Epigrammata graeca ex lapidibus conlecta

Google

This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project
to make the world's books discoverable online.

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover.

Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the
publisher to a library and finally to you.

Usage guidelines
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the

public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying.

We also ask that you:

Ἔ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individual
personal, non-commercial purposes.

and we request that you use these files for

Ὁ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.

Ἢ Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.

* Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe.

About Google Book Search

Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web
a[nttp: //books . google. con/]

260 Ρ

302680905X

EPIGRAMMATA GRAECA

EX LAPIDIBVS CONLECTA

EDIDIT

GEORGIVS KAIBEL.

BEROLINI
APVD G. REIMER.

FRANCISCO BVECHELER
HERMANNO VSENER
V. S. L. M.

teque in bona segete mullum est
spicum nequam meque in mala von
aliquod bonum.

Varro.

V estrae fidei vestroque, viri optimi, amori quoniam hunc librum
conmendaturus sum paucis exponere decet qualis quem ante hos sex
annos nascentem vidistis singularique studio fovistis iam adultus ad
vos redeat.

Epigrammata graeca e lapidibus excepta triplex fuit munus con-
ligendi emendandi adnotandi, quorum primum sane non aeque mihi fuit
difficile et ambiguum quam eis qui olim similem rem adgressi non tam
conlegerunt epigrammata quam elegerunt. Mihi vero cum omnium
quotquot ex lapidibus descripta habentur epigrammatum graecorum non
eclogen sed syllogen plenam fere et absolutam proponere consilium
fuerit, si quae desiderantur ea errore culpaque mea omissa putaveritis.
Consulto vero omisi cum ea quae adeo mutila erant ut ne de natura
quidem tituli integri iudicari posset tum ea quae ex codicibus antholo-
gilsve petita iniuria aliquamdiu inter titulos ferebantur, velut epigramma
Hesiodi tripodi inscriptum, Homeri Sapphonis Diogenis Oppiani epita-
phia, Pythiae denique oraculum (C. J. 1724) a Cyriaco ex codicibus
transscriptum et 8 Moroniano ex H. Stephani editione interpolatum,
ut taceam de Aureoli titulo vilissimo (C. J. 6761), quo tandem liberavit
nos Mommseni prudens iudicium (nal. epigr. p. 255). Haec igitur
cum non verendum sit ne quo invito praetermiserim, rectius fortasse
ideo inculpabor quod ea non recepi quae etei nemo recentioris memoriae
in lapide viderit tamen vere inscripta fuisse aut luculentissimis constet
testimoniis aut certissime demonstrari possit, velut quae in Anthologiae

VI praefatio,

codice Palatino vir 327 — 840 παρὰ τοῦ μακαρίτου Ypwyopiou Καμψυιοῦ
descripta leguntur quaeve cum alii scriptores tum Pausanias ex periege-
tarum fide haud ambigua rettulit. Quae omnia üna cum oraculis aliis-
que similibus inscriptionibus genuinis singulari aliquando libro conplexus
edam, neque minus quae nostrae aetatis antiquitates investigandi sedu-
litas reperiendique felicitas nova protulerit conligere et ex instituto
consilio tractare pergam.

Inedita haud ita multa mihi praesto fuisse epigrammata ipsa res
tulit. Nam etsi amicorum auxilio nunquam destitutus accipiebam fere
quae sive Romae et Athenis sive in aliis Graeciae Italiaeve partibus
reperiebantur, tamen feliciter factum est ut nostrates quae alicuius
essent momenti ad veterum res litterasque cognoscendas quam primum
fieri posset edere consuerint. Sunt vero quae primus ego prodam sive
a me ipso olim descripta sive aliorum beneficio debita.

Difficilius erat conlecta generibus inlustrare partibusque apte
discribere. Cum enim in unum conprehendenda essent quae decem fere
saeculorum spatio in omnibus fere orbis terrarum partibus, ubi quidem
sermo graecus vigeret, lapidibus mandata essent, non e re fore arbitrabar
8l, quod recte faciunt qui Inscriptionum Corpora condunt, ex solo geo-
graphico qui dicitur ordine epigrammata digererem, qua scilicet re sae-
pius disiungerentur quae iungenda erant diversaque plane conmiscerentur,
sed varia argumentorum genera distinguenda, praeterea temporum locorum
ingenii disciplinae artis ratio habenda erat. Meliora enim quarto
8. Chr. n. quam tertio p. Chr. n. saeculo proveniunt, meliora plerum-
que Athenis quam apud Macedones Syrosque, melius Graeci quam
barbari cultae linguae sero adsueti locuntur, et quod gravissimum est
in certis quibusdam civitatibus provinciisque certum quoddam dicendi
sentiendique genus florebat exercebaturque, quae omnes res, si quidem
ipse mihi constare volui, in censum vel maxime erant vocandae. Jta-
que ut de sepuleralibus primum dicam titulis primam partem atticorum
feci, ita tamen ut quae graecae essent aetatis quaeque romanorum tem-
porum esse viderentur secernerem. Subiunxi insularum Asiaeque epi-
grammata, in quibus indolis graecae sive mavis artis alexandrinae lon-
gissime patent vestigia et fructus. Sed earundem regionum cum longe
maior pars inferiorum esset temporum et hominum incultiorum, priore
loco posui melioris notae epigrammata, altero reliquorum multitudinem
adieci provinciarum fere ordinem secutus: nam in unum conponendi

praefatio. VII

erant Lydorum tituli, qui multi sunt et tamquam helluantur in varia
de rebus futuris cogitatione (nescio an Erythraeis ducibus, beatorum
colonis, cf. ad n. 904), neque minus Phrygiorum, quibus Graecorum
de inferis fabulae maximam in contemptionem venerunt. Denique pecu-
liarem locum Syris adsignavi, quorum quae potissima scribendi ratio
fuerit neminem fugiet legentem. Ex Asia in Graeciam remigravi, cui
priores partes eam ob rem denegaram ne vilia infimae aetatis carmina
quae praevalent elegantissimis lonum Dorumque epigrammatis anteponere
cogerer: quamquam hac de re num recte iudicaverim iamiam dubitatio-
nis aliquid subnascitur. Restant qui & Graecis didicerunt Romani, qui
quam sollerter veterum epigrammatographorum exempla secuti sint et
excoluerint et Anthologiae poetae plurimi docent et prior quam a reli-
quis separavi Romanorum et Neapolitanorum epigrammatum pars:
praevalent autem hic quoque ut par est viliora.

Dedicatoria longe diversum sibi postulabant ordinem, ut quae et
pauciora essent et pro argumentorum diversitate sponte in diversas dis-
cederent partes : nam et ephebica et agonistica inter se divisi (nec
poenitet fecisse) et proscynemata hymnos oracula iure mihi videor de-
dicatoriis adnumerasse. Septem igitur institui partes, quarum quo
quamque modo disposuerim explicare nihil adtinet.

Claudunt agmen epigrammata varia quattuor in partes divisa om-
nia, e quibus prima terminorum aedificiorum fontium pontium titulos,
quarta amuleta et diras conpleetitur, reliquas duas magis dubito num
recte administrarim.

Conlecta dum edo schedasque prelo trado haud mediocris succrevit
Addendorum copia cum eorum quae recens inventa sunt tum eorum
quae ego huiusmodi negotii nondum satis peritus vel omiseram vel
falso olim loco conlocata retraxeram. Eisdem autem de causis vel
Addendis quae adderem habui, quae in huius praefationis calce subicienda
curavi; nonnulla doleo quod post confectos demum et typis expressos in-
dices accesserunt, Addendis passim intermiscui corrigenda; correxi tamen
ea tantum quae legentes offendere viderentur, alia permulta sciens
praetermisi Quod incredibili operarum socordia et inperitia factum est
ut innumeris fere locis spirituum accentuumque notae dilapsae abierint,
aegre hoc fero, aegrius vero quod ipse iusto saepius accentus perperam
positos corrigere neglexi; qui errores quam digni sint qui graviter caati-
gentur probe scio, quamquam neque aeque neque prudenter existimantis

iudicis est in eis solis indagandis aut tempus terere aut eruditionem
ostentare.

Superest longe difficillimum emendandi adnotandique munus. Duae
autem sunt adnotationis partes, altera quae antecedit ipsum epigramma
locum ubi repertum sit editoresque indicans : ubi minime omnium posui
editorum nomina sed eorum qui vel optime ediderunt vel plenissime, ut
Corporum editores, superiores editiones enumeraverunt; quae ipse de-
scripseram asterisco numeris praefixo notavi — altera quae est critica
et interpretatoria. Cuius primo loco saepius indicavi saeculi notam
plerumque ex indiciis epigraphicis, interdum ex indole epigrammatis
repetitam. Qua in re quin saepe erraverim non dubito, neque mirabitur
qui quanta incuria praeter atticos titulos pleraque ex lapidibus describi
soleant noverit quique quam fallax sit usus auriumque iudicium exper-
tus erit. Tum variam lectionem adstruxi, ne hanc quidem plenam:
meliora enim ubi praesto erant apographa deteriora ut par est abieci,
ubi dubitationi locus videbatur relinqui cavi ne quid omitterem. Inter-
pres esse studui quam brevissimus et quam rarissimus; neque enim
quae ex continua epigrammatum lectione sponte explicantur tamquam
in tironum usum usquequaque monui, eis fere contentus quae ad emen-
dationem apta et necessaria essent. Hoc enim inprimis consilium se-
cutus sum ut epigrammatum verba emendatiora quam adhuc legebantur
proponerem, quod fieri potuit vel melioribus adscitis apographis vel
deteriorum fide adcuratius examinata vel selectis doctorum virorum
emendationibus. Et has quidem minime adfirmo omnes me cognitas
habuisse, sed quod paucas memoravi hinc nolim reliquas me ignorasse
conligatur; praetermisi enim quidquid inutiliter aut falso disputatum
vel coniectum demonstrari poterat, ne supra modum libri moles auge-
retur neve vituperandi. essent quos aut laudare mallem aut ne vituperio
quidem dignos putarem. Praeter Boeckhium et Kirchhoffium quibus
equidem laudandis non par sum felicissimi epigrammatum vindices atque
emendatores extiterunt Fridericus Jacobs et Godofredus Hermann, alter
horum studiorum omnino princeps, alter hoc potissimum nomine praeclarus
quod etsi non ubique verum reperiret ubique tamen ad verum reperi-
endum viam monstraret. Privatim praeter vos ipsos, Hermanne Vsener
et Francisce Buecheler, qui haerenti mihi nunquam auxilium denega-
vistis, unum nanctus sum operis tamquam socium Vdalricum de
Wilamowitz, qui et interpretando et emendando quid potuerit praestare

praefatio, ΙΧ

sciunt qui admirabilem eius doctrinam noverunt, quid voluerit pro
egregia eius erga me voluptate omnis fere pagina clamitet : illi igitur
iucundum est etiam publice gratias agere singulares.

Ipse denique quam adcuratissime tituli verba transcribere studui
ne orthographicis quidem mendis sublatis, iota muto quod dicitur ad-
scripto ubi traditur adscriptum, subscripto ubi omissum est in lapide.
Emendandi copiam ita mihi paravi ut varias et lapidariorum et de-
scribentium errandi causas ipse cum in Graecia Italiaque olim biennium
versarer satis expertus ubi fleri potuit diligenter litterarum similitudines
rimarer, ubi ex apographorum indole fieri nequibat epigrammatum
usum diu observatum sequerer; quo fretus usu saepius mutila restituere
conatus sum, ut pristinae formae imaginem repraesentarem; quod qui
audacius factum clamitent ignoscant ubi bene cessit opera, ubi male
cessit corrigant ipsi.

Ceterum monito vix opus est quae ab aliis inventa sunt ea vel
minutissima ad suum quaeque auctorem me rettulisse; ubi nomen non
additur meo ipsius agi periculo scitote. Permulta minus quam volueram
emendata et perpolita manserunt, quorum alia nisi novis adbibitis apo-
graphis emendari posse desperavi, alia si quis sagacior integro iudicio
rem adgressus erit facili fortasse opera sanabuntur. Ego cui diu in-
cubui thesauro tandem e manibus dimitto.

Relicum est ut addam quae additurum me supra promiseram.

2. Artificis nomen restituit Lolling Aütheil. des archaeol. Inst. in
Athen I 175 ᾿Αριστίων Π]άριος. Cf. quae secuntur.

Add. 4a. Subscripta vidit Lolling 4. 8. s. haec:
STION : ΙΑΡΙ . . νον O.*^E

recteque legit ᾿Αριστίων : IHdpi[oc : ἐπ] δ[η]σε.
69, l. lege Ὦ τὸν xr.

88, 1. Cf. Democriti apud Stob. serm. V 24 ἄριστον ἀνθρωπῳ τὸν βίον
διάγειν ὡς πλεῖστα εὐϑυμηϑέντα καὶ ἐλάχιστα λυπηϑέντα.

149. Litteris versuum initialibus nomen Sarspionem contineri vidit
Nauck; ubi monuerit indicare nunc non queo, |ntellege poetam,

Χ praefatio.

173, 21 sq. Agathiae epigr. A. Pal. VII 551:
χαίρετον ὦ γλυκερὼ xai ójuddpove σήματι δ᾽ ὑμέων
ὥφελεν ἱδρῦσϑαι βωμὸς ᾿Ομοφροσύνης,

ubi v. 2 scribendum aut ὠφελ᾽ ἐνιδρῦσϑαι aut. ἐφιόρῦσϑαι.

182, 2. lapis βαρνάμενος.

194. Sententia inde 4 v. 6 sic fere restituenda:

. ἀδελφοῦ τε ἔστιν εὐκλεεστάταν
ὁρᾶν ἀκ]οιτ[(]ν: βῶλος [ὀ]στέων δ' ἀπό
ἡ] δ[υπνό]ο[1]σ[ι»] κᾶπον ἄνϑεσιν βρύοι.

certum enim videtur verbum fpvew vi transitiva positurm.

222b. Mileti. Rayet Hevue archéol. 1874 XXVIII 113.
“Ἀντήνωρ Εὐανδρίδου
"Ἀντιφάνης ἸΠοσχίωνος
Χίονις Χιόνιδος.

a. Τὸν Ἑστιαίου τῆς τραγωιδίας γραφῆ
Εὐανδρίδαν κέκρυφ' ὃ τυμβίτας πέερος,
ζήσαντα πρὸς παντ᾽ εἰσεβῶς ἀνὰ πτόλιν
ἐτῶν ἀριϑμὸν ὀγδοήκοντ' ἀρτίων.
5 b. Οὐχὶ κεναῖς δόξαις ἐζηκότα τόνδε δέδεκται
τύμβος ὅδ᾽ ἐκ προγόνων, ταῖς δ' ἀπὸ τᾶς σοφίας
ταῖς ἀπὸ Σωκράτεω πινυταῖς μάλα τοῦ ve Πλάτωνος,
κοὺκ ᾿Επικουρήοις ἡδονικαὶς ἀϑέοις,
Ἑστιαῖον τὸν φύντα πατρὸς κλεινοῖο Mevdvó[oov,
10 ἐσθλοτάταν βιοτᾶς ἐξανύσαντος ὁδόν.
κούφη γαῖα χυϑεῖσ᾽ ὁσίως κρύπτοις σὺ τὸν ἄνδρα
ἐλϑ]όντ᾽ εὐ[σεβέων εἰ]ς ἱεροὺς ϑαλάμοϊυς.

Circa Chr. natum videtur Antenor Euandridae filius Hestiaei nepos
incultos versus in patrem avumque scripsisse, alterum pridem alterum
nuper sepulcro conditum. Nec tragicum poetam Euandridam nec Socra-
ticum novimus Hestiaeum; nomina ipsa testatur editor crebro in titulis
Milesiis reperiri. — 1 articulum vocabulo τραγῳδίας adiectum ne mireris
dixit Philostratus vit. soph. II 239 Clementem Byzantinum et τραγωδίας
et τῆς τραγῳδίας ὑποκριτήν. Videtur autem Eugndridas τῆς ἱερᾶς συνόδου

| praefatio. XI

τῆς τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν sodalis fuisse. — 12 xMv]ovr' editor,
qui cetera recte supplevit. Pro ἱερούς cave conicias σκιερούς, cf. 222,8.
298,7.

Dd

229 conl. Add. Ex ectypo ipse cognovi v v. l. Πωλιττα esse in lapide;
idem nomen Α. P. VII 335.

248,9 fortasse μοῖραι δὲ [m)é[cwv σοι — [ἡλικίην κλῶσαν xr. &d quae
quod minus bene videbuntur proxima se adplicare inscitum δά-
gnoveris interpolatorem, cf. adn.

251,1 sq. cf. Leonidae ep. A. P. VII 440 et index scriptorum s. v.

269,4. ἱλαραῖς Χάρισιν dixerat Meleager A. P. VII 419,4.

271. Falso haec interpretatus sum. Scriptum fuit epigramma sub
Panis statua ab Ampelio una cum Musis in luco quodam posita: non
iam Echus amator sum (nam v. 3 scribendum Ἠχὼ δ’ οὐ dikéw), non
iam pastorum delector sodalicio, sed αὖ Ampelio huc translatus Musarum
socius frigida fontium arborumque umbra fruor.

2882. Cypro in insula. Ceccaldi Rev. archéol. 1875 I 97.
Σεμνὸν dei ζήσας βίοτον, μάκαρ ᾿Αρτεμίδωρε,
σωφροσύνην διὰ σὴν χαῖρε καὶ ἐν φϑιμένοις.
Litterae € Cu. — 2 χαῖρε καὶ ἐν φϑιμένοισιν Meleager A. P. VII
421,12; cf. epigr. sequens.
288 b. Cypro in insula. Ceccaldi Rev. archéol. 1875 I 97.
Εἰ xai μοιρίδιον τέλος ἦγέ σε γῆς ὑπὸ κόλπους,
Σώπατρε σεμνὲ ϑανών, χαῖρε καὶ ἐν φϑιμένοις.
Litterae eaedem quae antecedentis tituli, eadem praeterea σεμνότητος
laus, eadem denique clausula v. 2.

XII praefatio.

288c. Cypro in insula. Ceccaldi Rev. arch. 1814 XXVII 94.

᾿ἡρπάσϑην esos .

μηδένα πατρὶ ὁ[ιδοὺς γόον ἄλλον, μηδ' ᾿ἀδικήσας
γλώσσῃ nixpo[Aóyq μηδένα, τὶ πᾶσι ὁ guae

ὅ κεῖμαι ὑπὸ χϑονὶ [δὲ]. .

τοὶς πρὲν ἀποιχομ[ένους

κωκύω γονέων [πικ]ρ[ὸν μόρον.
goi χάρις εὺὐξ.

εὔνασον ἤδη [9]v[u]o[»

10 à[o]xezà τρι[σ.
Litterae € c w. — Ab initio traditur
PHIC
HPhACeII
MHAENAPATPIA
pentametrorum εἰςζϑεσις diligenter observatur. — δ xeoNiTuü videtur
hereditario sepulcro conditus ad pridem mortuos proavos se contulisse
dici. — 7 roNeuNi P — $8 nescio cuius rei gratias agat Plutoni, cf.
462,14; fortasse precantem (εὐξ[αάμενον]) nescio quid deus exaudierat.
— 9 HaAH YNO — [0 ArkeTATPI rogatur deus iram missam faciat et

adquiescat tribus quae rapuerit corporibus, cf. 413,7.

319,1. Eadem dictio μνήμη παραδοῦναι est in Actis Timothei (ed. Vsener
in progr. Bonnens. ad natal. inperat. 1877) p. 8.

324,1 scribe ἀμειλίκτων ὑπὸ μοιρῶν.

922,31 scribe καὶ ϑρηνεῖ σε πατήρ, cf. 379,4.

409,1 scribe Νομίῳ ἥρωι Τροκονδεύς.
425,7 scribe στηλίδα χαραξεν.

431a. Damasci. Waddington apud Lebas III part. VI n. 2549.

"Evve v9" ἀρχιερεὺς ἐγῴ ποτ᾽ ᾧκοζυ]ν,
ἄνϑος ξυράμενος, γέων ἰούλων,
ψυχὴν «εὐσεβίης ὕπερ τεϑηλώς

praefatio. XIII

xai σεμν[]ς μακάρων ὑπηρετείας.
δ ἀλλ) εἰς γῆρας ἵκυσθϑε πάντες ἑξῆς,
μνείαν Πητροφάνους ὅσοι ποιεῖσϑε.
»? τὸν Δία συντηρήσω.

1 videtur ille ἐνταῦϑα et ἐντεῦϑεν inter se confudisse. — 2 sqq.
barbam quidem tonsam, . sed animum validum habui ad pium sanctumque
deorum ministerium, — 4 cewmNiC — vnHeTelaic Buecheler Mus. E.
XXVII 475 scripsit σεμναῖς ὑπηρετείαις. — 5 AM&IC corr. Buecheler. —
ὁ subscripsit pius homo idem.

431,4 scribe ἐς γλυκεροὺς εὐσεβέων ϑαλαμους.
444,1 nomen fuerit Ὀνομαστός.

474a. Spartae. Cumanudes Athenaei 1874 p. 484.
Θρέπτος ὃ ταῖς Μούσαις ἀρέσας, ὃν ἐπήνεσεν 'EAAdg
καὶ περέφρων ᾿Ασίη καὶ νοεροὲ βασιλεῖς,
οὐκέτι ταῖς ϑυμέλαις ταῖς εὐστεφάνοις παρεδρεύω,
τερπνὰ μέλη κελαδῶν τοῖς λιγυροῖσι χοροῖς"
ὅ οὐδὲ σύνευνον ὁρῶ[»] φιλοσύνγαμον, οὐδὲ τὰ τέκνα
κεῖμαι τοῦτον ἔχων οἶκον ὑπαίδιον.
παροδεῖτα χαῖρε.
Aetatis inferioris esse dicitur Threpti tibicinis epitaphium; inpera-
tores intellegere licet M. Aurelium et L. Verum (v. 2). — 5 melius
scripsisset οὐδ᾽ ἔτι τέκνα, ceteroqui enim haud inscite factum epigramma.

48032. Mantineae. Foucart-Lebas 352 q.

Φίλα δέ ue γείζνατο μήτηρ,
᾿ Πρεῖμος δ' οὔνομα μοι, [ἸΠαντινέη] δὲ πάτρη;
εἰκοστὸν λυ[κ]αβαντα καὶ] ὄγδοον οὐκέτε πλήσας
ἥρπασμαι), γαμετῦ παῖδα λιπὼν ᾿Ιόλην.
ὅ οὐδὲ λα]ϑεῖν εἴα με [τ]αχὺς δρόμος, οὐδὲ [παλαίστρης,
x[c]uog, ἐν ἠλαπίναις δ᾽ ἐσθλὸς [ἐὼν κλέ]ομαι.
ταῦτα μαϑί[ω]ν, ξένε, πεῖνε, γ[έλα, κώμ]αζε, μυρίζου:
κοινὰ γάρ ἐστι [βροτο]ῖς ταῦτα τὰ συνϑέματα.
Litterae A z Ew. — 1 ab initio ὁ δεῖνα μ᾽ ἔσπειρε; clausula est home-
rica Il. ὦ 109 84 δέ μὲ γείνατο μήτηρ. — 2 Marrwég Wilamowitz, —

XIV praefatio,

3 678 suppl Foucart, nisi quod v. 6 ἐσθλὸς ἀεὶ κλέομαι voluit, —
8 AYTA quod nescio an cum editore servandum sit. — OTAOONON —
9 AGEIN-IAXYZ — 6 KOMOZ uti v. 7 MAeON, "Videtur inesse ea quam
posui sententia haud ignobilem me sivit esse cursus pernicitas aut. turba
palaestrae, cutus laudabunt me sodales, cf. 663.

492. Ediderunt Cumanudes Athenaei 1874 p. 478 et Foucart Rev. arch.
1875 I 110, qui v. 1 sqq. recte suppleverunt:

Ovx ἐστ᾽ οὐδὲν τέρμα βίου ϑνητ[ὧν ἐπι]νοί[α]ις,

ἀλλὰ Τύχη κρείσσων ἐλπίδος [ἐξ]εφάνη,

ἢ καὶ Τιμοκλέην ᾿Ασωπίχου ἠφάνισ' υἱόν xzÀ.
v. 5 confirmatur vitiosa lectio καὶ ἐν Ἡρακλέους τρὶς ἐν ἄϑλοις, ubi Leo
amicus recte fortasse τρισὶν ἄϑλοις proposuit. Addiderunt vero in eodem
lapide ad dextram scriptum alterum epigramma, nimis quidem mutilum
quam quod restitui possit, memorabile tamen non uno nomine:

492b. ““πόλλωνος] Πουϑιῆος τ.
Πούϑια παγκ[ράτιον
Παῖδ[α ἹΜεν]εκράτεω
Κορρείδας tegat νηα.
ἐγνίκας ἔτι ϑερμὸς ὃ
Φοίβου τῶν ἐτύμων
. μύσιππος Σι[κυώνιος ἐποίησε.

In praescriptis παγκράτιον suppleverunt editores. — 1 παῖδ. ...
ἐχράτεω Cum., KAlA . .. . ΛΕΚΡΑΤΕΩ Foucart. — 2 Κορβείδας Cuman. ; quar-
tam litteram P potius quam B sibi videri esse ait Foucart; qui deinceps
IEPAINIA .. tradit; Cumanudes ἱερῶι νῆα, addens tamen H incertam 6886.
— 8 ϑερμὸς ὀζρούσας Cumanudes nescio quo sensu. Sententia certa con-
parato ep. 942 ἀλλ᾽ ἔτι ϑερμὸν πνεῦμα φέρων σκληρᾶς maig ἀπὸ πυγμαχίας
ἔστα παγκρατίου βαρὺν ἐς πόνον. --- Lysippum cum recte editor intellexerit
notissimum illum Sicyonium, Polycletum cuius nomen priori subscriptum
est carmini non miuus recte idem minorem adgnovit Lysippi aequalem,
Naucydis discipulum, ut iam certa habeamus saeculi quarti docu menta.
Notatu vero digna duorum epigrammatum eodem in lapide eodemque
fere tempore insculptorum diversa dialectus.

524. Xpiery τῇ συμβίῳ legendum vidit Wilamowitz.

praefatio. xv
$50, 5 cf. Agathiae A. P. VII 574 ἡ ài κόμην τίλλουσα.

625, 3 vitium metricum sustuleris cum in archetypo pro πολλαΐκις fuisse
sumpseris ἕξακι simile.

639. L. Arulenus Anoptes est C. I. L. V 5762.

640,4. Idem in eodem nomine lusus in ep. Antipatri 'Thessal.
A. P. IX 517 σοὶ δ᾽ εἴκει μελπομένῳ, Γλάφυρε, --- οὔνομα καὶ τέχνης καὶ
cujua roc.

646a. Romae Garrueci Bulle arch. 1861 p.37 cum notis Kiess-
lingii et Detlefsenii.

O(sot)c [κ(αταχϑονίοις).

Φρόντιζ᾽ ἕως ζῆς, πῶς καλῶς ταφήσεε.
xai ζῆσον, ὡς ζήσο[ις7" κάτω γὰρ οὐκ ἔχις
οὗ πῦρ ἀνάψε, οὐδὲ διπνῇσε καλῶϊς.
ἐγὼ λέγω σοι ταῦτα ἅπαντα πιράσας"
δ ἐντεῦϑεν οὐθὶς ἀποθανὼν ἐγίρε[ται.
Litterae videntur ες uw fuisse. — 2 ΖΗΓΟΚΚΑΤΩ correxi; ὅτι κάτω
male Detlefsen. — 5 suppl. Kieseling.

647, 1sq. cf. Senecae epitaphium in Anthol, lat. (ed. R.) 667:
cura, labor, meritum, sumpti pro munere honores,
&e, alias posthac sollicitate animas.
654, 7 κυδρὴ παρακοίτι confirmatur ex Homeri Il. Z 184.

686, 5 sic fere scribendum videtur:

Πιερίδων ἹΠουσῶν ἰσαρ ϑμιὸς ἐστιν ὃ μάρτυς,

ovg ye γ]όνους προφέρεσκεν ξῆς ἐκ νηδύος ἁγνῆς

ἐννέα" τ]οῖς χαίρουσα φίλ[η ϑάνε] πᾶσιν ἀληϑῶς
vitae testes etsi non ipsas Musas tamen liberorum numerum Musis aequalem
habet, quos peperit novem.

698, 1 lege χυτὴ (ATEH) xard γαῖα καλύπτει. Versus enim homericus
est Il. Z 464 ἀλλα με τεϑνηῶτα χυτὴ x. y. x.

ΧΥῚ praefatio.

714, 7. Voluit ϑένατος καὶ μοῖρα κραταιη, quae sunt homerica Il. E 83.

424392. Atbenis prope Olympieum. Pulletin de correspondance Hellénique
] 350. Ectypum vidi apud Kirchhoffium.
ἹΜνῆμα τόδε ἧς ἀρχῆς Πεισίστζρατος Ἱππίου] υἱός
ϑῆκεν ᾿Απόλλωνος Πυϑίου ἐν τεμένει.

Thuc. VI 54 Πεισίστρατος ὁ Ἱππίου τοῦ τυραννεύσαντος υἱός, τοῦ mdm-
που ἔχων τοὔνομα, [05] τῶν δώδεκα ϑεῶν βωμὸν τὸν ἐν τῇ ἀγορᾷ ἄρχων
ἀνέθηκε καὶ τὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Πυϑίου. καὶ τῷ μὲν ἐν τὴ ἀγορᾷ προς-
οἰκοδομήσας ὕστερον ὁ δῆμος ᾿Αϑηναίων μεῖζον μῆκος τοῦ βωμοῦ ἠφάνισε τούὐ-
πίγραμμα" τοῦ δ᾽ ἐν Πυϑίου ἔτι καὶ νῦν δῆλόν ἐστιν ἀμυδροῖς γραίμμασι λέγον
τάδε μνῆμα τόδ᾽ ἧς ἀρχῆς κτλ᾽, Hoc ipsum iam exemplum nos tenemus,
etsi cur ἀμυδρὰ visa sint Thucydidi γράμματα ex ectypo optimis cla-
rissimis elegantissimis litteris scripto minime perspicitur. — 2 TEMENE
iota lapide fracto periit.

4542. Thisbe. Cumanudes Athenaei IV 378.

Εὐ]χὰν ἐκτελέσαντι 4Διωνύσωι Νεομήδης
ἔργων ἀντ᾽ ἀγαθῶν μνᾶμ' ἀνέϑηκε τόδε.
1 εὐχὴν ἐκτελέσαι plerumque homines dicuntur votum susceptum
solventes.

4682. "Thebis. Bulletin de correspond. Hellénique Y 351.
| Ξενοχράτης
Θεόπομπος
MvaoiAaog.

«Ἡνίκα τὸ Σπάρτας ἐχράτει δόρυ, τηνάκις εἷλεν
Ξεινοκράτης κλάρωι Ζηνὶ τρόπαια φέρειν,
2 4 5. χ 2 , J L4 394 ,
ov τὸν ἀπ' Evpura δείσας στόλον οὐδὲ “άκαιναν
ἀσπίδα: Θηβαῖοι κρείσσονες ἐν πολέμωι:
δ καρύσσει “1εύκτροις νικαφόρα δουρὶ τρόπαια-
3 .γ, 23 , , ,
οὐδ᾽ Ἐπαμινώνδου δεύτεροι ἐδράμομεν.

Narrat Pausanias IV 32,5 Thebanis cum instaret proelium Leu-
ctricum & Trophonio inperatum esse ut clypeum olim ab Aristomene
Messenio in herois fano consecratum inde repeterent tropaeique loco
priusquam ad manus res veniret conlocarent; repetiisse autem Epami-

praefatio. XVII

nondae rogatu Xenocratem; quem clypeum conspicatos Lacedaemonios
fugisse. Hanc Pausanise narrationem cum epigrammatis memoria fere
congruam esse intellexit Buecheler Mus. Rhen. XXXII 479 8q., ipsum
epigramma non omni ex parte ut mihi videtur recte in£erpretatws. Sic
intellego: dum Lacedaemonii in eo est ut vincerent (confirmatur igitur
Xenophontis iudicium Hellen. VI 4,13), .Xenocrati sorte obtigit (sortiti
autem erant praeter ipsum Theopompus et Mnasilaus) ut Jovi tropaeum
adferret. Et adtulit ille hostium copias armaque nequaquam metuens:
&ic factum ut Thebani victores e pugna discederent, cuius rei testimonium
tropaeum est Leuctris positum. — Princeps quidem victoriae auctor Epami-
nondas fuit (Diod. XV 56,2), nos vero propter utilem cursus celeritatem
illo viz inferiores, Adparet ex his periculosum aliquod per medios hostes
iter fecisse Xenocratem ad reciperandum illud quod Iovi poneretur
tropaeum, adparet non minus (cf. v. 6) singulari quadam hac in re
celeritate opus fuisse. Tropseum quale fuerit*) mirum est quod ex ti-
tulo non discimus (hastam enim fuisse haud recte Buecheler ex vv. 1 et 5
conlegit); sed et hoc et inscita narrandi ratio, dictionis inconcinnitas et
obscuritas, dialecti inconstantia (v. 5 δουρί) eo magis ducit ut epigramma
non 1v saeculo sed tempore aliquanto recentiore scriptum putemus, quam
eo ut rei memoriam a Pausania traditam fabulosa temporum longin-
quitate obscuratam dicamus. — 3 Diod. XV 53,2 οἱ δὲ Βοιωτοὶ — xar-
ἐνόησαν τοὺς Λακεδαιμονίους ἐπέχοντας ἅπαν τὸ Acuxrpixóv πεδίον, quod
Xenoerati videtur percurrendum fuisse. — ὅ νικαφόρα δουρὶ τρόπαια sunt
tropaea quibus victoria armis parta indicatur. — 6 currebant et. Epa-
sn inondas οἱ Xenocrates, alter contra hostes alter tropaeum ut repeteret.

784. Gravi meo errore factum est ut epigrammatis huius et verba οἱ
aetatem perperam constituerem. Teste enim Froehnero v a. Chr. n.
saeculo scriptum est, legendum autem sic:
Τέρπων eiui ϑεᾶς ϑεράπων σεμνῆς “Μφροδίτης"
τοῖς δὲ καταστήσασι Κύπρις χάριν ἀνταποδοίη.
Terpon eorum daemonum numero accedit quales sunt Τύχων Γοργων
Κηδαλίων alii,

*) moneo de sacro clypeo, quem Zx τοῦ νεὼ τῆς ᾿ϑηνᾶς τῆς ᾿Ιλιάδος Ja-
βὼν ἅμα oi εἶχεν ᾿Αλέξανδρος x«l πρὸ αὐτοῦ ἐφέρετο ἐν ταῖς μάχαις
Arrian. Anab. VI 9.3.

Kaibel, Epigrammata graeca. b

XVIII praefatio.

824a. Tauromenii Ex Camardae libro Lettera sull' epigrafe Taormi-
nese (Palermo 1862) repetiit Ritschl M. RÀ XXI 140 (Opusc. 1 784).
"fugi παραστάσι vaigós Σαράπιδος Ἕστίαι &yvóv
βωμὸν Βαρκαῖος Καρνεάδης ἔϑετο,
Εὐκρίτου υἱός, ξεῖνε, 0 νεωκόρος, ἅ 9" ὁμόλεκτρος
Πυϑιὰς ἁ κείνου καὶ ϑυγάτηρ Ἐρασώ.
δ dv9' ὦν, ὦ κραίνουσα Διὸς μεγαλαυχέας οἴκους
ϑυμαρὴν βιοτᾶς ὕλβον ἔχοιεν ἀεί.
Litterarum ex formis Cavedoni (Atti e Memorie delle. Deputazioni
di storia patria per le provincie Modenesi et. Parmesi Mod. 1863 I) pro-
bante Ritschelio titulum ante scriptum conlegit quam Augustus exactis
incolis Tauromenio urbi praesidium romanum inponeret — 2 JCyre-
naeus fuit etiam Carneades philosophus cognominis.

*831a. Romae. C. I. 5984b.
Ἡλικίην παῖς εἰμι" βρέτας δ᾽ ἐστήσατο Φῆλιξ
Ἡρακλέους εἰκῶ: οἶσϑά μὲ xix Προδίκου.

ii! fere p. Chr. n. saeculi.

831b. Romae. C. I. 5972.
Ἔγλυψέν με σίδηρος, ἐποίησαν δέ μὲ χεῖρες
τέχνῃ πιϑόμεναι' εἰμὶ δ' ἄγαλμα Δίκης.

Litterae € c.

856a. Hypate. Bulletin de corresp. Hellén. Y 120 litteris minusculis.

«1ατυέων ἁ πόλις
Σωσανδρον Τολμαίου
εἰεργέτην τοῖς ϑεοῖς.

Τὸν μέγαν ἐμβουλαῖς τε xai ἤϑεσι καὶ φρενὸς ἀλκῇ
Σωσανδρον χλεινῶν ἔχγονον «Αϊνιέων,
Τολμαίου κλυτὸν υἷα πόλις “άτυια φιλόπλου
χάλκεον ἀντ᾽ ἀρετᾶς εἴσατο τᾷδε ϑεοῖς.
5 εὐνδε γὰρ ἁγητῆρα δι᾽ εὐξυνέτοιο μερίμνας
σωτῆρα κείστην ἄλλον ἔδεχτο ia.
ἡρώων ϑρέπτειρ᾽ ἐναρηφόρε πότνι᾽, ἀγώνων
σὸν κλέος. εἰ τοιούσδ᾽ ἀνδρας ἔχεις, “Ὑπάτα.

praefatio. XIX

Litteras editor ait aetatis macedonicae esse; indoles carminis videtur
recentior. — 2 Αἰνιεῖς formam pro ea quae est vulgarior Αἰνιᾶνες con- .
memoratam ab Eustathio Il. B 749 adtulit editor. — 3 φιλόπλου gene-
tivus male conlocatus videtur ad ἀρετᾶς referendus. — 6 σωτὴρ καὶ κτί-
στῆς et Olympius saepius vocatur Hadrianus C. I. 321sqq. — 7 ἡρώων
qualis est Sosander. |

877b. Epidauri prope templum Aesculapii iuxta statuam virilem.
Cumanudes Athenaei 1874 p. 278.

"Mv39ero μέν μ᾽ Ἐπίδαυρος ᾿Αριστείδαο Φίλιππον
Περγαμόϑεν, ϑείας κοίρανον ἱστορίας,
ἀγλάισαν δέ μ᾽ ἄν[ακε]ες, ἐπεὶ πολεμογράφον αὐδᾶν
ἔκλαγον ἁμερίων κόσμον ἐπερχόμενος.
᾿Εγὼ παντοίων παϑέων καὶ ξυνεχέος ἀλληλοφονίης ἀνά τε τὴν
᾿Ασίαν καὶ τὴν Εὐρώπην καὶ và “ΠΙιβύων ἔϑνεα καὶ νησιωτέων
πόλιας xa9' ἡμέας γεγενημένων ὁσίῃ χειρὶ τὴν περὶ τῶν καινῶν
πράξεων ἱστορίην ἐξήνεγκα ἐς τοὺς Ἕλ[ζλην]ας, ὅπως καὶ δι’ ἡμέων
μανθάνοντες ὁκόσα δημοκοπίη καὶ κχερδέων ἀμετρησίη καὶ
στάσιες ἐμφύλιοι καὶ πιστίων καταλύσιες γεννῶσι κακά, παρα-
τηρήσει παϑέων ἀλλοτρίων ἀπενθϑήτους ποιέονται τὰς τοῦ βίου
ὀζυςδι]ορϑωσίας.

II p. Chr. n. saeculi. Ex eorum enim scriptorum numero est Phi-
lippus, quos Lucianus πῶς δεὶ icrop. συγγρ. c. 10 5844. dialecto ionica
usos ἰητρείην dicentes xal πείρην xal ὁκόσα xal νοῦσοι cavillatur. Quas res
apud Afros insulanosque nuper gestas ille enarrasse se glorietur vide-
mur ignorare. Epigramma civitas Epidauriorum, subscripta ipse Phi-
lippus insculpenda curavit. — Cumanudis lectionem bis correxi, et v. 3,
ubi ἀν[δρ]ες illi exciderunt, et extremum vocabulum ubi ille à; (αν)ορϑώ-
cic edidit; intellege ut Graeci alienis malis cognitis ipsorum infortunia
efficiant ut dolore careant.

931,1. μῆλα Pythionicis praemia proposita saepius reperiuntur, cf.
Luc. Anachars. c. 9.
9322. Olympiae. Fraenkel Diar. arch. 1877 XXXV 47.

Πρῶτος ἐγὼ Τρώων Πισάτιδος ἔρνει ἐλαίας
στεφϑεὶς καρύχϑην͵ τοὔνομ᾽ ᾿Αεστορίδης"

ΧΧ praefatio,

xai μὰν xai “Τουσοί με κατέστεφον ἠδ' 'Enidavgog
καὶ Φένεος Νεμέα τ' ἴαχεν ἀϑλοφόρον.
5 ἢ ῥα τόύόϑ' ἙἭ, ρμοκρέοντος ἐς υἱέα λείπετο πώλων
αἷμα παλαιγενέων κραιπνοῦ "Eguy9oviov.

1 fere a. Chr. n. saeculi. — 5 sententia non bene expressa haec est: func
adparuit Erichthonii equorum prolem usque ad me Acestoriden Hermo-
creontis filium perdurasse. Equorum autem virtus (κραιπνότης) haud magis
eleganter ip ipsum Erichthonium transfertur.

938. Edidit Cumanudes Athenaei 1874 p. 477, qui recte v. 4 eredavo[1]
supplevit.

9382. Thebis. Cumanudes Athenaei 1874 p. 477.
Πήηάμμαχον, ὦ Θήβα, κρατέοντάα μὲ παῖδας ἀγῶνι
καὶ τὸ πάλιν μεσάταν ἁλικίαν zig ἐρεῖ
τοίας ἐκ προβολᾶς evayxQuzov; à δὲ Νέμειος
víx« μοι λεκτῶν ἦλϑεν ἀπ' ἠιϑέων
ὅ πατρὸς δῶμα Τρίακος: ἄεϑλα γὰρ οἱ παρὰ 4έρκαι
ἀμφαδὸν Ἑλλάνων πλεῖστα φέροντι νέοι.
Τεισιχράτης ἐποίησε.

Tisicrates Sicyonius 1v saeculi artifex. Eiusdem igitur aetatis Pho-
rystae alterius Triacis filii epigramma (n. 938) est, unde corrige erro-
rem. — 1 πάμμαχον — ἀγῶνα Cumanudes, idemque v. 3 ἄδε scripsit.
At sic procedit oratio: υἱοὶ primum pueros, tum qui pueros inter tucenes-
que aetate sunt medii, denique vero Nemea victoria (quae in causa fuit
cur imago poneretur) ez iuvenibus reportata est.

942a. In provincia Trevisana repertum anaglyphum. Veludo Atti dell
Jstituto Veneto di scienze lettere ed arti ser. III. vol. VIII.

Κλαυδιανὸν πύκτην λεντιάριοι ἐνθαδ᾽ ἔϑηκαν,
τειμῶντες καὶ νῦν εἰκόνι καὶ στεφάνοις.

l lintearii videntur ei vocari qui velorum in amphitheatro curam
agebant.

943a. Athenis. Vssing Graeske og Latinske Indskrifter i Kjobenhavn
(1854) p. 24.

praefatio. AXI

Νεικήσας πολέμαρχος ᾿Απολλοφάνης ᾿Ευφήμου
λαμπαδ᾽ ἔϑηκε ϑεοῖς τοῖσιν ἐνὶ σταδίοις.
παιδοτριβοῦντος ᾿Αβασκάντο[ζυ κτλ,

Anno 147|ω τῶν ἰδίων πολέμαρχος ᾿Απολλοφάνης συνεφήβων fuit, Abas-
canti paedotribae anno decimo; cf. ad n. 960. — 2 dei sunt Mercurius
et Hercules, cf. n. 943,2.

1028. A se olim confectum apographum versuum 1—29 et 48—70 be-
nigne mecum conmunicavit E. Curtius, ex quo haec enotabo: v. 11 ΧΑΡᾺ
xti, v. 14 TvPANNO! unde fortasse scribendum τυράννω πρέσβα Κρόνω
ϑυγάτηρ, quicum congruit et hymnus Nysaeus (cf. p. 440) et Homeri
versus quem imitatus est poeta πρέσβα Διὸς ϑυγάτηρ Ἄτη (Il. T 91).
v. 16 onoTEv, v. 18 EAINOTPOnOzE, v. 19 oPANOZ, v. 22 ENnETAZEI
quod reponendum est, v.24 eHAYTEPA, v. 28 oPANIOIXI, v. 48 extr.
el Ql, v. 52 YnEIPOXOTANIKAN, v. 58 TEIMAN, v. 54 ΑΝΑΝ unde ἀναν-
xa» Scribendum, v. 62 rnt.

Eiusdem fere argumenti hymnum isiacum pedestri sermone scriptum
apud letas inventum edidit Weil AMitheil, des arch. Inst. in Athen 11 79,
qui ab Eustratiade admonitus ridiculos suos de titulo errores ridicule
retractavit ibid. II 189. Vtile erit Wilamowitzii adhibitis supplementis
hymni verba huc transscribere.

octo fere versus perierunt ab initio

éyo &ut .. ... l'YNAIKIOEOEKAAOY
EP.H [uoi Βοιυβαστις πολιῆς 0ixodo-
μήϑ]η, d[yo] ἐχώρισα γῆν ἀπ’ οὐρανοῦ,
ἐγὼ ἀ[στράσι]ν ὁδοὺς ἔδειξα, ἐγὼ ἡλίου καὶ
5 σε[λη]νη[ς] πορείαν συνέταξα, ἐγὼ 9aAo[o . .
ΕΙΑΕΡΓ.Ε.. .E [ἐϊγὼ τὸ δίκαιον ἐσχυρὸν ἐποίί-
η]σα, ἐγὼ [γ]υ[»]αἴκα καὶ ἀνδρα συνήγαγα,
ἐγὼ γυναι[κὶ] δεκαίμη]νον βρέφος ἐνέ[σ]αξα,
ἐγὼ ὑπὸ τέκνων γονεῖς φιλοστοργεῖσϑαι ἐνο-
10 μοϑέτησα, ἐγὼ τοῖς ἀστόζργως γ]ονεῦσι δια-
κειμένο[ι]ς τειμωρίαν ἐπέϑηκα, ἐγὼ μετὰ
τοῦ ἀδελφοῦ Ὀσεί[ρ]ε[ος] τὰς ἀνϑρωποφαγίας ἔπαυσα,
ἐγὼ πυ[ροὺ]ς ἀνθρώποις ἀνέδειξα, ἐγὼ ἀγάλματα
ἱστ]ᾶν ἐό[ίδαξ]α, ἐγὼ τεμένη ϑεῶν ε[Πδρυσά-
15 μην, [ἐ]γὼ τυρα[ν»]ὦ[»] ἀρχὰς κατέλυσα, ἐγὼ στέργε-

XXII praefatio.

σϑαι [»)]υν»[αἴκ]α[ς] ὑπ’ ἀνδ[ρῶ]ν ἠνάνκασα, ere τ]ὸ ài-
καίον εἰσχυρότερον χρυσοῦ καὶ ἀργυρίου ἐποί-
ησ]α, ἐγὼ τὸ ἀληϑὲς καλὸν ἐνομοϑέτησα

»[ο] [ζεσ]ϑα[{7, ἐγὼ συνγραφὰς '"E[ouov . . .
20 u...M.. TOY

1 fortasse τοῦ ἀληϑέος καλοῦ, cf. v. 18. — 2 E..E.. BArriüO ..
corr. Wilam. — 3 Ε΄. . nExwPICA corr. Weil. — 4 A...1. N corr. Wil.
ἀστέρων Weil. — ὅ ΓΕ... Nit. corr. Weil. — ΘΑΛΑΙ.. | ElIAEPT . E. .. E ϑα-
λάσσια ἔργα vix fuerunt, ϑάλασσαν ἐστόρεσα Wilam. — 7 EY. AIKA et
8 AEKAI. INON corr. Weil — 8 ENEAZA correxi, ἐνέταξα Wilam. —
10 ΑΓΤΟΙΓΟΙΠΙΟΝΈΕΙΓΙ corr. Wilam. — 12 ΟΓΕΠΕΘΕ corr. Wilam. — 13
ΠΥΗ͂ΓΙΓ πυροὺς probabiliter Wilam. — 14 ἱστᾶν Wilam. ἐδίδαξα ego. —
ΕΔΡΥΓΑ — 15 krwrYPAIW . Corr. Weil. — 16 teAIYN.. APYDANAMIN et
ΕΙΤΟΔΙ corr. Weil — 17 χρυσίου Wilam. — 19 N.M....6AT corr.
Weil --- Ἑρμοῦ Wilam. — Adparet et Nysaeorum et letarum et ÁÀn-
driorum hymnos ad unum omnes fontem referendos esse.

1044. Duo praeterea huius epigrammatis apographa extant, alterum
Vischeri Archaeol. Beitr. tab. VI 1, alterum Foucarti recens editum
apud Lebas 331a, quorum prior v. 2 INEMETAKAEIAZ legit, Foucart
eodem v. extr. EYZEBIAl, unde spretis Foucarti supplementis sic scri-
bendum:
Αἴνεσον] εὐόπλου Φιλοποίμενος αἷμα [λαχούσας,
ξεῖνε, Μεγακλείας αἵἴνεσον εὐσεβίαν

v. 8. NAnO Vischer, v. 4 ANIAE.. N .. KY κτλ᾽. Foucart, qui recte

supplevit: ἂν ἀπὸ Δαμοκράτους λέκτρων ἠνέγκατο μ[άτηρ,
Οὐρ]ανίας [σεμ]ν[ἀν] Κυΐπριδος ἱροπόλον.

v. 6 ΞΟΥ͂ΝΟΙΣ...... Α΄. ἩΓΕΜΟΣΙ Foucart, qui legit xal ξουνοις
ϑαῦμα καὶ ὡγεμόσι, quae nec intellego nec corrigo. — v. 7 EIAETYNAn..
OIOKAA Vischer, extr. Foucart Δ. EATOQAMA — v. 8. YOAYMA Foucart,

. YIO . . ION. AL. . ΠΑΡῈΤ Vischer. REedintegrandum distichon aliis
relinquam. Foncart nec v. 7 πλούτοιο κλέος recte scripsit nec v. 8
c) ϑαυμαστόν. Bene vere idem monuit Vraniae Veneris apud "Me-
galopolitanos templum Pausaniae aetate (VIII 35) iam dirutum fuisse.

1046,83 clausula est Theocrites XXV 158 ἐν ὕλη χλωρὰ ϑεούση.
Ceterum initia versuum 231—46 in fragmento marmoreo repetita invenit

praefatio. XXIII

Detlefsen apud equitem Morbio Mediolanensem, praemisso fortasse no-
mine ['Awia Ῥ]η[γλλα]. Cf. Bullet. arch. 1863 p. 147 sqq.

10462, Hermione. Foucart- Lebas 159g.
Τὸν παρϑενῶνα τόνδ᾽ ἔτευξε nomen dedicantis
πορὼν ϑεῆς Δήμητρος ἱερείαις [χάριν,
éni στρατηγοῦ voi νέου Ha .....

II fere p. Chr. n. saeculi. — 1 ἔτευξε Foucart. — 2 χάριν Wilamowitz.
102,5. Litterae EnTONTON possunt fuisse EvTPOnION, cf. v. 10.

1087. Epigramma expressum videtur ex [Aeschyli] ep. Bergk. Poet.
Lyr. II 571:
ἀλκὴν δ᾽ εὐδόκιμον Μαραϑώνιον ἄλσος ἂν εἴποι
καὶ βαϑυχαιτήεις Μῆδος ἐπιστάμενος.

11004. Olympiae. Dittenberger Diar. arch. 1877 p. 96.
Ἢ πόλις ἡ... τὸν δεῖνα] ᾿Αλεῖον τὸν αὑτᾶς πρόξενον [xoi εὐ-
εργ]έταν ἑλλανοδικοῦντα Zi ᾿Ολυμπίωι.
Τεῦξεν ᾿Αριστομένης Μεσσήνιος ᾿Μγία υἱός.
Ante Chr. n. factum videtur editori.

1117a. Tabula lignea ex Aegypto una cum sequenti in Americam
translata, ubi extant in museo privato Eboracensi. Froehner Tablettes
grecques du Musée de Marseille (1867) p. 4.
Ὅταν ποιῶν πονηρὰ χρηστά vig λαλῇ
καὶ τὸν παρόντα πλησίον μὴ λανϑάνῃ,
διπλάσιος αὐτῷ γίνεϑ᾽ ἡ πονηρία.

1117b. Tabula lignea; vid. ad ep. anteced. Froehner ἰ. s. s.

"OQ. μὴ δέδωκεν ἡ τύχη κοιμωμένῳ,
μάτην δραμεῖται, κἂν ὑπὲρ «Ἵἀδαν δράμῃ.

1119. Eosdem versus in quattuor tabellis similibus musei Borelli (ex
museo Clot-Bey) legit Froehner T'ablettes grecque du Musée de Marseille
P. 6, quarum in secunda tertia quarta praeterea haec sunt: M. Αὐρήλιος
Θεόδωρος τοῦ ᾿Ανουβίωνος ἔγραψα rij ὃ 9. Aurelium autem Theodorum

XXIV | praefatio.

alia quaedam tabella et ipsa ex Aegypto adlata docet fuisse gaecnlo 111
exeunte vel ineunte 1v: Αὐρήλιος Θεόδωρος ᾿Ανουβίωνος ἔγραψα τῇ xB ἡμέρᾳ
ἡλίου ὑπατίας Φλαουείου Κωνσταντίου καὶ Οὐα.. ... τῶν ἐπάρχων. Con-
sules fuerunt Flavius Constantius et Galerius Valerius Maximinus annis
294, 300, 302, 305, 306; cf. Froehner /. s. s.

*1119a. Diptychon Mediolani in museo Trivulüano. Mommsen
C. I. L. V 8120.
Τῷ σεμνύνοντι τοῖς τρόποις τὴν ἀξίαν —
ὕπατος ὑπάρχων προςφέρω Φι[λό]ξε[νος.
Fl. Theodo(rus) Filoxenus Sotericus Filoxenus
vir ill. com. dom. ex magistr. per Thracia
et consul ordin. |
Anno p. Chr. n. 525. — 1 qui morum castitate consularem digni-
tatem inlustravit. — 2 cf. seq. ep.

1119b. Diptychon Compendiense. Ex Gorio Mommsen C. I. L. V
8120 adn.

Τουτὶ τὸ δῶρον τῇ σοφῇ γερουσίᾳ

ὕπατος ὑπάρχων προςφέρω Φιλόξενος.

Vide ep. praeced.

1135,1. Formam μολόχην seravit cod. II in Nicandri Theriac. 89.

Additis quae habui addenda praefandi finem faciam. Penes vos
autem, viri optimi, praeter ceteros iudicium esto; vobis si videatur hinc
illinc bonum aliquod spicum ex hac segete legi posse, maximo opere
gaudebo. Valete.

Scr. Romae Id. Decembr. 8. ἢ. s. LXXVII.

I. EPIGRAMMATA SEPULCRALIA.

Kaibel, Epigrammata graeca. ) i

l. ATTICA.

SAECVLI SEXTI.
*1. Sepoliae. Kirchhoff C. I. A. 463.

» 3 2

Εἴτ᾽ ἀστόῆς τις ἀνὲρ εἴτε ξένος ἄλλοϑεν ἐλϑων,
Τέ[ττ]ιχον οἰκτίρας ἄνδρ᾽ ἀγαϑὸν παρίτω,
ἐν πολέμωι φϑίμενον νεαρὰν ἥβην ὀλέσαντα"
ταῦτ᾽ ἀποδυράμενοι νεῖσϑ᾽ ἐπὶ πρᾶγμ᾽ ἀγαϑόν.
l supplevit Kirchhoff Herm. V 53 — clausula fere homerica Od.
ἡ 92. 93. p 382. — 2 Τέττιχον restituit Kekulé T'eseum p. 159.

*2. Ad Dipylon. Ex Luedersii apographo E. Curtius et Kirchhoff Act.
acad. Berol. 1878 p. 153. ᾿

Σῆμα πατὴρ KAsófoviog ἀποφϑιμένωι ἘΞενοψάντωι
ϑῆκε τόδ᾽ ἀντ᾽ ἀρετῆς ἡδὲ σαοφροσύνης.

In sinistro basis latere Π]άριος quae artificis patriam indicant; a si-
nistra 16 vel 17 litterae perierunt. Κλεόβουλος in lapide est.

J. Incerti loei. Kirchhoff 465.
᾿ΑἈρχένεως τόδε σ[ῆμα nomen defuncti
ἔστησ᾽ ἐνγὺς ὁδοῦ ἀγαθοῦ καὶ [σώφρονος ἀνδρός.
Supplevit Kirchhoff. — 2 ΔΟΙ corr. Kiessling hastam pro inter-
punctionis nota habens (: ).

1"

4 Epigrammata sepuleralia.

*4. εἰς τὸ Φορβαντεῖον. Pittaces. Kirchhoft 466.

.“ΑΠντιλόχου ποτὲ oru ἀγαϑοῦ καὶ σώφρονος ἀνδρός

Alterius versus paucarum litterarum apices supersunt; tale quid
fuerit ἴστε προσερχὄμενοι. Altero eiusdem cippi fragmento artificis nomen
inscriptum ᾿Αριστίων μ᾽ ἐπόησεν.

*5. Ad Velanidezam. Kirchhoff 468.
“Τυσέαι ἐνθάδε σῆμα πατὴρ Σήμων ἐπέϑηκεν.

6. Incerti loci. Ex apographo adcuratissimo archaeologorum Atheni-
ensium (1851) Kirchhoff 469.

Z5ue Φρασικλείας" κούρη κεκλήσο]μαι αἰεί,
ἀνεὶ γάμου παρὰ ϑεῶν τοῦτο λαχοῖσ᾽ ὄνομα.

3. Ad Sunium promunturium. Ex Rangabis Michaelis Cordellae apo-
graphia Kirchhoff 470.

2 , 4 , * 0" ^^
T]ovzixAéove παιδὸς Zoauaoioroazov ἐνθαδε σῆμα
Πεισιάναξ κατέϑηκε" τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ ϑανόντωϊν.

l init. . ΡγῚ Cord.- At Τερπικλῆς graecum nomen esse recte negat

Wilamowitz. — 2 ϑανόντος Michaelis satis spatii negans superare ad
N litteram supplendam; usus tamen et ratio formulae pluralem postulant.

8. Ad Sunium. Ex Cordellae ectypo Kirchhoff 471.

. ἦν γ]ὰρ ἁπάσης
γοῦν τε καὶ ᾿ἀνο[ρέγαν ἔξοχος ἡλικίας.
Qo. Ἐπ]ιστήμων τόδ᾽ ἐπόει “᾿π(π)οστράτου σῆμα.

Ab initio paullo plura periisse quam sola defuncti patrisque no-
mina, coniunctio γαρ docet; fortasse viator ut iuvenem defleret invitaba-
tur. Duo fuerunt disticha. — 2 Sauppe cum in Cordellae ectypo legisset
AMA, ἀνδρείαν scripsit Philol. XXVIII 174. — Post ἡλικίως spatii aliquid
vacat, unde v. 3 ab ipso epigrammate seiungendum esse patet. Sed qui
τοὺ scripsit instituitque tam quaesitum verborum ordinem versum facere

L Attica. 5

voluisse mihi quidem videtur, modo non poetam sed ipsum artificem (Episte-
monem opinor Hippostrati f.) artis musicae ignarum extrema de suo ad-
didisse pntes,

— ái À—

9. Sub Hymetto. Ex Velseni et Prokeschii schedis Kirchhoff 472.
Σῆμα τόδε Κύλων natdoq[v] ἐπέϑηκεν Savo[v]tod[v
μ[ν]ῆμα φιλημοσύνης

Mirum in modum turbavit lapidarius semel corrupta (MTEMA),
ter omissa v littera; neque enim potuit sexti saeculi homo παίδ᾽ v
ἐπέϑηκε ϑανόντι scribere. Dualem reposuit Keil Ad syll. inscr. Boeot.
p. 633 adn. 39. — Ross (Annal. Instit. ΓΧ 10) Cylonem tyrannum
intellegit, cui etsi non aetas, ignobilis tamen scripturae habitus re-

fragatur.

10. Inter Atticas. E schedis Mustoxydis Kirchhoff 473.
Zu]e τὐδ᾽ἐ]7»[)γ]ὲς ὁδοῦ Θεοσήμου [στῇσα (uxoris nomen)
ἀν]δρὸς àuo[t τ]ς φίλου κἀγαϑοῦ ἀνφ[ότερον.

1 ANAV5 — 2 EMONE Kirchhoff, qui omnia egregie restituit, ἐμοῦγε
vel ἔμοιγε vel ἐμοί rs proposuit. γε particula, nisi plane inutilis eit,
verendum ne ex ambiguo accipiatur.

11. Ceratiae. Ex Rossii apographo Kirchhoff 475.
“Τοιμῶι 9avovong ciui [o7]ua Muptvgc.
Supplevit Kirchhoff.

12. In occidentali urbis parte. Kirchhoff 476.
᾿Ἐνϑαδε σῆμα ϑανόντι φίλωι ΧΊσενόφα[ντος ἀδελφῶι
Ἐνδόχ]σωε κατέϑ[ηκεν, ἐπεὶ τιάρος ὥλετ' ἀ]ώρος.
1 fa κασιγνήτω σῆμα Ἰϊενόφαντος ἀδελῴος Kirchhoff. Αἱ ἔνϑα
pro ἐνθάδε positum ante romana tempora in titulis atticis non reperitur,
— 2 suppl Kirchhoff.

6 Epigrammata sepuleralia.

13. In ea parte urbis, cui nunc nomen Palaeochori. Kirchhoff 477.

᾿Ενϑά]δε ΦΙ. . ..(nomen mariti) ἄλοχον] κατέϑηκε ϑανοῦσαν
“[ἀαμπἧτὼ αἰδοίην γῆς ἀπὸ πατρωΐης.
Ἔνδοιος ἐποίησεν.

1 Τῆ]δε φ[ίλην ἄλοχον ὁ δεῖνα]κ. ὃ. Kirchhoff. At quattuor ab initio
litterarum spatium vacat. Cumanudes ἐξ. att. sepuler. 8090... . ov
κατέθηκε, ubi ov litterae errori fortasse tribuendae. — 2 suppl. Kirchhoff.
Maritum qui posuit monumentum ex lonica aliqua civitate oriundum
fuisse, e dialecto evicit idem Jerm.V 54.

14. Eleusine. Kirchhoff 478.

“ηἰνείαι τόδε σῆμα πατὴρ ὧι παιδὲ ϑανόντι
Τιμοκλῆς éné[9mxe T
1 suppl. Bergk. Diar. archaeol. 1850 p. 172. Ross Diar. archaeol.

1844 p. 295 unum versum effecit Aiv. τόδε σῆμα πατὴρ Tiu. ἐπέθ. idque
nunc etiam Bergkio persuasit (Histor. litt. gr. 1 384)

15. Inter rudera muri Themistoclei. Ex HRossii apographo Kirch-
hoff 479.

Sua φί[λ]ου παιδὸς τόδε 4... . (nomen patris) κατ]έϑηκεν
Στησίου, ὃν ϑάνατος [δακρυ]όεις καϑ ἔχει.

1 ΤΟΔΕΙΔΕΝΔΙ.. . . quod Δημάνθης vel simile nomen fuisse Ross

coniecit Jahn. Annal. 1833 1I 437. Certe littera I post τόδε inter-

punctionis nota : videtur. --- κατέθηκεν Kirchhoff ἀνέθηκεν Ross, —
2 suppl. Ross. |

*16. In fundamentis ecclesiae Euangelismi. Kirchhoff 481.
Κρύπτει σῆμα τόδ᾽... .]ov, ἀὥριεον eig ᾿Αἰδαο,
πᾶσι λιπόντα φίλοις πέΪνϑος, ἀποιχόμενον.

1 κρύπτει sum ....]o Kirchhoff. At demonstrativo pronomine
τόδε opus est,

I Attica. 1

17. In Propylaeis. Kirchhoff 482. |
᾿“Ζημο͵χαίρους τόδε σῆμα τιατὴρ κατέ]ϑηκεν nomen patris
παιδὸ]ς κηρῦχίσαι μνῆμα σαοφρο]σύνης.

Suppl. Kirchhoff. — Subiunctum erst artificis nomen ab litteris HE
incipiens.

18. Prope Liopesi. Ex Rossii apographo Kirchhoff 487.

ov]vexa πιστὸς ἔφυς.

9. Jn regione Attica. Kirchhoff 492 qui haec scripsit:

Positum statuo titulum ad locum designandum consecratum, quo virum
quendam olim a puero adamato rixa suborta interfectum esse fama fere-
bat, rusticorumque hominum prodere artem litteraturae genus minus ele-
gans et inconstantia insigne. Haec autem videntur carminis verba fuisse:

'E»9aó' ἀνὲρ ὁ ...... ονηια' παιδὸς ἐρα[σ]ϑᾷ(ο)ίς
γείκεα συνμείξας] πόλεμόν 9" ἅμα δακρυόεντα
ὠ]ναϑ", δπρ]Πὸς φίλου] ὠλετ᾽. ἐκείνου δ᾽ ]δρός εἰμι.

ὥνασϑε diri Euripides Herc. fur. 1368. Versu extremo τὸ ἡρῷον vel τοῦ
ἡρῴου vestigia adparere haud inepte conieceris. — Mira multa, incerta
plurima esse patet, quibus tamen certiora non substituam. Rusticorum
autem hominum carmen vix est, si quidem recte conicio v. 2 ex Ana-
. ereontis elegiis desumptum esse fr. 94 B.

οὐ φιλέω ὃς κρητῆρι παρὰ πλέῳ οἰνοποτάζων
νείκεα καὶ πόλεμον δακρυόεντα λέγει"

αλλ᾽ ὅστις Μουσέων τε καὶ ἀγλαὰ δῶρ᾽ ᾿Αφροδίτης
συμμίσγων ἐρατῆς μνήσκεται εὐφροσύνης.

Koebler, qui descripsit, iterum examinato lapide haec tradidit: 1
post ἀνήρ haec oT. olsl|TAHOWElA 2 svwwEME 3 nNAeO!| ᾿οβῶν ἐῇ
OLETE, — Extrema spatio interiecto extra versuum ordinem posita
TOHEPOTOr*,. — Inter sepulcralia rettuli cum Kirchhofflo,

8 Epigrammata sepulcralia.

SAECULI QUINTI.

20. In Ceramico positum fuisse titulum testis est Pausanias I 29,7.
Kirchh. 441. Ad dextram nominum tabulae superest vocabulum μαρ να--
[μενοι quod cum undique mutilus sit titulus, ne hoc quidem sciri pot-
est, quo versus loco positum fuerit. Nec tamen neglegi fas duxi, quia
certis omnino rationibus Boeckh demonstravit fragmentum esse epi-
taphii quod sociis Cleonaeis in pugna Tanagraea occisis Athenienses
publice posuissent.

— M — ———

21. In campo Ácademiae (i. e. in Ceramico), nunc in museo Britannico.
Anaglypho, quod periit, tres bellatores nudi exsculpti, quorum sinister
humi iacet hasta medii ictus, dexter aversus ab his vibrat hastam.
Kirchhoff 442. Novum apographum ed. Hicks Znescr. gr. mus. Brit. I 111.

8. .“ϑανατόμμε [ϑ]α[νοῦσιν ἔϑηκαν σῆμα πολῖται
σημαίνειν ἀρετ[ὴν τῶνδε καὶ ἐσσομένοις,

καὶ προγόνου . . . .- . ἀρετῆς δέ
νίκην εὐπόϊεμομμνῆμ᾽ ἔλαβον [σ]φ[ τέρας.

5 b. .4i92o μὲμψυχὰς ὑπεδέξατο, σώματα δὲ χϑών
τῶνδε, Ποτειδαίας δ᾽ ἀμφὲ πύλας ἔδ[αμεν'
ἐχϑρῶν ó'oí μὲν ἔχουσι τάφου μέρος, οἴ! δὲ φυγόντες —
τεῖχος πιστοτάτην ἐλπίδ᾽ ἔϑεντο [βίου.

ὁ. ᾿Ανδρας μὲμπόλις ἥδε ποϑεῖ καὶ ὁϊῆμος Ἐρεχϑέως,
10 πρόσϑε Ποτειδαίας ot ϑάνον ἐμπρ[ομάχοις,
παῖδες ᾿ϑηναίων, ψυχὰς δ᾽ ἀντίρροπα ϑέντες
ἠ[λλ]αξαντ᾽ ἀρετὴν καὶ πατ[ρί δ᾽ εὐκλ[έισαν.

Unius Fauvelii fide haec constant: 1 oOMMEOA 2 APET 3 post zpo-
γόνους (quod ex Hicksii apographo nunc certum est) GENEs vel ONNEx
4 ABOI. 6. — v. 1—4 Boeckhii supplementis, quae vv. 5— 19 certa
sunt, mea praetuli, nisi quod v. 3 nihil certi video cf. [Simon.] ep. 105
B. κάλλιστον δ᾽ ἀρετῆς μνῆμ᾽ ἔλιπον φϑίμενοι --- 6 εν Hicks, qui male legisse
videtur. — ὅ8ᾳ. ne in funebri quidem publica laudatione nova Euri-
pidea philosophandi ratione abstinetur. — De re ipsa Thuc. I 63 ᾿Αϑη-
ναίων δὲ αὐτῶν πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν (ἀπέθανον) καὶ Καλλίας ὁ στρατηγός.

I. Attica. 9

22. In Aegina insula, Ed. Kirchhoff Act. acad. Berol. minor. 1873
p. 265.

Χαίρετε ot παριόντες, ἐγὼ δὲ ᾿Αντιστάτης ὑὸς ᾿Ατάρβου
κεῖμαι τῆιδε ϑανὼν πατρίδα γῆν προλιπών,
᾿Αντιστάτης "d nva.
Sub ol. 83 titulus editori scriptus videtur. — 2 poeta cum extrema

scriberet oblitum se esse sensit patriam indicare; itaque qua sola potuit
ratione patriae nomen infra subiecit repetito mortui nomine.

23. Thorici. Ex suo ectypo Belger benigne edendum permisit,

Καλλίμαχος.

Καλλιμάχου μνημεῖον ἐν ἀνθρώποισι τόδ᾽ ἔσεαι"

χαίρετε δ᾽ οἱ παριόντες, ἐϊγ]ὼ δὲ λιπὼν πατρίδα ἐνθάδε κεῖμαι

δύσμορος, οὐδὲ φίλους γονέας ἐπιδών.

Iv saeculi ineuntis. v. 8 óóé ex falsa analogia scriptum et φίλος.
Tamen huc rettuli epigramma praecedenti simillimum, nisi quod Calli-
machi patriam indicare oblitus plane est poeta. — 1 μνημεῖον monu-
mentum, non sepulerum. — 2 Enn.

SAECVLI QVARTI ET TERTII SECVNDIVE.

24. Ad ecclesiam Catholicam. Boeckh C. I. 173 e Pocockio et Mu-
stoxyde.
Ei] τοιῶνδ' ἀνδρῶν εἴη πόλις, οὔποτ᾽ ἂν αὐ[τῆς
&y9poi στήσαιεν Ζηνὶ τρόπαιον ἕδος.
In altero latere:
Κγι[ὠμ]ενον εὔκλειαν [δ]ορὲ καὶ χερὶ τόνδε πρὸς ἀ[νδ]ρός
ἐχϑροῦ ᾿Αρι]σ[τ]όκ[ριτ]ον ὥλεσε ϑοῦρος 4o[ns.

Ante med. 1v saec, v. 1 ἔη et ὅποτ᾽, v. 8 εὔχλεαν — 1 εἰ suppl.
G. Hermann Diar. litter. L4ps. 1829 mens. Jan. αὐτῆς ego resti-
tui, — 8 TOAENON corr, Boeckh. συν δορὶ καὶ χερί Aeschylus Agam.

10 Epigrammata sepulcralia.

110 Herm. — 4-...-s.0k..XON Πλειστόκριτον Boeckh, Αριστόκριτον
Cuman. 3486, quo probato addidi ἐχϑροῦ. Syllaba ultima prioris pen-
tametri partis correpta a nomine excusationem habet. — 5 ..... ζο-

χας ...

*25. Anaglyphi fragmentum (eques nudum hostem proculcans) prope
urbem repertum, nunc in museo Berolinensi, Ross Mus. Rhen. VIII 125.
E Ribbeckii apographo Welcker ibid. 6295.

ον: ἕταροι δέ τε πάντες ἴσασιν

καὶ πατρὶς ὡς πολλοὺς ὥλεσα δυσμε[νέων'

ὑμεῖς δ᾽, ὦ παριόντες, ἐνὲ ξείνοισι γεν]έσϑε
μάρτυρες 000' ἀρετῆς (σ)τῆσα τρόπαια μαΐχης.
o. υλὸς Φλυεύς.
Ante med. saec. iv. v. 2 πολλός. — supplevi v. 1 et 8. —

l. ozazH Ross zAziN Ribb. 0 nunquam fuit in lapide. — 4 cf. ver-
sum Aristophaneum ὃς πλεῖστα χορῶν τῶν ἀντιπάλων νίκης ἔστησε
τρόπαια.

26. Ad portam Acharnensem repperit Fauvelius, ex cuius apographo
C. I. 175. Denuo descr. Cuman. 16.

Miw[é]ue. [τόδ᾽ ἐστ᾽ ἐ] πὶ σ[ώ]ιατε κείμενον ἀνδρὸς ἀρίστου"

Πυϑίων ἐγεγάρων δαιώσας ἑπτὰ μὲν ἄνδρας,

ἑπτὰ δὲ ἀποῤῥήξας λόγχας ἐνὲ σώματι ἐκείνων

εἵλετο τὰν ἀρετὰν πατέρα εὐκλείζων ἐνὲ δήμωι:

5 οὗτος ἀνήρ, ὃς ἐσ]ωισεν ᾿ϑηναίων τρεῖς φυλάς

ἐκ Παγᾶν ἀγαγὼν διὰ Βοιωτῶν ἐς 24917»ac,

εὐκλέισε ᾿Ανδοκίδαν δισχίλοις ἀνδραπόδοισιν'

οὐδένα πημᾶάνας ἐπιχϑονίων ἀνθρώπων

εἰς ida κατέβα πᾶσιν μακάριστος ἰδέσϑαι.

10 φυλαὶ αἵδ᾽ εἰσίν: Πανδιονὶς Κεκροπὶς ᾿ΑἸντιοχίς.

Ante med. saec. 1v. scriptum v. ὅ τρὲς et v. 9 ἐς. Pessimum
epigramma referri potest ad pugnam Corinthiacam a. 394, quamquam
singula nescimus cf. Xen. Hellen. IV 2. — 1 μνῆμα corr. Jacobs. —
τόδ᾽ ἐστι Scripsi. ἰδὲ τοῦτ᾽ Visconti. βλέπεις Jacobs. — σάματι corr.
Bekker. — 5 ὁσεωισεν. Scripsi ὃς ἔσωισεν una addita littera, nisi malis
una mutata ὃς σῶισεν. reliqui ἐσάωισεν. — 7 correxerunt. δισχιλίοις. —
10 non scriptum φυλαὶ δέ.

I. Attica. 11

*243. Ad Olympieum. Ephem. archaeolog. 545.

'Q Xoo]ve, παντοίων ϑνητο[ίς πανεπίσκοπε δαίμων,
ἄγγελ]ος ἡμετέρων πᾶσ[ι γενοῦ παϑέων'"
[ὡς ἱερὰν σώζειν πειρώμενοι “Ἑλλάδα χώραν
Βοιωτῶν κλεινοῖς ϑνήσκομεν ἐν donédoig.]
Fragmentum teste Koehlero inter annos 350 et 300 scriptum super-
est de epigrammate Anth. Pal. VII 245, ubi perperam Gaetulici no-
mine fertur. Epitaphium esse eorum qui in pugna Chaeronensi cecide-
runt exposui in dissertatione de monumentorum aliquot graecorum car-
minibus (Bonnae 1871). L. Spengelii scrupulos (Act. Monac. acad. minor.
m. Mai. 1875) tollit egregia Kirchhoffii coniectura, quam utendam mihi be-
nigne permisit, Dem. sz. «re$. 290 verba xal ἐν αὐτῷ τούτῳ (cf. ὃ 289)
μηδὲν ἁμαρτεῖν ἐστι ϑεοῦ καὶ πάντα κατορϑοῦν interpolata esse.

“28. In Propylaeis. Rangabes Antiquités hellén. 2204. Cuman. 3480.

Ο[ὑὐ]δὲν ἐλευϑερίας xgeivi[ov πέλει ἀνδρασιν ἐσϑλοῖς,
ἧς] o[1]0s ἱέζμγενοι [ϑἸνῆϊ[σκον .
ναυμαχίας ἐν ἀγῶνι: τάφ[ος δ᾽ ὃν δῆμος ἔδωκεν
φράζει χ[αϊ]πατρίδ᾽ α[ΐ]ς [ἡγλάισαν χάρισιν.
Supplevi ut potui; lapis valde detritus, a dextra fractus. — 2... 0
AEIE ENOIONHT Rang ... o . εἰςΓενοιον 111. Cuman. . . . WCIECENOIONHT
ego. verbum ϑνήισκω certum est, minus certum ἱέμενοι.

29. Athenis. E schedis Fourimonti C. I. 1042.
Ἱμοχϑηρᾶς δδ' ἔβη vé]avo[v no]óc τέρμα κελ[εύ]ϑο[υ,
εὔκλειαν ὁ[ὲ] B[/]ov [xaAAum ἀποφϑίμενος"
καὶ γὰρ ἐλευϑερίας κλεινοῖῆς ἐν ἀγῶσι δαμέντα
Ἰσΐ..... ]» πατρί[α χϑὼν ἐκάλυψε τάφωι.
Supplevi. 1 ATOrBO£-KEA^6O! πρὸς τ. κελεύϑου dedit ipse Boeckh.
— 2 aBPO correxit Wilamowitz. — 4 nomen fuit velut ᾿Ισόνομον.

30. Salamine. Ephem. 2565.

Εἴλε σόϊ», Ἡράκλειτε, καὶ αἰνετὸν υἷα [“Π]Ἰεαί[ν]ης
εἷλεν ϑαρραλέης [αἶσ]α "4éovva μάχης"
ἀγχιάλου Σαλαμῖνος ὃ γὰρ κλήροισιν ἀμύνων
δυσμενέων ὀλοὸν τραῦμα κατηγάγετο,

12 Epigrammata sepulcralis.

ξηλοῦτ' ἀλλὰ νέοι τὸν ὁμήλικα" [xd]99ove γάρ mov
μηδοφόνων ἀρετᾶς μνωόμενος πατέρων.

Leo occidit circa ol. 137, cuius anno primo coloni attici insulam
occupaverunt; quicum convenit quod Alexandrinae artis vestigia inesse
observavit Wilamowitz, velut anaphorice iteratum verbum εἶλεν, figuram
ἀπὸ κοινοῦ (v.l), ὃ yap tertio, ὠλλά secundo loco positum. — 1 ΣΟΙ
— AEAIPIHEEYT. N postremae litterae simul cum aliis quae inter vv. 1
et 2 leguntur ex vetustiore titulo superesse videntur. Ceterum ea-
dem restituit Keil Mus. HÀhen. XVIII 61. — 2 rrA Bursian Act.
societ. Saxon. XII 202 ἔργα óaévra. Cuman. 2958 ἔργα τελοῦντα. Bue-
cheler αἷα — ἀγχιάλου x. At quo referas μάχης genetivum obscurum.
Aéuv enim nomen est defuncti. αἶσα — μάχης scripsi, quod cedet vero.
— 4 τραῦμα καταγαγέσϑαι ut ἕλκος ἀρέσϑαι. — 6 ἀρετᾶς scripsi, reliqui
ἀρεταῖς. Similiter in titulo Attico (infra n. 70) ἀρετᾶς una forma dorica
est ὦ τὸν ἀειμνήστου σ᾽ ἀρετᾶς --- ἔπαινον ἔχοντα.

81. In Propylaeis. Cuman. 3483.
Aura τόνδε ϑαν)όντα δορὸς xA[vróv vía nomen patris
nomen defuncti χ]ρύπτει χϑόνιος τάφος

32. In Propylaeis. Cuman. 8492.

ne]v[s ]jxovo" ὃς ἔτη . .
xai νομίμοις πατρίοις ὄλειο πειϑόμενος.

2 probabiliter refeci ex Spartiatarum epitaphio, cuius varia lectio
apud Lycurgum Strabonem alios est πειϑόμενοι νομίμοις cf. A. Pal. VII
438 πατέρων ἁζόμενος νόμιμα.

*33. Loci incerti, descripsi ad Parthenonem. .Cuman. 3493.

ϑαν]άτωι .
. πατρία χϑ]ὼν ἐκάλυψε τάφωι
. . G]oztov: εὖ δ᾽ ἐν ἀ[γῶνι
μαρνάμενος μοιρῶν δόγμα]σι παγκρατζέσιν
ὅ ἐἔφϑιτο" μειλιχίοισι δ' ἐπ ἤϑεσι vot v ἐπὶ δόξηι
κῦδος ἀπ’ ἰφϑίμων εἴλε]το Κεκροπ[ιϑῶν'

I. Attica. 13

o. éx]ee βιότοιο [τελευτήν
név|v' ἐπὶ n[évv' ἐτέων
τετράσιν. εὖ ζήσας ὑπέδυ τ]άφον' ἀλλ᾽) ένὶ οἴκωι
10 μήτηρ δύστηνος μύρ]εται ἠίϑ[εον.

II vel adeo 11 saeculi. Argumentum carminis significavi. —

“84, Ad Dipylon. Schoell Bulle archeolog. 1870 p. 146.

Πότνια Σωφροσύνη, ϑύγατερ μεγαλόφρονος «Αἰδοῦς,
πλεῖστα σὲ τιμήσας εὐπόλεμόν τ' ᾿Αρετήν
Κλείδημος Πελιτεὺς Κλειδημίδου ἐνθάδε κεῖται.

Saec. iv. Quod ait Schoell versus leviter incisos potius quam in-
sculptos esse, ad solum v. 4 pertinet, qui revera nullus est. Litterae
enim sparsim et paucissimae ibi comparent formis recentioribus; vetus
epigramma in voc. κεῖσαι desinere adfirmo testis oculatus. — Adtulit
editor Thuc. I 84 πολεμικοί τε καὶ εὔβουλοι διὰ τὸ εὔκοσμον γιγνοίμεϑα τὸ μὲν
ὅτι αἰδὼς σωφροσύνης πλεῖστον μετέχει κτλ᾽.

*95. Ad Dipylon. Salinas (/ monumenti sepolerali scoperti presso la
chiesa della Sta Trinità in. Atene. Torino 1868) tab. V. Cuman. 2784.

a. Οὐϑεὶς μόχϑος ἔπαινον ἐπ᾽ ἀνδράσι τοῖς ἀγαϑοῖσε
ζητεῖν, ηὕρηται δὲ ἄφϑονος εὐλογία"
ἧς σὺ τυχὼν ἔϑανες, 4ιονύσιε, καὶ τὸν ἄνανκὴς
κοινὸν Φερσεφόνης πᾶσιν ἔχεις ϑάλαμον.

5 b. Σῶμα μὲν ἐνϑάδε σόν, 4Διονύσιε, γαῖα καλύπτει
ψυχὴν δ᾽ ἀϑάνατον κοινὸς ἔχει ταμίας"
σοῖς δὲ φίλοις καὶ μητρὶ, κασιγνήταις δὲ λέλοιπας
πένϑος ἀείμνηστον σῆς φιλίας φϑίμενος.
δϑισσαὶ Ó' αὐπατιρίδες σ' ἣ μὲν φύσει ἣ δὲ νόμοισιν
10 ἔστερξαν πολλῆς εἵνεκα σωφροσύνης.

Circa med. saec. 1v. Dionysium publico funere sepultum esse col-
ligi potest inde quod litterae sicut in actis publicis accurate singulae
sub singulis positae sunt et suum quaeque ut ita dicam locum quadra-
tum obtinent; cf. Simon. ep. 95B ἀγηράντῳ χρώμενοι εὐλογίᾳ coll. v. 2.
Priori epigrammati e Cumanudis apographo praecedunt litterae aliquot

14 Epigrammata sepuleralia.

colore pictae, in quibus Διονύσιος nomen adgnoscitur. — 9 pluralem νό-
pow: metro condonabis; quamnam habuerit alteram patriam nescimus.

“86. Ad Dipylon. C. Curtius Diar. archaeol. 1871 p. 29.

Πυϑαγόρου.
Προξενίας ἀρετῆς τε χάἀριμπρογόνων τε xai αὐτοῦ
ἐνθαδ' ᾿Αϑηναῖοι Πυϑαγόρην ἔϑεσαν
υἱὸν δημοσίαι Διονυσίου: ἱππόβοτον δέ
πατρίδα Σαλυβρίαν ἵκετ' ἄχος φϑιμένου.

Ante med. saec. IV. 0 pro cu Scriptum, litterae p antiquiores
et * formae. — πρόξενον non esse legatum contra Curtium moneo. —
1 Pythagorae etiam maiores Atheniensibus amici et προξενοι fuisse vi-
dentur; nam διὰ γένους ἃ patre ad filium προξενία tradi solebat. — 2 mi-
ror accusativum ionicum Πυϑαγόρην, cum praesertim recte dorica ZaAu-
βρία forma sequatur; est enim urbs ἃ Megarensibus condita adscitis
Boeotis. Contra in titulis Atticis Euclida superioribus ξηλυμβρία formam
ubique reperiri consentaneum, vid. Kirchh. Ind. V. — 3 δημοσίᾳ male
collocatum.

*343. Ad Dipylon. C. Curtins Diar. arch. 1871 p. 28.

'Ev3aóe Θέρσανδρον xai Σιμύλον ἄνδρε ποϑεινώ
πατρίδι Κερκύραι δέξατο γαῖα τάφωι,
πρέσβεις ἐλθόντας" κατὰ συντυχίαν δὲ ϑανόντας
παῖδες “ϑηναίων δημοσίαι κτέρισαν.
Iv 88ec. v. 9 πρέσβες. Curtius Thersandrum et Simylum Athenas

missos esse putat ut agerent de Corcyraeis aliisque foederi marino attico
sociandis ἃ. 378/7 cf. Schaefer dé socis Atheniens. p. 129. sq.

*38. Ad Dipylon. C. Curtius Diar. arch. 1871 p. 27.
Ζηλοῖ σ᾽ Ἑλλὰς πᾶσα moSei '᾽ ἱεροῖς ἐν ἀγῶσιν,
Εὐϑία, οὐκ ἀδίκως" ὃς τέχνηι, οὐχὲ φύσει
ἐμβοτρυοστεφάνωι κωμῳόδίαι ἐδυγέλωτι
δεύτερος ὧν τάξει πρῶτος ἔφυς (σ)οφίαι.

IV Saec. V. 2 τέχνει v. 8 κωμοιδίαι scriptum. — 4 secundas tulit
cf. Callim. ep. 9 Schn.

I Attica. 15

*39. Ad Dipylon. Edit. in Bullet, archeolog. 1864 p. 40. Cuman. 735.
Maxogebg “Πακιάδης. ᾿Αρχέβιος.
Εἴ σε τύχη προύπεμψε καὶ ἡλικίας ἐπέβησεν,
ἐλπίδι y' ἦσϑα μέγας τῶι τε QoxeiuMaxagsi,

ἡνίοχος τέχνης τραγικῆς “Ἕλλησιν ἔσεσϑαι:

σωφροσύνηι δ' ἀρετῆι τὲ οὐκ ἀκλεὴς ἔϑανες. |
IV saec. scriptum σωφροσύνει sed ἀρετῆι. — Macareus histrio fuit
tragicus. |

440. Incerti loci. Pittaces Anc. Athónes T1 apographo usus ex quo
nihil intellegas. Ego Bullet. archeolog. 1873 p. 248.

᾿ σοφίης πείρατ' [ἐφιέμενον
ἐκ " ᾿ἀκαἸδημείης, Τηλέκλεες, οὐκ ἀβόητοΊν
σὸν κλέος] ἰφϑίμοις ἔπλετο Κεκροπίδαις"
b καὶ νῦν τῆιδέ]σε xovo[oc] ὑπὸ χϑονὶ ϑῆκε SéA[c]vxo[c
δακρυχέων.- ἐσϑλὴ]ν δ᾽ ἐσ[ϑλ]ὸς ἔτεισε χάριν.

Laert. Diog. IV 60 ὁ γοῦν Λακύδης (qui scholam accepit, a. 240)
ἐσχόλαζεν ἐν ᾿Ακαδημίᾳ ἐν τῷ κατασχευασϑέντι κήπῳ ὑπὸ ᾿Αττάλου τοῦ
βασιλέως καὶ Δακύδειον ὑπ᾽ αὐτοῦ προφηγορεύετο᾽ καὶ μόνος τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος
ζῶν παρέδωκε τὴν σχολὴν Τηλεκλεῖ και Εὐάνδρῳ τοῖς Φωκεῦσιν. — 2 pro-
pria Academicorum laus est, qui nunquam ad sapientiae perfectionem
se pervenisse, sed quaesivisse sapientiam gloriabantur. — 4 suppl. Diels.

41. In Piraeo. Papasliotes Diar. archaeol. 1856 p. 139.

Εὐρυμάχου ψυχὴν xai ὑπερφιάλους διανοίας
αἰϑὴρ ὑγρὸς ἔχει, σῶμα δὲ τύμβος ὅδε.
IV saec. v. 1 ὑπερφιάλος, nisi erravit lapicida. Simillimum est Pepli
Aristotelei epigramma (Rose Pepli fr. 50):
Θυμὸν δὴ Κύκνου καὶ ὑπερφιάλους διανοίας
αἰϑὴρ λαμπρὸς ἔχει, σῶμα δὲ τύμβος ὅδε.

| Alterum ex altero fictum esse negari nequit, Sed utrum ex utro
non dispicio in his de Peplo quaestionis tenebris.

16 Epigrammata sepulcralis.

42. "Venetiae esse dicitur. Atticum esse coniecit Boeckh C. I. 710.
Anaglypho iuvenis expressus pallio indutus.

Εὐτυχίδης Ζωίλου Μιλήσιος.
Πραξιτέλους ἤνϑουν λαοξόος οὔτι χερείων,
ἐς δ᾽ ἐτέων δισσὰς ἤλυϑον ὀγδοάδας:"
οὔνομα δ' Εὐτυχίδης" ψευδώνυμον ἀλλά ue δαίμων
ϑῆκεν ἀφαρπάξας ὠκύτατ' εἰς ᾿Αἰδα.
3 ante ψευδώνυμον interpungendum esse ἀλλά docet Alexandrina
arte postpositum.

"438, Ante Parthenonem. Lebas I p. 2 n. 9. Omisit Cumanudes.
Σῆμα τόδ᾽ ἐστὶ] 4ράκο[ντος 'L4|9mv . . :.... ὃς μέν
ὀγδώκονϑ᾽ ὁσίως) ἐξεπέρασἼ]εν ἔτη. |
ἱερὰ τεσσαράκ]οντα δ᾽ ἔτη xai τέσσαρ᾽ — 49avat
ὁέξας τέκνα φίλων] τέσσαρ᾽ ἐπεῖδε véxvov.
D... . δὸς Φλυέως μήτηρ
ἐπ]όησεν.

IH fere saeculi. — 1....nBN Leb..... OH ego, quibus com-
positis patris nomen singnificandum erat. — 3 δέ tertio loco posui, nam
inprobabile ab initio vocabulum fuiese ad v. 2 referendum, cuius sen-
tentia plana est et absoluta. Legi 11...... ONTA unde certum est
numerale. — Momenti aliquid tribuitur numero quaternario in hoc car-
mine, quod ipsum quattuor versibus conceptum est cf. Welcker Syll. ep.
p. 86 sq. *

*44. In Piraeo. Cuman. Phiitoris I 327.

Χαιρεστράτη Mev]exo[avrovg ᾿Πκαριέως.
ἸΠητρὸς παντοτέχνου πρόπολος σεμνή v6 γεραιρά
τῶιδε τάφωι κεῖται Χαιρεστράτη, ἣν ὃ σύνευνος
ἔστερξεν μὲν ζῶσαν, ἐπένϑησεν δὲ ϑανοῦσαν'
φῶς δ᾽ ἔλιπ᾽ εὐδαίμων παῖδας παίδων ἐπιδοῦσα.

rv vel imr saec. Nomina supplevit Cuman., nisi quod Μενεκράτον
scripsit, — 3 ἔστεργεν Cuman. In lapide aoristus est.

I. Attica. 11

“456, Menidi. Cuman. 3406, cuius lectionem correxi in Annal. Fleckeis.
1873 p. 815. In anaglypho mulieri sedenti altera adstans dextram iungit.

Φανο[στερατη nomen patris virive] Me[Atzéug.
Maia καὶ ἰατρὸς Φανοστεράτη ἐνθάδε κεῖται
ο]ὐϑενὶ λυπηρά, πᾶσιν δὲ ϑανοῦσα ποϑεινή.

IV vel ΠῚ 8866.

46. Athenis sub anaglypho. E schedis D. S. Martin C. I. 930.
Γοῖργος χρυσοχόος κεῖμαι πολλοῖσι ποϑεινός.

De nomine dubito. — Videtur integrum epigramma.

41. In urbe Ross Bullet. archeol. 1841 p. 59.

Ev9dde γῇ κατέχει τίτϑην παίδων 4Διογείτου
ἐκ Πελοποννήσου τήνδε δικαιοτάτην.
MaoAiya Κυϑηρία.

IV 886€. Ο pro ov scriptum.

48. In urbe repertum, post apud Guilfordos Anglos. C. I. 808.

“Ἀπολλοδώρου ἰσοτέλου ϑυγάτηρ Μέλιττα τίτϑη.
"Ev9dde τὴν χρηστὴν τίτϑην κατὰ γαῖα καλύπτει
Tanoctgótrg καὶ νῦν ποϑεῖ σε.
καὶ ζῶσαν σ᾽ ἐφίλουν, τίτϑη, καὶ νῦν σ᾽ ἔτι [τιμῶ
5. οὖσαν καὶ κατὰ γῆς, καὶ τιμήσω σ᾽ ἄχρι ἂν ζῶ"
οἶδα δὲ σοὶ ὅτι καὶ κατὰ γῆς, εἴπερ χρηστοῖς γέρας ἐστίν,
πρώτηι σοι τιμαί, τίτϑη, παρὰ Περσεφόνην Πλούτωνί τὸ
κεῖνται.

ΠῚ fere saec. v. 7 πρώτει et Περσεφόνει scriptum. --- Nutricem Hippo-
strate deflet vulgaribus epigrammatum sententiis verbisque abutens.
Nihil mutandum nisi quod recte v.3 τι litteras facili errore excidisse
Boeckh intellexit, — 8 Ἱππόστρατος aut Ἱπποκράτης Boeckh, quibus ni-
hil opus, modo recte distinguatur.

Kaibel, Rpigrammata graeca. 3

18 Epigrammata sepulcralia.

49. Cantabrigam Athenis delatum anaglypbum. C. I. 805.
Εὐγϑύχριτος [Oiv]atoc
Ἐνϑάδε τὸν πάσης ἀρετῆς éni τέρμα μολόντα
ΕἸ ϑύκριτον πατρία χϑὼν ἐχάλυψε τάφωι,
μητρὶ φίλον καὶ πατρὶ, κασιγνήταις δὲ ποϑεινόν
nào[t|] τε ἑταίροισιν σύντροφην ἡλικίας.
IV 8866. — 1 HaAiAIO£ Dobreus . . AiA1O£O. Mueller; recepi Boeckhii
emendationem, cui Εἰτεαῖος non praestat.

50. Pone Piraeum. In museo Leidensi mihi descripsit M. Posener.
C. I. 800b.
(Φιλοστρατη Φίλωνος"
Φίλων Καλλίππου «“ἰξωνεύς.
᾿Ἔνϑαδε τὴν πάσης ἀρετῆς ἐπὶ τέρμα μολοῦσαν
Oavayogav κατέχει Φερσεφόνης ϑαάλαμος.
“Αλκιμάχη Καλλιμάχου :Αναγυρασίον.

IV 88ec. 0 pro cv scriptum praeter Καλλιμάχου.

"61. Athenis. Ross Intelligenzblatt 1837 p. 99.
Ἐνϑάδε τὴν ἀγαϑὴν καὶ σώφρονα γαῖ ἐκάλυψεν
.Ἀρχεστράτην ἀνδρὲ ποϑεινοτάτην.

*52. In Ῥίγαοοι Cuman. 1412.
Ovvou]a μὲν τοὐμὸν καὶ ἐμοῦ πατρὸς ἢ δ᾽ ἀγορεύ[ει
στήλ]η καὶ πάτραν: πιστῶν δὲ ἔργων ἕνεκα ἔσχοϊν
Πισ]τὸς ἐπωνυμίαν, οὗ σπάνις ἀνδρὲ τυχεῖν.
Πραξίνους Τερεία «Αἰγινήτης.
IV Saec. 0 pro cv scriptum praeter οὗ ν. 8, τυχεῖν ibid. — Sup-
plevit Cuman. |

93. In Piraeo. Cuman. 271060.

Τλυκέρα Θουκλείδον.
Οὗ σπάνις ἐστὶ γυναικὶ ἐσθλὴν καὶ σώφρονα φῦναι
τὴν αὑτὴν δοκίμως, τοῖδε εὐχεγΓλυκχέρα.

I. Attica. 19

IV 88ec. o pro cy scriptum. — Verba oJ σπάνις ἐστί et τυχεῖν eadem
quae epigr. 52, cui hoc Glycerae epitaphium similius est quam ut casu
factum putes; concinit et aetas et scriptura, eodem denique loco uter-
que cippus inventus.

$94. In urbe, nunc in museo Parisino. C. I. 837. Nuper ex novo
apographo Froehner les musées de France tab. IX.

b y , Γ , À ,
Σωσίνους Γορτύνιος χαλκόπτης.
Mvgua δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης ἀρετῆς τε
Σωσίνου ἔστησαν παῖδες ἀποφϑιμένου.

IV 8800. 0 pro οὐ scriptum. --- 2 genetivos revocavi ex lapidis
fide. Clarae (Catal. Inscr. 720) zoxiNOE:THzAN idemque Froehner;
deinde omnes ἀποφϑιμένο.υ lota omitti non poterat, unde falso cor-
rexerunt Zwcelyw — ἀποφϑιμένῳ.

“δ. Prope urbem. Cuman. 3499.

Ilo[tQé nomen patris, n. defuncti... ... ἡδὲ Φιλ[ίνναι
μητρὶ ϑάνες ovovayn]y .......- προλιπῶν"
σω[φροσύνη)ς δὲ ἀρετῆς τε π[ρόφρ]ων τόδε τεῦξε πατὴρ σοι
μνημεῖον ϑνητοῖς πᾶσιν ὁρᾶν φανερόν.
Iv vel ni saec. --- 1 rA" dein 30— 33 litterarum lacuna, post
φιλ 20 fere litterae desunt, dein NHAr1/ (Cum. νηλιπα) in fine versus.

3 λιπαράν nolui scribere. — 3 σωφροσινης suppl Cum., qui deinde
IL... «wv, quae ego non vidi.

56 —58 quorum priores duo tituli Piraeenses sunt, tertius Salaminius.

I. Cuman. 8087.

Καλλιστω.
Záua σὸν ἐν κόλποις, Καλλιστοῖ, γαῖα καλύπτει,
σῆς δ᾽ [ἀ]ρετῆς μνήμην σοῖσι φίλοις ἔλιπες.
Εὐκολίνη.

1 ἐρετῆς error lapicidae. — Cf. Speusippi in Platonem epigr. σῶμα

μὲν ἐν κόλποις κατέχει τόδε γαῖα Πλάτωνος.

*II. Kekulé Teseum 224.
2*

90 Epigrammata sepulcralia.

Σῶμα μὲν ἐνθαδ᾽ ἔχει σόν, Δίφιλε, γαῖα ϑανόντος,
μνῆμα δὲ σῆς ἔλιπες πᾶσι δικαιοσύνης.

III Ephem. arch. 1642. 2737. Rang. 1518. Male tractavi in Com-
mentationibus Bonnens. p. 22.

᾿Εξηκεστίδης ᾿Ἰριστοδώρου Κοθωκίδης.
Σῶμα μὲν [ἐνϑ]αδ᾽ [ἔχει . . .
μνῆμα δὲ [σῆς ἔλιπες πᾶσι δικαιησύνης.

] ΜῈΝ... ΔΑ 8ed ut in istorum apographis AA pro AA legere
non dubitavi. — Inhabile ᾿Εξηκεστίδης nomen non video qui versui potuerit
adaptari; cave conicias τὸ σόν, ᾿Εξηκεστίδη, αἷα, nam αἷα vocabulum
sprevit usus Atticorum. (fed potest aliud defuncti nomen fuisse; sub-
scripta enim haec: |

e. 00...
᾿Εξηκεστίδου
Κυϑωκίδης.

Videtur omnium horum epigrammatum unum extitisse archetypum a
ceteris ut cuique visum est immutatum eiusque haec fuisse sententia: corpus
tuum terra in sinus recepit, virtutis vero tuae memoria omnibus relicta est.
Hinc Speusippo solo hexametro uti placuit, alii nec pentametrum ne-
glexerunt. Singula examinare non huius loci est, cf. quae secuntur.

99. In urbe. Mihi descripsit Lolling edidique Bullet. arch. 1874 p. 170.
o]zc δ᾽ ἀρετῆς xai σωφροσύνης μνημεῖον ἅπασιν
λείπ]εις οἰ[κε]ρὰ παϑὼν μοίρας ὕπ[9] δαίμονος ἐχϑροῦ.

2 Xi. — Supra anaglypho unus ad minimum hexameter scriptus
fuit nunc quidem deperditus. — μοίρας ὕπο ὃ, &. coll. δαίμονος αἶσα.

60. Athenis sub anaglypho. Ο. I. 954.
Σῆς ἀρετῆς μνημεῖα, Θεοφίλη, οὔποτε λήσει,
σώφρων καὶ χρηστὴ καὶ ἐργατὶς πᾶσαν ἔχουσα ἀρετήν.

Probum archetypum corruptum verbis καὶ ἐργατίς insertis. — 1 A-
Ec ci. Jacobs ap. Welckerum Syll. 6.

I Attica. 21

62. In urbe. Male Rang. 2202. Plenum dedit Cuman, 699.

Πολυκράτης lloà[v]agavov Κριωεύς. Πο[ζλύμν]ηστος llo-
λ[υ]αράτου Κριωεύς.
Νικ]οπτολέμη Νι[κο]κ[ράτου] Κεφαλῆϑεν, [Πο]λυαράτου
Κριωέως γυνή.
Σῆς ἀρετῆς, Νικοπτολ ἐ]μη, χρόνος οἴποτε λ[ύ]σει
μνήμην ἀϑάνατον, σῶι πόσει ἣν ἔλιπες"
εἰ δέ τις εὐσεβίας παρὰ Περσεφόνηι χάρις ἐστίν,
καὶ σοὶ τῆςδε μέρος δῶκε τύχη φϑιμένηι.

Nominibus apud Rangaben antecedunt litterae diAiTiA, quas Ου-
manudes dubias esse dicit recteque ad inscriptionem pertinere negat. —
2 Περσεφόνει 4 φϑιμένι. — Versum tertium olim divinando restituit
Keil Mantissa epigr. Numburgi 1864 p. 6.

*62. In urbe. Versus primus C. I. 174, totum ed. Cuman. 426, cuius lecti-
onem correxi Annal. Fleckeis. 1873 p. 813.

Νικόβουλος Mvvvtyov Εἰτεαῖος.
Σῆς ἀρετῆς ἕστηκεν ἐν Ἑλλάδι πλεῖστα τρόπαια,
ἔν c& ἀνδρῶν ψυχαῖς (σ)ῶιος ἐὼν ἔλιπες,
Νικόβουλε, ἠδλίου λαμπρὸμφῶς, Περσεφόνης δέ
δῶμα noJsivog ἐὼν σοῖσι φίλοι]ς κατέβης.
ΙΨΥ͂ saec. 0 pro cv scriptum ubique, ut Νικόβουλος, non Νικόβολος,
quod ex v. 3 conicias, nomen fuisse certum sit. — 2. ὙΥΧΑΙΣΩΙ͂ΟΣ
legi, ψυχαῖς οἷος Cuman. — 4 suppl. Cuman.

462. In arce. Cuman. 3076.
Kotoc.
Οὗτος ὃς ἐνθάδε κεῖται ἔχει μὲν τοὔνομα κριοῦ,
φωτὸς δὲ ψυχὴν ἔσχε δικαιοτάτου.

- IV saeculi titulus, in quo o pro ov scriptum, antiquior Sositheo,
cuius fragm. 2 (Nauck fr. trag. 639) simile est Μίδου γέροντος, ὅστις
dr! ἔχων ὄνου ἤνασσε καὶ νοῦν φωτὸς εὐήϑους ἄγαν.

464. Incerti loci. Cuman. 1052.
᾿Ολυμπιόδωρος, Πολεμώ, δΣξώτιος,

22 Epigrammata sepulcralia.

Σώτιον ἐνθάδε γῆ κατέχει τέχνην τε κράτιστον
ἣν εἶχεν πᾶντων ὄντα φύσιν τε ἀρετῆς

ἀστοῖσίν τε ποϑεινόν' ἀεὶ γὰρ πᾶσιν ἀρέσκων
ἦν ψυχήν τε φίλοις ἔσχε δικαιοτάτην.

IV 8866. v. 2 ἔχεν, v. 8 ποϑενόν scriptum. — Infra nomina recentius
addita Μ]ελάνης Ποτάμιος. — 3 quod omnibus placuit mira laus est
mirumque Biantis qui dicitur praeceptum ἀστοῖς ἄρεσκε πᾶσιν ἐν πόλει
αἴ κε μένης (PL*. ed. B. p. 969), facetius idemque modestius et Anti-
gona Sophoclea (v. 89) condigne Cuman. 3490: δ]μὲν ἥνδανεν οἷς χρῆν.
— 4 cf. n. 63.

65. "Vraonae. Cuman. 170 coll. Addend. p. 444.

Mvnoapyióng ΙΗνησάρχου ““λαιεύς.
Ei τὰ ϑεῶν τιμᾶν χρηστῶν v' ἔργων ἐπιϑυμεῖν
καὶ τὸ δικαιοσύν[ηι τε φίλο]ν τε φίλοισι προσεῖναι
δόξα ἀρετή τε βροτοῖς καὶ ἀνενκλήτως βιοτεῦσαι,
πάντα σὺ ταῦτ᾽ ἔσχες, Ινησαρχίδη, ἀπροφασίστως.
Ἱνήσιππος Χαριταίου ᾿Αλαιεύς" ἥνης.......-.

2 septem litterarum spatium quod indicavit Cumanudes octo litteris
explere ausus sum cf. n. 64,4. Intellege sí deos colere probeque agere
atque iustitiae amicisque amicum non deesse laus virtusque est. e. q. s.
Melius dixisset δικαιοσύνη συνέϊναι, falso tamen φίλοισι συνεῖναι.

66. In urbe. De anaglypho nihil superat praeter hominum aliquot
pedes. Ross Demen p. 87.

Σῆμα τόδ᾽ Oivalov “ιονυσίου' τῶν δ᾽ἔτι πρόσϑεν
Πείϑωνος πατρὸς οὗ καὶ Φειδίππου τόδε ϑείου
τούτου τῶν τ' ἄλλων, ὧν τύπος εἰκόν᾽ ἔχει.

1 pagi nomen, quod raro fit, ideo additum videtur ut tamquam vi-
nosus Dionyeus significaretur defunctus, cf. Melanippidae fr, 5 (PL;
p. 1246) ἐπώνυμον --- οἶνον Οἰνέως. Reliqua Bic procedunt sepulcrum hoc
Dionysii, maiorum praeterea Pithonis patris eiusque avunculi Phidippi, ali-
orum denique quorum figurae anaglypho expressae sunt. — 92 τόδε male
in versus gratiam interpositum.

Ι. Attica. 28

67. In urbe. E Welckeri schedis Keil Mus. Rhen. XX 558. Omisit
Cumanudes.
Κ[υδέίμαχ]ος [Θ]Ἰοραε[ύς.
Κυδίμαχο[»ν] χϑὼν [ἥδε τ]α[φ]ῆς στε[γέεσ]σε καλύπτει,
oAfi[o]r εὐαίω[ν)]α βί[ου] πλεύσαντα πρὸς δρμον'
παῖδας γὰρ) παίδω[ν era» xai γῆρας &]A[vzov
τὴν πάντων κοινὴν μοῖραν [ἔχει] g(9]ipue]vos.

Omnia tam certa ratione restituit editor ut de corruptela lectionis
pauca memorasse sufficiant. 1 mnAr.ATHs iniuria dubitat de verbis
ταφῆς στεγέεσσι, quamquam ipse attulit Lycophr. v. 1097 ὃν νεοσκαφές ---
κρύψει ποτ᾽ ἐν κλήροισι Ἡηϑυμνου στέγος. — 2 fortasse Callimachi memor
erat poeta V 117 ὀλβίσταν ἐρέει σε xal εὐαίωνα γενέσϑαι. — 8 THPA . AA

* 68. In Piraeo. Cuman. Addend. 3500 β p. 451.

᾿ Ὄλβιον εὐγήρων ἄνοσον .
τύμβος ὅδ᾽ εὐθαάνζατον nomen defuncti ἔχει

Novit hoc epigramma eiusve sive archetypon sive apographon Gre-
gorius Theologus, qui non solum priorem versum imitatus est Α. Pal.
VII 111 ὄλβιος εὐγήρως ἄνοσος ϑαΐνον (cf. ibid. 17 9» sed etiam penta-
metrum ante oculos habuit ep. 108,2 τύμβος ὅδ᾽ εὐγενέτην Μαρτινιανὸν ἔχω
coll 95,2. Adiectivum εὐθάνατος mortis epitheton est Menandro Athen.
XII 549 C, quo titulus vix antiquior.

*69. In Piraeo. Ross Demen 101 c. Meieri adnot.

Τηλέμαχος Σπουδοκράτους Φλυεύς.
"Q τὸν ἀειμνήστου σ᾽ ἀρετᾶς παρὰ πᾶσι πολίταις
κλεινὸν ἔπαινον ἔχοντ᾽ ἄνδρα ποϑεινότατον
πᾶσι φίληι τε γυναικί" — τάφου δ᾽ ἐπὶ δεξια, μῆτερ,
κεῖμαι σῆς φιλίας οὐκ ἀπολειπόμενος.
"IsgoxAsta ᾿Οψιάδον ἐξ Οἴου.

IV 8866. scriptum ἸΞπουδοκράτος, τάφο, φίλει. — Subscriptum uxoris
nomen; colloquitur autem Telemachus v. 3sq. cum matre ante mortua:
hoc novum ac pulcrum. — 1 dici non posse ἀὠειμνήστους ἀρετὰς παρὰ
πολίταις ἔχειν vidit Nauck qui correxit (Mus. HÀ. 1848 p. 442). Falso
Welcker ἀειμνήστης (Mus. Rh. I 203). ἀρετᾶς una forma dorica ut su-
pra n. 30,6,

24 Epigrammata sepulcralia.

30. Ante magnam Palladis aedem Cyriacus. C. I. 747.

Πόλυλλος Πολυλλίδου Παιανιεύς.
Εἰκόνα τήνδ' ἀνέϑηκε Πολύσερατος αὑτοῦ ἀδελφόν,
μνημοσύνην ϑνητοῦ σώματος ἀϑάνατον.
Boeckh negat sepulcralem esse titulum. At et μνημοσύνη eius di-
citar qui mortuus est et adiectiva ϑνητός et ἀϑανατος inter se opposita
saepius in epitaphiis reperiuntur, cf. Simon. ep. 123B.

31. Sub Lycabetto. Ross Bullet. archeol. 1840 p. 104.

Ἐνϑάδε [Π]υϑοκλῆς κεῖται πολλοῖσι ποϑεινός
καὶ Σάτυρος νέος ὧν ἔσχεν ἐπωνυμίαν.
παῖς δ᾽ Ἡρακλείδου, μητρὸς δὲ “Αριαστίδος ἐστί
π]ατρὶς δέ ἐστι Ἔφεσος κλεινοτάτη πόλεων.
δ ϑρεφϑεὶς δ᾽ ἐν χϑονὶ τῆιδε ϑάνεν μέγα πῆμα φίλοεσζε
τῆι τε κασιγνήτηι πένϑεα πλεῖστα λιπών.
«Αριαστίς. Πυϑοκλῆς.

IV 8866. 0 pro ov Scriptum, ε pro εἰ in ϑρεφϑές et κλενοτατη. —
Pythocles puer Ephesi natus Athenis altus et educatus est; nomen sub-
scriptum ᾿Αριαστίς si sororis est, pater materque, si matris, pater prior
obiisse putandus est. Et dicendi et sentiendi genus Atticum prodit po-
etam. — 2 Ross defunctum cum puer esset Satyrum, postea Pythoclem
nominatum existimat, quod reprobatur aoristo ἔσχεν v. 2. Vtebatur Sa-
tyro cognomento nescio quam ob causam ei indito. Cf. Anth. App. 34. —
9 clausula homerica.

432. Loci incerti. In museo Athen. descr. Cuman. 3391b.
Φα[ίδιμοὴν Ἐ[ὑ]ϑυ[γέϊνους 00' ἔχει τάφος ἀνφικαλύψας.

IV 8866. Ο pro OY scriptum. — Suppl. Cumanudes.

433. |n Piraeo. Cuman. 2961.
“νϑεμίδος τόδε σῆμα κύκλωι στεφανοῦσιν ἑταῖροι
μνημείων, ἀρετῆς οὕνεκα καὶ φιλίας.
Intellegendum sic fere videtur: ffores et serta imponunt, monumenta
quae sint et virtutis defuncti et superstitum. amicitiae, στεφανοῦν τινά (vel
τι) τινος recentior est structura, huic tamen loco necessaria,

I. Attica. 25

44. Ad Dipylon. Cuman. 305, qui anaglyphum dicit coeptum esse
superinsculpi litteris, non tamen perfectum.
Στρατωνίδης Εὐδώρον ᾿Αφιδναῖος.
Εὔδημος Εὐφάνους ᾿Αφιδναῖος.
᾿ΕἸνϑαδ' [ἐγὼ xe]iuat, π[ᾶσιν φίλος 0g ποϑ᾽] ἑταίροις
εἴκοσι [καὶ δ]ύ᾽ ἔτη γ[εγονὼς λείπω νε]ότητα,
ἐ]ν πᾶσι[ν κλεινὸν ἔργμασιν αἶνον] ἔχων,
σ]ωφροσ[ύνης πλεῖστον καὶ φιλίας μετέχων,
ὅ γυμνασίων ἔργοις δόξαν ἀειραἼμενος.

Supplevi. — 3—6 tria habes asyndeta quae insoliti metri aequa-

bilitate tamquam sustentantur. — ὃ brevem syllabam in medio pen-
tametro vide ut tollas.

49. Athenis olim. C. I. 749.
Πολλὰ μεϑ᾽ ἡλικίας ὁμοήλικος ἡδέα παίσας
ἐκ γαίας βλαστὼν γαῖα πάλιν γέγονα"
εἰμὲ δὲ ᾿Αριστοκλῆς Πειραιεύς, παῖς δὲ Μένωνος.
iv vel ni saec. — 3 Theogn. 878 ἐγὼ δὲ ϑανὼν γαῖα μέλαιν᾽ ἔσο-
μαι. Eurip. Hypsipyles fr. 757 N. ἄχϑονται βροτοὶ εἰς "γὴν φέροντες γῆν.

46. Ad Dipylon. Anaglypho exsculpta femina sedens capite velato et
manu dextra inniso, a dextra puellula matris genua amplexa, a sinistra
ancilla manu mento admota. Ex imagine photographica descripsi.
Minusculis litteris ed. Cuman. 3264.

Πένϑος κουριδίωι τε πόσει xai μητρὶ λιποῦσα
καὶ πατρὶ τῶι φύσαντι Πολυξένη ἐνθάδε κεῖται.

O pro OY scriptum et s forma antiquior quintum produnt saeculum,
anaglyphi tamen et dictionis indoles eis simillima quae quarti saeculi
habentur. Cui si addideris apud Dipylon inventum 6886, quae v saeculi
necropolis non fuisse videtur, conicias quarti saeculi lapicidam vetusti-
orem litteraturam et scripturam data opera imitatum esse.

*77. Ad Dipylon. Ross Archaeol Aufs. I[ 673. Cuman. 3074.

Παῖδά τοι ἐφϑίμαν Δαμαινέτου ἅδε Κρατίσιαν
«Ἱρχεμάχου. δὲ φίλαν εὖνιν ἔδεκτο κόνις"

—

26 Epigrammata sepulcralia.

α ποϑ' ὑπ' ὠδίνων στονόεντι κατέφϑιτο ποτμωι,
2 - -
ὀρφανὸν ἐμμεγάροις παῖδα λιποῦσα πόσει.

11 8866. — Damaenetus Doriensis Cratistam filiam Archemacho Athe-
niensi uxorem dederat; itaque non recte Welcker (Mus. Rhen. I 205)
ν. 4 ἐμΜεγάροις. — 1 ἰφϑίμα "Theocrito Berenice vocatur XVII 128. —
4 EM non EIM.

48. In urbe. Cuman. 24.

Φίλαγρος Ay yeh Dev. "Hye Φιλάγρου.
Ἡλικίαμμὲν ἐμὴν ταύτην δεῖ πάντας ἀκοῦσαι"
εἰχοστῶι καὶ πέμπτωι ἔτει λίπον ἡλίου αὐγάς:
τηὺς δὲ τρόπους καὶ σωφροσύνην ἣν εἴχομεν ἡμεῖς,
ἡμέτερος πόσις οἷδεν ἄριστ᾽ εἰπεῖν περὶ τούτων.

579. In Piraeo. Cuman. 3125.
Χαῖρε, τάφος Μελίτης" χρηστὴ γυνὴ ἐνθαδε κεῖται"
φιλοῦντ᾽ ἀντιφιλοῦσα τὸν ἄνδρα ᾿Ονήσιμον ἦσϑα κρατίστη.
τοιγαροῦν ποϑεῖ ϑανοῖσαν σε, ἦσϑα γὰρ χρηστὴ γυνή. —
καὶ σὺ χαῖρε, φίλτατ' ἀνδρῶν, ἀλλὰ τοὺς ἐμοὺς φίλει.
Epigramma et metri insolentia et inconcinno genere dicendi in-
signe; videntur quaedam ex meliore archetypo expressa, ubi participium
φιλοῦντα v.2, quod eici nequit, monstrat pluribus hanc sententiam ex-
positam fuisse. Pulera sunt extrema ἀλλὰ τοὺς ἐμοὺς di(À&, quibus
optime inlustratur anaglyphum, quo mulier sedens marito dextram por-
rigens exsculpta est.

*80. In arce. Cuman. 3498.
"]3Javerog φιλία σῆς ψυχῆς ἐστι παρ᾽ ἀνδρί

Epigramma quinque fuit versuum. — 2 init. legi . . ATOPAKAI,
quod fuerit mulieris nomen velut Κλεαγόρα.

*81. In Piraeo. Integrius alterum epigramma ed. Ross /ntelligenzblatt
1837 p. 692. 710 coll. Welcker AMus. Hh. I 204 et Stephani 7nd. lect.
Dorp. 1850 n. XIV.
8. Koi ζῶσαι πλούτου πατρικηῦ μέρος εἶχον ὁμοίως,
τὴν αὑτῶν φιλίαν καὶ χρήματα ταῦτ᾽ ἐνόμιζον.

I. Attica. 91

b. ΟὐἸδένα λυπήσασα τέκνων ἐπιδοῦσ[ἀ ve] παῖδας
τῆς κοινῆς μοίρας πᾶσ[εν ἔχ]ει τὸ μέρος.
es οστρατη. Melo.
0 ἦνος “Ἀναφλυστίου.

Nomina supplevit Ross Ἰξωστράτη et Κόνωνος, Timothei filium in-
tellegens divitiis famosum Anaphlystium. — 2 et amicitiam communem
et. divitias communes putabant. Alii ταῦτ᾽ scripserunt, quod non intel-
lego. — 3 re scripsi. πρόπαιδας Ross, quod vocabulum non novi. ἔτι
παῖδας Keil Anal. epigr. et onomat. p. 7. γε m. Stephani. — Videtur
quae altero laudatur disticho prior obiisse sororque ei sepulcrum com-
parasse quo et ipsa postea inferretur. Propterea non solum sororis
epitaphium sculpendum curavit sed prius quoque distichon, quod ad utram-
que pertineret. Dein postquam et ipsa mortua est, sororis nomini ipsius
nomen additum est; utrumque enim distichon eadem manu eodemque
tempore scriptum.

422. In urbe Cuman. 3484, cuius errores correxi Annal. Fleckeis.
1873 p. 810.
Εἰκὼν μνῆμα χρόνου, τιμὴ δὲ κασιγνήταισιν
τοῖν ΝΕ ΕΞ
Καλλιστοῦς τε Φίλης ve, οἷν ἡ πίστις διέμεινεν
ὰρ . . . 3 ᾿
IV 8866. Ο pro OY scriptum, quo non perspecto Cumanudes καλ-
λιστος τε φίλης τε. — 4 αἱ. . Cuman.

483. In arce. Stephani εἰ. graeci IV ἡ. Cuman. 2777.
Οὐχὶ πέπλους, οὐ χρυσὸν ἐθαύμασεν ἐμβίωι ἣδε
ap? MENU
ἀντὶ δὲ σῆς ἥβης, Διονυσία, ἡλικίας τε
τόνδε τάφον
Eadem quae v. 1 sententia fuisse videtur in epigrammate Argivo
inedito ο]ὐ πέπλοισι μετάρ[σιος. . .

484 In Pirseo. Cuman. 3491.

᾿Εσϑλὴ τῆιδε v]ónuo τρόπους [9 ἅμ᾽, "Iac[o]e, καλύπτει
γῆι, πάσης ἀρετῆς πλεῖστον ἔχουσα μέρος"

σοὺς δὲ τύπους éni τῆιδε] σορῶι δεικνῦσα ἀναφαΐίνει
εἰκών: τοῦτο γάρ ἐστ᾽ ἐϊμφϑιμένων νομίμοις.

Supplevi quae suppleri posse credidi, nisi quod v. 1 plane incerta

28 Epigrammata sepuleralia.

. est lectio. τρόπους ἄμιας .. καλ. Cuman. AMIAZ . 4 xrÀ. ego. Mani-
festum ex participio ἔχουσα v. 2, secundam personam esse formam xa-
λύπτει, unde nomen proprium vocativo casu positum esse sequitur.
Non novi equidem Ἴασσα nomen, at traditum videtur. Gravius est
quod ϑ8᾽ inserui; videant periti. — 4 defendi fortasse potest quod olim
conieci εὖ ζήσαις ἐμφϑιμ. v.

89. In urbe. Cuman. 3500.

nomen defunctae καὶ] μητρὶ φίλης καὶ πατρὶ [ποϑεινῆς
4 , ς - , , ,
πα]ιδὸς τύμβον ἡρᾶν vovóe ngo[ceA3e, φίλε.
ἤσκουν μὲν τὸ δίκαιον ἐμιμούϊμην τε τὸ καλόν,
2 “- , 3 / , 2 [, 2 ’
ἐν τῶι δ᾽ ἐκτελέσαι λείπομα[ζι οὐ δι᾽ ἐμέ.
- A 3 » , » Ll H ,
μοῖρα γὰρ ovx εἰασ᾽, ἔστησε δὲ τέρμα xeAcvO tot
ἐν τριάκοντ᾽ ἔτεσιν χ[άτϑανον ὠχύμορος.

Supplevi, nisi quod Cumanudes v. 2 παιδός et v. 8 ἐμιμούμην prae-
ivit. — 2 non ausus sum scribere πρόβαινε πόδα. — 3 nescio ubi legerim
versum Sotadeum μιμοῦ τὸ καλὸν καὶ μενεῖς ἐν βροτοῖς ἄριστος. --- 6 asyn-
deton bene habet.

86. Loci incerti, sed fuit inter Elgini marmora. Parianis adiecit
Boeckh propterea quod Pariani nominarentur Diitrephes et Demophon.
At hoc ipsum est cur Parianum titulum esse negem, et exspectarem
sane μοίρην pro μοῖραν v. 4 ut in urbe a Milesiis et Pariis condita.
Videtur mater cum filiis Athenas transmigrasse. — C. I. 3648. Cuman.
2767 non integrum.
Zduigépne Ζωίλου llapuyvóg στρατιώτης.
“ημοφῶν ητροδώρου Παριηνὸς στρατιώτης.
μνῆμα φίλη μήτηρ μὲ Διιτρέφει ἐνθαδ᾽ ἔϑηκεν
καὶ Περικλεῖ φϑιμένοιν ἴωητρίχη αἰνόμορος"
«Ἄγνήις τ᾽ ἐνθάδε οἱ ϑυγατὴρ καὶ ἀδελφὸς ἔχουσιν
μοῖραν “Τημοφόων, τῆς μέτα πᾶσι βροτοῖς.

IV 8866. O pro OY scriptum. — Metriche mater Diitrephen et Peri-
clem e Zoilo, deinde Hagneidem et Demophontem e Metrodoro viro
susceperat. Alterum tamen distichon fortasse post matris mortem in-
sculptum.

87. Vari. Cuman. 3153.
νῆμα Mvnoayogag xai Νικοχάρους τόδε κεῖται"
αὐτὼ δ᾽ οὐ παραδεῖξαι ἀφείλετο δαίμονος αἶσα,

I. Attica. 99

πατρὶ φιλωι καὶ μητρὲ λιπόντε ἀμφοϊμμέγα πένϑος,
«e 3 € L , , 2 ’ »
οὕνεκα ἀποφϑιμένω βήτην δομον zdióog εἴσω.

IV 88ec. Ο pro OY scriptum, E pro Εἰ praeter κεῖται. — 2 nec
structuram intellego nec verbum παρα δεῖξαι. Quodsi sculpta repraesen-
tatio dicitur, doleo quod anaglyphi argumentum editor non enarravit.
Hoc voluisse videtur poeta: fatum festinans prohibuit ne ipsi defuncti
arte ezhiberentur, in quo οὐ ita excusationis aliquid habet, ut monu-
mento, quod ante oculos est, ipsos defunctos, quorum imagines ponere
non licuit, opponi dicamus: τὸ μὲν μνῆμα τόδε κεῖται, αὐτὼ δὲ τὼ ϑα-
νόντε οὐχ, οἷον T' ἦν παραδεῖξαι. — 4 clausula homerica.

88. Athenis. Cuman. 2486.

Σύμμαχος Σίμωνος Χῖος.
a. Πλεῖστα μὲν εὐὑφρανϑεὶς βιότωι, λύπαις δὲ ἐλαχίσταις
χρησάμενος, γήρως τέρμα μολὼν πρὸς ἄκρον,
Χίος μὲν γενεὰν βλαστών, πατρὸς δὲ Σίμωνος
Σύμμαχος ἐν δαπέδοις Κεκροπίας ἐκλίϑην.

C
d

'H μὲν καλλικόμοις πτόρϑοις βοτρυώδεος otvnc
Χῖος ἀγαλλομένη Σιμμάχωι ἐστὶ πατρίς.

αἱ δὲ ϑεοῖσι μάλιστα φίλαι ϑνητοῖσί τε 49 vot
σῶμα σὸν ἐγκόλποις χρύψαν ἀποφϑίμενον.

Alterum epigramma priore longe pulcrius, nisi quod melius di-
xisset poeta v. 8 ἀποφϑιμένου. — 6 mira Χίος nominis trochaica men-
sura, qua tamen minime defenditur epigrammatis quod Simonideum di-
citar 119, v. 4 οὐδ᾽ ἵκεν Χίον ἐς ἀμφιρύτην. --- Ceterum Chius potius quam
Atheniensis poeta videtur fuisse.

89. Incerti loci; lapis fortasse ex Euboea Athenas translatus est.
Cuman. 1651.

Νικίας Νικίου Ἐρετριεύς.
Σῆμα τοδ' ἐν χενεῆι χεῖται χϑονί, [σῶμα 0 ἐπ᾽ ἀγροῦ
᾿Ωρείου κρύπτει πυρκαιὴ φϑιμένου'
τόνδ' ἔτι παπτεαίνοντ᾽ ἐπὲ γούνασι πατρὸς μάρψας
2410nc [o]i σκοτίας ἀμφέβαλεν πτέρυγας.

80 Epigrammata sepuleralia.

, € -

ἡ δ' ὑσίαν στέρξασα λέχους Kén(gw χέ]εν [ἡ] μῖν
χῶμα καὶ ἐν ξεσεῶι γραμμ᾽ ἐετύπωσε mérQut.
δηλοῖ δ᾽ οὔνομα πατρὸς ἐμόν 9' ὅδε τύμβος, ὁδῖται"

2 407 7 ,. 3 ^ ; 9 , ,
ἀλλ᾽ tte τέρμ᾽ ἀγαθῆς v é&avvowe τρίβου.

Nicias Eretriae natus, Orei crematus sepultusque est; cenotaphium
vero probabilius est Eretriae quam Athenis ei factum esse. — 1 χϑονι
πολυ... quibus quid facerem nescius eo tandem adductus sum, ut litte-
ΤᾺΒ πολυ ex antiquiore titulo crederem residuas esse, vera autem iam
non satis distingui posse. Quae posui rerum necessitas videbatur po-
stulare; ἡ ᾿ΩὩρεία Straboni (p. 445) Oreitarum ager est. — 4 ὧι Cum.
quod correxi. Poeta melius imitatus archetypum probam et pulcram
sententiam pessimis numeris inclusit; ἐμπεδὺὴς γάμορος μαέρψεν ᾿Αἴδης
antiquus dixerat poeta, cf. Bergk Hippon. fr. 113. — 5 Kvr..... £V AV
Cum. Κύπριν ne pyrrhichium facerem vetuerunt spatii angustiae. H sive
Cumanudis sive lapidarii culpa intercidit.

90. In urbe. Cuman. 1825.

Ὀστέα μὲν xai σάρκας ἔχει χϑὼν παῖδα τὸν ἡδύν,
4 3 , » , ,
ψυχὴ δ᾽ εὐσεβέων οἴχεται εἰς ϑαλαμον.
2 ^ , , -
εἰ δ᾽ ὄνομα ζητεῖς, Θεογείτων Θυμούχου παῖς,
Θηβαῖος γενεάν, xe[i]uo[t] κλειναῖς ἐν ᾿4ϑήναις.

1v saeculi, niei error est v. 8 ϑυμόχου. Dein v. 1 siye et v. 4 κεμα
scriptum esse testatur editor. — 1 idem exordium in tit. Ephes. C. I.
3026. — 4 eadem clausula in tit. sequente.

91. In Piraeo. Ross Bullet. arch. 1841 p. 55. Cum. 2856.
"Egonig:

Τηλοῦ πατρίδος οὖσ᾽ ἔϑανον κλειναῖς ἐν ϑήναις t

"Egorig, γνωτοῖσιν πᾶσι λιποῦσα πόϑον.

IV 8866. Ο pro OY scriptum. — 2 ᾿Ερσηίς disyllabum ut supra
ep. 86 ᾿Αγνηίς.

92. Athenis. Ex Roseii schedis ed. in Diar. arch. 1856 p. 141.

“Ἰευκὰς μὲν πα[τρίς ἐστιν] ἐμοΐ' σπεῖρεν[ δέ ue nomen patris
τοὔνομα ip... ..., κεῖμαι δ᾽ ἐν δήμ[ωι ᾿Αϑηνῶν.

I. Attica. . 81

Supplevit Ross. — 2 C. 1. 6280 B 46 σῆμα μὲν oi νηῷ ἵκελον δήμῳ
ἐν ᾿Αϑηνών, qui titulus Herodis Attici est.

*93. Salamine Delive; dicendi genus atticum est. C. I. 2322b'? Ke-
kulé 7Àes. 52.

Χρηστοῦ Τέχνωνος μνῆμα τοῦ Φρυγὸς τόδε,

Oc νῦν ποϑεινὸς γέγονα τοῖς ἐν τῆι πόλει.

2 ΤΕΙ.

94. Inter Elgini marmora. C. I. 815. Hicks 7mecr. gr. mus. Brit.
p. 148.
ΠἸατρὶς ᾿“λε[ξάνδρεια, πατὴρ nomen, ἐγὼ δέ
Βρισηὶς πυκιν[αῖς ἔξοχος ἐν πραπέσιν.
καί ν]ύ μὲ κὴρ ἐδίάμασσε νόσου... .. -.

2 Βρισηὶς πυκινή Boeckh. — 3 uj κῇρε δυο idem. — Post v. 3

haec supererant
ON EAEIOYIH
ΩΣ z

unde conicias in ᾿Ελειϑυίης doloribus illam τὸ φῶς ζωῆς amisisse.

*95. Extra Ceramicum. Kekulé TAes. 358. Cuman. 3151.

Miwaxo 4tifvoc χρηστή.
Et τις δλως γέγονεν χρηστὴ γυνή, ἥδ᾽ ἐγὼ εἰμι,
πρός τε δικαιοσύνην καὶ τοῖς ἄλλοισιν ἅπασιν"
οὖσα δὲ τοιαύτη χάριν οὐ δικαίαν κεχόμισμαι
οὔτε παρ᾽ ὧν ὥιμην οὔτε ἀπὸ δαιμονίου.
5 .... 0g ἀπὸ μητρὸς ἐμῆς καὶ πατρὸς ἄπειμι:
σιγῆι δὲ κρύ͵πτω, οἵας χάριτας μοι ἀπέδωκαϊν,
ἀνϑ᾽ ὧν ἤμελλον π]αρὰ τῶν παίδων κομίσεσϑαι.

Ir fere saeculi titulus melius insculptus quam compositus. — 5 ..
. T. Os Kek. TiH»s Rhusopulos Bullet. arch. 1863 p. 168. «(;)
μος Cumanudes, - 7—-2€ ego. Ante og sex septemve littérae perierunt;
videtur adiectivum fuisse, cuius brevis terminatio producta non offendit.

32 Epigrammata sepulcralia.

Nec δύστηνος nec δυστειμος, quod e Cumanudis lectione conicias, satis
placet, — 6 sq. supplevi. — Querelam habes puellae male moratae, quae
omnium virtutum compos sibi esse videbatur; peregrinam fuisse praeter
nomina adpellatio χρηστή demonstrat coll. Cuman. Indic. p. 455.

*96. Ad Dipylon. Anaglypho exsculptus homo mortuus in lecto re-
cubans, cuius capiti & sinistra leo imminet; & dextra iuvenis nudus ho-
mine maior opem fert stricto gladio; iuxta navis rostrum effictum est.
Wachsmuth Ann. Instit. 1861 p. 322. Kekulé Tes. 57 quosque alios
enumerat Vsener de lliadis carmine quodam Phocaico. Bonnae 1875
p. 93 adn.
᾿Ανείπατρος ᾿Αφροδισίου ᾿ΑΙσκα[λωνίτης.
“᾿ομσαλὼς Δομανὼ Σιδώνιος ἀνέϑηκε.

Πηϑεὶς ἀνθρώπων ϑαυμαζέτω εἰκόνα τήνδε,

ὡς περὶ μέν με λέων, περὶ δ᾽ ἐγπρωιρ[η] ᾿χτετανυσται"

ἦλϑε γὰρ εἰχϑρολέων τἀμὰ ϑέλων σποραάσαι"
ἀλλὰ φίλοι γ᾽ ἤμυναν καί μοι κτέρισαν τάφον οὕτηι,
5 οὗς ἔϑελον φιλέων, ἱερᾶς ἀπὸ νηὸς ἰόντες"
Φοινίκην δ' ἔλιπον, τῆιδε χϑονὶ σῶμα κέχρυνμαι.
Phoeniz graece balbutit Wachsm. — 2 ΔΕΓΓΡΩΙΡΙΓΚΤῈ ὁὲ πρῷρ᾽ ἐκτ.

Rhosopulos. δ᾽ ἡ πρῴρη '"xrer. Wachsm. δὲ πρῷρ᾽ ἔγκτετ. Vsener ante
duplicem consonantem facile nasalem litteram prava plebi pronuntiatione
gigni potuisse ratus. Mihi iterasse ille videtur praepositionem ἐκ. — 3
εἰχϑρολέων diphthongum nasali pronuntiatione ortam esse bene coniecit
Vsener. — σποράσαι i. q. σπαραΐξαι — 4 οὕτηι pro τῇδε ceteris non ma-
gis barbarum. — 6 δὲ λιπών Wachsm. Vsener.

AETATIS ROMANAE.

*9?7. Ad S. Trinitatem. Cuman. 324.
Εὐ[ρυ]άνϑη ᾿“Αρίστωνος ἐξ ᾿Αχαρνέων. Εὔπορος
| Ἕρμιος.

Εἰκόνα μὲν γραπτάν, οἵα πέλει ἀμφιποΐλοιο,
ϑήκαμεν ἐ[ργ]οπόνου [Παλλ]άδος ἐν τεμένει,

L Attica. —— 33

ox[z]ve« δὲ χϑόνιοην δίδομεν za]q[ov: ἀλ]λὰ καὶ ἔνϑα
μανύων, τί καλεῖν οὔνομα] δεῖ σε, τύπος.
5 mo[ió]e [. . . ἹΈρμιος τε καὶ Εὐὔ]πορος, ἐν δ᾽ ἱεροῖσιν
ον μητρὶ φίλῃ] μοῖραν ἔχοντες ἴσην.
e e 99 ὃ 9*9 95 9 ὃ e$ 9 ev ζ]ώεσκεν ὅτε δΘοο $9 € ϑνύσκεις,
q ’ ,
Oc XE... e. og Oey[r'uevog φϑι]μένην.

Litterae 1r saeculi p. Chr. n. — 1 ἀμφιπο. εἰ Cum. ecoe non
possunt distingui in lapide valde det ito. — Deae ministra fuit Eury-
anthe, quam sacra veste indutam repraesentatam fuisse sumpsi. — 2
suppl Cuman. ϑήκαμεν i.e. filii — 3 sqq. quae snpplevi non certa
esse scio, at lacunarum spatio adaptata. ἔνϑα i. e. iu sepulcro, non
solum in arce. — 4 in lapide non est μανύει. Philodemi epigr. A. Pal.
V 46 τί δεῖ σε καλεῖν. — 5 filii quorum nomina supra scripta sunt, vi-
dentur et ipsi in sacris Minervae occupati fuisse. — Extremi distichi
vel sententia obscura.

*98. ἴῃ arce. Cuman. 3496.

os eon . . ὅ[τ]μ μοῖραν
ἀρκεῖν οὐκ ξδάη Πιερὶς [οἷσι φίλοις:
τρισσάκι δ᾽ ἐκτελ]έσας δέκατον ζωῆς λυκάβαντα
οἰχόμενος κ]ατέχει Φερ[σεφόνης ϑάλαμον.

Litterae vulgares praeter r. — Prioris distichi sententia dubia; ante
Orr. littera x. A. Pal. VII 362 ἀϑαάνατον δέ — οὔτε λόγος ποιεῖν οὔτε
ϑεὸς δύναται.

*99. In arce. Cuman. 3531.

πῶς κρυερὴ σιγή; τί B[agóc σκότος 0006€ κάλυψεν;
ποῦ χάριτες φιλίης; [ποῦ χραδίης γλυἸχερᾶς
ἦϑος, τῇ τε λίρῃ [σύγκροτος ἁρμονίη;
αἷαι, πάντα λέλοιπ[ε, μόλες στυγερὴν ὑπὸ] γαῖαν"
5 κ]αὶ μὰ σέ, νῦν 9', “Ελι[κών, πρίν τ᾽ ᾿Αἰδὴς φϑονερός.

Versus quinti sententiam 8i bene adsecutus sum, fuit poeta ille,
cuius de nomine supersunt fortasse litterae ante v. 1 νεπίκι. Αἱ quis
non illis temporibus? quarti enim fortasse saeculi est epigramma ne-

Kaibel, Eplyrammata graeca. à

24 Epigrammata sepulcralia.

que multo aut antiquius aut recentius Gregorii carmine, cuius similis
est indoles (A. Pal. VIII 26): πῶς ἐλύϑη Νόννης καλὰ γούνατα; πῶς δὲ
μέμυκεν -- χείλεα; πῶς ὄσσων οὐ προχέει λιβάδας; εἰ intellegitur quo
spectent hae voces ἄλλοι δ᾽ ἄλλα βοῶσι (sic scribo pro αὖ βοόωσι) παρ᾽
3piov. — 4 homericum νῦν δ᾽ ἤδη πάντα λέλοιπε. --- ὅ iurat per Heliconem,
sive montem intellegis, sive Musarum gregem, ut quae multorum iam
mortem amicorum maeruerint.

“100. Athenis Cuman. 3510.

"Vor γενειάσκων, ούσαις φίλοϊς, ἐσθλὸς ἐ]τ[αἱροες
χεῖμαι ἀδελφειῶν ὕ ὕστατος ᾿4ἴ.......--
ὧν ὃ μὲν ἐν Κύπρωι μοῖραν λάχ[ε.. .. . . ...

1 fere p. Chr. n. saec. — 1 ἄρτι γενειάσδων Theocr. XI 10, ubi vide
Meinek. adn. — Post septem litterarum spatium - T. — 2 nomen defuncti.

4101, Athenis C. I. 863b.

Ὄντως δίζηαι, ξένε φίλτατε, τίς πόϑεν εἰμί;

Koó[c] μέν μοι πατρίς ἐστιν, ἐγὼ δ᾽ ὄνομα Νεικομήδηϊς.
ἹΠουσάων ϑεράπων, ᾧδων ϑυμέλαισιν “Ομηροίν'

δόξαις ἐνγελάσας περίκειμαι νηδυμὸν ὕπνον.

Neglegenter insculptum carmen, semel r forma, ceterum z. v. 2 Ku et
Νεικομήδη, v. 8 OMHPOII scriptum est, non tamen 'Ouspcv, qua lectione
deceptus falso interpretatur Welcker Syll. 12. — Nicomedes talis erat
qualem descripsit Achilles Tatius III 20 xai γάρ τις ἐν αὐτοῖς ἦν τῶν τὰ
'ΟὋμήρου δεικνύντων ἐν τοῖς ϑεάτροις κτλ᾽.

——

*102. Athenis. Cuman. 3511.

Τὴν ἘΕὐτυχοῦϊσαν τήν τε] Nada δυ[στυχεῖς,
τὰς αὐταδέϊλφους μου]σικάς, τὰ[ς εὐλάλους,
τὰς συντρα[φείσας ἐν] λύραι κα[ὶ βαρβίτωι
ἡ γῇ συνέϑ[ηκεν ày9a0]e ἠρέμα, ξένε.
1 Nai; nomen meretricium, cuius paenultima correpta ut in nomine
non offendit. — 9 εὐλάλους dedit Wilam.

I. Attica. 35

103. ^Chalcide Euboeae. Stephani Itn. Graec. septentr. tab. II 6.
Melius Vlrichsii apographum Mus. RÀ. III 389.

“Ἵπατούριος
Ao[uo]ouévov
χαῖρε.
'E]»3a[05 κηρὲ δα]μ[έϊντα τὸν ἔξοχον ἐν πραπέδεσσιν
ΕἸ [βο]ΐας ἐρατ]ᾶς ἅδε κέκευϑε κόνις, |
ἐϊσϑλὸν ἐΐν ἠιϑέοι)ς 4£norovqioy, ὅν 9" 'Exaóruov
λέ]σχαι κ[αὶ σοφέα]ς μῦϑος ἐ[π]αγλαισεν.
δ πο]λλὰ σὺ μ[ὲν λείβ]ων πάριϑι, ξένε, δάκρυα κανϑοῖς"
οὐχ ὁσίη [κενεὰς τ]ὥιδε νέμειν χάριτας.
ἀλ]λὰ προ[φωνή]σας ὄνομα κλυτὸν ἔννεπε χαίρειν,
καὶ] τὸ παρ[ερχομένοι]ῆς ξυνόν ἀμειβόμενος"
β]ὠ[λός] σοι κο[ὐὑφα] Ελεφηνορὶς ὀστέα κρύπτοι
10 ἀ]ν[ϑ9ο]φυὴς [μεγάλαῖς εἵνεκα σωφροσύνας.
Epigramma scite factum fortasse ante Chr. n.; dialectus dorica
praeter homericam formulam οὐχ ὁσίη v. 6. — Δαμαρμενίδης nomen
C. L 1389. — 1 φῶτα καμόντα Vlr. omnibus aptius invenit Wilam. —
2 suppl V. — 8 ἐσθλὸν ἑοῖς ἀστοῖς V. idemque v. 4 xai πινυτός quod
propter ipsam membrorum concinnitatem reprobandum. — ὅ sq. suppl.
V. — 7 προδακρύσας V. idemque ὀνομάκλυτον. At solent χαῖρε dicere
simul ipsum defuncti nomen pronuntiantes. — 8 τοῦτο παραὶ κεῦϑος V.
xai Wilam. sapepy. Buecheler. Quid sit illud omnibus viatoribus
commune, extremum distichon docet, ut dicant sit tibi terra levis.
Et bene habet ἀμειβόμενος, his enim respondetur ad ea quae narra-
verat defunctus. — 9.0..2zo! Vlrichs κούφα σοι κόνις ἀδ᾽ (cf. Α..
Pal. VII 204 νῦν δέ σε μὴ κούφη κρύπτοι κόνις), recepi tamen quod
Wilamowitz proposuit; nam melius βῶλος quam κόνις dicitur ἀνθοφυής,
de quo vocabulo non dubito. N.4vHz Vlr. N.... AHz Steph.

*104. Ad Lyeabettum. C. I. 938.
8. Ἰνϑάδε Διάλογος καϑαρῶι πυρὶ γυῖα καϑήρας
ἀσκητὴς σοφίης ὥιχετ᾽ ἐς ἀϑανάτους.

b. Ἐνϑάδε Διαλόγοιο σαόφρονος ὀστέα κεύϑει,
γυμν[ἀς] ὃς ἀμφ' ἀρετὴν ἔπλετο καὶ σοφίην,
ἀλλὰ τὰ μὲν κεύϑει μικρὰ κόνις ἀμφιχυϑεῖσα,
ψυχὴν δ᾽ ἐκ μελέων οὐρανὸς εὐρὺς ἔχει. "

86 Epigrammata sepulcralía.

Qualem philosophiae disciplinam secutus sit Dialogus non satis li-
quet; similia autem Philonis praecepta sunt, qui ἄσκησιν philosophiam,
ἀσκητάς philosophos vocat, qui τὸν ὀλυύμπιον xal οὐράνιον χῶρον ἔλαχον
οἰκεῖν. Vnde recte videntur emendasse νυ. 4, ubi ex lapide γυμναΖ vel
γυμνὼ ὃς, quod Cumanudes, vel rvMNi« quod ego legi, enotatur. Stru-
ctura paullo liberior est, at plane perspicua, Cum enim v. 9 verbum
κεύϑει aperta ἐπαναλήψεως ratione iteretur, hic demum claudi sententiam
puto (quod probat etiam ἀλλα particula) ut nec verbo κεύϑει v. 3
subiectum quaerere nec κεῖται pro xeu 8e: scribere opus sit. — Ceterum
exitus v. 1 et 2 similes habet Laertius Diog. A. P. VII 128 xai σύ ποτ᾽,
Ἐμπεδόκλεις, διερὴ φλογὶ σῶμα καϑήρας — πῦρ ἀπὸ κρητήρων Éxmiec
ἀϑάνατον. ᾿

105. Athenis C. I. 880.
᾿Αχιλλέως παῖς, στωικὸς Θεόξενος
ἐνταῦϑα Πατρεύς, ἀλλ᾽ ἄγαν κεῖται νέος.

II fere saeculi. Alcmanem stoicum habes C. 1. 6698, qui titulus
anni post Chr. n. 241 est.

106. Athenis. C. I. 923.

Σμεικρὸς οὐ σμικρὸν καλύπτω τύμβος ἄνδρα, ἐπεὶ σοφῶν
ϑῶρα ϊουσέων μέγιστα" τῶν ὅδ᾽ ἔξοχον λαχών
“Ἱρποκρατίων πρὸς ἀστῶν τρίςμακαρ κληίζ]εται,

οὕνεκ᾽ ἦν ῥήτωρ μὲν εἰπεῖν, φιλόσοφος δ᾽ ἃ χρὴ νοεῖν.

ΠῚ fere saec. — 1 σμευιρός --- σμικρόν vocalem arsi intentam diphthongo

scripsit. — 2 Μουσέων trisyllabum fecit ex analogia homerica, — 8
KAHIZETAL

103. Ad S. Trinitatem. "Velsen Diar. arch. 1856 p. 286.

"1rópa μὲν ἐσϑλὸν d]órra xai εἰητῆρα δὲ νο[ὕσων
ἔξοχον, Ἑρμεία.) νῆσσον ἄγευ μακάρων'
καὶ δέξαιτο ϑεῶ)ν ἡ δ᾽ ἡρώων γένος ἄλλων
Ἱπποχράτει “Πποχλ]ῆ εἶσον ἔχοντα γέρας.
I sive ante seu post Chr. n. saeculi. — Observare licet posteriore
aetate, cum non iam suam quisque loqueretur dialectam, τοὺς ἰατρῶν

1. Atos. 41

παῖδας Hippocratis scilicet discipulos ionico potissimum sermone uti,
Ridet hoc Lucianus πῶς δεῖ στ. συγγρ. c. 16 extr. — 2 ἔξοχον Wilam.
idemque v. 4 pulcre restituit,

108. Ad τετρακιόνιον ᾿Αϑηνᾶν herma fractus. Cum. 393.

Νούσων εἰη[τῇρα xai ἐσϑλὸν δ' ἄνδρα] Κράτωνα
Kvivi[ov παῖδα φίλον] Γαργήττιον ἥδε χζαλύπτει
χϑών, φιλίους δὲ ε[ὑπους δείκνυ]σιν 0 λάινος Ἑρμῆς.

1 καὶ --- ἄνδρα Wilam. ex epigr. antecedentis v. 1. — 2 καλύπτει
Cum. idemque v. 3 supplevit.

109. In arce. Cuman. 3523.

etre ic]o3éov νηοῖο βεβ[ήλοις
ὕπνον ἀποβρί]ζοντες ἐπαλλήλοισι τάζφοισι
hn ᾿Δἰδης] στυγερῇ ἐπιτέρπεται ὕβρει
παῖδες nomen patris] πολύίφρονος ἐἰητῆρος:
ὅ πυρκαιὴ δ᾽ αὐι]οῖσι δέμας] ψυχήν ve κάϑ[ηρεν.
Hur fere saec, Non expedivi fragmentum difficillimum. --- 1 ten-
tavi λοίσϑιον ἐν τοῖσδ᾽ ἰσοϑέου xrX. ut significaretur aedicula sepulcralis; eo

quod sepulerum est, non ἱερά sed βέβηλος vocatur. — 2 '.oNTEC unde

— ζοντες certum est. Dein de duorum ad minimum morte agitur, quos
filios πολύφρονος ἰητῆρος v. 4 fuisse sump-i . — 3 solita de Hadis saevi-
tate querela, quae tamen non video quomodo ceteris inseri potuerit, —
9 δέμας Cuman., nec reliqua dubia,

*110. In urbe. Edidi Bullet. arch. 1873 p. 249.

a. Εἰπέ, τίν]ος πάτρης ἐ[χφὺς ϑάνες,. ἠ]ὲ τίς αἰτός
ἐπλεο], καὶ tig σευ χλήξ[ε57}᾽ ὃ [γεινάμενος;

p. ovvoua μοι Κορνο[ὕτος ἔην], πατρὶς ἔνϑεν ἵκανον
Προ]υσιάς, ὃς δ᾽ ἔτεκεν [nomen patris] ue πατήρ.

a. ζω]ῆς d ἐς πόσον ἤλ[ϑες; B. ἐς εἰκοστὸν] λυκάβαντα,
ὁ]οιοὺς τῷδ᾽ ἐπιϑεὶς [μῆνας ἔλυσα βίον.

α. ποῦ, β. παρὰ Κεκροπί[δαις. α. ἔμαϑερ δὲ τί; καὶ] τόδε

λέξ[ον'
B. δητοριχ[ήν . en n

38 Epigrammata sepulcralia.

H saeculi. — 6 suppl Aug. Mau amicus, nisi quod ἔλυσα posui
pro ἔχαμψα Euripideo. — 8 ante Brropociy octo fere litterarum spatium.
Wilamowitz: πείρατα ῥητορικῆς καὶ σοφίης ἔλαβον. Extremum distichon
periisse probabile est, quo qui interrogavit salvere iuberet. defunctum.

11. Cippus atticus, cuius titulum in museo Britannico descripsit
Welcker ediditque Mus. Rh. VI 82.

Ὁ δῆμος “ἽἸηναῖον “Τρτεμιδώρου.
Καὶ τὸ πρὶν ἐν πολέμοις τηρῶν πύργον, παροδι τὰ,
καὶ νῦν τηρήσω, ὡς δύναμαι, νέκυς ὦν.

Ludi videtur in vocabulo πύργος, quod v.1 turrim aliquam ar-

mis defendendam significat, v. 2 si recte intellexit Wilamowita de Di-
pylo accipiendum est.

112. Aegina in insula. In herma anaglypho expressi stant vir vestitus
et puer nudus strigil et discum manibus tenens. Ex Stephanii Parergis
arch, (IX) Keil Philol. VIII 174.

᾿ΑἈντιοχῇ Θεμίσωνος ἀεϑλοφόρον κόνις ἧδε
κείϑει δωδεχέτη παῖδα Θεμιστοκλέα,

ὃς βουλὰν καὶ ϑάρσος ἔχων io ὁμωνύμῳ ἀνδρί
ϑνυ]ήσκει τὴν μοιρῶν οὐ προφυγὼν δύναμιν.

Litterae rz meliorem testarentur aetatem, nisi dativo v. 3 iota ad-
scriptum non esset. — Recepi inter atticas propter nomina et pairis et
filii, etsi quae tunc temporis Aeginetarum sors fuerit nescimus: possunt
ex antiquiore tempore Athenienses in insula vicina remansisse. Tamen
propter nomina vere attica ne quis Antiochiam pagum atticum recoquat
unum moneo. Mulierum atticarum nominibus non fere adiungi τὸ δὴ-
μοτικὸν Sat notum est, cuius quidem rei omissis frandibus Lenorman-
tianis rarissima sunt exempla; uxoribus vero, nisi ubi recentiore aetate
civis attica peregrino nupserit (Cuman. 1108), nunquam additur; non
enim huc referes titulum romanae aetatis Cuman. 939. Antiochensium
contra mulierum ubique nominatur patria, sive civibus atticis Seu pere-
grinis nupserint. Haec enim est eorum titulorum forma 4 δεῖνα τοῦ
δεῖνα ᾿Αντιόχισσα τοῦ δεῖνα γυνή, Nunquam praeterea Athenienses de
pagorum nominibus «quorum δὴ μοτικόν in — ejc desinit formam femininam
finxerunt. Itaque Themistocles Themisonis f. non civis Atticus fuit,
sed Antiochengis, eorum vero, qui plurimi Athenis incolebant.

L Attica, | 99

113. Prope Nicaeam Italorum. Anaglypho iuvenis exsculptus nudus
genas barbatus, sinistra palmam tenens. Fraenkel Diar. arch. 1874. p. 148

Ἵλαρος τοῦ ἰδίου συντρόφου ἐποίει.

Πλώτις ὃ πολλὰ καμὼν ἐν γυμνασίοισι φιλάϑλοις
κεῖμαι ἁλικλύστῳ πὰρ χϑονὶ Πειραέως,
ζωῆς καὶ καμάτων τέρμα δραμὼν ταχινόν'
οὕτω γὰρ μοῖραι κλωστὸν ἔϑεντο μίτον.

II vel 111 saec. — Epigramma non sine arte factum si non metri ta-
men locutionis. Opponuntur inter se fortis pristina vita et mortis tarda
quies, gymnasium et Piraei litus: vitae et laborum aeque brevem cur-
sum tribuerunt Parcae. -

414. In urbe herma. C. I. 427.
Ψηφισαμένης τῆς ἐξ osíov πάγου βουλῆς τὸν υἱὸν τοῦ xoc-
μητοῦ ΑΑὐρ. ᾿Αφφιανὸν Χρηστὸν Ἰαραϑώνιον οἱ περὶ τὸ
Ζιογένειον συνάρχοντες ἀρετῆς Évexav.

Ὅστις xai vívog εἰμί, τὰ πρόσϑεν γράμματα φράζει:
ἀμφὲ δ' ἐμῆς μοίρης πᾶς ἐδάχρυσε λεώς,
oVvexev οὐκ ἔφϑην χλαῖναν περὶ αὐχένι ϑέσϑαι
κώμῳ ἐν ἡγαϑέῳ παυσάμενος βιότου.
Aurelius gentile aetatem arguit, nominum cumulatio nobilitatem
iuvenis. — 2 λεὼς ἐφήβων haud raro dicitur.

“116. Ad S. Trinitatem. Cumanudes Athenaei vol. I 167. In aversa
parte statuae virilis, supra titulo conspicitur mulieris fragmentum longa
veste indutse et vivo gressu procedentis ad sinistram.

A. Νύμφαι δηλοῦσι —-[. . . . . δ'ἸἹέστησαν ὄπισϑεν-,
δή σφι]σι πᾶν ἀγαϑὸν τοῦτο[ν noi» μὲν] χεχαρίσϑαι,
πᾶν δ' ὅτε τηλό]ϑεν ἧκε κενῶς ἁλὸϊς olóua πο]ρευϑείς
οἴστρῳ δαι[μονίῳ], μέχρε παῖδα πατὴρ [ἐλεξινός
5 ϑάψηῃ, ὑφ᾽ οὐ πρέπον [ἦν τὸν γη]ράσαντα ταφῆναι.
Supplementa praeter v. 3 οἶδμα π.. quod Cumanudis est, et praeter
v. 5 incerta admodum. Sententiam dubitanter hanc fuisse sumpsi: nym-

phae hie conlocatae declarant. virum in. cuius. imagine sculptae sunt (at
non iam extant nisi forte una illa mulier dicitur) cum antea mulla eis

40 Epigrammata sepulcralia.

bene fecisse tum nunc ubi longinquo inutilique er itinere mercator. redit
divino numine actus, donec domum redur, heu ante patrem, obierit. Acerbe
haec dicta accipio a patre talia tantae filii pietatis praemia conquesto, —
l cur aversa in parte constiterint non exputo. — 4 sq. μέχρι — 9e
sententiae manifestae non convenit coniunctivus.

116. Prope arcum Hadriani. C. I. 948.

Οὗτος ὃ γῆς τέμνων σταχυηφόρον αὔλακα «]ηοῦς
Εὔτυχος, ἡ γονέων ἐλπίς, ἔπειτα γόος,

εἴκοσι τῶν πάνεων ἐτέων ὑπὸ τῷδε κέχρυμμαι
σήματι, μήτε νόσῳ μήτ᾽ ὀδίνησι τακείς.

τεϑνειὼς δ᾽ οὐκ οἷος ὀδύρομαι, ἀλλ᾽ ὅτε πένϑος
ἀμφοτέροις ἔλιπον λυγρὸν ἐμοῖς τοκέσι.

Eutychus agricola fuit, ut in Antiphili epigr. A. P. VI 98 Parmis
γατόμος et falx σταχνητόμος vocatur, cf. Welcker Syl. 8. — 1 imi-
tatur poeta epigr. A. P. VII 209, quod nescio utrius Antipatri sit
(fortasse cum apud Planudem ἄδηλον sit neutrius) ὄφρα σε καὶ φϑί-
μενον Δηοῦς σταχνητρόφος αὔλαξ ϑέλγη (τόν μύρμηκα), male vero addit
γῆς peiusque etiam στραχυηφόρον substituit lectionem Planudeam. [088
vero Antipater Moschi vestigia pressit (VIII ed. M.) ἔσπειρεν Δηοῦς αὔλακα
πυροφόρον vel Callimachi fr. 137 B. τέμνοντα σπορίμην αὔλακα γειομόρον.
— ὅ miram attractionem effecit οἷος vocabulum, cuius rei ni fallor
certissimum est exemplum in loco simillimo ep. A. P. VII 25 μοῦνος
(sic codex. legitar μοῦνον ex Bergkii coniectura) δ᾽ εἰν ᾿Αχέροντι βαρύ-
νεται; οὐχ᾽ ὅτι λείπων-ἠέλιον Λήθης ἐνθάδ᾽ ἔκυρσε δόμων, ἀλλ᾽ ὅτι τὸν
χαρίεντα μετ᾽ ἠιϑέοισι Μεγιστέα-λέλοιπε. Itaque nihil mutandum.

117. In urbe. Ex schedis Fourmontianis C. I. 1027.
[Τύμβον τόνδε. . ......... ... ἔτευξα]
λεπταῖσιν χάρισιν πίστι]ν ἀμειβομένη
ἐσϑλοτατην (nomen defuncti) χρηστοῦ] ϑρεπτῆρος ἐμεῖο,
πᾶσιν ὁρᾶν μεγάλης μνῆμα φιλο]φροσύνης.
Litterae valde recentes. — Sententiam indicavi.

148. Apud Sunium. Baumeister Annal Fleckeis. LXXV 346. Cu-
man. 184,

L Attica. ᾿ 41

ἭΝ) nov ᾿4ϑηναίη ........ 22e.
ἔτρεφεν ἀλλοτρίων ἀμφίπολον ταλάρων,
ἔδρ]αμε παιδὸς ἕκητι xai ἐς βασιλῆος ἱκέσϑαι.
0g] δὰ καὶ ἀφνειῶν εἷσεν ἐπὶ χ[ι]ε[ἀνων"
ὅ ἐμ]πης δ᾽ οὐ ζώουσαν ἀπύγαγ[εν' ἀλλὰ τάφους γε
Κεχρ]οπ[ους “ιβυκῶν ἀντ[ἡ λάχεν ψαμάϑων.

1 fere a. Chr. n. saec. — Mater (qua de agunt vv. 1 sq.) cum fi-
liam, quae apud regem Aegypti nobili quodam munere fungebatur (v. 4),
moribundam audiisset, eo contendit, at quantumvis festinaverit non vi-
vam sed mortuam eam secum in patriam abduxit. — 1 extr. HMEEnI-
AiTOZ Baum. «qus....À. ον Cuman., quae componere non queo. — 2
ἀλλότριοι τάλαροι significant aliena ministeria, in quibus opera lanifica
iure premitur. — 5 ἔμπης Cum. — 6 in. on.. iz Baum. ...... συς
Cuman. — 7 ....... 7OEEMHIY.

119. In Piraeo. Ross Diar. arch. 1843 p. 124.

Συνναδεὶς ϑεράπων ᾿Ἵπολλώνιος ἐνθάδε Mooyov
λειτῇ ὑπὸ στήλλῃ κέκλιμαι ὠκίμορος'
ἣν παρίοις εὔφημος ἀεί, ξένε, μηδ᾽ ἐπὶ λύμῃ
χεῖρα βάλοις: φϑιμένων ὠχυτάτη Νέμεσις.
HI 8860. — ὃ εὔφημος vel εὐφήμῳ γλώσσῃ h. e. χαῖρε λέγων. -- 4
C. I. III Add. 8857. ἔστι γὰρ κἀν φϑιμένοις Νέμεσις μέγα, ἔστ᾽ ἐπὶ τύμβοις.

120. Loci incerti; fuit inter marmora Elginiana. C. I. 1030. Hicks
Inscr. gr. mus. Brit. p. 516, cuius apographum videat, si quis mea
examinare velit.

ett t nn οἰκτροτα]του πατρός.

My κλαίσῃς φϑιμένου τὸν ἐμόν, ξένε, τύμβον ἀϑ]ρήσας"
ὀγδοήκοντα δυσὶν ἔτεσιν [βιοτὴν ἀπέλυσα,
δῆμόν] ve Κεχρόπων ἱερὰν βουλήν τε γε[ραίρων:

δῶρον δ᾽ ὧν ἔτε παῖς ἔσ]χον ἐλευϑερίης.

5. ἐξήκοντ᾽ ἔτεσιν μετ᾽ ἐμῆς ἐβίωσα γυναικός,

ἐ]ξ ἧς ἔσχα τέκνα γνήσια κοὐχὶ νόϑα.
ἣ καὶ ἐμοῦ φϑιμένου λιϑίνην μο]ρφὴν ἐτύπωσεν

πᾶσιν ὁρᾶν ue [βροτοῖς τῦδε παρερχομένοι]ς.

49 Epigrammata sepuloralia,
εἰ dé ϑέλεις ϑέλγειν ψυχὴν [τεϑνηχότος ἀνδρός,
ϑέλξο]ν ἐπισπίσας ὅσσα βροτοῖσι [ϑέμις.

Epigramma metro et sermone barbaro decet servum in libertatem
vindicatum. — Singulorum versuum litterarumque calculis subductis ef-
ficitur a sinistra 320—24 litteras periisse, carminis autem ipsius initium
fieri à verbis μὴ κλαυσης, ut praescriptum videatur nomen defuncti ἃ
filio sepulti. Mitto Boeckhii et Hicksii supplementa nisi ubi & me re-
cepta sunt, velut v. 9 suppl. H., v. 98q. restituit B.

121. Athenis. C. I. 939.

Zuoig δρηστοσύνησι κεκασμένη, οἷσι ποϑεινή
ϑρεψαμένοις τύμβου τοῦδε ϑανοῦσ᾽ ἔλαχεν.

Litterae vulgares. — Δμωίς nomen sit an adpellativum dubitat
Boeckh: credo utrumque.

122. Ad portam Piraeensem. Cuman. 331.
Ἱέρωνα κατέχω [G420]xgdvovc ᾿Αχαρνέα,
Senarium esse patet. Philocratem Acharnensem habes Cuman. 350.

123. Prope Areopagum. Cuman. 3361.
"d ya9 £u τύχηι.
Τελεσφόραν τὸ σῆμα τὴν Τελεσφόρου.

Similis breviloquentiae exemplum non novi.

124. In Piraeo. Ephem. arch. 614 coll. tabula. |
Θεμίσων Ποσίλλης xai κλυτοῦ maig Παμμένους.

Pusi]lla uomen latinum.

*125. Extra Ceramicum. Cuman. 3507.

Τὸν ἐν βροτοῖς φανέντα xai παίξαν[τα πρίν
ἐνθάδε u' ὁρᾶτε τῇδε σὺν ὁμαίϊμῳ φέλῃ,

I. Atties. 48

λιπόντα τὸν μοχϑηρὸν ἀνθρώπ[ων βίον,
χῶρον δὲ ἔχοντα Ζώσιμον ϑεοῖς [μέτα"
λοιπὸν παραινῶ πατέρα καὶ τὴν μ[ητέρα
φέρειν τὰ Μοιρῶν Πλουτέως κελ[εύσμασιν.
πολλὰ χαῖρε. xai o[vye.

Supplevit Cumanudes, nisi quod v. 2 restituit Wilamowitz, v. 4

Zwei nomen feci — neque enim dici potest χῶρος ζωσιμος — οἱ
μέτα scripsi pro ὁμοῦ, v. 6 dativum κελεύσμασιν posui pro accusativo,
v. 7 σύγε necessarium putavi. — 5 λοιπόν eo quo nunc apud Graecos
signifleatu positum etiam apud scriptorem περὶ ὕψους deprehendit Wila-
mowits Hermae X. 336 adn.

136. Athenis. C. I. 1019.

Φιλοξένη.
Γήραε ϑανοῦσαν τάφος ἔχει Φιλοξένην.

9 forma aetatis recentioris.

*123. in urbe. Anaglypho sedens mulier exsculpta. Cuman. 3506.

|
|

|

M]ovodv προφῆτιν εὔ[χ]ο[λ6]ν τ᾽ [i φρεσίν
κάλ]λει τ᾽ ἀχμαίαν πεντεκαιδεκάτῳ μ᾽ ἔτει

δαίμων ὁ πικρὸς τῷδε ϑῆκεν [ἐν τάφῳ"

στήλῃ Ó' ὁρῶν μου τοὔνομ᾽ ἐν[γεγραμμένον
κλαῦσόν με, παροδεῖϑ', ὅτι ϑάλαμον [οὐκ εἰσέβην,
λείπω δὲ δάκρυα καὶ γόους τροφοϊ[ασί μου"
μοιρῶν γὰρ ἄνισος τοῦτ᾽ ἐπέκλωσεν μίτος.

HI saec. — 1 εὐκοηῇν unde εὔκολον certum est, cetera non item. —
anapaestum nullo pacto evitaveris, — 3 et 4 suppl. Cuman. — ὅ
v Cum. μου recte Wilam.

Incerti loci. C. I. 569.

M. .4)o. Εὔτυχος ᾿σκλάπωνος Αἰξωνεύς"
Ποτάμιλλα “Τευκέου ἐξ ᾿Αζηνι[έων.

|) [2o]wze, πολλῶν

44 | Epigrammata sepuleralia.

ἀλλ᾽ εἰ μάτην o) πάντα βουλεύῃ, σαφῶς
σ]τὰ[ς] εἰςάκουε καὶ λόγοις. πεῖραν μα[9] ὦν
. ϑο[] τόν ἐπίλοιπον ἐν βίῳ χρόνον καλῶς,
εἰδὼς ὅτε κάτω Πλουτέῳς τὰ σώματα"
πλούτου γέμουσι μηδενὸς χρήζοντα ὅλως.

q
t

Aurelium gentile aetatis indicium. — Epigrammatis mule graeci
hoc videtur esse argumentum: smultorum errorum plena est vita; tu vero
nisi omnia leviter et inconsiderate institueris vita fruere, donec vita data
est. — 1 AaNweione corr. Hermann Diar. litt. Lips. 1829 mens. Jan. et
Febr. — 3 σὺ pro οὐ idem contra sententiam; οὐ ad solum πάντα re-
fertur v. Cobet Mmnemos. nov. 1Π1 372. —4 erAT vix integra lectio, in
qua corrigenda convenit mihi cum Hermanno. — ΜΑΓΩΝ corr. Welcker
Syll. 19, λόγοις πεῖραν μαϑων i. e. auditis quae ego expertus sim; pes-
sime hoc dictum, at recte habet. — ὅ zueo! corr. Herm. ζῇ saepius
in marginis aliquo loco scriptum reperitur. — 6 δώματα Osann Syll.
p. 99, quo nihil opus, modo recte distinguatur: sciens apud inferos non
iam hominum, &ed Plutonis esse corpora. Dein Plutonis nomine inductus
iocatur ille: cum Plutonis sint, πλουτοῦσι quidem abunde, at non iam
egent divitiis, — Post v. 7 plura desunt.

*129. Fragmentum in Barbacio nondum editum.

ἔχεις tt ttt tt tn
᾿συμποῖσι :
ἐπεὶ δ᾽ ἀϊναγκὴ πάντας ἀνϑρώπους κρατεῖ
ὅ καὶ ζῆν [κελεύει μικρὸν ἐνθάδε χρόνον
ϑανεῖν τε [μετὰ τοῦτ᾽ . . 9r)
κλαῦσον 1[&à ϑνητῶν, μὴ μόνον τἀμά, ξέγε"
ἀπαξάπανϊτας εἷς ἐς “Ἵιδὴην πλοῦς μένει.

II saec. fere, — 3 συμπόσιον vocabulum certo fuit; nescio vero
iusserit poeta epulis vitae miseriam obtundere an comparaverit vitam
symposio, ut fecit Epictetes Ἔγχειρ. 11 vetans ne quis mortuum de-
fleret μέμνησο ὅτι ὡς ἐν συμποσίῳ δέϊ σε ἀναστρέφεσθαι — καὶ ἔση ποτὲ
ἄξιος τῶν ϑεῶν συμπότης. — 4 G€lA'A.

Ι, Attica. 45

130. Athenis. Ex schedis Fourmantianis C. I. 260.

0. 5. gGüaeó0[c] ἐξ ὠμῶν χρόνων
"ine δεύτερον [Ζ]ωνᾶς πατήρ
. 0. . τὸν λιϑὸ so[n]»
5 0. γῦ]ν δ ᾿“ττιχὴν τὴν πεντάδα
μίαν » βιοῦσα»] δεῦρ᾽ ἀναστήσας [λῆϑοίν
. . πρὸς ϑεο]ϊσιεν εἰ γὰρ ἦν ϑέμις,
ϑνῆσκον γονῇ]ες, οἱ νέοι δ' ἔϑαπτη[ζον av.

Ex pravo apographo pauca effiei potuerunt. Videtur Zonas pater
brevi temporis spatio filium (τὸν λιϑοξόον v. 4) et filiam Atticam morte
amisisse et utrique imaginem in tumulo posuisse. — 1 EY,.IMONOYEN —
2 wTIKPOX πικρός nimirum dubium, nec scio quo referam. — 3 «AEv, —
EQNAX. — 4 4ZITON. — 6 ΣΑΣ..ΘΟΣ.. ipsam puellam lapidem ponere
h. e. lapidesm eius imaginem, hoc non ultra atque quod credi possit
dictum videtur; parentes qui puerum amiserunt habere dicuntur o9 τέκνον
ἀλλὰ λίθον. — 8 1Ez — EeA-nr. Quae spatio interiecto secuntur in-
tegra relinquo . . . "AMAZjIAOnATOPBDA/ 4

| IMOYZQNAYAONHPO . , TE.

4181. In urbe. Ephem. arch. 880.

ἜἜσ]εησε vo[Ucoc nomen defuncti εἰς “4ι1|δου [δόμον'
πατὴρ δὲ Τρόφίιμος . . . . .] Οἰναῖοϊς
y]?[n]ee λο[ι]8ὴν [χεόμενος πρὸ τοῦ τάφου.
Recepi fragmentum ne Trophimi nomen aut δημοτικόν periret, quod
in causa fuit cur v. 2 σκάζων fleret.

132. In urbe Cuman. 3439.

Οὗ τὸ γένος, παροδῖτα, πάτραν τε xai οὐνομ᾽ ]ἀνέγνως.
ἐνθάδε ταῖς [Χάρισιν Πούσαις τε ποϑεινὸς] ἁπάσαις
κεῖμαι τῷ ϑανάτῳ [μηδὲν] ὀφειλόμενος.
Φιλου]ιενὸς [Ἐπιτυγ͵χάνοντος . . . oc
Bini hexametri singulis pentametris excepti in deliciis sunt Tri-
malchioni diviti rustico v. Petron. c. 34 et 55 B.*; eadem insolens me-
trorum compositio epigrammatis romani Welcker Syli, 77, cuius penfa-

46 Epigrammata sepulcralis.

meter idem est, ut μηδὲν certo restituere potuerim. Welckeri interpreta-
tionem comparantis Theodoridae epigr. A. P. VII 732 ἐκτίσων Aids y pei-
o5 ὀφειλόμενον non intellego. Nempe interest ὀφείλων inter et ὀφειλόμενος,
immo impugnat τὸ Aeyojuvov ille ᾿Αἰδὴ πάντες ὀφειλόμεϑα, praematura
morte abreptum sese existimans.

133. Incerti loci. Anaglypho exsculptus senex sedens eiusque dextram
tenens mulier, ad latus senex cum baculo eumque iuxta duae mulieres;
mirum nequaquam haec convenire cum titulo. C. I. 568.

Φανοστράτη E£nxsovídov [.«Αἱ]ξ[ωὠνέως γυνή.
Τῷ xi]vvQ υἱωνοί μὲ nomen defuncti τῇ δ᾽ ἀνέϑηκαν

ζηλωτὸν στέφανον τοῖς παριοῦσιν ὅδόν.
᾿Εξηκεστίδης Πρωτίονος «Αἰξωνεύς ἀν[ἐϑηχ]ε.

Litterae vulgares praeter uw. — 1 EXLHAIxXIPAXTP quae Boeckh legit
4E Αἰξωνέων mp(erBurépa). Mulier Execestidae fuit Phanostrate; nam hi
ipsi sunt υἱωνοί, e quibus viri nomen postpositum est quod uxor posuisse
monumentum dici non potuit. — 2 AYTO! vel AYTUU legebatur, quod non
ferendum. πάππῳ Hermann. — ΜΕΤ... δ ΟΠΙ Boeckh μ᾽ ἐπὶ σήματι, quo
sumpto τῆδε saltem in τῷδε mutandum erat. Vidit Hermann nomine
opus esse. — ὃ A. P. VII 331 τύμβον — ἄξιον ἡμετέρης εὐσεβίης στέ-
φανον. — 4 suppl. Boeckh.

-— —— — — —— -——

134. Athenis. In cippo vir aquilae alis instructus. Cuman. 8507 Ὁ.
Πᾶσι ϑεοῖς ϑύσας xai σωυϑεὶς πάντοτε ὑπ᾽ αὐτῶν
εἰς εύνβον κεῖμαι ἐννέα ἔχων δεκάδ[α]ς.
Neglecta ex usu antiquo et vocalium elisio οἱ consonantium ad-
similatio, cum quidem romanam tituli aetatem testetur Cumanudes, in-
dicia videntur Hadrianei temporis. — 2 δεκάδες error lapieidae.

“136. Fragmentum ineditum ubi repertum sit nescio.
e. n nS 5 γ]νόμην Μ[αρεωτίδ]ε γαίῃ.
κεῖμ]αι δ᾽ rya9éo Κέκροπος ?]v δαπέδῳ.

Supplevit Wilamowitz, Aegyptium illum fuisse ne ipse quidem certo
adfirmans, Subscriptum nomen cum patria

ke. ....]vov Magew[rov.

1. Attica. 41

*136. Athenis. C. I. 943. Cuman. 2820.
Δεύτερον εἰς ἔτος ἄρτι παρερχόμενόν μὲ κραταιή
Ἑλλάδιν Εἰκονίου νοῦσος ἔπαυσε βίου.
Litterae vulgares. Ἑλλαδὶν scriptura cum plebeio usu non excuse-
tur (nam eleganter in epistylio scriptus titulus) recentioris aetatis
nota est. — Subscripta quaedam de quibus pauci apices superant.

137. Inter Guilfordi marmora fuit, unde Athenis tribuit Cuman. 3503.
Πάντα ὅσα τοῖς χρηστοῖς φϑιμένοις νόμος ἐστὶ γενέσϑαι,
τῶνδε τυχὼν κἀγὼ τόνδε τάφον κατέχω.

Litterae c et Σ iuxta, €n. — 1 sacra funeralia rite peracta. mdvra
ὅσα formulae instar.

*138. Athenis. Cuman 1862.

Διττὸν πένϑος ἄϑρησον' [ἐμῶν τὸ μὲν ἐνθάδε τέκνων,
ἄλλο δὲ Καππαδόκαις ya[iav ὑπῆλϑε πάρα.

ΠῚ fere 8866. — A. P. VII 559 εἶδεν ᾿Ακεστορίη τρία πένϑεα i. e. tres
filios mortuos. De verborum ordine cf. A. P. VII 464 διπλόον ὠδίνασα,
φίλαι, τέκος ἄλλο μὲν ἀνδρί . Εὔφρονι καλλιπόμαν, ἄλλο δ᾽ ἄγω φϑιμένοις,
«uius vellem elegantiam aequare potuissem. — 1 suppl. Wilam.

*139. Loci incerti. Ross Archaeol. Aufs. II 675 cum Keilii adnot,
Cuman. 3210. |
᾿ Στήλλην Παρϑ[ε]νόπης ἴδιος γαμέτης ἐπόησεν
Δαΐνης ἀλόχ[ῳ] τοῦτο χαριζόμενος.
Lectio minime dubia tituli neglegenter insculpti. — 1 nAPeNOnHC.

— 2 AAOxO Keilii aliorumque mitto coniecturas, Aaiv4; nomen ἃ ioc
adiectivo recte formatum.

*140. In urbe. Kekulé Tes. 186.

a. Τεῦ σ᾽ ἐνέπειν χρῇν τύμβον; B. ἀγακλειτοῖο Νέπ[ωτος"
α. καὶ τίς Κεκροπιδῶν γείνατο τόνδε; φράσον.
B. οὐκ ἦν dx γαίης Κεκροπηίδος, ἀλλ᾽ anc. Θρήκης.

48 Epigrammata sepulcralis.

II fere 8866. — Epigramma cum in epistylio scriptum sit cippi fere
integri, et ipsum integrum esse sequitur. Magnificum exordium prae
scriptoris insuleitate ad nihilum recidit, — 1 suppl. Kekulé.

*141. In arce. Ephem. arch. 2897. "Vtor etiam Koehleri apographo.
Στέρξον ὅμως ὑπὸ] γαῖαν ἐών, μάκαρ [Ἡλιόδωρε.
εὐτόλμωι κρα]δίηι δεχνύμεν[ος 9avozor-
ἁρπακτὴς ᾿1ἤδης οὐκ ἄνσχετο ὁὀ[ῶρα δεχέσϑαι
οὐδὲ κλίειν ἱκέτ]ου Τισαμενοηῖο πατρός"
καὶ σὺ γὰρ duflaíve]oxec ἀταρπιτὸν εἰρώεσσαν"
πείϑεσθαι δ)]ώροις οὐ πρ[έπει ἀϑανάτους.
Sic lusimus amicorum par. Epigramma quamvis recentis aetatis
(litterae Aru) elegans fuisse ex tenuibus frustulis perspicitur. ϑαῦ-

scripta non intellego “ἼΑΘΕ.

*142. In urbe. Edidi Pulla. arch. 1873 p. 247.
Πέντε xoi εἴκοσι μοῦνον ἀναπλή]σασ᾽ ἐνια[υεούς
ᾧχετο φεῦ γ[οερᾷ κηρὶ κατι]σχομένη
Δαμὼ Κογνίτου ϑυγάτηρ καὶ] 4:ειογενε[ίας.
ἢ κάλλει ψ[υχῆς πᾶσιν ἔβαλ]λεν ἔριν.
1 rar' apostrophi nota addita — 4 Y dubia sunt quae posui:
animi pulcritudine illa omnibus aemulandi studium iniecit. Soph. Phil. 67
λύπην πᾶσιν ᾿Αργείοις βαλεῖς.

143. ]n urbe. C. I. 1003.

[A]. Zuv[o]va χαῖρε.
Ζμύονης οὗτος ὃ τύμβος, ὃν εἰ[ςοράᾳς π]αροδεῖεα,
ἐστὶ π]αρὰ φϑιμένοις [ἀέναος 9aAapoc:
ἣν γονέες πενθοῦντες ἐπὶ τριόδου κατέϑαψαν
5 ἑξαέε[ι»], Av[y]on[v] μοῖραν ἐνενχαμένην.

Ir fere saec. — 1 ΔΙᾺ vel AiM apogr. lacunam praecedere non no-
tato, unde AD. malui quam cum Boeckhio Αὐρη]λία vel Ai]Aa scribere.
— ZMYNA. — 2 OYTOCOTEeOTYMBOC sic fere apogr. — €uw... — 5
Εξάετηι ἑξαέτη legebatur. — AYPPH hoc ut reliqua corr. B.

I Attica. 49

144. Athenis Vischero, Oropi Cumanude teste, quorum ille ed. Ar-
chaeol. und epigr. Beitr. p. 68, Cuman. 2533.

Eioey ἀἸν[ὴρ πινυ]τὸς Metoig [τ]ήνδὲ εἰκόνα τεύξας
μνημοσύνης ἕνεκεν νυμφιδίας ἀλόχου.
» 3 € , , M3 , Mj ,
tovvoua 49) "[α]7ἰς εἶμι" καὶ ἐν φϑιμένοις μετὰ λύπης
εἰμί, λιποῦσα πόσιν καὶ τέκνα μοι φίλια.
μοίρης μοι φϑονερὸς τοῦτ᾽ ἐπέκλωσε μίτος.
n vel mr saec. — 1 εἶσεν Buecheler. Μει[λή]σι[ος] editores, cui

spatium non sufficit; non novi equidem Μείσιος nomen, at ferri posse
videtur.

*145. Ad Dipylum. Cuman. 2110.

Εἰσίων Προϑύμου ἹΜιλήσιος.
οιρίδιοι κλωστῇρες, ἰὼ πανάφυκτον ἀνάγκῃ
ζεῦγμ᾽ ἐπὶ δυστήνοις παισὶ βροτῶν ϑέμενοι,
τοῦ μὲ χάριν προφυγόντα πικρὰν ὠδῖνα τεκούσης
ἡγάγετε ἱμερτοῦ πρὸς φάος ἠελίου,
ὅ εἰ νῦ]ν τοῖς (υ)πείρασιν λιπὼν αἰώνια πένϑη
εἰκοσέτης φϑιμένων ovvy[v ὑπὸ δώματ᾽ ἔβην;

n saec. Interdum lapicidae socordia c formam exaravit. — 1 ἀνώγκης
quem expectares genetivus non est in lapide; dativum explico iugum eo
inevitabile quod a necessitate iniunctum est. — 2 παισὶ βροτῶν ut παῖδες
ἰατρῶν vel ῥητόρων sim. apud Lucianum alios. — 3 A. Pal VII 334
aetatis fere Hadrianeae ὦ δαῖμον, τί δέ μοι καὶ φέγγος ἔδειξας εἰς ὀλίγων
ἐτέων μέτρα μινυνθάδια. — Vltimum distichon in lapide difficile legitur,
supplementa incerta sunt. Qui integriorem viderunt titulum, v[Uv μέ]ντοι
cr. legerunt, ubi certe ro: ante c ex more pro τοῖς scriptum est; μέν non
intellego. Recepi εἰ ex Wilamowitzii coniectura. — 6 suppl. Castorches
Ephem. 1862 p.62 non tam obscura litterarum vestigia secutus quam
sententiam apertam.

146. Inter marmora Elginiana. . C. I. 987.

- Y /
Πλουεάρχου τόδε σῆμα ocóqQovoc. 0c πολυμήχϑου
’ € , "4 € ) ,
κιδεὴς ἐμείρων ἡλυϑὲν dvaovimr,
ἔνϑα πόνοισι πόνους ἀνεμέτρεε τήλοϑι πάτρης
μουνογενής περ ξωὼν καὶ πατέρεσσι φίλος"
Kaibel, Epigrammata graeca. 4

50 Epigrammata sepuleralia.

ἀλλ᾽ ξὸν οὐκ ἐτέλεσσε πόϑον μάλα περ μενεαίνων"
πρόσϑε γὰρ ἀστόργου μοῖρα κίχεν ϑανάτου.

Epigramma bonum quamvis ΠῚ vel adeo rv saeculi; litterae Awc
et i longa. Saepius si qua domus plures filios tulit, unus duove vel
parentium amore destituti vel ne patrimonium dividendum lites moveret
aut exponebantur aut patriam relinquebant peregre fortunam peri-
clitaturi. Plutarchus quamquam unicus filius parentibusque carus
idem tamen fecit Romaeque gloriam honoresque adpetebat. Nondum
consecutus obiit Athenas, ut videtur, antea reversus, — 2 ψύχεος
ἱμείρων eadem versus sede Od. x 555. ltem homerica sunt ἐτέλεσσε
πόϑον, τήλοϑι πάτρης, μάλα περ μενεαίνων.

“141. In arce descripsi fragmentum ineditum.

2f39avarot ζωὴν μὲν ἔχουσιν ἀγήρ[ζατον αἰεί,
ὄλλυνται δ]ένδρων ὀλλυμ[ένων δρυάδες"
οἷα δὲ φύλλα ζ]ῶσι βροτῶν [γενεαί ταχυμοίρων

-———-— 8 — ὲὲ ἢ. OE 5 —-—-»«€—-——$$8á0 1080 ὅθ. ἅν ὠς. ἀν Ἑ Θ Θ ΘἝ πιὄμμσμσσσαηδι

Supplere studui sententiam fortasse adsecutus immortales sunt
dei, longaevae dryades. cum ipsis arboribus morientes, brevis hominum vita
est. — 2 Paus. X 31,10 τὰς νύμφας ὁὲ εἶναι πολὺν μέν τινα ápil uv βισύσας
ἐτῶν, οὐ μέντοι παράπαν γε ἀπηλλαγμένας ϑανάτου ποιητῶν ἐστιν ἐς αὐτὰς
λεγος. — 3 suppl. Wilamowitz. — 4 - 6 pauca supersunt |

ANNAPAIZYN

sanRKAICO*

1

ALDMUJNO'".
᾿ς.

4148. Loci incerti. Cuman. 3537.
ὠχυπεεὴς [δὲ μόρος. . . . . . .

τῷ rt» xoi τοδ' ὑπ[ῆλϑε πιχρὸν anu, ἀϑανάτης δέ
irda)ua ψιχὴς [ϑεῖον ἐς αἰϑέρ᾽ Zir.

5 παῖς δὲ Μπινοιχῆουν 7$... . . . ως

χλεινῆς τῆιδε πάτρης ἐλπίς. . €.

πὶ ἔεσο saec, Ante v. 1 ne una quidem littera certa, — 2 ὡχυπετὺς

|. Attica. 51

μόρος Sophocles dixit Trach. 1042. — 7sq. Cuman. ... μασανὸ

Uu)

*149. Rhenea in insula, nunc Veronae. C. I. 2321.

Σῆμα μὲν ἐν στήλῃ γλυπτῇ ϑέσαν, ἡνίκ᾽ ἐγὼ μέν
ἀελίου γλυκερὴν λεῖπον ἐπ᾽ ἐσχατιήν'

ς , , , n $034? ΪἼ .

Ῥηνείης δὲ με δέκτο μυχὸς xai ἀλαμπετον οὖδας
2 , , « , » € A ,
Aide [λ]α[γόνω»} κρῦψέ μ΄ ὕπο. σκητίων.

9 πατρὸς μὲν Δημοσϑένεος, ἐτέων δύο κεϊκοσί u' οὖσαν’

ἴστε δέ ue τριτάτην ἤματος ὀλλυμένην.

ὦ μητρὸς (σ)τυγερῆς καὶ ἀδελφεοῦ εἵνεκ᾽ ἐμεῖο"
νοῦσος ἀκωλύίτῳ μόρσιμον εἷλε τύχῃ.

Litterae vulgares. — Ex meliore exemplo videtur expressum epi-
gramma, cuius altera pars, quae ipsius mortuae res tractat, etiam minus sci-
te facta priore; neque enim dicendi nec sentiendi elegans continuitas est. —
1 ϑέσαν mater fraterque v. 7. — 2 ἀελίου forma dorica ex archetypo residua.
λεῖπον satis audacter dictum abii. cf. Pind. Pyth. XI 56 μέλανος ἀν᾽ ἐσχατιὰν
καλλίονα ϑανάτου. — 4 legi paullo plura prioribus AlIA'/JQMAPO . . . KPY IEM
et ΣΚΟΤΙΩΝ. Lapis hoc loco valde detritus, ut ad audaciorem coniectu-

. / / . /
ram refugiendum esset. Vulgares sunt λαγόνες χϑόνιοι, hic σκάτιοι praefe-
runtur propter v. 3.—95 corruptus nomine patris annorumve numero inserto.

150. Metroi loco. Ephem. 2113.

Φο[ίἤβθης [év9a06 σῆμα . . . . . . .
εἵνεκα κεδνο[σύνης . . . . .

τιομένη βασιλεῦσιν ἀγακλέσι, [μητρὶ ποϑητή
ἤδη γηραλέῃ τέρμα λάχον βιότο[υ"

ἐννεακαιδεχέτις γὰρ ἀπὸ χϑονὸς 'H[Avotovde
ἐρχομένη πεδίον ϑνητὸν ἔλυσα [βίον.

ἀλλ᾽ ᾿Αἰδης β]ουλ[ῇ]σιν ἀκαμπέσιν ἅρπασ᾽ ἀνά[γκης
αἰϑέρι δοὺς ψυχ]ήν, σῶμα δὲ Κεκροπίῃ.

-——€——85— — ———— —— 1 πὸ a --— 11100 8——— ὕὑνς ὄνῳ τὸ ὠὰ ὄψὄ ——-

Praeter litterarum formas vel longitudo carminis inferiorem 86-
tatem probat, cum praesertim eiusdem sepulcri alter titulus fuerit
teste Pittace eisdem litteris scriptus eodemque loco inventus, quo
psucis quae supersunt verbis defunctae corporis animique virtutes

4"

52 Epigrammata sepulcralia.

laudantur Ephem. 2781 ἀμωΐμητίον.... σ]ῶμα τε] καὶ [ψυχή ... ] καὶ
ἥμερον ἦϑος. Nomen est v. 6 φοβηὰ quod lego Φοίβεια, formam hanc
ampliorem rafus pro Φοίβη, ut Καλλιρρόη et Καλλιρρόεια. Hinc Φοίβης
restitui v. 1 cum traditum sit ΦΟΡΒΗΓΙ! — 2 ΚΕΔΝΟΙΙ — ὃ saepius
posteriorum temporum homines Caesarum amicitiam vel beneficia iactant
C. I. 4519, 4 πατρός, ὃν περὶ πάντων τίμησαν βασιλῆες. In versus exitu
dativus postulatur quo referas γηραλέη v. 4; nam Phoebe xix annorum
Obiit, — 6 EAYCAL — 7 -^YAYUIN— APRACANAX — 9 extr, supersunt
'YITATIATI,

151. Apud Hephaestiam Lemni urbem. Ex Cyriaci epistola (Targioni
Tozetti Viaggi in Toscana V 435) ed, Kirchhoff Hermae I 226.

᾿Οχτωκαιδε[κέ]τιν μὲ χυτὴ x[óv]ig 706 καλύπτει
Καλλιστὼ μητρὸς ὁ[ε]ξαμένην ὄνομα,
ἧι λείπω πανόδυρτον ἐνὶ μεγάροισιν ἀνείην,
πατρέ v' ἐμῷ Ζω[ῳ)] δάκρυα λυγρότατα'
ὅ ναίω Ó' εὐσεβέων ἁγνὸν περικαλλέα χῶρον
, € , /
σ[ὑνϑρονος ἡρώων εἵν[ε]κα ocqooo[v ]v[7]c.
ἀκμὴν δ᾽ οὐ γενετῇρες ἐμήν, οὐκ ἐσθλὸς ὅμαιμος,
3 [4 3 25 , Ml 2 ,
av πόσις, ἀλλ idnc λυγρὴὸς ἐκαρπίσατο.
τοῖός τοι ϑνητῶν μογερὸς βίος, ὧν ἀτέλεστοι
10 ἐλπίδες, αἷς] μοιρῶν γνήματ᾽ ἐπικρέμαται.
) , 3 - 2 ? € “-
ἀλλα μοι, ὦ γενετῆ[ρε]ς, ἐσαϑρήσαντες, ὃ ϑνητῶν
ὡς φέρεται πάντων λυγροπαϑὴς βίοτος,
ἤδη δυστήνου κατὰ δώματα λήγετε πένϑους:
καὶ φϑιμένῃ γὰρ ἐμοὶ τοῦτο ποηϑεινότατον.

Καλλιστὼ Ζωώου ᾿Ἐλευσεινίυυ ϑυγάτηρ, ἡ φιλόστοργος
πρὴς γονεῖς, ἁγνὴ περὶ γάμον. [ἡ] καὶ καλὴ καὶ ἀγαϑή, ἀρετῇ
διαφέρουσα.

ὁ δῆμος ὁ δῆμος
ς ) , ,
o0 lufottv. ὁ Τενεδίων.

Poetam valde recentem (quamquam v. 3 ΗΙ scriptum est) ar-
guit oratio vulgaribus nominibus adiectivis sententiis tamquam obruta,
molesta garrulitas, duplex χῶρος vocabuli epitheton v. 5, bis repetitum
λυγρός adiectivum (v. 4 et 8), quo accedit nove dictum λυγροπαϑής pro
αἰνοπαϑής. Vitia non dico apographi, sed editionis correxit Kirchhoff.
1 ΔΕΤΙΝ — 2 Auz — 4zoH — Ó ΣΤΝ — EINHKAZO$POZINAX — 9 TOIOIX

Ϊ, Attica, 58

--- l1OAmor — 11 ΓΕΝΈΤΗΣ — 17 Nrkar. Infra sub voce Τενεδίων hae
litterae AXOA, quae ad epigramma non pertinent.

152. Inter marmora Elginiana, C. I. 765. Hicks p. 146.

Ilo. [«41Ἴλιος Φαῖδρος Σουνιεύς, υἱὸς τοῦ ἐξ Εὐπατριδῶν
ἐξηγητοῦ καὶ ἱερονείχκου καὶ ξυστάρχου «Αἰλίου Θεοφίλου τοῦ
Πι[στοτ]έλους Σουνιέως καὶ Κεχροπίας τῆς ᾿Αϑηνίωνος Φαλη-
θέως τοῦ διὰ βίου περιηγητοῦ ϑυγατρός.

Κεχροπία μὲν ἐμοὶ σαόφρων πέλει, ὦ ξένε, μήτηρ,
ξυνὸν γῆς πατρίας οὔνομ᾽ ἐνεγκαμένη'"
&]x δὲ πατρὸς γενόμην μεγακύδεος ἐν Κεχρόπεσσι
Θεοφίλου προγόνοις καὶ γένει Εὐπατρίδου'
5 οἷς βρεφέ]ων καὶ πρὶν μὲν ἀνήρπασεν ἄγριος ola
τερπνῶν) παρϑενικὴν ἄνϑος ᾿ϑηναίδα.
ἀμφὶ δ᾽ ἐμεῦ καὶ δῆμος ὃ πᾶς ἐδάκρυσεν ᾿ϑήνης
εἵνεχεν ἡλικίας τ᾽ ἡδὲ σαοφροσίνης
καὶ κάλλευς μελέων ἀνδρηίου, ὥς v& μάλιστα
10 παιδείᾳ πινυτῇ καὶ σοφίῃ μελόμην.
δάκρυα Ó'oU ψύχει γενέτης ἐμὸς οἰκτρὸς ὀλέσσας
εὐφροσύνην βιότου καὶ χέρα γηροχόμον.
μέτρον μοι ζωῆς ἔτη εἴκοσιν, οὔνυμα Φαῖδρος,
χήρας «ευκείας λέκτρ᾽ ἀλύχου λιπόμην'
16 κούρην δ' ἣν τεχόμην, γεραροὲ κομέουσι τοκχῆες
βαιὴν ἀντὶ τόσης, δύσμοροι, ἀγλαίης.

" fere saec. lonicae dialecto constanter persequendae impar fuit
aut poeta aut lapicida. — 5..... I'QN Hicks, qui bene supplevit;
pendet autem βρεφέων genetivus ab ἄνθος voc., unde sequitur v. 6 non
ad ἄνθος sed ad βρεφέων referendum adiectivum requiri, et τερπνῶν qui-
dem spatium explet. — 9 ὡς τε i e. καὶ wg. — 14 uxoris nomen
non Δουχία, sed Luceia.

153. In urbe, Ex Schinae Hughesii Muelleri apographis C. I. 956.
Ovvoua Θεσμοφανην ue πατὴρ φίλος ἠδ᾽ ἅμα μήτηρ
κίκλησκον δυεροῦ :ιρὶν Javavoto τυχεῖν'
ἑπεὰ δέ μοι μοῖραι περιτελλομένους ἐνιαυτούς
ἐκλώσαντο μίτοις ἄτροπα γραψάμεναι"

54 Epigrammata sepulcralia.

9 καὶ [u7]v xai πάντων ue καλῶν, ὅσα παισὶ φερίστοις,
πλῆσεν προφρονέως χλεινὸς ἐμεῖο πατήρ"
πᾶσας γὰρ λοιβας τε και ὅσσα μέμηλε ϑεοῖσιν
εἵνεχ᾽ ἐμῆς ψυχῆς oU λίπε μειλιχίοις.
καὶ γάρ μ᾽ Εὐμ[όλποιο] ϑυηπόλοι εἰρεσιώνην
10 τ]εύξαντες [μεγάλην ὥπ]ασαν εὐκλείην'
στέμμα δέ [uot πλέξαντο])] τωνύσον ϑιασῶται,
πυρφύρ [ου ἐν 4ηοῦς μυστι]κά τ᾽ ἐξετέλουν.
ἢ] δα καλὸν [γ]έρας ἔσχον, εἰ ἀψευδ]ὴς λόγος ἀνδρῶν,
παῖδας [ἀποϑνήσκειν otc φιλέουσι ϑεοί.
15 τοὔνεκά μοι, πάτερ ἐσϑλέ, φάνη" σ[ὺ δὲ] μηκέτι σεῖο
τειρόμενος γλυκερὴν τρῦχε χρόνῳ κραδίην.

Litterae vulgares. — 2 nihil hic reconditius quaerendum cum Welckero;
πρὶν --- τυχεῖν idem est quod adstrictioris linguae poetae dicunt ἐν ζωῆ. —
4 ῥαψάμεναι Kiessling. — 5 katHEN corr. Welcker Syll. 9; erravit aliquotiens
lapicida v. 14. 15. — 98q. suppl. Blomfield, nisi quod μεγάλην pro iepwv
Boeckh. — 11 sq. legunt fere στέμμα δὲ [καὶ xin oie) Δ.ιϑιασῶται mopiop[o: eic
τόδε μοι μνῆμα] κατεξετέλουν in quibus cum alia minus intellego tum dubito
vehementer de verbo κατεκτελεῖν; adiectivum in — ἱκός certo fuit, μυστικὸς
potest fuisse, Reliqua quae posui Wilamowitzii supplementa sunt admo-
dum incerta. — 13 KAAONEE! Boeckh σέβας εἴμ᾽, εἰ μὴ ψευδὴς, Welcker
τέλος ἔστ᾽. γέρας quod intuli hoc est quod dei puerum abripere dignati
sunt. — 14 ΠΑΙΔΑΣν velzN apogrr., dein PAx Hugh, reliqui ΩΣ. Mirum
si non scripsisset, poeta quod coniectum ab aliis recepi; nam ὃν οἱ ϑεοὶ
φιλοῦσιν ἀποθνήσκει νέος notissimus est versiculus Menandreus creber-
rimaque in epitymbiis sententia. — 15 ΦΑΝΗΣΕΙΜΗ xrÀ. lapis, quod
frustra explicaut; meam coniecturam occupavit lacobs. — τούνεκα i. e.
quia puerili aetate ὙΠ annorum morior,

*154. Loci incerti. Cuman. 1455. Emendatius dedi in Fleckeís. Ann.
1873 p. 814.

T. Οὐάρ[ιος
“Χαρεῖνος
αὐτὰρ ἐμοὲ πατρὶς [Πόντου πόλις] 7» ᾿“μασεια,
ἀτὰρ Χαρῖνος [οὔνομα"
ϑνήσκω δ' ὠκύμο[ρος νεαρᾶς] ἀκμῆς ἐν ἀώτῳ:
τῇ τοῦδε δυσπο[τμώτερον;

L Atüca - 55
Litterae vulgares. — Metri genus perspexit Wilamowitz, qui v. 3 ele-

ganter Bpo]ro δὲ δύσποϊτμος φύσις coniecit, at nec singularis βροτοῦ aptus
est neque ab initio plus duae litterae perierunt.

*155. Ad Areopagum. Cuman. 830.

Σωτία] Κοσσινίου Σωτία Κοσσιν[ία
ϑυγατη]ρ, γ[ό]νῳ δὲ Εράτωνος ἹΜε[ιλη-
ete ]9oov Maga3wviov σίου γυνή.

Moígog] ϑρέψατε παῖδα, τοκῆες, οὐκ εἰς εὐμοίρους.
ὠλισϑε]ν ἐξ ζωξς χρόνου,

λα[μ]ψασ᾽ οἷά τε λαμπάς: ἀϊγάλλετο δαΐμονι χρη[στῷ

Epigramma pessime insculptum admodum recens videtur; metrum
ex antecedentis similitudine finxi. Praescripta nomina supplevit editor,
nisi quod Zwrí& addidi. — 1 μοῖραι εὔμοιροι ut γῆ βαϑύγεως sim. v.
Schneider Philo. XXIII 437. Deinde voluit poeta ἐς οὐκ, erravit
lapicida. — 2 sq:

XPONO///AA T IIIIIAZLOIATEAAMPAZ/ lil
A^NIXPH

quae restituere conatus sum coll. A. P. VII 295 ἀλλ᾽ ἔθανε — λύχνος
ὁποῖα τῷ μακρῷ σβεσϑεὶς ἐν χρόνῳ αὐτόματος. Non constat λαψασὶ
ecripserit ille an turbaverit lapicida; notanda vero ἀσύνδετος poetae dictio.

156. In urbe. C. I. 1001. Descripsit Cuman. 8299,
Djeia μὲν eig φάος ἦρε, Σιβύρτιε, γαῖα δὲ κεύϑει
σῶμα, πνοὴν δ᾽ αἰϑὴρ ἔλαβεν πάλιν, ὅσπερ ἔδωκεν'
πατρὲ δὲ σῶι καὶ μητρὶ λιπὼν λύπας ὑπ᾽ ἀνάνκης
ὠιχου ἀναρπασϑεὶς ἑπτὰ ἔτη γ[εγ]ονώς.
1 fere saeculi. — 1 30) Cuman. cf Kohelet XII 7 xal τὸ πνεῦμα
ἐπιστρέψη πρὸς τὸν ϑεόν, ὃς ἔδωκεν αὐτό et quae alia adtulit Bernays
PPhocylid, VIII.

157. In urbe. Cuman. 3509. In mediis litteris interposita puellae XII
fere annorum imago.
Ἡλικίης χοικῶν, ὁ δὲ δαίμων ἔφϑασς τοὺς Χοῦς.

56 |». Epigrammata sepulcralia.

Videntur 4ouxat adpellari. quibus per aetatem Choum pompae sacrae
interesse licuit; instabant Χόες, at priusquam adessent puellulam abri-
puit mors. Χοῦς formam iure mireris,

158. In urbe. C. I. 1025. Cuman. 2944.
Ἡδίστης τόδε σῆμα ϑυγατρὴὸς παιδικὸν ἐστιν.

ἩἩδίστης iure Boeckhio adiectivum videtur. --- Cumanudes de
παιδικον vocabulo dubitat, quod additum est ut aetas filiae notetur nomine
adhuc carentis.

159. In odeo Herodis. Cuman. 3519.

Τηροῦσ' 5 διέμεινεν ἀείμνηστον τρήπην, a αὕτη"
ἧς μὲν σῶμ᾽ ἐνὶ] y[ κ]εῖται. ψυχὴ δ᾽ ἐν Ὀλύμπ[ῳ.

1.... λεινεν. M forma quae aperte fuit satis bonam aetatem vindi-
cat titulo. — Structura satis dura sed qua leviorem vix invenies.

160. Circa Cephisiam. Ross Mus. Eh. VIII 123.

2 , M - * 2 M $/—4 »Ὕ
Πέλιος καὶ γαῖα καὶ ovQarog [εὐρὺς ἔσονται
μάρτυρες, ὡς . . -
e « 4 ,
oUvexa oL καὶ δενδρ.
καὶ πηγαὶὲ προχίε. . loot o9 ong
σοὶ :Ρήγιλλα.

Ne sententiam quidem certo modo adsecutus sum. Sunt versus
Herodis Attici in Regillae sepulcro vel circa tumulum positi. Potest
ille arbores fontesque mortem uxoris deflentes finxisse, ut Gregorius
fecit A. P. VIII 97 et 129, vel dolore arefactos ad Antiphili exemplum
A. P. VII 141, vel denique celebris epigrammatis homerici memor haec
potest scripsisse: οὕνεκα οἱ καὶ δένδρ[ε' ἕως (aENAPU Ross) χ᾽ ἔτι μακρὰ
τεϑήλη καὶ πηγαὶ προχέωσιν ὕδωρ, μνήμην διασώσω. Quo sumpto v. 2
haec fuit sententia testes sunto quantopere uxoris morte adflictus sim.
Supersunt ucMeion, ut ludam ὡς με τὸ πένϑος im ἐσθλῆ τρῦχε γυναικί,

Lucos aquasque invocare proclive erat, quibus abunde villa Cephisiana
instructa esset. Gell. N. A. I 2.

I Attica. 57

*161 In hortis regiis. Cuman. 1863.

0. . κέλευϑα ϑαλάσ]σια [ni μελαίνῃ
detixioy πρή[ξ]ασαν' ἑκὰς δ᾽ ἀπὸ σῆμα Μιλήτου
Καρσὶ παρὰ προγόνοισι γεραιρομ[ζένῃ ποτ’ ἔτευξαν
χώρῳ κεχριμένῳ ϑέμενοι παλ[άμαις τόδ᾽ ἑταῖροι.

ὅ “Ἵττικίᾳ τῇ ϑεοειδεσεζάτῃ, τῇ φφονούσῃ

τὰ ὅσια καὶ ᾿ϑήνης. . .. .

Epigramma recentissimum, at ionicae dialecti valde memorabile
exemplum. Attice nobili loco in Caria nata Athenis Minervae fortasse
sacerdos obiit; nam v. 6 vix aliud fuit quam ᾿Αϑήνης [ἱερασαμένη. ϑυρ-
plementis sententiam indicavi. — 5 ὡγνείη δ ἐστὶ φρονεῖν ὅσια,

162. Athenis. Ex schedis Fourmontianis. C. I. 997.

. βίοτον) φίλον ὥλεσα Πρίσκος
ἔθδομον Liv] ἔτος xaxov jAv[9e]- δή τότε γάρ μὲ
δαχρυόεις ᾿Δίδης σὺν ᾿ἘΕρει[νύ]σιν 7iovwoev
τύμβος δὲ στονόεις ὅδε [HL] ἴσχει, ὅς δὰ τέτυκται

ὅ ἀγχοῦ Νυμφάων, 09€» ἀρδεται] ἄστυ .419ήνης,
πᾶσιν ἀγγελέειν [u]e παρο[ῦσι τ᾽ ἐπ]εσσομένοις τε.

Post aedificatum ab Hadriano aquaeductum (v. 5), in cuius vicinia
ad Lycabettum illius temporis necropolis fuisse videtur. — 2 ἡνίκα
Welcker Syll. 11. — 3 €reiA.cIN corr. Iacobs. — 4 μ᾽ quod cum ὅδε
in lapide extremum versus vocabulum sit facile excidere potuit supplevit
Boeckh. — 5 suppl. Iacobs. — 6 ἀπαγγελέειν (ἀπαγγελέει με Boeckh)

Boecking in suo exemplo C. I. G. Bonnae adservato. At metrum etiam
v. 4 violatum.

163. Baphae. Ex schedis Fourmontianis C.I. 1029.
Ἐνϑ]άδε τῷδε τάφῳ κεῖται φζῶς ἔξοχος ἄλλων
πᾶσι βρο][ο]ῖς ἀρέσας πίστιν n[&o]a[v τε φυλάξας"
μνῆμα μ]ὲν [ο]ὺν ἀρετὴς τήνδε στήλην ἐ[ϊπέϑηκεν
Litterae recentes tW, at indoles antiquior est. — 1 «AE suppl. Boeckh. —

2 Tut dein nv. Az. Omnibus placuisse gloriatur Sotios saeculi rv homo
y. epigr. 64, — 3 suppl. Boeckh.

δ8 Epigrammata sepulcralia.

4104, In arce fragmentum ineditum.
Τήνδ' ἀρετῇ .. - ἀπ]οκυδήνασαν “Ιϑήνας'
χωφὸν μὲν τύμβος ᾿λάχε]ν οὔνομα σώματος οὗτος,
τηλοῦ Ó'. . ..] ἔδεκτο τάφος Θεοδώρην"
MENT etn enn

m fere saeculi. — 1 ἀποκυδαίνω verbo Hierocles utitur Neoplato-
nicus apud Stob. flor. 84, 20. — 2 Pinyti ep. A. P. VII 16 ὀστέα p»
καὶ κωφὸν ἔχει τάφος οὔνομα Σαπφοῦς. —.3 A. P. VII 25 οὗτος 'Ave-
κρείοντα --- παΐτρης τύμβος ἔδεκτο Τέω. — 4 anima ad coelum evecta est. —
Spatio interiecto pauci litterarum apices superant.

“1056. Loci incerti. Cuman. 8582.
2Mó[oa e e
«ὐσονίων e[ ....... .] yoi[a e.
υἷα κλυτὸν [nomen patris, nomen defuncti], ὃς δύο [παῖδας
παρϑενικὰς ἀλ[οχόν v& λιπὼν] ὑπεδ[ύσατο τύμβον.

Litterae ewe.

*166. Ad turrim Andronici. Post alios ed. Stephani 7nd. 1. Dorpat. 1849—7

Mi) x&ivet λίϑον [ex] γαίης, ἄνϑρω[π]ς: πανοῦργε,
μή c ἄταφον, τ[λ]ῆμον, κύνες ἐ[λ]κήσωσι ϑανό[ν]τα.

Infimae aetatis epigramma, cui similia multa apud Gregoriuns*
À. P. VIII 179 sqq.

*167. Ad Olympicum. Bursian Act. socie, lit. Saxon. XII 201 €
Cuman. 2907.

Meivov, ἄκουσον ἐμοῦ, ὁδοιπόρε, tic ποτ᾿ ἔφυ με'

Παρδάλας μὲ ἔσπειρε πατήρ, γαστὴρ δέ μ᾽ ἔτιχτεν

Εὐτυχέδος"

οὔνομά μοι δὲ Ἐὐτυχιανός:

παιδείας γὰρ ἐγτὺ πινυτῆς ἤλπιζα γενέσϑαι

καὶ χάριταν δοῦναι μητρὶ καὶ πατέρι, vt» δέ μὲ μοῖρα
ἥρπασεν οὐχ ὁσίως ἕνδεκχ' ἔχοντα ἔτη.

I. Attica. 59

1 non novit formam nobiliorem παροδοιπόρε, qua metrum sustentaret,
cf. Comment. Bonn. p.28 — ἔφυ legitur in lapide. — 5 C. I. 1958
tit. Thessalon. κεῖσαι ἄξιος ἧς ἐγένου σοφίας, ubi male Boeckh ἐγεύου. ---
6 χώριταν forma non magis barbara quam ἤλπιζα. Scribere poterat
δοῦναι τοκέεσσιν.

*1$68. Loci incerti, Cuman. 1618.

᾿ἡστακείης yéng Ἀντώνιος ἐνθάδε κεῖμε,
ἐς χϑόνα τὴν Κεκρόπων, ὡς ἤφεραν ἐνθάδε μοῖρε,
σωϑεὶς, ἐκ πελάγους τοῦτον ἔχω λιμέναν,
Κεντρίκις ἐν [σ]ίγνῳ, οἰνοχαρὴς δὲ φίλοις.
5 σώζεσθω ig πατρίδαν πᾶς 0 πλοιζόμενος.

4 eNeirNu quod correxi; cf. epigr. latin. Herm. 1 156 Delmatius
signo prisco de nomine Laetus. Signum nomen est ex arbitrio sive statim
nato sive postea aliquando inditum; plerumque haec signa inde a rr p.
Chr. n. saeculo in - íus desinere observavit Mommsen Herm. l. s. s.
158 adn. Sic Antonius Centricio signo utebatur, ex quo frigidissimum
lusum captavit poetala.

169. In urbe. C. I. 1012. Hicks p. 156.

Ἢ ποτε κυδιόωσα ξανϑαῖς ἐπὶ κρατὸς ἐϑίραις
καὶ χαριτοβλεφάροις ὄμμασι λαμπομένη,
χιονέοις τε πρέπουσα προςώποις ἠδὲ παρειαῖς
καὶ γλυκεροῦ στόματος ona λιριόεσσαν ἱεῖσα
5 χίλεσι πορφυρέοις ἐλεφαντινέων δι’ ὀδόντων,
παντοίην τε ἀρετὴν περικάλλεϊ σώματι ϑεῖσα,
ἣν τέκεν Εὐτυχίδη σϑεναρῷ Κιλικία χαριτῶπις,
εἰχοσιπενταέτης Τρυφέρα τῇδ᾽ ἐν χϑονὶ κεῖται.
Ἑρμέρως δὲ ᾿Αριστομάχοιο πατρὸς καὶ μητέρος... ...

10 μνῆμ᾽ ἀλόχῳ φιλίῃ ϑήκατο κουριϑδίῃ.

Litterae vulgares, quibus qui eruditiores videri cupiebant infima
aetate utebantur. Verborum copia, virtutum corporis mentisque exag-
geratio, adiectivorum usus vere byzantinus et Charitone dignus; quae
contra metrum facta sunt, non tango. — l ex antiquiore exemplo sump-
tus videtur, ubi fuerit ὅς mere κυδιόων. — 9 matris nomen periit.

60 Epigrammata sepulcraliía.

170. Prope arcem muro insertus lapis. Bursian Ac. societ. Sazon.
XII 203. Cuman. 39535.

« lj 3 , ,
eee S non n S 5S 06 ἔν ἄϑανατοις βιοτευει
ene s υἱὸς] δὲ πέλεν πολυηράτῳ ἀνδρί,
TRE 2. μα τὸν ἡ Διὸς αἰγιόχοιο
-« , € A , 2 J , -
παῖς ϑέτο' ἢ δὲ φύσις ov]x ἐγείνατο κρέσσονα φῶτα"
* (0n , 3 , Α —- λ m
δ δεινὸς ὃς &Eoy]a πάντων εὐσεβείας καὶ τοῦ καλοῦ

TE δεσ]μοὺς ἀρρήκτους ἀλύτους διασώζειν
καὶ ... τούτω]ν ἀμφοτέρων χρῆσ[ϑ7αι κανόνι φησίν.
ee t nn λ]έλοιπέ με τὸν Εὐστάϑιον ὁ πολύζηλοςξξ

eer ern. Ot]azo» ὃ «ΤἸαχάρης" ἀλλ᾽ αὐτὸς ἐμαυτόν
10 ἦγον προφρον]έως ἐφ' ἅπερ ἂν καὶ ζῶντες ἦγον ἐκεῖνοι,

ἀλλ᾽ οὔτε τοῦ πάππου] χείρων οὔτε τοῦ πατρὸς ἐγενόμην ὀλίγον,

Paene taedet inter epigrammata referre quae Eustathius inficetisse—5"
mus puer imperitissime consuit, Pertinere autem videtur epitaphiuc 8"
ad hominem suo tempore celebrem, ad Lacharem rhetorem philosophuuss—71"
que 8ub imperatore Leone v fere saeculo Athenis prodocentem, Suidzsse 85
8. v. Λαχάρης ex Damascio huius aequali plurimorum eum praeceptorem. — z—m
vocat coll. 8. v. Ziompiavos. φιλόσοφος ἄξιος καλεῖσϑαι μᾶλλον ἥ ἥ σοφιστὴή T id
ἐπεὶ xai ἄλλως ϑεοφιλὴς ἀνὴρ ἥν ὁ Λαχάρης, δ᾽ ὃς γε τὰς Neu d ro faac
πάλιν ἀνεκτήσατο. Philosophiae est, τοῦ καλοῦ, pietatis τῆς εὐσεβείας ϑεσμοί. -—e-—
διασώζειν v. 5. Singula minime studui ad balbutientis pueruli sententiam m
restituere; argumentum tituli haud magis ineptum quam apertum. Anr s!
v. 1 Cuman. versu extremo k.cievMu — ὃ quem Minerva in sapientis» tia
principem reddiderat. — '| ἀμφοτέρων i. e. εὐσεβείας καὶ τοῦ καλοῦ —— —
9 xPHCAI Burs. Cuman. corr. Bursian. — 10 ἐκεῖνοι avus (de quo v. B- — 1)
et pater Lachares (de quo omnia inde ἃ. v. 2 usque ad v. 9).

*171. In urbe. Ephem. 594. Cuman. 3336.

Χαίροιτε.
Σωώζων ἐνθάδ᾽ ἐγὼ κεῖμαι,
- 74 À L1 3 " € Ο 5 2 ὃ , , . ,
“οξῶν κλεινὸς ἄνηρ ὕπ᾽ ἀνόρασι τρισί τε τυφϑεὶῖς
* , 3 “- , , ?
χαὶ ὑπὸ πάντων ἀνδρῶν ἐκδικίας νυκτὸς τετυχηχώς"
y » 1 c
ἣν γὰρ ἔτη κἀμοὶ ἑπτά τε xai x (εἴκοσι).
Ineptiors nunquam leges neque xAewérepov ἀνὸρα videbis. Offende— 479
rat Sozon aliquot homines, quorum cum omnes iniuriae persequen

|. Attica. 61

causa eum opperirentur tres noctivagum percusserunt. — 4 εἴκοσι tri-
brachys est ixos: pronuntianti.

*172. Loci incerti. Cuman. 2527.

es . OL0LV EX6L . . . . . ἐν
TN “Ἵδαμάντιος, [yaia πατρὶς δ᾽ "E|pior:

. χκλαίουσιν φϑίμενον δ᾽ ἀ͵λοχος φίλη [ἠδ᾽ ἅμα] παῖδες.
l ἐχο Cum. ex. ego.

. Appendix. ohristianorum epigrammatum.)

*1?3. In arce. Cuman. 2755.
perierunt quattuor hexametri.

5......es πολύμἼητιν ἀμύμονα φέδιμο[ν ἄνδρα
eren S χ]λήσατ᾽ ἐνὶ φϑιμένο[ις"
ἡραϑ᾽ ὅτις δόξην] τε δίκης κὲ ἀγακλε[ὲς εὖχος,
er τ]οὺς ἀγαϑοὺς φιλέω[ν.

en . » ϑε]ουδέος &»9vnavo[to
10. ........ (Πε[γ]αυχέος οἰκιστῇροϊς
. πλοῦτον πᾶ]σιν ἀπίρονα δῶκας πολίταις,
τούτῳ ἀγαλλόμενός τε πολὺ] πλέον ἢ κεεάνεσσιν.

ἜΣ ἐξ vnavw]» ἀρχῆς κλέος ἀφϑιτοῖν ἕξεις
ΝΕ ὕλβιε Δημόκχρατες,

15. “Ἵἴακος ὡς δώροισι») ἀκήρατος ἢ “Ῥαδάμανθυς
TO ἀμῆφεπες ἔργα δίκης.
ΝΕ κρῖμα] δίκης μετὰ λοίσϑιον ἦμαρ

TON [Am κατέχι Kéxgortog ἥδε

«Αὐτῷ τόνδε φίλῳ τε κασιγνήτῳ γεγαῶτι
^" , Μ M] ,
20 τεῦξε τάφον nomen fratris ο]ῴρα κὲ ἐν φϑιμένοις
τοὺς δύ᾽ ὁμοφρονέοντ]ας ὁμὴ σορὸς ἀμφικαλύπεοι,
ἡ δὲ πέλοι γνωστὴ πᾶσι]ν ὁμοφροσύνη.

?) Recepi quotquot antiquiora viderentur; iambos byzantinos omnino seclusi.

62 Epigrammsta sepulcralía.

IV vel v adeo s&eculo positum epitaphium Democratis Achaiae
proconsulis christiani (v. 17). Carminis ars haec est, ut alternis hexa-
metris quaternis et distichis binis maior pars composita sit, quo cognito
cum unius saltem versus vestigia ante v. ] superent quot versus perie-
rint ab initio certo licet adfirmare. Pravae pronuntiandi consuetudini
eompluriens indulsit lapidarius, numeros corrupit poeta v. 1] et fortasse
v. 18. — 6 ἐν φϑιμένοις i. q. τὸν φϑίμενον coll. v. 20. — 8 scolion ap.
Bergk. 21 ᾿Αδμήτου λόγον ὧ᾽ raipe μαϑὼν τοὺς ἀγαϑοὺς φίλει. — 10
ΕἸΙΑΥΧΕΟΓς correxi. — 11 Welcker Syll. 159 ἀντ᾽ εὐεργεσίης τὴν πολλάκι
δῶκε πόληι et C. I. 484, 19 (de Hadriano) ἄσπετον ὃς πάσαις πλοῦτον
κατέχευε πόλεσσι. — 16 penec ego, pere; Cuman. --- 17 δικῆς duo
fuerunt hexametri, quorum in priore dicebatur anima τὸ κρῖμα δίκης novis-
simo die opperiri, corpus Attico solo conditum esse. Sed ipsa verba
v. 18 graviter turbata videntur. — 21 extr. πτεί, Cuman. nr... ego; de
optativo non dubito; cf. Il. Ψ 91 ὡς δὲ xal ὀστέα νῶιν ὁμὴ copoc ἀμφικαλύ-
πτοι. — 22 suppl. Wilamowitz.

"114. In arce. Cuman. 8549.
᾿Ἰσκληπιοδότης ἱερόν, φίλε, δέρκεο κάλλος
ψυχῆς ἀϑανάτης καὶ σώματος" ἀμφοτέροις γάρ
ἕν φύσις ὥπασε κάλλος ἀκήρατον εἰ δέ ὃ μοῖρα
ἥρπασεν, οὐκ ἐδάμασσε: ϑανοῦσα γὰρ οὐ ϑάνε μούνη"
δ οὐδὲ πόσιν προλέλοιπε, καὶ εἰ λίπε, νῦν δ᾽ ἔτι μᾶλλον
οὐρανόϑεν μιν ὁρᾷ καὶ τέρπεται ἠδὲ φυλάσσει.

Litterae eaedem quae prioris epigrammatis.

175. Ad ecclesiam Lamprotissam. C. I. 9319. Cum. 3609.

'O Φωτίου παῖς Φώτιος 100... .. . ὃς
ἐκ Ζωίλου ϑυγατρὸς ἦν Φημοστράτης.
75 σῶμα κρύπτει τῇδέ γ᾽, ἀλλ᾽ ἐς αἰϑέρα
ψυχὴ διέπτη καὶ σύνεστιν οἷς τὸ πρίν. 4 -- [42
δὅ τὸ yàg γέρας τρόπου ye τοῦ χρηστοῦ λάχεν.
Litterae eaedem. Probos versus ut faceret ille bis inportunam γε
particulam inseruit v. 3 et 5.

Ϊ. Attica. 63

*14?6. In Stadio. Cuman. 93544.

T 9gvoódga» τὴν ἀγαϑήν, τὴν Mx,
τὴν Θαυμασίου yvvaixa, τὴν quAév3&o,
παιδία τεκοῦσαν καὶ τρέφουσαν νήπια
ἡ γῇ λαβοῦσα τὴν νέαν, τὴν μητέρα
κατέχει, γάλακτος δεομένων τῶν παιδίων.

Litterae €cuw.

133. In urbe. Ex schedis Fourmontianis C. I. 9309.
Εὐγενὴς ἀνὲρ Νικήφορος ἐνθάδε κῖτε,
πλείστους φίλους προλιπὼν γῆε κέχρυπτε,
μόνην ἐάσας γαμετὴν καὶ ἀχαια νήπια τέκ[ν]α
Litterae Aecrw. Videtur haesisse scriptor hexametros faceret an
senarios. — 2 rei notabilis seriptura, — 3 ἄχαια i. e. ἄχεα ut explicat

Kirchhoff. Cumanudes coniecit ἄχαρα vel dxaxa satis mire. Si quid
mutandum sit, scripserim ἄϑλια.

*178. Fragmentum ineditum descripsi in Barbaceo.
even n Π]αυλίνας μακαριωτζάτης
een ss. ἀφήρπασε παῖδ᾽ ἀπὸ μητρὸς
een n μη]τιν κἀνείασε νήπια εἔέχνα.

Litterae Accu. --- Paulina recens mater et matrem reliquit et
νήπια τέκνα. — 1 ab initio κοιμητήριον tale quid. — 8 πολυΐμητιν sim.

im UPC

Il. INSVLARUM ET ASIAE.

AETATE ET INDOLE INSIGNIA.

179. Corcyrae. Editores et interpretes enumeravit Ross Arch. Aufs.
II 563 sqq.

Υἱοῦ TÀacta/o ἹΠενεκράτεος τόδε σᾶμα,
Oiav9éog ysyeav: τόδε δ᾽ αὐτῶι δᾶμος ἐποίει"
ἧς γὰρ πρόξενος, δάμουν φίλος" ἀλλ᾽ ἐνὲ πόντωι
dero: δαμόσιον δὲ. eee

9 Πραξιμένης δ᾽ αὐτῶι γ[αία]ῆς ἀπὸ πατρίδος ἐνθών
σὺν δάμωι τόδε σᾶμα κασιγνήτοιο πηνή ϑη.

VI 8860. ineuntis cf. Kirchhoff Stud.? p. 83. Signum quadratum ante
v. 1 (9) ornamenti gratia additum videtur. — 4 post δέ haec KA$ et
quaedam alia etiam magis incerta. Reicienda sunt eorum supplementa,
qui enuntiatum effecerunt participiale, velut Franz δαμοσίων δέκατον
προστάς ἐνιαυτόν, aptum vero ex vetusto hoc et inbabili dicendi genere
Schneidewin posuit δαμόσιον δὲ καϑίκετο mévüoc ἅπαντας vel sicut. Anglus
anonymus JDiar. class. 1845 p. 142 πένθος ἕκαστον. Similiter enim in re
dissimili Solon fr. 4,97 οὕτω δημόσιον κακὸν ἔρχεται οἴκαδ᾽ ἑκάστῳ. — 5
αὐτοὶ Schneidewin, qua forma ignota opus non est. Dein γαίας suppl.
Philetas (διάλεξις περὶ τῆς ἐν Κερκύρᾳ Mevexpareiou ἐπιγραφῆς, ἐν Kepx.
1844) — 6 πονήϑη sensu activo, ut Archiloch. fr. 19 εἰ κείνου κεφαλὴν
καὶ χαρίεντα μέλεα Ἥφαιστος - ἀμφεπονήθη cf. Bergk hist. litt. gr. 1 122
adn. 185. — Praximenem probabile est statim in fratris proxeniae
honorem suffectum esse, quippe quae διὰ γένους tradi soleret.

Il. Insularum et Asiae. 65

180. Corcyrae. Editores v. ap. Rossium Arch. Aufs. 11 575 sqq.
Σᾶμα τόδε ᾿Αρνιάδα' χαροπὸς τόνδ᾽ ὦλεσεν 2Monc
βαρνάμενην παρὰ ναυσὶν ἐπὶ ᾿ράϑϑοιο δου αῖσι
πολλὸν ἀριστεύνοντα κατὰ στύνσεσ(σ)αν GJvra».

VI saec. ineunt. cf. Kirchhoff Stud.? p. 83. Dicendi genus politius
quam antecedentis epigrammatis. — In Arniadis proelio interfecti
tumulo fortasse posita fuerat leonis imago quam prope inventam sepul-
cri ἐπίϑημα fuisse adfirmant, cf. Anth. Pal. VII 161. 426. Certe non
quadrat leo δὰ Menecratis naufragi titulum. — 2 non navalem fuisse
pugnam contra interpretes moneo.

181. Corcyrae. Bergmann Hermae vol. 1136. Ceteros non curo.
ZrdÀa Ξεναρεος τοῦ ΙΗ ξίξιος εἴμ᾽ ἐπὶ τύμ[β]ωι.

v1 8866, Kirchh. Stud.* p. 79 adn. — Nisi neglegenter lapidarium
rem gessisse constaret, retinerem rv.

182. Titulum in Acarnania septentrionali inventum Anactorii esse ex
Corinthio litterarum genere recte conlegit Kirchhoff Stud.? p. 82. C. I.
Add. II 1794 h.

Προκλείδας [τΊ6[6]: σᾶμα κεκλήσε[τ]αι ἐνγὺς ὁδοῖο,
ὃς περὲ τᾶς αὑτοῦ γᾶς 9ave μαρνάμενος.

v 8860, — ] i1OAB itemque 1 pro T in κεκλήσεται. — Non recte
Boeckh praestare ait Προκλείδα genetivum: sepulcrum hoc praetereuntibus
Proclidas nominabitur sicut, quod exemplum Keil adtulit (Diar. litt.
antiq. 1849 p. 524), Tissaphernis hortus Alcibiades adpellabatur. Simi-
liter C. 1, 2058 ἕως oj ὁ ἥρως Zwcias. — ἐνγὺς ὁδοῖο cf. n. 3 et 10.

183. Inter Corcyraeos titulos editum epigramma et ipsum Corcyraeum
esse bene suspicatur Boeckh C. I. 1914.

'H μάλα δὴ περὶ σεῖο λυγρὸμπότμον ἔκλυε 7 πάτρα,
᾿4λχη»], ᾿μφιλόχωγγαῖα ϑρασυπτολέμων,
οὕνεκεν ᾿Ιλλυριοῖσιν ὑφ᾽ Ἱππομάχοισι δαμάσϑης"
ὀστέα ὁ᾽ ἐν νάσ[ω]ι [ε]αϊδ᾽ raQnt. ἔκτερισαν,
5 καὶ σου ἀποφϑιμένου πιστοὶ φίλοι οὐκ ἐλάϑοντο
ΣΙΝΝΑ, φυλόπιδος δ᾽ ἐξέρυσαν στυγερᾶς

Kaibel, Epigrammata graeca. b

66 Epigrammata sepulcralia.

Ἡμφίλοχοι, ϑρασέων εὖ εἰδότες ἔργον ἀκόντων,
οἵ σε μέγ᾽ ἀχνύμενοι συγγενῆ ἐκτέρισαν.

Sat bonae aetatis, etei n forma traditur. — 2 AAKH cum Ruhnkenio
et Mustoxyda correxerunt αλκίμα, quod ineptum est civitatis epitheton;
nomen defuncti fuisse eo magis credo, quod illic terrarum cum in Cor-
cyra Alcinoi insula tum &pud Amphilochios, quorum ᾿Αλκμεὼν est ἥρως
κτίστης plurima nomina ab dÀx derivata inveniuntur. ᾿Αλκήν posui
a Wilamowitzio inventum, cuius generis nomina e nummis illyricis
adtulit Friedlaender Hermae VII 47. — 4 NaxoiraiA corr. Ruhnken. — ὃ
£INNA nomen putaverunt, mihi corruptum videtur; ἔντεα coni. Wilam.

184. Corcyrae. C. I. 1886.

3 4 d -ΝἌ
]Mvgtà ἀποφϑιμένοιο τάφωι περὲ τῶιδε χυϑεῖσα
παιδὸς ᾿Αλεξάνδρου μύρατο Καλλιόπα,
2 Π »Ἄ L] -ἅ
ὠκυμόρον καὶ arexvoy ἐπεὶ ϑέτο παϊῖδ' ὑπὸ γαίαι
ἑπτακαιεικοσέτους πνεῦμα λιπόντα βίου,
, e
5 Toroga παιδείας, τόξωε͵ κλυτόν͵, wt ποκα ληστάς
3 , € “« M M
ἀνδροφόνους αἁλίαις κτεῖνεν ἐπὶ Σεροφασιν.
3^" » - - ,
ἀλλ᾽ ιϑι νῦν, παροόϊτα, τὸν ἐκ x9ovog Lxiwooto
" - 4 3 v 3 ^ - t3 3 M - ,
yai ' εἰπὼν ἀγαϑοῦ παῖδ᾽ ἀγαϑὸν Σατύρου.

Videtur scriptum epigramma ante a. 227, quo anno Romani Illyriorum
latrocinia sustulerunt Polyb. II 11sq. Mirum tamen in ληστάς voc. iota
omissum esse. — 7 insolenter dictum χαῖρε εἰπεῖν τινα, at cf. A. P. XII
155 μή μ᾽ εἴπης πάλιν ὧδε.

185. Corcyrae C. I. 1907.

Ὁδῖτα, βαιὸν σάματι σταϑεὶς πάρα
μάϑοις κεν ἀτρέκειαν' ἴσϑι Ó' ὡς πατρός
“΄“ϑηνίωνος οὗν ταφῇσι κλήζεται,

καὶ Ηνασέαν αὔδασον οὔνομ᾽ ἄφϑιτον,

5 xai γνῶϑι. μύϑους, οἷς σοφῶς ἑτέρπετο.
ἄι μὲν τὰ κόσμου σεμνὰ καὶ δι’ ἀστέρων
δι[λ9]:ἐ τὰν πυρωπὸν αἰϑεροδρόμωϊν
κέλευϑον, à δὲ] καὶ γεωμόρον τέχναν
γραμμαῖσιν ἰχνεύτειραν' εὐ[δαἸεῖ [»] οἵ

10 κατεῖδ᾽ Ὁμήρου δέλτον, ἃς dvi πτυχαῖς

II. Insularum οἱ Asiae. 67

€ ’ |
ὃ [ro]ixAavorag ἐστὲ “αρτίου γόνος

* — € :
xai μῆνις ἃ καρ[η]άτων' ἐπ᾽ ἀτρεκές

*

u]a2e[c] τὰ πάντ᾽, ὧν ἐσϑλὸν ἄρατο κλέος.

, 3. 3 "n P d e
re[o«] δ᾽ ἕν ἀχμᾶι χοῦρον, ὧε πόρεν τἔχναν.

1 .......... rer. τε]ερώκοντα δὴ
€ Ὶ 3^5? ^ -Ὸ » * ὃ
ὑπ᾽ ἁλίωι πλειῶνας εἰςιδὼν φάος
3 ^ ,

ποϑεινὴὸς ἀστοῖς τανδ᾽ ὑπήλυϑε χϑόνα.

Difficillimum epigramma primo vel ante vel post Chr. n. saeculo
adsignari potest. Apographa tria sunt Mustoxydis Dodwelli Schinae,
quorum nullm aut presse sequaris aut plane abicias. — 4 Mnaseas
Cephallenius C. I. 1928. Alium indicavit Welcker Syll. 32 commemo-
ratum ἃ Manethone V 266 ἀστρολόγον πινυτὸν καὶ ῥήτορα καὶ φιλόμουσον

ῥυθμοῖς καὶ μέτρων ποιήμασιν εὔστοχον ἄνδρα. — οὐνομ ἄφϑιτον e Schina
recepi, reliqui οὔνομα φθιτοῦ, quod languet post οὖν ταφῆσι. --- 786.

suppl. Boeckh. αἰϑεροδροίμοι aves apud Aristoph. Avv. 1384. — 9 EvaA
ΕΙΝΔΕΟΙ Mustox. EYAAEINAO! Schin. EvAaEiaO! Dodw. Recepi Hermanni
coniecturam, qui etsi ficto vocabulo graece tamen loquitur. — 11 oninA
ἐπί praepositionem nihili esse vidit Boeckh, neque tamen pluris est
quod ipse posuit ὅ τε 7A. Hermann πολυπλανάτας, cui meum praetuli.
— 12 AKAPNIATON Αἰακίδαο Graefe Boeckhio probare potuit. Quid opus
esset vidit Hermann, qui à στρατηλατῶν nimis audacter scripsit; meam
recepi coniecturam. — 13 ΔΑΘΕΤ Schin. Dodw. ΔΑΘῈΣ Mustox. [n eis
quae scripsi minus offendor neglecta aspirata quam nudo genetivo ὧν
cf. Theocr. XXIV 122 πολλὰ ϑοῶν ἐξήρατ᾽ ἀγωνων- κειμήλια. Wilamowitz
κατεῖδ᾽, 'Ομήρου δέλτον-ἐπ᾽ ἀτρεκὲς μαϑ᾽- ἐξ ἁπάντων κτλ᾽., quae ideo non probo,
quod verbis ἐπ᾿ ἀτρεκὲς ud0 .. aperte repetitur ex v.2 viatoris con-
pellatio. — 14 NENAEN Dodw. Schin. NE NaEN Mustoxydas, quem con-
stat haud raro interpolare quod ipsi opus videatur. νέαι δ᾽ ἐν scripsi, reli-
qui νέον δ᾽ ἐν. — 15 oNHNEYN cum 12 fere litterarum lacuna Dodw.
Schin. ONvNEN Must. ὄνυμ᾽ Εὐνομον λιπών μὲ Boeckh, quorum ὄνυμ᾽
pessima Welckeri coniectura est. Olim Welcker óueuvérw τ᾽ ἔλειψε,
quam sententiam equidem certam duco. — 16 Antip. Sidon. A. P. VII
93 ἐκ πολλοῦ πλειῶνος i. e. propter longum aevum.

186. Corcyrae sub statua vidit Cyriacus. Ο. 1. 1888.

, ^ , -
Βασιλείδης ἐτῶν κγ. ἥρως χαῖρε.
, , 1 , ,
Ei, qiÀe.] πυνϑάνεαι, τίς ἔφυν, ξένε, τίς δ᾽ ἐγενήηϑην,
- A 2 , * ,
ὦ] παροδεῖτα, uade στὰς ὁλίγον πρὸ τάφων,
9*

4

68᾽ Epigrammata sepulcralia.

γεννᾷ μὲν Γλαῦκός μὲ πατύρ, τίκιει δέ ue μήτηρ
Χρυσογόνη καί uev δύσμορος ovx ὄνατο"
5 τηλόϑι γὰρ πάτρης Βειϑυνίδος ὥλεσα ϑυμόν
γαυτιλίῃ λυγρῇ νηΐ v' ἐμῇ πίσυνος"
κεῖμαι δ᾽ ἐν Σχερίῃ παρὰ ϑεῖν᾽ ἁλὸς ἠνεμόεσσαν
ὕστατα λυγρὸν ἐμοὶ δερκόμενος πέλαγος.

Romanae aetatis.— 1 supplevi. εἴπερ, εἰ μέν, εἰ τάχα ceteri; cf. A. P. VII
337, quod carmen ex lapide descriptum ab hoc versu incipit nullis con-
iecturis temptando μή με ϑοῶς, κύδιστε, παρέρχεο τύμβον, ἑόϊτα, σοϊσιν
ἀκοιμήτοις ποσσί, κελευϑοπόρε.

18. lthacae. C. I. 1925.

- 3 3
Τήνω τοι τόδε oGua τὸ λάινον, ὦ [ξ]έν᾽, Ευ[9]υδάμ[ω,
et , " 2 , - 2 3 ’
ὃς ποκ᾽ ἐν ἀμφιάλωι πρᾶτος &|7]e[v]v ᾿Ιϑάκαι
καὶ βουλᾶι καὶ χερσὶν ἐς Ἄρεα: Τιμέαι δὲ παιδί
ἔλλιπε καὶ κτῆσιν καὶ κλέος ἀϑάνατον.

Artem alexandrinam una particula ro: v. 1 et numeri, aetatem con—— 40΄
gruam litterae produnt. — 1 HEN emendationem occupavit Meinekee» —e
Delect. Anth. p.120 adn. — EvovaAM. corr. Boeckh. — 2 ἘΝειτ veli —l
ENETI corr. Buttmann.

188. Aeginae. Ephem. 2649.

l'Àevxiva τόδε σᾶμα τοῦ Κυπρίου τοῦ Σαλαμι[ζνῆου"
“ιότιμός ue ἐπέϑηκε.
IV 88eC. 0 pro ov scriptum. — 1 sAAAMIMO corr. Buecheler. Mirumssmr -n
quod non scripsit ἐκ Σξαλαμῖνος. — Epigramma integrum videtur.

189. In Melo insula. C. I. 2439.

Στέργω xai φϑιμένα τὸν ἐμὸν πόσιν" οὐ γὰρ ὀϑνείαις
φροντίσιν ϑαητὸν τύμβον ἔτευξε βροτοῖς.
καὶ τιμαῖς ἰσόμοιρον ἔϑηκε(») τὰν ὁμόλεκτρον
ἤρωσι(ν), φίλτρων εἵνεκα τερπνοτάτων.
5. χλεινὸν Ó' οὔνομα μοι, ξένε, Κυδίλα' ἐοσϑλὰ δὲ valo
δώματα Φερσεφόνας χώρωι ἐν εὐσεβέων,
πατρὸς κλ[ῃ]ζομένα ΦΙαμα[ζἠνέτου, ἐκ δέ 7& μητρός

IL. Insularum et Asiae." 69

Κλεισφύσσας, δοιῶν εὐγενετῶν γονέων.
αἰνείσϑω ξυνόμε[υν]ος, ἐπεί γέ ue κα[πο]ϑανοῦσαν

10. ὅἄΖηλων ἀϑανάταις ἠγλάισεν χόρισιν.

II fere saeculi epigramma, ut eius aetatis, qua bucolica caesura
vel maxime valeret; quo magis miror, 8i v. 3 non scripserit poeta ἔθη-
κέ με, quamquam illius generis versus vel Theocritei inveniuntur. Errasse
interdum lapicidam docet v. 9, ubi KAieANOYzAN traditur correctum a
Boeckhio. — 5 nominis interpretatio, sicut etiam v. 10 ζηλῶν subintel-
legi debet. — 7 KAYZOMENA iota adscriptum non fuit. Δαμανέτου lapis,
corr. Boeckh; fortasse Δαμηνέτου.

190. Pholegandri. Anaglypho senex cum cane exsculptus. C.I. 2445.
Χαίρειν τὸν x[ar]à γᾶς ε[ἴπ]ας, ξένε, “ιογένη [u]e
Boi ini σὰν πρᾶξ[ε]ν τύγχανέ 9[ὦ]ν ἐθέζλΊεις.
ἐννεακαιδεχέτης γὰρ ὑπὸ στυγερᾶς ἐδαμάσϑην
γούσου καὶ λείπω τὸν γλυκὺν ἀέλιον,
ὅ ἁνίκ' ἔδει μὲ γονεῦσι τίνειν χάριν" ἡ δὲ συνήμων
ΛΛΘΔ εἰς ἀφανῇ τόνδε. .......
Melioris aetatis videtur quam ut traditae c formae fidas, melioris
certe artis quam ut Boeckhii emendationem Λώϑα v. 6 pro vera habeas,

unde nec supplementum eius recepi τόνδε μ᾽ ἔκρυψε τάφον. — 1 EniAC
— ΖΕ — ὃ PPAZAN — ONESGENEIL quae omnia corr. Boeckh.

191. Thera in insula. Michaelis Ann. Inst. 1864 p. 258.

'O δᾶμος ἀφηρώιξε καὶ ἐτείμασε τὸν ἱερῆα ᾿Απόλλωνος
, N , » , , JU Pd e A
Kagvnov διὰ γένους «Αὄμητον Θεοκλείδα πασας ἀρετᾶς ἕνεκα καὶ
σωφροσύνας.
Εἴ τι παρ᾽ «Ἀϊμονιδῦσι γένος πολιοῖο Φέρητος,
εἴ τε παρ᾽ Εὐρώται κόμπασαν Οἰβαλίέδαι
ἀνδράσιν ἐν προτέροις καϑαρώτατον, ot βασιλήων
παῖδες καὶ μεγάλων ἦσαν àn' ἀϑανάτων'
δ τοῦτο λαχὼν "Αδμητος t[o]o[v πι]νυτῆτι [καὶ] αἰδοῖ
μοῖραν ἀνέπλησεν ῥιγεδανοῦ βιότου,
M M 3^4 ἢ & , 3 3 , ὠ
μητρὶ λιπὼν ἁλόχῳ v6 βαρὺν πόνον' ἀλλὰ τί ϑαῦμα;
καὶ Θέτις Αἰακίδην κλαῦσεν ἀποφϑίμενον.

-Aetatis romanae. — De sacerdotio Aegidarum cf. Boeckh ad Pind,

170 Epigrammata sepulcralia.

Pyth. V 74. — 1sq. δὲ quidem Oebalidae sive Thessali seu Lacedaemo-
nii recte originem α Pherete ducendam iactaverunt, eandem ego | Admetus
iactare potui. — 5 1$AEOSHNYTHTIZONAIAOI ὁμοῦ πινυτῆ τε καὶ αἰδοὶ edi-
tor. ἴσον Wilamowitz.

192. In Thera. Boeckh Act. acad. Berol. 1836 p. 99.
Ὁ δᾶμος ἀφηρώεξε xvX. eadem quae in titulo antecedenti.

Οὐ μόνην [η]ὐχούμην .«Τ1ακεδαίμονος ἐκ βασιλήων,
ξ|υνὰ δὲ Θετταλίης ἐκ προγόνων γενόμην"
σώζω δ' ᾿Πδμήτου κατ' ἴσον κλέος, ὡς ὑνομ᾽ &o]y[ov.
εἰ δὲ δύω λείποντα τριηκοστοῦ ἔτεός με
Θευκλείδα πατρὸς νόσφισε μοῖρ᾽ ὑλοή, 5
τετλάτω ὡς Πηλεὺς ὡς προπάτωρ τε Φέρης"
οὐδὲ γὰρ ἀρζκεῆσιν ἔσχεν: ἐπεὶ πάντως ἂν ὑπέστη
δὶς ϑανέε[]ν [αὐ]εὸς [ζῶ]ντ᾽ ἐ[μιε] λειπόμενης.
Epigramma superiori simillimum, licet artis paullo rudioris, memo-
rabile est insertis duobus versibus 3 et 4, quorum prior nomen, alter
aetatem defuncti indicat; faciendum ille curaverat bonum carmen, quod
suis corrupit rebus. Primitus tale quid fuerit εἰ δέ μὲ νόσφισε μοῖρα
πατρὸς νεότητος ἐν ἀκμῆ, τετλάτω xrk. — 1 EYXOYMHN --- 2 zYNA —
ἢ APAIZIN — 8 ETOZTONTENAE! quae omnia simul cum levioribus qui-
busdam corruptelis emendavit Boeckh. Praeterea v. 3 Evxo ille ἴσχω
legit.

193. In Therae vico Epanachori. Ross /nscr. ined. 118. Quae praeter
epigramma in sinistra lapidis parte comparent litterarum vestigia alia
de inscriptione residua esse videntur. -

ὁ μουσοτέχνας μ᾽ ἐχ[τ]ρέφει Καλλίκ[ριτ]ος
πᾶσαν μάϑησιν ὑμνο[π][]ὸν ἐνδιδούς"
εἰς μέτρα ϑ᾽ Σ[β]ης ὡς ἀνη[γ]όμην, τότε
ἄωρος εἰς ἀζκα]μπτον [φὠχό]μην τρ[(β]ον'
5 ἔχεις ἅπαντα μύϑον' εὐόδει, ξένε.
II 8. Chr. n. 8866. — Emendavit fere Keil Jahnii Annal. LX p. 282
nec multum discrepant Franz vel Welcker Mus. Rh. III 93. VI 84. —

] ἘΚΛΡΕΦΕΙ — 2 ΝΟΙΣΟΥΟΝ — 3 enkHr expectares δ᾽ ἥβης, at in titulo
mutilo iudicare difficile est. ANHP corr. Wilam. — 4 AP.MIITONONLMH

IL Insularum et Asiae, 11

NTP.ON ὠχόμην Keil, cetera ego correxi. — 5 Evoout corr. Keil. C. I. 3706
ἔρρωσο, ὑγίαινε, εὐόδει. — Lapicidam dorico sermoni adsuetum prodit
μουσοτέχνας forma,

194. Prope Astypalaeam. Ross lnscr. ined. 164. Titulus ita male
habitus est, ut praestet editoris apographum integrum transcribere.

AIAAIAPXEMHNIAAN
MIIOZANBEBAKATANYIIOX GO NI
ZY.AYT..GEANEYKAEEXZTATAN

. OQNIIOAITAZEZOAOZAAAAKAIOGOANON
TFET....IlATPOXZ.AAEANTEOIMENOZ
. TIMIOIZ. AEAPOYT.EZTINEYKAEEZTATAN
ἮΝ ΤΙΣ. ΟΙΤΟΝΒΩΛΟΣ.. ΣΤΕΩΝΔΑΠΟ
L..... ΟΣ. AKAIIIONANOGEZINBP Y OI

1 ᾿Αρχεμηνίδας nomen notum, at accusativum, si quidem est, non
explico. — 2 πρ]ὸς dv βέβακα rdv ὑπὸ χϑονί — [τιμαῖ]σι [κ]αὶ τ[εϑν]ῶσαν
εὐκλεεστάταν, uxor videtur prior obiisse, quam gaudet nunc revisere, —
4 οὐ ζ]ῶν πολίτας ἐσθλὸς ἀλλὰ καὶ ϑανών. — 58q. γεγ[ὡς δὲ] πατρός coni-
cerem nisi proximo versu sequeretur ἀδελφοῦ τες Dein denuo uxor
memorari videtur εὐκλεεστάταν - ἀκ]οιτ[Ὡν βῶλος. ὀστέων δ᾽ ἀπό - ἄνϑε-
σιν βρυύοι, quorum ut sententia perclara, it& verba obscurissima, nec
quod ἄκαρπον v. 8 esse putaveris scio quo referam. Οἱ, A. P. VII
222 alis.

195. "Vaxi vel Axi Cretensium. C. I. 2599 coll. Addendis.

My μου ἐνυβρίξης ἁγνὸν τάφον, ὦ napoóita,
μή σοι μηνίσῃ πικρὸν ἔπ' ᾿Αγεσίλας

Περσεφόνα ve κόρα Δ4αμαάτερος" ἀλλὰ παρέρπων
εἰπὸν ᾿Αρατίῳ" γαῖαν ἔχοις ἐλαφρᾶν.

Elegans epigramma litteris optimis scriptum cum dativis coniun-
ctivisve iota non sit additum primo p. Chr. n. saeculo superius vix
potest esse. Ceterum ex peiore apographo plurima recte constituerat
Bentley. — 4 legebatur ᾿Αρατείῳ, recte ex poetae certe sententia.

196. Apud Eremopolin Cretae. Spratt Itin. Cret. II 420 coll, tab.
To[» ϑρ]ασὺν à» ϑή[ρ]αις ““αμάρατον, [ξένε, λεύσσεις

79 Epigrammata sepulcralia.

λαμπρὰ κυναγεσίας ἔργα πονη[σαμενον"
ὃν γενέτας ἔσπειρε ᾿Αμμώνιος, ἐσ[ϑλὸν ἐν ὅπλοις
χ]αὶ βουλᾷ, πίστε δ᾽ ἔξοχον ἀμερ[ίων.
5. εἰκοσ]έτη δ᾽ ἔκλαυσαν ὁμήλικες" ὄντι δὲ τοίῳ,
ὡς ϑέμις] εὐσεβέων, πατρὶς [ἔτευξε τάφον.
Selwynis Angli supplementa sunt, nisi quod v. 584. rnea praetuli.
— ] eHaiz, Idem exordium duorum Nicaeensium epigrammatum (infra
n. 350sq. róv ϑρασὺν ἐν σταδίοις ἐςορᾶς με νέκυν, παροδῖτα, coll. App. Pla-
nud. 379 τὸν ϑρασὺν ἡνιοχῆα.

197. Rhodi. Ross Diar. archaeol. 1844 p. 133 n. 12.

Τέχνας μὲν παράσαμον ἔχει τάφος" eiit δὲ Χρύσωῆν,
πατρὶς δ᾽ ἐστὶ Κνίδος, y& δέ μ᾽ ἔχει "Podio.

891. Rhodi Ross /nscr. ined. 281.
Οὐ τὸ ϑανεῖν àÀy]ewor, ὅπερ καὶ [n]&oc [πρόἸκειται,
ἀλλά ngiv ἡλικίαῆς καὶ γονέων πρότερον.
Notum distichon, cuius hoc longe vetustissimum est exemplum —
Litterae rs. — 1 Baz .... |

199. Telo in insula. Ross Zellenica I 66.

νῆμα τόδ᾽ εἰϊςξάϑρησον, ὁδοιπ[όρε)], Καλλιροζείης,
ἡλικίης] κεδνῆς ἣν &Ae πρόσϑ᾽ (onc
πατρίδα] δὲ φράζευ SéAy[n]v- γυάλοις δ᾽ ἐνὲ Τήλου
προςφι]λὲς ἐνναέταις ἤνυσα τέρμα βίου"
5. τοὐνεχ]α λοιβαῖσιν [π]αρ[εδῆρος ϑυσίαισί τε ϑάσσωι,
τίμα v' εὐσεβίης πᾶσιν ἔϑη[κ]α [γ]έρα.
1i vel n a. Chr. n. saeculi. — 184. restituit Hermann apud Ros-—7
sium, nisi quod Καλλιρόης γάρ voluit. — ὃ ΣΈΛΓΓΙΝ egregie hoc distichon — -
refecit Buecheler. — 5 TAP . . ΡΟΣ quod correxi, nec de τούνεκα dubito;
incertiora sunt v. 6 supplementa, ubi Hermann a vero longe aberravit:
eo quod iam sacris color, omnibus pietatis praemia quanti valeant. demon-
stro. ϑάσσω verbum fortasse ad anaglyphum spectat. — 6 EGHPATEPA
ἔϑηκα γέρας Herm.

II. Insularum et Asiae. 19

200. In Co insula. Ross 7nscr. ined. 304.

Jo[9uà π]αλαι[γ]ενέος vgoo[o]v πέδον, ἄφϑι[τ]ε δῆμ[ε,
σοὶ μεγάλων δώρων καὶ νέκυς οἶδα χάριν"

εἰκόνι καὶ στεφάνοισιν ἀειμνήστῳ [τε ..... . ..
σήματι τοῦ πικροῦ ῥῦσιν ἔχω ϑανάτου.

Aetatis romanae. — 1 IZC"XIIAAAIE — ΝΗΣΣΘῪ — ΑΦΘΙΙΕ rest. editor. —
3 yepasÜci; Welcker Mug. Rh. VI 84 non augurans opinor fore ut ali-
quando in titulo perrecenti Phrygio participium inveniretur μνῆμα γερασ-
σάμενος. Tamen non recepi, nec γεγηϑως nec πεποιϑώς mihi satisfacit.
— Coniunxit Ross cam hoc carmine titulum 303 6 δᾶμος τῶν ᾿Ισϑμιω-
τῶν ἐτίμασεν τιμαὶς τρίταις Σάτυρον. Θεμιστοκλέους ἰατρὸν στεψάνῳ χρυσέῳ
- καὶ εἰκόνι χαλκῆ ἀρετᾶς ἕνεκεν τᾶς κατὰ τὰν τέχναν καὶ εὐνοίας τᾶς ἐς '
αὐτόν. Et medicus si fuit ille, intellegis acumen v. 4 u&i ego totiens a
vobis mortem defendebam, ita me iam vestris honoribus a mortis oblivione
vindicavistis.

Lu]

201. In Co insula. Ross Inscr. ined. 174 et ex novo apographo Hellen.
I 2 p.97 (inscr. ined. fasc. III p.41). Omnium optime tractavit
novo apographo nisus Keil Allgem. Littztg. 1849 p. 6358qq.
Θευδότα ἁ [ματ]ηρ σε [τέκε], NvóAe, δάκρυ' o[g»]ug γάρ
ἁρπάξας σ᾽ ᾿“Αίδας σὰν ἐμάρανεν ἀκμάν'
συνκέχυται γενέτας δὲ Ποσείδιππος, κλυτὸν ἔρνος
ζαλωτὸν πένψας Περσεφόνας ϑαλάμοις,
ὅ γυμνάδος αὐστηρὸν διέτη πόνον ἐκτελέσαντα
ἀρτίχνουν γονέων ἐλπίδα γηραλέην.

Ι fere a. Chr. n. 8866.--- 1 Keil 1. . HPZE.. .rZTOAE quod ipse correxit,
nomen tamen Εὐοδὲ fuisse citra necessitatem existimans. Vltima ex
peiore apographo restituerat Hermann. A. P. VIL 527 Θεύδοτε, κηδεὲμόνων
μέγα δαάκρυον. — 6 C. I. 2240 τὰς γὰρ dd? ὑμῶν — ΤΑἰδὴς γηροτρόφους
ἐλπίδας ὠρφάνισεν.

202. Halicarnassi viderunt Birch (Diar. arch. 1859 p. 56) et Newton
(Discoveries of Halicarnass tab. 97, 64); sed Co advectum esse perspexit
Wilamowitz.

ἹΠελανϑίου τοῦ 4ημητρίον τοῦ JMeAav3iov ἰατροῦ τὸ
μνῆμα,

74 Epigrammata sepulcralia.

Εὕδεις, ὦ φιλότεκνε ἤελάνϑιε, καὶ βαϑὺν ὕπνον
εὕδεις, ἰατρῶν ὦ πολυπειρότατε'
ἀλ]λ᾽ 4Midac ζωοῖσιν ἐναντίος, ὃς τὸν ἀρωγὸν
νούσων εἰς Μερόπων οὐκ ἐφύλαξεν ἄκη.
εἰς ἑαυτόν.
ὅ Τὸν τέχνῃ λάμψαντα Ἰἤελανϑιον ἰητῆρα
χϑώζν ue Κόύ]ως κρύπτει πρέσβυν ἀλυπότατον.
1 vel πὶ p. Chr. n. saeculi. — 1 φιλότεχνε Bergk Diar. arch. 1. 8. 5.
At cf. C. I. 1802 πατὴρ φιλότεκνος, nimirum liberi superstites monumen-
tum posuerunt. — vai βαϑυῖν ὕ. eleganter Wilamowitz. — 4 Μερόπων i. e.
Coorum, ut recte idem interpretatur, certa simul ratione v. 6 lacunam
explens. — 3 sq. ipse Melanthius utpote medicus ionice loquitur.

203. Cnidi. Newton Discoveries of Halicarnass cett. I tab. 95,98.
Lapis superne integer.
"Hfac δὴ κείνας, [οἵας τύπον ἔστιν iof oo,
μνᾶμα πατρὴΪς χεῖρες καλὸν &Jevro τόδε"
τοῖος, Καλλίκρατέϊς, ποτ᾽ ἐών, φίλε, κηρὶ δαμασϑείς
ϑῦνες ἀνὰ σκιερ[οὺς Περσεφόνας ϑαλάμους.

m vel Π 8. Chr. ἢ. saec.

204. Cnidi Newton tab. 94,54.

8. «Ταινά σοι εὐμβω[»] δωμήματα Θεῖος ἔτευξα,
᾿Ατϑίς, ὁ δὶς τῆς σῆς ἡλικίης προ[τ]ερῶν,
εὐξάμενος χειρῶν ἀπὸ σῶν κόνιν' ἄκριτε δαῖμον,
ἀμφοτέροις ἡμῖν ἔσβεσας ἠέλιον.

5 Ὁ. «“τϑίς, ἐμοὶ ζή(σγα(σ)α καὶ εἰς ἐμὲ πνεῦμα λιποῦσα,
ὡς πάρος δὐφροσύνης, νῦν δακρύων πρόφασι,
ἁγνὰ πουλυγόητε, τί πένϑιμον ὕπνον ἰαύεις,
ἀνδρὸς ἀπὸ στέρνων οὔποτε ϑεῖσα κάρα,
Θεῖον ἐρημώσασα τὸν οὐκέτι: goi. γὰρ ἐς “δαν
10 ἦλθον ὅὁμοῖ. ζωᾶς ἐλπίδες ἁμετέρας.

ὁ. Οὐκ ἔπιον “1ήϑης ᾿Αιδωνίδος ἔσχατον ὕδωρ,
(0g σὲ παρηγορίην κὰν φϑιμένοισιν ἔχω,
- / “-
Θεῖς, πλέον δύστηνε, γάμων ὅτι τῶν ἀμιάντων

II. Insularum οὐ Asiae. 15
γνοσφισϑεὶς κλαίεις χηροσύνην ϑαλάμων.

164, Τοῦτο σαοφροσύνας γέρας ᾿Ατϑίδι vai πολυκλαύτωι
2 » €* 3 - » 3 * ΔΩ »
οὐκ ἴσον, οὐδὲ ἀρετᾶς ἄξιον, ἀλλ᾽ ἐϑέμαν
μνάμαν εἰς αἰῶνα φερώνυμον, αὐτὸς ἀνάγκαι
Θεῖος νηπιάχωι πνεῦμα χαριζόμενος"
οἴσω γὰρ καὶ τοῦτο χάριν σέο καὶ τὸν ἀπηνῆ
y - - 2
20 ὄμμασι τοῖς στυγνοῖς ὄψομαι ἠέλιον.

I à. Chr. n. saeculo non antiquior titulus rara quadam verborum
compositionisque arte Conspicuus. Vtraque enim binorum distichorum
stropba ionice, utraque ternorum dorice scripta est, nisi quod v. 6 eu-
φροσύνης et v. 90 ἠέλιον lapidario parum curioso excidit: sententiarum
tamen quam dicunt strophicam responsionem frustra quaeres. Numeri
admodum celeres, quorum δὶ quando penthemimere impeditur volubili-
tas, compensatur haec mora bucolica caesura; quae ipsa sicubi fere
desideratur (v. 13), inciditur κατὰ τρίτον τροχαῖον. Quae sunt etiam
Bionis aliorumque aequalium poetarum leges metricae. — 2 nPOrEPON
correxi. Verbo προτερεῖν neminem novi qui hoc significatu usus sit
praeter Dionysium Halicarnassensem Cnidiorum finitimum. — 5 zHzAZzA
ut saepe illic terrarum. — 18 gravius non vidi fato unquam opprobrium
factum. — 22 στυγνοῖς ὄμμασι miseris oculis, sicut supra n. 149 ὦ μητρὸς
στυγερῆς.

205. Ad Halicarnassum, "Wescher Hev. archéol. 1846 II 134

Mvgozov Εὐβούλου Ηυνδία,
χρηστὴ χαῖρε.
Πατρὶς μὲν ἸΗύνδος, γενέτωρ δέ μευ ἔπλετ᾽ ᾿Ιάσων,
στοργᾶι δ᾽ Εὐβούλου κούρα ἀνεγραφόμαν'"
τέχνον δ' ἀρτιγάλακτον Ἰάσονα ματρὶ λιποῦσα
ζωᾶς ἐστερύμαν ἐννεακαιδεχέτις"
δ αἰακτὰν δὲ ϑύγατρα κατεστενάχησε Στρατεία
ola τις εἰναλία δάκρυσιν ἀλκυονίς.
τοὔνεκα τὰν κατὰ γᾶς ύρτον, ξένοι, αὐδήσαντες
χαίρειν τὰν αὐτὰν ἀντινέμεσϑε χάριν.

ir fere a. Chr. n. saec. --- 2 Myrton ab Eubulo adoptata caelebs
partum edidisse videtur. — 6 egi de hoc versu Comment. Bonnens. p.26
Adde [Moschi] III 40 ἀλκυονὶς δ᾽ οὐ τόσσον (sic legendum esse docent

16 Epigra mmata sepulcralia.

superiora) ἐπ᾽ αἰγιαλοῖς χέε δάκρυ, ut corrigit postrema Buecheler M. RÀ.
XXX 38.

206. Halicarnassi. Newton I tab. 89,10 coll JDíar. archaeol. 1859
p. 96.

ναμεῖον τόδε σεῖο πατὴρ ἐποίησεν ἑαυτοῦ
χερσὶν πᾶσιν ὁρᾶν σᾶς ἀρετᾶς ἕνεκεν"

καὶ ἐγὼ ὕπερϑ᾽ ἑστῶσα προσημαίνω παριοῖσιν
€ € «4 , , 3.» € ,
ὡς υἱὸν οσχου τὐνὸο᾽ ἔχω Eguoxpatnv

5 Χαλκιδέων χώρας ἐνθάδε ἀποφϑίμενον.

Christo nato vix antiquius. — 3 loquitur στήλη ipsi tumulo super-
imposita.

203. Halicarnassi. Newton tab. 88,8 coll. v. II? 699.

*O] noi» ài ζωοῖσε φίλοις φίλος, ὁ πρὲν ἐν ἀστοῖς

ἡδύς, ὁ Πιερίδων γυμνασίου τὲ φίλος,

Κλειογένης, ὑὸς Θεοδώρου, τῷδ᾽ ὑπὸ τύμβῳ

κεῖται ᾿4λεξανδρᾳ μητρὶ λιπὼν daxgva
ὅ τὰς γὰ]ρ ἀεὶ γενέταισιν ὀφειλομένας ὑπὸ τέχνων
[πρὲν τῖσαι χάριτας κάτϑαν᾽ ἄωρος &o».]

1 fere p. Chr. n. saec. — 184ᾳ. ὁ πρίν - ὁ πρίν - ὁ similes parti-
eularum οὐ et εἰ eisdem versuum sedibus anaphorae in Antipatris Sidonii
epigrammatis (eius enim sunt) A. P. VII 409 et 413. — 5sq. supplevi
sententiam vulgarem. Legit Newton . . . . EAE! vel PAEL.

208. In Thaso duo lapides. Conze Itin. insular. maris Thrac. p. 19. $qq.
a — ott μὲ νυμφιδίων ἀπὸ δίσμορον ἥρπασε παστῶν
δαίμων ἐς τριτάτην νισόμενον δεχάδα,
ἀρτιβίου περόωντα κατ᾿ εὐχλέα ϑέσμια δόξας
στυγνὸς ἄπαιδα δόμοις ἀμφεχαλυψ᾽ ᾿Δ4ἰδης
5. ᾿ΑἈνειφόωντα, γοναῖσι Σοφοχλέος ὃν τέχε μάτηρ
"How, τῷ λιπόμαν οὐ τέκος, ἀλλὰ τάφον.
αἰαῖ, εἰπτε, Τίχα, μὲ τὸν εὐχλέα πατρέδε κόσμον,
τλάμονα δυσπενϑῆς, ὠρφάνισας βιότου;

b'. Ὁ τεὐμβος ἐσϑλὸν vía τὸν Σοφοκλέος

II. Insularum et Asiae. 11

10 Εὐρυμενίδην xéxev9ev, ᾧ βίου μόνα
ἐτῶν διεξάμειπτο διπλόα δεκάς"
κατεῖδε δ' οὔτε νυμφικῶν ἐφίμερον
παστὸν γάμων πάρεδρον, ἀλλ᾽ m ὀλβίων
σφαλεὶς μελάϑρων στυγνὸν ἦλϑ᾽ ὑπ᾽ ᾿Αίδαν,
15 δυσπενϑὲς 'Hooi ματρὲ καὶ συναίμοσι
λιπὼν φίλαισιν ἄλγος" ἁ δ' ἁλιστεφής
δόξας ἕκατι τῷδε πατρία Θάσος
τὰ σεμνὰ τιμᾶς δῶρ᾽ ἔνειμεν εὐκλέους.

b*. Οὐ γάμον, οὐχ ὑμέναιον ἐμοὶ [φίλα ἄνυσε μάτηρ
20 "How, ἀποφϑίμενον à' ἐστενάχησε γόοις,
εἰκοστὸν τανύσανϑ᾽ ἐτέων δρόμον" ἄμμε δ' ὁμ[αίμους,
τλάμονες, ἐν δισσοῖς μησὶν ὅδ᾽ ἔσχε τάφος"
πατρὸς δ' εὐόλβοιο Σοφοκλέος ἄρσενα γ[ένν)αν
ὠχύμορον φϑιμέναν ἐστενάχησε Θάσος'
25 μάτῃρ δ' ἃ μεγαλ[αυχος] ἐφ᾽ υἱάσιν, ἃ πάρος εὔπαις,
οὐχὶ τέκη, κω[φούς δ ἀντὶ δέδορκε τάφους.

II fere p. Chr. n. saeculi. --- Primum epigramma ad Antiphontem,
reliqua duo ad Eurymenidem duobus post fratrem mensibus mortuum
pertinent, eiusdem omnia poetae. — 3 fort. ἄρτι βίου, quod suadet ana-
phorae ratio et parum aptum δύξας vocabuli epitheton; genetivus parti-
tivus ἃ mepowvra suspensus explicari potest. — 13 παστὸν γάμων παίρεδρον

audacius quam Musaei v. 1 λύχνον - γάμων ἐπιμάρτυρα. — 19 ἐμοὶ
γλυκὺν ἐξετέλεσσεν Curtius Goett. Gel. Anz. 1860 p. 414, at matris
vocabulum necessarium est. — 21. 23. suppl. Wieseler apud Conzium,

29 Curtius, 26 Wilamowitz.

249. Orei Euboeae. Ex Papasliotis apographo Diar. arch. 1856 p. 270.

Πολλά σε ἔπαινος ἐπευκλέισεν νεότητος ἐν ἀκμῆι
παῖδα μὲν ὄντα νέζω]ν κοσμιότητι τρόπων,

ἤβηι δ᾽ αὐξηϑέντα νόμων πατρίων ϑεραπείαϊι,
ἐν συνήδοις] ὅ[1] "405g ἀντιπάλους συνάγοι,

δ ἱππομαχοῦντα' ἀρετῆι γὰρ ἐτόλμησας στεφανῶσαι

πατρίδα καὶ προγόνους" μνῆμα δὲ σῆς ἀρετῆς

στ[ἢσε] πατὴρ Θεο[κλ]ῆς, ἀειμνήστοισ[ι] δὲ ἐπαίνοις
κόσμησε δε πόλις καὶ κατὰ γῆς φϑίμενον,

18 Epigrammata sepulcralia.

IV Saeculi, 8i quidem non erratum est in ἱππομαχῦντα v. 9; sic
enim legendum esse vidit Baumeister recte negans Ἱππομάχων graecum
nomen ese. — 2 νέον corr. Wilam. — 4 ἐνσυνολωδοδαρης. Nauck ἐν συνόδῳ
δ᾽ ὅτ᾽ ἔΑρης, quod ipse posui paullo melius est, verum fortasse neutrum.
— 1 850 . . . δηὴς. Θεόδωρος Papasl. ϑεοειδές peius etiam Nauck; mibi
Δ pro A lectum et lacunae spatium incuriose notatum videtur. —
ἀειμνήστοις corr. Nauck.

210. Cei Ephem. 3248.
Κόμψης τόδ᾽ ἐστὲν μνῆμα τῆς .. . . .

Iv vel mr saec. — 1 ΙΚΥΜΟΥ nomen corruptum non fuit Δικυμνίου,
quod sibi persuasit Bergk Ann. Fleckeis. 79, 193. Fuit nomen incipiens
ἃ Λα - vel 'AÀx -, littera M ex duabus coaluisse videtur, velut δι
vel Ni. '

211. Syri Lebas IV 1896. Clon Stephanus 'Emrypajai τῆς νήσου
Σύρου. 1875 p. 54.
'Ea9À0v 1510 ἱερῆα xai εὐσεβῇ ἀμφικαλύπτει
yJov ἣδε Κλειτοφῶντα τὸν Ἔρασισϑένου"
σεήλην δ' ἔστησεν ϑυγάτηρ ἐπὶ σήματι τήνδε
αὔξηυσα φήμην πατρὸς εὐκλεῇ γραφῆι.

ΠῚ 8860,

212. Syri. Clon Stephanus p. 56.
Θεοφίλα χρηστὴ χαῖρε.
“Α4δ᾽ ἀρετὰν στέρξασα καὶ ἔνδικα λέκτρα ξυνεύνου,
Νιχίου ἱμερτὰ παῖς, ξένε, Θειοφίλα
κεῖται ὑπὸ σχιερὰν Σύρου κόνιν, d βαρυπενϑης,
ὀρφανὸν ἐν ζωοῖς παῖδα λιποῦσα πατρός,
5 ὕστατιον τελέσασ[α] τὸν ἐγ IMoigéov ἐνιαυτόν,
πέμπτον éni τρισσαῖς πλησαμένα δεκασιν.
τοὔνεκά μιν τὰν πρόσϑε περίφρονα καὶ μακαριστᾶν
Ἑστιαῖος φϑιμέναν τῶιδ᾽ ὑπέϑηκε τάφωι.
1 vel a. vel p. Chr. n. saec. Lectio minime dubia, ut nec συνεύνου
corrigere liceat v. 1. — 5 A omisit lapidarius.

II. Insularum et Asiae. 19

42 Rhenaeum ἢ, e. Delium titulum esse coniecit Boeckh C. I. 2316.

Πλείστην δὴ ϑνητῶν ἀρετὴν πατρὶ μητρὶ τε δείξας
κεῖϑ᾽ Ἡρακλείδης ὃ Φίλωνος 4ήλιος ὧδε.

Indoles satis antiqua. ,

214. Rhenaeae. Ex Rossii Miorumque apographis Keil Diar. arch.
1851 p. 295.

ZaxQvoev τόδε] σῆμα χα[τὰ ξένον ἠρίον ἡ[0] τας
Φαρνάχου αὐϑαί[μ]ου τ᾽ αἰπὺ Μύρωνος ὁμοῦ,

τη[λεόσ]αποῦ [γ]ε[ν]εᾶς οἰκτρᾶς ξένο[υ], ovg . . . . .
γαυαγο]ὺς Βορέου χεῖμ᾽ ἀ[π]οσεισαμένους

ὅ ἄχρ[ω]» δὴ ξίφος [25]? Σεριφιὰς ὦλεσε γῆσος

ἀμφὶ βαρυζήλου τέρμα βαλοῦ[σα] τύχης"

Πρῶτος δ᾽ [ἐν γαίης] κόλποις] στηλ[οῦ]χίον ἔδειμεν
τύμβον [ἐοὶς ξεῆΐνοις μνημόσυνον στεναχ[ών.

nr fere &. Chr. n. saeculi. — Apographa ut lapidis detritissimi
admodum corrupta. Keilii usus sum singulis supplementis, interpretatione
diversa mea. Sic enim rem intellego: Pharnares et Myron naufragio
oppressi semimortui in Ehenaeam delati hospitio a Proto excepti moz
obierunt sepultique sunt ab hospite. Inde explicandum quod origo pere-
grina compluriens notatur (v. 1. 3.). — 1 TOA£HMAKAIAFENON Correri.
A. P. VII 74 τοῦτο Θεμιστοκλεῖ ξένον ἠρίον εἴσατο Μάγνης λαός. — HYTA.
corr. Ross. — 2 ΑἸΔΡΟΥῪ corr. Keil. αἰπύ cum displiceret mihi quidem,
conieci ΚΑΙΡῚ i. e. κὠπὶ solita lapidum scriptura. — 3THMhAnOYTE.EAZ —
ΞΕΝΟΙ corr. Buecheler. Post οὖς AMIsHNA, quod Keil legit ἀμὶς ἦνε, ali-
ter nimirum v. 4 constituto; id quod requiro non legi videtur ἅμα νηΐ.
Certe 8i recte v. 4 XEIMATOs xTrÀ'. mutavi, hoc-apparet v. 3 extr. verbum
non fuisse. — 4 desidero Boreae epitheton, quod fortasse ναναγοῦς fuit.
— 8. AKPON et ΟὟ corr. Keil. — 7 quae scripsi dubia sunt. TPOT
O£A..... EZKO APOI.ZTHAQXAOEITAIM .. aliaque apographa χα-
PITA .. — 8 post τύμβον ες... THNOI£ et in extr. V. NAXAI.

215. Rhenaeae. C. I. Add. II 2322 b?* coll. Diar. arch. 1860 p. 79.

4i]g δέκα καὶ δισσοὺς πλήσας ζωῆς Avxafavrag
καὶ ποθϑέσας ἀρετὴν στεργομένην ὀλίγοις

80 Epigrammata sepuleralia.

ἤλυϑες sig ᾿Δἰδην ζητούμενος olg ἀπέλειπες"
πᾶσι γὰρ ἀλγηδὼν ἐσθλὸς ἀποιχόμενος.
5 εἰ δέ τις ἐν φϑιμένοις κρίσις, ὡς λόγος ἀ(μ)φὲ ϑανόντων,
Σώγενες, οἰκήσεις εἰς δόμον εὐσεβέων.
I fere p. Chr. n. saeculi epigramma melius excogitatum quam
scriptum.

216. Paro in insula. Ex Kindii apographo Keil Allg. Lattztg. 1849
p.625. Ex Schiefneri apographo Stephani Bullet. acad. Petropol. 1852
XI. 238.

Τύμβῳ τῶιδε Βόηϑον ᾿Αριστόδικος κτερέιξε
παῖδα φίλον; τροφέων δ᾽ ὥλετο πᾶσα χάρις.

Aetatis romanae, — 2 ΧΑΡΙΙ Steph. xaPz Keil, qui correxit.

“211. Paro in insula. Anaglypho lectisternium effictum. C. I. 2408 -
Lebas IV 2119.

Σωχάρμου παράγοντες ἐμὸν τάφον εἴπατε χαίρειν,
εἴ τι καὶ ἐς φϑιμένη[υς μοῖρα δέδωκε λαλεῖν.

εἰ γὰρ καὶ παύρας ἐτέων δεκάδας βίον &ayov.
tu * - ς - 3 - ,
ἄξιος αἰνεῖσϑαι z[oic ἀγαϑοῖσε ϑανον.

5 A - M 3 LÁ »

5 ορφανὰ μιὲν uoigat oi[vyceoai κατὰ δωματ᾽ EBaAAov
κείσϑω" πᾶσι χρόνου [ταὐτὸν ἔπεστι τέλος.
Aetatis romanae, Lectio omnino certa. — 584. explevit Wilamowit- 225
optime.

————

218. E Paro Venetiam adlatum esse coniecit ex v. 3 Boeckh C. WE —
2415. Praevalent tamen, nisi ubi κοινή usurpatur, formae doricae, Mike (9
descripsit Wilamowitz.
a. Φραζε, τίνος γονέως, σέο τ' οὔνομα καὶ πόσιν αὔδα
καὶ χρόνον εἰπέ, γύναι, καὶ πόλεως ὅϑεν cl.
B. Νείχανδρος γενέτωρ, πατρὶς Πάρος, οὔνομα δὲ ἦν μοι
Σωχρατέα, φϑιμέν;ν Παρμενίων δὲ ἔϑετο
δ σύνλεκερος τύμβῳ με, χάριν δέ μοι ὥπασε τήνδε
εὐδόξου ζωᾶς μνῆμα xoi ἐσσομένοις.
καί μὲ πιχρὰν νεαροῖο βρέφους ἀφύλαχτος Ἐρεινύς

II. Insularum et Asiae. 81

αἱμορύτο ιονόσωι τερπνὸν ἔλυσε βίον.
οὔϑ vm ἐμαῖς ὠδεῖσι τὸ νήπιον εἰς φάος ἦγον,
10 ἀλλ᾽ ὑπὸ γαστρὶ φίλαι κεύϑεται ἐμφϑιμένοις'
τρισσᾶς ἐκ δεκαδὸς δὲ πρὸς t5 ἐτέων χρόνον ἦλϑον
ἀνδρὲ λιποῦσα τέκνων ἀρσενόπαιδα γονάν,
δισσὰ δὲ πατρὶ λιποῦσα καὶ ἱμερτῶι συνομεύνωι
αὐτὰ ὑπὸ τριτάτωι τόνδε λέλονχα τόπον.
15 a. ἀλλὰ σύ, παμβασίληα Jed, πολυώνυμε κούρα,
τήνδε ἄγε ἐπ᾽ εὐσεβέων χῶρον ἔχουσα χερός.

β. τοῖς δὲ παρερχομένοισι ϑεὸς τέρψιν τινὰ δῴη

εἴπασιν χαίρειν Σωκρατέαν κατὰ γῆς.
Διονύσιος άγνης ποιητὴς ἔγραψεν.

I p. Chr. n. saec. — Lapidarium c forma usum correxit fere ubi-
que Dionysius idemque cum ille v. 2 ΓΥΓΎΝΑΙ et v. 3 nENETOP sculpsis-
set, sedulo emendavit. Observavit haec Wilamowitz, qui etiam ex sub-
scriptione "r formam tradidit. Eo minus autem probabile est, poetam
v. 7. πικραῖν integrum relicturum fuisse, si quidem quod Reiske coniecit
mxxpd voluisset. Numeri dicendi genere elegantiores bucolica nituntur
caesura, quae quinquies τῇ κατὰ τρίτον τροχαῖον compensatur. — 1 γονέως
Wilam. ceteri γονέος, — ἢ πικράν i. e. acerbo fato adflictam, ut στυγνές
t στυγερὸς de homine miserando ponitur. — 8 νόσωι Wilam. ceteri νόσου,
quod frustra explicabant. Mirum vero quod non scripsit αἱμορύτῳ νούσῳ.
Erinys infantis inprovidens morbo me sustulit. — 13 duo pueros (v. 12)
patri maritoque reliqui, sub ipso tertii partu occubui. ὑπὸ τριτάτῳ non
brevius ictum quam αὐ intellegi possit; pro αὐτὰ expectares αὐτῷ, αἱ
solent haec pronomina adsimilatione quadam ad subiectum potius referri.
Ceterum ef. A. P. vi 465 δισσὰ δ᾽ ὁ μοῦ τίκτουσα τὸ μὲν λίπον ἀνδρὶ
τοδυγγόν - γήρως" ὃν δ᾽ à ἀπαάγω μνημόσυνον πόσιος. — 15 παμβασίληα Wilam.
»eteri παμβασίλεια. — 1? àv. Wilam. ceteri δοίη. Vltimum distichon, nisi
forte ex sui animi sententia poeta loquitur, ipsi Socrateae tribuendum
puto, quo gratias referret pii voti v. 1584.

$19. Arcesinae Amorgi. C. I. Add. II 2264 «

Κλεομάνδρον τόδε σῆμα, v[ov] ἐν πόντωι κίχε μοῖρα,

δαχρυόύεν δὲ πόλει πένϑος ἔϑηκε ϑανών.

IV saec, — 1 TO quod vidit Keil (ad Rossi Arch. Aufs. II 648)
wvO esse; τῷ Boeckh. De genetivo v. A. Ρ. VI 264, ubi quod codex
habet ἀλλ᾽ ἀρετᾷ λάμπομαι, αἷς ἔκιχον non dv, sed cum Tacobsio ὡς corri-
gendum est.

Kaibel, Byigrammata graeca. 6

89 Epigrammata sepuleralia.

220. In insula Amorgo. Ex Ioannidis apographo Henzen Annal. Inst.
1864 p. 103.

Οἰνόβιος Δίωνος, ἀποφϑιμένου τόδ᾽ ἀώρου
μνῆμ᾽ ἔσ[ζτησε»): ὁρᾶν δ᾽ ἡλικίην παρέχει.
IV 8866. o pro ov scriptum. — 2 imperite sic descriptus ΜΝΗΜΕΣΟ

PANAHA κτλ. Oblitus videtur Graeculus indicare post ες - versum
desinere in lapide eumque mutilum esse.

291. Arcesinae. C. I. Add. II 2264v.

᾿Εσλὸς ἐὼν "Πολίήιδος ᾿Ἐχε[κλῆος] φίλος ὑός
olxov ἀμαυρώσας ὠλετ᾽ ἄωρος ἐών.

IV vel n1 saec. — 1 ΠΟΛΙΙΔΟΣΕΧΕΩ... . nomen dedit Buecheler.

222. In insula Amorgo. Ex Graeci cuiusdam apographo litteris minu-
sculia scripto Cumanudes Athenaei v. II 407.

Ὁ δῆμος 7fsovriei Εὐρυδέκου ἥρωι.
Τύνδ' ἀρετᾷ [λ]άμψα[ντε]α “εοντέα Εὐρυδίκοιο
είμησεν πάτρα γυμνάδος ἐν τεμέν[ε]ε"
ἄρτι γὰρ ἐκ χ[λ]αμύδος νεοπενϑὴς ᾧχετ᾽ ἐς "da
ὀκτωκαιδεχέτης, ᾿ματρὶ λιπὼν δάκρυα.
5 0» στειράν[ῳ] τίμησ[ε] πόλις καὶ σήματι τῷδε
μαν[]ουσ᾽ ἀγαθῶν καὶ προγόνων ἀρετάν.
ὦ μοίρας ἀτρύτο[υ] ἀναγκαστῆρες ἄτρακτοε,
τόν[ὅ] ἱερὸν πέμψαι[τ]᾿ εἰς δόμον εὐσεβέων».
Videtur romanae aetatis; iota nusquam adseriptum. Dialectus dorica
in argumenti gratiam usurpata: solent enim epheborum tituli dorice
loqui. Semel posita vulgaris forma σήματι v. 5 prodit lapidarium doridi
non adsuetum. — 1 ἀρετὰν ἀμίψα[σ]α traditur, quod miror Cumanudi
nauseam non movisse. — 4 idem hemistichion in titulo Halicarnassensi
supra n, 207. — 6 MaNOYz et 7 ἄτρυτοι et 8 τὸν ἱερόν, quae correxi.

223. Prope Miletum. Ex cod. Askewiano C. I. 2892.
Εὔδιον ἐκ μακάρων ἀνύσαντα σε τὰν ἀύρατον,
l'ogyía εὐγήρως, ἀτρα[πι]τὸ[»} βιότου
ὄλβον τηλεϑάοντος ἐκοίμισεν ὕπνος ὁ λήϑης

IL Insularum et Asiae. 83

κἄντα [π]ρὸς ἑπταπόρου στᾶσέ [o]e [145] «a [0oc.
5 ἔξοχα δ᾽ αἰνήσασα ϑεόκτιτος ἄδε σε [y]a[i]a
φροντίδι πανδήμῳ σὸν δέμας éxvégios(»),
οὕνεκα καὶ πατέρων ἐπὶ γυμνάδος [ἠ]δὲ φιλόπλου
πρόςϑε νέων ἀ[γ]έ[ζλ]ας ἔδρακεν ἁγεμόνα,
| ἄλλα τ᾽ ἐνὶ ζωᾶε ve[A]écavra σε μυρία δάμωι
10 καρ[ὑξε]ε φάμα gév[y]oc vv ἀ[ε]λίου,
ἐσϑ[λὸ]ν ἐν ἁμερίοισιν ᾿Α[ρ]στέου ὑὸν ἄριστον,
δόξ]αν é&» ἁ[παλ]οῖς παισὲ [λε]πόντ[α] φίλο[ις.
Litterae vulgares, iots additum dativo δώμῳ v. 9 et fortasse (wá.
vid. ad. v. 9. Corruptum codicis exemplum paullo liberius tractari posse
intellexit Boeckh. — 1 εὔδιον ἐκ μ. intellego ut notissimum ἀγαϑὸς ἐξ
ἀγαϑῶν, divitem ipsum ex divitibus prognatum. — ἀόρατος ἀτραπιτός vide-
tur via dici quam qui sequitur nescit quo ducat. — 2 ATPATATOY non
ausus sum quamvis faciliori emendatione ἄτραπα τοῦ βιότου scribere
nomiue adhuc ignoto; licet ut φύλαξ φυλακός, dvaE ἀνακός, sic ἄτραψ,
ἀτραπός iuxta extare potuisse concedas. — 4 ΙΡΟΣ et, TEINAPIA . . egregie
ut omnia reliqua correxit Boeckh coll. Antip. Sid. A. P. VII 748 de
ingenti quadam mole ad caelum usque porrecta κείμενον ἑπταπόρων dy-
χόθι Πληιάδων, quod non nimis facete in hominem post mortem ad
deos evectum transtulit poeta Milesius. — 5 PATA — 7 EAE — 8 APEAAE
Gorgias gymnasiarchus fuit et maiorum natu et adulescentulorum Boeckh,
et hinc explicanda dialectus dorica. — 9 ΖΩΑΤΕΙ͂ΔῈΣ quod fuerit zoAITE
ΛῈΣ — 10 kaPmzi quod et facilius et aptius corriges καρύξει, Boeckh
καρύσσει. — ΦΕΝΠΟΣΥΠΑΙΛΙΟΥ — 11 EzeAQN — AEIEZTEOY — 12 ΑΘΖΑΝ
— ΑἸΠΑΟΙ͂Σ —.. lIONTIQIAON,

224. In Samo. C. 1. 2258.
'H γενεῆι δόξῃ τε xai ἐν ἸΠούσησι Τύριννα
ἔξοχος, f, πάσης ἄκρα φέρουσ᾽ ἀρετῆς,
ἐννεάδας τρισσὰς ἐτέων ζήσασα τοκεῦσιν
δυστήνοις ἔλιπον δάκρυα καὶ στοναχας.
5 πᾶς γὰρ ἐμοῦ φϑιμένης χῆρος δόμος" οὔτε γὰρ αὐτὴ
λείπομαι, οὔτ᾽ ἔλιπον βλαστὸν ἀποιχομένη᾽
ἀντὶ δὲ πατρῴο[ι0}] καὶ ὑψορόφοιο μελάϑρου
λειτὴ τοὐμὸν ἔχεε σῶμα λαχοῦσα πέτρη.
εἰ δ' ἦν εὐσεβέων ὅσιος λόγος, οὔποτ᾽ ἂν οἶκος
10 οὑμὸς ἐμοῦ φϑιμένης τοῖςδ᾽ ἐνέχυρσε τύχαις.
| e"

84 Epigrammata sepulcralis.

Titulus antiquior videtur, quam cui conveniat e forma tradita. —
4? naTrPQOY corr. Boeckh.

225. Marathesii apud Ephesum. Ο I. 3026.

Ὀστέα μὲν καὶ σάρκας ἐμὰς σπελάδες διέχευαν
ὀξεῖαι, χρημνῶν ἅλμα ὑποδεξάμεναι"

ψυχὴ δ᾽ αἰϑέριον κατέχει πόλον" ἀξυνέτων dé:
βουλαῖς ἀνθρώπων τοῦδε ἔτυχον ϑανάτου.

Litterae vulgares. — De rupe sese praecipitaverat ille, sive quod
improbi nescio qui et nebulones eum persecuti erant, quos conatus erat effu-

gere, sive quod stulti homines ei persuaserant ut auderet. facinus arduum.
Boeckh.

226. Prope Teon. Ex cod. Askewiano C. I. 3123.

“Μλκείδου με τραφέντα φίλοις [ἐνὶ γυ]μνασίοισιν
λυπηρὸς δαίμων ἥρπασεν αἰφ[νίδε]ος"

εἴχοσι γὰρ καὶ πέντε μόνουςἾ λυκάβαντας ὁδεύσας
σχῆνος νῦν κεῖμαι Πλουτέος ἐμμελ[αἼϑροις.

δ ἀἰγϑάρτοις, ἩἨοίύσαις ya[o] ἐπζέ]σζτεφ]ον αὐτὸς ἐμ[ζαυτόν,
. : γυμφίος o? [γ]ἐ[»]ύμην:
Μουυ]ῶν γ"ὰρ ᾿κληδοῦχζον Ἔρως φύγε χοΐχ] ἐϑέ[ζλ]ονεα

e. μητρὺς xai πατρὸς x .... ..
ot νῦν οὐκέτ᾽ £yovo[o] ἐμὸν [2a4]og- ἀ[λλ]ὰ zo[o£]oxo[v
10 ὦ φίλ]ε δὸ[] πόρε πᾶς τοὔνομα διζόμενης:"

Litterae vulgares, nisi quod c forma traditur. — De indole epi-
grammatis non iudicaverim, mirum tamen triplex ydp v. 3. 5. 7. —
] u..... MNAL et 4 MEAIGPOIC corr. Boeckh; idem vero male ἀφϑάρτοις
ad μελάϑροις rettulit. Nec deae sunt ἄφϑαρτοι Μοῦσαι, sed carmina,
e quibus ille saeculorum laudem sibi fore sperat; reliqua tamen distichi
pars obscura. — 2 rAtEDIE .. ON — EM . E. . — Ó. NOAEOCNOEN — OYCEM
ONHN ultima cerjo correxisse videor, initio versus fortasse xai πόλεως
ἕγεχεν, quae non nimis andax est mutatio, cf. A. P. VII 733 KAy μὲν
Χαρίτων ἱερᾳ, Δήμητρι δ᾽ ᾿Αναξώ - ἐν ζωῇ πρὸ πόλεως. — 7 Μουσῶν
certum puto, reliqua supplevit Wilamowitz. Traditur kAHAOYXQU . . ...
EGEIONTA — ὃ8 PHMIOC μητρὸς quod mulieris nomen non est, neque
quod sequitur patris nomen EKOMMAQN recte Boeckh ἐκ Θαλάμου scrip-
sisse videtur. Ο. I. 1499 Ἑλπίόος ἐκ μητρός xai πατρὸς ᾿Αρχιτέλευς.

IIl. Insularum et Asiae. 85

Ceterum omnino mira etsi certa hoc loco parentum mentio est. —
9 Εχουῖν — OMOr quod non dec est, sed eAAOC. Dein AMAnAIL —
PXO — 10 oamopE.

223. Prope Teon. C. I. 3118.
Ἰχνεύεις, ὦ ξεῖνε, τίς εἴμ᾽ ἐγὼ ἡ κατὰ γαίης
ἢ τίνες 0[Π πατέρες τὴμμελέην Erexov:
πεύσῃ" ἐγὼ γὰρ ἐ[ρ]αστὸν ᾿Ολυμπιὰς οὔ[νομ᾽ ἐκλήϑην,
παῖς [δ]ὲ Πατροκλείους, μητρὸς ᾿Ολυμπιάδος:"
ὅ λυγρήν ϑ'οἶμον ἔβην ἐτέων κύρσασα δὲς [ἑπεά,
παρϑένος, ἕν δ᾽ ἔλαχον σῆμα τόδ᾽ ἀντὶ γάμου.
Litterae vulgares. — 2 ὁπὰ — 8 EBAZTON — OYKAI quae correxit
Boeckh. — 4 nam Boeckh παῖς ἡ Πατροκλέους, idemque v. 5 δ᾽ οἶμον.
At nec copulativa neque adspirata quidquam offensionis habet,

228. Ephesi, C. 1. 3019.

᾿Οχτωκαιδεκάτου με καταρχόμενον λυκάβαντος,
ἄρτι τε δητορικῆς ἔργα διδασκόμενον

“έσβωι ἐν εὐδένδρωι βαρυαλγὴς νοῦσος ἐδάμνα,
κοὐκέτι ἐς ἱμερτὴν γαῖαν ἔβην Ἔφεσον.

ὅ αὐτοκασίγνητος δὲ καμὼν μάλα πολλὰ τοκεῦσι

πένϑος ἐπ᾽ ὠκυάλου νηὸς ἔδωκε φέρειν.
ναίω δ᾽ ἡρώων ἱερὸν δόμον, οὐκ ᾿Αχέροντος"
τοῖον γὰρ βιότου τέρμα σοφοῖσιν ἔνι.

I fere p. Chr. n. saec. — sq. permisit frater ut. parentum dolor
per mare ad eos veheretur. Wilam. πένθος, ut saepius κῆδος, ipsum mor-
tui corpus est. Simile quadamtenus Nicandri epigr. A. P. VII 435 ὁ
δ᾽ ἕβδομος (frater) ἄμμε Τύλιππος iv πυρὶ ϑεὶς μεγαλαν ἦλϑε φέρων σπο-
διαν, Σπάρτα μὲν μέγα κῦδος, ᾿Αλεξίππαᾳ δὲ μέγ ἄχϑος ματρί.

229. Ad Prionem montem prope Ephesum. Gelzer Mus. ER. XX VII 466.

"4. Kalnovovyiou Καλπουρνιανῶει Τ. Καλπούρνιος Κυιντιανὸς
᾿Αφρικανὴὸς κατεσκεύασεν σὺν τῆι ἐκβασμειδώσει τὸν βωμόν.
“Ρήνωι πὰρ ποταμῶι γενόμην, Πωλλῖνα δὲ μήτηρ,
Κυιντιανὸς δὲ πατήρ, Προυσιάδος δὲ πάτρης,

86 Epigrammata sepulcralia.

Καλπουρνιανὸς δ' ουνομα, ἔτη δ᾽ ἐπὶ πέντε λόγοισιν
sei» Ἐφέσωι σχολάσας εἰκοσέτης ἔϑανον.

I certe p. Chr. n. saeculi. Parentes, cum natus est Calpurnianus,
&di Rhenum commorabantur.

230. Erythris. Lebas V 155632. Hirschfeld Act. acad. Berol. min.
1875 p. 9.

Χαῖρε Εὔνομε Εὐνόμου.

Ovvoua μοῦνον ἔχει στάλα, ξένε, σῶμα δὲ πόντος
πάτρας καὶ .1éoflov μέσσον ὑποβρύχιον;
μήτηρ δ᾽ ἡ πανόδυρτος ἐρημαῖον κατὰ δῶμα
Evvopuov αἰάζει μυρί᾽ ὀδυρομένα.
Litterae vulgares. — 3 lapidarii doridis insueti sunt formae μήτηρ
et ἡ.

291. Chi. C. I. 2237.

"EfBdouov sig δέκατόν τε βίου λυκάβαντα περῶντα
μοῖρά μὲ πρὸς ϑαλάμους ἅρπασε Φερσεφόνας"
λαμπάδα γὰρ ζωᾶς με δραμεῖν μόνον ἤϑελε δαίμων,
τὸν δὲ μαχρὸν γήρως οὐκ ἐτίϑει δόλιχον'
5 ἄρτι δ᾽ ἐφηβείαις ϑάλλων Διονύσιος ἀκμαῖς
xai σελίσιν ἹΠουσῶν ἤλυϑον εἰς ᾿Αίδαν.
ἀλλὰ πάτερ μᾶτέρ τε, προλείπετε πικρὸν ὀδυρμόν"
τέρμα γὰρ εἴς μὲ βίου uoto! ἐπέκρανε τόδε"
1 vel 1 a. Chr. n. saec. Dorica dialectus ut in titulo ephebi, quod
probant vv. 38q. — 4 eri[N] solus Vidua, alterum Akerblad et Chandler.

292. Chi. C. I. 2236.

Βιττὼ καὶ Φαινίς, φίλη Ἡμέρη, oí ξυνέριϑοι,
αἱ πενιχραὶ γραῖαι, τῆιδ' ἐκλίϑημεν ὅμοῦ,
ἀμφότεραι Κῶιαι, πρῶται γένος" ὦ γλυκὺς Ὄρϑρος,
πρὸς λύχνον ὧι μύϑους ἤιδομεν ἡμιϑέων.
w et C formae certe non fuerunt in lapide, qui Christo nato haud

II. Insularum et Asiae. 87

paullo antiquior est, — 1 legebatur φίλη ἡμέρη quod male aut correxe-
runt aut explicaerunt, Antequam dilucesceret, surgebant ad laborem
suavi confabulatione lucem opperientes; iam, ubi nox supervenit, diei

verba dant suprema, — ΔΥΝΈΡΙΘΟΙ legebatur συνέριϑοι. |

233. Chii, C. 1. 2240,

"Mot. σὲ τὸν ϑάλλοντα νέοις ἐπὶ γυμνάδος ἔργοις,
ἅβας καλλίστοις ἄνϑεσε τερπόμενον,
ἠΐέϑεον, Πρώταρχε, πατὴρ ἐκαλύψατο τύμβωι,
ὀστέα δ' ὀγκωθεὶς οὗτος ἔδεκτο τάφος.
ὅ πρόσϑεν δ' ὁ πρέσβυς πίἰνυτῶι δεδμημένος ἄλγει
᾿Ισιάδ' ὠκύμορον μύρετο ϑυγατέρα'
αἰ[ά]ξας δ' ἄπληστα παλίνδρομον ἔλλαβε πένϑος
Πρώταρχος" γαμετὴν γὰρ στενάχησε λίην.
λάινα δ' ὥγκωσεν τάδε σήματα" τὰς γὰρ ἀφ᾽ ὑμῶν
10 "ióng γηροτρόφους ἐλπίδας ὠρφάνισεν.

Ι fere ἃ. Chr. n. saec. Dorica dialectus non nisi primo disticho
adhibita, quo ephebica Protarchi virtus laudatur. — 1 ἄρτι ad ἐκαλύψατο
(v. 3.) referendum; sic enim intellego: modo te, Protarche, sepelivit pater,
priorem vero Isiadem filiam prudenti dolore prosecutus est mortuam. lam
eero nimtum lugens utriusque horum mortem alium dolorem percepit Pro-
tarchus (h. e. pater filio cognominis); nam uxor quoque obsit, ut iam,
inquit, omni senectutis adminiculo orbus sim. — 10 verbi ὀρφανίζω struc-
tura et nova neque elegans.

294. In museo Smyrnaeo. Hirschfeld Act. acad. Berol. min. 1874
p. 721.
Ὀστέα μὲν κρύπτει Τμῶλος νεάταισιν ὑπ᾽ ὄχϑαις
Ἑρμίου, ὀγκωτὰ δὲ [ἀἹμφιβέβακε κόνις
τηλεφαής" ξεστὰ δὲ πέτρα καϑύπερϑε ἀγορεύει
τὸν νε[κ]ὺν ἀφϑόγγωι φϑεγγομένα στόματι.
5 τοῦτο δὲ οἱ κενέωμα τάφου ποϑέοντες ἑταῖροι
Σ]μύρνης ἀγχιάλοις χεῦαν ἐπ᾽ ἀιόσιν.

HI fere 8. Chr. n. saeculo epigramma perelegans sine ulla bucolica
caesura dorico sermone scriptum praeter Σμυρνης patriae vulgarem for-
mam. — 2 MMói et 4 NEYN corr. editor. — 4 Simmiae ep. A. P. VH
193 de locusta τερπνὰ δὲ ἀγλώσσου φϑεγγομένα στόματος.

88 Epigrammata sepulcralia.

235. In museo Smyrnaeo. Gelzer Mus. Rh. XXVII 464 et Gelzeri
nescius Hirschfeld l. s. s.
Χαῖρε, Κρίτων" ooi μέν [y]e καὶ εἰν ᾿Αίδαο δόμοισιν
ὄντι τεῆς ἀρετῆς οὐχὶ λέλοιπε κλέος"
τοιγάρτοι παίδων σε φίλαι χέρες, ὡς ϑέμις ἐστί,
χρύψαν, ἐπεὶ γήρως ὄλβιον ἦλϑε τέλος.
11 fere ἃ. Chr. n. saec. — 1 TE aequo animo tulerunt editores,
qui extremum vocabulum recte expleverunt.

236 Smyrnaeum esse coniecit Boeckh C. I. 3273. Anaglypho iuvenis
expressus equum freno retinens.
Υἱὸς Βίωνος Ἀπίων μὲν οὐνθάδε,
ἄτεκνος, ἄωρος, εἴκοσι πλήσας ἔτη
καὶ τρῦ éni τούτοις, οἰκτρὸς ἐν τρισὶ ἡμέραις
ϑανὼν ποϑεινὸς τοῖς γονεῦσι γενόμενος,
5 ὧι παστὸν οὐϑείς, οὐχ ὑμέναιον ἤισέ τις,
ov λαμπάδ' ἦψε νυμφικήν, γόοισε δέ
καὶ δακρύοις πολλοῖσιν ἐνθάδ᾽ ἤγαγον,
οὗπερ κατοικεῖν δεῖ με τὸν λοιπὸν χρόνον.
μᾶλλον δὲ κλαύσας, πάροδε, τὴν ἐμὴν τύχην
10 foi» οὗ φίλον σοι καὶ τύχοις ὅσων ϑέλεις.
II vel 1 a. Chr. n. saec. — 9 μᾶλλον δέ h. e. ne plura. — 10 quae-
que optas eveniant tibi.

294. Smyrnae. C. I. 3256.

Ὃ δῆμος 4ημοκλέην Ὁ δῆμος «“1ημοκλέην
“ημοκλήους:" Vugióyov.

Τὸν πινυτὸν κατὰ πάντα καὶ ἔξοχον ἐν πολιήταις ^
ἀνέρα γηραλέου τέρματ᾽ ἔχοντα βίου

᾿Δίδεω νυχίοιο μέλας ὑπεδέξατο κόλπος
εὐσεβέων 9* ὁσίην εὕὔνασεν ἐς κλισίην.

5 μνῆμα δ' ἀποφϑιμένοιο παρὰ τρηχῆαν ἀταρπόν

τοῦτο πάις κεδνῆι τεῦξε σὺν εὐνετίδι.

ξεῖνε, σὺ ὁ᾽ ἀείσας 4“ημοκλέος υἱέα χαίρειν
“ημοκλέα στείχοις ἀβλαβὲς ἴχνος ἔχων.

II: Insularum et Asiae. 89

Ir vel 1 a. Chr. n. 8860. Democles pater cognominisque filius publice
eodem sepulcro conditi sunt, at filii tantum superest epitaphium. — 5
A. P. VII 475 Xe παρὰ τριόδῳ. — 1 ἀείσας i. q. εἴπας nove dictum
videtur.

298. Smyrnae. In museo Ashmoleano Oxonii descripsit Roehl edidit-
que in Schedis epigraphicis (Berol. 1876) p. 2.
Moio]e xoi Εἰλείϑυια xai e[iv]ec τὴ περισσὸν
ἹΜοισάων μελέδημ᾽ ἄγαγον εἰς ᾿Αἰδαν,
γαστρὸς ἀπωσαμέναν μόρον ἔγκυον" & δὲ νεανίς
Ἡραὶς εὐτεύχτωι τῶιδ᾽ ὑπένεστι τάφῳ.

I fere 8. Chr. n. saeculi; ultimo dativo iota non adscriptum. — 1
suppl. Roehl. Videtur poeta mihi memor fuisse Homeri versus Z 48
Maipa xai ᾿Ὡρείϑυια. — 2 ATATEN lapis, quod ab ipso lapidario corre-
ctum esse testatur editor.

239. Smyrnae. Anaglypho homo expressus cum serpente arbori cir-
cumvoluto. C. I. 3326 ex schedis Vaticanis et Gallandi.

240. Ἡρακλείδην κατέχει κόνις, ὁμβ[α]ρὺς 24:(0ac

εἴρυσεν ἀιϑέων ἥλικος ἐξ ἀγέλας"

ἄρτι γὰρ εὐμόχϑου ἐπὶ γυμναδ[ο]ς ἁγνὸν ἐφήβου

σχῆμα λαχὼν ἐρατὰν ὥλεσεν ἁλικίαν"
5 ἄρτι δ' ἀριϑμὸν ἐτῶν ἕξ καὶ δέκα τερπνὸς ἀμείβων
Ζμερτομάραι στυγερὸν ματρὶ λέλοιπε yoov.

Litterae vulgares. Dialectus dorica ut in ephebi titulo, at duobus
apographis, quorum unum v. 2 EAIKOZ, alterum HAikKOz habet, diffidere
nolo. — 1 ΒΡῪΣ Gall ὄμβριμος Vatic. eadem clausula infra n. 252. — ὃ
TYMNAAAE corr. Brunck. — 6 Boeckh στεργομένᾳ coniecit; cui verbo si
locus esset, στεργούσᾳ saltem opus erat: nam quia mater amabat filium,
adflicta est. Matris nomen retineo. |

240. Smyrnaeum esse coniecit Boeckh C. I. 3328. Anaglypho ex-
pressi pater et mater ex adverso sedentes, inter quos puer legens.
"Hàv39sg οὐκ ἀβόατος dvi τρισσαῖς δεκάδεσσιν,
Θεύδοτε, τὰν ζωοῖς οἶμον ὀφειλομέναν,

90 Epigrammata sepuleralia.

xai σὲ τὸν ἐν σπονδαῖσι γεγαϑότα πουλὺ μετ᾽ ἀστῶν
μάτηρ αἰάζει μυρομένα πρύτανιν.
5 πέτρος ὅδε ξείνοισι βοάσεται, ὡς ἀΐδαλος
9 M] 3 , 3 Ld » ,
ἀσφαλὲς ἀνϑρώποις οὐϑὲν ἔνειμε Toya.
εἴης τος σὺμπατρί, κεχαρμένος ὄφρ᾽ ἂν ἐς αἰ[ῶ
Σώστρατος ἐν φϑιμένοις μυρίον αἶνον ἔχηι.

Litterae vulgares. — Theudotus prytanis (ad C. I. 3148) saepe
cum civibus (συ μπρυτανεύσυσιν scilicet) ἐν σπονδαῖς laetatus erat libans
in prytaneo. — 4 v. supra n. 230 μήτηρ - αἰάζει μυρῦ ὀδυρομένα. —
7 Awn vel A10 apogr. corr. Boeckh. — 8 ἔχηι scripsi ex Dorvillii le-
ctione ἜΧΕΙ, ceteri EXH. [nterpunxi praeterea post πατρί, degas cum
patre, et laudabitur pater gaudens talem ob filium.

241. Smyrnae. In anaglypho pone mulierem sedentem iuvenis imber-
bis, ad dextram iuvenis mulieri dextram iungens, in utroque angulo pue-
rulus. Iuvenes duo fratres mortui sunt. C. I. 3333.

Οἱ δισσοὶ συνόμαιμοι, ἰὼ ξένε, τῶιδ᾽ ὑπὸ τὐμβωι
ἄψαυστοι τέχνων κείμεθα κουριδίων"
Ἱκέσιος κἀγὼ νεαρὰν πληρούμενος ἧβαν
Ἕρμιππος κρυερὸν τύνδε ἔχομεν ϑάλαμον,
5 “ἍἽιδαν ἐγκύρσαντες ἀλάμπετον" εὐγενέτης δέ
Θεύδοτος οὐ στυγερὸν πένϑος ἐφεῖδε πατήρ᾽
μήτηρ δ᾽ ἡ δύστηνος ὀδύρεται οἷά τις ἀκταῖς
ἀλκυονὶς γοεροῖς δάκρυσι μυρομένα,
Mois ἡ ἡ λιπάδελφος" ἐρημωϑεῖσα δὲ τέκνων
10 γηραιὸμβιοτᾶς τέρμα ἐνέπλησε καχ[ὦ]».

X vel 18. Chr. n. saeculum produnt litterae rk, unde falso tradita
est ὦ forma. De nominibus cf. C. L 3141 ᾿Απολλοφάνης Ἱκεσίου -
ὑπὲρ τοῦ πατρὸς Ἱκεσίου xai τῆς μητρὸς Μητρεῖδος. — 5684. tit. Imbrius
infra n. 327. εὐδαίμων Ἕλένη παιδὸς μόρον οὐκ ἐξιδοῦσα, ἀλλ᾽ ὁ πατὴρ ἔτλη
Λούκιος οὐχ ὅσια" εἶδε γὰρ ὀφθαλμοῖς τὸν ἐμὸν νέκυν. — 9 Metris aut
fratrem reliquerat ut Theudotum virum sequeretur aut ipsa a fratre
peregre profecto sive mortuo relicta erat. Verba sanissima defendit
Boeckh. — 10 κακὸν xaxuv Boeckh recte, cum lectionem ἐνέπλησε nunc
testatus sit etiam Roehl Sched. epigr. p. 11.

II. Insularum et Asiae. 91
242. Mytilenis. C. I. 2168.

xai ϑάνον ἀτρέστῳ μαρναΐμενοι κραδίᾳ

σύμμα[χ]α δ᾽ ἡγεμόσιν ϑέμενο[ε δόρα Ῥωμαίοισιν

πατρίδι τ[ἀ]ν κλεινὰν ὥπασα[ν εὐνομίαν.

ἢ à ἐτύμως τόδε σᾶμα λεόντεσσιν πεφύλακται:

5 oí μὲν γὰρ ϑηρῶν φέρτατοι, οἱ δὲ βρο[τῶν.
Referrem ad Antiochi bellum, qui omnes Asiae civitates - ἐπ an-
tiquam imperii formulam redigere conatus est Liv. XXIII 37, (Mytilenaei
autem a Romanorum partibus steterunt Liv. XXXVII 21), si iota ad-
scriptum esset dativo ὠτρέστῳ v. 1. — 1 suppl. Hermann. cf. A. P.
VII 436 xai ϑανον ἀστρεπτεί, — 2 sq. supplevi. — 3 TON quod nullo
pacto servari potest. — 4 suppl. Herm. Eadem sententia A. P. VII

161. 344. 426.

243. Pergami Apographum dedit C. Curtius.
8. Τύμβον μέν, Φι[λάδελφε, l'Axo»] σοι δείμαϑ'᾽ Exo[toos,
ὅντε λίπες τῆς [σῆς ἔχδοχον] υἷα τέχνης'
0070» γὰρ σὺ κράτιστος ἰητρῶν ἔπλεο πάντων,
10000» τῶν ἄλλων ἔξοχός ἐστι Γλύκων.
5. ΣᾷβΦΨυχὴ δ' ἐκ ῥεϑέων πταμένη μ[ε]τὰ δαίμονας ἄλλους
ἤλυϑε σή, ναίεις δ᾽ ἐν μακάρω[»] δαπέδῳ.
ἴλαϑι xoi uot ὄπαζε νόσων ἄκος, ὡς τὸ π[ά]ροιϑεν,
νῦν yàg ϑειοτέρην μοῖραν ἔχεις βιότοϊν. ᾿

Ἄξιον, ὦ Φιλάδελφ' ; ἀρεε[ῆς πό]τμον ἔλλαχες αἴσηΪς
10 Soy] i ἰητορίης, ἔξοχε καί "ἰ σοφίης.
οὗ γὰρ δὴ νούσο. . . , .
olov δὲ ὑπνώ[οντος] ἐρεύϑεται ἄνϑεα μήλ[ων,
τοῖος καὶ νέκυς ὧν χ[εῖσο] κατὰ [λ] εχέων"
νῦν σε, πάτερ], δύναμαι ϑαῤῥῶν εὐδαίμονα κλήζειν,
15 ὄλβιε xol ζωῆς, ὄλβις καὶ ϑανάτου.

Εἰ ϑάνεν Ἱπποκράτης - ἀλ[λ᾽ o]? [ϑάνεν"]} - οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔγωγε,
τοῦ πάλαι Ἱπποκράτους οὐδὲν ἀσημότερος.

"AX ἔτυμον ψυχὴ μὲν ἐν οὐρανῷ] ἡ Φιλαδέλφου,
σῶμα δὲ [ἀποφϑίμεν)ον χϑὼν ἱερὴ κατέχει. ᾿

92 Epigrammata sepulcralia.

20 b. Χαῖρε, γύναι Πάνϑεια, παρ᾽ ἀνέρος, ὃς μετὰ μοῖραν
σὴν ὀλόου ϑανάτου πένϑος ἄλασιον ἔχω"
ov γάρ πω τοίη[ν] ἄλοχον Zvyin ἴδεν Ἥρη
εἶδος καὶ πινυτὴν ἠδὲ σαυφροσύνην.
αὐτή μοι καὶ παῖδας ἐγείναο πάντας ὁμοίους,
25 αὐτὴ xai γαμέτου xróso xai τεχέων,
xai βιοτῆς οἴακα κατευϑύνεσκες ἐν οἴκῳ
καὶ κλέος ὕψωσας ξυνὸν ἰητορίης,
οὐδὲ γυνή περ ἐοῦσα ἐμῆς ἀπελείπεο τέχνης"
tovvexa σοι τύμβον τεῦξε Γλύκων γαμέτης,
80 ὃς ys καὶ ἀϑανάτοιο δέμας κεύϑει Φιλαδέ[λγου,
ἔ]ν[9α] καὶ αὐτὸς ἐγὼ κείσο[μ᾽ ἀποφϑίμενος.

Cc — — — — — — — — — — —

at x[s] ϑα[νών, ὡς ζῶν} σοι ἐκοινώνησ[α . . . ..
ὧδε δὲ xoa[i ξ]ννὴν γαῖαν ἐφεσσάμενος.

II fere p. Chr. n. saeculi. vv. ]--- 11 et vv. 20—31 in duobus
eiusdem cippi lateribus scripti sunt, quem in urbe apud Gregorium Ge-
orgi descripsit Curtius, vv. 12—19 et ultimum distichon leguntur in
altero cippo, quem extra urbem idem adinvenit. Intellexit Curtius duos
eiusdem monumenti cippos 6886; num ordinem quoque epigrammatum
perspexerit nescio. — 1 nomina supplevit Curtius. ἑταῖρον patris filius
se nominat, socium scilicet in arte. — 2 ἔκδοχος melius non novi. —
9 extr. ArzH* nisi describendo erratum est, recte supplevisse putandus
est Curtius. cf. v. 20sq. — 10 σοφίης C. ἔξοχε supplevi ex similitudine
v. 15. — 11 post hunc versum quantum interciderit exputare non queo.
Ante v. 12 haec leguntur:

EI

QNAE.TON

Ali...I1] IN... OEZEAY
ΝΟΣ ΟΙΟΝΔΕΥΠΝΩΩ xr.

19 οἷον ὁ’ εὖ πνείοντος ἐρεύϑεται ἄνϑεα μήλου Wilamowitz, quae senten-
tia apta non videtur. Quod posui Curtii supplementum est. — 13
Anyte A. P. IX 745 xard λασιᾶν. — 16 AA/.Y€ certo restitui. — 18
ΜΈΝΕΙ — 22 TOIHAAOXONZYrIHN — 81 ἔνϑα et κείσομαι C. — 32

ΑΙΚΙΘΑ....

ZOIEKOINQNHZARAAI/....

QAEAEKAZYNHNT'AIANEQE
vacal EAMENOZ vacat

11. Insularum et Asiae. 93

Videntur haec ad Glyconis epitaphium pertinere; v. 32 non er-

pedio.

244. Prope Cyzicum. Anaglypho mulier sedens expressa, iuxta quam
quae altera fuit persona periit. E. Curtius Act. acad. berol. min. 1874
Ῥ. 9.

Matavóginc τῆς Βακχίου.

Φερσεφόνα, τὺ φίλεργον ἀπέσπασες ἀνδρὸς ἀπ᾽ εὐνῆς,

ἄκριτον ἐς ϑνατοὺς ἁλικίαν ϑεμένα,

εἰκοσέτιν: τᾷ κάλλος ἀφώρισε Κύπρις ἐν ἀστοῖς,

᾿ ἀλλὰ Τύχη σκολιεοῖς δόγμασιν ἡντίασεν'
5 οὕνεκεν ἀλλοδαπὰν ἸΠαιανδρίη ἤλυϑε γαῖαν
ἀνδρὶ φιλοστόργους δεικνυμένα χάριτας.

dv9' ὧν μοι τὸ μνῆμα πόσις κείσεν, οὕνεχ ἅμ᾽ αὐτῶι

ἔχδημος yevouav πατρίδα λειπομένα:"

Φερσεφόνας δ᾽ ἀδίαυλον ὑπὸ στυγερὸν δόμον ἦλϑον
10 παυσιπόνῳ λάϑας λουσαμένα πόματι.

Litterae vulgares, iota modo adscriptum, modo omissum; notanda
si recte tradita est v. 1 forma ἀπέσπασεςς Doricam dialectum indicio
esse ait Curtius, ex dorica aliqua civitate Cyzicum Maeandriam trans-
migrasse. At mirum esset, si ipsum mulieris nomen Μαιανδρίη ionice
scripsisset; immo, ut solet fieri, poeta aliena dialecto usus erat dorica,
defunctae tamen nomen mutare non ausus; lapidarius indigena pauculas
sui sermonis formas admiscuit. — 1 melius scripsisset τί φίλεργον.

-—————-—

245. Cyzici. C. I. 3684.
Διονυσοδώρου Πυϑέου.

a. Διονυσόδωρε, χαῖρε: B. καὶ σύ γε, ὦ φίλε,
τὸ νῦν ἔχίον γ)είνωσκέ μὲ ὧδε κείμενον,
καλὸν καὶ ἀγαϑὸν καὶ καλῶς ἐζωκόεα,
“Πμναγενῆ γεγονότα, πᾶσε προςφιελ[ῆ.

Litterae vulgares. — 2 ΕΧΩΜΕΙΝ et 4 diAN corr. Boeckh. — 4
Διμναγενῆ miris modis interpretati sunt Boeckh et Welcker Mus. Hh.
ΠῚ 248. λιμναγενής is est qui ἐν λίμναις γέγονε. Δίμναι autem colonia
Milesiorum est in Chersonneso sita, ubi si aeque atque in λίμναις atti-
cis Dionysus inprimis colebatur, revera Dionysi donum erat defunctus.

94 Epigrammata sepuleralia.

246. Apud Cium Bithynorum. Lebas V 11495.

Ἐπ’ ὠκυμο[ῆρ[ου τ]ο[ὕτ]ον ᾿Ασκληπιοδότου
πατὴρ Νόητος χῶσεν εὐερκῇ τάφον,

καὶ ξεστὸν οἰχτρ[ο]ῦ παιδὸς ἀν[φὶ] σήματι
ἔϑηκε βωμόν, πενταέτους τε εἰχῶ τέκνου

b κενὴν ἤνησιν Ὀμματων χαράξατο,

τὴν πᾶσαν εἰς γῆν ἐλπίδων κρύψας χαρᾶάν'
μήτηρ δὲ ἐν οἴχοις à τάλαινα ὀδύρεται
νικῶσα ϑρήνοις πενϑίμην ἀηδόνα.

Litteris quamvis vulgaribus sculptum epigramma perbonae aetatis
est. — v. 1 ut grandioribus litteris scriptus et a ceteris seiunctus ne
esse quidem carminis pars putabatur, unde ἐπ’ ὠκυμόρου φόνον vel oixov
vel ἐπ᾽ ὠκυμορωτάτου 'A. scripserunt. Vnus Schneidewin Allgem. Hall.
Liüttzig. 1843 n. 143 ἐπ᾿ ὠκυμοίρου τοῖον 'A., recte opinor, nisi quod
τοῦτον pro τοῖον esse debebat. 'Traduntur haec EnoKYMOPO! OIIONAZKAH
nioAOTOY — 3 AND corr. Buecheler, — 7 ἃ τάλαινα non sollicitandum:
articulus in hac formula legitimus et forma dorica archetypi est.

2417. Hadrianis Mysiae. Lebas Rer. de la Philol. I 209. Distinxit
Schneidewin Mus. Rh. IV 414.

“Τίς τίνος ἦν!" εἴρη: Κλάδος οὔνομα" 'xai τίς ὁ ϑρέψας;"
Mngvóquàoc: ᾿ϑνήσκω δ᾽ ἐκ τίνος; ἐκ πυρδτοῖ"
“καὶ τὸ πύσων ἐτέων; τρισκαίδεκα “ἀρα y ἄμουσος;
οὐ τέλεον, μούσαις Ó' οὐ μέγα φειλάμενος:
5 ἔζων δ' 'Egueíq μεμελημένος- ἐν γὰρ ἀγῶσιν
πολλάκις αἰνητὸν στέμμα πάλας ἔλαχον"
"ngía ἡ ϑάψασα δ᾽ ἐμὴ τροφός, 3$; μοι ἔτευξεν
εἰκόνα καὶ τύμβῳ σῆμ ἐπέϑηκε τόδε.
I vel r1 p. Chr. n. saeculi. Poeta ante oculos habuit Leonidae
(fortasse Tarentini) epigramma A. P. VII 163 coll. v. 1 τίς τίνος εὖσα
γύναι xrÀ v. 4 ϑνήσκεις δ᾽ ἐκ τίνος; ἐκ τοκετοῦ. εὖσα πόσων ἐτέων; δυο xci-

κοσιν. ἦ ῥά γ᾽ ἄτεκνος; οὐκ xrÀ. — 6 nota doricam πάλας formam rei
convenientem.

248. Philomeli Phrygiae. C. I. 3982.

«ἴϑαλος Ἐλάτηι τῆι ἑαυτοῦ γυναικὶ φιλοστοργίας

II. Insularum et Asiae. | 95

xai μνήμης αἰωνίου χάριν.
α. Φραϊξζε, yv [at, ye]v[e] rv, ὄνο[μ]α, χϑόν[α]" πῶς δὲ ϑανοῦσα
ἦλθες ἀπ᾽ [ἀδεῆας [π]α[στάδος] εἰς 24i0a».
εἰπεῖν χρὴ σὰν μοῖραν, ὅπως εἰδηῶσιν δεῖται
ED 0. ἢν.
58.. . . . ., e. πατρὶς δ ἐστὶ(») Θυατειρα
᾿Ἐλάτην δ᾽ οὐνομὶ ἔ]ϑεντο τροφ[εῖς
a. σῆμα δὲ τίς τόδ' ἔχωσεν; β. ἐμ]ὸς πόσις, ὃ πρὶν ἄϑικτα
ἡμετέρας λύσας ἅμματα παρϑενίης.
α. πῶς ϑάνες; Bless ]os, μοῖραι δὲ POITIMOI
10. e
α. ἢ xai ἄπαις 1. οὐ ξεῖνε: λέλοιπα γὰρ ἐν νεότητι
δισσοὺς ἀρτιγ]ενεῖς παῖδας [ἐν] ὀρφαν[ἤη.
e. ἔρχοιντ᾽ ὑλβ]ἰστη[»] πολιῇ τριχί, B. καὶ σὸν δὁδ[εῆτεα
οὔρι0}ν εἰϑίνοι πάντα Τίχη βίοτον. ---
15 ὕσεις] ἐμεῦ στήλλαν [καὶ ἐμὸν] λέϑον οὐκ ἀδική[σ]ε[ε,
υὗτος τὰν αὐτὰν μοῖραν ἐμοὶ λαχέτ[ω.

Expressum est epigramma ex Antip. Sidonii A. P. VII 164, quem
ita sequitur poeta, ut vel dialectum tueatur ionicam, dorice vero paucis
exceptis scribat quaecunque de suo addiderit. Antipatri autem epi-
gramma et ipsum Leonidae A. P. VII 163 (cf. ad. epigr. praeced.)
aut archetypon aut imitatio est. — 1 ΦΡΑΣΝΝΠΝΙΗΝΟΝΟΣΑΧΘΟΝ. ΠΩΣ
Antip. v. l. unde apographi indoles cognoscitur. — 2 AnAAL.AZTA.
2-7 ΕΙΣ melius non inveni; neglecta adspirata non offendor. — 3 di-
stichi interpolati versum maiorem supplevit Franz. — 7 Antip. v. 3, ubi
in mg. cod. yg. ἔδειμεν (pro ἔχωσεν), quod qui invenit pro σῆμα legerat
μνῆμα. Pro ἐμὸς πόσις Antipater Θεόκριτος. — 8 archetypi ignarus
Franz λύσας ἡμετέρης ζώματα π. — 9 8q. distichon interpolatum: mortis
ratio narrabatur: μοῖραι δ᾽ ἐρίτιμοι Franz male. Videtur ῥοπή nomen
latere. — 10 describentis errore intercidit. — 11 Antip. v. 7. — 12
ΠΑΙΔΑΣΟΡΦΑΝΗ — 123 ΙΣΤΗῚ — OAHTA. Antipater, cuius mulier unum
puerulum reliquit, ἔλϑοι ἐς ὀλβίστην ἱερὴν τρίχα, ubi in mg. cod. yp. πο-
λιήν (pro ἱερηήν), quae vera est lectio. Poeta vero Philomeliensis, ut ob-
servavit Wilamowitz, ex rei necessitate verba satis scite mutavit; eius-
dem recepi supplementum. — 14 Antip. iüvvo. — 15 ....ZEMEY—AAIK
ΗΘΕ et v. 16 AAXETAI suppl. et corr. Franz. Distichon satis inepte sed
ex more illius regionis additum.

96 Epigrammata sepuleralia,

249. Byzanti. Dethier et Mordtmann Act. acad. Vindob. 1864
XIII 49.

e... 5.5. ᾿Αϑαναίωνος.
PEE 0... ὡΪς ἀσφαλὲς εἰπεῖν,
ἐλπίδα... ... κλεινοτά]την πόλεως"

τοὐνεχά μιν φϑίμενον δῆμος, ϑ]έμις ὡς ἀγαϑοῖνιν,

Sawyer: ἀποφϑιμένων τοῦτο ydo] ἐστι [γ]έρας.

Editores 1v saeculi esse titulum adfirmantes miror litterarum for-
mas multo recentiores dedisse. Sententiam adumbrare studui. — 1
ut tutum est dicere, Cavetur ne dei tali laudi invideant: apertum enim
est Athenaeonis filium his versibus laudari. — 4 rEzTiTEPAr vix ali-
am corrigendi viam invenies.

290. Panticapsei in museo. Stephani Bullet. acad. Petropol. X11I 163.

Κλεονίχ]α ηνι[ος] χαῖρε.
᾿Ἵμ]ισοῦ πολεῆτιν, ἀρίζαλον Κλεο[νίκαν,
Β]ιϑυνὰν ἀρετᾶς εἵνεκα HaveAóna|v

ἅρπασε)] δυσπενθὴς ᾿Αἰδας" σεμνὸν δὲ τὸ [κούρας

σχᾶν]ος ὑπὸ σεάλαι κρύπτεται ἀιενάωζι"
5 τὰν àna]Ad» κεύϑει μορφὰν τάφος, ἀλλ᾽ ἀμ[άραντον
πνεῦμ]α μένει κείνας ἐς φάος á9avazo».

I fere a. Chr. n. 8866. — Nomina praefixit editor. Κλεονίκα nomen
eo probabilius mihi videtur, quod simile est Berenicae; nam haud du-
bie Theocriti (XVII 57) vel Callimachi (ep. 52 Schn.) versiculum imi-
tatur poeta v. l. — 1 suppl. Stephani. — 2 suppl. Keil spud Steph.
— 3 suppl. Steph. nisi quod extremo locoipse τὸ κείνας, Keil τὸ πρόσϑεν
posuit. — 4 σκᾶνος Steph., male vero αἰενάω[ς scripserunt. — 5 ἦ xaÀav
Steph. xai xaAav Keil; utrique praestat quod posui — AAA/ corr. et
suppl. Keil. — 6 πνεῦμα Steph.

261. Panticapaei. C. I. 2109 g.

“Ἰυσίμαχε, υἱὲ Εὐχαρίωνος χαῖρε,
“Τυσίμαχον μύϑοι[σ]: προςηνέα πᾶσι πολίταις
καὶ ἐ[ε]ίνοες Νομάδιυν ἔκταν[ε] ϑοῦρος 24015c
. ὧδ] ἔπε πὰς ἐλεεινὸν ἐπεστενάχησε ϑανόνι|ι
οἰκτείρων ϑαλερὴν ἀνέρος ἡλικίην.

II. Insularum et Asiae. 91

Litterae 1 fere a. Chr. n. saeculi, unde ΞΙΝΟΙΣ v.2 vix fuit in
lapide. Supplevit Boeckh.

252. Panticapsei. Anaglypho exsculptus vir adstante puerulo. Ste-
phani Comptes rendus cett. 1861/2.
Φαρνάχκη Φαρνάκου χαῖρε.
Φαρνάκεω στάλαν δέρκευ, ξένε, τὸν βαρὺς ““δης
ἔχλασεν ἀγρεύσας δύσμορον ἡλικίην,
τέχνῃ παιδοτρίβαν», ἔτεσιν νέον, ἐγδὲ Σινώπας
πατρίδος, ἐξ ἀρετᾶς πρὸς δύσιν οἰχόμενον.
5 οὐ κάλπιν κρύ[π]τει γῆ Βοσπορίς, οὐδὲ λέληϑεν
γυμνάσιον κωφοῖς δάκρυσι μυρόμενον.
αἱρετίσας δὲ πατὴρ στοργᾶι φύσιν ἐπροτέρησεν,
σχημάτιην τύμβωι σᾶμα λίϑου ϑέμενος.

I fere p. Chr. n. saec. Praevalent formae doricae ut in paedotribae
titulo. — 4 recte Sauppe (Philol. XX 511) ut virtutem artemque osten-
taret Pharnacem in Graeciam (πρὸς óvcw) profectum esse statuit, quam-
obrem in patria ad cenotaphium inanibus lacrimis deflent mortuum iu-
venes. — 0 KPYTEI — 7 pater naturam, quae filium peregre mori voluit,
amore superans imaginem quae ipsi apta videretur elegit posuitque in tu-
mulo. Verbi προτερεῖν structura nova videtur.

253. Mesambrise (Boeckh) sive Marcianopoli (Lebas III 1564). C. I.
Add. II 2055 b.

Οὗτος ἔχει xoufi]og τοὺς κα[ὶ] πάρος ὀρϑὰ φρονεῦντας,
ξυνῶι δ᾽ ἐν] τούτωι σήματι xexAtu[c] 2a:
5j μὲν ἐγὼ] Ἐενώ εἰμι, ὃ δ' ἐμὸς πόσις ἐγγύϑι ἐμεῖο
δείκνυσι, εὐσε]β[έ]ως [ὦ]ς βίον ἐπνέομεν.
ὃ νῦν δ᾽ ὥσπερ ζ]ωοὶ, μακάρων τε μοῖραν ἔχοντες
κείμεϑα] καὶ εὐσεβέων ἐν σκιεροῖς ϑαλάμοις.

Ex pravo apographo vulgaribus litteris scripto elicui quae ex poetae.
sententia viderentur; plane alia Boeckh. — 1 ΠΡΟΣΤΟΥΣΚΑΡΠΑΡΟΣ
correxi. Boeckh urbis conditorem velut Kapzap«; nominatum esse pu-
tavit. ὀρθαὶ φρονεῦντας (ὀρϑὰ νοεῦντες Herod. VIII 3) sunt. recte iudicantes
beneque cordati. — 4 ΒΙΏΣΑΣ correxi. — ὅ 84. supplementa. dubia
Videtur poeta xai dedisse, quod postponi cum non novisset lapicida, τε

substituit, cf. Hermae vol X 199. — Ceterum vide A. P. VII 378.
Kaibel, Epigrammata graeca. 1

98 Epigrammata sepulcralia.

254. Paphi Cypriorum. Lebas VII 2802.

Ἦν χρόνος ἡνίκα τόνδε σο[φ] τατον Ἑλλὰς ἔκλειζεν
ἰ]ατρ[ὸ]μ IAITA Μ παῖδα Ζαμασσαγόρα"

ὧι Πάφος ἦν μὲ]ν £dog, πρόγονοι δ᾽ ὀνομαστοὶ ἀπ᾽ [αἰχμΊ]ῆς
&x[y]ovoc "Ἀτρειδᾶν Ἑλλάδος ἀγεμόνων.

IV vel πὶ 8. Chr. n. saec. Exordium idem in Romani epigr. de
Galeno App. Planud. 270 ἦν χρόνος ἡνίκα γαῖα xrÀ'., petitum ex Theo-
eriti VII 1 ἧς χρόνος, ἁνίκ᾽ ἐγών τε xai Ἐὔκριτος κτλ᾽. — 2 rATPOM corr.
Wilamowitz: nomen a 7 vel Q littera incipit. — 3 nA....IPANEAO£"
Sacellarius (Kuzpuxxa. Athen. 1855 p. 96) aperta interpolatione. PA...
"PE NEAO£ Waddington, qui quod supplevit certum non est. — arn.
.IHZ ἀπ΄ αὐτῆς Wadd. dm' ἀλκῆς sive αἰχμῆς Buecheler. Agamemnon
Amathuntis Cypriae conditor notus est. Od. à 82. Engel Cypros I 228.

295. Citi. C. I. 2613.
Κρήτα μὲν πατρίς μου, ὅδοιπόρε" τίκτε δὲ μάτηρ
Νικώ, Σωσειαναξ δ' [ἔπλετ᾽ ἐμὸς γενέτας".
Πραξαγόρας δ᾽ ὄνομ᾽ ἔσχον ἐπικλεές, ὃν πρὲν ἐπ᾿ ἀνδρῶν
ϑήκατη “1αγείδας κοίρανος ἡγεμόνα.

Litterae quidem vulgares ab Hammero traduntur; tamen recte vi-
detur Boeckh ad Ptolomaei Lagi f. aetatem rettulisse. Ptolemaei copiae
contra Demetrium in Cypria ἃ. 306 pugnaverunt, cf. Droysen Hellen. I
445 sqq. — 2 δ᾽ ἦεν Boeckh. — 3 sq. confert Boeckh C. I. 2621 ἡγεμόνα
καὶ ἱππάρχην ἐπ᾽ ἀνδρῶν.

286. Salamine Cypriorum. "Vogue Hec. archéol. 1866 I 437. Lebas
ΥΙΙ 2761.
a. Τύμβε, τίνος z0óe σῆμα; τεὰν ὑπὸ λισσάδα xe[izat
τίς, φράσον, οἰκεροτάταν μοῖραν ἐνεγχάμενοῖς;
B. Δημῶναξ, Σαλαμὶς ὃν ἐθρέψατο παῖδα φέριστον,
ἐμπορίαις πικρὸν δ᾽ εἰς ᾿Αχέροντ᾽ ἔμολεν,
ὅ πόντον ἐπιπλώσας ἁλιμυρέα καὶ πολυκλαύτῳ
ματέρε καὶ γενέτᾳ στυγνὰ λιπὼν δάκρυα"
οὐχ ἣἥψαν γὰρ φῶς τὸ γαμήλιον, οὐδ᾽ ὑμέναιον
ἔκλαγον, ἀλλὰ γόους ὀ[κ]τακαιεικοσέιους.
ov κακός ἐστ' ᾿Δἰδας" πάρι[9]:, ξένε, χαῖρε προςείττας,
10 χοινὴς ἐπεὶ ϑνατοὶς ὁ πλόος εἰς φϑιμέγους.

II. Insularum et Asiae. . 99

I fere p. Chr. n. saec. — 1 A. P. VII 163 Παρίην ὑπὸ κίονα κεῖσαι.
— 8 OxTA potest esse in lapide, nec mutarem, nisi Pieridis Graeci
apographum esset. — 9 ΠΑΡΙΟῚ post infandos aliorum labores correxit
Miller Rev. archéol. 1866 II 62. — 10 A. P. VII 452 κοινὸς πᾶσι λιμὴν

᾿Αἴδης.

257. Neopaphi. Lebas VII 2790.

Κρῆσπιον εἰκοσέ[τη], xovo[égo ϑεοῦ ὄντα πολίταν,
Κυ]προγενῇ, το[κ]έων βαίκτρον. . . . . . ..

ἐχλα]σε συνϑραύσας δαίμων βαρύς, ot δ' ἐ[φ]έρον[το
ug] σκείπωνι yovz[c] γῆρας ἐρειδόμενοι

5 Τερτία [η]δ'᾽ ὁ τάλας “᾽ιονύσιος: αἰσίμ[ου ἤϑους

δεῖγμα Τύχη ϑνητοῖς ϑῆκεν ἀνωμαλίην.

ἢ ῥα ϑεοῖς οὐκ ἔστι βροτῶν λύγος, ἀλλὰ τ[υχό]ντες
αὐτόματ[οι] ζωὴν εὕρομε[9᾽ 7 [9]avo[zo».

u fere p. Chr. n. saec. JCaesura ubique bucolica. — 1 nomen
suppl. Waddington. — eikOceni correxi. — xPvco....suppl Wila-
mowitz, qui etiam v. 4 rONHI et v. 5 NA correxit; idemque v. 3 ἔκλα-
ce pro eo quod legebatur ἥρπασε posuit. — 2 TOPEUNBA...... MNAM.
quae prave lecta sunt. — 3 ἐφέροντο Buecheler. — ὅ acerbe dictum hoc,
acerbius tamen v. 78q., ubi certa sunt supplementa. — 8 M€OHCANA..

258. Alexandriae Aegypti. Ex Marietti ectypo Miller Bev. archéol.
1874 p. 51. Melius Nerutsos Znscr. Alexandrin. (Athenaei vol. III) p. 22.

Ὁ τύμβος οὐκ ἄσαμος" à δέ τοι πέτρος
τὸν κατϑανόντα σημανεῖ, τίς καὶ τίνος
εἰς Μίδαν βέβακεν: ἀλλά μοι σχάσας
τὸ νεκραγωγόν, ὦ φίλ᾽, ἐν πέδωι γόνυ
5b κχολαπτὸν ἄϑρει γράμμα διπτύχοις κόραις.
πατὴρ μὲν Εἰρηναῖος" à δέ τοι πατρίς
Méugug, τὸ δ᾽ οὔνομ᾽ ἀγορεύετ'᾽ ἐκ βρέφους
nomen — ᾧ] φαῦλον οὐ συνείπετο
ἀλλ᾽ οὐδὲν ἢ] τὰν μοῖραν ὡς ἐπέδραμε.
ΠῚ vel r1 à. Chr. n. saeculi. — 4 ΝΈΚΡΑΠΩΓΟΝ Miller, νεκραγωγόν
Nerutsos, quod graecum saltem est; intellegere tamen non potui neque

ante nec post Bursiani explicationem Mus. Rh. 1874. — 9 videtur
T

100 Epigrammata sepulcralia.

nova haec verbi ἐπιδραμεῖν structura; expectares ἡ μοῖρα ὡς ἐπέδραμεν

&uTOY.

259. Prope Memphin. C. I. 4703.

Γνῶϑι μετ᾽ εὐσεβέεσσι [σα[όϊφρονα Δωρίδα κεῖσϑαι
ἀντ’ ἀρετῆς ἱερὸν χῶρον ἀνευρομένην"

o) γὰρ ἅπασιν ὁμῶς ϑάνατος β]αρύς, ἀλλ᾽ ὅτις ἐσϑλοῖς,
οὔ]τος xai ϑανάτου κοῦφον ἀπέσχε τέλος.

II fere p. Chr. n. saec. Restituit Welcker Zur Sylloge p. 69, nisi
quod ἀταλόφρονα v. 1 scripsit. Traditur .|A$PONA, corr. Franz. — 3
€CGAON.

260 In aliqua littoris Cyrenaici parte. C. I. 5362 b.

4έρκεο τὰν ἀρίσαμον, ὁδοιπόρε, τὰν Φερενίκας
εἰκόνα τᾶς μελέας, ἂν τάφος οὗτος ἔχει"
& τὸ noi» ἐ[γγκαλύβοις, νῦν δ᾽ εὶς ᾿Αχέροντα μολοῦσα,
ἃ στερόμαν τῶν πρὶν νυμφιδίων ϑαλάμων,
5 πατρὶ γόους προλιποῦσα Φιλοξένωι, ὃς τόδ᾽ ἔτευξεν
εἴδωλον νύμφας μναμόσυνον ϑέμενος.
HI vel τ a. Chr. n. saec. — 3 ἘΠΚΑΛΥΒΟΙΣ male editores ἐν x

RELIQVA.

261. Corcyrae ex Forchhammeri et Crameri apographis C. I. Add.
II 1907 bb.

a. HÀ9ov ig ἀϑανάτους πολλοὶ xov? ὀλύμπιον ἕδρην,
ἀλλὰ ϑεὸς τούτων ἐστὶ πατὴρ ὃ μέγας"
ὃς κόσμον διέταξε, σελήνην vvxti κελεύσας
πείϑεσϑαι, Τειταν' ἡμεριναῖς χαρίσιν'
5 ὧι πισϑεῖσα δέμας μὲν ἐπὶ χϑονός, ἧς ἀπετέχϑην,
λείπω, τὴν ψυχὴν δ᾽ ἀϑανάτην ἔλαχον"

IL Insularum et Asiae. 101

ἐν γαίῃ μὲν σῶμα τὸ συγγενές, οὐράνιος δέ
ἤλυϑεν ἡ ψυχὴ δῶμα κατ' οὐ φϑίμενον"
κεῖται μὲν γαίῃ φϑίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα
10 ψυχή μοι vate. δώματ᾽ ἐπουρανια'
ἀϑάνατος ψυχὴ τὰ μὲν οἰκία τῶν ἐν ᾿᾽Ολύμπῳ
ναίω, σῶμα δ' ἐμὸν γαῖα φέρει φϑίμενον.
ἕν μὲν ὑπ᾽ ἀγκαλίσιν φέρομαι τέκνον ἑνδεχέτηρον
Εὐόδῳ, ὃς πόσις ἦν ὁππότ' ἔνας δόμους"
15 τεσσαρακονταέτης ὁὀ[ἐ] πρὸς οὐρανὸν ἀστερόεντα
ἤλυϑον, ἐν γαίῃ σῶμ᾽ ἐμὸν ἐνθεμένη.

b. Toiv Evoóog βροτοῖς πᾶσι παραινῶ.
τῇ ψυχῇ με[τ]α[δὸ]ς καλ[ὦ]ν ΤΕΧΘΕΙ͂Σ,
καὶ τὸν βίον τρυφῇ παρηρόγησον,

2420 εἰδὼς ἣν καταβῆς ἐς πῶμα λήϑης
οὐ[δ)]ὲν τῶν ἐπάνω κάτω nov ὄψει.
ψυχῆς ἐκ μελέων ἀπ[ο]πταϑείσης.

Litterae vulgares, epigramma 11 p. Chr. n. saeculo vix recentius: iota
v.5 dativo ᾧ adscriptum. Euodus uxore prior (v. 14) videtur mortuus
esse, epigrammata tamen eodem tempore insculpta, quorum alterum nu-
meris vitiosis insigne est, prius hoc artis habet, ut quater deinceps
eadem sententia (v. 5— 12) ita continuetur, ut proximo quoque disticho
ex superiori unum aliquod vocabulum repetatur quo nitatur oratio, ve-
lut ἀπετέχϑην εἰ συγγενές v. 5 et 7, φϑίμενον et φϑίμενον v. 8 et 9, ναίει et ναίω
v. 10 et 12, φέρει et φέρομαι v. 12 et. 19.— 18 TEkNOzNAEXE corr. Boeckh;
uudenarium puerum etiam sinu foveri nihil mirum. — 15 Ao — 18 ΜΕ
ΓΑΛΩΣΚΑΛΟΝ μεταδὸς καλῶν [ὁ] τεχϑείς Boeckh, ubi extremum displicet;
postulatur participium ad ψυχῇ referendum, quod conieci fuisse reyBeloy
vel δοϑείση (coll. v. 9) vel τραφείσῃ. — 91 ΟΥ̓ΧΕΝ — 22 anm. T

262. Corcyrae. Ex Mustoxydis libro delle cose Corcírese Wachsmuth
Mus. Bh. XVIII 551.
ΝΞ . v ,sradíoro[:] παλαίσας.
αὐξήσας. . . . -]olxov ἄριστον
κ]εῖταε IMaxedow ΜΙε[γγαϑύρσου
. τύμβῳ κοχ]αλυ[μἹμένος, αὐτὸς ἄνυμφος,
5 πᾶσι δ᾽ ἑταίροισιν .γ)λυκερὸς φίλος, οὐδενὸς ἐχ]ϑρός"

102 Epigrammata sepuleralia.

τοῖς ἀστοῖσιν ἀεὶ ϑῆ]κας φάος, [ὦ] μέγας ἥρως.
πατρίδος εὐκλείσας . . .JAIAE ἱερὰς Κορκύρης.

Luctatoris epitaphium parum diligenter ex lapide descriptum. —
| oinA — 2 non videtur proverbium latere οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος.
— 39 wETAeYPrOY nomen feci. -- 4 AAYMENOLC — ὅ EkePOt — 6 nisi
gravius corrupta haec putes, ipse defunctus compellari videtur; inserto
d numeros fulcire tutius erat. — 7 nec σταδίας fuit nec placet πόλιας.

263. Corcyrae. Ex Mustoxyde l|. 8. 8. Wachsmuth Mus. Rh. XVIII
994. Descripsit etiam Wilamowitz, cui titulus in lamina lapidis secti-
lis incisus suspectus est.

2s γυναιξὶ καὶ τέχνοις
ε]ὶς τὸν αἰανῆ χρόνον
λαμπρὸν εἰληφὼς κλέος,
πολλὸν λιπὼν γυναικὶ κ]αὲ τέκνοις βίον.

Litterae vulgares. — 1 γυναιξί mirus pluralis numerus certo in la-
pide est. — 4 vel λιπὼν γυναικὶ τέχνα xal T. B. i. e. victum sufficientem.

264. Cephallenia in insula, C. L 1930.

. . ]&e κήδεα nóvuov

nomen defuncti ᾿μ'ἐςορᾶς ἐν χϑ]ονὶ κακλιμένον
λείπω δ᾽ ἐν μεγάροις γονέα]ς καὶ μητέρα μητρὸς

καὶ πάππων στυγερῷ πένϑει τηἸκομένους"

5..^...... οὐδ]ας πρὸς ἀλάνπετον “δου
οἰκτρότατε]ος κατέβην"

ἀλλ ὀστοῖσι πατὴρ κόνιν εὐσεβέως ἐπέβαλλεν

καὶ σὺν μητρὶ τάφους ἄμφε]πε o[v]v τε φίλοις.

PD . &e]oi(c]. xoi πίο]λεήταις
10 ..... TE
ἀλλὰ λέγω. . . ... δάκρνα μηκέτι πέμπειν,
eet er εἷς γὰρ πάντα μέ]νει ᾿ϑανατορ'

P
TOUMEXO . ...... ] ἐμῶν ἀποπαύετε ϑρήΪνων

e. »

II. Insularum et Asiae. 108

Litterae vulgares praeter r. Argumentum carminis adumbravi. —
2 χϑονί Boeckh, idemque v. 9 ΟΙΕΚΑΙΠΘΛΙΗ͂ΤΑΙΣ et. v. 13 OPHI correxit, —
4 vel γήραι τηκομένους. — Ἴ tor — 8 ΠΕΓΙΝΤΕ — 10 pentameter inter-
cidit.

265. Eremopoli Cretae. Spratt Jtiner. Cret. II 421 coll. ἰδ.
T. a[»] μεγάλαυχον ole]lé[e . ... . . . . . ovro[u']. ἀνέγζνως,
ἃς κλ[έ]ος ἐν Κρήτᾳ μίμνεται ἀϑάνατον"
δόξῃ γὰρ γονέων, ἀρετᾷ [δ᾽ ἀνδρὸς συνο[μα]ίμου
Φείδωνος yev[e]&g ἔκκριτον ἀϑανάτων
5. μναστῆρα σὺ δέδεξαι ἐπίφϑονον. -- [ἀλλ] ἐτέκνωσας
σᾶς ἀλόχου, Πείσω[ν). ἔγγονον ἰσόϑεον.
ἀλλά, [Ζ]εῦ Κρονίδα, σώ[ζ]οις γόνον, ὃν κατέλειπον,
Σωνζα]ύταν δεχέτη, δόξαν ἔχοντ᾽ ἀρετᾶς. ᾿
Litterae vulgares. Epigramma non uno nomine inpeditum. --- 1
XON.OIANE.AMNPAMIZOYNON litterae quas punctis notavi dubiae sunt.
Videmur ad anaglyphum et ad nomen in alio eippi latere scriptum (in
- «jus desinens) vocari. — 3 TAA corr. editor, eidemque debetur συνο-
μαίμου, ἀλλ᾽ (v. $5) Πείσων (v. 6 ubi traditur ΠΕΙΣΩΣ), Ζεῦ εἰσώζοις (v. 7 ΣΕΥ et
ΣΩΣΟΙΣ), Σωναύταν (v. 8 zaNAY). — 4 pro ἀϑανάτων coniecit Wilamowritz εἰ)-
"yevéoc simile, illud ex v. 2 male repetitum existimans. Pro γενεᾶς possis γέν-
νας, TENAEZ traditum. — 5 miro modo oratio ad maritum deflectitur, for-
tasse ab ipsa uxore adpellatum.

*266. In Melo inventum, nunc Athenis. Ephem. 39508.
Κοινὸν φῶς ἰδοῦσα τὸ κοινὸν ἔχω τέλος αἰεί,
πέντε λιποῦσα τέκνων καλλεγόνου(ς) σταχύας.
μὴ μύρου, φίλ᾽ ἄνερ, με καὶ αὐτὸς ἐκεῖ γὰρ ὁδεύσας
εὑρήσεις τὴν σὴν σύνγαμον Εὐτυχίην.
Litterae infimae aetatis; epigramma vero haud inelegans. --- ἰδοῦ-
σα legitur in lapide; poeta fortasse ἐςιδοῦσα voluit.

267. Pholegandri. C. I. Add. II 2445 b.

Εὐχάρπῳ ϑρεπτῷ χρηστῷ μνείας χάριεν ταῦτ᾽ ἐχάραξα.
χαῖρε.

Versum facere voluit.

104 Epigrammata sepulcralia.

268. Sicini, C. I. 2447.

TM . ἐνεγ]καμένη.
εἶδος μὲν παρόμοιος ἔφυς Ἥρης] βασιλείης,
ἔργα δ᾽ ᾿4ϑηναίης [Πιερίδας τ᾽ ἐ]δαης"
ὅ οὕνεκεν ἀϑανατοί σ[ε] ϑ[εοὶ πρὸς σφᾶς] συνάγειρ αν
τῶν προπάλαι κλ[ε]ενῶν κῦδο[ς ἐνεγ]καμένην'
δ[σ]σαι γὰρ ψυ[χ]αὲ [σεμνῶς τ᾽ ἀγαϑῶς v] ἐβίωσαν,
ταύτας μὴ ὁ[νήσκειν, ἀλλὰ λέγ' ἀϑανάτους.

1 fere p. Chr. n. saec. Primi distichi haec fuerit sententia: ab
ipsis deabus, quae nascenti tibi adfuerunt, dona tulisti et animi et corpo-
rís. Alterum distichon Ross supplevit, nisi quod pro ποικίλα πόλλ᾽ ἐδά-
ἧς ego Πιερίδας τ᾽ ἐδ. scripsi coll. Anth. P. VII 709, tertium Schneide-
win (Diar. litt. antiq. 1838 n. 38), quartum ego refeci, nisi quod Bue-
cheler ὅσσαι dederat, traditur ONCA1. — 5 ÓvNekeN — TOice. — 7 ΨΥΛ
Alu — 8 Callimachus ϑνάσκειν μὴ λέγε τοὺς ἀγαϑούς.

269. Aedepsi. Ex schedis Vlrichsii Welcker Mus. RÀ. 1845 p. 238.

'Ev9ads Σώτηρον Χαιρωνέα, χαλκεο[τ]έχνην,
“«ἰδηψοῦ ὁ[άπε]δον τὸν φίλιον κα[τέχ]ει"

ἀντ᾽ ἰδίας πατρίδος γ]ὰρ ἐπήν]εσεν ἐνθα[δε γναῆειν,
ταῖς ἱλαραῖς αἰ[εἰ φιλάμενος Χάρισιν.

Supplevit Vlrichs, nisi quod v. 4 mea praetuli. llle enim quod a
sententia et a sermonis usu aeque alienum videtur ταῖς ἱλαραῖς αἰεὶ woci
τερπόμενος. Gratiae artifici propitiae sint oportet, cf. A. P. VI 61. —
Cf. n. 247 Μουσαις οὐ μέγα φειλάμενος.

5270. Carthaeenses inter inscriptiones editum in Herma Λογίῳ, inde
C. I. 2372. Descripsi Athenis.

Εἴ μὲ ϑέλις ἀνιχνεῖν, χερσὶ ὀστέα τἀμὰ ταράξαι,
στῆϑι ϑύρης ἔξω, ἐνδὸν πόδα μήποτ᾽ ἐςάξης"
ov γάρ σοι ϑέμις ἐστὶν δόμων μ᾽ ἐμῶν ἐξαπελαύνιν».

Infimae aetatis. — 1 quae legi litterarum vestigia de ἀνιχνεῖν verbo
dubitari non patiuntur. — 2 ποτ᾽ — ὃ extr. AAYNI.

II. Insnlarum et Asiae.

241. Aeginse. Lebas IV 1704. |
Οὐκέτι κηροχύτοισι κατ᾿ οὔρεα τέρπομε αὐλοῖς
πηκτίδος, οὔτ᾽ ἄντροις, οὐ δένδρεσιν ὑψιπετήλοις,
ἠχὼ δ᾽ οὐ φιλέω, οὐ τέρπομε ἀγρονόμοισιν'
ἀνδρὸς δ' εἰϑυδίκου ποϑέων περικαλλέα ἔργα

5 ᾿Αμπελίου σκιρτῶ καὶ τέρπομαι, ἔνϑα κὲ Μοῦσαι
ἔσστασι τερπόμε[»]αι πλατανοισ[] καὶ ὑδατέο[ισιν.

105

Epigramma recentissimum videtur pastor quidam iuvenis in Àm-
pelii senioris amici mortem scripsisse. — 1 kHPOKOXY — 2 πηκτίς est
fistula pastoricia vel syrinx, cuius singuli calami αὐλοί vocantur. Achill.
Tat. VIII 6 ἡ σύριγξ αὐλοὶ μέν εἰσι πολλοί, κάλαμοι δὲ τῶν αὐλῶν ἕκαστος.
— 8 ἀγρονόμοισιν scilicet. gregibus. — 5 vita cotidiana relicta solis Musis
deditus sum. σκιρτάω verbum inepte positum. — 6 ἔσστασι videtur non
corruptum sed ab inscito homine pro dactylo habitum. — TEPnOMEKAI.

242. Syro in insula. C. I. Add. II 2347 o. Ross Inscr. ined. 111.
Lebas IV 1899. Nuper apographum omnium certissimum dedit Clon

Stephanus 7nscr. Syr. ins. p. 52 sq.

a. E£oyo]v οὐδ᾽ ἐπιελπτὸν ἔην κάλλος τὸ νόος τε
καὶ σϑέν]ος ἠνορέη τε δξαέτους βρέφεος
Δημοκρ]άτευς, ὃν. τίκτε γυνὴ καλή τὸ καὶ ἐσϑλή
nomen matris]aidoég Νικοχράτευς ἄλοχος"
δ ἵκετο τοῦ] κλέος εὐρὺ Πανέλλησιν τε καὶ αὐτοῖς
“«ἰνεά]δαις σοφίης εἵνεκεν ἡ δ᾽ ἀρετῆς.
παάτρη] ὁ᾽ ᾿Αντιόχεια κλυτῆς ἀλόχοιο παρ᾽ ὀχϑαῖς
ἸΜαιαν͵]δρου ποταμοῦ καλλινάου χϑαμαλαῖς.
οὕνεκεν ἁρπάξας Ἐριούνιος Εὐβουλῆι
10 τέκνον] ἄϑυρμα φέρεν Φερσεφόνῃ τ᾽ ἀλόχῳ,
πικρὸν] ἄχος λείπων πάππῳ μεγακύδει φωτί
nomen avi]q πάτραις τ᾽ ἠδὲ γονεῦσι φίλοις.

Ὁ. Ἐνϑάδε τὴν ἱεραν κ[εφ]αλ[ὴν κατὰ γαῖα καλύπτει
᾿Αμπέλιον' λοι[βὰς δὲ χέων ovovaynoe ϑανοῦσαν

16 Μουσαῖος φιλόπατριἰς ἀνὴρ lee
aiyona97g Παυλεῖναά ve μ[ήτηρ - .«......
καλὴν ἠδ' ἀγαθὴν καὶ μείλιχον ἡδὲ [ϑε]ουδῆ,
μουνυλεχῆ, προτέραις ἐναρέίϑμιον ἡρωε[ίναις,
οὕνεκα δὴ σοφίῃ τε σαοφροσύνῃ τὸ [νόῳ ve

106 Epigrammata sepulcralis.

20 πουλύ τι πασάων προφερεστάτη ἔσκε [γυναικῶν.
καὶ δ᾽ αὐτὴ πάτρη μιν ὑπείροχα κυδαίνου[σα
πᾶσα ἅμα μυρομένη τε τάφοις ἐνεθήκατ[ο τοῖσδε.

Hadriano recentius esse docet v. 6. Eius enim aetate coepti sunt
Graeci et Romani isto modo inter se coniungi, ut praeter eos alia gens
nulla esse videretur, cf. Keil Syll. inscr. Boeot. 122. — 1 ἔξοχον etiam
ei scripsere qui ex pravis apographis ἐπίληπτον legebant. — 2 xai Opa-
cog Boeckh; recepi Rossii supplementum licet lacunae spatium excedens.
— 3. 6. 11]. suppl. Ross. — 5 ex Stephani apographo constat de le-
ctione Πανέλλησιν, unde ab initio verbum recuperandum erat, cui dativus
iungi posset. — 6 legebatur πατρίς, cf. v. 12 et 21. Notanda prava
verborum conlocatio; debebat enim ποταμοῖο map ὀχϑαῖς ut ll. A 487.
— 9 εἴξοκεν Ross. οὕνεκεν Boeckh ἢ. e. quia nobili loco puer natus erat.
— 10 κεῖνον Boeckh. A. P. VIII 483 ἔσται μὰν ὅ γε παῖς ἐνὶ δωμασι ebep-
σεφονείοις παΐγνιον, ubi quod Planudes habet Φερσεφονείας acciperem δὶ
legeretur à γε σοῖς ἐνὶ δωμασι i. e. Plutonis. — 129 Μουσαίῳ Boeckh, qui
Nicocratem (v. 4) filium esse sumpsit Musaei et Paulinae (v. 15. 16),
fratrem Ampelii (v. 14). — Alterum carmen litteris grandioribus orna-
tioribusque scriptum eandem tamen indolem prodit. — 13 τὴν ἱερὰν
in notissimo versu etiam epigr. Prusanum (infra n. 354), τὴν ἱερὴν A. P.
VII 3 et 362 et tit. romanus Welcker Syll. 84. — 16 TEM! Stephanus
hastam post re non litteram esse sed interpunctionem adfirmans. μήτηρ
Boeckh. — 17 sq. suppl. Boeckh. — 19 ΤΕΙ..1 Steph. τε νόοιο Boeckh,
καὶ αἰδοὶ Ross. — 22 suppl. edd.

2479. In Syro. C. I. Add. II 2347 p.
Ἄνδρα σοφόν, ἸΜΠούσαισι τετειμένον, ἐσθλὸν ἑταῖρον
πᾶσι φίλοις, ἀγαϑῷ χρησάμενον βιότῳ,
Εἰρηναῖον ἔδεκτο πάτρης Μεροπηίδος € ὄντα
Σῦρος. γος.
H vel 1m saec. epigramma, quod sine dubio integrum est. Anno-
rum numerum subscriptum esse primus vidit Wilamowitz.

274. Minoae Amorgi. Ex Baumeisteri apographo Schneidewin Philol.
IX 391.

Ἠοιράων με μίτος πικρὸς ὠλεσεν, [o]? [Δ] [6]τοιο
οὐδὲ φάους γλυκεροῦ πολλὸν ἐπαυραμενον'

ἢ]. Insularum et Asiae. 107

εἰ δὲ μαϑεῖν συ ποϑεῖς, viva μ᾽ ἐνθάδε τύμβος ἔχευϑεν,
οὔνομά μοι Κέρδων γλυκεροῦ πατρός ἐστιν ὕμοιον'
5 τριάκοντα δέ μιν λυκάβαντας ἀναπλήσαντα
ὀήόγμασι μοιράων εἶλε μέλας ϑάνατος.

Litterae cwE. — 1 .vPi.TO!O suppl. Buecheler. — 4 nomen metri
aequabilitatem sustulit; poterat tamen pentametrum facere )voud μοι
Κέρδων πατρὸς ὅμοιον ἔφυ. — 5 pro μιν debebat μὲ esse, quare aliunde
distichon petitum existimarem, nisi eadem μοιράων forma etiam v. 1 esset.

239. Amorgo in insula. Syrae descripsit mecumque communicavit
C. Curtius.

Νείκην ἐνθαδ᾽ ὁρᾶς, [n]o[o]odeivo, τήνδε ϑανοῦσαν
7 [τε]ὔξεν τύμβον κλεινὸς ἐμοὶ γαμέτης,

ᾧ λείπω κατὰ δῶμα καλῶν βλαστήματα τέχνων.
τειμῆς εἵνεκ᾽ ἐμῆς μνημοσύνης τε χάριν.

Ir vel ΠΙ saec. — ] ἸΡΑΙΟ — 2 ΥΟΥΞΕΝ.

246. In Amorgo. Henzen Annal. Instit. 1864 p. 102.

Ξωτηρί[χ]αν [u]e [7]Uu[8c] ἐνθάδε, ξεῖνε,
οὗτος [κχ]αλύπτει: ὡς γὰρ ἤϑελεν δαίμων,
τρὶς δέκα παρασχὼν ἔτεα μοι μόνον ζῆσαι.

Litterae E cw. Restituit editor. — 1 ivME/ — 9 14 — 3 zHtAr.

241. Prope Naxum Amorgi. Ex Sprattii ectypo Babington Transact.
of the Royal Society X. 23.

᾿Α ψευδεῖς] μούνη καὶ πρώτη [τοὺς noiv ἀοιδούς

δεῖξα,] καὶ οὐκέτι μοι μῦϑον [ἐρεῖτ᾽ ἀρετήν,
οὐκέτι vix] γὰρ πάσας τὰς σώ[φρονας οὔσας
κλεινήν v “4λκησ]τιν καὶ Πηνελόπε[ιαν ἀρίστην
e .. οὕτινα uelboy .... lee.

Litterae inferioris setatis esse dicuntur. — 1 sq. suppl. Wilamowitz
— 3 οὐκέτι praefixi melius non habens; neque enim per spatii rationem
licet ab νικῶ yap versum incipere. — 4 Alcestis Penelopseque epitheta
non placent; videant alii.

108 Epigrammata sepuleralia.
218. Aegialae Amorgi. Ross Inscr. ined. II 123.

Τὸν νέον ὄντα, φίλοι, ζητήσατε καὶ καϑιδόντες
τύμβον ἐμὸν Meix[xo]va ὀνομάζετε: “ἰὼ φίλε. καὶ av
ἐρχόμε[»]0[ς] π[α]ρ᾽ ὁδῷ τὸ[»] φίλον ὄντα νόει"

πᾶσι δὲ χαῖρε λέγω τοῖσι παρερχομένοις.

Infimae aetatis epigramma haud invenustum: exordii verba paullo
inmutata recurrunt v. 8 τὸν νέον ὄντα, φίλοι — τὸν φίλον ὄντα νόει. iuve-
nem, amici, quaerite οἱ reperto tumulo dicite 'o amice. et tu quoque qui
praeteris nosce amicum tibi esse; omnes autem. saluto. Wilam. — 3 MEI
KPAINA nomen certo erat. μὲ Ἱέρωνα Buecheler; Μίκκωνα Wilam. Vtitur
autem lapidarius μὰ forma. — 3 TOi Ross et Welcker (Mus. Eh. III
242) σοί.

219. In Amorgo. Henzen Ann. Instit. 1864 p. 106.
Τέκνα τέχνων ἐςιδὼν Ἑρμῆς Ἑσπέρου ἐτῶν E
ἡροικῷ ϑανάτῳ τῷδε τέτε[υ͵χε τάφῳ.
Litterae Arcu. — 1 E: monosyllabum. — 2 Manetho I 13 ῥυθμοῖς
ἡροικοῖσι κτλ. Editor mutavit τοῦδε - raov, iniuria opinor.

280. In Amorgo. Ross Inscr. Ined. 131. Franz Mus. Eh. III 93.

Χαίροις, πᾶσι βροτοῖς, Εὐτύχους yov[e], πᾶσι φιλητέ,
Καλότυχε, ve[y]9e[i]c λυκάβαντας ü,.

πλη[γ]εὲς ἐνκεφάλοιο κακὸν μόρον ἐϊξ]ετέζλ]ε(σ)σαῖς
ἐν μελάϑροισι λιπὼν ἄλοχον καὶ νήπια τέκνα.

Lapis valde recens deae protome corona radiorum distincta insig-
nis est, quae inter medias primi versus litteras insculpta est. Puto
equidem Fortunae imaginem esse, quam, sicut etiam Pholegandri, Amor-
ginis cultam esse docent praeter titulum apud REvoss. Arch. Aufs. 11 637,
3 plurima nomina Amorginorum cum voce τύχη composita — Neque
inepte posita videbitur illius imago in Calotychi Eutychis f. sepulcro.
— 1 EroNON Franz ἔνγονε. Corruptelae rationem non perspicio. — 2
TYXETE!eEBr Franz ζήσας. τεχϑείς certum est natus annos XL, ut
locuntur Byzantini — 4 lege τεσσαράκοντα. --- 3 nAHnEIt — ἘΧΕΤΈΔΕΚΑΙ.

281. Minoae Amorgi C. L Add. II 2264&.-

Il. Insularum et Asiae. 109

Καλικράτης κεῖμαι τύμβῳ τούτῳ, παροδεῖτα,
παντήχοντα ἕνα ζήσας σεμνῶς λυκάβαντας.
χαίροις παροδεῖτα.

ΠῚ fere saeculi.

282. Minose. C. 1. Add. II 2264 r.

'Hoaig ἐνθάδε κεῖμαι ἐτῶν, ξένε, πεντάκις ἕπτα"
καὶ σοὶ παραινῶ συν... . . ὁδι]τά, ue
μὴ xÀaie: μοιρῶν γὰρ μίτος πάντας καλεῖ,

Litterae EWCA -- 2 quot litterae perierint incertum. Boeckh συνο-
δῖτα, quod ferri non posse. vidit Buecheler. μὲ pronomen quamvis dura
structura ad verbum κλαῖε pertinet; neque enim verbum invenies cum
cuv compositum, quod accusativum trahat. Fortasse συντυχοῦσ᾽ quando-
quidem te nactus sum conloquentem.

283. Prope Minoam. Ross Inscr. ined. 132.

Ἢ παναρίστη Σπούδη ἐνθάδε κεῖμαι ἐτῶν xà.

284. Amorgo in insula. Henzen Ann. Instit. 1864 p. 104.

Χαῖρε παροδεῖτα. |
M γελάσῃς, ξένε, μοῖραν: ὁρᾶς otav [A]£Aorya-
ἐνθαδ᾽ ἐγὼ κεῖμε ἐπὶ τύμβῳ"
τοὔνομά μοι Τύχη ἑξήκοντα ἐτῶν.
1 ANEA corr. editor. — 3 pentameter.

285. Minose. Lenormant Mus. Rh. XXII 291 n. 9281.

"E»9a βλέπε[ις] τύνβον xev[0v]- ἄταφος ὧδε yé]yoauuo[c
ἐ[λ]ϑὼν ἐν πεό[ίῳ)] ληστῶν ὑπὸ [χερ]σὲ τέτρωμαι:
ov]roua μοι Δι[όνυ]σις, ὑὸς Ζωσίμο[ζυ x(ai)] “1εαίνης.
τὸν τ[ρεα]κονταέτη κλα[ίο]ις μόρον, ὕστις [ἀ]ναγνοῖ.
1 extr. MAT et 2 init ΕΓ. [ΘΟΝ et 4 κλα.' εἰς, Corr. et suppl.

editor, nisi quod ἐλθών pro ἤλυϑον Wilamowitz, κλαίοις pro κλαίεις ego
scripsi.

110 Epigrammata sepulcralia.
286. In Co. C. I. 2509. Ex Loewii apographo Franz Anm. Inst. 1847.

Z]wnvooc ὃ xy[o]go[r]0c εὐσε[βῶς ζήσας βίον
ϑανὼ[»] ἔνερϑε τοῦδε σήματος πέλει,
πατρὸς Διοφάντου, l'o[Buvíag δὲ μητέρος.

I fere saeculi. — 1 χρηστὸς Franz, cuius ceteris supplementis mea
praetuli. — 3 ΓΑῪ vel rar apogrr. Nomen romanum, quod Wilamowitz
invenit, si cui non placet, poterit de Γλυκερίου cogitare.

282. Cnidi. Newton Discoveries I tab. 92 n. 42. Duo fragmenta com-
posuit editor.

Κεῖμαι τος yevé]v[ocov] φιλούμεζνος, ὠ]κύ[μορος] παῖς,
Πρειμέρως [ζή]σας [τρεῖς] ἐτέων δεκ[ζα]δας,
ε]ὐφρασίῃ χά[ρισ]εν τε γέλωτί τε πᾶν ταχ[ερ]ώσας
καὶ διὰ τοῦτο φίλοις πᾶσι ποϑεινὴς ἐ[ών'
5 ἀλλά με μοῖρ’ ἀφ᾽ Ἰὅμαίμου ἐ]νόσφισεν, ᾧ γενέτειρα
εἰσάρεϑμον ζωῆς [κλῶσε] μίτοισι yoovov.

I p. Chr. n. saec. — Supplevit editor v. 1 et v. 3, nisi quod τα-
κερωσας Heimsoeth invenit. — 5 recepi Wilamowitzii coniecturam -yevé-
τειρα, quamquam elegantius fortasse poeta γενετῆρσι - μίτοισι Scripserat.

288. Leucosiae Cypri. C. 1. 2647. Curiose descripsit Waddington
ap. Lebas VII 2771.

Κἂν τρυχάδην βαίνης, φίλε ὦ παροδεῖτα, βαιὸν ànto[xov.
... ἀ[ϑ]αναά[ίτων ue] χορός" τὸ δὲ σῶμα καλύπτει
γαῖα, λαβοῦσα γέρας τοῦϑ' ὃ δέδωκε πάλαι:
ἡ γάρ μοι Ψυχὴ μὲν ἐς αἰϑέρα καὶ Διὸς αὐλάς,
5 ὀστέα δ' sig ᾿Δἰδην ἄτροπος siÀe νόμος.
τοῦτ᾽ ἔλαχον μέγα δῶρον ὑπ’ αὐτῶν Οὐρανιώνων
Εὐλάλιος, γαμικὸς μοῦνος ἐνὶ φϑιμένοις.

Recentioris aetatis indicium Eulalius nomen. Versu primo male ad-
suto exemplum bonum corruptum est. — 2 HBHCEN.ANA..,... XOPOC
Vidua, HTIC.. A. ANAI..... χορος Wadd., unde ἀϑαναάτων - χορὸς certum
est reiciendaeque omnes aliorum coniecturae. De verbo autem lis est.
ἥρησεν Boeckh, ἤγνισεν Wilam. An εἴρυσεν, quod ἥρυσεν scriptum fuerit?

II. Insularum et Asiae. | ]11

— 6 hoc certe boni mihi praestitere caelestes: apud inferos tantum matri-
monio paratus sum [scil. Proserpinae), i. e. in vita isto taedio liber fui.
Wilam.

289. Apud Heracleam Salbaciam Cariae, Lebas V 1696.

“πολλωνίδη ἐσϑλέ, σὲ μὲν γοάηντε yovije
, , Jd 3;
μ]υρομένω 2ayo» géo[ra]vov ἠΐϑεον,
δεξι]ὸν ἐητῆρα' μέγα στενάχουσι δ' éoioot
ὀκτωκαιδεκέτες ἄνθος ὁμηλικίης:
6 τόνδε δὲ βωμὴν ἔϑηκε, πανύστατα δῶρα, Πένανδρος,
φεῖλος ἀδελφείου μηδενὲ λειπόμενος.

ι fere p. Chr. n. saec. --- 3 nescio cur Waddington ἔνδοξον ῥητῆρα
scripserit. — 6 φεῖλος pro φιλία nove dictum.

290. Trallibus. Infra gladiatoris imago. C. I. Add. II 2942 c et me-
lius Lebas V 613.

Ἔν κλεινηῖς Πέντ]ωρ £9avov σταδίοις κατὰ u]otpav

νεικήσας μὲν [πάνταρ’ ἑλοῖσα)] δὲ μοῖρα κραταιή

ἤγαγε [μ᾽ εἰς 24i0n]v, καὶ νῦν τύμβυσι πρόκειμαι"

ἔσχα τ[έλης] βιότου χερσὲν φονίαις ᾿“μαράντου.

Litterae €cwA4. -- Δ λιν nomen, quod incertum est, invenit
Wilam. — 2 ΝΕΝΙ — 3 sq. suppl Boeckh, nisi quod ᾿Αμαράντου gla-
diatoris nomen feci.

291. Trallibus. Infra gladiatoris imago. C. I. Add. II 2942 b et me-
lius Lebas V 614.

ess ὃ ztox[z]e[v]oog [π]ο[λλ]άκις ἐν [σταδίοις"
ἀλλὰ τὸ πρὶν ϑνητὸς νίκην ἀπ᾽ ἐμοῦ λάβεν οὐδείς,
μοῖρα δ᾽ ἐνίχησεν κρατερήη"}] ἐπέπρωτο γὰρ οὕτως,
E[...... π]αλάμαισιν ἐμ[ὴ]» νέκυν [2]v9a ταφῆναι.
1 nvkieiCAC corr. Waddington. — iOMAkiC — 2 ΤΕΜΟΥ — 3 ienenp
— 4 nominis genetivum ab initio fuisse Boeckh significavit. ἐΐν μητρὸς
π]αλ. Wilam. — €M€N.

4112 Epigrammata sepuleralia.

292. Heracleae ad Latmum. C. I. 2898.

Tv]uBoc μὲν κρύ[πε]δι μὲ τὸν ἐν κόλπ[οισι] τραφέντα,
οὔ]νομα μὲν IlvoAs[uot]ov, ὃ γεννήσας δὲ Σέλευκος:
πεν]ταἕτης δ᾽ ἱκόμην “4ι[δοὴς δόμον, οἱ δὲ γον[ῆε]ς
μύρονται κενεαῖς ἐλπ[ῆσι τειρόμενοι.
5 ὦ γονέες, τί μάτην κενεῷ πρὸς Ψύχετε τύμβῳ.
μοιρῶν γὰρ κλωστῆρι τέλ[ος] βιότοιο τέτυκται.

Litterae fere vulgares. Supplevit Boeckh, nisi quod v. 8, ubi
TONEIZ traditur, γονεῖς μὲ scripsit. — 1 τύμβος et κόλποι frigido
acumine inter se opponuntur. — 5 sententia simplex τί udrw» τὸν κενε-
ὃν xal ψυχρὸν τύμβον προςπτύσσεσϑε nimis quaesita frigidaque: ratione
expressa; confert Wilamowitz Eur. Ale. 358 ψυχρὰν μὲν οἴμαι τέρψιν,
eui similia multa in epitymbiis.

293. Laodiceae, Froehner Jnscr. du Louvre n. 189.

Ἐλπὶς ἔμοιγ' ὄνομ᾽ ἐστί], πατρὶς δ' "Molgg noovgovoo
“Ταοδίκεϊ, ἔϑανον δ' ὀκ[τω]καιδεκέτις.

294. Alabandis. Lebas V 587.

Ν]ηρῆος τόδε [o57]ua διδασχ[άλου], 0[c] δά τε [παισίν
γραμμάτων . 4 4 4 4 eoo eon s .

ζῇ.
1l .PMA— OcPATCer.ICIN emend. Waddington, neque ego plura au-

deo in male traditis hisce γραμμάτων IITIj CHIIPUC.. T ...... €NOYNEI
TOFIPINHA . . . OCNIOIIII

2 γραμμάτων curruptum sit an integrum, non diiudico.

295. In Icaria insula. Hirschfeld Act. acad, Berol. min. 1875 p. 10.
Δωδεκέτους τάφος εἰμὶ Φιλοκλέος, ὃν ϑέτο μάτηρ
ἀχνυμένα λυγρὸν παῖδα Φιλοκρατέα"
σχέτλιος, οὐδ' ἔφϑη χλαμύδας περὶ χρωτὶ βαλέσϑαι
οὐδ᾽ ἐςιδεῖν “Ερμῆν γυμνασίου πρόεδρον.
1 vel i saec. — 3 cf. supra n. 114 οὐκ ἔφϑην χλαῖναν περὶ αὐχένι ϑέσϑαι.

IL Insularum et Asiae. 118

296. Prope Ephesum. Lebas V 168. C. Curtius Hermae IV 9207. |
HónAw[v . . . . . ). . γήρως àni τέρμα μολόντα
evoef[é]wv χῶρος δέξατο, πᾶσι φίλον.
ἀσπάζεσϑ᾽ ἥρωα, τὸν οὐκ ἐδαμάσσατο λύπη.

Πόπλιος Κασε[ρἤχιος “4γαϑεῖνοῖς],
«Αεύκιος “Ταίλιο[ς] ᾿στραγαλος,

᾿Ογουλνία.
ζῇ.
II 8866. Litterne n et ς antiquitatis speciem &adfectant. — 1 nonAio
Lebas. ΠΟ. A. .... ..Curtius, post Ποπλ - quattuor vel quinque lit-

teras ante A fime adfirmans, Errat de spatio Roehl Sched. epigr.
p.23, magisque a vero aberrat, quod supplendum patat Πόπλιον ἐν στα-
δίῳ γήρως xrÀ. Nam in stadio non itur, sed curritur. γήρως restitueram
Comment, Bonnens, p. 21. Fuerit Πόπλιοίν ΑἰἸλ[ιανόν simile nomen. —
2 EY£EBON.

297. Ephesi Lebas V 171.
ΟἸὐλιάδης κεῖται, παροδοιπόρε, τῶιδ' ὑπὸ τύμ[βωι
ὃς κλέος ἐν τῶι ζῆν πᾶσιν ἔδειξε ἀρετῆς"
ἣν γὰρ ἐν ἐργασίηι τὸ μέγας καὶ πᾶσιν [ἐρασ]ϑής,
οὕνεκεν εἰς ᾿Δἰδου τήνδε χάριν φέρεται.
Ir fere saec, Litterae rc. Suppl Waddington; at ἐρασϑής v. 3
incertum.

298. Ad Teon. Lebas V 114 in commentarüs Waddingtonis. Prae-
cedit epigramma latinum quis (lege qui) superos potui iuvenis laesisse
penates cet, cui praescriptum nomen defunctae editum C. 1, 3111.
ἸΙόπη χρηστὴ χαῖρε.
Τίς τοὐμὸν δύστηνον ἐπ᾽ οὔνομα γράψε τὸ χαῖρε;
τίς κωφὴν ματέως ϑήκατό μοι χάριτα;
οὔτε γὰρ εἰςορόω λαμπρὸν φάος οὔτ᾽ ἐξρακούω,
ὀστέα καὶ σποδιὴ κειμένη ἐνχϑόνιος.
5 πἰυκνῶν] δ᾽ ἀλλά, [πάτερ], ϑρήνων, φίλε, rtavso* μῆτερ
Πρειμιγένη, ἀπόϑου ϑυμοδακεῖς ὀδύνας"
τῆς ἐπ’ ἐμοὶ λύπης παραμύϑιον ἐμφρεσὶ ϑέσϑε
τοῦτον: καὶ μακάρων παῖδες ἔνερϑεν ἔβαν.
Kaibel, Epigrammata graeca. | 8

114 Epigrammata sepulocralia.

Litterae vulgares praeter C in XPHCTH. — 4 aperta imitatio versi-
culi Leonidae (Tarentini) A. P. VII 740 Αὔτα ἐπὶ Κρήϑωνος ἐγὼ λίϑος,
οὔνομα κείνου δηλοῦσα' Κρήϑων δ᾽ ἐν χϑοόνίοις émojia, ubi traditum ἐν
χϑονίοις, quod ne intellegi quidem potest, cedet tituli lectioni ἐνχϑόνιος,
quod disertis verbis testatur Waddington in ectypo se legisse. — $
n..... AAAAA Supplevi. πυκνῶν incertum est; de δὲ ἀλλά v. Elmsl.

Heracl. 565.

299. Circa Erythras. C. I. 3125. .

- Δειοκλῆ “Τυσανείου yonoté χαῖρε.

Εὐσεβὲς εἰς ϑρέψασαν, Ζιοκλῆ, ὁσιώτατε πάντων"

κουφοτάτης φίλτρον, & λίϑος, [εἶ φιλίης.

1 εἰς cum in fine versus positum sit, fortasse recte Boeckh τήν ad-
didit. — 2 Boeckh κουφοτάτης φίλτρον [] λίθος [ἐστὶ ταφῆς], quae non
intellego. Wilamowitz ὦ λίϑος, ἐλπίδος εἴ, At queritur mater pro magna
pietate se filio nil nisi lapidem, nimis tenue vilissimi amoris documen-
tum, referre potuisse.

300. Cirea Erythras. C. I. 3136.

Nomen defuncti] χρηστὲ χαῖρε.
3 A] « ^ ; "- 9» 5 2;
Ov τὸ ϑανεῖν ἐστι xaxov. ἐπεὶ voye μοῖρ᾽ ἐπέκλωσεν,
ἀλλὰ τὸ πρὲν ἡλικίης καὶ γονέων πρότερον.

Notissimum distichon inscite corruptum.

301. Chii. Anaglypho expressa mater cum filiis sedens. C. I. 2239.

'H πᾶσιν μακάρεσσι βροτοῖϊσί τε προςφιλὲς αἰεί
ἀσπασίοισι λόγοις τὸν παριόντα νέμω"
εἰ δὲ ϑέλεις γνῶναι στήλλης τύπον, ὦ παροδεῖτα,
Θάλλουσαν μ᾽ ἐςορᾶς" μητρὶ [δ ἀποφϑιμένῃ
5 τήνδε χάριν μνήμης Θάλλος [στήλλην ἐπέϑηκεν,
τῆς] ἀρετῆς εἰδὼς 1eg0» . . ... ....

ILfere 8800, — 1 προςφιλές ferendum est. — 4 sqq. Boeckh prae-
eunte lacobsio μητρὶ δὲ (ΜΗΤΡΙΣ) τήνδε χάριν - μνήμης Θαάλλος [ἔϑηκἾ
ἀρετῆς εἰδὼς ἱερὸν Ó«....quae parum videntur probabilia esse. — 6
IGPONAHNM'EM si hexametrum credas fuisse, possis τῆς ἀρετῆς sidug ἱερὸν

II. insularum et Asiae. 115

μνῆμ᾽ ἔμμεναι αἰεί, ut, eum cippi vilit&te virtutis monumentum sempiter-
num conparetur.

302. Chii. C. 1. Add. II 2239 c.

. ἄνδρα IMéyenn[ov. ἔχει"
ὃν y ^ Ἑρμῆς ἐς »ra] καϑαρπασϑέντα Xaguw»[oc
ἤγαγε Περσεφόνης εἰς] σχοτίους ϑαλάμους,
ΝΕ ΞΕ . ἀνύσαντα κελεύϑους

Litterae vulgares. — 1 subiectum est τύμβος simile. — 4 annorum
numerus indicabatur.

903. Smyrnae Anaglypho expressus senex sedens cogitabundus.
C. I. 3397.

γϑρωπος τοῦτ᾽ ἐστί" τίς εἶ βλέπε, καὶ τὸ μένον σε"
eixóva τήνδ᾽ ἐςορῶν σὸν τὸ τέλος λόγισαι,
καὶ βιότῳ “χρῆσαι μήϑ᾽ ὡς ἰς αἰῶνας ἔχων ζῆν,
μήϑ᾽ ὡς ὠκύμορος, ἵνα γηράσαντά σε πολλοί
5 μαστίξωσι λόγοις ϑλειβόμενον πενίῃ.
Litterae ornaíae ΑὩΣ, — 3 [Isocr.] πρὸς Δημόν. 9 οὐδὲ τόν πλοῦτον

παρακαίρως ἠγάπα, ἀλν ἀπέλαυε τῶν παρόντων ἀγαϑῶν ὡς ϑνητός, ἐπεμε-
λεῖτο δὲ τῶν ὑπαρχέντων ὡς ἀθάνατος coll 82. Auson. ep. 145 ed. Bip.

304. In museo Smyrnaeo. Hirschfeld Act. acad. Berol. min, 1875 p. 9.
Ei πάλιν ἔστι γενέσϑαι, ὕπνος ἐστὶν ὃς ἐνθάδ' ἔχει με
eoe re n n s n n δ δ' οὐκ ἔστιν πάλιν ἐλϑεῖν

Litterae eaedem, — δὲ quidem est alterum vitae tempus, iam somnus
me tenet, qui brevi post me dimittet; si minus, quid me meumque colitis
sepulcerum? — 3 init, ^1^ fortasse nomen Διογένης.

305. Smyrnae C. I. 3211.
Ἑρμογένης Χαριδήμου ἰητρείην ἀναγράψας

116 Epigrammata sepuleralia,

ἑπτὰ ἐπὶ ἑβδομήκονε' ἔτεσιν καὶ ἴσαις ἐπὶ βύβλοις"

linea erasa
συνέγραψε, δὲ βιβλία ἰατρικὰ μὲν οβ, Ἱστορικὰ δὲ περὲ
Ζμύρνης αβ, περὶ τῆς “Ὁμήρου σοφίας α, καὶ πατρίδος α,
“σίας κτίσεων αβ, Εὐρώπης χτίσεων aflyd, νύσσων a, ᾿Ασίας
σταδιασμῶν a, καὶ Εὐρώπης ^, στρατηγμάτων αβ, πίναξ
“Ρωμαίων καὶ Ζμυρναίων, Quxdoy? κατὰ χρόνους.

Nihil aegrius factum quam quod hominis tam docti tamque dili-
gentis ne aetatem quidem scire possumus. Litterae vulgares, quibus
scriptus est titulus, etiam ad Severi tempora in usu fuerunt Smyrnaeis,
C. I. 3178. Hermogenes medicos plures novimus, etiam Charidemum
unum: utrqunue nomen in illa urbe creberrimum. Altero tamen p. Chr.
n. saeculo vix titulus recentior est. — 3 argutius Boeckh rxxvr libros
-Hermogenem scripsisse ratus corrigit Oz.

306. Smyrnae protome. C. I. 3283.
"Imo us9ódov, ᾿Ασιατικέ, προστάτα, χαῖρε,
πολλὰ μὲν ἐσϑλὰ παϑὼν φρεσί, πολλὰ δὲ" λυγρά.
M. Moóiog ᾿4σιατικός
ἰατρὸς μεϑοδικός.

Disciplinae methodicae sectatores 1n saeculo Soranus et Caelius
Aurelianus erant; eiusdem fere aetatis Asiaticus. — 1 μεϑόδου προστά-
τῆς 1. e. methodicorum princeps. "Welcker SyH. 37 extr. — 2 Od. ὃ
230 leviter et ad rem mutatus.

407. Inter Smyrnaea in schedis Sherardianis. C. I. 3284.

Πύκτην AAEZKEIION λεύσσεις ἐμέ, τὸν κατέπεφνεν
Πάρδος ὁμοιείου᾽ τευξ μενος ϑανάτου.

Nomen Boeckh ἼΑσκεπτον fecit, Wilamowitz ᾿Αδσκεῖτον coniecit,
quae forma suspecta videtur. — 2 TEYZEMENOz Boeckh τευξαάμενος. Fue-
rit TeYxOMeNOC. ὁμοίιον ϑανατον ab Homero mutuatus est mutato tamen
significatu.

908. Smyrnae. Anaglypho duo exsculpti homines, alter lorica indu-

IL Insularum et Asiae. 117
tus equo insidens, alter nudus equum frenis cohibens. Lebas V 29.

Καρπόφορος [πάντ]ων σιἰρατιωτῶν τεῦξεν ἀρίστῳ
Νηπίῳ, $ χαίρειν ε[ἰπὲ] παρερχόμενος:

Anaglyphum cum militis prodat gepulerum, non pueri, Νήπιος nomen
videtur esse quamvis haud boni ominis. — 2 €... cni corr. Waddington.

409. Smyrnae. C. I. 3310.

᾿Αλλος ἔχει πλοῦτον, κἀγὼ τόδε ou! ὃ γεραιός

Ἑρμιανὸς χαρτάρις ἔσω κοίλης κατὰ πέτρας

πάντειμον, πολύευκτον, ὅπερ ποίησα προκρεΐνας
μᾶλλον ἔχειν πλούτου, καὶ τεϑνεὼς ἄγαμαι.

8 πολυτευκτον corr. Boeckh; at vide πὸ πολυ τ᾽ εὐκτόν Scribendum sit.

310. Smyrnae. Lebas V 1529.

Πολλὰ πονησάμενος βιότου [πρὸς τέρμαϑ᾽ ὁδεύσας
σὺν γαμετῇ ἀλόχῳ “1αοὐζίκῃ ἔϑανον'

κεῖμαι δ᾽ εἰν ᾿Αἰδῃ ζοφερὴν ἐπικείμενος ἄχλυν
μητρὶ λιπὼν πένϑος λυγρὸν [ὀδυρομένῃ.

5 ἀλλα y, ἐμαὶ ψυχαί, δύ᾽ ἀδελφι[δ]έζοι . . . . . .

χαίροιτ᾽ εὐσεβίης εἵνεκεν ei[c φϑίμενον,
στήλῃ τειμήσαντες ἐμὸν τάφον ἀϑανάτοις τε
Πιερίσιν' πάπποι δ᾽ ἔλϑετ' ἐπ᾽ [εὐτυχίην.
"“σκληπιόδωρε Δίωνος χαῖρε.

Epigramma satis elegans I vel x saeculi. — 3 Waddington ἐπιεί-
μενος ἄχλυν recte fortasse; idem supplevit v. 7 et correxit v. 5 φιαξ..
addito συνόμαιμοιι Αἱ nec hoc placet neque quod Wilamowitz coniecit
δύο κοῦροι. — 4 suppl. Wilam. — 8 senteritiam restitui quae est ap. Antip.
Sid. A. P. VII 164 ἔλϑοι ἐς ὀλβίστην πολιὴν τρίχα.

311 Smyrnse. Ansglypho iuvenis expressus tunicatus adstante cane.
Lebas V 1532.

Ζητεῖς, ὦ παροδεῖτα, τίς 7 στήλλη, τίς ὁ τύμβος,
τίς δ' ἡ ἐν τῇ στήλλῃ εἰκὼν veóvevxsog ὑπάρχει"

- 118 Epigrammata sepulcralia,

υἱὸς Τρύφωνος vovroua τἀτὸν ἔχω"
τεσσαρακαιδεκέτη δόλιχον βιότου σταδιεύσας
5 τοῦϑό nov ὧν γέγονα στήλλη, τύμβος, λίϑος, εἰκών.

Litterae vulgares praeter ww. — Incredibile quantum interpretes de
vv. 2 et 5 erraverint: v. 5 τοῦϑο (i. e. τοῦτο) anaglyphum monstrat.

312. Smyrnae, C. 1. 3398.

Νὺξ μὲν ἐμὸν κατέχει ζωῆς φάος ὑπνοδοτείρη,
ἀλγειν[ὧ]ν λύσασα νόσων δέμας ἡδέι ὕπνωι,
λήϑης δῶρα φέρουσ' ἐπ᾽ ἐμοὶ προρε[άγἼμασι μοίρης"
ψυχὴ δ᾽ ἐ(κ) κραδίης δ[ρ]αμ᾽ ἐς αἴϑερον δἴκελος αὕρηι,

δ κοῦφον ἐπαιωροῦσα δρόμ[ωι] πτερὸν ἠέρε πολλῶι,
καί μὲ ϑοῶν μακάρων κατέχει δόμος ἄσσον ἰόντα,
οὐρανίοις τε δόμοισι βλέπω φάος Ἠριγενείης.
τειμὴ δ᾽ ἐκ 4ιός ἐστι σὺν ἀϑανάτοισι ϑεοῖσι
Ἑρμείαο λόγοις" ὃς μ᾽ οὐρανὸν ἤγαγε χειρῶν

10 αὐτέκα τειμήσας καί uou κλέος ἐσθλὸν ἔδωκεν
οἰκεῖν ἐν μακάρεσσι xo[r]' οὐρανὸν ἀστερόεντα
χρυσείοισι ϑρόνοισι παρήμενον ἐς φιλότητα
καί με παρὰ τριπόδεσσι καὶ ἀμβροσίῃσι τραπέζαις
ἡδόμενον κατὰ δαῖτα ϑεοὶ φίλον εἰςορόωσιν,

16 κρατὸς ἀπ' ἀϑανάτοιο no|oni]ot μειδιόωντες,
γέκταρ ὅτ᾽ ἐν] προχοαῖσιν ἐπισπένδω μακάρεσσι.

Litterae traduntur vulgares. — 2 NON et 11 ΚΑὶ corr. Salmas. —
3 ΠΡΟΣΤΕΡΜΊΑΣΙ et ὅ APOMOY correxi. — 4 AIAM δράμ᾽ ἐς αἰϑέρ᾽ ἐπείκε-
λον d. Iacobs; ego non dubitavi heterocliton αἴϑερον accipere. — 15 nAT
PHzi corr. Boeckh, idemque supplevit v. 16.

313. Inter Smyrnaesa traditum, C. I. 3344.

8. 4ucàv Ζωροθέας μετὰ χείρ[εσ]ι. τὴν ὁμόδουλον
παρϑένον sig ᾿Αἰδὴν ϑάπτον ἀπερχομέναν'
ἄρτε δέ vo[;], avos, χοὰς χείουσαι ἀπόδημον
γυμφίον ἐκ πελάγους εἶδον ἐπερχόμενον'
5 ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἐνγὺς ἔτλη καὶ σ[τ]ήμεναι καὶ ἐπιδακρῦσαι,
τοῦ δὲ [σ]ὺ μηδ[ὲ]ν ἔβης 2[o]9ouéve εἰς Aída».

10

II. Insularum et Asiae. 119

Ovvoua μὲν ἹΜακέταις ἐπιχώριον" οὕνεκα μεμφϑῇ
μηδὲ ἕν Κοπρίαν μ᾽ ὠνόμασαν γενέται"

οὐ γὰρ ἄτειμος ἔην παρὰ δεσπόταις, ἀλλά μὶ E9[o]e[v]av
αὐτοὶ, καὶ κοῖτον χερσὲν ἐμαῖς κομιεῖν

δῶκαν τιμήεντα' [τ]αχὺς δέ με παρϑέν[ο»] οὖσαν
δαίμων ig ᾿4ἰδην πένψεν ἀμειλιχί[ω]ς.

ἀλλὰ καὶ Gg τε[ϑ]νῶσαν ἐτείμεον ἐνταφίοισιν
καὶ τύνβον γράψαν μνημοσύνης ἕνεκεν.

Infimae aetatis epigramma multis litterarum compendiis . pessime

sculptum. — 1 ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΟῚ alii explicare, ego emendare studui: sub-
iectum facile ex voce ὁμόδουλον repetas. — 3 TON 5 cvH 6 IYMHACN —
AIAAX 18 TEONWEAN corr. Hermann Opusc. IV 303. — 3 ἢ. e. funus curan-
tes. — 6 EYOOMENA πευϑομένα Boeckh. ἐσθομένα est αἰσϑομένα. — 9 ἘΦΕΥΑΝ

COIT.

lacobs. — 11 kAxvt et naPeENOYCAN corr. Welcker Syll, 100. — 12

XiHt adverbium reposui; scribebant ἀμειλίχιος. νὶ forma ubique utitur
lapidarius.

314. Smyrnae. C. I. 3272.

Θεοῖς ἥρωσιν. |
“Ἰεύκιος ἹΜινίκιος "v9iuog καὶ Σκρειβωνία Φηλεικίσσιμα

. ἀτυχεῖς γονεῖς 4. ἹΜΠινικίῳ ᾿Αἀνϑιμιανῷ τέκνῳ γλυκυτάτῳ καὶ

10

ϑεῷ ἰδίῳ ἐπηκόῳ ζήσαν(τι) ἔτη ὃ μῆνας € z(uégag) x.

Νήπιός εἰμι τυχὼν τύμβου τοῦδ', ὦ παροδεῖτα:

ὅσσ' ἔπαϑον δ' ἐν βαιῷ τέρματί μου βιοτῆς,
ἐνχύρσας λαινέᾳ στήλλῃ τάχα καὶ σὺ δακρύσεις.
μητρὸς ὑπ᾽ ὠδίνων ὡς εἰς φάος ἤγαγον ᾿ῶραι,
ἐκ γαίης μὲ πατὴρ ἐμὸς εἵλατο χερσὶ γεγηϑώς
καί μ᾽ ἀπέλουσε λύϑρου xai eig σπαάργανά μ' αὑτὸς ἔϑηκεν,
ηὔχετο δ' ἀϑανάτοις, ἅπερ οὐκ ἤμελλεν ἔσεσϑαι"
ἹΜοῖραι γὰρ πρῶται περί μου κεχρίκεισαν ἅπαντα"
καί μ᾽ ἔτρεφεν γενέτης μητέρα μου τροφὸν δἱλάμενος.
αὐτίκα δ᾽ ηὐξανόμην εὐερνὴς καὶ πᾶσι ποϑητός"
ἐν δ᾽ ὥραις ὀλίγαις μοιρῶν σφραγεῖδες ἐπῆλϑον,
αἵ με νόσῳ πῆξαν χαλεπῇ διδύμους πέρι"
ἀλλ᾽ ὃ ταλαίφρων γεννήσας ειάσατό μου νόσον αἰνήν,
τοῦτο δοκῶν ὅτε μοῖραν ἐμὴν εἰάμασι σώσει. .

190 Epigrammata sepulcralis.

15 xai τότε δή μ' ἑτέρα νόσος εἷλε κακίστη,
τῆς προτέρης νούσου πουλύ τι χειροτέρη"
σῆψιν γὰρ [λαι]οῦ πεδίον ποδὸς εἶχεν ἐν ὀστοῖς,
εἶτ᾽ ἔταμόν ue φίλοι γενέτου καί μου ὀστέ᾽ ἀνεῖλαν
λύπας καὶ στοναχὰς τοῖς μου τοκέεσσι διδόντα,

20 καὶ ταῦϑ' ὡςαύτως εἰάϑην πάλιν, ὡς τὸ πάροιϑεν'
οὐδ᾽ οὕτως μου γένεσις δεινὴ πλησϑεῖσ' ἐκορέσϑη,
ἀλλ᾽ ἑτέραν πάλι μοι νόσον ἤγαγε γαστρὸς μοῖρα,
σπλάγχνα μου ὀγκώσασα καὶ ἐκτήξασα τὰ λοιπά,
ἄχρις ὅτου ψυχήν μου μητρὸς χέρες εἷλαν ἀπ ὄσσων"

2ὅ ταῦτ᾽ ἔπαϑον βαιῷ τέρματί μου βιοτῆς, ξένε,
καὶ κατέλειπον τηκεδόνα ο[τυγερὴν] τοῖσί ue γειναμένοιρ,
αἰνόμορος, λείψας τρεῖς συνομαίμονας ἀστεφανώτους.

Anthimum patrem medicum fuisse minime certa est coniectura;
immo mirum 8i medicus mr fere saeculi, quo tempore omni litterarum
generi dediti erant medici, tales sordes sui pueruli tumulo inscribi pas-
sus esset. — Edidi fere Boeckhii exemplum, ἃ quo raro discessi: ὃ cum
Sponius cTeAAH, Tetius στήλλη, CTHAH e Bullialdi schedis saepius inter-
polatis Reinesius habeat, στηήλλη formam sat certo traditam puto; delevi
praeterea cum lacobsio v. 11 γάρ, quod post μοιρῶν lapicidae error ex
v.8 repetierat. — 12 πῆξαν retinui; correxere πλῆξαν. — 17 Mov quod
egregie correctum ἃ lacobsio recepi, quo et rei aliquid momenti ac-
cederet et numeri fulcirentur. — 21 γένεσις idem videtur quod genitura
Suet. Oct. 94 vel ἡ τῶν ἄστρων διάταξις ὑφ᾽ dv ἐγεγέννητο Cass. Dio
LVI 25. — 24 jov servavi; deest in schedis Bullialdi, — 26 τηκεδο
NAC..... TOICI omnes praeter Bull, ut de su& coniectura quamvis vera
Reinesius στυγερήν supplevisse putandus sit.

915. Smyrnae. Ex codice Askewiano C, I. 3365.
4di950] εὐσεβέα ψυχύν, κούφη κόνις ἔσχεν
σῶμα" πατὴρ 4iogó]», οὔνομ᾽ ' Ονησίμη ἦν.
κάτϑαν)ς δ' ὀχτωκαιδεκέτις . . . .«..«..Ὁ
ἐφϑάσϑη μοιρέων ἐς τ[έλος ἀίδιον.
Supplevi. — 3 ΕΤΙΣΠΗΩ... δὶ dativus ut in titulo C. I. Add. II
2118 c. ἐφϑάσθης, δύστηνε, Τύχης δηλήμασι,

916. Smyrnae, Pocockii pessimum apographum C. 1, 3388.

II. Insularum et Asiae. 121

"Ev9a σορὸς κατέχει κλυτὸν οὔνομα, παῖδα Τ]ρ]ύφωνα,

0]» [ϑ9]ρέψεν Τροφιμᾶς πολυώδυνος ἐλπίσι λιφϑ είς"

μάμμη] δ᾽ Εὐτυχία μασ[τοὺ]ς κατεκόψατο, οἷς ξτρεφέν σε
ἹΜοίραις, [κ]αὶ φϑιμένους ὀκταέτης ἔϊμ]ολες.

1 Τύφωνα quod traditur retinet Welcker Mus. RA^. 1832 I 991. —
2 .NPEYEN et 3 MAEZOP.E corr. Boeckh. — 3 init. AMMAzA Boeckh
ἄλλως δ᾽. — 4 ΝΟΙΡΑΙ͂ΣΑΙ — ENORnOAEZ Boeckh xal φϑιμένοις], οὖς ὀκτα-
érws ἐνοπωπα]ς. Incertam esse meam emendationem scio.

eo !
3917. Prope Smyrnam. Lebas V 27, euius ipsum apographum exhibebo.

HIIEIZANIOZION..I

EI . HZAZE . EN
AZIZAPANEPO .
OYIIOTEOPATAIANAPONMAI
MAONMEIZ(Q . IEZAINEII

Nihil fere dispicio praeter haec:

i9 νιν o on 4 οὔποτ᾽ ἑώρα

γαῖ ἀνδρῶν μακάρ]ων μείζοϊνα΄. . . .. .
ἡ μακάρων γῆ Erythrae urbs est, utpote condita ab Erythro Rhada-
manthi filio; fortasse latius patens hoc nomen etiam ad Smyrnaeos
pertinebat. Extremae litterae v. 5 eaedem videntur quae minus corrup-
tae leguntur v. 1 nEIZANIOZ, unde nomen viri fuisse conicias; Πεισαάνιος,
quod non intellego, dubito num fuerit, — 3 ᾿Ασὶς ἀπ᾽ dvépo[g? sed hoc
quidem est nugas agere.

918. Prope Smyrnam. C. I. 3399.

[Nomen defuncti] —
ζ]ήσας [ἔτη x. [u. 9. ἡ. τ.
συνζύγο[υ] παλάμα[ε]ς [κ] [u]9ig ἔνϑάδε κῖ[με,
πολλὰ καμών' νείκης δὲ βραβῖον &o[v]va
ὅ μῦρα κατήγαγεν ὦδε.
᾿σκληπιοδότη ἀ[νδ]ρὲ ἐδέῳ μν[ῆας χάριν
ταῦτα à[motn]o[e»]: χρησ[τὲ χαῖρε.

Ἐ 1ΓΙΟ[. 0. k. TOPW unde Νικήφορος fortasse nomen fuit, — 2 crHk

199 Epigrammata sepulcralia.

| NOtC e£ 3 MATCAINDeIC correxi. — 6 AN [ΑΡὶ et 7 eueribi corr. Boeckh,
qui extrema quoque supplevit.

319. Philadelphiae. C. I. 3435.

Ἐανϑίππην “Ἵκύλας μνήμῃ βίοτου παρέδωκεν
βωμῷ verga σεμ νοτάτην ἄλοχον,
παρϑένον ης ἀπέλυσε μίερην, ἧς ὥριον ἄνϑος
ἔσχεν ἐν ἡμιτελεῖ παυσάμενον ϑαλάμωι"
δ τρεῖς γὰρ ἐπὶ sixoo[v]ot τελέωσε βίο[υ] Φνιαυτούς
καὶ μετὰ τούσδ᾽ ἔϑανεν τοῦτο λιποῦσα φάος.

I potius quam i saeculi. — 3 παρϑένος adiectivum satis quaesitae
est dictionis; minus elegans ἔσχεν - παυσάμενον. — Homericum ἡμιτελή
δόμον multi imitati sunt (Il. Β 701), velut Catullus 68,75 advenit
Protesilaeam Laodamia domum inceptam frustra. — 5 ἙΙΚΟΣΙΟΥῪ et. BION
omnes, nisi quod unus Smith Biz. Boeckh ἐπ᾽ εἴκοσι oJ - βίου, alii
peius etiam.

320. Thyatiris. C. 1, 3511.

8. «f]vró[c] Ζεὺς Κρονίδης [ὑψ]ίζυγος αἰϑέρι ναίων
σ)ῶμα [π]υρὲ φ[λ]έζξ]ας στέρνων ἐξείλετο ϑυμόν'
οὐκ ἤΠμη»] βροτός" I]5? [π]αρέσ[την μ]ητέρι ὀεμνῇ
νυκτὶ μελαινοτάτῃ ἑρμηνε[ύ]ουσα τάδ᾽ οὕτως"

5 μῆτε[0] ελιτίνη, ϑρῆνον λίπε, παῦε γόοιο,
ψυχῆς μνησαμένη, ἣν uot Ζεὺς τε[ρ]πικ[ἔρ]αυνος
τεύξας ἀϑ[άνατον καὶ ἀγήραον ἤματα [πάντα
ἁρπάξας ἐκόμι[σσ]᾽ εἰς οὐρανὸν ἀστερόΪεν]τα.

b—————————-—-—
. » ἀναστήσας Mo... ἂν τέχνοιο óa . .
μητρ]ὸς Μελιτίνης" [ἢ δ᾽ eln]e» ἔπος τοιόνδε"
ἤλ]υϑον ἔνϑα Διός [μ᾽ ἕδρ]αισι καϑείδρυσεν [Ἑρμῇῆ]ς
ημα.. ιδὶι πα]. . ἐφυ doxAgnu...| .... εἰτοολ.(0..]
5b ....»nàow ...|.. [ἀν]ϑ[ρ]ώποις. | ..... 0...
Apographa duo sunt, unum Peissonellii, alterum Sherardianum in cod.

AÀskew., quae ita inter se differunt, ut modo hoc modo illud una alte-
rave littera sit &uctius. Prius carmen certa ratione restituit Boeckh,

II. Insularum et Asiae. 193

de altero, quod in eodem Lydis vel maxime familiari argumento ver-
satur, desperandum esse videtur. — 1 ΟὙΤΟΥ — - ΕἸΖΥΓΟΣ — 2 ΓΥΡΙΦ
AEZAZ — ὃ Hl... — TrAPEZI.. 6 ΤΕΙΠΙ --- 7 AGHNATON — 8 AEZTEPO| ΤΑΣ.
In altero fragmento hoc intellego ab initio plura periisse; dein mater
videtur μ[οῖρ]αν τέκνοιο δα[ῆναι, quamquam genetivus μητρός quo spectet
non video. — 2 EA|..HEN 5 δ᾽ εἶπεν Boeckh, idemque Ἑρμῆς supplevit.
Ceteris abstineo. |

e

321. Inter Sardes et Philadelphiam. Lebas V 640.
Ὃ δῆμος ἐτείμησεν Πενεκράτην Διοδώρου χρυσέῳ στεφάνῳ,
τὸ δὲ μνημεῖὴν κατεσκεύασεν Τατία ᾿Απολλωνίου ἡ γυνὴ τοῦ"
ἸΠενεκράτους: ἹΠενεκράτης καὶ ᾿Αμμιον τὸν ἁτῶν πατέρα ἐτεί-
μησαν. |
“Ὄλβιον ἐνθέμενος βίοτον καρποῖς ἐπέχαιρον
βῶλον ἐπιψήχων πυροφόροις βοταναις"
ai] δέ με χεῖρες ἔπα[υ]ον ἀπ᾽ [ἔ]ργεος, ἡνίκα ϑερμα[
ἀκτεῖνα[ι] προλίποιεν ἐφημερίων καταδῦσαϊι,
5 γηϑοσύνῃ Δήμητρος ἀγαλλόμενον ἐχέτλῃσιν'
ἄφνω ὃ ἐν προκοπαῖς ἔλιπον βίον εἵνεκα μοίρης,
ἁρπαχϑὶς τέκνων [70] ἀλόχου γλυκερῆς,
ἥτις duoi μὲν] ἔνειμε τα[ δ] ἔξοχα δῶρα καμόνι[ι,
στεψαμένη καμάτου οἶκον ἐναέδιον»
10 καὶ ϑρήνοις κλαύσασα πολὺν yoóvo[v οὐ λάβεν ἄνδρα,
ἠρεμίην κοίτης εἰς τέλος ἀραμένη.
παῦ]σον δ' odeiv[ovo]a [κα]ὲ. . . ... e eee

-————— —— 00 — ἅν a--—-A—— —88— Amo (um ———— ——— 0 —— Ὁ 0mm c—

Haud ita multo post a. 171, si quidem recte illum Μενεκρατὴν Διο-
δώρου, qui est in titulo C. I. 3438 haud procul invento, eundem esse statui. —
3 HAE correxi. — EnAION — ἔργος nomen minime coniectura temptandum.
— ΘΕΡΜᾺ et AKTEINADPO v. 4 non video qua alia ratione emendari pos-
sint; dxrsiv forma adhuc ignota, at valde credibilis coll. ixríg et ixri-
voc, Lobeck Paralip. p. 170 sq. προλείπω intransitivo sensu optimo
cuique scriptori usurpatum hoc loco genetivum trahit ἐφημερίων i. e.
mortalium. — 8 MEMENEIMETAEZOXA corr. Buecheler. — 10 sententia certa ;
fortasse praestat οὐ λαβεν ἄλλον. — 12 παῦσον Waddington; dein haec

ΔΏΔΕΙΝΩ. ZAPXI INONO
NEMOYTIEPIONTOZ
MENHM["/

124 . Epigrammata sepulcralia.

in quibus duo ille distinguere videtur: ἐμοῦ περιόντος et - μένη μετὰ
μοῖραν ἐμήν.

322. Prope Sardes. Anaglypho virgo exsculpta est dextra florem
tenens, Ex Keppelii apographo C. I. 3440, ex Steuarto Welcker Mus.
Rh. III 245 n. 18.

Χαίροις, ὦ παροδεῖτα, τειμῆς ἰςάκουσον ἐμεῖο"
οὔνομα δὴ Γλυκίαν ἐςορᾶς ἐμὲ παρϑένον oboav
τήνδ᾽ ἄρ᾽ ἐμὴν νεότητα πατὴρ Παιδέρως ἐνέγραψεν"
καὶ μήτηρ Γλυκία xai Τειμογένης ὁ ἀδελφός,
δ μήτρωνες αρκος καὶ Νείκχυς, é δέ τε μάμμαε
Τιμογενὶς κα[ὶ Τ]ύχῃ τὴν ἔγγονον ἐτειμήσαντ' ἐμὲ ἣν οὕποτε
ἤλπισα τειμήν.
ἔτους oq9 μηνὸς deiov ....

Annus epochae Sullanae est 299, p. Chr. n. 214, mensis primus,
diei nota mutila apud Steuartum .P! — 5 μήτρωες Welcker; retinui
Steuarti lectionem. Μηίονες Keppel. — 6 xAnvxH Steuart. xai ψύχη ex
Keppelio Boeckh et Welcker. — EMEN pro ἘΜῈ nisi barbara forma est,
erravit lapicida.

329. In Saittis Lydiae oppido. Ex Hamiltonis apographo (Hesearches
of Asia Min. n. 339) Lebas V 1668.

"Ex(ovc) a&. μη(νὸς) Γορπιαίου βῖι.
ἹΠητρᾶν ἘΞ ΛΗΟΥ͂ ἔχι τάφος οὗτος ἄλυπον
ἄσβ[ε]στον λύπην πᾶσι λιπόντα φίλοις.
Annus Sullanae epochae est 260, p. Chr. n. 175, mensis undecimus,
diei nota sic tradita B. Welcker Mus. RÀ. ΠΙ 253 legit τῇ 8. Proba-

bilius B corrigitur; nam BI pro IB usitata est scriptura. — 1 patris sive
patriae nomen corruptum.

324. In Thaso. Ex Prokeschii apographo C. I. Add. II 2161 b (coll.
p. 184) et vv. 5 — 8 misere interpolati ex schedis eiusdem inter titulos
Thyatiranos C. I. 3519.

Σῶμα κόρης ἁρπαχϑὲν ἀ[μει]λε[χίω]ν ὑ[π]} [μ]οιρ[]ν

II. Insularum et Asiae. 125

παρϑένου ἀνϑοφόρουξτύμβος ὅδ' ἐγκατέχει"

ψυχὴ δ' ἀϑανάτων βουλαῖς ἐπιδήμιός ἐστιν
ἄστροις καὶ ἱδρὸν χῶρον ἔχει μακάρων"

5 οὐδὲ πικρὸν μοιρῶμμίέτον ἔκ[ζφυγεν], οὐδ᾽ [ἐ]δυ[»]ήϑη

ἀνϑού[σ]ης] ὥρ[ης . . . ......-....-

ἀλλὰ τρισκαιδεκάτου π[ερ]ι[τελλο]μένου [ἐνι]αυτοῦ

γειναμένο[ ἧς [μ]έγ[α] π[ένϑ]7ος ἕξο[ς [κατέ]λδεψε τοκεῦσιν.
«ὐρ[ηλ][ὰ Θεαν]ὼ Ἡροδότου προςφιλὴς χαῖρε.

Litterae recentissimae. Videtur titulus aliqua ex parte lectu diffi-
cillimus. — 1 ANHAIKUNYCIOHOIPIN correxi; simile quid Boeckh ἀνηλύτων
9. μ. C. 1. Lat. I 1009, 12 en hoc in tumulo cinerem nostri corporis ἐπ-
fistae Parcae. deposierunt. carmine. — 2 ἀνθοφορία sacrum quoddam munus
est, quod ad Cereris religionem pertinuisse videtur. Eadem enim mulier
quae C. I. 2162 ἀνθοφόρος dicitur etiam τιμοῦχος audit, quod est Cereris
καλλιστεφάνου cognomen h. Cer. 268; quo probato veri simile est, poetam
v.lsq. defunctam eum ipsa Proserpina conparasse, quae simili modo
αἰνθοφοροῦσα rapta est ἃ Plutone ἀμειλιχίῳ ϑεῷ. — 5 EK .... ΠΟΥΔΡΔΥΠΗ
oH ἔκφυγεν Boeckh, ἐδυνήθη Buecheler. — 6 ΑΝΟΟΥΓΉΙΨΡΙ . . ΒΑΡΧΟΓΑΙΕ , . . .
coni, Buecheler καρπὸν ἀποδρέπεμεν, minus placet quod Wilamowitz
proposuit dpud! ἔργα τελεῖν coll. Solon. 24,6. — 7 nHizMENOYnnAYIOY
corr. Welcker Mus. Een. 1832 p. 286 idemque v. 8 restituit, ubi MENOL ..
ETADCPIOQCEONE , .. Subscripta AYPHAIAOCHPUIHPOA κτλ᾽. corr. Boeckh.

920. ln Thaso. Conze Itin. insular. maris. Thrac. tab. VIII coll. p. 31.

8. Κατίλλιο[ς ϑύγατρ᾽ ἔϑαψεν ἐν χϑονί
“ημητρίᾳ τόδ' ἐπὺ [δωμῆσας λίϑου
ἀγλ]άισμα λέκτρ[ων' ἀλλ᾽ ἄγαν σμικρὸν μέρος
ζωῆς παρ[έ]σχεν ἐν [βρ]ο[τ]οῖς μοιρῶν νόμος.

Εἰ καὶ χηλὸς ἔχει δέμας [ἀγ]λ[α]όν, αὐτὰρ ἐ]ς αἰἴϑρη]ν
ψυχὴ ἔβη ἐμέϑεν' φϑένξομ' ἀ[ρ]ιφραδέως:

ἠιϑέοις γὰρ ἔδωκε ϑεὸς μετὰ μοῖραν ὀ[λέϑουο
ὡς ζώουσι λαλὶν πᾶσιν ἐπιχϑονίοις.

οὔϑ᾽ ἅμα παρ[ϑ]ενεκῇσιν ἐγὼ χορὸν εὐρὺν [&9]v[oo]»,

10 (ἤκαχε γάρ με λυγρὰν μητέρ᾽ ἀποφϑίμεν[αι),

οὔτε LE γυμφοκόμοις ϑαλάμοισιν éc[yy]o[y]e Nóo[oog
χουρίδιον γενέτης πρὸς πόσιν ἐρ[χ]ομένην'

ἀλλ᾽ ἔτε μ᾽ ἀδμήτην, ἀταλόφρονα, uoip! ἐκίχ[α]»[]ν

d
C

126 Epigrammata sepuleralia.

Χρυσέδα xai yauíng éAnidoc ἐστέρεσεν.
15 ἀιδίου μνήμης τύμβον ἐπαι[ρόμεϑα.

Litterae ornatissimae quales in titulo Thasio C. I. 2162, qui cum
videtur: eiusdem aetatis epigramma esse puto. — 1 post Κατίλλιος spatio
18 fere litterarum intermisso Hr legitur. — 2 rxnvAAIMHEZAZ et 4 ΠΑΡΣΣ
XENENENI.OIO0IE correxi. — 8 AIAAIEMAAEKIP .. ὠγλάισμα Wilamowitz.
Significatur sarcophagus magnifice exornatus. — 5 AIAAUNAYTAISEAIQOIIIN
et 7 μοῖραν OA..corr. Wieseler. Ceterum conferri potest πείρατ᾽ ὀλέθρου
et μοίρη ϑανάτοιο. Rem ipsam non novi. — 9 nAPOZN xrÀ. — AOY..N
corr. Wieseler. — 10 extr. wrNu/ corr. Sauppe; fuerit ἀποφϑίμενε. ---
11 EX..IAKENOz Wieseler écéiÀxev, quod displicet de patre dictum; ἐς-
ἤγαγεν satis certum puto, incertum vero, nomen fuerit necne. — 12
EPYOMENHN — 18 XAN. N — 15 versus multo magis sinistrorsum scriptus,
quo adpareret extra epigrammatis fines positum esse, miro utique modo;
in fine EnAu// Sauppe ἐπλησάμεϑα, cui meum praetuli.

326. In Thasi portu qui Panagiae vocatur, Miller θυ. archéol. 1866
II 58.

"ip. Φίλιππος Φιλίππου ᾿Αβδηρείτης ζῶν ἔτι κατεσκεύασεν
ξαυτῷ καὶ γυναικὶ ᾿Αντωνείνῃ καὶ τέκνοις ἑαυτοῦ,
e]? εἰδὼς κληρονόμων τὴν ἐπιλησμοσύνην
καὶ κοινοῦ ϑανάτου μνημόσυνον προβλέπων.
εἴ τις δ' ἕτερος ἕτερον βουληϑῇ καταϑέσϑαι πτῶμα, οὗτος δώσει
τῇ Θασίων πόλει (δην.) ,β καὶ τῷ ἱἹερωτάτῳ ταμείῳ ἄλλα (δην.) ,8.
χαῖρε παροδεῖτα.

Aetatem nomina indicant. Aperte pedestri orationi duo pentametri
interpositi, quorum prior εὖ syllaba abundat. — 2 προβλέπειν τι prospi-
cere aliquid latini sermonis consuetudinem arguit.

324. In Imbro. Conze ]. s. s. p. 97.

Τέσσαρα τέκνα λιπων»)] Νεικήφορος ἐνθάδε κεῖμαι
ἐν χρηστῆς ἀλόχου πνεῦμα] λιπὼν παλάμαις'
εὐδαίμων “Ἑλένη παιδὸς μόρον οὐχ ἐςσιδοῦσα,
ἀλλ᾽ ὁ πατὴρ ἔτλη -dov[xi]o[g] οὐχ ὅσια:
δ εἶδε γὰρ ὀφθαλμοῖς τὸ[»] ἐμὸν νέκυν, εἶδε δὲ τέκνου

II. Insularum et Asiae. 194

πώμα]τι λ[αγινέῳ᾽ σώ[μ]α x[av][oxo]uevov.
ΠῚ fere saeculi. — 4 ΛΟΥ͂ΝΟΙ — 6 nWO...|TIAAINEWEAKAKMIE . . .. |
ΜΈΝΟΝ quas punctis notavi litteras incertas esse testatur editor. Emen-
davi de monumentorum aliquot graecorum carminibus (Bonnae 1871) pag. 41.

328. In Lemno. Conze p.118.

Π[ά]σιν ἐυμενέτης τελέϑω.. . . .. TD
τοῖσιν προφρονέως ὡς ἐμὲ ἐρχομένοις.

Litterae rt fere saeculi. — 1 Curtius Goett. gel. Anz. 1860 p. 421
τελέϑω Διὸς υἱὸς ᾿Απόλλων. At in scamno nunc insertus lapis vix eam
habebat magnitudinem, quae templi epistylio conveniret. Loquitur de-
functus.

329. Mytilenis. Ex sylloge Cyriacana edidi Ephem. epigr. lat. II 11.
Τὴν κύνα -dsofiaxZu βώλωι ὑπεϑήκατο Βάλβος
εὐξάμενος κούφην vi κατὰ γῆς σκύ[λα]κχ[ε,
δουλίδα καὶ σύμπλουν πολλῆς ἁλός" [ἢ]ν καὶ παράσχοις
ἀνθρώποις ἀλόγοις ταὐτὰ χαριζομέγ[η.

I vel m saeculi. — 1 confert Buecheler (Jem. Littztg. 1874 n. 374)
Crinagorae epigr. A. P. VII 628 ὃν τύμβῳ δίης ὑπεθήκατο βωλου (lege
Δίης - βώλου). — 2 σκυκα — 8 ΤΙΝ interpretatur Buecheler quas (i. e.
κούφην γῆν v. 2) tu etiam concedas, conpellatam putans ipsam Terram deam.
Non facilem esse hanc structuram patet; at nescio an non praestet quam
Aeneas Piccolomini amicus proposuit emendatio ἦι xe σαράσχοις, quod
vertit cui te puto, o terra, praestituram esse, quod hominibus nunquam
dubitas praestare.

330. Mytilenis. C. I. 2211. Ex Oyriaco edidi l. 8. s. 10.

Ὁ πάντα σοφὸς xai μουσῶν Oq' ἄριστος
“λχιβιάδης Βυζάντιος ἐνθάδε κεῖμαι;
Ἑλλήνων πάντων ὄρνις ἀοιδότατος"
“Ἰουκιλλιανὴ δέ μοι ἦν παράκοιτις,
5 ἧς ἐκ δαπανῶν τύμβος ἔχει [ue] κλυεός
“Ἱέσβῳ ἐνὲ χώρῳ' ἡ δ' εὐδαίμων ἹΜυτιλήνη
σῶμα μετῳκίσατο.

198 Epigrammata sepuleralia.

1 optimus poesi Boeckh. — 5 inserui pronomen sive librarii seu
lapidarii errorem corrigens.

331 Mytilenis. Franz Annal. Instit, 1842 p. 148.

Τῇ κλυτῇ ἐν πινυε]ῇσι ᾿Πεδανίῃ ἐνθάδ' [ἔϑηκεν
nomen fili] ὑὸς μνῆμα σαοφρο[σύνης.

Litterae satis recentes.

332. Pergami. Anaglypho canis exsculptus. Lebas Rev. de la Philol.
I 335.

Οὔνομα Φιλοκύνηγος ἐμοί" τοῖος γὰρ ὑπάρχων
ϑηρσὶν ἐπὶ φοβεροῖς κραιπνὸν ἔϑηκα πόδα.

IH fere 8a2eculi.

333. Pergami Ex codice Askewiano C. I. 3557.

Εἰ μὲν ἔην bw [εἰν ἐπιε)ικέα ϑυμὸν [éx]o[»]va,
σώφρ]ων δ᾽ ὃς κεν ἔην ἢ πινυτὸς πραπίδας,
οἸύποτ᾽ ἂν ἐν σχεδ Πη μάχῃ ὥλδτο ΞΕ (nomen defuncti)
καρτερός" δὐπρεπέης ἦν γὰρ ἰδεῖν προμάχοις.
5 ἀλλ' οὕτο[ζι] μοῖραν [y]e ϑεῶν ἰότητι χ[ραταιήν
ϑνητὸς ἀνὴρ ἔφυγεν" ἔφϑιτο [δ' ἐσθλὸς ὅμως"
καὶ γὰ[0] ΤΟΥ̓ΣΟΣΟΙΤΟΝΤΑΟΕΠΑ ......
ὥλεσε ΛΙΤΕΝ. TA... ... s.s. :
ἀλλὰ καὶ ὡς ἔκανον [π]έΐλ]ας [ἀνέρας . .. .. .
10 κεῖμαι δ᾽ ἐν τ[ὑ0μΊβου AHET . ....
σῆμα δέ μοι πρέπον ἐστὶ xab ..........

Desperatum esse epigramma iure dicit Boeckh. — 1 ΖΩΝΗ... et
post ϑυμόν.. O. TA Boeckh εἰ μὲν ἔην ζωὴν ἐπιεικέα, ϑυμὸν ὀφέλλειν hac sen-
tentia δὲ vitam augeret animus probus, non qui temperans et sapiens. foret
periret. At cum v. 3 extr. nomen defuncti fuisse necesse sit, non per-
spicitur ista ratione, quomodo a generali ut ita dicam sententia ad ipsum
defunctum transitus fieri possit. Quae posui ita intellego: si fieri posset
ut homo probus ac prudens sapiensve vitam servaret. (viveret), nunquam ille
perisset, ut ipsum verbum ζωειν vitam servare, σώφρων δέ altera prota-

II. Insularum et Asiae. 129

sis pars esset. dy autem cum indicativo aoristi positum superfluum est
exemplis firmare, — 2 suppl Boeckh. — 4 sic distinxi pro προμάχοις
possis ἑταροις. ἰδεῖν Boeckh. — 5 TE recte Boeckh his quae recepi post-
babuit μοῖραν τε - κ[αὶ "Aw. — 6 suppl Wilam. — 7 sq. inter-
pretatur Wilamowitz nam et deorum fiios (ad llium) Parca mecavit:
eidem ego. succubui, Certum est iuvenis obitum narrari; verba non ex-
pedio; καὶ γάρ recte Boeckh. — 9 TEAAZ πέλας verum videtur, nec minus
v. 10 τύμβου vel τύμβῳ, ubi ἐν ταβουλῆς voluit Welcker in notis suo
Syllogae exemplo p. 85 adscriptis nescio quo sensu.

334. Apud Ilium novum. C. I. 3627.

Τὴν σεήλλην, παροδῖται ΝΕ ΈΞΕΕΕ
εὐφήμῳ γλώσσῃ χὲρε προςείπα[τ' ἐμέ,

τὸν ζωὴν [1o]o[4]:[n]ó»z[a], ποθητὸν ἀεὶ γον[έεσσιν'

e)é δὲ μαϑὼν τὸν ἐμὸν μόρον, ὦ ξένε, [χ]α[ὲ o] ue κλα[ύ]σις,

5 στέρ)ξω: καὶ ϑνήσκων γὰρ ἔχω νόον οὕτινα [β]αιύν"

κ]ουρῆα τὴν τέχνην ἐξςορᾷς ἐμέ, τὸν παρὰ μοῖραν
πλ]ήγματι δυσστήνῳ πνεῦμα [β])ᾳ ϑέμενον'

ἐἸξόπιϑεν χεὶρ γάρ μαι ἔβαλεν δύστηνον ἐς 40m»,
ἤλυϑον ἐξ ζωῆς ἐν δυσὶν ἑβδομάσιν"

πλεῖον δ᾽ οὐκ εἴασε Τύχη δαίμων ται ἀλόγισστος

11 ἐξ]ανύσαι" πρ[ὸ γάμ]ων ἀρτι[ιφ]νὴς ἔϑανον.

πολλὰ δ)ὲ καὶ μάτηρ ue ὠδύρετ[0] ὃν κατὰ οἶκον
δειλ]αίη κ[ατ᾽ ἐμοῦ χεῖρα βαλ)οῦ[σα] ῥέϑους

ett tht ἐμὰς [u]ov([u]o«c φρένας... . παιδός

15 σὺν πατρὲ δυσστήνῳ" βα[λλ].[»] ἐμ]ὸν ὀλέτην
δέμοσιν' ὦ μοίρης πικρὰ "λογιζομένης"

ovg γὰρ ἔδει [ζῶώ]ν[τας τέκνου ὕπο [πρεσ]ϑεύεσσθαι,
οὗτοι νῦν αὐτοὶ] σῆμ᾽ ἐπέϑ[ηκαν ἐμοί.

Litterae vulgares, carmen ipsum admodum recens. Scripturae
corruptelas leviores velut O pro Ω et e scriptum non enumerabo. Boeckhii
supplementa sunt plurima, pauca ipse mutavi. — 1 ΔΙΤΑΙ͂ΛΙ . .. Boeckh
ἀειμνήστην ἐςιδῦντες. — ὃ ΙΕΙΝΤΟΝΙΤΟΝΤῊ Boeckh aiv éxmpolumdvra. —

4 ZXENEPA..YME δακρυ με xÀ. B. — 5 init. ExO corr. Franz. — PAION
— 7 &A πνεῦμ ᾿Αἰδὰ B. — 9 xiv post acceptum vulnus diebus mor-

tuus est, cf. A. P. VI 330 ἰάϑην - ἐν τρισὶ μησίν. — 10 1ONAOYHAXE

τὸν Qic]rov δ᾽ οὐ πᾶσί Τύχη - [Bux] ἀνύσαι πρὸ γάμων B. correxi non

multo violentius. — 12 priorem versus partem aliunde petitam esse
Kaibel, Epiyrammata graeca. 9

130 Epigrammata sepulcralis.

vel dialectus probat. — 13 kat .....|.. , EOYPEGOYZXAIOIK 2... | EMAE
HONINOIZ$PENAZOIEA | ΤΈΠΑΙΔΟΣ in quibus quae lateant nescio. v. 13
Boeckh δακρυχέουσα pro χεῖρα βαλοῦσα. Idem quae v. 14 voluit taceo.

μονίμοις videor certo correxisse; ibid. init. fort. καὶ ϑρήνοισιν. — 15 BA
MOMENON βαλλόμενοι B. daemonum sive deorum iram in percussoris
caput detestabantur. — [1 sq. EAEITONY | YAIZ . . . ΝΟΥ probabiliter cor-

rexit et supplevit B.

335. In Granic valle superiore. Ex Kieperti apographo Franz Annal.
Instit. 1842 p. 144.

Ὃ χῶρος ὃ 'O χῶρος ὁ Ὃ χῶρος ὃ Ὃ χῶρος ὁ 'O χῶρος [ὃ
ἹΜΠοττιανῶν Βαιστεατῶν Τρινοιξειτῶν “γεανῶν ... ὁα]νῶν

'O χῶρος ὃ 'O [χῶρος ὃ Ὃ [χῶρος ὁ “Ὃ [χῶρος ὁ 'O χῶρος ὃ
Ἰ[λ]βειτηνῶν ....... ....... nn . ᾿Υχαντηνῶν

fuit anaglyphum.

dic] δέκα καὶ δίο ἐτῶν γεγενημένον" ἐν [ὁ]ὲ λίϑῳ μου
τοὔνομα ἰδυ]στήνζου ΝΞ ΕΕΝ

ϑνήσκω] δ' οὐχὶ ν[ύσ]ῳ βεβαρημένος, ἀλλὰ διώξας
ἵππον [ὑπὸ] σπουδῆς α[ἐφν]ιδίως ἔπεσον"

5 ο[ζὐδέ γ ἐϑάλφϑη»] χερσὶ πατρὸς καὶ μητρὸς ὁ τ[λ]ήμων

κείμενος ἡμειϑανὴς [ὑείϑρου] ἐπ’ ἡ]ιόσ[ ἢν.

τόνδ' ἄρα, μῆτερ, ἐμοῦ δέξα[ι] λόγον ἀντὲ τροφήων,
ὧν ἔκαμες . 4. 4 444 4r νων

οἵ [τ᾿ ἀπό μοι τοκέων] τειμᾶς χάρις, ovre ye πάππωι

10 βαιὸν ἐμῇ] τ[έφ]ρηι βῶλον ἐπισ[ζκ]εδάσα[ε

eth nn ἔδει [μ ἀπὸ 0... . . . στεφανοῦσϑαι,
σύνπαν πλῆϑος ἐμὸν τύμβον ἔχευε τότε"
καὶ το[χέ]ες . . . . ........ e. ἐγ]όζω]ντο

τοὐμοῦ πανκλαύστου δαίμονος ὡς ἀδικοῖ'
165 ἀνϑ' υἱοῦ γὰρ νῦν ὀστᾶ, κενεὸν] σέβας εἶ[χον
ἀν[τὲ .......... 7, οὐ τέκνον, ἀλλ[ὰ λῆϑο[ν.

In emendando difficillimo epigrammate nihil fere profeci; videtur
non nimis recentis aetatis, quippe iota dativis adscripto v. 9 et 10.

. II. Insularum et Asiae. | 131

Ante v. 1 paucae supersunt nullius momenti litterae, — 1 ΘῈ — 2 ΣΤ
HN....IEAE Franz γράψ᾽ ἐλέων à πατήρ, idemque supplevit correxitve
v. 1- 5. — 8 ΝΘΕΩ — 4 ἹΠΠΟΝΙΣΠΟΥΔῊΣ Franz ἐπί σπ. — ὅ TANHMON
— 6 eANHZ..O0.IE..IOXEN supplevit licet incerta ratione Wilamowitz,
qui etiam v. 7 sententiam adsecutus est. — ἡ AEXAAOTON — S ὩΝΕΙΚΑ
MEZQAAEPAMOZAAEL!. . NAEENIAITOAOY extremae litterae ad v. 9 trahen-
dae videntur. — 10 EnnvTHPEI correxi. — ZXEAAXZXAZHAONHIAPEAEIN é7ic-
κεδάσαι Franz, qui infinitivus suspendi debet ex voc. αἴσιμον simil. Tum
Buecheler talem fere structuram fuisse ' intellexit ἡνίκα γὰρ ἔδει με -
στεφανοῦσϑαι xri. Non patet tamen a quibus ille honoratum se iri
speravérit. — 13 KAITOYZEIZAETNETE dein in versus exitu nescio quot
litterarum lacuna et proximi versus initio nONeItEGONTOTOYMOY xr.
τοκέες. verum puto, nam parentibus memoratis opus est propter v. 15.
ἔγόωντο posui ut quid postuletur pateat. — 15 AXZEBAXEIKOIANZIInYXQNOY
— AAAOGEO! quae tradita videtur sententia oU τέκνον ἄλλο ϑεοί non video
quomodo ceteris adaptari possit.

336. Alexandrise Troadis esse recte coniecit Boeckh C. I. 3588.
Ἔσε]ιν τοὔνομα μοι ᾿Αφροδείσιος, ὦ παροδεῖτα'
εἰμὲ δ᾽ ᾿Αλεξανδρεύς, τῶν δὲ [σ]ορ[ῶν] ὁ μέσος.
ϑυ]ήσκω δ' οἰκτροτάτῳ ϑανάτῳ διὰ τὴν ἄλοχόν μου
κ]λεψίγαμον μιεράν, ἣν περὶ Ζεὺς ὀλέσει"
5 ταύτην yàg λάϑριος γαμέτης xaiuóv γένος α[ἰσ]χῶν
(AR[£] ue xàg? ὕψους δισκοβόλησε νέον
διρδέκατον γὰρ ἔτος κατέχοντα με, κάλλος ἔχοντα
κλώσασαι μοῖραι πέμψαν ἄγαλμ' iO.
yoios.

Litterae vulgares. — 2 ΧΟΡ... χορῶν scripserunt nullo sensu. σορός
vocabulum in ipsa illa regione, cuius esse epigramma coniecit Boeckh,
masculino genere utitur, cf. C. I. 3580. 3586. Ceterum cf. C. I. 4579 ἡ
σορὸς ἡ μεσάτη λέχος ἀνέρος ᾿Αντιόχοιο. — 4 πυρί coni. Wilam. — 5 AY
ΧΩΝ recepi lacobsii coniecturam (Welcker Syll 51). — 6 ΙΛῈΣ ϑέλξε
Boeckh; non opus videtur εἶλξε corrigere.

337. Cyzici. Anaglypho navis expressa cum viro ipso. C. I. 3694.
Ἤμην στολάρχης Ποντίων βελῶν ἐγώ,
ἐἸξηρέτμοις πτέρυξιν ἡγ[λ]αισμένος,
ἀνὰ στράτον Κρισπεῖνος εὐκλεὴς ἀνήρ"
95

182 Epigrammata sepuleralia.

“Ράβεννα δ᾽ ἦν μοι πατρίς, ἀρχαία πόλις.
5 , ἔγνως τίς ἤμην xai πόϑεν γένος κυρῶ:

λοιπὸν φυλάσσου μή τινα ἐνϑήσεις τάφῳ

δίκην ve ὑφέξις παρανόμως τυμβωρυχῶ[ν

φίσκῳ τε ὅωσις (δην.) ,B καὶ [1] πόλει (δην.) ,α.

Classem Ponticam Elagabali aetate Cyzici collocatam fuisse tradi-

dit Cassius Dio LXXIX 7. — 1 Muratorii lectionem ποντικῶν νέων ex
Bimardi coniectura profectam esse probabiliter statuit Boeckh, qui
vertit telorum marinorum ductor. De stolarchi officio v. Marquardt
Antiq. rom. 11 2 p. 402 coll. p. 405 adn. 49. — 2 esuP — urAICM et
8 1H corr. Boeckh. — 7 participium restituit Brunck. — 8 β et « lege
δυο et μίαν metri causa.

338. Cyzici Perrot BHevue archéol. 1876 p. 354 ex ectypo.

Míxxng οὔνομα μοῦνον ἔχει τάφος, εὐσεβέες δέ
ψυχὴν καὶ πεδίων τέρμονες Ἠλυσίων"
τοῦτο σ[α]οφροσύνης ἔλαχεν γέρας, ἀμβροσίη[»] δέ
σώματος ὑβριστὴς οὐκ ἐπάτησε [x]oóvoc:
5 ἀλλά νυ μ[ὲν νύμ]φῃσι μετ᾽ εὐσ[εβέ]εσ(σ)ε κάϑηται
ἀνέρος ἐν μνήμῃ [κάρτ]α φυλασσομένη.
1 vel 11 saeculi. — vv. 1 - 4 non intellexit editor. — ὃ ἀμβροσία
i. q. ἀϑανασία. --- 5 ΝΥΜΦΗΣΙΜΕΤΕΥΣΊΕΣΙ correxi non plane certa ratione;
μέν nihil habet offensionis coll. A. P. VII 712 cuius ultimum distichon
hoc est καὶ σὺ μέν, ὦ Ὑμέναιε, γάμων μολπαῖον ἀοιδάν ἐς ϑρήνων γοερῶν
φϑέγμα μεϑηρμόσαο. — 6 κάρτα Perrot, quo melius non habeo.

339. Cyzici positum fuisse titulum coniecit Boeckh C. I. 3685. Pari-
siis vidit Welcker Syll. 46. Anaglypho vir exsculptus sinistra metae
innisus.
Sua, ... ἐςορᾶς ἐπιτύμβιον, ὦ παροδεῖτα,
εἵμαρτο πᾶσιν, οὐχὶ δ᾽ duoi. δὲ μόνον"
ei] δὲ ϑέλαις σὺ μαϑεῖν τὸ τίς ἐστί μ᾽ ὁ τρώσας,
δισσιῦν σου ταρσῶν στήσας ἴχνος σὺ μάϑε:
5. οὐκ ἔφυγον δ᾽ ἀτρεκὼς μυρῶν μίτον, ὃς μοι ἐπεκλώσϑη:
ναύτης γὰρ προλιπὼν φοβερὸν [9] ὑ[μω]μὰ τὸ πόντου,
εἰς ἐμὲ τὴν ὀργὴν τοῦ πελάγους ἔϑετο.
σῆμα δέ μοι τοῦτο ἐποίησε φιλίης χάριν ἐνθ ἀδε Οὐνίων,

IL Insularum et Asiae. 133

ovyoua δ᾽ ἦν μοι τὴ πρὲν Διονύσιος,
10 ᾿“πρηνῶν δ᾽ ἀνεϑρέψατο γαῖα,
ἑχεὸν νδικήσας ὧδ' ἔλιπον τὸ φάος.
ei] δέ τις χωρὶς ἐμοῦ τοῦ Οὐνίωνος βάλῃ τινά, δώσει τῷ ταμείῳ
: (δην.) 89.

1 zHMAEZOPAZz post σῆμα aliquid intercidit, nec fuit quod Boeckh
posuit σῆμα τόδ᾽ εἰςοράᾳς. Fortasse σῆμα, ὅπερ égopás. — 2 init. HMA
PTON legit Welcker, nec tamen ipsius neque aliorum coniecturae pro-
bari possunt. Eleganter Iacobs τέκμαρ ἐόν, sed elegantius quam quod
hoc loco ferri possit. Ego quod scripsi verum esse non spondeo. — 3
eEAAIZ non erat sollicitandum; optativus aoristi barbari ἤϑελα recte
formatus. — 6 ovNOMA corr. Welcker. Oratio dvaxóAoufog: cum ego
qui auriga essem. navem ascenderem , Parcarum vis (μυρῶν μίτος v. 5)
ín me maris iram convertit. — Nihil hic reconditius.

340. In valle Macesti fluminis in vico Cespit. Ex Hamiltonis Resear-
ches 1 324 Welcker Mus. Rh. III 250.
᾿Ασκληπιάδης καὶ «Ἀρτεμισία τῷ γλυκυτάτῳ τέκνῳ καὶ ἑατοῖς
μνήμης χάριν. εἴ τις τολμήσειε ἐπανύξασϑαι ἐχτὸς τῶν
γεγραμμένων, ϑήσει εἰς τὸ ἱερώτατον ταμεῖον (δην.) ,βφ΄.

Πρωϑηβη»} μ᾽ αἰζηὸν ἀμείλικτος x]rave μοίρη
ἄρτι χλυτῶν «Παφίης &wyauev[o]r ϑαλάμων
π]ένϑεσι δ᾽ οὐχ ὁσίοισι [δ]υςέ[λπεδες ........
ees nnn s παῖδ' ξε]ερον μελαάϑροις.
5 εἰ δὲ ϑέλεις γνῶναι τὸν ἐμὸν βίον, ὦ παροδεῖτα,
ἦ[»] μέν μοι τέχνη λαοξόος, οὔνομα ἸΜειδίας,
ἐς δὲ ϑεοὺς ἀνέλυσα [κ]αὶ ἀϑανάτοισι μέτειμι"
ὅσσους γὰρ φιλέουσι ϑεοὶ ϑνήσκουσιν [ἄωροι.

II vel ΠῚ saeculi. — 1 πρωϑηβον Wilamowitz; praetuli alteram for-
mam propter aliorum epigrammatum exordia. — ΚΤΟ | EPTANE ἥρπασε
Welcker. Alterius distichi facilius fuit errorem deprendere quam corri-
gere. Sic enim traditur:

ΘΑΛΑΜΩΝΕΝΘΕΓΙ
ΔΟΥΧΟΓΙΟΙΕΙΛΎΓΕΧ
ΟΝΛΠΕΙΝΠΑΙΔΕΒΡΟ
ΝΜΕΛΑΘΡΟΙ͂Γ

Heptametrum fecit Welcker; aliquae excidisse certum est, plura

134 Epigrammata sepulcralia,

tamen quam quae unum 16-18 litterarum versiculum expleant. πέν-
ϑεσι recte Welcker, ἕτερον Waddington ap. Lebas V 1771. Reliqua
fortasse sic conformanda: πένθεσι δ᾽ οὐχ ὁσίοισι δυσέλπιδες ἃ ἄρτι τοκῆες
— παύσαντο στ)ονα[χ]εῖν παῖδ᾽ ἕτερον μελάθροις. — Θ΄Ἢ in fine versus,
ἦν Buecheler. — 8 ἄωροι non legitur, sed spatio decem fere litterarum
interiecto TET, qui videtur annorum numerus corruptus esse.

3941. In valle Macesti fluminis in vico Cespit. Ex Hamiltonis apo-
grapho Lebas V 1769.
ΣΙ[ὠ]μα [π]έτρος κα[τ]έχεε τ]ὸ ““εωνίδα
σὺν γαμετῇ ἁγνῇ ᾿Αφροδεισί[ᾳ]" ἀϑλ΄α δ]ὲ τοῦδε
πανχρατ[ἤων κρατερῶν ϑέσπισε μοῖρα μ[ξένειν.
σῆμα δὲ τεῦξε γονεῦσι φίλοις Nei[xig] xai ἑαυτῷ
ὅ ““μμιαν[ῇ) ve ἐρατῇ [γ]αμετῇ
μνήμης χάριν.
ἔτους τκβ΄. i. e. epochae Sullanae a. 322,
p. Chr. n. 231.

1 zOMATETPOLKAIE |. ChOAE correxi Cetera supplevit Waddington,
quorum quod v.3 posuit certum non existimo. — ὅ CAMETH.

. 842. In valle Macesti fluminis in vico Cespit. Ex Hamiltone Welcker
Mus. Rh. III 251.

Χαῖρε.
νθος ἀνερχόμενον Στεφανήφορος ἐνθάδε κεῖται

. γυμφῶν [π]α[ρ]ὰ [λ]ουτροῖς uoipo[»v] ἔπλησζε]ν

ἐτῶν 7.

2 sic traditur: κεῖ TAIDHMANHTOC
.GYANTI ,
NOMUNA ....
ITOHNAIBIAAH νυμφῶν

Incertum v. 1 nomen sit an adiectivum στεφανηφόρος; nomen potest
latere v. 2, velut πῆμ᾽ Ἄννιος [ϑρ]έψαντι [λιπὼν] τῷ δεῖνα ἠδ᾽ [ἅμα] τίτϑη
Ναιβίλλη. Facilius quidem nutricis nomen Διβίλλην i.e. Livillam fuisse
crederes, quod voluit Wilamowitz, δὲ accusativum τίτϑην non intellegeres.
e— 8. rATA | OYTPOIC — €enAHCAN corr. Welcker,

II. Insularum et Asiae. 135

343. Germae. Lebas V 1720.

μνῆμα τόδ' “41ὐ]ρηλία τεχνήσατο δεῖα γυναικῶν
ἀνδρὸς ἀρι[σε]ῆος ἔργεσι καὶ σοφίῃ,
nomen defuncti ὃς] πᾶσι περικτιόνεσσι ϑεὸς ὡς
τείετο, [vei] βιότου [τοῦ] δ᾽ ἐπὶ τέρμ᾽ ἐπέβη.
5 ἦν γὰρ, ἐπε]ὲ καὶ δῆρις ἔην ..... ees
pov[»]o[s] 4[s]" ἀζντπάλοις δεῖμα κατε[ρχομένοις.
2 ΑΡΙΗ͂ΟΓ correxit ut pleraque Waddington. — 4 τ Ὴν ἐπήν Wadd.
— 4 τοῦ syllaba ex antecedentis similitudine intercidit describenti, et
simile quid factum puto v. 5 EHNTIEIMINOYEIN, ubi litterarum nnmerus
non sufficit explendae lacunae; conieci περιτεμνομένοισι. — Fateor tamen
fieri posse ut totum hoc distiehon novo ex apographo aliter plane con-
formandum sit. — 6 wovMokEnAnnt — KATETK . .. corr. Wadd.

344. Prope Hadrianos. Lebas V 1057.

π]αίδων ἀώρ[ων e. e
xai ᾿ϑ]ρῆνος γονέων ἀπαρήγορον ἐνθάδ᾽ [ἀϑρ]ήσας
γνῶϑι τέλος βιότου: διὸ παῖζε τρυφῶν ἐπὶ κόσμῳ,
πρὶν σῶν παίδων πένϑος τοῖον ἀϑρῆσαι ἐπὲ τύμβοις.
ὅ τὶἰς ἡμετέρων γονέων παρήγορος ἔσται ἐνὶ οἴκῳ
ἢ ϑρῆνος παύσει πολυώδυνον ἐν βιότοιο;
τίνα χερσὶν π]ατὴ[0] 7 περιπτύξεται ἢ τίνα κλαύσει;
Μηνόφιλον ϑρηνεῖ" Τερτύλλαν παρήγορον ἕξει;
ἢ 'Μαιάδιν τὸν ἄριστον; πλείω πένϑος ὠπασε τούτοις.
10 πάνγεος καὶ δῆμος ἡμετέρους γονεῖς στοναάχηΐσεν,
τοὺς πολύπαιδας ἄἅπαιδας ἐν στέρνοις ἰὸν ἔχοντας,
ὧν βίος ἡμαύρωται παίδων χάριν ὧν τέκον αὐτοί,
καὶ ϑρῆνος βαρύδουπον ἔχει πατὴρ Εἱλάσιος οἴκοις
σὺν φιλίῃ συνεύνῳ, ἡμετέρῃ μητρὶ “Σωφρονίῃν
15 λείψατε vi» ϑρήνους, γόους, στοναχᾶς, ἱκνούμεϑα νεκροί,
καὶ σκέπ[εσϑε κε]νοῖς ἸΠαιαδίου λείψανον οἴκ[οις,
τεχϑεῖσαν Πρισκιανὴν πενταμηνιαῖον κατ[αϑήκην.

2 suppl. Waddington. — 7 ΧΕΡΓΙΚΡΑΤΗΓΗΙΕΡῚ correxi, nam quis am-
plexetur dicto opus est, — 5-9 quem pater deflebit?* quem. consolantem
habebit? flet Menophilum: num Tertulla eum consolabitur aut Maeadius?
Maeadio et Tertullae uxori vel plura dedit lugenda mala fortuna (πένθος),
quippe qui non parentibus solum filii, sed etiam filiolae parentes erepti sini

136 Epigrammata sepuleralia.

(v. 16). — 10 πᾶν γένος Wadd., sed traditum defendi potest, καὶ post-
positum ex crebro confusis καί et re particulis explicandum. — 11 con-
fert Buecheler Moschi IV 31 (Megara) φαρμακόεντα à ἥπατος ἰὸν ἔχουσα.
— 15 debebat transitus quidam fieri (velut ἀλλα ad illud quod sequitur
civorum meminerimus, — 15-17 suppl Wadd. — 16 ckEnr .. cic. νοις.

345. Apameae Bithynorum. C. I. 3715.

“ἄρτι γενειάζοντά μ[ε ὁ] βάσκανος fjo[n]o[os] δαίμων,
ὀ[γδ]ωκαιό[εκέ]τ[η]ς [ἔστιχ]ον εἰς ᾿4[{δην.
μῆτερ ἐμή, ϑρήνζων ἀἸποπαύεο, λ{ῆ]ξον ὀδυρμῶν
χ[αὶ] χοπετῶν: ᾿Αἰδης olx[z]ov ἀποσε[ζρέφ]εται.
Γάιος καὶ Κλεοπάτρα Νωνίῳ . . . xq τέκνῳ ἰδίῳ
μνήμης χάριν.
1 MOz correxi. € et C fuerunt rotundae: scripserunt μὲ βάσκανος.
— HPHA.. — 2 OIADKAIAOPATPEZ . . IKON 8Cripserunt óxruxaió. — AAHN —
J ΘΡΗΝΙΟΜΗΠΟ — AEXON — 4 K.H — OIKIONAnOZTI .. ETAI hoc corr.
Buttmann, cetera omnia TIacobs. Iuveni praeter Nonium alterum nomen

fuisse videtur. — Exordium carminis haud rarum Theocriteum est XI
9 ἄρτι γενειώσδων.

346. Cii. C. I. 3741 et plenius ex suo apographo Lebas V 1163.
Σπεῖσον ἐμοὶ δακρύων ὀλίγον, ξένε, κἄμ᾽ ἐλέησον
νηπίαχον κούρην ἐν χϑονὲ κρυπτομένην"
τέτρατόν ἐστι δ᾽ ἐμοὶ ζωῆς ἔτος " ἢ [μ᾽ ἀνέϑρεψεν,
ϑάψεν Ἐπίκτησιν τοὔνομα κλῃζομένην.
I p. Chr. n. saeculo vix recentius. — 3 HNAA Lebas niAA Pocock. ἣ
δ᾽ Boeckh. μ᾽ lacobs.

3417. Cii. Lebas V 1164.

᾿Ἐνϑάδε τήνδ᾽ ἀνέϑηκα γραφὴν σημ[ζάν͵τορα τύμβου,
υἱὸς Εὐσεβίης μητέρα τὴν ἰδίην,
ἧς ζητεῖς εὑρεῖν τοὔνομα. — καὶ τὸ τέκνον; —
Εἰρη[ναῖος ἔ]ϑηκέ[ν] με ἀ[νέστη]σέν τε Κιανός.

1 fere saeculi. — 1 xHMHTOPA correxi suadente Wilamowitzio. —
4 ΒΙΡΗΛ — ΘΗΚΕΜΜ Εἰρηναῖος ex Buecheleri scripsi coniectura; necdum

IL Insularum et Asiae. 137

vero falsum esse persuasum habeo, quod olim conieci x«i τὸ τέκνον αὶ εἴρη"
ut sequatur nomen bisyllabum coll. supra n. 247 τίς τίνος ἦν; εἴρη" Κλα-
δος οὔνομα κτλ᾽.

948. Cii. Lebas V 1154.
*O φϑονερὸς ζωῆς ue τὸν ἄϑλιον ἔφϑασε δαίμων
ἀρτιϑαλεῖς χ[λα]σας ἐλπίδας ἡλικίης"
καὶ [νῦν τύμ]βος ἔχει τὸ ἐμὸν δέμας, .. . ... ...

Litterae saeculi 11. — 2 suppl. Waddington coll. Ios. bell. Iud. Ill
7, 13 κλάσαι τὴν ἐλπίδα ταύτην. — 3 kAu suppl idem, — Post δέμας:
Γ et versu sequenti paucula litterarum vestigia. Narrabatur anima quo

migrasset.

349. Nicomedige. C.I. 3790 ex Pocockio, qui quattuor versuum fuisse
epigramma ait; descriptum vero se perdidisse, primum tantum versum
memoria habuisse.

"Exvógeov τύμβον, [1]óv ἐθαύμασε ϑεῖος "Ounoos.

Litterae vulgares. Huc rettuli, quia qualis fuerit titulus nescio.
— ON corr. Boeckh, uiv coni. Wilamowitz.

380. Nicaeensem esse titulum collegit ex epigr. sequenti Boeckh C.
I. 37695.

Τὸν ϑρασὺν ἐν σταδίοις ἐςο[ρᾷ]ς μὲ νέκυν, παροδεῖτα,
Τα[ρσέ]α, δητιάριν, δεύτερον πάλον, ελανιππον'
οὐκέτε χαλκε[λ]άτου φωνὴν σάλπιγγος ἀκο[ύων
ov]o ἀνίσων αὐλῶν κέλαδον λ[α]ῶν ἀνεγείρω.

ὅ φασὶν δ᾽ ' Ηρα[κλ]έα δύο καὶ δέκα ἀϑλα τελέσσαι,
αὐτὰρ] ἐγὼ τελέσας τριςκαίδεκα τὸ τέλος ἔσχον.

Θάλλος xai Ζώη Μελανίππ[ῳ]ἅ μνείας χάριν ἐκ τῶν ἰδίων

ἐποίησαν.

Litterae pergrandes et pulcerrimae esse perhibentur. Recepi fere

Boeckhii supplementa, nisi quod v.2 Tai|..APHT (in Muelleri apogr.
TAY) ἐθνικόν praetuli. τάγμα Boeckh; at non ordine sed armis retiarius

138 Epigrammata sepulcralis.

est. — 4 A|. AnN incertum interciderit littera necne, "Welcker à8)4v.
Recte mihi Boeckh explicare videtur olim M. dato tuba certaminis signo
et accinentibus pugnae tibiis populi excitaverat plausum εἰ tumultum. —
6 . vrAaErn ab initio plus unius litterae spatium non est. Boeckh ταῦτα
δ᾽ ἐγὼ - τριςκαιδέκατον τ. ἔσχον, quae impedita est structura αὐτάρ
scripsi, quod etiam Iacobs coniecit, et retinui τριςκαίδεκα.

351. Nicaeae. In anaglypho retiarius armatus. C. I. 3764.

Τὸν ϑρασὺν ἐν σταδίοις ἰρορᾷς ue [véx]u», [παροδῖτα,
Χρυσ[ε]όμαλλον δητιάριον, τὸν πρὶν δὲ κυ[ν]ηγόν,
ϑήρας ἐν σταδίοις πάσα[ι]σ[ι] πλάνης τ]έχεζαεῖς ἀρ[δηλο]ν.
ἔχ[ε]εινεν δέ [u]e * Y[A]eog, ὃν οὐκ ἤσχυσα [πλ]ανῇσ]αι"
5 μοῖραν δὲ οὐκ ἔφυγον, ἐπεὶ ἦν μίτος οὗτος ὃ μοιρῶν.
'HAiódopog ........ Χρυσομάλλῳ ἐκ τῶν αὑτ[ο]ῦ μνείας χάριν.
χαῖρε παροδῖτα.

Pessimi apographi pleraque vitia certo modo restitui nequeunt. —
1 cf. epigr. antecedens. — 2 EXPYZOMAOAAON correxi ex Anth. P. VII
563. — ΚΥΛΗΤΟΝ corr. Boeckh. — ὃ ΠΑΙΖΑΣΠΛΑΑΝΙΕΧΝΗΣΙΔΡΠΛ ...... N
ἀρίδηλον Boeckh; cetera scripsi ut aliquam efficerem sententiam. πλάνην,
cuius verbum πλανῆσαι v. 4 restituit Boeckh, astum fallaciamque intel-
lego, qua contra feras venatores utebantur; variae erant artes, quae
descriptae a Cassiodoro Var. V 42 in diptychis quibusdam repraesen-
tantur, cf. Friedlaenderi adnot. in Marquardti antig. rom, IV 568. — 4
acerbo lusu mAavdw verbum, si quidem verum est, in gladiatorem con-
vertit; nam hac in re retiarii contra myrmillonem versatur certamen,
ut arte doloque myrmillo adducatur, scuto ut caput nudet, cui rete ini-
ciat adversarius. EKEINENAEIEYAEYZ nomen gladiatoris '1408Jc fecit Boeckh,
ego Ὑλεύς. Saepius enim illis hominibus magniloqua ex fabularum
memoria repetita nomina indebantur. Danaus πύκτης Mus. Rh. VI 86
n. 9. Hyleus venator Calydonius Apollodor. I 8, 2. — 6 ΒΕΔΤΑΣΤΙΝΟΣ
fortasse πελταστικός, quod graece dictum sit pro velite, de quo gladia-
torum genere y. Friedlaender Mus. EA. X 588.

352. Prope Claudiopolin. Perrot Ezplorat. archéol. p. 48 n. 27.
᾿Ακείλιον Θεόδω[ρον] ἰατρῶν πρό[μον,
σπουδαῖον, εὐϊπροςήγορο»] καὶ εὐσχήμονα
ὑὸς Θεόδωρος [ϑάψε κ]ῆδος συντε[λῶν,

IL Insularum et Asiae. 139

Θεόδωρος ἀρχί[ατρος] ἐπελείβων [δάκρυ:
5 γυνὴ δὲ Φιλοκρατεια] ἐν δόμοις u[éver,
τρέφουσα παῖδα [παιδὶ] καὶ πόϑους [πόσει.

Π fere exeuntis saeculi, Ne adgnovit quidem versus editor, qui ta-
men recte v. 4 ἀρχίατρος et v. ὅ μένω scripsit. — 2 suppl. Wilamowitz
simul observans εὐσχημοσύνην propriam esse medicorum laudem. — 5
hiatus nomine proprio excusatus. Philocratea defuncti uxor fuit, cui
filius infantem alendum conmisit.

353. Prusiade ad Hypium flumen. Perrot p. 27 n. 13.

᾿Αττίου “ιβιανοῦ παῖδα κορνοκλαρίου
"Mruo» “ιβιανὸν σῆμ' ἔχι τόδ᾽ ἕξ ἐτῶν.

Versus adgnovit etiam Froehner Mélanges epigr. p. 12.

394. Prusiade, .Lebas V 1182.

'Evy3a]ó[s τὴν ἱερ]ὰν κεφαλὴν [κατὰ] γξα καλύπτει,

7]oww» προγόνων [κοσμήτ]ορα [ϑεῖ]ον Πα[υλεῖνον'

καὶ πάντες [dax]ov[ov] στρατιῆς [τ]}ν λαμπ[ρ]ὸν [ὕπαρχον.

Non minus quam primi secundi versus certa est restitutio, cf. C.

J. 5815, qui titulus v. 1 eundem habet, v. 2 hunc ἀνδρῶν ἡρώων κοσμή-
repa ϑεῖον ᾿Αλκειβιάδην, ubi ex epitaphio homerico nihil mutatum nisi
nomen. — 2 ΠΑΙΛ — 8 T€C..PYC — ΛΑΜΠΙΟ N unde non liquet, quo N
littera. pertineat.

355. Flaviopoli. C. I. 3806. Ex Mordtmanni apographo in Actis
acad. Monac. mín. 1863 I p. 209 n. 7.
Ἰουλιανὸς ᾿Αλεξανδροιο ἀνὴρ σοφὸς ἐνθάδε μίμνω
σὺν σεμνῇ ἀλόχῳ ᾿4γαπήτῃ, ἀνδρὶ ποϑητῇ, |
σύν τε φίλοισι τυκεῦσι καὶ τέκνῳ αἰὲν ἐοῦσιν.
ζῶν φρον[ῶν.
2 ᾿Αγαπήτην nomen feci, — 4 ΦΡΟΝΟΣ.

956. Hadrianis. C. I. 3797 d.
"Ile[oc ᾿4ϑηναίης Τρόφιμος τόδε ou! ἐποίησα

140 Epigrammata sepulcralia.

αὑτῷ καὶ τεκέεσσιν" ἰ΄ς] ἡμέτερον δ᾽ ἄρα τύμβον
0c X ἕτερον ϑάψῃ, [5 ye] ποίνης εἵνεκα δώσει
τῷ ταμίᾳ χρυσοῦς] ὀχτάκι τοι “δεκάτους.
Τρόφιμε χαῖρε.

ΠῚ fere saeculi, — 1 ἸΔΙΟΙῸ corr. Boeckh. Idem exordium in titulo Pata-
rensi infra n. 412 ἴδριν ᾿Αϑηναίης πάντων Διονύσιος ἔργων. — 2 t€ Boeckh ἐς. ---
9 lacunam explevit Boeckh. — 4 Lxxx aurei romani i. e. us 8000. — Ττο-
pbimus postquam vivus sibi liberisque suis monumentum fecit, ipse pri-
mus eo conditus est.

3587. Hadrianis, C. I. 3797 e, Melius ex Mordtmanni apographo in
Actis acad. Monac. minor. 1863 I p. 209. Lebas V 1059.
Παῖδες μὲν πατρὶ ταῦτ᾽, ἄλοχος γαμέτῃ δὲ ἔτευξεν
ἀντὶ φιλοφροσύνης Τελεσφόρῳ ᾿Αλεξάνδρῳ"
Χρήσιμος ὀνόμασιν, ᾿4λεξάνδρεια δὲ μήτηρ
σῆμά τε καὶ βωμὸν τεῦξαν ἀποφϑιμένῳ.

8 ὀνομασιν videtur esse nomine fratrum.

358. Beyik Bithynorum in vico. Lebss Rev. de la philol. I 209.

'H τὸν ἀπειρέσιον ϑνητῶν βίον ἐκτελέσασα
ἁβροσύνῃ “ρήτη ἡ λανπροτάτη,
κεδνή, ζήσασα ἐνδόξως ἑκατὸν λυκάβαντας
ἐνθάδε κεῖμε σήματι τῶν γενετῶν.

Duplex nomen mulieri fuisse cum vix credibile sit, ἁβροσυνη scripsi.
— 92 λαμυρωτάτη coni. Wilamowits, Numeros corrigere ausi sunt Lebas
l. s. s. et Meineke Diar. litt. antig. 1844 n. 130.

359. Modrenis. Perrot p. 59 n. 42.

᾿Αλκιβιάδην Κλον[ἰου] κατέχει τόδε σῆμα Κάλης τε,
χρηστότατον παίδων ἐ[ννε]ακαιδεκέτη.
Editor versus non adgnovit. Κλόνιος nomen nescio an non verum sit.

360. Dorylaei Phrygiae. C. I. 3816.
Ζ[ω]»[] μὲν πρω[τσια καὶ ᾿4ττικῷ ἀγλαὰ τέκνα

IL Insularum et Asiae. 141
"pg, Mévavdgog, 4axAnnág xai ᾿Αττικός
ζήσανεε ἀμένπτως τὸν ἐπιμόχϑητον βίον.

1 zHNITMEN vel TAMEN duplex P. Lucae apographum. Matris no-
men cum necessarium videretur, recepi quod coniecit Wilamowitz.

361. Prope Midae sepulcra.. Perrot p. 147 n. 98.
Χαῖρε μάκαρ, πολύολβε ϑεῶν, ' ὑπερεῖον ἐλ[αύνω]ν"
πάντων γὰρ [g]iAo[c] ἐσϑλός, πάτρης πρόμος ἐν[ϑαδ]ε »[o]ée:

Εἴπας, Ἤλιε χαῖρε Cleombrotus periit Callimacheus, — 1 &AAUN
quod scripsi verum videtur. — 2 ciAO. — 3 eNCAAeNI& ἐνθάδε μύει

coni. Wilamowitz. Dein 20 fere litterarum lacuna et extremo titulo
n€enAHCIAKAPROC.

362. Cotiaei, C. I. Add. III 3827 s. Keil Philol IX 446. Perrot
p. 117 n. 78.

Πόλεων μέν εἰμι δύο πολείτης, ἐπιφανῶν
Πρυμνησσέων τε καὶ σοφῶν Κοτιαέων,
ϑρεπτὸς γενόμενος Ζωτικοῦ “Τεωνίδης,
ἱμβρφᾶς 0 κληϑείς" ταῦτα τοῖς φίλοις λέγω:
5 παῖσον, τρύφησον, ζῆσον: ἀποϑανεῖν σε δεῖ.
Θ]ΕΟΝΕΟΙΟΟΡΧΗΓΑΙ

1 vel nr saeculi. Ex Perroti apographo 'Ῥοφᾶς (vulgo Ῥόφαξ) et
παῖσον (vulgo παῖζον) scripsi; alterum ex coniectura etiam Frans. Sub-
scripta nemodum intellexit. e litteram ex Steuarti apographo (Mus. RÀ.
III 246 n. 19) addidi, ibidem vero O ante ὀρχησαι omissum. Franz οἱ
Θεωνειοι ὀρχησταί, Meineke (Diar. litt. antig. 1844 p. 1038) ϑεῶν “νέων
(i. e. M. Aurelii et L. Veri) ὀρχησταί.

363. Cotiaei. Perrot p. 119 n. 80.
«“λέξανδρος τοῦ 1yaJ[sivov.
ἸΠνή]μης ἕκατι τήνδε ὁ ᾿Αλέξανδρος σορὸν

ἀίδι]ον οἶκον τευξάμη[ν] τῇ φιλτάτῃ
σεμ]νῇ συγ[ε]ύνῳ' ove συνή[γ]α[γ]6ν γάμῳ

142 Epigrammata sepuleralia.

Κύπρ]ις, κυροῦνετα[ς} ἄλλον ἐξ ἄλλ[η]ς χϑο[νός,
δ λέκ]ερον v ἔδωκε μέχρε τέλους ἐπήρατον.
βάλ]λε, ὦ παροδεῖτα, [δα]κ[ρυ}.[»] ἐντυχὼν γραφαῖϊς.
II vel ur summum saeculi. Patris nomen exempli causa addidi. —
2 MHTA — 3 INHEYNDYNGOYLEYNHCALENTAMQ: — 4 iCLILKYPOYNTAI in qui-
bus συνηγαγεν Kiessling, Κύπρις Wilamowitz dedit. — AAAC — 6 TAM
MKINCP quod potest δάκρυον fuisse.

364. Cotiaei. C. I. Add. III 3827 cc.

Πραιτωρεανόν ue στρατιώτην ἔνϑα Φίλητον
σωθέντα ἐκ καμάτων ἣδε κόνις κατέχει.

In dextra lapidis parte:
'H δὲ 4MàxiutiAÀa μελλόνυμφος δυστυχής.
Litterae magnificae 1 vel m saeculi.

3965. Cotiaei. C. I. Add. III 3827 hh.

Τύμβον σοι ποίησα, Πα[πείρεε], l'oo[y]àg ἄτεκνος
μήτηρ πρωτογόνῳ ἕτερον παῖδ᾽ ovx[év] ἔχουσα,
“πρῶτος γάρ με ἐκάλε(σ)σας ἀμήτορα μητέρα, τλῆμον,
x(ai) πᾶσαν σ᾽ ]ἐδίδαξα διδασκαλίην, ταχύμοιρε,

5 ἀντὶ γάμ[ω]ν δὲ ἔσερωσα τάφοις, χήρα δ᾽ ἀπελίφϑην
ἀνδρός τ᾽ ἠδ[ὲ] τέκνου, οὐδὲν] πλέον ἢ δάκρ[υ οὖσα.
Litterae 1 fere saeculi. — 1 roPuar corr. Franz, qui et filii nomen

supplevit. — 2 οὐκ lapidarius invito poeta. — 4 fuerit σε ioi. — 5
TAMHN — 6 οὐδέ legebatur et est in lapide, corr. Wilamowitz. — AAK
POYCA,

366. Cotiaei. Perrot p. 118 n. 79. Mordtmanni apographum Ioannis
filii beneficio debeo.

T]ó» xÀvróv ἐν ζωοῖσι τὸν ἔξοχον ἐν μερόπε(σ)σι,
τὸν πρώτιστον βουλῆς [ἡ]δὲ πόληος ὅλης,
τὸν πτωχοὺς φιλέζονδϑ᾽ εἵνεκεν εὐσεβίης,
Εὐστοχίου φίλον υἷα, [τ]ὸν ἀϑάνατοι φιλέεσκον'
δ τοὔνεκα καὶ π[ηγαῖς] λοῦσα[»] ἐν ἀϑανάτοις

IL. Iusularum et Asiae. | | 143

καὶ μακάρων νήσους] βάλλον [ἐς] ἀϑανάτων
Zóuvov ζήσαντα [πέντ᾽] ἐτέων δεκάδας.

Infimae aetatis. Apographo neutro omnino fidendum, omnia tamen
usque ad v. 4 plana et aperta. — 5 AOYCAMEN λοῦσαν ἐν sat confidenter,
πηγαῖς dubitanter scripsi. — 6 ineunte versu BAAONAe Mordtm. BAAAO
NTAO Perr., unde nescio νήσοις ἔμβαλον fuerit an id quod posui. — 7
ANTA | EETEIWN Perr. ANTA|CETENN Mordtm., ut tamen post TA sive ex-
tremo sive ineunte versu possit aliquid intercidisse. τρεῖς suppl. Mordtm.
filius; at trigenario non bene conveniunt laudes v. 1 nec senatus prin-
cipatus. Fortasse ipsum illud Ε quod ante ἐτέων traditur numeri quinarii
nota est.

43641.. Cotiaei. Ex Lebasio C. I. Add. III 3857 m et melius Perrot
p. 125 n. 88.
4íveov τόδε σῆμα πατὴρ εἴδρυσε ϑυγατρί,
ἀϑανάτην μνήμην, μνημόσυνον δάκρυον"
μήτηρ δ' ἡ βαρυπενϑὰς ἐπὶ véxvov ταχυμοίρου
ἐμαυτὴν ζῶσα συνκατέϑηκα τάφῳ,
b &À]x[v]o»ig [r]o[s]o[o?]c δάκρυσι μυρομένα.
χαίροις, αἰσϑλὲ ὁδεῖτα' σοφῷ vot μάνυε τειμάν
Πλούτωνος βασιλῆος ἐπιχϑονίων ἀνθρώπων,
ᾧ χωρὶς μακάρων πάντες ὀφειλόμεϑα"
ἔστι γὰρ καὶ ἐν φϑιμένοις Νέμεσις μέγα, ἔστι ἐπὶ τύμβοις
10 [μὴ ...... Ἰτύμβον, ἀλλ᾽ ἀναγνοὺς πάριϑι.
Τειμέας κ(αὶ) Nava γονεῖς.

ΠῚ fere saeculi, — 2 δακρύων coni, Waddington. — 5 ΕΙΝΈΚΟΝΙΓΤΟ
PrHC Lebas et Perrot; lapidarii errorem correxi ex aliis titulis Comment.
Bonnens. p. 26. Aliunde petitum esse versum probat dorica forma μυρο-

μένα. — 6 σοφῶν οἱ μάνυε vulgo; correxit Heimsoeth. Plutonis honor
is est, qui Plutoni debetur. — 9 μετα Perrot. — 10 Perrot nil nisi....
ἀναγνοὺς πάριϑι. Lebas x........ II-TYMBONAAAAEMOYnDAPIGI, unde non

certum est, fuerit ἀνωγνοὺς an ἀλλ᾽ ἀναγνούς. Initio versus monebatur
ne quis violaret sepulcrum.

968. Cotisei. C. I. Add. III 3857 u. Waddington ad Lebas V 779.
Ἐνϑάδε γῇ κατέχει Θεοδώραν τὴν περί[βωτον
καὶ κάλλιε καὶ μεγέϑι καὶ [σω]φροσύνῃ δὲ μάλιστα,

144 Epigrammata sepulcralia.

7 φαά[ο]ς ἠελίου γλυκερώτερον οὐκέτι λάμπει.
ἄνϑεα πάντα φύουσιν, κάλλος δὲ τὸ σὸν μεμάρανται,

9 καὶ γῇ σε κατέχει κα[ὶ] ἀνέκβατος δίρμ]ος [ἔϑη]σεν.
τείμησεν πατρὶς ὅλη τὴν σὴν γνώμην καϑορῶντες"
Θεοδώρα, κλάδος ἐλέας, τάχυ πῶς ἐμαρανϑης"
κλαύσατε δαίμονα πάντες, Θεοδώρας νεότηταν,
τὴν σώφρονα xai εἰγενίδα, ἣ τὴν πατρίδα προ[ἐλ]εψεν.

᾿Ονήσιμος Φιλέρωτος ἔεε ζῶν σὺν τοῖς παιδίοις μου Φιλήτῳ
καὶ Καλλιγενείᾳ καὶ νησίμῃ σὺν τῷ γαμβρῷ Εὐτυχίῳ μετὰ τοῦ
ἐγγόνου Βασιλίου ἐποιήσαμεν μνήμης χάριν.

Aetatis admodum recentis, — 1 et ὃ suppl Franz. — 2 eMéro
εὖ φροσύνη Franz. — 3 φαςις --- 4 τὸ σὸν Buecheler, legebatur τόσον. —
5 0..0C...CEN "Opxoc ἔδησεν Waddington; ὅρμος vel οἶκος certum est.
— 9 προ «ΑἸῈΝ,

369. Cotiaei, C. L Add. III 3857 q.

Γράπτη ᾿Ιανουαρίου γυνὴ κουριδία [π]ρωτόμορος.

Κουριδίους. ϑαλάμους Γράπτη λύσασα πρ[ο]λείπω
᾿Ιανουάριν τὸν [ἐμ]ὸν χρηστότατον γαμέταν'
ὃν σύ, ϑεὰ Κ[ύ]πρι, μοι φιλέοις σὺν τῷ πατρὶ [κ]αὲ Χαρ[έτεσσι,
δ τέχνα δέ μοι καὶ αὐτὸν σωζοιτε, ἱκετεύω.
τούτους γὰρ προλιποῦσα ὑπα[γ͵]ω πάντων ὑπὲρ αὐτῶν.

1 nHPwTOHPC recepi Waddingtonis coniecturam, quia id premere
voluit poeta, primam omnium et tamquam pro omnibus unam obiisse
Grapten. — 3 OAON corr. Franz. — 4 xaixaP suppl. et corr. Wilamo-
witz — 5 σώζοιτε, [9c] Franz. — 6 vnaiw corr. idem.

370. Cotiaei. C. I. Add. III 3827 u.
Τὴν τειμητὴν ἀνϑρώποις Navav ταχέως ἥρπασε μοῖρα"
σωφροσύ »p ζήσασα ἐν χηροσίνῃ κατέλει ψε
σύνευνον χαλεπῷ πένϑε[Π τει[ρόμενον.

3 suppl. Franz.

371. Cotisei. Ansglypho mulier (puellula?) stans expressa. Perrot
p. 126 n. 89.

II. insularum et Asiae. ' 145

Mou μὲ γενομένην ζωῆς βρέφος ἥρπασε δαίμων —

οὕπω τριέτιν ἤδη ἔτρε[φε]ν ἔν[9]7α Τρύφω[" με

μάτρων, ἀ[λλὰ γ]ον[εῖς ........ ον ] βίον εἶναι.

ἡ δὲ o[suvg] με μοῖρα καϑήρπασε, καὶ - ν[ῦ»] ἐδα[φός} ue

[χ]αλύπ[τ]εε"
5 ἧς μέμνη[σαι καὶ ζῆσον τ]ὸν πάντα ἀγαϑ[ῶ)ς καὶ εὐτυχ[ῶς βίον.
infra:
oix οἶδα e[t]vs κακῶν a[iz]tov εἴτε ἀγαϑῶν.

Pessimi apographi neque indagare nec corrigere audeo vitia omnia.
— 2 ENO.A — 3 AAAEON..|.. NHNHMHOEAMOABION parentium certe
mentio facta erat, qui cum trium vix annorum esset puellula mortui
sunt. — 4 NIIEAA | .. IMETAAYDEITHLMEMNHL. — JO nec numeros neque
ipsa verba restituere volui. — 6 ΑΠΙΟΝ editor hoc versu nomina quae-
dam legisse sibi videbatur. — Fuit olim epitaphium in puerulum puel-
lulamve scriptum, quod satis integrum traditum habes C. I. 6257 Romae -
inventum:

— "Moti μὲ γευόμενον ζωᾶς βρέφος ἥρπασε δαίμων,

οὐκ οἶδ᾽ εἴτε κακῶν αἴτιον εἴτ᾽ ἀγαϑῶν.
ἀπλήρωτ᾽ 'dida, τί use νήπιον ἥρπασες ἐχϑρῶς;
τί σπεύδεις; οὐ σοὶ πάντες ὀφειλόμεϑα;

cuius sententia haud ita diversa est in epigr. Crinagorae A. P. VII 643,
versus secundus proverbii speciem prae se fert, quo utitur Plato Apol.
p.37 B ὅ φημι οὐκ εἰδέναι οὔτ᾽ εἰ ἀγαϑὸν οὔτ᾽ εἰ xaxov ἐστιν, Quartus
denique versus Simonideum refert hemistichium fr. 122 B. ϑανάτῳ πάν-
τες ὀφειλόμεϑα. Huius tituli alterum distichon una vocula mutata epi-
taphium efficit puellae XI annorum C. I. 6227, ubi prius propterea
omissum est, quia provectiori aetati non conveniebat. Disiecta quaedam
archetypi membra C. 1. 6205 sunt. Cotiaeensi denique epigrammate
edocemur, carmen illud etiam ultra fines urbis Romae innotuisse, Hoc
denique luce clarius eodem archetypo. usur 6660 poetam anonymum A.
P. VII 671 παντα Χάρων ἄπληστε, ri τὸν νέον ἥρπασας οὕτως Ατταλον; oU
σὸς ἔην, xdv Dave γηραλέος;

3322. In regione Cotiaeensi. Perrot p. 127 n. 91.
8. in antica cippi parte.
Τρόφιμος Εὐτύχους ἔνϑ[α] πρὸς πατέραν αἴλυϑον.
Τὸν σο[φί]ης ἐμὲ διδάσκαλο[ν γ]ενόμ[εν]ο»ν ἔνϑα
λά[χ]ς τέλος] ϑανάτοιο, καὶ Πλουτέος οἰκία νήω,
Kaibel, Bpigrammata graeca. 10

146 Epigrammata sepuleralia.

ὃς πάντων νεκύων ψυχὰς παρεδέξατο χήρων'

5 οὐδ᾽ ἂν τις ϑανατΊῆον λισσόμενος ἐπὶ κόσ[μο]ν πάλιν ἔλϑῃ
οὐδ᾽ 2[v]9ev. . ἸΝΩΟΙΚ οὐδ᾽ αἰελίου [προ]κὐψ[οἼντο[ς] ἐδέσϑη,
οὐκ ἄστρων δρόμος ἔστιν, οὐρανόϑεν δὲ σελήνης

φ]ένγος οὐκ ἰςορᾶτη, ἡ σκοτόε(σ)σα δὲ vo
ἀλλὰ παύσα(σ)ϑε δακρύων, xà ᾿Αἰδῃ μὴ ποιε[τε ϑρήνους

10 μαιδέ [7]: ψυχὰς δακρύοις μ[αρ]α[»]ε[τε, φίλ]οι,
ὧν τα[ὑτὸν] τέλος ἐστίν KAATIC| AACHET'///TIHO . . .|. . NTOON
TH.WXC....| ACKA ACKATOA VI
αἴλυϑον ἰς ^ dida δόμον τὸν ἀφενγέα χῶρον"

| τὸν [τῆς] σοφίης ἐμὲ διδάσκαλον, ὡς π|0]τ᾿ ἐκλήϑην,

15 aA[A] ἀγόμην 4óu»[a]e γονήν, ἢ ϑάνε[»] ἐν [ἔ]εει ἑ[βδομηκοστῷ,
μνῆ]μα ὅ[ἐ] μοι τεῦξαν “Ἰμμία ϑυγάτηρ, ϑρεπτὸς δὲ Τελέσ-
λιπόμην κουριδίην [φ]ορος"

b. in sinistra.
“4ὐρ. Τατία[»] λιπόμην ἐμὴν σύνβιον ἐμῖο,
T ϑάνε αὐτῷ λυκάβανει ἑβδομαικονταέτης,
20 ἀλ[λ}] ἐμὴ στοργὴ ἔνϑα πρὸς Πλουτέος ἤλυϑε δῶμ[α'
Κυριακὸν γὰρ ἐ[γ]ὼ λεπόμην ἐφ᾽ ἐλπίσι ταύτης,
Νόννης γαμετῆς συνζευχϑῆναι ϑαλαμῳ:
γαμβρὸς γὰρ οὗτος Ki[u]wvog κἀμοὶ συνίδρυσε τύνβον'
&A[A] ἐμοὶ [μ]νήμης χάριν βωμὸν ἵδρυσα[»ν] ἔνϑα,
25 δόξαν 9[α]ν[ἀ]το[υ], μνημόσυνον δὲ [8i]ov
χαίροις, ἠσϑ[λὲ παροδεῖτα.
c. in dextra.
"Muuíoa, ϑυγάτηρ πινυτή, πῶς Jaysg ἤδη;
εἰ σπεύδουσα ϑάνες ἢ τίς (σ)ε κιχήσατο μοιρῶν;
πρίν σε νυνφικὸν ig (σ)γτέφανον κοσμήσαμεν[ ἔν ϑαλάμοισιν,
80 πάτρην 08 Auri» πενϑαλέους δὲ τοκῆας"
καὶ ϑρήνη])σε πατὴρ x(ai) πᾶσα παετ[ρὶς] x(ai) πόενια μήτηρ
vi[»] σ[ὴ»] ἀωροτ[α]τ[η]ν x(at) ἀϑαλάμευτον] ἡλικίην.
τῆς Ó ἀναφϑεν[ξ]αμ[ νη ψυχὴ “Ἵμμίας ϑανούσ[ης
δάκρυα ϑερμὰ χέουσα παρίσ[τ]ατο πατρὶ αἰδὲ τεκούσῃ,
35 ἢν οἶστρος ϑανάτοιο λάβεν' [ἐννῆμαρ δὲ ϑανοῦσα
δεξ[α]μένη καϑ' ὕπνους π[ύσε]ιν ϑαναάτοιο.
μὴ κλῆε, π[άτερ π]ολυώδυνε, μηδὲ σύ, u[ ceo:
κοινὸ]ν τέλος ἐστὶν τὸ πεπρωμένον ΔΏΡΑΝ

IIl. Insularum et Asiae. 141

YNA..IHCTECEACTAC
ΑΛΕΓΙΝΩΝ K IIEN
OIO.AA.C

IV fere saeculi — Ad corrigendum male factum apographum in
prioribus duobus titulis aliquid subsidii inde repetitur, quod singuli ver-
sus foliolis inter se dirempti sunt. Notabilis vero praeter numerorum
licentiam etiam sermonis barbaries, ut interdum qualem sibi orationis
imaginem informaverit scriptor difficile pernoscas. Editor ipse, nisi
quod χηρων v. 4 χαίρων esse intellexit, omnia emendanda reliquit aliis,
quorum partem tantummodo ego suscepi — 2 connc e$ litterae haec
forma est ... — €NOMON — 3 AAK€ — NHQN ν litteram et hic et v. 6
iàeceHN delevit Wilamowitz. — 5 €AtiCCOMeNOC — 6 ovAceeN | seque-
batur forta-se ἠοῦς φηνούσης. — KY'Y CNTOC πρυκυφέντος non est probabile.
— 9 no [1ere — 10 ne quod potest etiam τις esse; nam incerta sunt
quae secuntur, ubi lapis M.. | APKeH///NO! — 11 cf. v. 38. — 12 δεκάτῳ
λυ[καββαντι] in promptu est et vero aetas indicari videtur. — 14 TONuI
omisso articulo v. 2. — 15 A^ — proxima valde incerta HeANeneNTEIe
KACT — 16 ΔΙ — 18 continuatur extrema prioris partis sententia iterato
verbo λιπόμην. — TATIA — 20 AAeMHCTOPTHC .— AOM fortasse óbjuov
scripserat pro δῶμα. — 21 εἴῶ γάρ particula et hic et v.23 inepta.
Sententia: Cyriacum reliqui filium Nonnam Cimonis filiám uxorem duc-
turum, — 23 kiNGNOC antiqua historiis celebrata .nomina non rara in
huius aetatis titulis. — 24 HNH — CAM — 25 eNHTO | quod fortasse
recte mutavi, — 26 HCeA post haec nihil iam se legere potuisse adfir-
mat editor; nec fuerunt opinor plura — Sequitur Ammiae filiae epita-
phium. — 28 τί σπεύδεις saepius Pluto increpatur. — 29 ΜΈΝΗΝ — 31

. HIEE — 32 AGPOTHTAN quem accusativum barbarum non obstabo si
quis defendere voluerit; recepi tamen Wilamowitzii emendationem. — 33
sqq. cf. tit. Thyatir. supra n. 320. Rem sic intellego: filia peregre mor-
(ua in somniis matrem revisit; matrem invadit terror, nam quamquam no-
nus dies est ex quo obüt filia, tunc demum et quidem in somniis cognovit
mater. Anacoluthon orationem integram reliqui. — 36 m | uw — 38
κοινόν suppl. Wilam. — TOnoNo | M&NON.

373. Prope Aezanos. Ex Lebasio C. I. Add. III 3847 l1.
᾿Αλέξανδρος ᾿Ιάννᾳ τῷ ἰδίῳ υἱῷ μνήμης ἕνεκεν.
Οὐ τὸ ϑαν[εῇν [ἀ]λγεινόν, [ἐπεὶ] vo [y]e πᾶσι πέπρωται,
ἀλλὰ [πρὲν ἡλι]κίης καὶ γονέων πρότερον.
οὐ γάμον, οὐχ ὑμέναιον ἐδών, οὐ νύμφια λέ[κ]ερα
105

148 Epigrammata sepulcralia.

κεῖμαι é[o]v[c] πολλῶν, 2[coó]uevog πλεόνων.
Litterae vulgares, ut possit r vel 11 saeculi esse. --- 1864. notissi-
mum distichon. — 4 E"oz corr. Lebas. ἐσσόμενος Wilamowitz. Senten-
tiae acumen manifestum,

424, Aeszanis C. L Add. III 3846 m.
“Ἵπελλᾶ ἥρως χρησ[τὲ χαῖρε.
"Ἵπελλᾶς καὶ Δόμνα ᾿Απελλᾷ υἱῶι καὶ οἱ πάτρωες αὐτοῦ
Τρόφιμος καὶ “4γαϑίων ἥρωι"
ἹΜύτηρ υἱέι 4áuva πατήρ v ἔστησεν ᾿Ἵπελλᾶς
τόνδε πρὸ ἡλικίης βωμὸν ἀποφϑιμένῳ:
οὐ γάμον, οὐχ ὅσα τερπνὰ παρ᾽ ἀνθρώποισιν ἰδόντι,
εἰκοσέτῃ δὲ φάους ἐκεελέσαντι δρόμον.
5 πατρὲ xoi ὠκυμόρῳ ταὐτὸν πέλεν οὔνομα παιδί,
λυπρὰ δυσίτήνοις μοῖρα ui" ἀμφοτέροις"

I vel i: saeculi sunt litterae elegantes; inelegantis vero poetae est
adiectum versibus 1-4 extremum distichon, ex quo nihil novi discas
cuiusque sententiam, si recte adsecutus est Wilamowitz, non nimis con-
cinnam esse fatearis.

3175. Aezanis. C. I. Add. III 3846 s **.

M[z]voyévgc ὅ[δ' ἐγώ" τέχνην δ᾽ ἵπποισι») ὀχεῖσϑαι

εὖ εἰ[δὼς] ἔϑανον λοιμοῦ [νε]φ[έλῃ] καταλη[φ]ϑ είς.

Litterae vulgares. — 1 OM..et 2 EiM..corr. Franz. — 2 ΛΟΙΜΟΥ͂Ι
| $??N correxi ex Luciani Alez, c. 36 ἕνα δή τινα χρησμὸν αὐτόφωνον
καὶ αὐτὸν ἐς ἅπαντα τὰ ἔϑνη iv τῷ λοιμῷ διεπέμψατο ἦν δὲ TO ἕπος ἕν’
"(eios ἀκερσεκόμης λοιμοῦ νεφέλην ἀπερύκει᾽ καὶ τοῦτο ἦν ἰδεῖν τὸ ἔπος
πανταχοῦ ἐπὶ τῶν πυλῶν γεγραμμένον, ὡς τοῦ λοιμοῦ ἀλεξιφάρμακον, unde
non dubito quin vox vulgaris fuerit λοιμοῦ νεφέλη apud Asianos. Pro-
babile autem est Menogenem eodem pestilentiae tempore occidisse, quo
Alexander illis locis suas exercebat fraudes.

916. Aezanis C. 1. Add. III 3846 s.

Πατρὸς ἐπ' εὐσεβ[ίᾳ] μὲ κενὸς τάφος ὧδε κατέσχεν,
ἀλ]λ᾽ οὐκ ἐν γαίᾳ τῇδε ϑανὼν ἐταφην'

IL. Insularum et Asiae.

Ζμυρναία δὲ κόνις μὲ καλύψατο, γηραλέης δέ

ἐλπίδος οὐκ ἦλϑον πρὸς πολιὸν πλόκ[αμον

μοῖρα κακὸν γονέων χηροσύνης δάκρυον.
Νεωτέρου ᾿Ανικήτου ἐπιτάφιος.

ὅστις νεκρὰν πρόροψιν ἀφανίσει τέχνου,

οὕτως ἀώροις περιπέσοιτο συμφοραῖς.

149

Litterae vulgares Ir fere saeculi. — Titulus duabus columnis de-

8, Aesanis. C. L 3843.

Οὐλπία "4n[g]g Εὐαρέτᾳ ϑυγατρὲ μνείας χάριν.

εἰς ἂν δὲ χεῖρα προςαγάγῃ βαρύφϑονον,
ταῖς αὐταῖς περιπέσοιτο συμφοραῖς.

1 AnH Frans "Adj.
b. Ootiaei. C. I. Add, III 3897 v. -
τίς ἂν προςάξει χεῖρα τὴν βαρύφϑονον,

πολλαῖς ἀώροις περιπέσοιτο συμφοραῖς...

c. QCotiaei. C. I. Add. III 382? dd.

τίς] ἂν προςοίσει χεῖρα τὴν βαρύφϑονον,

οὕτω[ς ἀώ]ροις περιπέσοιτο συμφο[ραῖς.
d. Ατἷδο. Lebas V 784,

ὃς ἂν προςοίσει χεῖρα τὴν βαρύφϑονον,

Ἑκάτης μελαίνης περιπέσοιτο δαίμοσιν.
2 cf. Keil Phil V 647.

e Eumeniae. C. I. 3893 coll Add. III p. 1104.

currit, quarum sinistra vv.1-4, dextra reliqua continet; media inter-
posita fuit νεκρὰ πρόςοψις τέκνου v. 8. — Post v.4 lacunam indicavit
Wilamowitz. — 9 vetusta haec locutio Antiph. tetral. II 8 12 καὶ παῖδα
ἀώροις συμφοραῖς περιβάλητε. E re fore existimo, quae similia haben-
tur in titulis Phrygiis sub unum ponere conspectum.

Ἑρμῆς ᾿Αἰχμονεὺς xai Εὐμενεὺς τῷ υἱῷ μου Εὐκάρπῳ καὶ

ἑαυτῷ καὶ τῇ γυναικὶ ᾿Ἀφροδεισίῃ.

150 Epigrammata sephicralia.

ἐμοῦ ϑανόνεος καὶ γυναικὸς καὶ τέχνων

ὃς ἂν ἀνύξει τύμβον ἢ βλάψει τάφον,

πο[λλ]ῶν ἀώρων περιπέσοιτο συνφοραῖς.
ὃς δὲ ἐπιχειρ[ήσει], ἐροίσει τῷ φίσκῳ (δην.) Bo

3 ΠΟΜΩ͂Ν corr. Buecheler. πολλαῖς ἀώροις tamquam de lapide dedit
Bailie.

344. Aeszsanis. Perrot Becue archéol. 1816 p. 279.

Τερσεὺς xai Πυλάδης Πυλάδῃ πατρὲ τύμβον ἔτευξαν
xai ᾿Δμίῃ ζώσῃ μητέρι μειελιχίη.
Nomen filii Περσεύς corrigi posse vidit editor.

948. Aeszanis. C. I. Add. III 3846 23.

Κυρίλλῃ voó[s] n[ai]deg [ἀμύμο]νι. σ[ἤμα τε[κοὐ]σῃ
τεῦξαν ἀπο[ιἤχομέν ῃ σωφροσύνης ἕνεκεν.
Litterae vulgares, nisi quod recentior est forma z. — Supplevit
Franz, σᾶμα tamen v. 1 non ferendum putavi. — Ab sinistra alterum
fuit epigramma, cuius ultimum beppistichion superest ἡλυίϑεν εἰς] ᾿Αἰδην.

339. Aesanis C. I. Add. III 3847 i.

Bdaxavog ἢ φϑόνος ἦρε καλὸν Εὐκλάδιον νέον.
οἴμοι, κλαίδι σε τεκοῦσα, ἐπεὶ πολὺ φίλτατος ἦσο
καὶ λύπας μεγάλας κατελίμπανες τοῖσιν ἀδελφοῖς"
καὶ ϑρηνεῖ σε γυνὴ καὶ παῖδες δαχρυχέουσιν

5 μυρόμενοι περὶ σοῦ,
βωμὸν στήσαντες τὰ προγράμματαᾳ ταῦτ' ἐπ[ι]ϑέντες
λαινέῳ τύμβῳ μνήμης χάριν.

vv. ] et 2 nec supplementis nec coniecturis temptandi sunt.

380. Aezanis. C. I. Add. III 3846z *! ex Lebasio, plenius Wadding-
ton ad Lebas. V 966.

Meivóv μοι [παράγων]. u|ei]vov, ξένε, μή με παρέλϑης"
᾿Αντωνεῖνος ἐγώ: κεῖμαε δ' ὑπὸ εὐμβον ἄναυδος,

Il. Insularum et Asiae. 151

ὃν κόσμησε εἰ[ὑποιῆσιν Ἔρως [ϑρ]επ[τὸς . ......
5........ Ζεύς μὲ νέον Φρύγιον Γ΄ α[»]υ[μ]η 6 η]ν»
ἡφανισε]ν [σ]ὺν [ἐϊμῷ Καρπίωνι νέῳ [συ]νομαίμῳ.
ἔτ(ος) c05. i. e. 8. 278 epochae Sullanae
. sive p. Chr. n. a. 193. ,

1 MON.AlAU. M..corr. Wadd. —. 3 pro rvmoww quodvis pone
aliud. — O.krE...dein post notulam, quae versus exitum indicat:

4

GAAAE .... ern. ENAEAG

. MOIOICAIIAAAAZEZG
HNKATEXEIAE . . INOY . ONIIO
EYZ xrÀ..

5 AYNAAIN correxi. — 6 NNEYN.

381. Aezanis. C. I. Add. III 3846 i.
[μμ]ίηι ξώσῃ.

"Mupiov 4ημητρίου dig δύ" ἐτῶν ἐνθαδε κεῖμαι,

ἁρπα[χ])ϑ εἴσ᾽ 4Mídew] βασκανίοις"

uua τε ἄλγος ἔχει, “ημήτριός τε γονεῖς,

ὡς 0 πατὴρ ἀντὲ γάμου λέϑον ἔστησεν ϑάφῳ.
Praescriptum ΑΝΙΛΙΗΙ, mulieri igitur vivae monumentum fecerat De-

metrius, quo prima Ammion filiola condita est. Franz Δημήτριος ' Aj-
uie [yovau]| ζώσῃ. --- 2 ΑΡΠΑΘΕΙΟΜΑΙ corr. Buecheler. — 3 pentame-
ier. — 4 senarius.

382. Ancyrae. C. I. Add. ΠῚ 4079 b. Mordtmanni utor meliore
apographo.
Γαῖα μὲν ἣδε δέμας κεύϑει xAewoin [nomen defuncti,
βωμὸς δ᾽ ἀργύφεος λείψανα φωτὸς ἔχει.

Litterae vulgares 1 fere saeculi. — 1 'Texier, qui primus edidit,
Μενάνδρου supplevit, nomen illic terrarum haud rarum.

383. Prope Ancyram. Lebas Hev. de la philol. 1 333.

8. Μάρκος v' ἀδελφὸς xai Τρόφιμος σὸς εὐνέτης

152 Epigrammata sepulcralia.

doi τόνδε τύμβον, ὦ καλὴ Κορινϑία,
λάενον ἔτευξαν ὠ[κυ]μόρῳ μνήμης [χάρ]ιν'
b. Moóvove tóov[cav] εἴκοσι ἐνιαυτῶν] κύκλους
ὅ "ing κέϊκευ)ϑε τὴν κα[λὴν] Κορινθίαν.
I 8866, — Suppl. Lebas.

384. Sub Dindymo monte. Sperling Cpoli misit Kirchhoffio, qui edi-
dit Act. acad. Berol. min. 1863 p. 519.
Ἤλυϑον ἐκ Κἰρ]ήτης: [Κ]ίσαμος πόλις d[o]ri πατρίς μοζε,
οὔνη[μ]α [K]o[A44]vo[v]e- λέκ[τ]ροις [ἐ]δόϑην δὲ πρὸς οἴκους
ἀν[δ]ρὸς ᾿Ε[πι]κτή[τ]ου, ᾧ καὶ τέκνα δισσὰ λιπο[ῦ]σα
βουλομένων Μοιρῶν [ἤ]λυϑον ig ᾿Αἰδην'
5 σωφροσύνης δ᾽ ἀρετὴν o[10e]» ἐ[μ]ὸς γα[μ]έτης,
ὃς xai [τ]ύ[μ]βθον ἐμοὶ μνήμης χάριν εἴδρυσεν ἔνϑα.

Pessimum apographum optime emendavit editor. — 1 ΚΗΤΗΣ —
EM — 2 ἈΑΜΙΣΙΩΛΕΚΡΟΙΣ | NAO — 3 ANIPOZ non praestat ἀνέρος Εὐκτή-
του. — ΛΙΠΟΛΙΣΑ — 4 HAYGOMEN — ὅ EWOZ — 6 rvzBON. — Ad v. 5

ef. epigr. atticum supra n. 78 τοὺς δὲ τρόπους xal σωφροσύνην, ἣν εἴχομεν
ἡμεῖς, ἡμέτερος πόσις oldev ἄριστ᾽ εἰπεῖν περὶ τούτων.

385. Laodiceae. C. L 3948.
ἃ. — oxwuxiov μορφῆς [μὲν ἔχω τύπον, εἰκόνα δ᾽ αὐτ[οῦ
ϑεσπεσίης ἀρετῆς φορέδι στόμα φωτὸς ἑἕκαστου.
b. a. Τίς τόδε καλὸν ἄγαλμα; τίνος χάριν; ἢ τίνε φωτῶν;
B. ἡ πόλις ἀντ᾽ ἀγαϑῶν 4οκτικίῳ μεγάλων.
Litterae vulgares traduntur, et recte fortasse; nam eius aetatis est
. titulus, qua eruditiores ad veteres litterarum formas reversi ipsi sibi
veteres videbantur fieri, — Duo seiunxi epigrammata. — 1 HEN et AYTE
corr. Franz, nisi rectius αὐτῆς scribas; idem v. 4 μεγάλων supplevit. —
Ad v. 1sq. cf. C. 1. 5408. Aawésy μὲν ἀνέστησανθ᾽ οἱ ἄριστοι - εἰκόνα,
τῆς σοφίης δὲ xal iv στήϑεσσιν ἔχουσιν. — 3 τίς 8cil. ἀνέστησεν.

386. Apameae Ciboti. C. L 3962 coll. Add. III p. 1107.
Zingia ἐγὼ κεῖμαι MevexAei μίγα τῷ δε σὺν ἀνδρί,
καὶ γὰρ ζῶντες ὁμοῦ τοῦτο γέρας λάχομεν'

δ

II. Insularum et Asiae. 153

xai λίπομεν δύο τέκνα, νέον δέ ye ᾿Αρτεμίδωρον,
ὃς χάριν εὐσεβίης τεῦξεν τύμβον φϑεμένοισιν.
χαίρ[ετε] δ᾽ οἱ παριόντες καὶ εὐχὰς 9éa9" ὑπὲρ αὐτοῦ.

H fere saeculi, — 8 Νέων[α x]b 'A. coni. Wilamowitz. At unus

nomine adpellatur, quia unus fecit monumentum altero fortasse peregre
profecto. νέον δέ ὙΥ ἔτ non ausus sum scribere propter v. 5 etiam ma-
gis vitiosum, — 86. ΧΑΙΡΠΔΟῚ corr. Franz,

387. Apameae. Ex Hamiltonis apographo C. I. 3964 et melius Hirsch-
feld Act. acad. Berolin. 1875 p. 25.

10

Τὸ ζῆν ὁ ζήσας καὶ ϑανὼν ζῇ [ζῶ]ν φίλοις"

ὁ κτώμενος δὲ πολλὰ μὴ τρυφῶν [σ]ὺν τοῖς φίλοις
οὗτος vé[9]vgxe περιπατῶν καὶ ζῇ νεκρ[οῦ βίον.
ἐγὼ δὲ ἐτρύφησα ἸΜηνογένης ὃ xà [Ε]ὐσταϑής,
μετέδωκ[α)] ἐμαυτοῦ πάντα τῇ Ψυχῇ καλα,

ἄμαχος ἐβίωσα με[τὰ φίλων xà συνγενῶν,
μηδέποϑ' ὑπούλως [ἢ] δολίως λαλῶν τινι.

οὗτος ὃ βίος μοι γέγονεν, ὅταν ἔζων ἐγώ,

ἐς πάντα δ᾽ ηὐτύχησα ἐμαυτὸν πιστεύσας ϑεῷ,

τὸ δ᾽ ὀ[φ]ει[λ]όμενον ἀπέδωκα vr φύσει τέλος.

Ῥοῦφος ἐπ[ύησ]α ηνογενεῖ μου γλυκυτάτῳ πατρί

κὲ Παυλείν[η μητρὲ τῇ] φιλάνδρῳ μέχρι τέλους.

III fere saeculi, — 1 TON correxi. — 3 NEKP//. « verum cum lateat,

posui quod apte coniecit Wilamowitz. — 4 Huvr Hamilt. ^vc Hirschfeld,
cuius ex apographo versum restitui. — 6 PE/^AoN Hirschf. ME... AUN
Ham. supplevit Franz. — 10 suppl. idem. — 11 πλιὰ Hirschf. correxi.

— 12...

ΝΦΙΛ Hirschf. supplevi.

388. Ad Apameam. Hirschfeld Act, acad. Berolin. 1875 p. 25.

ó

Βαιὸν μεῖνον, ξεῖνε, καὶ ὕστερον ἔνϑα πορεύσῃ,
μὴ προλιπὼν στήλλην; ἀλλὰ μαϑὼν [v]é λέγει.
Νάρκισσος νεώτερος ἐνθάδε κεῖμαι,
ὧν [ἐ]τ[ε] ξε Ζωτικὴ Παρϑε[νῆῳ x[*]éavo» φιλίης.
λεῖψα δὲ τέκνα καὶ σύνβιον' τοῦτο ποιήσας,
τοῦτο μόνον λύπης εἰς ᾿“Αἰδην ἔμολον.

154 Epigrammata sepuleralia.

4 crP/ | xe aliud non video. — ὩΚΕΑΝΟΝ facile T littera describen-
tem de oceano cogitantem fugere poterat; cogita pignus amoris. — 5 post
TOY totus versus 12 fere litterarum erasus est nescio casu an consi-
lio. — ποιήσας suppl. Wilamowitz latinorum titulorum memor.

389. Ad Hierapolin . Perrot Revue archdol. 1876 p. 278.
εἰδείῳ ἀνδρὶ ϑηροτρόφῳ u»[si]ac χάριν ἢδ᾽ ἀ[έ]ϑηκεν.
χἔρε λέγε παροδέίτες.
Vxoris virique nomina superne perierunt ^ Defunctus bestiarum
custos videtur fuisse quse venationibus circensibus destinatae erant.

390. "Traianopoli. C. I. Add. III 3865 p.
Φἤλιππζος xai 3]ooyyvAog Ζεύξιδι ἀδελφῶι καὶ Νείκηι μη[τρὲ
καὶ Φι]λίππῳ παΪτρ]ὲ γλυκυτάτοις μνήμης χάριν.
Πᾶσι φίλος γενόμην καὶ τι[μήϑη]ν [ὑπὸ πάντων.

Litterae recentiorem produnt aetatem, antiquiorem tamen iota duobus
dativis adscriptum. — Ab initio fortasse gentile romanum adiciendum.
— καὶ τιμὴν πάντες ἕνειμαν Franz. Videntur haec verba eius esse, qui
supremus sepulcro conditus est, Philippi patris.

391. Traianopoli. C. I. 3865 coll. Add. III p. 1095. Duo sunt frag-

menta.
8. Οὐδε]ὶς ο[ἐ]ω[νός, o]v[z]e οἰων[ο]σκόποΪς
b. Μάρκου Πολείτου φιλοσόφου, πάντων φίλου.

Inter litteras ceteroqui vulgares notabilis forma ὥ. — 1.vriz resti-
tutio tam certg mihi videbatur, ut vocabuli οἰωνός antepaenultimam cor-
ripere non dubitarem, Franz ὁ τύμβος οὗτός ἐστιν οἰωνοσκόπου Μάρκου
xri. At et plus tribuendum puto Lebasii apographo nec convenit huic
aetati Polites auspex. Sententiam talem fingo nullum auspicium neque
ullus unquam auspez certior fuit quam Polites philosophus, idque pluribus
videtur expositum fuisse.

392. Prope Eumeniam. Litteris minusculis editum C. I. 3894.

Il. Insularum et Asiae. 155
Ovvoua Ζωτικός εἶμι, πατὴρ Κόσμος, πατρὶς nó[e.

l «x.

393. In Phrygiae vico Vezir-Keupru. Perrot p. 292 n. 141.

εὐσταϑέα vt... .. .. , πᾶσιν δ᾽ ἰσότιμον,
ὀρϑοτάτου παντὸς προεστῶσαν βιότου'
7; τύμβον καὶ στήλην ἀνὴρ μνήμαισιν ἀρίσταις
ἹΜαρτιάλης στῆσεν κήρυγμα τῆς φιλ[ῆης.
ὃς δ᾽ ἂν μετὰ τὸν αρτιάλιον ἕτερον σῶμα ἐπιϑήσει xA.
Litterae vulgares. — Ante v.1 superlativus superest- τάτην. — 1
fortasse Εὐσταϑέαν, dein π[ῶσι φίλην] spatium expleret. — 4 ΦΙΛΗΣ.

494. Apud Amasiam Ponti. C. I. 4174.

Σήματα [συ]νϑραυσϑέντα παλαιγενέων rouw[v
ἐν μακροῖσι χρόνοις 7 fovxiog ἡρμόσατο"
τοιγὰρ ὅσοι τ]ειμᾶτε τάφους νεκύων, παροδεῖεζαι,
“Τούκιον [ε]ὐ[φ]ήμως τείετ᾽ ἀμειβόμενοι.

H fere saeculi. — 1 T.N hoc ut reliqua suppl. Franz.

395. Amasiae. Perrot p. 377 n. 161 ex apographo hominis imperiti.
8. Πέτ[ρ]ην [τή]νδ᾽ 2xóa[o]we χάριν μνήμης ἔτι ζωός
Ῥοῦφος, ἐὼν προπάτωρ τῆς [ἰδ]έης γενεῆς.
ΡΒ, ἘΝ κομικῇ προὔχοντα Κλεόμβροτον ἥρπασε μοῖρα,
πρῶτα συνε[ζ]όμενον βήματε BiovraxQ

5 ὀστέα Ó' εἰς πάτρην ὃ πατὴρ ...... .. Ῥοῦφος
M , 322 « ,
καὶ κατέϑηχε.. . . ἔνϑαπ[ερ o]t nooyovot.

c. Howqg Ó ἐνὶ τῷδε καὶ ἄλλοι φίλτατοι κεῖνται,
τιμ[ή]δὶς Χρόνιος υἱός τε Πολυχρόνιος.

Litterae vulgares. — Tria distinxi epigrammata, quorum primum
cum conderetur monumentum inscriptum est, alterum post mortem Cleom-
broti filii, tertium denique, ut vitia metrica ostendunt, multo posterius ab
homine inculto. — 1 nETHNINAEKOA'TE corr. Perrot. — 2 MiEz — 4 ΣῪ
NETOMENON fuit igitur assessor tribunalis Bithynici et ipsis honorum

156 Epigrammata sepulcralia.

initiis mortuus est. — 5 nATHPO... ATO ὠπάσσατο Perrot, at diffdo tra-
ditis; aptum erit ἠνείκατο. — 6 eHkENAOENeAnImnPO ἔνϑα περ oi πρόγονοι
Perrot. Antea nihil invenio praeter κατέθηκε τάφῳ. — 8 ΤΙΜΕΕΙΣ quod
non nomen est, sed epitheton. Πολυχρόνιος nomen C. I. 3565.

396. Amasiae. C. I. 4170 ex schedis Bubesquianis.

᾿Ιου(λίᾳ) Μυσίδι “ημοκράτης ἀλόχῳ περικαλλέα τεῦξεν
τύνδε τάφον μνήμης σωφροσύνης [9 ἕνεκεν.
ἔτους Qo5 i. e. a. 178 epochae Amasianae
vel ἃ. p. Chr. n. 184.

1 gentile extra numeros positum putandum est. — 2 9' inserui;
sunt enim litterae rotundae. |

397. QGazelone. C. 1. 4180.
μαρτύριον ὀρϑοῦ βίου, ᾧ συνέζησεν σεμνῶς avvéxauév τὸ συν-
ετέχνωσέ [τ8.
καὶ νῦν ὅτ᾽ ἔδει χάριτας [»]e λαβεῖν καμάτων v6 καὶ τέχνων,
λέπε μ᾽ ἐν καμάτοισι μόνον καὶ νήπια τέχνα"
ἧς οὕπεοτε λήσομ᾽ ἐγὼ κείνης καλ[ῶν] ἔργων,
5 r [τάλαν ἐν φ[ϑιμένοισι γε[γὼ]ς φιλότητ[] μιγείην.

Litterae vulgares. — 1 extr. explevit duarum litterarum lacunam
Welcker Mus. Rhen. ΠῚ 249 n. 24, qui reliqua quoque restituit, nisi
quod v.2 ΤῈ correxit Buecheler. — 2 poterat καμάτων τε τέκνων τε, at
nihil frequentius quam xaí et rs particulas inter se commutari. — 5
$QOMEN — γεγώς incertum esse recte ait Wilamowitz.

398. Inter Amasiam et Ancyram. Ex schedis Bubesquianis Dornsu-
amianis Belsianis C. I. 4116.

Owoua σοι Καπίτω[ν . ..... eee e
οὐδ᾽ ἕπετε παρέχων τὰς [β]ιότου χάριτας.
Φένιπ(π)ος καὶ Kaonisw[»] κὲ MagxeAAog
πξδες o[e]pavo: ὀδυρόμενοι
γλυκυτάτίῳ πατρὶ] μνήμης χάριν.

II. Insularum et Asiae. 154

1 sq. sic scripti: OYNO
MACOI KAnIT UAIC
ecoc e NEPTOY A€nene

ΤΕΠΑΡΕ κτλ.

neque omnino ambigua videtur lectio, nisi qnod Belsus Θεοςκ 'bhabet.
Vera non sunt, quae Franz posuit οὔ τοι ϑεός ἐστι συνεργός, spatia enim
litteris vacua manibus sublatis, ut saepius, expleta sunt. Lusum inesse
puto nomenqne Capitonem ab deo Capitolino derivatum; pentame-
trum enim certa ratione Heusinger restituit: deus quamquam tpse nomen
tibi dedit, tamen nomen omine non ratum fecit. — 4 Oti corrupit ille
probum hemistichion παῖδες ὀδυρόμενοι.

399. Ancyrae. C. I. 4065.
Tagov τὸν ἔνϑα πλησίον βωμόν 9* ἅμα
ἔτευξε κατὰ γῆς Κλαυδία ἡ καὶ 4; εχάς
.4ϑηνίωνε γλυκυτάτῳ καὶ φιλτάτῳ,
ἀγνῷ γενομένῳ συμβίῳ μνήμης χάριν.
Litterae vulgares. — 2 traditur etiam AEXAz, quod non magis in-
tellgo quam illud. An Aexac?

400. In coemeterio aliquo christianorum Galatiae (Ancyrae opinor,
in cuius urbis coemeteriis multi tituli reperti sunt) inventum titulum
mihi benigne conmisit Ioannes Mordtmann.
'H [p] Uleie»...............
ε]ιμήεις μακάρεσ(σ)ε “Ἰεόντιος [ἠδὲ βροτοῖσιν
ἔρνεσιν εὐπετάλοις χῶρον [ἔχει σκιερόν.

1 ἩΓΙΠΗΓΑΛΑΤΗΝΙΙ — 2 ΓΜ.

401. In oppido Kaimaz, quod suspicor haud procul ab Ancrra situm
esse, Dedit mihi Ioannes Mordtmann.

μνήμης χάριν
LAKA
᾿Αμφότεροι Χαρίτων τε xoi nomen fratris] ἐνϑάδε κεῖνται,
ἀλλὰ κ]ακῶς προ[φυγ]όντε βίον ζῶσαν κρίσιν [ἔσχον.
Incertum incipiat titulus & verbis μνήμης χαριν necne; deinde
nomen fuisse videtur eius qui posuit. — 2 vAKuwcnPoenowTe dubitanter

158 Epigrammata sepulcralia.

correxi. Ànth, app. 313 ἀλλὰ xal εὐσεβίης ἔσχεν κρίσιν ἐν φθιμένοισιν. —
Ceterum potest christianus titulus esse.

402. Sebastopoli Galatiae. Ex Damonis Graeci apographo (in Actis
societ. philol. Cpolit. vol. VH) ed. Roehl Sched. epigr. Berol. 1876 p. 19
n. 7.
Γαϊάώ ue τίκ[τ]εν ἄφωνο[»] ἐν οὔρεσιν παρϑέν[2]ν ἁγνήν,
ἡσύχιον τὸ [π]άροιϑεν, νῦν αὐ[δήεσ]σαν ἅπασιν.
σμιλιγλύφοις zéyv[j]ow κῆρ᾽ εἰποῦσα Javovrog
ἐνθαδε Ἤαξιμον γρ[α]μματικῆς ἐπείστορα τέχ[νηϊς,
5 ἀνέρα σεμνὸν y[7 μ]ητηρ ἐκάλυψε ϑανόντξζα

Correxit et supplevit Roehl — 1 ΤΙΚΕΝ ipsam στήλην loqui vi-
dit Kirchhoff. — 2 AvAcO | CAN — 3 TEXNECIN — 4 TPM — TEXA | MC
— 5 n|urur. — Post ϑανόντα continuo haec TNUUNTOCAHTEPMABIO/II,
ut recte editor unum versiculum (14-18 litterarum) describentis errore
intercidisse statuerit. lpse dedit . . . . γνόντος δὴ τέρμα βίοιο.

403. Sebastopoli Ex Damonis apographo (v. tit. anteced.) Roehl

Sched. epigr. p. 19 sq.

"OÀB]og ὃν μοῖραι navacixéeg ἐϊκπερόωντα

νη]δύος ἀϑρήσωσι γαληναίῃσι[ν ὀπωπαῖς"

ὡς] καὶ ἐγὼ Παἰν͵ταρχος ἀγαυοτ[ἅτων ἀπὸ πατρῶν

βλα]στήσας κῦδος μὲν ἐνὲ στρατ[ῷᾧ ἄσπετον εἷλον"
δ σῶμ᾽ ἀποδυσάμενος δ᾽ ἔλαχον [περικαλλέα τύμβον

ἀγ]χινόοις πραπίδεσσι φιλοστόζργοιο γυναικός"

ἢ] μοι καὶ παῖδας ϑυμηδέας, οὺς [τέκεν αὐτή,

σχ]ύμνους αὐχήεντος ὅπως σ[υνέϑρεψε λέοντος,

καί] μὲ ϑεο[ζίσ]ιν ἔϑηκεν ὁμοίιον ἀ[ϑανάτοισιν.

10 ἀτρ]εκέως Πάνταρχος ἐγὼ νῦν [μ᾽ αὐτὸς ἔϑηκα
ζηλ]ωτ[ὺ]ν παίδε(σ)σιεν ἐμοῖς, οὗς O[ía γυναικῶν
τίκ]τε καὶ ἠέξησεν àvi μεγάροις [πολυόλβοις,
ΠΠαἹντάρχ[]»ν χαρίεντα καὶ ἱμερόεντα γένεϑλα.
τὴ]ν μὲν γὰρ στρατιῆς [ἐ]ναρίϑμεοίν ἡρώεσσιν

1ὅ τῇ σφ]ετέρῃ τιμῇ περιλαμπέα, τὸν [δὲ ποϑεινῆς
ϑρε)ψαμένη πάτρης τηλέκλυτοίν ἐλπίδ᾽ &Jnxev-

II. Insularum et Αδἷδϑ. | 159

νόσ]φι δ' ἐμοὶ ϑεμένη o[7]ua xAvró[v ot ἀπ᾽ ἄλλων
ϑε]σπεσίης ἀρετῆς πάσης κλέο[ς εὐρὺ ἀνῆκεν,
τιμ]ήεις ὡς ἔσκον ἐν ἀνδράσι κα[ὶ μακχάριστος,

20 μακχ]ροῖς αἰώνεσσιν, ἕως μένει [οὐρανὸς εὐρύς,
λ]άμπει δ᾽ ἠέλιος φαέϑων τροχ[οειδέι φέγγει.

Videtur 1v vel v adeo saeculi, quo tempore tales hymni deis homi-
nibusque iuxta canebantur. — Singula multa recte supplevit Roehl, inde
tamen a v. 10 in falsam interpretationis viam deripi se passus, — 1 -4
suppl. Roehl, nisi quod ἐκπεράοντα v. 1 et ὡς v. 3 scripsit. Initio vide-
tur Horatii memor fuisse poeta quem tu Melpomene semel nascentem pla-
cido lumine videris. — 3 na4TAPXOC nescio cur et hic et v. 10 et v. 13
πάνταρχος munus esse editori videatur. Ποντάρχης nomen C. 1. 4183
coll. Roehl p. 19 n. 6. — 5 xoNr — 6 ἀγχινόοις R., qui pro γυναικός
scripsit δώμαρτος. — 7 ἥ et 8 σκύμνους R. — 9 ecoHiN corr. et suppl.
R. — 10 ἀτρεκέως R. — 11 wreN — x γυναικῶν R. — 12 τίκτε R.
— 18 NTAPXOIN corr. et suppl R. — 14 crPATIHCINAPIeMIO cf. tit,
Syrium supra n. 272,18 ἐναρίθ μιον ἡρωείναις. — 15 erePH recepi Roehlii
supplementum, quamquam prima « littera ex O potius corrupta videtur, ut
comparativus fuerit velut κυδροτέρη. — 17 CMA σῶμα Roehl. cf. tit.
Palaestin. infra n. 444 τόνδε τύμβον - ἔδειμεν - ἐνεύδειν οἷος dm ἄλλων,
quae est clausula homerica, — 19 τῆξις — 20 sq. suppl. R. — Eiusdem
sepulcri supersunt aliarum duarum inscriptionum fragmenta apud Roehl.
p.20, quae etsi componi inter se posse videantur tamen nimis mutila
sunt quam ut vel sententia restituatur.

404, In Montalub Galatiae vico. Ex schedis Bubesquianis et Belsi-
anis C. I. 4137.

᾿Αν]δρα] πολύκλαυτον κοινὸς [μὲν] ἀνείλατο δαίμων,
καλλείψαντ' ἄλοχον “ημήτρειαν πολύδακρυν'

τοῦ δὲ καταφϑιμένου σκοῖνος μέλεος χάδε τύνβος,
τὸν νῦν δὴ κόσμησε περίφρων Σταρτόνεικος,

γνωτῶν εἷς, ᾿4[φ]είο[υ] σ[ὺ]ν ἀδελφ[ῷ] ἀδελφιδέῳ τε.
αἰδοῖαι δ᾽ ἀγαπηταὶ ἀνε[ι]άζουσι φέλον κῆρ
ϑυγατέρες κασίος ve μόρον πατρός τε . . . . . ..

ex

Iniuria mutilum esse ab initio putaverunt. Hermann Opusc. VI 300.
318. v. 1 τόν supplevit et v. 8 re)[c] δὲ καταφϑιμένους κοινός xrM. Αἱ
de unius morte agitur et τοῦ habent schedae Bubesq. σχοῖνος pronunti-
andi errore pro σκῆνος scriptum. — 4 sq. varia temptaverunt neque mihi

160 Epigrammata sepulcralia.

cería praesto est emendatio. Sumpsi Stratonicum, qui ἸΣταρτόνεικος
Scribitur (sic. Bels. zrAPATON Bub.), unum ex propinquis cum defuncti
fratre fratrisque filio tumulum exornasse, et addidi mortui nomen. —
9 ΓΝΩΤΩΝΕΙΓΑΘΕΟΙΓΙ͂Ν Bels. erioiiN Bub. "Ad nomen C I. 4143. 4145.
Αφφία 4141. Hermann γνωτῶν εἴσαϑ᾽ ἑῷ συν κτλ᾽, Welcker Syll. p. 129
τιμῶν ἶσα ϑεοῖσιν ἀδελφόν cetera nihil curans. — AAEAdOY --- 6 ANEAZ
— 7 xat Bub. — Filiae patris, frater eiusque filius et Stratonicus
κάσιος i. e. propinqui mortem lugent. — Extrema sic traduntur TIKIAAA
φιλο, nisi quod Belsus πκὶ habet. Ego non expedio, sed videtur prae-
positio ἀμφί inesse, qua opus est ut μόρον habeat quo referatur.

405. In Bozyuk Galatiae vico. Eisdem ex schedis partemque ex Dorn-
suamianis C. I. 4132.
Πατρίδος οἰκο[νόμον, χερὲ καὶ βουλ]αῖσι κραταιόν,
ΓΊαιον. ᾿Ανδρομένους ἐν[9α]δ᾽ ἔχω φϑίμενον'
ὧι τόδε σῆμα πόνησεν ἀδελφεὸς ἠδὲ καὶ αὑτῷ
ζώων, Εὐφρόνιος x(ai) ᾿Ιουλία ἄλοχος,
5 κ(αὶ) παῖδες φϑιμένο[ι0] περεκ[λείτ]ου [Γ] ἰο[ε]0
Εὐφρ[ύνι]ος Εὐκτήμων 9'[s]tvexev εὐ[σεβίης"
Κυίντα τε τῶν γ[ε]νέτειρα, φίλ[ου] μεμνημένη ἀνδρός
δεικνύω ἀλόχοις ἤϑεα σωφροσύνης.

Primus Franz naturam epigrammatis penitus perspexit; singula ali-
ter constitui, — 1 supplevi. — 2 Tv nomen feci defuncti coll. v. 5.
— 4 sic etiam Franz. — AAOXQON cuius ex ultima litterae N particulam
x(ai) repetivi. — 5 d$eiwENONnePIKACnOYTAIOO » eYbP. Franz παϊδές [τε]
φϑιμένου Περικλῆς καὶ Πουβλιος Εὔφρων, in quibus ipsa interpunctionis
nota errorem arguit. — 6 eiNekeNevOC corr. Franz. --- 7 ΤΤΩΝΤΟΝΕΤ
Bubesq. TAeroNrONeT Bels. corr. Frans.

406. Iconi. Ex pessimo Pauli Lucae apographo C. I. 4000.

“νδρειαντ' ἂν [εἸἰςορᾷς, φί[λε, Ζγχωτικοῦ εἰκών'
ὃς δεκάπρ[ω]ε[ος &v]2[o] ἐν [π]α[τρίδι γῇ Γ]αλα[τ]είᾳ
ζεύ[γ]εσι καὶ δούλοις ἀγαλλόμενός v' ἐπὶ [α]ὐτοῖς
ἐξαγαγ[ε]ν . ......... e πόληος"

5 ὃν ndv[r]ec ἐφίλησαν, ὅσοι τ[ο] [ου]ς ἀγάπησαν ᾿
σωφροσύνην γνώμην τε καὶ ἔργοις παντοίοισιν"
οὗ χάριν ἔστησαν γονέες ὀδυρόμενοι περὶ παιδός,

- 11. Insularum et Asiae. 161

ὄφρα κ᾽ ἐρι[κλ]α[ύϊτου πένϑους [κ]ουφι[σ]μὸς ἔγεντο,
Καλλίνεικος δακρυχέων ἰδ' [“φφ]ία ϑρηνεύουσα,
10 ἀρηζτ]ῆρες [x]at&c δήμου χάριν τῆς δ[ εἸκα[ζμ]άζου
Τετρακόύρης τὸ ϑεᾶς πρόπολοι καὶ Διονύσου.
ὃς ἂν δὲ κακῶς τῷ ἀνδριαντ[] π[νήσ!ῃ,
ὀρφανὰ τέκνα λί[π]οιτο, χῆρο[»] βίον, οἶκον &[o]guov,
ἔν πυρὶ πάντα δάμοιτο, κακῶν ὑπὸ χεῖρας δλο[ιτο.

1 ANIISOPACÓI . -. ἀνδρειάνταν εἰςοράᾳς - εἰκῶ Franz. — 2 ΠΡΟΤΡΕ
XAHFENKAXH | NICIAAAICIAA ἐν πατρίδι γῇ vix verum esse sentio; at cum
Γαλατείας mentio dubia non videatur, debebat tale quid addi in titulo
Iconiensi; neque δεκάπρωτος ἀνὴρ certa estconiectura, certius vero Boeckhium,
euius supplementa recepit Franz, longe 8 vero aberrasse; agitur de pu»
blieis Zotici muneribus et meritis: — 3 Zzevieci aedificium aliquod
dilapsum ruderibus egestis restituisse videtur suisque iumentis et servis
hac in re usus esse. — 4 €xATATONTAIOAEYKONAA&CTOPAO | fortasse τὰ
γενευκότα Scil. πρὸς φϑοράν, ut saepius legitur in huius generis titulis, —
5 naANIEC — TeiAOC Franz ἐτύμως. Requiritur vocabulum unde pari
modo accusativi σωφροσύνην νωμὴν Te et dativus ἔργοις suspensus sit
quod potest τοίους fuisse, — 7 ΟΜΕΙΡΟΜΕΝΟΙ et 8 KePIBPAX | TOY — XOY

φιομος corr. Franz. — 9 iAAUIA "Auwpa Franz dubitans ipse. ᾿Αφφία
nomen vulgare. — 10 APHiHPeC Franz ἀρχιερεῖς. Lapidarius errore post
ἀρητῆρες distinxit. — AKAIAC — ACKAHAZOY ᾿Αχαιᾶς dubitanter scripsi

eum Franzio; cognomen est Cereris, quod tamen vix credo in Lycaoni-
am transvectum esse. Rectius fortasse Wilamowitz Μαίας, Máv deam
intellegens; certe 8ὶ ᾿Αχαιᾶς retineas, melius adpellativum velut ϑεῶς
adicias. δεκαμάζου Franz, μεγαλόμαζος comparans, quod et ipsum Cere-
ris epitheton est. — 11 Τετρακόρην recte explicat Wilamowitz deam
quadrifrontem, ut deae τριμόρφου Hecates Dianae Lunae persona acce-
dente Proserpina (Κόρη) aucta sit, — 12 rHnnyAH — 18 AiPIOITO idem
versus C. 1, 3862. 3875. 3990 k in Phrygiae titülis, — 14 ΟΛΟΠ corr.
omnia Franz.

407. Prope Sagalassum. C. I. 4377.
Πάντῃ μὲν x|v]0og Τερτύλλου [πρίν ποτ᾽ ἀγαστόν
ἔκ τε σοφῶν ἔργων ἔκ τε ἀγαθῶν πατέρωΪν'
νῦν δ᾽ ἔτι Ttov καὶ μᾶλλον, ἀρηιφίλων ὅτε φωτῶν
τύσσην ἐν σταδίοις ἐστό[ρ]εσεν στρατιήν,
ὅ ἄρκτους πορδα[λι]άς τε κατέκτανεν ἠδὲ λέοντας,

σ]φῶν κτεάνων πάτρην πρεσβυτέρην ϑέμενο |g: .
Kaibel, Epigrammata graeca. 11

169 Epigrammata sepuleralia.

᾿ τῷ μετὰ κλεινὸν Aon» ἐνα[γ]ώνιός ἐστι κα[ὶ] 'Eop[9c,
γείκην πορσύνων ἀνδράσιν ἀϑλοφόροις.
τοὔνεκα καὶ βασιλῆες ἐπιστέλλειν ἐπένευσαν,
10 αἱ δ᾽ ἀρεταὶ τούτου καὶ προγόνων πλέον[ες.
σῆμα δέ, κεὶ τέχνα φρύ[γι]ον λίϑον ἔργῳ ἐλέγχει,
ψεύδεται" ἐγγαίης τῆσδε πέφυκε λίϑος.

Epigramma iv s&eculo non antiquius, licet σήματι (v. 11) inscri-
ptum, dubitari tamen potest an honorarium potius sit (coll v. 8 νῦν
δ᾽ ἔτι xrÀ.) eo tempore positum cum Tertullus magnam ferarum venatio-
nem in stadio exhibuit. — Omnia emendavit O. Mueller praeter v. 1,
quem mutilum reliquit. — 1 ΚΗΔΟΣ — Franz supplevit mémrar dyavóv,
' Welcker Mus. Rh. I 1882 p. 291 ἀγλαόν ἐστι. Apparet tamen coll. v. 3
πρίν more vel xai πρίν sim. fuisse. — 4 ExTOH-EXEN — 6 ΕΦΩΝ — MENO!
-- 1 APQNIOZEZTIKAT — JO imperatores ad eum epistolam dare dignati
sunt Welcker. — 10 virtutes autem plures huius sunt quam maiorum, —
11 $evnoN ad,monumentum quod attinet, licet ars phrygiam speciem lapidi
induerit, tamen noli phrygium putare lapidem. Distichon pro ligneo
huius aetatis ingenio haud inficetum.

408. Coryci Ciliciae. Ex Bailii apographo C. I. Add. III. 4432 h.
t μου 9[éAug] γν[ὥ]νε μόρφης τύπον, [v] παροδῖτα,

1.6... ΝΕΓΝ... ΝῈ et παροδῖται, quae ut in Bailiü apographo non
ausus essem temptare, nisi certa formula restituenda fuisset; cf. supra
n. 301 εἰ δὲ ϑέλεις γνῶναι στήλλης τύπον, ὦ παροδῖτα. μου autem pro δέ
scripsit, quia in principio epigrammatis versum posuit. — 2 sic traditur:

NOIOE . NHN . EKHCAIEEN.. Δ
EIPEY .. ... 949.

409. Arycandis Lyciae. C.I. Add. III 4316 h.
Ζώσιμος Evrv[y]éove [Ν]ομίῳ [v] 9. [A]o[vxav]0evc
τύμβον écig παλάμαις [x] [σε] xa3o[uo]uér(qr
οὐρα[νίοις] ὃς πατρίδ' [ξὴν x]oo[ugos] πόνο[ισ]ιν,
γ]αοδόμο[υ] τέχ[νης] ἐρ[γασῆπας τελέσας:
ὅ πρῶτον] ᾿19[ηναίη. ........ een.
9] 7[κε] χαρι[ζόμενος, τ] ἢ δὲ πάτρῃ δαπάνας:
δεύτερ᾽ ἀπ᾿ . . Ἱεέης [γε]ραρῆς o[v]vo[0]ov περὲ κρατ[ί
es στεφϑε[ὶς] εὐσεβίην τέλεσεν.

11. Iusularum et Asiae. 163

0g... ens . βιότου φιλίη[ς] πρὸς ἅπαντας
10 μνημ])σύνην [λείπων] τείμ[ιο]ν ἠδὲ πόνων.

I vel summum 11 saeculi; litterae videntur vulgares fuisse. — Barthii
corruptissimum apographum Keil (Philol. V 656) corrigendum suscepit
eaque quae poterant restitui restituit. — 1 TYAEOYZIIOMIQHIQTPO . . ΔΕΥΣ
recepi Keilii emendationem quamlibet incertam; nam non ᾿Αρυκανδεύς,
sed Τροκονδεύς traditum videtur. — 2 zoIzKAGOP..AMEN corr. Keil. —
9 ΟΥ̓́ΛΑΤΠΟΖ corr. Buecheler. — iAINIMPOZA! AnONOZIN corr. O. Schneider
apud Keilium. — 4 »2AOAOMOKTEXI..... EPIEYNAZ corr. Keil. — 5 npo
TOMAGVI . .... ,. 8... AB ..... ΣῊΝ πρῶτον ᾿Αϑηναίας προκαϑηγετίδος πο-
Auceuvov Franz, quae dea memoratur in titulo Phaselidis C. I. 4332.
Certum tamen nihil duco praeter Athenes nomen. — 6 »HABXAPI sequente
lacuna; corr. Keil. — 7 AEYTEPAPAEIIHZPAPHEXINOAOY δεύτερα Φοιβείης δάφνης
στεφάνῳ Keil et similiter Franz. Mihi yepapsis συνόδου verum videtur, quae
qualis intellegenda esset indicabat praecedens adiectivum in- eic. — 8
.QHOAIQETEQOEB rug πολιῷ στεφϑείς Keil; at cum alterum ναοδὺμου τέχνης
documentum desideretur, ab initio dei nomen velut Apollinis fuisse veri-
simile est. — 9 OxanBux ΣΒΙΟΤΟΥΦΙΛΙΉΠΡΟΣ et 10 AIAOZYNHNATINOITEIMON
ubi et Keil graviter erravit nec Franz meliora praestitit. Hoc adfirma-
verim duplicem in hoc disticho laudem praedicari vitae et operum,
genetivos autem βιότου (vel ex mea coniectura φιλίης) et πόνου inter se
coniungi particula ἠδέ v. 10. μνημοσύνην videtur necessaria correctio.

410. Telmessi. C. I. 4199.
Ἔτους $ μηνὸς oov a.
To [o]5[uo] Φ[ρ]άτηι τοῦτο δῶχεν ἡ πόλις.
Sullanae epochae a. 60, a. Chr. n. 25. — xu .. ΦΙΑΤΗΙ corr. Franz.

411 Pataris C. I. 4284.
Τόνδ᾽ ὁ παλ[α]ισ[τ]ροφύλαξ ᾿Αἰμμώνιος εἴσατο βωμόν
αὐτὸς ἔτι ζωᾶς τὸ γλυκὺ φένγος δρῶν,
ἠρίον ὄφρα γένοιτο" τόν, ὦ Μαίας κλυτὲ κοῦρε,
Ἑ ρμείη,. πένποις χῶρον ἐπ᾽ εὐσεβέων.

| fere saeculi; — 1 ΠΑΛΜΙΣΙΡΟ corr. Graefe.

115

164 mE Epigrammata sepuleralia.

412. Pataris. C. T. 4286.
"Idgw ᾿Αϑηναίης πάντων Διονύσιον ἔργων
ἡ ξείνη Πατάρων γῇ με λαβοῦσα χρατεῖ,
Τμώλου &n' ἀμπελόεντος" ἔχω δὲ κλέος καὶ ἐν αὐτοῖς
ὠδείῳ μεγάλην ἀμφιβαλὼν ὀροφήν.
I saeculi — 3 Dionysius Sardianus est. — Graefe, qui male ἐν

ἀστοῖς coniecit, verba sic transposuit ἔχω δὲ xai ἐν κλέος αὐτοῖς (scil.
Παταροις).

413. In Asiae minoris aliqua parte inventus videtur titulus, cuius apo-
graphum in Ghemlik Phrygiae oppido à Graeco quodam homine acce-
ptum ed. Lebas V 1170.

"QU Σ]φί[η] καὶ ΙΜο[]σα συνέ[σ]πεῖτο καὶ χλέ]ος ἐργ]ων,
φύντα τ[ρ]ὺς ἑ[πε]αέτην wAs[o]e μοῖρα νύσωι:

ὧι γόον, [οὐ]χ ὑμέναιον ἐδαδουχήσατο [μή]1{η]0
οἰκερὰ σ[ὺ]ν γενει[ἡ] Χρυσίον ΩΔΈΣΑΤΟΣ

5 χόσμος γὰρ γενέταισι τραφεὶς φιλίοις τε σ[υ]ναίμοις

ὦλετο καὶ γοερὸν πένϑος ἔλειπε δόμοζιϊς.

ἄρκεο μοῖρα ϑανόντι νέω[, δισσῶν δὲ συναίϊμων
φείδεο καὶ γονέων λυγρὸν ἄπειργε [μ]76[{ρ]0[».

I Sive ante seu post Chr. n. saeculi. — 1 ᾧ σοφίη καὶ μοῦσα Le-
bas. — ΣΥΝΕ... ΠΕΚ... ΓΟΣΕΜΩΝ correxi. — 2 TIXET.AETHNIAE ubi IAE
litteras vidit Wilamowitz dittographiam esse earum quae praecedunt
HN; .dubitabat nempe de lectione qui descripsit homo scrupulosus sane
idemque inperitissimus. Idem accidit v. 4, ubi OIKTPAAXZINTENETIP legit,
quod corr. Waddington. Patet cur τρίς, non δὲς scripserim. — 3 ox
corr. idem et μήτηρ supplevit. — 4 extr. videtur superlativus fuisse,
οἰκτροτάτῳ opinor, quando quidem elegans et concinnum ceteroqui huius
poetae dicendi genus est. — 5 ΣΩ͂Ν — 6 EA1 | TEEAOMOZ recepi Wadding-
tonis correctionem, cui fortasse praestat quod coniecit Wilamowitz ἔδε-
κτὸ δόμος, — 7 ΝΕΩΦ — XYNAIH.N corr. Wadd. — 8 AOKOY correxi.

414. Incerti loci. Iniuria Abydenum titulum esse contendit Franz C.
I. 4108. |
'H πατρὶς μέν μοί ἐστι «ύκων πόλις, ciui. δ' ᾿Απολλ[ᾶς
ἐν Φαρίηι γαέηε ϑυμὸν ἀποφϑίμενος,

Il. Insularum et Asiae. 165

νήπιος" ἡρπάσϑην δ' ἑκκαιδεκάτου ἐνιαυτοῦ,
ἕκεον δ' ὡροσύνης μῆνα παρερχόμενος"
νῦν δ᾽ ᾿Αβυδηναίου τὸν Ὀσείριδος ἀμφιπολεύω
ϑῶχον καὶ φϑιμένων οὐκ ἐπάτησα δόμους.
ἀϑανάτων καὶ τέκνα μεμορμένον ol[x]ov ἐπε[ίδεν,
ἀλλ᾽ οἰκεῖ μακάρων ἡλύσεον πεδίον"
ἔνϑ'᾽ ἅμα παισὶ ϑεῶν [u]e [ἀγαγ]ὼν Κυλλήνιος Ἑρμῆς
10 ἤἥδρυσε, καὶ λήϑης οὐκ ἔπιον λιβάδα.

C

Litterae AcQ, quibuscum quod pugnat iota dativis adscriptum,
convenit hoc vel maxime titulo Aegyptio. Alexandriae (iy Φαρίη
γαίη coll. A. P. VII 612), ubi mortuus est, etiam sepultum esse Apollan
persuadeo mihi. Abydenus enim v. 5 ideo Osiris adpellatur, quia Aby-
di sepultus esse perhibebatur. Narrat enim Plutarchus Js. et Okir.
p. 859 ἐν 'ABuów τοὺς εὐδαίμονας τῶν Αἰγυπτίων καὶ δυνατοὺς μάλιστα
ϑάπτεσϑαι φιλοτιμουμένους ὁμοτάφους εἶναι τοῦ σώματος ᾿Οσίριδος coll.
Strab. p. 814. Sin vero corpus Alexandria Abydum transportatum
fuisset, vix narranda hac re supersedere poterat poeta. — 1 ᾿Απολλᾶς
Welcker Mus. Rh. 1 1832 p.298. ᾿Απόλλων Keil Anal. epigr. p. 95
adnot. ᾿Απολλώς Wilamowitz ex N. T. — 4 ἕκτον ἀωροσύνης Franz,
rectius Hermann ἕκτον κουροσύνης, quod ipsum inest in traditis. — 7
OIYONEDET correxi. οἶκον ἐπελϑεὶν Welcker, οἶτον ἐπισπεῖν Hermann, οἶτον
ἔπεισιν male Franz. — 9 ΘΕΩΝΑΕΙ.. «ΩΝ probabiliter corr. Hermann.

P od

415. Alexandriae fortasse, eiusdem certe urbis, cuius antecedens epi-
gramma. C I. 4709.

Πατρὶς μέν μοί ἐστι “ὐκων πόλις" cipi δ᾽ ᾿Ελήμων.:

εἴκοσι καὶ ἑνὶ κῆρα καταζβεσϑεὶς ἐνιαυτῷ,

Φοίβου καὶ Μουσῶν ó ϑέραψ, παντώνυμος ἤμην.

Litterae Etu. — 1 idem fere qui in epigr. antecedenti, ut ex com-

muni archetypo utrumque fluxisse videatur; indidem etiam κῆρα κατα-
c βεσϑείς coll.ep. anteced, ϑυμὸν ἀποφϑίμενος v. 2.

416. Alexandriae. Ex Danini ectypo Miller Hecue archéol. 1874 p. 148.
Melius Nerutsos 7nscr. Alezandrin. (Athenaei 1875) p. 23.
Ἐνϑάδε τὴν ἀρετῆς πινυτὴν κατὰ γαῖα καλύπτει
πρέμ[ν]ον, τὴν ἄλοχον, σεμνὸν ϑάλος, ἔξοχον ἄλλων,
᾿Ιουλιανήν, τὴν μοῖρα φέρει Κρήτης ἀπὸ γαίης,

166 Epigrammata sepulcralia.

εἴχοσι πέντε ἔτη ζήσασα, ἴσον χρόνον ὡς ἐτέτακτο"
ὅ λοιπὸν νῦν, παροδεῖτα, φίλον γενέτην [0]à ἐλέερε,
ὡς εἰδὼς ὅτι πᾶσι βροτοῖς τὸ ϑανεῖν ἀπόκειται.
Παντοματρική.
In aversa lapidis parte
εἰμὶ δὲ τῆς Κρήτης Παντοματρείου Εἰουλιανή.

Aetatis admodum recentis. — 2 nPEMON corr. Neruteos. ἡ πρέμνος
adhuc ignota vox, at certissima. ὠρετῇς πρέμνον δύσβατον dixit Q. Smyr-
naeus XIV 196. — 4 (caca est in lapide. — 5 AEEAEEPE ἀεὶ ἐλ.
Nerutsos haud probabiliter; nam heptametrum facere et numeros cor-

rumpere non iuxta aestimandum est. δέ particula etsi abundet, tamen
scripta videtur & poeta.

417. Aegypti aliquo loco repertam tabulam ligneam Parisios misit
Mariette, priorem versum testans evanuisse. Ed. Froehner Mélanges
epigr. p. 16.

ἅδε γραφὰ παλάμας υἱέος ἀχνυμένου.

ς

418. Cyrenis. C. I. 5172.

Κ(αταχϑονίοις) 9(soig). Ti. Πετρώνιος Καπίτων ἐτῶν x.
Βαιόν σοι τὸ μεταξὺ βίου ϑανάτοιο v? ἐἔϑηκε
καὶ τύμβου, Καπίτων, καὶ ϑαλάμοιο Τύχη,
γύχτα μίαν ψεῦστιν καὶ ἀνηλέα, τὴν ἄνις αὐλῶν,
τὴν δίχα σοι παστῶν, τὴν ἄτερ εἰλαπίνης"
5 αἰαῖ τὴν ἐπὶ πέπλα καὶ εἰς ἀμύριστα πεσοῦσα[ν
στέμματα καὶ BiBlow(s) σεῖο, πρόμοιρε, [τέ]φρην"
ot ϑρήνοισι βοητὸν ὑμήναον, ot προκελεύϑους
λαμπάδας, ὑστατίου καὶ xeveoi[o] λέχους.

Ir fere saeculi, — Ab initio ΚΘ numerale putabant esse, XXIX id
annum Augusti imperatoris significans. — 6 ΠΡΟΜΟΙΡΕΦΡΗΝ corr. Welcker
Syll. 50. idemque v. 8 xeNeoic. — 8 λέχος quidem est rogus, at sine
uXore.

II. Insularum et Asiae. ' 161

419. "Teuchiris (Arsinoae). C. I. 5298. |
Θεύπ[ροπος] ἐνθάδε κεῖται ἐὼ]ν ἐν τοῖσιν ἄριστος,
ὀκ[τωκαιδεκ]έτης [π]ᾶσιν], ὁ[δῖ]τα, σοφός.

1 eevnEeP eNeAaeike CeN corr. Hermann, nisi quod ϑευπρόπος
scripserat; nomen fecit Franz. — 2 numerale omnes; dein TIA€T ONT
ACO. $oc Herm. πάντα τ᾽ ἐόντα σοφός, bene Franz πᾶσι πόϑημα σοφοῖς,
sed lenius nec minus apte correxisse videor: quamvis duodevigenarius
tamen omni in re iam sapiens.

420. Lepti Africae. C. L 5363.

n[a]i[0]* μ᾽ [ἀποφϑίσϑαι, μίτος ὡς ἐπέϊκλωσεν ὃ μοιρῶν,

π[α][δ]α ue [εὐ]μβε[ὕ]σαι κ[α]ὲὶ [ἀ]φεν[γ]έα νύκτα περᾶσαι.

Epigramma valde recens; in altero eiusdem cippi fragmento digno-
scitur .. Be]veuépevri. — 1 ONnAIAAM sequente lacuna 20 fere litterarum,

quam paullo liberius Franz explevit - ov παῖδα μ᾽ ἔθηκαν δυστηνοι γονέες,
prog οἷς κτλ᾽. — 8 nAIAAMEIMBEICAIKAlAeNeNeA corr. Boeckh.

INSVLARVM ET ASIAE EPIGRAMMATA CHRISTIANA.

*421. Prope Aeginam urbem. Minusculis litteris C. I. 9302, maiusculis
quantum quidem legi poterat ego Bullet. archeol. 1873 p. 249.
ἱ Τυτϑὸν γευσαμένη βιότου φωτὸς ἐνθάδε κεῖμαι
καὶ σφετέρων zoxéuv παῦσα παραιφασίην.
ἀλλ᾽ ἔμπης, ψυχή, μέγα γήϑεο' δίκτυα λυγρά
καὶ γοερὰς παγέδας προὔφυγον ἀμπλακίης.
ἐτελειώϑη ἡ δούλη τοῦ ϑεοῦ Παρία ἡ καὶ Πατρικία u(nvóg)
ἀπρηλ. t. ἐνδ. β' οὖσα ἐτῶν στ΄.
Litterae curiose et pulcre insculptae vix v saeculo recentiores. —
1 φωτός est in lapide.

168 Epigrammata sepulcralia.

*422. Ceo in insula, nunc Athenis. Paucas litteras corruptissime ed.
Pittaces Ephem. 3032. Plenius ego Bullet. archeol. 1874 p. 171.

Σκῆνος μέν σοι τῇδε, διοτρεφὲς Ζωσιμιανέ,
κρῦψε γυνὴ στονόεσσα μητρὸς γαίης &i κόλποις,
ἐκ στομάτων ἁπαλῶν φωνὴν πολύϑρηνον ici[ca:
αὐτάρ τοι ψυχὴ εἰς οὐρανὸν εὐ[ϑ]ὺς ἀνή[κε]ε

ὅ χαίρουσ᾽, ἵν᾽ ἀνγείλειε ϑεῷ πατρὶ σὴν φιλότητα,
ὧ]ς πάντας φ[ιλ]έεσκες, ποϑ[ε]ύμ[ενος αὐτὸς ἅπασιν.

v saeculo videtur recentius. — 4 EYOYEANH..1 εὐϑύς certum est,
non fuit εὐρύν coll. C. I. Christ. 1179 quod tales animae protinus astra
petunt, i. e. statim relicto purgatorio. Pro ἀνήκει magis placeret ἀνῆλϑεν.
— 6 1t ὦ littera hanc formam habet u.—noervm- supplementum incertum.

*423. Ceo in insula, nunc Athenis. C. 1. 9291. Correxi ex meo apographo.

. eviQue μακαζριε
ὃς ἔφϑασας ἀλόχου πρῶτος [si] μακάρων χῶρον ἐλϑεῖν
μοῖραν ἀναπλήσαϊς:
οὕτω γάρ σ᾽ ἐφίλησε πατὴρ 9(s0)c αἰϑέρι ναίωΪν,
5 ὡἸἰς μή, πένϑος ἀτλητ[ον]., τεὰς φρένας ἐς [ϑαλ]αμ[ου]ς.
ἀλόχοιο φίλ[ης μ]όρσιμον ἠμίαρ ἰδεῖν.
ὧδέ γυ σὴ παράκοιτις ἀεὶ μεμνημένη σεῖο
ἤματα καὶ νύκτας οὐ παύετε δακρυχέου[σα,
τηκομένη χρόα [κ]αλὸν &vn[v .
ΨΙ fere saeculi. — 1... ΠΊΕΝΙΡΙΕΜΑΚΑΙΙ" cetera quae scripsi certa sunt

omnia; Kirchhoffium fefellit Baumeisteri apographum. — 8 videtur de
insopitis fletibus dici. .

424. In vico Phrygiae, qui Eski Kara Hipar vocatur. C. I. 9267.
ἱ Ποιμένος ἀρίστου τῶν ϑεορρήτων λόγων

AHN, παροδῖτα, μνῆμα τῆς μνήμης χάριν
ἹΜαξειμίων crevEe τοῦτο τοῖς πόνοις"
ἀλλ᾽ εἰς μίωσιν ἦλϑε τῶι χρόνωι ποτέ,

ὅ ἥπερ συνυπάρχδι τοῖς χρόνοις ὑπηρέτις.
ὃ δ᾽ Εὐνόμειος καινίσας τὴν σύστασιν,
ὡς σοφὸς ὑπάρχων ἰατρὸς καὶ γεννάδας,
ἤγειρεν αὐτὸ προγονικῆς φήμης χάριν
αὐτὸς προϑύμως κληρονομήσας ὡς πάλαι.

Il. Insularum et Asiae. 169

ΨΙΙ $2eculi iudice Kirchhoffio, at nescio an antiquius sit epigramma,
cuius scriptor studuit saltem metrica vitia evitare; μίωσιν amphibrachyn
et Εὐνόμειος ditrochaeum facile etiam antiquioribus condonabimus, gravior
est ἰατρός dactylus. v. 2 tamen, ubi HN Hamilton et Texter tradiderunt,
AHN Laborde, Kirchhoff ἥν scripsit, vehementer dubito num verum reper-

tum sit, Conieci λην(όν), παροδῖτα, μνῆμα τῆς μνήμης χάριν, Μαξειμίων ἔτευξε
τοῦτο[ν] οἷς πόνοις.

425. Phrygiae in oppido, quod 4assi Maliteh dicitur, δὰ Sangarium
flumen sito. Perrot p. 164.

Ἐνϑαδ' ᾿Ακυλεῖνον xai τοῦδε Τειμ[ίη]ν συνόμευνον
γαῖα φίλη κατέχει ψυχῆς ἀποπ[ι)αμένης"

S[avaz]ov αἰνάρετον, σώφρον᾽ ἔχον ἡδὲ ποϑεινόν
ϑρησκχ[ε]ύοντες ἁγνῶς ϑεὼὸν ἐπ’ ἀοζίηι"

ὃ ἴσην ἔχον στοργὴν δὲ βίῳ καὶ ὅμοίια ἔργα,

ἤμασι δ᾽ ἐν ταὐτοῖς ἐν φϑιμέν[οσιν ἔβαν.

τοῖς παῖς εὐσεβίης ἕνεκεν στηλίδας ἄρα[ξ]εν
Κυριακὸς γονέσι μνῆμ[α] γερασσαμενοΐῖς.

Memorabile hoc artis metricae exemplum; versus enim iusto nec
maiores nec minores, syllabarum tamen nulla fere legitima mensura.
Commodiani est poeta simillimus, nisi quod caesurae leges non neg-
legit. Litterae sunt vulgares, semel (v. 4) iota dativo adscriptum. —
1 ΤΕΙΜΗΙΝ uxoris nomine opus est. — 3 O....0N — 4 in ipso templo
sacra facientem mortuam Nonnam matrem praedicat Gregorius A. P.
VIII 25 - 74. — 6 ταὐτοῖς forma barbara, at certa. — Pro xiNEBAN alte-
rum Perroti apographum habet XENEBAN. — 7 APAXEN. — ὃ MNHMH.

426. Eumeniae. C. I. 3902 τ.
Praecedunt nomina.

ὃς δὲ ἂν ἐπιτηδεύσει (alium inferre sepulcro), ἔσται αὐτῷ
πρὸς τὸν ζῶντα ϑεὸν καὶ νῦν καὶ ἐν τῇ κρισίμῳ ἡμέρᾳ.
καλὸν τὸ γηρᾶν καὶ τὸ μὴ γηρᾶν τρὶς χείρω κακόν.
καλὸν τὸ ϑνήσκειν, οἷς τὸ ζῆν ὕβριν φέρει.
παρῆν τὸ γῆρος καὶ φέρει προς[ωἹπεῖον.

Vetat Franz ne quis christianum putet; ego in vetitum nisus sum.

170 Epigrammata sepulcralia.

— 1 fortasse κακὸν pro καλόν et χεῖρον pro χείρω scribendum; maiora
molitus est Franz. — 2 sicut et v. 1 ex notis Menandreis versibus cor-
rupti, v. ὃ novus est et obscurus mihi quidem. γῆρος vereor ne recte
habeat.

471. Hadrianis ad Olympum. Kirchhoff, cui misit Sperling Cpolitanus,
ed. ct. acad. Berol. min. 1863 p. 516. Perrot p. 65.

Tó» πᾶσιν φίλιον καὶ ἄξιον dv] πολυόλβοις
ἀνδράσιν [ἀ]γέοις" δόξαν ἐφειλάμ[εἾνος

Νεικατόρις πινυτο[ὕ] Ξενοφῶντος yovérov:

ὃς] τειμὴν πλείστην ἐχ[τήσα]το πᾶσι βροτοῖσιν
5 ἁγίῳ ve λαῷ ϑεοῦ ὑ[ιοῦ], οὗ ποίμνδια τέρπ[εν

ψ]αλμοῖς τε ἁγείοις χ(αὶ) [ἀνα]γνώσμασιν πάντας ἔϑ[ελγεν.

ἐν ἁγείῳ τε τόπῳ εὕδει] Χριστοῦ ἀχράντο|υ

TOTE ἄναχτα ζοῆς βι[ο]τῆς AIKAIGAAEPI/// μελάϑροις

ἁγ[έων.

ζήσ]ας τε ἀμώμως ὀκιζωκαΐδεκα λυ]κάβαντας:
10 EM — --- δόξαν ἄχραντον e. ΕΞ

1 C. I. 9258 tit. christ, ó πάντων φίλος. Accusativus unde pendeat
non attinet quaerere. — 2 ἐφειλάμενος etsi mirum, tamen vix dubium
est. — 4 rkir corr. Perrot, ἐκιχήσατο Kirchhoff. — 5 εἰν ἱερ]ῷ τε λαῷ
(ναῷ! ῦ) ϑεοῦ υἱοῦ ποίμνεια τέρπεν Kirchhoff. — 6 supplevi. ᾿Αγαϑων ἀνα-
γνώστης C. 1, 9808. — 7 εὔδει Perrot. — 10 ἄχραντον Kirchhoff. Cetera
non expedio.

428. Prope Laodiceam conbustam. C. I. 3989 m.
Νέος ἡλικεί[ην ἔρνος χλυτὸν ἔνϑαδε xize
Ὀρεστῖνος πρεσβύτερος πάτρης, κῦδο]ς δὲ τοκήων.
1 ἩΛΙΚΕΙ͂Ι. PNOC ἡλικίην Franz. — 2 restitui ex Gregorii epigr. A.
P. VIII 122 κῦδος ἑῆς πάτρης, κῦδος ἑῶν τοκέων.

429. Incerti loci Asiae minoris. Lebas V 1648.
eos καμάτων ἀλ]ύτο[ις] δεσμοῖσι κρατεῖται
εἷς αἰῶνα μένουσα πάλαι τὸν λυσιμέριμνον.

II. Insularum et Asiae. 171

1 supplevi ex titulo ByTAeUsano C. L 9452 ἡμέρα. κυριακὴ δεσμευ- |
ϑεῖσα duros καμάτοις ἐπὶ κοίτης - παντὸς βίου λύσιν ἔσχε.

430. Cairo in urbe. Ex Danini ectypo Miller Rev. archéol. 1874 p. 148.
Ilevrrxo[v]va τριῶν ἐτέων κύκλον [ἐξ]ανύσαντα
αὐτὸς ὁ πανδαμάτωρ ἥρπασεν εἰς ᾿Αἰδην.
ὦ χϑὼν ἀμμοφανής, οἷον δέμας ἀμφικαλύπτις
“4ββα[ῆου ψυχῆς, τοῦ μακαριστοτάτου"
5 οὐκ ἀγέραστος ἔφυ γὰρ ἀνὰ πτόλιν, ἀλλὰ καὶ ἀρχῇ
πανδήμῳ ἐϑνικῇ dovégev ἐν σοφίᾳ"
δισσῶν γάρ τε τόπων πολιταρχῶν αὐτὸς ἐτείμω,
τὴν διμερὴ δαπάνην ἐξανύσας χάρισιν.
πάντα δέ σοι, ἐπέοιχ᾽ ὅσα τοι, ψυχή, πρὶν ἐκρύβ[ηϊς,
10 καὶ τέκνων ἀγαθῶν αὐ[ξάνου) ἐν γενεῇ.
ἀλλὰ σύ, ὦ παροδεῖτα, ἰδὼν ἀγαϑοῦ τάφον ἀνδρός
1]o»[0]e κατευφημῶν [τ]οῖα φράσας ἄπιϑι'
“γαῖαν ἔχοις ἐλαφρὰν εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον.

ΠῚ vel rv saeculi. --- Ectypum quam male aut factum ab Danino
aut lectum sit ab Millero docet v. 1, ubi nENTHKOTA et HAANYCANTA est,
Non ausus sum corrigere τονδ᾽ ἀνύσαντα. — 4 ABBA . . OY suppl. Miller; alterum
hemistichion Automedontis est A. P. XII 34. — 6 etiam gentilibus litteris
operam dedit, — 1 de toparchis omnia nota; re non minus verum quam
ineptum, — ὃ confert Miller formulam romanam Aonore contentus impen-
sam remisit. — 9 sic distinxi coll. C. 1, 6222 δέχου ὕστατα δὴ, φίλε,
δῶρα" τὰ δ᾽ ἄλλα τοι, ὅσσα ἔοικε, καὶ πάρος Εὐδαίμων δῶκε καὶ οἰχομένῳ.
cf. etiam Theocr. epigr. 11. ψυχή autem vocativus est, ut saepe. — 10
supplevi. — 12 ONTE et ΚΟΙΑ correxi.

Ill. SYRIAE ET ARABIAE.

431. Antiochiae, C. I. 4466.

Νυμφιδίου ϑαλάμοιο λιπὼν δυσπενϑέα κόσμον
καὶ γονέων οἰκ[τ]ρῶν δακρυόεντα δόμον
κεῖμαι ἐς [αὐ]χμηροὺς καὶ ἀλαμπέας ᾿Αἰδος cvvag
εἴκοσ[ζε τ]έσσαρ᾽ ἔχων Κασσιόδωρος ἔξη"
58. ἀ-:ι[ρυΠδὴς »obo[0]c us συνήρπασϑδ' uovroézi[v δέ
γ]ηπ[ἴαχον κούρην λίπω ὑπ᾽ ἡέἕλιον.

Litterae vulgares, sed τι p. Chr. n. saeculo carmen non videtur anti-
quiu&. — 2 OIKI . PON — 4 EIKOZT . EZE — 5 MOYNOEZTI — 6 ΗΠΑΧΟΝ omnia
correxit et supplevit Iacobs, nisi quod v. 5 μουνογένη δέ scripsit; melius
Boeckh μουνοέτη δέ.

432. Adrahae Nabataeorum. Kirchhoff Act. acad. Berol. 1863 p. 293.
Ὀστέα [ixi ξ]είνης v[o])[e] 9égxeo τῷδ' ài τύμβῳ
Σιλονανοῦ usAéov [λί ψ[α]να [π]υ[ρ]καεῆς"
πόντος xai γαία δάσσαντό με xo[i v]o[iv]avov πῦρ"
7]roo ὕδωρ, γαία δ' ὀστέα, σῶμα πυρή.

I fere saeculi. — 1-3 corr. Kirchhoff. — 1 ocreATi | zt — 2 Ν
᾿ VANATIYAKAIHC — 3 KAHP/TATONnYI! — 4 Yaun ἦτορ i. 4. ψυχή coll.

C. I. 1066,6. — Naufragio periit Silvanus, corpus tamen mari ereptum
crematum est, o88a condita.

III, Syriae et Arabiae. 178

433. Soadae Batanaeorum. Lebas VI 2329.

Ὕπνος ἔχει σε, μάκαρ, πολυήῆρατε δῖε Σαβῖνε,
xai bic ὡς ἥρως καὶ νέκυς οὐχ ἐγένου"

εὕδεις ὁ᾽ ὡς ἔτι ζῶν ὑπὸ δένδρεσι σοῖς ἐνὶ viuflou:
ψυχαὶ γὰρ ζῶσιν τῶν ἄγαν εὐσεβέων.

II fere saeculi.

434. Petrae Arabum. C. I. 4667 coll. Add. III p. 1183.

Mopiavó[g μέν μοῦστ᾽ o]voua. ζαϑἐη δέ ue Hé]roy

γαίης 4d oafing ye[ivo]vo μητ[0]6[π]ολες’

«ὐσονίων Q . . 4. 4 ρὸν νιν ως

ϑεσμῶν, xoi γλυκερῆς κῦδος ἔγωγε πάτρης"
.5 ἑβδόματον [δέ μ᾽ ἀγ]ον[τ]α καὶ εἰκ[οσ]τὴὸν (4]vx[d]BHa»[v]o
νοῦσος [7o]: [ὁ]α[μάτε]ερ᾽ 7o[no]o[ev] εἰς -4[0m».
τοῦτο δ᾽ ἐμὴν κραζδἤην μοῦνον δ]άκεν, οὕνεκα μ[ητ]ρί
γηραιῇ 9(ou]vov[g] ἀε[νάους] λι[π]όμην.

Titulus anno 105 recentior, quo anno Arabia Petraea Romanorum
facta est. Petra urbs iam Hadrianea aetate metropolis vocatur, cf.
Marquardt Antiq. rom. 111 1,202 adn. 29. — vv.2. 5. 7. restituit C. F.
Hermann, cetera Franz. — 2 MHTOOPPOAIE — ÀJ AOYHIM3....IAIABNIA.
MOPYNHN Franzii coniecturas taceo. Extremum versus vocabulum ἤμην
fuerit, antea legere videor ἐν ᾿Αραβίη, ϑεσμοί Αὐσοόνιοι sunt ius romanum,
cuius ille peritiam aut iactat aut nancturum se speravisse ait, cf. A. P.
VII 343. 589. — 4 κῦόος vel ἐλπίς sim. praestat Franzii supplemento
πρῶτος. — D TONAKAI — AYKOBANA — θ᾽ IANZANAIPIPHPIAEZHAEIZAIA . . H
— 1 MEPI. — ὃ NOYAE..... AIPPOMHN.

435. Prope Suweida Trachonitidis. C. I. 4622.

Χαῖρε καλή, πασῶν προφερεστάτη εἵνεχε πάντων,

σεμνοτάτη συνόμευνε, καλῶν ὑπόδειγμα φιλάνδρων,
Φλαουια, τῶν Χαρίτων τοὔνομα χτησαμένη:

εἰκόνας σῆς ἀρετῆς παῖδας γαμέτῃ προλιποῦσα

$ οὐκ ἔφϑης μετὰ τοῖσι πάτραν φιλίο[υ]ς τε συναίμους,
.«Αντιύχειαν ἰδεῖν γενέτην 9᾽ ἅμα τὸν σε ποϑοῦντα.
ἐτῶν xJ' μην(ῶνλ) c.

1 vel ΠῚ saeculi. — 3 Flavia aut Charis, quod Franzio videtur,

174 Epigrammata sepulcralia.

aut Cale (v. 1) cognominata fuit; nimis enim artificiose W elcker ipsum
nomen Flaviam a Gratiis desumptum putat, quippe quae ξανϑαί à poe-
tis praedicentur. — 4 in archetypo olim fuit εἰκόνα σῆς ἀρετῆς τέκνον
γαμέτη προλιποῦσα. — 5 cave conicias φιλίοις τε συναίμοις, nomen enim
Αντιόχειαν poetae inscitia locum mutavit.

436. Beryti. Waddington ad Lebas VI 1854 a.

Θάρσει: τέϑνηκας yàg ἀπενϑήτοις ἐπὶ τέκνοις,
, A Pd
ζωουσαν προλιπὼν ἣν ἐπόϑεις ἀλοχον.

4417. Soadae Batanaeorum. Waddington ad Lebas VI 2329.
Ἔστι xai [ἐν φϑιμένοισι λόγος, χαίρω δέ τ᾽ ἀκούων,
ὡς ἀπέδωκε γυνὴ τήνδε χάριν φϑιμένῳ:"
μνῆμα γὰρ ἀϊνδρὶ ἔτευξε φίλῳ, τὸν μοῖρα κραταιή
ἤγαγεν ἐς γλυχε[ροὺς τέρμονας εὐσεβέων».
Litterae ΠῚ saeculi. — Recepi quia similem v. 2 sententiam depren-
disse mihi videbar epigrammati Catanaeo C. I. 5724 κλαῦσε dé . .. . ἥν πα-
ράκοιτιν καὶ βαιὴν στήλη τήνδ᾽ ἀπέδωκε χάριν.

438. Βορίγσβο. C. I. 9145.

Πάντα χϑὼν φύει καὶ ἔμπαλιν augaxalvntst
τοὔνεκα μὴ στηνάχοι τις ἀπὸ χϑονὸς εἰς χϑόγα δύνων.
ὅταν κάμῃς, τοῦτο τὸ τέλος.
Recte christianum esse negat Kirchhoff, cum praesertim crucis si-
gnum in Buckinghami et Bertovii apographis versui primo praefixum
omiserit Berg »ren.

439. Seleuciae. Ex Renani apographo litteris minusculis Waddington
ad Lebas VI 2718.

ovg πρὶν μὲν ἄλλων εἰς χάριν] xavéorego»,
ἐν τοῖσδ᾽ ἐγὼ νῦν κ]είμενος τὐύμβοις [λέγω
πᾶσιν κλύειν u]ov: χαίρετε, εὐ[φ]ραίνε[σϑἔ) ve
κ]ενῶν γὰρ ὑμεῖν τέρμα μόχίϑων ἡ σορός.

III. Syriae et Arabiae. 175

2 extr. diy..traditur; Ar..fuisse sumpsi ΛΈ[ΓΩ. — 3 εὐ[φ]ραίνετε
correxi. — 4 quidquid laboramus incassum facimus; mors enim omnibus
rebus finis imposita est. Itaque vivamus.

440. Namarae Batanaeorum. Ex Wetzsteinii apographo Kirchhoff Act.
acad. Berol. 1863 p. 305; ex suo ipsius Waddington ad Lebas VI 2176.
RJ L4 3 , * 1
Et κλυὲς Ἐ[ὑσεβ]ήίης [v6 καὶ ἐν π]ροτέροι[σι Φιλῆππου,
τῶν ἀπὸ Κ...... , τῶν ποτ᾽ ἐγει[0]αμέν[ων
, 3988 py ε 4 ) 7 y € ,
μίλιον ἡδὲ χης ἱερὸν ἀνάϑημ᾽ ἅμα ϑέντων,
κείνων ἡ σορὸς δ᾽, ἣν ϑέσαν ἐνναέται
3 ) , , ,
ὅ ἀντ' εὐεργεσίης Ναμαρήσιοι ἄγχι πυλάων"
2 , D Ly
ἀλλὰ μιν ἐκ γαίης πολλὴν ἀπεκχρέμασεν
, / A . "
λείψανα τ᾽ ἀλλοϑὲεν ἄλλα πάλαι φϑιμένων συναγείρας
ϑρεψαμένων ϑείων ϑῆκε παρὰ προγόνους
οἴκου ὑπὲρ v&adtoio ἱφ᾽ ἁψίδα τήνδ᾽ ᾿Ιομήδης,
) , ,
10 «Ἱυσονίων μούσης ὑψινόον πρύτανις.

II vel πὶ saeculi. — 1 &..... IHIC. ./.... POTEPOIO .. . τοὺ Wad-
dington, eademque fere Wetzstein €riunHiCc et v. extr. niiov. Restitu-
tio incerta est. — 2 keimMeNNOY Wadd. keucuNov Wetzst. Fuit urbis nomen
in - «xov desinens. — «€reiNAMeNHI Wadd. eremiNviMeNHI: Wetzst. corr.
Kirchhoff. — 3 μίλιον miliarium esse puto, quem Fortunae fano simul
dedicato insigniverint; saepius enim veteres ad vias publicas sacella vel
ἡρῶα constituebant, quibus spatia emetirentur; hoc illi videntur imitati
esse, — ἀναϑέντων Kirchhoff. — 6 μιν i. e. capulum a civibus dona-
tum, quem lomedes conlectis maiorum ossibus novo aedificato sepulcro
(οἴκου ὑπὲρ vedrow v. 9) sub eius arcu aliquo conlocavit. — 9 Ἰομήδης
nomen satis mirum; vide ne lateat Diomedes, quod nomen ille leviter
inmutaverit in versus gratiam simulque ut luderet in ὃ littera aeque
ad nomen et ad pronomen τήνδ᾽ pertinente,

441. Busr-el-Hariri in vico Trachonitidis. Waddington ad Lebas
VI 2474.

Τύμβος ὑπουδαίων μακάρων ὅδε, τῷ ἐνὶ κεῖται

συνχλήτου φίλον ὄμμα, σαόφρων Παιουρῖνος:"

οὗ δύσις ἀντολίη τε μεσημβρίη τε καὶ ἄρκτοι

πιστοτάτου [βασιλεῦσιν ἀμωμήτοιο τ' ἐϊπα]ρ[χ]ου
5 εὐρύ τε καὶ μάλα καλὸν ἀεὶ κλέος ἀείδουσιν'

176 Epigrammata sepulcralia.

τεῦξε δέ μιν ὥριστος ἐν ἡμερίοισι Φίλιππος,

αὐτοχασιγνήτης πινυτόφρονος ἔκγονος ἥρως,

καὐτὸς ἐὼν βασιλῆος ἀμύμονος ἐσλὸς ὀπάων,

καὶ κτίσε πύργον ὕπερϑεν ἐυπτερύγεσσι πελείαις,
10 λαοτύπων παλάμῃσιν ἐς οὐρανὸν εὐρὺν ἀείρας.

Ir vel ur saeculi. — 4 €A«AcvON quod fuisse ΒΑΓΙΛΕΥΟΙΝ haud du-
bie patet ex v. 8 καὐτὸς ἐὼν βασιλῆος... ὀπάων, nam nihil praeterea de
Maiorini cum imperatoribus romanis necessitudine. Incertius quid ex-
tremo versu eodem faciendum sit, ubi traditur TekePTOv. Quod posui
paucis placebit.

442. In finibus Nabataeorum. Lebas VI 2031.
Ῥητορικῆς πόνος οὗτος, ὃν ἤνυσεν πολλὰ μογήσας
Γαυδέντιος πινυτὴὸς ἄκρον ἔχων σοφίης"
év]9ade πατρὸς &oio καὶ μητέρος ὀστέα θῆκεν,
τῷ u&[v] ϑρεπτὰ διδούς, τῇ δὲ τοκοῦ χ[αριτας
ΕΞ Ξ μνημεῖον ἐτέλεσ(σ)εν
αὑτῷ καὶ γενέταις xvrua συνηγορίης.
I fere saeculi. — 3.1O0AAe et 4 χριτας corr. Waddington. — 5
OCOCOIOCMN omni ex parte integrum esse versiculum testatur Wadd.

443. Namarae. Kirchhoff Act. acad. Berolin. 1863 p. 307. Wadding-
ton ad Lebas VI 2177.

Εὐδαίμων ἐμὲ Ἰμάλχος ὃ Maíopog εἴσατο τὐμβὸν
τῆς ἰδιοκτήτου μνῆμα πανευτυχίης:"
€ M M] b P , 2 » , € 7
ἡμιτελὲς δὲ λιπὼν ἔλαχεν uopov: αὐτίκα δ᾽ υἱὸς
, “« ’ , * , ,
Mateo κρηπεῖδ[ας τασδ᾽ ἐπέϑηκε vaqu.

II fere Saeculi.

444. Nedieran Trachonitidis, C. 1, 4578 c. Melius Waddington ad
Lebas VI 2432.

Tovde νέον oi τύμβον àvp 9MACTOC ἔδειμε,
Τίρωνος ἀρτιεπὴς υἱωνός, φίλος oAMfióg τε,

ὃς no9' ἡγεμόνος βενεφικιάριος κατὰ ἔϑνος
ἔπλετο Φοινίκων, 4Φαλμάτιος, ἄντα δόμοιο

III. Syriae et Arabiae. —— 177

5 αὐλῆς τὸ προπάροιϑεν ἐνεύδειν οἷος ἀπ' ἄλλων,
ὁππόταν αἶσα ἔλϑησιν ὁμοιίου ϑανάτοιο
x 4 292 2 [i ,
09pa véxvc τ᾽ ἀνδρέσσιν ἀειζώοισιν ἐνείη.

HI fere saeculi --- 1 ὀνομαστός Franz, cui praeferendum putat
Waddington ὥριστος. Αἱ nomine opus, nisi forte quod Tiro avus
est, defunctum eodem nomine usum esse credas, — 5 clausula homerica,
6 versus fere homericus. — 7 mirum quod non scripsit ἀειζώοισι μετείη.

445. Medsched in vico Adraham inter et Bostram sito. C. I. 4579.

'H σορὸς ῇ μεσάτη λέχος ἀνέρος ᾿ΑἸντιόχοιο,

ἧς nov ἐνὶ στρατιῇ κλέος εἵλετο" τὰς] δ᾽ &xdze[o]9e

Ma[5]. '[u]os εὐδαίμων καὶ Γαιανὸς δύο παῖδες

ἔχτισαν ᾿Αντιόχοιο καὶ ἁ[ψ][δ]α τήν[δ7᾽ ἐπὶ πάσαις

ἵστασαν, ὄφρα πέλοιντο φίλῳ παρὰ πατρὶ [9]e[vóvrec.
nr fere saeculi. — 2 ΤΑΙ͂ — 3 MAZINOL — 4 AYIAATHNA --- ὅ €A

correxit omnia Seidler nisi quod ἁψίδα nominis mensura offensus d jw
scripsit. '

ec

446. Medsched (vid. n. 445). C. I. 4582.

Μάξιμος ἐδίματο τῷδ᾽ ài y[w]oo
ἑαυτῷ καὶ ἀγα[πητ]ῇ ἀλόχῳ τ[ὸ μ»]η[μεῖον,
κόνχην προπάροιϑεν &[o]» σ[οἹρῶν,
ἐνθάδε γῆρας ϑέμενος αἰῶν᾽ ἰς à ....
δ ἐσθλῆς ἐκ στρατ[ιῆς] ἔκ [re] γεωπονίης
δου[κ]ικὸς τὴν ταξί(ι») ἐπετέλ[εσσεν
κὲ στέφανον νίκης [χ]ο[μ]ίσατο.
Μάξιμος" ovrog κεντηνα[ρι]ος.

IV 88eculo non antiquius. — 1 xoPu —2 sq. ATA . PHCAAOXUJOTEUJAHT|
KONXHN - €XUNCUUPUUN ἀγαπητὴ scripsi, ἀγαϑῆ Franz, qui subinde mira ex-
cogitavit ὅτε ὥλετο κόγχην προπάροιϑεν ἔχων σωρῶν proverbium hoc esse ratus
paupertatem divitiis anteponens. xó*ryx nihil aliud est nisi ἁψίς coll. C. I. 4556
τὴν Τυχέαν σὺν τῇ κόνχη - ἐκόσμησεν. Quo probato antecedere debebat sepul-
cri nomen, quod κόγχην habere ante capulos diceretur: τὸ μνημεῖον verum
esse non spondeo, certum vero est versus ἃ fine mutilos esse velut
v. 4 et 6. — 4 ἐνθάδε i e. Bostrae, quo exacta militia in otium
se contulerat. — AIUNICAN fuit adiectivum ad αἰῶνα referendum, —

Kaibel, Epigrammata graeca. 19

178 . A Epigrammata sepulcralia.

5 ekr€on τε inserui. — 6 aovxikocTHNTAZ€nereA inepte Franz δουλιυκὸς
τὴν τάξιν, nam servitium non ordo est sed condicio. Quae scripsi certa sunt.
Centenarius enim unus ex Ducis officialibus est, qui duciani latine, graece
δουκικοί vocantur, officium ipsum τάξις est; pro mercedis ratione aut
centenarii fuerunt aut ducenarii aut tricenarii aut sexagenarii, cf. Krue-
ger Kritik des lustinianischen Coder p. 138 sqq. cuius libri notitiam
Mommseno debeo, et C. I. G. 5187 emendatum a Kruegero l. 8. s.
p. 191 8qq. — 7 NocoiCATO vorjicaro Franz; mea emendatio nec dif-
ficilior est et sensui unice apta. — ὃ NANOC corr. Franz.

44". Busan. Kirchhoff Act. acad. Berol. 1863 p. 274.
Kaíauog ε[ὑ]φρονέων πολυλ[ή)Ἴειος ἐνθάδε κεῖται,
ἐξ] ἰδίης στρατιῆς σῆμα πο[ζνη]σάμενος.
] erp? - AMEIOC --- 2 ΕΖ - nOMICA corr. Kirchlioff. — εὐφρονέων πολυλ.
gaudens larga praeda.

448. Zoravae Trachonitidis. C. I. 4563.
«4ὐ[τῷ] κ[αὶ v]e[xé]eo(o)i» ἐδείματο σῆμα φαεινόν
"diveiag [βρ]ιαρῇς κῦδος ἔχων στρατιῆς,
πρ]ὸς δὲ πελ[ε]ία[ε]σιν δόμο]ν ἄφϑιεον, ov τινος [αὐ]τῷ
αὐτοχασιγνήτων χεῖρας ὀρεξα[μέ]νο[υ.
5 τοὔνεκα ο[ἷ γε] μὲν ἐσϑλὰ πόροι ϑεός" εἰ δέ τις αἰνῆς
κλεπε)ο[σύν]η[ς] μετέχει, [ἀ]λγεα [τῷ]δὲ δότω.

1 Burckhardt ΔΥ.. .. . . ΓΈΝΕΩΙΝ Richter rHkvriNECIN Franz αὐτῷ
συγγενέσιν τέ μ᾽ ἐδείματο. Bolitam formulam restitui Comment. Bonnens.
p. 24. — 2 &tiAPHE et 4 ZAN/NOM corr. Welcker Syl p. 121. — 3 vno
CAEnEAHIALINAONA et 5 ODOMEN correxi, —6. . . i0 . . . Hr. κερδοσύνης Franz;
ego de τυμβωρύχων exsecratione cogitabam. — ATEAY.AE corr. Franz.

449. Rimeae Trachonitidis. C. I. 4588.

Κελεστῖνος πινυτός ue ἐδίματο τῷδ᾽ ἐνὶ χώρῳ

αὑτῷ xai τεκέεσσι φίλῃ τ᾽ ἀλόχῳ ἐποίησεν,

νηὸν Πλουτῆι καὶ ἐπενῇ Φερσεφονείῃ

ἐσθλῆς ix σερατιῆρ' yb» δ᾽ οὐδενός εἰμι τάφος σεω"
5 . οὕτω καὶ μείνεμι πολὺν χρόνον" b ὁ᾽ ἄρα κὲ Ói

δεξαίμην γηράσκοντας, εὐδαίμονας, τεκνώσαντας.

III. Syriae et Arabine. 179

Servatum nobis est et huius et aliorum quorundam epigrammatum
(vide quae secuntur) archetypon A. P. VII 228:

Αὐτῷ καὶ τεκέεσσι γυναικί τε τύμβον ἔδειμεν
᾿Ανδβοτίων' οὔπω δ᾽ οὐδενός εἰμι τάφος

οὕτω καὶ μείναιμι πολὺν χρόνον' εἰ δ᾽ ἄρα καὶ δεῖ
δεξαίμην ἐν ἐμοὶ τοὺς προτέρους προτέρους.

Intellexit hoc Iacobs.

450. Selaema Batanaeorum. Lebas VI 2381.
νῆμα ue ὁρᾶις περικαλλές, ἀοίδιμον αἰὲν ὁδίταις"
ἐστὶ δ᾽ ἐμοῦ καϑύπερϑε πελειάων δόμος ἐπύς.
Ῥουφῖνος δέ με τεῦξε" ϑεοῖ δ᾽ ὲ ἰότητι τέταγμαι
γηραλέους δέξασϑαι, ἀτὰρ νέον οὕττοτε πάνπαν.
εἰμὶ δ᾽ ἀλυπότατος κλινεὴρ παντε(σ)σιν ἑτοῖμος,
υἱάσι 9' υἱωνοῖς τε πολὺ προτὶ γῆρας ἰοῦσιν.
Σάδος νεοπολίτης οἰχοδόμησεν εὐτυχῶς.

Qn

I saeculo vix recentius. — 7 non videtur Νεοπολίτης scribendum
esse; Sados architectus ex servo civis factus est. — Versus senarius
est; nomen puta pyrrhichium.

451. Busr-el-Hariri Trachonitidis: Waddington ad Lebas VI 2473.

[407 καὶ τεκέε(σ)σι ΝΜ ΕΕΕ
e nos . δίματο Magxiavi
υἱῶν παίδεσ(σ)εν ἀμύμωσιν T6 ϑυγατέρων
αὑτῆς κυδαλίμων ἔξοχ ἐν ἡμερίοις"
5 τῶν τινὰ μὴ δέξαιτο νέον παῖδ᾽, ἀλλὰ γέροντα
πλήσαντα λιπαρῶς κύκλον ἐτῶν ἑκατόν.

3 voluit poeta tale quid υἱῶν τε παίδεσσιν ἀμύμοσιν ἠδὲ ϑυγατρῶν.

4582. Prope Damam. Titulum a et partem tituli ὅ ed. Franz C. I.
4598 et 4599, integros omnes ex Wetzsteinii apographo Kirchhoff Act.
acad. Berol. 1863 p. 301. Waddington ad Lebas VI 2149.

a. Βάσσος, ἕῆς πάιρης μεγακυδέος ἀγλαὸν ὄμμα,

3 , , , , y »ῳ
ἐκ σφετέρου κ[αμάτοιο γεωπονίης τὲ μ᾽ &Octuev
12*

180 Epigrammata sepulcralia.

οὗ v' αὐτῷ παίδεσσι 9' ὁμῶς κεδνῇ ve γυναικί
μνῆμ᾽ ἀγανόν' βουλαῖσι δ' ἀεξιζώοιο ϑεοῖο
ὅ γηραλέουϊς] πάντας μα[λα] δέξομ[α]ει, εὖτ᾽ ἂν ἔχ[ζα]σεοῖς
- vé[o]ue ποτ[ὶ σ]φέτερον [β]ιοτῇς πεπ[ρ]ωμένον ἐλ] ϑη.
εὐτύχι Βάσσε.
ἐτελέσθη ἔτους τῆς πόλ[εως οα΄.

b. — 4fvrQ xai τεκέεσ(σ)ι καὶ ἢ πινυτῇ ue γυναικί
10 ἐὴ]ξ ἰδίων καμάτων πολλὰ πονησάμενος
Βάσσος τύμβον ἔτευξεν, ἐρ]ισϑενὲς ἕρμα πόληος,
ὃν βαϑὺ γῆρας ἕλοι τέχνα τε γηϑόμενον.
αὐτὰρ ὕπερϑεν 2[ue]io πε[λι]άσι καλὸν ἔδειμεν
κόσμου τηλεφανῆ πύργον ἀριπρεπέος.

15 c. Baocog ᾿Αβουρίοιο πονήσατο τοῖς ἀγαϑοῖς μέν
χάρματα, τοῖς δὲ κακοῖς εὑρ[αἼμενος ὀδύνας"
ἀλλά μιν παῖδας τε ἑοὺς καὶ αἰδοίην παράκοιτιν
δέχεο γηρασ[ζανε[ζα)ς ἐς] “2[δου], πότνια νύμφη,
καὶ ψυχὰς προύπεμπε, ὅϑι ξα]νϑὸς Ῥαδάμανϑυς.
φϑ'

ΠῚ saeculo certe non antiquiores sunt tituli, quorum tertius, si in-
corruptum traditur numerale, xxvi annis primo recentior duobusque
prioribus arte et indole longe inferior est; nescimus vero a quo anno
urbis epocha repetenda sit. — 6 eAeuc — 10 ix — 11 esr — 13 eeueio
neNAG. — 16 eveHMeNOC — 19 zeNeoc omnia correxit Kirchhoff, cnius
minus certa est v. 18 emendatio licet mihi recepta. "Tradit Wetzstein
THPACHNTOCEAAUXChOTNIA, Waddington eadem fere, nisi quod CAAO1C
vel CAAUC habet. 'Wilamowitz deleta ἐς praepositione coniungi vult
"Aijou νύμφη. Facilius sed vereor ne contra grammaticam vel Syrorum
scribi poterit "Aósuw. — 19 προὔπέμπε est in lapide. Ceterum versus
fere homericus est Od. ὃ 564 ἀλλά σ᾽ ἐς 'Hivweww πεδίον καὶ πείρατα

, 9 3c / .
γαίης - ἀθάνατοι πέμψουσιν, 99: ξανθὸς 'Ῥαδάμανϑυς. — Denique post
Ῥαδάμανϑυς lineola interiecta XMr - « 6, quam epochae notam esse arbitror.

453. Mardocha Batanaeorum. Waddington.ad Lebas VI 92391.

Toig γενέταις ἐμὲ Μάλχος ““λέξαν)]δρός τε σαύφρων
δείμαντο φϑιμένοις ἀΐδιον} μέγαρον"

III. Syriae et Arabiae. 181
ἡ ῥ᾽ ἔτυμον τάφος eiui βροτο]ῖς ἀνάπαυμα μέγιστον
ἐκ βιότου καμάτων róé γ]εωπονίης.

2 4METAPON.

494. Zerbire Trachonitidis Waddington δὰ Lebas VI 2513.
Γάρμος Σίϑρου σὺν άλχῳ καὶ Σίδρῳ καὶ ᾿Αδριανῷ τέκνοις
ἔχτησαν.

Τὸ μνημῖον ὁρᾷς, ξένε" τίπτε τέϑηπας;

αἰῶνος μακάρου νύχιον δόμον α[ὐτ]οὲ ἔτευξαν.

Probabile est tertium Garmi puerum non multo post Hadriani iter
Syriacum natum esse. — ἸΣίθρος, Ziópoc, Zi8pwc (C. 1. 4605) haud du-
bie tres eiusdem nominis formae.

4$5. Bostrae. C.I. 4650.
Βάσσος ἀνήρ, Βόστρης ἐρικυδέος ἄκρον») ἄωτον,
τύνβο[ν ἐ)υξέστοις λάεσιν ἱδρυσαμη]ν.
Supplevit Seidler. — 1 ἄκρον ἄωτον Callimachi est A. Apoll. 112
clausula citata etiam ab Agathia Aist. II 30.

456. Philippopoli. Ο. I. 4636. Melius.ex Wetzsteini apographo
Kirchhoff Act. acad. Berol. 1863 p. 276.

"Evy9aós xive ϑανὼν ἀνὴρ nivvtóg τὸ xai ἐσϑλός
L] e “«

Δομιττιανὸς Θέμου, οὗ κλέος οὔποτ᾽ ὀλῖτε,

τέτταρα τέκνα λιπών, χαίρων. . .. ees

2 nomen Θαῖμος C. I. 4611. 4612. 4619.

453. Philippopoli. C. I. 4634.
"vaiog τόδε σῆμα éoig καμα[τΊ]οισιν ἔτευξεν.
᾿Ανναῖος Welcker Syl. 97.

182 Epigrammata sepnleralia.
458. Philippopoli. C. I. 4637.

-— 00 —— ---Ὁ--ὮἜ ὃῸὃῸ᾽ —— 8 —-— ὦ». ὅθ 0 —— 000 0 — l| Él—A—— 00 0 M ο---

“ρακόντις Θεμάλλου τόδε σῆμα ἑοῖς [καμάτοισιν ἔτευξεν.

l oiX€T.C..//O — ὃ «oicero unde post ἑοῖς conicias fuisse ἔτευξεν.
Malui tamen cum Franzio praecedentis tituli versum integrum repetere.

459. Sahita Trachonitidis. Ex Wetzsteinii apographo Kirchhoff Act.
acad. Berol 1863 p.301. Waddington ad Lebas VI 29538.

Ἤμην ποτὲ νέος, ἐυπλόκαμος, Mri ὅμοζιος,
αὐτὰρ ἔπιτα χαλεπὸν γῆρας μὲ ἐδαμασῖσεν,
χυρτὸν ἠδὲ ἄναλκιν, κεφαλῆς δὲ τρίχας ἔμ[αρψεν,
κωφόν, ἀμβλυωπόν' ὁδόντας ἐξέτ[ηξεν.

5 εἰμὶ δ' ὃ γράψας ἔτη ὀγδοήκοντα βιώσας,
Οὐερδιανὸς Μαξίμου μνήμης ἕνεκεν ἐτ[έλεσσα.
πάντων δέ, φίλε, τέλος ϑάνατος καὶ βυϑός,
πλούτου πενίης, ἀλόγων τε καὶ ἀνδρῶν.

Supplevit Kirchhoff. — 1 idem exordium infra n. 613 quw ποτὲ μουσι-
xóg ἀνήρ κτλ᾽, — 8 τρίχας ὦλεσεν Kirchh. rp. ἐμάρανεν Wilamowitz. —
4 exeri Waddington. — 8 ἄλογα videntur animalia esse, contra neograe-
cae quidem linguae usum.

460. Apud Borechath Sabaeorum Trachonitidis. Waddington ad Le-
bas VI 2410.

TD αμελαϑὸν ὁρᾷς μὲ ϑεῶν φίλον ἀρχιερῆα'
ὃς τόδε σῆμα πόησα [ἰδ)ίην τε σορὸν κατέτευξα,
. οὔνον éyJaóe yAuxtv ὕπνον ἰαύω᾽"
ἱρεὺς γάρ Eit πρωτυτόκων ἐκ τελεϑ. . .
5 εἰ δ)]έ τις πῶμ]α τῆσδε σοροῦ ἐπαείροι,
ἁμαρτωλὸς δ]δ᾽ ἔστω “ΕἙκαέργη] μ[ετὰ τ]ῶν ὑπαρχόντων [αὐτῷ.
linit. nomen defuncti fuisse vidit Waddington, quod tamen dubito
num ᾿Αμέλαϑος fuerit, — 2 MiHN et 5 nwNA correxi. — ὃ fortasse πᾶσι
δὲ κ]ο[νὸν - ὕπνον, ut mors omnibus communis opponatur τῇ ἰδίῃ σορῷ.
— 4 extr. potest τελεϑ[ὧν] scriptum fuisse pro τελετῶν. Videtur sacer-
dotium dici, quo maximus quisque natu familiae fungebatur. — 6 waE

LTUEKAEnPHYMTEMUUNYD xrÀ'. si non verba, sententiam saltem adsecutus
esge videor.

IV. GRAECIAE.

461. Palaeochorio Megaridis, qui locus videtur Rhus esse. Boeckh C. I.
1051 ex schedis Fourmonti.

Τὸ ἐπίγραμμα τῶν ἐν τῷ Περσικῷ πολέμῳ ἀποϑανόντων
χὲ x&[ué]vo[v] ἐντᾶϑα ἡρώων: àn[oA]óuevov δὲ τῷ χίρ]όνῳ
Ἑλλάδιος ó ἀρχιερεὺς ἐπεσκεύασεν.

ΝΞ τ]ῶν [x]e«uévwu» καὶ τῆς πόλεως

| Σιμωνίδης.

ἙἸλλάδι καὶ Μεγαρεῦσιν ἐλεύϑερον àuap ἀέξειν
ἱέμενοι ϑανάτου μοῖραν ἐδεξάμεϑα,
τοὶ μὲν vm Εὐβοίας ἱερῷ] πα[γ]ῳ, ἔνϑα καλεῖται
ἁγνᾶς ᾿Αρτέμιδος τοξοφόρου τέμενος,
ὅ τοὶ δ' ἐν ὄρει Πυκάλας, τοὶ δ᾽ ἔνπροσϑεν Σαλαμῖνος
[νηῶν Φοινισσῶν ἐξολέσαντες Mony,]
τοὶ δὲ καὶ ἐν πεδίῳ Βοι[ζω]τ[ἤῳ, οἵτινες ἔτλαν
χεῖρας ἐπ᾽ ἀνθρώπους ἱππομάχους ἱέναι.
ἀστοὶ δὲ ἄμμι τόδε [ΠΠεγαρῆς] γέρας ὀμφαλῷ ἀ[μ]φί
10 Νισαίων ἐπ]ορον λ[α]οδόκων ἀγόρωϊν.

M]exoic ἐφ᾽ ἡμῶν δὲ ἡ πόλις [x]o[i] ταῦρον ἐν[η]γ[εἾζεν.
Helladius rv vel v saeculi homo antiquissimum epigramma vetu-
state absumptum non nimis curiose restituit, quod quo iure ἃ Simonide
conpositum praedicet nescio; poetae enim nomen adscriptum non fuit.
— In praescriptis K€IAIONU - AMAAOMENON -XTONUJ - enirinkiK corr. Boeckh;
cetera QHNAICTOY .. . NNIOIIIIenIAIUUNNCEIMENUN x7À' medicum expectant

184 Epigrammata sepuleralia,

Sander coniecit τοῦτο ἐποίησεν ἐπὶ τῶν κειμένων xrÀ., quae apta esse non
videntur. — In ipso epigrammate Helladii vitia neglexi, qui ε pro αἱ
et contra, o: pro v sim. scripsit. Notanda vero v. 1 KAAAAI, v. 2 ΠεμῈε
NOI, v. 4 €ATNAE, ubi spiritus olim adiecti vestigia optime perspexit
Boeckh. — 3 «vPoiAkGinAxu) non convenit certe poetae graeco quod
Boeckh posuit ὑπ’ Εὐβοίᾳ ναυσικλύτῳ. Bergk Εὐβοίας ἄκρῳ πάγῳ, quod
mutato epitheto recepi, nec praeplacet Schneidewini Emperiique con-
iectura ἁλίῳ πάγῳ. — 6 omissum ab Helladio suppl Boeckh. — 7 BO!
OCT .U corr. B. — 7 sq. modestius locuntur, quoniam una cum Phlia-
siis ingruente Thebanorum equitatu terga verterant Megarenses, Herod.
IX 69. — 9 ToaerePAc Helladii errorem alii aliter sanabant; aequo
violentius egit Boeckh, Bergk edidit ἀστοὶ δὲ [μνᾶμ ἄμμι τόδε γέρας,
in quibus displicet γέρας sine adiectivo positum. Excidisse aliquid
cum certum sit cumque nihil ad sententiam quidem desideretur, inserui
quod quomodo describentis oculos fallere potuerit facile intellegitur. —
10 NeiCeuNECTOPON/XMOAOKUNNATOPU) recepi Bergkii certam opinor
emendationem, nisi quod cum Schneidewino A«oóoxov quam δὰ μοδόκων
scribere malui. Nisa vetus Megarum nomen notum est, intra ipsum
curiae circuitum ἡρώων τάφους fuisse docet Pausan. I 43,3. — Quae
subscripsit Helladius correxit Blomfield; traditur A€XPIC- TATAYPONEN
ΝΓΎΕΝ.

462. Megaris. Ex schedis Fourmonti omnia tria, ex Pocockio tertium
epigramma reliquorumque partem ed. Boeckh C. I. 1066. 1067. Lebas
II 67.

8. Τὸν πᾶσιν ἡλίκεσσι μειλιχώτατον,
τὸν τοῖς καλοῖσι χρηστόν, δυσμενῆ κακοῖς,
δόξες δ᾽ ἐν ἄστει μυρίες αὐ[ξ]ούμενον,
ἀστοῖσι καὶ ξίνοισιν οἷσιν εὔνο[μ]ον

5 μάρψασα μοῖρα σῶμα τή [»]δ' ὑπὸ χϑόνα
ὀζέ)]δωχε]», ἦτορ δ' ο[ὐ]ρανῷ μ[ετ] [ρσ]ιον-
τοιοῦτο[ν»] ἰ[σϑι] π[άντ]α Νικοκχράτους βίον.

b. Εἰκοσι [ἐξ] ἀνύσαντα δ[υ]σ[ηνύστ]ο[υ]ς ἐνι[αυ]τούϊς
ele , ἄτροπος Κλωθὼ Νικοχράτην βιότου,
10 Νικοκράτην πολύμητιν, ἀφ᾽ αἵματος à ἀρχιερήων,
. πάππου Νικοκχράτους, υἱέα Καλλιτύχου.

, € δ ,
c. Νικοκράτους λαγόνεσσιν ὑπὸ χϑονίαισι κέκρυπτε

IV. Graeciae. 185

σῶμα, κέαρ δ᾽ ἀνόρουσε πρὸς αἰϑέρα δῖαν ἀερϑέν' !

σοὶ δὲ χάρις, Πλουτεῦ, ἀχάκῃ ϑεῷ, εἵνεκα μοίρης. —
15 Πρηὺν [x]ai yAvx[v9]vuo[v], ἀγαλλόμενον μάλα πᾶσιν

υἱὸν Καλλιτύχοιο μένει [δ] 0]ν φάος ἄλλο,

πρὶν στυγερ .....«.«.τὐὐὐν ον n n ΄

ν᾿ ru —À 7À

m vel im saeculi. — Tria numerorum genera in unius viri epitaphio
cumulata ex nobiliorum hominum more aetate posteriore recepto. — 3
AYIOYMENON corr. Boeckh addens barbarum est, haud dubie tamen verum.
αἰνούμενον vel αὐχούμενον Keil Mus. Rh. XIV 506. — 4 ξένοισιν Boeckh;
idem correxit CYNCNON et v. THKIA et v. 6 ONPANUMTIA^ .1ON — 6
AIAUXIN δίδωσιν Boeckh. — 7 TOIOYTOIUnIAAAsNIKO κτλ᾽, corr. Keil. —
8 aicNYiINOIC Boeckh, qui reliqua supplevit, δυσωνύμνους coniecit, ad-
iectivum vix recte formatum. — 9 φιλ σφὴῆλ Boeckh. εἶλ᾽ scripsi, quod
nune confirmatur titulo romano inedito (infra n. 562.) αἰαῖ ἀνιγροῦ δαίμονος,

ὃς ζωᾶς εἷλε φίλαν ἄλοχον. Vulgarius est καϑελεῖν τινα βίου. — Tertii

epigrammatis aperte duae ternorum versuum partes sunt. — 15 IAITAYKIOY

ΝΟΙΙ et 16 Ai. N(Lebas A...dAOC) corr. Boeckh. — 17 Fourmont cr
YI. PI . IlIIOI . TOINIIAGANAOICININCIOI , Pocock ETYIIPO V1YnOUIOINIIARANANO
muBOIOL Lebasii lectioni πρὶν στυγερῆς Umó...... AGANATOICINECUG,

nescio an non fidendum sit. Emendare neque aliis contigit nec mihi,
quamquam intellego sententiam similem esse Theocriteae XVII 46 c £0 cv
δ᾽ (i. e. Veneris) ἕνεκεν Bepevixa - εὐειδὴς ᾿Αχέροντα, πολύστονον οὐκ ἐπε-
ράσεν, - - ἀλλά μιν ἁρπάξασα, πάροιϑ' ἐπὶ νῆα κατενθεῖν -κυανέαν καὶ
στυγνὸν ἀεὶ πορϑμῆα καμόντων, -ἐς ναὸν κατέϑηκας, ἑᾶς δ᾽ ἀπε-
δασσαο τιμᾶς.

463. Crommyi. Ex suo apographo Welcker Mus. Eh. III 264 n. 42.

Φι]λοστράτα βέβηκα πηγὰς εἰς ἐμάς
λείπουσα δεσμόν, ó φύσις συνεῖχέ ue:
ἐπὶ τοῖσι) δέκα γὰρ τέσσαρ' ἐκπλήσασ᾽ ἔτη
πέμπτῳ τὸ σῶμα καταλέλοιπα παρϑένος,

ὅ ἄπαις, ἄνυμφος, ἠΐϑεος" ὅτῳ δ᾽ ἔρως
ζωῆς ἔνεστιν, ἀφϑόνως γηρασκέτω.

1 vel ni saeculi. — Christianam fuisse Philostratam non demon-
stravit Welcker. — 3 ΤΟΙ͂ς corr, Heimsoeth.

464. Argis. Mihi dedit C. Curtius, qui descripsit.
"ixr» nomen marit .. .]1α χρηστὴ [xotoe.

186 Epigrammata sepulcralis.

"H3eoiw, o]U πέπλοισι uesdo[otog .. ... . ...
᾿Δηκτη καλλικόμων ἄνϑος [ἀπ᾽ Ἰἰναχίδων,
ἀελίου] προλιποῖσα φάυς [τάφον ἐνθάδ' ὑπῆλϑο]ν,
ἀντὶ δὲ ϑαλπωρᾶν [ϑῆκα γονεῦσι γόους" ΄
δ o]w[0] ἔτε παῖδα φίλον λιπόϊμην πόσει .. ... ..

I sive post sive ante Chr. n. saeculi --- Ῥγδοβοσιρίαπι fuit Actes
maritique in- ας desinens nomen. — 1 sententiam petii ex titulo attico
supra n. 83 οὐχὶ πέπλους, οὐ χρυσὸν ἐϑαύμασεν ἐν βίῳ ἥδε, ἀλλ᾽ xrk. —
4 Il. 2 412 οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἄλλη ἔσται ϑαλπωρή, ἐπεὶ ἂν σύγε πότμον ἐπίσπης.
— ὅ V AETI — Versus sexti superant paucarum litterarum apices.

465. Argis. C. L 1152. Lebas II 132.
"Mo v]éac βαίνουσαν ἐς ἐλπίδας, ἄρτι τὰ J[eio
στέμμ]ατα Κα[ρ»]ε[αες δερχομένην ϑυσίαις
μοῖρα ϑοὴ μάρψασα παρ᾽ ἀνέρος ἥρπασε κόλπων,
οἷά τις εἰοβόρος διψὰς ε. .......
ὅ Σμύρναν τὰν φιλότεκνον" ἐπ᾽ ἀνδρὶ δὲ παῖδα λέλοιπα
ὀκεαέτιν' ϑνήσχω Ó'[ix πυρετοῖο νόσου,
μναμόσυνον προλιποῦσα πόσι κατὰ δῶμα ϑύγατρα
ἹΜαινίῳ: Ὑψίστου δ' ἡρίον G[yxe Διός"

ἐνθάδε yag ue σύνευνος ἔϑηκ᾽ ᾿Απολλώνιος καὶ
10 τοῦτό μου ἐν νούσσοις δῶρον ἀ[πέσχον ἐγώ:

ἥρπ]ακεν οὖσαν ἄμεμπτον ἀφ᾽ οὗ σέβας εἶχον ἄνακτος

ζῶσα, καὶ ἐν φϑιμένοις τοῦτο γέ[ρ]ας [πόρε uoc
τοίνυν οὐ τὐμ[βο]ν κατ[ὰ γῆ]ς, μακάρων δὲ λέλονχα
χῶρον καὶ τὰ ϑεῶν δώματα χρυσοπαγ[ῆ.
Μανία Τίτου Σμύρνα χρηστὴ χαῖρε.

I vel rt saeculi. — 1 suppl. Boeckh. — 2 AATAKA.E.WEAEPK xr.
Καρνείαις certo et vix incertius ϑυσίαις restituit Wilamowitz. Modo ad
novas erigebatur spes, modo sacras (lovis scilicet, cf. v. 8) infulas vide-
bat sibi propositas, quas Carneis adsumptura fuit e. q. 8, Idemque indi-
eavit Aeschyli Agam. v. 487, ubi Ζεὺς ὕπατος cum Apolline coniunctus
adpellatar ab praecone Argos reduci — 4 EA; Lebas. διιψὰς ἔχιδνα
φιλεῖ Boeckh, quod languet; fortasse διψὰς ἔδακνε τέκνον. — 6 non certe
e partu mortua est. — ὃ 84. mariti nomina erant Maenius Apollonius.
— 8 supplevi ex proximis. — 10 AnPON/ Lebas. — 11..naxEN Lebas,
suppl Waddington. — 12 ΤΈΔΑΣ Lebas, .EAAY Fourm., ut iure de

IV. Οταβθαΐβδο. 187

mea correctione dubites. Clausula πόρε μοι in titulo Spartano infra n.
476,6. Ihterpretor equidem: sepulcrum mihi est prope Iovem. Maximum;
nam hic me condidit maritus et hoc donum (i. e. solatium) aegrotans ego
abstuli. Eapuit me deus (i. e. lupiter), cuius dum vivo habebam sacer-
dotium, mihique mortuae hoc honoris tribuit, ut suo in fano sepelirer.
In quibus non nego adsimilatione paullo duriore v. 11 me offendi.
Speciosior sane, at quae traditis adaptari nequeat, Wilamowitzii est ex-
plieatio: mors mili hoc, dum morbo me absumit, concessit: rapuit me qui-
dem ab love, sed ut mihi prope eius fanum aeternam concederet sedem.
Aidws vocabulum frustra temptaveris versui 10 inserere. — 13 suppl.
Waddington. — Post χαῖρε in Fourmonti apographo alia nomina secun-
tur EUxparéo; xrÀ., quae ad hune titulum non pertinent.

466. Argis. C. I. 1141. Lebas II 131.
Γαῖα κατ' ἐμπ]ορίην σ᾽ ἐλϑόντα no[v' 7]Óe κέκευϑ[εν,
Σώγενες,] ᾿Αργείων ϑυμὸν ἀφέντα πόλει.
1 TOPIN. NTEAGONTOROTEIXEKEKEYO Leba8, ΣΟΡΗΝΗΝΓΕΛΟΟΝ. A . ΠΩΙ
AEKEKrYO Fourmont, quae composui. ἐμπορίη dedit Wilamowitz.

467. Argis. C. I. 1156 ex schedis Fourmonti.

K]ovg[n γα]ΐα xéx[cv9]e τρι[ακο]στῷ λυκάβαντει
ὠ[μ]7ν ἔτ ὠδείνων φόρτον ἀει[ρο]μένην

Πώλλαν, [πο]λ[λὰ] λεποῦσαν ἀ[π]εχϑέα [δάκρ]υα μητρί,
μητέρα [τὴ]ν μήπω πικρὸς [ἔμ ]α[ ρ]ψ᾽ ᾿Αἰδης.

Il fere saeculi. — 1 .. 2vt . AIAKEK . . CETP1 .. [. ΟΣΤΩ — 2 ΩΝνο....
..98A xri. Male Boeckh οὐ φιλία κέκληκε - ἡ Μοῖρ᾽ wóslyuv κτλ᾽, Sponte
legitur γαῖα κέκευϑε, ab initio κούφη dedit Wilamowitz; v. 2 cum mater
nondum fuisset Paulla, gravida fuisse dici debebat; itaque ὠμὸν ἔτι -
φόρτον scripsi, omus nondum maturum. — Cetera bene correxit Boeckh,
v. 9 Πωλλαν AA | .. λιποῦσαν ATEXGEA | .. BYA, V. 4 .. AABYAIAHZ, ubi
Sic interpretandum quam cum nondum maler esset mors abripuit.

468. Incerti loci, postea Venetiae. Smyrnaeum esse nescio cur con-
iecerit Franz, C. I. 6862. Huc rettuli propter nomen defunctae.
Πωλλα Περιγένου χαῖρε.
«Τικιννία χαῖρε.

188 Epigrammaata sepulcralia.

"ixirvia “Ἑλένη χαῖρε.

“Ἰαΐνεος στήλη ue πέριξ ἔχει' ἐκ δέ με παστῶν
νύμφην κἀιχ ϑαλάμων ἥρπασ' ἄφνως ᾿Αἰίδας,.
Πώλλαν, λυγρὰ γονεῦσι λιπὼν μνημήια τέκνου.

469. Prope ἀγροβ. C. I 1155 ex schedis Fourmonti.
Πήγη χαῖρε. |
Τίχτομαι ἐν Ilayoig xai ovvo[ua τοῦτο x]aAovuat
xa] [ϑ]νήσκω π[η]γᾶς δυσμ[ενέεσσι 6oo]tc.

1 suppl. Boeckh, qui παγαῖς adpellativum esse dicit. At in hoc
ipso urbis Megaricae nomine lusus distichi versatur. — 2 ΜΟΝΗΣΚΩΙ͂ΤᾺ
ZAYEZM ----|izvuz verba quae posui incerta sunt; possis δύσμορος ἐν
mpeyoxig. Sed πηγῆς nomen in lusus gratiam delectum est, cum quod-
libet aliud aptius fuisset.

430. Argis C. I. 1157,
'E»y9ads Σωσιπάτρα κεῖμαι ἐπὶ σήματι τῷδε
μοίρης ἀνβροσίης ἐκτελέσα[σα] μίτον.

u vel n1 saeculi; litterae ECC Uu.

471. Cleonis. Rangab. 2220 b ex Bursiani apographo. Baumeister
Philol, YX. 182.

Νομων[α Μεγαλοπολίῖ[τις] χαῖρε.

Ἰκαρίου μὲν παῖδα πολυ[ζ]ήλωτον ὍμηΪρος
ὕμ7»[η]σ᾽ ἐν δέλτοις ἔξοχα Πηνελόπην,
σὴν δ᾽ ἀρετὴν καὶ κῦδος ὑπέρτατον οὔτις ἐπαϊρκῶς
ἰσ[χύει] λιγυρῶν ἄσαι ἀπὸ στο[μάτων.
5 αὐτὸς ἀρἾ οὖν ἐκα[λ]ε[σ]σεν [ἄν]α[ξ σ]ε, Νομών[ε,
| ὈΟ[Γλύμπου,
᾿τηκεδόνε στυγερ[ῆι σῶμα μαραινομένην. |
1 vel 1 a. Chr. n. saeculi. — 1 roAvzHA quod in arsi ferri posse
male iudicat Keil Bullet, acad. Petropolit. XIV 178. — 2 .mws corr.
Rang. — 9 xHMAVPETHN Baumeister; corr. Keil idemque v. 4 ἰσχυει et

λ

IV. Graeciae. 189

στομάτων bene supplevit, male vero v. 3 οὔτις ἔπαινος. Melius Rangabes
οὔτις ἐπ᾽ αἷαν. — D ...... OYNEKAAE.£ENA£ZTENOMQN.O. Sententia sic
procedit: Penelopen Homerus cecinit, tuam vero virtutem cum nemo mor-
talis satis canere valeret, ez vita te Iupiter sustulit. Vltimum distichon
vix certa ratione emendari poterit. Cum spatii rationibus pugnant quae
Keil coniecit οὕμεκ᾽ dp εἰς ἕδρας gt, Νομωνία, ἤγαγ᾽ ᾽Ολύμπου
τηκεδδνι στυγερῆ Ζεὺς φϑιμένην Κρονίδης.

Equidem ἄναξ non facilem esse emendationem probe scio; sed meliora
non 8uppetunt.

472. Sparta Athenas translatum. Neubauer JZermae X 153.

ΓΊλαυκατ[ία us μ]νᾶμα Κάλας [ἔϑετ' 4v9[í0a υἱύς.
Παι[δίας ἐπόει].

Ante ol. 75. — Indolem tituli bene perspexit Neubauer, nomina
quae supplevit concedens incerta esse.

"418, Spartae, nunc Athenis. Kirchhoff Hermae IV 429.

8. Πάσῃ κοσμηϑεὶς ἀρετῇ, Τειτάνιε δεῖε,
ἔγγονε Παίωνος, νῆσσον͵ ἔχεις μακάρων"
ὀστέα δὲ ἱερὰ σεῖο περικλυτὸς ἀμφιβέβηκεν
Φοῖβος ἐπ’ ἠιϑέοις τείμια πάντα νέμων,
» ; € , 3 & , 3 ,
ὀφρ᾽ ᾿ακίνϑῳ μὲν yovvóg περίβωτος Auvxáng,
σοὶ δὲ “Τ“υκαονίη ἔνδιον ἧ Πιτάνη.

b. Πᾶσιν ἰητορίης ἀπ’ ἐμῆς Ἕλλησιν ἀμύνων,
|». $$ ἐπαρκέ(σ)σαι ὃ[ς μόϊνον ο[ὑ δυνάμην,

Titulus Luciano fere aequalis, cuius adtulit Kirchhoff πῶς δεῖ icr.
συγγρ. c. 21 ὑπὸ γὰρ τοῦ κομιδῆ ᾿Αττικὸς εἶναι. . ἠξίωσεν οὗτος καὶ τὰ ὀνό-
ματα μεταποιῆσαι τὰ Ῥωμαίων καὶ ὶ μεταγράψαι ἐ ἐς τὸ Ἑλληνικόν, ὡς. . Τιτά-
γιον.. τὸν Τιτιανὸν (λέγειν). Dialectus ionica est ut in medici titulo. —
6 Pitanen patet, Spartae pagum, non solum Dianae, sed etiam Apolli-
nis sacris nobilitatam fuisse. — 8 suppl. Kirchhoff. — 9 prima littera
O fuit.

aper m

a “-

190 Epigrammata sepulcralia.

474. Spartae. C. 1, 1488.
Μητρὸς xai ϑυγατρὸς παιδός τ᾽ ἔτι τύμβος δ᾽ εἰμ[!,
οἱ λάχον ὠκίστην ἀτραπὸν εἰς idm
ὧν ὁ μὲν ἐν κούροισιν 4λεξάνωρ ἐκαλεῖτο,
ἢ δ' “Ὑγίξια, γάμου πρόσϑεν ἀποφϑιμένη:
ἄρρενι δ᾽ ἠιϑέῳ παιδείην ὥπασε ἸΠοῦσα,
ἣν ᾿Δίδης φϑονερὸς νόσφισεν αὐξομένου.
καὶ μήτηρ μὲν ἔχει παῖδας δύο, τρισσὰ δὲ πένϑη
vi» κλαίει γαμέτης ἄμμιγα καὶ γενέτηϊς.
Epigramma elegantissimum ri fere saeculi; litterae eco. — 1 olim
ἔπι coniciebam.

4415. Spartae. Lebas II 211 d.

Τρώιλε, χαῖρε, καμὼν πολλὴν ἀτροπὸν χϑόν᾽ ἀν᾽ ἀνδρῶν
καὶ πόντου σπεύσας συνεχῆ συκνὰ κύματα πλεῦσαι,
ὡς ἵνα cot τι Τύχη δῴη καλὸν ἐξαπίνης nov, -
οὐκ ἔλαβες χάριν ἐκ καμάτων σῶν, οὐδέ σε γαῖα

5 σὴ κατέχει Σπάρτη, πολὺ φίλτατος, ἀλλὰ Κορώνη
γῇ σε κρατεῖ τύμβοις, τὸ πεπρωμένον οὖ προφυγόντα,
τεσσαράκοντα μόνους ζήσαντα χρόνους ἐνιαυτῶν.

1 ἀτροπόν i. q. ἀτραπόν esse monuit Wilamowitz.

476. Spartae. Lebsas II 211 ex Foucarti apographo, aliter hoc in
commentariis aliter in ipsa editione tradito; cf. Athenaei v. II 76.

Φαῦστε yoige, ζήσας ἔτη jü.
“γνὴ μὲν μήτηρ μὲ λοχεύσατο παῖς ἔτι κεδνή
πρώτας ὠδεῖνας δηξαμένα λαγόνων"
Φαῦστον δ' ὠνόμασέν με πατὴρ ἰδίης ἀπὸ μητρός,
γίνατο δ᾽ ἠιϑέους τηλυγέτην τε κόρην.
5 πένϑος δ' οὔτι ἑκὼν καὶ λύπην δῶκα τεκούσῃ"
μοῖρα γὰρ οὐδὲ γονὴν οὐλομένη "πόρε μοι,
ἀλλά με νηλειῶς τρισσῶν ἥρπαξεν ἀδελφῶν
μητρός τε γλυκερῆς χουριδίης τ᾽ ἀλόχου.
Infimae aetatis carmen nimium quam incompositum. — 3 Fausta
vel Faustina fuit aviae. nomen. — 5 dolore quidem adfeci matrem, sed
invitus; nam fatum in causa erat, quod liberos non relinquerem.

IV. Graeciae. 191

473. Magulae ad Spartam. Ex schedis Fourmonti C. 1. 1480.

TM αις ZLoxedatuovo[c . . . .
en ns x]ai κλέος ἂμπε[ δ] [ον'
TEM β]ραχὺ λέψανον, ov μ[έγα σῆμα
πον o]v δῶρον ἐλευϑερί[ης
5. ..... "oyo]A«xóg στό[λ]ος" (aos δ᾽ ἡμ[ῖν
δῆμος ὑπ’ αἰπεινῇ ἀ]κροπόλ[ηε τάφον.
Litterae fere πὶ p. Chr. n. saeculi sunt, quo tamen tempore cum
vix invenias quid belli gesserint Lacedaemonii cum Argivis, recte for-
tasse Wilamowitz refictum esse epigramma ait, nisi mavis ex vetere
lapide ab altero Helladio (vid. supra n. 461) transcriptum statuere. —
l sq. huius pugnae fama apud montium non minus quam apud planitiei
incolas percrebuit, — 2 AMneA| — ὃ 8αᾳ. mortuis hoc monumentum pro
recuperata pretiosa libertate exiguo dono est. — 5 'Apyoluxdc Boeckh.
— 6 ΚΡΟΠΟΛΙ — 7 sq. pauca supersunt haece:
'" YNONY . MIIY---AHAOC
APTHP----- I. 1... UC

438. In suburbano Geraniae, cui nomen Μεγάλη Μαντινέα. Fourmont,
ex cuius schedis C. I. 1499, cf. ad 1457 et 1463.

Τίς μοιρῶν μίτον ὕμμιν ἐκλωώσατο, παῖ[δες], ἄωρον,
᾿Ελπίδος ἐκ μητρὸς καὶ πατρὸς ᾿Ἄρχιτέλευς"
τυτϑὸν δὲ ἀνθήσαντας ὑπὸ κροτάφοισιν ἴουλον
ἥρπασεν ἡ προπετὴς μοῖρα διωξαμένη
5 Θειοφάνη Νῖρον τε, vé[o]vc δ᾽ ἐμαρήνατο [δ]αέμων
&aug[w] πρωϑήβας, ἔρνεσιν εἰδομένους.
n fere saeculi. — 1 nAiACO et 5 Nevc et 6 AMdiO corr. Iacobs. —
3 TOYÜTON quod πρῶτον legerunt. — 6 aegre adiectivo caret nomen
ἔρνεσιν.

429. Prope Taenarum. C. 1. 1498.
Πέντε xai ἑξήκοντα ἐτῶν μέγα σῆμα καλύπτει
Εὔτυχον οἰκονόμον, πολλὴν φιλίην πορίσαντα.
i fere saeculi, — 2 οἰκονόμος quid sit docet C. I. 1276 ᾿Αμαραντος
Δημέα φιλοδέσποτος οἰκονό μος.

192 Epigrammata sepulcralia.

480. "Thelpusae. Ross Inscr. ined. 1 10.

Ἰουλία Ποϑοῦσα χαῖρε.

44 o[o]i μέν, ooi πέϊνϑος ἐπέκλ]ωσεν ϑ[εὺ]ς ἐσϑ[λῆ.
ἐξανύσαι ζήσασ]αν ἔτη δύο καὶ δέχ)" ἀτα[ρ]πόν"
e[;]& γὰρ τὰ δοκοῦντα ϑεοῖς - - - εν κατὰ μανῖί[τιν
— — — ΕΙΔΑΡ̓ - — IlIl€ECEC — ——— — —

5 à] παλά[μαις ζ]ώντων γονέων πολὺ χείρονα rao]xec
— — 4 — MOC — — — — τάχιστα δίκας τελέων [ϑανάτοιο
— — σαν ἐπεί [y] αὐτο[ί v]e vux[o]Q μὲν név[9e .... ..
— — xai AI€AI τέκνον dp — — — — ἀνπαύσωνται.

Apographo mutilo abstinendum puto. — 1 ACEIMENCOITIEM - Gucece
ΑἹ — 2 ΔΕΖΑΤΑΕΠΟΝ — 3 ar& post ϑεοῖς videtur μάντεως epitheton
fuisse velut 86v, nam lacunarum nusquam adcurata habetur ratio.
Certum autem est poetae alicuius verba citari. — ὅ dubitanter hanc
posui sententiam grace est mori, graeiora patitur qui in manibus. super-
stitum parentium moritur. — ἴ ἘΠΕΙΤΑΥΤΟΠΕΠΙΚ - - - - - UMENDnEN — ὃ ANn
AYCUNNTAK sententiam non adsequor.

481. Patris. C. I. 1553.
Δομιτίου Φαίδρου. t
Τὴν σὴν εὔνοιαν xai πίστιν, Ooióge, καλοῦντες
ἐν βιοτῆς μέτροις οὕποτε παυσόμεϑα.

482. Leucade. C. I. Add. II 1928 b ex diario quodam graeco, cui
nomen Ἰόνιος ᾿Ανθολογία.

Τελέσφορε χαῖρε.
"H» ὥρα συ[ν]έχουσα Τελέσφορον, καὶ ἀπέδησε
τὴν ζωνὴν ἑαυτοῦ"
ἤόνος ἐξήρπα[ ]ε καὶ οὐκέτι μοῖρα ἀνέμεινε"

ὦ ταχ[νοῦ ϑανάτου καὶ γονέων ἀτυχῶν.

1 cvEXOYCA emendavit Boeckh, falso tamen explicans. — 2 ΕΞΗΡΠ
AZE. — Sententia epigrammatis haec mihi videtur esse: T'elesphorum
navi iter facturum Leucade cohibuit tempestas (ὥρη γάρ σε πέδησεν ἀνέγγυος
A. P. VII 263,3 eodem significatu) et cingulo soluto (ζώνην λύεσθαι in
itinere subsistere Herod. VIII 120) caeli serenitatem. opperiebatur. Tunc
forte in littore stans sive casu sive vento abreptus in mare praecipitatur,

IV. Graeciae. 193

9o

Parca quae navigantem perdere voluisset morae npatiente, — Inter
verba ἑαυτοῦ et ἦσνος nihil omnino spatii est, ut poeta mancum versum
facere voluisse vel integrum facere non potuisse videatur. — 4 TAXYNOY
quod cave defendas deque voluntaria praepropere excogitata morte in-
tellegas.

483. Delphis. C. I. 1722.

Σῆμα τόδ' ἥρωος πατὴρ παρὰ ταῖσδε πύλαισιν
Πυϑικὸς εἴδρυσεν παιδὸς ἐπὶ φϑιμένου-

ἰ]ητροῦ παΐντεσσι φῆλου, πινυτοῖο καὶ ἐσ[ϑλοῦ
nomen . .(]ρου, βιοτῆς τυτϑὸν [ἐπαυραμένου.

I fere saeculi. — 1 πατήρ eadem mensura in Archiae epigr. A. P.
VII 140 πατὴρ μὲν Πρίαμος, γὰ δ᾽ Ἴλιον, οὔνομα δ᾽ “Ἕκτωρ, ubi cum pro-
babilis nulla suppetat emendatio, nulla omnino opus est. — 3 PHTPOYnA
quod cum non corrigerent mire erraverunt et Welcker (Syll. 28) et
Boeckh. — 4 ἐπαυρα μένου Boeckh.

484. 'Tanagrae. Anaglypho exsculpti arte rudiore duo iuvenes. C.
Robert Diar. arch. 1876 VII 18 sqq.

᾿Αμφάλχης ἐστασ' ἐπὶ Κιτύλωι 70 ἐπὶ Δέρμυι.
Κιτύλος. ΖΔέρμυς.

v 8aeculi ineuntis.

485. "Thespiis. Sub eximiae artis anaglypho superne fracto, in quo
duo nudi viri incedunt ad dextram versi. Egregie tractavit Hobert
Diar. arch. 1876 VIII 19 sqq.

Myaàu ἐπὶ Γάϑωνι κἀριστοκράτει.

v saeculi ineuntis. — Nescio an numerosa scriptori oratio obver-
sata sit.

486. Prope Thespias. Ross Epistola ad Boeckhium Halis 1850 p. 11 sqq.
Ex Schillbachii apographo Keil Zur Sylloge der boeot, Inschr. p. 553
n. XXX.

ἹΜνᾶμ᾽ ἐπ᾽ Ὀλ[α.)]ε[ἐ]|δαε μ᾽ ὁ πατὴρ [ἀν] έϑηκε ϑανό[ν]τε
Ὄσ[σ]ιλος, ὧ[ι] πένϑος ϑῆκεν ἀποφϑίμενος.
Kalbel, Epigrammata graeca. 13

194 Epigrammata sepulcralia.

v saeculi — 1 ολ..ε| dan Ross, ose | rmir Schillbach. ᾿Ολαυγείδαι
Rossii coniectura est haud certa. ᾿Ολαίδας Thebanus ap. Pausan. X 7, 8,
ubi Sehubart ex Keilii sententia ᾿Ιολαίδας edidit. — Post πατήρ versu
extremo una littera excidit, ineunte proximo Ἀέθηκε Ross, //éü»xs Schill-
bach. Falso scripserunt ἐπέθηκε, quod verbum nudum dativum trahit.
— 9 ns ὧι Keil idemque Ὄσσιλος nomen invenit conlato Coorum nomine
"Occvhos ap. Ross Hellen. I 95 n. 18. Meineke Diar. arch. 1851 p. 253,
qui v. 1 ᾿Οἰκλείδαι nomen posuit, hunc versum sic scripsit ᾧ φίλος ὧν
πένϑος xr. Ross ὡς φίλος ὡς πένθος xrÀ'. Poeta modo ne barbarum
putemus non potuit scribere nisi quod Keil reposuit.

487. 'Thisbae. Ex Rossii schedis Keil Syll. inscr. boeot. p. 170.
4ovoi[c κ]αὶ ξείνοισι φανεὶς φίλο[ς εἰμί nomen defuncti
ὅ]ς ποτ' ἀρισστεύων ἐν προμάχοις ἔπεσον.
v saeculi. — 1 φίλος ἐνθάδε κεῖται vel Εὔκλος δὅδ᾽ ἐστίν et v. 2 ὅς
ποτ᾽ ἀρισστεύων ἐν προμάχοισι πέσεν Keil.

*488. Tanagrae fortasse repertus cippus in museo Thebano adservatur.
Edidi Hermae VIII 422.
Σοῦ μὲν δὴ πατρὶς δήν, Kégxiwe, Φοξίου υἱέ,
Ποντιὰς 'HoáxAe( ἕξει ἄχος φϑιμένου
ἡμ[ετέρ]ων ἐγχερσὶ φίλων: 0[9ev ov|mov' ἐπαίνου
λησό]μεϑ᾽. 7 μάλα γὰρ [σὴν φ]ύσιν ἡγασάμην.
..« ἥανδρος.

v saeculi exeuntis. — Tanagraeum lapidem esse ideo conieci, quod
Tanagraei olim cum Megarensibus Heracleam coloniam deduxerunt (v. 2),
faciliusque Cercini apud amicos Tanagraeos obitus explicatur. — 3 mea
supplementa cum iniuria olim abiecissem, eadem a se inventa mihi pro-
bavit Buecheler. — 4 λησομεϑ᾽ Leo amicus; pluralem parum concinne
excipit singularis ἠγασάμην. Vnus ex amicis, cuius nomen infra scri-
ptum fuit, cippum ponendum carmenque inscribendum curavit.

489. "Thebis. Rangab. 2217. Ex Rossii apographo Keil Syll. p. 174.
Melius Lebas III 553.

Ὃν μεγάλ᾽ αὐ]χήσασα πατρὶς Or[f]g nov ἐν] ώ[λπει
πρωτεὐσειμπάσης Ἑλλάδος εἰς ἀρετέν,

IV. Graeciae. 195

noi» [διάνοιαν τέρμα λαβεῖν, βίον, ὧι xe[yaonvo,
ὦλ[εσεν ἡ φ]ϑονερὰ v[oig ἀ]γαϑοῖσι εὐχ[η.
δι. νον νως οχων ἔϑαν]εν zftoysírov[og υἱός,
ἐν πολέμωι κοσμ]ἐωγγῆς πατρίας δύναμιν.
nomen viri] oixeíat γνώμηι Θηβαῖος ἔτ[ευξεν.

IV fere saeculi. — 1 extr. ΠΟΤΕΤΩ corr. et supplevit versum relicum
Wilamowitz, nisi quod digamma addidi, quam litteram scimus apud
Boeotos satis diu obtinuisse, — 3 ΔΙΆΝΟΙΑΝ Lebas eademque fere ceteri.
— κεχάρητο Wilam. — 4 restituit Keil. — Sententia plana et pulcra:
quem patria speraverat virtutis fore principem, eum priusquam ad spei
exitum perventum esset, fatum perdidit, in quibus hoc notandum v. 3 pro
ipso homine vitam (βίον) substitui, tamquam veritus sit poeta ipsum
hominem exstinctum oblivionique traditum dicere. — 35.901....O0XQN
reliqua suppl. Keil. — 6 Tu ..... EOrrH£ Lebas.

490. Thebis. C. I. 1652.

Εὐφροσύνην ἤσκουν νέος ὧν [. . . . nomen defuncti
τᾶς] ἐκ γυμνασίου σύντροφος ἀ[λικί]α[ς"

ϑνήσκω δ᾽ ἐν πολέμωι τιμωρῶν Δελφίδι χώραι"

πάππου] δ᾽ εἰμὶ Εὐανορίδα, πατρὸς δὲ Νέωνος.

Ad quod bellum pertineat cum multa cogitari possint certo definiri
nequit; litterae sunt vulgares, iota dativis adscriptum in verbo ϑνήσκω
omissum est. — 2 A1....A. Welcker Syll. 26 καὶ πᾶσιν ἑταίροις τοῖς
ἐκ γυμνασίου c. ἁπλότατος, endemque Boeckh, nisi quod ἀκρότατος prae-
tulit. Αἱ post cuvrpopoc substantivum requiri casu genetivo positum
docet epigr. atticum supra n. 49 πᾶσι δ᾽ ἑταίροισιν συντροφον ἡλικίας coll.
Antip. Sid. A. P. VII 26 ὁ φιλακρήτου σύντροφος ἁρμονίας et C. 1. 246
πινυτῆς σύντροφος εὐδικίης, unde cum nihil aptum sit praeter ἁλικίας, hoc
scripsi Dodwellium leviter errasse ratus. "V. 1 quid opus sit ipsa res
clamat. — 4 suppl. Boeckh.

491. Orchomeni. Decharme Archives des missions scientif. 1867 IV 498.

Φιλοκράτης Φιλοκράτους Σιδώνιος.
Οὐ νόϑον ἐκ προτέρο[ι]ο, Φιλόκρατες, ἤνεσας ἥβ[αν
σεῖο βίου, πινυταῖς ϑηγόμενος πραπίσιν'
j γὰρ ἀπὸ πράτας μεμελημένος ἧς Ἐπικούρου
δόγμασιν εὐξυνέτοις, [o]c [ϑ]έμες, ἁλικέας"
18"

196 Epigrammata: sepulcralia.

5 αὖϑι τύχης δ' οἴακι παλιμπλανέος βιότοιο
εἴχων ἐν ινύαις φῶτας ἐπαϑλοκόμε[ιῇς.
κεῖσαι δ᾽ ἀγχόϑι παιδὸς ἑοῦ Ψψαύων μελέεσσιν,
ἄζμενος ἐκ ζωᾶς εἰς προϑανόντα μολών.

1 fere a. Chr. n. saeculi est, epigramma elegantissimum. — 1 noli
ἥνυσας corrigere; potuit enim ille doctrinae speciem vel maxime adfectans
verbi ἄνω aoristum adhue ignotum formavisse. — 4 ὡς ϑέμις non est
quantum licebat, sed pertinet potius ad ea verba quibus medium inter-
positum est ἀπὸ πράτας - ἁλικίας ab ipso iuventutis initio, ut par est,
coepisti Epicuro studere. — 6 fuit ἀγωνοθέτης in Charitesiis Orchomeniis.

492. Thebis in scala ecclesiae S. Georgii. Mihi descripsit Wilamowitz.

Ovx ἐστ᾽ οὐδὲν τέρμα βίου 9vyt ....... ..
ἀλλὰ Ἐύχη κρείσσων ἐλπίδος [ox] ἐφάνη,

« M , J 3 , 4 « »

ἢ xai TiuoxAé[o]va Zog[w»]iyov ngqavio* vto»,
πρόσϑε πρὶν ἐνδείξασϑ᾽ ἔργα πρέποντα φύσει"

5 ὃς Βασίλεια Διὸς καὶ ἔ[1] Ἡρακλέους τρὶς ἐν ἄϑλοις
ἵπποις νικήσας δώματ᾽ ἐπαγλαισεν.
Πολύκλειτος ἐπόεισε.

I sive ante seu post Chr. n. saeculi. — 1 ONHT..... ΘΗ... Σ
legit Wilamowitz adnotans litteras ONHT incertas esse. — 2 ΔΟΣΗ. Εφὰ
NH κ᾽ dedit Wilam. Sententiam distichi adsequi non possum. — 2 ΚΛ
EHNA corr. Ed. Hiller. — 5 EN correxi non certo modo; ego scripsissem
xai ἐν Ἡρακλέους τρὶς ἀέθλοις. lovi βασιλεῖ Sacra faciunt "Trophonii ora-
culum adituri (Paus. IX 39,5); Iovialia nescio quae vicit Phorystas
C. I. 1582.

493. Larymnae. Chalciopuli Locrensis apographum litteris minuscu-
lis scriptum C. Wachsmuthii beneficio debeo.

Δέρκεο τόνδε, ξεῖνε, καταφϑιμένοιο Φίλωνος
τύμβον, ὃς ἐμμούσ[ογις γράμμασιν εὐξυνέτως
παιδείαν ἤσχησεν, ἅπασι δὲ κοινὸν ἐν ἀστοῖς
ἦϑος “Ταρύμνης προςφιλέως &9ero:
ὅ τὸν καὶ ἔτ᾽ ἀχμαῖον βίοτον λείποντα καϑ' ἔβην
κῆδος ὁμοφρονέως πᾶσ᾽ ἐδάκρυσε πόλις.

IV. Graeciae. 197

2 ἐμμούσαις quod corrigendum putavi. — 5 sq. κῆδος. δακρύειν figu-
rae etymologicae genus est adiectivo ad κῆδος referendo ex adverbio
ὁ μοφρονέως repetito.

494. "Thebis. Ex Pocockio C. 1. 1653. Keil Syll p. 179, qui Graefii
supplementa recenset,

Πε[φ]σεφόνη πρόπολο]ν [σ]φετέρην εἰς nyo[y]ev αὐλήϊν,
πατρὶ [δὲ . . . . . . .. ] μητ[ρὲ ...... .
. ngog[9]u[é»]o[z]s τέ[κ]ος ἕσπετο" τοῖς δ᾽ ἔπι σῆμα
Νεικείας στενάχων γα[μβ]ρὸς ἔτευξε φίλος.
5 πρὸ]ς [9] ἔτε καὶ κούρην ἀ[παλ] "p. .u&[y]o [πῆ]μα [τεκ]ό[ τε,
^y ED] ἐρατὴν τύμβος ἐχει φ[ϑ])][μέ]»[ην.
Apographum nimis graviter corruptum quam αὖ aut leviori medicina
te contineas aut graviori fidas. — 1 ΠΕΣΣΕΦΟΝΗΠΡΟΠΟΛ.... ΝΕῈΦ — ΓΑΙΕ
NAYAHAI corr. Boeckh. — 2 nATPIZZYNAINOTOZYMHTEPOZABAHBIQI teneo
πατρὶ dativum propter v. 8. — 3 init. NAInPOIMOPOZTEAOZ correxi; ab
initio μικρὸν vel simile quid fuit. Graefe et Boeckh καὶ Τρόφιμος κοῦρος
τέλος ἕσπετο. ---- 4 ΓΑΗΓΡΟΣ recepi Boeckhii coniecturam ab ipso spretam.
— 85 zAETI — ATAAHIIMETAIIMAZY.TOM ὁπαλήν Boeckh; extrema incerta,
Graefe μετὰ πήμασι μητρός. — 6 ANEIHDnHM correxi, idem Graefe, 'Ay-
ϑίππη Thespii filia est. — «OoiNNiAr corr. Boeckh. — Anthippe filia fuit
Niciae. — 7 post medium versum YXZEMNHXKOKH — ὃ d4ONI..ATHII..
ΣΑΙ... .« OTDAI ubi ab initio Περσεφόνης nomen fuerit.

495. Tanagrae. Minusculis litteris Cumanudes Athenaei vol. II 406.
Tovvoua μὲν] Χαρίας, Θήβη πατρίς, ἀλλὰ ϑανόντα
Ποιμανδρου χυδανὴ γαῖα κατεσκίασεν.
Aetatis romanae. — 1 MEM lapidarii error. — 2 Poemandria ve-

tustum Tanagrae nomen ap. Paus. IX 20. — χυδανὴ γαῖα ut χυτὴ κατὰ
γαῖα, καλύπτει in versu homerico.

“496. anagrae. Edidi Hermae VIII 426. Vtor etiam Roberti apo-
grapho.
ΘειοτέλουΪς] τόδε a&ua, τὸν ἤροσεν & φερέχαρπος
Ποιμάνδρου γενεὴ τείμεον ᾿Εννεότα'

198 Epigrammata sepulcralia,

τ]ὸν καὶ χϑὼν ἐδάκρυσεν, ἐπεὶ φάος ἔσβεσεν (Orc
λαμπρὸν ἀριζάλου φαινόμενον σοφίης.
5 |à ϑνατοὶ, κραδίην φ[αύ]λην ἔχετ᾽, ἢν δὲ νοῆτε
| χρέσσονα, [β]ασκαίνει τοῖς ἀγαϑοῖ[ς ᾿Αἰδης.

I vel n p. Chr. n. &aeculi. — 1 TEAOYE --- HPOXENA et Robert et
ego. — 2 rENEH et ENNEOTAION testatur etiam Robert in lapide esse.
At ne sic quidem expeditum distichon videtur: mira est d φερέκαρπος
γενεή i. e. filiorum ferax, et si '"Eweorag patris nomen cum Buechelero
esse existimes, miro loco positum fatebere. Nec tamen multum profi-
cies scribendo iv νεόται i. e. ἐν νεότητι (cf. βιοτή et βιότης), cui non
satis aptus hic locus sit. Ceterum pendet hinc, utrum v. 3 rov an ὅν
scribendum sit, — 3 EAAIKP — extr. αλλ et Robert et ego; lapidarium
quomodo corrigam haereo. — 4 λαμπρὸν ἀριζάλου olim ex coniectura,
nunc ex Roberti apographo scripsi. — ὅ 86. 810 legit Wilamowitz, nisi
quod v. 6 τοῖς ἀγαϑοῖσι ϑεός praefert. 'Aíó«c Buecheler.

497. "Thespiis. Conze Annal. Inst. 1861 p. 88.

8. Γῆῇρας ἐρημώσασα πατρὸς véxvg àv9[ade κεῖμαι
Καλλιτύχη, φϑονερῷ δαίμονι χρησαμένη:

Μοῦσαι δὲ εὐχωλαῖσιν ἐπήκοοι οὐ[κ ἐγένοντο
πατρὸς ἐμοῦ ζακόρου: μοῖρα δὲ ἔχι ue [πέδῳ

᾿Ασχραίῳ κρύψασα: τίς ἐλπίδ[α]ῆς οὐκ ἐδάκρυσεν
τὰς ἀτελῖς γονέων, εἰς ἐμὲ δερχόμενος;

Aaa 7 o—

b. Σουλπικίου ζακόροιο λυγρὰ παῖς ἐνϑ[ἀδὲ κεῖται
Καλλιτύχη, δύ᾽ ἐτῶν πλησαμένη [δεκάδας.

II fere saeculi, — Supplevit Conze vv. 1. 2. 6-8. — 5 EAniAEx.

"498. Thebis C. I. 1654. Melius Keil Syll inscr. boeot. p. 180.

Οὗτος Σωκάρτης Γορτύνιος [nomen patris
παντοίης ἀρετῆς ἔξοχος ἡνίοχος,

ὃν μήτηρ μὲν ἔτικτεν ἐνὶ Κρήτῃ εὐρείῃ
ἠύχομος Σϑενίη, φερτάτῳ «Αὐσονίων

δ εὐνηϑεῖσ᾽ ὑπ᾽ ἔρωτι, κασιγνήτους ve κρατίστους

καὶ πλείστων ὑπάτων κρέσσονας ἡγεμόνας:

ἀλλά É νοῦσος ἔμαρψε κακὴ καὶ μοῖρα βαρεῖα
ἥρωα, πρὲν ἰδεῖν παῖδας ἀεξομένους.

IV. Graeciae. 199

τούτου χουρεδίη ἄλοχος καὶ [χεδ]νὰ eidvi[a-
10 ἔστησ' Εὔπραξις, κῦδος én πατρίδι"
οὐ yaQ τις κατὰ γαῖαν, ὅσαις ΖΔιόϑεν γένος [ἐστί,
μείζονα τῇδε πόλει χύσμον ἔϑηκε γυνή.
ψ(ηφίσματι) βζουλῆς) δ(ήμου).
II fere saeculi; litterae vulgares praeter w. — 1 iono Pococke,
IO: ego; fuerit Ἰφίτου υἱός sim. — 3 clausula homerica, — 4 φερτάτῳ
Vlrichs et Poc. φερτάτη Cramer et ego. — 5 κρατίστους est in lapide.
— 9 xal. . ANAEIAYI Cramer .. AHAEIAYI Poc. et similia ego; corr. Boeckh.
— 10 κῦδος ipsam Eupraxin esse docent proxima. — 11 ὅσαις xr". i. e.
quibus quidem Cretensis origo est, ut recte unus explicat Wilamowitz.
— 12 THAE omnes, ego THIIAE, unde τῆσδε conicias. --- ἔϑηκε πέρι
Vlrichs οὐ Welcker, γυνή Graefe.

499. Plataeis. Ephem. 2872.
ΝΞ ΕΕΞΕ συν]ήγαγεν αἰών
ΝΕ ΕΣ συ]ζυγίην"
[OE 4. 4 Δ $9 » ,
ὧν ὁ uév ...... s. ]», ἢ δ᾽ aga xoouov
κρέσσων ἠδὲ πέπλων ἔπλετ᾽ ἀ]ριπρεπέων.
1 sq. nunquam vita melius hominum par matrimonio coniunzit. Non
tamen nego etiam aliud posse carminis argumentum fuisse.

$00. In Musarum valle Thespiensi. Conze PAilol. XIX. 182. Decharme
Archives des snissions scientif. IV 538.
Τόν ποτ᾽ ἐν svoeflinow] ἀναστήσαντα Κόδρατον
μητέρ᾽ ἀποφϑιμέ]νην γήραι καὶ καμάτῳ
ἐχτέρισαν χάριν αὐτῷ] ἀμειβόμενοι φιλότητος
σήματι τῷδ' Fro]ooc μνῆμ᾽ ἀρετῆς Ἑλικών.
ΝΞ ΞΕ Κορ]νούτου δὶς γυμνα[σιαρχήσαντος
. 7 Θεσπιάδου.

ΠῚ 88eculi. — 3 MENOr Decharme, qua nisus lectione (nisi forte
lectio nititur supplemento) inepte supplevit. — sepulcrum levis est grati
püque animi lessera, virtutis monumentum Helicon, qui vidit. pietatem viri,
coll. Thucyd. epigr. A. P. VII 45 μνῆμα 'μὲν Ἑλλὰς dmac Ἑυὐριπίδου,
quod epigramma si cur Thucydidi tribuerint quaeras, legas ipsius histor,
JI 43 ἀνδρῶν ἐπιφανῶν πᾶσα γὴ τάφος.

900 Epigrammata sepuleralia.
501. Lebadeae. Ephem. 836. Lebas II] 784. Keil Syll. p. 161.

Nomen defuncti . .]e χαῖρε.

Nomen ......... ἐπήρατον, ἔξοχον ἄνδρα
μικρὸς ὁ τύμβος ἐγὼ τήνδ᾽ ὑπὸ γ]ῆἣν ἔλαχον,
ὃν ϑέτο παῖς γενέτῃ χρατε]ρῷ, φρένα κοσμηϑέντι
παντοίαις ἀρεταῖς" τρεῖς γὰρ δεκάδας ἐνιαυτῶν,
5 (οὕτω μοῖρα βραχὺν ν]ῆσε βίον μερόπων),
ἐξανύσας nuxpoio] τέλους ἐπὶ τέρμα πέρησε
καὶ λάχος ἀϑάνατον δέξ]ατο πὰρ μακάρων.

ἀλλὰ φίλη γαμετὴ . .. ρεία κεῖτε σὺν αὐτῷ
ἣ ποτὲ nomen deae . . . .] προφητεύσασα
O0 ......... ὡς μυρία πολλὰ βροτοῖσιν

. εὐφροσύνης ἕνεκεν.

Iv fere saeculi. — 4 vAAAC Pittaces, AAAC Lebas. — 8 δέξατο
Buecheler. — 9 Iunonis sive Cereris Proserpinaeve fuit sacerdos, cf.
Paus. IX 39, 4. 5. — 10 quae suis ez divitiis multa profudit mortalibus
ut laeta sorte gauderent.

$02. Prope Thebas. 'Tres sunt unius sarcophagi tituli, quorum pri-
mum ed. Boeckh C. I. 1656, reliquos addidit Leake Travels in the
northern Greece tab. IX n. 40, eosdemque ex suo apographo Welcker
Mus. Rh. 1845 p. 236. Lebasa II 557 - 559.

8. Παρμαρέη λέϑος tul, φέρω δ' ἐν γαστέρι φῶτα
Νύδυμον i ὕπνον ἔχοντα κα[ὶ] ἐν [φϑιμέ]νοισι παρόντα,
ὃν δῆμος χρυσῷ στεφάνῳ [τε]ΐμη[σε γεραίρων'
βουλὴ ταὐτὸν ἔπραξε παρη[γορίην vi]oi[o*

5 κεῖται σῶμα λέοντος ἀϊρηιφίλῳ ἐπὶ φωτί.

Ζώσιμος υἱὸς ἔγραψε, τὸ γὰρ γέρας ἐστὲ θανοῦσιν,
ἔμπνουν φϑενγομένην ἀδεῶς pe ἐχάραξε} σιδήρῳ.
ὅστις δ᾽ ἂν τολμᾷ ϑέσϑαι νέκυν εἰς ἐμὲ νηδύν,
χωρὶς τοῦ παιδὸς πατέρος, οὗ ἔχω κατὰ γαστρός,

10 δώσει τῇ τε πόλει καὶ τῷ ταμείῳ ὁ[η]ζ(υάρια) μυρία.

b. Σκχῆνος μὲν γενετῆρες, ἐπεὶ γέρας ἐστὶ ϑανοῦσι,
τειμῶντες κλαίεσκον ἀναισϑήτῳ περὲ τύμβῳ,
ψυχὴ δ' ἐς τὸ δίκαιον ἔβη" ἣν δ᾽ οὔνομα τοὐμόν
Νήδυμος, ἸΙταλικῆς ᾿Αδάης παῖς ἥμερος ὄντως.

IV. Graeciae. 201

16 οὐκ ἤμην. ἔμπροσθε πολὺν χρόνον, εἶτ᾽ ἐγενήϑην
εἰς ὀλίγον ἐτέων ἐναρίϑμιος" ἄστατος αἰών,
οὐκ ἀνέδραστον ἔχων ἴδιον δρόμον" ἧς δ' ἔλαχέν τις
μοίρης, ταύτην ἐκτελέσει" καὶ γὰρ βασιλῆες.
ταῦτ' ἐπέγραψε πατὴρ ὃ Ζώσιμος εἵνεκ᾽ ἐμεῖο,

20 ἀΐέμνηστον ἔχων ψυχῆς πόϑον ἀϑανάτοιο.

c. Πλήρης ὃ φόρτος ἐστί uot καλῶς ἔχει.
κεῖται γὰρ νηδὺν εἰς ἐμὴν ὃ Νήδυμος
xax τοῦδε παιδὸς παῖς γεγὼς ὁ Νήδυμος,
τρίτος δὲ παιδὸς νῦν πατὴρ ὃ Ζώσιμος.

2ὅ μύσιν ϑεῶν τίς μοι δότω καὶ avo
ἢν γὰρ ϑίγῃ τις εἰς ἄνοιξιν τὴν ἐμήν,
μήτ᾽ ἐλπίδων ὄναιτο, μὴ τέκνων σπορᾶς,
ἀλλ᾽ ἐγγένους ὕλοιτο πάνρειζον γένος.

ΠῚ vel 1v saeculi. — Recte Keil epigrammata sic disposuit, ut post
mortem Nedymi (a), qui Zosimum habebat filium, Nedymus nepos (b),
postremusque (c) Zosimus, qui antea Nedymum patrem sepeliverat,
monumento hoc conditus sit. — 2 Νήδυμον et nomen proprium et ad-
iectivum. — ΚΑ. ΕΝ... Οπὰρ Leake, xx... ϑνοις re π. Welcker, κα
eNoicTen Lebas. Keil καὶ ἀϑανάτοισι παρόντα scribens ipse parum hoc
conveniens esse sensit. Si Welckeri, qui raptim descripsit, οὖ Lebasii
consensui tantum tribuendum est, scripserim καταφϑιμένοις τε παρόντα.
Interim posui quod ex Leakii apographo facilius quis coniciat. — ὃ sq.
suppl Keil; v. 4 tamen extremum vocabulum incertum ; tradunt omnes
οις. Confert Keil C. 1. 2775 b ἔδοξε τῇ βουλῇ καὶ τῷ δημῳ - παραμυ-
ϑεῖσϑαι τὸν πατέρα αὐτοῦ. --- D extr. Lebaa duas in lapide hastas vidit ii
supplevit Keil: militem arguit leonis imago. — 6 ϑανόντων Keil, cf.
v. ll. — 7 μ᾽ ἐτέλεσσε Keil, ἀδεῶς interpretans ἀνενδεῶς. Ego ad
φϑεγγομένην refero: loqui 86 ait cippus sine metu, ne quis laudibus in-
videat. — 9 ov Lebas, O. ceteri, ὅν Keil. — 10 AN Leb. AN Welcker.
— 16 sq. sic intellego: instabile aevum est, quamquam haud fallente in-
cedit vestigio, sed suum sibi proprium habet cursum: nam quam quisque
soriitus est sortem, ea tenetur. — 23 κακ Lebas, ceteri ΚΑΙ. — 27 si i pro-
bus esset poeta, scriberem jux γ᾽ ἐλπίδων.

503. Chaeroneae. C. I. 1667. Stephani Reise cett. n. 95. Keil Syll.
p. 192.

Χαίροις, Σώτηρε, καὶ ἐν ϑνητοῖσ[ζι)] ποϑητέ.

202 Epigrammata sepuleralia.

ϑνητοῖς lapis. n promptu est explere numeros inserto ὦ ante
Zurwpt.

$04. In vico Palama apud Triccam. Heuzey le mont Olympe Ὁ. 488.

ONDE πατὴρ | lh3atov: μάτηρ [μ]νᾶμα | ἀνέϑηκε

᾿“γεσίαι πόλλ᾽ ἐπ οδυρομένη. |

Et litterae rMz et iota dativo adscriptum v. 2 bonae aetatis sunt
indicia. — 1 ante πατήρ legitur NEA! Oz, unde et versus et totius tituli
initium fit; at neque illud intellego neque πατὴρ Πιϑαίου. — THPNAMA,

Mua matris nomen esse videtur editori. — 2 ᾿Αγεσίας an ᾿Αγεσίας
Scribam dubito.

505. Triccae. Lebas Herue archéol. 1844 I 315. Vssing Inscr. ined. gr.
(1847) p. 33 ex suo apographo.

Πουεάλα Πουταλεία κόρα, Τιτυρεία yv»a.
Ὥλεο δὴ στυγερῶι ϑανάτωι προλιποῦσα τοκχῆαϊς,
Πωτάλα, ἐγγαστρὸς κυμοτόκοις ὀδύναις"
οὔτε γυνὴ πάμπαν κεκλημένη, οὔτε τι κούρη,
| πένϑος πατρὶ λίπες μητρί τε τῆι μελέαι.
1 'Eouaov Χϑονίου.
] HI &. Chr. saeculi esse ait Lebas. — Index et clausula (ex more

| Thessalico haec addita, cf. Leake Travels III n. 150) thessalicam refe-
runt dialectum.

$06. "Triccae. Lebas III 1201.

a. — xvog ἐπιστήσας, π]αροδοιπόρε, τοὐμὸν ἐπιγνούς
ovvou' ἀπερχόμενος στεῖχε κατ᾽ ἀτραπιτον'
ἐσθλότατον δ᾽ ἀνδρῶν, ὃν λεύσσεις τῷδ᾽ ὑπὸ τύμβῳ
ἴσϑι nomen patris..]ov Γῆρυν ὑπόντα τάφωι»
ὅ ἤσκησεν δὲ τέχνα]ν ᾿Ασκλαπίω, ἂν ἐφύλαξεν
πᾶσι παρ’ Ἕλλησιν δ]όξαν ἀειράμενος.
ἀλλὰ σὺ τάνδε γραφάν, ξέν᾽, ἐπιγνοὺς ἄνδρα δίκαιον
ἴστω ἀφικόμενον χ]ῶρον ἐς εὐσεβέων.

b ........n. ΠΝ ΕΞ ΞΕ Πλου]τώνια Φερσεφόνεια
10 ec n n n n s sn . σδονεῖς . . . . πυλον

IV. Graeciae. 208

ἡσχησεν δὲ τέχνην] ᾿Ασχληπίου, nv ἐφύλαξεν
πᾶσι παρ᾽ Ἕλλησι]ν δόξαν ἀειράμονος,
πέντ᾽ éni πεντήκοντα ἐτῶν: καϑα[ρ]ὰν δὲ φυλάξας
σωφροσύνης ἀρετὴν τόν]δὲ λέλονχε τάφον'
15 τοῦνεκ᾽ ἄρ᾽ εἰς αἰεὶ χρηστοῖς γένος ἐν πολιήταις
κλεινὸν τοῦδ᾽ ἀγαϑοῦ φ]ωτὸς ἀναγράφεται.

I Sive ante sive post Chr. n. saeculi. — 3 sq. Γῆρυν defuncti nomen
fuisse sumpsi, sed ne sic quidem omni ex parte placet distichon. —
9 ΑΣΚΛΑΓΊΩΙ erravit lapicida doricae fortasse formae ignarus, cf. v. 11.
— 9 sq. Πλουτωνια certum videtur; reliquam distichi partem despero.
— 18 καθάπαν — 16 ΤΟΣ quod potest et πρῶτος et φωτός esse;
alterum praetuli, quia v. 15 γένος eiusdem enuntiati subiectum esse
videbatur.

$07. Triccae. C. I. 1778.
Φῶτα ϑεοῖς ἴκελον, στυγερῶν ἰήτορα νούσων
μοίρῃ ὑπ᾽ ἀτρέπτῳ Κίμβερα τύμβος ἔχει:
ὃν πινυτὴ παράκοιτις ἀνιηρὸν [y]oo[oc]a
ϑάψεν ἀκοιμήτοις δάκρυσιν ᾿Αἰνδρομάχη.
mm fere p. Chr. n. saeculi. — 3 extr. ποοιρᾷ Pouqueville. ὁδῖτα in-
scita interpolatione Psalidas Graecus. ποϑέουσα Osann coniecit, recepit
Boeckh. Lamentandi verbum certo fuit. — 4 ANOAOMAz Pouquev.,

cujus extremam litteram falsam esse inde constat, quod lapidarius c
forma utitur; Psalidae lectio Pouquevillii errore confirmatur.

$08. Dhamasi in valle Titaresii Heuzey le mont Olympe p. 487.
Πα]ρϑενίαν [λεἤπουσ' ἐρατὴν ϑυγάτηρ Κλεαρέσ[τ]ης
ἠδὲ Πολυγνώ[του] κεῖται ᾿Αρισταγόρα.

Litterae vulgares, nisi quod N habet formam paullo recentiorem.
— 1 λείπουσ' Buecheler, προλιποῦσ', quod spatium excedit, Kirchhoff
Diar. arch. 1860 p. 94.

$09. Douklista apud Dolichen. Heuzey le mont Olympe p. 473.

O(soíc) χάαταχϑονίοις).
Javoó» μ᾽ ἐςορᾶς, φίλε, Βιϑυνὸν πόλεως Νικαίας,

204 Epigrammata sepulcralia,

πολ[λ]ὴν ϑάλασσα[»] xai γαῖαν [π]ερι[νο]στήσας τὸ π[επρω]
μένον ὧδ' [ἀπῆγτεισα,
éd ηκοστὸν] καὶ πρῶ[τον ζήσας] λυκαίβαντα.
Litterae grandes pulcreque ornatae. — 2 ΓΈΡΙ... περινοστήσας et πε-
πρωμένον invenit etiam Heuszey. |

510. Ksastri prope Dolichen. Heuzey Olympe p. 415.
᾿Ἄνδρα Φίλα Ζημόφιλον ἥρωα σὺν ΑἸὐτοβούλῳ τέκνῳ.
ἥρωες χρηστοί, χαίρετε avtov ἐμοί.
S)[y]oxo, μῆτερ, ἐτῶν ἕξ καὶ δέκα ἡμερῶν.
Aetatis admodum recentis. — 1 verborum ordo ostendit scriptorem

numeros adfectasse. — 2 ἥρωες sunt Demophilus et Autobulus, quod
$i verum est, facile emendatur v. 3, ubi aNizko traditur.

511. Achridae Epiri. Ex Pappadopuli apographo Henzen Bullet. arch.
1849 p. 149.
8. χἽντί σε κυδαλίμας ἀρετᾶς, πολυήρατε κούρα,

ἧξεν εἰς Ἠλύσιον αὐτὸς ἄναξ Κρονίδης.

b. Τηλυγέτη[»] μὲ τοκῆες ἀνέτρεφον ἀλδήσκοντες,
᾿Ἵπτυριν, ἠιϑέων πάμπαν ἀρειοτέρην"
5. ἀλλὰ με uoto ἐδάμασσεν, ἐπεὶ τόδε μόρσιμον ἦεν,

τύμβον δ᾽ αἶψα γονεῖς τεῦξαν ὀδυρόμενοι,
Ζηνωὶς μήτηρ τε πατήρ τέ [μ]0ι Νεικό[ζδημος,
ἄμφω ϑυμοβόρῳ πένϑει τειρόμενοι.

6. "Anvers, κλεινὸν ἄγαλμα, xai ἐν φϑιμένοισι φανείης
10 ὥσπερ &[i] ζωοῖς κῦδος ὁπα(σ)σαμένα.

Sat recens esse epigramma testatur Henzen, qui a&dcuratam tituli
imaginem non exhibuit. — ὃ τηλυγέτημε — 7 TEOINEIKOAE. . τέ μοι
Νεικολεόντης Henzen, idemque matris nomen Ζηνωνίς esse voluit: ; recte
fortasse. — 10 ἐν ζωοῖς.

$12. Nicopoli. C. I. 1819.

IV. Graeciae. 205

νυ ον . Gd δ' ἐπὶ τύμβ[ῳ
κείραντο πλοκάμο[υς ἹΠοῦσα, Θέμ]ις, Παφίη.

1 TYMBOz — 2 nAOKAMO...... ΥὙΣΠΑΦΙΗΑΒ.. . Prospero quodam
casu haec ad nos amplioris epitaphii verba pervenerunt, quae ab anti-
quiore poeta accepta et huius tituli scriptor et compluribus saeculis
post Agathias in suum convertit usum Α. Pal. VII 593:

Τὰν πάρος ἀνθήσασαν ἐν ἀγλαίᾳ καὶ dox,
τὰν πολυκυδίστου μνάμονα ϑεσμοσείνας,

Εὐγενίαν κρύπτέι χϑονία κόνις" αἱ δ᾽ ἐπὶ τύμβῳ
κείραντο πλοκάμους Μοῦσα, Θέμις, Παφίη.

513. Eretriae Pbhthiotidis. Lebas III 1178.

xai νῦ[»] ὀδύνας ὁὴ τῇ] σ[ζυμ]βίῳ nov ἐνκαταλίψας

κῖμε ἀνέσϑητος ὥσπερ λέϑος ἠὲ σίδηρος,

oix [ἀ]ί[ὠ]ν . . . . . . . . .. wde κλαιόντων μοίρηΪν.

σ[εμνόύ]τατα ζ[ἡ]σ[α]ς [γ]άμοιο [τ]ὰ zo»[v] ἐτέλεσσα.

Praecedunt quattuor versuum exigua frnstula. — 1 ΝΥΝ — ΔΙῚ ΓΤῊ

ΒΙΩ — 2 hemistichium homericum. — 3 8q. AIONTAEAEQY . ΕΘΟΜΕΝΩΔΕ —
MOIPHC TATAZALHETAMOIOKATAN , . ET xrÀ'. v. 8 sententia aperta ex v. 2.
— 4 extremis diffido.

514. Apud Aeanen Macedonum. Heuzey Hev. arch. 1868 II p. 25.

“«Ἵδίστας Πενέδημος ἔην πόσις" ἤροσε δ' αἰὐ[τ]άν
Βούτιχος" «Αἰανὴ κρύψε [χ]αταφϑι[μέ]ναν,
τίκτε δ᾽ ἐνὶ κλ[άρ]οις Κερκείνιον' ἐγδὲ Φιλίππου
υἱοῦ τῶν ὁσίων ἀντίασεν χτερέων'
$ τοίγαρ Κ[ρ]ηταιεῖ [P]adoud»9vt τοῦτο παρ᾽ "4d
el[z]ev, ὅτ᾽ ὠδ[ε]ίνων παιδὸς ἔχει χάριτας.

I fere ἃ. Chr. n. saeculi epigramma elegantissimum correctum ab
editore, — Hediste Menedemi uxor, filia Butichi, sepulta Aeanae, nata
Cercinii in Pelasgiotide, — 2 denuNAN — ὅ iAAAM xrÀ. — 6 EITEN
litterae 7 forma est r. — QAIINON.

206 Epigrammata sepulcralia.

515. Pydnae. C, L Add. II 1957 b.

"ovsuiówoog Εἰαρίνῳ καὶ Σπόρῳ τοῖς ἀδελφοῖς
μνείας χάριν.

Τῆδε καταφϑιμένους διδύμους, δύο φῶτας ἀρίστους
Εἰάρινον τύμβος καὶ Σπόρον εἷς ἔλαχεν"
πατρὶς δὲ Ἣραάκλεια καὶ ᾿Αρτεμίδωρος ὃ τεύξας
λάινον ἀμφοτέροις βωμὸν [ὕ]περϑε τάφου.
1 fere p. Chr. n. saeculi sunt litterse. — 3 Boeckh: Zeracleam
intellege vicinam i. e. in Lyncestorum finibus positam.

516. Aegis sive Edessae. C. I. 1998.

"Hóe πέτρος κεύϑει Γραφικοῦ δέμας, e[ig μακ]άρων δέ
ψυχὴν ϑεσπεσίην ϑῆκε ϑεὸς πεό[ῆον,

ovv&xev ἦν πανάριστος, ἐν ἡγαϑέοις δὲ πολείταις
πρῶτα φέρων πινυτῆς κῦδος ἐκαρπίσατο"

5 εὔξατο δ' αὖ μακάρεσσι καὶ εἱμερτὴν παράκοιτιν
τοῦδε λαχεῖν τύμβου, γήραος εὖτε τύχοι.
“Χαῖρε Γραφικέ.

Ir fere saeculi. — 1 suppl. Boeckh.

517. Edessae. Delaeoulanche Missions scientif. 1858 VII 216.

a. Κασετρίκιόν μὲ Φίλιππον ἐτύμβευσεν Τίτος υἱός
Εἰονίου πελάγους ἄνχι καταφϑέμενον"
ὀστέα δ' ἐνθαδ' ἔνεικεν, ἐπεὶ γλυκὺ καὶ μετὰ μοῖραν,
ovyi μόνον ζωοῖς πατριῶν ἐστ᾽ ἔδαφος.

5 b. Ἡδαίαν Εὐκλείας τὴν xai Magia» μὲ ϑανοῦσαν,
μητέρα τὴν ἰδίην υἱὸς ἔϑαψε Τίτος,
ὀκτωκαιδεκέτης λειφϑεὶς νέος, (στὰ δὲ πατρός
εἰςενέϑηχεν ἐμοὲ Δυρραχίου κομίσας")
ἦχι Φίλιππον ἔϑαψεν, ἐμὸν πόσιν: ἀλλὰ τροφείων
10 μνησϑεὶς ἀμφοτέροις τύμβον ἔχωσεν ἕνα.

c. Ὃς τὸν ἐμὸν παρὰ τύμβον ἄγεις, Τίτον ἴσϑι Φιλίππου
πατρὸς ᾿Εδεσσαῖον παῖδά με καὶ Μαρίας.

IV. Graeciae. 201

d. Πατρὶς μέν μοι Ἔδεσσα, τὸ δ᾽ οὔνομα Κλαυδία Γράπτη:
κεῖμαι δ᾽ ἐνθάδ᾽ ἐγὼ σύνγαμος οὖσα Τίτοι".
mi vel rv saeculi videtur editori titulus esse. — 5 Ἡδαία nomen
suspectum habeo. — 7 molestissima parenthesis; nam qx adverbium
(v. 8) revocat legentem ad v. 6.

518. Thessalonicae. Miller Zteeue archéol. 1865 II 66.

Νουμήνιος Κοίνου.
Ἤματι [μὲ]ν γενόμην, ὧι καὶ κλυτότο[ζξ]ος ᾿Ἀπόλ[λων,
τεσσα[ρ]αχαιδεχέτης δ᾽ ἐζξξέλλεπον [Ν]ιοτήν'
τα] ὑτ[ὧἱ] δ᾽ ὧι γενόμην [3]&vov ἤματι. τηνίκα Φοίβωι
ἀστοὶ πανδήμους ἐ[ξ]ετέλουν ϑυσίας.

I vel π ἃ. Chr. n. saeculi. — Κοῖνος patris nomen apud Macedones
haud inusitatum, unde non debebat editor Κοίντου corrigere. — 1 AIFN
— TOEOZAnOAN — 2 ΤΕΣΣΑΟΑ — EXFlAInDONEIOTHN — 8 AYTN — OANON
— 4 EEETE omnia haec bene emendavit editor. — Septimo mensis die
natus septimo obiit Numenius ad bis septimum annum vita provecta;
ἑβδομωγενῆ etiam Platonem perhiberi sciunt omnes,

519. "Thessalonicae. PDelacoulanche Missions scientif. 1858 VII 288.

Διογένης Ἡρακλείδου Μακεδών.
'H $a ποϑεινὸς πᾶσιν ἔβης δόμον ᾿Αἰδος, οὕπω
εἴκοσ᾽ ἐτῶν, μῆνα[ς] δ᾽ Ἐξ ἔτι λει[π]όμενος,
A [0]yevec: [π]έν[3ο]ς δὲ [λ]υ[γρὸὺ]ν ovvy[v?]v τε [γο]νεῦσ[ιν
κάλλιπες ἀ[ἤδιον γήραι τε[ιροἹμέν[οις.
ὅ ἀλλ᾽ [o]éx ἔστι τύχην πρ[οφ]υγεῖν καὶ δαίμ[ο]να [9]νητ[οῖς,
οὐδὲ παρώσ[α]σ[9α}ε μ[ρ]σιμ[ο]ν [ἢν] τὸ χρε[ών.
Litterae vulgarea. — 2 MHNAX — ΛΕΠΟΜΕΝΟΣ — 8. AITENEZTENO
. EAEAYTI NETYTI. NTET NEYZ — 4 TEN..MEN — 5 nP.1YTEIN — 6 ΠΑΡΩ
ZAEZOAIIM IZIM N ITOXPE ἦν τὸ χρεών Vsener.

520. "Thessalonicae. C. I. 1973.

Totvo γὰρ ἐν ζωοῖσιν ἐπώνυμον ἔσκε γυναικί
γὰρ /

€

208 Epigrammata sepulcralia.

εἵνεκεν ἧς ἀρετῆς xai σωφροσύνης μάλ᾽ ἀρίστης.

τεῦξε δὲ τόνδε τάφον φίλιος πόσις Εὔτροπος αὐτῇ
5 οἷ v αὐτῷ, μετόπισϑεν ὅπως ἔχοι ἀμπαύΐεσϑαι

σὺν φιλίῃ ξυνῶς ἀλόχῳ, κεκλωσμένον αὐτῷ

τέρμ᾽ ἐσιδὼν βιότου ἀλύτοις ὑπὸ vruact μοερῶν.

ἐὰν δέ τις ἕτερον τολμήσῃ καταϑέσϑαι μετὰ τὸ ἐμὲ κατατε-
ϑῆναι χωρὶς τῶν τέκνων ἡμῶν ἢ μετακεινῆσαι τὴν σ]οράν, δώσεε
τῷ ἱερωτάτῳ ταμίῳ (δην.) μυ(ρέα) ,B (δισχέλια).

Litterae vulgares. --- Praescriptum fuit nomen mulieris, de quo
haec supersunt:

I. . NiICLIIZACIO

Penelopen nominatam fuisse Keil aliquando coniecit. '

$21. "Thessalonicae. C. I. 1966.
Μοῖραι xai “ήϑη u& κατήγαγον εἰς ᾿Αἰδαο,
οὕπω νυμφείου ϑαλάμου xoi παστάδος ὥρης
γευσάμενον: ἀϑιγὴς δ᾽ ἔλιπον φάος ἠελίοιο.
Litterae vulgares. — 3 male correxerunt γευσαμένην. Epigramma

enim olim in virginis sepulcro scriptum nunc in iuvenis usum conver-
sum est.

522. "Thessalonicae. C. I. 1988.
a. Κύματ[α)] πορϑμεύσας κεῖμαι νέκυς ἔνϑα Σεκουνδίων
γῇ πατρίδι χρυφϑεὶς συνομαί[μ]οσε δάκρυ [π]ρολεΐψας,
ε]ρὶς δέκα[το]ν πλήσας ἐτέων τὸ πανύστατ[α] βαϊῖν[0]»,
λ]ύπην μ[η]τ[ο]ὲ [λ]{π]|ὼν κα[ὶ] πᾶσι βροτοῖς, ἑ[τἀρ]ο[ι]σεν
ὅ δίχα μάχης ζήσας" ἐν συν[β]ίο[ι]ς δὲ π[ρ]όπασιν
᾿ς πολλοὺς ε[ἷς] φιλ[έω]ν ἐκτησάμην ἄνδρας] ἑτα[ίρ]ους"
o[v]ve [yv»]&x' ἔλαβον, ἔϊζ]ησα [0] ἐν εὐσεβίησιν"
ἀλλ] δ[τ7᾽ ἀ[π]ητήϑην τὸ τέλος, ὃ ἔδει ποτὲ [δ]οῦναι.
07] λά[κο]»ν [{ὠ]ρ[χ][χ]ὡς συνομαίμονας, οὺς προ[λ]έλοιπα-
10 μητέραν εὐσεβί[η] πολλῇ διασώσαϑ᾽, ἱκνοῦ[σ]μαι,
εἰδότες ἀνϑρώπων γενεὴ ταχέως ὅτι λήγει"
σώματα γὰρ κατέλυσε “ίκη, ψυ[χὴ] δὲ πρόπασα
ἀϑάνατος ὑ[ψ]οῦ πωτωμένη πάντ' ἐπακούει."

IV. Graeciae. 209

b. Εὐδαίμων [Σε]χουνδίων Θεσσαλονικχεὺς ἐντάδε κεῖμαι,
15 μήτε δίκην εἴπας, μήτε γυναῖκα λαβών'
ἀλλ᾽ ἔϑανον τριακοντ[α]Ἰέτης βιότου μέτρα [λ]είψας"
καὶ φωνῆς ἐπάκουε φίλης" χαίροις παροδεῖτα.

Titulus admodum recens pessime ex lapide descriptus est. — 2 MAI
NOCI — TPO — ὃ A€KAUN et extr. BAINUN corr. Hermann (Progr.
Lips. 1833 p. 12), nisi quod δεκάτων necessarium non putavi. — 4 AvnH
NMNTOIAIBUN μητρί Scripsi, μὲν προλιπὼν Boeckh. Mater in tertio eius-
dem sepulcri titulo memoratur ᾿Ιουλία ΣΣεκούνδα IIo. Αἰλίῳ Πωλίωνι μετὰ
τῶν τέκνων. — ΚΑΠΑΟΙ — ΕἸΔΙΟΝΟΙ͂Ν βροτοῖσι πόϑησιν Boeckh. At verba
proxima δίχα μάχης ἔζησα postulant quo referantur. — -ὅ cYNTIOC συμ-
βίοις Boeckh, συμπλοίοις Hermann; emendatio incerta. — nonaCIN. —
6 ΕΚΦΙΛΙΟΝ correxi. — ANAPA€TAnOYC corr. Boeckh. — 7 nocek Her-
manni emendationem recepi, etsi difficiliorem certam tamen ex v. 15.
— ETHCAAENEYCeEBIHCIN.OYC ovc syllaba ex antecedenti versu huc de-
lata esse videtur. — 8 AAMONATIH quae scripsi certa non sunt; certa
tamen sententia, quam non intellexerunt, coll. epigr. ÀÁpameensi supra n. 387

τὸ δ᾽ ὀφειλό μενον ἀπέδωκα τῇ φύσει τέλος, eiusdemque tituli verba ἄμα-
χος ἐβίωσα μετὰ φίλων καὶ συγγενῶν conferri possunt cum Secundionis
laude v. 484. — AOYNA! — 9 AABeNOPXIXUC ἀλλ᾽ dp! ἐνωρκηκως Her-
mann, ἀλλά Ὑ évwpx«xwc Boeckh. Dicendi verbum, si v. 8 bene refeci,
necessarium est; λαάκον num fuerit dubito. — 10 BIN — ΙΚΝΟΥΕΕΜΑΙ
sigmatismum qui fuisse videtur retinui. — 12 A. P. VII 388 ἀλλὰ Δί-
κα μιν ἔθαψεν, unde vanos esse patet Hermanni scrupulos. — ἘΎΔΕ et 13
YAOY corr. Boeckh. — 14 ockovN ὃ Zexouvóiuv Boeckh. — 16 aervAc.

523. Prope Thessalonicam. C. 1. 1958.
"fbpnAia oveuidooa ζῶσα
τόνδε τάφον τεῦξεν ἐκ κοινῶν καμάτων αὑτῇ καὶ
gii ἀνδρὶ
τοὔνομα Δημητρίῳ, [συϊζήσασα ἔτη τέσσαρα καὶ ἐννέα
μῆνας"
κεῖσαι ἐν κοενῷ τάφῳ, ἄξιος ἧς ἐγένου σοφίας.
εἰ δὲ ὁ κληρονόμος ὃ ἐμὸς παραπέμψῃ τι τούτων, δώσει τῷ
ταμιείῳ προςτίμου (δην.) Vr.
Quae latioribus litteris describenda curavi numerosae orationis refe-
runt speciem. — 3 ἐγεύσυ Boeckh, at cf. supra n. 167.

Kaibel, Epigrammata graeca. 14

210 Epigrammata sepulcralia.

524. Prope Thessalonicam. C. I. 1960.
Ουλπιος ᾿4γαϑόμορος xorov τῇ συμβίῳ.
χρηστὸν βίον βραχὺν ἰδοῦσα ἐνθάδε κοσμοῦμαι λίϑῳ.
μνείας χάριν.
Vide ad titulum praecedentem. --- Tetrametrum iambicum facere
voluisse scriptorem auctor est Wilamowits.

$25. In vico Conduriotissa inter Dium et Petram sito. Heuzey lie
mont Olympe p. 479.
Γάιος εἱμαρτῇ ἁλόκῳ τόδε σῆμα ϑανούσῃ
ϑῆκε “Ὡυκειανῇ μνημοσύνης ἕνεκεν,
ἢ συμ[βίω]σεν ἔτη δέκα, πέντε δὲ μῆνας,
σωφροσύνης [ἀρ]ετὴν ἤϑεσιν [ἀραμένη..
Supplevit Heuzey. — 4 Kirchhoff Diar. arch. 1860 p.94 σωφρο-
σύνης μελέτην proposuit, at cf. epigr. Phrygium supra n. 384 σωφροσύνης δ᾽
ἀρετὴν οἶδεν ἐμὸς γαμέτης. Participio ἀραμένη fortasse δειξα μένη praestat.

δ26. Αρυὰ Berrhoen. Delacoulanche Archives des missions scientif.
1858 VII 266.

Ενϑα véxvg xeiue Φιλήρεμος, ὃν ἐπόϑησεν

δεσποσύνη Τύχης, καὶ ἀπήγαγαν δαίμονες αὐτοζί

ζωΐς, καὶ ϑανάτου ἀναπόστατος τούτου ἐγενήϑην.

Ἑρμιόνη ue ἔϑηκε γυνη" [παρ]α[γ]ων χαίροις παροδεῖτα.

1 Φιλήρεμος nomen esse moneo contra Diltheium Mus. RÀ. XXVII
416, cf. tit. Thessalonic. supra n. 522 κύματα πορϑμεύυσας κεῖμαι νέκυς ἔνϑα
Σεχουνδίων. — Quem Fortuna domina ad sese revocavit desiderio capta,
quemque ipsi dei e vita seduzerunt. — 2 AYTOY — 4... AKUN παράγων
displicet; quid fuerit nescio. Clausula eadem in eiusdem tituli Thessa-
lonicensis v. 17 xal φωνῆς ἐπάκουε φίλης" χαίροις παροδεῖτα.

522). Berrhoae. Delacoulanche Missions scientif. 1858 VII 268.
"Q]xvuopov πινυτοῦ. Κρισπίνου [2»9a]0e σῆμα,
ᾧ οὕὔται [π]έδων γένο[ς] μετόπισϑε φανῖτε:
ἄμφω [γὰρ] προτέρους κὴρ ὀλοὴ δάμασ[εν"

IV. Graeciae. 211

z]ot»[s]xd μιν στήλην γράψατο [Σω]ζομένη
5 κηυριδίη [με]ρόπεσσι xà ἐσσομένοισι πυϑέσζϑαι.

2 r€AUN — ὃ αμφυι .. — 4 qualem verborum structuram sibi in-
formaverit scriptor nescio. — .ozo.

$28. Haskevi prope Philippopolin. Dumont Inscr. de la Thrace p. 26
n. 98.

Ἀμφοτέρων τόδε σῆμα Σαβείνης «Ἵἰμιλιανοῦ τε,
ἀνδρὸς κυδαλίμου καὶ πινυτῆς ἀλόχου.

529. Mahalé apud Philippopolin. Anaglypho vir exsculptus altera
manu coronam altera gladium tenens. Dumont Imscr. de la Thrace
p. 11 n. 15, qui partem priorem quae supra anaglyphum scripta est ex
Tzoucalae, alteram ex suo edidit apographo.
Βίκτωρ Σχευᾶς ἐνθάδε κεῖμαι, πατρὶς δέ μου Θεσσαλονίκη-
ἔχτινβ μὲ δαίμων, οὐχ ὁ ἐπίορχος Πίννας"
μηκέτι καυχάσϑω" ἐγὼ ἔσχον σύνοπλο[ν] Πολυνείκην,
ὃς χτείνας Πίνναν ἐξεδίκησεν ἐμέ.
5 κα[ὶ] Θάλλος προέστη τοῦ μνημείου ἐξ ὧν κατέ[λι]πεν [Βίκτωρ.
Idem argumentum in epigrammatis Trallensibus supra n. 290 et 291.
Gloriatur Victor non Pinnae adversario, sed fato se occubuisse; at,
inquit, non iam superbie, nam Polynicen reliqui sodalem caedem meam
ultum. Itaque Pinnas aut eodem certaminis die aut paullo post ceci-
dit, utique vero ante positum Victoris monumentum. — 3 zvNonaom...
Tzoucalas συν praepositione in errorem inductus est. — Quse sub ana-
glypho scripta secuntur non vidit Dumont arte coniuncta esse cum
superioribus, — 5 KATE | . . . DEN/II/.

530. Kararizi, nunc Philippopoli. Dumont Inscr. de la Thrace p. 24
n. 58.

Et με ϑέλις, ὦ ξεῖνε, Qarueve τίς πόϑεν εἰμεί,
“Ἰαδικίης πάτρις δἰειί, τουνομα Κυρίλλα,
οἰκοδόμου αλοχος Εὐκλαδίου, ὕς ue ϑανοῦσαν
ἔχρυψεν . eoe eee nnn
«ὐ(ρηλία) Κυρήλα Χρηστιανή
πιστὴ ἀείμνηστος.

212 Epigrammata sepulcralia.

2 patriae sum Laodiceae, πάτρις est πάτρης, nisi hoc ipsum in la-
pide scriptum est. — 4 EKPY'YENOLIW...OIL | AOIn//i/OTEN// quae non
expedio. — Mulieris nomen integrum subscriptum levius incisis sed
grandioribus litteris.

$31. Calliupoli. Dumont Znscr. de la Thrace p. 51 n. 100.

Ῥόλις ποτὲ gogo» δεσπότ[ην] εὐνούστατον

Toopeova ... .. es. Mov τὸ κάλλος ἡ φάνισ[εἾν"

εἰς [γ]ν δρ[μ]ωμένην ἤγαγε δόξα σὺν ῥοπῇ τοῦ κρίττονος

[πρὸς οὐρανόν κελ᾽.

Videntur vitiosi esse senarii. — 2 ΤΡΥΦΏΝΑΤΟΝΕΝ... [ ΞΏΓΟΟΜΟΥΤΟ
— 3 THNOPO erunt quibus alia sententia latere videatur.

532. Perinthi, C. 1. 2025.
"]υλλαὶς ἐν πο͵λίεσσι τέχνην [no]xgoa πρὸ aari[wr
ιν, φοόζέ]εας δώροις Παλλάδης [ἀρ]άμενος"
υἷα λιπὼν βυυλῆς σύνεδρον Πρόκλον ἰσότεχνόν uot,
ὀγδ,ξω]χκονεούεης [nomen defuncti et moriendi verbum.

Litterae vulgares. — 1 supplevit qui primus edidit Ios. de Hammer.
— 2 ψηφοδεέτης Boeckh, qui participium posuit εὑράμενος. — 4 Boeckh
exempli causa τοῦδε τάφοιο λαχών.

$33. Perinthi. Ex Aristarchis apographo Dumont 7mscriptions de la
Thrace p. 36. ᾿
els ὦ φίλε, μλ . . . τ]αχύ, e£ μὲ [πα]ρ[έλϑης
qpreuh] 3e τὸ εἔλος. χαῖρε [λ]έ[γω».
"Payecó[o]q yos Μάρωνε x τῶν Mapor:c
urttas χάρεν.

1 extr. (AP... ux ur παρέλϑης inde ab Theocrito usitata est ver-
uum clausula, — 2 xAiP&Ati..et hic et in v. 1 etiam alia latere poase
quivis intellert; cf, supra m. 344,9 yecih τέλος βστσυ et orac. Sibyll.
ft. l 3 aou» Ee3 NT ἐζϑρωντες.

IV. Graeciae. - 213

534. Byzantii. Dethier et Mordtmann Epigraphik von Byzanz (Act.
acad. Vindob. 1864 XIII) p. 64. Anaglypho vir expressus dextra volumen
tenens adstante puero.

Θεόδωρος Δομιτίου, φύσι dà Ἐπικράτους, γραμματικός
ζήσας ἔτη ig.

Καὶ σὺ [π]άρος μούσησιν ἐνιπρέψας, Θεόδωρε, ——
τὴν χοινὴν πάντων ἤλϑες ταρπιτὸν ἔπι:
πάτρη σοι γένεος Βειϑύνιον, ἐν δ᾽ ἄρ’ “᾿ϑήναις
γραμματικῆς τέχνης avo ἔδεξο uéya:
5 Βύζαντος δὲ πόλει κλέος noao, καί σε ϑανόντα
μήτηρ ὡς λαγόσιν ϑήκατο δεξαμένη.
“Ἰούκουλλος φιλίας ταδε σοι μνημήτ᾽ ἔγραψεν,
σῆς γλυκὲρῆς Ψυχῆς κέντρον ἄπαυστον ἔχων.
IH vel 1v saeculi. — 1 cvNAPOC quod non correxerunt editores. —
2 ambigi potest voluerit poeta ἀταρπὸν ἔπι an ἐπ᾽ ἀτραπιτον. — 8 pro
γλυκερῆς lapidarius errore λυγρᾶς vel πικρᾶς scripserat correctum subinde
ab ipso.

535. Byzantii Dethier et Mordtmann Epigraphik von Byzanz (Act.
acad. Vindob. 1864 ΧΙ p.62. Dumont Bev. archéol. 1868 II 254.
Vtor etiam altero Mordtmanni apographo, quod loannis filii beneficio
debeo. !

Υἱὸς “1]ριστάρχου [κεΐτ]αι πτολίαζρ]χος [ἐχ]έφρων,

ἔξοχα τόν δ’ ἀγάπησε δάμαρ Βασίλεια “1εώκιν.

| ζῇ:

Epigramma anno 359 recentius, quo anno πολιαρχία instituta est,
cf. Boecking Not. dignit. 1 174. — 1 Λιαιχοςιλεφρὼων Dumont, AiAIXCC
CA€ebPuN Mordtmann; correxi, hoc tantum in medio relinquens ab ini-
tio υἱός fuerit an nomen praefecti. Extremum enim v. 2 vocabulum
Basiliae potius cognomen videtur esse.

536. Tomis, Cumanudes Νέας Πανδώρας | mens. lun. 1868. Perrot
Inscr. inéd. des cótes de la mer noire n. 1.

Οὐ ξένος, ἀλλ᾽ ἀστὸς τύμβῳ ὑπὸ τῷδε τέϑαμμαι
δ] ἐκοσέτης ““κύλας πατρὶ λιπὼν ὀδύνας.

214 ^ Epigrammata sepulcralis,

Zá]je, πάτερ, καὶ χαῖρε [ϑ]υγατράσιν, ἃς φϑονερός τοι
δαίμων ἀντ᾽ ἐμέϑεν ὠπασε γηροκόμους.
0 παράγων, χαῖρε καὶ σύ.

Litterae vulgares. — 2 ΟἸΚΟΣΕΤΗΣ et 8 TOE oorr. editor.

———

537. "Tomis. Peesime ed. Desjardins Annal inst 1868 p.91. Ex
meliore Sprattii apographo Babington Transactions of the Hoyal Society

X new series p. 19. Denuo a Weickio descriptum ed. Christ Act. acad.
Monac. min. 1875.

Hv] τις ἐμὰν μετὰ μοῖραν ἐμὸν βίον ἐξερδήνῃ,
χὥτις ἔην, τί δ' ἔρεξα, xoi ουνομα πατρίδος ἁμῆς,
μανύσ[ει λί9]ος ἅδε καὶ ἐσσομένοισιν ἀχούην'
πάτρα μοι πέλεται ματρόπτολις Εὐξείνοιο,

δ αστυ περικλήιστον ἐυμελέαο Τόμ[οιο.
ουνομα δ' ἦν Σκλάδατος, τέχναν δεδάη [μαι] avaxzog
Ἱπποκράτους ϑείοιο xai ἐσσομένοισιν ἀκούην.

1 fere saeculi Mira est dialectorum confusio; expectares ionice
loquentem medicum. — 1 óc ]ris et ἐξερεείνει Spratt. ΕΖΙΕΕΗΝΗ Weick, unde
et εἴ τις et ὅστις - ἐξερεήνη scribere poteris neque minus ἣν τις - ἐξερεήνη.
— 92 τιίτεέρεζα Weick. — 8 μ]άνυσον τοσάδε Bpratt. IANYC... OOCAAE€
Weick. Ex Sprattii apographo conieceram μανυσει mérpoc di, cui nunc
λίϑος ὧδε praestare vidit etiam Wilamowitz. — 5 TOMe Desjard. TOMP
Weick, Τόμοιο Spratt. In nummis Tomitanis caput laureatum Τόμου
ἥρωος vel Ἰόμου κτίστου exhiberi docuit me Neubauer. — 6 δὴ ZxAa-
δατος Spratt. AHNCKAAAAIOC Weick; nomen aut barbarum aut nondum
bene lectum. — δ᾽ Ἕλληνος ἄνακτος Spratt aperta interpolatione, ACAAH
ii| Desjard. ACAAHNANAKTOC Weick. Correxi.

538. Circes Theudosiam. Anaglypho expressus vir sinistra volumen
tenens adstante puerulo. C. I. Add. II 2113 c.
Σαββίων Στεφάνου.
᾿Εφϑάσϑης, δύστανε, τύχης δη[λή]μασι, καί σευ
πάντα λέλειπτ ἀρετῆς, οἷς ἔπι τρυχό[μ]ε[ϑα,
ἦϑος, νοῦς, ἀχμή" Μοῦσαι δέ σε [τὸ no] ἐν ἡμεῖν
τέρπουσαε νυνεὶ ϑρηνολογοῦσι, τάλαν.
ὅ ματέρι πένϑος ἔφυς, λύπα πατρί' [oi]a δὲ δένδρου
κλῶν [νῦ]ν ἐκλασϑηρᾷ ἤκε]ομος εἰς "tia,

b

IV. Graeciae. 215

Σαββίων' ἀλλ᾽ ἔστω σοι ὃ πᾶς κοῦφος} λίϑος, [ὥἸ]σπε[ρ
πᾶσι πάρος ζώων ἧς σ[ὺ] προςηνότατος.

I fere saeculi Plurima emendavit Graefe Mém. de i Acad. de
Petersbourg 1844 VI 3. — 2 legebatur émirguyousüa. — 3 EEAINEINEN
quas punctis. notavi litterae incertae sunt. Buecheleri coniecturam re-
cepi --- 4 νῦν σε corrigunt sine causa. Cf. Lini versiculum Μοῦσαι δέ
σε ϑρηνέουσιν. — 9 nATPIAAE — 6 KAQNNEKA — EAPOMOZ ἔνδρομος vix
recte Boeckh; videtur mihi ille cum arboris ramo ab hortulano exsecto
conparari, — 7 ΚΟΥΦΟΥ — vzn& ὥσπερ Buecheler. — 8 ΣΗ — Gram-
maticum Sabbionem fuisse docet et v. 4 et anaglyphum.

539. Phanagoriae Anaglypho eques cum puero expressus. C. I. 2127.

Τειμόϑεος 4ασεῖος χαῖρε.
Τειμόϑεος, ὁ πάτρας ὅσιος qug, παῖς δὲ 4ασεῖος,
τρῖς δεκα[δ]ας ἐτέων τερματίσας ἔϑανες"
& τάλαν, οἰκτείρω σε πολυκλαύστωι ἐπὶ τύμβωιε,
v]t» δὲ σὺν ἡρώων χῶρον ἔχοις φϑίέμενος.

II p. Chr. n. saeculo non recentius est. — 1 Πατρας coniecit An-
glus Mus. Cantabr. 1 326 coll. Strab. p. 494, ubi κωμη Πατραεύς nomi-
natur; ego patriam intellego. — 2 AEKATAXETEQN qui δεκάδας cor-
rexerunt nescio an alterum errrorem lapidario non recte condonaverint:
poeta enim scripserat τρεῖς ἐτέων δεκάδας. —3 Simonides οἰκτίρω ce, τάλαν
Καλλία, οἷ ἔπαϑες. --- 4 YN ηὖν δὲ συνηρώων Boeckh cum Welckero
(ὅν. 48), νῦν δὲ σύγ᾽ ἡρώων plures coniecerunt. Verum vidit Graefe;
σύν enim in illarum terrarum titulis genetivum interdum trahit, cf. C. I.
2114 c et d (ubi idem nomen Τιμόθεος).

$40. In aliqua Thracise parte. Ex ectypo descriptum Athenis misit
Leo amicus.
divo ue yevouévay [γλυϊκεροῦ βιότου κατὰ δώ[μα
ἀνδρὸς κουριδίου μοίρη [σἸβέσε, ὠκύμορος δέ
πεντακα,]εκοσέτης δόμον Midogc ἀ[σ]τυφελίκτου

ἤλυϑον, 410 . . δοιοὺς παῖδας προλιπο[ῦ)σα
5 αρτι γεηγενέας, αὐτὴ δ᾽ 4]noo»ia δύσμορός [εἰμι.
οἴμμοι

π]αίδων [»]ηπ[ιάχων, πόσιος ϑυμαρέος ἐἰσϑλοῦ,
ἠδὲ) νέας ὥρης καὶ φ.........ὕ. τος

216 Epigrammata sepulcralis.

Aetatis admodum recentis. — 1 frequens est exordium ἄρτι με
γευόμενον ζωῆς βρέφος ἥρπασε δαίμων, hoc loco cum αὐτό in ectypo esse
adfirment testes oculati, idem certe valet quod ἄρτι neque est ad δῶμα
referéndum, nunc ipsum. — 1^.KEPOY — Aul — 2 σβέσε Koehler. —
4 ATP.O9..nihil hic mutari posse cum acerrime contendat Leo cumque
graecum quidem nullum sit vocabulum his litterarum vestigiis aptum,
sequitur nomen viri fuisse, quod ipsum in tanta thracicorum nominum
barbarie non audeo adsequi — 5 rENEALAX....nPLUNIA mulieris nomen
certo fuit. Monito vix opus est inde a v.5 cum versus vitiosos esse

adpareat certi iam nihil fere dari posse. — 6 €IMMOITAIABINHRD , .. .. | «ea
€t πόσιος Leo; patet interiectionem extra versus ordinem positam esse.
Dein ἐσθλοῦ et ἠδέ dubitanter addidi, — 8 xAi$^t...... | .PYTIMI...
T € «9 9

$41. Spalati prope Salonam Dalmatiae. C. I. 1830 ex Grutero.

E»3aós ἐγὼ κεῖμαι. ....... 9[só]e αὐτός.
᾿Αχιλλεὺς κατέϑηκεν. Τραῦλος.
1 ΖΕΙ...... ΝΗ..1Ὁ.|. cavroc. Boeckh Ze«...(nomen defuncti)

νήπιος αὕτως, — 2 Τραῦλος vocabulum nescio an non integrum sit.

EPIGRAMMATA CHRISTIANA.

542. Spartae. Conze et Michaelis Annal. Ins 1861 p.47. Melius
Lebas II 211 c.

Καλλιστονίκη ἐν βροτο[ίς κεκλημένη:
ἐπεὶ δὲ μοῖρ᾽ ἔχλωσεν ἐκλιπεῖν βίον,
λαχεῖν δὲ μικρὸν τῆσδε [τῆς γαίας μέρος,
μύτις γε σῶμα σώματος [τοὐμοῦ πέλας

5 κεῖσθαι ἐάσῃ" μοῦνος ἐς[κεῖσϑαι ϑέλω"
πάντων ἀρωγὸς τῶν [ϑανόντων Ζεὺς ἔφυ,
ὡς νῦν ἔμοιγε τῆς ἰσαγ[γέλου τύχης
ἐχϑρῶν ποτ᾽ εἴ τις ἐπ[ιγελῶν ἁβρύνεται,
τοῦ O[7] κεραυνώσειεν [ἔχϑιστον δέμας,

10 ἐπεγγελῶν, ὅπως ἐμοὲ κεῖνός ποτε.

IV. Graeciae. 217

Eius aetatis est, qua haud inoffensi christiani suam profitebantur
fidem (v. 7 sq.) — 1 suppl. Lebas. Callistonice aut mater aut uxor
fuit defuncti. — 9 am corr. Buecheler.

$43. In Pyrgheto vico veteris Philae loco posito. Heuzey le ::cnt Olympe
p. 478. t

ἐχϑύμως φιλέων δίδυμον χορυφὴν ἀρετάων,
εὐθυτάτην πίστιν ἡδὲ φιλοξενίην'

τῶν μέτα καὶ συνάπηρδν ἀπὸ χϑονὸς ἐς βίον GÀ λον,
ξείνοισι προλιπὼν καί γε πένησι πόϑον.

Christianum titulum esse evicit Keil Mantissa epigr. Nuniburgi 1804.
— 1 Pind. OL I 13 δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἀπὸ πασᾶν. Confert Keil
etiam epist. Timoth. I 1,5 τὸ δὲ τέλος τῆς παραγγελίας ἐστὶν ἀγά πη ἐκ
καϑαρᾶς καρδίας καὶ συνειδέσεως ἀγαϑῆς καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου.
— 4 Kirchhoff Diar. arch. 1860 p.94 coniecit καὶ yevérwri, oui recte
obloquitur Keil: in «o quod πένητες mortuum desiderant, manifesto
posita est φιλοξενίας explicatio.

944. In vico Condouriotissa inter Dium et Petram sito. Ileuzey le
mont Olympe p. 480.

Ὡς ὑόδον εἰαρινόν [o]e βροτοφϑό[]ο[ς] ian "1 ó[ns,
Siue ἱπάν]εα ϑεὸς did &pito[ry ἐν αὖτ

Surg nagodízeg χέριν' aépere παροδῖ: τε.
1 ΒΕ — ΦΘΟ. ΟΝ corr. Kirchhoff Diar. arch. 1860 p. 95. —.2 TAHTA
— ΑΦΙΛΑΜῈΝ scripsi quae ferri posse viderentur. Bursian Mus. Rh. XVI
428 τλῆ τε ϑεὸς ζωῆς ἀφέλκεμεν αὐτήν. — 3. extrema littera τ superest.

«--

*545. Plataeis. Ex Rossii apographo vv.1-4 Keil Syll. p. 174.
Melius paullo Decharme Missions scientif. IV 507. Ego addidi v. 5 sq.
8. Τῆσδε πάτρης τάφος 0d& φιλόξενον ἐντὸς ἐέργι

|^. Χρύσην Σκεπτιανὴν, κρέσσονα ᾿Μλκινόου.

Μὴ λάϑῃς μογέων, εἴπερ ἀνῦξε χρία χατεπίγει,
4 ἀλλ᾽ ἔνπρ[οσϑ]εν avv&ov, ὅϑεν ϑύρα σήματι τῷδε.

218 Epigrammata sepulcralia.

b. Εἴ 1]i6 BovAese ἀνῦξε . . . . πάντοϑεν ἀζ[νύξῃ"
σῆμα yàg οὕτω τέτυκτε πρόσϑεν ἀνυγόμενον.

ὅ ΑΝΥΞΕΝΙΊΠΙΕΙ ΠΑΝΙΘΕΝΑ nihil hic novi: cavetur ne quis undelibet
aperiat sepulerum. — Addidit Decharme tertii tituli fragmentum, cuius
ex verbis φιλόξενον xal φιλόχριστον constat, quod ex reliquorum barbarie
dudum suspicatus eris, christianam fuisse mulierculam.

V. ITALIAE CALLIAE HISPANIAE
CERMANIAE.

MELIORIS NOTAE.

546. Romae in sepulero ad viam Latinam reperto, post obruto. Pictu-
ras parietinas titulorumque imagines depinxit Seocchi Antico sepolcro
greco scoperto in Homa cett. 1843. Hinc C. L III 6270. 6271.
δ. i]v[yrz] πατρὶς “Ιυ[κῆων ἐλοχεύσατο [γαῖα,
ἀγλα]ὰ δ᾽ ἐν τιμαῖς πρα[γματ᾽ ἀναγράφ]εται
σοί, μάκαρ: [οὐδέ o]e ἔϑ᾽ ἀελίου πάλιν [ouj) ἀπο]πέμπει,
4 φ]εῦ, Παάτρων, πατρίδος τηλό]5[] ϑαπτόμενοϊν.

b. Οὐ βάτοι, οὐ τρίβολοι τὸν ἐμὸν τάφον ἀμφὶς ἔχουσιν,
οὐδ᾽ ὀλολυγαία νυκτερὶς ἀμπέταται,
ἀλλά με πᾶν δένδρος χαρίεν περὶ δίσκον ἀνέρπει,
χυχλόϑεν εὐκάρποις κλωσὲν ἀγαλλόμενον
πωτᾶται δὲ πέριξ λιγυρὴ μινυρίσερια ἀηδών
10 καὶ τέττιξ γλυχεροῖς χείλεσι λειρὰ χέων,
καὶ σοφὰ τραυλίζουσα χελειδονὶς ἥ τε λιγύπνους
ἀκρὶς ἀπὸ στήϑους ὑδὺ χέουσα μέλος.
Πάτρων, 000a βροτοῖσιν ἐράσμια, πάντ᾽ ἐτέλεσσα,
οφρα xai iv ᾿Αἰδῃ τερπνὸν ἔχοιμι τόπον’
15 τἄλλα δὲ πάντα λέλοιπα, καὶ ἐν νεότητι κατέκτην,
οἴχηται πλὴν ἃ «πρὲν» ζῶν ἀπεκαρπισάμην.

c. Πατὴρ Πάτρων μέν, ᾿(πποληία δ᾽ ἐγώ:
τεκνῶ δὲ δισσὰ τέκνα, πατέρα δ' εὖ λέγω.

290 Epigrammata sepuleralia.

Praeterea ex eis qui in eodem sepulcro reperti sunt titulis hoe
mermoro: in ara mutila χαῖρε Πατρων, in basi statuae mutilae χρηστὲ
καὶ δίκαιε Πάτρων χαῖρε, in tympano aediculae Παάτρωνος [ἰα]τροῦ, in
pictura quadam parietis γυνὴ Πατρωνος, ϑυγάτηρ Πατρωνος, ᾿Αντιγόνα,
᾿Απολλωνιος. Quae leguntur in anaglypho mutilo litterae -- -ὩΝ -- - -
BEIZ, bene supplevit Secchi Νικίας xal Πάτρ]ων [πρέσΊβεις, priore nomine
addito ex C. I. 6446 Νεικίας - ἐπ άνϑιος τῆς Λυκίας, ἀρχιερασάμενος τῶν
Σεβαστῶν καὶ πρεσβεύσας ἐ ἐκ τρίτου ὑπὲρ τῆς πατρίδος. M. Αὐρήλιος ᾿ΑΎη-
σίλαος τῷ συμπολείτη μνήμης χάριν ἐποίησεν, qui titulus haud proeul a
Patronis sepulero inventus est. Itaque alterius saeculi habemus unum
Patronis medici, Lyciorum legati ad Caesares epitaphium (a), alterum
Patronis iuvenis (b), diples nota a tertio seiunctum, quod Apuleiae
Patronis filiae est (c.) — Epigrammatis primi plane incerta restitutio;
traditur sic fere:

N παάτρις AY
UNCAOXEYCATO
AAENTIMAIC — nPA
€TAI . MAKAP
€680 ACAIOY ΠΑΛΙΝ -

neMeniCevnA
e OGAnTOM6ENO

Secchii Franzii Welckeri (Mus. EA. III 1845 p. 259) conamina inutile
est enumerare; certa enim neque illi neque ego invenimus, nisi quod
alterius distichi sententiam recte adsecutus esse videor: neque te iam
solis luz salvom ín patriam reducet, procul a patria hic sepultum. — ΑἸ-
terum epigramma describit sepulcri parietes variis ornatos arboribus
(πᾶν δένδρος v. T), quibus variae insident aves, similesque omnino pictu-
rae videntur villae Livianae quae ad Glllinas dicitur. — 15 κατέκτην
integrum reliqui licet fortasse corruptum. — 16 oixHTAI probam for-
mam in exero mutabant; probabilius πρίν interpolatum esse.

$41. Caralibus Sardiniae. C. I. 5759. Octo sunt epigrammata latina,
duo graeca.

a. Eig ἴα σου, Πώμπτιλλα, [κ]αὶ [et]c κρίνα BAa[o]veíoccev
ὀστέα, κα[ὶ] ϑάλλο[ζι)ς ἐ[»] πετάλοισ[ ῥόδων
ἡδυπνόου [τ|6ὲ χρόκου καὶ ἀγηράτου ἀμαράνιΓου,
κεὶς καλὰ βλ[α]στήσαις ανϑεα λευκοίου,
δ ὡς ἴσα ναρκίσσωι τὲ πολυκλαύτωι 9* ὑακίνϑωι
χ͵]αὶ σὸν ἐν ὀψιγόνοζις} ανϑὸς ἔχοι τι χρόνος.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 221

ἧδε y]e[o], ἡνίκα πνεῦμα με[ζλ]ῶν ànéAve Φίλιππος
λοίσϑιο]ν ἀκροτάτοις χε[ίλ]εσι προςπελάσας,

σ[τᾶἄ]σα [A] [z]ovvx[ov]vrog ὑπὲρ γαμέτου Πώμπτιλλ[α

10 τὴν χείνου ζωὴν ἀνεέ[λα]βεν 9o[v]d[z]ov.

τ]οέην [συ]ζυ[γ] {ἡ]ν ἔτεμεν ϑεός, ὥστε ϑανεῖν μ[έν
Πώμπτιλλαν, γλυκεροῦ λύτρον ὑπὲρ γαμέτου,

ζ{7]ν 9' ἀ[ζέκγονετα Φίλ[π[π]ον, ἐπευχόμενον διὰ παντόϊς,
συνκεράσαι Ψψυχ[ῆι] πνεῦμα φιλανδροτάτηι.

b. ἔστρεψεν μοιρῶν μία νήματ[α, καὶ τὸν ἄτεγκτ[ον
16 αἷς ἰδίαις εὐχαῖς [ἡ] μ[έα ϑέλξ' ᾿Αίδην,
5] περέφρω[ν Πω]μπ[τ)ιλλα.. .........
ἥ]τις ὑπὲρ γαμέτου [τὸν β]ίον [ἐξέλιπεν.

Ip. Chr. n. saeculi. — Cassium Philippum (cf. epigr. lat. i.)
exulem in Sardiniam relegatum comitata est uxor Atilia Pomptilla
(l. s. &), cf. epigr. lat. c:

urbis alumna graves casus hucusque secuta
coniugis infelicis Atilia, cura Philippi

hic sita sum manibus gratis sacrata mariti,
pro cuius vita vitam pensare precanti
indulsere dei.

vv. 1- 14 suppl. Lebas apud Alb. de la Marmora Voyage en Sardeigne
1840 II p. 570sqq., nisi quod v. 2 8«AXo scripsi (coll. v. 4) pro ϑαλ-
λσύς, quod non intellego, v. 8 λοίσϑιον pro λήϑην vel σιγήν (Franz), v. 11
τοίην cum Franzio pro οἵην. — 2 ΘΑΛΛΟ XEI ΠΕ — 8 ἀγηράντου Franz,
quo nihil opus est; novi titulum atticum 1v saec, quem nuper a Leone
amico missum edam in Addendis, ubi σωφροσύνη [δὲ σέθεν] ϑάλλει ἀγή-
ρατος" τύμβῳ δέ xrM. — 7 77A HNIKA — 10 eA 1A OY — 18 sq. con-
fert Wilamowitz Eur. Suppl. 1028 sqq. suae edit. ὡς ὅδ᾽ εὐναῖος γαμέτας
συντηχϑεὶς αὔραις ἀδόλοις γενναίας ἀλόχοιο. — 15 NIMAT.......N...1
...IkTY supplevi. — 16 scribunt [τ]αῖς ἰδίαις εὐχαῖς, sed et Marmora
et Muratori, qui horum carminum paucula frustula habet, Aix tradunt.
— XAIZ.1M... ἡ μία ϑέλξ᾽ Wilam. — 17 isPIjPOMnIAAA ......... KO
....N Lebas ἡ περίφρων IL, Φιλίππου χρηστὴ ἄκοιτις. — 18 nr, dein
post γαμέτου atnplior lacuna, tum ΙΟΝΙΗ. Supplevit Lebas.

299 Epigrammata sepuleralia.

548. Nemausi. C. L 6789.

D. M. C. Vibi Liciniani v. ann. XVI. m. VI. C. Vibius Agatho-
pus εἰ Licinia Nomas fil(io) optimo piissim(o).
"4»9«a πολλὰ γένοιτο νεοδμήτῳ ἐπὲ τύμβῳ,
μὴ βάτος αὐχμηρή, μὴ κακὸν αἰγέπυρον,
ἀλλ᾽ ἴα καὶ σάμψουχα καὶ ὑδατίνη νάρκισσος,
Οὐείβιε, καὶ περὲ σοῦ πάντα γένοιτο ῥόδα.

ὅ49. Romae. ΟἹ 1, 6856 ex Grutero, qui Vrsini schedis usus est.

Ὁ κλεινὸς ἵἷνις βασιλέων ᾿“μάζασπος,
ó Μιϑριδάτου βασιλέως κασίγνητος,
ᾧ γαῖα πατρ[ὶ]ῆς Κασπίας παρὰ κλη[ϑ]ρας,
Ἴβηρ Ἴβηρος ἐνθαδὲ τετάρχυται
5 πόλιν παρ᾽ ior», ἣν ἔδειμε Νικάτωρ
ἐλαιόϑηλον ἀμφὶ Mvydóvog νᾶμα.
ϑάν[ε]ν δ᾽ ὀπαδὸς «ὐσόνων ἁγητ[ῆ]ρι
μολὼν ἄνακτι Π]αρϑικὴν ἐφ᾽ ὑσμίνην,
πρίν περ παλά[ξ]αι χεῖρα δηίῳ ύϑρωι,
10 ἔφϑιμον αἰαΐ χεῖρα δουρὲ κα[ὶ τ]ό[ζξ]ω[ε
καὶ qacyávov κνώδοντι πεζὸς ἱπ[πεύς τε’
6 δ' αὐτὸς ἴσος παρϑένοισιν αἰδοίαις.

Mithridatem Pharasmanis filium a. 75 Iberorum regem fuisse monuit
me Mommsen coll. C. I. L. III 6052, cuius nihil obesse quin fratrem
fuisse Amazaspum credamus. Obest tamen hoc quod cum in Traiani expedi-
tione Parthica cecidisse videatur Amazaspus (a. 11*/,) idque iuvenili florens
aetate (v. 12), fratrem ei fuisse 35 vel adeo 40 annis natu maiorem
minime probabile est. Itaque eiusdem gentis alius fuerit quem non
novimus Mithridates. Traiani autem socium fuisse Amazaspum cum
recte alii coniecerunt tum confirmavit Mommsen eo, quod Nisibin urbem
(cf. ad v. 5) Traianus cepisset, captam rursus perdidisset, perditam
denique reciperavisaet, coll. Cass. Dion. 66, 23. 26. 30. — 3 πάτρης —
KAHOPAC qua forma offensus Meineke Κασπίοις παρὰ κλήϑροις coniecit;
at nec dativus satis aptus est nec xAxpa. nomen videtur esse quod vitu-
peretur. — 4 Ἴβηρ Ἴβηρσιν coni. Hermann; genetivum puto ex formu-
larum quarundam similitudine additum esse, velut ὠγαϑὸς ἐξ ὠγαϑῶν
ὄλβιος ix μακάρων alia; quasi dixerit non se primum sed patrem iam
proavosque apud lIberos regnum habuisse. — 5 urbs est Antiochia

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 223

Mygdonia s. Nisibis, ubi pugnans interfectus est Amazaspus. Recte vero
Mommsen probabilius iudicat ossa nobilissimi viri quam lapidem ex
Mesopotamia Romam transvectum esse; conicit igitur cum nec versibus
transponendis nec corrigendis verbis poetae bono satisfleri posse vide-
atur epigramma olim sepulcro ad Nisibin extruendo destinatum postea
cum illic etsi crematus non t&men conditus esset conditorio Romae
facto minus apte inpositum esse; confert tit. C. I. L. III 4060 M. Petro-
nius ... hic est crematus, ossa relata domi, — Νικάνωρ pro Νικάτωρ coni.
Mommsen, coll. Plin. Aist. nat. VI 26,117 oppida habet (Mesopotamia)
- Antiochiam quae a praefecto Mesopotamiae Nicanore condita Arabis
vocatur. At cf. Dionis loci 8. s. — 7 ArHTOP! audacius Meineke ἀρει-
τόλμῳ, inepte Franz ἀγακλειτῶν. Adiectivo si opus est, unum invenies
litterarum vestigiis aptum ἀρηίωι, quod pugnat cum metro. ltaque cum
praesertim Mommsen ducis et inperatoris nomina iuxta posita nihil
offensionis habere me docuisset, traditum retinui, lapicidae solum errorem
corrigens. — 8 ANAKTINAPBIKHN — 9 nAAAZAI — 10 kANOZUPP emendatio-
nem occupavit Haupt. — 11 nezocini suppl. Scaliger. — 12 mutilum pu-
tant carmen periisseque mortis Amazaspi descriptionem; at ipse v. 12
docet hac de re nihil iam expectandum esse.

550. Homae. C. I. 6262.
& Κλαίει μέν σ᾽ [Ὁ] τεχκν[ὦ]ν, κλαίει δ᾽ ᾿4γαϑάνγελος ὠνήρ,
μυρόμενος φιλίην τερπνοτάτην ἀλόχου,

μύρονται δ' ἀδελφοὶ ἸΠηνᾶς καὶ 4“ψιλος ἄμφω

| ἠδ᾽ ὅσσοι 0 ἐφίλουν κἠπόϑεον δι’ ὅλου.

8 γηραλέη δὲ κόμη[»] πολιὴν [τἰλ]ῆλουσα καϑ' ὥραν
ἠρίον ἀμφὲ τεόν, ΙΠοῦσα, χέω δάκρυα.
ἄλλο.
b. Κεῖσαι δή, τέκνον καλόν, προλιποῦσα τοκῆας
ἠδὲ κασιγνήτους καὶ πόσιν ἀμφιϑαλῇ,

νούσου ὑπὸ στυγερῆς δεδαμασμένη" αὐτὰρ ἔμοιγε
10 — ' πένϑωος ἀνείητον κάλλιπες οἰκτεροτάτῃ,

γραῖα δ' ἀνήκεστον πένϑος κατὰ μοῖραν ἔχουσα

ἀμφὶ τεὴν στήλην, Μοῦσα τέκνον, χέομαι.

II vel ΠῚ saeculi. — 1 C€TEKNON et 9 ΓΗΡΑΛΕΗΝΔΕΚΟΜΗΠΟΛΙΗ͂Ν COIT,
Franz. — 3 transposuit verba Hecker Comment. de Anth. graeca (1852)
p. 103 μύρονται M. x. Δ. ἄμφω ἀδελφοί, qua ratione 'invito poeta δέ
abiciendum esset. — 5 nA^OYCA corr. Meineke Diar. litt. ant. 1844
p. 1038; idem v. 10 ἀνιηρόν coniecit.

924 Epigrammata sepuleralia.

551. Romse. C. I. 6261 coll. Add. III 1266.

a Τὴν xvavozw IMovoa», ἀηδόνα τὴν μελίγηρυν
λειτὸς ὅδ' ἐξαπίνης τύμβος ἄναυδον ἔχει,
καὶ κεῖται λίϑος ὡς ἡ πάνσοφος, ἡ περίβωτος"
Ποῦσα καλή, κούφη σοὶ κόνις ἥδε πέλοι.
protome feminae, ad sinistram cithara, ad dextram lyra.
b. Τίς μου τὴν Σειρῆνα κακὸς κακὸς ἥρπασε δαίμων;
6 τίς μου τὴν γλυκερὴν ἥρπασε ἀηδονίδα,
vuxti μεῇ ψυχραῖσιν ἄφαρ σταγόνεσσι λυϑεῖσαν;
ὦλεο, Μοῦσα, ἐτάκη δ' ὄμματα ἐκεῖνα σέο,
καὶ στόμα πέφρακται τὴ χρύσεον" οὐδὲν ἔτ᾽ ἐν σοί
10 λείψανον οὐ καά(λ)λους, οὐ σοφίης πέλεται.
ἔρρεται, μέρμηραι ϑυμαλγέες: ἀμμοροε ἐσϑλῆς
ἐλπίδος ἄνϑρωποι: πάντα δ' ἄδηλα τύχης"
Petroniae Musae.

II vel nr saeculi, — 5 κακῶς κακός Gruter, κακὸς κακός Gerhard
Visconti Stephani, quorum consensum spernere nolui. — 7 vidit Stephani
haec verba ad solam lusciniam referenda esse, cui saepe ingruente fri-
gore cita mors parata est. — 10 OovkxAAOYc Gruter Visconti Stephani,
ουὐκειδοὺς Fabretti. — 11 ἔρρεται Gerh. et Steph. i. e ἔρρετε. — Quod .
omnino quis in tam acres se profuderit questus non patet, vix integra
est inscriptio; quam si cum eis quae praecedunt (n. 550) conparaveris
fortasse mecum ad eundem tumulum pertinere senties: illic parentes
maritus fratres filiam uxorem sororem lugent, hic omnes homines ere-
ptam sibi doctam puellam eiusque artem musicam.

552. Romse. C. I. 6295.

Φλαβιανῷ ἥρωι πατὴρ Δῶρος τόδε σῆμα,
ἕξ ἐπὶ τοῖς δέχ᾽ ἔτη μοῦνα βιωσαμένῳ-
Moiga γὰρ Αἰολίδος πάτρης ἀπάνευϑε υρίνης
ϑάψε τε καὶ μουσῶν εὖνιν ἔϑηκ᾽ ἀρετῆς.
1 fere saeculi. — Elegans verborum et inventio et ordo est; non

sic fato abreptum sepelivit pater, sed fatum sepelivit, pater monumentum
posuit. Moriendi verbum nullum.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 225

$53. Neapoli. C. I. 5822.

Τὸν πάσης ἀρετῆς εἰδήμονα φῶτα Φίλιππον,
πρέσβυν Εἰαονίης ἐμπέραμον σοφίης,
«ὐσονίων ὑπάτου πατέρα κλυτὸν ᾿Αντι[γ]όνοιο,
ϑρέψε Πακηδονίη, δέξατο δ' Εἰταλίη.

IV saeculo etsi vix antiquius est epigramma (litterae απ), antiquae
tamen simplicitatis imaginem refert. Antigonus consul non innotuit.
— 2 sapientia ionica non in universum videtur graecarum litterarum
peritia intellegenda, sed philosophiae maximeque physicorum studia. —
9 ANTIPONOIO. '

554. Romae. C.I 6197.
Κλαύδιος ἰητὴρ ᾿4γαϑήμερος ἐνθάδε κεῖμαι,
παντοίης δεδαὼς χραιπνὸν oxsoua νόσου"
ξυνὸν τοῦτο δ᾽ ἐμοὶ καὶ σρτάλῃ εἶσα συνεύνῳ
μνῆμα" μετ' εὐσεβέων δ᾽ ἐσμὲν ἐν Ἠλυσίωι.
Claudius Agathemerus Lacedaemonius Persii sodalis, cf. vita Persii.

Et coeptum est illo tempore iota mutum in privatis saltem titulis modo
&dici modo omitti.

555. Bononiae. C. I. 6223. Descripsit Wilamowitz.

O(soig) x(avax9oviotg).
᾿Ανδρα φίλον φϑίμενον Διονύσιον ἐνθάδ᾽ ἔϑηκεν
Δελφὶς ξόν, τιμῶσ' εἵνεκ᾽ ὁμοφροσύνης"
καὶ φιλίῃ νίκησεν ἀδελφειῶν “ὁμόνοιαν
ἐσθλὸς ᾿ϑήναιος ἐν ϑαλάμοιο τέλει,
5 og t00e σῆμ᾽ ἐτέλεσσε τεϑνειότε ϑεσμὸν ἀέξων
εἵνεκεν εὐνοίης ἧς ἔχε πιστο[τ]ά[τ]ης.

Litterae « solita lunata forma est. — 4 ἐν ϑαλαμοιο τέλει explicant
in lecti i. e. sepuleri sumptu; at ϑάλαμος nisi accedat epitheton non
est sepulerum, neque sic perspicitur quis fuerit ille Athenaeus.
Lucem adfundit ultimus versus: εὐνοίας enim laus non decet cognatum
sed patronum, necquale officium Athenaeus habuerit tacetur: erat enim
ϑαλάμου φύλαξ vel cubicularius Dionysii. Servus libertusve ipsis defuncti
fratribus pietate victis monumentum faciendum. curavil. — 5 ϑεσμὸν ἀέξων
id quod tribui ius fasque erat tribuens, — 6 nicTOPArHC corr. Welcker
Syll. 88.

Kaibel, Epigrammata graeca. 15

226 Epigrammsta sepulcralia,
556. Homae. C.L 6300.

Τὴν 4dióg ἀμφίπολόν με Χελειδόνα, τὴν ἐπὶ βωμοῖς
σπένδειν ἀϑανάτων γρηὺν ἐπισταμέναν,
εὔτεκνον, ἀστονάχητον ἔχει τάφος" ov γὰρ ἀμαυρ[ῶϊς
δαίμονες ἡμετέρην ἔβλεπον εὐσεβίην.
Dis Manibus Chelidonis sa[crum]. Floria Chelidon vixit annis LX XV.
1 vel r1 saeculi. — Conferunt Callimachi ep. 41 Schn. et ad v. 3 sq.
Diotimi A. P. VI 267 οὐ γὰρ ἀφαυρῶς ἐκ Διὸς ἰϑείης οἷδε τάλαντα δίκης,
unde simul adverbium ἀμαυρῶς confirmatur; traditur AMAYPOC.

*657. Neapoli Anaglypho mulier sedet iuveni dextram iungens.
C. I. 5817.

νῆμα φιλοφροσύνης ““στηι τόδε Δάφνις ἔτευξε,
καὶ ζῶσαν στέρξας καὶ φϑιμένην ποϑέων.

| saeculi. — Aemulatur poeta veterum Atticorum simplicitatem,
cf. supra n. 44 et 48.

"5668. Romse. CO. I. 6292.

Σεμνὴν Πηνελόπην ὁ πάλαι βίος, ἔσχε δὲ καὶ νῦν
σεμνὴν Φηλικίταν, οὐ τάχα μιοτέρην"
βουλομένης δὲ ϑανεῖν ἀνδρὸς προτέρην σφετέροιο
ὄκλυες, ὦ δαῖμον, πολλάκις εὐχομένης.
δ τοιγάρτοι xai ἐμεῖο δικαιοτέρην 0n' ἄκουσον
εὐχομένου͵ Πλούτων, t» εἰς ᾿4ἰδαο περήσω
εὑρεῖν τὴν ἐδέαν Φηλικίταν παρὰ σοί.
Κλαύδιος ἐηεὴρ ᾿4γαϑεῖνος τήνδε ἀνέϑηκεν
εἰκύνα Φηλικίτας, μάρευρα σωφροσύνης.
u fere saeculi. — 1 ἔσχε δὲ χὠ νῦν Franz nec pulcre neque ne-
cessario opinor. — 1 simillimum epigramma Melium supra n. 266 ux

uupeu, φίλ᾽ ἄνερ, με καὶ αὐτὸς ἐκεῖ γὰρ δότυσας- εὑρήσεις τὴν σὴν σύγγα-
μὸν Ευτυχὴὰν (Felicitatem).

$59. Romae. C. 1. 6276.

Hours τάφος. οὗτος: ἀνὴρ δ᾽ ἐμὸς αὐτὸν ἔξευξεν
᾿ὥχέανος πάσης ἐμπέραμος σοφίης:

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 297

xovgm τοιγὰρ ἐμοὲ πέλεται κόνις" ἐν δ᾽ ᾿Αχέροντι
ὑμνήσω τὴν σήν, ὦ avg, εὐσεβίην.
5 μέμνεο κὴν ζωοῖς ἐμέϑεν καὶ πολλάκι τύμβῳ
σπεῖσον ἀπὸ βλεφάρων δάκρυ᾽ ἀποιχομένῃ,
καὶ λέγε Ποπιλίην εὕδειν, ἄνερ" oU ϑεμιτὸν γάρ
θνήσκειν τοὺς ἀγαϑούς, ἀλλ᾽ ὕπνον TO)» ἔχειν.
II Saeculi. Vt postrema Callimachi imitatorem, ita etiam reliqua
bonorum poetarum lectione inbutum produnt &criptorem. — 2 cf. supra
n. 553 ᾿Ιαονίης ἐμπέρωμον σοφίης. — 1 οὐ syuróv, Scilicet, λέγειν.

$60. Neapol. C. I. 5819.

8. Στάς, ξένε, τάνδ᾽ ἄϑρησον ἐπὶ ova[44]a« Κλεοπάτραν,
ἂν φϑόνος εἰς ᾿Αἰδαν, ov χρόνος ἠγάγετο,
μορφᾶς ἄι πρωτεῖον ἔχειν δωρήσατο Κύπρις,
ἔργα δ᾽ ᾿ϑαναία τερπνὰ σαοφροσύνας,
ὅ Μοῦσα δὲ καὶ σοφίαν xai πακτίδα τὰν φιλέραστον,
συμφωνίαν ἐρατοῖς μειξαμένα μέλεσιν"
καὶ γνοὺς ὡς ϑνατοῖ[ς)] οὐδὲν γλυχερώτερον αὐγᾶς
ζῆϑε καλ[ω]ν τείνας οὔριον εὐφροσυνᾶν.

b. Εἰ καί σου κεύϑει κάλλος νέον, ὦ Κλεοπάτρα,
10 τύμβος καὶ φροῦδον σῶμα λέλογχε κόνις,
ἀλλ᾽ ἀρετὰ βιοτᾶς αἰὲν ζωοῖσι μέτεστι,
ψυχᾶς μανύουσ' εὐκλέα σωφροσύνην.

I saeculi. — 1 ΟΤΑΜΑΙ corr. Reinesius. — 5 Musa eruditionem dedit
et lyram amatoriam deditque carminibus addere cantum. Quam senten-
tiam non erigunt sed debilitant qui verba mutant, velut Hermann συμ-
φωνεῖν - δειξαμένα. Licentia metrica ferri ut potest ita debet. — 7 &ANA
TOIO corr. Valckenaer. — 8 KAAON corr. Reinesius; male vero Valcken.
εὐφροσιυΐνα nec melius Franz εὐφροσύνας. — 12 σωφροσυναν Franz.

561. Neapoh. C. L 5818.

“ευκία Εὔφρονος.
Εὔφρων Ἡρακλείδου.

Ἥδ' Εὐνοστιδέων ϑήκη, ξένε, Εὔφρονα κρύπτει
χρηστόν, ὃς ἐν ζωοῖς "nta ἔκευϑε νόωι.
15*

298 Epigrammata sepuleralia.

Kai δὲ σέο χρύπ[τει κάλλος ν]έον [ἡ κόνις ἥδε
χρηστήν, y leen.

I vel m saeculi. Nomina praescripta sunt cursivis quae dicuntur
litteris. — De Eunostidis, quae est una ex phratriis Neapolitanis, cf.
C. I. ΠῚ p. 716. — 3 restituit Franz coll ep. anteced. n. 560, nisi
quod κόνις pro copog scripsi. — 4 ex prioris pentametri similitudine
factus tamen difficultates movet. Superant haec:

XPHCTHNHn
Tcn X lIAIAOC

Accusativus χρηστήν, qui respondet ad χρηστὸν v. 2, non habet quo refe-
ratur; uxor adpellatur, sed nomini locus non est; extremum denique
vocabulum nescio αἰδοσζυνη) sit an [κἀν] ' Aidoc.

$62. Romae in aedibus Rondaninis repperit mihique benigne misit
F. de Duhn,
fiai συνλέκτροιο σαόφρονος, αἰαῖ ἀνιγροῦ
δαίμονος, ὃς ζωᾶς εἷλε φίλαν ἀλοχον"
καὶ σὺ μέν, ὦ πάντειμε, γόων [ἀ]πάτερϑεν ἰαύεις,
μοχϑηρὸν μερόπων ἐκπρολιποῦσα fior
5 σὸς δὲ πόσις δύσελητα πανημέριος τολυπεύσει,
οσσων ἀέναον δάκρυον ἐκπροχέων'"
ov γὰρ ἀμειλίκτους κραδίης ὀδύνας ἀκ[έοιἾτο
ἀϑάνατος παλάμῃ κρᾶτ' ἐπαφησάμ[ 8»7]ος,
ἐς δ' ὅσον ἐνπνδίει βίοτόν τε ἐπὶ ἤμαρ ἐρύκει
10 δύσμορος ἀντλήσειε πένϑος ἀεξίβιον.

II vel 1Π| 8866. — 3 rouNnarTePee corr. O. Richter collega. — ὦ Ak
IIITO et 8 bHCAM/i^7i, ita ut duae ternarum litterarum lacunae ex-
plendae sint. Pugnat cum traditis Wilamowitzii coniectura ἀκέσαιτο
ἀϑανατος παλάμη - ἐπαφησαμένη. Recepi quem ille proposuit optativum
(sed praesentis temporis propter spatium), qui satis male ἄν particula
caret, et ἀϑανατος dictum sumpsi pro ἀϑανάτων τις, neque hoc aut ma-
gis aut minus barbare. Olim conieceram ἀκ[έον]το ἀϑανατο[ - ἐπα-
φησαμζεν)γο[ι], ubi neminem offenderit mad ux singulari numero positum.

963. Neapoli. C. I. 5820.

Τρειναχρία γαία ue λοχεύσατο, τοὔνομα Ovr gav.
σωφροσύνης βιότῳ κῦδος ἐνδικαμένην"

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 999

κουρίδιος δὲ πόσις κρύψε χϑονὲ τῇδε καλύψας,
δακρυχέων ἐπ᾽ ἐμοὶ συχνὸν ἀπὸ βλεφάρων,
5 κηδεύσας ἀρετῆς ἀντάξιον ἡμετέρησιν,
ἡλικίης ἐτέων εἴκοσι καὶ τετόρων.
ὦ ϑνητῶν ὀλίγος τε βίος καὶ ἄφευκτος ἀνάγκη,
ὥς με τάχος βιότου νόσφισε καὶ γαμέτου.
Cornelianus scriba coniugi inconparabili contra votum.
II fere saeculi. Doricae dialecti causa est insulae doricae memoria.
— 1 γαία ex yai, fictum esse adnotat Franz. — 4 cf. supra n. 559,6
σπεῖσον ἀπὸ βλεφάρων δάκρυ᾽ ἀποιχομένη.

ὅ64. Romse. C.I. 6302.
Κλαύσατε πάντες ἐμὸν yospó[» μό]ρον, ὦ παριόντες,
στάντες ἐμῆς [ὁλῖγον πρόσϑε λυγρῆς σποδιῆς,
κλαύσατε τὴν δύστηνον, ἐφ' ἢ μέγα πέν[ϑος] ἔχουσιν
γυχτὶ καὶ ἠελίῳ δυστοκέες τοκέες"
5 ἧς ζυγὸν οὐκ εἶδον τὸ γαμήλιον, οὐδ᾽ ὑμέναιον
ἦσε τις οἰνοχαρὲς πρόσϑεν ἐμῶν ϑαλάμων.

H saeculi — vv. 1. 8. 4. suppl Maffei, v. 2 Brunck. — 2 πρόσϑε
λυγρῆς σποδιῆς, cui voci resonat v. 6 πρόσϑεν ἐμῶν ϑαλάμων. — 5 A. P.
VII 334,13 οὐχ ὑμέναιον dece περικλυτον, οὐ τέκος εἶδε (mater) et ep.
Smyrnaeum supra n. 236 ᾧ παστὸν οὐϑείς, οὐχ ὑμέναιον ἦσέ τις.

$65. Florentiae. C. I. 6278.
ἮΝ ὅτε μοῦνον Ὑγεῖνον ἀδελφεὸν of ue τεκόντες
πένϑεον, 7»ix' ἐγὼ πενταετιζομένη
παρϑένος ἐν γονέεσσιν ἐθήλεον, Y) ἀγαπητή
nÀv9a τὴν φρικτὴν εἰς "(dno πόλ[»ν.

ὅ ot ἐμὲ γ[ει]να[μέν]η μῆτερ Βένους, οὔ ἢ ΧἸαρίτωνος

πολλάκι βω[ζομένου" ᾿χαῖρε Πρόκλα ϑύγατερ."

II Saeculo non antiquius. — 1 exordium creberrimum, vid. Ind.
Anth. Pal. ed. Paris. — 2 εἰναετιζόμεναι Callimachus ἡ. Dian. 179. —
3 84. ἡ δ᾽ ἀγαπητή lacobs, quo non video quid lucremur. Franz prae-
terea v. 4 νῦν scripsit pro τήν, et sane aegre caremus quod verbis ἦν
ὅτε opponatur. Articulum tamen si non traditus esset de coniectura

230 Epigrammata sepuleralia.

ultro inferremus, nam ad τὴν φρικτήν quivis subintelleget ὁδόν. Itaque
cum νῦν adverbio nullus locus sit, inconcinnius poetam locutum esse
putabimus. — 5 rHNATI... HMHT€P | BÉNOYCO .. .. .... APITUNOC quae
scripsi certa sunt, unde non iuvat editorum conmentis inmorari. Bé-
νους i. e. Venus, quae scriptura non rarior ipso nomine est.

——— —

566. Romae. C.I 69289.

a. ᾿Ετῶν à]exoxzo, μονογενῆ καὶ παρϑένον
Θεοδο]σίαν ἔϑαψε Δωρόϑεος πατήρ,
ἣν μ]ε[λλ]όνυμφον Τυβὲ μηνὸς εἰκάδι
δίλες, πο]νηρὲ δαΐμον, 0c τὸν ἔμπαλιν

5 οἷ vóc]rov οὐκ ἔχλωσας, ὥσπερ ηλπισε.
b. ᾿ὈΟὈκτω]καιδεχέτης, ἔτι παρϑένος, οἰογένεια

Θευ]δοσία κεῖται “ωροϑέου ϑυγάτηρ'
ἀλλ᾽ aye, ν]ηλεόϑυμςε Χάρ[ωἾν, τί σε τόσσον ἐνηής
τέργῚψε λιποῦσα πατρὶ πένϑος ἀπειρέσιον;

ir fere saeculi aunt epigrammate, alterum ad verbum fere ex altero
expressum. Prioris fragmentum i. e. exitus singulorum versuum παρ-
ϑένον, πατήρ, [μ]ηνὸς εἰκάδι, [τὸ]ν ἔμπαλιν, ὥσπερ ἤλπισε editum C. I. 9840,
tamquam novi tituli particula, — 1 et 5 Welcker, 2 et 3 (traditur €MO
NYM$ON) Franz restituerunt, versus quarti simplicissimum supplemen-
tum fugit utrumque. — ὃ sq. falso eidem et expleverunt et interpretati
sunt; intellego age, Charon crudelis, quid te iuvat, amabilem hanc puel-
lam ate raptam patri luctum movisse, —— 8 XAPON — 9 vwe.

567. Romae. "Vrnae anaglypho Vlixes cum Sirenibus expressus.
C. I. 6288.

43aves[oc] μερόπων οὐδεὶς ἔφυ" τοῦδε Σεβήρα,
Θησεύς, «Αἰακίδαι μάρτυρές εἰσε λόγου.
αὐχῶ σώφρονα τὔνβος ἐμαῖς λαγόνεσσι Σεβήραν,
κούρην Στρυμονίου παιδὸς ἀμύμον᾽ ἔχων,
δ οἵην οὐκ ἤνεικε πολὺς βίος, οὐδέ τις ov[z]o[c
ἔσχε τάφος χρηστὴν ἄλλος ὑφ᾽ ἐελίωι.
1 fere saeculi. — 1 ΑΘΑΝΑΤΩΝ et ὅ Ovno corr. Christ, quem cita-

vit Franz. — 4 Severam filiam Strymoniae subolis i. e. patris ad Stry-
monem incolentis esse cum Boeckhio iudicat Franz. Αἱ vix probabile

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 931

patris patriam indicari, nomen taceri: παῖς ἸΞτρυμόνιος i. 4. mais Zrpi-
μόνος, neque addam exempla.

568. Romae. C.I. 6249.

Σώφρονα Κρησκεντεῖναν ἔχων τάφος ἐνθάδε κεύϑω,
τὴν πάσης ἀρετῆς κῦδος ἐνενκαμένην,

ἥτις ivi ζωοῖσιν ὅκως ἀνέτελλεν “Εῷος,
νῦν δύνει δ' ὑπὸ γῆν Ἕσπερος ἐν φϑιμένοις.

ΠῚ fere saeculi. Conferunt Platonis ep. A. P. VII 670 ἀστὴρ πρὶν
μὲν ἔλαμπες ἐνὶ ζωοῖσιν Ἑῷος, νῦν δὲ ϑανὼν λαμπεις "Eomepog ἐν φϑιμένοις,
quae satis inepte ad mulierem translata sunt. Hesperum .4urorae et
Cephali filium nonnulli dixerunt pulchritudine multos praestantem, ex qua
re etiam cum Venere dicitur certasse, ut etiam Eratosthenes dicit eum hac
de causa Veneris adpellari et ezoriente et occidente sole videri, quare ut
iam ante dirimus iure hunc et Luciferum et Hesperum nominatum. Hygin.
Astron. II 42 p. 80 Bunte.

*569. Olim Romse integer lapis, nunc Neapoli fractus. C. I. 6200.

&. Πρωϑήβην ἔτι κοῦρον, ἔτι χνοάοντος ἰούλου
δευόμενον φϑονερὴ μοῖρα καϑεῖλε βίου,
πολλὰ σοφῆς χερὸς ἔργα λελοιπότα. βάσκανε δαῖμον,
οἵας οὐχ ὁσίως ἐλπίδας ἐξέταμες.
5. ἀλλα σύ, γαῖα, πέλοις ἀγαϑὴ κούφη τ' ᾿Ακυλείνῳ
καὶ δὲ παρὰ πλευρὰς ἄνϑεα λαρὰ φύοις,
ὅσσα κατ᾽ ᾿Αραβίους τε φέρεις ὅσα T! ἐστὶ xav' "Ivóovs,
ὡς ἂν ἀπ᾽ εὐόδμου χρωτὸς ἰόῦσα δρόσος
ἀγγέλλῃ τὸν παῖδα ϑεοῖς φίλον ἔνδοϑι κεῖσθαι,
10 λοιβῆς καὶ ϑυέων ἄξιον, οὐχὶ γόων.

b. Εἰκοσέτη τὸν παῖδα ϑοὴ κατενήρατο μοῖρα,
κἀστὶν ἐν εὐσεβέων ἣν διὰ σωφροσύνην.

Hordionia Polla.

n vel ni saeculi. — Duo epigrammata quod feci, ipsi lapidi obse-
cutus sum, in quo vv. 10 et 11 lineola et spatio maiore inter se dis-
iuncti sunt. — 9 ἔνδοϑι nota poetam elegantiorem vulgare ἐνθάδε vitantem.

232 . Epigrammata sepulcralia.

“60. Romae. C. 1. 6201.

Οὐχ ὑσίως ἥρπαξες ὑπὸ [χϑόνα], κοίρανε Πλυυτεῦ,

πενταέτη νύμφην πᾶσιν ἀγαλλομένην'

οἷα γὰρ ἀρχόμενον ῥόδον suvnvoov εἴαρος ὥρῃ

ἐξέτεμες δείζης, πρὶν χρόνον ἐκτελέσῃ.
5 ἀλλ᾽ uy “Ἵλεξάνδρα καὶ Φίλτατε, μηκέτ᾽ ὀδυρμοὺς
εἱμερτῇ κούρῃ σπένδετε μυρόμενοι:

εἶχεν γὰρ χάριν, εἶχεν ἐφ' ἡδυχρόοισι μετώποις,

αἰϑέρος ὥστε μένειν ἀϑανάτοισι δόμοις.

τοῖς πάρος οὖν μύϑοις πιστεύσατε: παῖδα γὰρ ἐσϑλὴν
10 ἥρπασαν ὡς τερπνὴν Ναίδες, οὐ ϑάνατος.

Τινηίᾳ Ὑγείᾳ τῇ ἰδίᾳ
ϑρεπτῇ φιλτάτηι
μνήμης χάριν.

n saeculo non recentius, quippe iota ultimo dativo φιλτάτηι ad-
scripto, — 1 et 3sq. cf. epigr. anteced. 3 sq. — 1 χϑόνα suppl Wes-
seling. — 3 corrigunt ἀρχομένου et v. 4 ἐκτελέσαι, sed et coniunctivus
a πρίν suspensus defendi potest et ἀρχόμενον bene habet. Nam non de
veris principio agitur, sed de rosae primo flore: sicut rosam verno tem-
pore puellam tamquam radicitus evellisti, priusquam ad florem perveniret.
— 10 alii alia coniecerunt; nuper los. Kamp Festschrift des Friedr.
Wilh. Gymn. zu Coeln (1875) proposuit ἥρπασαν ὥσπερ Ὕλαν. Αἱ
nihil mutandum esse invitus docet dum in contrariam partem disputat
Dorvillius Chariton. p. 260.

571. Romae. C. 1, 6293.
D(is) M(anibus).
Νύμφαι κρηναῖαί με συνήρπασαν ἐκ βιότοιο,
καὶ τάχα που τιμῆς εἵνεκα τοῦτ' ἔπιαϑον,
γηπίη, οὐδὲ δυοῖν ἐτέοιν τέλος ἐξανύσασα,
Φιλησίη τὴν κλῆσιν, ΑΑὐσονὶς γένος.
r vel n saeculi,

572. Romae. C. 1. 6273. —
G(soíg) κ(αταχϑονίοις).

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 288

Etxooí us ζήσαντα καὶ ἑπτὰ μόνους ἐνιαυτοὺς
Παυλεῖνον yatn δέξατο, γερτερέη"

καὶ uot ἀδελφειὴ ξεῖται vén ἐγγὺς Yyeir
ἑπταέτης" τῆς δ᾽ ἦν οὔτι γλυχειότερον.

M. lulius. Epictetus filis suis et sibi et Magiae Nice. coniugi.
I vel Π saec. — 4 pulcerrime hoc dictum.

*5?73. Romae. C.I. 6241.

4οιὼς Ἱππομέδοντας óud 4940» ἅδε καλύπτηι,
παῖδα τὸ xai γενέταν ἄμῴω ἀποφϑιμένως,

παῖδα μὲν ἐς λαιὰν ἐςιόντων χῆιρα τεϑέντα,
δεξιὰ δ' ἀν[τ]ετάφη γηραὸς Ἱππομέδων"

ὅ ἀμφοτέροις δ᾽ ἐπέϑηκε χυτὰν κόνιν “Ἱπποδάμεια,

μάτηρ Ποικιλίω ἐκγόνω ἀμφοτέρων.

ὃς (σγ)φιεσι τώσδε τάφως ἐνεώσατο, τείχισε δ᾽ dior,
πάππωι καὶ ϑείωι λοισϑοτάτας χάριτας.

I saeculi. --- Hippomedontem avunculum cognominemque fratrem
flevit Hippodamia; Hippomedontem avum cognominemque avunculum
sepelivit Poecilius Hippodamiae f. — 4 ΔΕΞΙΑΔΑΝΔΕΤΑΦΗ nihil hac lectione
certius. Αἱ cum dudum explosa sit forma δεξιώδην, optime correxit
Dorvillius. — 7 "Aiówc superstiti idem valet quod sepulcrum.

$14, Loci incerti; Romae fuit in domo Guilfordi, C. I. 6858.

"Enwagto».

Εὐτύχου olov εἰμὲ xai οὐ xevov: ὀστέα γάρ μοι
πέμψεν ἀδελφειοῦ φροντὶς ἀπ᾽ Εἰταλίης"

αλγεα δ' ἔλλιπε πατρί, πολὺ πλεῖον δὲ τεκούσηι,
ἃ τρίτον ὠδείνων οὐκέτ᾽ ἀριϑμὸν ἔχει"

9 στοργὴν Ó' οἰχομένοιο περιχλαίουσιν ἀδελφοί,

παῖδες δ᾽ ὀρφανίην, χηροσύνην δὲ γυνή.

δἰ δὲ τριήκοντα ζωῆς μόνον ἔσχ᾽ ἐνιαυτούς
καὶ δύο, τῷ φϑονερῷ δαίμονι μεμφόμεϑα.

Litterae elegantissimae saeculi fere 1 exeuntis. — 1 verba ἘΠΙΤΑΦΙ
ONEYTYXOY unum in lapide versum efficiunt; post Εὐτύχου interpunctum .
est, — 7 A. P. VII 561 (Iuliani Aegyptii) εἰ δὲ νέος τέϑνηκεν, ὑπέρτερα
νήματα μοίρης μέμφεο.

984 Epigrammata sepulcralia.

*575. Neapoli. Anaglypho vir adstat manum porrigens puerulo, pone
quem ad dextram mulier. C. L 5816.
a. "dyyeÀt Φερσεφόνης, Ἑρμῆ, τίνα τόνδε προπονπεῖς
εἰς τὸν ἀμείδητον Τάρταρον ᾿Αἰδεω;
B. μοῖρά τις ἀξικέλιος τὸν ᾿Αρίστων᾽ oram ἀπ' αὐγῆς
ἑπταέτηι, μέσσος δ᾽ ἐστὶν ὃ παῖς γενετῶν.
α. δακρυχαρὴς Πλούτων, οὗ πνεύματα πάντα βρότεια
coi νέμεται; τί τρυγᾶις ὀμφακας ἡλικίης;

I vel u saeculi. — De antiquiore huius similiumque epigrammatum
archetypo vide quae adnotavi ad titulum Cotiaeensem supra n. 371 con-
latis quae iam secuntur. — 1 προπομπεὶς Welcker, quod cur sine causa
positum censeat Franz non exputo; neque enim legitur in lapide προ-
πέμπεις. — ὃ respondet Mercurius, non se sed fatum in culpa esse
additque consolans parentes priores obiisse eosque inter medium puerum
sepultum esse. Deinde sive viator &ive ipse poeta Plutoni crimina in-
tendit atrocitatis.

516-578, quorum primus et tertius Romani, secundus Albanus titulus
est.

I. C. L 6257.
ἹΠενεκράτης ᾿Απολλωνίου υἱὸς ἐτῶν δ΄, μηνῶν δ᾽, Τατίας
Βαυκυλίδος δωρησαμένης τόπον ᾿“πολλωνίῳ ᾿ΑἌττάλου τῷ πατρὶ
αὐτοῦ.
Ἄρτι us yevóusvoy ζωᾶς βρέφος ἥρπασε δαίμων,
οὐκ old. εἴτε ἀγαϑῶν αἴτιον εἴτε κακῶν"
ἀπλήρωτ᾽ dida, τί με νήπιον ἥρπασας ἐϊχ]ϑρο[ῶϊς;
τί σπεύδεις; οὐ goi πάντες ὀφειλόμεϑα;
3 Exepoic corr. Hagenbuch.
II. C.I. 6205.
"A»9og ἐγὼ λεγόμην, υἱὸς Ἑρμογένους τε καὶ Φύρμης,
ἀνϑήσας δὲ καλῶς ἔτεσιν δυσὶν οὐχ δλοκλήρως
φωτὸς ἀφαρπασϑεὶς πρόμοιρον βρέφος ἐνθάδε κεῖμαι,
καὶ ovx οἶδα εἴτε καλῶς εἴτε eon. ἔϑανωην.
5 ἀπλήρωτ᾽ “τἰδα, τί μὲ νήπεον ὕρπασες οὕτως
σπεύσας τοῦ ζῆν με στερέσαι; o[v] aoi πάντες ὀφιλόμεϑα.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 285

1 matris nomen Firma. — 2 OANGHCAC, ubi prima littera folioli
signum videtur esse. — 6 oH.

IIl. C. I. 6227.

D(is) M(anibus) s(acrum) Ti. Claudi Eugenetis. viz(it) ann(is) XI,
d(ies) X. Τί. Claudius Anicetus pater. fec(it).
"A nÀnouz' ion, ví ue νήπιον ἥρπασες ἄφνω:
ví σπεύδεις; οὐ σοὶ πάντες ὀφειλόμεϑα;
De tribus his epigrammatis vide ad n. 575.

$39. In Foro Iuli. Alexandre Rev. archéol. 1861 1 370 coll. Miller
$bid. 11 10 sqq.

C. Vibio Liguri Mazsuma maler fecit.
Τὸν τάφον ἠργάζοντο γεραιοτέροις: ὁ δὲ δαίμων
νήπιον ἀντεβύλησ' ἑπταετε[ κλίματι.
, J € - ti » Ld
συνγενξες y&vétat τε ἡμοῦ, 0v εϑρεψαν, &Jawav
Γάιον" ὦ μερόπων ἐλπίδες οὐ μόνιμοι.
I| fere saeculi. — 2 enTAereC corr. Miller, frustr& tamen reconditi-
/ 9.9 . .
ora quaerens. κλίνειν τινά i. e. facere ut cadat aliquis.

$80. Incerti loci, nunc Veronae. OC. I. 6222. Mihi descripsit Wila-
mowitz.

Zrua τόύδ' Εὐδαίμων Διονυσίῳ, ὅν δ' ἕταρον ὥς
φίλατο καὶ ἤούσαις ἔξοχα φιλαμένωι.
εἰ καί μοι ϑυμός, Διονύσιξ, τείρεται αἰνῶς
ἀμφὲ σοί, ἀλλ᾽ ἔμπης, οἷα πάρεστι, δέχου
5 ὕστατα δή, φίλε, δῶρα' τὰ δ' ἄλλα τοι, ὅσσα ἔοικε,
καὶ πάρος Εὐδαίμων δῶκε καὶ οἰχομένωι:
ζωὸν μὲν μεϑέηκεν ἐλεύϑερον, οὐδὲ πάροιϑεν
οὐ σύγε ἐπειρήϑης πώποτε δουλοσύνης"
ἢ yàg ἔης αὐτῶι κεχαρισμένος, ἔξετι παίδων
10 ἤπιος, ἐσλὸς ἰδεῖν, εὔνοος, ἀγχίνοος,
καρπαλίμως γράψαι σημή[ι]α δίπλοα φωνῆς
Ἑλλάδος εὖ εἰδὼς ἠ[δ]ὲ καὶ «Αὐσονίων.

----οὀωὀ ἀφ -—— “..- 'ὸ}ἜἜ 09" ὦ A -— 0 cm— 000 0————— jm 0 —- 000 0

236 Epigrammata sepulcralia,

1 vel n saeculi. — 3 TEiPETA: Wilam. ΠΕΙΡΕΤΑΙ Maffei..— 11 sq.
difficile dictu est quam inepte Franz distinxerit. — Post v. 12 apodo-
sis videtur periisse ad protasin ζωὸν μέν v. 7 referenda,

$81. Romse. C. 1. Add. III 6687 b.
erts tus Euandri l(ibertus) Satur(us).
“Ῥώμη καὶ ξε]ίνωε χούφη πέλεν, ἢ σε μάχαιρα
᾿ ἐσθλῶν εἰς οἶκον δεσποτέων ἔϑετο.
εἰ φϑιμένην, ξένε, πῆστεν ὁρᾷς Σατύροιο ϑανόντος,
| ἀλλ᾽ οἴπω])] πίστις σῆς κατέδυ πόλεως.
1 vel n saeculi. — Franzii et Keilii supplementis mea praetuli.

$82. Romae. C. L 6268.

Atimetus Pamphili Ti. Caesaris Aug. l(iberti) libertus) Anterotianus
sibi et Claudiae Homonoeae conlibertae εἰ contubernali.

€

Ἡ πολὺ Σειρήνων λιγυρωτέρη, ἡ παρὰ Baxyon
καὶ ϑοίναις αὐτῆς χρυσοτέρη Κύπριδος,

5j λαλίη qeuódor τε χελειδονὶς ἔνϑ᾽ Ὁμόνοια
κεῖμαι τειμήτωι λειπομένη δάκρυα.

ὅ τῶι πέλον ἀσπασίη βαιῆῇς ἄπο: τὴν δὲ τοσαύτην
δαίμων ἀπροιδὴς ἐσκέδασεν φελίην.
. ῥ .

Aetatem nomina produnt. — Sunt praeterea in eodem lapide quat-
tuor epigrammata latina, quorum primum quod ad defunctae vitam per-
tinet buc transcribam:

Tw qui secura procedis mente parumper
siste gradum, quaeso, verbaque pauca lege.
ila ego quae claris fueram praelata puellis
Àoc Homonoea brevi condita swm tumulo.
cui formam Paphkie, Charites tribuere decorem,
quam Pallas cunctis artibus erudiit.
nondum δὲς denos ae&as mea ciderat annos,
miecere manus invida fata mihi.
mec pro we queror hoc: morie est mili tristior ipsa

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 291
589. Homae. C.I. 6196.

"Exvóv ἐπ᾽ εἰκοστῷ πλήσας ἔτος Mflyagog ἔνϑα
ταρχύϑη, μοιρῶν ὡς ἐπέκλωσε μίτος"
ot φϑόνος ὡς ἄδικός τις ἀπέσβεσεν ἀρχόμενον φῶς,
λυπήσας τὸ γένης καὶ φιλίους ἑτάρους.
5 τύμβον δ᾽ ᾿Αντωνεῖνος δῷ ϑέτο τοῦτον ἀδελφῷ,
οἷσιν ὃ πρὶν βασιλεὺς "Mf yapog ἦν γενέτης.
Abgarus pater (v. 6), rex Edessenus Caracallae insidiis a. 217
occubuit. — 3 οἱ ὧϊ corrigunt nulla probabilitate; nam neque iota ad-
scribitur aut ὦ forma utitur lapicida, et rei aptius est oi

RELIQVA.

$84. Romae. C. I. 6250.

᾿Ασίδος ἀρχιερῆος [ἅγ]αν κλυτοῦ viéa Mí93Qov,
“Μούκιον ἀϑλοϑετῆρα πάτρης Σμύρνης ἐρατινῆς,
δὐγένι[0]ν, σοφίαισι κεκασμένον, ἔξοχον ἀνδρῶν,
«Ἱὐσόνιον δάπεδον βωμός 9' ὅδε σῆμα τὸ κρύπτει.

324 X

ὃ κεινήσας τὸν βωμὸν ἢ ἄλλο [vi] ἐκ τοῦ τάφου, ἀποδώσει δήμῳ
Ῥωμαίων δηνάρια πεντακιρχίλια.

ΠῚ fere saeculi. — 1 At | AN corr. Montfaucon. — 3 EYTENIAN falso
Brunck εὐγενίᾳ σοφίᾳ τε. Adiectivum fuisse sive εὐγενίδην sive εὐγένιον
certum est. Εὐγενίδην nomen putabat Wilamowitz. — Mithras ἀρχιερεύς
erat τῆς ᾿Ασίας ναῶν τῶν ἐν Σμύρνῃ i e. eorum sacrorum quae ad τὸ
κοινὸν τῆς ᾿Ασίας pertinebant, cui etiam ludi instituendi administrandi-
que erant (Boeckh ad C 1. 2741). Hinc d8Acferyjp audit.

989. In agro Divionensi Gallorum urna; intus scripti versus. C. I. 6798.

Mí9ogc ἐν ὀργάδι χῶμα τὸ σῶμα καλύπτει
Χυνδόναχτος ἱερέων ἀρχηγοῦ"
δυσ(σ)εβί[ας] ἀπέχου λύσι[ον] οἶκον ὁρῶϊν.

Montfaucon qui in suspicionem vocavit titulum nescio an non erra-

938 Epigrammata sepulcralis.

verit — 1 Μίϑρης nomen hoc loco indeclinabile. — 3 aYCEBIAREXOYAYC
IOIKON Franzii lectionem sequor licet non certam. .

586. Florentiae. C. I. 6202.

Hic tumulata iacet Bacc]hi dei nota [sacerd]os
pastophorus]gue deae Nilo[tidi, virgo p)udica,
nomine Ale]zandria, cui flo[rem atq]u[e] iuventae
robur Plarcarum nota sustu[lit i]|neida Diti.

Ἔνϑα]δε ᾿Αλεξάνδρια κύρη, πρόπολος Διονύσου,
π]αστοφόρος τε ϑεᾶς Νειλωτίδος Εἴσιδος ἁγνῆς,
εἴκοσι δὶς πληρώσασα χρόνο[υς] κεῖται λυκαβάντων.
1 vel πὶ saeculi, — 1 suppl. Franz, 2 παστοφόρος Montfaucon, 8 χρόνον
Iacobs, χρόνους legi posse adnotavit Franz. — 3 πλήσασα Iacobs, sed ignavus
poeta quod in archetypo legerat εἴκοσι πληρώσασα mutare nescivit.

587. "Vrbini, punc Romae. C. I. 6238.
Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοις).

Mono γευσάμενος ἥβης ὦλισϑον ἐς “δου
δάκρυα καὶ στοναχὰς λείψας αἰῶνι γονεῦσιν
δύσμορος, οὐδ᾽ ἐνόησα βροτῶν Ψαύσαϊς} βιότοιο.
᾿ ἑπτὰ μόνους λ[υ]κάβαν[τ]ας δ[ύ]ω καὶ μῆνας ἔζησα,
ὅ ὧν τρεῖς ἐξετέλουν Διονύσῳ ὄργια βάζων.
Ἡρόφιλον δ᾽ ἐκάλουν μὲ πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ.
ἔγνως, ὦ παροδεῖτα, τίς ἤμην" οὐκ ἐγενή [η]ν.

3 ΨΑΥ͂ΣΑΙ correxi. — 4 ΛΙΚΑΒΑΝΔΑΣΔΙΩ --- 5 ὧν τρεῖς ad menses
refer, Franz — 7 extr. mystica quaedam odoratur lacobs; intellege

vir me vivere sensi. Tum narratis omnibus mene vizisse? ne natus qui-
dem sum.

588. Romae. C. I 6206.
Κεῖμαι Αὐρήλιος Ἡντώνιος ὃ xai
ἱερεὺς τῶν τε ϑεῶν πάντων, πρῶτον Βοναϑδίης,
εἶτα μητρὸς ϑεῶν καὶ Διονύσου xai “Ηγεμόνος"

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 939

τούτοις ἐκτελέσας μυστήρια πάντοτε σεμνῶς
ὅ νῦν ἔλιπον σεμνὸν γλυκερὸν φάος ἠελίοιο.
λοιπὸν μύσται εἴτε φίλοι βιότητος ἑκάστης
πάνϑ'᾽ ὑπολανθϑάνετε τὰ βίου συνεχῶς μυστήρια σεμνά:
οὐδεὶς γὰρ δύναται μοιρ[ὦ]ν μίτον ἐξαναλῦσαι.
ἔζησον γὰρ ἐγὼ ᾿Αἰντώνιος οὗτος ὃ σεμνός
10 ἔτεσιν ζ΄, ἡμέραισιν ιβ΄.
ἐποίησαν «ἀὐρηλεία Ἡντωνεία καὶ Αὐρήλιος ᾿θνήσιμος
γλυκυτάτῳ τέκνῳ μνήμης χάριν.
3(soig) [κ](αταχϑονίοις).
ΠῚ fere saeculi. — 2 τῶνδε Iacobs; retinui τε quia qualem a&podo-
Sis formam barbarus scriptor sibi figuraverit nescio. — 2 sq. distingu-
untur Bona dea, Mater deorum, Dionysus, Iacchus, qui ἀρχηγέτης τῶν
μυστηρίων τῆς Δήμητρος audit. — 6 prius eire omissum esse vidit Welcker
Syll. 58 sive mystae sive profano cuique vitae generi addicti. — 7 συνεχῶς
adverbium pro adiectivo positum, fortasse ut duplex mysteriorum epitheton
vitaretur. — 8 MorPoN — 10 ἔτεσι νζ΄ Wilamowitz; at in lapide inter-
pungitur post ἔτεσιν nec quidquam offensionis habet puer septennis
Baeccbicis mysteriis initiatus, cf. tit. praeced. — Subscriptum e. x.

$89. Romae. C. 1. 6218.
D(is) M(anibus) s(acrum).

'Ev9dds Γαιωνᾶς, ὃς κίστιβερ ἣν ποτε Ῥώμης,
καὶ δείπνοις κρδίνας πολλὰ μετ᾽ εὐφροσύνης,
κεῖμαι τῷ ϑανάτῳ μηδὲν ὀφειλόμενος.

Gaionas animula.

1 eistiferum recte Wilamowitz mysticum popam interpretatur. Num
forte 'Puux (v. 1) dea intellegenda? — 2 facetum et hilarem se prae-
dicat conmensalem. — 8 Muratori METIAENO$EAAOMENOC. Cf. ad epigr.
attic. 132.

——— € — —— —ÓÁ————

$90. Aquis Sextiis. C. 1, 6779.

Ῥουφείνης ἐμέϑεν Πρόκλος πόσις ἐνθάδε κεῖταε,
μοιράων βουλῇσι λιπὼν βίον ἠδ᾽ ἐμὲ χήρην.
τεῦξα δέ [τ]οε μέγα σῆμα περισκέπτῳ ἐνὲ χώρῳ
ϑηητὸν πάντεσσι, ϑύρας δ᾽ ἐπέϑηκα φαεινάς,

240 Epigrammata sepulcralia.

5 εἴδω[λό]ν (z]' ἐθέμην πανομοέιον, [st]uà τ’ ἔϑηκα,

olov ἔχων ῥητῆρσι μετέπρεπες αΑὐσονίοισι,

ἔν τ᾽ αὐτοὶς ὑπάτοις κλέος ἔλλαβες ἔξοχον ἄλλων"

ἀλλ᾽ οὔτοι νόσφιν γε σέϑεν ποτ[ὲ] κείσομαι αὐτή"

ὡς πρὲν δ' ἐν [ζ]ωοῖσιν ópo[c] δόμος ἄμμε τέτυκτο,
10 ὡς καὶ τεϑνειῶτας ὁμὴ σορὸς ἀμφικ[αλύψει.

II fere saeculi Proclum consulem fuisse (Proclum Pontianum

a. 238) nescio an non recte Franz ex v. 7 conlegerit. — 3 101 — 5 Εἰ
AQ. NT — 9 ΣΩΟΙΣΙΝ — OMOAOMOZ correxit omnia Stephani 7nd. lect.
Dorpat. 1849 p. 6. —5zxHMA σχῆμα Stephani. —8 ΠΟΤΙΚΕΙΣΟΜΑΙ legunt nullo
sensu, — 10 versus ex parte homericus, cf. epigr. Átt, supra n. 173 v. 21.

$91. Ostiae. Visconti Annal. Inst. 1859 p. 235.
e Q

Ἐνϑάδε Νεῖλος κεῖται, ἀνὴρ π]ροφερέστατος ἀνδρῶν,

ῥητορικός, μέγα ϑαῦμα, φέρων σημεῖον ἐφ᾽ αὑτῷ,

ἡσύχιος, κεδνὸς καὶ μείλιχος ἡδὲ σοφιστής.

Ir vel n1 saeculi. --- Praescriptas litteras Θ. Ω. non explico; nihili
enim sunt ϑεαὶ Ὧραι. — 1 ANHüPPOQ — 2 hic ego iaceo tumulo vel
monumento (σημεῖον) superinposito.

592. Neapoli C. 1. 5821.

D. Servii D. l. Apolloni medici Sereilia D. l. Ambrosia fecit patrono
8uo et sibi et suis.

"Q9' Ἐπάφου γέννημα; σοφοῖς én[r]eixeAog ἀνήρ
κεῖμαι, Ῥωμαίων σπέρμα πολυκτεάνων,

κληζόμενος 4Ἔέκμος Σερουίλιος, εἰς ἔτη ἐλϑών
ἐννέα που δεκάδων καὶ τρία, ὡς ἔλεγον.

II saeculi. — Latinis nominibus praecessit fortasse dis manibus, —
1 EnEIKEAOC — 4 ὡς ἔλεγον inepte explicant ut dicebant, Immo ipse ad
nonagesimum tertium annum se perventurum esse praedixerat, sicut
Diophantus astrologus ἙἭ ρμογένην τὸν ἰατρόν - εἶπε μόνους ζωῆς ἐννέα μῆνας
ἔχειν A. P. XI 114. Studebat igitur Servilius non solum medicae arti
sed etiam astrologiae. |

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 94T
*593. Romae, C. 1. 6297.
G(sotg) κ(αταχϑονίοις).

"Ev τε φίλοισι φίλοιο καὶ ἰητῆρος ἀρίστου
παιδείης 9" ἱερῆς ἐγγύθεν ἁψαμένου
σῶμ' doxAnmi[aóo]o καὶ υἱέος ày9ade Βήρου,

ὡς ἐπέτελλε φίλοις, εἷς ὅδε τύμβος ἔχει.

4. Φοντείῳ Φόρτι ᾿σκληπιάδῃ τῷ γένει Ἐφέσιον, βιώσαντι
ἔτεσιν Lu, μησὶν B, ἡμέρ(αις) κε, ὥρ(αις) b, Ἐγνατία Βρισηὶς σύμ-
βιος μνήμης χαριν.

1 fere saeculi. — 3 ACKAHmIAAO legi, reliqui ACKAHnlAAOY. — In

subscriptis legi A. dONTeiw, sed diffido. Dein certa est neque ultra
solitum vitiosa lectio ᾿Εφέσιον pro ᾿Εφεσίῳ.

*5$94. Apud Romam. C. I. 6208.

wivépec, ot πάρος «Αὐσονίων πέδον εἵκετε, ξεῖνοι,
βαιὸν ἐπὶ τραφερῇ χϑονὶ δερκόμενοι τόδε δῶμα
ἀνδρὸς ὀπιζομένου Ζηνὸς νόον αἰγιόχοιο,
ὃς ποτ᾽ ἔδειξε βροτῶν πολυπλάγκτοισιν πραπίδεσσιν
ὅ ᾧψυχὴν ἀϑανάτην κἀγήραον ἐκ Διὸς αἴσης,
μάρτυρα Φοῖβον ἀμύμ[ω)σιν σελίδεσσι χαράξας.
οὐδ᾽ ἄρα ϑνητὸς ἔην, ὑπ᾽ ἀνάγκης δ' ὑψιμέδοντος
τύμβῳ εἰναλέῳ πεπεδημένος ἤνυσεν oluov:
ἐκ ῥεϑέων δ' ἅμα στείχων σεμνὸν ἔβη Διὸς οἶκον,
10 «ΠΖητοίδῃ καὶ ἹΜούσαις βωμὸν ὑπ᾽ ἠέρι τευξαρ'
δἰητὴρ δ' ἅμ' ᾿Ασκληπιάδης μακάρων τρίβον ἥει,
χρημοσύνην δ᾽ ἔλιπεν πολυκήριον ἐν νεκύεσσιν.

IV s&eculo vix antiquius epigramma pessimum, cuius praeter nume-
rorum sordes nota epithetorum ampullas. — 1 οἵπερ ἐς Ac. Iacobs. —
4 de animae inmortalitate scripsisse videtur librique exordium a Phoebo
medicae artis patrono repetiisse. — 6 AMYMNICIN aperta lapidis lectio;
describens vero notavi litteras NI ex w posse corruptas esse. Itaque
ἀμύμωσιν soloecam formam quam lacobsii ἀμυμόνεσιν reponere malui.
— 8 σιγαλέῳ Tacobs. εἰναλέῳ non meliore corriges iure quam Πραιτωρεα-
voy similia, — 9 ἀναστείχων lacobs sine causa: viz tumulum ingressus ad

caelum evectus est, — 11 fuit igitur medicus philosophus.
Kaibei, Epigrammata graeca. —Á— ————— 16

242 Epigrammata sepuleralia.

*595. Romse. C. I. 6265.
G(soig) κ(αταχϑονίοις).

Στήλην ἔϑηκαν Νικομήδει συνγενεῖς,
ὃς ἦν ἄριστος ἰητρός, ἐν ζωοῖς ὅτ᾽ ἦν,
πολλούς τε σώσας φαρμάκοις ἀνωδύνοις
ἀνώδυνον τὸ σῶμα νῦν ἔχει ϑανών.
εὐψυχῶ Νικομήδης, ὅστις οὐκ ἤμην καὶ ἐγενόμην, οὐχ εἰμὲ καὶ
οὐ λυποῦμαι, ζήσας ἔτη μ xai ἡμέρας xy.
II fere saeculi. — Ab initio ex solius Thorlacii auctoritate praece-

dit nomen Χειρίσοφος, quod neque nunc legitur neque unquam opinor in
hoc quidem lapide scriptum fuit.

596. Ravennae C.I. 6735.
O(sotg) κ(αταχϑονίοις).

Τὴν σεμνῶς ζήσασαν ἀμώμητόν τε σύνευνον
Παυλεῖναν φϑιμένην ἐννεακαίδεχ᾽ ἐτῶν
Ἵνδρόνικος ἰητρὸς ἀνὴρ μνημή[]α τίνων
τήνδε πανυστατ[ἤην [στήσα]το μαρτυ[ρίην.
Ir vel nr saeculi. — 8 MNHMHN | ATINCUN corr. Wilamowitz. —
4 suppl. Brunck.

597. Romse. C. I. 6216.

Νικαίης προλιπὼν Βιϑυνίδος ὧν ἔτι κοῦρος
ἄστυ κλυτὸν γαίην ἦλθον ἐς «Αὐσονίων'
Ῥώμῃ δ᾽ ἐν ζαϑέῃ ψήφους καὶ μέτρα διδάξα[ς
μνῆμ᾽ ἔλαχον Βασιλεὺς ἔργον ἐμῆς noanido[c.
II fere saeculi, — Basileus Romae mathematicen profitebatur. —
4 intellego: sepulcrum nactus sun, quod mihi ex ingenio quaestu facto
tpse conparaei.

5898. Romse. C. I. 6211.

Πατρὶς μὲν ζαϑέη Ῥώμη, Baoie?[c] δὲ πατήρ μοι,
«(τείκιλλα δ' ἐγὼ λεγόμην, καλὸν οὔνομα μητρός"

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 243

xovgidiq δὲ πόσει παῖδας λίπον ἡβώοντας
τέσσαρας, ot με νέαν τῷδ᾽ ὑπέϑεντο τάφῳ.

Litterae admodum recentes. — 1 ΒΑΓΙΛΕΥΔῈ lapis. Basileum hunc
Franz eundem esse putat mathematicum, cuius epitaphium vide tit.
praeced., firmarique opinatur coniecturam mentione ζαϑέης Ῥωμης in
utroque titulo facta. Αἱ Nicaeensis ille 8i domum Romae condidisset,
vix nullam uxoris filiaeve in epitaphio eius mentionem inveniremus,
et ζαϑεος adiectivum, quod omnibus pari iure oppidis tribuebatur,
quidni in duobus romanis titulis Romae tribui putabimus?

$99. Catanae C.I. 5649 h.

Βαιὸν ἐμὲ Νύμφαις ἔργον xau[ev ........
οὐ γάρ μοι σϑεναρὴν χεῖρ᾽ ἐπέ[οικε φέρειν'
ἀλλ᾽ ἐν ἐμοὶ καμάτων εὗρεν τέλ[ος, εὕρε δὲ τύμβον
ἀγχύϑι λαινέης αὔλακος ὑδρο[φόρου,
δ τὴν αὐτὸς ποίησεν ἐς ἠέρα πολλ[ὸν ἀείρας
νᾶμα φέρειν καϑαρὸν ἐνναέταις Κατάνης.

ΠῚ vel 1v saeculi. In postica lapidis parte titulus latinus scriptus
de reficiendo aquaeductu, quem etiam recentiorem esse vidit Castelli.
— 1sq. dubia restitutio. Wilamowitz v. 1 κάμ[εν Αἰτναίαισιν] et v. 3
χεῖρ᾽ ἐπέϊϑυκε Δάμις]. At probabilius nomen architecti in ipso versu
primo positum fuisse. Fortasse haec fuit sententia: exiguum me opus
omnium postremum fecit ὁ δεῖνα, quoniam ad me conficiendum non robusta
manus opus erat sed sufficiebat manus maioribus ceteris operibus defetigata.
Et invenit in me operum omnium finem el exitum, invenit enim sepulcrum.
Verba sunt labrj, quod architecto opere confecto mortuo honoris causa

sepulero datum erat. — 8 supplevit Wilamowitz, 4 Franz, 5 ego,
6 Iacobs.

“600. Neapoli C. L 5820 b.
O(soig) κ(αταχϑονίοις).
"Ev9dde κεῖται ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων
Πομπήιος 4᾽ηοκλῆς τέρματ᾽ ἔχων σοφίης.
II vel nr saec. — 1 clausula homerica. — 2 sic lapis; legebatur

τέρμα τυχών.

16"

944 Epigrammata sepulcralia.

*601. Romae. C.I. 6230.
Τὸν σοφίῃ προὔχοντα καὶ εὐτεκνίης ἀροτῆρα,
τὸν πατέρ᾽ ἡμέτερον πολλοῖσι χρόνοις γεγαῶτα,
τὸν τρὶς ἀριστεύίσαντα, σὺν ἐντείμοισι φίλοισι
Εὐτόνιοι παῖδες πατέρ᾽ Εὐτόνιον τεϑνεῶτα
πολλάκις ὑμνήσωμεν ἐνζαγὲ στήλαισι γραφέντα.

m vel mx saec. — 1 codinc lapis, σοφίη Brunck. Fortasse poetae
alicuius locum male imitatus scriptor σοφίης. dederat. — 3 notavit Franz
τρίς sensu tralaticio perperam cum verbo positum conparatque τρὶς
ἀριστευς.

4602. Romse. C. I. 6824.

e hh th nn χρησ]τῷ πρὸς πάλην
ΝΞ. ΞΕ κὰν ἱ]μᾶσι τεχνείτῃ τόνδε
κλειν]ῆς ᾿Οφελλίῳ ϑαν[όντι φῶς] πάτρας
μνείας [ἕκητι τεῦξε] αρχελλος τάφον.

n saeculi — Titulus, si quidem vera fere supplevi, haud vulgari
verborum ordine insignis. Ex meo apographo, neque errari potuit in
re aperta, certa sunt v. 2 AACI et v. 3 nATPAC, quae temere mutavit
Franz. Obscurius est quomodo versus distributi fuerint in lapide a
sinistra mutilo.

*603. Romse. C. I. 6231.

Κῆρυξ xai τάφος εἰμὶ βροτοῦ πάρος ἀρχεχόροιο
Εὐτύχους αἰάζων κῆρα μινυνϑάδιον,

ὃς ϑνητοῖς Ψυχὴν πείσας ἐπὶ σώμασιν ἐλϑεῖν
τὴν αὑτοῦ, μέλεος, οὐκ ἀνέπεισε μένειν.

ir vel rr saeculi. — 1 choragus fuit Eutyches. — 2 cave corrigas
μινυνθαδίην. — 3 sq. sententia arguta parum bene expressa, Explicat
Wilamowitz: is qui mortalibus corporibus animam (alienam) indidit, suam
tenere non potuit. Sed haec si recte intellego non coryphaei sunt sed
chorodidascali vel poetae; intellego: qui cum animos audientium curis
distractos ad corpora revoraret, suum (i. e. suam animam) ne manere
quidem in corpore cogere posset.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 245

604. Romae, Ectypo usus edidi Bullet, arch. 1873 p. 49.

Σμυρναῖος ἸΜοσχιανός, ἐπεὶ ϑάνον, ἐνθάδε κεῖμαι...
κωμῳδός, καὶ τοῦτο διαικρίνει γε τὸ σῆμα'
ἹΜαρκιανὸς δέ μ᾽ ἔϑαψε καὶ ἐκήδευσεν, ὅδῖται,
μήτε νεχὺν προλιπών, μήτ᾽ ἐν ζωοῖς ἔτ᾽, ἐόντα.

5 γοσφισϑεὶς βιότου δὲ τέλος καὶ μοῖραν ἔπλησα.

ἢ saeculi — Moschianus fortasse τῆς ἱερῆς συνόδου τῶν περὶ τὸν
Διόνυσον τεχνιτῶν sodalis fuit, cf. Lueders Dionys. Techniten p.94 sq. —
2 σῆμα fuerit πρόζωπον κωμικὸν, — 8 ἐκήδευσεν augmenti syllaba male
produeta.

605. Messanae. C. I. 5629.

Ilaquavóg Πάφιος τῇδ᾽ ὑπὸ γῇ λέλ[υ]μέ,
κωμῳδός, λιφϑεὶς τὸν βιότου στέφανον.

l| ΛΕΛΙΜΕ — 2 τὸν στέφανον est graecus quem dicunt accusativus,
destitutus coronis quas in musicis certaminibus dum vivo referre solebam,

606. Romse. C. 1. 6209.

Téoua βίου τελέσας, παῖς [γ]άειος, ἐνθάδε κεῖμαι,
ἀσκήσας [πάσης] εἶδος ὑποκρίσεως"
ὀκτωκαίδεκ' ἔτη ζήσας ᾿Ασκληπιόδωρος
γῆς ὧν πρόσϑε γόνος μητέρα γαῖαν ἔχω.

I vel ΠῚ saeculi. — 1 ΠΑΙστάειος vel nAiCTAIOC apographa. Erra-
verunt quicunque patris nomen in his latere censebant; Asclepiodorus
enim ut mimus servus erat utque servus nullius generis, sed terrae
progenies, οἵ, A. P. VII 371 de Crinagorae servo γῆ μεὺ καὶ μήτηρ
κικλήσκετο, "ys με καλύπτει καὶ νέκυν. Neque ferri potest πλεῖστ᾽ αἰνετός,
quod Brunck, vel πλεῖστ᾽ ἄξιος, quod Wilamowitz invenit, nam laudis
vocabulo nullue hic locus est. Itaque quod v. 4 dictum est idem hoc
loco παρ᾽ ὑπόνοιαν positum existimo παῖς γάιος, sicut ex egregia Wilamo-
wilzii coniectura Eur. Herc. 794 Σπαρτῶν ἵνα γάιος (cod. /yénoc) ἐφάνη
χαλκασπίδων λόχος scribendum est. — 2 ACKHCAC..... πάσης ἀσκήσας
Casaubonus, quod mutato verborum ordine recepi.

607.

Epigrammata sepulcralía.

Romae, nunc Cantabrigiae. C. I. 6243."

Δαίμοσιν εὐσεβέσιν Γαίου ᾿Ιουλίου Καρακουττίου
ποίησεν Κασία τῷ τειμίῳ καὶ ἀξίῳ ἀνδρί:

πᾶσι φίλος ϑνητοῖς εἴς v' ἀϑανάτους δεισιδαίμων
κοιμᾶται Καρακοῦττις, ἔχων μνήμην διὰ παντός,
τέρψας σύνχλητον, ματρώνας καὶ βασιλῆας,
εὐφρανϑεὶς ἐφ᾽ ὅσον μοῖραι χρόνον ὥρισαν αὐτῷ,
εὐσεβίης ἕνεκεν δοξασϑεὶς καὶ μετὰ λήϑην.

ΠῚ fere saeculi. --- Mimum fuisse ex v. ὅ optime conlegit Welcker

(Syll. 83) coll. Ovid. Trist. II 501 nubilis hos. vírgo matronaque virque
puerque spectat et 6 magna parte senatus adest. — 1 δαίμοσιν cuc. i. e.
dis manibus. — Kapaxcürri; nomen simile porcelli nomini Corocottae,
de quo vide Hauptii adnot. Opusc. II 178.

608. Romse. C. I. 6305.

Ἱστορίας δείξας xai χειρσὶν ἅπαντα λαλήσας,
ἔμπειρος Βρομίοιο σοφῆς ἱερῆς τε χορείας,
συνπάσχων κείνοις [οἷσπερ xeweiro προςώποις,
κοσμήσας πᾶσαν ϑυμέλην διδαχαῖς πολυδόξοις,
οὗτος ὃ παιδίας ϑαλερῆς ἐνκώμια λίψας

κεῖτε O|7] γήρᾳ βεβαρη[μέ]νος: οὐκ ἔϑανεν yao
ζώσης εὐρυχόροιο τέχνης ἀρεταῖσι μαϑητῶν.

1 vel m Β866.}} hoc est pantomimi epitaphium. — 3 ΚΕΙΝΟΙΓΠΕΡ

corr. Osann. — 6 ΔΕ et BEBAPHNOC corr. Salvinius.

609.

Aquileiae in amphitheatro. C. I. 6750.

Τὴν πολλοῖς δήμοισι πάρος, πολλαῖς δὲ πόλεσσι
δόξαν φωνάεσσαν ἐνὶ σκηναῖσι λαβοῦσαν
παντοίης ἀρετῆς ἐν μείμοις, εἶτα χοροῖσι,
πολλάκις ἐν ϑυμέλαις, ἀλλ᾽ οὐχ οὕτω δὲ ϑανούσῃ
τῇ δεκάτῃ ἸΜούσῃ τὸ λαλεῖν σοφὸς Ἡρακλείδης
μειμάδι Βασσίλλῃ στήλην ϑέτο βιολόγος φώς,
ἣ δὴ καὶ νέχυς οὖσα ἴσην βίου ἔλλαχε τειμήν,
μουσικὸν εἰς δάπεδον σῶμ᾽ ἀναπαυσαμένη.

ταῦτα οἱ σύσκηνοί σοι λέγουσιν' ᾿εὐψύχει Βάσσιλλα-: οὐδεὶς

ἀϑάνατος.

V. Italie Galliae Hispaniae Germaniae. 241

ΠῚ fere saeculi. Quae de Baseillae aetate honoribusque Franz
Petrettino et Reinesio ducibus disputat futilia omnia. — 4 ϑανούση da-
tivus accusativum λαβοῦσαν (v. 2) excipit. Ceterum conferunt Philisti-
onis epitaphium A. P. VII 155 soXMdxig ἀποϑανών, ὧδε δ᾽ οὐδεπώποτε.
— ὅ λαλεῖν σοφός vocatur Heraclides βιολογος vel ἠθολόγος, quod nescio
cur Franzio placuerit de gestibus intellegere. — 8 μουσικὸν δαπεδον i. e.
amphitheatri, ubi repertus titulus.

610. Romae. C.]I. 6306.

ΝΞ : βιο[τ]ε[υ]ον

πάντες ya[o wu ἐπό]ϑουν, 1 ἤμην γὰρ πᾶσι προςηνής,

καὶ στεφάνους ἐφόρουν, πολλ]οῖς δὲ μύ]ροισιν ἐχρώμην,

καὶ [μ]ε[τὰ δόρπον] ἐκοιμώμην κλισ[μ]ῷ [ivi καλῷ,

5 ἐνδεδύμην δὲ τὸ σῶμ᾽ ἐσθήμα]ὔσι χρώμασι ϑείοις,
κάλλος ἔχουσα τὐποισ[ἢ ταφῆς ἔτυχον μετὰ τοῦτο,
καὶ ζῶ κοὺκ ἔϑανον τοῖον [ἔχουσα] τάφον.

1 AABIOIGON corr. Welcker, qui etiam νυ. 2, 5, 7 restituit. —
8 πολλοῖς δ᾽ ἑτάροισιν Welcker. — 4 KArA€ καὶ μὲν ἀγαστὸν, ἐκοιμώ μην
κλισμῷ περιχρύσῳ idem; καὶ μετὰ τῶν (i. e. ἑτάρων) μὲν ἐκ. κλισμῷ ἐνί
καλῷ Franz; at inpudenter ne meretrices quidem publice loquentes in-
venies. Ego nihil nisi temporis notam requiro, quae δείλης μέν an μετά
δόρπον fuerit nescio. — 6 τύποι sunt vultus, quod contra interpretes mo-
nendum.

611. Duplici inscriptioni latinae prope Romam repertae sex versus graeci
dicuntur adiecti esse, ex quibus duos qui sequuntur litteris minusculis edi-
dit Sirmondus in notis ad Sidonium p. 160. Ο. 1. 6214.

Θρέψε πάτρῃ Ῥώμῃ κλυτὸς rvtoxog Πολυνείκης
υἷε δύο ακάριν Τατιανὸν τε χάσιν.

Latini duo tituli sunt Tatiani et Polynicae aurigarum, qui apud
omnes quattuor factiones vicerant.

612. Romse. C. I. 6284,
Ζωίλος ἡνιόχων προφερέστατος ἐνθάδε κεῖται.

248 Epigrammata sepuleralia.

613. Romae. Sarcophagi anaglypho poeta cum Musa bis expressus,
sub sedili persona scenica. QC. I. 6287.

M. Σεμπρώνιος Νεικοχράτης.

Ἤμην ποτὲ μουσικὸς ἀνήρ,
ποιητὴς καὶ χιϑαριστής,
μάλιστα δὲ καὶ συνοδείτης.
πολλὰ βυϑοῖσι καμών, ὁδηπορίες δ᾽ ἀτονήσας,
5 ἔνπορος εὐμόρφων γενόμην, φίλοι, μετέπειτα γυναικῶν"
πνεῦμα λαβὼν δάνος οὐρανόϑεν τελέσας χρόνον ἀνταπέδωχα,
καὶ μετὰ τὸν ϑάνατον οῦσαί μου τὸ σῶμα κρατοῦσιν.

II Saeculi. — Fuit Sempronius sacrae synodi sodalis, eius fortasse
quam Τραιανὴν ᾿Αδριανήν adpellatam Romae fuisse scimus, cf. Lueders
Dion. Techn. p.95. Postea cum non iam lucri quidquam faceret ex
Studiis musicis, ad magis lucrosa se convertit negotia (v. 5). Denique
quas ἃ puero adamaverat Musae eo potiuntur eumque tumulo tegunt
(v. 7); nam musae sunt versus sepulcro inscripti. — vv. 1 - 3 utrinque
anaglyphis cinguntur, quo ineptius Franz hexametros videtur instituisse.

*614. Romae. C. I. 6260.

Εὐφρανϑεὶς συνεχῶς γελάσας παίξας ve, τρυφήσας

καὶ ψυχὴν ἱλαρῶς πάντων τέρψας ἐν ἀοιδαῖς,

οὐδένα λυπήσας, οὐ λοίδορα δήματα πέμψας,

ἀλλὰ φίλος Μουσῶν, Boouíov Παφίης τε βιώσας,
ὅ ἐξ Moins ἐλθὼν ᾿Ιταλῇ χϑονὶ ἐνθάδε κεῖμαι

ἐν φϑιμένοις νέος ὦν: τοὔνομα ἸΠηνόφιλος.
I fere saeculi. — Franz unde actorem comicum fuisse rescierit

non adsequor.

615. Senae Gallicae. Ex Henzeni apographo C. 1. 6309 b. Vtor
Bormanni ectypo.

Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοις).

Ἤμην ὡς ἤμην φωνὴν καὶ πνεῦμα καὶ εἶδος,
ἀρτιτόχου φωτὸς ψυχίον ἐνθόϑ᾽ ἔχων,

αἴσιος ἐμφιλότητι καὶ ὄλβιος ἐμπραπίδεσσι,
μηδὲν ἄγαν φρονέων, ϑνητὰ δὲ πάνϑ' ὁρόωϊν,

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 249

δ ἦλϑον, ἀπῆλϑον ἄμεμπτος, ὰ μὴ ϑέμις, οὐκ ἐδόκευσα..
εἴτ᾽ ἔμην πρότερον, εἴτε χρόνοις ἔσομαι"
παιδεύϑην, παίδευσα, κύτος κόσμοιο πέδησα,
ϑείας ἐξ ἀϑανα[τ]ων φωσὶ φράσας ἀρετᾶς.
κεύϑι γαῖα φίλη ue: τί δ' ἁγνὸν ὅμως ὄνομ᾽; [ἤ]μὴην
10 πᾶσι Φίλητος ἀνὲρ τῆς “υκίης “μύρων
Ir vel mr saeculi. — Epitaphium est ludimagistri disciplinae ut
videtur Pythagoricae. — 2 alteram pentametri partem 8 lapidario
post v. 10 sculptam in suum locum revocavit Welcker Mus. Rh. VI
97. — ἀρτιτόκου animulam habens tamquam pueri modo nati. φωτός voca-
bulo et hic abutitur et v. 8. — 7 vitae monstrum δωρογαυί. — ὃ A8A
NAGUN — 9 oNO | NH^H Henzen, ONO | MAMHN Bormann; corr. Wilamo-
witz, unde v. 10 Φίλητον nomen feci, quod ex haud insolito lusus genere simul
adiectivi vice fungitur, cf. epigr. Thebanum supra n. 502 φέρω δ᾽ ἐν
γαστέρι φῶτα Νήδυμον ὕπνον ἔχοντα. Mitto Welckeri et Franzii conmenta.

*616. Romae. C. 1. 6291.
D. M. Didio Taziarche lib(erto) fidelissimo.

Τυτϑὸν ἐμὸν παρὰ τύμβον ἐπεὶ μόλες, ὦ ξένε, βαιόν
στῆσον ἴχνος παύροις γράμμασιν εἰςορόων'
ζωὸς ἐὼν [Μούσαισιν δἸμείλεον' ἐν δέ τε παίδων
εὐγενέων ἱερῆς ἦρξα διδασκαλίης"
ὄ καὶ δὴ καλεύμην Ταξιάρχης ἐν βροτοῖς:
οὗ γὰρ ἐν ἑξαμέτροισιν ἥρμοσεν τοὐνομ᾽ ἐμόν.

I saeculi. — In praescriptis lapis TAXIAPCHE. — ὃ €UNM&IACON
erravit lapicida, Suppleverunt βασιλεῦσιν Franz, ἀγαϑοῖσιν Gerhard,
paullo elegantius πολλοῖσιν Buecheler (scil γράμμασιν), quae per ludum
opponerentur παύροις γράμμασιν lapidis (v. 2). Simplicius tamen vide-
batur quod posui. — 5 senarius cum pro hexametro sit excipitur pen-
tametro.

617, Romae. C. 1. 6212.
Υἱὸς ἐγὼ λεγόμην IMycnoputvob, ᾧ ue μιγεῖσα
Κουίντα τέκεν ϑαλερὴ Ῥηγίῳ ἐν διερῷ"
ἐνδυκέως δὲ τρέφοντες ᾿“τείμητόν ue xaAsocav:
δῶρα δὲ Μουσάων καὶ βρέφος ὧν ἀγαπῶν

250 Epigrammata sepulcralia.

δωδεκέτης ἦλϑον Ῥώμην, φίλε, τῆς ue καλύπτει
ἥδε νέον βῶλος, πατρὶ λιπόντ' ἄχεα.
H saeculi. — 3 post κάλεσσαν distinxi cum Franzio; intellege mu-
&icam ut excolerem indolem Bomam profectus sum.

e

—— ———— - —— —M — -.-....-.

*618. Romae ad portam Salariám. Anaglypho exsculptus puer toga-
tus sinistra manu volumen tenens. Ad utrumque imaginis latus versus
graeci, infra titulus latinus et epigrammata graeca scripta sunt. Vis-
conti /] sepolero del fanciullo Quinto Sulpicio Massimo. Roma 1871.
Henzen Bullet, arch. 1871 p. 98 sqq.

Deis Manibus sacrum.

Q. Sulpicio Q. f. Cla(udia) Maximo, domo Homa, vis(it) an(nos)
Xl, m(enses) V, d(ies) XII. Hic tertio certaminis lustro. inter. graecos
poetas duos et quinquaginta professus favorem quem ob teneram aetatem
excitaverat in admirationem ingenio suo perduxit et cum honore discessit.
Versus extemporales eo subiecti sunt, ne parent(es) adfectib(us) suis $n-
dulsisse videant(ur). Q. Sulpicius Eugramus et Licinia lanuaria paren-
t( es) infelicissim(i) f(ilio) piissim(o) fec(erunt) et sib($) p(osterisque) s(uis).

Κ(οίντου) Σουλπικίου αξίμου καίριον.

Τίσιν ἂν λόγοις χρήσαιτο Ζεὺς ἐπιτιμῶν Ἡλίῳ ὅτι τὸ ἅρμα
ἔδωκες Φαέϑοντι.

Ἡμετέρου κόσμοιο φαεσφόρον ἁρμελατῆρα
οὐχ ἕτερον πλὴν σεῖο ϑεοὶ ποίησαν ἄνακτες"
τίπτε κακόφρονα ϑῆκες ἐφ' ἁψίδεσσιν ᾽Ολύμπου
υἱέα καὶ πώλων ἄφατον τάχος ἐγγυάλιξας,
5 ἡμετέρην οὐδ' ὅσσον ὑπο(δ)δείσας ἐπαρωγήν;
οὐ τάδε πιστὰ ϑεοῖς σέο δήνεα: ποῖ Φαέϑοντος
εὐσταϑὲς ἅρμα φορεῖτο; τί σοῦ πυρὸς ἀκ[αμάτοιο
φλὸξ ἄχρι καὶ ϑρόνον ἦλθεν ἐμὸν καὶ ἐπ᾽ εὐρέα κόσμον;
μέγνυτο xai κύκλοισιν ὑπερμενὲς ἄχϑος ἀπ᾽ εἴλης"
10 "Qxeavógc χέρας αὐτὸς ἐς οὐρανὸν ἠέρταζε,
τίς ποταμῶν οὐ πᾶσαν ἀνεξηραίνετο πηγήν;
καὶ σπόρος ἐς Δήμητρα καταίϑετο, καί τις ἄπλατον
ἀζαλέην ἔχλαυσε παρὰ δρεπάναισι γεωργός,
σπείρων εἰς ἀχάριστα μάτην 8ϑ᾽ ὑπὸ κυφὸν ἀροτρον
15 ταῦρον ὑποζεύξας ὑπό τ᾽ ἀστέρα βουλυτοῖο

25

30

35

40

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae.

, M - -
κάμψας ἄρρενα γυΐα σὺν ἀχϑεινοῖσι Bosaot:
γαῖα δ' ὑπέστενε πᾶσα κακόφρονος εἵνεκα κούρου.
καὶ τότ᾽ ἐγὼ πυρὲ φέγγος ἀπέσβεσα- μηκέτι παιδός
μύρεο λυγρὸν ὕλεϑρον, ἑοῦ δ' ἔχε φροντίδα κόσμου,
μὴ ποτε χειρὸς ἐμῆς φλογερώτερον ἔγχος ἀϑροίσης.
γίνωσκ᾽ οὐρανίοιο Διὸς νόον" οὐ μὰ γὰρ αὐτήν
Ῥείην ἄλλο τι τ]οῦδε κακώτερον ἴδεν “Ολυμπος"
xocuog ἐμὸς σὴ πίστις ἔφυ μεγακύδεος ἔργον.

* 5 4 , * ; € , -
οἰχέσϑω τὰ πάροιϑε, τὰ δ᾽ ὕστερα φροντίδι κεῦϑε'

3 4 3 , s 2 2 , »
οὐ σὸς ἔφυ: πώλων γὰρ ἀπείριτον [o]v σϑένος ἔγνω,
ῥδυτήρων οὐδ᾽ ἔσχε πολυφραδὲς ἔργον ἀνύσσαι.
ἔρχεο νῦν, πάλι κόσμον ἐποίχεο, μὴ τεὸν εὖχος
ἀλλοτρίαις παλάμαισι πόρηις ἀμένηνα πονήσας".
μούνῳ σοὲ πυρόεντος ἐπειγομένῳ κύκλοιο
ἀντολίη καὶ πᾶσα καλὸς δρόμος ἔπλετο δυσμή:
σοὶ τόδε πιστὸν ἔδωκε φέρειν νόος, ἄφϑιτον εὖχος.
φείδεο γῆς καὶ παντὸς ἀριπρεπέος κόσμοιο,
» , , y 23.4? 3 "
ἔσχε δρόμον μεσάταισιν ἐπ᾽ ἀἁψίδεσσιν ᾿Ολυμπου'
ταῦτα πρέποντα ϑεοῖς, ταῦτ᾽ ἄρκια: μαίεο, δαῖμον,
μειλίχιον πάλι φέγγος" ὃ σὸς πάις ὦλεσε πουλύ:
καὶ τὸν ἀπειρέσιον μέγαν οὐρανὸν αὐτὸς [δ]δδυε,
ἥμισυ μὲν γαίης νέρϑεν, τὸ δ᾽ ὕπερϑε τανύσσας"
οὕτω γὰρ πρέψειδ τεὸν φάος Οὐρανίδαισι,
καὶ φωτῶν ἀκάκωτος ἀεὶ λειφϑήσεται εὐχή,

- 4) 1 , * 3 €
πρηυμενῆ δ᾽ ἕξεις Ζηνὸς voor: ἢν δ' ἑτέρη τις
1 3
λείπηται σέο φροντὶς àvapf|£]oc, ἵστορες αὐτοί
αν 3

ἀστέρες ὡς nv[oO]evroc ἐμοῦ u[é]vog αἶψα κεραυνο[]
ὠκύτερον πώλων ..... δέμας .. .....

Ἐπιγράμματα.

ἭἬοῦνος ἀπ᾽ αἰῶνος δύο καὶ δέκα παῖς ἐνιαυτῶν
αξιμος ἐξ ἀέϑλων εἰς ᾿Αἰδὴν ἔμολον"
νοῦσος καὶ κάματός μὲ διώλεσαν' οὔτε γὰρ ἠοῖ"ς,
ovx ὄρφνης μουσέων ἐχτὸς ἔϑηκα φρένα.
λίσσομαι, ἀλλὰ στῆϑι δεδουπότος εἵνεκα κούρου,
ὄφρα μάϑης σχεδίου γράμματος εὐεπίην,
εὐφήμου καὶ λέξον ἀπὸ στόματος τόδε μοῦνον

δακρύσας: “εἴης χῶρον ἐς ἡλύσιον'

251

202 Epigrammata sepulcralis,

ζωούσας ἔλιπες γὰρ ἀηδόνας, ἃς ᾿Αιδωνεὺς
10 οὐδέποϑ᾽ αἱρήσει τῇ φϑονερῇ παλαμῇ.

b. Boióv μὲν τόδε σῆμα, τὸ δὲ κλέος οὐρανὸν ἵκει,
Maus, Πειερίδων ἐξέο λειπομένων'
νώνυμον οὐδέ σε μοῖρα κατέκτανε νηλεόϑυμος,

2 2 , 2» 3 ,
ἀλλ᾽ ἔλιπεν λήϑης ἄμμορον εὑεπίην.
18 οὔτις ἀδακρύτοισι τεὸν παρὰ τύμβον ἀμείβων
) ^ , , 2 Jj
ὀφθαλμοῖς σχεδίου δέρξεται εὑσειχί ην"
» ? , , 3 & 3 ,
ἄρκιον ἐς δόλιχον v00e σοι κλέος" ov yap ἀπευϑὴς
κείσεαι οὐτιδανοῖς ἰδόμενος νέκυσι"
4 i] M - ν΄ 2547 “
πουλὺ δὲ καὶ χρυσοῖο καὶ ἡλέκτροιο φαεινοῦ
20 ἐ(σ)σετ᾽ ἀεὶ κρέσσων ἣν ἔλιπες σελίδα.

Annus est p. Chr. n. 94, coll. Censorin. de die mat. c. 18 rursus
tamen annus magnus per Caypitolinos agonas coeptus est diligentius servari,
quorum agonum primus a Domitiano institutus fuit duodecimo eius. et Ser.
Cornelii Dolabellae consulatu (a. 86); quod certamen cum teste Suetonio
(Dom. c. 4) quinquennale esset, tertium lustrum (v. tit. lat.) a. 94 con-
ditum est. In hoc certamine inter quinquaginta duos poetas graecos
Sulpicius undenarius puer suos versus, qui supra scripti sunt, recitavit;
non primas eum tulisse rectissime Henzen (p. 104) ex verbis cum ho-
nore discessit conclusit; immo οὗ teneram aetatem iudicum favorem ex-
citaverat, patris, hominis liberti, admirationem quod excitavit ingenio
suo, nihil mirum: nos scire iuvat non omnes tunc graecas Musas tam
misere balbutiisse. — Versus ex tempore dicti (καίριον i. e. τὸ ἐκ καιροῦ
λεγόμενον) infimae notae sunt quod nescio an nemo melius persenserit
quam qui interpungendi munus susceperit. Idem argumentum haud sane
suave Lucianum tractavisse (deor. dial. XXV) adnotavit Visconti,
tracfavitque ut par est paullo melius. Quaedam tamen res apud
utrumque ita concinunt, ut cum Lucianum 8 puero didicisse ridiculum
sit creditu, vulgare hoc et in rhetorum scholis decantatum argumentum
fuisse pateat; cf. Luc. 1 μειρακίῳ ἀνοήτῳ πιστεύσας τὸ ἅρμα coll. Sulpic.
v. 98q., Luc. ibid. καὶ ὅλως οὐδὲν; ὅτι οὐ ξυνετάραξε καὶ ξυνέχεε' xal εἰ
μὴ ἐγω, ξυνεὶς τὸ γιγνόμενον, κατέβαλον αὐτὸν τῷ κεραυνῷ οὐδὲ λείψανον
ἀνθρωπων ἐπέμεινεν dv coll. Sulp. v. 11 et 18; denique Luc. 3 ἐς δὲ τὸ
λοιπόν, ἥν τι ὅμοιον παρανομήσης .. . αὐτίκα εἴση ὁπόσον τοῦ σοῦ πυρὸς ὃ
κεραυνὸς πυρωδέστερος coll. Sulp. v. 40 sqq. Ovidium, quem nec Sulpi-
cius neglexit, saepius sequitur Lucianus, — Numeri a&dmodum celeres;
nullius versus plus duo spondei sunt, qui ter in secundo quartoque
(v. 2. 5, 11), bis in secundo tertioque, semel in primo quartoque, seme]
denique in primo secundoque pede inveniuntur; spondeis carent omnino

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 953

quindecim versus, v. 34 praeterea in anaphora σπονδειάζει. Bucolicae
caesurae duodetriginta sunt exempla, quorum novem post sententiam
gravius incisam, duo ante spondiacum exitum, — 3 ϑῆκες retinui incer-
tus lapidario an puero tribuam plebeiam formam. — 4 legebatur ἐγγυαλίξας.
— "I AKMATOIO Visconti spreta coniectura ἀκμαίοιο recte scripsit ἀκα μάτοιο,
et sic Orph. fr. 6, 13 ed. Herm. Ζεὺς ἀκαμάτου πυρὸς ἀκμή.--- 9 ἀπειλῆς lege-
batur; corr. Sauppe Goett. gel. Anz. 1871 p. 1086; idem κύκλους recte
intellegit corpora caelestia, — 10 fortasse ex Ovidii Met. II 270. — 12 ἐς
Δήμητρα i. e. in terra, cf. Ovid. II 212 pabula canescunt, cum frondibus
uritur arbor - materiamque suo praebet seges. arida damno. — ἅμαλλαν
coni. Sauppe pro ἄπλατον. Αἱ agricola ἄπλατον ἔκλαυσε quod terrae
arefactae frustra semina mandasset; cf. v. 14, — 13 sqq. sunt fere Telluris
querellae Ovid. II 285 sqq. hosne mihi fructus, hunc fertilitatis honorem -
officiique refers, quod adunci vulnera aratri - rastrorumque fero 6. q. 8.
— 17 cf. Pseudosim. 146 B. μέγα δ᾽ ἔστενεν ᾿Ασὶς Um αὐτῶν κτλ᾽. —
l8 καίτοι Sauppe. — 19 «ov legi; reliqui cov, unde σοῦ Henzen,
cJ Visconti. — 20 vereor ne ἀϑρήσης voluerit Sulpicius ne meum
telum (i. e. fulmen) ardentius esse cognoscas, coll. v. 42 et Luc. 8,
quem locum supra adtuli. — 22 AAAOTPIOYAe corr. Visconti. — 28 mun-
dus meus tuae fidei concreditus est, praeclara hercle res. — 24 con-
fundit duo diversa ἐν φρεσὶ κεύϑειν et ἐν φροντίδι ἔχειν τι. — 25 ev corr.
Visc. — 30 καλὸς δρόμος parenthetice dictum. — 33 medius tutissimus
ibis Ovid. II 137. — 86 «acve corr. Vise, — 87 Ovid. II 185. —
38 πρέψει ἐτεὸν φάος Henzen; sed omissum ἄν neminem offendet;
re τεὸν Sauppe. Ovid. II 184 utque ferant aequos et caelum et terra
calores. — 89 sententia inscite expressa: et hominum preces usque eae
erunt, ut non de damnis eis querendum sit, — 40 sin vero iterum poenae
ton metuens curam tuam negleges, fulmen meum te equis citius in Tarta-
rum déturbabit. Haec sententia videtur esse; ipsa verba vix restitui
poterunt. Vv.41-43 in volumine scripti sunt, quod puer manu tenet,
idque litteris multo minoribus valdeque conrosis. Legi v. 48 nu | AUN
CUKOCAC | MACAUAECN/, ubi tamen quas punctis notavi incertiores sunt
litterae; pro σῶκος potest fuisse cé, ϑεός, δέμας. Non recte Sauppe
πώλων σε τεὸν τε δαμάσσεται ὥρμα.

Epigrammata eadem numerorum, elegantiore dicendi arte &cripta
sunt. — 4 expectares οὔτ᾽ ὄρφνης. — ὃ male post λίτομαι plene
distinxerunt, ἀλλά postponi notum est. — 7 εὐφήμ{ει!) Visconti,
nec melius Henzen εὐφήμου ad γράμματος voc. refert. — 9 Callim.
ep. 2 Schn. αἱ δὲ reai ζωουσιν ἀηδόνες, ἧσιν ὁ πάντων ἁρπακτὴρ ᾿Αίδης οὐκ
ἐπὶ χεῖρα βαλεῖ. --- 12 laus carminum quae reliquisti inmortalis erit. Recte
sic Visconti explicat quamvis obloquente Henzenio.

954 Epigrammata sepuleralia.

619. Romae. C. I. 6226.
D(is) M(anibus).

a. Χρηστὸς τέϑαπτ'᾽ Εἰ ὕβουλος ἐνθάδε ξένος.
ἑταῖρος ἀγαϑός, χρυσοχόος Κορίένϑιος.

b. Εὔβουλος μὲν ἔγωγε, πατρὶς δέ μοί ἐστε Κόρινϑος.
καὶ προχοαῖς χαίρω ταῖς ἀπ᾽ [ἐμῶν ἑτάρων.

T. Flavius Priscus et Capito fecerunt.

I! fere saeculi.

620. Romae in herma. C. I. 6238.
Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοιρ).

Πατρὶς ἐμοὶ Ζήνωνι μακαρτάτη ἐστ᾽ ᾿Ἀφροδισιάς"

πολλὰ δὲ ἄστεα πισ[τὸς] ἐμαῖσι τέχναισε διελϑών

xai τεύξας Ζήνωνι νέῳ προτεϑνηχότι παιδί

τύμβον καὶ στήλην καὶ εἰκόνας αὐτὸς ἔγλυψα,

5 ταῖσιν ἐμαῖς παλάμαισι τεχνασσάμενος κλυτὸν ἔργον.

ἔνθα φίλῃ ἀλόχῳ Κλυ[μέ]νῃ καὶ παιδὶ φίλοισ[ιν

τ]εῦξα τάφον" ζήσας [δὲ ἐτῶν χῇ]μαι ἑἕπτάκι δέκα.

ἐνθάδε [νῦν κε]ίμεσϑα ἄ[λαλ]οι, [ψυχὰς ὀ]λέσαντες,

κ[αὶ παῖς ἠδ ἄλοχος καὶ ἐγὼ τρίτος αὐ]τὸς ὑπάρζχων.

ΠῚ fere saeculi. — 2 nic...suppl. Visconti. — 7 ΚΥΜΑΙ — 8 Mec
eAAMAO! Franz ἐνθάδε νῦν κείμεσϑ᾽ ἅμα oi ψυχὰς ὀλέσαντες xal Κλυμένη
ἄλοχος €. q. 8. In his quae ferri nequeunt mutavi. ἄλαλοι i. e. sine
lingua sineque spiritu.

621. Marmor Farnesianum. C. I. 6207.

Ἑστὼς διστάξεις, [τίς]. ὕπεστιν τῷδ' ὑπὸ τύμβῳ’
ἀνὴρ εὖ ζήσας τρῖς ἐτέων δεκάδας,
τοὔνομ᾽ ᾿Ἰπολλοφάνης πίστει μέγας ἠδ' ἔτι δόξῃ,
ὃς προλέγει ϑνατοῖς εὐφροσύνης μετέχειν.
5 τὴν δ᾽ ἐπιτυμβίδιον τούτῳ ϑῆκεν χάριν ὃν τρέφε παῖδα"
τοὔνομα καὶ τέχνην ἦν Διόδωρος ὅδε.

«4

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 255

II vel mx saeculi. — 6 nomine et arte dei erat .donum, nam tam
perfecta in eo ars erst ut ab ipso deo donata videretur.

622. Romae. C.I. 6299.

Τὸν Χαρίτων us [γ]έμοντ᾽ ἐξορᾷς κλεινὸν Χαρίτωνα,
μοῖραν ἀναπλήσαντ᾽ «ὐσονίη ἐνὶ yf
τίκτε δὲ Σαρδονίη μὲ [πε]ρίρρυτος, ἐν à ἄρα Τάρσῳ
πέστιν ἔχον ταβούλης χρήματος «Αὐσονίου.
5 ἀλλ᾽ ag' ἐραϑρήσας φωτὸς δέκα τρὶς λυκάβαντας
πρὸς πέντε, φϑίμενος τήνδ᾽ ἐπίκειμαι κόνιν.
D. M. M. Vipio Augg. lib. Charitoni Vlpia Charitine fratri dulcissi-
πο, qui virit annis X XXV, dieb(us) XVIII, et P. Aelius Augg. lib.
Africanus cognato e. q. 8.

Aetatem produnt subscripta. — 1 Me€TeMONT legebatur μετέχοντ᾽,
Quod scripsi apprime convenit cum Philodemi quem &adtulit Welcker
(Syll. 57) versiculo A. P. V 13 de Charitone anu xal χρὼς ἔτι πειϑὼ
πᾶσαν, ἔτι στάζει μυριάδας χαρίτων. — 4 tabularius fuit Tarsensis.

*623. Neapoli, C. 1. 5823.
Σῆμα Φιλείνῳ τοῦτο φίλῳ δεῖμεν ϑεράποντι
Ἱπποκράτης πάσης εἵνεκεν εὑὐνοίης.

Uu vel mr saeculi.

624. In Capreis insula. C. 1. 5872.

Οἱ στύγιον χῶρον ὑποναίετε, ὁ[αΐἤμου[ες] ἐσϑλοί,
δέξασϑ᾽ εἰς ᾿Αἰδην χ(ἀι)μὲ τὸν οἰκτρότατον,
οὐ κρίσει ἐγμοιρῶν ἡρπασμένον, ἀλλὰ βιαίωε
αἰφνιδίωι ϑανάτωι μήνιος ἐξ ἀδίκου"
5 ἄρτι μο[ ἐν προχοπῆς τάξει παρὰ δεσπότῃ ὄντι,
ἄρτι δὲ καὶ γονέων ἐλπίδ' ἐμὴν στερέσας,
ov δέκα [né]v9' ἐτέων οὐδ᾽ εἴχοσι τέρμ᾽ ἐνεαυτῶν
ἐκτελέσας γοδρὸς οὐκ ἐςορῶ τὸ φάος.
τοὔνομά μοι Ὕπατος, λίτομαι δὲ Τίτον συνόμαιμον
10 τούς t6 γονεῖς κλαίΐδιν μηκέτι τοὺς τάλανας.

256 Epigrammata sepuleralià.

I vel n saeculi. — 1 δ᾽. | MONEZeAO! — 2 KMETON — ὅ ΜΟΥ
correxi. μέν Iacobs. Casuum confusionem habes sat memorabilem, ex
qua cum v. 6 anapborae vinculo priori arte iunctus sit minime te ex-
pedies probata lacobsii coniectura ὄντα v. 5. — 7 intellege: meque puer
mortuus sum (nam XV anno toga virilis adsumebatur) neque ad vicesi-
mum annum provectus, — 9 ὙΠΑΤΟΣΟΛΙ ubi O foliolum fuerit. — 9 ὁ ἔτι
τόν legas an δὲ Τίτον optio data est.

625. Romae. C. I. 62311.

a. Στήλη μαρμαρέη, τίνος εἶ. τάφος; f. ὠκέος ἵππου"
a. τίς δ' ὄνομα; B. Εὐθύδικος. a. τί κλέος; B. ἀϑλοφόρος.
a. ποσ(σ)άκις ἐστέφϑη δρόμον; B. πολλάκις. a. tic δ' ἔλαέν μιν;
β. Κοίρανος. α. ὦ τιμῆς κρέσσονος ἡμιϑέων.
II vel rv sseculi. — 3 ecrepencaPOMON ἐς (᾿ς) δρόμον vix recte
conieceris. Ad equum ipsum orationem converti credit Wilamowitz:

neque μιν Offensui esse, quod cuius personae esset pronomen nesciisse
lapicidam. — 4 Koípavo; nomen aurigae.

626. Romae. Welcker Syll. 102. In C. I. non invenio.

Χρῆμα τὸ πᾶν Θείας, βαιᾶς xvvoc, ἡρία κεύϑει,
εὐνοίας, στοργῆς, εἴδεος ἀγλαίαν'
, 3 € 4 27 e" 3 5 4 ;
κούρη δ᾽ afgóv αἀϑυρμα ποϑοῦσ᾽ ἐλεεινὰ δακρύει
τὴν τροφίμην, φιλίας μνῆστιν ἔχουσ᾽ ἀτρεκῆ.
Litterae bonae et perspicuae dicuntur. — 1 legebat Welcker χρῆ-
μα τὸ Πανϑείας.

623. ln agro Florentino. C. I. 6810.

Τὴν τρίβον [ἧς] παράγεις, G[v πῆως τόδε σῆμα voroyc.
μή, δέομαι, γελάσῃς, εἰ κυνός ἐστι τάφος:

ἐ[χ]λαύσ[ϑ]7ην: χεῖρες δὲ κόνιν συνέ[ 9] η[κ]αν [νακτος.
ὃς μου καὶ σ[τ]ήλῃ τόν[ δὲ] ἐχάραξε [λ] γον.

Apograpba duo sunt Is. Vossii et Gorii ex cod. Laurentiano plut.
XXIX (Ὁ) petita. — 1 BOoNnArareiCA | AMAHTUC Gorius, AAuTOZ Voss.
— 8 €YAAYCOHN — OHYANAKTOC — 4 CIHAHTONAE — NOTON. Omnia
emendavit Vossius.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 257
628. Syracusis. Ex Spuchesii libro Epigrafi inedite cet. (Panorm. 1865)
ed. Ritschl Opusc. philol, I 781.

"QAsv[o πον]τοπόροις ϑυμὸ[ν τέρ]ψασα δ' ἀηδών,
ἀϑαν[άτο)]ις κόλπωι Κύπριδος ἀιἸσομένη.

I vel n saeculi, — Supplevit Spuchesi. — 1 si integrum est epi-
gramma, A necessario delendum, si minus, post ποντοπόροις interpun-
gendum.

*629. Romae. C. I. 6198. |
Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοις).

ἹΜητρὶ φίληι ᾿Αγέληι καὶ “Ἰαρέται ἐσθλῆι ἀδελφῆι
᾿Ιούλιος ᾿Αντιγένης μνῆμ᾽ ἐπόησε τόδε.

I saeculi.

630. Romae. C. I. 6294.
Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοις).

Φιλήτωι τόδε σῆμα κατοιχομένωι συνομεύνωι
᾿Αβασκανεὶς γαμετὴ μνημοσύνης ἕνεκεν.

I 88eculi.

*631. Romae in porticu S. Laurentii extra urbem. Videtur ineditum.
Δακρυόεις ἀλόχῳ Γλυκέρᾳ τόδε σῆμα προμοίρῳ
τεῦξα Γαλακτεῖνος ἀρτιϑαλεῖ φϑιμένῃ.

II Β860}]1.

“4632. Romae in museo Kircheriano. Anaglypho viri protome, Vide-
tur ineditum.

σ΄, - , T ελ 3 1 3 ,
Τραιανοῦ ταφος ovrog, ὃς εὕσεβες εἶχε voru[a.

633. Prope Tusculum. C. I. 6217.

), δ « 3
Βάσσος ἐγὼν 00 ἐκεῖνος, ὃν ἔχτανε dvo[g]ogog avr.
Kaibel, Epigrammata graeca. 17

208 Epigrammata sepuleralia,

AYCCOPOC vel AYCuPOC traditur. Inepte Franz δυσμορος. Videtur
Bassus in arena ab adversario interfectus esse, cuius nomen arti bene
convenit qui difficile sustinetur.

634. Romse, C. 1. 6269.
Παρϑενὶς ἐνθάδε κεῖται ἀγήρατος ἀϑανάτη τε.

635. Romae. C. 1. 62195.
Καλλίτεκνον σεμνὴν 008 τύμβος ἔχει σε, ᾿“φροδείτη.

636. Romae. C. 1. 6229,
D(is) M(anibus).

Εὕρεσιν ἐνθάδε γῇ κατέχι ϑανάτοιο λαχοῦσαΪν
μητέρα τὴν εὐτε[κΊνον' εὐδαίμονες παροδῖται.

Titulus latinis litteris sic scriptus:

EVRESINENTHADE
GECATECHITHA
NATOEOLACHVS8A
METERATENEVTE
CHNONEVDEMONES
PARHODITAE

Restituit Hermann, sine causa tamen v.2 μητέρα - Εὐαίμονος, ὦ
παροδῖται scribens. Intellege felix qui vivit.

634. Inter marmora Ariciae Romaeque effossa, post in Maiorcam in-
8ulam ab legato Hispano transvecta. Longpérier Bev. archéol. 1849
] 40. Welcker Mus. Rhen. VII 617 n. 8.

Θ(εοῖς) χκ(αταχϑονίοις).
Μήτηρ μοι σεμνὴ 4:δύμα παρακοιμηϑεῖσα"
ἑπτὰ δὲ δίς μ᾽ ἐτέων 4ημήτριον ala κέκευϑεν.

II fere saeculi,

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 259

4698. Puteolis. C. I. Add. III 5854 b.
O(soic) κ(αταχϑονίοις).

Ἐνταῦϑα xiuat τῆς ᾿Ιιϑηναίων χϑονός
Ἑρμῆς πολίτης εἴκοσι ζήσας ἔτη"
μνήμ[η]ς δὲ τύμβον τεῦξε Κάλλιστος φίλος.
II fere saeculi. — 2 ἙΡΜῊΓ est in lapide. — 8 Καάλλιστος etiam
atticum nomen, cf. Ross Demen p. 35.

*639. Cumis, nunc Neapoli in museo. C. I. 5860 b.
Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοις).

Θειναμάξη ἀϊδελφῷ, ᾿4ϑηϊνίων ΝΕ ΕΕ
μνήμης χάριν.
Ἐν]ϑάδε Κυμαίω[ν] κεῖμαι καλῆς ἐπὶ γαίης,
ἡλικίας τελέσας δὶς δέκα καὶ δύ᾽ ἔτη.

Nomina praescripta sic legi v. ὃ NIUNANORTE //
KECANIUNKAIO///
MNHMHCXAPIN
ubi v. 1 Mommsen (C. I. Add. III p. 1259) ANOA/ Gervasius ANORT.,
eidemque v. 2 ΚΑΙΟῪ legerant. "Videant alii.

640. Lipara in insula. Apographum ἃ Salina missum Diar. arch.
1865 p. 140. Ritschl Opusc. philol. I 179. 841.

Θεοῖς καταχϑονίοις.

Καππαδόκων ἔϑνους πολυανϑέας οἴδατε ἀρούρας"
κεῖϑεν ἐγὼ gv[0]ugv dx τοχέων ἀγαϑῶν'
&[ó]r[e] τοὺς λιπόμην, δύσιν ἤλυθον ἠδὲ καὶ ἠῶ:
οὔνομά μοι Γλάφυρος καὶ φρενὸς δἴκελον ἦν.
5 ἐξηκοστὸν ἔτος πανελεύϑερον ἐξεβίωσα
καὶ καλὸν τὸ τύχης καὶ πικρὸν οἶδα βίου.
II fere saeculi. — 2 $vwMmuN — 3 exeri corr. Ritschl. — 4 nomen
cum ingenii indole conveniebat. — 5 πανελεύϑερος Camarda et Ritechl;
at qui sexagesimum vitae liberae annum vidit, ne superiora quidem

tempora alia condicione transegiese putandus est. — 5 ἐκβιοῦν verbum
17*

260 Epigrammata sepuleralia.

Stephani Thesaurus non habet nisi ex Eustathio. — 6 cf. poeta in
Crameri Anecdotis Paris. IV 822 ἀπῆλθεν εὐϑὺς ὁ γλυκὺς Κωνσταντῖνος,
ἰδεῖν τὰ πριρὰὼ μὴ ϑελήσας τοῦ βίου.

641. In vicinia Romae. C. 1. Add. III 6250 b.

Εὐτυχεῖτε.
Μάγνης ἐκ Φρυγίης: Σκυϑίη δέ ue παρϑένος ἀ[γν]ή
ἔτρεφ᾽ ἐλαιηρῶι Πανϑίωει ἐν πεδίωι,
παλίσκιον λιπόντα ἴήπγνήτων πόλιν.
εὐπλοεῖτε.

1 vel n saeculi. — 1 AinH corr. Franz. --- 2 Manthiam planitiem
non novimus, sed in Italia sitam fuisse probabile est. Scythiae videtur
nutricis nomen, defuncti nomen in alia tumuli parte scriptum fuit.

642. Romae. C. I 6283.

Ῥου[φείνου ΝΕ

Ῥουφείνου τάφος οὗτος, ὃν στέριόν ποτ᾽ ἔκληζον,

ὃς προλιπὼν Ῥώμης δάπεδον Νείλου πόλεν ἐλϑών

καὶ προκοπαῖς λάμψας, πολλοῖσ[ι] δὲ πολλὰ παρασχών,

ὅ μηδένα λυπήσας, ἀλλ᾽ εἰς τὸ δίκαιον ἀϑρήσας

μοιρῶν οὐκ ἔφυγεν τρισσῶν μίτον, ἀλλὰ νεχρωϑείς

τὴν ψυχὴν ἀπέδωκεν ἐς ἀέρα, σῶμα δὲ πρὸς γῆν.

ἀλλὰ καὶ εὐσεβείης ἔσχεν κρίσιν ἐν φϑιμένοισιν,

καὶ πάλιν εἶδε τὸ φῶς νεκρὸς ὧν καὶ πόντον ἔπλευσεν
10 xat χώρης ἰδίης ἐπέβη: σὺν παισὶ δὲ κεῖται,

ὧν οὐκ εἶδε τέλος ϑανάτου" πρῶτος γὰρ ἔϑνησκε.

ἡ δὲ τέχνων δισσῶν μήτηρ σεμνὴ [η]δὲ φίλανδρος

καὶ πέλαγος διέπλε[υ]σε καὶ ἤγαγε σῶμα βυϑοῖσιν

καὶ καμάτους ὑπέμεινε καὶ ἐν ϑρήνοις διέμεινε
15 καὶ τύμβῳ κατέϑηκε καὶ αἰῶσιν παρέδωκε.

4Δαμοστρατείας ταῦτα τῆς φιλανδρίας.

1 vel 1v saeculi. — 1 ΡΟΥ in medio versu positum nescio an error
sit lapicidae. — 2 i. e. Nilopolis. — 3 ΠΟΛΛΟΙΣΔΕ — 7 uxor cum mor-
tuum audiieset maritum Roma Nilopolin profecta sepultum erui iussit
corpuaque in patriam abstulit, Epigramma aliquanto post insculpendum
curavit mortuis duobus filiis (v. 9). — 11 xEMNHaE corr. lacobs. —

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 261

15 ef. tit. Philadelphiae supra n. 319 Ἐἰανθίππην 'AxUAag μνήμη βιότου
παρέδωκεν.

643, Messanae. C. I. 5626.
-dogrAiog Εὐτύχης τοῖς κατοιχομένοις uvelag χάριν.
Θ(εοἷς) κ(αταχϑονίοις).

Κύζικος ἦν μία πᾶσι πατρὶς καὶ μοῖρα δὲ πάντας
ὠλ[εῖσεν ἠεϑέους, ὦ π[α]ροδεῖτα, uio.
5 σώματα Ó'] αὐτὸς ἔχει[ν ἐϊπόϑησεν καὶ [τάδ᾽ ἐπ᾽ αὐτοῖς
τεῦξε λυγροῖς [δακρύοις [νήματα μυρόμενο[ο"
οὗ τὸ καλὸν κοσμεῖ περικείμενον οὔνομα τύμβους,
οὗ [γ]λυκύς ἐσϑ᾽ ἡμεῖν xà» φϑιμένοισιν ἔρως.

Titulus brevioribus 12 - 18 litterarum versibus perscriptus inde
a v. 9 ita habet:

POACITAMIA . . .. « .
10 AHMACANC . . . . .-

lnlOGOHCENKAI. . . ..

1ló ......... ect
: TEYXGAYTPOICM . .
MATAMYPOMENC .. .

ubi v. 16 in altero apographo Gualtherus Λυτροιόνιοις, Patet hinc
alterum distichon, quo obitus iuvenum Eutychisque auxilium enarraba-
tur, periisse maleque id simul cum insequenti a Franzio sic refectum.
6886:

οὐ]δ᾽ ἡμᾶς ἀνε[λων τις ἀνήγαγε συνγενέέσσιν
[ϑάψαι ὁ δυρομένοις, ἀλλοτρίας δ᾽ ἐπὶ γῆς]

xal νεκύας περ ἀνὴρ Eévoc] αὐτὸς ἔχει[ν ἐ]πόϑησεν
χίὴμῖν] τεῦξε λυγροῖς [μνή]ματα μυρόμενζος,

262 Epigrammata: sepuleralia.

644. Romse. C. I. 6981.

Eig ϑρήνους ἐφύλαξας ᾿Ατίνιαν, ὦ κακὲ δαῖμον,
οὐχ ὁσίως ποινὴν εὐσεβίης xazé[9]ov

Ῥουστικὸν ἡγεμονῆα πόσιν καὶ παῖδα τιϑηνόν
Πομπήιον μαζῷ ϑελγόμενον γλυκερῷ,

5 μητέρα Ταρσογενῇ Πομπηίαν 708 Πούδεντας

υἱὸν καὶ πάππον' φεῦ ϑανάτων ἀνίσων"

πάππος μὲν γενεῆς προπάτωρ πέλεν, ἠΐϑεος δέ
ᾧχετ᾽ ἔχων οὐδὲν πλὴν δάκρυον πρὸ τάφου.

I fere saeculi. — 1 ATINIANUJ — 2 ΚΑΤΕΔΟΥ quod 8i recte Grudius
κατέϑου scripsit (i. e. deposuit sepulcro) v. 1 et 2 sic interpretor: luctui
servasti Atiniam, maligna Fortuna; deposuisti enim, inmeritum pietatis
praemium, Rusticum e. q. s. Vnde et bene habet asyndeton v.2 neque
ullo modo audiendus Iacobs, qui eUó' ὁσίως coniecit. — δ Ταρσογενῆ
traditur, in quo fateor aegre desiderari copulam; tamen inprobanda
Sealigeri coniectura τ᾿ ' Apyoyev;. — Pompeia Pudensque Atiniae parentes,
Rusticus maritus, Pompeius et Pudens filii sunt, quorum alter puerulus
(v.3) alter iuvenis obiit (v. 7). Paullo aliter Franz.

645. Romse. C. I 6312.

"ovxiÀAg τόδε σῆμα κα[σιγνήτῃ. .... . ..
μητρί τε πρεσβυτάτῃ [. - - - nomen filii ἐτευξεν
ol τε xai οἷσι τέκεσσι κ[αὶ... . . e
φῶτε δύο, [τριτ]άτην οὐ... . . . . ..

5 xai τὴν μὲν προτέρην . . . . . . . . . ..
αὐτοκασιγνήτην, ἑτ[έρην 08 .........

4 nPIATHN πρώτην Franz. — Videtur ille duas cameras duasve co-
ρους vel aliam quamlibet rem (quae graece feminini esset generis) dua-
bus fenestris (δύο φῶτε v. 4) vel lucernis exornavisse, tertiam (v. 4)
obscuram reliquisse; illarum autem duarum alteram (τὴν μὲν προτέρην
v. 5) sorori permisisse, alteram vero (ἑτέρην δέ v. 6) matri sibive ipsi
destinavisse.

*646. Romae. C. I. 6298.

D. M. Cerelliae Fortunatae coniugi carissimae, cum qua v(izi) ann(is)
ΧΙ] s(ine) u(lla) q(uerella).

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 263

M. Antonius Encolpus fecit sibi οἱ Antonio Athenaeo liberto suo ka-
rissimo et libertis. libertabusque eorum et posteris, excepto Μ,. Antonio
Athenione e. q. 8.

a. My μου παρέλθῃς τὸ ἐπίγραμμα, ὁδοιπόρε,
ἀλλὰ σταϑεὶς ἄκουε καὶ μαϑὼν a7
οὐκ ἔστι ἐν “δου πλοῖον, οὐ πορϑμεὺς Χάρων,
οὐκ “ἴακος χλειδοῦχος, οὐχὶ Κέρβερος κύων'

5 ἡμεῖς δὲ πᾶντες οἱ κάτω τεθνηκότες

|. ὁστέα, τέφρα γεγόναμεν, ἄλλο δὲ οὐδὲ ἕν.

εἴρηκα σοι ὀρϑῶς" ὕπαγε, ὅδοιπόρε,
μὴ καὶ τεϑνακὼς ἀδ[ο]λεσχός σοι φιανῶ.

b. M») μύρα, μὴ στεφάνους στήλλῃ χαρίσῃ, λίϑος ἐστίν"
10 μηδὲ τὸ πῦρ φλέξεις" lg κενὸν ἡ δαπάνη:

ζῶντί uot, εἴ τι ἔχεις, μεταδός, τέφραν δὲ μεϑύσκων

πηλὸν ποιήσεις καὶ οὐκ ὃ ϑανὼν πίεται.

τοῦτο ἔσομαι γὰρ ἐγώ: σὺ δὲ τούτοις γῆν ἐπιχώσας

εἰπέ, ὅε[1] οὐκ [ὧν] ἦν τοῦτο πάλιν γέγονα.

Litterarum forma EcW cum ante saeculum rr vel iv. in titulis Romanis
non reperiantur, cave Encolpum Fortunatam Apellen personas Petronianas
eum Niebuhrio esse credas. — 4 κύων interpolavit poetula. — 8 AAEA
ErXOt — vv. 9 - 12 paucis mutatis leguntur A. P. XI 8. — 14 Eme .OrE.
OYKHNTOYTO recepi Meinekii emendationem (Callimach. p. 298), prae
qua ceterae omnes sordent. Defunctus cuius nomen nescimus libertus
fuit ideoque terrae progenies.

*647. Romae. C I. 6203.

ἃ. Στέμματ', ἀφ᾽ ὧν πτοίη xai πρήξιες αἵ κενεαυχεῖς,
ἄλλων σήματ᾽ ἔχοιτε, δικασπολίας τ᾽ “ἐνέποιτε,
τηκεδόνας βιοτῆς καὶ δουλείην ἐρίτειμον,

μοῦνον δ' ἡμέτερον βαιὴ [λίϑος] οὔνομα φωνοῖ:
“Ἵλέξανδρος ὅδ᾽ ὁστί, Βαλεντείνῃ δὲ συνεύδει

κεὶν ἐνέρων λιμένεσσι μέγ᾽ αἰνητῇ παραχοίτει:
τοὺς δ' ἄμφω χαρίεν τέλος ἔλλαχεν, ovg χτερέιξε
χερσὶ φίλαις ϑυγάτηρ γλυκερὴ Παυλεῖνα τοκῆας,
ἤδη οἱ ϑαλέϑοντα τόκον κατα δῶμα λιπόντας Hn
]O v τριττύος ἐξ αὐτῆς, οἵ uev μελάϑρων μεδέοιεν. 6

oc vof ^o mN
μ᾿. O - FJ

264 Epigrammata sepulcralia.

b. Νηλὴς ὦ 9avavog, πολὺ δὴ ué[y] ἀκαίριος ἥκεις"

P χρῆν γὰρ ἐπ᾽ ὠδείνεσσιν ἔχειν χέρα καὶ τότ᾽ ὀλέσσαι,
i νῦν δὲ μετὰ πτολέμους κρυερῶν τε λαφύγματα νούσων
o Aevyaléovg τε φόβους καὶ ϑυμοβόρους μελεδώνας
n
i

ων ὦ

15 καὶ δίκας ἀμφιλόγους ῥεικνὸν καὶ κώδιον ἄξεις,
| λυπρὴν δαῖτα Χάρωνε: νέων δ' ἔμπης πεφίδησο. υ

IV fere saeculi duo epigrammata, quorum prioris litterae Ecw, al-
terius eCu sunt. Pionius nomen ad latera tituli bis latine bisque graece
scriptum poetae videtur esse. — 1-3 Alexander aut omnino non iniit
magistratum aut acerba expertus mox ad privatam vitam rediit. —
4 suppl. Boissonade. — 9 sq. τόκον τριττύος ἐξ αὐτῆς explicat Franz
prolem tribus fratribus constantem natu. scilicet. minoribus, qua ratione
ἤδη non explicatur. τόκος, ut docet οἱ pronomen, Paulinae est filiae;
sed dubito quomodo τριττύν explicem. Aut triplicem partum i. e. tres
filios singnificat, aut hoc: tertius ipse dies est, cum filium pareret Paulina,
quo sumpto relativum οἵ (v. 10) ad filiolum aeque atque ad matrem
patremque referendum erit. — 11 Met μοι scribebant ex Boissonadii
coniectura; aptius est quod posui, neque puto πολὺ δὴ μέγα plus habere
offensionis quam homericum μάλα μέγα. — Increpatur mors: quid sera
venis post exantlatos vitae labores; ne nasci quidem pati vel statim natis
manu iniecta vilam adimere debebas. Sententia est Sophoclea Oed. Col.
1225-1938 Dind. — 15 legi ego KWAIANAZCIC, ceteri κωδιον omnes,
quorum consensui meam fidem interponere dubitavi. Explicat Welcker
ῥυινὸν xal κωδιον rugosum marcidum et exsiccum, quasi pellem. Decet
humile hoc et turpe iocandi genus illam quam supra indicavi aetatem.

*648. Romae. C. I. 6235.

Ἱερὸς οὗτος ὁ χῶρος, ὃν «Αἰνείας ἀγανόφρων

εἴσαϑ' ἑοῦ ἕτάροιο σεβάσμιον ἨΗιϑέοιο,

πάντα παλαιγενέεσσιν ἀλιγκίου ἡρώεσσιν,

κάλλος τ’ ἡνορέην τ' ἀγανοφροσύνην τὸ νόον τε. ---
ὅ ἐνθάδε δ᾽ ἐνναῖ]δε καὶ ᾿Ολυμπιάς, εἱμερόεσσα

Ἠιϑέοιο δάμαρ καὶ ἀδελφεὴ “Ἵἰνείαο,

r πάσας παράμ[ιψε] φιλάνδρους ἡρωίνας,

Ἄλκηστιν πινυτῇ, μορφῇ Ó' ἐρατώπιδα “1ἠδην. —
9 τοῦτ᾽ ἐτύμως νῆσοι μακάρων πέδον, ἔνϑα τε φῶτες

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 265

δὑσεβέες ναίουσι δικαιότατοί τ᾿ ἀγανοί te,

ot συνὸν ζώοντες ἔχον βίον ἀλλήλοισιν

σὺν κόσ[μῆω σοφίῃ τε δικαιοσύνῃ τε καὶ αἰδοῖ. ---
13 ἀγγέλλω τάδε βωμός, ὃν «Αἀϊνείας ἀνέϑηκεν

ὄφρα κε κυδαίνωνται o7 ἀντιϑέοις γεράεσσιν

πᾶσιν ἐν αἰώνεσσιν vm εὐσεβίησιν ἑταίρων.

ΠῚ vel rv saeculi molestum hoc dicendi genus videtur. Epigramma
in tres aeqbales partes qnaternorum versuum divisum est, quibus quarta
tamquam ἐπῳδὴ trium versuum adicitur. — 5 post Ac lacuna non plus
quattuor litterarum; unde nec Franzii supplementum verum esse potest
ἐνθάδε δέμνι᾽ ἔχει. — 7 non fuisse παράμειψε docet lacunae spatium, —
Ledae non saepe conparantur mulieres; a Propertio (1 13) Galli amica
nominatur Jove dignae prorima Ledae. — 12 kocNw — 14 sq. nota
inscitum praepositionum usum.

649. Romae. C. I. 6279.

Οὐκ ἔϑανες Πρώτη, μετέβης δ' ἐς ἀμείνονα χῶρον
καὶ ναίεις μακάρων νήσους ϑαλίῃ ἐνὶ πολλῇ,
ἔνϑα κατ᾽ Ἠλυσίων πεδίων σκιρτῶσα γέγηθας
ἄνϑεσιν ἐν μαλακοῖσι καχῶν ἔχτοσϑεν ἁπαντων'

5 — ob χειμὼν λυπεῖ σ', οὐ καῦμα, ov νοῦσος ἐνοχλεῖ,
οὐ πίνη σ᾽, οὐ δίψος ἔχει σ᾽ ἀλλ' οὐδὲ ποϑεινός
ἀνθρώπων ἔτι σοι βίοτος" ζώεις γὰρ ἀμέμπτως
αὐγαῖς ἐν καϑαραῖσιν Ὀλύμπου πλησίον οντωρ"

Il. .4i(iog) ᾿Αβάσκαντος Αἰλίᾳ Πρώτῃ ϑυγατρί-:ἔζησεν
ἔτη ζ, μῆνας τα, ἡμέρας xL.

ur fere saeculi. — 2 ϑαλίη ἐνὶ πολλῆ clausula homerica. — 4 clau-
sula hesiodea Op. et dies 115. — 5 sqq. expressi ex Od. ὃ 563 sqq. —
6 οὐ πεινῆς, οὐ δίψος ἔχεις Sealiger, οὐ mewic, οὐ δίψος ἔχει σ᾽ Franz;
quod posui dedit Brunck. — 8 ὄντος inepte Fleetwood recepitque Franz.

650. Incerti loci, nunc Aquis Sextiis in museo. C. I. 6860 b.

ΝΞ ΕΕ ον ὁδεῖτα,
κοῦρος ἐγὼ καλέω σε ϑεῷ φίλος, οὐκέτι ϑνητός,
ἠΐϑεος κούροι[σ]ιν ὁμηλικίῃ πανόμοιος

266 Epigrammata sepulcralia.

πλωτ[ήρ]ων σωτῆρσιν, M[uv]xAototot [9]:εοἴ[σἼεν,

5 πλωτὴρ καὶ [αἸὐ[τὸς] ἐὼν πόντου [s] dvi κύμασι[»] ἥσϑην'
εἸὐσεβίῃ τροφ)]έων [δὲ] λαχὼν [τ]6 δε σῇμ' ἀ[ναπαυμαι
νούσων [x]ai καμάτοιο καὶ ἄχϑεος ἠδὲ πόνοιο"
ταῦτα γὰρ ἐν ζωοῖσιν ἀμείλιχα σάρκες ἔχουσιν.
ἐν δέ [ve] τεϑνε[ιὥ]σιν ὁμηγύρι[ἐς] γε πέλουσιν

10 δοιαί, τῶν [ξτ]έρ[η] μὲν ἐπιχϑονίη πεφόρηται,
ἡ δ᾽ ἑτέρη τείρεσσι σὺν αἰϑερίοισ[ζι] χορεύει,
ἧς στρατιῆς εἷς εἰμ[ἢ, λαχὼν ϑεὸν ἡγεμονῆα.

L. P. S.

Il fere saeculi. — 1 haec supersunt....1€N€-------- ANXNecCtI |
ON, quae verba esse ad viatorem [acta scire satis habeo. Inde a v. 3
omnia restituit fere Chardon - la - Rochette. — 4 AuvrAAijOICI — ὅ καὶ
v εῶὧν καὐτὸς ἐὼν lacobs correxit. Tum reNi, quod τ᾽ ἐνί scripsi. —
6 ΤΙ. «Εν — 9 eNaerTeeNe ςὶν re addidi. — rveu|re — 10 τῶν
..€Pr — 12 eceir — Ceterum nihil egerunt qui defunctum aut Pythago-
reum Platonicumve aut mysteriis Samothraciis initiatum fuisse monstra-
tum ibant. |

*651. Scandriglia in vico Sabinorum, nunc Neapoli in museo. C. I. 6199.

«Αἰλιανῶι τόδε [ouo] πατὴρ ἀγαϑῶι πι[νυτῶι vs,

ϑ[νη]τὸν .«50[svoo]c σῶμα" τὸ δ᾽ ἀϑάνατζον
ἐς μακα[ρήων ἀνόρο[υσ]ε κέαρ- ψυχὴ γὰρ ἀείζίως,
ἢ τὸ ζῆν παρέχει [κ]αὶ 9e0guv κατέβη.
5 ἴσχεο [σὺ] στοναχῶν, παϊτε]ρ, ἴσχε δέ, μῆτερ, ἀδελφούς:
σῶμα] χ[ι]τὼν ψυχῆς" τ[ὸ]ν δὲ ϑεὸν σέβε μου.

11 saeculi, — ERestituit fere Quaranta, qui primus edidit. — 2 emn
UITON — 3 MAKAIUN μακάρων Welcker Mus. Rh. III 257 (1845). — Ac
IZC — icxeooicTON legi. Dein ἴσχε δὲ μητέρ', ἀδελφούς legebatur; vi-
detur melius quod posui. — 6 cur ixcTruN legi. — rov ϑεόν μου i. e.
τὸ ϑεῖον μου, animam meam. Defunctus fortasse Pythagoreus fuit.

052. Romae. C. I. 6264.
Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοις).

Σῶμα μὲν ἥδε κόνις κεύϑει ϑεομύστορος ἀνδρός

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 961

Ναρκισσίωνος [n]wv[v]o?, ψυχὴ δὲ σύνεδρος
ἀϑανάτων: βωμὸν γὰρ ἐδωμήσαντο ταλάφρων
μήτηρ Σαλβία Mavouva Σώτας τε ἀδελφός

2 ἨΙΝΥΠΟΥ.

633. Romae. Arae ancora insculpta est cruce inserta. C. I. 6241 b.

'Hí9sov Καλόκαιρον ἔχει τόδε σῆμα, λιπούσης
ψυχῆς ἀϑανάτου σῶμα νέοιο κόρου’

σπεῦδεν ὁδὸν ϑείην γὰρ ἀποπρολιποῦσα μερίμνας
πευκεδανοῖο βίου, ὡς ἀνίῃ καϑαρή.

ΠΙ fere saeculi.

654. Romae. C. 1. 6301.
Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοις).

Mváu' ἀρετῆς, Ποίρης τὸ τέλος, φίλο[»] οὔνομα Χρήστη,

σωφροσύνης ἱερᾶς ἥτις μέγαν ἔσχεν ἔπαινον,
ἐνϑάδε νῦν κατὰ γῆς σῶμ᾽ ἀνέπαυσε πόνων,

τὴν συνετὸν ψυχὴν μακάρων εἰς ἀέρα δοῦσα,

5 πρόσϑεν μὲν ϑνητή, νῦν δὲ ϑεῶν μέτοχος,

ἀίμνηστος ἅπασι φίλοισί τε καὶ τεκέεσσι.

τόνδε τάφον σοφίης ἕνεκεν xvó[o]7 παρακοίτι

τεῦξ᾽ "E[no]goGg συνόμευνος ᾿Αλεξάνδροιο πολείτης.
ΑΓΕΝΤΙ εὐψύχι: κἀμὲ μένει τὸ ϑανεῖν.

ni fere saeculi. — 1 nihil obscuri: monumentum vides propter vir-
tutem, mortua est propler fatum, nomen Chreste. — diAoYOYNOMA vel
$IAOYNOMA — 7 xvavH, unus Muratori KYvaNH, corr. Kulenkamp. —
8 TevzejPACAC, unus Muratori TevzejPAC, corr. Hultmann. — 9 neque
& γυνή placet neque aliorum quidquam; nisi altero nomine adpel-
labatur mulier, ex constanti notissimae formulae usu AT€NTI in XPHCTH
mutandum est.

*655. Romae. C. I. 6240.
"Iyogíoto τάφος νδοπενϑέος" ὦ τάφος, ὅσσην
συνκλῇσας ἀρετῆς εὐκλείην κατέχεις"

268 . Bpigrammata sepulcralia.

οὐκ ἴδρις τραγικῆς μούσης, οὐκ evAvoog ἀνήρ,
οὐδ᾽ ἐπέων ῥητὴρ ἄξια σεῖο φράσει,
9 οἷος ἔφυς πραπίδας, οἷος χρόα, οἷος lovAovc,
ὕσσων 8’ ὡς πρέσβυς κοῦρος ἐὼν κρατέεις.
νύμφην δ', ἥ[ν σ]οι ἐγὼ ϑεῖος τεὸς ἔτρεφον οἴῳ,
τλήμονα νυμφεύσων ἥρπασε πρόσϑ᾽ Aids,
οὐδὲ γάμων ὑμέναιον ἀείσαμεν, ἀλλ᾽ ἄρα μοῦνοι
10 παρϑενίην ἐρατὴν σώσατε ὡς ᾿Λίδου.

ΠῚ vel tv saeculi, — 7 Otw recte habet: ἐἐδὲ soli, non alleri cuiquam,
non Plutoni nympham alui. Legunt οἱ οἵ cum Leichio. — 9 ΜΟΥ͂ΝΟΙ
corrigunt μούνω. lam cum Plutonis facti sitis virginitatem vobis servate,
quippe coniugio non iam licito (μοῦνοι). '

656. Prope Lorium ad viam Aureliam. C. I. 6244.
« , , 1 1 H 3 $9 0»
Oc nacag yaQurag καὶ τὰς φρένας ἐνθαδ' ἔκλεισε
κεῖται Καρουέντις πολὺ φίλτατος οἷσι τοκεῦσι.
infra: |
τρὶς μάκαρος δὲ λίϑος τόσσον ἔχων ἀγαϑόν.

1 videtur ex Amatii et Gerhardi apographis constare lectio inepta.

“6567. Praeneste, nunc Romae, C. 1, 6228.
G(soig) κ(αταχϑονίοιρ).

Πατρίδος ἐκ Ζμύρνης βροτοί μ᾽ Εὐθαλέα καλέεσκον
εἵνεκ᾽ ἐμῆς ἥβης καὶ μεγέϑους ἐρατοῦ'
ἀλλά με μοῖρ’ ὁλοή, πρὶν ἰούλοις πλῆσαι παρειᾶς,

e

ἥρπασε πὰρ φιλίων, ovg τροφέας ἐκάλουν.

ΠῚ fere saeculi. — 1 Εὐθϑαλής cognomen videtur puero postea in-
ditum; ipsumque nomen non indicatum es88e; itaque accentum non
mutavi.

*658. Romae. C. I. 6256.

Ψυχρὸν ὕδωρ δοίη σοι ἄναξ ἐνέρων Midwvevs,
ὦ ἸΜέλαν' ἔβης γάρ σοι ἀπώλετο φίλτατον ανϑος.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 269

2 nihil aliud nisi hoc: nam nunc quidem tu mortuus es.

*659. Prope Cumas, nunc Neapoli in museo. C. I. 5860.

Βλαστὸν] ὁρᾶς γαίης" τὸ ποθούμενον àv στεφέεσσιν
ΒΩ Li φῶ» P» € δ᾽. «
ovvouc uot τόδ' &pv: Ὕακινϑος ἐνθάδε κεῖμαι.

ἐτ(η) xe.
nr saeculi. — Nec praescriptae litterae e. x. neque infra z .ET.KE
legitur. — 1 ['A»8oc] ὁρᾶς legebatur. Intellego: terra me vides progna-
tum i. e. servum. Deinde hic verborum ordo τόδε τὸ ποθούμενον ἐν στε-
φέεσσιν ὄνομα ἐστιν ἐμοί, “Ὑάκινϑος.

660. Romae vel Tibure. C. I. 6242.

"Ev9dóe τὴν ἱερὴν κεφαλὴν κατὰ γαῖα καλύπτει

ἀνδρὸς ϑείου Πουβλίου Τιτιδίου Καπίτωνος,

1 "p ^" M -

ὃς περὲ μὲν νόον ἔσκε βροτῶν, περὶ δ᾽ ἱρὰ ϑεοῖσιν

3 , , M 2 M 2 M » ὃ
ἀϑανάτοισι δέδωκεν, τοὶ οὐρανὸν evo[v]v ἔχουσιν.

5 τεῦξε δὲ τόνδε τάφον tóg ϑρεπτὸς Νώνιος ᾿Αρτέμων».
Centones homerici inepte consuti. — 4 AeANATOICAcA Gruter et

Pighius; ἀθανάτοισιν ἔδωκεν Gruter. Quod posui legitur in cod. Ottobon.
(sched. Stoschianae). — EYPON.

661. Neapoli. C. I. 5815.
Ἐνϑάδε τὴν ἱερὰν κεφαλὴν κατὰ γαῖα καλύπτει
ἀνδρῶν ἡρώων κοσμήτορα, ϑεῖον ““λκειβιαδην.
«ἀὐρηλ(ία) ᾿Αταλάντη ἰδίῳ πάτρωνι
καλῶς βεβιωχότι ἐποίησεν.
Cf. ad epigr. Prusanum supra n. 884. — Verbum extremum ἐπόησεν
Ignarra, ἐποίησεν Capacius et Muratori.

*662. "Tria eiusdem tituli exempla, quorum unum Romae in aedibus
Rondaninis (C. I. 6291), alterum Neapoli in museo Burbonico descripsi;
tertium nunc mutilum addidit Fiorelli (Catal, 12), quod Franz rei nescius
C. I. Add. III 5860 c restitutum ivit.

210 Epigrammata sepuleralia,

Κεῖμαι Zósuog ἀνήρ, βιότητα νέος τελέσσας,
καὶ γαίην πατέων καὶ κύματα νηυσὶ περήσας,
«ὐσονίῃ γαίῃ τέρμα βίου ϑέμενος.

Fragmentum de quo dixi hoc est:

Kel
BIOT
KATA
KYM

Sosemus (Zé«iuo; probs forma est) Syrus natione videtur esse, —
Ceterum non auctor ego sum omnia tria exempla antiqua esse.

“068, Romae in villa Volkonsky descripsi. Videtur ineditum.

. 0. βιοτὴν Τῆαίῃ ἐν ᾿Αὐσονίῃ.

αἰεὶ δὲ μνήμῃ σε φυ[λα]ξομεν ὡς παρδόντα

εἵνεκεν η[ϑ] ας εἵναικα τ' ἀγ[λ]αίης:
5 o[v]Oé μὲν à» ϑαλίῃ σέο λησόμεϑα, οὐδὲ παλαίστρᾳ,

ἀμφοτερῆς ἀρετῆς σῆς ἐ[π]ιδευόμενοι.

ot [ὡἸς μὲν ϑαλίῃσι λυροκτύπος, ὡς δὲ κραται[ῇ
ἀμφὶ π[ά]λῃ βιότου [ἄν͵]ϑὸς ἔχων ἔϑανες.

II fere saeculi, --- Titulus ab initio mutilus sic habet:

Ie1Cc
πρῶτο
CBIOTHNTAI
HNENAYCONIH

8 $vMxOMEN — 4 HeAC — TArAmHC utrumque correxit Wilamowitz,
30clay nomen nove fictum putans ab adiectivo ἠϑεῖος. --- 5 Oiae — 6 en
— 7 οιοις — KPATAIr — ὃ ΠΟΛῊ restituit distichon Wilamowitz; ἀμφί
praepositio semel posita ἀπὸ κοινοῦ etiam ad ϑαλίησι dativum (v. 7) re-
ferenda est.

664. Massiliae. C. 1, 6768.
Γλαυκία ἐστὲ τάφος" παῖς δ᾽ ἀνέϑηκε νέος,
δείξας ἐκ μεικροῦ πρὸς πατέρ᾽ εὐσεβίην.
οὐκ ἔφϑης, ὦ τλῆμον, ἰδεῖν γόνον οἷος ἂν ἣν σοι
γηραιᾷ τεύχειν οὐ τάφον, ἀλλὰ βίον'

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 211

ἡ φϑονερὰ δ' ὑμᾶς πάντ᾽ ἀδικοῦσα Τύχη
μητρὶ μὲν ἐν γήρᾳ δάκρυ ϑήκατο, τῇ δὲ γυναικί
χηρίαν δυστήνου παιδὸς] ἅμ᾽ ὀρφανίη.
Ir videtur saeculi, — 1 non praetuli quod Visconti legit παῖς δ᾽
ἀνέϑηκεν Ec.

665. Incerti loci, nunc in museo Britannico. C. I. 6859.

Σῆμα us Νυκτελίοιο ν[ε]οστεφὲς οἰχομένοιο
δυστήνων ὁράᾳς δακρυόεν τοχέων.

2 δακρυόεν τόδε σῆμα Bupra n. 214.

666. Incerti loci, fortasse Asiae, nunc Cantabrigiae. C. I. 6861.
Παπίας χαῖρε.

2 ’ -Ψ ’ , ) T ^ *

Ενϑαδε γῆ κατέχει νέον ἀνέρα, ᾧ πατρὶς ἡεν

καλὴ χϑὼν 4Δοκίμοιο: τὸ δ' οὔνομα ot τόδ᾽ ἔκειτο

Παπίας Πασικράτους: xa99[aye δ'......
2 urbis Phrygiae nomen est Δοκίμειον, unde ἥρωα κτίστην ille Doci-

mum aut sibi finxisse aut novisse videtur. — 3 κάθϑανε Franz; fuerit
ἐν πολέμῳ simile.

*667. Romae. C. I. 6266.

a. Τίς ἦν σ' ὁ ϑρέψας; B. ἦν Κίλιξ ᾿4ϑήναιος"
χρηστὸν τὸ ϑρέμμα. τίς καλῆι; B. Νουμήνιος"
πόσων δ᾽ ἔϑνηισκες τῶν ἐτῶν; f. δὶς εἴκοσιν"
ἐχρῆν σ᾽ ἔτι ζῆν: β. ἀλλὰ καὶ ϑανεῖν ἐχρῆν.
γενναῖα gov καὶ χαῖρε. [. καὶ σύ y' ὦ ξένε:
σοὶ γὰρ μέτεστιν ἔτι χαρᾶς, ἡμῖν δ' ἅλις.

8S8 RR

IH fere saeculi epigramma (litterae Accu), cui insculpendo necubi
omitteret lapidarius iota mutum praefuit grammaticus doctissimus; ne
apostrophi quidem nota neglecta vy.9, 59, 6. — 9 'yewaid σου cave cum
interpretibus subaudias τὰ ἔτη quod esset rd cd. Immo formula est
officiosa γενναῖος εἶ i. e. benigne; neque aliter viator postquam quae vo-
luit inpetravit gratia, inquit, tibi si. —

-—M—

212 Epigrammata sepuleralia,

*668. Romae. C.I. 6204.

'Hi9sg ἐμῆς ζωῆς γλυκερώτερε, 0g μ᾽ ànéAvoag
νούσων καὶ καμάτων καὶ μογερᾶς ποδάγρας.
«Αὐρ(ήλιος) ᾿μφικτύων ἄγων ἔτος o.

1 melius scripsisset ἐμοί et γλυκερώτερος, fnors mihi vita eroptatior.

669. Incerti loci. Olim Venetiae, nunc Mutinae in museo Estensi.
C. I. 6864.

Ζήσας ὡς δεῖ ζῆν, ἀγαϑὺς δ᾽ ἐν ἅπασι νομισϑεὶς
Θρέπτος ἀχμὴν νέος ὧν ᾧχετ᾽ ἐς ἡμιϑέους.
Πατροβᾶς. Παπᾶς.
Subscripta videntur propinquorum nomina, quorum prius PATPOBAS
fortasse non integrum est. Πατροκλῆς male Franz.

“620. Neapoli in museo. C. I. 5824.

Ἡλικίης μετέχοντα τὸν ἄϑλιον ἥρπασε μοῖρα
. Lov γεραραῖς χερσὶ ταφέντα πατρός.
II fere saeculi. Quae Martorellii in versibus extremis supplementa

esse dicuntur μο[ῖρα] et π[ατρος) sunt verba lapidis, — 2 41ON nomen
defuncti.

*671. Neapoli in museo. C. I. Add. III 5860 c ex Mommseni apo-
grapho.
O(soíc) [κ(αταχϑονίοις)].

“Ἑπτακαι[δεκέτη μήτηρ] ue πόϑησε [raAaua,
ἣ μ᾽ ἐκύησε ἄχραν[τα: τάφῳ δ᾽ ἐκάλυψεν ἄν[ηβον,
πάτρης Μεισ[ηνοῦ- ὁ] ϑεὸς προὔπεμψεν ἐς “Ἧιδην.

1 et 3 restituit Franz, nisi quod ν. 1 ἀπόντα pro τάλαινα οἱ v. 8
πάτρης solum vocabulum tertii versus superesse ratus scripsit ῬΜεισηνοῦ"
φϑονερὸς δὲ ϑεὸς προὔπεμψέ μ᾽ ἐς ΓΑἰδὴν. — 2 ΑΧρα» legi APXAN Mommsen.
ἀλλ᾽ ἐκύησεν ἄκραντα παναϑλιος, ὅν γ' ἐκάλυψεν Franz. — Subscripta
..NHC €.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 978

672. Campiglani in agro Mutinensi. Welcker Syll 90 ex Muratorii
apographo. In C. L non invenio.

€

'Ev9ade μὲν κεῖμαι καὶ [ἀν]ω[ζτ]ατος οὗτος ὃ
εἰινημνημημετον κλέος ἐστὲ τάφος.

τύμβ[ω]ν,

1 KAIZQMATOZOYTOZOTYMBON. Quae posuit Welcker

ἐνθάδε μὲν κεῖμαι xal σώματος οὗτος ὁ τύμβος,
vg μνήμη μου, τὸ κλέος ἐστὶ τάφος
haec adeo inepta sunt, ut ultra vix possis. Hexametrum videor mihi
restituisse coll. A. P. VIII 230 (Gregorii) τύμβος ἐγώ, τύμβων πανυπέρ-
τατος, ἀλλ᾽ ἐμὲ ᾧξεν (lege ἔμ᾽ ἔῳξεν) ἀνδροφόνος παλάμη, quae ita intel-
lego ut in grandi monumento summum iste loculus obtinuerit locum. —
2 conieci οὐκ (εἰν) ἥμην, [fro]ue' ζῶν κλέος ἐστὶ τάφος, dum vivo non
virebam, sed vivam; nam mortui sepulcrum est vivum monumentum.

613. Romae, Ex schedis Ptolomeis Muratori, inde C. I. 6317.

ἔγραφες, ἐ]ν ψυχαῖσι βροτῶν [ὡς ἀφϑιτΊος εἴη,
&]x [ϑα]λε[ροῦ κηροῦ], ζωγράφε ϑαυμασιε,
nomen defuncti] og ἄνακτης ἀπο[πνόου εὐκλέα μορ]φήν.
“Ἰαοδίκια πατρὶς [τῷ πέλεν ἐκ προτέρων,
5 ἄστυ ῥοαῖσι] “Τύκοιο περίρρυτο[ν: ἀλλ᾽ ἐνὶ] τύμβῳ
ϑάψε nomen mulieris σεμ]νὴ σύνγαμος [ἀχνυμέ]νη.

ΠῚ vel iv saeculi. Argumentum carminis adumbravi supplementis

usus admodum incertis. — 1 sq. EIHCCKOAAE ἐκ ϑαλερῶν ἔργων praeivit
Franz. — 2 ζωγράφος nomen non est, neque illius αὖ ἄφϑιτος sit, imago
ponitur. — 4 Βα. supplementa spatium excedunt. — 5 ῥοαῖσι et 6 ἀχνυ-

μένη Franz.

4474. Romae. C.I. 6275.

^ 2 -
Ἐνϑάδε κεῖμαι δάμαρ ὑπάτου ἥρωος ἀγαυοῦ
- m /
"ooiov μου φιλίου, τῷδε μιγεῖσα μόνῳ'
» ,
ἦν δὲ xéQ» ἐκ προγόνων ποτὲ vovvoua Πουβλιανὴ uot,
Y , 1 » 3 , 9 »
(Σκιπιάαδαι δ᾽ ἔπελον evyeviy τ᾽ &ngenor),
5 χηρείαις αὐτὴ τὸν ἅπαντα χρόνον μείνασα
κὠχυμόρων τεκέων πένϑει τακχομένη':
Kaibel, Epigrammata graeca. 18

214 Epigrammata sepulcralia.

ἐμβιότῳ δὲ πόνον πουλὺν δ' ἀνέτλην uoyéovoa,
ούσαισιν μοῦνον τὴν φρένα ϑελγομένη.

Arrios conplures novimus consules, quorum quo quis recentior est
eo probabilius Publianae virum fuisse existimaveris; a. 201 M. Nonius
Arrius Mucianus. — 3 ΚΕΝ videtur mihi lapicidae error pro κέ i. e.
καί, — 1 eleganter sed vereor ne ultra poetae ingenium lacobe coniecit
μάλ᾽ ἔτλην. Verbum idem ap. Greg. A. P. VIII 152 ἄλγος ἀνέτλη.

€15. Burdigalae. C. L 6791.
““είψανα .1ουκίλλης óióvuatóxov ày9ade xeite,
ἧς μεμέρισται βρέφη. ζωὸν πατρί, ϑάτερον αὐτῦ..
2 vix adgnoscuntur prae imitatoris inscitia vestigia pulcerrimi
Heraclii epigr. A. P. VII 465 (coll. Antipatri ibid. 464), cuius extre-
mum est distichon:

δισσὰ δ᾽ ὁμοῦ τίκτουσα, ro μὲν λίπον ἀνὸρὶ ποδηγόν
γήρως" ὃν δ᾽ dma'yw μναμόσυνον πόσιος.

6716. Ex oppido Piove di Sacco Patavium translatum. C. I. 6747 ex
Salomonii Znscript. Patav., qui edidit litteris minusculis Nicolai Com-
neni supplementis interpolatum.

Σῆμά τοι, [ὦ] γλυκερὴ Τελεσίλλα, ἐνθάδε [καλόν

τεῦξεν δας ἀλόχῳ, λάχεν ἣ οἱ πᾶν τὸ πε[ρισσόν

πέστεος, εὐνοίης, ἀρετῆς, ἀγαπῖῆς τε ι[ἄλεστα,

οφρα καὶ ἐσσομένοισι τεὸν κλέος ἄφϑιτον [εἴη.

1 τοιο et extr. Τελεσιλλας ἐνθαδὲ ϑνριε, 2 τευξενιδας -λαᾶχεν ἡ οἱ παν-
rore πληρης; 9 τε μενοιτο, 4 ἄφϑιτον αἰέν. E quibus patet exitus versu-
um lapide fracto pessimis supplementis interpolatos esse, quae removere
studebat Franz non ubique feliciter. — 1 ro; ὦ lacobe. ἐνθάδε si verum
est, adiectivum additum fuisse non minus certum videtur. — 2 Θευξε-
vidac Franz servato v. 1 ἐνθαδ᾽ ἔϑηκε, idemque λάχεν 3$ oi σεμνὸν ἔπαινον.
Praetuli Wilamowitzii supplementum. — 3 ἀρετῆς ἀγανοφροσύνης τε Franz,
idemque recte v. 4 εἴη.

6137. Puteolis Ex suo apographo Mommsen C. I. R. N. 3322; eius-
dem utor altero apographo.

V. Italiae Galliae Hispamiae Gérmaniae. 215

Pomp .. ... Mod[estae] Q. Passe... . Archia. . ...
ben[emerenti fecit.)

Σεμνῶν τρόπων, Módsora, τόνδε μάρτυρα
λειτὸν παρ᾽ οἶμον τύμβον εἴσατ' ᾿Αρχίας,
ὃ σὸς σύνευνος" [χαῖρε, φιλτάτη γυνή.
I fere saeculi. — In praescriptis post Archia litterae T vestigia
adgnovisse sibi videtur Mommsen conicitque archiat[tum] illum fuisse.
Quod si ita est, v. 2 quodvis aliud viri cognomen supplendum puta.

638. Romse. C. I. 6304.
Θ(εοῖς) [χ(αταχϑονίοις)}.

Τὴν πάντων γλυκί[ω] τῶν οἴκαδε, τὴν ἀρίζηλον
μητέρα τῆς γαμετῆς Ζωίλος ἔνϑα ϑέτο.

1 rAYKION γλύκιος adiectivum nullo exemplo potest cónfrmari;
γλυκιότερος conparativus (supra n. 572) ab genuini conparativi stirpe
male formatus est. Tamen inepte traditum ineptius explicat Welcker,
ut sit fere Xapic.

679. Romae. C.I. 6258.
ΙΜαρκέλλης τάφος εἰμί" τίς αὐτὴ γράμματα λέξει:
ἀρτίγαμος κυύρη εἴκοσιν οὖσα ἐτέων.
αὐτὴ ἡ γεννήσασα καὶ κηδεύσασα ἐπέγραψα
ἄχϑος ἔχουσα κραδίης πένϑεος οὐκ ὀλίγου.

vv. 8 sq. in archetypo hi fuerunt αὐτὸς ὁ γεννήσας καὶ κηδεύσας ἐπέγρα»
Aya ἄχϑος ἔχων κραδίης κτλ.

680. Romae. C. I. 6285.
IXis) Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοις) M(anibus).

Εἴκοσεν ἕξ λυκάβασιν ἐγὼ ζήσασα Zafeiva |

καὶ μησὶν τέτρασιν εἶτ᾽ ἑνδέχατον πάλιν ἦμαρ

τῇδε σορῷ κεῖμαι ϑυγατρὸς μέτα, 7) ue δίωξεν,

διξαμένη στοργὴν φιλομήτορα, δόγμασι μοιρῶν.
185

216 Epigrammata sepulcralia.

Subiectum est epigramma latinum haud melioris notae:
Hic iacet exanimis tumylis Aelia Sabina
cum sua nata simul, fetu, quem procreat ipsa.

o Fortuna, fdem quantam mutasti maligne:
quem genuit genetriz secum tenet in lare Ditis.

*681. Romse. C.L 6252.
Θ(εοῖς) κ(αεαχϑονίοις).

ἹΜαργαρίδος τόδε σῆμα ξῆς Εὔηνος ἔτευξεν
.. δἵγεχα μνημοσύνης τῆς φιλίης ἀλόχου"
κούρην γάρ μιν ἔγημεν ἔτη τρία καὶ δέκ᾽ ἔχουσαν"
πεντήχοντα γάμων δ᾽ ἔτεα πλησαμένη
5 κάτϑαν[ε]ν, ἑξήκοντα τριῶν ἐτέων yeyavia,
εὐφράνασα πόσιν παντὶ ξῶι βιότωι.
1 vel rm saeculi.

682. Romse. C.I. 6258.

"Hiixín, μορφῇ, φρεσί, μούσαις σωφροσύνῃ t6
ἐν πᾶσι πρέψασα .. .. .. φῶς λίπες ἠοῦς,
χἀμὲ φύγες ποϑέοντα καὶ οὐκ ἐςάϑρησας ἰοῦσα.
τοιγὰρ ἐγὼ τόδε σῆμα φίλοις στα[ϑμ]οῖσιν ἔτευξα

ὅ ὄφρα σε καὶ νέκυν οὖσαν ἐμοῖς μελάϑροισιν ὁρ[ ῴΪην,
οὔνομά μοι γλυκύ, ἸΜέσσι', ἀιμνήστη παράκοιτι.

2 πρέψασα xATA$PON!, quod κατὰ χϑόνα correxit Dorville, In cod.
Vallicell. R. 26 f. 187 superscripsit manus recentior κατὰ φρένα satis
ineptam coniecturam. Cod. Barber. XXXVIII, 92 unus habet xara-
q9ov. Fortasse in lapide nihil nisi KATA... ON! legi poterat, quod
cognomen fuerit mulieris. — 4 cTAaiOICIN σταϑμοῖσιν videtur neces-
saria Dorvilli emendatio coll. v. 5.

683. Bonnae. C. I. 6809. Canis supra versus sculpta fidelem δουλίδα
significat. "Buecheler Mus, Eh. XXX 37, suo usus apographo.

Θεσσαλονείκη μοι] πατρὶς ἔπλετο, ovv[oua] zfgu[c.,
καμ᾽ ᾿Αἴσιος B[ozá]Ao[v] ὑὸς φίλτροισι δάμ[ασσεν,

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 911

εὐνοῦχός περ &[o]», [καὶ Z]xvoov, ἣν λάχο[ν, olco»
κεῖμαι δ' ἐνθάδε νῦν τόσ]σον ἄνευϑε πάτρης.

ΜΙ fere saeculi. — 1 ΔΗ͂ΜΟΙ corr. Grotefend; retinet Axuc( Bueche-
ler nomen prisco more exaratum putans. oUvou' Ὕλη μοι Welcker
Syll. 101. — 2 s...|A^omor corr. Welcker. BardAo! Buecheler.
— 8 EHN lapis sive quadratarii errore sive soloecismo scriptoris.
Relicum versum sicut etiam sequentem restituit Buecheler.

684. Romae, C. I. 6225. "Vtor Bormanni ectypo.

Τύμβος ὅδε κρύπτει κούρης σεμνῆς καὶ ἀμέμπτου
σῶμα κατοιχομένης, περικαλλέος, ne ἐ[π]ιγείων
παρϑενικὴν ζωνὴν οὔτις ἔλυσε βροτῶν.
᾿Ἐλπίδι ἀδελφῇ γλυκυτάτῃ “ωνατίων.

I fere saeculi. — ἘΓΙΠΊΕΙΩΝ corr. Maffei.

685. Catanae. C. 1. 5724.

Τύμβον ὁρᾷς, παροδεῖτα, περικλειτῆς 'Ῥοδογούνης,
ἣν κτάνεν οὐχ ὁσίως λάεσι δεινὸς ἀνήρ᾽
κλαῦσε δὲ καὶ τάρχυσϑε Αβιάνιος ry παράκοιτιν
καὶ βαιὴν στήλῃ τήνδ' à ἀπέδωκε χάριν.
ὅ οὔνομα τὸ πρίν u& πᾶς ἔκλῃζεν ᾿Επαγαϑώ,
viv δὲ Ῥοδογούνη[»], βασιλίδος τὸ ἐπώνυμον.

I vel rn saeculi, — 1 monuit me Wilamowitz de Theocriti versu
(XVII 34), cuius clausula περικλειτὰ Βερενίκα. — 6 POAOTOYNHN ute-
batur hoc nomine Darei uxor, mater Xerxis; ipsam defunctam Asianam
fuisse utrumque nomen docet.

*686. Romae C. 1, 6245.

Κυδίστῃ ἀλόχῳ 24noAA(w]woc εἴσατο σῆμα
Κεστίᾳ Βικτωρίᾳ Φλωρεντίῳ εἶδος ἀρίστῃ,
ξ]πτ᾽ ἐπὶ τριήκοντα χρόνους βίοτον τελεϑούσῃ,
(Az) σωφροσύνης ἐρα[τ]ῆς ἀραμένῃ στέφανον.
5 Il«]oiíóvov Movoóv ἰσαρέ[ϑμι]ός ἐστιν ὃ μάρτυς’
πέντε γ]όνους προφέρεσκεν [bg ἐ]κ νηδύος ἁγνῆς,

218 Bpigrammats sepuleralia.

οἷσι τέχν]οις χαίρουσα φίλ[οες μάλα] πᾶσιν ἀληϑῶς.
desunt duo versus.

ui saeculo certe non antiquius. — 2 probabilitr Hermann Φὥλω-
ρεντίυ lapicidae errorem esse pro Φλωρεντίᾳ statuit. — 3 ἔπτ᾽ ἐπί est
in lapide, quamvis obloquente numero subscripto λη (v. 4). — 5 8 vero
longe aberraverunt interpretes duce licet Hermanno dum scribunt σωφρο-
σύνης - στέφανον Πιερίδων Μουσῶν ἰσώριϑ μον, ὅς ἐστιν ὃ μάρτυς, παίδων, οὖς
προφέρεσκεν ἑῆς ἐκ v. vertuntque quae liberorum corona (Musis numero
par) testis est servatae fidei coniugalis. Obstat ut alia taceam vel solus
articulus ὁ μαρτύς. Videtur potius ipsum epigramma, quod mutilum
est lapide inferne fracto, olim novem versibus conpositum μάρτυς esse
Μουσῶν ἰσαρίϑμιος. — 7 pentametrum fecerunt neglecta spatii ratione.

*687. Romae. C.IL 6214.
Θ(εοῖς) κ(αταχϑονίοις).

Τύμβον μὴ παρίδῃς, παροδεῖτα, τῆς ᾿Αφροδείτης"
τοῦτον ἐμοὲ «Αἰνείᾳ τε τέκνῳ ποίησεν ὃ χρηστός
σύμβιος 'Eguayógac μνημοσύνης ἕνεκεν.

χαίρετε.
ζησάσῃ ἔτη λε΄. ζήσαντι ἔτη δ΄, ἡμέρας ιβ΄.

1 eur non scripserit παροδοιπόρε exposui in Comment. Bonnens. p. 27.

*688. Romae in porticu S. Laurentii, Videtur ineditum.

Σπενδοφόρῳ τόδε σῆμα κλυτοὶ τεύξαντο τροφῆες,
δωδεκέτους μοιρῶν οἶμον ἀμειβομένου.
1 fere saeculi.

4689. Romae duo fragmenta, quae conposui, Prius C. 1. 6316, alte-
rum C. I. 6318.

Τῷδ᾽ ἐνὶ τύμβῳ [ἐγὼ κεῆμαι zaidov 0y' ἀριστοῖς,
οὔνομα . . [μη]τ[ρ]ὸς . . . .. γένος Συρίη]ϑεν,
νδεχ᾽ ἔτη [ζή]σας, δωδ[εκ]άτου δ᾽ ἐπιβάς:"
μηδὲν ἐν ἀνθρώποισι [κ]ακὸν γνούς, μηδὲ βι[αίου
δ μικροτάτου. .... .. ertt n

V. ltaliae Galliae Hispaniae Germaniae. 219

π[α]υδείαεσε καλαῖς καὶ γ[υμ]νασίοις παρεδρεύων.

ἔσχα τέλος ζωῆς, μοῖρα[ε μίτ]ον ὡς ἐπέ[κ]λωσαν.
μνημεῖον τόδε uot [τεὔξ]εν [9]οέ[πτειρ]α γλυκεῖα
Φαυστείνα, μητρὸς []4[s]io» ἐμοὶ gh.

10 ἢ] καὶ ζῶντα φίλησε[»ν] àc[i] ϑανέοντά τ᾽ ἔτεισε.

Aetatis admodum recentis. Litterae leviter ingisae in lapide valde
detrito difficillime leguntur, ita ut quamvis diligenter singula rimatus ta-
men saepius distinguere non potuerim quid sculptor scripserit quidve pictor
inperite colore singulis litteris inducto obscuraverit.— 1 OXAMETC pictor, OX
APICTO// 8culp. — 2 frg. 1 OYNOMAAOHSAANTYOC fr. 2 €YAATENOCCYPIN
ΘΕΝ — 4 B1 : 1: // quod vereor ne non recte interpretatus sim. — 5 frg.] TATO

YEelYCTHCAAA frg. 2 AePNOCeTI! — 6 nxia — 7 frg. 1 MOIPA frg. 2 ὕνως
€nelAUCAN — 8 frg. 1 μοι frg. 2 ,OICENOPEYKeATAIKelA restitutio iucerta.
— 9 frg. 1 murTPOCT Írg. 2 ΛΟΙΟΝΕΜΟΜΡΙΑΙΗ — 10 init. Εἰ — frg. 2 AeP.

690. In Rupe sicca ditionis Marchionum Mazrimorum. | C. I. 6303.

Βαιὸν ἐπισστήσας ἴχνος ἐνϑάδε τύνβον ἄϑρησον

παιδὸς ἄφνω μαζῶν μητρὸς ἀποπταμένοζυ:
ῴχετο δ᾽ ἐν νεκύεσσι λιπὼν πατρὶ πένϑος αληκτον,

δισσὴ[»ν] πληρώσας πενταδ᾽ [ἐτῶν συνο[λ]ων.

5 τοῖος δ' ἦν γεγαὼς οἷός ποτ᾽ ἔφυσεν loyyog
ἢ ϑρασὺς ᾿4λκίδης ἢ καλὸς ᾿Ενδυμίων.

ΠῚ potius quam 11 saeculi. — 2 nTAMENON — 4 AICCHC --- ΠΕΝΤᾺΑ
AATUNCYNOAUNN δισσὴν - πεντάδα τῶν συνόδων legebant explicatque Frans
menses decem synodicos. πεντάδ᾽ ἐτῶν σύνολον praseivit Wilamowitz. —
5 ejvceN οἷος more, φασίν, Ἴακχος Iacobs, neque dubium quin corruptum
sit; fortasse CeN est ξέν᾽,

691. Prope viam Ardeatinam, post Romae, (C. I. 6282.
Povgiva Κέλερος ἐξ ᾿Αριστείνης v' ἔφυν,
ζωὴ δὲ πλείων μητρὸς ἐν σπλάγχνοις ἐμή"
ὠδεῖνα λύπης δ' ἡ τεκοῦσ' ἠλλάξατο.
πρώτην 600» δὲ στέλλομαι πρὸς ida»,

δ κλῆρον δὲ μητρὸς τῶιδε κληρουχῶ τάφωι'
στήλη: δὲ φωνῶ ἀνταγωνίας βίου.

280 Epigrammata sepulcralia.

11 vel 1 adeo saeculi. — 1 ᾿Αριστῖνα nomen more romano fictum
ex ᾿Αρίστη. — 2 sqq. nota singulos versus particula δέ inter se coniunctos.
— 5 quem pater matri destinaverat loculum eum nunc ego teneo.

692. Romae. OC.L 6259.

Mxvóquàov τάφος ovrog ἔχει πολυπενϑέα παῖδα,
ὃν Χαρίτων τρισσῶν πανεπήρατον εἶδος ἔχοντα
αἰνοτόκων [γον]έων φϑόνος ἥρπασεν, ὃν καϑορᾶτε
ὀκτὼ μόνοις ἔτεσιν βεβιῳκότα μησί τε πέντε.
I vel im saeculi. — 3 AiNOTOKUNNEeUN corr. Gronov; quem ab
parentibus rapuit invidia, de qua structura cf. supra ad n. 4629.

*693. Romae in museo Capitolino sarcophagus. Videtur ineditum.

a. Ὀκταέτη ue ἔτι παῖδα κατέκτανεν ἡ βαρύμηνιες
Κλωθὼ Καλλικράτῃη καὶ παρέδωκε τάφῳ.
«Τὐρ(ηλίῳ) Καλλικράτει γλυκυτάτῳ véxvq.

Ὁ. ΘΘεοῖς καταχϑο]νίοις. Βαλλίαι] ““(ουκίου) ϑ(υγατρὶ) Ναρκισσιαὶ
νῇ, ἥτις ἔζησεν ἔτη €, μῆνες (sic) 1, ἡμέραν α] Βάλλιος Ναρ-
κισσος καὶ Iovsta ᾿Ολυμπιὰς γονε[ῖς δυστυ]χέστατοι ἐποίησαν.

Litterae pessime insculptae «quaeque vix legi possint. Legi v. 184.

ORTACENMEETIITAIMKATCKTANCNHBAPIUHNICKAUJOCP κτλ.

694, Romae. C. I. 6251.
Θεοῖς χϑονίοις.

Ni» Βασίλιος ἐγὼ βρέφος αἴλινον ὧδε ακρεῖνος,
πατρὸς Maxgsivov, Γλυκέρας μητρός μ[ε) τεκούσης,
ὀκτὼ ἔτη πλήσας πρὸς τούτοις μῆνα ἐβίω[»] a.
I fere saeculi. — 2 MH — 3 €BlU.A corr. Welcker; « monosylla-
bum legenti.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 981
695. Romae. C. I. 6289.

Τίκτε Τύχη, σπεῖρεν δὲ Σεραπιακός, ταχυπότμ[ω
ἄμφω, ϑηλυτέρην παῖδα Σεραπιάδα"
κεῖμαι δ᾽ ξξαέτης, τύμβον δέ μοι ὅς μ᾽ ἀτίτηλεν
τεῦξεν, νει[κήσαςἿ πάντας ἐπ’ εὐσεβίῃ,
δ κλεινὸς ἐν ἀνϑ[ρ)]ώποι[σ]ι [4Πομεστικός, ὅς μ’ ἔτι τυτϑήν
οὖσαν δουλοσύνης ἐξάγαγεν στυγερῆς.

e

ΠῚ fere saeculi, — 1 cenereN — TAxYnOTMOC corr. Raponius,
idemque supplevit v. 4.

696. Romae, nunc Veronae. C. I. 6296. Mihi descripsit Wilamowits.

Φλῶρος Καικιλίου Στάκτης 9' Gua δεῦρ' ὑπόκειται .
ἐξ ἄλλου τύμβου δεύτερα κλαιόμενος,

δξ ἐτέων ὥρης, ὀλίγον δέμας, ἀλλὰ τέληον
ϑρεπτῆρσιν λείπων ἡλικίης ἔλεον,

δ ο[ὺ τόν]δ', οὐκ ἄκλαντον ἔχων τάφον" οὐδὲ γὰρ ἔνϑα

φείσαντο προτέρων μνησάμενοι δακρύων.

δείλαιοι τροφέων κειναὶ χέρες, at συνέλεξαν
τὴν ὀλίγην σποδιὴν οὐκ ὀλίγης ὀδύνης.

II S&eculo non recentius. — Florus puer mortuus ex pristino sepul-
cro 8 patronis (v. 4), ut videtur, in columbarii loculum translatus est.
—5...... AOYK Maffei, O....AOYK Wilamowitz; supplemento diffido.
— "7 legebatur κεῖναι, κειναί scripsi idemque voluit Wilamowitz. κεναὶ
χέρες eae sunt manus quibus id quod habebant ereptum est. — Eidem
tabulae alter titulus inscriptus Cn. Calpurnius Helenus v(ixit) a(nnis)
XXIV. |

697. Romae C.I.6291b.
Τειμάνδρα Κυπάρης κεῖτ᾽ ἐνθάδε' κάτϑανεν αἰαῖ
μηδὲ τὸν δξαέτη πλησαμένη βίοτον. |
Zl[ovxtog . . . .Ἶος Ανϑιμίος τῇ μακα]ρίᾳ 9vyavo[i
μνεέας χάριν.
. Subscripta supplevit Amatius.

282 Epigrammata sepuloralia.

698. Romae. Ex Grutero C. I. 6224.

IHloióa ue T6) vELOTO [:]e[0]7 κατὰ γαῖα καλύπτει
νηπίαχον, γνωτοῖς πᾶσιν ἄχος quiin:

' πατρί T ἐμῶι μέγα πῆμ᾽ ἔλιπον καὶ μητρὶ ταλαίνηι,

οἷ[ς] ἔπορον δεινὴν ἄλγεσιν ἀμπεχόνην.
δ εἰ δὲ ϑέλεις γνῶναε εἰς καὶ πόϑεν, ουνομα τοὐμόν
Ἔχλεκτός τοι ἐγὼ κικλήσκομαι, αὐτὰρ ἔπειτα
Παλλάς μοι μήτηρ, Ταύγετος γενέτωρ.
ἑπτὰ δὲ πεντήκοντ᾽ ἔσχον μῆνας εἴκοσί 9' ἡμέρας.

H fortasse saeculi. — 1 ΤΕΘΝΕΙΩΤΑΤΈΗ Ἰταλὴ κατὰ γαῖα Franz, ἀ-
γαϑὴ x. y. ΙΔοοῦβ. ἱερή vel ideo praeferendum quod sic augetur quae
aperta est similitudinis species cum versu notissimo ἐνθάδε τὴν ἱερὴν xe-
φαλὴν κατὰ γαῖα καλύπτει. --- 4 OIEnOPON corr. Iacobs; dictio paullo quae-
sitior nihil videtur offensionis habere. — 6 ro éyw vel τῷ ἐγώ corrigunt
vereor ne non recte; nam eum etiam quintus versus, creberrima formula,
turbata praesertim imparum versuum aequabilitate suspicionem moveat
cumque verba "ExAexróg roi ἐγώ κικλήσκομαι, quae vel maxime genuina
Sunt peraptaque epigrammatum dicendi usui, sicut leguntur ferri non
possint, haec omnia non lapicidae sed ipsi hebeti poetae tribuenda vi-
dentur eumque furtivis usum coloribus v. 9 sicut etiam v. 7 et 8 et
extremam v. 6 partem (αὐτὰρ ἔπειτα) ipsum inepte finxisse, verba autem
ὁ δεῖνα τοι ἔγω κυιλήσκομαι aliunde adripuisse.

-—— - -----..ς-.-..---.

*699. Romse. Renier θυ. archéol. 1859 I 197.

Νήπιον, ὠκύμορον κατέχω χϑών͵ ὦ ξένε, παῖδα,
ζήσαντ'᾽ ἐν μελάϑροις ἐς λυκάβαντα τέταρτον,
οὔνομα δ᾽ ἐν τοκέεσσι φίλοις κέκλητ᾽ ᾿“Ισιάρχης:"
αὐτοὶ δ᾽ ot ϑρέψαν τήνδ᾽ ἐπέϑεντο κόνιν
5 καὶ δακρύοισιν ἔβρεξαν ὅλον τάφον' ἄστατος ὄντως
ϑνητῶν ἐστι βίος καὶ βραχὺς ovd' ἄπονος.
ΠῚ fere saeculi — 2 pentametri instar; in archetypo enim fuerit
ἐς λυκάβαντα τρίτον sim. — 5 ἄστατος ai» queritur boeotus poeta supra
n, 002,16.

400. Romse. C. I. 6947.

Κύριλλος τόδε σῆμα φίλῳ ποιήσατο παιδί,
Κλεοφόρῳ τριέτει, ὃν ἀφείλατο μοῖρα κραταιή,

V. Italiae Gallise Hispaniae Getmaniae. 288

πρὶν γλυκεροῦ βιότοιο ἐς ἡλικίης τέλος ἐλϑεῖν..
ἀλλ᾽ εἴ y ἐν φϑιμένοισί τις αἴσϑησις, τέκνον, ἐστίν,
5 κοῦφον ἔχοις γαίης βάρος εὐσεβίης ivi. χώρῳ.
I vel ni saeculi — 2 τριέτη ὅν Dorville.

*701. Romae. C. I. 6220.
Ηνησϑείης, ἀγαϑὴ ψυχή, Γερμανικέ.
ἡλικίας τρεέτης καὶ μηνῶν ὃ ἐνθάδε κεῖται.
ἐποίει τὴν στήλην σὺν τῇ προτομῇ μνήμης χάριν -
Εἰρηνίων, ὃς (o) ἐφίλησα. .
1 Πρίσκε addidit Weleker; nihil supplendum in versu integro. —
2 xis carte non referendum δὰ verbum μνησϑείης. — δ΄ numerale
monosyllabum. — Extrem. ὅ σε $issa[c] male legunt.

*302. Romae. C. I. 6248.

"Hv9dós κεῖμε ἄναυδον, ἄπνουν, ξένον ἐνθάδε κεῖμ[αι
παιδίον, ἐκπρολυπὼν γλυκερὸν] φαος ἀελίοιο,
ζήσας μὲν λ[υκαβαντας ἐγὼ [δύ]. [χ]αὲ δύο μῆϊνας,
ἐβ]δομάδας δισσὰς μόνον, εἶτα βίου τέ]λος ἐ ἔσχον"

5 ἐκπρολιπὼ[ν π]άτραν Σινώπην τῷδε πρόκει[μ]αι
τύμβῳ" ἐπὶ στήλης κεχαραγμέ»]ον οὔνομα τοὐμόν
Κορνουτίων' κατάκειμε λιπὼν πένϑος γονέ[εσ]σι"
τἀμὰ δὲ νηπιάχου δάκρυα πλῇ[σ]᾽ ᾿Αχεροντίδα λίμνην.

Διόδωρος] τῷ ἐδίῳ [τέκνῳ.

Supplevit Weleker, nisi qnod v. 4 paullo aliter constitui; placeret
quod Frans posuit μόριμον βιότου τέλος ἔσχον, nisi μόριμος adiectivum
rarum et homericum vocabulum suspectum videretur. — Subseripta ego
sic legi:

AIOAUP
nU . IAIUJ

unde conicias 8pe]mrq ἰδίῳ [ἐποίησεν.

984 Epigrammata sepulcralia.
303. Romae, nunc Parisiis. C. I. 6277.

"Evvcaxatóexdunvog ἐγὼ κεῖμαι παρὰ τύμβῳ,
ἣν ποιεῖ πατὴρ Πρόκλος Συρίης ἀπὸ γαίης.
οὔνομα δέ ἐστι Πρόκλα, γαία πατρὶς ἢ παράκειμαι.

Ir vel nr saeculi. — 1 et 8 nota praepositionis παρά usum.

704. Augustae Emeritae Lusitanorum. Anaglypho infans adsidens
uvas brachiis amplectens. C. 1. 6805. Ex suo ectypo Huebner C. I.
L. Hisp. 562.

ἹΜήτηρ μοι Γαιῆνα, παρ᾽ ἠρίον ὅστις δδεύεϊις,
ἤγειρε στήλην σὺν πατρὶ Σωσϑενέι,

πόλλ᾽ ὀλοφυρ[ζαμενος μικρῶι ἔπε' ἦν γὰρ àuo[i] μεές
ἕβδομος οὐ πλήρης, ovrou' Ἰουλιεανός.

Nomine Iulianus, menses exc[e]dere septem
haud licitum. multum flevit uterque parens.
Aetatis Antoninianae iudice Huebnero, quo tempore miror etiam
iota dativo μεικρῶι additum esse (v. 3). — 1 Ταιῆνα in lapide est Hueb-
ner. — 3 participium ad solum patrem refertur idque casu diverso.

705. Romae. [n sarcophagi anaglyphis iuvenis exsculptus ornatus
viridi tempora pampino, coronam et calicem manibus tenens. C. I. 6286.

Σατορνεῖνος ἐγὼ κικλήσκομαι: ἐκ δέ ue παιδός
εἰς Διονύσου ἄγαλμ᾽ ἔϑεσαν μήτηρ τε πατήρ τε.

Primus recte explicavit Ross Archs. Auf. I 51 adnot. Parentes
cum in vivis esset puerum Dionysi specie indutum in aliquo dei fano
posuerant, ideoque personati Bacchi imaginem etiam sarcophago mortui
insculpendam curaverant,

406. Aquileiae, nunc Venetiae sub protome. infantis monstrosi. Ex
Letronnii apographo Welcker Syll. 91*. In C. I. non invenio.

Τὰν μορφὰν φεῦ τἀνδε Κύδωνος πλησίον, ὦνδρες,

ϑάμβος ἐοῦσαν ὑμῖν τέξε δόμος Γαλατῶν.
ἐν ἔτει 311 ........ IE

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 285

1 πλησίον non intellego; conieci παιδίον, cui tamen hoo obstat quod
infantis patrem non nominari probabilius est,

4703. Romse. In muro S. Stephani ad viam Latinam tabulam inser-
tam esse ait Michaelis, qui edidit ex suo apographo Zullet. arch. 1858
p. 160; ubi frustra amici quaesiverunt.

οὐκ ἤρκει τὰ πάλαι] γενέταις κακὰ πάσχον] ἐπ᾽ αλλοις,
' οὐδ᾽ ὅσα νήπιος ὧ[»] ἔπαϑον vovo[wv] κακότησι
γαίῃ ἐν ἀλλοδαπ[ῇ), ὅσα δ᾽ ἐν πελάγε[σσι] μακροῖϊσιν'
ἀλλ᾽ ὅτε βαιὸ[ν] ἐπ᾽ οὖδας ἔβη[»] γαίης ἐρατειν[ῆς,
δ ἡρπάσϑην ó [πρό]μοιρος- ἔχουσ[ι δὲ] χείρονας ἀρτῖε
λύπας καὶ στεναχὰΪς ἐπ᾽ ἐμοὶ Ódxgvow π[ζυκι]νοῖσ[εν

1 fere 8aeculi. — Ante v. 1 haec:

MHTPOCAEL .....

OYKHPKEITADA . . . . XTÀ.
falso certe Michaelis Πραοτάτου μὲν πατρὸς ἐμοί, μητρὸς δὲ ϑανούσης.
Idem proxima omnia usque ad v. 4 bene supplevit. — 1 κακαπ.. ..
— 2 Novcc . . — Ceterum similimam de puero multa perpesso nae-
niam lege supra n. 314. — 5 ἔχουσι scil. oi γενέται, quod fuerit initio v. 7.

708. Romae. C.I. 6236.
G(sotc) κ(αταχϑονίοις).

Ἤέλιον ϑνητόν, παίδων βέλτιστο[ν)] ἁπάντων
καλλεί τὲ γνώμῃ τε τρό[π]οις [1] αἰδημοσύνῃ τε.
εἰκοστῷ λυκάβαντι δόμους ᾿Αἰδαοὸ μολόντα
σεμνὸς παῖς] ὁ Πύρων τειμήσας ἔξοχα πάντων
5 τῷδε τάφῳ κοσμεῖ μνημοσύνης ἕνεκεν.
II vel 11 saeculi. — 1 ϑνητῶν corrigunt; ad videtur ᾿Ηέλιος ϑνητός
deo Soli satis frigido lusu opponi. — BeATICTOI — TPOrOIC | ΑΙΔ — 4 παι
ΟΜῪ legebatur παῖς Μύρων, articulus metri necessitati debetur.

288 Epigrammsta sepoleralia.

709. Romae. C. I. 6221.
Γλήνῳ Νιγρῖνος παιδὲ καὶ νέκυν στέργων.
Πλήνῳ coni. Wilamowitz.

1310. Romae. C. 1. 6355.
Ma(gxog) Κλωζ(διος) '"Enagoodwro[c] ἐποίει ἑαυτῷ xoi τῇ
σ[υμ]βίῳ τῇ γλυκυτάτῃ Οὐρβι.. .] MagvAive καὶ ἀπελευ-
Séo[otc] καὶ ἀπελευϑέρων ἀπ[ελ) ευϑέροις.

Σῶμα .. πωτοβαρὴ o[c] ὑπὸ κρη[π]ΐδ[ος] ἐρίσῃς,
δηναίης ἀποϑοῦ φόρτον ὁδοιπορέης.

1 ΒΑΡΗΟΕΥΠΟΚΡΗΙΔ. .| ePICHC. σῶμα οὔπω τὸ βαρηϑὲν ὑπὸ κρηπῖδος
ἐρίσας Welcker, σῶμα κόπῳ τὸ βαρηϑὲν ὑπὸ xp. ip. Franz, neuter aut
graece aut ex lapidis fide, cuius apertissima est lectio, difficillima in-
terpretatio. Hoc perspexisse mihi videor eoniunctivum ἐρείσῃς recte
habere eumque suspensum esse ex pronomine. relativo óc. Sed mon-
strum illud vocabuli cum βάρος, conpositi. domare nescio; neque enim
fuit quod olim conieci σῶμα͵ τυπωτοβαρεῖ ὃς ὑπὸ κρηπῖδι ἐρίσης i. e. sub
limine anaglyphis ornato. Certum videtur κρηπίς nomen. — 2 A. P.
YII 19 ἄχϑος ἀπορρίψας οἴχεται εἰς ᾿Αἰδαν.

711. Prope Antium. Infra titulum sculptum sceletum humanum,
C. I. 6309.

Εἰπεῖν τίς δύναται σκῆνος λιπόσαρκον ἀϑρήσας
εἴπερ Ὕλας ἢ Θερσείτης ἦν, ὦ παροδεῖτα.

1. Romse. C.I. 6307.

Ei δὲ τολμήσει τις τούτῳ συνϑάπτεμεν ἄλλον,
ϑήῆσει τῷ φέσκῳ τρὶς δύο χειλεάδας.

τόσσας καὶ Πόρτῳ καταϑήσεται, ἀλλὰ καὶ αὐτῆς
veio, ἀτασϑαλίης βλαψίταφον κόλασιν.

9 videtar Portus Traiani dici, qui &. 103 sedificatus est. — 3 sq.
sepulcri quédem violati publice dabit poenas, ssd ipsius contumeliae aeter-

V. [taliae Galliae Mispanise Germaniae. 981

nis suppliciis punietur. — 4 τείσει Franz. βλαψίταφος adiectivum ne
Gregorius quidem novit,

NVMERORVM SOLVTIORVM SERMONISOVE BARBARI.

113. Prope Ficuleam. C. I. 6284. "Tria lapidis frustula ipse in mu-
seo Capitolino vidi et descripsi, quorum litteras ut recognosceres latius
disponendas curavi,

Τήν στήλην, παροδεῖτα, διελὼν γνώσῃ, [ὃς εἰμι,

καὶ πᾶς μοι βεβίωται καὶ πῶς ἀνέλυσα μαϑήσϊ[ῃ.

ἔσπεϑιράν με yoveig παρ᾽ «Αἰγύπτοιο «0»' ἀρούραις

ἐν κώμῃ Ἱεραπενθϑεβυλειι...... , γόμος 7) Ξοίς
5 ....les "MAebavóo[seia . . . . . ]e πατράσσιν

καὶ ἐν στρατιᾷ [. . . πα]νημερίῳ μετἕέπιτα ϑελήσας

καὶ κόσμον x&x . . εὐκα, σχεδὸν εἴποιμι τιαφ᾽ αὐτό,

οὐ πόλεμόν ποτε εἰδών, οὐ χεῖρα φόνοισε μιάνας,
10 ΧἸρόνιος ἡ καὶ Ἀρτεμίδωρος Εὐόδιος ἐν άδε κεῖμαι,

ἑξηκονταέτης, γυναϊκὰ τὸ μηδαμοῦ γήμας,

μήτε δίκην εἴπας, μήτ᾽ ὅρκον δούς ποτ᾽ ὁμοίῳ:

εὐτυχίην δὲ βίου ταύτην νόμισον, παροδεῖτα.

Σεράμμων ἐνθάδε κεῖμαι ᾿4λεξανδρεύς, πολλὰ μογήσας
15 ἐν βιότῳ τιεριών, λήϑῃ, πλάνῃ, ἐλπίδι διώκων,

T 4 τοῦτο γένωμαι, ὃ βλέπις.

Titulum barbaro sermone &scriptgm ποῦ audeo restituere. —
1 rNucHi./* suppl. Franz. — 3 δ᾽ uncis inclusi. — 4 .1. epAneN
eeBYAen apertissima est lapidis scriptura, unde nee Zegapuévüc fuit
κωμης nomen, neque in proximis quidquam mutandàm est. — 5 AAE£A
NAPI . . Omnino non suboluit Franzio quae res ageretur; atqui patet
adeuratissime mortui patriam indicari. Primo τὴν κωμην nominat, deinde
τὸν νόμον, denique ipsam Alexandriam urbem, tamquam caput τῆς ἐπι-
στρατηγίας τῆς κάτω Αἰγύπτου. joi; nomi nomen est apud Ptolemaeum,
apud Strabonem p. 802 urbs est nomi Sbennytici; constat autem nomo-
rum numerum posteriore tempore non mediocriter auctum esse, ut con-
plures urbes antea aliis nomis adscriptae iam ipsse nomorum vices age-
rent, Denique notanda verba παρ. Αἰγύπτοιο ἀρούραις (v. 3); naim sin-
gulae κῶμαι vel τόποι in ἀρούρας dividebantur, quae centüm quaeque
cubita continebant moduli aegyptii — 6 ckPATIAL xd» στρατιᾷ δὲ πανη-

288 Epigrammata sepulcralia.

μερίῳ Franz. Fortasse verbum periit velut μοχθεῖν. — 7 κεκ - - ΕΥ̓ΚΑ
κεχόρευκα Franz, quod verbum semel reperitur apud Eustathium devir-
ginandi notione. Sententia videtur terras omnes peragravi, paene dixe-
rim, neque bella expertus neque manum sanguine pollutus e. q. 8. —
9 Κρόνιος Franz; Χρόνιος nomen supra n. 395. — 13 Serammonem homi-
nem diversum esse a Chronio, qui et Artemidorus Euodius, eo magis
credo, quod Alexandrinus esse dicitur; nam qui nomi JXoíoog fuit Alex-
&ndrinus 6886 vix potuit, quia hanc urbem scimus una cum paucis aliis
exemptam fuisse ex reliquae provinciae divisione vel administratione.
Itaque duo habemus epitaphia. — 15 .. HN... OC.. TOYTO sententiam
hanc esse puto donec terra prognatus hoc ipsum quod vides (i. e. terra)
fierem.

314. In vico Genay prope Trevour, dans le département de l'Aise. Hen-
zen ex Wilmannsii apographo Bullet. arch. 1867 p. 203. Ipse Wilmanns
Exzempl. n. 2498.

'Ev9]aóe κεῖται [Θ]αΐῖμος ὃ καὶ ᾿1υ[υ]ἱλεανὸς Zaadov:

ἐ]σ[9]λός τὸ né[g]vxe καὶ ν[ή]δυ[μ]ος 44367v0c,

βουλευτὴς πολίτης T8 Κανωϑαί[ω]ν ἐ[πὶ] Συρίης,

δ]ς πάτραν τε λείπων ἧκε τῷδ' ἐπὲ χώρῳ

ὅ ἐς πρ]ᾶσιν ἔχων ἐνπόρ[ιο]ν ἀγορασμῶν
με]στὸν ἐκ ᾿Αἰκουιτανίης ὧδ᾽ ini, “Τουγουδούνοιο"
ὥλεσεν ἐπὲ [ξ]ενέης ϑανάτῳ μοῖρα] κραταζι]ή.
D(is) M(anibus) Thaemi luliani Sati fil. Syri de vico Athelani Ca-

notha, negotiatori Lugduni et prov. Aquitanacica (sic), Avidius Agrippa
fratri pientissimo ob memoriam eius faciendum curavit et sub ascia dedicavit.

II Saeculi exeuntis titulus est, si quidem recte coniecit Henzen,
fratrem Ávidium Agrippam ab Avidio Cassio, legato pro praetore Sy-
riae praefecto, in Ávidiam gentem receptum esse (a. 166 - 172). 'Thae-
mus Iulianus fuit vici patrii «λήϊα, urbis Canothae, quam rà Κάναϑα
τῆς Κοίλης Zupíag vocat losephus bell lud. 1 19,2. — 2 . ΣΟΛΟΣ —
8 KANQOGAIYNE// — 7 KPATATH restituit et supplevit Henzen. — 5 .. 1
AXIN corr. Mommsen; verba ipsa male graeca, sententia vero aperta.

315. Incerti loci, post Parisiis. C. I. 6870.
Φιλανδρίας εἵνεκεν ““ρμονίας.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 289

"iac Παμμονίου ἀμέμπτως βιώσας καλοκἀγαϑίας εἵνεκεν
χρηστὲ καὶ ζητητὲ χαῖρε.

“Ὅ[Αας «ἴαντος, τέκνον ἐτῶν x,

ἐν ἔτεσιν ὀλίγοις λύπην κατέλεψε τεκοῦσι-

8 μοῖρα Ó' ὡς κατέκλωσε ὅϑεν ἤλυϑε καὶ πάλι ἀπῆλϑε.
Pater cum filio uno sepulcro conditus, quod uxori virtutis ergo

posuerat. — 1 pentameter; εἴχοσιν est tribrachys. — 3 Epicharmi sunt
versus:

σνεχρίθη xal διεκρίϑη κἀπῆνθεν ὅϑεν ἦνθεν πάλιν,

γᾶ μὲν εἰς γᾶν, πνεῦμ’ ἄνω" τί τῶνδε χαλεπόν; οὐδὲ ἕν.
quos tituli scriptor indidem unde nos cognitos habuit, ex Plutarchi con-
80l. Apollon. p. 110. Cf. Haupt Opusc. II 193.

716. Romae. Anaglypho sculptus iuvenis in lecto recubans. C. I. 6219.

e. 0... sS sS ÉD ἐμενᾶν ἐκάλεσ(σ)αν'
ἔσχε δὲ καὶ dày ὄνομα χαριέστατον, ὃν vto9' ἑταῖροι
Πεεροκόρακαν ἔχζλ]ηζον.
οὐ ταχ᾽ ὑ[πῇ]0[ξ]6 [βρ] τῶν ὃ ὅστις τοίαν ἐκτήσατο γνώμην"
ὄ ἤσκι τὴν ἁπλότητα, φίλους ὑπὲρ ἁτὸν ἐτίμα.
διὰ τοῦτο μνήμης ἕνεκεν, χάριτος δὲ ἁπάσης
οἱ σοὶ ἀδελφοὶ ἔϑηκαν γνωστὸν πολλοῖσι βροτοῖσι,
ἵνα σὲ πᾶς παράγων ὀνομαζῃ" ᾿ἀγαϑὲ Πετροκόραξ᾽᾽
ἔζη ἔτη
1 [Ὃν κεύϑει τόδε σῆμα, βροτοὶ] Γέμιν[ο]ν ἐκαλεσσαν Franz. — 3 exv
HZON — 4 OYTAXYBPHC | OTUN bene correxit Franz; idem vero male
v. 5 [0] ὑπέρ et v. 6 χάριτός [7]e.

717. Catanae. C. I. 5702 ex Castell: apographo.
"Ev9d0s κε[ῇτε 4“έδαλος ἐτῶ[»] χε,
κοῦρος] ἀνή[0], ἀπείρατος] Κύπριδος «]ueo[1]7c-
Φρόντων εἰατὴρ [τὸ]ν [β]ωμὸὺ[ν ὑε]ῶε ἀνέϑ[η]κεν.
1 ΚΕΤΕ — 2 KOYPOPANH κουροφανής Franz; idem reliqua correxit
ADEIPATOY — AOIAMEPIHL — ὃ THP | ENUUMOTUJIANEGIKEN.

— -——-

Kaibel, Epigrammata graeca. 19

$90 Epigrammata sepulcralis.

“18. Catanse. E schedis O. Muelleri C. I. 5699.

"dv, ξένε, ujo[v] ζητῆς ὄνομ᾽ ἢ τίνος ἐνθ]αάδε κεῖμε.

ΠΝ ᾿Εφέσου, με; αἴλης ϑεοῖ εἰμι πολ]είεης.

πατρὸς δέ [ἐστιν ὑνομἾ «Α(ἴλις) ᾿Αχιλλεύς,

Σερατο[νίκη δὲ u]ov μήτηρ"

5 μοῖρα δ᾽ ἐδω[κέ μοι ὧ]δε ϑανεῖν.

ἐκκέδεκα [ἔτη ζή]σας κεῖμαι δὲ νῦν [λείπων qoc] ἠελίοιο.

μνῆμα δὲ μοι [ἐστήσ]α[τ]0 “1ἴλις Miete π[α]τήρ.

1 nAOIZHTHC — 2 post κεῖμε NHIIL . . . | ΡΟςεφεζον -- 7 MOV...
AICAIAIC non videtur sufficere spatium huic supplemento μνῆμα δέ μοι
[τόδ᾽ ἔτευξεν ἑαῖς παλάμ]αις Αἴλις ᾿Α., neque omnino quisquam in bis ti-
tulis certa dari posse crediderit.

719. Romae. C. I. 6267. Descripsi ex cod. Vallicell. ΒΕ 26 f. 266.
Vtor Bormanni ectypo.

Θεοῖς καταχϑ ονίοις.

Ἐνϑαδ' ἐγὼ κείιιαιε Ολυμπία ἐτῶν xd,

Ἕλλι.» μὲν τὸ jérog, πατρὶς δέ uo( ἧτον ᾿Μπαμέα:

οὐδένα λοι. ἡσασα

οὐ μειχροῦ ψυχήν, οὐ μεγάλου κραδίην.
5 στείλην δ᾽. ἣν ἐπίησα κατὰ χϑόνα δάχρυσι θερμοῖς,
παρϑένον ἣν ἔλαβον, Σώτας ᾿Ολυμπιάδι πεπόικα.

στοργὴ γὰρ μεγάλη τῶν ἀμφοτέρων διέμεινεν.

ὡς ὅπου φῶς τὸ γλυκὺν παρέμεινε ἀκτεῖσι ἐπιλαάμπο]ν,

ἡδὶν ἀπὸ στόματος καὶ γλυκὺν ὡς μελίτιν.
10 ταύτην τὴν στήλην ἐπύησα Σώτας σε φιλήσας.
ψυχῆ δεψιώσῃ ψυχρὸν ὕδωρ uecaód[o]c.
“δελφὺὸς ταίτης ἐπέγραψεν.

6 πεποίγκα cod. πεποῖκα lapis — 8 AAMnuN lapis, — γλυχυν noli mu-
tare coll. v. 9. — 9 inepta apte non possunt explicari. — 11 vYvaPuw
lapis. Verba notissima, quibus Pluto adpellatur. — extr. δὲς —
12 sic lapis et codex.

120. Mediolani, C. 1. 6763.
O(soi)s χ(ατεχϑονίοις).

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 291

Ἐνϑάδε σοί, “Ζομνεῖνα, [ἐ]τελέσ[ϑη] πᾶσα uoton,

ἐνθάδε λοιπὸν ἔχεις στυγερὸν οἶκον,

κοὐκέτι σοι qaoc ἠελίοιο,

οὐδὲ τὰ κλεινὰ δὲ δώματα “Ῥώμης,
5 οὐδ' ἄλοχος, οὔτε φίλη κασιγνήτη.

ἀλλά σε καλύπτηυσι [9]αλερ[ὴ] ἄμπελος καὶ γξα ἐν Medi[o]-

λάνῳ.

1 ΝΑΙΤΕΛΕΣΏΠΑΣΑ cCOrrexi; τελείσϑω Scaliger, τέλος ὥπασε Franz. —
2 fuit olim οἶκον ἔχεις στυγερόν. — ὃ ΗΛΕΙΟΙΟ --- 4 δὴ Scaliger. —
5 ἄλοχος pro smanrüo nove dictum. — 6 TAAEPE corr. Sealiger; τάλαινα
Welcker Syll. 91. — 6 MEAIUAANU.

421. Romae. C.I. 6263.
Θ(εοῖς) κ(ατα)χ(ϑονίοις).

*H g " 1 'À "ὁ . H - As “ 1À H
&urr, καὶ φίιλανὄρος μονὴ προυχουσα πασῶν ἀλόχων,
, , ? ) M ^
εἰκοσαέτης τεκέων δυο μήτηρ. σὺν ἀνδρὲ τὠμῷ
€ ἔτεα βίον ἐ[κ]τελέσασα ἐνϑὰδε κεῖμαι.
D d , ἢ , M Y ,4 2 ,
ovwvoue δέ uot υρωνις, γραφὴν δ᾽ ἐν στήλῃ ἀμένπτου
Li
βιότοιο χάριν
5. lláv9ng οὑμὸς πόσις ἐξετέλεσσεν.

9 εἐτελεοαάςα correxi.

*722. Olim Romae, nunc Perusige in museo. C. L,6210.

Οὐχὶ πόνῳ δολίῳ] λημφϑεὶς τὸ πρὶν ἦλϑά σοι νῦν ἐπι-
γράψας,

ἀλλὰ νόσῳ λημφϑείς, ἧς ἔσχ᾽ ἐπὶ got Ba[c]avor-

νῦν δέ σοι τήνδε γραφὴν ϑήσω χάριν, ἧς ἀπὸ κηροῦ
ἀντίτυπον δεύσει τοῖς δακρύοις χάριτα.

5 εἰ δέ τίς ἐστι νόης παρὰ Τάρτασιν ἢ παρὰ “1ήϑῃ,

ἧς ἔσχον σπουδῆς ἐπὶ goi νῦν κατέχεις χάριτα.

τίς δ᾽ ἐτύπωσε τὰ γράμματα, εἰμὲ τὸ πρίν σου,

αἷμα σὴν ἐν ζῶσιν: λυπεῖς μὲ τέλος κατέχουσα.
᾿4γάϑων ἀδελφῇ ᾿Ατταλίδι μνείας χάριν.

1 AOA!A non labore doloso (quod cum ad certam quandam rem

spectare videatur explicari nequit), sed morbo inpeditus eram ne prius
19*

292 Epigrammata sepuleralia.

facerem quod munc facio, ut tibi monumenti titulum. ponerem. — 2 BAIAN
ON corr. Gorius; cuius morbi te auctore habui experimentum, i. e. tuus
in me morbus transiit. — 3 χάριν, * τ᾽ corrigunt vitium vitio expellen-
tes; nam féw verbi transitivi nullum omnino extat exemplum. Equidem
Agathonem puto ex plebei sermonis consuetudine casibus inter se con-
fusis accusativos ἀντίτυπον χάριτα posuisse pro nominativis: cuius er ce-
ra (nam in cera ipse scripserat) gratae memoriae documentum (χάρις)
lacrimis meis tamquam $mago resonabit, — 5 Τάρτασι, voluit opinor
Taprapc:w dativum heteroclitum. — δὲ quae tibi mortuae facultas est sen-
tiendi mei in te studii, iam animadverteris me tibi gratiam exsolvisse. —
7 τίς pro relativo accepi, ut sescentiens: qui Aaec scripsit, ego sum tuus
ille, tuus sanguis (i. e. eodem tecum sanguine natus) dum vivis. Male Franz
σὺ à' ἐν ζῶσι. — 9 senarius.

*723. Romae. In sarcophago imago Droseridis puellae. Benndorf-
Schoene Catalog. Lateran. 438. C. I. 6223 b.

Τίς βροτὸς οὐκ ἐδάκρυσε, ὃ ὅτι τὸ σὸν κάλλος ἀπῆλϑεν ἰς ἀέρα,

ny ἥρπασαν ἀπὸ γονέων μοῖραι κατ᾽ ἐρείπαν.

τίς ἔζησεν ἔτη B, uij(vac) τὰ, ru(éoac):.
εὐψψύχε “ροσερίς" οὐδὲς ἀϑάνατος.

Simillimum est luliani Aegyptii epigr. A. P. VII 599,5 τίς λίϑος
σὐκ ἐγόησεν, ὅτ᾽ ἐξήρπαξεν ἐκείνην εὐρυβίης ᾿Αἴδης ἀνδρὸς ἀπ᾿ ἀγκαλίδων,
eoque haec similior&, quod utriusque defunctae pulcritudo celebratur.
— 9 xA|T&'ginAN aliter haec legi nequeunt; falsi igitur sunt qui κατ᾽
ἐνωπάν vel xarévuma scripserunt. Fortasse ἐρείπα sive épima forma di-
versa est sensu non diverso pro ἐρίπια i. e. rupes; ut puellam de rupe
praecipitatam cogites obiisse.

1424. Parmam Roma advectum. Ex schedis Lopezii C. IL. 6747 b.
Vtor adcuratissimo Bormanni ectypo, quod praestat integrum transcri-
bere; restituere non audeo.

)Mth
POSSIS

ovo Tifovot
κϑῖμαι πᾶσι φιλ
λείψας ἐν κλειτῆι
ασενοέσναρεσας

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 998

5 ϑαλερὸν στέφος Ἡρακλῆος
ντα ἐνὲ στήϑεσσι xa
λυψε τὲ πανσοφο
σνυν μνησϑῆτε
ιδιξις ἃ ζωὸς ζωο
10 τοισι μέμνησϑε λο
σ ζωὸς ἔλεξα Εὐϑύ
τονὸος πᾶσιν ἐπισιν

Videtur epitaphium Euthytoni Tiburtini (v. 1 et 11 sq.) qui omni-
bus amicus (v.2) omnibusque placuisse dicitur (v. 4, ubi τοῖς Πρασίνοι-
σιν ἀρέσας Franz) et athletarum certamine vicit (v. 5). Laudatur eius
sive animus sive ingenium (v. 6, qui versus non continuandus videtur
versui sequenti, qnamqaum bene haec procedunt πάντα ἐνὶ στήθεσσι κά-
λυψε τὸ πάνσοφον Ἴ90]ς. Hortatur superstites ne inmemores sint eorum
quae ipse vivus vivis ἐπέδειξε (ἐπίδιξις vel ἐπιδίξεις v. 9), meminerintque
quae locutus sit (μέμνησθε λόγων οὖς ζωὸς ἔλεξα v. 11).

APPENDIX CHRISTIANORVM EPIGRAMMATVM.

725. Augustoduni C. I. 9890, ubi omnes editores enumeravit Kirch-
hoff, ipse imagine usus photographica, quam R. Garrucci edidit Mélan-
ges d' épigr. ancienne (Paris 1856).
"Ix9vog o[voavíov &y]tov γένος, rzop« σ[εμ]νῷ
x070& λαβὼν πηγὴ]ν αμβροτον ἐν βροτέοις
ϑεσπεσίων ὑδά[τω)ν τὴν σήν, φίλε, ϑάλπεο ψυχήν
ὕδασιν ἀενάοις πλουτοδότου σοφίης"
δ σωτῇρος [0] αγ᾽ ἰὼν μελιηδέα λάμβ[α]ν[6 βρῶσιν,
ἔσϑιε πινζάω]ν, ἰχϑὺν ἔχων παλάμαις.
“Δ[αϑΊι, ix9[U- σὺ γ]ὰρ. [Γ]αλιλαίῳ, δέσποτα, σωτήρ,
εὐ[ζόϊδῳ [ἰη]τήρ' σὲ λετάζομε, φῶς τὸ ϑανόντων.
᾿Ασχάνδις [πάτερ, τὠμᾷ κ[εχαρ]ισμένε ϑυμῷ,
10 σὺν μ[ητρὲ γλυκερῦ καὶ ἀδελφει]οῖσιν ἐμοῖσιν
| ἰ[χϑύος ἐν δείπνῳ] uvroeo Πεκτορίου.

9g£ Epigrammata sepoleralia.

Pectorii cuiusdam christiani est epitaphium, quod neque tertio saeculo,
quo tempore graeca christianorum sacra primum ex Asia inlata sunt
Galliae, antiquius neque barbarorum incursionibus saeculi v medii re-
centius esse recte ait Kirchhoff. Idem quae cum ex aliorum tum ex
sua coniectura scripsit recepi, certa omnia praeter v. 8. — 1 οὐρανίσυ

Pitra, ἅγιον Franz. — «ον — 3 suppl Wordsworth. — 3YAA.N
suppl. Pitra, — 5 . AriuN Pitra simul ante A litterae A vestigia ad-

gnoscens; δ᾽ ἄγ᾽ ἰων Wordsworth. — βρῶσιν Franz. — 6 niN.U/N corr.
Garrueci. — 7 w/On- X- O- Wlllil9?RAAAAIU ut tamen post καὶ litterae r
minutae vestigia conpareant. — 8 eviraumiTHP totum distichon restituit

Kirchhoff, pentametri tamen displicet initium, ubi si εὐόδῳ recte habet,
ἡγητήρ patet multo aptius esse: nam tu, domine, tuo sectatori (Γαλιλαίω)
vindex es bonique itineris dux. — 9 precibus peractis ad superstites con-
vertitur oratio; supplevit versum Secchi, in quo clausula homerica est.
Idém v. 10 dedit μητρὶ γλυκερῆ, reliqua supplevit Franz. — 11 suppl.
Garrucci. — Ceterum carmen ex parte acrostichon; versuum enim 1-5
litterae initiales anagramm& efficiunt. Ixus.

426. Romae ad viam Latinam. C. I. Add. IV 9595 a.

ἃ. Φῶς πατρικὸν ποϑέουσα, σύναιμε, σύνευνε σοφή μου,
λουτροῖς χρεισαμένη Χ(ριστονῦ μῦρον ἄφϑιτον, ἁγνόν,
αἰώνων ἔσπευσας ἀϑρῆσαι ϑεῖα 1 πρόςφωπα,
βουλῆς τῆς μεγάλης μέγαν ἄγγελον, υἱὸν ἀληθῆ,

5 ἐς ν]υμφῶνα μολοῦσα καὶ εἰς [κόλπ]ους ἀνόρουσαϊς
αἰώνων παἸ]τρικοὺς xo[4. . . . . ..

b. Οὐκ ἔσχεν κοινὸν βιότου τέλος δε ϑανοῦσα,
κάτϑανε καὶ ζώει καὶ ὁρᾷ φάος αφϑιτον ὄντως:
ζώει μὲν ζωοῖσιν, ϑάνεν δὲ ϑανοῦσιν ἀληϑῶς:"

10 γαῖα, τί ϑαυμάζεις νεκύος γέρος; ἦ πεφόβησαι;

ΠῚ vel 1rv saeculi. Flaviam enim (hoc nomen intellexit Kirchhoff
prioris carminis versuum initialibus litteris significari) Valentinianorum
sectae cum marito addictam fuisse docta disputatione evicit Kirchhoff,
restituens simul vv. 5 et 6. — 3 aluvwv intellege quindecim συζυγίας, quas e
principi supremi abysso (gu8oc) profusas divinae naturae πλήρωμα effi-
cere statuit Valentinus. Kirchh. — 4 conferunt Iesuitae, qui primi edi-
derunt (Cieiltà cattolica. IX 1898), Iesaiae Ix 6 ὅτι παιδίον ἐγεννήϑη ἡμῖν,
υἱὸς καὶ ἐδόϑη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχὴ ἐγενήϑη ἐπὶ τοῦ ὥμου αὐτοῦ καὶ καλεῖται
τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος. ϑισηύβοαίων - Christus ille πνευ-

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 295

ματικός, qui absoluto opere in Pleroma reversus in Aeonum numero resi-
dere putabatur. Kirchh. — 7 nota poetam naso ut aiunt suspendentem
eos, quorum vulgari opinioni obloquitur, velut supra n. 266 κοινὸν φῶς
ἰδοῦσα, τὸ κοινὸν ἔχω τέλος αἰεί e. q. 8. Sim. — 8 ΚΑΘΤΑΝΕ — 9 ϑανόντες
ἀληϑῶς dici eos facile apparet, qui cum materialis sint naturàe (ὑλικοῦ) et a di-
vina alieni, iam nunc el vivi haberi possunt mortui et post mortem perituri,
4 quorum consortio morie seiuncta Flavia mortua. esse praedicatur morti
Obnoxüs, civere vero in eorum coetum. recepta, qui verae vitae el partici-
pes sunt soli et auctores ((woi) i. e. dwinarum Pleromatis naturarum.
Kirchh. — 10 quid tu mirare, Materia (ὕλη, quae hic γαῖα vocatur),
genus defunctae (Flaviae), non illud materiale et tui simile, sed vere divi-
num et coelestis originis, morte obita non dumari tibi, verum eripi et ad
sublimioris naturae sedes efferri*t An metuis iam sentiens nullum tuum esse
imperium in eos, qui vinculis tuis vera γνώσει soluti ad altiora et vivi
evaserunt et mortui sunt evasuri? Kirchh.

4727. Romae. C. I. 6254.
ἹΜνήμην τῆς ἰδίης γαμετῆς μετὰ μοῖραν ἄτρετττον
ἐν στέρνοισιν ἔχων ἴδιος πόσις ὧν ἔτι ζωός,
ἥτις ἔφυ, στήλαις, παροδοιπόρε, τοῦϑ᾽ ὑπέγρα[ ψ]α:
πρῶτον μὲν τύπος ἦν αὐτῇ χρυσῆς “φροδίτης,

5 εἶχε δὲ καὶ ψυχὴν ἀφελῆ στέρνοισι μένουσαν"
ἦν &ya91, νομίμοις δὲ ϑεοῦ παρεγείνατο πᾶσιν.
οὐδὲν ὅλως noagéflawe: χαρίζετο λειπομένοισιν,
δουλὶς ὑπάρχουσα στέφανον τὸν ἐλεύϑερον ἔσχεν.
ζωοὺς τρεῖς ἐκύησε γόνους, μήτηρ ἐγδνήϑη

10 δισσῶν ἀρρενικῶν' τὸ δὲ ϑῆλυ τρίτον κατιδοῦσα
ἠοῦς ἑνδεκάτης ἔλιπε ψυχὴν ἀμερίμνως.
κάλλος δ᾽ αὖ μετὰ μοῖραν ᾿“μαζόνος & ἔσχεν απιστον,
ὥστε νεκρᾶς πλέον ἢ ζώσης εἰς ἔρωτα φέρεσϑαι.
εἰκοστὸν δὲ βιώσασαν ἀφελῶς ἐνιαυτόν

15 [Μαρκίαν τὴν Ἑλίκην ζοφδρὸς τάφος ἔνϑα καλύπτει.

Christianae originis haud obscura vestigia vv. 6-8. — 15 Μαρκι»
/
avv» lacobs.

*728. Romae in repositis musei Capitolini. Ineditum est.

Ζήσας ἀλύπως xai ϑανών, [ὡς δεῖ ϑανεῖν,
ὑπὸ τόνδε κεῖμαι τύμβον... .......

296 | Epigrammata sepulcralia.

ἄμεμπτος, ἀκατάγνωστος. .. ... ..
ἀλοιδόρητος, νῦν δὶς εὐ[τυχὴς γεγώς,
5 0]ve xai γυναικὸς ἔτυχον ἐγγὺς à» τάφῳ,
καὶ τῆδε τῇς ἀρίστης ἵμερον τρέφων
Litteris nonnullis accentuum notae superadditae, quarum rationem
non intellego, velut v. 2 ὑπό et κειμάι, v. 9 ἀμεμπτὸς ἀκαταγνωστός, v. 4.
ἀλοιδορήτος, v. 6 ἀριστής.--- 1 eANUNC — 4 Aic — 6 caPiCTHONI.

429. Lorii in via Aurelia, C. I. 9852.
Ἐνϑάδε ἐν εἰρήνῃ κεῖτε "Povgeivog ἀμύμων,
ϑεοσεβῆς, ἁγίων τε νόμων σοφίης τε συνίστωρ.
ἐτῶν κα, ἡμ(ερῶν) €, ὡρ(ῶν).

3 borarum numerus corruptus NYI ..

30. Romse. C. L 9727.
piscis piscis

Ἐνϑάδε xeiue βρέφος κοινοῦ βιότοιο ἄμοιρος,
Ἡδίστου πατέρος καὶ μητέρος Εὐμορφίης,
πρωτότοκην, διδτές, ϑεῷ μεμελημένον ἡδύ,
ἡλιόπαις, λυπῶν γλυκεροὺς χρηστούς τε τοκῆας.

nu vel ΠῚ saeculo non multo recentior iudice Kirchhoffio. — 2"H3i-
στον et Εὐμορφίην parentium nomina esse puto. — 4 est ἡλιόπαις in-
fans, qui die Solis fuit natus, τῇ κυριακῆ, nostratibus *ein Sonntagskind."
Kirchh. — Subscripta 60, TkN, nec Kirchhoff intellexit.

391. Romae in coemeterio S. Agnetis. C. I. 9579.

Ἔνϑα πέλι τόδε σῆμα [δ]ομεστικοῦ Φιλίππου,

ὃς ζήσας τριάκοντα ἔτη, ἐ[π]ὶ τοῖσι [δ]ὲ τρία

πληρώσας κατέλιπα σῶμα [χ]ϑονὶ πολυβοτίρῃ.

λέξ[ω] δὲ τύὐ[χ]ην ἐμήν" πατρίς μοι Γαλατίας
δ κζ[ὠμη, υἱὸς δὲ πρεσβυτέρου ᾿Αλυπίου.

V. Italiae Galliae Hispaniae Germaniae. 2971

Restituit Kirchhoff. — 2 ΕΤΙΤΟΙΒΙΛΕ — 3 AIDACCUMAKOONI κατε-
λιψα Kirchhoff. — 4 A€cSUACTYHN — ΓΑΛΑΤΙΑΙ͂Ε — ὅ KOMH.

432. Romae in coemeterio S. Hermetia& C. I. 9715.

᾿Μλκινόων δύο σῆμα ““λεξάνδρου τε συνέμων'"
τρεῖς δωδεχ[έ]τεις πεστοὺς γενέτῃ προέπενψα.
ἰχϑύς"
y
2 awAcxeTec lapidarius formam vulgarem induxit pro poetica δυο-
καιδεκέτεις, quam metrum requirit. Kirchhoff; potest tamen etiam τούς
articulum versus initio errore omisisse. — γενετῇ Kirchhoff interpretans πιστοὶ
ἐκ πιστῶν. Equidem intellego tres fratres duodenarios patri ante mortuo
*isi; loquitur tumulus, qui tria corpora accepit. — Anagramma ἰχϑυς
notum neque obscurus *y numeri significatus.

799. Romae in coemeterto Priscillae, C. I. 9696.

Ey9áde Παυλείνα κεῖται μακάρων ài χώρῳ,
ἣν κήδευσε Πακᾶτα ἑὴν ϑρέπτειραν yÀvxegr»,
ἁγίαν ἐν Χρ(ιστ)ῷ.

2 metrum sustentari poterat pro γλυκερήν alio adiectivo posito, ve-
lut ἄμεμπτον sim.

434. Romae in coemeterio Priscillae. C. 1. 9688. Alterum titulum
descripsi Romae in museo Capitolino.
a. Σὐνοι[ὅ]α ἐματ[ᾧ] μη[δ]έν ποτε δράσας xaxov.

εἱμαρμένῃ δὲ περιπεσ[ὼ]ν κακῇ καὶ βασκάνῳ πικρῷ

ἔπαϑον τοιαῦτα οἷα μηδεὶς π[ωἸποτε.

ὁ [γ]ὰρ περὲ τέκνα πλούσιος [y]e[y] 9c

ὅ ἐστερήϑ[η]ν μετὰ μητρὸς αὐτῶν, συμβίου σεμνῆς καὶ σώφρονος"
ὁποῖα δ᾽ ἦσαν ἐπὶ τόπῳ βλέψον [τ]έ[χ]να.
b. Ὅ ποτε πλούσιος περὲ τέκνα νῦν κακὸν κακῶς

τηρῶν ὡς Τάνταλος κολάζομαι.

] CYNOIAAeMATO . MHAEN --- 2 CON — ὃ nOnOTE — 4 OTAP — ΤΕ
TUC — 5 HeNN — 6 rEHNA correxit Kirchhoff. — 8 legi yc^^7e A1,
quod κολαζομαι esse patet. — Ceterum dubitat Kirchhoff an non
christianus sit titulus.

298 Epigrammata sepulcralia.

$35. Castasae C. 1. 5700.
«ὐμῆλις Βιτάλης viv ἐνθάδε κεῖμαε,
κόσμου πλάνην προλετεών, εἰς αἰώνιον οἶκον ἀνελϑών.
μηδένα λυπήζσ)ας óugADx βέον ὧδε διάγω.

9 AYnHEAC.

*736. Romae. C. 1. 6313. Duo sunt fragmenta.

"ESgaueo» ἐν xogpu[o«0 zÀav]g xooser ὃν. κοκέλευοσμαι.

ποίημά τε δεινὸν. φύσεν ο]σα κατόγνων,

μειμησαμέόνη. .. .. ..- τὸν δέ

αὕπτερος ἡ πεσι[ὴ ψυχὴ ic ο]ὐρανὸν ἔπεην.

1 supplevi ex- titulo antecedenti, quo probato quanta quaeque

proximorum versuum lacuna sit intellegitur. Franz parum adcurato
usus apographo erravit.

4917. Syracusis im lamina aemea, Οὐ. |. 9452.

Ἡμέρᾳ κυριαχῇ δεσμευϑεῖσα ἀλύτοις καμάτοις ἐπὶ κοίτης,
ἧς καὶ τοὔνομα Κυριακή, ἡμέρᾳ κυριακῇ παντὸς βίου λύσιν
ὄσχὲ,
τὴν ἡτησε, πρὸ πρώτης καλανδῶν Mee».
1 cf. supra n. 429.

ll. EPIGRAMMATA DEDICATORIA.

l. DIS DICATA.

SAECVLI SEXTI.
738. Athenis in arce. Kirchhoff C. 1. A. 355, qui duo fragmenta
βουστροφηδόν scripta conposuit.
Κου[φαγόρμας ἀνέϑη]κεν dig γ[λ]αυκώπιδι κούρηι.

439. Athenis in arce. Kirchhoff 343.
ς ᾿41ϑηναίαι μ᾽ ἀνέθηκεν.

Titulus sinistrorsum scriptus.

440. In Melo insula. C. I. 6. 8.
Παῖ Διός, Ἐκφάντωι δέξαι τόδ' ἀμενφὲς ἄγαλμα"
σοὶ γὰρ ἐπευχόμενος τοῦτ᾽ ἐτέλεσσε γρόφων.
Recte sic legit Boeckh. — Quid dedicaverit Ecphantus cuive numini,
sciebant qui conlocatum videbant.

441. Eleusine Ex schedis Fourmonti C. I. 27. Kirchhoff 332.
Ζ4ήμωι “᾿ϑηναίων 4..... . eco s
Axigpov[oc παῖς 7]0»de δρόμον ποίησεν [ἀμεμπτον
Δήμητρός τε χάριν [κούρης 9᾽ E]»[ex'] ὑπιο[δώρου.

. "Titulus βουστροφηδὸν scriptus. — 1 extr. .. X ΑΔΕΘῈΝ Kirchhoff

302 Epigrammata dedicatoria.

απο ληΐδος ᾧ]κ[οδομ]ήϑην. ᾿Αλκίφρων δ᾽ ἄρα τόνδε xrÀ., quae non die-
plicerent, nisi parum apte ipse δρόμος ita loqui videretur ut nemo quis
loqueretur sciret, Mihi viri eiusque patris nomina fuisse videntur ad-
dita patria in-»8ev. Similiter Boeckh ἀ[νέϑηκεν ἐὼν 'E]xaMs8ev ' AAxippuv,
ὃς τόνδε xrÀ'., sed Clisthene ut bene monuit Wilamowitz illeque quos
constituit demis titulus antiquior est, — 2 ἄμεμπτον Boeckb. — ὃ voc.
Xap» ultimum est tituli versus tertii, quartus & sinistra incipiens sic
habet....» *VTEPIO, quae probabili ratione supplevit Kirchhoff, ὁρόμον in-
tellegens ambulationem eorum usibus destinatam , qui ad sacra celebranda
convenissent.

742. Apud Crissam ara magna. C. 1. 1. Vlrichs Annal. Instit. 1848
p. 57 coll. tab. A. .

Τάσδε γ᾽ ᾿ϑαναίᾳ. . . ἥεας Φα. & . . ἱστὸς ἔϑηκε

Ἥραι τε, ὡς καὶ xeiv]og ἔχοι κλέος ἄπϑιτον αἰεί.

Praeclaro acumine haec legit Kirchhoff PAilol VII 191. Titulus
ab inferiore parte lapidis exorsus tribus versibus βουστροφηδὸν decurrit
eis scriptus litteris, quarum imaginem referre hic non liceret. —
] init TAMVETA κτλ. Particulae γε pronomini demonstrativo in
donariis additae usum cognitum habuit Haupt, cum egregie ver-
sum Cypseli arcae inscriptum corrigeret Λατοίδας οὗτός γα 0.}6-
ναξ ἑἕκαεργος ᾿Απόλλων, ubi quem Pausanias sequitur (V 18, 4) au-
ctor vetustior τάχ᾽ ἄναξ legerat. — Post ᾿Αϑαναίαι haec fere ATAFEA
M$AYEAPIMTOM ubi quas punctis notavi litterae incertae sunt. — 2 KE^OM.

449. Olympise basis rotunda. E. Curtius Diar. arch. 1876 IX 6 coll.
tab. 6.
Δέξο “ἀναξ] Κρονίδα, [Ζ]εὖ ᾿Ολύνπιε, καλὸν ἄγαλμα
£A ot [ϑυ]μῶι τῶι “1“ακεδαιμονίωζι.
Paus. V 24, 8 τοῦ ναοῦ δέ ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ μεγάλου Ζεὺς πρὸς
ανατολὰς ἡλίου, μέγεϑος μὲν δυόδεκα ποδῶν, ἀνάϑημα λέγουσιν εἶναι Aaxe-

δαιμονίων, ἡνίκα ἀποστᾶσι Μεσσηγνίοις δεύτερα τότε (sic. ed. Schub. codd.
(re vel ὅτι vel ἔτι) ἐς πόλεμον κατέστησαν. ἔπεστι δὲ καὶ ἐλεγεῖον ἐπ᾽ αὐτῷ;

δέξο ἄναξ Κρονίδα Ζεῦ ᾿Ολύμπιε καλὸν ἄγαλμα
ἱλάῳ ϑυμῷ τοῖς Λακεδαιμονίοις. -
Periegetarum haec conmenta litteris refelluntur quae sexti saeculi
gunt. — 1 /AKPONIDAU/ ΠΕῪ prO Ζεῦ fuerit alia quam .non novimus forma.

1. dis dicata. 908

— ὃ in ἱλήνλυι alterum iota eiusve 'partem 'aliquam legerunt qui lapidem
oculis usurparunt; gypsea imago hoc loco fracta est. — TOIAAKEDATIMO
NIC//// adferunt exempla huic singularis usui firmando, non omni tamen
ex parte idonea. Potest errasse lapicida.

SAECVLI QVINTI.

444. Olympiae E. Curtius Diar. arch. 1876 IX 65 coll. tab. 6.
Πραξιτέλης ἀνέϑηκε Συρακόσιος τόδ᾽ ἄγαλμα
καὶ Καμαριναῖος: πρόσϑ᾽ ἄρ᾽ “ἐμανεινέαι
Κρίνιος υἱὸς ἔναιεν, ἐν d oxadia, πολυμήλωίε,
ἑσλὴς ἐών, καὶ Jo« μνᾶμα τόδ᾽ ἐστ᾽ ἀρετᾶς.
Praxiteles, quem natione Arcadem esse non recte contendit Curtius,
ex eorum numero fuit, qui à Gelone Camarina patria exuti Syracusas
sedes transtulerunt anno fere 484. Videtur mercenarios conquirendi causa
ab tyranno in Arcadiam legatus re bene gesta Syracusas reversus illinc
donarium Iovi Olympio misisse. Siniliter, si quidem contraria similia
sunt, Phormis Maenalius, post Syracusanus factus Olympiae equum
dicavit, cf. Paus. V 27,2. — 8 Kpivig i. e. Κρίνιππος, quo nomine Terilli
pater utitur Himerensium tyranni. — Ceterum notatu digna sunt ἐμαν-
Tivéa, ubi praepositionis littera 4 non solum a sculptore sed etiam 8
poeta neglecta est, et ἑσλός adspiratum.

Ao MÀ — —

745. Olympiae galea aerea. C. I. 16.

dépov ὁ. Δεινομένδως

x&i voi Συρακόσιοι

τῶι Zi Τυρ(ργάν' ἀπὸ Κύμας.

Dedicavit Hiero ol. 76, 8 (a. 473) Tyrrhenis apud Cumas devictis.

— ὃ paroemiacum adgnovit Boeckh, neque priores duo versus numero-
rum specie carere videntur, cf. Welcker Syll. 124. — 3 Tuppavá scil.
ὄπλα vel κράνη.

,

304 Epigrammata dedicatoria.

746. Ad Olympiam in Alpheo inventa galea aerea. C. l. 29 coll.
Add. I p. 885.

Τὰἀργ[εἴ]οε ἀνέϑεν τῶι Aii τῶν Κορινϑόϑεν.

Ol. 80 antiquius esse docet Kirchhoff Stud,? p. 72 sq. De re ipsa
certi nihil praecipi potest; cf. O. Mueller Dor. II 506. — Restituit Boeckh.

4743. Olim Delphis sub tripode aureo, nunc Cpoli. Frick Annal. Fleckeis.
vol. suppl. III 487 sqq. Dethier et Mordtmann Epigraphik von Byzanz
(Act. acad. Vindobon. X1II 1864) p. 3.

Mnól(A)ov. ϑεῶ[ε στάσαντἾ ἀνάϑημ᾽ ἀ[π]ὸ M[góov.
Secuntur singularum civitatum nomina.

Ol. 76, cf. Kirchhoff Stud.? p. 98. — Pausaniae epigramma postea
exsculptam cum in ipsis aeneis serpentium nexibus, quibus superinposi-
tuB erat tripus, scriptum fuisse planissime Dethier ex Thucydidis (1 132)
aliorumque locis demonstrasset, haud obscuris ex vestigiis eodem cog-
novit loco fuisse, quo nunc hexameter legitur, egregie is restitutus ab
Goettlingio. — ATO Frick Aro Dethier et Mordtmann.

*4748. Athenis in arce. Kirchhoff 334.

[Ἔϑνεα Βοιωτῶν xai Χαλκιδέων δαμάσαντες]
παῖδες “419]ηναίων ἔργμασιν ἐν πολέμου
[δεσμῷ ἐν ἀχλυύεντι σιδηρέῳ ἔσβεσαν ὕβριν"
τῶν ἵππους δεκάτην Παλλάδι τάσδ᾽ ἔϑεσαν.

Vidit Kirchhoff integrum epigramma extare apud Herodotum V 77
quadrigae aeneae inscriptum, quam post duplicem de Boeotis et Chal-
cidensibus victoriam (ol 68, 1) dedicarunt Athenienses, xai τῶν λύτρων
Tw» δεκάτην ἀνέθηκαν, ποιησάμενοι τέθριππον χαλκεον, τὸ δὴ ἀριστερῆς χερὸς
ἔστηκε πρῶτον εἰςιοῦσι ἐς τὰ προπύλαια τὰ ἐν τὴ ἀκροπόμι" ἐπιγέγραπται
δέ οἱ τάδε: ἔϑνεα xri. Simonidem epigramma non fecisse vel inde ad-
paret quod cum litterae tituli ol. 82 antiquiores non essent verissime
conlegit Kirchhoff tempore posteriore arce a Pericle magnifice redinte-

grata epigramma incisum esse.

4749. . Athenis ad arcis radices orientales. Kirchhoff 333.
ΒΔ. -—— πὰς munem ast, ea 0 — — — — —— ——

4 Ἑλλ[άδα u$] πᾶσαν dovAw[» ἦμαρ ἰδεῖν.

I. dis dicata. 305

b. 'H uoàa δὴ κεῖνοι ταλακάρδιοι, of. ῥα τ]ότ᾽ αἰχμήν
στῆσαμπρόσϑε πυλῶν ἀγ[ροῦ ἐπ᾽ ἐσχατιᾶρ"
μαρνάμενοι δ᾽ ἐσάωσαν ““9ηναίας πολυβοὐλ]ου
ἄστυ, βίᾳ Περσῶν κλινάμενο[ι δύναμιν.

Duo fuerunt binorum distichorum epigrammata, quorum de priore
nihil superest praeter voculam ἀεί, quae tamen primo versu exeunte an
ineunte altero posita fuerit non liquet; alteri quae desunt ex imitatione
carminis ab Ione Chio conditi (Aeschin. Ctesiph. 184) ingeniose restituit
Kirchhoff, idemque demonstravit versus statuae Minervae Propugnatricis
subscriptos fuisse; factum tamen hoc cum litterae ol. 80 non essent
vetustiores aliquanto post ipsam victoriam Marathoniam.

750. Pari insulae columellam esse nunc Pisauri adservatam ex litte-
rarum genere coniecit Kirchhoff Stud.* p. 57 ectypo usus. C. 1, 24.

"Moreuu, σοὶ τόδ᾽ ἀγαλμ' TM TD
4oqaAtov μήτηρ, Osgoi[é]:xov[se Sv]y[á]ene-

Τοῦ Παρίου ποίημα Κ[ρ]ι[{τ]ω[νἤδεω ev[x]o[uo« εἶναι.

] Paciaudi AAAEMAIEPEEIQAU//, ectypum — AAAPMYIEIEz// ΟἿ ἢ 11) nisi
quod & littera quam notavi incerta est, Fuit mulieris nomen et verbum
ἔθηκεν, praeterea adiectivum fortasse ad ἄγαλμα referendum. — 2 φερεις
" ΠΛ ΤΗΝ Pac., ectypum e/izumo/l! ΠΔΙΤῊΡ Θερσίππου Kirchhoff, Θερ-
σιέπους Wilamowitz. — 8 ΚΙΠΙ ΟἿ i| AEOEYI^ restituit Kirchhoff, nisi quod
Κλειππίδεω nomen posuit, cui praetuli quod propius ad tradita accederet.

751. Athenis in arce. Kirchhoff 403.

Τόνδε Πύρηρ] ἀνέϑηκε Πολυμνήστου φίλος υἱός,
εὐξάμενος δεκάτην Παλλαάδι Τριτογενεῖ.
Κυδωνι[α]ε[ηἸς Κρησίλας εἰργάσσαιο.

Cresilas Phidiae fere aequalis. — Epigramma in Anthol. P. XIII
13 (ἀδέσποτον) extare vidit Kirchhoff, egregie id emendatum a Meinekio
Delect. p. 285 sq. — 8 kvaONiETA£ incertum Κυδωνιάτας an Κυδωνιάτης
scripserit poeta. Cod. Pal. κυδωνιαι τας, qua ex corruptela patet satis
adcurate ex lapide descriptum esse; nam « est solita pronuntiandi bar-
baries pro E. In titulo Hermionensi C. I. 1195 legitur Κρησίλας ἐποίησε
Κυδωνιάτας, et solent fere artifices eas nominum suorum formas epi-

grammatis subicere quae patrio sermoni conveniant, Át in hoc Pyretis
Kaibel, Epigrammata graeca. 90

806 Epigramniata dedieatoria,

donario cum Cresilae subscriptio et ipsa numeris coercita sit, probabi-
lius puto nomen epigrammatis dialecto adcommodatum esse: accedit
quod facilius sio lapidarii error explicatur.

752. Athenis in arce. Kirchhoff 374.
ΠαρἸ]ϑένωι 'Expávtov μὲ πατὴρ ἀνέϑηκε καὶ υἱός
ἐνθάδ᾽ ᾿4ϑηναίηει μνῆμα πόνων Ἄρεος,
Ἡγέλοχος: μεγάλη[ν] δὲ φιλοξενίης ἀρετῆς τε
πάσης μοῖραν ἔχων τήνδε πόλιν νέμεται.
Κρίτιος καὶ Νησειώτης ἐποιησάτην.
Hegelochus ex ionica quadam civitate oriundus (Kirchhoff Herm.
V 55) Ecphanti filius Ecphantique pater fuit, ut recte primus interpre-
tatus est Keil P/lol col suppl. 11 551. — 3 MEAAWTE corr. Kirch-
hoff; reliqui μεγάλης.

453. Athenis in arce. Kirchhoff 397.
Πόετνι᾽, ἀπαρχὴν τήνδε Mévavógo[c ϑῆκ᾽ ἀπὸ τέχνης,
εὐχωλὴν τελέσας, σοὶ χάριν ἀντ[ιδιδούς,
Αἱγειλιεύς, υἱὸς Δημητρίου, ὧξε πολὺν ὄλβον
σῶιζε, Διὸς ϑύγατερ, τῶνδε χάρ[ιν ϑεμένη.
vv. 9 sq. recepi Kirchhoffüi supplementa. Ipse olim (de monum.
aliquot graec. carm. p. 40) v. 8 posueram ὧν ἕνεκ᾽ αἰεί et v. 4 τόνδε

χαριζομένη.

84. Athenis in arce. Kirchhoff 382.
Nomen dedicantis ἄγαλμα ἀνέϑηκεν 435va](at τόδ' ἀπαρχήν.
εὐχωλὴν τελέσας παιδ]ὲ Διὸς μεγάλου.

Supplevit Kirchhoff. ᾿Αϑηναίαι (v. 1) et παιδί (v. 2) invenerat etiam
Rangabes 365.

355. Athenis in arce duo fragmenta iuxta reperta. Kirchhoff 350.
Fuit columella striata striisque singulissinguli versus videntur insculpti
fuisse ita quidem dispositi:

siria 1. vacat y^ |
2. ᾿φιδίκη μ᾽ a δναφιόναιο

ὃ. Vaca, αϑηναίονξο

ΠῚ. dis dicata. 801

Duplici modo haec temptavit Kirchhoff, ut aut neglectis litteris «A

(str. 1) haec poneret:

Mud μ᾽ Av[£Osx]ev* ᾿Αφιδναίω[ν δ᾽ ἀπὸ δήμου

ἔστην ἐν πόλει. ἄκραι!) ᾿Αϑηναίων τόδ᾽ ἄγαλμα,
aut adsumptis litteris αλ et alterius fragmenti stria priore prioris frag-
menti striae primae continuata haec:

ἌΛλ[λοτε μὴν] ἐν ᾿Αφιδναίω[ν, νῦν δ᾽ ἐν πόλει ἄκραι

ἸΙφιδίκη μ᾽ ἀν[ἔϑηκ]εν ᾿Αϑηναίων τόδ᾽ ἄγαλμα.
Neutri vero rationi fatendum est spatii calculos satis convenire, Itaque
disticha fuisse duo suspicatus, quorum prioris versus minor a litteris
«^ incepisset, maior fracta stria superiore periisset, sic ludebam:

A. .
Ἰφιδύκη μ᾽ ἀν[φϑηκ]εν »Αφιδναίω[ν πρὶν ἄγαλμα,
νῦν δέ y] ᾿Αϑηναίων το[ἴς παριοῦσιν ὁρᾶν.
vel τώ[ιδὲ mapd προπύλωι.

Ceterum cf. Addend. n. 4a.

*756. Athenis in arce. Kirchhoff 349.
. ϑάνης μ᾽ ἀνέϑηκεν ᾿4“ϑηναία[ι πολιούχωι
. piov δεκάτην τοῦ τέχνου εὐχ[σαμένου.
Dedicantis nomen cumi a verbo ϑανεῖν ductum esse non possit
aut Νικοφάνης sim. corrigendum aut peregrinum intellegere hominem
oportet velut ξωσϑανης, quae Wilamowitzii est sententia. — 2 εὐξαμένου
Kirchhoff; ab initio ἀργυ]ρίου sim. supplendum. Filiolus enim pro pa-
tris fortasse reditu votum susceperat, susceptum qui unus potuit pater
ratum fecit.

451. Thisbae. C. I. 1592.
e. δ᾽ ἀνέϑηκεν ᾿ϑάναι.
Ante à hasta. superest (1); τόνδ᾽ Boeckh.

97458. In vico Χαΐδαρι inter Athenas et Daphni sito herma capite trun-
cus inventus. Kirchhoff 381.

Πρὶμμὲν Καλλιτέλης ἱδρύσατο: [τόνδε δ᾽ ἐκείνου

ἔ]γ[γ]ονοι ἐστήσα[νϑ᾽, οἷς χάριν ἀντιδίδου.
405"

3808 Epigrammata dedicatoria.

Extare vidit Kirchhoff Anth. P. VI 138 lemmate addito τοῦ αὐτοῦ
ὁμοίως, quod ex superioris carminis inscriptione ἀνάθημα τῷ ᾿Απόλλωνι
explicandum est. Hinc Apollini dedicatum fuisse non magis certo
concludas quam e verbis τοῦ αὐτοῦ Anacreontis esse carmen efficias.
Nam cum epigrammata illa A. P. VI 184 - 145 titulo τοῦ αὐτοῦ i. e.
Anacreontis insignita suspectae omnia fidei sint, tum illud quode agitur
evicit Kirchhoff Lxx fere annis Anacreonte inferius esse. — 1 μ᾽ ἱδρυ-
σατο et 2 ἐστάσανϑ᾽ cod. Pal.

“7589. In Piraei paeninsula Eetionia. Hirschfeld Diar. arch. 1873 p. 108.
Πύϑων Ἑ,ρμῆι ἄγαλμα ἙἭ,ρμοστράτου ᾿4βδηρίτης
ἐστησεμπολλὰς ϑησάμενος πόληας.
Εὐφρων ἐξεποίησ᾽ οὐκ ἀδαὴς Πάριος.
2 πόληας pro πόλιας Scriptum nescio poetae an lapicidae sit error.

460. Athenis ad Erechtheum. Kirchhoff 398.
Διογένη[ς] ἀνέϑηκεν 24i00xvAov ὑὺς Keg [a]AZo[c.

Sic scripsit Neubauer Herm. X 159 versum eese ratus propter ad-
ditum υἱοῦ vocabulum; res minime certa,

761. Aegina in insula. C. L 2138 d. Lebas 1 6.

Ὃς *00' ἄγαλμ᾽ ἀνέϑηκε, Φιλόσερατός ἐστ᾽ ὕνυμ᾽ αὐτῶι,
πατρὶ δὲ τῶι τήνου 4“ημοφόων ὄνυμα.

nomen artificis] ἐποίησε.

ς

462. In antro prope Vari apud veterem Anaphlystum, ubi fere Paneum
collocat Strabo. Boeckh C. L 456. Kirchhoff 431.

Ἀρχέδημος ὁ Θηραῖος, ὃ νυμφόληπτος
φραδαῖσι Νυμφῶν τἄντρον ἐξηργάξατο.

Sunt decem eiusdem Archedemi tituli breviores, e quibus 7'erae-
um fuisse origine discimus, post cicem atticum factum et. Chollidarum
pago adscriptum, Kirchhoff. — Tituli alii dorice alii attice scripti et
quidem litteris alii atticis, alii ionicis sub. ol. 87 iudice Kirchhoffio,
nisi quod eius quem supra posui teste Stephanio paullo recentior vide-
lur aetas esae.

»

I. dis dicata. .. 809

463. Basis fracta inmissa nunc ianuae opisthodomi Parthenonis. Kirch-
hoff 418.
ers. νικήσας μ᾽ ἀἸνέϑηκεν [μνῆμα 2tvx]aioc,
πάντας .49]ηναίους [εὐκλείσας] μεγάλως.
Mi]xo» [Φ]ανομάχου ἐποίησε.

Supplementa posui valde incerta, ut qualis mihi titulus fuisse vi-
deretur significarem; ab initio v. 1 Ἴσϑμια sim. supplendum. Inter
agonistica tamen referre non ausus sum. Tradita haec est tituli forma:

NEGOEKEN
' AIO£
ENAIO£
METAAOS

$ ON

ANOMAXO

EPOIE£E
in quibus v. 9 primam litteram K esse videri testantur Michaelis et
Koehler. Mico pictor et statuarius Phanochi filius vulgo habetur teste
&chol. Arist. Lysistr. 679; sed variant libri mss. in nomine scribendo, ut
spernenda videatur eorum auctoritas prae tituli testimonio satis diserto.
Kirchhoff.

164. Athenis in arce basis, quam videri donarii fuisse nuntiavit Koehler.
Kirchhoff 414.
7 . ον ἐπὲὶ πλατεῖ! Ἑλλησπόντωι

0v vacat
vacat

1 clausulam versus homerici (Il. H 86, Od. ὦ 82) indicavit Kirch-
hoff; cf. Athen. VI 232 d.

365. Athenis. Kirchhoff 353 coll. Add.

. ς ἀγέρωχος ... 0...
εἸὐξάμενος δεκάτην.
Γοργέας ἐποίησε.

Lapis ab inferiore et dextra parte integer.

810 Epigrammata dedicatoria.

4766. Athenis in pinacotheca. Kirchhoff 347.
ἐρ]γματα vel [ἀπάργματα Govitp[ov] vel Θούτεμ[ος
πνὸ ἐΐστησε
Versus fuerunt, sed quae posai Kirchhoffii supplementa qua versus
sede fuerint obscurum est.

4161. Athenis in arce fragmentum undique mutilum. Kirchhoff 354.
ὄρχαμε : 1l
& : καλῶς
ἀνέϑ]ηπεν
y

In altero eiusdem fragmenti latere paucula minorum litterarum
vestigia, ex quibus nihil intellegas.

SAECVLI OVARTI.

768. [n Xanthio monumento (de quo v. Fellows Account of the ionic
Trophy - monument of Xanthus 1848) inter medias inscriptiones lycias
insculptam epigramma graecum. C. I. 4269 coll. Add. III p. 1122.
Ἐξ ov v Εὐρώπην (4]oíog δίχα nóv[z]oc ἔνε[εμεν,
o]tóeíc πω vxie» στήλην vo[]]a»de ἀνέϑηχ[ε]ν
δώδεκα ϑεοῖς ἀγορᾶς ἐν καϑαρῶι τεμένει,
ψικ]έων καὶ πολέμου μνῆμα τόδ' ἀϑάν[αἼτον"
5 Χέρσ]ις ὅδ᾽ Ἁρπάγου [v]toc, ἀριστεύσας τὰ ἅπ[ζαἾντα
χε]ρσὶ παλὴν “Τυκέων τῶν «τότ᾽ ἐν ἡλικίαι.
πο]λλὰς δὲ ἀκροπόλεις σ[ζὺ]ν 4ϑηναίαι πτολιπόρϑω[ε
π]έρσας συνγενέσιν δῶχε μέρος βασιλέας.
ὧ]ν χάριν ἀϑάνατο[ι] ot ἀπεμν[ή]σαντο δικαίαν'
10 ἑπτὰ δὲ ὁπλίτας κτεῖνεν ἐν ἡμέραι . . σαδας αἰν]δρας, -
Ζηνὶ δὲ π[λ]εῖστα τρόπαια β[ρ)]οτῶν [ἔστ]η[σ]εν ἀπ᾽ &àv[0o]o»-
καλλίστοις δ᾽ ἔργοις Κα . . κα γένος ἐστεφάνωσεν.

Videtur Alexandri Magni aetate non recentius; qui adcuratiores

I. dis dicata. 811

temporum caleulos inierunt Franz et Bergk (Diar. arch. 1847 p. 33)
vereor ne nihil profecerint — Lapidarius partim omisit litterarum,
partim male scripsit, graecae linguae non magis gnarus quam ipse
poeta, qui celebre Simonidei carminis exordium infelicissima imitatione
ad suarum rerum humilitatem detorsit, Ille enim A. P. VII 296:
ἘΣ οὗ τ᾽ Εὐρώπην ᾿Ασίας δίχα πόντος ἕνειμεν
καὶ πόλιας θνητῶν ϑοῦρος "Apws ἐφέπει,
συϊδένι πω καΐλλιον ἐπιχϑονίων γένετ᾽ ἀνδρῶν
ἔργον ἐν ἠπείρῳ καὶ κατὰ πόντον ἅμα,

quibus scitius multo usus est poeta atticus infra n. 844:

ἜΣ οὗ Kéxpora λαὸς ᾿Αϑηναίων ὀνομαζει
ο καὶ χώραν Παλλὰς τηνδ᾽ ἔκτισε δήμῳ ᾿Α[ϑηνῶν,
οὐδεὶς Σξωσιβίου καὶ Πύρρα μείζονα ϑνητῶν
φυλὴν Κεκροπιδῶν ἔργῳ ἔδρασ᾽ ἀγαϑά. ---

2 TOPANAEANEGHKN --- 4 .. EON νικέων Leake, ceteri νεικέων, quod
spatium excedit. — AeANTON — 9 ..1.1£ nomen fuisse praeter Berg-
kium omnes consentiunt; proposuerunt Δᾶτις vel Zmdpeig, Franz Χέρσις;
idem quod pro ὅδε scripsit δέ, nescio an non intellexerit poetae sen-
tentiam nemodum tale monumentum posuit: Harpagi filius ille est qui
primus hoc fecit, — rovios — τὰ ἅπαντα recte fortasse Hecker Melea-
gro restituit A. P. V 182, 9 μὴ φείδου τὰ ἅπαντα, ubi πάντα codex. —
6 παλήν pro βαλήν i. e. βασιλεύς (coll. schol. Aesch. Pers. 659) positum
esse viderunt Bergk et Maur. Schmidt (Lycische Studien p. 130). —
7 AKPOPOAEEZN — 9 TOOIAPEMNtANTO Hesiod, T'eog. 508 Οὐρανίδαι -
. οἵ oi ἀπεμνήσαντο χάριν εϑεργεσιάων. — 10 ..zAAAt in lapide esse testan-
tur Schoenborn (Diar. arch. 1844 p. 279) et Lloyd (ibid. 1848 p. 68),
qui quod "Apcaóac acribit Arsadenses intellegens (C. I. Add. III 4278 k)
vereor ne nimium tribuat poetae barbaro. — 11 PE£TATPOPAIABOTQN..
H.ENAPANIQN, nisi quod r pro B habet Leake. Optime Bergk πλεῖστα
τρόπαια βροτῶν, alii ἔστησεν dederunt; at quod ἁπάντων scripserunt, ne
hoc quidem in carmine ferendum putavi. — 12 καιικα Fellows kA! vel
KAL. Schoenborn kA .!KA Leake, qui gentis auctoris nomen latere bene
perspexit; incertiora sunt quae addit perhaps the name of the dunasty
commonly called Kaianian (?); for Kaikaus, in Greek Cyazares appears
to haee been the father or uncle of the first Harpagus. Quae res non
mei iudicii est. — Ceterum moneo tres carminis partes esse, bene eas
distinctas, quaternorum versuum singulas, quarum primam memorabile
est simili metrorum conpositione uti atque epigramma atticum supra
memoratum.

812 Epigrammata dedicatoria.

369. Erythris. Hamilton Researches n.231. Ross Arch. Aufs. Il. 67.
Lebas V 38.

ϑέρσης ἀνέϑηκεν 1S9vaig, nvoluovy[ct
na[ic] Ζωίλου: Νήτης δ᾽ i[oyo]v [ἔ]τευξε τόδε.

Haud paullo recentius esse epigramma Teiorum diris (ol. 75 - 82
Kirchhoff Stud.* p. 13) docet x forma certo apographorum consensu tra-
dita. — 1 αἱ... θερξεης Ham. ...... της Ross, qui KAeuBéprus. coniecit.
— 9 πα. Ζωιλονητης Ham. vONHTH£ Ross, qui male legit παῖς ZwiAov'
νήτης, Onatam intellegens Aeginetam. Nam ut taceam quae ferri ne-
quit crasin vocalium interpunctione separatarum Lxx ad minimum
annis antiquior fuit Onatas eo homine qui Zoili filio statuam fecit.
Νήτης nomen Buecheler invenit, — aE...N.EevxE Ham. AE. T. N. TE
YEE Ross, qui supplevit.

440. Athenis in arce, Ephem. 22. Ross Intelligenzbl. d. Allg. Líttztg.
1838 p. 274.

Σ]ωϑεὶς ἐγμεγάλων κινδύνων εἰκόνα τήνδε
στῆσεν “Τυσίμαχος Παλλαδι Τριτογενεῖ.
“Τυσίμαχος “Τυσιϑείδου ᾿Αγρυλῆϑεν.

E pro Εἰ scriptum in σωἹθϑείς, O pro ov in Λυσιϑείδου. — Lysitbi-
dem intellegit Ross eum qui a Demosthene saepe conmemoratur (or.
Lu 30 Λυσιϑείδης - ἀνὴρ καλὸς κἀγαϑός); mihi propius ab Euclidae anno
abesse titulus videtur. Dedicata videtur Palladis statua aenea, cuius
in basis superficie pedum vestigia superant.

4771. Athenis in arce, Ephem. 171. Hirschfeld Diar. arch. 1872 p. 20.
R. Schoene Zermae V 309.

"P εν ἀρετῆς. .
€ c ὅδε αὐτόχϑων αἴνϑετο Κεχροπίας.
vo]. δὲ c σὺ πλοῦτον σῶιζε, Διὸς παῖ, πότνι' ᾿4ϑηνᾶ,
αὐτῶι, καὶ γενεᾶι δὸς [πολὺν ὁλβον ἀεί.
4ημήτ[ριος] ἐπόησεν.

IV saeculo ineunte Demetrium artificem fuisse recte contra Brun-
nium (hist. artif. I 258) contendit Schoene; O pro ov scriptum v. 3.
— 1 inde ab undecima fere versus littera Pittaces legit olim ὠρετῆς αἱ,
neque quae supersunt litterarum vestigia falei eum arguunt; immo vi-
detur μνῆμα vocabulum antecedere. — 2 spatium explet Kpiog nomen.

I. dis dicata. 813

732. In Imbro insula, nune Londini. C. I. 2156.
Κήρυκι ἀϑανάτων Ἑρμῆι στῇσάμμε ἀγοραίωι,
coi μέν, ἄναξ, δῶρον, κόσμον δὲ αὐτοῖσι τιϑέντες
αὐτοκασίγνητοι παῖδες πατρὸς ἐξ ᾿Αγασίππου.
Πασικράτης Εὐωνυ(μεύςλ, ᾿4γασικλῆς Εὐωνυ(μεύς).
Dedicaverunt homines attici, qui v. 1 non sibi sumpsissent elidendum

iota dativi, nisi Hesiodi versus obversabatur TAeog. 988 Μαίη τέκε xv-
διμον Ἑρμῆν, κήρυκ᾽ ἀϑανάτων.

713. Panticspaei. C. I. 9104.

Eixóva Φοίβωι στῇσε ᾿Αντίστας Φανομαχοσσοῦ,
ἀϑάνατον ϑνητῶι πατρὶ γέρας τελέσας,

Παρισάδεος ἄρχοντος 005» χϑόνα τέρμονες ἄκροι
Ταύρων Καυκάσιός τε ἐντὸς ἔχουσιν ὅροι.

Parisades, cui primo hoc nomen fuit, regnavit ol. 107, 4 ad ol. 117?/,;
ἄρχων audit Βοσπόρου καὶ Θευδοσίης, rex Zy/óuv xal Μαϊτῶν πάντων
(C. I. 2118), quos regni fines poeta perbonis versibus adcurate notavit;
Ταῦροι enim Chersonnesi urbes significant, Sindi autem et Maitae ea in-
colunt loca, quae inter Maeotidem et Caucasum sita Bunt; cf. Boeckh
C. L II p.92. 105 sq. — 1! Φανόμαχος Zo[cv] legit cum Koehlero
Boeckh, ἀντιστὰς participium esse ratus explicans coram Phoebo et ante
Phoebum cum consisteret. Phanomachus, plane hoc inprobabiliter. Duo
nomina posuit Welcker Syll. 168, et videtur simile nomen fuisse Koc-
σοῦς Κοσσοῦ in titulis eiusdem regionis C. I. 2131. 2130.

774. Prienae. C. I. 2907. Melius Ross Arch. Aufs. 11 548.

"Ynvwóng Φίλιος, Κύπριος γένος ἐξαλαμῖνος,
εν 53 , »
υἱὸς ᾿Τρίστωνος NaóAoyov sldev ὄναρ
Θεσμοφόρους τε ἁγνὰς ποτνίας ἐμφάρεσι λεοκοῖς"
ὄψεσι δ᾽ ἐν τρισσαῖς ἥρωα τόνδε σέβειν
ὅ ηνωγον πόλει ὡς φύλακογχῶρόν v' ἀπέδειξαν"
ὧν ἕνεκα ἵδρυσεν τόνδε ϑειὸν Φίλιος.

ΙΝ vel rr egeculi, — 2 Ναόλοχον et 8 λεοκοῖς, similes ladis formas
congesserunt Boeckh C. L 11 p. 63 et Ross l. s. s. Naulochus quis fue-
rit quaeve ei cum Thesmophoris deabus necessitudo intercedat non liquet;
hoc certum existimo non Prienensem, sed Cyprium fuisse heroem (ad-

814 Epigrammata dedicatoria.

gnovit enim Philius speciem eius per somnium oblatam), eiusque auxi-
lio illum feliciter iter navi fecisse nomen NauAeyoc probare videtur. —
6 ϑειόν i. e. 8e», cf. Keil Zur Sylloge p. 615.

ΤΊ. Inter Busirin et Memphin. C. 1. 4702.

[4oyaAéov πολέμου κρυερὸν νέφος οἵδε φυγόντες
κλειναῖς οἰκ]οδομαῖς Τᾶνον ϑεὸν ἱδρύσαντο.

“Τυσίκριτος ᾿᾿Αϑηναῖ(ος) Σωσικλῆς ᾿᾿ϑηναῖ(ος)
᾿ἐνδρό[χ]αρις Νισύρι(ος) Δημήτριος ᾿ϑηναῖος

ὅ Ηνασιγένης Βοιωτᾷ(ός) ᾿Μπολλωνίδης Κορί(νϑιος)
᾿Επιτέλης Kvgavo(iog) Πυϑόδωρος ᾿Αϑηναῖ(ος)
Στράτων | Kagvavó(evc) "49urtóBovAog ᾿4“ϑην(αῖος).

. xai τ[ὴ]ν τρα[πεζ]αν ἀνέϑεσαν Muvgratog Ῥόδιος [καὶ . . -

Chabriae mercenarios a. 360 titulum posuisse apte coniecit Boeckh.
— lsq. versuum argumentum significavi; v. 2 οἰκοδομαῖς Franz, idem-
que supplevit v. 8. — 'Tanus deus non innotuit.

TERTII! SECVNDI PRIMI SAECVLI.

4776. Athenis in arce. Ross Arch. Aufs. I 83. Lebas I 24.

Χερσί ve xai [τέχνα]ες ἔργων τόλμαις τε δικαίαις,

ϑρεψαμένη τέκνων γε[ζνεα]ν, ἀνέϑηκε ϊέλιννα

col τήνδε μνήμην, ϑεὰ Ἐργάνη, ὧν ἐπόνησεν

μοῖραν ἀπαρξαμένη κτεάνων, τιμῶσα χάριν σήν.

ΠῚ vel m saeculi. --- 1 quae supersunt litterarum vestigia dubitare

non sinunt quin recte τέχναις restituerit Ross; idem supplevit v. 2. —
2 cf. supra n. 176.

171. In insula Salamine. C. 1. 408.
Νικοκλῆς Ἡγησίππου ᾿Αναγυράσιος.
Εἰκόνα τήνδε ἀνέϑηκεν [4πή]μων πατρὸς ἑαυτοῦ
ἀϑανάτοισι ϑεοῖς, κοσμῶν ἱερὰν. Σαλαμῖνα.

l. die diesta. ᾿᾿ 815

Praeter " formam indoles epigrammatis melioris aetatis indicium
est. — 1 KEN... MON Spon, KENNI ..... MON Wheler. ᾿Απήμων Boeckh;
poteris etiam Νοήμων neglecta littera paragogica.

748. Calymnsae in oppido insulae cognominis. Ross Z/nscr. ined. 298,

Νικίας μὲ ἀνέϑηκεν ᾿“πόλλωνι, υἱὸς Θρασυμήδεος,
ἔργων ὧν ὃ πατὴρ ἠργά(σ)σατο τὴν δεκάτην σοι.

Litterae n et €.

449. "Chalcedone. C. I. 3797.

Ovotov ἐκ πρύμνης sig δδηγητῆρα καλείτω
Ζῆνα κατὰ προτόνων ἱστίον ἐκπετάσας"

εἴτ᾽ ἐπὶ Κυανέας δίνας δρόμος, ἔνϑα Ποσειδῶν
κάμπυλον εἱλίσσει κῦμα παρὰ ψαμάϑοις,

ὅ εἴτε κατ᾽ «ἀϊγαίην πόντου πλάκα νόστον ἐρευνᾶε,

νείσϑω τῶιδε βαλὼν ψαιστὰ παρὰ ξοάνωι.

ὧδε τὸν εὐάντητον ἀεὶ ϑεὸν ᾿Μντιπάτρου παῖς
στῆσε Φίλων ἀγαθῆς σύμβολον εὑπλοίης.

Pertinet ad celebre Iovis Vrii delubrum a Byzantio 190 stadiis
distans, ubi Pontum navigaturi sacra faciebant; copiose hunc locum
tractavit Boeckh. Omnes autem de tituli aetate, de Philonis persona,
de ipsa Iovis statua ariolationes mitto; videtur carminis ars haud ita
longe à Leonidae vel Antipatri Sidonii aetate remota esse. — 3 sqq.
sive quis intrat sive relinquit. Pontum, sacra faciat, — 6 ὧδε ad hunc
finem. Monito vix opus est Philonem feliciter peracta navigatione simu-
lacrum posuisse.

780. Mytilenis. Conze Lesbos tab. V 2.

Τήνδε Ποσείδίιππος ..... .. εἰκόν᾽ ἔϑηκεν
κοσμῶν Παιᾶνο[ς ... ......

ναοῦ 9' ἣδε πόλις πη[κτοὺς ἐπέϑηκε πυλῶνας"
᾿ἀνϑ' ὧν σῆς τέχνης ἔλπομεϑ' ὠφελίην.

Litterae n et ξ. — 3 per se patet aequo iure scribi posse ναοῦ 9.
ἡ δὲ πόλις xri. — 4 pro ἐλπόμεθϑα possis εὐχόμεϑα.

316 Epigrammata dedicatoria.

781. In Cnidiorum necropoli. Newton Discoveries 1 tab. 90 n. 29.
Βαιὸν ódoinopíng ἔϊτ]ε λείπεται" ἀλλὰ πρὸς αἶπος
τὴν ὀλίγην ἀνύσεις ἀτραπιτὸν διέπων
χειρὸς ἀφ' ἡμετέρης λαιῖς, ξένε" χἀμὲ προςείπας
χαίρειν εἰς(σ)τείχεις πρὸς φιλίου τέμενος
5 ἥρωος ᾿Αντιγόνου: IMobvoat δέ σοι εἴ τι νέμουσιν
ἐσθλὸν, ἀπάρχεσϑαι δαίμοσιν ἐγμε[λ]έτης"
καὶ γὰρ ἀοιδοῖσιν ϑυμέλη, καὶ σηκὸς ὑπ᾽ ἄγκει
τῶι ἐπιγόνου κούρωε ξυνὸς ὁμευνέτιδος,
καὶ δρόμος ἠιϑέοισιν ἱδρύεται ἠδὲ παλαἰστ[ρ]η
10 λουτρά τε καὶ ταρσῶι Πὰν ὃ μελιζόμενος.
ἀλλ᾽ ἀσινὴς ἔρχευ καὶ ἀπ’ «Ἀρκαδίης τεμενουρόν
Ἑρμῆν οὐ μέμψει τρηχέος y Φενέου.

Vidit Vsener Mus. Bh. XXIX 25 sqq. heroum (v.5) Antigoni
Gonatae esse, filii Demetrii Poliorcetae, qui cum Antigonus pater dia-
dochus fuerit, ipse recte émiyovog vocatur (v. 8). Vxoremi duxerat Philam
germanam Antiochi sororem (v. 8.) anno fere 276. In ipso sacri nemo-
ris aditu Mercurii signum positum erat τεμενουροῦ, qui Pheneates ne-
8cio an nullo consilio nominetur. Invitat deus adpropinquantes ut si
quid arte musica valeant Musis sacra faciant: paratam enim esse thy-
melen stadium palaestram balnea, Antigoni praeterea heroum et Panem
tibicinem. Panem autem ideo ab Cnidiis prope Antigoni heroum posi-
tam esse demonstrat Vsener, quod rex cum inlustrem suam de xvii
milibus Celtarum victoriam illius auxilio tribuisset, praecipuo inde deum
τροπαιοφόρον honore habuisset.

182. Halicarnassi. Newton Discoveries | tab. 96, 65.

Δεξιτερήν,) πα[ραγ]ω[ν κῆπον, £]évs τοῦτο [χαρἀδ]ρης
ee χ]εῦμα λιπών, ἀτ[ραπὸν] ἐξανάβα.
δὲ δ᾽... ..... eo. o. καὶ πατρὶ ἐπείγηι
ἱερά, τῆ[ς] λαιῆς βαῖνε [0v] αἱμ[α]σιέων.
ὅ οὗτοι κα[ι]μ’ ἐκάμοντο τὸν ἐν γονάτεσσι Πρίηπον
ἔργα τε [κ]αὶ βωμοὺς συγγενέων ἐφορᾶν.
nr vel n saeculi — | ΠΑΙΛΤΩΙ ..... ENETOYTOA AAPHEZ χαράδρης
editor. — 2 ATI... — 4 suppl editor. — Secundum et tertium disti-
chon haud leves movent difficultates. Pronomen οὕτοι (v. 5) si recte
haberet nominatos fuisse doceret homines ad minimum duo: nullo autem
artificio versui tertio, ubi patet lacuna, duo intruseris hominum nomina;

I. dis dicata. 317

nam πατέρα non hominem sed deum intellegendum esse res ipsa clamat.
Sequitur v. Ó initium non sine vitio traditum esse OYTOIKA///AEKAMONTO,
quo sublato haec temptavi:

εἰ δὲ πρὶν ἐξανύσαι κἀμοὶ] καὶ πατρὶ ἐπείγηι

ἱερά, τῆ[ς] λαιῆς βαῖνε [δι᾽ αἱμ[α]σιέων'

o9[p]e[v Ὑ] [0] μ᾽ ἐκάμοντο xr.
ubi pater Priapi Mercurius est eiusque sacellum significatur v. 6 verbis
βωμοὺς συγγενέων. Itaque viatorem adloquitur Priapus vetansque ne
per hortos iter quaerat rectam viam monstrat; addit autem quasi ioca-
tus si lamen priusquam iter persequaris mihi patrique sacram vis operam
fnpendere, per hos frutices (αὐτοῦ ἐφ᾽ αἱμασιαῖσι τὸν ὠγρυπνοῦντα Πρίηπον -
ἔστησεν λαχάνων Δεινομένης φύλακα A. Plan. IV 286) molestam. sane viam
ingredere ad sinistram; me enim custodem posuerunt et hortorum et patris
arae. — 5 iv γονάτεσσι cur constiterit deus explicabit sciscitanti Apol-
lonidae epigr. A. Plan. IV 239.

483. QCnidi Newton Discoveries I tab. 90, 31 coll. II 460.

"Eni νεοπολιτᾶν προστατᾶν ἀφικόμαν
Ἑρμᾶς ᾿Αφροδίται πάρεδρος" ἀλλα χαίρετε.

οἵτινες δ᾽ οἱ προστάται, γραφὴ παροῦσα σημανεῖ"
Τιμοκλείδας, Κριταγόρας, ᾿Τριστάγαϑος, Σιλεωνίας,

ὅ Τιμοτέλης, Πάννικος, Εὐκλῆς, Κρέων, Φίλων, “Τρχέστρατος,
.Μ4γαϑόδωρος, Ἐενόκριτος, Τελέσων, Πολιάνϑης, Σωσικλῆς.

Litterae n et x. — 1sq. προστατᾶν minime publicum intellego mu-
nus, Sed hoc poeta dicit: quindecim viri, quorum nomina infra scripta,
aliunde Cnidum profecti Cnidiam civitalem adepti sunt eorumque auspiciis
(προστασίᾳ) Mercurius, quem olim in ipsorum patria mazime coluerant
cuive ut mercatores inprimis addicti erant, Veneri socius conlocatur. —
4 Ziüsuviag nomen suspectum.

484. Antipoli gedicula reperta. Froehner Bev. archéol. 1867 I 360.
Τερπνῶν εἰμι 958g ϑεράπων σεμνῆς ᾿Αφροδίτης"
τοῖς δὲ κατ[αἹστήσασι Κύπρις χάρι[ν] ἀνταποδοίη.

11 vel 11 saeculi. — Explicat Buecheler: aedicula sum venustorum
Veneris famulorum i. e. Amorum. — 2 KAT£T — XAPIANTAPOAO!H.,

818 Epigrammata dedicatoria.

785. Cnidi. Post alios ed. Newton Disooveries I. tab. 89,16.
Κούραι καὶ Δάματρι οἶκον xai ἀγαλμ᾽ ἀνέϑηκεν
Χρυσογόνη[ς] μήτηρ, Ἱπποκράτους δὲ ἄλοχος
Χρυσίνα, ἐννυχίαν ὄψιν ἰδοῦσ' ἱεράν.
Ἑρμῆς γάρ νὲεν ἔφησε ϑεαῖς (σγεαϑίμ]ηι προπολεύειν.

II vel 1 saeculi. — 2 cf. supra n. 150 ᾿Ασφαλίου μήτηρ, Θερσιέπους
ϑυγάτηρ, quae mulier et ipsa sacerdos est. — 4 Θεαισταθνηι δέφνηι
Bursian Act. societ. Sazon. 1860 p.205, rà 84 Keil Philol. vol. suppt.
II 622. Explico quod posui: inperavit deus ut amussi, fabrorum tnstru-

mento deabus serviret, quibus recte intellectis illa et domum (v. 1) sedi-
fieavit et simulacrum posuit.

786. EHalicarnassi. C. I. 2661.

Nóocog Μυρμιδόνος κούραν Διὸς ἄνϑετο παῖδα
Ἄρτεμιν εὐύλβωι τῶιδε παρὰ προπύλωε,
Φοίβωι ᾿Αγυιεῖ τάνδε νέμων χάριν, οὗ περὶ κρατ[έ
δάφνας εὐσάμους κλῶνας ἀναστέφεται.
ἀλλὰ σ[ὺ] οἱ τιμᾶς [μέρος ἄλλο τι πέμπ᾽] ἐπὲ τῶιδε,
ὦ ἄνα], τᾶ[ι] μεγάλα[ε ταύται] ἐπ᾽ εὐσεβέαι.
II fere saeculi. — 1 παῖδα intellego Dianam virginali habitu indutam.
— 8 falso interpretes (cf. Welcker Syll. 121) Apollinis statuam coronatam
dici aiunt; immo Nossus lauri coronam sacerdotiique honorem sortitus
(c£. Boeckh ad C. I. 2880. 2884) Phoebo gratias referens Dianae
sororis imaginem dedicat. Verum docere poterat medium genus ἄνα-
στέφεται. — 5 ΑΛΛΑΣΤΟΙΤΙΝΙΑΣ — 6 ΩΣΑ . - TAMETAAA Boeckh ἄλλας τοι
τιμὰς [ἐπιϑήσων, Φοῖβ᾽.) ἐπὶ τῷδε, ὡς ἄρα τᾷ μεγάλᾳ [τέρψη] ἐ ἐπ᾽ εὐσεβία,
quod parum ex veterum sententia dictum videtur, qui dis non solent
ulteriora polliceri nisi ἀντίδωρον ante acceperint; cf. A. P. VI 146 et
152 ἣν δέ τι μεῖζον - δωρήση, τίσει τῶνδε πολυπλάσια, aliaque multa. Mihi
cum persuasum. esset eandem reciperandam esse sententiam quae est
A. P. VI 182 ᾧ δ᾽ ἀπὸ δρυμῶν - πέμπε κράτος ταύτη, δαῖμον, ἐπ᾽ eigen,
supplementa posui, in quibus quid certum quidve incertum sit ipsi vi-
debunt periti. — ἐπὶ τῷδε i. e. praeter sacerdotium tunc ipsum oblatum.

I. dis ἀϊοιία. 819

787. In luco Musarum Heliconio. Scbillbach Progr. d. Elisabethgymn.
zu Breslau 1862.

Ἢ Ζηνὸς 4i τόνδε Πολύμνια νέκταρος [a]suóv
πέμπω, τὴν ὁσίην πατρὶ τίνουσα χάριν.
II fere saeculi. — Supra versus scripta nescio quo pertineant

KAYM
- e E I
1 νέκταρος ἀτμόν post multos aliorum errores reote explicavit E. Plew
Annal. Fleckeis. 1872 p. 314 coll. Pind. Olymp. VII 7 xal ἐγὼ νέκταρ
χυτόν, Μοισᾶν δόσιν, ἀεϑλοφόροις ἀνδράσιν πέμπων, γλυκυν καρπὸν φρενός.
Similiter Antipater Sidonius, non diligens solum sed scitissimus Pindari
imitator A. P. VII 29 σὺ μελίσδων - βαρβίτου ἀγκρούου νέκταρ ἐναρμόνιον.

488. In luco Musarum Heliconio. Decharme Missions scientif. IV 536.

Τερψιχόρα
ε(ὑχὴν) δ(ὐξάμενος).

ΚΊισσος Τερψιχόρηι, Βρομίωι δὲ πρέπει λιγὺς αὐλός,
τῆι μὲν ἵν᾽ ἔνϑεος ἦ, τῶι Ó' ἵνα τερπν[ὰ πνέῃ.

nomen dedicantis . .] orov.

I fere saeculi. — Litteras supra scriptas E E recte ab editore ex-
plicatas esse non ego auctor sum; confert Marini F'ratr. Arc. I] 579.
— 'Terpsichoren et Dionysum sumpsi insignia inter se conmutaese, ut
hedera iam Musa, tibiis deus uteretur; tibias enim donavit Terpsichore,
cf. A. P. IX 504.

489. Constantinopoli. C. I. 2037.
«Αὕτη ἸΠνημοσύνη, Διὸς svvérig, ἣ τέκε Movgac.

Litterae vulgares. — Vt haec quoque Mnemosynes imago, quae in
promptu est coniectura, in Musarum luco Heliconio posita fuerit, tamen
ex diversa epigrammatum indole patet non eiusdem statuarum ordinis
fuisse, cuius Polymniae et Terpsichores statuae, cf. nn. 787 sq.

320 Epigrammata dedicatoria,

390. In Acbaise vico, qui ἡ κάτω 'Axaia vocatur, veteris Dymae loco.
Rangabes 2218.

Xaíigé] μοι, κά(λ)λιστε καλῶν ἠιϑέων Πολύστρατε,
ἀλκίμ]ωι μάλιστα πάντων Ἡρακλεῖ τετιμένε,
ὃς πάλαι] δάμης ὑπ᾽ αἰχμῆς ϑουρίων Ἰϊολινιδᾶν,
πυκνὸν] λκείδηε κορύσσων οὐλαμὸν παραστάτης,

5 ἔγχος ὀξ])ύνας σιδήρω[ι τ]ὸ πρὲν ἐστομωμένον.
ἀλλ᾽ ἔϑνησκες" ἐκ δ᾽) ἀρ᾽ ὄσσων οὐ πάρος δεδευμένων
Ἡρακλεῖ κατῇλ]9ε δάχρυ καὶ γοηρὸν taxe»,
χαλκέωι χαίτην δ' ἀπλ)εκτον ἐσκύϑιξε φασγάνωι

-—— ὅπ ὄν Ὁ 0 000 ᾿ῷἜὃὁ —— 0 UAE 000—088 0 — ED

Lucem titulo adspergit Pausanias VII 17, 8 ὀλίγον δὲ πρὸ τοῦ
ἄστεως ἐστι τῶν Δυμαίων ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ τάφος ᾿ξωστράτου᾽ “μειράκιον δὲ
ἣν τῶν ἐπιχωρίων, γενέσθαι δὲ Ἡρακλέους ἐρώμενόν φασιν αὐτόν, καί, ἀπο-
ϑανεῖν γὰρ τὸν Σώστρατον Ἡρακλέους ἔτι ὄντος μετὰ ἀνθρώπων, οὕτως οἱ
τὸν Ἡρακλέα τὸ τε μνῆμα αὐτὸν εἶναι τὸν ποιήσαντα καὶ ἀπαρχὰς ἀπὸ τῶν
ἐν τῆ κεφαλῇ τριχῶν δοῦναι. ἐπίϑημα δὲ καὶ εἰς ἐμὲ ἔτι στήλη τε ἦν ἐπὶ
τοῦ χώματος καὶ Ἡρακλῆς ἐπειργασμένος. ἐλέγετο δὲ ὡς οἱ ἐπιχώριοι καὶ
ἐναγίζουσι τῷ Σξωστρατῳ. Haec adeo cum titulo consentire vides ut quae
discrepent aut Pausaniae tribuas errori aut eorum a quibus ille fando
accepta rettulit, Neque enim is est scriptor quem Polystratum et Sostra-
tum nomina inter se confudisse incredibile sit, cum praesertim paullo
post(c. 17, 14) de Sostrato Pellenensi olympionica narrandum fuerit, et
Dymaeos, quorum urbs variis temporum vicissitudinibus post Augustum
in oppidi vicive exiguitatem redacta erat, ne ipsos quidem satis iam rem
exploratam habuisse facilis est suspicio: illud certe non videtur a Dy-
maeis conperisse Pausanias Polystratum in Molinidarum pugna cecidisse. —
Litterae cum macedonicae quam vocant aetatis sint, ante annum 9208
scriptus titulus videtur, quo quidem anno urbs fidem Philippo regi ser-
vatam Romanorum excidio luebat, eis autem quae proxime antecedunt
temporibus crebris Eleorum Aetolorumque incursionibus petebantur Dy-
maei frustraque Áratum auxilio vocabant, donec &. 219 cum Elei Teicho
castello prope Dymen sito capto iam ipsi urbi obsidionem minarentur,
mercenariorum manu coacta Philippo rege auxilio yeniente hostes feli-
citer fugaverunt agrosque eorum ingressi vastaverunt. Hanc fortasse
victoriam Polystrati operae tribuebant qui ut olim Herculis ita civium
tum παραστάτης extitisset; gratias autem referentes heroi veteres reno-
vabant honores restitutoque sacello diu neglecto titulum inscripserunt
in rei bene gestae memoriam; quem etsi mutilus ad nos pervenit (multo
enim videtur amplior fuisse), boni tamen poetae esse adparet, tantaque

I. dis dieata. $21

eius dicendi sentiendique similitudo est cum Alcaei Messenii ep. A. P.
VII 412, ut haud citra probabilitatem conicias ipsum Alcaeum Dymaeis
carmen scripsisse. Illius enim quod dixi hoc est epigramma:

Πᾶσά τοι οἰχομένῳ, Πυλάδη, κωκύεται "EAM,
ἄπλεκτον χαΐταν ἐν χροὶ κειρα μένη᾽

αὐτὸς δ᾽ ἀτμήτοιο κόμας ἀπεθήκατο δάφνας
ᾧοϊβος, ἑὸν τιμῶν, ἡ ϑέμις, ὑμνγοπόλον'

5 Μοῦσαι δ᾽ ἐκλαύσαντο' ῥόον δ᾽ ἔστησεν ἀκούων

᾿Ασωπὸς γοερῶν ἦχον ἀπὸ στομάτων᾽
ἔλληξεν δὲ μέλαϑρα Διωνύσοιο χορείης,
εὖτε σιδηρείην οἶμον ἔβης ᾿Αἰδεω.

De Herculis expeditione Eliaca alio loco dicetur; iam ipsum epi-
gramma paucas postulat notulas. — 1 kAAitTE cf. Anacr. fr. 114 B. et
Simonid. fr. 171 μοῦσα μοι ᾿Αλχμήνης καλλισφύρου υἱὸν ἄειδε" - υἱὸν ' AAx-
μήνης ἄειδε Μοῦσα μοι καλλισφύρου. — 9 Διὸς ἄλκιμος viog Hercules ap.
Pind. Ol. X 44. — 4 Hesiod. Scu. 198 de Pallade τὴ ἱκέλη ὡςεἴ τε
μάχην ἐθέλουσα κορύσσειν - ἔγχος ἔχουσ᾽ ἐν χερσίν. — 1 A. Plan. IV 188
παισὶν ἐπ᾿ οἰκτίστοις δάκρυ κατερχό μενον, ubi non debebat Dilthey (Mus.
BÀ. XXVII 311) κατειβόμενον corrigere. — ibid. γοηρὸν ἴαχεν cf. Alcsei
epigr. supra adscripti v. 6. — 8 cf. Alesei ep. v. 2.

AETATIS ROMANAE.

9791, Athenis ad Erechtheum. Ross “χοῦ. Aufs. I 179.

Τόνδε “Τυκο[κλείδης καὶ Ἐειναγόρας κατ᾽ ὄνερον
τῶι ξείνων ἐφόρωι βωμὸν &3e[v]vo Διί.

1 nomina supplevit Ross; videntur illi pro Atheniensium hospitio
gratias agere. — Paus. 126,5 πρὸ δὲ τῆς égódev (Erechthei) Διός ἐστι Bw-
μὸς Ὕπατου, codem vero iure lovem Πολιέα intellegere poteris, de quo
Paus. I 24, 4.

“792, Athenis in odeo Herodis, De anaglypho superest inferior viri
pars (Artemidori) iuxta aram adstantis. Ephem. 3182. Kekulé These-
um 1871.

᾿Ὑψιμέδων, ὕπατε πάτερ εἰρήνης βαϑυκαάίρπου,

' σὸν Ἐλαίου βωμὸν ἱκετεύομεν ἡμεῖς,
Kaibel, Epigrammata graeca. 31

322 Epigrammata dedicatoria.

Θρήικες οἱ ναίοντες ἀγακλυτὸν αστυ τὸ . . . . .
᾿Μρτεμίδωρος (σ)ὺν ἀδελφῷ τε xa[i τεκέεσσιν,
5 οὕνεκά ot énévevgag ἰδεῖν [a]Ao[c ἔχτοϑι γαῖαν.

ἀγαϑῆι [τύχηι.

II p. Chr. n. saeculo convenit € forma. — 1 ΒΑΘΥΚΑΙ͂Ι suppl. Pit-
taces. — 2 ᾿Ἐλέου aram recte idem intellexit, quae cum lovis ἀγοραίου
ara coniuncta videtur fuisse, cf. Paus. I 17,1. Ceterum poterat scriptor
integrum hunc facere versum cov 0' 'EAécu 8 ἱεροὺς βωμοὺς ἱκετεύομεν
ἡμεῖς. — 3 TO . . PAC falsum Pittacis supplementum τὸ Σάρδεων, quo-
niam non rotunda e, sed vulgari E forma utitur lapidarius; urbis nomen
invenient alii, — 5 iAEIN. C sumpsi Artemidorum ex itinere reducem
lovi χαριστήριον vel σωτήριον obtulisse anaglyphum.

793. Apolloniae Phrygiae. C. 1. 3973. Waddington ad Lebas V 1192.
Ἔτους Quo.

Γειαρότας δοιοὺς τούσδ᾽ ἐϑέμην Σάγαρις,
ἀντὲ βοῶν ζώντων τοὺς 4οκιμεῖς ἀρύτας,
οὺς ἐσάωσε ϑεός, ὅτε βούβρωστις κατὰ γαῖαν
σαρχοβόρος ὅς. [»] ἡ τε, φόν[ω]ν βρείϑουσα ἀλύκτων
5 κόσμον ἐπέσχετ[.] πάνεα" ἐμοὶ φύγον éx(x)aua[voto
ἐργατίναι χαλοί, ξανϑοὶ γαίης ἀροτῆρεϊς.
καὶ βόας ἐγρύσω, Ψυχὰς δὲ βροτῶν ἐσάωσ[ζας
κἀ[χ] Γαλατῶν γαίης ἤγαγες ἐς πατρίδας,
vía τ' ἐμὸν κύδηνας ἐνὶ Τροκμοῖς ξζαϑέοι[σιν.
10 τουνεκεν OU μέγα δῶρον ἐγὼ τὸν βωμὸν ἔϑ[ηκα-
tíg γὰρ δῶρον ἄνακτι ϑεῶ[ν ἀντάξιον. εἶζρεν;

Sullanae epochae a. 247, p. Chr. n. 162. Paullo ante Sagaris fame
Apolloniae saeviente in Galatiam transfugerat contigeratque ei, ut et
hominum et boum vitas servaret. Grates lovi acturus boves duos ex
marmore docimeno factos consecrat, cf. Macedonii ep. A. P. VI 40. —
4 ACIMHT&DONON φόνων scripsi, non audens tamen δαικτῶν ponere pro
ἀλύκτων. — 5 enecxere correxi. — €KAMA corr. Franz. — 8 KA! cor-

rexi, — 11 ϑεῶν Waddington, εὕροι ante Buechelerum, quod tamen falsum
esse nondum mihi persuasi.

LI. dis dicata, 323

494. Neopaphi Cypriorum. Ross Mus. Zh. VII 521. Waddington ad
Lebas VII 2788.

a. 44oni]ja καὶ Νείκην Παλλὰς χερὶ 9[eio]a . . . . . n
ὕπἼλων ov χρήζω πρὸς Κύπριν ἐρχομένη.

Ὁ. Κεκρο]πίδης μ᾽ ἀνέϑηκε πάτρης ἅπο πατρίδ᾽ ἐς ἄλλην
"Eo]uódozog Παφίοις Φειδιακὴν χάριτα.

I fortasse 8. Chr. n. saeculi. — 1 ΧΕΚΙΘΙ.. . A1... .. — 2.. vaN ἀσπίδα
et ὅπλων certatim omnes reposuerunt Certus v. 1 est dativus χερί ne-
que dubium quin verbum ϑεῖναι sequatur; obscurum tamen cuius manui
conmittat scutum et Victoriam; nam χερὶ ϑεῖναι in manus sumere non
rectius diceretur, quam ἐν φρεσὶ ϑεῖναι mente aliquid amplecti, Quod
Welcker (Mus. Hh. VI] 524) proposuit ϑεῖσα ἐνὶ ἄλλη vix verum est.
Clarum tamen est Minervam Athenis relictis in Cyprum trangituram
arma seposuisse, ut quae Veneris hospitam non iam decerent. — 3 Κε-
κροπίδης Ross. — 4 Ἕ ρ]μοδοτος Waddington. Cf. epigr. Paus. VIII 5,3
Λαοδίκης ὅδε πέπλος" ἑᾷ δ᾽ ἀνέθηκεν ᾿Αϑηνῷ. πατρίδ᾽ ἐς εὐρύχορον Kumpov
ἀπὸ ζαϑέας. --- Φειδιακὴ χάρις non est, ut Welckero videtur, ors attica,
sed imago Phidianae Minervae similitudinem referens, quae num praeter
scutum et Victoriam etiam bastam posuerit non liquet.

495. In agro Athenarum, Cyriacus, ex quo C. I. 474.
Τὴν ὑπάτην ἄφεσιν [nomen dedicantis ἐΐστησεν ᾿4ϑηνᾶν,
εὐχόμενος πάτρῃ τὴν γλυκερὴν ὑγίην.

1. ΑΦΕΣΙΝΦΕΣΙΝΤΗΣΣΤΗ͂ΣΕΝ dittographiam perspexit Dorville Charit,
p.432. De voce ἄφεσις cf. Paus. V 15,4. — Rem declarat quem idem
Dorville adtulit locum Pausan. 1 31,6 xai ᾿Αϑηνᾶς βωμός ἐστιν “Ὑγιείας"
τὴν δ᾽ Ἱππίαν ᾿Αϑηνᾶν ὀνομάζουσι xrX. Adde Pagus VIII 47,1 τὸ δὲ d-
γαλμα ἐν Τεγέᾳ τὸ ἐφ᾽ ἡμῶν ἐκομίσϑη μὲν ἐκ δήμου τοῦ Μανϑουρέων, "In-
πία δὲ παρὰ τοῖς Μανϑουρεῦσιν εἶχεν ἐπίκλησιν TE ᾿Αλέαν μέντοι καλεῖσϑαι
καὶ ταύτην ἔς τε Ἕλληνας τοὺς ἄλλους καὶ ἐς αὐτσὺς Πελοποννησίους ἐκνε-
νίκηκε. τῷ δὲ ἀγάλματι τῆς ᾿Αϑηνᾶς, τῇ μὲν ᾿Ασκληπιος, τῇ δὲ “Ὑγίεια παρ-
εστῶσα ἐστι λίθου τοῦ Πεντελησίου, Ξκόπα δὲ ἔργα τοῦ Παρίου. gitur
quam ille ad summum carcerum ostium conlocavit Minervam ad ἱὙγιεί-
ας similitudinem efficta erat. Eodem fere loco Mercurium positum ha-
bes A. P. IX 319:

Τληπόλεμος ὁ Μυρεὺς Ἑρμᾶν ἀφετήριον ἕρμα
ἱροδρόμοις ϑῆκεν παῖς ὁ Πολυκρίτεω κτλ᾽.
22*

324 Epigrammata dedicatoria.

in quo Philoxeni epigrammate mirum est quod, cum Salmasius Tlepo-
lemum eum dici intellexisset, qui a Pausania V 8,11 Lycius genere
olympionies nominatur, nemo foedissimo sublato vitio restituit Ὑληπό-
λεμος Λιμυρεύς.

*3796. Athenis in arce. Ephem. 3723.
᾿4γαϑῆι [τύχηι.

Δέσποινα Παλλάς, τοὶ [100*, 7; σοφῶν μέλει
φρόνησις ἀνδρῶν καὶ λ[εϑοξόων τέχνη,
οἱ] καλλιτέχνεις [ἔργον ἄνδρες ἄνϑεσαν.

Litterae rotundae €cw. — Sententiam indicans Buecheler praedicari,
inquit, Pallas videtur, ἢ φρόνησις μέλει. — 8 ab initio sex litterarum
spatium est, quod nisi numeros pessum dare malis aut casui aut errori
tribues. — Virorum nomina cum lapis inferne fractus sit subscripta
fuisse possunt.

797. Smyrnse. Hirschfeld Act. acad. Berol. min. 1875 p. 9. C. Cur-
tius ibidem 1876 p. 349.

Σ]ωτῆρ᾽ ἀνθρώπων ᾿4σκληπιόν, ἔργον ἄμεμπτον,
co]; φρενὸς ἐξ ἰδίης γράμμα τόδ᾽ εὑράμενος
Πλειστάρχου 4Δοκιμεὺς ᾿Ασκληπιάδης àvé[97xev
πατρὲ τέκος, Παιὰν ὡς ix[é]Aevoev ἄναξ.
5 ἱλήκοις, ὦ Φοῖβε, σὺν ὑιέι" τῷ δ᾽ ὑγίειαν
δοίηϑ᾽, ὑμετέρην ὑμνολογοῦντι χάριν.

II fere saeculi. — 1 ᾿Ασκληπιὸν ἰητῆρα Curtius, qui γ. 2 in pessimis
Hirschfeldii supplementis adquievit. — 8 sic intellego: sclepiades
Asclepii statuam ipsius Paeanis iussu (nescio Apollinem intellegam an
Asclepium) Apollini dedicat. Nam verba πατρὶ τέκος v. 4 cave inter-
preteris Asclepio Asclepiades. Videtur autem per somnium deus hoc
iussisse, — 5 sq. editores nihil intellexerunt.

Ι, dis dicata, 325

498. Augustoduni C. I. 6797.
᾿Ιητῆ[ρι νόσων], φαεσιμ[βρό]τῳ ᾿“πό[λλ]ωνι
ἄνασσα[»] Ἐφέσου, Κρησίαν φαεσφόρ[ον,
εὐχὴν ἔϑηκεν Εὐτυχος τέκνων ὕπερ.

1 et2 suppl. Franz. — Ano .. 0| Ni — 2 post ἄνασσα[ν] versiculus octo
fere litterarum de industria exsculptus habuit fortasse "Apreuuv, cuius
quidem generis interpolamenta haud perhorrescebant lapicidae. — Κρη-
σίαν intellege Βριτόμαρτιν.

499. In museo Britannice. Anaglypho expressus Apollo in cortina
sedens adstantibus matre et sorore; accedunt vir duoque pueri romanam
vestem indut. C. 1, 1946.
Χαῖρ[ε μάκαρ βασι]λεῦ Παιάν, ἑκατηβόλ᾽ ᾿4πολ[λον"
Πο[ι]κ[ίλιος patris nomen . .]ov παῖς ἀνέϑηκα τόδε.
Litterae vulgares praeter r. — ὀ 1 suppl. Boeckh. — 2 nomen si
displicet quodlibet quaere aliud. — Ex Graecia velut Delphis Delove
lapidem adportatum credere minime opus; Apollinem cum Latona Dia-
naque cultum omnes tune habebant, Romani inde a Veiis captis.

800. Epidauri. Transactions of the Royal Society 1847 II 231.
Φοίβῳ ἀκερσεκόμῃ xai ὑιέι βωμὸν ἔϑηκεν
ἀρητὴρ Μαίωρ.

Aesculapii s&cra Epidauria notissima. — 1 poterat τε καὶ υἱέι.

801. Catanae. C. I. 5649 d.
ΦἸ]οῖβον ἀκερσεκόμην, [ix]avg80Aov ᾿Α΄πόλλωνα
i]ovcaunv Z5[uw»], κόσμον [ἐμῇ] πατρ[ἐδι.

2 Franz ἱδρυσάμην. ..... κόσμον [φίλη εἶναι] - πατρ[(δι. --- Non mi-
nus$ facile distichon efficias ex traditis hisce:
APYCAMHNCHI
KOCMON

ΠΑΤΡ

2926 Epigrammata dedicatoria,

802. Romse in basilica lulia. Matranga Bullet, arch. 1853 p. 136.

Σ]οὲ τόδε, συρικτά, ἱ[μνη]Ἱπόλε, μείλιχα δαϊμοίν,
&yvé λοετροχύων κοίρανε Ναιάδων,
δῶρον “ὙὙγεῖνος ἐτεζυξε]ν, ὃν ἀργαλέης ἀπὸ νούσου
αὐτός, ἄνα[ξ], ὑγεῇ ϑήκαο προςπελ[α]σζας"
5 πᾶσι γὰρ [ἐν τεκέ]εσσιν ἐμοῖς ἀνα[φ]ανδὸν ἐπέστης,
οὐκ οναρ, ἀλλὰ μέσους ἤματος ἀμφὶ δρόμους.
Litterae traduntur vulgares, sed τι p. Chr. n. saeculo vix antiquius
est epigramma. — ] male corrigunt συρικτάς, et monuit Buecheler συ-
pxra (sed correpta « littera) sollemnem esse in Theocriteis et, antho-
logicis vocationem. — 3 dedicavit Valentinus (sic enim vertere licet "efyeivov),
quem tu demum validum fecisti. — ETE ..-N — 4 ANA" — ὅ suppL
E. Curtius Act. societ. Gotting. 1859 VIII 166, conferens Arisetid. or. 7 init.
τὰ μὲν ἐκ τοῦ φανεροῦ παρὼν (ὁ Beog), τὰ δὲ τῇ πομπὴ τῶν ἐνυπνίων. Of.
Welckeri disputationem de incubatione ΚΙ, Schr. Π1᾿144 sqq.

803. Delo Venetiam translatum. Anaglypho exsculpta mulier mortua
porrecta passo capillo, infra ara, in quam thus imponit togatus. Boeckh
C. I. 2292.
Soi, Παιῆον ἄναξ MoxAnnaé, τήνδ᾽ ἀνέϑηκεν
εὐξάμενος [σ]τήλλην λαινέην ὁ Βαλης,
γούσου ἐπεί u' ἀχέσω βαρυαλγέος" οὕνεκα τῶν πρίν
ὧν πάϑον εἰαϑεὶς ἐξ σέϑεν οἶδα χάριν,
5 τοῦ δ' αὖ μέλλοντος [λ]οιποῦ βίου, 0» [ye βιώσω

Litterae vulgares. — 2 ETHAAHN — 3 sqq. quod nunc novissimo
meo morbo medebaris hunc ipsum cippum tibi dedico; eorum quae antea
bene mihi fecisti, grates habere satis est. — 5 AOmoOYv precabatur ut et-
iam in posterum sibi deus adesset.

*804. Romae in plintho statuae. (C. I. 5975.
ugi λῆϑῳ, Σωτὴρ ᾿Ασκληπιέ, χρυσὸν ἔχευεν
. »0g ὑπὲρ τέκνων [Σ]ιλουίου εὐξάμενος.

] 29wcurH»P unde nec O. Muelleri ἐν ποδὶ σῷ nee Welckeri coniectura

iv κόλπῳ probari potest. — 2 init. nomen velut Zéuvoc. — riAOYIOY corr.
O. Mueller.

ἱ

I. dis dieata, 891

805. Smyrnae. C. I. 8159. "Veronae descripsit Wilamowitz.
Κό(ιντος) Βαλέριος ᾿Ιουλιανὸς Suvo(votos).

"oxi ni ἐητῆρι Διὸς Σωτῆρος ἄγαλμα
σὺν βάσει ἀργυρέῃ γύψου uec jj ἀνέϑηκεν,
ἄσταϑμον ὡς εἴη καὶ ἀτείμητον καὶ ἄχραντον.

9 adscripsit Wilamowitz quae nec pernumerare curiosi possint nec
mala fascinare lingua.

806. Prope Spartam. Kirchhoff Hermae III 449. Lueders Bulle.
arch. 1873.

Ὀρϑείῃ δῶρον “εοντεὺς ἀνέϑηκε βοαγός ΒΡ,
Μῶαν νικήσας καὶ τάδε ἔταϑλα λαβώ. — B'PA

καί u' ἔστεψε πατὴρ εἰσαρίϑμοις ἔπεσ. ΒΨΑ͂

Leonteus βούαγορ (Hes. ὁ τῆς ἀγέλης ἄρχων παῖς) musici certaminis
victor Dianae Orthiae consecrat praemium, cuius imago fortasse efficta
fuit post v. 2, ubiin lapide tribus duodenarum fere litterarum versibus

spatium vacat. — 3 epigrammatis ἰσοψήφου lusum pulcre perspexit
Lueders; δὲ me decoravit pater versibus quorum singulorum litterae, si

non literas sed nvmeros esse sumas, aequalem summam efficiunt binorum
milium septingenorum tricenorum.

807. Therse in sella. C. L Add. II 24065 b.

a. ΕἸΐσατο τήνδ᾽ “Ἑκάτην πολυώνυμον ᾿Αρτεμίδωρος
φωσφόρον, ἣν τιμῶσιν ὅσοι χώραν κατέχουσιν.

Mvguoovvov Θ[ή]ρας πόλεως πα[ρ]ιοῦ[σι]ν ἔτευξεν
βάτϑρα τα[δἾ, ἐσ[τη]σέν τὲ μέλαν λέϑον ᾿Αρτεμίδωρος.

5b. Ἥκω Πρίαπος [τ7]δε Θηφαίωμπόλει,
Ó tauyiaximós, πλοῦτον ἀφϑιτον φέρων,
καὶ σύμμαχος] πάρειμι καὶ παραστάτης
πᾶσιν] πολίταις τοῖς τ᾽ ἐνοικοῦσιν ξένοις.
Litterae vulgares. — De sociatis Priapo et Hecate cf. Iahn Specim.
epigr. p. 66. — Epigrammatis prioris recte Boeckhium duas sdgnovisee

328 Epigrammata dedicatoria.

partes vel iteratum docet Artemidori nomen. — 3 ΘΥΡΑΣ — ΠΑΤΙΟΥΗΝ
— 4 TAAEZII.XEN corr. omnia Boeckh, — 4 βαϑρα videtur ipsa sella,
μέλας Boc scabellum vocari sellae subpositam. — 5 noxJ...AE corr.
Boeckh idemque proxima supplevit, nisi quod v. 8 τοῖσιν dedit pro πᾶ-
σιν. — Ἴ possis καὶ εὐεργέτης πάρειμι vel Ἑκάτη δὲ νῦν πάρειμι, καὶ πα-
ραστάτης xr.

808. In vico Erdeer- Chan Attalia Pamphyliae. C. 1. Add. III 4341 f.
«ὐρ(ήλιος) ..... e

'Op]3ayópagc εἰρήν[ης ἄρξας στήσατο βωμούς

Φοίβῳ καὶ κούρῃ ᾿«ρτέμιό[ι] εἵνεκεν εὐχῆς,

μέτρον [σε]ή[σα]ς π[λ]η[σϑ]είσα[εἸς πηγαῖς ὑπὸ νυμφῶν,
ἄμφω ὅπως ποταμὸς λαγόνων óci[9]oo«[c ὑπ]οχεύοι.

Litterae vulgares. Certiora nisi novo adscito apographo dari non
possunt. — Ab initio AyPeOmov | .- . GATOPAZEIPHN | APSAE ἀγαϑῆ τύχη
Keil Philol. V 646; idem deinceps εἰρηνάρχης, Franz εἰρήνης ἄρξας, recte
εἰρηνάρξας spreverat Keil neque bene defendi posse vidit simili forma
νομοφυλαξας. — 2 APTEMIAEI | NEKEN fortasse ᾿Αρτέμιδει scriptum fuit.
— 8 METPONMH . HZ | nHXEIZAE στήσας Franz, ϑήκας Keil, πλησϑείσαις
uterque. — 4 ὑποδεύοι Franz, ἀποχεύοι Keil. Intellego: utramque aram
posuit, ut iam fluvius superstagnantes fontium undas sw aquis subfunderet ;
arae enim aggeris loco coercendis fluctibus inserviebant.

809. In Pharo insula Adriae. C. 1. Add. II 1837 d.
Κλευνίκη "Eouayógov δεκάτη[»] ue ἀνέθηκε ᾿Αφροδ[έτῃ.

Litterae vulgares; aetate romana fortasse antiquior titulus. — ΔΕΚ
ATHM E δεκάτην deleta E littera Boeckh. Idem iniuria meretricium pu-
tat donarium: nam meretrices patris nomen suis non addunt, οἵ, tit.

ibid. inventus C. I. 1837 e ᾿Οργιλὼ Δημάρχου ᾿Αφροδίτη δεκάτην, quem
cave pentametrum esse credas.

810. Sinuessae veteris, nunc Neapoli in museo. C. I. 5956.
ἸΙουνίωρος.
᾿“κταῖς τὴν ὅμορον Σινυητίσιν ᾿Αφρογένειαν,

I. dis dicata. 329

ξεῖνε, πάλιν πελάγους βλέψον ἀνερχομένην'
ναοί uot στίλβουσιν ὑπ᾽ ἠόνος, ἣν ποτε κόλποις
Δρούσου καὶ γαμετῆς ϑρέψεν ἄϑυρμα δόμος.

5. ἐκ δὲ τρόπων πειϑώ τε καὶ εἵμερον ἔσπασε κείνης

πᾶς τόπος, εἰς ἱλαρὴν ἄρτιος εὐφροσύνην'
Baáxyov γὰρ κλισίαις με συνέστιον ἐστεφάνωσεν,

εἰς ἐμὲ τὸν κυλίκων ὄνκον ἐφελκομένη"
πηγαὶ δ' αὖ περὶ πέζαν ἀναβλύζουσε λοετρῶν,

10 παῖς ἐμὸς ἃς καίξε σὺν πυρὶ νηχόμενος.

μὴ μὲ μάτην, ξεῖνοι, παροδεύετε, γειτνιόωσαν
πόντῳ καὶ Νύμφαις Κύπριδα καὶ Βρομίωι.

Iunior poeta vix is fuit, ut coniecit Visconti, qui fere M. Pompe-
ius NsuTepog vocatur in Anthol Pal. VII 219, IX. 28; neque enim cog-
nomine addito se continuisset ille ex quo quis fecisset difficile intelle-
geres. — Epigramma fuit sub statua Veneris, quam Drusus Antoniaque
(sive Drusus Tiberii f. et Livia) antea in cubiculo (v. J) positam iam Si-
nuessae inter mare balnea tabernas posuerunt in publico. Wilamowitz.
Idem recte explicat v. 9 ez Antoniae moribus Sinuessa Suadam Cupidi-
nemque trarit, (qui et Venerem comitantur), idoneusque sic locus factus
est ad omnem hilaritatem. — Ἴ Βάκχου κλισίας si recte Visconti intellegit
tabernas vinarias, haec est distichi sententia: Bacchi sedibus me vicinam
posuit eoque effecit, ut iam potatores gravia pocula mihi obferant δὲ pro-
ginent, — 10 thermas recte intellegit Wilamowitz, cf. A. P. IX. 626.
Fuit ad fontem posita statua Venerisque ad pedes Amor exsculptus
facem ardentem undis admovens; pulere autem puerulus sic aquam
calefacere cogitatur balneisque aptam reddere. — 11 sq. subaistite viatores
Jfruituri quae ab mari, ab fonte, a Baccho vobis bona parata sunt.

811. Apud Thespias. Cumanudes Ephem. arch. 1869 n. 386.

"Q noi τοξότα Κύπριδος λιγείης,
Θεσπιαῖς Ἑλικωνίαισι ναίων
Ναρκχίσσου παρὰ κῆπον ἀνϑέοντα,
ἱλήκοις" τὸ δέ τοι δίδωσι δέξο,

ὅ ἀκροϑείνιον ᾿Α'δριανὸς ἄρκτου,
ἣν αὐτὸς κάνεν ἱππόϑεν ευχήσας.
σὺ δ᾽ αὐτῷ χάριν ἀντὶ τοῦ σαύφρων
nvéotg οὐρανίας ἀπ’ ᾿φροδίτης.

Hadriani Caesaris et anathema et versus esse intellexit Cumanu-

330 Epigrammata dedicatoria.

des; et fors an ipsius rei quamvis auctoris socordia oblitteratam tene-
amus memoriam. Cassius enim Dio 69,10 narrat περὶ τὰς ϑήρας ἐσπου-
δακέναι λέγεται... καὶ πόλιν ἐν τῇ Μυσίᾳ οἰκίσας ᾿Αδριανοῦ ϑηρας αὐτὴν
ὠνόμασεν, quibuscum conpara quàe Marium Maximum secutus Spartia-
nus tradit (Hadr. c. 20): oppidum Hadrianotheras ἐπ quodam loco quod
illc et feliciter venatus esset. et ursam occidisset aliquando constituit.
Neglegentiae arguunt levissimum scriptorem verba i» quodam loco; cui
81 unam ursam inperatorem occidisse memoratu dignum videbatur, quid
dicturum fuisse putas, duas si occidisset? Turbavit opinor fontis aquam
unamque rem ex duabus fecit. Primitus enim et Hadrianotheras eum
condidisse et Thespiis ursam interfecisse ipsum (cf. v. 6) narratum erat.
— 1 Κυπριδα λιυγείην non noram; num forte Musarum sacris Áscra de-
leta Thespias translatis Veneri Musarum et speciem et nominationem
aliquam adcessisse putabimus? Μοῦσα λιγεῖα est ap. Homerum Od. ὦ
62. — 8 πηγὴ Ναρκίσσου apud Thespias Paus. IX 31, 7. — 7 σαὄφρων
gaudebit rara hac laude Amor, qua non impertitus esset opinor, si me-
lius Hadriano ad versum explendum vocabulum praesto fuisset.

— — — 2 ———

812. Ad Plagiam Lesbi insulae oppidum. Conze ZJtin. insul. Thrac.
tab. XVI 1.

Ζ]ηνὸς xai αίας ἐρικυδέος ἀγλαὸν ρμῆ[ν
εὐκάρπον [στ]ἤ[σ]εν [z]o[vó]e [ἐ]πὲ φυταλέης

Βάκχων Ζωοῦς υἱός, ὅπως ῥαδ])ινὴ διὰ παντός
ἄμπελος ὡραϊον καρπὸν ἔχῃ βοτρύων.

5 ἀλλ᾽ ἵλαος, ἄναξ, Ζωοῦς γένος εὔφρονι ϑυμῶι

σῶώιζε, διδοὺς αὐτοῖς ἄφϑονον ὁλβον ἀεί.

Litterae C et ὦ sequioris aetatis; n οὖ ζ litterae forma vetustior
simulque iota non dativo solum (v. 5) sed etiam in verbo σώιζε (v. 6)
adscriptum, omnia haec alterius p. Chr. n. saeculi antiquitatis Studio
conveniunt. — 2 .. HOEN//O// I/Ef1 corr. Conze. — 3 ῥαδινή scripsi coll.
Hes. paówóv εὐδιάσειστον et Etym. M. 104, 5 διὰ τὸ φυλλον εὐδιάσειστον
εἶναι παντὶ ἀνέμῳ: Possis etiam πυκινή. Mercurius in hortis positus
Prispi vice fungitur. — In eiusdem tabulae parte dextra haec leguntur:

APICTAZUJHBAKXUUNCIUMATHP

AO POAITAAGHNAIAHNAYPAKOUJ
ubi certo corrigendum ᾿Αρίστα Ζω[ω], ἡ Βακχωνείω μάτηρ. Tamen ut
patet Aphroditen et Athenam aut utramque aut alteram utram ὑπήκοον
praedicari, ita neque dpírra matris epitheton admodum credibile est et

I. dis dicata. 831

obscurae plane litterae iàHNA vel AHNA sunt. Bergk apud Conzium di-
cere satis habuit tria numina invocari.

5818. Athenis. C. I. 457.

Ἑρμῆν Ναιάδων συνοπάονα ϑῆκέ us τῇδε
ἐσθλὸς ἀνὴρ κρήνης κρατὸς] ἐπ᾽ ἀενάου.
Nomen viri aut consilio tacetur aut in alia hermae iam fracti parte

scriptum fuit. — 2 κρατός recte Boeckh; videtur labrum dici, quo fons
influit, sicut Caesar Rheni fluminis ostia capita dixit.

814. Argis. Ross Inscr. ined. n. 94. Lebas II 113.
Ἑρμῆς δίκαιος εἶμι καί μὲ Σ[ωστρατοὴς
ἔστησ᾽ ἔλεγχον τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων.

1 nomen teste Rossio non temporum sed hominum culpa deletum;
Lebas vero z....... Σ legit. — Mercurium Osann (Diar. litt. ant.
1837 p. 469) Christum ipsum intellegit, quo refutato Keil ἙἭ, ρμῆν ἐμ-
πολαῖον dici putat (Mus. Rh. XIV 510). At ἔλεγχος cur vocetur ne
sic quidem patet. Ego de horti custode cogitavi, qui furum aviumque -
maxima formido est cuiusque fures dextra coercet obscenoque ruber por-
rectus ab inguine phallus. Haec quidem de Priapo Horatius, sed facile
&d cognatum deum transferri poterunt.

815. In agro Rithymnio Cretensium. C. I. 2569.

"oreutg ἡ Salovíov.
Οὔρεσι Ταλλαίοισι ἱδρυμένε Moaiddog "Eon,
σπονδὴν καὶ ϑυσίην δέξο φιλοφρόσυνος,
ἣν σοι Σάλουιος Π]Πηνᾶς λοιβαῖσι γεραίρει,
κτήσεος ἐξ ἡσίης ψυχικὰ δῶρα διδούς.
5 καὶ πρὲν μὲν ζώσης ἀλόχου φάος εἰςοροώσης
σὺν κείνῃ κατ᾽ ἔτος σοὺς ἐγέραιρε τόπιους"
ἀνϑ᾽ ὧν δ' ἐνχρονίσας ἐπετήσιον οὐκ ἀπέδωκεν,
συμβίου ἁγνοτάτας τοῦδε καταφϑιμένας,
dÀyrcag φρένα πολλά, μαϑὼν δ' ὅτι δεῖ τά γε ϑεῖα
10 τιμᾶν, διπλὴν σοι τήνδε πόρεν ϑυσίαν.
xai Gb δέ, παντοκράτωρ "Epiosvie, τόνδε φυλάσσοις
ζωὸν, ὅπως τιμᾷ σὸν δι’ ὅλου τέμενος.

892 Epigrammata dedicatoria.

n fere saeculi. — Praescripta quae Muratori sic tradidit Ἄρτεμις
HXAAOYZIOYOYTATHP editoribus frandem fecerunt; Gruteri lectio haec
e&& HEAAAONIOZ, quam confirmat cod. Neap. V E 5, ubi simul nomen
recte scriptum est. ϑυγάτηρ igitur, quam vocem difficile explicari sen-
serunt, tantum abest ut unquam fuerit in lapide, ut Artemis non filia
sed uxor Salvii intellegenda sit. Hac enim, cuius si minus venustam, at'piam
memoriam epigramma recolit, utique nominata opus est — 2 Tallaei
montes debent ibi quaeri, ubi hoc monumentum positum Boeckh. — 5 ψυ-
χικὰ δῶρα nec cruenta sacra sunt, nec libenter et ex animo data, sed
quae pro defunctae uxoris anima Mercurio animarum duci comitique
(& e. ᾿Ἐρισυνίῳ v. 12) obferuntur.

*816. Romae. C. L 5953.
Ἑρμῆς.

Lucri repertor atque sermonis dator
infas palaestram protulit. Cyllenius.

"Mi]zs τὸν Ἑρμῆν εἴσαϑ᾽. Ἑρμῆς δ᾽ iiic
o[ixov φυλάττ]οι καὶ γένος φίλους 9" ἅμα
EDD Ἑρμῇ δ' ἐπ᾽ αλειφα χε(ύ)σομαι
φυλαττομένωι δῶμα τόδ' ᾿Αττιαδῶν.
5... Ἑρμῆς [δ᾽ ἐρ]εούνεος.

Interpres divum caeli terraeque meator
sermonem docui mortales atque palaestram.
ΝΞ. ΕΣ usque terrae,
sermonis dator atque somniorum
lovis nuntius εἰ precum minister.

l APTIC ex Gerhardi coniectura legerunt καάρτιστον. Ἑρμῆν εἴσαϑ᾽
Ἑρμῆς A«rriw. — 2 legi CiPe&iCiA .. 101 supplementum certum puto;
sciendum autem sinistras versuum partes praeter v. 4 valde detritas
esse. — 3 CICN . IICCICpePUXePMH sic legi nec multo aliter reliqui; quas
punctis notavi incertae sunt litterae. Exitus senarii est, vix tamen bene
eius facti; χέσομαι pro χεύσομαι non magis offensui est quam ἀτός pro
αὐτός simil, — 4 lectio certissima ; pentameter cum esse nequeat sena-
rius est isque vitiosissimus. — 5 legi .......... CCEPMHC^CIIOYNIIIITNIOC
ab initio decem evanuerunt litterae, post OvN lapis fractus, unde ἐρισυύ-
x6 quod certum existimo num ultimum versus vocabulum sit dubito.

L dis dicata, —— 533

817. In Piraeo. Ephem. 2887.

ehh nnn veuot περικαλλέα νήσσων
en ων ἡμετέροιο κλάδον"

ἀλλὰ Πρίηπος ἐὼν ᾿Ε]ρμοῦ γενέτης τὸ καὶ υἱός
ἄγκειμαι παρέδρωι “Ἐρ]μῆι ᾿Ελευϑερέως"

Ad Priapum haec tendere probabiliter coniecit Buecheler. Ille
enim deus Mercurii aut filius aut parens putabatur, neque κλαδὸς aliter
intellegendus erit atque phallus ligneus. Prius distichon non expedio:
videtur monere ne quis fur accedat. — 1 kAAAEIA clausulam Κύπρον
περικαλλέα νῆσον nescio ubi legerim. — 4 Mercurio Baechoque σφνγνάοις
ϑεοῖς Priapus dicatur, qui etiam Bacchi filius esse perhibebatur, — Infra
scripta *TYMOZHKO.

818. Paro in insula. Ex schedis Fourmonti C. 1. 2388. Singula
disticha singulos in lapide versus efficiunt.

So[; τ]6[6 ἄγα[ζλ]μα, 9ea .

Νικιέης, ov πατρὸς óp[w]vvuog, ἠδὲ ov[vsvvoc
5 σεῖο δὲ xai νηοῖο ϑύρας τεύξαντο [φαεινάς
οἱ δ' αὐτοὶ δάπεδον πυκνοῖς στο[ρ]έ[σ]ανϑ᾽ [ο]Ἱ [δ] οὖσιν
καὶ βωμοὺς ἱε[ροὺς] τεῦξ[α]ν [ξαῖς δα]π[α]ναες,
καὶ νηοῦ δ' ἐπὶ κρατὶ μετήο[0] ἀγάλματα ϑῆκαν
10 τρισσά, δύω Νίκας, μεσσὰ [δὲ] Π[ερσεφόνη)]ν.
χαῖρε, ϑεά, τοΐσδεσσι [χ]α[ὲ ἱ]λήκοις Παρίοι[σ]εν,
δισσὰς ἐν παλάμαις ἀραμένη δαίϑας,
καὶ τοῖς μὲν φιλέουσι Il[ao]ov γλυκερὸν φέρε φέγγ]ος,
τοῖς ὁδ' ἐϑέλευσ' ἀδικεῖν πυ[ρ]σὸν o»[a]n[v]e [κ]ακῶν'
15 μᾶλλον à [ἀμ]π[αυσ]ο[»], χα[ὲ τ]οῖς κα[κ]οεργέσι ϑείης
μήτι κακὸν δέζε[ι]ν, ἐσθλὰ δὲ πάντα πόλιν.
εἴλαϑι πᾶσι, μάκαιρα, πολ[έτ]αις τῆ[σ]δὲ πόληος,
κούραις [xai] κούροις το[σι καὶ ἐσσομένοις"
ἔξοχα Ó' εἱλήκοις καί σφι[»] μάλα χάρματα δοίης
20 Νικί[ᾳ] ἠδ᾽ ἀλόχῳ παισ[ί ve τ]ῶνδ᾽ ἐραταῖς,
καὶ παισὶν παίδων, τοί [κεν] μετόπισϑε γέ[ν]ωνται,

884 Epigrammata dedicatoria.

εἴλαϑι, τοὔνεκα σεῦ νηὸν [ἔϑεντο γονεῖς.
τό]νδε σοι, ὦ δᾳδοῦχε 4ιὸ]ς τ[έ]κος, ὕμνον ἔτευξεν
Νικιάδης, ὃς σεῦ... ....--

Carmen aetatis valde recentis, ut docent litterae, ad satis adcura-
tas numerorum leges adstrictum, non tam sententiis quam verbis copi-
osum, simplicius tamen quam quod a&d Nonni eiusve similium saecula
detrudamus. — 1 zonoATAMAeEAn . . V1. . V. . INA et mox sub
finem versus (i. e. pentametri) . . NNHI - - - probabile est ex hymnorum
usu deam sollemnibus quibusdam nominibus adpellatam fuisse, quorum
admodum parcum est relicum carmen. Ceterum Boeckhium scito omnia
emendavisse nisi ubi contrarium notabitur. — 4 una littera N sub finem
pentametri superat. — ὅ8α. fAEINAE . A . INI. A . 1. HIIIKA . . . 9

. . — 71 ZTOIEANeYOOIZIN στόρεσαν οὐδοῖσιν Boeckh — 8. βωμοὺς iE!
. AETEYS . N .. .. MIANAIZ — 9. ΜΕΤΕΙ͂ΟΙ — 10 EMEZZADn . . . . XNN
μέσσα δέ recte praestare putat Boeckh alteri ἔμμεσα. — 11 TOIXAEEZ!
XAUAHKOIZ — 18 ΠΛΟΝ — ΦΕΠΟΣ — 14 nvizoNANnEKAKUNN corr. Jacobs.
— 15 MAAAONAWDINAOIKADOIEKATOEPTEZ! Boeckh μᾶλλον δ᾽ ἐμπόδιον, quod
languet; incertum est quod ipse posui. — 16 PEZETN — 17 ΠΟΛΕΙΛΙΣΤΗ
ΠΔΕΠΟΛΗΙ πολυλλίστη δὲ móÀw Boeckh. — 18 kovPAIETE τε pro καί inpe-
ritus posuit lapicida. — ΤΟΥΣΚΑΙ τοῖς xai [ἐπ]εσσομένοις Boeckh. — 19 x
IW — 20 ΝΙΚΙΛ — ΠΑΙΣΠΕ — 21 rEPWNTAI — 22 NHOoNE νηὸν ἔϑηκε γονεύς
Boeckh, cf. v. 3 et v. 20. — 28 iXANAExO0) — ΔΛΣΊΤΙΕΚΟΣ — 24 ΟΣΣΕΥ
IATOQAOA . . . ὃς σεῦ lÀaro δᾷδα φέρων vix bene Boeckh.

819. Epidauri inter rudera Asclepii. C. L 1177.
Εἰρε[ὺς Καλ]λίμαχος Βρομίῳ ἱδρύσατο βωμόν.
Διονύσου.

Vocabulum Διονύσου, quod nullo spatio interiecto antecedenti βωμόν
continuatur, nescio an posterius additum sit. — Supplevit Boeckh.

820. Athenis in theatro Dionysiaco πρὸς τὴν δεξιὰν πάροδον τῆς σκηνῆς.
Rhusopulus EpAem. arch. 1862 n. 164,
Zo[; τ]ῤδὲ καλὸν ἔτευξε, Φιλόργιε, βῆμα ϑεήτρου
Φαϊδρος Ζωίλου βιοδώτορος Mr9idoc ἀρχός.
II fere saeculi. — Eiusdem hominis alter titulus est horologio in-

scriptus C. L 522 Φαῖδρος Ζωΐλου Παιανιεὺς émole(] Frustra dubitat
Vischer Mus. Helvet. III 24.

I. dis dicata. 335

821 Lernae inventus lapis valde detritus. Conze et Michaelis Annal.
Inst. 1862 p. 20sqq. Debeo praeterea Michaelis beneficio apographum
ex ectypo denuo examinato adcuratissime factum.

Baxyo u[c] Βάκχον καὶ προςυμναίᾳ 9&2

στάσαντο 4Ιηοῦς ἐν κατηρεφ[εῖ] douw[r,

τὸν ᾿Αρχελάου πα[] δα ὁμών[υ]μ[ο»] πατρί.

ταὐτῷ ὁ[ἐ] ue, ξεῖ[ν6], ἐν χρόνῳ o[£]uo[c] κλυ[τ]ῶι
5. Βάκχον “{υ]αίῳ, [γ]ῆς δὲ πυρφό[ρ]οις ?Jeos

Φοίβῳ “17υκείῳ 9} ο[ ἱήνεκα ἀντίτων

9a uo [o τί 97ει μὲ καὶ "oocé[uva]tog λεζώς

α[ὑτοῖ] τε Φοίβου [π]υρφόροι λυ[κοκτ]όνη[υ.

1 vel ur saeculi. — vv. 1 - 3 restituerunt editores. — 2 HPEQt//| A
OMQ/ iota modo adscriptum dativis modo omissum. — 4 AI MAIKAY/IOI
supplementa omnia certa. — 5 A/JAIQ/HCAEnYPÓC! | OU/OtA//l corr. edito-
res. — 6 AYKEUI/I// OIINEKAANTITON |^ . . OI ubi οὕνεκ᾽ ἀντίτων etsi cer-
tum videtur tamen nec quid sibi velit scio nec ad antecedentia an ad
proxima referam. — 7 .. MAL .... ZIMEKAIDPOCYA| //AIOCAE^I viden-
tur certa supplementa. — 8 ΓΙΥΡ αὐτοῦ τε Buecheler, λυκοκτόνου Michs-
elis. — Duo Archelai signa Bacchi specie inducta uno tempore conse-
crantur, alterum in Cereris f&no Cereri simulque Baccho, alterum Baccho
un&que numinibus Lernaeis ac Phoebo Lyceo; priorem statuam largiti
esse videntur qui (ut et ipse Archelaus) Lernaeis mysteriis initiati erant
(προςύμναιος λεώς), alteram fortasse uxor cum mysüs et Phoebi pyr-
phoris. Haec olim statui de monument. aliquot graecor. carminibus
p. 33 sqq. Singula nunc aliter constitui, — Titulum cur non inter homi-
num honores sed inter dis dicata rettulerim docebit quod sequitur epi-

gramma.

822. Athenis in via quae ad Pentelicon ducit. Anaglyphum, quo
Rhea sedens cum Proserpina adstante daducho exsculpta est, descripsit
Conze Diar. arch. 1863 p. 75 sqq. coll. p. 79. Tractavit Keil Philol. vol.
suppl. 11 588 sqq.
8. Ὁ προγόνοις ἐφάμιλλος, 6 τὴν μεγάλην πλέον αὔξων
"oxéleug γενεὴν πράξεσι ταῖς ἰδίαις,
ἀνείδησιν τελετῆς τῆς ταυροβόλου χάριν ἔγνω
βωμὸν ἀναστήσας Αττεω ἡδὲ Ῥέης.
5 οὗτος Κεκροπίην αὐχεῖ πόλιν, οὗτος ἔν 4MQyei
ναιετάξι. βίοτον μυστικὸν εὖ διάγων"

336 Epigrammata dedicatoria.

αὐτόϑι γὰρ κλειδοῦχος ἔφυ Βασιληίΐδος Ἥρης,
ἐν “έρνῃ δ᾽ ἔλαχεν μυστιπόλους δαίδας.

b. δΔᾳδοῦχος με Κόρης, Βασιλᾶν, 4i0g, ἱερὰ σηχῶν
10 Ἥρας κλεῖϑρα φέρων βωμὸν ἔϑηκε Ῥέῃ,
᾿ρχέλεως τελετῆς συνϑήματα κρυπτὰ χαράξας
ταυροβόλου πρῶτον δεῦρο τελειομένης.

ΠῚ vel nur saeculi. Taurobolia quando primum ab Atheniensibus re-
cepta sint (v. 12) nescimus. — Archelaus Atheniensis (v. 5), Argis vi-
tam degens (v. 5 8q.), Iunonis cleduchus, Proserpinae Lernaeae daduchus
itemque utriusque deae (cf. Paus. VIII 31,2 τοῦ ναοῦ δὲ τῶν μεγάλων
ϑεῶν ἐστιν ἐν δεξιᾷ καὶ Κόρης) et Iovis Atti Rheaeque quorum nuperrime
Sacris initiatus est aram dedicat. — 11 in uno arae latere faces duae
decussatim una alteri conexae, utrinque pinus, in superiore parte bucra-
nia tria sertis inter se coniuncta: haec puto συνθήματα κρυπτά dici. —
Archelaum conicio aut eundem esse aut patrem filiumve eius Archelai,
qui antecedenti carmine honoratur; notum enim est in eis gentibus, pe-
nes quas sacerdotia sunt antiquitus recepta, saepissime simul cum sa-
crorum ministerio nomina eadem per longa temporum spatia tamquam
per manus tradi solere. Ceterum Archelaorum proavum si quis videa-
tur sibi deprendisse Archelaum Archelai notissimi Mithradatis ducis
flllum, quem Pompeius Comanae Pontica in urbe sacerdotem constituit
(Strab. p. 558), equidem non obstabo.

823. Romse. C. 1. 6012c.

ἹΜητρὶ Oeo».
Ἔκ δεκάπεντ᾽ ἀνδρῶν Φοίβου στεφανηφόρος ἱρεύς
Κρήσκηνς ἠγάϑεός τε “«Ἱεόντιος, ἔνσοφοι ἄνδρες,
ὃς μὲν ἀπ' ἀντολίης, ὃ og. δ᾽ ἄρ᾽ ἀφ᾽ ἑσπερίης,
ὄργια συνρέξαντε ϑεᾶι παμμήτορι Ῥείηι

5 χριοβόλου τελετῆς καὶ ταυροβόλοιο φερίστης

ἤμασι μυσετιπόλοις βωμὸν ὑπερτέϑεσαν.

Titulus eo qui sequitur (i. e. anno 370) antiquior. — 1 videntur ex
quindecim viris nescia qua sacra profanave communione coniunctis
Crescens et Leontius sorte electi esse qui Rheae sacris initiarentur.
Hi autem dese gratias referentes pro consecratione aram posuerunt.

I. dis dicata. 38

824. Romae. In dextro arae latere Cybele turrita ἃ leonibus vecta
eum pinu tauroque, in sinistra Attis mitra indutus exsculpti. C. I.
6012 b.

ἹΜΠητέρι τῇ πάντων "Psp τεκέων τε γενέϑλῳ

"Morro. 9' ὑψίστωε καὶ συνιέντι τὸ πᾶν,

τῷ πᾶσιν καιροῖς ϑεμερώτερα πάντα QUovti,

κριοβόλου τελετῆς ἠδ᾽ ἔτι ταυροβόλου
ὅ μυστιπόλος τελέ[ϑἼων τοῦτον συνϑήκατο βωμόν,
δῶρον ᾿Απόλλωνος ϑεῖον ἔχων ἐπίκλην.

Petronius Apollodorus , v(ir) c(larissimus), pontif(ez) maior, XV vir
sacr(is) fac(iundis), pater saer(orum) dei invicti Mithrae taurobolio crio-
boliog(ue) percepto una cum Ruf(ina) Volusiana C. f. coniuge XVI Kal.
Iulias, dd. nn. Valentiniano et Valente Augg. 111 coss. aram dicavit.

Annus est 370. — 2 sq. cf. Preller Mythol. gr. I 403 sqq. —
5 TEAETuN --- 6 διῶρον ᾿Απόλλωνος i, e. Apollodorus.

825. Apollinopoli magna. C. I. 4838 b.

Ξεῖνον τιμήσαντες, δδοι[πό]ροι, ἥρωα τόνδε
Evoóo», εἶτ᾽ αὐτοὶ στεί[χ]ετε σωιζόμενοι'
Φείδων ““μβρύωνος ὃ ΚΙρ]ὴς ἀνέϑηχε τὸ γράμμα

καὶ τιμάς, ἥρως] ὧι δίδου εὐτυχίαν.

Bonae aetatis quin putes epigramma esse non inpediunt litterae
rotundae ut in aegyptio titulo. — 1 Ουλόϊλοὶ — 2 creivere — 3 konc
— 4 uPOC correxit omnia Letronne Rev. de la philol. 1 302, qui tamen
male intellexit v. 2, recte eum constitutum & Franzio. Edjoóo; Panis
cognomen est Apollinopolitani, qui nescio an ipse hoc loco ἥρως prae-
dicetur, οὗ, tit. seq.

826. Apollinopoli magna. C. I. 4838.
Evoós Πάν, σοὶ τόνδε πάις Γλαύκου n[o]o[e x]o[o]uov
Ζηνόδοτος σ[ω]ϑεὶς γῆς ἀπὸ τῆς ᾿4{0]ἀ[β] ων.
Litterae n et Σ, praeterea ζ litterae forma vetustior. — 1 ncP..
OrMON corr. Letronne. — 2 ABAL.. QN corr. Franz.

Kaibel, Epigrammata graeca. 923

338 Epigrammata dedicatoria.

82". Caesareae Paniadis Galilaeorum in Panis fano. C. I. 4538 et
4538 b (Add. III p. 1179). Lebas VI 1891. 1892.

&. llo» ve xai N. ὕμφαις Moin γόνον ἔνϑ᾽ ἀνέϑηκεν
Ἑρμείαν, Διὸς υἱόν . . .
Οὐίκτω[ρ “Τυ]σιμάϊχ]ου παῖς, Ἡραίου ἃ δ' ἅμα [ΠἸἼΊανός
ἀ]ρητήρ . .« ...τὐὐὐν rre

b. Τήνδε ϑεὰν ἀνέϑηκε φιλευήχῳ 4ιόπανι
Οὐίκτωρ ἀρητήρ, «“Τυσιμάχοιο γόνος.

2 vioN|oYvcC.-uc---inorr--ovi|kru .. M Bailie, quem inter-
polationis insimulans Waddington haec tradidit OvCC . wc/inorru, quae
non multum differre videntur. — 3 suppl. Bailie coll. Ἑρμόπαν Hygin.
astron. II 28. Franz 'Epuoyóvov. — 4 post dpyrzp nulla litterarum ve-

stigia. — ὅ8ᾳ. Victor Echus imaginem nymphae ἃ Pane amatae suo
deo dedicat.

828. Mytilenis. C. I. 2169.

Σοὶ πλάκα [τ]ήην[δ᾽ ἀν[ἐϑ]ηκε, κόρη Διὸς, ὑδατόεσσα
πηγή, Νυμφάων [αφϑΊιτε, γᾶμα φίλον,

ἔνϑα πάλαι βασιλῆες ἀπὸ πτολέμοιο καμόντες
ἔνχεα καὶ κόρυϑας κάϑϑεσαν ἱππολόφους,

5 ἐξ οὗ δὴ Δορίζκγναμα τεὸς λάχεν οὔνομα χῶρος,

χῶρος ἐλαιηρῇ τερπόμενος λιβάδι,

πάντα δὲ coi νῦν ταῦτα δι' ἐργατίέναις παλάμαισιν -
τρισσὸν ὑπὸλλυκάβαν Γραμματικὸς τελέω.

Litterae traduntur vulgares; 1r p. Chr. n. saeculo vix recentius
carmen. — 1 Taylor nAAKANH . . . ANHKE, Pocock nAA.ANHKE — ὃ Op
$iTE Boeckh cum nimis fidenter Taylor ne litterulam quidem sui apo-
graphi mutari posse adfirmasset tamquam fascinatus cum illo errare
quam sanum suum iudicium interponere maluit; nam quae scripsit:

Zo πλάκ᾽ ἀν’ Lune] ἀνῆκε κόρη Δίος ὑδατόεσσα
πηγή, Νυμφάων, Ὄρφιτε, νᾶμα φίλον’
haec neque graeco homini neque cuiquam barbaro intellegentur; voluit
autem sic intellegi tibi, o Orphite, hoc planum lacus Iovis filia Nympha
dias ad luminis oras submisit. Sed ne dicam mirabilem esse hanc Nym-
pbae in mortalem gratiam, grammatica Grammatici ars misere laborat;
dici potest πλὰξ πόντου, sed ut mÀdxa aquam esse aut credat aut sentiat

I. dis dicata. 829

nemo à se inpetrabit; neque hoc non inepte dictum fons lacum edidit;
denique lacus minime convenit loco v. 3 sq. descripto, quo quis ex belli
laboribus quiescat, IIA4E nihil potest esse nisi tabula et hoc quidem
loco tabula epigrammate inscripta; sequitur pronomen requiri τήνδε
verbumque rei unice aptum ἀνέθηκε: dedicantia nomen cum rerum enar-
ratio intercedat v. 8 demum adicitur. ltaque lapidarium potius errasse
credam quam Toupium ex parte saltem recte scripsisse negabo:

σοὶ πλακα τήνδ᾽ dvéÜwxe, κόρη Διὸς ὑδατόεσσα,
πηγὴ Νυμφάων ἄφϑιτε, νᾶμα φίλον.

Falso haec distincta esse patet quadruplici vel duplici 81 males adpel-
latione non perspecta. — 5 Δορύκναμα, recte fortasse Toup et Iacobs
Δορύναμα, Δορύκαμνα Hermann Opusc. V 177. — Ἴ haec omia (i. e
πλάκα et inscriptionem et relicum loci adparatum) laboriosa manu tertio
anno adpetente ego tibi Grammaticus perfeci. — δια praepositionem Boeckh
cum τελέω iungit; malo dativum ex plebeio usu positum, putare ut su-
pra n. 539 vidimus σὺν ἡρώων defendi potuisse.

*829. Romae herma mutilus. C, I. 6186.

"AÀcog μὲν Μούσαις ἱερὸν λέγε τοῦτ᾽ ἀνακεῖσϑαι,
τὰς βύβλους δείξας τὰς παρὰ ταῖς πλατάνοις,

ἡμᾶς δὲ φρουρεῖν" κἂν γνήσιος ἐνθαδ᾽ ἐραστής
ἔλϑῃ, τῷ κισσῷ τοῦτον ἀναστέφομεν.

II fere saeculi. — Musae opinor Hermen adlocuntur.

830. Anactori. C. L 1794b.
Maydvag [ἐἸπόησε.
Τὸν 4g ᾿Αλχμήνης τε γόνον τιμαῖσιν ἀέξων᾽
υἱὸς “ασϑένεος στῆσεν ἄγαλμα τόδε,
. μνήμην ἀϑάνατον σώζων πατρός τε καὶ αὐτοῦ
“Ἰαφάνεος κλεινᾷ “οξίου ἐν τεμένει.
Intellexit Boeckh non huc pertinere alterum titulum simul inven-
tum [Δε]ωφανης Λασϑένεος ᾿Ασκληπιῷ dvéfyxe. Μαχάτας ἐπόησε, ubi non
debebat A«a]javsc corrigere.

8240 Epigrammata dedicatoria,

S31. Romae in villa Aldobrandini. Henzen Ann. Instit. 1857 p. 102.

Ὦ Aic ““λχμήνης τε μεγασϑενὲς ὄβριμον αἷμα,

ἵστορ ἀταρβήτων, Ἡράκλεες, καμάτων»,

ἠνίδε, τοὶ τόδ' ἄγαλμα φέρων κρητῆρος ἀγητόν

ϑῆκχα ϑϑ[ο]Ἱῶν ἀέϑλων πλεῖον [ἐυ]γλυφέων͵
5 οὕς nor, ἄναξ, ἐτέλεσσας, ὑπε[ρ]φιάλους ἀδίκους τε
ἄνδρας ἰδ᾽ ὠμηστὰς ϑῆρας ἐναιρόμενος:"

τῶ σε καὶ υἷα Δίκηι Κρονίδης ϑετὸν ἐγγυάλεξε,

εὖτέ μιν ὑβρισταὶ φῶτες ἄτιμον à ἄγον.

ἤπιος εὐμενέων τὲ πέλοις, ἐπειήη νύ μοι αἰεί
10 εὐχομένωι τε πάρει χεῖρα 9᾽ ὕπερϑεν ἔχεις"

καὶ δὴ νῦν μ᾽ ἐσάωσας ἀμεί[βον]τα κλυτὰ φῦλα

Κελτῶν καὶ “Ππγύων ἄστυ πρὸς «Αὐσόνιον.
αὐτὸν ἀλεξητῆρα καχῶν, αὐτόν σε δοτῇρα
παντοίης ἀρετῆς κλήιζομεν, Ἡράκλεες.

II fere saeculi; iota ubique adscriptum, vide δὰ v.7. — 4 ΘΕΩΝ
non videntur verae litterarum formae tradi, nam ϑοῶν (fuerit eeuwm)
certa ratione correxi coll Theocr. XXII 194 ϑοῶν ἐξήρατ᾽ ἀγωνων (xti-
μήλια) de eodem Hercule. — ἐυγλυφέων Buecheler. — 7 τῷ iota non
babet adiectum, unde praeceptum Aristarchi illi placuisse adparet, qui
ex τό accusativo producta vocali τῶ factum esse docuit. — Δίκη quae
Hesiodo aliisque filia Iovis est, hoc loco coniux eius cogitari videtur,
ef, Soph. Oed. Col. 1381 παλαίφατος Δίκη ξυνεδρος Ζηνὸς ἀρχαίοις νόμοις. Pi-
sander ap. Platon. Alcib. I p. 157 δικαιότατον φονῆα praedicat Herculem.
— 11 AMEIL. . nescio an praestet participium aoristi ἀμείψαντα. —
12 non recte Henzen Αὐσονίων.

832. Romse. C. I. 6002.
Νηὸν μὲν σιγαλόεντα Σαράπιδος ὑψιμέδοντος
ἠδ᾽ αὐτὸν χρυσοῦ παμφανόωντα βολαῖς
στήσαντο ζάκορός τε Διόσκορος ἡδὲ Κυρίλλου
εὐνέτις, ἢ μακάρων μήποτε ληϑομένη,
5 καὶ δύο τῆς αὐτῆς γενεῆς ἕνα ϑεσμὸν ἔχοντες,
οἷσε μέμηλε κλυτῆς ἔργα νεωκορίης.
Πρὸ c Καλανδῶν)] ᾿Απριλίων, Φαρμουϑὲ ἃ ὑπάτων τῶν κυ-
ρέων ἡμῶν Διοκλητιανοῦ Σεβ(αστοῦ) τὸ ζ καὶ Παξιμιανοῦ
Σεβ(αστοῦ) τὸ c. τόπος ἐδο[ϑη] ὑπὸ Βαλερίου κὼμ.....
avrog ὑπατικοῦ ἱερέων ναῶν.

I. dis dicata. 941

Primum mensis Pharmuthi diem xxvn mensis Martii diem esse
monuit Corsinus; annus est 299. — 1 νηόν monosyllabum, cui defendendo
vix audeo adferre tit. Aegypt. C. I. 4944 ἀξιϑέους oi ναοὺς ἤγωγεν Αἰϑι-
ὅπων, ubi inaudita forma ναούς aut pravae pronuntiandi consuetudini aut
lapicidae errori deberi videtur. Iacobs μέν delevit. — 2 recte de Sara-
pidis capite radiato explicat Visconti. — 3sqq. dedicaverunt Aegyptii
Dioscorus et Cyrilli ignoti hominis ignota mulier et alii duo eiusdem
gentis, qui communi neocoriae religione coniuncti erant; sic enim ἕνα
9scjov intellegendum esse clarum est; relativum autem v. 6 non nimis
Sciti scriptoris est; latine diceres quippe quibus.

833. Alexandriae. Ex Marietti apographo Miller Bev. archéol. 1874
p. 51.

Ἴσιδος εὐπλοκάμοιο xai Ἄμμωνος κεραιοῖο
κἀρποκράτου τε διπλοῖς εἴδ[εσ᾽ι φαινομένου
βωμὸς ἐγώ- σὺν παισὶ δ' ἔϑηκεν κλινὸς ᾿Ανουβίων,
avy&lov εὐσεβίης ἠδὲ ϑυηπολίης.
2 €iA | εἰ εἴδεσι scribendum esse docere poterat ipsa syllabarum di-
remptio. — Harpocratem intellege biformem vel bicipitem.

834. Stratonicaege Cariae. C. 1. 2716.

Ζηνὶ Πανηϊμερῇῳ xoi Ἡλίῳ 4i Σεράπει

σωθέντες ἐκ πολέμων μεγάλων καὶ ἀλλοδαπ[ῶν] ϑαλασσῶν

εὐχῆς ἵνεκε ταῦτ' ἐπέγραψαν bg" ἕν οἱ τέσσαρες ἄνδρες

Ζωτικύς, Ἐπίκτητος ἠδ᾽ ᾿Αντίοχος [ἡδ ἅμα Νεῖλος.

1 suppl. Boeckh. Ζεὺς Πανημέριος cum Serapide nescio quo modo
'coniunctus est etiam C. I. 2717; cf. Boeckh ad C. I. 2715. — 2 αλλ
OAAnOIO Chandler et cod. Sherard. AMAAOAAnOveAA κτλ. Pococke; ἀλλο-
δαποῖο retinuit Boeckh, sensu nullo. — 4 r . AMA corr. Boeckh.

835. Apud Berytum in Iovis templi ruderibus duo tituli, quos recte

coniunxit Waddington ad Lebas V 1855. C. I. 4535. 4590.

8. M. 'Oxrdowog "lAago[c] εὐξάμενος ἀνέϑηκα [ὑἹπὲρ σωτηρίας
K....0ov Εὐτύχους καὶ τέκνων.

942 | Epigrammata dedicatoria.

EiAa9í μοι, Βαλμαρκώ[9], κοίρανε κωμῶν,
καὶ κλύε [u]ov, δέσποτα, νῦν Aagov.

b [σοὲ γὰρ ..... .. . .. ]ew» ἀνέϑηκα
τ]ηλόϑεν ἐκ νήσοιο Ῥόδου τέχνασμα ποϑινόν
5 "Mupovog κεραοῦ χάλκεον ἀντίτυπον,

εἰς ὑγίην] προχέοντα βροτοῖς ἱερόδρομον ὕδωρ.

In praescriptis eneP traditur, deinde ΚΟ. ΟΟὟ vel κώμου, unde
Κόσμου vel Κοίντου coniecerunt. — 1 μαρκώς — 2 cov utriusque ver-
sus numeri sustentari poterunt addita ab initio utrique voce εἴλαϑι. —
3 φέρων in promptu est. — 4 ΙΗΛΟΘΕΝ — 6 supplevi; nam videtur
Octavius cum Eutycho (liberto?) et liberis suis (an eius?) ex sacro
fonte bonam valetudinem reciperasse. Haopropter aeneum Ammonis
signum fontis ori addidit, cuius aqua iam intelleges cur ἱερόδρομος vocetur.

836. Loco veteris Galliae oppidi, cui nomen Vasio Vocontiorum. Re-
nier Mélanges epigr. p. 129. Herzog Gallia Narbon. app. epigr. n. 444.
Εὐϑυντῆρι τύχης Βήλῳ Σέξστος 9évo βωμόν,
τῶν ἐν ᾿Δπαμείᾳ μνησάμενος λογίων.
in altero latere:

Belus fortunae rector Menisque magister
ara gaudebit, quam dedit et voluit, *

Severi fere aetate teste Eeniero Sextus Apamea in Galliam pro-
fecturus oraculum consuluerat de itinere eratque ubi salvus eo perve-
nisset Belo aram constituere iussus. — In latinis Meniín magistrum Re-
nier intellegit Attíin menotyrannum. dem v. 2 coniecit dedi et volui, et
male hoc quidem (Sexti enim nomen ex graecis supplendum), bene
tamen observavit, formulam hanc esse vulgarem votum solvi libens merito.

837. Ad Capuam. C. I. 5876.
4εσποίνῃ Νεμέσει καὶ συννάοισι ϑεοῖσιν
“Αρριανὸς βωμὸν τόνδε καϑειδρύσατο.
lustitiae Nemesi (F)atis quam voverat aram
numina sancta colens Cammarius posuit,

uH vel nr saeculi. — Mira duo hominis nomina, cum praesertim

I. dis dicata, | 343

non maiore licentia Arrianus quam Cammarius nomen latino versui ad-
aptari potuisset. — ATIS corr. Cuper, cf. Hauptii Opusc. 1 70 cum
adnot. Wilamowitzii.

*838. Miseni, nunc Neapoli in museo. C. I. 5794.

Deo magno et Fato bono Val(erius) Valens, v(ir) p(erfectissimus),
praefectus classis Misen(ensis) p(iae) v(ictricis) Gordianae votum solvit.

Θεῷ μεγίστῳ καὶ καλῇ ἸΜοίρᾳ Οὐάλης,
ἀρχὴν λαχὼν ἔπαρχον Πεισηνῶν στόλου,
ἔστησα βωμὸν ἐχτελῶν εὐχὴν ἐμήν.
Aetas tituli classis Gordianae nomine definitur. — Latina quater
in quattuor arae lateribus, graeca in tribus ter scripta sunt. — 1 καλῇ
i. e. bonae ex noviciorum Graecorum usu.

839. Lebenae Cretensium. Journal of Philol. 1859 II 106 n. 3.

Zotovg σοι Διόδωρος ἐθήκατο, Σῶτερ, ᾿Ονείρους
A “«Φ ,
ἀντὶ διπλῶν 0000», φωτὸς ἐπαυράμενος.

Scribendi genus admodum recens. — 1 Paus. II 26,9 ἐκ δὲ τοῦ
παρὰ Κυρηναίοις τὸ ἐν Λεβήνη τῇ Κρητῶν ἐστιν ᾿Ασκληπιεῖον. Quod Som-
nia dedicat, per somnium Diodorus videtur oculorum valetudinem re-
paravisse, veluti Aristides eis tantum remediis utitur quae per somnium
ei 4 deo inperantur.

840. Prope Ascaphum Germaniae. C. I. 6810.
Σωϑεὶς ἐκ πολλῶν xai ἀμετρήτων μάλα μόχϑων
εὐξάμενος ἀνέϑηκα Γενίου εἰκόνα σεμνήν.

Litterae vulgares. — Genius natale comes temperat astrum; naturae
deus humanae, mortalis in unum - quodque caput, vultu mutabilis, albus et
ater. Hor. epist. II, 2, 187.

841. Alitubi Thraciae. Inter vv. 1 et 2 anaglyphum, quo eques ci-
tato cursu dextrorsum properans, altera manu frena altera hastam tenens

344 Epigrammata dedicatoria,

canum comitante caterva exsculptus est. Egger Annal. Inst. 1868 p. 133
coll. Benndorf Goett. gel. Anz. 1869 p. 2062 sqq.

Τὸν πρὸ πύλαις Ἥρωα, τὸν ἄλκιμον ἐν τριόδοισι,
τὸν κλεινὸν ναἕτου ϑῆκαν ἐρισϑενέος
Κλαυδιανοῖ πρὸ δόμοισι σοφοτεχνήιες ἄνδρες
τεῦξαν ὁμῶς γλυφικῆς Gugi καὶ εὐγραφίης,
ὅ Κλεῖτος ὁ σὸς Καπίτων, γλύψας, γράψας δὲ φίλος σοι
᾿Ιανουάριος ϑεράπων εἵνεκεν εὐσεβίης.
ζώγρε[], δέσποτ᾽ ἄναξ, τὸν σὸν ναετῆρα μεϑ᾽ ἡμῶν
Κλαυδιανόν, Θρῃκῶν πρῶτον ἐν εὐσεβίῃ.
Ὀρφίτῳ καὶ Σοσσίῳ Πρείσκῳ ὑπάτοις εἴδοις νοεμβρίοις.
Annus est 149 p. Chr. n. — Heroem deum esse apud Thraces
non in ultimis habitum sat multae docent similibus anaglyphis additae
inscriptiones; exempla cum in Dumontii vide libro Jnscriptions de la

Thrace (1876), tum longe vetustissimum quinti saeculi hoc habe (Rev.
archéol, 1876 p. 182):

Εὔφαμος καὶ τοὶ συν -

δαμιουργοὶ ἀνέϑηκαν

τῶι Ἤρωι.

Egregie denique hac usus cognitione Wilamowitz Callimachi con-
clamatum epigramma expedivit (26 ed. Schn.):
"Hus ᾿Ηέτιωνος ἐπίσταϑιμος ᾿Αμφιπολίτεω
ἴδρυμαι μικρῷ μικρὸς ἐπὶ προϑύρῳ xrM.

ubi deus ut supra ad Claudiani, sic ad Eetionis vestibulum positus
est. — 1 πρὸ πύλαις barbarum ut πρὸ δύμοισι ν. 8. — 2 melius pro
ϑῆκεν scripsisset τοῦτον. — ὃ viri sculpendi scribendique pariter periti. —
1 ζῶγρε Egger; lapidarius erravit.

842. Prope Lyctum Cretensium. Minusculis litteris editum Diar. arch.
1859 p. 148.

Σοὶ τόδ' ἄγαλμα, 9e[8 ........ ...
yadSónovg γενετερῃὴ. . .. Ls

Coniecturis abstineo,

Il. HOMINVM HONORES.

AETATIS GRAECAE.

843. In valle Megarensi. C. I. 1050.

Ὀρρίππῳ Μεγαρῆς με δϑαίφρονι τῇδ᾽ ἀρίδηλον
μνᾶμα ϑέσαν φάμᾳ ΖΔελφίδι πειϑόμενοι,
ὃς δὴ μακίστους μὲν ὅρους ἀπελύσατο πάτρᾳ
πολλὰν δυσμενέων γᾶν ἀποτεμνομένων"
5 πρᾶτος δ᾽ Ἕλλανων ἐν ᾿Ολυμπίᾳ ἐστεφανώϑη
γυμνός, ζωννυμένων τῶν πρὶν ἐνὶ σταδίῳ.

Litterae sunt aetatis byzantinae, ipsum epigramma etsi nemo Or-
sippi tempore (ol. 15) factum contenderit, antiqui certe poetae est an-
tiquitusque lapidi inscriptum, tum temporum invidia detritum ab altero
Helladio (v. n. 461) restitatum; similem rem conparavit Boeckh ex
Paus. VI 8, 4. — Quae Pausanias | 44, 1 tradidit Κοροίβου δὲ πλησίον
τέθαπται Ὄρσιππος, ὃς περιεζωσμένων ἐν τοῖς ἀγῶσι κατὰ δὴ τι παλαιὸν
ἔϑος τῶν ἀϑλητῶν ἐν ᾿Ολυμπίᾳ ἐνίκα στάδιον δραμὼν γυμνός" ᾧ ασὶ δὲ καὶ
στρατηγοῦντα ὕστερον τὸν "Ορσιππον ἀποτεμέσϑαι χώραν τῶν ὁ δίων haec
ex ipso epigrammate- desumpta sunt, et quidem male intellecto v. 4.
— vv. 1. 2. 5. 6 habet etiam schol. Thucyd. I 6, ubi v. 1 Μεγαρῆς με-
γαλόφρονι, v. 2 μνῆμα, v. 9 πρῶτος 0' Ἑλληνων. Medium distichon omi-
sit, unde Iacobsio suspicio nata est, marmor spurium esse et a falsario
quodam ez duobus distichis in schol. Thucyd. superstitibus fuisse concin-
natum. At iure mireris talem falsarium, qui quidem cum bellicae vir-
tutis memoriam non haurire potuisset nisi ex Pausania tamen callido
iudicio inverso eo quem Pausanias observavit rerum ordine priore loco
de certaminis ratione inmutata, deinde de auctis patriae finibus memo-

946 Epigrammata dedicatoria.

raverit. — 9 sq. magnam agrorum partem cum hostes sibi vindicassent l-
beravit ille patriaeque liberatos restituit. Hostes autem Boeckh intelle-
git Corinthios Bacchiadarum tunc regno florentes nimiumque in Mega-
renses iniquos, cf. schol. Pind, Nem. VII 155.

844. Athenis. Ex schedis Fourmonti C. I. 85.

ἘΣ οὗ Κέκροπα λαὸς ᾿4ϑηναίων ὀνομαζ]ει

καὶ χώραν Παλλὰς τήνδ᾽ ἔχτισε δήμωι ᾿4[ϑηνῶν,

οὐδεὶς Σωσιβίου καὶ [Π]ύρ[ρ]7α μεί[ζ]ονα ϑ[ν»]ητ[ὧν
φυλὴν Κεκροπιδῶν ἔργωι ἔδρασε ἀγαϑα.

"Εδοξεν τῆι Κεκροπίδι φυλῆι ἐπὶ [ΧἸαρισάνδίρου ἀρχοντος
τῆι κυρίαι ἀγ[ο]ρᾶι κρύβόη]ν ψηφισαμένων τῶν φυλετῶν

ἐν ἀκροπόλει.

Ὀνήτωρ Κηφισοδώρου ἸΜελιτ[ε]ὺς εἶπ[εν: ἐπειδὴ] Πύρρ[ης...
ἀνὴρ ἀγαϑὸς γεγένητα[ι π]ερὲ τὴἡμφυλὴν καὶ và κοινζά, -“ἐπαε-
νέσα]ν αὐτὸ[ν ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ] χρυσῶι στεφάνωι ἀπὸ πε[»]-
τακοσίων [στε]φανῶσα[ι xv".

Charisander archon ol. 101,1 vel a. 375. Subecripta restituit
Boeckh, ubi scriptum in apographo KAPIEZANA, ATAPAL, MEAITOYE, Ein...
UnYPP . ., TETENHTATEPI, ΠΕΤΑΚΟΣΙΏΝ. ΞΦΑΝΩΣΑ. De ipso epigrammate
dixi supra ad n. 768. — 1 et 2 suppl. Boeckh. — 3 πυρφαμειπιοναθι.
HT corr. idem, nisi quod ϑνητῶν scripsi pro ϑείην.

845. Athenis ad viam in arcem. C. I. 411 coll. Add. I p. 912.
Ὁ δῆμος Σωκρατη Σωκράτους Θορίκιοίν.

H μάλα o]àc ἐ[δ]άη[σ]αν ἀπὸ φρενὸς ἄξια ΙΜοισᾶΪν,
Σώκρατεϊ]ς, ὠ[γ]υγέων υἷες Ἐριχϑονιδᾶν'
τοὔνεκα] σοι σο[φ]ίας ἔδοσαν γέρας: αἱ γὰρ ᾿19ῆναι
ὅ ἴσασιν] τοιῶιδ' ἀνδρὲ τε[λ]εῖν χάριτα.

I vel rn saeculi. --- Mitto Boeckhii Welckeri aliorum supplementa.
Meis tanto magis confido, quod eadem fere O. Iahnium posuisse video
Paus. descr. arcis. Append. p. 51 n. 66. — 1 ΘΟΡΙΚΙΟΣ Dodwell, Θορικιο
Fauvelii schedae. — 2 init. Οὔνεκα Iahn. — xEMNHzAN Dodw. AXEAA
HAN Fauv. — MOrzA nterque. — ὃ ΣΩΤΥΓΊΩΝ Fauv. — 4 xoNiAz et ΑΘΗ
Fauv. — 5 init. οἷαι ἴσαν Iahn. — TEKEIN uterque, quod inepte confirmari
putatur Sophoclis loco iac. 517 χάρις dps γάρ ἐστιν ἡ τίκτουσ᾽ ἀεί,

IL. hominum honores. | 3947

Scripsi τελεῖν. — Socrates (explicatione enim eget dorica dialectus in
titulo ab Atheniensibus Atheniensi posito) poeta melicus videtur fuisse.

846. Argis Ross Arch. Aufs. II 662. Lebas II 122.

M]ez[oózo4]ig μοι χϑὼν Πέλοπος τὸ Πελαζγικὸν “Ἄργος,
Πνυταγόρας δὲ πατὴρ «Αἰάκου ἐκ γενεᾶς"
eiui δὲ Νικοκρέων, ϑρέψεν δέ με γᾶ περίκλυστος
Κύπρις ϑειοτάτων ἐκ προγόνων βασιλῆ.
5 στᾶσαν Ó' Moyeiol με χάριν χαλκοῖο τίοντες,
Ἥραι ὃν εἰς ἔροτιν πέμπο[ν αε͵ϑλα νέοις.

IV saeculi exeuntis. — 1 YATI . . οἷς οὐ 6 PEMPO . . . OAA reBtit,
Ross. — 2 ad Aeacum gentis originem Cyprii reges referunt, cf. Isocr.
Euag. ldsqq. — 6 Nicocreon vasa aenea, quae magni aestimabat
(Athen. VIII 337 e), Argivis certaminum praemia misit.

847. Athenis ad arcis vestibulum. Ex Cyriaco C. 1. 911.

οὐδὲ Τύχης o' ἐδάμασσε πάλιν κλίναν[τ]α τάλαντα,
δυσμενέων ὀλοὴν ὕβριν ἀλευάμενον"
ἧι σὲ τέλος ϑανάτοιο. . . . .. ἐχίχανεν,
ὡς παύρους προτέρων ἀνέρας ἀγχεϑέων..,
5 τῶι ῥα καὶ ἁζόμενος σοφίης ξὸν ἡγητῆρα
σ]τῆσεν ᾿Αλέξανδρος] κλεινὸν ἅπασι ϑεόν.

Aristotelis mórtui statuam cum Alexander rex triennio ante illum
mortuus ponere non potuisset, fictam dedicationem recte dicit Welcker
Syll. 140. — lab initio mutilum est epigramma, neque proflcies hilum
corrigens oU σε Τύχης ἐδάμασσε κτλ᾽. — KAINANAA Τύχης σφαλεροῖσι
ταλάντοις usus est Agath. prooem. v. 125; notiora sunt τάλαντα Δίκης.
— 2 imitatus est poeta anonymus de Laodicea δηίων ὕβριν ἀλευαμένην
A. P. VII 564. Aristoteles ab Eurymedonte ἀσεβείας accusatus Chalcin
fugit ibique veneno mortem sibi adscivit. — 3 lacunam Iacobs statuit
ab initio versus, Buttmann post ϑανάτοιο, ubi quod Boeckh posuit πο-
λυκλαύτοιο vereor ut sufficiat. Neque enim mors jlebilis, sed voluntaria
mors raris superiorum hominum eorumque maximam partem heroum
exemplis probari poterat; itaque tale quid supplendum χεροῖν ἰδίαιν. —
6 ETHZEN — 7 AAEXANAPON corr. Welcker; cf. epigr. 8eq.

948 Epigrammata dedicatoria.

848. Athenis herma capite fractus. Ephem. 3447, coll. C. I. 136.
Yi]ó» Νικομ[άχ]ου σοφίης ἐϊπείστορα πάσης
στῆσεν “4λέξανδρος ϑεῖον ᾿Αριστοτέλην.
Litterae r et s bonae aetatis. — 1 suppl. Pittaces.

849. Delphis. Litteris minusculis ed. Vlrichs Beisen u. Forsch. I 38.
48. Lebas III 890.

πεζοὶ dà ἱππῆές τὸ γέρας ϑέσαν, οὺς προέηκεν
δᾶμος ὁ Βοιωτῶν τοῦδε μεϑ᾽ ἁγεμόνος,
δυσαμένους 'Onósvra: βαρὺν δ' ἀπὸ δεσμὸν ἑλόντες
δ φρουρᾶς «“Τοχκροῖσεν τεῦξαν ἐλευϑερίαν.
Vidit Bergk Diar. arch. 1850 p. 172 subscriptum fuisse Ptolemaei
Lagi f. statuae, quo duce Boeotia Phocis Locris Cassandri praesidiis
liberatae sunt anno fere 311. — 18q. perierunt; superant haec:

ΠΕΙΣΤΟΣΕΞῈ

EAAAAOfEM
ubi v. 1 fortasse πλείστους scribendum (scil. πλείστους ἐξεπόνησεν - ὠγῶνας
sim). — 5 ῥυσομένους Bergk; nec tamen hoc premitur, quod servaturi

missi erant, sed quod servarunt Opuntem.

*850. Athenis ad Parthenonem. Ross Arch. Aufs. I 174.

Εἰκὼν 70]e σαφὴς δηλοῖ [τὐπον" ἔργ]α δὲ καὶ νοῦς
νῦν ζ]ώει παρὰ πᾶσι σαφῆ: [σεμ]νὴ δέ ue μοῖρα
ἤ]γαγεν εἰς ναὸν περικαλλέα Παλλάδος ἁγνῆς,
καὶ] πόνον οὐκ ἀκλεὰ τόνδε ἐλάτρευσα ϑεᾶι.
Νικόμαχος ἐπόησεν.
Nicomachus saeculi IV exeuntis sive ΠῚ ineuntis artifex, cf. Ross
l. s. 8. — Videtur epigramma mulieris statuae subscriptum fuisse, cuius
nomina lapide superne fracto perierunt. Superant haec:

Oll

z
ΝΟΣ.

II. hominum honores. 349

1 ante σαφής aperta litterae E vidi vestigia, neque minus clara lit-
terae Ω v. 2. — 2 σεμνή suppl. etiam Rangabes 1009. — 4 πόνον τόνδε
i e. sacerdotium.

851. Rhodi Ross Hellen. I 108 n. 37 ex Hedenborgii apographo in-
curiosius facto.
Nomen viri Ξενοφάν]του, [xa9' υἱοϑεσίαν] δὲ ᾿“πήμονοϊς,
καὶ τὸ Ἐρατ]ιδείων κοινὸν [Ξε]νόφαντον .41γ[ε]στράτου ϑεοῖς.

'Ec9]Aoig οὐ κενεὰ μόχϑων [χ]άρις" ἔρ[γ]α [δ]ὲ χειρ[]ν
τᾶς γν]ώμας [μ]ύϑων πολλὸν ἀφαυρότερα"
οἷς xai] ᾿Αγεστράτου υἱὸς ἐν ἀστοῖσι[}] Ἐενόφαντος
καὶ] ξείνοις ἀρετᾶς ἄξια πόλλ᾽ ἔκαμε.
g]a»ri καὶ οἱ ταύταν νόστου χάριν εἰκόνα ϑέντες,
τ]αῦτα καὶ εὐκλει[ὧ]ν γράμματα Πιερίδων.
Τιμόχαρις ᾿Ελευϑερναῖος ἐποίησε.

IM saeculi. --- Praescripta restituit Ross. Filius Xenophanti una
cum collegio patris statuam dis dicavit, sicut in titulo Symaeo (Lueders
Dionys. Techn. app. n. 64) Alexander quidam 8 Dionysiastis Aphrodiesi-
astis Asclepiastis et muliere Nysa honoratur; cf. ibid. n. 68 AlDuavog
Νείκων ὁ ἀρχισυνάγωγος ϑεοῦ "Hpuoc καὶ τὸ κολλήγιον Βειβίῳ ᾿Αντωνίνῳ
ἀνέστησεν τὸν βωμόν τὸν δὲ πίνακα ἀνέστησε γαμβρὸς αὐτοῦ ᾿Ασιδαάρης.
Eratideorum collegium praeclaro acumine Ross reperit, coll. Pindari
earmine in Diagoram Rhodium scripto Olymp. VII 93. — Pro ᾿Απήμο-
νος Keil Allgem. Littzig. 1849 p. 638 scripsit 'Ay3j4ovoc, quod nomen in
titulo Rhodio legitur ap. Ross. 7nscr. ined, 277.

Epigrammatis ipsius plurima restituit Ross. — 1 ΜΟΧΘΩΝΑΡΙΣ — EPEA
AEXEIPON — 2 ὩΜΑΣΝΥΘΩΝ Ross τᾶς γνώμας ἀνθῶν, Nauck Mus. Rh. VI 442
ἢ γνώμας μύϑων. Omnium optime sed quod poeta vix scripserit Her-
mann γνώμας καὶ μύϑων. Xenophantus videtur ad nescio quam civi-
tatem legatus missus consilio et prudenti facundia adiutus bene rem
gessisse. Inprobabiliter vero Hermann nauarchum intellegit a Polybio
memoratum IV 50. — 3 init. οὗτος Ross, τοῖος Hermann. Artius dis-
tichon priori iungendum erat. — ΤΟΙΣΙΡ legebant ἀστοῖσιν. — 5 νόστου
χάριν posita statua ex legatione reduci, — 6 ταῦτα nom pendet ab φαντί
verbo, sed xal postposito ταῦτα γράμματα respondent ad ταύταν εἰκόνα,
— EYKAEIN εὐκλειῶν an eUxÀe scriberet haerebat Ross.

350 Epigrammata dedicatoria.

852. Athenis. C. I. 666 et melius Add. I p. 916.

Παλλὰς Ἐρεχϑειδᾶν ἀρχαγ[έτι, o0]v κατὰ ναὸν
ἅδε τοι ἱδρύϑη Φιλτέρα ἱρ[οπόλ]ος,

Βουταδέων ἐτύμων ἐξ] oTu[arog], ἃς γενέτωρ μέν
τα[γ]ὸς ἔφυ στρατιᾶς πεντάκι Παυσίμαχος,

ὅ τοὶ [πρ]όγονοι δ' ἄνϑησαν ἐν ΑἸἰϊγείδαισι ““υκοῦργος

χὠ χϑονὶ τιμαεις “Α4τ[ϑ] δὲ Διογένης"

ὧν τῶι μὲ[ν] δήτωρ λόγος ἥνδανεν, οὗ δὲ 0v ἔργα
ἔδρακεν ἀρχαίαν πατρὶς ἐλευϑερίαν.

Εὐ]χειρ καὶ Εὐβουλίδης Κρωπίδαι ἐποίησαν.

II fere saeculi. — De Diogene (v. 6), qui una cum Arato Athenas
Macedonum praesidiis liberavit, cf. Koehler Herm. VII 15sqq.—21P..
..Oz, unus Lebas ΜΡ... ΟΣ. Qui φιλτέρα Ἡρακλέους posuit Boeckh
idem fieri posse vidit, ut Φιλτέρα mulieris nomen esset; quo probato
supplevi. Mulierum atticarum nomina sunt Φίλη (Cuman. 111. 1262),
Φιλωτέρα (id. 651), Φιλίστη (id. 681. 975. 1670). Cetera restituit Boeckh.
— δ EZAIM . . . . — 4 TATOX — 6 ΑΤΟΙΔΙ — 7 MAPHTOAOTOZ, unus
Lebas mE[N]PHTOPAOTOZ.

853. Athenis duo lapides; priorem ed. Pittaces Ephem. 4103. Vtrum-
que Cumanudes Philist. I 198.

ἃ. ᾿4ργαῖον 4oyalov Πα[μβοτ]ά[δη] Βατάκης Βατάκου Πει-
ρα[εεὺς] ϑεραπευϑεὶς ἀνέϑηκεν.

Δημήτριος Φίϊλω]νος Πετελεάσιος ἐποίησεν.
b. Et τι πάϑος μερόπων γεραὸς νόος εὕρ᾽ ἐνὶ τέχναις,
φαμὲ σὲ [πᾶ]ν κατιδεῖν εὐξυνέτοις πραπίσι,
κρίναντ᾽ ἰητρῶν σοφὰ δόγματα, καὶ τὸ περισσόν
ἐκ βίβλων ψυχῆς ὄμματι δρεψάμενον,
56. εὐιάδος v', ᾿4ργαῖε, πορεῖν. γάνος ἁμερίοισιν
οἴνας γνιοπαγεῖς δυόμενον καμάτους.
ἀνθ᾽ ὧν σου τέχνας ἐρατὸν κλέος ovnov' ὀλεΐταζε,
λαμπρότερον δ' ἄστρων ἔσσεται οὐρανίων.

Inter eos qui post ol. 150 fuerunt Hirschfeld 4it. statuar. p. 117
Demetrium artificem rettulit, quicum convenit quod Buecheler monuit
medicos οἰνοδύτας saeculo secundo non antiquiores esse; ipsius denique
carminis ars quaesitior alterum potissimum saeculum prodit. — In

IT. hominum honores. 251

praescriptis n^ . . Cumanudes, rA . . .. A Pittaces, quem recte supple-
visse probat tit. Att. ap. Ross. Demen 6, ubi habes 'Apyaioy Παμβωτά-
δὴν. — 2 [νυ;]ν Cuman. πᾶν Buecheler. Si quem morbum (eiusque re-
medium) hominum mens arte cognovit, te aio omnia acute persperisse. —
ὃ sqq. non continebat se in traditis medicorum praeceptis, sed libros quo-
que perscrutabatur, qua laude optime inlustratur vulgaris reliquorum
ratio. — ψυχῆς ὄμμα Plato dixit, cf. Ruhnken Tim. p. 32, et infra n.
ὃς νοῦ ἄπο μυρίον ὄμμα ἐκτείνας xri. — 6 podagra laborantibus vinum
conmendari solebat, cf. quos adtulit Cumanudes Dioscorid, V 4 et 165,
Plin. his. nat. XXIII, 3, 21. 26.

854. Ex Delo Venetiam translatum. C. I. 2308.

Eixóva σου, Πολύκλεις, ἀνὰ παστάδα τάνδε πολῖται
ϑῆκαν, (ὁ μυριέτης δ᾽ οὐ μαρανεῖ σε χρόνος)
ἐν βουλαῖς μὲν ἄριστον, ἀγῶσι δὲ τοῖς περὲ πάτρας
ἄλκιμον, ἐν δὲ βίωι σώφρονα δερκόμενοι..
Litterae vulgares; nam quod v. 2 MYPIETHC traditur, apertus error

est. — 3sq. possunt haec ad bellum Macedonicum (a. 168) referri. —
4 ΣΟΦΡΟΝΑ.

855. Prope Atalanten Locrensium. Afhenaei vol. I 484.

Πατρὸς ἀριζήλοιο Πολυκρίτου υἷα σὺν ἵππωι
δέρκεο, Βοιωτῶν ἀρχὸν ἀεϑλοφόρων'"

δὶς γὰρ ἐνὲ πτολέμοις ἀγήσατο τὰν ἀσάλευτον
γίκαν ἐκ πατέρων τηλόϑεν ἀρνύμενος,

5 καὶ τρίτον ἱἹππήων' 'Onósvra δὲ πολλάκι τάνδε

καὶ χερὲ καὶ βουλᾶι ϑῆκε ὀνομαστοτέραν.
ἐν δὲ ἀρχαῖς ἀχάλινος ὑπ᾽ ἀργύρου ἔπλετο πάσαις,
ἀστῶν εὐνομίας ϑέσμια παρϑεμένων.
τῶι καὶ ἀείμναστον Νικασιχόρωι κλέος ἔσται,
10 πίστις ἐπεὶ πάντων κοίρανος ἁγνοτάτα.

Litterae perhibentur macedonicae aetatis esse. Videtur Nicasicho-
rus Graecorum rem ab Macedonum auctoritate defendisse et Opuntio-
rum urbem Aetolis in dies magis invalescentibus conciliasse; factum
hoc a. 229 mortuo Demetrio Antigoni filio. — 6 ϑῆκε ὀνομαστοτέραν
idem hemietichium in epigr. ap. Paus. VII17, T.

————— M —— rM aÀ M

952 Epigrammata dedicatoria.
856. Atalante. Wachsmuth Mus. Rh. XXVII 614.

» ,

4oyía υἱὸς ὅδ᾽ ἔστ᾽ ᾿Αλκαίνετος, ὃς δορὶ σώζων
πατρίδος ἀκρόπολιν τέρμ᾽ ἔλαβεν βιότου.
Aetatis macedonicae.

857. Lindi Rhodiorum in arce. Ross Arch. Aufs. ΠΟ 609.

᾿Ἀντιπάτροιο ϑύγατρα νέην ἔτε Καλλικλεία[ν
"livydog ἀνέστασεν πρεσβυτάτα πολίων,
μάμμης ἠυκόμοιο χαριζομένη γεράε[σσιν,
7 ποτε καὶ χρυσῆν εἰκόνα ϑῆκε Κόρης.
ϑΙΈΡΑΕΝ.. . Suppl. Ross. Aviae accepta beneficia referens, quae tn-
ter alia. etiam Proserpinae inauratam' imaginem dicaverat. Videtur autem
&via, quam nihil est cur senio confectam cogitemus, non sine causa
ἠύκομος adpellari — 4 κόρης Ross, Κόρης Keil ap. Ross. i. s. δ.

858. Prope Miletum. Ex Chandlero C. I. 2884.

Εὐσεβέσιν κλήροις, Ποσιδώνιε, τρίς σε λαχόντα
δζέρ]χκομαι ἐν Διδύμοις στέμμασιν ἀϑανάτοις
τοῖον ὃν ᾿Δπόλλων σε προφήτην ἠσπάσατ᾽ αὐτός
λῆμμα κρίσιν μητρός τ' εὐσεβίην δικάσας.
5 οὗ κλέος οὐδ᾽ αἰὼν ἐπιλήσεται: ἄνδρα γὰρ εἶ[ὅ]εν
τῶν πρὶν λειτουργῶν οὐδενὶ λειπόμενον.

Litterae vulgares. — Prophetae sacerdotium publicum in plurimis
Ioniae urbibus, maxime in Branchidarum fuit; sorte quotannis prophe-
tae eligebantur ut eponymi magistratus loco essent, cf. Boeckh ad
C. [. 2880 sortiebantur tantum ei quibus ius erat capessendae prophetiae
certis familiis proprium. — 2 ΔΙ. koMAI corr. Boeckh. Loquitur aut popu-
. lus aut mater (v. 4). — 4 explicatio inpedita. Vix recte Boeckh et
Welcker Syll. p. 293 Iacobsium secuti λῆμμα pro λῆμα positum putant
hoc quidem sensu: íudicans (et iudicio approbans) indolem tuam, praeiu-
dicium de te latum matrisque pietatem. Mihi δικάζειν idem videtur quod
κρίνειν, λῆμμα id est quod quis dono accipit, κρίσις electio, quae non
casu sed iudicio nititur; interpretor: ter te vatem salutavit Phoebus, ter
sorlem electionis loco habens, i. e. donum quod sortis beneficio nanctus ea
adprobans tamquam eligentium iudicium, nec minus matris tuae pietatem

II. hominum honores. 2353

ín iudicium vocans. Quibus qui non accedet corruptum locum iudicabit
et iure fortasse, — 5 EIAEN corr. Boeckh.

8359. 'Tichiussae Ioniae. Lebas V 9243.
Προφήτης

Ἡρακλέων Νιχ[ι]άδου 0 καλούμενος 'loàg ἀνὴρ εὐσεβὴς καὶ
φιλόδοξος.

αὐτὸς ὃ ὃ [Ποξι[ἀδηἸς [σε προφη]τη[ν ἡστιάσ]α[τ]ο ἱρ[όν,
μάρτυρας εὐσεβίης κλῶνας [ἐπὶ χ]ροτά[φοις
&gyevvo[iou τιε]ϑ ε[ίς, ἐπ]ει[ὴ κ]αὶ ὁ κ[λῆ]ρος ὄπασσεν
φ]ραδ[μ]οσύνα[ιἧς [ἀνδ]ρῶν ἀμφεάλων στέφανον.
ὅ ὁδ]ῆμος [γ]ὰρ xAewóv [π]άλον [ἤρ]ατο, [π]ᾶσ[ε πολίταις
χάρμα καὶ εὐτέκνωε γηϑοσ[ύν]αν ἀλό[χωι.
ὦ μάκαρ, ὦ [π]ερίσαμε Ἡρακλέων Νι[κ]ιάδου,
ὀλβισ. .oU . . . ἐψδιςπαν.. αςενηιῦ.. ις
Pessimum apographum emendavi ut potui. — 1 ΔΟΞΙΔΙΑΣΩΡΙΤΗΣ...
AYOIPI similia certe fuerunt, sicut carm. praecedentis v. 9. — 2 suppl.
Waddington. — 3 NO... EGEOYZT .. EIL . AIOK. . .POZO — 4. OPAIA .. OZY
NAZZIAIAPQN quas punctis notavi litterae incertae sunt. Sententiam si
recte adsecutus sum, ipse populus videtur de certis quibusdam viris suo
arbitrio ex nobilium numero electis sortitionem fecisse, — 5 THMOZIAP
— PAAONEMATO.AI.E ipsum verbum ἤρατο, non minus id certum quam
πάλον accusativus, docet non de Heracleone dici, quem secunda persona
adloquitur poeta, sed aliud quaerendum esse subiectum. — Pro πολίταις
possis ἑταίροι;. — 6 rHeOxAnANAAOYNT. ἀλόχῳ Waddington. — 7 ΩΟΕΡΙ
corr. Buecheler. — 8 non expedio.

860. Chii C. I 2221.

Οἱ πρεσβύτεροι MeyaxAéa Θεογείτονος, yovi δὲ dauovi-
κου, ἄρξαντα τοῦ πρεσβυτικοῦ εὐσεβείας ἕνεκεν τῆς εἰς τοὺς
M διν ^ - , 4
. 9s0)g xai ἀρετῆς xai φιλοτιμίας τῆς eig ξαυτοῦυς.

Σοῦ λάμ[π]ει μὲν δόξα, καλοῖς à' ἐσϑλὰ[»] χάριεν ἔργο[ις
ὥπασεν ἁ κλεινὰ πρεσβυτέρων ξύνοδος,

&ixov' ἀναστήσασα σέϑεν, μορφᾶς τύπον ἔμπνου,
καί σ᾽ ἐν Ὃμηρείω[ι] γυμνασίωει ϑεμένα

Kaibel, Epigrammata graeca. 23

354 ^ Epigrammata dedicatoria.

5 πᾶσιν ἐδήλ]ωσεν Θεογείτονος υἷα εγακλέα,
ἀνδρειάντα κα[λ]ὸν δεῖγμ᾽ ἀρετᾶς ϑεμένα.

Ab initio scriptum E ΟἸΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΙ; paullo post ΓΌΝΕΙ. — 1 ^A
MEI — ΕΣΘΛΑΙΙ — EPrOY corr. Walpole. — 2 cf. Boeckh ad C. I. 2220.
— 4 iota addidi. — 5 πᾶσιν δ᾽ ἔγνωσεν Boeckh, sententia quidem bene
perspecta, sed male interpunctione post ϑεμένα v. 4 inlata. Nam quod
in gymnasio Homereo (cf. Volkmann Wolfs Prolegomena p. 267) statua
ponitur, eo ipso apud ommes inclarescet. — 6 ΚΑΝΟΝ corr. et suppl.
Boeckh.

AETATIS ROMANAE.

*861. Athenis in arce. Ross Arch. Aufs. II 657 cum Keilii adnot. 14.
'Egongógov πατήρ ue, πότνα, σ[οί, ϑεά,
Σαραπίων μήτηρ τ᾽ ἔϑηκ[ε Χ]ρη[σίμη
τὴν σὴν Θεανὼ πέντε καὶ [συνομαίμονες"
δὸς δ᾽ οἷς μὲν ἥβην, οἷς [δὲ γηράσκειν καλῶς.
Supplementa sunt Keili. — 4 extr. OiC, eiusdem tamen versus
initio ΟΙΣ scriptum.

862. Eleusine. Ephem. 3771. Bullet. arch. 1860 p. 181.
Κούρην υἱῆος περιώνυμον ἱεροφάντις
ἡῆκε θεαῖς ἰδίαις μύσειν M ηναίδα.
Litterae n et £, at romanae aetatis est titulus. — 1 hierophantidis
nomen ex sacrorum ritu tacetur.

863. Eleusine. C. I. 434.

“Μήτηρ αρκιανοῦ, ϑυγάτηρ “Πημητρίου εἰμί,
οὔνομα σιγάσϑω" τοῦτ᾽ ἀποκληιζομένη,
y , , - (/ € ,
εὑτὲ μὲ Κεκροπίδαι Zfnoi ϑέσαν ἱεροφαντιν,
αὐτὴ ἀμαιμακέτοις ἐγκατέχρυιψα βυϑοῖς.
ὅ οὐκ ἐμύησα δ' ἐγὼ “Πακεδαιμονίης τέκνα “Ἵ2ήδης.
οὐδὲ τὸν εὑράμενον παυσινόσους ἀκέσεις,

II. hominum honores. 955

οὐδὲ τὸν Εὐρυσϑῆι δυώδεκα πάντας ἀέϑλους
ἐξανύσαντα μόγωι καρτερὸν Ἡρακλέα"
τὸν χϑονὸς εὑρυχόρου δὲ καὶ ἀτρυγέτης μεδέοντα,
10 τὸν καὶ ἀπειρεσίων κοίρανον ὑἡμερίων,
ἄσπετον ὃς πάσαις πλοῦτον κατέχευε πόλεσσιν,
““δριανόν, κλεινῆς à' ἔξοχα Κεκροπίης.

De Hadriano initiato conferri iubent Cass. Dion. 69, 11. — 4 haec
nescio figurate dixerit an sacro cuidam usui convenienter. — 11 Il.
B 670 xai σφιν ϑεσπέσιον πλοῦτον κατέχευε Κρονίων. — 12 κλεινῆς Ke- ὁ
κροπίης scil. πόλεσιν.

864. Salamine teste Fourmontio; Eleusinium esse vidit Boeckh C. I.
390 coll. 387.

Παῖδα Ξε[ναγόρα καὶ Πραξαγόρας ἐρορᾷς με,
τὸν μύστην Δηοῦς, Ἐειναγόραν ὄνομα.
Xenagoram filium Boeckh probabiliter coniecit nepotem Demoatrati

esse Herodis Attici adversarii; vid. daduchorum Lycomidarum stem-
mata C. I. 385, cf. tit. seq. — 1 xENATOPA.

865. Eleusine. C. I. 391.

Mvozó» ἡγητῆρα Πολύζηλον, πατρὸς ἐσϑλοῦ
Ξειναγόρου μητρός 9᾽ Ἑρμιππίδος, [ἔ]ν ζαϑέοισιν
εἷσε ϑεαὶν [δαπέδοισιν δὸν γενετῆρα Νεό)φρων.

Polyzelus Xenagorse eius filius, qui honoratur tit. anteced. — 2 ΓΝ
corr. Boeckh idemque supplevit v. 3.

866. Athenis olim, nune Oxonii. .C. I. 405.

Δηοῦς καὶ Κούρης ϑεοείκδλον ἱεροφάντην
κυδαίνων πατέρα στῆσε δόμοις Κλεάδας,
Κεχροπίης σοφὴν ἔρνος "Eguntov ὧι Qo xai αὐτός

“ερναίων ἀδύτων ἶσον ἔδεκτο γέρας.

i vel ri: saeculum produnt litterae recentes et neglegenter inscul-
ptae. — 2 δόμοις seilicet. Δηοῦς xal KoUpws, qui genetivi κατὰ κοινὸν ad
ἱεροφάντην et ad δόμους referendi sunt. Reliqua recte Boeckh interpre-

23*

356 Epigrammata dedicatoria.

tatus est, Cleadem matre Árgiva natum (id quod ipsum nomen probat)
Lernaeorum sacrorum eandem hierophantae dignitatem obtinuisse, quam
pater Eleusiniorum habuisset. Novimus Cleadam Cleamque uxorem ex
epigr. A. P. IX 688 εἰς πυλην τοῦ " Apyouc:

Tsyde πύλην λάεσσιν ἐυξέστοις ἀραρυῖαν,

ἀμφότερον, κόσμον τε πάτρη καὶ ϑάμβος ὁδίταις,

τεῦξε Κλέης Κλεαδας ἀγανῆς πόσις εὐπατερείης,

Δερναίων ἀδύτων περιώσιος ὀργιοφαντης,

τερπόμενος δωώροισιν ἀγασϑενέων βασιλήων.

867. Eleusine, nunc Salamine. C. lI. 406.
.4γαϑῇ τύχῃ.

Κατὰ τὰ [δόξαντα τῇ [ἐξ ᾿Ἡρείου πάγου βουλῇ καὶ τῇ}
βουλῇ τῶν xy, τὸν [ἀφ᾽ &o]río[c] μυηϑ[ἐ]ντ[α ᾿419]ήναιον
τ[ὸν»] καὶ ᾿ΕἘπ[αφ]ρόδειτον, [4]ϑην[αῆου περεοδοζνῆχου v[to]».
Φλυέα.

Παῖς [μ]ὲ[»] ἐὼν ὄνομ᾽ ἐΐσχον] ᾿419ήν[α]ιος, αὐξόμενον δέ
Ἰνό[μ]ασαν τοκέες ὅϊον [4]ϑηνόφιλον.
Pessimum apographum optime emendavit Boeckh. Praescripta sic
traduntur:

KATATAATANTATHE
MX BOYAHTUN
XTON 4TIANMYH

GONT . HNAIONT xrÀ.

Sexcentorum senatum etiam usque ad Antonini Pii aetatem obti-

nuisse ex titulis docuit Neubauer Comment. epigr. p. 24 sq. — Locutio-
nem ἀφ᾽ ἑστίας μυεῖσϑαι inlustravit Boeckh ad C. I. 393. — In ipso
epigrammate v. | NEeMeUNONOM&E | veHN ἰός — 2 T NOQACAN tria

igitur pueri nomina fuerunt, unum statim τῇ δεκάτη inditum Athenaeus,
altera duo cognomenta erant, Athenophilus 8 parentibus, Epaphroditus
ab amicis sodalibusve inpositum. Recte haec Boeckh explicat.

II. hominum honores. 351

868. Inter marmora Elginiana. C. I. 402.

“Ἀσκληπιοῦ ue duda πυρφόρον ϑεοῦ
Πείσωνα λεύσσεις, ἱππιχ[ὦ])ν ἡ[γήτορα,
ἀρξαντ᾽ ᾿ϑηναίοις δὲ τὴν ἐπ[ώνυμον.

κατὰ τὸ ἐπε[ρ]ὠ[τ]ημα τῶν ᾿Ἡρεοπαγειτῶν τὸ ἱερὸν] συνέ-

ὅριον ἱερέω]ς — — —.— ᾿4Ιγαϑόποδος Φλυέ(ως) . . .

Anno 175 Βιήσιον Πείσωνα Μελιτέα archontem adsignat Neubauer
Comm. epigr. p. 297. — 1 πυρφόρον φίλον Boeckh; putabam vocabulum
δμῶα accuratius definiendum esse; ϑεοῖν Wilamowitz. — 3 particula δέ,
quae offendit Boeckhium, docet atticum munus opponi honori romano;
fuerat igitur Piso praefectus equitum. — In subscriptis, quae restituit
Boeckh, post igPEOz viginti tres fere litterae perierunt. Zvvéópuv idem
intellegit τὴν ἱερὰν γερουσίαν.

869. Thebis. Lebas III 560. Keil Syll. inscr. boeot, p. 174.
Εὐσεβίης ἅμα xoi πινυτῆς τήνδ᾽ ov[vexa δῆμος
σ]τῇσεν Καλλιρόην, ᾿Αρτέμιδος πρόπολον.
I| fere saeculi. — 1 suppl. Keil; poteris pro δῆμος ponere μήτηρ,
sublata interpunctione post Καλλιρόην.

870. Megaris in basi statuae mulieris. C. I. 1064.
"Louévg κούρην ““ητωίδα εἰοχέαεραν,
᾿Ἄἄρτεμιν ᾿Ορϑωσίην πόλεως περὶ τείχεα πάντα
εἰμὲ ἱερηὶς ἐγὼ ᾿᾿σκληπιάς" ἐκ δὲ τοκήων
πατρὸς ᾿Ευκτιμένου "σκληπιάδαο γενέσϑην,
$5 μητρὸς σεμνοτάτης Νεικηφόρεδος γένος ἐσϑλον'
οἱ δ᾽ εὖ γεινάμενοι μ᾽ ἔδοσαν ἱερηίδα τῇδε ϑεαίνῃ,
βουλῆς καὶ δήμου ψηφισσαμένης neg ἐμεῖο.

Aetatis admodum recentis. — 2 Artemin ᾿Ορϑωσίαν Byzantios Me-
garensium colonos coluisse perhibet Herod. IV 87. — πόλεως T. T. T.
variis Diana locis videtur sacra habuisse Boeckh. — 6 εὖ inepte addi-
tum ad generis nobilitstem significandam. — Vt iusti fierent. numeri
Iacobs ϑεαίνη, Boeckh τῆδε ejecit; mihi neutro careri posse videtur. —
7 mep' ἐμεῖο magis soloeca quam pindarica licentia. — Participium yu
φισαμένης ad solum senatum. refertur, cui ex prisco quidem sed iam in-
rito usu populi nomen adhaeret.

358 Epigrammata dedicatoria.

811. In Teno insula. Lebas III 1831. Ross Inscr. ined, 104.

Θυσσάδος ἀγροτέρου Βρο[μίου ϑέσαν εἰκόνα μύσται

ἐν τελεταῖσιν “Ἵγηνοριδ[ῶν eos "M

μεσσατίων Βάχχοιό τίς καὶ Δημήτερος ἁγνῆς

ἐμιτελῇ μεγάρων τελ[έσασ᾽ ὑροφώματα λαμπρά.
ὅ ὧν χαριν ἐς Διόνυσον [ἐθήκαμεν εἰκόνα κούρης"

7 δὲ πόλις [χ]τερ[ἔ]εξε χάριν [μνήμης ἀρετῆς τε

τὴν μερόπεσσιν ἀβακχεύτοις βάκχοις v? ἀγαπητήν,

Εἰσίαν εὐπατέρειαν . . .... «Ὁ. ς

II fere saeculi teste Eossio. — Supplementa posui ordinem senten-
tiarum indicatura. — 1 ArP Ross APP Lebas. — BPOA — 2 altera versus
parte obitus mulieris (cf. v. 8) narrabatur, ut ad verbum ἔϑανε simil.
adici posset participium τελέσασα v. 4. — 3 vicinas fuisse sumpsi Bacchi
et Cereris aedes, mediumque interpositum nescio quod fanum profanumve
aedificium, quo in exaedificando cum pecuniae cives defecissent, Isia de
suis Bemiperfecta tecta absolvenda curavit. Cuius rei gratia et initiati,
quorum in usu aedificium fuisse videtur, mulieris statuam in Bacchi
fano posuerunt, et civitas mortuam publico funere sepelivit, — 3 BAXX
uterque. — 6 noAizETEPIXE Lebas ΕΤΕΙΞῈ Ross; videtur lapidarius er-
rasse, — 7 ABAP uterque. Sententia incerta.

872. Patmo in ihsula. Ross Inscr. ined. II 190. Aliis quoque apo-
graphis usus Welcker Mus. Rh. II 335, III 269.

“4γαϑῆι τύχηι.

dir? παρϑενικὴ ᾿Ελαφηβόλος ἀρήτειραν
ϑήκατο Κυὸό[ονίη]ν Γ[λα]υκίεω ϑύγατρα

$0gogogov . . . . Πατνίῃ παραβώμια δέξαι
σπαιρόντων αἰγῶν ἔμβρυα καλλιϑύτων.

ΕΣ π]ά[τ]ρη π[όλΊις, ἡ δὲ τιϑήνη
é c.l... ἥβης] ἐκτροφός ἐστι Πάτνος,
νῆσσος ἀ[γα]υ[ο]τάτη “1ητωίδος, ἧς προβέβηκε
8]év39eou . ..... ἔδρανα δυομένη:
ΝΞ ΞΕ Σκυϑ] [n] 9ev ἀρήιος εἷσεν ᾿Ορέστης
10 | ...... φύγεν ἧς μητροφόνου paving.

τῆς] δὲ xo[i ἰφϑίμη 9vy]dàvgo σοφοῦ ἰητῆρος
Γλαυκί[εω βο]υλαῖς Ἀρτέμιδος Σκυϑίης,

IT. hominum honores. 359

4liyaiov πλ[ςω]σ[ζασΊ]α δό[ο]υ δυσχείμερον οἶδμα
ὄργια κί. .... ὧ]ς ϑέμις ἀγλάισεν.
εὐτυχῶς.

Tituli ea est natura ut quamvis multa novaque ex eo fore ut dis-
camus sperare liceat tamen nisi novis adstructis apographis emendari
non possit, eruntque opinor qui quod reliquorum coniecturas publice
quidem meis augere fere noluerim laudent. — 2 KYa[ONIH ]NrMYXIBCO corr.
Ross. — 3 vAPOQOPONHNANRATNIH ὑδροφοόρον ἣν ἐν Πατνίη scripserunt;
fuerit potius vocabulum ad Πατνίη referendum. — 5 . NAPEIAETEIGHNAP
Hn[Ai]z Ross; indicabatur patria quae num Τείφη fuerit vehementer du-
bito (Paus. IX 32, 4). Relicta patria urbe virgo mox adulta Patmum trans-
migravit. — 6 ἘΚΓΕΙΕΗΣΒΗΙ[Α] ἥβης certum puto, antecedebat adiectivum.
— 71 APAY . TATHMH xr. ἀμαυροτάτη Ross, ἀγαυροτάτη Welcker, ἀφαυροτάτη
Franz Mus. Bh. III 92. — 8 iENGEXINAN . HEZEAPANA Cf. Callim. ^. Del. 191
ἔστι τις - νῆσος ἀραιή - πλαζομένη πελώγεσσιν, sed vix fuit βένϑεσι πλαζομέ-
νης. Sententiam perspexit Welcker: Patmus cogitanda est ex mari emer-
gens ut Delus vaga per undas sedem varians, dum fixam nancisceretur,
et quidem ut illa nato in ea. Apolline cum Diana et cultu illius instituto,
sic Patmus Scythicae Dianae ab Oreste ibi purgato ara. posita. Ceterum
omnium insularum aequore olim submersarum sedes stabilivisse gloriatur
Isis dea in hymno Andrio v. 70 νάσως ài βαϑυνομένας ἀπὸ ῥιζᾶν ἐς φάος
ἐκ βυϑίας ποτανώγαγον ἴλύος αὐτα. --- 9 F . ΣΟΤΕΙφΦΙΙ. . . . INOEN Ross,
aliud apographum ab initio ruN. Narrabatur Orestes Dianae imaginem
ex Scythia adlatam Patmi conlocasse; “ξκυϑίηϑεν certo restitui coll.
v.12. — 10... z^A.er.. TYIEN Ross, aliud apographum ab initio
Z--M et deinde $YrEN, tamen dubito de φυγεν verbo; videtur potius
στυγερὴς vel simile esse adiectivum. — 11 HAEKATMI( . . . . IATHP ϑυ-
γώτηρ Ross, idemque correxit v. 12 TAAYKIO . P. . YAAIZ. et v. 18 nAOOZ

. APOY — 14 ὄργια KOAA... INOZeEMIZ κοινωνεῖν Franz, καλλοσυνη
Welcker, neutrum ad rem; fortasse κωμαστῶν.

873. Cyrenis, Ex schedis proxeni Sardiniae tunc Tripoli hsbitantis
(1827) ed. C. 1. 5173.

— — -—— 000 000 0 — 00000 —A—— 00 —— 0 —— 0 ———— 0 —— 0 —— απὸ

a[y]oei 9' prec a[root£]ev, καλοῖς ἐνὶ [πέπλ]οις
Magxiavi» ἱερῷ δερκομένη [ϑαλάμῳ'

ο[ὗ “Πιὸς ἀρητὴρ [ἡρᾶ]το, πατὴρ ἱερήων,
ἄρ]ε[ε πυ]κ[νὸ]ν Φιλίου σ]τέμμ᾽ ἀν[α]δησάμενος"

860 Epigrammata dedicatoria.

5 ἢ] δ᾽ ἐφο[ρῶσα ϑε]ὸς σὺν M]oox[tavz y]evevzoo

Epigramma videtur subscriptum fuisse mulieris statuae, quam ipsa
Diana cum patre, lovis sacerdote, sacra facientem conspicata suam fe-
cerat sacerdotem. — Singuli hexametri pentametrive binis in lapide
versibus scripti sunt; ab initio unum videtur distichon periisse, cuius
haec supersunt:

. « CÓYAAA
. KONONAM
ATPEIA xr.

l APTEMICAK | PH ἀγροτέρη Franz, quo probato ἀγρεῖ scribere quam
αἱρεῖ malui. — Tum καλοῖς ἐνὶ τόξοις Franz, deam opinor μειλιχίοις βελέ-
ecc ἐποιχομένην cogitans. — 2 MeNHO . . . et 8 οὗ Alog Franz, ηρᾶτο
Heimsoeth. — πατὴρ ἱερήων princeps sacerdotum, cf. C. 1. 5002 sq. —
4 Φιλιοιο T€& MAN | AHC xrX. στέμμ' ἀναδησάμενος Franz. — ὃ sq.

ΛΕΦΟΙ. . . .ΟΡο.. .. APK
€NETHP KAI TA

874. Spartae. Ross Reisen und HReiserouten in. Griechenland. 1 21 sqq.

H ,nóhic] τὴν σεμνοτάτην καὶ φιλοσοφωτάτην καὶ εὐγενε-
στάτην Ἡράκλειαν Τεισαμενοῦ παρὰ τῇ ἁγιωτάτῃ Ὀρϑίᾳ
“Ἀρτέμιδι ἱδρύσατο ἀρετῆς πάσης καὶ σωφροσύνης καὶ εὖσε-
βείας ἕνεκα, προςδεξαμένου τὸ ἀνάλωμα τοῦ προῤφιλεστά-
του ἀνδρὸς αὐτῆς άρ(κου) ΑΑὐρ(ηλίου) Εὐτυχιανοῦ τοῦ
(Εὐτυχιανοῦ).

“Ἄλλην Πηνελόπειαν ἐγείνατο κυδαλίμη χϑών
Σπάρτη, Τισαμενοῦ ϑεσπεσίου ϑύγατρα"
τοίη μῆτιν ἔην nO ἤϑεα καὶ νόον ἐσθλόν
ἔργα τ᾽ ᾿4“ϑηναίης Γδὲ σαοφροσύνην.
5 ταύτῃ καὶ γένος ἔσχες ἐτήτυμον, Ἡράκλεια,
“Ηρακλέους, Φοίβου πρὸς δ' ἔτ᾽ [ἀπ᾽ Ἰαμ[ἡ δῶν.
o$0E........ ἀνηρείψαϊντο.. .. .. -.
αὐτοκασιγ[νήτην»] ϑᾶκον ἐς [a]9[a]v[ato»-
n vel m p. Chr. n. saeculi. — Heracleae statuae honor obtigit
mortuae, — 6 er... ^M. | AWN certo restitui; his tuis virtutibus pro-

II. hominum honores. 2361

batur nobilis tua origo, quam ab Hercule ducis et α Phoebo, utpote Ia-
midarum de gente nata. Paus. III 12, 8 μνῆμα τοῖς ἐξ Ἤλιδος μάντεσιν,
καλουμένοις δὲ ᾿Ιαμίδαις εὐ VI 2,5 οἱ δὲ ᾿Ιαμίδαι καλούμενοι μάντεις γεγό-
νασιν ἀπὸ ᾿Ἰάμου' τὸν δὲ εἶναι παῖδα ᾿Απόλλωνος καὶ λαβεῖν μαντικήν φησιν
iv ἄσματι Πίνδαρος (Olymp. VI 43. 49). Eodem sacerdotio etiam ΠῚ p.
Chr. n. egeculo fungebantur Iamidae, cf. tit. Olymp. ap. Beulé Etudes
sur le Péloponése p. 268. 309 coll. p. 315, et videtur Tisamenos nomen
in illa gente fuisse hereditarium (Herod. IX 33 et Κλαύδιος Τεισαμενός
in tit. 8. $.); Heracleae quoque patrem eodem nomine usum vatem fuisse
probare videtur ϑεσπεσίου epitheton v. 2. — 7 OtcexaTe . . ... .. | P
AICINANHPEITA . . . .. | Aic^AvTOKACITI . . .. | ΘΑΚΟΝΕΓΕΘΝ certi nihil
invenio, nisi quod ΚΑΤ male lectum puto pro kat Reliquorum mitto
. coniecturas. — 8 ἀέναον an ὠϑανατον scribas parum refert.

875. Sinopse. Ex schedis Stempovskii C. I. 4159, ex meliore Xan-
thopuli apographo C. I. Add. III p. 1114.

Οὐδὲν ἀφαυρότερος χρυσοῦ λίϑος, && πλέον ἀνϑ εἴ

παρϑενίης αἰδοῖ πεπυκασμένος" εἰμὲ δὲ γείτων

ΤΊ]ει[τ]ανὴ καϑαρουῖο Σαράπιδος, ἔνϑα μὲ βουλή

9fxs χαρισσαμένη ἀρετῇ πατρός, ὃν περὶ πάντων
5 τίμησαν βασιλῆες, ἐλευϑε[ρίῃ] βιότοιο

μάρτυρι πιστεύσαντες ἐ[λευϑε]ρίην ᾿Ἵμίσοιο

εἵνεκ]α παιδείης [πινυτόφρονος εὐδιἸκίης τε

Ir fere saeculi; possunt enim v. ὅ M. Aurelius et L. Verus in-
tellegi. — 3 PeinANH correxi, dubitans de barbaro nomine 'Peurdyy —
6 ἐλευϑερίην Franz. Amisenorum civitas libera et foederata suis legi-
bus utebatur; cf. Plin. ep. Traiían. 92. Sic intellege: vitae liberalitate
pignore usi permiserunt ei liberam regendam civitatem. Filia videtur civi
Sinopensi nupsisse. — Inde a v. haec tradita:

Stempoveky Xanthopulus
. ATIAIAEIHCI «ον. FAIACIHCA
KIHCT€ KIHCTE

N€POHC ΙΕΡΟΗ

362 Epigrammata dedicatoria.

"816. Thebis in museo descripsi. Praescripta quae facile leguntur
C. 1. 1600, hexametri praeterea pauculas litteras edidit Keil Syl.
inscr. boeot, p. 109.

T κοινὴν τῶν περὲ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν τῶν ἐν Θήβαις
ZinxAgv'Tiiootoatov Διονύσῳ.

Ἔστησεν Βρομίωι Διοκλῆν [Τιμ]οστ[ραἼτοζυ υἱόν
ἐν]ϑα[δε] τεχνιτῶν μουσοπόλων σύνοδης.

I fere p. Chr. n. saeculi. — 1 legi . . ΒΟΣΤΟΛΤΟΚΙ ΜΙ, lapis valde
detritus, at restitutio certa.

"877. Athenis ad Propylaea. Ephem. 53.

"H] βουλὴ τῶν «p καὶ ὃ δῆμος ἐτείμησεν Πό(πλιον) Ὀρδε-
(νιον “Τηλλιανὸν τὸν σοφιστήν.

“Ἀμφότερον. ῥητῆρα δικῶν μελέτῃσί ve ἄρισιον
“Τολλιανὸν πληϑὺς εὐγενέων ἑτάρων.

εἰ δὲ ϑέλεις τίνες εἰσὶ δαήμεναι, οὔνομα πατρός
καὶ πάτρης αὐτῶν τε οὔνομα δίσκος ἔχει.

Vidit Clarisse /nscr. graecarum par p. 34 n.92 (Sodales φιλομου-
σους... salutant Nassavico - Velavici praeceptores a. d. Il Iulii 1840) ti-
tulum esse Lolliani Ephesii sophistae, Isaei Assyrii discipuli, multorum
librorum scriptoris aetatis Hadrianeae (cf. Suid. 5. v.). De eo Philo-
stratus vit. soph. I 23 Δολλιανὸς προὔστη μὲν τοῦ ᾿Αϑήνησι ϑρόνου. πρῶτος,
προὔστη δὲ καὶ τοῦ ᾿Αϑηναίων δήμον στρατηγήσας αὐτοῖς τὴν ἐπὶ τῶν ὅπλων.

ἡ δὲ ἀρχὴ αὕτη .. νυνὶ . . τροφῶν ἐπιμελεῖται καὶ σίτου ἀγορᾶς. Melius
de eodem munere Plutarchus quaest. eymp. IX, 1, 1 ᾿Αμμιύνιος ᾿Αϑήνησι
στρατηγῶν ἀπόδειξιν ἔλαβεν ἐν τῷ Διογενείῳ τῶν γράμματα καὶ γεωμετρίαν
καὶ τὰ ῥητορικαὰὶ καὶ μουσικὴν μανϑανόντων ἐφήβων, cf. Dittenberger epAeb.
att. p. 29. Ephebi igitur auctoritate senatus populique praeceptori ata-
tuam posuerunt, eam fortssse cuius meminit Philostratus ἐ. s. s. εἰκόνες
δὲ αὐτοῦ ᾿Αϑηνησι μία μὲν ἐπ᾽ αἰγορᾶς, ἑτέρα δ᾽ ἐν τῷ ἄλσει τῷ μικρῷ, ὃ
αὐτὸς λέγεται ἐκφυτεῦσαι. Nam in foro erat Ptolemaei gymnasium.

Il. bominum honores. 363

878. Athenis. C. I. 380.

Κατὰ τὸ ἐπερώτημα τῆς ἐξ “ρείου πάγου βουλῆς καὶ τῆς
βουλῆς τῶν v» καὶ τοῦ δήμου τῶν “1ϑηναίων τὸν ἄρξαντα
τὴν τοῦ βασιλέως ἐν ϑεσμοϑέταις ἀρχὴν καὶ ἀρξαντα τὴν
ἐπώνυμον ἀρχὴν καὶ πανηγυριαρχήσαντα καὶ ἀγωνοϑετήσαν-
τα τῶν μεγάλων Παναϑηναίων, οἴχοϑεν ἱερέα παναγῆ, Πό-
(πλιον) ᾿Ερέν(νιον) 4έξιππον Πτολεμαίου Ἕρμειον, τὸν δή-
τορα καὶ συνγραφέα, ἀρετῆς ἕνεκα οἱ παῖδες.

Mx καὶ μύϑοισι καὶ ἐν βουλαῖσι χρατίστους
ἄνδρας ἀγακλειτοὺς γείνατο Κεκροπίη,
ὧν ἕνα καὶ Δέξιππον, ὃς ἱστορίην ἐςαϑρήσας
αἰῶνος δολιχὴν ἀτρεκέως ἔφρασεν"
5 καὶ τὰ μὲν αὐτὸς ἐπεῖδε, τὰ δ᾽ ἐκ βίβλων ἀναλέξας
εὕρατο παντοίην ἱστορίης ἀτραπόν.
7 μέγα κλεινὸς ἀνήρ, ὃς νοῦ ὅπο μυρίον ὄμμα
ἐκτείνας χρονίους πρήξιας ἐξέμαϑεν.
φήμη μὲν περίβωτος av Ἑλλάδα, τὴν ὃ νεανϑῆς
10 αἶνος “4 εξίππῳ δῶκεν ἐφ᾽ ἱστορίη.
τοὔνεκα δὴ καὶ παῖδες ἀγακλειτὸν γενετῆρα
μορφήεντα λίϑου ϑῆκαν ἀμειβόμενοι.

Dexippus Atheniensium dux ο8. a. 269 Gothos vicit. — 4 fortasse
ἔφρασεν ἀτρεκέως. --- 6 confert Iacobs Philetae distichon (ap. Stob. p. 343)
ἀλλ ἐπέων εἰδὼς κόσμον καὶ πολλὰ μογήσας, μύϑων παντοίων οἶμον ἐπιστάμενος.
- 7 v. supra ad n.853, 4. — 9 μέν non habet apodosin; sed intellege
famam quidem ab omnibus Graecis celebratam sibi conciliavit, statuam
vero a liberis positam.

879. Romae. C. I. 6246.
Cl. Claudiani v. c

Claudio Claudiano v. c. tribuno et notario inter ceteras vigentes ar-
les praegloriosiassimo poetarum, licet ad memoriam sempiternam car-
mina ab eodem scripta sufficiant, adtamen testimonii gratia ob iudici
sui fidem domini nostri Arcadius οἱ Honorius felicissimi ac. doctissimi
imperatores senatu. petente. statuam in foro divi Traiani erigi collocari-
que iusserunt,

964 Epigrammata dedicatoria.

Eiv ἑνὶ Βιργιλίοιο νόον καὶ μοῦσαν Ὁμήρου
Κλαυδιανὸν Ῥώμη καὶ βασιλῆς ἔϑεσαν.

Meminit huius statuae ipse Claudianus praef. de bello Getico. — 1 οἵ,
Addenda.

880. Cyszici C. I. 3671.

Ἢ βουλὴ τείμεσσεν ἀγασσαμένη vov ἀοιδόν
Νέστορα καὶ μολπῆς εἵνεκα καὶ βιότου"
eixova [δ᾽ ἐξετέλεσσεν καὶ εἴσατο πατρίδος ἄρχων
Κορνοῦτος ϑαλερῆς ἐν τ[εἹμένεσσ[ι] Κόρης.
ὅ ὄφρα xai ὀιμίγον[ο]{ περ ἐν ἀστεῖ παῖδας ἔχοιεν
σῆμα φιλοξενίας καὶ δέλεαρ σοφίης.

Nestorem, quem peregrinum fuisse docet v. 6, non diversum puto
ab Nestore Laryandensi Lycio, qui Suida teste inperante Alexandro
Severo vixit; huic certe aetati et litterae tituli conveniunt et carminis
indoles. Eiusdem supersunt fragmenta A. P. IX 129. 364. 537. —
1 τείμησεν Boeckh; at ut μισεῖν & μῖσος, Sic τιμεῖν ἃ τῖμος ducitur. — 3 δ᾽
inseruit Boeckh idemque correxit v. 4 TAMENEZEXE et v. 0 ΟὟΙΓΟΝΩ͂Ι. —
De archontis eponymi Cyzicenorum munere cf. C. I. 3657. 3667.

881. Ad Isthmum Cyzicenum. C. I. 3672.
"f ya9 Ti τύχηι.
Ποιητὴν ἔστησαν ᾿“παμέα Mob ἀστοί,
ἀράμενον δοιῶν στέμματ᾽ ὀλυμπιάδων.

Intellegit Boeckh Olympia Cyzicena sub Hadriano vel Antonino
Pio instituta, coll. Marquardt Cyzicus p. 148 et ad C. I. 3674.

882. Athenis in pariete occidentali Parthenonis. Lueders Bullet. arch.
1872 p. 251.

Θειολόγου «Ἰαέτοιο μετάρσιον ὕμνον ἀκούσας
οὐρανὸν ἀνθρώποις εἶδον ἄνοιγόμενον.

εἰ χατὰ Πυϑαγόρην ψυχὴ μεταβαίνει ἐς ἄλλον,
ἐν σοί, “Δαῖτε, Πλάτων ζῇ πάλι φαινόμενος.

ΠῚ fere saeculi, Videtur Laetus Plotini fuisse aequalis. — 1 ϑειο-
λόγου divina loquentis. — μετάρσιον. ὕμνον nescio carmina interpreter an
philosophiam, an denique declamationes (Wilamowitz.)

II. hominum honores. 365

883. Prope Athenas. C. I. Add. I 411b.

Θεῖον ᾿Αλέξανδρον τὸν ὁμώνυμον GÀGE! μέσσωι
ὁ γνώριμός μ᾽ ἔστησε τὸν διδάσκαλον.

1 ἄλσος. recte Wilamowitz academiam intellegit.

884. Corcyrae lamina aerea statuae olim subfixa. C. 1. 1897.

"Ioóv τοι τοκέεσσι Θράσων γέρας ὥπασε.. ..
Θευγένῃ ἀντ᾽ ἀγαϑᾶς τοῦτο διδασκαλίας,
ἐσϑλὰ δαεὶς Παίωνος ἀλεξητήρια νούσων,
οἷς πολλοὺς ϑανάτου δύσατο καὶ καμάτων.

ὅ ἀλλά τις αἰνείτω τὸν dei χρόνον ἀνέρα τοῦτον,

ὃς x& φίλου λάϑαν μηδὲ ϑανόντος ἔἴτλα.

I| ΒΒΘΟΌΪΟ vix recentius; litterae ecu. — 1 ὥπασε τιμαὶ Μαυβῖο-
xydes et Koehler. Ferri nequit quod Weleker Syll. 31 voluit τιμᾷ, ut
esset ἶσον τιμῆ τοκέεσσι δεδομένη. Boeckh et ipse τιμᾷ retinens vertit
per honorem. Hermann Opusc. V 174 τιμᾶς corrigit, quod non placet.
Conieci τήνας, ut bona illa praecepta opponantur digno huic monumento.
-- 2 Θευγένη puto pro Θευγένει scriptum esse, nisi quod vocativum
Θευγένη probanti non obstabo. — 6 extr. ETAA Koehler, EXO! Musto-
xydes, sed ex eiusdem libro (cose Corcirese) Wachsmuth Mus, RÀ. XVIII
977 lectionem edidit € .. . Sunt igitur ἔτλα Koehleri, ἔχοι pessima
Mustoxydis coniecturae. ἔτλα placet neque offensui erit indicativus, cf.
supra n. 387, 8. 333,2.

885. Corinthi prope lunonis aedem. Cyriacus. [n basi venatorum
figurae. C. I. 1106.

Ἰη[τ]ρῷ Τροφίμῳ πίσυνοι ϑηρεύτο[ζρε]ῆς ἄνδρες
τῆς γλυκερῆς ὑγίης δῶρον ἀν]ε[ζιλ]όμευ α-
av^ ὧν χαλκείην τηνὸ᾽ εἰκόνα ϑήκαμεν arógoc,
ἐγγὺς ϑηρείων ἱστάμενοι στομάτων.
vv. 1- 3 sic traditi:
ΙΗΠΡΩΤΡΟΦΙΜΩΠΙΟΥ͂ΝΟΙ

OeMPEYTOOCANAPEC
EXOMEGA

quae Boeckh trium versuum extrema ratus scribit v. 1 τῷ τροφίμῳ πί-

366 | Epigrammata dedicatoria.

συνοι, v. 2 ϑηρεύτορες ἄνδρες, v. 3 εἰὐ͵χόμεϑα. — Venatores illi (circen-
868) certamine vulnerati Trophimo medico, qui eis medicatus erat, gra-
tias referunt.

*886. Athenis in arce, Videtur ineditum.
Τὸν ϑεράπων] πρῶτον Παιήονος, ἔξοχον ἐσθλῶν
ἰητρῶ]ν ἀρετῆς εἵνεκα xai σοφίης
. . μώρου Νεικίαν "Mosoc παγος.
Litterae ACEU. — 1 ἀμφιπόλων Wilamowitz; mihi articulo τόν aegre
careri posse videtur. — 3 senarius ab patris nomine incipiens.

887. Catanae. C. L 5727.

Εὐσεβέων κλυτὸν ἄστυ πανόλβιον ἄνδρα ἀνέϑηκε
Ζωσ[ἡμιανείδην, ἀγωνοθετῆρα Σέβηρον,
οφρα καὶ ἐσσομένοισι. . .....ος βροτοῖσιν.

1 Paus. X 28,4 περὶ πλείστου γὰρ δὴ ἐποιοῦντο οἱ πάλαι γονέας, ὥςσ-
περ ἔστιν ἄλλοις τε τεκμήρασθαι καὶ ἐν Κατάνη τοῖς καλουμένοις Εὐσεβέσιν,
οἱ ἡνύια ἐπέρρει τὴ Κατάνῃ πῦρ τὸ ἐκ τῆς Αἴτνης, χρυσὸν μὲν καὶ ἄργυρον
ἐν οὐδενὸς μερίδι ἐποιήσαντο, οἱ δὲ ἔφευγον, ἀράμενος [ὁ μὲν add.] μητέρα,
ὁ δὲ αὐτῶν τὸν πατέρα . . .. οὗτοι μὲν δὴ τιμὰς καὶ εἰς ἐμὲ ἔτι παρὰ
Καταναίων ἔχουσιν. — 2 zucvM — 3 eccOMeNOIC:) omnes; tum novo
lapidis versiculo iPOntoOCAIzeBPO Gualtherus et Dorville, iP . . . ΟΕΛΙΖΕ
BIPO Vitus abbas, qua nisi lectione Iacobs et Welcker (Syll. 164) ulti-
mum versus vocabulum Zéfspo; vix recte fecerunt. Denique O. Mueller
PCD^CMzciBPC. Male Franz ἥρως κλήζοιτο βροτοῖσι. ^ Vnum certum
vocabulum est βροτοῖσιν, quod qui invenit Burmann non recte supplevit
ἀοίδιμος ἦσι βροτοῖσιν.

888. ϑραγίαε iuxta theatrum. Ἐπ Fourmontio C. I. 1397.
Eixóva λ[αινέην ἐρικ[ύδ]εος ἀϑλοϑετ[ἤρ]ο[ς
ἀντ᾽ ἀρετᾶς [σ]τῇσεϊν - .........

] 8qq. €PIKX4 | Λεοζσάθλοόοθετ. . Oc | ANTAPETACOTHCEllAII/ | YOTON :
ΠΛΟΛΠΑΛΑΙΚΟΝ | . . . €ICAAYKOYPE . . . ., ultimo denique versiculo pau-
carum litterarum apices. — 1 ἀϑλοθέταο - ϑείας ἀντ᾽ Boeckh; recte vero

II. hominum honores. 861

idem στῆσεν et v. 3 init. πᾶσα. Quod sequitur vocabulum nescio an
παλαίστρα fuerit, Δυκούργου denique memoria incertum quo tendat.
Dicitur ille νόμους . . ἐς τὴν μάχην τῶν ἐφήβων constituisse Paus. III 14,8;
potest vero ille qui homoratur etiam laudari τῆς ἐν τοῖς πατρίοις Av-
κουργείοις ἔϑεσιν εὐψυχίας xai πειϑαρχίας χάριν, sicut C. I. 1350.

889. Aphrodisiade Cariae. C. I. 2851.
ἃ. «ἤαμπει x(ai) φυ[ἡμένοις ἀρετῆς φάος, o[*] περὲ zo [onc
πολλὰ [π]ονησάμενοι [ξυ]νὸν ἔϑεντ᾽ oqe[Aog:
Mo[x]Anz:000vo [t] λόγος ἥρμοσεν, [ὧι] πόλες [δε
οἷάπερ οἰκιστῆι τόνδ' ἀνέϑη[κχ]Ἔ τύπον.
5 b. Τῆήκει καὶ πέτρην 0 πολ[ζὺ]ς χρόνος, [ἀλλ ἀ[ρετάων
᾿Ασκληπιοδότου τὸ κλέος ἀϑάνατοϊν,
ὅσσα καὶ nía πόρεν [γ]έρα π[α]τρέδι: τοῖς ἐπὶ π[ᾶσιν
καὶ τόδε μετρε[ἤσϑω [ξ]7υνὸ[»] ἔρεισμα 9[020v.
Asclepiodotum recte lIacobs intellegit eum, qui inter Procli discipu-
los claruit sub Anastasio Dicoro (491 - 518). Natione Alexandrinus in-

primis coluit Aphrodisiensium urbem (de qua errat Bernhardy Suid.
8. V. 'Acx.), studiis physicis praecipue deditus, cf. Suidae ex Damascio

Asclepiodoti discipulo excerpta. — 1 4eHMENOIC —.OntPInATA οἱ περὶ
πάτραν Welcker Mus. RÀ. IV 416. — 2 TIONH — ZzHNONEeENTOQEN
corr. Welcker. — ὃ ACAHnIOAOTUH — «tiHnOAIC et 4 eHeTYnO corr.

Boeckh. — 5-8 extant A. P. IX 704 (ἄδηλον). — 5 noAICXPONOCKAI
PA — Ἴ ΤΕΡΑΠΕΤΡΙΔΙ — 8 METPECEGUZYNOM lapis habet ξυνόν, quo ma-
gis mirandum est Anthologiae editores codicis lectionem κοῖλον servasse;
debebant κοινόν reponere. κοινὸς ϑόλος videtur aedificium quoddam ab Ascle-
piodoto usui publico destinatum, in cuius vicinia eius statua posita erat.
Ex Suida haec ad rem faciunt πολλὰ συνειςήνεγκεν eig τὰ ἱερά, τῆς οἰκείας
φύσεως ἔκγονα μηχανήματα, ὠγάλματαά τε διακοσμῶν καὶ ὕμνους προςτιϑεὶς
ἔστιν οἷς.

4890. "Thebis Edidi Hermae VIII 424.
Eixóv]a ἸΜόνδωνος παιδὸς πατρὸς vs Φιλείνου
ἢ πόλ]ις ἔστησεν σωφροσίνης ἕνεκα.
ψ(ηφίσματι) β(ουλῆς) δ(ήμου)
In dextra eiusdem lateris parte:
τὸν γλυκύτατον πατέρα T. Φλ(αουιον] ιλ[εῖνον»] Π όνδω-
γος [vtór] Φλ(αουΐα) Εὐπραξιῖς 9v]yezgo wr. β. [6.Ψ

868 Epigrammata dedicatoria.

Litterse vulgares. — Statuam poni decrevit senatus populusque
ponendamque mandavit Eupraxidi filiae. — 1 Philinus Mondonis et
pater et filius erat. Eiusdem hominis tituli 'Thespienses sunt apud
Keilium Syll. boeot. n. XIX. p. 85 et n. XXXIV p. 134.

891. Syracusis. Ex Mommmseni potissimum apographo C. I. 5408.
Perpenna Boman(us) pa[tr]on(us) p(opuli) Syrac(usani).

Ῥωμανοῦ πραπίδεσσι [Συ]ρηκοσίων τόδε ἄστυ
ἐκ χαμάτων ἀνέπνευσε καὶ εἶδεν ὀνίατος ὥρην"
vovvexa λαινέην μὲν ἀνεστήσανϑ᾽ οἱ ἄριστοι
εἰκόνα, τῆς σοφίης δὲ καὶ ἐν στήϑεσσιν ἔχουσειν.

II vel ri saeculi. — 2 nititur lectio Hughesii Thorlacii Capodiecii
fide nescio an non integra. Visconti KAIC . . . keNiATOC, Mommsen
KAI€ . . . . "HATOC, incertas tamen H et T litteras esse testatus. Valde
placet. Visconti coniectura καὶ ἔδρακεν εἴαρος ὥρην, eademque versus clau-

sula εἴαρος ὥρη supra n. ὅ70, 3 etsi non tralaticio significatu. — 4 τῆς
σοφίης scil εἰκόνα.

592. Epidauri. C. I. 1167.

"Mixidov Βάσσον γενεῆς ἐρικυδέα φῶ[τ]α
βουλὴ καὶ δῆμος, ναέται ζαϑέης ᾿Επιδαύρου,
ἀντ᾽ εὐεργεσίης, τὴν πολλάκι δῶκε πόληι͵,
εἰκόνι τῇδε γέρηραν, ϑεῶν βουλαῖον ἀνάκτων.

ψ(ηφίσματι) β(ουλῆς) [δ(ήμου.

Bassidae nota ex Pindaro apud Aeginetas gens, Epidauriorum co-
Jonos (Pind. Nem. VI 31), quorum cum nobilitatem adfectaret homo
ille romanus simili nomine usus facile ad augendam gentis famam ad
Heracleam originem descendere potuit; Epidauri enim, quod monuit
Boeckh, ortu Argivi erant, Argivorum autem reges Heraclidae. — 4 poeta
ni fallor voluerat γέρηρε. — ϑεοὺς ἄνακτας intellegit Boeckh M. Aurelium
et L. Verum, quibus Bassus consiliarius fuerit.

II. hominum honores. 860

893. Athenis. C. 1, 426.

Βουλῆς us "foslag ψῆφος ἔστησ᾽ ἐνϑάδε
Πομπωνιανόν, παῖδα τὸν Διονυσίου,
γένους τε ἕκατι καὶ ἀρετῆς, ὅση νέῳ.

ἐϊπὲ ἱερέως «Αὐρ. Πωλλίωνος (τοῦ Πωλλίωνος) ἸΜΠελιτέωϊς.

“894. Athenis. Descripsi fragmentum ineditum in Βαγῦβοθο.

Οὐδ[έ ποτ᾽ ᾿4λκείδης τόσσον κλέος ἐσϑλὸν ἀγώνων
ἤρατο n[oÀAÀà καμών, ὅσσον nomen viri,

τὸν βουλὴ ἐστε ψεν ἐυπρεπέσιν στεφαάνοισιν
δώδεκα" π[έντε uév . ....... . ..

ἑπτὰ γαΐϊρ .. ..... es

Litterae €cw. — 8 sqq. sententiam certa ratione mihi videor ad-
secutus esse. Hercules duodecim certamina pervicit, ille duodecim co-
ronis ornatus est, quibus v. 58q. tertia decima fortasse accedebat una
cum statua, cui hoc epigramma subscriptum esset. Sic vero Herculis
certamina indeque partos honores superavit.

$8995. 'Thisbae. Keil Syll. boeot. p. 135 n. 35.

Nomen patris γενέτ]ην με Βραχᾶς εἴδρυσε πόληι
κόσμον nomen avi . .]λίου, τὸν φιλάεϑλον ἄγαν,
ζῆλόν v' ὡς slvai] ue τέκνῳ καὶ πατρίδι τειμήν,
δόξαν πᾶσι βρο]το[ς, τῷ δὲ κλέος ϑεόϑεν.
Litterae ecu, — Brachas nomen C. I. 1613 adn. — 2 sq. cf. infra
ἢ. 925 δήμῳ μὲν κόσμον, ζῆλον πατρὶ κισσοφοροῦντι et C. 1. 1625, 80 ἵνα.
πολλοὶ ζηλωταὶ γείνωνται τῶν ἀγαθῶν τῶν εἰς τὴν πόλιν μαρτυρουμένων. —
4 τοὺς accusativum expedire non potui.

c —

896. 897. Syriae duo tituli, quorum prior in Borechat Trachonitidis
oppido, alter Amrae Batanaeorum inventus eat.

I. Lebas VI 2414.
"Muqu, ἀριστότοκος καὶ ἀγλαόπαίς ἐστίν

Τιβέριος, ὃς Μαρκελλῖνον véxev' ἔξοχ[ον] ἀνδρῶν"
Kaibel, Epigrammata graeca. 24

810 Epigrammata dedicatoria.

ovrog xai πατρίδ᾽ ἑὴν ἔσωσεν παρ᾽ ανακτος.
εἴϑε νῦν καὶ χρυσέοισιν ἀγάλμασιν ὧδε δυναίμην
5 ἀνστήσειν, ἸΠαρκελλῖνε, πεποϑημέγον πατρίδι κῦδος,
ὃς τόδε σῆμα ποιήσας ἀρετῆς μνήμην ἀνέγειρας
αὐτῷ καὶ γενετῆρι καὶ υἱ[ἐ]σε κυδαλίμοισιν.
2 €cxOXANAPUJN, — 3 videtur legatus ad Caesarem missus bene rem
gessisse. — 6 statua posita est prope hereditarium "monumentum quod
sibi suisque condiderat Marcellinus. — 7 viou.

II Lebas VI 2082,
Εἴϑε σε καὶ χρυσέῳ ἀγάλματι ὧδε δυναίμην
Τιβέριον στήσειν, πεποϑημένον πατρίδι xi doc.

Tiberius Marcellini pater filiusve videtur fuisse.

Dixi de duobus his titulis in Commentat. Bonnens. p.24.sq. Ad-
psret prioris tituli vv. 4 et 9 eodem ex fonte fluxisse unde alter titulus,
neque eo opinor aeque vitioso; facile enim clausulae vitium ita tolli
potest, ut in archetypo fuisse credas πεποϑημένον λλαδι κῦδος, quod
inculti homines ad suum usum corruperunt. Antiquioris poetae hi for-
tasse versus fuerunt:

εἴθε σε xal χρυσέοις ἐν ἀγάλμασιν ὧδε δυναίμην

ἀνστῆσαι (vel ἀνστήσειν) . .. .. , πεποϑημένον Ἑλλάδι κῦδος.
coll. A. Plan. V 335 ἔπρεπε μὴν χρυσέῳ ἐν ἀγάλματι, μὴ δ᾽ ἐνὶ χαλκῷ -
τοῦτον τοῖς ἄλλοις εἴκελον ἑστάμεναι.

898. Ephesi, C. I. 2967.
Τοῦτον, ὃν εἰςοράᾳς, τὐπον ogSiov ᾿Αντωνείνου
4“ωρόϑεος πτελέῃ ϑήκατο χρυπτόμενον.

1 τύπος ὄρϑιος statua. — 2 ὑπὸ πτελέη saepius mortui conduntur,
ut docent Anthologiae epigrammata.

899. In valle Chimaerae Lyciae. C. 1. Add. III 4329 b.
T]eiu[o]v Τειμαίο[υ 9év' 4tvabi9e]uww. Θεοτεί[μου.
v]ó» φέλο[ν' αὐτὰρ ἔπαινοι] ἀίΐμνη[ζστοι οἱ ἔσονται.

Potest etiam sepulcralis esse titulus. — 1 EIMON — IMIN versum

II. hominum hqnores. 941

supplevit Franz. — 2 ἸῸΝ Franz τὸν φίλοίν, εὐνοί]α[ς] μνη[μοσύνης 9 ve-
xev] Alia sexcenta cogitari posse concedo.

900. In valle Chimaerae Lyciae. C. I. Add. III 4329 c.
Tv στρατιὰς κο[σμοῦντα], τὸ[ν] ἐ[κ] yév[s]oc βασιλήων
τὸν πάσης ἀρετῆς ἀξ[ια τῆς] προγόνων
[nomen viri z9QàEavta . ........ leen

1 TOEHTENOCBACIAHC.. . restituit totum versum Franz. — 2 n4CHC
AIAPETHC, ubi ΑΙ syllabam recte neglexit Franz, qui tamen cum scri-
pserit ἄξιον ὧν προγόνων vereor ut graece locutus sit. Cf. C. 1. 5745,17
ἄξια πρώσσων αὑτοῦ xal rác τῶν προγόνων ἀρετᾶς et supra n. 851 ἐν ác-
τοῖσιν ᾿Ξἰενόφαντος καὶ belvoig ἀρετᾶς ἄξια πόλλ᾽ ἔκαμεν.

901, Romae. C. I. 6939.

" Cronio Eusebio v. c. consulari Aemiliae, addita praedictae provinciae
contuitu vigilantiae et iustitiae eius eliam. Ilavennatensium civitate, quae
antea Piceni caput provinciae videbatur, vicario Italiae, quae pote-
8tas supradicto viro ob testimonium ante acti honoris est adtributa, pe-
titione senatus contemplatione vitae atque eloquentiae eius αὖ invictis-
S(imis) principibus est delata.

᾿Ιταλ]ίης ἄρχοντα o[a]o[n]zo[A] ἐστήσαντο
βουλὴ καὶ βασιλεύς, τὸν σοφὸν Εὐσέβιον.

Dedicata V eidus Novembris cos. Fl. Mallio Theodoro v. c.

Annus est 399. — ] nMiHC corr. Casaubonus, — CAOTITOAIN emen-
dationem occupavit Cavedoni C. I. Add. III p. 1266. — 23 βασιλεῖς
Bosch. Sed monuit Cavedoni unum intellegi posse occidentis inperato-
rem Honorium, cum praesertim unus ex binis consulibus memoraretur.

902, Athenis. Koehler Hermae IV 132.
Εἰκόνι χαλκείῃ σε Πρόβον, τὸν ὕπαρχον ᾿ϑήναις
᾿Αντόλιος [στῆ]σεν Ἕλλαδος ἀνϑύπατος.

Anatolium Koehler putat consulem ἃ. 440 esse. --- 2 IOssEN corr.
| 34* —

879 Epigrammata dedicatoria.

Koehler. — Supra ex antiquiore fortasse titulo residua pinguioribus litteris
sculpta //INOMOL ubi ὠγορανόμοι fuisse coniecit Koehler.

903. Sardibus Lebas V 629.

Οὗτος ὃ τῆς ᾿Ασίης ὑψαύχενα ϑῶκον ὑπάρχων
πυργώσας καϑαροῖς [λ]ούμασιν ᾿Αχόλιος:
ᾧ βουλὴ μεγάλων ἀγαϑῶν χάριν εἰκόνα χαλκῆν
| στησαμέν[η vetu?» ὦπασε ϑ]Ἰειοτάτην,
ὅ ἠδ᾽ ὅτι λα[νέων δαπέδων κρηπῖδα τορήσας
τεῦξε[»] ᾿Ελευϑερίης ἐνναέταις τέμενος.

Lydia inde ab rv saeculo exeunte consulari permissa erat, qui Sar-
dibus habitabat; neque hoc tempore titulus antiquior. — 1 Sardes ipsae
in planitie sitae (Strabo p. 625, quamquam idem p. 626 ὑπόκειται δὲ τῇ
πόλει τό τε ἸΣαρδιανὸν πεδίον καὶ xrÀ.) cum vix ὑψαύχην ϑῶκος nominari
possint, fortasse solam arcem (Strab. p. 625 ἄκραν ἔχουσα εὐερκῆ) aquis
Acholius instruxit. — 2 AOYMALIN — 4 tTHCAMEN |. EIOTAHN versum
omissum supplevit Waddington. — (᾽Ελευϑερίης τέμενος fortasse templum
erat ubi τὸ κοινὸν τῆς ᾿Ασίας celebraretur, cf. C. I. 3461. 5918.

904. Prope Erythras. Lebas V 55.
“1γαϑῇ τίχῃ
ψ(ηφίσμαιι) β(ουλῆς) δ(ήμου).

Ἢ διασημοτάτη Ἔρύϑρου πόλις, ἡ μακάρων γῇ
Κεκροπίς. ἢ 4ιῦϑεν κῦδος ἀειραμένη,
σ]τῆσε πανηγύρεως ἀγορανόμον, οὔνομα Κάρπον,
- 52)φᾳφ» P 2» 2 ,
τοῖς ἰδίοις ἔργοις ἔνδον ἀ[γ]αλλοόμενοῖν.
5 ἐστὶ δέ μοι γενέτης, ᾧ εὔχομαι ἰσοφαρίζειν,
Ζωσιμίων, τειμαῖς ἐίγχε παριστάμκιενος.

Sat recentis aetatis litterae. — 1 Erythrus Erythrarum ἥρως κτίστης
Rhadamanthyis filius est, cf. Paus. VII 3,4. Hinc tamquam ex ipsis
beatorum sedibus colonia deducta videtur (cf. supra ἢ. 317), hinc
Διόϑεν i. e. ex Creta famam sibi conlegisse dicitur. Sed Cleopus Codri
filius patria relicta in Asiam profectus συλλέξας ἐξ ἁπασῶν τῶν ἐν Ἴω-
vía πόλεων ὅσους δὴ παρὰ ἑκάστων ἐπειςήγαγεν ᾿Ερυϑραίοις συνοίκους. Inde
Κεκροπίς vocatur civitas; sed mira est harum omnium fabularum confu-
sio, — 6 Zosimionis patris Carpique filii statuae iuxta conlocatae erant;

Il. hominum honores. 318.

τιμήν idem esse atque εἰκόνα norunt omnes, cf. τιμὴν ἀναστῆσαι alia
Ephem. epigr. lat. ΠῚ 12.

905. Gortyne. C. I. 2589 ex schedis Pigafettianis apud Gruterum, ex
Cornelii libro Creta sacra, qui petiit ex codice Vaticano 1759, denique
ex Pocockio.

"Eonspíng πάσης y9ovóg ὄβριμον ἰϑυντῆρα,
αρκελλῖνον ἄϑρει, ᾿ϑαρραλε[ο]ν ταμίην,
Ἑλλάδος ἀγλαὸν ἔρνος, ὃς εὐδικίῃ καὶ ἀρωγῇ
κουφίζων πόλιας ϑῆκεν ἐλαφροτέρας:"
5 cvovvexa καὶ προϑύροισι Δίκης ἐπιμάρτυρα ϑεσμῶν
βουλῆς καὶ Πύρρου στῆσεν ἐφημοσύνη.

Graviter interpolata sunt Pigafettiana et Corneliana, integriora quae
in margine Cornelius habet quaeque Pococke tradidit; omnia ut res
perspiciatur enotabo. — 1 Poc. EznEPIHnA.O . . . .. OBPIMONIOYNT ...,
reliqui quae posui. — 2 Μάρκελλον ὁ ϑρασὺς μάρψε μόρος ταμίην Gruter
eademque, nisi quod Μαρκελλῖνον habet, Cornelius in textu, in margine
Μαρκελλῖνον ἄθρει ϑαρραλέων ταμίην. Pococke Μαρκελλῖνον pa .. unde
dubitari potest ὁρᾷς scribendum sit an cum Boeckhio ἄϑρει. Alterum
praetuli propter insequentis tituli v. 1. — Deinde ϑαρραλέον scripsi,
ϑαρραλέως Boeckh. — ὃ εὐδοχίηι Κυκλάδων γῆς Gruter et Cornelius
alter tamen in margine καὶ dpuryf, Pococke ΕΥ̓ΔΙΚΙΗΚΑΙΑΡΩΡ .. — 4 ΘῈ

. Poc. pro ϑῆκεν, idemque v. 5 nPoe . . pro προϑύροισι. — δ᾽ ἐπι-
μαρτύρῳ Cornelius, correctum in margine. — 6 βουλὴ καὶ Πύρρον ϑῆκεν
Gruter, βουλῆς κάπυρος στῆσε ἐν Cornelius, in margine vero βουλὴ καὶ
Πύρρου ϑῆκεν. Pococke BOYAHIZAn.YPPOYZTI . . . ἐφημοσύνη.

Eiusdem urbis alius est titulus C. I. 2588 Kowroy Καικίλιον Ῥου-
φεῖνον, τὸν κράτιστον ἀνθύπατον Κρήτης xai Κυρήνης Κυντίλιος Πύρρος τὸν
φίλον, ubi cum Pyrrhum eundem esse pateat, qui Marcellini statuam
ponendam curaverit, sequitur utrumque titulum Constantino antiquiorem
esse, quippe qui Cretam Cyrenenque provincias ab Rufino coniunctim
administratas separaverit et alteram consulari alteram praesidi adtri-
buerit. Iam vero Marcellinus v. 1 Italiae corrector, v. 2 quaestor ad-
pellatur, quo utroque munere cum non possit eodem tempore functus
esse, hoc statuendum videtur, . olim illum apud OCretenses quaestorem
postea ad correctoris [taliae dignitatem provectum eoque ipso tempore
cum novum iniret munus a Gortyniis 8tatua honoratum esse. Quae si
minus plane poeta dixisse videtur, aut ipsius inculpanda est inperitia
aut interpolatorum fraus nobis quidem non deprehensa; vid. adnot. crit.

974 Epigrammata dédicatorís,

δὰ v. 1. — 6 Pyrrhus videtur civis Gortynius fuisse, fortasse urbano
alicui muneri praefectus; similiter P. Septimium Getam ταμίαν xai àv-

τιστράτηγον Cretae et Cyrenes statua honorant ἀρορανόμοι Gortynii
C. I. 2591.

906. Gortyne. C. I. 2592.

Eixóva τήνδ᾽ ἐςάϑρει" πέλεται δὲ τοῦ ἁγνοῦ ὑπάρχου
ἐς Κρητῶν πόλιν͵ ἣν μοῦνος ἔϑηκε νέην"
ἀγχίϑυρος δ' ἕστηκα Δίκης πέλας, eiui κριτὴς ya
| nniog ἰϑυδίχκοις, τοῖς δ' ἀδικοῦσι δέος.
5 στῆσε δὲ Καλλείνικος ἐνηὴς δόγματι νήσου,
, 2 , [i 35
γαίης Ἰλλυρίδος δεύτερον ἠέλιον.

Titulus superiori aetate suppar est. Constantino recentiorem pu-
tat Boeckh, qui falso ὕπαρχον (v. 1) praefectum praetorio lllyrici (cf.
v. 6) intellegit. Immo homo ille, cuius nomen in alia parte lapidis
scriptum fuit, natione Illyrius Cretam pro consule regebat; ὕπαρχος enim
et ὕπατος et ἄρχων et σατράπης et ἡγεμών poetis aliisque liberioris ser-
monis scriptoribus saepius proconsul vocatur; cf. Becker- Marq. III 1
p. 296 adn. 17.

907. Sinopae. C. I. 4158 et Add. III p. 1114.

Ὃ κρατερὸς Πολιοῦχος αναξ ἢγίρατο ταύτην
νεύματι τῷ σφετέρῳ χαλκχοτύπου παλάμαις
στήλην Εὐλαλίοιο, τὸν εὖ ἐνοήσατο ϑεσμός
πειϑόμενον σκήπτροις αἰὲν ἀκηρασίοις.
6 δέρκεό μοι, φίλος, ὧδε νοήμονα τέκτονα χαλκοῦ
Ἡφαίστου σοφίῃ σῶμα μιμησάμενον.

IV fere saeculi. — 1 versus exordium simile Theocr. VII 152 τὸν
κρατερὸν Πολύφαμον, A. P. XVI 66 τὸν κρατερὸν Βύζαντα, ibid. VII 578
τὸν κρατερὸν Πανοπῆα, quorum ex consensu minime probabile fit, non
proprium nomen esse Πολιοῦχον, Sed πολιούχου i. e. curatoris urbis mu-
nus significari. — 3 ϑεσμός Welckero (Mus. Rh. III 272 sqq. n. 51) est
ipse inperator; non credo. Poliuchus, fortasse consularis provinciae
Helenoponti Eulalium statua honorat, quem ipse leges et iudicia ad-
ministrans suo imperio obsequentem cognovit. — 6 COd$IHCCuMA cor-
rexi licet tribus apographis confirmatum. -- Ceterum ex Xanthopuli

II. bominum honores. 915

fide praescripta epigrammjati haec habentur TONKAIAYTOYZMETATONZREI
POK, quae ad epigramma pon pertinent.

908. Apud Eaccseam Batanaseorum urbem. Ex Wetzsteinii apogra&-
pho Kirchhoff Act. acad. Berol. 1863 p. 304. Lebas VI 2139.

. δικ]ασπολου ἠδέ τε ἁγνοῦ
. . ἀνδρ]ὸς ἀριπρεπέος κατὰ xóouo[»
. χῦ]δος δέ οἱ ἄφϑιτον αἰεί

ME . μάλα xoi πόλεις ἄλλας
5. ..... .s&]ufg χάριν ὑπατείης τε

el. or . tov: εὐτυχίτω ἡ κολωνία.

IV fere saeculi. — Laudes sunt vulgares; v. 4 (ubi traditum 1MAAA)
non 80lum Eaccaeam sed alias quoque urbes suis beneficiis exornasse
dicitur.

909. Nisaeae Megarensium. C. I. 1080.

8. Ἐκ γενεῆς περίβωτον ἀπ' ἀνθυπάτων x(ai) ὑπάρχων
Πλούταρχον, καϑαρῇσιν ἀοίδιμον εὐνομίῃσιν,
προφρονέως ἸΜεγαρῆες ἀειμνήστοις ἐπὶ ἔργοις

δἰκόνι λαινέῃ στῆσαν ἀγασσάμενοι.

5 b. Πάντη Πλουτάρχοιο κλέος, πάντη δέ ες ϑαῦμα,

πάντη Ó' εὐνομίης εὖχος ἀπειρέσιον,

υἱέος Εὐ[λαλ]ίοιο, τὸν ᾿Αλκαϑόου ναξτῆρες
πολλῶν ἀντ᾽ ἀγαϑῶν ἀμφὶ düxng τεμένει.
1V fere saeculi. Inepte fecerunt, qui de Plutarcho Chaeronensi co-

gitaverunt. — 7 ev . . . 1010 Villoison, εὐ. . 1010 Fourmont. Εὐτυ-
χίοιο vel Ἑὐμενίοιο vel Εὐϑυμοιο Boeckh. — $8 intellege ἔστησαν, quo
aegre caretur in enuntiato relativo.

910. Athenis. Ephem. 2257. Keil Mus. RÀ. XIV 493.
4iuog Ἐρεχϑῆος βασιλῆα] λό[γ]ων ἀνέϑηκαν
Πλούταρχον σταϑερῆς ἕρμα σαοφροσύνης"

ὃς καὶ πρὲν ποτὶ νηὸν ᾿ϑηναίης ἐ[π]έλασσεν
ναῦν ἐλάσας ἱερὴν, πλοῦτον ὅλον προχέας.

316 Epigrammata dedicatoria,

Plutarchum recte Wilamowitz intellegit Nestorii filium Atheniensem,
Proculi Lycii praeceptorem. — 1 BACIAH . AOIUN et, 3 €YEAACCEN COrT.
Keil — βασιλεὺς λόγων primus Herodes praedicabatur. — 8 8q. sacram
navem in pompa Panathenaica ad arcem usque et Minervae templum
magnis sumptibus evexit; cf. Wachsmuth die Stadt Athen I 287.

911. Athenis. C. I. Add. I 373 b.

Τὸν ϑεσμῶν ταμίην ἙἝρκούλιον, ἁγνὸν ὕπαρχον,
Πλούταρχος μύϑων ταμίης ἔστησε σοφιστής.

IV saeculi. — Herculius fortasse ἀνθύπατος τῆς Ἑλλάδος fuit,
cf. C. 1. 372, — 2 μύϑων ταμίης opponitur ϑεσμῶν ταμίη. Plutarchum
eundem esse in titulo antecedenti patet; diversus tamen ab eo est cui
Megarenses honores prospexerunt supra n. 909.

*912. Athenis in museo descripsi titulum ineditum. -
Τὸ]ν πρόμαχον ϑεσμῶν [Ἐρκού]λιοῖν, ἰσο]ν ἅπασιν,
ἑζόμενον ϑώκων [ὑἹψόϑεν αἰπυτάτων,
δ]εινὸς ᾿41ϑηνάων ᾿᾿πρωνιανὸς σε σοφ[ισ]τής
στῆσε παρὰ προμάχῳ Παλλάδι Κεκροπί[η.

1c...1A01... N quae &i recte supplevi, dubitari nequit quin
idem sit Herculius atque in tit. anteced. — 3 ab initio non plus w una
litter& periit.

913. Megaris. C. I, 1081 ex schedis Fourmonti.

ἝἙρκόλιον τὸν ἔπαρχον ἀ[νέστ]ησαν Meyaoz[e]c, -
παντοίω[ν ἔργων] καὶ πόλεων φύλακα:

τείχεα δ[εῆμαίτο κ]αὲ [πόρ]ον ἔμπε[ ὅ]ον [ὠ]πα[σ]ε Νύμφαις,
agrea καὶ βουλὰς πάντ᾽ ἐφ]ορῶν σοφίῃ.

Eiusdem Herculü, cuius tituli antecedentes. — 1 AITHCANM€TAPHC

corr. Boeckh. — 92 naNTOiw .. . ICUKAI παντοίων ἐθνῶν Boeckh; cf.
Aen. Poliorc. praef. πολλῶν xai παντοίων ἔργων πρόνοιαν ἑκτέον. — 3 AUM

AIUIAII, ONeMne, ONIOnAENYMé) corr. Boeckh, nisi quod Νυμφῶν praetulit ;
Νυμφαις Osann. Huius aquaeductus rudera superesse dicuntur in agro
Megarensi. — 4 ΠΛΙΜΙ OPU/N corr. Osann, sed fortasse πανϑ᾽ fuit.

II. hominum honores. 8171

914. In Megaride. Lebas II 61.

Φ]ωσφόριον IMeyaprec 4ouovovoouo καμόντες
εἰκόνα λαινέην στῆσαν ἐπ' εὐδικίες,

οὕνεκα πυργώσας πόλιας κρατεραλγέα ϑοῦρο[ν
τεῦξεν ἀτάρβητον δήιον ἐνναέτες.

IV fere saeculi. — 2 εὐδικίες i. q. εὐδικίαις, ut v. 4 ἐνναέτες. —
9 OGOYPO. minime certa videtur aut lectio aut explicatio. Meliora cum
deficerent, Keilium secutus sum Mus. Rh. XIV 502, qui κρατεραλγής
vocabulo novo inlato sic intellegit: quía urbibus muris munitis acerbum
bellum hostium effecit. ne. timendum esset. incolis, in quibus ϑοῦρος (scil.

"Apwc) deus violentus ferri s&ne posset, nisi adiectivum insuper accederet
δηιος.

915. Athenis. C. I. 378.

8. ^doyóv ἐμὲ Θεόδωρον ᾿Αχαῶν εἰκόνι τῇδε
στῆσε Θεμιστοκλέης νεύματι Κεκροπίης.

b. Aoxóv ὁρᾷς Θεόδωρον, t ὃς εὐδικίῃς ἀγανῇσι
σῶσε Πανελλήνων σώματα καὶ πόλιας"

5 τουνεχά μιν κατὰ ἀστυ Θεμιστοκλέης ἀνέϑηκε
εἰκόνι λαινέῃ (τὼς γὰρ ἄνωγε πόλις),
εὐχόμενος μετέπιτα ϑεῷ γεννήτορι πάντων
καὶ χαλκοῦ στήσεν νεύματι Θευδοσίου.

Post a. 380, quo tempore, ut bene coniecit Chandler, Gothis Thes-
saliam οἱ Epirum vastantibus honores meruit Theodorus Achaeorum ἀμ.
Videtur autem Ἑλλαδος ἀνθύπατος tunc fuisse, — Duo distinxi epigram-
Inata. — 2 ΚΕΚΡΟΠΙΗΙΓ — 8 cTHEIN Fourmont.

916. "Troezene. C. I. 1187.

Πιτϑεῖδαι Θεόδωρον, ἐπεὶ nólav ἠέξησε
πευκαλίμοις ἀγανῆς μήδεσι προστασίης,
ναὶ μὴν καὶ κτεάτεσσιν: ἐπεὶ λίπε πᾶσι νέμεσϑαι
ἄργυρον ἐς γενεὴν πᾶσαν ἐπεσσομένην.
Eiusdem Theodori, cuius epigramma antecedens, — ὃ 84. pecuniam
reliquit cuius usurae quotannis viritim populo distribuerentur.

918 Epigrammata dedicatoria,

917. Prope Spartam. C. I. 1409. Lebas II 181.

Tó» κλυτὸν ἡγεμονῆα Χαρείσιον ἀνϑετο κούρα.
Σπάρτας à πρώτα, Πηνελόπεια νέα,

ἣν μέγα χάρμα πάτρᾳ Σπαρτιατικὴς ἠέξησεν,
κυδάλιμος γενέτωρ κυδαλίμαν ϑύγατρα.

phallus

dnungtoiov τοῦ (4ημητρίου) "γλυφή.
1v saeculi. — 2 cf. supra titulum et ipsum Spartanum n. 874 ἀλ-
λην Πηνελόπειαν ἐγείνατο κυδαλίμη χϑων - Zimdprq xrk. Mirum sane esset
si mulieris tanta laude dignae nomen taceretur; propterea recte Boeckh
Χαρείσιον filiae nomen adgnovisse videtur. — Idem artifex C. I. 1330.

*918. Romae in museo Lateranensi descripsi titulum ineditum.
MagxiavoU στίλβει τύπος Ἑλλάδος ἀνθϑύπατοιο.

Vide supra n. 902.

919. Sidymis Lyciae. Duo sunt fragmenta, C. I. 4266 e.

8. To:]avóg μετὰ δικανικὴϊν τοῖς ἄἤρχουσιν συνκαϑεσϑείς,
ἡγεμόνι, βικαρίῳ, ἀνϑυπα[τῳ], δυσίν τε ἐπάρχοις,
ἀρχὴν Θηβαίων λάχεν, ε[1τ]} ““ἰγύπτόυ πάσης,
κεῖϑεν ὑπατικὸς Συρίης, ἠδ᾽ [ἔπ]αρχος égag,

5 ϑησαυρῶν τε ϑείων κόμ[ης], εἶτ᾽ ἔπαρχος μέγας gavi[c
ταῦτα Ó' ἔτι π[ρ]άττων ἔτ[εσι] τριάκοντα καὶ τρισίν
δέξατ᾽ ἀείδιον ὑπάτων [λάχος] εἵνεκα πα[ν»]των.

. - -- -- ὦ -φ-φ-------

οἱ ϑ]εῖοι βασιλεῖς τοῖς ἔργοισι» χαίροντες
10 εἵνεκ᾽ ἀμοιβῆς ὑπατίας τε[ἰμησαν] ἀφϑάρτωϊς,

ὡς ἂν αὐ[τ]ῷ κῦδος καὶ τι[μ]ὴν ὀπάσοιεν

πᾶντας ἐπ᾽ ἀνϑρώπους ἅμα τ[οὺς t0r6] καὶ μετέπειτα,

οὕνεκ' ἀπειρδεσίους πόνους [ἐξή]νυσεν ἀρχαῖς.

Tatianus advocatus, assessor praesidis, vicarii, proconsulis, duorum
praefectorum, praetoris, praeses Thebaidos, prafectus Augustalis (a. 367),
consularis Syriae, comes Orientis, comes sacrarum largitionum (a. 374),

II. hominum honores. 319

praefectus praetorio Orientis (a. 385 - 392), consul 391, natus in provin-
οἷα Lycia, cod. Theod. 1X 38, 9; cf. Claud. in Rufin. 1 282. Haec
doctissimus amicus O. Seeck, qui Tatiani nomen invenit. Eiusdem
Tatiani titulus est C. 1. 4816 Τατιανὸς ἡγεμων τῆς Θηβαΐδος ἱστορήσας
ἐθαύμασεν [r?] ϑαῦμα ξυνὸν τῶν σοφῶν Αἰγυπτίων. --- Restituit fere ti-
tulum Franz. — 1.. ΠΑΝΟΚ — ΔΙΚΑΝΙΚΗΙ — 8 ΛΑΧΕΝ.. εἰ εἶτ᾽ Seeck.
— 4 nao" APXOC corr. Seeck. — 6 AerinATTUN dé τι πράττων Franz —
ἔτεσι τριάκοντα καὶ τρισίν postquam primum honorum cursum iniit i. e.
post adsessoris officium. — 7 ἀειδίων Franz. — nanTuN πάππων scribi
vetuit Seeck; neque enim cum praeses Thebaidos ex equitibus legi so-

. leret senatoriam Tatiani familiam videri fuisse. — 8 sic traditur:

0... NAYEAYTOYTNC
AOYChnOYAHDNO

ubi ab initio fuerit εἰκόν᾽ ἀφϑαρτου, deinde σπουδὴ nomen. — 10 οἱ ϑεῖοι
scripsi, — 10 sic Franz; fortasse tamen d$8aprw dativus servandus et
δια substantivum aliquod praecedens referendus. — 11 Aviw — τῇ [ΔῊΝ
τερπωλὴν Franz, quod proximis non aptum est; sententia enim homerica
Il. K 212 μέγα κέν οἱ ὑπουράνιον κλέος εἴη - πάντας ἐπ᾽ ἀνθρώπους. —
18 διηνυσιν Franz.

920. Romae. C. 1. 5921. 5922.

»
I Τὸν σοφὸν ἐν ἀνδράσιν Εἰωνικόν, ἀνὄρα μέγιστον,
- 2
Κύιντον Ἰούλιον MeíAgvov οἱ τεχνεῖται ἀνέϑηκαν.

Q. lulius Faentius alumnus cum arteficibus posuit.

In altero cippi latere:

Κύιντος Ἰούλιος Μείλητος ζῶν κατειέρωσα τῇ πρὸ ξ Ka-

λ(ανδῶν) Magz(icv).

De Mileti persona ut iudicari possit, alterum subiciam eiusdem
titulum:

I. Δύικντος Ἰούλιος
4 , , € ,
Ἤείλητος προλιπὼν ᾿Ασίας Τυίπολιν πατρέδαν πόλιν ἀγνήν
^ “« Li
ἐνθάδε ἦλϑα ἀγῶνα ἰδεῖν προκαϑεζομένου βασιλεύοντι Ze-
Breq.
* , , , , ».!
καὶ πορίσας βίον ἐκ καματων ἐδίων
5 ταῦτα ἐποίησα ἐγὼ ἀπάτην τοῖς ζῶσιν.
M , , 215 , 2 )
δεὐφραίνεσϑαι, φίλοι, tig λαβυρινϑὸν aet.

380 Epigrammata dedicatoria.

μαρμαραρίων τὸ γένος σῶζε, Σέραπι.
Ὁ τόπος λαβύρινϑος.

Q. Iulius Miletus Ionicus (hoc enim alterum videtur cognomen esse),
Phoenix natione, patria urbe Tripolitanus, ditissimus homo Romam
profectus inperante Severo suis inpensis monstrosum aliquod aedificium
faciendum curavit, quod theatrum populare fuisse suspicatur R. Rochette.
Videtur autem primitus ille marmorarius fuisse (II 7) et marmorarii for-
tasse intellegendi τεχνῖται (1 2); inprobabile enim histriones vel mimos
pantomimosve, quae est Welckeri coniectura (Syll. praef. XIX), tam
pravis versibus eum laudavisse. — 6 εὐφραίνεσθαι i. e. εὐφραΐνεσϑε.

921. Constantinopoli in saxo quadrato sob basi marmorea. Ex Frickii
apographo C. I. 8614.

Kio]v[o] πορφυρέην xai ἀργυρέην βασίλειαν
ó]é[o]xeo, ἔνϑα πόληες ϑεμιστεύουσιν ἄνακτες"

οὔνομα δ᾽ εἰ ποϑέεις, Evóo[S]ia- τίς δ' ἀνέϑηκεν;
Σιημπλίκιος, μεγάλων ὑπάτων γόνος, ἐσθλὸς ἔπαρχος.

D(omi)nae [n(ostrae)] Eudoriae semper Augustae
v. c. Simplicius praef. urb. dedicavit.

Supplevit Frick. — Columna illa porphyretica una cum statua reginae
argentea erecta est in honorem Eudoziae Augustae anno p. Chr. 406,
collapsa est terrae concussa motu a. 732. — Kirchhoff.

922. Emesae Syriae in basi columnae. Lebas VI 2570.

T — Kvxàosegüg κόσμοιο τύπος, βασιλεῦ, σε κο[μίζει
, ΄ ᾿ w M ,
ἔϑνεα πάντα λαχόντα σοφαῖς φρεσὶν ἡνιοχ[εύειν

Tituli mutili sententia non satis perspicua. — 1 distinxit et sup-
plevit Kirchhoff.

Ill. AGONISTICA.

MVSICA CERTAMINA.

*923. Athenis ad Parthenonem. Kirchhoff 493.

γικήσας τὴν ἀγῶνα nomen victoris . . - yo]e& T: ἀνδρῶν
. τόνδ᾽ ἀνέϑηκ)εν ὥρον,
ἔξοχα τοὶς : ἄλλοισιν] ὅροις ἔξω κατὰ φῦλα
τοῦδε μεταπρέψαι καλλοσύνη»] τρίποδος.

Medii fere saeculi v. --- Fingo victorem aliquo urbis loco tripodem
pro termino posuisse, quem reliquis terminis extra urbem conlocatis
(hoc enim v. 3 dictum videtur, etsi quid sit κατὰ φῦλα nescio) pul-
critudine longe antecellere gloriatur. Aliter Kirchhoff:

Νίκας ὅσσοι ἕλοντ᾽ ἐν ἀγῶσι ϑεᾶς χο]ροὶ ἀνδρῶϊν
δῆ μος ᾿Ἐρεχϑειδῶν dva." ἔϑυηρε]εν ὅ Opov,
στήσασϑαι τεμένους χ]ώροις ἔξω κατὰ φῦ[λα
κλεινὸν ἀριστεύσας μνημόσυνον] τρίποδος. ---
2 init. poteris ἐκπρεπὲς ἄθλον ἑλών, nisi forte indicato confinio quo po-
situs erat terminus scripsit poeta μέσσον ἔϑηκεν ὅρον, cf. A. P. IX 786
τόνδε καϑιδρύσαντο ϑεῷ περικαλλέα βωμόν - Δεύκης xal Πτελέης μέσσον ópov
ϑέμενοι κτλ.᾽ — 3 post ΦῪ non patet plus duarum litterarum spatium,
unde recte Kirchhoff φῦλα pro φυλάς scriptum esse statuit.

924. Athenis in theatro. Benndorf Goett. gel. Anz. 1871 p. 607 sqq.
Ei καί τις προτέρων [ἐ]ν[αγ]ωνίωι Ἑρμῆς ἔρεξεν
ἱερά, καὶ Νίκηι τοιάδε δῶρα πρέπει,

382 Epigrammata .dedicatoria.

5v πάρεδρον Βρομίωι κλεινοῖς ἐν ἀγῶσι τεχνιτῶν
Πρ]αξιτέλης δισσοῖς εἴἷσατ᾽ ὑπὸ τρίποσιν.

Medio saeculo mr non vetustiotrem, medio 1 non recentiorem
esse titulum Koehler iudicat. — 1. ΝΔΙΩΝΙΩΙΈΡΜΕΙ corr. Benndorf. Ele-
gantissime haec dicta: rulti Mercurio certaminum praesidi sacra obtule-
runt, quidni ego Victoriae? ubi vicisse Praxiteles non tam dicitar quam
subsignificatur. Quod ἐν τοῖς τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν ἀγῶσι vicit,
Dionyso sociatur Victoria, utroque simulacro sub singulis tripodibus
constituto.

925. In Λαμπτρέων παράλων pago attico. Lebas I 85. Ex Rossii
apographo Keil Bulle. de l'acad. de St. Petersbourg XVI 94 (1859).

ἩΗδυγέλωτι χορῶι “ιεονύσια []ip[og ἐνίκα.
μνημόσυνον δὲ ϑεῶι νίκης τόδε δῶρον [ἔϑηκεν,
δήμωι μὲν κύσμον, ζῆλον πατρὲ κισαοφο[ροῦντι.
τοῦδε δ᾽ ἔτι πρότερος στεφανηφόρον [εἵλετ᾽ ἀγῶνα.

Aetatis certe graecae. — 1 ΔΙΟΝΥΣ et nihil ultra Ross; ΔΙΟΝΎΣΙΑΕΙ
M1.. O Lebas; supplevit et haec et vv. 2 et 4 Keil. — 3 ΦΙΛΟΝ pro
ζῆλον Lebas. — Keil κισσοφόρῳ δέ. At δέ etsi recentiores poetae post
tertium vel quartum adeo vocabulum ponere non dubitaverunt, extremo
tamen enuntiati loco nemo posuit. — 4 filius Dionysiorum victor patrem
ad sui exempli imitationem inpult, et vicit pater quoque. Erravit Keil.

926. Hermionae. Ex schedis Fourmonti C. I. 1212,
Παν]τακλῆς μ᾽ ἀνέϑηκεν- ἀδελφεός εἰμι δ᾽ ἐκείνου
IIv3o]xAéng πλείστων ἀντιτυχὼν ἀέϑλων:
ἑλλαδικαὶ v]ix[o«] v[os]ic καὶ δέκα, τὰς [Nsuén τε
καὶ π]αρὰ [ΠἹειρήνην Κασταλίαν τ’ &A[o]8o»,
5 τρεῖς δ' ἔτι καὶ Ζεὺ]ς oióe[»] Ὀλύμπιος ὡς ἐεύίμας [voc
εἰπεῖν ἐξ t]e[o]o? ἰφϑ]εγγόμενος στόματος:
ἄσπετα δ᾽ ἄλλων φ]ῦλ᾽ ot[x ἅ]ν τις ἀζργι[ϑἹμήσειεν,
ovs ἀν᾽ ᾿Αχαιΐδα] γῇ[ν ἠ]γαγόμ[η]ν στεφάνηυς,
ἀλλ᾽ ónoc' αὐλῳ]δός τε καὶ ἐγκυχλίοισι χοροῖσιν
10 ὅσσα τε χκωμῳ]δός, ταῦτα καταγράφεται,
ἡνίκα Βοιωτῶν» ue [π]αν[ήγυ]ρ ες] ἐστεφάν[ω]σεν
e. s. n n 5. πρῶτ' ἀ[π]ε[»]εγ[καἸμεν[ον.

III. agonistiea. '388

xo] στέφανος Movooig "EA[xo]véot καὶ 4ιονύσζωι
|. ΑἸαδμείωι, τρίτατ᾽ ἦν κῦδος ἐμοῖς γενέταις.
16 κ]αὲ [β]ασιλεῖς δώροισι [μ᾽ ἐτίμησαν τὸν ἀοιδόν
v]tóv ᾿“Ὡριστάρχου, ϑεοῖς φίλον, Ἑρμιονῆ.

Pantacles et Pythocles fratres, quorum nomina divinando restituit
Boeckh, inter eos numerantur qui Soteriis ludis delphicis interfuerunt
II saeculo,. in titulo apud Wescher et Foucart /necr. delph. 4 χοροὶ ἀν-
δρῶν" Πυϑοκλῆς ᾿Αριστάρχου Ἕ ρμιονεύς, Παντακλῆς ᾿Αρι[στάρχ]ου Ἕ μιονεύς.
Epigrammatis male traditi incerta emendatio, certior interpretatio est,
cuius viam fere monstravit Wilamowitz; intellexit enim inde a v.3
usque ad v. 6 enumerari victorias ex magnis et panhellenicis ludis re-

portatas, deinde reliquas. — 3 .v . . . IK-TEBIZKAIAEKATAZ . . ΓῚ vixai
τρεῖς καὶ δέκα Boeckh; ab initio ἑλλαδικαί sim. Wilamowitz, in fine idem
Neuéq τε vel re Neuss. — 4 APAPEI — TEA BONA corr. Boeckh. —

9 ZOIAEOAYMITOZ et 6 xr. E. OYPOETTOMENOZ Ζεὺς οἷδεν ᾿᾽Ολιΐμπιος Boeckh
idemque v. 6 .. ἀπὸ ϑεσπεσίου, quod cum et ad litteras et ad rem aptius
esset eo quod ipse posueram coniecit Wilamowitz rdg δέκα (i. e. Neme-
aeas Isthmias Pythias), καὶ τρεῖς οἷδεν ᾿Ολυμπιος ὡς ἐτύμας μοι Ζεὺς
ἀπὸ ϑεσπεσίου dO. στ. quae displicent. — 7 ΔΟΥΛΟΥ... NTIEATIOMHZEIEN
et 8 ITHYTATOMEN οὐκ dy τις ἀριϑμήσειεν Boeckh, reliqua supplevit cor-
rexitve Wilamowitz. — 9 et 10 egregie restituit Boeckh. — 10 ὉΛΟΣ
TAYTA — 11 r.O.MET.AN...P.AEXZTEQANOEXEN μέ πανήγυρις Wilamo-
witz. Videtur enarrari, unde victorias in catalogos relatas (v. 10) re-
portaverit. Proximis deinde versibus victoriis suis et Musas dicitur ce-
lebrasse et Bacchum Cadmeum, denique (rpírara) etiam parentes. —
12 1... INOZ . . . QIDPOTAIEIZ . EFENOMEN ἀπενεγκάμενον etsi diffi-
cilis tamen necessaria videtur correctio. — 18 EAIL . . NIZIKAIAIONYZOY
corr. Boeckh. — 14 τρίτατα cave ad πρῶτα (v. 12) referas. Ludi quo-
niam in deorum honorem celebrabantur, recte is qui ludis interfuit
ipsos deos nobilitasse dicitur. — 15 AIAXIAEIEAOPOIZIN δωροισί μ᾽ pro-
babiliter Wilamowitz.

-— —— o —Ó M —— —

4922. Athenis ad croi» Ποικίλην. Ephem. 37895.
Ὁ δῆμος ἐνείκα. “ούκιος Φλαουιος Φλάμμας Κυδαϑηναι-
εὺς ἦρχε.
Παντὸς χοραγοὲὶ πᾶς τε φυλέτας χορὸς
. ἄγαλμα δήμῳ Κέχρυπος ἐστάσαντο με,
ἑχούσιοι μεϑέντες ἐξ ἀγωνίας,

384 Epigrammata dedicatoria.

] |
ὡς μὴ φέροι τις αἶσχος ἀποκισσούμενος:

5 ἐ]γὼ δ' ἑκάστῳ τόσσον εὐκλείας νέμω,
καϑ' ὅσσον αὐτῷ ξυνὸς ὧν ὀφείλομαι.

II fere p. Chr. n. saeculi. — 3 legebatur μὲ ϑέντες, correxit Neu-
bauer. Victoria dubia fuerat. — 5 sq. prout quisque ad me ponendum
contulit, suam cuique laudis partem tribuo. '

*928. Athenis in theatro Dionysi. Rhusopulus Ephem. arch. 1862
n. 165.

Νίκαν μὲν Πτολεμαίου ἐπώνυμοι ᾿Ατταλίδας τὸ
λαὸς ἕλεν φυλᾶς τ᾽ ἔχγονοι ᾿Αδριανοῦ
«Αἱγείδας τε φερεστέφανος Πανδειονίδαι τε
αἷμα v' ᾿Ερεχϑειδᾶν, κοῦροι ἐγερσιβόαι.
ὅδ ῥυθμοῖσιν δ' ἕσποντη πολυπτύκτοις ᾿4γαϑοκλεῦς,
τα]ρσοῖς αὐλοβόαν Ζώσιμον ὀσσόμενοι.
nomen . .] &oyev ““ϑανάοις, ἔντυνε δὲ μολπᾶν
eee. νὸς Ψαλμοῖς ἀμφικρότοισι Τρύφων.
nomen .. - -. ἑάνασσα χοραγία, ἀμφὲ δὲ νίκα
10 ἕσπετο oi κλειν]ά v' ἀγλαία τρίποδος.

Epigramma Hadriano haud ita multo recentius tripodi subscriptum
fuit, qui quo loco rotundae 0881 infixus fuerit etiamnunc prodit foramen
satis magnum. — Choreutae ex variis tribubus electi fuerunt, chorodida-
scalus idemque poeta Agathocles (v. 5), tibicen Zosimus, praecentor
Tryphon, choregi et archontis nomina perierunt; cf. Simon. ep. 148
ed. B*, — 5 ArAeoKAeYc Koehler, cuius lectionem mecum conmunicavit
Neubauer; Rhusopulus et ego ArAeOKAciC legimus, — 6 2coic legi,
^coic Cumanudes Phdist lll 461 ; ταρσοῖς proposuit Wilamowitz sic
fere explicans Tryphonem intuentes ad eiusque tibias suum conformantes
gradum, quae explicatio quamlibet inpedita vera esse potest. — 8 fue-
rit participium velut μελπόμενος. — 9 ingeniose Wilamowitz ita hoc
distichon temptavit:

ἀμφὶ δ᾽ "Avypuv]: ἄνασσα Χοραγία, ἀμφὶ δὲ Νίκα
ἔπλετο κυδαλίμ]α τ᾽ ᾿Αγλαία τρίποδος,
in quibus placet sane Níxx dea, placeret etiam Χοραγία, si non cum
Victoria coniuncta esset, displicet plane neque ferri potest ᾿Αγλαία

τρίποδος; quamquam enim quid in hac figura ausi sint veteres non
nescio, his tamen similia nec Haupt adtulit (Opusc. II 106 sqq.). Mihi

III. sgonistica. | 985

ὠμφιέπομαι ita dictum videtur ut sit comes illi obtigit choregia, obtigit
etiam victoria victorique tripodis praemium; nominatur χορηγία πασιάνασσα
simil. ut choregus is esse significetur qui sumptibus susceptis choreu-
tarum et musicorum studia excitaverit et tamquam gubernaverit.

*929. Athenis in &rce. Videtur ineditum.

Nomen victoris . . χορηγ]ῶν éveíxa.

Οὗτος ὅτ᾽ ....... . . ἐχΠορήγεε, φυλαῖς
δὴ τότε Κεκροπεδῶν ἔξο]χα νεῖκος ἕην"
οὗ τρίποδα κλεινὸν λεύσσεις ἐ]μὲ πρῶτον ἄεϑ[λον
nomen choregi . . . τοῦ Β]ερενεικίδεω"
5 κοῦροι μὲν Πτολεμαίου én]ovvuoc ἡἠείδο[ντο,
ῥυθμοὺς δὲ nomen . . ἥρμοσ]ε “Ταοδικεύς.
1 vel ΠῚ saeculi.

930. Athenis in Parthenonis pariete. Lueders Bullet. arch. 1872 p. 251.

Νίκας ᾿Αλκιβιάδου σημήιον ἐνθάδε xciuac
στᾶσε δέ μ' οὐ μολπᾶς, ἀλλ' ἀρετᾶς ἄεϑλον.

ini ἱερείας ᾿Αλεξάνδρας τῆς ““έοντος ἐκ Χολλειδῶν.

Alexandra Cteti uxor, Isidis sacerdos in titulo apud C. Curtium
Diar. arch. 1871 p. 17.

*931. Athenis In Barbacio descripsi. "Vtor etiam quod benigne
mecum conmunicavit Michaelis apographo.

Soi, τάδ᾽ ᾿Ονήτ]ωρ μῆλα, πατρώιε, σήματα νίκης
Πυϑῴης ἱερῆς τ' ἀνείϑεμ' εὐεπίης"
τὸν Νεμέη Θήβη τε καὶ εὐρύχορος “Τε[βάδεια
μηδοφόνος τε Πλαάται' ἡγλά[ισεν στεφάνοις,
5 ἀσπίς τ' “4ργείη, ϑώρηξ. . . .. . .
uocat ᾿Ραριάδος "M
Φοῖβε, σὺ δ᾽ & . . . . ..

Litterae vulgares aetatis romanae; v. 1 scriptum ΠΑΤΡΩΊΕ. — 1 nop
Kaibel, Epigrammata graeca. 25

386 Epigrammata dedicatoria.

haec ut reliqua supplevit Michaelis. — 1 μῆλα cur σήματα νύκης Phoebo
donaverit ille satis explicare non queo. In promptu est ᾿Απόλλων μαλό-
εἰς Lesbiorum, sed nihil hoc proficimus, neque huc pertinent quae Her-
culi Melitensi obferri solebant mala, cf. Dettmer de Hercule attico p. 12.
— 3 sq. Lebadeae Παμβοιωτια (C. I. 1588), Plataeis Δαίδαλα et minora
et maiora agebantur (Paus. IX 3,2 sqq.). — 5 ϑωρηξ quo tendat edo-
ceri velim. — 6 fortasse precabatur ut augeret sibi deus rwv εὐ[επίην],
nam rhetor vel poeta Onetor videtur fuisse coll. v. 2. — 8 prima lit-
tera superat z. -

AVRIGARVM CERTAMINA.

932. Saidae in urbe prope Sidonem sita. Waddington ad Lebas VI
18662. Antea ex Weberi apographo Kirchhoff Act. acad. Berol. min.
1862 p. 183 coll. Pill. XIX 3957.

Σιδωνίων ἡ πόλις Διότιμον Διονυσίου νικήσαντα Νέμεα

ἅρματι.
Τιμόχα[ρεῆς ᾿Ελευϑερναῖος ἐποίησε.

Voyoluxoig ὅκα πάντες ἐν ἄγκεσιν ὠκέας ἵππους
ἤλασαν ἐκ δίφρων εἰς ἔρεν ἀν[τίπαλοι,
σοὶ καλόν, ὦ Zire, Φορωνίδος [vase λαός
κῦδος, ἀδιμνάστους Ó' ἦλθες ὑπὸ στεφάνους.
ὅ ἀστῶγγὰρ πράτιστος ἀφ᾽ “Ἑλλάδος ἱππικὸν [ε]ΐχος
ἄγαγες εἰς ἀγαϑῶν οἶκον ᾿4γηνοριδᾶν.
αὐχεῖ καὶ Θήβας Καδμηίδος ἱερὸν ἄστυ
δερκόμενον νίκαις εὐχλέα ματρόπολιν'
πατρὶ δὲ ou τελέ[ϑ7ει Διονυσίων εὖχος ἀγ]ῶνος,
10 Ἑλλὰς ἐπεὶ τρανῇ τόνδ᾽ ἐβόασε [ϑρόον'
*ov μόνον ἐν ναυσὶν μεγαλύνεζαι ἔξοχα, Σιδών,
ἀλλ᾽ ἔτι καὶ ζευκτοῖς ἀϑλοφ[όροις ἐν ὄχοις."
Timocharis Eleuthernaeus ΠῚ saeculi artifex. — 2 AN: — 9 TEAE
ΣΕΙ͂ — ἸΩ͂ΝΟΣ — 10 EBAzOE. Omnia restituit Kirchhoff, praeter v. 9,
ubi Waddingtonis lectionem nondum noverat.

III. agonistica. 381

"9882. Athenis. Miller Hevrue archéol. 1872 p. 354.
T. douts(aov) Hoou(n)9£a [Ὥαϑεν πα[ζρ]άδοξον, περιοδονε[ (-
χ]ην τὸν ἀντικοσ[μητὴ]ν 1. Δομίτ(ιος) Hoon(5)9s[vc]
"Qa9:v καὶ T. Δομί(τεος) [Νάρκισσος τὸν [ἑαυτῶν] πατέρα.

Ὀλύμπια Πύϑια ᾿σϑμ[ια] [Νέμεια)
a. B. ax a.

"AiÀore μ[ὲν σταδίοις με xavé]oregev “Ἑλλὰς G(rraca
ἅρματι νεικήσαντα Ζ[ιὺς] Πεισαῖον ἀγῶνα,
a]A[A4o]ve δ᾽ ἐν Νεμέῃ, Πυϑοῖ [δίς, πέμπε]ον ἐν Io9ug,
εὐμ]όχϑ [οὐ] νείκης ἀϑλα [φέ]ρον[α π]άτρῃ,
5 ἐξ]ήκονϑ" ἱ[ερ]ῶν ὧν ἔλαβον στεφάνων
ἐν] πλείστοις ἱεροῖς, οἷς [ϑ]έμα κεῖτο μόνον.
y. |
T. Δομίτιον Προμηϑέα ἀντίκοσμητήν Neubauer docuit me inveniri in
tit. Philist. III 344, 4, quem titulum, cum eosdem fere enumeret magi-
Stratus atque tit. Philist. IV 168, huic necessario aequalem esse, i. e.
anni fere 240; cf. Neubauer comment. epigr. p. 158. — Suppleveram
priusquam Milleri disputationem cognovissem, raro ut res fert ab eo
discrepans. — In praescriptis bis scriptum in lapide nPOMeEA et nPOM
eE[vz. — ἑαυτῶν ante πατέρα, addidi propter spatii rationes. — 1 d [p-
στον M. — 3 Πυϑοῖ τε καὶ ἔσχον ἐν ᾿Ισϑμῷ M. — 4... 0XC . . εὐὖ-
μόὄχϑου invenit M. — 5 .ZHKONeL.. wN quae aliter logi nequeunt,
quamquam mirus est genetivus sexaginta coronarum ἀσυνδέτως positus
et quidem pendens ab ἄϑλα vocabulo v. 4, magisque etiam mirus libe-
rior vocis crea vuv usus, cum quidem ἀγῶνας ϑεματικούς et στεφανίτας
inter se opponi pateat; neque denique infra scriptum *y numerale ex-
plicare possum, nisi forte ad satis singularem carminis conpositionem
spectat, in quo tres pentametri tres hexametros excipiunt.

934. Olympiae. Dittenberger Diar. arch. 1876 p. 141 n. 19.

Ἵππῳ νικήσαντα Θεόπροπον ἔστεφε Πῖσα,
εὐπατρίδην Ῥόδιον, συνκλητικῶν γενετῆρα.

II vel mr saeculi. — Filii ad senatoriam dignitatem provecti erant.

256*

388 Epigrammata dedicatoria.

935. Constantinopoli supra anaglyphum, in quo auriga exsculptus est
in quadriga adstans flagellum coronamque manibus tenens magna ho-
minum caterva cinctus victori plausus ferentium. Equorum nomina
adpicta Νικοπόλεμος, ἹῬαδιᾶτος, Πύρρος, Εὐϑυνικοςς. Henzen Bullet. arch.
1847 p. 122.

"4AÀài]ou παυσαμένοισιν, [ἀεϑλεύοντι δὲ μούνῳ
Πο]ρ[φ]υρίῳ βασιλεὺς τοῦτο [δέδωκχε γέρας"
πολλάκι νικήσας [γ]ὰρ ἑο[ὺ]ς π[όρεν ὠκέας ἵππους,
λάζετο δ' ἀντιπάλων καὶ παλεν ἐστέφετο.
5 ἔνϑεν ἔην Πρασίνοις ἔρις ἄσπετος, ἔνϑεν avri:
“ὡς Βενέτους, τέρψῃ, κοίρανε, xa[i Πρασίνους..

ózuog Πρασίνων.

ἄγεται, οὐκ ἄγεται, οὗ μέλει μοι" δὸς ἡμῖ[ν] Πορφύριν,
Πρασ]ίνο[ι]ς Πορφύριν.

ἔἸτερίψ]εν εἰς Βένετον, τέρψει καὶ εἰς Πράσινον'
δἰ Ó' αὐτός, λαβὲ τὸ δημύσιον.

Epigrammatis fragmentum ex Anth. Plan. V 340 supplevi de mo-
num. aliquot graecor. carminibus p. 18 sqq. — 2... . ΡΟΥΡΙΩ et. v. 3
TAPE€OICnC lapis. — 6 τέρψει Planudes. — Porphyrius Calliopas natione
Afer (de quo copiosius exposui !. s. 8.) celeberrimus quinti sextique
saeculi apud utramque factionem auriga, idemque variarum circen-
sium seditionum auctor et dux. — 2 βασιλεύς fortasse Anastasius, cf.
l. s. s. p. 82. — 3 significatur diversium, de quo cf. Constant. Porphy-
rog. cerim. aul. byzant. p. 836 d. ed. Bonn. δείλης κελεύοντος τοῦ βασιλέ-
ως γενέσϑαι τὸ διβέρσιον κατέρχεται ὁ ἀκτουάριος καὶ φέρει τοὺς τέσσαρας
ἡνιόχους . .. καὶ ἐπιτρέπει αὐτοῖς ποιῆσαι τὸ διβέρσιον καὶ ἀνταλλάξαι τοὺς
ἵππους... ἀντιπαραδιδοῦσι τοὺς ἵππους καὶ τοὺς ὑπουργοῦντας" τὰ δὲ σκεύη
οὐκ ἀντικαταλλάσσονται - φοροῦσι δὲ πανία σημεῖα, μηνύοντα ὁ τοῦ Βενέτου
Πράσινον, ὁ τοῦ Ylpacivou Βένετον. Mutatis equis qui victoriam tulit, ad
eam factionem sese conferebat, ὅϑεν εἰσὶν oi ἵπποι, xai μετὰ τὸ λαβεῖν τὰ
ἔπαϑλα στεφομένων αὐτῶν ἐκ τοῦ βασιλέως ἀπέρχονται εἰς τὸν αὐτῶν δῇ μον.
Of. 1. s. s. p. 2ῖ8ᾳ. et quae addidit Friedlaender Jnd. lect. Regimont.
aestiv, 1872. — ὃ sq. postulant Prasini sibi ut cedatur Porphyrius au-
riga; inperatori enim ius erat aurijgas alteri utri factioni tradendi, cf.
l. s. 5. p. 20. (τέρψη coniunetivus pro futuro positus ex usu byzantino; ; cf.
Lobeck Phrym. p. 722.) — Eadem paullo inmodestius flagitant Prasini in
eis quae subscripta sunt, ubi HMi traditur, deinde iNOYvC et crePve,
ἔτερψε corr. Buecheler. Minatus esse inperator videtur, nisi quietem

III. agonistica. 389

agerent, certamina fore ut omnino prohiberentur; respondent illi sive
fient. sive. non. fient. (ἄγεται, οὐκ ἄγεται cil. τὸ ἱππικόν, cf. 1. 5. 8. p. 20),
cede Porphyrium, et adiciunt ad ipsum Porphyrium conversi si ipse au-
des, sume pannum prasinum; hoc enim 6886 τὸ δημόσιον demonstravit
Reiske ad Const. Porph. ἰ, s. s. p. 344sq. "Videntur haec a seditiosis
clam subscripta esse.

CERTAMINA GYMNICA.

936. Argis. C. I. 17 ex schedis Fourmontii. Melius Ross inscr. ined.
I 55 et Lebas II 108.
"Mi]xov ἀνέϑηκε [τ]ντεὰ
Ἰ᾿Ισχύζλήλου, 9[ε]οὔ [[ὸς τοῖς δαμοσίοις ἐν ἀέϑλοις
τετράκι τε [σ]πάδιον νίκη κα[ὶ] δὶς τὸν ὁπλίταν.

v saeculi initio. Conclamatas huius tituli difficultates paullo vio-
lentius sustuli. Est autem Rossii-apographum tam adcurate factum, ut
de earum saltem quae perierint litterarum numero dubitari plane non
possit. Ab initio tituli duae interierunt; relicus versus, qui desinit
verbo ἀνέθηκε, integer est. Eadem plane est alterius versus condicio,
cuius extremum vocabulum Ross tradidit izev-FrO, consentiente Lebasio,
nisi quod hic antepaenultimam litteram 1 fuisse testatur confirmata
Fourmontii lectione. Inde consequitur cum neque a fine quidquam de-
8it et proximus versus ab initio plane integer sit, non posse scribi
Ἴσχυλλος. "Tertii deinceps versus certa est lectio Φιοποστοισδαμ. lam
nomen requiritur vel solius victoris vel ipsius atque patris; possis 'Ic-
χύλλου Θίοπος, ut concedam Θίοπον nomen graecum esse, Αἱ restat
primum tituli vocabulum cuius tres quae superant litteras F'oss OON
tradidit, Lebas vero diserte errasse illum testatus primam litteram nec
theta nec omicron sed coppa esse dixit; unde certus est vocabuli in —
κων exitus. De plurali genetivo cum nequeat cogitari, restat ut nomi-
nativus fuerit ad ipsum victorem referendus. Duo igitur eiusdem enun-
tiati verba habes ἀνέθηκε et νίκη, quae ferri nequeunt. Itaque ut duo
constituerem enuntiata studui, eiO aut scriptam male aut lectum pro
ϑεοῦ ratus, nr autem litteram iam mutilam olim spiritus notam superne
inferneque clusam fuisse existimans. Reliqua bene restituit O. Mueller
ap. Franz. Elem. epigr. p. 71 (cf. p. 380). — Ceterum ex eis quae dis-
putavi patet primum versum hexametrum non fuisse; pro "AÀxuv vix

390 Epigrammata dedicatoria.

invenies aptius nomen. — 2 σπαδιον dorice i. 4. στάδιον, cf. Ahrens dial.
dor. p. 109. — ὁπλίταν scil. δρόμον.

937. Aphidnis. Rangabes 992.

NIANAAEZAMENOI
NHO£ENAZTEIPANTHETn
KAIAOAIXOKPOTAQOYN
iQ YIOYTE£TAAIONEO£
POYN YE£ A

Dicuntur haec superesse ex titulo viginti fere versuum. Memo-
rabile est adiectivum δολιχοκρόταφος v.3; deinde σταδίου nomen v.4
argumentum tituli videtur indicare.

938. "Tanagrae. C. I. 1582.
Eixóva τήνδε ἀνέϑηκχε Φορύστας παῖς ὁ Τρίακος,
᾿χῆρυξ γιχήσας καλὸν ἀγῶνα 4g
ἄλλους t6 ἀϑλοφόρους πτανοῖς ποσὲν εἷλον ἀγῶνας,
δὐόλβου δὲ πάτρας ἄστυ καλὸν στεφαν[ῶ.

Καφισίας ἐπόεισε.

I fere vel ante vel post Chr. n. saeculi; litterae vulgares praeter r,
si fides est Eossii apographo; n formam habet Leake. — Phorystam
recte Boeckh hominem adgnovit ealidis lateribus praeditum, ut pariter
voce (κῆρυξ v.2) ac pedibus vigentem. — 2 etiam praeconandi artem
fuisse coronarum praemii baud expertem notum est; cf. Boeckh ad
C. 1. 1583 quemque adtulit Ciceronis locum ad famil. V 12,8. — καλὸν
ἀγῶνα Διός cf. supra ad. n. 492 et Diod. XV 53, 4. Cleosthenis victoris ol. 66
epigramma est apud Pausan. VI 10, 7, quod Tanagraeus poeta imitatus est:

Κλεοσϑένης μ᾽ ἀνέθηκεν ὁ ὁ Ποντιος ἐξ ' Ezidd vov.
νικήσας ἵπποις καλὸν ὠγῶνα Διός.

ubi v. 2 scribendum ἵπποις νικήσας, cf. n. 492, — 4 xTEQANO.

939. Synnadis. Perrot Hevue archéol. 1876 p. 201.

Eis δρόμος, εἷς στέφανος" νίκης χρίσις ἀμφοτέροισιν
ἔλ(λγαχεν ἰσοταχύς" ovvoua δ᾽ ᾿ππόλυτος.

III. agonistica. 391

ταῦτα δὲ κηρύσσοντος ἀκο[ζύσα]ς Evayoog ἡμ[ὥ]ν

στῆσεν ἀγ[ω]νοϑέτης εἰκόνας ἀμφοτέρ[]ν.

Litterae vulgares praeter 4. — 3 AKO|Erz corr. Egger. ΤῸ prae-
terea in apographo peccatum O littera pro o scripta. — Miro casu
accidit ut duo homines eodem Hippolyto nomine idem &subeuntes cur-
sus certamen eodem praemio ornarentur,

-—

940. Athenis in arce. Ephem. 179. Rangabes 989.
N]ixoc ἕξ
Παναϑήναια παίδων

Θαργήλια. .. ...

Τ]οιάδε τις δείξας παραδε[ἤγματα παισὶν ἑαυτοῦ
μᾶλλον ὀρέξασϑαι τῆς ἀρετῆς προτρέπει.
Et litterae rs et scriptura EAYTO quarti saeculi indicia. — In
praescriptis δικαὶ, quod correxit Keil sched. epigr. p. 13, idemque παί-
Ówv Bupplevit — "Titulus vix integer est.

*941. Athenis in arce. Ex Rossii Bursianique apographis Keil Bul-
let. acad. Petropol. 1859 XVI 98sq. Cf. C. I. 233.

Διοφάνης Ἐμπεδίωνος
νίκη ᾿Ισϑμοῖ.

᾿Εμπεδίωνος παῖδες ᾿ϑηναῖοι Óv' ἐνίκων,

Διοφάνης ἀγένειος [ἐν] ᾿Ισϑμῶι πανκρατι[αστύς,

καὶ πρόγονος Στέφ[ανος]: ῥώμην δὲ χερῶν [ἐ]π[ἐ] [ει] ξ[ αν.

ΠῚ fere ἃ. Chr. n. saeculi. Supplevit Keil. — 2 z . 'σϑμωι legebant;

meum apographum ceteroqui paullo plenius hoc loco deficit, — 3 legi
Jm . AL. X/j, unde confirmatur Keilii coniectura. — Diophanes inter pueros
(ἀγένειος), inter viros iuvenesve (πρόγονος) vicerat Stephanus, cuius cur
non praefixum sit nomen nescio. — Ceterum plane non video quomodo
ante v. 1 ad dextram TO$ONPA et extremo versu primo KAEI litteras in
lapide deprehendere potuerint.

392 Epigrammata dedicatoria.

942. Thera in insula. Henzen Annal. Instit. 1864 p. 107.

“ωροκλείδας Ἱμείροντος
Ἑρμᾶιε καὶ Ἡρακλεῖ.
M νίκα πύκταισι δι’ αἵματος: ἀλλ᾽ ἔτι ϑερμόν
πνεῦμα φέρων σχληρᾶς παῖς ἀπὸ πυγμαχίας
ἔστα παγκρατίου βαρὺν ἐς πόνο[»]" ἁ μία δ' aoc
δὶς Δωροκλείδαν εἶδεν ἀεϑλοφόρον.
I fere ἃ. Chr. n. saeculi; litterae vulgares praeter A.

943. Athenis, olim sub anaglypho. C. I. 250.

"4]34a τὰ τῆς νίχης ᾿Ὡράριος Ἡρακλείδου
λα]μπάδας Ἑρμείαι ϑῆκε καὶ 'Hoo[xA&.
II fere p. Chr. n. saeculi. — Aurarius (sic Keil de inscr. attica 1864:
Horarius Heraclides Neubauer Herm. XI 146 adnotans Horarium prae-

nomen esse) fortasse ephebus fuit gymnasii — 2 HPA! hoc ut reliqua
supplevit Boeckh.

944. Oenoandis Pisidiae. C. I. 4380 ^, coll. Add, III p. 1169.

᾿γωνοθετοῦντος Ἰουλίου “ουκίου [M]e«0]£ov Εὐαρέστου
πανηγύρεως ἐϊπετείου] Εὐαρεστείων, ἧς αὐτὸς συνεστήσατο
ἐξ οἰκίων χρημάτων, Πόπλιος Σϑένεος Φρόντων Οἰνοαν-
δεύς, υἱὸς Ποπλίου Σϑενίου “ικινιανοῦ, στεφϑεὶς ἀνδρῶν
παγκράτιον κοινὸν “Τυκίων.

Παίδων μὲν τὰ πρῶτα πάλην ἔστεψέ με πάτρη
καὶ κύδηνε κλυτῇ εἰκόνι yaÀxcAdtqr
πανχράτιον à" ἀνδρῶν κοινὸν “υκίων μετέπειτα
ἀράμενος παάτρῃ ϑῆκ᾽ ἐρατὸν ξόανον.
In praescriptis ΠΕΙΛΟῪ Schoenborn, Π.ΊΛΙΟΥ sched. Danielli; Μει-
ó(cu Franz. Eiusdem agonothetae mutilus titulus C. I. 4380 n. — Post

πανηγύρεως omnes E------- EY xrÀ. ἐπετείου Wilamowitz. Euarestei
ludi ab ipso agonotheta eiusve patre vel proavo videntur instituti esse.

III. agonistica. 9393

9498. Prope Thessalonicen inventus cippus, in quo mirmillo exsculptus
est altera manu fascinam et pugionem tenens. Longpérier Bev. archéol.
1849 p. 198 sqq.

Εὐφράτης πάις ἤλϑον, αἴϑ'᾽ ὃ πλοκαμεῖδες ἐπῆσαν"

δξάκι νικήσας πατρίδ᾽ ἐπη[ζυ]κλέισα.

l αἴϑ'᾽ ὁ pro ἔϑ᾽ αἱ scriptum esse dixi de monum. aliquot graecor.
carminibus p. 40, cf. Petron. c. 57 et puer, inquit, capillatus in hanc co-
loniam veni: adhuc basilica non erat facta. — 2 EnHAKAEIZA legebatur
ἐπικλέσα. Of. Simon. ep. 195 νίκαις ἱππόβοτον πατρίδ᾽ ἐπευκλείσας et
id. ep. 156 ἑπτάκι νικήσας ἐς γόνατ᾽ οὐκ ἔπεσεν, ubi extrema παῤ ὑπό-
νοιαν addita. Anthol. app. 808 χαῖρε Κλέων, Θήβας πατρίδ᾽ ἐπευκλείσας,
denique cf. supra n. 21, 12 et infra n. 947, 6.

946. Trallibus Cariae. C. I. 2936.

Εὐβούλου Πολλίων κληίζομαι: ἐστὲ δὲ πάτρη
Noa μοι εὐκλειής" πόλιος δὲ γέρηρέ με δῆμος
Τράλλεος εἰν ἀέϑλοισιν ἀταρβέ[ος] Ἡρακλῆος.

3 , . 2 , M 3 , )

ἀγωνοθετούντων καὶ ἀναϑέντων τοὺς ἀνόριαντας IM. “410-

ρ(ηλίου) Συζμ]μάχου Κυανίου καὶ M. ΑΑὐρ(ηλίου) Ἑρμείου.

3 ATAPBEC — In subscriptis cvinoMAxOYv. Deinde Κυάνιος recte se
habere puto neque emendandum Κιανοῦ,

947. Romae, in tribus anaglyphi lateribus. C. I. 5923.
&. ... vtQog αὐτοῦ N[euxr]vyc 'HoaxAei[oc] προβιβασϑείς,
καὶ αὐτὸς ἄϑλοις toig ἐν σταδίοις τ[ε]τεύχειν,
καὶ πρῶτον στεφϑεὶς στάδιν καὶ αὑτὸς δὲ δίαυλον
Ἠελίου τε δρόμον Müvng τε Σελήνης ἀϑλα τελέζ(σ)σας,
5 μείζονα 9᾽ Ἡρακλέους TID &v&y[x]w»,
αἷσι τῶν γονέων τὸ γένος καὶ πατρίδ᾽ [ἐπ]ε[υκλεί]σζας ἔ]π-
et[v]ov &y[eox]e».
Ῥώμῃ τῇ xocu[ovo]óq« χάριν olde μεγίστην,
ἐν μεγαλῃ δόξη v' ἔδραμε [ν]εικήσας
στέμμα[τα πέν]τε τυχω]ν: καὶ [σεμνῶ]ν εἰμ[.] προφήτης
10 ὧν γε προεῖπα ϑεῶν..

394 Epigrammata dedicatoria.

b. ..... Νεικήτης, τῷ γένει [M. Τυλ]λ[Ἴος
Εὐτύχης Βειϑυνὸς τεχνείτης ἐποίει.

c. ἀληϑ]ὴ[ς ἐ]ς τοὺς [9]νη[τ]οὺς γείνετε ϑεὸς Ἑρμῆς .. . - -
M.] Οὐζλ]πεος φίλος. ........ καὶ αὐτὸς σὺν. ...
Εὐοδίῃ, ἣν εὔχομε σώζεσϑε πάντοτε.

De restituendis titulis desperandum videtur; melius cederet opera
si anaglyphum quale fuerit sciremus: interim intellexisse sufficit in
inscriptione vilissimo dicendi genere argumentique vulgaritate insigni
non nimis magnam nos fecisse iacturam. — 1 HPAKA& Ligorius apud
Muratorium; nihil nisi . . . Aeic Osann, qui etiam magis mutilo utitur
apographo. — 2 TOTevxemN non intellego. — 5 post 'HpaxAéouc legitur
CYNelAHC, quod fuerit feminini generis nomen, ad quod αἷσι dativus re-
ferri possit; fortasse igitur μείζονας] Ἡρακλέους... ἴδας ἐνεγκών scri-
bendum. — «€Ner| xuN — 6 narPiAOCTeTYXHC | . . ΟΓΠΑΙΔΙΟΝΕΧΘ | εν
ἔπαινον Franz, cetera probabiliter correxi; cf. supra ad n. 945. —
7 kocM | . ko$u) corr. Franz. — 8 sq. . €eIKHCACPUMA | . . HTETYXON .
ΚΑΙ |. . ΟΥ̓ΝΕΙΜΗΠΡΟΦΗ | THC in quibus quae conieci eorum nihil certum
est praeter εἰμί, — Franzii supplementa intellegi nequeunt.

Titulus b sic traditur:

OCE€ZIA

NEIKHTHC
τύτένει KCIA€OC
€YTYXHC xrÀ.

ubi ab initio in promptu est Osanni coniectura ᾿Εφέσια. — M. Τύλλιος
Neubauer, qui recte eundem artificem adgnovit in tit. attico C. I. 247
Μάρκος Τύλλιος [Εὐτύχης] ᾿Απαμεὺς τῆς Βιϑυνίας, cf. Diar. arch. 1876
p. 68 sq.

Titulus c omnium inpeditissimus hic est:

OH€

OCTOYC
ONHPOYC

ΓΕΙΝΕΤΕ

9 ecoc
€PMHCEIA
€YckoYni
οςφιλος

ΑΠΟΛΙΕΙ͂

10 AACAKAI

III. agonistica. 395

AYTOCCYNA6
MAAICYO
AIH HNEY
XOM€ CUZ€
15 ceénANTOTE

ubi ab initio ἀληϑής posui; ἵλεως Franz idemque ϑνητούς v. 3 recte,

cetera temere adtrectans. — 18 nec cuius sit votum patet nec pro qua
muliere factum; σὺν δάμαρτι inprobabiliter v. 11 sq. Franz.

Ιν. ΕΡΗΕΒΙΟΑ.

948. Teno in insula. Ex Francisci Desippae apographo pessimo
Ephem. 3408. |

Oi] ἐφηβεύσαντες ἐπὶ γυμνασιάρχου Φιλίσκου τοῦ Φιλίσκου,
Σίμου τοῦ ᾿Αρχα[γ]όρου Ἕρμῆι καὶ Ἡρακλεῖ.

secuntur epheborum nomina

Τὰς με[λέῆτας ἄνϑημα διάκτορον ἔνϑα μὲ xeÓvot
ϑ[έντ]ο παλαι[σ]τριτᾶν ἠιϑέζω]ν φ[ύ]λα[κ]α,

ἔργμ]ασεν εὐτάκτοισι μεμαλότε)ς ἄκ[ρ]ον ἔφηβοι
καὶ φιλί[αι] Χαρίτων τε ἄμμιγ' óuoqpoovvat,

5 τοὶ περὶ γυμνασίαρχον ἀεὶ μεδέοντα Φιλίσκον

σ[ω]φροσύναϊς], Σῖμον (7? Z)»[yovo]v “«Τρχα[γ]όρου,

otvex' ἐ[γὼ πιηνυτ[ἄ]τα καὶ ἀγλαὸν ἤϑεσι κόσμον
δώ[κ]α καὶ ἐ[γ]μώμου πάντοϑεν εἰρυσάμην.

Litterae vulgares praeter A; titulus ineuntis videtur romanae aeta-
tis. Emendaverunt Bergk Fleckeis. Ann. 81 p. 63 (cf. Meineke ibid. 87
p.975 n.22) et Keil P/lol. vol. suppl Il 570 84ᾳ4ᾳ., qui praescripta
una cum epheborum catalogo restituit; traditur ab initio ME HBEYZAN
TEX et paullo post APXAIOPOY. — ΜΈΝΤΑΣ et 2 eNHhONRDAAAITPITANHI
GEONQIAAZAI corr. Bergk. Mihi et κεδνοί, quod nimis longe abest ab
nomine ἔφηβοι, substantivo videtur egere et φύλακα adiectivo; itaque
conicio παλαιστρίταν ἠΐθεοι φύλακα. — 3 x .. AAXIN ἔργμασιν Bergk,
σχήμασιν Keil, quod propter hoc ipsum quod vocabulum rei |, Proprium
est elegantiori poetae iniungendum non est. — AONEZAKTON ἄκρον Keil,

αἱέν Bergk. — 4 ΦΙΛΙΧΑΡΙΤΩ͂Ν — 6 ΣΟΦΡΟΣΥΝΑΙ — zIMQON , . . ΝΕ...

IV. ephebica. - 391

NAPXAIOPOY Zuoy τ᾽ ἔκγονον Neubauer, perfecit emendationem Wilamo-
witz, idemque σωφροσύνας genetivum restituit. — 7 eYvNEKE . . PONYT.
TA et 8 aoPAKAIEIMOMOY corr. Bergk.

949. Spartae herma. Ross 7nscr. ined. n. 29.

Συνέφηβοι Δαμοκράτους.

ΖΔαμοκράτη, νέον Ἑρμείαν, υἱὸν ΖΔιοκλῆος
ἀμφὶ παλαίστραισιν στήσαμεν ἡμετέραις,

παῖδες ἀνίκατοι, σϑεναροὲὶ κρατεροὶ συνέφηβοι,
Ἑρμάωνι ϑεῷ πλεῖον ἀγαλλόμενοι,

ὅ βουλαῖσιν πινυτοῖο Φιλουμενοῦ, ὃς πλ[έ]ον ἄλλων

ἐστὶν ἐπιστατέων γυμνασίαις πρύτανις.

II p. Chr. n. saeculo vix antiquius epigramma. — 4 πλεῖον quia
ipse Damocrates iam Mercurius factus est. — 6 ἐπιστατέων participium;
fuerit Philumenus curator aedificiis restituendis praepositus, cf. Ditten-
berger de ephebis atticis p. 46.

*950. Athenis herma apud gymnasium quod dicunt Hadrianeum. Franz
Bullet, arch. 1835 p. 210.

Tóvós ἀπὸ δᾳδούχων ἱερῆς μητρός τε γεγῶτα,
ἢ τελετὰς ἀνέφαινε θεοῖν παρ᾽ ἀνάχτορα noc,
«Αἴλιον ᾿πολλώνιον, κλεινὸν χοσμήτορα παίδων,
στῆσεν ὁμώνυμος υἱός, ὃς ἄρχων ἦεν ἐφήβων.

Hadrianeam aetatem produnt et praenomen Αἴλιος et vetustior ϑεοῖν
forma, denique locus, ubi inventus est titulus. — Aelius Apollonius
πατρόϑεν Lycomida, μητρόϑεν Phyllida fuit. — 4 ἄρχων ἐφήβων cf. Neu-
bauer comment. epigr. p. 94 sq.

*951. Athenis herma. Cumanudes Palingenesiae 1865 mens. Nov. n. 22.
Junéa Ῥωμαίων τὸν ἐν ἠιϑέοισιν ἔφηβον,
Κήρυκος Ζήνωνος ἀφ᾽ αἵματος υἱέος υἱόν,
Ζήνωνος Ζήνωνα, κλυτῶν προγόνων κλυτὸν ἔρνος,Ἠ ^
πατρὸς καὶ μητρὸς Σερατόλας παραμύϑιον εἶναι.

Litterae & antiquior forma Hadrianeae fere aetatis indicium. —

998 Epigrammata dedicatoria.

2 de gente Cerycum orti filius pater avus homonymi. — 4 cf. supra
ad n. 502,4. Defuncto patet iuveni hermam positum esse; quis posu-
erit nescitur.

*959. Athenis herma. Cnumanudes Phüist. 1 428.

Ei]xova κοσμητοῦ ἙἭ,ρμείου παῖς Θεόδωρος,
Ἡρακλέους ἱερῆως ἀνέστησεν σὺν ἐφήβοις.

Litterae ες. — 2 σὺν ἐφήβοις, qui dedicando aderant.

953. Athenis herma mutilus. Minusculis litteris ed. Dittenberger Her-
mae XI 7 (C. I. Att. ΠῚ 749).

Δόξαν συν[εφή]βοις, χρηστότητος] εἵνεκεν
Κάλλιπ[π]Ίος Ἀντιφῶν τε [τὸν κο]σμήτορα.

1 epheborum consilio.

954. Athenis herma. C. 1. 268.
Ὁμωνύμου παῖς εἰμι κλινὸς ᾿Αρχ[ικλῆς.
κοσμητής
᾿Αρχικλῆς (MoyixA£ove) “Ἰακκιάδης.

"Eni 4Δειδί(ου) Σεκούνδου Σφηττίου ἄρχοντος.

Sequitur tabula magistratuum et epheborum.

Anno 112 ex coniectura adsignat Didium Secundum archontem
Neubauer Comment. epigr. p. 150. — Senarii supplementum, quod fugerat
Boeckhium, etiam Keil invenit, cf. Neubauer Hermae XI 142.

935. Athenis herma. Cumanudes Philist. III 60 et IV 468.
Ἡ ἐξ Mosiov πάγου βουλ[ὴ] xai ἡ βουλὴ τῶν ἑξακοσίων
καὶ ὁ δῆμος ὁ ᾿᾿“ϑηναίων τὸΪ»] κοσμητὴν «Ἡλιόδωρον Π[ει]-
ραιέξα.

Σχῆμα τόδ᾽ Ἑ, ρμείαο xai εἰκόνας Ἡλιοδώρου
κεστροφόροι ξυνῷ τῷδ᾽ ἀνέϑεντο τύπῳ,

IV. ephebica. 399

vov μὲν ἐπεὶ 9&óg ἐστι xai ev[aó]e. παισὶν ἐφήβοις,
τοῦ [δ᾽ δ7τι κο[σἹμητῶν ἔξοχον εἶλ[ε} κλέος.
Ἐπὶ ἄρχοντος Φο[υρ]ίου ἸΠΪητροδώρου Σουνιέως o[t] ἔφηβοι
ἀν[έγ]ραψαν τοὶς παιδευτὰς καὶ ξαυτούς.
sequitur tabula magistratuum et epheborum.

Furius Metrodorus archon ca. ἃ. 115; cf. Neubauer Comment. p. 145.
— 1 εἰκόνας plurale in metri gratiam, — 3 EY..E corr. Cumanudes idem-
que reliqua supplevit.

956. Athenis herma, C. I. 270.

Eixova τήνδε Ποϑεινὸς ἐν εὐφήβοισι παλαίστραι
τεύξας κοσμητοῦ ϑήκατο Νυμφοδύτου.

Eni τῆς Γαίου ᾿Ιουλίου Κασίου Στειρεέως ἀρχῆς. κοσμητὴς
ἐρήϑων "QÀoc Πόντιος Νυμφόδοτος ᾿“ζηνιεύς κτλ᾽.

Iulius Casius archon ca. a. 120; cf. Neubauer Comment. p. 19. —
Idem (Zferm. XI 139) defendit epigramma ab inutili emendandi studio,
recteque εὐφήβοισι idem esse ait quod ἐφήβοισι. Non tamen recte v
litteram temere insertam putat in metri simulque lusus cuiusdam gra-
tiam; iliius enim aetatis homines cum v vocalem non aliter pronuntia-
rent ac $ consonantem, nihil nisi consonantis duplicationem ab arsi ex-
cusatam scriptor conmisit. Explicandum autem ἐν ἐφήβοισι non dum ἐπ
ephebis est, sed una cum ephebis, sicuti supra σὺν ἐφήβοις n. 952. —
παλαίστραι dativus a participio τεύξας pendet. — Ceterum inprobabilis
videtur Dittenbergeri emendatio (Herm. XII 1 84.) iv εὐφηβοισι παλαί-
στραις, ut sint palaestrae ὠγαϑοὺς ἐφήβους ἔχουσαι.

--.»-

957. Athenis ad Prytaneum. Cumanudes PAüist. III 62. Ο. I. Att.
1II 736.
'Ho]xe μὲν Ἡρώδης, κοσμήτες δ᾽ ἐσϑλὸς [[ἀκχο]υ
εἱροπόλος, νυχίων μυστιπό[λος avv]oóc»-
Διογένης δ᾽ ἐχάραξ'᾽ ἕτάρου ["vexo] Magxiavoio,
τάνδε γραφὰν φιλίης μνημόσυνον ϑέμενος"
5 τῶν δ' ap! ὁ μὲν Πτολεμαῖον ἐπώνυμον ἔλλαχε φυλᾶς,
αὐτὸς δῚ ἩΗρακλέους ἔγγονον ᾿Αντίοχον.

᾿ἘΕχεσ]τροφυλάκει Εὐτυχίδης ᾿σκληπιοδώρου «Αἰξωνεύς.

400 Epigrammata dedicatoria.

Ti. Claudius Herodes Marathonius archon fuit tertius ἀπὸ τῆς &wi- -
ówuiac TO) .. . Καίσαρος ᾿Αδριανοῦ εβαστοῦ (tit. att. Philist. I 381);
i. e. 127 vel 129, cf. Dittenberger Hermae VII 218 sqq. — 1 suppl
Cumanudes. Cosmetae nomen, quod ex sacro ritu tacetur, Dionysius
est Marathonius; cf. tit. 8. s. — 2 μυστιπόλων συνόδων Keil Philol. col.
suppl. I1 591, μυστιπόλος Buecheler. — 3 et 6 supplevi Hermae XI 3835;
Keil v. 8 &rdpov "voua et v. 6 ἄλλος δ᾽. Non recte Dittenberger Herm.
XII 6 Diogenem una cum Marciano (ἑτάρου μετὰ Μαρκιανοῖο v. 9)

amicitiae monumentum posuisse iudicavit; nam cui hoc φιλίης μνημόσυνον
dedicaretur dictum oportuit.

958. Palaeochorio Megarensium. Ex schedis Fourmonti C. I. 1100.

—— 0 —— 8 ——-—— Ὁ 0 —— (AD o0 mA θᾶ ἅς Ὁ ———

6... . . . ὅ]εσσαν ἐυξε[ζἤνων Με[γαρήων
ἣν ἀρετὴν διὰ] m[&o]av, ài φίλος ἧεν &n[aotr.
ἀλλὰ χάριν μνήμ]ης ζάϑεον͵ βρέτας ὃς [τΊό[δ᾽ ἔϑηκεν
ζωὴν 4Πειογένους εἵνεκ᾽ [ἀμ]εεψ[αμένονυ,
10 οὐδὲν ἰδὼν τούτου] φιλίηϊς γ]λυκερώτερον ἀνδρός
τῆς τἾ ἐν [γ] υ[μ]νασίϊοις μ]νωόμενος φ[ιλέης,
Magxtavóc] τάδ᾽ ἔγραψε, τεὸς φίλος: ἀλ[λὰ φίλει με
xai κρυερὸ]ν χ[ϑ]ονίων 0[ou]ov ἀ[μ]εεψα[μενος.
Diogenem, quem mortuum amicus imagine honorat, Atheniensem
fuisse conieci (erm. XI 384) eundem, qui Marciani sodalis memoriam
coluit titulo antecedenti. Hinc v. 12 Marciani nomen supplevi; utrum-
que vel certe Diogenem non civem sed hospitem fuisse Megarensem
docet epitheton (v. 6) εὔξεινος. — Ab initio quae tradita sunt non expedio:

ΠΟΙ͂ΟΙ
AOE€MERnIOPOCHMYOCA
AIDOYCAIChnO€CAONIIIATE?
ΕΙΚΑΙΕΥΓΕΝΙΗΟΥΠΟ
ὅ ΜΑΟΑΙΟ(ΓΠΙΝΥΤΗΝΔΑΚΑΧΟΙ
Θεςςανεύξενωννδνε xrÀ'.

ubi v. 4 κάλλει κεὐγενίη praecelluisse praedicatur Diogenes, v. 6 Mega-
renses morte sua graviter adílixisse dicitur. — 6 Mie[ydpwv] praeivit
Boeckh. — 7 MnAcaN extr. ἅπασιν Boeckh. — 8 mnc — oc-o — 9e
ΝΕΙΚΛΛΕΙῈ εἵνεκα Boeckh dedit. — 11 €NEYNACIENUOMENOCQ μνωόσμε-
νος coni, Boeckh. — 13 NX€ONIUNOINONAACEnv AI ἀμεῖψαι Boeckh.

IV. ephebica. 401

959. Athenis herma. Ephem. 1862 n. 209.

Ἑρμῆν Χρυσίππου κοσμήτορος ἐσϑλοὶ ἔφηβοι
ἀντ᾽ ἀρετῆς πάσης ϑῆκαν. ἀριπρεπέως.

παιδοτριβοῦντος διὰ βίου ᾿Αβασκάντου τοῦ Εὐμόλπου Κη-
φεισιέως ἔτος ζ΄.
Abascanti paedotribae primus annus est 13!/,, septimus 14*/,; cf.

Neubauer Herm. X1 396. — Quae circa phallum hermae incisae sunt lit-
terae, inlusit eas manus recentior.

960. Athenis herma. | Ephem. 2235.

“1γαϑῇ τύχῃ
ἐπὶ ἄρχοντος Φ]λ. ᾿Μρριανηῦ Παιανιέος

κησμη]εεύοντος “4ϑηναίου [σὐσ]ερεμ μ᾽ ἀνέϑηκεν
τῶν ἰδίων πολέμαρχος ᾿“πολλοφάνης συνεφήβων.

In subscriptis Abascanti paedotribae annus decimus notatur, i. e.
8. 147/,. — Supplevit Neubauer Comment. p. 96. — 1 ab initio syllaba
abundat; vide quae secuntur.

961. Athenis herma. Ephem. 1862 n. 107.
᾿Αλκιδάμου κοσμητεύοντος ἔφηβοι.
Intra annos 148 -150; cf. Neubauer Comm. p. 112.

962. Athenis in arce inventus titulus scuto rotundo lapideo inscriptus.
C. I. 284.
20... ons . εὐήν]ορος ἀλκῆς
αἱὲν ἐς ἀνχεμαχ. ZONE

ἄνϑεσαν) 4Axauévovg κοσμητεύοντος ἔφηβοι.

Sequitur epheborum tabula. Scriptus est titulus Caracallae fortasse
aetate, cf. Boeckh ad C. I. 283; tamen interrupta temporum continuitate
" bue rettuli propter v. 3 praecedentibus titulis simillimum, quem haud '
recte ἃ vv. 1 et 2 separaverunt. Scriptus enim est in scuti circulo
interiore, exterior cuius nunc quidem fracti octava fere pars superesse

Kaibel, Epigrammata graeca. 26

402 ' . Epigrammata dedicatoria.

dicitur reliqua habet OPOZAAKHEZAIENEXANXEMAX . . Octava pars, nisi
fefellit ratio, cum 22 sit litterarum, integri circuli 176 litterae fuerunt
vel quinque heroici versus, quibus nihil inpedi£ quominus verba interius
scripta continuata fuisse putemus. Superare igitur videntur (nam certa
res non est) quae supra posui ex ampliore sex fere versuum carmine,
cuius ne sententiam quidem adsequor.

9 63. Athenis. C. L. 425.

Τόνδε ἀρετῇ προὔχοντα νέον, φίλον ἀϑανάτοισιν,
μουσοπόλον Φιλότειμον, ὁμώνυμον υἱέα πατρί
Σύμφορος ἐσϑλὸν ἑταῖρον ἀνέστησεν συνέφηβον,
πέστιν καὶ ζώοντι φέρων μνήμην ve ϑανόντι.
"Eni ἄρχοντος Τίτ(ου) «Αὐρ(ηλίου) Φιλήμονος [Φιλ]αδου,
κησμητεύοντος Στατίου [Σε]ραπίωνος Χολλείδου.

T. Aurelius Philemon archon a. 159 vel 160; cf. Neubauer Com-
ment. p. 23. 152. Herm. XI 397.

*964. Athenis herma. Ephem. 1860 n. 200.

«feug ἐφήβων τόνδε χοσμητὴν ϑέτο
» € , , »
Ovacov Ἕρμαωνε κυδήνας toov.

Ἡ ἐξ ᾿Αρείου πά; ου βουλὴ τὸν κοσμητὴν τὸν ἐπὶ Κλ(αυ-
δίου) “Τυσιάδου ἄρχοντος Ὄνασον Τροφίμου Παλληνέα γραμ-
ματεύσαντα τοῦ συνεδρίου.

Claudium Lysiadem archontem Antoninorum nunc aetati tribuit
Neubauer.

965. Athenis herma. Litteris minusculis Dittenberger Hermae XI 9
(C. 1. Att. III 753).

Ἑρμᾶν ᾿Αλέξανδρος μ' ᾿Αλεξάνδρου πατρός
ἐσιασ' ἐφήβων εὐκλεᾶ κοσμήτορα.
Alexandrum cosmetam Dittenberger eundem esse vidit, qui in ti-

tulo Philistoris IV 272 Commodi aetate scripto archonte Ti. Claudio
Bradua Attico Marathonio memoratur.

IV. ephebiea. 408

966. Athenis. C. I. 246 ex schedis Fourmonti.
Φιλαδέλφεια
ἀγαϑῆι τύχηι.
"Ho]xe» ὃ ὁ [47 ε[ε]ο[γ]ένης [μέν], ἐκοσμήτευε δὲ ἐφήβων
Μάρκελλος, πινυτῆς σύντροφος εὐδικίης.

ἐν δ' ἄρα [],ϑέοισιν ἐφήβοισιν χρατεροῖσιν
τὴν πυμάτην τάξιν Μάξιμος ἦρε πάλης.

5 τοῦ δὲ... ... “Τσκληπιάδης [o]rega[v]otvo
τὴν πρώτην παίδων τάξιν ἀφ᾽ Ἡρακλέους.
φωνὴ. 4 «τον ooo νιν νι νι νυ

Fl. Diogenes Marathonius, si quidem recte nomen restituit Neubauer
Herm. XI 144, archon est anni 209 (cf. Dittenberger Jen. Littztg. 1876
p. 955), si minus, certe L. Veri et M. Aurelii temporibus recentior ti-
tulus, quorum in honorem Philadelphei ludi instituti sunt, cf. Neubauer
Comment. epigr. p. 121 8α. — 1 MAXENOMENOELENHC ἦρχεν ὁ Μηνογένης
μέν dubitanter Boeckh, ὁ Διογένης μέν Neubauer [. s. &. fateor tamen
neque articulum placere neque μέν particulae ulum in lapide locum
patere. — 3 eNaAPAKIGcOICIN ἐν δ᾽ ἄρ᾽ ἠΐίθεοισιν Boeckh; metricum huius
generis vitium certe non reformidavit scriptor. — 4 Maximus y πάλην,
Asclepiades ἃ πάλην vicisse traduntur C. I. 245, quam tituli partem ad
eosdem ludos Philadelpheos spectare recte contendit Boeckh. — 5 TO
YAETA) CAZIPEIOCACKAHnIAARC τοῦ δὲ πανάξιος ὧν Boeckh haud dubie falso,
τοῦ δ᾽ Írapog . . . εἰος Neubauer, cui quod olim addendum putavi ἀγέ-
veiog iam displicet. — ΕΤΕΦΑΙΟΥΤΟ — Verba ἀφ᾽ Ἡρακλέους videntur
gymnasii locum Herculis statua insignitum notare; neque enim huc per-
tinent oi ἀφ᾽ Ἡρακλέους ὀλυμπιονῖκαι, de quibus cf. Cobet de Phiostr.
libello m. γυμν. p. 75. — 7 sententiam vix recte Boeckh significavit
hance: medii autem ordinis victorem proclamavit praeconis voc.

967. Athenis. C. I. 248.
Κοσμητεύοντος Πλουτάρχου ᾿Αχαρνέ[ω]ς.

Σεἤ5]εν “Ἵχ[ώ]ριστος στήλην με[γ]ακύδεσιν ἀστοῖς
πατρὸς τοἰ [ν]ομ' ἔχων δημόϑεν Εὐπ[υ]ρίδης,

ἐχπρεπέ[ως ἀέϑλοισιν ἐπασκήσας καὶ ἐφήβοζυ]ς
καὶ στεφάνου κῦδος up[v]voc ἐνεγκάμενος.

26*

404 Epigrammata dedieatoria.

ἀγωνοθετήσας ᾿Αδριανείων.
Σεβήρεια Mvsoveia
᾿Αντινόεια Κομ[μό]δεια.
Circa exitum 11 initiumve ΠῚ saeculi, cf. Neubauer Zerm. X] 146.

— AXAPNEIOC — 1 CTHXENAXHPICTOC — META — 2 TOYTOM — EYnUPI
AHC — 3 ἘΚΠΡΕΠΕΥΟ — ΕΦΗΒΟΙΟ — 4 MONNOCENETKPAMENOC — Ludo-
rum nomina infra scripta singulis coronis inclusa sunt; quartum tradi-
tur KOMU | δεια. Omnia correxit Boeckh. Achoristus ephebus Hadria-
neorum ludorum agonotheta electus sodalibus suis inpensis ex more
praemia certaminum proposuerat (recte enim sic Neubauer L s. s. v. 3
explicat) solusque videtur in Severeis Antinoeis Antoneis Commodeis
coronam victor retulisse; Adrianeis ipse interesse non potuit.

*968. Athenis prope Prytaneum herma inventus. Cumanudes Philist.
II 277.

"Elsvosi»tov γόνῳ μὲ παῖδα Maoxagéwg
στήσαντο παῖδες εὐκλεᾶ κοσμήτορα,

, ,* ? 3 ,
Φοίβου προφήτην, Otvéug ἔἐπωνυμον.

“ἄρχοντος Γ. Kao(lov) ᾿4΄]πολλωνίου Στειριέως.

sequitur magistratuum epheborumque index.

C. Casius Apollonius non post a. 208, fortasse hoc ipso anno ar-
chon fuit; cf. Neubauer Comment. p. 88 8ᾳ. Herm. XI 148. — 2 παῖδες
in indice nominantur Macareus et Epimachus.

*969. Athenis prope Prytaneum inventus herma. Cumanudes PAilist.
I 518. |

Ὃν βασιλῆς ἔστεψαν ἐπ᾽ εὐδικίῃ βιότοιο
καὶ σταδίοις ἱεροῖς στῆσαν ἀεϑλοϑέτην,
ξυστάρχην Κεκρόπεσσι καὶ ἀϑλητῆρσι Τρύφωνα,
' πατρὴ κυσμητὴν παισὶν ἑοῖς ἔϑετο,
5 κλεινότατον Κεχρόπων ἐρικύδεος ἕρμα πόληος,
σωφροσύνης παίδων ῥύτορα καὶ βιότου.

Eni τῆς ἀρχῆς τῆς Γαίου Κυίντου Ἱμέρτον ἹΠαραϑωνίου
τὸν χουμητὴν τῶν ἐφήβων Τρύφωνα Θεοφίλου Ὑβάδην οἱ

IV. ephebica. 405

υἱοὶ Σάτυρος καὶ Θεόφιλος τὸν πατέρα xoi "4noÀÀowiog
Θεοφίλου τὸν ϑεῖον, αὐτὸς δὲ ἑαυτὸν παρέστησα τῷ ἰδίῳ
κοσμητῇ Ῥούφῳ ᾿Ελεουσίῳ.

sequitur magistratuum et epheborum index.

Intra annos 197 et 207, cf. Dittenberger Hermae XII 10 sqq., idem-
que recte explicat quem ipsi inperatores coronaeerunt εἰ athlothetam | con-
stituerunt. (i. e. zystarcham), huno patria cosmetam fecit puerorum. —
5 ἐρισϑενὲς ἕρμα πόληος supra n. 452, 11.

*970. Athenis in arce herma valde detritus. Lebas I 148.

"Ole ποτ[ε] γυμνασίῳ Φιλήμονος ἔστανεν Ἑρμῆν
νῦν σ[τ]ήκω κἀ[ι]γὼ Τελέσφορος ov[voc . . . ..
e. 2... o. o. . στεφάνου... .....

oí μετὰ τοῦ Ziox[Aéov]e ἰςαχούω ........

Telesphorus ephebus est, qui cum olim Philemonis (cosmetae) ima-
ginem posuerit nunc et ipse & Diocle eiusque sodalibus (v. 4) imagine
honoratur; fortasse M. Aurelius Telesphorus est, de quo vide ad tit.
seq. — 1 nororvM Lebas, noTC. YM ego. — ΕΟΤΑΙΕΝ Lebas ecr.NeN
ego; σταίνω verbum non magis barbarum quam στήκω (v. 2), quod et
hodierni Graeci habent pro ponere et stare, neque à Novo Testamento
alienum est, — 2 N. vuc. nkuTA Lebas, NYNCIHKUKA/ ego. — OY ex-
tremae versus in lapide litterae sunt; deinde Lebas . T. TNHTOCTOnOC
C | ucTepbANOYA YA, ego . . . NHO€OT//OCO | . . ICTejANOYY.IN — 4 οἱ
μετὰ τοῦ Διοκλέους Neubauer. Deinde Lebas

ICAKOXUJKAN . 1
l

£
JNANAIUNNKA
Il ONUOY
YA

ego ICAKOYUJKAIII//
phallus

ONIK , . IUNKA//
II UNOY

Coniecturis praestat abstinere.

406 Epigrammata dedicatoria.

*971. Athenis herma ineditus.
— --- — xai oi σζυνέφηβοι] τὸν συνστρεμμα͵τάρχην M.
Αὐ[ρ. Τελέσ]φορον Τερτίου [Κηφι]σιέα κοσμιότητος) πα-
σης ἕνεκεν.
Τελέσφορσς τὸν ἑαυτοῦ σωφρονιστήν.

Ζἢμος ᾿Ἐρεχϑείδης ue Νέρωνα δὲς εἴσατ' ép[y ]Bo»
σωφροσύνης ἄρχοντα, κλέος vé μοι ὥπασεν ἐσϑλόν,
στέμμασιν ἰφϑείμοισιν ἐπασσυτέροισι πυχάσσας.

In praescriptis incertum eet Neubaueri supplementum Κηφισιέα;
neque enim δῆμος ᾿Ερεχϑείδης (v. 1.) ut ille crediderat tribus Erechtheis
esse potest. Bene vero idem titulum in Philist. IV 344, 4, ubi memo-
ratur Aurelius Nero ὑποσωφρονιστής, eodem anno positum esse vidit
i. e. archonte Aurelio Laudiciano, ca. 240. — 1 adparet non hunc esse
hermam a Telesphoro in Neronis honorem consecratum, sed epigramma
additum, quo Telesphori ἃ sodalibus honorati pietes in magistrum
laudaretur. Posuerat autem duplicem Neronis imaginem una cum
reliquis ephebis (δῆμος ᾿Ερεχϑείδης - ἐφήβων i. e. omnes ephebi attici).

*972. Athenis herma ineditus,
Κλ[εινὸν Κεχροπιδῶν ἀρχὸν βασι]λῆα vs ὁ[ῆμος
κοσμητὴ[ν βιότου στήσα]τ᾽ ἐπ᾽ εὐδικί[η,
“εύκιον, ὃν [κλεινῶν πατέρων amo γείνατο μήτηρ
ἀρρήτου τελ[ετῆς ὄργια δ]ερκομένη.
ἔδωκε τὸν] τόπον ἡ ἐξ [Πρείου πάγου βουλή κελ."
1 8ᾳ. supplevit Neubauer, nisi quod βιότου scripsi pro παίδων coll.
n. 969, 1. — In subscriptis vocabuli τόπον snmmi supersunt apices.

3978. Athenis herma ineditus.

TE παι[έήρεσσι σο[φοῖς καὶ μητράσι δῶκε,
πολλ]ὰ [σ]αοφροσύνης ἔρ[γα πονησάμ]ενος.
phallus
1 σοφοῖς καὶ μητράσι Wilamowitz. Videtur sophronista, ad cuius

imaginem versus pertinent, eo gloriari quod pueros quos parentes sibi
instituendos conmisissent prudentiores illis reddidisset.

V. PROSCYNEMATA.

974. Pselchi Aethiopiae in propylaeo templi. C. I. 50838.
Χαῖρε, Ἑρμῆ πατρώι[{ε], δίδο[υ] δ᾽ ἀρετὴν Api
καὶ κλέος ἐς λιπαρὸν [γ]ῆρας ἀνερχομένωε"
τρὶς μάκαρ ἙἭ ρμεία, οἶμον τριτάτην ἀνύσας σοι
αἰτέομαι τρισσῶν τέρμ᾽ ἐςιδεῖν ἀγανό]ν.

I fere saeculi, — 1 ΠΑΤΡΩΙΘΔΙΔΟΤ et 2 THPAC corr. Letronne.
Fortasse meior fuit poeta versus Callimachei A. Jov. 94 χαῖρε πάτερ,
χαῖρ᾽ αὖϑι, δίδου δ᾽ ἀρετήν τ᾽ ἀφενός τε. — 4 ATA.2N Gau, ATAMUNN

Richter. Legebatur ἀγαϑῶν cum falsa Welckeri (Syll. 193) interpreta-
tione. Ego τρισσῶν genetivum intellego qui pretii dicitur pro tribus his
itineribus fac ut quietum aliquando vitae videam finem; et intellegitur cur
ad Mercurium hae preces fiant, Pro ἀγανέν poteris d'yaBov (cf. Orph. ἢ.
X 22 ἀγαϑὴν 0" ὅπασον βιότοιο τελευτὴν), sed illud et facilius videtur et
- elegantius.

975. Pselchi in propylaeo templi. C. I. 5078.

'HÀ9e στρατηγὸς ἐὼν ᾿Απολλώνιος [£v9]a δικάζων
ἀνδρασι"] coi δὲ ἄναξ, Ψέλχιδος [ὃς μ]εό[έε]ις

«4ἰγύπιου] ε[6 μ]εταξὺ καὶ 2419 [ὅπων νεάιης γ]ῆς,
Ἑριιἣ, &nev]xo[ue]vog óéte ϑυηπίόλιον.

|l vuoA -- 2 δοςζςζοιιέδοοις — 8 NTHIFTAEYKAIAIO--OICT . . . V TP
IH — 4 evHnc.c correxit omnia Letronne, nisi quod v,2 ille λαοῖς

408 Epigrammata dedicatoria.

vel ϑνητοῖς, v. 4 σήμερον εὐχόμενος voluit; dvópa c: dedit Franz, " 4 dei
nomen ego intuli, cf. C. I. 5075 - 5077. — Apollonius στρατηγός fuit
᾿Ομβείτου xal τοῦ περὶ ᾿Ἐλεφαντίνην xal Φίλας (scil. νόμου) C. I. 5076. —
2 μεδέω verbum antiquioribus poetis non usitatum habet Quintus Smyr-
naeus, — 3 C. I. 5100 Ἑρμῆ. . Αἰγύπτου συνορίην, καὶ Αἰϑιόπων μετέ-
χοντι et infra n. 978 καλὸν πέρας Αἰγύπτοιο ἐμμὶ καὶ Αἰϑιόπων γᾶς ὅριον
νεάτας.

976. In deserto cui nomen Elithyá, in templo parvo. C. I. 4835 b.
Ἦλϑον δὲ καὶ ἐγὼ πρὸς σέ, Πάν, Θηβῶν [a0
“ϑηνίωνος ἔχγονος Ποσείδηζος.

1 ΘΗΒΩΛλι. Θηβῶν dro Franz, Θηβῶν doc Letronne. — 2 ΠΟΣΕΙΔῊ
Wilkinson, nOxrAH Caillaud, unde H littera certa videtur. Ποσείδιος

Letronne, Ποσείδεος Franz. Versus cxa(wv ab nomine proprio excu-
sationem habet.

977. Apud Apollinopolin magnam, ad templum Pani dicatum (ὕδρευ-
μα τὸ ἐπὶ τοῦ ἸΠανείου cf. Letronne Heceuil des inscr. II 239 sqq.) C. 1.
Add. III 4838 b*.

"M[p]oo[z]([v]v[o]c ἵκετ᾽ [2»9]à0& ξένος
Zw]va[c] ap«o[rog] τῶν ξένων Ναυπάκτιος

1 TA . . ΒΣΣΣΙΟΝΣΙΣΙΚΕΤΗ . . ΑΔΕΞΕΝΟΣΕΧΩΝ
2 T. NAEAPIZ . . ONTON
3A..O0X^

Quorum restitutio perquam incerta est; v. l satis recte videtur
Franz scripsisse. Idem vero quae v. 2 temptavit ἐκ ruv δ᾽ ᾿Αρίστων τῶν
ξένων Ναυπάκτιος ferri non possunt. Litteras EXON si recte suspicatus
sum ad alteram huic a dextra continuatam inscriptionem pertinere, mea
probabilia saltem videbuntur; si minus, talia fere fuerint ᾿Αρισστίων ἀφί-
xer' ἐνθάδε ξένος, ἔχων τὸν ἄριστον τῶν ξένων Navmdxrw[v] e. q. 8. quae
mihi quidem non satisfaciunt.

V. proscynemata. 409

978. In insula Philis. C. I. 4923.

Καίσαρι ποντημέδοντι καὶ ἀπείρων κρατέοντι
Ζανὶ τῶι ἐκ Zavóg πατρὸς Ἐλευϑερίω[ι,
δεσπόται Εὐρώπας τε καὶ ᾿Α΄σίδος, ἄστρωι ἁπάσας
Ἑλλάδος, ὃς (σγ)ωι[ὴ]ρ Ζεὺ[ς ἀ]ν[έ]τ[ειλὲ] μέγας,
9 Ἴσιδος ἐν προπύλοισι Κ]α[τῆἤλιος ἁγνὸν ἔϑηκε
γρ]αμιμ᾽ ἀπ’ [41Τλεξάνδρου δ]εῦρο μο[λ]ὼν πόλιος.
καὶ μέγαν [ἐκ] μεγα[λων] Τουρράνιον, ἄνδρα δίκαιον,
“«Μἰγύπτου πάσας φέρτατον ἁγεμόνα
στάλλα[ι] ἐνεστάλωσεν, ἵν᾽ εἰς τόδε νάσω ἔδεϑλον
10 πᾶς ὃ μολὼν ὑμνῆε τὸν χϑονὸς [ὁλ]βο[ζδ]όταν.
ταὶ δὲ Φζῆλαι φωνεῦντι" ᾿κ[αλὸ]ν πέρας «Αἰγύπτοιο
dup καὶ «ἰϑιόπων γᾶς ὅριον νεάτας.

Κατιλίου τοῦ καὶ Νικάνορος L . ..] Καίσαρος, Oouev[w9]

ιβ΄, ἐπὶ Νείλου στρατηγοῦ.

Anni notam Lenormant legit ΚΓ, sed utroque Gavii et Hamiltonis
apographo examinato Letronnio videbatur et 1ΕῈ et x legi posse. Itaque
annus est vel xv vel xx vel xxi Caesaris Augusti, i. e. 8. Chr. n.
vel 15 vel 10 vel 7. Augustus Ζεὺς ᾿Ελευϑέριος (v.2) vocatur etiam
C. I. 4715. — 4 ocoamPzeyrANCIC/1. MerAC. — 5 AnAIOC — 6 nAMMAn
— ΕΥ̓ΡΟΜΟΝΩΝ — 10 CABOTOTAN --- 11 ΤΑΙΔΕΦΥΛΑΙ͂ — 12 OMMI omnia
haec correxit et supplevit reliqua Letronne, nisi quod contra metrum
scripsit v. 5 Ἴσιδος ἐν νάσῳ Κατίλιος et sine sensu v. 11 τῷδε Φίλαι, quae
correxi. — 7 οἵ, C. I. 4922 ἐλϑόντες πρὸς τὴν μεγίστην "low ἐμνήσϑησαν
τῶν οἰκείων alia multa De Turranio praefecto Aegypti incertas Letron-
nii coniecturas vide apud Franzium C. I. [II p. 310.

979. In insula Philis. C. I. 4924 b.
Καἀμ[ὲ] τὸν εὐτέχνου φωτὸς στίχον, ὦ φίλε, βῆμα
, 2 , ,
τίμιον ἀμπαύσας ἔγμαϑε καὶ χάρισαι
λιταῖς ἱστορίαις λιτὸν πόνον, οἷα πέπαιγμαι
οὐ κενά, μηνύων οὗπερ ἔφυν γενέτο v
5 τοῦ δὲ καλοῦ πλώσας, φησί, ξένε, χεύματα Νείλου
LI -» —- € , , , 3
καιρὸν ἔχω φωνεῖν" χαίρετε πολλα, Φίλαι.
νικῶμαι πέτραις τε καὶ ουρεσιν, ὦ καταράκται,
κἀγὼ ἔχω τεύχειν ἱστορικὴν σελίδα
" EN A , N , 4
νοστηῆσας καὶ ἰδὼν Νικάνορα καὶ γένος αλλ οἷ.
10 Qog κατάλοιπον ἔχω" τοῦτο γάρ ἐστι τέλος.

410 Epigrammata dedicatoria.

Acrostichi lusu perspecto Κατιλίου τοῦ xal Νοιάνορος carmen esee
reperit Franz Mus. RA. III 298 (1845), addiditque Haupt Opusc. III 490
eadem effici nomina conpositis primis quibusque cum ultimis versuum
litteris. De aetate Catilii vide tit. anteced. — 1 kAMOTON corr. Frauz.
— 4 οὐ κενά Haupt; οὐδένα scripserat Franz. Loquitur epigramma
idemque v. 5-9 loquentem inducit poetam, quem γενέτην suum vocat
v.4. Catilius autem Nili, inquit, ffumina pervectus Philas iam valere
iubeo; valete catarractae, satis mihi rupium et montium, domum redeo
omnia quae vidi conmentarüs perscripturus.

980. In insula Philis. C. L 4924.

e... n. n. 5. e. . καὶ Φίλαι

0. e κατὰ ψ]υχὰν χάριν
Νείλου δ' ἐπε[λ]ϑὼν ἀμβολὰς Κατίλιος
σοφὸν λαβὼ]ν γραφεῖον εἰς μνάμαν τόδε
5 μναμεῖον] ἁγνὸν ἐνεκόλαψ᾽ ἐν ἱαρῷ,

ἐμοῖς τπιροςώ]ποις τὰς χαλὰς ὁραχὼν Φίλας.

τὸ σεμνὸν εἴ] τωε μὴ συνέζευκται, ξένε,

μισητὸς a]ov[oig ἐσ]τ᾽, ἀ[νεη]ρὸς ϑεοῖς"

ὃ δ᾽ εὐσεβὴς ὧν) οὐδὲ κάρφος ἐβλάβη,

φίλος βροτοῖσι] καὶ ϑεοῖς τ[ἐμ]ὠμενος"

Ἑρμῆς δὲ τ]ῤ[ν»νδε] καὶ κα[λὴ] σώζοι Κύπρις.

De Catilio poeta vide ad epigr. anteced. — 2 extr. ANACKAluAA!

— 92 exoNunmravYXANXAPIN xara ψυχαν Wilamowitz. Catilius Philis
ab insula decedens (ἀμβολαί v.4 fortasse traiectus Nili est) deam et
insulam valere iubet et ex animi sententia grates agit. — 3 nexeuN
ἐπελϑων Franz. — 4 JNTPA$GON. Franz haec una cum proximis sic re-
fecit . . . λαβὼν γραφεῖον εἰς μνάμαν τόδε - ᾿Οσείριδος, γράμμ᾽ ἁγνὸν ἐκό-
λαψεν τάφῳ, quae non scripsit Catilius. Forma ἱαρῷ equidem nou of-
fendor, μναμεέῖον quia aliud vocabulum versus non capit videtur vocem
μνάμαν argutius repetere ex v. 4. — Inde ἃ v. 6 hanc sententiam po-
stulat Wilamowitz tupvat Philas visere; caveat lamen inprobus ne deam
adeat; pio nihil damni timendum , immo dei ipsi adsunt ei vitamque eius
servant. Quae argutius quam verius excogitata arbitror; nihil video nisi
pietatis quaedam praecepta, quibus extremum additur pro fausto reditu
votum. — 6 προςώποις Franz. — 7 τὸ σῶφρον mavult Wilamowitz, —
8 YCTUYUTA. TPOCeco!C restituit Wilamowitz. — 9 10Yae — 10 ATNU
Q10€. 4. CXOTTYXAI sententia videtur qui sancte vivit (ἁγνῶς) divina wti-

V. ptoseynemata. 411

tur sorie (. .. ἔχοι τυχαν)ὴ; δὲ neque optativus ἔχοι placet post indica-
üvum ἐβλάβη (v.9), nec contigit aptum invenire adiectivum nominis
τύχαν. — 11 φίλος Wilamowitz, reliqua supplevit Franz. — 12 ot-Kai
KAIKA ..... CUZOI καλή Franz; alterum καί videtur describentis error.
Wilamowitz Ἑρμῆς δὲ πέμποι xal xrÀ.

981. In insula Philis. C. I. 4943. 4944 colj. Add. III p. 1232 sq.

Ἤλϑομεν «Αἰγύπτοιο πέρας, περικαλλέα vijaov,
Ἴσιδος ἸΙναχίης γαῖαν ἐποψόμενοι
καὶ Νείλου βαϑὺ χεῦμα, ὃς «ἴγυπετον πολύολβ[ον
αἰὲν ἔτος σώζει Καίσαρος εὐτυχίαις.
ὅ χαῖρε, ἄνασσα Φιλῶν: χαίροις 9* ἅμα καὶ σύ, Σάραπι,
γαῖαν ἐναντιπέρα ναίων, Mflavov πολύσεμνον,
καὶ πέμψαις ἡμᾶ[ς] σώους ἐς Κρόνου ἐμπόριον.

ἄλλο.

Νῆσον ἐπ], «Αἰγύπτ[ο]ιο πέρας, περικαλλέα, σεμνήν
Ἴσιδος, αἰϑιόπων πρόσϑεν, ἀφιξάμενοι
10 εἴδομεν ἐν Νείλωι ποταμῶι νέας ὠκυπορούσας,
ἀξιϑέους at [λ]αοὺς ἤγαγον «ἰϑιόπων
γαῖαν ἐς ἡμετέρην Ππυρηφόρον, ἀξι[ϑέϊωρον,
ἣν πάντες βροτοὶ a[v]Ooec ἐπὶ χϑονὲ σεμιζύ]νουσιν.

I fere saeculi. — 1 de clausula versus vide supra ad ἢ. 817. —
2 ᾿Ιναχίη "Ici; Callim. ep. 58 Schn. — 4 explicant ἐπὶ Καίσαρος evrv-
χίαις, non recte. Nilus quotannis (αἰὲν ἔτος nove dictum) superstagnans
Aegyptum ad. Caesaris felicitalem conservat et divitem facit, in quibus Cae-
sar significat romanam civitatem, cui ex Aegypto annona adportabatur.
— 6 ἐναντιπέρα nove dictum, — "Afarov insula prope Philas sita, Osi-
ridis, qui postea Sarapis vocabatur, sepulcro insignis. — 7 Κρόνου ἐμ-
πόριον interpretantur elysium conparato Pindari versu Olymp. II 70 ἕτει-
λαν Διὸς ὁδὸν παρὰ Κρόνου rupow, bÜa, μακάρων νᾶσος xrk. At nec cwouc
(quod haud temere additum esse docet metrum corruptum) sic aptum
est, neque credibile speciosam sententiam tam humili vocabulo, quale
est ἐμπόριον, poetam foedaturum fuisse. Denique quoniam iter fecerunt
illi homines nihil simplicius quam portum quendam cogitare, cuius no-
men aut plane ignoramus aut graece ita versum est ut nomen aegypti-
um non iam perspiciamus. — $8 eNAiTYnTUJO νῆσον ἐς, Αἰγύπτοιο πέρας
Letronne, — 11 ναοὺς corr. Wilamowitz: neque enim naves plures

412 Epigrammata dedicatoria.

aedicnlas, sed unam cum [eidis imagine adtulisse. Quo probato ἀξίθϑεος
non iam ita explicandum videtur, ut sit idem ac ἀξιόϑεος, sed deam 76-
rens, ϑεὰν ἄγων. De ipsa pompa exposuit Priscus Panita fr. 21 (Muel-
ler FHG IV 100). — 12 AxiocuPON corr. Niebuhr. — 13 ACAPEC —
CEMN*PNOYCIN,

982. In insula Philis. C. I. 4925 coll. Add. III p. 1227.

Ἴσιδι καρποτόχῳ Κέλσος τόδε γράμ(μγ ἀνέϑηκα,
μνησϑεὶς ἧς ἀλόχου καὶ τεκέων φιλίων
καὶ πάτρης γλυκερῆς Πτολεμαίδος, ἣν ἐπόλισσεν
Σωτήρ, Ἑλλήνων νιλογενὲς τέμενος.
1 rPAM simplici 4 littera scriptum testatur apographorum consen-

sus, — 8 Ptolemais Thebaidis urbs a Ptolemaeo Sotere condita habe-
bat σύστημα πολιτικὸν ἐν τῷ ἑλληνικῷ τρόπω Strab. p. 813.

983. In insula Phils. C. I. Add. III 4956 b.

Νείλου περάσας καρποφόρην μέγαν πόρον
σημήτριος ἥκω πρὸς μεγάλην Ἶσιν ὥδᾶαν,
μνείαν ἐπ’ ἀγαϑῶι τῶν γονέων ποιοί: qtevoc
xai τὼν ἀδελφῶν xai φίλων μου κατ᾽ ὄνομα.

ἔτους δευτέρου, εχεὶρ δεκάτῃ.

Secundum annum Letronne putat Ptolemaei Áuletae dici (BHeceuil
II 16), i. e. a. 79; dies mensis Februarii undevicesimus. — 1 καρποφό-
pov corrigunt iure fortasse, cf. tit. seq. v. 1.

984. In insula Philis. C. I. 4936 coll. Add. III p. 1230.

Νείλου περάσας καρποφόρου μέγαν πόρον

Σαραπίέων ᾿Αριστομάχου ἥκωι πρὸς μεγάλην Elow ϑεὰν τὴν
ἐν Φίλαις
μνείαν ἐπ᾽ ἀγαϑῶι τῶν γονέων ποιούμενος. |

Epigramma ex Demetrii versibus expressum n. 983; v.2 additis
nominibus verbisque τὴν ἐν Φίλαις interpolatis corruptus.

V. proseynemata. 413

985. In insula Philis. C. I. Add. III 4935 b.

Ἰογύνιος ἔνϑα Σαβῖνος ἔχων ἱ[ππ]αί[δ]α [π]όρπαν
Ixvo Συηναίας ἑσμὸν ἄγων στρατιᾶς,

ἔνϑ]α πανο[π]τεύουσαν ἑοῖς ἐγ[ἄν]ωσεν ἰάκχοες
Eioiw [ὅλον σ]ώζ[ειν»] κόσμον ἐπισταμέ[να]ν.

5 αὐτὰ δ' Εἶσις ἐϑα)γυ[μασ]άμην . ........

ον e ἑππείαἸς ἧκεν ἔχων ἀγέζλ]ας.

οὗτος γὰρ κατὰ μ]ῶλον ἕεις τότε καὶ [π]άρος ἀνήρ
2... 5 . κ]αὶ στέφος ἁρμόσατο.

1 ΙΤΠΊΓΑΠΛΑ . ΟΡΠΑΝ correxit Letronne fibulam intellegens, quae tra-
beam equestrem contineret; fortasse tamen πόρπης vocabulum poeta
latiore significatu pro anulo aureo posuit, — 2 Syenae habitasse
videtar cohors Aegypti finibus custodiendis destinata. — 3 AnANOePT€Y
OYCAN d πανεορτεύουσαν Franz; ἑορτεύουσαν invenerat Letronne. Videor
correxisse, — «rM . uceN corr. Letronne. — 4 &cINL .... uz... ἀεὶ
συΐζειν vel potius xai σώζειν Letronne; τὰν σώζειν Franz, — ΜΕΙ.ἋΝ —
5 YAAMAMHNOTAPU) . . YAIAAIC ubi cum quidem ἐθαυμασάμην satis cer-
tum ducam non video quis praeter ipsam deam loquens potuerit induci.
Reliqua despero.— 6 .CHkeN — 7 «wAONeleIC xard μῶλον cag Letronne;
sententia dubia.

986. In insula Philis. C. I. 4950 coll. Add. IlI p. 1235.

Βέλτερον 5» .... ... ODD
ygQv» ... eee ee. οὐδ᾽ ἔτι [δή σοι
ὀξείως φωνεῖν ἐκ Διὸς ἐνό[έχεἾται
ῥηιδίως, Μέμνων], ἐκ γαίης ἄχον ἱ[έντι.

Carmen haud dubie in Memnonis honorem scriptum miror quomo-
do Philas devenerit; fortasse initium est amplioris προςκυνήματος, quod
a Memnone incipiens deinceps ad Isidem deam transierit; at inpeditum
in hac lectionis obscuritate iudicium est. — 1 init. eATePONHe Pacho,
eademque Bailie sed 5 littera ab initio addita. EATEPOMHT ... Orn ...
YAHVOTI Caillaud, cuius extrema confirmant et Pacbo, qui AvAH, et
Bailie, qui AYauNor! legit. — 2..--YNEXHCEXICIOYCUCUYAVIONA . OYAAn
Caillaud, . . 4 YNexxaNeiINOYIONA . . An Pacho, THPYNEXZZNMEMNONCEA
eovcvioNOYAeTI Baili. — 3 ctt... . ONe. NOA . . OCEN. ATTMI. Caill.,

. « OCXUNEUNENAIOCENAXTAI Pacho; recepi Bailii lectionem licet in-
terpolationis suspicione non inmunem eiusdemque supplementum ἐνδέ-
χεται. — 4 YHiAIU . . MEL . . . ETAI. HLAYONI . . V OCaill., HIAUMZN

41} Epigrammata dedicatoria.

TD ZTAIHCAY Pacho, ΡΗΙΔΙΏΕΜΕΝ .. ... . €KTATHCHXON Bailie,
unde supplevi. Memnonis imaginem cogita humi prolapsam: mon tibi
tam facile est vocem ab love olim acceptam fundere.

98747. "Thebis in Memnonis crure dextro. C. I. 4720.

Imp. Domitiano Caesare Aug(usto) Germanico c(onsule) XVII T.
. Petronius Secundus pr(aefectus) Aeg(ypti) audit .Memnonem hora
I pr(idie) idus mart(ías) et honoravit eum versibus graecis infra
scriptis. Ι
Φϑέγξαο, “Τατοίδα' σὸν γὰρ μέρος ὧδε κάϑηται,
Méuvov, ἀκτεῖσιν βαλλόμενος πυρίναις.

curante T. Attio Musa praef. coh. II Thebaeorum.

Anni p. Chr. n. 95 dies XIV mensis Martii. — In praescriptis
GERMANIC. XIII. C. Girard, GERMANIKC. ΧΝῊ Salt, GERMANICO XVII Bailie.
— ] recte explicat Wilamowitz Phoebe locutus es: nam tui pars magna
Memnon hic sedet, tuis radiis percussus.

988. In Memnonis pede sinistro. C. I. 4727 coll. Add. III p. 1202.

"ExÀvov αὐδάσαντος ἐγὼ 'nb λίϑω Βαλβιλλα
φώνας τᾶς ϑείας ΠΙέμνονος ἢ Φαμένωϑ-
, , 1 -
ἦνθον ὕμοι δ' ἐράται βασιλήεδι vvióe Σαβίένναι,
3
ὥρας δὲ πρώεας ἅλιος ἦχε δρόμος,
, } , , [] 4 ? ,
δ κοιραγὼ "dópiavo πέμπτωε Óexottot δ᾽ ἐνιαύτωι,
΄-ο "3 LL Hu t » LI ,
φῶτ]α δ᾽ eyeaxev ϑυρ tixoot xai πέὲσυρα"
,»»ὕ , y ΜΝ - »
εἰκόσιωι πέμπτωι δ᾽ ἀματι μῆνος “ϑυρ.

Iuliae Balbillae sunt versus ad aeolicae dialecti leges quales gram-
matici praeceperant instituti (cf. Ahrens de gr. ling. dial. 11 580); co-
mes fuit Sabinae Hadrianique, qui anni 130 mense Novembri Thebas
visebant, — 1 ᾽πύ i. e. ἀπυ ut recte Franz explicat. — 3 Φαμένωφα
vocat Paus. I 42,3; ᾿Αμένωθ infra n. 992. — 3 Zd4giwa formatum ex
Ξαβίνη ut Φίλιννα ex Φιλίνη. — 4 δρόμος i. e. δρόμους. — 5 ΔῈ | NIAYTU
IAAEXEXKEN omnium apographa, corr. Dorville. — 6 sqq. nescio quid
Letronnio eumque qui secuntur acciderit, ut duos diversos dies signifi-
cari putarent: Athyr mensis dies XXIV confectus erat, diei XXV hora
prima audiverunt Memnonem.

V. proscynemata. 415

989. In statua Memnonis. C. I. 4729 coll. Add. III p. 1202.
Ὅτε τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ οὐκ ἀκούσαμεν τοῦ Mépuvovog.

᾿Χϑίσδον μάν, [φίλε] ἹΜέμνον, ὃς [οὐ φώνην ἐϑέλησας,

ὡς πάλιν ἀλλοτρί[ω]ς βάξιν ἄναυ[δ]ος [ἔφυς"
. γὰρ σέ[π]τα μόρφα βασιλήιδος, [at ot
ἐ[λ]ϑοίσαε [γ᾽ o]vrac ϑήιον ἄχον ios:

5 μὴ καί τοι βασίλευς xové[oz, 0] νυ δᾶρον [ἀπεῦσαν
τὰν σέμναν κατέχης κουριδίαν ἄλοχον.

xo ἹΜέμνων τρέσσαις μεγάλως μένος ᾿Δ δρ]ι[ἄνοιο

ἐξαπίνας αὐδασ᾽- à à' ὀίοισ᾽ [ἐχάρη.

Carmen eiusdem Balbillae est. Conpluriens videtur inperator cum
uxore aut Thebas aut Memnonis certe statuam adiisse; et primo quidem
nulla mora videtur Memnon audituris obtemperasse (cf. epigr. anteced.),
iterum vocem exspectantibus inofficiosum se praebuit. — Emendatio
magna ex parte dubia est, sed hoc intellexisse videor v. 1- 6 ipsum
Memnonem adpellari; et nriratur quidem Balbilla quod iterum taceat
(v. 18q.): nimia enim reginam audiendi cupiditate ardere. Addit minas
cave ne ipse inperator tibi succenseat, quod tam diu uxorem moreris, —
1 MAN (sic Bailie, reliqui μέν) ...... ME€MNONOC — 2 post ὡς παλιν
(2; πάλιν Bailie) Salt et L'Hóte sic habent AKMOTPIOCOAZINNAANOC . .,
Bailie AAAOTPIOCBAZINANAY . OC, unde distichon ad probabilem sententiam
conposui. — 3 nPHeirAPCE ATA Salt, nPH TAPCE . . . . A L'Hóte, nPHCe
HTAPCE . TA Bailie; verbo πρήσϑη (exarsit?) diffido, num τήρηῦ σέπτα, Bailie.
Idem extrema AHIAOO . .. Mi, ubi Salt Mic habet; αἱ μή Franz. — 4 exeot
CAIO . . YTAIH . . . . AYÓNIH Salt, €xeoiCAT . . TAIGHIONAXONIHI
Bailie; correxit Letronne, nisi quod i i scripsit, — ὃ KOTCC. NYAAPONN
TOA Salt, κοτε ---kAIAAPON Bailie; κοτέση, ὅ vu δᾶρον ὀνία - κατέχη
Franz, quibus mea praetuli. — 6 KATEXHC Salt, ΚΑΤΕΧΗΙ Bailie. —
7 meNoiCAOIN Salt, MeNO ἴσας IN L'Hóte; μεγάλως μένος ἐκ βασιλήων
praeivit Franz. — 8 AAOTOICHXAPN Salt, AAYCIOIC . . . XAPH Bailie,
AAY . . IOIC .. . XAPH L'Hóte; correxit optime Franz, ὀΐοισα est diouca.

990. In Memnonis crure sinistro. C. I. 4725 coll. Add. III p. 1201 sq.

᾿Ιουλίας Βαλβίλλης, ὅτε ἤκουσε vov Méuvovog ὃ σεβαστὸς
᾿Ἵδριανός.
Μέμνονα πυνϑανόμαν «Αἰγύπτιον, ἀλίω αὔγαι
αἰϑόμενον, φώνην Θηβαίκω 'nv λίϑω:

416 Epigrammata dedicatoria,

᾿«δρίανον. δ᾽ ἐςίδων, τὸν παμβασίληα ngiv avyag -
ἀδλίω χαίρην εἶπέ [/]ow ὡς δύνοτον"
5 Τίταν δ᾽ οττ' ἐλάων λεύκοισε δι' αἴϑερος ἵπποις
ἐ]ν σκίαι ὠράων δεύτερον ἦχε μέτρον,
ὡς χάλκοιο εύπεντος in Méuvov nal» αὔδαν
ὀξύτονον" χαίρων καὶ τρίτον ἄχον tm.
κοίρανος ᾿Αδρίανος χ[ήρ]αις δ᾽ ἀσπάσσατο καὖτος
10 Μέμνονα. κἀ[πιϑέμαν)] καλλ[ιλό]γοισε πόνοις
γρόππατα couatvo[v]rà «' δσ' εὔιδε κώσο᾽ ἐςάκουσε"
δᾶλον παῖσι δ᾽ &ye[»]&? ὥς [.6 φίέλ[ε]εσε ϑέοι.
3 poterat δὲ «Λίδων. — 4 roi οὐ 12 re corr. Franz. --- 6 31. . cxi
Αἱ Pococke, x uckiai Salt, νοκιαὶ Bailie; legunt quod posui, ne&cio an
non recte. Franz dictum putat pro ἐν ὡρολογίῳ. — 9 AAPIANOT ... ΔΙ
CA Salt, AAPIANOC - - AICA Pococke, AaPIA NOCX . . . AICA Bailie, qui
χάρε᾽ δὶς δ᾽ ἀσπάσσατο legit. . At ter sonantem ter salutari oportuit; et
docet illud καύτος quid opus sit: χαίρων sonat ille, χαίρων ut par est
respondet Hadrianus. Itaque puto insoliti aoristi participium latere
χ[ήρ]αις, cuius mediale χηρὰ μένην habet Leonidas Tarentinus A. P. VII 198.

Idem coniecerat Wilamowitz. — 10 KANC- -- - AKAA - - MOYIIOYOIC
Pococke, KANC . . AAKAMI. €NOICITONOIC Salt, ΚΑΙῚ . . . .. . AAKAMET
oicinoNoic Bailie, KA... .. . KAAA . «e. noNoIC L'Hóte. Verum

num adsecutus sim dubito, sed falsi certe sunt qui Βαλβίλλα δ᾽ dp xa-
μεν οἷσι πόνοις vel similia argutabantur. — 11 CAMAINO . TA et 12 ere.
TuCreóiA . ici. Bailie; corr. Franz.

991. In Memnonis crure sinistro. C. I. 4730 coll. Add. III p. 1202 sq.

Χαῖρε xai αὐδάσαις πρόφρων ἔμε [δέχνυσο, Méuvov,
τὰν [μέγα δυστυχίαι σᾶι ἔπι μυρομέναν"
γλῶσσαν μέν τοι τ[μ]ᾶξε . . . .. .... νος
Καμβύσαις ἄϑεος. ..« «το νος
5 δῶκέν τοι ποίναν τῶ σῶ οἰκι[ίρματος ἡ δ᾽ ἃς
τόλμας, ἃς Mni... eee
ἀλλ᾽ ἔγω οὐ δοκίμωμι σέϑεν τό [γε ϑῆον ὄλεσϑαι,
ψύχαν δ᾽ ἀϑανάταν, o[g:9ure], σῶ[σδες ἄι.
εὐσέβεες γὰρ ἔμοι γένεται σέϊπτας ἀπὸ ῥίσδας
10 Βάλβιλλός τε σόφος κἀντίοχος [πρηπάτωρ'
Βαάλβιλλος yéves' éx μᾶτρος βασιλήιδος ᾿Αχ[μας,
τῶ πάτερος δὲ πάτηρ ᾿Αντίοχος βασίλευς:-

V. proscynemata. 411

κήνων ἐκ yevéag κἄγω λόχον αἷμα τὸ xüAov,
Βαλβίλλας δ᾽ ἔμεϑεν γρόπτα το δ᾽ εὐσέβ[εος.

1 προφρον ομε L'Hóte, προφρώνεμε Bailie, qui supplevit. —
2 supplevi ut rdv quo tenderet significarem. "Vnus Pococke TAN . . .
AXO. — 8 TAA€x Balt, rANAZ Bailie; τμᾶξε certum puto, quamvis au-
dacter dictum de adempta 8 Cambyse voce. — 4 AecoCTONMOYTUC
Salt, τόνοι. cuc Bailie; non expedio. De ipsa re cf. Herod. III 27. 29
et cuius verba adeo similia eunt Aelian. ἢ, anim, X 28 τοῦτό τοι καὶ Ὦχος
ὁ Πέρσης εἰδὼς ἀπέκτεινε μὲν τὸν πιν, ἐξεϑέωσε δὲ τὸν ὄνον dg τὰ ἔσχατα
λυπῆσαι ϑέλων τοὺς Αἰγυπτίους. ἔδωκε δὲ ἄρα αὐτὸς δίκας τῷ ἱερῷ
Boi οὐ μεμπτὰς οὐδὲ ἥττονας Καμβύσου τοῦ πρωτου τὴν ἱεροσυλίαν ταύτην
τετολμηκότος. --- ὃ τωςωϊοικ Salt, Tucwoikr Bailie, qui τῶ σώ οἰκτί-
στω ὀλέθρω Franzio probavit. — 6 TONHAACAnIN Salt, TOAMACAC Bai-
lie, quod quoniam participium vix est (debebat enim τολμάσαις esse)
Scripsi τόλμας, dc, nescius tamen quomodo versum explerem Nam
quae traduntur post "Asmw litterae KAITON corruptae sunt. — 7 τό γε
xdÀoy ὄλεσθαι Franz; ϑῆον videbatur aptius. — 8 αοιτιοςοῶι Salt, Ao -
teCuc Bailie, qui ἄϑλιε, σῶσδες ἔτι. scripsit; ἀἄφϑιτε verum puto, d; dedit
Wilamowitz. — 9 suppl Wilamowitz; praeferenda tamen haeo fortasse
sententia εὐσέβεες "yàp ἔμοι γένεται (σὲ δὲ «Γίδμεν ὀίω). Letronne cé [ror
ἀσπαάσδοντο. — 10 suppl. Franz. — 11 AHiAOCKAA!: Salt, AHIAOCAKA
Bailie; "Axuac Letronne, non tamen bene verba interpretatus. Ego
Mommseni sequor explicationem hance: Balbilk mater Acme regiae stir-
pis fuit, nam avus eius (τῶ πάτερος δὲ πάτηρ) Antiochus rex erat, sive
ex Syriae sive ex Commagenes regibus is fuit. — 14 ΓΡΟΙΠΑΤΑΔΕΥΟΟΤΕ
Salt, rPonTATAAeYceB Bailie qui supplevit,

992. In Memnonis crure sinistro. OC. 1, 4731 coll. Add. III p. 1208.

Ὅτε σὺν τῆι Σεβαστῆι Σαβείνηι ἐγενόμην παρὰ τῶι Μέμνονι.

«ἄνως καὶ γεράρω, Μέμνον, πάει Τιϑώνοιο,
Θηβάας ϑασσων ἄντα Δίος πόλιος,

ἢ Αμένωϑ, βασίλευ «Αἰγύπτιε, τὼς ἐνέποισιν
ἴρηες μύϑων τῶν παλαάων ἴδριες.

-—— 00080 — 0000 —-—— 8 -—-«-— 01 —— 0000 ὦ ὄπ ἅτ AGB 0 0—

Balbillae videtur epigramma neque id integrum licet taceant auctores.

Kaibel, Epigrammata graeca. 21

418 Epigrammata dedicatoria.

993. In basi statuae Memnonis. C. I. 4747. coll. Add. III p. 1204.

“Ἀσκληπιοδότου ποιητοῦ τοῦ ἐπιτρόπου.

Ζώειν, εἰναλίη Θέτι. ἹΠέμνονα καὶ μέγα φωνεῖν
μάνϑανε, μητρώηι λαμπάδι ϑαλπόμενον
Αἰγύπτου «Διβυκῆισιν ὑπ’ ὀφρύσιν. ὧν ἀποτάμνει
καλλίπυλον Θήβην Νεῖλος ἐλαυνόμενος"
5 τὸν δὲ μάχης ἀκόρητον ᾿Αχιλλέα μήτ᾽ ἐνὲ Τρώων
φϑέγγεσθϑαι πεδίωι μήτ᾽ ἐνὶ Θεσσαλίηι.

Antoninorum aetate, cui tribuit Franz, videtur aliquanto antiquius
elegans epigramma. Asclepiodotum poetam non novimus; fuit procurator
Caesaris. Verba ποιητοῦ τοῦ ἐπιτρόπου in calce tituli scripta cum ipso
nomine praescripto poniunxi. — 92 cf. supra n. 987 ἀκτεῖσιν βαλλόμενος
πυρίναις scilicet Aurorae. — 4 Νείλῳ ἐλαυνομένῳ non habeo quae simili-
ora conparem quam ὄρχον et αὔλακα ἐλαύνειν.

994. In crure dextro Memnonis. Wescher Comptes rendus de l'acad.
des inscr. etc. 1871. VII 281.

DE ΞΕ τῷ σοφιστῇ

Μέμν]ων οἷδε λαλεῖν ὅσ[α] ῥήτωρ, οἷδέ v[c] σιγᾶν,
εἰδὼς καὶ φωνῆς νεῦρα καὶ ἡσυχίας:
κα]ὶ γὰρ ἐδὼν Ἠῶ τὴν μητέρα, τὴν κροκόπεπλον
ἤχη]σε[ν] λιγυ[ρ]ῆς ἡδύτερον λαλίης.
5 τα]ῦτα Φάλερνος ἔγραψε ποιητὴς ἡδὲ σοφι[στής
àf]a καὶ ουσῶν, ἄξια καὶ Χαρίτων.

| HI exeuntis saeculi vel πὶ ineuntis. Restitui Comment, Bonn. p. 23.
Praescripta haec sunt:

WTWCOdiCTH
WN

1 ocoN videtur Wescher qui descripsit c litteram legendo geminasse
et N pro A legisse. — TOCITAN — 4 cEWAITYIHC — 5 τοφιλ.

V. proscynemata. 419

995. In Memnonis crure sinistro. Ο I. 4721 coll. Add, III p. 1201.

Φουνεισουλανὸς ἐνθαδεὶ Χαρείσιος
στρατηγὸς Ἑρμωνθιός τὸ καὶ “άτων πάτρης,
ἄγων δάμαρτα Φουλβίαν ἀν[ή]λυϑεν

σοῦ, ἹΜέμνον, ἤχύσαντος Év[ex', ἐπεὶ] μήτηρ

ὅ ἡ σὴ χυϑεῖσα σὸν δέμας ἀμφ᾽ ὼς σ]τέφει"

ϑύσας τε καὶ σπείσας τε xo(i κλύων σαφ]ῶς
τοῦτ᾽ αὑτὸς ἠύτησεν εἰς σεῖο κλ[έος"
λάλον μὲν ᾿Τργὼ παῖς ἐὼν ἐγὼ 'ua9o»,
λάλον δὲ φηγὸν τὴν Διὸς [Πελασγικοῦ,

10 σὲ δ᾽ αὐτὸν ὄσσοις μοῦνον ἐδρά[κη]ν [ἐμοῖς,

ὡς αὐτὸς ἠχεῖς καὶ βοήν τιν᾽ [ἐκχέεις.
τοῖτον δέ σοι χάραξε τὴν στίχων [χορόν,
60' εἶπες αὐτῷ, φίλτατος, τελῶν πάλιν.

Cf. C. I. 4722 Δούκιος Φουνεισουλανὸς Χαρείσιος στρατηγὺς Ἑρμων-
ϑείτου καὶ Λατοπολείτου ἤκουσα Μέμνονος δίς. . σὺν τῇ γυναικὶ Φουλβίᾳ
Gu x, ἔτους ζ ᾿Αδριανοῦ τοῦ κυρίου, i. e. a. 193. — 3. EPMUNeICTE AAT
uN Salt; dedi Bailii lectionem. — 3 ΑΙ eeN Pococke, . . . ToeN alt,

. N. AYeeN Bailie, qui male &yy ἥλυϑεν; ἐλήλυϑεν Franz, — 4 HA MH

THP Pococke, €N ... ... MHTHP Bailie, qui ἕνεκα invenit; opus enim
est vocabulo unde pendeant genetivi σοῦ ἠχήσαντος. --- 5 Anc. det Pococke,
AnO .... τεφει Bailie; recepi quod Wilamowitz coniecit. — 6 ΤΕΚΑΡΤ

Pococke et Salt, TekaPTAO . . . . wc Bailie; scripserunt κάρτα φιλοϑέως
vel ϑεοσεβῶς, in quibus non video quid particula τε fiat. Sententia
quam ipse intuli necessaria videtur propter ea quae secuntur postquam
té audivi, et ipee locutus sum. — 7 suppl. Letronne. — 8 éyw ᾿μάϑον
Letronne, ἐγὼ κλύον Franz. — 9 extremas litteras kov solus Bailie,
confirmans Grotefendii emendationem, — 10 €Ai omnes praeter Bailium,
qui cAPA . . N, Suppl. Letronne. — H legebatur ἐχφέρεις. — 12 CTIXWN
Bailie, crixo reliqui; ὄχλον ego, χορόν pulere sed vereor ne ultra poetae
ingenium Wilamowitz. — 18 τέδ Bailie, reliqui solum. T habent; τελῶν
certum puto, πάλιν addidit Wilamowitz; conicerem χάριν, nisi sic pro-
babilius esset ὧν εἶπες αὐτῷ scripturum fuisse poetam, Ceterum οἷ. v. 6 sq.

996. In Memnonis crure dextro. C. I. 4723 coll. Add. III p. 1201.

Κέλερ στρατηγὸς ἐνθαδεὶ παρῆν,

ἹΜέμνονος οὐχ ὅπως ἀχούσεται"

ἐν κόνει γὰρ αὐτῇ τῇ τῶν χωμάτων
. 415

400 Epigrammata dedicatoria.

παρῆν ϑεωρὸς καὶ προσκυνήσων [ἅμα"
ὅ Méuvov ἐπιγνοὺς οὐδὲν ἐξεφϑένξατο,

Κέλερ δὲ ànje ἐφ' ἃ πάλιν παρῆν.

μέσας διαστήσας ἡμέρας δύο

ἤχουσεν ἐλϑὼν τηῦ ϑεοῦ τὸν ἦχον.

ἔτους C ᾿Αδριανοῦ Καίσαρος τοῦ κυρίου, Ἐπίφ ζ, ὥρας B.

Annus est 122, dies mensis Iulii primus. — 8 χωμάτων L'Hóte
et Pococke, xuMiTUN Salt, kunMiTuN Bailie; κωμητῶν primitus dederat
Franz, postea χωμάτων cum Letronnio. ldem explicat Receuil II 346
du milieu des χωματα de la plaine devaient s'élever des tourbillons de
poussiére, le 14 juillet, au moment οὐ l'inondation du fleuve ne faisait que
commencer. Kos monticulos &dscenderat ut videret Memnonem venera-
returque, non ut audiret; biduo post auditum ivit (v. 8). — 4 Salt
DPOCKYNHC^?AAN, Bailie CUNAIAN, bene correxit Franz. — 6 voluit fere
haec Κέλερ δ᾽ ἀπήει ἐφ ἃ πάλαι παρὴν πάλιν.

997. In Memnonis crure sinistro. C. I. 4735 coll. Add. III p. 1208.
Magxiog ἙἭ ρμογένης ἔκλυον μέγα φωνήσαντος
Méuvovog ἀντέλ[ζλουσαν ἰδ)]όντος [μητέρα σεμνήν.
Eiusdem est titulus latinus apud Letronnium Feceuil Π1 878: Q. Mar-
cius Hermogenes praef. classis Aug. IV exaudit Memnonem hora I nonis Mar-

(8 Serviano III et Varo coss. i. e. 8. 1894 mensis Martii die VII. —
Salti apographum sic habet:

CANTOCMEMNONOCANTC^4
AAC . . . AONTOC

nec differt L'Hóte, nisi quod ANTE babet v. 1. Pococke extremum ver-
siculum sic tradidit: A&OMAONTOC. Ferri igitur non possunt quae Franz
posuit ἀντέζλλουσαν ἑὴν γενέτειραν ἰδόντος.

998. In basi Memnonis. C. 1. 4738 coll. Add, III p. 1908.

.Oijxé σε φωνήεντα ϑεὰ ῥοδοδάκτυλος 'Hosc,

07) μήτειρ, κλυτὲ ἸΠέμνον, ἐελδομένῳ μοι ἀκοῦσαι
σῆς φωνῆς" λυκάβαντι περικλυτοῦ .«ΑἸἰντωνείνου
ὀ[ω]δεκάτῳ κα[ὶ] μηνὲ Παχὼν τρισκαίδεκ᾽ ἔχοντι

V. proscynemata. 491

5 ἤματα δίς, δαΐμον, τεῦ ἐςέκλυον αὐδήσαντος

ἠελίου λίμνης περικαλλέα ῥεῖϑρα λιπόντος,

ovvexe]v ἀντολίης βασιλῆα σε ϑῆκε Κρονείων'

ϑῆκε δὲ νῦ]ῆν πέτρου, φωνὴν δ᾽ ἀπὸ πέτρου [ἴεσϑαι..

ταῦτα δὴ ἔγραψε Γέ]μελλος ἀμοιβαδὲς ἐνθα[δ᾽ ἀνελϑ]ών
10 σ[ύν re φ]ίλῃ ἀλόχῳ Ῥουφίλλῃ καὶ vexésoo:.

εὐτυχῶϊς.
Ῥ]ουφίλλη [κα]ὶ “1ονγείν[η.

Annum ipse indicavit v. 4, ubi si recte Bailie tradidit A . δεκατυ,
est 8. 150, mensis Maii dies VIII. — Formulas homericas notavit Le-
tronne Od. μ 438 αὐδήεντα δ᾽ ἔϑηκε ϑεὰ λευκώλενος "Hpy (v. 1), Il. 1407
ἐελδομένῳ δέ μοι ἦλϑεν -ὄψ (v. 2), Tl. Π 76 οὐδέπω ᾿Ατρείδεω ὀπὸς ἔκλυον
, αὐδήσαντος (v. 5), Od. y 1 ἠέλιος δ᾽ ἀνόρουσε λιπὼν περικαλλέα λίμνην (v. 6).
— 5 et 6 suppl. Letronne. — 7 Ζεὺς πάλαι ἀντολίης Letronne, τὸν πάλαι
Franz. Vsus sum littera N, quam Bailie ceteris apographis addidit. —
8 sententiam perspexit Letronne scribens ἀλλὰ συ νῦν merpo. Bailie νῦν
δὲ τύχες, sed N litteram testatur Salt; quae ipse posui satis placent. —
7 extr. eiH Salt, €. . Bailie; &yxag Franz. — 9.....€TC... eMe
AAOC Salt, TO------- €M€AAOC Bailie, qui 85xe τὸ γράμμα Τέμελλος
scripsit. Recepi Letronnii supplementum, qui etiam ἀνελθών reposuit.
— 10 acdi----14AH Bailie; iam antea recte supplerat Letronne. —
Subscripta Salt sic tradit $iAAH . . . . Ἰδονγείνια, DBailie OvjiAAH - - -
IAONT€EINI, "Videntur filiarum nomina (v. 10).

999. In Memnonis crure sinistro. C. 1. 4761 coll. Add. ΠΕ p. 1205.

Τίς] νύ σε τοιά[ δ᾽ ἔρεξ]ε, g[/Aov τέκος, Οὐρανιώνων
μαψιδίως [ὡσεί] τι [x]o[xó» ῥέζοντα ἐνωπῇ;

&(ovg) [48] ᾿ΑΙντ[ωνείνου τοῦ κυρίου

Καίσαρος [μηνός . . .. ..-

εὐτυχ[ῶς. |

Mapo[xocg] l'éueAA[og] ἑκατοντι[ζαάρχης.

Duo sunt apographa Pocockii et L'Hóte, quorum prius quamvis
pravum alteri inservit confirmando;

422 Epigrammata dedicatoria.

L'Hóte: Pococke:
NYCETOIA ed nCNYCETOIA
MA'YAIUC TINAAT€ MAYIAIQUIINA
€& — ANTO €XCAAITOIMIC
KAICAPOCC — €CAKTI KA . . PTUCOIOCAP
ΕΥ̓ΤΥΧΟ CYTYX
MAPIUTEMEAA €KATONT .. MAPIUTUCAACOEK.

Homerica inesse persensit Letronne, qui subscripta fere restituit;
ipsos versus Il. E 378 sq. adgnovit Franz, qui infra μηνὸς Φαρμουϑί
scripsit, Annus ex superiore titulo repetendus.

1000. In statua Memnonis. C. I. 4749 coll. Add. III p. 1204.

Τούτοις τοῖς ἐλέγοις Πετρωνιανός σε γεραΐίρω,
αὐδήεντι ϑεῶι μουσικὰ δῶρα διδούς,
πατρόϑεν οὔνομ᾽ ἔχων «{ὑρ]ή[λι]ος, Ἰπκαλὸς ἀνήρ'
ἀλλὰ σύ μοι ζώειν δηρόν, ἀναξ, χάρισαι.
5 πολλοὶ ἀ[ν]αστείχουσι δαήμεναι, [εἴ] ῥ᾽ ἔτι Μέμνων
τοῦ λοιποῦ γῆρυν σώματος ἐντὸς ἔχει"
αὐτὰρ ὁ ye στέρνων κεφαλῆς τὲ ἄτερ 1j ἥμενος αὐδᾶι,
ὕβριν Καμβύσεω μητέρι μεμφόμενος"
εὖτ᾽ ἂν δ᾽ ἠέλεος φαέϑων ἀκτεῖνας ἀνίσχηι,
10 ἦμαρ σημαίνει τοῖς παρεοῦσι βροτοῖς.

HI saeculi. — 2 cf. supra n. 815,4 ικὰ δῶρα διδούς. — 3 ACTHNOC
Salt, ACrPHNAC interpolavit Bailie; ᾿Ασπρήνας enim licet crediderit Franz
non est nomen gentile. Αὐρήλιος invenit Hecker Comment, de Anthol.
(1852) p. 68. — 5 AMA et HPETI corr. Hecker. — 7 cCr&eNUN corr.
Cobet apud Heckerum.

1001. In Memnonis crure sinistro summo. C. I. 4739 coll. Add. III
p. 1208.

Τρεβούλλης.

Τῆς ἱερᾶς ἀκούουσα φωνῆς Μέμνονος
ἐπόϑουν σε, μῆτερ, καί [σε] ἀκούειν εὐχόμην.

De aetate cf. titulum proxime sequentem. — 2 ἐπόϑουν σε , μῆτερ

' V. proseynemata, ᾿ 493

idem est quod crebro legitur ἐμνήσϑην τῆς μητρός. Itaque inepte inter-
pretati sunt apographa legentes xai ἐξακούειν εὐχόμην., Pococke enim
KAICEZABOYEN, auctores descriptionis Thebar. in Descr. Aegypt. antiq. I
111 kaicaPOCeNevUXelN. Velim, enim inquit Trebulla, ut tu quoque, mater,
audias.

1002. In Memnonis crure sinistro imo. C. I. 4740 coll. Add. p. 1208.
Καικιλία Τρεβοῦλλα δεύτερον ἀκούσασα Μέμνονος.

AUT τὸ πρόσϑεν μοῦνον ἐξακούσαντας
νῦν ὡς συνήϑεις καὶ φίλους ἠσπάζετο
Méuvov ὃ παῖς Ἠοῦς τὸ xai Τιϑωνοῖο"
αἴσϑησιν ἀρα τῷ ᾿λίϑῳ καὶ φϑέγγματα

5 75 φύσις ἔδωκε δημιουργὸς τῶν δλων;

Trebulla cum priorem breviorem titulum (n. 1001) summo cruris loco,
alterum longiorem imo inscripserit, sequitur ut media spatia putemus
occupata iam fuisse titulis, qui cum omnes Hadrianeae sint aetatis
rectissime Letronne (Rec. II 38) Trebullae carmina Hadriano recentiora
esse conlegit.

10093. In Memnonis crure sinistro imo. C. I. 4741 coll. Add. III p. 1204.

Καικιλία Τρεβοῦλλα
ἔγραψα ἀκούσασα τοῦδε Μέμνονος.
ἔϑραυσε Καμβύσης us τόνδε τὸν λίϑον
βασιλέος ἕῳῴου εἰκόνα ἐκμεμαγμένον'
φωνὴ δ᾽ ὀδυ[ρτ]ῆὸς ἦν πάλαι μοι Μέμνονος,

5 τὰ πάϑη γοῶσα, ἣν ἀφεῖλε Koufvorc.

αναρϑρα δὴ νῦν καὶ ἀσαφῆ τὰ φϑέγγματα
ὀλοφύρομαι, tijg πρόσϑε λείψανον τύχης.

4 ΟΔΥΝΟΟ, solus Bailie OAYPMOC; corr. Franz. — ὅ TAnAeHrOO
CAHN Pococke, AcOCCAHN auct. descr. Theb., rouca^Hw Bailie; γοῶσα"
δήν xr. Letronne, ἣν recte Franz. Fortasse si fides est Bailio habenda
in lapide post γοῶσα interpunctum fuit. Videntur tunc credidisse,
Memnonem antequam a Cambyse fractus esset etiam clarius locutum esse.

494 Epigrammata dedicatoria.
1004. In Memnonis pede sinistro praecedenti titulo a dextra. C. I. 4742
eoll, Add. III p. 1204.
winü»tg ὥρᾳ ἃ nxovoa.
᾿Αφροδειταρίου τὸ προρχύνημα γέγραφα
ἐμῆς δάμαρτος, ἣν ἔχοιμ᾽ ὅσον φϑέγγῃ.

Aponius un& cum Aphroditario uxore Memnonem audiit. — 2 Οἱ.
ON vel OCON apographa, quod óvav vel olov corrigunt. Intellego qua

frui velim, quamdi loqueris.

1005. In Memnonis crure sinistro. C. I. 4744 coll. Add. IJI p. 1204.
'O Σαρδιηνὸς Παρδαλὰς δὶς ἤκουσα"
μεμνήσομαι σεῦ κὰν ἐμῆσι βύβλοισίι.

Pardalae pariter ac Catilio Nicanori de Aegypti miraculis librum
edere consilium erat.

1006. In Memnonis crure sinistro. C. I. 4743.
«“ηῤδήεντα σε, έμνον, [yo] Πα[ζίω]ν ὃ Σιδήτης
τὸ πρὶν ἐπυνθανόμην, νῦν δὲ παρὼν ἔμαϑον.

1 Salt €... naN;,NOCIAHTHC emend. Wescher Comptes rendus de
Placad. des inscr. 1871 VII 278 ex titulo sequenti.

1007. In Memnonis crure sinistro. C. I. Add. III 4761 c. Melius
Wescher ]. 8. s. (cf. ad tit. anteced.) p. 278.

Ei καὶ λωβητῆρες ἐλυμήναντο δέμας σόν,
ἀλλὰ σύ y αὐδήεις, ὡς κλύον αὐτὸς ἐγώ.
ἹΜέττιος, ὦ ἹΜέμνον, Παίων τάδ' ἔγραψε Σιδήτης.

Nomen viri fuit Mettius Paeon, nugas agit Wescher.

1008. In Memnonis crure sinistro. C. I. 4745. Melius Wescher
ἐ. s. 8. (cf. ad n. 1006) p. 280.

Ei xoi λωβητῆρες ἐλυμήναντο [δέμ]ας σόν,
ϑειοτάτου νύκτωρ ὑμφὴν ἐπὶ ἹΜέμνονος ἤλϑον,
ἔκλυον fg Κάτουλος, ταγὸς ὃ Θηβαίδος.

V. proscynemata., 495

1 cf. epigr. anteced. v. 1, quem versum non satis apte in suum usum
convertit Catulus.

1009. In statua Memnonis. C. I. 4748 coll. Add. III p. 1204.
Ὦ πόποι, ἦ μέγα ϑαῦμα τόδ᾽ ὀφϑ[αλμοῖσι]ν ὁρῶμαι.
ἦ μάλα τις ϑεὸς ἔνδον, ot οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,
ἤυσεν φωνῆι, κατὰ δ᾽ ἔσχεϑε λαὸν ἅπαντα"
oV γάρ πως ἂν ϑνητὸς ἀνὴρ τάδε μηχανόῳτο.

"Mosiov Ὁμηρικοῦ ποιητοῦ ἐκ Movosiov ἀκούσαντος.

Versus sunt homerici Il. Ν 99 (v. 1), Od. τ (40 v. 2), Od. ὦ 530 (v. 3),
Od. π 196 (v. 4). Est igitur titulus ex Homerocentonum genere, qua-
les indicavit Letronne Α. P. IX 381 et 382 coll. Iacobsii adnot. Anth.
gr. vol. XII 182, quos numeros velim legas a Franzio corruptos. —
Arius (aPreiov Hamilton) τῶν ἐν Μουσείῳ σιτουμένων ἀτελῶν fuit, cf.
Letronne Heceuil II. 347 8q.

1010. In Memnonis statua. C. I. 4754 coll. Add. III p. 1205.
Ὑπὲρ τύχης τοῦ] κυρίου Διονυσίας
τὸ προςκύνημα' πολλάκις δ᾽ ἀκούσεται.

1 suppl Bailie, et simile quid certe fuit.
1011. In Memnonis statua, C. I. 4755 coll. Add. III p. 1205.
Βαλβεινιανὸς ἔναρχος ἐθαύμασεν ἀρχιδικαστής.

De vocabulo ἔναρχος v. Franzii adn. ad Add. i. s. s.

1012. In Memnonis crure dextro. C. I. Add. III 4761 b.

Εἰ φϑένγῃ [0 λάλ]ησζον . ....... . .. ;
ei δὲ μόνον [oe]yG[g . . .. .. . ..
ἀ[λλὰ 3é]Àw» ἐπακο[ζῦσαι nomen viri ἐνθάδ᾽ ?xavov,
μή uot τὴν σειγὴν . e e
5 εὖ, Μέμνων, ἐλάλησας ..... eee

πάντοτε καὶ [n]oi[0]wv ἠδλ[ιο. . . . ..

426 Epigrammata dedicatoria,

1 nm Hc εἰ φϑέγγη τι λαλήσας Letronne, — 2 erAwS γεγαως Franz.
— 8 AIVAAOCAUNN corr. Franz. — 4 CerHNeNe — Ó TAIAUN παάσάων
Letronne. — Disticha videntur fuisse huius fere argumenti: sí quae
loquendi tibi est facultas, loquere; sin vero tacere lantum didicisti, quid
huc veni? ut audirem te veni; ne silentium mihi obvertas. Tertio de-
nique disticho, quod videtur aliquanto post additum, voto potitus
laudat deum: bene sonuisti; ego vero solem conspicatus qui te facundum
facit usque uxoris εἰ liberorum recolam memoriam, αἱ ludam ἐγὼ ὁὲ μνη-
σομ᾽ ὃμευνου πάντοτε καὶ παίδων ἠέλιον προςιδων.

1013. In Memnonis crure sinistro. C. 1, 4746 coll. Add. III p. 1204.
Οὐχ ἀκάρηνος [ἔφυ τὸν ἀεὶ χρόνον, ἀλλ᾽ ἔτι xai νῦν
Méuvov ἡμερίϊοισιν ἅμ᾽ a]vroAz [η]ελέοιο
ϑεσπίζων μερύ[π]ε[σσε]ν [ἐπερχομέξν]ο[ες-] προςαυ[τεῖ-
ἐχ πάσης [ra]o [γῆς ἐ]λϑεῖν [ἐπέ ὃ σπεύδ]ονε[εῆς

5 οἱ μὲν ἐπ[ήρανα δεχν)ὑμενοίε μάλα] ϑαναμάξηντες
οἴχ[ζο]νται [πάλιν ἐς] πάτραν 930770to] τυχόνε[ε]Ἰς,

“ὩΦ-οὨᾳξῳῳ.ϑὀι «««ἀἰἷὰ ——— —— θὰ. Ὁ —-— € 00000 —Em0000—— 0 0——-—— 80000 --......... -'ὸᾳοὸ απο»

Sententiam secutus qualem Franz significavit verba aliter constitui;
certi fere nihil dare potui. — 1 uwocc Salt, ηνος - - - πεθαιοινο Po-
cocke, cuius ceteroqui tam corruptum est apographum, ut nihil inde
discas, Cum Saltio, si leviora excipias, plane consentit L'Hóte. —
2 nmePmA . .. . NTOAHXEAIOIO — 3 ME€POGUNC . . . . OXIPPOCAYCII με-
βόπεσσοα Letronne et Franz, ἐπεέρχομενοις Franz, qui extremo loco προς-
avctv posuit, — ὁ ne... . ΔΘΕΙΝΙ.. - - ONTOC — 5 ἐπι... ... Y
MENOC ...... NOAYM xrÀ. — 6 OUXUNTAIT... . PATPA .... ..
TXONTOC suppl Franz, nisi quod jp»zuz: scripsit pro φϑέγγοιο. —
Mutilum carmen esse docent ci u:v verba v. 5.

1014. In Memnonis crure sinistro. C. L Add. ΠῚ 4761 d.

Ὦ 31at xoict x0o[g]ovr. [λαλέοις δὲ τε yjaeou[a nomen
e. je]r εἵνεχα, ταῖς μέλομαι.
L'Héte haec ita tradidit:
UXMAIXAIPERPO — PUUN
APM
€I€P — NEINCKATAICREAOMA!

CPOICA
N EKPETOC

V. proscynemata. 427

Balbillae esse epigramma coniecit Letronne, et sane mulier loqui
videtur dearum quarundam sacerdos, quarum in gratiam postulat ut
sonum edat Memnon. — A sinistra alter fuit titulus quattuordecim fere
eisque brevioribus versibus perscriptus, quem metricum fuisse docent
verba ἰδὼν (v. 4) et ἄμβροτος (v. 12).

1015. Memphi in ungue Androsphingis. C. I. 4700 coll. Add. p. 1187.
Σὸν δέμας &xnayAo» τεῦξαν ϑεοὲ αἰὲν ἐόντες, .
φεισάμενοι χώρης πυρὶ δαμαζομένης,
ἐς μέσον εὐθύναντες ἀρουραίοιο τραπέζης,
νήσου πετραίης Ψαμμὸν ἀπωσάμενοι.

ὅδ γείτονα πυραμίδων τοίην ϑέσαν δἰροράασϑαι,

ov τὴν Οἰδιπόδαο βροτοχτόνον, ὡς ἐπὲ Θήβαις,

τῇ δὲ ϑεᾷ “1ητοῖ πρόσπολον ἁγνοτάτην,
τὴν] ἐπιτηροῦσαν πεποϑημέναν ἐσθλὸν Ὄσειριν,
γαίης «Αἰγύπτοιο σεβάσμιον ἡγητῆρα,

10 ἔξοχον] οὐρανί[ω]ν, μεγα[λή]τορα . . . . - --
εἴκελον Hqatioto ..... eee eee
εἰς ὅταν ὠκε[α»]ο. ..... eere
ἐς γαῖαν... eee eee e νι κεν

᾿Τρριανός.

2 ΠΥΡΙΔΑΜΑΖΟΜῈΝΓ quod qui legunt πυρίδα μαζομένης (Letronne)
vel mupió' ἀμαζομένης (Franz) ne ipsi quidem sciunt quomodo explicent.
Cui parcitur terrae, ea aliquid vel passa esse vel pati dici debet, unde
etsi metrico vitio diffidas tamen πυρὶ δὰ μαζομένης verum putaverim ter-
rae caloribus subactae, Et sane apta erat ad calores arcendos sphingis
imago muris undique circumdata; cf. ad C. I. 4701. — 8. ἀρούραιος τρά-
πεζα (de adiectivi genere cf. ad AÀymmn. Isid. infra n. 1029.) est campus
arenosus, νῆσον πετραίην planum quadratum, in quo positus est. Andro-
sphinrz, recte explicat Franz. — 7 adtulit Letronne Steph. Byz. 8. v.
Λητοῦς πόλις, μοῖρα Μέμφεως, καϑ' ἥν ai πυραμίδες xal Λητοῦς ἱερόν.
Hine nomus, in quo pyramides erant, Letopolites vocabatur. — 8 TivE
hnITHPOYCAN corr. Franz. Non quaesiverunt interpretes, qualem deam
sibi finxerit Arrianus poeta sphingem, quae res quamvis in infinita nu-
minum Aegyptiorum confusione lubrica sit, tamen hoc loco dubium non
est quin sphinx Isidis personam induerit; cf. Plat. 18. et Osir. c. 52
εἰσὶ ydp οἱ τὸν Ὄσιριν ἄντικρυς ἥλιον εἶναι καὶ ὀνομάζεσθαι ΣΣείριον
ὑφ᾽ Ἑλλήνων λέγοντες. om δ᾽ Ἶσιν οὐχ ἑτέραν τῆς ZXehsvsg ἀποφαίνον-

428 Epigrammata dedicatoria.

τες, καὶ τῶν ἀγαλμάτων αὐτῆς τὰ μὲν κερασφόρα τοῦ ,μανοειδοῦς γεγονέναι
μιμήματα, τοῖς δὲ μελανοστόλοις ἐμφαίνεσθαι τὰς κρύψεις καὶ τοὺς περι-
σχκιασμούς, ἐν οἷς διώκει ποϑοῦσα τὸν ἥλιον. Opperiri igitur dicitur Isis,
donec sol mane exoriatur, cf. ad. v. 12. — 10 ovPANIONMETAN Clarae;
post METAN apographum in Quarterly Heview 1819 p.411 editum haec
addit rrOMINIE . . ... , idemque v. 11 post ηφαιγτὼι haec 1... ..

. TOUNIOIV εὖ v. 12 idem habet . . CICOTANOKEMOKCI . MOIAAINOI
MiVi, ubi Clarae EitOTANuJ, denique v. 19 . . TAIANICHYPU.OAIL . . . .
Nil--, ubi Clarae ttraijaN(. — 10 ante σύρανιον fortasse non debebat
quidquam addi, nec ipse ille accusativus mutandus erat; μεγαλήτορα ta-
men certum videtur. — 11 Hephaesti apud Memphitas templum notum,
cf. Herod. II 112. — 12 videtur solis iter describi; ἐπιτηρεῖ illa, eic
ὅταν ab oceani extremis oris redeat sol sive Osiris; nam ὠκεανὸς vo-
cabulum non puto dubium esse. Cf. Diod. I 27 in hymnis apud Ny-
saeos cippo inscriptis εἰμὶ δὲ "Ocipi; ὁ βασιλεύς, ὁ στρατεύσας ἐπὶ πᾶσαν
χώραν... μέχρι τῶν τοῦ Ἴστρου ποταμοῦ πηγῶν καὶ πάλιν ἐπὶ τἄλλα
μέρη ἕως ὠκεανοῦ.

1016. Memphi apud Androsphingem. C. I. Add. III 4700 b.
"Hós κυρεῖ zxavi[ov]v σφίγ]ξις καὶ 96iov ὅραμα"

σ]ῶμα [γ]ὰρ [εἰ] voce [σὺ σο]φ[ῶ]ς ὅπερ ἔπλετο τῇδε.

φάσματος [ἐξ] ἱεροῖο νοήσεις κόσμον ἅπαντα,

ἱερὸν [ὡἸς àgvnso[9]e πρόσωπον £ye« τὸ 9[ὲ]7[π»]ουν,

5 γυ[ῆα δὲ καὶ δέμας οἷα λέων, βασιλεὺς 9 γε ϑηρῶν.

δ]εινὸν [μ]ὲν τὸ ϑέαμα, [ἀε]ρεχὲς δ᾽ εἴ τις γε νο[ή]σει,

oy [ἔχει . . . rne

πα Éste A sr ἐκ τῆς ϑειότητος

ἐσθλῆς" αὐτὰρ [£y]e[y]e [Σ]α[ρ]απέων ἐχάραξα.

II fere saeculi. — 1 naNTOCNOQI . EIC. πάντων σφίγξ, ἡ καὶ Letronne,
πάντως ἡ σφὶγξ καί Franz, Mihi lusisse videtur poeta ommium ea ei
tortrix αἱ epectaculum, divinum, — 2 KVMAIAPEPNOGEICUMpOCCOREP σῶμα
γὰρ εἰ νοέεις ὕψος 0' ὅπερ Franz; at altitudo et corpus vix beme inter
se coniunguntur. — 3 H$ACMATOCa€ICPOIO φάσματος εὐέργοιο Letronne,
in quibus noli offendi adiectivo εὔεργος, Franz πλάσματος εὐωζκοιο. ---
4 coce$wvneex.€ et eCoTuOYN corr. Letronne. — 5 rvPA — 6 &NON
KENTOGCAMANPexKeC corr. Franz. — 7 TNCXETEHOTOETIUNAMONHCACION
δὲ ὄψιν ἔχει recte. videtur Franz scripsisse, reliqua eius supplementa
inepta; conieceram olim ὄψι ἔχει [c]re[pv]e[.]o ἐπω[μαό]ον. — 8 xexerc
ANTOGACIAIOMECACOTCEKTHC videbar olim παντολέτο simileve eiusdem ge-

429

V. proscynemata.

neris vocabulum legere, coll. supra. n. 1015, 6. — 9 CrwreeACAnIUN ἔγωγε
Letronne, Zaparlov Franz.

1017. Thebis in Rhamsis IX syringe. OC. I. Add. III 4807 h.
Θηβαίας [σ]ύριγγας ἐγὼ καὶ Méuvova σεμνόν
Se]'uo[ca τ]ῆς τέχνης Οὐράνιος κυνικός.
Litterae valde recentes; Vranium cynicum non novi, neque alium
ullum Demonacte récentiorem, qui mortuus est 8. 150. — 2 € vMA HC

suppl. Franz,

1018. Thebis in syringe. C. I. Add, III 4791 b.
Πάσας μὲν σύριγγας ἐθαύμασεν Ἥρακλειος,
ἀλλὰ λέγει πάντων ἹΠέμνονα ϑειώτατον.

1019. Thebis in syringe. C. 1. 4792 coll. Add. III p. 1210.
Θαύματα συρίγγων ὁρόων μέγ᾽ &9asu[a]ca Βησ[ᾶς,
τὴν δὲ μάλιστ᾽ ὁρόων ἐθαύμασα Méuvovog ἐσϑλην.

ἩΗ]ρακλίδης.
Besas saltatoris Aegyptii nomen Anth. Pal. app. 30,3. Besas ho-
mo indoctus Memnonem inter sByringas numerat. — Ἡρακλίδην subscri-
ptum recte fortasse Letronne ad hunc titulum pertinere negavit.

1020. Thebis in syringe. C. 1. 4816 coll. Add. III p. 1214.
Τατιανὸς ἡγεμὼν Θηβαίδος ἱστορήσας] ἐθαύμασεν
τὸ] ϑαῦμα ξ])υνὸν τῶν σοφῶν «Αἱγυπ[τί]ων.
Tatianus praeses 'Thebaidis ante a. 367, cf. supra n. 919. —
Initio versus

2 Ul9AYA EYNON — AirYnuN Αἰγυπτίων corr. Letronne.
(n&m senarium esse persuasum habeo) Franz ἐνταῦϑα τὸ εὐσύνετον, Le-

tronne τὸ μνημόσυνον. Intellego miraculum omnibus adeuntibus commune

1021. Apud Antinoen. C. I. Add. III n. 4705 i.
"E»9' ἀναβὰς ἐχ]ά[ρα]ξε Κατυλλῖνος ἐν προ[ϑύρ]οισίιν,
τέχνην ϑαυμάζων τῶν ἱερῶν λαοτόμων.

430 Epigrammata dedicatoria.

1 EAA . . XE corr. Letronne. — nPOChuO!C προϑυραίοις vel προπυ-
λαίοις Letronne. Praetuli quod Franz proposuit ut vulgarius. — 2 po-
terat λαοτόμων ἱερῶν, uti observavit Franz. 'Vrbi vicina sunt sepulcra
montibus incisa.

1022. 'Talmi in vico Nubiae, inter columnas pronai. C. L 5041.
Xov(é]vog γράφει ὃ υἱὸς "Fevo[ototoc:
σέβου τὸ θεῖον, ϑε πᾶσι τοῖς ϑεοῖς,.
ἐ]φ᾽ ἕκαστον [te]oóv [ἐ]πιπορεύου προςκυνῶν,
ἡγ[ο]ὕ μα[λεισ]τα τοὺς πα[ζτ]ρῴους xai [σέβου

5 Ἶσιν, Σα[ρ]απιν, τ[οὺς μεγ] στους τῶν [ϑεῶν,

σωτῆρας [&ya]9[ovc, εὐμε]νεῖς εὐεργέτας.

1 CANCNWC — 3 Φφεκαζτοντ. . C| PoNenr — 5 CACARnINTC...|TI. TO
YCTUN — 6 THPACAT/GC ...| NeIC restituit omnia Niebuhr, nisi quod v. 6
τηρήσατε ϑεούς, εὐμενεῖς εὐεργέτας posuit, correcta haec a Franzio. Du-
bium nihil fere est praeter nomen v. ] (quem versum non certum vi-
detur senarium esse; scripsisset enim τόδ᾽ vig) et σέβου v.4, ubi ad-
jectivum potius velut φίλους fuisse puto; nam σέβου si posueris vix
poteris quin μάλιστα iteres. — Consimilia Maecenatis sunt praecepta
ad Augustum ap. Cass. Dion. LH 86 τὸ μὲν ϑεῖον πάντη πάντως αὐτὸς
τε σέβου κατα τὰ πάτρια καὶ τοὺς ἄλλους τιμᾶν ἀνάγκαζε, τοὺς δὲ δὴ Ee-
vitovr&g τε περὶ αὐτὸ καὶ μίσει καὶ κόλαζε κτλ᾽., nisi quod ex parte ob-
loquitur Maecenati Sanenos de peregrinis Sacris minus severe iudicans.

1023. 'Talmi in templo dei Manduli. C. I. 5039.
Χρυσοχέλ[υ] H[ac]&v, ανδοῦλι, ᾿ϑηνᾶς ày&ngu[o . . ..
“Ἱατοῦς yov[s], xon[o]u[e9]é, Avooxz[v]n', []7[ε 47:0AA[o]»,
ó τὴν μελανόστολον βασίλισσαν] Ei[ow . .....
ἰραϑρήσας δ᾽ ἐγὼ ἐν ϑ[υ]σίζαι]ῆς ἱκάνω προςκυνή[σ]ας σίε,
δ τὸν προχκαϑηγέτη» ανδο[ὕ]λι καὶ πρό[φ]ρονίως ἐθυσαμην"
τὴν σὴν [μ]αντοσύνην τίς δ' G[v] κομίέσαι[τ] ἐπινεύσανιζος;

“Ἴλα[9] ἴμ]οι, ἹΜανδοῦλι, Διὸς véxo[g] ἠδ᾽ [ἐϊπ[ἤ»[ε]υσον"
σῶζέ με xai x[s9v]7,» ἄλοχον χ[α]ὲ παῖδας ἀρέστε[ου]ς
2... σ]ώ[ζ]ς πάντοτε καὶ [opa]: κ[αὶ] ὁμ[ὥ]ας πατ[ρέ]δ᾽
ἑκέσζϑαι
10 νόσφιν ἄτερ [v]o[v]oov καὶ [ἀ]τερ χαλεποῖ[ο πόνοιο,

E Z8 P^ B5 p CP ευ-“ (D

| Ew UB Ἵ “ἡ |!

Wt

V. proscynemata. 431

Aeuno[óc ἐπιπν]ε[ων καὶ ὁ ε]ξιὸς tov[io] tx[av]ov

Carmen inperite factum tam male aut inscriptum aut descriptum
est, ut vel post optimam Niebuhrii operam plurima sint incerta. —
1 χελε — ATAnHMICIAANEenICEMOA. εἶ λίαν ἐπίσημος Niebuhr, cuius nisi
contrarium notabitur omnia sunt supplementa. — 2 lT'ONHXPHNMOACAYPO

KTOnHT . . ΙΕΑΠΟΛΛΏΝ — 3 BACIAICHICElAIG . . . A. . . . 8Supplendum
amandi verbum. — 4 €NeACIHCIKANUC ἔνϑα εἴης ἱκανῶς προςεκύνησα ϑεὸν
Niebuhr. — 5 ΘΗ ΠΙ. XMANAOTAIKAIDPOOPON .. . . . προκαϑηγέτην Franz,

προκαϑήγημα Niebuhr; προφρόνως ἐϑυσάμην ego. — 6 AAKOMICAICDINEYCA
NTU — Inde a v. 7 hexametri secuntur, probi tuos ceteri ut videntur
vitiosi. — 7 TAAnILOI — TEKOHAIRN . YCON — 8 KH... HN — κ͵ὶ — APICTIC
— 9 KA*1CZUXC€ σώζε Scripsi. — €TAC ἔτας Niebubr.- — KNAMOACTATHAICKeC
ON — 10 mocov — xaAenoiNoiu versus fere Hesiodi est opp. 91. — 11 AAM
DPC.... T€. UUN — ATZIOCICTAIK , . . . UN λαμπρὸν πνεῦμα φέρων Franz; ex-
trema Niebuhr xal δεξιὸς Ἴσιδι καρπῶν. Scripsi quae sententia flagitabat. —
Secuntur tres versus plane inextricabiles; v. 12 legunt vocabulum μαν-
το[συῆνας, v. 14 traditur . AOPENAICEX . CONCXYNACYXAC . . ., fortasse le-

gendum [xai] λίτομαί σε, χρυσοχέλυ, τὰς ψυχάς [μοι διασώζειν.

1024. ΕἸ Gabaouat in vico oasis Thebarum. C. I. 4958.
a. "dupuo»uo» [9«ó]» Xo[.]o*9 με[μγελημένο ς] ei [0]o»-
1AaJeu Χρ[ισ]ὲ πάτερ, χρύσεον γένος ἀν[9]υποφήνας
b. ἀ]ν[ϑρωπο[ζις -....... es

Duo sunt fragmenta, quae dubites num sint inter 8e coniungenda.

— ] AMMUJNIONENXPHCTUMEHEAHMENONEIAON finxi hominem christianum

(nam christianum titulum esse frustra negat Franz) Ammonis aliquod

templum adeuntem, ubi tamquam inprobi sibi conscius facinoris Christo

supplicat. Χριστῷ μεμελημένος Greg. Naz. A. P. VIII 147. — 2 xenere —
AN:A .

sub finem quae correxit Franz. — 3 ANOKnOUJADUJIIPCNEAC
νποφηῆνλς

fortasse ἀνθρώπων πτωχῇ γενεᾷ.

Vl. HYMNI.

1025. eni in oppido. C. I. 2342.

Xoipé μοι, ὦ Z]|ujÀov μεδέων, qocotu[Bo]ove [T]e[«c]o»,

ἄντροις ὀϊμφαίοισι Κλάρου Bodvyov τε i[e]oo[iotv

τιὀμ]εν᾽, ὡρομέδων, μουσηγέτα, yovaoé9[eige.

Δελφῶν), ὦνα, πε[τρ]ῶν, πάτερ ἀφϑ[ετ:]ε, δεῖ[0 ἐϊπάρηξον
ὅ εὐχομἸ]ένοις uegó[n]eco[t]v τεῆς Τήνου ν[αέἕταισιν,

καὶ xÀv]e ϑειοπρόποιο φίλου μακα[ρ]ων [τε βροτῶν τε,

χει]0[ὦ]»ν [δ] υσ[με]νέζω]ν τε τεὸν βρέτας] εἰἴρυσαι αὐτὸς

πη]χ[τῆδα δ᾽ οὐρανίων ἑτάρην ϑαλίης τε χορῶν τε.

1 vel mr saeculi. — 1 ΦΑΓΓΙΝΜΟΤΕΙΕΤΙ͂ΑΝ corr. Boeckh. Ab initio
$oife ἄναξ Wilamowitz. — 2 νύμφαίοισι Boeckh. Scripsi ἄντροις ὀμφαί
οισι Nonnum secutus (IX 283) ὀμφαίη παρὰ πέτρη i. e. Delphis. — TE
PONTO requiritur locale quoddam vocabulum; iepeic: cedet vero. —
8 χρυσοέϑειρε Boeckh. — 4 ceNAnEFIGNnATEPAQencacvigit. ἄφϑιτε Boeckh;
similes sunt hymnorum orphicorum clausulae, — 5 MEPOTELENTEHC με’
ρόπεσσι Boeckh, idemque ναέταισιν supplevit; traditur NA. — 6 MAKAIGN
corr. Boeckh; extrema certa sunt. — 7 PONAYCAINEON -—- BPETAIEI
βρέτας Boeckh. — 8 Araij0 .. .. ENHTIEPEILYh . . NAN videtur ἱερεῖς
vel πανηγυρέες legendum. — 9 xnaA corr. et suppl. Buecheler. Non
videtur talis cogitari Apollo, qualem invocat Orphicus poeta hymn. 34, 14
c) δὲ πάντα πόλον κιϑάρη πολυκρέκτῳ ἁρμόζεις κτλ᾽.

VI. hymni. 483
*1026. Romae. C. 1, 5973c.

Νουσολύτα, κλυτόμητι, φερέσ[βιε, δέσποτα Παιάν,
σὴ δύναμις xaxoegyov ἀνακρούει τ' ἐπιπομπήν
ἀνθρώπων, τρομέει τε πάλιν [4 έσποινά τ᾿ ἐπαινή
“4δης v' εὐὑρυϑέμιλος, ὅταν ζωαλ[κέα χεῖρα
2 , - ,
9 ἄντανύσῃς, βιοδῶτα, φερεσσιπόνοις μερόπεσσιν.
Ὁ , , .
νῦν οὖν πάντα δόμον γενέταΪς τε καὶ ἀγλαὰ τέκνα
^w , Li 3 , ^ ΠῚ
σῶζε, μάκαρ Παιὰν, ἀκεσώδυν[ε, δῶτορ ἐάων.
Πατρωΐνου.

Patroinum (C. L 6649) cur carmen fecisse negaverit Bergk (Poet.
lyr. 11 574) obscurum est; falso vero, ut nunc scimus, idem integros
hos versus ex Sophoclis Paeane petitos esse coniecit. — 1 suppl.
Welcker (Syll 195) ex hymn. orph. 67,1. — 2,3, 4 suppl: Wilamowitz.
— 88ᾳ. cf. À. orph. 68,6 μοῦνος τε στυγέει σ᾽ ' Aldus ψυχοφϑόρος aic. —
4 zwAAU! aperta lapidis lectio; Nonn. XXXV 45 δεῖξον ἐμοὶ βοτάνην
ζωαρκέα. ---- 5 φερεσσιπόνοισι βροτοῖσιν Franz, cui praetuli quod suavius ad
aures accideret. — 6 γενέταν τε xal ἀγλαὰ τέκνα Franz, patrem intelle-
gens Patronum, quem extremo versus septimi loco male posuit; γενέτας
Bergk idemque supplevit v. 7.

*102?. Athenis translatus cippus in museum Cassellanum. C. I. 511
ex Gesneri editione et Add. I p. 913 ex meliore Voelkelii apographo.
Praeter meum deinde apographum ectypo utor a Pindero benigne mihi
conmis80.

᾿4γαϑῇ τύχῃ.

ἃ. Ἔγραιω, Παιήων ᾿Ασκληπιέ, κοίρανε λαῶν,
“1ητοίδου σεμνῆς τε Κορωνίδος ἠπιόφρων παῖ,
ὕπνον ἀπὸ βλεφάρων σκεδάσας εὐχῶν ἐπάκουε
σῶν μερόπων, οἱ πολλὰ γεγηϑότες ἱλάσκονται

5 σὸν σϑένος, ἠπιόφρων ᾿Ασκληπιέ, πρῶτον "Yyeiav
ἔγραιω καὶ τεὸν ὕμνον, ἰήῆεε, καίκλυτι" χαῖρε.

b. 'Yyeia, βροτοῖσι πρεσβίστα μακάρων, μεεὰ σοῦ véw τὸ λει-
,
πόμενον
βίου: σὺ δέ μοι πρόφρων Bvysimv
εἰ] δ᾽ αὖϑις ἢ πλούτου χάρις] ἢ τεκέων
Kaibel, Epigrammata graeca, 98

434
10

15

20

25

80

95

Epigrammata dedicatoria.

ei] δ᾽ αὖϑις εὐδαίμονος ἀνθρώπο[ι)ῆς βασιληέδος ἀρχᾶς,
ἡπιοφρον

ζυγίης ᾿“φροδίτας ελκεσε ϑηρεύομεν'

εἰ δέ] τις ἄλλα 9ed9ev ἀνθρώποισι τέρψις] ἢ πόνων axoo

[π]έ[φ]ανταε,
μετὰ [o]i[o], μάκαιρ᾽ "Yyeio,
τέϑαλε χ[αὲ λαἤμπει χαρίτων [g]aoc.
σέϑεν δὲ [χ]ωρὶς οὔτις εὐδαίμων ἔφυ.
νξδωϑαλος αφϑιτον,. 44e νον Τελεσφό-
06, σὰς ἀρετὰς. eee πανσοφε
λυσιπόνοιίΐς ..... eee eve O£-
ΓΕ ΕΞ ΞΕ À tns a 9a
γατον λαϑιχ[η]δ[έα. . ..
et παάγ͵γλωσσα γένη

μερόπων ἀνεγείρατε ἐκ (κ)αμάτων
βαρυαλγέα νοῦσον ἀπωσαμένο""

Παιὰν δὲ γέγηθεν ἀκειρεχύμης

véoy ἔρνος ἔχων σε, Τελεσφόρε, τὸν

περὶ κὴρ ἔσ[τη],

καὶ πολλάκι σεμνὰ ϑεοῦ Καμαάτου

βροτὸν ἐς 9 . . . ., σὺ δὲ 9v αὐτὸς ἄγων
μετὰ σοῦ βαρὺ ...... . ..

Ἴδη χαῖρέ μοι, ὦ ἰώμενος, ὦ πολύ[τει]με,

π[α][ζε, Τελ]εσφόρε, παῖζ᾽, ἰ[7], σύ γε γηθοσύΪνοισιε
σοῖς] περὲ φαιδρὰ πρόσωπα γέλωτα χέις ἱερ[εῦσιν.
ὑμναίομέν σε, μάκαρ, φαεσίνβροτε, [ὁ] ὥ[τ]ορ ἐάω["»],
Παιᾶνος ἵδρυμα, Τελεσφόρε κλεινέ, ὁ[ιοικῶ]ν.

καί σε ᾿Ἐπιδαύριοι μὲν ἀλεξιχόροισιν ἀοιδαῖς
γηϑόσυνοι μέλπουσιν, ἄναξ, ᾿Ακέσιν καλέοντες,
ot[»]e[x]' ἀ[κ]ος ϑν[η]τοῖσι φέρεις (σ)τυγερῶν ὀδυνάων'
Κεκροπίδ[αι δ᾽ Gdovoc Τελεσφόρον, ἔξοτε γ[έ]ῃ
νοῦσον ἀπωσάμενος πυροφζϑ]όρον ἐς τέλος αὑτοῖ[ς]
εὐτοχ[ην ταχέως ἀσσχ[ηϑ]έα, δαΐμον, £95xac:

οὐ μὰν [το]ῦδε χάριν σε, Τελεσφόρε, ᾷδομεν οἷον,
ἀλλ᾽ ὅτι κ[αὴ Παιᾶνος ἀκειρεκόμου ϑεραπείαις
ζωοφόρον [σ᾽ ἔ]ϑ[ρεψεν)], «9 μάκαρ, αὐτὸς ὃ Βάκχος.

VI. hymni. 435

Exeunte saeculo m vel ineunte 11 titulum insculptum esse vidit
Boeckh, quo quidem tempore sacra Telesphori ad placandam pestilen-
tiam Athenas translata essent. Cuius rei satis memorabile atque cer-
tum ut videtur testimonium suggessit mihi Neubauer ex duobus titulis
atticis (Philist, III 549 et. Ephem. 3204) eodem illo tempore scriptis,
quibus ephebi more suo publicas res imitati Τελεσφορον ᾿Ασκληπιοῦ, νέον
ϑεόν sodalicii sui principem receptum referunt. Accedit his hermae
mutili fragmentum ineditum, cuius verba

| IEIAKATKAU/TOI | EAEZOPOI

bene interpretatus Neubauer ... . "yela καὶ κλυτῷ Τελεσφόρῳ ad
eandem rem certo iudicio vidit pertinere.

Exordium simile Podagri verbis baculum adloquentis in Luciani
Tragodopod. 58 sqq. ἔγειρε, τλῆμον, γυῖα δεμνίων dro . . . σκέδασον δ᾽
ἀπ’ ὄσσων νύχιον ἀέρος βαάϑος, quo eodem ex libello Bergk (Poet. lyr.
II 575) indicavit v. 198 conparandum cum hymni v. 4 κλύε σῶν ἱερῶν
μερόπων ἐνοπάς. Quibus verbis simul recte Boeckh coniecisse evincitur,
titulum non de publico consilio, sed a sacerdotibus indoctioribus et plebeiis
asseclis positum esse; nam σῶν μερόπων ut apud Lucianum Podagrae
Sacris initiatos, sic in titulo Aesculapii sacerdotes significat. Tertium
denique eiusdem libelli Lucianei locum adferam ad v.31. — ὅ πρώ-
τον σϑένος est Ὑγίεια, cuius hymnus primum tenet locum. Qui sive
Licymnii est sive Ariphronis (cf. Bergk Poet. lyr. III 1249) integer ab
Athenaeo XV 702 8 sic traditus est:

"deyleux, πρεσβίστα μακάρων, μετὰ σεῦ ναίοιμι τὸ λειπόμενον
βιοτᾶς, σὺ δέ μοι πρόφρων σύνοικος εἴης"

εἰ ydp τις ἢ πλούτου χάρις ἢ τεκέων

$ τᾶς ἰσοδαίμονος "ἀνθρώποις βασιληίδος ἀρχᾶς ἢ πόϑων,

οὺς κρυφίοις ᾿Αφροδίτας ἄρκυσιν ϑηρεύομεν,

ἢ εἴ τις ἄλλα ϑεόϑεν ἀνθρώποισι τέρψις ἢ πόνων ἀμπνοὰ πέφανται,
μετὰ σεῖο, μάκαιρ' “Ὑγίειᾳ,

τέϑαλε πάντα καὶ λάμπει Χαρίτων lag

σέϑεν δὲ χωρὶς οὔτις εὐδαίμων ἔφυ.

Exordium praeterea, si testem titulo fere aequalem requiras, Luci-
anus servavit (pro lapsu in salut. c. 6), non diecrepans ille ab Athenaeo.
Discrepat vero vel maxime lapis, cuius rei cum in sententiae gratiam
nihil fere si unum exceperis mutatum sit aliae causae circumspiciendae
sunt. Nam ut mittam menda orthographica et leviter errata ἀνθρώπους
(v. 10), χάριν (v. 9), τέρψιν (v. 12), quaeque deterioris fortasse exempli
lectiones fuerunt, velut σοῦ pro σεῦ (v. 7), βίου pro βιοτᾶς (v. 8), ξυνείης
(de quo statim dicam) pro ξύνοικος εἴης (v. 8), denique interpolatum

28"

486 Epigrammata dedicatoria.

βροτοῖσι (v. 7), graviora sunt reliqua, inde opinor explicanda, quod aut
lapidarius aut is qui lapidario carmen insculpendum tradidit exemplo
parum vel curiose vel perspicue et litteris quidem maiusculis scripto
usus est, Nam ut NeIN (ναίειν) ex NAIOIMI corruptum videtur (de quo
tamen facile patiar si quis aliter iudicarit), ita apertum est XYT€lHN ἃ
lapidario de "Y*ysí& cogitante pro xvNeiHC lectum esse, et similiter HniO
$PON pro HnO8UN, cAKéCI pro APKYCI (si quidem verum hoc est), AKOA
pro AMINOA, T€OANTAI pro neQANTAI, OAOC pro cAP. Accedunt alia
ubi quae difficilia erant lectu facili manu emendari posse illi visa sunt;
Bic enim ortum puto duplex illud naaveic (v. 9 et 10). Nam quae ante
oculos habebat eirAPTICH, in his r οὔ litterae evanidae, H pro εἰ scri-
ptum fuit, 8 et 7 dentales quid differrent inter se nesciebat homo plebeius.
Scripsit igitur HAAYeiC. Deinde cum proximo versu legeret nTACICOAA
IMONOC, non adgnovit vocabulum ἰσοδαίμων, substituit εὐδαίμων, reliquas
litteras ACIC cum modo felici coniectura AYeic sibi reparavisse videretur,
nihil aliud significare putabat quam idem illud Aveic, quo facto proclive
erat ex versus antecedentis similitudine HA scribere pro HT. Omisit
denique lapicida OvC post nnoeuwN (vel HniOjPON), proximum vero
ζυγίης pro κρυφίοις non lapicidae tribuendum sed sacerdotulis intempe-
8tive pudicis, — Voelkelii lectionem raro sane ex meo apographo
correxi; addo v. 12 in lapide esse πὲς, i. e. ἡ vel εἰ δέ, et AkOATEGAN |
ΤΑΙ, V. 18 eiA sed A littera incerta.

Qui spatio intermisso secuntur anapaesti hos primus adgnovit Her-
mann Opusc. V 1708qq.; in dimetros discribere usque ad v. 20 non au-
sus lapidis imaginem exhibui singulis punctis singulas quae perierunt
litteras significans. — 16 initium certum est; turbavit lapicida nescio
quid. — ΑΦΘΙΤΟΝ legit Chr. Baier amicus, qui mecum lapidem exami-
navit; sex interiectis litteris videbar mihi $PuN vel $PoN/v adgnoscere.
— 20 AaciKilA legi. — 91 πάγγλωσσα Hermann. — 22 ignoravit ille du-
alem ἀνεγείρατον fornam, quam et metrum et sententia flagitant. —
26 ecur — 28 cvae|eN certnm. — 29 eeov, sed e postea deletum.
Dein BAPYAN . . . ΙΗΠΟῚ legi, sed non nimis certa extrema sunt. Lapi-
darii errores non adsequor.

Hexametrorum pars maxima facile leguntur; inpeditiores sunt primi
tres. — 30 noAY . . . Me lapis; suppl. Baier. — 31 nin | cecporenaizie
CYTEeTHeOCY....nePi graviter haec turbata a lapidario. Hermann παῖζε,
Τελεσφόρε, παῖζε, ἐπεὶ σύ γε γηϑοσύνοισι σοῖς περί xrÀ., quae fere recepi.
Cf. Lucian. Tragodopod. 184 sqq. χαίροις μακάρων πολὺ πρᾳοτάτη καὶ
σοῖς προπόλοις ἵλαος ἔλθοις ὄμματι φαιδρῷ, δοίης δὲ πόνοις λύσιν ὠκεῖαν. —
32 veic Voelkel, xeic lapis; ἱερεῦσιν Boeckh. — 33 τωδορεαισπαὶ —
94 aw .... N Voelkel, ego ὦ non vidi. Perspexit Hermann verbo

VI. hymni. | 431

opus esse, e quo penderet Παιᾶνος ἴδρυμα et scripsit Παιῶνός 0? ἴδρυμα - δὶ-
cixe. — 85 ἀλεξιμόροισιν Hermann; traditum vereor ne verum sit. —
36 ' Ακέσιν i. 6. ᾿Ακέσιον Telesphori apud Epidaurios nomen, Paus. II 11, 7.
— 37 OYaerTAxOC corr. Hermann. — 38 ΚΕΚΡΟΠΙΔΑΔΟΥΓΙ corr, Baier, —
€xOT«rcH litterae Γ et H plane. certae, media quae interposita est rotun-
da fuit; scripsi γέη i. e. γαίη. — 89 ΠΥΡΟΦΟΡΟΝ corr. Hermann. —
40 AYTOIEYTOK . INTAXEUCACCK//HAcA legi ex lapide et ex ectypo; post
K lapis laesus litteram non tulit. ἀσσκηϑέα dubitanter scripsi homerici
versus memor ἀσκηϑέες xai ἄνουσοι. ---- 41 OYMANII ΠΥΔΕ. — 42 κἀν YIai&vog
Boeckh. — 43 zuwodqoroNcee.... quid opus esset vidit Hermann, qui
σε ἔθηκεν scripsit; praetuli σ᾽ ἔϑρεψεν. Rem ipsam videmur ignorare.

1028. Andri Ross Inscr. inedit. Π 96. Rossii apographum passim
correxit novaque tituli fragmenta adstruxit Welcker Kleine Schriften
III 271 sqq.
columna prima.

«Αἰγύπτου βασίλεια λινόστολε, [v]&t yovoéacag

αὔλακος ἀρχαία μέλεται πολύπυρος ἀγυιὰά,

σειστροφόρος Βούβαστος, ἀμαλλοτόκοισι τε Μέμφις

γαϑομένα πεδίοισιν, ὅπαι στάλαν ὁσάλευτον

ὅ εἷσε φιλοϑρέσκων ἱερὸς νόμος ἐκ βασιλήων,
σᾶμα τεᾶς, δέσποινα, μοναρχείας, ἱκέταισιν
λαοῖς ἀπύοισαν: Ἐγὼ χρυσόϑρονος Εἶσις,
ῥωμαλέα σκάπτροισιν, ὅσαν πυριλαμπέος ἀκτείς
ἀελίω σελάγεσκε βολαῖς φορβάμονα γαῖαν.

10 δειφαλέω δ' ἙἭ,μᾶνης ἀπόκρυφα σύνβολα δέλτων
εὑρομένα γραφίδεσσι κατέξυσα, ταῖσι χάραξα
φρικαλέον μύσταις ἱερὸν λόγον, ὅσσα τε δᾶμος
ἀτραπὸν ἐς κοινὰν κατεϑήκατο, πάντα βαϑείας
ἐκ φρενὸς ὑφάνασα διακριδόν' ἅδε τυράννων

15 πρέσβα, Κρόνω ϑυγάτηρ, Εἴἶσις, δάμαρ εὐρυμ[έδοντος
ἔμμε πολυζάλωτος ᾿Ὀσείριδος, ὦ ποτ᾽ ὀ[παδός
τὰν αὐτὰν ἀνέλυσα γενέϑλιον [ὀργάδα νηδῦύν,
βριϑομένα σοβαροῖς ἑλινότροπος [ἐν πλοκάμοισιν,
αἰπυνόω βασιλῆος ὃν ὠ[ρα]νὸς ἐ[π]ρέσ[βευσεν,

20 ϑεσμοϑέτις μερόπων, [τ]ὼς οὐκ ὀλέσειε νόος ἀνδρῶν
οὐδ᾽ ἀπαμαυρώσει πολιὸς χρόνος, οὐδέ ποτέ σφιν
ἐμπετάσει λαῖϑαν. . . . e.
dGtQoqÓQOL . . 4 4 oot on on og

488

25

30

39

40

45

90

95

Epigrammata dedicatoria.

ϑῆλύ τὸ γάρ. . 4 4 4 ooo ooo on

ἐξέχαμον e. 0; ΝΕ om on n n
Elaic ἐγὼ πολύβουλος. NN

xci y9óva μυδαλέξέαν. . . . . . . le s
ἐς κρίσιν ὠ[ρ]ανίοισι κα. . . . e s
ἀτραπιτὸν πλαγκτ[ῇἣρ . . . o e

λοξοπόρου σελάγεσ. . . . α xai πυροέντων
ἀέλιον πώλων ἀγήτορα qaivo|n]a κύκλων

ἐς πόλον εἰϑύνεσκον, [T]v εὐκόσμοισι πορείαις
ἄξονες ἰλίγγοισι περίκτυπέοντι διαύλω[ι

γύχτα διακρίνωσιν ἀπ᾽ ἤματος: ἅδε ϑαλάσσας
πρᾶτον ἐν ἀνθρώποισι περάσιμον ἤνεσα μόχϑον,
ἅδε δικασπολίαι ῥώμαν πόρον, ἅδε γενέϑλας
ἀρχὰν ἀνδρὶ γυναῖκα συνάγαγον, εὖ τε, σε[λάν]ας
ἐς δεκάταν ἁψεῖδα, τεϑαλότος ἄρτιον ἔργου
φέγγος, ἐπ᾽ ἀρτίγονον βρέφος ἄγαγον, ἅδε γονήων
ἁζομένως τιμὰν ἔτι νηπιάχως ὑπὸ μαζῶι

xat auos ἐδίδαξα μελίφροσι: φοιτάδι δ' ὀργᾶι
μᾶνιν ἐρεισαμένα μυκάμονος ἄχρις ἐπ᾽ εὐνάς
Aidog ἠπείλησα, μελαμφα[ζέω]ν τε βερέϑρων
ἀστόργοις φυλακὰν βαρυπάμοσιν. ἔμμι δ᾽ ἀρούρας
πυρνοτόκω μεδέοισα, δαιξανδίρ]ων ἀπὸ [χ]ειρῶν

᾿ἐχϑομένα βρώμαν, ἂν φωλάδες &ovv[y]ov ἄρκτοι,

τὰν λύκος ὠρυχκτάς, λιμῷ τεϑοωμένος ἀλκάν... ...

columnae secunda tertiaque fere interierunt.
columna quarta.

ἀελίω βασιλῇον ὁμᾶε συν. . . . . ..
καὶ μὲ καλεῦσι πάρεδρον: λα. . . . ..
συνφέρομ᾽ ἀχτείνεσσι κατω. . . . . ..
ὥσσα δ' ἐμὸς γνώμων γύος εἰς δῖε, χειρὶ χρατούσαι
ἐς πέρας ἰϑύνω" τὰ δ ὑπείροχ[ αἹ zna»xra ....
κῦρος ὑποκλάζοισ', ὑπάταν βασιληίδα τε[ιμὰν
πτήσσονϑ᾽ ἁμετέραν' δεσμῶν δ' ἀέκουσαν ἀν[άγκαν
ἀνλύω: πλωτὰ δὲ φιλεύδιος “μφιτρίτα

νηυσὶ μελαμπρώροισιν ὑπαὲ παχνώδεος αὐχμῶ,
ἁνίκα μειδάμων, ἱλαρὰν ἐρύϑοισα παρειάν,
ἀμπειάσω Τηϑὺν γλαυκώλενον" ἐν d [αἸπερ[ά]τοις
βένϑεσιν ἀστιβέα πλαγκτὰν ὁδόν, εὖτέ με Suuog

VI. hymni. 439

60 κορϑύσηι, κλονέω" παντᾶι δὲ μελανϑέι ῥοίζωι
σπερχόμενος βαρὺ πόντος àvi σπήλυγξι βαϑείαις
μυκᾶτ᾽ ἐξ ἀδύτων. πράτα δ' ἐνὶ σέλματι δούρων
κολπωτὰν ὀθϑόναισι ϑοὰν τρόπιν ἰϑύνεσκον,
oldua καϑιππεύοισα, δαμαζομένας δὲ ϑαλάσσας

65 ὠκυπόροις ἐλάταις ἑλικὰν ἔστασε χορείαν
Ζωρίδος εὐλοχία- περιπάλλετο δ' ἐν φρεσὶ ϑάμβος
εἰρεσίαν ἀδάητον ἔτ᾽ ὄϑμασι παπταινοίσαις.

Ἶσις ἐγὼ πολέμω κρυερὸν νέφος ἕρκεσι μόχϑων
ἀμφέβαλον κληίζοισι πολυκτέανον βασιλείαν

10 ϑεσμοφόρον. νάσως δὲ βαϑυνομένας ἀπὸ ῥιζᾶν
ἐς φάος ἐκ βυϑίας ποτανάγαγον ἰλύος αὐτά,
ὥρεα καὶ πε[δίω]ν σπορίμαν βάσιν, ὀργάδα τ᾽ ἄκραις
στηρικταῖ[ς ζείδω]ρον ὑπερτείνοισα, βοαύλοις
μαλοκόμοις τε. . . .]αν: ἐπ᾽ ἀφριόεντι δὲ Νηρεύς

18 πλα[ζ]ετ᾽ [ὕδει, τεύ]χων περιμάρμαρον ἄνϑεσιν ἄχνας
φλο[]σβ]οῖν ἐριβ]ρεμέϑοντα, [π]οτὶ [χρ]οκα[λ]αισιν ἀράσσωΪν
χοιράδας. ἀμφὲ λόφως δὲ κατ᾽ ὀφρύος ἑρσάεσσαν,
κεκλιμέναν φέρ]βω ποτὶ ματέρα, πε[ρ]κάζοισαν
βότρυν χαρμοδ]ότειραν: ὑπερ[φι]άλοις δὲ κεραυνῶ

80 ἀστράπτοισα β]ολαῖς στιβαρὰν [9]vavo[t]o[v] ἀπειλάν

—— -—À—À — —— -—— —— —— — ——Á -——— — —-——
*

desunt octo versus.

Isiaci huius hymni (nam Isidis epitaphium esse nescio an nemini
persuaserit Welcker p. 277) et metrica ars et indoles poetica ad Nonni
eiusque similium exempla proxime accedit. Quod cum e£ Sauppe (ZIymnus
in Isím Turici 1842 p. 10 sqq.) et Bergk (Diar. antiq. litt. 1843 p. 36 8qq.)
intellexissent rationibusque probassent satis certis, Nonno non antiquio-
rem esse hymnum Sauppe evicisse sibi videtur; cautius Bergk illo tem-
pore sacris Graecorum Aegyptiorumque ubique abolitis vix. quemquam
publico loco lapidem illum positurum fuisse iudicat. Cui tamen iudicio
nimium tribuens errat, cum saeculo ΠῚ potius exeunte quam IV ineunte
factum carmen statuat. Nam neque severae illae numerorum verborum-
que leges quod sciamus iam tum vigebant, neque omnino poetarum fe-
rax fuit illad saeculum, neque denique litterarum genus scripturaeve
ratio, qua nusquam fere errans lapidarii manus usa est, tertio convenit
saeculo, lota enim non &olum dativis additum vides raroque fortasse
eorum qui descripserunt culpa omissum, sed etiam coniunctivis velut
κορϑύσηι (v. 60) atque adeo adverbiis ὅπαι (v. 4) et πάνται (v. 60) et for-

440 Epigrammata dedicatoria.

tasse ὁμᾶι (v. 48). Mutae tamen huius litterae usus vergente iam saeculo
secundo intermortuus est, ut ne in publicis quidem titulis post Severi
fere tempora eius deprehendas vestigia, revixit autem quod saepius mo-
nui quarto insequentique saeculo, quippe cuius aetatis quo longius ab-
easet ingenium ab antiqua dicendi sentiendique integritate, eo magis nugis
quibusdam et pusillis rebus antiquitatis speciem adrogare soleret. Con-
&tantii Constantisque iras in Graecorum sacra graviter quidem saeviisse
accepimus, sed illorum studium quantum reliqui fecerit Theodosii docent
rescripta acerrimi novorum sacrorum vindicis. Mihi quarto saeculo medio
non antiquior videtur hymnus esse in Isidis honorem ab Andriis lapidi
mandatus. Aegyptium poetam fuisse coniecit Bergk neque hoc inproba-
biliter, etsi quos memorat illius provinciae poetas Cyrum Coluthum Pam-
prepium Christodorum Tryphiodorum, omnes hi novae cuiusdam recenti-
orisque aetatis sunt; apte tamen Eunapii adtulit locum (vit. Proaeres.
p. 92) τὸ δὲ ἔθνος (Aegyptiorum) ἐπὶ ποιητικὴ μὲν σφόδρα μαίνεται, ὁ δὲ
σπουδαῖος Ἕρμῆς αὐτῶν ἀποκεχωρήκεν. Idem antiquissimum lapidi inscri-
ptorum hymnorum exemplum monstravit Paus. IX 16, 1 ἀπέπεμψε δὲ ὁ
Πίνδαρος καὶ Διβύης ἐς ᾿Αμμωνίους τῷ “Ἄμμωνι ὕμνον" οὗτος καὶ εἰς ἐμὲ
ἦν ó ὕμνος ἐν τριγώνῳ στήλη παρὰ τὸν βωμὸν ὃν Τιτολεμαῖος ὁ Δαΐγου τῷ
Ἄμμωνι ἀνέϑηκε. Feliciter autem factum est ut ex Diodori Joco (I 27),
quo et Bergk et Sauppe usi sunt, alterius Ieiaci hymni notitiam accipe-
remus, a cuius exemplo prope abest Andriorum poeta, llle enim οὐκ
ἀγνοῶ δέ, inquit, διότι τινὲς τῶν συγγραφέων ἀποφαίνονται τοὺς τάφους τῶν
ϑεῶν τούτων ὑπάρχειν ἐν Νύσῃ τῆς ᾿Αραβίας.. . εἶναι δὲ καὶ στήλην ἑκατέρου
τῶν ϑεῶν ἐπιγεγραμμένην τοῖς ἱεροῖς γράμμασιν. ἐπὶ μὲν οὖν τῆς Ἴσιδος ἐπι-
γεγράφϑαι; ἐγὼ Te εἰμι ἡ βασίλισσα πάσης χώρας, $ παιδευϑεῖσα J ὑπὸ Ἕρ-
μοῦ, καὶ ὅσα ἐγὼ ἐνομοϑέτησα, οὐδεὶς αὐτὰ δύναται λῦσαι. ἐγώ εἰμι ἡ τοῦ
γεωτάτου Κρόνου ϑεοῦ ϑυγαάτηρ πρεσβυτάτη, ἔγω εἰμ γυνὴ καὶ does" Ori-
pides βασιλέως, ἐγώ εἰμι k πρώτη καρπὸν ἀνθρώποις εὑροῦσα, ἐγώ εἰμι μήτηρ
Ὥρου τοῦ βασιλέως, ἐγώ εἰμι ἡ ἐν τῷ ἄστρῳ τῷ κυνὶ ἐπιτέλλουσα, ἐμὰ
Βούβαστος ἡ ἡ πόλις ῴκοδομήϑη. χαῖρε, χαῖρε Αἴγυπτε, ἡ ϑρέψασα με. ᾿Ἐπὶ
δὲ τοῦ ᾿Οσίριδος xrÀ. — Ceterum Isidem Andri cultam probat et titulus
C. I. 2348 et nomen ᾿Ισίδωρος in tit. Andr.' C. I. Add. II 2349 d.

Hymni ipsius adnotationem consentaneum est pendere fere a Saupii
Bergkii Welckeri (il. s. 55.), denique Hermanni (Diar. antiq. litt. 1843
p. 377 8qq.) disputationibu&, quorum operam qui continuaverit auxeritve
novi neminem. Rossii lectio sicubi & Welckero correcta est, falsa tacita
correctam recepi; errores interpretum nisi ubi res aliter ferebat praeter-
misi. — 1 va Ross, YA: Welcker, rà: Bergk. — 2 ἀγυιά de urbe dizit
Pind. N. VII 92. Ol. IX 44, Sauppe. — 8 cf. Diod. locus supra exscri-
ptus. — 5 Hesych. ϑρεσκή" devi. Sa. — 6 84. sic distinxit Bergk. —

VI. hymni. 441

10 quas sagax Hermes invenerat, inventas vero occuluerat litterarum notas,
has ego repperi repertasque insculpsi, partim hieroglyphice quas mystae soli
intellegerent , partim demotice quas vulgus in publico poneret. — 11 XAPA
EAE lapis, qua nisus lectione Hermann seripsit ἀσφαλέων Ἑρμᾶνος dmo-
κρυφα σύμβολα δέλτων εὑρομένα γραφίδεσσιν dir ἔξυσε πᾶσι χαράξας μύσταις

. ὅσσα τε δάμοις xrX., qua ratione vereor ne nimium Isidis laudi de-
trahatur nimiumque tribuatur Hermae; mystae enim sunt lsiaci. —
14 ὑφανασα prima syllaba producta ferendum videtur; àx$dvaca Herm.
cum Sauppio. — τυράννω Bergk δὰ Cronum referens; sed pluralis recte
habet, cf. Apul. metam. XI 5 Isidis verba en adsum - summa numinum -
príma caelitum. Aliter in hymno Nysaeo ap. Diod. ἢ. 8. s. — 15 suppl.
Sauppe. — 16 onoTO sententiam recte adsecutus Bergk audacius correxit
ᾧ more νηδὺν - τὰν αὐτὰν ἀνέλυσα γενέϑλιον. Cautius Sauppe ᾧ mer ὀπα-
δὸς - τὰν αὐτὰν ἀνέδυσα, γενέθλιον κτλ᾽., in eo tamen falsus, quod minime
eodem cum Osiride die Isis nata est, sed quarto post fratrem die, cf.
Plut. Je. et Os. 12. Itaque ἀνέλυσα tenendum est, sicut dicitur ἀναρρῆ-
Eni λωγόνας sim. γενέθλιον αὔλακα ῥίζας Herm. Similia ego posui. —
18 cincinnatam praedicari deam bene "intellexerunt Sauppe et Bergk,
quorum prioris supplementum recepi. ἑλικόπλοκος djudi προσώποις Hermann,
σοβαρός adiectivum crinibus aptum esse negans. — 19 BArIAHIOZONOI«
NOZEITPEZ βασιλῆος iota habet ἡ litterae additum, sicut infra v. 39 teste
Welekero roNuimN, dpavóg Bergk, ἐπρέσβευσεν Herm. invenit. — 20 rox
τῶς Herm. scil ϑεσμούς, qui facile ex adiectivo ϑεσμοϑέτις repetuntur.
Idem et huius et sequentium duorum versuum argumentum perspexit;
verba paullo aliter constitui. Voluit enim v. 20 τὼς οὔτις ἀνὴρ καταλύσει,
ubi vitiosa est ἡ xarà τέταρτον τροχαῖον caesura; v. 21 cum litteras no
in lapide esse nesciret δαμάτωρ χρόνος, οὐδὲ ποτέ adi ἐμπελάσει ÀaBa.
Cf. quae Nysaea Isis gloriatur ap. Diod. 1. s. s. — 23 sqq. in coeli si-
deriferis plagis et in terra animantium altrice certis legibus omnia ordinavi.
Femineum enim οἱ masculum ἐπ me consociata habens effeci hunc rerum:
cursum nascendi et moriendi vicibus semper duraturum, Interpretatio fere
Sauppii est; idem Plutarchi verba conparat l. s. 8. 0. 48 διὸ xal μητέρα
τὴν σελήνην To) κόσμου καλοῦσι καὶ φύσιν ἔχειν ἀρσενόϑηλυν. οἴονται. Of.
etiam hymn. Orph. 42,4 de Mise Isidis filia ἀγνήν T εὐΐερόν τε Μίσην,
ἄρρητον ἄνασσαν - ἄρσενα καὶ a 9, διφυῆ λύσειον Ἴακχον. — 38 ΩΙΑΝΙΟΙΣΙ
KA... . XION..OE . - .. ὠρανίοισι καταχϑονίοις re Bergk, prius etiam
Sauppe; alterum verum non videtur. Interpretatur Sauppe Zsis ego con-
siliosa aerem temperavi et tellurem humidam, atque temporum anni accura-
tum in discrimen caelestibus sideribus sedes fixi alis, aliis errabundum iter
praescripsi utque moveatur per circulum obliquum splendor eorum perfeci
et igneorum rectorem equorum solem in lucentem circulorum rotationem di-

442 Epigrammata dedicatoria.

τοὶ 6. 4. 8. — 29 nAATKTEI quod cum nec πλαγχτήν fuisse possit (scrip-
sisset enim πλαγχταάν) nec πλαγχτάν, restat aliqua nominis πλαγκτηρ for-
Ih. — 80 zEAATEX . . . . AKAI σελάγεσκε κατ᾽ αἰϑέρα, Bergk, quae non
habent quo pertineant. Sauppe λοξοπόρον intellegit zodiacum coll. Arat.
v. 596 ὁ δὲ τέτρατος (κυκλος) ἐσφήκωται λοξὸς ἐν ὠμφοτέροις. — 31 ΦΑΙ
NONA quod φαίνοπα correxerunt Bergk et Sauppe; φαίνονα Welcker ex-
plicatione non addita, Invenio vocabulum ap. Mart. Cap. VIII 8951
Saturnum Phaenona dicunt Iovemque Phaetontem coll. 886. De hoc certe
non agitur. — 32 AN ἵν᾽ Bergk et Sauppe. — 88 aiAYAO iota non ad-
scripto. — 35 HNEZA vera Sauppe, ἥνυσα Bergk. De aoristo ἥνεσα ab
ἄνω ducto timidius iudicavi supra ad n. 491, 1. — 87 EYTEXE . . ΤᾺΣ
εὖ τε σελάγας Sauppe et Bergk. εὖτε σελάνας ἐς δεκάταν ἁψῖδα, τεθαλότος
ἄρκιον ἔργου φέγγος Hermann, in quibus cum εὖτε non intellegam, hoc
tamen recte observatum puto, ἐπὶ φέγγος ἄγειν graeca dici non posse pro
ἐπὶ φάος ἄγειν. Vocula εὖ ad τεϑαλότος referenda; ἄρτιος nescio an eo-
dem quo. ἄρκιος significatu positum credere liceat. Itaque hoc dicit poeta
ego, generationis initium, viro mulierem sociavi et ad decimum lunae reme-
atum, quae luz apta est bene adulto fetui, infantem modo (in utero) gene-
ratum eduxi (ἐπα γαγον). --- vv. 39 - 43 intellege lascivae vero libidini acriter
resistens iram meam minata sum, quoad ad Plutonis mugientis cubilia vene-
rit, atque amoris expertibus atratarum voraginum custodiam gravia per-
pessuris, in quibus singula verba a Sauppio mutuatus sum, qui universam
sententiam non bene intellexit. μυκάμων "Aidws vocatur sive leoni con-
paratus ut saepius in sacris libris, sive ut Orci voragines mugienti so-
nitu concussae atque disruptae significentur. Ceterum cf. Apul. jJ. 2. s.
XI 6 plane memineris - mihi reliqua vitae tuae curricula ad usque terminos
ultimi spiritus vadata, — vives in mea iutela gloriosus et cum spatium sae-
culi tui permensus ad inferos demearis, ibi quoque- me quam vides Ache-
rontis tenebris interlucentem 'Stygiisque penetralibus regnantem - adorabis. —
43 MEAAMQAPON μελαμφαρῶν Bergk; nam βέρεϑρα, non φυλακή postulat
adiectivum. Sed Hermanni correctio μελαμφαέων praeplacet; ef. Carcini
fr. 5. N. δῦναί τε γαίας ἐς μελαμφαεῖς μυχσύς. — 45 πυροτόκω Herm.
Adtulit Sauppe schol. Od. p 861 πύρνα᾿ πύρινα σίτια. ---- δαιξανδρων Bergk;
dein AnOMEIPON et 46 ΕΧΘΟΜΕΝΑΝ probabiliter corr. Hermann; ἐχϑομέναν
ante βρωμαν lapicidae error satis excusabilis, cf. supra n. 243, 29. In
eo quem Sauppe adtulit Diodori loco (I 14) non quidem victimas hu-
manas Isis exstirpasse narratur, sed παῦσαι τῆς ἀλληλοφαγίας τὸ τῶν ἀν-
ϑρωπων γένος, frumenti usum homines docens; at cum quo vescuntur ho-
mines id deis sacrificare soleant, facile poeta nisi forte etiam de victimis
humanis ab 8146 abolitis famam acceperat rem paululum inmutare po-
tuit. —

VI. hymni. 443

Columnae secundae tertiaeque tam exigua non dico versuum sed lit-
terarum vestigia extricavit Welcker (neque ea bene plerumque lecta),
ut iure ea praetermisisse videar. Incipit columna I δυσμαϑέων ἀπενη.
v.2 τ[λη]ϑύμων (ΤΑΙΘΥΜΩΝ), v. 8 ἀγροίκοις (κιοσ) τὼς δρυμὸς [ἀ]μείλιχος,
v. 4 φείσατο, v. 4 [τῇ νέον [δ]άπτοισα φι ὰ τοκάς ἀμ... (AAnTOIZA), v. 8
μαιμυίοντ. ., V. 9 αὐχμῶ, v. 10 [ἀνθ]ρωώποισιν, v. 86 μ[ηϊτέρα x . . (MET),
v. 97 αὔλακ᾽ ixuuay . ., v. 88 ἀμητὺν Open[r .. ., v. 89 ἄμπελον xpo. .,
v. 40 ἀμερίω καμάτω, V. 41 ἔργα κασιγνητας € . ., V. 44 δρῦς &.., v. 45
Eivc], v. 46 καὶ πρύταν[ι"]. Hoc adparet de pastorum et agricolarum
operibus expositum fuisse. Tertiae columnae in rebus nuptialibus ver-
sabatur argumentum; leguntur extrema fere aliquot yersuum, velut v. |
ἔπλασε μῦθος, v. 8 [ἀ]νδρὶ (ONaPI) γυναῖκα, v. 10 [κ]ατεύνασεν ἥσυχα Πειϑώ,
v. 11 [ve]e[8 Je[ yéos (oEArEOoz) ἠδ᾽ ἀμαρνγᾶς, v. 19 εἴδεα δ᾽ ἁγνά, v. 16
εἴδεσι παστώς, * 17 πεύκας, v. 19 ὑμιεναίοις, v. 20 [παστ]άδος ὀμφᾶς vel
ὄμφα[ξ], v. 22 εὔστοχον οὔροις, v. 28 αἴσχους, v. 25 βαρεῖαι, v. 26 μερίμνας,
v. 97 ἐλαύνει, v. 38 Ἔρεινυς. Sunt XLIII versus, quorum ultimis quomodo
columnae quartae exordium adaptari possit non liquet. Sic enim tradi-
tur ABAIGBAZIAHIONOMAIZYN, interpretatur Sauppe cum sole regiam simul
dignitatem teneo. — 49 possis haec fingere ἐλα[ζυνομένοισι δὲ πώλοις] συμ-
φέρομ᾽ ἀκτείνεσσι κατω[μαδόν], cf. Il. O 352. ὡς εἰπὼν μάστιγι κατωμα-
δὲν ἡλασεν ἵππους. — 51 εἴςιδε Hermann. — 52 ὙΠΕΙΡΟΧΟΠΑΝΚΑΙΣ quarum
tamen extremas sex litteras incertas esse testatur Welcker. O. Schnei-
deri emendatio (Philol. IV 563) τὰ δ᾽ ὑπείροχ᾽ ómaviX ἀιστῶ vitiosam in-
fert caesuram. ltaque τὰ δ᾽ ὑπείροχα mav[ra] (sic Bergk et Welcker)
vel similia restituenda, — 53 τειμάν Bergk et Welcker; eadem clausula
in orac. Sibyll. III 120 ἔχων βασιληίδα τιμήν et orac. apud Diod. XXXIV
13 ἕξεις βασιληίδα τιμήν. Veneris βασιληίδα τιμᾶν Eur. Hipp. 1280 mon-
stravit mihi Wilamowitz. — 54 dvd'yxav certatim omnes reposuerunt. —
ὅδ ᾿Αμφιτρίτη de mari dixerunt multi et graeci et latini poetae; cf. prae-
ter ea quae Sauppe p. 11 conlegit exempla Hauptii Opusc. II 74 c. ad-
not. Similiter infra Tw«0v» (v. 58). — 58 ἘΝΔΕΠΕΡΗΤΟΙ͂Σ ἐν δὲ περητοῖς
Bergk, ἐν δ᾽ ἀπεράτοις Sauppe et Welcker; et sic fortasse, ut observavit
Wilamowitz, scripsit poeta pro ἀπεράντοις. — 66 εὐλοχία nobilis proles
Doridis. Sauppe εὐλογία vertens Doridis pietas. Αἱ dubitare non sinit
Catullus 64, 21 illa (Argo) rudem cursu prima imbuit Amphitriten. Quae
&imul ac rostro eentosum procidit aequor tortaque remigio spumis incanduit
unda, emersere freti candenti e gurgite vultus aequoreae monstrum Nerei-
des admirantes, ad quorum versuum exemplum poeta suam conformavit
orationem..— 68 xAHIZOIZ! solus retinuit Bergk, reliqui κλήζοισα. In-
tellege belli horrendam caliginem septis circumdedi, quae opulentum ac le-
giferum regnum finibus circumscriberent. — 10 cf. supra ad n, 872, 8. —

444 Epigrammata dedicatoria,

71 ποτ᾽ ἀνάγαγον legebatur ante Hermannum. — 72 sq. suppleverunt
Bergk et Sauppe. — 73 sq. βοαύλοις μαλοκόμοι[ς τε mpémevs]av Sauppe,
quod per leges metricas cum ferri nequiret Hermann μαλοκόμοις πλήθοι-
ca» scripsit; at sic βόαυλα et μαλοκόμοι vix inter se coniungi possunt.
— 5 nAAXETN . . .. . ΧΩΝ et 76 dAOTEPO .... PEM xrÀ. πλαζεν ὕδει,
παρέχων Sauppe, πλάζετ᾽ ὄχῳ νήχων Bergk, πλάσσεν ὕδει τεύχων Her-
mann; φλοῖσβον praeclara est Sauppii emendatio, eidemque adiectivum
περιμάρμαρον debetur. — Tum 6ONTA.OTINOKAAAIZINAPAZZO egregie
correxit Hermann, qui proxima scripsit sicut posui, nisi qnod ὄμφακα
v. 79 dederat, cui βότρυν praetuli. — 78 MATEPAREIKAZOTEAN — 79 vnEPN
AAOIZ corr. Sauppe. — 80 oNATOZ...AnEIAAN corr. Sauppe et Bergk.

1029. Cii Bithyniae, nunc Parisiis. C. I. 3724.
"ya9ij. τύχηι.

Οὐρανίων πάντων βασιλεῦ, χαῖρε, aqu! ᾿Ανουβι:
σός τε πατὴρ χρυσοστέφανος πολύσεμνος Ὄσειρις,
αὐτὸς Ζεὺς Κρονίδης, αὐτὸς μέγας ὄβριμος 'μμων
κοίρανος ἀϑανάτων, προτετίμηται [δ]ὲ Σέραπις:
ὅ σή τε, μάκαιρα ϑεά, μήτηρ, πολυώνυμος ἾἮσις,
ἣν τέκεν Οὐρανὸς Εὐφρονίδης ἐπὲ κύμασι πόντου
μαρμαρέοις, ϑρέψεν δ᾽ Ἔρεβος φῶς πᾶσι βροτοῖσι,
πρεσβίστην μακάρων ἐν ᾿Ολύμπῳ σκῆπτρον ἔχουσαν
καὶ γαίης πάσης καὶ πόντου δῖαν ἄνασσαν
10 πανδε[ρκ]ῆ: ueya^[v]v [δ᾽ ἀγα]ϑ[]ν [σὺ δό]τεειρα βροτοῖσιν.
Invocantur Anubis eiusque parentes. Osiris idem lupiter est et Am-
mon, praecipue vero Serapis. — 4 ΣῈ corr. Boeckh. — 6 Vranus No-
ctis filius non minus novus quam Isidis pater Erebusque Isidis nutritor.
— 8 cf. supra n.1028, 15. — 10 ex O. Muelleri apographo sic habet
DANAE^/ HMETAA^N . . . . O7N . . . 7TEIPA &uppl. Boeckh.

1030. Prope Smyrnam. C. I. 3165.
"Yuvyà 9:0» ΜΠέλητα 4movauo»», τὸν σωτῆρα μου,
παντός μὲ λοιμοῦ καὶ κακοῦ πεπαυμένον.

1 ποταμὸν interpolatum, cf. supra n. 646,4. — 2 interpolaverunt
editores, Arundell ix παντὸς λοιμσῦ, Villoison παντὸς δὲ λοιμοῦ, Pococke,

VL hymni. 445

qui non ipse vidit, ἀπὸ παντὸς κακοῦ xal λιμοῦ παυουμένου, in Diario
classico denique (X 167) παντὸς λιμοῦ τε καὶ λοιμοῦ πεπαυμένον. Cre-
deres neminem horum ipsum lapidem oculis usurpasse. Prokeschii ex-
emplum duce Boeckhio secutus sum, nisi quod πεπαυμένου ille dedit.
Scriptoris fortasse culpa& activa vis participio indita est.

*

1031. In vico Labége prope Tolosam. Lapis quadratus est, cuius
quattuor latera uno continuo versu scriptus titulus occupat. Ectypo usus
edidit Rossignol Ezplication et restitution d'une inscription en vers grecs.
Paris 1868.

- Avbsw πάντα δίδωσιν ἥλιος xai ἄρσην κύσμον ἔϑηκε
εὐγεν[ἤτην.
2 ΕΥ̓ΓΕΝΗΤΗ͂Ν — Non aeque facile mihi est docere quam Rossignolio
fuit delectare legentes; haec enim fecit:

Ἥλιος ὡς ϑῆλυς τε καὶ ἄρσην πάντα δίδωσιν
αὔξειν εὐγενέτην T' ἀπέραντον κόσμον ἔϑηκε.

Certum est ab verbo αὔξειν exordium fleri; tum ἥλιος vocabulum,
quod scriptor ad sententiam explendam inseruit, aut eiciendum aut v.2 initio
transponendum; quae supersunt, modo ex continuo quodam sententiarum
ordine excerpta cogites, similia sunt Neopythagoreorum praeceptis, velut
Hippolyt. IV 43 p. 110,93 Schneid. xai αὐτὰ δὲ πάλιν τὰ ἄνω δυο cro
χεῖα ἑαυτοῖς συγκρινόμενα ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἄρρεν xal τὸ ϑῆλν πρὸς cU-
καρπίαν καὶ αὔξησιν τῶν ὅλων. καὶ τὸ μὲν πῦρ ἄρρεν ἐστί, τὸ δὲ πνεῦμα ϑῆλυ
καὶ πάλιν τὸ ὕδωρ ἄρρεν ἐστίν, ἡ δὲ γῇ ϑῆλυ, quem locum H. Dielsio amico
debeo.

1032. Augustae Treverorum. Rumpf Jahrb. des Vereins f. Alterthumsfr.
im Rheinlande 1871 L et LI 146 sqq.

. γυκτὸς] ὀπωπ[ητῇρα
. 0g ἀδελφη.
eo. π]ολνωπέος "prol
. λύρην εὑρὼν ϑ]έλγηθϑρον ἀνει[ὧν
Ó 5... . δύ ἐργα]σίην Διός, "Eoutj[v
ὃς ναίεις . . . . . . εἸὐέρνων γυάλ[οισι
00. s s πρὸς σέ, ϑεὸν τριμέ]γιστον, ἄνει[μι.

446 Epigrammata dedicatoria.

Rumpfii supplementa volenti prostant [. e. s. Satis fuit hymni ar-
gumentum adumbrare. — 1 νυκτὸς ὀπωπητῆρα vocat qui in hymn. hom.
III 13 sqq. verba αἱμυλομήτην usque ad πυληδόκον (v. 15) interpolavit. —
2 quae aut cuius soror intellegenda sit nescio. — 6 A. orph. 40, 6 * v«i-
εἰς ὡγνοῖσιν Ἐλευσῖνος γυάλοισιν. — 7 ἄνειμι i. e. inplorandi vel adorandi
causa huc venio.

ORACVLA.

- *1033. Athenis in arce. Cumanud. 3482.

).-...-.....Bwuv. ....-.
3 versus

(05... . . . . xAe]rov πτολίεϑρ[ον.
&]vrt9éov τόδε. e.
. «. O[r]e[c] εἰς ἴχνος . .
2. . 5. νὸς, μετὰ σπουδῆς ϑεο.. .
9. .... . γνγό[ο]ς ἀ[νδ]ρῶν ἠδὲ. . . . .
ὃ versus
ὡσσων ἐκτείνας παν»]δερκέα φω]σφόρον αἴγλην
ἘΞ ΕΞ φρου]ρεῖν ἀύπνοις φυλακαῖσι[ν
1ὅ ἠδὲ φυλαττεσϑαι], μή σοΐ τις ἔχις ἁλίπλανκτοῖς
ἐκ βυϑίου πόντου] κρυπτὸς μετὰ πήματος ἐλϑω|ν
2. . 1. . ϑειακτῆς ἑρπέϑ' ἅμ᾽ αὐτῶι
» τὰ] Seni στυγέουσι βροτοί T&*
m ὀνύχεσσι φέρων τανυσίπ]τερος ἥσσονα μάρψας
20 ἴρηξ ἀμφιβαλὼν ϑ]ούροις πτερύγεσσι νεοσσόν,
λιμὸν ἀκειόμενος φ]οινὴν εἰς γαστέρα ϑῆται:
τοῦ δὲ. ...... Ἰούλου δυσαπότροπ[ο]ς ἀτη
. φύλαττε δὲ καὶ τὸν ἀν...

448 — Epigrammata dedicatoria.

nr fere & Chr. n. saeculi. — Inter sepulcralia dubitanter rettulit
Cumanudes, ego oraculum esse existimo, quod tamen quoniam quid rei
agatur obscurum est restitui non potest. — 1 ENBOMOY — 4 ANTO ..
ONON ego, Δ.τ ὀλοὸν ον Cum. — 7 .xiA/EN ego, ια(π;)α(ς;) εἰς Cum.
— 19 s'ON...... ΕΝΤΕΣΙΘΩ, ubi coniciat aliquis ᾿Ιϑώμης nomen latere.
Versuum 2, 8, 10, 11 nimis pauca superant, quam quae hoc loco referam.
— 193 AEPKEA ..£bOPON videtur hortari deus, periculum ut curiose pro-
videatur, hostem conparans cum serpente (15-18) et cum accipitre vel
aquila (19-21). Supplementa, quorum quod v. 19 posui spatium excedit,
melioribus cedent. — 17 ΘΕΙΑΚΤΗΣ certissima lectio; ἀκτῆς inesse putat
Cumanudes. — 18 fuerint adiectiva ad ἑρπετά referenda, — 19 τανυσί-
"repo; supplevit Cumanudes. Verba videntur colorem duxisse ex Hesiodi
opp. 203 aqq. — 21 ἑὴν ἐγκάτϑετο νηδύν Hesiod. Theog. 487. — 32 δυσαπότρο-
πος ἄτη invenit etiam Cumanudes. — 923 TONAN Cuman., TOMAA Rang.
2215, TONAP ego. "Videntur haud pauca deesse.

1034. Callipoli Chersonnesi thracicae. Franz Annal. Inst. 1842 p. 136
coll. C. I. 2012, ubi vv. 34-36 editi habentur.

Ὃ δῆμος κατὰ χρησμόν.

. δίης vi[f]e τ[6]τειμ[ἔ]νον ἱερὸν ἄστυ,
ἀρχαίων ἵδρυμα TN
τίπτε πέρας ποταμοῖο . . . . .
εἰ [c] -4lvov πέλας δ... .
ei] ὑπὸ onàavyv[otc φροντίδα κεύϑεις
στόματος . . «.«..... e sn
βαιὴ δ} . ..
βαρὺ []e[e] κραδίη ᾿π[ἐτάρακται.
Φεῦ, φεῦ, δι’ αὐτῶν ν[ῦν φρενῶν στείχει βέλος
10 ἄχους ἐφο[ρἹμαίνονε[οὴς. ΝΞ
βροτοῖς ἔπεισι n[Zua
πέμπειν 0[. . . .. πέμ]πεται [δ]ὲ.
φόνω[ν.. .. ὧν] τὰ μὲν κείνου 1[6]oc
14 τε]λοῖ, [τ]ὰ δ᾽ αὖ... .] ἔνκειται πέδῳ

e

8 versus

«o. ἐν μυϊχοῖς xev9uovo[s] 44([do]s [v] ἄφαρ,
onm τ[ὸ ΤΊ]αρτάρειον εἴδεταν βάϑρον.

VII. oracula. 449

20 dA ὦ χραται[ό]χειρες, οἰκηταὶ πέδου,

εἰ [νῦ]ν ὑπὲ[κχ] μ[έλ]εσϑε ἄχους λεύζο)σειν ὑπε[ξ]άλυ[ξήεν,

ἔρδειν ὑπουδαίοις ϑεοῖς, εὖ ἰ[1σϑ᾽ ἕκ]αστα, λοιβάς,

καὶ τῷ μὲν Εὐχαίτη[(] ταμεῖν κνηκόν, ϑε[δι] δὲ μῆλον,

κδλαι[ν]Ἱἱὰ [0] ἄμφω . . .. βόϑρους δ᾽ ἐπὴν ἐςέλϑῃ

25 αἷμα μέλαν, τότε δή [ῥα] χυτὴν καταχεῦαι ὕπερϑεν
σὺν ἀϑροῖσιν ἄκεσσι' τὰ δ᾽ αὐτίκα δηνύσϑω φλόξ
εἶϑαρ σὺν ϑυέεσσι καὶ εὐόδμοις λιβάνοισι,
καὶ [μ]ὲν πυρκαιὴν χρὴ ἀφ[αγνίσ]αι [α]ΐϑοπι [ο]ΐνῳ
xai noli [πεἤλαγει, στῆσαι δέ vv χ[α]ὲὶ [β]ρο[το]λοι[γό6]ν
80 το[ξο]φόρον Φοῖβον, λοιμοῦ [ὑἹποσ[ημ]αντῆρα'
εἰ [δ᾽ ἑτ]έρη [δήμ]ῳ στ[υγερὴ πε]λάσδιεν ἀνείη
»]η[λὴ]ς ἀνδροελής, [ἐπ]ε[λ]εύσεται εἰςέτι ποινή.
ἐπιμεληϑέντων τῶν ἀρχόντων
καὶ ταμιῶν T. Φλαβίου δΔιογε[ζν]νανοῦ
35 καὶ T[8.] KA[o]vórov Σεβήρου.

Oraculum, cuius prior eaque gravior pars nimis mutila eet quam ut
rem penitus intellegas, Calliupolitis ἃ nescio quo deo heroeve Aeni in
urbe culto datum est ad pestilentiam avertendam, — 1 ΑΡΦΕΙΗΣΥΙΕΙΤῊΤ
EIMHNONIEPO &b initio nomen matris vel eius dei fuit qui sive Calliu-
poli sive Aeni praecipuo honore utebatur ve] eius herois, qui alterutrius
urbis conditor ferebatur. — 2 IAPYMA . . . AO . . KTE — ὃ ποταμός 8i
recte supplevi Hebrus videtur esse, & quo non longe abest Aenus urbs, —

4 EIXAINONTEAAZE verbi πελάζειν vix aptam invenies formam. — 5 TIMY
nO — 7 ΒΑΙΗΔΑΤΩΝΑΙ — 8 BAPYTAI — 10 EjOIMAINONT.xA — 1l ΠΗΝ
OIEE 2... Σ — 12 AI.M.I.E..nETAIAETO. . MH — 18 $ON

QZAD .. . NYZC . . TAMENKEINOYNOGOZ an φόνων ἀποίνηςῦ — 14 KPAOIIAAA
. THAOIONENKEITAI ab initio pro τελοὶ possis ἔρδοι; κείνου wdog eius vi-
detur mens esse qui πέμπεται (ad oraculum consulendum?);: deinde 75-

λουρόν vix recte conicias. — 15 844. sic traduntur:
T. an XEINTYMNAXOED . ... H
ete ahis ΣΕΣΕΡΙΗΣΣΕΥΗΣΟΜΑΙ
ΝΞ ΞΕ ΔΕΙ. . . . . . ΞΥΧΑΤΕΥΧΗΣΕΙΔΕΟΣ

OE £l... ΧΟΙΣΚΕΥΘΜΩΝΟΞΑΙΣΩΣΙΑΦΑΡ

quae felicioribus relinquo interpretanda et emendanda. — 19 ΟΠΗΤΘΙΑΡ

— 20 ΚΡΑΤΑΙΩ mirum quod primus hic novae sententiae versus idem

ultimus superioris numerorum generis est; similiter in continua oratione

metrum mutatur v. 25. — 21 EIAIINYDEPMIAEZOE — ὙΠΕΣΑΛΥΣΙΝ 686 iam

cordi vobis est ex hac calamitate ad salutem evadere; de μέλεσϑε verbo
Kaibel, Epigrammata graeca. 29

450 Epigrammata dedicatoria.

dubitare noli, — 22 Et. zeEPAzTA — 28 EYXAITHP — ΘΕΝΔΕΜΗΛΟΗ —
24 ΚΕΛΑΙΓΑΛΑΜΦΩ.. MEI lacunam non expleo. — 25 aukixvTHN — 26 δη-
νύσϑω esse i. 4. δαινύσϑω sola est Franzii adnotatio, — 28 KAIAEN —
Adr . AIAIGORIGINO ἀφαγνίσαι invenit Wilamowitz. — 29 nOAIQIAATEI

ὕδατι (scriptum ὕδατει) coni Kiessling — AENYK.1.PO.YAOION mira
sunt haec Apollinis nomina, sed videntur certa; cf. Welcker Kl. Schr.
III 36 sq. Iubentur Apollinis statuam ponere. — 30 τοξοφόρον supplevit
Robert amicus. — ἹΠΟΣΤΥΑΝΤΗΡΑ — 81] ΕΙΣ .. EPHAIZTOZTH . . . AAZ
EIEN δήμῳ στυγερή vocabula incerta. — 32 MHA.XANAAPOEAHEZINEXEYZE
ΤΑΙ νηλῆς ἀνδροελής Wilamowitz, verbo ἐλεύσεται praepositionem addidit
Kiessling. — 35 ΤΗΚΛΥΔΙΟΥ.

1035. Pergami. C. I. 3538.

e .5.52.652565.5.55 K]a[v
(tg] . . . . . . . . . K]Aavduoc
0.0. s.n . καὶ Κλαύδιος
e... ἐπιμελ]ηϑέντες καὶ ἐμβα
. τ]ὸν ὑπογεγραμμένον

οὐ κὸν (ον χρησμόν.

ce NN M & - - 0^ * ^ , - ,
o]»v χρησμὸν ἔδοξεν τῆι βουλῆε καὶ τῶε Ónuct τῆς μητροπο-
^ 3 . SN 7] ^ ,
λεὼς τῆς «σίας καὶ δὶς νεωχόρου πρώτης Περγαμηνῶν τιο-
λεως ἐν στήλαις ἀναγράψαντας ἐπί 16 τῆς ἀγορᾶς καὶ τῶν
- 3 P"
ἐερῶν ἀναστῆσαι.

ηλερίδαις, ot Ζηνὶ πλέον Κρονίδηι βασιλὴι
ἐξ ἄλλων τιεσκόμενηι ευϑρανείδα γαῖαν
ναίουσιν καὶ Ζηνὸς ἐρισμαραγοιη γενέϑληι,
ἠμὲν ᾿ιϑηναίηε πολεμηδόκωι ᾿Ατρυτώνηι,
5 508 Ζι[ω]ύσωι λαϑικηδέι φυσιζώιωι,
ἡ δὲ καὶ δἰητῆρι νόσζω]ν Παιήονι͵ λυγρῶν:
οἷσι πάρ' Οὐρανοῦ υἷες ἐϑηήσαντ., Καάβειροι
πρῶτοι Περγαμίης ὑπὲρ &x[gi]os ἀ[σ]τε[ρ][π|ητ]η[ν
τικτόμενον día, μητρώιϊην ὅτε [yo]oz[éga] Avo[ev-
10 φαίην κε ἀτρεκέως ἀἁψευδέσιν ἄλκα[ρ ἐπ᾽ ὀμ[φαὶς,
ὡ]ς μὴ δηρὸν ὑπ’ ἀργαλέηε [ε]ρύρετό γε νούσωε
«Αἰακίδης λαύς" τὸ Ó' ἐμῶι χεχαρισμένον ἔσται
viét* z[g] κέλομαϊ σε, J9eapr[0]oc ἡγέτα o[0]ozo,
τέτραχα μὲν διακρεῖναι ἐξ' ἡ[γ]ητῆρας ἅπαντας,

VII. oracula. 451

15 6000L ὑπὸ ζαϑέην τύρσιν χλαμυδηφόροι εἰσίν —

καὶ nigugag - .0siddeooiy ἐφ᾽ ἡγεμονῆζας] ὀπάσσαι"

τῶν ἡ μὲν Κρονίδην ὕμνωι, uta. δ' Εἰραφιώτ[ην,

ἡ δ᾽ ἑτέρη κούρην δορυϑαρσέα Τρειτογένειαν,

7 δ᾽ “Ἰσκληπειὸν ἄλλη, ἐμὸν φίλον υἱέα, [μέλψ]ηι"
20 ἑπτὰ γεραιρόντων εἰς ἤματα μῆρα ἐπὶ βωμ[]ν,

Παλλάδι μὲν μόσχου διετήρονος abvyog ἁγνοῦ

δαίοντες, τριένον δὲ βοὸς Zi xai 4i Βάκχον"

ὡσαύτως xai παιδὲ Κορωνίδος ἡϑαλέοιο

ταύρου μήρια ῥέζοντες προτιτύσκετε δαῖτα,
25 ἠίϑεοι χλαμύδεσσι ἀμφεμμένοι ὁππόσοι ἐστέ,

μὴ σφετέρων vooguy πατέρων' λοί[β]ῃ [6] ἐφ᾽ ἑκάστῃ

σπένδοντες [λοιμο]ἴο παρ᾽ ἀϑανάτων ἄκος ἐσϑλόν

αἰτέετε, [ὡἸς τηλουρὸν ἐς ày[9]o[0]o[n]o» χϑόνα φωτῶν

ἐχτύπιος προνέοιτῖο -- — — — — — — —

Secundus Pergamenorum neocoratus cum sub Antonio Pio, tertius
sub Caracalla fuerit, recte Boeckh pestilentiam vidit eam dici quae Antonini
Pii aetate orta diutius obtinuit; neque ipsi versus videntur antiquiores,
qua de causa in praescriptorum versu sexto nec ἀρχαῖον nec παλαιὸν Sup-
pleri potest; traditur 4:A1ON. Deinceps ὃν χρησμὸν scripsi; τὸν χρησμὸν
legebant. Antea ἐπιμεληϑέντες participium Boeckh dedit. — Vaticinan-
tem intellegit Wej]cker (Syll. p. 231) Apollinem Gryneum et vicinum Per-
gamenis et consanguineum; Eurypylus enim Gryni pater, Telephi filius
est, cf. Serv. Verg. ecl. VI 72 (Meineke Anal. alex. p. 78), idemque
Iovi Baccho Minervae Aesculapio praecipuos a Pergamenis honores ha-
bitos fuisse docet ex nummis et scriptorum testimoniis. — 1 Τηλεφίδαις
scil, φαίην κ᾽ ἀτρεκέως v. 10. — 5 ΔΙΟΝΥΣΩ͂Ι — 6 NOZON — 8 ΑΚΟΣΑσ
TELOP:ZH et 9 OTEyzT .... &AYXsu. .. Optime correxit Welcker; 'jdem-
que de Cabirorum apud Pergamenos sacris monuit. — 10 AAKAIZLOMoO
.o s ἀψευδέσι νάμασιν ὁμφῆς Boeckh Platonis memor, qui τὸ λόγων νᾶμα
dixerat (Tim. p.75); sed aliud requiritur, quod certa coniectura re-
ciperavi. — 1] Oz — ΡΥΟΙΤΟ corr. Franz apud Bóeckhium. — 12 Αἰα-
κίδης λαός, quia Pergamus eponymus heros Aeacida fuit, Paus, I 11, 1.
— 18 τὸ τό scribunt; rj. reposui, cui vetuerat Aristarchus iot& adscribi.
— GEAPIAOZHCETAOAO!O corr. Boeckh, nisi quod praestare ait ϑεωρίδος
corrigere, recte intellegens &rchitheorum ad Apollinem missum, — 14 ue
HTHPAZ ἐφηβητῆρας Boeckh, quod vocabulum nec fuit unquam nec aptum
hic est; Welcker ἐφ᾽ γγητῆρας, quod ex v. 16 explicandum. Similiter oratio
conformata v. 248q. — 15 ζαϑέη τύρσις eadem qnae supra v.8 ἄκρις
Ilepya ul, vocabatur. — 17 vMNOLIMNOIMIAAEIPAiOTwe corr. Welcker. —

29*

459 Epigrammata dedicatoria.

19 via . . . . iHi Suppl. Boeckh, — 20 ΒΩΜΟΝ — 21 διετήρων adiecti-
vum invenit Boeckh. — 25 ΟΠΠΟΣΟΙΕ .. σε corr. Welcker. — 26 AorP
HAEQEKAETH μοίρη δ᾽ ἐφεκάστη Welcker, μοίρη δ᾽ ἐφ᾽ ἑκάστη Boeckh. At
vix probabile est etiam epulantes iuvenes cum praesertim parentes acces-
sissent in quattuor divisos fuisse partes; itaque paullo lenius correxi. —
27 λοιμοῖο supplementum est Viduae qui descripsit et primus edidit. —
28 ox — ΕΧΟΟΛΑΝΩΝ ἐχϑροτάτων Welcker, ἐχϑοδοπὼν Boeckh. — 29 ΠΡΟ
NEOIT ... 6€... . f-

1036. Nicomediae Bithyniae. Ex Pauli Lucae apographo C. I. 3769.
"Mug[in]oA" [ε]ὐτραφίης yeo3[a]Azéog ὦ πτολιζά]ρ[χ]α,
ε]ϊῆναι κέλομαί σε... .. .. ὠρ[οἹμέ[δ]οντα
καὶ τὴν ὑδνοβόλοι[σ]ε δρόσοις πάνφο[ιτ]ον ἄνασσαν
ἠδὲ ἀνέμους, ot πάντα πνοαῖς φύτλα πειαίνουσιν.

5 m[o] . . . . . . . . . . κὸν « - «pote
VUL. 4. e e νὸν νιν κι νι νι νὸν γῆς
τὴ « «τ e. n s. ol s. on. on n. n n « é0[r]o
»eQ . . .

VQU. . 2 4 4 s. s... s. e. nm on. n. n «λὲς

10 av&6&. . . . . . . . . . . . . . . ασοιας
χρὴ. o of on o o sl n n n on . QEOYO

X00. 4 o on on on on on n sn n. ϑ]εαίψαις
QÓB. . . . . 4. 4... . S . . . 007008
Δήμ[ζητρος . . . . l.c s. s su ἱέρεια

15 xau . . . . . . . . . . . . . . . 9a
QGOT. . . . 4. s. s. 4 s. e. on. n s . νοσεῖς
ERE

ὧδε [lé[e], : ὡς ᾿ἐνέπω, [qa] ἐρεσσόμενοι πολιῆται,
εὐθενίης ἐπίκουρον ἀδην ἀμήσετε καρπόν.

Responsa sunt dei quem de annonae inopia consuluerant cives, —
1 AM$niOAY ΤΡΑΦΙΗΣ ΓΕΟΘΛΛΠΕΟΣΩΠΤΟΛΊΔΡΙΑ correxit Boeckh, qui recte
poliarcbam ad consulendum oraculum missum fuisse statuit. Vocatur hic
curator ferülitatis, neque id sine ratione opinor; erant enim in quibusdam
Asiae urbibus εὐθενίας ἔπαρχοι, annonse ut videntur praepositi; quod
munus aut fuit apud Nicomedenses quoque, etsi traditum non est, aut
fuisse ἃ deo sumitur; cf. v. 19. — 2 . . . iuNA! εἰῆναι Boeckh, sed ver-
bum ἰαίνω nescio an non satis aptum sit; fortasse πρηῦναι. — KEAOMAII
ZEE A0nYPONOPMEAONTA Boeckh κέλομαί ce σαωτὴῆβ ὑψιμέδοντα. Certum

VII. oracula. 453

vero est upouédovro; Apollinis nomen; quod antecedebat néc σελασφόρον
nec σαόπτολιν fuit. Si litteras rotundas fuisse credere licet, non absonum
videtur ϑεὸν ἄφθιτον conicere eiecto σὲ pronomine; nam adpellativo quo-
dam, quale est 806, difficile carebis; cf. ἄνασσαν v. 3. — 3 YANOBOAOIXI
ὑδροβόλοισι Boeckh. — nAN$OnON corr. idem, — vv. 5-17 perierunt. —
9 ΗΤΘΙ — 7 EOYO — v.Ó9sq. videtur de tauri sacrificio dici (ταῦ[ρος)
v. 9, αὐε[ρυσαι] v. 10). — 12 de Cerere Proserpinaque sermo fuit (ϑεαί-
vaig). — 18 ΩΔΕΙΑΙ — IAAEPEZZ xrÀ. ἄδεται, ὡς dvémw' τάδ᾽ ἀρεσσάμενοι
Boeckh; δὲ ydp certum est, neque ἐρεσσόμενιο sollicitandum videtur;
dicebant poetae μῆτιν ἐρέσσειν. — 19 cf. ad v. 1.

1037. Apud Petiliam Bruttiorum inventa in sepulero lamina aurea.
C. I. 5772.
Evp/joeig à ᾿Τἰδαο δόμων ἐπ᾽ ἀριστερὰ [κρήν]ην,
πὰρ δ᾽ αὐτῆι λευκὴν ἑστηκυῖαν κυπάρισσον"
ταὕτης τῆς κρήνης μηδὲ σχεδὸν ἐμπελασειας.
εὑρήσεις δ᾽ ἑτέραν, τῆς Ἡνημοσύνης ἀπὸ λίμνης
ὅ ψυχρὸν ὕδωρ προρέον' φύλακες δ᾽ ἐπίπροσϑεν ἔασιν.
εἰπεῖν" ᾿γῆς παῖς el σ[ὺ] καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντοϊς,
αὐτὰρ ἐγὼ] γένος οὐράνιον: τόδε δ᾽ ἴστε καὶ αὐτοί"
Om δ' εἰμὶ [αὔ]η καὶ ἀπόλλυμαι" ἀλλὰ δότ᾽ αἶψα
ψυχρὸν ὕδωρ προρέον τῆς ῆνημοσύνης ἀπὸ λίμνης:
10 xavb[roí σοι δώσουσι πιεῖν ϑείης ἀ[πὸ κρήν]ης,
καὶ τότ᾽ ἔπειτ᾽ αἴλλοισι ue] ἡρώ[ε]σσιν ἀνάξεις

II fere saeculi. — Oraculum adgnovit Goettling progr. Jen. 1843,
id quod vel sola particula δέ v. 1 docere poterat, recteque idem haec
responsa esse iudicat de rebus post mortem futuris sciscitanti. Sciscitati
autem erant defuncti sive parentes sive amici et auro insculptos versus
ne quid oblivisceretur sepulti capiti inposuerunt. — 1 extr. AINv tamen
non λίμνην sed κρήνην fuisse adparet ex v. 3. Dicitur autem Λήθης πηγή,
sicut Paus, IX 39,8 ἐνταῦϑα δὴ χρὴ πιεῖν αὐτὸν (Trophonii oraculum
aditurum) Λήθης τε ὕδωρ καλουμενον, ἵνα λήϑη γένηταί οἱ πάντων ἃ τέως
ἐφρόντιζε, καὶ ἐπὶ τῷδε ἄλλο αὖϑις ὕδωρ πίνει Μνημοσύνης, ἀπὸ τούτου τε
μνημονεύει τὰ ὀφϑέντα οἱ καταβάντι. — 8 πὸ accedas quidem. proprius,
nedum bibas, — 6 xi corr. Goettling; — 7 ENu ἐγώ Franz; fortasse
ἐμόν sive ἐμοί. — 8 EiMtA | H αὔη Goettl, — 9 eadem verba supra v. 4 sq.
— 10 KAY - vAAEOYZI καί σοι ὑπενδωσουσι. Franz. — ἀπὸ κρήνης Οοοιῖ..
— 11 καὶ τότ᾽ ἔπείιτάί σοι ἔστι μεϑ’ ἡρώεσσιν ἀνάξειν Goettling; καὶ τότ᾽

454 Epigrammata dedicatoria.

ἔπειτα φίλοισι μεθ᾽ ἡ. ἀνάξεις Franz; ἄλλοις sumpsi ex titulo attico supra
n. 107, 8 xal ἡρώων γένος ἄλλων. — Extremi duo versus sic traduntur:

ZZINANAXE| — — — — IHETOAEN — — — —
OANEI£OG| — — — — — AAEIM — — —

1038. Attaliae Pamphyliae. Hirschfeld Act. acad. berolin. min. 1815
p. 716.

I occc[y] xf ἹΠοιρῶν ἐπιφανῶν"
Εἷς] Χεῖος, τρεῖς δ[ἐ] ξξεῖτε, πένπτος τρεῖος πείπτων"
μὴ χ]άλα, μηδ᾽ εἰς χεΐρ[α xa]v[x]O, μή σο[ῇ τε γένητε.
δυσχερές ἐστι v[0] πρᾶγμα, περὲ οὗ [π]εύϑῃ κὲ ἄπ[υ]σίτον.
5 ἀ]λλ᾽ ἡσύχιος μένε, Agoa[/] τὸ ὁδοῦ καὶ ἀγορᾶς.

Il δὺδὸς χβ Ποσειδῶνος"
Τέσσαρα δ᾽ οἱ τέσσαρες. υ.. δ᾽ ἐ[ξεῆτης v ..

εἰς] πέλαγος σπέρμα βα[λεῖν καὶ γράμματα γράψαι
ἀμφότερον μόχϑος τε κενὸς [x]o: ἄπρακτος.

10 μ]ηδὲ βιάζου ϑνητὸς ἐὼν ϑεύ[ν, μή] σέ τι βλάψ[ῃ.

ΠῚ ὁδγ[γ]ςς κβ "Moscg ϑουρίου"
Τέσσαρα καὶ δύο τρεῖς, δύο δ᾽ ÉEcive: vade φραζἴευ"
ex γίκην 2... [5]éve: τηνε γὰρ οὐδείς
ΝΕ μέγα σόν τε φυλάξαι

15 dei [ἀ]χος: ἄπρακτος [ὁ uóz3]og, ἐπ᾽ ἡσ[ζυχ)έῃ δ' ἀϊνάμεινον.

IV aggcó xy “41ϑηνᾶς'
Εἷς Χεῖος, τρεῖς δὲ ἐξ Ξε τε καὶ τέσσ[αρ᾽ ὃ πἸένπτος"
Παλλαδ' ᾿41ϑηναίην τείμα καὶ πάντα σοι ἔστε
ὅσσα ϑ[έλ]ις, καί σοι τὰ δεδογμένα πάντα τελεῖται,
20 λ]ύσι [0] ἐγδεσμῶν καὶ [r]o[v] νοσέοντα δὲ σωσει.

V ςςδὸγ xy Εὐφροσύνης'

Σ]εέλλε᾽ ὅπου [σ]ο[ε ϑ]υμός" πάλιν γὰρ δόμον [ἔσται
εὑρῖν, καὶ πράξ[ι]ς κατὰ νοῦν πάντα τὸ κρατ[ήσεις
24 Εὐφροσύνην, [ὠ]νεῖσϑε πωλεῖν τε καὶ ο[ὕ]τως.

Ὑ11. oracula. 455

VI scsyy xà Πυϑίου ᾿Απόλλωνος"

M]ruve χ(αὶ) μὴ πράξης: Φοίβου χρησμοῖσι δὲ nel[Sov:
ἄλλη]ν χ[ρὴ καιρ]ὴν τηρεῖν" νῦν δ᾽ ἥσυχος ἴσϑι'
με]κρὸν ἐ[πι]σχὼν τελέσις [zta]v9* ὅσ(σ)α με[ρ]{μνᾷς.

VII δδδςς κὸ Κρόνου τεκνοφάγου"

80 Miuve δόμων ἐπὶ σῶν: πάλι μηδ᾽ ἀ[λλ].ϑι βαῖνε,
μή σοι ϑὴρ [ῤλ]ο[ὸ]ς καὶ ἀλάστωρ ἐνγύϑεν ἔλϑῃ:
οὐ γὰρ ὁρῶ [σὴν π]ρᾶξιν ἀσφαλὴν οὐδὲ βέβεον.

VIII ὃςςςγ χε ἸΠηνὸς φωσφόρου"

Θά]οσι, καιρὸν ἔχις, πράξις ὃ ᾿ϑέλις, καιροῦ τ' ἐ[π]ιτεύζξη.
35 τὴν 0]óóv ὁρμηϑῆνε" ἔχις καιρόν τιν᾽. ὁ μόχϑος
&py]ov τ᾽ ἐνχειρῖν ἀγαϑὸν καὶ ἀγῶνα δίκ[αιον.

IX ςςςςα κε Mmoóg ϑεῶν':
Ὡ]ς ἄρνα[ς] κα[τ]έχουσι λύκοι κρατεροί τε λέονε[ες
β]υῦς ἕλικας, πάντων τούτων καὶ σὺ χράτ[ος ἕξεις,
40 καὶ πάντ᾽ ἔστε σ[οη]7ι, ὅσα ἐπ[ει]ρώτας σύ [μ’ δῆτα.

X ςςςδὸ xc [E]o[u]e[/e ἐριουνέ[ζου"

'H πρᾶξις καὶ [ν]ὕ[ν ἀτελής .

λυπηρά τις ὁδὸς γὰρ .

ἡ]ρίσϑ[αι] xa[4]e[7]» .

Oraeula quinorum ex talorum (ἀστραγάλων, quibus desunt et bina-
rius et quinarius numerus coll. Polluc. IX 100) sorte petita quinquaginta
sex omnino esse poterant; singulis enim iactibus singulae sortes paratae
erant ipso numero deique alicuius nomine insignitae, Post Mercurii va-
ticinium (n. 10) tria superabant numeris XXVII et XXVIII et XXX
respondentia; sequitur ante Parcarum versus quadraginta trium deorum
et nomina et oracula periisse. Adcuratius rem exposui Jermae Χ 198 sqq.,
ubi quem conmisi numerandi errorem correxit Eoehl Sched. epigr. (Be-
rol. 1876) p. 26; eidem vero cum apographo Barthiano (Mus. Eh. VII 251)
aliquantulum momenti vindicare studeret ratio ut par erat parum con-
stitit. — De sermonis versuumque vilitate dixi |. 8, s. p. 197; Luciani
testimonio (Jup. tragoed. c. VI) adde Plutarchi de Pythiae orac. c. V
et VII — 2 AICE-TITEE ἑξεῖτε i. e. ἑξῖται (iactus senionis) restituit Kirch-
hoff et hic et v. 12 et v. 17. — Χῖος est iactus caninus, τρεῖος novum

456 Epigrammata dedicatoria.

videtur ternionis vocabulum. — 3 //TWAAA Hirschfeld, nvAAA Barth. —
XEIP//KAYKW Hirschf. xEiPAAYKW aperta interpolatione Barth. Arist. polit.
V 10 διὰ τὸ καυχήσασϑαι εἰς τὴν ἡλικίαν. — ΕοΥτι Hirschf. xoni Barth.
— Intellege ne remitias antmum neve nimium tibi fidas. — 4 TIPATMA —
KEYeH et AnWz .'.. corr Wilamowitz, — 5 AHxA'E H. AuzAz B. de
ἐλησάμην aoristo cf. Lobeckii adnot. Phryn. p. 719. Scriptor re et καί
particulas saepius inter se confundit; poterat scribere ὁδοῦ ἀγορᾶς re. —
7 post τέσσαρες Hirschf. ... . Y .. AE. .. THET., Barth .. . YizAE —
THT πέμπτος δ᾽ ἑξείτης ἐστίν coni Leo. — 8 BAPIIIIIEPAMMATATPA YI ef.
Leutach Paroeniogr. I 344. — 9 xal [πρᾶξις] ἄπρακτος coni. Leo; at
solet ille μόχϑον ἄπρακτον dicere, cf. v. 15. — 10 ΘΕΟΙΠΙΣΕΤΙΒΛΑ ΣΊ quod
olim proposui 4 σέ τι βλάψι iam displicet; cf. infra n. 1039, 6. μή τι xal
βλαβῆς. — 12 $PAzu! — 193 I/4PAINIKHNMEAAIZENE H. VIIHNMEAAIEZEENE
B. — 14 /neWNEEXWXHEZAE: M H. NEXZXWN.HIAE.META xrÀ. B. versus
nondum correcti. — 15 ozEnHz«daHaAw/ H. ΤΟΣΕΠῊΗΣ Β. ἐπ᾽ ἡσυχίη nemi-
nem offendet; ἀναΐμεινον sumpsi ex alio oraculo infra n. 1039, 10. — 17 aEAE
bis scriptum δέ. — 19 ΘΑΙ͂Σ — TEAEU/ H. TEAEIA B. τέλεια falso Roehl;
cf. Euripidea fabularum clausula xai τὰ δοκηϑέντ᾽ οὐκ ἐτελέσϑη. — 20 in
YZIAET — KAITOMNOXEONTAAEZM fortasse σὲ σώσει, cf. infra n. 1041, 9. —
— 99 AOMONTEII// — 24 NHN. NEIZGE ὠνεῖσϑε Roehl. — cCrrwz xal οὕτως bar-
baro poetae idem videtur significare quod ὡσαύτως. Εὐφροσυνην κρατήσεις
omni ex parte (πάντα); nam et deae nomen est hoc loco et laetitiae vo-
eabulum. Graviter olim de his Εὐφροσύνης versibus erravi. — 26 "πὰ
NEKMH — nElO/u| — 27 NX.NIA/ON ἄλλον χρή Leonis supplementum
est, quod recepi quamquam spatium sufficere non videtur; at enim καιρός
aliud adiectivum vix addi sibi patitur, cf. Arist. RAet. 1382 B 10 ἀεὶ
γὰρ τηροῦσα καιρόν. — 98 ΠΙΚΡΟΝΕΙΣΧΗΝ --- ΓΙΝΘΟΣΑΜΕΒΙΝ μεριμνᾷς non
magis certum quam quod Leo proposuit μενυνᾷς i. e. μενοινᾷς. — 80 MH
AAMOSI corr. Dit. Volkmann; ef. Anthol Pal. VI[ 393 μή με κόνι κρύ-
Jere τί yap; πάλι, μηδ᾽ ἐπὶ ταύτης xrÀ. — 81 ΘΗΡΙΛΟΙΙΣ — 34 ϑάρσι
Kirchhoff; cf. infra n. 1041, 5.. — ENrTEVI// cf. infra n. 1041, 3. — 35 ΠΙΝΟΝ
τὴν ὁδὸν Kirchhoff. — 386 μΙΡΟΝ ἔργον Wilamowitz. — 38 IIIZAPNAKAEXO
ΥΣΙ — 89 κράτος ἕξεις D. Volkmann; neque enim sufficit κρατήσεις metro,
quod in versuum exitu corrumpere devitat scriptor; cf. Philostorg. ist.
eccl. VII 15 τοῖς πανταχόϑεν χρησμοῖς τῶν Ἑλλήνων ὁ παραβάτης (Iulianus)
ἀναπεισϑεὶς ὡς ἄμαχον ἕξει τὸ κράτος κτλ᾽, — 40 nANTEXZTEEZGIOZAEn//PWTA
ΣΣΥΛΛ συ με, ὁδῖτα Wilamowitz. — 41 reurumsiuniumwui quod quin 'Ep-
μεία ἐριουνίου fuerit nullus iam dubito. — 49 kw^vN//YTEJ — 44 ΠΙΡΙΣΘ
I/X^IfPIIONI. χαλεπόν Wilamowitz; cf. infra n. 1039, 10 κυμασι μάχεσϑαι
χαλεπόν, neque minus diffücilis haec cum oraculorum sordibus pugna.

VII. oracula. 457

1039. Prope Limyram Lyciae. C. I. 4310.

"dnavra πράξις εὐτυχῶς, ϑεὸς λέγει.
Βοηϑὸν ἕξις μετὰ Τύχης τὸν Πύϑεον.
l5 σοι τέλειον καρπὸν ἀποδώσει πόνων.
Ζύναμις ἄκαιρος ἐν νύμοισιν ἀσϑενής.

ὅ Ἐρῷς δικαίων ἐγγάμων ἰδεῖν σπορᾶν.
Ζάλην μεγίστην φεῦγε, μή τι καὶ β[λ]αβῇ
Ἥλιος ὁρᾷ σε λαμπρός, ὃς τὰ πάντα DM
Θεοὺς ἀρωγοὺς τῆς ὁδοῦ ταύτης ἔχεις.
ἹἸδρῶτες εἰσιν, πλὴν ἅπαντων [π]εριεέσῃ.

10 Κύμασι μάχεσϑαι χαλεπόν: &vauew[ov], φίλε.
"aig διελϑὼν πάντα σημαίνει καλῶς.
Πυοχϑεῖν ἀνάνκη- μετα[β]»λὴ δ᾽ ἔσται καλή.
Νεικηφόροην δώρημα τὸν χρησιιὸν τε[λεῖ.
Ξηρῶν ἀπὸ κλάδων καρπὸν οὐκ ἔσται λα[βεῖν.

16 Οὐχ ἔστι μ[] σπείραντα ϑερίσαι κάρπιμα.
Πολλοὺς ἀ[γγῶνα[ς] διανύσας λήψῃ στέφος.
Ῥᾷον διάξις ἔτι βραχὺν μείνας χ[ορ]όνο[ν.
Σ]αφῶς ὁ Φοῖβος ἐννέπει" μεῖνον, φίλε.

Τῶν νῦν παρουσῶν συνφορῶν ἕξις [λύ]σιν.

20 Ὑπόσχεσιν τὸ [π]ρᾶγμα γενναίαν ἔχει.

Φαύλως τι πράξας μετὰ χρόνον [μ]ένψῃ 9[ε]οῖς.
Χρυσοῦν ποιήσεις χρησμὸν ἐπετυχών, φίλε.
ψῆφον δικαίαν τήνδε παρὰ ϑεῶν ἔχεις.

"Qunv ὀπώραν [ἢν] λάβης, ov χρήσιμον.

Oracula sunt ex litterarum ordine disposita, quae si recte olim con-
ieci (Hermae X. 197) prout quisque « vel B vel alius cuiuslibet litterae
nota insignitam tesserulam ex urna promebat quaerentibus distribueban-
tur. — 4 facilius intellegerem δύναμις ἄκαιρος iv νόμοισι κἀσϑενής, sen-
tentia vero non diversa videtur vis inportuna ubi leges adsunt nil valet.
— ὁ ΒΑΒΗΓ — 9 EPIEEH corr. Blomfield et Boissonade, — 1l AA
rot Graefe, λαιοῦ Walpole; λαγώς Graefe, λόγος cum Blomfieldio et
Welcker (Syll. 181) et Franz, qui caute faciunt quod interpretationem
non addunt. Intellego homericum ῥεχϑὲν δέ τε νήπιος ἔγνω qui sis ignarus,
omnia erpertus bene edoceberis; σημαίνει nimirum non tertia sed secunda
est persona, — 12 μοχϑεῖν ἀνάγκη Eur. fr. 37 et 719 (ubi vide Nauckii
adn.); cf. Eur. Hippol. 201 μοχϑεῖν δὲ βροτοῖσιν ἀνάγκη. — METAPOAH
μεταβολὰ κακῶν Eur. Herc. 7085. — 14 suppl. Boissonade; νεικηφόρον δώ-
ρήμα explicat Franz praemium victori donatum; at sive δώρημα sive χρησ-

458 Epigrammata dedicatoria.

μόν putas νεικηφόρον vocari, sententia haec videtur ubi largitus eris quod
cupis consequeris, — l4suppl. Blomfield. — 15 wi — 16 AioNAE et 17
XIONOr et 19 λύσιν et 20 TOIPATMA corr. Ákerblad. — 21 EN'YHeOIr
Graefe, qui correxit. — 22 conferunt Luc. necyomant. c. 4 χρυσοῦν ἀπέδειξαν
τὸν τῶν ἰδιωτῶν βίον. Addit Wilamowitz Eur. Troad. 432. — 28 adtulitBlom-
field Eur. Andr. 1271 sq. πᾶσιν γὰρ ἀνθρωποισιν ἥδε πρὸς ϑεῶν ψῆφος xéxpavrau
κατϑανεῖν τ᾽ ὀφείλεται. -- 24 ΙΚΛΑΒΗΓ quod nec ei λαβης est nec μὴ λάβης, sed
ἥν λάβης. ᾿ ᾿

1040. Prope Adadam Pisidiae. C. I. 4379 o.
Ζέστοτα moll] καὶ.

χ]ρησίμ]ῳδ.
γὰρ ἐκ προγόνων [μα]ντοσύνην, τὴν [9ε][ς ὠπασε
ὅ Φοῖβος ᾿ 4τόλλων.
“Ἵπαντα πρα[ξ]7ις xo[i κρατ]ήσε[ις ὧν ϑέλεις.
Βοηϑὸν ἕξιῆς [μ]ε[τ|ὰ Τύχης τὸν Πύϑεον.
Γλυκὺς [ue] nao [Gv ó πόνος, ἀλλ᾽ οὐκ εὐχερής.
Δύναμις ἄκαιρος ἐν νόμοισιν ἀσϑενήῆς.

10 Ἐγῷ]δα σοι [1a]»[7]' ἐς τρ[οπ]ὰς [ἐλϑεῖν καλάς,

Ζῆσαι προςεύχον' τοῦτο.
H [u]7 προαιροῦ [τ]οὔργον, ἢ {πδίνους φέρε.
Θεοὶ[ς] ἀρωγοὺς τῆς ὁ[δ]ο[Ὁ ταύτης ἔχεις.
..... ] μέμψηι [z]o[20y]ov .

15 Κλυδ[ὼ]ν [9]αλασ[σ]ης .

“Ἵ{ὑπης nénav[c]o, "[o]os . .

Moy9eiv avav[x]z [μετ αβ]ο[λὴ δ' ἐσιαι τι χ]αλίή.

Νε]ικηρύροίν δώρημα τὸν χρησμὸν τελεῖ.

Ξηρῶν) ἀπὸ [κλάδων καριτὸν οὐκ ἔσται λαβεῖν.
20 ὍΤεαν..

Πειρῶ διαμε[ίνας

"Poó . TD .
Σ[υν]οχή eic ἔσται σοι κακῶν τε καὶ καλῶν.

[μῶν τὸ [{ϑεῖ]ον ε[δέμιος καὐτὸς φανεῖ.

25 Ὑπόσχε[σ]ιν τὸ πρᾶγμα [γ]ενναῖαν [ἔ]χε[ι.
Φ]αύλ[ως c]« πράξας] μετὰ χρόνον μένψῃ [9] ε[οἱς.
Χρυσοῦν a] "noals] χρησμοῦ} enero, ἰ5]ένε:
s "EN

VII. oracula. 459

Pessimo apographo praescripta sic tradita:

ΔΕΓΠΟΤΑΑΠΟΛΛ.. . KAIETEAFCEE ΑἹ
AN'OKOKAIBIH nA

. PHLHWA

TAPEKnIPOTONUNN . . ΝΤΟΓΥ. HNTHNOXO
. QOIBOCAnOAAUN

ubi nihil perspicio nisi quod anapaesticos numeros persentisco; v. ὃ
χρησμῳδὸς vel χρησμῳδεῖν vocabulum certo fuit. Franzii supplementum
παρειλήφαμεν γὰρ ἐκ προγόνων μαντοσυνην τὴν ϑέσπισε d.' A. vel ideo pro-
bari nequit, quod nec traditum & maioribus oraculum hoc est neque
omnino unum oraculum, sed totidem quot litterae sunt; cf. ad tit. prae-
ced. — Ipsi versus velim denuo ex lapide descriptos habeam; ut nunc
res est plerumque ne ansa quidem emendandi datur. Vv. 7 9 13 17 18
19 25 26 27 eidem sunt qui tituli antecedentis, primi versus exordium
saltem idem est; ex reliquis vv. 8 10 12 23 24 coniectura restituere

conatus sum. — (6 nPA.ICKA . . ΚΗΓΕ - - minus apte Franz κἀκχτελεῖς
ποτ᾽ εὐτυχῶς. — 7 E.ELIE. ATYY — — 8 γλυκὺς . . Ait. Sententia certa.
— 10 xYOAACOITANIECTP.!At - - - - E &ygów Franz. — 11 TovTOnA

PAPDPI, KO. ΕΞΤΕ — 12 HLiHnPOAIPODOYPTONHTOAcZ vix recte Franz ἤδη
προαιροῦ τοὖργον ἐκτελέσαι καλῶς. Quae ipse posui in eis 5 ux - ἢ certum
videtur, clausula non item. — 18 ΘΕΟῪΓ — oBonyrT.. xz. . — 14..
οὐ . HMEMY HjOTEPON . . . EHEN τοὔργον Wilamowitz; extr. Franz conicit ξένε.
— 16 KAYA. NOAAALIHEM cor. Franz; multa cogitari possunt. — 16 πιοζ - - --
O..X...parum probabiliter Franz προςπελάσας θεοῦ μυχοῖς. — 17 ΑΝΑΝ
H..l.n. O---AA... — 18.. XIKHDOPO . Αἱ ergo non νικηφόρον
sed νεικηφόρον fuit ab initio. — 19 . . . 1iàno — 20 . TAN — 21 AIAME
--- ATA.HOl ------ EIN extremus fuit infinitivus a πειρῶ inpera-
tivo suspensus. — 22 BOA.TIAPO - - - - - PACIEZM - - - - POX nec apte
nec pulere Franz ῥόδοις παρέσται σοι καρα στέψαι τάχα. — 23 cvvoxurm
XL - - Sententia incerta; συνεχῆ corrigit Franz. — 24 TEIMUNTO . HON
TMN — 25 ὙΠΟΓΧΕΓῚΝ — rENAZANTXE — 26 xXAYA . . IDPAXA — ΘΕΥ ..
—227..... OIHCEI . XPHCMOXEDnMEYXHNIENE — 28 circa medium versum
EnInOeHN . ΙΕπφαλ — 29 sub finem ΟἸΝΔΕΠΠ.

1041. Ad Colossas. C. 1. 3956 ex Arundellii apographo minusculis
litteris scripto.
Νῦν τοι πάντα τελεῖ δαίμων, νῦν ἐς óg9[0]»v ὁδηγεῖ.
πράξεις πάντα κατὰ νοῦν" μηκέτι τρῖχε σεαυτόν"
ἐντεύξει σύ τ᾿ ἀμέμπτως ὧν ἂν ἐπιϑυμ[ῆ]ς.

460 Epigrammata dedicatoria.

000a ϑέλεις πράξεις" ε[ὑ]ρήσεις .......
ὅ ἐνχείρι, ξένε, ϑαρσήσας" παντὸς [δ᾽ ἐπιτεύξ;.
, , s € ᾽
ἥσυχα Bovisvo[v] καί σοι Joc ἡγεμονεύσει.

Εἰσὲ καλαὶ πράξεις: σπεύδεζιν)] σὲ χρη" [1avto] κρατήσεις.
, 34 7 , , € g./4 ^u

καίτο[] ἁλώμενον ἐν ξενίῃ [Ὁ ϑεὸς oe φυλάξει.

ἐκφεύξῃ γὰρ νούσου χαλεπῆς πάντω[ς] ϑεὸς αὐδᾷ.

Ex sententiarum, si fas est dicere, similitudine eoque quod versuum
terniones tres supersunt, eorumque tertius ab secundo spatio intermisso
disiunctus coniecerit quispiam, similia haec esse oracula ex talorum sorte
petita ac supra n. 1038. Diffido tamen. — 1 ορϑὲν corr. Franz. —
9 ἐπιϑυμεις — 4 εἰ pyurtic .. . . corr. Franz; extrema facile ut quisque
volet supplere poterit. — 5 ev χειρι, Franz ἐν χειρί. Intellege conare bono
animo, cf. supra n. 1038, 36. — 6 βουλευον corr. Franz. — 7 σπευδὲ σε
χρη, 8 xpurwce xai Tov ἀλωμενον, ubi σπεύδειν corr. Franz, nisi forte
σπεῦσε i. e. σπεῦσαι fueril; κρατήσεις vocabulum describentis errore initio
versus proximi positum ad v. 7 revocavi; est enim clausula sollemnis,
cf. supra n. 1038,23. Nihili autem sunt Franziana κρατήσεις καὶ γὰρ
τὸν ἀλώμενον ἐν ξενίησιν. — 9 παντων δὲ corr. Franz; cf. supra n. 1039, 1
ἅπαντα πράξεις εὐτυχῶς, ϑεὸς λέγει.

ΠΙ. EPIGRAMMATA VARIA.

l. TERMINI AEDIFICIA FONTES PONTES.

1049. In Attica. Ex schedis Fourmonti C. I. 12. Kirchhoff C. I.
A. 592.

Ἐν u]éo(o)[o«. ΚἸε[φαλ]ῆς τε καὶ ἄστεος... . . [ἸΕρμῆς.

Hermam ex eorum numero fuisse vidit Boeckh, quos per agros dis-
posuit Hipparchus Pisistrati filius binis titulis inscriptos : ἐν μὲν τοῖς ἐπ᾿
ἀριστερὰ τοῦ Ἑρμοῦ ἑκάστου ἐπιγέγραπται λέγων δ Ἑρμῆς, ὅτι ἐν μέσῳ τοῦ
ἄστεος καὶ τοῦ δήμου ἕστηκεν, ἐν δὲ τοῖς ἐπὶ δεξιά 'μνῆμα τόδ᾽ Ἱππάρχου"
στεῖχε δίκαια, φρονῶν xrX. [Plat.] Hipp. p. 228. — Lectio versus ihcerta.
M IHESGHX EGPIES ἐν μέσσωι γε Opi; Boeckh; Kirchhoff quod posui. Post
ἄστεος haec ANLPeGnPEPMEs, quae ἄνερ, 00^ (i. e. 00") Ἑρμῆς non recte le-
git Boeckh. (Cf. Wachsmuth die Stadt Athen I 498 adn. ὃ.

1043. Prope arcis portam exteriorem muro infixus lapis. C. 1. 529.

'H πόλις] éos[5]o[év ue β]ροτ[οῖς] μνημεῖον ἀληϑές
πᾶσιν] σημαίνειν ué]c[gov] ὁδοιπορίας"
ἔστιν γὰρ 1τ]ὴ μεταξὺ ϑεῶμπρὸς δώδεκα βωμόν
. τεσσαυάχηνε᾽ ἐγλιμένος σεάδιωι.

IV saeculi, etsi scriptum traditur v. 3 ΜΕΤΑΧΣΥ. — Duodecim deo-
rum aram tamquam umbilicurmn Pisistratidis pro aureo quodam miliario
fuisse, unde non solum Atticae terrae spatia (Herod. II 7) dimetirentur,
exposuit Wachsmuth die Stadt Athen I 498 cf. adn. 2. — Restituit epi-
gramma Boeckh Buttmanni O. Muelleri suis denique supplementis con-

— 464 Epigrammata varia.

iunctis usus. — 1 EZTEIE . . . . POT . . MNH xrÀ. — 2 XHMAINE..
PII..OAOIPOPIAZ — 4 numerus incertus; posuerunt πέντ᾽ ἐπί vel &mr! ἐπί.

1044. Megalopoli. Hirschfeld Bull arch. 1873 p. 218.

-divegov εὐ]ύπλου Φιλοποίμε[νος] αἱμ[α λαχοῖσαν
παῖδα lW]eyaxAe(ag, αἴνεσον Εὐξενίαϊν, |

ἂν ἀπ]ὸ Δαμοκράτους λέκτρων ἠνείκατο μ[ούναν, .
Εὐ]ὲ[ε]νέαν, [σεμνὰ]ν Κύπρεδος ἱροπόλον.

5. τέρ]μονε γὰρ ναοῖο [zé]ot&. εὐερκέα ϑρινκόν

ϑ]ήκατο καὶ ἔεῆνοις [χῶρον ἅμ᾽ εὐἰφρ]οσ[ίνας.

&] δὲ γυνὰ ........ eer ..
o]» 3abu'. [ἐξ ἀγαθῶν αὐτὰ ἔγεντ᾽ ἀγαϑά.

Litterae Anz romanae videntur aetatis. — Supplementa, e quibus
τέρμονι (V. 9) invenit Wilamowitz, certa sunt usque ad v. 5. —1. ...
ΙΌΠΛΟΥ — 2 IETAKAEIAZ — ΞΕΝΙ͂ΑΙΙ — 5 . . IMONI — ΓΞΡΙΞ — 6 xi
YNOIE . .. . . . . ΤΙΝΟΣΙ sumpsi viatoribus simul tranquillum ad quie-
tem locum paratum esse umbris et fontibus fortasse exornatum. —
7 rYNAn^^ et sub finem versus AEATOIAM quae male descripta sunt. —
8 veAvM! sententia certa est ex v. 1l.

*1045. Athenis in arcu Hadriani. C. I. 520.
ἃ. 410 sio ᾿4ϑῆναι Θησέως ἡ πρὶν πόλις.

b. .410' εἴσ᾽ ᾿Αδριανοῦ καὶ οὐχὶ Θησέως πόλις.
Cf. Wachsmuth die Stadt Athen p. 688.

1046. Romae in via Appia. C. I. 6280.
Μαρκέλλου.

8. eig ire, Θυβριάδες, νηὺν ποτὶ τόνδε, γυναῖκες,
3 1 , .« 8 ,

“Ρηγίλλης ἕδος ἀμφὲ ϑυοσκό[α] ἱρὰ φέρουσαι.
€ X , & 3 (rf 2 u
ἢ δὲ πολυκτέεανων μὲν ἕην ἐξ «Αἰνεαδάων,
᾿Αγχίσεω κλυτὸν αἷμα καὶ ᾿Ιδαίης Ἀφροδίτης,

5 γήματο δ᾽ ἐς ]Παραϑῶνα: ϑεαὲὶ δέ μιν οὐρανιῶναζε
τίουσεν Zn τε νέη dno τε παλαιῆή,
vici περ ἱερὸν εἶδος ἐυζώνοιο γυναικὸς

| 87

^ a

10

' 15

20

25

30

35

L termini aedificia fontes pontes. 465

ἀγκεῖται" αὐτὴ δὲ μεϑ' ἡρῴνησι νένασται

ἐν μακάρων νήσοισιν, ἵνα Κρόνος ἐνβασιλεύει"
τοῖτο γὰρ ἀντ' ἀγαϑοῖο νόου εἴληχεν ἄποινον,
ὥς οἱ Ζεὺς ᾧχτειρεν ὀδυρόμενον παρακοίτην
γήραι ἐν ἀζαλέωι χήρηε περικείμενον erg,
οὕνεκά οἱ παῖδας μὲν ἀμύμονος ἐκ μεγάροιο
"Monviat κλωθϑῶες ἀνηρεέψαντο μέλαιναι
ημισέας πλεόνων" δοιὼ δ ἔτι παῖδε λιπέσϑην
νηπιάχω, ἀγνῶτε κακῶν, ἔτι πάμπαν ἀπύστω,
οἵην σφι νηλὴς κατὰ μητέρα πότμος ἔμαρψε,
πρίν περ γηραιῆισε μιγήμεναι ἡλακάτησι"

τῶι δὲ Ζεὺς ἐπίηρον ὀδυρομένωε ἀκόρητον |
xai βασιλεὺς 4i πατρὲ φυὴν καὶ μῆτιν ἐοικώς,
Ζεὺς μὲν ἐς ὠκδανὸν ϑαλερὴν ἔστειλε γυναῖκ) α
αὔρησι Ζεφύροιο κομίζεμεν ἠλυσίῃσιν,

αὐτὰρ ὁ ἀστερόεντα περὲ σφυρὰ παιδὲ πέδιλα
δῶκεν ἔχειν͵ τὰ λέγουσι καὶ Ἑρμάωνα φορῆναι,
ἦμος ὅτ᾽ Αἰνείαν πολέμου ἐξῆγεν ᾿Αχαιῶν,

γύχτα διὰ δνοφερήν" ὃ δέ οἱ περὲ ποσσὶ σαωτήρ
παμφανόων ἐνέκειτο σελ[ηναίη]ς κύκλο[ς αὐγῆς"
τὸν δὲ καὶ «Αἰνεάδαι ποτ] ἐνερράψαντο πεδίλῳ,
ἔμμεναι «Αὐσονίοις εὐ]ηγενέδσσι γέρα[ε]α.

ot μιν ὀ[ν]όσσηται καὶ Κεκροπίδην περ ἐόντα
Τυρσηνῶν ἀρχαῖον ἐπισφύριον [γ]έρας ἀνδρὼν,
Ἕρσης ἐχγεγαῶτα καὶ "Eguéw, εἰ ἐτεὸν δή
Κῆρυξ Ἣρωώδεω πρόγονος Θησηιάδαο.

τοὔνεκα τιμήεις καὶ ἐπώνυμος, 7) μὲν ἄνασσαν
ἐς βουλὴν ἀγέρεσϑαι, ἵνα πρωτόϑρονες ἕδραι,
Ἑλλάδι δ' ovre γένος βασιλεύτερος, οὔτε tt φωνήν
Ἡρώδεω: γλῶσσαν δέ τέ μιν καλέουσιν ᾿41ϑηνέων.
ἡ δὲ καὶ αὐτή περ καλλίσφυρος «Αἰνεϊώνη

καὶ Γανυμηδείη καὶ ΖΔαρδάνιον γένος ἤην

Τρωὸς Ἐριχϑονίδαο: σὺ δ᾽ ἐ φίλον ἱερὰ ῥέξαι,
καὶ 9Ucav ϑυέων ἀτὰρ οὐκ ἀέχοντος ἀνάγκη;
ε[ὖ] δέ τοι εὐσεβέεσσι καὶ ἡρώων ἀλεγίζειν"

οὐ μὲγγὰρ ϑνητή, ἀτὰρ οὐδὲ ϑέαινα τέτυχται"
τοὔνεκεν Οὔτε νεὼν ἱερὸν λάχεν, οὔτε TL τύμβον

Kaibel, Epigrammata graeca. 30

466
45

50

55

59

65

10

15

80

Epigrammata varia.

οὐδὲ γέρα ϑνητοῖς, ἀτὰρ οὐδὲ ϑεοῖσιν ὅμοια,
σῆμα [δέ] οἱ νηῶι ἴκελον δήμωι ἐν ᾿4ϑήνης.
ψυχὴ δὲ σκῆπτρον Ῥαδαμάνϑυος ἀμφιπολεύει.
τοῦτο δὲ Φαυστείνηι κεχαρισμένον ἧσται ἄγαλμα
δήμωε ἐνὲ Τριόπεω, ἵνα οἱ πάρος εὑρέες ἀγροί
καὶ χορὸς ἡμερίδων καὶ ἐλαιήεντες ἄρουραι.

ov μὲν ἀτιμήσειε ϑεή, βασίλεια γυναϊχῶν,
ἀμφίπολον γεράων ἔμεναι καὶ ἡπάονα νύὐμφην'"
οὐδὲ γὰρ Ἰφιγένειαν ἐύϑρονος ᾿Ἰοχέαιρα,

οὐδ' Ἕρσην γοργῶπις ἀπητίμησεν A9 Two,

οὐδέ μιν ἡρῴνηισι παλαιῇσιν μεδέουσα
Καίσαρος ἰφϑίμοιο παρόψεται ὄὕμπνια μήτηρ,
ἐς χορὸν ἐρχομένην προτεράων ἡμιϑεάων,

ἢ λάχεν ἠλυσίῃσι χοροστασίῃσιν ἀνάσσειν,
αὐτήι τ᾿ ᾿“λχμήνη ve μάκαιρά τε Καδμεϊώνη.

Πόενι᾽, ᾿Ι1Ιϑηνάων ἐπιήρανε Τριτογένεια,
et 4 . e € » € M 3
ἢ v ἐπὶ ἔργα βροτῶν ὁράᾳς, ἹῬαμνουσιὰς Ovni,
γδίτονες ἀγχίϑυροι Ῥώμης ἑκατονταπύλοιο,
πϑδίονα δὴ καὶ τόνδε, ϑεά, τειμήσατε χῶρον,
δῆμον 4ηώοιο φιλόξεινον Τριόπαο,

, ^ , 2 NM 357
τόφρα χε xai Τριόπϑιαι ἐν ἀϑανατοις ἀλέγησϑο[ν.
€ cet 1€ - 4 3 , ?, 2 ,
ὡς ὅτε καὶ Ῥαμνοηῦντα καὶ εὑρυχύρους ἐς “4“ϑήνας
nÀA9eve, δώματα πατρὸς ἐριγδούποιο λιποῦσαι,
ὥς τήνδε δώεσϑε πολυστάφυλον κατ᾽ ἁλωήϊν,
λήιά τε σταχύων καὶ δένδρεα βοτρυόεντα
λειμώνων τε κόμας ἁπαλοτρεφέων ἐφέπουσαι.
M , -
ὕμμι γὰρ Ἡρώδης ἱερὲν ἀνὰ γαῖαν Enxs,
τὴν ὕσσην περὶ τεῖχος ἐύτροχον ἐστεφάνωται,
ἀνδράσιν ὀψιγόνοισιν ἀκινήτην καὶ ἄσυλον
» ἅ 9 Jj & 3 , L4
ἔμμεναι" ἡ δ' ἐπί οἱ ἐξ ἀϑανάτοιο καρήνου
σμερδάλεον σίσασα λόφον κατένευσεν “ϑήνη,

μή τωι νήποινον βῶλον μίαν ἢ ἕνα λᾶαν

ὀχλίσσαι, ἐπεὶ οὐ μοιρῶν ἀτρεῖες ἀνάγκαι,
cet d € , 3 , 3 ?
ὃς x& Jeu» ἔδέεσσιν ἀἁλιτροσύνην ἀναϑήη.
κλῦτε περικτίονες καὶ γείτονες ἀγροιῶται"

T T" 4
ἱερὸς ovrog ὃ χῶρος, ἀκίνητοι δὲ ϑέαιναι,
xai πολυτίμητοι καὶ ὑποσχεῖν ovag trou

I. termini aedificia fontes pontes, 461

μηδέ τις ἡμερίδων ὄρχους ἢ ἐπ] ἄλσεα δενδρέων

ἢ ποίην χιλῷ εὐαλδέι χλωρὰ ϑέουσαν

ὁμωὴν κυανέου "idog πήξει μάκελλαν,

85 σῆμα νέον τεύχων pé πρότερον κεραίζων.

οὐ ϑέμις ἀμφὶ γέχυσσι βαλεῖν ἱρόχϑονα Boo»,

πλὴν € ὅ κἂν αὕματος ἤισι καὶ &xy[o]vos ἑσσαμένο[ιο"

κείνοις δ' οὐκ ἀϑέμιστον" ἐπεὶ τιμάσρος εἴστωρ"

καὶ γὰρ ᾿Αϑηναίη [ποτ ᾿Εριχϑόνιον βασιλῆα
90 γηῶι ἐνχατέϑηκε συνέστιον ἔμμεναι ἱρῶν.

εἰ δέ τωι ἄκλυτα ταῦτα καὶ οὐχ ἐπιπείσεται avroi[c,

ἀλλ᾽ ἀποτιμήσει, μή οἱ νήτιτα γένηται,

ἀλλά μιν ἀπρόφατος Νέμεσις καὶ δόμβος ἀλάστωρ

τίσονται, στυγερὴν δὲ κυλινδήσει κακότητα"
95 οὐδὲ γὰρ ἴφϑιμον Τριόπεω μένος «Ἰἰολίδαο

ὥναϑ᾽, ὅτε vei)» 4 ημήτερος ἐξαλάπαξεν.

τῶι ἤτοι ποινὴν καὶ ἐπωνυμίην ἀλέασϑαι

χώρου, μή τοι ἕπηται ἔπε Ἰ]ρ)ιόπειος Ἐρενύς.

Herodes Atticus Marathonius Ánnise Regillae uxoris mortuae a.
fere 161 memoriam singulari pietate prosecutus est cum in ipsa patria,
ubi sepulta est (C. I. 6185), tum Romae maxime in urbe, ubi ad tertium
lapidem viae Appiae (C. I. 26) Triopeum constituit sacrum id Cereri
Proserpingeque ac deis inferis; in eodem autem circuitu et Minervae
Nemesique, atticis deabus, et Cereri Faustinaeque (vég Δήμητρι) fana
consecravit eorumque in altero Regillae heroum statugmque conlocavit.
Quae potissimum res ad Triopeum condendum perduxerit Heroderh vi-
detur Chishulli coniectura explicare, qui Herodem a Theagene Cnidio,
quo praeceptore usus erat, Triopiorum sacrorum, quae in Cnidio pro-
munturio colebantur, notitia et religione inbutum illa suo instituto cele-
brare voluisse suspicatus est. Accedit quod Herodi eiusque similibus
obsoletissima quaeque maxime placebant, cf. ad v. 64. Ceterum in ipso
Triopei aditu celebres illae columnae positae fuerunt, antiquae litteraturae
atticae imitatione insignes C. I. 26, eodem titulo utraque inscripta hoce
καὶ oi κίονες Δήμητρος καὶ Κόρης ἀνάθημα καὶ χϑονίων ϑεῶν' καὶ οὐδενὶ θέ-
μετὸν μετακχινῆσαι ἐκ τοῦ Τριοπίου, d ἐστιν ἐπὶ τοῦ τρίτου ἐν τῇ ὁδιῇ τῇ Ammian
ἐν τῷ Ἡρωδου ἀγρῷ" οὐ γὰρ λώιον τῷ κινήσαντι μάρτυς δαίμων "Évoóa.

Duo sunt quae supra scripsi carmina, quorum alterum ad heroum
statuamque Regillae, alterum ad Minervae Nemesisque fanum pertinet,
numerorum arte satis adcurate factum utrumque (cf. Herm. Orph. p. 711.
138. 782), dicendi genere saepe docte obscuro, verborum ampullis ubique
molesto, sententiarum tenuitate minime digno. Longiori carmini Marcelli

40"

468 Epigrammata varia.

poetae nomen praescriptum est, recteque Visconti Marcellum Sideten intel-
lexit, cuius superest fragmentum περὶ ἰχϑύων (Poet. bucol. et didact. Paris.
1846). Eundem autem alterum quoque carmen scripsisse, quod Brunck ipsi
Herodi tribuit, certa est Viscontii coniectura. Nam ut taceam utriusque
carminis artem rationem indolem plane aequales, vix Herodem puto si
ipse voluisset ingenii sui periculum facere sibi eam argumenti partem
sumpturum fuisse, quae a quovis alio tractari posset, domesticarum
rerum gentisque suae enarratjione Marcello relicta, Neque illorum poe-
tarum qui Hadrianeo saeculo pullulabant mos erat ut quid ipsi ingenio
valerent alios celarent. Itaque quod Marcelli nomine insignitum est car-
men priore loco posui. Diversis autem locis Clarac intellexit lapides
positos fuisse, quorum titulos nulla rerum necessitudine inter se con-
iunctos esse adparet. Vicina fuerint Minervae Nemesisque et Cereris
Faustinaeque fana, ita tamen ut Triopeum ingredienti alterum propius
esset. — ὃ Annia Regilla Appii Ánnii AÁtilii Braduae (cos. a. 160) soror
erat, quorum ex nominibus frustra cognationem ab ipsis Iuliis Áeneave
ducendam quaesiverunt; illo enim tempore omnes Romani Aeneadae vo-
cabantur poetis, cf. supra ad n. 272,5. — 6 Cererem novam recte in-
tellexerunt Faustinam, neque post Heysei calculos ἃ Franzio confirmatos
auctosque dubium esse potest quin Faustina maior Antonini Pii uxor
significetur, quae etiam in nummis saepius Cereris specie utitur. Nam
ut breviter conplectar quae huc faciunt, Regillam quam post fratris con-
sulatum (a. 160) obiisse ex Philostrato constat, ante annum 162 mortuam
esse necesse est, si quidem Antoninus Pius, qui a. 161 decessit, Herodi de
uxoris morte graviter adflicto solatii aliquid adlaturus Atticum filium
patrieiis adscripsit (C. I. 6185 cell. v. 28). Herodi cum Triopeum con-
deret duo liberi supererant (v. 16), e quibus Elpinice filia post matrem
teste Philostrato, sed ante mortua est quam pater Sirmium ad M. Au-
relium inperatorem proficisceretur; quod factum est a. 171. In Triopeo
igitur etsi aliquanto post Regillae obitum tamen ante a. 171 constituto
Faustinge minori, quae a. 176 vita decessit, non potuerunt divini honores
haberi; sequitur Faustinam maiorem intellegendam esse cum Arnaldo. —
10 sententia hic coepta, mox alio digressa v. 19 sqq. duplici exitu ab-
solvitur Aoc solatüi ei doloris contigit. ut. Iupiter defunctam ad beatorum
&edes perduceret, Caesar lovis patris similis filium eximio honore adficeret.
— 17 priusquam senectutis fines attingeret; recte Martialis breves colos
conferunt (IX. 18). — 19 ad ἐπίηρον supplendum participium velut δους,
ut sit idem ac χαρισάμενος. — 20 cf. ad v. 6. — 23 lunula in calce cal-
ceamenti adposita (schol. Juven.) erat patricii senatorisve insigne, cf. Phi-
lostr. vit. Herod. p. 555 ἐπισφύριον ἐλεφάντινον μηνοειδές. Cf. Th. Mommsen
Eoem. Forsch. 1, qui coercendis calceamenti vinculis lunulam argenteam

I. termini aedificia fontes pontes, 469

inservisse probabiliter statuit. — 27 σεληναίης κύκλος [αἴγλης] Salmasius,
αὐγῆς Visconti, idemque v. 38 πότ᾽ invenit; traditur nc. . — 39 lectio
incerta; extrema sic fere omnes legerunt HreNeeCcCirePAA. In priore parte
versus post nonam fere litteram Salmasius ex Sirmondi apographo ha-
buit Av, quod 81 conposueris cum litterarum vestigiis YC quae Visconti ad-
gnovisse sibi visus est, non modo epeciosa sed paene necessaria evadit emen-
datio Αὐσονίοις vel Αὐσονίων, velut Salmasius σύμβολον Αὐσονίοισιν ἐνγενέεσσι
γεραιόν, Visconti ὑιάσιν Αὐσονίων εὐηγενέεσσι γερᾶα, Incobs aut Salmasium
sequi voluit, nisi quod γ᾽ ἐραννον scripsit, aut ὃς δέ xev Αὐσονίοις εὐηγενέ-
ἐσσι γεραστὸς scribendum putavit. Franz denique quod posui; γέρατα
nescio an verum sit, cf. Orph. fr. VI 24 δύο χρύσεια κέρατα. — 30 quae-
sitius haec dicta, neque eum, spero, tusca calceamenta (cf. Serv. Verg.
Aen. VIII 458) respuent, quod non sit Bomanus. — 31 TePAC — 32 Paus.
I 38,3 Κῆρυξ ὃν αὐτοὶ Κήρυκες ϑυγατρὸς Κέκροπος ᾿Αγλαύρου καὶ “Ἑρμοῦ
παῖδα εἶναι λέγουσιν, ἀλλ᾽ οὐκ Ἑὐμόλπου. Alii Pandrosum matrem tradi-
derunt, Poll. VIII 108. — 33 kuPvx — 34 haec si de Herode ipso ac-
cipienda sunt, non de filio Attico, lenius v. 35 post ἕδραι distingues et
Bic imterpretaberis propterea (et Romae) honoratus fuit eponymoque con-
8ulis munere fungebatur, qua re in prima domini senatus (Mart. XVI, 1)
subsellia evectus est, neque apud Graecos quisquam aut genere aut facun-
dia regalior erat. Herodes consul a. 143; 'Ἑλληνων Ὑμῦτταν καὶ βασιλέα

λόγων Rufus discipulus eum praedicaverat. — 36 οὔτε τι φωνήν ut v. 44 '
οὔτε τι τύμβον. — 88 ad Regillam redit oratio, cf. Il. V 229 Δάρδανος
αὖ τέκεϑ᾽ υἱὸν ᾿Εριχϑόνιον βασιλῆα, 230 Τρῶα δ᾽ ᾿Εριχϑόνιος τέκετο Τρώ-
emm ἄνακτα" Τρωὸς δ᾽ αὖ τρεῖς παῖδες ἀμύμονες ἐξεγένοντο "Déc τ᾿ Ασσά-
ρακός τε καὶ ἀντίθεος Γανυμήδης, 239 ᾿Ασσαρακος δὲ Κάπυν (ἔτεκεν), ὁ δ᾽
dp ᾿Αγχίσην τέκε παῖδα, αὐτὰρ ἔμ᾽ ᾿Αγχίσης sunt omnia Aeneae verba,
Quidni altius etiam uxoris originem repetierit Herodes eodem Homero
duce (ibid. 215) Δάρδανον αὖ πρῶτον τέκετα νεφεληγερέτα Ζεύς, haud ob-
scurum est; noluit enim cum ipso inperatore contendere, qui Ad πατρὶ
φυὴν καὶ μῆτιν ἔοικεν. — 40 i pro εἰ scriptum retinui, quamquam vix
dubium est quin lapidario debeatur et hoc et σίσασα v. 75. — Aptius
videbatur εἰ φίλον ἱερὰ ῥέξαι coniungere; interpunxerunt post si φίλον. ---
42 ΕἸΔΕΤΟΙ correxi; reliqui quae coniecerunt probari nequeunt. --- 48 cae-
Sura κατὰ τέταρτον τροχαῖον et hic et v. 45 ab anaphora excusationem
habet. — 46 μεν lapis, δέ Herm. Orph. p. 788; erravit lapicida proximo
versu inductus, σῶμα nimirum et ψυχήν inter se opponi ratus. — σῆμα
est Odeum, cf. Philostr. vit, Herod. p. 551 ἀνέθηκε δὲ xal τὸ ἐπὶ Ῥηγίλλη
θέατρον coll Paus. VII 20,6. — 49 agri sunt ex Regillae hereditate
adquisiti coll. C. I. 6184 ᾿Αννία 'Ῥήγιλλα. .. τίνος ταῦτα τὼ χωρία γέ-
γόναν. — 80 ἐλαίήεντες ἄρουραι v, de hac generum in adiectivis confusione

410 Epigrammata varia.

Herm. Orph. Argon. 262. - 54 Cecropis filias etei sacerdotes Minervae
fuisse non traditum est, facile tamen inde sibi fingere poterant recen-
tiores, quod illis dea Erichthonium custodiendum dederat. Hersen autem
hoc loco eadem qua supra v. 32 ratione Pandrosi partes agere puto
quippe quae sola cistae arcano non inspecto deae gratiam sibi servarit.
— 56 ὄμπνια Cereris cognomen est, quod cum non animadvertissent in-
terpretes Domitiam Aureli matrem intellegebant. At Ceres hoc certe
loco non potest alia esse nisi ipsa Fausting, quae optime Aurelii mater
adpellari potuit. Sic procedit sententia: solit eam dedignari Faustina
dea; neque enim Minerva Hersen nec Diana Iphigeniam dedignata est:
sic nec Faustina veterum heroinarum dominatriz Regillam spernet superi-
oribus heroinis adscitam. — 89 AvTH! lapis; iota abundat. — 71 Callim.
hymn. Cerer. 47 ὅτις τὰ ϑεοῖσιν ἀνειμένα δένδρεα κόπτεις. --- 16 μή τωι
νήποινον Scil εἶναι vel ἔσεσθαι. — 771 ἀτρεῖες pro ἀτρῆες scriptam, sicut
v. 96 νειόν pro νηόν. Αοουβαίδνο ἀτρέα usus est Euphorio fr. 95 Mein.;
cf. supra n. 222 ὦ μοίρας ἀτρύτου ἀναγκαστῆρες ἄτρακτοι. — 82 εΝ iv
pro à; positum esse nemo cum Salmasio credet; ἀν ἄλσεα lacobs, faci-
lius Franz ἐπ’ coniecit, quae praepositio κατὰ κοινὸν ad üpyouc et ἄλσεα,
et ποίην referenda est. — 84 PHxeic quo servato Salmasius eumque se-
cuti alii δμωῆ - μακέλλᾳ scripserunt. At erravit lapicida latina forma Ρ
pro graeca n posita, ut supra v. 33 ΚΗΡΥΧ. — 83 χλωρὰ ϑέουσαν satis
mire dictum exemplis confirmare non queo. --- 87 ekreNoc quod nescio
an probandum sit ita scriptum καὶ ἐκ γένος ἑσσάμενοιο qui eius qui posuit
proles est. — 89 ecrwP sched. Holstenianse Barberinae solae eicTu,
quod quamvis structura haud expedita verum videtur: nemini agrum
colere licitum esto, praeter eos qui de eodem genere nati sint (his autem
non inlicitum); nam si quis fecerit, eis ultor quidam rei conscius erit.
Of. C. I. 26 μαριυς δαίμων ᾿Ἐνοδία. — 89 ΤΕΕΡΙΧΘΟΝΙΟΝ ᾿Ἐριχϑόνιον βα-
σιλῆα clausula homerica ex eodem loco (Il. Y 219) desumpta, unde do-
etrinam poeta hauserat v. 38sqq.; absque hoc foret, melius certe scri-
peisset xal γὰρ ᾿Ἐριχϑόνιόν ποτ᾽ ᾿Αϑηναίη βασιλῆα. Pro rs vero quod
ferri nequit, Herm. Orph. p. 738 οἱ, lacobs sep reposuit, quibus prae-
tuli quod simplicius videbatur esse ποτ΄. — 90 νηῷ i. 6. Erechtheo, nam
Erechtheus et Erichthonius duo eiusdem hominis nomina sunt. — 93 con-
ferunt mok/mMwyxrov ἀλάστορα hymn. Orph. 12,3. Rhombi nomen ex-
plicat verbum κυλινδήσει v. seq. — 95 Triopas Callimacho (A. Cer. 100)
Neptuni et Canaces Aeolidis filius est, pater Erysichthonis eius, qui
Cereris fano violato ex Thessalia in Cariam profugus Triopeo condito
deae animum sibi reconciliavit Marcellus ipsum Triopsm sacrilegum
perhibuit eundemque Δηῷον v. 64. — 97 itaque cave Triopae, poenam
luas aut Triopae nomine Τριόπειος nomineris, ne Triopeia te vindicta ezpetat.

I. termini aedificia fontes pontes. 411

1047. Cysi Aegyptiorum in porta propyli. C. I. 4949 coll Add. III
p. 1235.
Ἔνϑαδε [τὸ πρό]ϑυρον δωμήσατο τείχεος ἐντός
ὑψηλὸν ζαϑέης ἴσιδος ὁ ἀρχιερεύς,
πρὸς δ' ἔτι καὶ τὸν ἄνυσσε πυλῶνα igi. ἐνὶ Κύσει,
ov πάρος ἐνναέτης [9] [μα] νομιζόμενον,
5 α[ργμ]ατα ἀναι[μ]οσζύνοις ἔπ[ορ]εν ὕπο. . .. δέχεσθαι
i ϑ[ε] [ε]ὑ[κ]άρποι[ς τ]ερπομένῃ πεδίο[ιῆς

πᾶσι παρ᾽ ᾿ὀψ]ιγόνοισιν ἀοί[δεμ[ος ἔσσεται... ..
ἧπιο. . ...- ἐὼν υἱὸς ὁ [Φλ]αουι[ανοῦ.

Tria sunt apographa Caillaudii et Hydii corruptissima, interpolatum
ut ipse fatetur Bailii, cuius tamen recepi lectionem vv. 1-3, ubi ab ce-
teroqui traditis non dissentire videbatur. — 4 €NNA&mKOYM . . . OMIZO
ΜΕΝΟΝ Caill ENNAET.nKE . . . . OMIZOMENOIN Hyde, eNNAcTHCe[PA]eN
OMIZOMENOIN Bailie. — 5 A6r-FATAINAIHOC . . ΝΟΙΓΕΠΘΤΕΝΥΤΟΤΑΟ. [ΔΕ
xeCceA QCaill. A&---FATAINAIDOCCNOICEDE- . NYHOnAEIAEXECeAI Hyde, Ae
[^]ano[e]emA [xA ]AO!cenecievnonaciaexecea: Baili. — 6 .. 0.^vxAP
nrOIOKePhOMENMPeAIOECC Caill., ...... . YVAPTTOIO , EPHOMENHPREAICu
Hyde, [ew]e^[cA]PAnem[N]keexoMeNHNe[n]iCO[N]. In eis quae scripsi
certum videtur dpyuara certaque sententia; dicit enim ille, 86 sacra non
cruenta deae obtulisse, quae non victimis delectaretur, sed laetis plani-
tiei segetibus. leidem enim cruenta sacra abolevisse vetus fama fuit.
In v. 6 εὐκάρποις τερπομένη πεδίοις Franzii supplementa sunt. — Post v. 6
ab sinistra Caillaud paucss tradidit litteras, quae intellegi non possunt;
eodem loco Hyde nihil plane, Bailie haec habet ϑύσας ἐπ᾽ ἀγαϑῶι, quae
ad sensum magis quam ad eroleta vocum simulacra, quae ipsius verba
sunt, inventa videntur; pergit enim v. 7 nACIKATAXeONIOICNAONM[&TAN
UAANEeHkK€] - HnioeoAMOCeuNYIOCO[óA]Aovi[ANOY], ubi Caillaud v. 7
DACPACCHHTONOICINAOIAM, v. 8 HnlOCOANOCUNYIOCOOVAAeTIMX et, Hyde
v. 7 nACITACCXHCONOICINAU .M . . . .. . . , V. 8 HhnIOCOAMOCUNYIOEO .
Ov . EM... . Certum in his videtur quod Franz invenit ὀψιγόνοισιν, totum di-
stichon non apte sic restituit, πᾶσι γὰρ ὀψιγόνοισιν ἀοίδιμον ἔργον ÉrevEcy
Ηπιόϑολμος ἐὼν υἱὸς ὁ OvuspyMov. Permirum est ᾿Ηπσιόϑολμος nomen
(ubi malo ἠπιόϑυμος vel ἠπιόσεμνος) nec recte habet ὁ articulus. Nomen
viri puto in hexametro extremo fuisse; patris nomen incertum.

472 Epigrammata varia.

1048. Ghirgé in magna ossi Thebarum, in porticu. C. I. Add. III
4957 h,

Ἑπτάκι τοὺς δκατὸν πήχεις eig μῆκος. . . ..
τὴν 'IBi κόσμησεν στρώματι τῷ λιϑίνῳ
Ἑρμόλεως ὃ γυναικὶ σὺν ᾿Ανϑούσηι μεϑ....
πατρίδος ἐξ Ἑρμοῦ, υἱὸς ὃ Ἑρμοφίλου.

1 post μῆκος Caillaud et Pacho eTHiN, Bailie orHN[Ac]. — 2 THN
ΠΝ. OCMN Caill. THNiBIOCMCC. N Pacho, in quibus latere videntur quae
ex Bailii fide posui. Sed ineptam esse versus primi lectionem ὁ τήνδε
(τὴν '1gl) inde adparet, quod sic κόσμησεν in κοσμήσας cogimur mutare,
ut taceam de sententiae obscuritate. Vere fortasse Franz significari
putat antiquam Oasis metropolin ZHibé (cf. Notit. dignit. ed. Seeck p. 64
Hibeos- Oaseos maioris); δὶ τήνδε τὴν 'IB( nec traditum est neque intel-
legi potest. Fortasse eTHN litterae paullo violentius mutandae in ἐπί-
κλην hac fere sententia spatium illud septingentas ulnas longum quod ' Igi
adpellatur lapidibus constravit. — 8 posui Bailii lectionem minime cer-
tam; Caillaud ePMeiACOCOACYNAXMHNANGOYCA. 66 eademque fere Pacho.
Supplevit Bailie μεϑιδρύσας, Franz μεϑοδεύσας, quorum neutrum verum.
— 4 lectio non dubia, nisi quod Bailie ὅδ᾽ Ἑρμοφίλου interpolavit.

1049. In museo Vindobonensi lapis ex Aegypto adlatus. C. I. 4961.

ὦλετο xai Θήβης τείχεα [περϑόμενα"
τοῦτο δὲ τεῖχος ἐμὸν πολ[εμόκλονον ἔχϑει '49ma
οὐδ᾽ οἶδεν δηίων ἔργα τὲ καὶ ῥ[αϑάγους"
ὅ αἰεὶ δ᾽ εἰλαπίναισι καὶ εὐχω[λαῖσι τέϑηλεν
ἠιϑέων τε χοροῖς πάντοϑ[εν ἀγρομένων"
αὐλῶν, οὐ σάλπιγγος ἀχ[ούεται ἐνϑαδ' ὁμοκλή,
ταύρων, οὐκ ἀνδρῶν δεύεται αἶα φόνῳ,
ἵμασι δ' ἀνθ᾽ ὅπλων κοσμο[ζύμεϑ᾽ ἐπὶ χρόα λευκοῖς,
10 οὗ ξίφος, ἀλλὰ κύλιξ δαι[νυμένοισι πρέπει"
παννυχίοις δ' ὑμνοῦμεν. ὑ[π᾿ δὐφροσύναις τὸν ἄνακτα
Ἴδρμαχιν στεφάνοις κρᾶτα [πυκαζύμενοι.
Bene coniecit Franz in δϑ 8011 porticu scriptum fuisse, cuius ge-
neris aedificia Strabo (p. 800) significat Eleusine Aegyptiorum fuisse
ἐστὶ δὲ αὕτη (Ἐλευσίς) κατοικία πλησίον τῆς τε ᾿Αλεξανδρείας . .. . à

αὐτῇ τῇ Κανωβικὴ διώρνγι κειμένη, διαίτας ἔχουσα καὶ ἀπόψεις τοῖς καπυρί-

$ [

L termini aedificia fontes pontes. 478

ζειν βουλομένοις καὶ ἀνδράσι καὶ γυναιξίν, ἀρχή τις Κανωβισμοῦ καὶ τῆς ἐκεῖ
λαμυρίας. — Epigramma pulcre restituit G. Hermann Annal. Vindob.
1831 LIV 269 (Opusc. VI 140), cuius paucis mutatis recepi supplementa.
— 1 ἀκούεται ὄρθιος xxx Hermann, ubi recte sentiens Franz ἐνθάδε ad-
verbio opus ease scripsit quod posui. — 9 κοσμσύμεϑα xal διὰ χειρῶν Herm.
At languet καί, abundat διὰ χειρῶν, εἵμασι denique epitheton sibi posta-
lat, quo rectius armis opponatur. Itaque mea praetuli — 11sq. ὑπ᾽
εὐφροσύναις ϑεὸν ἁγνην-᾿ Αρμονίην Hermann. De numine ἌΑρμαχις vide
C. I. Add. III 4699 v. 17.

1050. Ephesi C. 1. 2976. Melius Lebas V 150.
Τέρπεο xai σκηνῆς πολυγηϑέος ἔκτοϑι μίμνων
ἹΠεσσαλίνου δεινοῖς ἔργμασιν ἡδόμενος,
οἷς ϑεάτρου κύκλον περιώσιον ἐξεσάωσεν'
πανδαμάτωρ δὲ χρόνος εἶξεν ἀρηγοσύνῃ.
εὐτυχῶς.
IV saeculi non videtur antiquius. — Lebasianam lectionem bis prae-
tuli Chandleri apographo, v. 2 δεινοῖς recipiens pro κλεινοῖς et v. 4 dps-
γοσυνη pro eo quod Chandler habet ἀρηγοσύνηι.

1061. Sardibus. C. I. 3470.

Ei9s μη], ὦ πανάριστε Βοκόντιε, σαῖς ἀτέλεστον
ἔργον ἔϊφυ] πραπίσιν τοῖα πονησαμένῳ.
Titulum, qui sic fere traditur:
CI'ANAPIZTEBOKONTIE
ΣΑΙΣΑΤΈΛΕΣΤΟΝ

ἘΡΓΟΝΕΟΙΠΡΑΠΙΣΙΝ
ΤΟΙΑΠΟΝΗΣΑΜΕΝΩ

mutilum esse Peyssonelio credo; itaque ab initio cie μή supplevi, Ἐοὶ
autem (Spon. Ee) in ἔφυ mutavi. Sepulcrale enim non esse epigram-
ma persuasum habeo. — 2 solus Spon . . . £ZAIZATEAEYTON, quod miror
Boeckhio placuisse; reliqui sine lacunae nota σαῖς ἀτέλεστον. "Videtur
initium esse amplioris carminis in aedificii alicuius epistylio scripti.

414 Epigrammata varia.

1052. Stratoniceae Cariae in urbe, in epistylio scriptum. Lebas V 524.

Πάντα μὲν ἐσθλὰ τέλεσσε ϑεοῖς ἐναλίγκιος ἥρως
πᾶσιν ὁμοῦ ναέταις ἀστεί τ' ἡμετέρωι.
Εὐϑεῖος κλυτύμητι[ς] ἀγασϑενέων βασιλήων
ἀνδράσιν εὐνομίης ἔργα φυλασσόμενος"
5. ϑήκατο δ᾽ ἄλλο φέριστον, ἀλιτρονόων μόϑον εἴργων,
χαλκῷ ἐπιζεύξας τάσδ᾽ ἐπίπροσϑε πύλας.

Iv fere saeculi, — 3 ΜΗΤΙΟ et 4 ζομένου corr. Waddington. —
8 sq. custodiebat leges (εὐνομίης ἔργα) inperatorum inter. cives (ἀνδράσιν).

1068. Athenis in muro occidentali stoae Attali, Editores enumeravit
Keil Mus, Rh. XVIII 47 &qq.
Ov vade ϑελξιμελὴς Muquovig noe[ge φόρμιγξ,
οὐδὲ Κυκλωπείας χειρὸς ἐό[ειμε βία.

Litterarum praegrandium formae ΠῚ p. Chr. n. saeculo non vetu-
sStiores. — Supplevit haec Keil, nisi quod βία v. 2 scripsi pro κράτος.
— Fuit alterum praeterea distichon, cuius de priore versu vocabulum
πειϑοῦς superat, quinque fere ulnarum spatio ab litteris HPA (v. 1) dex-
trorsum remotum, alterius versus supersunt litterae PA vel TE (dissen-
tiunt enim editores) etiam longius distantes a litteris EA (v. 2). Resti-
tui haec eo minus poterunt, quod quonam pertineat epigramma incer-
tum est.

1054. Athenis in lapide moenium. Ex Cyriaco C. I. 428.
"ugar novoaug κιϑάρης &[or]go ἐπὶ] Θήϑης
τείχεα: νῦν δ᾽ ἐπ’ ἐμᾶς πατρίδος ᾿Ιλλύριος,
ἁδυλόγον μοῦσαν μεϑέπων: τῷ καὶ δοκέουσι
ἀκμῆτ' ἑσ[τή]ξειν πείρατα πάντα τέΪχ]νας.
IV fere saeculi, — 1 ἘΞΗΣΕΝΘΗΒῊΗΣ ἔστησεν Θήβης Boeckh, ἐξηήνυσε

lacobs et Hermann (Opusc. V 178). — μούσαις κιϑάρης i. e. citharae
cantu, — 4 AKMHTEXPEZXEIN optime corr. Hermann. — TEKNAE.

I. termini aedificia fontes pontes. 418

1055. Philippopoli Syriae. C. I. 4633. Melius Waddington apud
Lebas VI 2015.

Εὐσεβίης τόπος οὗτος, ὃν ἔχτισεν ἐγγύθι λίμνης

ἔξοχος ἐν στρατιῇ ᾿Αμμῴνιος, ᾧπερ &u' [[Ἴσην

ἀϑάνατοι φιλέοντες ἐυφροσύνην τε xai oÀgov

δοῖεν ἔχιν στρατιῇ τὸ φέριν κλέος αἰὲν ἄριστον.
Fuerit Pietatis sacellum.

2——

1056. Zoravae Trachonitidis. Waddington apud Lebas VI 2484.
“λῆς νῦν [ἐσορᾷς] πρόϑυρον μόνον" εὖτε δὲ πασὴν
μάξιμος ἐκτελέσῃ (αἶψα δὲ τοῦτο πέλοι),
ὄψεαι ᾿Δλκινόου προφερέστερα δώματα πάντα"
τέχγνοις δ' ἐκτελέοι καὶ τεχέων τέχεσιν.
τελείῳ.
1 suppl. Waddington. — 8 Od. ἡ 84 βαα. --- Subscriptum τελείῳ

non satis intellego; nam Iovi τελείῳ vix ille domum suam custodiendam
tradidit.

1057. Canathis Batangeorum. Waddington apud Lebas VI 2349.
Φλωρεντεῖνος, ἄριστος ἀνὴρ xai ὑπείροχος ἄλλων,
οἶκον ἐδείματο τόνδε μετ᾽ εὐκλείης σοφίης ται.
Florentinum architectum fuisse contra Waddingtonem moneo; cf.
tit. seq.
1058. Bosanae Batanseorum. Waddington apud Lebas VI 2244, cf.
Kirchhoff Act. acad. Berolin. 1863 p. 212.
Σερωτῆρας τοῦδε δόμου τεκτήνατο dog Ταροίδου,
οἰκοδόμων ὕχ᾽ ἄριστος" ἔργον δέ τε ἐξετελέσϑη.

2 τε pro καί inperitus posuit scriptor.

1059. Eithae Batanaeorum. Waddington apud Lebas VI 2113.
ἵδρυσε φαιδρὸν δῆμος ᾿Εειϑηνῶν Καισαρήων
ix φιλοτιμίης ξυνῆς, κλέος ἀφϑιτον α[ὑτῷ.

416 Epigrammata varia.

Titulus ab initio haud dubie mutilus fuit sacello vel aedificio pu-
blico inscriptus; cf. A. P. IX 811 φαιδρὸν ᾿Ιουστινιανὸς ἀναξ ἐμὲ χῶρον
ἐγείρει. — 2 αὐτῷ vel αὐτῷ aptius putabam quam vulgare αἰεί.

EPIGRAMMATA CHRISTIANA.

1060. Corcyrae. C. I. 8608.

ἱ Πίστιν ἔχων βασίλειαν ἐμῶν μενέων συνέρεϑον
σοί, μάκαρ ὑψιμέδον, vovÓ' ἱερὸν ἔχτισα νηόν,
Ἑλλήνων τεμένη καὶ βωμοὺς ἐξαλαπάξας,
χειρὸς ἀπ' οὐτιδανῆς ᾿Ιοβιανὸς ἕδνον ἄνακτι.

Circa a. 363 lovianus Graecorum sacris abolitis Christo hoc templum
exstruxit. — 4 χειρὸς ὠπ᾽’ οὐτιδανῆς iungendum esse cum verbo £Éxric«
(v. 2) monet Kirchhoff; significari enim humilem et abiectum Christiani
hominis animum.

1061. Constantinopoli in hippodromo, in basi obelisci. C. I. 8612.

Κίονα τετράπλευρον, dei χϑονὶ κείμενον ἄχϑος,
μοῦνος ἀναστῆσαι Θευδόσιος βασιλεύς
τολμήσας Πρόκλῳ ἐπεκέκλετο" καὶ τόσος ἔστη
κίων ἠελίοις ἐν τριάκοντα δύω.
In altero latere:
Difficilis quondam dominis parere serenis
iussus et extinctis palmam portare tyrannis
(omnia Theodosio cedunt subolique perenni)
ter denis sic victus ego domitusque diebus
tudice sub Proclo superas elatus ad auras.

Positum obeliscum (post Maximum victum) refert Marcellinus Comes
a. 390 Valentiniano Aug. IV et Neoterio coss. cuius anni praefectus
urbi fuit Proclus; huic enim inperator conlocandi obelisei curam man-
daverat. — 3 προκλος cod. Anth. Palat. (IX 682), πρόκλω Planudes et
lapis. — 4 τριακονταδύο codex, quod retinet Duebner.

I termini aedificia fontes pontes. ! 411

1062. -Bostrae Nabataeorum. Waddington ad Lebas VI 1917 (n. 1914
in explicationum volumine). |

Zó£nc] ὀρϑοτό[ν]ου ταμίης καὶ ὑπέρμαχος 209406,
ἀρχιερεὺς θεόπνευστος ἐδείματο κάλλος ἄμετρον
ἸΑντίπατρ])ο[ς] κλυτόμητις ἀεϑλοφόρους uev! ἀγῶνας,
κυ[δ]αίνων μεγάλως ϑεομήτορα παρϑένον ἁγνήν,

δ [αρίαν πολύυμνον, ἀκήρατον, ἀγλαόδωρον. 1

Intellegit Waddington Antipatrum archiepiscopum Bostrae Leone
inperante (457-474), eiusque nomen restituit v. 3 (traditur or). Scri-
psisse illum contra Origenis doctrinam (δόξης- ὑπέρμαχος v. 1), inter
sanctos relatum ab ecclesia graeca, diemque eius festum XIII m. Iunii
esse, — 1 OPeoTOMOY — 4 ΚΥΚΑΙΝΩ͂Ν corr. Waddington.

1063. Gerasis Syriae. C. I. 8654.
"ívaog δ]όμος εἰμὶ ἀεϑλοφόρου Θεοδω(ρου)
μάρτεζυ]ρος ἀϑα[νάτοιο, ϑεοῦ τε] κὲ ἀν(ϑρώπλοιο"
σ]ῶμα γὰρ ἐν γαίῃ, ψυχὴ Ó' εἰς οὐρανὸν εὐρύν
&yye[A]ox[n] τελέϑει κἀγήραον ἕρμα... ....
5 καὶ ναέτ[ησ]ι καὶ ἐσσομέν[οις μέγα ϑαῦμα ἰδέσϑαι.
φκοδομήϑη τὸ μα]ρ[τ]ύρεον Maé τῇ €, ivóx. a, [πό]λ[εως] ἔτει]
᾿ υσεέ.

v seu vi saeculo titulum scriptum esse probabiliter statuit Kirch-
hoff idemque non sepulcri sed sacelli inscriptionem esse intellexit. —
1 ἀέναος addidi. — 2 MAPTMPOC — KEANeIO quod frustra legerunt ὠκε-
ανοῖο. Idem conpendium in titulo Bethlehemensi a. 452 scripto (C. I.
8962) ANINN i. e. ἀνθρωπίνην. Quae supplevi ϑεοῦ τε xal ἀνθρώποιο, ad-
. lecta sunt explicandis verbis μάρτυρος ἀθανάτοιο, nam martyr homo est,
inmortalis deus. — ὃ EwMA — 4 AITEXIK — EPMAOETEY ἕρμα λοέτρου
Kirchhoff de baptisterio sacelli intellegens: referri enim haec ad ea quae
v. 1 dicta sint ceteris parenthetice interpositis. Mihi tale quid placeret
κἀγήραος ἐμβιοτεύει. — δ᾽ NAETNE! corr. Kirchhoff idemque relicum ver-
sum supplevit, — In subscriptis PrvPiON recte Boeckh (Act. acad. Berol.
1853 p. 28 544.) μαρτύριον correxerat falso tamen de passione interpre-
tatus; templum dici vidit Kirchhoff qui extrema sic tradita INAKANHAG
ENTAYDE restituit: Gerasenorum civitatis epocha etsi nesciamus a quo
anno repetenda sit, tamen illarum urbium epochas plerumque saeculis
p. Chr. primis contineri, ideoque annum 485 Gerasenorum saeculi esse
aut quinti aut sexti.

418 Epigrammata varia.

1064. Constantinopoli. C. I. 8639,

᾿λλοι μὲν βασιλεῖς ἐτιμήσαντο ϑανόντας

ἀνέρας, ὧν ἀνόνητος ἔην πόνος" ἡμέτερος δέ

εὐσεβίην σκηπτοῦχος ᾿Ιουστινεανὸς ἀέξων

Σέργιον αἰγλήενετι δόμῳ ϑεράποντα γεραίρει
5 Χριστοῦ παμμεδέοντος, τὸν οὐ πυρὸς ἀτμὸς ἀνάπτων,

οὗ ξίφος, οὐχ ἑτέρη βασάνων ἐτάραξεν ἀνάγκη,

ἀλλὰ ϑεοῦ τέτληκεν ὑπὲρ Χριστοῖο δαμῆναι

αἵματι κερδαίνων δόμον οὐρανοῦ. ἀλλ᾽ ἐνὶ πᾶσιν

κοιρανίην βασιλῆος ἀκοιμήτοιο φυλάξοι
10 καὶ κράτος αὐξήσειε ϑεοστεφέος Θεοδώρας,

ἧς vóog εὐσεβίῃ φαιδρύνεται, ἧς πόνος αἰεί

καὶ κτεάνων ϑρεπτῆρες ἀφειδέες εἰσὶν ἀγῶνες.

Sergius martyr periit sub Galerio Maximo Caesare; cf. Waddington
ad Lebas. VI 1915. — Versus etsi probi fere sunt, tamen nme saeculi
notam obscurarem nec βασιλῆες (v. 1) nec ὄν (v. 5) pro τόν scripei.

1065. In monasterio Deir-el-Kadi Auranitidis. Waddington ad Lebas
VI 2412.

ἹΜείζονα τοῦ προτέροιο σὺν ἀσφαλέεσσι ϑεμέϑλοις
εἰς ἔδαφος νεύοντα Γεώργιος οἶκον ἔγειρεν,
᾿Μντιπάτρου γενετῆρος ἀμείνονα xoguov ἀνύσ(σλας,
μάρτυρι Σεργίῳ περικαλλέα νηὸν ὑπάσ(σ)ας. i

De Sergio martyre vide tit. anteced.

1066. Ad Bostram. Ex Wetzsteini apographo Kirchhoff Act. acad.
Berol. 1863 p. 290.

Κάλλος ἐμὸν [z]ód' ἔτευξε Γελάσιος, ὥσπερ ὁρᾶτε,

ψυχῆς ἠδὲ κακῶν λυτήριον ὄφρα πέλωιτο,

τοίχου[ς] ἠδὲ ϑ[ἤμεϑλα καὶ εὖ καϑύπ[ζερ]ϑ[ε»] ἐρέψας,

ΖΔηωσι[ϑ]έου ἁγίου Βόστρης ἱερ[ητεύὔ]οντος.

Dositheus Bostrae episcopus nunc primum innotuit. — 1 EOA& —
2 ψυχῆς ἠδὲ κακῶν genetivi obiectivus subiectivusque qui dicuntur male
inter se coniuncti. — 8 ΤΟΙΧΟΥΕΗΔΕΘΙΜΕΘΛΑ — KAevntiercH — Poet
ϑέμεϑλα participium τεύξας supplendum. —.4 AuxioEOY — mEPL . . . .
ONTOC correxit omnia Kirchhoff.

I. termini aedificia fontes pontes. 419

1067. Prope Aphrodisiadem Cariae. Ex schedis Falkeneri (ed. Henzen
Annal. Inst. 1852 p. 137) C. I. 8633.

"E&ernóvst v0]0e xa(AÀ]og &g« [9]ρεπτήρια [n]o [vot

ἐξ ἰδίων καἹμάτω[ν ὁ] φιλάγρος. ὄφρα σαώσ[ηι

ἄστυ τὸ καὶ ν]αέτας, ὅτε χείματος ἵσταται ὥρ[η.

πολλὸν Χριστὸς] ἄχραντος ἐπὶ χρόνον οὔνομα τούτο[υ
δ παντοχράτωρ ἀλόΪ]χου τὸ μένειν νε[ύ]οε Θεοδώρης.

Ceteri versus vetustate deleti esse dicuntur; at ipsum carmen inte-
grum plane est. lustiniani aetate non recentius videtur Waddingtoni ad
Lebas V 1593. — 1 AEKAYAOCEHIOPERTHPIAMAI — 2 MATOUC — 3 ΩΡῚ
— ὃ wECOr — Vv. 1-3 restituit Kirchhoff, qui falsa proximorum inter-
pretatione nisus de Theodora lustiniani uxore (v. 5) cogitavit. Optime
supplevit vv. 4 sq. Waddington, nisi quod v. 4 rovre[v] scripsi pro τοῦτο.
— 4 Χριστὸς ἄχραντος supra n. 427.

*

1068. Gerasis Syriae. Ex Bertovii apographo. C. I. 8655, cuius edi-
tionis ignarus repetiit Itali cuiusdam pessimo apographo usus M. Schmidt
Annal. Fleckeis. 1870 p. 814.

Gaufo[c] ὁμοῦ καὶ ϑαῦμα παρε[ρ]χομένοισιν ἐτύχϑην

πᾶν γὰρ ἀκοσμί[η]ς λέλυται νέφος], ἀντὶ δὲ λ[ύ)μης

τῆς προτέρης πάντη ue ϑ[ε]οῦ χάρις ἀμφιβέβηκεν.

καί ποτε τετραπόδων, ὁπόσα μογέοντα δαμείη,

ὅ ἐνθάδε Qunvouévov ὀδμὴ διε[σπε]ΐρετο λυγρή"

πολλάκι καὶ παριών τις ξῇ[ς] ἐδράξατο ῥινός

καὶ πνοιῆ[ς] π[αρέϑρεξ]ε κακοσμίην ἀλεείνων.

νῦν δὲ δι' ἀμβρο[σ]ίοιο πέδου περόωντες] ὁδεῖται

δεἐξ[ιτ]ερὴν παλάμην σφετέρῳ προσάγουσι μετώπῳ
10 σἸεαυροῦ vuugevi[e τ]ύ[πῳ ψυχὴν πρ]ο[τ]ελοῦντες.

εἰ [δὲ] ϑέλεις x(ai) τοῦτο δαήμεναι, ὄφρ᾽ εὖ εἰδῆς,

«Αἰνεία[ς] τόδε καάλλο[ς] ἐμοὲ πόρεν ἀξιέραστον

πάνσοφος, εὐσεβί[η] μεμελημένος ἱεροφάντηϊς.

Aeneas sacerdos templum aliquod veterum sacrorum foeditate ex-
purgatum in christianorum usum conformavit, qua re si quidem vere
dixit locum etiamtunc mactatarum reliquiis beluarum pollutum fuisse
haud paullo Iustiniano antiquior titulus videtur esse; neque apte quis-
piam Benedicti exemplum huc retulerit, qui in monte Casino monaste-
rium conditurus &. 529 Apollinis templi rudera ac reliquias egessit:

480 Epigrammata varía.

huius enim templi dudum exoleverant sacra. — Supplevit omnia Boeckh
Act. acad. Berol. 1853 p. 16 sqq. — 1 ΘΑΜΒΟΕ — nAPEOXOMENOILIN —
2 AKOLMINEL — NEQOE — ΔΗΜΗΣ — 3 ΘΡΟΥ — 5 ΔΙΕΓΟΡΙΡΕΤΟ Dieterici,
AIETEPTIPETO Bertou, ΔΙ. . PnPETO Schmidt; iure videtur Boeckh διεγεί-
pero, quod in promptu est, relecisse. — 6 EHT — 7 nNOIHE --- παρέ-
ϑρεξε non certum est, sed conveniunt quae Schmidt habet, si quidem
bis fidei quidquam est: ΕἸΑΙΡΟΥΤΙ — 8 AMBPOEIOIO — nEPOUNTET —
9 AEEnEPHN — 10 ETAYPOYTIMHENHAYYO OAEAOYNTECr Bertou; in quibus
litterae conplures notantur incertae esse, supplementa vix vera; crucis signo
putat Boeckh quasi consecrari templum adeuntis animam. — 11 ΕἸΔΕ
Schmidt. — 12 AmEIAB — KAAAOPC — 18 EYCEBIN — iEPOQANTH Ber-
tou, IEPO$ANTYr Schmidt.

1069. Aiaz Syriae. Burton Vmnezplored Syria 11 381, tab. II 25.

a ] Ἐπηνὴς δόμος εἰμὲ βα[ϑ]υκτεάνων ναετήρων,
λ]αινέαισι πύλαις ἀπήμονα τέκνα φυλάσσων.
ἰνδικ. a τοῦ... ἕτους.

b 2. ..-.-.e. . διώκοι τὸν φϑόνον.
2... s. n. . ϑε]οῦ Àóye, ue [A]iyio» φῶς,
5 o ...... ἐἸδείμα[το] κό[σ]μον a[ueurs]or
2... σὴν χα[ρ]ιν ἀ[φϑιτ]ον αἰ[ε]έ
2.5. 5. ἀπήμονα χ[εῖρ]α κομέζεε — —
eor on nS n. 5 . μενοινᾷς
10 . . . . . . . S6]ustÀia πήξαο γαίης
2.5. 5.5.5 ὀσσομένη . .. . . .
. . ἀ]οέδειμον αἰ[ἐ]ν ὁρᾶσ[ ϑ7αι.
1 ἐπηνής videtur αἰπεινής esse eaque heteroclita forma pro αἰπεινός.
— BAOY — 2 AAINCAICI — πύλαις non videtur lapidarii sed poetae vi-
tium. — Alterius carminis pauca expedivi; invocatur Christus (v. 4) eius-
que laudes efferuntur. — 4 ΜΕΙΧΙΧΙΟΝ — ὅ ZA&MAKOOMONAIIIIIHION
supplementis diffido. — 6 ΧΑΒΙΝΑΟΙΠΟΝΑΙΟΙ — 7 xxiBA — ὃ MIKAKOI! I|
€/TOIOMENOINAC — 9 {υπερουκαιαθίίμιο — 11 wecCOMENHOIOINO//AZO
ΙΟ — 12 AICNOPACEAL.

I. termini aedificia fontes pontes. A81

1070. Prope Panticapaeum ad squam medicatam. Muralt Mém. de
la societó. d' archéol. αἱ numism. de St. Petersb. | 271 (1847). Postea
editum in Antiquités du Bosphore n. XX.

-— L mund —Á — [nd — —— — — A—Á — -——
" .

τὴν δ' ἀρετὴν κρήνης πολλὴν [νόος] ἐξανέδειξεν
υἱέος ᾿Ισπούργου, εὐσεβέος Κότυος,
γαίας καὶ προγόνων πατρώιον ἀραμένοιο
κῦδος κοίν᾽ ᾿Αχαιῶν [σ]κῆπτρα [v] ἔχοντος ὅλα.
Cotys Aspurgi f. Claudio Nerone Galba inperantibus regno bos-
porano praefuit. — 1 nOAAHN . . ... x Mur. DhOAAHN[A1 . . . EZ Án-
tiq. Bospor. ᾿Αγακλῆς ἀνέδειξεν Keil Allgem. Littztg. 1849 p. 640; yop .
ἐξανέδειξεν (scil. μοῖρα Κότυος) probavit Franz E. Curtio Act. societ.
litt. Gotting. 1859 VIII 163. Equidem sumpsi Cotyn regem primum
medicam fontis vim expertum communi omnium usui tradidisse; quod
scripsi νόος certum non esse scio. — 4 KOINAXAION Mur. KEINAXION Antiq.
Bosp. unde κείναχίων scripserunt, rectius certe κείναχιδῶν debuere; at
mescio an recte habeat xoiv ᾿Αχαιῶν, etsi languet ὅλα additum, cf. Strab.
p. 495 8ᾳ. et Boeckh C. I. II p. 106. — AnExoNTOz Mur. EnEXONTOX
Ant. Bosp.; corr. Keil.

10371. Naupacti Lebas III 1029.
“ἢουτρὸν μὲν [π]Ἰροχέω Νύμφαις, ϑ]νητοῖσι δ᾽ ὑγείην,
ὧ[ν]Ἱ χάριν [ἐκτελέσ]ας ϑῆκ᾽ Εὐνο[μο)ς ἐἰϑυντήρ με.
Titulus pessime habitus sic traditur:

AOYTPONMEN , P
NOZXEQNNYMQA!
ONHTOIZIAYTEIHN
. QOZXAPINHZA
APEAZOHKEYNO
HZIGYNTHPME

Primum versum qualem ego restituéram habet fere epigr. A. P.
IX 684 eig τὴν ἐν Ταάφω. τὴ νήσῳ xprvy:
Νυμφαις μὲν προχέω λουτρόν, ϑνητοῖσι δ᾽ ὑγείην"
ϑῆκε δέ με Πτερέλας υἱὸς ᾿Ἐνυαλίου,
euius tituli in vicina insula positi facile explicatur apud Naupaetios imi-
tatio. Alterum versum nondum emendatum esse sentio.
Kaibel, Epigrammata graeca. 31

489 Epigrammate varia.

1032. Philadelphiae. C. I. 34931 ex Sberardianis.

4. . σφαίρης «. .. o o oo o o o ons

Ὥραων dou[ov . . . TON ΞΕΕ

Νζύ]μφησιν δρ[όμον εὐρύν. e .
Ὥραις καὶ Νύμφ[αις ξυνὰ 56] Εὐτρόπιο[ς.

δ ε[ἐ v]o[v]vov xAv[zóv avdpa, ὃς ἐποίησεν τάδε πάντα

καὶ δρόμον Ὥρα . . . . . . . . s.
κείονας ürÀavt[dg τε πέριξ ἔστησε. . 20.
ἀϑρῆσαι no9é[eug . . . PE
δέρκδο κρήδεμνοίν πεπυκασμένον εἰκόνι 1 καλῇ:
10 Εὐτροπίου χαρ[ίδις τοῦ κλυτοῦ ἐστι τύπος.

Sententiam indicare volebam. ^ Eutropius Horis sacellum condidit
ronteque. eo deducto et columnis circumpositis exornavit. — 1... ἐφ
AIPHC . . . — 8 NiMjHCINAP ... — ὅ ETTONTONKAY . . — 7 Paus.
II 4,5 πηγὴ λαλοὺ μένη Δέρνα" κίονες δὲ i ἑστήκασι περὶ αὐτὴν καὶ καϑέδραι
πεποίηνται τοὺς ἐςελϑόντας ἀναψύχειν ὥρᾳ ϑέρους. Fortasse δρόμος (v. 6)
dicitur haec porticus. — 9 in fontis crepidine videtur Eutropii imago
Sculpta fuisse.

10373. In Cora oppido Sami. C. I. 2257 ex Pocockio.

Εἰςορόων τόδε ϑαῦμα [BoAov]u»tov. ἡγε[μ]ονῆια
πολλὸν [ἐπαινήσας] uéAze πορευόμενος"

δίψῃ τιρομένοισιν μελεσταγὲς [Π]γαγεν ὕδωρ
καὶ [s] ἀμηχανίης εὗρε πόρον ὕδασιν,

δ καὶ τά[ δὲ] μὲν κατέϑηκεν ἐπὲ σκοπέλοις κελαρύ[ζ] εν,

τὸ πρὲν ξηροτέροις καύμασει τειρομένοις.

TQ viv μηδ' ἀπόληγε, κέλευε δὲ πᾶσιν ὁδίταις
ὑμνῖν, ϑαρσαλέως τῇδε πορευομένους,

5? Χαρίτων πόρον e[vo]ev ἐπιτρέψαντος ᾿Αρίστου,

10 ὃς ϑέμιν ἡμ[ε]ρίοις δεῖξεν ἀγαλλομένην.

IV vel v saeculi. — 1 ΘΑΥ͂ΜΑ | ΜΝΙΟΝΗΓΕΝΟΝΗΙΑΠολλονι | ΜΈΛΠΕ corr.
Boeckb; Pococke inperite videtur Apollinis nomen intrudere voluisse. —
3 ΠΓΑΓῈΝ — 4 kAiPYn ἀπ᾽ ἀμηχανίης praestare ait Boeckh; τιν᾽ nec vio-
lentius et aptius correxi. — 5 KAITAMENKATE | eHKkEN recepi Boeckhii
emendationem incertus tamen an gravius corrupta sint tradita, — ΚΕΛ
APYZEIN — 6 ξηροτέροις i e. quam ipsi homines siti exusti (v. 3). —
9 ΧΑΙΡῚ | TON 5 Χαρίτων legebatur; confidentius ἡ ἡ relativum defenderem,

I. termini aedificia fontes pontes. 482

nisi forte quod spatium in lapide post πορευομένους vacat hoo pro vul-
g&ta interpunctione et lectione facere videretur. — EZXEN quod non in-
tellego correxi ex v. 4. Fecit autem Volumnius permissu praesidis, cui
Aristo nomen fuit. — 10 ἩΜΗΡΙΟΙΣ.

1074. Hierapoli Phrygiae. C. I. 3909.

"Ασίδος εὑρείης προφερέστατον obdog ἁπάντων,
χαίροις, χρυσόπολι ἱεράπολι, πότνια Νυμφῶν,
νάμασιν, ἀγλαίῃσι κεκασμένη.

---ὀ σα R80 o0 ὦ ας 0 ὦν e αὦ. 0 —

2 ἹΕΡΗ͂ΟΛΙ Chandler et codex Askewianus; Ἱεράπολι Smith, qui alia
quoque iuterpolavit. Itaque etsi mirum est urbis nomen ad dialecti nor-
mam inflecti tamen 'Iepyrro; fortasse scribendum. — 3 extremam H litte-
ram unus Smith addidit, omiserunt reliqui; lectio igitur haud certa.

1075. Erythris prope arcem. Lebas V 58.
"ya9f τύχῃ.
Νύμφαις Ναιάσιν ἀγαλ(λ)όμενος ἔνϑα Σιβύλλης
εἰρήνης ἄρξας Εὐτυχιανὸς τὸ πάροιϑε
δαπάναις ἑτοίμοις, ἀγορανόμος φιλότειμος,
ἄμφω δ' εὐψύχως σὺν Εὐτυχιανῷ παιδὲ πανηγυριάρχῃ
ἐκ προςόδων ἰδίων τῇ πατρίδι τὸ ὕδωρ
φαἰΐδρυνέν τε γραφαῖς ἐπικοσμήσας τὸ αὐλιεῖον
μνημόσυνον τοῦτο τοῖσιν ἐπεσσομένοις.

Versus ineonditos addendo omittendo corrigendo in ordinem redi-
gebant Curtius et Sauppe Act. societ. litt. Gott. 1859 VIII 161. — 5 pen-
tametrum puta. — 6 αὐλιεῖον fontem antro coercuit cf. A. P. VI 334
αὕλια xal Νυμφῶν ἱερὸς πάγος. Nymphis et Mercurio vicina Herophilg
sibylla Idae Troico in oppido condita fuit (Paus. X 12,6), nec minus
Erythraea sibylla (Paus. i. s. s.), iuxta cuius antrum Eutychianus fon-
tem instruxerat (v. 1) ex Nympha nata esse dicebatur.

1070. Romae. C. I. 6191.
Méugig καὶ Γελάσις Χαρίτων λουτρὸν τόδε τεῦξαν.

Traditur ab initio . iMEN(IC et extr. ΤΕΥΞΑΝ.1., ut duae lineolae
31*

484 Epigrammata varía.

rectae interpungentis notae esse videantur. — Melius scripsisset τόδε
λουτρὸν ἔτευξαν. A. P. IX 609 Τῶν Χαρίτων τόδε λουτρὸν ἀϑύρματα" καὶ
γὰρ ἐκεῖνας - μοῦνας ἔσω παίσδειν τὰς Χάριτας δέχεται.

1071. Romae. C. 1. 6332.
“Τουτροῖς ἀενάοισι ἀϑύρ[ματα

Tolo» * δῷ vetere -

1 "m" recte videtur Franz posuisse, cf. ad n. 1076. Αἱ
λουτροῖς dativum ne&cio quomodo explicem. Videtur enim et nomen de-
dicantis et verbum ἔτευξεν in eodem versu fuisse, — 2 sq. sic traduntur:

€NIAOZANEUTE€NHTA] — — —
DACAPOAUMIENOCK — -— —

ubi ῥόδων nomen facile deprehendaa, difficile suo loco ponas.

1028. Adanis Ciliciae. C. 1. 4440 et melius ibid. Add. III p. 1171.

Ὄντως σῆς ἀρετῆς, «Αὐξέντιε, xai τόδε ϑαῦμα
δείμασϑαι ποταμοῦ χειμερίοισι δρόμοις
ἀρρῆκτον κρηπῖδα σιδηροδέτοισι ϑεμείλοις,

ὼν ὕπερ εὑρείην ἐξετάνυσσας ὁδόν,

5 rv πολλοὶ καὶ πρόσϑεν ἀπειρείῃσι νόοιο

Κυδναίων ῥείϑρων τεῦξαν ἀφαυροτέρην'

coi δ' ὑπὲρ ἁψίδων αἰώνιος ἐρρίζωται,

(καὶ ποταμὸς πλήϑων πρηύτερος τελέϑει),
αὐτὸς τήνδε γέφυραν ἀνασχόμενος τελέσασϑαι
10 ἡγεμόνος πιϑοῖ τοῦ διασημοτάτου,

ὄφρα σὲ καὶ μετόπισϑεν ἔχοι κλέος ἴσον ἐκείνοις,

ot Νείλου προχοὰς ζεῦξαν ἀπειρεσίους.

Auxentius iussu praefecü, cuius nomen tacetur (v. 10), Cydnum
flumen ponte iunxit firmiore; qui antea facti erant inpetum fluminis
sustinere non potuerant. — 8 parenthesin signific.vi; nam verba (v. 9)
αὐτὸς- ἀνασχόμενος continuanda eis sunt quae v. 7 leguntur σοὶ-ἐρρίζωται.

ll. HEROVM ET VIRORVM CLARORVM MONV-
MENTA ARTIFICVM. ARTIVMQVE TITVLI.

1079. In museo privato Britannico. Leake T'ransact. of the Royal
Soc. 2d. series 1 305. 'Welcker Mus. Rh. III 274 n. 93.

Καὶ μετὰ λαοφ[ό]νον ξίφος vié[oc] ἤρκεσα πάτρης,
χτεῖνα δ' “Ἀχιλλῆα γήραος εὐφραδίηι"

ἐς δεκατὸν δ᾽ ἐχράτησα Π[αν]δλλήνω[»] dvtavco[v],
πρὸς δὲ μ[ἴ7τον μοιρ[ὧν] ovtte ἔχε[ι] δύνασιν.

Priami statuae olim subscriptum fuit epigramma, quod ab initio
mutilum esse nescio an non recte censeat Welcker. Idem recte explicat:
gloriatur se etiam post Hectoris necem patriae defendendae parem fuisse.
Noti enim strategematis, quo Achilles Paridis Deiphobique manu periit, au-
ctor ferebatur Priamus, Eur. schol. Hec. 388 Dind. λόγεται γὰρ κληϑῆναι
αὐτὸν πρὸς τοῦ Πριάμου ὡς φίλον καὶ φονευϑῆναι πρὸς ᾿Αλεξανδρου διὰ βέ-
λους. — 4 legebatur μοίρ[ης].

1080. Prope Ilium novum. C. I. 3626. |
Τίχτε τέχνα τὸν ἄριστον ἀμύντορα πατρίδος αἴης,
οἷον Ζεὺς ὦρσεν, οἷον Ὅμηρος ἔφ[η.

Miro acumine ignotum quendam hominem patria ignota ex matre
Techna natum finxerunt et Welcker (Syll 44) et Boeckh. Patria nimi-
rum llium est, eiusque defensores Priamidae, quorum quem potissimum
intellegas nec per se dubium est et verba docent οἷον Ζεὺς ὦρσεν. Sunt
enim Homeri verba Φοῖβος ᾿Απόλλων, ὅς ἑά οἱ "Exrop! ἐπῶρσεν, nisi *quod

486 Epigrammata varia,

pro Apolline poeta memoria deceptus ipsum lovem posuit. Fuerunt
igitur versus Hectoris statuae subscripti, quem Tíx«rs τέχνα i e. quem
ars ezxsculpsit. Hectoris heroum et statuam lulianus llii se vidisse nar-
rat in epistola nuper ab Henningio edita (Hermae IX 257) v. 16 ἡρῷ-
ὄν ἐστιν Ἕκτορος ὅπου χαλκοῦς ἴστηχεν ἀνδριὰς ἐν ναίσκῳ βραχεῖ: τούτῳ
τὸν μέγαν ἀντέστησαν ᾿Αχιλλέα κατὰ τὸ ὕπαιϑρον. ---- 2 Ev corr. Welcker.

1081. Prope Ilium novum. C. I. 3632 ex schedis Koehlerianis.
Οὐκ ἴσ]α πατρὶ [π]αϑόντα κατέσχε us ᾿Ιλεὰς o[la
ἀλκὰν ᾿Ἑλλαδικὰ[»] κευϑομένα λαγ[ό]σιν.
1 traditur:

AnATPIHTAGONTA
KATEZXEMEIAIAZA

quibus fretus Boeckh ἀπατρίη γάϑοντα scripsit interpretans peregrina ha-
bitatione et quasi exilio gaudentem, quae plus uno nomine vituperanda
sunt. Re diu perpensitata coniecturam proposui valde quidem incertam,
Aiacis quoddam epitaphium esse putans, quem ut πυργον ᾿Αχαιῶν ita
ἀλκὰν Ἑλλαδικαν apte adpellari posse puto. Sententiam repetii ex Soph.
Ai. 434 sqq.

ὅτου πατὴρ μὲν τῆσδ᾽ ἀπ ᾿Ιδαίας χϑονός

τὰ πρῶτα καλλιστέν ἀριστεύσας στρατοῦ
πρὸς οἶκον ἦλθε πᾶσαν εὔκλειαν φέρων"

ἐγὼ δ᾽ ὁ κλεύσου παῖς κτλ᾽. coll. vv. 465 sq.

— ale rarum vocabulum certo restituit Boeckh. — 2 AATQXIN --- χεὺυ-
ϑομένα pro κεύυϑουσα dictum videtur soloece.

1082. Romse in villa Albani. Anaglypho exsculptus Hercules quie-
scens. C. L 5984. Iahn Bilderchron. p. 68 sqq. 74.

&. sub tripode
᾿Αμφιτρύων ὑπὲρ MAxaiov τρίποδα ᾿Απόλλωνι.
addito scholio:

τοῦ]το [»] ὑπὲρ Ἡρακλέ[ο]υς φασὶν δαφνηφορήσαντος ἀ[»]α-
τεϑῆναι: τὸ γὰρ ἐξ] ἀρχῆς οὐχ Ἡρακλῇ ἀλλ᾽ ᾿Αλκαῖον αὐτὸν
καλεῖσθαι.

IL heroum et virorum clarorum monu menta artificum artiumque tituli. 487

b. sub anaglypho
Οὕς ποτ' ὑπ Εὐρυσϑεῖος ἀναγκασϑεὶς (réAeo! GSÀovg:
πρῶτα μὲν ἔν Νεμέᾳ βριερὸν κατέπεφνε λέοντα,
δεύτερον ὕδραν “Τερναίαν͵ ἔκτεινε, τρίτον δέ
καπρὸν ἐν ᾿Αρκαδίᾳ, στικτὴν ἔλαφον δὲ τέταρτον"

ὅ πέμπτον δὲ στρουϑοὺς Στυμφαλέδος ἡλασε λίμνης,
ἕκτον δ᾽ αἹὐγείαο ἐφόρει κόπρον" ἕβδομον ἐλϑών
ἐκ Κρήτης ταῦρον μέγαν ἤγαγεν, ὕγδοον ἵππους
Θρήκης ἐξέλασεν Διομήδεος, Ἱππολύτης τε
ζω]στῇρα ἐξεκόμιεσ(σ)εν ᾿Αμαζονίδος, δέκατον δέ

10 Γηρυόν]ην ἔκτεινε [καὶ ἤ]γαγε βοῦς ἀγελαίας"
ἑνδέκατον δ᾽ ἐξ “(δου ἀνήγαγε [Κέρβερον αἶνόν,
“Ἑσπερίδων δ' ἤνεγκε μολὼν [ini τέρματα γαίης
χρύσεα μῆλα, δράκοντα λαϑ[ωών, τὸ πανύστατον ἔργον ---
δώδεκα μὲν τούσδ' ἐξε[τέλεσσε vóv- ἀλλὰ πάρεργα

15 Βούσειριν μὲν ἐν Miyoni[g xvavev, ἐν “Πιβύῃ δέ
᾿Ανταῖον' Φολόην Κεντ[αύρων ἐξεκάϑηρεν.
Κύκνον ἰδ' ἀετόν, ὃς τὸ [Προμηϑέος ἤσϑιεν ἧπαρ,
ἐν “υδοῖς πύματον 9'. MN

Consimili ratione Herculis labores conplures enumeraverunt et gram-
mátici et poetae, quorum omnium proxime ad tabulam Albanam accedit
scriptor epigr. append. Planud. 92; uterque enim metro usus tritissimo
singulos labores quam plenissime ut in puerorum usum explicat, nullo
admixto dictionis fuco. Omnibus autem hoc propositum erat, ut ieiuno
argumento quam brevissime enarrato acuminis aliquid adderent, velut
Philippus (app. Plan. 93) αὐτὸς "ολυμπον ἔχω et frigidissime iocans gram-
maticus ille (ibid. n. 92) τὸ τριςκαιδέκατον τοῖον λυγρὸν ἔσχεν ἄεϑλον" μου-
γονυχὶ πεντήκοντα ξυνελέξατο κούραις. Anaglyphi versus qui fecit non sibi
defuit; versu enim extremo, quem non video qua alia ratione expleas,
idem ille dixisse videtur, quod anaglypho exsculptum est, exantlatis tot
aerumnis ad superos receptum esse Herculem. — 1 post ἀνωγκασϑεὶς
legit Stephani . . . L, . . recteque supplevit. Coepta versus priui sen-
tentia repetitur v. 14. — 9 ζωστῆρα Corsini. — 10 suppl Reinesius. —
11 Κέρβερον Victorius, cui addendum adiectivum; ϑηρίον aivóv clausula est
Theocritea XXV 205. — 12 εἰς ἔσχατα χώρας Franz. — 18 λαϑών Franz,
reliqua supplevit Wilamowitz. — 14 é£ey . . vel é&cv . . traditum; ἐξε-
τέλεσσ᾽ ἄϑλους Stephani. Vocabulo dOAcuc non opus est, cf. ad v. 1;
scripsi τότ᾽ i. e. ὅτε ὑπὸ Εὐρυσϑέως ἠνωγκάσϑη (v. 1); ἀλλὰ παρεργα addi-

A88 Epigrammata varia.

dit Wilamowitz. — 15 suppl. Stephani. — 16 suppl. Miehaelis; vocabulo
ἐκκαϑαίρεν utitur grammaticus app. Plan. 92,7. — 17 suppl. Franz.
Cycnum propterea puta cum Promethei vexatore conpositum, ut avium
par (cygnus et aquila) ne disiungerentur. Interficiendi verbo, quo opus
est, cum in hoc versu locus non sit, proximo demum versu fuerit necesse
est, quem sic exempli causa explevit Franz ἐν Λυδοῖς πύματον κτανε Zv-
Ma καὶ Διτυέρσην. ΑἹ certa est ὃ littera post πύματον. --- 18 ab initio
euroy vel i/vroi; traditum et spatio novem litterarum intermisso Ἔντε.
Stephani nihil legit nisi . YTO.

*1083. Athenis prope Lysicratis monumentum. .Cumanudes 1.

Κόδρου τοῦτο πέσημα MeAav9eidao [ἄνακτος,
ξεῖνε, τὸ καὶ μεγάλην ᾿Ασίδα τειχίσατο᾽
σῶμα δ' vm ἀκροπόληε φέρων τάρχυσεν [᾿4ϑήνης

λαός ἐς ἀϑανάτους δόξαν ἀειραμέζνου.

Litterae vulgares praeter A; videtur 11 p. Chr. n. saeculi. Supple-
vit Conze. — 1 ex Pausania (I 19,5) videtur conligi posse prope Ilissum
cecidisse Codrum; Lycurgus Leocr. 86 πρὸ τῆς πόλεως dicere satis habet.
Lapis eo loco repertus, ubi sepultum regem credebant (v. 3). — 2 Paus.
VII 2. — 4 ἀειραμένον Buecheler.

1084. Romae extra portam Trigeminam (alle tre fontane) herma.
C. I. 6092.

"ς

Ὅμηρος.

a. Ἡρώων καρυκ᾽ ἀρετᾶς μακάρων τε προφήταν,
Ἑλλάνων δόξης δεύτερον ἀέλιον,
Movoéwv φέγγος, Ὅμηρον, ἀγήρατον στόμα κόσμου
παντός, ὑρᾷς τοῦτον δαίδαλον ἀρχέτυπον.
?
5 b. Οὐχ ἔϑος ἐστὶν ἐμοὶ φράζειν γένος ovó' ὄνομ᾽ αὐτό,
vU» δ᾽ ἕνεκ᾽ Αἰλιανοῦ πάντα σοφῶς ἐρέωε:
πατρίς μοι χϑὼν πᾶσα, τὸ δ' οὔνομά φασιν Ὅμηρον,
ἐστὲ δὲ Movoaw», οὐκ ἐμὸν οὐδὲν ἔπος.
?
c. Ei μὲν ϑνητὸς ἔφυς, πῶς ἀϑάνατόν σε ἐποέησαν
ΤΣ Μοῦσαι καὶ Μοιρῶν νῆμα ἀνέκλωσαν, αναξ;

II. heroum et virorum clarorum monumenta artificum artiumque tituli. 489

δὶ, δ' 209a ἀϑάνατος, πῶς ἐν ϑνητοῖς σε ἀριϑμοῦσιν;
οὗ μὰ σὲ ταῦτ' ἐχρῆν, σεμνὲ ποιητά, φρονεῖν"

3 4 » M 3 ? M M A Li

ἀλλ᾽ ἔγνων τὸ ἀληϑές, ἐπεὶ τὸ σαφὲς διαφευγει"
ἄνϑρωπόν φασιν, ϑεῖέ σε Ὅμηρε, πέλειν.

Litterae vulgares; m saeculo non antiquior inscriptio, si quidem in
Menandri titulo (v. seq.), qui ut eodem loco positus ita eodem tempore
ab eodem poeta scriptus et ab eodem lapidario sculptus est, dativo φί-
λῳ (v. 1.) iota non additum est. Aelianum περὶ ζώων scriptorem utrum-
que fecisse epigramma omnes fere crediderunt, quorum sane hoc favet
opinioni, quod versus pedestrem magis quam poeticum sermonem resi-
piunt. Aelianum tamen, qui in bibliothecae suae vestibulo hermas po-
suit, eundem carmina fecisse docent tituli alterius vv. 9 8qq. Ceterum
ex Schedis vaticanis Ligorii notitiam protraxit Welcker Mus. Eh. 1845
III 466, Menandri una cum Homeri hermam repertum esse in villa Clau-.
dii Valeriani Aeliani Praenestini, tunc Casale di Valeriano nominata;
quae qua fide digna sint nescio. — Primum epigramma paucis mutatis
Antipatri Sidonii est A. P. VII 6. — 1 μακάρων δέ codex. — 2 'EAAa-
νων βιοτᾷ codex, cui quod Aelianus δόξης substituit cum obscurus fleri
vereretur ineptus factus est. Melius poeta 1v saeculi supra n. 906,6
γαίης ᾿Ιλλυρίδος δεύτερον ἠέλιον. — 3 Μουσῶν codex, quod ex lapide cor-
rigendum. — ἀγήρατον codex et lapis, certaque ratione hoc et Antipatro
et aliis multis poetis restituendum est, cf. ad. n. 547, 3. — 4 Antipatri
versus παντός, ἁλιρροϑία, ξεῖνε, κέκευϑε κόνις ex rerum necessitate mutatus
est, et satis quidem male; paullo melius scripsisset ὁρᾷς rovrov δαίδαλον
ἀρχέτυπον, cf. A. Pal. XVI (ed. Par.) 151 ἀρχέτυπον Διδοῦς ἐρικυδέος, ὦ
ξένε, λεύσσεις εἰκόνα. — 5 Homerum grammaticorum altercationibus de-
fatigatum patriam ortumque indicare recusantem multi finxerunt, cf. A. P.
XVI (ed. Par.) 299, pluresque eadem fere ratione qua Aelianus quae-
stionem solvebant, cf. ibid. 295 οὐ γὰρ ἔφυ χϑονὸς ἔργον" ἀπ᾽ αἰθέρος ἀλλα
& Μοῦσαι πέμψαν, ἵν’ ἡμερίοις δῶρα ποϑθητὰ φέροι et 296 πατρα σοι τελέ-
ϑει μέγας οὐρανός, ἐκ δὲ τεκούσας οὐ ϑνατᾶς, ματρὸς δ᾽ ἔπλεο Καλλιόπας.
— 9 sqq. cf. A. P. XVI (ed. Par.) 301 εἰ ϑεός ἐστιν Ὅμηρος, ἐν ἀϑανά-
τοισι σεβέσϑω,. εἰ δ᾽ αὖ μὴ ϑεός ἐστι, νομιζέσϑω ϑεὸς εἶναι. — 12 οὐ μὰ
σέ per ipsum Homerum iurans deum esse significat. — 14 hominem qui-
dem te praedicanl, at divinum, quam sententiam poeta non apertam, sed
veram ait esse, tamquam ex oraculi tenebris extricatam, cf. A. P. 1. 5. s. 296.
εἰ δέ με Φοίβου χρὴ λέξαι πινυτὰς ἀμφαδὰ μαντοσύνας, - πάτρα σοι τελέϑει
μέγας οὐρανός κτλ᾽,

490 Epigrammata varia.

1085. Romae eodem quo antecedens loco herma repertus. C. I. 6088.
Mévavóoogs.

8. Ἐχρῆν μὲν στῆσαι σὺν Ἔρωτι φίλῳ σε, Mévavópe,
ᾧ συνζῶν ἐτέλεις ὄργια τερπνὰ ϑεοῦ.
δῆλος δ᾽ el φορέων αἰεὶ ϑεόν, ὁππότε καὶ νῦν
σὴν μορφὴν κατιδὼν αὐτίκα πᾶς σε φιλεῖ.

ὅ b. Φαιδρὸν ἑταῖρον Ἔρωτος ὁρᾷς, σειρῆνα ϑεάτρων
τόνδε Πένανδρον ἀεὶ κρᾶτα πυκχαζόμενον,
οὕνεκ᾽ ἄρ᾽ ἀνθρώπους ἱλαρὸν βίον ἐξεδίδαξα,
ἡδύνας σκηνὴν δράμασι πᾶσι γάμων.

c. Οὐ φαύλως ἔστησα xav! ὀφϑαλμούς σε, ἹΜένανδρε,
10 τῆσδέ y' Ὁμηρείης, gíAvaté μοι, κεφαλῆς:
ἀλλά σε δεύτερα ἔταξε σοφὸς κρείνειν μετ' ἐκεῖνον
γραμματικὸς κλεινὸς πρόσϑεν ᾿Αριστοφάνης.

Versus non melioris notae quam hermae Homerici; vv. 1 et 5 et 6
duplici trochaica incisione foedati; v. 2 ϑεοῦ abundat. — 7 EZEAIAAXAE
Gruter ex Vrsino, errore eo faciliore, quod primo tertioque epigrammate
adpellatur ipse Menander. — 8 condita scena omnibus actionibus mupti-
arum Franz, quod etei minime pulcrum, melius tamen est quam quod
Meineke γαΐμῳ corrigens pro γάμων explicat omnibus in fabulis scenam
nuptiarum celebritate exhilarans (Menand. et Phil. rel. p. XXIX). —
9sqq. versus miserrimi. — 1158q. Aristophanem magni fecisse Menandri
virtutes docet vox quaedam illius ὦ Mévavópe xal fis, πότερος ἄρ᾽ ὑ μῶν
πότερον ἀπεμιμήσατο; cf. Meineke 1. 8. s. p. XXXIII, idemque iudicium
eo loco profert Quinctilianus XI 69, ut Aristophaneum esse facile cre-
damus: iia omnem vitae imaginem expressit.

——

1086. Thera in insula rupi insculptus titulus. Ex Prokeschii apogra-
pho Boeckh Act. acad. Berol. 1836 p. 41 sqq. coll. tab. n. 5.
Κυκλείδας ΚἸ]υκλῆος ἀδε[λφ]ε[ιῶι ᾿Αρίω]νε,
τὸν δελφὶς [σῶσε, μνημόσυνον τέλεσεν.
Litterarum formae sunt fere ol. 40, cf. Kirchhoff Stud.? p. 45 sq.
— Recepi quia ingeniose haec Boeckh mihi lusisse videbatur. Ad
obscuram Arionis memoriam explanandam nemo sanus hoc disticho
abutetur.

II. heroum et virorum clarorum monumenta artificum artiumque tituli. 491

1087. Romae in monte Caelio herma. C. 1, 6088.
| Μιλτιάδης.

Qui Persas bello vicit Marathonis in arvis,
civibus ingratis et patria interiit,

Πάντες, Misión, za[0] ἀρήια ἔργα ἴσασιν,
Πέρσαι καὶ ἸΠαραϑών, σῆς ἀρετῆς τέμενος.

3 TAAAPHIA Wesseling οὐ Brunck τὰ σ᾽ ἀρήια, cautius [acobs cor-
ruptum locum significavit. Mihi ταδ᾽ ἀρήια certum videtur; respicit au-
tem poeta quae v. 1 dicta erant. Continua enim disticha tradita sunt,
ut nesciam an lenius post v. 2 interpungendum sit.

1088. Romae. Ánaglypho pugna 'ad Arbela conmissa in clipeo ex-
sculpta, quem tenent Europa et Asia mulieres. C. 1, 6020. Iahn Bilder-
chron. p. 55 sq.

&. Envato» βασιλῆες ἐμὸν δόρυ ἔϑνεα τε αὐτῶν,
000a πέριξ γαίης ὠκεανὸς νέμεται.

Εὐρώπη Ἡ ἐπιπασιμάχη “σία
τρίτη πρὸς Δαρῆ-
ον γδνομένη
ἐν ᾿Αρβήλοις.

b. Eiui δ᾽ ἀφ' Ἡρακλέος Διὸς ἔκγονης. υἱὸς Φιλίππου,
αἀϊακιδῶν γενεῆς, μητρὸς ᾿Ολυμπιάδος.

1 cf. Verg. catal. XII λέο reges Asiae fregerat, hic populos de Mi-
thridate, — In proximis imuaciuay unum vocabulum feci Welckerum
secutus Mus. BÀ. vol. suppl. II 1 (1839) p. 24. Nota est Accii tragoe-
dia Epinausimache, cf. Iahn Bilderchron. p. 17 adn. 124.

1089. In Romae suburbana quadam regione uti omnes Gruteri titulos
ab Vrsino acceptos inventum 6886, fortasse in Hadriani villa Tiburtina
(cf. ad v. T) statuit Mommsen. Ex Grutero C. I. 6857.

e te ἀἹρειδείκετον [ἀν]δρὸ[ς] ἀοι[δήν,
γαῆα τὸν ᾿4{σἸκανέη [γ]είνατο Παϊρϑέ]νιο[ν,

499 | Epigrammata varia.

&e[i τ] μ[ηε]σ(σ)ε τετιμένον ἡγεμόνεσ[σῖι,
μυρία] ἐ[π7" [oven] μ[υ]ράμενον [φϑ]ιμέν[ῃ,
ὅδ μυράμενον λυγ]ροῖσιν [ἐ]πὲ φϑιμένῃ ἐλέγοισιν,
ἀνέρα zavt]otn[c ἔήμμορον εὐεπίης.
καὶ] τὸ μὲν οἴχεταζε ἄωτον ὑπὸ] πλημῇσιν ᾿Αναύρου,
π]ε[τροφ]υᾶ [γ]ραπτὴν [σ]υραμένοιο λίϑον'
τὴ]ν δ᾽ ἀρ᾽ ὕπερ[97]ε νέην [δέλτον] πάλι [0]zxavo [τ]ὐμ[β]ο[υ
10 Z1[0]oravóc Μουσῶν ówo]ov ἀφ᾽ [ἀγνοτ]άτ[ω]ν,
óg]o[a καὶ] ὀψιγόνοισιν [ἀγα͵κλέα τύμβος ἀείδοι
ἀστὸν» ᾿Α'ππαμ[ε]ίης [κ]αὶ [9]άλος Εὐφρο[οσ]ύν[ης.
Tractavi Hermae XI 370 sqq. adtulique Scaligeri verba, qui mag-
nam verae interpretationis partem occupaverat. Singula quae posui verba
incerta pleraque esse ipsi videbunt periti. Fuit eo quo lapis inventus
est loco epigramma positum Parthenii Nicaeensie, factum id ut suspicor
in Areten uxorem mortuam, cf. Suid. s. w. Παρϑένιος" ἔγραψε δὲ.
᾿Αρήτης ἐπικήδειον τῆς γαμετῆς, ex quo carmine nihil superest praeter
unum inperativum ἄννεμε ἀντὶ τοῦ ἀνάγνωθι positum (schol Pind. Jsthm.
II 63). Monumentum fluminis inpetu disiectum Hadrianus Caesar resti-
tuit, quem simili Parthenii ingenio delectari facile credam; ille enim
recolenda abstrusarum fabularum memoria doctrinae laudem aucupabatur
(Meineke Anal. Alex. p. 258). — 1 ATEL..... PINE... .. PIAEIKE
TONAH: APOEAO! extrema bene restituit Franz; antea πρίν fuisse videtur:
olim hoc loco legebatur praeclarum Parthenii carmen. — 2 AEKANIHTEINA
TORALOCNIO ᾿Ασκανίη γείνατο Scaliger, qui Παιόνιον nomen fuisse putavit.
— 8 AENIMEECI — HTEMONECEI inperatores intellege Tiberium et Hadri-
anum. — 4... . AETIAHIMTPAMENONIOIMENI ἐπ᾽ ᾿Αρήτη plane incertum,
— 5.... miPOICINnI verbum iteratum fuisse docent iterata ea verba
quae e verbo proxime suspensa sunt ἐπὶ φϑιμένη. Apoll. Rhod. II 782
ὄντινα λαός - οἰκτίστοις ἐλέγοισιν ὀδύρεται. ---- ὁ AIMENHIOIHTAMMOPON —
7 ἄωτον bene Franz. — YnAHMHCIN praestat fortasse forma πλησμῆσν.
Αναυρον Thessalico flumini cognominem sicut Peneum et Alpheum vil-
lae Tiburtinae fluvium fuisse eleganter coniecit Wilamowitz. — 8 THE
P YAIPATTHNYPAMENOIO συραμένοιο Scaliger; poteris ἀραμένοιο. --
9...... . NAAPYDEPOENEHNA . . . DAAAIOHKATOIYMIO πάλι ϑήκατο
τύμβῳ Scaliger; δέλτον vocabulum parum placet, — 10 ANPIANOCMOYC
ens AIMONAQIVTATNVN ἀφ᾽ ὡγνοτατων apte Franz, nec praestat opi-
nor ἀφ᾽ (vel dm) ἀϑανάτων. --- δῶρον conieci ex Antipatri Sid. ep. A. P.
VII 14 ἄφϑιτα μνησαμένᾳ δῶρ᾽ “Ἑλικωνιάδων. — 11 ...... ZPAENO'TI
TONOICIND . . . . . KAEAT .. «οὕς ὄφρα Franz — 12... .... M
ADAMIHCAI AAOCE YójPuYN videtur Ápameensium civis nominari Parthe-

IL. heroum et virorum clarorum monumenta artificum artiumque tituli, 493

nius; Suid. Νικαεὺς ἢ Μυρλεανός. Myrlea πόλις Βιϑυνίας, ἡ νῦν ᾿Απάμεια
καλουμένη (Suid. 8. v. ᾿Ασκληπιάδης). Vt pari iure Nicaeenses apud se
natum Apameenses saltum educatumque apud se poetam suum civem
praedicare potuerint, statuendum videtur parentes post matum Nicaeae
filum Apameam sedem transtulisse Bello Mithradatico a. 73 captum
et Romam ductum esse narrat Suidas, nescimus tamen utra ex urbe;
nam eodem anno Apamea a Valerio Triario et Nicaea a Barba Luculli
legatis capta est, Appian. ὁ. Mithr. c. 77. Suidae verba ἐλήφϑη ὑπὸ Κύνα
λάφυρον aut corrupta aut errore foedata sunt. — ϑάλος Εὐφροσύνης si
recte scripsi, non inficete dicitur perpetuus ille tenerorum lusor amorum.

1090. Prope Cephisiam herma sine capite. C. I. 989.

Ἥρως Πολυδευκίων,
ταῖσδέ ποτ' ἐν τριόδηις σὺν σοὶ ἐπεστρεφόμην.
πρὸς ϑεῶν καὶ ἡρώων κελ'.
Polydeuces Herodis Attici libertus sat notus; libertorum Herodem
imagines posuisse auctor est Philostratus, cf. Boeckhii adn. et tit. seq.

1091. Xr» Μαρκοπουλον᾽ Fourmont, cuius ex schedis C. I. 994.

Iloàvdev[xio»] ἥρωϊς,
x[a]i το[ζύ͵τοις λουτρο[ῖσι συν]ωμειλήϊσαμεν à αμφω.
Supplevi ex similitudine tituli antecedentis; ; Philostr. eit, soph. p. 559
εἰκόνας γοῦν ἀνετίϑει σφῶν... τὰς μὲν ἐν δρυμοῖς, τὰς δ᾽ ἐπ᾽ ἀγροῖς,
τὰς δὲ πρὸς πηγαῖς,. .. ξὺν ἀραὶς τοῦ περικόψοντος ἢ κινήσοντος, "Tradita
haec sunt:
nOAYAEY
HPÜKAITO
TOILAOYTPO
. SMEIAHC

“1092. Ad Erechtheum herma. Ephem. 3122.
]dvgua voós Φρόντωνος" ἐς “Αἰδος εἰϑὺ νεοίμην,
πρὲν χρυσὸν δέχϑαι πρήχματος οὐχ ὁσίου.
1 εἰϑύύ non εὐθύ in lapide est; cf. A. P. X 3 εἰς ᾿Αἰδην ἰθεῖα κατ-

ἥλυσις,

494 Epigrammata varias.

1093. Bovillis reperta tabula Iliaca. C. I. 6125 coll. Iahn Biülderchron.
p. 9. 91. tab. A.

"Q φίλε παῖ, Θεοδ]ώρηον μάϑε τάξιν Ὁμήρου,
ὄφρα δαεὶς πάσης μέτρον ἔχης σοφίας.

1 suppl Lehrs (Mus. RÀ. II 354). Alii artificem intellegunt 'The-
odorum, rectius ut videntur alii grammaticum qui ordinem rerum ab Ho-
mero enarratarum conposuit.

1094. Romae vel prope Romam reperta tabula argumentis homericis
insculpta, C. 1. 6126 a. Iahn Büderchron. p. 4 sq. p. 92 tab. C.
'Ev9ads τὴν ἀρχὴν σύ ye λάμβα]νε, οὗ ποτε βούλει.

Supplevit Michaelis praeeunte fere Franzio. — Occupat versus su-
periorem partem lapidis in modum tabulae latrunculariae quadris di-
scripti, quibus singulis in quadris singulae litterae scriptae artificis ti-
tulum efficiunt hunce:

Θεοδιωώρηος ἡ τέχνη.

Quae eadem verba cum unus quisque quadrarum ordo 8 sinistra
oblique dextrorsum adsurgens contineat, recte dici potest: wundecwnqwue
énsium feceris, semper eadem verba conpones. — "Theodorus idem est de
quo ad tit. anteced. dixi.

1095. Tabula Sartiana argumentis homericis insculpta. Henzen Asnal.
Inst. KXXV 412. ]ahn Büderchrom. p. 4. 85. tab. B.

Perierunt argumenta librorum « f y.

Δέλτα ... . ]voer- ὅρκων ἐπιπωλ[εῖται δ] Myauéuror.

Ei- Ζιομήδης μὲν ἀρισεεύει" πρὸς δ' Εἴλιον ἔρχεται Ἕχεωρ.
Ζῆτα à ὁμελίϊ ε]ὰ πρὸς ᾿Ἡνδρομάχην, καὶ Πάριν ἐς χάρεν ἕλπκι.
'Hsa- ᾿Αἰας Ἕχτορε uovrouayi, xai νὺξ αὐτοὺς xazaAvet.

reliqua perierunt.

Similia extant Stephani grammatici A. P. IX 385 ἀκρόστιχα eic rw
' Duaóe κατὰ ῥαψῳόϊαν et quae inedita ex codicibus Homeri addidit A. Luad-
wich Mus Bh, XX Xl] l0sq. Vidit Merkel tabulae versuum eam esse
naturam ut heroico bexametro praecedat choriambus; corruptos numeros
v. 1 et v. 3 bene Michaelis (apud Iahn p.85) ita explicavit ut verses

ENS

II. heroum et virorum clarorum monuments artificum artiumque tituli. 495

non in huius ipsius tabulae usum factos & lapidario incuriose aliunde
transcriptos esse coniceret, — 1 Δέλτα ϑεῶν δόγμα (sic etiam Henzen)
χύσν [9] ὅρκων Michaelis. Litterarum vestigia ante χύσιν omnia incerta.
Deinde eni ] WAOA M | ATAMEM | MNON corr. Henzen. Stephanus l. s. s.
δέλτα ϑεῶν ἀγορή, ὅρκων χύσις. Ἄρεος ἀρχή. Quinti libri periocha ὁρκίων
σύγχυσις" ᾿Αγαμέμνονος ἐπιπωώλησις. — 8 AOMI | AnA corr. Sarti, Fortasse
Hectoris nomen ex versu superiore repetendum; certa tamen res non
est. OConlato Stephani versu ζῆτα δ᾽ dg ᾿Ανδρομάχης καὶ Exropóg ἐστ᾽
ὀαριστύς conieci olim (ra δ᾽ ὁμιλεία προς ᾿Ανδρομάχην' Ἕκτωρ Πάριν ἐς
ydp» ἕλκει. — 4 Αἴας non videtur iambus,, Sed anapaestus esse; in
Stephani versu ἦτα δ᾽ Αἴας πολέμιζε μόνῳ μόνος Ἕκτορι δίῳ fortasse δ᾽
delendum.

Accedit similis tabulae fragmentum Romae repertum &p. Iahn /. s. s.
tab. IV F coll. p. 25.

᾿Ἵχιλλεύς. Πρίαμος. ^ 7fvtoa.

“Τὕτρ]α νεκροῦ xai πέρας ἐστὶν τάφος Ἕκχτορος ἱππ[οδάμοιο.
Ab initio . . . OA corr. et suppl R. Rochette. — Versus natura
praecedentibus similis, non aequalis (spernendae enim Studemundi ar-
gutiae ap. Michaelis. ad Iahn p. 85 adn. 440); sunt autem duo chori-
ambi quos excipit tetrapodia dactylica.

1096. Stratoniceae in Serapiei pariete. C. L 2722 coll. Add. II p. 1108.

M) νημόσυνον ἀνθρώπίοις τόδ' ἡμε]ρήσεον λα
8] ὕρον, μετρήσας μουσ[εκᾷ συντ]άγματι
»] éu|[o]» T ἑκάτερον μῆνας ἡ δ᾽ ἐπεμβόλους, λα
να ἂν τις ἔτυχε τῆς ἀπαιδεύτου τύχης,
ὅ παρησίαν ὁμοίαν οὐκ ἔχων βροτοῖς,
zt αρηγορεῖται βαιὸν ἀριϑνμήσας τάδε.
o] ὕτως ἔγραψα τοῖς φίλοισι χρήσιμον.
σύ μοι, Πρόνοια, λοιπὸν εἰς τὸ δεύτερον
8 ὑπερινόητον ἡδὺν ἀγγεῖλαι στίχον"
10 ὑ περτάτοις γὰρ ἡμῶν εὐχὴν Ἥρῃ xoi du
Ῥεμβηνόδῳ περάσας τὴν ἐτησίαν χάριν
e ὑδαιμονήσας δέλτον ἀνατιϑῶ ϑε[οῖς.
S ag ἐϊτ(ουρ).

[5]

24818148124 L5] 81

496 Epigrammata" varia.

Α dextra mensium duodecim dies adscriptos esse vidit Chishull,
menses anni Ásiani ἃ d. 24 Sept. incipientis adgnovit Boeckh, intellegens
simul quot quisque mensium dies haberet, tot singulis versibus litteras
es8e; idem denique eius qui tam facete luserit nomen ex versuum litte-
ris initialibus extricavit Μένιππος cops. Grammaticus fuit otiosus qui
incultis hominibus hoc μνημόσυνον ἡμερήσιον non nullo labore prospici-
endum putaverit, fuit insulsus et inperitus, qui cum initio satis commode
res cesserit postea et morae et laboris inpstiens ut rem quocumque
modo perficeret et grammaticis et metricis, denique vel orthographicis
legibus abusus sit. — 1 et 2 Boeckh, 12 Chandler supplevit. — 3 iEMON
νόμιμόν τε χἄτερον uv ἠδ᾽ ἐπεμβόλους Boeckh; ego Waddingtonem fere
secutus sum, qui (ad Lebas V 514) νέμον τ᾽ ἑκάτερον μῆνα καὶ ἐπ. pro-
posuit. Intellego disponens et menses vulgares (τριακάδας) et dies addi-
ticios. — 4 ANAN Chandler, νὰν Sherard; ἵν᾽ Boeckh. — 5 παρησίαν
simplici p littera scriptum, ut iustus litterarum numerus expleretur;
ineptius v. 6 ἀριϑνμήσας. — 8 σύ μου προνοίᾳ Boeckh explicans tu iam,
lector, meo provisu in posterum secundo loco nuntia intellectu facilem sua-
cem versum, quae vereor ut multis probaturus sit. Hoc equidem dici
puto dicavi lovi δὲ Iunoni hoc mei ingenii monumentum; ut alterum post-
hac aliquando dicare possim, tu curato, Prudentia, cuius opera haec ex-
cogitavi, — 11 Ζεὺς Ῥεμβήνοδος ignotus, — Subscripta legit Boeckh ut
significavi, «d pro $« positum ratus, quem annum Di repetendum ab
epocha Seleucidarum Stratonicege conditorum esse a. p. Chr. n. 189.

1097. Deli in basi, C. L 10. Melioribus Stuarti et Lebasii apogra-
phis usus Kirchhoff Stud.? p. 61.

ον ον λέϑου εἰμὶ ἀνδριὰς καὶ τὸ σφέλας.

Litterae olympiade LX XV antiquiores. — Statua fuit Apollinis colos-
sea ἃ Naxiis olim Deli dedicata, postea (Plut. Διο. c. 3) vi tempestatis
everB&à; eversam cum restituerent, alterum in averso latere scriptum
titulum videntur addidisse Nau: ᾿Απόλλωνι. — Ab initio apographorum
consensu confirmata haec leguntur OArYTOAI6O. Senarium esse bene
perspecto scripsit Bentley 7]e0 ἀνυτοῦ λίθου, quod ferri non posse (nam
nec T litterae locus est in lapide, neque J/' litterae in pronomine) de-
monstraverunt et Welcker (Syll. 122) et Kirchhoff ἰ. 8, s. p. 62. Ve-
rum latet.

II. heroum et virorum clarorum monumenta artificum artiumque tituli. 497

1098. Prope Orchomenum. Anaglypho sculptus senex pallio indutus

baculo innisus dextra cani locustam porrigens. Ex Michaelis apographo

(Annal. Inst. XXXIII 83 tab. E 3) tractavit Kirchhoff Stud.? p. 63 sqq.
Θε]λξήνωρ én[o]ígosv ὁ Νάξιος, ἀλλ᾽ ἐςίδεσ[ϑε.

Exeuntis vi vel ineuntis v saeculi, — Restituit Kirchhoff adnotans
simul artificem versum qui ad anaglyphum minime pertineret de suo
addidisse naxia usum et dialecto et scribendi ratione.

1099. In amphora musei Berolinensis. C. I. 8154.
Ἑξηκίας ἔγραψε κἀπόησε ἐμέ.
v saeculi.

1100. "Vasi rubro inscriptum. Benndorf Griech. und sicil. Vasenbilder
tab. XXVIII n. 24.

᾿Ανὄρες ἐποίησαν σοφίαισιν καλὸν ἄγαλμα.

v saeculi, — Benndorfio tituli dedicatorii partem esse iudicanti
nemo accedet; artificum vel fabrum nomina videntur in ipso vase scripta

1101. Thalamis Laconiae. Lebas II 282 (281 b).
Ἔγρα(ψε) κὴ ἐχάραξε Zdauovixid[ac.

II fere p. Chr. n. saeculi Versus δὰ titulo scriptus, quo magi-
Stratus recensentur βίδυος, ἔφορος, νομοφυλαξ, κἂρυξ, γραμματεύς.

1102. Romse. C. I. 6272.

Εἰςοράᾳς δίκηλον, ὅπως περὶ νῶτον ἀείρας
κριὸν ἀεξικέρων ἔμπνοον ἀχϑοφορεῖ.
Πάτρων Νέου.

Adtulit Welcker (Syll. 165) Pausaniae locum IX 22,2 de Mercurio
caprifero memoratque in pictura quadam Herculanensi (VII tab. 56)
similiter iuvenem agnum caprinum ferentem expressum 6886. quibus
apte denique conparat Satyrum Florentinum haedulum eodem prorsus

modo portantem. — Patron Nei f. nescio artifex fuerit an poeta.
Kaibel, Epigrammata graeca. 39

498 Epigrammata varia.

1103-1106, |n domus Pompeisnae cubiculo parieti inscripta quattaor
epigrammata, quibus singulae inlustrantur picturae. Ex suo apographo
edidit C, Dilthey progr. Turic. 1876.

Il Amor cum Pane luctans adstante Venere agonis praeside.
'O ϑρασὶς] ἀνθέστακεν Ἔρως [τῷ Πανὶ παλαίων,
χὰ Κύπρις ὠιδείνει, τίς τίν[α no]o[roc] ἐλεῖ-
ἰσχυρ]ὴς μὲν ἡ Πὰν καὶ καρτερός, ἀλλὰ πανοῦργος
ὁ πτα[νὸς καὶ "Ἔρως οἴχεται ἁ δύναμις.

Supplementa sunt Diltheii, certa ut ex vestigiis litterarum patet
vv. 3 et 4, probabilia saltem v. 1, ubi litterarum ὦ ἃ πὰ reliquiae ad-
gnosci posse narrantur. At v. 2 quae posuit Dilthey licet A. Mavii te-
stis oculati consensu confirmata ea spero fore aliquando ut melioribus
conmutentur; non hercle posuissem illa, si mihi aeque ac Diltheio pro-
babile videretur Tarentinum Leonidam epigramma fecisse. — 3 sq. recte
explicat Dilthey valens quidem ac robustus Pan, at veterator ales iste et
Cupido, idemque apte contulit Servii verba ad Verg. ecl. II 31 a poetis
fingitur cum Amore deo luctatus et ab eo victus.

II Circa signum aliquod (Panis) tres viri adstant, quorum duo ex
habitu instrumentisque quae gerunt alter piscator, alter venator esse
dignoscuntur; tertius, cuius vitae condicionem non est unde intellegas,
discessurus videtur; arbori retia quaedam adfixa. Picturae evanidae
argumento cognito tenuibusque carminis vestigiis repertis praeclaro acu-
mine vidit Dilthey Leonidae Tarentini fuisse epigramma (A. P. VI 13):

Oi τρισσοΐ τοῖ ταῦτα τὰ δίκτυα ϑῆκαν ὅμαιμοε,
ἀγρότα Πὰν, ἄλλης ἄλλος ἀπ᾽ ἀγρεσίης"
ὧν ἀπὸ μὲν ᾿"τανῶν Πίγρης τάδε: ταῦτα δὲ 4ἄμες
τεεραπόδων' Κλείτωρ δ᾽ ὁ τρίτος εἰναλίων.
ὅ ἀνθ᾽ ὧν τῷ μὲν πέμπε δι’ ἠέρος εὔστοχον ἄγρην,
tu) δὲ διὰ δρυμῶν, τῷ δὲ δι ἠκόνων.

Superant v. 2 vocis ἄλλος littera O, v. ὃ nominis Δᾶμις A, v. 4 ab

initio T, ..... 4, v. Ó ab iniio A... .w, v. 6 TUAcAI primae
versus litterae.

Ill Sedet senex meditabundus (OMHPOC nomen adscriptum), ex quo
duo hominess piscatores (^^&C &adpictum) sciscitantur quae infra scri-
pta sunt:

ὅσο᾽ FAouer, λ)ιπόμεσϑα, 000! oix [£A]o(u]ev, [φερόμ]εσϑα.

IL. heroum et virorum clarorum monumenta artifcum artiumque tituli. 499.

Res nota narratur in Homeri et Hesiodi Certamine. Inscriptio
codicum confirmat lectionem ὅσ᾽ οὐχ, reprobat vulgatam ὅσα δ᾽ οὐχ.

IV In dextra picturae parte caper vitem adrodit, ad sinistram idem
caper versus aram vi protruditur, cuius caput homo aliquis uva expressa
vino inspergit:

Ka» ue φάγῃς ποτὶ ῥίζαν, ὅμως Ert καρποφορήσω,
0000» ἐπισπεῖσαι σοί, τράγε, ϑυομένῳ.

Epigramma utpote picturae inlustrandae causa scriptum nemo iam
dubitabit quin integrum sit traditum À. Pal. IX 75 Eueni nomine in-
signitum Áscalonitae. Expressit autem Euenus (cui cum pictura inscri-
benda esset breviori esse licuit) Leonidae Tarentini epigramma A. P.
IX 99, cuius extremum versum ὅσσον ἐπισπεῖσαι col, τράγε, ϑυομένῳ in-
tegrum suum fecit, tamquam digito monstraturus exemplum suum et prae-
clari poetae admirationem confessurus gratissimumque carmen lectoribus in
memoriam reducturus. Verba sunt Diltheii, qui praeter Hauptii disputa-
tionem Opusc. II 72 adtulit Phaedri locum ab Vsenero indicatum prol. i.
IV 17. — 1 x9» cod. Palat. et schol. Arist. Plut. 1129; καί Suet. Domit.
c. 14. --- ἐπί pro ποτί cod. Palat, schol. Arist, Suet, idque iure prae-
stare ait Dilthey.

De quinta quadam pictura, quae ex adverso fuit Panis cum Amore
luctge, nihil superest nisi Bacchi statua comite panthera in alto suggestu
sedentis, litterarum nibil quidquam.

1107. Romae in basi. C. I. 6320.

Πορφυρέαν ἐσθῆτα λι]ϑοξόος ἐς χρόα λευκόν
ϑῆκε φύσιν ζηλ]ῶν καἀλλεὶ τεκτοσύνας.

1 Neoxooc corr. Franz, — Supplevit Wilamowitz imaginem intelle-
gens marmoream veste indutam porphyrea, quales fleri solebant Caesa-
rum protomae altero fere saeculo.

1108. Chio in insula. Ex Grutero Sylburgii schedis uso C. I. 2229.
Ἑρμῆν τὸν κλέπτην τις ὑφείλετο: ϑερμὸς ὃ κλέπτης,
ὃς τῶν φιλητέων ᾧχετ' avaxs[oa] φέρων.

l legunt τίς ὑφείλετο; — 2 ΑΝΑΚΤῚ — Fateor non intellegere me
82"

500 Epigrammata varia.

quo tandem loco inscripti esse versus potuerint, neque inepte videtur

Maffei ficticium epigramma iudicasse. Simili acumine Philippi epi-

gramma distinctum est Append. Plan. 193, ubi Mercurio hortorum cu-

stodi furem prohibenti respondetur ὦ παραδύξου' μὴ κλέπτειν Ἑρμῆς και-
νὸν ἔθηκε νόμον.

1109. Argis a Veli Pascha effossum emptumque 8 Northio comite de
Guilford. C. I. 1147.

Φϑέγγεται, ἠρεμέει" γελάει μόνον xai τάχα δώσει
τάνδε λίϑῳ ψυχάν: μορφὰ τόσον δύναται.
2 τῷδε legi maluit Boeckh. At inutile est emendare epigramma

quod mihi quidem neque mihi tantum opinor ab homine recentissimo
eodemque inperitissimo fictum videtur.

Ill. POETARVM MEMORIAE FACETE LVDICRE
SAPIENTER DICTA AMATORIA POTATORIA
VASCVLORVM RELIQVA.

*1110. In Atticae pago Acharnensi. Conze Philo, XII 566.
Ὧραι.

Καὶ τότε δὴ πρὸς Ὄλυμπον ἀπὸ χϑονὸς ε[ὑρ]υοδ[εἰη]ς
λευκοῖσιν φάρεσσι [κ]α[λυ͵ϊψαμένα χρόα καλόν
ἀϑανάτων μετὰ φῦλ[ον] tzov προλιπόντ' ἀνθρώπους
«Ἱἰδὼς Εὐνομίη τε.

δ αὐτό[ματ]αι δὲ πύλ[αι μύκον] οὐρανοῦ, ἐς [δ' ἔε]ον "Docs.

II fere saeculi. — Adgnovit Conze Hesiodi versus Opp. 197 sqq.
in quibus mutavit scriptor alterum nomen (Hesiodus enim v. 4 Αἰδὼς
. καὶ Νέμεσις) addiditque alia, — 2 καλυψάμεναι. Οὐπε6; lapis quod posui.
— φάρεσσι pro φαρέεσσι ex Hermanni coniectura dudum scriptum opor-
tuit, cf. Vsener Mus. Bh. XXIII 148. — 4 mini! | HnOAON/ACTH. legi;
H//O.O1 Conze. Post MiHT quot litterae perierint incertum; inaequales
enim lapidis versiculi sunt modo XXII modo XV litterarum. Supplendi
periculum nuper Vsener fecit [Διὸς δὲ δικηπόλοι ἤστη[ν]. — 5 ΑΥΤΟΝ.

. lA€TYAA . . | OoYPANO. ες. ΟΝΩΡΑΙ Conze; AYTOY . - AlAEDYAII | oYPA
NO .cCC.. ΟΝΩ͂ΡΑΙ ego. Explevi versum ex lliad. E 749 αὐτόμαται δὲ
πύλαι μύκον σὐρανοῦ, ἃς ἔχον Ὧραι, mutatis quae ex sententiae littera-
rumque traditarum ratione mutanda videbantur. Nam Pudorem et
lustitiam illum pro Horis habuisse (&uctore quidem Hesiodo 7'heogon.
901 Εὐνομίην τε Δίκην τε καὶ Εἰρήνην τεϑαλυῖαν) ex Horarum nomine ver-
sibus praescripto satis clarum est.

* 509 Epigrammata varia.

*1111. Romae in pariete domus cuiusdam in monte Esquilino erutae.
Edidi Hermae X 1 sqq.

Ei μὲν ἑκών, "oxi, ἐπεκώμασα, u]voia uéug[ov-
ei δ' [ἀέκων ἥκω, τὴν ngonérer]av. ἔαι.
“ἄχρητος [καὶ Ἔρως μ᾽ ἠνάγκασεν). ὧν ὁ μὲν αὐτῶν
εἷλκεν, ὃ δ᾽ οὐκ εἴα τὴν προπ]έτηαν ἐᾶν.
5 ἐλθὼν δ' οὐκ ἐβόησα, τίς ἢ τίνο]ς, ἀλλ᾽ ἐφίλησα
τὴν φλιήν" εἰ τοῦτ᾽ ἐστ] ἀδίκημ᾽, ἀδικῶι.
Callimachi est epigramma n. 43 ed. Schn. primo fere saeculo ab
homine romano doctissimo Callimachi admiratore in cubiculi pariete
pictum. "Víiique veram hanc esse carminis lectionem demonstravi 1. s. ».,
nisi quod eai (v. 2) et nPonerHAN (v. 4) et αδικῶι (v. 6) saeculi infe-
rioris sunt vitia. Itaque sic intellegendum: δὲ mea sponte, Archine, comis-
sabundus heri ad te veni, dignus sane sum conviciis; sin autem invitus
adfui, mitte conviciandi studium: | Liber et Amor me coegerunt, quorum
Amor me trazit, Liber inpedivit ne veniendi studium mitlerem. Nec cum
adessem aut. tuum aut. patris. nomen publice. pronuntiavi (velut ' Apyive
᾿Αρχεβούλου), sed limen solum exosculatus abii. Hoc si crimen est, sum
ego in crimine,

1112. Stabiis. C. I. 5868. C. I. R. N. 2175.

D. M. P, Aeio Audaci eq. sin. Aug. [t]urm. Vip. Ius[tins C. Iu-
lius Probus h(oc) b(ene) m(erenti) f(ecit).

Θέλω τύχης ovoAayu[0]v ἢ φρενῶν [π]έϑον.

EITAA .. . [ΑΓΜΩΝΙΗΦΡΕΝΩΝΤΊΘΟΝ corr. Reinesius, adnotans versi-
culum modo Ptolemaeo Pbiladelpho Sotadam inridenti, modo Diogeni
adtribui Àlexandrum refutanti cum ὦ πίθε μεστὲ φρενῶν ille exclamavisset,
Idem senarius inter monosticha Menandrea fertur utiturque eo Gre-
gorius Nazianzenus citatus & Franzio:

ἔφησέ τίς που τῶν φιλοχρύσων rd2c
“ϑέλω τύχης σταλαγμὸν ἣ φρενῶν πίϑον:
πρὸς ὅν τις ἀντέφησε τῶν φιλοφρόνων'
“ῥανὶς φρενῶν μοι μᾶλλον ἢ βυϑὸς τύχης:

Π. poetarum memoriae facete ludicre sapienter dicta cet 503

1113. Gallopoli in cochleari argenteo. Newton Travels and Discoveries
of Levant p. 123. |
Ὃς δὲ Kópu 90v ἔναιε «ϑυμοῦ κρατέξιν᾽ Περίανδρος,
ὅταν puo]. σε ἡ φίλη σον.

Hexameter sumptus ex carmine A. P. IX 866, ubi codex Pal. χόλου
xpaTéew, duo vero Parisini ϑυμοῦ κρατέειν, quae etsi versui non apta
vetustior tamen et vulgatior videtur sententiae forma, Ceterum Antholo-
giae carmen eiusdem puto poetae esse cuius sunt VII 81 et IX 26,
Antipatri utrumque non Sidonii sed Thessalonicensis. — Verba ὅταν μι-
σῆι σε ἡ φίλη σου in manubrio scripta addidit qui amicus amicum praeter
supellectilem utilem utiliore consilio inpertire voluit.

1114. In museo Britannico in cochleari argenteo. Newton Travels cet.
(cf. ad. tit. praeced.) p. 123.

Téoua δ' ὁρᾶν βιότου.
Ex eodem unde epigramma antecedens Anthologiae carmine, ubi
integer versus hic est ἱτέρμα δ᾽ ὁρᾶν βιότοιο Σόλων ἱεραῖς ἐν ᾿Αϑήναις.

1115. Lugduni C. I. 6792.
D. M. Lucretiae Valeriae Sex. Avius Hermeros coniugi sibi merit(ae)
et sibi vicus posuit et sub ascia dedicavit.
Ὁ φϑόνος ὡς κακόν ἐστιν' ἔχι γάρ τι καλὸν ἐν αὑτῷ:
τῆκι γὰρ φϑονερῶν ὕμματα xai κραδίην.

Legitur epigramma P. ΧΙ 198, ubi male ὁ φϑόνος ἐστὶ κάκιστος et
melius ἔχει δέ τι καλὸν ἐν αὑτῷ. Sententiam adnotavit Iacobs ex Isocr.
Euag. 6 petitam esse. — Versus graecos ab Hieronymo (ἐπ epist. ad
Galat. III 5) latine versos monstravit Haupt Opusc. 11 338:

iustius invidia nihil est, quae protinus ipsum
auctorem rodit excruciatque animum.

1116. Zacynthi in epistylio. C. I. 1935.
Ὁ φϑόνος αὐτὸς ἑαυτὸν δοῖς βελέεσσι δαμάζει.
Legitur versus A. P. X 111. Of. ad tit. praeced.

504 Epigrammata varia.

1113. In museo Bononiensi herma. C. I. 6745.
8

3.» , M M , -
8. Οὐκ ἤμην, yevounv: ἤμην, ovx εἰμι" z00avta-
εἰ δέ τις ἄλλο ἐρέει, ψεύσεται" οὐκ ἔσομαι.

χαῖρε δίκαιος ὧν.

b. Ὦ παῖ, φυλάσσου μὴ σφαλῇξς" ἡ γλῶσσά τοι
ὅ αὐτὴ μὲν οὐδέν, ἡνίκ᾽ ἂν λέγῃ, πονεῖ,
ὅταν δ' ἁμάρτῃ, πολλὰ προςβάλλει κακά.

1 nec fui ante quam geniius sum, neque ero post moriem, de qua
sententia v. Welcker Syl. 62. — 3 voluit δίκαιος éuv, nam aperta est
Hipparchei versiculi imitatio στεῖχε δίκαια φρονῶν. — 4 Sqq. Euripideos
esse Dobree coniecit, vereor ut recte Eandem sententiam expreseit
Theodoridas app. Plan. 132 ϑνατοῖς ἐν γλώσσᾳ δολία νόσος, dc ἀχάλινος-
ἀφροσύνα τίκτει πολλάκι δυστυχίαν.

1118. Monte Casino. C. I. Add, ΠῚ 5875g ex schedis Cassitii.

Mixgà μὲν ἡ λίϑος ἐστίν, ἔχει δ᾽ ἡδεῖαν ὀπωπήν
ἔνδον τ[ὥ]ν μορφῶν, ὡς tov ἐν ταλάροις.

1 facile sed invito opinor poeta restitui poterit deleto * articulo;
expressit enim epigramma balnei A. P. 1X 610 μικρὰ μὲν ἔργα rà" ἐστίν,
ἔχει δ᾽ ἡδεῖαν ὁδωδὴην- ὡς ῥόδον ἐν κήποις, ὡς ἴον ἐν ταλάροις, cf. ibid. 612.
— 2 TON — Subiecta traduntur latina haece: qui lapis est, qui intus
habet amoenum adspectum formarum, ut viola in corbe, quae modo [exi]guus
Scripseris pro quí ad adcuratam interpretationis formam redeunt.

1119. "Tabella lignea ex Aegypto adlata in museum Massiliense. Froehner
Tablettes du Musée de Marseille, 1867.

Ἄέμπελος ὕδωρ πιοῦσα παρὰ τοῦ δεσπότου
ἄκρατον αὐτῷ ἀποδίδωσι τὴν χάριν διπλῆν.
φιλοπόνει.

Scripsit haec puerulus dictata 8 ludimagistro. — 2 delevit αὐτῷ ut
versum integraret G. Wolff Phüol. XXVIII 176, διπλῆν resecandum putat
Wilamovitz. Mihi aptius quis haec rescribere videbitur ἄκρατον αὐτῷ
ἀποδιδοῖ, χάριν διπλῆν vel διπλῆν χάριν. Nam duae ni fallor inter se sen-

III. poetarum memoriae facete ludicre sapienter dicta cet. 505

tentiae confunduntur, altera haec eitis aquam haustam vino rependit, al-
tera haec δὲ quid severis, duplum metes, Quo aptius erit illud fabula
docet, quod subicitur itaque labora ut rem tuam augeas.

*1120. Romae in monte Caelio repertus herma. C. I. 6022.
A Axif [adno

in latere:

Εἰσίν μοι δύο ἀδελφοὶ ὁμών[υμοι], οἱ δύ᾽ ὅμοιοι,
οἱ μέχρε μὲν ζώουσι, τὸν [nAq]oy οὐκ ἐςορῶσιν,
αὐτὰρ ἐπὴν [ϑανέωσι, τότ᾽ ἀλλήλοισι μάχονται.

In herma aenigma non fuit amplius trium versuum; fuit vero in
Tryphonis περὶ τρόπων libro ap. Speng. rhet. gr. III 194, cuius loci no-
titiam Wilamowitzio debeo. Ille enim haec habet:

εἰσίν μοι δύο κασίγνητοι, oi δύο μοῦνοι (1. δύ᾽ ὅμοιοι),

ὄφρα μὲν οὖν ζώωσι, τὸν ἥλιον οὐκ ἐςορῶσι,

αὐτὰρ ἐπεί κε θάνωσι καὶ ἀνδρῶν χεῖρας ἵχωνται,

ἠέλιον τε ὁρῶσι (l. τ᾽ ἐςορῶσι) καὶ ἀλλήλοισι μάχονται.
addens περὶ τῶν ἀσιρωγάλων, οἶμαι, λέγει. — In hermae titulo v. 8 ϑα-
νέωσι dubitanter scripsi, sed ἐπήν certa lectio est. Tryphonis versum
primum quomodo corrigam non habeo. Recte autem explieat Wilamo-
witz: tali dum in ossibus vivunt, solem non vident; ubi interfecto cuius
sunt animali tamquam et ipsi moriui in. hominum perveniunt. manus, tum
vident solem et pugnas tnter se conmittunt tali revera facti.

1121. Romae in Palatino monte lapis 8 dextra infernaque parte fractus.
Descripsit Mommsen. |

Πατρίς. . . . . .
névwe p. . .....^.2^...
τὸν uyÜ . . 4 4o. loe oe oe s
ÓXTQXL μ. 4 o ooo
5 οἱ πίσυρες . .
ἐς τρὶς &y
δοιὰ σοι € ΝΞ ΞΕ
δὶς δ᾽ ἐπὶ Δ. . . 4 lle s

Videtur aenigma esse ex eorum fere genere, quae Metrodori ἐπι-

506 Epigrammata varia.

γράμματα ἀριϑμητικαί feruntur A. P. XIV inde a n. 116. Hexametri
fuerint an disticha nescio. — 8 AiCA&nIA.

1122. Herculanei in horologio solari. C. I. 5862.

^ES ὠρα[ἢ μόχϑοις ἱκανώταται" αἱ δὲ uei αὐτάς

γράμμασι δειχνύμεναι ᾿ζῆϑι: λέγουσι βροτοῖς.

A. P. X 43. —. 1] oPAz — Adtulit Incobs praeter alia Eustathii
verba ad Il. Η p. 554, 46 ἰστέον δέ, ὡς οὐ νυκτὶ μόνον πείθεταί τις εἰς τὸ
σχολάζειν dm ἔργου, ἀλλὰ καὶ ταῖς μετὰ σταϑερὰν μεσημβρίαν ὥραις, εἴ τι
προςεχτέον τῷ ἀποφηναμένῳ, ὡς αἱ μὲν ἐξ πρῶται τῆς ἡμέρας ὧραι ἔργων
εἰσίν, αἱ δὲ ἄλλαι 'ζῆϑί λέγουσι βροτοῖς. — τοῦτο δὲ ἐσοφίσατο ἐκεῖνος ἐκ
τοῦ ἀριϑμητικὰ σημεῖα τῆς ἑβδόμης, ὀγδόης, ἐνάτης καὶ δεκάτης ὥρας ὁ μοῦ
παρακείμενα δοκεῖν ἐπιτάσσειν τοῖς ἐργατίναις ἑκάστῳ τὸ ΖΗΘΙ.

1123. In pariete domus Palatinae. Zangemeister Bullet. arch. 1867 p. 58.
Πολλοὶ πολλὰ ἐπέγραψαν, ἐγὼ μόνος ov[ri] ἔγραψα.

ΟΥΠΕΓΡΑΨΑ male editor σὔπω vel οὐκ ἐπέγραψα.

1124. In pariete Pompeiano. Zangemeister Inscr. parie. Pomp. 2400.
Ἤδη μοι Διὸς ἀρ᾽ ἀπάτα παρὰ σοί, Διομήδη.

Versus est ex xapxbwv genere xard ἀναποὸδισμὸν legendus. Eundem
ex Planude edidit Duebner A. P. vol. II p. 608, non hercle de S. Dio-
mede somniaturus si pompeianum lusum novisset; scriptum in Planudeis
ἄρα πηγή. — Sententiae si quid inest verbis grammaticus videtur mihi
lliadis librum quintum (Διομήδους ἀριστείαν) et, decimum quartum (Διὸς
ἀπατην) continuos se legisse vel didicisse profiteri.

1125. Myris Lyciorum in sepulcro. C. I. 4302. Newton Travels and
Discoveries ἐπ Levant p. 343.

Mocoxog φιλεῖ Φιλίσταν τὴν .1ημητρίου.
Luc. dial. meretr. IV 3 init. Male intellexit Franz.

III. poetarum memoriae facete ludicre sapienter dicta cet. 501

1126. In gemma. C. I. 7290.

Et ue φιλοῦντα φιλεῖς, δισσὴ χάρις" εἰ δέ ue μεισεῖς,
τόσσον μεισηϑείης, ὅσσον ἐγώ σε φιλῶ.

9 sententiam non adsecutus E. Curtius τόσσον μισοίης correxit.
Haec intellego: amori amore respondere duplex est gratia; itaque sim-
plex haec est ut puella patiatur quidem se amari, ipsa tamen non red-
&met; omnis abiit gratia, ubi odit amantem. Vt amorem decet amore
rependere, sic odium odio; iuvenis igitur cum ipse non oderit puellam
sed amet optat ut aliis tantopere illa odio sit quam ab ipso ametur.
Itaque ad sententiam optime habet illud μισηϑείης, poeta scripsit for-
tasse quod Villoison coniecerat μισηϑῆς.

1123. ln achate. C. I. 7293.

"d éyovaww, ἀϑέλουσιν'
λεγέτωσαν, οὐ μέλι uoc
σὺ φίλει με, συμφέρει σοι.

Versus sunt &nacreontei; verba, quod contra E. Curtium moneo,
iuvenis sunt qui gemmam puellae suae donavit: locuntur, inquit, homi-
nes quidquid volunt; loquantur, non curo; tu ama me et proderit tibi,
Eidem versus in aliis gemmis habentur. — 1 ὦ ϑέλουσιν legebatur; corr.
Wilamowitz.

1128. Alopeciae in ecclesia infra montem Hymettum, Fourmont, ex quo
C. 1. 126.

18 ὄὕρχων μὲν Tav[o]/oxoc, ἀτὰρ μὴν Mo[v]v[v]yce». ἦν,
ὀκτ[ω]καιδεκάτῃ δ᾽ ἔρανον σύναγον φίλοι ἄνδρες

καὶ κοινῇ βουλῇ ϑεσμὸν φιλίης ὑπέγραψαν.
sequitur νόμος ἐρανιστῶν.

I fere p. Chr. n. s82eculi. — Carmen ad minimum viginti fuit ver-
suum, e quibus pauca supersunt, quae referre nihil iuvat. Leguntur
v. 15 . . μνήμην φϑιμένοισι καὶ ἀλλήλοις ἀνέϊϑηκ]αν, unde de consilio so-
dalicli coniecturam facias. — 18 TAYIIKOC- MOINIXIUN corr. Boeckh. —
In ipsa quae subiecta est lege postquam de recipiendis sodalibus deque
constituendis praesidibus dictum est haec adiciuntur: εἰ δέ τις μάχας ἣ

$08 Epigrammata varia.

ϑορύβους κεινῶν φαίνοιτο, ἐκβαλλέσϑω τοῦ ἐράνου, ζημιούμενος ταῖς διπλαὶς
τετράκις ἣ ug o. lese (δραχμαῖς) ἀττ[καῖς x[e] ἢ πληγαῖς [0]xa ... .
Nam sic fere legenda puto quae tradita sunt TAITAHnAAItDETPAKPICEUX |
MENOCLEATTKAICK CHTIAHTAICAIKAIXIZ, conf. 8 Buechelero tractatam legem con-
vivalem Jnd. schol, Bonn. aest. 1877 p. 10.

1129. In gemma. Superne hominis calvaria, infra mensa sculpta ds-
pibus referta, C. L 7998.
"ITive', λέγει τὸ γλύμμα, “καὶ ἔσϑιε καὶ περίκεισο
ἄνϑεα. τοιοῦτοι γεινόμεϑα ἐξαπίνης."
Extremum est distichon epigrammatis A. P. IX 38, quod in cod.
Pal Πολέμωνος βασιλέως dicitar esse, apud Planudem ἄδηλον est. —
2 τοιοῦτοι ad imaginem spectat.

1130. Athenis vasculum.
Moyéa
δίδωτε τᾶ[ι] γυναικὶ δῶρον Εὐχάρι
τηὐτρητιφάντον κότυλον, ὡς χάδαν atm.

Litterae sunt boeoticae saeculi ΥἹ. --- Mogea Euchariti Eutretiphanti
uxori poculum donat ut amystin bibat. — 2 χάδαν novum est, sed idem
videtar quod χανδὸν in Callimachi epigr. Athen. XI 477 c xai γὰρ ὁ Θρηι-
xi» μὲν ἀνήνατο χανδὲν ἄμυστιν ζωροποτεῖν. Similiter διαφανδόν et διαφά-
δὴν, ἀναφανδὸν et, ἀναφαόδην iuxta habentur, cf. Lobeckii Paralip. p. 152 sqq.

1131. In lucerna musei Britannici. Hirschfeld Diar. arch. 1873 p. 109.

Εἰμὶ δὲ Παυσανίου τοῦ καταπυγοτάτου.

1132. Athenis in poculo fict. C. 1. 545. -
Κηφισοφῶντος ἡ κύλιξ' ἐὰν δέ τις καταξι[{],
δραχμὴν ἀποτείσε[ι}, δῶρον ὃν παρὰ ξέν[ο]υ [Θρασ]ύ[ζλλου.

1 kATAEHE --- 3 ΑΓΌΤΕΙΣΕ — Verba δῶρον ὃν παρὰ XENYX ita in
Y

III. poetarum memoriae facete ludicre sapienter dicta cet. 509

angusto. circulo scripta sunt, ut si recte ex Boeckhii coniectura hospitis
nomen addidi hoc in altero etiam minore circulo scriptum fuisse neces-
8e Bit.

1133. Amphors caeretana, in cuius antico latere duo viri circa oleam
ex adverso sedentes expressi sunt, alter ex amphora haustum oleum in
vasculum inmittens (dominus oliveti), alter illi intentus baculum manu
tenens (mercator), in postico eidem homines, dominus sedens, mercator em-
pto oleo ad proficiscendum paratus. Ritschl Annal. Instit. 1837 p. 183 sqq.

a. Ὦ Ζεῦ πάτερ, αἴϑε πλούσιος γεν[οίμαν.

b. ἤδη μὲν ἤδη πλέον" [ἀ]π᾿ ἄρα βέβακε.

. Verba sunt olivitoris, qui quod ante messem precatus erat o Ζωρὶ-
ter utinam dives fiam messe peracta ratum videns iam, inquit, iam plena
dolia; votum igitur exitum habuit. — 1 suppl. Ritschl. — 2 supplevit et
explicavit optime Hermann Diar. litt, antiq. 1887 p. 845.

1134. Apud Coliadem promunturium repertum vas grande, cuius in
parte superiore defuncti prothesis, infra titulus est. Conze Annal. In-
stit. 1864 p. 183. 197.

᾿Ανδρὸς ἀποφϑιμένοιο κα[ρη] xo[A]o[»] ἐνθάδε κεῖμαι.
Sic legi posse docent litterarum vestigia qualia Conze expressit;

et melius certe sic legetur quam cum Keilio (ap. Conzium ἰ. 8, s.) ῥά-
κος xaxov. Ceterum videntur litterae v vel 1v saeculi esse.

1135. In vasculo musei Neapolitani cippus pictus, qui distichon habet.
C. I. 8429. Cf. Heydemann Vasensammi. 2868. '

Νώτωι [uiv] μολάχην τε καὶ ἀσφόδ[Ἕε]λον πολύριζον,
κόλπωι δ᾽ Οἰδιπόδαν “Ἰαίου [ὑ]ὸν ἔχω.

1 ΝΩΤΩΙΜΟΛΑΧΗΝΤΕΚΑΙΑΣΦΟΔΟΛΟΝ correxerunt μαλαΐχην, at cf. Athen.
Il p. 58 d ἐν πολλοῖς ἀντιγράφοις εὗρον τοῦ ᾿Αντιφάνους Μίνωος διὰ τοῦ o
γεγραμμένον. τρώγοντες μολόχης ῥίζαν. — 2 AAIOYION ubi antepaen-
ultima littera paullulum curvata v esse videtur. — Epigramma in Ari-
stotelis Peplo fuisse recte Franz ex Eustathii verbis conlegit ad Odyss.
λ p. 1698, 25 ὡς δηλοῖ καί τι τῶν παρὰ τῷ Πορφυρίῳ ἐπιγραμμάτων, λέγον

510 Epigrammata varia.

ὡς ἀπό τινος τάφου, ὅτι νώτῳ μὲν μαλάχην xal ἀσφόδελον πολύριζον, κόλπῳ
δὲ τὸν δεῖνα ἔχω. Hoc vero minime certum (cf. Franz ad h. tit. et Bergk
Poet. lyr. II 659) Oedipi fuisse epitaphium apud Aristotelem, qui num
praeter Troiani belli principes etiam alios receperit nescimus. Immo
probabilis est Franzii coniectura cui olim Hippothoi Pylaeique epita-
phium fuisse videtur, coll Ausonii epigr. XXI:

Hippothoum Pyleunque tenet gremio infima tellus:
caulibus et malvis terga superna virent.

Oedipi nomen vasculi pictor certe non primus fuit qui substitueret.

IV. DIRAE ET PROPHYLACTICA.

1136. In Attica lamina plumbea .Cumanudes Ephem. 1869 n. 405 coll.
eiusdem Epitymb. att. 2583.

490v ἐγὼ Σωσίκλειαν κα[ὶ κ]τήματα καὶ μέγα κῦδος

καὶ πρᾶξιν καὶ νοῦν, ἐχϑρὰ δὲ φίλοισι γένοιτο"

δίσω ἐγὼ κείνην ὑπὸ Τάρταρον ἀερόεντζα

δεσμοῖς ἀργαλείοις
ὅ σὺν 9᾽ Exavg χϑονίαι
τ Θ᾽ ΧγΥϑΊ0 paaig
xai Ἐρινύσιν ἡλιϑιώναις.

II vel πὶ a. Chr. n. saeculi; litterae n et z, v. 4 EKATEI scriptum. —
Similes devotiones et graecas et latinas conlegit Wachsmuth Mus. Hh.
XVIII 559sqq. Adde simillimam (ed. Henzen Bullet. arch. 1866 p. 253)
Cn. Numidium Astragalum, dlius vitam valetudinem quaistum ipsumque
uti tabescat morbus, hoc C. Sextius Tabsimado rogo. — 4 non coniunxi
verba δεσμοῖς ἀργαλείοις εὖ σὺν ϑ᾽ Ἕκατη χϑονίᾳ in unius pentametri for-
mam. — Nomina inversis litteris scripta ut solent in his plumbeis ta-
bellis. — 5 ἠλιϑιῶναι novo vocabulo vocantur Furiae; confert Wilamo-
witz Aesch. Eumen. 326 τόδε μέλος παρακοπά - παραφορὰ φρενοδαλής - ὕμ-
νος ἐξ 'Epwuwv - δέσμιος φρενῶν.

“1137. Florentiae. C. I. 6308.

ἕ Γ “2
'O παυσίλυπος οἶκος οὑεός ἐστιν ἀσφαλῶς"
ἐστὲ δὲ καὶ σιγᾶν ἀκίνδυνον γέρας.

512 Epigrammata varia.

1 numeros restitueris deleto ἐστίν verbo, — 2 Simon. fr. 66 B., nisi
quod σιγᾶν male pro crydc scriptum et δέ insertum .est in senarii gra-
tiam. Cf. Wilamowits Bullet. arch. 1874 p. 51, qui vertit:

fngredere limen: cura non potest sequi,
tutum est fideli praemium silentio.

*1138. In pariete Pompeiano. Zangemeister Inscr. pariet. Pomp. 738.
Ὃ τοῦ Διὸς παῖς καλλίνεικος Ἡρακλῆς
ἐ[νϑ]άδαι κατοικεῖ, μηδὲν εἰςειαίτω κακόν.

Similia conlegit Buecheler Mus. Rh. XII 248 sqq. — 2 εἰςειαίτω i. e.
εἰξιέτω, de qua forma vide Lolliani praeceptum in Phrynichi ecloga cum
adnot. Lobeckii p. 15 8q. — Eosdem versus non adgnoverunt in titulo
provinciae Curdistan C. I. 4673:

HPAKAH ^ AEKVTIIE!
MHOEN^* IZIAIGOIKAKON

ubi videtur scriptum fuisse ἐνῚθαΐδὲ κατυκεῖ, μηϑὲν εἰςιαίϑω κακόν.

1139. Amuletum Aegyptium. C. I. 4971.
Eig Βαΐτ, εἷς ᾿ιϑώρ, μία τῶν βία, εἷς δὲ "xcu
χαῖρε, πάτερ κόσμου, χαΐρ[ε], τρίμορφε ϑεός.
1 legebatur μία Τωνβία. --- 2 χαρε — ΧΑΙΡΘ.

1140. Modoetiae in thesauro ecclesiae cathedralis amuletum. C. [. 9065.
8. Ἰ(ησοῦ)ς Χ(ριστὸ)ς.
π(άτε)ρ εἰς zíodg σου παρ[α]τί9[η]μ[ε τὸ] n(veb)ue μουν.
ἡ μίτηρ σου

€

ὃ vOUG OOV.
cf. evang. Luc. XXIII 46 et Ioann. XIX 26. 27.

b. Qevy ἀπ’ ἐμ[ῆς] κραδίης, δολομήχανε, φεῦγε τάχιστα,
φεῦγ' ἀπ᾽ ἐμῶν μελέων, oq[r], πῦρ, Βελεὰρ χζακό]μορ[φ]ε,
. μ[ῆασμα, δράκων, ϑη[ρῶν A]oxe, λύσσα xo[A]og [τε,
βάσκανος, ἀν]δ[ ο] οφόνο[ζς] καὶ ne[v]royov[o]v [r]évos .
56 λυγ[ὸ]ν ἐ[π]ασσύζτερον σ]χ[εδα]σ[αῆς . . . . . καὶ ϑαν[άτοιο,

IV. dirae et prophylactica, 518

Χ(ριστὸ)ς αναξ xéAeré σε gvys[i]v ἐς λέτμα ϑαλάσσης
'Eyéag [σ]κόπελ[6]ν [r]' ᾿Ἐγέ[ο]υ ὠκαι[α]ν[οἵο,
ἐς ἐζω]νοπ[υ]ρ[ε]10[»] ἀτάσϑαζλ]ον: ἀλλ᾽ [ὑ]πόε[ι]κε8.

Versus lustinianea aetate non recentiores esse iudicat Kirchhoff. —
In praescriptis ΠΑΡ | TIeM | nMAMOY. — 1 ewe — 2 ψοφίπυρ ὄφι, πῦρ
Kirchhoff; non ausus sum ψοφόπυρ scribere, — x | MOPEACMACMA x[ax]o-
ρέϊκτ]α Kirchhoff integrum relinquens versum proximum, qua ratione
vereor ut litterae numeris sufficiant. — 3 eH | AOoxe ϑηρῶν Axe scripsi;
cogita serpentem ex inproviso feras opprimentem. — XOOCBACKAN | 4co
φονεου χόλος τε dubitanter scripsi; dein Kirchhoff βάσκανος ὀφϑαλμοῦ,
quod solito lenius dictum videtur de satana. — 4 ΠΡΟΤΟΓΟΝΥ |. ενος
CEnCAYTUNN πρωτογόνου μένος Kirchhoff; γένος praetuli, cui addendum
fortasse ἐχϑροῦ. — 5 AYTWNEHACCEYC | KHKAKCHCOYACOKAIGANNA λυγρὸν
ἐπασσυτέρης κακίης. . . xal ϑανάτοιο Kirchhoff, ubi extremum vocabulum
verum fortasse non est; λυγόν i. q. Aeryóv. Ceterum sacrorum librorum
peritis emendanda haec conviciorum turba curae esto. — 6 vr | e —
7 «ere | ACKIOPEAUNETEeCY . UAI | HNUH "Eyéag σκοπέλων οἱ ὠκαιανοῖο
Kirchhoff. — 8 eoNonwPoro | KATACeAKON corr. Nauck. — AAA | noerke
corr. Kirchhoff.

Kaibel, Epigrammata graeca. 33

ADDENDA.

1a. Athenis in museo centrali descripsit Leo amicus.

Παι[δὸς ἀπ]οφϑιμένοιο K[Asot]rov τοῦ Meveoaíiguov
μνῆμ᾽ ἐςορῶν οἴκτιρ᾽, ὡς καλὸς ὧν ἔϑανε.
ΥἹ saeculi. — 1 nomen supplevit Kirchhoff.

2 v. 1 lege Ξϊενοφάντωι.

4s. Fragmentum atticum in museo Britannico. Hirschfeld Diar. arch.
1873 p. 108.

Nomen . . τόδ]ε σῆμ᾽ &ya9ov [xai σώφρονος ἀνδρός
Mowtiov ..... Ίς μ᾽ ànotgo[e.

Non verba tantum eadem fere atque in Antilochi titulo (n. 4), ve- .
rum sculptoris quoque manum eiusdem adgnovit Hirschfeld. Cuius quo- :
niam nomen ᾿Αριστίων est, adparet in hoc titulo cum ante μ᾽ ἐποίησε
littera * superest patris nomen additum fuisse, — .Graviter erravit, uti
conlatis ectypis efficitur, Roehl Sched. epigr. p. 21 fragmentum cum ti-
tulo dedicatorio n. 755 parum apta ratione coniungens.

382. Athenis. De anaglypho superest mulier sedens alteri figurae quae
periit dextram iungens. Misit Leo.

4Ζημήτριο[ίς . . ..
Θεοδότῃ Z2 ....

8. Ῥυχὴ μὲν προλιποῦσα τὸ σόν, [4ημήτριε, σῶμα
οἴχεται εἰς "Ἔρεβος: σωφροσύνη δὲ τρόπων

518 addenda.

ϑάλλει ἀγήρατος" τύμβωι δέ σε ϑῆκεν ἑαυτῆι
4 Ἔρξις ἴσον στέρξασ᾽ οἷσί τε ἴΐσον τέκεσιν.

b. φϑονον εὐλογίας πηγήν», Δημ[ήτριε, καλόν
ἀσκήσας κόσμον σωφροσύνηϊς, ἔλαβες"
ὧν σε χάριν στέρξασ' Ἔρξις
μνημεῖον φιλίας τεῦξε τάφ[ον φϑιμένωι.

Alterius saeculi rv partis. — 2 suppl. Wilamowitz. — 8. sq. vel haec
vel similia supplenda, si quidem v. 4 OmiTE0 certam lapidis lectionem
esse adfirmat Koehler. — 5 cf. n. 85, 9. ηὔρηται δ᾽ ἄφϑονος εὐλογία. —
6 κόσμον σωφροσυνης intellege ut σωφροσύνης ἀρετήν ἢ. 384 et 525. —
7 EPXIZTEId quae quoniam Koehler legit temptare non audeo. Sententia
eadem videtur quae v. 4, velut τεχέεσσιν ὃ μοίως.

40. Cf Gomperz Ac. acad. Vindobon. min. 1876 p. 587, qui v. 8 σῆς
δ᾽ ᾿Ακαδημείης, v. 6 δῆμος ᾿Αϑηναίων δ᾽ ἐσθλὸς ἔτεισε χαριν scribjt, neu-
trum satis apte.

97a. In agro Eleusinio. C. I. 401.

Ἰμνῆ]μα τόδ᾽ ὑψιφανὲς 4η[οὔ]ς [ζ]α[κόρ]οεο δέδορκας,
μυρίον ἐν σοφίῃ κῦδος ἐνεγχαμένου,

ὃς τελέτας ἀνέφηνε καὶ ὄργια πάννυχα μύσταις,
Εὐμόλπου προχέων ἱμερήεσσαν 07a.

5 ὃς xai δυσμενέων μόϑον οὐ τρέσεν, ἀλλ᾽ ἐσάωσεν

ἄχραντα ἀρρήτων ϑέσμια Κεκροπίδαις.

& μάκαρ, ὃν καὶ δῆμος ἐπεστεφάνωσς γεραίρων

Recte videtur Boeckh v. 5 Gothos intellegere, qui c&. a. 269 Grae-

ciam pervagati sunt; cf. ad n. 878. — 1 mMA — AH . . LIAL OIO corr.
Boeckh. Hierophantae nomen consulto tacetur.

180 v.3 lege crovó/tccay.

addenda, 518

181a. Corcyrae. C. L 20. Melius ex Muetoxydae editione Wachsmuth
Mus. BÀ. XVIII 578 coll. tab. Describam tituli imaginem vulgaribus
litterarum formis usus.

IAT3HHOTAI3OSTAMOMI
EPITYMOIPOAYNOFA££
. qTAMOTaM . .. .- .

Ab initio tituli unus dimidistusque alter versus pes periit; singulos
pedes si quiparum fere litterarum fuisse ponimus, septenae octonaeve
litterae 8 dextra lapidie parte supplendae sunt singalis versibus. Vnde
reperies vv. ὃ et 4 undeviginti vigintive litteras restitui debere. Itaque
sic propono ut legatur:

Σᾶμα ... μου (nomen fibi) ματρὸς ἐγὼ foro[x] ἐπὲ τύμωι
IloÀvvóJag: σ[τοναχὰ δὲ υἱῶι κατελεῆπετο ματρίός.

vI saeculi. — 1 adparet faleo me supra n.181 τύμβῳ correxiese

pro eo quod traditum erat τύμῳ. — 2 Πωλυνόυλας Wilamowitz.

197a. Rhodi in basi sepulcrali. C. I. 2545.
"ugqioyov τοῦ ““αάγου Ποντωρέως.

Ἥκει καὶ Νείλου προχοὰς καὶ ἐπ᾽ ἔσχατον ᾿Ινδόν
τέχνας ᾿Ἰμφιλόχοιο μέγα κλέος ἄφϑιτον αἰεί.

Aetatis videtur graecae; traditur rn forma. — Amphilochus Lagi f.
(nam Λαάαγος idem esse quod Λῶγος inde contractum recte observat Boeckh)
Pontoreae natus fuit, quam τῆς περαίας Rhodiorum partem fuisse Boeckh
coniecit.

208 v. 13 fortasse ἀπ᾽ ὀλβίων.

321. Cf. Weil Mittheilungen des archaeol. Instit. in. Athen 1 334 adn.,
qui patris nomen EXEKPATIAEO in lapide legit.

222. Cf. Weil Mittheil. cett. 1 329 adn., qui v. 1 testatur in lapide esse
ἀρετᾷ λάμψαντα, v. 2 TEMENI, v. 5 στεφάνοις, v. 6 μανύσυσ᾽, tacet vero
de vv. 7 et 8.

520 addenda,

2282. Ephesi Edidit minusculis litteris, ut omnia, Wood Discoveries at
Ephesus: Inscriptions from the city and suburbs n. 10.
“Ὡς ἀγαϑὸν καὶ παῖδα καταφϑιμένοιο λιπέσϑαι,᾽
εἶπε μ[ελιγλώσσων ἴδρις ὃ Πιερίδων'
τοῦτ᾽ ἐτύμως in? ἐμοί, φίλε, κέκριται" ἂν γὰρ ἀνεῖλεν
μνάμαν & καχία, παῖς πάλιν εἰργάσατο.
ὅ καλὰν δ' ἐξσώζων γενέτᾳ χάριν, οὐ βιότου φῶς
δεύτερον, ἀλλὰ κλέους ἦψ' [ϑτ]ερον βίοτον.
αἰνῶ Μουσάων σεμνὸν γένος * εἰς ἀρετὰν γάρ
δῶκαν duoi τέκνου ζῶσαν ἐυφροσύναν.

Nomen patris, cuius malignorum hominum studio accusati memoria
damnata fuisse videtur, iure tacetur; at mirum quod nec filius nomina-
tur, quem superstitem relictum sperat pater sibi demptam famam reconcili-
aturum esse — 1 Od. y 196. — 2 suppl editor. — 6 ἥψ᾽ ἱερόν editum,
In lapide haec opinor sunt HYETEPON, in quibus qui descripsit negle-
ctam putans elisionem et 1 pro T legens erravit; nam hoc voluit poeta
alteram accendü sihi etsi non vitae lucem, tamen laudis famaeque vitam.
— 1 εἰς ἀρετάν in virtutis gratiam.

228b. Ephesi Wood Discoveries: luscriptions of tombs n. 19.

vu με] νυμφιδίων κραδίην πεπληϑότα λέχερων
Ζωῆλον αἰακτῷ τῷδ' ὑπένασσε τάφῳ
καλ]ή ve γνωτή τὸ παναιδοίη Στρατονίκη
ξυν]ά τ᾽ ᾿4λέξανδρον κοῦρον ὁμηγενέα,
δ ἀσ]τοῖς καὶ ξείνοισι προςηνέας, ἐσθλὰ μὲν εἰπεῖν,
ἐσθλὰ δὲ καὶ ῥέξαι πάντας ἐπισταμένους.
“1ητογενές, σὺ δὲ παῖδας ἐν ἡρώεσσι φυλάσσοις,
εὐσεβέ]ων αἰεὶ χῶρον ἐπερχόμενος.
Bonae aetatis. — Editor falso suppletis vv. 1 4 8 nihil intellexit;
probabiliter vero idem v. 2 nomen et v. 3 καλή adiectivum restituit. —

5 84. imitatur poets Leonidae Tarentini epigr. À. P. VII 440 52e: καὶ
ξείνοισι καὶ ἐνδήμοισι προςηνέα - ἔρδειν.

229. Ed. Wood Discoveries: Inscriptions of tombs n. 18, qui v. 1 legit
Πόλιττα i. e. Πωλιττα, recte fortasse, et subscripta addidit haece:

0 ἐνοχλήσας τούτῳ τῷ βωμῷ ἢ τῷ τόπῳ καταβαλεῖ

εἰς τὸν φίσκον (δηνάρια) μυρία.

addenda. 521

241a. In museo Smyrnaeo. Μουσεῖον καὶ Βιβλιοϑήκη τῆς εὐαγγελικῆς σχο-
λῆς. ἔτος πρῶτον, περίοδος δευτέρα (Smyrnae 1876) p. 56.
᾿Ἀφλέκτους Ὑμέναιος ἐμῶν ἠείρατο πεύκας
ἀμφί διπλῶν, ὅτε μοι φέγγος ἀνεῖχε, γάμων"
ἅγε δυσὶν ζευχϑεῖσα φίλοις ξυνάοσι τέχνων
οὐδὲ σὺν ὁπλοτέρῳ μακρὸν ἔτεινα βίον"
5 ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἀχμαῖος στέργων ἐμὸν ὥλετο λέκτρον,
τρισσὰ ἐν ἐμοῖς κόλποις ὀρφανὰ τέκνα λιπών"
εἰς δὲ δόμους ἀέχουσα φίλου πάλιν ἤλυϑον ἀνδρός,
ὡς ϑέμις, ἀρχαίων κηδομένη λεχέων"
ἀλλὰ καὶ ὑμποθϑέουσα πλέον, φιλέοντα δὲ μεῖζον
10 προῦλιπον ἀμφὲ διπλοῖς νηπιάχοισι πόσιν'
τὸν δ᾽ ἐμὸν ἐχϑαίρων ἀδικομμόρον οἰκτρὰ γοᾶται
ἧς ζωῆς τέκνων οὕνεκα φειδόμενος.
τίς δὲ κόρας ἀδάκρυτος, ὅταν φρενὶ πότμον a[xov]o.
τὐμβαρύν, ὥς με τρίτωι νὺξ ἐμάρανε φάει;
15 ἡ δέ με πρὶν σώιζουσα πολύστονος Εἰλείϑυια
. πάσας ἀπρήκτους λοίσϑιον ἔσχε λιτάς,
dugi δέ u' ὠδίνεσσι δνηπαϑέσιμμογέουσαν
ϑῆκ᾽ ᾿αίδης ἔμπνουν εἰς μυχὸν εὐσεβέων.
οὕνεκα καὶ πρὸς τέκνα καὶ ἀνέρας, οἷς [ἔπ᾽] ἀνέσχον
20 εὐχὴν ἐξ ὁσίου, vé[o]u' ἐπέ[β]ην βιοτῆς.

De aetate tituli incertum est iudicium: litterarum formae non tra-
duntur, nomina tacentur; iota mutum additum dativo τρίτωι (v. 14) et
participio cwitouca (v. 15), omissum in dativo ὁπλοτέρῳ (v. 4), quae res
una enm littera v sequenti μ' adsimilata (vv. 9 11 14 17) vetat ne se-
cundo p. Chr. n. saeculo recentius epigramma existimemus; in sola t&-
men carminis indole 81 iudicium positum sit, ex narrandi inconcinnitate
et ex loquaci eodemque quaesitiore dicendi genere de recentiore potius
poeta cogitaverim quam de antiquiore quidem sed inhabiliore, — 1 ἄφλε-

κτοι πεῦκαι incassum accensae faces. — 8 ξυνήονα λέκτρων i. e. urorem
dixit Christodorus ecphr. 207; minus apte poeta Smyrnaeus. — 7 alteri
viro nupsi, lugens, ut par est, priorem amissum, — ὃ κηδομένην traditur.

— 9 et ego illum et ille me magis amabat viro priore. — 12 cf. 204, 19 sq.
— 18 πότμον ἀνέχοι traditur. Dubitanter AN€XO! in AKOYOI correxi;
displicet illud φρενὶ ἀκούειν. — 19 οἷσσι ἀνέσχον traditur. Mirum est εὐχὴν
ἀνέσχον (i. e. εὐχομένη χεῖρας ἀνέσχον), non tamen ultra poetae artem,
neque quod scripsi OiCen pro Oicci ferri non posse videtur, ut sit idem
quod ὧν ὕπερ. — 20 traditur τειμαξ πέρην βιοτῆς; cf. supra n. 343.

522 addenda,

241b. Prope vicum Ali-Aga ad novam Phocseam. Μουσεῖον xal Bi-
βλιοϑήκη cet. p. 198q.
0 τᾶς ἀοιδ[ ἀ]ς. ἀγεμὼν ἀν' ἜἝλλαδα,
ὁ παντάπασιν ἐξισώσας τὰν λόγῳ
καὶ τὰν ἀτάραχον ἐν βροτοῖς ϑεύσας ὁδόν
Πυρρωνιαστὰς ἹΜενεκλέης ὅδ᾽ ἤμην ἐγώ.

Meneclem IIuppuveicy philosophum fuisse censet Wilamowitz coll. v. 3;
quod si quem offendat propter Πυρρωνιαστής vocabuli formationem, co-
gitare poterit de Πυρρωνιαστῶν collegio, quod a Pyrrhone auctore et con-
ditore nomen duxerit, — 2 τάν λόγῳ videntur poetae verba dici, quae
suis cantus numeris plane se exaequasse et ad amussim expressisse ille
gloriatur. — 4 voluit ὅδ᾽ εἴμ᾽ ἐγώ vel ὅδ᾽ ἦν ἐγώ.

248. Nuper edidit ipse C. Curtius Act. acad. Berol. min. 1876 p. 341 sqq.
Qui etsi ordinem versuum recte constituit tamen arte scriptoris non
perspecta singula epigrammatia mirum in modum inter se confudit,
Vt mittam quae a me olim inventa iam suo nomine reposuit (nam et
ipsa leviora sunt et fallar memoria ex praesenti sermone repetita)
enumerabo quae aliter ille conformaverit. Scripsit v. 2 τῆς σῆς ἕξο-
Xov via τέχνης, v. 10 τῆς τ᾽ ἰητορίης, v. 11 νοῦσος. Tum post v. ll disti-
chon excidisse ratus alteram pentametri partem recte fortasse sio re-
paravit ν[οὔσ]ος ἔλυ[σε μέ]νος. V. 14 νῦν ce, φίλος vel νῦν c, ἥρως,
quorum alterum sane ferri potest, V. 16 non expedivit, v. 18 ψυχὴ μέ-
νει ἀϑανάτη et v. 19 σῶμα δὲ ϑνητὸν ἐόν. Post v.81 ex tituli ima-
gine patet etiam plura fuisse ad prius Pantheae epitaphium referenda:
superant obscuri quidam litterarum apices. V. 32 integrum reliquit,
v. 88 legit ut ipse legi.

Eorundem titulorum pars edita etiam in Μουσείῳ xai Βιβλιοθήκη
(cf. ad n.241a in his Add.) p. 52, ubi recte supplevit editor v. 1 in-
venitque v. 31 ἔνϑα et κείσομαι.

-—

242a. Circa Pergamum teste Perrotio, qui edidit Bevue archéol. 1876
p.283. Apud Elaeam inventum refert editor in Μουσείῳ καὶ Βιβλιοϑ.
(cf. supra ad n.241a) p. 17, et hoc quidem verum esse docet v. 1;
Elaea enim ad mare sita urbs.

.]g» exeavoio ósdov[n?sa . . . . . ..
Σώταν δυσμενέων μαρ[νάμενον προμάχοις,

addenda, $23

υἱέα τὸν Φιλίου, 0g ayovia ...... . .. .
ὠχύμορον κρυόεις ἀμ[φεκάλυψ᾽ ᾿Αἰδης
ὅ Κελτῶν ἐν χείρεσσιν ὀ]λέσσας" ἀλλ᾽ ἀπὸ Ῥώμης
ἤλυϑε σὺν Κίντωι xogo[..... εἰς "Moin,
. ἔνϑα οἱ εὑρυμενὴς γα[ίη τάφος ἐστί: φίλοι δέ
ἐκτέρισαν ξείνηε φῶτες ἀποφϑίμενον'
τηλοῦ μὲν τοκέων, τ[ηλοῦ δ' ἀλόχοιο ποϑεινῆς
10 wàero καὶ πάτρης ἄμμορος «ὐσονίη]ς.

Σώτας Φιλίου. .....

Litteras Perrot tradidit vulgares, unde quoniam ne res quidem ut
in mutilo titulo satis faciles sunt perspectu, nec aetas carminis definiri
nec verba restitui possunt. Cum Οὐ] 18 sive Gallograecis saepius in
Asia conflixerunt Romani altero ἃ. Chr. n. saeculo. — 1... editor
Musei, addens ἡ litteram- incertam esse; . . . .N Perrot. Versu extremo
litterae n vestigia adparere testatur ed. Mus., itemque extremo v. 2 lit-
terae N, V. 9 A, v. 9 n, v. 6 1 v. lÓz. Primo versu dici videtur Sotas
in maris litore pugnans occidisse. — 3 Φιλίου, ὃς ἄγοντ. . . ed. Mus.
Perrot $iAOIZATONTA, quae non expedio. — 6 Κίντον dubitanter sumpsi
romanum Quinti nomen esse; extrema neque minus quae v. 7 posui in-
certa sunt.

258. Ad explicandum mirum illud νεκραγωγὸν γόνυ indicavit mihi Wila-
mowitz Euripidis versus Hecub. 535 sq., ubi Neoptolemus Polyxenam
Achilli inmolaturus precatur δέξαι χοάς μου τάσδε κηλητηρίους, νεκρῶν
ἀγωγούς" ἔλϑὲ δ᾽ ὡς πίης μέλαν κόρης ἀκραιφνὲς αἷμα κτλ᾽. Itaque quid-
quid sacrorum quis facit ad sepulerum, eo pertinent ut defunctus advo-
cetur; advocatur autem ita, ut qui vocat terram pulset, quam ad rem
necesse est ut genu flectat. Invitat igitur Alexandrinus ille poeta quae-
sitius quam clarius locutus ut qui praetereat genu flectat versusque le-
gat eoque tamquam sacris oblatis mortuum ad se advocet adducatque.

2332. Paro in insula. Ed. Olympius Athenaei V 21 n.8 litteris mi-
nusculis.

Διφίλου οὗτος ὅδ᾽ ἐστὲ τύπος, τοῦ Διφίλου υἱοῦ,
ὃς καὶ ἐπὲ στρατιὴν δόξαν ἔχεν μεγάλην.
Videtur romanse aetatis. — 1 οὗτος ὅδε uti ὁδ᾽ ἐκεῖνος n, 638.

Γ΄

524 addends.

235. Ed. C. Curtius Act. acad. Berol. min. 1876 p. 352.

271a. Minoae Amorgi Weil Mitthei. d. arch. Inst. in Athen I 341.

4tvdpa κλυτὸν Zia . . . . e oos
ὦ ξεῖν᾽, ἐνταυϑὶ τύμβος ἔχει ᾿φϑίμενον-
οἰκονόμο» πάτρης, ἀγορανόμον . . PPM

μυρίον ἐν Μούσαις κῦδος ἐνεγ]κάμενον,
ὅ παιάνων τῖε ἱερῶν ποιητήν. ros
βούλαρχον τ᾽ ἐπὶ τοῖς . . mom one
εἰκοσιὲξ] λυκάβαντας ἀναπλήσανζτα .

Servata sunt exordia lapidis versuum sex eaque aequalia fere;
quo magis mirum quod, si quidem probos fuisse versus sumimus, sup-
plementis opus videtur satis inaequalibus. — 1 nomen non exputo. —
3 supplevi ex n. 405 πατρίδος οἰκονόμον, 4 ex n.97a in his Add. v. 2.
— "I editor cum superne et ἃ dextra fractum lapidem dixerit videtur
inferne integrum significare, ut non liceat post v. 7 pentametrum addere.

295. Ed. Μουσεῖον καὶ Βιβλιοϑήκη (cf. ad. n. 241 a) p. 141, ubi subscri-
pta traduntur:

Φιλοκλῆς 4“ημητρίου ἧρως χρηστέ, χαῖρε.

29723. Ephesi. Wood JDiscoveries αἱ Ephesus: Inscr. of tombs n. 1.
'Envo[ér]ovg ὁ τάφος παιδὸς πατρός τε σὺν αὐτῷ"
ἸΜΠαρκελλεῖνος ἔην ἀμφοτέρ[ζων»] ὄνομα.
ἄλλοι μὲν στεφάνοισι, χοαῖς, δακρύοις τε καὶ ᾧδαῖς
τειμῶσιν τὸν σόν, Παρκελλεῖνε, τάφον'
5 ἀντὶ χ[ο]ῶν δὲ πατὴρ ψυχὴν ἰδίαν ἐπέδωκεν,
κοινὸν ἔχειν ἐϑέλων οὔνομ[α] καὶ ϑάνατον.
hanc aram si quis temptaverit transferre aut in. terram (?) excidere
aut alias amoveri curam fecerit, dabet (sic) fisco poenam nominatim HS.
X. MM. HS. haec ara defenditur ab ieis qui sunt in tabulario Ephesi.
Φιλουμενὴ ἀνδρὲ ἰδίῳ καὶ τέχνοις ἐκ τῶν ἰδέων.
1 ἑπταάπους, 2 ἀμφοτέρο[υ], 8 δακύροις, 5 ᾿Αντίχϑων editor.

addenda. 525

906a. In museo Smyrnaeo. Μουσεῖον xal Βιβλιοϑήκη (cf. ad, n. 241a)
p. 96. |

Παῖδα ue] Πλουτάρχου Ziovvoto[v ἅδε xéxev3e
γαῖα, τὸν et9[é]o« ὡς ἀστέρα λαμπόμενον

ἀϑλοφόρον [τ]αχύτατι" τί τὸ πλέον; εἰς ᾿Αἰδαο
ἤλυϑον ἡβήσας [ἐννεακ]α[ιδ]εχέτης,

5 ο[] 0» ..... eee πόνος, ἀλλ᾽ 0 . . ..

πένϑος ἐφῆκε πικρὸν uoig] ὁλο[ὴ] γενέταις.

1 ante Πλουτάρχου novem litterarum patet spatium. -- 2 αἰϑρίως
traditur; cf. A. P. VII 878 τοίους ἀστέρας αὐχήσεις Ἑλλάδι λαμπομένους.
— A ἡβήσας .... ss. d[u'] ἐχέτης traditur. — 5 sq. sie editi d[v]ru.
λίῦσε δὲ γούνατα οὐ] πόνος, ἀλλ᾽ Gv[opewov] - πένϑος ἐφηίπλωσαν ἀμφίπ]ο-
λοι γενέταις. Sententia fere eadem videtur quae supra n. 116 τεθνειὼς
οὐχ οἷος ὀδύρομαι, ἀλλ᾽ ὅτι πένϑος ἀμφοτέροις ἔλιπον λυγρὸν ἐμοῖς γονέσιν.
V. ὁ parum refert ἐφῆψε an ἐφῆκε scribas; μοῖρ᾽ ὀλοή certa est.

3072. In museo Smyrnaeo sub anaglypho, cuius argumentum non di-
versum suspicor esse ab n. 599. Μουσεῖον καὶ Βιβλιοϑήκη (cf. ad n. 2 41a)
1873-1875 (ed. Smyrnae 1875) p. 88.
Οὐκ ἀκλεῇ Δεκούρατον ὁρᾷς, ὃν ἀνεῖλε Σαγ[ίττας
λαιῆς χειρὸς ἐμῆς οὐ προφυγὼν ϑάνατον.
1 ΣΣάγτ[ας] editor; corr. Wilamowitz.

313a, In museo Smyrnaeo. Μουσεῖον καὶ Βιβλιοϑήκη (of. ad n. 307 a)
p. 67. Ε
Νύσης εὐτάχτου τε καὶ ἐργατίδος τόδε σῆμα.

Nyss ancilla fuit frugi et laboriosa.

919a. Philadelphiae. Μουσεῖον καὶ Βιβλιοϑήκη (cf. ad n. 307 4) p. 123.
Γάιον [ἐν]θάδε, 5e[i]v', ἐςορᾷς,
ὃς ϑάνεν [ὀἸκταέτης"
τῷ δὲ π[α]τὴρ Γάιος Παπιαν[ή ve] τεκοῦσα
μνείας χ[α]ριν εἰκόνα τήνδε
5 ἄνἼϑεσαν.
ἔτους. . . . [μ]η(νὸς) ᾿“πελλαίο[υ.

5906 —— addenda.

Sic haec edita sunt, nisi quod versus distinxi atque v. 1 Lew pro
ξέν᾽, v. 5 ἄνθεσαν pro ἀνέθεσαν reposui.

3381. Pergami Μουσεῖον καὶ Βιβλιοϑήκη (cf. ad n. 241a) p. 41.
Ἤμην ἐν ζωοῖς * φάος [ἡδὺ δὲ] λεῖπον ἀγεννῶς:
οὔνομά μοι Χρηστεῖνος τὸ πρίν, ἀνέϑρεψε δὲ γαῖα
Βειϑυνῶν πρώτη Νικομήδεια, κτεῖνε Ó' ᾿Αχιλλεύς"
ταῦτα δὲ πάντα μίτοις μο[ι]ρῶν πάϑον, ὡς ἄνϑρωτστος.
ὅ ᾿Αντωνία ᾿Ορείνῳ ἀνδρὲ ἰδίῳ μνείας χάριν.
1 editum φαος [λαμπρόν]. --- ἀγεννῶς Si verum est, defunctus dici
videtur liberos non reliquisse. — 2 nomen ab initio Chrestinus, postes
Orinus fuit. — Ceterum cf. titulos Nicaeenses n. 350 sq.

935. Ante v. 1 non debebam tacere tradita esse haec:
.. EKTHE.QNIL . .. Q.. NOZL.. eer t n n . ALIII

ἃ Franzio vix recte sic restituta ἐκ τῆς τῶν χώρων mpocodou κατεσκευ-
ἀάσϑη. — 8 haec tradita ONEIKAMEZIQAAEPAMOZ ΑΔΕΔ . . |. NAEEN κτλ.

337. Cf. Marquardt Antiquit. reipubl. rom. II 487.

4592. Syriae nescio quo loco. Perrot Rev. arch. 1877 p. 61.

Τὸν σοφὸν ἐλλό[γεμον] καὶ παιδεύσαντα ἐφήβους,
τὸν ϑρέ[ψανἾτα βροτοὺς καὶ ἐν στέρνοισι δίκαεον
παρϑενικας τελέσας ἀ[ξ]ια νυμφιδίων,
καὶ ζήσαντα καλῶς ἑβδομήκοντα ἔτη,
ὅ Κατάγραφος ἐνθάδε κεῖται.

1 ελλο ἐν λογίοις Perrot, recte fortasse. — 2 ePe; | TA et 3 AziA
corr. Perrot. — 2 δίκαιον scil ἄνδρα. Nam si a verbo τρέφειν penderet,
scriptum oportuit τὸ δίκαιον. — 3 non intellego; videtur Perrot nescio
quid turbasse; τελέσας nominativus non offendit. — 5 Καταΐγγραφον etsi
vetuit Perrot nomen feci; inepte enim dixeris imagine exsculptus ille hic
&itus est, quae illius est explicatio.

addenda. 591

4615. Megaris. Lenormant Mus. RA. 890 n. 230.
Σᾶμα τόδε Ὑψικλέους: Πεγαρῆς v0v08 . . . . . . .

Descripsiese se ait editor 8. 1863, neque hoc anno ipse titulus vi-
detur antiquior, licet litteris sexti saeculi scriptus. Supplementum vix
aliud inveneris praeter hoc Μεγαρῆς Tov)! ἐνθαδ᾽ ἔθαψαν, ubi tria illa
τόδε et τόνδε et ἐνθάδε iuxta posita inperiti potius falsarii quam sexti
saeculi produnt ingenium.

46323. Prope veterem Corinthum. Lolling Mittheil. des arch. Inst. in
Athen I 40 coll, tab.
ΔΙ “εινία τόδε [capo], τὸν ὦλεσε πόντος ἀναιδής.

vi saeculi. — Supplevit Kirchhoff.

413a. Spartae. Roehl Mittheil. d. arch. Inst. in Athen 1 233.

«Αϊνετίδαν με χϑὼν Πολυαινέτ]ου εἶλε Κόρινϑος,
ἁνίχ᾽ ὑπὲρ Σπάρτας ἐν συνόδοις ὀλῆμαν,
& uot μνᾶμ'᾽ ἐπέϑηκε " πατ]ρὲς δέ μοί ἐστιν "Opstot.
ζαλωτὸς δ᾽ ἔσομαι τοῖς ἐπι]γινομένοις.
IV saeculi. --- Editoris supplementis mea praetuli. — 8 Ορειοί oppi-
dum ignotum.

497a. Cyparissiae Messeniorum. Leake Jtner. Peloponn. I 293.
&. Κλεινὸς παῖς ΝΞ
αὐτομάτῳ [ϑανάτ]ῳ ϑνη[σ]κ eth nn
perierunt duodecim vel quattuordecim versus.

b. Ξυστοῦ ue παῖδα . . . . . .

5 τὸν καλ(λ)ίνεικον χῶσεν, ἄρσενας dv[o
λιπόντα παῖδας καὶ φάος [r»v]vatxa τε
χήρην ᾿Τριστόκλειαν, [ἢ] φιελ[αν]δρίας
ἀρχαῖον ἐζή[λ]ωσεν ἦϑος" [ἧς] βα[ρ]ύς ᾿
δαίμων ἀπέσχ[ισ]έ[»] ue [καὶ] παίδων δυ[εῖν,

10 οὖς ἀντ᾽ ἐμεῖο Τα[ίναρ]ος φίλη πατρίς
ἄγοιεν] eig Bíotn γηραιὸν μέερον.

528 addenda.

Duo sunt nescio an non unius hominis epitaphia. — 1 nAIC . . ot
DOCTEnONOCM .NOC quae neque ego expedio neque expedivit G. Her-
mann Opusc. IV 8322sq. — 2....0e6NHOK corr. Welcker Diar. anti-
quit. 1830 n. 86. — 3 non fuit opinor Ξυστου παῖς, Sed in gymnasio
altus et tamquam natus. — ὅ ΔΥΕΙ͂Ν et 9 A1O transposuit Hermann. —
65q. suppl. Welcker. — 8 EZHNOCEN corr. Welcker. — HeoOC . . BAIYC
et 9 AnECX . . EIME . . . AIAQNAIO corr. Hermann, idemque vv. 10 sq.
supplevit; patriae nomen incertum.

$45. Qravi sane meo errore factum est quod Decharmium dixi tertii

tituli nihil nisi fragmentum addidisse. Addidit enim haec:

c. Τίς Πλάταιαν σύλησεν; τίς ὥλεσεν ὕρμον a[z]avrc[»,
Σκεπτιανὴν πλ[ουσία[ν], φελόξεινον καὶ φιλόχρεσιζον:
οὕνεκεν ἐν παραδίσῳ σὺν ἀϑανάτηις λάχε κλῆρος

αὐτῇ καὶ πόσει, ὃς z]o[v0]e . . .... τάφον,

5 ἐσ[ζλ)ός ...... ν νον φίλος τό[δε] o[riuo.

1 AEANTUJI — 2 ΠΛΏΤΕΥΑ ubi latere putat editor barbaram aliquam
adiectivi πλούσιος formam; latet ni fallor ipsum hoc adiectivum, —
4 AYTHKAIDO . . . OAAE . . . ATOTAQON pentameter videtur, quem non
expedio. — 5 EtAOt ab initio, tum 12 vel 13 litterarum spatium, deinde
λωρογφιλογτολιγ, Videant alii.

$522. In museo Victorio, Bomae opinor. Franz C. 1, 6214 ex Lupo.

Nomen . .]o« ἥρωι ϑέσαν τόδε πάντες ἑταῖροι
κλειν]ὸν ἕδος Κλυμένου δω[ματ᾽ ἀμειψαμένωι,
ἄρτι] γενειήσαντι, τὰ δ' εἰς βίον ἶσα γεραιῶε
δε]ιξαμένωι, ἀρετᾶς εἵνεκα καὶ σοφίας"
5 ci] λόγος, ὧι σϑεναρὴ γυμν[ὰς πρέπεν, οὗ βίον ἴσμεν
λαμπρὸν πρὸς σοφίαν ἠδὲ n]oo[c] εὐ[σ]εβίην.

Aetatis bonae videtur epigramma sat elegans, cui quae adhibui
supplementa non nimis a vero opinor recedunt, — 1 possis παῖδες ἔφη-
Bo, nam romanum titulum esse non constat, cf. v. 5. — 2 κλεινόν, 4 δει-
ξαμένῳ, 6 πρὸς εὐσεβίην dedit etiam Franz. — 3 sententia aperta, cf.
A. P. VII 608 ἀλλὰ vow τοῖς πολιοῖσιν ἴσον. Vocabulum βίος propria qua-
dam vi oppositum τῇ ζωῇ (ἄρτι γενειήσαντι) ; alterum. υἱοσπαϊ ratio est,

alterum vitae spatium. — 6 IPOTEYTEBIHN.

addenda. 599

595. Praetermisi adnotare v.6 ex Wilamowitzii apographo in lapide
ipsum. illud πιστοτάτης extare.

964. Huius tituli nuper in hortis Aldobrandinis fragmentum effossum
est editumque tamquam novum in Zullet. della Commissione archeol, mu-
nicipale Romae 1876 p. 113.
. TOcPOIL ,
.« . NTeCEMHC . .
. ChnOAIHC
. . NeÓHMerAneN . .
. . UAYCTOKEECTOKE . .

588 y. 10 verissime observavit Wilamowitz Senarium facere voluisse
scriptorem

ἐτε(σ)σιν (ἑπταὺ), ἡμέραισιν (ἕνδεκα).
quod ni ita esset, non scripturum fuisse ἡ μέραισιν.

6462. Vrbini in palatio ducum. | Ectypo utor Bormanni.
ἀλλ᾽ ὅτε μοιράων τρίπλους μίτος ἐξεκενώϑ[η
καὶ λοιπὸν ϑανάτῳ μετὰ τοῦτο τὸ φῶς μετέβαινον,
ψυχὴ μὲν πρὸς Ὅλυνπον ἀνήλλατο, σῶμα δὲ πρ[ὸς γῆν
xai λυϑὲν ἐξεπόϑη καὶ οὐδὲν ἔχω πλέον ὀστῶν.
5 ὡς οὖν καιρὸν ἔχεις, λοῦσαι, μύρισαι, σπατάλησον
καὶ χάρισαι, δαπάνησον, ἅπερ δυνασαι" τίνε τηρεῖς;

M. Septimius Diocles fecit &bi et Iul, Ca... .
filiae .

Ante v. ] paucarum adpsrent litterarum apices. — 2 MwereBAu —
3 προ — 4 dictio satis mic& corpus solutum exhaustum est.

688a. Romae in monte Esquilino. Brizio Piétture e sepoleri scoperti
sull' Esquilino Romae 1876 p. 43 n. 74.

χρυσάηρος
δωδεκέτης δὲ πέλω.
Kalbel, Epigrammata graeca. . 34

530 addenda.

ὅτι δαίμονες αὐτοί
ἡρτιάσ]ατ' ἐκ μερόπων
τὴν ᾿ἐσϑλὴν 9 καὶ ἄμεμπε]ον ἐν Αὐσονίδεσσι χόραεσεν
ἣ πασῶν ϑαλερ]ξ προὕὔφερ[ε καλλ]οσύνῃ,
5 πυκχναῖσιν πραπίδεἶσσι κεκασμ[ένη, 7 v]v μὲν αἰδώς
ἔπρεπε σωφροσύνη τ᾽ ἔργα τε Καλ]λιόπης
e. m n n s. 0n s. 5. 5. . ἐχόρε[υσεν

Plura non audeo in apographo non nimis curiose facto. Praescripta
obscura sunt:
NUI I!
NOC XPYCAOPOC ὃ
AUJAEKETHCAGTICAUJ
ὃ
In proximis primi distichi eadem videtur sententia fuisse, quae est
supra n.596 καὶ ἀπήγαγαν δαίμονες αὐτοὶ ζωῆς. Cf. etiam A. P. VII
241 extr. — 1 vcori — 2 ΓΛΤεκ — 4 lAnPOYÓeP// I . . .. MOCYNH —
δ KEKACNF . . . . YMENAIAUC — 6 AAIOnHC — 7 exopeu/ puellae saltandi
psallendique ars laudata fuit.

697a. Romae in monte Esquilino. Brizio Piüture cet. (cf. ad tit. prae-
ced.) p. 107 n. 416.

Γάιος Ove[v]ovo[voc

Ha]ióa με πενταέτη ὀλίγη ἐκρύψατο κρ[ω]σσοῖς,
ἀἸλλίστου ταχέως ἀντιάσαντ' ᾿Αἰδεω-

ov]voua δ' [εἰ] δίζησαι, ἐνὲ πρώτοισι ἹΜένης [ἦν.
ia]m spes externis semper. committimus oria.

Epigrammati praescripta nomina sic traduntur TAIOC OY€AOYC, quae
probabiliter emendavit Buecheler. — 1 Kroccou — 2 ΠΛΛΙΟΤΟΥ — 3 NO
MAAHAIZHCAI alteram versus partem minime certo restitui. — Infra haec
tradita:

IM - SPES - ES - EXTERNIS - SEMPER - COMMITTMvs . ORIS

restituit Buecheler adnotans versum sumptum videri àb nobiliore aliquo
poeta.

addenda. 531

712a. Romae in monte Esquilino. Brizio PWtture cet. (cf. ad n. 688 a)
p. 128 n. 535. |

᾿Ιουλία Κρισπεῖνα ἀνδρὲ γλυκυτάτῳ καὶ σοφιστῇ,

ᾧ οὔνομα ἦν Σέκκιος Τρόφιμος, γένει Σιδήτης,

καλὸν βίον καί ἀμέμπτως βιώσας μετ᾽ ἐμοῦ

ἔτη δύο καὶ δέκα' αὐτός δὲ ἀποδοὺς τὸ δάνειον
ὅ τῆς ζωῆς ὀγδοηκοστὸν ἔκκχτοίν ἔτος

ὧδε κεῖται οἴκῳ ἐωνίῳ nagalnug 9e[ic.
Quae latioribus litteris describenda curavi numerosae orationis spe-

ciem referunt. — 4 cf. supra nn. 387 et 522. — 5 ἔτος fortasse super-
vacaneum.

3502, Paro in insula. Olympius Athenaei V 8 coll. tab. n. 8.
Δδημοκύδης τόδ᾽ ἄγαλμα Τελεστοδίκη τ᾿ ἀπὸ κοινῶν
εὐξάμενοι στῆσαν παρϑένωι ᾿Αρτέμιδι
σεμνῶι ἐνὶ ζαπέδωι, κούρηι Διὸς αἰγιόχοιο"
τῶν γενδὴν βίοτόν v' αὖξ' ἐν ἀπημοσύνηι.

v saeculi. — 1 nominis Δημοκύδης nota paenultimam conreptam,

Sicuti in perrecenti "Thucydidis epitaphio A. P. IX 583 Θουκυδίδην ' OXdpev
Κεκροπίδην τὸ γένος. — 4 αὖξεν ἀπημοσύνηι editor; corr. Kirchhoff.

805a. Romae ad thermas Traiani. C. I. 5974. |
ἃ. Τῷ σωτῆρι ᾿Ασκληπιῷ σῶστρα καὶ χαριστήρια Νικομήδης
ó ἰατρός.

Τὰν παιδὸς καλλίσταν εἰκῶ τάνδε ϑεοῖο,
Παιᾶνος κούρου ματρὸς ἀπ' ἀρτιτόκου
δαιδάλλων μερόπεσσιν ἐμήσαο, σεῖο, Βόηϑε,
εὐπαλάμου σοφίης μνᾶμα xai Bocouévotg:
5 ϑῆκε δ' ὁμοῦ νούσων τε κακῶν ζωάγρια Νικο-
μήδης καὶ χειρῶν δεῖγμα παλαιγενέων.

b. Τῷ βασιλεῖ ᾿Ασκληπιῷ σῶστρα καὶ χαριστήρια Νικομήδης
Σμυρναῖος ἐατρός.
945

582 addenda.

Οἷον ἐμαιώσαντο νέον zóxov Εἰλείϑυιαι
ἐκ Φλεγύου κούρης Φοίβῳ ἀκειρεκόμη.
τοῖόν τοι, Παιὰν ᾿Ασκληπιέ, σεῖο Βόηϑος
10 χειρὸς ἄγαλμ᾽ ἀγαθῆς τεῦξεν ἑαῖς πραπέσεν.
γηῷ δ' ἐν τῷδε ζωάγρια ϑῆχεν ὁρᾶσϑαε
πολλάκι σαῖς βουλαῖς νοῦσον ἀλευάμενος
σὸς ϑεράπων, εὐχῆς ὀλίγην δόσιν, οἷα ϑεοῖσεν
ανδρες ἐφημέριοι τῶνδε φέρουσι χάριν.

π p. Chr. n. saeculo non antiquior titulus. --- Dedicavit Nicomedes
medicus in nescio quo templo Aesculapii infantis statuam, quam Boethum
fecisse Carthaginiensem, nobilem incertae aetatis artiácem sive ipse cre
debat sive persuadere voluit hominibus; nam vero fuisse Boethi artem
aegre cediderim. — 1 versum horridum a poeta elegantissimo et peri-
tissimo sic scriptum esse nego; scripsit potius παιδὸς καλλίσταν τὰν εἰκόνα
τάνδε ϑεοῖο vel similiter. — 2 ματρὸς ἀπ᾽ ἀρτιτόκου cf. v. 7 véov τόκον.
— 5 diremptum ex Simonidis aliorum imitatione nomen numeris inba-
bile neque ut Hephaestioni ἐπίληπτον huic poetae videbatur et in primis
cultae artis documentum; vitavit tamen sano iudicio in altero epigram-
mate. Nicomedem qui Iacobsio duce eundem esse existimant cuius epi-
taphium supra n. 595 posui, eis neque cur adsentiaris neque cur oblo-
quaris quidquam est, — 10 χειρὸς ἀγαϑῆς genetivus, ne quid cum lacobeio
fallaris, suspensus ab ἄγαλμα peritae manus monumentum.

811 v. 1 Romanorum arguta Venus intellegenda videtur Wilamovwitzio,
idemque v. 7 Hadrianeae arti patrocinatus non temere prudentem Amorem
adpellari existimat, sed ut ὁ σώφρων Ἔρως Veneris Vraniae comes (v. 8)
significetur, coll. Eur. /phig. Aul 543 sqq.

8282. Paro in insula, Olympius Athenaei V 20 n. 7.

Βωμὸν dopnogo[gov ταῖς] Νύμφαισέν μ᾽ ἀνέϑ[ηκεν
5 5 Παπιανοῦ ἐκ τ' [o00] ϊΠυρσενέας.

1 δορποῷοροις editor. — Η Nx Παπιανοῦ ἐκ τίς} Μυρσνέας editor.
Fuit ab initio nomen mulieris velut "Hóvxa (Ἤδυκος in titulo romano
apud Wilmanns Ezempl. inscr. lat. 935); tum parentum nomina Papiani
patris matris Myrsineae, Praepositio ἐκ postposita ἀπὸ κοινοῦ ut in Sim-

miae ep. À. P. VII 22 Μουσέων Zuurya κἀκ Χαρίτων. Particula dpa
quam inserui incerta est.

addenda, 538

8422. Cyrenae prope templum Veneris. Anaglypho exsculpta mulier
(AiB/q) coronam inponens alterius mulieris (Κυρήνης) fronti, quae nudis
bracchiis leonem adsurgentem iugulat Smith and Porcher Discoveries
at Cyrene tab. 6 coll. p. 114.
Κυρήνην πολίων μητρόπτολιν ἣ στέφει, αὕτη
ἡπείρων “ιβύη τρισσὸν ἔχουσα κλέος"
ἐνθάδ' ὑπὲρ μελάϑροιο λεοντοφόνον ϑέτο Κάρπος
εὐ[ξ]άμενος, μεγάλης σῆμα φιλοξενίης.

Ir fere saeculi. — Cyrenes et Libyae figurae in Amphionis Cnosii
anaglypho fuere descripto a Pausania X 15,6 Κυρηναῖοι δὲ ἀνέθεσαν ἐν
Δελφοῖς Barro ἐπὶ ἅρματι .. ἡνίοχος μὲν τοῦ dpjuvróg ἐστι Κυρήνη, ἐπὶ δὲ
τῷ ἅρματι Βάττος τε καὶ Λιβύη στεφανοῦσα' ἐστιν αὐτόν. — 2 Libya tri-
plicem trium terrarum partium famam coniunctam habens.

844 ed. V. Koehler C. I. A. II 555, qui v. 3 falsam intellegens Boeckhii
lectionem ϑείην esse operae tamen pretium non iudicat in meliore inda-
ganda tempus consumere.

845 v. 4 pro ἴσασιν quod ferri nequit σπεύδουσιν simileve ponendum.

—

-

872 v. 3 fortasse scribendum ὑδροφόρον Μήνη Πατνίη.

874a. Cyzici, Ex ectypo ed. Perrot Hev. arch. 1876 p. 270.

"Yzépvaze x]o[igav]e xo[o]uov καὶ χϑονζός, Σάραπι,

ὀχοῦσά τὸ κρατὲ σελήνην ἀμφίκυρτο[ν Jot,

ὑμῖν τάδε καίρια τέχνης χαλκὸν εἰς καμούσης

ἱδρύσατο τῆς Θεοπείϑους εἰκόνος τύπωμα

5 'EvvaA(ov κατ᾽ ἔνοπλον σχῆμα ΗΠ ητρόδωρος,

νέοισι τὸν ἄρσενα τέκνου ϑ[υμ]ὸν ἐκκαλύπτων

ὃν ἔσχε δὶς ἐννέα πλήϑων [τ] ὺς ἐτῶν ἀριϑμούς

πάτρας ὕπερ εἰς φονύόεσσαν δηίων φάλαγγα.

Litterae editori videntur 1 a. Chr. n. saeculi esse, Theopithem con-
icit occidisse cum patriam a Mithridate a. 78 obsessam defenderet.
Fili statuam Martis armigeri specie indutam dedicat Metrodorus Isidi
et ut videtur Sarapidi. Metri genus plane aingulare ut ἐνόπλῳ σχήματι (v. 5)

584 addenda.

responderet electum videtur; cf. Bergk das aelteste Versmaas der. Griechen
(Freib 18544 p. 7adn.** — 1......... O ... EKO. MOYKAIXGON
κόσμου editor idemque v. 6 ϑυμόν, ex Fournieri coniectura v. 2 "leu
scripsit. — 3 legebatur εἰςκα μούσης.

815a. Olympiae nuper repertum,
Χαρμαντίδου Γοργίας ““εοντῖνος.

a. Τὴμμὲν ἀδελφὴν 4Δηικράτης τὴγΓοργίου ἔσχϑν,
ἐκ ταύτης δ' αὐτῶι γίγνεται Ἱπποκράτης,
Ἱπποκράτους δ' Εὐὔμολπος, ὃς εἰκόνα τήνδ᾽ ἀνέϑηκεν
4 δισσῶν, παιδείας καὶ φιλίας ἕνεκα.

b. Γοργίου ἀσκῆσαι ψυχὴν ἀρετῆς ἐς ἀγῶνας
οὐδείς πω ϑνητῶν καλλίον' ευρε τέχνην"
οὗ καὶ ᾿Ἡπόλλωνος γυάλοις εἰκὼν ἀνάχειται,
οὗ πλούτου παράδειγμ᾽, εὐσεβείας δὲ τρόπων.

IV &aeculi ineuntis. — Paus. Vl 17, 7 xal τὸν Λεοντῖνον Γοργίαν ἰδεῖν
ἔστιν ἀναϑεῖναι δὲ τὴν εἰκόνα ἐς "Okay φησὶν Bip ἀπόγονος τρίτος
Δηικράτους συνοικήσαντος ἀδελφὴ τῆ Τοργίου" οὗτος ὁ Τοργίας πατρὸς μὲν
ἦν Καρμαντίδου κτλ᾽., ubi prae probato Keilii consilio, qui Χαρμαντίδου
correxit, adhuc vicit librariorum stulta auctoritas. — 4 Eumolpum Gor-
giae senis in rhetorica discipulum arguit verborum conlocatio ab initio
Χαρμαντίδου Τ᾽οοργίας Asovrivos. — 5 cf. Platonis Gorg. c. 58. — 6 Plat.
Gorg. p.448 c ὧν xal Γοργίας ἐστὶν ὅδε καὶ μετέχει τῆς καλλίστης τῶν
τεχνῶν. Ceterum similem dicendi figuram vide supra n. 768 et quae
ibi adtuli Simonidei carminis v. 8 et attici epigrammatis v. 9. — 7 Βα.
Plin. hist, nat. 34, 4 Gorgias hominum primus et auream statuam et soli-
dam Delphis in templo sibi posuit. Eumolpus ab ostentationis crimine
avum defendit.

877a. Ephesi "Wood JDiscoveries: Inscriptions from the site of the
temple of Diana n. 11.
praecedit index discipulorum undecim.
dic με σοφιστὴν nouro[v] 437»596v καλέσαντο
Σώτηρον βουλῆς δόγμασιν ᾿Ανδροκλίδαι.
πρώτῳ δὲ ἀντ᾽ ἀρετῆς τε βίου σοφίης τε λόγο[εο
ὥρεσαν ἐν τιμαῖς μυρ[ἰα] δῶρα τελεῖν.

addenda. 535

Philostz. vit. soph. p. 605 ἄγει με ὃ λόγος ἐπ᾽ ἄνδρα ἐλλογιμώτατον
Δαμιανὸν τὸν (τῶν 2) ἐχ τῆς ᾿Εφέσου, ὅϑεν ἐξηρήσϑων ΣΣωτηροί τε καὶ Zu-
σοι καὶ Νίκανδροι καὶ Φαῖδροι Κῦ pol τε καὶ Φύλακες: ἀϑύρματα γὰρ τῶν
Ἑλλήνων μᾶλλον οὗτοι προςρηϑεῖεν ἂν 5j σοφισταὶ λόγου ἄξιοι. Aliter Ephesii
iudicaverunt, qui bis illum δορἠϊδίαγωμ principem honorifice adpellaverunt.
Fuit Soterus Atheniensis natione, disciplina Ephesius. — 3 sqq. suppl.
Wood.

879. In praescriptis lapis habet INTERCETERAS | . . CENTESARTES, ubi
Henzenium coniecisse lucentes perhibet L. Ieep Claud. carm. praef. p. XV.
— De ipso epigrammate recte Wilamowitz: aequare dicitur Claudianus
Homerum Vergiliumque, quia et graecos condidit εἰ latinos versus. Nam
unum fuisse Claudianum poetam Alezandrinum ut hoc carmen luculentis-
sime docet ita olim intellexere viri sobrii cum alii tum eximius homo 1. M. Ges-
ner: nunc idem inviti docent qui contra. disputant.

8862. Athenis. Lebas I 136. Ex meliore Koehleri apographo Ditten-
berger Hermae XII 13 sq. (C. I. A. III 726).
Σωτῆρα] βουλῆς γενόμενον δήμου τε ἅμα
ξανϑαῖσί us] σταχύεσσιν ἡγλαισμένον
καλῷ π]ολυκάρπῳ βασιλέω[»] μ[ητρ]ῶν στέφει,
εἰκόν' ἀ]νέϑηκε λαίνην Φιλήμονος
5 πόλις στρ]ατηγοῦ τήνδε κἄρχοντος ϑεοῖς.

II vel nr saeculi. — Supplementa posui quibus significarem, quem-
admodum a Dittenbergero discedendum mihi videretur. llle enim haec:
[H πόλις]

κήρυκα) βουλῆς γενόμενον δήμου τε ἅμα

τιμῶσα, τὸν] σταχύεσσιν ἠγλαισμένον

καὶ τῷ π]ολυκάρπῳ βασιλέων] μ[εγαλ]ων στέφει

εἰκόν᾽ ἀνέθηκε λαίνην Φιλήμονος

γνώ μη στρ]ατηγοῦ τήνδε κἄρχοντος ϑεοῖς.
in quibus falsa esse vv. 2 et 3 supplementa facile patet: neque enim
honoratur ille spicis caput redimitus, sed eo ipso honoratur quod caput
spicis redimitur, et πολύκαρπον στέφος aperte ipsa est spicarum corona;
adde quod v. 3 8 Koehlero traditam trium litterarum lacunam ΝΜ... ΩΝ
haud inpune quattuor litteris expleveris. Denique etsi vetat sic intellegi
Dittenberger equidem v. 5 στατηγὸν καὶ ἄρχοντα non possum intellegere

536 addenda.

nisi unum hominem eumque ipsum Philemonem duobus illis uno post
alterum honoribus functum. Itaque v. 1 ab initio generale quoddam
velut amici vel tutoris vocabulum requirebam, v. 2 adiectivum vocabulo
σταχύεσσιν addendum postulabant linguae graecae leges; v. 3 matres
Augustorum dubitanter intuli, sed cf. supra n. 1046 v. 56 Καίσαρος ἰφϑίμοιο
παρόψεται ὄμπνια μήτηρ cum mea adnot. Faustina dicitur, Aurelii ma-
ter, Cereris specie induta, neque unam fuisse Faustinam in Cereris sacra
religionemque adscitam notum est.

8884. Ephesi Wood JDiscoveries: Inscript. from the site of the temple
of Diana n. 1.

Ὑπατικὸν ποντίφικα "Yuutdiov Κο[δράτου πατ]έρα κηδε[στήν ..

Παντοίης ἀρετῆς στάϑμην, ῥυσίπτολιν ἀνόρα,
ἔξοχον “Ἑλλήνων, πρόκριτον «Αὐσονίων,
κλεινοῦ Κοδράτοιο φίλον πατέρ᾽, ᾧ βασίλειον
“ρμονίη ϑάλαμον πήξατ᾽ ἐπ᾽ εὐγαμίῃ,

5 ᾿Αδριανὸς ούσαισε μέλων ἀνέϑηκε Σεουῆρον,
εἰκῶ χαλκείην οὕνεκα προστασίης.
o[uiv δ, ἄνδρες Ἴωνες, ἀγάλματα καλὸν ὁρᾶσϑαι
ἑστα]ότ᾽ [Ἀρτέμιδος πλ]ησίῳ ἐν τεμένει.

De Vmmidio Quadrato eiusque patre Severo quae Th. Mommsen
benevolentissime in meam gratiam conlegit paucis conplectar; adcuratius
enim sperare licet fore ut ipse vir summus rem difficilem mox er-
ponat. Docuit igitur C. Vmmidium Quadratum intellegendum esse (v. 3)
consulem a. 118, Vmmidiae Quadratillae nepotem (Plin. epist, VII 24);
eius patrem, cuius cognomen ex epigrammate primum innotuisset, for-
tasse L. Catilium Severum esse cos. II a. 120, quo probato simul con-
cludi posse titulum cum alterius consulatus mentio non fieret ante a. 120 po-
situm esse. Quadrati uxor, quae regia stirpe nata praedicatur v. 3, Momm-
senio videtur Asianorum alicuius regum filia fuisse. Honoris Severo
auctorem carminisque scriptorem ipsum esse Hadrianum Caesarem patet;
quae res eo memorabilior est quod Catilius ille Severus Hadriano in-
perante magnae vir auctoritatis et conplures annos urbi praefectus postea
gratia excidit successoremque accepit. — 2 cf. supra ad n. 272. Coni-
cias ipsum Hadrianum acuminis illud primum invenisse, ut omnes orbis
terrarum gentes duobus his nominibus Graecorum et EKomanorum
conplecteretur. Severus igitur nón Graecorum nobilissimus praedicatur
(non enim fuit Graecus) et Romanorum princeps, sed omnium mortalium

addenda. 581

ἔξοχος et πρόκριτος. — 4 “Αρμονίη scripsi deam intellegens. — 5 de Ha-
driano poeta cf. supra n. 1089, 10" Αδριανὸς Μουσῶν δώρον ἀφ᾽ ἀγνοτάτων. ---
7 v [uiv], ἄνδρες editor, — ὃ [αἰέν], ὁ [ἔστεπται πλ]ησίῳ ἐν τ. editor. Nolui
scribere ὅσσα m]er[t ἔστηκεν xrÀ. Adiectivum mAwsüy displicet, sed me-
lius non habeo.

903a. Hypaepis. Μουσεῖον καὶ Βιβλιοϑηκη (cf. δὰ n. 3072) p. 114.
a. ᾿4γαϑῇ τύχῃ.

“᾿νϑεμίου παῖς οὗτος, ὃς ἀνθυπάτων μέγ ἀμίνων,
ὑπάρχου πατρὴς ξηλῶν τρόπον δ᾽ ὑπάτοιο,
ἶσα Διὸς ϑέμιδι φαίνων χραίσμη[σιν] ἅπασιν.

b. .4γαϑῇ τύχῃ.

᾿Τσίδος ἀνϑυπατον, μεγαλήτορος υἱὸν ὑπάρχου
ὅ ᾿ανϑεμίδην ᾿Ισίδωρον ἐν ἰκόσιν μαρμαρέησιν

Ὑπαίπων ναετῆρες ἐτίσαμεν εἵνεκεν ἀρχῆς,

προνοησαμένου τ[ῆς ἀναστάσεως) ᾿Απολλωνίου ἀρχιμάγου.

11 vel 1v adeo saeculi. — | ὠμείνων conparativus pro superlativo
elegantius positus ad Theocriti exemplum δ γὰρ προφερέστερος dvópuv. —
Verbum omissum in enuntiato relativo sicut supra n. 909, 8. — 3 χραίσμησιν
editor; idem supplevit subscripta.

10294. Colophanae in oppido Amorgi insulae. Weil Mitthedl, d. arch.
Inst. in. Athen I 346.
ἹΠνημοσύνης καὶ Ζηνὴς ᾿Ολυμ[πίου ἀγλαὰ τέκνα,
ἀγλα[ὰ] τέκνα ϑεοῖσι καὶ ἀνϑρω[ποισι ποϑεινά,
ΜΠουσείων ἐπέων μόναι εὑρέτ[ιδες, ϑεαὶ ἀγναί,
ἡδυλάλους φϑόγγο[ζυ]ς στομαίτων λαρῶν προϊεῖσαιε,
5 συμφώνοις τέχναισι γλυκυ. TD
[με[ρ]ύεντα χορὸν . . . . . . .- - .
ϑνη]τοῖς τ᾽ ἀνθρώποις. e. os

Litterarum formae, δὶ fides est apographo, parum sibi constant;
nam vv. 1 86. s, postea r forma traditur. — | OAYM | ATAATEKNA versus
Solonis est fr. 13; cf. Cratetis Theb. fr. 1. Simile ws hymni

8 .

588 addends.

Orphici 75 Μνημοσύνης xal Ζηνὸς ἐρεγδούποιο ϑύγατρες. — 3 ἀγλα[α] ré-
xv& iteranda esse vidit Wilamowitz. Cf. ἢ. Orph. 15,3 ϑνητοῖς, οἷς κε
παρῆτε, ποϑεινόταται. — 3 clausula ϑεαὶ dyvai est h. Orph. 75, 10.

4 φϑοιτοις ἡδυμελεῖ φϑόγγῳ A. P. IX 571, 3; λαρὰ δ᾽ ἀπὸ στομάτων
φϑέγξατο ibid. 571, 4. — 5 ΤΕΧΝΑΙΓΚΛΥΚΎΜ --- 6 ΜΕΛΟΕΝΤΑΧΟΡΟΝΔΙ //
ΠΘΝΜΕΓΛΙΙ, restitui homericum χοροῦ epitheton. Deinde fortasse... μετὰ
[ϑεοῖσιν ἄγουσιν). — 7 sqq. haec traduntur:

"T ... TOICTANePOQnOILT/ /INII ||
EN TOYIEPOY . . nO

ἙΛΙΚΩ͂ΝΑ. . . .. ITON/! //
10 ET ENTYN .. . lÀO
AITAIC MEIAI . IO

in quibus v. 9 adgnoscuntur 'El»xuve et [Xap]irov vocabula, v. 10
ἔντυνον ἀοιδήν, v. ll λιταῖς et μειλιχίοις. — Probabiliter amplior fuit
hymnus, cuius sub finem Musarum nomina recensebantur, sicut factum
in h. Orph. 75.

1046 v. 29. Sero didici Rhianum et Aristophanem (schol. Il Ὑ 81)
adiectivum εὐηγενής ut male formatum reprobasse adsentientibus G. Curtio
et A. Nauckio. Marcellum tamen cum Theocriti exemplo niti potuerit
cur vocabulo usum esse negemus causa non est. Cf. Mayhoff de Hhiani
Cretensis studiis homericis (progr. gymn. Vitzthum. 1870) pP. 47 sqq. —
v. 72 cf. Marcell. de piscib. 40 τῶν ὁπόσων jun ἔχει φύσις et Dionys. de
avib. 11] 3 τοῖς μεγάλοις δ᾽ οὐκ ἐπιχειροῦσιν ἰχϑύσιν, ἀλλ᾽ ἀπόχρη ϑήρα xa up
δὸς αὐτοῖς ἢ συλλαβεῖν ἄλλο τι τῶν ὁπόσα πρὸς τοὺς αἰγιαλοὺς ἐκφέρει τὰ
κύματα, similiaque habentur in libello περὶ ὕψους. Omnium íons Ho-
merus est P 172 τῶν ὅσσοι Λυκίην ἐριβώλακα ναιετάουσιν.

INDICES.

Ι. EXORDIA.

Α νύκα πύκχταισι 942.

*A σοὶ μέν, σοὶ πένϑος 480.

ος ἄγαλμ᾽ ἀνέϑηκεν ᾿Αϑηναία 754.
ἼΛγγελε Φερσεφόνης 515.

᾿Αγνὴ μὲν μήτηρ 476.

.. ἀγρεῖ δ' “Ἄρτεμις ἀγροτέρη 873.
.᾽Αϑαμάντιος 179.

"Aó* ἀρετὰν στέρξασα 219.

.. ἄδε γραφὰ παλάμας 417.

"Aà' Ἡρακλείδην 239.

᾿Αδίστας Μενέδημος 514.

' Aévaoc δόμος εἰμὶ ἀεϑλοφύρου 1063.

᾿Αένεον τόδε σῆμα 867.
᾿Αζομένη κούρην 870.

Αϑανατοι ζωὴν μὲν ἔχουσιν 147.
᾿Αϑανατὸν με ϑανοῦσιν 21.
'ABaveros φιλία σῆς ψυχῆς 80.
᾿Αϑαάνατος μερόπων οὐδείς 961.
᾿Αϑηνόδωραν τὴν ἀγαϑήν 176,
Αϑλα τὰ τῆς νίκης 943.

Αἱ Νύμφαι δηλοῦσι 115.

.. αἱ δ᾽ ἐπὶ τύμβῳ 512.

. «αἴ κε ϑανὼν ὡς ζῶν 243c.
Aiai συνλέκτροιο 562.

Αἴας Αἴαντος 715.

Αἰγύπτου βασίλεια 1028.

Aid" εἴσ᾽ ᾿Αϑῆναι 1045.

Αἰϑήρ εὐσεβέα ψυχήν 315.

. - AIAAL ᾿Αρχεμηνίδαν 194.
Αἰλιανῷ τόδε σῆμα 651.

Αἰνείᾳ τόδε σῆμα 80.

Αἴνεσον εὐόπλου Φιλοποίμενος 1044,

Αἰνετίδαν με χϑὼν Πολυαινέτου Add.
411a.

Αἰνητὴ πατρὶς Λυκίων 546a.

.. dig Λακεδαίμονος 477.

Αἰχμὴ τόνδε ϑανόντα 31.

᾿Ακείλιον Θεόδωρον 359.

᾿Αχταῖς τὴν ὅμορον 810.

᾿Αλκείδον με τραφέντα 226.

᾿Αλκῇ καὶ μυϑοισι 878.

᾿Αλκιβιάδην Κλονίου 359

᾿Αλκιδαμου κοσμητεύοντος 961.

᾿Αλκίδου Βάσσον 892.

᾿Αλκινόων δυο σῆμα 132.

"Alxwy ἀνέϑηκε τήντεα 936.

ον ἀλλ᾽ ὅτε μοιράων τρίπλους μίτος
Add. 646a.

ἼΛλλην Πηνελόπειαν 814.

"AAA: μὲν βασιλεῖς 1064.

ἌΛλλοις παυσαμένοισιν 935.

Ἄλλος ἔχει πλοῦτον 309.

ἌΛλλοτε μὲν σταδίοις 933.

"Alcog μὲν Μούσαις ἱερόν 829.

. . ἀμελαϑον ὁρᾶς 460.

᾿Αμισοῦ πολιῆτιν 290.

᾿Αμμία, ϑυγάτηρ πινυτή 8120.

ἬἌμμιον Δημητρίου 381.

᾿Αμμωνιον ϑεόν 1024.

ἼΑμπελος ὕδωρ πιοῦσα 1119.

542

᾿Αμῷαλκης ἔστασ᾽ 484.
᾿Αμφὶ παραστάσι ταῖσδε praefat.

824 ἃ.

"Audi Xu, Σξωτήρ 804.
᾿Αμφίπολ᾽ εὐτραφίης 1036.
᾿Αμφιτρύων ὑπὲρ ᾿Αλκαίου 1082.
᾿Αμφίων μούσαις κιϑάρης 1054.
᾿Αμφότεροι Χαρίτων re 401.
᾿Αμῷῴοότερον ἑητῆρα 811.
Ἀμφοτέρων τόδε σῆμα 528.
Ἄμφω ἀριστότοκος 896.

"Av, ξένε, μου ζητῆς 118.
.'Avaios τόδε σῆμα 451.
Ανδρα.... 165.

"Ανδρα μὴν pon ἐόντα 107.

. ἄνδρα Μένιππον ἔχω 302.
Ανδρα κλυτὸν Auxó.. Add. 277a.
"Ανδρα πολύκλαυτον 404.

"Avópa, σοῷον, Μουσαισι 273.

" Avópa, ie φϑίμενον 555.
᾿Ανδρειαντ᾽ ἂν εἰςοράᾳς 406.
ἼΑνδρες ἐποίησαν 1100.
᾿Ανδρὸς ἀποφϑιμένοιο 1184.

' Avépec, οἱ πάρος Αὐσονίων 594.
Ανϑεα πολλὰ γένοιτο 548.
᾿Ανϑομίδος τόδε σῆμα 78.
᾿Ανϑεμίου παῖς οὗτος Add. 908 (8).

" AyBero μέν μ᾽ Επίδαυρος praef. 877b.

ἌΑνϑος ἀνερχόμενον 342.
ἌΑνϑος ἐγὼ λεγόμην 577.
"AvBpwrre πολλῶν 128.

" AvÜpurroc τοῦτ᾽ ἐστι 308.

᾿Ανίκα τὸ Σπάρτας ἐκράτει δόρυ praef.

768a.
' Ayrl σε κυδαλίμας ἀρετᾶς 511a.
᾿Αντιλόχου ποτὶ cju. 4.
᾿Αντισχῇ Θεμίσωνος 112.
᾿Αντιπάτροιο ϑύγατρα 857.
“Απαντᾳ πράξεις εὐτυχῶς 1089.
ἽὝΑπαντα πράξις καὶ κρατήσεις 1040.

᾿Απλήρωτ᾽ ᾿Αἰδὴ 578 cf. 516,8. 577,5.

"Apri γενειώσκων 100.
"Apri με γευομένην 37].
LÀ

indices.

᾿Απολλωνίδη ἐσθλέ 289.
᾿Απόλλωνι ϑεῷ 747.

" A.TTUpI, κλεινὸν ἄγαλμα 5116.

᾿Απφία ἐγὼ κεῖμαι 886.
᾿Αργαλέου πολέμου 715.
Apis ὅκα πάντες 932.
. ἀρετῆς .. 00 αὐτοχϑὼν 711.
. ἀριδείκετον ἀνδρὸς ἀοιδήν 1089.
᾿Αρισστίωνος ἵκετ᾽ 977.
᾿Αρριανὸς μέν μοῦστ' ὄνομα 434.
ἌἌρτεμι; σοὶ τοδ' ἄγαλμα 750.
"Agri γενειάζοντα 845. cf. Add. n.
] ^ ses

Apri με γενόμενον 5176. κε a. 94.

Agri με νυμφιδίων 208 a.

Apri με νυμφιδίων Add. 228b.
Apri νέας βαΐνουσαν 465.

"Apri σε τὸν ϑαλλοντα 233.
᾿Αρχέδημος ὁ Θηραῖος 762.
᾿Αρχίνεως τόδε σῆμα 8.

᾿Αρχία υἱὸς δδ᾽ ἐστ᾽ 856.
᾿Αρχὸν ἐμὲ Θεόδωρον 915a.
᾿Αρχὸν δρᾷς Θεόδωρον 915b.

. ἄρχων μὲν Ταυρίσκος 1128.
᾿Ασίδος ἀνθύπατον Add. 9038 400).
᾿Ασίδος ἀρχιερῆος 584.
᾿Ασίδος εὐρείης 1074.
᾿Ασκληπιοδύτης ἱερόν 174.
᾿Ασκληπιοῦ με ὃμιῶα 868.
᾿Ασκληπιῷ ἰητῆρι 805.
᾿Ασπίδα καὶ Νεύκην 794a.
᾿Αστακείης γαίης 168.
᾿Αστοῖς καὶ ξείνοισι 487.
᾿Ατϑὶς ἐμοὶ ζήσασα 204 b.
᾿Αττίου Διβιανοῦ' 353.

ἌΛττις τὸν Ἑρμῆν sica" 816.
Αὐδηεντά σε, Méuvov 1006.
Αὐδῆς τὸ πρόσϑεν 1002.

Αὐλῆς νῦν ἐςορᾷς 1056.
Αὐξειν πάντα δίδωσιν 1031.

indices.

Αὐρῆλις Βιτάλης 735.

Αὐρ. Τατίαν λιπόμην 8720.
Αὐτὰρ ἐμοὶ πατρίς 154.
Αὕτη Μνημοσυνη 189.
Αὐτὴ παρθενική 872.

Αὐτῇ καὶ τεκέεσσι.... δίματο 451.
Αὐτό με γευομέναν 540.
Αὐτὸς Ζεὺς Κρονίδης 320.
Αὐτὸς ὃ Λοξιάδης 859.
Αὐτῷ καὶ τεκέεσσι 452b.
Αὐτῷ καὶ τεκέεσσι 448.
Αὐως καὶ γεράρω 992.

Αφϑονον εὐλογίας πηγήν Add. 35a(b).

᾿Αφλέκτους “Ὑμέναιος Add. 241 a.

᾿Αφροδειταρί icu τὸ προςκύνημα, 1004.
. ἀφήρπασε παῖδ᾽ ἀπὸ μητρός 178.

᾿Αχιλλέως παῖς 105.

᾿Αψευδεῖς μούνη καὶ πρώτη 217.

Βαιὸν ἐμὲ Νύμφαις 599.
Βαιὸν ἐπισστήσας 690.

Βαιὸν μεῖνον, ξεῖνε 388.
Βαιὸν μὲν τόδε σῆμα 618b.
Βαιὸν ὁδοιπορίης 181.

Βαιόν σοι τὸ μεταξύ 418.
Βαάκχῳ με Βακχον 821.
Βαλβεινιανὸς ἕναρχος 1011.
Βάσκανος ἦ φϑόνος ἦρε 379.
Βάσσος ᾿Αβουρίοιο 458.
Βάσσος ἀνήρ, Βόστρης 4565.
Βάσσος ἐγὼν ὅδ᾽ ἐκεῖνος 633.
Βασσος ξῆς πάτρης 4528.
Βέλτερον 3... 986.

Bru Σκευᾶς ἐνθάδε κεῖμαι 529.

. βιότευον. πάντες γάρ μ ' ἐπόϑουν 610.

ον βιοτὴν γαίῃ ἐν Αὐσονίη 668.

. βίοτον $0 ὥλεσα Πρίσκος 162.
Birrà καὶ Φαινίς 232.
Βλαστὸν ὁρᾷς γαίης 659.
Βουλῆς με ᾿Αρείας 898.

ὅ48

Βωμὸν δορποφόρον Add. 828a.
.βωμου... κλεινὸν πτολίεϑρον 1033.

Γαῖα κατ᾽ ἐμπορίην σ᾽ ἐλϑόντα 466.
Γαῖα με τίχτεν ἄφωνον 402.
Γαῖα μὲν εἰς φάος ἦρε 156.
Γαῖα μὲν δε δέμας 382.
Τάτιον ἐνθάδε, ξεῖν, ἐςορᾷς Add. 319a.
T'aioc εἱμαρτῇ ἀλόκῳ 595.
Γεαρότας δοιούς 193.
. Γεμινᾶν ἐκάλέσσαν 716.
.. γενέτην με Βραχῶς 895.
. γενόμην Μαρεωτίδι γαίη 180.
Γήραι ϑανοῦσαν 126.
Γῇρας ἐρημώσασα 4978.
Γλαυκατία μὲ μνᾶμα 472.
Γλαυκία ἐστὶ τάφος 664.
Γλευκίτα τόδὲ σᾶμα 187.
Γλήνῳ Νιγρῖνος 709.
Γνῶϑι μετ᾽ εὐσεβέεσσι 259.
Γοργίου ἀσκῆσαι ψυχήν Add. 875a(b).
Γοῦργος χρυσοχοος 40.
. γυναιξὶ καὶ τέκνοις 268.

Δαδοῦχος μὲ Κόρης 8220.
Δαίμοσιν εὐσεβέσιν 607.
Δακρυόεις ἀλόχῳ 631.
Δακρυόεν τόδε σῆμα 214.
Δαμοκράτη, νέον "Epusiay 949.
. δ᾽ ἀνέθηκεν ᾿Αϑανᾳ 757.
Δέλτα... χύσιν ὅρκων 1095.
Δεξιτερήν, παράγων κῆπον 782.
Δέξο, JavaE Κρονίδα 743.
Δέρκεο τὰν ἀρίσαμον 260.
Δέρκεο τάνδε, ξεῖνε 493.
Δέσποινα Παλλαΐς 796.
Δεσποίνη Νεμέσει 887.
Δεῦρ᾽ f ἴτε Θυβριάδες 104θ68.
Δεύτερον εἰς ἔτος ἄρτι 136.
Δυγεινία τόδε σᾶμα Add. 463a.

944

Δημοχύδης roO ἄγαλμα Add. 750a.
Δῆμος ᾿Ερεχϑείδης 971.
Δῆμος ᾿Ερεχϑῆος 910.
Δήμῳ ᾿Αϑηναίων 741.
Δημοχάρους rode σῆμα 11.
Δηοῦς καὶ Κούρης 806.
Axcw ἐγὼ ΣΣωσίκλειαν 1136.
. δικασπόλου ἠδὲ τε ἁγνοῦ 908.
Δισγένης ἀνέϑηκεν 760.
Διονυσοδωρέ, χαῖρε 245.
Δὶς δέκα καὶ δισσοὺς 215.
.. δὶς δέκα καὶ δὺυ" ἐτῶν 335.
Ais μὲ σοφιστὴν πρῶτον Add. 8773.
Διττὸν πένϑος ἄϑρησον 138.
Διφίλου οὗτος ὅδ᾽ ἐστὶ τῖπος Add. 273a.
Δμωὰν Δωροϑέας 818.
Auwig δρηστοσύνησι 121.
Acoic)G σοι Διόδωρος 839.
Aou; Ἱππομέδοντας 513.
Δακτικίσυ μορφὺὴς 385a.
Δόξαν συνεφηήβεις 953.
Δόξης ἐρϑοτόνον 1062.
Apaxorrig Θεμιάλλου 423.
Δωδεκέτους τάφος εἰμι 295.

"Egoeuev εἰς δέκατον τε 231.

ἮΝ ἔργαφε:, ἐν ψυχαῖτι βροτῶν 613.

Ἔγραψε xy ἐχάραξε 1101.
ggpaus, Παιήων 1021 ἃ.

"Eopauov ἐν x:russ 136.

Ἔϑνεα Βοιωτῶν 748.

Ei δὲ τολωχσει τις (12.

Εἰ καὶ λωβητῆρες 0007.

Εἰ καὶ λωβυτῆρες 0008.

Ei xai σευ κεύϑει 560b.

Ei καὶ τις προτέρων 924.

Ei καὶ χηλὲς ἔχει 325b.

Εἰ αλυὲς Εὐσεβας 440.

E: us Üek.s argres 5τὺ.

EI ur ϑέλις, e Ecxe 530.

EJ ur φιλοῦντα φιλεῖς 1126.

- ———— -- * -—— — — — ——— M P — ER M D -...-.......-..-.......-.Ὄ.- t i ἙὃὁΠΞπ-΄... ..
——————MMM d Ó—Ó—— A

indices.

Ei μὲν xwv, Ag! 1111.
Ei μὲν ϑνητὸς ἔφυς 1084 ς.
Εἴ μου ϑέλις γνῶνε 408.

Εἰ πάλιν ἔστι γενέσϑαι 304.
Εἴ σε τύχη προὔπεμψεν 39.
Εἰ τὰ ϑεών τιμᾶν 635.

Εἴ τι παρ᾽ Αἱμονιεῦσι 191.
Εἴ τι παϑος μερόπων 853b.
Εἴ τις βούλετε ἀνῦξε 545 b.
E! τις ὅλως γέγονεν 95.

Εἰ τοιῶνδ᾽ ἀνόρῶν 24a. »
Ei φϑένγη τι, λάλησον 1012.
Εἰ, φίλε, πυνϑάνεαι 186.

. εἴης vij. τετειμένον 1034.
Εἴϑε ux, ὦ πανάριστε Βοκόντιε 105].
Éi9e σε καὶ χρυσέῳ 891.
Eixóva κοσμητοῦ 992.
Eixova λαινέην 888.
Εἰκένα μὲν γραπτάν 97.
Εἰκένα Μονδωνος 890.
Eixsva σου, Πολύκλεις 554.
Εἰκόνα τηνὸ ἀνέϑυρμκε τυ.
Εἰκόνα τυνὸ᾽ ἀνέθιριεν 111.
Εἰκόνα τυνὸε dveüwxe 938.
Εἰχόνα τηνὸ᾽ ἐςαϑρει 906.

? ,

Εἰκόνα τυνὸε Ποϑεινας 956.
Εἰκόνα deje στῆσα 113.

Εἰχόνι χαλκεῖ; 902.

Εἰκὼν qóc σαφής 850.
Εἰκὼν ripa χρόνου 82.
Εἰχοσέτη τὸν καὶδα 569b.
Εὔκοσί μὲ ἔπχσαντα 572.
Εἰχοσιξξ dr)curra 462b.
Εἴχοσιν ἐξ λυκάβασιν 680.
Εἴλε συν, Ἡράκλειτε 30.
Εἰμὶ δὲ Παυσανίου 1131.
Εν in uw» 319.
Εἰπέ, τος πάτρης 110.
Εἰπεὶν τὶς covarw ili.

E; ϑρηνσὺς ἐφύλαξας 644.

| Εἰς ἃ σου, H»ourràÀa 5472.

Εἷς δρόμος, εἷς στέφανος 939.
Εἷς Bair, εἷς ᾿Αϑωρ 1139.

Εἷς Χεῖος, τρεῖς δὲ ἑξεῖτε 1038.

Ἑΐσατο τήνδ᾽ 'ExaTwv 807a.
Εἷσεν ἀνὴρ πινυτός 144.
Εἰσίν μοι δύο ἀδελφοί 1120.
Eigopdac δίκηλον 1102.
Εἰςορόων τόδε ϑαῦμα 1073.
Eir' ἀστός τις ἀνήρ 1.

'Ex γενεῆς περίβωτον 9098.
"Ex δεκάπεντ᾽ ἀνδρῶν 823.
.. ἐκϑύμως φιλέων 543.
"Exkvov αὐδάσαντος 988.
Ἑκτὸν ἐπ᾽ εἰκοστῷ 583.
"Exropsoy τύμβον 349.
᾿Ελευσείνιον γόνῳ με 90θ8.

.. Ἑλλάδι μὴ πᾶσαν 1498.
Ἑλλάδι καὶ Μεγαρεῦσιν 461.
Ἐλπὶς Éuory ὄνομ᾽ ἐστί 293.
Ἐμοῦ ϑανόντος 3166.
᾿Ἐμπεδίωνος παῖδες 941.
Ἔνϑ᾽ ἀναβὰς ἐχάραξα 1021.
Ἔνϑα βλέπεις τύμβον 385.
Ἔνϑα νέκυς κεῖμε 0206.
Ἔνθα πέλι τόδε σῆμα 731.
Ἔνϑα σορὸς κατέχει 810.
᾿Ἐνϑαΐδ᾽ ᾿Ακυλεῖνον 425.
Ἔνϑαδ᾽ ᾿Αλεξανδρια, κόρη 586.
᾿Ἐνϑαδ᾽ ἀνὴρ à. .... ova, 19.
Ἔνϑαδε Τ᾽ αιωνᾶς 589.
Ἔνϑαδε γῆ κατέχει 47.
᾿Ἐνθαδὲ γῆ κατέχει 368.
Ἔνϑαδε γῆ κατέχει 666.
Ἑνϑαάδε Διάλογος 1048.
᾿Ἔνϑαδε Διαλόγοιο 104b.
Ἔνϑαδ᾽ ἐγὼ κεῖμαι 14.
Ἔνϑαδ᾽ ἐγὼ κεῖμαι 541.
Ενϑαδ᾽ ἐγὼ κεῖμαι 719.
᾿Ἐνϑαάδε ἐν εἰρήνη 729.
Ἐνϑάδε Θέρσανδρον 37.
᾿Ἐνϑάδε κεῖμαι dupap 614.

indices.

᾿Ἔνϑάδε κεῖμε ἀναυδὸν 108,
᾿Ἐνϑαΐδὲ κεῖμε δρέφος 180.
Ἐνϑάδε κεῖται ἀνήρ 600.
᾿Ενϑάδε κεῖται Θαῖμος 114.
Ἐνϑαδὲ κεῖτε Δέδαλος 717.
Ἐνϑαάδε κῖτε ϑανών 456,
᾿Ἐνθάδε κηρὶ δαμέντα 108.
Ἐνϑάδε Κυμαίων 689.
Ἐνθάδε μὲν κεῖμαι 6172,
Ἔνϑαδε Νεῖλος κεῖται 591.
᾿Ἐνθαδε Παυλεία 733.
Ἔνϑαδε Πυϑοκλῆς 71.
Ἐνϑαδὲ σῆμα ϑανόντι 12.
᾿Ἐνϑαδε σοι, Δομνένα 720,
ἜἘνϑάδε ἸΣωσιπάτρα 470.
Ἐνϑαάδε Zurwpov 369.
Ἔνϑαδὲε τὴν ἀγαθήν 51.
Ἔνϑαδε τὴν ἀρετῆς 416.
Ἐνϑάδε τὴν ἀρχήν 1094.
Ἐνϑαδε τὴν ἱερὼν κεφαλὴν 272b.
᾿Ενϑάδε τὴν ἱερὰν κεφαλήν 854.
Ἐνϑαδε τὴν ἱερὰν κεφαλήν 661.
Ἐνϑαδε τὴν ἱερὴν κεφαλήν 660,
Ἔνϑαδε τὴν πάσης ἀρετῆς 50.
Ἐνϑαϑε τὴν χρηστὴν τίτϑην 48.
Ἔνϑαδε τηνδ᾽ ἀνέϑηκα 347.
Ἐνϑάδε τὸ πρόϑυρον 1047.
Ἔνϑαδε τὸν πάσης ἀρετῆς 49.
Ἐνϑαδὲ τῷδε τάφῳ 168.
Ἐνϑάδε Φ.... ἄλοχον 13.
Ἔν κλεινοῖς Μέντωρ 290.
Ἔν μέσσῳ Κεφαλῆς 1042.
Ἔν νομικὴ προὔχοντα 399b.
.. ἐν σταδίοισι παλαίσας 262.
"E» τε φίλοισι φίλοιο 593.
. . ἐνεγκα μένη" εἶδος μέν 268.
"Evweaxaidexa unos 103.
ἜἘνταῦϑα κῖμαι 038.
ἘΣ οὗ Κέκροπα λαός 844.
Ἐξ οὗ T Εὐρωπὴν 168.
"EE ὥραι μόχϑοις 1122.

Jb

946

ἜἘξεπόνει τόδε κάλλος 1067.
᾿Εξνκίας ἔγραψε 1099.
Ἔξοχον οὐδ᾽ ἐπίελπτον 2722.
"Em ὠκυμοίρου τοῦτον 246.
Ἐσνὴς δόμος εἰμί 10698.

. . ἐπήρατον, ἔξοχον ἄνδρα 501.

Ἑσταέτους ὁ τάῷος παιδός Add. 997a.

"Emraxeidexéry 611.
Ἕπτάκι τοὺς ἑκατὸν 1048.
ἜἜπταξαν βασιλῆες 1088.

- « ἔργματα, Θουτίμου 766.

τὸν ἔπαρχον 913.

res ᾿Αλέξανδρος 965.
Ἑρμῆν Nauduw 813.
Ἑρμῆν τὸν κλέπτην 1108.
Ἑρμῆν Χρυσίππου 959.
Ἑρμᾶς δίκαιός εἰμι 814.
Ἑρμογένης Χαριδήμου 805.

Ἐρρηφόρον πατήρ με 86].
᾿Εσϑλὴ τῆδε νόημα 84.
᾿Ἐσθλοῖς οὐ κενεὰ 851.
Ἐσϑλὸν τὴδ᾽ ἱερὴῆα 211.
Ἐσλὸς ΝΣ Πολύιδος 221.
“Ἐσπερίης πάσης 905.
Ἔστησεν Βρομίῳ 816.
ἜἜστησε νοῦσος 131.
Ἔστι καὶ ἐν φϑιμένοισι 437.
"Ecri» τοὔνομα μοι 336.

Ἔστρεψεν μοιρῶν μία νήματα 547b.

*Ecres διστάζεις 621.

.. ἕταροι δέ τε πάντες ἴσασιν 25.

'Erw» δεκοκτω 5668.
Εὖ εἰδὼς κληρονόμων 396.
Εὔβουλος μὲν ἔγωγε 619 b.
Εὐβούλου Πολλίων 946.
Ἐὐγενὴς ἀνήρ 177.
Εὐδαίμων ἐμὲ Ma)xoc 443.
Εὐδκίμων Zexovvdluy 532.
Εὕδεις, ὦ φιλότεκνε 202.
Εὔδιον ἐκ μαχάρων 223.
εὐήνορος ἀλκῆς 962.

indices.

Εὐϑυντῆρι τύχης 836.
Εὐθυτόνῳῳ Τιβουρ.. 724.
Εὐκάρπῳ ϑρεατιῷ 261.
Εὔοδε Πάν, σοὶ τόνδε 826.
Εὕρεσν ἐνδάδε γὴ 636.
Εὐρήσεις δ’ 'Aidue 1037.
Εὐρυμάχου ψυχήν 41.
ἙΕὐσεβὲς εἰς ϑρέψασαν 299.
Εὐσεβέσιν κλήροις 858.
Εὐσεβέων χλυτὸν ἄστυ 8581.
ἙΕύσεβίης ἅμα καὶ πουτῆς 869.
ἘΕὐσεβίης τόπος οὗτος 1055.

. εὐσταϑέα m.. πᾶσιν δ’ ἰσότιμον 393.

Εὐτύχου ἡρίον εἰμί 574.
Εὐφρανϑεὶς συνεχῶς 614.
Εὐφράτης πάις ἦλθον 945.

Εὐφροσύνην ἥσχουν 490.

Εὐχὰν ἐκτελέσαντι praef. 1571 a.
Ἐφϑάσθης, δύστανε 538.

.. ἔχεις .. συμποσι.. 129.
᾿Εχρὴν μὲν στῆσαι 1085 a.

Zwywi σ᾽ “Ἑλλὰς πᾶσα 38.
Zw Πανημερίῳ 884.

Ζηνὸς καὶ Μαίας 812.

Ζήσας ἀλύπως 728.

Ζήσας ὡς δεῖ ζὴν 669.

Ζητεῖς, ὦ παροδεῖτα 311.
Ζμύρνης οὗτος ὃ τύμβος 143.
Ζώει, eivai Θέτι 993.
Ζωΐλος ἡνιόχων 612.

Ζώσιμος Εὐτυχέους 409.

Ἡ βουλὴ τείμεσσεν 880.
Ἡ γενεῆ AE τε 224.

pilla, δὴ κεῖνοι 749b.

indices.

"H μάλα δὴ περὶ σεῖο 188.

Ἦ μάλα σᾶς ἐδάησαν 845,

Ἥ μὲν καλλίκομος 88 b.

Ἡ παναρίστη Σπουδὴ 288.

Ἡ πατρὶς μέν μοί ἐστι 414,
Ἡ πᾶσιν μακάρεσσι 80].

Ἡ πόλις ἔστησέν με 1048.

Ἡ πολὺ Σξειρήνων δ82,

"H ποτε κυδιόωσα 169.

Ἦ ῥα ποϑεινὸς πᾶσιν 519.

Ἡ σεμνὴ καὶ φίλανδρος 721.
Ἡ σορὸς ἡ μεσάτη 445.

Ἡ τιμὴ Γαλατῶν 400.

Ἡ τὸν ἀπειρέσιον 858.

"Has δὴ κείνας 208.

Ἡδαίαν Εὐκλείας 517 b.

Ἧδ᾽ Εὐνοστιδέων ϑήκη 5612.
Ἤδε κυρεῖ πάντων 1016.

"Hóe πέτρος κεύϑει 516.

"Hów μὲν ἤδη πλέον 1188}.
Ἤδη μοι Διὸς ἀρ’ ἀπάτα 1134.
Ἡδίστης τόδε σῆμα 158.
Ἡδυγέλωτι χορῷ 925.

Ἠδλιον ϑνητόν 708.

Ἠέλιος καὶ γαῖα 100.

Ἤϑεσιν, οὐ πέπλοισι μετάρσιος 464.
Ἠίϑεον Καλόκαιρον 653.

"Hx& καὶ Νείλου προχοάς Add. 1978.
Ἥκχω Πρίαπος 801 b.

*HA8«c ἐμῆς ζωῆς, γλυκερώτερε 668.
*HA8e στρατηγὸς ἐών. 915.
Ἔλθϑομεν Αἰγύπτοιο 981a.
Ἔλϑον δὲ καὶ ἐγὼ 9160.
*HA8ov ἐς ἀϑανάτους 2618.
Ἡλικίαν μὲν ἐμὴν 18.

Ἡλικίη, μορφῆ 682.

ἩἩλικίης μετέχοντα 670.
Ἡλικίης χοικῶν 157.

"HAu8sc οὐκ ἀβόατος 240.
Ἤλνϑον ἐκ Κρήτης 384.

541

Ἤματι μὲν γενόμην 518.
Ἡμέρᾳ κυριακῆ 131.
Ἡμετέρου κόσμοιο 618.
Ἤμην ἐν ζωοῖσι Add. 333a.
Ἤμην ποτὲ μουσικὸς ἀνήρ 613.
Ἤμην ποτὲ νέος 459.

Ἤμην στολαάρχης 337.

Ἔμην ὡς ἤμην 615.

3v γὰρ ἁπάσης 8.

"H» ὅτε μοῦνον “Ὑγεῖνον 565.
Ἤν ποτ᾽ ᾿Αϑηναίη 118.

Ἤν τις ἐμὰν μετὰ μοῖραν 581.
Ἔν χρόνος ἡνίκα τόνδε 254.
Ἦν ὡρα συνέχουσα 482.

.«.ἡν ὠκεανοῖο δεδουπότα Add. 242a.
ἨΠΕΙΣΑΝΊΙΟΣΙΟΝ 317.

Ἡραὶς ἐνθάδε κεῖμαι 282.
"Hexe μὲν Ἥρωδης 957.
"Hexe ὃ ὁ Δειογένης 966.
Ἥρωες χρηστοί 510.

"Hpulu δ᾽ ἐνὶ τῷδε 395c.
Ἡρωων καρυκ᾽ ἀρετᾶς 10842.

Θάμβος ὁμοῦ καὶ ϑαῦμα 1068.
ον ϑανάτῳ .. 88.

. . ϑάνης μ᾽ ἀνέθηκεν 756.
Θάρσει" τέθνηκας γάρ 486.
Θαυματα συρίγγων 1019.
Θειολόγου Λαίτοιο 882.

Θεῖον ᾿Αλέξανδρον 883.
Θειοτέλους τόδε σᾶμα 496.
Θελξήνωρ ἐποίησεν 1098.
Θέλω τύχης σταλωγμὸν 1112.
Θεμίσων Ποσίλλης 124.

. ϑέρσης ἀνέθηκεν 169.
Θεσσαλονείοη μοι πατρίς 683.
Θευδοτα dá μάτηρ 201.
Θεύπροπος ἐνθαΐδὲ κεῖται 419.
Θεῷ μεγίστῳ 838.

Θηβαίας σύριγγας 1017.
30"

548
Θῆκέ σε φωνήεντα 998.

indices.

. . xal ϑάνον ἀτρέστω 242.

Θρέπτος ὁ ταῖς Μούσαις dpésac prae- | Kal μετὰ λαοφόνον 1079.

fat. 414a.
Θρέψε πάτρη Ῥώμη 611.
Θυσσάδος αἰγροτέρου 811.

Ἱάρων ὁ Δεινομένεος 748.
Ἰατρὸν μ᾽ ἐςερᾷς 509.
Ἰγορίοιο τάφος 655.

. εἰδείῳ ἀνδρὶ ϑηροτρόφῳ 389.
ἴδριν ᾿ΑΔϑηναίης 412.
Ἴδρις ᾿Αϑηναίης 356.

. ἵδρυσε φαιδρὸν δῆμος 1059
Ἱερὸς οὗτος ὁ χῶρος 648.
Ἱέρωνα κατέχω 122.

Ἰητὴρ μεϑόδου 806.

Ἰητῆρι νόσων 198.

Ἰητρῷ Τροφίμῳ 885.

Ἰκαρίου μὲν παῖδα 471.
Εἴλαϑί μοι, Βαλμαρκώϑ 839.

Ἰουλία Κρισπεῖνα ἀνδρί Add. 7728.

Ἰουλία Μυσίδι Δημοκράτης 396.
Ἰουλιανὸς ᾿Αλεξανδροιο 355.
Ἰσύνιος ἔνϑα ἸΞαβῖνος 985.
Ἱππέα Ῥωμαίων 951.
"Immo νικήσαντα 934.
Eipeug Καλλίμαχος 819.
Ἰσϑμὲ παλαιγενέος 200.
Ἴσιδι καρποτόκῳ 982.
Ἴσιδος εὐπλοκαάμοιο 833.

. ἰσοϑέου νηδῖο βεβήλοις 109.
Ἶσον ro: τοκέεσσι 884.
Ἱστορίας δείξας 608.
Ἰταλίης ἄρχοντα 901.

. Ἰφιδίκη μ᾽ ἀνέθηκεν 755.
Ἰχϑύος οὐρανίου 135.
Ἰχνεύεις, ὦ ξεῖνε 227.
ἴχνος ἐπιστήσας, παροδοιπόρε 5062.

Καὶ δὲ σέο κρύπτει 561 Ὁ.
Καὶ ζῶσαι πλούτου πατρικοῦ 81a.

ΝΕ καὶ μητρὶ φίλης 85.

. καὶ νῦν ὀδύνας 513.
Καὶ σὺ πάρος μούσησν 534.
Καὶ τὸ τὸ πρὶν ἐν πολέμοις 111.
Καὶ τότε δὴ πρὸς Ὄλυμπον 1110.
Καὶ τούτοις λουτροῖσι 1091.
.. καὶ Φίλαι 980.
Καίαμος εὐφρονέων 447.
Καικιλία Τροβοῦλλα ἔγραψα 1003.
Καίσαρι ποντομέδοντι 978.
Καλικράτης κεῖμαι 281.
Καλλιμεχου μνημεῖον 28.
Καλλιστονίκη ἐν βροτοῖς 542.
Καλλίτεκνον σεμνήν 635.
Καλλος ἐμὸν τόδ᾽ ἔτευξε 1066.
Καλὸν τὸ γηρᾶν 426.

. καμάτων ἀλύτοις δεσμοῖσι 429.
Κἀμὶ τὸν εὐτέχνου 979.
Κἄν us φάγης ποτὶ ῥίζαν 1106.
Kd» τροχάδην βαίνης 2388.
Καππαδόκων ἔθνους 640.
Καρποφόρος πάντων 308.
Καστρίκιόν με Φίλιππον 5178.
Κατίλλιος ϑυγατρ᾽ ἔθαψεν 3252.
Κεῖμαι Αὐρήμος ᾿Αντώνιος 588.
Κεῖμαι ἸΞξόεμος ἀνήρ 662.
Κεῖμαι τοῖς γενέταισι 987.
Κεῖσαι δή, τέκνον 550b.
Κεκροπία μὲν ἐμοί 159.
Κεκροπίδης μ᾽ ἀνέθηκε 794 b.
Κέλερ στρατηγός 998.
Κελεστῖνος πινυτός με 449.
. κέλευδχ ϑαλαάσσια 161.
Κύήρυκι ἀϑανάτων 772.
Κῆρυξ καὶ τάφος εἰμί 603.
Κηφισοφῶντος ἡ κύλιξ 1132.
Κίονα πορφυρέην 921.
Κίονα τετράπλευρον 1061.
Κισσὸς Τερψιχόρη 188.

Κλαίει μέν σ᾽ ὁ τεκνῶν 5508.
Κλαυδιανὸν πύκτην praef. 9438.
Κλαύδιος ἰητήρ 554.

Κλαύσατε πάντες ἐμόν 564.

᾿ Κλεινὸν Κεκροπιδῶν 972.
Κλεινὸς παῖς... Αἀὰ, 497 (6).
Κλεομάνδρου τόδε σῆμα 319.
Κλευνίκη Ἑ ρμωγόρου 809.
Κύδρου τοῦτο πέσημα 1088.
Κοινὸν φῶς ἰδοῦσα 36θ.
Κόμψης τόδ᾽ ἐστὶν μνῆμα 210.
Κοσμητεύοντος ᾿Αϑηναίου 960.
Κούρᾳ xal Δάματρι 785.
Κσύρην υἱῆος 862.

Κουριδίους ϑαλάμους 369.
Κυουφωγόρας ἀνέϑηκεν 738.
Κούφη γαῖα κέκευϑε 467.
Κρήτα μὲν πατρίς μου 255.
Κρίσπιον εἰκοσέτη 251.

Κρύπτει σῆμα τόδ᾽... ον 1θ.
Κτωμενον εὔκλειαν 24b.
Κυδίμαχον χϑὼν ἥδε 67.
Κυδίστῃ ἀλόχῳ 686.

Κύζικος ἦν μία πᾶσι 643.
Κυΐντος Ἰούλιος Μείλητος 920 II.
Κυκλείδας Κυκλῆος 1086.
Κυκλοτερὴς κόσμοιο 922,
Κυματα πορϑμεύσας 5228.
Κυρήνην πολίων μητρόπτολιν Add. 842a.
Κυρίλλη τόδε παῖδες 878.
Κύριλλος τόδε σῆμα 700.

Aswd. σοι τύμβων 3048.

Λαίνεος στήλη με πέριξ ἔχει 468.
Λάμπει καὶ φθιμένοις 889 8.
ΔΛόγουσιν θέλουσιν 1127.
Δείψανα Λουκίλλης 675.

Δευκὰς μὲν πατρίς ἐστιν 92.
Asus ἐφήβων 964.

Δοιμῷ ϑανούσης 11.

Δουκίλλη τόδε σῆμα 645.

549

ΔΛουτροῖς ἀεγάοισι 1077.
Δουτρὸν μὲν προχέω 1071.
Δυσέᾳ ivüdóc σῆμα 5.
Δυσίμαχον μύθοισι 251.

Μαγνης ἐκ Φρυγίης 641.
Μαῖα καὶ ἰατρός 495.

μα κήδεα πότμου 264.
Μάξιμος ἐδίματο 440.
Μαργαρίδος τόδε σῆμα 681.
Μαρκέλλης τάφος εἰμί 679.
Μαρκιανοῦ στίλβει τύπος 918.
Μάρκιος ἙἝἭρμογένης 997.
Μαρκος τ᾽ ἀδελφός 383a.
Μαρμαρέη MBoc iui δ028.
Μαρτύριον ὀρθοῦ βίου 397.
Ματρόπολίς μοι χϑων 846.
Μεῖνον ἄκουσον ἐμοῦ 167.
Μεῖνόν μοι παρώγων 880.
Μείζονα τοῦ προτέροιο 1065.
Μέμνονα πυνϑανόμαν 990.
Μέμνων οἷδε λαλεῖν 994.
Μέμφις καὶ Τ'ελάσις 1076.
Μὴ γελασης, ξένε, μοῖραν 284.
Μὴ κείνει λίθον ἐκ γαίης 16θ.
Μὴ κλαύσης φϑιμένου 120.
Μή μου ἐνυβρίξης 195.
Μή μου παρέλϑης 646 8.
Μὴ μύρα, μὴ στεφάνους 646 b.
Μηδένα πατρὶ διδούς praef. 288 b.
Μηϑεὶς ἀνθρώπων 96.
Μηνογένης δδ᾽ ἐγώ 818.
Μηνόφιλον τάφος οὗτος 692.
Μήπω γευσάμενος 587.
Μητέρι τὴ πάντων 824.
Μήτηρ Μαρκιανοῦ 868.
Μήτηρ μοι Ταιῆνα 704.
Μήτηρ μοι σεμνή 681.
Μήτηρ υἱέι Δόμνα 814.
Μητρᾶν... 828.
Μητρὶ φίλη ᾿Αγέλη 629.

550 indices.

Μητρὸς καὶ ἢ ϑυγατρός 474,
Μητρὸς παντοτέκνου 44.

Μίϑρης ἐν ὀργάδι χῶμα 588.
Μίχκης οὔνομα μοῦνον 338.
Μικρὰ μὲν ἡ λίϑος ἐστίν 1118.
Μινᾶμ᾽ ἐπὶ Τάϑωνι 485.

Μνᾶμ᾽ ἐπ᾽ Oa iion 486.
Μνᾶμα τόδ᾽ ἔστ᾽ ἐπὶ σώματι 36.
Μναμεῖον τόδε σεῖο 206.

Μνῆμ᾽ ἀρετῆς, Μοίρης 654.
Μνῆμα δικαιοσύνης 54.

Μνῆμαά με ὁρᾷς περοιαλλές 450.
Μνῆμα Μνησαγόρας 87.

Μνῆμα Tro) Αὐρηλία 343.
Μνῆμα τοῦδ᾽ εἰςάϑρησον 199.
Μνῆμα τόδ᾽ ἧς ἀρχῆς praef. 743a.
Μνῆμα τοδ᾽ ὑψιφανές Add. 978.
Μνῆμα τόδε Φρόντωνος 1092.
Μνῆμα φίλη μήτηρ με 86.
Μνῆμα φιλοφροσύνης 991.
Μνηήμην τῆς ἰδίης γαμετῆς 121.
Μνήμης ἕκατι τήνδε 963.
Μνημοσύνης καὶ Ζηνός Add. 10292.
Μνημόσυνον ἀνθρώποις 1096.
Μνυσϑείης, ἀγαϑὴ ψυχή 701.
Μογέα δίδωτι τῷ γυναικί 1130.
Μοῖρα καὶ Εἰλείθνια 238.
Μοῖραι καὶ Λήϑη 521.

Μοίρας ϑρέψατε παῖδα 155.
Μοιράων με μίτος 214.
Μοιρίδιοι κλωστῆρες 148.

Μόλις ποτὲ ηὗρον 531.

Μόνους ἰδοῦσαν 883b.

Μόσχος φιλεῖ Φιλίσταν 1195.
Μοῦνος ἀπ᾽ αἰῶνος 618a.
Μουσῶν προφῆτιν 127.
Μοχϑηρᾶς ὅδ᾽ ἔβη 29.

Μυρὶ ἐποφϑιμένοιο 184.
Μυστῶν ἡγητῆρα 865.

Νείλου περάσας 988.

Νείλου περώσας θ84.

Νέος ἡλικείην, ἔρνος κλυτόν 824."
. . νέμοι περοιαλλέα νήσσων 817.
Νεωϑαλος ἄφϑιτον.. 1027c.
Νηλὴς ὦ ϑάνατος 647b.

Νηὸν μὲν σιγαλόεντα 832.

Νήπιον ὠκύμορον 699.

Νήπιός εἰμι τυχων 814.

Νηρῆος τόδε σῆμα 294.

Νῆσον ἔπ᾽, Αἰγύπτοιο πέρας 981b.
. . ΝΙΑΝΑΔΕΞΑΜΕΝΟΙ 937.

Νικαίης προλιπὼν 597.

Νίκαν μὲν Πτολεμαίου 928.
Νίκας ᾿Αλκιβιάδου 930.

Νείκην ἐνθαδ᾽ ὁρᾷς 215.

᾿Νικίας μ᾽ ἀνέθηκεν 778.

Νικήσας τὸν ἀγῶνα 923.

. νικήσας μ᾽ ἀνέθηκεν 163.
Νικοκράτους λωγόνεσσιν 469 ς,
Νόσσος Μυρμιδόνος 186.
Νουσολύτα, κλυτόμητι 1026.
Νούσων εἰητῆρα 108.

-γυκτὸς ὀπωπητῆρα 1032.
NV μφαι χρηναῖαι $11.
Νύμφαις Ναιάσιν 1075.
Νυμφιδίου ϑαλάώμοιο 431.
Νῦν. z Βασίλιος ἐγώ 694.

Νῦν τοι πάντα τελεῖ 1041.
NUE μὲν ἐμὸν κατέχει 312.
Νυσης εὐτάκτου Add. 313a,
Νωτῳ μὲν μολάχην 1135.

πανϑίππην ᾿Ακύλας 819.
Μεῖνον τιμήσαντες 825.
βιυστοῦ με παῖδα Add. 497 a(b).

Ὁ ϑρασὺς ἀνϑέστακεν 1103.
Ὁ κλεινὸς L βασιλέων 549.
Ὁ κρατερὸς Πολιοῦχος 907.
. ὃ μουσοτέχνας μ᾽ ἐκτρέφει 193.
Ὁ πάντα σοφός 880.

Ὁ παυσίλυπος οἶκος 1187.

'O ποτε πλουσιος 734b.

Ὁ πρὶν ἐνὶ ζωοῖσι 207.

Ὁ προγόνοις id μίλλος 8228.
..0 πυκτεύσας πολλάκις 291.
Ὁ ΣΞαρδιηνὸς Παρδαλᾶς 1005.
Ὁ τᾶς ἀοιδᾶς ὧγεμων Add. 241}.
Ὁ τοῦ Διὸς παῖς 1138.

Ὁ τύμβος ἐσϑλὸν υἷα 208 b!.
Ὁ τύμβος οὐκ ἄσαμος 358.

Ὁ φϑονερὸς ζωῆς 848.

Ὁ φθόνος αὐτὸς ἑαυτόν 1116.
Ὁ φϑόνος ὡς κακόν ἐστιν 1115.
ΟΑΡΎΤΟΥ λίθου εἰμί 1097.
Ὁδῖτα, βαιὸν σάματι 185.

εν ὅεσσαν ἐυξείνων Μεγαρήων 958.
Οἱ δισσοὶ συνόμαιμοι 241.

ες οἱ ϑεῖοι βασιλεῖς 919b.

Οἱ στυγιον χῶρον 624.

Οἱ τρισσοί τοι ταῦτα 1104.
Οἰνόβιος Δίωνος 290.

Οἷον ἐμαιώσαντο Add. 805a(b).
Οἵτινες δ᾽ οἱ προστάται 183.
Ὀχταέτη μ᾽ ἔτι παῖδα 693a.
Ὀκχτωκαιδεκάτου με 228.
Οκτωκαιδεκέτιν με 151.
Οκτωκαιδεχέτης 566b.

Ὄλβιον ἐνθέμενος βίοτον 321.
Ὄλβιον εὐγήρων θ8.

Ὄλβιος ὃν μοῖρκι 408.
Ὁμωνύμου παῖς εἰμι 954.

Ὃν βασιλῆς ἔστεψαν 969.

.. οὖν ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ 164.

Ὃν μεγάλ᾽ αὐχήσασα πατρίς 489.
.. 0v ὁδεῖτα. κοῦρος ἐγωΐ 650.
Ὄντως δίζηαι 101.

Ὄντως σῆς ἀρετῆς, Αὐξέντιε 1078.
Ὀρϑαγόρας εἰρήνης ἄρξας 808.
Ὀρϑείη δῶρον 806.

Ὀρρίππῳ Μεγαρῆς 843.

. «ὄρχαμε... 1761.

indices.

Ὅς dv προςοίσει χεῖρα 316d.
Ὃς δὲ Κορινϑον ἕναιε 1118.
..ὃς ἐν ἀϑανάτοις βιοτεύει 170.
. . ὃς ἔφϑασας ἀλόχου 438.

Ὃς πάσας χάριτας 656.

Ὅς ποτε γυμνασίῳ 970.

Ὃς τόδ᾽ ἄγαλμ᾽ ἀνέθηκε 761.
Ὃς τὸν ἐμὸν παρὰ τύμβον 5176.
Ὅσσ᾽ ἕλομεν, λιπόμεσϑα 1105.
Ὀστέα ἐπὶ δείνης 482.

Ὀστέα μὲν καὶ σάρκας 90.
Ὀστέα μὲν καὶ σάρκας 225.
Ὀστέα μὲν κρύπτει 384.

Ὅστις καὶ τίνος εἰμί 114.
Ὅταν ποιῶν πονηρά praef. 1117.
.. ὅτι μοῖραν 98.

Οὐ βάτοι, οὐ τρίβολοι 546b.
Οὐ γάμον, οὐχ ὑμέναιον 208 Ὁ.
Οὐ μόνον ηὐχουίμην 192.

Οὐ νόϑον ἐκ προτέροιο 491.

Οὐ ξένος, ἀλλ᾽ ἀστός 536.

Οὔ σπάνις ἐστὶ γυναικί 58.

Οὐ τάδε ϑελξιμελής 1058.

OS τὸ γένος, παροδῖτα 182.
Οὐ τὸ ϑανεῖν ἀλγεινόν 198.

Οὐ τὸ ϑανεῖν ἀλγεινόν 373.

Οὐ τὸ ϑανεῖν ἐστι κακὸν 800.
Οὐ φαύλως ἔστησα 1085c.
Οὐδέ ποτ᾽ ᾿Αλκείδης 894.

.. οὐδὲ Τύχης σ᾽ ἐδάμασσε 841.
Οὐϑεὶς μόχϑος ἔπαινον 85 ἃ.
Οὐδεὶς οἰωνός 39].

Οὐδένα λυπήσασα 81b.

Οὐδὲν ἀφαυρότερος 815.

Οὐδὲν ἐλευϑερίας κρεῖττον 28.
Οὐκ dxdpwog ἔφυ 1018,

Οὐκ ἀκλεῆ Δεκούρατον Add. 307a.
Οὐκ ἔϑανες, Πρώτη 649.

Οὐκ ἔπιον Λήθης 2040.

Οὔκ ἐστ᾽ οὐδὲν τέρμα 492.
Οὐκ ἔσχεν κοινὸν βιότου 726b.

851

552 indioes.

Οὐκ ἥμην, γενόμην 11178. Παίδων μὲν τὰ πρῶτα 944.

. οὐκ ἤρκει τὰ πάλαι ΤΟΊ. Παῖς μὲν iuv ὄνομ᾽ ἔσχον 867.
Οὐκ ἴσα πατρὶ παϑοόντα 1081. Πανί τε καὶ Νύμφαις 8218
Οὐκέτι κηροχύτοισι 271. Παλλὰς ᾿Ἐρεχϑειδᾶν 852.
Οὐλιάδης κεῖται 297. Πάμμαχον, ὦ Θήβα praef. 938a.

. οὕνεκα πιστὸς ἔφυς 18. Πάντα μὲ ἐσθλὰ τέλεσσε 1052.
Οὔνομα Ζωτικὸς εἶμι 392. Πάντα ὅσα τοῖς χρηστοῖς 137.
Οὐὔνομα Θεσμοφανην 153. Πάντα χϑὼν φυει 438.

Οὔνομα μὲν τοὐμόν 52. Πάντες, Μιλτιώδη 1087.

Οὐὔνομα μοῦνον ἔχει 230. Πάντες χοραγοί 927.

Οὔνομα σοι Καπίτων 398. Πάντη μὲν κῦδος 407.

Οὔνομα Φιλοκύνηγος 882. Πάντη Πλουτάρχοιο κλέος 909 b.
Οὐρανίων πάντων βασιλεῦ 1029. Παντοίης ἀρετῆς στάϑμην Add. 8884.
Οὔρεσι Ταλλαίοισι 815. Παρϑενίαν λείπουσ᾽ 508.

Οὔριον ἐκ πρύμνης 119. Παρϑενὶς ἐνθάδε κεῖται 634.
οὕς ποτ᾽ ὑπ᾽ Εὐρυσϑεῖος 1082. Παρϑένῳ Ἔχφαντου 159.

οΟὐς πρὶν μὲν ἄλλων 439. Πάσας μὲν σύριγγας 1018.
Οὗτος ἔχει τύμβος 258. Παση κοσμηϑείς 4738.

Οὗτος ὁ γῆς τέμνων 116. Πᾶσι ϑεοῖς ϑυσας 134.

Οὗτος ὁ τῆς ᾿Ασίης 908. Πᾶσιν ἐυμενέτης 828.

Οὕτος ὃς ἐνθάδε κεῖται 63. Πᾶσιν ἰητορίης 478 b.

Οὕτος ὅτ... ἐχορήγεε 929. Πᾶσι φίλος γενόμην 390.

Οὗτος Σωκάρτης 498. .. πατέρεσσι σοφοῖς 973.

Οὐχ ἔϑος ἐστὶν ἐμοί 1084. Πατὴρ Πάτρων μέν 546ς.

Οὐχὶ κεναῖς δόξαις ἐζηκότα praefat. | .. πατὴρ Πιϑαίου 504.

2922 m. Πατρὶ ... ἠδὲ Φιλίνᾳ 55.
Οὐχὶ πέπλους, οὐ χρυσόν 88. Πατρίδος ἐκ Ζμύρνης 657.
Οὐχὶ πόνῳ δολίῳ 722. Πατρίδος οἰκονόμον 405.

Οὐχ ὁσίως ἥρπαξες 510. Iarpí.... 1121.
Πατρὶς ᾿Αλεξάνδρεια 94.

Iai Διὸς Ἐκφαντῳ 740. Πατρὶς ἐμοὶ Ζήνωνι 620.
Παῖδα μ᾽ ἀποφϑίσϑαι 420. Πατρὶς μὲν ζαϑέη Ῥω M3 598.
Παῖδαί Με πενταέτη Add. 6978. Πατρὶς μέν n Ἔδεσσα 5174.
Παϊδα με Πλουταρχου Add. 80θ8. Πατρὶς μέν μοι ἐστι 415.
Παῖδα με τεθνειῶτα 698. Πατρὶς μὲν Μυύυνδὸς 205.
Παῖδα Μενεκράτεω praef. 492b. Πατρὸς ἀριζηλοιο 855.
Παῖδα ᾿ἰεινωγόρα, 864. Πατρὸς im εὐσεβίᾳ 376.
Παῖδα τοι φϑίμαν 11. Παφιανὺς Πάφως 605.
Παῖδες μὲν πατρὶ ταῦτ᾽ 357. . πεζοὶ δὲ ἱππῆές τε 849.
Παιδὸς ἀποϑιμένοιο Add. 1a. Πόϑος κουριδίῳ τε πόσει 76.

. παίδων ἀωώρων 844, Πέντε καὶ εἴκοσι μοῦνον 142.

Πέντε καὶ ἑξήκοντα ἐτῶν 4709.
Πεντήκονθ᾽ ὃς ἔτη 39.
Πεντήκοντα τριῶν ἐτέων 430.
Περσεφόνη πρόπολον 494.
Πέτρην τήνδ᾽ ἐκόλαψε 395a.
.. πικρὸς ἐξ ὠμῶν χρόνων 130.
Πῖνε, λέγει τὸ γλύμμα 1129.
Πίστιν ἔχων βασίλιαν 1060.
Πιτϑεῖδαι Θεόδωρον 916.
Πλεῖστα μὲν εὐφρανϑείς 88 ἃ.
Πλείστην δὴ ϑνητῶν 218.
Πλήρης ὁ φόρτος ἐστί 5026.
Πλουτάρχου τόδε σῆμα 146.
οὖς Πλουτώνια Φερσεφόνεια 506 b.
Πλῶτις ὁ πολλὰ καμὼν 113.
Ποιητὴν ἔστησαν 881.

Ποιμένος ἀρίστου 424.

Πόλεων μέν εἰμι 862.

Πολλὰ μεϑ' ἡλικίας 79.
Πολλὰ πονησάμενος 810.

Πολλα σε ἔπαινος ἐπευκλέισεν 209.

Πολλαῖς ἐν πολίεσσι 532.

Πολλοὶ πολλὰ ἐπέγραψαν 1128.
.. πολύμητιν ἀμλίμονα 173.
Ποπιλίης τάφος οὗτος 559.
Πόπλιον .. γήρως ἐπὶ τέρμα 296.
Πορφυρέαν ἐσθῆτα λιϑοξέος 1107.
Πότνι᾽, ᾿Αϑηνάων ἐπιήρανε 1046b.
Πότνι᾽, ἀπαρχὴν τήνδε 193.
Πότνια ΣΣωφροσύνη 34.
Πραιτωρεανὸν με 364a.
Πραξιτέλης ἀνέϑηκε 744.
Πραξιτέλους ἤνϑουν 42.

Πρὶμμὲν Καλλιτέλης 758.
Προκλείδας τόδε σᾶμα 182.
Ilpobeviac ἀρετῆς τε 306.
Πρωϑήβην ἔτι κοῦρον 5692.
Πρωϑβην μ᾽ αἰζηόν 340.
Πρῶτος ἐγὼ Τρώων praef. 932a.
Πύϑων Ἑρμῇ ἀγαλμα 759.
Πυκτην AAZKEDON. 807.

indices. 553

Πῶς κρυερὴ σιγή; 99.

Ῥηήνῳ πὰρ ποταμῷ 229.
Ῥῃητορικῆς πόνος οὗτος 449.
Ῥουφῖνα Κέλερος 691.

Ῥουφείνης ἐμέθεν 590.

Ῥουφείνου τάφος οὗτος 642.
Ῥωμανοῦ πραπίδεσσι 891.

Ῥωμη καὶ ξείνῳ κούφη πέλεν 581.

Σᾶμα .. ίμου ματρός Add. 181a.
Za τοδε ᾿Αρνιαδα 180.
Ξᾶμα τόδε Ὑψικλέους Add. 401 ἃ.
ΣΣανένως γράφει 1022.
ΣΣατορνεῖος ἔγω 105.
.. 6 ἀγέρωχος 165.
οὡς ᾿Αϑηναίῳ μ᾽ ἀνέθηκεν 139.
Σεμνήν Πηνελόπην 558.
Σεμνῶν τρόπων 677.
Zu .. ἐςορᾷς ἐπιτύμβιον 839.
Zwud με Νυκτελίοιο 665.
Σῆμα μὲν ἐν στήλη 149.
Σῆμα πατὴρ Κλεόβουλος 2.
Σῆμα τόδ᾽ ἐν κενεῆ 89.
ῆμα τοῦ᾽ ἐνγὶς ὁδοῦ 10.
Σῆμα ToÓ ἐστὶ Δράκοντος 43.
Ξῆμα río! Ἑὐδαίμων 580.
Σῆμα τόδ᾽ ἥρωος 483.
Σῆμα τόδε Κύλων 9.
Σῆμα τόδ᾽ Οἰναίου 66.
Σῆμα τοι, w γλυκερή 670.
Σῆμα Φιλείνῳ τοῦτο 623.
Ξῆμα φίλου παιδός 15.
Zune Φρασικλείας 6.
Z«4uara συνϑραυσϑέντα 391.
Σῆς ἀρετῆς ἕστηκεν 62.
Σῆς ἀρετῆς μνημεῖα 00.
Ze ἀρετὴς Νικοπτολέμη 61.
.. σῆς δ᾽ ἀρετῆς 59.
Zx4voc μὲν γενετῆρες 902b.
ΣΣκῆνος μέν σοι τῆδε 422.

35**

554

Σμεικρὸς οὐ σμικρόν 106.

Σ μυρναῖος Μοσχιανός 604.
οί, Παιῆον ἀναξ 803.

Σοὶ πλακα τήνδ᾽ ἀνέθηκε 828.
Σοὶ rdó' Ὀνήτωρ μῖλα 931.
Σοὶ τόδ᾽ ἄγαλμα, ϑεά 818.
Σοὶ τόδ᾽ ἄγαλμα, ϑεά 842.
Σοὶ τόδε καλὸν ἔτευξε 820.
Zo τόδε, συρικτά 802.

᾿ Σὸν δέμας ἔκπαγλον 1015.
Σοῦ λάμπει μὲν ὁόξα 860.
Zo) μὲν δὴ πατρίς 488.
Σουλπικίου ζακόροιο 497 b.

.. σοφίης πείρατ᾽ ἐφιέμενον 40.
Σπεῖσον ἐμοὶ δακρύων 346.
πενδοφόρῳ τόδε σῆμα 688.
Zrdha Ecv/dproc 181.

Zrdc, ξένε, τάνδ' ἄϑρησον 560a.
Στέμματ᾽, ἀφ᾽ ὧν πτοίη 6478.
Zrépyw καὶ φϑιμένα 189.

ΣΣτέρξον ὅμως ὑπὸ γαῖαν ἐων 14].

Στήλη μαρμαρέη 625.
Ξτήλην ἔϑηκαν 595.
Ξτήλλην Παρϑενόπης 139.
Στῆσεν ᾿Αχώριστος 967.
ΣΣτρωτῆρας τοῦδε ὁόμου 1058.
Συνζύγου παλάμαις 318.

. συνήγαγεν αἰων 499,
Συνναδεὺς ϑεράπων 119.
Συνειδὰ ἐματῷ 794a.

.σφαίρης.. (Ὥραων ὁέμον 1079.

Σχῆμα τόδ᾽ Ἑρμείαο 955.
Σωϑεὶς ἐγμεγάλων 770.
Ξωϑεὶς ἐκ πολλῶν 840.
Σῶμα .. πωτοβαρὴ 710.
Σῶμα κόρης ἁρπαχϑέν 394.
Σῶμα μὲν ἐνθάδ᾽ ἔχει 57.
Σῶμα μὲν ἐνθαδ᾽ ἔχει 58.
Σῶμα μὲν ἐνθαΐδὲ σόν 35b.
Σῶμα μὲν ἥδε κόνις 659,
“Σῶμα πέτρος κατέχει 341.

indices.

Zu σὸν iv κόλποις 56.

ΣΣωζων ἐνθάδ᾽ ἐγώ 171.

Zwrsp ἀνθρώπων 797.

Σωτῆρα βουλῆς γενόμενον Add. 886a.
ΣΣωτηρίχαν με τύμβος 216.

Σωτιον ἐνθαδε γῆ κατέχει 64.
Zudpora Κρησκεντεῖναν 568.
Σωχάρμου παράγοντες 317.

Τὰν μεγάλαυχον ὁρᾷς 265.

Τὰν παιδὸς καλλίσταν Add. 805a(a).

Τὰν μορφὼν φεῦ τάνδε 7006.

Τἀργεῖοι ἀνέϑεν 746.

Τάσδε γ᾽ ᾿Αϑαναίᾳ 742.

Tác μελέτας ἄνθημα 948.

Τατιανὸς ἡγεμών 1020.

Τατιανὸς μετὰ δικανικήν 919 ἃ.

Ταάφον τὸν ἔνϑα 399.

Τέκνα τέκνων ἐςιδων 279.

Τελεσφόραν τὸ σῆμα 123.

Τέρμα βίου τελέσας 600.

Τέρμα δ᾽ ὁρᾶν βιότου 1114.

Τέρπεο καὶ σκηνῆς 1050.

Τέρπων εἰμὶ ϑεᾶς 784 cf. praef.

Τερσεὺς καὶ Πυλάδης 377.

Τέσσαρα τέκνα λιπὼν 3271.

Τεῦ σ᾽ ἐνέπειν xps» τύμβον 140.

Τεῦξεν ᾿Αριστομένης praef. 1100 8.

Τέχνας μὲν παράσαμον 197.

T$ κλυτῇ ἐν πινυτῆσι 331.

Τῆδε καταφϑιμένους 915.

Τήκει καὶ πέτρην 889 b.

Τηλεφίδαις, οἱ Ζηνί 1035.

Τηλοῦ πατρίδος οὖσ᾽ 91.

Τηλυγέτην με τοκῆες 51] Ὁ.

Τὴν Διὸς ἀμφίπολον 556.

Τὴν Εὐτυχοῦσαν 102.

Τὴν κυανῶπιν Μοῦσαν 551a.

Τὴν κύνα Δεσβιακῇ 829.

Τὴ μμὲν ἀδελφὴν Δηνιράτης Add.
875a(a).

Τὴν πάντων γλυκίω 678.
Τὴν πολλοῖς δήμοισι 609.
Τὴν σεμνῶς ζήσασαν 596.
Τὴν σὴν εὔνοιαν 481.
Τὴν στήλην, παροδεῖτα 713.
Τὴν στήλην, παροδῖται 884.
Τὴν τειμητὴν ἀνθρώποις 870.
Τὴν τρίβον ὃς παράγεις 621.
Τὴν ὑπάτην ἄφεσιν 795.
Τηνδ᾽ ἀρετῇ.
. τὴν δ᾽ ἀρετὴν κρήνης 1070.
Τήνδε ϑεὰν ἀνέθηκε 827 b.
Τήνδε Ποσείδιππος 780.
Τήνω roi τόδε σᾶμα 187.
Τηροῦσ᾽ ἢ διέμεινεν 159.
Τῆσδε πάτρης τάφος ὅδε 545a.
Τῆς ἱερᾶς ἀκούουσα 100].
Tócre τέχνα τὸν ἄριστον 1080.
Τίκτε Τύχη, σπεῖρεν δέ 695.
Τίχτομαι ἐν Παγαῖς 469.
Τειμανδρα Κυπάρης 697.
Τειμόϑεος ὁ ὃ πάτρας 589.
Τείμων Τειμαίου 899.

τίς ἂν δὲ χεῖρα προςαγαγη 87θ8.

Tí dv προςάξει χεῖρα 376 b.
Τίς dv προςοίσει χεῖρα 376c.
Τίς βροτὸς οὐκ ἐδάκρυσε 723.
Τίς ἦν c ὁ ϑρέψας 667.

Τίς μοιρῶν μίτον ὕμμιν 418.
Τίς μου τὴν Zepsya 551b.
Τίς νύ σε τοιαΐδ᾽ ἔρεξε 999.

τίς Πλάταιαν σύλησεν Add. 545c.

Τίς τίνος ἦν, εἴρη 247.
Τίς τόδε καλὸν ἄγαλμα; 385b.
Τίς τοὐμὸν δύστηνον 298.
Τὸ ζὴν ὁ ζήσας 387.
Τὸ μνημῖον ὁρᾷς 454.
Τὸ σῆμα Φράτῃ 410.
. τόδε σῆμ᾽ ἀγαϑοῦ Add. 48.
Τοιάδε τις δείξας 940.
Τοῖς γενέταις ἐμὲ Μαλχος 453.

. ἀποκυδήνασαν 164.

. indices.

Τοῖσδέ ποτ᾽ ἐν τριόδοις 1090.
Τὸν Διὸς ᾿Αλκμήνης τε 880.
Τὸν ἐν βροτοῖς φανέντα 125.

δ5ὅ

Τὸν “Ἑστιαίου τῆς τρωγῳδίας γραφὴ

praef. 2221.

Τὸν ϑεράπων πρῶτον 886.
Τὸν ϑεσμῶν ταμίην 911.
Τὸν ϑρασὺν ἐν ϑήραις 196.
Τὸν ϑρασυν ἐν σταδίοις 350.
Τὸν ϑρασὺν ἐν σταδίοις 85].
Τὸν κλυτὸν ἐν ζωοῖσι 366.
Τὸν κλυτὸν ἡγεμονῆα 917.

Τὸν μέγαν ἐν βουλαῖς praef. 856a.

Τὸν νέον ὄντα, φίλοι 278.

Τὸν παρϑενῶνα τόνδε praef. 10468.

Τὸν πάσης ἀρετῆς εἰδήμονα 553.
Τὸν πᾶσιν φίλιον 427.

Τὸν πᾶσιν ἡλίκεσσι 462a.

Τὸν πινυτὸν κατὰ πάντα 297.
Τόν ποτ᾽ ἐν εὐσεβίησιν 500.

Τὸν πρόμαχον ϑεσμῶν 912.

Τὸν πρὸ πύλαις "Hpwa 841.

Τὸν σοφίη προὔχοντα 601.

Τὸν σοφίης ἐμὲ διδάσκαλον 8728.
Τὸν σοφὸν ἐλλόγιμον Add. 489 ἃ.

Τὸν σοφὸν ἐν ἀνδράσιν 9201.
Τὸν στρατιὰς κοσμοῦντα 900.
Τὸν τάφον ἠργάζοντο 519.
Τὸν Χαρίτων με γέμοντ᾽ 622.
Τόνδε ἀπὸ δᾳδούχων 950.
Tóve ἀρετῇ λάμψαντα 222.
Τόνδε ἀρετῇ προὔχοντα 963.
Τόνδε Λυκοκλείδης 191.

Τόνδε νέον οἱ τύμβον 444.
Τόνδ᾽ ὁ παλαιστροφύλαξ 411.
Τόνδε Πυρης ἀνέϑηκε 751.

. τόνδε τάφον τεῦξεν 523.
Τούνομα μὲν Χαρίας 495.
Τοὐπικλέους παιδός 1.

Τουτὶ τὸ δῶρον praef. 1119.
Τοῦτο γὰρ ἐν ζωοῖσιν 520.

996

Τοῦτ᾽ Εὐοδος βροτοῖς 261b.
Τοῦτο σαοφροσυνας 204α.
Τούτοις τοῖς ἐλέγοις 1000.
Τοῦτον ὃν εἰτοράας 898.
Τραιανοῦ rado; οὗτος 632.
Τρεινακρία γαία 563.

.. τρος αὐτοῦ Νεικήτης 9478.
Τρωΐλε, χαῖρε καμων 475.
Τυτϑὸν γευσαμένη 421.

Τυτϑὺν ἐμὸν παρὰ τύμβον 610.
Τύμβε, τίνος τόδε σῆμα; 250.
Τυμβον.. πίστιν ἀμειβομένη 117.
Τυμβον μέν, Φῆαοελφε 243a.
Τύμβον 5gxz. παροξεῖτα 685.
Τυμβον σοι ποίησα 365.

Τυμβος μὲν κριίπτει με 292.
Τύμβον μὴ παρίδης 687.

Tv usc ὅδε κρύπτει 681.
Tuo; ὑπουδαίων μακάρων 441.
Τυμβῳ τῷδε Βοηϑον 216.

Τῷ κλυτῷ υἱωνοί με 188.

Τῷ σεμνύνοντι τοῖς τρόποις praef.1119a.
Too! ἐνὶ τύμβῳ éyw 689.

Ὑγεῖα, βροτοῖσι πρεσβίστα 1027 b.
Υἱὸν Νικομαχου 848.

Υἱὸς ᾿Αριστάρχου 585.

Υἱὸς Βίωνος ᾿Απίων 236.

Υἱὸς ἐγὼ λεγόμην 617.

Υἱοῦ Ὑλασία.ο 179.

Ὑμνῶ ϑεὸν Μέλητα 1080.

Ὑπὲρ τυχής τοῦ κυρίου 1010.
Ὑπέρτατε κοίρανε κόσμου Add. 574a
Ὕπνος ἔχει σε, μάκαρ 438.
Ὑπνωόης Φίλιος 174.

ὙψΨιμέδων, ὕπατε 792.

Φαίδιμον Εὐϑυγένους 72.
Φαιὸρὸν ἑταῖρον Ἔρωτος Ἰ085 Ὁ.
Φαρναάκεω στάλαν 259.
Φερσεφόνα, τὺ φίλεργον 244,

indices.

Φεῦγ᾽ ἀπ' ἐμῆς κραδίης 1110.

Φϑεγγεται, ἡἠρεμέει 1109.

φϑέγξαο, Λατοίσα 981.

2. Giu ὁέ με γείνατο μήτηρ praef.
480a.

Φηήτω τοὸε σῆμα 630.

Φίλοστρατα βέβηκα 463.

Φλαβιανῷ ἥρωι 552.

ᾧΦλωρεντῖνος, ἄριστος ἀνγρ 1057.

Φλώρος Καικιλίου 696.

Φοίβης ἐνθαὸε σήμα 150.

doidov ἀκερσεκόμην 801.

Φοίβῳ ἀκερσεκό μὴ 800.

Φιυνεισουλανὸς ἐνθαδεί 998.

ᾧραζε, γύναι, γενεήν 248.

ῴρατε, τίνος γονέως 218.

$us πατρικὸν ποϑέουσα 426a.

Φωσφοριον Μεγαρῆες 914.

dura ϑεοῖς ἵκελον 907.

Χαῖρε, γυναι Παάνϑεια 243 b.
Χαῖρε, “Ἑρμὴ πατρῷε 914.
Χαῖρε, καὶ αὐδασεις 991.
Χαῖρε, καλὴ πασῶν 4395.
Χαῖρε, Κρίτων 239.

Χαῖρε, μάκαρ βασιλεῦ 799.

Χαῖρε μάκαρ, πολύολβε 361.
Xaipé μοι, κάλλιστε καλῶν 790.
Xaipé μοι, ὦ Δήλου μεδέων 102ὅ.
Χαῖρε, τάφος Μελίτης 79.
Χαίρειν τὸν κατὰ γᾶς 190.
Χαίρετε οἱ πάριοντες 22.
Χαίροις, πᾶσι βροτοῖς 280.
Χαίροις, Zwrwpe 508.
Χαίροις, ὦ παροδεῖτα 322.
Χερσί τε καὶ τέχναις 716.
Χϑίσδον μάν, φίλε Μέμνον
Χρῆμα τὸ πᾶν Θείας 626.
Χρηστὸν βίον βραχύν 5924.
Χρηστὸς τέϑαπτ᾽ Εὔβουλος
Χρηστοῦ Τέχνωνος 93.

989.

619a.

indices.

.. χρηστῷ πρὸς πάλην 602.

.. χρυσάορος.. δωδεκέτης δὲ πέλω
Add. 688a.

Χρυσοχέλυ Παιάν 1023.

Ψυχὴ μὲν προλιποῦσα Add. 35a(a).
ψυχρὸν ὕδωρ δοίη σοι 658.

Ὦ Διὸς ᾿Αλκμήνης τε 891.

Ὦ Ζεῦ πάτερ, εἴθε 1188 8.

Ὧι μὴ δίδωσιν ἡ τύχη praef. 1117 b.
Ὦ παῖ τοξότα 811.

Ὦ zai, φυλάσσου 1117 b.

Ὦ παῖ, χαῖρε πρόφρων 1014.

"Q πόποι, ἦ μέγα ϑαῦμα 1009.

991

*Q τὸν ἀειμνήστου σ᾽ ἀρετᾶς 69.
Ὦ φίλε παῖ, Θεοδώρηον 1093.
..U φίλε, ux .. 539.

Ὦ Χρόνε, παντοίων 27.

Ὧδ᾽ "Emddou γένημα 592.

. w ἥρωι ϑέσαν τόδε Add. 552a.
Ὧι Zobís καὶ Μοῦσα 413.
᾿Ωκυμόρου πινυτοῦ 527.

. ὠκυπετὴς δὲ μόρος 148.

Ὥλεο δὴ στυγερῷ 505.
. ὦλετο καὶ Θηβης 1049.
"Qkero ποντοπόροις 628.
Ὡς ἀγαϑὸν xai παῖδα Add. 228a.
. ὡς ἀσφαλὲς εἰπεῖν 249.
Ὡς ῥόδον εἰαρινόν 544.

adde:

Ἔγλυψέν με σίδηρος praef. 831b.

Ἡλικίην παῖς εἰμι praef. 831a.

Il. DEORUM NOMINA.

᾿Αγεσίλας 195,2.
"Aówc 89,4. 99,5(?). 109,3(?). 141,3.
233,10. 259,1. 383,5 496,3. 544,1.
1026,4. "Aóuc 202,3. 959,2 250,3.
256,9. ᾿Αἰδης 150,8(?). 151,8. 162,3.
199,2. 901,9. 208,4. 345,4. 461,4.
468,2. 474,6. 496,6. 655,8. Add.
211a18. 249a4. ᾿Αἰδας 250,9.

"Ade 131,1 (?). 264,5. 452,18. 587,1.
"Abou 658,10.

646,3. 1082,11.
᾿Αἴδεω 149,4. 237,3. 381,2. 575,9.
Add. 69722. ᾿Αἰδαο 16,1. 235,1.
558,6. 565,4. 708,3. 1036,1. Add.

306 a3. "Ada 299.3. ᾿Αἰδὰ 26,9.
42,4. 312, 13. Ἄιδος 87,4. 292,3.
431,3. 519,1. 540,3. 1028,43.

1034,15. 1046,84. 1092,1. — ᾿Αἰδὴ
310,3. 336,8. 372,9. ἴΑϑαᾳ 514,5.
— "Aóyw 129,8. 334,8. 671 3. ᾿Αἰδὴν
215,3. 288,5. 290,3. 297,4. 818,2.
12. 345,2. 384,4. 388,6. 434,6.474,2.
538,6. 547,16. 624,2. "Aóav 204,10.
241,5. 579,1. "A ay 208,14. 231,6.
238,2. 248,2. 258,3. 313,6. 560,2.
| 691,4. — "Aid, voc. 578,1. "Ax
516,3. 577,5. — ᾿Αἰδωνευς 618a9.
᾿Αἰδωνίδος Ληϑης 204,11.
᾿Αϑνναίγη 409.5. 1046,89. ᾿Αϑαναία
560,4. ᾿Αϑηνη 1046,54.75. — 'A8s-
ναίας 749,7 (πολυβουλου). ᾿Αϑηναίης

(ἔργα) 268,4. 356,1. 412,1 (ἔργων).
874,4 (ἔργα). 910,3. ᾿Αϑηνᾶς 1023,1.
1038IV. ᾿Αϑήνης 152,7 (6X).
161,6. 162,5 (ἄστυ). 1046,46.
1083,3. — ᾿Αϑηναίᾳ 739,1. 754,1.
756,1 (πολιούχῳ). 768,7 (sroh-
πόρϑῳ). ᾿Αϑηναίη 752,2 (σαρϑένῳ)
169,1. 1035,4 (πολεμηδύκῳ ᾿ Ατρυ-
τωνη). ᾿Αϑαναίᾳ 742,1. ᾿αϑανα
43,8. 157,1. — ᾿Αϑηνᾶν 795,1.
᾿Αϑηνᾶ πότνια, 771,3. — Διὸς γλαν-
κωπιδι κουρη 738,1. --- ϑεα 861,1.
— V. ᾽Ατρυτωώνη, TlaAAac, Τριτο-
γώνεια.

' ABup 1139,1.

Αἰδὼς Hora 1110,4.
λόφρονος 34,1.

Αἰδοῦς μεγα-

᾿Αἰδωνεύς v. "Adwc.
᾿Ακέσιον Telesphorum 1027,36.
"Axpyro; 1111,3.

"Axvop: 1139,1.

'Aj.cvw9. Memnon 992,3.
"Aug 10293.

Ἄμμωνος 839,1.

835,5. ᾿Αμμωνιον ϑεόν 1024,1.

᾿Αμυκλαίοισι ϑεοῖσι Dioscuris 650,4.
᾿Αμφιτρίτα 1028,55.
Ἄνουβι 1029,1.

"Arm 991,6.
᾿Αποόλλων 518,1 (X.vréroEoc). 858.
— ᾿Απόλλωνος 191 et 192 (Kaprqov).

indices.

1038 VI (Πυϑίου). Add. 875a7.
praef. 743a2 (Πυϑίου). — ᾿Απόλ-
λωνι 747,1. 778,1. 798,1. 1082a.

— ᾿Απόλλωνα ἑκατηβολον 801,1. ----

"Amokkoy 799,1. (ἑκατηβόλε). 10 23,2
(ὐγιε). 1040,1 (δέσποτα). --- Apollo
συρικτά, ὁμνηπόλε 802,1. — V.
Λοξιάδης, Φοῖβος.

Ἄργου 1032,3

᾿Αρετήν 84,2.

Ἄρης 24,4. 180,1 2094. "Apis No-
μάδω y 251 3. — Ἄρεος πόνων 152,2.
Ἄρεος πάγος 880,8. "Apewc 1038 τη.
— "Apw 407,7. 461,6. Ἄρεα 181,8.
Ἄρηα 1049,3. — ᾿Αρείου rd^yov 867.
878. 955 praescr. 964. 972 subscr.
᾿Αρείας βουλῆς 893,1. ᾿Αρεοπαγιτῶν
868 subscr.

Ἄρμαχιν 1049,19.

Ἁρμονίη Add. 88824.

Ἁρποκράτου 833,2.

Ἄρπυιαι κλωϑῶες 1046,14.

"Aprtjuc872,1.873,1.— Αρτέμιδος401,4.
869,2. 872,1 (᾿Ἐλαφηβόλος). Add.
88828. — ᾿Αρτέμιδι 808,2. 874
praescr. ('OpBix). Add. 75022, —
ἌΑρτεμιν 186,2. 870,2. (Ὀρϑωσίην).
— ἄνασσαν Ἐφέσου Κρησίαν 198,2.
— V. Ὀρϑία.

᾿Ασκληπιοῦ 506,11. 868,1. ᾿Ασκλαπιῶ
906,5. — ᾿Ασκληπιῷ 805,1 (ixr$p).
Add. 805a praescr. (σωτῆρι). Add.
805a(a) praescr. (aciei). — 'Ac-
κληπιόν 797,1 (σωτῆρα). 1035,19.
— ᾿Ασκληπιέ 803,1. 804,1 (σωτήρ).
Add. δθδαϑ(Παιαν). 1027,1(Παιήων).
1027,59 (ἡπιόφρων). — Aesculapio
υἱέι i.e. Phoebi 797,5. 800,1.

᾿Ατρυτωνη Afia πολεμηδόκῳ 1035,4.

"Arrei ὑψίστῳ 824,2. — Ἄττεω
822,4.

᾿Αφρογένειαν 810,1. :
᾿Αφροδίτης 727,4 (χρυσῆς).

559

784,1.
811,8 (οὐρανίας). 1046,4 (Ἰδαίης).
᾿Αφροδίτας ζυγίας 1097,11. — ᾿Αφρο-
δίτη 809,1.᾿᾿Αφροδίτα 183,2. V Κύπρις.

᾿Αχαιᾶς Cereris 406,11 (?). '

᾿Αχέροντος 228,7. — dat. 559,3. —
acc. 256,4. 260,3. — ᾿Αχεροντίδα
λίμνην 702,8.

Αὔὕως v. Hus.

Bar 1139,1.

Βάκχος 1027,43. — Βάκχου 810,7.
821,1. 5 (homo Bacchi specie in-
dutus). Βαχχοιο 871,3. — Βαχχῳ
582,1. 821,1.

Βαλμαρκωϑ 835,1.

Βασιλᾶν i. e. Cereris et Proserpinae
822,9.

Backs Διός ludi 492,5.

Βασιληίδος v. Ἥρης.

Βελιαρ 1140,2.

Βήλῳ 836,1.

Βοναδίης 588,2.

Βορέου χεῖμα 214,4.

Βρομίου 611,4. 871,1 (ἀγροτέρου). Bpo-
μίοιο 605,2. --- Βρομίῳ 788,1].
810,12. 819,1. 876,1. 924,3.

T'evou. 840,2.

Δάματρι 185,1.

Δέσποινα Proserpina 1026,3.

Δήμητρος 321,5. 741,3. 1035,14. praef.
101682. δημήτερος 871,9. (?).
1046,96. — Δήμητρα terram 618,12.
— Δημητρίᾳ χϑονί 325,22. — V.
Δαάματρι et. Δηω.

Aq) παλαιηή 1046,6. νέη i.e. Faustina
maior ibid. — Δηοῦς 116,1. 153,12
(πυρφορου). 821,2. 561,2. 866,1.

560

950,2. Add. 9741. — Δηοῖ 863,3.
— Aoi Ἔριόπαο 1046,64.

Δίκη 922,12. — gen. 905,5. 906,3.
909,8. praef. 831b2. — dat. 831,7.

Διονυσου 406,11. 586,1. 705,9. 819,9.
Διωνώσου 153,11. — Διονύσιν 991,9
988,3. 926,13 (Καδμείᾳ). Διωνΐσῳ
1035,5. --- Διόνυσον 811,5. 876
praescr. — Διονΐσια ludi 925,1.
— V. Βάκχος et ᾿Ελευϑερέως.

Διόπανι 827,5 (φιλευήχῳ).

δωδεκα, ϑεοῖς 768,3. — ϑεῶν 1043,3.

Δωρίδος εὐλοχία 1025,66. |

Εἰλείϑυια 238,1. Add. 241215.
᾿Ἐλειϑυίη 94,4. — Eücibua Add. |
805a7. |

Εἰραφιωτην 1035,17. |

᾿Ἑκαέργη 400,6. |

Ἑκάτης 870 ἃ 2 (μελαίνης). — Ἑκάτη |
χϑονίᾳ 1136,5.

Ἐλέου βωμὸν 192,2.

᾿Ελευϑερέως Dionysi 817,4.

᾿Ελευϑερίης τέμενος 902,6.

"EvuaAio) Add. 874a 5.

Ἔργανη ϑεά 116,3.

Ἔρεβος 1029,7. Add. Mn

Ἐρινύς 218,7. 1028 col.
1046,98 (Τριόπειος). —
169,3. ἠλιϑιωναις 1136,5.

᾿Ερισινιος 212,9. — voc. 815,11 {παν-
roxpd rap). — ef. 816,5. 1038 x. .

Ἑρμαωνι 949,4. 964,2. — acc. 1046,24.
- Ἑρμᾶνος διφαλέω 1028,10.

Ἑρμῆς 302,3.320b3. 407,7. 414,9 (Kv.
λήνιος). 785,4. 816,1. 824,1 (ὀύκαιο:).
917c. 980,12. 1042,1. “Ἑρμᾶς 153,2.
— Ἑρμοῦ 817,3. 'Epuéw 1046,32.
Ἑρμείαο 312,9. 955,1. Ἑρμεία
1038 x (ἐριουνίου). ἝἝἭρμάδυ χϑονίου
905. — Ἑρμὴ 759,1. 172,1 (ἀγο-

|
x

ἫΝ σιν

— M M ——M án

indices.

pai). 817,4. 924,1 (ἐναγωνίω). 918.
Ἑρμᾷ 949. ἙἭ ρμεία 241,9. 943,2.
-- Ἑρμῆν 295,4 (γυμινασίων πάρε-
ὃρον). 781,12. 812,1. 513,1 (Naa-
δων συνοπαΐονα). 816,1. 5. 10325.
Ἑρμείαν 827,2. Ἑρμὴ 95195..
815,1. 974,1 (πατρῷε). 915,1. Ἕρ-
μεία 107,2. 974,3. Ἑρμείη 41144.
- Ἑρμαίου Πανός 827,3. — Ἑρ-
Mai hominum imagines 108,5.
949,1 (νέον Ἑρμείαν). 959,1 (Xpuciz-
που). 965,1 (Ἀλεξανόρου). 970
(Φιλύμονος).

Ἑρμοῦ ἐξ πατρίδος vid. ind. geogr.

Ἕρσης 1046,32. — acc. ibid. 54.
Ἔρως 226,7. 1103,1. 4.

1111.3.
gen. 1085,95. — dat. 1085,1.
σωφρων 811,7 cf. Add. — παὶ
robora Κυπριδος 811,1.

—

Ἑσπερίδων μῆλα 1032,12.
Ἕσσπερος 568,4
Ἕστίᾳ praef. 824a1.

Εὐβουλῆι Plutoni 272,9.

Εὐνομίη Hora 1110,4.

EvUców Panem $25,2.— voc. 526,1.
Εὐσεβίης τόπος 1055,1.

Εὐφρονιόης Vranus 1099 6.
Ἑὐφροσύνης 1038 vcf. v. 24. 1089,12.
Εὐχαίτη Plutoni 103.4.23.

"Eqoc 568, 3.

Zeug 320,1. 1029,38. (Κρονίδης). 320,0
(τερπικέραυνος). 336,4. 380,5. 512,6.
618 in. 926,5 (᾿Ολυμπιος). 978,1
(Zwrwp Augustus). 1046,11. 19.21.
1080.2. — gen. 170,3. (acyi 3 07).
285,4 (αὐλας). 312,8. 465 8 CT4-
στου). 192,5 (Βασίλεια) 556,1 (ἀμ-
φίπολον). 594,5 (αἴσης). 9 (οἶκον).
618,21 (ccv) 738,1 (κούρη). 140.1
(rai). 153,4 (ϑύύγατερ). 70,3. (παῦ.

indices.

186,1 (παῖδα). 789,1 (εὐνέτις). 805,1
(Zwrnpo;). 818,23 (τέκος). 822,9
(ϑαδοῦχος). 827,9 (υἱόν). 828,
(κούρη). 830,1 (γόνον). 831,1 (αἷμα).
878,3 (ἀρητήρ). 983,2 (αγῶνα).
938,2 (ἀγῶνα). 986,3. 992,2 (πό-
λιος). 995,9 (Πελασγικοῦ). 1023,7
(τέκος). 1082,5 (ἐργασίην). 1088,3
(ἔκγονος). 1124,1 (ἀπάτα). 1138,]1
(παῖς). Add.750a3 (αἰγιόχοιο). 908 a3
(ϑέμιδι). praef. 82425 (οἴκους). --
Δί 145,3. Δι 146,1. Διί 787,1
791,2 (ξείνων ἐφόρῳ). 834,1 (Ἡλίῳ
Σεράπει). 1035,22. (Διὶ καὶ Διὶ
Baáxyw). 1046,20 (πατρί). 1096,10
(Ρεμβηνόδῳ). praef. 11004 (Ὀλυμ-
πίω). — ἄνακτι ϑεῶν 793.11. —
acc. 1035,9 (ἀστεροπητήν). praef.
85626 (σωτῆρα κτίστην ἄλλον Ala).
— voc. 265,0 (Κρονίδα). 748,1
(Ὀλυμπιε). 1188,1 (πάτερ). --- Διό-
ὃὲν 498,11. 904,2. — V. Zw.

Ζεφύροιο 1046,92.

Ζηνὸς 312,1. 594,3. 618,40. 10385.3.
Add. 102921 (Ὀλυμπίου). Ζανός
978,2. — Ζηνί 24,2. 168,11. praef.
168282. 834,1 (Πανημερίῳλ). 1035,1
(Κρονίδη Bae). Ζανὶ ᾿Ελευϑερίῳ
(Augusto) 918, 2. - Ζῆνα Οὐὔριον
719,2. — ὕπατε πάτερ 792,1.

Ἡγεμέόνος Jacchi 588,3.

Ἠελίου δρόμον ludum 947,4, — Ἡλίῳ
618. 834,1 (Διὶ ΣΞεράπει).

Ἡμέρη 232,1.

"Hpx 243,22 (ζυγίη). — Ἦρης 268,8
(Βασιλείης). 822,7 cf. v. 10 (Βασι-
ληίδος). — Ήρᾳ 742,2. 846,06. "Hpy
1096,10.

Ἡρακλῆς 1138,] (καλλίνικος). —
Ἡρακλέους 492,5 (ἄϑλοις). 874,6.
Kaibel, Epigrammata graeca.

561

947,5. 952,2. 957,6. 966,6. 'Hpa-
κλέος 1088,3. Ἡρακλῆος 724,5.

946,3. Ἡρακλεῖος (Ὁ) 947,1. —
Ἡρακλεὲὲ 790,2. 7. 942. 948.

Ἡρακλέι 943,2. — Ἡρακλέα eius-
que labores 350,5. 863,8. —
Ἡράκλεες 831,2. 14. — Διὸς ᾿Αλ-
χμήνης τε γόνον 880,1. αἷμα 831,1.

Ἠριγενείης 912,7.

ἬἭρωα 841,1.

Ἡφαίστου 907,6. — dat. 1015,11.

ως 995,5. 998,1 (ῥοδοδάκτυλος). —
Ἠοῦς 1002,83. Αὔως 992,1. — 'Hu
994,3. —

Θαργήλια 940.

Θέμις 512,2.

“Θεῷ μεγίστῳ 898,1 cf. praescr.
Θεσμοφόρους deas 774,3.

Θέτις 191,8. — voc. 993,1.

Ἰαάκχου 957,1. — V. Ἠγεμόνος.

Ἰησοῦς Χριστός 1140. — V. Χριστός,

Iustitiae 837 ep. lat. 1.

Ἰοχέαιραν 1046,53.

Ἶσις 985,5. 1028,7 (χρυσόϑρονος).
1028,15. ibid. 26 (πολύβουλος). ib.

. 68. 1029,5 (πολυωνυμος). — gen.
986,2. 533,1. 978,5. 981,2 (Ἰναχίης).
981,9. 1047,2. — dat. 982,1 (xap-
ποτόκῳ). — acc, 983,2 et 984,2
(μεγαλην ϑεαν). 985,4. 1022,5.
1028,8 (βασίλισσαν). — voc. Add.
87422.

Καβειροι 1035,7.

Καὸσμείῳ Διονύσῳ v. Διόνυσος.

Καλλιόπης ἔργα Add. 68826.

Καμάτου ϑεοῦ 1027,27.

Καρνείαις ϑυσίαις 465,2.

Κλυμένου Plutonis Add. 552 42.
96

ὅ62

Κλωϑω 693,2.

Κόρης 822,9. 857,4. 880,4. Κουρης
741,3. 866,1. --- Κούρᾳ 785,1.
Κρόνος 1046,9. — gen. 1038 vrr (rexvo-

φαΐγου). Κρόνω 1028,15.
Κρονίων 998,7.
Κρονίδης 511,2 (ἄναξ). 831,7. — acc.
1035,17. — voc. 743,1 (dvaE).
Κύπρις 344,3 363,4. 369,3. 560,3.
980,12. 1103,2. — gen. 5822.
628,2. 717,2. 811,1 (λιγείης cf.
Add.) 10444. — Kuspw 89,5
(ὁσίαν λέχους). 784,2, 794,2. Κύπριδα
810,12.

Κυρήνην Add.. 842a 1.

Axówc 863,5. — acc. 648,8.

Λατοῦς 1023,2. — Λητοῖ 1015,7. —
Asroídeu 1027,2. — dat. 594,10.
Λατοίδα (Memnon) 987,1. — Δη-
τωΐδος 872,0. Λητωΐδα κούρην 810,1.
— Λητογενές Add. 2287.

Διβύη Add. 8432.

Λοξίου 880,4. — Λοξιάδης 859,1.

Λναίῳ 821,5.

Δυκαονίη Πιτάνη 478,6.

Δυκείῳ V. Φοῖβος.

Μαίας 5. Μᾶς (?) gen. 406,10 adn.

Μαίας 411,8. 812,1. Μαίης 827,1.
— Μαιάδος 815,1.

Μανδοῦλι 1023,1. 5. 7.

Μέλητα ϑεὸν ποταμόν 1030,1.

Μέμνων 986,4. 989,7. 990,7. 994,1.
996,5. 1000,5. 1002,3. 1013,2. —
gen. 988,2. 989 praescr. 990 prae-
scr. 996,2. 997,2. 1001,1. 1002
praescr. 1003,1. 4. 1008,2. 1019,2.
— dat. 992 praeser. — 800.
990,1. 10. 993,1. 1017,1. 1018,2.

indices.

— voc. Μέμνων 987,2. 1012,5.
Μέμνον 989,1. 991,1. 992,1. 995,4.
98,2. 1006,1. 1007,3.

Mc φωσφόρου 1038 vim.

Μήνης ϑλα Σελήνης 947,4. — dat
872,3 cf. Add.

Menis 836 ep. lat. 1.

Μητρὸς ϑεῶν 588,3. 1038 1x. — dat.
823 praeser. — Μητρὸς παντοτέκνου
44,1. — Μητέρι τῇ πάντων 824,1.

Μίϑρης indeclin. 585,1. — Mithrae

dei invicti 824 subscr.

Μνημοσύνη 789,1. — gen. Add
1029a1. — Μνημοσύνης λίμνης
1036,4. 9.

Μοίρᾳ καλῆ 838,1.

Μοῖρα (καὶ Εἰλείϑυια) 238,1. 552,4.
— gen. 470,2 (ἀμβροσίης). ---- Μοῖραι
314,8. 403,2. — gen. 384,4. 1038 1.
— fati vocabulum creberrimum.

Μοῦσα 413,1. 474,5. 512,2, 560,5. —
Μούση δεκατη 609,5. nom. pl
211,5. 497,3. 538,3. 613,7 (carmen).
181,5. 1084,10. — Μουσῶν 121,1}
(προφῆτιν). 226,7. 231,6 (σελίσσ).
415,3 (ϑέραψ) 614,4. 686,5 (Ile-
ρίδων). 994,6. 1089,10 (δῶρον).
Μουσέων 106,2 (δῶρα σοφῶν). Mo
σάων 101,8 (ϑεράπων). 617,4 (δῶρα).
1084,8. Add, 228& 7. Μοισᾶν 845,1.
Μοισάων 238,2. — Μούσαις 100,1.
580,2. 594.10. 829,1. 926,13 ((EA-
xwvici). Add. 27724. praefat
47481 (dpécac). Μούσαισι 278,1.
616,3. 674,8. Add. 88825. Μου-
σησι 224,1. — Μούσας 789,1. —
Μουσείων ἐπέων Add. 1039 48. —
V. ILepic.

Μώαν 806,2.

Naídeg 570,10. — Ναιάδων 802,2 (xo-

indices.

βανε Apollo). 813,1. — Ναιάσιν
Νύμφαις 1075,1. — V. Νυμφαι.

Νέμεσις 119,4 et 367,9 (apud inferos).
1046,98. — Νεμέσει δεσποίνη 837,1
cf. epigr. lat. 1.

Νηρεύς 1028,74.

Νίκας 818,10. — dat. 924,2 — acc.
194,1.

Νύμφαι 115,1. 571,1 (κρηναϊα)). —
Νυμφών 342,3. 762,2. 1074,2 (πότ-
vit). Νυμφαων 162,5. 828,2. (ἀφ-
ϑιτε). --- Νυμφαις 599,1. 810,12.
821,1. 913,8. 1071,1. 1072,4 1075,1
(Ναιάσιν). Νύμφαισιν Add. 82821.
Νυμφησιν 1072,3.

Ὀνείρους 839,

Ὀρϑείη 806, " — V. Ἄρτεμις.

Ὄρϑρος 239, 3.

"Octipis 1099, 2. — gen. 414,5. 1098,
16. — acc. 1015,8.

Odm 'Pajvovctc 1046,61.

Οὐρανὸς Εὐφρονίδης 1029,5. Οὐρανοῦ
υἷες 1035,7.

Οὐρανιώνων 288,6. 999,1.

Οὐρανίδαισι 618,38.

Παιάν 797,4. 799,1 (βασιλεῦ).
1023,1 (χρυσυχέλυ). 1026,1 (δέ-
σποτα). 1026,7 (μάκαρ). ibid. 24
(ἀκειρεκόμης). Add. 805 49 (Ασκλη-
mé) Παιήων 1027,1 ( Ασκληπιέ).
Παιὴῆον 803,13 (ἄναξ ᾿Ασκληπιέ).
-- Παιῶνος 473,2. 884,83. Παι-
ἄνος 180,2. 1026,834.. 42. Add.
80522. Παιήονος 886,1. ---- Παιήονι
1035,6.

Παλλα΄ς 794,1. 796,1 (δέσποινα). 844,2.
852,1. — gen. 97,2 (ἐργοπόνου).

563

151,2 et 770,2 (Τριτογενεῖ). 912,4
(προμάχῳ Κεκροπίη). 1035,21. —
acc, 1038,18 (Αϑιναίην).

Ix» 781,10. 976,1. 1103,3. — gen.
827,9 (Ἑρμαίου). — dat. 827,1.
1108,1. — voc. 1104,2 (dygóra).
— YV..EJ^oóvc.

Πανημερίῳ v. Zw.

Παφίη 512,2. — gen. 614,4.

Πειϑω 1028 col. nr 10.

Περσεφόνη 494,1. Περσεφόνα 195,8. dep-
σεφόνα 244,2. — Φερσεφόνης vel
Περσεφόνης ϑάλαμος vel ϑαάλαμοι
85,4. 50,2. 98,4. 201,4. 208,4.
231,2. — δῶμα 62,4. — δώματα
189,6. — δόμον ἀδίαυλον 244,9. —
αὐλή 494,1. --- ἄγγελε Ἑρμῆ 515,1.
— Φερσεφόνη 212,10. --- Περσε-
φόνην 818,10. ᾿-παμβασθηα 218, 15.
— Φερσεφόνεια Πλουτώνια 506,9.
— Φερσεφονείη (ἐπαινῆ) 449,3.

Πιερίς 98,2. — gen. pl. 207,2 (φίλος).
618 ep. 12 (carminum). 686,5.
(Μουσῶν). 851,6. Add. 228 42. —
dat. 310,7 (carminibus). — acc.
268,4.

Πληιαΐδος 223,4.

Πλούτων 558,6. 575,5 (δακρυχαρής).
848,27. — gen. 367,7 (βασιλῆος
ἀνθρωπων). — IlAcvruvis v. Περσε-
φόνη. — Πλουτέως 125,6 (κελεύσμα-
σιν). 128,6, Πλουτέος 226,4 (ἐμμε-
γαροις). 872,2 (οἰκία). 872,20 (δῶμα).

— Πλουτῆι 449,8. --ὀ ππλουτεῦ
462,14. 570,1 (κοίρανε). —
᾿ἈΑγεσίλας.

Πολυμνια 181,1.

Ποσειδῶν 779,3. — Ποσσιδῶνος 1038 r1.

Πρίαπος 807,5 (Λαμψακηνός). --- ΤΙρί-
«47oc (Ὁ) 817,8. — acc. 782,5.

582,9 (δωροις). 850,3. — dat. 748,4. Πρόνοια 1096,8.

564

Ilv8eo Apollinem 1039,2.
— Πουϑιῆος 492b praefat.

104042.

Ῥέης 822,4. — Ῥέη 822,10, Ῥείη
823,4. 824,1. — Ῥείην 618,92.
Ῥεμβηνόδῳ v. Διί

Σαράπιδος 882,1 (ὑψιμέδοντος). 875,3.

82441 praefat. — Σάραπιν 1022,5.
— ΣΣάραπι 981,5. Add. 874a1. —
V. Zépamic.

ΣΣειρῆνα 551,5. — Σειρήνων 582,1.
Zépami 1029,4. — Σεράπει (Ἡλίῳ
A) 834,1. — Zépasi 920m 7.
Σιβύλλης Erythraeae 1075,1.

Σοφίη 418,1.

Sphinx 1015. 1016.

Zuwr4p v. Ζεύς et ᾿Ασκληπιός.
ΣΣωφροσυνη 34,1.

Τῶνον 775,2.

Τάρταρον 575,2 (Αἰδεω). 1136,83. —
παρὰ Τάρτασιν 122,9.

Τελεσφόρον 1027,38. — voc.
16. 25. 31. 84. 41.

Τερψιχόρα 788. — Τερψιχόρη ibid. 1.

Τετρακορης ϑεᾶς 406,11.

Τηϑυν (mare) 1028,55.

Τιθωνοῖο 992,1. 1002,3.

Τιτάν 990,5. — acc. 261,4. — voc.
1025,1 (φαεσίμβροτε).

Τριτογένεια 1046,60. acc. 1035,18. —
Tpiroyevet Παλλαάδι v. Παλλας.
Τύχη 244,4. 248,14. 257,6. 334,10.
475,3. 489,4. 492,2. 664,5 (φϑονερα).
Τυχα 208,8. 240,060 — Τύχης
440,8 (ἱερόν). 491,5 (eiax)) 526,2
(δεσποσύνη). 538,1 (δηλήμασι). 551,
12. 640,6. 847,1 (σάλαντα). 1039,2.
1040,7, — Τύχην 519,5 (fatum).

ibid.

indices.

Ὑμέναιος Add. 241al. — V. ind.
vocab.

Ὑπερεῖον 361,1.

Φαέϑοντι 618,6 cf. praescr.

Φαμενώϑ Memnon 978. 988,2.

Fato bono 888. — Fatis 837 ep. lat. 1.

ᾧιλόργιε 820,1.

Φοῖβος 473,4. 1039,18. 1040,5 (Απολ-
λων). — gen. 415,8 (ϑέραψ). 821,8
(kuxoxrovou). 823,1. 874,6. 968,3.
1038,26. — dat. 518,3. 773,1. 768,3
(Ave). 800,1 et 801,1 (ἀκερσε-
X0 ux). 808,2. 821,6 (Λυκείῳ) A dd.
80528 (ἀκειρεκόμη). - δος. 994,6.
1034,30 (τοξοφόρον). 191.5. 93M.

Χαρίτων 435,3. 622,1. 692,2 (τρισσῶν).
948,4 (ὁμοφροσύνᾳ). 994,6. 1073,9
(πόρον). 1076,1 (λουτρόν). Add.
1029 49. — dat. 269,4. Χαρίτεσσσ
869,4.

Χάρων 646,9 (πορϑμεύς). — gen.
802,3 (νῆα). — dat. 647,16. —
voc. Χάρων νηλεόϑυμε 566,8.

Χϑονίου v. Ἑρμῆς.

Χριστός 1067,4 (ἄχραντος). 11406
(&vaE). — gen. 421,4 (dy pavro»).
726, 2. 1064,5 (παμμεδέοντος). ib.
7. — dat. 783 (ἁγίαν ἐν X.).1024,]
(μεμελημένος). --- voc. ib. 2 (πάτερ).

Χρόνε 27,1.

'Qxcavos 618,10.

Ὥραι 914,4. 1110,5 cf. praescr. —
'Qpdwv 1072,2. — dat. ibid. 4. —
Ὥρα... ibid. 6.

Ill. NOMINA GEOCRAPHICA.

ἬΛβατον ins. Aegypti 981,6.

᾽Α βδηρίτης 326 praeser. 759,1.

᾿Αβυδηναίου ᾿Οσείριδος 414,5.

᾿Αγγελῆϑεν 78.

᾿Αγεανῶν ὁ χῶρος Mysiae 335 praescr.

᾿Αγρυλῇϑεν 770 subscr.

Adrianis tribus: ᾿Αδριανοῦ ἔκγονοι
928,2.

* ᾽Αζηνιεύς 956 subscr. — ἐξ ᾿Αζηνιέων
128 praescr.

᾿Αϑειληνός 714,2.

᾿Αϑῆναι 88,8. 845,3, 1045,1. — 'As-
νῶν 92,2. 844,2. ᾿Αϑηνέων 1046,37.
᾿Αϑηνάων 912,3. 1016,60. — ᾿Αϑη-
ναις 90,4. 91,1. 534,3. 902,1. —
᾿Αϑηνας 26,6. 164,1. 1046,66, —
᾿Αϑηήνηϑεν Add. 87721.

᾿Αϑηναῖος 22,3. 775 subscr. — ᾿Αϑη-
yaix (γῇ ἢ) 118,1. — ᾿Αθηναῖοι 36,9.
941,1. — ᾿Αϑηναίων 206,5. 638,1.
141,1. 748,2. 755,8. 844,1. 878
praescr. 955 praescr. — ᾿Αϑηναίοις
868,3. ᾿Αϑανάοις 928,7. — ᾿Αϑη-
ναίους 763,2. — V. ᾿Αττική et
᾿Ατϑίς.

Αἰανή 514,2.

Αἰγαίου ῥόου 8179,18. ὠκεανοῖο 1140,7.
--- Αἰγαίας ϑαλάσσης 1140,7. ---
Αἰγαίην πόντου πλάκα 119,5.

Aegeis tribus: Αἰγείδας λαός 928,8.

Αἰγιλιεύς 758,8.

Αἰγινήτης 52.

Αἰγύπτου 919,3. 975,3. 978,8. 993,3.
1028,1. Αἰγύπτοιο 719,3. 978,11.
981,1. 8. 1015,99. --- Αἰγύπτῳ
1082,15. — Αἴγυπτον 981,3. —
Αἰγύπτιον Memnonem 990,1. —
Αἰγύπτιε βασιλεῦ Memno 992,3. —
Αἰγυπτίων 1090,92.

Αἰδηψοῦ 269,2.

Αἰϑιόπων 975,3. 978,19, 981,9. 11.

Αἰἱμονιεῦσι 191,1.

Αἰνιέων praef. 85622.

Αἶνον 1034,44.

Αἰξωνεύς 50 praescr. 128 praeser.
957 subscr. — Αἰξωνέως 183.
Αἰολίδος πάτρης i.e. Myrinae 552,8.

᾿Ακαδημείης 40,8.

᾿Ακχμονεύς 316e.

᾿Ακουιτανίης 114,6.

"Αλαιεύς 65.

᾿Αλεξανδρεια Aegypti 94,1. 718,5. ---
᾿Αλεξανδρου πόλιος 978,6. — ' AXe-
ξανδρεύς 713,14. — ᾿Αλεξανδροιο
πολίτης 654,8.

᾿Αλεξανδρεύς "Troadis 336,2.

᾿Αμάσεια 154,1.

᾿Αμισοῦ 250,1. ᾿Αμίσοιο 875,6.

566 -

Αμύκλης 473,5.

᾿Αμφίλοχοι 183,7. — ᾿Αμφιλόχων
183,2.

᾿Αναγυράσιος "771 praescr. — 'Ava-
γυρασίου 50.

᾿Αναύρου 1089,7.

᾿Αναφλυστίου 81.

᾿Αντιόχειαν ad Orontem 435,6. —

᾿Αντιοχῆ 112,1.

᾿Αντιόχεια δὰ Maeandrum 272,7.

᾿Αντιοχίς tribus 26,10. Eius auctor
Antiochus 957,6.

᾿Απάμεα urbs Bithyn. 719,2. —-
᾿Απαμείης 1089,12. — ᾿Απαμείᾳ
836,2. — ᾿Απαμέα 881,1.

᾿Απρηνῶν γαῖα 339,10.

᾿Αραβίης γαίης 484,2. — ᾿Αραάβων
826,2. --- ᾿Αραβίους 569,7.

᾿Αρβήλοις 1088.

"Apyos Πελασγικὸν 846,1. — "Apyei
822,5. — ᾿Αργεῖοι 146,1. 846,5. —
᾿Αργείων 406,2. — ᾿Αργείη ἀσπίς
931,5. — ᾿Αργολικὸς στολος 471,8.
-- ᾿Αργολικοῖς d ἄγκεσιν 932,1.

Areopagus v. "Apwc.

᾿Αρκαδίης 781,11. — ᾿Αρκαδία 144,3.
1082,44.

᾿Αράϑϑοιο ῥουαῖσιν 180,9.

᾿Αρυκανδεύς 409,1 (fortasse ἥρωι Τρο-
xovóeUc).

'Acia (eius figura) 1088. ᾿Ασίη
περίφρων praefat. 474a. — ᾿Ασίας
768,1. 920 mn 2. 1035 praescr.
᾿Ασίης 993,1. 614,5. 9034. —
᾿Ασίαν praef. 877b. — ᾿Ασίην (Ὁ)
Add. 242a6. — ᾿Ασίδος 584,1.
978,3. 1074,11. Add. 903a4. —
᾿Ασίδα 1083,92.

᾿Ασκαλωνίτης 96 praescr.

᾿Ασκανίῃ γαῖα 1089,29,

᾿Ασκραίῳ πέδῳ 497,5.

indices.

᾿Αστακείης γαίης 168,1.

Attalis tribus: ᾿Ατταλίδας λαός 928,].

᾿Αττικήν 176,1. — ᾿Ατϑίδος (γῆς) 820,2.

Ατϑίδι χϑονί 852,6.

Αὐσόνων dysróp Traiano 549,7. —
Αὐσονίης (Ὁ) Add. 242 a 10. Acor
γῇ 622,2. 662,3. 668,2. — Αὐσο-
vim 146,2. — Αὐσόνιον ἄστυ 831,12.
δάπεδον 584,4. -- Αὐσονίου χρήμα-
τος 622,4. — Αὐσονίων 165,2. 434,9.
440,10. 498,4. 588,3. 580,12. 594,1.
597,2. Add. 88842. -- Αὐσονίοις
590,6. 1046,29. — Αὐσονίς 5114.
— Αὐσονίδεσσι Add. 68823.

᾿Αφιδναῖος 74 praeser. — ᾿Αφιδναίων
155,2.

᾿Αφροδισιάς Cariae 620,1.

᾿Αχαιίδα (7) γῆν 926,8. — ᾿Αχαών
1046,25. 1070,4. ᾿Αχαῶν 915,1.
᾿Αχαρνέως 967 praeser. — ᾿Αχαρνέα

122 praeser. — ἐξ ᾿Αχαρνέων 91
praescr.

Βαιστεανῶν ὁ χῶρος Mysiae 335 pracascr.

Βειϑυνιον 534,3.

Beiüuvog 947 b.'— acc. 509,1. — gen.
pl. Add. 33343. — Βιθυναΐίν 250,2.
— Βιϑυνικῷ βήματι 395,4. — Be-
ϑυνίδος 186,5. 597,1.

Βοιωτός 775 subscr. — gen. pl. 26,6.
27,4. 748,1. 849,2. 855,9. 9926,11.
— Βοιωτίῳ πεδίῳ 461,7.

Βοσπορὶς γὴ 252,5.

Βόστρης 455,1. 1066,4.

Βοιβαστος 1028,8.

Βυζαντος πόλει 534,5. — Butarri;
330,2.
Γαλατίας 731,4. — Γαλατείᾳ y

406,2. — Ταλατῶν 706,2. 793, 8.
Γαλιλαίῳ i. e. christiano 725,7.

indices.

Γαργήττιον 108,2.
Gortyn: Κρητῶν πόλιν
Τορτύνιος 54. 498,1.

9062, —

Δαλμάτιος 444,4.

Δαρδάνιον γένος 1046,39.

Δελφών πετρῶν (?) 1025,4. — Δελ-
φίδι χώρᾳ 490,3. φαάμᾳ 843,2.

Δήλου 1025,1. — Δήλιος 913,9.

Διδυμοις 868, 2.

Διογένειον Atheniens. 114.

Aipxe praefat, 93825.

Δοκίμοιο χϑων 666,2, — — Δοκιμεύς
797,3. — nom. pl. 798,2.

Δορύναμα 828,5.

Δυρραχίου 517,8.

Ἔδεσσα 517,18, — Ἐδεσσαῖον 517,19.
᾿Εειϑηνῶν Καισαρήων δῆμος 1059,1.
᾿Ελαιουσίῳ 969 subscr.

᾿Ελευϑερναῖος 851 subscr. 932 subscr.

᾿Ελευσεινίου 151 subscr.

Ἐλεφηνορὶς βῶλος 103,9.

Ἕλικων 99,5. 500,4. — acc. Add.
1029 49. — Μούσαις ἙἙλικωνίσι 926,
13. --- ἙἙλικωνίαισι Θεσπιαῖς 811,2.

Ἕλλας 88,1. 254,1. praefat. 471441.
— gen. 254,4. 489,2. 580,12. 902,2.
905,9. 918,1. 932,5. 10. 978,4. —
dat. 62,1. 461,1. 1046,36. — acc.
21,38. 149,4. 878,9. Add. 2410].
--- Ἑλλαδικὰν ἀλκάν 1081,29.

Ἕλλην femin. 719,2. — gen. pl. 330,3.
982,4. 1060,3. Add. 88882. EXXavuw
843,9. 1084,2. 93886 praefat. —
dat. 39,3. 473,7. 506,6. 12.

Ἑλλησπόντῳ 764,1.

᾿Επίδαυρος praefat, 877 b1. ibid, 932 a3.
— Ἐπιδαύρου 892,2. — ᾿Επιδαύριοι
1027,35.

᾿Ερετριεύς 89 praescr.

967

Ἑρμιονῆ 926,16.

Ἑρμοῦ ἐξ πατρίδος i. e. Hermupolis
1048,4.

Ἑρμώνθιος nomus Aeg. 995,2.

Ἔρυθρου πόλις 904,1. — Kexporric
ibid. 2.

"Ecrmepins χϑονός 905,1.

Εὐβοίας 103,2. 461,3.

Ἑὐμενεύς 976 e.

Ευξείνοιο 1. e. πόντου 531,4.

Εὐπυρίδης 967,2.

Εὐρώπας 978,9. Εὐρώπην 768,1. 877b
praef. — Eius fi igura 1088.

Εὐρώτᾳ 191,2. ἀπ᾿ Εὐρωτα praef.
16883.

Εὐσεβέων ἄστυ Catana 887,1.

Ἑὐωνυμεύς 772 subscr.

Ἔφεσος 71,4. — gen. 228,4, 718,2.
798,2. — dat, 9994.

Ἔφυρη 172,2.

Ἠλεῖον (Αλεῖον) praef. 1100 8.
Ἠλύσιον 511,2, — V. ἡλυύσιον πεδίον.
Ἡράκλεια Pontica 488,2.

Ἡράκλεια Lyncestarum 515,3.

Θάσος 208,17. 24. — Θασίων 326
subsecr.

Θεσπιαὶς 811,2.

Θεσσαλίῃ 993, 6. — Θετταλίης 192,2.

Θεσσαλονείκη 683,1. 529,1. --- Θεσ-
σαλονικεύς 522,14.

Θηβη Boeotorum 489,1. 495,1. Θήβα
938a1 praef, — Θηβης 1054,1.
Θήβας 932,7. — Θήβαις 876
praescr. 1015,6. — Θηβαῖος 90,4. .
489,7. — Θηβαῖοι praef. 7688 4.

Θήβη Aegyptiorum 931,3. — Θήβης
1049,2. Θήβας 982,7 (Καδμηίδος).
-- Θηβὴην 998,4 (καλλίπυλον). —
Θηβῶν 970,1. ΄--- Θηβάας πόλιος

ὅ68

992,2. — Θηβαίας συριγγας 1017,1.
— Θηβαίων 919,3. ---ὀ Θηβαίκω
λίϑω 990,2. --- Θηβαίδος 1008,8.
1020,1.

Θήρας 807,3. — Θηραῖος 762,1. —
Θηραίων 807,5.

Θοραεύς 67 praescr.

Θυρίκιον 845 praescr.

Θρήκης 140,3. 1082,8. --- Θρηϊκες
192,3. — Θρηκῶν 841 ,8.

Θυατειρα 248,5.

Θυμβοιάδες 1046,1.

Ἴβηρ Ἴβηρος 549,4.

Ἰβί 1048,2.

Ἱεραπενϑεβυλεί (2) vicus
118,4.

Ἱεράπολι Phrygiae 1074,2.

Ἰϑάκᾳ 187,2.

Ἰλβειτηνῶν ὁ χῶρος Mysiae 335 praescr.

Ἴλιον 1095,2. — Ἰλιὰς αἷα 1081,1.

Ἰλλυριοῖσιν 188,8. --- Ἰλλυρίδος γαίης
906,6.

Ἰμβρίων δῆμος 151.

Ἰναχίδων (?) 464,2.

Ἰνδύν flum. Add. 197a1.

Ἰνδούς 569,7.

᾿Ισϑμῷ 933,3. 941,2. — Ἰσϑμοῖ 941
praescr. — Ἴσϑμια 933 praescr.

Ἰσϑμέ pagus Rhodiorum 200,1.

Εἰταλίη 553,4.
Ἰταλίης 901,1. — Ἰταλός 1000,3.
— Ἰταλῆ χϑονί 614,5. — Ἰταλυκῆς
502,14.

Eireaiog 62 praescr.

Ἴωνες Add. 888a7. — Εἰονίου m&ha-
yyouc 517,2. — Εἰαονίης σοφίης 553,2.

Aegypti

K....*vov oppidi nomen 440, 2
Καμαρναῖος 744,2.
Κανωϑαίων 714, 3.

— Εἰταλίης 574,9.

indices.

Καππαδόκων 640,1. — Καππαδύκαις
138,2.

Καρσί 161,3.

Καρυανδεὺς 715 subscr.

Κασπίας κλήϑρας 549,3.

Κασταλίαν 926,4.

Κατανης 599,6.

Καυκάσιος gen. 713,4.

Κέκροπος δήμῳ 927,2. — Kexpomum
120,3. 168,2. --- Κεκρόπεσσι 969,3.
— Κεκροπίη (terra) 878,2. — as
88,4. 771,2 (P) — xs 863,12.
866,3. 915,9. — ἴ 150,8. — iw
ndr 822,5. — ἰυυς τάφους 118,6.
— Κεκροπίδης 794,3. --- acc.1046, 30.
— nom. pl 863,3. 1027,38. —
gen. 33,6. 844,4. 929,2(?). 972,1(?).
— dat. 40,4 110,7. Add. 9740.
— Κεκροπηίδος γαίης 140,3. —
Kexporig tribus 26,10. — dat. 844
subscr.

Κεκροπίς Erythrae 904,2.

Κελτῶν 831,12. Add. 24225.

Κερκείνιον 514,8.

Κερκύρᾳ 37,2. — V. Κορκύρης.
Κεφαλῆς 1042,1. — Κεφαλῆος 760,1.
— Κεφαλῆϑεν 61.
Κηφισιέως 959 subecr.

praescr.

Κιανός 341,4.

Κίλιξ 667,1.

Κίσαμος 384,1.

Κλάρου 1025,2.

Κοϑωκίδης 58 praescr.

Κόρινϑος 619,3. Add. 471a 1. — acc.
1113,14. --- Κορίνϑιος 619,2, 775
subscr. — Κορινϑόϑεν 746,1.

Κορκύρης 262,7. — V Kepxupa.

Κορωνη 475,5.

Κοτιαέων 862,2.

Κρήτα 955,1. — gen. 384,1. 416,3. 8.

— acc. 971

indices.

108,7. — dat. 498,3. Κρής 825,3. —
Κρητῶν πόλιν Gortynem 906,2. —
Κρησίαν Dianam 798,2. — Κρηταιεῖ
Míivw: 514,5.

Κριωεύς 61 praeser.

Κρόνου ἐμπόριον 981,7 cf. adnot,

Κρωπίδαι 852 subscr.

Κυανέας δίνας 119,8.

Κυδαϑηναιεύς 927 praescr.

Kuóvaluv ῥείθρων 1078,6,

Κυδωνιάτης (vel-ac) 751,8,

Κύζικος 643,1.

Κυϑηρία 47,2.

Κυλλήνιος Ἑρμῆς 414,9.

Κύμας 745,9. --- Κυμαίων 639,1.

Κύπρῳ 100,8. — Κύπριος 774,1. —
Κυπρίον 188,1. -- Κύπρις yà
846,4. — Κυπρογενὴ 257,2,

Κυραναῖος 175 subscr.

Κύσει 1047,3.

Κῶς 101,22. Kowg 203,6. — Kin,
233,8. |

Λακεδαίμονος 199,2. 477,1. — Aaxe-
δαιμονίῳ 743,2. — (sc Λήδης 868,5.
— Λάκαιναν ἀσπίδα praef. 76823.

Λακιάδης 39 praeser, 954 subscr.

Λαμψακηνὸς 807,6.

Λαοδίκεια 203,2. 673,4 (ad. Lycum fl.).
— ΔΛαδικίης 530,2.— Λαοδικεύς 929,6.

Λαρύμνης 493,4.

Λάτυια πόλις praef. 8560283. — Λα-
τυέων ibid. praescr.

Λάτων πάτρης nomus Aeg. Λατοπολίτης
995,2.

Λεβάδεια 931,8.

Δεοντῖνος Add. 875a praescr.

Δέρνη 822,8. — Λερναίαν ὕδραν 1082,3.
— Δερναίων ἀδύτων 866,4.

Λέσβου 230,2. — dat. 228,9. 330,6
(ἐνὶ xwpw). — Δεσβιακῆ βωλῳ 329,1.

069

Λευκαῖς 92,1.

Λεύκτροις praef. 76825.

A38»; 204,11 (Αἰδωνίδος). 261,10
(πῶμα). Λάϑας 244,10 (πόματι).
— παρὰ Axü» 772,5. — V. ind.
vocab.

Λιβύη 1082,15. — Λιβυκῶν ψαμάϑων
118,6. — Λιβυκῇσιν ὑπ᾽ ὀφρύσιν
998,8. — AiBuwy 877b praefat.

Διγύων 831,19.

Διμναγενὴ 245,4.

Διμύρων 615,10.

Λίνδος 857,2.

Aoxpoiciw 849,4.

Λουγουδούνοιο 114,6.

Δουσοί praef. 95223.

Λυδοῖς 1082,18.

Δυκίης 615,10. --- Δυκίων 546,1.
768,9. 6. 944,3 (τὸ κοινὸν A.).

Δύκοιο flum. 673,5.

Λύκων πόλις 414,1. 415,1.

Μαγνης 218 subscr, 641,1.

Μαιάνδρου 272,8.

Μακεδὼν 262,3. 519 praeser. — Ma-
κηδονίη 553,4. — Μακέταις 818,7.

Μανϑίῳ ἐν πεδίῳ 641,9.

Marrwéa 744,23, Μαντινέη
480 42.

Μαραϑών 1087,4, — acc. 1046,5. —
Μαραϑωνίου 155 praescr. — acc.
114 praescr.

Μαρεωτίδι yai, (?) 185,1.

Μεγαλοπολῖτις 471 praescr.

Meyapuv 26,2. — Μεγαρῆς 461,9.
843,1. Add. 461al. Μεγαρῆες
909,8. 913,1. 914,1. — Μεγαρήων
958,6. Μεγαρεῦσιν 461,1.

Μεδιολάνῳ 720,6.

Μελιτεύς 94,8. 844 subscr. — gen,
45 praescr. 893 subscr.

39**

praef.

510

Μέμφις 258,7. 1028,8.

Μερόπων, Coorum 202,4. --- Μεροπηί-
δὸς πάτρης 273,3.

Μεσσάνιος praef. 1100 41].

Μιλήτου 161,2. -- Μιλήσιος 145
praescr. — gen. 199 praescr.

Μνυαις 491,6.

Μεισηνοῦ 671,3. — Μεισηνῶν στόλου
838,2.

Μήδων 747,1.

Μοττιανῶν 0 χῶρος Mysiae 335 praescr.

ix Μουσείου poeta Alexandrinus 1009
subacr.

Μύγδονος νᾶμα, 549,6.

Μυκάλας 461,5.

Μύυνδὸος 205,1. — Μυνδία 205 praescr.

Μυρίνης 552,3.

Μυτιλήνη 330,6.

Ναμαρήσιοι 440,5.

Ναξιος 1098,1

Ναρκίσσου κῆπον 811,3.

Νεμέη 931,38, praef. 932a4. -- Νε-
μέᾳ 1082,2. Νεμέη 926,8. --- Νέ:
ptis ludi 933 praeser. Νέμεα 932
praeser. Νέμειος νίκη 93823 praefat.

Νεῖλος 993,4. — gen. 979,5. 980,3 (Ὁ).
981,3. 983,1. 984,1. 1078,12 (προ-
χοάς). Add. 19781 (προχοας). ---
dat. 981,10.

Νείλου πόλιν 642,3.

Νειλωτίδος ϑεᾶς Isidis 586,2.

Νικαίας Bithyn. 509,1. Νικαίης 597,1.

Νικομήδεια Bithyn. Add. 33323.

Νισαίων 461,10.

Νισύριος 775 subser.

Νομάδων Ἄρης 251,2.

νῦσα 946,2.

Joi; nomus Aegypti 718,4,

indices.

Οἰανθέος γενεαίν 179,2.

Οἰναῖος 49 praescr. 131,2. — gen. 66,1.

Οἰνέως ἐπώνυμον 968,3.

Οἰνοανδεύς 944 praescr.

Ὄλυμπος 618,22. — gen. 471,5. 618,
3. 33. 649,8. — dat. 159,2. 261,11.
1029,8. — acc. 1110,1. Add.
646a 3.

Ὀλυμπίᾳ 848,5. — Ὀλύμπια ludi
933 praescr.

Ὀπόεντα 849,8. 855,5.

Ὀρειοί Add. 47183.

Iljydvy 26,6. — dat. 469,1.

Παιανιεύς 70 praescr. — gen. 960
praescr.

Παλληνέα 964 subscr.

Παμβοτάδη 853 praescr.

Παναϑήναια 940 pr. — gen. 878
praeser.

Πανδιονίς 26,10. — Πανδιονίδαι 928,3.

Πανελλήνων 915,4. 1079,3. — dat.
212,5.

Παντοματρείου 416,8. — ματρική 416,7.

WapÜooy ὑσμίνην 549,8.

Παριηνός 86 pr.

Πάρος 218,3. — acc. 818,13. — Πα΄-
ριος 759,3. — gen. 750,3. — dat.
pl. 818,11.

Πατάρων ys 412,2.

Πατνος 872,6. — Πατνίη 872,8 (v.
Moy).

Πατρεύς 105,2.

Πάφος 254,3. — μάφιος 605,1. —
dat. pl. 79444.

Πειραιέως (πὰρ χϑονί) 1139. —
Πειραιεύς 15,38. 858 pr. -- aec.
955 pr.

Πειρήνην 926,4.

Πελαζγονόν " Apyoc 846,1.

indices.

Πελοποννήσου 47,2. — Πέλοπος χϑων
816,1.

Περγαμίης ἄκριος 1088, 8. — Περγα-
μηνῶν 1085 pr. — Περγαμῦϑεν
877 Ὁ 2 praefat.

Πέρσαι 1081,4. — gen. 749,8. —
Περσικῷ πολέμῳ 461 pr.

Πέτρη 434,1.

Πῖσα 934,1. — Πεισαῖον ἀγῶνα 933,2.
— Πισάτιδος ἐλαίας praef. 9328.

Πιτάνη 473,6.

Πλάταια 981,4 — acc. Add. 545cl.

Πόντου πόλις Amasia 154,1. — Πον-
τίων βελῶν 337,1. — IIorridc "Hpd-
κλεια 488,2.

Ilovrwpéu; Add. 197a pr.

Il prw (Traiani?) 712,3.

Ποτειδαίας 21,06. 10.

Ilpoucuíc 110,4, — gen. 229,2.

Πρυμνησσέων 862,2.

Πτελεάσιος 853 pr.

Πτολεμαίδος 982,3.

Ptolemais tribus: Πτολεμαίου ἐπώνυ-
μοι 928,1. 929,5 (?).

Πυϑοῖ 933,3. --- Πύϑια ludi 933 pr.
Πούϑια 492b praef. — Πυϑῳὴης
νίκης 981,2. — Πουϑιῆος dei 492b
praefat.

Ῥάβεννα 337,4.
Ῥαμνοῦντα 1046,66.
Οὗπι 1046,61.

"Papixóoc deae(?) 931,6.

Ῥηγίῳ 617,2.

Ῥηνείης μυχός 149,8.

Ῥήνῳ πὰρ ποταμῷ 229,1.

Ῥοδου 835,4. — 'Pédoc 715. —
934,2. --- Ῥοδία γᾶ 197,2.

Ῥωμὴη 581,1. 598,1. 879,2. — gen.
589,1. 642,9. 720,4. 1046,62 (ixa-
τονταπύλοιο). Add. 24225 (2). —

M
— Ῥαμνουσιάς

oTi

dat. 597,3. 611,1. 947,7. — acc.
617,5. — Roma: Αὐδόνιον ἄστυ
831,12. — Ῥωμαίων 584. 593,2.
951,1. --- Ῥωμαίοισιν ἡγεμόσιν 242,9.

Σαλαμῖνος ins. 30,2, 461,5. — aoc.
7118.

Σαλαμῖνος Cypriorum 774,1. — Za-
λαμινίου (Κυπρίου) 188,1.

Σαλυβρίαν 36,4.

ΣΣαρδονίη 622,3. ---- ΣΞαρδιηνός 1005,1.

Σέλγην 199,8.

ΣΣεριφιὰς νῆσος 214,5.

Σιδήτης 71222. 1006,1. 1007,3.

Σιδων 932,11. — Σιδώνιος 96. 491.
— ΣΣιδωνίων πόλις 989.

Σινυητίσιν ἀκταῖς 810,1.

Σιώπας 259,9. --- Σινώπην 102,5.

ΣΣκυϑίης ᾿Αρτέμιδος 872,12. — Zxv-
ϑίηϑεν 872,9.

Σμύρνης 284,5, 657,1. — ΣΣ μυρναῖος
604,1. 805. Add. 805a (b) --
Ζμυρναία κόνις 916,8.

Σουνιεύς 152. — ἸΣουνιέως 955.

Σπάρτη 475,5. 874,22. — Σπάρτας
917,2. Add. 471a2(?). praef. 76881
(δέρυλ.

ΣΣτειριέως 950. 968,

ἐπὶ ἸΣτροφάσιν 184,6.

Στυμφαλίδος λίμνης 1082,5.

Συνναδεύς 119,1.

Συρακόσιος 144,1. — Συρακόσιοι 145,2.
— ΣΞΞυρηκοσίων 891,1.

Συρίης 703,2. 714,3. 919,4. — ΣΞυρί-
ηϑὲν 689,2,

ῦρος 278,4. — Σξύρου 212,8.

ΣΣφηττίου 954.

Σχερίη 186,7.

ἸΤαίναρος urbs Add. 497a 10.
Ταλλαίοισιν οὔρεσι 815,1.

ὅ12

Τάρσῳ 622,8. --- Ταρσέα 350,2. —
Ταρσογενῆ 644,5.

Ταύρων 113,4.

Τενεδίων δῆμος 151.

Τευϑραντίδα γαῖαν 1035,2.

Τηλεφίδαις Pergamenis 1035,1.

Τήλου 199,8.

Τήνου 1025,5.

TiBevprivos (?) 724,1.

Tuo; 284,1. — gen. 412,3.

Ἰόμοιο ἄστυ 531,5.

Traiani foro 879.

Τράλλεος πόλιος 946,8.

Τρεινακρία γαία 563,1.

Τρινοιξειτῶν ὁ χῶρος Mysiae 335.

Τρίπολιν ᾿Ασίας 920 II 2.

Τροκμοῖς 193,9.

Tpwwv πεδίῳ 993,5.
9824].

Τυρσηνῶν 1046,31. — Τυρρανά adieot.
145,8.

Τρώων praef.

Ὑπαίπων Add. 903a6.
Ὕπατα praef. 856a8.
Ὑχαντηνῶν ὁ χῶρος Mysiae 335.

Índices.

Φαληρέως 152.

Papin γαίῃ 414,2.

Φένεος praef. 93224. — gen. 781,12.

ᾧΦίλαι 978,11. 979,6. 980,1. — gen.
981,5. — dat. 984,2. — acc. 980,6.

ᾧλνευς 69. — Φλυέως 43. 868.

Φοινίκην 96,6. — Φοινίκων 444,4. —
Φοινισσῶν (?) 461,6.

Φολόην 1082,16.

ᾧΦορωνίδος λαός 939,3.

Φρυγίης 641,1. — Φρυγός 93,1. —
Φρυγιον 880,5. 407,11 (λίϑον).

Χαιρωνέα 269,1.

Χαλκιδέων 206,5. 748,1.

Χῖος (sic) insula 88,3. --- Χῖος 88.
— Χῖος iactus talorum 1038,]1. 17.

Χολλείδου 963. — ἐκ Χολλειδῶν 930.

Ψέλχιδος 975,2.

"Qa8ey 938.
᾿᾽Ωρείου (ἀγροῦ) 89,2.

IV. NOMINA HOMINVM ANIMALIVMVE.

*'ABdsxavro; 959.
᾿Αβάσκαντος 649.
᾿Αβασκαντίς 630,2.
᾿Αββαῖος (Ὁ) 430,4.
"Ἄβγαρος 583,1. 6.
Ἀβιανιος 685,9.
"ABeUpios 452,15.
᾿Αγαϑαΐγελος 550,1.
“᾿Αγαϑήμερος 554,1.

᾿Αγαϑεῖνος 296. 363 (Ὁ). 558,8.

᾿Αγαϑίων 374.

᾿Αγαϑόδωρος 783,6.
᾿Αγαϑοκλῆς 928,5.
᾿Αγαϑόμορος 524,1.
᾿Αγαϑόπους 842,9. 868.
'Ayd8wy 722,9.

"᾿Αγαμέμνων 1095,1.
᾿Αγαπήτη 355,2.

᾿Αγαπωμενὸς 617,1.
᾿Αγασικλῆς 172.

᾿Αγάσιππος 712,8.

᾿Αγέλη 629,1.

᾿Αγεσίας (7) 504,2.
᾿Αγέστρατος 851,8 cf. praescr.
᾿Αγηνορίδαι 871,2. 932,6 (-àv).
Ἁγνηίς 86,3.

Agrippa v. Ávidius.

᾿Αγχίσης 1046,4.

᾿Αδαη 509,14.

᾿Αδαμάντιος 172,2.

"Addo; 1058,1.

'Aólera 514,1.

Ἄδμητος 191. 192.

*'Adpiavóc imperator 863,19. 928,9.
988,5. 989,7. 990,3. 9 cf. praescr.
1045,2. — poeta 811. 1089. Add.
88825. — ᾿Αδριάνεια ludi 967.

᾿Αδριανός Garmi f. 454 praescr.

Ἄδωνι ὅμοιος 459,1.

᾿Αϑαναίων 249,1.

Ἄϑην. .. (nomen defuncti) 43,1.

᾿Αϑήναιος 555,4. 667,1. 867,1. 960,1.

Athenaeus v. Antonius.

᾿Αϑηναίς 144,3. 152,6. 862,2.

᾿Αϑηνίων 152. 185,3. 399,3. 639. 976,2.

Athenio v. M. Antonius.

᾿Αϑηνοδώρα 176,1.

᾿Αϑηνόφιλος 867,9.

“Αἴακος 173,15. 646,4. 846,2.

"Αἰακίδης Achilles 191,8. — (wi
567,9. 1088,4. — ἰδης λαός Perga-
meni 1035,12.

“Αἴας 1095,4.

| αἴας 715. 715,1.

Αἰγέϊδαι 852,5.

Αἴθϑαλος 948.

Αἰλιανός 651,1. 1084,6.

II. Αἴλιος ᾿Αβάσκαντος 649.
P. Aelius Africanus 622.
Αἴλιος ᾿Απολλωνιος 950,9.

514 indices.

P. Aelius Audax 1112.

Αἴλις Ἀχιλλεύς 118,3. 7.

Αἴλιος Θεόφιλος 152.

IL. Αἴλιος Φαῖδρος 152.

Αἰλία Πρώτη 649.

Aelia Sabina 680 ep. lat. 1.

Αἰμιλιανός 598,1. |

* Αἰνείας 1046,95.

Αἰνείας 14,1. 448,2. 648, 1. 6. 13.
687,2. 1068,19.

"Αἰνεαδαι 272,0. 1046,93. 28.

* Αἰνειώνη Regilla 1046,38.

Αἰνετίδας (?) Add. 471a 1.

«Αἰολίδας "Triopas 1046,95.

᾿Αἰσσχύλος 160,1.

᾿Ακείλιος 952,1.

"Axua 991,11.

'Ax/Aac 319,1. 536,2.

᾿Ακυλεῖνος 425,1. 569,5.

“᾿Αλέξανδρος Magnus 847,6. 848,3.

᾿Αλέξανδρος 184,2. 357,9. 363,1. 373.
453,1. 647,5. 732,1. 883,1. 2. 965,1.
Add. 228 b 4.

᾿Αλεξανδρα 207,4. 570,5. 930.

᾿Αλεξανδρεια 997,9. -ἰα 586,1.

᾿Αλεξάνωρ 414,3.

*' AAxaBdou ναετῇρες Megarenses909,7.

' AÀxaiverog 856,1.

᾿Αλκαῖος Hercules 10828.

᾿Αλκαμένης 962,4.

*' Αλκείδης Hercules 790,4. 894,1 (?).
-idyg 690,6. 892,1. — ᾿Αλκείδου
γυμνασίοισι 226,1.

᾿Αλκήν 188,2.

*"AÀx»cri; Admeti ux. 277,4. 648,8.

"᾿Αλκιβιάδης Cliniae f, eius herma
1120.

᾿Αλκιβιάδης 330,2. 359,1. 661,9. 930,1.

᾿Αλκίδαμος 961,1.

᾿Αλκιμάχη 50 praescr.

᾿Ἀλκίμῶλα 864,8.

*' AAxiyoo; reg. Phaeac. 545,2. 10563.
— ᾿Αλκινόοιο χϑωὼν Corcyra 184,7.

᾿Αλκύοοι fratres 732,1.

᾿Αλκίφρων 141,2.

*' Αλχμήνη Amphitryonis ux. 1046,99.

— νης γόνον 830,1. — νης αἷμα
832,1.
ἼΛλκων 936,1.

᾿Αλύπιος 731,5.

᾿Αμάζασπος 549,1.

*Auatuy 721,12. — ᾿Α μαζονίς Hip-
polyte 1082,9.

᾿Αμαίραντος 290,4.

Ambrosia v. Servilia.

᾿Αμβρύων 825,3.

' Aui, 311,2.

'Auuia 312,16. 27. 33. 381,9 di
praescr.

᾿Αμμιανή 941,5.

ἤλμμιον 321. 381,1.

᾿Αμμώνιος 196,3. 411,1. 1055,2.

᾿Αμπέλιος 211,5.

᾿Αμπέλμον 272,14.

᾿Αμυρταῖος 71ὅ subscr.

᾿Αμφαάλκης 484,1.

"Aubl Antiopae f. 10541. --
᾿Αμφιονὶς φόρμεγξ 1055,1.

᾿Αμφικτύων 668 subscr.

᾿Αμφίλοχος 237. Add. 197a2 cf
praescr.

"᾿Αμφιτρύων 1082 a.

᾿Αναῖος (Ανναῖος ἢ) 451,1.

᾿Αναξίϑεμις (7) 899,1.

᾿Ανδοκίδας 26,7.

᾿Ανδροκλῆς 75,8.

“᾿Ανδροκλίδαι Ephesii Add, 87723.

"᾿Ανδρομάχη 1095,83.

᾿Ανδρομάχη 507,4.

᾿Ανδρομένης 405,2.

' Avüpdvixog 596,3.

᾿Ανδρόχαρις 775 subaor.

indices,

᾿Ανϑεμίδης i.e. Anthemii f. Add.903a5.

᾿Ανϑέμιος Add. 903a 1.

᾿Ανϑεμίς 73,1.

' AvBiuavog 314 praescr.

ἌΛνθιμος 814. 697.

᾿Ανϑίππη 494,6.

Ανϑος 577,1.

᾿Ανϑοῦσα 1048,3.

᾿Ανίκητος 376,1.

᾿Ανουβίων 833,3.

*' Avraioc 1082,16.

᾿Αντιγένης 629,2.

*' Αντίγονος Gonatas 781,5.

' Avriyovog 558,8.

*' Ayrwótiu, ludi 967.

*'Avríoyo; rex Syriae (Epiphanes)
957,6.

᾿Αντίοχος rex ignotus 991,10. 11.

᾿Αντίοχος 445,1. 834,4.

᾿Αντίπατρος 96. 719,7. 857,1. 1062,3.
1065,3.

᾿Αντίστας 119,1.

᾿Αντιστάτης 292,1.

᾿Αντιφῶν 208,5. 953,2.

᾿Αντόλιος 902,9.

᾿Αντωνιος 168,1. 588,1. 9.

Antonius Athenaeus 646.

M. Antonius Áthenio 646.

M. Antonius Encolpus 646.

*' Avrwveiz ludi 967.

᾿Αντωνία 588. Add. 333 a.

*' Avruvewog imperator 998,83. 999.

᾿Αντωνεῖνος 380,2. 583,5. 898,1.

᾿Αντωνεῖνα 826. .

Avidius Agrippa 714.

᾿Απατούριος 108.

᾿Απελλᾶς 3174 cf. praescr.

᾿Απήμων 111,1 (Ὁ). 851.

᾿Ασίων 236,1.

Απολλᾶς 414,1.

᾿Απποληία 946,17,

515

᾿Απολλόδωρος 48. — ᾿Απόλλωνος δῶρον
i. e. Apollodorus 824,6.

Apollodorus v. Petronius.

᾿Απολλοφάνης 621,8. 960,2.

᾿Απολλωνίδης 989,1. 775...

᾿Απολλωνιος 119,1. 321. 465,9. 576.
686,1. 950,3. 968. 2969. 975,1.
Add. 908 87.

Apollonius 592.

᾿Απρωνία 540,5.

᾿Απρωνιανός 912,9.

Λπτυρις 511,4, 9.

ἼΛπφη 376a.

᾿Απφία 247,7, 386,1.

᾿Απφία 386,1.

᾿Απῶνις 1004.

᾽Αργαῖος 853,5 cf. praescr.

*' Apyry (Ὁ) Parthenii uxor 1089,4.

᾿Αρήτη 358,2.

᾿Αριαστίς 71,9 cf. subscr.

ἤδρειος 1009 subscr.

᾿Αριστάγαϑος 188,4.

᾿Αρισταγόρα 508,2.

᾿Αρίσταρχος 535,1. 926,16.

᾿Αριστέας 228,11.

᾿Αριστεῖνα 691,1.

᾿Αριστίων 4 adn.cf. Add. 442. 977,1(?).

᾿Αριστόβουλος 115.

᾿Αριστόδικος 216,1.

᾿Αριστόδωρος 58.

᾿Αριστόκλεια Add. 49747.

᾿Αριστοκράτης 485,1.

᾿Αριστόκριτος 24,4.

᾿Αριστόμαχος 169,9. 984,2.

᾿Αριστόνοος 914,1.

"Apuwrrog 1073,9.

* Αριστοτέλης Stagirita 848,2; idem
intellegitur 847,5.

*' Αριστοφαάνης grammaticus 1085,12.

᾿Αρίστων 97. 575,8. 7742.

*' Apiuy Methymnaeus (7) 1086,1.

9016

* Arcadius imperator 879.
“Αρμονία 715.

᾿Αρνιάδας 180,1.

Δρπαγος 168,5.
Αρποκρατίων 106,3.

᾿Αρριανός 434,1. 837,2 (Cammarius).

960. 1015.
"Appioc 674,2.

Αρτεμίδωρος 111. 386,3. 518 cf.
praescr. 713,10. 792,4. 807,1. 4.

᾿Αρτεμιδώρα 523,1.

Ἄρτεμις 815.

᾿Αρτεμισία 840.

᾿Αρτέμων 660,5.

᾿Αρχαγόρας 948,6 cf. praescr.
᾿Αρχέβιος 39.

᾿Αρχέδημος 162,1.

᾿Αρχέλαος 821,3. 822,2. 11 (-λεως).

᾿Αρχέμαχος 11,2.
᾿Αρχεμηνίδας 194,1.
᾿Αρχένεως 8,1.
᾿Αρχέστρατος 788,5.
᾿Αρχεστράτη 51,2.
᾿Αρχίας 671,2 (?). 856,1.
᾿Αρχικλῆς 954,1.
᾿Αρχῖνος 1111.1.
᾿Αρχιτελης 478,2.
᾿Ασιάρχης 699,3.
᾿Ασιατικός 806,1.
"Acioc 683,2.
᾿Ασκλάπων 198.
᾿Ασκληπᾶς 360,2.
"Aexiqm . . 920b4.

᾿Ασκληπιάδης 8340. 598,38. 594,11.

797,3. 870,4. 966,5.
᾿Ασκληπιάς 810,3.

᾿Ασκληπίοδοτος 246,1. 889,3. 6. 993.

᾿Ασκληπιοδύότη 174,1. 318,6.

᾿Ασκληπιόδωρος 310. 606,3. 957.
“Ασπουργος rex Bospor. 1070,2.

᾿Αστέριος 649,9.

indices.

ἴλστη 551,1.

᾿Αστράγαλος 296..

᾿Ασφαλιος 750,2.

᾿Ασχάνδιος 725,9.

᾿Ασώπιχος 492,3. cf. praefat.

᾿Αταλάντη 661.

"ArapBos 22,1.

᾿Ατϑίς 204,9.

᾿Ατείμητος 582,4. 617,3.

᾿Ατίψια 644,1.

"Arp. 0. . 540,4 cf. adn.

᾿Ατρειδᾶν ἔκγονοι 254,4.

᾿Ατταλίς 122,9.

"Arrao; 5106.

᾿Αττική 130,5.

᾿Αττικίη 161,2.

᾿Αττίκιλλα 598,2.

'Arrixóg 960,1. 3.

ἌΑττιος 959,1. 2.

"Arris; 8161. — ᾿Αττιαδῶν
816,4.

* Αὐγείας 1082,6.

Audax v. P. Aelius.

Αὐξώτιος 1078,1.

Αὐρήλιος... 808.

Αὐρήλιος ᾿Αμφυιτύων 668.

Αὐρήλιος ᾿Αντωνιος 588,1.

Αὐρήλιος ᾿Αφφιανός 114.

Αὐρῆλις Βιτάλης 785,1.

M. Αὐρήλιος Ἕρμειος 946.

Αὐρήλιος Εὐτυχής 643.

M. Αὐρήλιος Εὐτυχιανός 874.

Μ. Αὐρ Εὔτυχος 198.

Αὐρήλιος Καλλικράτης 693.

Αὐρήλιος Ὀνήσιμος 588.

Αὐρήλιος Πετρωνιανός 1000. 8,

Αὐρήλιος Πυωλλίων 893.

M. Αὐρήλιος ξύμμαχος 946.

M. Αὐρήλιος Τελεσφόρος 971.
Tir. Αὐρήλιος Φιλήμων 963.
Αὐρηλία 843,1,

δῶμα

indices. 571

Aspylsín ᾿Αντωνεία 588. Βάσσιλλα 609,6 cf, subscr.
Αὐρηλία ᾿Αρτεμιδωρα 529,1. Βασσος 452,1. 7. 1l. 15. 455,1.
Αὐρηλία ᾿Αταλάντη 661. 633,1. 892,1.

Αὐρηλία Θεανω 324. '| Βαταΐκης 853.

Αὐρηλία Κυρήλα (Cyrilla) 530,5. Βαταλος 683,2.

Αὐρηλία Taria 372,18. Βαυκυλίς 516.

Αὐτόβουλος 510,1. Bévoug 565,5.

"Ades (?) 404,5. Βερενεικίδης 929,4.
᾿Αφρικανός 229. — V. Aelius. Βῆρος 598,3.

᾿Αφροδίσιος 96. 336,1. Βησᾶς 1019,1.

᾿Αφροδεισία 841,2. 870 6. Βίκτωρ Zxevàg 529,1. 5.
᾿Αφροδειτάριον 1004,1. Bixrwpia 686,2.

᾿Αφροδείτη 685,1. 687,1. "Βιργίλιος 879,1.

Αφφη 360,2. Βιτάλης 788,1.

᾿Αφφία 406,9. Βιττώ 232,1. 1136,5.

“᾿Αχιλλεύς 993,5. 1079,2. 1095 adn. | Βίων 236,1.
᾿Αχϑλεύς 105,1. 541,2. 718,3. 974,1. | "Βόηϑος sculptor Add. 80523. 9.

Add. 33323. Βόηϑος 216,1.
᾿Αχόλιος 903,2. Βοκόντιος 1051,1.
'Axwpirros 967,1 sq. Βολούμνιος 1073,1.
AAEKEnON 307,1. ἘΒούσειρις 1082, 15.
À.... (nomen defuncti) 100,2. Βουταδέων ἐτύμων 852,8.

Βούτιχος ὅ14,2.

Βαίκχιος 244. * Bpdvyoc 1025,2.
Βακχων 812,3 cf. praescr. Βραχᾶς 895,1.
Βαάλβιλλος 991,10. 11. Βρισηίς 94,2.

Βάλβιλλα 988,1. 990. 991,14. -- V. | "Βυζαντος πόλει 034,5.

Ἰουλία.

Βαλβεινιανός 1011,1. Iagwia (?) 386,8.

Βαλβος 829,1. | Γαϑων 485,1.

Βαλεντεῖνα 647,9. Γαιανος 445,9.

Βαλέριος 832. Ταιῆνα 704,1.

Ko. Βαλέριος Ἰουλιανὸς 808. Γάιος 945. 405,2. 5. 525,1. 579,4.
Βάλης 803,2. Add, 319a1.

Βάλλιος Νάρκισσος 693. Γαιωνᾶς 589,1 cf, subscr.

Βαλλία Ναρκισσία 693. Γαλακτεῖνος 631,2.

Βασιλευς 597,4. 598,1. "Γανυμήδης 880,5. --- Γανυμηδείη
Βασίλιος 868 praescr. Regilla 1046,39. |
Βασίλιος Μακρεῖνος 694,1. Γάρμος 454.

Βασίλεια Δεώκιν 588,2. Γαυδίντιος 442,2.

Βασιλείδης 186. Γελάσιος 10066,1.

Kaibel, Epigrammata graeca. 97

518

Τελάσις 1076,1.

M. Τέμελλος 998,9. 999.
T'eguavixóg 701,1.
Γεώργιος 1065,2.
"Τηρυόνης 1082,10.

Γηρυς 506,4.

Γλαυκατίας 472,1.
Γλαυκίας 664,1. 872,2. 12.
Γλαῦκος 186,9. 826,1.
Γλαφυρος 640,4.
Γλευκίτας 188,1.

Γλῆνος 709,1.

Γλυκέρα 53. 631,1. 694,2.
Γλυκίας 392,9. 4.

Τλυχων 243,1. 4. 29.
Γοργάς 362,1.

"Γοργίας Leontinus Add. 875a1. 5.

Γοργίας 223,2. 765.
Gordiana classis Misen. 838.
Γοῦργος 46,1.

Γραμματικός 828,8.

Tgamr, 369,1. 517,13.
Tpaduxog 516,1 cf. subscr.

A.... (viri nomen) 18,1.
Δέδαλος 117,1.

Δαύης 139,2.

Δαμαίνετος 77,1. 189,7.
Δαμαΐρατος 196,1.
Δαμαρμένης 103.
Δαμασίστρατος 7,1.
Δαμασσαγόρας 254,2.
Δᾶμις 1104,3.

Δαμοκράτης 949,1 cf. praeser. 1044,3.

Δαμονικίδας 1101,1.

Δαμοόνικος 860.

Δαμοστρατεία 642,16.

Δαμώω 142.

* Δαρῆος 1088.

Δασεῖος 939,1 (incertum genetivus

Índíces.-

sit nominis Aaceuc an adiectivum
παῖς Δασεῖος i. e. Dasi f.).

Δαφνις 551,1.

Δαψιλος 550,3.

Δεινίας Add. 46821.

* Δεινομένης Hieronis pater 745,1.

Δέκμος Σερουίλιος 592,3.

Δεκσυρατὸος Add. 307a1.

Δελφίς 555,2.

"Δέξιππος rerum scriptor 878,3. 10
cf. praescr.

Δέρμυς 484,1.

Δεχάς (an Δεκας) 399.

A*... (nomen viri) 92,2.

Δηικράτης Add. 8754].

* Demetrius Poliorceta: 6
181,8.

Δημήτριος 381,1. 3. 523,8. 6314.
153,9. 1771. 775. 853. 863,1. 917.
983,2. 1125,1. Add. 35a 1. 5. 295.

Δημήτρεια 404,2.

Δημοκλὴς 237 ibid. 7. 8.

Δημοκράτης 173,14. 272,3. 396,

Δημοκύδης Add. 75041.

Δημοσϑένης 149,5.

Δημοστράτη 115,2.

Δημόφιλος 510,1.

Δημοφῶν 86. 761,9.

Δημοχάρης (Ὁ) 17,1.

Δημω 688,1].

Δημῶναξ 256,3.

Διαὸ.... (viri nomen). Add. 9774].

Didius Taxiarches 616.

Δείΐδιος Zexoóvóog 954.

jux 631,1.

Aurpébss 86.

Διόγειτος 47,1.

Διογείτων 489,5.

Διογενιανός 1034,34.

Διογένεια 142,3.

ἐπέίγονος

indices.

Διογένης 190,1. 619,8 760,1. 852,6.
957,8. 958,9. 966,1 (?).

Διόδωρος 321. 621,6. 702. 839,1.

Διοκλῆς 107,4. 299,1. 600,2. 876,1.
949,1. 970,4.

Diocles v. M. Septimius.

"Διοκλητιανός inperator 832.

"Διομήδης Thrax. 1082,8.

"Διομήδης Tydei f. 1095,2. 1124,1.

Διονυσιάς 1010,1.

Διονύσιος 95,8. 86,8. 66,1. 218. 231,5.
257,5. 285,3 (Διονύσις). 389,9. 412,1.
555,1. 581,1.3. 893,2. 932,9 cf
praescr. Add. 306a1.

Διονυσία 83,3.

Διονυσόδωρος 245,1.

Διόσκορος 882,8.

Διότιμος 188,2 932,3 cf. praescr.

Διοφανης 941,2 cf. praescr.

Διόφαντος 286,3.

Διοφὼν (?) 315,2.

Δίφιλος 57,1. Add. 278a1.

Δίων 220,1. 310.

Δμωίς 121,1.

Δοκτίκιος 885,1. 4,

Δομανώ (vir) 96.

Δομεστικός 695,5.

*Domitianus inperator 987.

Δομιττιανός 456,2.

T. Δομίτιος Νάρκισσος 933.

T. Δομίτιος Προμ(η)ϑευΐς 933.

Δομίτιος Φαῖδρος 481.

Δομίτιος 534.

Δόμνος 966,7.

Δόμνα 372,15. 874.

Δομνεῖνα 720,1.

Δομσαλώς 96.

Δρακόντις 498,1.

Δράκων 43,1.

Δροσερίς 723,

Ἔπαφροδιτος 110. 867.

δ19

“Δροῦσος 810,4 (eius uxor vel Livia
vel Antonia).

Δυσφορος (2) 633,1.

Δωνατίων 684,4.

Δωρίς 259,1.

Δωρόϑεος 560,2. 7. 898,2.

Δωροϑέα 318,1.

Δωροκλείδας 942,4 cf praescr.

Δώρος 902,1.

Δωσίϑεος 1066,4.

Eixpiyoc 019,2.

Εἰκόνιος 186,2.

Εἰρηναῖος 258,6. 278,8. 847,4.

Εἰρηνίων 701.

“Ἔκαδημου λέσχαι 103,8.

ExAexrog 698,6.

*"Exrwup 1095,2.4. cf. adn. -- 'Ex-
τύρεον τύμβον 349,1.

Ἔχφαντος 740,1. 752,1.

Ἐλάτη 248,0 cf. praescr.

Ἕλένη 327,3. 468.

Ἐλευσείνιος 968,1.

᾿Ἐλεφηνορὶς βῶλος v. ind. geogr.

Ἐλήμων 415,1.

Ἑλίκη 727,15.

Ἑλλαδιος 46]. — 'EXAadw 186,2.

᾽Ελπίς 293,1. 478,2. 684,4.

ἜἘκμπεδίων 941,1.

*"EvóvioG sculptor 18,2.

"Ἐνδυμίων 690,6.

Encolpus v. M. Antonius.

Ἔννεότας (Ὁ) 496,2.

᾿Ἐξηκεστίδης 58. 133.

*'EEwxíac pictor 1099,1.

EZAHOY nomen defuncti 223,1.

"Ezayaüw v. Ῥοδογουνη.

Ἔπαφος 599,1.

᾿Επαφρᾶς 654,8.

37*

580

EmxJc 1,1.

“Ἐπικούρου δόγμασιν 491,8.

Ἐπικράτης 584.

᾿Ἐπύιτητος 881,38. 834,4.

ἜἘπιστύμων 8,8.

Ἐπιτέλης 715.

Ἐπιτυγχάνων 182.

᾿Ερασισϑένης 211,2.

τὸ ᾿Ερατιδείων κοινόν 851.

'"Epdrwv 155.

“Π. ᾿Ερώνιος Δέξιππος “Ἑρμειος 818.

"Ἐρεχϑεύς 21,9. 910,1. — Ἐρεχϑεί-
δης δῆμος 971,1. --- ᾿Ἐρεχϑειδᾶν
910,1. — αἷμα i. e. Ἔρεχϑηίς 928,4.

“Ἐριχϑόνιος 1046,89. — ᾿Εριχϑονίδαο
1046,40. 'Epry8ovióày 845,2.

Ἕρκουλιος 911,1. 912,1. 918,1 (Ἐρ-
κόλιον).

Ἑρμαγόρας. 687,3. 809,1.

Ἑρμέρως 169,9.

Ἑρμῆς 279,1. 8706. 688,2.

Ἑρμιανός 309,2.

ἝΡρμιος vel Ἕρμειος 97,5. 234,2. 878.
946. 952,1.

Ἑρμιόνη 526,4.

Ἕρμιππος 241,4.

Ἑρμιππίς 865,2.

Ἑρμογένης 577,1. — V. Μάρκιος.

Ἑρμόδοτος 794,4.

Ἑρμοκράτης 206,4.

"Epuókeug 1048,93.

"Epuócerparos 799,1.

"Epuddikog 1048,4.

Ἔρξις Add. 3524. 7.

Ἔρσηίς 91,1.

Ἔρως 880,8.

'Epwriv 866,3.

"Ecrepos 29,1.

Ἑδαγρος 939,3.

Euander 581.

Ἐνανορίδας 490,4.

indices.

Εϑάρεστος 944. — Εὐαρέστεια, ludi ibid.

Εὐϑαρέτα 376a.

Εὐβουλίδης 852.

Εὔβουλος 205. 619,1. 3. 946,1.

ἙΕυδαίμων 580,1. 6.

Εὔδημος 74.

“Εὐδόξια Augusta 921,3.

Εὔδωρος 14.

Εὔηνος 681,1.

Εὐϑαλής 657,1.

Εὐϑεῖος 1052,3.

Εὐϑίας 38,2.

Εὐϑυγένης 72,1.

Εὐθυδαμος 187,1.

Εὐϑυύδικος equus 625,2.

Εὐϑύκριτος 49.

Εὐθύτονος 724,11 cf. v. 1.

Εὔκαρπος 267,1. 376e.

Εὐκλάδιος 379,1. 530,3.

Εὐκλῆς 789,5.

Εὔκλεια 517,5.

Εὐκολίνη .56.

Εὐκτήμων 405,6.

Εὐκτίμενος 870,4.

Εὐλάλιος 288,6. 907,3. 909,7.

"Εὔμολπος 153,9. Add. 974.

Εὐὔμολπος 959. Add. 87523.

Ἑὐμορφίη 730,2.

Εὐὔνομος 230. 1071,2 (?).

Εὐνόμειος 424,06.

Εὐνοστιδέων ϑήκη 561,1.

Εὐξενία 1044,2. 4 cf. praef.

Εὐδδιος v. Χρόνιος.

Εὐοδίη 947 c.

Εὔοδος 261,14. 17. Ex falsa lectione
pro Zoo; 201,1.

ἐξ Εὐπατριδῶν 152,4 cf. praescr.

Εὐπορος 97,5 cf. praescr.

Εὐὔπραξις 498,10. 890.

Evpecig 636,1.

Εὐρυανϑη 97.

indices.

Edpuóuxoc 222,1 cf. praescr.
Εὐρύμαχος 41,1.
Εὐρυμενίδης 208,10.
"Εὐρυσϑεύς 863,7. 1082,1.
Εὐσέβιος 901,2 cf. praescr.
Εὐσεβίη 341,2. 440,1.
Εὐσταϑέα (?) 393,1.
Εὐσταϑής 387,4.

Εὐστάϑιος 170,8.

Εὐστόχιος 366,4.

Εὐτόνιος 601,4. — Εὐτόνιοι παῖδες ibid.

Εὐτρητίφαντος 1180,2.
Εὐτρόπιος 1072,4. 10.
Εὔτροπος 520,4.

Εὐτυχής 280,1. 872. 409,1. 602,2.

643. 835. 947b.
Εύτυχιανὸός 167,4. 874, 1075,2. 4.
Εὐτυχίδης 42. 169,7. 957.
Εὐτυχίη 266,4, 316,3...
Εὐτυχίς 167,3. |
Εὐτύχιος 368.
Εὐτυχος 116,2. 479,2. 574,1. 798,3.
Εὐτυχοῦσα 102,1.
Εὐφανης 74.
Εὐφράτης 945,1.
Ευφρόνιος 405,4. 6.
Εὔφρων 561. 759,3.
Εὔχαρις 1130,1.
Εὐχαρίων 251.
*Evx«p sculptor 852.
'"Exexporióws 221,1 cf. Add.

Ζεῦξις 990 praescr.
Ζηλων 189,10.

Ζηνόδοτος 826,9.

Zwwis 511,7.

Ζήνων 620,1. 3. 951,2 sq.
Ζμερτομάρα (?) 239,6.
Ζμύρνη v. Σμύρνη.

Zw» 850 subscr,

581

Ζωΐλος 42. 86. 175,2. 619,1. 678,2.
769,2. 820,2. Add. 228b2.

Ζωνᾶς 130,3. 977,2 (ὃ.

Ζωνη 360,1.

Ζῶος 151,4.

Zwrupoc 286,1.

Ζωσιμιανός 429,1.

Ζωσιμανείδης 887,2.

Ζωσιμίων 904,6.

Ζωσιμος 195,4. 285,8. 409,1. 502,6.
19. 24. 928,6.

Zwrixog 962,9. 392,1, 406,1. 834,4.

Ζωτική 388,4.

Ζωω 812,8. 5 cf. subscr.

Ἡγέλοχος 752,3.

Ἡγήσιππος 111.

Ἤγιλλα 78.

Ἡδαία (?) quae et Μαρία 517,5.

Ἥδιστος 730,2.

Ἠέλιος 708,1.

Ἠίϑεος 648,9. 6.

Ἡλώόδωρος 351. 955,1 cf. praeser.

HNIKA mulieris nomen Add. 82822.

Ἠπιόϑολμος (?) 1047,9 cf. adnot.

Ἡραίς 238,4. 282,1.

Ἡράκλειος 1018,1.

Ἡρακλεια 874,5 cf. praescr.

Ἡρακλείδης 71,3. 213,2. 239,1. 519.
561. 609,5. 943,1. 1019.

Ἡράκλειτος 30,1.

Ἡρακλέων ὁ καλούμενος Ἰσᾶς 859.

Ἡρόδοτος 824.

Ἡρόφιλος 587,0.

Ἡρώ 208,105.

Ἡρώδης Atticus 957,1. 1046,33.
81. 11.

Θαῖμος 456,2. 714,1 (ὁ καὶ Ἰουλιανός).

582

Θαάλλος 350. 529,5.

Θάλλουσα 301,4.

Θαυμασιος 176,2.

Θεανώ 324. 861,8.

Θεία canis 626,1.

Θειναμάξη 639.

Θεῖος 204,1.

Θειοτέλης 496,1.

Θειοφαΐνης 478,5.

Θελξήνωρ 1098,1.

Θέμαλλος 458,2.

Θεμιστοκλῆς 112,2. 915,2. 5.

Θεμίσων 124,1.

Θεογείτων 90,3. 860,5 cf. praescr.

Θεοδοσία 566,2. — V. Θευδοσία.

Θεοδύτη Add. 35a, — V. Θευδότα.

Θεύδωρος 207,8. 352,1. 8. 534,1.
915,1. 3. 916,1. 952,1. 1063,1. —
Theodoros 901 subscr. — Θεοδώ-
pxos τέχνη 1094. -ηον τάξιν 1093,1.

“Θεοδώρα Iustiniani uxor 1064,10.

Θεοδώρα 164,3. 368,1. 7. 8. 1067,95.

Θεοκλείδας 191. 192, — "V. Θευκλεί-
δας et Θουκλείδης.

Θεοκλῆς 209,7.

Θεόξενος 105,1.

Θεοπείϑθης Add. 87484.

Θεόπροπος 984,1. — V. Θευπροπος.

Θεόσημος 10,1.

Θεότειμος 899,1. — V. Θούτιμος.

Θεόφιλος 969.

Θεοφίλη 60,1. 212, Θειοφίλα 212,9.

Θέρσανδρος 87,1.

"Θερσείτης 711,2.

Θερσιέπης 750,2.

Θεσμοφάνη 158,1.

Θεσπιάδης 500.

Θευγένης 884,2.

“Θευδόσιος Magnus 1061,2.

Θευδύσιος 915,8.

Θευδοτος 240,2. 241,6,

indices.

Θευδότα 201,1.

Θευκλείδας 192,5.

Θεύπροπος 419,1.

"Θησέως πόλις 1045,1. 2. — Θησηιά-
δὴς Herodes 1046,33.

Θυουκλείδης 58.

Θούτιμος 766,1.

Θράσυλλος 11322.

Θρασυμήδης 118,1.

Θράσων 884,1.

Θρέπτος 669,2.

Θυμοῦχος 90,8.

IAITAM (nomen viri) 254,2.

"Ἰαμίδαι 814,6.

Ἰαννας 819.

Ἰανουώριος 369,2 (-apw) cf. praescr.
841,6.

“Ἴάρων Dinomenis f. 745,1.

Ἰάσων 905,3.

Ἴασσα (?) 84,1.

Ἰγόριος 655,1.

Ἴδας 676,2.

Ἱέρων 122,1.

"Ἰκαρίου παῖδα Penelopen 471,1.

ἴλαρος 113. 835,2.

Εἰλάσιος 944,18.

Ἄλλυριος 1054,2.

Ἱμείρων 942.

Ἰοβιανος inperator 1060,4.

Ἰομήδης (?) 440,9 cf. adnot.

Ἰόπη 298.

Ἰούλιος ᾿Αντιγένης 629,2. .

T. Ἰούλιος Καρακούττιος 607,1.

T. Ἰούλιος Κάσιος 956.

Ἰούλιος Δούκιος Μειδίας Ἐϑαάρεστος
944,

K. Ἰούλιος Μείλητος Ἐϊωνικός 9201 1.

C. Iulius Probus 1112.

Ἰουλία 406,4.

Ἰουλίᾳ Βάλβιλα 988,1. 990. 991,14.

indices.

Ἰουλία Κρισπεῖνα Add. 77221.

Ἰουλία Mucig 396,].

* Ἰουλία Ποϑοῦσα 480.

Ἰουλιανός 355,1. 704,4. 714,1. 805.

Ἰουλιανη 416,3. 8.

Ἰούνιος Σαβῖνος 985,1.

Ἰουνία Ὀλυμπιάς 698.

Ἰουνίωρ 810.

"Ἰουστινιανός inperator 1064,8.

Ἱπποδώμεια 513,5.

"Ἰσποκράτης Cous 107,4 (2). 243,16.
937,0 (ϑείοιολ.

Ἱπποκράτης 623,2. 785,2. Add.875a2.3.

"mmouroc 939,2.
“Ἱππολύτη 1082,8.
Ἱππομέδων 973,1. 4.
Ἱππόστρατος 8,3.
Ἱπποστράτη 48,8.

1e ..... c (defuncti nomen) 29,4.
Ἰσᾶς 859.

Ἰσίδωρος Add. 90325.
Εἰσία 871,8.

Εἰσίων 145.

Ἰσχύλλος 936,2.
“Ἰφιγένεια 1046,53.
Ἰφιδίκη 155,2.
Εἰωνικός 920,1.

Κα... κα viri nomen 768,12.

"Καδμειώνη Semele 1046,59.

ἙΚαίαμος 447,1.

Καικίλιος 696,1.

Kain Τρεβοῦλλα
1003.

"Καῖσαρ Augustus 978,1. — M. Au-
relius 1046,56.

KaÀag 472,1.

Καλη 359,1.

Καλλιγέίνεια 368,

Καλλίκλεια 857,1.

Καλ(λ)ιιράτης 203,9. 281,1. 693,2.

1001. 1002.

583

Καλλίκριτος 198,1.

Καλλίμαχος 23,1. 50. 819,1.

Καλλίνικος 406,9. 906,5.

Καλλιόπα 184,2.

Κάλλιππος 50. 958,2.

Καλλιρόη 869,2. — Καλλιροείη 199,1.

Καλλιστονίκη 542,1.

Κάλλιστος 688,3.

Καλλιστω 56. 82,3. 151,2. 384,2.

Καλλιτέλης 758,1.

Καλλίτυχος 462,11. 16.

Καλλιτύχη 497,2. 8.

Καλοκαιρος 653,1.

Καλότυχος 280,2.

Καλπουρνιανός 229.

A. Καλπούρνιος Καλπουρνιανός 299.

T. Καλπούρνιος Κυιντιανός ᾿Αφρικανός
229,

"Καμβύσης Pers. rex 991,4. 1000,8.
1003,2. 5.

Cammarius 837 ep. lat. 2.

Καπίτων 398,1. 3. 418,2 cf. praescr.
660,2. 841,5. — Capito 619.

Καρακοῦττις 607,1. 4.

Καρουέντις 656,2.

Καρπίων 380,6.

Κάρπος 904,3. Add. 842 68.

Καρποφόρος 308,1.

Κάσιος 956.

T. Κασιος ᾿Απολλώνιος 968.

Κασία 607,2.

Κασσιόδωρος 431,4.

Π. Καστρίκιος ᾿Αγαϑεῖνος 296.

Καστρίκιος Φίλιππος 517,1.

Κατάγραφος Add. 45985.

Κατίλιος Νικάνωρ 978,5. 979 acrost.
980,3.

Κατίλλιος Νόσσος (7) 325,1. 11.

Κάτουλος 1008,8.

Κατυλλῖνος 1021,1.

,Καφισίας 938.

584 indices.

Κελεστῖσο: 449,1. Kus esc 2,1.
*Kíxgo, 173,18. 844,1. Κλεδίτης Add. lal.
Kexgoxía 152,1. KAe/uari;s; 219,1.
Κῦδερ 691,1. 996,1. 6. Kirerxa 250,1. — V. Κλευνέεν.
Kekse; 982,1. Κλεοκάτρα 345. 960,1. 9.
“Κάταυροι 1032,16. Κλεοφόρος 100,2.
“Κέρβερος 646,4. 1082,11. KAerxx 809,1.
Kerroóus 168,4. Κλόνιος 359,1.
Κέρδων 214,4. Κλυμένη 620,6.
Cerellia Fortunata 646. M. Κλωδιος ᾿Εχαφράδιτος 410.
Κέρκσος 453,1. Κέδρατος 900,1. Add. 888a3 εἰ
Kecra Βατωρία Φλιωρέντιον 636,2. praeser.
*KxcoE heros epon. 1046,33. gentile | *Ks5^pec 1083,1.

951,2. Κοῖνος 518.
Κχφιστόωρος 844. Κοίρανος 625,4.
Κηφισοφῶν 1132,1. *Kouusóna ludi 967.
Kiuxia 169,7. Kijjo 210,1.
Κίμβερ 907,1. Κοκρία 313,8.
Κίμων 312,23. KspoBia 383,2. 5.
Κύτος (7) Add. 24226. . Κορνουτίων 702,7.
Κιτύλος 484,1. | Ἑαρνοῦτος 110,3. 500. 880,4.
Κλάδες 247,1. * Kspwriz 1027,2. 1035,23.
Κλαύδιος 1035,1. 2. 3. Κόσμος 392,1.
Κλαύδιος ᾿Αγαϑεῖσος 558,8. “Κίτυς rex Bospor. 1070,32.
* Ka :c Ἀγαϑημερος medicus 994,1. | Kevira 617,2.
Τιβ. Κλαύδιος Zefspec 1034,35. Κυουφαγέρας 738,1.
Κλαυδί Τράστη 517,13. Κρατίστα 17,1.
Κλαυόία Δεχάς 399,2 cf. adn. Κράτων 108,1.
*CL Claudianus poeta 879,2 cf. | Κρέων 783,5.

praescr. δ᾿ Κρησίλας sculptor 151,3.
Κλαυδιανός 841,3. 8. Κρησκεντεσα 568,1.
Κλεαγόέρα 80,2. Κρήσχηνς 823,2.
Κλεαδας 866,2. Koo 744,3.
Κλεαρίστη 908,1. Κρῖος 63.
Ἀλειδημίδης 84,3. Κρισπενος 331,3. 526,1.
Κλείδημος 34,3. Ἐρίσπιος 257,1.
Κλεισγένης 207,3. Κρισπέσα Add. 77221.
Κλείσφυσσα 189,8. Κριταγάέρας 783,4.
Κλεῖτος 841,5. | *Kprris sculptor 752.
Κλειτοφῶν 211,2. Κρίτων 235,1.

Κλείτωρ 11044. Κριτωνίδης 750,3.

indices. 585

*Cronius Eusebius 901.
Κυάνιος 946.

Κυδίλα 189,5.
Κυδίμαχος 67,1.
Κυδονίη 872,9.

Κύδων 706,1.

T. Kuívroc Ἵμερτος 969.
Κυΐντος 108,2.

Κυώτα 405,7.
Kuwriavog 929.
Κυκλείδας (?) 1086,1.

“Κυκλεύς (Ὁ) Arionis pater 1086,1.

* Kuxhwrreia, χείρ 1053,2.

* Κύκνος 1082,17.

Κύλων 9,1.

Κυπαρη 697,1.

Kupiaxog 372,91. 425,8.

Kupiaxs 737,2.

Κυύριλλος 700,1. 832,8.

Κυύριλλα 878,1. 530,9. 5 (Κύρηλα).

Adae; Add. 197a.

* Λαγείδας Ptolemaeus 255,4.
* Adio; 1135,9.

Δεύκιος Λαίλιος ᾿Αστράγαλος 296.
Λαῖτος 882,1. 4.

Λαμπιτωώ 18,2.

Λαοδίκη 810,9.

Λαρέτα 629,1.

* Aaprícu γόνος Vlixes 185,11.
Λασϑένης 830,2.

Λαφάνης 830,4.

* Aaxdpszc 110,9.

ΔΛέαινα 80,1. 285,8.

Λεοντευς 222, 806,1.

Λεόντιος 400,2. 823,2.

Λεύκιος 198. 972,3.

Λευκεία 159,14. 561.

Λέων 30,9. 930.

Δεωκιν (?) 535,8.

Δεωνίδης 341,1. 362,3.

Δηναῖος 111.

Δίβλλα (?) 842,2.

Δίβυς 95.

Δικινιανός 944.

Δικιννία “Ἑλένη 468,

Δονγεῖνα 998.

* Δολλιανός sophista 877,2 cf. praescr.

Δουκίλλη 645,1. 675,1.

Δουκιλλιανή 830,4.

Δούκιος 321,4. 394,9. 4. 584,2.

Δούκουλλος 534,7.

Auxaioc (Ὁ) 763,1.

Δυκειανή 525,9.

Δυκοκλείδης (Ὁ) 791,1.

* Auxoüpryo; orator 852,5.

Λυσανίας 299.

Δυσέας 5,1.

Κλ. Aucidówc 964.

Δυσιϑείδης 770.

Δυσίκριτος 115.

Λυσίμαχος 251,1. 770,2 cf. subscr.
827,3. 6.

AA9A^ mulieris nomen 190,6.

Μαιαΐδιος 844,9. 16..

Μαιανδρίη 244,5 cf. praescr.

Μαίνιος 465,8.

Μαιουρῖνος 441,2.

Μαίωρ 443,1. 4. 800,2.

Μακαρεύς 89,9 cf. praeser. 968,1.

Μακάριος 611,9.

Maxpeivog 694,1. 2.

Maya 47,2.

*Fl. Mallius Theodorus 901.

Μαλχος 448,1. 458,1 (?) 454.

Μανία Σμύρνα 465.

"Μαξιμιανός inperator 832.

Μαξειμίων 424,3.

Μαξιμος 402,4. 445,3. 446,1. 459,6.
618 ep. I, 2. IL, 12. 881,1.
1056,2.

47"

δ86 indices.

Μαργαρίς 681,1. Μένιππος 302,2. 1096 acrost.
Μαρία ἡ καὶ Πατρικία 421, — “Μαρία Μέντωρ 290,1.
517,5. 12, 1062,5 (Christi mater). | Μέόνων 75,3.

Mapxoc 822,5. 383,1. Μεσσαλῖνος 1050,2.
Μαρκελλος 398,9. 602,4. 966,2. Μέσσια 682,6.
"Μαρκελλος Sideta 1046. Μέττιος Παίων 1006,1. 1007,3.
Μαρκέλλη 678,1. Μηνᾶς 550,8. 816,8.
Μαρκελλεῖνος 896,2. 5. 905,2. Add. Μῆνις 250.

29729. 4. Μηνογένης 315,1. 387,4. (6 καὶ
Μαρκιανός 604,8. 803,1. 918,1. 957,3. Εὐσταϑής).

958,12. Μηνόφιλος 247,2. 344,8. 614,6. 692,1.
Μαρκιανή 451,2. 873,2. 5. Μητρᾶς 329,1.
Μάρκιος ἙἭ ρμογένης 997,1. Μητρίς 241,9.
Μαρκία ἡ Ἑλίκη 727,15. Μητρίχη 86,2.
Μαρτιάλης 393,4. cf. subscr. Μητρόδωρος 86. 955. Add. 87425.
Μαρυλῖνα 710. Μειδίας 340,6. 944.
Mdpwy 533,3. "Μιϑριδάτης rex Iberiae 549,2.
Ματρώνα 652,4. Μίϑρης 584,1.
Μαχάτας 8380. Μίκκη 338,1.
Μεγάϑυρσος 262,9. — Μίκων 278,2 (Ὁ). 763,1.
" Μεγάκλεια 10442. Μείλητος 990 I 2 II 2.
Μεγακλῆς 860,5 cf. praescr. "Μλτιάδης 1087,98 cf. praescr.
Mts 181,1. Μινακώ 95.
Μεῖσις 144,1. A. Μινύκιος Ἄνϑιμος 314.
"Μελανϑείδης ἄναξ Codrus 1083,1. A. Μνίκιος " AyBipiavoc 314.
Μελανϑιος 209. Μινούκιος 148,5.
Μελάνιππος 350,9. Μνασέας 185,3.
Μέλας 658,2. Μγασιγένης 715.
Méluvva, 116,2. Myqr .... 65.
Mew 81. Μνησαγόρα 87,1.
Μελίτη 19,1. Μνησαρχίδης 65.
Μελιτίνη 320,5. 10. Μνήσαρχος 65.
Μέλιττα 48. Μνήσιππος 65.
Μέμφις 1076,1. Μογέα 1130,1.
* Mévavópoc comicus 1085,1. 6. 9. Μόδεστα 677.
Μένανδρος 289,5. 360,2. 753,1. M. Μόδιος ἸΑσιατικός 306.
Μενέδημος 514,1. * Μολινίδαι 790,3.
Μενεκλῆς 386,1. Add. 241b4. Μόνδων 890,1.
Μενεκράτης 179,1, 321. 576. Μοσχιανός 604,1.
Mevérac uoc Add. 141, Μόσχος 119,1. 206,4. 1125,1.

Μώης Add, 69723. Μοῦσα 550,6. 12. 551,1. 4. 8.

indices.

Μουσαῖος 272,15.
Μυρίνη 11,1.
Μυρμιδὼν 186,1.
Μυρσινέα Add. 828 42,
Μυρτάλη 554,3.
Μυύῤτον 205.

Μύρων 214,2. 708,4.
Μυρωνίς 721,4.

Μυσίς 396,1.

Ναίβιλλα (Ὁ) 342,2.

Ναίς 102,1.

Νανα 367,11. 370,1.
Ναόλοχος heros 774,2.
Ναρκισσία 693.

Ναρκισσίων 652,2.
Νάρκισσος 388,8 (νεώτερος). 693. 933.
Νεῖλος 591,1. 834,4. 978.
Νέος 1102.

Neodpuy 865,3.

Νέπως 140,1.

Νέρων 971,1.

Νέστωρ 880,2.

Νέων 386,3 (7) cf. adn. 490,4.
Νεώτερος 376,7.

Νηήδυμος 502,9. 14. 22. 28,
Νήπιος 308,1.

“Νηρεύς 1028,74.

Νηρεύς 294,1.

“Νησιωτῆς sculptor 752.
Νήτης 769,2.

Nrypivos 709,1.

Νοιασίχορος 855,9.
Νείκανδρος 218,3.

Νικάνωρ ν. Κατίλιος.
Νεικατόρις 427,3.

“Νικάτωρ Seleucus 549,5.
Ne(x« 275,1. 390.

Νεικήτης 947,1. 6.
Νεικηφορίς 870,5.

Νικηφόρος 177,1. 318,1 (Ὁ). 327,1.

981

Νικιάδης 818,24. 859,7 cf. praescr.

Νικίας 89. 494,4. 818,3. 20. 778,1.
886,3.

Νεῖκις 841,4,

Νικόβουλος 62,3 cf. praescr.

Νεικόδημος 511,7.

Νικοκλῆς 777.

Νικοκράτης 61. 272,4. 462,7. 9. 10.
11. 613.

* Νικοκρέων Cypri rex 846,3.

Νικόμαχος 848,1. 850.

Νεικομήδης 101,1. 595,1. Add, 805a 5
cf. praescr. 8 et b.

Νικοπτολέμη 61,1.

Νικοχαάρης 87,1.

Νείκυς 329,5.

Nixw 355,2.

Νῖρος 478,5.

Νοήμων (Ὁ) 771,1 adn.

Νόητος 246,9.

Nd uoc (?) 409,1.

Νομωνία 471,5 cf. praescr.

Now» 812,22.

Νόσσος 325,11. 786,1.

Νουμήνιος 918. 667,2.

Νυκτέλιος 665,1.

Νυμφόδοτος 956,2 cf. subscr.

Νύση Add. 313a1.

Νωνιος 345. 660,5. (Αρτέμων).

Ξανϑίππη 319,1.

Ξεινωγόρας 191,1 (?). 864,1. 2. 865,2.
Ξενάρης 181,1.

-Kevoxpirog 183,6.

"evóiavroc 2,1. 12,2. 851,3 cf. praescr.
Ξενοφῶν 421,3.

"Ecvw 259,3.

Ὀγουλνία 296 subscr.

* OlBa Ms. 191,2.
"Οἰδίπους 1015,6. 1135,2,

588

Οἰνόβιος 220,1.

M. Ὀκτάουιος Ἵλαρος 835.

Ὀλα.δείδας 486,1.

Ὀλυμπία 719,1. 6.

“Ὀλυμπιάς Philippi Maced. uxor
1088,4.

Ὀλυμπιας 227,4. 648,5. 693. 227,4.

Ὀλυμπιόδωρος 64.

“Ὅμηρος 185,10. 349,1 (ϑεῖος).
471,1. 879,1. 1080,2. 1084,3.

7. 1087,14. 1093,]. --- Ὁμήρειον
γυμνάσιον 860,4. Ομηρείη κε-
φαλή 1085,10. — Ὁμηρικὸς ποιητής
1009.

Ὁμόνοια 582,8.

Ὄνασος 964,2 cf. subscr:

Ὀνήσιμος 79,2. 368. 588.

Ὀνησίμη 315,2. 368.

Ὀνήτωρ 844. 931,1.

Ὀνομαστός (?) 444,1 adn.

* Honorius inperat. 879.

“Π. Ὀρδεωνιος Λολλιανός 811.

Hordionia Polla 569.

Ορεῖνος v. Χρηστεῖνος.

“Ὀρέστης 872,9.

Ὀρεστῖνος 428,2.

Ὀρϑαγόρας 808,1.

"Ὄρριππος 843,1.

“Ὄρφιτος 841.

Ὄσσιλος 486,2.

* Valens Aug. 824.

Οὐαλης 838,1.

* Valentinianus Aug. 824,

Valerius Valens 838.

T. Οὐάριος Χαρεῖνος 154.

T. Οὐενοῦστος Add. 697a.

Οὐερδιανός 459,6.

Οὐήρα 563,1.

Οὐείβιος 548,4.

Ovixrup 827,3. 6.

Οὐλιαδης 297,1.

indices.

M. Οὐὔλπιος (2) 9476.
Οὔλπιος ᾿Αγαϑόμορος 524,1.
Vlpius Charito 622.
Οὐλπία Ἄπφη 376a.
Vlpia Charitine 622.
Οὐυνίων 339,8.
Volusiana v. Rufina.
Οὐράνιος 1017,2.
Οὐρβι.. MapuXiva 710.
Ὀφέλλιος 602,3.

Παιδέρως 822,3.

Παιδίας 472,1.

Πακᾶτα 733,2.

Παίων 1006,1. 1007,3.
Παλλάς 698,7.

Παμμένης 124.
Παμμονιος 715.

Πανϑεια 248,20.

Παάνϑης 721,5.

Παΐννικος 783,5.
Παντακλῦς 926,1.
Πανταρχος 403,3. 13.
Παπᾶς 669.

Παπείριος 365,1.

Παπίας 660,3 cf. praescr.
Παπιανός Add. 82822.
Παπιανή Add. 319a3.
Παρδαλᾶς 167,2. 1005,1.
Παρδὸος 307,2.

*Ilapüév; Nicaeensis 1089,9.

IIagüéviog 388,4.
Παρϑενίς 634,1.
“Πάρις 1095,83.
“ Παρισάδης Bosp. rex 713,3.
Παρμενίων 218,4.

Πασικράτης 666,3. 772.

Q. Passe... Archias (?) 677.

Πατρικία 421.
Πατροβᾶς (?) 669.
Πατροκλῆς 221,4.

indices.

Παάτρων 546,4. 12. 17. 1102.

IIarpwivog 1026.

Παυλεῖνος 394,2. 572,2.

Παυλεῖνα 178,1. 272,16. 387,12.
596,2. 647,8. 733,1.

Παυσανίας 1131,1.

Παυσίμαχος 892,4.

Παφιανός 605,1.

Πεδανίη 331,1.

Πείϑων 66,2.

TIewidyaE 7,2.

Πεκτόριος 725,11.

"Πέλοπος χϑων 846,1.

" Περίανδρος Corinthius 1113,1.

Περιγένης 468.

Περικλῆς 86,2.

Perpenna Romanus 891.

Ilerpoxopat 716,9. 8.

Πετρωνιανός 1001,1.

Petronius Apollodorus 824.

T:. Πετρώνιος Καπίτων 418.

Petronius Secundus 987.

“Πηλεύς 192,6.

"Πηνελόπη 471,2. Πανελόπα Βιϑυνά
250,2. — Πηνελόπεια 277,4. 874,1.
917,2 (νέα).

Πίγρης 1104,8.

Πιϑαῖος (Ὁ) 504,1.

Πίννας 529,2. 4.

Πειόνιος et. Pionius 647 marg.

Πείσων 265,6. 868,2.

Πιστὸς ἐπωνυμίαν 52,3.

Πιστοτέλης 152.

“Πιϑεῖδαι 916,1.

“Πλάτων 882,4.

Πλείσταρχος 791,3.

Πλῆνος (?) 709,1 adm.

ἴταρχος 146,1. 909,2. 5. 967
praeser. Add. 30621.
* Πλούταρχος Nestorii f. 910,2. 911,2.
Πλώτις 118,1.

989

Πνυταγόρας 846,2.

Ποϑεινός 956,1.

Ποϑοῦσα 480.

Ποικίλιος 573,6. 199,2.
"Ποίμανδρος heros 495,2. 496,2.
Πολεμώ 64.

Πολιαάνϑης 783,6.

Πολιοῦχος 907,1.

M. Πολείτης 391,2.
Πολυαίνετος (?) Add. 471a1.
Πολυάρατος 61.

Πολυγνωτος 508,2.

* ΠΙολυδευκίων Herod.lib.1090,1.1091,1.
Πολύζηλος 865,1.

Πολύιδος 221,1.

4 Πολύκλειτος 492.

Πολυκλῆς 854,1.

Πολυκράτης 62.

Πολύκριτος 855,1.

Πολυλλίδης 70.

Πόλυλλος Τ0.

Πολυύμνηστος 61. 751,1.
Πολυνείκης 529,3. 611,1.
IIoAvvo//a Add. 18122.
Πολυξένη 176,2.

Πολύστρατος 70,1. 790,1 (heros).
Πολυχρόνιος 398,8.

Πομπήιος 644,4,

Πομπήϊος Διοκλῆς 600,2.
Pomp... Modesta 677.
Πομπηία 644,5.

Πομπωνιανός 893,2.

Ὦλος Πόντιος Νυμφόδοτος 956.
Ποπιλίη 559,1. 7.

Πόπλιος. . 296,1.

“Πορφύριος 935,2 cf. subscr.
Ποσείδηος (?) 916,2.
Ποσείδιππος 201,8. 780,1.
IIoridwviog 858,1.

Ποτάμιλλα 128.

Πουβλιανή 674,3.

ὅ90

Πούδενς 644,5.
Πουτάλα 505. --- Πουταλεία κόρα ib.
— V. Πωτάλα.
Πραξαγόρας 955,9. 864,1.
Πραξιμένης 179,9.
MpaEivoug 52.
* Πραξιτέλης 42,1.
Πραξιτέλης 744,1. 924,4.
“Πρίαμος 1095 adnot.
Πρειμέρως 281,2.
ΠΡρειμεγένη 298,06.
Πρισκιανή 944,17.
"Πρίσκος 841 subscr.
Πρίσκος 165,1.
Priscus v. Flavius.
Πρόβος 902,1.
Probus v. C. Iulius.
Πρόϑυμος 145.
Προχλείδας 182,1.

Πρόκλος 539,3. 590,1. 703,2. 1061,3.

Πρόκλα 565,6. 703,3.

* Προμηϑεύς 1082,17.
Προμηϑεύς 938.

Πρωταρχος 233,9. 8.
Πρωτίω» 133.

Πρῶτος 214,7 (?).

Πρώτη 649,1.

* Ptolemaeus Lagi f. 849,2.
"Πτολεμαῖος (Philadelphus) 957,5.
Πτολεμαῖος 2929.
“ιυϑαγόρης 882,3.
Πυϑαγόρης 36,2.

Πυϑέας 245.

"υϑικός 483,9,

"Πυϑίων 26,2.

υϑόδωρος 115.

"Πυϑοκλῆῇς 71,1. 926,2,
"ὕύϑων 759,1.

HvAadws 377,1.

IlJpgus 751,1.

indices.

Πύρρας 844,3.

Πύρρος (vel Πύρρης) 905,6.

* Πυρρωνιαστάς philos. Pyrrhonius (?)
Add. 241 Ὁ4.

Πωλιττα 329,1 cf. Add. et praef.

"Πὥλλα 467,3. 468,3. — V. Hordionis

Πωλλίνα 229,1 cf. Add. et praef.

Πωλλίων 946,1.

Πωμπτίλα 547,1. 9. 12. 17.

Πωτάλα 505,9.

Ῥαγέδαφνος 533,3.
“Ῥαδάμανϑυς 173,15. 452,19. 514).
1046,47.

Ῥειπάνη nomen corruptum pro Te-

τιανη 815,8 adn.

“Ῥηγλα Herodis Attici uxor 160.
1046,2.

Ῥοδογσύνη 685,1.

Ῥουστικός 644,8.

Ῥουφίλλη 998,10.

Ῥουφεῖνος 642,1. 2 (Acrépioc). 729,1.

Ῥουφῖνα 590,1. 691,1.

Rufina Volusiana 824.

Ῥοῦφος 395,2. 5. 969.

Ῥωμανός 891,1.

Σαβῖνος 433,1. — . Ἰούνιος.

*Xagia Hadriani uxor 988,3. 989,3.
6. 992.

ΣΣαβῖνα 527,1. 680,1.

Σαββίων 538,7.

Σάγαρις 793,1.

Zwyí(rrag Add. 307a 1.

Zdów; 450,7. — Πξάαδος (lat. Satus)
714,1.

Σαλβία Marpuva 659,4.

Σάλουιος Μηνᾶς 815,3.

ΣΣανένως 1022,1.

Zapamds v. ἸΣεραπιαῖς.

indices. 591

Σαραπιακὸς v. Zepamiuxoc. Σῖμος 925,1 (Ὁ), 948,6 cf. praescr.
ΣΣαραπίων 149 acrost. (v. praef). | ZiuvAoc 31,1.
861,1. 984,2. 1016,9. — V. Ze- | Σίμων 88.

βαπίων. Σκεπτιανή 545,9 ef. Addend.
ΣΣατορνέῖνος 105,1. Zxeudg 929,1.
Σάτυρος 71,2. 184,8. 200 adu. 581,8 | "Σκιπιάδαι 674,4.

(lat. Saturus). 969. ZxAaónrog (Ὁ) 537,6.
*ZXefspe; inperator 920 II 3. — | Zxpegwvía Φηλεικίσσιμα 314.

Σεβήρεια ludi 967. Σκυϑίη 641,1.

*Xeovipes (L.Catilius) Add. 88825. | Σμύρνη 465,5. 584,2. — Ζμύρνα 143.
ΣΣεβῆρος 887,2 (Ζωσιμιανείδης). 1084, | Σξόεμος i. 6. Σξόαιμος 662,1.
35. Σόσσιος Πρίσκος 841.

Σεβήρα 567,1. 8. Σουλπίκιος 491,7. 618.

Σέκκιος Τρόφιμος Add. 17222. Σοφοκλῆς 208,5. 9.

Σεκουνδίων 522, 1. 14. Σοφωνιχος falsa lectio pro ᾿ἈΑσωπιχος
ΣΣεχοῦνδος 954. — V. Petronius. 492,3 cf. praef.

Σέλευκος 40,5. 292,2. Σπαρτιατικός 917,3.

Σέμνος (?) 804,2. ΣΣπενδοφόρος 688,1.

Σέμνη 544,2. πόρος 515,2.

M. Σεμπρώνιος Νικοκράτης 613. Σπούδη 283,1.

Zébrrog 836,1. ΣΣπουδοκράτης 69.

Zeov$pog v. Ze[jspoc. Στάκτη 696,1. .
M. Septimius Diocles Add. 646a. Στάτιος Σεραπίων 963.

Σεράμμων 713,14. ΣΣτεφανηφόρος 342,1.

Σεραπιακός 695,1. Στέφανος 538. 941,8.

Σεραπιαῖς 695,2. Στησίας 15,2.

Σεραπίων 963. Στόλος 201,1.

“Σέργιος martyr 1064,4. 10θὅ,4. Στρατεία 205,5.

Σερουίλιος 592,8 cf. praeser. Στρατόλα 951,4.

Servilia Ambrosia 592. Στρατωνίδης 14.

Σήμων 5,1. 801,2. Zrparovix« 118,4. Add. 228b3.

Il. X8évwog ΔΛιχινιανός 944. Σ ταρτόνικος 404,4.

II. Σϑένιος Φρόντων 944. Στράτων 715.

ΣΣϑενίη 498,4. ΣΣτρόγγυλος 390.

Σιβύρτιος 156,1. Στρυμονίου παιδός i. e Strymonis f.
Züpoc v. ἸΣίϑρης. 561,4..

Σίθρης 454 (i. q. Ziopo:). Συύμμαχος 88. 946.

Σιλεωνίας (Ὁ) 788,4. Συμφορος 963,3.

Σιλονανός 4322. Σωγένης 215,6. 466,2 (2).

Σίλονιος 804,2. Σωζομένη 520,4. |

Σιμπλίκιος 921,4. Σωζων 171,1.

592

Σωκρατέα 2184. . ΄
Σωκράτης 845. Σωκαάρτης 498,1.
Σωναυτας 265,8.

Σωσϑένης 704,2.

Σωσειάναξ 205,9.

Σωσίβιος 844,3.

Σωσίκλεια 1136,1.

Σωσικλῆς 715. 183,6.

Σωσίνους 54.

Σωσιπάτρα 410,1.

Σωστρατος 940,8. 814,1 (?).
Xwrag 652,4 719,6. 10. Add. 24222.
“Σωτήρ Ptolemaeus 98244.
Xwrwpiya 276,1.

* Σώτηρος sophista Add. 87722.
Σώτηρος 269,1. 503,1.

Σώτιος 64,1.

Xwrla Korewia 155.

Σωφρονίη 344,14.

Σωχαρμος 217,1.

δ΄ Τάνταλος 734,8.

Ταξιάρχης 616,5 cf. praeser.

Ταροῦδος 1058,1.

ἸΤατία 391.

Τατία Βαυχυλίς 516.

“Τατιανὸς 919,1. 1020,1.

Τατιανός 611.2.

ἸΤαύγετος 698,7.

Ταυρίσκος 1128,18.

Τελεσίλλα 676,1.

Τελεστοδίκη Add. 7504].

Τελεσφόρα 123,1.

Τελεσφορος 123,1. 357,2 (Ἀλέξανδρος).
872,16. 482,1 cf. praescr. 970,2 et
971 (M. Aurelius).

Τελέσων 183,06.

Τερείας 52.

Τερσεύς (Ὁ) 371,1.

Τέρτιος 971.

indices.

Τερτία 251,5.

Τέρτυλλος 407,1.

Τερτύλλα 344,8.

Τέττιχος 1,2.

Téyvov 93,1.

Τηλεχλῆς 40,3.

Τηλέμαχος 69.

“Τηλεφίδαι v. ind. geogr

Τιβέριος 896,2. 897,2.

Τειμαῖος 899,1.

Τειμανδρα 697,1.

Τιμέας 187,3. 367,11.

Τειμίη 425,1.

Τιμογενίς 822,6.

Τειμόϑεος 539.

Τιμοκλείδας 783,4.

Τιμοκλέων falsa lectio pro Τιμοκλῆς
492,8 cf. praef.

Τιμοκλῆς 14,2. 492,3.

* Τιμόχαρις sculptor 851. 932.

Τιμόστρατος 816,1 cf. praeacr.

Τιμοτέλης 783,5.

Τείμων 899,1.

Τινηία Ὑγεία 570.

Τίρων 444,2.

Τισαμενός 141,4. 874,2 cf. praescr.

Τειτάνιος i. e. Τιτιανός 473,1.

Τειτιανή 815,3.

II. Τιτίδιος Karírov 660,2.

Τίτος 465. 517,1. 6. 11. 14. 6249.

Τιτυρεία γυνά i. e. Tityri uxor 505.

Ἰλασίας 179,1.

"Τόμοιο ἄστυ 531,5.

Τουρράνιος 978,1.

*Traianus: Αὐσόνων δ γητῆρι 549,7.

Τραιανός 632,1.

Τραῦλος (?) 541,2 (an Παῦλος ἢ).

Τρίαξ 938,1 cf. praefat.

"Τριόπας (-αο) 1046,64. 1046,09
(Τριόπεω ἐνὶ δήμῳ). ibid. 95.—

indices. 598

V. Αἰολίδας — Τριόπειος v. "EpivUc.
— Τριόπειαι Regila et Faustina
ibid. 65.

Τροφιμᾶς 316,2.

Τρόφιμος 181,2. 356,1. 8379. 374.

Φείδιππος 66,2.

Φείδων 265,4. 825,3.

ᾧερενίκα 260,1.

* Φέρης 192,6. — Φέρητος γένος 191,1.
Φηλεικίσσιμα 314.

383,1. 885,1. 964, Add. 77222.
Τρυφέρα 169,8.

Τρύφων 311,8. 316,1. 371,2. 531,9.

928,8. 969,3 cf. subscr.
Τρωΐλος 415,1.
* Tpws (Ἐριχϑονίδης) 1046,40.
M. Τύλλιος Εὐτυχής 947.
Τύριννα 294,1.
Tux» 284,8. 322,6. 695,1.

*'Y'axiy0o; Apollineus 478,5.
Ὑάκινθος 659,2.

Ὑγίεια 474,4. — Ὑγεία 570. 572,3.

Ὑγεῖνος 565,1. 802,3.

"ἴλας Herculeus 711,2.

Ὑλεύς (?) 351,4.

“Ἰμμίδιος Κόδρατος Add. 8888.
A ra roc 624,9.

Ὑψικλῆς Add. 46181.

.... (viri nomen) 13,1.
$a .t..1770; (viri nomen) 742,1.
Φαίδιμος 72,1.

Φαῖδρος 481,1. 820,2.
Φαίνιππος 398,3.

$auvig 232,1.

ᾧΦαλερνος 994,5.

Φαναγόρα 50,2.

ᾧΦανόμαχος 763.
Φανομαχοσσός 113,1.
Φανοστράτη 45. 133.

Φαρνάκης 214,9. 259,1 cf. praescr.

* Φαυστείνη maior 1046,48.

Φαυστεῖνα, 689,9.

Φαῦστος 476,3 cf. praescr.

Φειδιακὴ χάρις 7944.
Kaibel, Epigrammata graeca,

Φηλικίτας 558,9. 7. 9.

Φίλη 82,8. 510,1.

Φιλαγριος 1067,2.

Φίλαγρος 78.

ᾧΦιλάδελφος 243,1. 9.

Φιλαδέλφεια ludi 966.

Φιλέρως 368.

Φιλήμων 910,1. Add, 88624.

Φιλήρεμος 526,1.

Φιλησίη 511,4.

Φίλητος 364,1. 368. 615,10. 630,1.

diua. (Ὁ) 55,1.

Φιλῖνος 628,1. 890,1.

duo; 714,1. 6. Add. 24223.

“Φίλιππος rex Maced. 1088,3.

Φίλιππος 236. 890. 440,1. 441,6.
514,3, 517,1. 9. 11. 547,7. 18.
553,1. 731,1.

Φιλίσκος 948,5 cf. praeser.

Püirrae 1125,1.

Φιλοκλῆς 295,1. Cf. Addend.

Φιλοκράτεια 295,2. 352,5.

Φιλοκράτης 122,1. 491,1 cf. praeser.

Φιλοκύνηγος canis 332,1.

Φιλοξένη 126,1.

Φιλόξενος 260,5.

“Φιλοποίμην 1044,1.

Φιλοστράτη 50. 463,1.

| Φιλόστρατος 761,1.

Φιλότειμος 963,2.
ᾧιλουμενός 132. 949,5.
Φιλουμενή Add, 297a.
φίλτατος 570,5.
dikrépa 852,2.
Φίλων 50. 213,2. 493,1. 779,8. 783,5.
853.
98

594

Φλαμμας 997.

T. Φλαβιος Δισγενιανός 1034,34.

T. Φλαουιος Φιλεῖνος 890.

Δ. Φλαουιος Φιλάμμας 921.

Flavius Priscus 619.

ᾧῷλαουια 435,3.

ᾧΦλαουιανός (7) 1047,9.
552,1.

5 Φλεγύας Add. 805 48.

Φλωρεντεῖνος 1057,1.

Φλωρέντιον 686,2.

Φλώρος 696,1.

Φοίβη 150,1.

Φοξίας (vel Φοξιος) 488,1.

Fortunata v. Cerellia.

Φορύστας 938,1.

Φουλβία 995,3.

Φουνεισουλαιὸς 995,1.

ᾧΦσυύριος Μητρόδωρος 955.

Φρασίκλεια 0,1.

Φραάτης 410,1.

Φρόντων 717,8. 944. 1092,1.

Φυρμη 577,1.

Φωσφόριος 914,1.

Puri; 175,1.

ᾧΦλαβ' ανός

Χαιρεστράτη 44,2 cf. praescr.
Xapíac 495,1.

Χαρίδημος 305,1.
Χαρίσανδρος 841.

Χαρείσιον 917,1.

Χαρείσιος 995,1.

indices.

Charitine v. Vlpia.

Χαρίτων 401,1 (?). 565,5. 622,1.

* Xapuavrióx; Gorgiae pat. Add. 875a.

Χελειδων 556,1.

Χέρσις (Ὁ) 768,5.

Χρησίμη 861,2.

Χρήσιμος 391,3.

Χρήστη 654,1.

Χρηστιανή 530,5.

ΣΧρηστεῖνος Ὀρεῖνος Add. 33322.

Χρόνιος 395,8. 713,10 (ὃ καὶ ᾿Αρτεμί-
ὅωρος Εὐσδὶος).

Χρυσεόμαλλος 351,2 cf. subscr.

Χρύση Zxemram 545,2.

Χρυσύα 185,3.

Xpucioy 413,4.

Χρύσιππος 959,1.

Χρυσίς 325,14.

Xpucoyory 186,4. 785,92.

Χρύσων 197,1.

Χυνδόναξ 585,9.

Ψενόσιρις 1022,1.

Wo$&c 362,4 (ὁ xXkwBeis).
᾿Ωκέανος 559,2.

"Opépioc 943,1.

ον ϑαάνης 756,1.
. «ϑέρσης 169,1.
.ἔμου Add. 18141.

V. VOCABVLA POTIORA.

& μὲν — d δέ 185,6. 8.

ἀβακχεύτοις 871,7.

ἀβλαβὲς ἴχνος ἔχων 231,8.

οὐκ ἀβοόατος 240,1. --- κλέος οὐκ
ἀβόητον 40,8.

ἁβρὸν ἄϑυρμα canis 626,8.

ἁ βροσύνη βίον ἐκτελέσασα 358,2.

ἁβρύνεται 542,8.

ἐπ᾿ ἀγαϑῷ 983,3. 984,8.

ἀγάλλετο δαίμονι χρηστῷ 155,8. ἀγαλ-
λόμενος ζεύγεσι καὶ δούλοις 406,8.
ἔργοις 904,4. ἀγαλλόμενον ἐχέτλη-
σιν 821,5. μάλα πᾶσιν 462,15.
δένδρος κλωσὶν ἀγ. 546,8. ἀγαλλο-
μένη vitibus Chius insula 88,6.
ἀγαλλόμενος Νύμφαις 1078,1. -ν
πᾶσιν 540,2. ἀγαλλομένην ϑέμιν
1078,10. ὠγαλλόμενοι Ἕρμαάωνι ϑεῷ
949,4.

κλεινὸν ἄγαλμα ipse defunctus 511,9.
μοῖραι πέμψαν ἄγαλμ᾽ ᾿Αἰδὴ 336,8.
χειρὸς ἄγαλμ᾽ ἀγαϑῆς A dd.805a(b)10.

ἄγαμαι τεθνεώς 809,4. ἠγασάμην
488,4. ἀγασσαμένη 880,1. -μενοι
909,4.

μηδὲν ἄγαν φρονέων 618,4.

μνῆμ᾽ dryavoy 452,4. τέρμ᾽ ἐςιδεῖν

ἀγανόν 974,4. ἀγανῆς προστασίῃης
916,2. ἀγανῆσιν εὐδικίης 915,3.

ἀγανοφροσύνην 648,4. —

ὠγανόφρων 648,1.

᾿Αϑηνᾶς ἀγάπημα Mandulis 1023,1.

ὠγασϑενέων βασιλήων 1052,93.

ἀγαστὸν κῦδος 407,1.

ἥρωος ἀγαυοῦ 674,1. νῆσσος ἀγαυ-
ordrq 812,1. ἀγανοτατων ἀπὸ πα-
τρῶν 408,8.

ἀγγελικὴ ψυχή 1068,4.

ἀγγεῖλαι στίχον 1096,9,

ἄγγελον εὐσεβίης aram 888,4.

ἀγέλας ἥλικος ἀιϑέων 289,2. ὠγέλας
νέων 223,8. ἱππείας ἀγέλας 385,0.

βοῦς ὠγελαίας 1082,10.

ἀγένειος 941,2; 966,5 adn.

ἀγεννῶς Add. 33321.

ἀγέραστος 430,0.

ἀγέρεσϑαι 1046,85. πάντοθεν ἀγρομέ-
vov 1049,6.

ὠγέρωχος 165,1.

ὠγήραον ἥματα πάντα 820,6, ἀγ. ψυ-
χήν 594,5. ἀγήραον ἕρμα 1068,4.

ὠγήρατος 684,1. ἀγήρατος 547,3. Add.
8548. ὠγήρατον στόμα κόσμου
Homerus 1084,8,

38"

596

ἀγητὸν ἄγαλμα 881,8.

ἁγίαν ἐν Χριστῷ 183.

ὑπ᾽ ἀγκαλίσιν φέρομαι τέκνον 261,13.

ὑπ᾿ ἄγκος 781,7. ἐν ἄγκεσιν 932,1.

ὠγλαία τρίποδος 928,10. ἀγλαίης
668,4. --- ἀντὶ τόσης 152,16. ἀγλαίαν
canem defunctum 626,2. ἀγλαίησι
κεκασμένη 1074,3.

ἤγλαισεν χάρισιν 188,10. ὄργια ἀγλάισεν
872,14. στεφανοις 981,4, ὠγλάισαν
πατρίδα χάρισιν 28,4. ἀγλάισαν δέ
μ᾽ ἄνακτες praef. 8T7b3. ἐξηρέτ-
μοις πτέρυξιν ἠγλαισμένος 331,2.
σταχύεσσιν ἠγλαισ μένον Add. 88682.

ἀγλάισμα λέκτρων 825,8.

ἀγλαόδωρον Mariam 1062,5.

ἀγλαόπαις 896,1.

ὡγνὸν ὕπαρχον 911,1. id. gen. 906,1.
ἁγνὸν ράμμα 918,50. μνημεῖον
980,5. ὡγνοτάτων Μουσῶν 1089,10.

ὠγνῶτε κακῶν infantes 1046,16.

ὠγορᾶς τεμένει 108,3. λῆσαι ἀγορᾶς
commercii 1088,5.

ἀγοραίῳ Ἕ ρμῆ 712,1.

ἀγορανόμος 1075,3 acc. Add. 9713.
πανηγύρεως 904,8.

στήλη ἀγορεύει 52,1.
ὄνομα 258,1.

ὠγορασμών 114,5.

λαοδόκων ἀγόρων 461,10.

ἀγρεσίης 1104,2. .

ἀγρεύσας ἡλικίην 252.2.

ὠγρεὶ 818,1.

ἄγρην 1104,5.

ἀγρούιοις 1028 col. 11 8.

γείτονες ἀγροιῶται 1046,79.

ἀγρονόμοισιν 271,3.

ἀγροτέρου Βρομίου 811,1.
ἀγροτέρη 872,1.

ἀγρότα Yldv 1104,2.

πολύπυρος ἀγυιαά 1028.9,

dyopeuero τὸ

Ἄρτεμις

indices.

ὠγχέμαχος 962,2.

ἀγχιάλοις ἐπ’ ἀιόσιν 234,6.

ἀγχιϑέων προτέρων 847,4.

ἀγχίθυρος Δίκης 906,3. γείτονες ἀγχί-
ϑυροι 1046,62.

ἀγχίνοος 880,10. ἀγχινόοις πραπίδεσ-
σιν 408,6.

ἄγων ἔτος ὃ 668. ἑβδόματον ἄγοντα
καὶ εἰκοστὸν λυκάβαντα 434,5. ἀγέ-
μὴν uxorem duxi 372,15. ἀγετα:
86. τὸ ἱππικὸν 935. ἀλλ᾽ dye 566,8.
δ10,5. ἄγ᾽ ἰων 725,5.

ἀγῶνα δίκαιον laborem 1038,36.

ἀγωνίας 927,8.

ἀγωνοθετοῦντος 944. -οὐύντων 946.
τήσας 867. -ἥσαντα 878.

ἀγωνοθετῆρα 887,2.

ἀγωνοθέτης 939,4.

οὐκ ἀδαής 759,8.

ἀδάητον ἔτ᾽ ὕϑμασιν 1028,67.

κόρας ἀδάκρυτος Add. 241413. dó«-
κρύτοισιν ὀφθαλμοῖς 618 ep. 15.

ἀδεῶς 502,7 adn.

ἀδελφιδέοι 310,5.

πάντα ἄδηλα τύχης 551,12.

ἄδην 1036,19.

ἀδίαυλον δόμον Φερσεφόνας 244.9.

πάντ᾽ ἀδικοῦσα τύχη 664,5.

εἰ τοῦτ᾽ ἐστ᾽ ἀδίκημ᾽, ἀδικῶ 1111.6.

ἀδμήτην 325,18.

ἀδύλεσχος 646,8.

ἐξ ἀδύτων maris 1028,62. Δερναίων
ἀδύτων 86θ,4.

ἀείδουσιν κλέος 441,5. τύμβος ἀείδα
1089,11. ἀείσας χαίρειν τινά 431,1.
ὑμέναιον ἀείσαμεν 655,9. ἦσαι ἀπὸ
στομάτων 471,4. ἠείδοντο 929,5.
ἀσομένη 628,2.

ἀειζώοιο ϑεοῖο 459,4. ἄνδρεσσιν ἀειζώ-
οισι 444,7.

ἀείζως ψύχη 651,8.

LI

indices.

591

μοῖρα τις ἀευκέλιος quadrisyllabum | ἀϑλοφόρος ἵππος 625,2. ἀεϑλοφόρου

878,8.

ἀέναος δόμος 1063,1. ἀέναον δάκρυον
562,6. ἀενάου κρήνης 813,2. ἀένεον
σῆμα 867,1. ὑπὸ στάλᾳ ἀενάῳ
250,4.

πένϑος ἀεξίβιον 562,10.

κριὸν ἀεξικέρων 1102,2. |

ἐλεύϑερον ὦμαρ ἀέξειν 461,1. ϑεσμὸν
ἀέξων 555,0. τιμαῖσίν τινα 830,1.
εὐσεβίην 1064,8. παῖδας ἀεξομένους
498,8. ηέξησεν liberos uxor 408,
12. πόλιν 916,1. pater filiam 917,3.

Τάρταρον ἀερόεντα 1136,3.

ἠέρταζε 618,10.

ἀετὸν Prometheum 1082,17.

ἀζαλέηνν Δήμητρα 618,18.
ἀζαλέῳ 1046,12.

ἀἁζόμενος σοφίης ἐὸν ἡγητῆρα 847,5.
ἀζομένη deam 847,5. γονήων ἀζο-
μένως τιμάν 1028,40.

ἄζυγος μόσχου 1035,21.

ἀηδονίδα puellam 551,6. |

ἀηδὼν 546,8. 628,1. ἀηδόνα 246,8.
ἀηδόνας carmina 618 ep. 9.

πέμπε Ov ἠέρος εὔστοχον ἀγρην 1104,5.
ἠέρι πολλῷ 812,5, ὑπ᾽ ἠέρι 094,10.
μακάρων εἰς ἀέρα 654,4. τὸ σὸν
κάλλος ἀπῆλϑεν ἐς ἀέρα 723,1. εἰς
ἠέρα πολλὸν ἀείρας" 599,5.

ἀϑαλάμευτον ἡλικίην 912,82.

οὐκ ἀϑέμιστον 1046,88.

ἄϑεος Καμβύσαις 991,4.

ἀϑιγής 590,3.

ἄϑυιτα ἄμματα παρϑενίης 248,8.

ἀεϑλεύοντι 935,1.

ἀϑλητῆρσι 969,8,

ἄϑλα Σελήνης 947,4. ἐξ ἀέθλων εἰς
᾿Αἰδὴν ἔμολον 618 ep. 2.

ἀϑλοθετῆρα 584,2. gen. 888,1.

ἀϑλοϑέτην 969,2.

γήρᾳ ἐν

martyris 1068,1. ἀϑλοφούοις ἀνδρά-
σιν 407,8. ὄχοις 932,12. ἀϑλο-
φόρους ἀγῶνας 938,3. 1062,3, ἀε-
ϑλοφόρον 119,1; 855,9; 942,4. Add.
90623 praef. 9824,

ἀϑροίσης male pro ἀϑρήσης 618,20.

σὺν ἁϑροῖσιν ἄκεσσι 1084,26.

Ἄϑυρ mensis 988,6. 7.

τέκνον ἄϑυρμα φέρεν Mercurius dis
inferis 272,10. ἁβρὸν ἄθυρμα canis
626,3. ἣν — ϑρέψεν ἄϑυρμα δόμος
810,4. ἀϑυρματα 1077,1.

χορὸν εὐρὺν ἄϑυρον 825,9.

αἴ κε C, indic. aor. 243,31.

di i. q. ἀεί 991,8.

αἷα 637,2. 1049,8. Ἰλιὰς αἷα 1081, 1.
πατρίδος αἴης 1080,1.

αἰάζει 230,4. 210,4ᾳ.{ αἰάζων τύμβος
κῆρα 603,2. αἰαξας 239,7.

αἰακτὰν ϑύγατρα 205,5. αἰακτῷ τάφῳ
Add. 2282.

εἰς τὸν αἰανῆ χρόνον 263,2.

αἰγίοχος v. Ζεύς.

αἰγίπυρον 548,2.

αἰγλήεντι δόμῳ 1064,4.

ἀΐδαλος τύχα 240,5.

αἰδημοσύνη 108,2.

ἀΐδιον οἶκον 363,9. πένϑος 519,4. ὑπά-
Tuv λαχος 919,7. ἀιδίον μνήμης
925,15.

αἰδοσύνη (?) 561 adn.

αἰδοῖ παρϑενίης 879,2.

αἰζηον 840,1.

αἴϑε 1188,].

αἰϑέριον πόλον 225,8.
ρεσσι 650,11.

αἰϑεροδρόμων ἀστέρων 185,7.

ἐς αἴϑερον 812,4.

αἰϑέρος ἀθανάτοισι δόμοις 570,8. δὲ'
αἰϑέρος 990,5.

αἰϑερίοις τεί-

ὅ98

αἴϑρην 325,5.

αἰϑόμενον 80le Memnonem 990.2.

αἴϑοπι οἴνῳ 1084,28.

βρέφος αἴλινον 694,1.

αἷμα Διός 881,1. κλυτὸν αἷμα 1046,4.
αἷμα σον frater sororis 722,8. αἷμα
Ἐρεχϑειδᾶν 928,4. πώλων αἷμα praef.
93225. αἷμα λόχον 991,18. αἷμα
λαχοῦσαν 1044,1. ἀφ᾽ αἵματός τι-
νος 951,2. ἐξ αἵματος 852,3. αἷ-
ματος 1046,87. ἃ νίκα πύκταισι δὲ
αἵματος 942,1.

δι’ αἱμασιέων 782,4.

αἱμορυτοιο νόσῳ 218,8.

αἰνάρετον ϑανατον 425,8.

αἰνητὸν στέμμα πάλας 247,0. αἰνητὴ
πατρίς 546,1, μέγ' αἰνητῆ παρακοίτει
647,6.

αἰνόμορος 86,2. 314,27.

αἰνοπαϑης 212,16.

αἰνοτόκων γονέων 692,3.

αἶνος ἐφ᾽ ἱστορίη 878,10.

Κέρβερον αἰνόν 1082,11.

αἰγῶν ἔμβρυα 872,4.

αἰπηνὴς δόμος 1069,1.

αἷπος 781,1.

αἰπυνόω βασιλῆος Osiridis 1028,19.

αἰπυτάτων Üuxwv proconsulis 912,2.

εἷλον ὠγῶνας 938,8. δαίμων ζωᾶς εἶλε
φίλαν ἄλοχον 562,2. εἷλ᾽ ἄτροπος
Κλωϑὼ Νικοκράτην βιότου 462,9. τίς
τίνα πρῶτον ἑλεῖ 1108,2.

αἱρετίσας 252,1.

γαῖα εἰς dues ἦρε 150,1.
Εὐκλαάδιον 879,1. ταξιν ἦρε πάλης
966,4. κλέος ἤραο 534,9. παλον
ἤρατο 899,5. ὧν ἐσθλὸν ἄρατο
κλέος 185,18. ἀραμένη δαΐδας 818,
12, ἠρεμίην κοίτης ἀρα μένη 321,11.
τέχνην ἀράμενος 582,2. σωφροσύ-

φϑονος ἦρε

indices.

νης ἀραμένη στέφανον 686,4. ἀρα-
μένον στέμματα 881,2. κῦδος d ἀρα-
μένοιο 1010,38. ἀραΐμενος παγκράτιον
944,4, περὶ νῶτον ἀείρας 1102,1.
εἰς οὐρανὸν εὐρὺν ἀείρας 441,10. εἰς
ἠέρα, πολλὸν ἀείρας 599,6. ἠείρατο
πεύκας Àdd. 34141. ὠδίνων dop-
rov ἀειρομένην 461,32. ὃδξαν ἀειρά-
μενος 906,6. 11. gen. 1083,4. κχὺ-
δὸς ἀειραμένη 904,2. ἀερϑέν 462,13.

αἶσα μάχης 30,2. αἴσης πότμον 343,9.
ἐκ Διὸς «ἴσης 594,5. αἶσαν ἔκυρον
688,3.

μηδὲν αἰσϑομένα 818,6.

εἴ γ᾽ ἐν φϑιμένοισί τις αἴσθησίς ἐστιν
700,4. αἴσϑησιν τῷ. λίϑῳ ἡ φύσις
ἔδωκε 1002,4.

αἰσίμου ἤϑους 251,5.

αἴσιος ἐν φιλότητι 615,8.

ἠΐστωσεν 169,3.

αἰσχῶν particip. 396,5 adn.

αἰτέομαί ri τινος (gen. pretii) 974,4.

| eux oid εἴτε κακῶν αἴτιον εἴτ᾽ ἀγαϑῶν

871,6. 576,2.

αἰχμὴν στῆσαν 749,5: -

ὀίοισα i. q. ἀΐοισα 988,8.

αἰῶνος ἱστορίην 878,4. αἰῶνι per omne
aevum ὅ87,2.Ἡ. αἰῶσιν παρέδωκε
corpus 642,15 adn. — ὀ αἰωνων
gnosticorum 726,3. 6.

αἰωνοπυρέιον 1140,8.

ἀκαίριος 641,11.

ἄκαιρος δύναμις 1039,4, 1040,9.

| ἀκάκη ϑεῷ Plutoni 462,14.

ἀκάκωτος εὐχή 618,39.
πυρὸς ἀκαμάτοιο 618,7.
ἄκαμπτον τρίβον 198,4.
ἀκαρηνος Memno 1013,1.
ἀκατάγνωστος 128,3.
ἤκαχε 329,10.

indices.

ἀκειρεκόμης et ἀκερσεκόμης v. Φοῖβος.

ὀδώνας ἀκέοιτο 562,7. νούσου μ᾽ ἀκέσω
803,3. λιμὸν ἀκειόμενος 1033,21.

ἀκέσεις 863,6.

παντοίης ἄκεσμα νόσου 584,2.

ἀκεσώδυνε (Παιαν) 1096,7.

ἀκηρασίοις σκήπτροις 901,4.

κάλλος ἀκήρατον 174,4. δωώροισιν ἀκή-
paro; 173,15. ἀκήρατον Mariam
1062,5.

ἀκίνδυνον γέρα: (ro σιγᾶν) 1137,2.

ἀκινήτην γαῖαν 1046,78. ἀκίνητοι ϑέαι-
ναι 1046,80.

ἄκλαυτον τάφον 696,ὅ.

οὐκ ἀκλεὴ Add. 80741. οὐκ ἀκλεᾶ
πόνον 850,4.

ἄκλυτα 1046,91.

ἀκμαῖος Add. 241a5.
μαίαν 127,9.

ἀκμὴν νέος ὧν 669,2.

ἀκμῆτα πείρατα τέχνας 1054,4.

ἀκοιμήτου βασιλῆος 1064,9. ἀκοιμή-
τοις δάκρυσιν 507,4.

μάχης ἀκόρητον 993,5. ἀκόρητον ὀδὺ-
ρομένῳ 1046,19.

νόσων. ἄκος 243,7. ἄκος λοιμοῖο 1088,
27. ἄκος φέρεις 1027,97. ἄκη
202,4, ἄκεσσι 1034,96.

ἀκοσμίης 1068,2.

φρενὶ πότμον ἀκούοι Add. 241213.

ἄκρατον 1119,2,

ἄκραις collibus 1098,72.

dxpioc Περγαμίης 1035,8.

ἀκρίς 546,12.

dxprre δαῖμον 904,8. ἄκριτον ἁλιυκίαν
ϑεμένα Φερσεφόνα 244,2,

ἀκροϑίνιον ἄρκτου 811,5.

ἄκρον ἔχων σοφίης 449,2. ἄκρα φέρουσ᾽
ἀρετῆς 224,2. ἀκροτάτοις χείλεσι
547,8. ἄκρον adv. 948,3. ἄκρων
(scopulorum) ξίφος 214,5.

κάλλει ἀκ-

599

ἀκταῖς ἸΞινυητίσιν 810,1.

ἀκτὶς ἀελίω 1028,8. ἀκτῖσιν πυρίναις
987,2. ἀκτῖνας ἀνίσχη 1000, 8.
ἀκτέῖναι 821,4 adn. ᾿

ἀκωλύτῳ τύχη 149,8.

ἀέκουσαν ἀνάγκαν 1028,54.

ἄλαλοι κείμεσϑα 620,8.

ἀλάμπετον "Ἄδαν 241,5. ἀλάμπετον
οὖδας 264,5.

ἀλαμπέας Ἄιδος εὐναῖς 431,8.

ἀλωΐμενον ἐν ξενίη 1041,8.

πένϑος ἄλαστον 943,21.

ἀλάστωρ 1038,91. ῥόμβος ἀλάστωρ
1046,93. -

ἀλγήσας φρένα πολλαί 815,9.

ἀλγηδὼν 215,4.

πινυτῷ δεδμημένος ἄλγει 233,5.

ἀλδησκοντες ἀνέτρεφον 511,8.

ἀλέασϑαι 1046,97.

ἀλέγησθον 1046,65.

ἡρώων ἀλεγίζειν 1046,42.

ἀλεείνων 1068,7.

ἐπ᾿ ἄλειφα χεύσομαι 816,8.

ἀλεξητῆρα κακῶν 831,13.

ἀλεξητήρια, νούσων. 884,8.

ἀλεξιχόροισιν ἀοιδαῖς 1027,35.

νοῦσον ἀλευάμενος Add. 815412. ὕβριν
ἀλευάμενον 847,2.

πένϑος ἄληκτον 690,3.

ἀλυγκίου ἡρωεσσιν θ48,8.

ἁλικλύστῳ πὰρ χϑονὶ Πειραέως 113,2.

ἁλιμυρέα πόντον 256,5.

ἁλίαις Σξτροφάσιν 184,6.

ἀλίπλαγκτος ἔχις 1038,18.

ἁλιστεφής Thasus 208,16.

diurpovóuv 1052,5.

ἀλιτροσύνην 1046,78.

ἄλκαρ 1085,10,

ἀλκῇ κρατίστους 878,1. φρενὸς ἀλκῇ
(μέγαν) praef. 85641. ἀλκὰν 'EA-
λαδικαν 1081,2,

600

ἀλκίμῳ Ἡρακλεῖ 790,2. ἀγῶσιν ἄλκι-
μὸν 854,4. ἄλκιμον Heroem. deum
841,1.

ἀλκυονίς 205,6 adn. 241,8. 367,5 adn.

ἠλλάξατο ὠδῖνα λύπης 691,3.

ἀλληλοφονίης praef. 877b.

ἀλλίστου ᾿Αίδεω Add. 69722.

ἀλλοδαπὰν γαῖαν 244,5. γαίη ἐν ἀλ-
λοδαπὴ 107,8. ἀλλοδαπῶν ϑαλασ-
σῶν 834, 2.

κυροῦντας ἄλλον ἐξ ἄλλης χϑονός 363,4.
ἄλλης ἄλλος ἀπ᾿ ἀγρεσίης 1104,2.
ἄλλο δ᾽ οὐδὲ ἕν 646,06.

. ἀλλοτρίαις παλάμαισι 618,28. ἀλλο-
τρίως miro modo 989,2.
ἄλμα κρημνῶν 225,2.
ἀνθρώποις ἀλόγοις 329,4. ἀλόγων

animalium 459,8.

δαίμων ἀλόγιστος 334,10.

ἀλοιδόρητος 128,4.

ἁλὸς οἶδμα 115,3, συμπλουν πολλῆς
ἁλός 329,8. ἁλὸς ἔκτοθι 792,5.

ἄλσος Musis sacrum 829,1. ἄλσει
μέσσῳ statua posita 888,1. ἄλσεα
δενδρέων 1046,82.

φόνων ἀλύκτων 793,4.

ἄλυπον 323,1. γῆρας ἄλυπον 67,3.
ἀλύπως ζήσας 728,1. πρέσβυν ἀλυ-
πότατον 202,6. ἀλυπότατος κλιντήρ
450,5.

ἀλύτοις δεσμοῖς 429,1. 737,1. acc.
170,6. νήμασι μοιρῶν 520,7.

ἀλωήν 1046,68.

ἀμαιμακέτο:ς βυϑοῖς 863,4.

ἀμαλλοτόκοισι πεδίοις 1028,3.

ἀγηράτου ἀμαράντου 547,3.
ἀμάραντον 250,5.

ἀμαρυγᾶς 1028 col. III 19.

ἀμαυρῶς 956, 3.

οἶκον ἀμαυρώσας 321,2. βίος ἡμαύρω-
ται 944,12.

πνεῦμα

indices.

ἄμαχος ἐβίωσα 887,6.

ἀμήσετε καρπὸν 1036,19.

ἀμβλυωπὸν 459,4.

ἀμβολάς Nili fl. 980,8.

σώματος ἀμβροσίην 338,3.

ἀμβροσίοιο πέδου 1068,8. ἀμβροσίης
μοίρης 470,2. ἀμβροσίησι τραπέζαις
312,18.

μετέβης ἐς ἀμείνονα χῶρον 649,1.

ἀριϑμὸν ἐτῶν ἀμείβων 339,5. παρὰ
τύμβον ἀμείβων 618 ep. 15. ἀμεί-
βοντα κλυτὰ φῦλα Κελτῶν 831,11.
ἀμειβομένου οἶμον μοιρῶν 688,2.
πίστιν ἀμειβομένη 117,2. duci, μενοι
χάριν 500,3. 878,12. χϑονίων ὅρμον
ἀμειψάμενος 958,13. ζωὴν ἀμειψα-
μένου 969,9, ἀμειψα μένῳ δυίματα
Κλυμένου Add. 55222.

ἀμείδητον Τάρταρον 915,2.

ἀμείλικτος μοῖρα 840,1. ἀμειλύιτων
(sic enim corrig.) ὑπὸ μοιρῶν
324,1. ἀὠμειλίκτους ὀδύνας 562,7.

ταῦτα ἀμείλιχα σάρκες ἔχουσιν 650,8.

ἔργον ἄμεμπτον 197,1. κόσμον 1069,5.
δρόμον ambulationem 714,2. ἀμέμε-

— rw; 1041,3.

ἀμεμφὲς ἄγαλμα 140,1.

ἀμένηνα πονήσας 618,28.

ἀμέρίμνως 727,11.

κερδέων ἀμετρησίη praef. 877b.

ἀμετρήτων μόχϑων 840,1.

κάλλος ἄμετρον 1062,2.

ἀμήτορα μητέρα 865,8.

ἀμητύν 1028 col. II 38.

ἀμηχανίης πόρον 1073,4.

γάμων ἀμιάντων 204,13.

ἄμματα παρϑενίης 248,8.

ἄμμι 461,9. 590,9. ἄμμε 208,21.

ἄμμιγα 474,8. 948,4.

& a puopoc rd ps; A.dd.242a10. - ἐσθλῆς ἐλ-
πίδος 551,1 123/86 a μμορονθ 18ερ.14.

| indices.

ὠἀμμοφανὴς x9uv Aegyptus 430,8.
ἀμοιβαδίς 998,9.

ἀμοιβῆς ὑπατίας 919,10.

βιότοιο ἄμοιρος 730,1.

πατρίδος ἁμῆς 581,2.

ἄμουσος 241,3.

ἄμπελος ϑαλερή 120,6. — ῥα δινή 812,3.

ἄμπελος ὕδωρ πιοῦσα 1119,1. du-
πελὸον 1028 col. II 89,

Τμώλου ἀπ' ἀμπελόεντος 442,8.

δεινὴν ἄλγεσιν ἀμπεχόνην 698,4.

παγίδας ἀμπλακίης 421,4.

ἀμυύμμωσιν 451,8. 594,6,

ἀμύντορα πατρίδος αἴης 1080,].

ἀμύριστα στέμματα 418,5.

ἀμφαδόν praef, 93826.

ἄμφεπες ἔργα δίκης 178,16, τάφους ἄμ-
φεπε2θ4,8. ἀμφὶ δὲ νίκα ἔσπετοθ38,9,

ἀμφιάλω Ἰθάκα 187,2. ἀμφιαλων
ἀνδρῶν 859,4.

ἀμφιβέβηκεν ὀστέα Φοιβος 478,3. ἀμ-
φιβέβηκε κόνις 284,2, «-ϑεοῦ χάρις
1068,8.

ἀμφιβαλὼν ὀροφήν 402,4. ἀμφέβαλον
ἔρκεσι 1068,59. ἀμφιβαλὼν πτερύ-
γεσσι νεοσσόν 1033,20. ἀμφὶ βα-
ρυζήλου τέρμα βαλοῦσα τύχης 314,6,

χλαμύδεσσι ἀμφεμμένοι 1085,95.

ἀμφιϑαλὴ πόσιν 550,8. .

ψαλμοῖς ἀμφικρότοισι 928,8.

ἀμφίκυρτον σελήνην Add. 87422.

ἀμφιλόγους δίκας 647,15.

ϑῶκον Ὀσείριδος ἀμφιπολεύω | 415,5.
ψυχὴ σκῆπτρον Ῥαδαμάνθυος ἀμφι-
πολεύει 1046,47.

d μφίπολος Minervae 97,1. Διός 556,1.
ἀμφίπολον γεράων 1046,52, ἀμφίπολ᾽
εὐτραφίης 1086,].

ἀμφὶς ἔχουσιν 546,5.

ἀμφιστέφει 995,9.

κόνις ἀμφιχυϑεῖσα 104,5.

601

ἀμώμητον σῶμα 150 adn, — hominem
996,1.

ὦ ἄνα 186,6.

πηγαὶ ἀναβλύζουσι 810,9.

ἀναγνώσμασιν 427,6.

ἀνωγκαστῆρες ἄτρακτοι 222,8,

ἀναγράφεται 540,2. ἐν χρηστοῖς πολι-
(Teig 906,16. Εὐβούλον κούρα.
ἀνεγραφόμαν adoptata 205,9.

εἰς μέτρα ἥβης ἀνηγόμην 193,8.

ἀναδεξάμενοι 937,1.

-στέμμ᾽ ἀναδησάμενος 879,4.

ἀνάϑημα 440,3, d. ἀπὸ Μήδων 741,1.

πόντος ἀναιδὴς Add. 463a 1.

ἀναιμοσύνοις 1047,5.

ἀνεῖλε Add. 307al. μναμαν ἀνεῖλεν
Add. 22848. δῶρον ἀνειλόμεθα
885,2.

κεῖμαι ἀναίσϑητος 513,2. ἀναισϑήτῳ
περὶ τύμβῳ 502,12.

ἀναάκεισϑαι 829,1. ἀνάκειται Αἀὰ,
875a7. ἄγκειμαι 817,4. ἄγκειται

1046,8. |
μοιρῶν vij ἀνέκλωσεν 1084,10.
ἀνακρούει ἐπιπομπήν 1026,2.
ἀνάκτορα Δηοῦς 950,2.
ἐκ βίβλων ἀναλέξας 878,5.
ἀνήλλατο Add, 64623.
ἄναλκιν 459,3.
ἀνέλυσα νηδύν 1028,17. ἀνέλυσα ab-

solute 718,2. ἐς ϑεοὺς ἀνέλυσα

840,7. ἀνλύω 1028,55.
οὐκέτι μοῖρ' ἀνέμεινε 482,8, ἀναΐμεινον

1038,15. 1039,10.
πόνοισι πόνους ἀνεμέτρεε 146,3.
ἄναξ Mercurius 772,2. Hercules

831,5. Homerus 1084,10. ἄνακτι

ϑεῶν 793,11. ἄνακτα ζωῆς Chri-

stum 427,8. ἄνακτες Caesares praef.
872b3 et saepius. ἄνακτες ϑεοί

618,2. ἀνακτων ϑεῶν inperatorum

9g **

602
892,4. ἄνακτος Ἱπποκράτους 581,6.
ἄνακτος χεῖρες canem sepelivere
627,3.

ἀνεξηραίνετο flumen 618, 11.

ἀνάπαυμα μέγιστον sepulcrum 453, 3.

σῶμ᾽ ἀνέπαυσε πόνων 654,9. ἀμπαύ-
σας βῆμα 979,2. ἄμπαυσον scil.
maleficos 818,15. σῶμ᾽ dvarav-
σαμένη 609,8. ἀνάπαυμαι νούσων
650,6.

ἀνέπεισε 603,4.

ἀμπετάσω ΤἸηϑυν 1028,58.

ἀμπέταται δ4θ,6.

ἐκ καμάτων ἀνέπνευσε 891,2.

ϑανάτου ἀναπόστατος 526,8.

πυρσὸν ἄναπτε κακῶν 818,14. πυρὸς
ἀτμὸς ἀνάπτων 1064,5.

ἄναρθρα, φϑέγματα 1008,θ.

ἄνασσα Φιλῶν Isis 981,5. ἄνασσαν
᾿Εφέσου Dianam 798,2. ἄνασσαν

βουλήν senat. rom. 1046,35.
χοροστασίησιν ἀνάσσειν 1046,58. ἀλ-
Aoi μεϑ᾽ κα pueri ἀνάξεις 1037,11.
ἀναστείχουσι 1000,95.
TU κισσῷ τοῦτον ἀναστέφομεν 829,4.
κλῶνας ἀναστέφεται 786,4.
ἀντανύσης χεῖρα 1026,5.

ἀνέτελλεν 968,93. μητέρα ἀντέλλουσαν

(Memnonis matrem Áuroram)997,2.
. οἰνέτειλε σωτὴρ μέγας 978,4.
ἀνατιϑῶ 1096,12. ἀλιτροσύνην ἀναϑήη
1046,78. ἀνέϑεν 746,1.
ἀνετλὴν μογέουσα 614,7.
ἄναυδος 880,2. ἄναυδος βάξιν Memno
989,2. acc. 551,2. 702,1.
τελετὰς ἀνέφαινε 950,2. ἀνέφηνε τ.
Add. 97.438.
ἀναφανδὸν ἐπέστη 802,5.
ἀναφϑεγξα μένη 312,33.
ἀνδριώς 1097,1. ἀνὸόριάντα

860,5.

406,1.

/* ,
"EXAdóog ἀνθϑυπατοιο

indices.

ἀνδροελὴς dvi 1084,32.

ἀνδροφόνος Satanas 1140,4. ἀνδροφένσυς
λησταῖς 184,6:

ἀνεγείρατε ἐκ καμάτων 1027,22. μνη-
μὴν ἀρετῆς ἀνέγειρας 896, 6.

ἀνεγκλήτως βιοτεῦσαι 65,3.

ἀνέδραστον ἔχων ὁρόμον vitae 502,17.

ἄνειμι πρός τινα adorandi causa 1032,7.
ἀνίη 658,4.

ἀνέκβατος ὅρμος 368,5.

ἀνηρείψαντο 814,7. ἀν. Ἄρπυιαι 1046,14.

δένδρος ἀνέρπει 840,7.

ἀνερχομένην πελώγους Venerem 810,2.
ἄνθος ἀνερχόμενον 842,1. ἐς «γῆρας
ἀνερχομένῳ 974,2.

ἄνευϑε πάτρης 683,4.

ἱερὸν χῶρον ἀνευρομένην 259,2.

φέγγος ἀνεῖχε Add. 241a2. ἀνέσχον
εὐχήν ibid. v. 19. ἀνασχόμενος

τελέσασϑαι 1078,9.

ἄνηβον 671,2.

ἀνήκει (ψυχν εἰς οὐρανόν) 42244.

ἀνήκεστον πένϑος 550,11.

ἀνηλέα νύκτα 418,3.

πλέον ἀνϑεῖ (magis splendet) 875,1.
ἤνϑουν λαοξόος 42,1. ἀνϑέοντα κῆ-
πον 811,3. ἀνθούσης ὥρης 824,4.
πρόγονοι ἄνθησαν 852,5. ἀνθήσας
καλῶς 577,2.

μελέτας ἄνϑημα 948,1.

ἀνθέστακεν 1103,1.

ἤβης ἄνθος 658,2. aac ἄνϑεσι 233,2.
ἄνϑος βιότου 663,8. ἄνϑος βρεφέων
152,5. ὀκτωκαιδεκέτες ἄνθος ὁ μηλι-
xi; 289,4. ἄνθος ἀπ᾽ Ἰναχίδων
464,2. ἄνθεα περίκεισο 1129,2͵, ἀνγ-
ϑεσιν ἐν μαλακοῖσι 649.4. ἄνϑεσιν
ἄχνας 1028,75.

ἀνθοφορου sacerdotis 324,9.

ἀνθοφυής βῶλος 103,10.

902,2. 918,1.

indices,

Ασίδος ἀνθύπατον Add. 90344. ἀν-
ϑυπάτῳ 919,2. ἀπ’ ἀνϑυπάτων
καὶ ὑπάρχων 909,1. ἀνϑυπάτων
μέγ᾽ ἀμείνων Add. 908 41.

χρύσεον γένος ἀνθυποφήνας 1024,2.

ἀν 1084,31. ἀνιῶν ϑέλγηθρον 103244.

ἀνιάζουσι 404,6. ἀνίασε νήπια τέκνα

' 128,8.

ἀνιγροῦ δαίμονος 562,1.

ἀνιηρὸς ϑεοῖς 980,8.
507,3.

πένθος ἀνίητον 550,10.

κλέος εὐρὺ ἀνῆκεν 408,18.
γαῖαν ἕηκε 1046,71.

παῖδες ἀνίκατοι 949,8.

ἄνις αὐλῶν 418,8.

ἀκτῖνας ἀνίσχη 1000,9.

ἀνίσων αὐλὼν 350,5. — ϑανάτων 641, 6.

ἀνιχνεῖν 270,1.

cüpavóv εἶδον ἀνοιγόμενον 882,2.

ἀνόνητος πόνος 1064,2.

νοῦν τε καὶ ἀνορέαν 8,2.4vopén pueri 272,2.

κέαρ ἀνόρουσε 402,18. 651,8. ἀνόρου-
σας 126,9.

ἄνοσον 68,1.

ἄντα c. gen. 441,4. 992,2. ἄντα πρός
τινος 223,4.

ἀνταγωνίας βίου 691,6.

δανος ἀνταπέδωκα 618,6. χάριν ἀντα-
ποδοίη 184,2.

πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων 600,1. ἀρετῆς
ἀνταΐξιον ἡμετέρησιν ὅθ8,5. δῶρον
ἀντάξιον 193,11.

τύχη ἀντίασεν 244,4. ἀντίασεν τῶν
ὁσίων κτερέων 514,4. ἀντιαάσαντα
'Aiósw Add. 69782.

δαίμων νήπιον ἀντεβόλησε 579,2.

ἀντίδοσιν 822,3.

ἀντιϑέου 1033,06.
648,14.

ἀντικοσμητήν 933.

Ἁ /
ἀνιηρῦν γοόωσα

t N » δ
ἱερὴν ἀνὰ

ἀντιϑέοις γεράεσσιν

Jj /
Ἄμμωνος χάλκεον ἀντίτυπον

603

“ζωὴν ἀντέλαβεν ϑανάτου 541,10.

ἀντινέμεσϑε χαριν 205,8.

ἀντίπαλοι 932,2. dat. 848,6. acc. 209,4.
ἀντιπάλων 56. ἵππων 935,4.

ψυχὰς ἀντίρροπα ϑέντες 21,11.

ἀντετάφη 573,4.

ἀντιτυχὼν ἀέθλων 920,9.

835,5.
ἀντίτυπον τοῖς δακρύοις χαίριτα 122,4.

ἀντιφιλοῦσα φιλοῦντα 79,2.

ἀντλήσει πένϑος 562,10.

ἄμ’ ἀντολῆ ἠελίοιο 1018,2,

ἀντολίη 441,9. 618,90. ἀπ’ ἀντολίης
823,8. - ἀντολίης βασιλῆα Memno-
nem 998,7.

τἄντρον ἐξηργαξατο 162,2.
ὀμφαίοισι 1025,2.

ἄνυμφος 262,4. 463,5.

ἄνω verbi aoristus ἥνεσα 1028, 35.
ἥνεσας 491,1.

ἄνωγε 915,6. ἤνωγον 174,5.

ἀνώδυνον σῶμα 505,4. φαρμάκοις
ἀνωδύνοις 595,8.

ἀνωμαλίην Fortunae 257,6,

ἀνώτατος οὗτος ὁ τύμβων 612,1.

ἀξιέραστον κάλλος 1068,12.

ἄξια Μοισᾶν 845,1. Μουσῶν ἀξια καὶ
Χαρίτων 994,0, σεμνυύνοντι τοῖς τρό-
ποις τὴν ἀξίαν praef. 111982.

ἀξιϑέους νέας 981,11 adn.

ἀξιϑέωρον γαῖαν 981,12 adn.

ἀξυνέτων ἀνθρώπων 225,8.

ἄξονες 1028,33.

ἀοζίη 425,4.

ἀοιδὴν 1089,1.
Add. 2410].
614,2.

ἀοιδὸν 880,1. 926,15. ἀοιόοισιν 181,7.
τοὺς πρὶν ἀοιδούς 271,1. ὄρνις ἀοι-
δότατος 380,3.

ἀοίδιμον εὐνομίησιν
H^ μη

ἄντροις

ἀοιδᾶς artis poeticae
πάντων ἐν ἀοιδαῖς

909,2.

μνῆμα

604

450, 1.
1069,12.

ἀόρατον ἀτραπιτὸν βιότου 223,1.

ἀπαιδεύτου τύχης 1096,4.

ἀπητήϑην τὸ τέλος 522,8.

ἁπαλοτρεφέων λειμώνων 1046,70.

ἀπαμαυρώσει 1028,21.

πάτρης ἀπάνευϑε 552,3.

ἁπαξαπαντας 129,8.

ἀπάργματα 766,1.

ϑρῆνος ἀπαρήγορον 944,2.

ἀπαρχήν 758,1. 754,1.

ἀπάρχεσϑαι δαίμοσιν ἐκ μελέτης 181,6.
κτεαίΐνων μοῖραν ἀπαρξαμένη 710,4.

γόων ἀπάτερϑεν 562,8.

ἀπάτα Διός 1124.1. ἀπατην τοῖς ζῶ-
σιν ἐποίησα. labyrinthum 920 11 5.

ἀπητίμησεν 1046,54.

κέντρον ἄπαυστον ἔχων 534,8.

ἀπειλάν 1098,80.

μᾶνιν ἠπείλησα 1028,48.

ἄπειμι peri 95,5. dm imperativ.
646,2.

ἀπείρατος Κυπριδὸς 7172.

γονέων λυγρὸν ἄπειργε μόρον 418,8.

ἀπειρείησι νόοιο 1078,5.

ἀπειρέσιον βίον 358,1. πένθος 566,9.
σὐρανόν 618,96. εὖχος, 909,6. ἀπειρε-
σίων ἑμερίων 863,10. ἀπειρεσίους
πόνους 919,18. Νείλου προχοάς
1078,12.

ἀπείριτον σϑένος 618,25.

᾿᾿Ασελλαίου mensis Add. 319a.

ἀπενθήτοις τέκιοις 486,1. ἀπενθήτους
ποιέονται vitae vicissitudines praef.
871 b.

iy ἀπεράτοις βένθεσιν 1028,58.

ἀπευϑής 618 ep. 17.

δῶρον ἀπέσχον 465,10. κοῦφον ἀπέσχε
τέλος 259,4.

ἀοίδιμον αἰὲν ὁρᾶσϑαι

| ἀπήμονα χεῖρα 1069,7.

indices.

ἀπεχϑέα δάκρυα 461,8.

ἐν ἀπημοσύνη Add. 75024.

1 τέχνα ib. 2.
ἀπηνὴ ἠέλιον 201,19.

κάλλος ἄπιστον 121,12.

ἄπλατον ἔκλαυσεν 618,12.

χαίτην ἄπλεκτον 790,8.

ἀπλήρωτ᾽ ᾿Αἰδὰ 576,8. 577,5. 578,1.
αἰαάξας ἄπληστα 238,7.

ἤσκει τὴν ἁπλότητα 116,5.

ἄπνουν 102,1.

ἀπ᾽ ἄρα βέβακε (scil. votum) 1132,3.
ὕπνον ἀποβρίζοντες 109,2.

ζωνὴν ἀπέδησε 482,1.

ἀπόδημον 818,3.

καρπὸν ἀποδώσει 1039,8.

σῶμ᾽ ἀποδυσάμενος 403,5.

εἴληχεν ἄποινον 1046,10.

ἃ πρὶν ζῶν ἀπεκαρπισαίμην 546,16.
ἀπόκειται πᾶσι τὸ ϑανεῖν 416,6.
ἀποκισσούμενος 927,4.

ἀποκληζομένη 863,2.

ἐκ γαίης πολλὸν ἀποιρέμασεν 440,6.
ἀπόκρυφα cuufeoha 1028,10.
ἀποκυδήνασαν 164,1.

οὐκ ἀπελείπετο τέχνης 243,98.

φιλίης (matris) οὐκ ἀπολειπόμενος 69,4.
μηδ᾽ ἀπόληγε ὑμνέν 1078,7.

μ᾽ ἀπέλουσε λύτρου 814,6.

πνεῦμα μελῶν ἀπέλυε 547,1. ὅρους
ἀπελύσατο πάτρη 843,8.

χάριν ἀπεμνήσαντο 468,9.

Bloc βραχὺς οὐδ᾽ ἄπονος 699,6.

ἀποπαύετε ϑρήνων 264,18. ϑρήνων

ἀποπαύεο 345,8.

ψυχῆς ἀποπταμένης 425,9 οἱ ἀπο-
πταϑείσης 261,22. μαζῶν μητρὸς
ἀποπταμένου 690,2.

ἀποπνόου 618,3.

ἀποπρολιποῦσα μερίμνας 653,8,

indices.

απορρήξας λόγχας 26,8.

πυρὶ φέγγος ἀπέσβεσα 618,18. φϑό-
νος ἀπέσβεσεν ἀρχόμενον φῶς 583,3.

χεῖμ᾽ ἀποσεισα μένους 214,4.

ἀπέσπασες ἀνδρὸς ἀπ᾽ εὐνῆς mulierem
244.1.

᾿Αἰδης οἶκτον ἀποστρέφεται 354,4.

ἧς (uxoris) βαρὺς δαίμων ἀπέσχισέν
us Add. 49729.

ἀποτάμνει 993,3.

γᾶν ἀποτεμνομένων 843,4.

ἀποϑοῦ ὀδύνας 298,6.
πορίης 110,2.

ἀπετέχϑην (χϑονός) 261,5.

ἀποτιμήσει 1046,92,

δραχμὴν ἀποτείσει 1182,2.
τὸ πεπρωμένον 509,2.

πρῶτ᾽ ἀπενεγκαίμενος 926,12.

ϑυμὸν ἀποφϑίμενος 414,2. σῶμα
ἀποφϑίμενον 243,19. ἀποφϑίσϑαι
490,2. ἀποφϑίμεναι 825,10.

μόχϑος ἄπρακτος 1038,9. 15. ἀπρή-
κτους λιτάς Add. 941416."

ἀπροιδὴς δαίμων 582,6. νοῦσος 481,5.

ἀπροφασίστως 65,4.

ἀπρόφατος Νέμεσις 1046,93.

φῶς ἧψε Add. 22886. ἦψαν φῶς
τὸ γαμήλιον 250,7, παιδείης ἐγγύϑεν
ἁψαμένου 598,2.

ám) i. q. ἀπό 988,1. 990,2.

πρᾶγμα ἄπυστον 1088,4.
ἀπύστω 1046,16.

στάλαν ἀπύοισαν 1028,7.

γοῦσον ἀπωσάμενος. 1027,39 of. v. 28.
ἀπωσαμέναν μόρον ἔγκυον 288,8.
Ψψαμμὸν ἀπωσάμενοι 1015,4.

ἠρᾶτο 878,8.

ἤραρε 1053,1.

στηλίδας ἄραξεν (fort. στηλίδα χαρα-
ξεν) 425,7. ἀράσσων χοιράδας
1028,76.

φό prov óóvi-

ἀπέτεισε

/
παμπαν

ἀργεννοῖσ: κροτάφοις 859,3.

ἄργματα 1047,5. |

βάσει ἀργυρέη 805,2. ἀργυρέην βασί-
λειαν i. e. statuam 991,1.

ἀχαΐλινος ὑπ᾽ ἀργύρου 855,7.

ἀργύφεος βωμός 382,2.

Ἀργώ navis 999,8.

ὅϑεν ἄρδεται ἄστυ ᾿Αϑηνῶν 162,5.

ἀρειοτέρην ἠιθέων 511,4.

πᾶσιν ἀρέσκων θ4,8.
ἀρέσας 163,29. Μούσαις ἀρέσας
praef. 474al. ἥνδανεν οἷς χρὴν
64 adn. εὔαδε 955,8.

ἐξ ἀρετᾶς virtutis ostentandae causa
252,4. σωφροσύνης ἀρετήν 384,5.
506,14. 525,4. κρήνης ἀρετήν 1070,1.

ἀρηγοσύνη 1050,4.

ἀρήιος Ὀρέστης 812,9. ἀρήιον 88,8 ἀρήια
ἔργα 1087,1.

ἀρηιφίλῳ φωτί 502,5. ἀρηιφίλων φω-
τῶν 407,3.

ἀρύήτειραν 872,1.

ἀρητὴρ 800,2. 827,8. 6. 873,3 nom. pl.
406,10.

ἀριδείκετον ἀοιδήν 1089,1. |

τέχναις ἀρίδηλον 851,8. μνᾶμα 843,1.

ἀρίζαλον Κλεονίκαν 250,1. ἀριζαάλου
cob; 494,4. πατρὸς ἀριζήλοιο
855,1.

ἐτῶν ἀριϑμούς Add. 874a7. τρίτον
ὠδίνων οὐκέτ᾽ ἀριϑμὸν ἔχει 514,4.

ἀρίσαμον mulierem 260,1.

ἀνδρὸς dpwrr?og 343,2.

ἐν τοῖσιν ἄριστος 419,1.

ἀριστεύει 1095,2. ἀριστεύων ἔπεσον
487,2. πολλὸν ἀριστεύζζοντα 180,8.
ἀριστεύσας 108,5. τρὶς ἀριστεύ-
σαντα, 601,3.

ἀριστότοκος 896,1.

ἀριφραδέως 325,6.

ἤρκεσα πάτρη 1079,1. ἄρκεο 418,7.

. gg*e*

πᾶσι βροτοῖς

606

ἄρκεσιν 192,7.

dpxerd praef. 288 10.

ἄρκιον 618 ep. 17. ἄρκια 618.34.

ἀκροϑίνιον ἄρκτου 811,5. ἄρκτοι 1028,
46. ἄρκτους 407,5. ἄρκτοι 86-
ptemtriones 441,3.

ἅρμα Phoebi 618,7 et saepius.
ἅρματι νικήσαντα 932. 933,2.

ὡρμελατῆρα 618,l.

ῥυθμοὺς ἥρμοσε 929,6. οὐ γὰρ ἐν
ἑξα μέτροις ἥρμοσε τοὔνομα 616,6.
λόγος ἥρμοσέ τινι 889,8. σήματα
ἡρμόσατο 394,2. στέφος ἁρμόσατο
985,8.

ἄρνας κατέχουσι λύκοι 1038,38. .

ἀρνύμενος νίκαν 855,4.

εὐτεχνίης ἀροτῆρα 601,1.
τῆρες 193,6.

ἀρότας (βοῦς) 793,2.

ἤροσεν 496,1. 514,1.

ἀρούρας Καππαδόκων 640,1,
Αἰγύπτοιο 713,8.

ἀρουραίοιο τραπέζης 1015,93.

μοῖρά μ᾽ ἥρπαξεν ἀδελφῶν κτλ᾽ 476,7.
ἁὡρπαχϑεὶς τέκνων 321,7.

δισσῶν ἀρρενικῶν 727,10.

βοῦς ἀρο-

2 ΄
ἀρούραις

ἄρρηκτον κρηπῖδα 1078,8, ἀρρήκτους
δεσμούς 170,6.

ἄρρενι ἠιϑέῳ 474,5. ἄρρενα γυῖα
618,16.

ἀρρήτου τελετῆς 972,4. ἀρρήτων ϑέσμια
Add. 9786.

ἀρσενόπαιδα, γονάν 218,12.

ἄρσην sol. 1031,1. ἄρσενα ϑυμόν Add.
87426. ἄρσενας παῖδας Add.
497 a5.

ἀρτιβίου δόξας 205,3 sed cf. adn.

τέκνον ἀρτιγάλακτον 205,3.

ἀρτίγαμος 679,2.

ἀρτιγενεῖς παϊόας 248,12.

᾿Ατϑίδος dpyóc 820,2.

indices.

ἀρτίγονον βρέφος 1028,39.

ἀρτιεπής 414.2.

ἀρτιϑαλεῖ ἀλόχῳ 631,2.
ἐλπίδας 348,2.

ἄρτιος εἰς τι 810,6. ἄρτιον ἔργου
φέγγος 1028,38. ἐτῶν ἀριϑμὸν
ὀγδοήκοντ᾽ ἀρτίων praef. 2224.

ἀρτιτόκου φωτὸς pueri 615,2. ματρός
Add. 8052(a)2.

ἀρτιφυής 334,11.

ἀρτίχνουν 201,6.

ἀρτιϑαλεὶς

᾿Ερεχϑειδῶν ἀρχαγέτι Pallas. 852,1.

ἀρχαίων λεχέων prioris coniugis Add.
24188.

δαίδαλον ἀρχέτυπον 1084,4.

ἀρχεχόροιο 603,1.

ἀρχὴν λάμβανε (incipe) 1094.1. εἶνε-
xtv ἀρχὴς (muneris) Add. 90384θ.
ἀρχῇ πανδήμῳ iussu populi 430, 6.
ἀρχὴν Θηβαίων et Αἰγύπτου πασυς
919,9. ἀρχαϊς muneribus 869,7.
919,18.

ἀρχηγοῦ ἱερέων 585,2.

ἀρχίατρος 852,4.

ἀρχιδικαστής 1011.1.᾿

ἀρχιερεύς 161. 1062,2. acc. 460,1}.
᾿Ασίδος ἀρχιερῆος 584,1. Ἴσιόοος
&py. 1047,2.

ἀρχιμώγου Add. 908 8,

ἀρχὸν Βοιωτῶν
855,2. — Ἀχαιῶν 915,1. 3. Κεκρο-
πιδιῶν 972, l.

ἄρξαντα τὴν ἐπώνυμον 868,9. 878.
τὴν τοῦ βασιλέως 878. ἦρξα ὀιόα-
καλίης 616,4. ῥόδον ἀρχόμενον 510,3.
ἀρχόμενον φῶς 583,3.

πατρίοος (Cyzici) ἄρχων 880,3. Ἰτα-
λίης ἄρχοντα 901,1. ἄρχων ἐφηβων
950,4.

ἀρωγὴ κουφίζων πόλιας 905,3.

indices,

ἀρωγὸς 542,6. ἀρωγὸν νούσων 202,3.

ἀρωγοὺς τῆς ὁδοῦ ϑεούς 10389,8:
1040,13.

στάλαν ἀσάλευτον 1028,4.. νίκαν 855,8.

τύμβος οὐκ ἄσαμος 258,1. Ἱπποκρά-
τοὺς οὐδὲν ἀσημότερος 248,17.

ἀσαφῆ φϑέγματα 1003,06.

ἀσινής 781,11.

ἤσκουν τὸ δίκαιον 85,3. εὐφροσιΐνην
ἤσκουν 490,1. ἤσκει τὴν ἁπλότητα
710,5. ἤσκησεν παίδειαν 493,3. —
τέχνην 506,5. 11. 532,1. ἀσκήσας
κόσμον σωφροσύνης Add. 3546. --
πάσης εἶδος ὑποκρίσεως θ06, 3.
ἀσκῆσαι ψυχὴν ἀρετῆς ἐς ἀγῶνας
Add. 875a5.

εὐτοκίην ἀσκηϑέα 1027,40.

ἀσκητὴς σοφίης 104,2.

ἀσπαζεσϑ' ἥρωα 290,8. ἠσπάζετο
1002,9. ἠσπάσατο 858,8. 859,1.
ἀσπάσσατο 990,9 (verbum ado-
randi).

τῷ πέλον ἀσπασίη 982,9. ἀσπασίοισι
λόγοις 801,2.

ἔρις ἄσπετος 935,5.

ἀσπὶς ᾿Αργείη 931,5. Aaxauav ἀσπίδα
praef. 1684.

ἄσταϑμον (ἄγαλμα) 805,8.

βίος ἄστατος 699,5. ἀσταΐος αἰων
509,16. |

ἀστερόεντα πέδιλα calceamenta sena-
toria 1046,23.

ἀστεροπητὴν Δία 1035,8.

συνομαίμονας ἀστεφανώτους 314,27.

ὡς ἀστέρα λαμπόμενον Add. 30622.

ὁδὸν ἀστιβέα 1028,59.

ἀστονάχητον 596,3.

ἀστόργου ϑανάτου 146,6. ἀστόργοις
amorem non expertis 1023,44.

ἀστράπτοισα leis 1028,80.

ἄστρων οὐρανίων 853,9. ἄστρων Ópo-

601

po; 812,7. — ἄστρῳ ἁπάσας Ἕλ-
λάδος 978,8. |

ἀστροφόροι.... 1028,23.

ἄστυ πάτρας 938,4.

Ἄιδος ἀστυφελίκτου 540,8,

ἄσυλον (γαῖαν) 1046,73.

ἀσφαλὲς οὐδὲν ἔνειμε Τυχη 210,6.
ὡς ἀσφαλὲς εἰπεῖν 249,1.

ἀσφοδελον 1188,].

ἀταλόφρονα 325,13.

ἀτὰρ οὐκ 1046,41. ἀτὰρ οὐδέ 1046,
43. 456. ἀτάρ 1028,18.

ἀτάραχον ὁδόν vitae Add. 241b3.:

ἀταρβέος 618,41. Ἡρακλῆος 946,3.

ἀτάρβητον δήιον 914,4. ἀταρβήτων
καμάτων 831,2. |

ἀτασϑαλίης κόλασιν 712,4.

αἰωνοπυρεῖον ἀτώσϑαλον 1140,8.

ἄταφος 285,1.

ἄτεγκτον ᾿Αἰδην 547,15.

ἀτέλεστον ἔργον 1051,].
ἐλπίδες 151,9.

πρᾶξις ἀτελής 1038,42. ἀτελεῖς ἐλπί
δας 497,6.

δυσαπότροπος ἄτη 1033,22.

ἀτιμήσειε 1046,51.

ἀτίμητον (ἄγαλμα) 805,8.

οὐκ ἄτιμος ἔην 318,9. ré μιν
ὑβρισταὶ ἄτιμον ἄγον 881,8.

ἀτίτηλεν 695,3.

κίονας ἄτλαντας 1072,7.

πένϑος ἄτλητον 423,5.

πυρὸς ἀτμός 1064,5. νέκταρος ἀτμόν
181,1.

ὁδοιπορίαις ἀτονήσας 613,4.

ἄτρακτοι μοιρῶν 222,7.

ἀτραπὸν ἱστορίης 919,6.

ἄτραπα (nom. ἄτρα ψ 3) 223,2 adn.

μοιρῶν ἀτρεῖες ἀνάγκαι 1046,77.

ἐπ᾿ ἀτρεχές 185,12.

μοίρη ἀτρέπτῳ 907,2. secus. 727,1.

ἀτέλεστοι

608

ἀτρέστῳ κραδίᾳ 242,1.

ἄτροπος Κλωϑω’ 462,9. --- νόμος (μοι-
ρῶν) 288,5. ἄτροπα γραψάμεναι
(μοῖραι 153,4.

ἀτροπὸν i. q. ἀτραπόν (?) 415,1.

ἀτρυγέτης scil. ϑαλάσσης 863,9.

ἀτρύτου (μοίρας) 222,7.

αὐγῆς σεληναίης 1046,27. αὐγᾶς vitae
560,7. ἀλίω αὔγᾳ αἰϑόμενον Mem-
nonem 990,1. 8. αὐγαῖς ἐν καϑα-
ραϊσιν 649,8.

αὐδᾶδ Memno 1000,7. ϑεὸς addu
1041,9. αὔδασε 989,8. αὔδασον
185,4. αὐδάσαις part. 991,1.

αὐδήσαντος 998,5. αὐδάσαντος 988,1.
χαίρειν αὐδήσαντες 205,7.

αὐδῷὸς 1002,1. πολεμσγραίφον αὐδαν
praef. 87153. αὔδαν i4 Memno
990,7.

αὐδήεις 1000,2. 1006,1. 1007,2 (de
Memnone). στήλην αὐδήεσσαν 402,2.

αὐερύσαι 1036,10.

αὐϑαίμου 214,2.

αὐλῆς πρόϑυρον 1056,1. αὐλὴν (Περ-
σεφόνης) 494.1. Διὸς αὐλας 288,4.
αὔλακα 1028] col Il, 37. αὔλακα
Δηοῦς 116,1. αὔλακος ἀγνιαΐ
1028,9. αὔλακος ὑδροφόρου 599,4.

αὐλιεῖον 1075,6.

αὐλοβόαν 928,06.

αὐλός 788,1. αὐλῶν ἄνις 418,8.
αὐλῶν ὁμοκλή 1049,71. πηκτίδος
αὐλοῖς 211,1.

αὐλῳδὸς 926,9.

γενεὴν βίοτόν τ᾽ αὖξε Αἀὰ. 750484.
αὔξειν πάντα 1031,1. αὔξων γενεύν
822,1. αὔξουσα φυίμην 211,4. πὐξα-
νόμην 314,10, τέκνων αὐξαάνου ἐν
γενεῇ 480,10. αὐξὸ μενον |. 867,1.
αὐξήσεις 1064,10. ἥβη αὐξηϑέντα

indices.

*

209,3. accedit barbarum αὐξου-
μένον 462, 8,

δίψη εἴμ᾽ αὔη 1037,8.

dum[oc] 423,8. ἀύπνοις φυλακαῖσν
1033,14.

αὔρησι Ζεφύροιο 1046,22.

αὐστηρὸν πόνον 201,5.

κατ᾽ d/urav 180,3.

ἠτησεν 995,7.

quy φωνὴ 1009,8.

αὐτό adv. i. 4. ἄρτι 540,1.

αὐτομάτῳ ϑανάτῳ Add. 497a2. αὖ-
τόματοι 257,8. αὐτόμαται 1110,5.

αὐτόχϑων 111,2. -

αὐχώ C. acc. 567,8. αὐχεῖ 822,5.
932, 7. μεγαλ᾽ αὐχήσασα 489,1.
πύχου μὴν 192,1.

αὐχμηρὴ βάτος 548,2.
Ἄιδος εὐναῖς 431,3.

αὐχμῶ gen. 1028,50. col IL9.

πυρκαιὴν ἀφαγνίσαι οἴνῳ 1034,28.

ἀπὸ δεσμὸν ἑλόντες 849,8.

ἀφανὴ (velut τύμβον) 190,6.

ἀφανίσει 376,8. ἤφανισε 380,6. 492,3.
τὸ κάλλος 581,2.

ἄφαρ 551,7. 1034,18.

φωτὸς ἀφαρπασϑεῖς 511,9.

ἄφατον τάχος 618,4.

οὐδὲν ἀφαυρότερος χρυσοῦ λίθος 815,1.
ἔργα χειρῶν γνώμας πολλὸν ἀφαυρό-
ripa 851,2. — Kuóvaluv ῥείθρων
αἰφαυροτέρην (γέφυραν) 1078,06.

ἀφεγγέα χῶρον 872,18. νύκτα 430,3.

ἀφειδέες ἀγῶνες 1064,12.

ἀφελῆ ψυχήν 727,5. ἀφελῶς 727,14.

τὴν ὑπάτην ἄφεσιν 195,1.

ἄφευκτος ἀνάγκη 568,7.

ἀφηρωιξε 191. 192.

ἀφϑαρτοις Μούσαις carminibus 396,5.
ἀφϑάρτως ἐτίμησαν 919,10.

3 b!

GU X janpeus

indices.

αφϑιτος ἐν ψυχαῖς 678,1.
óvus 200,1.
828,2.

ἀφϑόγγῳ φϑεγγομένα στόματι 234,4.

ἄφϑονος εὐλογίας πηγή Add. 8548.

ἀφί i. ᾳ. ἀμφί 215,5.

ϑυμὸν ἀφέντα πόλει 466,2.

ἀφιξάμενοι 981,9.

ἀφλέκτους πεύκας Add. 241a].

ἀφώρισε κάλλος (Venus) 244,8.

ἀφρώεντι ὕδει 1028,74.

βρέφους ἀφύλακτος Ἐρινύς 218,7.

ἄφωνον στήλην 402,1.

ἀχάλινος ὑπ᾽ ἀργύρου 855,7.

εἰς ἀχάριστα σπείρων 618,14.

ἀχϑεινοῖσι βόεσσιν 618,16.

ἄχϑος χϑονὶ κείμενον 1061,1. ἄχϑος
ἔχουσα κραδίης πένϑεος 679,4.

ἀχϑοφορεῖ 1102,2.

δεσμῷ ἐν ἀχλυόοεντι 748,8.

ἐπικείμενος ἄχλυν 810,3.

ἄχνας ἄνϑεσιν 1028,75.

ἄχους βέλος 1084,10.

Χριστὸς ἄχραντος 1067,4. gen. 427,7.
ἄχραντον δοξαν 427,9. ἄχραντον
(ἄγαλμα) 805,8. ἄχραντα ϑέσμια
Add. 9746. ἄχραντα ἐκυησε 611,2.

ἄχρι c. acc. 618,8. ἄχρις ὅτου 814,
24, ἄχρις ἐπί 1023,42.

ἄψανστοι τέκνων 241,9.

ἀψευδεῖς τοὺς ἀοιδοὺς δεῖξα 217,1.
ἀψευδέσιν ἄλκαρ im ὄμφαις. φαίην
1035,10.

ἁψίδα 440,9. 445,4. ὑπὲρ ἁψιίδων
1078,7. ἐς δεκάταν ἁψῖδα σελανας
1028,38, ἐφ᾽ ἁψίδεσσιν Ὀλυμπον
618,8. 88.

ἀώριον 16,1.

ἀώρος 12,2. ἄωρον μίτον μοιρῶν 418,1.
ἀώροις περιπέσοιτο συμφοραῖς 316,9
cf. seqq. ἀωροτάτην ὑλικίην 872,82.
Kaibel, Epigrammata graeca.

ἄφϑιτε
ἄφϑιτε Νυμφάων

609

ἀωρότηταν 912,92 adn.
ἄωτον 1089,7. ἄκρον ἄωτον 455,1.
νεαρᾶς ἄκμης ἐν ἀώτῳ 154,8.

ὄργια βαάζων 581,5.

βάϑρον τὸ Ταρτάρειον 1034,19. βάτ-
ϑρα 807,4.

εἰρήνης βαϑυκαίρπου 792,1.

βαϑυκτεάνων ναετήρων 1069,1.

βαϑυνομένας νάσως 1028,70.

βαϑὺ γῆρας 452,19. βαϑείας ἐκ
φρενός 1028,18.

Boise ἄπο 582,5.

γέας βαίνουσαν ἐς ἐλπίδας 465,1.

τυὐκέων βάκτρον 251,2.

βαάκχοις 871,7.

βάλλε δάκρυον 363,6. βάλλον ἔμὸν
ὀλέτην δαίμοσιν 384,15. ἀκτῖσιν
βαλλόμενος πυρίναις Memno 987,2.
βάλλον ἐς μακάρων νήσους 366,6.

βάξιν 989,2.

βαρβίτῳ 102,8.

νόσῳ βεβαρημένος 335,9. γήρᾳ
608,6.

3

βαρνάμενον 180,2. 182,2.

βαρναλγὴςνοῦσος 228,3. 803,3. 1027,23.

ϑρῆνος βαρύδουπον 344,13.

βαρυζήλου τέρμα τυχης 214,6.

KAuBw βαρύμηνις 698,1.

ἀστόργοις βαρυπάμοσιν 1028,44.

βαρυπενϑας 867,8,

βαρυπενθϑής 212,8.

χεῖρα βαρύφϑονον 87641.

ἧς (νόσου) ἔσχ᾽ ἐπὶ σοὶ βάσανον 122,2.
βασάνων ἀνάγκη 1064,06.

βασιλείαν ϑεσμοφόρον 1028,69. βασι-
Mas μέρος 168,8.

Αἰγύπτου βασίλεια leis 1028,1. βα-
σίλεια γυναικῶν Faustina. 1046,51.

βασιλεύς et βασιλῆς inperatores ro-
mani saepissime. — vouog ix βασι-

99

610

λήων 1028,5. βασιλεῦ (Παιάν) 799,1.
ἀντολίης βασιλῆα 998,1 et βασιλέος
iweu 1003,3 (Memno) ἐς βασι-
λῆος ἱκέσϑαι (Aegypti) 118,8. ϑειο-
τάτων ἐκ προγόνων βασιλὴ (Nicocreo
,Cypriuse) 846,4,4ϑιἈ.γθ Ά ᾿Αντίοχος βα-
σλεύς (Balbillae proavus) 991,
12. ἐκ γένεος βασιλήων 900,1.
βασιλῆα archont. att. 972.1. βα-
σιλῆα λόγων 910,1. --- βασιλεύτερος
1046,86.

ϑαλαμον βασίλειον Add. 8888.

ἀελίω βασιλῆον 1028,48.

βασιληίδος (Sabinse) 989,3. 991,11.
dat. 988,8. .

βασιληίδος ἀρχᾶς 1027,10. -ἴδα τι-
μάν 1028,53.

βασιλίδος 685,6.

βασιλίαν πίστιν 1060,1.

βασίλισσαν Ἶσιν 1023,83."

βασιν πεδίων 1028,72.
ἀργυρέη 805,2.

. βασκαίνει Toig ἀγαϑοῖς ᾿Αἰδης 490,6.

βασκανίοις ᾿Αἰδεω 381,2.

βάσκανος Satanas 1140,4. βασκάνῳ
πικρῷ 184,2 βάσκανος δαίμων 345,1.
vocat. 569,3. φϑόνος 379,1.

βάτος 548,2. βάτοι 546,5.

νηοῖο βεβήλοις 109,1.

ἄχους βέλος 1034,9. Ποντίων βελὼν
classis Ponticae 337,1. βελέεσσι
invidiae 1116,1.

βέλτερον 986,1.

Béverov μέρος circense 935. Βενέτους
ibid, v. 6.

βενεφικιάριος ἡγεμόνος 444,3.

βένϑεσι πλαζομένη (vel νηχομένη)
872,8. ἀπεράτοις βένϑεσιν 1028,59.

μελαμφαέων βερέϑρων 1028,48.

βὴμα ἀμπαύσας 919,1. βῆμα ϑεητρου

σὺν βάσει

indices.

820,1. βήματι Βιϑυνοεῷ tribunali
395,4.

μηδὲ βιάζου ϑεόν 1038,10.

βιαίω ϑανάτῳ 624,8.

ἐκ βίβλων δρεψάμενον 858,4. ἀναλέ-
Ea; 878,5. — V. βύβλος.

βικαρίῳ 919,2.

βιοδῶτα Aesculapi 1026,5.

βιοδώτορος ᾿Ατϑίδος 820,2.

βιολογος φως 609,6.

ἐκ γαίης βλαστων 75,2. Χῖος γενεὰν
βλαστῶν 88,9. εἰς κρίνα βλαστη-
σειν ὀστέα 547,1. βλαστήσαις
εἰς ἄνϑεα ib. 4. ἀγαυοτάτων ἀπὸ
πατρῶν βλαστήσας 408,4.

βλαστήματα τέκνων 215,3.

βλαστόν fiülium 224,6. βλαστὸν γαίης
659,1.

βλαψίταφον κόλασιν 712,4.

βοωγός 806,1.

βοαύλοις 1098,73.

βοηϑὸν ἕξεις τὸν Πύϑιον 1039,2. 1040,1.

ϑρήνοισι βοητὸν ὑμήναον 418.7.

βόϑρους 1034,24.

βολαῖς κεραυνῶ 1028,80. βολαῖς σελά-
γεσκε 1028,9. βολαῖς χρυσοῦ 832,2.

πυροῷοροις βοτάναις 321,2.

δένδρεα βοτρυόδεντα 1046,69.

βοτρυοστεφάίνῳ κωμῳδίᾳ 88,8,

βότρυν 1028,79. βοτρύων 812,4.

βοτρυώδεος οἴνης 88,5.

βουβρωστις 198,3.

ϑεῶν βουλαῖον ἀναάίκτων 892,4.

βούλαρχον Add. 27726.

βουλευτής 114,3.

iv βουλαῖς ἄριστον 854,3. ἐν βουλαῖς
κρατίστους 878,1. βουλὰν καὶ ϑαρ-
σος ἔχων 112,3. καὶ βουλᾷ καὶ
χερσὶν ἐς Ἄρεα (πρᾶτος) 187,3.
BevÀà καὶ χερὶ 855,6. βουλῆσν

indices.

ἀνάγκης 150,7. βουλαῖς ᾿Αρτέμιδος
872,12. βουλαῖσίν τινος 949,5. σαὶς
βουλαῖς Add. 808 4 12. ---- πρώτιστον
βουλῆς ἠδὲ πόληος ὅλης.

ἀστέρα βουλυτοῖο 618,18.

βοῦς ἀγελαίας 1082,10,

νύκης βραβεῖον 818,4,

βρέτας 1025,7. praef. 831a1. homi-
nis imago 958,8.

δακρύοισιν ἔβρεξαν ὅλον τάφον 699,5.

βριαρῇς στρατιῆς 448,2. βριερὸν χέοντα
1082,2.

βρίϑουσα φόνων (γαῖα) 793,4. βριϑο-
μένα (πλοκάμοισιν) 1028,18.

βρότεια πνεύματα 575,8.

βροτοκτόνον sphingem 1015,6.

Bperokoryóv Apollinem 1034,29.

βροτοφϑόρος " Acxs 544,1.

βρωμαν 1028,46.

βρῶσιν Christi 725,9.

ἴσαις ἐπὶ βύβλοις totidem libros scrip-
sit quot annos habuit 305,2. με-
μνήσομαι σεῦ κἀν ἐμῆσι βύβλοισι
1005,2. βύβλους in museo posi-
tas 829,2.

ἐκ βυϑίου πόντου 1033,16. ἐκ βυϑίας
ἰλύος 1028,71.

ϑανατος καὶ βυϑός (πάντων τέλος)
459,7, πολλὰ βυϑοῖσι καμων 618,4.
ἤγαγε σῶμα βυϑοῖσι θ42.18. ἐγκατ-
ἔκρυψα βυϑοῖς 863,4.

γαία 563,1. 708,8.

παὶς γάιος 606,1. — V. γῆ.
γαλακτος δεομένων τῶν παιδίων 170,8.
γαληναίησιν ὀπωπαὶς 403,2.

γαμετῇ ἀλόχῳ 510,2.

γήματο εἰς Μαραϑῶνα 104θ0,5.
γαμήλιον φως 256, 7. ζυγόν 564,5.
γαμικὸς μοῦνος ἐνὶ φϑθιμένοις 288,7.
γαμίης ἐλπίδος 828,14.

611

δικαίων ἐκ γάμων 1089,5.

γαΐνος οἴἶνας 893,5.

ἑδϊς ἐγαάνωσεν ἰάκχοις Ἶσιν 985,8.

γαστρὸς μοῖρα 814,22. φέρω ἐν
γαστέρι φῶτα et ἔχω κατα γα-
στρὸς τινα (loquitur lapis) 502,1. 9.

γειαρότας (βοῦς) 793,1.

γειτνιδωσαν πόντῳ xrÀ'. 810,11.

γείτων Σαράπιδος 875,2. γείτονα πυ-
ραμίδων sphingem 1015,95.

μὴ γελάσης μοῖραν 284,1.

γέλωτα χέεις ἱερεῦσιν 1027,32.

γέμουσι πλούτου (mortui) 128,7, Χα-
ρίτων γέμοντα 622,1.

γενέϑλας ἀρχαν 1028,86. Ζηνὸς γε-
νέϑλη 1035,3.

γενέϑλιον νηδυν 1028,17.

τεκέων γενέθλῳ —| 824, 1.
γένεϑλα 403,13.

ἄρτι γενειάζοντα 845,1. ἄρτι γενειήσαντι
Add. 5628.

ἄρτι γενειάσκων 100,1.

γένεσις genitura 814,21.

γενέτειρα μοῖρα 281,9.

γενετῆρες parentes 502,10.

γενέτου epigrammatis i. e. poetae
979,4. γενέτας parentes 1026,06.

yevérup 205,1. 218,9. 698,7. 852,8.
917,4. '

γεννάδας 424,1.

ἔχει τὲ πρᾶγμα γενναίαν ὑπόσχεσιν
1039,20. 1040,95. γενναϊά σον 661,4.

ὁ ταλαίφρων γεννήσας 314,18.

γέννημα 592,1.

ϑεῷ γεννήτορι πάντων 915,7.

ἐκ γένους γένος 502,28. Μουσῶν σε-
μνὸν γένος Add. 228a7. μαρμαρα-
ply τὸ γένος 920 1I 1.

γεραὸς νόος 859,1.

γέρηρέ με δῆμος 946,2. δῆμον βουλήν.
τε γεραίρων 120,8. τίμησε γεραίρων

89"

ἱμερόεντα

612

509,3. ἐπεστεφάνωσε γεραίρων Add.
974.1. ἐλέγοις σε γεραίρω 1000,1.
γέρηραν εἰκόνι 892,4. δόμῳ (templo)
yepaipe: 1064,4. σοὺς ἐγέραιρε τό-
πους 815,6. ϑυσίην λοιβαῖσι γεραίρει
815,8. μῆρα γεραιρόντων 1085,20.

py? ja. γερασσάμενος 425,8.

γεραιραί sacerdos 44,].

γεράρω Τιϑωνοιο 992,1. γεραρῆς συν"
ὄδου 409,7. γεραραῖς χερσίν 670,2.

γέρας (plur. γέρᾷ 1046,45. γέρα
889,7. γέρατα 1046,29) sacerdo-
tium 866,4. statua 845,3. 849,1.
935,2. γεράεσσιν ^ donis $857,8,
τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ ϑανόντων 7,2.
ϑανοῦσιν 502,6. ἀποφϑιμένων τοῦτο
yap ἐστι γέρας 249,4. εἴπερ χρηστοῖς
γέρας ἐστ 48,6. εὐσεβίης γέρα
199,6. σασφροσύνης γέρας 338,8.
τιμᾶς γέρας (Ὁ) 884.1. γέρας τελέ-
σας 113,2. ἀμφίπολον γεράων
1046,52.

γερουσίᾳ praef. 1119b1.

γενομένην ζωῆς 371,1. γευόμενον ζωᾶς
576,1. βιότου 540,1. γευσαμένη
βιότου φωτός 491,1. γευσαάμενον ϑα-
λάμου 520,8. γευσάμενος ἥβης 587,1.

γέφυραν 1078,9.

γεωμόρον τέχναν 185,8.

γεωπονίης 446,5, 452.2. 458,4.

γεωργός 618,18.

γῆς γόνος 606,4. γῆς παῖς 1037,6.
κατὰ γῆς τάφον ἔτευξε 399,9.

γήϑεο 421,9. γηϑόμενον 452,12. γέ-
y»x8e 1027,24. γεγηθως 314,5. γε-
γηϑότες 1027,4. σκιρτῶσα γέγηϑας
649,8. γαϑομένα πεδίοισι Μέμφις
1028,4. ἐν σπονδαῖσι γεγαϑότα
240,3.

γηϑοσύνν 321,5. γηϑοσύναν 859,6.

indices.

γηϑόσυνοι 1027,36.
ρεῦσιν ibid. 31.
γηραιῆ μητρί 494,8. γηραιὸν βιο-
τὰς τέρμα 241,010. βίοιο γηραιὸν
μέτρον Add. 497211. γηραιῆσι μιγή-
μεναι ἠλακάτησιν 1046,18. γυρᾶός
978,4.

γηραλέου βίου τέρματα 237,2. γηρα-
λέης ἐλπίδος 316,3. γηραλέην ἐλπίδα
201,6.

γῆρας ϑέμενος 446,4.

γηράσκειν καλῶς 861,4. ἀφϑόνως γη-
βασκέτω 468,6. γηράσκοντας 449 6.
γηραάσαντα 303,4. 452,18.

γηροκόμους filias 536,4.
χέρα 152,12,

γῆρος i. q. γῆρας (Ὁ) 426,3.

γηροτρόφους ἐλπίδας 233,10.

γῆρυν 986,2. 1000,6.

παιδείας ἤλπιζα γενέσϑαι 167, 5. ἧς
ἐγένου σοφίας 523,8. χρόνοι: πολ-
λοὶς γεγαῶτα 601,2. γεγαῶτι κα-
σιγνήτῳ 173,19. --- ἔγεντο 187,2.

γηϑοσυΐνοις ἱἷε-

"ynpoxo uy

406,8. 990,12. --- γενέσϑην — nata
sum 870,4.
γνῶϑι βίον τὸ τέλος 533,2. μηδὲν

κακὸν γνούς 689,4.

γλαυκώλενον Τηϑυν 1028,58.

γλυκιότερον 512,4.

τὴν πάντων γλυχίω 618,1.

γλυκύϑυμον 462,15.

ἔγλυψα 020,4. ἔγλυψεν praef. 8811.
γλύψας 841,5.

γλύμμα 1129,1.

γλυπτῇ στήλη 149,1.

γλυφή 917.

γλυφικῆὴς 841,4.

γλῶσσαν τμᾶξε (Cambyses Memnonis)
991,8. γλῶσσαν ᾿Αϑηνέων Herodem
1046,37.

Indices.

γνήσιος ἐραστής 829,8. τέκνα γνήσια
κοὐχὶ νόθα 120,6.

γνώμας μυϑων 851,2.

γνώμων νόος 1028,51.

γνώριμος discipulus 883,2,

γνωστὸν πολλοῖσι βροτοῖσι 716,7.

γνωτὴ Add. 2288. γνωτῶν 404,5.
γνωτοῖς πᾶσιν 91,2. 698,2.

γοηρὸν ἴαχε 190,7.

γονέτου (an γενέτου ἢ) 427,8.

γονὴν Δόμνας filiam 379,15. — yov?»
subolem 476,6. γοναῖσι ΣΣοφοκλέος
208,5.

γονοέσσας αὔλακας 1098,1.

τὸν ἐν γονάτεσσι Πρίηπον 782,5.

γονέων ἐλπίς, ἔπειτα γόος 110,2.

γοργῶπις ᾿Αϑήνη 1046,54.

Τορπιαίου mensis 323.

γουνὸς ᾿Αμυκλης 473,5.

γραῖα 990,12.

γράμμα et γράμματα titulus 89,6.
1141 (rd πρόσϑεν yp). 258,5
(κολαπτόν). 616,2. 679,1. 729,7.
797,2. 825,3. 978,5 (ἁγνόν). 982,1.
σχεδίου γράμματος 618 ep. 6. γράμ-
ματα Πιερίδων 851,6. — εἰς πέλα-
yos γράμματα γράψαι proverb.
1038,8.

γραμματεύσαντα τοῦ συνεδρίου 964.

γραμματικὸς κλεινός Aristophanes1085,
12. — γραμματικῆς τέχνης 584,4.

τέχναν γραμμαῖσιν ἰχνεύτειραν 185,9.

γραπτὴν λίϑον 1089,8. εἰκόνα γραπταῖν
97,1.

γραφεῖον 980,4.

γραφή titulas 211,4. 347,1. 417,2.
121,4. 722,9. 783,2 (yp. παροῦσα).
957,9. — γραφαῖς picturis 1075,06.

γραφίδεσσι κατέξυσα 1028,11.

ἔγραψε κἀπόησε 1099,1. ἔγραψε κὴ
ἐχάραξε 1101,1. τύμβον γραψαν

618

318,14. στήλην γράψατο 527,4.
ἄταφος ὧδε γέγραμμαι 385,1]. —
V. γρόφων.

ρόππατα 990,11.

ρόπτα 991,14.

γρόφων 140,2.

γυάλοις ἐνὶ Τήλου 199,3... γνυάλοισι
1032,6. ᾿Απόλλωνος γυάλοις Delphis
Add. 875a7.

γυῖα 1016,95.

γυιοπαγεῖς καμάτους 853,6.

γυμνὰς ἔπλετο ἀμφί τι (exercitatus)
104,4. — γυμναῖς exercitatio 223,7.
239,8 (y. εὐμόχϑου). Add. 55225.
γυμναίδος πόνον 201,5. γυμνάΐδος
ἔργοις 233,1. — γυμνάδος ἐν τεμένει
222 2,

γυμνασίαις 949,06.

γυμνάσιον 490,2. 970,1. γυμνασίοις
παρεδρεύων 689,0. τῆς ἐν γυμνα-
σίοις φιλίης 958,11. γυμνασίου
φίλος 207,2. γυμνασίων ἔργα 14,5.
ἐν γυμνασίῳ Ὁμηρείῳ 860,4. γυ-
μναΐσιον iuvenes 252,6.

γύψου μεστὴ βάσει 805,2.

οὐχ ὑμέναιον ἐδαδουχήσατο μήτηρ4}8,8.

δαδοῦχε Διὸς τέκος 818,23. --- δαδοῦ-
χος Κόρης 822,9. ἀπὸ δαδούχων
γεγῶτα 950,1.

εἰκῶ δαιδάλλων Add. 805 δ(8) 8.

δαίδαλον ἀρχέτυπον 1084,4.

ἀπὸ δαιμονίου 98,4.

δαῖμον Apollo 802,1. Sol a Jove
adpellatus 618,34. δαίμονες αὐτοί
dei 526,2. Add. 688al. μετὰ
δαίμονας ἄλλους 249,5. δαίμοσιν
εὐσεβέσιν dis manibus 607,1.

χυλιξ δαινυμένοισι πρέπει | 1049,10.
δαινύσϑω φλόξ 1084,26.

δαιξάνδρων ἀπὸ χειρῶν 1028,45.

614

προτιτύσκετε δαῖτα 1035,24. ἡδόμενον
κατὰ δαῖτα 312,14. λυπρὴν δαῖτα
Χάρωνι 647,18.

δαίδας 818,12. 822,8.

δαίφρονι (Orsippo) 843,1.

δαίοντες (μῆρα) 1035,92. πόντος καὶ
γαία δάσσαντο με 432,3.

δαιώσας ἄνδρας 26,2.

κραδίην δάκεν 484,1.

d μάτηρ σε τέκε δάκρυ 201,1. οὐδὲν
πλέον ἢ δακρν᾽ οὖσα 365,6.

δακρυχαρὴς Πλούτων 515,5.

δακρυχέουσιν 879,4. δακρυχέων 406,9.

δακρυχέων συχνὸν ἀπὸ βλεφαρων

963,4.
423,7.

ὁ φϑόνος αὐτὸς ἑαυτὸν δαμάζει 1116,1.
χώρης πυρὶ δαμαζομένης 1015,2
adn. δαμαζομένας ϑαλάσσας 1028,
64. νουσου ὑπὸ στυγερῆς δεδαμα-
σμένη 550,9.

ἀποδοὺς τὸ δάνειον Add. 672 84.

πνεῦμα λαβὼν δάνος οὐρανόϑεν 618,6.

δαπαάνησον Add. 64626.

εἰς κενὸν ἡ δαπάνη 646,10. τὴν διμερὴ
δαπάνην ἐξανύσας χάρισιν 430,8.
ἑαῖς δαπάναις 818,8. δαπάναις
ἑτοίμοις 1075,3.

δάπτοισα 1096 col II 7.

δάφνας κλῶνας 186,4.

δαφνηφορησαντος 10822.

ἐδάης YLepíóag 268,4. ἐδαάησαν ἄξια
Μοισᾶν 845,1. δαεὶς ἀλεξητήρια
νούσων 884,8. δαεὶς 10938,2. δὰ-
ἥμεναι 580,1. 877,8. 1000,5. 1068,
ll. δεδαως ἄκεσμα νόσου 554,2.
τέχναν δεδάημαι Ἱπποχράτους 531,6.

δεῖγμα ϑῆκεν 251,6. δεῖγμ᾽ ἀρετᾶς
860,6. δεῖγμα χειρῶν Add, 8052(2)6.

δείκηλον 1102,1.

ἀντιπάλοις δεῖμα 343,6...

, ὔ
σύ παύεται δακρυχέουσα

indices.

ἰχϑύος ἐν δείπνῳ christianorum 725,11.
εἰς ἀϑανάτους δεισιδαίμων 607,3.
δεκαμάζου Cereris 406,10.
δεκάπρωτος᾽ ἀνήρ 406,2.

δεκάτην dicatam 748,4. 751,2. 756,2.
765,9. 718,9. 809,1.

ἐτῶν δεκοκτω 566,1.

δεκότῳ ἐνιαύτῳ 988,5.

δέλεαρ σοφίης 880,6.

ὍὉμηρου δέλτον 185,10. eiusdem ἐν
δέλτος 471,9. δέλτον ἀνατιϑώ
1096,19. νέην δέλτον 1089,9. ἀπέ.
κρυφα σύμβολα δέλτων 1028,10.

δελφίς Arionis 1086,2.

πᾶν δένδρος χαρίεν 546,T.

δεξιὸς ἱστία ἱκάνων ventus 1023,11.
δεξιὸν ἰητῆρα 289,3. δεξιά adv.
578,4.

τοῖς ἀδικοῦσι δέος 906,4.

δεσμευϑεῖσα ἀλύτοις καμάτοις 131,1.

δεσποσύνη Τύχης 526,2.

ἔτι χνοαοντος ἰσύλου δευόμενον 569,2.

δεύεται aia φόνῳ 1049,8. ὄσσων s)
πάρος δεδευμένων 790,6.

δεύτερος ὧν τάξει 88,4. οὐδ᾽ ᾿Ἔπαμι-
νωνδου δεύτεροι ἐδράμομεν praef.
768 a 6.

δεχνύμενος Üavarov 141,2.

δέχεο γηράσαντας ἐς "Aóvu 452,18
δέξαι τινί τι 740,1. πρὶν δέχϑαι
χρυσὸν 1092,2. μναστῆρα δέδεξαι
265,5.

ἔδησεν coercuit 368,5.
ωσίκλειαν 1186,1. 3.

παλάξαι χεῖρα δηίῳ λύϑρῳ 5499.
δηίων ἔργα 1049,4. φάλαγγα Add.
87448. — δηιον bellum (?) 9144.

τύχης δηλήμασι 538,1.

δημιουργὸς τῶν ὅλων φύσις 1002,4.

δημόϑεν 967,2,

δημοκοπίη praef. 817.

δήσω ἔγω

indices.

πολλοῖς δημοισι civitatibus | 609,1.
— δῆμος Πρασίνων 935.

δαμόσιον πένϑος 179,4. δαμοσίοις iv
ἀέθλοις 936,9. — τὸ δημόσιον pan-
nus factionis circensis 935.

δὴν 488,1.

δηναίης φόρτον ὁδοιπορίης 110,2.

δήνεα, 618,6.

δῆρις 343,5.

δηρόν 1035,11.
pov 989,5.

διακριδὸν 1098,14,

τοῦτο διαικρίνει τό γε σῆμα 604,2.
νύκτα διακρίνωσιν ἀπ᾿ ἥματος 1028,
84. τέτραχα διακρῖναι ἅπαντας
1035,14,

διάκτορον Mercurium 948,1.

τηροῦσα διέμεινε 159,1.

ὑπερφιάλους διανοίας 41,1.
νοιαν τέρμα λαβεῖν 489,3.

ψυχὴ διέπτη (εἰς αἰϑέρα) 175,4.

πέλαγος διέπλευσε 642,13.

διασημοτάτου ἡγεμόνος 1078,10. δια-
σημοτάτη πόλις 904,1.

ὀδμὴ διεσπείρετο 1068,5.

ἋΣ / ^
δεσμοὺς διασώζειν εὐσεβείας καὶ τοῦ

δ. ζώειν 1000,4. δῶ-

πρὶν διά-

καλοῦ 170,6. μητέρα διασωσατε
592,10.
διαυλῳ 1028,33. δίαυλον δρόμον
947,8.

τὸ σαφὲς διαφεύγει 1084,13.

σάρκας σπιλάδες διέχευαν 295,1.

ἦρξα διδασκαλίης ἱερῆς 016,4. ἀντ᾽
ἀγαϑᾶς διδασκαλίας 884,2. ἐδίδαξα
πᾶσαν διδασκαλίην 365,4.

διδάσκαλος 294,1. 372,1. 14 (σοφίης).
888,2.

διδαχαῖς Bcenicis 608,4.

διδυματόκου 615,1.

διδύμους geminos 515,1. δίδυμον

615

κορυφὴν ἀρετάων 543,1. — διδύμους
πέρι pueri morbus 314,12. |

δίδωτι 1130,1. λυπας τοκέεσσι διδόντα,
814,9. πένϑος δῶκα τεκούση 416,5.
πατρὶ διδοὺς γοῦν praef. 288 b 3.

ἐτῶν διεξαάμειπτο διπλόα δεκάς 208,11.

διέπων ἀνύσεις ἀτραπιτόν 181,2.

τὴν στήλην διελϑων 718,1.

μόσχου διετήρονος 1035,21.

δίζηαι 101,1. οὔνομα δ᾽ εἰ δίζησαι
Add. 69748. τοὔνομα διζόμενος
326,10.

διαστήσας ἡμέρας δύο 996,7.

δικάσας existimans (Ὁ) 858,4.
Cuv ἀνδράσι 975,1.

δίκαιος Ἑρμῆς 814,1.
καιον 89,9.
642,5.
502,19.

δικανικήν advocati officium 919,1.

δικασπολία 647,2. 1028,36.

δικασπόλου 908,1.

δίκας τελέων ϑανατοιο 480,6. — μήτε
δίκην εἴπας 522,15. 713,12. δικῶν
ῥητῆρα 877,1. δίκας ἀμφιλόγους
647,15. -- δίκης ἧμαρ 173,17
christian. '

δικηπόλον 1110,4 adn.

δίκτυα 1104,1. ἀμπλακίης 421,3.

διμερὴ δαπάνην 430,8.

δίνας Κνανέας 119,8.

διοικῶν (Παιᾶνος ἴδρυμα) "Telesphorus
1027,34.

Δίου mensis 322.

δῖον ᾿Αϑηνόφιλον 867,2. δῖον ᾧαος
ἄλλο 462,16. δῖα γυναικῶν 843,1.

δικα-

" Ἢ

ἥσκουν τὸ Ól-
J

εἰς τὸ δίκαιον ἀϑρήσας

ἐς τὸ δίκαιον ἔβη ψυχή

4083,11. δῖαν ἄνασσαν 1029,9.
αἰϑέρα δῖαν 462,18. δῖε ZaQwe
433,1.

διοτρεφὲς Ζωσιμιανέ 422,1,

616

διπλάσιος πο pa. praef. 111703.
ἐτῶν διπλοα exe 208,1

διπτύχοις κόραις 258,9.

ἀφ' ὕψους δισκοβόλησε νέον 336,6.

δίσκος 811,4.

διστάζεις 621,1.

δισχίλοις ἀνδραπόδοισιν 26,7.

διφαλέω Ἑρμᾶνος 1028,10.

ἵππους ἤλασαν ἐ ἐκ δίφρων 932,2.

δίψη εἶμ᾽ αὔη 1037,8. δίψη τειρο-
μένοισι 1078,8.

διψας 468,4.

ψυχὴ διψώση 719,11.

e 649,6.

με δίωξεν secuta est 680,3. ó-

! dba T ἵππον 335,8. μοῖρα διωξαμένη
418,4. — διώκων ἐλπίδι 713,15.

δμωάν 818,1. ὁμωὴν Ἄιδος μάκελλαν
1046,84.

ὁμῶα πυρφόρον 868,1. ὁμῶας 1023,9.

δνοφερὺὴν νύκτα 1046,26.

δόγματι νήσου 906,5. ἰητρῶν copa
δόγματα 853,9. δογμασι βουλῆς
Add. 817142. Τύχης 244,4. μοι-
ρῶν 274,6. 680,4.

δοιὼ παῖδε 1046,15.

ἐδόκευσα 615,5.

δοκῶν sperans 314,14. τὸ δοκοῦντα
ϑεοῖς 480,3. τὰ δεδογμένα πάντα
τελεῖται 1088,19. δόξαν συνεφήβοις
953,1.

δοκίμωμι 991,7.

δοκίμως 58,2.

δολίῳ πόνῳ 722,1. δολίως 387,7.

δολιχοκροτάφου 937,3.

ὁόλιχον βιότου 811,4. 231,4.

δολιχὴν ἱστορίγν 818,4. ἐς δολιχόν
618 ep. 17.

δολομήχανε Satanas 1140,1.

δομεστικοῦ 131,1.

δόμος Ταλατῶν 106,2.

indices.

δόξαν ϑανάτου (Ὁ) 372,25. das
ἐγγελάσας 101,4. δόξαις. μυρίαις
αὐξούμενον 402,38. κεναῖς δόξαις
ἐζηκότα praef, 222b5. — δέξης

ὀρϑοτόνου fidei christ. 1062,1.
δοξασϑείς 607,7.
βωμὸν δορποφόρον Add. 828a.
δούρων remorum 1028,62.
δορυϑαρσέα Τριτογένειαν 1035,18.
ὀλίγην δόσιν Add. 808 8 18.
ἀγαθῶν δύτειρα 1029,11.
δοτῇρα ἀρετῆς Herculem 831,13.
δουκικὸς τὴν τάξιν 446,6.
δουλείην Spira 647,3,
δούλιον ἦμαρ 149,4.
δουλίς 197,8. δουλίδα καὶ cow
canem 329,8.

δεδουπότος κούρου 618 ep. 5. δεδου-
πότα Add. 242a 1.
δράκων Satanas 1140,89. δράκοντα

Hesperidum 1082,13.

δράμασι πᾶσι γάμων 1085,8.

ἐδραξατο ῥινός 1068,6.

δραχμὴν ἀποτείσει 1132,2.

παρὰ δρεπάναισιν 618,18.

δρεψαίμενον (ἐκ βίβλων) 853,4.

δρηστοσύνησι κεκασμένη 121,1

δρόμος stadium 618,30. 781 9. Hr-
λίου δρόμον certamen 947,4. δρό-
μὸν ἐστέφϑη 625,38. εἰκοστὸν ἐτέων
δρόμον 208,21. ποταμοῦ χειμερίοισι
δρόμοις 1078,2. μέσους duae
ἀμφὶ δρόμους 802,6. ἅλιος ἦχε
δρόμος (δρόμοις coni. Wilamowitz)
988,4. ambulatio 741,2. 10725.

δρόσος ἀπὲ χρωτὸς ἰοῦσα 569,8. ὑδνο-
βόλοισι δρόσοις 1080,8.

δρυαδες 147,2.

δρυμός (κρυμός ἢ) ἀμείλιχος 1028 col.
IL, 3. — διὰ δρυμῶν 1104,6.

δρῦς 1028 οοἱ. 11, 44

indices

δυεν Add. 49739. — δυσίν 3349.
919,2.

δυεροῦ ϑανάτου 153,2.

ὠδίνεσσι δυηπαϑέσιν Add. 241417.

δύναμις ἄκαιρος 1089,4. 1040,9.

δυνασιν μοιρῶν 1079,4.

δυνοτον 990,4.

δύνει ὑπὸ γῆν 568,4.

δυσαπότροπος ἄτη 1038,22.

τὰς τοῦ βίου δυσδιορϑωσίας pracf. 877b.

δυσέλπιδες τοκῆες 340,8.

δυσηνύστους ἐνιαυτούς 462,8.

δύσις occidens 441,3. πρὸς δυσιν
2529.4. δυσιν ἠδὲ καὶ ἠῶ 640,3.

δυσμαϑέων 1028 col. II 1.

δυσμή 618,30.

δυσπενθὴς Τύχα 208,8. 'Aidac 250,3.
— ἃς ἄλγος 208,15. ϑαλάμου óvc-
πενϑέα, κόσμον 431,1.

δυσποτμώτερον 154,4.

δυστλητα — τολυπεύσει 562,5.

δυστοκέες τοκέες 5θ4,4.

δυσχείμερον οἶδμα 812,18.

πρᾶγμα δυσχερές 1038,4.

δώματα Ῥώμης 720,4.

δωμήσας 325,2. δωμήσατο 1047,].
ἐδωμήσαντο 652,8.

τύμβων δωμήματα 204,1.

πρωτεῖον ἔχειν δωρήσατο Κύπρις 960,3.

δωρημα 1039,13. 1040,18.

δῶρον ἀπὸ Μουσῶν 1089,10. Μου-
σάων δῶρα 617,8. τιμᾶς δῶρα
208,18. μουσικὰ δῶρα διδοὺς 1000,2.
Vuyix& δῶρα διδούς 815,4. ὕστατα
δῶρα 980,9.

δῶτορ ἐάων 1020,7. 1027,33.

à Μαντινέᾳ 114,2.

εἴαρος ὥρη 970,93. εἴαρος ὥρην 891,
2 adn.

εἰαρινὸν ῥόδον 544,1.

617

ἐν δυσὶν ἑβδομάσιν 394,9. δισσὰς £82.
102,4. |

δοξαις ἐγγελάσας 101,4.

ἐνέγραψεν (in lapide) ἐμὴν νεότητα
822,8.

πώλων τάχος ἐγγναλίξας 618,4. υἷα
Δίκη ϑετὸν ἐγγυάλιξε 831,7.

ἐγειραμένων μίλιον ἠδὲ Τύχης ἱερὸν
440,2, — ἔγρεο 1027,1. 6.

κοῦροι ἐγερσιβόαι 928,4.

ἐγκατέκρυψα βυϑοῖς 868,4.

νηῷ ἐγκατέϑηκε 1046,90.

σῶμα τύμβος ἐγκατέχει 824,2.

ἔγκειται πέδῳ 1034,14. ποσσὶν ἐνέκειτο
(caleeamentum) 1046,27.

πληγεὶς ἐγκεφάλοιο 280,3.

μναμεῖον ἐνεκόλαψε 980,5.

ἐγχυκλίοισι χοροῖσι 926,9.

ἔγκυον γαστρὸς μόρον 238,9.

ταῖσδ᾽ ἐνέκυρσε τύχαις 224,10, ἐγ-
κύρσας στήλη 814,3. "Aduv ἐγκυρ-
σαντες 241,5.

παιδείας ἔγκωμια λείψας 608,5.

ἐγχειρεῖν ἔργον 1038,36. 1041,ὅ.

σποδιὴ ἔγχϑονιος 298,4.

ἔγχος ὀξύνας 190,5. ἔγχεα καϑϑεσαν
828,4. ἔγχος φλογερώτερον fulmen
618,20.

ἐγχρονίσας 815,7.

ἔδαφός μὲ καλύπτει 311,4.
τριον | 017,4.
οἶκον 1065,2.

8. πα-
εἰς ἔδαφος νεύοντα

ψασω ἔδεϑλον 978,9.

ἔδνον 1060,4.

ἔδος sedes patria 254,8. ἑδέεσσι ϑεῶν
1046,78. ἔδος Ῥηγίλλης 104 6,2
ἔδος hominis statua Add. 552a2

ἕδρανα 872,8.

ὀλύμπιον ἕδρην 261,1. cf. 471 adn.

εἶσεν ἐπὶ κτεάνων τινά 118,4. ἔκγονος
ἑσσαμένοια eius qui posuit 1046,

39 **

618

87. — ϑωκὼν ὑψόθεν ἑζόμενον
912,2.

ξανϑαῖς ἐϑείραις 169,2,

ἐϑνικῆ σοφίᾳ 480,6.

eX, ἦϑος ἐστὶν ἐμοί 1084,5.

εἰ δ᾽ αὐτός (scil. βούλει) 935.

ἀρετῆς εἰδήμονα 553,1.

ὅπου τὸ Taprdpewy εἴδεται βαάϑρον
1034,19. ἔρνεσιν εἰδομένους 418,0.
εἰδόμενος νέκυσι 618 ep. 18.

πάσης εἶδος ὑποχρίσεως 606,2. ἱερὸν
εἶδος 1046,7. εἴδεα dvd 1028 col.
HI 15 cf. v. 16. διπλοῖς εἴδεσι

φαινόμενον.
εἴδωλον νύμφας 260,6. εἰδ. πανόμοιον
590,5.

εἶϑαρ 1034,27.

μηνὸς dud 566,3.

εἰκελος αὔρη 312,4.
(nomen) 640,4.
1015,11.

εἰκόνας σῆς ἀρετῆς liberos 435,4. —
εἰκῶ 240,4. Add. 806 (4)}1.

εἱκων τύχης οἴακι 491,6. χρόνος εἶξεν
ἀρηγοσύνη 1(50,4.

&rtp εἰλαπίνης 418. 4.
1049,5 praef. 480 0.

ἀπ᾽ εἴλης 618,9.

εἱλίσσει κῦμα 719,4.

eiut ἔϑηκε statuae 500,5.
λευχοῖς 1049,9.

εἵμαρτο 339,2. εἱμαρμένη κακὴ 134,2.

εἴκελον φρενός
εἴκελον Ἡφαίστῳ

» ὔ
εἰλαπίναισι

TTE

ἐμμί 978,11. 1028,16. 44. γασιν
1037,5. ἤην 1046,39. ἦσο 379,2.

ἧς (8 pers.) 179,3. ἥτον 719,2.

εἰναλία ἀλκυονίς 205,6. εἰναλίη Θέτι
993,1. εἰναλίων (oixrua) 1104,4.
τύμβῳ εἰναλέῳ 594,8.

εἰρεσίαν 1028,67.

εἰρεσιώνην τεύξαντες 153,10.

πάτερ εἰρήνης 192,1. εἰρήνης ἄρξας

indices.

χεῖται

808,1.
129,1.

1075,2. ἐν eipyvy

ἕεις 985,7. μηδὲ ἑνί 313,8. εἰν im

819,1. ὑφ᾽ ἕν 884,8.
ἔνδον πόδα μήποτ᾽ ἐςαΐξης 270,2.
εἰξιέτω l. q. εἰςξίχω 1138,2 adn.
εἰςξενέϑηκεν ὀστέα 517,8.
εἰςέτι 1084,32.
ἐςκεῖσϑαι (7) 542,9.
ἑκάτερϑε 445,2.
ἑκατηβόλος v. ᾿Απόλλων.
ἕκατι 208,17. 868,1.

118,8.

893,8.

ef
ἔχητι

Ῥώμης ἑκατονταπύλοιο 1046, 62.

ἑκατοντάρχης 999.

ἐκβασμιδώσει 229.

ἐξεβίωσα 640,5.

ἔχδημος 244,8.

ἐξεδίδαξα 1085,7.

ἐξεδίκησεν 529,4.

ἐκδικίας τετυχηκώς 171,8.

τέχνης ἔκδοχον 248,2.

éxet apud inferos 266,3.

ἐκϑυμως φιλέων 549,1.

Φολόην Κενταύρων ἐξεκάϑηρεν 1082,16.

ϑυμὸν ἐκκαλύπτων Add. 87446.

μίτος ἐξεκενωϑη Add. θ4θ41.

γενεᾶς ἔκκριτον ἀϑανάτων 265,4.

λίϑον eixov' ἐκμεμαγμένον 1003,3.

δέμας ἔκπαγλον 1015,1.

νηδύος ἐχπερόωντα 403,1.

ἱστίον ἐκπετάσας (19,2.

λυϑὲν (σῶμα) ἐξεπόϑη Add. 616a t.

δάκρυον ἐκπροχέων 962,6.

ἐκρύσω 193,7.

ἐξετανυσσας ὁδὸν 1078,4.

ὄμμα ἐκτείνας 818,8. ὄσσων αἴγλην
1033,18.

εὐχὰν ἐκτελέσαντι deo praef. 7574].

ἐλπίδας ἐξέταμες 569,4. ἐξέτεμες
ῥίζης τινά 510,4.

indices. 619
ἐξέτηξεν δδόντας 459,4. ἐκτήξασα ἐλλόγιμον Add. 4591.
314,23. ἐλπὶς γονέων 116,2. πάτρης 1 48,6

ἁλὸς ἔκτοϑι 192,5. σκηνῆς ἔκτοθι μίμ-
νων 1050,].

ἔκτομος ὅ88,6.

ἐκτόπιος 1035,99.

μουσέων ἐκτὸς ἔϑηκα φρένα 618 ep. 4.

κακῶν ἔκτοσθεν 649,4.

ἔκτροφος 872, 6.

ἐκφεύξῃ νούσου 1041,9.

βοὴν τιν᾽ ἐκχέεις 995,11.

ἔρνει ἐλαίας 982 41.

ἐλαιήεντες ἄρουραι 1046,50.

ἐλαιηρῷ ἐν πεδίῳ 641,2. ἐλαιχγρὴ λι-
βάδι 828,6. ᾿

ἐλαιοϑυλον νᾶμα 549,6.

ἐλάταις 1028,65.

Ὑπερῖον ἐλαύνων absol 861,1. Νεῖλος
ἐλαυνόμενος 993,4.

στικτὴν ἔλαφον 1082,4.

γαῖαν ἔχοις ἐλαφράν 195,4.
ϑῆκεν ἐλαφροτέρας 905,4.

ἐελδομένῳ 998,2.

ἐλέαιρε 416,5.

ἐλέγοις 1000,1. 1089,5. (λυγροῖσιν).

ἔργῳ ἐλέγχει 401,11.
ἔλεγχον τῶν δικαίων κἀδίκων 814,2.

πόλιας

ἐλεεινὸν ἐπεστενάχησε 251,8. ἐλεεινὰ
δακρύει 626,3.

ἡλικίης ἔλεον 696,4.

ἐλευθερίας ἐν ἀγῶσι 29,3. ἐλευϑερίη

βιότοιο 815,5.
ἐλεύϑερον duap 461,1. στέφανον 727,8.
ἐλεφαντινέων ὀδόντων 169,2,
ἑλικαν χορείαν 1028,65.
ἑλινότροπος 1028,18.
ἕλικας βοῦς 1038,39.
ἐς χάριν ἕλκει (?) 109,8.
(Ἔρως) 1111,4. εἷλξε 336,06.
ἑλλαδικαὶ νῖκαι (2) 926,8..
ἑλλανοδικοῦντα praef. 1100 8.

εἷλκεν

ἐλπίδα τεῖχος
ἐλπίδες ἦλϑον ἐς

(ipsi homines ).
ἔϑεντο βίου 21,8.
Ἄδαν 204,10.

ἐλπόμεθα 780,4. ἐνλύλπει 489,1.

ἐμβαίνεσκες ἀταρπιτόν 141,5.

ἐμβαπιλενει 1046,9.

αἰγῶν ἔμβρυα 872,4.

ἔμμορον εὐεπίης 1089,6.,

ἐμμούσοις γράμμασιν 498,2.

πόρον ἔμπεδον 918,3,

ἔμπειρος Βρομίοιο 608,2.

ἐμπελαίσειας 1087,8.

ἐμπέραμος σοφίης πάσης ὅ59,2, σο-
φίης Ἰαονίης 558,2.

ἐμπετάσει λάϑαν 1028,22.

βιοτᾶς τέρμ’ ἐνέπλησε κακῶν 241,10.

ἐμπνείει 562,9.

ἔμπνου μορφᾶς 860,8. κριὸν ἔμπνοον
1102,1. ἔμπνουν φϑεγγομένην (στή-
λην) 509,7.

κατ᾽ ἐμπορίην ἐλϑόντα 466,1. ἐμπορίαις
256,4.

ἐμπόριον Kpovou 981,7 adn.
ἀγορασμῶν 114,5.

ἔμπορος mulierum 613,5.

μούσησιν ἐνιπρέψας 584,1.

ταῦρον ἐνηγιζεν 461.

ἐναγώνιος Ἑρμῆς 407,7. dat. 924,1.

οἶκον ἑναίδιον 321,9.

ϑῆρας ἐναιρόμενος 831,6.

ϑεοῖς ἐναλίγκιος ἥρως 1052,1.

ἐναντιπέρα 981,6.

εἰς ὀλίγον ἐτέων ἐναρίϑμιος 502,10.
ἐναρίϑμιον ἡρώεσσιν 408,14. ἡρωΐναις
919,18.

ἔναρχος 1011, 1.

ἐνδείξασϑ᾽ ἔργα 492,4.

ἐνδέχεται 986,3.

μαάϑησιν ἐνδιδούς τινι 193,2,

“
ἐμπόριον

620

ἔνδικα λέκτρα 212,1.

ἔνδιον 413,6.

ἔνδον animo 904,4.

ἐνδόξως ζήσασα 358,3.

σῶμα ἐνδεδυ μην ἐσθήμασι 610,5.

ἐνδυκέως 617,8.

ἐνείη ἀνδράσιν 444,7.

ἐνέπω 1080,18. ἐν ἐπει 1039.18. ἐνέ-
ποισιν 992,3. ἐνέποιτε 647,2. ἐνέπειν
140,1. ἔννεπε χαίρειν 103,7.

ἔνερϑε τοῦδε σήματος 280,2. ἔνερϑεν
ἔβαν 298,8.

εἶν ἐνέρων λιμένεσσι 641,4. ἄναξ ἐνέ-
ρων 658,1.

ἐνεύδειν 444,5.

ἐνηής 966,8. 906,5.

ἔνϑεος 188,2. ᾿

ἐνθάδε bis positum 702,1.

ἐνθαΐδε ἐνναίει 618,5.

ἐννεακαιδεκάμηνος 708,1.

ἐννῆμαρ 812,88. |

ἐννυχίαν ὄψιν 185,3.

τοῖς ἐνοικοῦσιν ξένοις 807,8.

ἔνοπλον σχῆμα Add. 8748.

οὐ νοῦσος ἐνοχλεῖ 619,9. ἐνοχλύσας τῷ
βωμῷ Add. 229.

ἐνερράψαντο πεδίλῳ 1046,28.

ἔνσοφον 823,2.

ἐνεστάλωσεν 918,9.

ἐνταφίοισιν 313,13.

ἐνθέμενος βίοτον 321,1.

τήντεα, 936,1.

ἐντευξει ὧν ἂν ἐπιϑυμῆς 1041,3.

ἔντυνε μολπάν 928,7. ἔντυνον ἀοιδήν
Add. 1029410 adn.

ἐνυβρίξης 195,1.

ἐξαλάπαξεν 1046, 96.
1046,96.

ἐν ἑξα μέτροισιν 616,6.

ἀτραπὸν ἐξανάβα 782,9.

ἐξανέδειξεν 1070,1.

ἐξαλαπάξας

indices.

δόμων ἐξαπελαύνειν 210,3.

ἠόνος ἐξήρπαξε 482,3.

ἐξηργαξατο 162,2.

ἐξερεείνη 031,1.

ἐξέρυσαν 183,6.

ἐξέτι παίδων 580.9.

ἑἐξηρέτμοις πτέρυξιν 337,2.

ἐξισωσας rdv λόγῳ Add. 941b2.

ἑξίτης iactus senionis 1038,92. 7. 12.17.

ἐξότε 640,3.

ἐξσωζων Add. 22825.

ὃν μῦϑος ἐπαγλάισεν 103,4.
ἐπαγλάισεν 499,6.

ἐπ᾽ ἀρτίγονον βρέφος ἄγαγον 1028,39.

ἐπαϑλοκόμεις 491,6.

ἔπαϑλα 806,2.

ἐπαινή v. Περσεφόνη.

πῶμα σοροῦ ἐπαείροι 460,5. τύμβον
ἐπαιρόμεϑα 325,15.

ἐπαιωροῦσα πτερὸν 813,5.

ἐπαλλήλοισι ταφοισι 109,9.

ἐπανοίξασϑαι 840.

οὐδὲν τῶν ἐπάνω 261,91.

ἐπάρηξον 1025,4.

ἐπαρκέσσαι 419,8.

émapxug 411,9.

ἔπαρχος μέγας praef. praetorio 919,5.
uas 919,4. gen. 441,4. acc. 913,1.
dat. pl. 919,2. ἀρχὴν ἔπαρχον 838,2.

ἐπαρωγήν 618,5.

ἀέϑλοισιν ἐπασκήσας ἐφήβους 961,3.

λοιγὸν ἐπασσύτερον 1140,5. ἐπασσυ-
τέροισι στέμμασιν 911,3.

ἐπαυρομένου βιοτῆς 483,4. ἐπαυράμε-
νον φάους 214,2. φωτός 839,2.

xpár' ἐπαφησά μενος 062,8.

ἐπεγγελῶν 542,10.

ἐπειγομένῳ 018,29. ἐπείγη ἱερα 182,3.

ἔπεισι πῆμα 1034,11.

ἐπεμβόλους (scil. dies) 1096,3.

ἐπέοικε 599,2. ἐπέοιχ᾽ ὅσα τοι 430,9-

δώματ᾽

indices.

χῶρον ἐπερχόμενος Add, 228b8. xdc-
μὸν praef. 877b4.

ἐπειρυίύτας 1038,40.

ἐπετείου πανηγύρεως 944.

ἐπετήσιον 815,7.

ἐπευκλέισέν (σε ἔπαινος) 209,1. πατρίδ᾽
ἐπηυχλέσα 945,2. ἐπευχλείσας
947,8.

βούβρωστις ἐπέσχετο κόσμον 193,5.

εὐχωλαῖσιν ἐπήκοοι 497,8.

ἐπήρανα 1013,5.

λέκτρον ἐπήρατον 868,5. ἀνδρα 501,1.

ἔτους δωδεκάτου ἐπιβαῖς 089,3. τύχη
σε ἡλικίας ἐπέβησεν 39,1.

βροτῶν ἐπιγείων 684,2.

ἐπιγελῶν 542,8.

ἐπιγνούς 506,1. 7. 996,5.

ἐπιγόνου Demetrii 781,8.

ἐπίγραμμα 646,1. plur. 618ep. praeacr.

ἐπέγραψα 679,8. ἐπέγραψε 502,19.
ἐπέγραψαν 834,3. 1123,1.

ἐπιδακρῦσαι 818,5.

ῥώμην ἐπέδειξαν certamine 941,3.

ἀρετῆς σῆς ἐπιδευόμενοι 668,6.

ἐπιδήμιος ἄστροις 824,9.

ψυχὴν ἰδίαν ἐπέδωκεν Add. 29725.

σοφοὶς ἐπιείκελος 592,1.

ἐπιεικέα, ϑυμὸν 333,1.

ἐπίελπτον 272,1.

ἐπιζεύξας πύλας 1052,6.

᾿Αϑηνάων ἐπιήρανε Τριτογένεια 1046,60.

ἐπίηρον 1046,19.

γραμματικῆς ἐπιίστορα τέχνης 402,4.
σοφίης ἐπ. πάσης 848,1.

ἐπί οἱ κατένευσεν 1016,75.

ἐπίκειμαι κόνιν 622,0. ἐπικείμενος ἄχλυν
310,3.

ἐπεκέκλετο 1061,3. |

ἐπίκλην 824,6. 1048,1 adn.

ἐπικλεὲς ὄνομα 255,8.

621
γραφαῖς ἐπικοσμήσας τὸ αὐλιεῖον
1075,6. |

εὐθενίης ἐπίκουρον 1036,19.
ἐπέκρανε 231,8.

μοιρῶν νήματ᾽ ἐπικρέμαται 151.10.
ἐπεκωμασα 1111,1.

φῶς ἀκτῖσι ἐπιλάμπον 719,8.
ἐπιλήσεται 858,5.

ἐπιλείβων δάκριν 352,4.
ἐπιλησμοσύνην 326,1.

τὸν ἐπίλοιπον βίον 128,5.
ἐπιμάρτυρα ϑεσμῶν 905,5.
ἐπιμηνίση πικρόν 198,2.

| ἐπιμόχϑητον βίον 360,3.

ϑνητῶν ἐπινοίαις praef. 492,1.

ἐπίορκος 529,2.

ἐπιπασιμάχη 1088.

ἐπιπείσεται 1046,91.

πόντον ἐπιπλώσας 256,5.

ἐπιπνείων 1093,11.

ἐπιπομπήν 1026,2.

ἐπιπορεύου 1022,8.

ἐπίπροσϑε 1037,5. 1052,06.

ἐπιπωλειται 1095,1.

τέφρη βῶλον ἐπισκεδάσαι 335,10.

νέκταρ ἐπισπένδω 813,16, ἐπισπεῖσαι
1106,2.

ἐπιστατέων 949,6.

ἐπιστέλλειν litteras dare 407,9.

ἐπεστενάχησε 251,8.

ἐπεστεφάνωσε Add. 9747.

ἐπέστεφον 226,5.

ἐπεστρεφόμην 1090,29.

ἐπισφύριον γέρας 1046,81.

ἐπιτάφιος 876,7.

ἐπέτελλε φίλοις 593,4.

ἐπιτηροῦσαν 1015,8.

ἐπιϑέμαν γρόππατα 990,10.

μοῖραν ἐπέδραμε 258,9.

ἐπιτρόπου procurat, Caes. 993.

622

καιροῦ ἐπιτεύξει 1088,384, χρησμὸν
ἐπιτυχὼν 1039,22. 1040,27.

ἐπιτυμβίδιον χάριν 621,5.

σῆμα ἐπιτύμβιον 339,1.

'Erüp mensis 996.

ἐπιφανῶν Πρυμνησσέων 362,1.

μναστῆρα ἐπίφϑονον 265,5.

καρποῖς ἐπέχαιρον 321,1.

ἐπ᾽ ἄλειφα χεύσομαι 816,8.

ἐπιχϑονίων ἀνθρώπων 26,8, 867,7.
πᾶσιν ἐπιχϑονίοις 825,8.

γῆν ἐπιχώσας 610,18.

ἐπιχώριον οὔνομα 318,7.

βῶλον ἐπαψήχων βοταναις 321,2.

ἐποδυρομένη 504,2.

κόσμον ἐποίχεο 618,27.

ἕπεται consequens est 398,2.

δώματ’ ἐπουράνια 261,10.

ἑπταπόρου Πληιάδος 223,4.

ἐπωνυμίαν 52,3. 1046,97.

ἐπώνυμος consul 1046,84. τὴν émw-
νυμὸν (scil. dpyxv) 868,8. — φυλᾶς
ἐπώνυμον 957,5. Οἰνέως ἐπώνυμον
968,3. Πτολεμαίου ἐπώνυμοι 927,1.
929,5. τὸ ἐπώνυμον 520,1. 685,6.

νόμος ἐρανιστῶν 1128.

ἔρανον σύναγον 1128,19.

πᾶσιν nis 297,3.

ὅσσα βροτοῖσιν ipi μια 546,13.

γνήσιος ἐραστής (βύβλων) 829,3.

ἐραστὸν οὔνομα 297,8.

πατρης ἐρατεινῆς 584,9. γαίης 107,4.

épardv d)uxiav 239,4. ἐρατὸν κλέος
853,7.

ἐρατυΐπιδα Λήδην 648,8.

ἐρᾷς c. inf. 1039,5.

εἰργάσσατο 151,3.
πάλιν εἰργάσατο
2288 4.

ἐν ἐργασίη μέγας 297,3, δι' ἐργασίην
Διός 1032, 5. ἐργασίας τελέσας 409,4.

ἠργάσσατο 718,2.
restituit Add.

indices.

ἐργατίαι (boves) 793,6. δι΄ ἐργατύαις
παλάμαισιν 828,7.

ἐργατίς 60,2. gen. Add. 3184].

ἔργματα 766,1. ἔργμασιν 948,3.
1050,2. ἔργμασιν ἐν πολέμου 148,2.

ἔργα agros 782,6.

ἔργεος 321,8. ἔργεσι 343,2.

eipyuv 1052,5. ἐντὸς ἐέργει 545,1.

ἔρδειν λοιβάς 1034,22.

σῶμα ἐρείσης 710,1. σκείπωνι γῆρας
ἐρειδόμενοι 357,4. μᾶνιν ἐρεισα μένα
1028,42.

κατ᾽ ἐρείπαν (Ὁ) 728,2.

ἔρεισμα ϑόλου 889,8.

ἐρέψας 1066,8.

ἐρεσσόμενοι: animo volventes 1036,18.

ἐρεύϑεται ἄνϑεα, μήλου 248,12.

νόστον ἐρευνᾷ 019,9.
ἐρημαῖον κατὰ δῶμα 2 280,3.

ἐρημώσασα τινα 204,9. γῆρας 491,1.
ἐρημωθεῖσα τέκνων 241,9.

φλοῖσβον ἐριβρεμέϑοντα 1028,76.

πατρὸς ἐριγδούποιο 1016,67.

ἠρίσϑαι 1088,44.

ἐρικλαύτου πένϑους 406,8.

ἐρικυδέος ἀϑλοϑετῆρος 888,1. πόληος
969,5. Béerpyc 455,1. Μαίας 812,1.
ἐρυουδέα φῶτα 892,1.

ἔρις ἄσπετος 935,5. εἰς ἔριν ἤλασαν
ἵππους 932,2. πᾶσιν ἔβαλλεν ἔριν
1424.

ἐρισϑενέος 841,2. ἐρισϑενὲς ἕρμα 452,1 1.

Ζηνὸς ἐρισμαράγοιο 1035,3.

δουλείην ἐρίτιμον 647,9.

ἕρκεσιν ἀμφέβαλον (bellum) 1028,68.

ἕρμα πόληος 452,11. 969,5. σαοφρο-
σύνης 910,2. ἀγήραον ἕρμα 1063,4.

ἑρμηνεύουσα 3204.

κλυτὸν ἔρνος 201,3. 428,1. 951,8. νέον
ἔρνος 1027, 235. Κεκροπίης σοφὸν
ἔρνος 866,3, Ἑλλαδος ἔρνος 905,9.

indices.

ἔρνεσιν εὐπετάλοις 400, 8.
εἰδομένους 478,6.

ἔροτιν 846,6.

ἑρπετά 1033,17.

ἔρρετε 551,11.

ἐρρηφόρον 861, 1.

βότρυν ἑρσάεσσαν 1028,77.

ἐρύϑοισα παρειαν 1028,57.

ἐρύκει βίοτον 562,9. |

εἴρυσεν 239,2. 288,2. adn. cipusdjuw
918,8. εἴρυσαι 1025,7.

ἦλθον, ἀπῆλθον 615,5. ἤλϑες ὑπὸ
στεφάνους 932,4. ψυχὴν ἐπὶ σώω-
μασιν ἐλϑεῖν 603,8, --- ἦνϑον 988,3.
ἐνθων 179,5.

ἔρως πολλῶν (homo) 878,4. εἰς ἔρωτα
φέρεσϑαι 727,13. |

ἐσθήμασι 610,5.

πορφυρέαν ἐσθῆτα 1107,1.

ἐσλὸς 221,2, 441,8. 580,10. (ἐ.
Add. 545c5. ἑσλος 744,4.

ἑσμὸν στρατιᾶς 985,9.

ἀφ᾽ ἑσπερίης 828, 8.

ἀγροῦ ἐπ᾽ ἐσχατιᾶς 749,6. ἐπ
τίην ἀελίου 149,2.

Ληϑης ἔσχατον ὕδωρ 204,11. ἔσχατον
Ἰνδόν Add, 197 81.

ἑτάρων discipulorum 877,2.

ei ἐτεὸν δὴ 1046,82.

ἐτησίαν χάριν 1096,11.

ἐτήτυμον γένος 874,5.

ἔτη ἐννέα δεκάδων καὶ τρία 592,4. αἰὲν
ἔτος quotannis 981,4.

Βουταδέων ἐτύμων 852,3.

εὖ (scil. ἐστίν) 1046,42. εὖ γεινάμενοι
870,6. πατέρα εὖ λέγω 540,16.

εὐάγκριτον praef. 938 8 8,

εὐαΐίωνα 67,2.

εὐαλδέι χιλῷ 1046, 88.

εὐάντητον ϑεόν 719,7.

εὐγαμίη Add. 888 84.

ἔρνεσιν

ἰδεῖν).

t]

ἐσχα-

628

εὐγενέτης 241, 5, εὐγενετῶν γονέων
189,8. εὐγενέτην κόσμον 1031,2.

εὐγενίδα, 868.9.

εὐγένιον (?) 581,3.

εὐγήρως 223,9. acc. 68,1.

ἀέϑλων εὐγλυφέων 831,4.

εὐγραφίης 841,4.

εὐδαεῖ νοΐ 185,9.

εὐδαιμονήσας 1096,12.

εὐδαίμονες παροδιται 636,2.

Λέσβῳ ἐν εὐδένδρῳ 228,8.

εὐδικίης 875,7. eoim 905,5. 969.1,

et 972,2 (βιότοιο). ἐπ᾽ εὐδικίαις
914,2. εὐδικίης 915,3.
εὔδιον ἐκ μακάρων 223,1. adn.

παντοίης εὐεπίης 1089,6. ἱερῆς 931,2.
acc. 618 ep. 6. 14.

εὐερκὴ τάφον 246,2.
1044,5.

εὐερνής 314,10.

εὐέρνων 1032,06.

εὐηγενέεσσι 1046,29. cf. Add. extr.

εὐήνορος ἀλκῆς 962,1.

εὐθανατον 68,2.

εὐϑενίης 1086,19.

ἐύϑρονος ᾿Ιοχέαιρα 1046,53.

εὐθυδίκου 211,4.

εὐϑύνοι Τύχη βίοτον 348,14. εὐϑύναντες
1015,3.

εὐθυντῆρι τύχης Belo 836,1.

εὐθυτατην πίστιν 543,2.

εὐιάδος οἴνας 853,5.

εὐκάρπου φυταλίης 812,2. εὐκάρποις
χλωσὶν 846,8. πεδίοις 1047,0,

πατέρα εὐκλείζω 56,4. cf. v. 7. πα-
τρίδ᾽ εὐκλέισαν 21,12. πάντας ᾿Αϑη-
ναίους εὐκλείσας 163,2.

εὔκολον ἐνὶ φρεσίν 127,1.

εὐκόσμοισι πορείαις 1028,82.

εὐκτὸν (σῆμα) 809,8 adn.

εὐλάλους 102,2.

εὐερκέα ϑριγκόν

624

ἄφϑονος εὐλογία 85,2. εὐλογίας πηγή
Add. 8548.

Δωρίδος εὐλοχία 1028,66.

εὔλυρος 655,3.

ἐυμελίαο Ἰόμοιο 531,5

ἐυμενέτης 828,1.

εὐ μμενέων 831,9.

εὐμενεῖς εὐεργέτας Isin et Serapin
1022, 6.

εὐμοίρους (μοίρας) 155,1.

εὐμόρφων γυναικῶν 618,5.

εὐμόχϑου ἐπὶ γυμνάδος 239,3. εὐὖ-
μόχϑου νίκης 933,4.

εὐσεβέων εὐνασεν ἐς κλισίην 287,4. εὐ-
νηϑεῖσ᾽ ἐν ἔρωτι 498,5. εὔνασον ϑυ-
μὸν praef. 288 09.

εὐνέτις 832,4. dat. 237,6.

" Aidog. εὐνάς 1028,42.

εὖνιν uxorem 77,2.

εὖνιν orbam 552,4.

εὐνομίαν 242,3. εὐνομίης ϑέσμια 855,8
ἔργα 1052,4. εὖχος 909,6. εὐνο-
μίησιν 909,2.

ἀστοῖσι καὶ ξείνοισιν εὔνομον 462,4.

δεσπότην εὐνούστατον 531,1.

εὐνοῦχος 683,3.

ἐυξείνων Μεγαρήων 958,6.

ἐυξέστοις λάεσιν 455,2.

δ᾽ εὐξυνέτοιο μερίμνας praef. 82θ8 ὅ.
εὐξυνέτοις δόγμασιν 491,4. πραπίσιν
853,2. εὐξυνέτως 493,2.

εὐόδει 193,5.

εὐδδμου χρωτός 569,8. εὐόδμοις λιβα-
γοισιν 1034,27.

εὐόδῳ 725,8. — V. IIa».

πατρὸς εὐόλβοιο 208,23. πατρας 935,4.
εὐόλβῳ προπύλῳ 186,2.

εὐόπλου Φιλοποίμενος 1014,1.

& πάρος εὔπαις 208,25.

εὐπαλάμου σοφίης Add. 805a(a)1.

εὐπατέρειαν 811,8.

indices.

εὐπατρίδην Ῥόδιον 934,2.

εὐπερινόητον στίχον 1096,9.

ἔρνεσιν εὐπετάλοις 400,8.

εὐπλοίης ἀγαϑῆς 119,8.

εὐπλόκαμος vir 459,1. Ἴσιδος εὐπλο-
κάμοιο 833,1.

ῥόδον εὔπνοον 510,8.

εὐπόλεμον νίκην 21,4. ᾿Αρετήν 34,2.

εὐπροςήγορος medicus 352,2.

εὔπτερος ψυχή 186,4.

ἐυπτερύγεσσι πελείαις 441,9.

εὑρετίδες Add. 1029 48.

"Aóss εὐρυϑέμιλος 1026,3.

εὐρυμέδοντος ᾿Οσείριδος 1028,15.

εὐρυμενὴς γαίη Add. 212a7.

χϑονὸς εὐρνοδείης 1110,l.

εὐρέες ἀγροί 1046,49.

εὐρυχόρου χϑονός 863,9. εὐρύχορος
Λεβάδεια 981,8. εὐρυχόρους ἐς
᾿Αϑήνας 1016,66. εὐρυχόροιο τέχνης
608,7.

ἀταρπιτὸν εὐρώεσσαν 141,5.

εὐσεβείας καὶ τοῦ καλοῦ 170,58. εὐ-
σεβίην τέλεσεν 409,8. --- εὐσεβιης
ἐνὶ χυίρῳ 100,5.

εὐσεβέες ψυχὴν (ἔχουσι) 838,2. &9-
σεβέων χῶρος 151,6. 218,16. 296,2.
411,4. 506,8. ϑαάλαμος vel ϑάλα-
μοι 90,2. 258,5. δόμος 215,6. 22258.
κλισίη 237,4. τέρμονες 431,4. ἐστὶν
ἐν εὐσεβέων 509,12. μετ᾽ εὐσεβέων
ἐσμέν 594,4. μετ᾽ εὐσεβέεσσι κεῖ-
σϑαι 259,1. κάϑησϑαι 338,5.

εὐσάμους κλῶνας 786,4.

εὐσταϑέα 398,1. εὐσταϑὲς ἅρμα
618,7.

εὐστεφανοις ϑυμέλαις praef. 474 43.

εὐστιχίην 618 ep. 16.

εὔστοχον ἄγρην 1104, ὅ.
σὔροις 1028 col. III 22.

εὐσχήμονα medicum 352,2.

εὔστοχον

indices.

εὐτάκτου Add. 31321.
τακτοισι 948,3.

εὐτεκνίης ἀροτῆρα 601,1.

εὔτεκνον 556,3. 636,2. εὐτέκνῳ ἀλόχῳ
859,6.

εὐτεύκτῳ τάφῳ 238,4.

εὐτέχνου φωτός 979,1.

εὐτοκίην 1027,40.

εὐτραφίης 1036,1

τεῖχος ἐύτροχον 1046,72.

εὐτύχει Βασσε | 452,7.
κολωνία, 908,6.

εὐτυχῶς subscr. 998. 999. 1050.,

Καίσαρος εὐτυχίαις 981,4.

εὐφηβοισι i. q. ἐφήβοισι 956,1.

εὔφημος παρίοις 119,3. εὐφήμου στό-
ματος 618 ep. 7. εὐφήμῳ γλωσση
334,2. εὐφήμως 394,4.

γήραος εὐφραδίη 1079,2.

εὐφραίνεσϑε eig τι 930 II 6.

εὐφρασίη 2813.

εὐφρονέων 447,1.

κάλων οὔριον εὐφροσυνᾶν 560,8.

εὔφρονι ϑυμῷ 812,5.

οὐκ εὐχερής (πόνος) 1040,8.

εὐχῆς δόσιν Add. 8058183. εὐχὴν
ἀνέσχον Add. 241420. εὐχὰς ϑέσϑε
886,8.

εὖχος 618,27. 31. 932,5.
932,9. εὐνομίης 909,06.

εὐχωλὴν τελέσας 753,2. 754,2. εὐ-
χωλαῖσι 497,8. 1049,.

εὐψυχῶ subscr. 595. εὐψυχει subscr.
609. 723.

εὐψύχως 1075,4.

δύξαν ἐφειλάμενος 421,2.

προγόνοις ἐφάμιλλος 822,1.

ἐφελκομένη 810,8.

γαῖαν ἐφεσσαίμενος 243,39.

ἐφέπουσα 1046,10. ἐφέπηται ibid. 98,

ἐφηβεώσαντες 948.

Kaibel, Epigrammata graeca.

ἔργμασιν εὐὖ-

/
εὐτυχείτω ἡ

οἰ γῶνος

625

ἐφημέριοι Add. 805814. gen. 321,4.

ἐφημοσύνη 905,6.

πένϑος ἐφῆκε Add. 30626.

παστὸν ἐφίμερον 208,12.

ἀναφανδὸν ἐπέστης 802,5. ἐπιστήσας
ἴχνος 690,1.

ἄχους ἐφορμαίνοντος 1034,10.

ξείνων ἐφόρῳ Διί 79],2.

ἐφύπερϑε 1016,4.

ἐχέτλησιν 321,5.

ἐχέφρων 580,1.

ἐχϑαίρων ἐμὸν μόρον Add. 241a11.

ἐχϑοδαπῶν φωτῶν 1035,28.

ἔχϑει 1049,3, ἐχϑομένα 1028,40.

εἰχϑρολέων 96,3.

ἔχις ἁλίπλαγκτος 1033,15.

ἔχων ζὴν 303,8. ἔχειν τινὰ πρηυμενῆ
618,40. ἔχειν χεῖρα ἐπ᾽ ὠδίνεσσιν
647,12, τὸ νῦν ἔχον 245,2. —
ἦχε 988,4. 990,6.

βασιλέος ἑῳου 1003,3. &wag orientis
919,4.

ζαϑέη Ῥωμη 597,8. 598,1. ζ. Em-
δαύρου 892,2. Πέτρη 434,1. Tpox-
μοὶς ζαϑέοισι 193,9. ζαϑέης Ἴσιδος
1047,2. ζ. βρέτας 958,8. ζαϑέοισι
δαπέδοισι 865,9. ζαϑέην τύρσιν
1035,15.

ζάκορος 832,8. gen. 497,4. 7. Add.
97 a 1.

ζάλην 1039,6.

ζαπέδῳ Add. 750 8 8.

ζῶν φρονῶν 355. ζώσης τέχνης 008,7.
ὁ ζήσας τὸ ζὴν 387,1.

ζείδωρον (scil. γῆν) 1028,72.

ζξεῦξαν (Νείλον mpoyowc) 1078, 12.
ζευχϑεῖσα duobus viris Add. 21123.

ζεύγεσι καὶ δούλοισι 400,3.

ζευκτοῖς ὄχοις 932,12.

ζητούμενος desideratus 215,3.

40

626

ζοφερὸς τάφος 727,15. ζοφ ερὴν ἀἄχλυν
810,3.

ζυγίης ᾿Αφροδίτης 1027,11. — V. Ἥρη.

ζυγὸν γαμήμιον ὅθ4,5.

ζωάγρια Add. 805 4ὅ, 11.

ζωαλκέα χεῖρα 1026,4.

ζωγράφε 613,2.

ζωγρει 841,7.

ζωννυμένων τῶν πρὶν ἐνὶ σταδίῳ 843,6.

ζωοφοόρον 1027,43.

ζωστῆρα 'A ua zovidos 1082,9.

ζώει ἔργα 850,2. ζωσύσας ἀηδόνας
carmina 618 ep. 9.

λαχὼν ϑεὸν ἡγεμονῆα 650,12.
ϑεὸς ἡγεμονεύσει 1041,6.
ἡγεμὼν Αἰγύπτου 978,8.
1020,1. prov. praef. 414,3. praeses.
919,9. ἡγεμόνα ἐπ᾽ ἀνδρῶν 255,3.
ὡγεμόνα ἐπὶ γυμνάδος 228,8. ἀγε-
μὼν ἀοιδᾶς Add. 241b 1. ἡγεμόνεσσι
inperatoribus 1089,3.
ἡγοῦ cra τοὺς πατρῴους (scil.
ϑεους) 1022,4. ἐνὶ πτολέμοις ὡγήσατο
855,3.
ἡγέτα ὅδοιο 1035,13.
Αὐσόνων ἁγητῆρι Traiano
Αἰγύπτοιο ἡγητῆρα Osirin 1015,9.
μυστῶν 865,1. σοφίης 847,5. &ys-
τῆρα praef. 85625. ἡγητῆρας
1035,14.
&yyropa πώλων Solem 1028,31. ἱππι-
κῶν ἡγήτορα 868,2.

Θηβαίδος

549, 7.

ἡδόμενον κατὰ δαῖτα 312,14. ἥσθην
5Ἃ / / [A4
ἕνὶ κυμᾶσι πόντου 620,9.

ἡδονικαῖς ἀϑέοις δόξαις ᾿Επικουρήοις

praef. 222b 8.
κωμῳδίᾳ ἡδυγέλωτι 38,8. χορῷ 925,
ἡδυλαάλους φϑόγγου: Add, 102924.
ἀδυλόγον μοῦσαν 1054.3.
σκηνὴν ἡδύνας 1085,8.

I

indices.

ἡδυπνόου κρόκου 547,8. ἡἠδυπνόοισι
μετώποις 910,7.

ἡδὺς ἐν ἀστοῖς 207,2.

ἠϑαλέοιο Κορωνίδος 1035,23.

ἠθείας εἵνεκεν 663,4.

ἀρχαῖον ἦϑος φιλανδρίας Add. 49788.
αἰσίμου ἤϑους (Fortunae) 257,5.
ἅπασιν ἦϑος κοινὸν ἔϑετο 49834.
ἤϑεα σωφροσύνης 405,8. ἤϑεσι κόσ-
μὸν ἔδωκα 948,7.

ἠΐϑεος virgo 463,9. ἠιϑέοισιν ἐφήβοισιν
966,3.

ἠόνος 482, 3. vm ἦδνος 810, 3. ῥείβρου

' im ἠιόσιν 835,0. δι’ ἠιόνων 1104,6.

γηραιῆσιν ἠλακάτησι 1046,18.

ἠλέκτροιο φαεινοῦ 618 ep. 19.

Ἔρινύσιν ἠλιθιωναις 1136,5.

ἡλικίας τριέτης 701,2. μεσαταν ἁλι-
κίαν praef. 93822.

ἥλικος ἐξ ἀγέλας 239,2. ἡλίκεσσιν 462,1

ἡλιόπαις 780,4.

ὑπ᾿ ἀλίω 185,16. ἠελίῳ καὶ νυκτί
504,4. ἠελίοις diebus 1061,4.. ἠέλιον
δεύτερον Ἰλλυρίδος 906,6. ὁδξης
Ἕλλανων δεύτερον ἀέλιον 1084,2.

ἐσμὲν ἐν Ἠλυσίῳ 554,4. Ἠλυσιόνδε
150,6. ἡλύσιον πεδίον 414,8. ἠλυσίων
πεδίων 338,2. 649. 3, εἴης χῶρον ἐς
ἡλυσιον 618 8 8. αὔρῃσιν ἡλυσίησιν
1046,22. χοροστασίησιν 1046, 5.

ἧσται ἄγαλμα 1016, 48.

ἥμαρ 062,9. 1000,10 τριτάτην ἥματος
(horam) 149,6. μέσους ἥματους
ἀμφὶ δρόμους 802,6. ἄματι 988,7.

μνημόσυνον ἡμερήσιον calendarium
1090,1.

ἁμερίω καμάτω 1028 col. II 40. ἡ μέριοι
vel ἁμέριοι homines 196,4. 223,11.
441,6. 451,4. 853,5. 863,10. 10139.
1073,10. .praef. 877b4.

ὑμερίδων 1046,50. 82,

indices.

ἡμεριναῖς χάρισιν 261,4.

παῖς ἥμερος 502,14. ἥμερον ἦϑος 150
adn.

ἡμιϑανής 335,6.

τιμῆς κρέσσονος ἡμιϑέων 625,4. ἡμιϑέων

μυϑους ἤδομεν 232,4. ἐν ἡμιϑέοις
᾿ ᾧχετο 669,2. — mporepatuw ἡμιϑεαων
1046,57.
ἡμισέας πλεόνων 1046,15.

ἡμιτελὲς (μνῆμα) 443,3. ἐν ἡμιτελεῖ

ϑαλαμῳ 319,4. ἡμιτελῆ μεγάρων
ὀροφήματα 871,4.

ἦμος ὅτε 1046,25.

ϑεῖν᾽ ἁλὸς ἠνεμόεσσαν 186,8.

ἡνίδε 831,8.

ἡνιοχεύειν ἔϑνεα 922,2.

ἡνίοχος 611.1. ἡνιόχων 612,1. ἡ. τρα-
γικῆς τέχνης 39,3, ἀρετῆς 498,2.

ἧπαρ 1082,17.

ἠπείρων τρισσὸν ἔχουσα κλέος Libya
Add. 842a2. ἀπείρων κρατέοντι
978,1.

ἠπιοδωρου Proserpiuae 741,8.

ἥπιος τινι 831,9. 906,4. ἥπια ἔκευϑε
νόῳ 561,2.

ἠπιόφρων 1027,2. 5. 10.

ἠρέμα 102,4.

ἠρεμέει 1109,1.

ἠρεμίην κοίτης 321,11.

ἠρίον 214,1 (Ecvov). 411,3, 465,8. 550,6.
974,1. 704,1. ἡρία 626,1.

ἡρθικῷ ϑανάτῳ 219,2.

ἡρωΐνας 648.7. προτέραις ἐναρίϑ μιον
ἡρωζναις 212, 18. μεϑ' ἡρῴνησι

1016,8. ἡρῳνησι παλαιῆσι 1046,55.

ἡρῷον 19. ἡρῴῳ 395,7.

ϑεοῖς ἥρωσιν dis manibus 314. ἥρωα
ab civitate colendum 774,4. ἥρωα
Ecvov ἙΕὔοδον (Panem?) 825,1.
ἡρώων homericorum 1084,1. ἥρωσιν
τιμαῖς ἰσόμοιρον τὰν ὁμόλεκτρον ϑῆκεν

621

189,4. ἡρωεσσι παλαιγενέεσσιν 648,3.
ἥρωος Antigoni Gonatae 781,5.
ἥρως i. 4. mortuus 186. 292, 296,
3 al. ἡρώων γένος ἄλλων 107,3. ἐν
ἡρώεσσι apud inferos Add. 298b7.
ἥρως virtutis laus 262,6 (μέγας).
894,2) (ἡρωων προγόνων). 403,14
(ἡρώεσσι. στρατιῆς) 498,8. 661,9
(ἀνδρῶν ἡρωων).674,1 (ἥρωος ἀγαυοῦ).

1052,1 (ϑεοῖς ἐναλίγκιος). ἡρώων
ϑρέπτεια Hypata — urbs praef.
856 a7.

φωνῆς νεῦρα, καὶ ἡσυχίας 994,2, ἐπ᾽
ἡσυχίη ἀνάμεινον 1038,15.

ἡσύχιος 402,2. 591,8. ἡσυχιος μένε
1088,5.

ἥσυχα 1028 col. III 10. ἡ. βουλεύου
1041,0.

ἦτορ anima corpori opposita 482,4.
ἥτορι σεμνῷ 125,1.

ἠύκομος 498,4. μάμμης ἠυκόμοιο
857,8.

ἠχεῖς 995,11. ἤχησεν 994,4. ἠχήσαντος
998.4.

ἧχι δ17,9.

ἦχον 996,8. ὦχον ἴης 989,4, ἴη 990,8.
ἱέντι 986,4.

ἠχω 271,8.

δύσιν ἠδὲ xal ἠῶ 640,3. ἀως dies
942,3. οὔτε ἠοῦς, οὐκ ὄρφνης 618
ep. 8. ἠοῦς φῶς vitae lucem
682,2.

ϑαητὸν τύμβον 189,2. ϑηητὸν πάντεσσι
(σῆμα) 990,4.
ϑᾶκον 874.8.
κρυερὸν ϑάλαμον tumulum 241,4.
ϑαλαίσσια (κέλευϑα) 161,1.
ϑαλέϑοντα τόκον 647,9.
ϑαλίης 1025,9. ἐν aX 649,2. 663,5.
ϑαλίησιν 663, 1.
405

628

ϑάλλοις ἐν πετάλοισι ῥόδων 547,2.
ἐφηβείαις ϑαλλων ἀκμαῖς 231,5.
ϑαλλοντα ἐπὶ γυμνάδος ἔργοις 233,1.
σωφροσύνη ϑάλλει ἀγήρατος Add.
858 3. τεϑαλότος ἔργου 1028,38.
τέθηλεν 1049,5. τέϑαλε 1027,14.

ἐμὸν ϑαλος 226,9. σεμνὸν -ϑαλος 416,
9. Odo; ᾿Ενφροσύνης 1089,12.

ϑαλπεο ψυχήν 725,3. λαμπάδι ϑαλ-

πόμενον Memnonen 993,2. οὐδὲ
ἐθαλφϑην χερσί 335,9.

ϑαλπωρᾷν 464,4. |

ϑάμβος 106,2. 1028,66. ϑαμβος

ὁμοῦ καὶ ϑαῦμα 1068,1.

ϑανάτων ἀνίσων 644,6.

βουλὰν καὶ ϑάρσος ἔχων 112,8.

ϑαάσσω 199,5. ϑασσων 992,2.

ϑαῦμα 1073,1. 1078,1 (σῆς ἀρετῆς).
ϑάμβος ὁμοῦ καὶ ϑαῦμα 1068.1.
τί ϑαῦμα; 191,7. οὐ ϑαῦμα 1044,
8. μέγα ϑαῦμα ipse homo 591,2.
Πλουτάρχοιο ϑαῦμα 909,5. τὸ
ϑαῦμα ξυνὸν τῶν Αἰγυπτίων 1020,2.
ϑαύματα συρίγγων 1019,1.

ζωγράφε ϑαυμαάσιε 673,2.

ϑεή 1046,51.

ϑέαινα 1046,43. ϑεαίνη 870,6.
αιναι 1046,30. dat. 1036,12.

ϑέαμα 1016,6.

ἐθηήσαντο 1085,7. ϑησάμενος 759,2.

ϑεαρίδος ὁδοῖο 1035,13.

ϑεατρου κύκλον 1050,3. βῆμα ϑεήτρου
820,1. σειρῆνα ϑεάτρων [088,5.

ϑειολόγου 882,1.

ϑειοπρόποιο 1025,6.

ϑεῖε Homere 1084,14. Ἱπποκράτους
ϑείοιο 537,7. ϑείοις χρώμασι 610,5.
τὸ ϑεῖον 1022,2. 1040,24. τὰ ϑεῖα
815,9. μοῖραν ϑειοτέρην 248, 8,
ϑειοτάτην τιμήν 903,4. — ϑειοτάτων
ἐκ προγόνων 846,4.

ϑέ-

indices.

ϑεῖος avunculus 66,2. 573,8. 655,7.

ϑειότητος 1016,8.

ϑέλγηθρον ἀνιῶν 1032,14.

ϑέλγειν οἱ ϑέλξον ψυχήν 120,9. 10.
ϑέλξ᾽ ᾿Αἰδὴην 547,16. ϑελγόμενον
μαζῷ 644,4. ϑελγομένη φρένα
Μουσαις 614,8.

ϑελξιμελῆς φόρμιγξ 1053,1.

ϑέμα 988,6.

ϑέμεϑλα 1060,3. dat. 1065,1.

ϑεμείλια γαίης 1069,10.

ϑεμείλοις 1078,3.

ϑεμερώτερα πάντα ᾧυοντι 824,3.

ϑέμιν ἀγαλλομένην 1078,10. Διὸς ϑέ
μιδὶ Add, 908 48.

πόληι ϑεμιστεύουσιν ἄνακτες 921,2.

ϑεμιτὸν 559,7.

ϑεουδῆ 272,17. ϑεοειδεστάτη 161,5.

ϑεοείκελον 866,].

ϑεόθεν 895,4. 1027,12.

ϑεόκτιτος γαῖα, Miletus 228,5.

ϑεομήστορος ἀνδρός 692,1.

ϑεομήτορα Mariam 1062,4.

ϑεόπνευστος 1062,2.

ϑεόπνουν πρόςωπον 1016,4.

ϑεορρήτων λόγων 424,1.

ϑεῷ ἰδίῳ ἐπηκόῳ 814. κλεινὸν ἅπασι
ϑεὸν Aristotelem 841,6. τὸν ϑεὸν
σέβε μου 651,0. τὰ ϑεῶν τιμᾶν 65,1.
— ϑείόν i. 4. ϑεόν 774,06.

ϑεοσεβής 729,2.

ϑεοστεφέος Θεοδώρας 1064,10.

ϑεόφιν 651,4.

νόμων ϑεραπείᾳ 209,8.
1021,42.

ϑεραπευϑείς 853.

ϑέραψ 415,8. ϑεράπων Παιήονος 886,1.

ϑερίσαι 1039,15.

ἐκ νίκας ἔτι ϑερμός praef. 49223. Er
ϑερμὸν πνεῦμα φέρων 949,1. ϑερμαὶ
ἀκτῖναι 821,3, ϑερμὸς ὁ κλέπτης 108,1.

ϑεραπεία:ς

indices.

ϑέσμια δόξης 208,8. εὐνομίας 855,8.
ἀρρήτων Add. 9726.

ἐν ϑεσμοϑέταις 878.

ϑεσμοϑέτις μερόπων Isis 1058,20.

ϑεσμόν id quod tribuitur mortuo
555,5. ἕνα ϑεσμὸν ἔχοντες 832,5.
ϑεσμὸν φιλίης 1128,20. ϑεσμος
magistratus leges et iudicia admi-
nistrans (2) 907,3. ϑεσμῶν iuris
prudentiae 434,4. 905,5. ϑεσμῶν
ταμίην 911,1. πρόμαχον 912,1.

ϑεσμοφόρον βασιλείαν 1028,69.

ϑέσπιτε μοῖρα 341,9. ϑεσπίζων 1018,8.

ϑετὸν υἷα 881,7.

ποίην χλωρὰ ϑέουσαν 1046,88, ϑευσας

ὁδὸν Add. 241b3.

ϑεωρός 996,4.

ϑηγόμενος πραπίσιν 491,2.

ἐθηλεὸον 565,3.

ϑηλυτέρην παῖδα 695,2.

τίπτε τέϑηπας 454,1.

ϑὴρ ὁλοὸς 1038,31. ὠμηστὰς ϑῆρας
831,0. ϑηρῶν λόχε Satanas 1140,8.

ϑήρας circenses 351,3.

ϑηρείων στομάτων carcerum circen-
sium 885,4.

ϑηρεύτορες ἄνδρες circenses 885,1.

ϑηρεύομεν 1027,11.

ϑηροτρόφῳ 389,1.

ϑησαυρῶν ϑείων 919,5.

παρὰ ϑεῖν᾽ ἁλός 180,7.

ϑλιβόμενον πενίη 808,5.

ϑανέωσι 1120,3. ϑανέειν 192,8. ϑανέ-
οντα 689,10.

ϑοίναις 582,2.

ἔρεισμα ϑόλου 889,8.

μοῖρα ϑοή 465,8. 569,11. Body τρόπιν
1028,63. ϑοῶν ἀέϑλων 831,4.

λιμῷ τεθοωμένος ἀλκαν 1028,47.

ϑουρίων Μολινιδᾶν 790,3.

629

bellum (7) 914,3. ϑουῤροις πτερύγεσσι
1088,20.

ϑρασυπτολέμων ᾿Αμφιλόχων 188,2.

τὸν ϑρασὺν ἐν ϑήραις 196,1. ἐν στα-
δίοις 850,1. 351,1. ϑρασὺς Ἔρως
1103,1. ϑρασέων ἀκόντων 183,7.

ἔθραυσε 1003,2.

ϑρέμμα 667,2.

ϑρέπτειρα 689,8. 733,2. ἡρωων ϑ. Hy-
pata urbs praef. 8ὅθ 7.

ϑρεπτῆρος 117,3. ϑρεπτῆρσιν parenti-
bus 696,4. κτεάνων ϑρεπτῆρες
1064,12,

ϑρεπτήρια 1067,1.

ϑρεπτός 267,1. 362,3. 372,16. 380,3.
660,5. ϑρεπτὰ διδούς 442,4.

ϑρηνεύουσα 406,9.

ϑρηνολογοῦσι 938,4.

ϑρησκευόντες Bedv 425,4.

εὐερκέα ϑριγκόν 1044,5.

τρίχας κεφαλῆς 459,3.

ϑρόνον Iovis 618,8.

ἐβόασε ϑρόον 932,10.

ϑυηπολίης 833,4.

ϑυηπόλιον 975,4.

ϑύῦμα 1047,4.

μέρμηραι ϑυμαλγέες 551,11.

πόσιος ϑυμαρέος 540,6. ϑυμαρὴν βιο-
τᾶς ὄλβον praef. 824 46.

ϑυμέλη 608,4. 781,7. ϑυμέλαις 609,4.
praef. 471448. ἄδων ϑυμέλαισιν
Ὅμηρον 101,3.

παῖδας ϑυμηδέας 408,7.

ϑυμοβόρῳ πένϑει 511,8. ϑυμοβόρους
μελεδώνας 617,14.

ϑυμοδακεῖς ὀδύνας 298,6.

ϑύμωμα πόντου 339,6.

ϑῦνες 203,4.

ϑυέων 1046,41. ϑνέεσσι 1034,27.

ϑιοσκόα ἱρά 1016,2.

ϑοῦρος Ἄρης 251,9. ϑοῦρον scil. Ἄρην | ϑύρας φαειναῖς 590,4, 818,5.

680

ϑυσσαδος 871.].

Ouxoy (Ὀσείριδος) 414,5. ὑπαρχων
903,1. ϑωώκων αἰπυταάτων 912,2.

ϑωρηξ praemium certaminis 931,3.
.. ϑειακτης voc. corruptum 1036,17.

ἰναι 1036,2.

ἐγάνωσεν ἰάκχοις Isin 985,3.

ἰάμασι 814,14.

ὦ ἰώμενος 1027,30. ἰαϑείς 803,4.

ἰατρῶν πρόμον i. e. ἀρχίατρον 852,1.
ἰατρὸς μεϑοδικός 8006. ὁυύγματ᾽
ἰητρῶν 853,3.

ἰαύεις 562,8.
460,8.

γοηρὸν ἴαχε 790,7. ἴαχεν ἀϑλοφόρον
praedicavit praef. 932a4.

ἰδιοσκτήτου πανευτυχίης 449,2.

ἰδίαις ϑεαῖς 862,2. Υ͂, ϑεός.

idpig ᾿Αϑηναίης ἔργων 412,1. ᾿Αϑηναίης
scil. ἔργων 356,1. ἴδρις 0 Πιερίδων

᾿ Homerus Add. 2284.2. μοιΐσης
τραγικῆς 658,8. μύϑων τῶν παλάων
ἰδριες 992,4.

Παιᾶνος ἵδρυμα
1084,2.

ἱδρῶτες 1039,9.

πορὼν ἱερείαις χάριν praef. 1046 2.

ἱρεύς 460,4. ἴρηες 992,4.

ἱερηίς 870,3. 6.

ἱερητεύοντος 106θ,4.

ἱερόδρομον ὕδωρ 835,0.

ἱερὸς οὗτος ὁ χῶρος 648,1.
— ἐν ἱαρῷ 980,5.

ἱεροφάντην 866,1. 1068,13 (sacerdos
christianus).

ἱεροφαντις 862,1. 863,3.

& 1027,31.

ἰήιε Ἄπολλον 1023,92,
1027,6.

ἰατήρ 717,3.

/ ^y » 7
πένϑιμον vryov ἰαύω

1027,34. ἵδρυμα

1040,80.

bue Aesculapi

indices.

κλέος ἰητορίης 243,27.

ἰητρείην ἀναγράψας librum de arte
medica 305,1.

ἰϑυ 320,3. 1092,1.

ἥπιος ἰϑυδίκοις 906,4.

ἰϑυντήρ 905,1 corrector Italiae. 1071,2.

ἰϑύνεσκον 1098,32. 63.

ἰϑύνω 1028,52.

φῶτα ϑεοῖς ἴκελον 907,1.
ἵκελον 1046,46.

ἱκέτου 141,4. λαοῖς ἱκέταισιν 1028,06.

βωμὸν ἱκετεύομεν 792,2.

ἱκνοῦσμαι 522,10. ἱκνούμεϑα 844,16.

ἵλαος 812,5. λήψῃ ϑυμῷ 743,2.

λάσκονται 1027,4.

ἵληκοις 797,5. 811,4. 818,11. 19.

ἴλαϑι 243,7. 725,7. 818,17. 22. 835,1.
1023,7. 1024,2.

ἰλίγγοισι 1028,39.

(vog 1028,71.

iv ἱμᾶσι 602,2.

ἵμερον. τρέφων 728, 6,

ἱμερτῷ συνομεύνιῳ 218,18. ἱμερτὰ παῖς
212,2. ἱμερτὴν γαῖαν 228,4. εἰ μαρτὴ
ἀλόχῳ 525,1.

ἴνδαλμα ψυχῆς 148,4.

tug βασιλέων 949,1.

ioopoc διψας 465,4.

σῆμα vno

ἴον ἐν ταλαροις 1118,2. εἰς ἴα βλα-
στήσειεν ὀστέα 547,1. ἴα 548,8.

ἐν στέρνοις ἰὸν ἔχοντες 844,11.

ϑεοῦ ἰότητι 450,8. ϑεῶν ἰ, 333,5.

ἔτι χνοάοντος ἰούλου 569,1. ἀνθήσαντας
ἴουλον 418,8. οἷος ἰούλους (ἔφυς) 655,5.
πρὶν ἰούλοις πλῆσαι παρειάς 651,9.

ἰοχέαιραν 870,1.

ἱππαίδα πόρπαν 989,1.

πεζοὶ ἱππὴές τε 849,1. ἱππήων ἀγήσατο
855,5. — ἱππέα Ῥωμαίων 951,1

ἱππικὸν εὖχος 932,5. ἱππικῶν ἡγήτορα
8682.

indices.

Exropos ἱπποδάμοιο 1095 adm.

ἱππόϑεν 811,06.

ἱππολόφους κόρυϑας 828,4.

ἱππομαχοῦντα 209,5.

ἱππομάζχοις ᾿Ιλλυριοῖσιν 188,3. ἀνϑρω-
πους ἱππομάχους 461,8.

ἵππῳ νικήσαντα 934,1. Διομήδεος ἵπ-
πους 1082,7.

ἴρηξ 1088,20.

ἱροπόλος 852,2 (Minervae).
957,1. Kumpidos 1044.4.

ἱρόχϑονα Quo: 1046,86,

ἰσωγγέλου τύχης 542,7.

ἰσαρίϑμιος Μουσῶν 686,4.

᾿Ιάκχου

ἰσάριϑμον ζωῆς χρόνον 287,0. ἰσαρί- |
ϑμοις ἔπεσιν 806,8.

ἰσοϑέου νηοῖο 109,1, ἔγγονο ἰσόθεον
265,6.

ἰσόμοιρον ἥρωσιν 189,3.

γέρας οὐκ ἴσον 204,16. ἴσον ἅπασιν

aequum 912,1. κατ᾽ ἴσον 192,8.

ἰσοταχής 939,9.

ἰσοτέλου 48.

ἰσότεχνον 532,8.

ἰσότιμον 393,1.

ἰσοφαρίζειν 904,5.

χείματος ἴσταται ὥρη 1067,8.
μεναι 818,5. ἔσστᾶσι 271,6.
ὅτα ἀγάλματα Add. 888 848.

ἱστίον ἐκπετάσας 179,2. δεξιὸς ἱστία
ἱκάνων 1023,11.

ἱστορήσας 1020,1.

ἱστορίης ἀτραπόν 878,6. ἱστορίην ἐξή-
veyxa praef. 877b. ἱστορίην αἰῶνος
878,3. ἱστορίαις λιταῖς 979,3. ἵστο-
ρίας δείξας 608,1.
praef. 877b2.

ἱστορικὴν σελίδα 979,8.

τιμάορος ἴστωρ 1046,83. ἴστορ καμά-
των 831,2. ἵἴστορα παιδείας 184,5.
icropeg αὐτοὶ ἀστέρες 618,41.

/
στη-
ἑστα-

ϑείας ἱστορίας -

631

ἴσχε δρόμον 618,93. ἴσχε στοναχῶν
ἀδελφούς 651,5. ἴσχεο στοναχῶν 651,5.

ἰχϑύος οὐρανίου 724,1. cf. v. 6sq. et
acrostichon eiusdem carminis.

τέχναν γραμμαῖσιν ἰχνεύτειραν 185,9.

2 /

w»euei; 221,1.

στὰς εἰς ἴχνος 1033,7. στῆσον ἴχνος
616,2. στήσας ἴχνος 839,4. ἴχνος

ἐπιστήσας 690,1. ἀβλαβὲς ἴχνος ἔχων
231,8.

μοῖρα καϑεῖλε βίου τινά 569,2.

πυρὶ γυῖα καθήρας 104,1. ψυχὴν
κάθηρεν 109,5.

καϑαροῖο ἸΞΣαραΐπιδος 875,3. ἐν καϑα-
pd τεμένει 708,3. καϑαρή anima
curis liberata 658,4. καθαρὰν φυ-
λάξας (ἀρετήν) 506,13. καθαρῆσιν
εὐνομίησιν 909,2. καϑαρώτατον γένος
191,8.

εἰς νῆα καϑαρπασϑέντα 302,3.

βωμὸν καϑιδρύσατο 837,2.

οἶδμα » καϑιππεύοισα 1028,64.

τοῖσι καταστήσασι (statuam) 784,2.

καϑυπερθεν 106θ,8.

καὶ μὴν καί 159,9. καὶ μὰν καὶ praef.
93223.

καινίσας τὴν σύστασιν 424,6. .

σοφίαισι κεκασμένον ὅ84,8. κεκασμένη
δρηστοσύνησι 121,1. ἀγλαίησιν 104,3.
πραπίδεσσι Add. 688a 5.

ἔκανον 383,9. κανεν 811,6.

καίριον 618.

καιρὸν ἔχω 979,6. ἔχεις τινα 1038,36.
cf. v. 84. πᾶσιν καιροῖς anni tem-
poribus 824,3.

καίει (πηγάς) 810,10.

à κακία Add. 228 41.

καχοεργέσι 818,19.

κακόεργον ἐπιπομπήν 1026,2.

κακόμορφε Satana 1140,2,

682

κακὸς κακὸς ἥρπασε 'δαίμων (ali κα-
κῶς κακός) 551,5. κακὸν κακῶς
τηρῶν 184,7.

πνοιῆς καχοσμίην 1068,7.

κακότητα 1046,94. νούσων κακότησι
707,2.

κακόφρονα viéa 618,3.

μοιρῶν μίτος πάντας καλεὶ 282, 3.
τὴν σὴν πίστιν καλοῦντες praedican-
tes 481,1. — καλέεσκον 657,1.

καλλιγόνους σταχυύας 266,2.

αἰγῶν καλλιϑύτων 872,4.

καλλικόμων Ἰναχίδων 404,2. καλλι-
κόμοις πτόρϑοις 88,5.

καλλιλόγοισι πόνοις 990,10,

καλλινάου ποταμοῦ 212,8.

καλλίνικος Ἡρακλῆς 1135,1. τὸν καλ-
λίνικον athletam Add. 49745.

καλλίπυλον Θήβην 993,4.

καλλίσφυρος Αἰνειώνη Regilla 1046,38.

καλλίτεκνον 635,1.

οἱ καλλιτέχνεις 196,3.

χάλλος ipsum aedificium 1062, 2.
1066,1. 1067,1.

καλλοσύνη Add. 68884. τρίποδος 923,4.

ἐμιμούμην τὸ καλὸν 85,8. τὸ καλὸν
τύχης θ40,6. καλλιστε καλῶν 7i-
ϑέων 790,1.

καίλπιν 259,5.

ἐν καλυβοις 260,3.

κάλων τείνας οὔριον ἐυφροσυνᾶν 560,8.

καμόντες εἰκόνα 914,1. τέχνης χαλ-
κὸν εἰς καμουσης Add. 874a3.
ἀπὸ πτολέμοιο καμόντες 828,9. κα-
μόντι mortuo 321,8.

κάμψας γυῖα 618,16.

καμπυλον κῦμα 179,4.

κανϑοῖς 103,8.

κανόνι χρῆσϑαι 170,71.

καπρὸν ἐν ᾿Αρκαδίᾳ 1082,4.

καρηάτων ducum 185,19.

e — — MM M — a M a —

indices.

ἐξ ἀϑανάτοιο xaprvou. 1046,74.

καρπαλίμως γροψαι 580,11.

κῦδος ἐκαρπίσατο 510,4. ἀκμὲὴν ᾿Αἰἴδης
λυγρὸς ἐκαρπίσατο 151,8.

ϑερίσαι κάρπιμα 1039,15.

καρπὸν βοτρύων 812,4. καρποὶς ἐπέ-
χαιρον 321,1. καρπὸν πόνων 10393.

Ἴσιδι καρποτόκω 982,1.

καρποφορήσω 1106,1.

Νείλου καρποφόρον (vel-ov) πόροι
983,1. 984,1.

κάρτα 338,6.

μόγῳ καρτερὸν Ἡρακλέα. 863,8. καρ-
τερός Pan 1103,3.

οὐδὲ κάρφος ἐβλάβη 930,9.

κάσιος 404,7, κασιν 611,9.

μοῖραι κατὰ δωϊματ᾽ ἔβαλλον 217,3.

xardb« 1132,1.

τραῦ μα κατηγάγετο 30,4.

ποίημα δεινὸν οὖσα κατέγνων 736,2.

καταγράφεται 926,10.

πίστις κατέδυ 581,4. καταδῦσαι in-
transitive 321,4.

καταϑήκην 344,17.

καάϑϑανε 30,5. 666,3.

σπόρος καταίϑετο 618,19.

κατὰ δένον ἠρίον ἦρται 214,1.

καταίκειμαι 702,7.

κατεκέψατο μαστούς 316,3.

κατελίμπανες 819,8.

κατάλοιπον ἔχω 979,10.

νὺξ αὐτοὺς καταλύει 1095,4.

κατὰ μητέρα πότμος ἔμαρψε 1046,17.

γραφίδεσσι κατέξυσα 1098,11.

κατέπεφνε 307,1. 1082,2.

τοῦ καταπυγοτάτου 1131,1.

καταράχται 979,7.

ὀκτωκαιδεκάτου με καταρχόμενον λνυ-
κάβαντος 228,1.

κῆρα κατασβεσϑείς 415,2.

γαῖα κατεσκίασεν 495,2.

1

κατεστενάχησε 205,5.

κατέστεφον (τύμβους) 439,1. κατέστε-
φεν 988,1. κατέστεφον praef.
982 88.

κατὰ δ᾽ ἔσχεϑε λαὸν ἅπαντα 1009,8.

σορὸν κατέτευξα 460,2.

ποινὴν κατέθου 644, 2.
arma 828,4.
niam 712,3.

κατέφϑιτο móru 77,9. participia
404,8. 493,1. 514,2. 515,1. 517,2.
815,8.

πλοῦτον κατέχευε 1034, 25.
-καταχεῦαι 1034, 29.

κατενήρατο μοῖρα 969,11.

χρεία κατεπείγει 545,8.

ἀντιπάλοις δεῖμα κατερχομένοις 848,6,
κατῆλθε δώκρυ 790,7.

οἴακα, κατευϑύνεσκες 243,26.

κατεύνασεν 1028 col. III 10.

τόνδε κατευφημῶν 430,12.

κατηρεφεῖ δόμῳ 821,2.

πώματι λαινέῳ σῶμα κατισχόμενον
327,6.

κατοικεὶ 1138,2 cf. adn.

καϑοιχομένῳ 409,2.

κατωμαδόν 1028,50 adn.

καῦμα 649, 5. ἔξηροτέροις καύμασι
1073,6.

μηδ᾽ εἰς χεῖρα καυχῶ 1038,83.
κέτι καυχάσϑω 529,3.

κέαρ ἀνόρουσε 462,13. 651,8.

κεὸόγὰ εἰδυῖα 498,9.

κεδνοσύνης 150,9.

κεῖϑεν φυόμην 640,2. κεῖθεν deinde
919,4.

κεῖμαι ἐπὶ τύμβῳ 284,2. ἐπὶ σήματι
τῷδε 470,1. ἐπὶ γαίης 689,1. παρὰ
τύμβῳ 108,1.

μέλη κελαδῶν praef. 47424.

κέλαδον λαῶν 350,4.

καάϑϑεσαν

,
καταϑήσεται pecu-

χυτὴν

μη-

indices.

κενεὸν σέβας 335,15.

638

κελαινά animalia inferis mactanda
1034,24. |

κελαρύζειν 1078,8.

κέλευε ὁδίταις 1078,7.

κέλομαι 1036,2. κέλεται 1140,6.

πρήξιες αἱ κενεαυχεῖς 647,1.

κενεοῖο λέχους
(i. e. rogus pro toro) 418,8. κε-
νεῷ τύμβῳ (non cenotaphio) 292,5.
κενεὰ χάρις 851,1. κενεαὶς χάριτας
108,6. κειναὶ χέρες 690,7. κενεαῖς
ἐλπίσι 292,4. εἰς κενὸν * δαπάνη
646,10.

κενέωμα τάφου 234,5.

κεντηνάριος 446,8,

κέντρον ἄπαυστον ἔχω 584,8.

σῆμα κεραίζων 1046,88.

Ἄμμωνος κεραιοῖο 888,1.
835,9.

μένος κεραυνοῦ 618,42.
λαῖς 1028,27.

κεραυνώσειεν 542,9..

αἵματι κερδαίνων δύμον οὐρανοῦ 1064,8.

ἐκεστροφυλάκει 957.

κεστροφόροι 958,2.

κευϑμῶνος 1034,18.

κεύϑω ἔχων 568,1.
activa 1081,2.

κεφαλῆς Ὁμηρείης hermae 1085,10.

κηδεστὴν Add. 888a.

ἐκήδευσε 604,8. — 783,2.
563,5. σῶμα 651,2.

κύδεο xai γαμέτου καὶ τεκέων 243,25.
κηδομένη λεχέων Add. 241] 48.

κῆδος συντελῶν 882,8. κήδεα πότμον
264,1. τὸν — κῆδος ὁμοφρονέως
πᾶσ᾽ ἐδάκρυσε πόλις 498,6.

κῆπον 782,1. Ναρκίσσου παρὰ κῆπον
8112. —

κὺρ ἐδαμασσε 94,8.
108,1.

κεραοῦ

κεραυνῶ βο-

κευϑομένα vi

κηδεύσας

κηρὶ δαμέντα
κηρὶ κατισχομένη 142,9.
40**

634 indices.

xspa κατασβεσθείς 415,2. κῆρα | κλεπτοσύνης 448,6.
ϑανόντος 402,9. κῆρα μινυνθαΐδιον χλεψίγαμον 380,4.

603,2. τόνδε σοφώτατον Ἑλλάς ἔχλειζεν 254,1.
ἐκ κηροῦ 613,2. ἀπὸ κηροῦ 722,9. | δοτῆρα παντοίης ἀρετῆς xA sogar,
αὐλοὶς κηροχύτοισι 271,1. Ἡράκλεες 831,14. φαίδιμον ἀνὸρα
κήρυγμα τῆς φιλίης 393,4. κλήσατε 173, 6. κληίζομαι 946,1.

κήρυκι ἀθανάτων 773,1. ἡρώων καρυκ' | κλήζεται πατρός 185,3. κληζομένα
ἀρετᾶς Homerum 1084,1. κῆρυξ πατρός 189.7.
vicit 988,2. κῆρυξ titulus sepul- | fpxeci κληίζοισι 1028,69. ἔκλεισε

eralis 608,1. (πάσας χάριτας) 656,1.
κηρῦξαι μνῆμα σαοφροσυνης 17,2. κληρονομήσας 424,9.
μούσαις κιϑαρης 1054,1. κληρονόμων 326,1.
κιϑαριστής 613,2. κλῆρος 859,38. ». λαχεν αὐτὴ Add.
οὔνομα Θεσμοφάνην μὲ κίκλησκον 545c3. εἶλεν κλάρῳ c. inf. praef.
153,2. κικλησκομαι 698,6. 768a2. κλήροις sortitione 858,1.

κινεῖτο προςώποις 608,9.

κισσὸς 188,1. 829,4.

κισσοφοροῦντι 925,3.

κίστιβερ Ρώμης 589,1.

κίονα πορφυρέην 921,1. τετράπλευρον
1061,1. 4. κίονας ἄτλαντας 1072,7.

μοῖρα ἐκίχανε 825,18 εἴ κιχήσατο
372,28 c. accus. τοῦ ἐν πόντῳ
κίχε μοῖρα. 219,1. sine casu 146,6.

xÀadog ἐλαίας de puella 368,7. ξηρῶν
ἀπὸ κλάδων 1039,14. 1040,19. —
κλαίδου phalli lignei 817,2.

οὐδ᾽ ὑμέναιον ἔκλαγον 356,7. πολε-
μογράφον αὐδὰν ἔκλαγον praef.
871,4.

κλαίεσκον 002,11.

ἔκλασεν "Aów; 252,2. δαίμων 251,8.

. κλάσας ἐλπίδας 348,2 adn. ἐκλά-
σϑης τύχης δηλήμασι 538,6.

Ἥρης κλειδοῦχος 822,7. Μουσῶν κλη-
δοῦχον 226,7.. Αἴακος κλειδοῦχος
646,4.

ἱερὰ σηκῶν κλεῖθρα 822,10.

κλέομαι praef. 48026.

Ἑρμῆν τὸν κλέπτην 1108,1. ϑερμὸς

. ὁ κλέπτης ibid.

κλῆρον κληρουχῶ locum destinatum
- 691,5. ἐν κλαίροις 514,3.
κληρουχῶ v. κλῆρος.
τὴν κλῆσιν 511,3.
ἑπταετεὶ κλίματι 579,2.
κλιντήρ 450,5.
Τύχης πάλιν κλίναντα τάλαντα 841,1.
κλινάμενοι Περσῶν δύναμιν 749,8.
εὐσεβέων κλισίην 287,4. Baxyov κλι-
σίαις tabernis vinariis 810,7.

κλισμᾷῷ ἐνὶ καλῷ 610,4.

ὁδὸν κλονέω 1028,60.

κλυδὼν ϑαλαάσσης 1040,15.

κλυτόμητις 1052, 8. 1062,8. vocat.
1026,1.

τίς μοιρῶν μίτον ὕμμιν ἐκλωσατο
478,1. ἐκλώσαντο 153,4. κεχλω-
σμένον αὐτῷ τέρμα 520,7. genus
activum crebrius.

κλωθϑώῶες Ἄρπσυιαι 1046,14.

κλων δένδρου 538,6. εὐκαάρποις κλω-
σίν 546,8. δάφνας κλῶνας 786,4.
859,2.

μοιρῶν κλωστῆρι 292,0. μοιρίδιοι κλω-
στῆρες 149,1.

μοῖραι κλωστὸν ἔθεντο μίτον 113,4.

—— —ÁÀ ——Ó—QH— ———Á € 1 I I € α΄“ -ἰτ - .-----᾿.--ὄ---.ὄ.ὄ.--..-΄ .:-;-:- τ ττττἰἰἰἰἰἰἰἰἰια,θ...........0.

indices.

κνηκόν 1034,93,

κνωδοντι φασγάνῳ 549,11.

κόγχην i. q. ὁψῖδα 446,3.

ἔσω κοίλης κατὰ πέτρης 309,2.

κοιμᾶται 607,4. ἐκοιμωμην 610, 4.
δίδωσιν ἡ τύχη κοιμωμένῳ praef.
ll17cl. κοιμηϑείς 818,8.

ἐκοίμισεν ὕπνος 993,3. —

κοινὸς ταμίας lupiter 35,6. δαίμων
404,1. φῶς 266,1. βιότου 730,1.
ϑανάτου 326,9. τέλος 260,1. 372,
38. 726,7. κοινὴν ἀταρπιτὸν 534,2.
ἐς ᾿ κοινὰν ἀτραπὸν 1028,18. xowi
βουλῇ 1128,20. ἀπὸ κοινῶν στῆσαν
Add. 75041. τὸ κοινὸν τῶν περὶ
τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν 8710. τὸ κοι-
νὸν Λυκίων 944,8. ᾿Ἐρατιδείων τὸ
κοινόν 851.

κοιρανίην 1064,9.

κοίρανος ἀθανάτων 1029,4. κοίρανε
Πλουτεῦ 970,1. λαῶν Aesculapius

1027,1. κόσμου Serapis Add.
87421. Ναιάδων Apollo 802,2.
κωμῶν Belus. κοίρανος Λαγείδας
255,4. ᾿Αδρίανος 990,3. κοιράνω

᾿Αδριάνω 988,5. ἡμερίων Hadrianus
863,10. κοίρανε fort. Anastasius
935,6 adn. κοίρανον ἱστορίας praef.
877b92. κοίρανος ἀγνοτάτα fides
855,10.

ἐπὶ κοίτης 191,1.

κοῖτον κομιεῖν 2313,10.

κολαπτὸν γράμμα 258,5

ἐκόλαψε πέτρην 395,1.

κόλασιν 712,4.

κόλπῳ Κύπριδος 628,2. ἐν κόλποισι
τραφέντα 292,1. κόλποις domus
810,3. κόλπῳ sepuleri 1135,42.
κόλπος μέλας ᾿Αίδεω 237,8. ἐν κόλ-
Toi; terrae matris 56,1. 88,8. 214,
7. 422,2.

635

κολπωτὰν ὀϑόναισι τρόπιν 1028,63.

κολωνία͵ 908,6.

κούρην κομέουσι τοκῆες 152,15.

κόμας λειμώνων 1040,70.

κόμης Sacrarum largitionum 919,5.

κομίζεμεν 1016,22. στέφανον νίκης
κομίσατο 446,7. τίς dv κομίσαιτο
τὴν σὴν μαντοσυύνην 1028,6. κομιεῖν
κοῖτον 313,10.

κομπασαν γένος 191,2. -

κοπετῶν 940,4.

κόπρον Αὐγείαο 1082,06.

διπτύχοις κόραις 258,5. κόρας ἀδα-
xpuro; Add. 241213..

πλησϑεῖσ᾽ ἐχορέσϑη 314,21.

εὖτέ με ϑυμὸς κορϑύση 1028,60.

κορνοκλαρίου 853,1. ὁ

κόρυϑας 828,4.

κορύσσων οὐλαμὸν 190,4.

κορυφὴν ἀρετάων 513,1.

κοσμέων δύναμιν 489,6. στρατιὰς κο-
σμοῦντα 900,1. κοσμῶν Σαλαμῖνα
717,2 οἵ. 780,2. κοσμοῦμαι λίθῳ
524,1. ἀρεταῖς ᾧρένα κοσμηϑέντι
501,3.

ἐκοσμήτευε 966,1. κοσμητεύοντος 960.
961. 962,4. 967.

κοσμήτεε 951,1.

κοσμηταί 954 sqq.

ἡρώων προγόνων κοσμήτορα 384, 2.
ἀνδρῶν 661,2. ἐφήβων 953,2.
965,2. 959,1. παίδων 950,3. 968,2.

κοσμιότητος 971. κοσμιότητι τρόπων
209,2.

κόσμου cultus muliebris 499,3. κόσ-
μὸν σωφροσύνης Add. 8546. κόσ-
μὸν πατρίδι 208,7. 801,9. κόσμον
αὐτοῖσι τιθέντες 172,2. πόρε κοσ-
μὸν 826,1. κόσμον ἀνύσσας 1065,3.
ἐδείματο 1069,5. — κόσμου παΐτερ
1139,2. κοίρανε κόσμου καὶ χϑονος

636

Add. 874a1. rd κόσμου σεμνά
185,6. κυτος κόσμοιο 615,0. ἐπὶ
κόσμῳ in vita 844,8. ἐπ’ εὐρέα
κόσμον 618,9, κόσμον διέταξε
(deus) 261,3.

Ῥωμη κοσμοτρόφῳ 947,7.

κοτέση 989,5.

κότυλον 1180,2.

κουρῆα τὴν τέχνην 994,6.

κοῦρος ἀνήρ 717,2. ἐν κουροισιν 474,8,

ἴστω σοι κοῦφος ὁ πᾶς λίϑος 538,7.
κούφη σοι κόνις δε πέλοι 551,4.
κούφην (scil. γῆν) εὐξάμενος 829,2.
κοῦφον ϑανάτου τέλος 259,4. κουφο-
τάτης φιλίης 299,2.

κουφίζων πόλιας 905,4.

πένϑους κουφισμος 406,8.

κραίνουσα Διὸς οἴκους Hestia praef.
8248ὅ.

κραιπνὸν πόδα 832,2. ἄκεσμα 504,2.
κραιπνοῦ ᾿Ἐριχϑονίου praef. 93246.

κρήνης ἐπὶ κρατός 813,2, νηοῦ ἐπὶ
κρατί 818,9.

κραταιόχειρες 1084,20.

κρατεραλγέα ϑοῦρον 914,3.

γῆ σε κρατεῖ 412,2. 475,6. Μοῦσαι
(carmina) τὸ σῶμα κρατοῦσι 618,7.
ἀπείρων κρατέοντι 978,1. χειρὶ
κρατούσᾳ 1028,51. δεσμοῖσι κρα-

τεῖται 429,1. παντα κρατήσεις
1038,93. 1041,7. κρατήσεις ὧν
ϑέλεις 1040,06. ϑυμοῦ κρατέειν
1113,1.

κρήδεμνον 1072,9.

κρημνῶν 225,2.

Νυμφαι κρηναῖαι 571,1.

κρήνης 813,3. 1070,1.

σῶμα... ὑπὸ κρηπῖδος ἐρείσης 710,1.
δαπέδων κρηπῖδα 908,5. pontis
1078,8. χρηπῖδας sepulcri 443,4.

κρητῆρος ἄγαλμα 831,9.

indices.

εἰς κρίνα βλαστήσειεν ὀστέα 547,1.

κρίνειν σοφός 1085,11. κρίας πολλὰ
μετ’ εὐφροσύνας 589,2. χωρῳ
κεκριμώῳ 161,4.

κριοβόλου τελετῆς 828,5. 824,4.

κρισῦ 68,1. acc. 1102,9.

κρισίμῳ ἡμέρα 426.

κρίσιν 858,4. 1028,28. νίκης κρίσις
939,1. κρίσιν εὐσεβίης 642,8. κρί-
σει ἐκ μοιρῶν 624,3. ζῶσαν κρίσιν
ἔσχον 401,2. κρίσις ἐν φϑιμένοις
215,5.

κριτής 906,8.

κροκαάλαισιν 1028,76.

Ἠῶ κροκόπεπλον 994,8.

κρόκου 541,8.

ὑπὸ κροτάφοισι 418,3. ἐπὶ xp. 859,9.

πολέμου κρυερὸν νέφος 175,1. 1028,68
(πολέμω). κρυερὸν ϑάλαμον sepul-
crum 241,4. κρυερῶν νούσων 647,13.

κρυμὸς (sic. scrib.) ἀμείλιχος 1028
col. m 8.

xpudeig ᾿Αίδης Add. 242a 4.

ἔχις κρυπτὸς ἔλϑων 1033,16. συνϑη-
ματα κρυπτα 822,11.

κρύψε καλύψας 563,3. ἐκρύβης 430,
9, σῶμα κέκρυμμαι 90,6.

κρωσσός Add. 6974].

ἀφνειῶν κτεάνων 118, 4ἅ. κτεάνων
ϑρεπτῆρες 1064,12. μοῖραν 776,4.
κτέανον φιλίης 388,4.

κτεάτεσσι 916,8.

ἐκτέρισεν 228,0. ἐκτέρισαν Add. 242s
8. 188,4 (ὀστέα) cf. v. 8. 964
(τάφον). xrepéte 216,2. 647,7.

κτερέων ὁσίων 514,4.

κτήματα 1186,1.

κτῆσιν (ἔλλιπε) 187,4.
ὁσίης 815,4

σωτῆρα κτίστην praef. 85646.

κυανέου Ἄιδος 1046,84.

J 2
xr4ctoc ἐξ

indices.

κυανῶπιν δ51.1.

κυδαίνωνται ὑπ᾽ ἀντιϑέοις γεράεσσι
648,14. κυδαίνων 866,2. 1062,4.
κυδαίνουσα 272,21. κυύδηνε 944,2.
κυδηνας 193,9. 964,2.

κυδάλιμος 528,2. 917,4.
q9uv 874,1. κυδὰ aigu ϑυγατρα
917,4. κυδαλίμας ἀρετᾶς 511,1.

κυδιόωσα ξανϑαῖς ἐϑείραις 169,1.

κῦδος τοκήων 428,2. πάτρης 484,4.

κυδρῆ παρακοίτει 694,7.

ἐκύησε 611,2. 121,9.

κυκλόϑεν 540,8.

σεληναίης κύκλος αὐγῆς 1046,27. κύκ-
λοιο πυρόεντος solis 618,29. κύκλων
1028,31 et κυκλοισι 618,9 sidera.
κύκλῳ στεφανοῦν 78,1.

κυκλοτερὴς τύπος 922,1.

κυλινδήσει κακότητα 1046,94.

κύλιξ 1049,10. 1132,1.
810,8.

ἐκυμάνϑη 1028 col. II 37.

γαστρὸς κυμοτόκοις ὀδύναις 005,2.

ἔργα κυναγεσίας 196,2.

xuvwyov circensem 351,2.

κυνικός 1017,2.

λευκὴν κυπάρισσον 103,2.

κυρεῖ 1010,1. πόϑεν γένος κυρῶ 887,5.
κυροῦντας ἄλλον ἐξ ἄλλης χϑονός
263,4.

κυριακῇ ἡμέρᾳ 137,1.

κυρίου 1010,1.

αἷσαν Éxupov 683,3.
221,5.

κῦρος 1028,93.

xupróv hominem 499,3.

XUTOG κόσμοιο 615,7.

κυφὸν ἄροτρον 618,14.

κωδιον 647,15.

κωμαΐζε praef. 48047.

κωμαστῶν 812,14 adn.

κυδαλίμη

κυλύκων

) /
ἐτέων κύρσασα

631

κώμη Aegyptiorum 713,4.
κοίρανε Balmarcoth 835,1.

παλαίστρης κῶμος praef. 48026. xw-
pw ἐν ἡγαϑέῳ 114,4.

κωμῳδός 604,9. 605.2. 926, 10.

κωρισμοῖς 1028,41.

κωφόν hominem 459,4. κωφὴν χάριτα
. 238,2. κωφοῖς δάκρυσι 252,06. κω-
φοὺς τάφους 208,26.

κωμῶν

λαβύρινθον 920 II 6. 8.

λαγόνων σκοτίων terrae 149,4. λαγό-
νεσσιν ὑπὸ χϑονίαισι 462,12. λαγό-
σιν terrae 584,6. 1081.2, λαγόνεσσιν
(τύμβου) 567,3. λαγόνων fluvii
808,4. λαγόνων ὠδῖνας 476,2.

ἀρχὴν λαχων 838,9. κλήροις λαχόντα

858,1. Φιλοποίμενος αἷμα λαχοῦ-
σαν 1044,1. λόχον αἷμα 991,18. -

λάζετο 935,4.

λαϑικηδέι Dionyso 1035,5. ϑανατον
λ. 1027,20.

λαάϑριος γαμέτης 850,5.

λαιῆς χειρός 781,3. τῆς λαιῆς βαῖνε
782, 4. ἐς λαιὰν ἐςιόντων 513,8.
λαιός inperitus 1039,,11,

λαῖτμα ϑαλάσσης 1140,6.

λάκον (?) 522.9.

λαλεῖν τιι 825,8. λαλεῖν σοφός
609,5. χερσὶν ἅπαντα λαλήσας
608,1.

ἡδυτερον λαλίης 994,4.

λαλίη χελιδονίς 582,8,

λάλον ᾿Αργω 995,8. φηγόν dodongeam
ib. v. 9.

λημφϑεὶς (πόνῳ δολίῳ et νόσῳ) 722,1.2.

λάμψασ' οἷαί τε λαμπάς 165,8. λαμ-
πάδα ζωᾶς δραμεῖν 281,8. λαμπα-
δὰς (4934. νίκης) 943,2. — λαμ-
παὸι uar ph, Aurorae 993,2.

ἀρετῆ λάμψαντα 222,1. τέχνη 202,5.

40*** ᾿

688

λάμψασ' οἷα τε λαμπάς 158, 8.
ὄμμασι λαμπομένη 169,2. ὡς

ἀστέρα λαμπόμενον Add. 3062,

λαμπρός ventus 1023,11. λαμπρὸν
βίον πρὸς σοφίαν Add. 552a6.

λαμυρωτάτη 358,2 adn.

σὴς ἀρετῆς μνημεῖα οὔποτε λήσει 60,1.

λαοδύκων ἀγόρων 461,10.

λαοξόος 42,1. 540,6.

λαὸς ᾿Ατταλίδας tribules 928,2, λαῷ
ϑεοῦ 427,5. λεὼς ἐφήβων 964,1.
οὗ, 114,2. προςύμναιος λεώς 821,7.

τῶν ἱερῶν λαοτόμων 1021,2.

λαοτύπων παλαΐμησι 441,10.

λαοφόνον ξίφος 1079,1.

ἄνϑεα Aapa 569,0. στομάτων λαρῶν
Add. 1029 84.

λᾶαν 1046,76. λαεσιν 455,2. 688,2.

ἐλάτρευσα (πόνον ϑεᾷ) 850,4.

λαφύγματα νούσων 647,13.

λάχος ἀϑάνατον 501,7. ὑπάτων λαΐχος
919,7.

δάκρυα λείβων 103,5.

λειμώνων κόμας 1046,70.

λεῖπον abii 149,2. οὐ λίπε non neg-
lexit 153,8. λείπετό τι εἴς τινα
superfuit praef. 982645. ἐν τῷ
ἐκτελέσαι λείπομαι 85,4. φῖλος μη-
δενὶ λειπόμενος 289,6. λειπόμενος
μῆνας ἕξ 519,2. λειπομένοισι
pauperibus 727,7. τὸ λειπόμενον
in posterum 1027,7. πάντα λέλοιπε
absolute 99,4. οὐχὶ λέλοιπε κλέος
235,2. πάντα λέλειπτ᾽ ἀρετῆς 588,2.
ἐλπίσι λειφϑείς 816,2. λειφϑεὶς τὸν
βιότου στέφανον 608,2.

oma λειριόεσσαν 169,4.

λειρὰ χέων 546,10.

λειτὸς τύμβος 951,2. 677,2. heri
ὑπὸ στήλη 119,2. χειταῖς ἱστορίαις
λειτὸν πόνον (χαρίσαι) 979,8.

indices.

λείψανον Μαιαδίου infantem eius 344,
16. xaAAouc et σοφίης 551,10. τῆς
πρόσϑε τύχης 1003,7. λείψανα
o88a 679,1.

λεκτῶν ἀπ᾽ ἠιϑέων praef. 988 4 4.

λέκτρον ἔδωκε (Κυπρις) 363,5. λέ
κτροις ἐδύθην τινος 384,2. ἀπὸ Δα-
μοκράτους λέκτρων 1044,8.

λεντιάριοι praef. 942a 1.

λεοντοφόνον Cyrenen Add. 84223.

λευγαλέους φόβους 647,14.

ἄνϑεα λευκοίου 547,4.

λέχος mortui 440,1.
κεῖσο 248,18.

λέων 1016,5. λέοντα Nemeaeum
1082,9. λέοντες 1038,38. λεόντεσ-
σιν πεφύλακται (σῆμα) 242,4. λέον-
τας 407,5.

ἀνθρώπων γενεὴ ταχέως λήγει 522,11.
λῆξον ὀδυρμῶν 349,3.

λάϑαν φίλου 884,0. ἐμπετάσαι λάϑαν
1028, 22. ληϑης ἄμμορον 618 ep. 14.
λήϑης ὕπνος 223,9. δῶρα 312,3. πῶμα
261,20. πόματι 244,10.λιβάδα 414.10.

λήια σταχύων 1046,69.

λῆμμα 858,4.

ληνόν sepulerum 424,2.

λιβάνοισι 1034,27.

ἐλαιηρῆ λιβάδι 828,6.

λεγύπνους ἀκρίς 946,12.

λιγυρὴ ἀηδών 246,9. λιγυρῆς λαλίης
994,4. λιγυρὼν ἀπὸ στομάτων
471,4. λιγυροῖσι χοροῖς praef. 474,4.
Σειρήνων λιγυρωτέρη 582,1.

λιγὺς αὐλός 788,1. Κυΐριδος λιγείης
811,1.

λιϑοξόος 130,4. 1107,1. λιϑοξόων τέχνη
196,2.

λίϑον μέλαν 807,4.

ἐνέρων λιμένεσσι 647,4.

ἐγγύϑι λίμνης 1055,1.

κατὰ λεχέων

λ. Σξτυμφαλι-

indices.

δὸς 1082,5. Μνημοσύνης 1037,4. 9,
ἠελίον 998,6. λίμνην ᾿Αχεροντίδα
702,8.

λιμὸν ἀκειόμενος 1033,21. λιμῷ τεϑο-
ὠμένος ἀλκάν 1028,47.

βασίλεια λινόστολε 1818 1098,1.

μήτηρ ἡ λιπάδελφος 241,9.

γῆρας λιπαρὸν 974,2. πλήσαντα λι-
παρῶς κύκλον ἐτῶν ἑκατόν 451,0.

σκῆνος λιπόσαρκον 711,1.

λιποψυχοῦντος 547,9.

ὑπὸ λισσαάδα tumuli 256,1.

λίσσομαι 618 ep. 5. λισσόμενος 311,4.

λιτάζομαι 125,8.

ἀπρήκτους λιταάς Add. 2414106.

λίτομαι 624,9. 1023,14. adn.

μοίρης πικρὰ λογιζομένης 334,16. σὸν
τὸ τέλος λόγισαι 808,2.

μνησάμενος λογίων oraculo obsecutus
836,2.

λόγον epigramma 627,4. ἐξισωσας
rà» λόγῳ verba numeris adaptans
Add. 241b2. σοφίης λόγοιο rhe-
toricae Add. 877283. ϑεοῦ λόγε
Christe 1069,4. ὡς λόγος ἀμφὶ
ϑανόντων 215,4. εἰ ἦν εὐσεβέων
ὅσιος λόγος 224.9. ϑεοῖς οὐκ ἔστι
βροτῶν λόγος 257,7.

λοετροχόων Ναιάδων 802,9.

λοιβὴν χεόμενος πρὸ τοῦ τάφου 131,8.
λοιβὰς χέων 272,14. λοιβάς ad
sepulerum 153,7. λοιβαῖσιν πάρε-
ὃρος ϑυσίαισί τε ϑαάσσω 199,5.
λοιβὴς καὶ ϑυέων ἄξιον 569,10. λοι-
βαῖσι γεραίρει 815,3. λοιβὴ ἐφ᾽ ἑκάστη
1035,26. ἔρδειν Aog inferis
1034,22.

λοιγόν 1140,5.

λοίδορα ῥήματα 614,3.

λοιμοῦ 1080,2. 1034,30. λοιμοῖο ἄκος
1035,27.

639

λοιπόν in posterum 720,2, 1096,8.
eodem significatu τοῦ λοιποῦ 1000,
6. — λοιπόν igitur 125,5. 588,6.
Add. 646a9(?).

λοίσϑιον adv. Add. 241216.

λοισϑοτάτας χάριτας 579,8.

λοξοπόρου scil. κύκλου 1028,80.

λούμασιν 903,9.

λουτρά 781,10. λουτροῖς ἀεναίοισι
1077,1. λουτροῖσι 1091.2. λουτρὸν
προχέω Νύμφαις 1071,1. λουτρὸν
Χαρίτων 1076,1. πηγαὶ λοετρῶν
810.9.

πηγαῖς λοῦσαν ἐν ἀϑανάτοις 366,5.
λαάϑας λουσαμένα πόματι 244,10.
λοῦσαι Add. 6464.

ἀμφὶ λόφως colles 1028,77. λόφον
σείσασα 1046,75.

λοχεύσατο (μήτηρ) 476,1.
546,1. 563,1.

ϑηρῶν Aoxe Satana 1140,3.

λυγροπαϑὴς βίος 151,12.

λυγρὸν παῖδα 295,2. λυγρὰ παῖς 497,7.
λυγράν με 825,10.

μ᾽ ἀπέλουσε λύϑρου 814,6.
λύϑρῳ 549.9.

Auxoxrovou Phoebi 821,8. .

λύκος 1028,47. λύκοι 1038,38.

ἐλυμήναντο 1007,1. 1008,1.

λύμης 1068,2. μηδ᾽ ἐπὶ λύμη χεῖρα
βάλοις 119,8. ᾿

οὐδένα λυπήσας 614,8.
649,5. 135,3.
81,3. 719,8.

μετὰ λύπης εἰμί 144,3. λυπαις ἐλαχί-
σταις χρησάμενος 88,1.

λυπηρὸς δαίμων 226,2. οὐϑενὶ λυπηρά
45,2.

λιύρη σύγκροτος ἁρμονίη 99,838, τὰς
συντραφείσας ἐν λύρᾳ καὶ βαρβίτῳ
102,3.

γαῖα λ.

δηΐῳ

μηδένα λ.
οὐδένα λυπήσασα

640

λυροκτύπος homo 663,7. λυροκτύπε
Paean 1023,2.

αἰῶνα τὸν λυσιμέριμνον 429,2.

λύυσιον οἶκον (Ὁ) 585,3.

λυσιπόνοις. . 1027,18.

παντὸς βίου λύσιν ἔσχε 731,2. συμ-
φορῶν ἕξεις λύσιν 1089,19.

λύσσα Satanas 1140,8.

ψυχῆς ἠδὲ κακῶν λυτήριον 1066,2.

λύτρον ὑπὲρ γαμέτου 947,12. λύτρα
νεκροῦ 1095 adn.

πρὸς λύχνον μύϑους ἥδομεν 232,4.

γαστέρα λῦσεν 1035,9. ἔλυσα βίον
110,6. 150,6. 218,8 (ἔλυσεν Eri-
nys). ϑαλάμους λύσασα 809,1.
νόσων δέμας λ. 812,2. ψυχραῖσιν
σταγόνεσσι λυϑεῖσαν lusciniam 551,7.
λέλυμαι i. 4. κεῖμαι 605,1.
σμίης λέλυται νέφος 1068,2.

λωβητῆρες 1007,1. 1008,1.

3
«&x0-

οὐ μὰ γὰρ αὐτὴν Peixy 618,21. οὐ μὰ σέ
1084,12. ναὶ μὰ σέ, “Ἑλικων 99,5.

ὑπὸ μαζῷ 1028,40. μαζῷ ϑελγόμενον
γλυκερῷ 644,4. μαζῶν μητρὸς ἀπο-
πταμένου 690,2.

μάϑησιν ὑμνοποιόν 193,2. |

μαίεο, δαῖμον, μειλίχιον πάλι φέγγος
618,34

μαιμώοντ.. 1028 col. II 8,

ἐμαιώσαντο νέον To xov Εἰλείθυιαι Add.
805a(b) 7

μάκαρ Παιαν 799,1. 1026,7. 1027,33.
43. μάκαρ ὑψιμέδων — Christus
1060,2. τρὶς μάκαρ ἝἝἭ ρμεία 974,3.
μάκαρ defunctus 141,1. δ40, ὃ.
Add. 97a 7. μάκαρ homo felix
859, 7. μάκαιρ’ Ὕγίεια 1027, 18.
μάκαιρα Semele 1046,59. ϑεα
1029,5 (Isis) dea nescio quae
818,7. Roma 581,1. μακάρων

———————— —— —— M ——— M— M —— M ———— A €

indices.

deorum 298,8 (παῖδες). 312,6
(δόμος) cf. v. 16. 501,7. 832,4.
1025,6 (φίλον μακάρων τε βροτῶν
τε). 1027,7 (πρεσβίστα μακάρων,
“γγεῖα). 1084,1 (προφήταν i. e. Ho-
merum). μακάρων beatorum νῆσος
101,2. 473,2. νῆσοι 366,6. 648,9.
649,2. 1046,9. ἠλύσιον πεδίον 414,5.
πεδίον 016,2. πέδον 648,0. δαπεὸῳ
248,06. χῶρος 324,4. 123,2. 465,18.

733,1. τύμβος ὑπουδαίων μακάρων
441,1. μακάρων μοῖραν ἔχοντες

259,5. μακαίρων Y5 1. e. Erythrae
317. 904,1. — μακαρτάτη 'Adpe-
δισιαῖς 620,1.
μακάριε 423,1. μακαριωτάτης 178,1.
μᾶκαριστος 26,9 (icai). 403, 19.
uaxapurráv 212,0. μακαριστοτάτου
430,4.
τρὶς μάκαρος λίϑος 606,3. αἰῶνος μα-
κάρου 454,2.
μάκελλαν 1046,84.
μακίστους ὄρους 848,8.
ἄνϑεσιν ἐν μαλακοῖσιν 649,4.
μολάχην 1185,1 adn.
μᾶλλον δέ ne plura 236,9.
/ , /
μάμμη 916,9. μάμμης
857,8. uuu 822,5.
μητροφόνου μανίης 872,10.
μαντοσυνὴν 1023,6. 1040.4.
μηδὲ ψυχᾶς μαραίνετε 872,10. σῶμα
μαραινομένην 471,6, — ᾿Αἰδας σὰν
ἐμάρανεν ἀκμάν 201,2. ιὺξ ἐμα-
pavé (με) Add. 241a 14. οὐ μαρα-
vei σε χρόνος 854.2. νέους ἐμαρη-
νατοὸ δαίμων 418,9. ταάχυ πὼς ἐμα-
ράνϑης 868,7. καλλος τὸ σὸν με-
μάρανται 368,4.
μαρμαραρίων γένος 920 II 7.
μαρμαιρέη λίθος 502,1. στήλη 625,.
κύμασι πόντου μαρμαρέοις 1029,1.

ηυκόμοιο

indices.

μαρνάμενον Add. 249a 2.
ἔμαρψε ᾿Αἰδὴς 467,4. νοῦσος 498,7.
γῆρας τρίχας ἔμαρψε 459,8. μάρ-

Vas (ἰρηξ) 1033,19. μάρψασα μοῖρα

462,5. 465,3.

Μουσῶν ἰσαρίθμιός ἐστιν ὃ μάρτυς
086,5. μάρτυρι πιστείσαντες 815,6.
μάρτυρας εὐσεβίης κλῶνας 859,9. —
μάρτυρος sensu christiano 1068,2,
1065,4.

πανυστατίην μαρτυρίην sepulcrum 569,4.

paprüpuv ὀρϑοῦ βίου 397,29. μαρτύ-
βιὸν martyris sacellum 1068.

μαστίξωσι λόγοις 808,5.

κατεκόψατο μαστούς 310,3,

ματαίως 298,9.

ματρωνας 607,4.

δίχα μάχης ζήσας 522,5.

κύμασι μάχεσϑαι 1039,10. ἀλλήλοισι
μάχονται 1120,8.

μαψιδίως 999,2.

μεγακύδεος 152,8. (πατρός) 452,1
(πάτρης). πίστις μεγακύδεος ἔργου
618,23. μεγακύδει φωτί 272,11.

Διὸς μεγαλαυχέας οἴκους praef. 8248 5.

μεγάλαυχον mulierem 265,1. μεγαλ-
αυχος ἐφ᾽ υἱαάσιν 208,95.
μεγαλήτορα Osirin (?) 1015,10. με-
γαλήτορος ὑπάρχου Add. 903a 4.

ἐν ναυσὶν μεγαλύώνεαι 932,11.

ἀΐδιον μέγαρον sepulerum 453,2.

μέγαν ἐκ μεγάλων 978,7. οὐ μέγα
φειλάμενος 247,4. μεγάλως 768,2.
989,7. 1002,4.

μεγασϑενὲς αἷμα Hercules 831,1.

μεγαυχέος οἰκιστῆρος 173,10.

μεγέϑους ἐρατοῦ 651,2.
μεγέϑει 808,2.

Ψέλχιδος ὃς μεδέεις Mercurius 975,2.
μελάϑρων μεδέοιεν 047,10. Δηλου
μεδέων Apollo 1025,1. χϑονὸς
Kalbel, Epigrammata graeca.

περίβωτον

641

εὐρυχόρου τε xal ἀτρυγέτης μεδέοντα
Hadrianum 808,9. σωφροσύνας
μεδέοντα gymnasiarchum 948, 5.
ἡρῳνησι παλαιῆσιν μεδέουσα Faustina
1046,55. ἀρούρας πυρνοτόκω μεδέ-
οισα lsis 1028,45.

μοῦσαν μεϑέπων 1054.3.

μεϑέηκεν ἐλεύϑερον 580,7.
ἐξ ἀγωνίας 921,8.

τέφραν μεϑύσκων 646,12.

μειδαίμων Isis 1028,57.

μειδιόωντες dei 312,15.

μειλίχιον φέγγος solem 618,85. μη-
τέρι μειλιχίη 311,2, μειλιχίοις ὅσσα
μέμηλε ϑεοῖς infernis 153,8.

μείλιχος vir 591,8, mulier 272,17.
μείλιχε δαῖμον Apollo 802,1.
μειλιχώτατον 462,1.

μεμορμένον οἶκον Hadem 414,7.

μειοτέρην 958,2.

μείς 104,8.

μείωσιν 4244.

νηυσὶ μελαμπρώροισι 1028,56.

μελαμφαέων βερέϑρων 1028,43.

μελανϑέι ῥοίζῳ 1028,60.

μελανόστολον Ἶσιν 1023,3.

μέλας ϑανατος 211,6. Ἀ μέλαν λίθον
807,4. Ἄρπυιαι μέλαιναι 1046,14.
νυκτὶ μελαινοτάτη 320,4.

Μοισάων μελέδημα 238,2.

μελεόδωνας 647,14.

μέλεος orationi interiectum 603,4.
μελέου 432,2. τῆς μελέας 260,2.
μελέᾳ μητρί 808,4. μέλεος τύμβος
404.3.

ἐκ μελέτης 181,6. μελέτας ἄνϑημα
948,1. μελέτησι rhetoricis 871,1.

μελίγηρυν ἀηδόνα 551,1.

μεμιγλώσσων Πιερίδων Add. 22822.

Πὰν ὁ μελιζόμενος 781,10.

μελιηδέα, βρῶσιν 125,5.

41

μεϑέντες

^v
7a!

642

μελισσῶν πόνος 1040,8.

μελισταγὲς ὕδωρ 1078,8.

γλυκὺν ὡς μελίτιν 119,9.

κωρισμοῖς μελίφροσι 1028,41.

μελλόνυμφος 864,3. 566,3.

μέλλοντος λοιποῦ βίου 803,5.

πνεῦμα μελῶν ἀπέλυε 547,7. ἐκ μελέων
261,22. ἀπ᾽ ἐμῶν μελέων 1140,2.

μέλπε τινά 103, 2. μέλπουσίν(σε)
1027,86. ὕμνῳ μέλψη τινα 1035,19.

σοφῶν μέλει φρόνησις ἀνδρῶν Minervae
796,1. οὐ μέλει μοι 985. 1121,2.
Μούσαισι μέλων Add. 888 45. ταῖς
μέλομαι 1014,2. παιδείᾳ πινυτὴ
καὶ σοφίη μελόμην 152,10. μέλεσϑε
c. infin. 1034,21. οἷσι μέμηλε
κλυτῆς ἔργα νεωκορίης 832,6. ὅσσα
μέμηλε ϑεοῖσιν 153,7. ἔργμασιν
εὐταχτοισι μεμαλότες ἄκρον ἔφηβοι
948,3. 'Epusia μεμελημένος 241,5.

Ἐπικούρου δόγμασιν 491,3. ϑεῷ
730,3. Χριστῷ 1024,1. εὐσεβί
1068,13.
δαίμονι μεμφόμεϑα 514, 8. ὕβριν

Καμβύσεω μητέρι μεμφόμενος Me-
mno 1000,8. μέμψη ϑεοῖς 1039,21.
1040,26. μεμφϑῆ μηδὲ ἑνὶ (οὔνομα)
313,7.

μενοινᾷς 1069,8.

μένος "Ad pulvow 989,7. Τριόπεω 1046,95.
κεραυνοῦ 618, 42. μενέων ἐμῶν
1060,1.

ψυχὴν στέρνοισι μένουσαν 127,8. χη-
ρείαις μείνασα 674,5. πάντα μένει
ϑανατος 264,12. κἀμὲ μένει τὸ
ϑανεῖν 651,9. τὸ μένον σε 803,1.

μεμέρισται 615,2.

μεριμνᾷς 1038,28.

μερίμνας 653,3. 1028 col. III 26. δι
εὐξυνέτοιο μερίμνας praef. 856a5.

ἔρρετε μέρμηραι 551,11.

indices.

ἔχουσι τάφου μέρος 21,7. ἀρετῆς πλεῖ-
στον ἔχουσα μέρος 84,2.

μεσάτη σορό: 445,1. μεσάταισιν ἐφ᾽
ἁψίδεσσιν Ὀλύμπου 618,88.

μεσημβρίη 441,3.

copuv ὃ μέσος 336,2. μέσσος ἐστι
ὁ παῖς γενετῶν in sepulcro 574,4. ἐν
μέσσῳ 1042,1. μέσσα adv. 818,10.

μεσσατίων --- μεγαΐρων 811,3.

ϑανώάτῳ μετέβαινον Add. 64622. μετ-
ἔβης ἐς ἀμείνονα χῶρον 649,1.

μεταβολὴ καλή 1039, 12. 1040,17.

μετέδωκα ἐμαυτοῦ ravra τῇ ψυχὴ
καλα 387,5. τῇ ψυχῇ μετάδος κα-
λῶν 261,18.

τὸ μεταξύ 1048,Ὡ. βίου ϑαναάτοιό τε
418,1 sqq.

ῥητῆρσι μετέπρεπες 590,6. μεταπρέψαι
923,4.

ἥτορ οὐρανῷ μετάρσιον (δέδωκε μοῖρα)
462,6. μεταρσιον ὕμνον 882,1. οὐ
πέπλοισι μετάρσιον 464,1.

πλεῖστον σωφροσύνης μετέχων 14,4.
ἡλικίης μετέχοντα 610,1.

μετήορ᾽ ἀγάλματα (νηοῦ ἐπὶ κρατῇ
818,9.

Μυτιλήνη σῶμα μετωκίσατο 330,7.

ϑεῶν μέτοχος 694,9.

μετρήσας 1090,2. μετρείσϑω τι im
τινι 889,8.

μέτρον δδοιπορίης 1043,2. ζωῆς 152,
13. βίου 522,16. ἐν βιοτῆς μέ-
τροις 481,2. βίοιο “γηραιὸν μέτρον
Add. 497411. ἤβης μέτρα 193,3.
πάσης μέτρον σοφίης 1093,9. μέτρον
εἶχε δεύτερον 801] 990,6. μέτρον
στήσας 808,3, ψήφους καὶ μέτρα
διδάξας 597,8.

Μεχείρ mensis 983.

ἐμήσαο Add. 805a(8)3.

μήδεσι προστασίης 916,2.

Indices.

μηδοφόνων πατέρων 80,6. μηδοφόνος
Πλαταια 981,4.

εἰς μῆκος 1084,1.

μῆλον victima 1034,23.

μῆλα 931,1. 1082,13 (Hesperidum).
ἄνθεα μήλων genae 243,12.

μαλοκό μϑις 1028, 14.

μάν 989,1. οὐ pdv 1027,41.

μῆνις ἃ καρηάτων 185, 2. μᾶνιν ἐρεισα-
μένα 1098,49. μήνιος ἐξ ἀδίκου
624,4.

μηνύων 979,4, μανύων τύπος 97,4.
μανύουσα 222,6. μανυε τιμάν
367,7. μανύσει λίϑος 531,8.

μηρία ῥέζοντες 1035,24.

μῆρα 1035,30.

μητέρα τὴν μήπω 467,4.
μητρῶν Add. δ8θ8.

τοίη μῆτιν ἔην 814,3.

μητρόπολις 484,2 (Αραβίης). μητροπό-
λεως τῆς ᾿Ασίας Pergami 1035.
πολίων μητρόπτολιν Cyrenam Add.
94921. ματρόπολις patria 846,1.
ματρόπολιν — Sidoniorum — Thebas
939,8. ματρόπτολιν Eubeívoo Το-
mos 531,4.

μητροφόνου μανίης 872,10.

ματρων 371,3. μήτρωνες 322,5.

μητρῴη λαμπάδι (Aurorae) ϑαλπὸ με-
νον (Memnonem) 998,2. μητρῴην
γαστέρα 1035,9.

μηχανόωτο 1009,4.

οὐ χεῖρα φόνοισι μιάνας 718,9.

μίασμαϑιαϊληδδ 11403.

μῖίγα 886,1.

μίγνυτο φλὸξ κυκλοισι (sideribus)
618,9. τῷδε μιγεῖσα “μόνῳ 674,2,
ᾧ με μιγεῖσα τέκεν 617,1. γηραιῆσι
μιγήμεναι ἠλακάτησιν 1046,18.

μιεράών 236,4.

μίλιον 440,3,

βασιλέων

648

μιμαδὶι 609,6.

ἐμιμούμην τὸ καλόν 85,9. σῶμα μι-
μησάμενον artificem 907,6.

μνησϑείης 701,1. μνησϑεὶς ἧς ἀλόχου
982,2.

ἃς κλέος ἐν Κρήτᾳ μίμνεται ἀϑάνατον
268,2.

ἐν μίμοις 609,8.

κῆρα μινυνθάδιον 603,2.

μινυρίστρια ἀηδὼν 546,9.

μισεῖς 1126,1. μσὴ 1113,2.. μισηϑείης
1126,2.

μισητὸς ἀστοῖς 980,8.

τίς μοιρῶν μίτον ὕμμιν ἐκλώσατο 478,1.
μοῖραι ἐκλωσαντο μίτοις 158,8. μοῖρα
ζωῆς κλῶσε μίτοισι χρόνον 281,6.
μοιρῶν τοῦτ᾽ ἐπέκλωσε μίτος οἱ
similia 127,2. 144,5. 420,2. 583,2.
ἐπεὶ ἦν μίτος οὗτος ὁ ὁ μοιρῶν 351,5.
μοιρίων με μίτος πικρὸς ὥλεσεν

274,1. μοιρῶν μίτος πάντας καλεῖ
282,9. μοίρης ἐκτελέσασα μίτον
470,2. οὐκ ἔφυγον μοιρῶν μίτον

- et similia 324,5. 339,5. 642,6.
οὐδεὶς δύναται μοιρῶν μίτον ἐξανα-
λῦσαι 588,8. πρὸς δὲ μίτον μοιρῶν
οὔτις ἔχει δύνασιν 1079,4.

μίτρην παρϑένον 819,8.

μνωόμενος ἀρετᾶς 80,6. φιλίης 958,11.

εἰκὼν μνῆμα χρόνου (ἐστί) fragile est
82,1. κηρῦξαι μνῆμα σαοφροσύνης
17 ,2.

μνήμης τύμβον 638, 9. ἀνέρος iv
μνήμη κάρτα φυλασσομένη 338,0.
μνήμαισιν ἀρίσταις 393,3.

μνείαν ποιουίμενος 988,8. 984,8.

μνημήια τέκνου 468,3. φιλίας 584,7.
μνημήια τίνων 596,8.

μνημόσυνον δάκρυον 8θ7,2.

μναστῇρα 269,9.

μνῆστιν ἔχουσα 626,4.

415

644

μογερὸς βίος 151,9. μογερᾶς ποδάγρας
668,2.

μὴ λάϑης μογέων 545,8. ὁπόσα μο-
γέοντα δα μείη (animalia mactata)
1063,4. ἀμφὶ ὠόδίνεσσι μογέουσαν
Add. 241 417.

δυσμενέων μόϑον Add. 9745. ἀλι-
τρονόων μόϑον εἴργων 1052,ὅ.

μοῖραν ὧν ἐπόνησεν 016,4. μοῖραν
ἔχειν τινός 792,8. μοῖραν ἔχοντες
ἴσην (sacerdotii?) 97,6. — μοίρας
varii significatus 314,8. 11. 14. 22.
Ceterum μοῖρα vocabulum omnium
creberrimum in sexti quintique
saeculi titulis nondum reperitur.

μόλις ποτέ 531,1.

μολπῆς εἵνεκα 880,2. μολπᾶς ἄεϑλον
930,2. ἔντυνε μολπάν 928,1.

μοναρχείας 1028,θ0.

ἐλπίδες οὐ μόνιμοι 519,4.
οἰκτοις 884,14,

μουνογενής 146,4.

μουνοέτιν 431,5.

μουνολεχὴ 212,18.

μονομαχεῖ 1095,4.

μούνη καὶ πρώτη 211,1.

μόρον τριακονταέτη 285,4.

μόρσιμον ἦμαρ 493,5. τόδε μόρσιμον
ἦεν 511,5. μόρσιμον ἦν τὸ χρεών
019,6.

μορφή imago 120,8. 1085,4. μορφᾶς
τύπον 860,8. τῶν μορφῶν corporum
sepultorum 1118,2. μορφὰ τόσον
δύναται (an μοῖρα 2) 1109,2 adn.

γενετῆρα μορφήεντα λίϑου
878,12.

μόσχου 1035,21.

Μουνιχιών 1128,18.

μοῦσαν Ὁμήρου 879,1. μουσῶν ὄχ’
ἄριστος 330,1. μουσαις κιϑαρης
1054.1,

μονίμοις

ϑῆκαν

Indices.

μουσηγέτα Apollo 1025,3.

μουσικὸς ἀνήρ 613,1. μουσικὸν ὁαπε-
óoy theatrum 609,8. μσυσικῷ c ν»-
τάγματι 1096,92.
διδους 10002.

μουσοπόλον 963,2.
γνιτῶν 876,2.

μουσοτέχνας 193,1.

μοχϑεῖν ἀνάγκη 1039,12. 1040,17.

μόχϑον ϑαλάσσας 1028,95. μόχϑων
χάρις 851,1.

χϑόνα μυδαλέαν 1028,27.

ἐμύησα 808,5. ἀφ᾽ ἑστίας μυηϑέντα
867.

σοφίας μῦϑος 103,4. ηνῶϑι μύϑους
οἷς ἐτέρπετο litteras 188,5. μυϑοισι
κρατίστους eloquentia 878,1. μὺυ-
ϑων γνώμας 851,2. μυϑους ἤδομεν
ἡμιϑέων 232,4. τοῖς πάρος μύϑοις
πιστεύσατε 570,9. μυϑων τῶν πα-
λάων ἴδριες 992,4. μῦϑον fabulam
fictam 271,2.

μυκάμονος ἼΑιδος 1028,42.

μυκᾶτο mare 1028,62.

πύλαι μύκον οὐρανοῦ 1110,95.

μυρίζου praef. 48047. μυρίσαι Add.
646 δὅ.

μυρίον αἶνον 240,8. ὄμμα 878,1. κῦ-
δος Add. 97a2. Add. 277a4.
pia δῶρα Add. 877a4. μυρία
πολλά 901,10. μυρία μύρατο 184,1.
μυραμενον 1089,4. ὀδυρομένα, 230,4.
μέμφου 1111,1.

μυριέτης χρόνος 854,9.

μύρα 040,3. μυῤοισιν ἐχρωμην 610,3.
Χριστοῦ μύρον ἄφϑιτον 726,2.

μύσιν καὶ σύμφυσιν 502,25.

μυστήρια 588,4. βίου 588.7.

στὴν Δηοῦς 864,2. μύσται 588,6.
865,1 (μυστῶν ἡγητῇρα). 811,1.
Add.97a3. μύσταις Isidis 1028,12.

M -
μουσικά δῶρα

μουσοπόλων τεχ-

indices.

μυστικὸν βίον 822,6. μυστικὰ ἐξετέ-
λουν 153,12.

μυστιπόλος 824,5. 957,2. ἥμασι μυ-
στιπόλοις 823,0. μυστιπόλους δαΐδας
322,8.

wicTw 862.2.

μυχὸν εὐσεβέων Add. 241a18. ἐν
μυχοῖς κευϑμῶνος 1034,18.

ἐνθαδὲ [77 861,29 adn.

κατὰ μῶλον 988,7.

ἐκ μώμου παντοϑεν εἰρυσαΐμην 948,8.

᾿Αλκαϑόου ναετῆρες909,7,

ναὶ μὴν καί 916,3.

ναιετάει 822,6.

ἐνθαΐδε ναίει 301,2. μετὰ σοῦ ναίειν
(cum Hygiea) 1027,7.

Mv yóovoc νᾶμα 519,6. νᾶμα xaÜapov
999,0. νᾶμα φίλον ipsa Nympha
828,2. vac, ἀγλαίησι κεκασμένη
urbs 1074,3.

νασδόμου τέχνης 409,4.

vuoi. aediculae sepulcralis (?) 109,1.
νην Πλουτῆι καὶ ἐπαινῇ Φερσεφονείᾳ
sepulerum 449,8. σῆμα νηῷ ἰκελον
1046,46.

νάρκισσος 041,0. 548,3.

pea" ipu vue νένασται 1046,8.

ναναγοῦς Βορέου 214,4 adn.

ναυμαχίας ἐν ἀγῶνι 28,3.

ναῦν ἱερήν atticam 910,3.

ναύτης 339,0.

ναυτιλίη λυγρῇ πίσυνος 180,6.

νεανϑὴς αἶνος 818,9.

νεᾶνις 238,8.

véa Toy πρὸς τέρμα κελεύθου 29,1.
οἴκου νεάτοιο 440,), Αἰϑιόπων vea.-
τῆς (-ας) γῆς (γᾶς) 915,3. 978,12.

παϊδας νεηγενέας 540,8.

νειὸν Δημήτερος 1016,96.

645

σχάσας τὸ νεχραγωγὸν ἐν πέδῳ γόνυ
258,4 cf. Add.

ζῇ νεκροῦ βίον 387,3.
816,8.

νεκρωϑείς 642,6.

νέκταρ ἐπισπένδω μακάρεσσιν defun-
ctus 812,10. νέκταρος ἀτμὸν cantum
781,1.

νέμω tribuo 927,5. νέμων χάριν 780,8.
Μοῦσαί σοι εἴ τι νέμουσιν 181,5.
ἔνειμε δῶρα 208,18. 821,8. νέμε-
σϑαι ἄργυρον 916,8. νέμω τὸν παρ-
ἰόντα, λόγοις 801,2. νέμων ἑκάτερον,
μῆνας ἠδ᾽ ἐπεμβόλους 1096,3. EU-
ρώπὴην ᾿Ασίας δίχα πόντος ἔνειμε
768,1. οὐ πνεύματα πάντα βρότεια
σοὶ νέμεται; 575,06. ὄσσα πέριξ
ὠκεανὸς νέμεται 1088,2. τήνδε πό-
λιν νέμεται habitat 752,4.

νεοδμήτῳ ἐπὶ τύμβῳ 548,1.

νεοϑελγέος 1028 col. ΠΠ 11.

b
yexpay πρόςοψιν

ἐς "Aióeg iUo νεοίμην 1092,1. νεῖσϑ᾽
3 ^ 3 3 / j
ἐπὶ πρᾶγμ᾽ ἀγαϑὸν 1,4. νείσϑω

119,6.

νεοπενϑὴς ᾧχετ᾽ ἐς "Aóx 222,9. νεοπεν-
ϑέος defuncti 655,1.

νεοπολίτης 490,7. νεοπολιτᾶν προστα-
ταν 159,1.

καλλος νέον 560,9. 501,8. νέων τρό-
πων Qui iuvenem decent 209,2,
eademque ratione νέοις ἔργοις 233,
1 et νέας ἐλπίδας 465,1.

νεοσσον 1033,20.

σῆμα νεοστεφές 665,1.

ἐν νεότα (?) 496,2 adn.

εἰκὼν νεότευκτος 311,2.

ἐμὴν νεότητα ἐνέγραψεν imaginem iu-
venilem 322,3.

ἐνεωσατο 518,1.

νερτερίη γαίη 912,2.

᾿ 048

νεύματι τῷ σφετέρῳ 901,2. Κεκροπίης
915,2. Θευδοσίου 918,8.

φωνῆς νεῦρα καὶ ἡσυχίας 994,2.

νεύοι concedat c. inf. 1067,4 εἰς
ἔδαφος νεύοντα οἶκον 1065,92. .

λοιμοῦ γεφέλη καταληφϑείς 315,2.

ἀκοσμίης νέφος 1068,2. πολέμου
κρυερὸν νέφος 715,1. 1028,68.

μοῖρα βραχὺν νῆῇσε βίον μερόπων

1,5.

veuxopixc 832,0.

νεωκόρος praef. 82423.
Pergami 1035.

νήδυμος homo 714,2. νήδυμον ὕπνον
101,4. 502.2.

ἐκπερόωντα νηδύος 408,1. γόνους προ-
φέρεσκεν ἑξῆς ἐκ γηδυος ἁγνῆς 686,5.
ὀργάδα νηδύν 1028,17.

ἡλεόθυμος μοῖρα 618 ep. 18. νηλε-
ὄϑυμε Χάρων 566,8.

νηλὴς ϑάνατος 647,11. ἀνίη 1034,39.
πότμος 1046,17. νηλειῶς 416,1.

μοιρῶν νῆμα ἀνέκλωσεν 1084,10. αἷς
μοιρῶν νήματ᾽ ἐπικρέμαται 151,10.
ἔστρεψεν μοιρῶν μία νήματα 541,15.
ἀλύτοις ὑπὸ νήμασι μοιρῶν 520,7.

παῖδα νηπίαχον 698,2. κούρην 846,2.
431,6. ἀναγκα νηπιάχῳ 204,18.
παῖδε νυπιάχω 1046,16. ἔτι νηπια-
χως (acc. pl) ὑπὸ μαζῷ 1028,40.
νηπιάχοισι διπλοῖς Add, 24] 410,

νήποινον 1046,76.

νήσου πετραίης 1015,4. — νῆσοι μα-
καρων v. μάκαρ.

μὴ οἱ νήτιτα, γένηται 1046,92.

νηχόμενος Amor 810,10.

ἐς τριτάτην νισόμενον δεκάδα 208,2.

νίκη imperf. dor. (σπάδιον) 936,3.

νίκην dm ἐμοῦ λάβεν οὐδείς 291,2.

νικηφόρον δώρημα 1039,18. 1040,18.
νικαφόρα δουρὶ τρόπαια praef. 76885.

δὶς νεωκόρου

Indices,

vryerle τέμενος 982,4.

νσεροὶ βασιλεῖς praef. 41422.

φίλον ὄντα νόει 278,3. ἣν νοῆτε κρέσ-
σονα 496,5. οὐδ᾽ ἐνόησα βροτῶν
ψαύσας βιότοιο 587,3. τὸν εὖ ἐνοη-
σατο ϑεσμός 907,3.

νόημα τρόπους τε 84,1. εὐσεβὲς νόημα
632,1.

vor uova. τέκτονα χαλκοῦ 907,5.

τέκνα γνήσια κοὐχὶ νόθα 120,6. οὐ
νόθον ἦβαν 491,1.

ϑῦμα νομιζό μενον 1047,4.

ἐν νομικῇ προὔχοντα 395,3.

νομίμοις πειϑόμενος πατρίοις 32,2. ἐν
φϑιμένων νομίμοις 84,4. νομίμοις
ϑεοῦ decalogo 727,06.

νόμος ἡ ἸΙοίς Aegypti 713,4.

ὅσσα χρηστοῖς φϑιμένοις νόμος ἐστὶ
γενέσϑαι 187,1. vd μων πατρίων
ϑεραπείᾳ 209,8. νόμων ἁγίων scrip-
turae sacrae 729,2.

νοστήσας 919,9.

τὸν ἔμπαλιν νόστον ὅ66, δ. νόστον
ἐρευνᾷ 719,5. νόστου χάριν 851,9.

νόσφισε (μοῖρα simil.) rw τινος 192,5.
563,8. ἀπό τινος 287,5. νόσφισεν
"Aw; Μοῦσαν αὐξομένου 474,0.
νοσφισϑεὶς βιότου 604,4.

νόσφιν 403,17. 590,8. 1035,26.

νόος providentia 618,81. νόος ἀνδρῶν
1028,20. 1083,9. σοφῷ voi 361,6.
κατὰ νοῦν πράξεις 1038,23. 1041,2.
νοῦ ἄπο μυρίον ὄμμα ἐκτεύας
818,7.

νουσολύτα Àesculapi 1026,1.

νυκτερίς 046,6.

νύκτωρ 1008,2.

νυμφεύσων ἥρπασε πρόσϑ᾽ ᾿Αἰδγς 655,8.

γύμφη Proserpina (?) 452,18. νύμφην
puellulsum 5 annorum 570,2. νύμ-
φησι μετ᾽ εὐσεβέεσσι 338,5. —

indices.

ὑπὸ νυμφῶν πλησϑείσαις πηγαῖς
808,8.

νυμφιδίου ϑαλάμου 431,1. νυμφιδίων
(?) Add. 45048. παστῶν 208,1.
ϑαλάμων 260,4. λέκτρων | Add.
228b 1.

vu udpixo ois ϑαλάμοισιν 325,11.

νυμφικὸν στέφανον 872,29. νυμφικὴν
λαμπάδα 236,0. νυμφικῶν γάμων
208,12. ᾿

νυμφίος 226,6. 313,8.

νυμφίου ϑαλαμου 521,2. νύμφια Xéx-
τρα 319,2. .

νυμφόληπτος 162,1.

γυμφῶνα 126,5.

νυκτὶ καὶ ἠελίῳ 564,4.

᾿Αἰδεω νυχίοιο 237,8. νυχιον δόμον
sepulerum 454,2. νυχίων συνόδων
957,2.

νώνυμον οὐδέ σε μοῖρα κατέκτανε
618 ep. 13.

νώτῳ 1195,1. περὶ νῶτον deípag1102,1.

ξανϑοί boves 793,6. ξανϑαῖς σταχύ-
ecc: Add. 88642.

ἐν ξενίη 1041,8. ἐπὶ Eevixg 714,7.

Eévoy ἤρίον 214,1. παιδίον 702,1. ix-
τέρισαν ξείνη scil. γῇ Add. 24238.
ἐπὶ δείνης gcil. “γῆς 432,1.

iy Ἑεστῷ πέτρῳ 89,6. ξεστὸν βωμόν
246,3. ἕξεστὰ πέτρα 234,3.

ξηρῶν κλάδων 1039,14. 1040,19. Es-
ροτέροις καύμασι 1073,6.

Edavov 944,4. παρὰ ξοάνῳ sacrificari
119,6.

ξίφος 1049,10. 1064,6. ἄκρων ξίφος
ὀξυ 214,5.

ξυνάοσι τέκνων Add. 24143.

ξυνέριϑοι 232,1.

πρεσβυτέρων ζύνοδος 860,9.

ξυνόμευνος 189,9.

641

ξυνὸς σηκὸς 781,8. ξυνὸς ὧν iripus
tribubus 927,6. ξυνὸν κλέος 248,
27. ὄφελος 889,2. ἔρεισμα ϑολου
889,8. ξυνῷ ἐν σήματι 258,2. ξυ-
viv γαῖαν 248,38. τὸ παρερχομένοις
ξυνόν i. e. votum sit tibi terra le-
vis 103,8. ξυνῶς 520,6. Evvd adv.
192,2. Add. 228b4.

ξυστάρχην 969,3.

ξυστοῦ παῖδα Add. 49723.

ὄβριμος Ἄμμων 1029,3. ὄβριμον αἷμα
Hercules 831,1. ὄβριμον ἰϑυντῇρα
908,1.

κυλίκων ὄγκον 810,8.

ὥγκωσεν τάδε σήματα 233,9. ὀγκω-
ϑεὶς τάφος 283,4. σπλάγχνα ὀγκω-
caca (μοῖρα) 914,23.

ὀγκωτὰ κόνις 234,2.

ὅδ᾽ ἐκεῖνος 633,1, V. 8. v. ovrog.

παρ᾽ ἠρίον ὅστις ὅδεύεις 104,1. ὄδευε
τὸν οὐρανόν 618,90. εἴκοσι καὶ πέντε
λυκάβαντας ὁδεύσας 220,3.

ὁδηγεῖ 1041,1. V. ὀρϑός.

δδηγητῆρα 779,1.

ὁδηπορίαις 618,4.

ὀδμη 1068,5.

φόρτον ὁδοιπορίης 110,2. μέτρον 1048,
2. βαιὸν ὁδοιπορίης ἔτι λείπεται
181,1,

σπεῦδεν ὁδὸν ϑείην 658,8.

ὀδύνας λιπων 590,2. ἐγκαταλείψας
518,1. τοῖς κακοὶς εὑραΐμενος ὀδύνας
452,16. ἄκος στυγερῶν ὀδυνάων
1027,37. σποδοὴν οὐκ ὀλίγης ὀδύνης
696,8.

φωνὴ ὀδυρτός 1003,4.

ὅϑεν εἶ πόλεως 218,2.

ὄϑμασι 1028,67.

φροντίσιν ὀϑνείαις 189, f.

ὀϑόναισι velis 1028,63.

648

oí c. nom, et gen. iuxta 565,5.

τύχης οἵακι 491,5. βιοτῆς ciaxa
243,206.

ἁλὸς οἶδμα πορευϑείς 115,3. Αἰγαίου
πλώσασα ocu δυσχείμερον οἷδμα
872,18. οἷδμα καϑιππεύοισα 1028,64.

πάντων τῶν οἰκαδε 618,1.

οἰκεία γνώμη 489,7.

οἰκηταὶ πέδου 1034.20.

τὰ οἰκία τῶν ἐν Ὀλύμπῳ 261,11.
Πλουτέος οἰκία 312,2.

οἰκιστῆρος 173,10.

οἰκιστὴ 889,4.

οἰκοδομαῖς 115,9.

οἰκοδόμησεν in senario 450,7.

οἰκοδόμου 930,9. οἰκοόόμων ὄχ᾽ dpi-
στος 1058,1.

οἰκονόμον 419,2. marpioog 405,1. πα-
rpy; Add. 27723.

οἶκον ἄριστον 262.
sepulcrum 321,9.

οἰκτίρματος 991,9.

οἴκτιρε Add. 142.

οἰκτρὰ παϑων 59,2.

οἴμοι 379,2. οἴωμοι c. gen. 540,6.

λειτὸν παρ᾽ οἶμον 617,2. οἷμον λυγρὴν

͵ a
XO UXTUV 01x0y

οἰκτίρας. 1,2.

227,5. μοιρῶν οἶμον 688,2. τὰν
ζωοῖς οἶμον ὀφειλομέναν 210,2.

οἶμον ἤνυσα 994,8. ἀνύσας 914,3.
οἴνη 88,5. οἶνας γάνος 858,0.
οἰνοχαρής 165,4. 564,6.
οἰσγένεια 966,06.
οἷος ἀπ᾿ ἄλλων 444,5. οἷ. 055,7.

οἷον adv. 1027,4].
οἵστρος ϑανάτοιο 312,3.

μονίῳ 115,4.
οἴχηται 016,16.
οἰωνός augurium 391,1.
οἰωνοσκόπος 391,l.
ὅκα 932,1. '

v t.
oig T pu) 0«i-

indices.

χρυσοῦς ὀκταίκι τοιδεκατους i.e. LX XX
356,4.

ὅκως 563,3.

ὄλβιος ἐν πραπίδεσσι 615,3.
καὶ ζωῆς, ὄλβιε καὶ ϑανάτου 213,195.
ἔρχοιντ᾽ ὀλβίστην scil. ὁόσν 248,13.

ὀλβεὸς ταν 918,10.

μετὰ μεῖραν ἐλέβϑρου 825,7.

ὀλέτην percussorem 3341,15.

εἰς ὀλίγον ἐτέων 902,16.
κρύων 346,1.

ὠλισϑον ἐς "Aóou 587,1.
ζωῆς χρόνου 155,2.

οὐχ, ὁλοκλήρως 511,2.

ὀλολυγαία νυκτερίς 540,6.

δημιουργὸς τῶν ὅλων (φύσις) 1002,4.

ὀλοφύρομαι 1008,7. ὀλοφυράμενος
104,3.

M^. o

St, .
ὀλίγον ox-

ὠλισϑεν ἐκ

| ὀλυμπιάδων Cyzicenarum 881,2.

ὀλυμπιον ἕδρην 261,1.

ὁμαλὸν βίον 788,3.

ὃ ὁμευνέτιδος 181,8.

χοῦρον ὁμηγενέα Add. 998} 4.

ὁ μηγύριες 650,9.

ὁ μηλικί ή 650, 3. ἄνϑος ὁ μηλικίης 259,4.

ὁμιλεῖ τὰ πρὸς Ἀνδρομάχην 1098,3.
Μούσαισιν. ὁμίλεον 610,3.

ὄμμα ἀελίου 546,3. νοῦ ἄπο μυρίον
ὄμμα ἐκτείνας 818,3. ψυχῆς ὅμ-
ματι 859,4. συγκλήτου ὄμμα 441,2.
πάτρης 452,1].

τὴν ὁμόδουλον 313,1.

ὁ μήλικα 30,5. ἡλικίας ὁμοήλικος 15,1.

ὁμοιίου τευξόμενος ϑανάτου eiusdem
necis 307,2. ϑεοῖσιν ὁ μοίιον 403,9.
ὁμοίιω ἔργα 423,5.

παῖδας ὁμοίους 243,24.
ximo 713,12.

αὐλῶν οὐ σάλπιγγος ὁ μοκλή 1049,1.

ὁμόλεκτρος 189,3. praef. 859448.

ὁμοίῳ pro-

indices.

ἀδελφειῶν ὁμόνοιαν 555,8.

ἀκταῖς ὅμορον Venerem 810,1.

ὁμὸς δόμος 590,9. ὁ μὴ σορός 590,10.
ὁμὰ χϑωών 578,1. ὁμᾷ 1098,48.

ὁμοφρονέοντας 173,21.

ὁμοφροσύνη 118,22. 558,2. Χαρίτων
ὁμοφροσύνα 948,4.

ὁμοφρονέως 498,6.

Καίσαρος ὄμπνια μήτηρ Faustina, no-
v& Ceres 1046,56.

ἄντροις ὀμφαίοισι 1025,92.

ὄμφακας ἡλικίης 575,60. Υ͂. ὀμφή.

ὀμφαλῷ ἀμφὶ Νισαίων ἀγόύρων 461,9.

ὀμφήν 008,2. ὀμφᾶς vel ὄμφαξ
1028 col. III 20. ἀψευδέσιν ἄλκαρ
ἐπ᾿ ὀμφαῖς φαίην κεν 1085,10.

ὁμώνυμος πατρὸς 818,3. πατρί 821,8.
968,2. ὁμώνυμος υἱός 950,4. ὁμω-
νύμου παῖς 954,1. ὁμωνυμοι fratres
1120,1.

ὄναρ per somnium 774,2. 802,6.

ὀνείατος ὥρην 891,2.

κατ᾽ ὄνειρον 191,1.

κενὴν ὄνησιν ὀμμάτων 264,5.

ὥνατο 19,8. 1040,96. οὐκ ὄνατό (μευ)
180,4. μητ᾽ ἐλπίδων ὄναιτο 502,27.

οὔνομ ἔδεξο μέγα 584,4. οὔνομα μοι
γλυκύ ipsa defuncta adpellatur
682,6. κατ᾽ ὄνομα nominatim 983,4.
ὀνόμασιν nomine et auctoritate
357,8. ὄὕνυμα 161,1, 2.

ὀνομαστοὶ ἀπ᾽ αἰχμῆς 254,8. ϑῆκ᾽ ὀνο-
μαστοτέραν urbem 855,6.

ὀνόσσηται 1046,30.

ὀνύχεσσι φέρων 1033,19.

ἔγχος ὀξυνας σιδήρῳ 790,5.

ὀξείως φωνεῖν 986,8.

αὔδαν ὀξύτονον 990,8.

ὀπαδὸς 549,7. 1028,16.

πίσυρας ἐφ᾽ ἡγεμονῆας ὀπάσσαι1035,16.
κῦδος ὑπασσαμένα 511,10.

649

βασιλῆος ὀπάων 441,8. ὀπάονα νύμφην
1046,52.

ὀπιζομένου Ζηνὸς νόον 594.3.

νίκη τὸν ὁπλίταν 936,3, ὁπλίτας 768,10.

ἐσθλὸν ἐν ὅπλοις 196,8.

ὁπλοτέρω marito Add. 24124.

γαληναίοισιν ὀπωπαῖς 408,2.
ὀπωπήν 1118,1.

νυχτὸς ὀπωπητῆρα 1089,1.

ὀπώραν 1089,94.

ϑεῖον ὅραμα 1016,1.

ὁράω: εὔιδε 990,11.

ὀργάδα ζείδωρον 1028,72.
17. ἐν ὀργαΐδι 585,1.

ὀργὴν τοῦ πελάγους 339,7.
ὀργᾷ cupidini 1028,41.

τελετῆς ὄργια 972, 4. ὄργια Batu
587,5. συνρέξαντε 823,4. ἀγλάισεν

ἡδεῖαν

νηδὺν ib.

φοιταάδι

872,14. ἐτέλεις 1085,2. ἀνέφηνε
Add. 9748.
ὀρέξασϑαι τῆς ἀρετῆς 940,2. χεῖρας

ὀὁρεξα μένου opitolantis 448,4.

τύπον ὄρϑιον statuam 898,1.

ὀρθοῦ βίου 391,1. ὀρϑοτάτου βιότου
393,2. ἐς ὀρθὸν ὁδηγεῖ 1041,1.
ὀρϑὰ φρονεῦντας 253,1,

δύξης ὀρϑοτόνου 1062,1.

ὥρισαν μοῖραι 607,6. ὥρισαν c. infin.
Add. 87784.

γᾶς ὅριον 978,12.

ὡρκικως 522,9.

μήτ᾽ ὅρκον δος ποτ᾽ ὁμοίῳ 718,12.

εἰς γῆν ὁρμωμένην 531,9. τὴν ὁδὸν
ὁρμηϑῆναι 1038,35.

βίου πλεύσαντα πρὸς ὅρμον 61,2. ὅρ-
μὸν χϑονίων 9598, 18. ἀνέκβατος
ὅρμος 868,8. ὅρμον ἁπάντων muli-
erem Add. 848 ο].

ὄρνις ἀοιδότατος 880,3.

οἷον Ζεὺς ὦρσεν 1080,2.

41:

650

ὅρον 993,9. ὅροι Καυκάσιθς 713,4.
μακίστους ὅρους 843,3.

οὔρεσιν 979,7. οὔρεσι Ταλλαίοισι 815,1.
ὠρεα 1028,72.

ἀμφιβαλὼν ἐροφήν 412,4.

ὀροφώματα 811,4.

τίπτε, Τύχα, με --- ὠρφανισας βιότου
208,8. "Aówc ἐλπίδας ὠρφανισεν
238,10.

ὀρφανίη 248,12. 574,6. 664,7.

ὀρφανὰ τέκνα Add. 24146. 406,18
(6. τ. λίποιτο). ὀρφανοὶ παῖδες 398,4.
ἐρφανὰ Jura 211,5.

οὔτ᾽ ἠοῦς, οὐκ ὄρφνης 618 ep. 4.

ὄρχαμε 161,1.

ϑεῶν νέων ὀρχησταί 362.

ἡμερίδων ὄρχους 1046,82.

ὅς: rug &cc. pl. 1028,20.

ὅσιος λόγος Y. λόγος. ὁσίη χειρὶ τὴν
ἱστορίην ἐξήνεγκα praef. 877b. mé-
ϑεσιν οὐχ ὁσίοισι 840,3, ἔτλη οὐχ
ὅσια 321,4. ἐξ ὁσίου Add. 241820, οὐχ
ὁσίη 108,6. οὐχ ὁσίως 167,7. 569,4.
570,1. 644,2. 685,2. ὁσιώτατε mdv-
των 299,1.

ταρσοὶς ὀσσοίμενοι 928,6 adn.

ὅσον quamdiu 1004,2. οὐδ᾽ ὅσσον
618,5. τὴν ὅσσην 1046,72. ἐς ὅσον

562,9. ἐφ᾽ ὅσον χρόνον 607,7. καϑ'
ὅσσον 927,0.

ὄσσων διπλῶν 839.2. ὄσσων δάκρυον
ἐκπροχέων 562,6. ἀπ᾽ ὄσσων κατ-
ἤλϑε δάκρυ 790,6. ψυχὴν εἶἷλαν
ἀπ᾿ ὄσσων 314,24. ὄσσων αἴγλην
1033,18. ὅσσοις ἐδράκην 995,10.

ὀστέα, τέφρα γεγόναμεν 646,6, ὀστέα
καὶ σάρκας V. ind. exord. --- ὀστά
517,7.

εἰς ὅταν 1015,12.

ὄττε 990,5.

ὑποσχεῖν οὗας 1046,81.

indices.

ἐπ᾿ οὖδας γαίης 107,4. οὖδας ᾿Ασίης
1074,1. οὖδας πρὸς ἀλαάμπετον
"Ados 264,95.

πυκνοῖς στορέσανϑ᾽ σὐύδοισιν 818,7.

κορύσσων οὐλαμὸν 790,4.

οὐλομένη μοῖρα 476,0.

σὐρανίοιο Διός 618,21. οὐρανίας Ve-
neris 811,8. οὐρανίων βασιλεῦ Anu-
bis 1029,1. ἔξοχον οὐρανίων Osirin
1015,10. οὐρανίων ϑαλίης 1025,9.
οὐρανίων ἄστρων 853,8. σύρανίοις
δόμοισι 812,1, πόνοισι 409,8. οὐ-
ράνιος ψυχή 261,0. οὐράνιον γένος
1037,7. ἰχϑύος οὐρανίου 725,1.

ϑεαὶ οὐρανιῶναι 1046,5.

οὐρανόϑεν 174,6. 613,6.

οὔριον ὁδηγητῆρα Ζῆνα 779,1. καλων
ἐχτείνας οὔριον εὐφροσυνᾶν 560,8.
οὔριον εὐϑυνοι πάντα Τύχη βίοτον
248,14.

οὖρον custodem 782,5 adn.

οὔροις 1028 col. III 22.

οὔτε — οὔτε τι 505,3. 1046,36. 44.

οὐτιδανῆς οἰπὸ χειρός 1060,4. οὐτιδα-
Us νέκυσι 618 ep. 18.

οὗτος ὅδε Add. 2184]. τοῦτο ποι-
ἥσας λύπης 388,5. οὐτὴ i. q. rav,
96,4.

τῷ ϑανάτῳ μηδὲν ὀφειλό μενος 132,3.
583,3. τὸ ὀφειλόμενον ἀπέδωκα τῇ
φύσει τέλος 387,10.

ξυνὸν ἔθεντ᾽ ὄφελος 889,2.

κατ᾽ ὀφϑαλμούς 1085,9.

ὄφι Satanas 1140,2.

κατ᾽ ὀφρυος cacuminis 1028,77. A-
βυκῆσιν ud ὀφρύσιν 993,3.

ὀχοῦσα κρατὶ σελήνην Isis Add, 874a2.
ἵπποισιν ὄχεῖσϑαι 878,1.

νεαάίταισιν ὑπ᾽ ὄχϑαις Τμωλου 234.1.
παρ᾽ ὄχϑαις Μαιανδρου 272,7.

λᾶαν ὀχλίσσαι 1046,77.

indices.

ὄχοις 932,12,

καὶ ἐμεῖο δικαιοτέρην m ἄκουσον 058,5.

ὀψίγονοι 880, 8. ὀψιγόνοις 547,0.
1046,73. 1047,7. 1089,11.

ἐννυχίαν ὄψιν 185,8. ὄψεσιν ἐν τρισσαῖς
114,4.

παγγεος δῆμος 944,10.

πάγγλωσσα γένη 1027,21.

παγίδας ἀμπλακίης 421,4.

πωγκλαύστου δαίμονος 935,14.

παγκρατιαστής 941,2.

παγκράτιον praef. 4920. ἀνδρῶν 944,3.
παγκρατίου πόνον 942,9. πωγκρατί-
ων κρατερῶν dOÀa 341,8.

Εὐβοίας ἱερῷ may 461,8.

πάϑος 853,1. παάϑη 1003,5.

παιάνων ποιητήν Add. 27725.

παιδείης εἵνεκα 810,0. — Add. 879 84,
παιδείας ϑαλερῆς 608,5. ἱερῆς me-
dicae artis 593,2. παιδείᾳ muri
xal σοφίᾳ μελόμην 152,10. παι-
δείην ὥπασε Μοῦσα 414,5. παιδεί-
«ui καλαῖς 699,9.

τοὺς παιδευτάς 955.

παιδεύσαντα ἐφήβους Add. 4694].
παιδεύϑην, παίδευσα 615,7.

σῆμα παιδικόν 158,1.

παιδοτριβοῦντος 959.

παιδοτρίβαν τέχνη 252,8.

παῖζε 344,8, 1027,31. παῖσον 362,5.
40 a παίσας 15,1. γελάσας παΐξας
τε 614,1. παΐίξαντα 125,1. πέ-
παίγμαι (de lusu poetico) 979,8.

ξυστοῦ παῖδα Add. 49788. παῖδες
᾿Αϑηναίων 21,11. 37,4. βασιλήων
191,8. maii βροτῶν 145,2.

παλαιγενέος νήσου Rhodi 200,1. πα-
λαιγενέων ἡρώων 394,1. idem da-
tivo 648,3. χειρῶν Add. 805a(8)6.

651

πώλων παλαιγενέων ᾿Εριχϑονίου praef,
93226.

τῶν παλάων μύϑων 999,4.

παλαίστρη 781,9. παλαίστρης κῶμος
praef. 480285. παλαίστρᾳ 663,5.
956,1. ἀμφὶ παλαίστραισιν 949,2.

παλαιστριτὰν ἠιϑέων 948,2.

παλαιστροφυλαξ 411,1.

Πανὶ παλαίων 1108,1.
παλαίσας 262,1.

παλάξαι χεῖρα δηίῳ λύϑρῳ 549,9.

τάξιν πάλης 966,4. στέμμα πάλας
947,60. ἀμφὶ πάλη 668,8. πάλην
παίδων 944,1. — — !

παλήν i. q. βαλήν Lyciorum 768,0.

παλιμπλανέος βιότοιο 491,5.

πάλιν τελῶν accepta referens 995,18.
πάλι ante iteratum inperativum
1038,30 adn.

παλίνδρομον ἔλλαβε πένϑος 233,7.

παλίσκιον πόλιν 641,8.

mdkov ἤρατο 859,5.
350,2.

τὸν παμβασίληα Hadrianum 990,8.

παμβασίληα 9e Proserpina 218,15.

Χριστοῦ παμμεδέοντος 1064.5.

ϑεᾷ παμμήτορι Ῥείη 828,4.

πάμπαν 511,4. 1046,16. — antecedente
negatione 450,4. 505,3.

παμφανόων σεληναίης κύκλος αὐγῆς
1046,27. χρυσοῦ παμφανόωντα βο-
λαῖς Serapin 832,2.

ἱερέα. παναγὴ 818.

μοῖραι παναεικέες 403,1.

παναιδοίη Add. 2280 8.

πανάριστος 510,3. voc. 1051,1. fem.
283,1.

πανάφυκτον ἀνάγκη ζεῦγμα 145,1.

πανάὼρε 818,8. —

νοῦσος πανδαμάτειρα 434,6.

ἐν στασδίοισι

δεύτερον πάλον

662

αὐτὸς ὁ πανδαμάτωρ deus 480,2. m.
χρόνος 1050,4.

πανδερκὴ leim 1029,10. ὄσσων παν-
δερκέκα φωσφέρον αἴγλην 1033,13.

φροντίδι πανδήμῳ 223,60. ἀρχὴ παν-
δήμῳ 480,6. πανόήμους 'ϑυσίας
518,4.

πανελεύϑερον 640,5.

εἶδος πανεπήρατον 692,2.

πανεπίσκοπε δαῖμον (Χρόνε) 21,1.

πανευτυχίης 448,2.

πανηγυριαρχήσαντα 818.

πανηγυριάρχη 1075,4.

Βοιωτῶν πανήγυρις 926,11. πανηγυ-
peuc ἐπετείου 944. πανηγύρεως
ἀγορανόμον 904,8.

δυστλητα πανημέριος τολυπεύσει 062,9.
πανημερίῳ 118,7. V. Ζευς.

παννυχίοις εὐφροσύναις 1049,11.

ὄργια πάννυχα Add. 9748..

μήτηρ πανόδυρτος 280,8.
ἀνίην 157,8.

πανόλβιον ἄνδρα 887,1.

εἴδωλον πανομοίιον 090,5.

πανόμοιος 620,8.

πανοπτεύουσαν lsin 985,3. .

πανοῦργος Ἔρως 1103,3.

ὁλοιτὸ πάνριζον γένος 502,28.

πάνσοφος 1068,13. voc. 1027,17. ἡ
πάνσοφος 591,8.

παντάπασιν Add. 241 Ὁ 2.

πάντειμε 562,3. σῆμα παντειμον
309,3.

παντοίης ἀρετὴς 498,2. 609,83. 831,14.
Add. 888a1. εὐεπίης 1089,6. παν-
τοίην ἀτραπὸν ἱστορίης 818,06. παν-
τοίων ἔργων 918,2.

παντοκράτωρ '"Epwuvie 815,11.
stus 1067,5.

παντωνυμος 415,8.

μαρτυρίην πανυστατίην 096,4.

71,
πανοδυρτον

Cbri-

indices.

πανύστατον ἔργων 1082, 18. πανυ-
crara δῶρα 389,5. τὸ πανυστατα
βαῖνον (ἔτος) 521,3.

πανφοιτον ἄνασσαν Hecaten 1036,3.

πάππῳ 212,11. 335,9. 573,8. παπ-
ποι 810,8.

πλούτου παραδεγμα Add. 875 8.
παραδείγματα 940,1.

παραδεῖξαι imaginem exhibere 87,2.

iv παραδείσῳ Add. 545c3.

αἰῶσιν παρέδωκε defunctum 642, 16.
μνήμη βιότου 819,1. ταάφῳ 693,2.

| παράδοξον 933.

παραινῶ 261,17. 282,2.
παραιφασίην 421,2.

mapáxeuama (γαίᾳ πατρίδι) 103,3.
παρακοιμηϑεῖσα 631,1.

παρακοίτην 1046,11.
οἴκῳ αἰωνίῳ παραλημφϑείς Add. 67286.

πάσας παράμειψε 648,7.

παραμύϑιον 298,7. 951,4.

παρανόμως 391,1.

τέχνας παράσαμον 197,1.

ἀμφὶ παραστάσι ταῖσδε praef. 8242].

παραστάτης Herculis 790,4. πολίταις
Priapus 807,7.

παρατηρήσει παϑέων praef. 87b.

ϑέσμια παρϑεμένων 855,8.

ϑυμέλαις παρεδρεύω — praef. 474a3j.
γυμνασίοις 689,6.

πάρεδρος Mercurius Veneri 783,2.
idem Dionyso 817,4. Victoria Di-
onyso 924,3. Isis Osiridi 1028,49.

mdpsópog λοιβαῖσι defancta 199,5.
παστὸν γάμων παρεδρον 208,13.

ἐρύϑοισα παρειάν 1028,57. κχιονέοις
πρέπουσα προςώποις ἠδὲ παρειαὶς
169,3. πρὶν ἰούλοις mua παρειάς
657,3.

πάρει εὐχομένῳ 831,10.

πάρεργα Herculis 1082,14.

indices.

παρέρπων 195,8.

τὸν βίον τρυφῇ παρηγόρησον 261,19.
παρηγορεῖται 1096,6.

παρηγορίην 204,12. 502,4.

παρήγορος 944,5. 8.

παρνίσι μειδιόωντες 312,15.

ϑρόνοισι παρήμενον 312,12.

παρϑενίης ἄμματα 248,8. παρϑενίαν
λείπουσα 508,1. παρϑενίην pueri et
puellae 655,10.

παρϑενική Diana 872,1. ζωνην 684,8.
παρϑενικὰς (παῖδας) 165,4. — sub-
stant. 152,6. 325,9. Add. 459a3(?).

παρϑένος puellula v annorum 565,3.
παρϑένον ἁγνήν (στήλην) | 402,1.
adiect. μίτρην παρθένον 319,3.

παρϑενῶνα praef. 104θ41.

ἰϑὺ παρέστην 820,3, ἄγχι παριστάμε-
νος 904,6.

παροδεύετε 810,11.

παάροδὲε 236,9.

παρόμοιος 268,8,

παρ(ρ)ησίαν 1096,8.

παρώσασϑαι τὸ χρεων 519,6.

τὰ πάντα γάμοιο 318,4. ζωῆς 544,2.
τύχης 551,12. τῶν πάντων ἐτέων
116,3. πᾶσιν σοφός 419,2.

πασιάνασσα χοραγία 928,9 adn.

παστάδος ὥρης 520,2. παστάδος ὀμ-
φᾶς (vel ὄμφαξ) 1028 col. III 20.
eubstant. 248,2. 854,1.

παστὸν γάμων πάρεδρον 208,83. ᾧ
παστὸν οὐϑείς, οὐχ ὑμέναιον ἦσέ τις
230,9. παστῶν νυμφιδίων 208,1.
παστώς 806. pl. 1028 col. III 16.

παστοφόρος lsidis 586,2.

γαίην πατέων 662,9. φθιμένων οὐκ
ἐπάτησα δόμους 414,6. ἀμβροσίην
σωματος οὐκ ἐπάτησε χρόνος 838,4.

πατὴρ ἱερήων 873,8. πατέρες parentes

653

221,2. πατέρων maiorum natu
223,7. — πατράσσιν 113,5.

πᾶσα πατρη ommes cives 272,22.

φῶς πατρικὸν 796,1. πατρικοῦ πλού-
του 81,1. πατρικοὺς κόλπους 126,6.

νόμων πατρίων 209,3. νομίμοις πα-
τρίοις 82,2.

πατρὸ ἴϑεν 1000,3.

πάτρωνι 661.

Ἑρμῆ πατρῷε 974,1. πατριύιε Apollo
931,1. τοὺς πατρῴους scil deos
1022,4. κῦδος πατρώϊον 1070,83.
γῆς ἀπὸ πατρωίης 13,9.

πάτρωες .874.

παυσίλυπος oixog 1137,1.

παυσινόσους ἀκέσεις 863,06.

λαϑας παυσιπόνῳ πόματι 244,10.

παῦε γόοιο 320,5. παῦσον ὠδίνουσα
321,12. χεῖρές μὴ ἔπαυον ἀπ᾽ ἔργεος
321,3. ἄνϑος παυσάμενον 819,4.

παχνώδεος αὐχμῶ 1028,56.

Παχων mensis 998,4.

κύτος κόσμοιο πέδησα 615,7. τύμβῳ
πεπεδν μένος 594,8.

πεδΐλῳ 1046,28.

πεδίον λαιοῦ ποδός 814,17.

πέδον AUcoviuy 594,1.

περὶ πέζαν 810,9.

πεζοί 849,1.

σελήνην νυκτὶ κελεύσας πείθεσϑαι 261 3.

new 8105. ἡγεμόνος πειϑοῖ 1078, 10,

ἔσϑιε πεινάων 725,6.

πείνη 649,6.

πεῖραν λόγοις μαϑων 128,4,

ἐπειρήϑης δουλοσύνης 580,8.

πελάγους ἀνερχομένην Venerem 810,2.
πολιῷ πελάγει aqua. 1084,29 cf, adn.
ἐν πελάγεσσι μακροῖσι 107,8.

ἐπέλασσεν 910,3. πελάσειεν 1084,81.

πελειάων 450,2. dat. 441,9. 448,2.

4)***

654

πελέιασι 452,13.

δάκρυα πέμπειν 9264,11. ῥήματα
πέμψας 614,3.

πενθαλέους τοκῆας 372,30,

πένϑιμον ὕπνον 204,7. πενθίμην ἀηδόνα
246,8.

πένϑος ipse defunctus 228,6. τρισσὰ
πένϑη 474,1.

πενταετιζομένη 569,2.

πενταμηνιαῖον καταθϑήκην — infantem
944, 11.

πενιχραὶ γραῖαι 252,2.
οὐχὶ πέπλους ἐθαύμασεν 88,1. οὐ

πέπλοισι μετάρσιος 464,1. καλοῖς
ἐνὶ πέπλοις 878,1.
πέρας ποταμοῖο 1084, 8. Αἰγύπτοιο

978,11. 981,1. 8.
1028, 52. σοφίης πείρατα 40,2.
τέχνας 1054,4.

ϑαλάσσας περαίσιμον ἥνεσα μόχϑον
1028, 35.

περόωντα κατ᾽ εὐκλέα ϑέσμια δοξας
208,3. ἕβδομον εἰς δέκατον τε βίου
Auxaavre περῶντα 291,1. ἐπὶ
τέρμα πέρησε 501,6. àv ἀμβροσίοιο
πέδου περόωντες 1068,8. κυματα
νηυσὶ περήσας 662,2. Νείλου περά-
σας πόρον 988,1. 984,1. ἀφεγγέα
νύκτα περᾶσαι 420,38. χάριν περά-
σας 1096,11.

πέρσας 768, 8. τείχεα περϑόμενα 1049,92.

περιπεσὼν εἱμαρμένη 184,2. περιπέσοιτο
συμφοραῖς 376,9. 876 8 23, Ὁ 9, c9,
68. δαίμοσιν 870 ἃ 2.

ἡ περίβωτος 368,1. γουνός
φήμη 978,9. acc. 368,1.
(ἐκ γενεῆς).

ἐν βιότῳ mepwv 718,15.
περιέση 10399.

xp περιέστη 1027,26.

μνῆμα περικαλλές 450,1. περικαλλέι σώ-

413,5.
909.1

ς /
απᾶάντων

ἐς πέρας ἰϑυνω.

indices.

ματι 169,6. περικαλλέα ναόν 850,3.
νηόν 1065,4. νῆσον 981,1 cf. v. 8.
νύσσων 817,1. τάφον 396,1. τύμ-
Bev 408,5. χῶρον (εὐσεβέων) 151,9.
περικαλλέα ἔργα 211,4. ῥέϑρα
998,6.

περίτειμαι νήδυμον ὕπνον 101,4. περί-

noli ἄνθεα 1129,1. περικείμενον
vj 1046,19. περικείμενον οὔνομα
τύ τόμβοις 648,7.

περικλαίουσιν 514,5.

περιχλειτοῦ 405,5. περιχλειτῆς 685,1.

ἄστυ περικλήιστον 531,5.

γᾶ περίκλυστος 846,3.

περικλυτός Phoebus 478,8.
τοῦ ᾿Αντωνίνου 998,8.

περικτίονες 1046,79. dat. 343,3.

περικτυπέοντι διαυλῳ 1028,33.

τιμῆ περιλα μπέα 403, 15.

περιμάρμαρον ἄνθεσιν ἄχνας φλοῖσβον
1028,75.

ϑάλασσαν καὶ γαῖαν περινοστήσας 509,9.

στήλη με πέριξ ἔχει 468,1.

περιοδονίχου 867. acc. 938.

ἣν περὶ Ζεὶς ὀλέσει 836,4.

περιπάλλετο ἐν φρεσὶ ϑάμβος 1028,66.

τέϑνηκε περιπατῶν 581,8.

περιπτύξεται 944,7.

Σαρδονίη περίρρυτος 622, 8.
περίρρυτον 618,5.

ὦ περίσαμε 859,7.

περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ 590,3.

τὸ περισσὸν Μουσάων μελέδημα 238,1.
τὸ περισσόν 853,9. ἥ οἱ λαχε πᾶν
τὸ περισσόν virtatis 676,2.

τὴν ὅσσην περὶ τεῖχος ἐύτροχον ἐστε-
φαάνωται 1046,72.

περιτελλομένου ἐνιαυτοῦ 324,7.
plur. 153,3.

περίφρων vir 404,4. mulier 212,7.
047,17. "Aci, praef. 47422.

περικλυ-

LÀ
αστυ

&cc.

indices.

κούρην περιώνυμον 862,1.

ϑεάτρου κύκλον περιώσιον 1050,8.

περκάζοισαν βότρυν 1028,78.

Κυδρου πέσημα 1083,l.

πετάλοισι ῥόδων 547,2.

ψυχὴ ἐκ ῥεθέων πταμένη 243,5.

νήσου πετραίης 1015,4.

πετρῶν Δελφῶν 1025,4.

ϑῆκέ (σε) πέτρου 998,8.

πετροφυᾶ λίϑον 1089,8.

πευκαλίμοις μήδεσι 916,2.

πευκεδανοῖο βίου 653,4.

πεύκας 1028 col. III 17.
ἀφλέκτους Add. 241a 1.

πηγᾶς ῥοαῖς 469,29. πηγαῖς 808,3.
πηγαὶ λοετρῶν 810,9. πηγή ipsa
Nympha 828,2. πηγὴν ἄμβροτον
ϑεσπεσίων ὑδάτων sensu christiano
725,2. βέβακα πηγὰς εἰς ἐμαῖς
unde nata sum redeo 468,1. ἄφϑο-
vog εὐλογίας πηγή Add. 85 88.

ϑεμείλια πηξαο 1069,10. — ϑαάλαμον
πήξατο Add. 888a4. πήξειε μοί-
κελλαν 104θ,84, πῆξαν νόσῳ 814,12.

πηκτίδος 271,2. acc. 1025,9. πακτίδα
τὰν φιλέραστον 560,5.

πηκτοὺς πυλῶνας 780,38.

τέφραν πηλὸν ποιήσεις 646,12.

μέγα πῆμα φίλοισι 71,5. τεκόντι
494,5. βροτοῖς ἔπεισι πῆμα 1034,11.
μετὰ πήματος ἔλϑων 1033,16.

οὐδένα πημάνας 26,8.

ἑπτάκι τοὺς ἑκατὸν πήχεις 1048,1.

φυύτλα πιαίνουσιν (venti) 1036,4.

φρενῶν πίϑον 1112,1.

ηλωσση πικρολόγῳ praef, 2884.

τὸ πικρὸν βίου θ40,6. πιιράν acerbo
fato adflictam 218,7.

πάντων με καλῶν πλῦσεν 153,0. πρὶν
ἰούλοις πλῆσαι παρειᾶς 601,9. πη-
γαῖς πλησϑείσαις ὑπὸ νυμφῶν

4
πευκαᾶς

655

808,8. πλησϑεῖσ᾽ ἐκορέσϑη (μοῖρα)
814,21.

πρήσϑη exarsit (?) 989,3 adn.

πινυτή Subst. 243,33. 516,4. 648,8.
869,1.

πινυτῆτι 191,5. πινυτᾶτα 948,7.

πινυτόφρονος mulieris 441,7. παιδείης
875,1.

πῖνε 1129,1,

— 646,12.

πιστεύσας ἐμαυτὸν ϑεῷ 387,9.

πίστις πάντων κοίρανος ὡγνοτάτα 855,10.
πίστιν καὶ ζώοντι φέρων 963,4. πί-
στιν πᾶσαν φυλάξας 168,2. φϑι-
μένην πίστιν servi mortui 581,8.
οὔπω πίστις σῆς κατέδυ πόλεως
581,4. σὴ πίστις id quod tibi con-
creditum est 618,23. πίστιν ἔχων
ταβούλης 622,4. πιστίων καταλυ-
σεις praef, 877 b.

πιστὸς ἐμαῖσι τέχναισι 620,2. πιστὸν
τόδε 618,81. πιστὴ ψυχή 736,4
et πιστούς 732,9 sensu christiano.

ναυτιλίη νηΐ τ᾽ ἐμὴ πίσυνος 186,6.
ἰητρῷ πίσυνοι 885,1. Ὁ

πίσυρες 1121,5. πίσυρας 108ὅ, 16.
πίσυρα. 988,6.

πίονα, χῶρον 1046,68.

ἀτραπιτὸν πλαγκτῆρα 1028,99.

πλαγκτὰν ὁδὸν 1098,59.

πλάζετο 1098,74.

πλανῆσαι 351,4 adn.

πλάνης 351,3 adn. πλάνη 718,15.
κόσμου πλάνην 735,9. 736,1.

πλάκα tabulam scriptam 828,1. πόν-
του πλάκα 719,5.

ἔπλασε μῦϑος 1028 col. III 1.

πλαταίνοισι 271,0. 829,2.

πλέον ἐξ ἄλλων τιεσκόμενοι 1035, 1.
τί τὸ πλέον Add. 80648. πλεό-
γων ambigue de mortuis 373,4.

N
κοὐχ 6 ϑανὼν πίεται

656
πλέον plenum 1133,2. πλεῖον 831,4.

τετρώκοντα ὑπ᾽ ἀλίῳ πλειῶνας εἰςιδὼν
φαίος 185,16.

στέμμα πλέξαντο 158,12.

παρὰ πλευρας tumuli 569,6.

πόντον ἔπλευσεν 642,9.

πλήγματι δυστήνῳ 394,7.

ἑτάρων πληϑύς 871,9.

πλήθων ποταμό: 1078,8. ϊς ἐννέα
πλήϑων τοὺς ἐτῶν ἀριϑμσύς Add.
8747. κραδίην πεπληϑότα λέχτρων
Add. 22801.

ἕβδομος οὐ πλήρης μεῖς 104,4.

πληρούμενος ἦβαν 241,3.

πλησίῳ ἐν τεμένει Add. 88828.

ὑπὸ πλησμῆσιν ἀναύρου 1089,7.

πληγεὶς ἐγκεφαΐλοιο 280,8.

πᾶς ὁ πλοιζόμενος 168,5.

πλοῖον Charonis 646,8.

πλοχαμῖδες ἐπῆσαν 945,1.

πλοῦς ἐς: "Aów 129,8.
φϑιμένους 250,10.

πλούσιος γενοίμαν 1183,1. πλούσιος

. περὶ τέκνα 784,4. 7. πλουσίαν Add.
545c2.

πλουτοδοτου σοφίης 725,4.

πλοῦτον ὅλον προχέας 910,4.

πλωσας χεύματα Νείλου 979,5. — Ai-
γαίου πλώσασα ῥόδον δυσχείμερον
olo ua 872,13.

πλωτήρ 650,9. πλωτήρων 650,4.

πλωτὰ ᾿Αμφιτρίτα 1028,55.

πνεῦμα Μπόντα βίου 184,4. ἐν ἀλό-
χου πνεῦμα λιπὼν παλάμαις 827,2.
πνεῦμα βίᾳ ϑέμενον 384,7. λοί-
σϑιον πνεῦμα 547,8.

βίον ἐπνέομεν 258,4. χάριν πνέοις
811,8. ἵνα τερπνὰ πνέη (tibiis)
788,2. |

πνοιὴς κακοσμίην 1068,7. πνοαῖς ven-
torum 1036,4.

ὁ πλόος eig

indices.

μογερᾶς ποδάγρας 668,2.

ἐπόϑησεν c. inf. 649,5. τῇ ποϑού-
μενον ἐν στεφέεσσιν (hyacinthus)
659,1. πεποθϑημένον Osirin 1015,8.
πεποϑημένον πατρίδι κῦδος 896,95.
897,2.

οὐκ ἐτέλεσσε πόθον 146,5.

κακῶς ποιεῖν τινι 406,12. --- ἐπόεισε
492.

ποίην 1046,83.

ποίημα ars sculptoria 750,3. set-
xju& δεινὸν vocatur defuncta chri-
stiana 736,2.

ποιητής 218. 613,2. 881,1. 1009. ποι-
ητὺς ἠδὲ σοφιστής 994,5.

ποιμένος ἀρίστου christiani 424,1.

ποίμνια 421,5.

ποινή 1034,32. ποινῆς εἵνεκα 356,3.
ποινήν 1046,97. ποινὰν δῶκε 991,5.
ποινὴν εὐσεβίης 644,2.

zoxd, 184,5. 181,2.

πολέμαρχος συνεφήβων 960,2.

᾿Αϑηναίη πολεμηδόκῳ 1035,4.

πολεμογράφον αὐδᾶν praef, 8171 8.

πολεμόκλονον Ἄρηα 1049,3.

πτολιάρχα 1036,1.

πτολίαρχος 939,1.

πτολίεϑρον 1088,5.

Πτολεμαίδος, ἣν ἐπόλισσεν Σξωτὴρ 982,3.

πολιὴ τριχί 248,18. πολιὴν κόμην 550,5.
οὐκ ἦλθον πρὸς πολιὸν πλόκαμον
376,4. πολιῷ πελάγει 1034,29.
πολιὸς χρόνος 1028,21.

πτολιούχω Minervae 756,1. 769,1.

πτολιπόρϑῳ Minervae 768,7.

᾿Αἰδαο πόλιν 565,4.

πολιταρχῶν 430,7.

μεγάλης ϑεοῦ εἰμι πολίτης i. e. Ephe-
sius 718,2. χρυσέης ϑεοῦ ὄντα πο-
λίταν i.e. Cyprium 257,1.

ἐς πόλον 1028,32.

indices.

πολυανϑέας ἀρούρας 640,1.

χϑονὶ πολυβοτείρη 131,9.

πολυβουλος Minerva 749,7.
1028,26.

σκηνῆς πολυγηϑέος 1050,1.

πουλυγόητε 204,7.

ἄλοχον πολυδακρυν 404,2.

διδαχαῖς πολυδόξοις 608,4.

πολύευκτον (σῆμα) 309,3 adn.

πολυζήλωτον Penelopen 471,1. δα-
xp πολυζάλωτος Ὀσείριδος 1028,16.

πολυηράτῳ ἀνδρί 170,2. πολνυηρατε
433,1. πολυήρατε κουρα 511,2.

φωνὴν πολύϑρηνον 422,3.

πολυκάρπῳ στέφει Add. 88623,

χρημοσύνην πολυκήριον 594,12.

ἄνδρα, πολύκλαυτον 404,]. πολυκλαύτῳ
mulieri 204,15. 256,5. ὑακίνϑῳ
547,5. πολυκλαύστῳ ἐπὶ τύμβῳ
539,8.

πολυχτέανον βασιλείαν 1028,69. πο-
λυκτεάνων Ῥωμαίων 592,2. Αἰνεα-
δάων 1046,8,

πολυλήιος 447,1.

Αρκαδίᾳ πολυμήλῳ 144,8.

πολύμητιν 173,5. 118,8. 462,10.

πολυμόχϑου κυδεος 146,1.

Αἴγυπτον πολύολβον 981,3, πολυόλβε

᾿ ϑεῶν Ὑπερεῖον 361,1. ἐνὶ μεγάροις
πολυόλβοις 403,12. ἀνδρασιν 427,1.

πολύπαιδας ἄπαιδας 344,11.

ἰατρῶν πολυπειρότατε 202,2.

πολυπενθϑέα παῖδα 692,1.

πολυπλαΐγκτοισιν πραπίδεσσι 594,4.

ῥυθμοῖσι πολυπτύκτοις 928,5.

πολύπυρος ἀγυιά 1028,2.

ἀσφόδελον πολύριζον 1135,1.

πολλοὺς εἷς φιλέων 521,6.

πολυΐσεμνος Ὄσειρις 1029,,. Ἄβατον
πολύσεμνον 981,6.

πολυστάφυλον κατ᾽ ἀλωήν 1046,68.

Kaibel, Epigrammata graeca.

Isis

651

πολύστονος Εἰλείθυια Add. 9418 15.
πολυτίμητοι (ϑέαιναι) 1046,81.

ὦ πολυτιμε Telesphore 1027,30.
πολύυμνον Mariam 1062,5.
πολυφραδὲς ἔργον 618,26.
πολύφρονος ἰητῆρος 109,4.

πολυωδυνος 310,2. voc. 372,37.
ϑρῆνος πολυωδυνον 344,6.
πολυώνυμος sis 1029,5. Hecate

807,1. πολυώνυμε κούρα Proser-
pina 218,15. |

πολυωπέος Ἄργου 1032,3.

λήϑης πόματι 244,10.

οὐδὲν πονεῖ (ἡ γλῶσσα) 1117,5, πο-
νήϑη sensu medio 179,6.

πονηρὲ δαῖμον 066,4.

πονηρία praef. 1117 8.

πόνοισι πόνους ἀνεμέτρεε 146,8. πένων
Ἄρεος 752,2. πόνος quaestus 442,1.

ποντίφικα Add. 888a.

Καίσαρι ποντομέδοντι 978,1.

πον οπόροις nautis 628,1.

πόντος ἀναιδής Add. 4684].

ὦ πόποι 1009,1.

πορδαλιας 407,5.

πορείαις Solis 1028,32.

πορϑμεὺς Χάρων 646,3.

κύματα πορϑμεύσας 521,1.

πορίσας βίον 920 II 8. πολλὴν φιλίην
πορίσαντα 479,2. |

Νείλον πόρον 983,1. 984,1. πόρον
aquaeductum 918,8. Χαρίτων πόρον
eópe 1073,9. ἀμηχανίης εὗρε πόρον
1073,4..

ἱππαίδα πόρπαν 980,1.

νίκην πορσύνων 407,8.

κίονα πορφυρέην 921,1. ἐσθῆτα 1107, l.
χείλεσι πορφυρέοισι 109,5.

ποσσάχις 625,8.

ζωῆς ἐς πόσον ἦλθες 110,5.

πότμον αἴσης 248,9. κηδεα πότμου

42

658

264,1. περὶ σεῖο
ἔκλυε πάτρα 183,1.

πότνα ϑεαί 861,1.

ἐπὶ ϑηρσὶν κραιπνὸν ἔθηκα πόδα 382,2.

πραιτωρεανὸν στρατωτὴν 364,1.

περὶ τῶν καινῶν πράξεων praef. 877b.
πράξεσι ταῖς ἰδίαις 822,2. Υ͂.
πρῆξις.

ἔργον ἐμῆς πραπίδος 597,4.
est num. pluralis.

Πρασίνοις 935,5. 6.

ἐς πρᾶσιν 714,9.

κέλευϑα ϑαλάσσια πρηξασαν 161,2.

ἀρετῆς πινυτὴν πρέμνον 416,2.

πρέσβεις 81,8.

ἐπρέσβευσεν colebat 1028,19.
σβεύεσϑαι 334,17.

τυράννων πρέσβα leis 1098,15. πρεσ-
βυτέρην πάτρην ϑέμενος 407, 0.
πρεσβυτάτα πολίων Lindus 857,2.
πρεσβυτάτη μητρί θ45,2. πρεσβίστα
μακάρων Hygiea 1027,7. Isis
1029,8. — πρεσβυτέρων ξυνοδὸς
860,2 cf. praeser. πρεσβύτερος md-
τρης christianus 428,2. 731,5.

πρήξιες αἱ κενεαυχεῖς 647,1. χρονίους
πρήξιας 878,8.

πρηυμενῇ 618,40.

πρηύν 462,15.
1078,8.

πρήχματος οὐχ ὁσίου 1092,2.

προαιροῦ τοὔργον 1040,12.

προβιβασϑείς 947,1.

μνημόσυνον προβλέπων
826,2.

τοίας ἐκ προβολᾶς praef. 988 48.

προγονικῆς φήμης χάριν 424,8.

πρόγονος maior natu 941,8. --- τῆς
προγόνων ἀρετῆς ἄξια (πράξαντα)

λυγρὸν πότμον

volgaris

mps-

πρηύτερος ποταμός

prospiciens

indices.

τὰ προγράμματα titulus 379,6.

γυμνασίων πρόεδρον Mercurium 295,4.

προεῖπα; 947, 10.

σοφίῃ προὔχοντα 601,1. ἀρετὴ 963,
προύχουσα πασῶν ἀλόχων 172]1.].
Ἀσίης προὔχουσα (ubi metrum fla-
gitat προέχουσα) Λαοδίκεια 293,2.

προϑανόντα 491,8. προτεϑνηκότι παιδί
620,8.

πρόϑυρον 1047,1 (templi). 1056,1

(αὐλῆς). ἐν προϑύροισι 1021,1 (tem-
pli) 905,5 (Δύκης).
προέστη τοῦ μνημείου 929,9. προ-

εστῶσαν βιότου 893,2.
προκαθεζομένου praeside 920 II 2.
προκαϑηγέτην Μανδοῦλι 1023,5.
τῷδε πρόκειμαι τύμβῳ 102,5. τύμ-

Bon πρόκειμαι 290,9. πᾶσι πρό-

κειται (τὸ ϑανεὶῖν) 198,1.
προκελεύϑους λαμπάδας 418,8.
ἐν προκοπῆς τάξει 624,9. ἐν mpe-

κοπαῖς 921,0. προκοπαῖς λαμψας

642,4.
προκρίνας c. inf. 809,8.
πρόκριτον Αὐσονίων Add. 88822.
ἀελίου προκύψοντος 312,6.
προλέγει hortatur 621,4.
ἐφημερίων προλίποιεν (solis radii) 321,4.
προμάχῳ Παλλαδὶι 912,4. πρόμαχον

ϑεσμῶν 912,1. ϑάνον ἐν προμάχοις

21,10. ἔπεσον 487,2.
πρόμοιρος 107,5. dat. 631,1. voc.

418,6.
πάτρης πρόμος 361,2.

852,1.
προνέοιτο 1035,29.
προνοησαμένου τῆς ἀνασταάσεως Add.

908 ἃ.
προξενίας ἀρετῆς τε χάριν 86,1.
πρόξενος 179,8. πρόξενος praef. 11002.

ἰατρῶν πρόμον

indices.

πρόπαλαι 268,06.

προπάτωρ gentis 192,6. 395,9. 644,7.

- 991,10.

προέπεμψα 132,2.
πεμψε 39,1.
"Adwy 1611,83.
452,19.

προπέτειαν 111132. 4.

προπετὴς μοῖρα 478,4.

ϑεαῖς σταϑ μη προπολεύειν 185,4.

πρόπολος Διονύσου 586,1. ᾿Αρτέμιδος
πρόπολον 869,2.

προπομπεῖς 909,1.

εὐόσλβῳ τῷδε παρὰ προπύλῳ Apollinis
786,2. Ἴσιδος ἐν προπύλοισιν 918,5.

ψυχρὸν ὕδωρ προρέον 1037, 9. 9.

παλάμην προςώγουσι μετώπῳ ad cru-
cis Signum faciendum 1068,9.

ποτανάγαγον 1028,71.

προςαυτεῖ 1013,3.

προς βάλλει xax& 1117,6.

δικαιοσύνη τε φίλον τε φίλοισι προς-
ἔναι 65, 2.

ζῆσαι προςεύχου 1040,11.

mporwuaivw 206,3.

πᾶσι προζηνής 610,2. ἀστοῖς καὶ ξεί-
voici προςηνέας Add. 22805. μυ-
ϑοισι προςηνέα 251,1. — προςηνότα-
τὸς 938,8.

πρόσϑε πρίν c. inf 492,4.
πρόσϑεν maiorum 66,1.

προςκυνῶν 1022, 8. προςκυνήσας 1023,4.
προςκυνήσων 996,4.

προςκύνημα 1004,1. 1010,2.

ix προςόδων ἰδίων 1075,5.

vexpdv πρόζοψιν 376,8,

προςπελάσας 547,8. 802,4.

Λητοῖ πρόςπολὸν Sphingem 1015,7.

προςτάγμασι μοίρης 812,8.

προστασίης 916,2. Add. 88826.

εἴ σε τύχη TpoU-
ϑεὸς προὔπεμψεν ἐς
προὔύπεμπε inperat.

τῶν ἔτι

659

ἐπὶ νεοπολιτᾶν προστατᾶν 183,1. 3.

προςύμναιος λεώς 821,7. προςυμναίᾳ
ϑεῷ ibid. v. 1.

προςφιλὴς χαῖρε 824. ἡ πᾶσιν μακά-
ρεσσι βροτοῖσί τε προςφιλές 301,1.
πᾶσι προςφιλὴ 245,4. προςφιλὲς
ἐνναέταις ἤνυσα τέρμα βίου 199,4.
προςφιλέως 493,4.

φέρει προςωπεῖον 426,3.

περὶ φαιδρὰ πρόςωπα γέλωτα χέεις

1027,82. προζώποις ἐδράκην ἐμοὶς
980,6. συμπαάσχων κείνοις οἷσπερ

κινεῖτο mpogumo 608,3. αἰώνων
Os mpógwra gnosticorum 726,3.

ψυχὴν πρότελοῦντες 1068,10.

στοργᾷ φύσιν ἐπροτέρησεν 252,1. δὶς
τῆς σῆς ἡλικίης προτερῶν 204,2.

προτετίμηται 1029,4.

προτιτύσκετε δαῖτα 1035,24.

προτομῆ 101,8.

κατὰ ἐροτόνων ἱ ἱστίον ἐκπετάσας 719,2.

προτρέπει c. inf. 940,2.

πάρος εὐφροσύνης, νῦν δακρύων mpó-
φασι defuncta adpellatur 204,6.

᾿Ἀλκινόου προφερέστερα δώματα 1056,83.

ἀνὴρ προφερέστατος ἀνδρῶν 591,1.
ἡνιόχων προφερέστατος 612,1. πα-
σῶν προφερεστάτη 432,1. προφερέ-
στατὸον οὖδας 1074,1.

γόνους προφέρεσκεν ἕῆς ix νηδύος
686,5. προὔφερε καλλοσύνη Add.
686,4. ᾿

| προφητεύσασα 501,9.

ϑεῶν προφήτης 947,9. Φοίβου προ-
φήτην 858,8. 859,1. 968,3. μακα-
ρων προφήπαν Homerum 1084,].

προφϑιμένοις 494,8.

πρωφονήσας ὄνομα κλυτέν 108,7.

προχέων ὅπα Add. 9744. λουτρὸν
μὲν προχέω Νύμφαις, ϑνητοῖσι δ᾽

600

ὑγείην 1071,1.
ὕδωρ 830,6.
910,4.

προχοαῖς χαίρω (loquitar defunctus)
619,4. νέκταρ iv προχροαῖσιν ἐπι
σπένδω 912,16. Νείλον προχοάς
Add. 197a 1.

ἐκ πρύμνης 719,1.

πρύτανις 1028 col. II 46. πρύτανιν
magistratum Smyrnaeum 240,4.
μουσης πρύτανις 440,10. γυμνα-
σίαις 949,0.

πρωϑήβην κοῦρον 569,1. αἰζηον 840,1.
ἄμφω πρωϑήβας 478,6.

mpwpy 90, 2.

μορφᾶς πρωτεῖον 0θ0,8.

πρωτεΐσειν 'EAAaóog εἰς ἀρετήν 489,2.

πρωτογόνῳ 365,2. acc. 1140,4.

npwrdüpovec ἐδραι ἢ in senatu rom.
1046,35.

πρωτόμορος 809, 1.

πρῶτος pro πρότερος 4252. 642,11.
1103,2. πρῶται pro πρότεραι 314,
8. ἃ mpra Σπάρτας 917,2.
Mov xal πρώτη 211,1. πρῶτα
φέρων ὁ] 0,4. πρῶτ᾽ ἀπενεγκά μενον
930,12. πρωτιστον βουλῆς (ubi
metrum flagitabat πρῶτον) 866,2.
mpirog Ἑλλάνων 843,5. πρᾶτος
βουλὰν καὶ χερσὶν ἐς Ἄρεα 181,8.
mpara 1038,02. πρᾶτον 1028,35.
ἀπὲ πράτας ἁλικίας 491,9. πρα-
rure; 932,9.

mpwrerexaee (30,3.
ruv (?) 460,4.

mríkey 935,2.

d ue. ϑδαλὼν πτερ γεσσιν 1033,30 ἐξ-
ἤδότμει; πτερυξ,» 9042. πτερυγᾶς
σκοτια: Hadis 39,4.

€ πτανὸ;: Ἕξως l103,4.

εἰς ὑγίην προχέεντα
^v y4 /
πλοῦτον ολον προχεᾶς

πρωτατῆχων τελε-

ἀπὸ πταγῶν

indices.

praeda 1104,3. πτανοῖς ποσὺ
938,3.

βασιληίδα τιμὰν πτήσσοντα 1028,54.
ἕπταξαν opu 1088,1.

πτοίῃ 647,1.

πτόρϑοις vitis 88,9.

ἐν δέλτου πτυχαῖς 185,10.

πτῶμα corpus mortuum 326.

πυγμαχίας 942,2.

στεφανοις χρῶτα πυκαζόμενοι 1049, 12.
1085,6. στέμμασι πυκάσσας TWé
971,8. πεπυκασμένος (λίϑος) 875,2.
κρήδεμνον 1072,9.

πυκτεύσας 291,1. ι

πύκτην 907,1. praef. 942a1. svx-
ταισι 942,1. .

πύλαι οὐρανοῦ 1110,5. πρόσϑε mule"
749,6. λαινέαις πύλαις 1069, 2.
παρὰ ταῖσὸε πύλαισιν 483,1. mp
πύλαις 841,1.

πυλῶνα 1047,3. aec. pl. 780,3.

πυμάτην τάξιν 966,4. πύματον (acil.
ἀϑλον) 1082,18.

πῦρ Satanas 1140,2.

πυραμίδων 1015,5.

πύργον Dipylon Atheniense 1113
columbarium 441,9. 452,14.

πυργώσας urbem aquaeductu 9033.
πόλιας 914,8.

ἐκ πυρετοῦ 241,2.

γαῖαν πυρηφόρον 981,12.

ἀελίω πυριλαμπέος 1028,8.

ἀκτῖσιν πυρίαις 987,2.

πυρκαο 89,2. 109,5. 1034,28. zw
xam; λείψανα 432,2.

ágcocag muprerixe 1028,45.

muccfvrog κεραυνοῦ Gl8 43 — arumÀns
solis 613,39. — κώλων πυρδέντυσ
solis 1023,30.

' πυξτὲν xaxev 312,14.

indices.

γοῦσον πυροφϑόρον 1027,39.

πυροῷοροις βοτάναις 321,2.

᾿Ασκληπιῦ ὃδμῶα πυρφόρον 868,1.
Φοίβου πυρφόροι 821,8. γῆς πυρ-
φόροις ϑεαῖς 821,5.

πυρωπὸν κέλευϑον 185,8.

πύστιν 312,36.

ὠνεῖσϑαι πωλεῖν τε 1088,24.

πώλων 618,4. 25. 43. ᾿Ἐριχϑονίου
praef. 932 δὅ. |

πῶμα λήϑης 261,20. πῶμα copo)
460,5. πώματι λαινέῳ 827,6.

πωτᾶται 946,9. πωτωμένη 522,19.

ῥαδινὴ ἄμπελος 812,3.

ῥαϑάγους 1049,4.

ἱερὰ ῥέξας 49,9. ἔρεξεν 924,1. ῥέξαι
1046,40. παραβώμια ῥέξαι 812,8.
ῥέζε ϑυηπόλιον 915,4. μηρία ῥέζον-
τές 1085,94. ἐσϑλὰ ῥέξαι Add.
29856. ῥέζειν μὴ κακόν. ἐσθλὰ
δὲ παντα πόλιν 818,16.

ῥέθους xar! ἐμοῦ χεῖρα βαλοῦσα 884,
18. ἐκ ῥεϑέων πταμένη ψνχή 248,5.

ἐκ ῥεϑέων στείχων. defunctus ipse
594, 9,

ῥείϑρον ἐπ᾽ ἠιόσιν 385,0 (P). ῥεῖθρα
lacus 998,6. ῥείϑροις fluvii 808,4.
ῥείϑρων Κυδναίων 1078,06.

ῥεύσει χάριτα i. e. χάρις 722,4.

ὠδῖνας ῥηξαμένα λαγόνων 470,2.

ῥητὴρ ἐπέων θ55,4. ῥητῆρα δικῶν
877,1. ῥητῆρσι 590,6.

ῥητιαίριον 850,2. 351,2.

ῥητορικός 591,2. --- ῥητορικῆς πόνος
vocatur monumentum 442,1. ῥη-
τορικήν 110,8.

Μέμνων οἶδε λαλεῖν ὅσα ῥήτωρ 994,1.
ῥήτωρ μὲν εἰπεῖν, φιλόσοφος δ᾽ à
χρὴ νοεῖν 106,4. — adiect. ῥήτωρ
λόγος 852,1.

661

ῥιγεδανοῦ βιότου 191,6.

οἷοι ῥόδον ἐξέτεμες ῥίζης 510,4. "αν
με φαΐγης ποτὶ Bo» 1106,1. ναάσως
βαϑυνομένας ἀπὸ ῥιζᾶν ἐς “φάος πο-
τανάγαγον 1098,70. σέπτας ἀπὸ
ἑίσδας 991,9 (originis).

ἐρρίζωται 1078,7.

ῥικνόν 647,15.

τετραπόδων ῥιπτομένων (mactatorum)
1068,5.

ἐδράξατο ῥινός 1068,6.

ῥίσκον 546,7.

ῥοαῖς πηγᾶς 469,2 adn.

ἑόδον ἀρχόμενον 570,8. πάντα γένοιτο
ῥόδα 548,4.

μελανϑέι ῥοίζω 1028,60.

ῥόμβος ἀλάστωρ 1046,93.

Αἰγαίου ῥόου 872,13.

σὺν ῥοπὴ τοῦ κρείσσονος 081,3.

ῥνθμοὺς ἥρμοσε 929,6. ῥυθμοῖσιν
ἔσποντο 928,5.

ῥῦσιν ϑανάτου 200,4.

ἑυσίπτολιν ἄνδρα Add, 888 41.

ῥυτήρων πολυφραδὲς ἔργον 618,26.

σωφροσύνης ῥύτορα καὶ βιότου 969,6.

ῥνόμενον καμάτους 853,6. ἔδρανα
ῥνομένη 872,8. ϑανάτου ῥύσατο
884,4. ῥυσαμένους Ὀπόεντα 849,8.

ἑωμαλέα σκάπτροισιν leis 1028,8.

ῥώμαν mopov 1028,96. ῥώμην χερῶν
ἐπέδειξαν 941,3.

τήνδε ῥώεσϑε 1046,68.

σάλπιγγος ὁμοκλή 1049,7.

σάμψυχα 548,8.

σαόπτολιν 901,1.

σαρκοβέρος (βούβρωστις) 1938 A.

cdpxeg corpus 650,8. acc. pl. 90,1.

225,1.

σαφὴς εἰκων 850,1.

ἔσβεσας ἠέλιον (vitum) 204,4. φαίς
42*

662

ἔσβεσεν Ἄδης 436,3. μοίρη σβέσε
540,2. ἔσβεσαν ὕβριν 748,3.

σέβας sacerdotium 466,11. κενεὸν
σέβας corpus mortuum 335,15.

σεβάσμιον ἡγητῆρα 1015,9. χῶρον

τὸν ϑεὸν σέβε μου 651,6. ἥρωα
τόνδε σέβειν 174,4. σέβου τὸ ϑεῖον
1022,2.

σειρῆνα ϑεατρων Menandrum 108ὅ,5.

σειστροφόρος Βούβαστος 1028,8.

σείσασα λόφον 1046,75.

σελάγεσκε 1028,9.

σεληναίης αὐγῆς 1046,27.

σελήνην νυκτὶ κελεύσας πείθεσθαι
261,8. ἁψῖδα σελάνας 1028,87.
ὀχοῦσα κρατὶ σελήνην leis Add.
87422.

σελίδα 618 ep. 20. ἱστορικὴν σ. 979,8.
σελίσν Μουσῶν 281,6. σελίδεσσι
χαράξας 594,6.
| σέλματι δούρων 1028,62.

κόσμου τὰ σεμνά 185,6.

σεμνύνουσιν 981,18. σεμνύνοντι τοῖς
τρόποις τὴν ἀξίαν praef. 1119a1.

σέπτα μόρφα βασιληϊδὸς 989,8. σέπτας
ἀπὸ ῥίσδας 991,9.

σηκὸς (81,7. "Hpac σηκῶν 822,9.

σήματα νίκης 931,1.

xdvr& σημαίνει (secunda persona)
1039,11.

σημάντορα τύμβον 347,1.

φέρων σημεῖον ἐφ᾽ αὐτῷ 591,2. νίκας
σημήιον 930,1. σημήηια δίπλοα φω-
νῆς (graecae et latinae linguae)
580,11.

cow λαιοῦ modos 314,17.

σϑεναροὶ xparspoi συνέφηβοι 949,3.

νηὸν σίγαλοεντα 832,1.

οὔνομα σιγάσϑω 863,2. ἐστὶ δὲ καὶ
διγὰν ἀκυνόυνον γερας 1137,2.

indiees.

σιγὴ xpuepy 99,1.

δεσμῷ σιδηρέῳ (servitii) (48,3.

σιδηροδέτοισι ϑεμείλοις 1078,3.

σίδηρος sculptoris scalprum praef.
831b1.

δαίμων ἐσκέδασεν φιλίην 582,6. λοιγὸν
σκεδάσας 1140,9. ὕπνον ἀπὸ βλε-
φάρων 10271,3.

σκέπεσϑε 844,16.

σκηνῆς πολυγηϑέος 1050,1. δοξαν φω-
νάεσσαν ἐνὶ σκηναῖσι λαβοῦσαν

609,9.
σκῆνος 97,3. 926,4. 422,1. 502,10.
711,1. σεμνὸν — cxàvog — 250,4.

σκοῖνος i. e, σχῆνος 404,3.
σκηπτοῦχος Ἰουστινιανός 1064,28.
σκῆπτρον Ῥαδαμανθϑυος 1046,47. σκῆ-

mrpov ἔχουσαν Isin 1029,8. σκῆπτρα

xob ᾿Αχαιῶν 1070,4. ῥωμαλέα
σκαίπτροισιν leis 1028,8. σκήπτροις

πειϑόμενον 907,4.
ἐν σκίᾳ ὡράων 990,6 (de horologio).
ἔρνεσιν εὐπετάλοις χῶρον ἔχει σκιερόν

sepultus 400,3. σκιερὰν κόνιν 212,3.

σκιεροὺς Περσεφόνης ϑαλαΐμους 203,

4 et saepius.
σκίπωνι γῆρας ἐρειδόμενοι 251,4.
σκρτῶ 271,5. σκιρτῶσα Ὑγέγηϑας
649,3.

σκληρᾶς πυγμαχίας 942,2.

σχολιοὶς δύγμασι fati 244,4.

σχόπελν 1140,7. ἐπὶ
1073,5.

Περσεφόνης σκοτίους ϑαλάμους 302,4.

σκοτόεσσα vul; 372,1.

χαίταν ἐσκύϑιξε φασγάνῳ 190,8.

σχύλακι 329,2.

σκύμνους λέοντος 403,8.

σμερδαλέον σείσασα λόφον 1046,75.

σμιλεγλύφοις τέχνησι 482,3.

σοβαροῖς mauus: 1028,18.

σκοπέλοις

indices.

σορός gen. masc. 336,2.

Ἰαονίης ἐμπέραμον σοφίης 553,2. σο-
φίης εἰκόνα (memoriam) 891,4. σο-
φίαισιν ἐποίησαν 1100,1.

σοφιστής 591,8. 877 in. 911,2. 912,3.

/7 Add. Ó72al. 877a1l. ποιητὴς ἠδὲ
σοφιστής 994,5.

σοφοῖς septem sapientibus (?) 592,1.

σοφοτεχνήιες ἄνδρες 841,8.

αἰγῶν σπαιρόντων 872,4.

οὗ σπάνις ἀνδρὶ τυχεῖν 52,3. οὗ σπά-
vw ἐστὶ γυναικὶ τυχεῖν 58,8.

pro σπαράξαι barbarus Phoenix di-
xit σποράσαι 96,9.

eig σπάργανα 314,6.

σπατάλησον Add. 64625.

ἵμερον ἔσπασε κείνης πᾶς τόπος 810,5.

σπεῖρεν pater 92,1. 167,9. 196,8.
ἔσπειραν parentes. 719,3. τοῖς σπεί-
ρασιν 145,5.

σπένδειν Ὑρῆυν. ἐπισταμέναν — 556, 2.
λοίβη ἐφ᾽ ἑκάστη σπένδοντες 1035,27.
ϑυσας καὶ σπείσας 995.6. σπένδετε
ὀδυρμούς 570,6. σπεῖσον δακρν᾽
ἀπὸ βλεφάρων 559,0. 563,4. σπεῖ-
σον ἐμοὶ δακρύων ἐλίγον 846,1.

Ῥωμαίων σπέρμα 592,2. σπέρμα βα-
λεῖν εἰς πέλωγος (proverb.) 1038,8.

σπερχόμενος πόντος 1028,6].

σπεῦδεν ὁδὸν Dey 658, 8. σπεύδειν
(vel σπεῦσαι) σε χρή 1041,7.

ἐνὶ σπήλυγξι βαϑείαις maris 1028,61.

σπιλάδες 225,1.

σπλάγχνα morbo adfecta 814, 38.

ἐν σπλάγχνοις μητρὸς 691,2. riv
ὑπὸ σπλάγχνοις φροντίδα κευϑεις
1084.5.

σποδιὴ κειμένη ἐγχϑόνιος 298,4. σπο-
διῆς λυγρῆς cinerarium δ64,2. σπο-
διὴν ὀλίγην 696,8. .

663

ἐκ γάμων ἰδεῖν σποράν 1039,5. τέ-
κνων σπορᾶς 502,27.

σπορίμαν πεδίων βασιν 1028,72.

σπόρος καταίϑετο 618,12.

μετὰ σπουδῆς 1038,8.
ἔπεσον 335,4.

ψυχραῖσι σταγόνεσσι rore nocturno
951,7.

δόλιχον βιότου σταδιεύσας 811,4.

στάδιον 997,4. ἐνὶ σταδίῳ 848,0.
σπάδιον νίκη 936,8. σταδίοις 933,1.
969,2. ἐν σταδίοις 262,1. 290,1.
291,1. — τεσσαραίκοντ᾽ ἐκ λιμένος
σταΐδιοι 1043,4.

σταϑερῆς σωφροσύνης 910,2.

ϑεαῖς στάθμη προπολεύειν 785,4. a'pe-
τῆς στάϑμην Add. 8884 1.

σταϑμοῖσι φίλοις in domo 682,4.

σταΐω: ἔστανεν posuit 970,1.

τύχης σταλαγμόν 1112,1.

στάσιες ἐμφύλιοι praef. 871 b.

σταυροῦ τύπῳ christ. 1068,10.

σταχυηφόρον αὔλακα Δηοῦς 116,1.

σταχύων λήια 1040,00. σταχυέεσσιν
ἠγλαισμένον Add. 88642. τέκνων
σταχύας 266,2.

στεγέεσσι ταφῆς 617,1.

στεῖχε κατ᾿ ἀτραπιτόν 506,2. στεί-
χετε σῳζόμενοι 825,2. ἔστιχον
845,2. δι᾽ αὐτῶν νῦν φρενῶν στεί-
χει βέλος ἄχους 1084,9.

στέλλομαι πρώτην ὁδόν 691,4. στέλλε᾽
ὅπου σοι ϑυμός 1038,92.

στέμμα πάλας 241,6. στέμμ' ἀναδη-
σάμενος 878,4. στέμματα 418,6.
647,1. στέμματᾳ ϑεῖα 465,2.
στέμματ' ὀλυμπιάδων 881,2. στέμ-
μασιν ἀθανάτοις 858,2. ἰφϑίμοισιν
971,8.

crevaydc 101,6.

ὑπὸ σπουδῆς

664

ἐστενάχησε γδοις 208,20.

στενάχων 214,8. 494,4.

γαμίης ἐλπίδος ἐστέρεσεν 828,14. γο-
νέων ἐλπίδ᾽ ἐμὴν στερέσας 624,6.
ζωᾶς ἐστερόμαν 205,4. ἐστερό-
jv τῶν πρὶν νυμφιδίων ϑαλάμων
260,4.

στέρνων κεφαλῆς τ᾽ drep Memno
1000,7. ἐν στέρνοισι δίκαιον virum
Add. 459a2. ψυχὴν στέρνοισι μέ-
νουσαν 727,9. μνήμην ἐν στέρνοισιν
ἔχων 727,2. ἐν στέρνοις ἰὸν ἔχοντας
344,11 adn.

στεφανηφορος ipeug 823,1.
φόρον εἷλεν ἀγῶνα 925,4.

ζηλωτὸν στέφανον sepulerum 138,2.
στ. τὸν ἐλεύϑερον ἔσχεν 721,8. βιό-
του στέφανον 605,2. στεφάνων
praemia etiam ϑεματικοῦ ὠγῶνος
933,5. ἠγαγόμην στεφάνους 926,8.
ἦλθες ὑπὸ στεφάνους 932,4.

τόδε σῆμα κύκλῳ στεφανοῦσιν ἑταῖροι
μνημείων 13,1.

στέφος λήψη vinces 1089,16. στέφος
ἁρμόσατο 985,8. τὸ ποϑσύμενον ἐν
στεφέεσσι (hyacinthus) 659,1.

στεψαμένη οἶκον ἐναίδιον 821,9. ἐστέ-
φϑη δρόμον 625,8.
διον 947,3.

ἀπὸ στήϑους ἡδὺ χέουσα μέλος (ἀκρίς)
946,12. ἐν στήϑεσσιν ἔχουσιν me-
moriam 891,4.

στήκω sto 970,2. —

στηλίδα(ς) 425,7. V. s. v. ἀράσσω.

τύμβον στηλοῦχον 214,7.

ἄκραις στηρικταῖς 1028,78.

στιβαρὰν ἀπειλάν 1028,80.

στικτὴν ἔλαφον 1082,4.

στίλβει τύπος 918,1.
810,3.

στιχάδεσσι 1035,16.

στεφανη-

ναοὶ στίλβουσι

στεφϑεὶς στά-

indices.

στίχον carmen 979,1. ἀγγεῖλαι στί-
Xov 1096,9. στίχων χορόν 995,13.

στολάρχης Ποντίων βελῶν 337,1.

᾿Αργολικὸς στόλος 471,5. τὸν ἀπ᾽ Εὐ-
ρώτα στόλον praef. 7688. Μει-
σηνῶν στόλου 838,2.

λέξον ἀπὸ στόματος 618 ep. 7. ἐξ ἱεροῦ
φϑεγγόμενος στόματος 926,6. στέ-
μα κόσμου Homerus 1084,3. cre
μάτων ostia carcerum circensium
885,4.

ἔγχος ἐστομωμένον 190,9.

μὴ στονάχοι 488,2.

στονουζεσσαν ἀν ταν 180,8.

στοργᾷ φύσιν ἐπροτέρησεν 252,8.

ἐστόρεσαν V. 8. v. στρατιή. δάπεδεν
στορέσανϑ᾽ οὐδοῖσι 818,7. ἔστρωσε
τάφοις 868,5.

στρατηγὸς 975,1. 995,2. 996,1. (no-
morum Aegyptiorum praetores).
στρατηγοῦ κἄρχοντος apud Athe-
nienses Add. 88625.

ἐπὶ στρατιὴν δόξαν ἔχεν Add. 2783.
ἧς στρατιῆς (cuius turbae) εἷς εἰμι
650,12. φωτῶν ἐν σταδίοις ἐστόρεσεν
στρατιήν 407,4. στρατιοὶς κοσμοῦν-
τα 900,1.

στρατιῶται Parieni 86.

ἔστρεψεν μοιρῶν μία νήματα 547,15.

στρουϑούς Stymphalides 1082,5.

λιϑύῳ στρώματι 1048,2.

στρωτῆρας δόμου 1058,1.

μητρὸς στυγερὴς deplorabilis 149,7.

στυγιον χῶρον inferos 624,1.

στυγνὰ δάκρνα 356,6. στνγνοῖς ὄμμασι
miserrimis oculis 204,20.

στυγέουσι 1083,18. ἔστυγον 1028,46.

σύγγαμον 266,4.

συγγενές corpus terrae 261,7. ἔργα
καὶ βωμοὺς συγγενέων ἐφορᾶν con-
stitutus est Priapus 782,6.

ι indices.

συγγραφέα 818.

τοῖς ἄρχουσιν συγκαϑεσθείς wssessor
919,1.

συνέκαμεν 391,1.

συγκατέϑηκα τάφῳ 361,4.

συγκεράσαι ψυχῇ πνεῦμα 941,14.

συγκλήσας κατέχεις — (sepulerum)
655,2.

συγκλητικῶν γενετῆρα 934,2.

συγκλήτου φίλον ὄμμα 441,2. τέρψας
σύγκλητον mimus 607,5.

συγκέχυται γενέτας 201,9.

συζυγίν 547,11.

σύλησεν Add. 545c1.

συνέλεξαν τὴν ἐλίγην σποδιήν 696,7.

σύλλεκτρος 218,5.

iv συμβίοις (Ὁ) 522,5.

σύμβολον εὐπλοίης 719,8. σύμβολα
δέλτων 1028,10.

σύμμαχα δόρα 242,2.

συμπάσχων κείνοις οἷςπερ κινεῖτο προς-
υἱποις pantomimus 608,8.

σύ μπλουν πολλῆς ἁλός canem 829,8.

συμφέρει σοι 1121,8. συμφέρομ᾽ ἀκτί-
νεσσι 1028,50.

συμφορῶν λύσιν 1089,19.

σύμφυσιν 502,25.

συμφωνίαν μιξαμένα μέλεσιν 560,6.

συμφώνοις τέχναισι Add. 10295.

λείψανα συνωγείρας 440,7. πρὸς σφᾶς
συνώγειραν dei defunctam 268,5.

συνάπηρεν ἀπὸ χϑονός 548,8.

τὸ ἱερὸν συνέδριον 868. τοῦ συνεδρίου
964.

βουλῆς σύνεδρον 582, 8.
ψυχὴ σύνεδρος 652,2.

συνεζόμενον βήματι Βιϑυνικῷ 895,4.

ᾧ φαῦλον οὐ συνείπετο ἀλλ': οὐδὲν
ἥ.. 258,8. ᾧ :ξοφίη καὶ Μοῦσα
συνέσπετο 413,1.

ἀϑανάτων

665

πίστιν μενέων συνέριϑον 1060,1. V.
ξυνέριϑος.

Βάκχου κλισίαις συνέστιον Venerem
810,7. συνέστιον ἱρῶν 1046,90.

τὴν συνετὸν ψυχήν 654,4.

συνέφηβος 948,3. 953,1. 960,2. 908,8.

cweysj συχνὰ κύματα 419,2.

φύσις συνεῖχέ με vinculis 468,2.
ἦν ὥρα συνέχουσα Τελεσφόρον 482,1.

συνζῶν Ἔρωτι Menander 1085,2.

συνζευχϑῆναι ϑαλάμῳ 372,22. το
σεμνὸν εἴ τῳ μὴ συνέζευκται 980,7.

κτῆμα συνηγορίης 442,6.

ὡς συνήϑεις καὶ φίλους ἠσπάζετο Μέ-
μνων 1002,2.

συνήμων 190,5.

κοινὰ βροτοῖς συνϑέμιτα praef. 48048.

τελετῆς συνθήματα κρυπτά 822,11.

ἔκλασε συνϑραύσας δαίμων 251,3. σή-
ματα συνϑραυσϑέντα 394,1.

συνϑρονος ἡρωων 151,0.

συνίδρυσε τύμβον 372,23.

συνιέντι τὸ πᾶν Αἰ 824,2.

συνίστωρ 129,2.

συννάοισι ϑεοῖσι 831,1.

συνοδίτης 6] 8,8.

τεχνιτῶν σύνοδος 876,2. γεραρῆς συν-
odov 409,7. νυχίων συνόδων 957,2. ἐν
συνόδοις belli 209,4. Add. 47] 62.

συνόλων ἐτέων 690,4.

συνωμιλήσαμεν 1091,2.

Ναιάδων συνοπάονα Mercurium 813,1.

σύνοπλον 529,3.

συνόν 648,11. "V. ξυνος.

συνοχὴ κακῶν τε καὶ καλῶν 1040,23.

μουσικῷ συντάγματι 1096,2.

συνετέχνωσε 397,1.

ἡ γὴ συνέθηκεν sororum par 102,4. κόνιν
συνέϑηκαν 627,8. συνθηκατο βωμόν.
824,5.

*

492**

666

συνέϑρεψε 408,8. τὰς συντραφείσας
ἐν λύρᾳ καὶ βαρβίτῳ 102,3.

σύντροφος ὑλικίας 49,4. 490,2.

κατὰ συντυχίαν ϑανόντας 31,9.

συνυπάρχει 424,5.

ἀναύρου συραμένοιο λίϑον 1089,8.

συρικτά voc. Apollo 802,1.

Θηβαίας σύριγγας | 1017,1.
συρίγγων 1019,1.

ὄργια συρρέξαντε 823,4.

οἱ σύσκηνοι 609.

καινίσας τὴν σύστασιν 424,0.

συστρεμματάρχην 91].

σφαίρης 1072,1.

ἀπ᾿ ὀλβίων σφαλεὶς μελάϑρων 208,14
cf. Add. φυλάσσου μὴ σφαλῆς
1111,8.

σφέλας 1097,1.

1018,1.

σφίγξις 1016,1. P

μοιρῶν σφραγῖδες ἐπῆλθον 814,11.

περὶ σφυρά 1046,23.

σχαίσας γόνυ 258,8.

ἐν σχεδίη μάχη 888,8. σχεδίου γρὰμ-
ματος 618 ep. 6. σχεδίου subst.
618 ep. 16.

μηδὲ σχεδὸν ἐμπελάσειας 1037,8.

σχέτλιος 290,8.

σχῆμα Ἑρμείαο 995,1. dyvoy ἐφήβου
σχῆμα 239,4. ᾿Ενυαλίου κατ᾽ ἔνοπλον
σχῆμα Add. 8714 48.

σχημάτιον 202,8.

λόγοισιν εἰν Ἐφέσῳ σχολάσας 229,4.

cu (uw κλέος 199,3. σῶσδες 991,8.

οὔνομα σώματος 164, 2. συίματα
homines 915,4.

iv ψυχαῖς σῷος éwv 62,2. σῴους
981,7.

σῶστρα Add. 805 a.

σωτήρ Christus. 725,5. 7. σαωτὴήρ

1046,26 adn.
886 a 1.

σωτῆρα βουλῆς Add.

πλωτήρων σωτῆρσι Dio- |

indices.

scuris 650,4. σωτηρας ἀγαϑούς
Isin et Serapin 1022,6.
σωφρονιστήν 911.
σωφροσύνης στέφανον 686,4. ἄρχοντα
971,9.

ταβούλης χρήματος Αὐσονίου 622,4.

ταγὸς στρατιᾶς 852,4. ταγὸς ὁ Θη-
βαίδος 1008,8.

γέλωτι πᾶν τακερώσας 281,8.

ταλακαίρδιοι 749,5.

ταλαίφρων 814,18. ταλάφρων 652,3.

τάλαντα Τύχης 847,1.

ἀλλοτρίων ἀμφίπολιν ταλάρων 118,2.
ὡς ἴον ἐν ταλάροις 1118.2.

τάλανας 624,10.

ταμίην quaestorem 905,2. ϑεσμῶν
ταμίην 911,1. μύϑων 911,2. δυύξης
1062,9 (archiepiscopus).

τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ 326.

τανυσίπτερος ἴρηξ 1033,19.

τανύσσας 618,37. τανύσαντ᾽ ἐτέων
δρόμον 208,21.

μάϑε τάξιν Ὁμήρου 1098,}. πυματν
rdEw certaminis 966,4. πρωτην
ibid. v. 6. ἐν προκοπῇς ταΐξξεει 624,5.

οὐ βασάνων ἐταραξεν ἀνάγκη 1064,06.
ὀστέα, τἀμὰ ταράξαι 270,1. κρα-
δίη τετάρακται 1034,8.

ταρρῷ Πὰν ὁ μελιζόμενος 181,10.

δισσῶν σον ταρσῶν 339,4. ταρσοὶς
ὀσσόμενοι 928,6.

τάρχυσε 685,9. 1083,93. ταρχυθη
588,2. τετάρχυται 549,4.

δεύτερα ἔταξε μετ᾽ ἐκεῖνον (Homerum)
Menandrum Aristophanes gram-
maticus 1085,11. τέταγμαι c. infin.
450,93. ὡς ἐτέτακτο 416,4.

ταυροβόλου τελετῆς 822,8. 19. 823,5.
824,4.

ἐκ Κρήτης ταῦρον μέγαν ἤγαγεν Her-

indices.

cules 1082,7. ταῦρον ὑποζεύξας
618,15. ταύρων φόνῳ 1049,8.

ταχινοῖ ϑανάτου 482,4. τέρμα δραμὼν
ταχινὸγ 113,8.

uc με τάχος βιότου νόσφισε (fatum)
563,8.

ταχυμοίρου 861,3.

ταχυπότμω 695,1.

ἀϑλοφόρον ταχύτατι Add. 306 a3.

μακρὸν ἔτεινα βίον Add. 941 a 4.

τείρεσσι σὺν αἰϑερίοισι 650,11.

ϑυμὸς τείρεται αἰνῶς ἀμφὶ σοί 580,3.
μηκέτι σεῖα τειρόμενος γλυκερὴν
τρῦχε χρόνῳ κραδίην 153,16. πένϑει
τειρόμενος 810,8. 511,8. γήραι
519,4. δίψη 1073,8. καύμασι
ibid. v. 6. κενεαῖς ἐλπίσι 292,4.

τείχισεν Ἄδαν 519,7. ᾿Ασίδα τειχί-
σατο (Κόδρου πέσημα) 1083,2.

o Texvdy 950, 1. ἐτέκνωσας ἀλόχου
ex uxore prolem suscepisti 265,06.
τεχνώσαντας 449,6.

τεχτήνατο 1058,1.

κάλλει τεκτοσύνας 1107,2.

τέκτονα, χαλκοῦ 907,9.

τελέϑει 1068, 4. 1078, 8. τελέϑων
824,5. irs ἐπὶ τριήκοντα, χρόνους
βίοτον τελεϑούση 686,3.

τέλειον ἔλεον 696,9. καρπὸν τέλειον

voc. 365,4.

1039,3. οὐ τέλεον adv. 241,4.
τελείῳ subscr. 1056, cf. C. 1. Att.
II 115.

τελέωσε βίου ἐνιαυτούς 319,5.

τελετῆς ὄργια 972,4. τελετῆς ταυρο-
βόλου 822,9. 11. 823,5. 8244.
κριοβόλου 823,5. τελετὰς ἀνέφαινε
950,2. ἀνέφηνες Add. 9748. ἐν
τελεταῖσιν ἈΑγηνοριδῶν 871,2.

τελετῆς πρῶτον δεῦρο τελειομένης
822,12.

667

τέλους ἐπὶ τέρμα πέρησε 501,0. ἐν
ϑαλάμοιο τέλει 555,4.

AcEicu ἐν τεμένει 880,4. ᾿Αρτέμιδος
Add. 888 48. Mercuri τέμενος
815,12. ἐν τεμένεσσι Κόρης 880,4,

ἀμφὶ Δίκης τεμένει 909,3. τέμενος
᾿Ἐλεουϑερίςς 903,6. ἥρωος 781,4.
ἀγορᾶς ἐν τεμένει 768,8. νιλογενὲς

τέμενος Ptolemais urbs 982,4.
Μαραϑὼν σῆς ἀρετῆς (Miltiadis)
τέμενος 1087,4.

Ἕρμην τεμενουρόν 181,11.

τοίην συζυγίην ἔτεμεν ϑεός 541,11.
ταμεῖν κνηκόν οἱ μῆλον 1034,93.
τέρμα, δραμὼν ταχινόν 118,3. τέρματα
γαίης 1082,12. σοφίης τέρματα
600,2.

τρεῖς τερματίσας δεκάδας 539,2.

ἵνα τερπνὰ πνέη 188,2,

τέρμονι ναοῖο 1044,5. τέρμονες ἄκροι
713,8. πεδίων τέρμονες ἡλυσίων
338,2. .

ἔτερψεν et τέρψει εἴς τι ϑ85. χῶρος
τερπόμενος λιβάδι 828,0. εὐκαΐῥρποις
repro μένη πεδίοις laidi 1047,6.

rerópuy 563,6.

κίονα rerpámheupoy 1061,1.

τετραπόδων 1068,4. 1104.4.

Térpaya 1035,14.

τετρώκοντα 185,15.

τέττιξ 546,10.

τεύχειν τάφον 664,4. σελίδα 979,8.
τεύχων φλοῖσβον Nereus 1028,75.
ϑαῦμα παρερχομένοισιν ἐτύχϑην
1068,1. σύ ϑνητή, ἀτὰρ οὐδὲ ϑέαινα
τέτυκται 1046,43. τέλος βιότοιο
τέτυκται 292,6. ὁμὸς δόμος ἄμμι
τέτυκτο 590,9.

ὀστέα τέφρα γεγόναμεν 646,6. ἐμῆ
τέφρη βῶλον ἐπισκεδασαι 385, 10.

668

τὴν ἐπὶ πέπλα κτλ. πεσοῦσαν τέφρην
418,5. τέφραν μεϑύσκων (vino li-
bato) πηλὸν ποιήσεις 646,11.

τεχνασσά μενος 620,5.

τέχνασμα 835,4.

μνῆμα τεχνήσατο 343,1.

τέχνη οἵ φύσις inter se opposita 38,2.

τίκτε τέχνα statuam — 1080.1. ἐνὶ |

τέχναις 853,1.

τεχνίτης sculptor 947 b. τεχνῖται
marmorariü 920 I 2. τεχνίτη ἐν
ἱμᾶσιν (?cestu?) 602,2. τεχνιτῶν
τῶν περὶ τὸν Διόνυσον 876,2. ἐν
ἀγῶσι τεχνιτῶν 924,8.

τηκεδονι στυγερὴ 471,0. aco. 814,26.
τηκεδόνας βιότου 647,8.

τήκει καὶ πέτρην ὁ πολὺς χρόνος 889,5.
(φϑόνος) τήκει φϑονερῶν ὄμματα
καὶ κραδίην 1115,2. πένϑει τηκομέ-
γους 264,4. π. τακομένη 614,6.
τηκομένη χρόα καλὸν 423,8. ἐτάκη
ὄμματα 551,8, μήτε νόσῳ μητ᾽
ὀδυνησι τακείς 116,4.

τηλεδαποῦ ξένου 214,3.

ὄλβου τηλεϑαοντος 228,8.

τηλεχλυτὸν ἐλπίδα 403,16.

κόνις τηλεφαής 234,9.

τηλεφανὴ πύργον 452,14.

τηλουρὸν ἐς χϑονα 10852,8 (7).

τηλυγέτην 410,4. 511,3. -

τηνάκις praef. 7684.

τήνω 187,1. τήνου 761,9.
884,1.

καιρὸν τηρεῖν 1038,27. τίνι τηρεῖς (for-
tunas); Add. 64686. τηρῶν κακὸν
κακῶς 184,1.

μουσῶν ἐκτὸς ἔθηκα φρένα 618 ep. 4.
χερὶ ϑεῖσα 194,1. εἰς ἐμὲ τὴν ὀργὴν
τοῦ πελάγους ἔϑετο 389,7. συίμ-
μαχα ἀγεμόσιν ϑέμενοι δύρα. Ρωμαί-
o. 242,2. ϑοῦ τὸν ἐπίλοιπον ἐν

τήνας (2)

indices.

βίῳ χρόνον καλῶς 128,5.

τιθήνη Patmus insula 872,5.

παῖδα τιϑηνὸν 644,8.

τικτόμενον Δία 1085,9. τεκόμην de
viro 152,15. ἔτεξε 888,4. 100,2.
τεχϑεὶς λυκάβαντας 4 natus annos
xL 2804.

κόμην τίλλουσα 550,5.

ϑεοῖς τιμώμενος 980,10. φίλους ὑπὲρ
αὑτὸν ἐτίμα. 716,5. ἐτιμήσαντο
ἐμὲ ἣν οὕποτε ἤλπισα τιμήν 322,6.

ἐτίμεον 818,18. τίμεσσεν 880,1.

τιμᾶς μέρος sacerdotium 780,5. γο-
νήων τιμάν 1028,40. ἡ τιμὴ Γα-
λατῶν ipse defunctus 400,1. τιμὴ
statua 904,6. τιμὰς dvéBwxe 825,4.
ἐν τιμαῖς 046,2. Add. 8774.

τιμήεις 895,8. 400,2. 403,19. 1046,34.
τιμάεις 952,6. κοῖτον τιμήεντα
318,11. σταυροῦ τιμήεντι τύπῳ
1068,10.

τιμητὴν ἀνθρώποις 310,1.

βῆμα τίμιον 979,2. τίμια πάντα νέμων
478,4.

τιμωρῶν χώρᾳ 490,8.

τιμαίορος 1046,88.

τίνειν χάριν 190,5. 787,2. τίνων μνη-
μήια 596,8. τείσοι κόλασιν 712,4.
τίσονται 1046,94.

τίσϑη 47,1. 342,2.

ὃ τρώσας 939,9, τέτρωμαι 285,9.

τίετε 894,45. τίουσιν 1046,6. τίετο
343,4. τίοντες 846,5. τιόμενε
1025,83. ἔτισε 689,10. Μουσαιει
τετιμένον 213,1. ἫἪἫρακλεῖ 17902.
ἡγεμόνεσσι 1089,93. τετιμένον ἄστυ
1084,1. — τιεσκόμενοι 1035,2.

τληϑυύμων 1028 col II 2.

ὅς xe φίλου λάϑαν μηδὲ ϑανόντος ἔτλα
884,06. ἔτλη 313,9 οἱ ἔτλαν 461,
et τέτληκεν 1064,7 c. infin.

indices.

γλῶσσαν τμᾶξε 991,3.

τοί oxytonon .796,1.

τοίχους 1066,93.

roxdc 1028 col. II 7.

χάριτας τόκου 449,4. τόκον 641,9.
νέον τόκον Add. 8058(0)7.

τόλμας 991,0. τόλμαισι ὁικαίαις
710,1.

δύστλητα τολοπεύσει 562,5.

zai τοξότα Amor 811,1.

τοξοφόρος Apollo 1034,30. Diana
461,4.

τόξῳ κλυτόν 184,5.
549,10.

τορήσας 903,5.

τραγικῆς μούσης 659,3.

τράγε 1106,2.

τῆς τραγῳδίας γραφὴ praef. 222b1.

τρανὴ ϑρόον 982,10

ἀρουραίοιο τραπέζης 1015,8. τράπεζαν
715. map! ἀμβροσίησι τραπέζαις
deorum 312,13.

σοφὰ τραυλίζουσα χελιδὼν 546,11.

τραφερῆ χϑονί 594,2.

τρέϊος iactus ternionis 1038,2.

ἔτρεφέν σε Μοίραις 316,3.

κἂν ὑπὲρ Λάδαν δραΐμης praef. 1117 ο2.

τρέσεν Add. 97a5. ᾿τρέσσαις partic.
989,7.

τρηχέος ἐκ Φενέου 781,12.
χῆαν ἀταρπὸν 231,5.

τρίβολοι 546,5.

παράγεις τρίβον 621,1.
Be 3 ἥει 994,11.

τριένου ᾿βοός 1035,22.

ϑεὸν τριμέγιστον Mercurium 1032,7.

τρίμορφε ϑεὸός Bait Athor Acori
1139,29.

ἐπὶ τριόδου κατέϑαψαν 143,8. ἐν τριό-
δοις 841,1. 1090,2.

δουρὶ καὶ τόξῳ

παρὰ τρη-

μακάρων τρί-

669

τριπλανάτας Vlixes 188,11.

τρίποδος 928,4. 928,10. τρίποδα
929,8. 1082a. παρὰ τριπόδεσσι
deorum sedet defunctus 312,13.

τρίσμακαρ 106,8.

τρισσὸν tertium 828,8.

τριττύος ἐξ αὐτῆς 647,10.

τρομέει 1026,3.

τρόπαιον ἕδος 24,2.
25,4. 02,1. τρόπαια ἀπ᾽ ἀνδρῶν
768,11. Ζηνὶ τρόπαια φέρειν praef.
16822 cf. v. 5.

τροπὰς καλαῖς 1040,10.

ϑοὰν τρόπιν 1028,68.

χρηστοῦ τρόπου 175,5. τρόπον πατρὸς
ζηλῶν Add. 908 42. τρόπων 677,1.
810,5. τρόπων σωφροσύνη Add.
35a2. εὐσεβείας Add. 879 88.
τοὺς τρόπους καὶ σωφροσύνην 78,3.

μνησϑεὶς τροφείων 517,9. ἀντὶ τροφείων
885,7.

τροφέων parentium 216,2. 696,7.

τροφίμην (κύνα) 626,4.

τροφὸς mater 247,7.

κἂν τροχαδην βαίνης 288,1.

τροχοειδέι φέγγει 403,21.

τρυγᾷς ὄμφακας ἡλικίης 578,6.

τρυφῶν 844,8. 387,2. ἐτρύφησα
387,4. τρυφήσας 614,1. τρύφησον
862,5.

βίον τρυφὴ παρηγόρησον 261,19.
μὴ τρῦχε σεαυτόν 1041,2. κραδίην
158,16. οἷς ἔπι τρυχόμεϑα 538,2.

τρύοιτο γνοίσῳ 1035,11.

τύ 244,1 adn. τεῦ 998,5.

τρόπαια ἀρετῆς

| Τυβί mensis 566,3.

τῷδε τέτευχε τάφῳ 219, 2. ἰἄϑλοις.
τετεύχειν 947,2.

τυῖδε 988,8.

ἐτύμβευσεν 517,1. τυμβεῦσαι 420,8.

4598

610

τυμβίτας πέτρος praef. 222 Ὁ2.

τύμῳ i e. τύμβῳ 181,1.
18121.

τυμβωρυχῶν 831,7.

τύπος cum sit imago τύποι vultus
sunt 84,8. 610,6. τύπους φιλίους
108,3.

γράμμ᾽ ἐτύπωσε 89,6. τὰ γράμματα
122,1.

χάλκοιο τύπεντος 990,7.

εἰκόνος τύπωμα Add, 87424.

τυράννων deorum 1028,14.

τύρσιν Pergami 1035,15.

ἱππόθεν͵ τυχήσας 811,6.

τῶς 915,6. 992,8.

Add.

ὑακίνϑῳ 547,5.

ὕβριν Καμβύσεω | 1000,8. ἔσβεσαν
ὕβριν 748,3. ὀλοὴν ὕβριν ἀλευάμε-
γον 847,2.

ὑβριστὴς χρόνος
831, 8.

εὐχόμενος πάτρη τὴν γλυκερὴν ὑγῶν
195,2. ὑγίειαν δοίητε 797,5. τῆς
γλυκερῆς ὑγίης δῶρον 885,2. εἰς
ὑγίην προχέοντα ὕδωρ 835,6. Ovx
τοῖσιν ὑγίην (προχέω) 1071,1.

γῆ ϑήκαο 802,4.

ὑδατίνη νάρκισσος 548,3.

ὑδατίοισι 271,6.

πηγὴ ὑδατόεσσα 828,1.

ὑδνοβόλοισι δρόσοις 1086,8.

πλαζετ᾽ ὕδει 1028,74.

ὕδραν Lernaeam 1083,8.

αὔλακος ὑδροφόρου 559,4. ὑδροφορον
sacerdotem Dianae 572,3.

οὐχ, ὑμέναιον ἐμοὶ φίλα ἄνυσε μάτηρ
208,19. οὐχ ὑμέναιον 4cé τις 236,5.
964,5. οὐδ᾽ ὑμέναιον λαγὸν 256,7.
οὐδὲ γάμων ὑμέναιον ἀείσα μεν 055,9.

338 , 4.

ὑβρισταί

indices.

ϑρήνοισι βοητὸν ὑμήναον 418,7. ὑμε-
ναίοις 1028 col. III 19. :

ὕμμιν 418,1. Jua 1046,71.

ὑμνῶ 1080,1. ὑμνέομεν 1027,33.
ὑμνοῦμεν 1049, 11. ὑ μνῆ 978,10.
ὑμνεῖν 1073,8. ὕμνησε 471,2. ὑμ-
νήσω 559,4.

ὑμνηπόλε A pollo 802,1.

τὴν σὴν ὑμνολογοῦντι Xdpw 197,6.

μάϑησιν ὑμνοποιόν 198, 2.

ὕμνον ἔτευξε 818, 23. ᾿ὕμνον χέχλυϑι
1027,6. ,Meraipeioy ὕμνον ἀκούσας
882,1. ὕμνῳ μέλψη 1035,17.

ὕμοι 988, ὃ.

ὑπάγω πάντων ὑπὲρ αὐτῶν (loquitur
defuncta) 369,6. ὕπαγε, w ὁδοιπόρε
646,7.

ὑπαί 1028,56.

οἶκον ὑπαίδιον praef. 474 a 6.

ὕπαρχος (de vario significatu cf. ad
906,1) 354,3. 902,1. 903,1 (Swx
ὑπάρχων Sardes) 906,1. 911,.
921,4. Add. 903a2. 4. ἀπ᾽ ἀνϑυ-
πάτων καὶ ὑπάρχων 909,1.

τῶν ὑπαρχόντων rei familiaris 460,6.

ὑπατείης χάριν 908,5.

ὑπατοιόν Add. 888a. Σξυρίης 9194.

2 / . € »
vzart πάτερ lupiter 792,1. ὑπαταν
βασιληίδα τιμᾶν 1028,53. Jzdrw

ἄφεσιν 795,1. — ὕπατος consul
praef. 111912. Αὐσυνίων rers)
553,8. ὑπάτου δάμαρ 674,1. ὑπά-
ro (πατρός) Add. 908 4 3. wvre-
ruv λάχος 919,6. γόνος 921,4.
πλείστων ὑπάτων κρέσσονας ἤγεμόνας
498,6.

ὑπείροχος ἄλλων 1057,1. τὰ ὑπείροχε
1028,52. ὑπείροχα κυδαδαυσε
372,31.

ὑπένεστι τάφῳ 238,4.

indices.

ὑπὶξ ἄχους λεύσσειν; ὑπεξαλυξιν
1034,21.

χεῖρα ὕπερϑεν ἔχεις 831,10.

δόξης ὑπέρμαχος christian. 1062,1.

ὑπερμενὲς ἄχϑος 618.9.

κῦδος ὑπέρτατον 411,8. ὑπέρτατε
κοίρανε κόσμου Serapis Add. 874
al. ὑπερτάτοις "Hpy xai Διί 1096,10.

ζείδωρον ὑπερτείνοισα 1518 1028,73.

βωμὸν ὑπερτίϑεσαν 823,0.

ὑπερφιάλοις 1028, 79.
ἀδίκους τε 881,8.
διανοίας 41,1.

δίκην ὑφέξεις 897,0. ὑποσχεῖν οὗας
1046,81.

TOig χρόνοις ὑπηρέτις (ἡ μείωσις) 424,5.

νυ ξ ὑπνοδοτείρη 312,1.

ὑπνωοντος 243,12.

ὑπνώδης dormiens 774,1.

σῶμα πόντος (ἔχει) πάτρας καὶ Afc-
βου μέσσον ὑποβρύχιον 230,2.

στήλαις ὑπέγραψα 121,8. ὑπέγραψαν
1198,90.

ὑπόδειγμα φιλανδρων 435,2.

ὑποδδείσας 618,5.

κρημνῶν dA! ὑποδεξώμεναι (σπιλάδες)
225,2.

ὑπόεικε 1140,8.

ταῦρον ὑποζεύξας 618,15.

δεῦρ᾽ ὑπόκειται 696,1.

κῦρος ὑποκλάζοισι 1028,58.

πάσης εἶδος ὑποκρίσεως 606,2.

ὑπολανϑανετε 588,1.

στύγιον χῶρον ὑποναίετε 624,1.

ὑπένασσε τάφῳ Add. 228 Ὁ 2.

λοιμοῦ ὑποσημαντῆρα Apollinem 1034,
80.

ὑπέστενε γαῖα 618,17.

ὑπόσχεσιν τὸ πρᾶγμα γενναίαν ἔχει
1089,20. 1040,25,

ὑπερφιάλους
ὑπερφιάλους

671

τύμβος ὑπουδαίων μακαρων 441,1.
ὑπουδαίοις ϑεοῖς 1034,22.

ὑπούλως λαλῶν τινι 387,7.

ὑποχευοι 808,4.

Παρϑικὴν ἐφ’ ὑσμίνην 549,8.

ὑστάτιον τελέσασα ἐνιαυτόν 212,5.
ὑστατίου καὶ κενεοῖο λέχους 418,8.

ὑυς 760,1.

πάντα ἐκ φρενὸς ὑφανασα 1028,14.

ὑφείλετο 1108,1.

πάντως ἂν ὑπέστη δὶς ϑανέειν αὐτός
192,7.

ὑψαύχενα ϑῶκον 903,1.

ὑψίζυγος αἰϑέρι ναίων 320,1.

ὑψιμέδων Iupiter 792,1. Serapis
832,1. Christus 1060,29. ἀνάγκης
ὑψιμέδοντος 594,1.

ὑψινόου μούσης 440,10.

δένδρεσιν ὑψιπετήλοις 211,9.

Ἄτστει ὑψίστῳ 824,2.

μνῆμα ὑψιφανές Add. 9741.

ϑωκων ὑψόϑεν 912,2.

ὑψορόφοιο μελάϑρου 224,7.

ἀφ’ ὕψους δισκοβόλησε 330,0.

ὑψοῦ πωτωμένη (ψνχή) 522,18.

κλέος ὑψώσας 243,97.

ἠέλιος φαέϑων 408,21. 1000,9.

σῆμα φαεινόν 448,1. ἠλέκτροιο φα-
εινοῦ 618 ep. 19.

φαεσιμβρότῳ ᾿Απόλλωνι 798,1. φαεσίμ-
βροτε Τιτάν 1025,1. Telesphore
1027,33.

φαεσφόρον Dianam 798,2. dppuska-
τῆρα 618,1. "V. φωσφόρος.

φαίδιμον ἄνδρα 173,5.

φαιδρὸν ἑταῖρον 1085,5. φαιδρὴ χελι-
δονίς 582,8. φαιδρόν aedificium vo-
catur 1059,1. περὶ φαιδρὰ πρόςωπα
1027,32.

612

γραφαῖς φαίδρυνεν 1075,6. νόος εὐσε-
βίη φαιδρυνεται 1064,11.

φαίνοπα (ἀέλιον) 1028,31.

δγίων φάλαγγα Add. 874 a8.

εἰς φάος ἀθάνατον 250,6. φαους δρό-
μὸν 814,4. τρίτῳ φάει die tertio
Add. 341414. doc σοφίης 496,4.
ἀρετῆς 889,1. ϑῆκας dao; 262,6.
V. φώς.

φαρμαίκοις ἀνωδύνοις 595,3.

ἐν φαρεσι λευκοῖς 714,38. λευκοῖσιν
φάρεσσιν (Hesiod.) 1110,2.

Φαρμουϑί mensis 832.

φασγανου 549,11. dat. 790,8.

φάσματος sphingis 1016,3.

ᾧ φαῦλον οὐ συνείπετο ἀλλ᾽ οὐδὲν ἢ
τὰν μοῖραν ὡς ἐπέδραμεν 258,8.
φαύλην κραδίην ἔχετε (ὦ Bvarol)
490,5. φαύλως τι πράξας 1039,21.
1040,96. οὐ φαύλως recte 1085,9.

πυρὶ φέγγος (flammam) ἀπέσβεσα
618,18. ἄρτιον ἔργου φέγγος tem-
pus rei opportunum 1028,39. γλυ-
κερὸν φέρε φέγγος salutem 818,13.
Μουσέων φέγγος Homerum 10843.

δισσῶν συναίμων φείδεο 418,8. νέων
πεφίδησο 647,16. φείδεο γῆς 618,
82. φεισάμενοι χυίρης 1015,2. φει-
δόμενος ζωῆς Add. 241 412. οὐδὲ
φείσαντο δακρύων 696,6. φείσατο
1028 col II 4.

φέρβω 1028,78.

φερέκαρπος Ποιμάνδρου γενεη 496,2.

φερέσβιε Παιάν 1026,1.

φερεσσιπόνοις μερόπεσσιν 1026,5.

Αἰγείδας φερεστέφανος tribus attiea
928,3.

παῖδα φέριστον 256,8. ϑήκατο ἄλλο
φέριστον 1052,5. τελετῆς φερίστης
828,5. |

φέρτατον

ἠίϑεον 989,2. ὡγεμόνα 978,

indices.

8. φερτάτῳ Αὐσονίων 498,4. 8»
ρῶν $épraro: leones 242,5.

τόδ᾽ ἄγαλμα φέρων ϑῆκα 831,3. ἔτι
ϑερμὸν πνεῦμα φέρων ἀπὸ πυγμαχίας
942,2. ἐν ἀγκαλίσιν φέρομαι τέκνον
361,13.

μνάμαν εἰς αἰῶνα φερώνυμον 204,17.

φηγόν Dodonaeam 995,9.

φήμη περίβωτος 878,9. apum xa-
ρύξει 223,10. φάμᾳ Δελφίδι πειϑό-
μενοι 843,2. αὔξουσα φήμην πα-
τρὸς εὐχλεὴ γραφὴ 211,4.

οἷον “Ὅμηρος ἔφη 1080,2. ἔφησε iussit
185,2. φαντί 851,5.

οὐκ ἔφϑης vel ἔφϑν c. inf. 111,3.
395,3. 435,5. 664,9. ἐφϑάσϑης
τύχης δηλήμασι 538,1. ἐφϑασϑη
μοιρέων nece 815,4. ἔφϑασας ἀλό-
χου πρῶτος εἰς μακάρων χῶρον ἐλ-
ϑεὶῖν 423,2.

φϑέγματα 1002,4. 1008,6.

εἰ φϑέγγη τι, λάλησον 1012,1. φϑέγγε-
σϑαι praedicari 993,6.

ἔφϑιτο 338,6. φϑίμενον δέμας 261,9.
σῶμα 961,12. οὐ φϑίμενον δῶμα
caelum 261,8.

φϑόγγοιο 1013,60. ἡδυλαάλους φϑόγγους
Add. 1029 «44.

τὸν φιλάεϑλον ἄγαν 895,2. γυμνασί-
egt φιλάϑλοις 113,1.

φιλανδρίας ἦϑος Add. 49727.

Δαμοστρατείας τῆς φιλανδρίας 642,16.

σεμνὴ καὶ φίλανδρος 721,1. μητη
σεμνὴ ἠδὲ φίλανδρος 043,12. μη-
τρὶ τὴ φιλάνδρῳ 387,12. ὑπόδειγ-
μα ᾿φιλείνδρων 438,2. φιλανόρους
ἡρωίνας 648,7. ψυχῇ φιλανδροτάτη
541,14.

φιλένϑεον 176,2.

πακτίδα τὰν φιλέραστον 560,5.

φίλεργον mulierem 243,1.

indices.

φιλευδιος ᾿Αμφιτρίτα 1028,55.

φιλευήχῳ Διόπανι 827,5.

φίλατο 580,2. φιλάμενος Μούσαις

. 947,4. 580,2. Χαρισι 269,4.
φίλεισι 990,12. φιλέεσκον 366,4.
φιλέεσκες 422,06.

μνῆμα φιλημοσύνης 9,2.

φιλητέων ἄνακτα 1108,2.

πᾶσι φιλητέ 280,1].

ἥρωος φιλίου 181,4.

φιλοϑρέσκων νόμος 1028,ὅ.

στοργὴν φιλομηήτορα 680,4.

σῆμα φιλοξενίας 880,6. Add. 84224.
φιλοξενίης μοῖραν ἔχων 152,3. πίστιν
ἠδὲ φιλοξενίην 543,2.

δῆμον φιλόξεινον 1046,64. φιλόξενον
mulierem 545,1. Add. 545c2.

φιλόπατρις 212,15.

φιλόπλου νέων ἀγέλας 323,1. φιλόπλου
ἀντ᾽ ἀρετᾶς praef. 85θ8 ὃ.

φιλοπόνει subscr. 1119.

φίλος i.q. φιλία 289,0.

φιλόσοφος 106,4. 391,2. φιλοσοφωτα-
Tw 814 in.

φιλοστοργίας χάριν 248.

φιλόστοργος πρὸς γονεῖς 151. φιλο-
στόργοιο γυναικός 403,6. φιλοστόρ-
"yous y pira 244,6.

φιλοσύγγαμον σύνευνον praef. 414 8ὅ.

φιλότεκνον 469, 5. φιλότεκνε 202.

φιλότητι μιγείην 991,5. παρήμενον ἐς
φιλότητα 312,12.

ἐκ φιλοτιμίης 1059,2.

φιλότιμος ἀγορανόμος 1075,8.

μνῆμα φιλοφροσύνης 117,4, 557,1.

δέξο φιλοφρόσυνος 815,2.

φιλόχριστον Add. 545c2,

φίλτρον φιλίης 299,2. φίλτρων εἵνεκα
189,4. φίλτροισι δάμασσεν 683,2.

τὸ πῦρ φλέξεις 646,10. σῶμα πυρὶ
φλέξας 320,2.

Kaibel, Epigrammata graeca.

613

ἐφίλησα τὴν φλιήν 1111,6.
φλογερώτερον ἔγχος fulmen 618,20.
φλοῖσβον 1028,76.

φλόξ 618,8. 1034,26.

ἡ πεφόβησαι; 126,10.

φοινὴν γαστέρα. 1033,21.

φοιταδι ὀργᾷ 1028,41.

χερσὶν φονίαις 290,4.

φονόεσσαν δηῶν φάλαγγα Αἀά.
874 48.
δεύεται αἷα hs 1049,8. φόνων

βρίϑουσα (βούβρωστις) 798,4. οὐ
χεῖρα φόνοισι μιάνας 718,9.

φορβάμονα γαῖαν 1028,9.

εἰκόνα ἀρετῆς φορέει στόμα φωτὸς
ἑκάστου 385,2. φορέων ϑεόν (Me-
nander Amorem) 1085,3. ἐπι-
χϑονίη πεφόρηται 650,10.

τὰ λέγουσι καὶ Ἑ,ρμάωνα φορῆναι

1046,24.

᾿Αμφιονὶς ἤραρε φόρμιγξ 1053,1.

ὠδίνων
φόρτον ὁδοιπορίης

πληρὴς ὃ φόρτος 502,21.
φόρτον 467,2.
710,2.

φραδαῖσι Νυμφῶν 162,2.

φραδμοσύναις 859,4.

φράζε 248,1. φραζευ 199,3. 1038,12.
φρασον 256,9. φράσας 430,12.
615,8. φράσει 655,4. ἔφρασεν
icropisy 818,4.

στόμα πέφρακται 551,9.

σᾶς ἀπὸ φρενός 845,1.
ἰδίης 191,2.

φρικαλέον λόγον 1028,12.

τὴν φρικτήν (ὁδὸν) 565,4.

φρονούση τὰ ὅσια 161,5.
γεῦντας 253,1.

φρόνησις ἀνδρῶν 190,2.

φροντὶς ἀδελφειοῦ 914,2. τίν' ὑπ
σπλάγχνοις φροντίδα κεύϑεις 1034,5.
ἔχε φροντίδα κόσμου 618,19. τὰ

43

φρενὸς ἐξ

ὀρϑὰ φρο-

674
δ᾽ ὕστερα φροντίδι κεῦϑε 618,24.
adn

φροῦδον σῶμα 560,10.

φρουρᾶς δεσμόν 849,4.

φρουρεῖν 829,3. 1033,14.

φυλακον 114,5.

ἔργων καὶ πολέων φύλακα 913,2. ἠἦι-
ϑέων Mercurium 948,2.

ἐν μνήμη κάρτα φυλασσομένη 888,6,
μνήμη σε φυλάξομεν 668,54. ἐφυ-
λαξεν (τέχναν ᾿Ασκλαπιῶ) 906, 9. 11.
('Adwc) τὸν ἀρωγὸν νούσων εἰς
Μερόπων οὐκ ἐφύλαξεν ἄκη 202,4.
ἐφύλαξας ᾿Ατινίαν, ὦ κακὲ δαῖμον,
εἰς ϑρήνους 644,1. σᾶμα λεόντεσσιν
πεφύυλακται 242,4.

φυλέτας. χορός 927,1.

φυλᾶς 928,2. 967,5. φυλὴν Kexpom-
δῶν 844,4. φυλαῖς 929,1.

ἀϑανάτων μετὰ φῦλον 1110,38. Κελτῶν
φῦλα 831,11. ἄσπετα φῦλα victo-
riarum 926,7. κατὰ φῦλα 928,8.

φυλόπιδος ἐξέρυσαν 183,0.

φυσιζώῳ Dionyso 1035,5.

φυσις (δημιουργὸς τῶν ὅλων) 1002,4.
στοργᾷ φύσιν ἐπροτέρησεν 252,1.
ἀρετῆς φυσιν 64,2. πατρὸς φύσιν
ζηλῶν 1107,2.

φυταλίης 812,2.

φύτλα 1086,4.

ἄνθεα πάντα φύουσιν 868,4. Uoc
ἄνϑεα 569,6. mdvra dvorri Atti
824,3. κεῖθεν ἐγὼ φυόμην 640,2.
τῷ πατρὶ τῷ φυύσαντι 10,2. φύντα
τρὶς ἑπταέτην 418,2. ἔφυν transitive
167,1. ἔφυσε intransitive (?)
690,5.

φωλαΐδες ἄρκτοι 1028,46.

φωνὴν i. q. φωνεῖν 989,1. 990,2. φω-
γεῦντι i. q. φωνοῦσι 978,11.

indíces.

φωνὴν ἀπὸ πέτρου ἴεσϑαι 998,8.

óc. ba φωνάεσσαν 609,2.

Ü πάτρας ὅσιος φως 383,1. φωτὸς
δικαιοτάτου θ8,2. ἀρτιτόκου φωτός
015,2. φωτῶν εὐχή 618,39. φωσὶ
φράσας ἀρετάς 615,8.

φῶς πάτρης 002,8. φῶς τὸ ϑανόντων
Christus 725,8. φῶς πατριχόν

726,1. φῶς πᾶσι βροτοῖσιν sis
1029,7. μεϊΔίχινν φῶς Christus

1069,4. κλέους φῶς Add. |228a6.
φωτὸς λυκαβαντας 622,5. αἰω

νων φωτὺς ἐπαυρώμενος 839,2.
φῶτα dies 988,6. φῶτε 8v
lucernas $ive fenestras 645,4.
V. φαος.

φωσφόρον Ἑκάτην 807,3. ὄσσων φωσ-
φόρον αἴγλην 1033,13. V. φαες-

φόρος.

ὡς χάδαν πίῃ 1180, 2.

ἐχάρη 989,8. χήραις particip. (?)
990,9. κεχάρητο 489,3. κεχαρ-
μένος 240,7.

χαίτην ἄπλεκτον 790,8.
μὴ χάλα 1038,3.

χαλκελάτου σάλπιγγος 350,4. εἰκόνι
χαλκελάτῳ 944,2.

χαΐλκεον ἀντίτυπον 835,5.

χαλκεοτέχνην 269,1.

χαλκχόπτης 54.

χαλκοῦ στήσειν τιά 915,8. τέχ-
νης χαλκὸν εἰς καμούσης Add

874 a 3.

χαλκοτύπου παλάμαις 907,2.

χαδὲ τύμβος 404,8.

ἐλπίδων χαράν 246,6.

χαράδρης χεῦμα 782,1.

ἐχώραξα 267,1. 10169. 1028,11. ἐχα-
pats 902,7 (σιδέρῳ). 627,4. 957,3.

indices.

995,12. 1021,1. 1101,1. χαραξας
594,6. 822,11. χαραξατο 246,5.
κεχαραγμένον 102,6.

χαρίεις τύπος 1072,10. χαρίεν τέλος
647,1.

χαρίζετο λειπομένοισι 727,1. χαριζό-
μενος δαπάνας 409, 6. πνεῦμα 204,
18. μὴ μύρα, μὴ στεφάνους χαρίση
στήλη 646,9. χαρίσαι absol. Add.
64626. χαρίσαι ἱστορίαις πόνον
979,2. κεχαρισμένος 980,9. τὠμῷ
κεχαρισμένε ϑυμῷ 125,3. κεχαρισ-
μένον ἔσται 10385,12. κεχαρισμένον
ἥσται ἄγαλμα 1046,48.

ϑεοῦ χάρις 1068,3. Φειδιακὴν χάριτα
794 ,4. χαίριν πνέοις 811,7. εἶχεν χαίριν
ἐπὶ μετύποις 910,7. εὐσεβείας 61,8.
τιμᾶς 335,9. βαιὴν χάριν 683, 4. δισσὴ
χάρις 11260,1. διπλὴν χάριν 1119,2.
κενεὰ χάρις 851,1. ἐπιτυμβίδιον
χάριν 621,5. χάριν νέμων 786,8.
τίνουσα 181,2. πορὼν praef. 1046
a9. ἀντιδιδους 753,2. 758,2. ἀν-
ταποδοίη 784,2. τελεῖν χάριτα
845,4. χαριν οὐκ ἔλαβες 478,4.
χαριν οἱ ἀπεμνήσαντο δικαίαν (dei)
168,9. χάριν οὐ δικαίαν κεκόμισμαι
98,3. χάριν ϑεμένη 153,4. ἐκσώ-
ζων Add. 228 a5. τιμῶσα χάριν
σήν 716,4. χάριν οἶδα 200,2. 803,4.
947,7. ἔγνω 822,3. χάριτες φιλίης
99,2, χαρίτων φάος 1027,14. λοι-
σθοτάτας χάριτας 513,8. ὠδίνων
χαριτας 514,6. χάριτας γενέταισιν
ὀφειλομένας 207,5. ἀνδρὶ δεικνυμένα
χοίριτας 244,6. χαριτας λαβεῖν
897,2. τὰς βιότου χάριτας παρέχων
898,2. δαπάνην ἐξανύσας χάρισιν
430,8.

χαριστήρια Add. 805 a.

χαριτοβλεφάροις ὄμμασι 169,2.

615

χαριτῶπις 169,7.

πολίταις χάρμα 859,06. παάτρᾳ 917,8.
λαλέοις δὲ τι χάρμα τινί 1014,1.
τοῖς ἀγαϑοῖς χάρματα — 452,16.
χάρματα δοίης 818,19.

βότρυν χαρμοδότειραν 1028,79.

χαροπὸς Ἄρης 180,1.

χαρταρι(οὴς 309,2.

Βορέου χεῖμα 214,4. χείματος ὥρη
1067,3.

ποταμοῦ χειμερίοιτι δρόμοις 1078,92.

χειμων 649,5.

Κυκλωπείας χειρὸς ἔδειμε βία 1053,2.
ἔργα σοφῆς χερός 569,9. μετὰ
χείρεσι 313,1.

χείρονας λύπας 107,
σος) 314,16.

χελιδονίς 846,11, 582,8.

χαράδρης χεῦμα 782,1. Νείλου 981,8.
χεύματα Νείλου 979,5.

χοὰς χείουσαι 313,8. V. s. v. λοιβή.
χρυσὸν ἔχευε ἀμφὶ λίϑῳ 804,1. ἡδὺ
χέουσα μέλος locusta 546,12. χεί-
λεσι λειρὰ χέων cicada 546,10. γέ-
λωτα χέεις 1027,82. χέεν χῶμα
89,5. τύμβον ἔχευέ 335,12. χεῦαν
(τάφον) 234,6. χέομαι effusa sum
990,12. γαῖα χυϑεῖσα praef. 222

9. χειροτέρη (νοῦ-

bll. τάφῳ περὶ τῷδε χυϑεῖσα
mater 184,1. χυϑεῖσα μήτηρ

(Memnonis) Ἠώς 995,5.
χηλος 325,5.

χήρα 965,5. χήρην 590,2. Add.
497 a 1.
χηρείαν 664,7. χηρείαις μείνασα
614,5.

χῆρος δόμος 224,5. χῆρον βίον 406,
13. χήρη εὐνῇ 1046,12.
ἐν χηροσύνη 870,2. χηροσυνην 514,06.
ϑαλαμου 204,14. χηροσύνης δάκρυον
870,4.
42"

676

παρ᾽ ὀχθαις χῆαμαλαιϊς 272,8.

χϑισόόν 989,1.

χϑόνιος ταφος 81,2. 91,3.
Ἑκατη 1136 , 5.
998, 18.

τρὶς δύο χιλιάδας 712,2.

χιλῷ 1046, 88.

χιονέοις προφωποις 169,3.

χίος iactus caninus 1038,2. 17.

σῶμα χιτὼν ψυχῆς 651,0.

χλαῖναν περὶ αὐχένι θέσθαι 114,8.

χλαμυδηφόροι 1035,15.

ἐκ χλαμύδος ᾧχετ᾽ ἐς Αδα 222,8.
χλαμύδας περὶ χρωτὶ βαλέσϑαι
290,3. χλαμυδεσσι ἀμφεμμνοι
1035,25.

ποίην χλωρὰ ϑέουσαν 1040,83.

χνοαίοντος ἰούλου 569,1.

χοῶν Add. 29745.
χοὰς χείουσαι 313,3.

ἡλικίης χοικῶν 157,1 adu.

χοιράδας 1028,77.

χόλος Satanas 11404.

σοφὴς ἱερῆς τε χορείης 008,2. ἔστασα
χορείαν 1028,65.

χορουει | 050, 11.
688 a 7.

ἐχορηγεε 929,1,

χοραγία 928,9.

χοραγοὶ 927,1.

ἱμερόεντα χορόν — Musarum — Add.
1029a6. χορῶν deorum 1025,9.
ἠνϑέων χοροῖς 1049,6. φυλέτας χο-
ρὸς 927,1. ἠδυγέλωτι χορῷ (comico)
935,1. χορῷ ἀνδρῶν 929,1. ἐγκυ-
κλίοισι χοροῖσι 920,9. χορὸν εὐρὺν
ἄϑυρον 325,9. — χορὸς ἀϑανατων
(turba) 253,2. ἐς χορὸν ἡ ϑεάων
1040,57. χορὸς 3usciówv 1046,50.
στύλων χορόν 995,12.

ἡλυσίησι χοβοστασιησιν 1040,58.

χθονία
χϑονίων ὅρμον

ἐχόρευν — Add.

χοαῖς ibid. v. 3.

judices.

φαίνων χραίσμησιν ἅπασιν Add. 90323.

ἀγαθῷ χρησάμενον βιότῳ 213,3. χρὴ-
σαι βιότῳ 303,3. φϑονερῷ δαίμονι
ἀρησα μένη 497,2.

τὸ χρεών 519,0.

χρήζω 194, 2.
χρὴμα τὸ πᾶν Θείας (caniculae)
626,1. χρήματος Αὐσονίου aerarii

622,4.

χρημοσύνην ἔλιπεν 594,12.

Φοίβου χρησμοῖσι 1038,26.

χρησμωδέ Manduli 1023,2.
1040,3.

χρηστῷ πρὸς πάλην 602,1.

λουτροῖς χρισαμένη Χριστοῦ
726,2.

Xpovioug πρήξιας 818,8.

χρόνου τέλος 217,6. τὸν ἀεὶ χρόνον
884,5. 1013,1. Χρόνον aetatem
218,2. ἐν μακροῖσι χρόνοις 894,2.
τεσσαράκοντα χρόνους ἐνιαυτῶν
475,6. εἴκοσι ὃὶς χρόνους λυχα-
βάντων 586,3. ἔπτ᾽ ἐπὶ τριήκοντα
χρόνους βίοτον τελεϑούση 686, 8.
πολλοῖσι χρόνοις γεγαῶτα. 601, 2.
εἴτ᾽ ἤμην πρότερον εἴτε χρόνοις ἔσο-
μαι 615,06.

χρυσάορος. . Add. 688a.

χρυσὴς ᾿Αφροδίτης 727,4. χρυσέη;
ϑεοῦ 257,1. αὐτῆς χρυσοτέρη
Κύπριδος 582,2. χρυσὴν εἰκένα
857,4. χρυσέῳ αἰγάλματι 897,
χρυσέοισιν ἀγάλμασιν 896,3. χρυ-
σείοισι ϑράόνοισι deorum 3812, 12.
χρυσοῦς nummos aureos 2356, 4.
χρυτοῦν monct χρησμόν 1039,22.
1040,27. χρύσεον -yéreg avüvst-
φήνας Christus 1024,2. crus
πέφρακται τὸ χρύσεον 551,8.

χρυ ταοέϑειρε Apollo 1025,3.

χρυσάήϑρονος "law; 1028,7.

A pollo

μύρον

indices.

ϑεῶν δωματα χρυσοπαγὴ 465,14.

χρυσόπολι “Ἱεράπολι 1074,2.

χρυσοῦ παμφανόωντα βολαῖς Sara-
pin 832,2. χρυσὸν ἔχευεν ἀμφὶ
λίθῳ 804,1. οὐχὶ πέπλους, οὐ
χρυσὸν ἐθαύμασεν 83,1. χρυ-
σοῖο καὶ ἡἠλέκτροιο φαεινοῦ κρέσ-
cuv ἦν ἔλιπες σελίδα, 618 ep. 19.
οὐδὲν ἀφαυρότερος χρυσοῦ λίθος 815,1.

χρυσοστέφανος Osiris 1029,2.

χρυσοχέλυ Παιάν 1023,1. 14 adn.

χρυσοχόος 619,2.

χρώμασι ϑείοις 610,5.

N ^
ἀπ᾿ εὐόδμου χρωτὸς ἰοῦσα δρόσος

569,8. χλαμυδὰς περὶ χρωτὶ
βαλέσϑαι 995,3. οἷος ἔφυς χρόα
655,4. ἐἵμασι κοσμούμεϑ᾽ ἐπὶ

χρόα λευκοῖς 1049,9. πορφυρέαν
ἐσθῆτα λιϑοξόος ἐς χρόα λευκὸν
ϑῆκε 1107, 1. τηκομένη χρόα
καλόν 493,8. λευκοῖσιν φαάρεσσι
καλυψαμένα χρόα καλόν 1110,2.

χυδανὴ γαῖα 495,2.

χυτὴ κόνις 151,1. χυτὰν κόνιν 518,5.
χυτὴν καταχεῦαι 1034,25.

χῶμα 585,1. τῇ τῶν χωμάτων
(monticulorum) κόνει 996,3.

τύμβον ἔχωσεν 409,2. 517,10. ταφον
246,1. σῆμα 248,0. χῶσεν sepe-
livit Add. 49725.

μετέβης ἐς ἀμείνονα χῶρον 649,1.

βαλὼν ψαιστὰ παρὰ ξοάνῳ 719,6.

ψαλμοῖς 928,8, ψαλμοῖς ἁγίοις 421,6.

τάφους Κεκροπίους Λιβυκῶν ἀντὶ λάχεν
ψαμάϑων 118,6. παρὰ ψαμάϑοις
719,4.

ψαμμὸν ἀπωσάμενοι 1015,4.

ψαύων μελέεσσι 491,7. ψαύσας βιό-
τοιο 081,9.

611

ψευδωνυμόν με δαίμων ϑῆκεν 42,8.

νύκτα μίαν ψεῦστιν 418,3.

ψηφοδέτης 532,2.

βουλῆς καὶ δήμου ψηφισσα μένης 810,7.

βουλῆς ᾿ἈΑρείας ψῆφος 893,1. ψῆφον
δικαίαν 1039,23. ψήφους καὶ μέ-
τρα διδάξας 591,8. ᾿

κατὰ ψυχαν 980,2. ψυχὴν εἶλαν ἀπ’
ὄσσων 314,94. δώσει τάνδε λίϑῳ
ψυχάν 1109,2. --- ψυχή ipse homo
430,9. ναίω dÜavar ψυχή 261,11.
ἀγαϑὴ ψυχή 101,1. ἐμαὶ ψυχαί
810,5.

ψυχικὰ δῶρα 815,4 adn.

ψυχίον 615,2.

δάκρυα οὐ Ψύχει γενέτης 152,11.
κενεῷ πρὸς ψύχετε τύμβῳ 292,5.

ὠγυγίων ᾿Ἐριχϑονιδᾶν 845,2.

ᾧδαῖς τιμῶσιν τάφον Add. 29723.'

ὠδείῳ Patarensi 412,4.

παῦσον ὠδίνουσα 321,19.
ὠδίνει anxia est 1108,2.

ἃ Κύπρις

ὠμὸν ἔτ᾽ ὠδίνων φόρτον 467,2.
ὠκεανός 1015,18. ὠκεανοῖο Add.
24221. Αἰγαίου ὠκεανοῖο 1140,7.

ὅσσα πέριξ γαίης ὠκεανὸς νέμεται
1088,2.

νηὸς ἐπ᾽ ὠκυάλου 228,6.

ὠκυμορος 540,2. gen. 246,1 (ὠκυμοί-
pov). 527,1. dat. 374,5. 383,3. acc.
699,1. Add. 242a4. gen. plur.
614,6.

ὠκυπετής μόρος 148,2.

νέας ὠκυπορούσας 981,10.

ὠκυπόροις ἐλάταις 1028,65.

λαάχον ὠκίστην ἀτραπὸν εἰς ᾿Αἰδὴν
414,2.

ὠμηστὰς ϑῆρας 831,6.

ὠμὸν ἔτ᾽ ὠδίνων φόρτον 467,2. ὠμὴν

6178 indices,

ἐπωώραν 1039,24. ἐξ ὠμῶν χρόνων | ὡριον ἄνϑος 319,3.

180,2. ὥριστος ἐν ἡμερίοισι 441,6.
dva 1025,4. ὦ ἄνα 786,6. ὡρομέδων Apollo 1025,3. 1036,2.
ὠνεῖσϑαι πωλεῖν τε 1038,94. ὡροσύνης 414,4.

χείματος ὥρη 1067,93. ἐνείατος ὥρην | λύκος ὠρυκτάς 1028,47.
891,2. ἀνϑουσης ὥρης 824,4. xa9' | ὡς ἐμέ 328,2.
ὥραν 550,5. — wpa tempestas| καὶ ὡς 333,9. καὶ ὡς τεϑνῶσαν
482,1. ὁ 313,13.

ὡραῖον καρπὸν 812,4. ὠφελίην τέχνης 780,4.

VI. RES ET GRAMMATICA POTIORA.

Acherusius lacus lacrimis defuncti | Aesculapius a Baccho altus educa-

inpletur 702,8.

acrosticha 149 cf. praef. 725. 726.
1096. duplex 979.

acroteria in templo: Victorias inter
duas media Proserpina 818,10.

adiectiva duplici generi adstricta
αὐχμηροὺς εὐνάς 431,8. κῆρα μινυν-
ϑάδιον 603,2. triplici κυδάλιμος 511,1].
874,1. 917,4 et conpositum ἀκίνητος
1046,73. — adi. ἀμύμων bar-
barus dat. pl ἀμύμωσιν 451,8.
594,6. — adi. mascula forma cum
substantivo feminino 594,7. 1046,
50. 1075,3. — adi. cum substan-
tivo eiusdem stirpis 155,1. 365,3.
564,4. 692,3. 838,2. — duo adi
eiusdem stirpis sed sententiae con-
trariae πολυπαιδὰς ἄπαιδας 944,11.

adoptata filia 205,2.

adpositio ὀστέα καὶ σάρκας — παῖδα
τὸν ἡδύν 90,1. ϑέσϑαι νέκυν εἰς
ἐμὲ νηδὺν 502,8.

adsimilatio pron. relat. 502,9. 555,06.

aedificium — epulantium in usum
1049 adn.

Aeneades omnes Bomani 1046,89 adn.

aenigma Homero propositum 1105.
de talis 1120. arithmeticum 1121.

tusque 1027,43. incantamentis
adversatur 1026,2. ab dis inferis
timetur 1026,83.

agonotheta 491,6. V. ind. verb.

agricolae 116. 321. 446. 452. 453.

Aiacis heroum prope Ilium novum
1081. — 'Aíac nomen anapaesticum
1095 adn.

τὸ ἀληϑές et τὸ σαφές inter se opposita
1084,13.

Alexandri M. origines 1088b.

ἀλλα postpositum 30,5. 42,3. 618
ep. 5. ἀλλά — δέ 609,4. Υ͂. δ᾽
ἀλλα,

ἄλλο praescriptum alteri epigram-
mati 550.

Amor σώφρων 811,7 cf. Add. cum
Pane luctans 1103. balnea face
calefacit 810,10.

amoris expertibus gravem poenam
minatur Isis 1028,40.

anacolutha oratio 372,93. — anaco-
luthia participii 704,3. 870,7. —
V. casus.

anaglyphum describitur 96,2.

anagnostes christianus 427,06.

analogica forma cigiéro pro εἰςίτω
1138,2 cf. adn.

680

&naphora articuli 207,1 (ὁ — ὁ — ὃ).
822,1 (ὁ --- ὁ). Add. 552a5 (o
— ᾧ-- οὗ). 60]. 841. 868,9.
900 (τόν --- τόν — vov). 582. 904
(ἡ --- ἡ -- ἡ). 1064,}1 (ἧς — 79).
418,8. 556. 078 (τήν — τήν — τήν).
555,1. ὃ (rv — τήν — ἡ — ἡ). praef.
229b6 (ταῖς — ταῖς). 859,7. 1027,
30 (ὦ -- ὦ). articuli cum pron,
relat. 260 (ray — τὰν --- ày — 4 —
4). pron. relat. 643,7 (οὗ — ov).
1028,46 (ὦν — ταν). 663,7 (ὡς μέν
— uc δέ). 655,5 (οἷος ---- οἷος ---
οἷος --- ὄσσων τε). 1080,2 (οἷον —
οἷον). 969,7 (ὅσσα — ὅσα). pron.

demonstr. 822,5 (οὗτος ---- οὗτος).
618, 81 (ταῦτα — ταῦτα). 1028,
36 (ἄδε — ἄδε ---- dós) 1029,8

(αὐτος ---- αὐτός). 831,13 (αὐτόν ----
aurov) negationum οὐ — οὐ 208,
19. 374,3. 551,10. 696,5. 719,4.
οὐχί — οὐ 83,1. σὐ — οὐδέ 256,7.
214,1. 564,5. οὐδὲ μέν — οὐδὲ 663,5.
οὐδεὶς — οὔτις 391,1. οὐ --- e) —
οὐ 313,3. 1064,5. οὐκ — οὐκ —
οὐδὲ 655,9. μή — μὴ — μηδέ 646,9.
οὐκ — οὐ — οὐκ — οὐχί 646,3. οὐ-
κέτι — οὐδὲ — οὐδέ — οὔτε 720,2.
οὐ — οὐ — οὐδὲ — ἀλλά 546,5. οὐ
— οὐ — οὐ — οὐ — οὐ 649.5. οὐκέτι
— οὔτε — οὐ — οὐ — οὐ 211,1. ἐν-
ϑαὸε — ἐνθαθε 720,1. ἔνϑεν — ἔνϑεν
WARS. τυλοῦ uev — τυγλοῦ oc Add.
24389. παντν — πάντη 0€ — πάντν
Se δῦ 5. acri — ἄρτι 205,1. 231,3.
465,1. 624,5.
]1041,1. s::— ες δέῖ,1.

εἰ — οἱ 413.7.
932,1,

— vw
ἀνα, — dix; 902,l.
eR. ἐς οὖ ες

— £s dul.
645.1.

5 e
ξι τ £i

Sis -- ἄξια 994,0.

ἔτι --- ἔστι 509,1. v;

uix — ux 941,15. |
ἔξοχε |

indices.

— ἔξοχε 243,10. ὄλβιε — ὄλβιε 243,
15. πολλοῖς — πολλαὶς 609,1. εἶδε
--- εἶδε 327,5. εἶἷλεν — εἷλεν 80,1.
ἴσχεο — ἴσχε 651,5. κλαίει --- κλαίει

— μύρονται 550,1. κλαύσατε ---
κλαύσατε 564,1. οἶδε --- οἶδέ τε

994,1. — anaphora turbata 567,9.

anima κοῦφον πτερὸν habet 312,5.
curis libera evadit 653,4. anima
et corpus igne purgata 109,5. ari-
m& tamquam mutuum a caelo ac-
ceptum redditur 613,6. Add.
71284 cf. adn. deo hominis vir-
tutem nuntiat (christian.) 422.
anima defunctae loquens adparet
parentibus 320b. 372,33. anima-
rum migratio 882,3. anima ad
caelum, corpus in terram, similia
21,9. 35,9. 41,1. 90,2. 104,5. 148,3.
150,7. 156,1. 159,2. 175,3. 225.
243,5. 18. 290,5. 261,5. 2884.
315,1. 324,1. 325,5. 422. 422.
462,5. 12. 502,12. 522,13. 642,7.
651,2. 652,1. 1063,3. Add. 64623.

anni not& additur 322 sq. 341. 380.
396. 410. 421. 452,8. 793. 832.
841. 844. 901. 978. 983. 9387 sq.
996. 998 sq. 1063. 1069. 1096.

Antiochus tribus atticae eponymus
vocatur ἔγγονος Ἡρακλέους 951,8.

Anubis rex deorum 1029,1. eius no-
mina ibid. 1 sqq.

Apollo εὐσεβέων χῶρον ἐπέρχομινε;
Add. 228 b 8. iuvenibus omnis
bona tribuit 473,4. eius status
consecranda ad pestilentiam arer-
tendam 1034,29.

. aquam frigidam Pluto rogatur vt

defuncto porrigat 658,1. 113,115
quae aqua Mnemosymes ex Ííonte
est 1037,95.

indices.

aquaeductus Hadriani Athenis 162,5.
Sardibus 903,2. |

ara XII deorum Xanthi 768,
1043,3.

apud Arbela pugna conmissa 1088.

Arcadum cum Syracusanis Gelonis
aetate conmercium 744 adn.

archetypum commune 956 sqq. 371
adn. 414 sq. 449 adn. 576 sqq.
896 sq. 983 sq.

architectus 412, 450,7. 599. 1058.

archontes attici 820,2. 844. 868,3.
927. 928,7. 954 sqq. 960. 963 sq.
966. 968sq. 1128,18. Add. 88685.
— ἀρχόντων xal ταμιῶν Calliupo-
litanorum. 1034,33.

arenae Thebanae iuxta Memnonem
996,3.

Aristarchi praeceptum 831,7 adn. cf.
1035,13 adn.

Aristophanis Byzantii de Menandro
iudicium 1085,12.

Aristotelis mors voluntaria 847,3 adn.

articulus ab substantivo ipso verbo
seiunctus 1047,8. art. τό enun-
tiato interrogativo ^ praemissus
339,3. relativo 1046,72. art. cum
pronomine αὐτὸς male coaluit
τὰἀτόν 311,9. ταὐτοῖς 425,6.

artificis nomen additum 6 (cf. praef.)
8. 18. 43. 472. 751,3. 752. 159.
761. 763. 765. 769,2. 850. 861.
852. 853. 917. 932. 938. 947b.
Add. 4a. 197a. 492a praef.
938a. 11002.

assessor tribunalis Bithynici 395,4.

astronomus geometra philologus idem
homo 185.

asyndeta 155. 644,9.

Athenis

Athenae ϑεοῖσι μάλιστα φίλαι ϑνητοῖσί

τε 88,1.

681

attica indolesin epigr. neapolitano 557.

aurifex 46,1. 619.

auriga 375. 611sq. 932—935. au-
riga, deinde nauta 339,6. 11.
aurigae ab inperatore statua per-
missa 935,1.

avus, non pater nominatus 444,2,
avus et nepos cognomines 732,1.
890,1.

αὐτάρ ab initio epigrammatis 154.
in apodosi 325,5.

Bacchi specie indutae statuae 705.821.

Iuliae Balbillae origines 991,9 8qq.

barbarae formae verborum: εἶλαν
314,24. ἀνεῖλαν ibid. 18. ἀπήγαγαν
526,2. ἥρπαξες 570,1. ἦτον i.q. ἦν
119,2. ἐξέτεμες 570,4. ἤλπιζα 167,0,
ἤλυϑα 564,4. ἦλθα 722,1. 920 112.
ἔσχα 290,4. 689,7. 722,2. ϑέλαις
(opt, aor. ἤϑελα) 339,3 adn. xar-
éxrwy 5046,15 adn. χκατέλιπα 731,3.
ἤφεραν 168,2. substantivorum ac-
cusativi ἀωρότηταν (Ὁ) 372,32 adn.
λιμέναν 168,3. λυκάβαν 828,8. ma-
τέραν 312 in. 522,10. νεότηταν 368,8.
πατρίδαν 168,5. 920 n l. χαριταν
167,6. adiectivorum: ἀσφαλὴν πρᾶ-
Ew 1038,92. ἡδὺν et γλυκύν neutra
719,8. 9. pronominum: ἐμέν pro
ἐμέ 322,6. τίς pro ὅστις 376a. b. c.
729,1. καὶ οὕτως pro ὡςαύτως 1038,
24. — augmentum inperativo ad-
ditum 452,19 (προὔπεμπε).

Bassidarum originem Bassus homo
romanus iactat 802,1.

ἡ βουλὴ τῶν $ 877. τῶν χ 867. 955.
τῶν Xy 878.

brevitas quaesita 315.

682

Cabiri Vrani filii Jovem nascentem
viderunt 1035,7 sq.

caelebs gloriatur 522,7. 713,11.

caleeamentum senatorium 1046,23
adn.

Cambyses Memnonis eversor 991,3.
1000,8. 1003,5.

canis 329. 332. 626. 627.

Capitolinum certamen 618. Capito-
linus Jupiter (?) 398,1 adn.

caprifera figura 1102. ,

carmina &uro et electro potiora 618
ep. 19.

casuum anacoluthia 339,7. 609. 624,5.
920112. — nomin. pro vocativo
475,5 (πολὺ φίλτατος). 907,5 (φί-
λος). — gen. σφῶν κτεάνων pro ἐκ
σφ. xr. 407,6. genetivi duo, unus
subiectivus, alter obiectivus copula

ἠδέ coniuncti 1066,2. — accusat.
pro nominativo 722,4 adn. acc.
duplex τὸν κῆδος ὁμοφρονέως

πᾶσ' ἐδάκρυσε πόλις 493,0. acc.
plur. decl. prim. ultimam corripit
δίκας 641,15.

Catana εὐσεβέων ürbs 887,1.

Cecropis filiae Minervae sacerdotes
1046,54.

Celtarum in Asiam expeditiones
Add. 242a.

cenotaphia 89,1. 164. 230. 252. 285.
976. 475.

Ceryx Herodis gentis auctor 1046,33.

Chios vinosa 88,5.

choregus 603 adn.

christianus homo Ammonis templum
adit eiusque rei veniam petit a
Christo 1024.

Christus aurei saeculi auctor 1024.2.

circensium factionum certamina 935.

civis duarum civitatum 35,9. 362,1.

indices.

1 con-
264,9. 851,4.

8766. — cives et
iuncti 1,1. 251,1.
Add. 228 b 5.

classis Pontica 337,1. Misenensis 838.

clausulae versuum sono similes, sen-
tentia diversae 564,2. 6. 570,3,
891,2 adn.

Cleonaeorum apud Tanagram occi-
sorum epitaphium 20.

Codri sepulcrum 1083.

columbarium in sepulcris Syriacis
441,9. 448,3. 450,2. 452,13.

conloquium viatoris cum defuncto
110. 140. 218. 245. 247. 248. 661.
cum sepulcro 256. 347. 625.

conparatur puer cum laccho Endy-
mione Hercule 690,5 sq. iuvenis
cognominis cum Themistocle 112,3.
mulier cam Alcestide 277,4. 618,8.
cum Penelope 277,4. 471,3. 558,2.
cum Sirenibus 582,1. cum Venere
582,2. cum Leda 648,8. cum Ama-
zone 727,12. mulier Alcinoo hospi-
talior 545,2. domus cum Alcinoi
magnificentia 1056,39. conparatur
defunctus arboris ramo discerpto
538,6. (cf. 569,4. 570,4). defunctae
mors cum raptu Proserpinae 324
adn.

corpus naturae vinculum 463,2. —
V. anima.

crucis signum 1068,9.

cabicularius 555,4 adn.

Cypriorum regum gens 846.

Daedala ludi 931,3.

δέ in apodosi 243,32. δέ duplex 339,2.
δ᾽ ἀλλά 298,5.

decurio (senator) 714,3.

demoticum in ipsis versibus 75,3; in
lusus gratiam 66,1.

indices,

Dianae Seythiae imago ab Oreste
Patmum translata 872,9.

dictata a ludimagistro 1119.

didascaliae 928. 929.

Δίκη corpora κατέλυσε 522,19, in
Δίκης fano hominum iustitiae
operatorum statuae conlocatae 905.
906. 909.

diphthongi ionicae ao et eo 774,2. 3.

distichon idem bis positum in eodem
epitaphio 506,6.11. disticha sin-
gula ita sese excipiunt ut proximo
quoque unum aliquod ex guperiori
vocabulum repetatur 261 adn.

diversium 935,3 adn.

donum hospitis 1132,2. mulieris ad
amicam 1130.

dorica forma ἀρετᾶς in epigr. attico
30,6. 69,1.

Dymaeorum de Eleis victoria 790.

ἡ pro αἱ et contra saepius 372.

édy verbi vis duplex 1111,4.

eire in sola altera enuntiati parte
positum 588,6.

eliditur iota àv98" ἔχων 615,9. περ’
ἐμεῖο 870,7, iota dativi sing. elisum
excusatur 772,1. iota dat, pl. elisum
818,14. 1035,25.

enallages figura: βίος pro homine
489,3.

epanalepsis 202,1. 388,6. 549,9. 570,7.
828,5. 1027,81. 1044,1. 1089,4.
1140,1. Add. 10293 2.

epheborum amicitiae monumenta 957.
958. 963.

epigramma sepulerale in vasculo
scriptum 1134. 1135. — ep. de
iuvene scriptum in mulierem trans-
latum 169; de virgine scriptum
iuveni adhibitum 521; de patre

683

scriptum in matrem translatum
679,3. — epigr. ἰσόψηφον 806.

ἐπιφανεια Aesculapii 802,5.

epithetorum copia in carminibus atti-
cis 151 adn. 169 adn. 173,5.

epizeuxis figura 462,9. 467,3.

equus 629.

Erythrarum urbis fabulosa origo
904 adn.

Europae et Asiae nominibus inpe-
rium romanum conprehenditur
978,3. — "V. s. v. Graeci.

Faustina maior altera Ceres 1046,6
adn.

floribus ornatum sepulerum 73,1.
flores ad sepulerum — nascantur
569,6. ab ossibus flores 191,7.
947,1. 548.

fontes apud inferos duo Δήϑης et
Μνημοσύνης 1037.

fratres tres duodenorum annorum, e
quibus duo eiusdem nominis 732.

futurum pro inperativo 646,10. cum
dv pro coniunctivo 376 b1c1l
d1 62.

yàp quarto loco positum 30,4. primo
alterius pentametri partis loco

. 933,8. ter deinceps positum 226,
9. 5. 7.

'y& pronomini demonstrativo in titulo
dedicatorio additum 742,1 adn.

geometra v. astronomus.

gladiator 290. 350sq. 529. 945. Add.
333a. scaeva Add. 307a. certamen
gladiatorium 407,4.

Gorgiae Delphis et Olympiae honores
Add. 875a.

Gothorum in Graeciam expeditio
Add. 97a 9.

684

Graecorum et Romanorum nominibus
omnes inperii gentes conprehendun-
tur 272,9. Add. 888a2. V. s. v.
Europa. — Graecorum sacra 8
loviano eversa 1060,3.

grammaticus 402. 534. 538.

gymnasia maiorum natu et adule-
scentulorum separata 228,7.

yuv4y ea quae peperit vocatur 505,3.

Hades corrumpi non potest 141,3
cf. v. 6.

Hadrianus poeta 811. 1089. Add.
888a 5; eius iter aegyptium 988 sqq.

Harpocrates biformis 833,2.

Harpyiae liberos rapiunt 1046,14.

Hectoris heroum apud Ilienses 1080.

Hercules ab initio Alcaeus nominatus
1082a. Δίκης ϑετὸς υἱος 831,7. eius
labores xit 863,7. cum parergis
1082. labores in poculo caelati
831. Hercules ἀρετῆς δοτήρ 831,13.
eius coronas superasse aliquis di-
citur 894.

hermae poetarum in bibliotheca po-
siti 108484.

Herodes lingua Athenarum 1046,97.

heroum vetus data occasione resti-
tutum 190.

Herse Pandrosi partes agit 1046,32.
54 adn.

bhierophantae nomen tacetur 862,
863. dicitar maris gurgite inmer-
sum 863,4.

histrio comicus 604 sq.

Horarum in Olympum reditus 1110.

horae antemeridianae labori, reliquae
quieti dandae 1122.

Homeri et Menandri hermae ex ad-
verso positi 1084sq. Homeri pa-
tria 1084.5 54. piscatorum aenigma

indices.

1105. Homereum apud Chios gy-
mnasium 860,4. homericarum fabu-
larum actor 101 adn.

inaurata imago 804,l.

indicativus post ὅς xev (dv) 339,2.
884,6. post ὄφρα dà» 406,8. post
ὅταν 387,8. post ἵνα finale 1096,06.

inperatorum epistula 407,9.

insignia mutant Bacchus et Ter-
psichore 788.

interpolationes lapidari 1027,7—15.

sacerdotibus —pudicis tribuendae
1027,11.

invidiae virtus 1115,2. 1116,1.

iota ante vocalem epsilon factum in
τύμβῳ εἰναλέῳ 594,8 et. Πραιτωρε-
ανός 364,1. — iota ante vocalem
consonantis instar: συμφωνίαν tri-
syllabum 560,6.

Isis super maris undis nata, ab Erebo
nutrita, caeli terrae maris domina
1029,6 8qq. mundi conservatrix
985,4. lunam capite ferens Add
87482; eius pompa 981,10. Isis
apud Andrios culta 1028 p. 440;
hymni isiaci publice inscripti apud
Andrios, Memphitas (1028,4), Tetas
(cf. praef.) ibid. Isiaci λογοι ἱεροί et
δημόσιοι distinguuntur. 1028,10. le-
ges indelebiles 1028,20. Isis e
Osiris eadem matre nati 1028,16
adn. Isis mundum disposuit ibid.
27— 34. navigationis inventrix ibid.
34. 558qq. victimas humanas pro-
hibuit ibid. 45adn. insulas ex mari
evexit ib. 70. superbis inimica ib.
79. praeest nuptiis ib. 37. liberis
et nascendis et educandis ib. 33
8qq. agris colendis ib. 77.

iter ex portu Atheniensium δὰ

indices.

aram XII deorum xL fere stadia
1043,4.

Iupiter mortuorum vindex 542,0.

iurat Iupiter per sidera 618,41. per
Rheam ibid. 21. iuratur per Ho-
merum 1084,12 adn. per Helico-
nem 99,5.

iuris peritus 434.

καὶ σύ in exordio epigr. 584,1. xai
δ᾽ αὐτή 212,21. xaí — δέ 107,1.
108,1. 561,3. 569,6. 815,11. 818,9.
— καί postpositum 618 ep. 7. —
xai et rr inter se confusae parti-
culae 253,5. 344,10 adn. 430,7.
1038,5. 93.

καλός Sensu novicio i. q. bonus 838,1.

καρκίνων versuum genus 1124.

κεν ex κέ i. e. καί corruptum a ]la-
pidario 674,3.

figura ἀπὸ κοινοῦ 440,1. 948,4. prae-
positio ἀπὸ κοινοῦ posita 663,8. 1046,
82. 1104,48. Add. 82822.

lapidarius correctus & poeta 218. 8
se ipso 238,2. 534,8. erravit quod
male intellexit 1046,46 adn.

laus defunctij quod causam nun-
quam dixerit 713,12. quod nec
causas dixerit neque uxorem du-
xerit 5022,15 cf. v. 7. quod nemini
iusiurandum dederit 713,12.

legati Corcyraei Athenis 37. legatus
ad inperatorem missus 896,2. le-
gatus 851 adn.

leo ferarum rex 1016,5. leonum
imagines in sepulcris 242,4. 502,5.

liberi deis cari moriuntur praemature
153,13.

libertus 580. 581. 616. 646. liberta
121,8.

685

librorum Charidemi medici index 309.

lingua graeca et latina 580,12.

litterae 7 cumulatio 352,6. — litterae
inperativi (50: notae numerales
1122,2.

ludimagister 294. 615. 6106.

luscinia mortua in Veneris gremio
canet 628,2.

Maecenatis ad Áugustum praecepta
1022 adn.

Martis specie indutus iuvenis Add.
87425.

mathematicus 597,3. 593 adn.

medicus 200. 202. 243. 3095. 506.
907. 3519. 537,6. 554,1. 558,8.
993,1. 717,8. 884. 885. 886. Add.
805a. medica et obstetrix 45,1.
medicae artis perita mulier 243,
27. — medicus astrologus 592 adn.
philosophus 594,11. medicus egre-
gius et homo probus 107,1. 108,1.
507,1. 593,1. medici oieóvra: 853
adn. medici Paeonis filii 473,2.
medicus laudatur quod: vel libros
adiit 852,3 sq.

Megarensium urbs muris et aquae-
ductu instructa 913,3.

Memno conlapsus 986. inter syrin-
gas numeratur 1018 sq. rhetori
eloquentia par 994,1.

Menandri herma v. Homerus. Amore
socio dignus 1085,1.

mensura itinerum publice iusculpta
1043.

mercator 256,4. 466,1. 714.

Mercurius in palaestra positus iuve-
num custos 948. κηπουρὸς Priapi
vice fungitur 812. 814. Baccho
sociatus 817,4. Aeneam pugna
educit 1046,25. Mercurii pater et

686 indices.

filius Priapus 817,8.
indutus homo 949,1.
meretrix 610.
metonymiae figura: persona pro re
995,5. 997,2 (Aurora) 1028,55.
(Amphitrite). ib. 58 (Tethys).
metrum mutatum propter nomen
616,6.
miles 308,1. 403,14. 445,2. 447,2.
418. 449,4. 713. 1055,23. Add.
273a. miles et agricola idem
416,5.
mimus 606. 607. 608. mima 609.
Minerva Veneri sociata 794. ca-
ptivum liberat, sanat aegrotum
1038,20. Minervae Phidianae ex-
emplum 794. eius statua ὑπάτην
ἄφεσιν hippodromi denotat 795,1.
Mnemosynes apud inferos fons custo-
diis circumdatus 1037,5.

eius specie

monosyllabum νηόν 832,1. λασὺς
981,11.

monstrosus infans 706.
monumentum vetustate dilapsum

restitutum 461. 477. 843. 1089.
mortis genera: bello interfecti 1.21.
24 — 30. 34. 180. 182— 184. 209.
242. 333. 461. 477. 487. 489. 490.
790. Add. 471a. 87448. morbo
absumpt 131. 136. 149. 190. 314.
413. 431. 484, 550. 787, pesti-
lentia11.375. profluvio mortua218,8.
febri 247,2. 465,6. tabe 471,6.
partu 77. 238. 505. Add. 241a
l7. morbo et labore 618 ep. 3.
senio morboque 500. senio 126.
vi percussi 280. 285,2. 334. 624.
de rupe praecipitatus 225. 482.
voluntaria morte 847. Add. 49722.
equum venatus occidit 335,4. in-

cantamentis amatoriis periit puella
688, — V. naufragi. -

mortuus mente praeditus 334,5. bene-
volum sc promittit 278. 328. cum
mortuis licet conloqui 217,2. iu-
venibus licet mortuis loqui 325,7.
mortua marito liberos conmendat
19,4. mortuus adloquitur matrem
ante mortuam 69,3. matrem su-
perstitem adloquitur 510,3. gau-
det matre iuxta sepulta 637,1 coll.
491,7. mortua una pro omnibus
369,6. mortuis querellae molestae
151,14. mortuorum duo ordines
terrestris et caelestis 650,10. mor
tuus deorum a cyatho 312,16.
mortui infantes Plutonis et Pro-
serpinae oblectamenta 272,10. mor-
tuus ex nihilo natus ad nihilum
recidit 646,14. fit στύλη τυμβος
λίϑος εἰκων 311,5.

mulier deae (Dianae?) vel deorum
soror 874,8. Serapidi vicina posita
875,2. honoribus inpertita propter
aviae merita 857; propter patris
8759. pro marito mortua 547,10.
ante maritum mori cupit 555,3 sq.

Musa fatum non arcet 98,2. Musae
lugent mortuum 538,3. omnis
carminis inventrices Add. 102923.

musicus (ἀοιδός) a regibus honoratus
926,16.

mysteriis Eleusiniis initiati Dioscuri
Aesculapius Hercules Hadrianus
863,9 sqq.

naufragi 179. 186. 214. 219. 230.
206. 432. 643. Add. 463al.

nauta 650.

negatio aucta οὐδέ — οὐ 580,7.

indices.

Nemeonices primus Sidoniorum 932.

Neopythagoreorum praecepta 1031
adn.

in nomine luditur 63,1. 128,6. 189,5.
223,11. 245,4. 398,1. 435,3. 4409.
461,9. 469.1. 502,2 cf. v. 8 (ita
ut nomen idem adiectivum sit
Νήδυμον ὕπνον). 615,10 (ita ut no-
men Φίλητος idem adiectivum sit).
958,7. 621,6. 622,1. 640,4. 659,2.
708,1. 737,1. 824,6. 1016,1. nomen
duplex (ὁ vel ἡ καὶ) 387,4. 3992.
979 acrostich. pueri nomina .tria
diversa 867 adn. liberorum no-
mina non addita 9,1. infantis
biennis nomen additum 136,2.
nomen filii desideratur, patris ad-
ditur 209. nomina ab ἀλκή deri-
vata 183 adn. nomina attica ex
adiectivi φίλος formis facta 852
adn. nomen numeris inhabile mutat
metrum 616,5. in duos versus di-
remptum Add. 80585 adn. nomina
romana in graecam speciem trans-
formata 473,1 adn.

numeralis nota metro aptata 283.
694,3. cardinale pro ordinali cum
substantivi numero singulari 415,2.

in numero litterarum lusus vertitur
1096 (v. epigramma ἰσόψηφον).
numero quaternario momentum tri-
buitur 43.

bis nupta mulier Add. 241a. puella
nupta xnI aetatis anno 681,3.

nutrix 48. Peloponnesia 47.

Nymphae puellam sustulere 570,10.
911,1.

Odeum Regillae σῆμα 1046,46.
ὁδοιπόρε pro παροδοιπόρε adn. 167,1.

681

οἷος adiectivum ad verbum pertinens
ad subiectum refertur 116,5.

optativus sine àv 562,7. 618,38.

oraculum Apollinis Grynei 1035.
Alexandri Abonotichitae 875,2.
ex Áeno urbe datum 1034. Apa-
meense 836,2. de annonae inopia
1036. oracula talorum 1038. 1041.
ex litterarum ordine et disposita
et distribuenda 1039. 1010. — ora-
culorum sermo 1038 p. 455 adn.

ordo verborum turbatus 435,5 sq. adn.

Osiris rex Aegypti 1015,9. sphingis
s. Isidis vir 1015,8.

οὐ apud coniunctivum οὐ μιν ὀνόσση-
ται 1046,30.

οὐδέ postpositum 618 ep. 18. οὐδέ
δέ 120,4.

οὔτε — οὐκ (pro οὔτε) 618 ep. 3.

oxymoron 700,5.

Pamboeotia ludi 931,3.

Panathenaica pompa 910.

Parthenii Nicaeensis patria 1089,12
adn. eius in uxorem epicedium ibid.
p. 492. Tiberio et Hadriano di-
lectus poeta 1089,3.

Parthenon: νηὸν ᾿Αϑηναίης 910,3.

patria duplex ἡ μὲν φύσει, ἡ δὲ νό-
μόισιν V, S. V. CiViS.

pauperum cura 860,8. 043,4.7721,7.

pentametri duo prosae orationi in-
serti 326.

Periandri praeceptum in cochleari
argenteo 1113.

pestilentia 11 p. Chr. n. saeculo in
Asia 375. 793. 1035. Athenis
1027 adn.

Φειδιακὴν χάριτα 794,4 adn,

philologus v. astronomus.

688

philosophus 600. ᾿ἸΙαονίης ἐμπέραμος
σοφίης 553. stoicus 105,1. eynicus
1017. Pyrrhonius Add. 241b. phi-
losophus rhetor 170,9.

pluralis pro duali lapidario ignoto
1027,22. pro singular in metri
gratiam 955,1. plurali maiestatis
utitur deus 781,3; mulier attica
1v saeculi 78,3.

podagra laborantibus vinum conmen-
datur 853 adn.

poeta 98. 99. 330. 415. 618 (puer).
Add. 27745. poeta comicus 38.
tragicus (non histrio) 39,3. poeta
postea mercator 613.

positivus cum superlativo coniunctus
δικαιότατοί τ᾽ ἀγανοί τε 648,10.

prueconum certamina 938,2.

praef. urbi (Cpoli) 535,1. praef.
equitum 868,2.

praepositionis ἀμφί usus singularis
Add. 24121. 10. 17. διά c. dat.
828,7. πρὸ c. dat. 841,1, 8. σύν c.
genet. 539,4.

Priamus & se interfectum Achillem
gloriatur 1079,2.

Priapus genua flectens 782,5.

privatus homo magistratuum honores
procurat 905. 906.

᾿ produeta paenultima in vocc. πατήρ
483,1. πυρί 1015,2. Χίος 88,6.

pronominis αὐτός formae: ἀτόν 311,3.
ἁτῶν 9321. ἑατοῖς 940. pron. pers.
ἑοῦ pro ἐμοῦ 618,19. cf. 23. pos-
sessiva cumulata ἐμὴν συύμβιον ἐμεῖο
972,18. pron. demonstr. duplex
ὅδ᾽ ἐκεῖνος 633,1. οὗτος ὅδε Add.
2188 1. pron. demonstr. iteratum
in enuntiato relativo 1111,3 (Calli-
machi epigr.) 397,4. pron. relat.
τόν, ubi ὅν metrum flagitabat (vi

indices.

p. Chr. n. saec.) 1064,5. pron.

relat. κατὰ σύνεσιν constructum
1028,20. adsimilatio pron. relat.
502,9. 555,0.

pronuntianti ζ i. q. « est 204,5. 387,1.
395,1. 433,3. 491,8. 587,4. 721,2.

propheta Apollinis 858sq.

pugilator 262, 291. 602. 942. praef,
9424 1. pugilator idemque pancra-
tiasta eodem die vicit 942. pugila-
torum victoria cruenta 942.

Regillae genus 1046,3.
rhetor 228. 229. 442. 590. 931.

sacerdotes 211,1. 827,3. 832,9. Mi-
nervae 43,3 (xL per annos). 971,1].
Matris magnae 44,1 (mulier).
Apollinis 191. 192 (Carnei). 800,2,
823,1. Apollinis et Jovis 465 (mu-
lier). Dionysi 819,1. Proserpinae
494,1 (virgo). Musarum χληδοῦχος
226,7. Herculis 952,2. Alios 861
— 873. — dea ipsa sacerdotes eli-
git 872,1. 12. 873,5. sacerdotes
sorte lecti 858sq. Aegyptii vete-
rum fabularum periti 992,4.

sacra Graecorum abolita 1068. sacra
pro avertenda pestilentia 1034,21.
1035,13. sacra quotannis obferri
solita neglecta insequenti anno du-
plicata 815,10. sacrificant Palladi
vitulum, Jovi et Baccho bovem,
taurum Aesculapio 1035,21 sqq.
Plutoni haedum, Proserpinae ovem,
nigrum utrumque 1034,23.

Satanae convicia 1140,1—5.

Scriptor rerum jonica usus dialecto
praef. 877b.

senatoribus filiis gloriatur pater 934,2.

sepulerum (sacerdotis) iuxta lovis

indices.

templum 465,8. iuxta domum 444,4.
in ipso domus circuitu 682,4. sub
arboribus 400. 433 (cf. Hom. Il.
Z 419). sub vite 720,6. sepulcri
parietes picti 546b. tumulus 84-
λαμος apud inferos 143,2. sepul-
crum de defuncto nominatum 182.
sepulerum pulerum bonis gaudium,
malis dolor 452,15.

servus 623. 624. serva 121. 531. Add.
8188. servus in libertatem vindi-
catus 120,4 (v. libertus). servi de
terra nati 606 adn.

ἐν σίγνῳ cognomine 168,4.

singularis ethnici numerus pro plu-
rali 743,2, quod tamen valde du-
bium exemplum est. — singulare
κρατός refertus ad plurale ϑεοί
312,15. singulare παλάμη fortasse
ad plurale ἀϑανατοι 562,8 adn.

per somnium dei adparent 774,3.
185,4.

sol omnia facit ut crescant 1031,1.

Sororum par musicum 102. φιλίαν
et πλοῦτον πατρικόν Sororum par
communes censet 81,2.

Sphinx Isidis vice fungitur 1015,8.
expectat Osirin longinquis ex terris
reducem 1015,8. 12. in sphingis
nomine luditur 1016,1.

Statuae hominum dis consecratae
849—852. 858sq. 862—872. 874
—876. Add. 8864 5. iuxta Pro-
machon statua posita 912,4. iuxta
Sarapidem 875. iuxta Dianam 874.
Bromii et Victoriae statuae ὑπὸ
δισσοῖς τρίποσιν positae 924,4. sta-
tua sub ulmo posita 898,2. Eu-
doxiae statua argentea 921,1. sta-
tua marmorea veste porphyretica
induta 1107. equitis statua 8505.
Kaibel, Epigrammata graeca.

689

substantiva neutri generis pluralia
cum verbo plurali 128,7. 368,4.
subst. αἴξ masculino genere utitur
872,4. heteroclitum ϑρῆνος (ὁ et τὸ
ϑρῆνος iuxta) 344,2. 6. 13. 15.

superstitum voces circa defunctum 99.

tabernae vinariae 810,7.

Tantali poena 734,8.

Taphii fontis titulus idem apud Nau-
pactios 1071.

Telesphorus deus princeps epheborum
receptus Áthenis 1027 adn.

ex terra nata ad terram redeunt 75,2.
156,1. 288,9. 438,1.

thermae 810,10.

thesmothetae omnes archontes 878.

tibicen praef. 474a.

tmesis exemplum in sepulcralibus
nullum praeter 517,11. ὃς τὸν ἐμὸν
παρὰ τύμβον ἄγεις expressum for-
tasse ex Callimachi ep. 23,1 ed.
Schn. Praeterea 816,3. 849,3.
928,9. 995,5. 1027,26. 1028,39.
1046,17. 61. 71. 72. 75. 1133.2.

τοι particula addita pronomini demon-
strativo 258,1. 6.

toparcha 430,7.

tribus omnes victoria non explorata
unum una tripodem dedicant 926,

Triopas sacrilegus 1046,95.

Troadis vici 339.

unguenta et corollas vetatur viator
sepulcro inponere 646,9.
Vranus Noctis filius 1029,6.

Valentinianorum secta 726 adn.
venator 196,1. venatores circenses
351,2. 885,1.
venatio circensis 407,5.
44

690

Venus cum Iove et Gratiis inploratar
ab defuncta ut maritum liberosque
tueatur 369,4. eius statua in maris
litore posita 810,1.

verba motus et quietis mutant stru-
cturam velut βαίνειν οἴχεσθαι ἐν 425,6.
690,3. ἥκειν ἐπὶ χώρῳ 714,4. εἶναι
κεῖσϑαι οἰκεῖν εἰς vel ὑπό τι 134,9.
141,1. 212,3. 215,6. 256,1. 380,2.
431,8. 502,22. 728,2. Adde κοσμή-
σαμεν εἰς στέφανον 312,29 et εἰς
Δήμητρα pro eo quod est ἐπ terra
618,12. — omissum verbum ἔχειν
123. dedicandi verbum 385,4. in-
finitivus fut. ἔσεσϑαι 1046,76. ἔστη-
σαν in enuntiato relativo 909,8. —
verbi genus medium pro activo
μίμνεται 265,2. φυλαττομένῳ 816,4.
πεπαυμένον 1030,2.. κευϑομένα 1081,
2. — verbi vis ambigua πιστεύ-
σαντες fidentes simul et conmit-
tentes 875,6.

indices.

versuum exitus vitio liberi 1038,39
adn.

Victoria Bromio sociata 924,3.

virgo peperit 205,4.

virtutis monumentam Helicon 500,4.

vitis domini curam vino rependit
1119,1.

vocabulum idem bis iuxta positum, sed
metrico accentu diverso 551,5. voc.
rei proprium vitatur a poeta elegan-
tiore 948,3. V. s. v. ἰκύω ind. verb.

votum pro reditu 980,12. 981,7. 1023.
votum a filio susceptam pater ra-
tum fecit 756,2.

ξυνεύνου ubi metrum postulabat συν-
εὐνου 212,1.

᾿γγίεια Aesculapii πρῶτον σϑένος 1027,5.
ὕπαρχος proconsul 906 adn.

VII. SCRIPTORES.

Aeschyli Agam. v. 110 Herm. -- 24,3.
Agathiae vel eius quem ille imitatus est distichon Anth. P. VII 593 - 512.
Alcaei Messenii fortasse epigr. n. 790.
Anacreontis fr. 948 - 19,2.
epigr. spurium Α. P. ΥἹ΄ 189 -- 758.
anonymus poeta citatur 480,3.
anonymi poetae versiculus 1112.
À. P. IX 610- 1118.
IX 704 —- 889b adn.
X 43-1122.
X 111-1116.
XI 198 - 1118,
Paus V 24,8 - 748.
VI 10,7 2 938,2 adn.
VII 17,7 2 855,6 adn.
Planud. ap. Duebn. A. Pal. II 608 -- 1124.
Antipatri nescio utrius A. P. VII 25 — 116,5 adn.
Antipatri Sidonii A. P. VIL 6 2 1084a,
VII 29 - 787 adn.
VII 164 - 248 adn.
VII 748 -- 223,4.
append. Plan. 131 - 208,25.
Antipatri Thessalonic. Α. P. IX 517 — 640,4.
Archiae A. P. VII 140 - 483,1 adn.
Aristotelis Pepli ep. 62 B — 41.
ep. 64B 21135.
Arius poeta homericus 1009 subscr.
Arrianus 1015 subscr.

Asclepiodotus poeta, procurator Caesaris 993.
44*

692 indices.

Automedontis A. P. XII 34 - 430,4 adn.
Balbilla v. Iulia.
Caecilia Trebulla 1001. 1002. 1003.
Callimachi Aymn. Jov. 94 — 974,1.

Apoll. 9 2 259,3.

112 z 455,1.
epigr. 2,5 Schn. - 618 ep. 10.
11,2 — 268,8. 559,7.
23,18qd. — 517,11 sq.
26 — 841 adn.
43 - 111].
52,1 - 200,1.

Cratetis Thebani fr. 1B — Add. 1029a1
Crinagorae A. P. VII 628 — 329 adn.
VII 643-371.
Damostratia Rufini uxor 642,16.
Dionysius Magnes 218.
Epicharmi fr. ap. Plut. consol. Apoll. p. 110 2 715,3.
Eueni A. P. 1X 75- 1106.
Euripidiae sententiae 1039,12. .1040,17.
Gregorü A. P. VIII 26 —- 99 adn.
VIII 111- 68.
VIII 147 - 1024,1.
Hegesippi A. P. VII 446,2 - 243,33.
Heracliti A. P. VII 465 - 675 adn.
Hesiodus v. iníra.
Homerus v. infra.
Horatii carm. IV 3,1 — 403,1.
Isocratis ad Demon. 9 2 303,3.
Iulia Balbilla Sabinae Augustae comes aeolica dialecto usa scripsit
988 — 992,

Iunior 810 praescr.
Leonidae Tarentini VI 13-1104.

VII 163 2 247 adn.

VII 440 - 251,1. Add. 228b95.

VII 740 Ξ 298,4 adn.
Licymnii in Hygieam hymnus 1027 b.
Lucullus puer Theodori grammatici discipulus 534 cf. v. 7.
Menandreae sententiae 153,14. 340,8. 426.
Meleagri A. Plan. XVI 124 - 218,12.
Mettius Paeon Sidetes 1006. 1007.

indices. 693

Moschi III 40 -- 205,6 adn.
IV 31-2 344,11.
Oppiani Cyneget. IV 347 Ξ 509,1.
Panthes 721,4.
Parthenii Nicaeensis carmen lapidi inscriptum torrente deletum ab Hadriano
restitutum 1089.
Patroinus 1026 subscr.
Periandri praeceptum 1113.
Philistionis A. P. VII 155 - 609,4.
Philoxeni A. P. IX 819 -- 795 adn.
Pindari olymp. I 13-543,1.
VII 72787 adn.
Pionius 647.
Platonis Apolog. p. 37B - 87] adn.
Α. Pal. VII 670 568,3 sq.
Sanenos Psenosiridis f. 1022.
Sarapion acrosticho nominatus 149.
Sarapion 1016.
Simonidis fr. 66 B - 11372.

fr. 110 — 942,5 adn.

fr. 113. — 5393.

fr. 192. — 371adn. 576,4. 577,6. 578,2.
fr. 132 — 748.

fr. 142. — 768,1. 844,1.

Solonis fr. 13B- Add. 1029 a 1.
praeceptum - 1114.

Spartiani fides 811 adn.

Speusippi ep. 1 B — 56,1 adn.

Q. Sulpicius Maximus puer XI annorum 618.

Theocriti XI 9 - 100,1. 345,1. Add. 552a3.
XVII 57 - 250,1.
XXIII 37 - 380,1. 533,1.

XXV 158 - 1046,83.
Trebulla v. Caecilia.
Zosimus Nedymi f. 502,19.

694 indices,

Memoriae homerieae et hesiodeae.

Homerocentones 649. 998. 999. 1009 adn.
Homeri Iliad.

A 80 τηλόϑι πάτρης - 146,3.
72 ἣν διὰ μαντοσύνην, τήν oi πόρε — 1040 in. ubi fortasse scribendum
Φοῖβος ᾿Απόλλων μαντοσύνην, τήν οἱ πόρε Φοῖβος ᾿Απολλων.
605 λαμπρὸν daos ἠελίοιο Ξ 62,3. 588,5 et saepius.
B 2 Δία δ᾽ οὐκ ἔχε νήδυμος ὕπνος — 101,4 coll. 502,2.
46 ἄφϑιτον αἰεί claueula — 149,9 et saepius.
186 ἄλοχοι xal νήπια τέκνα -- 980,4 ἄλοχον καὶ νήπια τέκνα.
395 do κλέος οὔποτ᾽ ὀλεῖται — 456,2 οὐ κλ. οὔ. ὁλ. 858,7 ἐρατὸν

τέχνας κλ. οὔ. àÀ.
610 καί σφιν ϑεσπέσιον πλοῦτον -- 868,11 ἄσπετον ὃς πάσαις πλοῦ γον κατ-

κατέχευε Κρονίων ἔχευε πόλεσσιν.
DI 47 πόντον ἐπιπλωσας - 256,5.
89 ἐπὶ χϑονὶ πουλυβοτείρη -Ξ- 731,8 χϑονὶ π.
329 δόμον Ἄιδος εἴσω -- 87,4 et saepius.
A 165 ἐυμμελίω Πριάμοιο (codd. εὐ- — 537,5 ἐυμελίαο Τόμοιο.
λίω)
166 Ζεὺς Κρονίδης ὑψίζυγος αἰϑέρι -- 320,1 αὐτὸς Ζεὺς K. 9. αἰ. v.
ναίων
194 ἀμύμονος ἰητῆρος -- 109,4. πολύφρονος ἰητῆρος.
205 ἀρχὸν ᾿Αχαιῶν — 915,1 ἀρχὸν ὁρᾷς Θεόδωρον ᾿Αχαῶν.
461 τὸν δέ σκότος ὄσσε κάλυψεν -- 99,1 τί βαρὺς ax. ὄ. x.
E 83 κλέος ἐσθλὸν ἄροιτο — 185,18 ὧν ἐσθλὸν ἄρατο κλέος.
4 ἀκάματον πῦρ Ξ- 618,7 πυρὸς ἀκαμάτοιο.
64 oi τ᾽ αὐτῷ -- 452,3.
71 ἶσα φίλοισι τέκεσσι - Add. 35a4 οἷσί τ᾽ ἴσον τέχεσιν εἶ, v.
8 adn.
78 ϑεὸς δ᾽ ὡς rlero δήμῳ — 843,3 ϑεὸς ὡς τίετο.
88 Üdwarog καὶ μοῖρα κραταιή -- 290,2. 714,7 ὥλεσεν — ϑανάτῳ μοῖρα x.
160 εἰν ἑνὶ initio versus. — 879,1 eadem versus sede.
248 ἐμῷ κεχαρισμένε ϑυμῷ Ξ- 725,9 τὠμῷ κεχ. ὃ.

913 sq. τίς νύ σε τοιάδ᾽ ἔρεξε, φί- Ξ- 999 eadem δὰ Memnonem, unde
λον τέκος Οὐρανιώνων — μαψιδὶ- ῥέζοντα pro ῥέζουσαν scriptum.
ως ὡςεί τι κακὸν ῥέζουσαν ἐνωπῆ ;

indices. 695

414 κουρίδιον — πόσιν - 325,12.

444 μῆνιν ἀλευάμενος - 841,2 ὕβριν dX ευάμενον.

485 ἀτὰρ οὐδέ — 1046,43. 45 ἀτὰρ οὐδὲ eadem versus

. sede.

749 αὐτόμαται δὲ πύλαι μϑκον — 1110,5 αὐτ. Ó. m. μ. οὐρανοῦ, εἰς δ᾽
σὐρανοῦ, ἃς ἔχον Ὧραν ἴτον Ὧραι.

15 οἰκία ναίων -- 872,2 Πλουτέος οἰκία ναίω.

150 εἰ δ᾽ ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαή- — 1068,11 εἰ δ' ἐθέλεις καὶ τοῦτο κτλ.
μεναι, ὄφρ᾽ ἐὺ εἰδῆς Similia saepe, velut 801,8, 389,8.

340,5. 408,1. 530,1. 698,5. 877,3.

193 τιμῆς βασιλγίδος - 1028,53 βασιληίδα τιμάν cf, adn.

292 Ἑλένην --- εὐπατέρειαν -- 871,8 ᾿Ισίαν εὐπατέρειαν.

880 ἱλασκονται clausula Ξ 1027,4.

455 ἐλεύϑερον ἦμαρ ἀπούρας -- 461.1 ἐλευύϑερον ὦμαρ ἀέξειν.

404 ἀλλά με τεϑγηῶτα χυτὴ κατὰ -- (98,1 παῖδα με τεϑνειῶτα χυτὴ (sic
γαῖα καλύπτει Scribendum) x. «vy. x.

86 ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ z 764,1.

104 βιότοιο τελευτή — 88,7 et saepius.

359 εἰ δ᾽ ἐτεὸν δή initio versus — — 1046,32 ei ἐτεὸν δή v. extr.

18 ἐς Τάρταρον ἠερόεντα -- 1136.3 ὑπὸ Τάρταρον ἀερόεντα.

22 καὶ εἰ μάλα πολλὰ κάμοιτε - 228,5 καμὼν μάλα πολλά.

361 ἐμῶν μενέων ἀπερωεύς -- 1160,1 ἐμῶν μενέων συνέριϑον.

888 πόλεμον δακρυόεντα — 19,2 adn.

404 ἐς δεκάτους περιτελλομένους -- 324,7 τριςκαιδεκάτου περιτελλομένου
ἐνιαυτούς ἐνιαυτοῦ.

539 ἀϑανατος καὶ ἀγήραος ἤματα -- 320,0 ἀϑανατον καὶ ἀγήραον ἥ. T.
πάντα

148 ϑαλίῃ ἐνὶ πολλῆ — 649,2.

161 εὔχομαι εἶναι z 150,3.

390 ἔργα à" ᾿Αϑηναίη γλαυκωπιδὲ -- 208,4. ἔργα δ᾽ ᾿Αϑηναίης.
ἰσοφαρίζειν

404 ἐντὸς ἐέργει clausula -- 545,1.

407 ἐελδομένῳ δέ μοι ἦλθεν ὄν -- 998,2 ἐελδομένῳ μοι ἀκοῦσαι.

446 νέον ἡβώοντα clausula — 598,3 παῖδας λίπον ἡβώοντας.

451 καὶ ἐπαινὴ Περσεφόνεια, — 449,8 καὶ ἐπαινὴ Φερσεφονείᾳ.

486 ἐκ ϑυμοῦ φιλέων z 043,1 ἐκθύμως ᾿φιλέων.

508 ἄσσον ἰούσας - 312,6 deco ἰόντα.

544 ϑηρήτορας ἄνδρας coll. Δ 685 -- 885,1 ϑηρεύτορες ἄνδρες.
ἡγήτορες ἄνδρες
561 πατὴρ καὶ πότνια μύτηρ - 872,91 πατὴρ καὶ πᾶσα πατρὶς καὶ
πότνια μήτηρ. 587,0 πατὴρ x. T. p.

696 indices.

M

bI

699 μυρία δῶρα διδούς Ξ Add. 877a4 μυρία δῶρα τελεῖν. 815,4
ψυχικὰ δῶρα διδούς. 1000,2 μουσικὰ ὃ. ὃ.

4T ἔκλυον αὐδησαντος — 908,5 coll. 988,1.

212 πάντας ἐπ᾽ ἀνθρώπους — 919,12.

181 ζωγρει "Arpéos υἱέ -- 841,7 ζωγρει, δέσποτ᾽ ἄναξ.

137 ἀμείλικτον δ᾽ óm' ἄκουσαν Ξ- 558,5 δικαιοτέρην Üm ἄκουσον.

471 ἐσϑλὸς ἐών -- 221.1 ἐσλὸς ἐών. 744,4 ἑσλὸς ἐὼν et
saepius.

514 ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων -- 600,1.

529 ἱππῆες πεζοί τε — 849,1 πεζοὶ δ᾽ ἱππῦές τε.

578 χρόα λευκὸν -- 1107,1 ἐς χρόα λευκον.

818 αἷμα μέλαν init. versus — 1034,25 αἷμα μέλαν eadem versus
sede.

259 Ζεὺς τερπικέραυνος - 820,6.

99 εὖ πόποι, * μέγα ϑαῦμα τέδ᾽ -- 1009,1.
ὀφϑαλμοῖσιν ὁρῶμαι

121 ἐν φρεσὶ ϑέσϑε -- 298,7.

484 ἥβης ἄνϑος -- 658,2 ἥβης --- ἄνϑος.

687 οὐδ᾽ ἐδύναντο clausula — 324,5 οὐδ᾽ ἐδυνήθη.

163 κέατο ψυχὰς ὀλέσαντες -- 620,8 κείμεσϑ᾽ ἄλαλοι, ψυχὰς ὀλέ-
σαντες.

837 To à ἀμφοτέρων ἧ ἴχετ᾽ αἰϑέρα — 288,4 ψυχὴ μὲν ἐς αἰϑέρα καὶ Διὸς

καὶ Διὸς αὐγάς αὐλάς.

169 8upac ἐπέϑηκε φαεινας — 590,4 ϑύρας ἐπέϑηκα φαεινάς, cf.
818,5 ϑυρας τευύξαντο φαεινάς.

177 ἐκ κράατος ἀϑανάτοιο Ξ- 812,16 κρατὸς dm ἀϑανάτοιο εἴ.
1046.75.

852 κατωμαδὸν ἤλασεν ἵππους — 1028,50 adn.

439 ica φίλοισι τοκεῦσι — 884,1 ἴσον τοι τοκέεσσι.

460 ἐξείλετο ϑυμόν — 820,2 στέρνων ἐξείλετο ϑυμον.

489 ἀνδρὸς ἀριστῆος — 848.2.

128 κέχυτο φλόξ clausula Ξ-- 1084,26 δαινύσϑω φλόξ claus.

457 τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ ϑανόντων — — 7,2. 502,6 cf. 249,4.

540 ϑυμὸν ἀποφϑινύϑουσιν — 414,2 ϑυμὸν ἀποφϑίμενος.

548 λάβε πένθος |. - 289,7 παλίνδρομον ἔλλαβε πένϑος.

665 δῶκε φέρειν Ξ- 228,6 ἔδωκε φέρειν.

711 ἐκατηβόλου ᾿Απόλλωνος Ξ 801,1 ἑκατηβόλον ᾿Απόλλωνα.

849 μοῖρ᾽ ὀλοή — Add. 306a6 μοῖρ᾽ ὀλοη.

856 ψυχὴ δ᾽ ἐκ ῥεϑέων πταμόη -- 243,5.
88 φλογὶ εἴκελος Ἡφαίστοιο - 1015,11 εἴκελον Ἡφαίστῳ

indices. 697

Z 48 Maipa καὶ ᾿Ωρείϑυια — 288,1 Μοῖρα καὶ Εἰλείθυια.
71 σεῦ ἐπιδευομένους — 663,6 ἀρετῆς σῆς ἐπιδευόμενοι.
89 παιδὸς ἀποφϑιμένοιο Ξ Add. 141.

184 κυδρὴ παραΐίκοιτις -- 654,7 adn.

485 rd τ᾽ οὐρανὸς ἐστεφάνωται 1046,72 ὅσσην περὶ τεῖχος ἐύτροχον
ἐστεφάνωται quod ex Homero aliter

ac feci explicandum.

499 ἀνδρὸς ἀποφϑιμένοιο Ξ1184,1.
533 ποταμοῖο παρ᾽ ὄχϑαις - 272,7 map ὄχϑαις --- Μαιάνδρου,
οἵ, adn.
603 ἱμερόεντα χορόν - Add. 1029 46.
T 91 πρέσβα Διὸς ϑυγάτηρ Ἄτη - 1028,16 τυράννων — πρέσβα, Κρόνου
ϑυγάτηρ "Iis.
T 41 Φοῖβος ἀκερσεκόμης z 800,1 dat. 801,1 acc.

219 ἜἘριχϑόνιον βασιλῆα clausula - 1046,89 adn.
222 πωλοισιν ἀγαλλό μεναι ἀταλῆ σιν — 821,5 Δήμητρος ἀγαλλόμενον ἐχέτλησιν.

$ 109 8c δέ με γείνατο μήτηρ - praef. 480a1 da δέ με γείνατο
μήτηρ.
X 44 εὖνιν ἔθηκεν Ξ 552,4 εὖνιν ἔϑηκ᾽ ἀρετῆς.
268 παντοίης ἀρετῆς — 498,2. 609,8. 831,14. Add. 88841.
805 xal ἐσσομένοισι πυϑέσϑαι — 597,5. Cf. 587, 8 et 7 x. à. ἀκούειν.
989 sq. conferri possunt cum 884,6. 958,12 sq.
500 ἐπὶ γούνασι πατρός Ξ-- 89,8.
Y 19 χαῖρέ μοι, ὦ Πάτροκλε, καὶ εἶν — 235,1 χαῖρε Kpiruv σοὶ μέν γε καὶ
'Aióao δόμοισιν εἰν "A. δ
71 πύλας ᾿Αἰδαο περήσω — 558,6 ἣν εἰς ᾿Αίδαο περήσω.
91 ὀστέα νῶιν ὁμὴ σορὸς ἀμφικα- -- 179,21 ὁμὴ c. ἀ. Cf. 590,10 ὁμὴ σ.
λύπτοι d ; μφικαλύψει.
149 νόον οὐκ ἐτέλεσσας — 146,5 οὐκ ἐτέλεσσε πόϑον.
846 βοῦς ἀγελαίας - 1089,10,
Q 105 πένϑος ἄλαστον ἔχουσα -- 343,21 πένθος ἄλαστον ἔχω.
428 οἱ ἀπεμνήσαντο -- 168,9.
450 ὠτὰρ καϑύπερϑεν ἔρεψαν -- 1066,8 xal εὖ καϑυπερϑεν ἐρέψας.
Odyss.
a 496 περισκέπτῳ ἐνὶ qupo — 090,3.
428 κέδν᾽ εἰδυῖα -- 498,9.
431 πρωϑήβην ἔτ᾽ ἐοῦσαν -- 569,1 πρωϑηήβην ἔτι κοῦρον.

y 1 ἠέλιος δ᾽ ἀνόρουσε λιπὼν περικαλ- -- 998,6 ἠελίου λίμνης περικαλλέα ῥεῖϑρα
λέα λίμνην λιπόντος.

698 indices.

196 ὡς ἀγαθὸν καὶ παῖδα κατα- — citatur in Add. 228a 1.
φϑιμένοιο λιπέσϑαι

433 πείρατα τέχνης -- 1054,4 πείρατα πάντα τέχνας.
ὃ 280 πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα, — 806,2 πολλὰ μὲν ἐσθλὰ παϑων φρεσί,
πολλὰ δὲ λυγρὰ πολλὰ δὲ λυγρά.
458 δένδρεον ὑψιπέτηλον -- 271,2 δένδρεσιν ὑψιπετήλοις.
528 δάκρυα ϑερμὰ χέοντο - 872,84 δάκρυα ϑερμὰ χέουσα.
564 ἀλλαΐ σ᾽ ἐς Ἠλύσιον πεδίον xai 452,19 xai ψυχὰς προὔπεμπε, ὅϑι
πείρατα γαίης --- ἀϑανατοι πέμ- ἔξανϑὸς "P.

ψουσιν, ὅϑι ξανϑὸς Ῥαδαμανϑὺυς
966 sqq. conferri possunt cum 649,0 βα.

ε 174 λαῖτμα ϑαλάσσης - 1140,6 ἐς λ. ὃ.
323 ἀπὸ κρατὸς κελάρυζεν — 1073,5 ἐπὶ σκοπέλοις κελαρύζειν.
841 μάλα περ μενεαίνων - 146,5.
489 ἀγροῦ ἐπ᾽ ἐσχατιῆῇς - 749,6 ἀγροῦ ἐπ᾽ ἐσχατιᾶς. .-
C 175 πολλὰ μογησας -- 442,1. 713,14.
ἡ 99 δῶμα φυλασσέμεναι - 810,4, φυλαττομένῳ δῶμα.
122 ἐρρίζωται clausula - 1078,7.
126 ἕτεραι δ᾽ ὑποπερκάζουσιν -- 1028,78 περκάζοισαν clausula.
0 274 δεσμοὺς ἀρρήκτους ἀλύτους -- 170,6.
cf. Il. N 57?
335 δῶτορ ἐάων Mercurius — 1026,7 Paean.

ι 142 καί τις ϑεὸς ἡγεμόνευεν — 1041,6 καὶ σοὶ ϑεὸς ἡγεμονεύσει.
192 οἷον ἀπ᾿ ἄλλων — 444,5 οἷος ἀπ᾿ ἄλλων cf. 403,17.
967 πάντες ἑταῖροι Ξ Add. 552al.

527 εἰς σὐρανὸν ἀστερόεντα Ξ 820,8.
x 950 ψύχεος ἱμείρων Ξ 146,2 κυδεος ἱμείρων.
À 201 τηκεδόνι στυγερῇ -- 471,6.

629 ἀνδρῶν ἡρώων ἡ -- 661,2.

pM 188 ἔντυνον ἀοιδὴν — Add. 1029410.

438 αὐδηεντα δ᾽ ἔϑηκε ϑεὰ λευκω- — 998,1 ϑῆκέ σε φωνήεντα Oed. ῥοδοδαχ-
λενος “Ἥρη τυλος Hus.

ν 8 αἴϑοπα οἶνον — 1084,28 αἴϑοπι οἴνῳ.

26 ἐρικυδέα δαῖτα Ξ- 892,1 ἐρικυδέα, φῶτα.
149 περικαλλέα νῆα -- 850,8 περικαλλέα ναόν, cf. 1065,4. m.
νῆσον 981,1.
266 δήμῳ ἐνὶ Τρώων -- 1046,49 δήμῳ ἐνὶ Τριόπεω.
268 ἐγγὺς ὁδοῖο — 182,1. 8, 2 et 10,1 ἐγγὺς ὁδοῦ.
E Ἴ καλή τε μεγάλη τε | — Add. 228b3 καλή τε *yvwrw τε.

187 τίς πόϑεν εἷς ἀνδρῶν Ξ- 101,1 et 530,1 τίς πόϑεν εἰμί,

indices. 699

198 ϑεῶν ἰότητι -- 388,5. 450,8 (ϑεοῦ ἰ.)
213 πάντα λέλοιπεν -- 99,4.
293 ὠγλαὰ τέκνα clausula -- 860,1.
858 ἔἕνϑ’ ἀναβας z 1021,1.
871 Ἄρπυιαι ἀνηρείψαντο - 1046,14 Ἅρπυιαι κλωϑῶες ἀνηρείψαντο.
ο 106 δῖα γυναικῶν -- 948,1.
108 ἀστὴρ δ᾽ ὡς ἀπέλαμπεν — Add. 30622 ὡς ἀστέρα λαμπόμενον.
232 δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ -- 1186,4 δεσμοῖς ἀργαλέοις.
251 ἵν᾽ ἀϑανάτοισι ueri ΄ — 940,7 καὶ ἀϑανάτοισι μέτειμι.
357 ἠκαχ᾽ ἀποφϑιμένη - 825,10 ἤκαχε γάρ με λυγρᾶν μητέρ᾽
ἀποφϑίμεναι.
523 Ζεὺς οἶδεν ᾿Ολυμπιος — 926,5 eadem eadem versus sede.
583 οὐκ ἔστι γένος βασιλεύτερον — 1046,35 Ἑλλάδι δ᾽ οὔτι γένος βασι-
ἄλλο λεύτερος.
᾿ 845 πολὺν χρόνον ἐνῚθάδε μίμνοις -- 855,1 ἐνῚθάδε μίμνω (pro κεῖμα)).
π 91 ἐνθαδ᾽ ἱκάνω — 110,3 ἔνϑεν ἱκάνω.

196 οὐ γάρ πως ἂν ϑνητὸς ἀνὴρ Ξ 1009,4.
rdc μηχανό ᾧτο
870 ἀπήγαγεν οἴκαδε δαίμων — 526,2 ἀπήγαγαν δαίμονες αὐτοί.
τ 40 4 " μάλα τις ϑεὸς ἔνδον, οἷ σὐρα- ΞΞ 1009, 2.
νὸν εὐρὺν ἔχουσιν

266 φιλότητι μιγεῖσα — 397,5 φιλότητι μιγείην.
494 ὡς ὅτε τις στερεὸς λίθος ἠὲ -- 518,2 κεῖμαι ἀναίσϑητος ὥσπερ λίθος
σίδηρος ἠὲ σίδηρος.
518 γοόωσα clausula - 007,8.
ὅ40 ὁ δ᾽ ἐς αἰϑέρα δῖαν ἀέρϑη - 462, 13 πρὸς αἰϑέρα δῖαν ἀερϑώ.
v 10 sqq. conferri possunt cum 268,1—4.
à 26 Ἡρακλῆα μεγάλων ἐπιίστορα — 831, 2 icrop ἀταρβήτων, 'Hpaxhesg,
ἔργων καμάτων.
107 κατ᾽ ᾿Αχαιίδα γαῖαν -- 926,8 ἀν᾽ ᾿Αχαιίδα γῆν.
v 65 ἐπιχϑονίων ἀνθρώπων clausula -- 26,8. 367,7.
121 ἕρμα πόληος -- 452,11. 969,5.
w 268 ξείνων τηλεδαπῶν — 214,8 τηλεδαποῦ γενεᾶς οἰκτρᾶς ξένου.
806 ἀλλα με δαίμων πλαγξε — 42,8 Ψψευδωνυμὸον ἀλλα με δαίμων
ϑῆκεν.
371 ϑεοῖς ἐναλίγκιος ἄντην -- 1052,1 8. &. ἥρως.

530 ἤυσεν φωνῇ, κατὰ δ᾽ ἔσχεϑε — 1009,8.
λαὸν ἅπαντα
Homer. epigr. 3,3 πολυκλαυτῳ ἐπὶ Ξ- 539,3.
τύμβῳ
homerici epitaphii A. Pal. VIL ὃ,18ᾳ. Ξ 272,13. 354,1. 660,1, 661,1.

100 indices.

Hesiodi Theog. 41 ὀπὶ λειριοόέσση Ξ 169,4 ὅπα λειριδεσσαν.
158 κακῷ δ᾽ ἐπετέρπετο ἔργῳ Ξ 109,3 στυγερὴ ἐπιτέρπεται ὕβρει.
219 ἐν μαλακῷ λειμῶνι καὶ ἄνθεσιν -- 649 LÁ ἄνϑεσιν ἐν μαλακοῖσιν.
εἰαρινοῖσιν

801 κάτω κοίλη ὑπὸ πέτρη — 809,2 ἔσω κοίλης κατα πέτρης.
462 βασιληίδα τιμήν, cf. 11. Z 198 - 1028,53 adn.
692 χειρὸς ἀπὸ στιβαρῆς -- 1060,4 χειρὸς dm οὐτιδανῆς.

108 ἥσυχος ἀνστρέφεται καὶ μεί- τ- 591,8. ἡσυχιος, κεδνὸς καὶ μείλιχος.
jux oc

791 κεῖται ἅμ᾽ ἄπνευστος (sic Herm.) -- 702,1 κεῖμαι ἄναυδον, ἄπνουν - παιδίον.
καὶ ἄναυδος

938 χήρυκ᾽ ἀϑανάτων (accus.) - 712,1 κύρυκι ἀϑανατων.

Opp. 41 ἐν paa τε καὶ ἀσφοδέλῳ — - 1135,1 Mayo τε καὶ ἀσφόδελον.

91 νόσφιν ἄτερ νούσου καὶ ἄτερ -- » νόσφιν drep τε κακῶν καὶ ἄτερ
χαλεποῖο πόνοιο Y.

197 sqq. καὶ τότε δὴ πρὸς Ὄλυμπον — 1110, 1—4, ubi tamen Αἰδὼς Εὐ-
ἀπὸ χϑονὸς εὐρυοδείης — λευκοῖσιν νομίη re scriptum est.
φάρεσσι καλυψαμένα χρόα καλόν

— ἀϑανάτων μετὰ φύλον ἴτον

προλιπόντ᾽ ἀνθρώπους --- Αἰδὼς
καὶ Νέμεσις

353 τὸν φιλέοντα φιλεῖν καὶ τῷ προς- -- 65,2 τὸ δικαιοσύνη τε φίλον τε φίλοισι
ιὄντι προςεῖναι προςεῖναι.

450 χείματος ὥρην. - 1067,8 ὅτε χείματος ἴσταται ὥρη.

Citata quaedam correcta.

C. L G. 1582 (cit. ad 492) —-huius syll. 938.
^ 1957 (cit. ad 167) Ξ » 523.
» III Add. 3857 m (cit. ad 119) - » 367.
^ 4944 (cit. ad 832) Ξ » 981.
" 9124 (cit. ad 437) Ξ » 685.
» 6205 (cit. ad 371) Ξ » 90.
^ 6222 (cit. ad 430) Ξ » 580.
" 6227 (cit. ad 371) Ξ » 918.
6257 (cit. ad 311) Ξ ^ 976.
Anthol. app. 818 (cit. ad 401) Ξ » 642.
Welckeri syll. 84 (cit. ad 272) Ξ ^ 660.

hexametri:

hexametro

^

ΝΗ, METRORVM TABVLA.

8, 5. ἡ. 10. 12. 14. 19. 26. 31. 44— 46. 59. 65— 67. 72. 76.
18. 80. 81. 87. 92. 101. 108. 109. 115. 157 —166. 174. 178—
181. 213. 262. 270. 271. 272b. 980. 281. 283. 285. 290. 294.
304 — 306. 312. 320. 822, 342. 344. 349 — 351. 354. 355. 9361.
365. 368. 375. 379. 380. 385a. 389. 390. 392. 401— 404. 408
(P). 415. 416. 420. 422. 427 — 429. 438. 441. 444. 445. 449.
490. 452a. 454. 456—458. 460. 472. 475. 479. 480. 484. 502
ab. 503. 513. 520—522. 526. 535. 537. 540. 541. 544. 584.
586 — 588. 590. 591. 594. 601. 607 — 610. 612. 618. 620. 632.
633 — 637. 645(?). 647 — 650. 652. 656. 658—661. 671. 679.
676. 680. 682. 692. 694. 700. 702. 703. 705. 707. 711. 713.
714. 726. 727. 729 — 182. 738. 739. 741. 742. 747. 157. 160.
112, 115—118. 184. 789. 792. 800. 805. 807a. 808. 809. 819.
820. 827a. 840. 865. 870. 871. 875. 887. 891. 892. 896. 897.
899. 908. 911. 918—922. 925. 934. 936. 941. 946. 950 — 952.
960. 962(?). 963. 970. 971. 997—999. 1009. 1011. 1013. 1016.
1019. 1023—1026. 1027ac v. 30 sqq. 1028. 1029. 1031— 1034
(v. 1—4. 15—32). 1035—1038. 1041. 1042. 1046. 1055. 1057
— 1060. 1062—1069. 1071. 1074. 1076. 1082. 1091. 1094. 1098.
1100. 1105. 1110. 1113. 1116. 1120. 1121. 1123. 1124. 1128.
1134. 1136. 1140. Add. 4a. 181a. 197a. 313a. 333a. 461a. 463a.
646a. 903a. 10292. praef. 1100a.

subiecta tripodia dactylica 188. 800.

. Subiecti pentametri tres 113.

» Senarii duo 282. 360. 798.

hexametris singulis subiecti singuli senarii (pythiamb. 1I) 211.

, dimetri iambici 154. 155.
duobus subiectus pentameter 52. 132. 171. 370. 400. 662. 666.
687. 823 (bis). 1008.

102 indices.

hexametris duobus subiectus pentameter cum hexametro 835 b. 986.

» » » cum senarjio 684.

» " subiecti pentametri duo 2178.

» » » » , cum hexametro 527.

» » » , , cum paroemiaco Add. 4594.

» » ΠῚ » tres 74. 168.

ἊΝ ^ » tetrametri trochaici duo 79.

» tribus subiectus pentameter 156. 309. 316. 356. 397. 598.
683. 844. 805. 909.

^ ^ subiecti pentametri tres 933. '

» quattuor ^ subiectus pentameter 7Q8.

» quinque " , 614.

» gex ^ » 610.

» septem » » 609.

» Sex » senarius — 490.

» octo » ^ 588. V. add.

quindecim ^ » 642.
pentameter dimidiatus 1114.
pentametri singuli 1090. 1131.
pentametro subiecti hexametri duo 719.
pentametri bini 326. 510 (alter inconditus). 605.
disticho subiectus senarius 641. 751. 886.

" » pentameter 759. 806.

» » 2 cum bexametro 347. 7895.

» » cum senario 381. -
" » hexameter 94. 75. 140. 172. 273. 296. 341. 468. 589.

150. 1008. Add. 597a.
» » hexametri duo 90. 490. 522. 545a.
» » » tres 277. 291. 386. 452c.
senarii: 11. 93. 102. 105. 122—131. 175. 176. 185. 193. 194. 208b. 210.
236. 245. 246. 258. 263. 286. 325a. 337. 352. 353. 362. 363.
964b. 376abcde. 383, 387. 391. 399. 410. 424. 426. 439. 462a.
463. 502c. 531. 542. 546 c. 566. 595. 602. 604, 619a. 638. 646.
667. 677. 691. 709. 728. 762. 783a. 796. 807b. 814. 816. 821.
838. 861. 868. 893. 927. 953. 954. 964. 965. 968. 976. 977. 980,
983. 984. 995. 996. 1001 — 1005. 1010. 1020. 1022. 1030. 1034,
v. 9— 20. 1039. 1040. 1045. 1096. 1097. 1099. 1101. 1112. 1117.
1119. 1125. 1130. 1137. 1138. Add. 241b. 497a(b). 886a. praef.
222b(a). 1046a. 1117a et b. 1119a et b.
scazontes 276. 549.
senarii catalectici 1133.

, indices. 103

tetrametri immbici 1132.
» trochaici 79,3 sq. 106. 783 b. 790.

hendecasyllabi 261 b. 811. V. praefat.

versus anacreontei 1127.

anapaesti 1027 c. 1034,5—8. fortasse 1040 in. anapaesti mixti cum iambis 745,

paroemiaci 613 (subiectis versibus inconditis).

enoplon metrum Add. 874a.

Archilochium quartum subiectis pentametris singulis 187.

hexametris praefixi ehoriambi 1095.

strophica carmina 178, cuius sex sunt partes alternis hexametris quaternis
et binis distichis conpositae, nisi quod quintae
strophae errore quodam, non quattuor sed duo vi-
dentur hexametri fuisse.

768, cuius tres sunt quaternorum versuum partes, prima
hexametris duobus totidemque pentametris conposita,
altera distichis duobus, quattuor hexametris tertia.

204, cuius quattuor sunt partes, prima et tertia binorum
distichorum ionica, secunda et quarta ternorum
dorica dialecto conscriptae.

cola metrica 485. 961.
versus secundum syllabarum numerum conpositi 393. 425.
versus inconditi 22,1. 23. 48. 79,2. 167. 170. 171. 177. 267. 270,3. 988

— 285,3. 300. 306,2. 314. 318. 322. 380. 339. 344. 358.

368. 371. 372. 379. 381. 387. 389. 397. 406. 4923. 427.

428. 446. 449,6. 454. 458 — 460. 482. 504. 509. 513.

523. 524. 529—531. 545. 585. 646,7. 662,1. 701. 713. 714.

716 — 723. 729 — 187. 192,2. 834. 835a, 896. 897. 919.

920. 947. 960,1. 984,2. 996. 1001,1. 1003,1. 1023. 1038.

1041. 1075. 1137. Add. 319a. 772 ἃ.

hexgmetri pentametri disticha nullis legibus inter se conmixta 95. 96. 99,

120. 169. 192. 206. 974. 288. 292. 303. 311. 314. 321.

324. 325. 334. 339. 340. 366. 367. 369. 371. 384. 388.

398. 406. 430. 435. 489. 501. 529. 558. 577. 616. 654.

664. 685. 686. 689. 698. 722. 725. 793. 920 IIb. 958.

981. 988. 1015. 1075. Add. 277 a. 545 c.

Li

reliqua disticha sunt integra.

Berolini, typis fratrum Unger (Th. Grimm).