ
αὐτῶι χαχὰ πολλὰ καὶ μεγάλα ἐστίν, εἴ γα τωὐτὸν ἐστιν ἀγαϑὸν χαὶ κακόν.
χαὶ τάδε μὲν περὶ τῶν πάντων εἰρήσϑω. εἶμι δὲ καὶ χαϑ'᾽ ἕχαστον ἀρξάμενος 16
ἀπὸ τῶ ἐσϑίεν χαὶ πῖνεν καὶ ἀφροδισιάζεν. ταῦτα γὰρ τοῖς ἀσϑενεῦντι (ποιὲν ᾿
χαχόν, καὶ πάλιν) ταῦτα ποιὲν ἀγαϑὸν ἐστιν αὐτοῖς, αἴπερ τωὐτόν ἐστιν ἀγα-
ϑὸν χαὶ χαχόν᾽ χαὶ τοῖς νοσέοντι χαχόν ἐστι τὸ νοσεῖν χαὶ ἀγαϑόν, αἵπερ
τωὐτόν ἐστι τὸ ἀγαϑὸν τῶι καχῶι. χαδδὲ τόδε καὶ τάλλα πάντα, τὰ ἐν τῶι 11

10

40

δ82 88. ΠΙΑΤΈΧΕΙΒ

ἔμπροσϑεν λόγωι εἴρηται. χαὶ οὐ λέγω, τί ἐστι τὸ ἀγαϑόν, αλλὰ τοῦτο
πειρῶμαι διδάσχειν, ὡς οὐ τωὐτὸν τὸ καχὸν καὶ ταγαϑόν, αλλ᾽ ζάλλον
ἑχάτερον.
2. Περὶ χαλῶ καὶ αἰσχρώῶ.

λέγονται δὲ καὶ περὶ τῷ χαλῶ καὶ αἰσχρῶ δισσοὶ λόγοι. τοὶ μὲν γάρ ῖ
φαντι, ἄλλο μὲν ἦμεν τὸ χαλόν, ἄλλο δὲ τὸ αἰσχρόν, διαφέρον, ὥσπερ καὶ
τώνυμα, οὕτω καὶ τὸ πρᾶγμα" τοὶ δὲ τωὐτὸ χαλὸν καὶ αἰσχρόν. κἀγὼ 3
πειρασεῦμαι, τόνδε τὸν τρόπον ἐξαγεύμενος. αὐτίχα γὰρ παιδὶ ὡραίωι ἐρα-
στᾶι μὲν [χρηστῶι μὲν) χαρίζεσϑαι χαλόν, μὴ ἐραστᾶι δὲ [χαλώ!] αἰσχρόν.
καὶ τὰς γυναῖκας λοῦσϑαι ἕνόοι καλόν, ἐν παλαίστραι δὲ αἰσχρόν" ἀλλὰ τοῖς 3
ἀνόρασιν ἐν παλαίστραι χαὶ ἐν γυμνασίωι καλόν. καὶ συνίμεν τῶι ἀνόρὲὶ ἐν 1
ἁσυχίαι μὲν καλόν, ὅπου τοίχοις χρυφϑήσεται" ἔξω δὲ αἰσχρόν, ὅπου τις ὄψε-
ται. καὶ τῶι μὲν αὐτᾶς συνίμεν ἀνδρὶ χαλόν, ἀλλοτρίωι δὲ αἴσχιστον" χαὶ 5
τῶι γ᾽ ἀνδρὶ τᾶι μὲν ἑαυτῶ γυναικὶ συνίμεν χαλόν, ἀλλοτρίαι δὲ αἰσχρόν.
χαὶ χοσμεῖσϑαι χαὶ ψιμυϑίωι χρίεσϑαι χαὶ χρυσία περιάπτεσθαι, τῶε μὲν
ἀνδρὶ αἰσχρόν, τἄι δὲ γυναικὶ χαλόν. καὶ τὼς μὲν φίλως εὖ ποιὲν χαλόν,
τὼς δὲ ἐχϑρὼς αἰσχρόν. καὶ τὼς μὲν πολεμίως φεύγεν αἰσχρόν, τὼς δὲ ἐν
σταδίωι ἀνταγωνιστὰς καλόν. χαὶ τὼς μὲν φίλως χαὶ τὼς πολίτας φονεύεν Ν
αἰσχρόν, τὼς δὲ πολεμίως χαλόν. χαὶ τάδε μὲν περὶ πάντων. εἶμι δ᾽ (ἐφ) 4
ἅ ταὶ πόλιες [τε] αἰσχρὰ αγηνται χαὶ τὰ ἔϑνεα. αὐτίχα “ακεδαιμονίοες τὰς
χόρας γυμνάζεσϑαι (χαὶ) ἀχειριδώτως καὶ ἀχίτωνας παρέρπεν χαλόν" Ἴωσι δὲ
αἰσχρόν. χαὶ (τοῖς μὲν) τὼς παῖδας μη μανϑάνειν μωσιχὰ καὶ γράμματα ἰἱ
καλόν" Ἴωσι δ᾽ αἰσχρὸν μὴ ἐπίστασϑαι ταῦτα πάντα. Θεσσαλοῖσι δὲ χαλὸν ιἱ
τὰς ἵππως ἐχ τὰς ἀγέλας λαβόντι αὐτῶι ὁαμάσαι καὶ τὼς ὁρέας" βῶν τε λα-
βόντι αὐτῶι σφάξαι καὶ ἐχδεῖραι καὶ κατακόψαι, ἐν Σικελίαι δὲ αἰσχρὸν καὶ
δώλων ἔργα. Μακεδόσι δὲ χαλὸν δοχεῖ ἦμεν τὰς χόρας, πρὶν [ἀνδρὶ] .7ά- 1
μασϑαι, ἐρᾶσϑαι καὶ ἀνδρὶ συγγίνεσϑαι. ἐπεὶ δέ χα γάμηται, αἰσχρόν" “Ἐλ-
λασι δ᾽ ἄμφω αἰσχρόν. τοῖς δὲ Θραιξὶ κόσμος τὰς κόρας στίζεσθϑαε᾽ τοῖς 13
δ᾽ ἄλλοις τιμωρία τὰ σείγματα τοῖς ἀδικέοντι. τοὶ δὲ Σκύϑαι χαλὸν νομί-
ζοντι, ὃς (χ᾽) ἀνόρα χανὼν ἐκδείρας τὰν χεφαλὰν τὸ μὲν χόμιον πρὸ τοῦ ἵκ-
που φορῆι, τὸ δ᾽ ὀστέον χρυσώσας καὶ ἀργυρώσας πίνηι ἐξ αὐτοῦ καὶ σπένδηι
τοῖς ϑεοῖς" ἔν δὲ τοῖς Ἕλλασιν οὐδέ χ᾽ ἐς τὰν αὐτὰν οἰχίαν συνεισελϑεῖν βού-
λοιτό τις (τῶ τοιαῦτα ποιήσαντ. Μασσαγέται δὲ τὼς γονέας καταχόψαντες 14
χατέσϑοντι, καὶ τάφος κάλλιστος δοχεῖ ἦμεν ἐν τοῖς τέχνοις τεϑάφϑαι" ἐν δὲ
τᾶι Ἑλλάδι αἴ τις ταῦτα ποιήσαι, ἐξελαϑεὶς [ἐκ τῆς λλαδος] χαχῶς (κα) ἀπο-
ϑάνοι ὡς αἰσχρὰ χαὶ δεινὰ ποιέων. τοὶ δὲ Πέρσαι κοσμεῖσϑαι [τε] ὥσπερ 15
τὰς γυναῖχας καὶ τὼς ἄνδρας χαλὸν νομίζοντι, καὶ τὰἄε ϑυγατρὶ χαὶ τᾶι ματρὶ
καὶ τᾶι ἀδελφᾶι συνίμεν" τοὶ δὲ ἝἝλλανες καὶ αἰσχρὰ καὶ παράνομα. Δυδοῖς 1"
τοίνυν τὰς κόρας πορνευϑείσας καὶ ἀργύριον ἐνεργάσασϑαι χαὶ οὕτως γάμα-
σϑαι χαλὸν δοχεῖ ἦμεν, ἐν δὲ τοῖς Ἕλλασιν οὐδείς χα ϑέλοι γᾶμα. ΑΝ 1:
γύπτιοί τε οὐ ταὐτὰ νομίζοντι χαλὰ τοῖς ἄλλοις τῆιδε μὲν γὰρ γυναῖχας.
ὑφαίνειν χαὶ (ἔρια) ἐργάξεσϑαι, ἀλλὰ τηνεῖ τὼς ἀνόρας, τὰς δὲ γυναῖχας
πράσσειν, ἅπερ τῆδε τοὶ ἄνδρες. τὸν παλὸν δεύειν ταῖς χερσί, τὸν δὲ σῖτον
τοῖς ποσί, τήνοις χαλόν, αλλ᾽ ἁμὶν τὸ ἐναντίον. οἶμαι δ᾽, αἴ τις τὰ χαλὰ 1"
ἐς ἕν χελεύοι συνενεῖχαι πάντας ἀνϑρώπως, ἃ ἕχαστοι νομίζοντι, καὶ πάλιν
ἐξ ἀϑρόων τούτων τὰ αἰσχρὰ λαβέν, ἃ ἕχαστοι ἄγηνται, οὐδὲ ἕν (χαὺ χαλλει-
φϑῆμεν, ἀλλὰ πάντας πάντα διαλαβέν. οὐ γὰρ πάντες ταὐτὰ νομίζοντι.
παρεξοῦμαι δὲ καὶ ποίημά τι (ΤΟᾺ΄. 844 δάσΒρ. 26] 19

10

88

1,11 -- 3, 1. ὅ88

καὶ γὰρ τὸν ἄλλον ὧδε ϑνητοῖσιν νόμον

ὄψηι διαιρῶν οὐδὲν ἦν. πάντηι καλόν,

οὐδ᾽ αἰσχρόν, ἀλλὰ πάντ᾽ ἐποίησεν λαβών

0 καιρὸς αἰσχρὰ χαὶ διαλλάξας καλά.
ὡς δὲ τὸ σύνολον εἶπαι, πάντα χαιρῶι μὲν καλά ἔντι, [ἐν ἀκαιρίαι δ᾽ αἰσχρά. 20
τί αεὖν διεπραξάμην; ἔφαν ἀποδείξειν ταὐτὰ αἰσχρὰ χαὶ χαλὰ ἐόντα, καὶ
ἀπέδειξα ἐν τούτοις πᾶσι. λέγεται δὲ καὶ περὶ τῷ αἰσχρῶ καὶ (τῶ) καλῶ, 21
ὡς ἄλλο ἑκάτερον εἴη. ἐπεὶ αἴ τις ἐρωτάσαι τῶς λέγοντας, ὡς τὸ αὐτὸ πρᾶγμα
αἰσχρὸν καὶ καλόν ἐστιν, αἴ ποχὰ τι αὐτοῖς χαλὸν ἔργασται, αἰσχρὸν ὁμολο-
γήσουντι, αἴπερ τωὐτὸν χαὶ τὸ αἰσχρὸν καὶ τὸ χαλόν. καὶ αἴ τινά γα 32
καλὸν οἴδαντι ἄνόρα, τοῦτον χαὶ αἰσχρὸν τὸν αὐτόν᾽ χαὶ αἷ τινά γα λευχόν,
χαὶ μέλανα τοῦτον τὸν αὐτόν. χαὶ καλόν γ᾽ ἐστὶ τὼς ϑεὼς σέβεσϑαι, καὶ
αἰσχρὸν αὖ τὼς ϑεὼς σέβεσϑαι, αἴπερ τωὐτὸν αἰσχρὸν καὶ χαλόν ἐστι. καὶ 28
τάδε μὲν περὶ ἁπάντων εἰρήσϑω μοι" τρέψομαι δὲ ἐπὶ τὸν λόγον αὐτῶν, ὃν
λέγοντι. αἱ γὰρ τὰν γυναῖχα χαλὸν ἐστι κοσμεῖσθαι , τὰν γυναῖχα αἰσχρὸν 34
κοσμεῖσϑαι, αἴπερ τωὐτὸν αἰσχρὸν καὶ χαλόν" καὶ τάλλα κατὰ τωὐτόν. . ἐν 20
“Δακεδαίμονί ἐστι καλὸν τὰς παῖδας γυμνάξεσϑαι, ἐν Δακεδαίμονί ἐστιν αἰσχρὸν
τὰς παίδας γυμνάξεσϑαι, χαὶ τἄλλα οὕτως. λέγοντι δέ, ὡς αἷ' τινες τὰ 268
αἰσχρὰ ἐχ τῶν ἐϑνέων πάντοϑεν συνενείκαιεν, ἔπειτα συγκαλέσαντες κελεύοιεν,
ἅ τις χαλὰ νομίζοι, λαμβάνεν, πάντα καὶ ἐν καλῶι ἀπενειχϑῆμεν᾽ ἐγὼ ϑαυ-
μάζω, αἱ τὰ αἰσχρὰ συνενεχϑέντα καλὰ ἐσεῖται, καὶ οὐχ οἷάπερ ἦνϑεν. αἱ 21
γοῦν ἵππως ἢ βῶς ἢ δὲς ἢ ἀνθρώπως ἄγαγον, οὐχ ἄλλο τί χα ἀπᾶγον᾽ ἐπεὶ
οὐδὲ αἱ χρυσὸν ἤνεικαν, χαλχόν [ἀπήνειχαν), οὐδὲ αἱ ἄργνρον ἤνεικαν, μόλι-
βδόν χα ἀπέφερον. ἀντὶ δ᾽ ἄρα τῶν αἰσχρῶν χαλὰ ἀπάγοντι. φέρε δή, 28

αἱ ἄρα τις αἰσχρὸν ἄγαγε, τοῦτό χ᾽ αὖ καλὸν ἀπᾶγε; ποιητὰς δὲ μάρτυρας

ἐπάγονται, (οἷ ποτὶ ἀδονάν, οὐ ποτ᾽ ἀλάϑειαν ποιοῦντι.
9

8. Περὲ διχαίω καὶ αἀδίκω.

δισσοὶ δὲ λόγοι λέγονται χαὶ περὶ τῶ διχαίω χαὶ [περὶ] τῶὦ αἀδίχω. καὶ 1
τοὶ μὲν ἄλλο ἦμεν τὸ δίχαιον, ἄλλο δὲ τὸ ἄδιχον᾽ τοὶ δὲ τωὐτὸ δίκαιον χαὶ
ἀδιχον" καὶ ἐγὼ τούτωι πειρασοῦμαι τιμωρέν. καὶ πρῶτον μὲν ψεύδεσϑαι 3
ὡς δίχαιόν ἐστι λεξῶ χαὶ ἐξαπατᾶν. τὼς μὲν πολεμίως ταῦτα ποιὲν (χαλὸν
καὶ δίκαιον, τὼς δὲ φίλως) αἰσχρὸν χαὶ πονηρὸν ἂν ἐξείποιεν᾽ {πῶς δὲ τως
πολεμίως,) τὼς δὲ φιλτάτως οὖ; αὐτίχα τὼς γονέας" αἱ γὰρ δέοι τὸν πατέρα
ἢ τὰν ματέρα φάρμαχον πιὲν (ἢ) φαγέν, χαὶ μὴ ϑέλοι, οὐ δίχαιόν ἐστι χαὶ ἐν
τῶι ῥοφήματι καὶ ἐν τῶι ποτῶι δόμεν καὶ μὴ φάμεν ἐνῆμεν; οὐχῶν (δίχαιον) 8
ἤδη ψεύδεσϑαι χαὶ ἐξαπατᾶν τὼς γονέας, χαὶ κλέπτεν μὰν τὰ τῶν φίλων χαὶ
βιῆσϑαι τὼς φιλτάτως δίχαιον. αὐτίχα αἴ τις λυπηϑείς τι τῶν οἰχηΐων καὶ 4
ἀχϑεσϑεὶς μέλλοι αὐτὸν διαφϑείρεν ἢ ξίφει ἢ σχοινίωι ἢ ἄλλωι τινί, δίχαιόν
ἐστι ταῦτα χλέψαι, αἱ δύναιτο, αἱ δὲ ὑστερίξαι χαὶ ἔχοντα καταλάβοι, ἀφελέ-
σϑαι βίαι; ἀνδραποδίξασϑαι δέ" πῶς οὐ δίχαιον [τῶς πολεμίως], αἴ τις δύ- ὅ
ναιτο ἑλὼν πόλιν ὅλαν ἀποόδόσϑαι; τοιχωρυχὸν δὲ τὰ τῶν πολιτῶν κοινὰ οἰχή-
ματα ὀίχαιον φαίνεται. αἱ γὰρ ὃ πατὴρ ἐπὶ ϑανάτωι, χατεστασιασμένος ὑπὸ
τῶν ἐχϑρῶν, δεδεμένος εἴη, ἄρα οὐ δίχαιον διορύξαντα κλέψαι χαὶ σῶσαι τὸν
πατέρα; ἐπιορχὲν δέ" αἴ τις ὑπὸ τῶν πολεμίων λαφϑεὶς ὑποδέξαιτο ὀμνύων θ
ἢ μὰν ἀφεϑεὶς τὰν πόλιν προδώσεν, ἦρα οὗτος δίχαιά (χα) ποιήσαι εὐορκχή-
σας; ἐγὼ μὲν [γὰρ] οὐ δοχῶ" ἀλλὰ μᾶλλον τὰν πόλιν καὶ τὼς φίλως καὶ Ἴ
τὰ ἱερὰ σώσαι {χα τὰ πατρώϊα ἐπιορχήσας. ἤδη ἄρα δίχαιον καὶ τὸ ἐπιορχεῖν

10

1ὅ

δ84 88. ΒΙΑΙΕΧΈΙΒ

καὶ τὸ ἱεροσυλέν. τὰ μὲν ἴδια τῶν πόλεων ἐῶ τὰ δὲ κοινὰ τὰς Ἑλλαδος, 8
τὰ ἐχ Δελφῶν καὶ τὰ ἐξ Ὀλυμπίας, μέλλοντος τῶ βαρβάρω τὰν Ἑλλάδα λα-

. βὲν καὶ τὰς σωτηρίας ἐν χρήμασιν ἐούσας, οὐ δίχαιον λαβὲν χαὶ χρῆσϑαι ἐς

τὸν πόλεμον; φονεῦεν δὲ τὼς φιλτάτως δίχαιον᾽ ἐπεὶ καὶ Ὀρέστας χαὶ 3

᾿Αλχμαίων" καὶ ὁ ϑεὸς ἔχρησε δίχαια αὐτὼς ποιῆσαι. ἐπὶ δὲ τὰς τέχνας 10

τρέψομαι χαὶ τὰ τῶν ποιητῶν. ἐν γὰρ τραγωιδοποιίαι χαὶ ζωγραφίαι ὅστις
πλεῖστα ἐξαπατῆι ὅμοια τοῖς ἀληϑινοῖς ποιέων, οὗτος ἄριστος. ϑέλω δὲ καὶ 11
ποιημάτων παλαιοτέρων μαρτύριον ἐπαγαγέσϑαι. Κλεοβουλίνης [ἴτ. 2 ἢ. 41 Οπ|8.}"
ἄνδρ᾽ εἶδον κλέπτοντα χαὶ ἐξαπατῶντα βιαίως.

καὶ τὸ βίαι δέξαι τοῦτο διχαιότατον.
ἐν πάλαι ταῦτα' Αἰσχύλου δὲ ταῦτα [ἴτ. 301. 802]" 12

ἀπάτης δικαίας οὐκ ἀποστατεῖ ϑεός,

{(χαΐί)) :

ψευδῶν δὲ χαιρὸν ἔσϑ᾽ ὅπου τιμᾶι ϑεός.

λέγεται δὲ χαὶ τῶιδε ἀντίος λόγος, ὡς ἄλλο τὸ δίχαιον χαὶ τὸ ἄδιχόν 18

ἐστι, διαφέρον ὥσπερ καὶ τώνυμα, οὕτω χαὶ τὸ πρᾶγμα ἐπεὶ αἴ τις ἐρωτάσαι
τὼς λέγοντας, ὡς τὸ αὐτό ἐστιν ἄδικον χαὶ δίχαιον, αἴ ἤδη τι δίχαιον περὶ
τὼς γονέας ἔπραξαν, ὁμολογοῦντι. καὶ ἄδιχον ἄρα. τὸ γὰρ αὐτὸ ἄδικον χαὶ
δίχαιον ὁμολογέοντι ἦμεν. φέρε ἄλλοτε αἴ τινα γινώσκεις δίκαιον ἄνόρα, 14
καὶ ἄδικον ἄρα τὸν αὐτόν, καὶ μέγαν τοίνυν καὶ μιχρὸν κατὰ ταὐτὸν. καὶ τοι
πολλὰ ἀδιχήσας ἀποθανέτω (ὁ πολλὰ χαὶ καλὰ διαγπραξάμενος. καὶ περὶ 15
μὲν τούτων ἅλις. εἶμι δὲ ἐφ᾿ ἃ λέγοντες ἀξιόοντι τὸ αὐτὸ καὶ δίχαιον χαὶ
ἄδικον ἀποδεικνύεν. τὸ γὰρ ρα ταν τὰ τῶν πολεμίων δίκαιον καὶ ἄδικον 10
τοῦτ᾽ αὐτό, αἵ γ᾽ ἀληϑὴς ὄ τήνων λόγος, καὶ τάλλα καττωύτό. τέχνας δὲ 11
ἐπάγονται, ἐν αἷς οὐκ ἔστι τὸ δίχαιον καὶ τὸ ἄδικον. χαὶ τοὶ ποιηταὶ οὔ [το]
ποτ᾽ ἀλαϑειαν, ἀλλὰ ποτὶ τὰς ἁδονὰς τῶν ἀνϑρώπων τὰ ποιήματα ποιέοντι.

4. Περὶ ἀλαϑείας καὶ ψεύόδεος.

λέγονται δὲ χαὶ περὶ τῷ ψεύόεος καὶ τᾶς ἀλαϑείας δισσοὶ λόγοι, ὧν δ 1
μέν φατι; ἄλλον μὲν τὸν ψεύσταν ἦμεν λόγον, ἄλλον δὲ τὸν ἀλαϑῆ᾽ ὁ δὲ τὸν
αὐτὸν αὖ. κἀγὼ τόνδε λέγω. πρῶτον μέν, ὅτι τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασι λέγον- 3
ται" ἔπειτα δέ, ὅταν λόγος ῥηθῆι, αἱ μὲν ὥς (χα) λέγηται ὁ λόγος, οὕτω γε-
γένηται, ἀλαϑὴς ὃ λόγος, αἱ δὸ μὴ γεγένηται, ψευδὴς ὃ αὐτὸς λόγος. αὐτίχα 8
κατηγορεῖς ἱεροσυλίαν τω᾿ αἵ γ᾽ ἐγένετο τώργον, ἀλαϑὴς ὁ λόγος" αἱ δὲ μὴ
ἐγένετο, ψείστας. χαὶ τῶ ἀπολογουμένω ὠντὸς λόγος. χαὶ τά γε δικαστήρια
τὸν αὐτὸν λόγον χαὶ ψεύίσταν χαὶ ἀλαϑῆ κχρίνοντι. ἔπειτα τοὶ ἑξῆς χαϑή- 4
μενοι αἱ λέγοιμεν μύστας εἰμί᾽, τὸ αὐτὸ μὲν πάντες ἐροῦμεν, ἀλαϑὲς δὲ μό-
γος ἐγώ, ἐπεὶ χαὶ εἰμί. δᾶλον αὖν, ὅτι ὃ αὐτὸς λόγος, ὅταν μὲν αὐτῶι παρῆν ὃ
τὸ ψεῦδος, ψεύστας ἐστίν, ὅταν δὲ τὸ ἀλαϑές, ἀλαϑής (ὥσπερ χαὶ ἄνϑρωπος
τὸ αὐτό, χαὶ παῖς καὶ νεανίσχος χαὶ ἀνὴρ καὶ γέρων ἐστίν). () μοδδεί κὰ ὅ, 4.

λέγεται δὲ χαὶ ὡς ἄλλος εἴῃ ὃ ψεύστας λόγος, ἄλλος ὃὲ ὃ ἀλαϑής, δια- ὃ
φέρων τώνυμα ζὥσπερ καὶ τὸ πρᾶγμαν" αἱ γάρ τις ἐρωτάσαι τὼς λέγοντας,
ὡς ὁ αὐτὸς λόγος εἴῃ ψεύστας καὶ ἀλαϑής, ὃν αὐτοὶ λέγοντι, ποτερὸς ἐστιν"
αὲ μὲν ψεύστας, ὀᾶλον ὅτι δίο ἐντί" αἱ δ᾽ ἀλαϑής [ ἀποχρίναιτο], καὶ ψείστας
ὃ αὐτὸς οὗτος. χαὶ ἀλαϑές τί ποχα εἶπεν ἢ ἐξεμαρτύρησε, χαὲ ψευδῆ ἄρα τὰ
αὐτὰ ταῦτα. καὶ αἴ τινα ἄνδρα ἀλαϑὴ οἷδε, καὶ ψεύσταν τὸν αὐτόν. ἐχ δὲ ἢ
τῶ λόγω λέγοντι ταῦτα, ὅτι γενομένω μὲν τῶ πράγματος ἀλαϑῆ τὸν λόγον
(λέγομες), ἀγενήτω δὲ ψεύσταν. οὔχων διαφέρει ζαὐτῶν τώνυμα, ἀλλὰ τὸ

10

8, 1--6, Ἴ, δ8ὅ

πρᾶγμα. ἐρωτήσαι δὲ κά τις) αὖϑις τὼς δικαστάς, ὅτι χρίνοντι" οὐ γὰρ 8
πάρεντι τοῖς πράγμασιν. ὁμολογέοντι δὲ χαὶ αὐτοί, ὦι μὲν 1 τὸ ψεῦδος ἄνα- 9
μέμεικται, ψεύσταν μεν, ὧι δὲ το ἀλαϑές, ἀλαϑῆ. τοῦτο δὲ ὅλον διαφέρει.

δ. “ταὐτὰ τοὶ μαινόμενοι χαὲὶ τοὶ σωφρονοῦντες χαὶ τοὶ σοφοὶ καὶ τοὶ 1
ἀμαϑεῖς χαὶ λέγοντι χαὶ πράσσοντι. καὶ πρᾶτον μὲν ὀνομαζοντι ταὐτά, 2
γᾶν χαὶ ἄγϑρωπον καὶ ἵππον χαὶ πῦρ χαὶ τάλλα πάντα. καὶ ποιέοντι ταὐτά,
κάϑηνται καὶ ἔσϑοντι καὶ πίνοντι χαὶ κατάκεινται, χαὶ τἄλλα χαττωύυτό.
καὶ μὰν χαὶ τὸ αὐτὸ πρᾶγμα καὶ μέζον καὶ μῆιόν ἐστι χαὶ πλέον καὶ ἕλασ- 8
σον καὶ βαρύτερον χαὶ χουφότερον. [οὕτω γάρ εἴη ταὐτὰ πάντα) τὸ τά- 4
λαντὸν ἐστι βαρύτερον τῆς μνᾶς, χαὶ χουφότερον τῶν δυο ταλάντων᾽ τωὐτὸν
ἄρα καὶ κουφότερον χαὶ βαρύτερον. τ κ « [8. 8. ὅ84, 389. καὶ ξώει ὃ αὐτὸς ὕ
ἄνθρωπος καὶ οὐ ζώει, χαὶ ταὐτὰ ἔστι χαὶ οὐχ ἔστι" τὰ γὰρ τῆιδε ὄντα ἐν
τῆε Διβύίαι οὐκ ἔστιν, οὐδέ γε τὰ ἐν. Διβύίαι ἐν Κύπρωι. καὶ τάλλα κατὰ τὸν
αὐτὸν λόγον. οὐχῶν καὶ ἐντὶ τὰ πράγματα καὶ οὐχ ἐντί.᾽ τοὶ τῆνα λέγον- 6.
τες [τὡς μαινομένως καὶ (τῶς σωφρονοῦντας. «καὶ) τὼς σοφὼς χαὶ τὼς ἀμα-
ϑεῖς ταὐτὰ διαπράσσεσϑαι καὶ λέγεν] καὶ τἄλλα (τὰν ὁπόμενα τῶι λόγωι, οὐχ
ὀρϑῶς λέγοντι. εἰ γάρ τις αὐτὼς ἐρωτάσαι, αἱ διαφέρει μανία σωφροσύνης ἴ
χαὶ σοφία ἀμαϑίας, φαντί [ναἰ.} εὖ[Ὁ] γὰρ χαὶ ἐξ ὧν πράσσοντι ἑχάτεροι 8
δᾶλοί ἐντι, ὡς ὁμολογησοῦντι. οὐχῶν αἱ ταὐτὰ πράσσοντι, καὶ τοὶ σοφοὶ μαί-
νονται, καὶ τοὶ μαινόμενοι σοφοί, καὶ πάντα συνταράσσονται. καὶ ἐπακτέος 9
ὄ λόγος, πότερον ὧν ἐν δέοντι τοὶ σωφρονοῦντες λέγοντι ἢ τοὶ μαινόμενοι.
ἀλλὰ γάρ φαντι; ὡς ταὐτὰ μὲν λέγοντι, ὅταν τις αὐτὼς ἐρωτῆι᾽ ἀλλὰ τοὶ μὲν
σοφοὶ ἐν τῶι δέοντι, τοὶ δὲ μαινόμενοι ἄε οὐ δεῖ" καὶ τοῦτο λέγοντες δο- 10
κοῦντι μιχρὸν ποτιϑῆναι [ἄι δεῖ χαὶ μὴ δεῖ], ὥστε μηχέτι τὸ αὐτὸ ἦμεν.
ἐγὼ δὲ οὐ πράγματος τοσοῦτον ποτιτεϑέντος ἀλλοιοῦσϑαι δοχῶ τὰ πράγματα, 11
ἀλλ᾽ ἁρμονίας διαλλαγείσης᾽ ὥσπερ Γλαῦχος᾽ χαὶ ᾿γλαυχός᾽ καὶ ᾿ Ξάνϑος᾽ χαὶ

“ξανϑός᾽ χαὶ ᾿,'Ξοῦϑος᾽ καὶ ᾿ξουϑος᾽. ταῦτα μὲν τὴν ἁρμονίαν ἀλλάξαντα 12

διήνεικαν, τὰ δὲ μαχρῶς καὶ βραχυτέρως ῥηϑέντα, ᾿ Τύρος᾽ χαὶ “τυρός᾽, ᾿σάχος᾽
καὶ ᾿σαχός᾽, ἅτερα δὲ γράμματα διαλλάξαντα᾽ ἱχάρτος᾽ καὶ ᾿χρατός [ἢ], ' ὄνος᾽
καὶ νόος. ἔπεὶ ὧν οὐχ ἀφαιρεϑέντος οὐδενὸς τοσοῦτον διαφέρει, τί δή, 18
αἴ τίς τι ποτιτίϑητι ἢ ἀφαιρεῖ; καὶ τοῦτο δείξω οἷόν ἐστιν. αἴ τις ἀπὸ τῶν 14
δέχα ἕν ἀφέλοι (ἢ τοῖς δέχα ἕν ποτϑείην, οὔ χ᾽ ἔτι δέχα οὐδὲ ὃν εἴη, καὶ τὦλλα
κατταύτόε. τὸ δὲ τὸν αὐτὸν ἄνϑρωπον καὶ ἦμεν χαὶ μὴ ἦμεν, ἐρωτῶ᾽ “τὶ ἢ 1ῦ
τὰ πάντα ἔστιν; οὐχῶν αἴ τις μὴ φαίη ἦμεν, ψεύδεται, (τὸ τὶ καὶ) τα πάντα
εἰπὼν ταὐτά. πάντα ὧν πήι ἐστι.

θ6. Περὶ τᾶς σοφίας καὶ τᾶς ἀρετᾶς, αἱ διδακτόν.

λέγεται δέ τις λόγος οὔτ᾽ ἀλαϑὴς οὔτε χενός" ὅτι ἄρα σοφία χαὶ ἀρετὰ 1
οὔτε διδακτὸν εἴη οὔτε μαϑητόν. τοὶ δὲ ταῦτα λέγοντες ταῖσδε ἀποδείξεσι
χρῶνται ὡς οὐχ οἷόν τε εἴη, αἴ (τι ἄλλωι παραδοίης, τοῦτο αὐτὸν ἔτι 2
ἔχειν. μία μὲν δὴ αὗται ἄλλα δέ, ὡς, αἱ διδακτὸν ἦν, διδάσχαλοί κα ἀπο- 3.
δεδεγμένοι ἢ ἥν, ὡς τᾶς μωσιχᾶς. τρίτα δέ, ὡς τοὶ ἐν τᾶι Ἑλλαόι γενόμενοι 4

σοφοὶ ἄνόρες [τὰ αὐτῶν τέχνα ἄν] ἐδίδαξάν χα τὼς φιλζτάτ)ως. τετάρτα ὅ

δό, ὅτι ἤδη τινὲς παρὰ σοφιστὰς ἐλθόντες οὐδὲν αἰφέληϑεν. πέμπτα δέ, ὅτι 6
πολλοὶ οὐ συγγενόμενοι σοφισταῖς ἄξιοι λόγω γεγένηνται. ἐγὼ δὲ χάρτα
εὐήϑη νομέζω τόνδε τὸν λόγον. γινώσχω γὰρ τὼς διδασχάλως γράμματα δι-
δάσχεν, τα ἅμα χαὶ αὐτὸς ἐπιστάμενος τυγχάνει, χαὶ κιϑαριστὰς κιϑαρίζεν.

10

1ὅ

2ὅ

9ὅ

ὅ86 88. ΠΙΑΙΕΧΕΙΒ 6, ---8, 8.

πρὸς ὁὲ τὰν δευτέραν ἀπόδειξιν, ὡς ἄρα οὐχ ἐντὶ διδάσκαλοι ἀποδεδεγμένοι, τὶ
μὰν τοὶ σοφισταὶ διδάσχοντι ἄλλ᾽ ἢ σοφίαν χαὶ ἀρετάν; [ἢ] τί δὲ ᾿άναξα- 8
γόρειοι χαὶ Πυϑαγόρειοι ἦεν; τὸ δὲ τρίτον, ἐδίδαξε Πολύχλειτος τὸν υἱὸν ἂν- 9
ὁριᾶντας ποιέν. καὶ αἱ μέν τις μὴ ἐδίδαξε, οὐ σαμῆιον᾽ αἱ δ᾽ εἷς τις ἐδί- 10
δαξε, τεχμάριον ὅτι δυνατὸν ἐστι διδάξαι. τέταρτον δέ, αἱ μή τοι παρὰ
[σοφῶν] σοφιστῶν σοφοὶ γίνονται" χαὶ γὰρ γράμματα πολλοὶ οὐχ ἔμαϑον
μαϑόντες. ἔστι δέ τι χαὶ φύσις, ἄι δή τις μὴ μαϑὼν παρὰ σοφιστᾶν χα- 11
νὸς ἐγένετο, εὐφυής γα γενόμενος, ῥαιδίως συναρπάξαι τὰ πολλὰ ὀλίγα μαϑώῶν,
παρ᾽ ὧνπερ χαὶ τὠνύματα μανϑαάνομεν" καὶ τούτων τῆνοι (μὲν) πλέον, τῆνοι
(δ᾽) ἔλασσον, ὃ μὲν παρὰ πατρός, ὁ δὲ παρὰ ματρός. αἱ δέ τωι μὴ πιστόν 13
ἐστι τὰ ὀνύματα μανϑάνειν ἁμέ, ἀλλ᾽ ἐπισταμένως ἅμα γίνεσϑαι, γνώτω ἐχ
τῶνδε" αἴ τις εὐθὺς γενόμενον παιδίον ἐς Πέρσας ἀποπέμψαι χαὶ τηνεῖ τρά-
φοι, χωφὸν Ἑλλαόδος φωνᾶς, περσίζοι χα᾿ καὶ αἴ τις τηνόϑεν τῆιδε χομίξαι,
ἑλλανίζοι χα. οὕτω μανϑάνομεν τὠνύματα, χαὶ τὼς διδασχάλως οὐχ ἴσαμες.
οὕ(ζτωλν λέλεχταί μοι ὃ λόγος, καὶ ἔχεις ἀρχὴν καὶ τέλος χαὶ μέσα" χαὶ οὐ λέγω, 13
ὡς διδαχτόν ἔστιν, ἀλλ᾽ οὐχ ἀποχρῶντί μοι τῆναι αἱ ἀποδείξεις.

Ἴ. λέγοντι δέ τινες τῶν δαμαγορούντων, ὡς χρὴ τὰς ἀρχὰς ἀπὸ κλάρω 1
γίνεσϑαι, οὐ βέλτιστα ταῦτα νομίζοντες. αἱ γάρ τις αὐτὸν ἐρωτώιη [τὸν 3
ταῦτα λέγοντα], τί δὴ σὺ τοῖς οἰχέταις οὐχ ἀπὸ χλήρω τὰ ἔργα προστάσσεις,
ὅπως ὃ μὸν ζευγηλάτας, αἵ χ᾽ ὀψοποιὸς λάχηι, ὀψοποιῆι, ὃ δὲ ὀψοποιὸς ζευ-
γηλατῆε, καὶ τάλλα καττωὐτό; καὶ πῶς οὐ χαὶ τὼς χαλχῆας χαὶὲ τῶς σχυ- 8
τῆας συναγαγόντες χαὶ τέχτονας χαὶ χρυσοχόας διεχλαρώσαμεν καὶ ἠἡναγχάσα-
μεν, ἅν χ᾽ ἕχαστος λάχηι τέχναν ἐργάζεσϑαι, ἀλλὰ μὴ ἂν ἐπίσταται; τωῦύ-ἰ
τὸν δὲ χαὶ ἐν ἀγῶσι τᾶς μωσιχᾶς διαχλαρῶσαι τὼς ἀγωνιστὰς χαὶ ὃ τι χ᾽
ἕχαστος [χα] λάχηι, ἀγωνίζεσθαι" αὐλητὰς κιϑαρίξει τυχὸν χαὶ χιϑαρωιδὸς
αὐλήσει" καὶ ἐν τῶι πολέμωι [τὼς] τοξότας καὶ [τὼς] ὁπλίτας ἱππασεῖταε, ὃ
δὲ ἱππεὺς τοξεύσει, ὥστε πάντες ἃ οὐκ ἐπίστανται οὐδὲ δύνανται, τοῦτο πρα-
ξοῦντι. λέγοντι δὲ καὶ ἀγαθὸν ἦμεν καὶ δαμοτικὸν χάρτα" ἐγὼ ἥκιστα νο- ὃ
μίζω δαμοτικόν. ἔντι γὰρ ἐν ταῖς πόλεσι μισόδαμοι ἄνϑρωποι, ὧν αἕ κα τύχηι
ὃ κύαμος, ἀπολοῦντι τὸν δᾶμον. ἀλλὰ χρὴ τὸν δᾶμον αὐτὸν δρῶντα αἱρεῖ- ὃ
σϑαι πάντας τῶς εὔνως αὐτῶι χαὶ τὼς ἐπιτηδείως στραταγέν, ἅἁτέρως δὲ νο-
μοφυλακχὲν καὶ τάλλα.

8. (Τῶ αὐτῶ) ἀνόρὸς καὶ τᾶς αὐτὰς τέχνας νομίζω κατὰ βραχύ τεὶ
δύνασϑαι διαλέγεσϑαι, καὶ (τὰν) ἀλάϑειαν τῶν πραγμάτων ἐπίστασϑαι, καὶ
διχάζζεν ἐπίστγασϑαι ὀρϑῶς, καὶ δαμαγορεῖν οἷόν τ᾿ ἦμεν, χαὶ λόγων τέχνας
ἐπίστασϑαι, καὶ περὶ φύσιος τῶν ἁπάντων ὧς τε ἔχει καὶ ὡς ἐγένετο, διδάσχεν.
καὶ πρῶτον μὲν ὃ περὶ φύσιος τῶν ἁπάντων εἰδώς, πῶς οὐ δυνασεῖταιὶ περὶ 2
πάντων ὀρϑῶς καὶ (τὰν πόλιν διδάσχεν) πράσσεν; ἔτι δὲ ὁ τὰς τέχνας τῶν ὃ
λόγων εἰδὼς ἐπιστασεῖται καὶ περὶ πάντων ὀρϑὼς λέγεν. δεῖ γὰρ τὸν μέλ- {
λοντα ὀρϑῶς λέγειν, περὶ ὧν ἐπίσταται, περὶ τούτων λέγεν. πάντ᾽ ὧν [γὰρ]
ἐπιστασεῖται. πάντων μὲν γὰρ τῶν λόγων τὰς τέχνας ἐπίσταται, τοὶ δὲ ὅ
λόγοι πάντως περὶ πάντων τῶν ἐζόνιων ἐντὶ). δεῖ δὲ ἐπίστασϑαι τὸν ὃ
μέλλοντα ὀρϑὼς λέγεν, περὶ ὅτων κα λέγηι, (τὰ πράγματα), καὶ τὰ μὲν ἀγαϑὰ
ὀρϑῶς διόάσχεν τὴν πόλιν ᾿ πράσσεν, τὰ δὲ κακὰ {πάντ)ως κωλύειν. εἰδὼς ἴ
δὲ ταῦτα εἰδήσει χαὶ τὰ ἅτερα τούτων" πάντα γὰρ ἐπιστασεῖται" ἔστι γὰρ
ταὐτὰ τῶν πάντων τῆνα, (δ) δὲ ποτὶ τωὐτὸν τὰ δέοντα πράξει, αἱ χρή. κᾶν 3

10

88. ΒΠΙΑΙΤΕΧΈΤΪΒ 8, 8---9, 6. δ87

μὸν ἐπίστηται αυλέν, ἀεὶ δυνασεῖται αυλέν, αἴ χα δέηι τοῦτο πράσσεν. τὸν δὲ
δικάζεσϑαι ἐπιστάμενον δεῖ τὸ ὀίχαιον ἐπίστασϑαι ὀρϑῶς, περὶ γὰρ τούτων
ταὶ δίχαι. εἰδὼς δὲ τοῦτο, εἰδήσει χαὶ τὸ ὑπεναντίον αὐτῶι χαὶ τὰ ἅτερα

(πάντα). δεῖ ὅδ αὐτὸν χαὶ τὼς νόμως ἐπίστασϑαι πάντας" αἱ τοίνυν τὰ
σεράγματα μὴ ἐπιστασεῖται, οὐδὲ τὼς νόμως. τὸν γὰρ ἐν μωσικχᾶι νόμον

ζν)τὸς ἐπίσταται, ὅσπερ καὶ μωσικάν, ὃς δὲ μὴ μωσιχάν, οὐδὲ τὸν νόμον.

ὅς γα (μὰν) τὰν ἀλάϑειαν τῶν πραγμάτων ἐπίσταται, εὐπετὴς ὃ λόγος, ἔτι
πάντα ἐπίσταται’ ὡς δὲ (καὶ χατὰ) βραχὺ δύναται ( διαλέγεσϑαι, αἴ κα) δέηι
νεν ἐρωτώμενον ἀποχρίνεσϑαι, περὶ πάντων" οὐχῶν δεῖ νιν πάντ᾽ ἐπίστασϑαι.

9. μέγιστον δὲ χαὶ κάλλιστον ἐξεύρημα εὕρηται μνάμα καὶ ἐς πάντα
χρήσιμον, ἐς τὰν σοφίαν τε καὶ ἐς τὸν βίον. ἔστι δὲ τοῦτο (πρᾶτον) ἐὰν
προσέχηις τὸν νοῦν, (τὼν διὰ τούτω παρελϑόν σοι ἁ γνώμα μᾶλλον αἰσϑη-
σεῖται. δεύτερον δὲ μελετᾶν, ἅ χα ἀχούσηις᾽ τῶι γὰρ πολλάκις ταὐτὰ ἀχοῦσαι
καὶ εἶπαι ἐς μνάμαν παρεγένετο σύνολον ὃ ἔμαϑες. τρίτον ἃ κα ἀκούσηις ἐπὶ
τὰ οἶδας καταϑέσϑαι, οἷον τόδε᾽ δεῖ μεμνᾶσϑαι Χρύσιππον, χατϑέμεν ἐπὶ τὸν

χρυσὸν καὶ τὸν ἵππον. ἄλλο" Πυριλάμπη κατϑέμεν ἐπὶ (τὸν) πῦρ καὶ τὸ
λάμπεν. τάδε μὲν περὶ τῶν ὀνυμάτων" τὰ δὲ πράγματα οὕτως" περὶ ἀν-

δρείας ἐπὶ τὸν Ἄρη καὶ τὸν ᾿Αχιλλῆα, περὶ χαλχείας δὲ ἐπὶ τὸν Ἥφαιστον, περὶ
δειλίας ἐπὶ τὸν Ἐπειόν.

[1π ἄσῃ Ἠάβ8. ἰδυΐοι δ81, 10--1δ: μέγιστον --- εὕρηται ἐς τὸν βίον
μνάμα --- χρήσιμον ἐς φιλοσοφίαν τε χαὶ σοφίαν. ἔστι --- διὰ τούτων παρελ-
ϑοῦσα γνώμα μᾶλλον αἰσϑησεῖται σύνολον ὃ ἔμαϑες. δευτέραν δὲ μελέταν, αἴ
χα ἀχούσηις" τὸ γὰρ --- παρεγένετο. τρίτον αἴ κα ἀχούσηις, ἔπειτα οἷδας κτλ.

9

10

11

12
18

εϑ

Φὺ φΦἱι

1ὅ

1.
4.

8.

11.

12.

84, ΖΌΒΑΥΖΕ ὕΝῸ ΥΕΒΒΕΞΒΕΒΌΝΟΕΝ.

ΤΉλΙπα. 3. 7, 81 1. αὐτοῦ. 8,22 8. 8. 568, 85.

ῬΥΤΗΛΘΟΙΔΒ. Κὶ. 20 (Ζ. νῸΥ . 1) 1. Ιοὴ [4 8. 231. 51] 5. 27 π.6,5 Ε]γ9
περὶ --- διαϑέσεως. Ἐοπᾶ. ἢ. 1. ΝοΟΌση ΑἸδβίοῦοϊοβ Κοππίθ δυοὶ δαΐ Αυ-
ἄσομβ Τρίπους [8. Κ. 801, 28] νογιχίοβοῃ ουάθηθ. 8. 28 π. 8 χὰὁ Αἰθιϑ 68
γε]. 3. δ09,380θ.0. 8. 82 ἡ. 19 8.6 παίζοντες -- Φυσιχον ὙΆΙ 818 ἘϊηϊαρῈ 803
δηογῸΣ Οπ0}}0 ἰπ () χὰ ΒοΒ] οβϑοη.

Ητρραβοβ. Κ(. 84 ἢ. 1 8. Ζυβ. ζΣ. Ηθγακὶ. παΐοῃ Ζ. 80 ΚΑ. 8δ ἡ. 12 νᾶ. Ἐχιβοῦ.
6. ατο. ΧΧΙ͂Υ 140 Μίρη.

ΣΧΕΝΟΡΉΑΝΕΒ. Νδοὶ Κ. 47, 4 οὐμσυβοδίοθοη:

388. βέχτ. Ρυστῆ. Ὠγροῦ 1 2282, ὃ περὲ ἑνὸς δογματίξζων ἢ προχρίνων
φαντασίαν φαντασίας ὅλως χατὰ πίστιν ἢ ἀπιστίαν περί τινος τῶν ἀδή-
λων τοῦ δογματιχοῦ γίνεται χαραχτῆρος, ὡς δηλοῖ χαὶ ὁ Τίμων διὰ τῶν
περὶ Ξενοφάνους αὐτῶι λεγομένων. ἔν πολλοῖς γὰρ αὐτὸν ἐπαινέσας [τὸν
Ξενοφάνην), ὡς χαὶ τοὺς Σίλλους αὐτῶι ἀναϑεῖναι, ἐποίησεν αὐτὸν ὀδυ-
οόμενον χαὶ λέγοντα [ἴν. δ9 Ὠ]6]8]"

ὡς χαὶ ἐγὼν ὄφελον πυχινοῦ νόον ἀντιβολῆσαι
ἀμφοτερόβλεπτος" δολίηι δ᾽ ὁδῶι ἐξαπατήϑην
πρεσβυγενὴς ἔτ᾽ ἐὼν χαὶ ἀμενϑήριστος ἁπάσης
σχεπτοσύνης" ὅππηι γὰρ ἐμὸν νόον εἰρύσαιμι,
ὅ εἰς ἕν ταὐτό τε πᾶν ἀνελύετο' πᾶν δ᾽ ἐὸν αἰεὶ
πάντηι ἀνελχόμενον μίαν εἰς φύσιν ἴσταϑ᾽ ὁμοίην.
διὰ τοῦτο γοῦν καὶ “ὑπάτυφον᾽ αὐτὸν λέγει καὶ οὐ τέλειον ἄτυφον, δι᾽ ὧν
φησι [ἴν. 600 Ὁ.; 5. οὔαα 114 1 8. 38, 2]"
Ξεινοφάνης ὑπάτυφος, Ὁμηραπάτης ἐπικόπτης,
εἰ τὸν ἀπ᾿ ἀνϑρώπων ϑεὸν ἐπλασατ᾽ ἶσον ἅπαντηι,
(ἀτρεμῆ», ἀσχηϑῆ νοερώτερον ἠὲ νόημα...
5. 81 ἔν. 42 1]. νέος.
ἨΣΒΑΈΎΤοθ. ΝΟΣ 8. 62, ὅ οἰ Ζ ΒΟ Ι ΘΌΘΩ:

18. ϑυιν. Ἡράκχλειτος. .. τινὲς δὲ αὐτὸν ἔφασαν διαχοῦσαι Ξενοφάνους
καὶ Ἱππάσου τοῦ Πνϑαγορείου. ἦν δὲ ἐπὶ τῆς ξϑ ὀλυμπιάδος [6δ04{1] ἐπὶ
Δαρείου τοῦ Ὑστάσπον᾽ καὶ ἔγραψε πολλὰ ποιητιχῶς.

ἘΡοπ δ ταῦ ι. ὃ 418 Ο 4 5. 89, 838 2 βίϑ'θῃ. ΒΕ. 67 η. 484. Μοΐῃο Βοάθωκοι
βοξαι αἷο ἘΠ δποὶς οἷθα: 1. ἀἰο ὙΤπαίββοδθ πουργιδαρογοίβοιος Εἰβοϊθηρ᾽
ΒοΣΑ ΚΙ ἰβοῆον Ὑοτῖο, νεῖ. ἦτ. 129; 2. αἷο Τπδίβδομϑ, ἀδβα ΔηδίοἹο8Β πουργῦλια-
ξογεΐβοιϑ ΕἈΙΒοδπη κοι αἰΐον Ὁ οδὕοσ οατϑ!υ, αἴθ βίοι χοσϑᾶο δυΐ οἷο β΄ ϑῦθο-
288} Ὀαχίθμθη [Τουρδηᾶογ ὑ. 86 Ηοίδογς, ναὶ. 5. 2832, 1}; 8. κνυδιητοδβοδο

10

18

18.

19.

21.

892.
85.

46.
41.
δῦ.

84. ΖΌΞΑΤΖΕ ὕΝῸ ὙΕΒΒΕΞΒΕΒΌΝΟΕΝ. δ898

ῬΘΔοΣ ττὶῖὶθ σημείω 418 ἰοπίδοδοῦ Ὁπδὶ ὑπὰ ἀϑανάτου μνήμης, ΘΕΏΩ ΕἰδΓ
πἰοοῦ Μνήμης γοχβίδληθῃ τγθγᾶθῃ 580]} (ναὶ. Ῥῃ]οΐδον Α 18 5.246, 20). Τϑδηη
θοῦ ἀοΣ Αὐδάσιοκ πδοῦ ΟΣ Απδιορὶθ ἀοσ ργιθδροτγοίβοδοι Κεονηέθισαν [46 Ο 2
ξ,, 289, 42] Καπρηϊϊος νοσγάπηκοίς. 5. 69 ἔν. 18 νυρὶ. ἔν. 81. 5. 28. Νδοὺ
Ἦν. 49 ἰοΐ 4186 ποῦθῃ ἔχ. 12 τηδρ]οδοτυγοΐβο βοϊ ϑυξειἀἐρθθ ἔν. συζαΐαροα:

49 8, Βπβάσι» 1166. 24 (Ω580}} ἔν. 62 Αἴ): ποταμοῖς τοῖς αὐτοῖς ἐμβαί-
νομέν τε χαὶ οὐκ ἐμβαίνομεν" εἶμέν τε χαὶ οὐκ εἶμεν. αὶ. Ῥλται. 6, 8
5. 121.

Κ,, 76 ἔτ. 685 ἐπανίστασϑαι) νρὶ. Ἠοπι. Β 85 (Επείδί.). Β. 88,124 (ἀσπίποιο
ὕπμοσβ. 1. σεγαίοισονϊ 8.84 ἔν. 138 σὰ ἔσο. Υα]. Η. βοῦθμεὶ Ῥρίρη, 8. Β.
1158 8. 484, 69. ἘΡοπαδ ἦγ. 1831 βίδιί 4ηπ|.Ἐ 8 1. οὐδ, 3. 63 π. 8.

5. 89, 22 1]. πᾶσαν.

ἘΞΡΙΘΗΑΒΜΟΒ. 8,.. 91 Ὡδοὴ Α 10 ζυΐϊὕροπ: Ηἰρρονθοίοβ Ὀοὶ Ὀΐορ. Ι 42 ΠΕ
Οὔοα Α1 (β. 9. αὶ. ὙΠ δτλον]Σ Τεαϊροϑοϊολ. ἃ. Τὰν. (ΑΒ. ἃ, 6. 6. ἃ. ΥΥ.
1900 Κ. 24). 5. 99 ἔν. 42 ]. αὐτὸν.

Ζεκον. 8. 187 Α 29, 8 ἐμπεσὼν) 1. πεσὼν.

ἘΜΡΕΡΟΚκ μα. Κ.. 15], 11 χρηματω») ]. σώματων, ναὶ. 8. 681, 9. 8. 192
ἔν, 20. Ὑαᾳ]. ν. Αππιΐη γγοϊρενοάοη δεὶ Εγερ. Ἐοθίβοιγ. ἔ. Οοσροῦς 161.
5. 198 πδὸὴ ἔν. 21 ρϑεϑὲ οἷἱῃ ΔΏΟΏΥΠΙΟΣ ἼΟΙΒ ἀθ8 Ρ]αίαγοῖι 6. ρτίποῖρ. 6680
αἷδβ. 2 ἢ. Τ10, θη ἩΠἰδιονΣ Βογτ. 831, 8326 τὶν Βϑοδὶ ἃ. Επρ. Ζαννεἶβί:
οὐ στάσις οὐδέ τε δῆρις ἀναίσιμος ἐν μελέεσσιν.

ὙγΘαΐξον ὙΔΒΓΒΟΠΘΙ ΠΟ. ἰδ αἷθ Ζηνγαίδυηρ, νοῖ ΡΙαΐ, 40 τϑῦ. δπὰ. Ρ. 98 Ε'
ἄχλειης ἀΐδηλος ὑπαὶ νεφέεσσι χεδάσϑη; ον Ἐπ Ζυροθοθτίοθουο ὙοτΒ Ὀοὶ
ΡΙ͂ΙΟΡ. ἱπ Οδίθρ. ῥ. 180, 28 Βυββθ. σοιδὄτγί ἄθῃ ΑΡο]]ομἶοβ ΒΒοάΐοβ.

8. 210 ἔν. 100, 8 1. πυχιναῖς.

Ῥηπώσοθ. 8. 9352, 2 (ἀοαίβομο ὕθοιβ) 1. Νοίο (). 8. 956ῦ, 1. σαμαίνει.

ΑΕΒΟΗΥΤΑΒ. Κ5. 204,10. ΗΪΟΓ ὙΔΓ δύο αἷο Πίοροπᾶθ Ταῦθο Ζὰ οὐ ἄθηθῃ,
αἰο Ο6}]. Χ 12, 9 πδοὴ Εδνοσίῃ ἄθπὶ ῬΥΓΒΔΡΌΓΘΟΣΙ ΖΟΒΟΙγοῖδί. ΕὙΘ οἢ ἀθηκί
ΤΩΔΠ ΘΙΟΣ 80 ἀθῃ αρδίογοῃ γογί. Περὶ μηχανῆς (3. 261,18), ἀκ ον Μροοδδ-
Ὠϊβτηῦβ (Οοζοησονίομῦ πα Ὠυθοῖ Ὁ) δὴ αἀΐο Ἠογοπίβομθη Αὐϊοιμηδίο οτ-
ἱπηοσί. 5. 2064, 21. 19 ΕἾσαν (π8ο Βγοίβοδηοί 600) ἰδῦ πδοῖὶ ἸΩΟὔΘΣΠΟΥ
αἷἶδο σὰς γογαθυ Πο απρ' ἀον βἰογθοπιοίβοῦοι [δρὸ Κοηδίσυϊοσί. 424 πυπὰ
ΑΖ εἰπᾶ παιδη!οἢ αἹοἰοδηρ Σὰ ἀθηκοῃ.

ἈΝΑΧΑΘΟΒΑΒ. ΚΚ. 811,18. Βοὶ ἡ. 88 ἰδὺ συζυΐάροη αἷο ϑβ.6110 8. 89, 19.
ἈΑΒΟΗΞΙΑΟΙ. Κ5. 8839, 4--α ὙΒΙΥ πο} 388, 40 σι 5(6 116.

ΒΕΜΟΚπῖτοβ. 3. 404, 18 τε σὰ ΕΠρζοι. Ζυτη Ἐάπρθετοε ἀθ8 Πα ῖγ.
δι 3. 409, 2 συζυϊάροῃ:

18. ἼΠΤΕ: ΙΧ ὅ, 4 φιας ἢσωγαΐα οοπογηιαίαφμα ἜΕΣΕΕΙΣ ὁπ μι
δίηνΐαογα [οι 1467] παύμγα αἰυϊπαχμα πιο ἀεδίσπαΐα, μὲ Τροεηιοονγεΐο
γμϑιοο ριαοιδέ, εαὐῬροδμὶ, δε ἑαπύμην ἐα χμονμηι ογΐμϑ εἰ οοσαδϑθ ῬΟΒδΜ8
ανὐηιαάυογίεγε οἱ οοιιὴθ οοτπ μεγὶ.

8. 425, 24 συτυΐάρου ἔτ. 11δ84. Ὠΐορ. 1 22. 28 δοροαᾶσ. 1, 1 (8. 8, 2. 24).

3. 434,14 ζυτυίἤρθοη ἔν. 1628. βοχί. ΥἹ] ὅ8 δρροᾶσ. 8. 828, 20. 5, 460, 6
ὩΔΟΝ τοίγὰ συζυξᾶρσαῃ: ἔσχπιον ἀ88 ἂον ὕθογβοίζαμῃρ δὺβ ογϑεϊδιἰβοιθα Οα 6] θη,
ἱο βἷὶθ γὸῦ ἄρῃ [{Π1|. 78 τῆ. ππαἀθη ΚΌΔΡ ἰδ, Ομ 0 ἢ 5. 461, 358. Χει-
ρὔχμητα)] Ζοδίπιοβ, γοὰμ ἄθεθοῃ 28 Βθοδοπι Χημευτιχά οὗογ Χειρόχμητα

1ὅ

5800 84. ΖΌΒΑΤΖΕ ὕΝῸ νΕΚΒΕΞΒΕΗΌΝΟΘΟΕΝ.

60.
62.

θ8.

οὗοσ Ἰωοὐύϑ (-α Ἰτιβοῖορ «- ΑΒκΚ)ορίοδ) δὴ ΤὨθοβοθοὶβ σϑηϊτοίοιο Βυυοδδύλοϊικϑ
ΒΥ τίΒ ἢ οὐδ θη αἰπα (Βουίδμοιοὶ Ολένεε απ ἡπόψεη ἄσε 11) οὐκ ἅτὶ ἴὰ Ῥγοόσιι.
ἄρα ΥΠΙ|Ι. Β. (3. 259) ἀδβ οσί τος: ο͵ὰ δομὲ ἐαροϑβέβ Ὧε8 αγίβ πομεδγεμα,
ἀε ἐεὶϊϊς δογίε φξ ἤοιιϑ ῬομΌοηΒ ψ ἰγομῦεν οε8 ορέγαϊϊονπδ ζαϊέεδ ἃ ἴα

φιοαὶπ, 068 ὀωρόγῥδηοοδ χε ἰοη ἀρρεῖϊ Χειρότμητα (Βῖ0).. 16 φξονδμη οῦθ

Ευκιάσαηρ (νου Εἰ. Η, Ε. Μόνο) . Παπαεδίεη" (Ὠδοὰ 8. 461, 2) ἰδὲ βδ δ οι
πα δρυβοῦ ἢ πηιηδρ οι. ὉοΣ αι. ἄον Οεϑος. ἀ. εκ. ὃ. ἀ. αν. (Νου-
ὈΠΓΡΌΣΡΑΡΟΙ 1116), ἄον, Ηαπα ἐδίε8" Ὀϊθογβοίχί, ταϊβδνυογείθες ἄθπ ἀσαίδεδοει
το ἀδῃ ψτίοοιίβονοη Απράχστοκ.

ΔΙΝΑΧΑΒΟΉΟΒ. ΒΚ. 479, 32. Ζυζυϊδοιη 818 ἴσ. 2: Αστ, Υ. Ηἰβι, ΙΥ̓͂ 14 (αδεο-
ἁτυοκὶ Κ. 335, 19).

ἨἩξκαταιοα. 83,.. 488, 41 χα) 1. καὶ.
ΝΑΥΒΙΡΉΑΝΕΒ. 5. 482, 8385 χυξίροη:

4. βὅκν. θῃ. 88, 48 Δ, αἱὲ ἐα λΑὲδ φμαὸ υἱἀεπέμν 6886 πἰλὲϊ πεαρὶϑ
6886 4ᾳμα)λ ἨΟΉ 6886.

ἘΡΙΜμεχιρεε. 9. ὅθέ,1. ὕδθεον Βοίμοβ Ζυγδοι Πβγαηρ ἄον Ὠἱοάογβειθα Κα-
οἷ δαῖ Εροϑηΐϊᾶοβ (Ηόε. 24, 402) νοὶ, δυο 1,00 Ἡεδίοεα αοί. 1894
5, 207., ἀ6Γ Ὡδοδυγοίβέ, ἀδδβ αἷθ ππιροδίδ! θίθαῃ ὕοσβο ΗἩραίοαβ, Ονρ. 111---
119, Ὀοἱ Τ]οά. Υ͂ 6θ, 6, δ] ἀον ΕΡἱτηοηΐδοίβοδοι ΤἸὨθορουῖθ βίδσθθη. Ο6-
ὩΔῸ 80 νουβηγί ἀογ γα. ἀον Τοορουΐθ θα Μυβδίοβ, 6 ΜΝ] ἰἀοπδβος
ἰδ, τοἱξ Επζδιῆοι πὰ ἄἀοΣ Μοϊδηιροῦϊΐο, κ. 61 Β 6. 1 (8. 4917. Πάσϑαδ ογκίθοι
εἷοὴ ἀἰο ΑΜίδδευηρεσοὶί ἰῃ ὕογοίπβώχαπιπηρ ταϊΐ 8. δ08, ὅ, ἀδ Εὔρδζηοι ὑχὰ
δδῦ τοι δηρσοβοίσὶ τὶγα,

. αοβοιαβ. ΒΚ. 627, 10 1, Βογοάϊκοβ ὑ. 448 Β. γεὶ. 8. 624, 18.

δῦ. ΝΑΜΕΝΒΥΕΒΖΕΙΟΗΝΙΚΝ.

16 ϑεἰύθηζϑα! βίθεῦ πῃ ἘΚΊΔΙτη τη, σου ον βοῆς ἀΐο ἘΚ αρ (ΘΙ οζοοππυην.

ΑΒΑΒΙΒ 4, 1 (21) 60 Β ὅ (481, 1). ΓΑΜΕΙΝΙΑΒ 11 (108) 18.Α 1 (108, 4).
ΑΘΑΤΗΔΈΟΘΗΟΒ 46 Α 89 (8512, 6) δὅ Β΄ ΑΜΕΙρθιαβ Ἴ4Α 11 (614, 41).

(411, 14. ᾿Αμσκτμδ ΑἹ, 9 (216, 86) δ6 Α 1 (861, δ).
ΑΘΑΤΗΟΝ 16 Α 1 (528, 38) Ο 1 (684, 38) ΑΝΑΘΗΛΈΒΙΒ 1Α 1 (ὅ, 28. 8, 29. 34. 38).

1ΊΑ 3 (63, 14). ᾿ΠΑΝΑΧΑΘΌΒΑΒ 1 Α 109,1 2,1,17 (14)
ΑΟΕΑΒ 45 Α (218, 868). 9416) 29(20) 84:10 (8) 40 (24)
ΑΟΕ ΒΒ 46 Α (218, 84). Π 4, δ (11 114 1 (89, 20) 4(39) 834
ΑΘΕΒΑΒΟΒΟΒ 46 Α (218, 40). ις (4 416. Εἰ! (48) δ1 (49) 124 21
Αασβιραμοβ 45 Α (218, 40). (65) 144 18 (105) 18 Α 10. 11 Ὁ. 13
Αϑυσοβ 45 Α (218, 86). (111) 46(4116) 47. 58 (1162. 204 8

Ατστῖοβ 45 Α (79, 18). (41 δ(444) 2141 (66,36) 6.1
Αἴοοὸκν 45 Α (218, 83). ι (162) 81 (168) 44 (168) 46 (469, 9)
ΑΥὐεαβ 45 Α (218, 39). 52 (110, 15) 89 (112, 28) 10 (118, 2)
ΑἸΒΟΗΎΥΙΟΒ ἀον Τταρῖκαῦ 46 Α 89 (312,6)}}) 81 (115, 46. 48) 86 (116, 40) 886 (118,

91 (322, 44 164 1 (δ28,28) Β.24] 86) 29, 1--8 (289, 11) 80,1 (241,2)

(84, 117) 88, 8 (684, 11). 46 Β (280, 15) 46 (804--83885) 414ΧΑ 1
- ἂογ Μδιβοιιδίκον 30, δ (241, 41). (885, 216) 2---4 (386, 15. 28. 386) ὅ
Απικαμοθ (ΑΚίοματοβ) ὅδ Β 299 (469, 18.,) (881, 251) 11 (888, 6) 11 (838, 18)

460, 824.. 48, 1 (889,14) 49, 2. 8 (840, 1.15) δί
Ακμοντραβ 45 Α (219, 10). Α 1 (841,38) δ (842,28) 8 (348, 12)
ΑἈΒΟΝ 21 Α 1 (468, 16) 8 (161) Β 1517) 20 (846, 386) δ4 Α 8 (851, 16) 19 (861,

(227). 2 Β Ὑοτῦσαι. (864,21) Β 1 (364,25)
ΑἈΚύβΑρΡαΑβ 40 Α (219, 1). δδ Α 1 (865, 162. 866, 1. 861, 15. 23)
Ακυβπιλοβ 1Α 1 (8, 84. 3) 61Β14) 2.4. Ἴ 869, 1. 16. 29. 8:1) 14. 15

(498, 283) 78 (610, 24--δ1:, δ). (810, 16. 28) 86 (881, 30)7 Τ0 (882, 11)
ΑἸΕΧΑΜΈΝΟΒ 194 14 (138). 91. 92 (884, 31. 46) 18 (892, 21) Β ὅ
Ατλοσηοβ 46 Α (219, 1). {- (06, 2.8) 14 (408, 80 νεῖ. 411, 16)
Αὐκιαβ 45 Α (218, 41). 51 Α ὅ (418, 10) 11 (418,80) 28 (414,

ΑἸΚΙΒΙΑΡΕΒ 106 Α 1 (δ28, ϑὺὴλ)᾽ 81.4.4 42) 84 (39, 84).

(664,2) 11 (δθὅ, 42) Β 4. ὅ (661, 32.) ΑΙΝΑΧΑΘΟΒΕΡΕ 486 Α 16 (820, 84) 48,6
ΑΙἸΚΊΙΜΑΟΘΗΒΟΒ 8, ὅ (85) 46 Α (219, 18). (339, 39) 88, 6. (686, 2). 1. 8. 810,6.
ΑἸΚΜΑΙΟΝ 4, 1(21) 14 (108--10) 21 ΑΝΑΧΑΈΟΗΟΒ 19 Α 1 (130,32) 46 Β 24

ΑἼ6 (414) 81 (416,46) 464 (2118,817)}] (886, 19) ὅθ, 1. 2 (412,20) ὅ1 ΚΑ 1

Β ὅ (281. 46.48) 464 86(511, 46) 54 (412, 31) 51 Α 28 (414, 89) ὅ9 (ἐπ,

Α 8 (8561, 24) 11 Ἐ 8 (539, 40). 27---479) 84. (690, 8).

ΑΙΟΡΕΚΟΒ 48 Α (219, 1). ΑΝΑΧΙΜΑΝΡΕΟΒ 1Α 18 (12) ὃ (14--2})

6892

8.41.2 (21) 5.(22) 9.(285) 12 (29)
114Χ4.1 (38,1) 2. (389) 82 (46) 581 (47)
48 ((8. 18 Α1 (108,3) 2 (109 8
(109). 204 ὅ (444Ἢ 214 1 (189, 24)
46 (169, 8) 46 Α 41 (812, 832) 61 (811,
48) 6 (318,25) 84 (321,84) 414 18
(538, 10) δ0 (841, 65.) 51 Α 10 (848,
20. 238) 117 (344,83) δ4ά Α 22 (361, 48)
δδ Β 1ὅ (411, 8).

ἈΑΝΑΣΙΜΕΝΕΒ 2, 18 (1 117 (19) 28 (20)
8 (21---399). 114 32 (460) 86. 51 (47)
18 Β γογθαϑῃ. 6 (01 14 Α 11 (108)
184 8 (109ὴ) 88.115 204 διι144)
21.4.10 (114 26 Α6(283,,) 4641
(804,,,) 2.(806,8606) 17.301, 21) 41
(512,,1ῖΙ), 42.818, 138). 48 (816, 3517)
6ὅ (818, 25) 88 (321, 39) 88 (322, 11)
98 (828,35). 47.ΧΚ 18. 14. 11 (338, 10.
18,18) 50 (840, 34. 341.93.,. ὅ1 41
(341,53) 4(342,9) 8.(848,12) ὅ5Α
(869, 80).

ΑΥΡΒΟΝ Μδιμπθιηδεϊον 29, 12 (240, 85).

ἈΧΝΟΝΥΝΤΒ ΕΝ ὨΙΑΤΈΧΕΙΒ 83 (680---587).

-- ἰαμβίοαι 82 (677--880).

-- }ὲῈ8 ΜΕΤΑΧΥ δ0 (840, 86--841, 27).

ΑΥΤΗΕΝ 45 Α (219, 12).

ΑἈΝΤΙΓΌΘΗΟΒ 4, 1ὅ (80) 80 Α ὃ (552, 28).

ΑΝΤΊΜΕΡΟΝ 4δὃ Α (278, 36).

ἈΑΝΤΥΜΕΝΕΞ 4δ Α 218, 423).

ΑΝΤΙΡΉΟΝ ΟΣ ΠΘΟΠΟΣ (ν. ΒΠ Δ) 88) 16
Α6 (δ25ὅ,7) 1718.4Α 18 (δὅ42,41) 19
Α 18 (541, 11) ναὶ. 80 (660---ὅ60) 81
Α 168 (668, 40).

--- ἀοΣ Βορἶδί 4, 15 (80) 80 (6δ0---ὅ60)
81 4 19 (ὅ66,7 Β 40 (ὅ74, 86). 42
(δ15, 3).

ΑΡΟΙΟΒΕΧ (ΔΡΟΪΙΟΌΘΟ 66) δ5 Β 800, 18
(468, 41. 464, 16).

ἈΑΡΟΙΣΌΡΟΒΟΒ ν. Κυζι Κοβ Δροϊοάοῖοβ)
5ὅ Β 4 (404, 16) 61, (434, 8---14) 63, 8
(481, 41).

ἈΡΟΙΣΌΟΡΟΤΟΒ 8. ΑῬΡΟΙΣΟΡΟΒΟΒ.

ἈΒΟΒΈΡΕΜΟΒ 858 Α ὅ (262, 81).

ἈΑΒΟΒΕΙΚΑΟΒ 2, 17 (19). 29 (20) 11.4.6
(38) 6 (39) 29 (45) 31 (41) 144 11
(105) 214 16 (114,22) 29,8 (239, 23)

, 464 1(801, 21. 28) 26.(310, 18) 6θ4
(818,20) 98 (828,86) 41 (888, 22.-.--

8ὅ. ΝΑΜΕΝΒΨΕΒΖΕΙΟΗΝΙΒ.

889, 6) ὅ0 (840, 85) 55.Α 1 (8361, 25)
51 Α ὅ (413, 10) 84. (689, 88).

ἈΒΟΗΞΜΑΟΗΒΟΒ 48 Α (219, 9).

ΑΒΟΒΌΘΗΟΒ 12 Α 16 αὶ 128 (64) Β 42
(73) 184 16(111 1989 (548, 42).

ἈΑΒΟΈΙΡΡΟΒ 4, 16 (Δ1) 8έὲ (2600, 168--2})
46 Α (219, δ; ναὶ. 219, 25).

ἈΑΒΟΒΥ͂ΤΑΒ 8, 1ὅ (86Ὶ 82.4.8 (243, 85)
β. 1 (244, 15.19) 6θ---8. 10 (244, 15. 19.
88.40) Β΄11 (258,7 838,2 (259, 34)
85 (261---224 41,1 (216, 3838ϑϑΝὈΟ 48,2
(18,3) 454. (219,4)], Β.(280, 18)
Ὁ (291, 82) 84 (689, 97).

ΑΕΒΙΝΝΕΞΤΟΒ 4, 6 (21) 48,2 (211, 838. 36).

Αβιὸν Ῥυςαροτθοῦ 40, 8 (276, 28).

ΑΞΒΙΡΗΒΑΡΕΒ, βου 0. ἀθ8 ΑΠΑΧΑΡΌΓΔΔ,
464 22 (8310, 1).

ἈΑΒΙΒΤΑΙΟΒ 32 Α 24 (248,21).

ΑΒΙΒΥΤΑΝΘΕΙΟΒ 45 Α (219, 29).

ΑΒΙΒΤΈΑΒ 4, 1 (21 46. (2ΊΒ, 39) ὅ5
Β 8300. 18 (468, 85) 65 (488, 19).

ΑΒΙΒΤΕΙΡΕῈΞ ΡΥΓΏΠΔΡΌΓΘΟΣ 84, ὅ (260, 38)
4ὅ Α (219, 21).

ἈΒΙΒΤΙΡΡΟΒ ν. Ταγοηὶ 45 Α (219, 4).

ἈΑἙΕΙΒΤΟΡΕΜΟΒ 1.Α 1 (δ, 28 ἢ. 8, 38. 39)

ΑἘΕΙΒΤΟΚΤΙΕΙΡΑΒ 45 Α (219, 8).

ἈΑΒΙΒΤΟΚΒΑΤΈΒ 40 Α (219, 22).

ἈΑΒΙΒΤΟΜΕΝῈΒ 45 Α (218, 40).

ΑΒΙΒΤΟΝ Αὐχὶ 45 Ε 1 (8023, 43).

ΑΕΙΒΤΟΡΗΑΝῈΒ 18 Β 5 Ι. (120) 24
(229. 26.4.2 (2382, 4) 4568 (290,
11 δὅ1 ΟἹ (858, 211.) 14 Ὁ 2.8 (522,
45} ΤἹΑ δὅ (ὅ85, 28. 18.4 4
(642, 1).

ἈΒΙΒΤΟΤΕΙΕΒ δαοίορβο 411, Ὠχοϊβαιβτηδοη
194 11 (138).

ΑπἸκπΑΒ 4ὅ Α (219, δ).

ΑἈΡΕΡΟΝΑΡΤΕΝ δ5 Β 299 (460, 1).

ΑΒΤΕΑΒ 4ὅ Α (219, 5).

ΑΒΤῸΝ 4, 19 (32).

Αβτυύχβ 45 Α (219, 1).

ΑΤΉΛΜΑΒ 43,1 (21Ί, 30) 46 Α (19, 11).

ΑὐΤΟΟΜΑΒΙΡΑΒ 4δ Α (219, 20. 41). ᾿

ἈΑΣΙΟΡΙΒΤΟΒ 18 Α 10 (91) νεῖ. 138 γοῦ-
Ὀσι. 8 (91) 8. (95) 55 (101).

ΒΑΒΕΙΥΚΑ 45 Α (2Ί9, 40).
ΒΑΚΟΗΥ ΕΒ 25 Α 4 (280, 14).

86. ΝΑΜΕΝΟΥΕΒΕΖΕΙΟΗΝΙΒ.

Β.Απιβ 61 Β 21 (499, 24).

ἘΒΑΤΉυτΟΒ 48 Α (219, 11) Β. ΒΑΤΉΣΙ.0Β. ΠΘΕΜΟΚΈΡΕΒ 8, ὅ (85)

ἘΒΑΥΤΕΥ10Β Ἴ, 23 (38) 1481 (106) νρῖὶ.
Βαίδνίδοβ 45 Α (219, 11).

ΒΒΙΑΒ 1 ΑἹ (8, 82. 31) 24 (13). 128 89
(72).

ΒΊΟΝ ν. Αὐᾶοτδ θέ (438, 6 .--12).

ἸΒοΙρΑΒ 24, (929, 16).

Βοοῖο 4ὅ Α (219, 40).

Βοιοβ 58 Β 299. 80ὺ (460, 12. 20. ΕΣ

6 (433, 18--286. Εἶπ ᾿ὕπρογον Β. (ἢ

θὅ (488, 25).

ΒΟΤΟΝ 11 Α1 (38, θ).

ΒΈΟΤΙΝΟΒ ὅ (832) 7.88) 10,1 (3838. 14
Β1 (106) 21 Α1 (1560, 21) 25 Β (281,
νυ) 454. (218, 38. 219,3) 6641
(489, 16. 19).

ΒΕΥΔΒ 808 Κτιοΐοῃ 4 Α (218, 58).

--- δὺβ Ταχγϑουΐ (ἀμ ὕἴβοι ὴ 45 Α (219, 9).

ΒΌΤΗΕΒΟΒ 45 Α (219, 80).

Βυτηοθ() 28 (229, 13) 45 (218, 35)

Βυπράκῦν 4ὅ Α (219, 34).

Ομλβονθαβ 46 Α (219,80) 68 Β 8 (508,
21).

ΟΥ̓ ͵.4Β8 4δ Α (218, 99).

Οἴπχον 14 1.(8, 33. 31) 2 (9)
45 Α 219, 36) 818 Ἰ (668, 86).

ΟἸΠΟΧΙΒ 45 Α (219, 86).

ΟἸΒΥΒΙΡΡΟΒ Ῥγίδαρ. 4δ Α (219, 81).

ΟἨΠΒΥΒΟΘΟΝΟΒ 18 Α 10; νρὶ. Β νογῦσδμι.
(91).

24 (13)

Ὁ,ΑΚΙρΑΒ 46 Α (219, 1).
ῬΑΜΑΉΜΈΝΟΒ 45 Α (218, 39).
ῬΑΜΑΒΘΤῈΒ 55 Β 1ὅ (411, 4)
(684, 19).
Αμο Ἴ, 1 (88).
ῬΑΜΟΚΙΣΒ 458 Α (218, 37).
ὌΛΜΟΝ ν. ϑνσβδκυβ 41, 1 (216, 81) 42
(377, 12.--2858) 45Α (219,24 4507
(296, 27 {{..
-- νοῦ 08 464 18 (808, 859)
(581, 5).
ΘΑΜΟΤΑΘΕΒ 4δ Α (219, 1).
ῬΑΆΡΑΝΕΥΒ 45 Α (219, 19).
ΒΕΙΝΑΈΟΘΗΟΒ, ΡΥ ΙΔΡΌΥΘΟΣ, 8, ὅ (88) 4
Α 219, 18).
1915, Ετασιι. ἃ. ΌΣΡΟΚΣ.

10 ΒὉ 2ὅ

ΑΙ,

898

ΒΕΙΝΟΚΕΑΤΕΒ 45 Α (219, 1).

9 (87. 88) δὅ
Β 296 (469, 8).

ΒΕΜΟΚΕΙΤΟΒ 1Α 1 (8,2) 2,11 (19). 383
Α 20 (24 4,6(217 114 851 (41) 14
Α 18 (105) 18.4Α 110 (111 82 (114)
44. 45 (118 41 (1160) 194 2 (181)
Β4(140) 2041 (140) ὅ (144) 21
Α δ (162) 14 (1638) 44 (168) 66 (111,᾿
41) 69 (112, 24) 10 ([18,5) 82 ([16)
90 (180, 38) 90 (181, 32) Β 42 1,61).
(19) 29,8. 1 (289, 28. 853)͵ 5242
(248, 84) 41,2 (216, 84) 48 Β 4 (280,
46) 4641 (806, 19) 4. ὅ (801, 4.112.
39 (812, ἡ 40 (81ὅ, 18) 54 (8117, 16)
11 (820, 88) 718---81 (821,1 [{.) 81. 88
(822,2. 11) 9. 90 (828, 41} 116
(826,,) 6514 28 (ϑ4δ, 44) 64. δδ
(886--472. γ112 66, 1.2 (412, 18, 23)
51 Α1.8 (412, 28. 38) 11 (418, 80) 22
(414,29) ὅ9 Α 1 (41ὅ, 81) 62 Α 1. ὅ
(484, 11. 84) 68, 2. 8 (481, 401) 11
Β 10 (609, 358) 14 Α 1 (612, 8. 268) 2---4
(618, 95.) 1 (δ1ὅ, 44 22 (516, 81)
Β 4 (619, 38) (δ20, 88. 16 (528, 20)
Ἴ1Α1 (ὅ85ὅ,1) Β΄ (581,88) 4 (δὅ40,᾿
6) 80 Β 44 (651, 8) 84 (ὅ89, 86...

ὍΕΜΟΝ 48 Α (219, 28).

ΒΘῈΜΟΒΤΗΕΝΕΒ, ΡΥΓΠΔΡΌΓΘΟΓΙ, 4ὅ Α (219,
22).

ΒΕΈΧΙΤΗΒΟΒ 82 Β 14 (265, 17)(})
ΟἼ9, 13).

ῬΙΑΡΕΒ, Μοομδηίκοι, 86 Β (214, 11).

Ὠιλαομβαβ 264 8 (288, 8ϑ'. ὅδΑ 108
(810, 83) Β (460, 24, 14 Α 12 (615, 5)
48 (516, 48).

ΘΙΑΊχειβ, οι. ἀθν βοός. ---, 14 Α 22
(516,31) (88, 580 --587).

ὈΙΚΑΙΑΒΟΗΟΒ, ΡΥ ΓΒΔΡΌΓΘΟΣ, 45 Α (279,6)

Ῥυκαβ 45 Α (219, 10).

τκον 49 Α 2179, 26).

Θιοροδοβ 8, ὃ (38).

ΘΙΟΘΕΝΕΒ ν. ΑΡοΟ]]οηδ 2, 11 (19) 2, 21
(20) 84 4(21) 11 (28) 28 (26) 11
Α 81(4) 1441]. 12. 18 (1056 20
Α9 (44 214 16 (11 2646
(238,8) 18. 117 (284, ὅ. 8382) 29,6 (239,
29) 46 Α 61 (818, 38) 98 (328, 864.)

38

4δΑ

δ94

11 (82ὅ, 438) 49, 8 (340, 16) ὅ0 (840,
84. 841,9. 20) 6] (841, 80---83595, 10)
δά Α 3 (5851, 15) 54 Α 582 (368, 41).

ὈΙΟΘΕΝῈΒ ΓΜ. Κι τη ὅ6, 2 (412, 21) 51
ΑἹ (412,29) δ8 (4τῦ, 2389) ὅ94ΚΑ 1
(41, 29).

ΒΙΟΚΙΕΒ 4,10 (29) 4, 16 (61) 8524 4
(248, 390) 59,1 (216,58) 40 (276, 20
21) 4564 (219, 11; νεῖ. 219, 26).

ὈΙΟΡΕΙΤΗΕΒ, ΟΟΟΣ 0656 ΑΠΒΧΕΡΌΣΔΒ,
40. 11 (809, 12).

ἈΙΟΤΙΜΟΒ 46 Α 95 (828, 4 δ5 Α δ5δὅ
(319, 38ἃ4) ὅδ Α 111 (3887, 41) 68 (487,
85---488, 4).

ῬΊΡΗΟΒ, [Διο τδρι, 24 (229, 16).

ΠΒΟΜΟΚΒΙΤΕῈΒ (ἢ “ὦ ὈΣΜΟΚΕΙΤΟΒ) δ5
Β 801 (466, 29).

ΌΕΥΜΟΝ 4δ Α (219, 26).

Ὄγμαβ 45 Α (218, 38).

ἘΘΉΞΚΒΑΤΕΙΑ 40, 8 (210,24) 45 Α (219,39).

ἘΠΒΕΚΈΑΛΤΕΒ 4, 10 (29) 4,16 (81) 82 Α 4
(243,39) 40 (516, 21--28) 45 Α (219,
1.26).

ΕΣΒΙΒΚΟΒ 45 Α (218, 42).

ἘΚπκπτοβ 45 Α (219, 85).

ΕΚΡΗΑΝΤΟΒ 88 (275, 20--40) 46 Α (2718,
84).

Ε ΟΕΙΒ (7), Ῥγίδαροτ., 26. 1 (282, 21).

ΕΜΡΕΡΟΚΙΙΒ 1Β1(14 2,8(45 2,9
(16) 4, ὃ (21) 1, 8 (383) 114 1 (89,11)
ὅ (39) 18 (40) 21. 2ὅ. 26 (41) 47 (48)
49 ((8)ὺ 18 Α 4. θ(9θ0) 18 Β γογῦθαι.
6(922 1442.8(108,14.29) ὅ (104,
ὅ). 11.18 (105 184 1 (109,3). 2.4
(109᾽) 18 Α 9(410) 10. 11.1δ (111)
20 (12) 44--46 (115) 47. 49 -- 58 (116)
Β 2 [ϑυλη. (119). 1941 (180,18 ναὶ.
181,16 2 (181 10 (182 2042
(140) 5 ((48-- 145) 14 (141) 91 (16

. -ϑϑ) 22, ὅ (228,11) 25 4 6(230, 22)
82 14 (255,9) 854 2 (261, 84) 88,8
(216, 838). 45 Α (219,2) Ὁ 1(298,18)
464 8(80Ί,29) 48 (814,21. 82) δ2
(811,10) 61 (811,48) 885. 68 (818, 26.
41) 69.(319,40) 38.(822,,,Ο 5844717
(858, 26) 24 .(862, 80) ὅδ Α 4 (869,
18) 66(381,80) 188 (392,24) Β 800,

8ὅ.Ὀ ΝΑΜΕΝΒΨΕΒΖΕΠΟΗΝΙΒ.

10 (462, 46) 18 (468, 38) Τά Α 18 (518,
Ἴ 164 2. 8.(524,15.26) Β 3.(580,
4Ὁ) 171 Β 8 (639, 40) 81 Α 28 (526, 32)
84 (689, 17{{..

ἘΜΡΈΡΟΒ 4 Α (219, 11).

ΕΧΑΝΘΌΒΟΒ (ἢ) 45 Α (2718, 36).

ΕνθιοΒ 45 Α (219, 12).

ΕΙΡΙΘΟΗΑΒΓΟΕΒΒ 45 Εἰ (902, 21).

ἘΡΙΘΗΔΕΜΟΒ 4(19, 32) [1.44 8(89). [15
(40) 18 (89--108) 45 Ὁ 1 (293, 20)
δ Α 116 (888,38) 171 Β9 (541,9) 8ὲ
(689, 18).

ἘΡΙΘΕΝῈΒ 26 Α 1 (229, 26) νεὶ. 281, 4.

ΕἸΡΙΜΈΝΙΡΕΒ 1Α 1 (8,28) 4,1(27 11
Β 20 (584 214 138 (162) 65 (488, 19)
68 (490---ὅ08) 8ὲ (690, 144..

ἘΡΙΡΗΒΟΝ 46 Α (218, 41).

ἘΣΡΙΊΒΥΙΟΒ 46 Α (218, 84).

ἘΒΑΤῸΒ 45 Α (278, 38).

ΕσΑΝΡΒΟΒ 45 Α (218, 40).

ΕΌΑΝΟΕ 22,1 (228,,) 4δΑ (219, 11).

ΕἸΒΟΙΧΡΕΒ 4, 8 (28) 8, 14 (86).

ΕσΡΙκΚΟΒ 45 Α (2179, 16).

ἘΤΕΙΤΗΟΝ 45 Α (279, 20).

ἘσεκοΒ δδ Β38 (411,2) 144 26(511, 19).

ΕἸΕΤΕΒ 456 Α (219, 16).

Εσσαάμον 61 ΒΕ 6 (497, 24).

Βυμοζσβοβ 45 Α (279, 14).

ΕἸΡΗΕΜΟΒ 45 Α (218, 42).

ἘΡΉΒΑΝΟΒ 8324 (244,19) 85 Β (214,
11) 48,2 (218, 4).

ἘΠ ΡΟΙΙΒ 24 (229, 18)
11 (614, 89 2.

ἘΕΒΙΡΙΡΕΒ12Α 1(61,2) 4(62) 168 125
(64), 138 45}. 46 (09) 18Α 16(111)
41 Β 66(202) 464 1 (806,15) 8 (801,
22) 21.(809, 44) 838.(311,20) 62 (818,
0) 108ὅ.112 (826, 2. 24 42 .(886, 16)
δ1 Ο2 (854,29) 68 4 4(502,4) 1441
(612, 81.4 14 Α4 (δ18, 8383 Β1
(618, 18) ΤΊ Α 8 (6835, 40) 18 Β 2 (544,
ὅ) 81 8 10---2 5 (0Ὸ69--δ72,14) 852 (512,
41) 88 (580, 86) 2.(688, 1 ---4).

ἘΒΥΚΒΑΤΕΒ 46 Α (279, 21).

ΕΒΥΜΕΡΟΝ 45 Α (219, ὅ).

ΕΕΥΡΉΞΜΟΒ 45ὅ Α (218, 40).

ΕἘΒΥΡΉΟΝ [8 Β δὅ9 (102) 45 Εαὶ 1 (802, 42)
11 Β 11 (δ41, 24}

Ἴ4Α1 (511, 41)

86ὅ. ΝΑΜΕΝΕΥΕΚΒΖΕΙΟΗΝΙΝ.

ἘΒΥΘΟΒ 38,2 (259, 80). |
Εσαυτοθ 4,10 (29) 81,8 (242,38) 824 4

(248,40)Ὁ δ .(244,11) 88 (δ 9, 26 --
200,18) 46 Α (218, 41. 210,3) δά Α δ
(351, 24)...

ΕἸΤΗΟΒΙΟΝ (7) 4δ Α (219, 23).

ΕΥΤΗΥΕΙΕΒ 46 Α (219, 23).

ΕἸΤΕΥΝΟΒ ν. Ταγοηΐ 46 Α (219, 6); 8. ἴ.

Εὐτεσπυβ 8. ΓΟΚτοὶ 45 Α (219, 16);
Ά. ΕΥ̓ΤΗΥΧΟΞΒ.

ΕΧΙΤΗΞΟΒ (ἢ) 832 Β 14 (266, 17).

Θτάσκον 48,1 (839. 10).

ατάσυκοι (ΡΥ ΠΔρΡΌΓΘΟΥ ἢ) 8, 12 (86).

-- ν᾿ Εδορίυη 4,6 (2 4141 (166,
1). ὅδΑΊ (860,28) 80 41 (δ52,
832; να]. 561, 82).

θεώβιρροθ 45 Α (219, 26).

Οτιυκινοβ 45 Α (219, 3).

Θομαιαβ 14.423 (103,14) 21 41 (151,18)
214 2 (161, 25) 19 ((64 ΚΔ ὅδΑ. 6
(869,26) 10 (869,46) 1744 2θ (511,22)
Β6 (ιὅ20,60γ) 716 (ὅ23, 2 --- 885, 8)
ἸΊΑΊ (685,7) 4.1.9 (585, 22. 81. 43)
10 (686,4) 8Β 8 (689, 41) ἼΒ8Α 12
(642,3) 7ἠ9 4 4 (δ4ὅ, 38) 8:4. 1
(668,4) 11 (66ὅ, 46) 84 (ὅ90, 99).

Οτττιοθ 4δ Α (219, 1).

ἨΔΗΒΟΤΈΤΕΙΑ 45 Α (279, 838).

ΒΑΒΈΟΥΕΙΕΒ 45 Α (219, 9. 88).

ΒΠλιμοὸν 45 Α (218, 33).

ἨΔΈΡΑΙΟΒ, Αβίχομοιη 70 Β 4 (606, 23).

ἨΕΟΘΤΒΙΡΑΜΟΒ(), [οὗτοσ ἃ. ΗΙΡρί88 79. 1
(646, 4).

ἨΞΕΛΑΤΑΙΟΒ ν. Μ|οῖ 2, 6 (16) 11. Α 8 (39)
128 40 (12) δ6 Β 18 (411, 4).

-- 0. ΑὈάΘγΆ ὅδ Β 4 (404, 16) 298
(41δ, 22) 60 (480 ---484) 624 8
(484,26) 2 (481,41) 11} 11 (609, 39)
84 (690, 10).

ἩΣΤΆΝΟΒΟΒ 46 ΧΑ (219, 9).

ἨΕΊΤΚΑΟΝ 46 Α (219, 22).

ΗΣΤΤΑΝΙΚΟΒ ὅ85 Β 18 (411, 4)
(493, 80)) 160 2 (684, 19).

ΗΡτΒῚΒ 456 Α (219, 25).

ἩΡΙΟΤΗΛΙῈΒ 4, 19 (832) 18 Α 8 (91).

ἩΣΒΑΚΎΕΙΤΟΒ 14 1 (8,28). 8411 (28)

66 Β 18

ὅ96

4,109 (32) 8,1--9 (388) 12 (88 -- 80)
18 Β γογῦσμι. ὃ (91) 14 Α 4 (104)
11. 12. 16 (105 18.4.11} (111) 38
(115) 89 (118Ὁἢ 46 (1158 1941
(131,,) 8.(181) 204 1(140) 214 8
(162) 29 (166,11) 62 (111) 160 (114,24)
8θ (116,41) 264 10 (238,26) 464 4
(ΒΟΊ, 5 50 (841,9) 52, 4 (8δὅ, 81)
δὅ Α 4 (8369, 16) 21 (8511,38)]͵. 84
(314,40) 66 (381,80) Β 124 (421, 24)
158 (433,10) 286 (441,,]1)) 6089
(482, 3) 1184 (508, 41) 144 22
(616,30) 84. (688, 29). Υεὶ. 5. ΥἼΠ.

ΗΕΒΑΚΎΙΤΕΕΕ (Ἡρακχλείτειο) 121 8 6
(69,31) 62. 88 (2805) Ἡρακλειτιστῆς
121 8 1ὅ (61,28).

ἨΞΕΒΜΟΡΟΒΟΒ Υ. ΕΠΘΒΟΒ 12.4.1 8 2 (68,9)
12 Β121 (82).

ἩΈΒΜΟΤΙΜΟΒ 4, (21) 4,8 (28) 464 δ8
(811, 84).

ΗΈΒΟΡΙΚΟΒ ν. βοϊ γι υχία 15,1 (1017 414
(338, 28) ὅδ. 10 (869,45) νεῖ. 71Β11
(641, 28) 18 Β θ (5842, 14).

--- ν. Ἰροπποὶ 16.Α 2 (δ24, 18)
(521,10) 84 (δ90, 22).

--- ν0 Ρογπί 66.Α 1 (489, 15).

ἨΈΒΡΙΟΡΟΒ 1 4.18(12) Β1 (44) 2,20 (19)
2,30 (21) ὅ (82) 11...8 (89) 18.19.(40)
ΒΊ11-- 18 (83, 12840 (72) 51 (74)
185. 6 (0)) 13.4.9 υπὰ Β γοτθθμ. 2
(91) 1δ,1 (107) 18.4.1 (109,3) 44
(115 Β 15 1. (12 204 ὅ,1ὅ
(148. 145}ὺ) 21.4.8 (1623) Β 21 (199)
45 1 (292, 8])͵ 664 ὅ (490,,,͵)ὺ 18
(491, 1) Β 2 (491, 38) 4 (492, 8
12 (498,18) 61 Β1(491,26) 19 (498, 44)
18 (510, 29. 388) ἸΤΊΑ 18 (581, 10)
Β1 (551,88) 179 Β θ.(δ48,80) 808 47
(δ61, 10) 84 (690, 16).

ἨΈΒΤΙΑΊΟΒ 45 Α (219, 2).

ΗΙκΕτΑΒ 324Α.1(248,21) 87 (3976,11--18).

ΗΙΡΡΑῚ,ΟΒ --- ΗἸΡΡΡΑΒΟΒ 8,6 (5858).

ΗΤΡΡΑΒΟΈΠΡΕΒ 45 Α (219, 22).

ΗΙΡΡΑΒΟΗΟΒ “-- ΗΙΡΡΑΒΟΒ 8, 4 (84)
(85). :

ΗΙΡ̓ΡΑΒΟΒ 4, 19 (82), 71,8 (38). 8 .(δ4)
12 Α 18; ναὶ. 84 (688, 8.31 1248
(θ2. 658) 184. 48 (116) 2141 (156, 27)

8985

22

8, 9

δ96

22,1 (228,1) 48,2) (271, 42. 218, 2)
45 Α (219,10) ὅ0 (841,10). 5. ΗΊΡΡΟΝ.
ΗτΡΡΙΑΒ 141 (4, 1) 45 Β (280, 10)
14 Α δ.9 (5814, 8. 21) 26(511,28) Β6
(520, 6) 16 Β9 (δ26ὅ,36 117]4Α 4
(ὅ8δ, 28) 10 (586,4) 79 (864 -- 880).

Βτρροραμοβ 27) (386, 22 -- 287,29).

ΗἸΡΡΟΚΒΑΤΕΒ ν. Οἶοα 14 11 (11 8,4
(34) 80.241,1 -- 242,2.) 51,1 (242,82)
45 Β (280,17 δὅ5 Β 800,18 (468, 48)
Β 801 (468, 11) Ο 2--6 (468, 851 “0
80 Β 18 (554, θ).

-ν. Κοβ 20 4.1 (440)
48 (168, 45.) 71ἠΠ(114,,3.90ϑ.Ὁ, 264 14
(284, 158) 414 (838,28 ὅ102
(364, 11 ἴ. 81) ὅδ Α 1 (361, 29 [.)
2. 4. 10 (869, 1. 19.4.4) 14 (810, 25)
105 (3881,) Β124 (421,19). 298

(459,10) 818 42 (615, 4).

--, Νοῆο ἃ. ἀοτγχίαβ 16. 8 (528, 28).

ΗΙΡΡΟΜΈΡΟΝ 48 Α (219, 19).

ΗΙΡΡΟΝ 14 13 (11) 144 18 (105) 2144
(1602) 81 (116,8) 26 (282, 20 -- 250,11)
45 Α (219,25) ὅ0 (841,9), 514 8
(842,7) Ξε ΗΙΡΡΑΒΟΒ 8,10 (86).

ΗΙΡῬΟΝΑΧ -- ΗἸΡΡΟΝ 264 11 (233, 37)}
14 (284, 11. 1).

ΗΤΡΡΟΒΤΗΙΝΕΒ ν. Κτοίοι 45 Α (218, 81).

--- ν. ΚυζΖίκοβ (ἰἀϑη δος ἢ) 45 Α (219,29).

ΗΤΙΡΡΟΒΊΒΑΤΟΒ 45 Α (218, 38).

ΠΙΡΡΥΒ 6 (38).

Ηοριοβ 45 Α (219, 18).

ΒΟΜΕΒΟΒ 1.4.1] (11) 12 (11) 2,6 (15)
4,10.(29) 11.4.19 (4(0) 28 (41) 29 (45)
Β10-- 18 (53) 124 16 8 128 (64)
22 (68) ΒΒ 42.713) ὅ6(Π4) 10 (81)
1534 Θ(θ0) 188471(100) 1ὅ,1 (107)
18 Α5(110)ὺ 44(118) 214 1.(151,1.
100,29) 1ὅ (108) 22 (168) Β 84 (208)
1588 (2283. 2681 (28ὅ,,1.,) 4521
(292,87) 48,1-- (339,91) 514 8
(343,5) 554 38 (814,16) 100 (886, 26)
Β 21--25 (412, 19 1.) 298 (459, 10)
51 Α 24 (414, 838 6041 (480, 5)
Β (488, 28) 66 Α 4. ὅ (490, 5.8) 18
(491,18) ΒἘΒ2 (491,81) 4 (492, 8)
12 (498, 185) 18 (494,2) 6184
(491, 18. 22) 68 Β ὅ (508,,9.) 118

21.4Α 8 (161)

88, ΝΑΜΕΝΒΥΕΒΖΕΙΟΘΗΝΙΞ.

(509,8) 72,1. 2 (610,2) 144. 29. 30
(618,1. Β9.(δ21,8) 168 26 (534,20)
18.Α 18 (542,43). 198 8.9 (548, 80.
89. 42) Β 20 (549, 31) 818 50
(616, 2).

Ιβαϊοβ 80 (840, 82).
Ι[κκοβ 15 (101, 108)
Ιον 1448 (108,30) 985 (299 ---232)

41 4.8 (336,,8). 66.411 (489, 5).
ἸΤΑΥΓΚΕΒ πὰ ΡΥΤΗΑΘΟΒΕΕΕ 30, 85(241.35).
Ιτάνατοβ 46 Α (218, 85).

4δ Α (219, 1).

Καταῖβ 45 Α (2179, 23).

Και χαβ !Π]1|δΔθ8 Κ. 194Α 4 (1831).

- ΗΕἰἱρροιῃίκοβ 5.14.4. 11(614,836) 144.24
(616,4 1789 (541,,0ὺ) 814. 1Ὁ
(6θ8, 81).

ΚΑΙΤΤΙΒΒΟΤΟΒ 4ὅ Α (219, 26).

ΚΑΙΤΠΡΗΟΝ 9 (87).

Κανιαὰβ 45 Α (279, 5).

ΚΑΒΟΡΗΛΝΊΎΤΟΑΒ 45 Α (219, 10).

ΚΕΡΗΑΙΟΒ ν. ΕΙδσοιηθηδὶ 19 Α 4 (131).

ΚΈΒΑΜΒΟΒ 45ὅ Α (219, 19).

ΚΕΒΚΟΡΒ ὃ (82) 1144 19 (41)
(231,5) 66. 1 (489, 8).

ΚΙΒΑΊΟΗΜΑ 48 Α (279, 41).

Κτξαάνοβ 45 Α (219, 21. 86).

Κιυβαάβατοβ 45 Α (2179, 8).

ΚΙΒΙΡΕΜΟΒ 49 (840).

ΚΙΒΙΝΑΘΟΒΑΒ 48 Α (219, 5).

ΚΙ ΝΙΊΑΒ 41] (2760, 80 --- 372,11). 454
(219, 8) Ὁ 6 (298, 417) 2 (1, 53)
δὅ Α 1 (867, 5).

ΚΙΥΒΟΒΌΙ ΝΕ 88, 3 (584, 9).

Κιξοβύσοβ 1.41 (ῦ, 19. 8, 26. 33. 33)
24 (18).

ΚυΟΜΕΝΕΒ ΒΠδρδοᾶρ 21 Α 12 (162).

Κτξον 454 (219, 5).

ΚΙΥΞΟΡΗΒΟΝ 454 (2178, 81).

ΚΙΥΒΟΘΤΉΞΝΕΒ 45 Α (278, 84).

25 Β2

ΚΙΒΟΒΤΒΑΤΟΒ 1.4 8 (10) 2, (18 "Ὁ
(608, 88 --- δ06, 28).
Κομαὰχ 214 19 (104) 164. 4 (526, 11).

Κπαάκοοβ 454 (279, 16).

ΚΙΕΑΤΈΒ (ΒΟΥ ΕΠ ἴθοσ ἢ) 12.4.1 812 (61, 5).
ΚαΑΑτΤΈΒΙΚΊ ΙΑ 45 Α (219, 86).
Κπατινοῖ 26. 2 (232, 29 [1.).

΄ 88. ΝΑΜΕΝΕΥΕΕΖΕΙΟΗΝΙΝ,. δ97

ΚΒ ΆτΥΙΒ 82 (888).

Κ Ἡττιαβ 144 12 (515,5) 16Α4Α1 (528,51)
184 18 (842, 43) 80 Β 6 (δ58, 25)
81 (δ62---577).

Καττοκ 45 Α (219, 20).

ΚιοΤΟΝ, Πηρίοσίον ΡΥΓΔΡΌΤΘΟΣ (7) 4, 19
(82); νρὶ. 1241 (61, 4).

Κυτον ν. Κτοίοῃ 4, 15. 16 (80) 8, ὅ (85)
46 Α 20 (809, 41).

ΚΎΓΙΟΝΕΕΕ (οἱ Κυλωνειοὺ 324 48(244,3).

Τιάκον 4 Α (219, 25).

Τ,ΑΈΚΒΑΤΕΒ 45 Α (219, 2).

Δ ΚΈΕΙΤΟΒ 45 Α (219, 1).

ΓρΑΊΒκοθ 2011 (154).

ΤΑΜΡΈΒΟΒ 39,8 (216,16), 194 18 (647,18)

ΓΑΔΡΉΔΟΝ 48ὅ Α (2178, 40).

1,.808 1.4.1 (8,89) 8,18 (86. 11.416
(40) 671 Β (499, 17).

ΓΑΑΒΤΉΞΚΝΕΙΑ 4ὅ Α (219, 38).

Τμεανὰχ γα. 22,2 (228,.,)͵ 4564ΑᾺ
(219, 11).

Ἰωβονραμαβ 884. 6(268,6) 4581 (280,22).

[ἘΟΚπῖΤΟΒ 45 Α (2179, 18).

ΓΕΟΚΥΡῈΒ 4ὃ Α (218, 42).

Ιπὸκ 1,2(38) 14Β1(106) 45 Α (218,89).

Ιποντεῦβ 45 Α (2179, 8).

ΓΤΙΒΟΡΉΑΝΤΟΒ 144 1 (8, 28. 30).

ΤΔΈΟΡΗΒΟΝ 4ὅ Α (218, 86).

ΓΈΡΤΙΝΚΕΒ 45 Α (219, 24).

ΓΕΌΚΙΡΡΟΒ 2, 11 (19) 11Α 81 (47)
184 8(410) 46 Β 4 (280, 45 464 ὅ
(801,11) δ2 (811,11) ὅ1 Α ὅ (842, 24)
10 (348, 20. 238) 28 (845, 45) δέ
(8δ6---860) 55. Α 1 (806,16) 2 (369, 1)
88 (318, 82) 88 (816,18) 40 (871,1. 5)
82 (884,1) Β 800, 18 (465,18) δθ,1
(412,18. .

ΠΚΎΜΝΙΟΒ 14 Α 26 (511, 81).

1χπὸ8 14.1.(9,,)ὼ 18.4.6 (90) 6641
(489,4) 61 Α 4 (496, 23).

ἼΥΚΟΝ 18 Α.1 (3)Ώ 44 (218, 14---29)

ΟΠ 454. (219, 4).

ΓΧΒΑΜΝΟΒ 45 Α (219, 82).

ΤΟΥΒΙΑΘῈΒ 45 Α (219, 80).

ΤΡΥΒΙΒΙΟΒ 45 Α (219, 6).

Ἴ,χβιθ 4,16 (51) 10 (82) 8,4 (85)
924. 48 (244, 4) 84 (290, 17---40).

Μαϊτοκ 45 Α (2179, 19).

Μαάμεεκοβ 4581.(280,8) 198 12 (549, 6).

ΜΑΝΡΘΕΒΟΚΥΤΟΒ (Ὁ) 1 Α 19 ([23).

ΜΑΥΒΙΚΡΤΑΒ 70 Α 1 (δθὅ, 86).

ΜΕΟΘΙΒΤΙΑΒ 4δ Α (278, 42).

ΜΕΤΙΑΑΝΙΡΡΙΡΕΒ, Ργίδαρ., 45 Καὶ (802, 39)

ΜΕΈΤΙΑΑΝΙΡΡΟΒ 4 Α (219, 28).

Μετ πβταβ 4ὅ Α (218, 89).

ΜΈΤΙΒΒΟΒ 11 Α 28 (42, 911022) 380.81
(45) 49 (48) 14 Α 2 (108, 18) 184 18.
14(111) 25(112) 26.21.29 (138) 86
(14) 49(41160) Β 8, 387. Τρχτὶ. (122)
194 1 (180, 37.) 28 .(188) 80 (181)
20 (140---166) 26 Α1 (232,20) 464
(219,24 4644 81 (512, 5) ὅ14.10
(8348, 22) ὅ44.8 (851,28) 56,1 (472,
18) Τ18 8 (689, 40).

ΜΈΝΕΒΤΟΒ 22 (9235) 454 (219, 10).

ΜενονΝ, Ρυ δρΌΥΘΟΊΣ, 4, 18 (29)() 454ἃ
(Ἴ8, 38). '

- Οογρίδηον, 16 Α 19 (626, 88) Β 4
(680, 41 [{..

Μετον ἃ. Ῥυιδροσθοσ 8, ὃ (88 464
(19, 14).

--- ἀ. Αβομβομ 29, 9 (240,8) ὅ5814,1
(409, 1).

ΜΈΤΟΡΟΒ 8,2. (84) 22,1 .(228,ῖϊ) 454
(219, 10).

ΜΕΤΗΟΡΟΒΟΒ ν. ΟἾ]08 2, 18 (19) 114 38
4 (46) 41(118ἢ) 46θ.4.64(818, 20)
90 (822, 39. ὅδ Α 2 (369,7) Β 804
(468, 1) 56, 1. 2 (412, 19. 22) 951 (472,
26--47ὅ, 22) δ9 Α1 (415, 30).

-- ἀον Ιβοκυβδῦϊος (ἰἀΘμ ἴβο ἢ 7) ὅ1] Α 1
(412, 82).

-- 5. ἃ. ΕΡίοδδττηοΒ 18 Α 8 (90).

-- ν᾿ ΓΠΑΙΏΡΒΔΚΟΒ ἃ 40 (805, 28) 48 (389).

Μιτον 4.18 (2902) 4,14(80)Ή 8,1 (37)
45 Α (218,81. 219,38) δ5Β14.(402, 28).

ΜΓΙΙΠΊΑΡΕΒ 45 Α (219, 12).

ΝιμΜΝ ΜΆ ΗΒ 45 ἡ (2179, 9).

ΜΜΝΕΒΙΒΌΣΟΒ 4ὅ Α (279, 22).

Μοσποβ 5ὅ Α 58 (319, 21).

Μυβαιοβ 15, 1 (1017) ὅδ Β 16 (411, 21
66.4.1 (489, 20) 10. 11 (490, 31. 42)
18 (491,15) Β 4. ὅ (492, 8. 8) 11 (498)
9). 67(496-- 499) 08 Β 2 (508, 21)»
19 Β θ (848, 29).

898

Μυτδ 456 .Α (219, 17).

Μυτὰ 45 Α (279, 38),

Μυττταβ 45 Α (218, 86. 219, 84).
ΜΎΟΝΙΡΕΒ 48,2 (2718, 4).

υβονΝ 1.4 1 (ὅ, 18. 8,26. 28. 38) 24 (18).

ΝΑΒΤΑΒ 45 Α (219, 26).

ΝΑΥΒΙΡΗΑΝΕΒ δ4 Α 2 (851,10) 65 Β 4
(404,17 δΊ ΑΙ (412,80) 62 (484,
1δ 487,86) 68,2 (481,41) 84 (δ90, 11).

ΝΑΟΒΙΤΗΟΟΒ 45 Α (219, 51).

ΝΕΟΚΒΙΤΟΒ 4ὅ Α (219, 51).

ΝΈΞΒΒΑΒ ὅ6 (472, 16---28 5941 (41,
81). Ι

ΝΊΚΙΑΒ ν. Ε]θα 66 Α 1 (489, 14).

ΝΊΝΟΝ 8, ὅ (35).

ΝΙθτηκαυῦβα (ἢ 45 Α (19, 40).

ὈΙΝΟΡΙΡΕΒ 1Α 11 (12) 29 (39, 16 --
240, 46) 80,1 (241, 8) 4 Β (219, 16)
46 4.9 (301, 8338) δ1 Α 8 (848,10) δὅ
ΑἽἹ (866, 1. 861, 24).

ΟΚΚΣΙΟΒ (ΟΚο1108) 85 Α 1 (261, 9)
Α (219, 18. 35).

ΟΚΕΙΙΟΒ 48 Α (219, 18) 8. ΕΚΕΈΤΟΒ.

ΟπΑτΟΒ 46 Α (218, 86).

ΟΝΟΜΑΚΈΉΙΤΟΒ 66ᾺΑ 1 (489, 8. 9. 20) ΒΊ11
(493,71) 61 Α 5 (496, 832) Β 21 ὙοΥ-
θαμι. (499, 13 2...

ΟΡβιμοβ 84 (200, 82) 4δ.ᾺΑ (219, 28).

ΟΒΕΒΑΝΡΕΟΒ 46 Α (219, 19).

ΟἈΕΒΎΔΡΑΒ 10, 2 (88) 1141 (39, 21)
45 Α 21:8, 39).

ΟΕΡΕΕΥΒ1 Α 1(9,,2)), Β1(,4) ς δ6(82)
Ἰ, 4 (5338) 18. 8. (90) 1ὅ, 1 (101) 18
Α 20 (112) 214 28 (1665) Β 141 (224)
25 Α 23 (251, 2) 55 ΒΊΘΑΩΙΙ, 21)
86 (489-- 496) 61 Α 1.1 (498,9. 815)
Β γοιῦθιι. (491, 38). 14 (498, 26) 198

4ὅ

(499, 3) 68 Α 58.(802, 10) Τ1Α 10
(608, 10) 144 ὶ (618, 42) 188 25
(584, 20) 19 Β 6 (548,29) 81 Β 8
(501, 28).

ΟΕΡΈΠΚΕΕ 4,1 (26) 21 Α 29 (466, 16)
66 (489-- 496) 11 Β Ἰ (609, 27).

Οβταδεβ δὅ Β 800, 12. 15 (463, 21 Ε΄, 464,
8. 9. 186. 20) 800, 1δ. 16 (464, 321)
800,11.18.(46δ,2.5.18) 684 δα(502,10).

86. ΝΑΜΕΝΒΨΕΒΖΕΙΟΗΝΙΒ. ὁ

ῬΔΕΈΤΙΟΝ 45 Α (219, 1).

ῬΑΜΡΉΤΣΙΟΒ 1.Α 1 (8, 38).

ῬΑΒΜΈΝΙΡΕΒ 1Β1 (14 85.411(21) 18
(3) 11.4. 2(39) δ(89) 18(40) 35.
26 (4(1 28 (44. 9178»8), 80. 81 (48)
49 ((8) 18 4 4(90) 14 Α 2 (108, 13)
13 (105) 18 (108.---199) 19 Α 1 (130,
2) 2.4.(181) 1.10.11 ((327) 12
(1338) 1. 21 (1342 21. 28 (188) 20
Α1.(140) 5(1447) 1(4460) 9.123. 14
(14 Β6(160) 2141 (186, 28.
ὅ. 1.9 ([62) 19 (164) 28. 25 (165) 18
(113, 3838. 381 (115, 47 86 (116, 39)
90 (180, 88) 98 (181,24) 96 (181, 32)
Β 21 (193) 67 (202) 26 Α 6 (230, 24)
88, 8 (21, 88) 45 Α (219, 83) Ὁ 1 (293,
18) 46 Α 81 (812,8) δ4 Α 4 (351, 18)
Ἰ (358, 9. 24) 8 (859, 6) 55 Α 1 (881,
28) 554 42 (371,26) 56,1 (412, 18)
1 Α 11 (418,29) 14 Β΄ (619,14) 1
Β 1 (628, 26) 118 8 (639,40) 8081
(668, 12).

ῬΑΈΜΙΒΚΟΒ (ῬΑΣΙΩΘΗΪΒΚΟΒ) 10 (88)
Α1(89,21) 464 (78, 38).

ῬλδπονΝ 16 (108).

ῬΑυβΑΝΙΑΒ Υ. ΑΚΓΑΡΘΒ 21 Α 1 (151, 25.
189, 8317.) 5(162) Β΄1(182) 8 (188)

ῬΕΙΒΙΚΒΑΤΈΒ 4δ Α (219, 8).

ῬΕΒΙΛΝΌΒΟΒ 1Α 1 (ὅ, 20. 8, 28. 34, 38)
11.Α. 21 (41).

ῬΕΒΙΚΙΕΒ 19 Α 4 (151) 11 (1834) 20 Α 2.
8(140{) 4641. 3 (806, 38. 806, 1. 10.
16.831. 40) 18. 1ὅ (808, 2217) 16---19
(809, 11.) 5852. (811,16) 144 10 (514,
80) 1641 (528, 88) 3. (824,16) 81
Α 11 (828, 42).

ῬΈΞΒΒΙΝΟΒ 66 Α 1 (489, 12).

ῬΕΤΒΟΝ ν. Δορὶπα 82 Α 21 (349,27) 41
Α (838, 24).

--- ν. Ηϊοοῦβ 6 (83).

ῬΗΔΛΕΙΝΟΒ Τ0Α 1 (δ0ὅ, 851).

ῬΒΑΙΡΟΝ, Ργίδδρ., 45 Α (219, 18).

ῬΒΑΙΝΕΚΙΕΒ 45 Α (2719, 13).

Ῥπαάϊβαβ 21 (286, 18---19..

ῬΗλνοβ 4 Εἰ 1 (802, 40).

Ῥηλοκ 4ὅ Εἰ 1 (802, 40 [{.}.

ῬΗλντοΝ 4,10.(29) 16(81) 524 4(243. 59)
39,1 (216,4) 40(276,20 -- 28) 45 (219,21).

11

8. ΝΑΜΕΝΒΥΕΕΖΕΙΟΗΝΙΗ͂.

899

ῬΗΚΒΕΚΥΡΕΒ ΨΟῺ ΞγτῸΒ 1 Α 1 (β, 39) ΡΕΟΡΙΚΟΒ ν. Κϑοβ 14 Α 2 (103) 464 22

11((1 4,1(217) 16.(80) 11 Α 29 (45)
214 29 (160) 2425 Β4 (231,23) 46
Α 10 (807,38) 55 Α 80 (813,13) Β 18
(408,24) 294(4158, 22) 11 (δθ6, 28 ---
509).

ῬΗΠΙΡΡΟΒ ν. Ορῃβ 45 Β2 (280,31. 288,
20) 66 ΒΊ14,1 (409, 1)

ῬΗΠΙΖΒΤΙΟΝ, Αγ, 21 Α 8.(162,38) 46 Ε1
(802, 42).

ῬΕΠΙΌΡΑΜΟΒ 45 Α (219, 15).

ῬΗΠΙΟΙΑΟΒ 4,10.(29) 4,11 (381 2141
(166, 18.22) 31,8 (242. 8) 823, (248,9.---
2600, 18) 838,1 (259,26) 838 Α 20 (267:
422) ΒΩ14,1.11) 454 (219,3) δά
Α δ(351,24, δὅ Α 1 (8686.258) Β 12
(408,21) 61,2 (484,12) 111 (681,
317) 4 (640, δ) 84 (689, 36).

ῬΗΠΟΌΝΙΘΕΒ 4δ Α (219, θ).

ῬΗΙΙΟΧΕΝΟΒ, ΘΟ ὮΟΥ ἀ68 ΑΠΆΑΧΑΡΌΓΙΔΒ,
46 Α 22 (310, θ).

ῬΕΠΙΠῪΒ 45 Α (279, 834).

ῬΕΙΝΤΙΑΒ 4], 1 (216,31) 42 (72, 18---
25) 454 (219,24) 45 ἢ 7 (296, 217 {{..

ῬΗΟΚΟΒ 1.4 1 (8,13 181 .(4138) θ9
(608).

ῬΗΟΚΥΙΙ͂ΡΕΒ 18 Α 16(111).

ῬΗΒΟΝΤΙΡΑΒ 45 Α (2179, 6).

ῬΗΕΒΥΝΊΟΗΟΒ 45 Α (279, 8).

ῬΗυκιαῦαβ 4 Α (218, 34).

ῬΗηυξομαάσηοδ 48 Εἢ 1 (802, 40).

ῬΗΥτΙΟΒ 4ὅ Α (219, 22).

. ῬΥΜΌΑΒΟΒ 21 Α 26 (166) 92 (181, 11)
Β 16 (2038) 26 Α 4(280, 158 19 Β 14
(649, 18).

ῬΙΒΙΒΒΉΟΡΕ 45 Α (219, 89).

ῬΙΒΙΒΒΗΟΡΟΒ 48 Α (2719, 9).

ῬΙΤΤΑΚΟΒ 1 Α 1 (ὅ, 25. 8, 32. 81) 24 (18).

ῬΟΙΕΜΑΒΟΗΟΒ 4ὅ Α (219, 4).

ῬΟΙΖΠΑΡῈΒ 48 Α (219, 27).

Ῥοχοβ 214 19 (164 714 Α260 (511, 80)
164 2 (824,16) 18. 4 θ (642, 14).

ῬΟΙΥΔΒΟΗΟΒ 8549 (268, 27).

ῬΟΙΧΣΕΚΊΕΙΤΟΒ, ΒΙΙΠδῦοΡ, 28 (287, 80 ----
289, 14) 88, 6 (566, 8).

ῬοΟΣΥΚΤΟΒ 4ὅ Α (219, 20).

ῬΟΣΥΜΝΑΒΤΟΒ 4, 10 (29) 4, 16 (81) 324 4
(248, 89). 40 (270, 21) 4δΑ (219, 271).

(3510,4,ἹΊ 7441 (812, 1)
12 (518, 5) 2426(5117, 26)
64 24 (521, 18)
Α 9(δ42, 23)
(650, 2).

--- ν᾿ βϑδπιοβ 68 Α 1 (489, 22).

ῬΒΟΚΙΕΒ 45 Α (218, 42).

ῬΒΟΒΟΒ 81, 1 (242,29) 832 Β 20 (251, 14)
41 (2160, 82--271,10). 454 (219, 28)
4δ Ὁ 1 (297, 22).

ῬΒΟΤΑΘΟΒΑΒ 18 Α 6.(90)
81,4 (248, 5) ὅδΑ 1 (361,29) 8.9
(869, 84. 31.411 118.114 (8388, 18. 25)
Β 166 (438, 1) δ6,1 (412,19) 51 Α 22.
24 (414,29. 81) Β1 (41, 10) 14 (011,
83 - 553, 18) ΤΊΑ 1 (686, 8) 10 (688,
4 Β8.(δ89, 42) 18 Β9 (542,23) 19
Α1Ὰ(546,2) ΟἹ (650, 11).

ῬΒΟΧΕΝΟΒ ΡΥ. ϑ'υθαγίθ 22, 1 (228, 1) 4ὅ
Α (19, 11).

- νυν. Ῥοβοϊδοηΐδ (ἰἀ θη Βο ἢ 2) 456 Α (2719,
11).

Ῥτομαιοβ, Ργίμδρ., 45 Α (219, 12).

ῬΥΒΒΗΟῸΟΝ 48 Α (219, 1) 566 Α 1 (492, 20)
δΊ ΑἹ (412, 80) Β1 (41ὅ, 17) ὅ94Α 2
(416, 22) 624 2.8 (484, 19}.

ῬΥΤΗΔΛΟΟΒΑΒ 1 ΑἹ (4.,θ. 8, 80. 39. 9, 3)
11(11) 2,1(1δ,1) 4 (26--8}2) ὅ (82)
Ἵ,1.(38) 8,2-- (24) 8,15 (86) 9, 2
(81) 11.4.1 (88,10 2.(39) 11 (40)
49 (48) Β 1 (82) 12 Β 40 (12) 129 ι84)
184 4.8 (00) 14.41.8 (108, 1. 22)
18 4 1 (109,19) 4(110) 42. 44(115)
48. 49 (116) 194.2(131] 28(135)
20 Α 14 (14 2421.4Α1 (166, 18. 11.
231) 2(161,138) δ(162) 14 (168)
19 (1604) 81(161,1) 60(111) Β 115,
18. 14 (216. Ε.) 129 (221) 185 (222)
136 (2285 141 (224) 25 ΒΒ 2 (281,2)
4 (281. 26. 8:) 29,1, 717 (239, 11. 58)
80, ὅ (242, 11.1ὅὉ 382 Α15 (241, 8)
23. 24 (248, 1.19) Β19 (261,60) 22
(259,2) 384,8 (2600. 28) 85 Α 5 (268, 3)
18 (264,24) 38,8 (21ὅ, 88) 48,2 (2ΤΊ,

(82. 36) 44. 8 (218,21) 40 Β 1---3 (280,
11.21.88) 4.δ (281,20. 48) 1 (288,
80) 80. 88 (281, 18. 438.) Ο΄(291, 2)

8 (618, 81)
Β 6 (620, 6)
71 (685-84 18
Ἴ9Α 4(545,33 ΟἹ

194 39 (137)

600

1.2 (239, 14. 25) 6 (29, 26. 296. ὃ)
8 (800,40) 9(301, 5) 46 4 9.10 (801,
33, 86) 20. (809,41) 98 (328,87) 51
Α 20 (845, 368). 54 4 (361,28) δὅ
ΑΙ (866,19) 18 (510,12) 388 (818. 25)
Β 14 (408,30) 26 (418, 15.) 21 (414,
28) 299 (469, 16) 800, 10 (462, 45)
800, 18 (468, 889). 88.Α δ4 (602, 10)
114,.4( 1 (ὅ06,80)] 2.4.6 (501,7. 21.
48) ΒΊΤ(δ09, 25) 14 Ψοτῦοιι. 1 (511,
10) 84. (688, 81{..

ῬΥΤΉΛΘΟΒΕΕΕ (Πυϑαγόρειοι, Πυϑαγορι-
κοί, Πυϑαγορισταί, Ἰταλικοί, τοὶ περὶ
τὰ μαϑήματα) 3,19(19). 4.(26---88)
8,4 (34) 8,11 (8) 144 8 (08, 25)
18 4 4 (109.110). 10(411) 44(115)
214Α. 1 (160,11) 1.(162) 381 (166, 89)
Β 186. 131 (223) 25 Β (280, 84) 29,10
(240,14) 80, ὅ (241,36 8241. 4
(248. 81. 3) 48.(244,2) 7,11
(244,18.42) 14 (246,24 [{.) 20 (241,44)
24 (248,19) ΒΊ10 (258,38) 19 (251, 3)
84, 4 (260, 84) 8ῦ Α 4 (262,,31) 11
66, 21) Β1 (268,16. 21Ι, 14.
214,10) 538,2 (215,80) 44,2 (218,11)
40 (918--808) 52,3 (86δ,21 5δ664Α1
(866,19) 120 (889,9) Β 800 (460, 84)
88, θ (586, 8). Υ5]. ἀθογηδυρὶ οὐ. ὅ---10.
14--18. 21---44. ο. 456. 85. ΙΤΑΤΙΚΈΒ.

ῬΥΤΗΟΡΟΒΟΒ 184 ὅ (110) 194 4 (131)
11 (132) 839,1 (186,8) 45 Α (219, 29).

ἨΗΈΧΣΤΙΒΙΟΒ 45 Α (219, 1).
ΕΒΟΡΙΡΡΟΒ 48 Α (218, 838).

ΝΑΙΜΟΧΙΒ 8. ΖΑΙΜΟΧΙΒ.

ΦΙΜΟΝ ἀ6Γ Ηδιτηοηίκοῦ 4,6 (21).

Μιλβ 82 Β 15 (2δῦ, 82).

ΦΙΜΟΧΙΡΕΒ 15,1 (107) 16(108) 2141
(158, 22) Β 151 (2217) 24.4.25 (511, 9)
ΤἸΊΑ 14 (686, 84. 38).

ὄΙΜῸ8 48 (271, 80 --- 228,12) 46 Α (219,1).

πΚΎΣΑΣ 80 Β 417 (551, 8).

ΞΚΥΎΤΗΙΝΟΒ 12 Α 1 8 16 (θ,, 27)
(89, 19).

ΘὉΜΙΟΗΙΑΒ 48 Α (279, 8).

ΘΟΚΈΑΤΕΒ 1.41 .(6,19) 4,15 (80) 18 (82)
1241 811.16 (61,1. 20) 18 Α ὅ (110)

8

8ὅ. ΝΑΜΕΝΒΥ ΕΒΕΖΕΙΟΘΗΝΙΞΚ.

10Ὁ (11 194111.12. 1ὅ (38). 21
Α11(168) 24(229,183) 2542.(230,9)
46 Α 1 (801,25) 88 (311,44) 4141
(885, 80) 2.8 (886,16. 24) 5.1
(3391, 24. 339) ὅ5 Α 1 (866, 4. 3617, 21)
2 (368,,838) Β142 (429,17) 3804 (461,47)
14 γοτγῦσιῃ. 1 (511,11) 1441 (512,18)
12 (516,18) 179,4 14 (541,191{) 8141
(662, 43) 4 (564, 2 ΠΕ...

ΒΟΙΟΝ 1.41 (8, 32.31ὴ 24 (13) 11,21
(41) 1441ὅ (105). 4641 (8068, 6)
14 νοσθο.1 (511,9) 194 11 (646,40)
81.4.1 (662, 41) 2.8 (568, 28 ) 5
(564, 41...

ΒΟΡΉΙΒΤΕΝ 74 ΕἾ, (611 --- 887).

ΒΟΡΉΟΚΙΕΒ 14 Β ὅ (10) 184 16 (111)
2042 (4140) 21.4.14 (168) Β 151 (226)
20 Α 4 (280, 18 46.4.91 (822, 44)
41 Β1 (338,38) 67.4.6 (490,86. 499,20)
11 Β1 (581, 839).

ΒΟΒΙΒΙΟΒ, Εἶνβ]6 ἀ68 ΑΠΕΧΑΡΌΓΆΒ 46 Α 2Ὁ
(810, 15).

ΘΟΒΙΒΥΒΑΤῸΒ 45 Α (279, 16).

ΘΟΒΤΉΞΒΝΣΒ 45 Α (2179, 28).

Φ ΡΙΝΤΗΑΒΟΒ 8554 7 (268,9) 359,38 (216,15)
45 Ὁ 6 (295, 39).

ΨΓΤΕΒΙΟΉΟΒΟΒ 48 Β (280, 9)
(649, 1).

ΦἸΕΒΙΜΒΒΟΤΟΒ 48,1 (389,9) 172,1 (510,4).

ΦΥΤΗΕΒΝΟΝΙΌΑΒ 48ὅ Α (2179, 16).

ΤΒΑΤΙΟΒ 45 Α (219, 28).

ϑΥ 1085 456 Α (218, 858).

19 Β 12

ΤΈΙΒΙΑΒ 21 Α 19 (164) 144 26 (δ11, 2)
Ἴ6Α 1 (625, 18 14 (626,1) 8
(521,26) ΤΊΑΊΤ (δ85,8) 1842
(δ4:, 86).

ΤΈΙΑΘΕΒ Ἰ, 8 (338) 214 1 (158, 12. 21.
160, 8) 21.4.2 (161,13) 8 (162)
Β 155. 166 (221).

ΤΉΛΙΕ5 1 .(8--14) 2, 2.6.9 (15) 10 (16)
11.12 ΔΊ 11(18). 2049) 1141
(88,10) 82 (46) 86 (417) Β 19 (54)
14.4.12 (105) 184 86 (114) 42 (115)
20.4.9 (141) 26.4.4 (232,37) 6.(253,2)
80,2 (241,13) 31,2 (215,1) 588,8
(415,38) 46 Β (280,4, 46.4.5 (801,19)
18 (309,29) 80 (310, 82) 68 (818, 15)

8δ. ΝΑΜΕΝΕΨΕΗΖΕΙΟΉΝΙΒ.

11 (820,43) ὅ0 (841,3, 5568 14
(408,29. δ 12 (418,,.,,; 1041
(806,38) 19 Α 1 (548,35) 12 (549, 1).

ΤῊΒΑΘΈΝΕΒ 72 (610).

ΤΉΕΒΔΟΙΒ 8, ὅ (86) 9,1 κ΄. Ε,. (81).

ΤΉΞΑΙΤΕΤΟΒ 85 Α.6(268,1) 46 Β (280,22).

ΤΉΚΑΝΟ 7,1 (88) 45 Α (219, 37).

ΤΗΕΜΙΒΤΟΚΙΕΒ 20 Α 8 (141).

ΤῊΗΕΜΙΒΤΟΕΊΞΙΑ 4, 3 (21).

᾿ ΤΉΞΒΟΡΟΒΟΒ Υ΄. Κγτομθ 8,4 (84 80,1
(241,3) 81 (249, 29 --- 948,8) 324 ὅ
(244,10) 46 Α (219, 29. 280, 18).

- ν᾿ Ταϑοῖ (ἰἀοἀβοι ἢ) 45 Α (219, 4)

- τ΄ Βγζδηζ 14 Α 26 (611,18) 16 Α 80
(628, 7 18.ἃ. 2 (641, 87).

ΤΗΒΟΘΝΕΤΟΒ ὅ (82) 66. 1 (489, 8).

ΤΉΚΟΟΘΝΙΒ 18. 16 (111) 214 28 (165).

ΤΉΞΟΡΗΒΙΒ 46 Α (219, 34).

ΤΉΞΒΤΟΙ 45 Ὁ 1 (291, 26).

ΤΉΒΔΑΒΡΟΒ (ἢ 45 Α (218, 41).

ΤῊΒΑΒΥΡΑΜΟΒ 48 Α (219, 20).

ΤΗΒΑΒΎΜΑΟΘΗΟΒ 214 19 (164) 144 26
(611,85) 148 6 (620,7 16.Α 30. 832
(628, ὅ.11 Τ1ΤΪ.Α 10 (686,,,Ώ,Π 118 8
(639, 42) 78 (δ41---δ44..

ΤῊΒΑΒΥΜΈΡΕΒ 46 Α (2178, 42).

ΤΗΚΥΎΡΙΡΕΒ ΟἸοτοβ 83. 16 Α 1 (528, 38)
15.Α 12 (642,38) 19 ΒΊ10 (649,8) 80
Β 88. 86 (661, 9.18) 814 11 (665, 484)
18. 20 (666, 8, 18).

ΤΗΥΜΔΛΕΙΘΑΒ 456 (219,14) Ὁ 1 (291 ,.22)}.

ΤΈΥΕΒΟΒ 18 Α 8 (90)...

ΤΙματοβ 824 34 (248, 22) 85.4.5 (268,3)
18 (264,21 86 (97, 1--10) 40, 8
(210, 28) - 46 Α (218, 84. 219, 14).

ΤΥΜΑΒΕΒ 45 Α (219, 16).

ΤΙΜΑβΙΟΒ 45 Α (219, 11).

Τιββιάναχ 45 Α (219, 14).

ΤΙΜΟΚΙΕΒ 66. 1 (489, 123).

ΤΙΜΟΒΤΉΕΞΝΕΒ 45 Α (219, 19).

ΤΏΈΣΟΗΔ 45 Α (219, 88).

ΤΎΒΒΕΝΙΒ 45 Α (219, 39).

ΤΎΒΒΕΝΟΒ 46 Α (219, 13).

ΤΎΒΤΑΙΟΒ 21 Α 2ὅ (165).

Ἀ .-
ΟΥΓ ΤΗΣ

Ν,

. " ΟΓ

601

ὝΕΙΒΕ, αἰθῦθα 14 1 (δ, 6. 8,10 -- 9,8)
1.4. 234. δ (18) 14 Μογῦσηῃ. 1 (611,10)
81 Β Τ᾿ (668, 85).

ΧΈΝΙΑΘΕΣ 7 (628, 20).

ΧΈΝΟΚΑΡΕΘ 48 Α (218, 40).

ΧΕΝΟΝ 214 8 (161)) 45 ΧΑ (219, 15).

ΧΕΝΟΡΗΑΝΕΒ 1.4.1 (8,22) Β1 (14)
2,11.21] (19) 1] (8858-ὅ8 1924:
(ὅ9,16) 124. 18 Ζῃαμβ. (688,80) Β 40
(122 188 Ὑοτῦθῃι. 6 (91) 11.(108)
18 Α1 (108, 1. 8. 8. 109, 9) 2 (109)
86 - 8 (110) 19 (111) 22 (112) 86 (114)
9(1168). 188Β11,.8 1). (11) 1943
(131) 19 Β 4 (140) 20 Α ὅ (146)
1 (1460). 9.14 (14 2141 (156,51)
δ (162) 20 (164 29 (100) 218 89
(196) δ4 Α 4 (351, 18) 8 (559,8) 55
ΒΊ14,1 (408,80) 684 1 (δύ0, 21) 1ὅ
(528, 23) 84 (688, 107.).

ΣΧΈΝΟΡΗΛΗΤΕΒ 4δ Α (218, 41).

ΧΕΝΟΡΈΠΙΟΒ σὸὺμ ΟἸΒΑΙΚὶβ 4, 9. 10 (29)
4,106 (81) 3852.4.4(248,38) 89 (976,
1--15.

-- σοῃ ΚυζΖίκοβ (ἰΔοηβοδ τἱ οὈΐροι ἢ)
89,1 (216,6) 45 Α (219, 30).

ΧΈΝΤΑΒ 456 Α (219, 26).

Χύυτποβ 328 (229, 1δ--19; νρὶ. 2541
(229,24) 8. (220, 12).

ΖΑιιεῦκοβ 45 Α (279, 1θ).

ΖΑΙΜΟΧΙΒ 4, 2 (26).

ΖΕΝΟΡΟΤΟΒ, Μδι ποι δκον 29,12 (240,34).

ΖΕΝΟΝ ν. Εϊοα 11 Α 49 ((8) 1842.4
(1099). ὅ (410) 110.12 (1) 19
(1830--- 140) 20 4.2 (140) ὃ (146) 18.
14 (4 2141 (156, 84. 40) ὅ (162)
20 (164) δ44Α1 (866,8) 4.5 (851,
19.20) 10 (3ὅ9,84) δὅ Α 1 (861, 26)
δθ,1 (412,18) 84 (689, 16).

ΖΟΡΎΒΟΒ ν. Ηοτβκίοδ 1, 4 (83)
(489, 18. 16. 21).

-- ν΄ Ταϑοῖ 4δ.Α (219, 6).

6641

Ε ἮὮ
[ υΝΙΝΕΡΞΙΤΥ Ὶ

“4

ὝΨΝ Ἔα ἡ
Ἄς: πο ΣΝ ἀπὸ Ὁ

ἘΒΚΙΔΕΌΝΟ ΕΒ ΤΙΤΕΙΜΊΙΟΝΕΤΤΕ,

Ἀίο Υἱαποίῦρ ζοϊχὶ αἷο Βὔοκβοίίο οἶποῦ δυΐ β'βδιη)οβ γορτχάρίοη Κυρζοιτη σα
ἄοβ Ἰυδλίδηυβ ἰῃ ἴδδί ἀορροῖΐοσ γογατδβδοσθηρ. 65 Ρυᾶρ Πα ἴδὺ πδοῖ σιγοὶ βἱοὶ
ογχδηζοπάθῃ ΕἸΧΘΙΡΙΔΙῸπ 06 ΒΟΥ ΠΟΥ υπᾶ Τ,Οπάἄομοῦ ΟΑὈϊποὶβ ροχοίοδηοί πὰ
[οἰρσοπαοστηδάθθη σὰ ὈΘΒΟ τ θθῃ:

γε.: ΑΥὙΤΟΚΡΑΤΩΡ γος; ΤΡΑΙΑΝΟΟ .... ᾿ἰηκΚα.
Κορῆ ἄρ Τ͵Υδί ΔΒ τ [ΌΘΟΓΚΥΒΙΖΣ πα Οονγαπα τοῦ Β ΐη.

Β8.: ΠΎΘΑΓΟΡΗΟ σϑοδίβ; ΟΑΜΙΩΝ ἸἴηΚβ.

Βιίσθηᾶον Ὀᾶτάρον γα ΟΥ885 εὐϊΐ ἀθηὶ Νδηῦθὶ ὑπὸ ἄθη Πηΐοτ-
ὅτου υπὰ ὅδος ἄθιωιῃ ἰΐπῖζοθ ΟὈΘΓΆτΩ δυΐ οἰποπ ἢ] ΘΠ; ἰῃ
ἅδον Βοοδύθῃ οἷη ϑυδθοῦθη, τηἰΐ ἀθπὶ ΟΣ 81} οἰπθηὶ γῸΥ ἰδπὶ δυΐ αἰποῖη
ῬΕοΣου ἰοροηᾶθῃ ΟἸοῦπβ ἀθιηομβαϊοτι; αἴθ 1 ΚῸ 8πὶ ϑοορίος.

Η. ν. ΕἜΓΙΣΕ.

Ὁχαοκ τὸ ὅ. Β. ΗΙΣβοιδοϊὰ ἴῃ [οἰρεὶς.

Ὀἰ οἰ Ζθα Ὁγ (ὡοοφίς

Βοοίε ἴα ἄμδ.
ἐἀραθενβοπβζκως.ς.
Ὑ Ἀοηοινοά δ μα μον κο Ἀπ Βα δ θα Το ἱπιαιράϊωον εε

μὰ δα λομα " 03

Δ
Ὀἰο Ζθα Ὀγ (00 (1(

Υ͂ ΟἹ Ἢ

Ρ ἢ ρον σι ὑπο νυ" ἰὴ
Ὁ ἀκατα αἱ αὐδ, ονοῖ, ἀπο οαμουσι.........ϑ...Ὁ

010. ΒΕΒΚΕΙΕΥ͂ ΕΙΒΒΑΒΙΕΒ

-- ΛΟΕΕΒΊΕΒΒΙ, "