Skip to main content

Full text of "[Erōtikōn logōn syngrapheis] = Erotici scriptores : Parthenius, Achilles Tatius, Longus, Xenophon Ephesius, Heliodorus, Chariton Aphrodisiensis, Antonius Diogenes, Iamblichus ex nova recensione Guillelmi Adriani Hirschig : Eumathius ex recensione Philippi Le Bas : Apollonii Tyrii Historia ex cod. Paris. edita a J. Lapaume : Nicetas Eugenianus ex nova recensione Boissonadii : Graece et Latine cum indice historico"

See other formats 


Google 


This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project 
to make the world's books discoverable online. 


It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject 
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books 
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover. 


Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the 
publisher to a library and finally to you. 


Usage guidelines 


Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the 
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to 
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying. 


We also ask that you: 


* Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individuals, and we request that you use these files for 
personal, non-commercial purposes. 


* Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine 
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the 
use of public domain materials for these purposes and may be able to help. 


* Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find 
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it. 


* Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just 
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other 
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of. 
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner 
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe. 


About Google Book Search 


Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers 
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web 


atlhttp://books.google.com/| 











EROTICI SCRIPTORES. - 








xoc 
PARIMIR. — EXCUDEBANT FIRMIN. DIDOT. FRATRES, VIA JACOR, QU. 


ἄναξ. 
" ΒΡΩΤΙΚΩΝ ΛΟΓῺΩΝ 


ΣΥΓΓΡΆΦΕΙΣ. 


EROTICI SCRIPTORES 


PARTHENIUS, ACHILLES TATIUS, LONGUS, XENOPHON EPHESIUS, 
HELIODORUS, CHARITON APHRODISIENSIS, ANTONIUS DIOGENES, IAMBLICHUS, 
EX NOVA RECENSIONE 
GUILLELMI ADRIANI HIRSCHIG. 


Lm 
É UMATHIUS 
EX RECENSIONE PHILIPPI LE BAS. 


APOLLONII TYRII HISTORIA 


EX COD. PARIS. EDITA A J. LAPAUME. 





"mm 


NICETAS. EUGENIANUS 


EX NOVA RECENSIONE BOISSONADII. 





GR/ECE ET LATINE CUM INDICE HISTORICO. 





« PARISIIS 


EDITORE AMBROSIO FIRMIN DIDOT 
INSTITUTI. IMPERIALIS FRANCLE TYPOGKAPHO 
VIA gAGOB, ὅδ 


M DCCC LVI. 


6 Ζ fg ' MARYARD COLLEGE LIBRARY 
Jj A7 ; 





90999900000029909900099090090909009000000000000990090999099990999 


PIhEFATIO. 





Parthenium, Augustei seculi scriptorem, primus edidit Janus Cornarius Basileae 
apud Frobenium a. 1531, qui adhibuit codicem Palatinum, in quo solo hic libel- 
lus legitur; est seculi X, judice Fr. Wilkenio. Sequentes editores nostrum passim 
emendaverunt, donec Fr. J. Bastius codicem denuo contulit et lectiones has edi- 
dit, quibus in novissima hujus auctoris editione usus est Fr. Passow. ( Lipsize 
Teubner. 1824). In Biblioth. Lugd. Batava servatur liber ex officina Commelinia- 
na, quem benevole mihi utendum dedit Jacobus Geel : continet Achillem Tatium, 
Longum et Parthenium; in titulo scriptum, librum olim fuisse Petri Burmanni, 
hacadnotatione adjecta « huiclibro Jos. Scaliger multas adscripsit emendationes. » 
Prieterea Car. G. Cobet suas mecum in hoc auctore communicavit emendationes : 
horum virorum et illorum qui a Passovio citantur emendationibus usus sum, alia 
ipse emendavi, Quzcunque itaque in nostra editione mutata, critices ope mutata. 

Multa in Parthenio certa ratione emendari non possunt, quoniam et suz zetatis 
lingua utitur, et ex antiquis Ionicis scriptoribus, ex quibus hausit, non tantum 
antiquam dicendi rationem, antiqua verba etc. petivit, sed etiam horum auctorum 
stilum servavit jucundissimi libelli auctor, cujus nativa simplicitate et dulci 
suavitate tantopere delectamur. 

Latina versio est Jani Cornarii, quam, ubi necesse erat, correximus. 

Quadratis parentheseos signis inclusa indicant delenda, rotundis addenda; 
asteriscus positus, ubi quedam deesse censemms. 


De Achillis Tatii, Longi, Xenophontis Ephesii etate et vita ex veterum testimo- 
niis nihil certi afferri potest; ex prava Grzcitate, qua utuntur, illos ad seriora 
seecula, id est s. IL sqq. p. Chr. referendos esse patet. 

Eroticos edere paranti Car. G. Cobet et lectiones codicis Florentini accuratissi- 
me collati et suas in his auctoribus emendationes dedit utendas. 

In nostra editione hauc secuti sumus rationem, ut meliores ex codicibus le- 
ctiones et virorum eruditorum nostrasque emendationes in textum receperimus. 
Indicem adjecimus, in quo quzcunque in quoque auctore mutata sunt, notavi, 
ita ut lector facile videat, quznam vulgaris sit lectio, quid e codd., quid. critices 
ope sit emendatum. 

Achilles Tatius primum Latine prodiit , Annib. Cruceio interprete , Lugd. apud 
S. Gryphium a. 1544; hic ab Oct. Ferrario codicem vel potius codicis fragmen- 


tum acceperat. Altera Cruceii versio ex codice Roma invento Basilee edita 
Eaorici. a 








EROTICI SCRIPTORES. - 


YI 


p. 42,l. 3, ὅτι φιλῶ H. 
12, ἐλευθεριώτ. 
25, ἡσθείσης τῆς. 
34, προσέθιγεν. 
38, συμφυράσας. 
39, ἤδη. 
40, xai τὰ αὐτὰ. 
43, 11, με. 
52, τὰ δὲ. 
44, 48, ταὐτα-ἀπὸ. 
39, ποιήσει. 
4o, τὴν βίαν προσ. 
43, lulu. 
45, 3, Dx 9 5 γῆ 
3o, οὐδὲν. 
5o, διαπλάττεται Η 
46, 523, K. καὶ x. 
47. 5, ἦσαν. 
37, ἐχλείετο H. 
39, διειλήχεσαν. 
ἦι, ταμεῖον. 
43, lot. 
5o, κόρῃ. 
48, ἔχλαιεν. 
49g, 77), ἠγριαίνετο καὶ. 
25, σε. 
50, ἀνατέμνειν. 
5o, 15, σον. 
29, ῥημάτων. 
48, οὖν εἴσω H. 
51, 2, συμφυγεῖν. 
10, ἐμδαλέσθαι. 
12, ἑπομένων H. 
20, ἵεται. 
ἦι, λοιδορίας Scal. 
52, 3, πέμψαι τὸν. 
22, πόματι. 
29, δέσπ. διαχ. H. 
53, — 7, πρῶτον. 
25, ἀλλάξας H. 
38, ἀπελθὼν. 
39, ἀπελ. οὐδ, 


40, προσετιμήσαντό μοι. 


5o, ἀπαγαγεῖν, 
54, — 1, νῦν ἦτοι ὡς. 
10, πρὶν 6. 


3a, οὐρανοὺς et infra. 


55, 48, αὐτῆς τῆς. 
30, γινομένη. 
31, ἀναθορῶν. 
fa, ἣμῖν χαταγέας. 
57, 35, ὥθουν. 
58, 2, κατεφέροντο, 
$9, 8, τούτους. 
14, Ἀλεινία. 
17, ἐγέγ. B. 
61, — 1, ἡμερῶν. 
31, ἠδικήσαμεν. 
33, ἐλέους. 
43, ὀργήσ. H. 


62, 


63, 
64, 


65, 


66, 
67, 


68, 


69, 


7o, 


71, 


72, 


7^, 


75, 


76, 


PIUEFATIO. 


31, π. ὅπλ. H. 
35, πελτασταὶ. 

47, χαὶ ἦν. 

29, αὐτὸν δάχρυα. 
ηὅ, σώματος. 

12, αὐτοὺς. 

37, καθήσων. 

43, καὶ φίλους. 

3a, ποῖ γῆς. 

33, τί ποτὲ, 

47, ὅμως ἐφ. ἐπιδεῖξαι. 
48, τούτῳ xp. 

52, 6 τρόπος. 

33, συναγωνίσεται. 

2, καταδαίνειν τῇ. 
39, εἰ δέ τις fp. ἐχποδὼν. 
45, τὴν ψυχὴν. 

6, Μ. τῷ στρατηγῷ Η. 
12, αὗται πέντε. 

27, ταῶνα. 
30, εὐφυὴς. 
40, [φέρει] καὶ εἰς τὸ 7. H. 

3, ὅθεν περ. 

2, οἷός τε. 

12, πρὶν ἢ. 

18, τὴν μὲν dva6. 
46, τίχτεται H. 
28, βίον x. αὐτοῦ. 
36, εὑρήσει. 

37, μὲν γὰρ ὄψον. 
51, καὶ μόνον οὐχ. 

1, πρῶτος. 
13, ὃ μὲν χλέπτον. 
28, δι᾽ ὦν. 
3o, ἀνασώσεις x. y. ἂν θέλῃς. 
52, ἀναδ.; Σρατ. ἐν. 
54, μενῶ. 

ἡ, ἰώμενον. 
29, μοιχεύεται. 
44, δὲ H. 

1, οἷός τε. 

2, ἐπὶ τὸ. 
32, xa H. 
51, fA. ἔλεγον H. 

1, διανέστη. 

20, λυθῇ. 
47, πλέειν. 

6, δὲ τῶν ν. τινὲς. 

43, ἐπισύρειν. 

26, σφῶν. 

33, ἐδίδοσαν. 

35, τὴν σατραπείαν. 
4o, εἷμ. ἐν χκαχοῖς. Σὺ. 
14, ἀδιηγ. θαν. 

22, ἐγχυλ. 

33, πεζομαγ iat. 

42, προπολουμένην. 

1, οὐχ ἔστιν. 

36, ὅλης v. 
AG, ἀληθεύσειαν. 


79 


81, 


82, 


83, 


84, 


85, 


86, 


87, 
88, 


89, 


47, μου. 
53, σωφρονήσειας. 
54, γνωρίσειας. 
17, ἔχων. 
35, πόματος. 
4t, τούτῳ. Συν. 
44, δὲ αὐτοῦ Η. 
19, λοίπον Η. 
σώματα. --- 
20, πᾶσα. — 
3o, δυνάμεως ἀπ. --- 
34, καί μου dele xai. 
7, πληρώσειε. 
8, εἰς τὸν ὃ. 
χωρήσειε. 
10, καὶ κατὰ. 
17, οὐράνιον. 
27, λῃστῶν Scal. 
52, bày. — 
Ἀγχάλαις. 
4o, ὥνησιν. 
52, δρῶ vvv H. 
54, πάσχω λογ. — 
2, Ἐριννύων. 
24, ἀνέτελλεν ἄλλος. Mit 
H. 
25, ἐπ᾽ ἐσχάτων τῆς v. 
27, ὑπέρχεται. 
34, ἤδη. 
5, ἐχρούετο. 
42, ἐπέχεσθαι H. 
51, ἐδεόμην. 
5, Ξενεδάμας. 
12, προηγ. τοῖς 1]. 
28, ἂν αὖτ. 
30, ὅποι --- ὄντες μάθ. 
31, καὶ dy. 
49, σοῦ. 
51, γὰρ to. 
53, αὐτοῦ. 
19, ἴδρας οὐδ᾽ 
21, αἰδῶ. Mio. 
22, poca: H. 
43, ἔδλεπέν με. 
13, ποιήσασθαι. 
14, ἀποφῆναι 
45, Ὁ. εἶχον τ. αὐτί p. τ. 
x. τοῦ ἔρ. πυρὶ Hl. 
25, ἄγειν. 
1, γύναι, λέγε. 
5, Ὅν. Λαχ. 
7» παρασχεῖν. 
9», ποριοῦμαι. 
11, χατέξανε. 
26, ἀπέπαυσεν αὐτὴν δὲ. 
35, διανίστ. Η. 
37, με. 
47, καὶ ἐγὼ τῶν εἴς 
20, μὴ πάντας ἀπ. 
5o, τί γράφω. 





vn 


p. 3o,1.37, βλέπων ἅμα. 


31, 


32, 


33, 


34, 


35, 


38, 
39, 


39; ἤμην. 

2, αἰσχύνεται διώκειν. 
15, ἐρεθίζουσι. 

16, παύηται. 

20, χουφίζει. 

ar, ἂν δὲ, 

22, fj. μένει καὶ τότε τῷ 
καχῷ. 

43, τὰ τότε χοιμ. 

49, ἔσῃ καὶ σύ μοι ποτὲ δοῦ- 
λος. ταχὺ δὲ πρὸς. 

6, ἀποχτένεις. 
9, διπλῷ τῷ καχῷ. 

17, καὶ D. 

18, λέγ. τοῦ Διὸς. 
otg 

29, xiv ἄλλῳ λέγω. 

^o, μὴ D. 

41, φονεύουσιν. Recte. H. 

49, εἰ δὲ μὴ εὔμ. 

7» τηρήσομεν. 
11, οὕτω μὲν οὖν. 
16, συνήειν. 

2, ἐγὼ D. 

12, δ᾽ ἐστί, 

31, αἴτησις ἐστὶ σιωπῆ. 

47, τοῦτον D. 

6, ἡμεῖς uiv. 

13, ἔμενεν. 

34, δοὺς δὲ ἑαυτὸν τῷ 
μὲν, evanida supple- 
vit m. sec. 

41, ol αἰχμαὶ. 

47, γνωρίσειε. 

49, ὑπὸ ἐχπλήξ.... explicit 
fol. 38 vers. f. sq. 
incipit ἀστράπτον τοῦ 
ταῶ. 

52, τοῦ τῆς A. 

3, εἵλίττοντο. 

10, καὶ μετὰ μιχρὸν-συνεπ. 


4o, 


Ln 


4a, 


A5, 
46, 


47, 


48, 


4g» 
5o, 


52, 


53, 


54, 


PR/EFATIO. 


clare legitur. 
27, αὐτῆς ftw τῆς χαλ. τὸ 
περιφ. 
41, γενέσθαι πᾶν ὅσον ἀττι- 
χὸν εἶναι δοχεῖ. 
ὃς 
A, ποτὸν. 
46, καὶ D. 
14, K. 
25, ix6alvouatv. 
42, μόνον D. 
54, δὲ ἐγώ σοι. 
26, xat in fine vs. D. 
πέπρα. με τίς σοι θεῶν. 
28, ix. 6 θεὸς. 
ἐπιδαλὼν. 
50, ἐνέθηχε. 
ἡ, ὃ λέγω καὶ... expl. f. 
39, vers. sequitur ἣν 
δὲ ἀκ. xxi. p. 45,1. 30. 
42, τὸν ἰχθὺν illud D. 
2, νάρχισσοι. 
20, καλῶς ἔχουσα. 
28, ὑπὸ τῆς θέας. " 
48, ῥοδώπης in marg. ὅρα 
ῥοδόπιδος. 
53, παρεσχευαζ. 
2, ὁ δὲ εἵπετο. 
10, ὠΐμεθα lege φήμεθα C. 
29, ἡμᾶς D. 
35, ἐπὶ δεξιὰ-ἐπὶ θάτερα. 
5, ἄγειν. 
37, xai D. 
7, ἔτυχεν ὄνειρος. 
45, τρέγουσαν. ἦν γὰρ. 


αι 
3, ἔτυχον πέμψ lege ἔτ. 
πέμψας H. 
25, ἀλαλάξας. 
3a, εἶχον. ἄλλως, πῶς ἂν 
ἄλλος τις. 
7, τῷ Ταντ. 





64, 


65, 


67, 


68, 


69, 


70, 


EMENDATIONES' IN LONGO. 


(Εριτιο G. R. Lun. ΡῈ SiwwEn. Panis. kxcup. ΕἾΒΜ, Dipor., 1829.) 


p. 131,1. a, εἶδον" εἰχόνοςγραφῆνΑ. 


132, 


22, Μιτυλίνη. 
25, νομίσεις οὖ, 
τῆς π. τῆς Μιτυλ. 
3a, ὑπὸ αἰγὸς. 
15, ἔπειτα alb. 
19, τίχτ. αἶγες. 
43, ἀπονομάζουσι Η. 


133, 


3a, κόμη — λελυμένη. 
35, δὲ πηγῆς. 
42, χολ. δὲ. 
48, ἀχλαυτὶ. 
7. νομιζ. λανῦ. 
10, ὥσπερ Η. 
15, δὲ τοσούτων. 
17, τι ἰδεῖν τὰς. 


134, 


15, χυρτ. μέρος. 

23, sine lacunz indicio. 

14, αἰτήσαντες. 

a5, χρατῇ D. 

a9, τῷ δὲ... χλέψας τοῦ χω- 
XUtOU. 

34, τὸν d. πεντ. 

1, ἀν. ἐπεχ. 

27, εἰς φ. τῆς λ. τὸν ἔλεον 

προξενεῖ οὕτω γοῦν. 
1, ἐγὼ δὲ ἐκ περιωπῆς xa. 

13, διωρυξχέχωστοτοοῖο. H . 

35, χνΐσαν τὸ πῦρ. 

86, παρ᾽ ἐμοῦ σοι 
recte, H. 

37, ταῦτ᾽ εἰπὼν ibid. τὸ ξί- 
φος ἄνω quod. leg. H. 

39, δ᾽ ἦν. 

42, καὶ Σάτυρος placet. H. 

12, καὶσυνες, καὶ κατιπ. D. 

47, ἔφασαν. 

52, τὸν τρόπον. 

14, χρηστῆς xot sine lacu- 
nz indicio. 

15, γλ. 60. D. 

53, λευχ. δεύτερον ἐμὸν ὃ, 
placet. H. 

13, εἴχοσι τὰς 3x. 

35, οὕτω xai x. τ. 

40, φέρει D. 

20, ὅμοιον. 

39, κατὰ βοῦν---οὐρὰ δὲ Q. 

45, ὀδόνται. 

3, ἀπ. δὲ πάσχει. 

18, ἔφη D. 

33, μεταξὺ δὲ in his verbis 
librarius scribere de- 
siit,nondum absoluto 
foliorecto 47,cui octo 
vss. desunt. 


χοὰς 


26, á6p. ἔτρ. 
28, ἐπ᾽ ἀγροιχίᾳ. 
36, μόνῃφ. 
39, ἄγουσα 
A6, οἵδε. 
6, ἀνθερίχους ἀν. 
ἀχριδ. Coray. 


ποῦ. 


τ Hic exhibentur lectiones quas de Sinner secutus est; emendationes ( qui in textum recepte sunt ) maximain. partum sunt 
Cobeti, reliquas fecerunt illi quorum noinina citat de Sinner; paucas quasdam ipsi fecimus (11.) — Adscriptum 4 vel B indicat 
lectionem quz in. textu reperitur, petitam essc cx cod. Flor. (A) vel Vatie, (B?, quam citat de Sinner. 


p. 134, l. 9, ἐκταμὼν. 


135, 


136, 


137, 


138, 


139, 


140, 


11, ἐμελέτησε. 
19, σιρροὺς. 
31, εἰς μάχην. 
36, ἀχθεσθεὶς ξύλον xol civ. 
38, dxpi6, τῶν ---- π. ἦν. 
42, παραγένοιτο A. 
4, νομῆςΗ. 
7, μὲν οὖν οὐδὲν. 
13, προστὰς. 
17, ὅτι μὴ πρότερον. 
40, ἑαυτῆς. 
31, τρυφερώτερον. 
ἐπὶ, 
24, τῆς δὲ ὑστεραίας. 
41, ἔχλαιεν. 
43, τοσαῦτα Η. 
5o, δὴ. 
7, φλεγομένη Coray. 
παρὰ τὰ ἄντρα. 
13, ἀπ᾽. 
18, καλάμ. ἔχουσαν ἐννέα. 
22, δὲ ἀνὰ πάσας ἡμέρας. 
24, μόσχον ὀρειγ. 
46, τὰ δ᾽ ἔχαιρε μᾶλλον δὲ 
ἔχαιρεν ὅτι. 
33, τοσοῦτον χρείττων ὅσον. 
37, ὀδωδὼς. ... δεινὸν. 
40, ἐρίφων. 
42, ὡς τούτους. 
45, λευχὸς Η. 
52, ὅτι σε. 
53, καὶ εἶ χαλὴ. 
8, ἐρυθήματι. 
9, ἐθαύμασε. 
13, τῶν δὲ πρ. χρόνων. 
15, τοῦ ἂν ὃ. 
18, καὶ ἢ. 
19, πόας θερινῆς. 
26, ἦμελ. καὶ ἢ. 
ἐχαρίσατο. 
30, χλόη. 
ἡ, ἐπὶ τὸν π. 
7, πρὸ τῶν f. Η. 
15, dx. βάτοις. 
17, λόχῳ B. 
53, παταγῇ A. 
6, fo. ἐλ. ἀπαλ. 
3o, ἐπ᾽ ἀνθοῦν. 
33, ἐν τῷ ἄντρῳ. 
43, ἐπέτρεχεν. 
50, ἅμα καθ᾽ αὑτὸν ἦρ. 
3, παίουσι H. 
24, ἦν παρθένος. 
25, ἐν ἡλιχίᾳ. Ἦν. 
3o, καλὸς, διχὸς. 
ἡ7, περὶ τὴν, 
51, μηδὲν μηδὲ εἷς, 
13, πρὸ τῶν β. IT. 
14, 29 δὲ σοὶ. 


142, 


143, 


145, 


146, 


147, 


148, 


14g 


150, 


151, 


PRJEFATIO. 


22, ἀντὶ τούτων. 
25, Δόρχων μὲν. 
28, μέγ᾽ ὡς ἐδύνατο. 
45, δύο βοῶν. 
47; μόνον. 

1, ναυαγίου. 
11, αὐτῷ τῶν. 
34, αὐτὸ τὸ. 
36, αὐτὸν. 

ἐπέλιπε. 

2, ἐμδάλλων. 

6, πᾶσα γὰρ---ἣν ἄμπ. 
18, εὔχοντο. 
3a, τούτου. 

A, χειρῶν " ὃν. 
νέμειν. 
46, αὐτῷ. 
12, τι χρῆμα. 
14, φύγη. 
46, πόνος. 
31, ἀλλὰ τοῦ. 
33, τῷ ἕλει τὸ. 
31, καὶ τότε. 
41, ἐρῶμεν. 
εἰ δὲ. 
46, μιχρὸν. 
48, καταφυγεῖν. 

ἢ, παρθένων---νέων, elc. 

8, ἔσχον. 

9, 7. xal. 

17, κατέδραμον. 
23, καθέχοντοὑπὸ στέλεχος. 
46, ἐνορμιζ. 
50, λαγωοὺς 
6, δέ τις. 
15, ἢ y. x. 64. 
36, ot M. 
4o, mp. τε. 
45, ταῦτα. 
49, συντ. βουχ. 
3, οἷος δὲ x. x. H. 
6, 0. ἰὼν νέμει. 
12, χῆπον ait. 
28, olx ἔπ. x. «b. Mz0, λέγ. 
3o, ἦγον τ. Δ. πάλιν. 
32, ψᾶρες 7] H. 
34, ἔτρεψαν. 
ἦι, ζυμήτου. 

3, τὸν δὲ στρατηγὸν. 
39, τοῦτο ἰδεῖν ὑμεῖς. 
43, ἀγέλην καὶ. 

44, ἀποδείρουσι —  xata- 
θύουσι H. 
45, πόλιν λοιπὸν. 
46, παρὰ. 
6, p. ἣ σοὶ μέλει. 
8, ἐχ πεδίοις. 
25, ἀναπ. τῶν Η. 
49, ἀνῆκεν τοὺς. 
3, χαὶ τρῆμά τις. 


153, 


153, 


154, 


155, 


156, 


157, 


158, 


159, 


1x 


15, ὑπὲρ τῆς. 
46, αὐτὸς ὅπ. 
38, ἀνίστω. 
6, θαύματι πάντων. 
ἀνευφημ. Η. 
18, λειποθ. 
31, χομίσουσαν. 
ἦι, ἀπέσπ. μ. γλ.Η. 
47, ἐμνημόνευον. 
52, χερ. αὐτοῖς. 
7, λευχὸν παιδίον Β. 
16,681 Δ. 
26, ἀφηγήσεσθαι. 
48, τὸ ὄργανον. 
35, δέξασθαι μήτε τρ. μήτε. 
36, ἐς βίαν. 
38, ταμὼν, 
48, πρῶτον. 
50, ὄρθιον. 
51, εὔπνοοι. 
2, ὅσον. 
16, φιλεῖ, γλ. 
30, συρίζων. Νυχτὸς Η. 
31, ἀπηλ. xal. 
45, κατ᾽ ὀλίγον. 
49, στέρξειν θάνατον. 
I, np. παρ. 
ὃ μὲν οὖν. 
11, φιλοῦσα. 
13, καὶ νέμουσα καὶ νομίζ. 
H. 


20, ὅπλα. 
27. ταχόνει δὲ ἐπὶ τ. π. αὖτ. 
ὡς. 
33, τοὺς νεανίσχ. Fog. 
ἠῆ, κερᾶ. Ὁ μὲν. 
1, χαταχωμ. 
6, πάγας. 
20, συνήσθιον. 
40, χόψυχος. 
46, xag. αὐτῷ. 
3, οὐχ αἱσίοις. 
19, γίν. Τραπ. 
20, διηρεῖτο. 
ἐχιρνᾶτο 
27, μὲν καὶ, 
29, x. ἦγεν ἔσ. λ. H. 
33, τ. δὲ. 
38, τὰ y. βροχ. αὖτ. 
50, τοιούτου γηροτρόφου. 
14, ὑπέχαε 
25, εἰς ἐχεῖνο τὸ εἰς. 
31, με x. 
37, ἰαχχάσαντες. 
43, φίλ. xa0. μ. 
ἡ, οἰῶν τινῶν. 
xal τοῦτο. 
11, μητράσιν A. 
αὑτοὺς H. 
24, διώγματα. 


Xx 


p. 159, l. 17, xdv vip. ἐξ. εἰσ, 


160, 


161, 


62, 


163, 


164, 


165, 


27, δὲ. 
36, φεύγουσιν A. 
37, ἀπολαύοντες, 
42, Σὺ δ᾽ ἐμὲ. 
ἠδ, ἐνδεδυμ. 
46, ἕνεκα Η. 
9, κατόπιν αὖτ. 
IO, χατηχολ. 
14, εἷς ἐχείνων. 
17, ἐν fj ἐκαθέζετο. 
27, ἀτ. μου. 
ἢ9, ἱκέτευεν. 
3, ἔγει Scalig. 
12, ὥρμησε. 
19, οἰμώξει. 
20, κείσεται H. 
23, βοήσῃ. 
24, δαχρύσῃ. 
48, ἰχθῦς εἰς. 
δή, fvlxa μὲν οὖν ἀναπ. 
5, χελευσμάτων. 
19, ὕλην ox. 
23, παραπλεῖ, 
29, M. Δρυάδες. 
ἦτ, εἰς π. τὴν γῆν A. 
μέλη Γῆ. 
43, x. Νύμφαις. 
ὅλ, εἶπ᾽ Ἠχὼ. 
10, πολλὰ Coray. 
12, πυθέσθαι. 
16, oi δὲ ἐπ. yay. 
20, ἀπο) ἔσει. 
43, παιδίῳ. 
δὲ αὔτ. 
29, αὐτοὺς εὐδαίμονας. 
38, ἀλλ᾽ ὡς. 
43, μεταποιοῦντα. 
42, πλούσιος τοῦτο. 
4, τολμήσει. 
5, ἀπήγγελλε. 
9, II. δέ που. 
13, συντεθήσεσθαι. 
29, νεχροῦ δι᾽ ὃν οὐδεὶς οὐ- 
δὲ 


166, 


167, 


168, 


169, 


170, 


i 171, 
3a, δόξαι νῦν μὴ πένητι. 172, 
16, ἔλπίδα. 

23, ταχὺς παρά. 

31, δὲ ἔτι. B. 

33, ὡς καθεύδειν γε. 


36, ἔτι μ. x. 


PRJEFATIO. 


43, ἀντὶ τ. καὶ αἵ Ν, φ. 
45, γάμον καὶ. 
46, δέομ. περιττ. 
ᾧμην καὶ. 
51, ἀναδαλλ. 
53, παραγινόμ. 
54, φιλείτωσαν. 
40, ἐφυλάττετο. 
δή, ὁμοίως Β. 
ἔχομεν τοὺς σοὺς μ. 
48, θριγγὸς. 
47, m xal H. 
7, ἦν. Εὖρεν. 
IO, μ. που. 
12, δ. μαχροῦ. 
ἐπαινηθ. 
48, ἐχέλευεν. 
29, παραμένειν. 
31, μετ. τρυγῆς. 
41, ἀπὸ αἰπολίου B. 
45, ἀπηγγείλατο. 
47, κἀχείνη. 
48, καὶ οἷς. B. 
2, προσγίνεται δὲ ἔτι B. 
18, οἷον ἐχθρὸς. 
22, ἐλάσας. 
43, ἐδάχρυον. Καὶ ἦν μὲν χε- 
vb» H. partim ex B. 
26, πᾶσα $ γῆ. 
29, ὅμοιον. 
3o, μὲν γὰρ. 
37, παρ. καὶ ἔδλ. St. 
38, πολλαχίς ; πῶς. 
39, ἐκεῖνα. 
40, ix μιᾶς x. H. 
4h, τὰ αὖτ. σώματα. 
48, ἀπήγγελλεν. 
20, ποθῆναι χάλλιστος οἷ- 
vo; H. 
22, λαγωῶν. 
36, δὲ ctos. 
40, ὡς αἶγας. 
41, οὕπω ποτέ τις εἶδε β. 
43, οἷός τε ἦν Η. 
37, χιτῶνα" καὶ ὑποδ. 
21, καλέσεις. t 
24, μεγάλ. οὐχ. 
26, κομίσειν. 
27, ἐπιθυμίαν. 
αὐτὸς. 


28, παραγαγεῖν. 


173, 


175, 


176, 


177 


178, 


179; 


3a, τῶν ἀσώτων 
35, οἵῳ ποτὲ ἄν. 
47, Βράγχιος A. 
48, 6 Ζεὺς for. 
5o, εἴδομεν. Ἀλλὰ εἶ ἔτι 
6, πάντα χἀχείνῳ 
11, ἔρημοι δὲ αἱ αἶγες καὶ. 
τή, καὶ ὅπη. 
23, Γν. γε AB. 
25, ein. αὐτοῖς. 
34, τοῦτο τὸ παιδίον. 
53, διαψεύδεται H. 
καθημένης Coray. 
ἃ, ἔπλασεν. 
7» κομίσουσα. 
9, χλαμύδιον. 
12, 90. M. 
27, ἀπολώλει. 
34, μόλις μετὰ τ. Epxov. 
45, ἤχουεν 
47; φόμην. 
48, ἐγίνετο. 
4, εὐφρονοῦσιν. 
5, χρημ. ἕνεκα. 
6, γὰρ ὑμῖν. 
15, ἐνταυθοῖ. 
36, πλαγίου αὐλὸν. 
II, y. τότ᾿... νῦν. 
30, 5. οὐκ. dj. Ey. 
46, ἀνέτρεφεν. 
47, i0. θαυμ. 
4 xop. ὑποδ. xax. 
12, πλεῖον. 
15, προσλάδηται 
27, "Eat. xal. 
38, ἐλευθέραν τὴν y. H. 
47, ἐχφέρουσα. 
οὐ δυν. 
48, ἐχινεῖτο. 
51, αὐτὰς μητέρας. 
3, παρὰ τὴν o. 
12, σχεῦος H. 
13, ἐν δεξιᾷ. 
18, ἄρα καὶ. 
33, ἀλλ᾽ ὥσπερ ol θεοὶ Η. 
39, προν. θεῶν. 
22, ἔστε. 
26, ὀπώρας À. : 
33, Πᾶνα Σρατιώτην. 


LECTIONES COD. FLORENTINI. 


p. 131,1. a2, ἐπεισρ. 


132, 


133, 


3a, εὗρεν ὑπὸ μιᾶς τῶν αἰγῶν 


τρεφ. 

22, τὰ μὲν ἐχθέντα χρύ- 
πτουσι. : 

δόξαν δὴ κἀχείνῃ. 

44, ἂν scribitur ἄν. 

25, π. δοκεῖ Δάφνιν. 

32, xóuat λελυμέναι, 

35, δὲ πηγῆς dv. 00. ἐπήει 
χεόμενον. 

37, ἐχτέτατο lx. 

39, καὶ χάλαμοι illud D. 

41, ἀρτίτ. πολλὰ φ. 

42, χολ. δὴ. 

48, ἀκλαυστὶ λαύρως. 

4g, μετέφερε. 

τῆς δϊἴος et sic semper. 
53, xal περ illud D. 
ἡ, ἔπιχ. τύχῃ τρέψαι. 
7, νομ. xal λανθ. 

22, χελ. νέμειν τὸν μὲν αἱ- 
πόλιον. 

26, ἔτρ. &6p. 

28, ἐπ’ dypoxlacplurimain 
cod. ita expalluerunt 
ut expediri prorsus 
nequeant. 

33, πρὸς μεσεμθρίας πῶς 
ἐπιμένειν. 

34, πότε ἄγειν ἐπὶ χοιτὸν. 

φ. μόνῃ. 
ἀναφέρουσα. 

42, ὅσα ὅρϊα. 

43, μελισσῶν. 

44, ἐδ. εἰς τοὺς λειμῶνας 
αἱ ἀγέλαι, εἷς δὲ λό- 
χμας κατῆδον ὄρνιθες 
omnia certa preter 
ἢ in κατῆδον. 

1, τῶν προῦ. συνέλεγε τὰ 


πλανώμενα. 
5, ἀθύρματα δὲ αὐτοῖς, 


ας 
6, ἀνθεριχοὺς 
9, xa, λεπτοὺς ἐχτεμὼν. 
11, d 
16, ἐνέχαυσε ἐν χκαύσε cer- 
tum est. 
σχύμνους σχύμνους νέους. 
25, ἀσθεν. τυγχάνοντα xal 
τότε. 
ἐς μάγην. 
32, ἐμδολῆς. 
33, ἀλγήσας φριξάμενος. 
34, ἐς φυγὴν ἐτρέπετο. 
ἐπι κατ᾽ ἴχνος ἄπαυστον. 
36, ξύλῳ τὴν καλαύρωπα. 


135, 


136, 


137, 


PRJEFATIO. 


38, dxpi6. ἦν τῶν ἐν m. fjr. 

4h, σιρὸν. 

50, ἀνέθη τῆς ὅλης ταινίας. 

. δὰς 

1, ἐπιδρομην. 

5, Folium. 43, b. inci- 
pita vv. ἐπὶ στελέχει 
usque ad vs. μετὰ 
ταῦτα δὰ. 

13, προστὰς. 

17, ὅτι πρότερον. 

19, τὰ v. δὲ ἀπολ. . .... 
mer. atramento ob- 
ducta. 

21, τρυφερωτέρα. 

v. 


24, τῆς δὲ. . .... ἦχον. 
5o, δὲ. 
54, εἴθε. 

7, πρὸς δαὶ rpocertumest, 
non liquet utrum ἄν- 
100v an ἄντρα. 

12, 1o... . . a καὶ. 

ig. 

18, καλάμ. ἐννέα... . . τῇ 
δὲ vp. 

22, ἀνὰ nac. fip. hic. l. ex- 

luit. 

23, μῆλον ὡραῖον nihil ap- 
paret. 

24, nihil in his legi potest. 

26, λαμ. μεν τὰ ὃ. ἔχ. ὅτι. 


ο 

33, cod. 6 δὲ αἰπόλ τοσου- 

xptlo- 
Guy. 

ἔθρεψε μήτηρ ob θηρίον 
οὗτος δέ ἐστι. 

37, ὀδωδὼς ἀπ᾽ αὐτῶν δει- 

νὸν. 

4o, ἐρίφων. 

42, cod. νέμω δὲ τράγους 
τῶν τούτου βοῶν μεί- 
ζονας tu δε apparet 
get, reliqua nonitem ; 
lectionis interpolata: 
nullum vestigium. 

ὅλ, ὅτι xal σὲ. 

9, ἔθραυσεν. 
13, τὸν δὲ πρ. χρόνον. 
18, f. 

ἧς θὲ 

19, 7X6as καιρινῆς 

26, καὶ D. 

ἐδωρήσατο. 

3o, ἣ χλόη. 

ω 


51, 2. καὶ φοραθεὶς μήποτε, 


138, 


139, 


140, 


χι 
1, ἐλπίδος ὁ δόρχων. 
ἐπὶ ποτὸν. 
6, λύχου δέρμα psy. 
9, ἐφηπλῶσται. 
πηγὴν...᾽σ ἣν ἔπινον αἱ 


αἴγεσ ἃ vocab. l.c 
incipit vs. penult. fo- 
lii 24 a. 

16, xal σχολύμδροις ἠγρίω- 
το. 


18, τοῦ ποταμοῦ τὴν ὥραν. 
19, T. εἶχε τὴν Dx. 
πρὶν ὅλως δι᾽ ἔχπηξιν 
ἔδακνον omisso ἀναστ. 
in ἔχπ. post π deleta 
est litera. 
31, ἐπὶ τοῦ δέρματος ἐπι- 
σχέπτοντος. 
37, κύνας ἀναχαλέσαντες 
συνήθως ταχέωκἢμέρω- 


σαν. 
τὸν δὲ δόρχονα. 
43, ἀλλὰ παραμ. 
5:1, μέχρι καὶ τῆς θαλάσσης. 
χειροπλαταγῇ. 
54, λήθην ἐπέδαλε. 
6, ἤλγουν ἐθελοντὶ. 
9, ἐξέχαε δ᾽ αὐτὸς. 
16, ὃ μὲν δὴ δάφνις. 
18, ποτ᾽ ἀνέδαινε. 
22, δειναὶ δὲ αἵ μυῖαι. 
28, ἐγίγνετο. 
3o, ἐπαθροῦν ἐνέπιπτε τὸ x. 
33, τῶν ἐν τ. ἄν. v. εἶναι. 6 
v οὖν. 
37, μήλοις ἔδαλλον ἀλλή- 
λους xal τὰς χεφ. 
43, ἐπέτρεχε. 
50, καὶ ἅμα κρύφα ἠρέμα. 
51, ἀποπνεῖ στόμα. 
52, ἀλλὰ φιλῆσαι δέδ. 
6, θηρᾶσαι θέλουσαν. 
20, xat λαβοῦσα ἔδαλεν αὖ- 
θις τῷ κόλπῳ. 
24, ἦν π. παρθένε οὕτω xa- 
X 


25, ἐν ὕλῃ " ἦν δὲ ἄρα. 
26, οἱ βόες ἐπ᾽ αὖτ. 
27, προδολῇ. 
28, ἐπὶ πίτυν. 
ἦδε πάνῦ καὶ τὴν πίττυν. 
χαλὸς καὶ ῴδιχὸς. 
3a, ἀνεπεδείξατο. 
33, καὶ βοῶν ὀχτὼ. 
51, ἐς τὰς αἶγας. 
54, ἄρτι τὸ πεῖσμα ἀπ. 
1, τὰς χώπας ἐμδ. 
5, παραθάντων μὲν ἀμελεῖ 


ΧΙ 


καὶ τὴν. 
p. 241,1. 13, πρὸ τῶν βωμῶν. 
τή, σὺ 


17, ἴθι δὲ. 
19, δάφνις δὲ σέ --- σέ non 
prorsus certum. 
22, ἀντὶ τῶνδε. 
43, δόρχων δὲ. 
28, ἐνθείσασα τοῖς y. ἃ pr. 
manu, sed correctio 
m. sec. ἐνθήσασα., 
3a, τῆς ἐκπτώσεως τῶν βοῶν. 
37, χνήμην ἀπεδέδεντο. 
40, μὲν οὖν D. 
ὑπ᾽ ὀλίγον. 
κατήν.τὰ ὅπλα εἰςβυθὸν. 
42, νῆξιν ἔχαμεν. 
βοῶν δύο κεράτων. 
51, τῆς θαλάσσης. 
52, πόροι γενόμενοι. 
53, τὸν τρόπον τοῦτον ὃ δά- 
φνις. 
ia 7, ἔδοξε δὲ. 
α 
20, ἕλουσ τὸ σώμα. 
24, ἐλθόντες ἐσκόπουν. 
47, ἐπεὶ γοῦν. 
3a, xal πρότερον X. 
35, ποτὲ μὲν λαῦρον. 
36, αὐτὸ. 
ἐξέλιπε. 
48, οὖν δάφνις. 
49, τῶν αἰγῶν καὶ τῶν προ- 
6átov. 
ἐμδαλὼν. 
3, δάφνιδι τοὺς ἀδελφοὺς 
ἐπέθαλον.- 
17, ὥσπερ τινὰ β. σάτυρϊ. 
ηὔχοντο. 
49, ἀεί τε ἐρχόμενοι, τὲ 
non prorsus certum. 
32, xal τοῦτο, 
47, ὑάκινθον. 
3, ὥσπερ πῦρ. 
ὥρμησα εἷς αὐτὸν. 
20, μύρτων ἀφεῖναι. 
24, οὔτε ἀηδὼν οὔτε γελι- 
δὼν. 
25, γερ. φαινόμενος. 
46, φιλῆσαι πόνος. 
29, δυσθήρατος εἰμὶ xat ἱέ- 
paxt. 
31, ἀλλὰ xal τοῦ, 
33, τῷ ὄρει. 
ἦτ, ταύταις xat λούομαι. 
4f, φυτῶν χατέχλασται. 
45, μήτις ἄνθους ῥίζα deest. 
πεπατ. 


143, 


144, 


a 
48, ἀνηλετο. 


145, 


146, 


147, 


PRAEFATIO. 


50, φύλλων ἀνῆλθεν. 
4, ὦ παῖδες ἔρως. 

19, οὔτε πνοὴν φρούμην. 

43, ὡς αὐτὸν. 

27, οὖχ ἐστιόμενον ἐν dais 
λεγόμενον. 

37, τοῦτο μὲν xal νῦν πάσ- 
χομεν — χάεσθαι δο- 
χοῦσι. 

39, ἀλλήλους ὁρῶν. 

A1, οὐχ ἰδόντες εἰ τοῦτο μέν 
ἔστιν ὃ ἔρως ἐγὼ δὲ 
ἐρώμενος. 

46, σμιχρὸν. 

48, καταφεύγειν. 

50, ταῦτα ζητητέον πα D. 

54, τῇ ἐπιούσῃ ἡμέρᾳ --- ἐς 
νομὴν. 

1, ἐφίλησαν ἀλ. 
5, ἐξ ἀγρυπνίαν ἔχουσα. 
7» παραλ. ἐφίλησαν αὶ οὐδ. 

10, ἐν αὐτῷ πάντως τὶ xp. 
ἐστι φιλ. 

15, ἀνθεώτεροι πρὸς τὴν ἐπ. 

προσέδραμον. 
ἔπειγ. πρὸς. 

22, ἔστε τύχη D. per lacu- 
nam; atramentum 
expalluit. 

ἔπραξαν xa. στελέχους. 

24, φιλήματί.. υσεως vide- 
tur scr. γεύσεως. 

27, X. προσθολαὶ. 

28, δὲ συγχλίνεται. 

37, τὴν ἀγροιχίαν ἐχείνην 
ὅλην. 

42, fj παραθαλασσία xa ol- 
χήσεσιν. 


43, πολυτελῶς. D. 


148, 


149, 


μ 
45, ἔνθησαι χαλὰ. 
46, xaxbv ἐποίουν. 
5o, λαγὼς φεύγ. 
52, ἔδαλον βρόχοις. 
8, σχοῖνον τῆς προτέρας. 
$9. καὶ f X. 
16, ἐς θήραν λαγῶν. 
17, οὖν οὐδὲν εἶχον. 
18, στέψ. εἷς σχ. 
20, τὰς χύνας recte H. 
21, φαννουμένων τῶν 600v. 
26, ἐπέφαγον. 
27, χινηθὲν — τοῦ zv. 
28, τάχα δὲ. 


[ 
36, οἱ μόθημναῖοι στερού- 
μενοι ἐξήτουν. 
38, κονόδεσμον. 
7 


46, πρεσόῦτα τότε γὰρ ἦν. 


52, χατελείπομεν. 
1, ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ. 
ἐπὶ τῆς θαλ. ἴδὼν τὰς 
αἶγας νέμ. 

11, οὐδέποτε ἡτήσατο χωμί- 

της οὐδεὶς. 
χῆπόν τινος att. 

18, ψάμμῳ λύγην ἢ κόμαρα 
ἢ θύμον. 

19, ἀλλ᾽ ἀπώλετο ἣ ναῦς 
&nb,sed ἀπὸ certum 
non est. 

20, πνεύματος τῆς θαλάσ- 


σης. 

a1, ἀλλ᾽ ἐσθὴς ἀνέχειτο. 

45, προσηγάγετο. 

29, μιθυμναίοις D. 

3o, ἦγον πάλιν τ. b. 

30, ὁρμήσαντες. 

33, ξύλοις 1). 

34, ἀπέστρεψαν δὲ οἱ πρότε- 
v. 


37, διωχόντων δὴ τούτων 

omisso ἐχείνων. 
προσχομίζουσα ζόμη τοῦ 
μέρους. 

η5, οὐ πάντῃ. 

47, ἑαυτῶν πόλιν τραυματίαι 
τῶν ἐγχωρίων τρυφών- 
των καὶ ἐν ἡσυχίᾳ ὄν- 
τῶν τούτους εἰς βοή- 


θειαν ἥξειν ἱχέτευον 
ἐχχλησίαν τε συνήγα- 
γον. 


τῷ δὲ στρατηγῷ. 
7, εὐθὺς τῇ ἐπιούσῃ ἀγαγ. 
αὖθ. στρατ. 
9, ἥρπαζον. 
15, ἀλλ’ ἐς. 
17, ἐνέχρυψεν αὑτὸν. 
43, ὡς αἶγα. 
25, τὰς ναῦς πλήρ. παντοῦ. 
ἁρπ. 
26, οὐχ ἐγίγνωσχον. 
31, αἶγας εὑρὼν. 
33, ἑἐτέρπετο χλόη. 
35, ἔνθα ἐκάθηντο. 
ὡς D. 
37, κατέφυγε καὶ ἔρριψεν αὖ- 
τὸν χαμαὶ. 
39, τοῦτο ὑμεῖς ἴδεΐν. 
42, μοι D. 
45, λοιπὸν πόλιν, 
46, πρὸς. 
47, ἔγω γὰρ καὶ νέμειν. 
48, περιμένω. 
53, τοιαῦτα λέγοντοςαὐτοῦ. 
54, καταλαμθάνει καὶ δρᾶ 
ἡμιγύμνους τινὰς γυ- 
ναῖχας xal ἀνυποδέ- 


τοὺς t. x. λελυμένας 
ἐχούσας xal τοῦς dy. 
ὁμοίας. 
p. 150,1. 5, ἐπιρωνύουσα. 
μέμφου δάφνις. 
6, μέλλει ἣ σοὶ. 
8, ἀνέθρεψεν. ἐχεῖ παιδίοις 
κοινὸν. 
12, xal τὸν illud D. 
16, πολεμίους. 
17, οὐχ ἀγαθὸς πόλεμος. 
18, ἀλλ᾽ ἀναστὰς. 
“0, μέρος γενέσθαι τῆς. 
21, τῇ ἐπιούσῃ. 
2a, νεμήσεσθε χοινῇ. 
23, συρίσεσύε. 
28, ἔνθα πανὸς. 
29, xtp. τραγ. 
32, ἡλίου καταδολὰς. 
33, ἀράμενοι ἐκ τῶν φυλλά- 
δων ὧν ἔχοψεν. 
36, καὶ ἐς ὕπνον τρέπεται. 
Ar, ἐπ᾽ αὐτῇ τάδε. 
49, ἀνῆχε τοὺς. 
3, σχήματι ἔχειτο. 
6, f ἡμέρα. 
16, ὑπὲρ τὴν πέτραν. 
19, ἐχάλουν τοὺς δεομένους 
ὥστε. 
21, τὰ γενόμενα. 
24, οὐδὲ γὰρ ἱερὸν c. m. 
ἀμφὶ δεχ. fp. 
31, ἀπεσπάσατε βωμῶν. 
35, ταράττουσιν. 
38, ἀνάστα δὴ. 
39, ἡγήσομαι ---- ὁδοῦ D. 
41, 6 Βρύαξ οὕτω γὰρ. 
45, ταχ. ἀνεῦρον. 
$90. ἤγαγον καθεζομέ- 
νὴν ἐπὶ τῆς πίτυος ἔστε- 
φανωμένην σύμβολον 
δὴ τοῦτο. 
50, 906. καὶ πολ. 
$2, κατά τε τῆς ἀπ. ἐξ ἔξολ. 
152, 6,, θαύματι δὲ πάντων. 
20, ὑπὸ τὴν συνήθ. 
28, τὰ νυμφῶν. 
4t, 1X. ἐπέσπ. μεστὸν 
42, ἐντεῦθεν καὶ τρυφὴ ἦν 
EE παιδιᾷ. 
47; ἐμνημόνευσαν. 


ο 

11, οἷα δὴ γέροντ ὑποῦ. 
ους 

33, διδωματόχους. 


153, 


α 
38, τεμὼν. 
47, καὶ ὅτι κεχήρωτο. 
48, εἶναι D. s 
5o, ἐς καθέδραν ὅρθιος. 


154, 


155, 


156, 


155, 


158, 


P'IUEFATIO. 


51, sÜnvotor. 
1, μετεθάλετο μέλος. 
3, αἰπόλῳ πρόσφορον ποι- 
gv" oov. 
12, 6 δρύας. 
45, προσῆλθον. 
49; στέρξειν xat 0. 
52, ὦ Báo. 
1, παρ. np. 
οὗτος μὲν οὖν. 
5, μένει. 
15, ἰδίους 1). 
17, τὸ ἐπίπλουν. 
τὰ ὅπλᾳ. 
21, ἵππον μὲν. 
46, μᾶλλον D. 
29, ἐπεισπεσόμενος. 
ταῦτα ἔδρασαν. 
36, ἐπιμιγν κατὰ γῆν. 
48, πολλὴ χιὼν. 
5, ot μὲν δὴ λίνον. 
8, προθάτων τῶν dv. 
22, ἠύχοντο δὴ. 
25, ἥλιον xol Spa εὐχόμε- 
νοι. 
31, ἐπ᾽ αὐτῇ τῇ αὐλῇ. 
34, πλησίαι ἀλλ. e correc- 
tione prim. m. 
440, χύψιχοςπολλοὶ δὲχίχλοι 
καὶ φάτται. 
45, οὗ πολλὴ fj χιὼν λελ. 
αὐτῷ χαμ. 
51, καὶ χάθηται τὸ ἐντεῦθεν 
ὄρνιθας. 
54, καὶ ἀποχτενῶν. 
3, κατέχλειντο ὥστε πάνυ. 
7, πῦρ ἀναψόμενος ἦλθον. 
8, ἀλλ᾽ ἦν πήρα π. ἢ τρυφῆς. 
12, πατρὶ δὲ τίς καὶ μητρὶ 
παρθένος, xal τοῦτο 
ὡμολόγει. πταίων δὴπ. 
σιωπὴ τὰ θηραθέντα 
συλλαδωνώρμητοἀπιέ- 
ναι. 
19, περὶ τράπεζαν εἶχον οἱ 
περὶ. 
24, δὲ xatà τὸν x. 
26, κρέως μὲν οὖν xol. 
τὰ οὖν. 
35, ἀπεφορτίζετο. 
4o, ἐστίειν ἃ ὃ χύων. 
Ὧι, ἐχέλευον δὲ καὶ τ΄ y. 
46, παρέχων αὑτῷ. 
τοιοῦτον γηροτρόφον. 
54, μελιττώματα. 
1, δὴ τῶν. 
3, ἀνεχάετο, 
14, ἀπέχαε. 
26, εὐθέως d f. 
29, καῖον. 


159, 


161, 


162, 


163, 


xr 


31, μοι χελεύεις. 
43, xa0. μ. φῇ. 
πολλὰς D. 
52, & τὴν δρῦν ἐφ᾽ ἣν. 
53, νέμοντες xal. 
4, ἤρους, 
14, ἐγίγνοντο καὶ τράγων. 
17, ἐξώρμησαν. 
18, νέοι σφριγῶντες. 
22, περιδολῆς μάλιστα. 
25, πρός τε τὰ φ. καὶ τὰς π. 
ἐσχυτάλιζε. 


33, καὶ τί ἔγνω καὶ δρᾶσαι. 
συγχαταχλίνειν. 
37, ἀπολαύσαντες. 
42, σὺ δέ με. 
ἠή, ἐχδεδ. 
η8, ἔχλαεν ubique. 
Li 


51, χρόμ an χρέμης 
6, πάντα γὰρ. 


7; μὲν lx. 


8, χρόμιν. 
9, κατόπιν τε αὐτῆς. 
IO, rapnx. 
τή, εἰς τὴν ἐχείνων. 
15, ἐπιτεχνᾶται τοΐονδε. 
ἐν f ἐχάθητο ὃ. 
20, Ex μοι. 
27, ἀτ. μοι. 
3a, οὐδὲν οὖν. 
33, εὐθὺς ἐγείρεται xoi. 
38, νυμφῶν δι᾿ ὀνείρατος 
ἐμοὶ καὶ τὰ. 
49, ἱκέτευεν. 
6, μαθοῦσά τε εὑεργεῖν καὶ 
σφριγ. 
16, μαθεῖ δάφνις. 
23, βοᾷ. 
24, δαχρύῃ. 
25,ob ἐγὼ ἄνδρα χλόης 
πέπ. 
36, ἵνα ᾽χάθητο. 
37, γῆνα τοῦ ἀετοῦ τῶν ὀνύ- 
yov. 
ἑξαρπᾶξαι. 
48, ἰχθύος τῶν πετρίων εἰς. 
54, ἐν ἀναπεππ. 
8, ἰδίᾳ δὲ φ. 
15, τὰ τῶν λευχασμάτων. 
19, γῆν ὑπ. 
29, p. xal 0p. 
43, y. καὶ νύμφαις. 
5o, μόνον ἀλλὰ. 
εἶπεν ἣ Ἠχὼ. 
53, γενομ — (lv. 
6, ποτὲ γυμνοὶ. 


xiv 
p. 163,1. 


164, 


165, 


169, 


p. 183,1 


12, πυνθάνεσθαι. 
15, τὸν ὄρ. πολλὰ πρὸς y. 
16, οἱ δὲ πολλὰ ὑπέσχοντο 
εἰ ταύτης τύχοιεν. f. 
22, αὐτοὺς πολλὰ. 
26, ποιμν. ἀν. χόρηνδ. x. lx. 
29, αὐτὴν εὐδαίμονα. 
38, ὡς ἱστὸν ἀναδ. 
40, τούτοις δάφνις. 
43, μετὰ τοιοῦτον. 
47, πλ. ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐλεύθερος 
εἰ xai πλούσιος. 
5, ἀπήγγελε. 
9, μέγα D. 
13, συνθήσεσθαι. 
πλουσιωτάτους. 
14, παραιτεῖσθαι τ. Y. 
18, νύχτωρ D. 
22, μιθυμναίων ἧς τὸν À. 
26, αὕτη μὲν οὖν. 
29, νεχροῦ. οὐδεὶς οὖν π. 171, 
3a, σοὶ νῦν δόξαι. 
51, πλουσιώτερος. 
5, χορύσσειν. 
7, ἔθρεψα τράγ. 
τή, παρ᾽ ἐμοῦ δὲ ὑμῖν. 
22, ἔνθα ἐπέχειντο τὰ qv. 
23, τ. πρὸς. 
31, μᾶλλον δέ xt. 
33, ὡς συγχαθεύδ. μετ᾽. 
συντέθραπται. 
35, πεῖσαι λέγων ἄθλον [y 
τρισχ. 
86, μήτε πενίαν ἔτι. 
43, καὶ αἵ v. ἀντὶ v. 
45, τοῦτον. 
46, περιτ. δεομ. 
ὡς μὴ καὶ τὸν. 
48, καὶ ὡραία D. 
51, ἀναδαλο. 
53, παρᾶγεν. 
δή, φιλησάτωσαν. 
45, ξένος ἐπὶ τούτοις. 
46, πᾶσα fj D. 
28, καὶ μέλιτται αὐτοῖς. 


170, 


17a, 


EMENDATIONES ' 


PRJEFATIO. 


35, μετοπ. vost. 

37, π. ἔδλεπ᾽ ἀφ᾽ ὦν. 

38, πολ. καὶ ἑτερπόμην πῶς 
πως. 

3g, τίς ἐκεῖνον. 

50, παῖς αὐτῇ τῇ ἐπιούσῃ. 

51, περὶ τῶν aup6c6. Recte 
H 


7, ὃ δὲ λάμων αὐτοῦ xa- 
ταπ. 
8, xat πατρ. illud D. 
14, τὰ δὲ ἐπάτησαν. 
15, εἴχοντο αὐτῷ. 
20, οἶνος λέσδιος δὲ π. x. 
οἶνος. 
27, τὰ ἔργα χομ. 
30, ῥᾳδίως αἰπόλον. 
40, ὡς τὰς αἶγας. 
A1, οὐπώποτε εἶδέ τις f. 
v 
23, ἔτι γαλαθηνους. 
32, πεποίηχε δ᾽ αὐτὰς. 
37, χιτῶνα χλαῖναν καὶ ὑπ, 
40, ἐπέπν. 
Af, ὡς λύχου. 
5o, ὄντι D. 
11, τῶν ἐφ. illud D. 
22, xAdovtt. 
24, καὶ οὐκ. 
3a, ἐν τοῖς τῆς ἀσωμάτοις 
συμποσίοις. 
48, ὃ τῶν ὅλων βασιλεὺς 


pr. 

50, εἰ καὶ μένειν ἐπὶ γῆς μέ- 
γειν ἐπὶ γῆς ἐπιτρ. 

δή, καὶ ὡς illud D. 

6, πάντα ἐχείνῳ. 

τή, ὅτι. 

45, εὐηγ. μὲν αὖτ. 

34, ἀλλ᾽ οἱ πατέρες ἐξέθη- 
xav τοῦτον πεδίω ἴσως 
παιδίων. 

52, ὡς δὲ ἀτενίσειν. 


53, εἰ ψεύδεται. 
54, ἐδασάνιζε τὰ λεγόμενα. 





174, 


176, 


177 


178, 


179; 


2, ἔπλασσεν. 
9, γλαμίδιον, 
13, παιδίῳ. 
14, Σωφροσύνην — Courier 
bene Ζωφρόνην. 


27, ἀπώλ. omisso δάφνις. 
34, μ. οὖν μ. τοὺς ὅρχους. 
45, ἤκουσεν αὐτοῦ. 
47, ὥμην. 
ἡ, εὖ op. 
6, μὲν γὰρ ἐγὼ ὑ. 
15, ἐνταῦθα. 
18, τις D. 
46, καιρὸν φυλάττων. 
53, γλόην Ὦ. 
11, 6 πιχρᾶς ἀνευρέσεως λέ- 
γῶν εἰ ἔθλεπον χλόην. 
τότε.... αὖ. 
16, ἤχουε γνάθων. 
18, τοῦ D. 
3o, ὃ ἔχ. oix. ἀχ. 
8, τὴν μὲν ἥραχλ. λαθοῦσα. 
15, προσλάθῃ. 
19, δρύας οὐχ ἦν πατὴρ. 
31, xa? ἀγρὸν. 
33, περὶ τὸν γάμον. 
47, μὴ δυν. 
48, ἐκίττα ἣ πόλις sed ὅλη 
γὰρ expalluit. 
51, αὐταὶ μητέρες. 
3, τὴν Ὁ. 
12, κομίζει. 
24, τὸ πρότερον. ὃν γὰρ. 
25, εἷς τί ἠρασχίας xal y. 
39, np. νυμφῶν. 
54, καὶ τὴν v. τῇ ρ. 
3, τὴν χλ. illud D. 
11, χρόμῆς καὶ A. oüx ἀπῆν 
οὐδὲ λᾶμπης. 
17, αἴ D. 
22, ἀλλ᾽ ἔσται ἔζων. 
26, μὲν D. 
33, νεὼν D. 
40, γυμνοὶ καταχλ. 


IN XENOPHONTE EPHESIO. 


(Eprrio Fa. Passovit. Liste. TguBNEB, 1833.) 


. 4, δὲ. 


ὡραιότ. ὑπερό. H. 
15, ἤδη τινὲς, 
17, μεγάλα. 
μὲν τοῖς. 
23, ὅτι ὃν xaXov αὐτὸς Η, 


184, 


25, οὔτις. 
3o, οὔτ. dy. κατεφαίνετο C. 
7; ἦν ἐκείνῃ. 
12, xwv, τὰ μὲν. 
13, εἰρηνικά. "Ex. 
οὕτως. 


! Cf. nota ad Em. in Longo : cadem ratio hic adhibita. 


15, Ἄνθια. 

17, ὑπερεδάλετο. 
18, τεσσαρεσχ. 
20, συνεδάλετο. 
51, Ἄνθια ὑπὸ. 
52, ὑπὸ Ἔρωτος, 


p. 185,1, 6, ἐδεδώχει. 


186, 


187, 


188, 


189, 


190, 


191, 


192, 


13, ἔννοια αὐτοὺς 
71, δὲ. 
43, ἄνανδρος ἔτι. 
30, οὐχέτι δὲ. 
42, ὦ δυστ. 
49; ὅλης νυχτὸς. 
53, fec ἢ. 
7. προσείχετο. 
16, χαταπέπτωχεν. 
20, καὶ Εὐίππη. 
χαθειστήχεισαν. 
27, προσεποίουν. 
35, εἰς θεοὺς. 
38, διάπλουν. 
ἀπον. Ἐφ. 
42, ἐμμέτρωςΗ. 
5, βουλενομένου. 
6, δὲ. 
17, φυγὴ ἢ H. 
25, θαλ. πεπ. 
33, χλαμύδα, 
38, ἀλλήλοις. 
4, πόμα v6. — 
8, εἴπ. ἅπαν. 
11, συγερραφήχει, 
15, of ποτὲ σοῦ. μὲν. 
25, ἀπήλαυον. 
δὲ δι᾽ ὅλης v. 
38, δὲ 
47, θεράπαιναι i. 
48, τὸ Ἐφ. παρῆν. 
Ag, καὶ τῶν μετὰ. 
53, καὶ Εὖ. 
6, φῦντες. 
9, τὸ ὄνομα. 
15, συμ. τ. μὲν ἴστε. 
19, οὗτοι ἀπήεσαν. 
21, ἀνανοοῦντες. 
38, οὐχ ἄλλῃ. 
43, τε τὴν. 
54, ἐμπεσεῖν 
6, καὶ προσεπιτνοῦντο 
8, ἐπ. δι᾽ αὐτοὺς. 
33, προώρμουν. 
35, καταμ. x. v. fortasse 
παρὰ τῶν ἐν τ. v. 
53, περιτρέχουσι. 
3, αὐτῆς θαλάσσης. 
7; ἐκέλευσε φείσασθαι H. 
19, ἰδεῖν. 
33, διανύοντες. 
41, αὐτὸν πρὸς. 
42, πόνῳ. 
54, τὰ περὶ H. 
6, ἐχτησάμεθα πόνων 
14, δὲ. 
xal Εὖ. 
24, ἴσθι γὰρ. 
37, ἐδάκουτεν. 


193, 


196, 


197; 


198, 


199; 


200, 


PRJEFATIO. 


7, ἐν γῇ βαρθάρων. 
πειρατῶν ὕθρει π. πειρ. 
19, ταχέως δὴ. 
27, τούτοις. 
33, τὰ μὲν ἄλλα. 
2, συνήθ. τοῦ. 
τι, παρὰ τὴν. 
43, ἐξαιρέτως. 
32, ἐπλήσθη. 
ἡ, τῆς i. καὶ τῆς. 
τή, γραμμάτιον. 
16, ἐρᾷ. 
18, παρίδῃς. 
23, μετὰ σοῦ χοινωνοὶ Η. 
24, Àa6. χκατασ. 
29, δὲ ἐγγράφει H. 
47, τετολμημένων. 
51, ἦρ. τὸ. 
3, λόγον. 
6, βὰσ. τὸ σῶμα. 
11, ἕξεται. 
43, ποῦ δὲ. 
46, πόρρω που. 
47, τεθνηξ. δυστ. 
3, κατέχλειστο. 
9, πλοίῳ πορρωτάτω. 
12, τιμωρήσασθαι. 
18, καὶ τηρῆσαι. 
29, ὄψεις. 
43, τί δὲ ἐλ. 
45, καὶ ζῶσαν καὶ τ. Η. 
48, εἰς τὴν Δ. 
13, τὴν Sav lav Η 
33, δὲ θεοὺς. 
35, ταύτης μὴ. 
46, σανίδι τινὶ. 
47, δὲ τὴν. 
49, αὐτῇ τῇ ὕλῃ. 
51, τούτοις ἧχεν. 
ὑπὸ τῆς. 
9, διέτριδεν ἄγει. 
13, ὅτι χαὶ Ἄνθ. Η. 
τή, περὶ. 
29, χρεμνᾶν. 
ἤθελον deberet ἥμελ- 
λον. 
32, ἄν. τὰπ τῶν. 
33, ὃ Περίλαος Η. 
4o, αὐτῷ. 
48, ὅ τι ποιήσει. 
πολλὰ, 
3, οὗ πρὸ πολλοῦ τοῦ ἄν- 
τρου. H. 
ἐπέπλ. γὰρ καὶ αὐτὸς 
τῆς Η. 
11, τὸν ἐχεῖ ΠόντονΗ. * 
15, δὲ 6 A6p. 
τοὺς ἵππους H. 
36, διηγήσασθαι. 
3γ, ἐξηγεῖται. 


201, 


202, 


203, 


20, 


205, 


206, 


207, 


208, 


212, 


xv 


16, xai ἐλάττονα. 
23, δὲ ὑπὸ H. 
26, ἄργυρον. 
16, ὄψη. 
20, ὀλίγον. 
4, καθ᾽ ὃν. 
46, ναυαγίῳ. 
7; καὶ ἄρα. 
19, ὃ μέν γε. 
21, γαμ. ὄυστ, 
24, οὗ γάρ ποτε. 
30, συμπρᾶξαι. 
37, ἀποδράσασαν. 
50, ἀπολ. λέγε. 
10, μήτι x. 
22, ἤγετο. 
9, ἤγετο H. 
16, οὐ γὰρ lvi. 
17, οὐδ᾽ ἂν. 
19, ix δὲ τούτου. 
27, olx. ἔστε. 
32, τῶν 0. c. m. ὑμῶν. 
36, πλοῖ. 
5o, διωρυγὴν. 
3o, περιέρρηξε. 
37, μέχρι που. 
4o, 'Ix. τότε. 
ἦι, ὅλης v. 
47, ἐλπίζων καὶ. 
2, ἔτρεφον αὐτὴν. 
14, ἀν. "Ic. 
34, ἐθέλει. 
37, ἔχειν. 
45, συγκαταχλιθήσεσθαι 
2, ἐπὶ τὴν. 
9, τὴν Φ. 
12, xal ποτ. 
18, Ταῦα. 
24, ἀνδρῶν. 
32, ἀπὸ. 
39, τῆς ἐχεῖ. 
40, μένοντος. 
ἠᾷ, ἀδικεῖ. 
5, ἐμδολὰς δέχεται τὰς εἰς 
t. 0. H. 
13, ἐπετίθετο. 
51, Αἰγυπτίαν εἶναι ἐπιχώ- 
ρίος. 
7; Ἶταλ. ἐκεῖ π. τι μα- 
θεῖν Η. 
3o, xài πληγὴ. 
1o, ἐνοχλήσωσι. 
14, τίθασσοι.᾿ 
17, καθειργ. 
23, ὅστις zx. 
34, ἀναζητεῖν ἔτι π. Π. εἴτι. 
48, καὶ θελξ. 
1, δδηγουμένου. 
ἡ, ὀλλήλοισ πολ, ἥξειν H. 
13, ἢ. Ἐν ἀ. τι c. q.v. 85. 


xvi 


p. 213,1, 


215, 


215, 


183, 


184, 


185, 


186, 


187, 
188, 


τή, εἷς Ἄργος. 
18, διηγ. ἀπ. 
27, ἀεὶ ὡς. 
33, π. ἐννοῶ. Ἔτι. 
ἠλ, μεγάλην καὶ. 
47, ἐκκαθᾶραι. 
16, τὴν θεὰν. 
18, βιάσασθαι. 
27, καὶ δεηθῇ Η, 
28, περὶ τοῦ νεὼ H 
τοῦ θεοῦ Αἰγ. 

30, ἕκαστα. 
43, μήπως ἢ ξένη αὐτὴν. 
A5, αὑτῆς. 

3, ὑθρίσεις. 
22, ἐπίστευεν. 


216, 


217, 


LECTIONES 


In Titulo ἐφεσίου D. 

17, μὲν καὶ τοῖς. 

23, ὅτι Evi καλὸς. 

25, ἄν ποτε o0 — zi; cum 
lacuna ἃ vel trium li- 
terarum. 

3o, Ἁδροχόμας. 

35, ἐπ᾽ Ἀδροχόμαν. 

1, ἱερὸν. σταδ, δὲ. 
ἡ, ἐν Ὁ. 

12, χυνηρ. ὧδε πολεμιχὰ. 

15, Ἄνθεια. 

49, ἐς ταυτὸν. 

12, ἕνν. ἐχείνους ὑπήει. 

14, ἐνεχαίετο. 

17, δὴ. 

24, γενιχὸς, 

3o, οὖκ. δὴ. 

34, μὴ δὲ ἐπιπολὺ. 

44, ἐπ᾽ Ἀδροχόμῃ. 

53, ἥει δὲ $m. 

20, καὶ ἣ Eb. 

38, διάπλους. 

40, κατὰ ταῦτα. 

47, δεινὰ δὲ. 

49, tactót. 

6, δὴ. 

10, ἀνελάμθανον. 

11, συνηρμόχει xal ὅσα, uo 
fere evanidum. 

38, δὴ. 

39, πρὸς ἀγωγὴν. 

49» X. τῶν...... μετὰ libr. 
sua sponte reliquit 
vacuum. 

53, καὶ ἣ εὖ. 

54, ἐπεπόνθεσαν. 


189, 


190, 


191, 


192, 


PRJEFATIO. 


34, ἕως χρόνος. 
50, ἱκανῶς τῆς. 
54, ἀνύσαντες. 
7, μεγάλα ἀν. 
17, οἵ γε. 
46, ἔδοξεν αὖτ. 
48, κατῆρε. 
50, αὐτὴ γὰρ Η. 
6, συγχαταδιώσασθαι. 
7, τῶν πάντων ἄμεινόν με 


8, κἀγὼ δυστ. εἰς x. H. 
13, ἐδόχει δὲ. 
21, πειρ. δυστ. 
25, τί ἐμ. 
27, δὲ τῆς Η. 


218, 


219, 


220, 
221, 


222, 


5o, ἐνενόει H. 

14, ὅστις ἂν ποτε. 
17, 9126. μὲν γὰρ Η. 
18, πεπόνθαμεν. 
25, ἀπεξηγεῖτο. 
33, τελευταῖον. ᾿ 
18, παρ᾽ αὐτὸν ἄγε. 
29, τὴν οἰχετῶν. 
17, παράγει. 

12, ἐν ἑαυτοῖς 

27, Tix. ---ὑπὸ. 

34, πολλὰ xalx. 
39, διανίσταντες H. 
23, ὅλης νυχτὸς. 
39, ἕξοντες. 


CODICIS FLORENTINI. 


6, ot φύντες. 
19, ol μὲν ἀπήεσαν. 
21, ἀλλήλους quod reci- 
piendum H 
31, ὑπάρξει. 
3a, ἀναστενάξας. 
43, ὀμνύω τὲ aot τὴν. 
54, ἐμπεσεῖσθαι πλοῦν. 
5, παρῆλθε λυπῶν. 
7» καὶ προσεποιοῦντο. 
10, ἅπασαν ἐξϊστόρησαν. 
παρώρμουν. 
46, ἀλύοντες. 
51, ἀπώλλυντο. 
52, ἀπεσφάζοντο. 
12, ἐδύνατο. 
15, ἀχθήσεσθε. 
17, μακ. μελλ. 
24, ποῖ με χαταλ. 
διανύ ἃ lin, σοντες. 
39, τοῦ πλοὸς. 
ἦι, αὐτὸν ἣ πρὸς. 


ω 
42, τῷ πόν οὔτε. 
6, ἐχτ. πόνων. 
8, παρὰ djiptov. 
10, πείθει. 
τή, δὴ. 
xai ὃ εὖ. 
3o, αὐτὴ ξένη. 
31, οὐδεμιᾶς. 
A2, ἕρ. τὸν εὖξ, 
3, ἀχηχόεσαν sed corr. ἃ 
pr. m. ἤχηχ. 
19, ταχέως τι τῶν ὕρχων. 
23, φιλόζωος, 
24, μηδ᾽ ἐπιμείναιμι. 


19^, 


197, 


198, 


199, 


200, 


2, συνήθ. μετὰ τοῦ, loc 
μετὰ fere evanidum 
in extremo vs. 

11, πρὸς τὴν 

14, τὸν "'A6p. 

22, ὑπὸ x. Μαντῶ cip. 

24, yivóy.sed corr. apr. m. 
γενόμ. 

40, ἀδροχόμα καλὸς 

43, περίδης αὐτῇ ὃ. 

7, κἀγὼ. 

24, λα. καὶ κατασ. 

51, fip. μὲν τὸ. 

3, λόγου ἀκοῦσαι. 

6, αἵ τε γὰρ.... τὸ σῶμα 
spatium relictum est 

4, litt, m. sec. inse- 
ruit βάσανοι idem 
adscr. in margine. 
11, ἄξεται. 
40, προὐχυλίετο. 
43, ποῦ μὲν ἣ ἐν. 
46, π. ποι. 
8, μετὰ μοῦ Λεοχ. 
48, εἰς Λυχίαν. 
7, τὸν μοίριδος. 
33, xai 0. δεδιὼς. 
46, σανίσι τινὲς. 
47, αἰγιαλοῦ τινος. 
δὲ καὶ τὴν. 
1, ἐχελεύσαμεν. 
20, τὸ δ᾽ ἑξῆς. 
40, αὐτῷ. 
3, ἐπεπλάνητο --- ἐπ᾽ εὐθὺ, 
15, δὲ καὶ ὁ á6p. 
αὐτοὺς καὶ τοὺς ἵππους 
41, εὐὸ. ἐνταῦθα ἐχεῖ νέος. 


p. 201,1, ἃ, ἠδυνηῦ. quod recipien- 
dum H. 
20, ἐς βυζάντιον. 
36, X. ἣμἷν γενομ, 


ο 
30, ἐνεγχὼν m. pr. 

47, τεῦξεν τῷδ᾽ ὑπεράνθη--- 
48, οὐ τάφον. 

16, ὄψει. 

44, xp. ὃν. 

54, ἐφιλοφρόνει τότε. 

33, λέγει δὴ. 

44, ποθὲν ὃ. 

12, χάριν αὐτῷ. 

19, οἷ οἴχοι ἀνευφ. 

38, μετὰ σοῦ modo παρὰ σὲ. 

6, κόσμον ἄλλον. 

19, ἐν δὲ τούτῳ νυχτὸς. 
27, οἵτινές ποτ᾽ ἔστε. 
31, θεῶν αὐτῶν τῶν πατο. 
ὑμῖν. 
36, πλοίῳ. 
43, ἐνθάδε xdv. 
45, αὐτὴ μὲν. T 
διορυγὴν. 
51, ἀχατασγέτῳ. 
15, φάρμαχον ποθὲν. 
18, ὑπὸ ἀθυμ. 
33, ἀπολομένην. 
4o, "In. xai τότε μὲ 
47, ἐλπίς. xaiillud D 
2, lxp. τε αὐτὴν. 
6, δρᾷ. 
12, σχέπτεται. 
ἀν. τῇ Ἴσιδι 
21, κατ᾽ ἀλεξ. 
24, τά τε φορτία. 
37, δὴ. 
33, χατεῖ ε. 
ἐθέλειν. 
40, ἤδη δὲ τέλος. 
ἢ9, ἀποχτείνειε. 
ξεν. ἐφ. Ὁ. 

2, ἐπὶ τὴν. 

4, ἦνυς ---λαδόντεςαὐτοὺς 
τῆς φοινίχης ἐτράπον- 
το. 

12, xal τῷ ποτ. τῷ N. 
18, μὲν δὴ ταῦτα. 
24, ἀνῶν ( ἀνθρώπων ) 
25, xai ὄντα χαταστυσάμε- 
νοι. 
29, xa ὅτι. 
τῆς bxet. 
Ὧι, ῥεῦμα ἰδὼν τοῦ N. 
43, πέφηνεν Recte H. 
46, προδέδομαι. 
7, ποτὲ. 
51, ἀποβάλλει. 
1, ἐρεισμένος. 


202, 


203, 


204, 


205, 


206, 


207, 


208, 


209, 


210, 


211, 


212, 


213, 


215, 


PRJEFATIO. 


τὰς ἐμδ. ἔρχεται τὰς 
εἰς τ. 0. 
12, παρὰ. 
ἐπετέθειτο. 
46, λειφθ. 
14, νεανιχός τε. 
17, παρὰ τῷ "In. 
24, ἐξέχαεν. 
xa ἣ πλ. 
37, ἤλπιζε ποτὲ. 
51, καὶ δὴ. 
14, τίθασοι ---- ἀλλ᾽ ἤδη. 
23, ὅστις ποτέ ἐστίν. 
25, ἐν τῇ. 
26, ὃ δ᾽ Ἀμροίν. 
46, ἔχων πολλὴν. 
^7, ἠράοθην 
ἀντερᾷ δέ μου xai f, 0. 
1, ὑδηγοῦντο ὕεοῦ 
ἀλλήλοις π. ἥξειν. 
G, πρὲς Ent iplis, 
ἥειμεν ἐπ᾿ "Apvoc. 
23, δειχνύει. 
27, ἀεί τε ὡς ζώτη. 
33, x. ἐννοῶ. τὰς συνθήχας 
ἐννοῶ. ἔτι λέγοντος. 
35, ἂν εὑρήσω. 
49, τῷ Ἱπ. 
3, οὐχ ὑπομένων. 
5, οὐχ εἵπετο. 
9, ὄρειον χαχουμένην 
13, μέχρι ἂν. 
17, δὴ εἷς. 
25, σγεδίαν καὶ — χἀντ, 
lacuna 5 aut 6 lit. 
29, ἐπ᾽ Αἰθιοπίαν. 
44, μ. τε καὶ, 
47, ἔχκαθᾶραι. 
50, μηνύση. 
55, δῆ. 
8, ἀλεξ, συγγενὴς. 
16, τὴν θεὸν. 
18, πρόσεισι δὲ, 
28, περὶ τοῦ νεὼ a. lin. zai- 
δες αἰγόπτιοι. 
3o, ἐλθοῦσα δὴ xat οἱ ποοῦ- 
πίπτει. 
35, ζήσομαι. 
30, πονηροῦ. 
43, αὐτὴν ἣ ξένη. 
45, καθ᾽ αὑτῆς ὅπως. 
46, ἀπήγγελλε. 
ἡ, δεσμὰ. 
6, ἀπαγαγόντα --- ἀποδό- 
σθαι. 
16, ἐπ᾽ ἐκείνην. 
17, ἀλλὰ ἀπόκτεινον. 
ἐπίστευσεν. 
27, μὲν τίσιν. 
28, ἀνελάμθανεν. 
— —— 4:»--- —— 


216, 


222 





218, 


219, 


220, 


221, 


xvit 


43, δυνηθέντες." 
5o, ἱκανῶς δὲ τῆς. 
δή, διανύσαντες τὸν πλοῦν. 
2, γενέσθαι. 
7, τέγους. 
25, ἧκεν els τὴν οἰχίαν. 
32, ἀποπλανηθεῖσα. Male 
Cocchius de literis 
expunctis loquitur; 
nam ne vestigium qui- 
dem harum apparet. 
37, πολλὴν εἶχε. 
47, ἐπαναγθεὶς. 
48, xatalptt μὲν. 
48, μουχέριον. 
7, παρεμυθεῖτο quod re- 


13, ἐδόχει μὲν αὐτὴν. 

25, τί δ᾽ ἐμαντὴν. 

26, ἀπαλλ. τοῦ. 

33, ὁ περίνθιος εἰ, .. «ὦ 
ταυρομενείω dus |l. 
extritz sunt. 

14, ὅστις ποτὲ. 

18, πέπονθα μὲν quod re- 
cipiendum. 

33, τέλεον δὲ. 

39, ἀνωδύρετο. 

49, ἐπιφθάνει. 

7, εἰσωχίσατο, 

16, ἔγειρον ἀνθεία. 

17, ἐπένεγκαι. 

43, ἀνέθεσαν. 

τὴν τῶν olx. 
35, εἰ δὲ αὐτὴ ἢ στήλη. 
1, τὴν εἰς λυχίαν. 
2, τὴν τῷ ὃ. eX. 
3, καὶ δὴ. 
8, διῆγε vecte H. 

16, παράγεται παρὰ. 

17, ἀνάγει παρὰ. 

21, τῷ ἡλίῳ. 

26, τῶν πρότερον. 

49, γενομένην. 

γι, ἀνέθηχε. 

2, αὐτοῖς πλοὺς. 

17, τοῦ λόγου. 

22, τὴν ἀνθ. 

24, αὐτὸς ἔμ. quod recip. 

25, ἐπιτηδείω; τὸ δε.... μη- 
δέπω ἀθροχόμη, dc- 
sunt 3 litt. : μὴ non 
prorsus certum est, 
videtur τι antepesi- 
tum, itaque legen- 
dum ὅτι μηδ, 

34, πολλὰ ἅμα πάθη. 

40, τὸ τῆς Ἴσιδος. 


XVIII 


PR.EFATIO. 


HELIODORUS. 


Codicum Vindob. (Aet B), Vaticani (V), et Lugdunensis (Lugd.) lectiones. 
Emendationes, J. Perizonii (Periz.), Hemsterhusii (Hem.), Falckenburgii 


(Falck.), P. Francii ( Franc. )' 


Ρ.325,}. 2, ἐν ὅπλοις λῃστριχοῖς. 
6, τὸ πρῶτον τὰς ὄψεις Α. 
τὰ πρ. τ. ὅ. Β. 
8, μὴ πλεόντων A. 
10, πλεόντων Α. 
11, xal τοῦτο παρῆν 
συμδαλεῖν A. 
12, τρίτου ζωστῆρος. 
14, μεστὸς ἅπας. 
15, μέρεσι τῶν c. Hem. xat 
μέλεσιν ἔτι σπαίρουσιν. 
17, ἀναμέμιχτο Β. 
19, ἀλεεινὰ. 
22, κατὰ τὴν A. 
25, bzopp. A. 
πινόντων. 
30, πεπορισμένος Falck. 
33, μετεσχεύασεν. 
37, καθιστάντες. 
ἦι, τὴν μὲν ναῦν Periz. 


3, καὶ ἐπὶ τ. λ. αὖτ. νιχη- 
τὰς Β ἑαυτοὺς δὲ Α. 

10, καὶ φάρετρα ΑΒ. 

12, ἀπηώρητο B ἐπεστηρ. 
5 δὲ λ. ΑΒ. 

13, ἐφεδράζουσα Hem. Fa- 
brum conjecisse ait 
ἐπερείσασα. 

15, προκείμενον V. A. 

24, ἀπερῦ. 

27, ὅλως sed A ἄλλως B 
ἄλλας. 

31, ἅμα λέγ. d. in A. 

34, τῆς ὄψεως. 

38, χατανγ. A. 

39, ἐπιτρέχ. 

41, $ τῶν γενομ. V γιγν. B. 

42, xal θεὸν. 

43, ὑπό του τῶν Β ὑπὸ τῶν 
θεῶν Υ. 

48, κατέχ. δρῶντες δὲ A. 

50, ταῦτ᾽ ἂν ΑΒ. 

51, τολμᾶν Λ---ἀλλήλοιςν,. 

53, τῶν ἀληθῶν ΑΒ. 

3, τῆς ἐξ αὐτῶν. 


416, 


227, 


228, 


229, 


23o, 


8, τρέπουσα V. ἐπιτρέψασα 
A. 
19, τῆς εἰς A. 
24, οὐδὲν A. 
28, πολλῶν ὄντων xat ποι- 
χίλωνν. 
31, ἐδόκει ἔχειν. 
32, ὡςλῃσ. x. ἀπληστίαν A. 
37, κἀν τ. δὲ B. 
38, δύο ΑΒ. 
4o, ἀπεν. ΑΒ. 
41, ἃς δέχα. 
42, τρὶς δὲ xoc. ἐπ. B τρὶς 
δὲ τοὺς ἐπ. vos. A. 
4l, ὃ. αὖθις A. 
53, ἐθαύμαζον. 
4, οὖν πλ. A. 
5, ἂν xol A. 
10, c. οὖν δὲ, 
16, συσχενασαμένους. V. 
17, εἴ zov V. 
19, ἐφαίνετο om, À. 
22, αὐχμηροτάτων Hem. 
— Suppressi δύναται. 
26, χαλεπῶς V. 
27, ὑποτείνουσαν. 
31, xaxà μέσον --- ἐπὶ δὲ. 
3a, ἀχρωρείας B. 
36, ἐπὶ ox. B. 
39, εἰ δὲ y. B — παιδ, ἢ δὲ 
νὴ A. 
5o, Il. ἅτε τείχ. B. ἄτε 
ὅσα A ὅσαχαὶν. 
3, lvorx. ἐν AV, 
ὃ, πρὸς V. 
17, ὑπ᾽ ἀγροιχίας ΑΒ 
21, ἀποτετμημένον. 
33, κατεχ. D. 
34, προελῦ. A. 
36, αὐτῆς AB. 
39, π. δὴ dv. A π. οὖν ἂν B. 
47, ποῦ B. 
14j9, μηδέποτε V. 
2, τι θεῖον À τὸ 0. xp. B. 
5, ἐπὶ. E 
7, ixovp. A. 


231, 


232, 


τῇ, ἡμέρ. ταύτῃ τῇ f. AB. 
19, ἀληθ. καὶ A. 
22, Periz. fortasse πόθεν 
δὲ; γνώριζε. 
26, τἀμὰ ΑΒ. 
41, ὑπερθεραπ. Periz. du- 
: bitanter ὑποτρέχουσα 
vel ὑποδραμοῦσα. 
48, καὶ om. B. 
51, lgO.. dv. 
53, ivütixv. A. 
13, viv. A. 
14, διὰ γῆς. B. 
19, γίγνεται B. 
26, ἐπιγιγν. A. 
3o, ἣ αἱμοχαρτὴς xal v. B. 
2, : 
34, οὐδὲ. 
35, πολλάχις om. A . 
36, καὶ εἰς ἐμὲ om. A. 
37, πολλάχις om. A. 
38, τινος A. 
42, ἑταίρας ---- μέθας A. 
45, τὰ μὲν οὖν ἅλ. A. 
5o, Franc. μηδὲν ᾧ. 
52, οἰχίας V. 
53, πὺξ ἐπ. B. 
6, πρὸς. 
8, ἤρχετο B. 
12, μ᾽ ἀπ. A. 
16, ἐπανῆχε V. 
21, Got προσομ. À. 
22, civatom. Á tiu, ἐχείνην 
A ἣ coy. B. 
24, γίγνωσκ. Β. reliqua 
hujusmodi omittam. 
25, fj δὲ, xal A. 
3o, ix. ἡμέρας B καὶ ζηλ. A. 
35, καταλαθδούσης AB. 
38, δὲ πρὸς ἄμ. À recte. 
A2, ἔνδοθεν AB. 
43, διεξ, διεφαίνετο À xal 
τὰς θύρας. 
ἠδ, ἐχραγεὶς V. 
49, αἵ σε AB. 
54, εἰστήχειν AD. 


* Codicum lectiones et virorum eruditorum emendationes ipsz citantur, si nil adscriptum, lectio exhibetur quam 
Mitscherlichius secutus est ; in textum recepta est nostra emendatio. 


Ἰ, 1, περιέδλεπον V. 

24, ὕδρεσι — ταυτ. δὲ B. 

29, tt om. B. 

33, ἐδάχρυεν A. 

37, γεννήτορας A. 

44, βάλλειν AB. 

5o, ἠχούσθην V. 

21, xaxtpíptvo V. 

23, οὕπω δὲ τῆς B uti cod. 
Faur. 

27, Periz. : « ἔφην intelligi 
potest. Recte. 

31, παρ᾽ ἀξίαν V. 

3a, ἄν ποτε xal rap. V. 

39, σοι. 

41, xbui A reliqua hu- 
jusm. non adnotabo. 

49, ἐπιδ. A. 

7, καὶ οὐχ fix. V. 

8, προλαβεῖν xal ληφθῆναι 
À vulgo π. καϊφθῆναι. 

9, ἑαυτῇ A. 

10, προσελθ. V. 

11, τὴν σὴν θερ. A. 

τή, εἰμὶ Franc. addit. 

17, ἐλπίδας V. 

20, συντεῦν. B. 

22, ἀπαλλαγὴν --- τοῖς A. 

25, συντεύξασθαι Αὑπελθόν- 
τι ΑΒ. 

36, πολλὰ Β. 

ἦι, παραχρ.Υ͂. 

52, αὑτῆς Α --- ὅπερ Α. 

2, τύχοις À. 
3, σχολάσειν. -- 
γὰρ Β. 
5, τοῦ ἔργου conj. Franc. 
inu. V. recte. 

18, δι᾽ ἐμὲ τὸ μέρος B. 

20, ἐνυδριζ, 

25, πρὸς αὐτὸν À. 

3o, πολλὰ ΝΑ. 

34, βουλομένῳ V. ἀπολο- 
γήσ. B. 

42, ἐν ἐμ. B. 

46, περιμ. με vult Hem. 

49, &6góztpov V. 

52, οὗ B. 

3, παραλαμθάνει ΝΑ. 
9, τὸν μὲν AV, 

13, σελήνης B. 

42, πὶ τοῖς πταίουσιν vul- 
go. xai ε. τ. μέλλου- 
σιν V. hoc μέλ. AB. 
Coray conjecit παροῦ- 
σιν, quem sequor. 

27, σπαράξασα B. 

3o, τότε Periz. 

37, σοι. 

4o, ἣ zia. 


PRAEFATIO. 


42, τὰ B Periz. τὰ μὲν Πα- 
τρόχλου προφ. 

43, μνήμη VÀ. 

44, θρήνων V, — Vulgo 
εἰ μὴ τ. ὕπ. ἐπ. ὑφ. ἢδ. 
τῶν y. ἔπ. quie trans- 
posui. 

47, ἔνηρεμ. vulgo, sed B 
ἀνηρ. 

48, ὀνείρων A. 

49, τὸν ὕπνον AB. 

3, καὶ xb» Hem. 

ἡ, λαμπαδίῳ πυρὶ τὸν 
Hem. illud emenda- 
vit; nos abjecimus 
quoque tbv. 

6, μὲν À om. 

9, τὴν 9. Ἴσιν B. 

18, παρθενίους AB. 

21, προηγ. Α. 

45, αὑτὸν Β. 

36, καὶ τοῖς illud om. A. 

συνίησι — τῶν Al. 

43, ταύτην παρανομήσαντος 
παρελέσθαι. 

πορανομήσαντος παρε- 
Aop£vou V. 
ἐφ᾽ ὧν τε Al ᾧ γε B. 

45, διήγαγον À. 

51, ὑμῖν B. 

52, ὅσοι τι. 

2, οὐχὶ αἰμ. B. 

8, xal om. Α. 

15, ἀπολογήσ. Β. 

18, οὐ πέπτωχα. 

20, ἢ γὰρ Β---λογίζομαι V. 

4o, ἢ ἐχ. 

41, τῇ γῇ τὸ BA. B. 

51, μετεδώχατε B. 

53, ἄλ. τε διότι τὸ BA διό- 
τιν. 

5, ταῦτα ἐν ὁμ. A. ἐν δμ. 
τούτων xal tos. B. 

7, ἐλάχομενν. 

11, ἡμέλλομ. uti mox ἤμελ- 
As B. 

19, ἀθρόον À. 

31, αὐτῶν τε AB ὀλλύντων 
τε xat Franc. 

3a, ὥφελον B. 

34, τὰς ante 0. om. A. 

39, ὑπερδέδληκχ. À bz:pti- 
6nxt B. 

40, καὶ μετ᾽ B. 

46, μὲν γὰρ hoc om. A. 

ὅτ᾽ dv A. 
1417, εὐθυμότερον ΑΒ addo 


ἂν. 


6, ἀναχκαλέσῃ, AB. 


49, καταλείπω B. 


XIX 


9, πιστεύων B. 

12, ηὖτρ. 

13, ποιησομένους. 

18, καὶ πῃ καὶ À omisso εἰ. 

22, τὰ δήλωθ. AB. 

924, βλέπειν τε AB. 

35, τί δ᾽ ἂν γένοιτο Β δ, 
ἔφη Β. 

4o, τὴν κατ᾽ ἐμοῦ AV. 

50, φυλάξασα V. 

5, τῆς C. τῆς ἐφ' ἡμῖν B. 

14, xai $ V. 

17, ἐπί σοι τούτ. o. B. 

24, ἔστειλε AB. 

26, dypoubtepov. 

28, πρᾳότερον Hem. 

33, xai τύχαι παρέσχον V 
τύχαι vel τύχας ἃς — 
ἂν ἐξ Hem.. 

35, ἐπινοίας Hem. vult ἐπι- 
vola. In Lugd. ἐπι- 
νοίαις. 

38, αὐτὸν Κν. 

49, ἐσπουδασμένος BV. 

52, xal φόνους V. 

^, τι om. À. 

6, ἔνδυνε AB. 

8, ὑπερχύπτοντας AB. 

9, προιδεῖν καὶ Hem. 
προμηνύων À. 

32, ἄλλην. 

34, σχολιοὺς om. A. 

Ao, προσέπιπτεν. 

s φοιτήσει. 

46, διαδρᾶναι V. σοι. 

51, φαιδρότερον V. 

6, πολ. χεχτημένους A. 
9, τούτους Periz. 

10, lez V. 

13, ταῦτα B. 

14, ὑμῖν B ἡμῖν om. A. 

16, ἔνσπονδος A. 

21, ἀνεχάλει VB. 

23, συνερρώγει. 

«ἡ, ἐπελθόντες V. 

29, χαὶ ἀφόρητον. 

34, τε AB om. 

45, δρώμενα A. 

46, συνέδαλλεν B. 

1, τὸν θερμ. 

6, προσαναιρεῖν A. 

7, ἀπαντώμενον Commel. 
τη, "EX. τῇ yx. AB. 





27 ἥ 
33, πλεύσ. καὶ ἄρ. μ. B. 
34, ἐρεσίαν A. 

36, πλησιάσαντες p. xai. 








AX 


48, τοὺς δὲ καὶ dv. 


46, ἐπιτρέψαντες AB. 
49, ἔδαλλεν B. 


?»51, 


p. 246,0, 1, ἔς τε B. 


247, 


248, 


249, 


250, 


2, χαθέντα AB. 
6, φίλοις B. 

21, τῆς eg. V. 

25, ἐπέλθῃ. 

37, τὴν νῆσον. V. 

39, αὐτὴν A. 

42, ὑπὸ τῇ γῇ μὴ V. 

το, tl; τὴν om. À. 

18, τοιαύτας ἐπί σοι V ἐπί 

σοι Lugd. in mary. 

24, ἐσχ. καὶ diy. o. À. B. 

31, ἀπολώλεχάς με V ἀπό- 

λωλε xal με Lugd. 

35, ἀναχοπτόμενον V. ἀνα- 

χαμπτόμ. À ἀποχόπι. 
Lugd. 

Ὧι, περὶ τὴν B. 453, 

44, ἐρεσίαν B. 

47, χαλ. 8i V. 

7, ὑπολειπομένης B. 
6, παρενεχθ. — Lugd. V. 
mox ivaros6. ὙΛΒ. 
15, τὸ γόνυ B. 
48, xw8. θαλ. — ὑποβαλ. 
om. À. 254, 

35, εἰς οὐδὲν ὅς. 

46, ἀλλ᾽ ὦ y. B. 

49, φῇον V. 

7, τὸ μὲν διότι vulgo ὅτ' 
τ. σ. δι᾽ οὗ Bas. 
τὸ μὲν ὅτι Lugd. 

26, ποδηγετεῖν Bj. 

31, τῇ σφαγῇ xat ox. B. 

43, ἐς τοῦδ. A. 

45, μιχ ὃν. 

44, ἀλλ᾽ ὥσπερ οἶνομ. A. 
ἡρώμενοι Bas. Lugd. 
Hem. adn. » interpres 

legit μονώμενο: 

ἠδ, περιέστησε V. 

^9» διασμώμενος. 

50, συρρνεῖσαν A. 

51, ἐπέρραινε VAB. 

55, ἐντυχ. χειμ, δ᾽ ἑαυτοὺς 

VAB. 
1, ὀρῦ. àüo B. 
3, γεγενημένον B. 
6, προσπ. VAB. 
9, ἅπερ ἦσχυν. Canterus. 
ἦτη,. τε δρ. AB. 

20, τὴν γ. v. χαὶ τ΄ 

94, 103. συμ. 
χεχερασμένον. 

28, διαχνομ. 

37, ἐπ᾽ ἐσχάτης B. 

41, ἀμ᾽ αὐτῆς Δ. 


252, 


255, 


256, 


PRAEFATIO. 


53, καθ᾽ ἑαυτὴν. 
ὅ, περὶ τὰς Α. 
16, μοιχείαν A. 
19, pro ἐκέλευον VD ἠνάγ- 
χαζον. 
44, ἐγγέγρ. A. 
45, ct. 
5, τῷ καλῷ xat. 
10, διεπραξάμην B. 
ἀμετάθλητον AB. 
3, ὑπό ct. 
12, xol εἰ B. 
15, τὴν Accus V. 
25, zálat V. 
38, ἣ πῶς, mox 3, πότε. 
39, χαθειμένην B. 
43, νομίζω. 
4, ἐχτετόρευται B. 
48, Τροφωνείονυ. 
θεοφρονεῖν AB. 
9, ἀπέστειλεν B. 
11, πρὸς. 
20, χαλ. εἴ, 
34, δὴ AB. 
ἦι, y. καὶ. 
42, τάχα μὲν καὶ. 
9, ἐγχειροίη AB. 
50, σε χατὰ Β. 
1, πρὸς αὐτὸν. 
7, συνέρραξε. 
13, ἦχοι. 
15, 3. 
20, ἔχοι BV. 
21, μαθεῖν AB. 
22, ἐσπουδασμένως. 
55, ἔτι τοῦ AB. 
28, Q. οἰμώξας B. 
36, ἐπεισήει AB. 
39, ἄπειρον V. 
41, ἐπὶ πλ. A. 
52, ἠνέσχετο ABV.— ἐπην. 
Lugd. 
53, ἐπάσαντο V. 
2, χαὶ τὸ δλέμμα ὑποχα- 
θείμ. hec A. 
3, τῶν ὀφθαλμῶν B. 
17, ὥμην ὡς. 
20, δίοτι μεν mox μέντ. ὁ. 


31, φύνταςν. 

At, τ. μὲν ἕως. 

46, ἐποίησεν. 

48, συνεῖναι: γνῶναι B. 

7; ἢ καὶ νὴ Δία vult Can- 

terus. 

19, ἔγχειρ. 

21, δύσερι, 

25, δρμήσαντες AB. 

3o, $22 γῆν γ᾽ ἦν Lugd. 

42, γνωρίζω δὲ A. 





257, 


258, 


259, 


260, 


261, 


49, ἐγχαταλεῖψαι AV. 
51, πλησίον A. 
ἥμερον V. Lugd. 
3, πρὸς μεσεμθρίας V 
14, ἀπολ. ἀλλήλους. 
3o, τὰ οὕτω GV. 
37, ἢ ἀνῃρ. B. 
38, διεφθορέναι B. 
42, καὶ δὶς V. 
44, ἀνεδί6. A. 
52, εἴ zn A. 
53, ἀνίει AB. 
54, ἂν ot. 
7, κατέλιπεΥ.. 
8, ἀνέπνευσε Canterus ἀνές 
πᾶυσε. 
9, ἐπήδησεν αὐτῷ Hem. 
17, ἀπηύχετο AB. ἀπείχετο 
v 


20, ὡς δὲ xal V. 
21, ἀποτέμνει V. 
24, ἄλλα τε γὰρ βουχόλοι B. 
1, ἔφη γ᾽ B. 
ἡ, ὧδ. δὲ καὶ αὐτὸς οὕτω À. 
12, εἶ μή τί σε V. Scal. sic 
potius notabo lectio- 
nes e Vat. Scaligeri 
manu scriptas. 
15, ἀναθήσει AB. μέρει τὰ A. 
21, zaptax. AB. 
3o, μαλαχὴν Scal. 
31, πῦρ dvíxau V. 
3a, ὁ δὴ xai xv. B. habet, 
ὃ δὴ Kv. Scal. 653 xai. 
38, II. μὲν πόλεις, m, δὲ 
illud AB, hoc A. 
46, αὐτῇ B. 
51, προσάγουσα BV. 
54, xat εἰς Scal. 
1, Gxooxoztiv V. 
"Oy. xai ὡς πάντα. 
5, μή ποτε οὕτω B. 
8, τοῦτο γὰρ ἔπινε AB. 
σπένδωμεν B. 
26, εὐχαριστία V. 
27, xai oiba — τὸ 
33, ἀπαγγ. V. Xyl. 
36, ἣ — 3 πῶς. 
38, ἐξαγορεῦσαι V. 
12, τί πέπονθεν V. 
24, ὡς οὖν μεγάλων AB. 
32, ἐπανάγαγε AB. 
33, ὑπόθεσιν B. 
34, οὗ xaz' αὐτὸν. 


45, &6pvv. Scal. γραφ. xou- 


ovy V. 





παζόμενος. 
48, ἐπάγο V. 
ἣν ἐμοὶ — δυνατῶν V. 
Lugd. 


l9, προῦφ. uiv B. 


p. 262,1, 3, γέγονε V. 


5, ἔχουσα. 
18, τοὺς ψυχῆς A. 
25, ἔγνωνν. 
25, ἀντέσχον. 
26, εἱμαρμένων A. 
33, ἀστέρος. 
42, [γῆς --- φράσας ] Lugd. 
eic. 268, 
46, δ᾽ 3v V. 
4, Klgpo V. Κρισαίου A. 
13, πατήρ μου Scal. 
16, ἀπεχρίνατο, τὰ δ᾽ ἄλλα, 
εἰσ. ἀκ. B. 
27, νῆμα περισῦ. Α. 
34, περιείποντο AB. 
35, πάντοθεν Scal. 
ἡ, τῶν ἄλλων B. 
6, ἀναγεγραμμ. 
7» γιγνώσκειν À. 269, 
9, ἐχ τῶν μὲν ADV. Taur. 
10, λαμδάνει AB. 
11, ἀποδίο, B. 
13, ἀνακαμπτόμ. À. 
17, συναρράξωσι V. Falck. 
ἴσως xol συνάξωσι. 
21, ὀργᾷ τε ΑΒ. 
22, χατεξαν. 
3a, xal x. B. 
35, τίθεμαι. 270, 
37, Χαρίχλεις A. Lugd. 
4^, ἔφην ἐγὼ. 
46, σε διά B. 
54, χαλλ. καθ᾽ AB. ἣν δὲ B. 
6, ἐπικήδειον B. 
17, ἀφίξ, τῆς ix. B. 
34, Ὁ δὲ — διάπρασιν 
ABL V. 271, 
36, βαρύτερον A. 
39, τε iv. A. xb μέγ. A. 
40, xal Aeux. — dyÀ. V. 
49, σχολῇ v. καὶ B. 
8, χρήσασθαι. 
11, ἑαυτὸν B. 
12, ἑπταέτιν B. 
25, εἶναι ὀλίγῳ B. 
28, ἐνέπειδε À. 
3o, γράμμασιν À. 
36, τι φράζειν B. 


PR/EFATIO. 


25,3 κ. ἢ τ. 
3a, συνεῖσα A. 
33, κἀμὲ B. 
39, 0. με B. 
47, δὴ τὰς B. ὃ. τι A. 
ὑπερδέδηκεν B. 
^9, ἐφέρετο B. 
53, x. μοι B. V. 
13, Ἔρωτα A. 
21, f. γάρ σοι B. 
25, περιίδης AB. tx, οὖν v. 
μὴ n. ue B. 
27, διαγαγεῖν A. 
33, αἰνιάνων A. 
35, ἱερείων B. 
42, ἀπὸ τοῦ ὑπ. B. 
46, νυνὶ A. 
τῷ τοῦ B. 
49, νυνὶ B. 
ἡ, Αἰνειᾶνες Davisius Aivi- 
ἄνα vel ὡς Alv. Hem. 
18, ἐγγυτέρους V. À. 
27, κόμην πρὸς AB. 
3o, σοδαρὸν À. 
45, τὰ πρὸς θυσίαν AB. 
46, fip. πρὸς B. 
47, ἤδη παρῆν τῶν A. 
χατήρχετο ΑΒ. 
55, ἀπὸ χροτ. Franc. 
9, 7. τοῦτ. 4. πρὸς τὸ d. 
ἀ. ἀμ. Hem. 
13, ἐπέστησε ΑΒ. 
17, καὶ χλείσας Lugd. 
xal λύσας AB. 
18, τοῖς ἕξ, τούτοις Hem. 
40, ἐγγίγνοιτο V. AB. 
46, εὐωδίαις Hem. 
4, καὶ ὃ ix. B. 
5, μ. ταῦτα B. 
10, ὧδέ πως $ ob. 
15, ἃ τὸν AB. 
22, ὑμναίωνν οὖμεν. Lugd. 
τήνδε Scal. τάνδε A. 
34, 6 μὲν ἀριθμὸς AB. 
42, φέρ. ἢ 9X. B. 
44, πρὸς δὲ V. 
5o, μελέτημα B. 
τὸ ἐμὸν. 
S1, ὥστε ἔδοξας Lugd. 
10, ὡς καλὸς κάλλιστον. 


24, μηδὲ εἰ 
27, ἀπροσδιον, V, 

39, ἐνεδείχνυτο BV. 
43, ὑποστένων Hem. 


Xxi 


49, μὲν ἢ. 
50, ἀσύνθετος Δ. 
ὅλ, ἐπεχ. AB. 


καὶ τοῦ V. 


4, τῇ θατέρᾳ. 

12, οὖς οἶδα. 
13, ἐθεάσαντο Franc. 
18, ὃν. -- 
20, μᾶλ) ον ἕτοιμός. D. 
37, μοι ABV. 

38, εἰσδάλλ. AB. 


ἡ, αὐτῷ, 
τὸν δὲ β. B. 


10, ὁμοῦ --- ἤρων A. 
14, σχολαίτερον V. 
16, ὥσπερ ἢ. 

22, ἐν ὀλίγῳ τὰς B. 
35, ὑπέθ. τὸ Β. 

36, λέλυτο A. 

42, παντοίως À. 

47, ὁσάκις. 

49, συνέθυσεν xai B. 
51, ày. B. 

514, ἀστέρ. 3p. A. 


2, τήν tt. 
3, 0. τὴν B. 
6, x. οὖν V. ὡς αὖτ. AB, 
7» συμπορευῦ, B. 
xal el μήτι B. 


29, ὁπότ᾽ ἂν AB. 
32, lppr. B. 
35, βασχανίαν AV. 


NO 


38, εὐνῆς οὐδὲ B. 
39, μόνον V. 

41, ἢ ἐρ. A. 

42, ἐνδίδωσι. 

45, π. τε xal. 

5o, $463. ἱεραῖς D. 


ὦ, ἀπόρρητον. 


13, δέος μὴ ΑΒ. 
26, ἑσπουδασμένος AB. 





τ, B. 


1, xa. τὸ dv. B. x. τὸ dv. 
ἀλλ᾽ ἢ A. 
4, ὀρθῶς piv A. 


8, φιλοφροσύνην B. 


39, ἀχμὴ pil. D. μείζων 272, 11, ἐψυχομένων AB. 


ὡς δρᾶς A. φέρει Lugd. 13, δδὲθ. 
51, ἦ μὴν. 16, μετερρ. V. 17, προπιὼν B. 
54, ὡμολογημένα Hem. 19, ἐπένεμον B. 20, οὖσα Scal. 

267, 2, τῷ ὄντι T. 26, ἐπεὶ δὲ. 26, dx. τε καὶ B. 
8, μαθήσῃ AB. 28, ἐγνώχαμεν B. 29, Ἀπόλλωνα AB. 

13, ἐσπουδασμένως. 31, ἐφ᾽ ἁμάξης A. ἥνιοχ. B. 35, ἴσα τε. 
14, συντετ. B. 32, ἁλουργῆ A. 36, ὅποι AB. 
16, τῶν Αἰθ. x. π. B. 34, ax. ἣν — εἷς ix. 39, ὄναρ ἣ B. 


18, ἀπήγγειλεν A 
23, ἐπέστρεφεν V. 


36, δυνηθησόμ. B. 49, ἀπιόντων Scal. 
48, συγκραθέν V. 278, 1, 5t et eupra; scribeu- 


XXII 


p. 279. 


280, 


281, 


282, 


283, 


dum esse ῥεῖ patet. 
24, 0. μεμύηχας. 
26, ἁπάντων B. 
34, τὸ μὲν B. 
4o, 0. 4. τοῖν μ. καὶ 0. τοῖν 
ποδοῖν B. 
45, κρατησάντων. 
51, μυούμενος B. 
19, ἣ κατὰ. 
29, εἷλ. A. 
31, προιοῦσα. 
27, ἡπάτηνται AB. 
37, παρώνυμος À. 
42, xal τὸ ἀφ. Franc. 
45, rpopp. AB. 
46, κατ᾽ ἀλ. πολ. AB. 
1, καταχρύψας V. 
8, συντιθεὶς Α. 
12, προσεχύνει AB. 
14, τοῖς τε 0. B. 
oUx ἐσφαλμένος ὡς ἔλε- 
γεν B. V uti Palat. sed 
ἐσφαλμένος. 
21, πάσης. 
"al, ἐδάχρυεν. 
31, σὲ A. 
33, ἐπηγγείλατο B. 
44, ἐπιστένοντα. 
45, ax. εἶ, B. 
48, διαγαγ. AB. 
52, àv. ἣ B. 
53, ἀπολειπομ. Vli. 
1, xat el μὴ D. 
4, 3 τὸν. 
5, pog. μὲν xai. 
8, ἔχειν B. 
12, σε καὶ V. À. B. 
14, ἂν xoi D. 
18, τὰ y. ἄλλα B. 
δέδ. B. 
19, τὴν παρ. AB. 
21, ἀποσδεννύμενον B. 
25, καταφιλήσας V. 
28, ἀδιχουμένη ἤδιχημ 
Lugd. illud d. in AB. 
29, ὃ σοφὸς Franc. 
31, ἄριστος εἴπερ B. 
38, ἐπ᾽ ἐμοὶ, 
41, τὴν. 
ἡ, βουλὴν V. 
3, καὶ μόνων d. in Lugd. 
5, γιγν. γάρ τοι. 
15, ἐπέστρεψεν Α. 
19, οὐδὲ σιωπᾶν AB. 
22, προσεπέτ. V. 
26, τότε δὲ AD. 
32, ὁ δὴ A. 
45, κόμπου À. 
προσιέναι. 
1, σι χεχιν. ΑΒ. 


285, 


285, 


286, 


287, 


PRAEFATIO. 


5, xexwv. À. 
10, τῶν ὀφθ. Scal. 
12, xat. Χαρίχλεια V. 
13, ἔσκαιρον AB. 
16, ἐγὼ δὴ B. 
23, ὑποστρέψας V. 
25, καθάπερ βέλος Xyl. B. 
τῇς ἐπὶ Lugd. 
39, οὔτε καθ᾽ £5. B. 
53, irtox. A. 
6, ηδρισχον AB. 
5, ὅπου. 
15, ἠρώτων. 
33, τὸν ὀφθαλμὸν 
malim. 
38, καὶ πόθεν B. 
39, ἔφην V. 
ἦι, δ᾽ αὐτὸν À. 
καὶ ἐπ. A. 
42, τῷ τε B. 
17, ὀχλοῦντος AB. 
19, προσχαλεῖν V. 
20, πυνθάν. V. À. 
22, εἷλ. A. 
23, μόνον À. 
28, Bon καλὸς B. 
33, δρᾶν --- ΟΧαρίχλειαν 
digi ἐρᾷ μον B. ἐρᾶν 
ἐμοῦ Α. 
43, ἐγὼ μὲν. 
45, οὗ γ. δ. μὴ. 
5a, ἀργήσαι A. 
53, πείθεσθαι V. 
54, q- συνεχῶς φαίν. 
7, Χαρίχλεῖα A. sic. 
17, xal — drorp. V. 
18, Ὅμ. dva6. A. 
27, ἰατρὸς B. 
35, δὲ θερ. AB. 
36, τοῦ σύμ. B. 
37, χυμὸς À. 
47, ἀθρόον V. 
5o, τὸν ἐμὸν σ AB. 
54, ἀγνοεῖν A. 
4, καὶ τίνος B. 
8, ἥκει Seal. 
9, δ᾽ εἰπ. B. 
13, δαιμονιᾶν Sc. B. 
17, ἀνέχραγεν À. ut solet. 
19, διαχρήσεσθαι A. 
22, ἱχέται xol. 
25, δαιμονιᾶν Franc. 
27, ὡς — ἐχείνην AB. 
38, δὲ B. δεῖ Scal. ἐχξοῦ- 
ναι — πειθ. οὐδὲ ὅσον 
v. 
^11, κατεστιγμένην 
43, ὁμοίωνται. 
47, ἐπλήγην B. 
51, γεγεάρχ. V. 


βασκ. 


288, l. 8, Ἀν. καὶ B. 

11, οὕπω τε À. 

29, γενομένη. 

34, σῷ τε AB. 

Ao, ἀσχοῦσα AB. 

49, SE rots À. 

8, οἰχτειρούσης AB. 
9, ἐν ταῖς VAB. 

11, τίνων 9 V. 

27, πρὸς ἄνδρα A. 

38, fvsxsv AB. 

41, σύ τε AB. 

49, διαθῇς A. 

2, δήλη παντοίως, 

20, πόθεν ἢ. 

23, χοιτίδι A. 

24, λυμαίνεσθαι Α. 

31, αὐτὴν Α. 

3g, σοφ. ἐχθ. B. 

43, θαρρήσειν A. 

ἐκέλευεν lp. B. 

44, εἰ πρῶτα μὲν xx. 

45, ἕπου À. 

51, διαφαν. Scal. 

6, προσεδρεύω V. 

15, δὲ ἀνδρὶ Scal. 

ὅπου γῆς A. 
18, βασιλεύουσαν A. 
9. τε τοῖς ΑΒ. 

29, πρὶν εἰς A. Franc. 

39, ὅλον AB ὅλης Scal. 

41, Erato: 

47, ἣ πρὸς xxt V. 

5, ix. δὲ τῆς B. 
8, ὃς τῶν Α. 

17, εἴτι A. 

21, πρὸς γυναῖχας Α. 
— γυναῖχα B. 
quy. ἔλιξιν ποιοῦσαν D. 

36, σχολαιότ. A. 

49, ὑπεσημ. B. 

2, dri. Sc. A. 

3, ἀπέσπεισα À. 
πολυτελὲς. 

ἡ, ὅμως δὲ καὶ B. 

7, ἐστρώχεισαν B. 

9, δὲ dpa V. 

10, ὁπόθεν Scal. 

14, δὲ οὖν B. 

12, χοινωνήσ, μὴ οὐχὶ — 
ἀπελθεῖν xai φιλίας d. 
ἱερᾶς ἅ, ποιησ. μὴ 
ἔλεγον À. Scal. 

8, ot ὃ. μ. τι ἀθ. ἐχδ. A. 

12, ἐπιμεμοχλευμ. Ηεπι. 
Cf. Plat. de consol. 
p. 106 A. 

21, Il. καὶ πρὸς Scal. B. 

29, yoovaoty V. 

35, ἐπήλυδας A. 


289, 


290, 


291, 


292, 


293, 


29; 


p- 295,1. 


296, 


297; 


298, 


299; 


39, ἀνευθύμους Scal. ἀνευ- 
θύνοος. A. 

43, xàcx ἐσ. ἐλ. A. 
46, δὲ κατὰ A. 
48, ἐλάμθανε καὶ ἐπεῖχε AB. 

5, ὁμιλήσει ΑΒ, 

6, κωλύσει À. 

1o, ἑστίας Hem. 
11, ἐπιθ. — 
17, ἠδουλήθη AB. 
23, τε ἀφιγμ. Δ. 
24, τὸ πλῆθος B. 
25, περιεστοιχισμένων B. 
26, συνεχομένων B. 

3o, ἤδη ἐπιδ. B. 

32, ἴσως ἔφη B. 
39, τίνας A. 

ἢ εἰ hoc d, in A. 

4o, πόλεμον ABV. 
5o, ἐχίνει xxi d. in Lugd. 
53, προσ. βουλ. A. 

το, ἡμῶν, 


13, ὅτι.... τοικαὶ θεωρίας... 
οἴχονται.... τὴν πρ. Β. 

15, ἀπατήσαντες. 

18, φιλοτιμίας B. 

21, ἐπὶ νεαρῷ τῷ x. V. 

26, κλυδ. ἢ δαιμόνιον B. 

27, ὡς ἔτυχεν B. 

28, ἀωρὶ.... οὕτως ἄρα B. 

29, ἅτε --- ὅπ. προχ. V. 

31, λέγ. καὶ Α. 

35, μηδὲ καὶ X. A. 

45, καταλαθόντας Α. 

46, ὀτιμᾶσαι Α. 

18, ἐγνώρισα A. 

a1, τὴν yap. AB. 

23, οὐδ᾽ B. 

25, μὲν πόλις À. 

29, εἷς ναῦν B. 

31, καὶ óp. X. A. 

3a, ἡμέραν xal νύχτα, 
μόνον. 

44, ἀφιεὶς B. 

45, τοι B. 

46, πάσωμεν B 

49, τὰμ. πάθη. 

I, τῶν νύκτων ABV. 

ἀποτεΐνοντος AB. 

13, νωθέστ. Α. 

17, ἤδουλ. À. 

25, ἔχης Α. 

36, ἀλλ᾽ ΑΒ. 

42, γν. τε AB. 

4f, τὰμ. σοι AB. 

45, τούτοις. 

48, τ. ταῖς ἐμαῖς. 

51, ὅν τινα δὴ πολ. 

7, αἵλινον Α. ἄλ. b. 
17, δὲ δ p. x. ἐμὲ, 


300, 


3o1, 


303, 


PRJEFATIO. 


δ᾽ ἐξαρχ. AB. 
18, ἡδέων À 
19, ὃ. δὲ ABV. 
24, παρ. καταγ. Lugd. 
3a, ἀνασχ. B. ἀνεχ. A. 
34, ποῖ. 
43, ἐδ. κατ. 
50, τὴν ἄλην Α. 
3, Ἀπ. ign A. 
γὰρ ἀλ. AB. 
8, τἀνθρώπινα. 
16, γεγόνει B. 
17, ἐζωγρεῖτο V. 
18, ἐμπέπ. B. 
19, xexiv. À. 
καὶθερ. AB. 
24, ὑπελείποντο B. 
36, σωφρονεῖν À. 
44, ἄλλοτε ἐπ’. 
14, αὖθις περιέδ. VAB. 
19, σχύλων À. 
27, lx. καὶ. v. x. 
31, εἱστήχεσαν B. 
Ὧι, ἐπισυνάπτει. 
42, φιλοτ. πολ. À. 

3, οὐδὲ γὰρ B. 

8, ἐπιχατάρατον καὶ ὃ. B. 
26, προσαγαγεῖν VAB. 
31, καταναλ. Α. 

ἀπὸ τοῦπ. x. V 
47, ὡς ἂν λανθάνοι B. ὡς 
ἣν λανθάνοι V. 
ὡς λανθάνει Α. 

3, καὶ δὴ καὶ Β. 

4, ἐκπέπλ. ΑΒ. 

8, μὲν ἔφη ΑΒ. 

13, ἔσται Β. 

14, τῇ Bac. Scal. AB. 
19, τραπεὶς AB. 
21, ἐξέπεμψεν A. 
23, νεανίαν A. 
26, τηλιχοῦτο À. 
29, κόσμον AB Scal. 
3t, Uno. V. À. 
39, εὑρὼν B. 
vr. B. 
4d, π. ὅτι τ. B. 
A6, νεύουσαν --- σχέπουσαν 
Α. 
48, ἐκινήθη A. 
53, οὐχὶ θίσθη AB. 
54, αὖος ἐγ. AB. 
3, πλ. ἅμαφ. VB. 
6, μοι Scal. A. 
13, περὶ θεαγ. 
26, 5 X Sc. AB. 
25, λάδῃ A. 
27, ὅτου Franc. 
36, καταθοῖο --- θεῖο AD. 
46, Eo» d. in AB. 


3o5, 


3o7, 


3o8, 


3o9, 


xxu 


51, συνέχειτο A. 
2, μόγις AB. 
5, ὡς δὲ ἐπὶ V. 
8, οὕτω πρὸς Β. 
12, ἔτιφλεγ. A. 
17, ἀμεθύστῳ V. semper, 
et A. 
20, Βρεττ. AB. 
ὑπερφέρουσαν B. Scal. 
26, προσδάλλει. 
28, ἐχδύσεων. 
32, π. ἢ B. 
37, τῇ νομῇ τὴν dy. V. 
43, ἐπανθιζούσης Hem. 
γέγρ. ἀρνίων. A. 
5o, καὶ ὑπὲρ. 
δή, τὸν γὰρ ἄχρον Β. 
3, μὲν 6 8. 
5, πολ. τῆς λίθου B. 
8, ὅλ. τὴν λ. 
7» λόγος ἦν ἄλλως B. 
12, ἀγαθωτάτον. 
13, τῷ ὄντι διαχ. A. 
17, ταῦτα μὲν Α. 
ὡς εἶπ. ἐποίησεν. 
25, τὸ ἑαυτῆς B. 
28, λαδρῶς βρυάζ. Α. λαμ- 
ὥς Scal. 


πρῶς Scal. 

39, ὑποσχόμενος Franc. 

A1, ὅτε σοι AB. 

45, dv γένοιτο ΑΒ. 

46, ὃς ὅπ. Α. 

51, τῷ d. in B. 

5a, fj. «t V. 

22, ὑπὸ τῆς II. "Io. B. 
τῆς πρόσω B. 

25, xdx τούτου δὲ A. 

35, ἡμῶν Scal. 

37, παραλύοι A. 

46, ἀνεῖχε A. 

50, lgalvo ro AB. 

1, πλειάδων AB. 
4, τὴν Z. τὸ ἄστυ B. 

11, θυρῶν αὐτοῦ B. 

12, πλ. δὲ Β. 

15, ἐνσχεθὲν A. 

16, οὐδὲν ἔφη A. 

17, ποιοίης AB. 

3a, 1p. 5 τ. παιδίῳ vez. ΑΒ 

37, οὕτω A. 

43, ἀναπανόμενος Scal. 

47, τοὺς ξένους Franc. 

52, αὐτῷ. 

54, φασὶ V. φησὶ A. Lugd. 
οὖχ ἄρ᾽ Franc. 

4, ὥχλει π. καὶ ἀπέχλαιεν 
ἀχηδιάσας ἐπήει παρα- 
καλῶν λιπαρῶ;, ὡς ἂν 
B. 


14, ποτε γώραν B. 


XXIV 


p. 310,1 


311, 


31a, 


713, 


315, 


15, τοσούτῳ À. 316, 
18, fq. πολλὰ AB. 
22, δὴ V. bi δὴ Scal. 
29, φησὶν AB. 
χύματι VAB. 
3o, 6 γάρ τοι B. 6 y. uot A. 
34, δὲ τοὺς Α. π. τοὺς B. 
42, ὅρα δὴ φυλαττοῖς AB. 
ὅ0, δὲ κύρτους À. 


. 7» βούλημα A. 


9» θαλάττης ΑΒ. 
14, προσχτήσ. B. À τροσατ. 
B 


317, 


16, ἐγχειροῦντα. 

17, γίγνοιτο AB. 

28, μηνυμάτων B. 

29, τὸ τέλος A. 

37, πρὸς dx. B. 

43, καὶ τὸ ἀχρ. x. ἔαρος V. 

Ali, ἔρχομ. AB. 

5, c. ueib. A. 
6, ἐν οὐδ. λόγου. 
τίθεσαι τὸ A. 

34, ἀπ. γεν. B. 

45, ἕνεχα B. 

47, in. tfj v. 

4, ἀπαράλλαχτον VÀ. 

17, τῷ. εἰς B 

24, ἢ ὥστε B. 

28, ἐρεσίαν A. 

3a, ἐνέπληστο V. 

34, προμαχεῖν V. 

45, δὴ καὶ γενέσθαι c. AB. 

5, ἐναλάμενος Scal. 
8, μετεμέλοντο A. 

1o, ἐφ᾽ ᾧ τὰ A. 

31, γάρ τιχρ. 

38, θαρσ. ΑΒ. 

39, πρ. δίδου ΑΒ. 

42, χωριζομένη Franc. 

43, ἤρχετο A. 

46, διὰ τῶν B. Franc. 

51, ἄχθος την. AB. 

13, ἀνιχόντων Lugd. dvz- 

xóvvwv V. 

18, ἔχτετ. B. 

22, μὲν τὴν A. 

43, x. τῆς owz. ΑΒ." 

2, εὐτρέπ. 

22, μὴ διοχλ. V. μηδὲ 
διοχλ. Β. 

43, τῆς ἄλλης ἐπιμελείας 
καὶ εὐπρ. verba quz 
omisi abs. in AD. 

29, πράξειν Lugd. 

37, παραδιδ. B. 

47, εὔνοιαν. 

5o, εἰς y. at αἰτεῖ Franc. 

51, τὸν αὐτοῦ τε γχαὶν σοῦ 
μεταποιεῖτα: B. 


318, 


319, 


320, 
319, 
320, 


PRAEFATIO. 


22, διαχρούσοιο B. 
περιποιήσοιο B. 
— σειας À. 

25, Malim πάλαι γάρ τι καὶ 
αὐτὸς πρὸς τὴν χ. πε- 
πονθὼς. 

38, εἶπον ἰδεῖν αὐτὴν εἰ, 
verba quz omisi abs. 
in AB. 

54, 6 Tp. AB. 

3, παρὰ ταύτην B. 
5, τὸν λῃστριχὸν. 
9; τοὺς ὑπήχ. V. 

12, πράττοις AB. 

16, xal τοῦ tup. v. A. des. 
in B. ads. in V. 

25, ἐπανατείνεται Scal. B. 

27, καιρία. 

28, ἐχτετάραχτο B. ἐτέτα- 
xto V. 


29; iod B. ἀλλήλοις Sc. 


3o, ἐπαμυνοντ. AB. 
3a, δαλοῖς V. 
35, ἣ deest in A. 
42, οὖν οὐχ A. 
48, οὔτε τῆς. 
51, μάχ. di. 
δή, βοήσασα Scal. AB. 
3, περιέστη A. 
8, ἀπέτεμεν V. ἀπέχοπτεν 
A 


12, opc. AB. 

14, tea A. 

1$, προχαθειμένον Scal. 

22, ἐμοῦ xai ὅτε. 

23, λῃστριχῶν. 

28, οὔτε δὲ ἐπ. 

29, ἐπιχ. ἐλπ. 

31, ὀρθίοις μέρεσι hoc d. in 
AB. 


35, αὐτῆς. 
47; μ. δὲ τοῦ ὃ. γενέσθω B. 
τὰς λυτηρίους. 
49, διελύετον.. 
7; καταχλιθεῖσα Franc 
15, ὅποι. 
19, xal ὡς hoc d. in AB. 
34, ἐγὼ δὲ AB. 
42, ὃ xal πλέον. 
45, φησιν A. 
2, ἀναλαθεῖν B. 
49, ἐνδέδωχε. 
11, μόνῳ VA. 
13, p. καὶ τοὔμπ. 
14, γιγνώσχω γὰρ AB. 
Lugd. 
15, καὶ πολλῷ. 
19, ἡμετέρῳ Scal. 
30, ὡς; θην, ΔΒ, 


321, 


322, 


323, 


324, 


31, γεγόνοι διήει AB. 
35, πατραλοία AB. 
36, ταύτ. ζ. 
40, 6 x. δημ. B. 
45, ὃ Κνήμων. 
47, ἐχπλ. ἐπὶ A. 
53, ληστῶν. 
7» μόλις B. 
τοι. 
8, τὸ δὲ ὑπὸ Β. 
11, ὅποι ΑΒ. 
12, ἐσπουδασμένως. 
15, ἄν deest. in A. 
χεμμίτιδι AB. 
16, τὰ πάντα D. 
19, σμιχρὸν Α. 
28, τίνα τὴν yp. 
35, ἀνωχθείη ΑΒ. 
30, f πού με A. 
46, δέοι τὴν. 
47, ἀπεγν. ἢ τῶν. 
48, ὑποθέμενος B. 
5o, ἐχόμενος xd. 
53, εἴτε παρ᾽ B. 
53, πυνθάνοιντο. 
2, ὅποι. 
6, ἀπαγγιΝ. 
συναναφ. AB. 
13, λύγιόν Lugd. 
τή, οἵπερ B. 
15, ἄρ᾽ ὡς Β. 
17, ἀγγελ. ΑΒ. 
26, εἶπ. ip. B. 
28, χαταπιστ VÀ. 
3o, ἀεὶ γίγν. A Recte. 
38, 6 δὴ AB. 
A6, καὶ θεοὶ VA. 
47, τῆδε, 
10, δὲ ἐφ. A. 
17, καὶ — πεμπ. d. iu B. 
19, σοῦ καὶ B. 
οἰχίας VÀ. 
22, οὕτω B. 
23, τίς ποτε AB. 
26, ἀποχρίνασθαι B. 


:28, δάχρυ A. 


31, ἀσταθμητὸν A. 
34, π. δὲ B. xoi τῶν Α. 
36, λῃσταῖς. 
42, καταλίπω Α. 
43, εὑρηχνῖαν V. 
47, Go. π. π. xai B. 
51, ἔχ xov B. 
παραπεπτ. À. 
1, ὑποληφθείη AB. 
7, εἴπερ σε 0. παρὼν A. 
ὅπως B. 
8, yp. ov V. 
12, xazaÀtziw. 
15, συμθάλλ, 


p. 325,1 


326, 


3.7, 


338, 


18, ἀσμένῳ V. À. 
γένοιτ᾽ ἂν B. 

27, τε τὰς σὰς AB 

29, μηδαμῶς AV. 

43, πενίαν ὀδύρου Scal 

45, ἀπολήψει A. 

47, ἐπιδοὺς B. 

48, πάλαι A. 

51, ἀλλὰ πάλαι. 

53, δέχομαι B. 

10, πιστεύουσα ΑΒ. 

15, δρωμένων AD. 


16, προσαραχῦ. A. 
18, δαίμων ὁ £O. με des. 


in AB. 
19, ν. Θεαγένους, οἴμοι χηρ. 
B 


3a9, 


33o, 


20, ἀλητεύει Lugd. in 331, 
marg. 
23, δὲ μόνη AB. 
a5, ἀλλὰ ro. B. 
26, μὴ τούτ. B. 
3o, ὅπη B. 
34, κλίνην AB. 
37, δεῦρο συναν. 
39, μηδὲ καθ᾽ ὕπνους συγγέ- 
νῇ absunt in AB. 
43, fp. ὀλολύζουσα A. 
ἕως αὐτὴν AB. 
2, xx ἐπισι V. 
12, προαναίρεις V. 
20, ἐξάγει AV. 
22, τούτου À. : 
26, tole τε προθεσμίσμασιλ. 
3o, ὑπαρχ. AB. 
33. Θεαγένην AB. 
ἦτ, ἔπηγ. A. 
50, π. χολάσαι. 
51, τί οὐχὶ p. B. 
7, βουληθεῖσιν Scal. 
δεηθεῖσιν A. 
11, ἔντυγχ. AB. 
13, xai οἴχτου ABV. 
26, ἐχνιχηθείσης B. 
28, τε ὅσον B. 
31, E 0. A. 
36, ἔπ. $ AB. 
39, τοῖν 60. AB. 
4o, μασχάλης B. 
4g, τοῖν x. À. 
5o, st zr A. 
1, πρέποι B. 
7; πλῆθος κείμ. AB. 
11, 3| πρὸς x. AB. 
13, δειναὶ Pal. 
19, τὸν dy. θρῆνον À. 
34, ἐπ. ἀφείλοντο deleto. 
ἔλεγον AB. 
40, ὑπερ. πολλὰς. 
48, καὶ σὺν αὐτῷ AB. 


332, 


333, 


334, 


335, 


PRJEFATIO. 


51, καὶ π. οὑμὸς B. 
12, τὴν δίχην ABV. 
14, εἰ δύναιντο ABV. 
ἰάσασθαι Β. 
16, ἐπιπεσόντες B. 
23, ἵερ. οὐ κατὰ AB. 
36, ἀναχωρήσ. ΑΒ. 
48, τε xai B. 
14, νεχρὸν ἔστ. B. 
18, ἀφύπνιζέ τε καὶ AB. 
24, μὲν ἐχείνου B. 
45, σωθεὶς Β. 
29, ἀνύει AB. 
3a, πρὸς τὸν B. 
34, μόνον. 
44, σώματα νεχρῶν BV. 
ὅλ, ἠνειχόμην AB. 
9, ἀεὶδὴ V. ἀηδῆ A. 
23, ἐπὶ γῆν AD. 
22, δὲ γραῦς AB. 
29, ἐπ᾽ αὐτοὺς VA. 
31, τε π. AB. 
33, πρὸς ivavr. 
ἦι, ἕαυτ. εχτὸς A. 
44, μαντευμάτων B. 
48, Μιτράνην. 
49, *. Βήσσαν ΑΒ. 
I, περί τι p. 
12, πολεμίοις B. 
15, ἐχστρατεύσαντος A. 
20, ἐδόκει τε δὴ B. 
23, καὶ μεγάλη 
29, τοῦ μὲν A. 
3a, ἣ καὶ. 
4o, παιδείας Hem. 
46, τάδελ. A. 
47, ὄρεξιν πεῖραν A. 
6, καὶ τήν τε. 
9» ἐπιτρέψαι, 
11, 3) πόθεν. 
17, ὑπὸ ἁλ. 
22, ἐπὶ δόξης Α. 
23, προὔτρεπεν AB. 
36, οἰχίαν A. 
44, ἐπιδεθληχὼς ABV. 
51, xal τὴν ὃ. A. 
52, πεπληρ. B. 
4, τῇ ψυχῇ Α. 
10, T. καὶ À. 
13, τοῦ μ. AB. 
25, ναυμα; ἥσαντας B. 
48, περιτιθ, ΑΒ. Scal. 340, 
51, δὲ ἐκτὸς B. πρ. τῆς AB. 
4, ἐστοχασμένος À. 
5, δὴ οὖν AB. 
16, τι παρ᾽ Franc. 
19, doy. B. 
21, φιλήμασι À. 
26, μὴν A. Recte. 
27, ἀλλὰ τ΄ zx εἰς φυγὴν 


336. 


337, 


338, 


330, 


xxv 


τραπεὶς ἐπὶ τὰς πύλας 
AB. Seal. 
28, ἴετο ἐπεισφρ. εἰς τὸ d. 
B. εἰσέρρησε V. 
3a, δή τε ὡς. 
37, τοῦ τείχους A. 
ἤι, τῇ φυγῇ AB. 
45, ὅτε δὴ AB. 
48, βεδλήσεσθαι A. 
ὥσπερ A. 
5o, 118. AV, τις ὃ. B. 
13, ὦ παῖδες VAB. 
14, ἀναγνωρίζ. B. 
24, ἔστη xí. V. 
26, ἄμφω τὴν. 
48, τε Β. 
4o, ὑπ᾽ AB. 
43, γὰρ Scal. AB. 
45, ἢ ὄψις A. 
46, καὶ ay. πολ. A. 
3, ἔφη AB. 
4,6 0. VB. 
8, διατ. ex v. A. 
9» τὸ πρὸς. 
10. u£pocdees,in AB, 
14,6 d0. A. 
18, καὶ τὸν AB. 
20, ἐγένετο A. 
24, 9. μέχρις B. 
3, Ἴσειον AB. 
7; εὐθύμημα d. in AB. 
10, γοῦν À. 
14, xtpitatnxózovy B. 
19, τὴν τελευταίαν AV. 
22, τῆς ὕερωσ. Δ. 
24. ἐχθοήσαντος AB. 
25, παραδηλοῦντος B. 
41, διαστρέφουσα. 
42, ἐπιστενάζουσα xax AB. 
46, ἐπιτεῆ.. A. 
47, ἐλ. 6 A. 
53, νέον ἣ xatvov. 
6, φθάνοις V. 
11, ἐπαγομένη AB. 
16, ἀθρ. ὃ. xax. V 
19, 3j μέλους. 
23, μητέριον ὃν All. οἷον 
Tem. 
25, μήτιγε A. 
43, μέγα o. ^. 
48, προσχεῖν B. 
2, εὔελπις Α. 
7, θυμιάμασιν A. 
12, τις, τὶ 
22, γίγνηται AB. 
26, διαφθαρέντος V. 
3o, χαλέσοντος A. 
41,5 δὲ Δ. 
42, fa. εὖ M. 
A7, κατὰ zo V, 





XXVI 


p.341,l. 


᾿ 342, 


343, 


344, 


345, 


346, 


53, δὴ B. 
54, ἰδὼν B. 
13, tt sv V. 
τῇ, μήτοι. 
15, εὐτελεστέρως B. 
τὸ νυνὶ B. 
22, φυλαξάμενοι A. 
25, ὀλίγων μερῶν AD. 
39, καὶ τεχνία xxl V. 
49, 3) πόθεν. 
55, 3| πόλεως. 
3, τὴν τοῦ μ. A. 
6, εδεργέτιν ΛΒΥΝ, 
8, δὲ πρὸς ΑΒ. 
9, γάρ τοι τῇ. 
13, δρᾷ καὶ AB. 
15, xal — quA. B. 
44, λέγης À. 
28, ταῖς τ. B. 
42, ἐπεισάγοις AB. 
48, πρὸς AB. 
5o, τῆς AB. 
54, ἕλ. rp. AB. 
2, προστρέχουσα. 
τοῖς ἐντεῦθεν AB. 
44, καθήχοι. 
15, τὼ ὀφθ. Hem. 
18, ἐμὲ AB. 
25, ποτ᾽ À. 
35, τὸν δὲ 0. y. AB. 
45, λαθόμ. V. 
48, ξεναγωγὸς A. 
50, ἀμηχάνων Scal. AB. 
5r, τῶν καθ᾽ AB Scal. 
3, ἀραμένη. 
ἡ, τοι. καὶ Α. 
9, δὲ τῆς A. 
10, προσεστὼς B. 
13, εἶδε τὰ B. 
15, ἔχει B. 
54, τι À. 
8, κατέλαδε Α. 
10, ἔσπευδον ΑΒ. 
15, διανοούσης B. 
18, μὲν ὁμῖν B. 
25, καλ. καὶ π. 
3o, πείθεσθαι A. 


347, 


348, 


349, 


350, 


351, 


3523, 


7, δεήσει À. 
14, ἀλουργεῖ AB. 
16, παρ. AB. 

18, παρακαθ. À. 
3o, ἅμα τῆς A. 

38, ἐγν. ἀχρ. A. 
4o, ἐσ. δ᾽ ὅμως A. 
'37, δὴ AB. Recte. 
52, οἶδεν, οὐδὲ BA. 


53, ἐχπεριοῦσαν. 


353, 


PRAEFATIO. 


5, ὡς ἐρασμία τε xxi εὖ. 
AB. 
19, τὸν v. ἀποδ. A. 
28, Da x. μ. A. 
3a, ποιεῖται ABV. 
33, ἑπόντος. 
fg, προστησομ. A. 
54, νεμεσητὸν À. 
11, μή vt ye AB. 
18, σὺ A. 
33, ἐσ. τὸ AB. 
38, τούτ. σώζ. A. 
39, γε ^. 
41, ὑπερθέσεσιν B. 
46, κατολίσθησῃς. 
22, τὸν ὃ. B. 
25, ἀνίει À. ἀνιεὶς B. 
3o, ix. iv B. 
33, εἰ δή τινα xat B. 
4t, xat 0. ὧν A. 
2, συνεὶς AB. 
5, ebrii x. A. 
13, ἂν καθ᾿ A. 
16, μὴ AB. 
27, bi AB. 
3o, ἐρωτησάσης A. 
32, Ὅρ. A. semper. 
36, τοῦ M. A. 
45, οὖχ. καὶ B. 
46, δὲ B. δὴ A. 
47, τὰ τῶν olx. B. 
53, (46. A. 
8, δὲ σε ABV. 
17, dpt. καὶ B. 
24, καὶ τὰ καταθύμια xat 
TG X. V. Α. 
33, παραχελεύσας B. 
36, dx. καὶ ABV. 
440, δεσπόταις Α. 
At, ἔτι ΑΒ, 
46, προσδοχᾶν ἢ τί. 
13, καὶ K. A. 
16, ἀπαυθαδιαζ. B. 
18, ἀλλὰ πῶς AB. 
20, t. dx. B. 
25, χάλλ. xai À. 
34, θελ. εὖ AB. 
37, ὥστε A. 
43, τὰ παρ᾽ B. 
44, φησὶ d. in B. 
5o, τῶν ἀτοπ. τῆς ἐπ. À. 
51, προσ. xal ὡς. 
52, τε γὰρ B. 
6, προὐνοησάμην Bas. V. 
10, üt. A. 
12, x. xdx. AB. 
τή, δὲ ὡς AB. 
17, πειθόμενον. 
26, II. τῶν π. A. 
ταύτι αι AD. 


354, 


355, 


356, 


358, 


350, 


32, πολυτιμήτων À. 

35, δὲ ἢ AB. 

38, ἐπέχων. 

41, ivax. À. 

43, μ. λεψ. B. 

52, δὲ αὐτῷ A. 

2, χαιρήσεις AB. 
6, τ. ἐχεῖνος AB. 

μὲν ἕλ. AB. Scal. 

13, ἀρχιοινοχ. ABV. 

17, διότι γε AB. 

3o, ἐμαυτοῦ B. 

35, ἀγαγόντες A. 

37, αὐτῆς AV. 
καὶ μόνον B. 

43, τε αὐτῶν. 

44, σοὶ δὲ ἄλλη συνοιχεῖν 
εἶναι. 

45, τι δὴ A. 

52, πράττησθαι. 


14, 6 Αἰθ. ΑΒ. 

18, καὶ ὥστε ΑΒ. 

48, παρ᾽ ἑαυτοῖς. 
αὑτοῖς V. 

41, τοῖς φ. Α. φρουρὰς. V. 

42, ἢ φιλ. À. 

48, Ἀχ. üx. rtr. A. 

κι, παρενείρων AV. 

12, ἅμα τὰ B. 

17, νεανίου V. 

18, πραχϑ. AB. 

24, ἐνεγκὼν À. 

25, ἐμπ. AB. 

3o, μικρὰ V. 

31, σὺν A. 

35, μιχρῷ A. 

36, ὅλος A. 

46, alyy.. db. B. 

53, τοὺς aly p. d. in B 

$4, εἴτε ἀκ. Α. 

10, δείξη ἐπαληθεόουσα ἃ 
ἀληθεύων Β. 

11, ἐγένετο B. 

17, παραιτεῖσθαι. 


: 19, ἐγένετο B. 


21, τοὺς νέους. 
34, γὰρ ἐν B. 
45, fip. ἀναφαίνεται B. 
46, ὁ δὴ AB. 
51, ἐθέλοι B. 
53, μέν τοι ἐστὶ A. 
45, ὕλη, 
53, obyn μηνότης ὡς A 
οὐχὶ μ. ὡς Β. 
ἀχαιμενίτης ὃς νῦν V. 
9, πρὸς ξυροῦ τὴν Hem. 
24, καὶ στρ. des, in A. 


p. 360, l. 


361, 


362, 


363. 


364, 


365, 


27, ἔφη d. iu A. 
28, ἐνέγχοιμι AB. 
31, στρ. &. À. 
6, εἰ λυποῦσα AB. 
10, xà ζωὴν dvax. des. 
illa in B. 
13, ἀκούσασα À. 
14, εἰς τοὐναντίον A. 
34, βούλημα B. 
37, ἐπιτείνουσα Scal. A. 
4l, πρός ἔστι A. 
49, ἐκέλευσεν À. 
52, ποιχίλως. 
π. αὐτὴν Α. Scal. 
53, Θεαγένει Β. 
1, καὶ μὴ Β. 
9, ἅμα λιπ. x. ἐμ. A. 
10, καὶ tp. À. ἀν. μιχρὸν 
καὶ B. 
11, γε νῦν ΑΥ̓͂. 
18, οὖσα d. in AB. 
22, b y. AB. 
23, χαταχλιῦ, À. 
24, τῆς διαχ. B. 
ἄδρας A. 
26, λαδοῦσα AB. 
27, ἐχπέποτο B. 
38, ἐμπίμπ. B. 
44, ἐπιδουλεύσασαν AB. 
46, x. δεσμ. Α. 
ἡ, ἀνοσίων Bas. 
5, καὶ πολλῷ μᾶλλον des. 
in AB. 
13, παντὶ μέλει AB. 
18, ἅτερον. 
24, xal Q. X. B. 
26, δὲ B. 
29, συγχυθεῖσαν Hem. 
36, ἐγένετο A. 
52, διεχρήσατο ἂν AV. 
54, καὶ ἔχχα. d. in A. 
1, Ὁ. v. κατὰ B. 
3, δεήσοι B. 
4, αὐθαιρέτους Scal. A 
9, xal — ἐπιφ. d. in A. 
13, ὑποδαλεῖν B. 
20, ἐγεγόνεσαν B. 
22, xol Ἀρ. A. 
26, ἔνησαν À. ἐνῆσαν B. 
27, εξῆπτο AB. 
29, οὗρ. xal B. 
3o, τὴν ἀχτ. ἔδαλλεν AB. 
31, 5. ἐπὶ A. 
5o, ivjjXito V. 
3, ἤνυστονν. 
6, τὸ v. ἀνε Α. 
8, παραγ. A. 
28, δὲ καὶ B. 
3o, ὑπαγόμενοι Hem. 
6, σωφ. καὶ B. 


366, 


367, 


368, 


369, 


PIUEFATIO. 


12, dveax. B. 

23, βάλλοντος. 

28, εἴτε ὕπαρ A. 

31, μοι AB. 

38, ἀνήλατο B. 

5o, μὲν γὰρ B. 

54, φίλτατε ἔφη B. 
5, τάχ᾽ B. 
7; δεσμὰ τὰ AB. 
11, ἐχείνου, 

16, vevevnp.. A. 

18, εὐπορίαν AB. 

21, 8p. 0. x. À. π. B. 

22, ἔστι xat AB. 

23, τοῦ rat. B. 

πατρ. τοὐμοῦ τῇ. 

27, ἥχειν A. 

28, cup6. A. 

33, ἐνειλημμένῃ V. 

36, καὶ ἄλλη A. 

40, που xaw. ΑΒ. 

43, ἀλλὰ πάντων AB. 
1, ὕπνῳ x. ἐχ. B. 


2, διαν. AB. 

4, καὶ ἀθορ. B. ἀθορυξῷ 
Scal. θορυγίῳ A. 

5, v. μὲν AB. 


7, ηὀτρεπίσθαι A. 
10, ἐπὶ μελλόντων στείλας 
D. 
14, οὗτος À. 
18, τὴν λυχν. ἐπιθ. 
19, τοῦτο £A. 
6 Eig. A. 
34, ἐνδειχνυμένης AB. Rc- 
cte. 
40, μυρίαις AB. Scal. 
41, οὔτι À, 
A2, ἔοικεν À. 
49, καὶ τὴν τελ. 
52, πλέονα Α. 
1, κατ. t. 0. À. 
9, ταὐτὰ B. 
23, ὑπ᾿ AB. 
25, κατασχήψαντες. 
43, τὸν dp. B. 
44, δὲ VAB. 
45, ἣλ. πλαγία α.... ἀπὸ B. 
49, καταρρεόμενος A. 
ἡ, ἔνασχ. Scal. 
9, ἀλλὰ ψ. ΑΒ. 

12, τυραννιχὸν ABV. 
14, ἐπὶ μ. AB. Scal. 
καὶ Aau6. B. 

15, ei περισ, B. 
Tim. À. 

19, τὴν dx. AB. 

22, $95 τι Taur. 

25, τὴν 65. AB Scal. 

29, rp. ye V. 


371, 


372, 


373, 


374, 


ΧΧΥΙΙ 
31, ἀπαγ.... πάντα B. 
3a, π᾿ στρατ V. 
στρ. καὶ ἕν. A. 


33, καὶ εἰ πρὸς V. 

39, ἤλαυνεν, ἔνθα ἐπελθόν- 
τες αἰθίοπες χατὰ τὴν 
ὁδὸν τοῖς πέρσαις λαμ- 
θάνουσιν αἱχμαλώτους 
9. xai y. A. 

45, ἀπειρ. ἢ A. 

&B 


φιλίων προσ. 
46, ἀποσφαλέντες ΑΒ. 
49, ὑπ. τὸν VAB. 
3, vàp ol V. 
6, ἣ ὅσον AB. 
19, t. tp. À. 
24, ἐκθαρσήσαντες AB. 
34, 81 0. 
τὸ μέν τι A. 
37, ἴσως ἄν xol. 
47, ὕποτιθ. Α. 
49, πείθεσθαι Scal. A. 
51, ix τῶν ὄψεων VAB. 
54, ἕνα τὸν. 
6, ἤδην. 
8, Βαγ. Β. 
12, ὡς πρ. À. 
zp. ἄγρ. A. 
26, ὀλέγον ὕστερ. 
36, δὲ τῶν B. 
39, φθῆναι ΑΒ. 
4h, ἕν. xax. À. 
46, πρὸς τὰ ἴδια V. 

7, γενόμ. À. 
δὲ πλέον ΑΒ. 

3, 6 πάτριος A00. Α 

7; ἀπέπεμψε A. 

16, παραλόοντες AB. 
18, Tn v. A. 
24, lr. τοῖς A. 
29, ἄμυναμ. À. 
3a, ἔχ. xal A. 
τοῦτο Α. 
4g, ἔργασ. ἔπεμετρήσαςἔνθα 
τάφρον ὀρύξας ἐποχλεύει 
τὸν ποταμὸν τῆς συήνης 
6 AU. βασιλεὺς ἐπεῖδε 
3, προ. AB. 
8, ὄλχ. ἀπορ. Α 
22, σ. τὰ ὃ. AV. 
27, Url V. 
32, δὴ ἦν. B. 
35, τοὖντ. Scal. 
37, 7. διαφ. Hem. 
54, ἰζήσειε. 

4, ἐγκατερείπεται B. 
ἐγχαταρρίπτει καὶ xa- 
ταπίπτει ἢ χορτίνα, ἀπὸ 
πύργων εἷς πύργον. 





Xxvilt 


P. 375,1. 


376, 


377, 


378, 


12, τὸν "Yà. 
18, 2203A. — διαπ. om. B. 
19, ix τοῦμ B. v p. A. 
22, t&v x. V. 
29, τῶν v. B. 
31, τὴν σωτ. B. 
35, προηντρ. B. 
38, εἶχε A. 
δὲ τὰ b. B. 
39, καὶ ὁπλ. AB. 
42, πρὸς ἄμ. om. A. 
46, τότ᾽ ἔτι xod A. 
52, rxóae V. 
11, σφενδονηθῆναι AB. 
ἂν ἐπὶ B. 
13, τῶν Al0, 
19», φίλιοι ΑΒ. 
24, ἀλλὰ πρ. À. 
38, τε τὸ Α. 
43, νίχην AB. 
B1, x. τε φ. xal τ. o. À. 
53, μήθε A. 
1, Ὑδ. 61. A. 
5, τῷ HI. A. 
6, δὲ xal AB. 
ἁπλοῦ VB. 
11, συνενδοῖεν B. 
12, ἔτι xal μι V. 
13, ἐπανήεσαν AB. 
τῇ, καὶ πρὸς À. 
15, ἀπήγγειλαν Β. 
ἐπιγελ. ΑΒ. 
18, τὴν ἐλπ. ΑΒ. 
31, ἐπιγενομένης AV. 
44, χαύνης Scal. 
48, διορ. x. πρὸς t. 0, ἐπιλ- 
λαγέντος ἐπίχυσις αὐξ. 
— i. ὑδ. À. przterca B, 
ἐπιλαγέντος ἐπισκαφέν- 
τος ἐπίχ. ---- πρὸς babet 
et V. 
2, αὐτοὺς Z. VA. 
6, abt. Exaatog A. 
8, δὴ τὸ fp. o. AB. 
11, ἤδη γὰρ VÀ. 
16, οἱ δὲ xol V. 
19, ἐξικμᾶσθαι A. 
a1, ἐνεδρεῦον A. 
23, ἠνεῳγμέναις AB. Scal 
28, τότε p. À. 
29, τὰς 1p. B. 
31, ἐμφαίνει VÀ. 
35, νιφετῶν Franc. 
36, ἄρδοντα χτὲ Franc. 
37, καὶ ταυτὶ AB. 
53, φανερώτερον B 
δή, τοι AB. 
1, ἄρρητα Hem. 
2, τῶν χατὰ ΑΒ. 
παρχίνομ, 


PRAEFATIO. 


ἢ, tot μὲν σ. καὶ περ. δειν. 
x. το ᾧ. δὲ τῆς. 
22, λαδόμενος VAB. 
23, ἐπιξεν, AB. 
4o, ἐγχειρίζειν Α. Scal. 
44, γένη καὶ. 
11, ἴσως ἂν δ. xal ἰδόντων. 
Sed εἰδότων AB. 
13, ἐνόπλοις À 
18, πρὸς τὸ AB. 
26, εἰς VÀ. 
28, αὐτὸς ABV. 
29, Ὑδ. oix À. 
3a, x. ὑπ. B. 
37, ὁ γὰρ χτὲ. AB. 
ἦι, καὶ αἷτ V. 
44, napaox. ABV. 
46, ἐξέπεμψε AB. 
53, παρατ. Scal. A. 
4, ὃ. τῆς. 
6, αὐτῷ A. 
12, dx. x. t. X. σ᾿ παρατά- 
fac A 
14, ὡρμημένους AV. 
15, λαμπροῦ Scal. 
17, μόνους À. 
19, καὶ y. οὖν xal ἔστιν 
ἥδ᾽ ἢ. 
25, σεσοφισμένον V. 
34, ἐφαρμόσαντες V. 
36, ἀεὶ κατὰ τὸ. 
^o, τὸ dx. V. 
42, γειροδετὸς À. 
51, fxax. A. 
52, ὡς À. 
54, ἐπι. A. 
a, fixn À. 
— ἀφεὶς A. 
15, x. 0. A. 
17, νώτων À. 
19, τοῖς μὲν A. 
33, δόμθοις Scal. 
37, καὶ Q. A. 
47, παριστάντες A. 
52, ἂν ἁρπασάμ. A. 
3, εἰς ἕν οὐδενὶ μόνον οὐχ, 
ὑπωθούμενοι Scal. 
9, ἀνέτεμνον Α. 
10, χειραγωγήσαντος Α. 
I1, τοῖς ἵπποις A. 
15, ἐνέπιπτε Α. 
17, καὶ E. A. 
21, ἕχαστον Α. 
43, olito V. 
28, ix V. 
34, ὑπεξαγαγόντες. 
35, xatavaAMox. A. 
3o, καὶ τ V. 
45, τὴν ἐπ. A. 
3, «0. A. 


384, 


385, 


386, 


387, 


388, 


7, πεφαρμαγμοῦ.. 
19, πρὸς A. 
24, δῆ VA. 
28, λειποταξίου A. 
36, ἐφεπομένοις, 
41, 8. συλ. A. 
47, ὑπέλειπον Α. 
48, ὑπότεᾳκ. 
ὅλ, σφισὶν ἦν ἄσκ. Α. 
— τὸ γοῦν x. 
1, Ἀχαιμένους. A. 
2, x. M. A. 
3, npoav. AV. 
16, ἐπαηδῇ Lugd. 
22, ἐδείχθης A. 
25, ὃς, ἣν dv, ἔφη obi A. 
28, εἰ B. τίς ἐστιν dÀ, καὶ 
μὴ Α. 
33, ἀσύνετον AV. 
34, ἀπ. ἔστοχ. A. hoc εἰ 
Scal 


37, χωρεῖν A. 
38, παράδοξον A. 
— τὰ τοῦ πολ. Franc. 
39, θαυμ. V. A. 
40, ἀπολείπ. Α. 
46, διὰ πάσης. 
53,0. $0. 
1, τὸν Ν. A. 
24, ἠρινὴν A. 
31, ἀνθῶν A. 
35, χῆτος Frillerus. 
37, 9. Toy. A. 
38, ol itp. A. 
41, ἐλθὸν A. 
47, xav' ày. AV. 
48, τῆδε box. A. 
51, στρατιᾷ À. 
1, καὶδς À. 
17, οὐδὲλ. A. 
32, τὴν τότε V. 
35, γάρ σοι A. 
51, ἀχήχοας AV. 
54, παραβαθῆναι A. 
2, π. tb ὅλον AV. 
— αὑτοὺς A. 
3, ἐξαγορεύομεν A. 
4, λάθωμεν Scal. A. 
5, ὕφιστ. VA. 
19, 608. V. 
23, μὴ A. 
— πίστ᾽ dv A. 
26, δὲ xal V. 
— 60m. A. 
32, θέμενος A. 
36, ὁπόθενν. 
47, γλῶττα A. 
51, συνίεμεν A. 
2, μ. τὴν A. 
ἡ, à. ἐπιμ. A. 


p. 380,1]. 


391, 


3o», 


393, 


7. xai cv. V. 
τις xal ἄχρι A. 
12, ἔμφ. xb V. 
16, ἐπεσχόπει ΝΑ. 

18, δὲ ν. χαὶ π. Α. 

— καὶ τὰς εξ. χτε V. 
3o, χαταρρ. Ilem. 
36, o. τε V. 
— βουλόμενον Sc. A. 

37, εἰ αὖθις V. 
39, δεχάδα V. A. 
46, τ. τὸν sp. V. A. 
48, εἰ β. γνωρίζω A. Scal. 

3, τοῦ * Yo. 

4, κατὰ Σ. A. 
12, ποταμίαις. 
30, προδ V. 
38, rapax. A. 
43, τε οἷομ. A. 
4, μοι A. 


6, καὶ 9. xal dy. Α. 
16, nig. V. 
3a, τὸ εἰς τότε V. 
43, ταῖς v. V. 
53, ἀνασχετῷ — δρμῇ A. 
2, Ἀσταδόραν A. 
7, δύο που ἢ. 
9, ἑκάστῳ σχαφίῳ A. 
17, B. τοῦν. 
18, μέγεθος VA. 
21, ὅλον d. xib ads οἱ 
apud Scal. 
3o, τε A. 
32, οὖν δὴ xat A. 
48, γενεαρχ. A. 
51, ὑπεχαῦ. A. 
52, el; xóxX. A. 
7, τοῖν---χεχωχισμένως A . 
8, τοῦδ. εἶναι φασχομένου 
ἰδιάζοντος A. 
9, ἐπέσφῳ. A. 
12, ἐπῆγον xxl. V. 
16, βοήτις A. 
18, σὺν κλύδωνι ἀνθρώπων 
Α. 
24, εἰώθασι A. 
25, ἔσεσθαι AV. 
29, χατεστεμμένον A. 
3o, ἄλλοι 0. A. 
34, f. στεν — εἰπεῖν A. 
38, por x. V. 
46, ἀδύνατον A. 
49, E προσ. A. 
5o, δὲ zp. A. 
54, ἀγνεύουσα V. A. 
— ὁμιλίας τὴς πρὸς dv. 
^4 τῳ Scal. 


10, τοιοῦτον Scal. 


394, 


395, 


396, 


PRAEFATIO. 


24, ὑπεναντίων A. 
26, νεανίδων A. 
32, χαλὰ X. A. 
33, τάπ. A. 

34, B. 0c. A. 
35, gU. sL AV. 
38, εἴ τις. 

42, τὰ καθ᾿ A. 


45, xp. χομισαμένη x. d. 


xata. Α. 
46, ἀνεῖσα A. 
4g, τότε VA. 
52, γοῦν VA. 
54, ἐξηχησάντων Scal. 
8, πολλῷ xci. 
12, pot V. 
11, 9. εἶτα Franc. 


— ἀλλὰ xal illud om. 


A. 
16, τίοὐ A. 
24, νόμον AV. 
3a, φωτὶ τοὺς ξέν. 
35, μετάστασιν Falck. 
36, καῦ. τε A. 
37, π. τοῖς Α. 
41, πρόκειται VÀ. 
44, box. ux0. A. 
5o, 6 Ὑδ. A. 
52, διαδιχ. V. 
53, ὦ 'Y. δυσωπεῖται A. 
— ταῖς ὑπερ. A. 
2, πρὸς τοὺς A. 
3, 6 νόμον. 
7, τὰ τελ. VA. 
9, B. Xo. 
10, καίπερ A. 
12, ἐπήχ. A. 
13, γὰρ οὗτος A. 
16, σμαραγδείων A. 
20, ἑπταέτης. 
22, δὲ A. 
25, v. ἥμ. fip. 
26, uot V. 
27, νυνὶ A. 
28, τῶν π. Scal. 
29, 6 v. xi. V. 
3a, οὖσαν εὗρ. A. 
35, ἐγχώρους A. 
36, zo3 Q. V 


42, otov A. malim. εἰς οἷον. 


ἠδ, μηδεπώποτε V. 
5a, ξεν. ἴσως A. 

554, coi V. 

3, ix uapz. A. 

7; δ᾽ olya: Hem. 

8, τάδε V. 

— γνωρίσματα καὶ A. 

13, αὖός τε καὶ dj. A. 
16, ἐφ᾽ οἷς A. 

12, τωτῶν A. 


3o7, 


398, 


3ag, 


4ioo, 


XXIX 


21, εἰπεῖν Α. 
35, y. d. δὲ, τ΄ m. ἐσιώπων 
A. 
36, λέγει A. 
37, διασ. καὶ διαθρ, AV. 
38, οὗ καὶ V. 
42, τῇ κόρῃ. 
4h, καὶ x. Α. 
80, ἐγὼ εἰμὶ. 
53, ἀλλαχόθεν Α. 
ἡ, σώζ. καὶ τ. ἔφη A. 
5, ἐπεδείχνυ Α. 
17, ygola A. 
— λαμπρύνῃ A. 
31, xài clg. A. 
3a, ἀπὸ xp. A. 
440, ὑπὸ λόγον A. 
— τ. ποιουμένων A. 
42, xaAóv ts V. 
hh, v X. V. 
47; δρωμένην V. hzc cor- 
rupta. 
51, προσταχθ. A. 
53, ἐχίνησε V. 
54, ὅσοι xaxà A. 
9, σπιλώματι V. 
10, τῶν 9. A. 
αι, αὐτίκα VA. 
12, ἐδένου A. 
16, ἐδάχρυσεν AV. 
19, μίχρ. τε ἔδει VA. 
20, àv f. V. A. 
— πρὸς σ. A. 
24, λήματι A. 
25, xol vie V. 
37, δέ τινα V. 
— κήρυχος Α. 
39, οὔτε τὸ xs V. 
lug. A. 
fjo, τοῦ ὃ. xÀ. A. 
51, ἐμοὶ A. 
ἢ, xat πέπ. A. 
7, aly τύχῃ A. 
14, τρέπομαι. 
18, & V. 
24, ἐχώμ.Α. 
36, ταύτην A. 
ἱερείου A. 
37, à. 0. A. 
42, πυρὶ A. 
44, ἐνηδρ. 
τῶν À. A. 
5o, σε Franc. 
18, συμφ. A. 
21, οὗτος A. 
23, xaxav. VA. 
ἐμοῦ x. γ. εὖθ. A. 
27, συλλαθ. A. 
34, τέ σοι AV. 
33, τὴν δὲ A. 


XNN 


ἀπόλαυσιν. 
37, μὲν ἐξ. A. 
38, τοῦ 0. AV. 
39, καὶ πρὸς ΑΥ̓͂. 
45, τὴν ἱερ. V. 
49; ἐμοὶ καὶ C. o. A. 


p. 4o1, l. 15, χαριεῖσθαι Hem. 


in, 


d£», 


4o, 


17, ἀναδειχθῆναι VA. 
*19, σ. ἔφη — τὰν. A. 
21, γενέσθαι V. 
27, τῆς τε. 
29, αἴτησιν ΝΑ. 
31, προσα. A. 
37, τολμᾶν A. Franc 
42, ἀπ᾿ Dx. 
44, πως, 
49, ? Franc. 
52, χαϑιερωμένης V. 
4, rr A. 
7, πτάλον A. 
12, ἀνευρεῖν A. 
16, καὶ τῆς V. 
18, ἰσῦευπεν Α. 
19, ἄμα V. 
23, μεταλάξο: A. 
33, ἔρμων A. 
35, ζευμένου A: 
38, βχέτω A. 
41, δεκάδα Hem. 
2, ἐνάγτῶλε. 
δὲ δὴ A. 
4, οἱονεὶ πρὸς. 
5, πυρὶ αἰθάλῃ A. 
9, Y- καὶ A. 
10, προσφόρως A. 
11, μὲν αἷμ. 
16, τοσ. τὸ A. 
21, γυμνῶν om. A. 
22, τοῦ f. χήρ. A. 
24, ἔφη A. 
27, δὲ biu. A 
29, αὑτῶν VA. 
3o, x. ot A. 
38, κασίας VA. 
43, ἐπὶ x. V. 
45, περιπλ. A. 
46, ἔλεγον V. 
54, δεχάδα V. 
55, ἀφῆχε A. 
2,392. V. 
4, Ἀξιομιτῶν V. 
7; προσήγαγον A. 
$7 καὶ A. 
10, 0p. παοῦ, V. yp. ot x. 
t. A. 


405, 


406, 


407, 


^o8, 


PRAEFATIO 


18, βλοσυρ. A. 
19, X. ζῴον A. 
23, ἐπαιρομένῃ V. 
31, κατ. ὀνομαζόμενον A. 
34, τοῦ δὲ ἣλ. A. 
39, ἕτερος Α. 
4o, ἔοιχε A. lime. V. 
44, ἅπαν om. V. 
48, προσπ. VA. 
1, ἔχ co0 VA. 


11, ἐπὶ τὸν ὃ. τὸν ταυρῦν V. 


12, τὸ qevóp. V. 
14, lvexe. AV. 
19, δρόμον AV. 
22, τῆς αὖτ. xal τῆς A. 
24, ἱππείῳ A. 
29, ζευγνύμενον A. 
45, δ᾽ ὃν Franc. 
θαρσοῦσα A. 
ὡς πρὸς τὴν A. 
46, ἐξαγόρευσον Α. 
47, καὶ παρθένῳ A. 
49, οἰχεῖον οἶδα V. 
52, ἐμαυτῆς V. 
3, sl; ὅσον. 
8, κατὰ VA. 
9, olov εἰς A. 
18, ταράττων Α. 
21, ἐπὶ χεφαλής A 
25, ῥιζωθείσης A. 
ἄπρακτον Scal. 
ἄπ. λαχτιζόντων À. 
26, £x. ἀδημονούντων A. 
29, ἀνέχων V. 
36, ἀναπέμπ A. 
38, ἀναστήσοντες. 
46, A0. ἀθλητ. 
49, ἑλόντι A. 


51, tt A. 
53, ἀποσοῦ. A. 

5, καὶ ὃς, τί δὲ οὐχὶ A. 
ὃ, μέγα Α. 


8, ἡμῶν om. A. 
12, ὀφῦ, οὐ A. 
20, ἰγνύην A. 
23, δρῶν A. 

ἐμειδία A. 
24, πεπηρὸς À. 
35, πλ. ὡς. 
37, συνδοὺς V. 
41, προσανατείνας Scal 
47, ἀναδὺς VÀ. 

1, τὰ uet. A. 
18, dg. γειρὶ. 
25, yg V. 


ήο9, 


410, 


An, 


412, 


27, φληναφῶντος A. 
29, ἐδίδαξε A. 
3o, ἢ Mtp. 
31, ob μὲν d. V. οὕπω μ 
à. A. 
44, βῶτιστανν. 
πρὸς τοῖς A. 
3, διήρχ. A. 
4, τῶν Alb. A. 
12, τότε V. 
17, μετὰ AV. 
20, πρεσδευτῶν A. 
25, ixnp. A. 
39, οὖν A. 
πρόσωπον V. 
44, ἐπιδ. τῷ A. 
45, ἔχωσι ὧπ. λέγων A. 
48, τοῦ 'νδ. A. 
49, οὗτος ὃ A. 
1, οἵ συν. Comm. 
2, My. 6 A. 
5, μή mx A. 
10, μόνον VA. 
16, el; ΝΑ. 
19, ἱερὸν A. 
20, ἀχάθαρτον xailv. A. 
21, μετ. xal x, Olx. ὄντων 
αὐτοῦπ. A. 
μετ. x. π. 0. ὄντωνΥ͂. 
24, τοῦτον καὶ εἰς c. καὶ À 
26, xat εἷς A. 
29, τά τ ἄλλαν. 
3o, ἀπέστ. A. 
33, οὕτως — τὴν A. 
34, ἐπιζήτησον A. 
35, ἐμέ τε A. 
36, εὖ. xal A. 
38, in.—4lp. om. A. 
41, καὶ ἄρπ. xxi À. 
45, Eb. ὑφ. A. 
7, ἀποδοῦναι A. 
4, 9. καὶ A. 
7, oix V. 
14, ἄρτις τέ V. 
ἐξαγορευσάσης A. 
15, ταῖς B. AV. 
22, γέλ---μεταῦ. om. A. 
31, τὸ πραχτέον. 
48, ἱερείων A. 
49, apap. 
14, τῆς 7. V. 
29, σὺν τῇ À 


PRAEFATIO. 


XXXT 


LECTIONES CODICIS FLORENTINI ET EMENDATIONES IN CHA- 


RITONE. 


(cr. EpiTIO (ΗΒ. D. Bzck. LiPsrE 1783) *. 


Fitulus. — ἐρωτιχ. διηγ. omisit cod. 


». 415, 


416, 


417, 


418, 


419, 


ad |. II. 

Nihil fere hic annota- 
bo usque ad p. 416, 
l. 13, habes in textu 
codicem accurate ex- 
pressum ; parenthesi 
rotundz inclusa, Co- 
beti sunt conjectura 
et supplementa ; hec 
pauca sufficiant. 

1.13, cod. ἐθελήσας malim 

2 ἠθέλησε H. 

16, videre videorivbtlxvu- 
σι. 

18, τις vix apparet C. 

33, μόλις ἀπῇει sic cod. 
quod repone in tex- 
tu. 

35, διὰ τοῦ χάλλους... γέ- 
γει.. συνελθόντα an 
τος non liquet. 

1. 12, ἔρημον jv: ἐφίλει γὰρ, 
xti sic cod., quod in 
textu reponatur. 

3o, ἥδιον. 

38, δεῖν ἐξέπν. 

45, ἀνέλαμψε. 

9, (ἀεὶ) C. 

17, ἀχονιτὶ, E 

43, ὅτι ἔμ. ἀπελεύσεσθαι. 

46, ἦσαν hoc repone. 

5o, ἐφειστήκει. 

2, τὴν ὀργήν. 

3, bàas — τί γέγονεν, 
ἄφωνος. 

6, δὲ αὐτοῦ. 

7, τὴν αἰτίαν τοῦ, 

8, παχεῖ H. 

9, xÀám φ. τὴν ἐμαυτοῦ 
τύχην. 

15, συγχαλ. Η. 

28, προσπίπτων φιλεῖν ἐποίει 


29, μόλις οὖν ἔχειτο C. 
30, ποῖ τε λέγειν R. 
80, αὐτῷ. 

1, θρυλεῖται, 
13, ἐμων x. ὅμως δὲ δεῖξον. 
18, οὐδὲ εἰσελθεῖν. 


420, 


421, 


422, 


^24, 


24, προαιρούμενον. 
27, βαθεῖς H. 
31, ταῦτα. 
33, 6 μὲν οὖν π. τ. 
35, ζητοῦσα. 
ἦτ, ἐνεχθεὶς sic cod. cor- 
rigendum vitiumtyp. 
ἐξαχθεὶς. 
ἠλ, ἔχειτο. 
52, χαομένων. 
18, ἂν παθεῖν. 
21, μὴ θάψητε, 
46, ὄν. 
34, ἔθεσαν. 
39, ὑπομενεῖς. 
51, ἕρμοκχρατ.... 
2, δὲ ὁ Ἕρ. H. sed ὃ in 
cod. abest. 
ἡ, ἐπηχολούθησεν. 
8, θρηνούντων. 
16, ἐφορμοῦντας. 
17, συγχροτῶν οὗτος. 
ἐπωφθάλμησε. 
39, ὅτι X. ---- καταγγέλλει. 
A1, T. ἔφ. τοὺς πεπεισμέ- 
γους H. 
47, ποτ. ἄν. 
49, συνήθεις. 
53, αἱρέσεως Dorv. 
13, ζῶσα. καὶ βοηθεῖτε Η. 
70, με Ἔσπ. 

27, ὑπηρεσίαν.... libra- 
rius ultro reliquit 
spatium vacuum 10 
literarum. 

46, προσπεσοῦσα. 
51, ὑπέμενεν. 
1, σέσωχας μᾶλλον. ἐθαρ. 
interpuuctionem mu- 
tavi H. 
24, δή μοι. 
41, ὑπόπτευθῆνα". 
5o, διήγημα. 
» ὅτε. 
2, τούτοις. 
14, ἑαυτῆς. 
23, Ἀθηναῖος. 
27, πόλεις. 
a9, δὴ. 
37, δὲ. 


ἠλ5, 


426, 


427, 


428, 


43o, 


431, 


432, 


39, δὴ. 
43, μύριοι συχοφάνται πεύ- 
σονται τίνες. 
48, ἡμῖν. 
1, δὴ. 
4, φιλοκερδείας. 
15, ἔφη δὲ. 
20, οὐ δήπου γὰρ. 
28, οἷα δὲ ἀλγῶν C. 
38, $ vov. 
45, ^ συνέδ. C. 
52, καὶ ἄξιον, 
2, εὐργέτην. 
11, πρῶτον. ἔπειτα Η. 
12, ἐλευθέριον. 
18, ὁμιλία. 
42, σε πρὸς. 
54, ἐγέλασε x. sic ssepius 
cod. quod non adno- 
tabo. 


1, Aon. παντελῶς C αὐτὴν. 
10, ἄγε ys., 
25, ἧσυχάζειν. ᾿ 
45, ἤδη μετ᾽ ἐξ, 
48, πατὴρ γάρ μοι --- καὶ 
μήτηρ. 
52, οὐχ ἐπλ 
ἐραστήν μου. 
11, ἀπόλωλας --- διαζευ- 
χθείςΗ. 
15, ἣ σὴ. 
17, ἐπῆλθεν αὐτῇ C. 


. tit. ἐρωτ. διηγημάτων D. 


28, αὐτὴν ἐναργῶς H. 
46, κοίτην θεραξ. 
22, repone Συθδαριτῶν. 
41, ἔδοξαν ἰδοῦσαι " 6 y cix, 
τὰρ H. 
48, δὲ δέδοχτο R. 
10, 4 ἐμοὶ τῶν πάντων χα- 
κῶν. 
43, προέλθῃ. 
ἀὰ, ἅμα δὲ τῇ ἕῳ. 
28, χεχλημένων Ja. 
36, ἐξαιρέτως. 
4o, ταύτην. 
48, ἐνέδλεψε. 
50, xal τὰ δάχρυα. 
τότ᾽ οὖν ἰδεῖν J. 
ἡ, τούτου γε. 


* Ubi nulla litera additur, codicis lectio citatur; ubi litere C. J. R. H. adjectse, Cobetus, Jacobius, Reiskius aut nos ipsi 


vulgarem lectionem, qua hic citatur, emendavimus, quemadmodum in textu legitur. 


XXXI 


" 


p. 433,1. 


434, 


438, 


439, 


440, 


hát, 


^42, 


AA, 


ἧκες εἰς ἀγρ. HL. 
5, δούλης. 
17, ἀπόλωλας C. 
21, ὅπου H. 
24, σέ τις. 
2, οὐδεμιᾶς διχαίας β. 
ἡ, μᾶλλον τὴν C. 
5, ἄκουσα. 
36, μὴ καταράσῃ σεαυτοῦ. 
κύριος γὰρ εἰμὶ καὶ viv J. 
48, ἀφανὴς δὲ λαθοῦσα --- 
εἴχετο 1. 
17, προενεχεχ. 
31, δή σου --- χύριε μὴ ὀργ. 
4, φησὶν ἐστρατήγ. H. 
6, ἣ ἀπολώλεχε. 
σχόπει ἂν C. 
3, ἀσεξαίνη R. 
20, faxo D. 
30, θρέψει. 
ἠδ, πρὸς σὲ — in sqq. xat 
σὲ hujusmodialia non 
adnotavi e cod. de 
accentibus. 
5, αὐτῆς. 
I1, παραιτούσης. 
27, χοινῇ. 
47, τῆς δὲ ἴστ. 
53, χλάουσα. 
3, μᾶλλον 3| v. — θρέψη. 
6, προτέρα σοῦ. 
9, εἷ. 
27, τοῖς ὀφθαλμοῖ; H. 
33, ἀνανήψας 
37, μηδὲ ὀφθῆναι. 
39, οὐ γὰρ ἐξ. 
12, προσθῇς --- μνημόνευ- 
σον. 
17, βιάσεσθαι. 
32, ix μ. dy. δι᾽ αὐτὴν. 
36, τὸν σὸν. 
42, δείματι. 
53, ἠθρούσϑη. 
0 r. m. prior. 
16, τάφον. 
32, ἑστὼς H. 
37, μετ᾽ αὐτοῦ. 
50, δέσποινα τῆς tu 
52, δύναμαι Η. 
8, ἠρεύνα. 
49, τὸ δ᾽ ἄρα x. π. ἔργον ἢν. 
34, ἐμδολὰς. 
37, συγχελ.Η. 
38, ἔχαεν. 
42, ἐνόμιζον. 
52, ἡμιθὴς. 
1, ἄνθρωπος. 
10, ἑαυτοῦ, 
27, ἐπιγινώσχω πάντα. 
34, ποιεῖσθαι τὴν ἀνάχρισιν. 





445, 


449, 


447, 


448, 


A49; 


45o, 


455, 


PRAEFATIO. 


38, ἀνήγαγον Dorv. 

^o, αὐχμῶν. 

ἢ, δέ που. 

43, πλῆθος ἐδόα " θάρσει. 

λή, διασέθβειαν. Hzc fere 
evanida. 


, 29, xal προσέταξαν. 


91, μᾶλλον ἐπιστεύθη. βα- 
σαν. 
42, Ἰόνιον. 
4f, πριαμένου. 
31, ἐσχάτῳ γήρα Pierson. 
38, ἣ δὲ y. 
49, ζητεῖν. 
7, ἀπησπάσατο. 
12, χωοὶς ἐχείνης. 
13, δύναμαι. 
15, φοδερὸν R. 
25, πέπραται --- ὅποι. 
43, €i. 
48, ἀλλ᾽ ἅμα. 
κοινὸν, ἀλλὰ C. 
ὑφορμοῦσα — συμφέ- 
pit. 
17, τὸ πιστὸν." 
18, πλαγγόνα διαχ. 
19, εἰ τὴν 0. Η 
23, λεχὼς C. 
24, ἀπίωμεν C. 
36, ix. σε. 
42, ἠθέλησε. 
47, κομίζ, ἔχλαυσεν ὑφ᾽. 
50, προέπεμψεν. 
3, δὸς δή. 
4, πλεύσαι. 
9, διαλλάγηθι. 
24, xal οὕτως περ C. 
34, xl οὖν ἐγένετο ἢ. 
5o, οὐ Δ. &., y δὲ. 
52, περὶ τῶν. 
15, βράδυνε. 
50, πεισθέντα R. 
2, ὑπὸ. 
10, χαθεσθεῖσα. 
12, βοῶν H. 
21, Ap. oU p. X. 
27, ἀφείλων. 
42, καταδραθεῖσα C. 
36, ἀν. ἤδη μ. 
52, διηγήσηται, 
15, ἐδάρη. 
δεσμὰ. 
22, ὕλων R. 
35, τῶν ἔργ. τινὲς. 
53, τοσ. δὴ. 
54, τὴν σον. 
9, αἵματος R. 
20, ἀτυχῆ. 
26, ἄγουσιν H. 
3a, τὰ ἔνδον. 


456, 


457, 


458, 


^59, 


460, 


161, 


462, 


463, 


A64, 


40, ἅμα δὲ x. δ. μὴ: ἐὰν 
βραδύνω. 


45, ὀπόει. 

13, 6 σὸς ἐκεῖνος, 

15, παραγυμνώσας. 

9, αὐτὸς. 

34, τὴν φωνὴν H. 

19, λιποθ. 

ο ο 

21, τοῦ πάθους. 

43, ἤρεμίας, 

30, διαφθεῖραι. 

33, ἀπαγγεδλη. 

38, θάλατταν ἐπὶ. 

42, ξ. μου. 

48, γειτνίασιν. 

ὅλ, κατὰ τὸν ὃ. τρόπον C. 

14, περιορᾶν. 

17, πολλοὺς προεστ. non 
apparet πολὺ, sed 4 fe- 
re litt, desunt in fo- 
lio lacerato. 

26, σύμθουλοι μὲν οὖν καὶ 
σχότος e correctione 
μὲν οὖν quz noo 
prorsus explet spe- 
tium erasum primz 
scripturg., — J. 

ή0, τὰ x. 

47, ἐνθάδε. 

48, καὶ....... ἔχει spatium 
5aut 6 litt. C. 

53, ὡς Δ. 

3, ἔτι μένω. 

15, προέτρεχε. 

19, χρυσείῃ, 

25, μέγεθος... γὰρ desunt 
3 littere, ἅτε opinor 
C. 

27, τε xal. agrai C. des. 
a litt: 

4h, ἐκεῖ :. " 

19, Συρίας καὶ K. 

21, ἔδλ. τὴν ἄγουσαν. 

25, ἀπόγνωσις. ἧς ἔμπαλιν. 

3, φιλίας μοι R. 

42, ποίαν εὐελπίσω R. 

25, χρινεῖ. 

28, ἐγὼ καίομαι H. 

19, διαχλέψαι malim 2x3. 
Η. 


ἍΙ, ἐπέδη. 
33, καὶ τὰ cod, quod repo- 


ne. 


35, φάνη Ücharta exesaest, 
ὦ satis apparet. Una 
littera periit: igitur 
φανήτω certum C. 

39, διεσχέθησαν R. 

45, συνεισφ. 


p. 465, l. a1, βλέπεσθαι. 


466, 
467, 


468, 


^69, 


470, 


472, 


473, 


475, 


475, 


476, 


49, δέσοι. 
4^, μέγα φρονοῦν. 
33, πρῶτον C. 
6, οἷα δὴ. 
16, Διονυσίῳ. 
36, καὶ χαιρέᾳ καλὸν R. 
6, ἐπιθουλευθέντα. 
15, el καὶ μὴ. 
17, προὔδωχε. 
2, παύσομαι. 
4, ἐπιδειξάτω. 
20, ix. ἄν με βελτίω. 
37, μὲν γὰρ. 
42, χρινάτω correctum ἃ 
prima manu χρινέτω. 
46, οὐδ. συμφ. Abresch. 
16, εἶπον pr. man. 
23, παλῶν. 
34, μᾶλλον ἀλ. C. 


477, 


478, 


40, ἐμοὶ. 

12, πυθομένης δὲ τῆς βασι- 
λίδος. 

18, ἐκστῆναι Η. 

19, σφοδρότερον. 

28, ἱδρυσάμην, 

2, ἀπέθνησχον. 
6, τὴν παρ. 

20, χἀνὴρ καὶ βρέφος, ὁρῶ, 
οἴχη. 

27, τοιαῦτα. 

29, ἐστέρησας. 

37, πρὸς ἀλ. 

46, πειρατῶν παρ᾽ οὐδὲν 
μέλλ, que artis chem. 
opera apparuerunt. 

3, ἐρητόρενον certum non 
* ut p prius. 

34, σύμθουλον — σύμθου- 
λος. 7 

38, μὴ βλέπῃς. 

49, τοῦτο γὰρ. 

2, οὕτω δὴ. 

17, ἵχεν. 

45, διότι. 

37, καθ᾽ fu. — ὦ τῆς. 

51, εἰ δ᾽ οὖν, ἐχείμην. 

17, μή τινα ἐπιξουλὴν εἶπε 
βασιλεὺς Α. 

20, ἐν μύθοις τε. 

22, παρ᾽ ἐμοὶ ἐμοῦ. 

λή, σφοδρὸς... νὸν — ἀλη- 


479: 


480, 


481, 


482, 


PBJEFATIO. 


θῶς δ᾽ ἐρῶ... C. 

26, προσθεῖναι τοῖς. 

27, εὐθὺς μὲν. 

28, οὐδὲ γὰρ πρό..... πύπτος 
C 


3o, οὐδὲ ἀμφίδολον ἦν. 

31, ἠράσθη. 

33, κρατῆσαι ὃ. 

35, μυρῖ,. 

42, ὁμόλογα ut videtur. 

49, 0. o. μησας C. 

15, ὑφ᾽ ἡδονῆς. 

29, τὸ φιλοχ, 

30, ὑπὸ καλλ. 

35, αὅτῶν J. πάντων C. ἄλ- 
λων. 

38, θηρίων. 

43, ἅτε δὴ. 

49, ἄσθματος. 

54, Lacuna versuum 21. 

12, ἄγε δύο δέ σοι. 

13, ἀναχλ. τῆς θ. σ. ὃ. χ. 
π. ἀν. β. δ᾽ ἀνὴρ. c. ἐλ. 
εἰσηλ. εἰς τὰ Q. X. ὡς 
τὸ x. θήραμα. 

18, ὑπεσχῆσθαι — apparuit 
opere artis chme. 

20, μᾶλλον.... vt C. 

22, εὐγενὲς xal μάλιστα. 

25, μόνης. 

26, uov τῆς. 

31, ἀμείψεσθαι. 

8, xal v.. ὑττε. 
ἀρέσεις. 

9, πλουτήσῃς. 

18, μνημονευσῃς. 

25, διαδάλῃ. 

2, 05. 

4, εὐνούχου. 

5, 5. 007. 

15, αὐτοὶ. 

18, δίχη δόξησ. ταύ.. ὃ.. 
παρεμ. 

a1, ἐλευθερῶσαι. 

23, ἀνεμίμνησχεν οἵους. 

49, καὶ ἐν τοῖς. 

37, ἐξεπίτηδες. 

41, ἴδιολογήσασθαι. 

2, οὗ κατ΄... σα spatium. 
ἡ vel 5 litt. vacuum re- 
lictum C. 

6, οὐ δήπου yàp. 

8, ἀχούεις à. 

17, προδδ. 

21, ἐφιστῶτας H. 

22, αὐτὸν. 

διαπέμψαι. 

23, στρατιὰν. 

25, ὑπὸ x. 

26, τῶν ἐθνῶν εἰς. 


483, 


484, 


484, 


486, 


487, 


488, 


489, 


490, 


$91, 


ΧΧΧΙΙ 


31, ποῖα xai πόσα Η. 

3a, παρασχευάζεται. 

35, ἐξήλαυνε Β. 

39, δὲ ὅπλοις. 

42, δὴ. 

45, ὅτι χρήσιμος ἦν ἐν τῷ 
πα. 

54, ἐδόκει δέ μοι καὶ χάριν 
ἔχειν H. 

24, ταχείας. 

3o, ὅτι xat x. μένει H. 

ἦι, μένειν H. 

9, ἀποσφάζω quod in tex - 

tu reponendum. 

25, ἐσομένοις. 

26, ἀδικηθέντες. 

29, ἣν ἕωρ. C. 

49, ὀπισθοφύλαξιν. 

24, δὴ. 

28, ἔργον ἐπ. 

1, καὶ βασιλ. 

23, ἑκουσίως. νῶϊ --- εἰληλ. 
uno tenore. 

3o, πρῶτον ἀνηρεύνα. 

33, τοὺς ἄλλους. 

37, τοὺς ἀρίστους. 

48, ὑμῶν. 

51, στρατηγῶ καὶ. 

22, ἔνδον ὅτι μᾶλλον πολ. 
C. 


29, Αἰγυπτίου. 
42, ot μὲν γὰρ. 
44, ἔφευγον. 
45, παρεῖχον. 
48, τοὺς ἀπαντ. 
6, ὃ περσῶν. 
8, περὶ Σιδ. H. 
20, ἔχουσα Agp. 
Ao, αὕτη δὲ ἦν καλλιρρόη. 
42, εἰσήει. Nonnulla hic 
excidisse mihi viden- 
tur H. 
11, ἀπήντατο R. 
19, tt ix. 
24, x. μὲν οὖν πολὺν ἀντέ- 
σχεν. 
3o, ἐν τῇ συμθολῇ Η. 
2, τὴν ἐν τῇ. 
17, πεκεισμέναι an πίπυ- 
σμέναι H. 
20, μὸν γὰρ. 
40, ἐπαγγέλλου. 
41, καὶ χαέτωσαν. 
44, μοι δότω. 
με ἀποχτ. 
46, ἀλλ᾽ ἐγκεκαλ. 
51, χλέπτουσί τινες. 
54, οὐδεμία γέγονε κακὸν. 
6, οὐ φησὶ. 
16, ὡς μὲν οὖν. 


Zxxiv 


492, 


493, 


p^; 


328, ἔδοξε τὸ δεινὸν H. 
29. αὐτῷ Bui." 
32, ἀπελογήσατο. 
2, ὅπως R. 
3, χέκαλ. H. 
17, οἰχονομῆσαι. 
35, εὔρηχε. 
38, εἰς 0. τὸν f. 


1, ἀσπασίοιο λέχτροιο. 


19, ὡς δὲ. 
a1, ἔτι σχότους. 
43, τὴν στρατιὰν, 
26, πεσυσμένος. 
48, περὶ τῆς Στ. Η. 
3o, κοῦ ox. H. 
33, ἤδη καὶ. 
34, πρώτων C. 
35, καὶ τοῦ θάλ. H. 
48, ἀπόγεια. 

A, αὐτὸν. 
25, δὲ ἄνχπτι C. 


PRAEFATIO. 


ἦι, &lolvobcobe correctio- 
neok C. 
2, σοι bug. 
46, εὐηργ. 
1, κυπρίων. 
7; φησὶ, κόσμον C. 
15, παραθήχην Η. 
17, πῶς ἄλλοι διάφορα C. 
19, καὶ χ. 
24, ἀποδέδωχεν. 
29, ἀποξέγγειν. 
31, ἀνεξικαχῶν. 
ks γάμῳ. 
dl 
6, ἀντ᾽ ἐμοῦ. 
19, χαλὴ Doru. 

ix. an ἐνδέχεταί με 
scriptum sit non sa- 
tis apparet. 

24, ἐνέθηχε. 
37, Στατείρας C. 
47, εὐθὺς δὲ. 

δὴ. 


498; 


499, 


500, 


5o1, 


3, ῥίψαντες. 
7» σε, γυνὴ φ. 
37, ὥσπερ γὰρ. 
43, σοι, ἃ. 
12, χενὴ t. καὶ σὺ, 
19, κατὰ πρόμνων καὶ J. 
31, ἐξέπεμψε. 
5o, πεπυσμένων. 
4, παρακαῦ. 
14, αὐτὸς γὰρ. 
25, ἐπεχλύοντο R. 
27, ἔτι καὶ αὐταῖς R. 
30, τῷ Ἑρμ- 
ἢ, ἐρωτῶμεν àv. 
8, ἡμῶν. 
a1, ἐφεξῆς hg. ἀπ. ὅτιθ. Η. 
47, πλούσιος. 
50, ταῦτα μὲν οὖν ἔμ. ὕστ:- 
ρον. τότε δὲ. 
23, ἐπέστελλε H. 
36, οὔτε 66. 


PARTHENIUS. 


PARTIENIUS. 





4 PARTHENII EROTICA. 


τέκλινεν αὐτῷ Ἡμιθέαν τὴν θυγατέρα, — "aora δ᾽ 
ἐποίει προπεπυσμένος τὸ τοῦ χρηστηρίου xal βουλό- 
μένος ἐχ ταύτης αὐτῷ παῖδας γενέσθαι. Δι’ ἔριδος 
μέντοι ἐγένοντο 'Ροιώ τε καὶ Ἡμιθέα αἵ τοῦ Σταφύλου, 
τίς αὐτῶν μιχθείη τῷ ξένῳ τοσοῦτος ἀμφοτέρας xa- 
τέσχε πόθος Λύρχος δ᾽ ἐπιγνοὺς τῇ ὑστεραίᾳ οἷα ἐδε- 
δράχει [xoi] τὴν Ἡμιθέαν ὁρῶν συγκατακεχλιμένην, 
ἐδυσφύρει τε xal πολλὰ κατεμέμφετο τὸν Στάφυλον, 
ὡς ἀπατεῶνα γενόμενον αὐτοῦ ὕστερον δὲ, μηδὲν ἔλων 
10 ὅ τι ποιοίη, περιελόμενος τὴν ζώνην δίδωσι τῇ κόρῃ 
κελεύων ἡδήσαντι τῷ παιδὶ φυλάττειν, ὅπως ἔχη γνώ- 
ρίσμα, ὁπότ᾽ ἂν ἀφίχοιτο πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ εἰς 
Καῦνον, καὶ ἐξέπλευσεν. Αἰγιαλὸς δ᾽ ὡς ἤσθετο τά 
τε χατὰ τὸ χρηστήριον καὶ τὴν Ἡμιθέαν, ἤλαυνεν (ἐχ) 
16 τῆς γῆς αὐτόν. "Ἔνθα δὴ μάγη συνεχὴς ἂν τοῖς τε τὸν 
Λύρχον προσιεμένοις καὶ τοῖς τὰ Αἰγιαλοῦ φρονοῦσι" 
μάλιστα δὲ συνεργὸς ἐγίγνετο Εἰλεδίη οὗ γὰρ ἀπεῖπεν 
τὸν Λύρχον. Μετὰ δὲ [ταῦτα  ἀνδρωθεὶς 6 ἐξ Ἦμι- 
θέας xai Λύρχου, Βασίλος αὐτῷ ὄνου α, ἦλθεν εἰς τὴν 
Καυνίαν, καὶ αὐτὸν γνωρίσας ὃ Λύρχος ἤδη γηραιὸς ὧν 
ἡγεμόνα καθίστησι τῶν σφετέρων λαῶν. 


σ' 


Ei 


p 
ΠΕΡῚ HOAYMHAHS. 
"lexopet. Φιλητᾶς Ἑρμῇ. 


Ὀδυσσεὺς ἀλώμενος περὶ Σικελίαν xai τὴν Τυρ- 
ρηνῶν καὶ τὴν Σικελῶν θάλασσαν, ἀφίκετο πρὸς Αἴολον 
εἰς Μελιγουνίδα νῆσον, ὃς αὐτὸν χατὰ χλέος σοφίας 

35 τεθηπὼς ἐν πολλῇ φροντίδι εἶχεν" τὰ περὶ "Tooíac 
ἅλωσιν xa ὃν τρόπον αὐτοῖς ἐσχεδάσθησαν al νῆες 
κομιζομένοις ἀπὸ τῆς Ἰλίου διεπυνθάνετο, ξενίζων τ᾽ 
αὐτὸν πολὺν χρόνον διῆγε. Τῷ δ᾽ ἄρα καὶ αὐτῷ ἦν ἢ 
μονὴ ἡδαμένῳ, ἸΠολυμήλη γὰρ, τῶν Αἰολιδῶν τις, 

30 ἐρασθεῖσα αὐτοῦ χρύφα συνῆν. Ὡς δὲ τοὺς ἀνέμους 

ἐγκεχλεισμένους παραλαδὼν ἀπέπλευσεν, 1j χόρη φω- 
ρᾶταί τινα τῶν ᾿Γρωϊκῶν λαφύρων ἔχουσα xol τούτοις 
μετὰ πολλῶν δαχρύων ἐναλινδουμόνη. Ενθ᾽ 6 Αἴολος 
τὸν μὲν Ὀδυσσέα, καίπερ οὗ παρόντα, ἐχάχισεν, τὴν δὲ 

Πολυμήλην ἐν νῷ ἔσχεν τίσασθαι. Ἔτυχε δ᾽ αὐτῆς 

ἠρασμένος ἁδελφὸς Διώρης, ὃς αὐτὴν παραιτεῖταί τε 
καὶ πείθει τὸν πατέρα αὑτῷ συνοικίσαι. 


$ 


r. 
ΠΕΡῚ ΕΥ̓ΙΠΠΗ͂Σ. 
Ἰστορεῖ Σοφοχλῆς Εὐρνάλῳ. 


Οὐ μόνον δ᾽ Ὀδυσσεὺς περὶ Αἴολον ἐξήμαρτεν, ἀλλὰ 

xal μετὰ τὴν ἄλην, ὡς τοὺς μνηστῆρας ἐφόνευσεν, εἰς 
40 Ὕπειρον ἐλθὼν χρηστηρίων τινῶν ἕνεχα, τὴν Τυρίαμα 
ϑυγατέρα ἔφθειρεν Εὐίππην, ὃς αὐτὸν οἰχείως θ᾽ ὑπε- 
δέξατο xol μετὰ πάσης προθυμίας ἐξένισε. [Ππῖς δ᾽ 


magna ebrietate tenebatur, Hemitlheam fiiam cum illo 
recumbere jussit. Hoc autem faciebat, ante audito ora- 
culi responso et volens ex hac sibi liberos gigni. Contem- 
debant utique Rhoo et Hemithea filie Staphyli utra dor- 
miret cum hospite; tantus utramque ceperat amor ; Lyrcus 
vero postridie qualia fecisset, animadvertens, Hemitheara 
videns secum dormientem, egre ferebat et vehementer re- 
prehendebat Staphylum qui fraudes sibi struxisset ; deinde 
vero nesciens quid facturus esset, zonam sibi detrahit 
puellique dat jubens illam pubescenti puero servare, ut 
liaberet signum quo agnosci posset , si quando ad parentem 
Caunum venisset, οἱ abnavigavit. JEgialus vero quum co- 
gnovisset oraculum et qua facia essent cum Hemithea, 
expulit illum e terra sua. Inde sane perpetuum fuit bellum 
inter eoe qui Lyrcum sequebantur et eos qui cum JEglalo 
stabant : maxime vero adjutrix illi erat Helibia, Lyr- 
Deinde vero vir factus Hemithez 
et Lyrci filius, cui Dasili nomen, venit in Cauniam et ipsum 
agnitum Lyrcus jam senex ducem populi sui conaliluit. 


cum enim non respuit. 


I. 


DE POLYMELA. 
Narrat Philetas (in) Mercurio. 


Ulysses errans circa Siciliam et Tyrrhenum et Siculum 
mare pervenit ad JEolum in insulam Meligunidem , qui 
illum pro sapientiae fama veneratus magno in honore ha- 
buit; de Trojs excidio et quomodo ipsis Ilio redeuntibos 
naves disperse fuissent percanctabatur, hospitioque exci- 
piens illum per longum tempus remoratus est. Huic ao- 
tem et ipsi jucunda erat remansio; Polymela enim 4Eoli- 
darum genere, amore capta clam cum illo coibat. Ubi 
vero ventos pacatos nactus abnavigaverat, puella depre- 
henditur Trojana quacdam spolia labens et super haec moltis 
cum lacrymis provoluta. Tunc /Eolus Ulyssem quidem 
quamvis non adesset objurgavit, Polymelam vero consilism 
habebat puniendi. Erat autem illius amore captus frater 
Diores, qui illam deprecatus est patrique persuasit ut sibi 
eam nuptum daret. 


hr. 
DE EUIPPE. 


Narrat Sophocles (in) Euryalo. 


Non tantum Ulysses in Aolum peccavit, sed et post 
errores, procis interemtis, in Epirum veniens oraculi cu- 
jusdam causa, Tyrimmee filiam corrupit Euippen, qui eum 
familiariler exceperat et omni cum alacritate liospitie 
dignatus eral. — Filius autem illi nascitur ex hac Euryalus. 





5 
πάσχουσιν. 


υ 


LE 


au 


6 
Lr. 
ΠΕΡῚ AEYKIIITIOY. 
Ἰστορεῖ Ἕρμησιάναξ Atovrío | 


Δεύχιππος δὲ, Ξανύίου παῖς, γένος τῶν ἀπὸ βελλε- 
ροφόντου,, διαφέρων ἰστύϊ μάλιστα τῶν καθ᾽ ἑαυτὸν, 
ἤσκει τὰ πολεμικά. Διὸ πολὺς ἦν λόγος περὶ αὐτοῦ 
παρά τε Λυχίοις xal τοῖς προσεχέσι τούτοις, ἅτε δὴ 
ἀγομένοις (xal φερομένοις) καὶ πᾶν ὁτιοῦν δυσχερὲς 
Οὗτος κατὰ μῆνιν Ἀφροδίτης εἷς ἔρωτα 
ἀφικόμενος τῆς ἀδελφῆς, τέως μὲν ἐκαρτέρει, οἰόμενος 
(cv! ἀπαλλάξεσθαι τῆς νόσου - ἐπεὶ μέντοι χρόνου δια- 
γενομένου οὐδ᾽ ἐπ᾽ ὀλίγον ἐλώφα τὸ πάθος, ἀναχοινοῦται 
τῇ μητρὶ xal πολλὰ χατιχέτευε, μὴ περιιδεῖν αὐτὸν 
ἀπολλύμενον" sl γὰρ αὐτῷ μὴ συνεργήσειεν, ἀπο- 
σφάξειν αὑτὸν ἠπείλει. Τῆς δὲ παραχρῆμα τὴν ἐπιύυ- 
μίαν φαμένης τελέσειν, ῥάων ἤδη γέγονεν" ἀναχαλε- 
σαμένη δὲ τὴν χόρην συγχαταχλίνει τἀδελφῷ, xix 
τούτου συνῆσαν οὐ μάλα τινὰ δεδοικότες, ἕως τις ἐξαγ- 
γέλλει τῷ χατηγγυημένῳ τὴν χόρην μνηστῆρι. ὋὉ δὲ 
τόν θ᾽ αὑτοῦ πατέρα παραλαβὼν χαί τινας τῶν προσ- 
Ἰκχόντων, πρόσεισι τῷ Ξξανθίῳ xai τὴν πρᾶξιν χατα- 
μηνύει, μὴ δηλῶν τοὔνομα τοῦ Λευχίππου. ΞΞάνθιος 
δὲ δυσφορῶν ἐπὶ τοῖς προσηγγελμένοις πολλὴν σπουδὴν 
ἐτίθετο φωρᾶσαι τὸν φθορέα, xal διεκελεύσατο τῷ 
μηνύτῃ, ὁπότ᾽ ἴδοι συνόντας, αὐτῷ δηλῶσαι" τοῦ δ᾽ 
ἑτοίμως ὑπαχούσαντος καὶ αὐτίκα τὸν πρεσθύτην ἐπα- 
γομένου τῷ θαλάμῳ, ἢ παῖς, αἰφνιδίου ψόφου γενη- 
θέντος, ἵετο διὰ θυρῶν, οἰομένη λήσεσθαι τὸν ἐπιόντα 
καὶ αὐτὴν ὃ πατὴρ ὑπολαδὼν εἶναι τὸν φθορέα πατάξας 
μαχαίρᾳ καταδάλλει. Τῆς δὲ περιωδύνου γενομένης 
xal ἀναχραγούσης, ὃ Λεύχιππος ἐπαμύνων αὐτῇ xai 
διὰ τὸ ἐκπεπλῆχθαι μὴ προϊδόμενος ὅστις ἣν, χα- 
ταχτείνει τὸν πατέρα, Av. ἣν αἰτίαν ἀπολιπὼν τὴν 
οἰκίαν Θετταλῶν ἐπὶ τοῖς συμδεδηχόσιν εἰς Κρήτην 
ἡγήσατο, xdxsiürv ἐξελαθεὶς ὑπὸ τῶν προσοίχων εἰς 
τὴν Ἐφεσίαν ἀφίχετο, ἔνθα χωρίον ᾧκησε τὸ Κρητι- 
ναῖον ἐπιχληθέν. Τοῦ δὲ Λευχίππου τούτου λέγεται 
τὴν Μανδρολύτου θυγατέρα Λευχοφρύην ἐρασθεῖσαν 
προδοῦναι τὴν πόλιν τοῖς πολεμίοις, ὧν ἐτύγχανεν 
ἡγούμενος ὁ Λεύχιππος, ἑλομένων αὐτὸν χατὰ θεοπρό- 
πιον τῶν δεχατευθέντων ἐκ Φερῶν ὑπ᾽ ᾿Αδμήτου. 


G. 


ΠΕΡῚ IAAAHNHX, 


"loxopet Θεογένης xai Ἡγήσιππος ἐν ΠΠαλληνιαχοῖς. 


Λέγεται xai Σίθονα, τὸν Ὀδομάντων βασιλέα, γεν- 
νῆσαι θυγατέρα Παλλήνην, καλήν τε xal ἐπίχαριν, 
καὶ διὰ τοῦτ᾽ ἐπὶ πλεῖστον χωρῆσαι χλέος αὐτῆς, φοι- 
τᾶν τε μνηστῆρας οὐ μόνον ἀπ᾽ αὐτῆς τῆς Θράχης, 
αλλὰ xal ἔτι πρόσονθέν τινας, ἀπό τ᾽ Ἰλλυρίδος χαὶ τῶν 





PARTHENII EROTICA. 


v. 
DE LEUCIPPO. 
Narrat Herineeianax. Leontio. 


Leucippus Xanthii f. genus a Bellerophonte ducems, 
superans robore longe suos sequales, exercebat rem bel- 
licam : quare multus erat de eo sermo et apud Lycios & 
apud horum vicinos, utpote qui diriperentur et quodvis 
malum paterentur. Hic irá Veneris, in amorem sororis 
incidens, aliquamdiu quidem fortiter affectui obsistebat, 
putans se facile ab hoc morbo liberatum ici ; postquam vero 
tempore procedente nihilo mitior affectus fiebat, comma- 
nicat rem cum matre et multa illam precabatur ne se perire 
sineret; nisi enim "sibi auxilium ferret, minabatur semet 
interfecturum. Quum illa autem statim ut cupiditas eje: 
impleretur se effecturam pollicita esset, jam euelius se ba- 
bebat ; vocatamque puellam dormire cum fratre jussit et ab 
lioc tempore coibant, neminem timentes adco, donec ak- 
quis nuntiaret rem proco cui desponsa erat puella. Hic 
autem cum patre suo et quibusdam cognatis adiit Xanthium 
ct factum indicat, non revelans nomen Leucippi. Xantbiss 
autem oegre ferens nuntiata multam adhibebat diligentiam 
ut corruptorem deprehenderet ct jubebat delatoremp se 
certiorem reddere quando vidisset illos cocuntes ; illo autem 
promte obediente et statim senem ducente in thalamum, 
puella , repente strepitu facto, ruebat foribus, putams fore 
ut lateret ingredientem ; et ipsam pater suspicans esee 
corruptorem gladio co»dens prosternit. ili vehementem 
dolorem sentienti et exclamanti Leucippus auxilium ferem: 
et pra» mentis turbatione non prospiciens quis esset, patrem 
interficit. Ob quam causam relicta domo, Thessalis dux 
fuit in Cretam euntibus et inde pulsus ab incolis in Ephe- 
siam pervenit, ubi regionem habitavit Cretinssam dictam. 
Leucippi hujus dicitur Mandrolyte filia Leucophrye amore 
capta prodidisee urbem hostibus, quorum Leucippos eral 
profectus, quum euim creavissent ex vaticinio qui missi eranl 
Pheris ab. Adineto (neupe) incolarum decima pars. 


VI. 


DE PALLENE. 
Narrat Theogenes et Hegesippus in. Palleuiacis. 


Dicunt et Sithonem regem Odomantum genuiese filiam 
Pallenen et pulchram et gratie plenam, et propterea plu- 
rimum ejus famam increbuisse et venire procos non tantum 
ex ipsa Thracia, sed et insuper e remotis locis quosdam, ex 
MHlyride et ad flumen Tanaim babitantibus ; Sithomem auiem 


ἐπὶ X ποταμοῦ κατῳχημένων' 
Je ἱέναι Mea *i quw ἐν τ s 
sr sa ἀπιέναι) igo 4 1l δ᾽ ἥττων 
| der or e ῳ πάνυ d 


βισμένης ἡμέρας on ἡ Παλλήνη, ἔτυχε γὰρ 


1ὸ πολλὰ χατεχεῖτο τῶν παρειῶν αὐτῆς, ἕως Te] τροφεὶς 
αὐτῆς πρεσδύτης ( ἀν ἡρ) ἀναπυνθανόμενος xal ἐπι. 


tip πολὺν ὁμολογήσας, πείθει διὰ τῶν ἅρμα- 


τον, χαὶ οἵ τῶν 
καὶ οὕτως πεσόντα αὐτὸν ἐπιδραμὼν ὁ Κλεῖτος ἀναιρεῖ. 
2. Αἰσθόμενος δ ὃ Xil τόν τ᾽ ἔρωτα καὶ τὴν ἐπιδουλὴν 
τῆς θυγατρὸς, μάλα μεγάλην πυρὰν νήσας καὶ ἐπιθεὶς 
συνεπισφάξειν xxl τὴν Παλλήνην. 
"yi δὲ θείου γενομένου χαὶ ἐξαπιναίως pni 
οὐρανοῦ πολλοῦ καταρραγέντος, μετέγνω τε καὶ 
x ἀρεσάμενος τὸν παρόντα Θρᾳχῶν ὅμιλον, ἐφίησι 
τῷ Kai τὴν κέρην dicte. 


Ζ. 
ΠΕΡῚ ἹΠΠΆΡΙΝΟΥ. 
Ἵστορεϊ Φανίας ὁ Ἐρίσιο:. 
Ἐν δὲ τῇ Ἰταλῇ Ἡραχλείᾳ παιδὸς διαφόρου τὴν 
ὄψιν, Ἱππαρῖνος ἣν αὐτῷ ὄνομα, τῶν πάνυ δοκίμων, 


30 vasis ἦν αὑτὸν ἁρμόσασθαι. περὶ δὲ γυμνάσια διατρί- 
ἤοντι πολλὰ τῷ παιδὶ προσρυε , τοσοῦτον αὐτοῦ 


,8 ὑπὸ τῶν xt 

P CERE j5iecetidadtun perna 

Ms rhone yim τόνδε τὸν ero eu 
ὑπελθὼν χαὶ ς 

τρια ie itin κα ες ἀεί το τῆς 


ie, "Enà δ' δ ἐγλίχετο τὸῦ 
παιδὸς καὶ οἷός [τε] ue imm aeris 





filiam habens, si vero inferior esse videretur, moreretur, 
et hac ratione valde multos sustulerat. Deinde vero, 
quum ipsum vires maximae destituissent οἱ decrovisset 
puellam dare nuptum, duos procos qui advenerant 
Dryantem et Clitum jussit invicem pugnare quum paella 
victoria premium proposita esset ita ut alter occideretur, 
alter qui superessel el regno ét (ilia potiretur. Definito die 
instante, Pallene, erst enim Cliti amore capta, ei valde 


timebat et indicare quidem non audebat id cuidam eorum — — 


qni circa ipsam erant, multae vero laergmae de gehis ejus 
fluebant, donecnutritor ejus, senex, percunctatus οἱ cognilo 
dolore, bono illam animo esse jussisset, quum res, quo 
welit, eo sit processura : ipse vero elam adit aurigam 
Dryantis auroque multo promisso ei persuadel ut me per —- 
currus rolas fibulas transmitteret, lbi sane, ad pugnam 
illis procedentibus et Dryante in Clitum invehenle , et rotas 
illi de curro deelderunt et sic prolápsum ipsum invadens 
Clitus interfecit. —Silhon vero, amore οἱ insidüs lilia 
cognitis, ingentem rogum exstruxit, impositoque Dryante 
volebat simul mactare et Pallenen. Ostento wero divino 
faclo οἱ repente aqua multa de eoslo effüsa, consiliim mu- 
tavit et praesentem Thracum mullitudinem placans nupliis, 
permilüt Clito puellam ducere, — 


vit. 


DE HIPPARINO, 
Tradit Phanias Eresius. 

In Malle urbe Heraclea puérum forma excellentem , cui 
Hipparini erat nomen, valde nobilis familim, Antileon 
amabat, qui multa machinatus, nullo modo ipsum sibi po- 
lerak conciliaré; in gyrinasiis vero puero versanti sepe 
adhzerens dicebat, tanto ejus desiderio 86 teneri , ut omnem 
laborem subiret, et quidquid jubeat nihil non ipsum nac- 


J| turom. Hic autem utique per ludibrium ei mandavit, ut 


ex munito quodam loco qui maxime ab Archeláo Heracleo - 
tarum tyranno custodiebatur, tintinnabulum afferret, cre- 
dens illum namquam hoc certamen perfecturum esse. 
Anlileon vero elam ingressus castellum et ex insidiis fin- 
tinnabuli custodem interfecit et postquam venerat ad ado- 
lescentem , promissis quum. sletissel, in magna apud eum 
henevolentia erat οἵ ab hoc tempore maxime se invicem ama- 
bant, Quum autem tyrannus paerum de stupro sollicitare et. 


8 PARTHENII EROTICA. 


τήσας 6 Ἀντιλέων ἐχείνῳ μὲν παρεχελεύσατο μὴ ἄντι- 
λέγοντα κινδυνεύειν, αὐτὸς δ᾽ οἴχοθεν ἐξιόντα τὸν τύραν- 
vov προσδραμὼν ἀνεῖλεν" xal τοῦτο δράσας δρόμῳ ἵετο 
"καὶ διέφυγεν ἂν, εἰ μὴ προδάτοις συνδεδεμένοις ἀμφι- 

6 πεσὼν ἐχειρώθη. Διὸ τῆς πόλεως εἷς τἀρχαῖον ἀπο- 
καταστάσης, ἀμφοτέροις παρὰ τοῖς Ἡραχλεώταις ἐτέ- 
θησαν sixóvec χαλκαῖ, xal νόμος ἐγράφη, μηδέν᾽ ἐλαύ- 
γεῖν τοῦ λοιποῦ πρόδατα συνδεδεμένα, 


η΄. 
ΠΕΡῚ ΗΡΙΠΠῊΣ. 


» Ἰστορεῖ ᾿Αριστόδημος ὁ Νυσαεὺς ἐν α’ Ἱστοριῶν περὶ τούτων, 
πλὴν ὅτι τὰ ὀνόματα ὑπαλλάττει, ἀντὶ Ἠρίππης καλῶν 
Γυθυμίαν, τὸν δὲ βάρδαρον Κανάραν. 


Ὅτε δ᾽ οἱ Γαλάται κατέδραμον τὴν Ἰωνίαν καὶ τὰς 

10 πόλεις ἐπόρθουν, ἐν Μιλήτῳ Θεσμοφορίων ὄντων καὶ 
συνηθροισμένων γυναιχῶν ἐν τῷ ἱερῷ, ὃ βραχὺ τῆς 
πόλεως ἀπέχει, ἀποσπασθέν τι μέρος τοῦ βαρδαριχοῦ 
διῆλθεν εἰς τὴν Μιλησίαν xal ἐξαπιναίως ἐπιὸραμὸν 
εἷλεν τὰς γυναῖχας, ἴνθα δὴ τὰς μὲν ἐρύσαντο, πολὺ 

15 ἀργύριόν τε καὶ χρυσίον ἀντιδόντες, τινὲς δὲ, τῶν βαρ- 
δάρων αὐταῖς οἰκειωθέντων, ἀπήχθησαν, ἐν δὲ[αὐταῖς} 
xal Ἠρίππη, γυνὴ Ξάνθου, ἀνδρὸς ἐν Μιλήτῳ πάνυ 
δοκίμου, [ γένους τε τοῦ πρώτου, ] παιδίον ἀπολιποῦσα 
διετές. Ταύτης πολὺν πόθον ἔχων ὁ ΞΞάνθος ἐξηργυ- 
29 ρίσατο μέρος τῶν ὑπαργμάτων,, καὶ κατασχευασάμενος 
χρυσοῦς δισχιλίους τὸ μὲν πρῶτον εἷς Ἰταλίαν ἐπε- 
ραιώθη" ἐντεῦθεν δ᾽ ὑπ᾽ ἰδιοξένων τινῶν χομιζόμενος 
εἷς Μασσαλίαν ἀφιχνεῖται χἀχεῖθεν εἷς τὴν Κελτιχήν" 
xal προσελθὼν τῇ οἰχίᾳ, ἔνθα αὐτοῦ συνῆν 5j γυνὴ dv- 
35 δρὶ τῶν μάλιστα παρὰ Κελτοῖς δοξαζομένων, ὑποδοχῆς 
ἐδεῖτο τυχεῖν. 'Γῶν δὲ διὰ φιλοξενίαν ἑτοίμως αὐτὸν 
ὑποδεξαμένων, εἰσελθὼν ὁρᾷ τὴν γυναῖχα, καὶ αὐτὸν 
ἐχείνη τὼ χεῖρε ἀμγιδαλοῦσα μάλα φιλοφρόνως προσ- 
xydyero. Παραχρῆμα δὲ τοῦ Κελτοῦ παραγενομέ- 
80 vou , διεξῆλθεν αὐτῷ τήν τ᾽ ἄλην τἀνδρὸς ἡ Ἠρίππη, 
xal ὡς αὐτῆς ἕνεκα fjxot λύτρα καταθησόμενος" ὃ 0 ἠγά- 
σθη τῆς ψυχῆς τὸν Ξάνθον, καὶ αὐτίχα συνουσίαν 
ποιησάμενος τῶν μάλιστα προσηκόντων, ἐξένιζεν αὖ- 
τόν" παρατείνοντος δὲ τοῦ πότου, τὴν γυναῖκα συγχατα- 

36 χλίνει αὐτῷ xal δι᾿ ἑρμηνέως ἐπυνθάνετο, πηλίκην 
οὐσίαν εἴη χεχτημένος τὴν σύμπασαν" τοῦ δ᾽ εἰς ἀριθ- 
μὸν χιλίων χρυσῶν φήσαντος, ὃ βάρθαρος εἰς τέτφαρα 
μέρη κατανέμειν αὐτὸν ἐκέλευε, xa τὰ μὲν τρία ὑπεξ-- 
αἱρεῖσθαι αὑτῷ, γυναιχὶ, παιδίῳ, τὸ δὲ τέταρτον 
40 ἀπολείπειν ἄποινα τῆς γυναικός. “Ὡς δ᾽ ἐς χοῖτόν ποτ᾽ 
ἀπετράπετο, πολλὰ χατεμέμφετο τὸν Ξάνθον ἣ γυνὴ 
διὰ τὸ μὴ ἔχοντα τοσοῦτο χρυσίον ὑποσχέσθαι τῷ βαρ- 
βθάρῳ, κινδυνεύσειν τ᾽ αὐτὸν, εἰ μὴ ἐμπεδώσει τὴν ἐπαγ- 
γελίαν- τοῦ δὲ φήσαντος, ἐν ταῖς χρηπῖσι τῶν παίδων 
45 xal ἄλλους τινὰς χιλίους χρυσοῦς χεχρύφθαι διὰ τὸ μὴ 
ἐλπίζειν ἐπιειχῇ τινα βάρδαρον καταλήψεσθαι, δεήσειν 





paratus esset εἰ vim inferre , moleste ferems Antileon ilium 
quidem adhortatus est ne contradicendo in vitse periculum 
veniret, ipse vero domo exeuntem tyrannum invadens oc- 
cidit ; quo facto cursu abiit et effugisset nisi in oves invicem 
colligatas incidens captus esset. Quare civitate in pristinum 
statum restituta , utrisque apud Heracleotas imagines senez 
statute sunt, lataque lex ne quis in posterum colligatas 
oves exigeret. 


vii. 
DE ERIPPE. 


Refert Aritodemms Nywnensis in primo historiarum libro de 
his, preterquam quod nomina commutat, pro Erippe Gythy- 
miam vocans, barbarum vero Cavaram. 

Quando Galli incursionem faciebant in Joniam et urbes 
devastabant, Mileti Thesmophoria quum essent et mulieres 
congregatie in templo, quod non procul ab urbe abest, pars 
quadam a barbarico agmine avulsa pervenit in Milesiam 
terram et repente invadens cepit mulieres. Nonpullas tuac 
sane redemerunt, multo auro et argento dato, nonnulke vero 
abducta sunt, in quarum familiaritatem barbari venerunt, 
inter eas autem et Erippe, Xanthi uxor, viri Milesii βο- 
bilissimi et generis primi, erat , relicto domi puero bienai. 
Hujus magno desiderio , Xanthus bonorum partem argento 
commutavit et comparatis aurcis mille, primum quidem [1 
Italiam trajecit, inde vero a privatis quibusdam hospitibus 
deductus Massiliam venit εἴ inde in Celticam regionem; εἰ 
ad illam domum veniens, ubi uxor vivebat cum viro, 
qui apud Celtas maximo in honore liabebatur, ut hospitio 
exciperetur rogabat. Hunc illis pro hospitalitate promie 
excipientibus ingressus videt uxorem quze eum brachiis cir- 
cumjectis valde amanter alliciebat. Mox vero Celta super- 
veniente enarravit et vagationem viri Erippe, et eum venise 
sua gratia pretium rederptionis daturum ; hic autem Xaathi 
spiritum admiratus est et statim convivium parans eorum 
qui proxime cognati erant, hospitio illum excepit; proce- 
dente vero potu. mulierem juxta eum decumbere jussit et 
per interpretem rogabat, quantam summam poesiderel ; 
illum dicentem se circiter mille aureos habere, barbarws 
ista in quatuor partes dividere jussit et tres sibi, uxori, 
filio tollere, quartam vero relinquere redemtionis pretium 
uxoris. Quum vero jam ad cubile pervenerat, pluripaum 
increpabat Xanthum uxor, quod tantum auri nom babess, 
barbaro pollicitus esset et in vilae periculum illum venturum 
si non staret promissis; illo respondente in crepidis servo- 
rum et alios quosdam mille aureos absconditos esae, «quum 
non sperasset aequum aliquem barbarum se reperturom 
fuisse et fore ut sibi maguo redemtionis pretio opus essct, 





10 PARTHENII EROTICA. 


xai εὐθέως διὰ τῆς Πολυχρίτης ἐνθέμενος εἰς ἄρτον μο- 
λυύδίνην ἐπιστολὴν (Em ca v £A € 0) τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῆς, 
ἐτύγχανον δ᾽ ἄρα τῆς πόλεως ἡγεμόνες (ὄντες) οὗτοι, 
ὅπως εἰς ἐκείνην τὴν νύχτα παρασκενασάμενοι ἥχωσιν" 
5 σημεῖον δ᾽ αὐτοῖς ἀνασχήσειν αὐτὸς ἔφη λαμπτῆρα. 
Καὶ 5$ Πολυχρίτη δὲ τῷ χομίζοντι τὸν ἄρτον φράζειν 
ἐκέλευε τοῖς ἀδελφοῖς μὴ ἐνδοιασθῆναι, ὡς τῆς πράξεως 
ἐπὶ τέλος ἀχθησομένης, εἰ μὴ ἐχεῖνοι ἐνδοιασθεῖεν. 
"Too δ' ἀγγέλου ταχέως elc τὴν πόλιν ἐλθόντος, Πολυ- 
τὸ χλῇς, ὁ τῆς Πολυχρίτης ἀδελφὸς, ἐν πολλῇ φροντίδι ἐγί- 
νετο, εἴτε πεισθήσοιτο τοῖς ἐπεσταλμένοις, εἴτε μή" 
τἔέλος δὲ, ὡς ἐδόχει πᾶσι πείθεσθαι xal νὺξ ἐπῆλθεν, ἐν 5 
προσετέταχτο πᾶσι παραγίγνεσθαι, πολλὰ κατευξάμενοι 
τοῖς θεοῖς, εἰσδεχομένων αὐτοὺς τῶν ἀμφὶ Διόγνητον, ἐσ- 
τὸ πίπτουσιν εἰς τὸ τεῖχος τῶν Μιλησίων, οἵ μέν τινες χατὰ 
τὴν ἀνεῳγμένην πυλίδα, οἱ δὲ καὶ τὸ τεῖχος ὑπερελθόν- 
τες, ἀθρόοι v' ἐντὸς γενόμενοι χατέκαινον τοὺς Μιλησίους" 
ἔνθα δὴ χατ᾽ ἄγνοιαν ἀποθνήσχει xol Διόγνητο, Τῇ 
δ᾽ ἐπιούσῃ οἱ Νάξιοι πάντες πολὺν πόθον εἶχον θεάσα- 
30 σθαι τὴν χόρην" xa οἱ μέν τινες αὐτὴν μίτραις ἀνέδουν, 
οἵ δὲ ζώναις, αἷς βαρηθεῖσα ἣ παῖς διὰ πλῆθος τῶν 
ἐπιρριπτουμένων ἀπεπνίγη. Καὶ αὐτὴν δημοσία θά- 
πτουσιν ἐν τῷ πεδίῳ, πάντα ἑκατὸν ἐναγίσαντες αὐτῇ" 
ασὶ δέ τινες χαὶ Διόγνητον ἐν τῷ αὐτῷ χαῆναι, ἐν 

25 ᾧ xal fj παῖς, σπουδασάντων τῶν Ναξίων. 


r. 


ΠΕΡῚ AETKONHZ. 


"Ev δὲ Θεσσαλίᾳ Κυάνιππος, υἱὸς Φάραχος, μάλα Ϊ 


καλῆς παιδὸς Λευχώνης εἷς ἐπιθυμίαν ἐλθὼν, παρὰ τῶν 
πατέρων αἰτησάμενος αὐτὴν ἠγάγετο γυναῖκα. Ἦν 
δὲ φιλοχύνηγος" ( x αἱ) μεθ᾽ ἡμέραν μὲν ἐπί τε λέοντας 
30 xal χάπρους ἐφέρετο, νύχτωρ δὲ κατήει πάνυ χεχμη- 
χὼς πρὸς τὴν χόρην, ὥστε μηδὲ διὰ λόγων ἔσθ᾽ ὅτε 
γιγνόμενον αὐτῇ ἐς βαθὺν ὕπνον καταφέρεσθαι. Ἡ 
δ᾽ ἄρ᾽ ὑπό «' ἀνίας καὶ ἀλγηδόνων συνεχομένη, ἐν 
πολλῇ ἀμηχανίᾳ ἦν σπουδήν τ᾽ ἐποιεῖτο χατοπτεῦσαι 
30 τὸν Κυάνιππον, ὅ τι ποιῶν ἥδοιτο τῇ xav' ὄρος διαίτῃ" 


αὐτίκα δ᾽ εἰς γόνυ ζωσαμένη χρύφα τῶν θεραπαινίδων᾽ 


εἰς τὴν ὕλην χαταδύνει. Αἱ δὲ τοῦ Κυανίππου χύνες 

ἐδίωκον μὲν ἔλαφον" οὖσαι δ᾽ οὐ πάνυ χτίλοι, ἅτε δὴ 

ἐκ πολλοῦ ἠγριωμέναι, ὡς ὠσφρήσαντο τῆς χόρης, 
49 ἐπηνέχθησαν αὐτῇ, xal μηδενὸς παρόντος, πᾶσαν διε- 
σπάραξαν' καὶ fj μὲν διὰ πόθον ἀνδρὸς κουριδίου ταύτῃ 
τέλος ἔσχε: Κυάνιππος δὲ, ὡς ἐπελθὼν χατέλαθε λελω- 
θημένην τὴν Λευχώνην, μεγάλῳ τ᾽ ἄγει " ἐπληρώθη, 
καὶ ἀναχαλεσάμενος τοὺς ἀμφ᾽ αὑτὸν, ἐχείνην μὲν, 
πυρὰν νηήσας, ἐπέθετο, αὐτὸς δὲ πρῶτον μὲν τὰς χύνας 
ἐπικατέσφαξε τῇ πυρᾷ, ἔπειτα δὲ πόλλ᾽ ἀποδυράμενος 
τὴν παῖδα διεχρήσατο ἔχυτόν. 


$* 





regionem et statim Polycrites opera pani impositam plam- 
beam epistolam ( mit/it) ad fratres ejus, erant autem ii 
sane urbis praefecti , ut illa ipsa nocte instructi venireat; 
facem autem signum se iis laturum dicebat. Εἰ Polycrite 
vero illum qui panem portabat dicere jubebat suis fratribus, 
ne hzesitarent, fore enim ut res ad exitum perduceretar si 
illi non luesitarent. Nuntio celeriter ín urbem venieste, 
Polycles, Polycrites frater, multa sollicitudime temebaiur, 
utrum nuntiatis &dem haberet nec ne ; tandem vero, quum 
omnes obsequendum esse censerent et nox. instaret, qui 
jussi erant omnes venire , multa deos precati , intromittea- 
tibus ipsos Diogneti militibus, impetum faciunt in vallum 
Milesiorum, alii quidem qua porta aperta erat, alil vero εἰ 
transgredientes vallum, et conferti quum intrassent, ia- 
terficiebant Milesios ; tunc sane et per ignorantiam imterfe- 
ctus est Diognetus. Sequenti die Naxii omnes magmo de- 
siderio tenebantur spectandi puellam ; quam alil vittis , alii 
zonis coronaverunt, ita ut multitudine eorum quas injice- 
rentur puella oppressa suffocaretur. Illam autem publice 
in campo sepeliverunt quum illi parentaverant omnium cen- 
tesimas; nonnulli vero dicunt et Diognetum eodem Joco 
combustum esse, quo puellam, Naxiis id cupientibus. 


X. 
DE LEECONE. 


In Thessalia Cyanippus, filius Pharacis, Leuconoe puleber- 
rimz puellie in amorem veniens, a parentibus petens ipsam 
duxit uxorem. Erat autem valde deditus venationi (e!) 
interdiu quidem leones et apros insequebatur, nocte autem 
penitus fatigatus redibat ad puellam, ita ut interdum se 
sermone quidem habito cum illa profundum in somnum 
deferretur. Hzc autem pre moestitia et doloribus coasi- 
lii inops erat et studebat. speculari Cyanippum, quid fa- 
ciens delectaretur in montibus degere; statim vero ad 
genua vestibus sublatis cincta , clam famulis sylvam ia- 
greditur. Cyanippi vero canes persequebantur quidem 
cervum ; quum autem essent non valde mansueti , quippe 
a longo inde tempore ferociores facti , ubi puellam olebant, 
eam invaserunt et nemine presente totam discerpserunt : 
illa ob viri juvenis desiderium hunc habuit exitum. 
Cyanippus vero superveniens , truncalam Lceuconen de- 
prehendit ac magno dolore repletus est, et convocatis sub, 
illam quidem in exstructum rogum imposuit, ipse vere 
primum quidem canes super rogo maclavit , dein vero ve- 
hementer deplorata puella se interfecit. 





lo 


Li 


12 
φαγών θ᾽ ὁ KdX/oc εὐθέως παραπλὴξ γίγνεται, καὶ 
αὐτὸν ἤλασεν ἐς συφεούς. ᾿Κπεὶ μέντοι μετὰ χρόνον 
Δαύνιος στρατὸς ἐπήει τῆς νήσου ζήτνσιν ποιούμενος 


τοῦ Κάλχου, μεθίησιν αὐτὸν, πρότερον δρχίοις χατα-- . 
δησαμένη, μὴ ἀφίξεσθαί ποτ᾽ εἰς τὴν νῆσον, μήτε ᾿ 


μνηστείας, μήτ᾽ ἄλλου του χάριν. 
1Π". 
ΠΕΡῚ APIIAATKHZ. 


στορεῖ Εὐφορίων Θρᾳχὶ καὶ Ἀρητάδας. 


Κλύμενος δ᾽ ὁ Τελέως ἐν Ἄργει, γήμας Ἐπιχάστην | 


γεννᾷ "παῖδας, ἄρρενας μὲν "Ióav καὶ Θήραγρον, θυ- 
γατέρα δ᾽ Ἁρπαλύχην, πολύ τι τῶν ἡλίχων θηλειῶν 
κάλλει ξιχφέρουσαν. Ταύτης εἷς ἔρωτα ἐλθὼν χρόνον 
μέν τινα ἐκαρτέρει καὶ περιῆν τοῦ παθήματος ὡς δὲ 
πολὺ μᾶλλον αὐτὸν ὑπέρρει τὸ νόσημα, τότε διὰ τῆς 
τροφοῦ κατεργασάμενος τὴν χόρην, λαθραίως αὐτῇ 
συνῆλθεν. Ἐπεὶ μέντοι γάμου καιρὸς ἦν καὶ παρῆν 
᾿Ἀλάστωρ, εἷς τῶν Νηλειδῶν, ἀξόμενος αὐτὴν, ᾧ κα- 
θωμολόγητο, παραχρῆμα μὲν ἐνεχείρισε, πάνυ λαμ- 
προὺς γάμους δαίσας " μεταγνοὺς δ᾽ οὐ πολὺ ὕστερον 
διὰ τὸ ἔχφρων εἶναι μεταθεῖ τὸν ᾿Ἀλάστορα, xai περὶ 
μέσην δὸὸν αὐτῶν ἤδη ὄντων, ἀφαιρεῖται τὴν χόρην, 
ἀγόμενός τ᾽ εἰς Ἄργος ἀναφανδὸν αὐτῇ ἐμίσγετο. Ἡ 
δὲ δεινὰ καὶ ἔχνομα πρὸς τοῦ πατρὸς ἀξιοῦσα πεπονῦέ- 
ναι, τὸν νεώτερον ἀδελφὸν χαταχόπτει, χαί τινος ἕορ- 
τῆς καὶ θυσίας παρ᾽ Ἀργείοις τελουμένης, ἐν ἦ δημοσίχ 
πάντες εὐωχοῦνται, τότε σχευάσασα τὰ χρέα τοῦ παι- 
δὸς παρατίθησι τῷ πατρί. Καὶ ταῦτα δράσασα αὐτὴ 
μὲν εὐξαμένη θεοῖς ἐξ ἀνθρώπων ἀπαλλαγῆναι, μετα-- 
θάλλει τὴν ὄψιν εἰς χαλχίδα ὄρνιν" Κλύμενος δὲ, ὡς ἔν- 
votav Aa 6s τῶν συμφορῶν, διαχρῆται ἑαυτόν. 


IA'. 
ΠΈΡΙ ΑΥ̓ΘΕΩΣ. 


Ἱστορεῖ ᾿Αριστοτέλης καὶ οἱ τὰ Μιλησιαχά. 


Ἔχ δ᾽ Ἁλιχαρνασσοῦ παῖς "Avüsüc, Ex βασιλείου 


. γένους. ὥμήρευσε παρὰ Φοῤβίῳ, ἑνὶ τῶν Νηλειδῶν, 


τότε χρατοῦντι Μιλησίων, "l'ooxou Κλεόθοια, ἥν τινες 
Φιλαίχμην ἐκάλεσαν, τοῦ Φοθίου γυνὴ, ἐρασθεῖσα, 
πολλὰ ἐμηχανᾶτο εἰς τὸ προσαγαγέσθαι τὸν παῖδα. 
Ὥς δ᾽ ἐκεῖνος ἀπεωθεῖτο, ποτὲ μὲν φάσχων ὀρρωδεῖν, 
μὴ κατάδηλος γένοιτο, ποτὲ δὲ Δία ξξένιον xol χοινὴν 
τράπεζαν προϊσχόμενος, ἡ Κλεόόοια χαχῶς φερομένη 
ἐν νῷ εἶχε τίσασθαι αὐτὸν, ἀνηλεῆ τε καὶ ὑπέραυχον 
ἀποκαλουμένη. Ενθα δὴ, χρόνου προϊόντος, τοῦ μὲν 
ἔρωτος ἀπηλλάχθαι προσεποιήθη " πέρδικα δὲ τιθασὸν 
εἰς βαθὺ φρέαρ χατασοθήσασα, ἐδεῖτο τοῦ ᾿Δνθέως, 
ὅπως κατελθὼν ἀνέλοιτο αὐτόν" τοῦ δ᾽ ἑτοίμως ὑπα- 
κούσαντος διὰ τὸ μηδὲν ὑψυρᾶσθαι, ἢ Ἀλεύζοια int 


PARTUENII EROTICA. 


erant autem venenis infecti cibi , et Calelius edit οἱ statinr 

mente captus est, et illum detrusit ad porcos. — Poslquam 
! vero intermisso tempore Daunius exercitus invadebat is- 
sulam quaerens Calchum, liberat illum , prius jurejurando 
obliyans ne rediret unquam in insulam neque ut procis 
neque alius cujusdam rci gratia. 


XIIT. 
DE HARPALACE. 


Refert Euphorion (in) Thrace et Arctadas. 


Clymenus Telei f. Argis, uxorem duxit Epicasten el ge- 
nuit liberos, masculos quidem Idam et Theragrum, filiam 
| vero Harpalycen , mulieres equales forma longe przecellen- 
tem. |n hujus amorem incidens aliquamdiu quidem « 
continebat amoremque vincebat : multo magis autem in- 
gravescente morbo, per nutricem puellam sibi concilians , 
clam cum ea coibat. Sed nuptiarum tempore instante, 
, quum adesset Alastor unus Nelidarum, qui eatn uxore 
ducturus erat , cui desponsata erat, statim quidem tradidi 
splendidissimis nuptiis paratis ; penitentia vero ductus non 
diu post, quoniam mentis impos erat , Alastoretn insequitur 
et quum jam in medio itinere essent, puellam. ei ademit 
el ductam secum Argos palam habuit pro uxore. llla 
vero dira et scelesta se a patre passam csse existimans, 
minorem natu fratrem mactat, et quum quoddam festum 
et sacrificium apud Argivos celebraretur, quo publke 
omnes convivantur, co tetmnpore apparatas pueri carnes 
patri apponit. Quibus factis ipsa quidem deos precata ut 
ex liominum (conspectu) auferretur, mutata est forma in 
Calcbidem avem ; Clymenus vero calamitates animo γέρας 
tans, se ipse interfecit. 


XIV. 
bE ANTHEO. 
Narrat Aristoteles οἱ qui Milesiacas res ( prodiderunt). 


Ex Ilalicarnasso puer Antleus , regii generis , obees erat 
apud Phohium , unum Nelidarum , tunc Mil imperas- 
fem. Hunc Cleobea , Phobii uxor, quam quidam Phile- 
chmnam vocaverunt, amans multa inachinata est quibos 
puerum alliceret. Quum ille vero cam non admitierel 
interdum dicens se timere ne manifestum id fieret , iater- 
dum Jovem Hospitalem et communem meusam przetemdeas, 
Cleobas» zgre ferenti animus erat illum punire, immiseri- 
cordem et superbum vocans. Tunc sane, tempore pre- 
cedente, amorem exstinctum suum simulavit ; perdicem 
vero cicurem in profundum puteum demitlens Antheum 
rogabat ut descenderet eamque extraheret. 1110 autem 
prompte obediente, quia nil mali suspicabatur, Cleobra 











14 


ὥραν. Ἀπόλλων δὲ καὶ αὐτὸς τῆς παιδὸς πόθῳ xaó- 
μενος, ὀργῇ τε καὶ φθόνῳ εἴχετο τοῦ Λευκίππου συνόν- 
τος, χαὶ ἐπὶ νοῦν αὐτῇ βάλλει σὺν ταῖς λοιπαῖς παρ- 
θένοις ἐπὶ χρήνην ἑλθούσαις λούεσθαι. "Evüa δὴ ὡς 
ἀφιχόμεναι ἀπεδιδύσκοντο xal ἑώρων τὸν Λεύχιππον 
μὴ βουλόμενον, περιέρρηξαν αὐτόν - μαθοῦσαι δὲ τὴν 
ἀπάτην xal ὡς ἐπεθούλευεν αὐταῖς, πᾶσαι μεθίεσαν εἰς 
αὐτὸν τὰς αἰχμάς. Καὶ ὃ μὲν δὴ κατὰ θεῶν βούλησιν 
ἀφανὴς γίγνεται" Ἀπόλλωνα δὲ Δάφνη, ἐπ᾽ αὐτὸν 
ἰόντα προϊδομένη, μάλ᾽ ἐρρωμένως ἔφευγεν ὡς δὲ συν- 
ἐδιώκετο, παρὰ Διὸς αἰτεῖται ἐξ ἀνθρώπων ἀπαλλα- 
qvac, καὶ αὐτήν φασι γενέσθαι τὸ δένδρον τὸ ἐπιχλη- 
θὲν ἀπ᾽ ἐκείνης δάφνην. 


IG. 


ΠΕΡῚ AAOAIKHZ. 


LÀ] 


*[exoprt Ἡγήσιππος Μιλησιαχῶν α΄. 


Ἐλέχθη δὲ καὶ περὶ Λαοδίκης ὅδ᾽ 6 λόγος, ὡς ἄρα ! 


παραγενομένων ἐφ᾽ 'Ελένης ἀπαίτησιν Διομήδους καὶ 
Ἀχάμαντος, πολλὴν ἐπιθυμίαν ἔχειν μιγῆναι παντά- 
πασι νέῳ ὄντι Ἀιχάμαντι, xal μέχρι μέν τινος ὑπ᾽ ai- 
δοῦς κατέχεσθαι, ὕστερον δὲ νικωμένην ὑπὸ τοῦ πάθους 
ἀναχοινώσασθαι Περσέως γυναιχὶ, Φιλοῤβίη αὐτῇ ὄνομα, 
παρακαλεῖν τ᾽ αὐτὴν ὅσον οὐχ ἤδη διοιχομένῃ ἀρήγειν 
αὐτῇ. Κατοιχτείρουσα δὲ τὴν συμφορὰν τῆς χόρης 
δεῖται τοῦ Περσέως, ὅπως συνεργὸς αὐτῇ γένηται, ἐχέ- 
λευέ τε ξενίαν xal φιλότητα τίθεσθαι πρὸς τὸν "Axd- 
μᾶντα. Περσεὺς δὲ τὸ μὲν xal τῇ γυναιχὶ βουλόμενος 
ἁρμόδιος εἶναι, τὸ δὲ καὶ τὴν Λαοδίχην οἰχτείρων, 
πάση μηχανῇ [ἐπεὶ ] τὸν Ἀχάμαντα εἷς Δάρδανον ἀφι- 
κέσθαι πείθει: χαθίστατο γὰρ ὕπαρχος τοῦ χωρίου" ἦλθε 
xai Λαοδίκη ὡς εἰς ἑορτήν τινα σὺν ἄλλαις τῶν Τρῳά- 
δὼν ἔτι παρθένος οὖσα. "Ev0a δὴ παντοδαπὴν θοίνην 
ἑτοιμασάμενος συγχαταχλίνει xol τὴν Λαοδίκην αὐτῷ, 
φάμενος μίαν εἶναι τῶν τοῦ βασιλέως παλλακίδων. 
Καὶ Λαοδίκη μὲν οὕτως ἐξέπλησε τὴν ἐπιθυμίαν, χρό- 
vou δὲ προϊόντος γίγνεται τῷ Ἀχάμαντι υἱὸς Ἡούνιτος 
ὃν ὕπ᾽ Αἴθρας τραφέντα μετὰ Τροίας ἅλωσιν διεχόμι- 
σεν ἐπ᾽ olxov: xal αὐτὸν θηρεύοντα ἐν Ὀλύνθῳ τῆς 
Θράκης ὄφις ἀνεῖλεν. 


?0 


E 


δι 


30 


IZ. 
ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΠΕΡΙΆΝΔΡΟΥ MHTPO3. 


Λέγεται δὲ καὶ Περίανδρον τὸν Κορίνθιον τὴν μὲν 
ἀρχὴν ἐπιειχῇ τε καὶ πρᾷον εἶναι, ὕστερον δὲ φονιχώ- 
τερον γενέσθαι δι᾽ αἰτίαν τήνδε" ἡ μήτηρ αὐτοῦ κομιδῇ 

«o νέου πολλῷ πόθῳ χατείχετο, xal τέως ἀνεπίμπλατο 
τῆς ἐπιθυμίας περιπλεχομένη τῷ παιδί, Προϊόντος δὲ 
τοῦ 4póvou , τὸ πάθος ἐπὶ μεῖζον ηὔξετο, xal κατέχειν 
τὴν νότον οὐχ ἔθ᾽ οἵα τ᾽ ἦν, ἕως ἀποτολμήσασα προσ- 
φέρει λόγους τῷ παιδὶ, ὡς αὐτηῦ γυνή τις ἐρῴη τῶν 





PARTHENII EROTICA. 


eo et per omne tempus οἱ adherere, — Apollo vero et we 
puellze desiderio ardens, ira et invidia tenebatur ob Leucipgi 
praesentiam, et consilium virgini immittit ut cum reliqui 
virginibus ad fontem venientibus lavet. 1bi sape quum 
venientes vestes deponerent οἱ viderent Leucippum noles- 
lem , vestes ei detraxerunt : cognita vero fraude et qex 
insidias sibi struxisset, omnes demiserunt in ipsum spicula. 
Et hic quidem deorum voluntate evanuit ; Apollinem vero 
Daphne ad se euntem prospiciens , valde strenue fugit; uhi 
vero simul eam persequebatur deus, a Jove petit ut ex bo- 
minum ( conspectin ) abiret, et illam dicunt factam ese 
arborem qua vocata sit ah illa daphne. 


XVI. 


DE LAODICE. 


Refert Hegesippus in Milesiacarum rerum libero primo. 


Fertur aulem οἱ de Laodice hec fama, illam qunm ve- 
nissent. Helenam repetitum Diomedes et Acamas, mulie 
desiderio flagrasse coeundi cum Acamante admodum juveue 
et aliquamdiu quidem pudore se continuisse , postea vero 


affecti victam rem. communicasse cum. Persei uxore, cui 
Philobizs nomen , quam rogaverit. ut sibi jamjam perenali 
auxilium ferret. Miserla illa calamitatis puellae , rogat P'er- 
seum , ut sibi adjutor. fieret οἱ jubebat illum hospitium οἱ 
amicitiam inire cum Acamante. Perseus vero partim uxori 
volens obtemperare , partim et Laodicae misertus, omnibos 
modis Acamanti ut Dardanum veniret persuadet ; erat eaim 
regionis prefectus; venit et. Laodice tanquam ad festem 
aliquod cum reliquis Troadibus adhuc virgo. Ubi sane opi- 
paro convivio parato, et dormire jnbet Laodicen cum illo, 
dicens unam esse regiarum pellicum. Εἰ Laodice quidem 
ita voto potita est , temporis vero progressu nascitur Ac- 
manti filius Munitus, quem ab 4Ethra nutritum pod 
Trojam captam domum transportavit; et eum vcnantem ia 


Olvntlio Thracia regione serpens interfecit. 


XVII. 
DE PERIANDRI MATRE. 


Dicitur vero οἱ Periander Corinthius inilio bonus ef milis 
fuisse, postea vero crudelior factus esse ob. causam hane; 
mater magno amore ejus quum valde juvenis erat tenehs- 
tur et per quoddam tempus puerum amplectens faljebel 
amorem. Procedente vero tempore affectus increscebat εἰ 
morbnm continere non amplius poterat, donec aliqmi 
majus ausa his verbis puerum alloqueretur, enm a muliere 
quadam amari pulcherrima , et eum adhortatur, ne siast 





16 PARTHENII EROTICA. 


χἀπειδὴ αὐτὴν ἐζήτει ὁ “Ὑψιχρέων, ἱχέτις προσχαθίζετο 
ἐπὶ τῆς ἑστίας τῆς ἐν τῷ 1Πρυτανείῳ. Οἱ δὲ Νάξιοι 
λιπαροῦντι τῷ Ὑψικρέοντι ἐκδώσειν μὲν οὐκ ἔφασαν" 
ἐκέλευον μέντοι πείσαντα αὐτὴν ἄγεσθαι: δόξας 
δ᾽ ὃ Ὑψιχρέων ἀσεδεῖσθαι, πείθει Μιλησίους πολεμεῖν 
τοῖς Ναξίοις. 


e 


ΙΘ΄. 
ΠΕΡῚ ΠΑΤΚΡΑΤΟΥΣ. 
Ἵστορεῖ Ἀνδρίσχος ἐν Ναξιαχῶν β΄. 


Σχέλλις τε καὶ Κασσαμενὸς, οἰκήτορες Θράκης, δρ- 
μήσαντες ἀπὸ νήσου τῆς πρότερον μὲν Στρογγύλης, 
ὕστερον δὲ Νάξου χληθείσης, ἐλήζοντο μὲν τήν τε {1:- 

10 λοπόννησον χαὶ τὰς πέριξ νήσους, προςσχόντες δὲ Oec- 
σαλίᾳ πολλάς τ᾽ ἄλλας γυναῖχας κατέσυραν, ἐν δὲ xoi 
τὴν Ἁλωέως γυναῖκα Ἰφιμέδην καὶ θυγατέρα αὐτῆς 
Παγκρατώ: ἧς ἀμφότεροι εἰς ἔρωτα ἀφικόμενοι, ἀλλή- 
λους χατέχτειναν. 


κ΄. 
ΠΈΡΙ ΑἹΡΟΥ͂Σ. 


16 Λέγεται δὲ xai Οἰνοπίωνος καὶ Νύμφης “Ἑλίκης 
Αἰρὼ κόρην γενέσθαι" ταύτης δ᾽ Ὦρίωνα τὸν Ὑριέως 
ἐρασθέντα παρὰ [ τοῦ πατρὸς ] αἰτεῖσθαι τὴν κόρην, 
καὶ διὰ ταύτην τήν τε νῆσον ἐξημερῶσαι, τότε θηρίων 
ἀνάπλεων οὖσαν, λείαν τε πολλὴν περιελαύνοντα τῶν 
προσχώρων ἕδνα διδόναι’ τοῦ μέντοι Οἰνοπίωνος ἔχά- 
στοτε ὑπερτιθεμένου τὸν γάμον διὰ τὸ ἀποστυγεῖν αὐτῷ 
ταμθρὸν τοιοῦτον γενέσθαι, ὑπὸ μέθης ἔχφρονα γενόμε- 
νον τὸν ᾿Ωρίωνα κατᾶξαι τὸν θάλαμον, ἔνθ᾽ ἡ παῖς ἐχοι- 
μᾶτο, καὶ βιαζόμενον ἐκκαῆναι τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑπὸ τοῦ 
25 Οἰνοπίωνος. 


"ud 


KA'. 
ΠΕΡῚ IIEIZIAIKH2. 


Λέγεται δὲ καὶ ὅτ᾽ ᾿Αχιλλεὺς πλέων τὰς προσεχεῖς 

39 τῇ ἠπείρῳ νήσους ἐπόρθει, προςσχεῖν αὐτὸν Λέσθῳ- 
ἔνθα δὴ καθ᾽ ἑκάστην τῶν πόλεων αὐτὸν ἐπιόντα χεραΐ- 
ζει. Ὡς δ᾽ οἱ Μήθυμναν οἰκοῦντες μάλα χαρτερῶς 
ἀντεῖχον, καὶ ἐν πολλῇ ἀμηχανίᾳ ἦν διὰ τὸ μὴ δύνα- 
σθαι ἑλεῖν τὴν πόλιν, Πεισιδίχην τινὰ Μηθυμναίαν, τοῦ 
βασιλέως θυγατέρα, θεασαμένην ἀπὸ τοῦ τείχους τὸν 
Ἀχιλλέα, ἐρασθῆναι αὐτοῦ, καὶ οὕτως, τὴν τροφὸν 
διαπεμψαμένην, ὑπισχνεῖσθαι ἐγχειριεῖν αὐτῷ τὴν πό- 
λιν, εἴ γε μέλλοι αὐτὴν γυναῖκα ἕξειν, Ὁ δὲ τὸ μὲν 
παραυτίκα καθωμολογήσατο᾽ ἐπεὶ μέντοι ἐγκρατὴς τῆς 
«o πόλεως ἐγένετο, νεμεσήσας ἐπὶ τῷ δρασθέντι, προὐτρέ- 
ψατο τοὺς στρατιώτας χαταλεῦσαι τὴν χόρην. Μέμνη- 


3 








ereontem navigavit ; et quando illam depoacebat Flypeiereea, 
supplex assidebat ad aram in Prytanco.— NAxii vero eai 
petenti Hypsicreonti se tradituros illam quidem negabant; 
monebant tamen persuadendo illam abducere.  Fiypalereo 
vero quuin censeret se cum contra jus et fas actum eme, 
persuadet. Milesiis ut bellum gerant cum Naxlis. 


XIX. 


DE PANCBRATO. 
Narrat Andriscus in libro sccundo De rebus Naxiacis, 


Scellis et Cassomenus , Thracize incolm , ex insula, quz 
prius quidem Strongyle, postea vero Naxus vocata es, 
populabantur quidem Peloponnesum et circumjacentes ia- 
sulas , appellentes vero ad Thessaliam et. alias multas me- 
lieres abduxerunt et inter has Ialoei uxorem Iphissedan 


et filiam ejus Pancrato ; cujus ambo in amorem incideaier 
se invicem interemerunt. 


XX. 


DE HERO. 


Traditum est et (Enopioni οἱ Nymphze Heli Haero poel- 
lam fuissc filiam ; hujus vero Orionem Hyriei filium amore 
captum a patre petivisse puellam, et ob hanc causam d 
insulam cicurem reddidisse tunc temporis feris refertam, 
et predam magnam abducentem ab accolis dedisse hasc 
doti : quum vero semper CEnopion nuptias differret, busc 
sibi generum fieri dedignatus, ebrietate sui impotem factem 
Orionem thalamum fregisse , ubi puella dormiret et ia sts- 
pro quum esset, illi ab CEnopione oculos esse exustos. 


XXI. 
DE PISIDICE. 


Dicunt etiam Achillem, quum vastaret navigans iesus 
qu:e adjacent ad terram continentem, appulisse ad Lesben, 
tunc nempe illum singulas urbes invadentem diripuis. 
Quum autem Methymnze incole fortiter resisterent, εἰ i 
magna consilii inopia esset, ideo quod non posset wrbes 
capere, Pisidicen quamdam Metlymnzam , regis δίδω, 
conspicientem de meenibus Achillem, amore illiws carre 
plam fuisse, et ila missa ad cum nutrice, polliceri sedi 
tradituram urbem, si ipsam nempe habiturus esset g* 
Hic autem statim quidem promisit, postquam ver 
urbe politus erat , factum indignatus, exhortatus est m 


uxore. 





18 


Λακεδαιμονίοις ἤθεσιν, ἐπεραιώθη, πρὸς Πύρρον εἰς 
Ἤπειρον xal αὐτὸν ἀναπείθει πειρᾶσθαι τῆς [ἘΠελοπον-- 
νήσου, ὡς εἶ καὶ ἐντόνως ἅψαιντο τοῦ πολέμου, ῥᾳδίως 
ἐχπολιορχήσοντες τὰς ἐν αὐτοῖς πόλεις" ἔφη δὲ καὶ αὐτῷ 


* ct ἤδη προδιειργάσθαι, ὥστε καὶ στάσιν ἐγγενέσθαι ᾿ 


τισὶ τῶν πόλεων. 
KA. 
ΠΕΡῚ ITITIAPINOY. 


ἹἽἹππαρῖνος δ᾽ ὁ Συραχοσίων τύραννος εἰς ἐπιθυμίαν 
ἀτίχετο πάνυ καλοῦ παιδός" Ἀχαιὸς αὐτῷ ὄνομα. 
Ὑοῦτον ἐξαλλάγμασι πολλοῖς ὑπαγόμενος πείθει τὴν 

10 οἰκίαν ἀπολιπόντα σὺν αὐτῷ» μένειν" χρόνου δὲ προῖόν- 
τος, ὡς πολεμίων τις ἔφοδος προσηγγέλθη πρός τι τῶν 
ὑπ᾽ ἐκείνου χατεχομένων χωρίων, καὶ ἔδει κατὰ τάχος 


βοηθεῖν, ἐξορμῶν ὁ Ἱπππαρῖνος παρεχελεύσατο τῷ παιδὶ, i 


εἴ τις ἐντὸς τῆς αὐλῆς βιάζοιτο, χατακαίνειν αὐτὸν «7; 


18 σπάθῃ, ἣν ἐτύγχανεν αὐτῷ κεχαρισμένος. Κἀπειδὴ., 


συμδαλὼν τοῖς πολεμίοις χατὰ χράτος αὐτοὺς εἷλεν, ἐπὶ 
πολὺν οἶνον ἐτράπετο καὶ συνουσίαν" ἐκκαόμενος δ᾽ ὑπὸ 
μέθης xol πόθου τοῦ παιδὸς, ἀφίππευσεν εἷς τὰς Συ- 


ραχούσας xal παραγενόμενος ἐπὶ τὴν οἰκίαν, ἔνθα τῷ, 
30 παιδὶ παρεχελεύσατο μένειν, ὃς μὲν ἦν οὐχ ἐδήλου" : 


Θετταλίζων δὲ τῇ φωνῇ, τὸν Ἱππαρῖνον ἔφησεν ἀπε- 
χτονέναι" 6 δὲ παῖς διαγαναχτήσας, σχότους ὄντος, παίει 
καιρίαν τὸν Ἱππαρῖνον' ὁ δὲ τρεῖς ἡμέρας ἐπιδιοὺς καὶ 
τοῦ φόνου τὸν "Ay atv ἀπολύσας ἐτελεύτησεν. 


ΚΕ΄. 
ΠΕΡῚ ΦΑΥΛΑΛΟΥ. 
Ὡστορεῖ Φύλαρχος. 


Φάῦλλος δ᾽ ὃ τύραννος ἠράσθη τῆς Ἀρίστωνος γυ- 
ναιχὸς, ὃς Οἰταίων προστάτης ἦν' οὗτος διαπεμπόμε- 
νος πρὸς αὐτὴν, χρυσόν τε πολὺν καὶ ἄργυρον ἐπηγγέλ- 
λετο δώσειν, εἴ τέ τινος ἄλλου δέοιτο φράζειν ἐχέλευεν 
ὡς οὐχ ἁμαρτησομένην. Τὴν δ᾽ ἄρα πολὺς εἶχε πόθος 
80 ὅρμου τοῦ τότε χειμένου ἐν τῷ τῆς Προνοίας Ἀθηνᾶς 

τερῷ, ὃν εἶχε λόγος ᾿Εριφύλης γεγονέναι, ἠξίου τε ταύ- 

τῆς τῆς δωρεᾶς τυχεῖν. Φάῦλλος δὲ τά τ᾽ ἄλλα χα- 

τασύρων ἐκ Δελφῶν ἀναθήματα, ἀναιρεῖται χαὶ τὸν 

ὅρμον: ἐπεὶ δ᾽ ἐχομίσθη slc οἶχον τὸν ᾿Αρίστωνος, χρό- 
zs vov μέν τινα ἐγόρει αὑτὸν ἢ γυνὴ μάλα περίπυστος 
οὖσα, μετὰ δὲ [ ταῦτα ] παραπλήσιον αὐτῇ πάθος συν- 
ἐόη τῷ περὶ τὴν ᾿Εριφύλην γενομένῳ. Ὁ γὰρ νεώ- 
τερος τῶν υἱῶν αὐτῆς μανεὶς τὴν οἰχίαν ὑφῆψε, καὶ τήν 
τε μητέρα καὶ τὰ πολλὰ τῶν χτημάτων χατέφλεξε. 


PARTHENII EROTICA. 


ribus non delectabatur, trajicit ad Pyrrlum in Epirum, et 
ipsi persuadet ut aggrederetur Peloponnesum ; fore enim ut, 
5i acriter bellum gererent, facile urbes expugnarent illo- 
rum; dicebat autem aliquid praeparatum a se, ut discorda 
in quibusdam urbibus oriretur. 


! 
!] 
' 
! 


XXIV. 


DE HRIPPARINO. 


Mipparinus Syracusarum tyrannus in amorem venit 
valde pulchri pueri, cui Aebewi nome. Huic mullis 
promissis sibi conciliato persuadet ut domo relicta secum 
habitet; tempore vero progrediente, quum hostium incursio 
quaxam annuniiaretur in quasdam ei subjecias regioses, 
; et oporteret celerrime ferre auxillum, exiens Hipparches 
pracepit puero ul, si quis intra aulam ei vim inferret, 
interficeret illum cut ense quo illum donaverat. — Et post- 
' quam cum hoslibus congressus vi illos ceperat, ad multum 

vini et convivium se vertebat ; incensus autem ebrietate et 
' pueri desiderio , equo revectus est Syracusas et. ad illam 
domum perveniens, ubi puero prieceperat manere, quis 
essel non indicabat, sed voce Thessalos imitana, Hippari- 
num se interfecisse ajebat; puer vero iratus, in tese- 
| bris, mortale Hipparino vulnus aífligit; lic autem tri- 
i duum supervixit εἰ Achaeum caedis immunem  declaraas 
| mortuus est. 


XXV. 


" 
| DE PHAYLLO. 
' 
2 Refert. Phylarchus. 


Phayllus vero tyrannus amavit Aristonis uxorem, qui 
Qztzeorum prafectus erat; hic nuntios mitlens ad illam, 
aurum et argentum multum promittebat se daturum, εἰ si 
alia quadat re indigeret, jubebat id dicere, eam quipse 
nihil non nacturam. illam vero magnum tenebat desi- 
derium monilis quod tunc suspensum erat in Provide 
Minervae templo, quod Euriphyles fuisse ferebatur, et cs- 
piebat hoc munus accipere. Phayllus vero ef reliqua de- 
naria Delphis detrahens, aufert et monile quod delatum ad 
Aristonis domum; aliquamdiu quidem gestabat uxoc ejes 
valde inde celebris, deinde vero ei calamitas accidit similis 
ili quz et Eriphyle. Minor natu enim liliorum ejes 
furore correptus domum incendit et matrem plurimasque 
opes combussit. 





CAP. ΧΧΗῚ -- XXVII. 19 


KG. 
ΠΕΡῚ ATIPIATHZ, 
Ἰστορεῖ Εὐφορίων Θρᾳκί. 


Ἐν Λέσξῳ παιδὸς ᾿Απριάτης Τράμθηλος ὁ Τελα- 
μῶνος ἐρασθεὶς πολλὰ ἐποιεῖτο elc τὸ προσάγεσθαι τὴν 
χόρην᾽ ὡς δ᾽ ἐχείνη οὐ πάνυ ἐνεδίδου, ἐνενοεῖτο δόλῳ 
xal ἀπάτη περιγενέσθαι αὐτῆς. Πορευομένην οὖν 

δ ποτε σὺν θεραπαινιδίοις ἐπί τι τῶν πατρῴων χωρίων, 
ὃ πλησίον τῆς θαλάσσης ἔκειτο, λοχήσας εἷλεν. Ὡς 
δ᾽ ἐχείνη πολὺ μᾶλλον ἀπεμάχετο ὑπὲρ τῆς παρθενίας, 
ὀργισθεὶς Γράμδηλος ἔριν αὐτὴν εἷς τὴν θάλασσαν" 
ἐτύγχανε δ᾽ ἀγχιδαθὴς οὖσα. Καὶ fj μὲν ἄρ᾽ οὕτως 

10 ἀπόλωλε" τινὲς μέντοι ἔφασαν, διωχομένην ἑαυτὴν 
ῥῖψαι. ὙὙράμόηλον δ᾽ οὐ πολὺ μετέπειτα τίσις Ddu- 
ὄανεν dx θεῶν" ἐπειδὴ γὰρ ᾿Αχιλλεὺς ix τῆς Λέσθου 
πολλὴν λείαν ἀποτεμόμενος ἤγαγεν, οὗτος, ἐπαγο- 
μένων αὐτὸν τῶν ἐγχωρίων βοηθὸν, συνίσταται αὐτῷ. 

1 Ἔνθα δὴ πληγεὶς εἰς τὰ στέρνα παραχρῆμα πίπτει" 
ἀγάμενος δὲ τῆς ἀλκῆς αὐτὸν Ἀχιλλεὺς ἔτι ἔμπνουν 
ἀνέκρινεν, ὅστις τ᾽ ἦν καὶ ὁπόθεν " ἐπεὶ δ᾽ ἔγνω παῖδα 
Τελαμῶνος ὄντα, πολλὰ κατοδυράμενος ἐπὶ τῆἧς ἠιόνος 
μέγα χῶμα ἔχωσε" τοῦτ᾽ ἔτι νῦν ἡρῷον Τραμδήλου 

30 χαλεῖται, 
KZ. 
ΠΕΡῚ AAKINOHZ. 


Ἱστορεῖ Μοιρὼ ἐν ταῖς Ἀραῖς. 


Ἔχει δὲ λόγος καὶ ᾿λλχινόην, τὴν Πολύθου μὲν τοῦ 
Κορινθίου θυγατέρα, γυναῖκα δ᾽ Ἀμφιλόχου τοῦ 
Δρύαντος, κατὰ μῆνιν Ἀθηνᾶς ἐπιμανῆναι ξένῳ Σαμίῳ. 
Ξάνθος αὐτῷ ὄνομα" ἐπὶ μισθῷ γὰρ αὐτὴν ἀγαγομένην 

1$ χερνῆτιν γυναῖχα Νιχάνδρην καὶ ἐργασαμένην ἐνιαυτὸν 
ὕστερον ix τῶν οἰκίων ἐλάσαι, μὴ ἐντελῇ τὸν μισθὸν 
ἀποδοῦσαν- τὴν δ᾽ ἀράσασθαι πόλλ᾽ ᾿᾿Αθηνᾷ τίσασθαι 
αὐτὴν ἀντ᾽ ἀδίκου στερήσεως ὅθεν εἰς τοσοῦτόν τ’ 
ἐλθεῖν, ὥστ᾽ ἀπολιπεῖν οἶκόν τε xoi παῖδας ἤδη γεγο- 

Vo γότας, συνεχπλεῦσαί τε τῷ Ξάνθῳ " γενομένην δὲ κατὰ 
μέσον πόρον ἔννοιαν λαθεῖν τῶν εἰργασμένων, καὶ 
αὐτίχα πολλά τε δάχρυα προΐεσθαι καὶ ἀναχαλεῖν ὁτὲ 
μὲν ἄνδρα χουρίδιον, ὁτὲ δὲ τοὺς παῖδας" τέλος δὲ, 
πολλὰ τοῦ Ξάνθου παρηγοροῦντος xal φαμένου γυναῖκα 

Is ἕξειν, μὴ πειθομένην ῥῖψαι ἑαυτὴν εἰς θάλασσαν. 


KH'. 
ΠΕΡῚ KAEITEX. 


Ἱστορεῖ Εὐφορίων ᾿ΑἈπολλοδώρῳ, và δ᾽ ἑξῆς Ἀπολλώνιος 
᾿Αργοναυτιχῶν α΄. 

Διαφόρως δ᾽ ἱστορεῖται περὶ Κυζίχου τοῦ Αἰνέου" οἱ 

μὲν γὰρ αὐτὸν ἔφασαν ἁρμοσάμενον Λάρισσαν τὴν 

Πιάσου, ἢ ὁ πατὴρ ἐμίγη πρὸ γάμου, μαχόμενον ἀπο- 





XXVI. 
DE APBIATE. 


Narrat Euphorion in Thrace. 


1n Lesbo puellae Apriatze Trambelus Telamonis f. amore 
captus mulla fecit ut puellam sibi conciliaret; illa vero 
non obtemperante, meditabatur dolo ct fraude illa potiri. 
Euntem igitur aliquando cum famulis ad aliquem paternum 
agrum, qui prope mare jacebat, ex insidiis adortus cepit. 
Quum vero multo magts pro virginitate obluctaretur, iratus 
Trambelus jecit illam in mare, quod erat profundum prope 
littus. Et hzc quidem sane ita periit, nonnulli tamen 
dicunt illam agitatam se ipsam przcipitasse. Trambelum 
vero non diu post ultio divina secuta est : quando enim 
Achilles e Lesbo multam predam abducebat, hic, invo- 
cantibus eum indigenis ut auxilium ferret, cum illo con- 
greditur. Ubi sane in pectore vulneratus statim concidit ; 
admiratus autem robur ejus Achilles spirantem adhuc 
interrogavit quis esset et unde; quum cognovisset Tela- 
monis eum esse filium, multum lugens in littore magnum 
tumulum effodit, quod etiamnum vocatur heroium 
Trambeli. 

XXVII. 


DE ALCINOE. 


Tradit Maro in Exsecrationibus. 


Fama quoque fert Alcinoén, filiam quidem Polybi Co- 
rinthii , uxorem vero Amphilochi Dryantis f., ob iram Mi- 
nervz amore hospitis Samii vehementi flagrasse, cui Xanthi 
nomen : nam illam mercede conducentem texendi peritam 
mulierem Nicandram, quum per totum annum in opere 
fuisset, dein expulisse sedibus suis data mercede non in- 
tegra; qua precata sit multa Minervam, ut pnniret illam 
ob injustam privationem ; inde eo pervenit ut relicta domo 
et filiis qui jam illi eránt nave abiret una cum Xantho; in 
medio autem itinere quum esset, factorum memoriam 
repetens et statim multas lacrymas profudit et vocavit nunc 
quidem maritum cui primum nupta erat, nunc vero filios ; 
tandem vero Xantho illam enixe consolante et dicenle se 
eam pro uxore habiturum, non placata se ipsa in mare 
praecipitavit. 


XXVIII. 


DE CLITE. 


Narrat Enphorion Apollodoro, sequentia (vero) Apollonius in 
Argonauticorum lihro quarto. 

Diverse narratur de Cyzico /Enez f. : alii enim illum 
tradunt, uxore ducta Larissa Piasi filia, quacum pater ante 
nuptias rem habuisset, pugnantem obiisse ; alii vero, quum 

ES 


20 PARTHENIL EROTICA. 


θανεῖν" τινὲς Ob προσφάτως γήμαντα Κλείτην συμόα- 
λεῖν δι᾽ ἄγνοιαν τοῖς μετ᾽ Ἰάσονος bx τῆς ᾿Αργοῦς 
πλέουσι, καὶ οὕτωις πεσόντα κᾶσι μεγάλως ἀλγεινὸν 
πόθον ἐμβαλεῖν, ἐξόχως δὲ τῇ Κλείτῃ " ἰδοῦσα γὰρ 

5 αὐτὸν ἐρριωμένον, περιεχύθη καὶ πολλὰ κατωδύρατο, 
νύχτωρ δὲ λαθοῦσα τὰς θεραπαινίδας ἀπό τινος δένδρου 
ἀνήρτησεν ἑαυτήν. 


ΚΘ΄. 
ΠΕΡῚ ΔΑΦΝΊΔΟΣ. 


Ἰστορεῖ Τίμαιος Σικελιχοῖς, 


Ἐν Σιχελίᾳ δὲ Δάφνις Ἑρμοῦ παῖς ἐγένετο, σύριγγί 
τε δεξιὸς χρῆσθαι καὶ τὴν ἰδέαν ἐχπρεπής. Οὗτος εἰς 
10 μὲν (πόλιν) [τὸν πολὺν ὅμιλον ἀνδρῶν] οὐ χατήει, 
βουχολῶν δὲ κατὰ τὴν Αἴτνην χείματός τε καὶ θέρους 
ἠγραύλει. 'Γούτου λέγουσιν ᾿Εχεναΐδα Νύμφην ἐρα- 
σθεῖσαν παραχελεύσασθαι αὐτῷ γυναικὶ μὴ πλη- 
σιάζειν- μὴ πειθομένου γὰρ αὐτοῦ, συμδήσεσθαι τὰς 
1. ὄψεις ἀποδαλεῖν. Ὁ δὲ χρόνον μέν τινα χαρτερῶς 
ἀντεῖχε καίπερ οὐχ ὀλίγων ἐπιμαινομένων αὐτῷ" 
ὕστερον δὲ μία τῶν κατὰ τὴν Σιχελίαν βασιλίδων οἴνῳ 
πολλῷ δηλησαμένη αὐτὸν ἤγαγεν εἰς ἐπιθυμίαν αὐτῇ 
μιγῆναι. Καὶ οὗτος ἐκ τοῦδε, ὁμοίως Θαμύρᾳ τῷ 
20 Θρακὶ, δι᾽ ἀφροσύνην ἐπεπήρωτο, 


A. 
TIEPI KEATINHZ. 


Λέγεται δὲ xai Ἡραχλέα, ὅτ᾽ ἀπ᾿ ᾿Ερυθείας τὰς 
Γηρυόνου βοὺς ἤγαγεν, ἀλώμενον διὰ τῆς Κελτῶν 
χώρας ἀφικέσθαι παρὰ Βρεταννόν᾽ τῷ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπάρχειν 
θυγατέρα, Κελτίνην ὄνομα ταύτην δ᾽ ἐρασθεῖσαν τοῦ 

2» Ἡρακλέους χαταχρύψαι τὰς βοῦς, μὴ θέλειν τ᾽ ἀπο- 
δοῦναι, εἰ μὴ πρότερον αὐτῇ μιχθῆναι" τὸν δ᾽ Ἡραχλέα 
τὸ μέν τι καὶ τὰς βοῦς ἐπειγόμενον ἀνασώσασθαι, πολὺ 
μᾶλλον μέντοι τὸ κάλλος ἐχπλαγέντα τῆς χόρης, συγ- 
γενέσθαι αὐτῇ xxl αὐτοῖς, χρόνω περιήκοντος,, γε- 

30 νέαθαι παῖδα Κελτὸν, ἀφ᾽ ob δὴ Κελτοὶ mpocryo- 
ρεύθησαν. 


ΔΑ΄. 
ΠΕΡῚ AIMOITOY. 


Λέγεται δὲ xal Διμοίτην ἁρμόσασθαι μὲν Τροιζῆνος 
τἀδελφοῦ θυγατέρα Εὐῶπιν- αἰσθανόμενος δὲ συνοῦσαν 
αὐτὴν διὰ σφοδρὸν ἔρωτα τἀδελφῷ, δηλῶσαι τῷ Tpov- 

as Give τὴν δὲ διὰ [τὸ] δέος xat αἰσχύνην ἀναρτῆσαι 
αὑτὴν, πολλὰ πρότερον λυπηρὰ χαταρασαμένην τῷ 
αἰτίῳ τῆς συμφορᾶς" ἔνθα δὴ τὸν Διμοίτην μετ᾽ οὐ 
πολὺν χρόνον ἐπιτυχεῖν γυναικὶ μάλα χαλῇ τὴν ὄψιν 


ὑπὸ τῶν χυμάτων ἐχθεδλημένῃ καὶ αὐτῆς εἰς ἐπιθυμίαν ! 


nuper uxorem duxisset Cliten, congressum esse per igno- 
rantiam cum illis qui cum Jasone in Argo navigarent, ef ita 
pereuntem omnibus quidem valde flebile sui desiderium 
reliquisse, maxime vero Clitie; videns enim illum pro- 
stratum, amplexa est et multum lamentata, nocte vero clam 
ancillis arbori cuidam se suspendit. 


XXIX. 
DE DAPHNIDE. 
Narrat Timzus in rebus Siculis. 


In Sicilia Daphnis Mercurii f. natas est , fistula qui bene 
canere polerat et forma bona erat. Hic in urbem quidem 
non descendebat, sed boves pascens in Etna, hieme εἰ 
sestate, zlatem degebat. Hujus dicunt Echenaldem Nym- 
pham amore capiam, illum admonuisse ne cum muliere 
Coiret, non obedientem enim illum visu privatum iri. Hie 
autem aliquamdiu quidem fortiter se continebat, licet noa 
pauca amore illius Incense essent; deinde vero uma regi- 
narum Sicularum multo vino labefactans illum im coacu- 
piscentiam adduxit ut secum coire. Et ic ex hoc tem- 
pore, simili modo atque Thamyras Thrax , ob stulitism 
oculis caruit. 


XXX. 


DE CELTINE. 

Dicitur et Hercules, quando ab Erythia Geryouis boves 
abduceret, errans per Celtarum regiones pervenisse ad 
Bretannum, cui filia fuerit Celtine dicta; hsec autem Her- 
culis amore capta occultavit boves et nolebat reddere nisi 
Hercules vero partim valde cupieas 
boves recipere , multo magis tamen puellee pulchritudinem 
stupens, cum illa coiit; lisque, tempore volvente, fibus 


prius secum coiret. 


natus est Celtus, a quo sane Celle appellati sunt. 


XXXI. 


DE DIMCETA. 


Narratur Dimeas uxorem duxisse Trozenis (ratris 
filiam Euopin; animadvertens vero illam consuetudinem 
habere propter vehementem amorem cum fratre, Tresesi 
hoc indicavit; illa vero metu et pudore ipsa se suspendit, 
auctori calamitatis multa mala prius imprecata.  1bi sase 
Dimetas non multo tempore post invenit pulcherrimam 
specie puellam , fluctibus ejectam, et ejus in. comcupi- 
scentiam veniens cum illa rem habnit; quum autem jam 


CAP. XXVIII — XXXIII. 21 


ἐλθόντα συνεῖναι ὡς δ᾽ ἤδη ἐνεδίδου τὸ σῶμα διὰ 
μῆκος χρόνου, χῶσαι αὐτῇ μέγαν τάφον, xal οὕτως μὴ 
ἀνιέμενον τοῦ πάθους ἐπικατασφάξαι αὗτόν 


ΛΒ΄. 
ΠΈΡΙ ΑΝΘΙΠΠΗΣ. 


Παρὰ δὲ Χάοσι μειραχίσχος τις τῶν πάνυ δοχίμων 
5 Ἀνθίππης ἠράσθη. ᾿Γαύτην ὑπελθὼν πάσῃ μηχανῇ 
πείθει αὐτῷ συμμιγῆναι" f δ᾽ ἄρα xai αὐτὴ οὐχ ἐχτὸς 
ἦν τοῦ πρὸς τὸν παῖδα πόθου" καὶ ἐκ τοῦδε, λανθάνοντες 
τοὺς αὑτῶν γονεῖς ἐξεπίμπλασαν τὴν ἐπιθυμίαν. 
“Ἑορτῆς δέ ποτε τοῖς Χάοσι δημοτελοῦς ἀγομένης καὶ 
16 πάντων εὐωχουμένων, ἀποσχεδασθέντες εἴς τινα δρυμὸν 
χατειλήθησαν. ἔτυχε δ᾽ ἄρ᾽ ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς 
Κίχυρος πάρδαλιν διώχων, ἧς συνελαθείσης εἰς ἐκεῖνον 
τὸν δρυμὸν, ἀφίησιν ἐπ᾽ αὐτὴν τὸν ἄκοντα" xal τῆς μὲν 
ἁμαρτάνει, τυγχάνει δὲ τῆς παιδός - ὑπολαδὼν δὲ τὸ 
1» θηρίον χαταδεδληχέναι ἐγγυτέρω τὸν ἵππον προσε- 
Aaóvet* xol χαταμαθὼν τὸ μειράχιον ἐπὶ τοῦ τραύ- 
ματος τῆς παιδὸς ἔχον τὼ χεῖρε ἐκτός τε φρενῶν ἐγέ- 
νετὸ xal περιδινηθεὶς ἀπολισθάνει τοῦ ἵππου εἰς χωρίον 
ἀπόχρηυνον xal πετρῶδες. " Ev0a δὴ ὁ μὲν ἐτεθνήκει, 
30 οἱ δὲ Χάονες, τιμῶντες τὸν βασιλέα, κατὰ τὸν αὐτὸν 
τόπον τείχη περιεθάλοντο xal τὴν πόλιν ἐχάλεσαν 
Κίχυρον. Φασὶ δέ τινες τὸν δρυμὸν ἐχεῖνον εἶναι τῆς 
Ἐχίονος θυγατρὸς Ἠπειροῦς, ἣν μεταναστᾶσαν ἐκ 
Βοιωτίας βαδίζειν μεθ᾽ Ἁρμονίας χαὶ Κάδμου, φερο- 
25. μένην τὰ Πενθέως λείψανα, ἀποθανοῦσαν δὲ περὶ τὸν 
δρυμὸν τόνδε ταφῆναι " διὸ καὶ τὴν γῆν Ἤπειρον ἀπὸ 
ταύτης ὀνομασθῆναι. 


ΔΓ΄. 
ΠΕΡῚ ΑΣΣΑΟΝΟΣ. 


Ἰστορεῖ ἙἘάνθος Ανδιαχοῖς καὶ Νεάνθης B' καὶ Σιμίας 
ὁ Ῥόδιος. 

Διαφόρως δὲ xoi τοῖς πολλοῖς ἱστορεῖται xal τὰ 
Νιόδης" οὐ γὰρ Ταντάλου φασὶν αὐτὴν γενέσθαι, ἀλλ᾽ 
30 Ἀσσάονος μὲν θυγατέρα Φιλόττου δὲ γυναῖχα " εἷς ἔριν 
δ᾽ ἀφιχομένην Λητοῖ περὶ καλλιτεχνίας ὑποσχεῖν τίσιν 
τοιάνδε' τὸν μὲν Φίλοττον ἐν χυνηγίᾳ διαφθαρῆναι, 
τὸν δ᾽ 'Acodova τῆς θυγατρὸς πόθῳ ἐχόμενον αὐτὴν 
αὑτῷ γήμασθαι" μὴ ἐνδιδούσης δὲ τῆς Νιόδης,, τοὺς 
36 παῖδας αὐτῆς εἰς εὐωχίαν χαλέσαντα χαταπρῆσαι" xal 
τὴν μὲν διὰ ταύτην τὴν συμφορὰν ἀπὸ πέτρας ὑψηλο- 
τάτης αὑτὴν ῥῖψαι" ἔννοιαν δὲ λαθόντα τῶν σφετέρων 

ἅμαρτημάτων διαχρήσασθαι τὸν ᾿Ἀσσάρνα ξαυτόν. 








corpus marcescerel temporis longiludine, illi exstruNit 
magnum tumulum, et ita non remillente affectu, super 
eo se ipse mactavit. 


XXXII. 


DE ANTHIPPE, 


Apud Cliaones adolescens aliquis prima nobilitatis 
Anlhippen amavit. — Cui omni arte circumveniens eam 
persuadet ut secum coirel; illa vero et ipsa scilicet non 
exsors erat amoris erga adolescentem et deinde clam pa- 
rentes expleverunt affectum. — Quum vero aliquando fe- 
stum a Chaonibus publicum celebraretur, omnesque genio 
indulgerent, digressi ad quoddam quercetum devenerunt. 
Forle regis filius Cichyrus pardalem persequebatur , in 
quam ad illud quercetum exagilatam mittit jaculum ; ct ab 
ea quidem aberrat sed puellam attingit ; suspicatus autem 
se cecidisse feram, equo propius advehitur, et comperiens 
adolescentem , ad puelle vulnus manum tenere, amens 
factus est el vertigine correptus ab equo cadit in locum 
priruplum et petrosum. — Ibi sane ille quidem moriebatur, 
Chaones vero in regis honorem eodem in loco menia cir- 
cumjecerunt, urbemque vocaverunt Cicnyrum. Quidam 
autem dicunt quercetum illud esse Epirüs Echionis filz, 
quae Boeotia relicta iverit cum Harmonia et Cadmo, secum 
ferens Penthei reliquias, mortua vero juxta hoc quercetum 
sepulta sit; quare et terra Epirus ab illa vocata fuerit. 


XXXIII, 
DE ASSAONE. 


Tradit Xanthus in Lydiacis et Neanthes in libro secundo 
et Simias Rhodius. 


Diverso modo et a plerisque Niobe historia narratur; 
non enim Tantali eam fuisse filiam sed Assaonis quidem 
filiam Philotli vero uxorem : in contentionem vero ve- 
nientem cum Latona de pulchritudine liberorum , hanc 
ponam subiisse : Philottum quidem venantem periisse, 
Assaonem autem filie amore captum, illam sibi uxorem 
cupivisse : Niobe autem recusante, ejus filios ad convivium 
invitatos illum combussisse; illam vero hanc ob calami- 
tatem altissima de rupe praecipitem se ipeam dedisse, ig. 
memoriam vero sua (facinora revqcanfeg) Assaopem sq 
ipsom interfecisse. ? 


23 
AA. 
ΠΕΡῚ KOPYeor. 


Ἰστορεῖ Ἑλλάνικος Τρωϊχῶν... καὶ Κεφάλων ὁ Γεργίθιος. 


Ἐχ δ᾽ Οἰνώνης καὶ ᾿Αλεξάνδρου παῖς ἐγένετο Κό- ἡ 


ρυθος᾿ οὗτος ἐπίχουρος ἀφικόμενος εἰς Ἴλιον «Ἑλένης 
ἠράσθη, xal αὐτὸν ἐχείνη μάλα φιλοφρόνως ὑπεδέχετο" 
ἦν δὲ τὴν ἰδέαν χράτιστος" φωράσας δ᾽ αὐτὸν 6 πατὴρ 
5 ἀνεῖλεν, Νίχανδρος μέντοι τὸν Κόρυθον οὐχ Οἰνώνης, 


PARTHENII 


ἀλλ᾽ Ἑλένης xai ᾿Αλεξάνδρου φησὶν γενέσθαι, λέγων, 


ἐν τούτοις" 
"Hei τ᾽ elv ᾿Αἰδαο κατοιχομένου Κορύθοιο, 
ὄντε xai ἁρπακτοῖσιν ὑποδμηδθεῖσ᾽ ὑμεναίοις 
Τνυνξαρὶς, aiv! ἀχέονσχ, κακὸν γόνον ἤρᾳτο βούτεω. 


LJ 
AE. 
ΠΕΡῚ EYAUMENHSX, 


"Ioxopel. ᾿Ασχληπιάδης ὁ λνρλεανὸς Βιθυνιαχῶν α΄. 


EBOTICA. 
XXXIV. 


DE CORYTHO. 


Refert Hellanicus Trojanorum... et Cephalon Gergithims. 


CEnones et Alexandri filius erat Corythus ; is auxiliarius 
veniens lium Helenam amabat et hiec illum valde bene- 
vole excepit ; erat autem forma pulcherrimus ; deprebeasam 
ipsum pater interfecit. Nicander tamen Corythum nos 
CEnones sed Helens et Alexandri üllium fuisse dicit ia 
hisce : 

Et tumulus Corythi qui ad Orcum abiit, 


quem et furtivis subacta bymensis [creavit 
Tyndaris, vehementer dolens, malum filium bubniel pro- 


XXXV. 


DE EULIMERE. 


. Tradit. Asclepiades Myrieanus Bithyniacorum libro primo. 


Ἐν δὲ Κρήτη ἠράσθη Aóxactoc τῆς Κύδωνος θυ- : 


γατρὸς Εὐλιμένης, ἣν ὁ πατὴρ ᾿Ἀπτέρῳ χαθωμολόγητο 
πρωτεύοντι τότε Κρητῶν ταύτῃ κρύφα συνὼν ἐλε- 
λήθει, Ὡς δὲ τῶν Κρητικῶν τινες πόλεων ἐπισυνέ- 


15 στησαν Κύδωνι xai πολὺ περιῆσαν, πέμπει τοὺς meu- 


σομένους slc θεοῦ, ὅ τι ἂν ποιῶν χρατήσειε τῶν πολε- ; 


μίων. Καὶ αὐτῷ θεσπίζεται τοῖς ἐγχωρίοις ἥρωσι 
σφαγιάσαι παρθένον. ᾿Ἀχούσας δὲ τοῦ χρηστηρίου 
Κύδων διεκλήρου τὰς παρθένους πάσας, xal κατὰ δαί- 
uova. fj θυγάτηρ λαγχάνει. 
αὐτῆς μηνύει τὴν φθορὰν καὶ ὡς ἐκ πολλοῦ χρόνου 
συνείη αὐτῇ" 6 δὲ πολὺς ὅμιλος πολὺ μᾶλλον ἐδικαίου 
αὐτὴν τεῦνάναι. Ἐπειδὴ δ᾽ ἐσφαγιάσθη, 6 Κύδων τὸν 
ἱερέα χελεύει αὐτῆς διατεμεῖν τὸ ἐπομφάλιον, καὶ οὕτως 
εὑρέθη ἔγκυος. Ἄπτερος δὲ δόξας ὑπὸ Λυχάστου δεινὰ 
πεπονθέναι λοχήσας αὐτὸν ἀνεῖλε χαὶ διὰ ταύτην τὴν 
αἰτίαν ἔφυγε πρὸς Ξξάνθον εἰς Τέρμερα, 


AG. 


ΠΕΡῚ APTANenNHE. 


Ξ 


L 


Li 


Λέγεται δὲ χαὶ ῬΡῆσον, πρὶν ἐς Γροίαν ἐπίχουρον | 


ἐλθεῖν, ἐπὶ πολλὴν γῆν ἰέναι προσαγόμενόν τε χαὶ 
δασμὸν ἐπιτιθέντα - ἔνθα δὴ χαὶ εἷς Κίον ἀφικέσθαι 
κατὰ χλέος γυναιχὸς χαλῆς " Ἀργανθώνη αὐτῇ ὄνομα. 
Αὕτη τὴν μὲν κατ’ οἶκον δίαιταν xal μονὴν ἀπεστύγει, 
ἀθροισαμένη δὲ κύνας πολλὰς ἐθήρευεν οὐ μάλα τινὰ 
προσιεμένη. ᾿Ελθὼν οὖν 6 Ῥῆσος εἷς τόνδε τὸν χῶρον, 
βίᾳ μὲν αὐτὴν οὐχ ἦγεν" ἔφη δὲ θέλειν αὐτῇ συγχυ- 
γηγεῖν, xal αὐτὸς γὰρ ὁμοίως ἐχείνη τὴν πρὸς ἀνθρώ- 
ποὺς ὁμιλίαν ἐχθαίρειν" ἣ δὲ, ταῦτα λέξαντος ἐχείνου, 
χατήνεσε πειθομέγη αὐτὸν ἀληθῇ λέγειν. Χρόνου δὲ 


35 


E 


Λύκαστος δὲ δείσας περὶ . 





In Creta amore captus est Lycastus Eulimenae Εἰ 
Cydonis quam pater Aptero desponderat qui tunc. priuceps 
erat Crelensium; cum hac clam rem habere eum nescie- 
bant. Quum vero Crete quaedam urbes adversus Cydonem 


; insurgerent et longe superiores essent, mittit ad oraculum 


aliquos consultum, quid faciens victurus esset hostes. Et 
responsum accepit hoc, ul virgi&em indigenis heroibus 
sacrificarel. Audito oraculo Cydon sortiri jussit omnes 
virgines et numine dei filiae ejus sors obtingit. Lycastes 
autem timens illi, narrat ejus corruptionem et se a malia 


|j tempore jam cum illa coiisse; magna turba multo magis 


censebant eam interficiendam esse. Mactatze Cydoa sa- 
cerdotem jubet umbilicum diseindere atque ita preegnass 
inventa est. Apterus vero quum putaret se dira pessum 
esse a Lycasto, insidiis structis eum interfecit et propterea 
Termera ad Xanthum fugit. 


XXXVI. 
DE ARGANTHONE. 


Dicitur et Rhesus, postquam venisset socius Trojam, 
multam terram peragrasse subigentem vecligaleasque red- 
dentem ; quo tempore sane et Chium pervenerit fama 
(adductus) pulchre mulieris, cui Arganthone nomea. 
Hzc victum et mansionem domi aspernabatur, colleetis vere 
canibus multis venabatur, neminem facile ad se admittens. 
Veniens igitur Rhesus in hanc regionem, vi quidem iilam 
non abduxit ; dicebat vero se velle cum illa venari, se eaim 
quemadmodum illam cetum hominum odio habere; bec 
autem, his ab illo dictis, laudabat credens illum vera dicere. 


CAP. XXXIV — XXXVI. 


πολλοῦ διαγενομένου, εἰς πολὺν ἔρωτα παραγίγνεται 
τοῦ Ῥήσου- xal τὸ μὲν πρῶτον ἡσυχάζει αἰδοῖ κατεχο- 
μένη" ἐπειδὴ δὲ σφοδρότερον ἐγίγνετο τὸ πάθος, ἀπε- 
τόλμησεν εἰς λόγους ἐλθεῖν αὐτῷ, xal οὕτως ἐθέλων 

ὁ (ἐθέλουσαν) αὐτὴν ἐκεῖνος ἠγάγετο γυναῖκα. "Yace- 
pov δὲ, πολέμου γεγομένου τοῖς 'Γρωσὶ, μετήεσαν αὐτὸν 
ol βασιλεῖς ἐπίκουρον ἣ δ᾽ ᾿Ἀργανθώνη, εἴτε καὶ δι᾽ 
ἔρωτα, ὃς πολὺς ὑπῆν αὐτῇ, εἴτε xol ἄλλως χαταμαν- 
τευομένη τὸ μέλλον, βαδίζειν αὐτὸν οὐχ εἴα. “Ῥῆσος 

10 δὲ μάλα κακχιζόμενος ἐπὶ τῇ μονῇ οὐχ ἠνέσχετο, ἀλλ᾽ 
ἦλθεν elc Τροίαν καὶ μαχόμενος ἐπὶ ποταμῷ, τῷ νῦν 
ἀπ᾽ ἐκείνου Ἱρήσῳ καλουμένῳ, πληγεὶς ὑπὸ Διομήδους 
ἀποθνήσκει. "IH δ᾽ ὡς ἤσθετο τεθνηχότος αὐτοῦ, αὖτις 
ἀπεχώρησεν εἷς τὸν τόπον, ἔνθ᾽ ἐμίγη πρῶτον αὐτῷ, 

15 χαὶ περὶ αὐτὸν ἁλωμένη θαμὰ ἐξόα τοὔνομα τοῦ 
“Ῥήσου" τῶλοος δὲ " εἶτα καὶ ποταμῷ προσιεμένη͵ διὰ 
λύπην ἐξ ἀνθρώπων ἀπηλλάγη. 





28 
Tempore vero inulto progrediente, in magnum amore 
incidit Rhesi et primum quidem tacet, pudore retenta; ubi 
vero affectus fiebat vehementior, ausa est in sermonem 
cum illo venire et ita volens (volentem) ipsam duxit uxo- 
rem. Postea vero, bellum quum esset Trojanis, petebant 
illius societatem reges, Agatlione vero sive et amore, qui 
magnus illi erat, sive et alias futura conjiciens, ire illum 
non sinebat. Rhesus valde zgre ferens mansionem domi 
non sustinebat, sed venit Trojam et pugnans ad flumen, 
quod nunc ab iilo Rhesus vocatur, a Diomede ictus mo- 
ritur. ]lla vero cognita illius morte, iterum profecta est 
ad locum ubi primum cnm eo rem habuerat el circa eum 
errans frequenter Rhesi nomen vocavit; tandem vero 
deinde et flumen aggressa ob m«erorem ex hominum 
conspectu abiit. 


ACHILLES TATIUS. 


AXIAAEOZX TATIOY 
AAEZANAPEQX 


TON ΚΑΤᾺ 
AEYKIHIIHN ΚΑΙ KAEITOSONTA 


AOTOI H. 





AOTOZ IIPOTOZ 


Α΄. Σιδὼν ἐπὶ θαλάττῃ πόλις -᾿Ασσυρίων ἣ θάλασσα- 
μήτηρ Φοινίχων ἡ πόλις" Θηθαίων ὃ δῆμος πατήρ. 
Δίδυμος λιμὴν ἐν χόλπῳ πλατὺς, ἠρέμα χλείων τὸ 
πέλαγος. Ἧ γὰρ ὃ κόλπος κατὰ πλευρὰν ἐπὶ δεξιὰ 

5 χοιλαίνεται, στόμα δεύτερον ὀρώρυχται, καὶ τὸ ὕδωρ 
αὖθις εἰσρεῖ, καὶ γίνεται τοῦ λιμένος ἄλλος λιμὴν, ὡς 
χειμάζειν μὲν ταύτῃ τὰς δλχάδας ἐν γαλήνῃ , θερίζειν 
δὲ τοῦ λιμένος εἰς τὸ προχόλπιον, ᾿Ενταῦθα ἥχων ἐκ 
πολλοῦ χειμῶνος, σῶστρα ἔθυον ἐμαυτοῦ τῇ τῶν 

10 Φοινίχων θεᾷ - ᾿Αστάρτην αὐτὴν οἵ Σιδώνιοι καλοῦσιν. 
Καὶ περιϊὼν οὖν καὶ τὴν ἄλλην πόλιν καὶ περισχοπῶν 
τὰ ἀναθήματα, ὁρῶ γραφὴν ἀναχειμένην γῆς ἅμα xol 
θαλάττης. Εὐρώπης f γραφή Φοινίκων ἡ θάλασσα" 
Σιδῶνος ἡ γῆ. Ἐν τῇ γῇ λειμὼν xal χορὸς παρθέ- 

A8 φων. Ἐν τῇ θαλάττῃ ταῦρος ἐνήχετο, καὶ τοῖς νώ- 
τοις χαλὴ παρθένος ἐπεκάθητο, ἐπὶ Κρήτην τῷ ταύρῳ 
πλέουσα. Ἐκχόμα πολλοῖς ἄνθεσιν ὁ λειμών δέν-- 
δρὼν αὐτοῖς ἀνεμέμιχτο φάλαγξ xat φυτῶν - συνεχῇ τὰ 
δένδρα " συνηρεφῇ τὰ πέταλα" συνῆπτον ol πτόρθοι τὰ 
30 φύλλα, xal ἐγίνετο τοῖς ἄνθεσιν ὄροφος fj τῶν φύλλων 
συνέχεια. ἔγραψεν ὁ τεχνίτης ὑπὸ τὰ πέταλα xal 
τὴν σχιάν" xal ὃ ἥλιος ἠρέμα τοῦ λειμῶνος χάτω σπο- 
ράδην διέρρει, ὅσον τὸ συνηρεφὲς τῆς τῶν φύλλων 
κόμης ἀνέῳξεν ὁ γραφεύς, Ὅλον ἐτείχιζε τὸν λειμῶνα 
30 περιδολή" εἴσω δὲ τοῦ τῶν ὀρόφων στεφανώματος 
$ λειμὼν ἐκάθητο. 
πέταλα τῶν φυτῶν στοιχηδὸν ἐπεφύχεσαν, νάρχισσος, 
λαὶ ῥόδα xal μύρριναι, "Yóop δὲ χατὰ μέσον ἔρρει 
τοῦ λειμῶνος τῆς γραφῆς, τὸ μὲν ἀναδλύζον κάτωθεν 
20 ἀπὸ τῆς γῆς, τὸ δὲ τοῖς ἄνθεσι xal τοῖς φυτοῖς περι- 
χεόμενον. Ὀχετηγός τις ἐγέγραπτο δίχελλαν xaxé- 
qew xal περὶ μίαν ἁμάραν κεχυφὼς xal ἀνοίγων τὴν 
δδὸν τῷ ῥεύματι. "Ev δὲ τῷ τοῦ λειμῶνος τέλει πρὸς 
ταῖς ἐπὶ θάλατταν τῆς γῆς ἐχθολαῖς τὰς παρθένους 


Αἴ δὲ πρασιαὶ τῶν ἀνθέων ὁπὸ xà | 


ACHILLIS TATII 


ALEXANDRINI 


DE 


i CLITOPHONTIS ET LEUCIPPES 
AMORIBUS 
LIBRI OCTO. 


———— 


LIBER I. 


1. Sidon urbe ad mare, Assyrium est mare, mater 
Phenicum civitas, Thebanorumque populus pater. Ge- 
minus portus amplo admodum sinu , verum aditu. angusto 
maris aquam sensim accipiente. Ubi enim dextrum sínus 
latus curvatur, aditus illic alter effossus est, per quem 
aqua rursum illabitur : itaque portus portui adjungitur, 
ut in illo hyeme, estate in sinu anteriori tutam naves ha- 
| beant stationem. Eo quum ex alto tempestate rejectus 
| fuissem , Phoenicum Dese (Sidonii Astarten vocant), pro 
recepta salute sacra feci. Deinceps quum alia urbis loca 
perlustrarem atque in deorum templis munera tholis 
suspensa contemplarer, tabulam animadverti pictam, 
terram ac mare, nec non Europe fabulam , continentem : 
ac mare Phoenicum, Sidoniorum ierra erat. [ἢ terra 
pratum et chorus erat virginum : in mari taurus natabat , 
formosaque humeris puella insidebat Cretam versus 
cursum tenens tauro vecta. Pratum mulla florum varie- 
tate distinctum, arborum et fruticum copia intersitum 
erat : continum arbores; densi rami; frondes ita inter 
sese nectehant , ut tectum floribus fieret foliorum densitas. 
Umbram sub ramis pictor effinxerat, ut locis aliquot 
radii solis modice pratum illustrarent, tantum scilicet , 
quantum quidem contextas frondes patere voluit pictor. 
Pratum universum undique munierat septum; pratum εἰ 
fecti corona iisdem finibus continebantur. Sub plan- 
tarum ramis florum pulvini , narcissus , rosa , myetusquo 
ordinatim erant. Aqua in medio prato picturae fluebat, 
pertim ima ex terra scatens , partim flores ac plantas cir- 
cumfuea. Pictus erat aliquis qui sumplo ligone rivulo 
imminebat el aqum viam patefaciebat, incurvans se 
apud unum aqueductum. In extremo prato quod mara 
attingebat , virgines artifex expresserat. — Virginibus habi- 





28 


ἔταξεν ὁ τεχνίτης. Τὸ σχῆμα ταῖς παρθένοις καὶ 
χαρᾶς xal φόδου. Στέφανοι περὶ τοῖς μετώποις δεδε- 
μένοι" χόμαι χατὰ τῶν ὥμων λελυμέναι " τὸ σχέλος 
ἅπαν γεγυμνωμέναι τὸ μὲν ἄνω, τοῦ χιτῶνος, τὸ δὲ 
δ χάτω, τοῦ πεδίλον" τὸ γὰρ ζῶσμα μέχρι γόνατος 
ἀνεῖλχε τὸν χιτῶνα " τὸ πρόσωπον ὠχραί" σεσηρυῖαι 
τὰς παρειάς " τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀνοίξασαι πρὸς τὴν 0d- 
λασσαν᾽ μιχρὸν ὑποχεχηνυῖαι τὸ στόμα, ὥσπερ ἀφή- 
σειν ὑπὸ φόδου μέλλουσαι xal βοήν " τὰς γεῖρας ὡς 
10 ἐπὶ τὸν βοῦν ὥρεγον. ᾿Κπέθαινον ἄχρας τῆς θαλάτ- 
τῆς, ὅσον ὑπεράνω μιχρὸν τῶν ταρσῶν ὑπερέχειν τὸ 
χῦμα" ἐώχεσαν δὲ βούλεσθαι μὲν ὡς ἐπὶ τὸν ταῦρον 
δραμεῖν, φοβεῖσθαι δὲ τῇ θαλάττῃ προσελθεῖν. "IS 
δὲ θαλάττης f; χροιὰ διπλῇ τὸ μὲν γὰρ πρὸς τὴν γὴν 
1b ὑπέρυθρον" κυάνεον δὲ τὸ πρὸς τὸ πέλαγος. ᾿Αφρὸς 
ἐπεποίητο καὶ πέτραι xal χύματα. | Al πέτραι τῆς 
γῆς ὑπερθεδλημέναι, ὃ ἀφρὸς περιλευχαίνων τὰς mé- 
τρας, τὸ κῦμα χορυφούμενον xat περὶ τὰς πέτρας λυό- 
μενον εἷς τοὺς ἀφρούς. Ταῦρος ἐν μέσῃ τῇ θαλάττῃ 
30 ἐγέγραπτο τοῖς χύμασιν ἐποχούμενος, ὡς ὄρους dva- 
θαίνοντος τοῦ κύματος, ἔνθα χαμπτόμενον τοῦ βοὸς 
χυρτοῦται τὸ σχέλος. Ἡ παρθένος μέσοις ἐπεχάθητο 
τοῖς νώτοις τοῦ βοὸς, οὐ περιθάδην, ἀλλὰ χατὰ πλευ- 
plv, ἐπὶ δεξιὰ συμόᾶσα τὼ πόδε, τῇ λαιᾷ τοῦ κέρως 
25 ἐχομένη, ὥσπερ ἡνίοχος χαλινοῦ. Καὶ γὰρ ὁ βοῦς 
ἐπέστραπτο ταύτῃ μᾶλλον πρὸς τὸ τῆς χειρὸς ἕλχον 
ἡνιοχούμενοφ. Χιτὼν ἀμφὶ τὰ στέρνα τῆς παρθένου 
μέχρις αἰδοῦς, τοὐντεῦθεν ἐπεχάλυπτε χλαῖνα τὰ χάτω 
τοῦ σώματος. Λευχὸς ὃ χιτών" fj χλαῖνα πορφυρᾶ " 
30 τὸ δὲ σῶμα διὰ τῆς ἐσθῆτος ὑπεφαίνετο, Βαῤὺς ὀμ-- 
φαλός " γαστὴρ τεταμένη λαπάρα στενή, 'Tó στενὸν 
εἰς ἰξὺν xavaÓaivov ηὐρύνετο" μαζοὶ τῶν στέρνων 
ἠρέμα προχύπτοντες" fj συνάγουσα ζώνη τὸν χιτῶνα 
xal τοὺς μαζοὺς ἔχλειε, καὶ ἐγίνετο τοῦ σώματος χά- 
88 τοπτρον ὅ χιτών. Αἱ χεῖρες ἄμφω διετέταντο, ἡ μὲν 
ἐπὶ χέρας, ἡ δ᾽ ἐπ᾽ οὐράν. "Hotnzo δ᾽ ἀμφοῖν ἑκατέ- 
ρωθεν ὑπὲρ τὴν χεφαλὴν ἡ χαλύπτρα χύχλῳ τῶν νώτων 
ἐμπεπετασμένη " 6 δὲ χόλπος τοῦ πέπλου πάντοθεν 
ἐτέτατο χυρτούμενος * καὶ ἦν οὗτος ἄνεμος τοῦ ζωγρά- 
40 qou. Ἢ δὲ δίκην ἐπεχάθητο τῷ ταύρῳ πλεούσης 
νεὼς, ὥσπερ ἱστίῳ τῷ πέπλῳ χρωμένη. Περὶ δὲ 
τὸν βοῦν ὠρχοῦντο δελφῖνες, ἔπαιζον Ἔρωτες" εἶπες 
ἂν αὐτῶν γεγράφθαι xal τὰ χινήματα. Ἔρως εἴλχε 
τὸν βοῦν’ ΓΕρως, μιχρὸν παιδίον, ἡπλώχει τὸ πτερὸν, 
45 ἤρτητο φαρέτραν, ἐχράτει τὸ πῦρ᾽ ἐπέστραπτο δ᾽ ὡς 
ἐπὶ τὸν Δία καὶ ὑπεμειδία, ὥσπερ αὐτοῦ καταγελῶν, 
ὅτι δι᾽ αὐτὸν γέγονε βοῦς. 
Β΄. Ἐγὼ δὲ xai τἄλλα μὲν ἐπήνουν τῆς γραφῆς, 
ἅτε δ᾽ ὧν ἐρωτιχὸς περιεργότερον ἔδλεπον τὸν ἄγοντα 
εὺ τὸν βοῦν "Ἰέρωτα - καὶ Οἷον, bo ἄρχει βρέφους οὐ- 
ρανοῦ καὶ γῆς καὶ θαλάττης. Ταῦτά μου λέγοντας, 
γεανίσχος xai αὐτὸς παρεστὼς, ᾿Εγὼ ταῦτ᾽ ἄν ἐδεί- 
xvuy, ἔφη, τοσαύτας ὕέρεις ἐξ ἔρωτος παθών. Καὶ τί 
πέπονθας, εἶπον, oryaUb y καὶ Tg Igi auo τὴν yt οὐ 


ACIILLIS TATII 


tus, cum hilaritatem, tum mororem (indicams ). Ce 
rolle fronti circumligate , crines. per humeros effe, 
crura tota nuda, eorum pars superior tunica, pars infe- 
rior calceo ; nam zona genutenus tunicam succinxeral ; es 
pallidum, genz contractz, oculi mare intuentes , labia 
tanquam vocem pra melu emittentium nonnihil hiulca, 
manus taurum versus protent». Ad mare autem eo u- 
que processerant , ut pedis parlem planta paulo superiorem, 

aqua perlingerel. Corporis totius status is erat , ut et ad 
| laurum contendere velle et undis credere se. vereri vide- 
rentur. Mari color inerat duplex : terrae enim propis- 
quior parssubrubebat, remotior verocaerulea erat. Spuma 
picta erat et. scopuli et unda... Scopuli e terra projecti, 
quos spuma dealbabat unda in verticem sublata et circum 
saxa in spumam se resolvens. Medio in mari pictus tau- 
rus undis vehebatur, montis instar attollente se unda, 
qua bovis crura fleclebantur. Tauri dorso virgo imeide- 
bat, non equitum more, sed utrisque dextrum im laios 
pedibus demissis, levaque cornu, quomodo habenas au- 
riga tenens : etenim bos se flectebat ad lianc partezn magis 
manum regentis sequens. "Virginis pectus ad pudemds 
usque tunica, corpus reliquum Izna conlegebatur; alba 
lunica; purpurea lena ; corpus tamen per vestem cernere 
licebat. Nam et profundus umbilicus εἰ distentus vea- 
ter et angusta ilia, verum amplos in lumbos desinealia 
perspiciebantur. Papill a pectore modice prominebast, 
zonaque adducta una cum tunica οἱ papillas succimgebat 
et corporis speculum erat tunica. Manus utraque porrecta, 
altera ad cornu , ad caudam altera, et utrisque etiam ca- 
pitis tegmen utrinque circum humeros effusum sualiae- 
bat : et sinus pepli omni ex. parte curvatus intumescebat; 
et erat hic pictoris ventus. Puclla tauro insidems navis 
instar ferebatur, peplo veli usum prabente. Tauro ἀεὶ- 
phini assultabant , ( circum illum ? ludebant Amores : quo- 
rum quidem mofus efiam pictos esse diceres. Amor 
taurum trahebat, Apor parvulus infans, alas expandess, 
pharetram gestans, faces retinens, atque ad Jovem coa- 
versus. subridebat , quasi eum , quod sui causa In taurem 
mutatus esset , irrideret. 

1I. Ego igitur cum alias picturze partes laudabam , tam 
ipse amatorius, Cupidinem taurum tralientem accuraties 
| intuens, ita mecum loquebar : En ut infanUis jussa coelum, 
| lerra , mare faciunt? Hac me dicente adolesceng, qui εἰ 
"dps adstabat, Hujus equidem, inquit, ego quoque rei 

Venlin ev possum , cui tot amoris causa incommoda eve- 
» neiunt,— Tum ego, Cujusnam modi sunt, inquam, o bone 





u 


i 


i 


: 
Á 
i 


ἕξ 
i 
J 


E 
3 
* 
d 
E 
E 
& 

H 


t 
; 
i i 


— 
idi 
i 
ἘΠῚ 
Hi; 
iut 
dE 


Hr 
j 
ii 


Hd 
Ἐσὲ 
Η 
ἘΠῚ 
Ξ 
i 


ὃς, ἀλλ᾽ ὅσον ἀμφοῖν εἷς πατήρ᾽ αἵ T 
οὖν τὸν πάντα ψρόνον εἶχεν ἐν Βυζαντίῳ" πολὺς γὰρ 


᾿ς ὃ τῆς μητρὸς χλῆρος ἦν αὐτῷ" ὁ δ᾽ d 





ἵνα κουφότερον πάσχοντες φέρωσι. Ὑὸ μὲν γὰρ ἐξαί. 
ΠΟ qun ἀθρόον καὶ ἀπροσδόκητον ἐκπλήσσει τὴν ψυχὴν, 
Bio ἄφνω προσπεσὸν καὶ κατεδάπτισε. τὸ δὲ πρὸ τοῦ πα- 
| τηνάλωσε κατὰ 


t 
1 
Ἢ 
j 
E 
H 


| «5 πρόσωπον ἀγρία, ὀφθαλμὸς ἐν αἵματι, βλοσυραὶ 
ERE ὄψεις αἵ χόμαι" ἅρπην ἐκράτει τῇ δεξιᾷ, 
| 


τείνασα τὴν ἅρπην, καταφέρει τῆς ἰξύος, ἔνθα τῶν δύο 
σωμάτων ἦσαν αἱ συμδολαὶ, xal ἀποχόπτει μου τὴν 


παρθένον. ΠΕριδεὴς οὖν ἀναθορὼνψ ix. τοῦ δείματος, 
φράζω μὲν πρὸς οὐδένα, κατ᾽ ἐμαυτὸν δὲ πονηρὰ ἐσχε- 
πτόμην, Ev δὲ τούτῳ συμθαίνει τοιάδε, Ἦν ἀδελ- 
qi«, ὡς ἔφην, τοῦ πατρὸς Σώστρατος" παρὰ τούτου 
τις ἔρχεται χομίζων ἐπιστολὰς ἀπὸ Βυζαντίου" xai ἦν 
τὰ γεγραμμένα τοιάδε: 
Ἱππίᾳ τῷ ἀδελφῷ χαίρειν Σώστρατος, | 
“Ἤχουσι πρὸς σὲ θυγάτηρ ἐμὴ Λευχίππη xat Πάνθεια 





γυνή" πόλεμος γὰρ περιλαμθάνει Βυζαντίους Θρᾳκι- 
χός. Σῶζε δέ μοι τὰ φίλτατα τοῦ γένους μέχρι τῆς 
τοῦ πολέμου τύγης. 


| bus fata mihi aliam servabant. 


25 
Vir, quas perpessus fuisti? (uus enim adspeetus ab hojus 
dei mysteriis te mon abhorrentem declarat. Tum ille : 
Ad profusam,- 4} verborum copiam me révoeas : 
real iie deca inq aca cin Eia 
lione magis juvare, tametsi peril sape LL 
eel manu d τε vicinum L 
nemus perdusi : permult» atque opaca platani 
succreverant, X 
Saee edd Me rd 


| 
i 
Ϊ 
|] 
| 


ἐξ 
H 

| 

d 
i 
B 
li 


HI. Tum ille ab hoc principio exorsus est dicere : 


obierit diem : itaque alleram sibi pater uxorem adjunxit τ 
ex qua sororem mihi Calligonen genuit, quam mihi uxo- 
rem dare pater quidem decreverat , sed potentiora homíni- 


obviam potest ) sed quo sequiore, quum patiunter, animo 
ferant, Repentina enim et inexspectata percellunt impro- 
viso adventu mentem atque prosternunt : praevísa vero, 
antequam δῷ patiamur, dum ad eorum cogítalionem ani- 
mus pedetentim deducitur, vim malorum ante frangunt. » 
Maque quum nonum et decimum agerem annum , nuptias- 
que anno sequenti paler faclurus esset, fabulam fortuna. 
áncosptavit, Quum me quieti dedissem, visus sum ita cum. 
virgine conjungi, ut a capite ad umbilicum usque duo 
eorpora essemus , deinceps vero. in. unum coaluissemus. 
Mulier adspectu horribili, magna statura, vultu agresti , 
sanguineis oculis, genis asperis , vipereis crinibus, falcem. 
dextra, leva faceulam tenens, nobis imminere ; atque irata. 
me aggredi-et sublata falce plagam, qua duo in unam 
corpora coierant , imponere, virginemque a me abscindere, 
Quam ob rem timore perculsus atque ex somno excitatus , 
nemini palam feci τ sed in malorum cogitatione solus ver- 
sabar. Intereà accedunt haec. — Erat. frater, ut dixi, pa- 
tris Sostralus : Byzantio literas ab eo aliquis venit ad- 
ferens et erant scripta haec : 


Sostratus Mippir fratri S. D. 
Lencippe filia et Panthia uxor mea proficiscuntur ad te : 
bellum enim a Thracibus Byzantiis infertur, Tw caris- 
sima pignora nobis ad belli exitum usque eustodi. 


30 
Δ΄. Ταῦθ᾽ ὁ πατὴρ ἀναγνοὺς ἀναπηδᾷ καὶ ἐπὶ τὴν 
θάλασσαν ἐκτρέχει καὶ μικρὸν ὕστερον αὖθις ἐπανῆῇ- 
xtv. Εἵποντο δ᾽ αὐτῷ κατόπιν πολὺ πλῆθος οἰχετῶιν 
xal θεραπαινίδων, ἃς συνεχπέμψας 6 Σώστρατος ἐτύ- : 
5 χανε ταῖς γυναιξίν. ᾿Εν μέσοις δ᾽ ἦν γυνὴ μεγάλη, ' 
καὶ πλουσία τῇ στολῖ. Ὡς δ᾽ ἐπέτεινα τοὺς ὀφθαλ- 
μοὺς ἐπ᾽ αὐτὴν, ἐν ἀριστερᾷ παρθένος ἐχφαίνεταί μοι, 
καὶ καταστράπτει μου τοὺς ὀφθαλμοὺς τῷ προσώπῳ. 
Τοιαύτην E ἐγώ ποτ᾽ ἐπὶ ταύρῳ γεγραμμένην Σε- 
10 λήνην" ὄμμα γοργὸν ἐν ἡδονῇ" κόμη ξανθὴ, τὸ ξανθὸν ᾿ 
οὖλον - ὀφρὺς μέλαινα, τὸ μέλαν ἄκρατον" λευχὴ T: 
ρειὰ, τὸ λευχὸν εἰς μέσον ἐφοινίσσετο xxi ἐμιμεῖ' 
πορφύραν, οἵαν εἰς τὸν ἐλέφαντα Λυδία βάπτει γυνή" 
τὸ στόμα ῥόδων ἄνθος ἦν, ὅταν ἄρχηται τὸ ῥόδον 
15 ἀνοίγειν τῶν φύλλων τὰ χείλη. Ὡς δ᾽ εἶδον, εὐθὺς 
droht. Κάλλος γὰρ ὀξύτερον τιτρώσκει βέλους 
xal διὰ τῶν ὀφθαλμῶν εἰς τὴν ψυχὴν καταρρεῖ. Ὁ- 
θαλμὸς γὰρ ὁδὸς ἐρωτικῷ τραύματί, Πάντα δέ μ᾽ 
εἶχεν ὁμοῦ, ἔπαινος, ἔχπληξις, τρόμος, αἰδὼς, dvat- , 
20 δεια ἐπήνουν τὸ μέγεθος, ἐχπεπλήγωτιν τὸ χάλλος,, 
ἔτρεμον τὴν χαρδίαν, ἔδλεπον ἀναιδῶς, ἀδούμην ἀλῶ- 
ναι. Τοὺς δ᾽ ὀφθαλμοὺς ἀφέλχειν μὲν ἀπὸ τῆς κόρης ' 
ἐδιαζόμην" οἱ δ᾽ οὐκ ἤθελον, ἀλλ᾽ ἀνθεῖλχον ἑαυτοὺς ᾿ 
ἐχεῖ τῷ τοῦ κάλλους ἑλχόμενοι πείσματι, xal τέλος 
25 ἐνίχησαν. 
Ε΄, Αἴ μὲν δὴ κατήγοντο πρὸς ἡμᾶς, καὶ αὐταῖς ' 
ὃ πατὴρ μέρος τι τῆς οἰκίας ἀποτεμόμενος, εὐτρεπίζει Ι 
δεῖπνον. Καὶ ἐπεὶ χαιρὸς ἦν, συνεπίνομεν κατὰ δύο τὰς 
κλίνας διαλαχόντες. Οὕτω γὰρ ἔταξεν 6 πατήρ’ αὐτὸς 
30 χἀγὼ τὴν μέσην, αἱ μητέρες al δύο τὴν ἐν ἀριστερᾷ, 
τὴν δεξιὰν εἶχον αἱ παρθένοι. ᾿Εγὼ δ᾽ ὡς ταύτην 
ἤχουσα τὴν εὐταξίαν, μιχροῦ προσελθὼν κατεφίλησα 
τὸν πατέρα, ὅτι μοι κατ᾽ ὀφθαλμοὺς ἀνέχλινε τὴν παρ- 
θένον. Τί μὲν οὖν ἔφαγον, μὰ τοὺς θεοὺς , ἔγωγ᾽ οὐκ 
35 ἥδειν * ἐῴχειν γὰρ τοῖς ἐν ὀνείροις ἐσθίουσιν. "Eps(- 
σας δὲ κατὰ τῆς στρωμνῆς τὸν ἀγχῶνα χαὶ ἐγχλίνας 
ἐμαυτὸν, ὅλοις ἔδλεπον τὴν χόρην τοῖς προσώποις, 
χλέπτων ἅμα τὴν θέαν - τοῦτο γάρ μοι ἦν τὸ δεῖπνον. 
Ὡς δ᾽ ἦμεν ἀπὸ τοῦ δείπνου, παῖς εἰσέρχεται χιθά- 
4n pav ἁρμοσάμενος, τοῦ πατρὸς οἰκέτης, καὶ ψιλαῖς τὸ 
πρῶτον διατινάξας ταῖς χερσὶ, τὰς μορδὰς ἔχρουε" καί 
τι χρουμάτιον ὑπολιγήνας ὑποψιθυρίζουσι τοῖς δαχτύ-- , 
λοις, μετὰ τοῦτ᾽ ἤδη τῷ πλήκτρῳ τὰς χορδὰς ἔχρουε, 
xaX ὀλίγον ὅσον χιθαρίσας συνῆδε τοῖς χρούμασι. Τὸ 
4» δ᾽ ἄσμα ἦν, Ἀπόλλων μεμφόμενος τὴν Δάφνην φεύ- 
γουσαν xal διώκων ἅμα xai μέλλων χαταλαμθάνειν" 
καὶ γινομένη φυτὸν fj χόρη, καὶ ᾿Απόλλων τὸ φυτὸν 
στεφανούμενος. Τοῦτό μοι μᾶλλον ἀσθὲν εἰς τέλος 
τὴν ψυχὴν ἐξέχαυσεν. Ὑπέχχαυμα γὰρ ἐπιθυμίας 
V0 λόγος ἐρωτιχός - x&v εἷς σωφροσύνην τις ἑαυτὸν νου- 
θετῇ, τῷ παραδείγματι πρὸς τὴν μίμησιν ἐρεθίζεται, ' 
μάλισθ᾽ ὅταν ἐκ τοῦ κρείττονος ἢ τὸ παῤάδειγμα. CH 
γὰρ ὧν ἁμαρτάνει τις αἰδὼς τῷ τοῦ βελτίονος ἀξιώματι | 
παρρησία γίνεται, Καὶ ταῦτα πρὸς ἐμαυτὸν ἔλεγον" i 














ACHILLIS TATII 


V. Cognita literarum sententia surrexit paler, sla- 
timque ad mare se contulit atque haud multo post rediit. 
Eum sequebatur magna turba serrorum aneillarumqse, 
quas cum uxore ac filia Sostralus miserat. Inter eas mo- 
lier erat procera, preciosam stolam induta : in quam si- 
mul atque oculos copjeci, ad lievam virgo apparet mili 
et vultu suo meos oculos fulminat. Talem vidi ego ali- 
quando tauro (insidentem) pictam Selenen. Erant ei 
quadam cum jucunditate truces oculi , crines flavi crispi- 
que , supercilia puro nigrore (delibuta) , genze candidae : 
nisi quod earum medium rubore purpuram qua Lydie 
mulieres ebur inficiunt imitante suffusum erat : os ro- 
sarum flos, quum rose foliorum labra aperire incipimat. 
ltaque statim, ut eam contemplatus sum, occidi. « Forma 
enim ad inferendum vulnus telo acntior est, per oculos- 
que in animum penetrat. Amatorio vulneri enim oculas 
cst via. » Omnibus autem simnl tenebar, laude, percal- 
*ione, melu , pudore, impudentia; proceritatem laoda- 


* bam, pulchritudinem stupebam, corde tremebam, oculi 
| lascivius intuebar, ne. caperer verebar : saneque oculos 


a virgine avertere conabar : sed illi repugnabant , forma- 
que suavitate pellecli eo &ese referebant εἰ victoria tas- 
dem potiti sunt. 

V. Ceterum. mulieribus intro. ad nos ductis, domas 
parte quadam iis at(ributa, pater co'nam parari jusit, 
ac quoniam lempus ejus venerat, bini singulas mensa 
nacti sumus, hujusmodi ab Hippla ordine adhibito , st 
ipse et ego mediam, inatres sinisiram, dextram virgises ' 
obtinerent. Quem bonum ordinem quum ipse animadver- 
tissem, parum abfuit quin ad patrem, propterea qued 
virginem ex adversum oculis meis collocaverat, osculaa- 
dum procederem. Verum enimvero quid in ea ccena co- 
mederim, ita me di ament, haud scio, iis nimirum similis, 
qui ecenare sese somniant, sed cubito mensse innixus εἰ 
inclinatus puellam tolo vultu contemplabar, illius interim 
obtntus suffurans : heec enim mihi ccena erat. Pos 
teaquam finis edendi factus est, e pueris domesticis unm 
cum cithara processit, ac primum nudis manibus des 


, tentans pulsabat et exilem quemdam sonum, digitis mur- 


mur adjuvantibus,, edidit : deinde sumpto jam plectro, 
chordas percussit, quo aliquantulum facto citharse soe 
vocem ipse suam addidit, concinuitque, ut fugientem 
Daphnen Apollo incusaret, et. simul persequeretur, ut jam- 
jam comprelensurus esset, ut puella in arborem muta- 
retur, cujus ille frondibus coronam sibi fingeret. Qum 
sanecantilena ardentiores mco faces amorisubjecit. « Ame 


! torius enim sermo vehemens cupiditatis incifatio est. Ac 


quamquam ad temperantiam ali-jpis comparatus est, exem- 
plo tamen. ad imitandum trahitur, eoque facilius, quo 
nobilius proponitur exemplum. Nam pudor peccamdi, 
praestantioris alicujus diznitate, in licentiam commultatur.» 
Hisce itaque verbis memet. alloquebar: Ecce ct Apolie 


; 
[ 
' 
᾿ 
H 


i 
FA 
P 
& 
| 
; 
H 


L 
i 
Ü 


alt 
Ϊ 
"i 
Ihi 


ἢ 





ἶ 
j 
H 
: 
i 


γὰρ 

ἕλχος νοσεῖν, Τὰ ξὲ τῆς ψυχῆς τραύματα, μὴ κινου- 
μένου τοῦ σώματος, πολὺ μᾶλλον ὄδυνᾷ. Ἐν ἡμέρᾳ 
μὲν γὰρ ὀρθαλμοὶ xal ὦτα πολλῆς γεμιζόμενα περίερ- 
qas ἐπικουφίζει τῆς νόσον τὴν ἀχμὴν", ἀντιπεριάγοντα 
τὴν ψυχὴν τῆς εἷς τὸ πονεῖν σχολῆς" ἐὰν δ᾽ ἡσυχίᾳ τὸ 
πεδηθῇ, xa0* ἑαυτὴν $ ψυχὴ γενομένη τῷ καχῷ 
rosa Πάντα γὰρ Fir eina τὰ τέως 

/— χοιμώμενα᾽ τοῖς πενθοῦσιν αἵ λῦπαι " τοῖς μεριμνῶσιν 
el φροντίδες " τοῖς κινδυνεύουσιν οἱ φόδοι" τοῖς ἐρῶσι 
τὸ πῦρ. Περὶ δὲ τὴν ἕω μόλις ἐλεήσας μέ τις ὕπνος 
ἀνέπαυσεν ὀλίγον. ᾿Αλλ᾽ οὐδὲ τότε μου τῆς ψυχῆς 
ἀπελθεῖν ἤθελεν ἢ κόρη" πάντα γὰρ ἦν μοι Λευχίππη 

» συνέπαιζον, συνεδεί-- 








y εἰ χατὰ τὰς θύρας γε- 
xal τινὰς ἐμπεριπατήσας 
ετευσάμενος Ex τῆς θέας ἔρωτα, 
X» χαχῶς, Καὶ ταῦτά 


εὖ, 
μοι Κλεινίας ἀνεψιὸς, ὀρφανὸς καὶ νέος, 
ἀναθεδηκχὼς ἕτη τῆς ἡλιχίας τῆς ἐμῆς, ἔρωτι τετε- 





ὅτι σχολάζει φιλεῖν χαὶ δοῦλός ἐστιν 
μειδιῶν καὶ τὴν χεφαλὴν 


[- 
δ: 
t 


f 








81: 


captus, et amare illum mou püdet , sed el virginem 
Quid tw igitur desidia torpes et pudore 
victus alieno lempore continentiam pre te fers? Num τὰ 
deo prasstantior es? , ens 
VI. Celerum quum advesperasset, prim cabitum ivere. 
mulieres , nec multo post nos , alit quidem canae volüpta- 
tem ventri, ego vero ocnlis largitus : nam puelle vulta 
impletus , merisque obtutibus exsaturatus, ac plane amore 
ipso ebrius, intra cubiculum, in quo cubare consueveram, 
me recepi, ubi somnum nulla. ratione capere quivi. κα Na- 
Vura. equidem ita fert, ut eun alii morbi, tum corporis 
vulnera moclu molestiora sin. et quiescentibus nobis ve- 
hementius íntendantur et majores efficiant dolores : quie- 
lem enim capientibus membris, vulneri;olium datur 
saeviendi : quiescente autem corpore multo majorem dolo- 
tis in rebus interdiu occupatze faciunt ut solicitadinum acu- 
lei minns sentiantur, animumque distrahant, ut dolendi tem- 
pusnonsupersit. Quodsi otio membra detineantur, animus. 
se ipse colligens, assiduis malorum procellis Jactatar : quae 
enim eousque sopila jacuerant, suscilantur; in actu 
videlicet constitutis marores , aliqua de re solicitis cogita- 
tiones , in periculo versantibus metus, amore ardentibus , 
ignes. » "Tandem appropinquante aurora mísertus mei 
somnus levationis aliquantulum mihi altulit, nec tamen 
méo ex animo puella tune abire volebat , sed omnia mihi 
(e Leucippe somnia erant : cum illa loquebar, ludebam , 
canabam , tangebam, ac majora quidem tum, quam jn- 
Terdiu , bona consequebar. Osculabar enim, weraque 
oseulatio erat. Ttaque quum me famulus excilasset, im- 
portanitatem illius, quod tam dulci me in somno interpel- 
lavisset, maledictis prosecutus sum. atque e stratis 
puellac domum de industria in ejus conspectu deambulalum. 
me contuli , allatamque mecum eo tempore librum demissa 
fronte legebam ita, ut quotiescumque foribus appropinqua- 
veram , oculorum aciem in eam converterem et factis de- 
nique aliquot spatiis, amorem videndo hauriens palam. 
discesserim , anitno misere alTecto. Hunc in. modum tres 
mihi dies amorem significando consumpti sunt. 
WI. Erat consanguineus meus, utroque parenle or- 
bats et juvenis, cui Cliniae nomen fuit. 1s duobus annis 
me natu major, amore initiatus ; adolescentull smor erat : 


|l | tantaque erga illum liberalitate usus fuerat, vt quum eqnum 


emisset , visumque adolescens laudasset , eum | illi statim 
sit elargilus, Hunc ego conviciis insectari non cessabam ,.— ἡ 
quod tantum sibi à re sua otii esset , ut amori operam da- 
ret et amatorize voluptatis servus essel. — Ille autem. mo 
irridens et caput quassan«, Futurum aliquando est, inquit, 
ut tu quoque servus sis, Ad eam iyitur quum venissem et. 
dafa salute assedissem , Jactatorum in fe nunc, inquam , 
Clinia , conviciorum tibi penas Iuo, captus enim ego quo- 
que sum, Tum ille jactatis manibus plaudens, in. risum 
sese effudit consürgensque. amatorias vigilias indicantero 


32 ACHILLIS TATII 


εἶπεν, ἐρᾷς ἀληθῶς οἱ ὀφθαλμοί σου λέγουσιν. Ἄρτι 
δὲ λέγοντος αὐτοῦ, Χαρικλῆς εἰστρέχει ( τοῦτο γὰρ ἦν 
ὄνομα τῷ μειραχίῳ) τεθορυθημένος, Οἴχομαί σοι, M- 
quy , Κλεινία, Καὶ συνεστέναξεν ὁ Κλεινίας, ὥσπερ 
5 dx τῆς ἐχείνου ψυχῆς κρεμάμενος" καὶ τῇ φωνῇ τρέμων, 
Ἀποχαίεις, εἶπε, σιωπῶν * τί σε λυπεῖ ; τίνι δεῖ μάχε- 
σθαι; Καὶ ὁ Χαριχλῆς, Γάμον, εἶπεν, ὁ πατήρ μοι 
προξενεῖ, καὶ γάμον ἀμόρφου χόρης,͵ ἵνα διπλῷ συνοιχῶ 
χκαχῷ. Πονηρὸν μὲν γὰρ γυνὴ, x&v εὔμορφος ἢ " ἐὰν 

10 δὲ καὶ ἀμορφίαν δυστυχῇ, διπλοῦν τὸ xaxóv. Ἀλλὰ 
πρὸς τὸν πλοῦτον ὁ πατὴρ ἀποδλέπων σπουδάζει τὸ 
χῆδος. Ἐχδίδομαι 6 δυστυχὴς τοῖς ἐκείνης χρήμασιν, 
ἵνα γήμω πωλούμενος. 

Ἡ΄. Ὡς οὖν ταῦτ᾽ ἔχουσεν 6. Κλεινίας, ὠχρίασεν. 

16 Ἐπιπαρώξυνεν οὖν τὸ μειράκιον ἀπωθεῖσθαι τὸν γά- 
μον, τὸ τῶν γυναιχῶν γένος λοιδορῶν Γάμον, εἶπεν, 
ἤδη σοι δίδωσιν ὃ πατήρ ; τί γὰρ ἠδίκηκας, ἵνα χαὶ 
πεδηθῇς; Οὐχ ἀχούεις τοῦ Διὸς λέγοντος: 

Τοῖς δ᾽ ἐγὼ ἀντὶ πυρὸς δώσω χαχὸν, ᾧ xtv ἅπαντες 

30 Τέρπωνται κατὰ θυμὸν, ἐὸν κακὸν ἀμφαγαπῶντες. 
Αὕτη χαχῶν ῥδονή" xal ἔοικε τῇ τῶν Σειρήνων φύσει. 
Κἀκχεῖναι γὰρ ἡδονῇ φονεύουσιν ᾧδῆς. Ἔστι δέ σοι 
συνιέναι τὸ μέγεθος τοῦ χαχοῦ καὶ ἀπ᾽ αὐτῆς τῆς τοῦ 
γάμον παρασκευῆς. Βόμόος αὐλῶν, ὃ χλίδων χτύπος, 

35 πυρσῶν δαδουχία. ᾿Ἐρεῖ τις ἰδὼν τοσοῦτον χυδοιμόν᾽ 
᾿ἈΑτυχὴς 6 μέλλων γαμεῖν' ἐπὶ πόλεμον, δοχῶ μοι, 
πέμπεται. Ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἰδιώτης ἦσθα μουσικῆς γνώ- 
σεως, ἠγνόεις ἂν τὰ τῶν γυναικῶν δράματα᾽ νῦν δὲ 
x&v ἄλλοις λέγοις, ὅσων ἐνέπλησαν μύθων γυναῖχες τὴν 

3» σχηνήν. Ὁ ὅρμος ᾿Εριφύλης, Φιλομήλας fj τράπεζα, 
Σθενοδοίας ἢ διαθολὴ, ᾿Αερόπης 5$ κλοπὴ, Πρόκνης ἡ 
σφαγή. "Av τὸ Χρυσηΐδος χάλλος ᾿Αγαμέμνων mot, 
λοιμὸν τοῖς “Ἕλλησι ποιεῖ: ἂν τὸ Βρισηΐδος χάλλος 
Ἀχιλλεὺς [ποθῇ ], πένθός αὑτῷ προξενεῖ. ἐὰν ἔχη 

35 γυναῖκα Κανδαύλης χαλὴν, φονεύει Κανδαύλην ἡ 
γυνή. Τὸ μὲν γὰρ Ἑλένης τῶν γάμων πῦρ ἀνῆψε 
χατὰ τῆς Τροίας ἄλλο np ὃ δὲ Πηνελόπης γάμος τῆς 
σώφρονος, πόσους νυμφίους ἀπώλεσεν ; ᾿Ἀπέχτεινεν 
Ἱππόλυτον φιλοῦσα Φαίδρα, Κλυταιμνήστρα δ᾽ Ἀγα- 

40 μέμνονα μὴ φιλοῦσα. ὯὮ πάντα τολμῶσαι γυναῖκες" 
χἂν φιλῶσι, φονεύουσι " x&v μὴ φιλῶσι, φονεύουσι. 
Ἀγαμέμνονα ἔδει φονευθῆναι τὸν χαλὸν, οὗ χάλλος 
ἐπουράνιον ἦν, 

ὌὌμματα καὶ κεφαλὴν ἵχελος Διὶ τερπιχεραύνῳ ; 

46 Καὶ ταύτην ἀπέκοψεν, ὦ Ζεῦ, τὴν κεφαλὴν γυνή. 
Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τῶν εὐμόρφων τις ἂν εἴποι γυναι- 
κῶν, ἔνθα καὶ μέτριον τὸ ἀτύχημα. 'Γὸ γὰρ χάλλος 
ἔχει τὴν παρηγορίαν τῶν xaxiv , xal τοῦτ᾽ ἔστιν ἐν 
ἀτυχήμασιν εὐτύχημα. — El δὲ μηδ᾽ εὔμορφος, ὡς φὴς, 

*0 ἡ συμφορὰ διπλῇ. Καὶ πῶς ἄν τις ἀνάσχοιτο, καὶ 
ταῦτα μειράχιον οὕτω χαλόν; Μὴ. πρὸς θεῶν, Χαρί- 
χλεις, μήπω μοι δοῦλος γένη, μηδὲ τὸ ἄνθος πρὸ χαι- 
ροῦ τῆς One ἀπολέσῃς. Πρὸς γὰρ τοῖ ἄλλοις καὶ 





faciem mibi suaviatus est et, Revera, inquit, amor 
captus es : tui enim id oculi declarant, Hsec vik protule- 
rat, quum Chbaricles ( id erat adolescenti nomen ) introiit; 
is, vehementer conturbatus, Perii, inquit , o Climia ; atque 
hic una. cum eo suspirans Clinia, tanquam ex edolesces- 
tuli anima penderet, lingua titubante, Perdis me tue, 
inquit, isto silentio. Quid te excruciat? Quicom pognan- 
dum erit? Tum Charicles , Uxorem , inquit, mihi paler 
dare studet, eamque deformem, duplicl ut malo utar. 


| Nam magnum malum formosa mulier ; si vero et deformi, 


duplex malum. Sed pater meus divitiis inhians , affiaita- 
tem istam affectat. Me miserum , pecunise íllius trador, 
ut uxorem mancipatus ducam. 

VIII. Quee Cliníia quum audivisset, expalluit : atqoe 
in mulierum genus acerbius invectus , adolescentem a re 


| uxoría deliortatus est: Tibi ergo uxorem jam dat paler? 


Quidnam commeruistl , ut in vincula conjiciaris ? ΑΒ mo 
Jovem audis ita canenlem ? 


His autem ego ( surrepti) pretium ignis dabo malam que 

Animo gaudeant , suum ipsi malum amantes. [oma 
Ejusmodi est quze malis e rebus percipitur voluptas , Sire 
num scilicet natura similis : llle enim cantus suavilale 
mortales perdunt. Mali autem tnagnitudinetn ipso ex m- 
ptiarum apparatu, tibiarum videlicet clangore, crepitu 
valvarum , funalium incendio intueri tibi licet. Jam quis 
tantos tumultus videns, eum non miserum vocet, qui uxo- 
rem sit ducturus ; mihi quidem certe in pugnam is mitti 
videtur. Si ab humaniorum literarum studtis abhorreres, 
mulierum facta ignorares : verum nunc alis etlam, 
quo ille scenis argumenta suppeditaverint , commemorare 
queas. Eriphyles monile, Philomela: mensa, calumai 
Sthenobe:e, Aéropes fürium, Procnes jugulatio (ülii). 
Quod si Agamemnon formam desiderat Cbryseidis , Achilles 
Briseidis, Graecis ille pestilentiae auctor, lic sibi luctum 
conciliat. Formosam Candaules uxorem duxit : sed ab ea 
eliam necatus fuit, Nuptiales Hlelenz faces, alias faces 
accenderunt contra Trojam.  Penelopes casts nupüm 
quot procos leto affecerunt! Ac Pliedra quidem Hippo- 
lytum , cujus amore flagrabat, Clytzemnestra vero Ag 
memnonem , quem oderat, e medio sustulit. Ο molieres 
ad omne semper flagitium paratas : qua: iis quos. diliguat 
seque perniciosze sint , atque iis quos oderunt. Quid erfs 
cause fuit, quam ob rem pulchrum Agamemnonem inter- 
fici oporteret , cujus pulchritudo celestis erat, 

Et oculis et capite similis Jovi fulmine gaudent! ἢ 


Et tamen hoc, proh Jupiter, caput mulier abscidit. Ei 
de formosis quidem mulieribus commemorari haec poasit 
ubi mediocris Infelicitas : pulchritudo enim calamitatem 
aliqua ex parle levat et hoc in malis bonum est. » Ve- 
rum sí, ut tu ais, deformis sil, duplo quidem certe majes 
malum fit. Quod quo pacto quis ferre queat, praesertim, 
forma tam bona? Ne te, per deos, o Charicle, jam in aer- 
vitutem tradas , neu florem a-tatis tua» ante tempus perdi- 
(um eas. Ad alia, quce in nuptiis mala sunt, id etiam 





1b 


20 


5 


4 


* 


- 
$ 


τυ 


34 


ποιῶ ; πῶς ἂν τύγοιμι τῇς ἐρωμένης: Οὐκ οἶδα γὰρ 
LA ) τὰς ὁδούς. 

1΄. Μηδὲν, εἶπεν ὁ Ἀλεινίας, πρὸς ταῦτα ζήτει παρ᾽ 
ἄλλου μαθεῖν' αὐτοδίδακτος γάρ ἐστιν 6 θεὸς σοφιστής. 
Ὥσπερ γὰρ τὰ ἀρτίτοχα τῶν βρεφῶν οὐδεὶς διδάσχει 
τὴν τροφὴν, αὐτόματα γὰρ ἐχμανθάνει xal οἶδεν ἐν 
τοῖς μαζοῖς οὖσαν αὐτοῖς τὴν τράπεζαν, οὔτω» καὶ vta- 
νίσχος ἔρωτος πρωτοχύμων οὗ δεῖται διδασχαλίας πρὸς 
τὸν τοχετόν. "Ev γὰρ ἢ ὠδὶς παραγένηται καὶ ἐνστῇ, 
τῆς ἀνάγκης ἢ προθεσμία, μηδὲν πλανυβεὶς, κἂν πρω- 
τοχύμων ἧς, εὑρήσεις τεχεῖν ὑπ᾽ αὐτοῦ μαιωθεὶς τοῦ 
Ü:oU, “Ὁσα δ᾽ ἐστὶ χοινὰ καὶ μὴ τῆς εὐχαίρου τύχης 
δεόμενα, ταῦτ᾽ ἀκούσας μάθε. Μηδὲν μὲν εἴπης πρὸς 
τὴν παρθένον ἀφροδίσιον" τὸ δ᾽ ἔργον ζήτει πῶς γένη- 
ται σιωπῇ. aic γὰρ xai παρθένος ὅμοιοι μέν εἶσιν 
εἷς αἰδῶ" πρὸς δὲ τὴν τῆς ᾿Αφροξίτης χάριν κἂν γνώμης 
ἔχωσιν, ἃ πάσχουσιν, ἀκούειν οὐ θέλουσι. ἙἩὴν γὰρ 
αἰσχύνην κεῖσθαι νομίζουσιν ἐν τοῖς ῥήμασι. l'uvai- 
xac μὲν γὰρ εὐφραίνει xai τὰ ῥήματα" παρθένος δὲ τοὺς 
μὲν ἔξωθεν ἀχροδολισμοὺς τῶν ἐραστῶν εἰς πεῖραν 
φέρει. καὶ ἄφνω συντίθεται τοῖς νεύμασιν: ἐὰν δ᾽ αἰτή- 

σης τὸ ἔργον προσελθὼν, ἐχπλήξεις αὐτῆς τὰ ὦτα τῇ 
φωνῇ. xai ἐρυθριᾷ xal μισεῖ τὸ Pina xai λοιδορεῖ- 
σθαι δοχεῖ" xàv ὑποσχέσθαι θέλῃ τὴν χάριν, αἰσχύνε- 
ται. μᾶλλον 
τὴν πεῖραν ἐκ τῆς τῶν λόγων ἡδονῆς ἀχούει. Kv δὲ 
τὴν πεῖραν προσάγωιν τὴν ἄλλην , xoi εὐάγωγον αὐτὴν 
παρχσχευάσας, ἀδεῶς Do 2n προσέρχῃ, σιώπα μὲν οὖν 
τὰ πολλὰ ὃὡςς ἐν μυστηρίῳ, φίλησον δὲ προσελθὼν Ὁ 
ὸ γὰρ ἐραστοῦ φίλημα πρὸς ἐρωμένην θέλουσαν niv 
παρέχειν, αἴτησίς ἐστι [σιωπῇ | , πρὸς ἀπειθοῦσαν ξὲ, 
ἱκετηρία, Κἂν μὲν προσῇ τις συνθήκη τῆς πράξεως, 
πολλάχις δὲ καὶ ἑκοῦσαι πρὸς τὸ ἔργον ἐρμόμενχι ὑέ- 
λουσι βιάζεσθαι δοχεῖν, ἵνα τῇ δόξη τῆς Ava Xt ἀπο- 
τρέπωνται τῆς αἰσχύνης τὸ ἑχούσιον. — M3, τοίνυν 
ὀχνήσῃς, ἐὰν ἀνυισταμένην αὐτὴν ἴδης, ἀλλ᾽ ἐπιτήρει 
πῶς ανθίσταται. Σογίας γὰρ χἀνταῦθα δεῖ. — hiv 
μὲν προσχαρτερῇ, ἐπίσχες τὴν βίαν’ οὕπω γὰρ πείθε-- 





Τότε γὰρ πάσχειν νομίζει τὸ ἔργον, ὅτ 





fua. 


Tat ἐὰν δὲ μαλθαχώτερον ἤδη ἠέλης, χορήγησον τὴν | 


ὁπόκρισιν, μὴ ἀπολέσῃς σου τὸ δρᾶμα. 

IA'. Καγὼ δὲ, Μεγάλα μὲν, ἔφην, ἐφόδιά μοι 
δέδωχας xai εὔχομαι τυχεῖν, Ἀλεινία, φοθοῦμαι 
δ᾽ ὅμως, μὴ καχῶν γένηταί μοι τὸ εὐτύχημα μειζόνων 
ἀρχὴ καὶ ἐπιτρίψη με πρὸς ἔρωτα πλείονα, Ἂν γοῦν 
αὐξηθῇ τὸ δεινὸν, τί δράσω; l'aueiv. μὲν οὐχ ἂν δυ- 
ναίμην" ἄλλη, γὰρ δέδομαι παρθένῳ. 
μοι πρὸς ( τοῦτον ) τὸν γάμον ὁ πατὴρ, ὀίχαια αἰτῶν, 
οὐ ξένην , οὐδ᾽ αἰσχρὰν γῆμαι χόρην, οὐδ᾽ ὡς Χαριχλέα 
πλούτῳ με πωλεῖ, ἀλλ᾽ αὑτοῦ μοι δίδωνσι θυγατέρα, 
καλὴν μὲν, ὦ θεοὶ, πρὶν Λευχίππην ἰδεῖν νῦν δὲ καὶ 
πρὸς τὸ κάλλος αὐτῆς τυφλώττω xal πρὸς Λευχίππην 
μόνην τοὺς ὀφθαλμοὺς ἔχω. "Ev μεθορίῳ χεῖμιαι δύο 


᾿Επίκειται δέ 





AMET » ; , Y DEA 
ἐναντίων. "Ego; ἀνταγωνίζεται καὶ πατήρ. Ὃ uiv 
. ἕστηχεν αἰδοῖ κρατῶν, ὁ δὲ χάθηται πυρπολῶν. [Πῶς 





. busque velle sese 


ACHILLIS TATII 


dictis faclisve utar? Quo modo amalie virghais compos eva- 
dam ^ Rationem enim inire ipse nescio. 

X. Tum Clinia , Minime, inquit, opus est, ut id ex aliu 
discere labores : deus hic ipse sibl praeceptor est : ac quem- 
admodum infantes comesse nemo docet, sed per se ipi 
discunt, paratumque sibi esse in mamillis nutrimentum 
intellizunt : sic adolescentes amore tum primum praeguae- 
tes, haudquaquam magistro ad pariendnm indigent. Site 
dolor stimulaverit, ac dies neceraitatem afferat, nom errass, 
quamvis primus lic tibi partus futurus sit, poteris parere 
tibi facultatem deo ipso dante. Quae autem vulgaria ἐμαὶ, 
nec temporis opportunitate aliqua opus habent, ea aodiem 
percipe. — Virginem inprimis ne de stupro appelles, caveto: 
sed ut negotium re ipsa conficiatur, silentio curalo : peri 
enim verecund'a pueri quidem snnt οἱ puellze , « Ac quam- 
quam venereorum cupiditate teneantur, non. tamen de is 
qua perpetiuntur, sermonem secnm haberi volunt; turpi 
tudinem enim in. verbis collocatam existimant. Οὐ vir 
expert» sunt, verbis etiam delectantur :  virpines vero 
amantium praludia tentandi gratia adliibita ferunt, nuti- 
slatim significant. Itaque si ad Venerem 
verbis inv ites, aures cjus oratione illa offendes, erubeseet, 
aversabitur tua. dicla, convicium sibi fieri putabit : esi 
velit eratiam promittere, pudore przpeditur : tumc esi 
ipsi se rei operam dare arbitratur, qunm majoribus verbe- 
rum illecebris ad eam invifari se audit. Sin vero comsta 
aliquo. alio. sensim. adhibito morizgeram illam reddem 
prompte jam. accesseris, multo tu quidem , seclusis αἱ ia 
sacris fieri solet, silentio utitor, sed paulatim appropis- 
quans osculum dato. Amantis enim viri. osculatio apsi 
volentem puellam tacitze petitionis, apud nolentesn preca- 
tionis obtinet locum, — Jam vero etsi ex compacto, ac sz 
etiam sponte. aliquae. ohsequantur, vim. tamen videri sii 
allatam volant, quo necessitatis opinione voluntariam te 
pitudinem. exceusent. — Licet. ifaque. repagnantem | vides, 
detineri tamen noli : sed quonam modo in repngnando sw 
habeat, observa : prudentia enim hac quoque in re ops 
e. Ac si persare in sententia cognoveris, vim ne alli 
lelo, nam nondum persuasa e«t. Tractabiliorem aste 
eam redii si voles, dissimulatu : neque tute tibi rem bum 
perditum ito. 

ΧΙ. Tum ego, Magna mihi, o Clinia, inquam, ade 
menta suppeditasti : neque dubito quin e sententia res pr» 
cedat. Verum enimvero metuo, ne majorum felicitas luc 
mihi m rum initium sit, atque ardentiorem me in flam- 
mam conjiciat..— Quamobrem 8i morbus hic incremestsa 
capiat, qu agendum erit? Hanc qu 
cere non possim , propterea quod altera mihi despomsa ed; 
auctor paler justa volens, non ut peregrinam deformemm 
puellam uxorem ducam, nec vero me, quod. de Charit 
lit, ob divitias alicui pater venundat : sei filiam mibi eum 
dat pulchram quidem, si Lencippen non vidissem, Veres 
δ nunc, quod quidem ad illius formam. *pectaadam εὑ" 
tinet, oculis captus ; neque omnino quidquam praet 
Lencippem cerno.  Saneque infer duo contraria verser: 
imoris vehementia. ef patris pudor, animum meum ἄρ 
trahunt. — tlic quidem stat pudore continems, eme 
vero sedet exurens— Qui controversiam hanc dijsdicale! 























































































1 2 bug καὶ ταῦτα ἢ τύχη xal μοι τέθνηκας 
θάνατον διπλοῦν, ψυχῇ καὶ σώματι, Οὕτως σου τέῦ- 
μπρὲ "κιβροτορδς γαγνῖϑας e s 

^i σε οὐδ᾽ ἐν τῷ σώματι, ε 
uot, τέκνον, γαμεῖς; πότε σου θύσω τοὺς γάμους, 

Ya ἱππεῦ καὶ νυμφίε' νυμφίε μὲν ἀτελὴς ἱππεῦ δὲ δυστυ- 
ἧς. Τάφος μέν σοι, τέκνον, ὅ᾽ θάλαμος" γάμος 

Paez θρῆνος δ᾽ ὁ ὑμέναιος" B. δὲ χωχυτὸς τῶν 

γάμων οὗτος ᾧδαί. Ἄλλο σοι, τέκνον, προσεδό; 

πῦρ ἀνάψειν' ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἔσθεσεν ἢ πονηρὰ τύχη 

ἢν μετὰ σοῦ" ἀνάπτει δέ σοι δᾷδας καχῶν, ὯὮ πονηρᾶς 

ταύτης δηδουχίας. Ἱ] νυμφιχή σοι δαδουχία ταφὴ 
νεται, 

; 1Δ΄. Ταῦτα μὲν οὖν οὕτως ἐκώχυεν 6 πατήρ" Est- 
ρωϑεν δὲ καθ᾽ αὐτὸν ὃ Κλεινίας" καὶ ἦν θρήνων ἅμιλλα, 

30 ἐραστοῦ χαὶ πατρός" ᾿Εγώ μον τὸν δεσπότην ἀπολώ- 
Aexa, Τί γὰρ αὐτῷ τοιοῦτον δῶρον ἐχαριζόμην; 
φιάλης γὰρ οὐκ ἦν χρυσῇ, ἵν᾽ ἐσπένδετο πίνων xxi 
ἐχρῆτό μου τῷ δώρῳ τρυφῶν; ᾿Εγὼ δ᾽ & χαχοδαΐμων 
ἐχαριζόμην θηρίον μειραχίῳ καλῷ, ἐκαλλώπιζον δὲ xal 

30 τὸ πονηρὸν προστερνιδίοις, προμετωπιβίοις, 
φαλάροις ἀργυροῖς, χρυσαῖς ἡνίαις, Οἴμοι Χαρίχλεις" 
ἐκόσμησά σου τὸν φονέα χρυσῷ, “Ἵππε πάντων Ün- 
ρίων ἀγριώτατε, πονηρὲ καὶ ἀχάριστε καὶ ἀναίσθητε 
χάλλους, Ὁ μὲν χατέψα σου τοὺς ἱδρῶτας καὶ τρο- 

35 φὰς ἐπηγγέλλετο πλείονας xal ἐπήνει τὸν δρόμον" σὺ 
8 ἀπέχτεινας ἐπαινούμενος. Οὐχ ἥδου προσαπτομέ- 
wou σοὺ τοιούτου σώματος, οὖκ ἦν σοι τοιοῦτος ἱππεὺς 
τρυφὴ, ἀλλ᾽ ἔρριψας, ἄστοργε, τὸ κάλλος χαμαί, 
Θίμοι δυστυχής" ἐγώ σοι τὸν φονέα, τὸν ἀνδροφόνον, 

40 ξωνησάμην. 

1E'. Μετὰ δὲ τὴν ταφὴν εὐθὺς ἔσπευδον ἐπὶ τὴν χό-- 
gn Ἡ δ᾽ ἦν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς οἰκίας. Ὁ δὲ 
παράδεισος ἄλσος ἦν, μέγα τι χρῆμα πρὸς 0202Xu&y 
ἡδονήν" καὶ περὶ τὸ ἄλσος τειχίον ἦν αὕταρχες elc ὕψος 

45 καὶ ἑκάστη πλευρὰ vety (ou , τέσσαρες δ᾽ ἦσαν πλευραὶ, 
γχατάστεγος ὑπὸ χορῷ κιόνων. Ὑπὸ δὲ τοῖς κίοσιν 
ἔνδον ἦν ἡ τῶν δένδρων πανήγυρις, “Εύαλλον οἱ χλά- 
Bm , συνέπιπτον ἀλλήλοις ἄλλος ἐπ᾽ ἄλλον, αἱ γείτονες 
τῶν πετάλων περιπλοχαὶ, τῶν φύλλων περιδολαὶ, τῶν 

t0 καρπῶν συμπλοκαί, Τοιαύτη τις ἦν ὁμιλία τῶν φυ- 
τῶν. ᾿Ενίοις δὲ τῶν δένδρων τῶν ἁδροτέρων κιττὸς 
καὶ σμῖλαξ παρεπεφύκει" ἡ μὲν ἐξηρτημένη πλατάνου 
καὶ περιπυχάζουσα ῥαδινῇ τῇ κόμγ" ὃ δὲ χιττὸς περὶ 
πεύχην εἰλιχθεὶς ᾧκειοῦτο τὸ δένδρον ταῖς περιπλοκαῖς, 





ACHILLIS TATII 


rel. Porro illius pater lamentationem magmo cum plam- 
gore cipit exclamans : Qualis a me abiens fli, qualis re- 
werteris? Ὁ diram equitandi artem! Tu neque consueta 
morte milii ereptus fuisti , sed nec quae mortuo conveniat, 
imago tibi relieta est. Aliis in cadaveribus lineamentorum 
westigia servantur et si vel vultus decor abierit, effigies 
ipsa tamen servatur, quae dormientem imitata dolentium 


.| merorem levet. Animum quidem certe homini mors adi- 


mit, verum in corpore hominis formam relinquit, Sed tibi 
luec eliam a. fortuna fuit. erepta et morte duplici affectus 
vs, corporis videlicet atque animi. 1ta imaginis quoque 
umbra eommortoa est, Spiritus ipse quidem tuns avola- 
vit: nec tamen ne in corpore quidem te invenio. Ee- 
quando, fili, mibi uxorem duces? Ecquando, eques et 
sponse, et sponse imperfecte, eques autem infelix, nuptialia 
libi sacra celebrabo? Tibi Hercule nunc pro cubili sepul- 
erum, pro nuptiis mors, pro hymenzo nznize, pro nuptiali 
cantu hae lamentationes ( parata ) sunt. Aliusmodi tibi ego 
ignes, fili, accendere sperabam : sed invida illos una te- 
«um fortuna exstinxit, funebresque pro iis faces excitavit. 
Ὁ diras faces. Nuptialis (lamma in sepulcralem tibi com- 
mutata est. 

XIV. Ad lune sane modum pater conquerebatur. Cli- 
mia vero contra (lugendo enim pater atque amator certa- 
bant ) secum ipse solus, Ezo quidem, inquit, herum meum 
perdidi. Nam quid ego ílli munus ejusmodi misi? An non 
mihi aureum poculum erat, quo sacra faciens biberet, 
meoque munere frui gauderet? Ego miser belluam for- 
oso adolescenti dono dedi, malamque belluam pectoris, 
frontis ornamentis, argenteis phaleris, aureis habenis, 
Ornavi. Ego, me miserum, qui te, Charicle, perderet, 
auro insignivi. O ferarum omnium immanissima bellua , 
scelesta , ingrata , a. pulchritudinis sensu abhorrens, Hic 
libi sudorem abstersit, largum pabulum promisit, cursum 
laudavit : tu vero laudibus affectus eum peremisti. Tali 
corpore te tangente non gaudebas, tu ejusmodi equitis onerc 
non es Letatus, sed etiam amoris sensu carens pulchritu- 
dinem humum dejecisti, Ο me infelicem : qui eum, a quo 
interficereris, emi. 

XV. Posteaquam funeri justa soluta sunt, ad Leucippen, 
quae nostro in hortulo tum morabatur, convolavi. Nemus 
illie ereverat aspectu jucundissimo, maceriaque justze al- 
litodinis circumcingente : cujus latera quatuor, tot enim 
omnino erant, tecto columnis imminente operta, Sub co- 
lumnis introrsum arborum erat. spectaculum , rami flore- 
bant et sese mutuo complicabant, vicini foliorum expanso- 
rom amplexus, foliorum fructaumque permixtio : falis 
erat plantarum densitas. Porro majoribus quibusdam ar- 
boribus liedera et smilax adnatas erant, haec quidem e pla- 
tano molli coma circumvoluta pendebat, illa vero picez 
adhmrens, truncum amplexu sihi conciliabat, quo paclo 
arbor hederze vehiculum, hedera arbori corona erat. Ex 
utraque arboris parte foliis luxuriabant arundinibus 


38 ACHILLIS TATIT 


τοῦ σιδήρου" xàv μόνον ἴδῃ xat θίγῃ, πρὸς αὑτὴν εἴλκυ- 
σεν, ὥσπερ ἐρωτιχόν τι ἔνδον ἔχουσα. Καὶ μή τι 
τοῦτ᾽ ἔστιν ἐρώσης λίθου καὶ ἐρωμένου σιδήρου φί- 
λημα; Περὶ δὲ τῶν φυτῶν λέγουσι παῖδες σοφῶν" xal 
αὖθον ἔλεγον ἂν τὸν λόγον εἶναι, εἰ μὴ ( xa) παῖδες 
ἔλεγον γεωργῶν" 6 δὲ λόγος" ἄλλο μὲν ἄλλου φυτὸν 
ἐρᾷν: τῷ δὲ φοίνικι τὸν ἔρωτα μᾶλλον ἐνοχλεῖν. Λέ- 
γουσι δὲ τὸν μὲν ἄρρενα τῶν φοινίχων, τὸν δὲ θῆλυν. 
Ὁ ἄρρην οὖν τοῦ θήλεος ἐρᾷ, κἂν 6 θῆλυς ἀπῳχισμένος 
10 3| τῇ τῆς φυτείας στάσει, ὃ ἐραστὴς [δ ἄρρην] αὐαί- 
νεται. Συνίησιν οὖν ὃ γεωργὸς τὴν λύπην τοῦ φυτοῦ, 
καὶ εἰς τὴν τοῦ χωρίου περιωπὴν ἀνελθὼν, ἐφορᾷ ποῖ 
νένευχε: κλίνεται γὰρ εἰς τὸ ἐρώμενον" xai μαθὼν, θε- 
ραπεύει τοῦ ψυτοῦ τὴν νόσον. Πτόρθον γὰρ τοῦ θήλεος 
φοίνιχος λαβὼν, εἰς τὴν τοῦ ἄρρενος καρδίαν ἐντίθησι, 
καὶ ἀνέψυξε μὲν τὴν ψυχὴν τοῦ φυτοῦ, τὸ δὲ σῶμα 
ἀποθνῆσχον πάλιν ἀνεζωπύρησε xal ἐξανέστη, χαῖ- 
ρον ἐπὶ τῇ τῆς ἐρωμένης συμπλοχῇ. — Kal τοῦτ᾽ ἔστι 
γάμος φυτῶν. 

3) ΠΙ΄, Γίνεται δὲ καὶ γάμος ἄλλος ὑδάτων διαπόντιος. 
Καὶ ἔστιν ὁ μὲν ἐραστὴς ποταμὸς Ἠλεῖος, ἡ δ᾽ ἐρω- 
μένη Σιχελή. Διὰ γὰρ τῆς θαλάττης Ó ποταμὸς ὡς 
διὰ πεδίου τρέχει. Ἡ δ᾽ οὐκ ἀφανίζει γλυχὺν ἐρα- 
στὴν ἁλμυρῷ χύματι, σχίζεται δ᾽ αὐτῷ ῥέοντι xai τὸ 

2b σχίσμα τῆς θαλάττης χαράδρα τῷ ποταμῷ γίνεται: 
xai ἐπὶ τὴν  Δρέθουσαν οὕτω τὸν Ἀλφειὸν νυμφοστολεῖ. 
“Ὅταν οὖν Tj ἡ τῶν Ὀλυμπίων ἑορτὴ, πολλοὶ μὲν εἰς 
τὰς δίνας τοῦ ποταμοῦ καθιᾶσιν ἄλλος ἄλλα δῶρα" 
ὃ δ᾽ εὐθὺς πρὸς τὴν ἐρωμένην χομίζει καὶ ταῦτ᾽ ἔστιν 

30 ἕδνα ποταμοῦ, ] νεται δὲ καὶ ἐν τοῖς ἑρπετοῖς ἄλλο 
ἔρωτος μυστήριον, οὐ τοῖς ὁμοιογενέσι μόνον πρὸς ἄλ- 
ληλα, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἀλλογύλοις, Ὁ ἔχις ὃ τῆς γῆς 
ὄφις εἰς τὴν σμύραιναν οἰστρεῖ' ἡ δὲ σμύραινά ἐστιν 
ἄλλος ὄφις θαλάσσιος, εἰς μὲν τὴν μορφὴν ὄφις, εἷς δὲ 

Ἢ τὴν χρῆσιν ἰ,θύς. “Ὅταν οὖν εἰς τὸν γάμον ἐθέλωσιν 
ἀλλήλοις συνελθεῖν, ὁ μὲν εἷς τὸν αἰγιαλὸν ἐλθὼν συρίζει 
πρὸς τὴν θάλασσαν τῇ σμυραίνῃ σύμδολον, fj δὲ γνω- 
ρίζει τὸ σύνθημα καὶ τῶν χυμάτων ἀναδύεται, Ἀλλ᾽ 
οὐχ εὐθέως πρὸς τὸν νυμφίον ἐξέρχεται, οἶδε γὰρ, ὅτι 

40 θάνατον ἐν τοῖς ὑδοῦσι φέρει, ἀλλ᾽ ἄνεισιν εἷς τὴν πέ- 

av xal περιμένει τὸν νυμφίον χαθῆραι τὸ στόμα. 

“ἑστᾶσιν οὖν ἀμφότεροι πρὸς ἀλλήλους βλέποντες, 

ὃ μὲν ἠπειρώτης ἐραστὴς, f$ δ᾽ ἐρωμένη νησιῶτις, 

“Ὅταν οὖν ὃ ἐραστὴς ἐξεμέσῃ τῆς νύμφης τὸν φόθον, 

ἣ δ᾽ ἐρριμμένον ἴδῃ τὸν θάνατον χαμαὶ, τότε χατα- 

θαίνει τῆς πέτρας xol εἷς τὴν ἤπειρον ἐξέρχεται xai 

τὸν ἐραστὴν περιπτύσσεται xal οὐκέτι φοδεῖται τὰ 
φιλήματα. 
1Θ΄. Ταὐταλέγων ἔδλεπον ἅμα τὴν χόρην, πῶς ἔχει 
to πρὸς τὴν ἀκρόασιν τὴν ἐρωτικήν' ἢ δ᾽ ὑπεσήμαινεν 
οὐχ ἀηδῶς ἀχούειν. 'Τὸ δὲ χάλλος ἀστράπτον τοῦ ταὸ 
ἧττον ἐδόχει μοι τοῦ Λευχίππης εἶναι προσώπου. Τὸ 
γὰρ τοῦ σώματος κάλλος αὐτῆς πρὸς τὰ τοῦ λειμῶνος 
ἤριζεν ἄνθη" ναρκίσσου μὲν τὸ πρόσωπον ἔστιλήε 


Li 


- 
e 





οἱ si modo videat tangatve , ad sc trahit, quasi amaloriaimn 
inse flammam contineat. [ἃ vero an non est amantis saxi, 
atque amati ferri osculatio ? Quod ad. plantas attinet, phi- 
losophorum sententia est, quam plane fabulosam putarem, 
nisi ei agricole subscriberent, plantas alteram alterius 
amore capi : atque ex lis molestiorem eum palmam senüire : 
aiunt enim , earum alterum marem, fceminam alteram esse. 
Marem igitur faeminge desiderio teneri. Ac si contingat ut 
farminam proculab eo conseratur, marem amantem aresce- 
re. Quam obrem agricolam plant» desiderium intelligentem 
editiore loco inscenso dispicere, quam in partem sese in- 
clinet, ( inclinatur enim amatam feminam versus) ef co- 
gnitae illius zegritudini medelam adhibere : femine enim 
surculo sumpto in maris cor inserere : itaque ejus animum 
recreari, corpusque moriens excitari, ac reviviscere 
amalre complexu delectatum , atque hae nuptiae plantarum 
sunt. 

XVIII. Aliud eliam est aquarum connubium per mare. 
Et est quidem Eleus fluvius amator, et Siculus fons amatus, 
Fluvius per mare non aliter, quam per terras iter facit : 
nec dulcem ejus aquam salso fluctu mare imbuit : sed dis- 
cedit praeterlabenti fluvio et discessus ille alvei usum prae- 
stat, eoque pacto ad Aretliusam Alpheum deducit ut. spon- 
sum. In Olympise celebritate multi, 
fluvii vertices immittunt : quas ille ad amatam statim de- 
fert, eaque fluvii nuptialia dona sunt. In serpentibus non 
solum ejusdem sed eliam diversi generis, aliud amoris 
arcanum invenitur. Nam vipera terrestris serpens murena: 
in mari degentis amore deflagrat. Est autem murzenaalius 
serpens marinus, forma quidem serpens, usu vero piscis. 
Ji quum congredi volunt, mas in litore consistens, mare 
versus sibilat, mureenze signum ; illa eo cognito ex undis 
egreditur : non tamen ad sponsum, cujus dentes mortiferos 
esse eognoscit, statim properat : verum scopulo aliquo con- 
scenso , tantisper exspectat, dum ille ore venenum ejecerit. 
Interim continentis incola amator, et insule habitatrix 
amata mutuo sese contemplantur. Quam primum igitur 
amans quod inferebat metum sponse exspuerit, illaque ve- 
nenum humi projectum viderit, e scopulo in continentem 
delabitur, amantemque corpleclitur, osculationes ejus 
minime amplius verita. 

XIX. Hicdum commemorarem, quonam modo Leucippe 
amatoriam lianc. narrationem audiendo afficeretur, obser- 
vabam : qui sane non illibenter audire se subindicavit. 
Cseterum pavonis eximiam illam formam Leucippes vultus 
longe superare mihi visus est : quippe cujus pulchritudo 
corporis cum prati floribus cerlabat, narcissi enim in fronte 





4i 


4» 


40 


πορφυροῦν; πόθεν οὕτως εὗρες αἷμα γλυκύ; Οὐ γάρ 
ἐστιν ἐκεῖνο τὸ χαμαὶ ῥέον. 'Tó μὲν γὰρ εἷς τὰ στέρνα 
χαταῦαίνει xai λεπτὴν ἔχει τὴν ἡδονήν" τοῦτο δὲ καὶ 
πρὸ τοῦ στόματος τὰς ῥῖνας εὐφραίνει xal θιγόντι μὲν 
ψυχρόν ἐστιν, εἰς τὴν γαστέρα δὲ χαταθορὸν ἀνάπτει 
κάτωθεν πῦρ ἡδονῆς. Καὶ δ᾽ Διόνυσος ἔφη" "Toor 
ἔστιν ὀπώρας ὕδωρ, τοῦτ᾽ ἔστιν αἷμα βοτρύων. "Ave 
πρὸς τὴν ἄμπελον ὃ θεὸς τὸν βουχόλον, καὶ τῶν βοτρύων 
λαβὼν ὅμα χαὶ θλίδων καὶ δειχνὺς τὴν ἄμπελον, Τοῦτο 
μέν ἐστιν; ἔψη, τὸ ὕδωρ" τοῦτο δ᾽ f πηγή. Ὁ μὲν 
οὖν οὕτως ἐς ἀνθρώπους παρῆλθεν, ὡς ὃ Τυρίων λόγος. 

1΄. “Εορτὴν δ᾽ ἄγουσιν ἐχείνην τὴν ἡμέραν ἐκείνῳ 
τῷ θεῷ, ΦΦιιλοτιμούμενος οὖν ὁ πατὴρ τά τ᾽ ἄλλα 
παρασκευάσας εἰς τὸ δεῖπνον ἔτυχε πολυτελέστερα 


Y En p A p 3A 
» xai χρατῆρα παρέθηχε τὸν ἱερὸν τοῦ θεοῦ, μετὰ τὸν 


VAaíxou τοῦ Χίου δεύτερον. 
ὀρωρυγμένης" χύκλῳ δ᾽ αὐτὸν ἄμπελοι περιέστεφον ἀπὸ 
τοῦ κρατῆρος πεφυτευμέναι. Οἱ δὲ βότρυες πάντη 
περιχρεμάμενοι: ὄμφαξ μὲν αὐτῶν ἕκαστος ὅσον ἦν 
κενὸς Ó χρατήρ᾽ ἐὰν δ᾽ ἐγχέης οἶνον, κατὰ μικρὸν 6 βό- 
τρυς ὑποπερχάζεται χαὶ σταφυλὴν τὴν ὄμφακα ποιεῖ, 
Διόνυσός τ᾽ ἐντετύπωται τῶν βοτρύων, ἵνα τὴν ἄμπε- 
λον γεωργῇ. Τοῦ δὲ πότου προϊόντος ἤδη xal ἀναι- 
σχύντως͵ ἐς αὐτὴν ἑώρων. ἔρως δὲ καὶ Διόνυσος, 
δύο βίαιοι θεοὶ, ψυχὴν κατασχόντες, ἐχμαίνουσιν εἰς 
ἀναισχυντίαν, ὃ μὲν xdv αὐτὸν τῷ συνήθει πυρὶ, ὃ δὲ 
τὸν de ὑπέχκαυυκα φέρων. Οἶνος γὰρ ἔρωτος τροφή. 
Ἴδη δὲ καὶ αὐτὸ περιεργότερον εἰς ἐμὲ βλέπειν ἐθρα- 
σύνετο, Καὶ ταῦτα μὲν ἡμῖν ἡμερῶν ἐπράττετο δέχα" 
καὶ πλέον τῶν ὀμμάτων ἐχερδαίνομεν ἢ ἐτολμῶμεν 
οὐδέν. 

Δ΄, Κοινοῦμαι δὴ τῷ Σατύρῳ τὸ πᾶν xal συμπράτ- 
τεῖν ἠξίουν" ὁ δ᾽ ἔλεγε xai αὐτὸς μὲν ἐγνωκέναι, πρὶν 
παρ᾽ ἐμοῦ μαθεῖν, ὀχνεῖν δ᾽ ἐλέγχειν βουλόμενον λαθεῖν, 
'O γὰρ μετὰ κλοπῆς ἐρῶν ἂν ἐλεγχθῇ πρός τινος, ὡς 
ἠνειδίζοντα τὸν ἐλέγξαντα μισεῖ, "làn δὲ, ἔφη, καὶ 
τὸ αὐτόματον ἡμῶν προὐνόησεν. [ ἣ τύχη. 1 Ἢ γὰρ 
τὸν θάλαμον αὐτῆς πεπιστευμένη Κλειὼ χεχοινώνηχέ 
μοι χαὶ ἔχει πρός με ὡς ἐραστήν. Ῥαύτην παρα- 
σκευάσω κατὰ μικρὸν πρὸς ἡμᾶς οὕτως ἔχειν, ὡς xal 
συναίρεσθαι πρὸς τοὔργον. Δεῖ δέ σε καὶ τὴν χόρην 
μὴ μέχρι τῶν ὀφθαλμῶν μόνον πειρᾶν, ἀλλὰ xoi 
ῥῆμα δριμύτερον εἰπεῖν. Τότε δὲ πρόσαγε τὴν δευτέ- 
pav μηχανήν. Θθίγε χειρὸς, θλῖψον δάκτυλον, θλέδων 
στέναξον. "Hv δὲ ταῦτά σου ποιοῦντος χαρτερῇ xol 
προσίηται, σὸν ἔργον 9n, δέσποινάν τε καλεῖν xal 
ψιλῇσαι τράχηλον. ΠΠιθανῶς μὲν, ἔφην, νὴ τὴν Ἀθη- 
vv, εἷς τοὔργον παιδοτριθεῖς - δέδοικα δὲ, μὴ ἄτολμος 
[ὧν] καὶ δειλὸς ἔρωτος ἀθλητὴς γένωμαι. "ἔρως, ὦ 
γενναῖε, ἔφη, δειλίας οὐκ ἀνέχεται. Ὁρᾷς αὐτοῦ 
τὸ σχῆμα ὥς ἐστι στρατιωτιχόν; τόξα xal ψαρέτρα καὶ 
βέλη καὶ πῦρ, ἀνδρεῖα πάντα xal τόλμης γέμοντα. 
Ῥοιοῦτον οὖν ἐν σεαυτῷ θεὸν ἔχων, δειλὸς εἶ καὶ φοδῇ; 
“Ὅρα, μὴ καταψεύδῃ τοῦ θεοῦ. - Ἀρχὴν δέ σοι ἐγὼ 


vr er Y 
You uiv τὸ πᾶν ἔργον 





ACHILLIS 'T'ATII 


gentium tam dulcem sanguinem reperisti? non enim es 
eo est, qui per terram labitur. 1116 enim minima cum 
voluptate in pectus descendit, hic autem nares prius quam 
os delectat : cumque tactu frigidus sit, in ventrem dc- 
lapsus jucundum calorem excitat. 
spondisse : Aqua hac ex uva et sanguis e racemis prove- 
nit : pastoremque ad vitem duxisse, acceptisque ac simul 
pressis commonstratze vitis racemis dixisse : Hzc aqua est, 
hi autem fontes. Hoc pacto vinum mortalibus , ut Tyrio- 
rum sermo habet, datum fuit. 

III. Deo igitur illi sacer ille dies institutus fuit. Quem 
quum pater meus celebrare vellet, et. reliqua lautius ad 
canam imperavit, deique sacrum et a Glauci Chii cratere 
E celato id vitro erat, ejus- 
que oram vites in eo ipso natze coronabant : a quibus ra- 
cemi passim pendebant, sicco omnes poculo acerbi, im- 


Tum Dionysium re- 


alterum poculum adhibuit. 


misso autem vino paulatim rubentes et maturi : quos 
inter Dionysius , ut vitem coleret, effictus erat. Caeterum, 
gliscente potu puellam impudenter intuebar. Amor enim 
ac Liber, violenti dii, animam invadentes , cousque incen- 
dunt, ut pudoris oblivisci cogant, dum alter consuetum 
iguem adhibet, aller igni materiam vinum subministrat : 


vinum enim amoris pabulum est. Ex illo puella quoque 


accuratius inlueri me ausa est. Atque ad eum modum 
dies nobis decem consumpti sunt : quibus nibil aliud prx.- 
ler oculorum conjectus, alter ab altero, recepimus , ant 
attentare ausi sumus. 


IV. Satyro ran omnem patefeci atque ut. mihi opem 
ferret obsecravi. llle autem , Omnia, inquit, prius, quam 
ex te intelligerem , cognovi : sed indicium facere distuli , 
quia id nescire credi volebam.  Clandestinus enim ainans, 
si quis ejus amorem indicet, indicem quasi maledicum ali- 
quem conviciatorem odio prosequi consuevit. — Caeterum 
nostri curam fortuna sponte suscepit. Etenim Clio, cui 
puellee thalamus creditus est, me in amicitiam reccyit at- 
que amantis loco habet. Ego brevi rem inter vos ita 
componam , ut ad negotium conficiendum ipsa opem prz- 
stel. Verum de puelle voluntate solis oculis periculum 
facere satis non est, sed efficacius aliquid loqui oportet, 
ibique machinam etiam alteram adhibe, manum tange; 
digitos constringe , atque inter consiringendum suspira : si 
haec agentem aequo te animo ferat, neque aspernetur est, 
iuum opus jam ut dominam appelles, ejusque collum 
suavies. Apposite tu quidem , inquam, ita me servet 
Pallas, ad eam me rem instituis, sed vereor ne imbecil- 
lus et timidus amoris miles sim. Tum Satyrus, Tgna- 
viam, o generose vir, Cupido, inquit, non suslinet : an 
non tu illum vides τη γί ornatu incedere? Sagilta, 
pharetra , jaculum , ignis, virilia εἰ audacia! plena omnia 
an tu tali deo plenus obtorpeas et expavescas? Cave ne 
falso te amantem pradices. Ego tibi rem inceptam 


42 ACHILLIS TATII 


τὴν ἐπῳδήν' χἀγὼ τότ᾽ ἤδη περιδαλὼν φανερῶς xavt- 
φίλουν" f δὲ διασχοῦσα,, Τί ποιεῖς, ἔφη" καὶ σὺ κατε- 
πάδεις; Τὴν ἐπῳδὸν εἶπον, [ ὅτι] φιλῶ, ὅτι μου τὴν 
ὀδύνην ἰάσω. Ὡς δὲ συνῆχεν ὃ λέγω καὶ ἐμειδίασε, 
υ θαρσήσας εἶπον" Οἴμοι,, φιλτάτη, πάλιν τέτρωμαι χα- 
λεπώτερον' ἐπὶ γὰρ τὴν καρδίαν κατέρρευσε τὸ τραῦμα 
xal ζητεῖ σου τὴν ἐπῳδήν. "| που xai σὺ μέλιτταν 
ἐπὶ τοῦ στόματος φέρει. Καὶ γὰρ μέλιτος γέμεις, 
χαὶ τιτρώσχει σου τὰ φιλήματα. Ἀλλὰ δέομαι, κατέ- 
1e πασον αὖθις καὶ μὴ ταχὺ τὴν ἐπῳδὴν παραδράμῃς, 
μὴ πάλιν ἀγριάνης τὸ τραῦμα. Καὶ ἅμα λέγων τὴν 
γεῖρα βιαιότερον περιέθαλλον καὶ ἐφίλουν ἐλευθερώ- 
τερον. Ἡ δ᾽ ἠνείχετο, κωλύουσα δῆθεν. 
Η΄. "Ev τούτῳ πόρρωθεν ἰδόντες προσιοῦσαν τὴν θε- 
16 ράπαιναν διελύθημεν, ἐγὼ μὲν ἄχων xal λυπούμενος, 
ἡ δ᾽ οὐχ οἵδ᾽ ὅπως. Ῥάων οὖν ἐγεγόνειν χαὶ μεστὸς 
ἐλπίδων, ἠσθόμην δ᾽ ἐπικαθημένου μοι τοῦ φιλή- 
ματος ὥσπερ σώματος, xal ἐφύλαττον ἀχριθῶς ὡς 
θησαυρὸν τὸ φίλημα τηρῶν ἡδονῆς, ὃ πρῶτόν ἐστιν 
ze ἐραστῇ γλυκύ, Καὶ γὰρ ἀπὸ τοῦ καλλίστου τῶν τοῦ 
σώματος ὀργάνων τίχτεται" στόμα γὰρ φωνῆς ὄργανον" 
φωνὴ δὲ ψυχῆς σχιά, — Al γὰρ τῶν στομάτων συμῥο- 
λαὶ χιρνάμεναι χαταπέμπουσι κατὰ τῶν στέρνων τὴν 
ἡδονὴν xal ἕλχουσι τὰς ψυχὰς πρὸς τὰ φιλήματα. 
25 Οὐκ οἶδα δ᾽ οὕτω πρότερον ἡσθεὶς ἐκ τῆς καρδίας" καὶ 
τότε πρῶτον ἔμαθον, ὅτι μηδὲν ἐρίζει πρὸς ἡδονὴν φι- 
λήματι ἐρωτιχῷ. 
Θ΄. "Enti δὲ τοῦ δείπνου χαιρὸς ἦν, πάλιν ὁμοίως 
συνεπίνομεν' ᾧνοχόει δ᾽ ὃ Σάτυρος ἡμῖν καί τι ποιεῖ 
80 ἐρωτιχόν, Διαλλάσσει τὰ ἐκπώματα καὶ τὸ μὲν ἐμὸν 
τῇ κόρη προστίθησι, τὸ δ᾽ ἐχείνης ἐμοὶ καὶ ἐγχέων 
ἀμφοτέροις καὶ ἐγχερασάμενος ὥρεγεν. ᾿Εγὼ δ᾽ ἐπι- 
τηρήσας τὸ μέρος τοῦ ἐχπώματος, ἔνθα τὸ χεῖλος 
ἡ κόρη πίνουσα προσέθηκεν, ἐναρμοσάμενος ἔπινον, 
85 ἐπιστολιμαῖον τοῦτο φίλημα ποιῶν, καὶ ἅμα χατεφί- 
λουν τὸ ἔκπωμα. Ὡς δ᾽ εἶδεν ἢ παρθένος, συνῆχεν 
ὅτι τοῦ χείλους αὐτῆς καταφιλῶ xol τὴν σχιάν. Ἀλλ᾽ 


ὅγε Σάτυρος συμφύρας πάλιν τὰ ἐχπώματα ἐνήλλαξεν | 


ἡμῖν. Τότε δὴ xol τὴν κόρην εἶδον τὰ ἐμὰ μιμουμέ-- 
49 νὴν xat χατὰ ταὐτὰ πίνουσαν' xal ἔχαιρον ἤδη πλέον. 
Καὶ τρίτον ἐγένετο τοῦτο xal τέταρτον xal τὸ λοιπὸν 
τῆς ἡμέρας οὕτως ἀλλήλοις προὐπίνομεν τὰ φιλή-- 
ατα. 
: V. Μετὰ δὲ τὸ δεῖπνον ὁ Σάτυρός μοι προσελθὼν 
4s ἔφη" Νῦν μὲν ἀνδρίζεσθαι χαιρός, Ἡ γὰρ μήτηρ τῆς 
xógnc, ὡς οἶσθα, μαλακχίζεται xci xa0' αὑτὴν dva- 
παύεται" μόνη δ᾽ fj παῖς βαδιεῖται χατὰ τὰ εἰθισμένα 
τῆς Κλειοῦς ἑπομένης, πρὶν ἐπὶ τὸν ὕπνον τραπῆναι. 
"Ex δέ σοι καὶ ταύτην ἀπάξω διαλεγόμενος. 1 αὔτ᾽ 
ὃὺ εἰπὼν; τῇ Κλειοῖ μὲν αὐτὸς, ἐγὼ δὲ τῇ παιδὶ διαλα- 
γόντες ἐφηδρεύομεν. Καὶ οὕτως ἐγένετο. Ἀπεσπά- 
σθη μὲν ἡ Κλειὼ, ἡ δὲ παρθένος ἐν τῷ περιπάτῳ κατε- 
λέλειπτο, ᾿Κπιτηρήσας οὖν ὅτε τοῦ φωτὸς τὸ πολὺ 
τῆς αὐγῆς ἐμαραίνετο, πρόσειμι ὑρασύτερος γενόμενος 








commutarelur. itaque tem ege eam complectens palam- 
suaviatus sum. Illa vero retrocedens , Quid , inquit, agis? 
num fu etiam excantas? Atqui, incantatricem, inquam, 
exosculor, quoniam dolorem mihi omnem eripuisti. Qua 
quum intellexissct subrisissetque , animus mihi accessit : 
ac subito, Heu mihi, earissima Leucippe, inquam rur- 
sus, acerbius pungor : aculeus enim ad cor usque pene- 
travit, excantationemque tuam exposcit. Apem certe tu 
quoque ín ore gestas : nam et mellis plena cs, et basia tua 
vulnus imponunt. Quare ilerum, quaeso, excanta : sed 
lam cilo cantionem abeolvere noli, ne vulnus recrudes- 
cat. Atque inter loquendum manum injeci, liberiusque 
osculatus sum. Illa tametsi repugnere videretur, sustimuit 
tamen. 


VILI. interea procul venientem ancillam conspicati , 
alius alio secessimus , ego quidem perinvitus ac tristis : 
illa vero qua mente, haud sane scio, Ex illo melius mihi 
esse , ac spes augeri capit, planeque basium in labris meis, 
quasi corporeum aliquid relictum, residere senliebam, et 
ceu voluptatis thesaurnm quodpiam diligenter custodie- 
bam, id enim est quod primum amanti dulce accidit, 
quum a formosissima et praestantissima corporis parte 
procreetur. 
animi umbra.  Labiorum porro contactus dum voluptatem 
in przecordiis serunt, animos ad sese mutuo suaviandum 
trahunt. Nec vero talem unquam antea cordis voluptatem. 
mihi fuise novi, et tum primum intellexi nihil cum ama- 
torio suavio dulcedine contendere. 

IX. Posteaquam ccnandi tempue rediit, rursum co- 
dem modo una bibebamus. Satyrusque, qui nobis vinum 
miscehat, amatorium nescio quid (um praestitit. Nam 
pocula commutabat,, Leucippie meum, illius poculum mihi 
dat, εἰ utrisque infundens et aqua miscens , porrigebat. 
Ego qua parte bibens Leucippe labra scypho admoverat , 
olservans, eamque ori meo inserens, ac missum ad .me 
osculum contingens , bibebam , simulque poculum suavia- 
bar. 1d quod animadvertens puella , suorum etiam me 
labiorum vestigia osculari intellexit. Sed Satyrus confun- 
dens pocula rursus nobis commutavit ; tunc illam factum 
meum imitantem , eodemque modo bibentem animadverti : 
eoque majorem etiam voluptatem cepi. Factum id a 
nobis fuit tertio eliam ac quarto, et diei reliquum ita 
alter alteri basia vicissim propinabamus. 

X. Absoluta cena conveniens me Satyrus, nunc tem- 
pus est, inquit, virum ut te ostendas, Puelle mater, ut 
nosti, minus bene liabet, ac sola cubitum ivit; puella prius, 
quam in lectum se collocet, sequente Clione, quo consaevil, 
sola se conferet : verum ego et illam colloquendo abducam. 
Sub hiec verba, partibus nostris divisis, ille Clionem , ege 
Leucippen observabamus, resque e sententia processi : 
nam el Clio abducta est, et Leucippe in ambulatione re- 
mansit. Ergo vespertini temporis adventu observato, 
priore successu audenlior factus, ad. cam, quasi. miles jam 


Os enim instrumentum vocis est : vox autem ᾿ 





τὸ τεῖχος τοῦ φαρμάκου καὶ τὸ dies κἀγοῖγοι τῆς 
Nis de n E mosip πνέμα τον τ 
μον. 





i 
F 
$ 
gj 
ἑ 


ὀρφανὸς καὶ πλούσιος, ἄσωτος δὲ καὶ πολυτελής, Οὖ- 
τὸς ἀκούων τῷ Σωστράτῳ ϑυγατέρα εἶναι καλὴν, ἰδὼν 
a5 δ᾽ οὐδέποτε, ἤθελεν αὑτῷ ταύτην γενέσθαι γυναῖχα. 
καὶ ἣν ἐξ ἀκοῆς ἐραστής. Τοσαύτη γὰρ τοῖς ἀκολά- 
στοις ὕδρις, ὡς καὶ τοῖς ὠσὶν εἰς ἔρωτα τρυφᾶν xal 
ταὐτὰ πάσχειν ὑπὸ ῥημάτων, ἃ τῇ ψυχῇ τρωθέντες 
διακονοῦσιν ὀφῆαλμοί. Προσελθὼν οὖν τῷ Σωστράτῳ 
30 πρὶν 3, τὸν πόλεμον τοῖς Βυζαντίοις ἐπιπεσεῖν, ἠτεῖτο 
τὴν κόρην, Ὁ δὲ βδελυττόμενος “αὐτοῦ τοῦ βίον τὴν 
ἀκολασίαν ἠρνήσατο. Θυμὸς ἴσχει τὸν Ἰζαλλισθέντιν 
xal ἠτιμάσθαι νομίσαντα ὑπὸ τοῦ Σωστράτον χαὶ 
ἄλλως ἐρῶντα. ᾿Αναπλάττων γὰρ ἑαυτῷ τῆς παιδὸς 
35 τὸ κάλλος καὶ φανταζόμενος τὰ ἀόρατα, ἔλαθε σφόδρα 
χαχῶς διαχείμενος, ᾿Ἐπιθουλεύει δ᾽ οὖν καὶ τὸν Σώ- 
στρατὸν ἀμύνασθαι τῆς ὕδρεως, καὶ αὑτῷ τὴν ἐπιθυ- 
μέαν τελέσαι. Νόμου γὰρ ὄντος Βυζαντίοις, εἴ τις 
ἁρπάσας παρθένον φύάσας ποιήσειε γυναῖκα, γάμον 
a» ἔχειν τὴν ζημίαν, προσεῖχε τούτῳ τῷ νόμῳ, [Καὶ ὃ 
μὲν ἐζήτει καιρὸν πρὸς τοὔργον. 

IA', "Ev τούτω δὲ, τοῦ πολέμου περιστάντος καὶ 
τῆς παιδὸς εἰς ἡμᾶς ὑπεχχειμένης, μεμαθήχει μὲν 
ἕχαστα τούτων' οὐδὲν δ' ἧττον τῆς ἐπιδουλῆς εἴχετο, 

45 Καὶ τοιοῦτό τι αὐτῷ συνήργησε, Χρησμὸν ἴσχουσιν 
οἵ Βυζάντιοι τοιόνδε: 
Νῆσός τις [πόλις] ἐστὶ φυτώνυμον αἷμα λαχοῦσα, 
᾿σθμὸν ὁμοῦ καὶ πορημὸν ἐπ᾿ ἠπείροιο φέρουσα. 
"Evb! Ἥφαιστος ἔχων χαίρει γλανχῶπιν ᾿Αθήνην 
τ Κεῖθι θνηπολίην σε φέρειν χέλομαι Ἡραχ)εῖ, 
᾿Ἀπορούντων δ᾽ αὐτῶν τί λέγει τὸ μάντευμα, Σώστρα- 
τὸς, τοῦ πολέμου γὰρ, ὡς ἔφην, στρατηγὸς ἦν οὗτος, 
Ὥρα πέμπειν ἡμᾶς θυσίαν εἷς Τύρον, εἶπεν, "Hoa- 
xi. Τὰ γὰρ τοῦ χρησμοῦ ἔστι πάντ᾽ ἐνταῦθα. 





ACHILLIS TATII 


saxis quibusdam medicamenti illius crusta pnrpura pene- 
fralia reseravit, lincture thesaurum invenit. 

ΧΗ. Quam igitur ante nuptias fieri mos est rem di- 
vinam paler faciebat. Quod simulatque ipse persensi, 
periisse me judieavi, cogitabamque quonam modo aliud 
omnia in tempus rejici possent. — Qua in cogitatione defixus 
dum essem, repentinos quidam strepitus a virorum diver- 
sorio exauditus est, resque íta habuit. Quum victimam 
forle pater mactavisset, arisque odoramenta imposita essent, 
delapsa eclo aquila victimam rapuit, nibil iis, qui submo- 
vere conabantur, perficientibus : avolavit enim avis cum 
prada. Omen id bonum non esse judicatum est : atque a 
nupliis eo die cessatum. — Accersitis autem auspicibus et 
eonjectoribus prodigium paler exposuit : alque illi ad mare 
proficisci, ac Jovi Hospilali sub mediam noctem saera fa- 
cere oporlere dixerunt : eo enim aquilam volatnm tenuisse. 
[Itaque statim cecidit res : nam volucris cursum. mare 
versus dirigens nusquam-amplius apparuit. ] Ego eventu 
lioc delectatus aquilam mirum in modum commendavi, 
aviumque reginam merito esse dixi. Quod aulem omíne 
portendebatur, brevi tempore post evenit. 

XI. Callisthenes Byzantius adolescens, parentibus 
orbatus, dives, luxu perditus , ac sumptuosus fuit, 15 for- 
mosam Sostrato filiam esse audiens, eam quamquam non 
viderat, uxorem tainen habere optavit, ac sola auditione 
illius amore ardebat. Ea enim hominum intemperantium 
libido est, ut etiam fama ad amandum compellantur atque 
audientes eadem patiantur atque animo ministrent. vulne- 
rati oculi, Igitur ante quam Bjzantiis bellum inferre- 
tur, Sostratum adiens, puellam ut sibi desponderet, ro 
gavit. llle autem, intemperantem hominis vitam minime 
probans, negavit. Quamobrem Callisthenes a Sostrato con- 
temni se ratus atque alioqui amans iratus est , puellae enim 
pulchritudinem sibi ipse confingens , et qua oculis nondum 
adspexerat, mente agitans , animo zegerrimus factus est se 
inscio. Igitur quo modo acceptam a Sostrato injuriam 
uleisci, ac suam ipsius cupiditatem explere posset, exco- 
εἴταν. Nam quum Byzantiis lex esset, υἱ si quis virginem 
rapuisset , vimque illi attulisset , is alia nulla. pena tene- 
vetur, quam ut eam matrimonio sibi adjnngeret ; legi huic 
animo intentus Callisthenes, opportunum ad eam rem tem- 
pus quierebal. 

XiV. Quanquam autem bellum ardece, puellamque 
domi nostrae commorari didieerat, non tamen insidias mo- 
liri destitit. In qno hujusmodi quiddam homini auxilium 


lulit. Editum fuerat Byzantiis oraculum hoc : 


Est insula gentem habens a planta nomine ducentem, 
Tsthmum simul et fretum in terra continenti faciens, 
Ubi Vuleanus gaudet quod e:siam Minervam possidet, 
Herculi hie solennia reddere te jubeo. 
Nescientibus autem ipsis, quid oraculum vellet , Sostratus, 
( is enim, ut dixi , belli princeps erat ) tempus, inquit, esL, 
nt Tyrum Herculi sacrificalum mittamus : nam ei loca sin- 
gula oraculo edita conveniunt : plantze enim. coxnominem 


46 


συμπλοκή. Τὰ ὑυμιάματα, κασσίχ καὶ λιβανωτὸς 
καὶ χρόχος" τὰ ἄνθη,, νάρκισσος xal ῥόδα καὶ μυρρίναι:' 
ἢ δὲ τῶν ἀνθέων ἀναπνοὴ πρὸς τὴν τῶν θυμιαμάτων 
ἤριζεν ὀδμήν. Τὸ δὲ πνεῦμα ἀναπεμπόμενον εἷς τὸν 
5 ἀέρα τὴν ὀδμὴν ἐχεράννυ, χαὶ ἣν ἄνεμος ἡδονῆς. Τὰ 
δ᾽ ἱερεῖα πολλὰ μὲν ἦν xal ποιχίλα, διέπρεπον δ᾽ ἐν 
αὐτοῖς ol τοῦ Νείλου βόες. βοῦς γὰρ Αἰγύπτιος, οὐ 
τὸ μέγεθος μόνον ἀλλὰ καὶ τὴν χροιὰν εὐτυχεῖ. Τὸ 
μὲν γὰρ μέγεθος πάντῃ μέγας, τὸν αὐχένα παχὺς, τὸν 
1o νῶτον πλατὺς, τὴν γαστέρα πολὺς, τὸ κέρας οὐχ ὡς 
ὁ Σικελιχὸς εὐτελὴς, οὐδ᾽ ὡς ὃ Κύπριος δυσειδὴς, 
ἀλλ᾽ ἐκ τῶν κροτάφων ὄρθιον ἀναῤαῖνον, xaxk μικρὸν 
ἑκατέρωθεν χυρτούμενον τὰς κορυφὰς συνάγει τοσοῦτον, 
ὅσον ai τῶν χεράτων διεστᾶσιν ἀρχαί" xal τὸ θέαμα 
1 χυχλουμένης σελήνης ἐστὶν εἰχών᾽ ἢ χροιὰ δ᾽ οἵαν 
Ὅμηρος τοὺς τοῦ Opaxóc ἵππους ἐπαινεῖ, βαδίζει 
δὲ ταῦρος ὑψαυχενῶν xal ὥσπερ ἐπιδειχνύμενος, ὅτι 
τῶν ἄλλων βοῶν ἐστι βασιλεύς. ΕἸ δ᾽ 6 μῦθος Εὐρώ- 
πης ἀληθὴς, Αἰγύπτιον βοῦν ὃ Ζεὺς ἐμιμήσατο. 
1ζ΄. "Exvgev οὖν 4 μὲν ἐμὴ μήτηρ τότε μαλαχῶς 
ἔχουσα" σχηψαμένη δὲ καὶ f Λευχίππη νοσεῖν, ἔνδον 
ὑπέμεινε" ( συνέκειτο γὰρ ἡμῖν εἰς ταὐτὸν ἐλθεῖν, ὡς 
ἂν τῶν πολλῶν ἐξιόντων, ) ὥστε συνέθη τὴν ἀδελφὴν 
τὴν ἐμὴν μετὰ τῆς Λευχίππης μητρὸς προελθεῖν. 
as Ὁ δὲ Καλλισθένης τὴν μὲν Λευχίππην οὐχ ἑωραχώς 
ποτε, τὴν δὲ Keen ἰδὼν, τὴν ἐμὴν ἀδελφὴν, 
νομίσας Λευχίππην εἶναι (ἐγνώρισε γὰρ τοῦ Σωστράτου 
τὴν γυναῖχα ), πυθόμενος οὐδέν ---- ἦν γὰρ ἑαλωχὼς ἐκ 
τῆς θέας — δείκνυσιν ἑνὶ τῶν οἰκετῶν τὴν χόρην, ὃς 
3e ἦν αὐτῷ πιστότατος, καὶ κελεύει ληστὰς ἐπ᾽ αὐτὴν 
συγχροτῆσαι, καταλέξας τὸν τρόπον τῆς ἁρπαγῆς. 
Πανήγυρις δ᾽ ἐπέκειτο, καθ᾽ ἣν ἠκηκόει πάσας παρ- 
θένους ἀπαντᾶν ἐπὶ θάλατταν. Ὁ uiv οὖν ταῦτ᾽ εἰ- 
πὼν καὶ τὴν θεωρίαν ἀψωσιωμένος ἀπῆλθε. 
1Ζ΄. Ναῦν δ᾽ εἶχεν ἰδίαν, τοῦτο προχατασχευάσας 
οἴκοθεν εἰ τύχοι τῆς ἐπιχειρήσεως. Οἱ μὲν δὴ ἄλλοι 
θεωροὶ ἀπέπλευσαν, αὐτὸς δὲ μικρὸν ἀπεσάλευε τῆς 
γῆς, ἅμα μὲν ὡς δοχοίη τοῖς πολίταις ἕπεσθαι, ἅμα δ᾽ 
ἵνα μὴ πλησίον τῆς Τύρου τοῦ σκάφους ὄντος, χατά- 
4o Quoc γένοιτο μετὰ τὴν ἁρπαγήν. "End δ᾽ ἐγένετο 
χατὰ Σάραπτα χώμην Τυρίων, ἐπὶ θαλάττῃ χειμένην, 
ἐνταῦθα προσπορίζεται λέμόον, δίδωσι δὲ τῷ Ζήνωνι, 
τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ olxír ὃν ἐπὶ τὴν ἁρπαγὴν 


30 


35 


mapegxtudxe, Ὁ δὲ (ἦν γὰρ καὶ ἄλλως εὔρωστος ; 


4s τὸ σῶμα xal φύσει πειρατιχὸς ) ταχὺ μὲν ἐξεῦρε 
ληστὰς ἁλιεῖς ἀπὸ τῆς κώμης ἐκείνης xal δῆτ᾽ ἀπέ-- 
πλευσεν ἐπὶ τὴν Τύρον. "Ἔστι δὲ μικρὸν ἐπίνειον 
Τυρίων, νησίδιον ἀπέχον ὀλίγον τῆς Τύρου (ἹῬοδόπης 
αὐτὸ τάφον οἱ Τύριοι λέγουσιν) ἔνθ᾽ ὁ λέμθος ἐφή- 
80 ὄρευε. , 
]M'. Πρὸ δὲ τῆς πανηγύρεως, ἣν ὃ Καλλισθένης 
[καὶ] προσεδόκα, γίνεται ξὴ τὰ τοῦ ἀετοῦ xal τῶν 
μάντεων᾽ καὶ εἰς τὴν ὑστεραίαν παρεσχευαζόμεθα νύ- 
χτωρ, ὡς θυσόμενοι τῷ θεῷ. — "'oóvov δὲ τὸν Ζύνωνα 


ACHILLIS TATII 


rielas. In snftimentis, casia, thus, crocus : in floribus, 
narcissus, rosa, myrius erant : suavitasque e floribus 
afflata cum suflimentorum odore certabat : sublatusque 
cum aére vapor odores confundebat et ventum suavitate 
complebat. Sedet mult; ac variss victime erant : inter 
quas principem locum Nilotlci boves obtinebant : non so- 
lum autem magnitudine, verum etiam colore animal hu- 
jusmodi prastat. Statura est eximia, cervice crassa, hn- 
meris amplis, ventre magno, cornibus non ut Siculi 
boves depressis, neque ut Cyprii deformibus, sed quz 
' a temporibus alte consurgentia sensim utrinque curvantur 
ita, ut summe illorum partes tantum sibi mutuo appropin- 
quent , quantum principia eorum inter se distant et plenze 
Lun: imaginem propemodum referre videantur : colore 
lali, qualem in Thracils equis Homerus laudat. Incedit 
autem taurus is cervice sublata quasi aliorum se regem 
esse ostendat: Quod si vera sunt quie de Europa tradun- 
lur, in ZEgyptium taurum Jupiter sese commutavit. 

XVI. Eo porro tempore accidit, ut noverca mea in- 
commoda valetudine esset. Leucippe vero morbum cau- 
sata (pactum enim erat inter nos in eundem locum venire 
quum alii exiissent ) domi remansit. Kx quo factum fuit, 
Mt soror mea cum Leucippes matre prodiret. Callistlie- 
nes, qui nondum L:ucippen viderat, quum primum Calligo- 
nem sororem meam obviam habuit, eam Leucippen esse 
credidit : Sostrati enim uxorem probe norat : ac nemine 
appellato , quippe qui aspectu jam captus erat, famulorum 
uni, cui quam maxime fidebat, puellam ostendit, latrones- 
que ad eam rapiendam convocare jubet, rapiendique modum 
prescribit. Celebritas autem instabat, qua virgines omnes 
ad mare profecturas esse audierat. Quze quum loculus 
esset, curandi sacrificii munere neglecto, abiit. 

XVII. Erat ei privata navis : quam priusquam domo 
exiret, prastruxerat, si forte, quod animo jam agita- 
bat, perficere possel. Jam vero alii rei divinze faciendz 
curatores in altum invecti erant : Callisthenes autem non 
admodum a litore abscedebat, simul ut cives suos sequi 
videretur, simui ut ne cum Tyro vicina esset navis, post 
raptum deprehenderetur. Ac quum primum Saraptam , 
Tyriorum vicum , in mari situm pervenit, illic lembum sibi 
acquirit, ac Zenoni tradit : id illi nomen erat, cui rapiendae 
puellae provinciam demandaverat. Is quum alioqui robusto 
esset corpore, piraticamque a teneris facere didicisset, pi- 
ratas in vico illo piscatores confestim invenit, ac Tyrum 
applicuit. Est urbi Tyro proxima parva insula ( Tyria: 
illic naves stationem habent) quam Rlhodopes tumulum 
vocant. Eo in loco lembus in insidiis erat. 

XVII. Antequam autem celebritalis ejus, quam Cal- 
listhenes exspectabat, dies advenisset, quae aquila porten- 
derat el quie divinatores responderant, omnia consecuta 
l sunt, et nos ut postridie deo sacrum faceremus, noctu 





48 ACHILLIS TATiI 


πραττόμενα ἡμῖν" μάλιστα δ᾽, ὅπερ ἦν, ὑποπτεύσας, 
μή τι νύχτωρ ἡμῖν πραχθῇ, διενυχτέρευε μέχρι πόρρω 
τῆς ἑσπέρας, ἀναπετάσας τοῦ δωματίου τὰς θύρας, 
ὥστ᾽ ἔργον ἦν αὐτὸν λαθεῖν. Ὁ οὖν Σάτυρος βουλό- 
μενος αὐτὸν εἰς φιλίαν ἀγαγεῖν, προσέπαιζε πολλάχις 
καὶ χώνωπα ἐχάλει xal ἔσχωπτε τοὔνομα σὺν γέλωτι. 
Καὶ οὗτος εἰδὼς τοῦ Σατύρου τὴν τέχνην, προσεποιεῖτο 
μὲν ἀντιπαίζειν καὶ αὐτὸς, ἐνετίθει δὲ τῇ παιδιᾷ τῆς 
γνώμης τὸ ἄσπονδον. Λέγει δὲ πρὸς αὐτόν "Exi 
χαταμοιχᾷ μου xal τοὔνομα, φέρε σοι μῦθον ἀπὸ 
χώνωπος εἴπω. 

ΚΑ΄. Ὁ λέων κατεμέμφετο τὸν Προμηθέα πολλά-- 
χις, ὅτι μέγαν μὲν αὐτὸν ἔπλασε xal καλὸν καὶ τὴν 
μὲν γένυν ὥπλισε τοῖς ὀδοῦσι, τοὺς δὲ πόδας ἐχράτυνε 
15 τοῖς ὄνυξιν, ἐποίησέ τε τῶν ἄλλων θηρίων δυνατώτερον. 
Ὃ δὲ τοιοῦτος, ἔφασχε, τὸν ἀλεχτρυόνα φοδοῦμαι. 
Καὶ ὁ Προμηθεὺς ἐπιστὰς, ἔφη" Τί με μάτην αἰτιᾶ ; 
τὰ μὲν γὰρ ἐμὰ πάντ᾽ ἔχεις, ὅσα πλάττειν ἠδυνάμην, 
ἡ δὲ σὴ ψυχὴ πρὸς τοῦτο μόνον μαλαχίζεται. ἔἜχλαεν 
οὖν ἑαυτὸν ὁ λέων xai τῆς δειλίας κατεμέμψετο καὶ 
τέλος ἀποθανεῖν ἤθελεν. Οὕτω δὲ γνώμης ἔχων ἐλέ- 
φαντι περιτυγχάνει xal προσαγορεύσας εἱστήχει δια- 
λεγόμενος. Καὶ ὁρῶν διαπαντὸς τὰ ὦτα χινοῦντα, 
Τί πάσχεις; ἔφη, καὶ τί δήποτε οὐξὲ μιχρὸν ἀτρεμεῖ 
25 σου τὸ οὖς; Καὶ ὃ ἐλέφας, κατὰ τύχην παραπτάντος 

αὐτῷ κώνωπος, Ὁρᾷς, ἔφη, τουτὶ τὸ βραχὺ τὸ βομ- 

βοῦν ; ἣν εἰσδύῃ μου τῇ τῆς dxos, δὲῷ, τέθνηκα. Καὶ 

δ λέων, Τί οὖν ἀποθνήσκειν ἔτι, ἔφη, με δεῖ, τοσοῦ- 

τὸν ὄντα καὶ ἐλέφαντος εὐτυχέστερον, ὅσον χρείττων 
30 χώνωπος ἀλεχτρυών; Ὁρᾷς, ὅσον ἰσχύος ὁ χώνωψ 

ἔχει, ὡς καὶ ἐλέφαντα φοθεῖν. ΣΕυνεὶς οὖν ὃ Σάτυρος 
τὸ ὕπουλον αὐτοῦ τῶν λόγων, ἠρέμα μειδιῶν, "Axou- 

Gov χἀμοῦ τινα λόγον, εἶπεν, ἀπὸ χώνωπος καὶ λέον- 

τος, ὃν ἀκήχοά τινος τῶν φιλοσόφων᾽ χαρίζομαι δέ σοι 
85 τοῦ μύθου τὸν ἐλέφαντα. 
KB'. Λέγει τοίνυν χώνωψ ἀλαζών ποτε πρὸς τὸν 
λέοντα: Εἶτα κἀμοῦ βασιλεύειν νομίζεις ὡς xal τῶν 
ἄλλων θηρίων ; ἀλλ᾽ οὔτ᾽ ἐμοῦ καλλίων, οὔτ᾽ ἀλχιμώ- 
τερος ἔφυς, οὔτε μείζων. ᾿Επεὶ τίς σοι πρῶτόν ἐστιν 
40 dx, ; ᾿Αμύσσεις τοῖς ὄνυξι xal δάχνεις τοῖς ὀδοῦσι, 
Ταὐτὰ γὰρ οὐ ποιεῖ μαχομένη γυνή; Ποῖον δὲ μέγεθος 
ἢ κάλλος σε χοσμεῖ; Στέρνον πλατὺ, ὦμοι παχεῖς 
καὶ πολλὴ περὶ τὸν αὐχένα κόμη. ᾿'Γὴν κατόπιν οὖν 
αἰσχύνην οὐχ δρᾷς ; ᾿Εμοὶ δὲ μέγεθος μὲν ὁ ἀὴρ ὅλος, 
ὅσον μοι χαταλαμθάνει τὸ πτερὸν, κάλλος δ᾽ αἵ τῶν 
λειμώνων χόμαι. Αἴ μὲν γάρ εἶσιν ὥσπερ ἐσθῆτες, 
ἃς ὅταν θέλω παῦσαι τὴν πτῆσιν ἐνδύομαι. Τὴν δ᾽ ἀν- 
δρείαν μου μὴ καὶ γελοῖον ἦ καταλέγειν. "Opyavov 
γὰρ ὅλος εἰμὶ πολέμου" μετὰ μὲν σάλπιγγος mapa- 
vo τάττομαι, σάλπιγξ δέ μοι xal βέλος τὸ στόμα" ὥστ᾽ 

εἰμὶ καὶ αὐλητὴς καὶ τοξότης. ᾿Εμαυτοῦ δ᾽ ὀϊστὸς 
καὶ τόξον γίνομαι. ᾿'Γοξεύει γάρ μου διαέριον τὸ πτε- 
ρόν. Ἐμπεσὼν δ' ὡς ἀπὸ βέλους ποιῶ τὸ τραῦμα. 
Ὁ δὲ παταχθεὶς ἐξαίφνης βοᾷ χαὶ τὸν τετρωχότα ζη- 


e 


2 


Li 





procul observare videbatur. Maxime vero, uli revera 
erat, suspicans, ne noctu aliquid tentaremus , ad multam 
noctem cubiculi foribus apertis vigilabat ita , ut eum laterc 
perdifficile esset : quam ob rem Satyrus, hominem ad ami- 
citiam attrabere volens, cum eo spe jocabatur, et cono- 
pem ( qua vox culicem denotat ) appellabat, ejusque 
nomen ridens cavillabatur. 1116 Satyri arte cognita , con- 
tra jocari quidem fingebat, verum infidum animum lusui 
addebat. Itaque ad eum conversus, Agedum, inquit, quo- 
niam nomen meum irrides, fabulam tibi de culice sum 
narraturus. 

XXI. Prometheum leo szpe incusavit, quod, cum se 
magnum et formosum effinxisset, maxillasque dentibus, 
unguibus pedes armavisset, ac feris aliis robustiorem effe- 
cisset, tamen dotibus tot praeditus gallum gallinaceum ti- 
meret. Cui ex improviso adstans Prometheus, Quid te- 
mere, inquit, me accusas? ego, qua prestare potui, 
omnia tibi concessi : verum animus ipse tuus hac una in 
re infirmus est. Quocirca flebat leo, seque timiditatis 
damnaus, mori omnino decreverat. Qua in cojilatione 
dum esset, in elephantem incidit, quocum , post datam sa- 
lutem , in sermonem delapsus , ubi aures perpetuo moven- 
tem illam vidit : Quid hoc , inquit, rei est? cur ne punc- 
tum quidem temporis auribus quietem das ? Tum elephas, 
cujus circum caput culex tum forte volitabat , Bestiolam , 
inquit, hanc susurrantem cernis? Si aures modo meas in- 
grederetur, de me actum esset. Leo vero, Quid me igitur, 
inquit, mori oportet? qui talis sim, tantoque elephante 
beatior quanto culici gallus gallinaceus antecellit. Videsne 
quantum culici roboris insit, ut elephantem eliam ter- 
reat? Satyrus autem doli plenam illius orationem cogno- 
scens leniter arridens, Meam tu quoque , inquit, de culice 
ac leone historiam a philosopho quopiam relatam audi. 
Tibi autem gratificor elephantem fabulce. 

XXII. Confidentim igitur plenus aliquando culex leo- 
nem allocutus, Ergo tu, inquit, mihi etiam, quemadmo- 
dum ceteris animalibus, prepositum te credis, cum ne- 
que pulchrior, neque fortior, neque melior sis. Quod- 
nam enim robur primum tibi est? Tu quidem unguibus 
laceras et dentibus mordes : at eadem muliercula pugnans 
facit. Qui vero magnitudo te ornat, qui pulchritudo? 
Amplum tibi pectus est, lati humeri, collum etiam densis 
inhorrescit pilis : at quanta posteriorum partium turpitudo 
Sit, non vides. Magnitudo mea est aer totus, quantum 
quidem alis circuire possum : pulchritudo pratorum viri- 
ditas, quz vestis etiam loco mihi est, quam, cum a volatu 
quiescere lubet, índuo. Nec vero dictu ridiculum fue- 
rit robur meum : totus enim bellicum instrumentum sum, 
nec sine tuba unquam in pugnam prodeo; mihi os et tuba 
jaculum est, eoque tubicen et jaculator sum.  Sagittam 
quin etíam atque arcum memet facio: per aerem enim 
ala me vibrant. Vibratus ipse, tanquam telum aliquod, 
vulnus infero : quod qui accipit, subitum clamorem eit, 


rÉr- — 


ἐγγὺς γὰρ ἦν) ἄρτι μου χατακλιθέντο, Ἐγὼ μὲν 
τὸν ψόφον ἀκούσας ἀνοιγομένων τῶν θυρῶν, εὐθὺς 

S δ᾽ ἐπὶ τὴν κλίνην Συνεὶς οὖν 

ἃ μοὺς dile καὶ μὰ Vi Baie as li, 


ΩΣ poena pene s δένει 


KA", MX TEM zov μὲν ὑπὸ τοῦ ἰλίγγου κατέπεσεν, 
de Uode rig Κλειὼ χατὰ χόρρης, ὡς de 
Ww δαπίζει xol Fig πμ τῶν τριχῶν, ἅμα πρὸς τὴ 
θυγατέρα di » Ἀπώλεσάς μου αν d 
αἰππη, the d ς. Οἴμοι; Lyeaeln Σὺ μὲν 
ἐν Eolo πολεμεῖς ὑπὲρ ἀλλοτρίων γάμων, ἐν Τύρῳ 
δὲ καταπεπολέμησαι καὶ τῆς θυγατρός σού τις τοὺς 
V» γάμους σεσύληκεν. Οἴμοι δειλαία τοιούτους σου γά- 
μοὺς dente ob προσεδόχων. "Ὄφελον ἔμεινας ἐν 
τ ὄφελον ἔπαθες πολέμου νόμῳ x ὕβριν: 
ὄφελόν σε χἂν pA νικήσας ὕβρισεν' οὐχ εἶχεν ἡ συμ- 
τὰν διὰ τὴν ἀνάγκην ὄνειδος. Νῦν δὲ, κακόδαιμον» 
μι ἀδοξεῖς, ἐν εἷς δυστυχεῖς" ἐπλάνα δέ με xal τὰ τῶν 
ἐνυπνίων φαντάσματα, τὲν δ᾽ ἀληθέστερον ὄνειρον οὔκ 
ἐδιασάμην, Νῦν ἀθλιώτερον ἀνετμήθης τὴν γαστέρα. 
Αὕτη δυστυχεστέρα τῆς μαχαίρας τομὴ, οὐδ᾽ εἶδον τὸν 
ὑβθρίσαντά σε, οὐδ᾽ οἶδά μου τῆς συμφορᾶς τὴν τύχην. 
35 Οἴμοι τῶν καχῶν. Νὴ καὶ δοῦλος ἦν; 

KE, ᾿Εὐάρσησεν οὖν ἢ παρθένος, ὡς ἂν ἐμοῦ ὃια-- 
πεφευγότος καὶ λέγει - Νὴ λοιδόρει μου, μῆτερ, τὴν 
παρθενίαν" οὐδὲν ἔργον μοι πέπρακται 1 τοιούτων 
τῶν (ἄξιον), οὔδ᾽ οἶδα τοῦτον ὅστις ἦν, εἴτε jm, 

30 εἴθ᾽ "Hoc, εἴτε λῃστής. Ἐχείμην δὲ πεφοθημένη 4 
μηδ᾽ ἀναχραγεῖν διὰ τὸν φόδον δυναμένη. Φόδος γὰρ 
ἡλώττης ἐστὶ δεσμός. "Ev οἶδα μόνον, οὐδείς μου τὴν 
παρθενίαν χατήσχυνε. Καταπεσοῦσα οὖν ἡ Πάνθεια 
πάλιν ἔστενεν. Ἡμεῖς δ᾽ ἐσχοποῦμεν, xal) ἑαυτοὺς 

95 γενόμενοι, τί ποιητέον εἴη, χαὶ ἐδόχει χράτιστον εἶναι 
φεύγειν, πρὶν ἠὼς γένηται xal τὸ πᾶν ἡ Kev» βασα- 

γιζομέγη χατείπῃ, 

KG'. Δόξαν "cm οὕτως, εἰχόμεθα ἔργου, σκηψά-- 
urvot πρὸς τὸν θυρωρὸν ἀπιέναι πρὸς ἐρωμένην, χαὶ 

so ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἐργόμελα τὴν Κλεινίου, σαν δὲ λοι- 
πὸν μέσαι νύκτες, ὥστε μόλις ὃ ϑυρωρὸς ἀνέῳξεν ἡμῖν. 
Kai ὁ Κλεινίας, ἐν ὑπερῴῳ γὰρ τὸν θάλαμον da, 
διαλεγομένων ἡμῶν ἀκούσας, χατατρέχει “πεταραγμέ- 
νὸς. Καὶ ἐν τοσούτι» τὴν Κλειὼ κατόπιν δρῶμεν 

ab σπουδῇ θέουσαν' ἦν γὰρ ἀρασμὸν biriogim. ^A μα 
τ᾽ οὖν ὁ Κλεινίας ἤκουσεν ἡμῶν ἃ πεπόνθαμεν χαὶ τῆς 
Kt ἡμεῖς, ὅπως φύγοι καὶ πάλιν ἡμῶν ἢ Κλειὼ 
τί ποιεῖν μέλλομεν, Παρελθόντες γὰρ εἴσω τῶν θυ- 
μῶν, τῷ Κλεινίᾳ διηγούμεθα τὰ γεγονότα καὶ ὅτι 

τὸ φεύγειν διεγνώχαμεν. Λέγει ἢ Κλειώ, Κἀγὼ σὺν 
ὑμῖν" ἣν γὰρ περιμείνω τὴν ἕω, θάνατός uot mpóxet- 
τοι, τῶν βησάνων γλυχύτερος. 

Κι΄. Ὁ οὖν Κλεινίας τῆς χειρός μου λαδόμενος, 


ACHILLIS TATIL 


lecto collocato. Tam vero ego , cardinum strepitu audito, 
statim exsurrexi, hiec autem adstabat lecto, el quo ín pe« 
rieulo versarer intelligens , extra thalamum quam ocyssime 
cucurri et Satyrus trementem perturbatumque me exee- 
pit : ambo deinde per tenebras evadentes, suum quisque 
intra cubiculum se recepit. 

XXIV, Puelle mater verlizine primum correpta deci- 
dit: mox recreata Clioni faciem totis viribus pugnis con- 
ludit : ac snos sibi capillos convellens , unaque ingemis- 
cens, ita filiam allocuta est: Leucippe, tu spes meas 
omnes przecidisti : heu miseram me , o Soslrate : tu Byzan- 
τῇ pro alienis noptiis bellum geris; Tyri autem expugnaris 
ac filie tux muplias nescio quis furatus est. Hei me, 
ὁ Leucippe ! non ego tales nuplias (uas fore ut viderem ex- 
spectabam. Utinam Byzantii remansisses : utinam belli lese 
contumeliam hane passa esses : utinam te vel Thrax aliquis 
hostis victor injuria affecisset :'faceret enim vis illa, ut in- 
forlnnium istud dedecore careret. Nunc (ὁ te infelicem ) 
ejus rei , quie te miseram reddit, ad te. infamia redundat. 
Qui noctarna eliam visa me fefellerunt: neque, quod verius 
erat, insomnium vidi. Nunc cerle crndelem in modum 
dissectus tibi uterus fuit, alune. adeo, ut ne ferro quidem 
crudelius dividi potuerit. Quid, quod neque injuria tibi 
factas auctorem neque calamitatis modum cognovi. O in- 
lortunia, Numquid vero servus isle aliquis fuit δ 

XXV. Tum Leucippe, animo con(irmafo, quod fuga 
elapsus essem, At tu, maler, virginitatem , inquit, meam 
probris incessere noli : neque. enim sermone isto tuo dig- 
nam quicquam admisi, neque illum, quisquis tandem, 
sive deus , sive heros , seu eliam latro fuerit, agnovi. Per- 
territa enim jacebam, ut neque vocem pra timore miltere 
possem : linguze enim vinenlum timor est. Hoc fantum 
scio, virginitatem a nemine meam violatam fuisse. [a- 
que collapsa iterum Panthia ingemiscebal. Interea mos, 
quid fieri a nobis oporleret , soli mente agitabamns : illud- 
que optimum judicatum est, ut priusquam illucescereL, ac 
lormentis coacta Clio rem patefacere, solum verteremus. 

XXVI. Hac sententia comprobata, id jam agebamus 
apnd janitorem mendacio fallentes quasi ad amicas noslras 
ituri essemns : atque ad Cliniam recta pervenimus. — Erat 
dmmmedianos. Ideoque nonnisi difficulter a janitore impe- 
Iravimus, ut fores aperiret. — Clinia, quod ineditiore domus 
parte eubare consuevisse, colloquentes nos audivit, per- 
tnrbatusque omni cum festinatione obviam nobis processi. 
Alque haud ita multo post Clionem impetu currere nos se- 
quentem. videmus, fugere enim ipsa quoque decreverat. 
Eodem igitur tempore Clinia quid nobis evenisset, intellexit. 
Et nos fugam Clionis , Clio autem nostrum consilium cog- 
novit : domum enim ingressi nos primum Clinie, quae acta 
firerant, et quemadmodum e patria excedere statueramus, 
exposuimus. Deinde Clio, Ego quoque, inquit, vobiscum 
una proficiscar. Nam si mansero, quousque illucescat, 
mortem oppelam, qua tormentis mihi dulcior. 

XXVH. Tum Clinia manu prehensum me procul a 








ἀποδημῶν ἔτυχεν b πατὴρ, παρεσκευα- 


εἴ 
τ ν. 'H δ᾽ ἀναστᾶσα, ᾧ 
εἰς τὸν uet εὐθὺς ἐκάθευδεν, "oa 


τὴν τρίτην gre ἔρχεται πρὸς τὸν ϑυρωρόν ain 


χὰς πρόϊμεν lees Λευχίππην τοῦ Σατύρου yetpz- 
γωγοῦντος. Καὶ γὰρ ὁ Κώνωψ, ὅσπερ ἡμῖν ἐφήδρευε, 
χατὰ τύχην, ἐκείνην ἀπεδήμει τὴν ἡμέραν, τῇ δεσποίνῃ 
{τι} διαχονησόμενος. ᾿Ἀνοίγει δὴ τὰς θύρας ὁ Σάτυ- 
30 ρὸς καὶ προήλθομεν" ὡς δὲ παρῆμεν ἐπὶ τὰς πύλας, 
ἐπέδημεν τοῦ ὀχήματος. ἯἮ μεν δ᾽ οἱ πάντες ἔξ, 
ἡμεῖς χαὶ ὁ Κλεινίας καὶ δύο δεράποντες αὐτοῦ, 
᾿Ἐπελαύνομεν οὖν τὴν ἐπὶ Σιξῶνα καὶ περὶ μοίρας τῆς 
γυχτὸς δύο πορῆμεν ἐπὶ τὴν πόλιν χαὶ εὐθὺς ἐπὶ Βη- 
35 ρυτὸν τὸν δρόμον ἐποιούμεθα, νομίζοντες εὑρήσειν ἐχεῖ 
ναῦν ἐφορμοῦσαν καὶ οὖκ ἠτυχήσαμεν. Ὡς γὰρ 
- ἐπὶ τοῦ δηρυτίων λιμένος ἤλθομεν, ἀναγόμενον σχώ- 
soc εὕρομεν, ἄρτι τὰ πρυμνήσια μέλλον ἀπολύειν, 
Μηδὲν οὖν ἐρωτήσαντες ποῖ πλεῖ, μετεσχευαζόμεθα 
ao ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἐκ τῆς γῆς, καὶ ἦν ὁ χἀιρὸς μιχρὸν 
ἄνω τῆς ἕω, Ἔπλει δὲ τὸ πλοῖον εἰς Ἀλεξάνδρειαν, 
τὴν μεγάλην τοῦ Νείλου πόλιν. 
AB'. "Ἔχαιρον τὸ πρῶτον, ὁρῶν τὴν θάλασσαν, 
οὕπω πελαγίζοντος τοῦ σκάφους ἀλλ' ἐπὶ τοῖς λιμέσιν 
4υ ἐπυγουμένου. “Ὡς δ᾽ ἔδοξεν οὔριον εἶναι πρὸς dva- 
γωγὴν τὸ πνεῦμα, θόρυδος ἦν πολὺς χατὰ τὸ σκάφος, 
τῶν ναυτῶν διαθεόντων, τοῦ χυδερνήτου κελεύοντος, 
ξλχομένων τῶν κάλων " ἢ χεραΐα περιήγετο, τὸ ἱστίον 
χαθίετο, ἢ ναῦς ἀπεσαλεύετο, τὰς ἀγκύρας ἀνέσπων, 
τῦ 6 λιμὴν κατελείπετο" τὴν γῆν ἑωρῶμεν ἀπὸ τῆς νηὸς 
“κατὰ μικρὸν ἀναχωροῦσαν, ὡς αὐτὴν πλέουσαν" παια-- 
γισμὸς ἦν χαὶ πολλή τις εὐχὴ, θεοὺς σωτῆρας καλοῦν- 
τες, εὐφημοῦντες αἴσιον τὸν πλοῦν γενέσθαι’ τὸ πνεῦμα 


- ACHILLIS TATII 


rint, suo ipsorum mole magis ingravescunt. — His molestiis 
confliclatà. Leucippe , animam despondebat. 

XXX. Inlerea Salyrum ad eam, an fugere vellet, 
seiscitatum misi, — Quar sermonem illius antevertens , Per 
externos, inquit, alque indigenas deos, quieso, e malris 
oculis ereptam, quo vullis, abducite : nam si me relicta 
discesserilis, laqueo mihimet animam intereladam. Qua 
cum mihi relata fuerunt, magna ex parte animi mei ino- 
lestiam abslerserunt.  Biduum ilaque commorati , siqui- 
dem domo aberat pater, quae ad fogam opus erant, paravi- 
mus. 

XXXI. Ejus autem potionis, qua Comops eonsopilus 
fnerat, reliquum Salyrus cum asservasset, id, dum nobis 
ministrat, postremo in poculo Panthie clam miscuit. 
Quamobrem illa, surgens, summ se intra cubiculum con- 
tulit, statimque dormitare empit. — Erat virgini alia etiam 
cubienlaria : cui eum potionis ejusdem Satyrus partem 
dedisset (illam enim, ex quo thalamo praefecta fuit, ada- 
mare finxerat) ad janitorem ad tertiam jannam venit, 
eumque medicamento eodem dormire compulit. Interea. 
currus instructus a Clinia ante portas nos praestolabatur, 
qui jam nos antevertit in ipso exspectans. Posteaquam 
sopiti ommes jacuerunt, circiter primam noctis vigiliam 
summo cur silentio processimus,, Satyro Leucippen manu 
ducente : forte enim eo die Conops , quí nos observare con- 
sueverat, herae aliquid ministraturus domo abscesserat. 
Aperta igitur a. Satyro janua, exiimus : ubi ad portas ve- 
nimus, vehicalum numero sex, ego scilicet, Lencippe, Sa- 
iyrus, Clinia, et famuli Clinie duo, conscendimus, ac 
Sidonem cursum direximns, noctisque parte allera exacta, 
eam ad urbem, mox Berylum, pervenimus, navem illic 
aliquam soluturam invenire credentes, Neque nos opinio 
fefellit; nam simolae Berytiorum portum intravimus , 
navem que deducebatur, jamjam soluturam retinaeula 
comperimus , in eamque prins, quam , quo eursum fene- 
ret, sciscitaremur, nostra omnia contulimus , tempus erat 
paulo anté lucem : Alexandriam, Nili urbem magnam , 
petebat navigium. 

XXXH. Ibi vero ego mare lunc. primum adspiciens, 
gaudio exsultabam, nondum abrepta in altum sed. in porin 
adhuc quiescente nave. Postea vero, quam idoneus ad 
exeundum ventus flare visus est, ingens in nave discurren- 
tium nautarum, attractorum rudeatum , gubernatoris hor- 
tantis strepitus exortus : antenna obversa, velum pansum, 
navis iu allum abrepta , sublatze anchorze, portus relictus 
est, terra a nave, quasi ipsa navigare, recedere paulatim 
videbatur. bi tum plausus excitatus, multzeque deos 
Servatores vocantium et lingua faventium quo prospera πᾶν 


E 


7 


I 


[ 


e 


Ὁ 


v 


54 


εἴποι νῦν 7j τότε, ὡς χοινωνὸν ἔρωτος εὑρών. Οὐχ oia 
γὰρ πῶς ἐπιχωριάζει νῦν ὁ εἷς τοὺς ἄρρενας ἔρως. Οὐ 
γὰρ πολὺ ἄμεινον, ὃ Μενέλαος ἔψη, τοῦτ᾽ ἐχείνου: 
Καὶ γὰρ ἁπλούστεροι παῖδες γυναικῶν χαὶ τὸ κάλλος 
αὐτοῖς δριμύτερον εἰς ἡδονήν. Πῶς δριμύτερον, ἔφην, 
6 τι παρακῦψαν μόνον οἴχεται καὶ οὐχ ἀπολαῦσαι 
δίδωσι τῷ φιλοῦντι, ἀλλ᾽ ἔοιχε τῷ τοῦ ᾿Γαντάλου πώ- 
ματι; Πολλάχις γὰρ ἐν ᾧ πίνεται πέφευγε καὶ ἀπῆλ- 
θεν ὁ ἐραστὴς οὐχ εὑρὼν πιεῖν" τὸ δ᾽ ἔτι πινόμενον 
ἁρπάζεται πρὶν ἂν ὁ πίνων κορεσθῇ. Καὶ οὐχ ἔστιν 
ἀπὸ παιδὸς ἀπελθεῖν ἐραστὴν ἄλυπον ἔχοντα τὴν ἧδο- 
νήν" καταλείπει γὰρ ἔτι διψῶντα. 

AG'. Καὶ ὃ Μενέλαος, ᾿Αγνοεῖς , ó Κλειτοφῶν, 
ἔφη, τὸ χεφάλαιον τῆς ἡδονῆς. Ποθεινὸν γὰρ ἀεὶ τὸ 
ἀκόρεστον, Τὸ μὲν γὰρ εἷς χρῆσιν χρονιώτερον, τῷ 
κόρῳ μαραίνει τὸ τερπνόν " τὸ δ᾽ ἁρπαζόμενον καινόν 
ἐστιν ἀεὶ καὶ μᾶλλον ἀνθεῖ. Οὐ γὰρ γεγηραχυῖαν 
ἔχει τὴν ἡδονήν, Καὶ τοῖς ἄλλοις ὅσον ἐλαττοῦται τῷ 
χρόνῳ,, τοσοῦτον εἰς μέγεθος ἐκτείνεται πόθῳ. Καὶ 
τὸ ῥόδον διὰ τοῦτο τῶν ἄλλων εὐμορφότερόν ἐστι φυ- 
τῶν, ὅτι τὸ χάλλος αὐτοῦ φεύγει ταχύ. Δύο γὰρ ἐγὼ 
νομίζω κατ᾽ ἀνθρώπους χάλλη πλανᾶσθαι, τὸ μὲν οὐ- 
ράνιον, τὸ δὲ πάνδημον, ὥσπερ τοῦ κάλλους οἵ χορηγοὶ 
θεαί, ᾿Αλλὰ τὸ μὲν οὐράνιον ἄχθεται θνητῷ χάλλει 
δεδεμένον καὶ ζητεῖ πρὸς οὐρανὸν ταχὺ φεύγειν " τὸ δὲ 
πάνδημον ἔρριπται χάτω xal ἐγχρονίζει περὶ τοῖς 


σώμασιν. Εἰ δὲ καὶ ποιητὴν δεῖ λαθεῖν μάρτυρα 


τῆς οὐρανίας τοῦ χάλλους ἀνόδον, ἄχουσον Ὁμήρου," 


λέγοντος, 


Τὸν καὶ ἀνηρείψαντο θεοὶ Διὶ οἰνοχοεύειν 
Κάλλεος εἵνεχα οἷο, tv' ἀθανάτοισι μετείη. 


Οὐδεμία δ᾽ ἀνέθη ποτὲ εἰς οὐρανὸν διὰ κάλλος γυνή. 
Καὶ γὰρ γυναιξὶ χεκοινώνηχεν ὁ Ζεύς. ᾿Αλλ᾽ Ἀ)χμή- 
νην μὲν ἔχει πένθος xal φυγή" Δανάην δὲ λάρναξ xai 
θάλασσα" Σεμέλη δὲ πυρὸς γέγονε τροφή. "Av δὲ 
μειρακίου Φρυγὸς ἐρασθῇ,, τὸν οὐρανὸν αὐτῷ δίδωσιν, 
ἵνα xot συνοιχῇ καὶ οἰνοχόον ἔχη τοῦ νέχταρος" $; δὲ 
πρότερον διάχονος τῆς τιμῆς ἐξέωσται, την γὰρ, οἷ- 
μαι, γυνή. 

AZ'. Ὑπολαδὼν οὖν ἐγὼ, Καὶ μὴν οὐράνιον, 
ἔφην, ἔοικεν (μᾶλλον) εἶναι τὸ τῶν γυναικῶν (κάλλος), 
ὅσον μὴ ταχὺ φθείρεται " ἐγγὺς γὰρ τοῦ θείου τὸ ἄφθαρ- 
τον. Τὸ δὲ χινούμενον ἐν φθορᾷ θνητὴν φύσιν μιμού- 
μενον, οὖκ οὐράνιόν ἐστιν ἀλλὰ πάνδημον. Ἠράσθη 
μειρακίου Φρυγὸς, ἀνήγαγεν εἷς οὐρανὸν τὸν Φρύγα" 
πὸ δὲ κάλλος τῶν γυναικῶν αὐτὸν τὸν Δία χατήγαγεν 
ἐξ οὐρανοῦ. Διὰ γυναῖκά ποτε Ζεὺς ἐμυχήσατο" διὰ 
quyaixá ποτε Σάτυρος ὠρχήσατο, καὶ χρυσὸν πεποίη- 
xtv ἑαυτὸν ἄλλῃ γυναιχί, Οἰνοχοεέτω μὲν Γανυμή- 
Zac , μετὰ δὲ τῶν θεῶν "Moa πινέτω, ἵν᾽ ἔχη μειράχιον 
διάκονον γυνή. ᾿Ελεῶ δ᾽ αὐτοῦ χαὶ τὴν ἁρπαγήν. 
θρνις ἐπ᾽ αὐτὸν χατέδη ὠμηστὴς, 6 δ᾽ ἀνάρπαστος 
γενόμενος ὑδρίζεται, καὶ ἔοικε τυραννουμένῳ καὶ τὸ 





ACHILLIS TATII 


facilius dicet quod amoris socium invenit. Quid antem 
in causa sit, quamobrem tam multi puerorum amoribus 
delectentur, ipse sane non video. Tum Menelaus, Au non 
hic, inquit, muliebri longe praestantior est ? Mulieribus 
enim simpliciores pueri sunt, eorumque forma ad moven- 
dos jucunditate sensus vehemenlior. At quo pacto, in- 
quam ego, vehementior? An quia, simul atque apparuit, 
evanescit, nec amanti sui perfruendz polestatem facit, - 
sed Tantali poculo similis videtur ? Saepe enim etiam inter 
bibendum avolat , amansque nihil, quod hauriat , amplius 
inveniens, abit, atque id eliam quod jam haustum est, 
prius eripitur, quam qui bibit, exsaturetur. Quid, quod 
fieri nequit, a puero amans ut discedat , quin moerore de- 
libutam voluptatem sentiat; utpote qui sitiens adhuc de- 
seratur. 

XXXVI. Tum Menelaus, At tu, inquit, nescis, o 
Clitophon, quid in voluptate summum sit. Illud quidem 
Cerle optandum est semper, quod nullam satietatem ha- 
bet. Nam qua ad fruendum nobis diulurniora sunt, ea 
delectationem satietatis fastidio tollunt, que vero eripiun- 
lur nonnunquam, recentia semper fiunt et majus florent : 
eorum enim voluptas nunquam senescit : sed quantum iis 
temporis brevitate demitur, tantum desiderii magnitudine 
ascedil : proptereaque plantis aliis rosa formosior judicatur, 
quod pulchritudo ejus brevi deflorescit. Sane vero duas 
ego inter mortales pulchritudines vagari censeo , ccelestem 
alteram, alteram vulgarem : quae quasi forme largitrices 
dea sunt. Corlestis mortali forme adjungi moleste fert, 
coque ad colum quamprimum evolare nilitur, vulgaris 
humi serpit, corporibusque adhzeret. Quod si pulchritudi- 
nis ad coelum volantis testem poetam adhibere oporteat, 
Horueri versus hosce audi : 


Hunc dii rapuere, pincerna ut Jovi esset , 
€» ejus formam, ut ageret setatem cum diis. 


Nulla vero inulier pulchritudinis gratia in. celum unquam 
ascendit, quamvis cum mulieribus consueverit Jupiter : 
sed Alcmenam luctus tenet et fuga : Danaen arca ct mare : 
Semelen ignis absumpsit : quum autein Phrygii adolescenlis 
amore captus esset, in celum eum sustulit, quo el una 
secum habitaret et nectar misceret , priore administratrice, 
mulierem enim fuisse puto , honore privata. . 


XXXVII. Tum ego, sermone arreplo, atqui coeleste, 
inquam, mulierum genus mili csse videtur, ca potissimum 
ralione, quod earum forma non admoduin cito interit. 
Prope enim ad divinitatem accedit , quod ab interitu longe 
abest. Contra, non co-leste, sed terrenum vocari debet, 
quidquid interitui proximum est, dum mortalein imitatur 
naturam. Phrygium quidem adolescentem dilexit Jupiter, 
atque in ccelum sustulit : sed idem etiam de celo a mu- 
liebri forma detracetus est : saneque mulieris causa quon- 
dam mugivit. Ob mulierem sallavit Satyrus, atque in 
aurum se convertit alius mulieris causa. Misceal sane 
diis vinum Ganymedes , dum cum iis Juso quoque ac- 
cumbat, quo eliam mulier adolescentem habeat admiuistra- 
torem. Me vero raptus quoque illius miseret : crudivora 
enim avis eum rapuit : contumeliaque affecit non admo- 
dum ab ea diversa, quam tyrannide oppressi perpcliuptur : 





56 ACHILLIS TATII 


οὐχ ἔχουσιν αἰσχύνην αἱ περιπλοκαὶ xat οὐ μαλθάσσει 
- τὰς ἐν ᾿Αφροδίτη περιπλοχὰς ὑγρότητι σαρχῶν, ἀλλ᾽ 
ἀντιτυπεῖ προσάλληλα τὰ σώματα χαὶ περὶ τῆς $8o- 
v, ἀθλεῖ. Τὰ δὲ φιλήματα σοφίαν μὲν οὐχ ἔχει γυ- 
5 ναικείαν, οὐδὲ μαγγανεύει τοῖς χείλεσιν εἶναι μωρὰν 
ἀπάτην, ὡς δ᾽ οἶδε φιλεῖ, xal οὐχ ἔστι τέχνης ἀλλὰ 
τῆς φύσεως τὰ φιλήματα. Αὕτη δὲ παιδὸς φιλήματος 
εἰχὼν,, εἰ νέκταρ ἐπήγνυτο xoi χεῖλος ἐγίνετο, τοιαῦτ᾽ 
ἂν ἔσχες τὰ φιλήματα. Φιλῶν δ᾽ οὐκ ἂν ἔχοις χό- 
10 pov, ἀλλ᾽ ὅσον ἐμφορῇ, διψῆς ἔτι φιλεῖν, καὶ οὐχ ἂν 
ἀποσπάσειας τὸ στόμα, μέχρις ἂν b! ἡδονῆς ἐκφύγης 
τὰ φιλήματα. 


AOrOZ TPITOX. 


"Toitrv δ᾽ ἡμέραν πλεόντων ἡμῶν, ἐξ αἰθρίας πολλῆς 
αἰφνίδιον ἀχλὺς περιχεῖται καὶ τῆς ἡμέρας ἀπωλώ- 
15 λει τὸ φῶς" ἐγείρεται δὲ κάτωθεν ἄνεμος ἐκ τῆς θα- 
λάσσης κατὰ πρόσωπον τῆς νηὸς, xal 6 χυθδερνήτης 
περιάγειν ἐκέλευσε τὴν χεραίαν. Καὶ σπουδῇ πε- 
ριῆγον οἱ ναῦται, πῇ μὲν τὴν ὀθόνην ἐπὶ θάτερα συ- 
νάγοντες ἄνω τοῦ χέρως βίᾳ, (τὸ γὰρ πνεῦμα σφο- 
20 δρότερον ἐμπεσὸν ἀνθέλχειν οὐχ ἐπέτρεπε) πῇ δὲ πρὸς 
άτερον μέρος, φυλάττοντες τοῦ πρόσθεν μέτρου, καθ᾽ 

ὃ συνέδαινεν οὔριον εἶναι τῇ περιαγωγῇ τὸ πνεῦμα. 
Κλίνεται δὲ χοῖλον τοιχίσαν τὸ σχάφος xai ἐπὶ θά- 
πέρα μετεωρίζεται xxl πάντη πρηνὲς ἦν, xai ἐδόκει 

2» τοῖς πολλοῖς ἡμῶν ἀεὶ περιτραπήσεσθαι καθάπαξ 
ἐμπίπτοντος τοῦ πνεύματος. Μετεσχευαζόμεθα οὖν 
ἅπαντες εἰς τὰ μετέωρα τῆς νηὸς, ὅπως τὸ μὲν βαπτι- 
ζύμενον τῆς νυὸς ἀναχουφίσαιμεν, τὸ δὲ τῇ προσθήχῃ 
βιασάμενοι κατὰ μικρὸν, χαθέλοιμεν εἷς τὸ ἀντίρρο- 

30 πον. Πλέον δ᾽ ἠνύομεν οὐδέν - ἀνέφερε γὰρ ἡμᾶς 
μᾶλλον χορυφούμενον τὸ ἔδαφος τῆς νηὸς, ἣ πρὸς 
ἡμῶν χκατεδιθάζετο. Καὶ χρόνον μέν τινα διαταλαν - 
τουμένην οὕτω τὴν ναῦν τοῖς χύμασιν ἐπαλαίουεν εἰς 
τὸ ἀντίρροπον χαθελεῖν- αἰφνίδιον δὲ μεταδάλλεται τὸ 

35 πνεῦμα ἐπὶ θάτερα τῆς νηὸς xal μιχροῦ βαπτίζεται 
τὸ σχάφος, τοῦ μὲν τέως εἰς κῦμα χλιθέντος, ἀναθο- 
ρόντος ὀξεία ῥοπῇ, θατέρου δὲ,  ἠωρεῖτο, καταρρα- 
γέντος εἰς τὴν θάλατταν. Κωχυτὸς οὖν αἴρεται μέγας 
ἐκ τῆς νεὼς, xal μετοιχία πάλιν xol δρόμος μετὰ 

49 βοῆς ἐπὶ τὰς ἀρχαίας ἕδρας. Καὶ τρίτον καὶ τέταρτον 
χαὶ πολλάκις τὸ αὐτὸ πάσχοντες χοινὴν ταύτην εἴχο- 
μὲν τῷ σχάφει τὴν πλάνην. Πρὶν μὲν γὰρ μετα- 
σχευάσασθαι τὸ πρῶτον, δίαυλος ἡμᾶς διαλαμβάνει 
δεύτερος. 

45 Β΄. Σκχευοφοροῦντες οὖν χατὰ τὴν ναῦν διὰ πάσης 
ἡμέρας, δολιχόν τινα τοῦτον δρόμον μυρίον ἐπονοῦμεν, 
δεὶ τὸν θάνατον προσδοχῶντες. Καὶ ἦν, ὡς εἰκὸς, οὐ 
μακράν. Περὶ γὰρ μεσημῤρίαν δείλην ὁ μὲν ἥλιος τέ- 
λεον ἁρπάζεται, ἑωρῶμεν δ᾽ ἑαυτοὺς ὡς ἐν σελήνη. 








certare, palamque, ac sine rubore amplecti licet : ncque 
ulla est carnis teneritas, qnae complexuum tactioni cedat : 
sed corpora sibi mutuo resistuut, ac de voluptate conten- 
dunt. Basia quoque muliebrem illam diligentiam minime 
sapiunt, nec stulto errore labris illito decipiunt. Puer, 
quemadmodum quidem novit, suavia dat, jam non ab arte 
aliqua, sed a natura ipsa proficiscentia. Saneque basii 
puerilis imago cjusmodi est, ut si quis concretum atque 
in labra commutatum nectar oscularetur. Ex quo fieri 
nequit, ut aliqua basiandi fibi satietas oriatur : qui 
immo quo plus haurias, hoe vehementiore siti labores : 
neque os inde abstrahere possis, donec pra voluptate ba- 
sia ipse refugias. 








LIBER TERTIUS. 


Tertio die quium serenissimo celo navis cursum tenerct, 
oborta: improviso tenebrae et diei lux periit, ventusque ab 
iino iari navi adversus exortus est... Quamobrem guber- 
nator antennam obverti jussit. Itaque nauta confestim 
fecerunt, collecto per vim ab altera tantum parte velo : 
nam quum vehementius flaret ventus , impedimentoque es- 
set, quo minus ab altera contrahi posset, illud eo statu, 
quo prius fuerat, relinquere coacti sunt, — Ex quo accidit, 
ut major ca obversione ventus ingrueret. Jam navis pars 
altera deprimebatur, altera elevabatur, ita ut praeceps 
omnino ageretur, et nostrum plerique semel incidente vento 
semper illam circumactum iri censerent. — Ad altiorem om- 
nes navis partem itaque adscendimus , simul ut demersam 
aliam allevaremus, simul ut aequaliter distributo onere 
Sed lioc frustra fuit. 


enim abfuit, ut navis a nobis fundus deprimerelur, ut ab 


tota. :equalis ferretur. Tantum 


eo ipsi magis etiam atlolleremur. Nos quidem fluctuantem 
navem zquilibrem aliquamdiu tenere conati fuimus, ve- 
rum in alteram ejus partem mutatus improviso ventus 
incubuit : parumque abfuit , quin eam demergeret , depres- 
sam scilicet antea partem magno impetu sustollendo, ct 
sublatam deprimendo. Quocirca ingens in nave luctus 
obortus est, omnesque priorem ad locum, non sine cursu 
et clamore redire cogebamur ; ac deinceps tertio el quarto, 
ac spius etiam eundem casum experti, eodem cum nave 
errore ducebamur : prius enim quam primum cursum con- 
fecissemus , nos secundus excipiebat. 

M. Comportantes igitur totum diem in nave sarcinas, 
hoc curriculum millies, quasi duplex uno cursu stadium 
curreremus, confecimus, mortem semper exspectantes : 
quie sane, uli credi par est , non longe aberat. Nam post 
meridiem sol nobis omnino ereptus fuit . nequealter alterum 


58 ACHILLIS TATII 


δὲ σκυτάλαις καὶ χώπαις ἅμα τῷ πηδήματι τὰς πληγὰς 
κατέφερον. Οἱ δὲ καὶ dxpou ψαύοντες τοῦ σχάφους 
ἐξωλίσθανον ἔνιοι δὲ xal ἐπιβαίνοντες τοῖς ἐπὶ τῆς 
ἐφολχίδος ἤδη διεπάλαιον " φιλί ίας γὰρ 3 αἰδοῦς οὐχ ἔτι 
θεσμὸς ἦν, ἀλλὰ τὸ οἰκεῖον ἕκαστος σχοπῶν ἀσφαλὲς, 
τὸ πρὸς τοὺς ἑτέρους εὔγνωμον οὐκ ἐλογίζετο. Οὕτως 
οἱ hane χίνδυνοι xai τοὺς τῆς φιλίας À λύουσι νόμους. 
Ἔνθα δή τις ἀπὸ τῆς νεὼς νεανίσχος εὔρωστος 
"ria τοῦ χάλω καὶ ἐφέλχεται τὴν ἐφολχίδα 
xai ἦν ἐγγὺς ἤδη τοῦ σχάφους " ηὐτρεπίζετο δ' ἕκαστος, 
ὡς, εἰ πελάσειε, πηξήσων ἐς αὐτήν. Καὶ δύο μὲν ἢ 
τρεῖς ηὐτύχησαν οὐχ ἀναιμωτὶ, πολλοὶ δ᾽ ἀποπηδᾶν 
πειρώμενοι, ἐξεκυλίσθησαν τῆς νεὼς κατὰ τῆς θαλάσ-- 
σης. logi χὺ" γὰρ τὴν ἐφολχίδα ἀπολύσαντες. οἱ ναῦται, 
15 πελέκει χόψαντες τὸν χάλων, τὸν πλοῦν εἶχον, ἔνθα 
αὐτοὺς ἦγε τὸ πνεῦμα" οἱ δ᾽ ἐπὶ τῆς νεὼς ἐπειρῶντο 
καταδῦναι τὴν ἐφολχίδλ, ᾿Γὸ δὲ σχάφος ἐχυδίστα περὶ 
τοῖς χύμασιν ὀρχούμενον, λανθάνει δὲ προσενεχθὲν ὑφά- 
λῳ πέτρᾳ καὶ ῥήγνυται πᾶν. ᾿Ἀπωσθείσης δὲ τῆς 
νεὼς, 6 ἱστὸς ἐπὶ θάτερα πεσὼν τὸ μέν τὸ χατέχλασε, τὸ 
δέ τι κατέδυσεν αὐτῆς. Ὁπόσοι μὲν οὖν παραχρῆμα 
τῆς ἅλμης πιόντες κατεσχέθησαν, οὗτοι μετριωτέραν 
ὡς ἐν χαχοῖς ἔσχον τὴν συμφορὰν, οὐχ ἐνδιατρίψαντες 
τῷ τοῦ θανάτου φόδῳ. Ὁ γὰρ ἐν θαλάττῃ θάνατος 
βραδὺς προαναιρεῖ πρὸ τοῦ παθεῖν. ὋὉ γὰρ ὀφθαλμὸς 
πελάγους γεμισθεὶς ἀόριστον ἐχτείνει τὸν φόθον, ὡς καὶ 
διὰ τούτων θάνατον δυστυχεῖν πλείονα. Ὅσον γὰρ τῆς 
θαλάσσης τὸ μέγεθος, τοσοῦτος xal ὃ τοῦ θανάτου φόύος. 
"Evtot δὲ κολυμδᾶν πειρώμενοι, προσραγέντες ὑπὸ τοῦ 
a» χύματος τῇ πέτρᾳ διεφθείροντο " πολλοὶ δὲ xal ξύλοις 
ἀπερρωγόσι συμπεσόντες ἐπείροντο δίκην ἰχθύων οἱ δὲ 
καὶ ἡμιθνῆτες ἐνήχοντο. 
Ε΄. Ἐπεὶ οὖν τὸ πλοῖον διελύθη, δαίυων τις ἀγα-- 
Ὀὺς περιέσωσεν ἡμῖν τῆς πρῴρας μέρος, ἔνθα mepixa.- 
35 θίσαντες, ἐγώ τε καὶ dj Λευχίππη,, κατὰ ῥοῦν ἐφερό- 
μεθα τῆς θαλάσσης" ὁ δὲ Μενέλαος xal 6 Σάτυρος σὺν 
ἄλλοις τῶν πλωτήρων ἐπιτυχόντες τοῦ ἱστοῦ καὶ ἐπι- 
πεσόντες ἐνήχοντο. Πλησίον δὲ xai τὸν Κλεινίαν ἕω- 
ρῶμεν περινηχόμενον τῇ χεραίᾳ xal ταύτην ἠχούσαμεν 
αὐτοῦ τὲν βοήν: Ἔχου τοῦ ξύλου, Κλειτοφῶν" ἅμα 
δὲ λέγοντα χῦμα ἐπεχάλυπτε χατόπιν καὶ ἡμεῖς 
ἐκωχύσαμεν. Κατὰ ταὐτὸ xai ἡμῖν ἐπεφέρετο χῦμα᾽ 
ἀλλὰ τύχη τινὶ πλησίον γενόμενον ἣμῶν χάτωνθεν πα- 
ῥατρέχει, ὥστε μόνον ὑψούμενον. μετέωρον τὸ ξύλον 
40 χατὰ τὸν sut. τοῦ χύματος xai τὸν Κλεινίαν ἰδεῖν 
αὖθις. Ἀνοιμώξας οὖν, ᾿Ελέησον, ἔφην, δέσποτα Πό- 
σειδον καὶ σπεῖσαι πρὸς τὰ τῆς ναυαγίας σου λείψανα. 
Πολλοὺς ἤδη τῷ φόδῳ θανάτους ὑπεμείναμεν" εἰ δ᾽ 
ἡμᾶς ἀποχτεῖναι θέλεις, μὴ διαστήσῃς ἡμῶν τὴν τε- 
λευτήν" ἕν ἡμᾶς χῦμα χαλυψάτω. ΕἾ δὲ xai θηρίων 
ἡμᾶς βορὰν πέπρωται γενέσθαι, εἷς ἡμᾶς ἰχθὺς ἀναλω- 
σάτω, μία γαστὴρ χωρησάτω, ἵνα καὶ ἐν ἰχθύσι χοινῇ 
ταγῶμεν. Μετὰ μιχρὸν δὲ τῆς εὐχῆς τὸ πολὺ τοῦ 
πνεύματος περιεπέπαυτο, τὸ δ᾽ ἄγριον ἐστόρεστο τοῦ 


σ 


LL 


2 


e 


4 


El 





siliendum plagas referebant. Alii vix scaphzee summum 
attingentes corruebant. Nonnulli etiam ingressi, cum iis 
qui in scapha erant lucfabantur : amicitize enim atque pu- 
doris lex omnis sublata fuerat, ac su; quisque saluti in- 
tentus benevolentiam erga reliquos contemnebat. Ita pe- 
riculorum magnitudo vel amicitiae leges solvit. 

]V. Interea vectorum unus, juvenis robustus , arrepto 
fune, scapham prope navem pene pertraxerat, paratique alii 
omnes exspectabant, ut in eam, simulatque appropinquas- 
set, transilirent : ac duobus tantum tribusve contigit, non 
famen sine sanguine , mulli alii hoc idem conati, e nave 
im 1nare deturbati fnerumt: nautee enim, preeciso statim 
securibus fune, scapliam solverunt , ac quo ventus voluit , 
navigabant, vectoribus eam mergere conantibus. Navis 
autem ipsa undis jactata in gyrum agebatur, ac tandem ad 
aquis contectum saxum imprudenter delata, frangitur tota : 
deirusa autem nave malus alteram in partem collabens 
partem quamdam frangit, partem vero submergit. Sane 
quotquot epota maris aqua confestim obierunt, cum iis, 
ut tunc res erat, mitius actum fuit, quippe in mortis metu 
non admodum diu immoratis. Procrastinans enim in 
mari mors prius interimit, quam sentiatur. Nam oculi, 
maris pleni, metum afferunt, nullis terminis circumscri- 
ptum : eoque miserior est mors. Quanta enim maris es$ 
amplitudo, tantus etiam mortis est pavor. Quidam ena- 
tare conati, ab unda saxo allisi perierunt. Multi disjectas 
navis tabulas nacti piscium more nabant. — Nonnulli se- 
mimortui ferebantur. 

V. Fracía eo pacto nave, pror partem bonus qui- 
dam genius nobis conservavit : in qua sedentes ego εἰ Leu- 
cippe, secundum maris sestum vehebamur. Menelaus et 
Satyrus, aliique vectores quum in malum incidissent, eo 
apprehenso nafabant. Clinlam vero circum antennam 
nantem non procul aspeximus, atque audivimus etiam 
hanc illius vocem : Clitophon lignum tene : intereaque 
superveniens a tergo fluctus Joquentem , qua sane res Ja- 
crymas nobis excussit, primum adobruit : deinde nobis 
etiam incubuit : sed fato quodam propior factus infra nos 
praeterlapsus est ita, ut lignum tantummodo alte sublatum 
in ipso fluctus summo et Cliniam rursus videremus. Mul- 
tis itaque cum lacrymis ego, Domine, inquam, Neptune, 
miserere, ac naufragii reliquiis parce : unus ipse metus 
multas nobis mortes attulit. Aut si tibi omnino in animo 
est ut pereamus, ne nostram mortem dividas : sed idem fac 
tit nos fluctus absorbeat : sin vero fata. etiam volunt, ut 
belluarum esca simus, unus tantum nos piscis deglutiat , 
una tantum nos alvus hauriat : ut codem ἃ piscibus etiam 
vorati sepulcro condamur. Paulo post, quam has preces 
efiudi, venti vis undique sedata csl, fluctusque subside. 














n £ τῆς 
Μεταξὺ s ς ς [2 


νὸν καὶ πέδιλον περὶ τὼ πόδε πλησίον τοῦ πτεροῦ" 
δ' αὐτοῦ τὴν χεφαλὴν καλύπτει" 6 πῖλος δ᾽ ὕπῃ- 
νίττετο τὴν “δος κυνέην" τῇ an A Teri 


T6 Ἢ δ᾽ ἐστὶ φοβερὰ xal ἐν τοῖς χρώμασι" τοὺς ὀφθαλ-- 
μοὺς ἐξεπέτασεν, ἔφριξε τὰς τρίγας τῶν κροτά- 
gue. ἤγειρε τοὺς ὡράχοντας- οὕτως ἀπειλεῖ χὰν τῇ 

onn. Ὅπλον μὲν τοῦτο τῇ λαιᾷ τῷ Περσεῖ- 
εὐ δὲ xal τὴν δεξιὰν διφυεῖ σιδήρῳ, εἷς δρέπα- 

30 vov xal ξίφος ἐσχισμένῳ. Ἄρχεται μὲν γὰρ ἢ κώπη 
κάτωθεν ἀμφοῖν ἐκ μᾶς, καί ἐστιν ἐφ᾽ ἡμίσει τοῦ σι- 
δήρου ξίφος, ἐντεῦθεν δ᾽ ἀπορραγὲν, τὸ μὲν ὀξύνεται, 
τὸ δ᾽ ἐπικάμπτεται. [Καὶ τὸ μὲν ἀπωξυσμένον μένει 
ξίγος, ὡς ἤρξατο, τὸ δὲ χαμπτόμενον δρέπανον γίνεται, 

25 ἵνα ue. πληγῇ τὸ μὲν ἐρείδῃ τὴν σφαγὴν, τὸ δὲ χρατῇ 
τὴν τομήν. Ὑὺ μὲν τῆς ᾿Ανδρομέδας δρᾶμα τοῦτο, 

H'. Ἑξῆς δὲ τὸ τοῦ Προμηθέως ἐγεγόνει, Δέδεται 
uiv Προμηθεὺς σιδέρῳ χαὶ πέτρᾳ, ὥπλισται δ' Ἧρα- 
κλῆς τόξῳ καὶ δόρατι" ὄρνις ἐς τὴν τοῦ Προμηθέως 

30 γαστέρα τρυφᾷ. ἍἝστηχε γὰρ αὐτὴν ἀνοίγων, ἤδη 
μὲν ἀνεῳγμένην- ἀλλὰ τὸ δάμφος ἐς τὸ ὄρυγμα κεῖται" 
καὶ ἔοικεν ἐπορύττειν τὸ τραῦμα xal ζητεῖν τὸ ἧπαρ" 
τὸ δ᾽ ἐχφαίνεται τοσοῦτον, ὅσον ἀνέμξεν ὁ γραφεὺς τὸ 
διόρυγμα τοῦ τραύματος. ἜΕρείδει δὲ τῷ μηρῷ τῷ 

ὃν τοῦ Προμηθέως τὰς τῶν ὀνύχων ἄχμάς. ὋὉ δ᾽ ἀλγῶν 
πάντῃ συνέσταλται xal τὴν πλευρὰν συνέσπασται 
xal τὸν μηρὸν ἐγείρει xaÜ' αὑτοῦ " εἰς γὰρ τὸ ἧπαρ 
συνάγει τὸν ὄρνιν. Ὁ δ᾽ ἕτερος αὐτῷ τοῖν ποδοῖν 
τὸν σπασμὸν ὄρθιον ἀντιτείνει κάτω καὶ εἰς τοὺς δαχτύ- 

40 λους ἀποξύνεται, Τὺ δ᾽ ἄλλο σχῆμα δείκνυσι τὸν πό- 
νον, Κεχύρτωται τὰς ὀφρῦς, συνέσταλται τὸ χεῖλος, 
φαίνει τοὺς ὀδόντας. ἸΠλέησας ἂν ὡς ἐλγοῦπαν τὴν 
γραφήν. ᾿Αναφέρει δὲ λυπούμενον Ἡρακλῆς, Ἕστη- 
χε γὰρ τοξεύων τοῦ Rois bon e 

45 σται * τῇ λαιᾷ προδέδληται τὸ χέρας 
Eon ey ΜΗ τὴν por ἕλχων τὸ νεῦρον od 
κύρτωται χατόπιν τὸν ἀγκῶνα. Πάντ᾽ οὖν ὁμοῦ 
πτύσσεται, τὸ τόξον, τὸ νεῦρον, τὸ βέλος, ἢ διξιά, 
Συνάγεται μὲν ὑπὸ τοῦ νεύρον τὸ τόξον, διπλοῦται δ᾽ 

Wi ὑπὸ τῆς χειρὸς τὸ νεῦρον, κλίνεται δ᾽ ἐπὶ μαζὸν ἡ χείρ, 
*Q δὲ Προμηθεὺς μεστός ἔστιν ἐλπίδος ἅμα καὶ φόδου. 
Πῇ μὲν γὰρ εἰς τὸ ἕλχος, πῇ δ' εἷς τὸν Ἡρακλέα βλέ- 
mt καὶ θέλει μὲν αὐτὸν ὅλοις τοῖς δοθαλμοῖς ἰδεῖν, 
ἕλκει δὲ τὸ ἥμισυ τοῦ βλέμματος ὁ πόνος. 


m 








ACHILLIS TATII 


humerorum umbra, squamarum ordines, dorsi curvatura, 
spinarum summitas, eauds fesiones piela eran —Ma- 
la magna et longa, hiatn ad humeros usque patebat , sta 
limque venter. inler celum ac puellam Perseus e. elo 
devolans pictus erat, in belluam ferebatur nodo corpore , 
nisi quod chlamyde humeros cooperuerat οἱ calceos pedi- 
lus aptaverat prope alas , pileumque Ditis galeam imitan- 
tem capiti imposuerat. Lava manu Gorgonis caput susti- 
nebat ef pro scuto projiciebat, quod horribile sane et in 
coloribus : nam et oculos intendit, et comam concutit , et 
serpentes vibrat, minitatur ila etiam ín pictura.  Lxwa 
Persei loc. telo, dextra ferro ejusmodi armata erat, ul et 
falx et gladius simulesset. Utrique enim unus infra est ca- 
pulus et ad medium usque ferrum gladii formam referebat : 
inde duas in parles sectum altera in mucronem protendeba- 
tur, altera in uncum flectebatur. Et pars quidem acuta 
gladius manet, sieut initio esse ceperat, in falcem vero pars 
inilexa evadebat, eodem ut ἰδία et vulneraret et. attrahe-- 
ret. Alqueita quidem Andromeda se res habebant. 

VEHI. Sequebatur altera deinceps pictura hujusmodi. 
Prometheus ferreis catenis saxo alligatus erat. — Hercules 
arcum et sagitlam tenebat. Aquila Promethei pectus de- 
pascebatur ; quippe in aperiendo illo jam aperto perstaliat, 
rostrumque in vulnus demillebat, infodereque ac jecur 
quaerere videbatur : cujus pars tanta sese ostendebat, quan- 
lam pictor per vulnus patere voluerat. Promethei coxie 
aquila summis unguibus innitebatur : quapropter ille dolore 
se contrahit totum et latus contraliens, eam ipsam coxam 
in suam ipsius perniciem elevabat : ita enim volucrem je- 
tori propiorem faciebat. Alter pes contentos nervus ad 
imos usque pedes commonstrabat, in digilosque acucba- 
tur. Quin alio etiam habitu dolorem indicabat : eurvabat 
enim supercilia, labra eontrabebat, exerebat denles. — Ipse 
sane picturam quasi doloris sensum habentem miseratus 
fuisses. lis malis oneratum Prometheum spe recreat Her- 
cules, stat enim impositam arcui sagillam in ejus tortorem. 
intendens : quippe arcum sinistra manus extenta impelle- 
bat , dextram mamme admovet, dum adducit nervum en- 
bito interim post se curvato. Eodemque omnia hzc tem- 
pore flectebantur arcus, nervus, sagilla, dextra; areus , 
nervo adducebatur, nervus manu in duas dividitur partes, 
manus mamme admovetnr, Prometheus ipse spe metu. 
que plenus erat, ac partim quidem vulnus, parlim vero 
Herculem intuebatur : quem sane totis oculis contemplari 
sulebat , sed obfutus partem alteram dolor ad se rapiebat, 











02 ACHILLIS TATII 


ἀγρίαν" ἐκόμα δὲ xal ὁ ἵππος. Γυμνὸς 
ἣν ὀὕππος, [ἄστρωτος καὶ οὐχ εἶχε φάλαρα. Τοιοῦ- 
30. τοὶ γὰρ τοῖς λησταῖς εἶσιν οἵ ἵπποι, Ἀπὸ δὲ τοῦ λῃ- 
στάρχυυ παρῆν καὶ, Ei τις, ἔφη, παρθένος ἐστὶν ἐν 
τοῖς εἰλημμένοις, ταύτην ἀπάγειν πρὸς τὸν θεὸν, ἴε-- 
ἴον. καὶ χαθάρσιον τὸῦ στρατοῦ, Οἱ δ᾽ ἐπὶ 
τὴν Λευχίππην εὐθὺς τρέπονται" ἡ δ᾽ εἴχετό μου καὶ 
2s ἐξεχρέματο βοῶσα. Ψῶν δὲ ληστῶν οἵ μὲν ἀπέσπων, 
οἵ δ᾽ ἔτυπτον. ἀπέσπων μὲν τὴν Λευχίππην , ἔτυπτον 
3' ἐμέ. “᾿Αράμενοι οὖν αὐτὴν μετέωρον ἀπάγουσιν" 
ἡμᾶς δὲ κατὰ σχολὴν ἦγον δεδεμένους. 
1", Καὶ ἐπεὶ δύο σταδίους τῆς κώμης προήλθομεν, 
30 ἀλαλαγμὸς ἀκούεται πολὺς καὶ σάλπιγγος ἦχος καὶ 
ἐπιφαίνεται φάλαγξ στρατιωτικὴ, [πάντες ὁπλῖται]. ΟἹ 
δὲ λῃσταὶ κατιδόντες, ἡμᾶς μέσους διαλαβόντες ἔμενον 
ἐπιόντας, ὡς αὐτοὺς ἀμυνούμενοι. Καὶ μετ᾽ οὗ πολὺ 
παρῆσαν πεντήχοντα τὸν ἀριθμὸν, πάντες ὁπλῖται, οἱ 
25 μὲν ποδήρεις ἔχοντες τὰς ἀσπίδας, οἱ δὲ πέλτας. οἵ δὲ 
λῃσταὶ πολλῷ, πλείους ὄντες, βώλους ἀπὸ τῆς γῆς. λαμ- 
βάνοντες τοὺς στρατιώτας ἔδαλλον. Παντὸς δὲ βέλους 
χαλεπώτερος βῶλος Αἰγύπτιος, βαρύς τε χαὶ τραχὺς 
καὶ ἀνώμαλος" τὸ δ᾽ ἀνώμαλόν ἐστιν αἰχμαὶ τῶν λίθων" 
“ὦ ὥστε βληθεὶς διπλοῦν ποιεῖ ἐν ταὐτῷ τὸ τραῦμα χαὶ 
οἴδημα, ὡς ἀπὸ λίθου, καὶ τομὰς, ὡς ἀπὸ βέλους. 
᾿Αλλὰ ταῖς γ᾽ ἀσπίσιν ἐκδεχόμενοι τοὺς λίθους ὅλί-- 
γον τῶν βαλλόντων ἐφρόντιζον, ᾿Επεὶ οὖν ἔχαμον οἱ 
ζΧησταὶ βάλλοντες. ἀνοίγουσι μὲν ob στρατιῶται τὴν 
45 φάλαγγα, ἐκθέουσι δ᾽ ἀπὸ τῶν ὅπλων ἄνδρες χούφιως 
ἐσταλμένοι, φέρων αἰχμὴν ἕχαστος καὶ ξίφος, χαὶ 
ἀκοντίζουσιν ἅμα, καὶ [ἦν] οὐδεὶς ὃς οὐκ ἐπέτυχεν. 
Kl οἱ δπλῖται προσέρρεον' xxi ἦν fj μάχη στερρὰ, 
πληγαὶ δὲ παρ᾽ ἀμφοτέρων xal τραύματα καὶ σφαγαί. 
τὸ Καὶ τὸ μὲν ἔμπειρον παρὰ τοῖς στρατιώταις ἀνεπλή- 
gno τοῦ πλήθους τὸ ἐνδεές. Ἡμεῖς δ΄ ὅσοι τῶν αἶχμα- 
λώτων ἦμεν, ἐπιτηρήσαντες τὸ πονοῦν τῶν ληστῶν. μέ- 
ρος, ἅμα συνελθόντες διαχόπτομέν τ᾽ αὐτῶν τὴν φάλαγγα 
χαὶ ἐπὶ τοὺς ἐναντίους ἐχτρέχομεν, ΟἹ δὲ στρατιῶται 


ΧΙ. Hoc sane pacto mecum facitus lamentabar : verüm 
lacrymas, quod ín ingentibus malis maxime proprium est , 
profundere nequibam. | Enimvero mediocribus in malis la- 
erymae abunde manant, ac precandi munere pro iis, qui 
calamitate dezunt, apud infortuni auctores funguntur, dolo 
remque minuunt, ut ulcerum tumores quum disrumpuntur, 
in exsuperantibus autem refugiunt, oculosque deserunt. 
Meeror enim exire parantibus obviam factus earum vim re- 
tardatet una secum ad imas pectoris partes rapit. Quam 
ob rem de oculorum via dellectentes animum pulsant, 
illiusque angorem mirum in modum augent. Deinde ad 
Leucippen jam prorsus ohmntescentem conversus, Qua de 
causa, inquam, Lencippe suavissima , taces nec quidquam 
mihi dicis? Tum illa, Quia vox me, inquit, o Clitophon, 
prius, quam spiritus, defecit. 

XIL Hzc dum loqueremur, dies nobis haud adverten- 
tibns illuxit : ac tum nescio quis promissa et ineulta eoma 
inlrogressus est, equo. advectus. maxime jubato, nudoque 
stratis et phaleris. Ejusmodi enim latronum sunt eqni. 
Erat is a latronum principe missus et, si qua inter captivos, 
inquit, virgo adest, eam abducere me oportet, dei victimam, 
exercitus piaculum futuram. Tum custodes ad Lencippen 
slatim converterunt, llla vero me complexa et mili 
adhwrens lamentari empit. E latronibus alii eam abstra- 
hebant, alii me cadebant. — Tandem sublimem raptam 
asportaverunt, vinctos nos interim per otium secum du« 
centes. 

XIII. Posteaquam stadia duo a pago processimus, ingens 
nobis elamor tubieque sonus exaudiebatur, deinde militum 
[gravis armatarie] manus in conspectum se dedit : quam si- 
mulatque latrones viderunt, nobis in eorum medio conclu- 
sis, ad resistendum parati substilerunt, atque baud ila 
mullo post viri quinquaginta armis tecti omnes, quorum 
alii longis ad pedes usque, alii brevioribus scutis ntebantur, 
processerunt. Latrones, quorum numerus multo major 
erat, sublatas glebas in milites projiclebant. — JEgyptia porro 
gleba telo quovis perniciosior est : gravis enim, dura et as« 
pera atque asperitatem prominentes hine inde cuspides μὲ-- 
gnunt, Ea de re fit, ut conjecta bifariam ledat τ tumorem 
enim ceu lapis et vulnus ceu jaculum eflicit. Veram mi- 
lites glebas scutis excipientes jaculatores nihili faciebant. 
Posteaquam hi conjiciendo defatigati fuerant, illi agmen 
aperuerunt : et qui leviter armati erant, statim ex agmine 
procurrerunt : quorum singuli missile ac gladium gestabant, 
et simul jaculali omnes sunt, neque vanus cujusquam ictus. 
fuit. Deinde gravis armatura seseeffudit. Pugnatum est 
confertim, plagmque ac ezedeset vulnera uliro citroque illata. 
Quod militum nomero deerat, ususexplebat. Nos quotquot 
eaplivi eramus, latronum aciem laborare videntes, faeto si- 
mul agmine, eorumque ordinibus perruptis, ad hostes tran 
sivimus. Milites uli se res haberet ignari, nos primo in- 











3, 





, ἀθλία xal πάντων 


σου μόνον, οὐδ᾽ ὅτι τέθνηκας ἐπὶ ξένης, οὐδ᾽ ὅτι σοι 
γέγονεν ἐκ βίας σφαγὴ, ἀλλ᾽ ὅτι ταῦτα τῶν σῶν ἀτνχη- 
μάτων παίγνια, ἀλλ᾽ ὅτι καθάρσιον γέγονας ἀκαθάρ- 
35 πων σωμάτων xal σε ζῶσαν ἀνέτεμον, οἴμοι, καὶ 
βλέπουσαν ὅλην τὴν ἀνατομὴν, ἀλλ᾽ ὅτι σοῦ τῆς γα- 
ἀτρὸς τὰ μυστήρια ἐμέρισαν xa τὴν ταφὴν καχοξαί- 
μονι βωμῷ χαὶ σορῷ, Καὶ τὸ μὲν σῶμα ταύτῃ κατα- 
τέθειται, τὰ δὲ σπλάγχνα ποῦ; El μὲν δεδαπανήχει 
80 τὸ πῦρ, ἥττων ἡ συμφορά᾽ νῦν 
σου ταψὴ λῃστῶν γέγονε τροφή. 
μοῦ δαδουχίας " ὦ τροφῶν καινὰ μυστήρια. 
τοιούτοις δύμασιν ἔδλεπον ἄνωθεν οἵ θεοὶ xal οὐχ 
ἐσβέσθη τὸ πῦρ, ἀλλὰ μιαινόμενον ἠνείχετο καὶ ἀνέ- 
35 φερε τοῖς θεοῖς τὴν χνίσσαν [ τὸ πῦρ]. Λάθε οὖν, 
Λευκίππη, τὰς “πρεπούσας σοι χοὰς παρ᾽ ἐμοῦ. 
112΄. Ταῦτ' εἰπὼν ἀνατείνω ἄνω τὸ ξίφος, ὡς καθή- 
σῶν ἐμαυτῷ κατὰ τῆς σφαγῆς" xai δρῶ δύο τινὰς ἐξ 
ἑναντίας (σεληναία δ᾽ ἦν) σπουδῇ ϑέοντας. ᾿Επέσχον 
40 οὖν ληστὰς εἶναι δοχῶν, ὡς ἂν ὑπ᾽ αὐτῶν ἀποθάνοι- 
μι Ἔν τούτῳ δ' ἐγγὺς ἐγένοντο χαὶ ἀναδοῶσιν 
ἄμφω, Μενέλαος δ᾽ ἦν καὶ 6 Σάτυρος. ᾿Εγὼ δ' ἄν- 
ὄρᾳς ἰδὼν ἐκ παραλόγου ζῶντας | καὶ} φίλους, οὔτε 
περιεπτυξάμην, οὔτ᾽ ἐξεπλάγην ὑφ᾽ ἡδονῆς" τοσυῦτον 
46 ἡ λύπη με τῆς συμφορᾶς ἐξεχώφωσε. Λαμδάνονται 
δή μου τῆς δεξιᾶς καὶ ἐπεχείρουν ἀφαιρεῖσθαι τὸ ξίφος" 
ἐγὼ δὲ, Πρὸς θεῶν, ἔψην, μή μοι φθονήσητε θανάτου 
καλοῦ, μᾶλλον δὲ φαρμάκου τῶν καχῶν " οὐδὲ γὰρ ζῆν 
fn δύναμαι, xàv νῦν με βιάσησθε,, Λευχίππης οὕτως 
τὸ ὄνηρημένης. Τοῦτο μὲν γὰρ ἀφαιρήσεσθέμου τὸ ξίφος, 
τὸ δὲ τῆς ἐμῆς λύπης ξίφος ἔνδον χαταπέπηγε καὶ 
τέμνει xa ὀλίγον, ᾿Αθανάτῳ σψηγῇ ἀποῦνήσχειν μὲ 
βούλεσθε; Λέγει οὖν ὁ Μενέλαος, Ἀλλ᾽ εἴ διὰ τοῦτο θέ- 
λεις ἀποθανεῖν, ὥρα σοι τὸ ξίφος ἐπισχεῖν" Λευχίππη, δὲ 


labam : mali enim modum essuperantis magnitudo a 
menlis sensu me abstraxerat. — Ac forte Niobae fabula, (alia. 
minime fuit : sed hujusmodi quiddam illa quoque ob nato- 
rum cavem experta, existimalioni locum fecit, eam prop- 
lerea quod immota constitisset, in lapidem conversam. 
Posleaquam ea res finem, sicuti mihi videbatur, sortita est, 
latrones, cadavere in sepulcro condito, operculo imposito, 
arám demoliti sunt, ac nunquam respicientes, ita enim fieri 
dehere sacerdos praeceperat, discesserunt. 

XVI, Sub vesperam fossa omnis repleta. fuit, militesque 
prietergressi paulo supra fossam castra posuerunt , deinde 
cibum ceperunt. Et dux, zegro me aniio esse [ cernens ], 
consolationem mihi adhibere conabatur : verum ego circiler 
primam noctis vigiliam dormientes omnes tandem con- 
spicatus ad tumulum, ut memetipsum super eo immo- 
larem, accepto gladio, perrexi : ac sepulero propior factus, 
eo educto, O misera, inquam, Leucippe, mortalinmque 
omnium infelicissima, ego quidem certe non (leo mortem 
istam tuam, non quod procul a domo tua, non quod vio- 
lenta morte obieris, sed quod tales tuarum miseriarum 
ludi facti sint, sed quod impurissimoram latronum explatio 
fueris, quod ii te vivam (me miserum) gladiique mucronem. 
in te defigi videntem dissecuerint, quod occultiores uteri tui 
partes diviserint, in execrabili ara ac. tumulo sepulluram. 
Alque hie. quidem corpus tuum jacef, viscera vero quem. 
locum obtinent? Si ea igni consumpta fuissent, levior utique 
calamitas esset : sed nune eorum sepulerüm latronum in- 
gluvies facla, Ο diras allaris faces, o ciborum nova imy- 
steria! Et dii saerifieia hujusmodi e colo speetarunt, el 
ignis extinctus non est, sed fcedari se passus esL, nidoremque 
diis attulit. Tu vero, Lencippe, te dignas a me inferias 
cape. 

XVI. Hee quum dixissem, gladimnque, ut in jugulum 
milimet ipse demitterem, sustulissem, duos quosdam ex 
adverso mihi, lunà enim splendebat, ad me quam ocyssime 
currentes prospexi, — Continui me igitur, latrones illos esse 
ratus, ut ab iis interficerer. Interea propiores ambo facti 
sunl et magna voce clamarunt. — Erant ii Menelaus et Sa- 
iyrus, Ego tametsi mihi amicos homines vivos insperato 
viderem, neque amplexabar, neque ullam eliam ex eorum 
aspectu voluptatem capiebam : ita me de statu mentis de- 
jecerat acerbitas infortuniorum. Ili dextra manu mihi 
npprehensa gladium eripere tentaverunt. Verum ego, Ne 
per deos, inquam, praeclaram hane mihi mortem, aut ma- 
lorum potius medelam, invideatis : neque enim Leucippe 
hoc paeto amissa, et sí nunc. me maxime cogatis, vivere 
amplins queam,  Gladium certe hunc ipsi e manibus meis 
evelletis : sed mweroris aculeus intus ad vivum desedil, ac 
nonnihil jam penetravit. Immorlaline vulneratione vos 
mori me vultis? Tum Menelaus, si illam, inqnit, οἷν eau 

j sam morlem fibi. consciscere vis, gladium abjicere poles, 


" 


b 


PII 


x 
5 


E 


EJ 


4 


EI 


δι 


66 
τὸ στματόπεοον, ἔχλαον, ὦ δέσποτα, καὶ ὠδυρόμην, τὰ 
περὶ τῆς Λευχίππης πυθόμενος, καὶ ἐδεόμην Μενελάου 
παντὶ τρόπῳ σῶσαι τὴν κόρην. Δαίμων δέ τις ἀγα- 
fs ἡμῖν συνήργησεν. ᾿Ετύχομεν τῇ προτεραία τῆς 
ἡυσίας ἡμέρᾳ καθεζόμενοι πρὸς τῇ θαλάττῃ λυπούμενοι 
καὶ περὶ τούτων σκοποῦντες, τῶν δὲ ληστῶν τινες ναῦν 
τδόντες ἀγνοίᾳ πλανηθεῖσαν, ὥρμησαν ἐπ᾽ αὐτήν. Οἱ 
Σ᾽ ἐπὶ τῆς νεὼς συνέντες ol τυγγάνουσιν, ἐπεχείρουν 
ἐλαύνειν εἰς τοὐπίσω. Ὡς δὲ φθάνουσιν ol λῃσταὶ κα -- 
ταλαθόντες, πρὸς ἄμυναν τρέπονται. Καὶ γάρ τις ἐν 
αὐτοῖς ἦν τῶν τὰ Ὁμήρου [τῷ στόματι) δεικνύντων ἐν 


τοῖς θεάτροις" τὴν ὋὉμηρικὴν (οὖν) ς σχευὴν ὁπλισάμενος | 


[τ] xat αὐτὸς xat τοὺς ἀμφ᾽ αὑτὸν οὕτως σχευάσας γ ἐπε- 
γείρουν μάχεσθαι. Πρὸς μὲν οὖν τοὺς πρώτους ἐπελ- 
θόντας καὶ μάλ᾽ ἐρρωμένως ἀντετάξαντο' πλειόνων δ᾽ ἐπι- 
πλευσάντων σκαφῶν λῃστρικῶν χαταδύουσι τὴν ναῦν καὶ 
τοὺς ἄνδρας ἐκπεσόντας ἀνήρουν. Λανθάνει δὴ χίστη 
ἐκτραπεῖσά τις, καὶ τῷ ναυαγίῳ χαθ᾽ ἡμᾶς τῷ ῥοὶ χο- 
μισθεῖσα, ἣν ὁ Μενέλαος ἀναιρεῖται χαὶ ἀναχωρήσας 
ποι παρόντος ἅμα κἀμοῦ, ( προσεδόκα γάρ τι σπουδαῖον 
ἔνδον dens, ) ἀνοίγει τὴν κίστην xal ὁρῶμεν χλαμύδα 
καὶ ξίφος, τὴν μὲν χώπην ὅσον παλαιστῶν τεσσάρων, 
τὸν δὲ σίδηρον ἐπὶ τῇ xor βραχύτατον, δαχτύλων 
ἦσον οὐ πλείω τριῶν. Ὥς δ᾽ ἀνελόμενος τὸ ξίφος 6 
Μενέλαος ἔλαθε μεταστρέψας χατὰ τὸ τοῦ σιδήρου 
μέρος, τὸ μικρὸν ἐχεῖνο ξίφος ὥσπερ ἀπὸ χηραμοῦ τῆς 
χώπης χατατρέχει τοσοῦτον, ὅσον εἶχεν ἣ χώπη τὸ μέ- 
γεθος᾿ ὦ ὡς δ᾽ ἀνέστρεψεν εἰς τοὔμπαλιν, αὖθις ὁ σίδη- 
ρος εἴσω» κατεδύετο. Τούτῳ δ᾽ ἄρα, ὡς εἰχὸς, ὃ xaxo- 
δαίμων ἐχεῖνος ἐν τοῖς θεάτροις ἐχρῆτο πρὸς τὰς χιδδή- 
λους σφαγάς. 

ΚΑ΄. Λέγω οὖν πρὸς τὸν Μενέλαον, Θεὸς fiiv, ἂν 
ἠξλης χρηστὸς γενέσθαι συναγωνιεῖται. 
γὰρ xol τὴν χόρην σῶσαι xal τοὺς ληστὰς λαθεῖν. 
Ἄχουσον δὲ ποίῳ τρόπῳ. Δέρμα προθδάτου λαθόντες 
ὡς ὅτι ῥαδινώτατον συρράψωμεν εἰς σγῆμα βαλαντίου, 
μέτρον ὅσον γαστρὸς ἀνθρωπίνης, εἶτ᾽ ἐμπλήσαντες 
θηρείων σπλάγχνων καὶ aluacoc, τὴν πλαστὴν ταύτην 
Ἡαστέρα ῥάψγωμεν, ὡς μὴ ῥᾳδίως τὰ σπλάγχνα διεκ- 
πίπτοι, καὶ ἐνσχευάσαντες τῇ χόρῃ τοῦτον τὸν τρόπον 
καὶ πευλὴν ἔξωθεν περιδαλόντες μίτραις τε xal ζώσμα- 
σιν ἐνδεδυμένην, τὴν σχευὴν ταύτην ἐπιχρύψωμεν. 
Ἰ]άντως δὲ καὶ ὁ χρησμὸς ἡμῖν eic τὸ λαθεῖν μρήσιμος. 
Ὁ σίδηρος γὰρ αὐτὴν ἐσταλμένην διὰ ταύτης ἀνατμη- 
θῆναι μέσην τῆς ἐσθῆτος λέγει ὁ χρησμός. Ὁρᾷς 
τοῦτο τὸ ξίψος ὡς ἔχει μηχανῆς. Ἂν γὰρ ἐρείσῃ τις 
ἐπί τινος σώματος, φεύγει πρὸς τὴν χώπην, ὥσπερ εἰς 
κουλεόν- xal οἱ μὲν δρῶντες δοχοῦσι βαπτίζεσθαι τὸν 
σίδηρον κατὰ τοῦ σώματος, ὁ δ᾽ εἷς τὸν χηραμὸν τῆς 
γώπης ἀνέδραμε, μόνην δὲ χαταλείπει τὴν αἰχμὴν, 
ὅσον τὴν πλαστὴν γαστέρα τεμεῖν xoi τὴν χώπην ἐν 
499 τοῦ σφαζομένου τυχεῖν" x&v. ἀποσπάσῃ τις τὸν 
σίδηρον ἐκ τοῦ τραύματος, χαταρρεῖ πάλιν x τοῦ χη- 


᾿ραμοῦ τὸ ξίφος, ὅσον τῆς κώπης ἀνακουφίζεται τὸ με- 


Δυνησόμευα | 


ACHILLIS TATII 


| captivus, inquit, ductus, et de Leucippes infortunio certior 
factus essem, o here, flebam, et lugebam, Menelaumque, ut 
puellam omnino servaret, obtestabar. Qua in re propi- 
tius nescio quis deus nobis auxilio fuit. Pridie enim, quam 
sacrificium fieret, in litore mororis pleni, atque iis de re- 
bus solliciti, forte consederamus.  Latrones autem aliquot 
navem, locorum inscitia errantem, conspicati, in eam im- 
petum fecerunt. Quiin ea erant, cognitis latronibus, re- 
trocedere tentaverunt : seed quum eos assequerentur, ad 
resistendum sese converterunt. Ea porro nave unus qui- 
dam ex iis, qui Ilomeri poemata in theatris recitant, vehe- 
batur. ]squum se, tum cos quos secum ducebat, eo habitu 
quo in edendis Homeri poematis uti consueverat, adornas- 
set, pugnare coeperunt, primiaque grassatoribus perquam 
strenue resistunt, Sed quum pluresalií latronum myoparo- 
nes supervenissent, οἱ navis demersa est et egressi ex ea 
viri interempti : tum vero cistam quamdam, insciis illis ela- 
psam, una cum fracte navis parte fluctus ad nos detulerunt. 
Eam Menelaus sustulit et in aliquem secedens locum me 
Simul presente ( non. vulgare enim aliquid in ea contineri 
putabat ) aperuit : chlamydemque ac cultrum , cujus ma- 
nubrium palmos quatuor, ferrum vero digitos non amplius 
ires longum erat, invenimus. Cultrum hunc Menelaus 
quum inscienter torsisset, e capulo, tanquam ex antro, ferri 
pars tanta prodiit, quanta capuli longitudo fuerat, quumque 
in contrariam rursum partem torsisset , ferrum pariter in- 
tus occultatum est. Ejusmodi ferro miserum illum bomi- 
nem in theatris ad ficlas vulnerationes oti consuevisse cre- 
dibile est. 

XXI. Quamobrem ad Menelaum conversus, Si stre- 
nuam, inquam ego, nunc operam navare volueris auxilium 
nobis deus feret : nosque puellam servare, et a latronibus 
minime deprehendi poterimus. Quo autem id pacto fieri 
| possit, accipe. Ovillum corium quam subtilissimym in 
| sacculi formam pro humani ventris magnitudine consue- 
mus et fera alicujus extis ac sanguine refertum, tictum 
hunc ventrem componemus ita, ut exta non facile dela- 
bantur, et hunc in modum adornata puella, stolaque super- 
imposita, mitris deinde ac vittis additis, apparatum istum 
occultabimus. Cui sane rei percommodum oraculum est : 
a quo responsum fuit, ut puella adornata cum veste ipsa 
per medium secetur. Tu cultrum hunc ea fabrefactum 
arte vides, ut, si quis aliquod in corpus defigere velit, ejus 
ferrum intra capulum, tanquam intra vaginam, recurrat, 
iis qui spectant, in corpus illud mergi existimantibus, quuin 
lamen in manubrii latebra recondatur nec amplius exstet, 
quam quantum salis sit ad fictitium uterum secandum, 
sed pellem illius qui occiditur capulus ipse contingat. 
Quod si quis e vulnere gladium extrahat, tantum pariter 
| ferri excurrit, quantum sublatus capulus emittit : illoque 
| modo spectantium ocnlos fallit, arbitrantibus iis illud to- 





LIBER 11. 


πέωρον χαὶ τὸν αὐτὸν τρόπον τοὺς ὑρῶντας ἀπατᾷ. 
Δυκεῖ γὰρ τοσοῦτον χαταθῆναι ἐν vii σφαγῇ, ὅσον ἄνει- 
cw ἐκ τῆς μηχανῆς. Τούτων οὖν γενομένων, οὐχ ἂν 
εἰδεῖεν ol λησταὶ τὴν τέχνην. Τά τε γὰρ δέρματα 
* ἀποχέχρυπται, τά τε σπλάγχνα τῇ σφαγῇ soie aic 
ται, ἅπερ ἡμεῖς ἐξελόντες ἐπὶ τῷ βωμῷ θήσομεν, Καὶ 
τὸ ἐντεῦθεν οὐχέτι προσίασιν οἱ λησταὶ τῷ σώματι, 
ἀλλ᾽ ἡμεῖς εἷς τὴν σορὸν καταθήσομεν. — Axáxoa τοῦ 
ἀῃστάρχου μικρῷ πρόσθεν εἰπόντος, δεῖν τι τολιτρὸν 
"ἐπιδείξασθαι πρὸς αὐτούς: ὥστ᾽ ἔστι σοι προσελθεῖν 
αὐτῷ xal ὑποσχέσθαι ταύτην τὴν ἐπίδειξιν, Ταῦτα 
λέγων, ἐδεόμν,» Δία Ξένιον χαλῶν xal χοινῆς ἀναμι- 
μνήσχων τραπέζης καὶ χρηστῆς... xal χοινῆς ναυαγίας. 
KB. *O δὲ χρηστὸς οὗτος, Μέγα μὲν, ἔφη, τὸ ἔργον, 
" ἐλλ᾽ ὑπὲρ φίλου, xàv ἀποθανεῖν δεήσῃ , χαλὸς 6 χίν- 
wx, γλυκὺς ὃ θάνατος. Νομίζω δὲ, ἔφην, ζῆν καὶ 
Κλειτοφῶντα, ἽΙ τε γὰρ χόρη πυθομένῳ μοι χατα- 
λιπεῖν αὐτὸν εἶπε παρὰ τοῖς ἑαλωχόσι τῶν λῃστῶν δεδε- 
μένον" οἱ δὲ τῶν ληστῶν πρὸς τὸν λύσταρχον ἐκφυγόν- 
Ὁ τις ἔλεγον, πάντας μὲν τοὺς ὑπ᾽ αὐτῶν εἰλημμένους τὴν 
ἐς τὸ στρατόπεδον μάχην ἐχπεφευγέναι" ὥστ᾽ ἀποχεί- 
«ui cot παρ᾽ αὐτῷ f; χάρις καὶ ἅμα ἐλεῆσαι χόρην 
iy dx τοσούτου χαχοῦ. Ταῦτα λέγων πείθω, καὶ 
φυνίπραξεν ἡ Τύχη. Ἐγὼ μὲν οὖν περὶ τὴν τοῦ 
Β μηχανήματος ἥμην σχευήν. Ἄρτι δὲ τοῦ Μενελάου 
μέλλοντος τοῖς λησταῖς περὶ τῆς θυσίας λέγειν, 6 λήσταρ- 
τὸς φθάσας κατὰ δαίμονα, Νόμος ἡμῖν, ἔφη, τοὺς πρω- 
τομύστας τῆς ἱερουργίας ἄρχεσθαι, μάλισθ᾽ ὅταν ἄνθρω- 
?» χαταθύειν ξέῃ. ἽΩὨρα τοίνυν εἰς αὔριον. σοὶ 
᾿ παρασκευάζεσθαι πρὸς τὴν θυσίαν" δεήσει δὲ καὶ. τὸν 
ὧν οἰκέτην ἅμα σοὶ μυηθῆναι. Καὶ μάλα, οὗτος 
Ígn, προθυμησόμεθα μηδενὸς ὑμῶν χείρους γενέσθαι. 
Sua: δ᾽ ἡμᾶς αὐτοὺς δεήσει τὴν κόρην ὡς ἁρμοδίως 
Ξρὸς τὴν ἀνατομήν. 
a gli. Στέλλομεν δὴ τὴν χόρην τὸν προειρημένον 
τρόπον xaÜ' ἑαυτοὺς, xai θαρρεῖν ᾿παρεκελευσάμεύα, 
ἐξυλϑόντες ἕχαστα xai ὡς μένειν εἴσω τῆς σοροῦ χρὴ, 
ἐὰν (ᾶττον αὐτὴν ὁ ὕπνος ἀφῇ, τὴν ἡμέραν ἔνδον μέ- 
Εἰ δέ τι ἡμῖν ἐμποδὼν γένηται, σῶζε σαυτὴν 
στρατόπεδον. Ταῦτ᾽ εἰπόντες ἐξάγομεν αὐτὴν 
ἐπὶ τὸν βωμόν. Καὶ τὰ λοιπὰ οἶδας. 
Κι΄. Ὡς οὖν ἤχουσα, παντοξαπὸς ἐγινόμην χαὶ 
ἱαπέρουν ὅ τι ποιήσον πρὸς τὸν Μενέλαον ἀντάξιον. 
TP οὖν κοινότατον, προσπεσὼν κατησπαζόμην χαὶ 
ἡ Ξροσιχύνουν ὡς θεὸν χαί uou χατὰ τῆς ψυχῆς θοῦ 
κστεχεῖτο ἥδονή. Ὡς ci τὰ κατὰ ᾿Λευκίππην fé μοι 
12), Ὁ δὲ Κλεινίας, εἶπον τί γέγονεν; Ὁ δὲ Mevé- 
P Οὐκ οἶδα, ἔφη. Μετὰ γὰρ τὴν ναυαγίαν εὐθὺς 
o μὲν αὐτὸν τῆς κεραίας λαδόμενον, ὅποι δὲ χεχώ- 
"pm οὐκ οἶδα, ᾿Ανεχώχυσα οὖν ἐν μέσῃ τῇ χαρᾷ " 
"m yo ἐγθόνηί μοι δαίμων τις τῆς χαθαρῆς ἡδονῆς" 
75 & ἐμὲ φαινόμενον οὐδαμοῦ, τὸν μετὰ ΔΛευχίππην 
ἐμὸν δεσπότην, τοῦτον ἐκ πάντων κατέσχεν ἡ θάλασσα, 
LI τὴν ψυχὴν μόνον ἀπολέση,, ἀλλὰ καὶ τὴν ταφήν. 





Ὑμῶν, ὃ λήσταρχος ἔφη, τὸ ᾿ 





6? 


tum, quod e 





ibrio exstabat, iu. corpus defixum fuisse, 





: sb fiant, latrones artifici "noscere. nequibunt : 


nam et corium tectum erit et exta facto vulnere desilient ; 


quae nos excipientes arae imponemus. — Nec vero ad cada- 


ver deinde latrones accedent : verum nos in tumulo collo- 


cabimus. Latronum sane principem paulo ante ipse di- 


centem audivisti, audacter faetum aliquid sibi a nobis 
ostendi oportere. — Licet itaque hominem tibi adire el hoc 
audaci signum polliceri. Quae quum dixissem, preces 
etiam addidi, Hospitalem Jovem invocans, communisque 
et mense et naufrayii mentionem faciens. 


XXII. Tum vero bonus hic vir : Magnum id, inquit, 
facinus est : sed amici causa vel si quis mori debeat, peri- 
culum pulchrum, mors jucunda est. Atque. ego runsus, 
Clitephontem quidem, inquam, vivere adhuc existimo : 
roganti enim mihi Leucippe illum inter captivos vinctum 
se reliquisse affirmavit : duci praterea suo. a. latronibus 
fuga elapsis renuntiatum est, captivos omnes dum pugna- 
retur, ad liostes transivisse. Magnam itaque ab eo graliam 
inibis, ac miseram hanc puellam tot ex malis eripies. Hac 
oratione hominem persuasi : nec. fortunze deinceps favor 
defuit. Enimvero ego in iis, qux ad. nostram machinam 
perficiendam opus erant, comparandis occupabar. Mene- 
laus autem cum jam latrones, ut de sacrificio cum iis verba 
faceret, convenisset, eorum princeps, ila volente deo, an- 
leverlit : Atque nostris, inquit, legibus cavetur, ut qui 
primum initiatus est, is sacrificium auspicetur, prarsertiti 
quum liominem immolare oportet. Tlaque divinam ad rem 








| faciendam te in crastinum comparato : servum vero etiani 


tuum instrui, tecumque initiari necessarium erif. Tum 
Menelaus, Enitemur, inquit, ut nos quoquam e vobis infe- 
riores non simus. Atqui, muneris quoque nostri erit, 
puellam ita ornare, ut apte secari possit. Vestra, dux in- 
quit, victima est. Leucippen igitur soli ipsi, quemadmo - 
dum antea propositum fuerat, ornavimus, bonoque auimo 
esse jubentes de orunibus premionuiimus, oportere scilicct 
illam in arca manere, atque. in eo interdiu etiam, quamvis 
somno solveretur, permanere. Si nos aliquid impedia 
castra ( militum ). ( transitione facta ) te ipsa sv. 
Quae quum disissemus, puellam ad aram duximus. fteli- 









, qua seis. 


! quod vulgo fi 


XXII. Hac oralione varias mihi animus in partes dix- 
traliebatur : neque, quid agerem, quo Menelao parem col- 
latis in. me beneliciis gratiam referrem, sciebam. Itaque, 
solet, ad illius pedes prostratus, homii 
amplectebar et veluti numen quoddain adorabam, qu 
inexhausta interim. voluptas animum meum  perfudisset. 
Posteaquam. rem, quod Leucippen attinebat, in tuto esse 
vili, quid de Clinia faclum esset, rogavi. Menelaus, ne- 
scio, inquit, nam fracta illum nave antennae adlierenteui 
vidi; verum quo deinceps delatus fuerit, ignoro. Quamolj- 
rem in laetitia media ejulavi. ( forte aulem solidum. hioc 
milii gaudium evenire deus aliquis noluit ), illum, qui mea 
causa nullo in loco reperiebatur, queni 
maxime omnium eobservabam , solum omniu 
"bat, quo non modo spiritu, verum etiam sep 































» 


2i 


2 


8 


5 


Ξ 


33 


4i 


bi 


£z 


70 


φύσιν τοῦ θηρίου καταλέγων, εἶτα καὶ τὸν τρόπον τῆς 
ἄγρας, ὡς ἔστι μὲν ἀδηφαγώτατον xal ποιεῖται τρο-- 
φὴν ὅλον λήϊον, ἀπάτῃ δὲ ταύτῃ πάσχει τὴν ἄγραν. 
᾿ἘἘπιτηρήσαντες γὰρ αὐτοῦ τὰς διατριδὰς, ὄρυγμα 
ποιησάμενοι, ἐπιχαλύπτουσιν ἄνωθεν χαλάμῃ καὶ 
χώματι: ὑπὸ δὲ τὴν τῶν καλάμων μηχανὴν ἑστάναι 
χάτω ξύλινον οἴκημα, τὰς θύρας ἀνεῳγμένον εἷς τὸν 
ὄροφον τοῦ βόθρου xol τὴν πτῶσιν τοῦ θηρίου Ao8v- 
τὸν uiv γὰρ ἐπιθάντα φέρεσθαι εὐθὺς xal τὸ οἴκηαα 
φωλεοῦ δίκην ὑποδέχεσθαι xal τοὺς χυνηγέτας ἐκθο- 
ρόντας εὐθὺς ἐπικλείειν τοῦ πώχατος τὰς θύρας χαὶ 
ἔχειν οὕτω τὴν ἄγραν, ἐπεὶ πρός γε τὸ χαρτερὸν οὐϑεὶς 
ἂν αὐτοῦ χρατήσειε βίᾳ. ᾿Γά τε γὰρ ἄλλα ἐστὶν ἀλχι- 
μώτατος καὶ τὸ δέρμα, ὡς ὅρδτε, φέρει τραχὺ xol 
οὐκ ἐθέλει πείθεσθαι σιδήρου τραύματι, ἀλλ᾽ ἐστὶν, 
ὡς εἰπεῖν, ἐλέφας Αἰγύπτιος. Καὶ γὰρ δεύτερος φαί- 
νεται εἷς ἀλχὴν ἐλέφαντος Ἰνδοῦ. 

Δ΄. Καὶ ὁ Μενέλαος, "lH γὰρ ἐλέφαντα, ἔφη, ἤδη 
τεθέασαί ποτε; Καὶ μάλα, 6 Χαρμίδης εἶπεν, καὶ ἀχή- 
xoz παρὰ τῶν ἀχριδῶς εἰδότων τῆς γενέσεως αὐτοῦ 
τὸν τρόπον ὡς παράδοξος. "AAA ἡαεῖς γ᾽ οὐχ εἴδομεν 
εἰς ταύτην, ἔφην ἐγὼ, τὴν ἡμέραν, ὅτι μὴ γραφῇ. Δέ- 
γοιμ᾽ ἂν ὑμῖν, εἶπε, καὶ γὰρ ἄγομεν σχολήν. Κυεῖ 
μὲν αὐτὸν ἣ μήτηρ χρονιώτατον" δέκα γὰρ ἐνιαυτοῖς 
πλάττει τὴν σποράν" μετὰ δὲ τοσαύτην ἐτῶν περίοδον 
τίχτει ὅταν ὁ τόκος γέρων γένηται. Διὰ τοῦτο, οἶμαι, 
xai ἀποτελεῖται μέγας τὴν μορφὴν, ἄμαχος τὴν ἀλκὴν, 
πολὺς τὴν βιοτὴν, βραδὺς τὴν τελευτήν. Βιοῦν γὰρ 
αὐτὸν λέγουσιν ὑπὲρ τὴν Ἡσιόδου χορώνην. Τοιαύτη 
δ᾽ ἐστὶν ἐλέφαντος d) yévuc, οἵα τοῦ βοὸς 4 χεφαλή. 
Σὺ μὲν γὰρ ἂν ἰδὼν εἴποις χέρας ἔχειν αὐτὸ τὸ στόμα 
διπλοῦν" ἔστι δὲ τοῦτο ἐλέφαντος χαμπύλος ὀδούς. 
Μεταξὺ δὲ τῶν ὀδόντων ἀνθίσταται αὐτῷ προδοσχὶς,, 
χατὰ σάλπιγγα μὲν καὶ τὴν ὄψιν καὶ τὸ μέγεθος, εὐπει- 
Qe δὲ τῶν πρὸς τὸν ἐλέφαντα, Προνομεύει γὰρ αὐτῷ 
τὰς βοσχὰς xal πᾶν ὅ τι ἂν ἐμποδὼν εὕρη σιτίον, ἐὰν 
μὲν H ὄψον ἐλέφαντος, ἔλαδέ τ᾽ εὐθὺς xol ἐπιπτυ- 
θεῖσα κάτω πρὸς τὴν γένυν τῷ στόματι τὴν τροφὴν δια-- 
κονεῖ " ἂν δέ τι τῶν ἁδροτέρων ἴδῃ, τούτῳ περιδάλλει, 
χύχλῳ τὴν ἄγραν περισφίγξας καὶ τὸ πᾶν ἀνεχούφισε 
xal ὥρεξεν ἄνω δῶρον δεσπότῃ. ᾿Επιχκάθηται γάρ τις 
αὐτῷ ἀνὴρ Αἰθίοψ, καινὸς ἐλέφαντι ἱππεὺς ὧν " καὶ 
χολαχεύει χαὶ φοίεῖται xai τῆς φωνῆς αἰσθάνεται 
χαὶ μαστίζοντος ἀνέχεται" fj δὲ μάστιξ αὐτῷ πέλεκυς 
οιδηροῦς. Εἶδον δέ ποτε καὶ θέαμα καινόν. Ἀνὴρ 
“Ἕλλην ἐνέθηχε τὴν χεφαλὴν χατὰ μέσην τοῦ θηρίου 
τὴν χεφαλήν " ὃ δ᾽ ἐλέφας ἐκεχήνει xo περιήσθμαινε 
τὸν ἄνθρωπον ἐγχείμενον. Ἀμφότερ᾽ οὖν ἐθαύμαζον, 
καὶ τὸν ἄνθρωπον τῆς εὐτολαίας χαὶ τὸν ἐλέφαντα τῆς 
φιλανθρωπίας, Ὁ δ᾽ ἄνθρωπος ἔλεγεν, ὅτι xal μισθὸν 
εἴη δεδωχὼς τῷ θηρίῳ προσπνεῖν γὰρ αὐτῷ [ x«i ] 
μόνον οὐκ ἀρωμάτων "IvBuxiw* elvat δὲ xat κεφαλῆς 
νοσούσης φάρμακον. Οἶδεν οὖν τὴν θεραπείαν ὃ ἐλέ- 
φῖς καὶ προῖχν οὐχ ἀνοίγει τὸ στόμα, ἀλλ᾽ ἐστὶν ἰατρὸς 





ACIILLIS TATII 


ac bellue primum naturam, deinde capiendi modum refe- 
rens, voracissimum animal esse aiebat, ita ut segete plenuin 
campum totum absumat : nec nisi dolo capi. Observatis 
enim locis in quibus degat, venatores fossam excavare, 
arundinibusque ac terra cooperire, subjecta tamen arca 
lignea, cujus fores in superiore parte ad fossz altitudinem 
adapertze sint : deinde occulto aliquo in loco, donec bellua 
decidat, exspectare : porro eam superascendentem deorsum 
statim ferri, atque ab arca, tanquam a cubili, excipi : tum 
venatores celeriter accurrere, ac fores claudere, illoque 
modo bellua potiri , quoniam tanti alioqui roboris sit, ut vi 
a quoquam capi nequeat. Esse enim cum reliquis omni- 
bus sui partibus robustissimam, tum cute adeo dura, ut 
ferro etiam cedere nolit, meritoque elephantem Zgyptium 
dici posse : secundum enim roboris locum ab elephante 
Indo obtinere. 

IV. Tum Menelaus, An vero etiam elephantem, inquit , 
vidisti? Maxime, inquit Charmides , et ex iis etiam, qui 
accurate sciebant, procreationis cjus incredibilem naturam 
audivi. At nobis, inquam ego, non nisi pictum spectare 
hactenus licuit. Tum Charmides, Ego vobis enarrabo , 
inquit, sumus enim otiosi. Longe vum illum iater parit : 
annos enim decem in utero semen informandum continet, 
deinde exacto annorum hujusmodi curriculo, in lucem edit, 
fetu jam senescente. Hac de causa et corpore iminenso 
et robore insuperabili, vita longissima , morte serotina , 
quippe supra Hesiodiz cornicis annos vivere traditur, gigm 
arbitror. Elephantorum talis est maxilla , quale tauri ca- 
put. Ac situ illius os videres, cornua duo habere judi- 
cares : verum non cornua, sed dentes repandi sunt, e quo- 
rum medio surgit proboscis, ( quam manum vocant, ) 
forma et magnitudine tube similis et iis qua ei usui 
sunt, percommoda. Ea enim et cibum, et quidquid esui 
aptum objicitur , corripit. 
Cibum animal uti consuevit, sumit slatim, seque mentum 


Ac.si ex iis fuerit, quibus in 


versus inflectens, ori offert : sin. minus, huic manum 
circumjicit, contorquens in eirculum predam et omnem 
sustolit, heroque ut donum porrigit : insidet enim illi 
4£lhiops vir, qui novus illius eques est. Blanditur vero 
etiam et formidat et loquentem intelligit et verberari 
patitur, ferrea videlicet clava flagelli loco adhibetur. Atqui 
mirabile quiddam etiam vidi aliquando spectaculum. Gra: 
cus scilicet caput suum belluae capiti medio imposuit, bel- 
luaque aperti oris anhelitu hominem permulcebat. 1n 
«uo sane et hominis audaciam et elephanti benignitatem 
admirabar. 
aromatum pene Indicorum ab ca odorem alllatum fuisse, 
Ele- 


Mercedem vero bellu; ἃ se persolutam et 


Graecus. ille aiebat, qui capitis dolorem removerit. 
plas curationem ininime ignorat. ideoque. gratis os. non 





ie οὔκ ἔστι 2 oni αὐτὴν ἐνθάδε τὸν 
ACPUMN Καὶ ὁ Χαρμίδης, 
, τὸν Κλει 
, ΠΤ ἫΝ eL 
ἡ τερον ἐμοῦν, ταχύ τι σχήπτεται 
* Βούλει τὴν ἀλήθειαν ἀχοῦσαι τῆς 
3 αὕτη γὰρ χθὲς ἀφῆκε τὰ ἔμμηνα xat id 
ΝΩ͂ΙΝ e) Dp. Οὐχοῦν ἀναμενοῦμεν, ὃ X 
ng εἶπεν, ἐνταῦθα τρεῖς ἡμέρας ἢ τέτταρας, 
γὰρ ἱκαναί, Ὃ δ' ἔξεστιν, αἰτοῦ παρ' αὐτῆς" de 
30 δρθαλμοὺς ἠχέτω τοὺς ἐμοὺς καὶ λόγων μεταδότω" 
ἀκοῦσαι θέλω φωνῆς, χειρὸς θιγεῖν, ψαῦσαι σώματος, 
Αὗται γὰρ ἐρώντων παραμυθίαι. ὕΒξεστι δ᾽ αὐτὴν 


τοῦτο ἀνεθδησα" ὡς θᾶττον ἂν ἀποθάνοιμι 
Λευκίππης φίλημα ἀλλοτριούμενον. QU. τί 
γὰρ, ἔφην, ἐστὶ γλυκύτερον; Τὸ μὲν γὰρ ἔργον τῆς 
᾿Αφροδίτης καὶ ὅρον ἔχει καὶ κόρον, καὶ οὐδὲν ἐστὶν, 
ἐὰν ilk αὐτῷ τὰ φιλήματα, Φίλημα δὲ καὶ dó- 
3e ριστόν ἐστι xal ἀχόρεστον xui χαινὸν ἀεί, Τρία 
γὰρ τὰ κάλλιστα ἀπὸ τοῦ στόματος ἄνεισιν, ἀναπνοὴ 
xal φωνὴ xal φῇμημα. Τοῖς μὲν γὰρ χείλεσιν ἀλλή- 
λους φιλοῦμεν, ἀπὸ μὰ τῆς ψυχῆς ἡ τῆς ἡδονῆς ἐστι 
πηγή. Π|ίστευσόν μοι λέγοντι» | Μενέλαε, (ἐν γὰρ τοῖς 
a& χαχοῖς ἐξορχήσομαι τὰ μυστήρια ) ταῦτα μόνα παρὰ 
Λευκίππης ἔχω κἀγώ" ἔτι μένει παρθένος’ μέχρι μό- 
νῶν τῶν φιλημάτων ἐστί μου γυνή, Εἰ δέ τις ἁρπά- 
cst μου καὶ ταῦτα, οὐ φέρυν τὴν φθορὰν, οὗ μοιχεύσε- 
ταὶ μου τὰ φιλήματα. Οὐχοῦν, fov ὁ Ἡενέλαος, 
Ao βουλῆς ἡμῖν ἀρίστης δεῖ xoi ταχίστης. ᾿Ερῶν γάρ 
τις, εἷς ὅσον μὲν ἔχει τὴν ἐλπίδα τοῦ τυχεῖν, φέρει, 
[ καὶ ] εἰς αὐτὸ τὸ τυχεῖν ἀποτεινόμενος - ἐὰν δ᾽ ἀπο-- 
νῷ, τὸ ἐπιθυμοῦν μεταβαλὼν ἀντιλυπῆσαι μέχρι τοῦ 
δυνατοῦ τολμᾷ τὸ χωλῦον. "Ἕστω δὴ καὶ ἱσχὺς, ὥστε 
4» τι δρᾶσαι μετὰ τοῦ μὴ παθεῖν" τοῦτο δὲ τῆς ψυχῆς τὸ 
μὴ φοβούμενον ἀγριαίνει y μᾶλλον τὸ θυμούμενον. Kai 
γὰρ ὃ καιρὸς ἐπείγει τ τῶν πραγμάτων αὐ ᾷ ἄπορον, 
Θ΄. Σχοπούντων οὖν ἡμῶν εἰστρέχει τις τεθορυθη- 
μένος, καὶ λέγει τὰν Λευχίππην ἄφνω βαδίζουσαν 
[2 χαταπεσεῖν xal τὼ ὦν διαστρέφειν. Ἀναπηδή- 
σάντες οὖν, ἐθέομεν ἐπ᾿ αὐτὴν xal ὁρῶμεν ἐπὶ τῆς γῆς 
κειμένην. Προσελθὼν οὖν, ἐπυθόμην ὅ τι πάθοι. 
Ἧ δ᾽ ὡς εἶδέ με, ἀναπηδήσασα παίει με χατὰ τῶν 
προσώπιην, ὕφαιμον βλέπουσα, Ὡς δὲ καὶ ὁ Μενέ- 








quamprimum accerse : vulnus enim urgel : quumque ignem 
ipse in. hostes immittere paratus sim , Amor alias faces in 
me jamconjecit. Tu flammam hane , Menelae, milii prius 
exstingue, Optimum fuerit auspicium, amatorie prius 
congredi, quam manus eum hoste eonserantur. — Venus me 
ad Martem dimiltat. Tum Menelaus, Tumet ipse, inquit, 
vides, quam difficile illi sil , praesentem praesertim aman- 
Tem virum latere. Atqui facile, inquit Cbarmides, fuerit. 
Clitophontem alio abduci. Verum Menelaus Charmidem 
properare videns, ac mihi etiam timens, verisimile quid com- 
mentus, Visne, inquit , cunctationis veram causam audire ? 
puella in menstrnis heri esse capit, quamobrem a viro absti- 
nendumest. Diesigitur, inquit Charmides, tres, qualuorve 
hie exspectabimus : tantum enim temporis ei rei satis erit. 
Interea vero, quod sane ab ea fieri polest, videndam se 
mihi praebeat, verbaque mecum faciat; vocem ego illius. 
audire, manum fangere, corpus contrectare aveo : animi 
enim amore saucii allevamenta haec sunt. Suavinm dare 
quoque licet, quum rei huic impedimento esse menses ne- 
queant. 

VIH. Hzec quum reversus Menelaus mili renunliasset , 
ad haee exclamat, mori mne malle, quam pati , ut Leucippes 
osculo quispiam fruatur : Quo quid, inquam, suavius est ? 
Veneris procul dubio congressus et. modum et satietatem 
habet, nec prorsus quidquam est, sí basia eximas, | Basium 
vera nullo fine terminatur, nulla satietate afficit, et semper 
recens est. Tria profecto sunt quae ab ore praestantissima 
proficiscuntur, halitus, vox, suavium. — Labra utique sunt, 
quae sese in osculis dandis mutuo contingunt : sed voluptas 
€ fonte, qui in animo situs est, manat. Crede mihi, Me- 
nelae ( nam in malis occulta revelabo ), ego nihil dum a 
Leucippe, basiis exceptis, conseculus sum. lla virgo 
adhuc est, nec nisi osculando mulier facfa esL. — Quae si 
quis mihi basia eliam eripere conetur, utique corruptionenr 
hanc non feram, basia mihi mea nemo conslupralit. 
Optimo ergo, inquit. Menelaus, eelerrimoque consilio est 
opus. Amans enim, quamdiu quidem. adipiscendi spes 
adest, aequo animo fert, conceptam adeptionem animo in« 
clusam continens : at si consequendi spes adimatur, tam 
vero mutata cupiditate, quidquid impedimento est, vicissim. 
tristitia afficere conatur. 5] adest vero. etiam facultas, ut 
impune agere possit, quique non esse cur formidet intel- 
ligit, majore iracundia effertur, οἱ occasio ad. difficiles res 
propere capessendas impellit. 

IX. interea. dum consilium caperemüs, intro ad. nos 
conturbatus quidam eucurril, Leucippenque inler ambu- 
landum repente concidisse, atque oculos distorsisse muntiía 
vit. Quamobrem consurgentes eo raplim. accessimus, hn-« 
mique jacentem comperimus, | Qunmque. ipse propiur fa« 
clus, quidnam ei evenisset, interrogassem, illa me viso exsur: 
gens, samgnineam aciem volvens, in facie mihi plagam 


id 





























καὶ ἐξ ἑνὸς me qene τρεῖς, δύο μὲν ἑκατέρω- 
θεν 1 4 ὃ δ᾽ εἷς, καὶ τὴν γῆν εἰς τὰ σχίσματα 
τὸ Δέλτα ποιῶν, ὥσπερ ἦν ῥέων πρὶν λυθῆναι, ἀλλ᾽ οὐδὲ 


τὸ δ' ὕδωρ πανταχοῦ μεμερισμένον οὖχ ἐξασθενεῖ, ἀλλὰ 
3. xal πλεῖται xal πίνεται καὶ γεωργεῖται. 
18’, Νεῖλος ὁ πολὺς πάντα αὐτοῖς γίνεται, xal mo- 


γεωργούμενον. 
Ἔχει γὰρ ὃ ποταμὸς ἀποδημίας" χάθηται δ᾽ αὐτὸν 
Αἰγύπτιος ἀναμένων καὶ ἀριθμῶν αὐτῷ τὰς ἡμέρας, 
Καὶ δ᾽ Νεῖλος ob ψεύδεται, ἀλλ᾽ ἔστι ποταμὸς μετὰ 
35 τὸν τηρῶν καὶ τὸ ὕδωρ μετρῶν, 
δῶν ἁλῶναι quen m Ἔστι δ' ἴδεν 
ποταμοῦ xal γῆς φιλονεικίαν, ᾿Ερίζετον ἀλλήλοις 
ἑκάτερον, τὸ μὲν ὕδωρ, τοσαύτην γῆν πελαγῶσαι- ἢ δὲ 
γῆν τοσαύτην χωρῆσαι γλυχέῖαν θάλασσαν. xal νιχῶσι 
4 μὲν τὴν ἴσην νίκην οἱ δύο, οὐδαμοῦ δὲ φαίνεται τὸ νι- 
κώμενον, Τὸ γὰρ ὕδωρ τῇ γῇ συνεχτείνεται" περὶ δὲ 
τὰς τῶν βουχόλων ταύτας νομὰς ἀεὶ πολὺς ἐγχάθηται. 
Ὅταν γὰρ τὴν πᾶσαν γῆν πελαγώσῃ xal λίμνας ἐνταῦ- 
ὕα ποιεῖ" αἵ δὲ λίμναι, χἂν ὁ Νεῖλος ἀπέλθγ,, μένουσιν 
ἀν οὐδὲν ἧττον, τὸ ὕδωρ ἔχουσαι, τὸν δὲ πηλὸν τοῦ ὕδα- 
τὸς, ᾿Ἐπὶ ταύτας αὐτοὶ xal βαδίζουσι καὶ πλέουσιν, 
οὐδὲ ναῦς ἑτέρα δύναται πλεῖν, ἀλλ᾽ ὅσον ἄνθρωπον 
ἐπιδῆναι. ᾿Αλλὰ πᾶν τὸ ξένον τοῦ τόπου Ó πηλὸς 
ἐμπίπτων χρατεῖ, — "oic δὲ μικρὰ μὲν καὶ χοῦφα πλοῖα 
50 xal ὀλίγον ὕδωρ αὐτοῖς ἀρκεῖ, Εἰ δὲ τέλεον ἄνυδρον 
εἴη, ἀράμενοι τοῖς νώτοις οἱ aye pec τὸ πλοῖον φέρου- 
σιν, ἄχρις ἂν ἐπιτύχωσιν. ὕδατος, "Ev ταύταις δὴ 
ταῖς λίμναις μέσαις νῆσοί τινές εἶσι σποράδην πεποιη- 
μέναι" αἵ μὲν οἰκοδομημάτων ἔρημοι, παπύροις megu- 








absurda quasdam probulit: ac lum posso. Gk. medicus, 


stalim esse in armis, quippe ( ad bellurn ) adversus przedo- 
nes jussit. Quamobrem milites exeuntes, qua quisque 
potuit celeritate, ad arma currebant et cum manipularibus 
suis prasto fuere. Dato igilur signo, et omnibus castris 
locum capere jussis, solus remansit. — Postridie prima luce 
copias in hostes eduxit. Pagi antem ejus situs ljusmodi 
est, Ex locis qui supra. /Egyptias Thebas sunt , Nilus de- 
scendil : atque in prassentia eliam Memphin usque prola- 
bitur, parvumque (cornu emillit:) qua magnus alveus 
desinit, pagus est, Cercasorus nomine ; illinc terra iterum 
finditur, ex unoque fluvii tres efüciuntur : quormm duo 
diflissi utrimque, tertius eundem, quem antea, cursum 
lenens, regionem , qux Delta vocatur, facit. Neque vero 
eorum fluviorum aliquis est, qui ad mare usque labatur τ 
sed alius aliam ad urbem delatus dividitur, Singulaeque. 
partes Graeciae flumen quodvis magnitudine superant. Et 
quamquam tot ín. partes aqua dividitur, non tamen infir- 
mior fit, sed navigatur, bibitur, aratur. 

ΧΙ]. lis enim Nilus magnus est omnia , nempe fluvins, 
terra, mare, palus : admirationeque omnino dignum est , 
eodem in loco navis et ligo, remus et aratrum, gubernacu- 
lum et tropaeum , nautarum et agricolarum casce , piscium. 
et boum cubilia. Nam qua navem egisti, illic sementem 
facis : rursus, ubi sementem fecisti, illic mare quod aratur : 
longas enim peregrinationes fluvius facit. Ejus porro ad« 
ventum AEgyptii exspectant, ac numerant dies. Tile non men- 
litur sed ad. preestitatum tempus sistens, aquasque dime- 
tiens, minime committit, ut tardilatis accusari possi, Tum 
vero aqua ac terra: contentionem videre licet , contendunt 
invicem illa tantum terrze inundare, hue tantum aquae dul 
cis absorbere, pari utrimque victoria. Neque enim, quae 
succumbat, discernitur. Nam terrae maguitudinl aqua par 
fit, In ea vero regione, quam praedones incolunt, wnolta 
semper residet. Nam quum eam omnem Nilos inundaverit , 
paludes ibi efficit : quae delnceps illo etiam abeunte rema- 
nent, aquam continentes , sed et limo multo referta : per 
quas quum pedihus feruntur, tum etiam navículis non sane 
majoribus, quam ut singulos vectare possint, ac si aliusmodi 
fuerint, limo illo praepeditae retinentur. — Quare parva iis ac 
levia navigia el exigui aqua» satís sunt : quod si quandoque 
aquam deesse contingat, sublatam humeris mavieulam. 
vectores portant, quousque aquam inveniant, lis im palu- 
dibus mediis mulla sparsim insulae visuntur : quarum quae 
habitatoribus carent, papyris referta: sunt, ea ordinimm 





Hoe snecessm elati illi mirum in a nodu ] 
vip | virtute, non fraude, victoriam se adeptos. 
Agyplii enim viri pusillanimitas,, ubi tim 


vule Aa 
amt 


Ob tuam, o Gorgia, causam desipui. 1d quo 
ac dies illuxit, Menelao retuli, cogitans ess 
Gorgias nomine aliquis. Interea 

obviam nobis adolescens quidam fit , n 





δαί; T orccierhe eredi 
A τὸν ier vds. sibi divina live monita velint, expone. Tun : 
τρατιώτης" νῦν δ᾽ pis Pit, Aris ie imn ie e 





" 


p 


40 


4 


δι 


5: 


5 


18 


τευσαί τι xai νῦν καθεύδουσα. Ναὶ γὰρ χθὲς τοῦ 
V'opyíou χατεμαντεύσω δικαίως. Εὐτυχεῖς ἄρα μᾶλλον 
χοιμωμένη. ᾿ρηγοροῦσα μὲν γὰρ μανίαν δυστυχεῖς" 
τὰ δ᾽ ἐνύπνιά σου σωφρονεῖ. Ταῦτά μου διαλεγομέ-- 
νου ὡς πρὸς ἀκούουσαν Λευχίππην, μόλις ἣ πολύευ-- 
κτος ἠὼς ἀναφαίνεται, xai ἣ Λευχίππη φθέγγεται, καὶ 
ἦν ἡ φωνή- Κλειτοφῶν. Ἀναπηδήσας οὖν πρόσειμί 
τ' αὐτῇ καὶ πυνθάνομαι, πῶς ἔχει. Ἡ δ᾽ ἐῴκει μὲν 
μηδὲν ὧν ἔπραξεν ἐγνωκέναι, τὰ δεσμὰ δ᾽ ἰδοῦσα ἐθαύ- 
μαζε καὶ ἐπυνθάνετο τίς 6 δήσας εἴη. 
σωφρονοῦσαν, ὑπὸ πολλῆς χαρᾶς ἔλυον μὲν μετὰ θορύ- 
βου τὰ δεσμὰ, μετὰ ταῦτα δ᾽ ἤδη τὸ πᾶν αὐτῇ διηγοῦ- 
μαι. Ἡ δ᾽ ἠσχύνετο ἀκροωμένη xol ἠρυθρία καὶ 
ἐνόμιζε τότε αὐτὰ ποιεῖν, Τὴν μὲν οὖν ἀνελάμῥανον 
παραμυθούμενος, τοῦ δὲ φαρμάχου τὸν μισθὸν ἀποδί- 
δωμιμάλ᾽ ἄσμενος. Ἦν δὲ τὸ πᾶν ἡμῖν ἐφόδιον σῶον. 
^O γὰρ ὃ Σάτυρος ἔτυχεν [ ἔχων ) ἐζωσμένος, ὅτ᾽ 
ἐναυαγήσαμεν, οὐκ ἀφήρητο ὑπὸ τῶν ληστῶν, οὔτ᾽ 
αὐτὸς, οὔθ᾽ ὁ Μενέλαος οὐδὲν ὧν εἶχεν. 

HI. "Ev τούτῳ δὲ καὶ τοὺς ληιστὰς ἐπελθοῦσα δύνα- 
wig μείζων ἀπὸ τῆς μητροπόλεως παρεστήσατο xal 
πᾶσαν αὐτῶν εἷς ἔδαφος χατέστρεψε τὴν πόλιν. ᾿Ελευ- 
θερωθέντος δὲ τοῦ ποταμοῦ τῆς τῶν βουκόλων ὕῤρεως, 
παρεσχευαζόμεθα τὸν ἐπὶ τὴν ᾿Αλεξάνδρειαν πλοῦν. 
Συνέπλει δ᾽ ἡμῖν xol ὃ Χαιρέας, φίλος ἤδη γενόμενος 
ἐκ τῆς τοῦ φαρμάκου μηνύσεως. ἮΝ δὲ τὸ μὲν γένος 
ἐκ τῆς νήσου τῆς Φάρου, τὴν δὲ τέχνην ἁλιεὺς, ἐστρα- 
τεύετο δὲ μισθῷ χατὰ τῶν βουχόλων τὴν ἐν ταῖς ναυσὶ 
στρατείαν: ὥστε ὑετὰ τὸν πόλεμον τῆς στρατείας 
ἀπήλλακτο. ἮΝν οὖν ἐξ ἀπλοίας μαχρᾶς πλεόντων 
πάντα μεστὰ xol πολλή τις ὄψεως ἡδονὴ, ναυτῶν ᾧδὴ, 
πλωτήρων χρότος, χορεία νεῶν, καὶ ἣν ἅπας 6 ποτα-- 
μὸς ἑορτή" ἐῴχει δ᾽ ὁ πλοῦς χωμάζοντι ποταμῷ. 
Ἔπινον δὲ xa τοῦ Νείλου τότε πρῶτον ἄνευ τῆς πρὸς 
οἶνον δμιλίας, κρῖναι θέλων τοῦ πώματος τὴν ἡδονήν. 
Οἶνος γὰρ φύσεως ὕδατος χλοπή. Ἀρυσάμενος οὖν 
ὑάλου τῆς διαφανοῦς χύλικα,, τὸ ὕδωρ ἑώρων ὑπὸ λευ- 
χότητος πρὸς τὸ ἔκπωμα ἁμιλλώμενον xal τὸ ἔχπωμα 
νικώμενον, Γλυχὺ δὲ πινόμενον ἦν χαὶ ψυχρὸν ἐν 
μέτρῳ τῆς ἡδονῆς. Οἶδα γὰρ ἐνίους τῶν παρ᾽ "EA- 
λησι ποταμῶν xal τιτρώσκοντας, τούτῳ συνέχρινον 
αὐτοὺς τῷ ποταμῷ. Διὰ τοῦτο αὐτὸν ἄχρατον ὁ Al- 
Ἡύπτιος πίνων οὐ φοθεῖται, Διονύσου μὴ δεόμενος, 
᾿Εθαύμασα δ᾽ αὐτῶν xai τὸν τρόπον τοῦ ποτοῦ. Οὔτε 
γὰρ ἀρύσαντες πίνειν ἐθέλουσιν, οὔτ᾽ ἐκπωμάτων ἀνέ- 
ovra ἔκπωμα αὐτουργὸν ἔχοντες. ἔκπωμα γὰρ 
αὐτοῖς ἐστιν ἣ χείρ. εἰ γάρ τις αὐτῶν διψήσειε 
πλέων, προχύψας ἐκ τῆς νεὼς τὸ μὲν πρόσωπον εἰς 
τὸν ποταμὸν προθέθληχε, τὴν δὲ χεῖρα εἷς τὸ ὕδωρ 
καθῆχε καὶ χοίλην βαπτίσας xol πλησάμενος ὕδατος, 
ἀκοντίζει κατὰ τοῦ στόματος τὸ πῶμα καὶ τυγχάνει 
τοῦ σχοποῦ- τὸ δὲ κεχηνὸς περιμένει τὴν βολὴν καὶ 
δέχεται xal χλείεται καὶ οὐκ ἐᾷ τὸ ὕδωρ αὖθις ἔξω 
πεσεῖν. 


᾿Εγὼ δ᾽ ἰδὼν 








ACHILLIS TATIT 


audiam? Age jam aliquid eliam nunc in somnis vaticinare : 
nam heri quoque jure adversus Gorgiam vaticinata es. 
Tua felicitas dormientis major : vigilantem enim insania 
miseram reddit : dormientis autem insomnia prudentiam 
pre se ferunt. Hoc me, tanqnam cum audiente puella, 
colloquente, tandem optata dies illuxit: Leucippeque tum 
vocem mittens me nomine appellavit. Exsiliens itaque , 
et propior factus , ut valeret, rogavi. Atilla nihil eorum , 
quae gesserat, scire mihi visa est : sed vinctam se cernens 
admirabatur et ἃ quo vincta fuisset, qurrebat. Tunc 
ego mentis compotem factam eam videns, ac pra» nimio 
gaudio gestiens vincula solvi, omniaque, ut acta fuerant, 
deinde aperui. Quse quum audiret, pudore et rubore suf- 
fundebatur, ac se tum etiam insanire putabat. Quocirca 
consolans illam bono esse animo jussi, et medicamenti 
pretium perlibenter solvi. Viaticum eniin nobis incolume 
erat, in ipso enim naufragio, quod Satyrus forte in zona 
habebat non ei ademtum est a latronibus nec ipsi nec Me- 
nalao. 

XVII. Interea copiz majores ex principe civitate ag- 
gredientes latrones eos subegerunt et urbem illorum uni- 
versam funditus everterunt. Nos, flumine ab injuria 
pra:donum liberato, Alexandriam petere instituimus ; una 
navigabat Clierea nobiscum amicus jam factus ob potionis 
Erat is ex insula Pharo piscator : sed qui tunc 
adversus przedones in exercitu navali stipendia merebat et 
confecto bello dimissus fuerat. 


indicium. 


Itaque quum latronum 
metu multum temporis navigatio intermissa fuisset, omnia 
navigantibus complela sunt; videntibusque magnam affe- 
rebant voluptatem nautarum cantus, vectorum plausus, 
navium chorea, et flumen totum erat celebritas. Sane 
autem diem festum agenti fluvio similis navigatio videba- 
fur. Atque ego Nili suavitatem cognoscere cupiens, illius 
aquam eo primum die, nullo admisto vino, bibi : vinum 
enim impedimento est, quo minus aque natura pertipiatur. 
Vitreo igitur scypho maxime perspicuo repleto, aquam 
cum poculo candore contendere, ac superiorem evadere 
animadverti. Bibenti autem εἰ dulcis erat et sine inju- 
cunditate frigida : quaedam enim in Grzecia flumina esse 
scio adeo frigida, ut bibentibus molesta sint, ea ego cum 
hoc fluvio comparabam. Hinc porro fit nt /Egyptius, 
aquam puram bibens nil metuat, vino non indigens. Quin 
etiam ipsum bibendi modum admiratus sum : neque enim 
bibere volunt haurientes cadis, aut pocula admittunt, 
habentes poculum quod quisque sibi conficit : si enim na- 
vigantium aliquis sitiat, in flumen e nave se inclinans, 
manum cavam demergit , laustamque aquam in os jacu- 
latur, minime a scopo aberrans : illud autem patens jactum 
exspectat , suscipitque, dein clauditur, et aquam excidere 
non sinit. 








DU 


2 


2! 


e 


E 


e 
e 


40 


.- 


bu 


80 


ἐπλαυτὸν εἰς πάσας τὰς que χαὶ m πρὸς τὴν ὄψιν }υσ- 
εἐρωτιῶν, εἶπον χαμών: Ὀφθαλμοὶ, νενιχήμεθα. 
Εἶδον δὲ δύο καινὰ xal παράλογα, μεγέθους πρὸς χάλ- 
λος ἅμιλλαν χαὶ δήμου πρὸς πόλιν φιλονεικίαν καὶ 
ἀμφότερα νικῶντα. Ἡ μὲν γὰρ ἠπείρου μείζων ἦ ἦν, 
ὃ δὲ πλείων ἔθνους. Καὶ εἰ μὲν εἰς τὴν πόλιν ἀπεῖδον, 
ἠπίστουν εἰ πληρώσει τις δῆμος αὐτὴν ἀνδρῶν, εἰ δὲ 
[ εἰς ] τὸν δῆμον ἐθεασάμην, ἐθαύμαζον, εἰ χωρήσει τις 
αὐτὸν πόλις. Τοιαύτη τις ἦν ἰσότητος τρυτάνη. 

B'. Ἦν δέ πως [καὶ] κατὰ δαίμονα ἱερομηνία τοῦ 
μεγάλου θεοῦ, 5 Δία μὲν“ λληνες, Σέραπιν δὲ καλοῦ- 
σιν Αἰγύπτιοι ἦν δὲ καὶ πυρὸς δᾳδουχία, Καὶ τοῦτο 
μέγιστον ἐθεασάμην. Ἑσπέρα μὲν γὰρ ἦν καὶ 6 ἥλιος 
χατεδύετο καὶ νὺξ ἦν οὐδαμοῦ, ἀλλ᾽ ἄλλος ἀνέτελλεν 
ἥλιος χαταχερματίζων. Τότε Y εἶδον πόλιν ἐρίζου- 
cav περὶ χάλλους οὐρανῷ. ᾿Εθεασάμην δὲ xai τὸν 
Μειλίχιον Δία, καὶ τὸν Διὸς Οὐρανίου νεών. Προσευ- 
ξάμενοι δὴ τῷ μεγάλῳ θεῷ καὶ ἱχετεύσαντες στῆναι 
ἡμῖν ποτε τὰ δεινὰ, εἰς τὴν καταγωγὴν ἤλθομεν, ἣν 
ἔτυχεν ὁ Μενέλαος ἡμῖν μεμισθωμένος, Οὐχ ἐῴχει 
δ᾽ ἄρα ὁ θεὸς ἐπινεύειν ταῖς ἡμετέραις εὐχαῖς, ἀλλ᾽ 
ἔμενεν ἡμᾶς xal ἄλλο τῆς Ἡ᾿ ύχης γυμνάσιον. 

]". Ὃ γὰρ Χαιρέας πρὸ πολλοῦ τῆς Λευκίππης 


ἐλάνθανεν ἐρῶν xai διὰ τοῦτο μεμηνύχει τὸ φάρμα- ' 


xov, ἅμα μὲν ἀφορμὴν οἰκειότητος ἑαυτῷ θηρώμενος, 
dua δὲ xal ἑαυτῷ σιύζων τὴν κόρην. Εἰδὼς οὖν du- 
4avov τὸ τυχεῖν, συντίθησιν ἐπιδουλὴν, λῃστήριον 
ὁμοτέχνων συγχροτήσας, ἅτε θαλάσσιος ὧν ἄνθρωπος, 
καὶ συνθέμενος αὐτοῖς, ἃ δεῖ ποιεῖν, ἐπὶ ξενίαν ἡμᾶς 
εἰς τὴν Φάρον, χαλεῖ, σκηψάμενος γενεθλίων ἄγειν 
ἡμέραν. Ὥς οὖν προήλθομεν τῶν θυρῶν, οἰωνὸς fiv 
γίνεται πονηρός. χελιδόνα χίρχος διώχων τὴν Λευχίπ-- 
πην πατάσσει τῷ πτερῷ εἰς τὴν χεφαλήν. Ταραγθεὶς 
οὖν ἐπὶ τούτῳ, καὶ ἀνανεύσας εἰς οὐρανὸν, Ὦ Ζεῦ, τί 
τοῦτο, ἔφην, φαίνεϊς ἡμῖν τέρας; ἀλλ᾽ el τῷ ὄντι σὸς 
ὄρνις voc, ἄλλον ἡμῖν σαφέστερον δεῖξον οἰωνόν. 
Μεταστραφεὶς οὖν, ἔτυχον Te παρεστὼς ἐργαστηρίῳ 
ζωγράφου, γραφὴν ὁρῶ χειμένην, ἥτις ὑπηνίττετο προσ- 
ὅμοιον. Πρόκνης γὰρ εἶχε φθορὰν xai τὴν βίαν 
Ῥηρέως καὶ τῆς γλώττης τὴν τομήν. "Hy δ᾽ δλό- 
xXngov τῇ γραφῇ τὸ διήγημα τοῦ δράματος, ὃ πέπλος, 
ὃ Τηρεὺς, ἡ τράπεζα, Ὑὸν πέπλον ἡπλωμένον εἱστή- 
xtt χρατοῦσα θεράπαινα" Φιλομήλα παρειστήχει καὶ 
ἐπετίθει τῷ πέπλῳ τὸν δάχτυλον καὶ ἐδείκνυε τῶν 
ὑφασμάτων τὰς γραφάς - ἡ Πρόχνη πρὸς τὴν δεῖξιν ἐνε- 
νεύχει xol δριαὺ ἔῤλεπε xal ὠργίζετο τῇ γραφῇ. 
Θρὰξ ὁ Τηρεὺς ἐνύψαντο Φιλομήλα παλαίων πάλην 
᾿Αφροδισίαν. ᾿Ἐσπάραχτο τὰς κόμας fj γυνὴ, τὸ ζῶ- 
σμα ἐλέλυτο, τὸν χιτῶνα κατέρρηκτο, ἡμίγυμνος τὸ 
στέρνον ἢ ἦν, τὴν δεξιὰν ἐπ᾽ ὀφθαλμοὺς ἤρειδε τοῦ Ἴ η- 
ρέως, τῇ λαιᾷ τὰ διερρωγότα τοῦ χιτῶνος ἐπὶ τοὺς 
μαστοὺς εἶλχεν. Ἐν ἀγκάλαις εἶχε τὴν Φιλομήλαν 
ὃ Τηρεὺς, ἕλκων πρὸς ἑαυτὸν ὃς ἐνὴν τὸ σῶμα xal 
σφίγγων ἐν γρῷ τὴν συμπλοκήν. Ὧδε μὲν τὴν τοῦ 





ACHILLIS TATIT 





fis, quum ad omnia contemplanda sufficere oculorum acies 
nequiret, eos spectando victos mecum fateri coactus sum. 
lllud vero novum atque incredibile mihi ante omnia visum 
est. Urbis enim amplitudo cum pulchritudine et urbs 
cur populo habitatorum ita certabat, ut neutra alteri ce- 
derent. Nam et illa continente major et hiec gente major 
erat. Porro intuenti mihi civitas amplior apparebat, 
quam ut habitatoribus compleri posset : populum autem 
si intuebar, tam numerosus videbatur, ut aliquane urbe 
contineri valeret, dubitare cogerer. ta zquo hiec inter se 
marte contendebant. 

II. Forte autem eo tempore magni numinis, quem Δία 
Grieci, Serapin /Egyplii vocaut, festi dies celebrabantur, 
et facium gestatio, idque non vulgari admiratione dignum 
animadverti : vespera enim quum adventasset , ac jam sol 
occidisset, nox tamen nullo in loco erat, scd alius minutas 
quasdam in partes dividens (lucem) sol exoriebatur. Tunc 
urbem illam cum calo etiam pulchritudine contendere 
vidi. Milichium quin etiam Jovem, Ccelestisque Jovis 
templum vidi : cujus magnum numen quum venerati esse- 
mus, precatique ut nostrorum tandem infortuniorum 
finis fieret, conductam a Menelao domum ingressi fuimus. 
Sed precibus nostris deus ille nequaquam annuisse visus 
est : aliud enim discrimen restabat , in quo Fortuna nos 





; adliuc exerceret, 


111. Nam Chierea Leucippen multo antea clam auaabat, 
ideo autem medicamenti indicium fecerat , simul ut se- in 
familiaritatem nostram ea occasione arrepta insinuaret, si- 
mul ut puellam sibi ipsi servaret. Qua quum potiri diff 
cile admodum esse intelligeret, ad parandas insidias ani- 
mum adjecit. Itaque predonum agmine ex iis qui eandem 
atque ipse artem exercebant collecto ( rebus enim mariti- 
mis operam dederat ) quid ab iis fieri velit, docet : mox 
natalem diem suum agere simulans, nos ad Pharum visen- 
dam invitat. lgitur domo egressis nobis sinistrum in via 
omen evenit. Hirundinem insequens accipiter, Leucippes 
caput ala percussit. Quare perturbatus, celumque suspi- 
ciens : Quid hoc, inquam, portenti est, Juppiter, quod 
nobis commonstras? Quin potius, si avis hzec vere tua est, 
aliud nobis manifestius augurium ostende? Meque conver- 
lens (forle enim prope pictoris officinam constiteramus ) 
collocatam animadverti tabellam, quce subobscure aliquid 
imile significabat. Etenim Procnes staprum, Terei vio- 
lentiam, linguae abscissionem continebat. Integra in pictu- 
ra fabulce totius explicatio, peplum, Tereus, mensa, serva 
explicatum peplum tenens, et Pliilomela adstabat et peplo 
digitum imponebat el quie in textufa picta erant indica- 
bat. Procne ad indicium annuebat, torveque intuebatur, 
ac picture propemodum irascebatur. Jntextus illic Te- 
reus Thrax qui reluctantem Philomelam obsceene contre- 
ctabat : mulier, capillis evulsis, cingulo soluto, veste discis- 
$a, seminudo pectore : dextram in oculos Terei torque- 
bat, sinistra vero laceram vestem ad mammas trahebat. 
Mulierem Tereus tolis ad se viribus tractam arcteque 


- 


LII - 
λογίζονται Ai ποιεῖν ἡδονῇ, Ἐείπνη- 
M Ud discs ἠρόνη Αἱ δ' Μ κανῷ τὰ 


V 1d iiem 
ὁ ἀλοβὴν al 1 
σας μαίνεται καὶ σπᾶται τὸ ξίφος quai 
κας τρέχει, ἃς δέχεται ὃ ἀήρ, Καὶ ὁ Τηρεὺς αὐταῖς 
συνᾳναδαίνει, xal ὄρνις γίνεται" καὶ τηροῦσιν ἔτι τοῦ 
πάθους τὴν εἰκόνα. «Φεύγει μὲν ἀηδὼν, διώχει δ' ὁ 
τὸ Τηρεύς, Οὕτως ἐφύλαξε τὸ μῖσος καὶ μέχρι τῶν 


πτερῶν, 

(τ΄. Τότε μὲν οὖν οὕτως ἐξεφύγομεν τὴν ἐπιδουλήν' 
ἐχερδήσαμεν δ' οὐδὲν ἢ μίαν ἡμέραν. Τῇ γὰρ ὕστε- 
ραίᾳ παρῆν ἕωθεν ὁ Χαιρέας" καὶ ἡμεῖς αἰδεσθέντες 

1o ἀντιλέγειν οὖχ εἴχομεν' ἐπιθάντες οὖν σκάφους, ἤλθο- 
Φάρον. Ὁ δὲ Μενέλαος ἔμεινεν αὐτοῦ, 
ὑγιῶς ἔχειν. Πρῶτον μὲν οὖν ἡμᾶς ὁ Χαι- 
ρέας ἐπὶ τὸν πύργον ἄγει xo δείκνυσι τὴν κατασκευὴν 
χάτωθεν θαυμασίαν τινὰ xal παράλογον, Ὅρος ἦν ἐν 

"e μέσῃ τῇ θαλάσσῃ χείμενον, ψαῦον αὐτῶν τῶν νεφῶν. 
Ὑπέρρει δ᾽ ὕδωρ κάτωθεν αὐτοῦ τοῦ ποιήματος. τὸ δ᾽ 
ἐπὶ θαλάσσης εἰστήχει χρεμάμενον. "Ez δὲ τὴν τοῦ 
ἀχρόπολιν ὅ τῶν νεῶν κυδερνήτης ἀνέτελλεν 
(ἥλιος ). Μετὰ δὲ ταῦτα ἡγεῖτο ἡμῖν ἐπὶ τὸν 
"Hy δὲ ἐπ᾽ ἐσχάτη τῇ νήσῳ χέιμένη ἐπ᾽ αὐὖ- 


Ἕσπέρας οὖν γενομένης, ὑπεξέρχεται μὲν 6 
Χαιρέας, πρόφασιν ποιησάμενος τὴν γαστέρα, Μετὰ 
βικρὸν δὲ βοή τις ἐξαίφνης περὶ τὰς θύρας ἦν, καὶ εὐθὺς 

30 εἰστρέχουσιν ἄνθρωποι μεγάλοι xal πολλοὶ, μαχαίρας 
ἐσπασμένοι, xal ἐπὶ τὴν κόρην πάντες ὥρμησαν, "Exo 
V ὡς εἶδον φερομένην μου τὴν φιλτάτην, οὐχ ἐνεγχὼν 
ἵεμαι διὰ τῶν ξιφῶν' καί με παίει τις χατὰ τοῦ μηροῦ 
μαχαίρᾳ xal ὥχλασα. Καὶ ἐγὼ μὲν δὴ καταπεσὼν 

3 ἐρρεόμην αἵματι " οἵ δ᾽ ἐνθέμενοι τῷ σχάφει τὴν κόρην, 
ἔφευγον, Θορύθβου δὲ καὶ βοῆς bi ἐπὶ λυσταῖς γενο- 
μένης, ὁ στρατηγὸς τῆς νήσου παρῆν. Ἧν δὲ μοι 
Ἰνώριμος ἐκ τοῦ στρατοπέδου γενόμενος, Δειχνύω δὴ 
τὸ τραῦμα καὶ δέομαι διῶξαι τοὺς ληστάς; Ὥρμει 

M δὲ πολλὰ πλοῖα ἐν τῇ πόλει, τούτων ἑνὶ ἐπιδὰς ὃ στρα- 
τηγὸς, ἐδίωχεν ἅμα τῇ παρούσῃ, φρουρῇ, Καγὼ δὲ 
συνανέδην φοράδην κομισθείς, Ὡς δ᾽ εἶδον οἵ χη- 
σταὶ προσιοῦσαν ἤδη τὴν ναῦν εἰς ναυμαχίαν, ἱστᾶτιν 
ἐπὶ τοῦ χαταστρώματος ὀπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένην τὴν 

45 κόρην" καί τις αὐτῶν μεγάλῃ τῇ φωνῇ, ᾿Ιδοὺ τὸ ἄθλον 
ὑμῶν, εἰπὼν, ἀποτέμνει αὐτῆς τὴν χεφαλὴν χαὶ τὸ 
λοιπὸν σῶμα ὠθεῖ κατὰ τῆς θαλάσσης. ᾿Εγὼ δὲ, ὡς 
εἶδον, ἀνέκραγον οἰμώξας καὶ ὥρμησα ἐμαυτὸν ἐπα - 
ψεῖνα:, Ὡς δ' οἱ παρόντες κατέσχον, ἐδεόμυν ἐπισχεῖν 

90 τε τὴν ναῦν, xal τινα ἁλέσθαι κατὰ τῆς θαλάττης, εἴ 
πως χἂν πρὸς ταφὴν γάθοιμι τῆς κόρης τὸ οῶμα. 
Καὶ ὁ στρατηγὸς πείθεται xod ἵστησι τὴν ναῦν' χαὶ 
δύο τῶν ναυτῶν ἀκοντίζουτιν ἑαυτοὺς ἔξω τῆς νεὼς, 
καὶ ἁρπάσαντες τὸ σῶμα ἀναφέρουσιν, "Ew τούτῳ δὲ 





ACHILLIS TATII 


senliunl. — Terens furiali mensre acenmbens epulatar ; mü- 
licres in. corbe mali reliquias ridentes pariler ac trepidantes 
proferunL.  Tereus videt nali reliquias et lacrymas pro- 
fundit, et natum n se absumptom intelligens , furore per« 
citus , educto gladio in mulieres irruit. Αἱ illas (in aves 
repente mutatas ) aer suscepit : quibuscum Tereus quoque 
mulatus in volucrem sublatns est. — Facli autem ilKus 
imaginem omnes servant. Luscinia enim fugit, Terens 
vero insequitur, ut. post mulationem odium quoque ser« 
vatum videatur. 

VI. Alque hoc quidem pacto tunc. insidias vitavimu, 
nihil quidquam lucrati , praeterquam quod in eas illo die 
non incidimus.  Affuit enim postridie mane Chzerea, 
Nosque verecundia permoti recusare amplius ausi non su- 
mus, Quamobrem conscensa nave ad Pharum devenimus, 
Menelaus quim se mon valere diceret, domi remansit. 
Clurrea igitur nos primum in. turrem duxit : substructio- 
nemque imam, miram illam quidem et quodammodo 
incredibilem , ostendit. Mons erat medio in mari silus, 
nubes pene contingens : eujus sub radicibus aqua conspi- 
ciebalur, (zdifieium) suspensum mari imminebat. 1n 
lurri snmmo in monte zedificata ignis elucet, navium gu« 
bernalor quasi sol alter, Haec quum vidissemus, in do- 
mum, quae in extrema insule parte ad mare posila erat, 
introducti fuimus : 

YII. Vix advesperaverat, quum Chizerea, ventrem pur» 
gare sibi opus esse causalus, exit, Atque haud ita mullo 
post, clamor qnidam imprevisus ante fores auditus est, 
repenteque viri multi ac. magni, districtis gladiis irrum- 
pentes, in puellam wna omnes impetum fecerunt. lpse 
autem Leucippen meam abduci videns , animoque iniquis- 
simo id ferens , medios in gladios me eonjeci, atque aliquis 
ferit femur, et curvato poplite concidi, sanguine tolus 
conspersus, illique interea puella naviculze imposita alie- 
runt. Ceterum clamore concursuqne faeto, ut in pirata- 
rum adventu fleri. consuevit , insule. praefectus accurrit. - 
Erat is mibi, quod una fui cum illo in castris, non igno- 
lus. Ostendi itaque vnInus, praedonesque bt. insequere- 
tur, obtestatus sum. — Vlle navigium ex iis, qum mnlla in 
civitatis portu stationem habebant, conscendens , eum ea, 
quie tum aderat, manu, fugientes insecutus est, Quin 
ipse quoque, cum lis navigavi in navem delatus. — Pirate 
simulatque. nos appropinquantes jam , el. ad pugnandum 
paratos conspexere , pnellam , manibus ad tergum. revin- 
rlís, in tabulato statuerunt; unusque ex fis magna voce 
tlamans : En prammia vestra , illi caput abscidit εἰ cadaveris 
reliquum in máre dejecit, Quod conspicatus ipse, laery- 
mans, exclamavi : et post. illud in mare pracipitem me 
Ware volui. Verum quum me, qui aderant, continuissent, 
navem ut inhibercnt , eorumque aliquis in mare desilirel , 
rogavi, si quo pacloó puelle corpus humandum recipere 
possem, Alque prafectus. paruit, remigesque inhibere 





LII 


σης. Kp μὲν ἐλαβόμῆν, d δ' ἐφείλκυσάν μὲ ἐξ 

τῶν τοῦ θανάτου πυλῶν. ᾿“πλει δὲ τὸ πλοῖον 
δῶνᾶ" καί μέ τινες γνωρίσαντες ἐπεράπευσαν. 

OY. LUN πλεύσαντες ἡμέρας ἐπὶ τὴν πόλιν ἥχο- 


in 
θερὸς, μηδενὶ Τυρίων, εἴ en ὡς ἐκ 
γαναγίας περιγενοίμην, btt συναπὸ- 
ó Ἤλπιζον “τᾶ sie εἰ οτος τούτων 
10 ἐν ἡσυχίᾳ γίνοιτο, πέντε μόνον ἡμερῶν 


προηγορεύχειν 
πυνθανομένοις, εἷς κώμὴν ἀποδεδημηχέναι 

Καὶ τοῦτόν γε τὸν λόγον ε 

- Οὕπῳ δ᾽ οὐδ᾽ ὃ σὸς πατὴρ ix τῆς 
Παλαιστίνης ἔτυχεν ἤχων, ἀλλὰ δύο ἄλλων ὕστερον 
ἡμερῶν, xal χαταλαμδάνει πεμφθέντα παρὰ τοῦ τῆς 
Λευχίππης πατρὸς γράμματα, ἅπερ ἔτυχε μετὰ μίαν 
ἡμέραν τῆς ἡμετέρας ἀποδημίας κεκομισμένα,, & ὧν 

0 ὁ Σώστρατος ἐγγυᾷ σοὶ τὴν θυγατέρα. ᾿Εν ποιχίλαις 

οὖν συμφοραῖς ἀναγνοὺς τὰ γράμματά καὶ τὴν 
ὑμετέραν ἀχούσας φυγὴν, τὸ μὲν, ὡς τὸ τῆς ἐπιστολῆς 
ἀπολέσας dev, τὸ δὲ, ὅτι παρὰ μιχρὸν οὕτως ἡ ' ύχη 
τὰ πράγματα ἔθηχε. Καὶ γὰρ οὐδὲν ἂν τούτων ἐγε-- 

30 γόνει, εἶ θᾶττον ἐχομίσθῦη τὰ γράμματα, Καὶ τῶν 
μὲν πεπραγμένων οὐξὲν πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἡγήσατό πῶ 
δεῖν γράφειν, ἀλλὰ καὶ τῆς μητρὸς τῆς xüpre ἐδεήθῆ 
τὸ παρὸν ἐπισχεῖν " Τάχα γὰρ [ἂν] αὐτοὺς rar det 
μεν' καὶ οὗ δεῖ τὸ συμθὰν d ἀτύχημσ μανθάνειν Σ Σώστρα- 

30 τον, ᾿Ασμένως δὲ ὅπου ποτ᾿ ἂν ὥσιν ὅταν μάθωσι 
τὴν ἐγγύην, [καὶ] ἀφίξονται, el^ αὐτοῖς ἐξέσται 92- 
νερῷίς ἔχειν ὑπὲρ οὗ πεφεύγασιν. Ἐπολυπραγμόνει 
3ὲ παντὶ σθένει, ποῖ χεχωρήκατε" xal ὡς ὀλίγον πρὸ 
τούτων τῶν ἡμερῶν ἔρχεται Διόφαντος ὃ Τύριος ἐξ 

35 Αἰγύπτον πεπλευχὼὸς, καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν, ὅτι σε 
ἐνθάδε ἐθεάσατο * χἀγὺν μαθὼν, ὡς εἶχον, εὐθὺς ἐπιδὰς 
νεὼς ὀγδόην ταύτην ἡμέραν, πᾶσάν σε περιῆλθον ζη- 
τῶν τὴν πόλιν. Πρὸς ταῦτ᾽ οὖν σοι βουλευτέον ἐστὶν, 
ὃς cya καὶ τοῦ πάτρὸς ἥξοντος ἐνταῦθα τοῦ doU. 

“Ὁ ἸΑ΄, Ταῦτ᾽ ἀχούσας ἀνῴμωξα ἐπὶ τῇ τῆς Τύχης 
παιδιᾷ, Ὦ δαῖμον, λέγων, νῦν μὲν Σώστρατός μοι 
Aevi ἐχϑίϑωσι kai μοι γάμος ix μέσου πολέ- 
μου πέμπεται, μετρήσας ἀχριδῶς τὰς ἡμέρας, ἵνα μὴ 
φῆάση, τὴν φυγήν. Ὦ τῶν ἐξώρων εὐτυχημάτων, 

As Ὦ μακάριος ἐγὼ παρὰ μίαν ἡμέραν. Μετὰ θάνατον 
γάμοι, μετὰ θρῆνον ὑμέναιοι, Τίνα μοι δίδωσι vón- 
y ἢ Tépns. ἣν οὐδ᾽ δλόχληρόν μοι δέδωχε νεχράν. 
Οὐ ὑρήνων νῦν καιρὸς ὃ Κλεινίας εΐπεν' ἀλλὰ oxe- 
ψώμεθα, πότερον εἰς τὴν πατρίδα σοι νῦν ἀνάχομι- 

to στέον͵ 3| τὸν πατέρα ἐνταῦθα ἀναμενετέον. Oui. 
τερον, εἶπον. Ποίῳ γὰρ ἂν ἴδοιμι προσώπῳ τὸν 
bons y μάλιστα μὲν οὕτως αἰσχρῶς φυγὼν, εἶτα χαὶ 

θήκην αὐτῷ τἀδελφοῦ διχφϑείρας; Φεύ- 
xii. Eoo) tico πρὶν ἥχειν αὗτόν. "Ev 


ACHÍILLIS TATII 


mortis fancibus eripuerunl.  Pórrá navis illa Sidoner 


| ferehatur, ae nonnulli, quibus notus eram, mihi enrátionem 


adlilbwerunt.. 

X. Biduum autem navigantes ad. urbem advecti sumus, 
Ibi tim ego Sidonios, qui ea nave vehebantur, Xenodamam 
seilicet. mercatorem, ejusque socerum, Theophilum, ro- 
gavi, ne Tyriorum alicui, si quem forte obviam habuissent, 
naufragio liberatum me nuntiarent, nt ne me tecum iter 
suscepisse intelligerent. Fieri enim posse putabam , ut eos 
laterem , si qnidem hoc illi clam haberent , praesertim quod. 
quinque tantum dies effluxissent, quibus nusquam appa- 
roeram. Nam et domesticis meis, ut scis, imperaveram 
nt roganlibis, me rus abilsse, decemque integros dies 
abfüturum ésse responderent : atque hanc apud omnes 
famam de me invaluisse comperi, Sed et pater tuus nom, 
uisi bidno post, e Palzsstina rediit, missasque a Leucippes 
patre literas invenit, altero a discessu. nostro die allatas, 
per quas ille tíbi filiam spondebat. Quibus lectis, ac fuga 
nostra cognila, vehementer animo commotus est, tum 
quod et. promissum per epistolam lucrum amisisse , tum. 
quod eum in locum res a fortuna deduclae essent, quorum 
nihil evenisset, si litere citius allatae fuissent, Neque ver 
censebat e re esse ut ad fratrem alituid horum scriberet, seid 
et puellae matrem precatus est in praesens rem dissimulare ; 
celeriter enitn ipsos inveniemus neque Sostratum infortu- 
nium, quod accidit, cognoscere oportel, os enim quoquo 
tandem abiissetis , futuras inter vos nuptias intellecturos , 
reditnros, quibus palam habere liceat, eujus causa fugerilis. 
Nunc ille quam diligentissime ín id incumbit, ut quonam. 
profugeritis, scire possil, Nam eliam superioribus proximis 
diebus ex JEgypto reversus est Tyrius Diophantus , teque 
lic vidisse patri luo significavit. Quam rem ego simul 
atque intellexi, nulla plane interjecta mora huc adnavigavi - 
diesque hic octavus est, ex quo te quaerens nrbem istam 
pérlustro. — Quamobrem de patre tuo jamjam affultiro, 
quid agas, etiam alque etiam vide. 

ΧΙ. Qua quum Clinia dixisset, nihil aliud quam fortuna 
inconstantiam deflevi, o. deus, inquiens, hocne tempore 
Sostratus. Leucippen mihi dat? Nuncne mihi medio ex 
bello uxor datur? na ille dierum rationem diligenter sub- 
duxiL : ne abitum nosfrum anleverteret, Ο felicilates 
intempestivas, o me ante nnum illum diem beatum. Nune 
Lencippen mortuam spondent : nunc quum mihi luzendum. 
est, Hymenzeum canere parant... Hei mihi, qualem Forluna 
sponsam pribel : cujus ne mortuie quidem integrum ca« 
daver milii concessum fuit. (Tum Clinia, Minime, inquit , 
nune est conquerendi fempus ; consilerandum potius, 
priestetne in patriam redire, an patrem hic opperiri. — Neu- 
rum, inquam, placet. Nam qua facie illum intuear, eu« 
jus domo tam furpiter fugi? cujusque (ratris. depositum 
corrupi? Mihi certe aliud. nihil superest , nisi ut hinc prius 
abeam, quam ile οὐδ! Haec. dum inter nos. pertraeta* 


ad 


πισεμοομένος ἐπὶ μάρτυρι τῇ θεῷ, Συμπαρῆσαν δ' 
ἡμῖν ὅ τε Μενέλαος καὶ ὁ Κλεινίας" καὶ ὠμνύομεν, 


0 Μελίττης. Ὡς γὰρ ἐπευφήμουν τοῖς γάμοις οἵ παρόν- 

Qe ἡσυχῇ, Nae, εἶπεν, eio μόνη 

πέπονθα xal ἐπὶ τοῖς ἀφανέσι ποιοῦσι νεκροῖς. 

Κενοτάφιον μὲν γὰρ εἶδον, χενογάμεον δ᾽ οὐ. Ταῦτα 
μὲν οὖν ἔπαιζε σπουδῇ, 

Ὁ MES Τῇ δ' ἐπιούσῃ στελλόμεθα πρὸς ἀποδημλίαν" 
κατὰ τύχην δὲ καὶ τὸ πνεῦμα ἐκάλει ἡμᾶς. Καὶ ὃ 
Μενέλαος μέχρι τοῦ λιμένος ἐλθὼν xol àcmacdus- 
νος, εὐτυχεστέρας εἰπὼν νῦν ἡμᾶς τυχεῖν θαλάσσης, 
ἀπετράπετο αὖθις, νεανίσκος πάνυ χρηστὸς καὶ θεῶν 

30 ἄξιος, καὶ ἅμα δαχρύων ἐμπεπλησμένος, xdi ἡμῖν δὲ 
πᾶσι κατετέρετο δάκρυα. Τῷ δὲ Κλεινίᾳ ἐδόκει μή 
με χαταλιπεῖν, ἀλλὰ μέχρις ᾿Εφέσου συμπλεύσαντα 
καί τινα ἐνδιατρίψαντα τῇ πόλεις χρόνον, ἐπανελθεῖν, εἶ 
τὰμὰ ἐν καλῷ κείμενα καταμάθοι, ἢ ἵνεται δὴ χατ᾽ 

ὃ» οὐρὰν ἡμῶν ὁ ἄνεμος" ἑσπέρα τ᾽ ἦν, καὶ δειπνήσαντες 
ἐχείμεθα χοιμησόμενοι, ᾿ἸΙϑία δ᾽ ἐμοί τε καὶ τῇ Με- 
λέττῃ καλύθη τις ἦν ἐπὶ τοῦ σχάφους περιπερραγμένη. 
Π]εριδαλοῦσα οὖν με χατεφίλει καὶ ἀπήτει τὸν γάμον, 
Νὺν μὲν, λέγουσα, Λευχίππης τοὺς ὅρους ἐξήλθομεν 

“ὦ καὶ τῶν συνθηχῶν τοὺς ὅρους ἀπειλήφαμεν" ἐντεῦθεν 
ἢ προθεσμία. — "Ti με δεῖ vov εἰς " Egecov. περιμένειν; 
"Agno, τῆς θαλάσσης αἵ τύχαι" ἄπιστοι τῶν ἀνέμων 
αἱ μεταξολαί. Πίστευσόν μοι, Κλειτοφῶν, xdoumt, 
"Ὄφελον ἠδυνάμην δεῖξαι τὸ πῦρ. "Ὄρελον εἶχε τὴν 

a» αὐτὴν φύσιν τῷ χοινῷ τὸ τοῦ ἔρωτος πῦρ, ἵνα σοι πε- 
ριχυϑεῖσα χατέφλεξα, Νῦν δὲ πρὸς τοῖς ἄλλοις τοῦτο 
μόνον τὸ πῦρ ἰδίαν ὕλην ἔχει καὶ ἐν ταῖς περὶ τοὺς 
ἐραστὰς συμπλοκαῖς ἀνα καύμενον λάδρον τῶν συμπλε- 
κομένων φείδεται. Ὦ πυρὸς μυστικοῦ" πυρὸς ἐν 

bu ἀπορρήτῳ δαᾳδουχουμένου" πυρὸς τοὺς ὅρους αὐτοῦ φυ- 
γεῖν μὴ θέλοντος. Μυηθῶμεν οὖν, ὦ φίλτατε, τὰ τῆς 
᾿Αφροδίτης μυστήρια. 

IG. Καγὼ εἶπον" Μή με fuis λῦσαι θεσμὸν 
δαίας νεκρῶν, Ούπω τῆς ἀθλίας ἐκείνης τοὺς ὅρους 





ACHILLIS TATII E: 


sius tuo esse adspectu. posse putas? Profiniusque his dictis , 
ame jam non. sine voluptate oscula. admittente , dissuaviata 
est ; dein manibus enitens, Hoc meum, inquit, obleetamen.- 
tom est. 

XIV. Ae fum quidem lioc modo res babull, — Postea 


ante dixeram, 


TIE ταῖς ΝΣ ME 
itaque et Menelaus et Clinias : juravimusque , et ego qui- 
dem perquam sancte me illam amaturum : illa vero, me 
sibi conjugem adscituram , rerumque suarum ómnium do- 
minum habituram. Qme quidem ita inter nos firmata 
sunt, ut non. ante promissa fiefent, quam Epliesmm eppli- 
cuissemns,  Hlic enim, uti antea testatus fueram, Melitetr 
Leucippe cedere. volebam. — Deinceps ponebatur cama 
conquisitissimis cibis eumulata : cowmzeque illi nuptiale 
nihil , nisi nomen , fuit: nam reliqua in aliud tempus di(- 
ferre parti eramus, Porro autem mihi nanc eliam risu. 
dignom mescio quid a Melite inter c mandum dictum 
fuisse, i& mentem venit. Nam simulae niptiis, qui ade- 
rant, bene precati sunt, Melite elam milii anmuens , Ego, 
inquit, norum quiddam sola passa sum, πὲ is faciunt 
quorum cadavera humanda. nusquam reperiuntur ; inanes 
tumulos enim vidi, sed inanes nuptias nunquam. — Atque 
lioc quidem pacto mulier serio jocabatur. 

XV. Postridie vento secundo Invilati nos paramus abire, 
Menelausque ad portum nos usque secutus, et. dala ac- 
ceplaque salute magis prosperum nunc nobis mare con 
lingere dicens, discessit, adolescens probus sane, ac pene 
divinus, simul laerymarum plenus, a nobis omnibus la- 
cliryrna: fundebantur. Clinias, me deserere indignam ratus,. 
Ephesum una mecum proficisei. voluit, nt ibi tantisper 
moratus, dum res meas in tulo esse. prospiceret , rediret 
Fit sane secundus nobis ventus , vesperque eral , ac cama 
sumia, dormituri jacebamus. ΜΙΝ et Melitoe privatim. 
quoddam circumseptum. cubiculum erat in nzve: Melile 
igitur me complexa suaviari, nuptiasque repetere. cmpit, 
nunc quidem certe, inquiens, extra Leucippes fines egressi 
sums : ac pactos jam terminos tenemus - hiec. praestituta 
dies est. Quid nunc, donec Ephesum pervenerimus,, dií- 
ferre oportet? Dubii maris eventus, infideque ventorum 
mulationes : uror, mihi erede, Clitophon, atque utinam ar- 
dorem palam facere liceret : utinam eadem iu meo igne 
amoris quz in vulgari igne vis esset, ul complexuum meo- 
rum contactu flammam in te. immillam. Sed praeter re- 
liqua hic iznis diversam quamdam ab aliis vim sortitus est 
Nam quum inler aimatoris complesus veliementissime fer- 
veab hie nobis, illis. quos amplectitur. parcit. Ὁ ignem 
arcanum, o ignem in abdito relucentem, o ignem suos 
fines transgredi nolentem. δὲ nos, o carissime Clitophon, 
Veneris sacris iniliemtr, 

XVI. Tum ego, ne me, inquam, morior. justa i- 
lervertere adigas . neque. enim misera illius. puellae fines 


88 ACHILLIS TATII 


ὧ γύναι, καὶ λέγε, τίς εἶ, καὶ πόθεν, xal τίς σοι τοῦ- 
τὸν περιέθηχε τὸν σίδηρον " κέκραγε γάρ cou xol ἐν 
χαχοῖς ἢ μορφὴ τὴν εὐγένειαν. Ὁ σὸς, εἶπεν, olx£- 
τῆς, ὅτι αὐτῷ μὴ πρὸς εὐνὴν ἐδούλευον. Ὅνομά 
S (pot) Λάκαινα, Θετταλὴ τὸ γένος" καί σοι προσφέρω 
μου ταύτην τὴν τύχην ἱκετηρίαν. ᾿Λπόλυσόν με τῆς 
χαθεστώσης συμφορᾶς πάρατχε δέ μοι τὴν ἀσφάλειαν, 
ἔστ᾽ ἂν ἀποτίσω τὰς δισχιλίας, "l'osoóvou γάρ με 
6 Σωσθένης ἀπὸ τῶν ληστῶν ἐωνήσατο. Ποριοῦμεν 
10 δ᾽, εὖ ἴσθι, τὴν ταχίστην" εἰ δὲ μὴ, σοὶ δουλεύσομεν. 
Ὅρᾷς δὲ καὶ πληγαῖς ὡς κατέξηνέ με πολλαῖς. Καὶ 
ἅμα διανοίξασα τὸν χιτῶνα, δείκνυσι τὰ νῶτα διαγε- 
γραμμένα ἔτι οἰκτρότερον. Ὡς οὖν ταῦτ᾽ ἠχούσαμεν, 
ἐγὼ μὲν συνεχύθην * xal γάρ τι ἐδόκει Λευχίππης 
"» ἔχειν. Ἡ δὲ Μελίττη ἔφη Θάρρει, γύναι" τούτων 
γάρ σε λύσομεν, εἴς τε τὴν olxe(av προῖκα ἀποπέμψο- 
μεν. Τὸν Σωσθένην χαλεσάτω τις fuiv. — Ἡ μὲν οὖν 
εὐθὺς τῶν δεσμῶν ἠλευθεροῦτο ὁ δὲ παρῆν τεταραγμέ- 
νος, Λέγει οὖν ἡ Μελίττη" Ὦ κακὴ κεφαλὴ, τοιαῦτά 
ποτε χἂν τῶν ἀψρειοτάτων οἰκετῶν τεθέασαι παρ᾽ ἡμῖν 
οὕτως ἠκισμένον ; "(c αὕτη; λέγε μηδὲν ψευσάμενος. 
Οὐχ οἶδα, εἶπεν, ὦ δέσποινα, πλὴν ἔμπορός τις, ὄνομα 
Καλλισθένης, ταύτην μοι πέπραχε, φάσχων ἐωνῆσθαι 
μὲν αὐτὴν ἀπὸ λγστῶν, εἶναι δ᾽ ἐλευθέραν. Ὄνομα 
38 δ᾽ αὐτὴν ὁ ἔμπορος ἐχάλει Λάκαιναν, Ἡ δὲ τὸν μὲν 
τῆς διοικήσεως, ἧς εἶχεν, ἀπέπαυσε, τὴν δὲ παραδί- 
Bot θεραπαίναις, χελεύσασα λοῦσαι xal ἐσθῆτα ἀμ- 
φιάσαι χαθαρὰν χαὶ εἰς ἄστυ ἀγαγεῖν. Διοικήσασα 
δέ τινα τῶν χατὰ τοὺς ἀγροὺς, ὧν ἕνεκεν παρῆν, ἐπι- 
30 Güca τοῦ ὀχήματος ἅμ᾽ ἐμοὶ, ἐπανήειμεν εἷς τὴν πόλιν, 
καὶ περὶ τὸ δεῖπνον ἦμεν. 
1η΄. ᾿Ἑστιωμένῳ δέ μοι μεταξὺ σημαίνει νεύσας 
ἃ Σάτυρος προανίστασθαι, καὶ ἦν τὸ πρόσωπον ἐσπου- 
δαχώς. Σχηψάμενος οὖν ἐπί τινι τῶν χατὰ τὴν 
35 γαστέρα ἐπείγειν, ἐξανίσταμαι. Καὶ ἐπεὶ προῆλθον, 
λέγει μὲν οὐδὲν, ἐπιστολὴν δ᾽ ὀρέγει. Λαδὼν δὲ, 
πρὶν ἀναγνῶναί [με,] χατεπλάγην εὐθύς" ἐγνώρισα 
γὰρ Λευχίππης τὰ γράμματα. ᾿Ἰ᾿γέγραπτο δὲ τάδε" 


κι 


ΛΕΥΚΙΠΠΗ ΚΛΕΙΤΟΦΩΝΤΙ 
Τῶι ΔΕΣΠΟΊΗΙ MOY, 


Τοῦτο γάρ σε δεῖ χαλεῖν, ἐπεὶ καὶ τῆς δεσποίνης 
ἀνὴρ εἶ τῆς ἰμῆς. Ὅσα μὲν διὰ σὲ πέπονθα, οἶδας" 
ἀνάγκη δὲ νῦν ὑπομνῆσαί σε. Διὰ σὲ τὴν μητέρα 
χατέλιπον καὶ πλάνην εἱλόμην διὰ σὲ πέπονθα vaua- 
γίαν xol λῃστῶν ἠνεσχόμην" διὰ σὲ ἱερεῖον γέγονα 
καὶ χαθαρμὸς χαὶ τέθνηκα ἤδη δεύτερον διὰ σὲ mé- 
4» πρᾶμαι χαὶ ἐδέθην σιδήρῳ xal δίχελλαν ἐδάστασα, 

xai ἔσκαψα γὴν καὶ ἐμαστιγώθην- ἵνα σὺ ὃ γέγονας 

ἄλλῃ γυναιχὶ, χἀγώ τῷ ἑτέρῳ ἀνδρὶ γένωμαι; Μὴ 
γένοιτο. Ἀλλ᾽ ἐγὼ μὲν ἐπὶ τοσαύταις ἀνάγχαις διε-- 
χαρτέρησα " σὺ δ᾽ ἄπρατος, ἀμαστίγωτος γαμεῖς. Εἴ 


4 


8 





el quia εἷδ, ct cujas, quisve has tibi catenas injecerit , elo- 
quere. Adspectus enim tuus, eliam in adversa hac fortuna, 
nobilitatem tuam pradicat. Tum illa, Servus, inquit , 
tuus, quod impuris ejus cupiditatibus obtemperare nolui. 
Genere Thessala sum , Laczenze milii est nomen. Hanc ego 
tibi fortunam meam supplex commendo. Tu ex iis me 
miseriis, quibus oppressa sum, eripe, tutelamque tuam 
mihi tantisper praesta, dum tibi sestertium nummum duo 
millia, tanti enim me a pjratis Sostlienes emit, solvam. 
Que, milii crede, quam ocyssime conficiam. Sin minus, 
tibi servire pergam.  Creterum quam me ille feede excru- 
ciatam habuerit, vide : protinusque diducta veste terza 
ostendit miserum in modum conscribillata. Quz cum au- 
divissemus, ego quidem stuporeoppressussum.  Leucippes 
enim similitudinem quamdam habere mihi visa est. Me- 
lite vero, bono, inquit, animo esto. Ab iis enim malis 
te liberabo, domumque gratis remittam. Mox Sosthenem 
mihi aliquis vocet ; illa igitur e vinculisstatim eximebatur, 
perterritus Sosthenes adfuit : cui Melite, Quando, inquit, 
scelestam caput, e vilioribus etiam famulis nostris aliquem 
tam diro modo a nobis acceptum vidisti? Sed qusenam hzec 
si, age, fallaciis omissis, effare. Nihil aliud hercule, 
inquit ille, o hera, sclo , praeterquam quod mercator (Cal- 
listhenes ci nomen erat ) eam mihi vendidit , a piratis em- 
lam aflirmans , esse autem liberam, Laca»namque appel- 
lari aiebat. Melite hominem ab administratione, cui 
prieerat , abdicavit, muilerem ancillis commendavit, lo- 
lanique ac munda palla indutam in urbem duci jussit. 
Deinceps nonnullis ad agrorum rationem pertinentibus , 
quorum gratia illo se contulerat, imperatls, pilento ad 
urbem reversi sumus, ceenaturique accubuimus, 

XVIII. Convivium celebranti mihi interea Satyrus, vultu 
nescio quid seriun admodum subindicante, nutu , ut prius 
exsurgerem , significavit. Quamobrem purgandg alvi 
gralia secedere me simulans, exii. Satyrusque nullis om- 
nino prolalis verbis, epistolam mihi reddidit : qua resi- 
gnata, protinus, antequam legere inciperem, animo con- 
sternatus sum : Leucippes enim manum agnovi : scripta 
haec erant : 





LEUCIPPE CLITOPHONTI 
HERO S. 


Herum te a meappellari oportet qui herz mex ma- 
ritus faclus sis. Quanquam autem quxcunque (ua 
causa perluli , minime ignoras , commonefacere te ta- 
men in praesentia necesse est. Tua causa matrem re- 
liqui , errationemque mihi elegi : tua causa, naufra- 
gium feci et in piratarum. manus deveni : (ua causa 
hostiaet expiatio facta sum et iam bis mortem oppetii : 
tua causa venii, ferreisque catenis fui constric(a , li- 
gonem gestavi, terram effodi , vapulavi : ut tu scilicet 
alterius mulieris conjunz, ego alterius viri uror «s. 
sem ἃ at hoc di prohibeant. | Ego quidem certe tanta 
necessitate pressa forti animo virgo mansi : (u tero 
illvsus, verberumque immunis, novis te nuptiisoblectes. 


90. ACHILLIS TATIT ' 


KAELTOQDN ΔΕΥΚΊΠΠΗΙ ΧΑΊΡΕΙΝ. 


E " ὦ ξέσποινα Λευχίππη. δΔυστυχῶ μὲν 
vedere, fe πτερὸν soir ἐς indui 
"dv eie pt sepe qu Tailor, dnd irn ὦ 
δ Qin καὶ 

ἀνδράσι παρθενία. i reden ἀπολογίας ἤδη με- 


» ὄμνυμί σοι τοὺς σώσαντάς σε θεοὺς, ὡς ἐν 


βραχεῖ σοι τὸ ἔργον ἀπολογήσομαι, Ερρωσό μοι 
KA λαμ Ἢ, τὸ Σαίρν τὴν inem 

u * M, xat 

: πὰ οἰμόνε εἰπεῖν πρὸς εὐτὴν περὶ ἐμέν, Ἐγὼ 


δ᾽ alis ἐπὶ τὰ συμπόσιον ολαφικ petuum - 
λύπης γεγεμισμένος, Ἤιδειν Μελίττην οὐκ 
ἀνήσουσάν με τῆς νυχτὸς τὸ μὴ οὗ γενέσθαι τοὺς γά- 
16 μοὺς ἡμῖν" ἐμοὶ δ᾽ ἀδύνατον ἦν Λευκίππην ἀπολαδόντι 


σεως προοι 
δ᾽ οὐκ ἠδύνατο τὸ προοίμιον. ᾿Εγὼ μὲν δὴ ἄδειπνος 
ἀνίσταμαι χοιμησόμενος" ἡ δὲ χατὰ πόδας, ὡς εἶχεν, 
ἐφ᾽ ἡμιτελεῖ τῷ δείπνῳ συνανίσταται, Ὡς δ' εἰς τὸν 
θάλαμον παρήλθομεν, ἐγὼ μὲν ἔτι μᾶλλον ἐπέτεινον 
4» τῆς νόσου τὴν ὑπόχρισιν' ἡ δ᾽ ἐλιπάρει, καὶ ἔλεγε" Τί 
ἐχῦτα ποιεῖς: μέχρι τίνος με ἀπολλύεις ; "Idob καὶ τὴν 
θάλασσαν διεπλεύσαμεν" ἰδοὺ xxt "Ἔφεσος, ἡ προῦε-- 
σμία τῶν γάμων. Ποίαν ἔτι περιμένομεν ἡμέραν: 
Μέχρι τίνος ὡς ἐν ἱερῷ συγκαθεύδομεν; Ποταμὸν πα- 
zw ρατιθεὶς πολὺν κωλύεις πίνειν, Τοσοῦτον χρόνον 


ὕδωρ ἔχουσα διψῶ, ἐν αὐτῇ καθεύδουσα τῇ πηγῇ. 


"Τοιαύτην ἔχω τὴν εὐνὴν, οἵαν ὁ Τάνταλος τὴν τροφήν. 
"Faur ἔλεγε καὶ ἔκλαεν, ἐπιθεῖσά uoo τοῖς στέρνοις 
τὴν χεφαλὴν, οὕτως ἐλεεινῶς, ὥστε συμπαθεῖν μέ τι 
ub τὴν ψυχήν. Οὐκ εἶχον δὲ ὅστις γένωμαι, Καὶ γὰρ 
ἐδόκει μοι δίκαια ἐγχαλεῖν. Λέγω οὖν πρὸς αὐτήν᾽ 
"Oyvopi σοι, φιλτάτη, τοὺς πατρῴους θεοὺς, ἦ μὴν 
σφίδρα καὶ αὐτὸς ἐπείγομαί σου τὴν σπουδὴν ἀμείψα- 
da. Ἀλλ᾽ οὐκ die, ἔφην, εἰ πέπονθα. Νόδος 

4“. 110 μοι ἐξαίφνης ἐνέπεσεν. Οἶσθα δὲ ὅτι ὑγιείας 
ωρὶς οὐδέν ἐστιν Ἀφροδίτη. Καὶ ἅμα λέγων ἀπέ- 
ψων αὐτῆς τὰ δάκρυα, καὶ ὅρκοις ἑτέροις ἐπιστούμην, 
ὡς oUx εἰς μακρὰν ὧν θέλει τεύξεται, [ὅτε μὲν οὖν 
καὶ μάλα μόλις ἠνέσχετο. 

4“. KB'. Τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ καλέσασα τὰς θεραπαινίδας, 
αἷς τὴν ἐπιμέλειαν τῆς Λευχίππης ἐνεχείρισεν, ἐπη- 
ρώτα μὲν τὸ πρῶτον, εἰ δεξιῶς αὐτῇ χέχρηνται" φα- 
σκουπῶν δὲ μηδὲν τῶν δεόντων ἐπιλιπεῖν αὐτῇ, ἄγειν 
ἐχέλευσε τὴν ἄνθρωπον πρὸς αὐτήν. Ὡς δ᾽ ἦλθε" Τὰ 

V0 μὲν ἐμὰ ὅπως ἔσχεν, ἔφη, πρὸς σὲ φιλανθρωπίας, πε- 
ρισσὸν εἰδυίᾳ σοι λέγειν | δίκαια τυγχάνειν]. ᾿Αλλ᾽ ἐν 
die ἂν δύνῃ, τὴν ἴσην ἀπότισαί μοι χάριν, Ἀκούω 


CLITOPHON LEUCIPPAE S.- 


A Mx 
salve. Mequidem una eadem. 


effecit : prassens enim prasen- 
fem te, sed. tamen ex. literis. quasi absentem A 
Calerum si, omnium seriloiem. Vasgistre voluerit» 
nullo interim. de me facto 


lores futurum, ut jamjam me nulla in culpa esse, 
y nV ATHEN, Vale, mihi carissima, propitia 
" j 

XXI. Literas Satyró perferendas trado : afque ut ne quid- 
quam contra ac deceat, de me loquatur, obtestor. — Volu- 
ptatis deinde ac meeroris plenus exnatum revertor. 6. 
niebat enim mihi in inentem, non permissuram Melilen, 
ut ea noele nuptue inter nos haud perficerentur. — Neque 
tum fieri poterat, ut ipse, Leucippe inventa, mulierem 
aliam vel intüerer. Quamobrem vultum ita. cómponer* 
conatus sum, ut ne animo commnlato esse judicarer, 
verum cuni id ἃ me frustra tentaretur, frigore colorrere 
me simulavi. Melite tametsi intelligeret a e causam 
queri, quamobrem promissa non facerem : praetextum 
redarguere nequibat. — Inceenatus itaque , vt enbilum irem, 
surrexi : mulierque iisdem vestigiis, media in cena mensa 
reliela, me consecuta est. 1pse cubiculum ingressus, 
morbum eliam invaluisse magis prae. me ferebam. lla 
me obtestans, Quam, inquit, ob causam Id agis? quem 
me perdendi finem faeturus es? Nos quidem certe mariti- 
mis e fluctibus evàsimus, atque Ephesum, qui mupliis 
constitutus est locus, pervenimus, Ecquem adhue diem 
exspectamus? Quamdiu eorum , qui aliquo ia saerario cu- 
bant, morem imitabimur? Largam ta. quidem aquze mili 
copiam offers : verum ne hauriam velas. Tantone tem- 
pore ut propter fluvium sedeam, sitimque explere non 
possim? Tantali men&e laud dissimilem forum sortita 
sum. Qui cum dixisset , flens meum in pectus miseran- 
dum in modum caput demisit , atque adeo, ut ipse quo- 
que vehementer conturbatus sim, neque quid facerem, 
scirem , quóniam juste conqueri mili videbatur. — Altainen 
Ma respondi: Patrios equidem deos testor, o carissima, 
me id enixe agere, luz uL morem geram voluntafi τ sed 
quid me male habeat, nescio. Repente enim in morbum 
incidi. Scis autem tu incommoda valetudine operam 
Veneri frustra. dari. Atque inter loquendum manantes 
lacrymis oculos ejus detersi , gravissimumque jusjurandum. 
juravi, non mullo post, qua* voluisset, me facturum e se. 
Hoe paeto non sine mullo labore placabatur. 

XXII. Postera die Melite , accersitis iis , quibus Leucip- 
pen commendaverat, ancillis, rectene ham illi curam 
adhibuissent , interrogavit : a quibus emm responsum ae- 
cepisset, eam mulla re earum quas habere oporteret, ca- 
ruisse, illam ad se duci jussit. Qua posteaquam alfuil 
Quanta erga te, inquit, humanitate usa sim , fibi comme- 
iorare,, scienti praesertim , supervaeaneum pulo. Sed Ws 
in rebus, quae in fua polestate sila sunt, parem mihi 


92 ACHILLIS TATII 


xai εἰπὼν, Ὁ μοιχὸς οὗτος, ἐμπηδᾷ, καὶ ῥαπίζει με 
κατὰ κόρρης, πληγὴν θυμοῦ γέμουσαν. ἙἙλχύσας 
δὲ τῶν τριχῶν, ἀράσσει πρὸς τοὔδαφος, καὶ προσπί- 
πτῶν καταχόπτει με πληγαῖς. ᾿Εγὼ δ᾽ ὥσπερ dv 
μυστηρίῳ μηδέν (εἰδὼς), μήθ᾽ ὅστις ἄνθρωπος ἦν, 
wr "d "άριν ἔτυπτεν, ὑποπτεύσας δέ τι καχὸν εἶναι, 
ἐδεδοίκειν ἀμύνασθαι, καίτοι δυνάμενος. ᾿Επεὶ δ᾽ ἔχα- 
μεν, ὃ μὲν τύπτων, ἐγὼ δὲ φιλοσοφῶν, λέγω πρὸς 
αὐτὸν ἀναστάς" Τίς ποτ᾽ εἶ, ὦ ἄνθρωπε; καὶ τί με 
οὕτως ἠκίσω; Ὁ δ᾽ ἔτι μᾶλλον ὀργισθεὶς ὅτι xol φω- 
viv ἀφῆκα, ῥαπίᾳι. πάλιν, καὶ καλεῖ δεσμὰ xal πέ- 
δας. Δεσμεύουσιν οὖν με xd ἄγουσιν εἴς τι δωμάτιον. 
ΚΔ΄. Ἐν ᾧ ᾧ δὲ ταῦτ᾽ ἐπράττετο, λανθάνει με διαρ- 
ρυεῖσα ἡ τῆς Λευχίππης ἐπιστολή " ἔτυχον γὰρ αὐτὴν 
εἴσω τοῦ χιτωνίσχου προσδεδεμένην ἐκ τῶν τῆς ὀθόνης 
θυσάνων ἔχων. Καὶ ἡ Μελίττη ἀναιρεῖται λαθοῦσα- 
ἐδεδίει γὰρ μή τινα τῶν πρός με αὐτῆς γρχαμάτων 
ἦν. Ὡς δ᾽ ἀνέγνω χαθ᾽ ἑαυτὴν γενομένη, xal τὸ τῆς 
Λευχίππης εὗρεν ὄνομα, βάλλεται μὲν τὴν χαρδίαν 
30 εὐθέως, γνωρίσασα τοὔνομα. οὐ μὴν αὐτὴν ἐνόμιζεν 
εἶναι, τῷ πολλάχις αὐτὴν ἀχοῦσαι τετελευτηχέναι. 
ὩὭς δὲ προϊοῦσα , καὶ τοῖς λοιποῖς τῶν γεγραμμένων 
ἐνέτυχε, πᾶσαν μαθοῦσα τὴν ἀλήθειαν, ἐαεμέριστο 
πολλοῖς ἅμα τὴν ψυχὴν, αἰδοῖ χαὶ ὀργῇ καὶ ἔρωτι 
25 xal ζηλοτυπίᾳ. ᾿ϊισχύνετο τὸν ἄνδρα, ὠργίζετο τοῖς 
γράμμασιν. Ὁ ἔρως ἐμάραινε τὴν ὀργὴν, ἐξῆπτε τὸν 
ἔρωτα ἣ ζηλοτυπία ,χαὶ τέλος ἐκράτησεν 6 ἔρως. 
KE. "lv δὲ πρὸς ἑσπέραν, καὶ ἔτυχεν Θέρσαν- 
δρος ἐκ τῆς πρώτης ὀργῆς πρὸς ἑταῖρόν τινα τῶν 
80 ἐγχωρίων ἐχθορών. Ἡ δὲ διαλεχθεῖσα τῷ τὴν φυλα- 
χὴν τὴν ἐμὴν πεπιστευμένῳ, εἰσέρχεται πρός με 
λαθοῦσα τοὺς ἄλλους, θεράποντας δύο τοῦ δωματίου 
προκαθίσατα καὶ καταλαμθάνει χαμαὶ καταδεδλη- 
μένον. Παραστᾶσα οὖν, πάντα ἤθελεν εἰπεῖν ὁμοῦ" 
80 τὸ σχῆμα τοῦ προσώπου τοσαῦτ᾽ εἶχεν, ὅσα εἰπεῖν 
ἤθελεν. Ὦ δυστυχὴς ἐγὼ καὶ ἐπὶ τῷ ἐμαυτῆς χαχῷ 
τεθεαμένη σε, τὸ μὲν πρῶτον, ἀτέλεστα ἐρασθεῖσα 
καὶ μετὰ πάσης ἀνοίας, à xai μισουμένη τὸν μισοῦντα 
φιλῶ, καὶ ὀδυνωμένη τὸν ὀδυνῶντα ἐλεῶ, χαὶ οὐδὲ 
ὕθρις τὸν ἔρωτα παύει. Ὦ ζεῦγος κατ᾽ ἐμοῦ γοήτων, 
ἀνδρὸς καὶ γυναικός. Ὁ μὲν τοσοῦτόν μου χρόνον 
κατεγέλα- ἡ δ᾽ ἀπῆλθε κομιοῦσά μοι φίλτρον. ᾿Εγὼ 
δ᾽ fj χαχοδαίμων, ἠγνόουν αἰτοῦσα παρὰ τῶν ἐχθίστων 
κατ᾽ ἐμαυτῆς φάρμαχον. Καὶ ἅμα τὴν ἐπιστολὴν 
45 τῆς Λευχίππης μοι προσέρριψεν. ᾿Ιδὼν οὖν xal γνω- 
ρίσας ἔφριξα, xol ἔδλεπον εἰς γῆν ὡς ἐληλεγμένος. 
Ἡ δ᾽ ἐτραγῴδει πάλιν" Οἴμοι δειλαία τῶν καχῶν xal 
γὰρ τὸν ἄνδρα ἀπώλεσα διὰ σέ. Οὔτε γὰρ ἂν ἔχοιμί 
σε τοῦ λοιποῦ χρόνου, χἂν μέχρι τῶν ὀμμάτων τῶν 
50 χενῶν, ἐπεὶ μὴ δεδύνησαι τούτων πλέον, — Oi ὅτι ὁ 
ἀνήρ μὲ μισεῖ xol μοιχείαν χατέγνωχεν ἐπὶ σοὶ, 
μοιχείαν ἄκαρπον, μοιχείαν ἀναφρόδιτον, ἧς μόνον τὴν 
λοιδορίαν χεχέρδαχα. Αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι γυναῖχες 
μισθὸν τῆς αἰσχύνης ἔχουσι τὴν τῆς ἐπιθυμίας ἡδο- 


L 





facto in me impetu, iracundia exardens, pla;am maaillze 
intulit: capillis abreptum, ad terram projecit et irruens 
lotum verberibus confecit. Ego, quasi seclusis sacris 
interessem, non modo quis esset, aut quamobrem me cae- 
deret, nesciens, suspicans vero aliquid mali esse, etsi 
maxime contra niti poteram, tamen id facere veritus fui. 
Tandem cum ille verberando , ego raliocinando fessi esse- 
mus, surgens, Quis tu, inquam, es? cur me tam contu- 
meliose caedis? At ille, propterea quod vocem misissem , 
iratior multo factus, manus iterum mihi injecit, vincula- 
que et compedes poposcit : quibus constrictum me in cubi- 
culum quoddam conjiciunt. 

XXIV. Dum ea fiunt, Leucippes epistola, quam forte 
tunicz adalligatam lintei fimbriis mecum gestabam , impru- 
denti mihi excidit, eamque Melite clam suscepit, verita 
ne qua ex suis esset ad me literis: sed non mullo post, 
cum sola esset, Leucippes nomen invenit , slatim exanimata 
est nomen agnoscens : non tamen eam esse credidit; pro- 
pterea quod sublatam e vivis fuisse non semel audiverat 
Tandem vero tota epistola perlecta, veritateque jam cla- 
rius cognita, multis simul cum verecundia atque ira, tum 
amore atque zelotypia aniinus ejus, varias in partes distrahi 
ccpit. Nam et maritum verebatur et literis non poterat 
non irasci : sed irz alioqui opponebatur amor, zelotypia 
incendebat amorem , qui victor tandem evasit. 


XXV. Quamobrem cum advesperasceret, ac primo illo ab 
impetu ad familiarem quemdam suum Thersander se con- 
tulisset : Melite homInem, cui mei custodia credita fuerat, 
allocuta, ad me, clam aliis servis, e quorum numero duos 
ante cubiculi fores collocaverat, ingressa est : et humi pro- 
jectum cum me offendisset, propius accedens, eodem 
omnia momento proferre volebat , ipso vultns habitu qua- 
cunque dictura erat, prze se ferente. O me, infelicem, 
meamque in perniciem te conspicatam, quie primem qui- 
dem quod assequi non possim , tantopere appetam : o pe- 
nitus dementem, qui mei contemptorem amore prosequar : 
qua doloribus excruciata excrucianti misericordiam tri- 
buam, totque mihi contumeliarum auctorem desistere 
amare non possim. O viri e£ mulieris par me prassligiis 
decipiens : quorum alter ludibrio me jamdiu babet, allera 
poculum amatorium allatura abiit , mene igitur ab infensis- 
simis hostibus in meam perniciem remedium quaerere, ha- 
ctenus non intellexisse? Hoc locuta Melite, Leucippes lil- 
teras in me projecit. Quibus visis et agnitis, coborrui 
Statim, vultumque tanquam magni alicujus flagitii reus, 
dejeci. llla vero amplius etiam conqueri perrexit : 
me tot malis afflictam. — Tua ego causa maritum arnisi, nec 
tamen te frui posthac mihi licebit : quin immo adspectu 
etiam tuo, quo uno tantum a te dignata sum , brevi mihi 
carendum esse intelligo. Tua enim causa me conjux , hoc 
scio, odio prosequitur, atque adulterii reara facit : et ejus 
quidem, ex quo fructus ac voluptatis nihil, infamia sola, 
ad me redundavit, Sane alim mujieres ex turpitudine 


Heu - 


| vu n—— 


- 


ACHILLIS TATIT 


"1 

ὃν τὰ μέγιστα εὐτυχεῖς, Οὗτός σοι Δευχίππην dmo- 

βέδωνκεν, :ῶ εάν αροοιςοὐτὸ κάψαονρ θριυς 
B ἔτι νεχρά. ΕἸ- 


15 σύντροφον, ἝἝωθεν δὲ xal τὴν Λευχίππην παρέσε- 
σθαι προσδόκα, Διανυκτερεύσειν γὰρ ἔλεγεν εἷς τὸν 
ἀγρὸν, βοτανῶν [ Évexev ] χάριν, ὡς ἐν ὄψει τῆς σελή- 

ἄάδοι. Οὕτως γάρ pou χατεγέλα. 


45 δ᾽ ἔμοιγε θεός τις αὐτὸν ἐντεῦθεν ἐξεληλακέναι, ἵνα σου 
τὰ τελευταῖα ταῦτα δυνηθῶ τυχεῖν. ᾿Αλλά μοι σαυτὸν 
ἀπόδος, 

KZ'. Τοῦτα φιλοσοφψήσασα ( διδάσκει γὰρ ὁ "Ἔρως 

χαὶ λόγους) ἔλυε τὰ δεσμὰ καὶ τὰς χεῖρας κατεφίλει, 
zo xal τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ τῇ χαρδίᾳ προσέφερε xal 
εἶπεν, "Opis, πῶς πηδᾷ, καὶ πάλλει πυκνὸν παλμὸν 
ἀγωνίας γέμοντα καὶ ἐλπίδος, γένοιτο δὲ καὶ ἡδονῆς" 
xal ἔοιχεν ἱκετεύειν σε τῷ πηδήματι, Ὡς οὖν 
μ᾽ Ἄυσε, καὶ περιέβαλε χλάουσα, ἔπαθόν τι ἀνθρώπι- 

5 νον, xal ἀληθῶς ἐφοδήθην τὸν " Egurez , μή μοι γένηται 
μήνιμα dx τοῦ θεοῦ, xal ἄλλως ὅτι Λευχίππην ἀπει- 
λήφειν, χαὶ ὅτι μετὰ ταῦτα τῆς Μελίττης ἀπαλλάττε- 
σθαι ἔμελλον, καὶ ὅτι οὐδὲ γάμος ἔτι τὸ πραττόμενον 
ἦν, ἀλλὰ ἅρμακον ὥσπερ ψυχῆς νοσούσης. — Mepiba- 

ao λούσης οὖν ἠνειχόμην καὶ περιπλεχομένης πρὸς τὰς 
περιπλοχὰς oUx ἀντέλεγον, xal ἐγένετο ὅσα ὁ "ἔρως 
ἤθελεν, οὔτε στρωμνῆς ἡμῶν δεηθέντων, οὔτ᾽ ἄλλου 
τινὸς τῶν εἰς παρασκευὴν ἀφροδισίων. Αὐτουργὸς 
γὰρ ὁ “Ἔρως, καὶ αὐτοσχέδιος σοφιστὴς, χαὶ πάντα 

as τόπον αὑτῷ τιθέμενος μυστήριον, Τὸ δ᾽ ἀπερίεργον 
εἰς Ἀφροδίτην ἥδιον μᾶλλον τοῦ πολυπράγμονος" αὖ- 
τοφυῇ γὰρ ἔχει τὴν ἡδονήν. 





mullorum apad. me dierum loco eril : sie neque tu. Leu- 
tippen amüseris : meque ila wel falsam mortem obierit. 


| le amassem, hueque produxissem, mortua utique Leucippe 


adhuc tibi esset, Fortnne vero etiam aliquid est quod ac- 
ceptum ferri deceat. Cum thesaurum aliquis invenisset , 
locum in quo invenit , in honore habuit , aram consecravit, 
libamina obtulit, tellaremque coronavit Tu vero ama- 
lorio thesauro apud me reperto , beneficii anctorem sper- 
nis. Hmc aulem per me tecum Amorem loqui existima. 
Id mihi tuae mysteriorum magistra concede , Clitophon , nl. 
ne hine Meliten non iniliatus discedas. Meus ignis est, 
qui eam urit. Audi, Clitophon, quomodo cmtera qua 
mihi cure sinL.— A vinculis, tametsi Tlersandro id minime 
videatur, le. nunc solvam  : cubiculumque, ín. quo tam 
diu cum eo, qui mecum una lac haosit, degas, quamdin 
voles, tibi adornatum dabo. Lemcippen vero cras prima 
luce tibi afiuturam exspecta. Ruri enim pernoctare se 
velle dixit , ut herbas ad Luna adspectum colligeret; ita de 
me lndi facti unt : ab. ea enim. tanquam Thessala, opem 
contra te imploravi. Nam spe frustrata, quid facere am- 
plius potui, quam ad herbas et medicamenta, quae mise- 
rorum amantium solatia sunt, confugere? Nunc, ul istum 
etiam timorem deponas , Thersander iratus domo ad fami- 
líarem quemdam suum se contulit, ut. deus aliquis hinc 
illum ejecisse mihi videatur, quo postrema haec a te libere. 
— possim. Agedum tandem igitur tui milii eopiam 


XXVII. Haec Melite cum disserwissel ( Amor enim eloqui 
eliam docel) vincula solvit : manusque meas exosculata, 
oculis primum suis, deinde cordi. admovit, ac, Videsne, 
inquit , ut salit , ac semet vibrans assidue palpitat , metus 
et spei simul ( utinam vero etiam volnptatis ) plenum , ul 
trepidatione hujusmodi orare te videatur? Posteaquam 
vinculis solutus sum , mulierque flens me complexa. est, 
humani quiddam perpessus sum : atque, vt ingenue (a- 
tear, ne mihi Amor irasceretur, extimui : praesertim quod, 
recuperata Leucippe, Meliten paulo post dimissurus essem, τ 
et quie fierent. nuptie non essent, sed tantum segrotantis 
animi quasi medicina quaedam. — Amplexontem igilur deos- 
enlantemque pari amplexu deosculationeque accepi z atque 
haud ita. mullo post, desiderii ejus exspectationem omnem. 
explevi, nobis neqne stratum, neque alium ullum ad ve- 
nerem apparatum requirentibus. Amor enim sui ipsius 
artifex est, et, qum opus sunt, ex tempore afferens, ad sua 
ipsius arcana quemvis anccommodat locum. lud porro 
certissimum est, imparatam venerem parata longe &uavio- 
cem esse, utpole quas germanam secum ferat voluptatem. 


ΝΣ 


96 ACHILLIS TATII 


vícat, δειπνήσας πάλιν ἀνέστρεφεν ἐπὶ τὴν οἰχίαν. 
ἦιν δὲ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερομηνία, καὶ μεθυόντων πάντα 
μεστά" ὥστε xal δι᾽ ὅλης τῆς νυχτὸς τὴν ἀγορὰν ἄἅπα- 
σαν κατεῖχε πλῆθος ἀνθρώπον. Κἀγὼ μὲν ἐδόκουν 
υ τοῦτο μόνον εἶναι δεινόν " ἐλελήθει δὲ καὶ ἄλλο τεχθέν 
μοι χαλεπώτερον. Ὃ γὰρ Σωσθένης 6 τὴν Λευχίππην 
ὠνησάμενος, ὃν ἡ διελίττη τῆς τῶν ἀγρῶν ἐχέλευσεν 
ἀποστῆναι διοικήσεως, μαθὼν παρεῖναι τὸν δεσπότην, 
τούς τ᾽ ἀγροὺς οὐχέτι dzZxt , τήν τε Μελίττην ἤθελεν 
ἀμύνασθαι. Καὶ πρῶτον μὲν φθάσας, καταμηνύει 
βου πρὸς τὸν Θέρσανδρον᾽" ὃ γὰρ διαδαλὼν οὗτος ἦν" 
ἔπειτα χαὶ περὶ Λευχίππης λέγει πάνυ τι πιθανῶς 
πλασάμενος, ᾿Επεὶ γὰρ αὐτὸς αὐτῆς ἀπεγνώχει τυ- 
γεῖν, μαστροπεύει πρὸς τὸν δεσπότην, ὡς ἂν αὐτὸν τῆς 
is Μελίττης ἀπαγάγοι" Κόρην ἐωνησάμην, ὦ δέσποτα, 
χαλὴν, ἀλλὰ χρῆμά τι κάλλους ἄπιστον. Οὕτως αὐ- 
τὴν πιστεύσειας ἀχούων, ὡς ἰδών. "'aórnv ἐφύλαττόν 
σοι. Καὶ γὰρ ἠχηχόειν ζῶντά σε" καὶ ἐπίστευον, 
διόπερ ἤθελον. ᾿Αλλ’ οὐχ ἐξέφαινον, ἵνα τὴν δέσποι- 

2o Vav ἐπ᾽ αὐτοφώρῳ καταλαθοις xal μή σου χεταγελώη 
μοιχὸς ἄτιμος καὶ ξένος, Ἀφήρηται δὲ ταύτην χθὲς 

5$ δέσποινα xal ἔμελλεν ἀποπέμψειν " d τύχη δ᾽ ἐτή- 
ρησέ σοι, ὥστε τοσοῦτον χάλλος λαθεῖν. "Eom δὲ 
νῦν ἐν τοῖς ἀγροῖς, οὐχ οἶδ᾽ ὅπως πρὸς αὐτῆς ἀπεσταλ- 
a» μένη. Πρὶν οὖν αὖθις ἐπανελθεῖν, εἰ θέλεις, χατα- 

χλείσας αὐτὴν φυλάξω σοι, ὡς ὑπὸ σοὶ γένοιτο. 

Δ΄. ᾿Επήνεσεν ὃ Θέρσανδρος xol ἐχέλευσε τοῦτο 
ποιεῖν, "ἔρχεται δὴ σπουδῇ μάλα ὁ Σωσθένης εἰς 
τοὺς ἀγροὺς, καὶ τὴν καλύδην ἑωραχὼς, ἔνθα ἡ Λευ- 

39 χίππη διανυχτερεύειν ἔμελλε, δύο τῶν ἐργατῶν παρα- 
λαθὼν, τοὺς μὲν χελεύει τὰς θεραπαινίδας, αἵπερ 
ἦσαν ἅμα τῇ Λευχίππῃ παροῦσαι, περιελεῖν δόλῳ, 
xal καλεσαμένους ὅτι πορρωτάτω διατρίδειν ἔχοντας 
ἐφ᾽ ὁμιλίᾳ" δύο δ᾽ ἄλλους διάγων, ὡς εἶδε τὴν Λευκίπ- 

4. πὴν μόνην, εἰσπηδήσας xal τὸ στόμα ἐπισχὼν ου- 
ναρπάζει xai χατὰ θάτερα τῆς τῶν θεραπαινίδων 
ἐχτροπῆς χωρεῖ, φέρων εἴς τι δωμάτιον ἀπόρρητον, 
xai καταθέμενος λέγει πρὸς αὐτήν" “Ἥχω σοι φέρων 
σωρὸν ἀγαθῶν, ἀλλ᾽ ὅπως εὐτυχήσασα μὴ ἐπιλήσῃ 

4o βου, Μὴ γὰρ φοθυηθῇς ταύτην τὴν ἁρπαγὴν, μηδ᾽ 
ἐπὶ χαχῷ τῷ σῷ γεγονέναι δόξης. Αὕτη γὰρ τὸν δε- 
σπότην τὸν ἐμὸν ἐραστήν σοι προξενεῖ, Ἡ μὲν δὴ 
τῷ παραλόγῳ τῆς συμφορᾶς ἐχπλαγεῖσα, ἐσιώπησεν " 
ὃ δ᾽ ἐπὶ τὸν Θέρσανδρον ἔρχεται καὶ λέγει τὰ πεπραγ- 

as μένα. τυχε δ᾽ 6 Θέρσανδρος ἐπανιὼν εἰς τὴν οἷ- 
κίαν. Τοῦ δὲ Σωσθένους αὐτῷ μηνύσαντος τὰ περὶ 
τῆς Λευχίππης xal χατατραγῳδοῦντος αὐτῆς τὸ χάλ- 
Joc, μεστὸς γενόμενος Ex τῶν εἰρημένων ὡσεὶ xdÀ- 
λους φαντάσματος, φύσει καλοῦ, παννυχίδος οὕσης, 

80 χαὶ ὄντων μεταξὺ τεσσάρων σταδίων ἐπὶ τοὺς ἀγροὺς, 
ἡγεῖσθαι κελεύσας, ἐπ᾿ αὐτὴν χωρεῖν ἔμελλεν. 

Ε΄. "Ev τούτῳ δ᾽ ἐγὼ τὴν ἐσθῆτα τῆς Μελίττης εἶχον 
ἠμφιεσμένος, καὶ ἀπερισχέπτως ἐμπίπτω χατὰ πρό- 
σωπογ αὐτοῖς, καί μὲ ὁ Σωσθένης πρῶτος γνωρίσας, 





obviam misit, Celebrabantur Dianze festi dies, el ebrio- 
rum plena erant omnia, integramque noctem mortalium 
ingens multitudo forum totum percursabat : quod unum 
ego ralionibus meis maxime obsfare arbitrabar, nesciens 
aliud mihi longe gravius infortunium imminere. Nam 
Sosthenes , qui Leucippen emerat , quem ab agrorum ad- 
ministratione abstinere Melite jusserat, herum adesse 
intelligens , non modo ab ea non abstinuit , verum etiam 
de Melite vindiclam sumere cupiens, me primum Thersan- 
dro prodidit, utpote qui delator esset, deinde alia com- 
plura de Leucippe apposite admodum ementitus. Ejus 
enim potiunde simulatque spem sibi ereptam vidit, hero 
lenonis operam praestare aggressus est, ut eum a Melite 
abalienaret, Puellam, o here, inquit, emi forma bona 
sic , ut cogitatione comprehendi nequeat : de qua narranti 
mihi ceque ac cernenti tibi, credas velim. Hanc ego tibi 
asservabam , quem vivere audivissem. Idque credebam 
quoniam et optabam ; sed cuiquam tamen palam facere 
nolui, ut hera: turpitudinem manifesto cognosceres , et ut 
ne tibi peregrinus impudensque adulter illudere. fieri 
autem eam Melite a me vindicavit, ac missam facere co- 
Bitat , sed tantam pulchritudinem tibi fortuna servat, quo 
ea potiare : illa enim ruri eliam nunc degit, nec , quam- 
obrem eo missa sit, intelligo. Igitur si tu ita censes, 
illam prius, quam ad heram revertatur, alicubi clausam 
custodiam ut tuam in potestatem veniat. 

IV. Quod cum probasset , fierique jussisset Thersander, 
Sostlenes quamprimum rus abiit : visoque tugurio, in quo 
puella erat pernoctatura , duobus accersitis operariis , an- 
cillas, quee cum illa erant, circumvenire, et vocatas ad 
locum inde remotum, colloquendo, demorari jubet. 
Ipse aliis duobus secum ductis, statim ut solam conspi- 
catus est, impetu facio, manibusque ori ejus adinotis, 
mediam comprehendit : seorsumque ab ancillis asportans 
occultam quandam in domum conclusit, Magnum ad te, 
inquiens, bonorum cumulum affero. Te autem illud 
spectare par est , ut ne, postea quam fueris assecufa , mei 
obliviscaris. Nec vero raptum liunc extimescas , neve in 
perniciem tuam faclum putes : quoniam quidem lic tui 
amantem herum meum tecum familiaritate conjunget. 
Leucippe, insperata calamitate hac percussa , obmutuit. 
Sosthenes Thersandro , qui tum forte domum reverteha- 
tur, quid egisset renunciavit , ac Leucippes formam laudi- 
bus in colum tulit, quo factum est, ut Thersander ex eo 
sermone summ: cujusdam pulchritudinis speciem animo 
concipiens , cum nocturnis ludis finis impositus nondum 
esset, rusque illud ab urbe non amplius quatuor stadiis 
distaret, praeire illum jubens, ad puellam profecturus 
esset. 

V. Interea Melites. vestitu ornatus ipse, imprudenter 
euntibus illis occurri : meque statim agnito, primus So- 
Sthenes, En , inquit , bacchantem adulterum , et tuse uxo- 















— € alm contraxisse, fu. 
recuperaram. Porro malorum prasagus animus ést, bo- 
morum nequaquam. aque niil mihi tum sani de Leu- 
vippe in. mentem venire polerat : sed erant suspecta om-- 
uia, ommia pavoris plena : ipseqoe animo ifa affectus 
eram, 


dicta mente agitantem invenit, nec minus animi acgritu- 
dinem , el pavorem vultu pre se ferentem , ut illud mihi 
mon recte diclum videatur, mentem omnino cerni non 
posse : in vullu enim tanquam in speculo , perfecte cer. 


γὰρ, | nitur. Nam si laeta fuerit , id efücit ut imago Leliliae in 





t 
H 





ἢ 


$ 
Ἢ 


d 
H 


oculis reluceat : sin. vero tristis , contrahit frontem, ca- 
mum valvas aperiri sensit , vixdum oculis in ros conjeetis 
(aderat autem lucerna) vultum statim demisit, At Ther- 
|| sander, visa pulchritudine, quie ex oculis ejus, tanquam 
flamma nubium conflictu expressa , repente affulserat , e 
vestigioque evannerat ( sunt enim oculi pravcipua pulehri- 
udinis sedes) confestim exarsit, obtuluque illo victus 
stetit, quando rursus oculos ín se conjiceret , observans. 
"Verum cum illa terram inlueretur : quid inquit, Inmina 
humi. tua defixa sunt? quid tanta oris tui pulchritudo ad 
terram defluit? quin hiec potius ad oculos meos delabatur,. 

VH. Tum Leucippe, his auditis, lacrymas. profudit, 
| peculiari sane quodam sno decore cumulatas. — Laeryma. 

enim oculum excitat , ac prolerviorem efficit : et si defar- 
* | mis alque agrestis [neriL, ejus. deformitatem auget; sin 
contra, jucundus nigraque acies candore sensim coronata 
cum lacrymis humescit, tumidula: mammae fonti assimi- 
lantur. Manante quin etiam circa orbem salso earum 
humore, pars candida pinguescil , nigra vero purpurascit : 
atque hae viole, illa nareisso, similis efficitur. Quod 
si oeulorum intra orbes laerymm contineantur, risum pra 
se ferunt, Ejusmodi ergo Leucippes lacrima cum essent, 


igitur, dum virginis pulehritudinem tristifiamque contem- 
platur, altera in. admirationem raptus, altera in. furorenr 
1 
* 








ACHILLIS TATIL 


2» ταῦτα τὰ δάκρυα ἰάσομαι, Εἶτα πρὸς τὸν Σωσθέ- 
νὴν πάλιν, ἐξιών" Ὅπως εἴπης τὰ εἰχότα περὶ ἐμοῦ ' 
ἕωδεν δ᾽ ἥκειν πρός με χατορθώσας, ἔφη. ᾿Επὶ τού- 
τοῖς ἀπηλλάττετο, 

1΄, "Ev ᾧ δὲ ταῦτ᾽ ἐπράττετο, ἔτυχεν, ἐπὶ τὴν Λευ- 

30 χίππην μετὰ τὴν πρός με ὁμιλίαν εὐθὺς εἰς τοὺς ἀγροὺς 
τὴν Μελίττην νεανίσκον ἀποστείλασαν, ἐπείγειν αὐτὴν 
εἷς τὴν ἐπάνοδον, μηδὲν ἔτι δεομένην φαρμάχων. 
Ὡς οὖν ἧκεν οὗτος εἰς τοὺς ἀγροὺς, χαταλαμϑάνει τὰς 
θεραπαινίδας ζητούσας τὴν Λευχίππην, καὶ πάνυ τε- 

3$ ταραγμένας" ὡς δ᾽ οὐκ. ἦν οὐδαμοῦ, δρόμῳ φθάσας 
ἀπήγγειλε τὸ συμδάν, "Ἢ δ᾽ ὡς ἤκουσε τὰ περὶ ἐμοῦ, 
ὡς εἴην εἰς τὸ δεσμωτήριον ἐμθληθεὶς, εἶτα περὶ τῆς 
Λενκίππης, ὡς ἀφανὴς ἐγένετο, νέφος αὐτῆς κατεχύθη 
λύπης. Καὶ τὸ μὲν delli οὐχ εἶχεν εὑρεῖν, ὑπενόει 

10 δὲ τὸν Σωσθένην, Βουλομένη δὲ φανερὰν αὐτῆς τὴν 
ζήτησιν ποιήσασθαι διὰ τοῦ Θερσάνδρον, τέχνην λό-- 

- quy ἐπενόησεν, ἥτις μεμιγμένην εἶχε τῷ σοφίσματι 
τὴν ἀλήθειαν, 
Θ΄. ᾿Επεὶ γὰρ δ᾽ Θέρσανδρος εἰσελθὼν εἰς τὴν ol- 
ib χίαν ἐβόα πάλιν, Τὸν μοιχὸν ἐξέκλεψας αὐ" (σὺ) τῶν 
δεσμῶν ἐξέλυσας. καὶ τῆς οἰκίας ἐξαπέστειλας" σὸν τὸ 
ἔργον" τί οὖν οὐχ ἠχολούθεις αὐτῷ ; τί δ᾽ ἐνταῦθα μέ- 
γεις; ἀλλ᾽ οὖχ ἄπει πρὸς τὸν ἐρώμενον, ἵν᾽ αὐτὸν ἴδης 
στερρωτέροις δεσμοῖς δεδεμένον 4 Μελίττη, Ποῖον 
τὸ μοιχόν; ἔφη. Τί πάσχεις; Εἰ γὰρ θέλεις, τὴν μα- 
υἱαν ἀφεὶς, ἀχοῦδαι τὸ πᾶν, μαθήσῃ, ῥαδίως τὴν Gd 
ὕειαν, "Ἐν οὖν σου δέομαι, γενοῦ μοι δικαστὴς ἴσος, 
καὶ καθήρας μέν σου τὰ ὦτα τῆς διαδολῆς, ἐκβαλὼν 
δὲ τῆς χαρδίας τὴν. ὀργὴν, τὸν £3 λογισμὸν ἐπιστήσας 


actus est , ejosque oculi lacrymis repleti sunt. ta enim 
natura comparatum est, vt laerymie. videntes δὰ imniseri- 


lierum oculis priecipuum loeum obtinet , ab iis in spectan- 
Us oculos dimanat, lacrymarumque vim educit : atque 
ita fiL, ut amator, utrumque excipiens, illam animo hau- 
riat, has oculis servet, quas dein conspici optat, nec eas, 
lametsi possit , abstergere curat : lacrymasque intra sinum, 
quamdiu potest, continet, immo luminum motus inhibet , 
illud. videlicet timens , ne ante delabaniur, quam ab amata. 
vism fuerint : id enim capti amore animi signum ese 
arhitratur. Hujusmodi quiddam Thersandro quoque ac- 
cidil Flevit enim, tum ut. ostenderet , humanum quid 
quidem ut credibile est, passus , sed ostentans , uL a Leu- 
cippe gratiam iniret, tanquam scilicet idcireo fleret , quia. 
Herel ipsa. Maque ad Sosthenem conversus, ΤῊ mune 
puella Imic aliquam , inquit , eansolalionem affer, quanto 
enim in muorore jaceat, vides. Ego tametsi invitus, 
liinc tamen recedam , ne molestus sim. — Post , ubi mitior 
facta. fuerit, eam alloquar, Τὼ interea hono animo sis, 
mulier : laerymas enim istas tuas quamprimum: abster- 
geho. Deinde egressus, Sostheni rursum, Cave, inquit, 
ne , nisi quod deceat, de me loquaris ; atque ut cras prima 
luce ad me, re bene gesta, redeas, eura, 3 

VIE. Interea Melite continuo post, quam a me: disces- 
sit, adolescentem rus ad Leucippen misit, qui eam ad 
reversionem urgeret, nullis amplius pharmacis opus esse 
muntans, lile slatim profectus, eum ancillas puellam 
quaerentes , ae propterea, quod nusquam apparebat , valde. 
perlurbatas offendisset , maxima cum festinatione rever- 
sus , lier factam renuntiavit, Quae me in carcerem con- 
clusum, Leueippen vero abductam intelligens, curarum 
mole obruta esl. Ac quanquam rem, ufi se haberet, 
certo scire non poterat, culpam tamen omnem in Sosthe- 
nem rejiciebal. Lencippen itaque palam perquiri voluit a 
"Thersandro , sermonem , qui ambagibus involatam verila- 
tem continebat , artificiose admodum excogitavit, 

IX. Nam eum ille domum. reversus, iterum exclamaret, 


Tu mochum eripuisti, tu e vinculis exemisti, tu domo — — 


emisisti : tuum hoc factum ; eur. non igitur illum seque- 
ris? Quid hic moraris? quin ad amatorem tuum profici 
sceris, ut arclioribus eum catenis constriclum videas? 
Tum Melite, Quemnarm , inquit, mihi adullerum nominas δ 
Sanusne es? Tu si rem omnem , furore posthabito,, audire 
volueris, veritatem facile cognosces. Unum lantum le 
rogo , aequum te mihi judicem probe : auribusque calum- 
nia vacuis, ac corde remota ira ejusque in locum rationem. 


Ὺ 


| 
I 
| 


| 





— 


100 ACHILLIS TATII 
OqA'. "Aga λέγουσα, χειρός v ἔθιγε xal χαταφι- 3 ΧΙ. Quie cum Melite. dixissel, apprehensam Tlersandrt 
εἴν ἤθελεν. εἰ δ᾽ ) , καὶ αὐτὸν | manum dissuaviari voluit. Ille quoque dictorum verisi- 


; 

S 
i 
1 


j 
i 
3 


i 
E 
El 


| 
| 


1 
i 


αὐτὴν xa σγηματίσας τὸ m 


Κατωρθώσαμεν, εἶπεν, ὦ Λάκαινα. Θέρσαν- 
; σου, xal μαϊνεξαί: Grex τάχα xul γυναῖχα 


H 


30 χλάεις 
φροδίτῃ, Μνημόνευε δὲ χἀμοῦ, 
18΄. Καὶ ἡ Λευχίππη, Τοιαῦτα σοὶ, £gz , γένοιτο 
εὐτυχήματα, ola ἐμοὶ κομίζων πάρει. Ὁ δὲ Σωσθέ- 
γῆς τὴν εἰῤωνείαν οὐ συνεὶς, ἀλλὰ νομίζων. αὐτὴν τῷ 
25 ὄντι λέγειν, φιλοφρονούμενος προσετίθει * Βούλομαι δέ 
σοι xal τὸν Θέρσανδρον, ὅστις ἐστὶν, εἰπεῖν, ὡς ἂν 
μᾶλλον ἡσθείης. Μελίττης μὲν ἀνὴρ, ἣν εἶδες ἐν 
τοῖς ἀγροῖς " γένει δὲ πρῶτος ἁπάντων τῶν Ἰώνων, 
πλοῦτος μείζων τοῦ γένους, δπὲρ τὸν πλοῦτον ἡ χρη- 
80 στύτης. Τὴν δ' ἡλιχίαν οἷός ἐστιν εἶδες, ὅτι νέος xal 
καλὸς, ὃ μάλιστα τέρπει γυναῖκα. Πρὸς τοῦτο οὗγ, 
ὑπήνεγχεν ἢ Λευχίππη ληροῦντα τὸν Σωσθένην, 
AAA! Ὦ χακὸν σὺ θηρίον, μέχρι τίνος μοι μιαίνεις τὰ 
ὦτα; Ψί ἐμοὶ καὶ Θερσάνδρῳ χοινόν; Καλὸς ἔστω 
3 Μελίττῃ, καὶ πλούσιος τῇ πόλει, χρηστός τε xai με- 
ἡαλόψυγος τοῖς δεομένοις " ἐμοὶ δ᾽ οὐδὲν μέλει τούτων. 
εἴτ᾽ ἐστὶ χαὶ Κόδρου εὐγενέστερος, εἴτε Κροίσου πλου- 
σιώτερος, Τί μοι καταλέγεις σωρὸν ἀλλοτρίων ἐγκω- 
μίων; Ὑότε ἐπαινέσω Θέρσανδρον ὡς ἄνδρα ἀγαθὸν, 
39 ὅταν εἰς τὰς ἀλλοτρίας μὴ ἐνυδρίζη γυναῖκας. 

Il". Καὶ & Σωσθένης σπουδάσας εἶπε" Παίζεις; 
Πῶς παίζω; ἔφη. "Ea με, ἄνθρωπε, μετὰ τῆς ἐμαυ- 
τῆς συντρίδεσθαι τύχης καὶ τοῦ κατέχοντός με δαί- 
μόνος, Οἶδα γὰρ e i» πειρατηρίῳ, — Aoxsic, μοι, 

a ὯΝ μαίνεσθαι μανίαν ἀνήκεστον. Πειρατήριον ταῦτ᾽ 
εἶναί σοι δοχεῖ, πλοῦτος καὶ γάμος χαὶ τρυφή; ἄνδρα 
τοιοῦτον λαδοῦσα παρὰ τῆς Τύχης, ὃν οὕτω φιλοῦσιν 
οἱ θεοὶ, ὡς ἂν αὐτὸν χαὶ ἐκ μέσων τῶν τοῦ θανάτου 
πυλῶν ἀναγαγεῖν; Εἶτα κατέλεγεν τὴν ναυαγίαν, ἐκ- 

δι θειάζων ὡς ἐσώθη, καὶ τερατευόμενος ὑπὲρ τὸν δελφῖνα 
τὸν "Aplovoc, Ὡς δ' οὐδὲν ἡ Λευχίππη οὐκέτι μυθο- 
λογοῦντα πρὸς αὐτὸν εἶπε, Σκέψαι, ἔφη, κατὰ σὲ, τί 
ἄμεινον, xai ὅπως μηδὲν τούτων πρὸς Θέρσανδρον 
ἐρεῖς, μὴ παροξύνης χρνατὸν ἄνδρα, Ὀργισθεὶς γὰρ 





militudine motus, de concepta ira aliquantum. remisit , 
utpote cui quee de Leucippe marrata erant, & Sosthenis 
oratione non aliena , suspicionis. ademissenl. Non 
tamen omnía prorsus eredere it: proplerea quod ze- 
lotypia, ubi semel in animum alicujus incidit, non nisi 
difficulter extrudi potest. Caeterum Thersander puellam, 
quam deperibat, uxorem meam esse audiens, mirum in 
modum perturbatus est : majusque in me odium concepit. 
Sed tamen percunctaturum se affirmans, ilane, uti andi- 
weral, res haberet, cubitum solus abiit, Melile interea 


|| moerore eonliciebatur, quod , qux mihi promiserat, faeere 
intelligeret. 


se non posse ΑἹ Sosthenes, Thersandro, 
aliquantisper comitato dimisso, multa de Leucippe pollicens, 
Ad eam rursus profectus est: vulluque hilaritatem pe 
se ferente, Prospere omnia, Inquit, o Lacaena , succedent : 
Thersander enim eousque te diligit, ut insaniat : forle vero 
ellam uxorem ducet, 1d autem mea unius opera fieri cre- 
das velim , qui tuam illi pulchritudinem supra quam cogi- 
tari possit, commendav!, animoque ejus tui absentis ima- 
ginem infixi. Flere itaque desine, surge Venerique hanc 
ob felicitatem sacra fae. Sed, mei quoque sis memor. 

XII. Tum Leucippe, Talia, inquit, faxint dii, ut feli- 
citas eveniat, qualem mili nunliatnm venis, Soslhenes 
irrideri se minime ratus, sed illam ex animo loqui esisti- 
mans: Atque nunc, blande, inquit, quis sit Thersander, 
quo magis etiam lateris, commemorare volo. Melites , 
ejus quam ruri vidisli, marilus est, Ionum omnium genero 
primus: sed cujus genus divili:e , mansuetudo. vincat. 
Quali sil etate. vidisti? juvenis, formosus: qua a mulie- 
ribus quam maxime expetuntor. — Hic quum Lencippe ne- 
bulonem Sosthenem diulius non tulit : sed, Quousque tàn- 
dem, inquit, bellua pessima, aures meas impnora [ua 
orallone fidas? Quid mihi cum Thersandr? Formosus 
sit Melitie, dives sit patrias, mansuetus οἱ magnanimus sit 
iis, qui ejus opera egerint. — Nihil enim mea refert, sive 
Codro nobilior, sive Creeso ditior exsistat. Quid mihi 
alienarum laudum cumulum recenses ? Sane Thersandrnm 
vti probum virum tunc laudabo, cum. alienis uxoribus 
injuriam afferre desinet. 

XII. Tum serio loquens Sosthenes, fgitur, inquit, jo- 
caris? Αἱ illa, Quid, inquit, jocer? sine me mea fortuna , 
et me trahente fato frui : scio enim me inter piralas esse. 
lle autem, Immedicabili mihi videris, inquit, insania «eti- 
ner. Pirafarumne tibi locus hic videtur, wbi αἰ αν, 
nuptiae et oblectamenta? ubique nanciscarís eum praeterea 
virum, quem adeo diligunt dii, ut ex ipsis mortis fauci- 
bus eripuerint? Atque hinc naufragium recensuit, divina. 
ope factum inquiens, quod evaserit, magis mirabilia quam 
quie de Arionis delphine fabulantur, comminiseens, ΟἿ, 
mon amplius fabulas. narranti cum nihil Leucippe respon- 
disset, Sosthenes iterum, Quid lua e re sit, inquit, mente | 
cireumspice , et hujusmodi quidquam Thersandro: respon- 
deas cave, ne hominem mansuetum irrites : qui quum ira | 

















videlur, ne videlicet se, cnm semel fueris, 
| cias. Taxe tia tn rm, adt i 


cer iullectentem illam audiebant el taciti anle fores clam 
consederunt, 


XVL Hei mili, o Clitophon (id autem nominis erebro 
repetebat), neque ta, ubi sim , aul quo in loco custodiar, 
nosti : neque ego, quie te fortuna. labeat, satis scio : sed 

ignarus 







H 
H 
i 
| 








ΠῚ 
ἕ 
ξ 
ξ 
Ξ 
hij 


concitando, Sin ul de hospite aliquo, hine etiam suspi« 
cioni locus es&e poterat. Qui enim mulier de iis, quae ad 
se mon pertineant , sollicita sil? Quofies ad. rogandum ime 
comparavi : nec (amen ad id linguam inducere. potui ; ve- 
rum ita tantummodo mecym querebar : marite Clitophon, 
unius Leucippes fide el constans marile, quem alia nulla. 
eum eo elian cubans mulier pellex. pole quamvis id ep 


E 
i 


d H Hi 
iil 





ἢ 


respondebo? mimquid ,. 
veritatem omnem aperiam? Ne me vile mancipium , Ther- 








102 ACHILLIS TATII 


endi 
pro^ dia ἑαυτὴν κατεμέμψατο, Ὁ μοιχός μου κρα- 
Lan καὶ φαρμαχεύς ἐστι, 


γενέσθαι Κλειτοφῶν. 

iiu ae δέσποτα, πρὸς τὸ ἔργον, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὴν 
χόρην αὐτήν. Καὶ γὰρ [ἂν] νῶν 192 τοῦ χατα- 
ράτου τούτου μοιχοῦ, μέχρι μὲν αὐτὸν οἶδε μόνον, χαὶ 

τ οὐ χεχοινώνηκεν ἑτέρῳ, πάσχει τὴν ψυχὴν ἐπ᾿ αὐτόν - 
ἂν δ' ἅπαξ εἰς ταὐτὸν Dre, πολλῷ (yàp) διαφέρεις 
ἐχείνου εἷς εὐμορφίαν, ἐπιλήσεται τέλεον αὐτοῦ. Πα- 
λαιὸν γὰρ ἔρωτα μαραΐνει νέος ἔρως, γυνὴ δὲ μάλιστα 
τὸ παρὸν φιλεῖ, τοῦ δ' ἀπόντος ἕως χαινὸν ob εὗρε 

30 μνημονεύεν" προσλαβοῦσα δ᾽ ἕτερον, τὸν πρότερον τῆς 
ψυχῆς ἀπήλειψε, Ταῦτ' ἀχούσας ὃ Θέρσανδρος, 
ἠγέρθη. Λόγος γὰρ ἐλπίδος εἰς τὸ τυχεῖν ἔρωτος ἐς 
πειθὼ ῥάδιος" τὸ γὰρ ἐπιθυμοῦν οὔ θέλει, σύμμαχον 
λαθὼν, ἐγείρει τὴν ἐλπίδα, 

3.0. HE, Διαλιπὼν οὖν ὀλίγον ἐφ᾽ οἷς πρὸς ἑαυτὴν ἐλά- 
λησεν ἡ Λευχίππη, ὡς μὴ δοκοίη τι καταχοῦσαι τῶν 
ὑπ' αὐτῆς εἰρημένων, εἰσέρχεται σχηματίσας ἑαυτὸν 
εἰς τὸ εὐαγωγότερον πρὸς θέαν, ὡς evo. Ἐπεὶ δ᾽ εἶδε 
τὴν Λευκίππην, ἀνεγλέγη τὴν ψυχὴν, καὶ ἔδοξεν αὐτῷ 

38 ice ete Θρέψας n" ὅλης τῆς νυκτὸς 

Ps χρόνον ἀπελείφθη τῆς χόρης, ἀνεζωπύρη- 
σεν ἐξαίφνης ὕλην λαθὼν εἰς τὴν Wn de θέαν, καὶ 
μιχροῦ μὲν προσπεσὼν περιεχύθη τῇ χόρῃ. Καρτε- 
ρήσας γοῦν καὶ παρακαθϑίσας διελέγετο, ἄλλοτ᾽ ἄλλα 

4n ῥήματα συνάπτων οὐκ ἔχοντα νοῦν, Τοιοῦτοι γὰρ οἱ 
ἐρῶντες, ὅταν πρὸς τὰς ἐρωμένας ζητήσωσι λαλεῖν. 
Οὐ γὰρ ἐπιστήσαντες τὸν λογισμὸν τοῖς λόγοις, ἀλλὰ 
τὴν ψυχὴν εἷς τὸ ἐρώμενον ἔχοντες, τῇ γλώττη μόνον 
χωρὶς ἡνιόχου τοῦ λογισμοῦ λαλοῦσιν. Ἅμα οὖν συν- 

45 διαλεγόμενος, xal ἐπιθεὶς τὴν χεῖρα τῷ τραχήλῳ, πε- 
ριέθαλεν, ὡς μέλλων φιλήσειν. Ἡ δὲ προϊδοῦσα τῆς 
χειρὸς τὴν δῥὸν, νεύει χάτω, xal εἷς τὸν χόλπον χατε- 
δύετο. Ὃ δ' οὐδὲν ἧττον περιβαλὼν, ἀνέλχειν τὸ 
πρόσωπον ἐβιάζετο. Ἡ δ᾽ ἀντιχατεδύετο καὶ ἔχρυπτε 
τὰ φιλήματα. Ὡς δὲ χρόνος ἐγένετο τῇ τῆς χειρὸς 

10 πάλῃ, φιλονεικία λαμβάνει τὸν Θέρσανδρον ἐρωτικὴ» 
καὶ τὴν μὲν λαιὰν ὑποθάλλει τῷ προσώπῳ κάτω, τῇ 
δὲ δεξιᾷ τῆς κόμης λαβόμενος, τῇ μὲν εἶλκεν εἰς τοὺ- 
πίσω, τῇ δ᾽ εἰς τὸν ἀνθερεῶνα ὑπερείδων ἀνώθει, Ὡς 


1 E 


Era ne ETE ΤᾺ 
afratas, malér Vanliik. Hiec ntí x πως 


cm pm ; , mei 


nlabo. 

XVIL.. llis auditis Thersander paulum retrocedens, ad 
Sosthenem conversns, audistine, inquit, non credendum , 
sed tamen amoris plenum sermonem? ut multa. dixit? nt 
graviter conquesta est? eur se ipsam incusavit? Mihi om- 
mino aduMer prafertur. Latro isle, opinor, veneficus 
eliam est: eum Melile amat, eum amat Leueippe.  Uti- 
nam ego Clilophon, o Juppiter, fieri. possim, Tum So- 
sthenes , haudquaquam, o here , inquit, labori. cedendum 
est: sed pelius puellam adeundum. Elenim munc flagi- 
tiosum adulterum istum diligit : quamdiu illom solum 
moveri, et alterius consuetudine caruerit, tali scilicel 
animo alTecta est erga illom. Quod si tu in illius locum se- 
mel saccedas ( longe homini pulchritudine antecellis ) eum 
penitus oblivioni tradet. Priorem enim flammam novus 
isnis extrudit : el mulier praesentem. maximopere amat , 
absentis vero non nísí tantisper dum alio carel, reminisci- 
tur, simulatque allerum nacta fuerit , prior animo prorsus 
ejicitur. His auditis dejectum animnm Thersander erexit. 
Qux enim verba optalie rei consequendae spem ostendunt, 
credi perfacile solent : quod eo fit, quia quie vult concu- 
piscentem animi partem sibi comitem adjungentia,, homi- 
nem ad sperandum compellunt. 

XVill. Thersander igitur post ea quie sola secom Leu- 
cippe locuta füerat, aliquantisper ímmoratus, me quid 
esaudisse viderelor, vulluque ila, et ec trai 
visum iri sperabat, composito, ad eam tandem ingressus 
est. In quam oculos vixdum conjecerat, eum desiderio to- 
lus. exarsit, utpote cui longe, quam prius, fermosior esse 
via est. Ignem enim per totam noctem ( quo tempore & 
puella abfuit) enntriens, ipso puelle adspectu maferiam 
flaminze suggerente, recanduit statim : parumque abfuit, 
quin procumbens illam amplexaretur. Sustinuit tamen se 
paulum, eique assidens alia ex aliis verba, inania plane, 
effutire cepit. 1d quod amantibus usu venire solet, si. 
quando cum amica iis sermonem habere contingit : neque 
enim in loquendo mentem adhibent, sed animo in illam 
intento, lingua tantum, ullo absque rationis moderamine 


verba inaniter fundunt. — Atque inter loquendum brachium — — 


collo, tanquam esculaturus, injecit. Quo tenderet manus 
prividens Leucippe, vultum demisit, in sinuque occuluil. 
Mle autem in complexu nihilominus perstans, faciem τῇ 
tollere conabatur puella eontra faciem magis magisque 


obtegere, osculaque pernegare. Verum cum luct ljus- — 


modi temporis satis datnm esset, amatori cujusdam. 
rix enpiditate incensus Thersander, kevam manum men- 
1o subdidit, dextera capillos apprehendit, hac quidem τὸν 
tro trahebat, illa vero mentum sustinens eam alfe spectare 





B | cin μα cidoadesn inda imn GRtucief t de AM. CN 








lans quam contumeliose in amalom bacchatus fueril, 
moeret, ac sese purgat, iterumque ad familiaritatem Invi- 


permittit. Qua si forle sopita fuerit , excitatur, alque, ut 
anlea, seviL Amoris enim contemptum ira semper. ulei- 


adulterum ames. | At fu quando amicum. 
jamjam (axo ut experiare, Tum Lencippe, 

Si ty inquit, tibi agere co Ὁ, feram, 

s3, teslare, eliam fu, contomelias feram: 





104 


τότ κρύαν οἴπις B δϑίσπατε, ξτνξῆνει phone Ml 
καὶ μυρίαις βασάνοις περιπεσεῖν, ὡς ἂν μάθῃ δεσπότου 


m hys Desine παν Mraiemr 






πόλει παρθένου; Δέσποινα, ποῦ σοι τὰ 

τόξα, Παρθένος, εἶπεν 6 Θέρσανδρος fà τόλμης xat 
D γέλωτος, Παρθένος τοσούτοις συννυχτερεύσασα πει- 
nm Εὐνοῦχοί σοι γεγόνασιν el. λῃσταί ; Φιλοσό- 
UN τὸ πειρατήριον ; οὐδεὶς ἐν αὐτοῖς εἶχεν δφθαλ- 


"S. Καὶ ἡ Λευχίππη εἶπεν" εἰμὶ παρθένος, xat 

30 μετὰ Σωσθένην " ἐπεὶ πυθοῦ Σωσθένους Οὗτος γὲρ 
ὄντως γέγονέ μοι λῃστής. ᾿Εχεῖνοι γὰρ ἦσαν ὑμῶν 
μετριώτεροι, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἦν οὕτως ὑδριστής. 
ΕἸ δ' ὑμεῖς τοιαῦτα ποιεῖτε, ἀληθινὸν τοῦτο πειρατή- 
ρῶν, Εἶτ᾽ οὐκ αἰσχύνεσθε ποιοῦντες, ἃ μὴ τετολ- 

35 μήκασιν οἱ λῃσταί; Λαγθάνεις δ᾽ ἐγκώμιόν μοι διδοὺς 
πλεῖον διὰ ταύτης σου τῆς ἀναισχυντίας" καί τις ἐρεῖ, 
x&v γῦν μαινόμενος φονεύσης" Λευχίππη παρθένος με- 
τὰ βουχόλους, παρθένος xxl μετὰ Χαιρέαν, παρθένος 
χαὶ μετὰ Σωσθένην. ᾿Αλλὰ μέτρια ταῦτα - τὸ δὲ μεῖ- 

30 ζον ἐγχώμιον, καὶ μετὰ Θέρσανδρον παρθένος, τὸν καὶ 
ληστῶν ἀσελγέστερον- ἂν δδρίσαι μὴ δυνηθῇ καὶ φο-- 
νεύει. ὩὉπλίζου τοίνυν ἤδη, λάμβανε xaz' ἐμοῦ τὰς 
μάστιγας, τὸν τροχὸν, τὸ πῦρ, τὸν σίδηρον" συστρα-- 
πευέσθω δέ cot καὶ ὁ cU ouo, Σωσθένης. ᾿Εγὼ δὲ 

35 xal γυμνὴ, καὶ μόνη, καὶ γυνὴ, [xai] ἕν ὅπλον ἔχω. 
τὴν ἐλευθερίαν, ἢ μήτε πληγαῖς χαταχόπτεται, μήτε 
σιδήρῳ κατατέμνεται, μήτε πυρὶ χαταχάεται, Οὐκ 
ἀφήσω ποτὲ ταύτην ἐγώ" χἂν καταφλέγης, οὐχ οὕτως 
θερμὸν εὑρήσεις τὸ πῦρ, 


——— 


AOTOX EBAOMOZ. 


i — "Fay" ἀχούσας ὁ Θέρσανδρος, παντοδαπὸς e 
ἤχθετο, ὠργίζετο, ἐβουλεύετο. ᾿Ὠργίζετο μὲν, ὡς 
ὑδρισμένος - λύπη δὲ, ὡς ἀποτυχών" ἐδουλεύετο δὲ, 
ὡς ἐρῶν. Τὴν οὖν ψυχὰν διασπώμενος, οὐδὲν εἰπὼν 
πρὸς τὴν Λευχίππην, ἐξεπήδησεν. Ὀργῇ μὲν δῆθεν 

45 ἐκδραμὼν, δοὺς δὲ τῇ ψυχῇ σχολὴν εἰς τὴν διάκρισιν 
τῆς τρικυμίας, βουλευόμενος ἅμα τῷ Σωσθένει, πρόσ- 
εἰσι τῷ τῶν δεσμῶν ἄρχοντι, δεύμενος διαφθεῖραί με 

Ὡς δ᾽ οὐκ ἔπειθεν ( ἐδεδίει γὰρ τὴν πόλιν" 





ACHILLIS TATII 


retur, rubore perfusus, hane, o here, inquit, loris easque 
cidere oportet. modisque omnibus exeruciare, ut herum 
won contemnere discat. 

XXI. Sostheni tuo, inquit Leucippe, Thersander, pare τ 
( perbellum enim consilium dat ) ac tormenta parari jube, 
afferat rotam, en manus, distrahat, lora afferat, en tergum, 
eaedat, porro ünmmas, en corpus, torreat,et ferrum, en col- 
dum, jugulet. Novum procu] dubio certamen vobis edetur. 
Adversus enim supplicia omnia sola femina pugnat, vic- 
lrixque discedit... At etiam Clitophontem adulterum vocas, 


^ | adulter ipse cum sis. Sed beus tu, an non. Dianam tuam 


vereris, virginem in virginis civilate vitiare conatus? Quid 
tus nunc, o dea, sagitlze cessant? Tu. virgo? inquit Tler- 
sander. O ridiculam audaciam, virgone tu, qua cum 
piratis etiam de nocte fueris? quid? eunuchine, obsecro , 
latrones tibi facti sunt? an. praedonum receptaculum phi- 
losophorum schola? aut es ijs nemo qui oculos haberet, 
repertus est ? 

XXIL Tum Leucippe, et. post vim, inquit, mihi a So- 
slhene intentatam, virgo sum, ex eo ipso seiseitare, qui 
revera in me priedonem egil. Piratz certe vobis mode- 
stiores fuergnt : nullus enim eorum tale in me quidquam 
ausus fuil. Cum vero flagitia hujusmodi vos audeatis , 
cur non vestram hanc latronnm sedem merito appellem. 
Tum nonne vos pudet, ea. perpetrare, a quibus illis absti- 
muerunt? Sed nescis, quantum mihi laudis tua ista impu- 
dentia sit allatura. Ut enim vel nunc me furens interfi- 
tias, non tamen deerunt unquam, qui dicant, Leucippe, 
inler praedones versata, et post Cluereze. raptuin, εἰ post. 
Sostheuis vim , virgo inventa est, Sed mediocria hawc : 
illud multo maximum praeconium ; Leucippe post 'Thersan- 
drí vim vel praedonibus improbioris, pudicitiam conserva- 
vit : is qui jugulat si nequil violare, Age itaque, flagra, 
rotam, ignem, ferrum quamprimum expedi , sociumque 
tibi consiliarium tuum Sosthenem adjunge. — Ego ct nuda, 
el sola, et faemina scuti loco nom nisi libertatem habeo, 
qux nec loris cadi, nec ferro secari, nec. igne comburi 
potest. Eam ego dimillam nunquam. Acsi me in ignem 
ipsum conjicias, non erit tanta in eo vis, adimere illam ut 
tnihi valeat. 


-——— 


LIBER SEPTIMUS. 


Thersander his audilis animo fluctuare ccpit, Nam el 
irascebalur, negligi se ratus, et marebat &ua se spe fru- 
slratum cernens, et tanquam amore saucius, quid ageret, 
cogitabat, Has inter animi fluctuationes mihil amplius 
eum Leucippe collocutus exüt, ira quidem quasi ad cür- 
rendum incitatus : dein vero ad ejusmodi ambiguitates 
dijudicandas mentem collizens, tandem inito cum Sostlie- 
ne consilio, eum, penes quem vinctormm potestas erat," 
adiit, meque veneno de medio ut tolleret, rogavit. Quod 


xai γὰρ ἄλλον ἄρχοντα. πρὸ αὑτοῦ ληφθέντα τοιαύτην | cum impetrare non potuissel, (timebat enim ille populi 


"" 


- 











τοῦ λόγου | solus Vadit bcn itf di industria mecum. 
ἐγὼ | faceretentans, quo eum, quid sibi ea vellent, iulerrogarem τ 





sed ego mon atlendi ad. ea quae lamentabatur, unus vero 
corum, qui vincli erant ( infelices enim alienas eliam cala- 


Quid tibi, inquit, mali peperit fortuna? insontem enim te 
quoque in adversam fatum incidisse eredibileest. Cujus. 
rei ex lis, quae mihi evenerunt, facio conjecluram. Ac 
tum quidem, quam ob causam in custodianr datus fuerit, 
commemoravit, ad niliil horum ego animum advertebam. 

1H. Finem autem dicendi cuim fecisset, Agedum tu quo- 
que, inquit, vices. milii recensendis infortuniis tuis redde. 
Tuin alter ille, Ex urbe, inquit, heri Smyrnam versus iter 
faciebam : procedenti vero milit quatuor stadia, juvenis ex 
uris accedens et alloquens et una per breve tempus mecum 
ambulans, quo tenderem, rogavit : cui. cum Smyrnam. 
proficisci me respondissem, Atqui Smyrnam ego quoque, 
inquil ille ( quod bene vertat ) cogito. Una itaque profe- 
cti sumus, vie laborem, uli viatorum nos est, sermone 
levantes : cumque de via iu cauponam cibi. gratia diver- 
 Vissemus, ecce tibi viri quatuor eodem ingressi sunt, nobis- 
«ue assidentes ac prandere simulantes, crebro ad mos 
respiciebant, alius identidem alii annuens, Quamobrem. 
vos aliquid eontra nos struere suspicatus sum τ tametsi, 
quid sibi nutos illi vellent, percipere nequibam. Qui me- 
cum venerat, haud ila mullo post pallescere, deinde hae- 
sitantius esse iucapit τ postremo etiam tremore correptus 
ves. Quod videntes illi, confestim in nos impetum faciunt, 


τῆς ψυχῆς ὑπελέλειπτο. ΝΙιαρὸν δὲ νήψας ἐκ τῆς μέ- 
30 Ux τοῦ λόγου, ἹῬΓίνα τρόπον τὴν χόρην, ἔφην, ἀπέχτει- 
γεν ὅ μισθωτὸς, καὶ τί πεποίηχε τὸ σῶμα; Ὁ δ᾽ ὡς 
pat τὸν μύωπα, καὶ ἔργον εἰργάσατο 
οὕτω κατ᾽ ἐμοῦ, δι᾽ ὃ παρῆν, ἐσιώπα καὶ ἔλεγεν οὐδέν. 
1Πάλιν δέ μον πυθομένου, Δυχεῖς, ἔφη; χἀμὲ χεχοινω- 
25 γηχέναι τοῦ φόνου; Ταῦτ᾽ ἤκουσα μόνα τοῦ πεφονευ- 


χότος, ὡς κτείνας εἴη τὴν κόρην. Ποῦ δὲ καὶ τίνα 
τρόπον, οὖχ εἶπεν. ᾿Επῆλθε δέ μοι τότε δάκρυα καὶ 
τοῖς ὀφθαλμοῖς τὴν λύπην ἀπεδίδουν. “Ὡσπερ γὰρ ἐν 
ταῖς τοῦ σώματος πληγαῖς οὖχ εὐθὺς ἡ σμῶδιξ ἐπανί-. 
aw σταται, ἀλλὰ παραχρῆμα μὲν οὐκ ἔχει τὸ ἄνθος ἢ 
πληγὴν μετὰ μικρὸν δ᾽ ἀνέθορε" καὶ ὀδόντι συός τις 
παταχθεὶς εὐθὺς μὲν ζητεῖ τὸ τραῦμα, xal οὖχ οἶδεν 
εὑρεῖν, τὸ δ᾽ ἔτι δέδυκε xal χέκρυπται χατειργασμένον 
αχο)ῆι τῆς πληγῆς τὴν τομήν * μετὰ καῦτα δ᾽ ἐξαίφνης 
4t λευχή τις ἀνέτειλε γραμμὴ, πρόδρομος τοῦ αὕματος, 
σχολὴν δ᾽ ὀλέγην λαὸν ἔρχεται καὶ ἀϑρόον ἐπιρρεῖ. 
οὕτω xal ψυχὴ παταχθεῖσα τῷ τῆς λύπης βέλει, το- 
ξεύσαντος λόγου, τέτρωται μὲν ἤδη καὶ ἔχει τὴν το- 
μὴν, ἀλλὰ τὸ τάχος τοῦ βλήματος οὐκ ἀνέῳξεν οὕπω 
tu τὸ τραῦμα, τὰ δὲ δάκρυα ἐδίωξε τῶν ὀφθαλμῶν μακράν, 
Δάκρυον γὰρ αἷμα τραύματος ψυχῆς" ὅταν ὃ τῆς λύπης 
ὁδοὺς κατὰ μιχρὸν τὴν καρδίαν ἐκφάγη, χατέρρηκται 
μὲν τῆς ψυχῆς τὸ τραῦμα, ἀνέῳκχται δὲ τοῖς ὀφθαλμοῖς 
ἢ τῶν δαχρύων θύρα, τὰ δὲ μετὰ μιχρὸν τῆς ἀνοίξεως 

























ris crucialibus affectus, nemine adhuc interrogante, Ego, 
inquit, paellam iüteremi, acceptis a Thersandri uxore Me- 
lite nummis aureis centum : illa enim ad necem hane pa- 
lrandam me conduxit, Eece autem nummos ipsos : quos 
vobis omnes ad unum trado. Vos, queso, me perdere, 
ac vosmet Iuero defraudare nolite. Tum ego, Thersanilri 
et Melites nomine audito, qui per reliquum tempus non 
atlenderam, oratione illa, quasi stimulo. aliquo, repente 
concitatus, animum erexi, ad eumque conversus, Qum- 
nam, inquam, est Melite haec? Tum ille, Fiminarum, 
inquit, urbis hujus est princeps, et adolescentis cujusdam 
( Tyrium illum esse ajunt) amore captá : qui forte pnellam, 
ipse quoque deperibat, quam in Melites domo venditam 
reperiit : mulier zelotypia devicta, puellam eam círcumven- 


Pi tam prehendit el. huic, quem malo meo fato mecum iter 


facientem dixi, necandam dedit. ΑἹ ille quidem detestan- 
duin facinus admisit : ego vero ( me miserum ) neqne vi- 
dens, neque dicti alicujus faetive conseius, unn eum eo, 
quasi sceleris particeps, compreliensus sum. Sed leve boe, 
illud gravius multo est. Nam non admodum longe a cau- 
pona digressi illi, nummis acceptis, eum missum fecerunt - 
me autem ad praefectum duxerunt. 

IV. Posteaquam turbulentam banc fabulam audivi, ne- 
que vocem omnino ullam, neque lacrymas aliquas emitte- 
re potui ( quippe et ori vox, et oculis humor defuit ), sed 
membra mihi omnia cohorruerant, corque ipsum conta- 
buerat, anime autem nihil fere relictum fuerat. — Paulo. 
autem post, eum mihi, diluta ebrietate verborum illius, 
animus rediisset, Quonam modo, inquam, mercenarius 
iste puellam sustulit? quem in locum cadaver abjecit? Hle 
antem simulatque mibi hanc stimulum injecit, idque, quam- 
ob rem aderat, eflecit, obmutuit adeo, ut ne verbum 
quidem adderet. Cum rursus interrogassem, Videor tibi, 
inquit, et ego czedis illius particeps fülsse? ac de fnterfecto- 
re quidem illud unum tantum audivi, puellam scilicet 
necatam : ubi autem, quove modo, mihi non dixit. Tum 
vero milii laerymee exciderunt, doloremque per oeulos in 
apertum protulerunt. Ut enim in corpore flagris cieso non 
continuo vibex oritur, sed non e vestigio locus percussus 
colore floris rubro inficitur, sed parva inlerjecta mora 
apparet : aut ut is, qui apri. dente ictus fuerit, mox quae- 
rit vulneris locum, non statim invenit, utpote quod altius 
penetraverit et. absconditum sit lente formans plaga se- 
ctionem: sed tum subito alba quidam linea sanguinis. 
index oritur, ac brevi tempore post manante largiter san- 
guine conspicunm fit : sic animus tristis alicujus nuntii telo 
quod milit alieujus sermo sauciatus, wuluus quidem et. 
sectionem jam habel, sed ictus celeritas facil ut neque vul- 
nus biel, neque lacrymw, quas vulnerati anzi sanguinem 
esse credi par est, prosiliant, nisi postea, quam mroris dens. 
cor lente depaverit ; tunc enim. et animi virtnus discindi- 
tur eb lacrymis. aperiter per oculos via, qua paulo post 








ie 
HE 





E | 
1 


ἐξ 
Hr 






(i 
i 
i 









contulit : quem tota de re certiorem feci, mibique omnino 
mori decretum esse affirmavi, Tum ille, Boao, inquit, 
animo esto; quis scit, an denuo reviviseat? Nonne allquo- 
lies jam mortua est, semperque revixit? quid temere te- 
enecas? Id profecto tibi per otium licebit, cum vere illam. 
libi exploratius id esse possit? Morti vero quam optimam. 
sane viam nactum esse me arbitror : atque ejusmodi qui- 
dem, ut nec diis invisa Melite impune omnino abitura 
sil. Audi quo modo faciam, | Decreveram ( ut scis), ob-- 
jectom adulterii erimen si judicium daretur diluere, sed 
diversam penitus rationem inire mihi nunc in animo est, 
culpam videlicet agnoscere, meque atque Meliten, tanquam. 
inutuo amore flagrantes, Leueippen interfecisse communi 
opera confiteri ; sic illa meritas panas dederit, ego invi-- 
sam vitam reliquero. Di meliora, inquit tam Clinia. An 
τὰ igitur tam turpem ob causam, patratam scilicet, ac tuas 
prasertim. Leucippes, necem , mori audebis? Tum «go, 
Nibil, inquam, turpe est, quod inimico detrimentum alfe-- 
γαῖ. Et nos quidem in hoc eramus. Ceterum haud ita. 
multo post hominem illum falsze caedis nuntium e vinculis - 
quidam exemil, archontem jussisse, inquiens, ipsum ad« 
duci, ut eorum , qua ei objiciebantur, rationem. redderet. 
Interea me Clinía Satyrusque consolabantur, suadebant- 
que , ut ne quicquam ín judicio, sicuti decreveram , fato 
rer: sed frustra, — Porro illi eo ipso, quo haee acta. sunt ,. 











É 
E 


ἘΞ 







z 


E 





i 






τῇ 
T0 





ἐπ 


, tra me apparatu adfuit "Thersander, advocatosque pou sane- 


eed m esci) Ws 

ee ds i Ael αν κά 

E e hok καὶ τὴν Αευχέππην εὑρίσκομεν 
δουλεύουσαν, διοικητῇ τινι τῶν Θερσάνδρου 

ὁ tores δὲ τὴν ἐλευθέραν ὁ Σωσϑένης εἶχε 

e td ri fanis mic λγοταῖς πρὸς eiim ὑμῖν 

καταλείπω σχοπεῖν. Ἐπεὶ τοίνυν ἔμαθεν ἡ Μελίττη 

paces er i pur qur risa μὴ πρὸς 

ἀποχλίναιμι τὸν συμθουλεύεται τὴν dv- 


δὴ τοὔργον δράσας οἴχεται, κἄχτοτε γέγονεν ἀφανής" 

ἐμὲ δ᾽ ὃ ἔρως εὐθὺς ἠμύνατο. Ὡς γὰρ ἔμαθον ἀνῃ- 

ρθσνν μετενόουν καὶ ἔκλαον χαὶ ἥρων xal γῦν 
Διὰ τοῦτο 


yen Ῥαῦτ᾽ εἰπόντος ἐμοῦ, πάντας cmn κατέσχε 
ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ πράγματος, μάλιστα δὲ τὴν 
Μελίττην. Καὶ οἱ μὲν τοῦ Θερσάνδρου ῥήτορες μεθ᾽ 
30 ἡδανῆς ἀνεθόησαν ἐπινίχιον" οἱ δὲ τῆς Μελίττης dve- 
πύδοντο, τίνα ταῦτ᾽ εἴη τὰ λεχθέντα. Ἡ δὲ, τὰ μὲν 
ἐτεθορύδητα,, τὰ δ᾽ ἠρνεῖτο, τὰ δὲ διηγεῖτο, σπουδῇ 
μᾶλα καὶ σαφῶς, τὴν μὲν Δευχίππην εἰδέναι λέγουσα, 
καὶ ὅσα εἶπον, ἀλλὰ τόν γε φόνον οὔ" ὥστε χἀχείνους, 
35 διὰ τὸ τὰ πλείων μοι συνάδειν, ὑπόνοιαν ἔχειν χατὰ τῆς 
Μελίττης y καὶ ἀπορεῖν ὅτῳ χρήσαιντο λόγῳ πρὸς τὴν 


Θ΄. Ἐν τούτῳ δ᾽ & Κλεινίας, θορύβθου πολλοῦ xarà 
τὸ δικαστήριον ὄντος, ἀνελθὼν, Κάἀμοί τινα λόγον, 
ao εἶπε, ωρήσατε " περὶ γὰρ ψυχῆς ἀνδρὸς ὁ ἀγών 
Ὡς δ᾽ afe, δαχρύων γεμισθεὶς, ὕλνδρες, εἶπεν, ΕΝ 
Giov, μὴ προπετῶς χαταγνῶτε θάνατον ἀνδρὸς ἐπιθυ- 
μοῦντος ἀποθανεῖν, ὅπερ φύσει τῶν ἀτυχούντων ἐστὶ 
φάρμακον. Κατέψευσται γὰρ ἑαυτοῦ τὴν τῶν ἀδι- 
ab χούντων αἰτίαν, ἵνα πάθη τὴν τῶν δυστυχούντων τι- 
μωρίαν. Ἃ δ᾽ ἠτύχησε διὰ βραχέων ἐρῶ. Ἐρω- 
μένην εἶχεν, ὡς εἶπεν τοῦτο γὰρ οὐκ ἐψεύσατο" xxi 
ὅτι λησταὶ ταύτην ἥρπασαν, καὶ τὰ περὶ Σωσθένους, 
καὶ πάνθ' ὅσα πρὸ τοῦ φόνου διηγήσατο, πέπραχται 
to » τι τοῦτον. Αὕτη γέγονεν ἐξαίφνης ἀφανὴς, 
ὅπως, οὔτ᾽ εἴ τις ἀπέκτεινεν αὐτὴν, οὔτ᾽ εἰ ζῇ 
ife πλὴν ἕν τοῦτ᾽ οἶδα μόνον, τὸν Σωσθένην αὖ- 
τῆς ἐρῶντα xal αἰκισάμενον βασάνοις πολλαῖς, ἐφ᾽ εἷς 
οὐκ ἐτύγχανε, καὶ φίλους ἔχοντα λῃστάς, Οὗτος οὖν 


ἡ ἋἍ, 





ACHILLIS TATII 


liabet, audietis. Vou τις dba RNC AEN RAN, 
Leucippe nomine : quam decessisse ratus ( ín JEzypto enim 
rapta mihi a piratis fuit) in Meliten incidi : quacum inita 


in servitutem receperit, quieve Lo cum piratis necessi 
ludo. intercedat , dum vobis relinquo... Melite , 
posteaquam peiorem amicam reperisse me cognovit, verita. 
ne ad illam rursus animum applicarem , ejas perdeadae 


enim verum negare oportet? Cum me hiec rerum omniom 
suarum dominum constituere pollicita esset, hominem 
δι] illam necandam conduxi , nummos aureos centum pol- 
licens, Atque ita quidem sicarius re confeela, solum ver- 
lit, nec ex eo tempore usquam gentium amplius est con- 
specus. Me vero amor statim ullus est : nam puellae 
ciede cognita, maleficii conscientia stimulatus, ex illo flere 
nunquam desii, sed ejus desiderio sestuabam, et nunc quo- 
que amo : neque aliam ullam ob causam memet sponte 
accuso, quam ut meam ad amicam me mittatis, quando- 
quidem in presens et parricida, et ejus, quam perdidi, 
amore flagrans , vivere amplius non sustipeo. 

YII. Haec cum a me dicerentur, inexspectato rei exitu 
omnes, inprimisque Melite; obstupuerunt. Qui Thersan- 
dro advocati erant, summa cum voluplate acclamave- 
runt : Melites autem patroni, cujusmodi essent, quae 
dixeram, ex ea ipsa quaerebant. Αἱ illa partim vehemen- 
ter perturbata, alia quidem scire se negavit, alia vero de 
industria et non obscure confessa est, et quae de Leucippo 
narraveram, omnía, morte excepla, vere a ine «icta fuisse 
affirmavit. Quamobrem cuim orationi mei pleraque con- 
venirent, iis ipsis Melite in suspicionem venit , ut quibus 
àd eam defendendam verbis uterentur, incerli essent. 

ΙΧ. AL Clinia, eum magnus in foro clamor exortus 
fuisset, in medium progressus, Potestatem mihi quoque , 
inquit, pauca quadam dicendi facite, Capitis enim judi- 
eium constitutum est, Quod cam impetrasset , collacry- 
mans, Viri , inquil, Ephesii , moriendi cupidum adolescen- 
lem mortis temere damnare nolite : quae una est infelicibus. 
viris malorum allevatio. dmproborum enim hominnm 
crimen in se transtulit, ut prenam sustinens infelicitatis 
sug perfugium aliquod habere posset. — Cujusmodi aute 
illius infelicitas fuerit, quam brevissime potero exponam. 
Amicam adolescens is, uti dixil, habuit, Neque enim id, 
nec quae de piratis ac Sosthene recensuit, mentilus est. 
Nam quicunque sibi ante illius ezedem evenisse narravit, 
revera , sienti ab eo audivistis, gesla fuere. "Haec e mor- 
talium conspectu subito , atque. nescio quomodo subtracla 
est, interfectane sit, δὴ rapta vivat adbuc : illud unum 
novi, a Sosthene piratarum familiari amatam illam , mul- 
lisque modis, quibus tamen nibil profecit, excrucialam.. 








Mision nol λόγοις. 
animer 


erat καὶ τὸν κίνδυνον λέγει καὶ ὡς, εἰ 
ληφθείη παρὼν, εἷς βασάνους ἀπαχθήσεται. Ὁ δ᾽ 
t μὲν ἐν τῷ τῆς Δευχίππης δωματίῳ παρὼν, κατ- 
iow αὐτῆς" χληθεὶς δ᾽ ὑπὸ τοῦ παρόντος σὺν βοῇ 


ἐξελαύνει { τὴν) ἐπὲ Σμύρνης, 
τὸν Εὐέρσανδρον ἀναστρέφει, "AJ e δ᾽ ἐστὴν, ὡς ἔοικεν, 
ὃ λόγος, ὅτι μνήμην ἐχπλήσσειν πέφυχε φόδος. Ὁ 

35 γοῦν ἑαυτοῦ φοβηθεὶς, ἁπαξαπάντων 
ἐξελάθετο τῶν ἐν ποσὶν Om! ἐχπλήξεως, ὡς μηδὲ τοῦ 
τῆς Λευχίππης δωματίου κλεῖσαι τὰς θύρας, Μάλιστα 
γὰρ τὸ τῶν δούλων γένος dv εἷς ἂν φοδηθῇ σφόδρα δει- 
λόν ἐστιν. 

3» ΤΑ’, Ἐν τούτῳ δ' ὃ Θέρσανδρος πρὸ τῆς προχλή- 
σεως ἀπὸ τῆς Μελίττης οὕτω γενομένης παρελθὼν, 
“Ἱχκανῶς μὲν, εἶπεν, οὗτος, ὅστις ποτ᾽ ἐστὶ, κατελή- 
ρῆσε μυθολογῶν. ᾿Εγὼ δ᾽ ὑμῶν τεθαύμακα τῆς ἀναλ- 
γησίας, εἰ φονέα ἐπ᾿ αὐτοφώρῳ λαθόντες, μεῖζον γὰρ 

"ὦ τῆς φωρᾶς τὸ αὐτὸν ἑαυτοῦ χατειπεῖν, οὐ δὴ χαταλεύετε 
[τῷ δημίῳ:], καθέζεσθε δὲ γόητος ἀχούοντες πιθα- 

νῶς μὲν , πιθανῶς δὲ δακρύοντος: ὃν 
τῆμὸν καὶ αὐτὸν κοινωνὸν γενόμενον τοῦ φόνου περὶ 
ἑαυτοῦ φοβεῖσθαι, ὥστ' οὐχ οἶδα τί δεῖ βασάνων A 
4o περὶ πράγματος οὕτω σαφῶς ἐληλεγμένου. Δοχῶ δὲ 
καὶ ἄλλον τινὰ φόνον ἐργάσασθαι, Ὁ vie Σωσθένης 
οὗτος, ὃν αἰτοῦσι παρ᾽ ἐμοῦ, τρίτην ταύτην ἡμέραν 
γέτονεν ἀφανής. Καὶ ἔστιν οὐ πόρρω τινὸς ὑπονοίας, 
μὴ ἄρα τῆς τούτιον ἐπιθουλῆς γέγονεν ἔργον. Αὐτὸς 

45 γὰρ ἐτύγχανεν ὃ τὴν μοιχείαν μοι χατειπών, “Ὥστ᾽ ci- 
χότως ἂν ἀποχτεῖναί μοι δοχοῦσιν αὐτὸν, xxl τοῦτ᾽ εἶδό- 
τες, ὡς οὐχ ἂν ἔχοιμε παρασχεῖν τὸν ἄνθρωπον, πρό- 
xir. περὶ αὐτοῦ πεποίηνται πάνυ χαχούργως. Εἴη 
μὲν οὖν κἀκεῖνον φανῆναι xal μὴ τεθνάναι, Τί δὲ 

ta καὶ, εἰ παρῆν, ἔδει παρ’ αὐτοῦ μαθεῖν ; Ef τινα χόρην 
ἐωνήσατο; τοιγαροῦν ἐωνημένος ἔστω, Καὶ εἰ ταύ- 
τὴν ἔσχε Ἡελίττη; λέγει καὶ τοῦτο δι᾽ ἐμοῦ, Ἀπήλ- 
λακται μὲν δὴ Σωσθένης ταῦτ᾽ εἰπών" τοὐντεῦθεν δ᾽ 6 
λόγος μοι πρὸς Μελίττην καὶ Κλειτοφῶντα. Τί μὸν 


[.— 


ACHILLIS TATII 


misero adolescenti eripere, insanis ejus dietis fidem adlii- 
bentes : me'ror enim hiominem ad insaniam compulit. 

X. Quie quum dixisset Clinia , plerisque fide digna ejus 
oratio videbatur, sed Thersandri ndvocali et quotquot 
amici ejus aderant, clamabant parricidam esse interficien- 
dum, qui se ipse accusaverit providentia numinis, Melile 
ancillas protulit, ae Sosthenem , qui forfe Leucippen in- 
terfecerit, a "Tliersandro produci petit : eam enim condi« 
lionem qui Melites causam agebant, tulerant. — Verilus 
autem Thersander, quemdam δ suis rus ad Sosthenem ire 
clam imperavit, jussum, ut quamprimum aliquo profageret, 
ante, quam qui ad eum comprehendendutm msi essent 
illo se contulissent. llle viam equo ingressus quàm  ocis- 
sime periculum nuntiat , quiestionemque de eo, si se com- 
prehendi sinat, babitum iri affirmat. — Erat lum. forte 50. 
sthenes apud Leucippen, ut ejus annum delinire, Multo 
itaque cum clamore ac strepitu vocalus exiit : reque co- 
gnita pavoris plenus, atque apparitores adesse jam putans, 
equo acceplo, Smyrnam stalim contendit. Nunlius ad 
Thersandrum revertitur. — Verissimum autem, ut mihi 
quidem videtur, illud est, pavore memoriam obrui solere, 
Nam dum sibi Sosthenes metuit, eorum omnium, qua prae 
manibus habebat, repente oblitus est, nt ne domunculze 
quidem, in qua. Leucippe custodiebatur, fores. occluseril τ 
nimirum quia servorum genus, ubi pericnli aliquid immi- 
néat, quam timidissimum est. 

XI. Interea. "Thersander ante factam primam a. Melites 
patronis conditionem, abunde quidem, inquit, iste, quican- 
que tandem sit, nugatus est : ego vero stupiditatem vestram. 
non polui non mirari, qui quum sicarium in manifesto 
scelere deprebensnm teneatis, nam majus est se ipsum 
accusare quam depreliendi, non jam lapidibus obrnatis, 
sed prastigiatori huic, eque ad. comminiscendum alque 
ad lugendum facto, aures sedendo praebeatis ; quem utpote. 
caedis participem sibi ipsi quoque timere arbitror, Quare. 
autem quaestionibus opus sil, in re priesertim tam aperta, 
non video. Sed et illud ut credam, adducor, aliam: euni 
etiam cadem palrasse. Nam Sosthenes is, quem tanlo- 
pere efilagitant, jam triduum apud me nusquam eomspici- 
tur. Neque admodum a vero abhorret, eorum consilio 
illum interfectum esse, propterea quod uxoris probrum ab 
eo milii renuntialum fuerat. Unde mihi eliam verisimi- 
lius fit, eos illum neci tradidisse, scientesque , non liahere 
me, qui lhiominem producam, conditionem istam de eo 
sistendo perastute tulisse. Ponamus ut ille appareret. et - 
viverel, — Quid vero si adesset , ex eo sciscilari oporteret , 
puellamne emerit? Esto sane, emerit ille, EE am illam 
Melite habuerit? Per me et hoc dicit. — Vis igitur confessis , 
absolutus quidem jam Sosthenes esL. — Verum hine nuuc. 
jam ad. Meliten Clitophontemque mea convertatur oralio. 





τράπτο αρθένοις. Ἐὶ δέ τις εἴσω παρῆλθε 
γυνὴ, ὕάνατος ἣν ἡ δίχη, πλὴν εἰ μὴ δούλη τις ἦν 
ἐγκαλοῦσα τῷ δεσπότῃ, ᾿Γαύτῃ 9 ἐξῆν ἱκετεύειν τὴν 
θεὸν, οἱ δ᾽ ἄρχοντες ἐδίκαζον αὐτῇ τε xal τῷ δισπότῃ. 
15 Καὶ εἰ μὲν & δεσπότης οὐδὲν ἔτυχεν ἀδιχῶν, αὖθις 
τὴν δεράπαιναν ἔλάμδανεν, ὀμόσας μὴ μνησικακήσειν 
ἧς καταφυγῆς" εἰ δ᾽ ἔδοξεν ἡ θεράπαινα δίκαια λέγειν, 
ἔμενεν αὐτοῦ δούλη τῇ θεῷ, ἤλρτι δὲ τοῦ Σωστρά- 
τοῦ τὸν ἱερέα παραλαθόντος, καὶ ἐπὶ τὰ δικαστήρια 
10 θόντος, ὡς ἂν ἐπίσχῃ τὰς δίκας, εἰς τὸ ἱερὸν ἢ 
Δευχίππη παρῆν, ὥατε μιχροῦ τινος ἀπελείφθη τοῦ μὴ 
ᾧ πατρὶ συντυχεῖν. 

1λ΄. Ὡς δ' ἀπηλλάγην ἐγὼ τῶν βασάνων, διελέλυ-- 
τὸ μὲν τὸ δικαστήριον, ὄχλος τ᾽ ἦν περὶ ἐμὲ xal θόρυ- 
35 ὅος, τῶν μὲν ἐλεούντων, τῶν δ᾽ ἐπιτωθαζόντων, τῶν δ᾽ 
ἀναπυνθανομένων. — "Evüz xal ὁ Xo ἐπιστὰς 
ὁρᾷ με καὶ γνωρίζει. ᾿Καὶ γὰρ, ὡς ἔφην ἐν ἀρχῇ τῶν 
λόγων, ἐν Τύρῳ ποτ᾽ ἐγογόνει περὶ τὴν τῶν Ἥρα- 
κλείων ἑορτὴν, καὶ χρόνου πολλοῦ διατρίψας ἔτυχεν ἐν 
30 Τύρῳ, πρὸ πολλοῦ τῆς ἡμετέρας φυγῆς. Ὥστε τάχα 
μου τὴν μορφὴν συνεβάλετο, καὶ διὰ τὸ ἐνύπνιον φύσει 
προσδοκῶν εὑρήσειν ἡμᾶς. Προσελθὼν οὖν μοι" Κλει- 
τογῶν οὗτος, Λευκίππη δὲ ποῦ; ᾿Εγὼ μὲν οὖν γνωρί- 
σας αὐτὸν, εἷς γῆν χατένευσα᾽ οἱ δὲ παρόντες αὐτῷ 
33 διηγοῦντο ὅσα εἶπον κατ᾽ ἐμαυτοῦ καὶ ὃς ἀνοιμώξας, 
καὶ κοψάμενος τὴν χεφαλὴν, ἐμπηδᾷ μου τοῖς ὄφθαλ-- 
μαῖς καὶ μικροῦ δεῖν ἐξώρυξεν αὐτούς" οὐδὲ γὰρ ἐπε- 
χείρουν κωλύειν ἐγὼ, παρεῖχον δὲ τὸ πρόσωπον εἰς τὴν 
ὕδριν. Ὃ δὲ Κλεινίας προσελθὼν εἶργε παρηγορῶν 
ao αὐτὸν ἅμα καὶ λέγων" Τί ποιεῖς, ἄνθρωπε ; τί μάτην 
ἐξηγρίωσαι xaz' ἀνδρὸς, ὃς μᾶλλον σοῦ Λευχίππην 
φιλεῖς Θάγατον γοῦν ὑπέστη παθεῖν, ὅτι τεῦνάναι ταύ- 
τὴν ἔδοξεν " ἄλλα τε πολλὰ ἔλεγε παραμυθούμενος αὐ- 
τὸν. Ὁ δ᾽ ὠδύρετο καλῶν τὴν Ἄρτεμιν" "Er τοῦτό 
«5 με, δέσποινα, ἤγαγες ἐνταῦθα; Τοιαῦτά σου τῶν ἐνυ- 
τὰ μαντεύματα; Κἀγὼ μὲν ἐπίστευόν σου τοῖς 
ὀνείροις καὶ εὑρήσειν παρὰ σοὶ προσεδόχων τὴν θυγα- 
τέρα, Καλὸν δέ μοι. δῶρον δέδωκας" εὗρον τὸν ἀνδρο- 
φόνον αὐτῆς παρὰ σοί. Καὶ ὁ Κλεινίας ἀχούσας τοῦ 
vo τῆς Ἀρτέμιδος ἐνυπνίου περιχαρὴς ἐγένετο καὶ λέ- 
qui Θάρρεϊ, πάτερ. ἢ Ἄρτεμις οὐ ψεύδεται" ζῇ σοι 
Δευκίππη" πίστευσόν uou τοῖς μαντεύμασιν, Οὐχ, 
ὁρᾷς xal τοῦτον ὡς ἐκ βασάνων γῦν χρεμάμενον ἐξήρ-- 

πᾶσεν; 





ACIHLLIS TATII 


XII. Per idem tempns Leucippe domonenbw fores palen- 
sthenes ante januam forle adhue. constitisset, posteaquam 
eum nusquam conspexit, fidueia illi et spes, quam habere 
solebat, redibant. Quum enim sepe antea, et ex insperato 
quidem maximis ex perieulls ereptam se fuisse in memoria 
haberet, tum quoque spem concepit, fortun:zs beneficio 
utendi, Nam cum Dianm ab agris illis templum mon 
longe abesset, domo egressa in. illnd se recepit, et eo eou- 
fugit. Deluhrum vero istud liberis mulieribus quondam 
inaccessum erat : viris aulem et virginibus patebat : cum 
capitale alioqui haberetur, mulieres ingredi , preterquam 
servas in jus ab liero vocatas: iis enim ad deam confuge- 
ré licebat. Ae tum quidem archontes inler ancillam, he- 
rumque sententiam ferebant. Si enim servam injuria 
dlominus non a(fecissel, eam rursus in servitutem recipie- 
bat, fageque. illius memoriam se non amplius habiturum 
jurejurando affirmabat : sin. autem ancillam juste queri 
compertum fuisset, tunc ea dea ministeriis addicta illie re« 
manebat, Sostralo igilur sacerdotem, qui quaestionem 
differri juberet, ad forum ducente, Leucippe templum in- 
gressa est, parumque abfuit, quin patri obviam fieret, 

XIN. Me vero, simulac dimissa concione solulus sum, 
ingens multitndo eircumsepsi et turba erat, alque alii 
quidem vicem meam dolebant, noannlli me conviciabantur, 
quidam me interrogabant : inter quos adstans ipse quoque 
Sostratus, ut vidit, me protinus agnovit. Nam, ut initio 
dictum est, Tyri eliam ipse quondam erat , quum Herculis 
festus dies ageretur: illieque diu admodum anle fugam 
nostram commoratus est ; Quapropter. facile homini fuit 
me cognovisse , praesertim quum in somnis quoque se nos 
reperturum admonitus fuisset. aque propius me acce- 
dens, Hic, mehercule, inquit, Clitophon est. Leucippe vero 
ubinam? Tum ego, illo agnito, vultum humi defixi : qui 
aderant, quacunque contra me ipsum peroraveram, recen 
suerunt. Αἱ ille perquam graviter ingemiscens, caputque 
percutiens, in oculos mihi involavit, ac propemodum effo- 
dit, Nec enim resistere bomini audebam, quin imo faciem 
injure prasbebam. Sed ejus impetnm progressus in me- 
dium Clinia compressit, lamque redarguens, quid, inquit, 
agis? cur tam temere in eum saevis, qui majore, quam tu, 
amore Leucippen prosequitur? qui letlio sponte se objecit, 
proplerea quod eam diem obiisse erediderat? Atque alia 
praeterea mnlta, quo furorem illius placaret, addidit. Wle 
aulem Díanam identidem invocans, ita fere conquereba - 
tür: An tu hac de cansa me hue, dea, venire voluisti? 
sunine hiec mihi a te in somnis predicta? Ego quidem 
certe somniis fidem Luis habui, filiamque meapud te reper- 
luram credidi: ac sane peregregium mnnus aecepi, ejos 
scilicet interfeclorem. — Tum Clinía , somnii mentione au- 
dita, mirum in modum gavisus, bono, inquit, animo, pa- 
ier, esto, mendax dea non erit. Salva nlique tibi est 
( vaticiniis meis erede j Leueippe : noune vides, ut hunc 
eliam e tortorum manilms eripuerit? 


AOFrOX ΟΓΔΟΟΣ, 


ἀνακραγών. Καὶ οἱ ὀδόντες ἀμύνουσι τὴν τῶν ῥινῶν 
ὕδριν" τιτρώσχουσι γὰρ αὐτοὶ τοὺς παίοντας δακτύ- 
λους, καὶ ἃ πεποίηκεν ἔπαθεν ἡ χείρ, Καὶ ὁ μὲν ἐπὶ 
25 τῇ πληγῇ μάλ᾽ ἀνακραγὼν συνέστειλε τὴν χεῖρα καὶ 
εὕτως ἐπαύσατο. ᾿Εγὼ δ᾽ ἰδὼν cov ἔχει κακὸν, τοῦτο 
μὲν οὗ προσεποιησάμην " ἐφ' οἷς δ᾽ ἐτυραννήθην τραγῳ- 
ξῶν, ἐνέπλησα βοῆς τὸ ἱερύν. 
Β΄, Ποῖ φύγωμεν ἔτι τοὺς βιαίους ; ποῖ χαταδράμω- 
ὅν μεν; ἐπὶ τίνα θεῶν μετὰ τὴν Ἄρτεμινς Ἔν αὐτοῖς τυ- 
πτόμεθα τοῖς ἱεροῖς" ἐν τοῖς τῆς αὐλαίας παιόμεθα 
γωρίοις, Ταῦτ᾽ ἐν ἐρημίαις μόναις γίνεται, ὅπον μη- 
δεὶς μάρτυς, μηδ᾽ ἄνθρωπός ἐστι" σὺ δ᾽ αὐτῶν ἐν ὄψει 
τυραννεῖς τῶν θεῶν, Καὶ τοῖς μὲν πονηροῖς αἱ τῶν 
a5 ἱερῶν ἄσφάλειαι διδόασι καταφυγὴν, ἐγὼ δὲ μηδένα 
ἀδικήσας, ἱκέτης δὲ τῆς "Aprépatoc γενόμενος, τύπτο- 
μᾶι παρ᾽ αὐτῷ τῷ βωμῷ, βλεπούσης, οἴμοι, τῆς θεοῦ, 
Ἐπὶ τὴν Ἄρτεμιν αἱ πληγαί, Καὶ οὐ μέχρι πληγῶν 
3, παροινία, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν προσώπων τις λαμθάνει 
Av τραύματα, ὡς ἐν πολέμῳ καὶ μάχῃ, χαὶ μεμίανται 
μὲν τὸ ἔϑαφος ἀνθρωπίνῳ αἵματι. Τοιαῦτα σπένδει 
τίς θεῷ; Οὐ βάρδαροι ταῦτα xal Ταῦροι, καὶ ἡ Ἄρτε- 
μὲς ἡ Σκυθῶν 5 ὁ mag! ἐκείνοις μόνος ναὸς οὕτως αἷμάσ- 
σεται, [ἣν Ἰωνίαν Σχυθίαν πεποίηκας, xot ἐν ᾿Εφέ- 
«» σῳ ῥεῖ τὰ ἐν Ταύροις αἵματα, Λαδὲ xal ξίφος χατ' 
ἐμοῦ, Καίτοι τί δέῃ σιδήρου; τὰ τοῦ ξίφους πεποίη- 
χεν ἡ χείρ, ᾿Ανδροφόνος αὕτη καὶ μιαιφόνος δεξιὰ 
τοιαῦτα δέδρακεν οἷα ix φόνου γίνεται. 
V". Ταῦτά μου βοῶντος 6 ὄχλος συνερρύη τῶν ἕν τῷ 
t6 ἱερῷ παρόντων" καὶ οὗτοι ἐκάχιζον αὐτὸν καὶ 6 ἱερεὺς 
αὐτὸς, Οὐκ αἰσχύνη τοιαῦτα ποιεῖν οὕτω φανερῶς καὶ 
ἦν τῷ ἱερῷ; ἐγώ τε τεθαρρηκὼς, Ῥοιαῦτα, ἔφην, ὦ 
ἄνδρες, πέπονθα, ἐλεύθερός τ᾽ ὧν, xxl πόλεως οὐκ 


ACHILLIS TATIT 


LIBER OCTAVUS. 


ΑἹ Thersander, dum nos jam sessuri , alque iis ipsis de 
rebus inler nos colloenturi essemus, concitato admodum 
gressu, adduclisque secum testibus aliquot, fanum in- 
gressus esl : et voce quam maxime contenia ad sacerdolem 
conversus, lind, inquit, bis audientibus. tibi denuntio, 
inique a te factnm esse , qui hominem legibus capile dam- 
natum e vinculis exemeris. Atqui ancillam eliam meam, 
impodicam illam quidem et in appetendis viris ad Insa- 
niam usque eTasam , habes : hanc mihi serva. Tum ego 
et servam et impudicam Lencippen vocari audiens , animo 
vehementissime commotus, orationemque tam contume- 
liosam mon ferems, ipso nondum acente, Tu quidem, 
inquam , triservus es εἰ insanus et impudicus : Lencippe 
libera est et virgo et dea digna. Quibus ille auditis, 
Tu, igitur, vinctus, inquit, et damnalus , conviciari au- 
des? Et quanta maxima vi potnit, os mibi semel atque 
iterum contudit , nt sanguinis quasi rivi quidam e naribus 
manarint. |ra fervens enim plagam intulerat. Cum vero 
*liam tertio me percussissel, dexteram labris imprudenter 
impaelam dentibus illisit , ac vulneratis digitis ingemiscens 
manm vix retraxit : ita dentes sauciala dextera narium 
injuriam ulti sunt, ipse enim vulperant digitos percutien- 
tes, et quie vulnera manus intulerat, accepit. Alque ille 
quidem prae vulneris dolore admodum lugens , manu ad se 
revocata, deinceps vim inferre destitit : ego vero digitorum 
vulnus animadverlisse dissimplans, vimque mihi illalam 
conquerens , templum clamore complevi, ! 

TI. Quonam tandem grassatorum violentiam. fngiemus? 
Quo curremus? Quos post Dianze numen deos adiblmus ? 
Ipsis in templis vapulamus : iu ipsis adytis plagm nobis 
imponumlur. Atqui desertis tantum in locis, ubi nulli 
ndsint testes neque homines , facinora hujusmodi committi 
solent : 18 vero eoram diís ipsis regiam potestatem exer« 


vidente dea, vulnus accepi, Jam vero quis percussiones 
istas Diane illatas fuisse negel? quanquam non iis quidem 
contenta foit hujus insania, sed eliam vulnera in vultum, 
qualia in bello atque pugna inferuntur, intulit, humano- 
que pavimentum sanguine faedavit. At vero quis Ephesüe 
unquam Dianz hoc pacto saerifiavit? Barbarorum ac 


lonia ut Scythia esset, Ephesique idem, qui in Taurica 
insula, cruor manaret, effecisti, Quin igitur gladium 
etiam in me stríngis? quanquam quid ferro opus est, cum 
gladii munere manus fungatur? ernenta enim e caedibus 
assueta dextra tua id nunc patravit , quod in occisionibus 
fieri consuevit. 

ἯΙ, Hiec dum ego lamentarer, ab iis qui in templo erant, 
concursus ad me factus est : ac nonnulli ex. iis hominem 
increpare ecmperunt : quin etiam sacerdos ipse, Noane dede- 
€us est, inquit, tam aperte luec, in templo praesertim, face- 
re? Quam ob causam ego jam conlirmalto animo, Hoc equi» 


hp ἡμᾶς I καὶ ἦν ἐραστοῦ xal Yt 
νήδαντες γεγόναμεν ἀλλήλων ἀδελφοί. 


iA τὸν Eun Tépen 
2 T ὃ πατήρ' z χαὶ σύ" εὐμενὴς ἡμῖν ἤδη γενοῦ, 
Ὕαῦτ᾽ ἀκούοντες, ὁ μὲν ἱερὸς. ἐκεχήνει, θαυμάζων 
ἕκαστον τῶν λεγ ν- ὁ δὲ Σ Σώστρατος xal ἐπεδά- 
κρυεν, ὁπότε [12] χατὰ Λευχέππην ἐγεγόνει, [ δρᾶ- 
μα], Καὶ ἐπεί ποτ᾽ ἐπαυσάμην, Τὰ μὲν ἡμέτεραν 
30 εἶπον, ἠκούσατε" ἕν δ᾽ αἰτῶ μαθεῖν χἀγὼ παρὰ coU , 
ἱερεῦ, μόνον" τί ποτ᾽ ἐστὶν, ὃ τελευταῖον ἀπιὼν 6 Θέρ- 
σανδρος κατὰ Λευχίππης προσέθηχε, σύριγγα εἰπών ; 
᾿Αλλὰ σὺ, ἔφη, καλῶς ἀνήρον" xal γὰρ εἰδότας ἡμᾶς 
τὰ περὶ τὴν σύριγγα τοῖς παροῦσιν ὅμως ἁρμόσασθαι 
80 προσήχει" χἀγὼ τὸν σὸν ἀμείψομαι μῦθον εἰπών. 

, Ὁρᾷς τοντὶ τὸ ἄλσος τὸ κατόπιν τοῦ vato, 
"Exüd! ἐστὶ σπήλαιον ἀπόρρητον γυναιξὶ, καθαραῖς 
Di εἰσελθούσαις οὐχ ἀπόρρητον παρθένοις. Ἀνάχειται 
ξὲ σύριγξ, ὀλίγον ἔνδον τῶν τοῦ σπηλαίου θυρῶν, 

85 Ei μὲν Purus τὸ ὄργανον καὶ παρ᾽ ὑμῖν ἐπιγωριάζει τοῖς 
Ιϑυζαντίοις, ἴστε ὃ λέγω. εἰ δέ τις ὑμῶν ἧττον ὡμίλησε 
ταύτῃ τῇ μουσικῇ, φέρε καὶ οἷόν ἐστιν εἴπω, καὶ τὸν 
ταύτη, τοῦ Πανὸς πάντα μῦθον. Ἧ σύριγξ αὐλοὶ μέν 
εἶσι πολλοὶ, κάλαμοι δὲ τῶν αὐλῶν ἔχαστος" αὐλοῦσι 

4 δ' οἱ χάλαμοι πάντες ὥσπερ αὐλὸς εἷς, Σύγκεινται 

δὲ στοιχηξὸν ἄλλος ἐπ᾽ ἄλλον ἠνωμένος" τὸ πρόσωπον 
ἰσοστάσιον καὶ τὸ νῶτον, Καὶ ὅσοι εἰσὶ τῶν καλάμων 
ὃ μι λειπόμενοι 7, τούτων μείζων ὃ 5 μετὰ τοῦ- 

z Ar len τοῦ δευτέρου) [ἐπὶ τῷ δευτέρῳ 1 

, ὅσον τοῦ δευτέρου μείζων & μετὰ τοῦτον 

Nin, ] καὶ χατὰ λόγον οὕτως ὁ λοιπὸς τῶν χαλά- 

E. ἕκαστον τοῦ πρόσῦεν ἴσον ἔψων, τὸ δ᾽ ἔσω 

ijs ἐστὶ τῷ περιττῷ, Αἴτιον δὲ τῆς τοιαύτης τά- 
ἕεως ἡ τῆς ἁρμονίας διανομή. Τὸ μὲν γὰρ ὀξύτατον 

δ ἄνω, xxl ὅσον εἰς τὸ κάτω πρῶτον βαρὺ, κατὰ κέρας 

I ἑκάτερον b ἄχρος ἔλαχεν αὐλός" τὰ δὲ μεταξὺ τῶν 
"ἄχρων τοῦ ῥνυμοῦ διαστήματα., πάντες οἱ μεταξὺ χά- 
λαμοι, ἕκαστος ἐπὶ τὸν πέλας τὸ ὀξὺ χαταφέρων ἐς 
πὸν τῷ τελευταίῳ συνάπτει βάρει. Ὅσα δ᾽ ὁ τῆς 








κε. 








una duntaxat μά ἃς 

qualem eese e putos adu 
mansit. Neque vero istud landi mihi dari velim, qui 
fuga arrepla nihil eorum, ob quae fngiebam, molitus sm τ 
sed ipsi potius, quae inter piratas eliam integram se ser- 
vaverit, et piralarum omnium maximi , scili- 
cel, invereeundi atque audacis, violenti resti, Nos. 
Wero, ef consullo quidem, navigationem | suscepimus , 

pater : verum ad ii amoris nimia vi compulsi fuimus, ut 
merito illa mutuo amantium fuga dici possil, sed fratres 
ambo una in itinere facti sumus, virginitatemque ipsi 
neam, si qua viris vir&inifas inest, impollutam adhue , 
quod ad Lencippen atlínet, servo, quandoquidem ipsam - 
quoque Diana: cultui jampridem addictam esse perdidice- 

ram. Atiu, o hera Venus, ne nobis tanquam neglecta 

succenseas. Absente patre nuptias facere noluimus. ille 

nunc liie adest : quare adsis tu. quoque nobis jam tandem 

propitia, Quie cum illi audivissent , sacerdos quidem pras 

admiratione obstupefactus est : Sostralus vero lacrymas 

profudit , quolicseunque de Leucippes incommodis actum 

fuit. Posteaquam dicendi a me finis tamdem est. factus , 

Casus equidem , inquam ego, nostros recensui omnes : 

nunc unum ipse quoque, o sacerdos, awdire pervelim : 

nempe quid illud sit, quod postremo abiens Thersander 

Leucippze minatus est, (istnl mentione facla. Tum ille, 

recte sane, inquit, rogas. Equum enim est, ul qui rem 

hane, uti se habet, scimus, prosentibus ammectere, Et 

vgo, haec narrans tibi gratiam referam. 

VI. Videsne igilur, inquit. ille, nemus pest templum ἢ 
In eo spelunca est , mulieribus quidem inaceessa,, virgini- 
bus autem nequaquam. Paulo intra ejus ostium fistula 
suspensa est ; quod instrumenti genus sí apud vos Byzan- 
lios in. usu est, jam quid dicam , intelligitis : sin autem 
e vobis aliquis est qui non noverit hoc musices genus, ei 
ego quale id sit, Panisque omnem etiam fabulam , quate- 
nus ad id pertinet, emarrabo. Fistula pluribus e tibiis 
compacta est : quie singulas singulis ex. arubdinibus con- 
slant. Alque arundines ipsm ommes, perinde ac tibia 
una sonum edunt ; inter seque ita collocati sunt , tal al- 
lera alteri ordinatim adluereat. — Facies anterior. ρθη 
similis babetur. Quoniam autem arendinum aliam alia 
excedit , illud. scire oportet, allero ex in T 
mam secunda snperat, tanto secundam a tertia. 
cinterasque deinceps proportionem eandem sequi ἀρ να τόμ 
vero capile cequales illas inter se omnes esse : quae om- 
nium media est, ca longiore dimidio minor est. eere 
ordine disposilae armndines fuerunt , ut aequalis 
centus posset. Nam cum seutissimus sont Ín pets 
modum feratur, gravissimus autem contra deprimatur, am- 
boque extremas arundines, alter alteram scilicet, sorlili 
sint, interjacentes alias, quae voeum intervalla modera- 
rentur, constitui necesse fuit. llla enim sonos impares, 
sed tamen pro rata porlione distinelos nacle, aculaque 
cum gravibus temperantes, in causa sunl, ut extremae 
inler se congruant , sic, wt. iequalis demum concentus ef- 


p 








HEEÓÁUR 


τὰ, ACHILLIS ΤΑΤΙΙ 
à dv ποτε ψεύσαιτο τὴν χρίσιν - εἰ δὲ μή "1 wnquam fraudi (uit. Sin minus, vos enim scire debelis , 
SLE QUABIAGI s PR de delenda quam multa verisimile esl eam vel invitam y 

cui toties in insidialorüm mahus devenire 
EM bsilisdcdanixm, meia diadapfa title Vic fes teste diia al ERE 
beret cese oup in ἐγὸν γὰρ cerdos finire, Atqui, quum hoc decreverim facere , niliil 
ἑτοίμη εἰς τὰ τῆς σύριγγος σπήλαιον εἰσελθεῖν xal yo | addas; ego enim fistula antrum promie ingredi alque 
gie καταχεχλεῖσθαι. ᾿Αγαθὰ λέγεις, 5 | fbi, ne provocata quidem, concludi, Est id. mibi, inquit 
ἱερεὺς εἶπε, καί σοι συνήδομαι ὑπὲρ σωφροσύνης καὶ | sacerdos, perjucundum τ tonmque libi continenllam ^l 
τύχης. Τότε μὲν οὖν ἑσπέρας γενομένης, ἕκαστος | felicitatem gratulor, Sed cum jam advesperasset , nostrüm 
Y ἡμῶν ἀπήει κοιμησόμενος, ἔνθα b proe παρεσκεύασεν, 


αὐτὸν Mieot 

ies μάλιστα οἴεται πείσειν. Κἀκείνη δ᾽ ἐδόκει 

μοι ταὐτὸν ὑποπτεύειν, ὥστε ταχύ μὸν συνῆν, Διε- 
2v νοεῖτο δὲ καὶ πρὸ τοῦ παρ᾽ ἐμοῦ γεύματος, πῶς ἂν 

qucm προσενεχθείη τῷ πιστώματι. Μέλλουσα 
οὖν πρὸς ὕπνον ἀναχωρεῖν, q^ ἀσπαζομένη τὸν πατέ- 
ga» ἠρέμα πρὸς αὐτὸν, Θάρρει, πάτερ, ἔφη, περὶ 

is, χαὶ πίστευε τοῖς εἰρημένοις. Μὰ τὴν γὰρ "e 
ἂν τέμιν, οὐδέτερος ἡμῶν οὐδὲν ἐψεύσατο, Τῇ δ᾽ ὕστε- 

ραίᾳ περὶ τὴν θεωρίαν ἦσαν ὅ τε Σώστρατος καὶ ὃ 

ἱερεὺς, χαὶ ηὐτρεπισμέναι ἦσαν at. θυσίαι. n 

δὲ xai ἢ βουλὴ μεθέξουσα τῶν ἱερείων, Εὐφημίαι δ᾽ 

ἦταν εἷς τὴν θεὸν πολλαὶ, καὶ δ Θέρσανδρος {ἔτυχε 
30 Ἰὰρ χαὶ αὐτὸς παρὼν ) προσελθὼν τῷ προξδρῳ, Πρό- 

velo εἷς αὔριον, ἔφη, τὰς περὶ ἡμῶν ξίχας, ἐπεὶ 

χαὶ τὸν χαταγνωσθέντα σοι χῦὲς ἤδη τινὲς ἔλυσαν, 

χαὶ ὅ Σωσθένης ἐστὶν οὐδαμοῦ. Προγέγραπτο piv 

οὖν εἰς τὴν ὑστεραίαν ἡ δίκη, Παρεσχεναζόμεθα δ᾽ 
5 ἡμεῖς μάλ᾽ εὐπρεπῶς ἔχοντες, 

- W', Ἡκούαης δὲ τῆς κυρίας, ὁ Θέρσανδρος εἶπεν 
ὧδε: οὐχ οἶδα τίνος ἄρξωμαι λόγου χαὶ πόθεν, οὐδὲ 
πίνων κατηγορήσω πρῶτον καὶ τίνων δεύτερον, T4 
" td τετολμημένα πολλὰ ὑπὸ πολλῶν, χαὶ οὐδὲν 
E μεγέθει δεύτερον - πάντα δ᾽ ἀλλήλων γυμνὰ, 

Xa Bev οὐδ᾽ ἂν ἅψωμαι κατηγορῶν. Τά τε γὰρ 
πῆς ψυχῆς 2 ogenig Τοῦ φοβοῦμαι μὴ ἀτελής μοι 6 λόγος 
γένηται, τῆς τῶν ἄλλων μνήμης τὴν γλῶτταν ἐφ᾽ 
"H vie t εἷς τὸ μήπω λεχθὲν ἔπειξις 
45 τοῦ λόγου τὸ δλόχληρον τῶν ἤδη λεχθέντων mapat- 

βέῖται, Ὅταν μὲν Te φονεύωσι τοὺς ἀλλοτρίους 

οἰχέτας ol βοιχοὶ. μοιχεύωσι δὲ τὰς ἀλλοτρίας γυ- 
ναῖχας ob φονεῖς, λύωσιν δ᾽ ἡμῖν τὰς θεωρίας οἵ πορ- 
νοδοσχοὶ, τὰ δὲ σεμνότατα τῶν ἱερῶν μιαίνωσιν at 
^0 πόρναι, τὰς ἡμέρας δὲ λογιζόμενος, ἢ ταῖς δούλαις xal 
τοῖς δεσπόταις, τί δράσειέ τις ἔτι, [ τῆς 7 ἀνομίας δμοῦ 
xal μοιχείας, καὶ ἀσεθείας xa μιαιφονίας χεκέρασ- 
μένης s Κατεγνώκατέ τινος θάνατον, ἐφ᾽ αἷς δή ποτ' οὗ οὖν 
αἴτίαις, οὐδὲν γὰρ ϑιχφέρει, καὶ δεδεμένον εἷς τὸ δεσ- 









^R 


ε 





quoque fuerat diversatus. — Castermm Sostratne, jis atililis, 
quae de fistula narrata. fuerant, subvereri nobis visus esl 
ne verecundia erga se nostra ad mentiendam virginitatem 
adduceremur. Quamobrem ego puella elam nutu indicavi, 
ut illorn patri timorem eximeret : quo enim tnaxime modo 
ΜΙ οἱ persuaderet, didicerat, idemque et ipea suspleari 
mihi visa fuerat, Quid enim meus ille nutus sibi vellet, 
slatim percepit : ac jam etiam ànte, quam ei annuerem , 
nonnulla excogitaverat , ad persuadendum quam appositis- 
sima. Cubitum enim itura, patre salulato, honoque 
animo esse jusso, Verbis, inquit, pater, mosiris fidem 
liabe : nemo enim nostrüm , ita me Diana servet, ulla in 
re mentifus esL, Postridie illius diei, eum viclioue in 
promptu essen, Sostratus οἱ sacerdos saeris peragendis 
operam impenderunt. Convenit autem. eliam divin rei 
particeps futura concio.  Dezque magno eum plausu ac- 
clamatum est. Thersander autem (aderat enim et ipse ] 
in praesidis conspeclum progressus , Vadimonium , inquit, 
nobis in erastinum differ : quem enim tu lieri damnati, 
nonnulli missum fecerunt, Sosthenesque nusquam inveni- 
tur. Maque faetum fuit. Nosque interea, ut vadimo- 
nium longe paraliores obiremnus , operam dedimus. 

VIII. Cujus eum dies tandem advenisset , Thersander- 
hune in modum verba fecit : Quibus utar verbis, undeve 


initium dicendi sumam, quos prius, et quos posterius 
accusem, non salis scio : mulla enim et a multis andaeter 


facta, mili dicenda sese offerunt, magnitudine inter se 
paria, omnia a se invicem separata, quorum nullum aceu- 
sando tolum enarrare possum. — Nam ra, quas animus eon- 
cepit, vereor ut explicare oratione possim, aliarum prie- 
sertim rerum memoria linguam ad se trahente. Quippe 
dum ad illa quae nondum dieta subl , oralio festinat, fa- 
cullatem eripi mibi sentio, quo minus res jam 
absolvam. KElenim cum aliorum servos adulleri necent,, 
alienas conjuges sicarii violent , theoriarum sanctitatem 
lenones tollant, sanctissima Deorum templa meretrices 
profanent, sin eliam, qui. ancillis herisque diem dicant ; 
quid facia quis violatis legibus, adulteriis, saerilegiis , 
tsedibus cumulatis? Unum, quiso, aliquem vs quavis de 
causa (nihil enim refert) capitis damnale, alque in eu- 





οὐκέτι QU αἰνιγμάτων, σχετλιάζων εἰ μοιχόν τινα λα-. 
δόντες xal τί 


i 
i 
Ed 


le 
C 


HIER 
HH 
2ilig 

t 
& 


Ἢ 
i 


uii 
dni 
: Piiri 
ipaum 
Pf. {πὶ 
sip: 
ΤΠ 
ΠΗ 
Li:iiit 


30 χὰ, τῷ σκάφει φανερῶς ἀσελγαίνουσα πάντων ὁρώντων. 
Ὦ μοιχείας γῇ χαὶ θαλάττῃ μεμερισμένης" ὦ μοιχείας 
ἀπ᾽ Αἰγύπτου μέχρις ᾿Ιωνίας ἐκτεταμένης" Μοιχεύεταί 
τις, ἀλλὰ πρὸς μίαν ἡμέραν" ἂν δὲ καὶ δεύτερον γέ- 
vitat τὸ ἀδίχημα, χλέπτει τὸ ἔργον, καὶ πάντας dzo- 

36 κρύπτεται" αὕτη δ᾽ οὐχ ὑπὸ σάλπιγγι μόνον, ἀλλὰ καὶ 
κήρυκι μοιχεύεται. Ἔφεσος ὅλη τὸν μοιχὸν ἔγνωχεν" 
ἢ δ' οὐκ ἠσχύνετο τοῦτο ἀπὸ τῆς ξένης ἐνεγχοῦσα τὸ 
ἀγώγιμον ὡς φορτίον καλὸν ἐωνημένη [ἦλθε], μοιχὸν 
ἐμπεπορευμένη. Ἀλλ᾽ ᾧμην, φησὶ, τὸν ἄνδρα τετε- 

40 λευτηκέναι. Οὐκοῦν, εἰ μὲν τέθνηκεν, ἀπήλλαξαι τῆς 
alríae* (οὐδὲ γὰρ ἔστιν 5 τὴν μοιχείαν παθὼν, 005" 
δβρίζεται γάμος οὐκ ἔχων ἄνδρα) εἰ δ᾽ 6 γάμος τῷ τὸν 
γήμαντα ζῆν οὐκ ἀνέρηται, τὴν γαμηθεῖσαν διαφῆεί- 
ρᾶντος ἄλλου λῃστεύεται. Ὥσπερ γὰρ μὴ μένοντος ὁ 

à» μοιχὸς οὐκ ἦν, μένοντος δὴ μοιχός ἐστιν, 

JA'. Ἔτι τοῦ Σωπάτρου λέγοντος, ὑποτεμὼν αὐτοῦ 
τὸν λόγον ὁ Θέρσανδρος, Ἀλλ᾽ οὖχ, ἔφη, λόγων δεῖ, 
Δύο γὰρ προχαλοῦμαι προχλήσεις, ᾽ ελίττην τε ταύτην, 
καὶ τὴν δοχοῦσαν ΩΣ τοῦ θεοπρόπου θυγατέρα [οὐκέτι 

50. βασανίσων, ὡς μικρῷ πρόσθεν ἔλεγον] τῷ δ᾽ ὄντι δού- 
λην ἐμήν. Καὶ ἀνεγίνωσχε" Προχαλεῖται Θέρσανδρος 
Μελίττην καὶ Λευκίππην " τοῦτο γὰρ ἤκουσα τὴν πόρ- 
νὴν χαλεῖσῆαι" Μελίττην μὲν, εἰ (μὴ) χεχοινώνηχκεν 
εἰς ᾿Αφροθέτην τῶνδε τῷ ξένῳ παρ' ὃν ἀπεδήμουν χρόνον, 


23 ACHILLIS TATII 


habuit, atque in omni libidine sese effudit : viro enim 
peregre profecto, tempus illud ad cupiditates suas explendas 
opportunum ràáta, impndicum istum adolescentem ail eam 
rem éeepiL (qu: miseria major esse polest, quam eum 
habere amalorem , qui inter feminas viri, inler viros 
feminas munus obeat?) Quem nom sat habuit in aliena 
civitate in stuprum illexisse, nisi tanto maris spatio pera- 
grato hue perduxisset, una cum illo interim semper enbans, 
alque in nave cernentibus cunctis voluptatem: capiens. 
O adulterium. terre marique commune, JEgyptum 
Joniwmqne oceupans. Adulterium quidem sunt qui com- 
mittant, sed semel fantum : quod sl eandem ín turpitu- 
dinem rursus delabantur, cerle factum hujusmodi mor- 
lales omnes celant : mulier autem ista non modo tuba, 
verum etiam pricone adhibito , obsccene se oblectavil. 
Adulterum Ephesil omnes cognoverunt, nec tamen eum vel 
tantnlum quidem puduit a peregrina terra hoe mercimouium 
addusisse , tanquam pretiosas aliquas merces emisset, adul- 
terum mereatam esse, Atqui virnm, inquiet illa, periisse 
putabam. Recte id quidem : tam si ille obiit, eni dubium 
sit quin absolvi debeatur? adulterii nomen enim tolli ne- 
cesse est, cum labefactari matrimonium nequeat, uisi su- 
perstite marito ; si vero matrimonium non solutum est, quia 
vir vivit, quum uxorem alius corruperit, latrocinio hoc illi 
eripitur. Quemadmodum enim adulter non est nupliis 
ruptis, sic, non ruptis adulter est. 

ΧΙ, Tum vero Thersander , Sopatri sermone interruplo, 
Atqui verbis amplius opus non est, ego, quod ad Melilen 
attinet, atque eam, qua hujusce sacrorum auctoris filia 
perhibetor, vere aulem serva mea est, has duas condi- 
liones fero. Ποῖα conditiones. Thersander de Melile àc 
Leucippe (sic enim prostitutam hanc. vocari ajunt) condi- 
liones hasce proponit, wt illa, si nullam sibi, me absenle, 
cnm. peregrino iso stapri consuetudinem habuerit, id 


am - 


q24 
ἔνθα τὴν παρθενίαν ἔλυσε. Καὶ διὰ τοῦτο, ὅταν τις 





wav, εἰς τὴν, εἰσδᾶσα dxo- a 
e aedis a iin 
E aere MET 
ται E ὀργίζεται καὶ ἀναθαίνει μέχρι τῆς 
ἧς xat τὸ γραμ ἐκάλυψε. Ταῦτ᾽ εἰπόντες, 
τοῦ καιροῦ εἰς τὴν ἑσπέραν, ἀπήειμεν 


BAD Een tie 
"erase aes ἀιωκίππη τῇ p 
στολῇ. Ποδήρης χιτὼν, ὀόνης ὁ χιτὼν, ζώνη κατὰ 

1» μέσον τὸν χιτῶνα, ταινία περὶ τὴν χεφαλὴν φοινικο- 


ταῦτα πρὸς rond Deo Ὅτι μὲν παρθένος ἡ 
Λευκίππη πεπίστευκα, ἀλλὰ τὸν Πᾶνα, ὦ φιλτάτη, 
40 φοβοῦμαι, Θεός ἐστι φιλοπάρθενος, καὶ δέδοικα, μὴ 
δευτέρα καὶ σὺ σύριγξ γένη. Ἀλλ᾽ ἐχείνη μὲν ἔφυγε 
διώκοντα αὐτὸν i ἐν πεδίῳ, καὶ ἐδιώκετο ἐν πλάτει" σὲ 
δὲ καὶ εἴσω θυρῶν ἀπεχλείσαμεν ὡς ἐν πολιορχίᾳ, ἵνα, 
Nu διώχη, μὴ δύνῃ φυγεῖν. Ἀλλ, ὦ δέσποτα Πὰν, 
] xal μὴ vga s. τὸν νόμον τοῦ ΠΝ 
που, Ἡμεῖς γὰρ αὐτὸν τετηρήκαμεν., ᾿Εξίτω πάλι 
ἡμῖν ἢ Αευκίππη παρθένος" ταύτας πρὸς τὴν Mens 
mwiixac ἔχεις" μὴ ψεύσῃς τὴν παρθένον. 
1Δ΄, Ταῦτά μου πρὸς ἐμαυτὸν λαλοῦντος, μέλος 
80 ἐξηκούετο μουσικὸν, καὶ ἐλέγετο μηδεπώποτε λιγυ- 
ρώτερον οὕτως ἀχουσθῆναι" xal εὐθὺς ἀνεῳγμένας εἴ- 
δομεν τὰς θύρας. Ὥς δ' ἐξέθορεν ἡ Λευχίππη, πᾶς 
μὲν ὁ δῆμος ἐξεξόησεν ὑφ᾽ ἡδονῆς, καὶ τὸν Θέρσανδρον 
ἐλοιδόρουν, ἐγὼ δ᾽ ὅστις ἐγεγόνειν, οὖχ ἂν εἴποιμι λόγῳ. 
3» Μίαν μὲν δὴ ταύτην νίχην καλλίστην νενιχηκότες., 
ἀπήειμεν- ἐπὶ δὲ τὴν tci κρίσιν ἐχωροῦμεν, τὴν 
Στύγα, Καὶ ὁ δῆμος οὔ τως μετεσχευάζετο xal πρὸς 
ταύτην τὴν θέαν" καὶ πάντα συνεπεραίνετο χἀχεῖ. 
Ἢ Μελίττη τὸ γραμματεῖον περιέκειτο" 5$ πηγὴ διαυ- 
vo γὴς καὶ ὀλίγη" $8 ἐνέδη εἰς αὑτὴν καὶ ἔστη φαιδρῷ 
τῷ προσώπῳ. Τὸ δ᾽ ὕξωρ οἷον ἦν. κατὰ χώραν ἔμενε, 
μήτε τὸ βραχύτατον ἀναθορὸν τοῦ συνήθους μέτρου. 
"Exe δ᾽ ὃ χρόνος, ὃν ἐνδιατρίβειν ἐν τῇ πηγῇ διώριστο, 
παρεληλύθει, τὴν μὲν ὁ πρόεδρος δεξιωσάμενος, ὁ ix τοῦ 
a5 ὕδατος ἐξάγει δύο παλαίσματα τοῦ Θερσάνδρου νε- 
νικημένου. Μέλλων δὲ xai τὸ τρίτον ἡττᾶσθαι, 
ὑπεχδὺς εἷς τὴν οἰκίαν ἐκδιδράσκει, φοδηθεὶς μὴ e 
καταλεύσειεν αὐτὸν ὁ δῆμος. Τὸν γὰρ Σωσθένην 
εἴλχον ἄγοντες νεανίσχοι τέτταρες- δύο μὲν τῆς Με- 
δῦ λίττης συγγενεῖς, δύο D οἰκέται, Τούτους γὰρ ἐπε- 
Fun ζητήσοντας αὐτὸν 7, διίελίττη. Συνεὶς δ᾽ 6 
ρος πόρρωθεν, καὶ χαταμηνύσοντα τὸ πρᾶγμα 
ii ἂν ἐν βασάγοις γένηται, φθάσας ἀποδιδράσκει, 
x2! νυχτὸς ἐπελθούσης, τῆς πάλεως ὑπεξέρχεται. Τὸν 


ACHILLIS TATIT 


descendi. Ae si verum jusjurandum juraverit, aqua 
omnino immota manet : sin minus, intumescit, atque ad 
collum usque se attollens, tabellam conlegi. Haec dum 
loqueremur, tempusque ad vesperam incliparet, seorsum 
dormiturus quisque discessit. 

XII. Postridie multitudo universa convenit τ cui vultu 
lilari Thersander przibat, nosque idenlidem ridens in- 
tuebatur. ΑἹ Leucippe sacram atque ad pedes usque de- 
missam linteam, zonaque succinctam stolam induta, et 
purpureis vittis redimita, nudis pedibus perquam decenter 
speluncam ingressa est. Qui dum ipse spectarem, tre- 
more correptus sum : mecumque solus : Mihi quidem 
certe, inquam, dubium non est, quin virgo adhuc sit Leu- 
cippe : sed Panem, carissima, meluo. Deus est virginum 
amans et timeo ne videlicel fistola etiam fu illic fias. Ila 
quidem Panem per aperta loca insequentem effugit, e in 
lato campo agitabatur, nos vero te, quasi obsidem, hasce 
intra valvas inclusimus, ut ne si sequatur, fugiendi tibi sit 
polestas.. Verum tu, o liere Pan, propitius nobis sis, neque 
loci leges, quas nos quoque observavimus, transgrediaris τ 
quin immo intactam nobis Leucippen reddas : ejusmodi 
enim cum Diana tibi federa ista sunt : neque virginem. 
fallas. 

XIV, Hoc dum mecum loquerer , suavis exaudiri sonus 
captus est. Ac fuerunt, qui dicerent, suaviorem nunquam 
auditum fuisse, Antri quoque valvz sponte aua slatim 
patuerunt. da Leucippe prodiit : mullitodoque uni- 
versa prae voluptate acclamare, ac Tliersandrum conviciis 
consectari ccepit. — Ego vero, quantum Ltilie animo 
conceperim, nulla unquam oratione salis explicare possem, 
Mac una praeclarissima vietarià nohís parta, inde digressi 
ad Stygis fontem pervenimus , ut conditionis alterius pe« 
riculum faceremus. Populus ad videndum jam se com- 
paraverat, reliquaque omnia in prompiu erant, Itaque 
tabellam collo Melite alligavit ; fons pellucidus el exiguus , 
im quem descendit οἱ stabat intrepido vultu, Unda, nt 
eral, humilis remansit, nec tantulum quidem consuetum 
excessit modum. Quamobrem, ubi tempus manendi in 
fonte praeteriit , praeses mulierem dextra prehensam ex aqua 
eduxit, duobus jam certaminibus devicto Thersandro : qui 
cum tertio quoque se victum iri animadverlerel, clam se. 
proripiens coru domum abiit, veritus ne a populo lapidibus 
obrueretur. Nam com jam Sosthenem collo oblorlo addu- 
cerent adolescentes quatuor, duo Melites cognati , duo item. 


"famuli ad illum quzerendum ab ea missi,, alque id Tlersan- 


der procul agnovissel, factum indicatum iri videns, si de 
Sosthene quarstio haberetur, arrepta fuga urbe nocku exoes- 


120 
εἰς πρᾶσιν ἁρπάσειεν αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ἐρωμένην αὐτῷ, καί 
θρασύτερον 


Pts. is τῶν Mamie, καλῶς ποιῶν» dum 


PRU Inde αν τα ὧν ν αὐτοῦ. Ὁ μὲν 
ΝΡ δίων οὖ μιμπτὴν foie τῆς 5d hm 
εἴθ sieh τῆς ψαλόσαηζε di δὲ λῃσταὶ πλεύ- 


PA p Pe pe sud Gi [πὶ 
xat, γε, L3 ς [ἂν 
V ABE " Mugen N Myr. & qoa. eqanpuils 
ἅπαντα, A MAR. τὸν ματα τὴν ἦν μωρίας 
τὸν λέμθον, τὴ ροσέθηχεν., ὅτι 
e VL irae riri 
Pyov eodd ipi 
ndn adis τοῖς γόνασι 


pos οὐδενός" ἔρως δὲ με χηστείας ὑπο- 
κριτὴν acne j^ ταύτας ἐπὶ σοὶ πλέξαι τὰς τέχνας. 
3... Δοῦλον οὖν με σεαυτῆς ἀπὸ ταύτης τῆς ἡμέρας νόμιζε. 
Καί σοι προῖχα ἐπιδίδωμι, τὸ μὲν πρῶτον ἐμαυτὸν, 
ἔπειθ᾽ ὅσην οὐχ ἂν ὃ πατὴρ ἐπέδωχέ σοι, ἹῬηρήσω 
δέ σε παρθένον μέχρι περ ἂν σοὶ Goxz, Καὶ ταῦτ᾽ 
εἰπὼν xal ἔτι τούτων πλείονα ec "ar rg 1 κόρην 
30 αὑτῷ t πα ctv, dv δὲ χαὶ ὀγθῆναι 
ul onis eec ded καὶ ἐπειδὴ ἦχεν 
εἷς τὸ Βυζάντιον, συμβόλαιον ποιησάμενος προιχὸς 
μεγίστης καὶ τἄλλα πολυτελῶς παρασκευάσας, ἐα- 
ὑῆτά τε xal χρυσὸν xal ὅσα εἰς xóauov γυναικῶν εὖ- 
«s περιεῖπεν εὖ xal καλῶς, ἄχραντον τηρῶϊν, 
ὡς ἐπηγγείλατο" ὥστε xal αὐτὴν ἡρήκει τὴν χόρην 
ἤδη. Ὁ δὲ καὶ τἄλλα πάντα παρεῖχεν ἑαυτὸν xo- 
σμιώτατον. χαὶ ἐπιειχῇ xal σώφρονα, xol ἦν τις 
ἐξαίφνης περὶ τὸν νεανίαχον θαυμαστὴ μεταβολή. 
4o "Edpzc τε γὰρ ἐξανίστατο τοῖς πρεσθυτέροις χαὶ ἐπε- 
μελεῖτο φθάνειν προσαγορεύων τοὺς ἐντυγχάνοντας, χαὶ 
τὸ τέως ἄκριτον πολυτελὲς ἐκ τῆς πρὶν ἀσωτίας εἷς τὸ 
εὔδουλον μεταπῖπτον, τὸ μεγαλόφρον ἐφύλαττε πρὸς 
τοὺς dy χρείᾳ τοῦ λαδεῖν M πενίαν ὄντας. Ὥστε 
& θαυμάζειν ἅπαντας τὸ αἰφνίδιον οὕτως Ex τοῦ χείρονος 
εἰς τὸ πάνυ χρηστὸν μετελῆόν. Ἐμὲ δ᾽ sl» jpian 
Mes terns xal αὐτὸν, xai τὴν πρὶν 
P dert ng" βεγαλουρ- 
air: Pear οὐκ iini Knee τὸ τοῦ 
δὲν Θεμιστοχλέους, ὅτι κἀκεῖνος πεν ττ τ τα a a 
δόξας ἀκόλαστος ἦναι, πάντας ὑπερέδαλεν ᾿Αθηναίους 
ὕστερον σοφίᾳ τε xod ἀνδραγαθίᾳ: Καὶ δὴ μετενόουν 





ACHILLIS TATIT 


raperent, aliis eliam gravioribus additis, confidenter admo: 
aseverarel, eorum. unus qui forle posl eum consti- 
terat , merito quidem caput illi abscidit, alque ita non in- 
justas rapinze ipse quoque poenas luens, in. mare dejeclus 
et ipse fuit. Pirate biduo post, nescio qno delati, merca- 
tori cuidam, familiari suo, mercator Sostheni aceepta pe- 
tunía me concessit. 

XVII. Tum Sostratus, Posteaquam vestros, inquil, filii , 
casus commemorastis, agitedum qu:e de Calligone, Clito- 
phontis sorore, domi aeta sint, ex me quoque audite; ne 
solus ipse narrandi omnino immwnis abeam. Ego vero, 
sororis nomine audito , attentior factus , Ut lubet , inquam 
pater, siquidem de vivente dicturus es. Tum ille, que 
antea ipse narravi, ómnia recensuit , Callisthenem scilicel, 
oraculum, sacrificium, naviculam, raptum : illod etiam 
addens, Callisthenem eum inler navigandum rescivissel, 
Calligonem filiam meam non esse, tametsi rem conira, 
quam pularat,, evenisse eognovissel , nunquam (amen amare 
illam deslitisse, sed ad genua ejus prostratum, hujusmodi 
fere locutum csse : Ne. me, o hera, pra«donem, flagitio- 
sumve aliquem esse putes, qui nobili loco natus Byzantio- 
rum, nemini genere cedam. — Amor fecit ut preedonis partes. 
agerem el has insidias tibi struerem. Verum tuum me 
posthae mancipium puta : tibi enim memet inprimis, deinde 
fortunas , quantas nunquam tibi pater dedisset , trado : quin 
etiama virginitate tua violanda, quamdiu voles , abstinebo, 
His ille atque aliis etiam ad persuadendum aptioribus ( erat 
enim cum adspectu decorus , lepidus et in dicendo argutus ) 
puellam suam in sententiam pertraxit. Ac posteaquam By- 
zanlium reversus est, dole ingenti pacta, multisque aliis, 
veste scilicet , auro , ceterisque rebus ad divitum mulierum 
ornatum spectantibus magnifice przeparalis, puellam sane 
quam splendidissime adornavit, qualemque illam rapuit , 
virginem, uti antea. promiserat, manere passus est. — ipse 
vero plerisque in rebas tractandis modestum , moderatum- 
que ac mansuetum se prestiUit : adolescentisque nova 
quadam mutatio repente facta est, Nam et senioribus as- 
surgebat , et obviis quibusque salutem prius reddere stu- 
debat, quam accepisset : comque antea immodice sui profu- 
sus esset, priore luxuria in prudentiam, mutala, liberalitate 
deinceps erga eos, qui egerenl, uli cepit, ut mirarentur 
omnes , tam subilo ex tam pravo tam frugi evasisse. Me 
vero pra» caeteris allexerat : illum deamabam , et priorem 
luxum admirabilem quamdam matura largilatem potius , 
quam intemperantiam , fuisse animadverli, Ae mihi tum. 
venit in mentem illud de Themistocle : qui cum in. adole- 
scentia perquam dissolutus esset, omnes tamen deinceps 
Alhenienses prodentia et fortitudine superavit. Me ilaque 
peenitebat , hominem , com filiam dari sibi pelerel, repu- 
diasse : nam et maximum mihi honorem tribnebat et. pa- 
irem appellabat , armatusque per forum comilabalur, Sed 








illa decteimy- 
meet ue ee 


*p£. | virile robur el rerum usus praxcipuum in co studium fuit , 
ποικίλως, hellicas res fortiter maltilariamque tractare. Mallo quin 














eliam zere suo privato rempublicam juvit ,  mecumque una. 
| militum ductor creatus est τ wnde majorem quoque mihi 
honorem habuit, obsequentem sese ín. omnibus prastans. 

XVII, Postea vero quam de hostibus, diis ipsis nobis 
coram adstantibus, victoriam reportavimus, Byzantium. 
reversi, ego huc Dianz , ille Tyrum Herculi, ad gratías 
referendas missi sums. Sed prius tamen dextera prehen- 
dens me Callistlenes,, quae sibi Calligones causa facta füis- 
sent, commemoravit , Eorum, inquiens , pater, qua antra 
fecimus, juventutis indoles, vis, causa fuit : qua vero post, 
judicio adhibito commissa fuerunt. "Virginem enim puel- 
lam hactenus servavi , belli praesertim tempore , quo nemo 
sibi oblatas perfruendarum voluptatum occasiones abire 
pati vul, Nunc eam Tyrum ad patrem ducere, et ab eo 
sicuti leges jubent , in uxorem accipere , omnino constitui. 
Quod si impetravero,, eam bona fortuna accipiam : sin au- 
tem difficilis ille atque morosus, virginem eliam filiam 
suam sibi habeat : quam tamen ego hercule non coutem- 
nenda dote confecta in uxorem lubens duxerim.  Tabellas 
vero eliam, quas antequam ad bellum exirem , puellam. 
Callistheni nubere optans , conscripseram , libi recitabo : in 
lis enim genus illius, dignitatem , rei militaris usum recen- 
sui Quieautem inter nos pacti eramus , lec sunt. Mili 
vero, si etiam post Thersandri provocationem secundum 
nos judicatum fuerit, Byzantium. primum, deinde Tyrum 
navigare in animo est. Hic cum ille dicendi finem fecisset, 
cubitum se quisque nostrüm, ubi pridie , contulit. 

XIX. Postridie reversus ad mos Clinia, Thersandrum 
noctu solum vertisse, ab eoque, non ut revera hoc certa- 


ΕΟ | men iniret, provocatum fuisse : sed id cause sumptum, uf 





———— ——— —— 


indicio eorum, que ausus fuerat, faciendo moram injicerel, 
marraviL Nos triduum adhue morali, (ad tantum enim 
temporis vadimonium durabat ) Praesidem rursum conve- 
nimus : recitatisque legibus , ex quibus nullam Thersandro 
mos accusandi causam fuisse apparebat, nave conscensa, 
prosperoque flante vento, Byzantium , ubi peroptalas con- 
fecimus nuptias, deinde Tyrum navigavimus. Quo inloco, 
cum biduo post. Callisthenem sdventassemus, patrem ob 
sororis nuptias postera die saera facturum comperimus. 
Affuimus itaque , ut una sacra faceremus deosque, nt meas 
illiusque nuptias felices fortunatasque esse vellent, preca- 
remur. Kt decrevimus hieme illic acta, Dyzántinm redire, 


* 





LONGUS. 


10 


E 


35 


4 


» 


[LJ 


132 


πλανώμενος, χαὶ πόχ 
ἜἘνταῦη᾽ $ αἷξ 


ἐν χυὶ λόγαν ! βάτων, χαὶ χιττὸς ἐτ 
μαλθακὴὶ, xa0 ἧς 





τὸ παιδίον. 





5 













θέουσ συνεχὲς, ἀφανὴς το πολλάχις, καὶ τὸν ἔσγιτον 
ἀπολι Φυλάττει τὰς διχ- 
ὅροιλας χενὴν τὸν ἔριφον, tal 


tin, x τὴν μὲν 







αἶγα πεφυλαναένως 





βλάπτοι πατοῦσα ἐκ us 
ὑνλῆς τὴν ἐπιρρο ν τοῦ γάλχχτος. Θαυμάσας, 


ki 


ὥσπερ εἰκὸς ἦν 





: ὺς xai εὑρίσκει παιδίον 
ἄρρεν, μέγα καὶ x3) v καὶ τῆς κατὰ τὴν ἔχθεσιν τύχης ἐν 
Δ λανίδιόν τε γὰρ ἣν ἁλουργὲς 


χαὶ πόρπη xou xat Bap ain 


σπαργάνοις χρείττοσι. 











βίσματα HOMME. εἶσαι τοῦ dels us «ἔπειτα δ᾽ at 
δεσθεὶς, εἰ μνδ᾽ αἰγὺς νυανθρωπίαν μιμήσεται, νύχτα 
i aac, χολίζει πάντα ποὺς τὴν γυναῖκα υρτάλην, καὶ 






tz - Roca E 
ταὶ χαὶ τὸ παιλιῦν, X10 τὴν 10/2 uz 


εἰ παιδία τίχτουσιν αἱ 






πάντα αὐτῇ, διηγ 3g v ἐχχείμενον, πῶς εἰὸε 
τρεφόμενον, πῶς ἠδέσηη͵ χαταλιπεῖν ἀποθανούμενον. 


Δόξαν δὴ χἀκείνη,, τὰ uiv συνεκτεθέντα χρύπτουσι, τὸ 





δὲ παιδίον αὑτῶν νομίζουσι, 17, δ᾽ αἰγὶ τὴν τρογὴν ἐπι- 
τρέπουσιν. Ὡς 8" τοὔνομα τοῦ παιὸιου ποι- 
μενιχὸν δοχοίν, Δάφνιν αὐτὸν ἔγνωσαν χαλεῖν. 

᾿ς Ἤδη δὲ διετοῦς χρόνου διϊκνουμένου, ποιμὴν ἐξ 


ἂν χαὶ 


ἀγρῶν ὁμόρων νέμων, Δρύας τοὔνομα, xa αὐτὸς διοίοις 
Νυμφῶν ἄν- 
τρὸν ἦν y πέτρα μεγάλη, τὰ ἔνδοθεν κοίλη τὰ ἔξωθεν 
πεέριψερ - τὰ ἀνχλιατα τῶν Νυμφῶν αὐτῶν λίθοις 
ἐπεποίητο, πόδες ἀνυποϑητοι, χεῖρες εἰς ὥμους γυμναὶ, 


ἐπιτυγχάνει. xai opi uxat xai θεάμασι. 








μέχρι τῶν αἱ Li LEVY Mivpfva, ζῶμα περὶ τὴν 





ἦν igy ἡουμένων. n ὥα τοῦ ἄντρου, τῆς βεγάλης πέ- 
Tou ἦν τὸ μεσαίτατον. Ἔχ δὲ τῆς πηγῆς ὕδωρ ἀνα- 
[2:04 78 ὑεῖθρον ἐποίει ψεόμενον, ὥστε χαὶ λειμὼν πάνυ 
γλαφυρὸς ἐκτέτατο πρὸ τοῦ ἄντ poo, πολλῆς xal μα- 
λαχῆς πόας ὑπὸ τῆς νοτίδος τρεφομένης. ᾿ἈΔνέχειντο δὲ 
καὶ γαυλοὶ xal αὐλοὶ πλάγιοι xal σύριγγες καὶ κάλαμοι, 
πρεσήυτέ ἕρῶν ποιμένων ἀναθήματα. 

E". Εἰς τοῦτοτὸ νυμφαῖον οἷς ἀρτιτόκος συχνὰ φοιτῶσα, 
δόξαν πολλᾶάχις ἀπωλείας παρεῖχε. Βολάσαι δὴ βουλό- 
μενης αὐτὴν, χαὶ εἰς τὴν προτέραν εὐνομίαν καταστῆσαι, 
Beaubv δάῤδου χλωρᾶς λυγίσας ὅμοιον βρόχῳ, τῇ πέτρα 
προσῆλθεν, ὡς ἐκεῖ Ou AAT γύμενος αὐτήν' ἐπιστὰς δὲ, οὐδὲν 








πίνως τὴν θηλὴν εἰς ἄφθονον τοῦ Φάλακτος δλκήν " τὸ δὲ 
παιδίον ἀχλαυστὶ λάύρως εἰς ἀμφοτέρας τ τὰς θηλὰς με- 
παφέρον τὸ στόμα, καθαρὸν xxt φαιδρὸν, οἷα τῆς oio; 
τῇ ym τὸ oz 
κόρον τῆς TpoyT, 
παρέκειτο xal τού 
διάχρυσος , ὑποῦήυ 
χρυσαϊ. 





ἡπώπον ἀπολιχμωμένης μετὰ τὸν 
Ov ἦν τοῦτο τὸ παιδίον, 





χαὶ 


" 1 ] 
» σπάργανα, Ἰνωρίσιλατα,, μίτρα 





γϑυσα , καὶ περισχελίδες 





Poaccessit 
E T Hm : Aix. HOA i , 
εἶδεν, ὧν ἤλπισεν" ἀλλὰ τὴν μὲν, διδοῦσαν πάνυ ἀνύρω- 


LONGI PASTORALIUM 


nemusque dumis densum , hederaque errabunda nec non 
et mollis herba, in qua jacebat infantulus. — Muc capra fre- 
(uentez conimeans,, siepe oculis subducebatur, suoque fastu 
relicto, infanti assidebat. nes observat La- 
mon, neyleeti lhieduli misertus et. meridie ardente, caprie 
vestigia secutus, eam quidem conspicit. caute circumeun- 
tem, ne scilicet. puerum ungulis lederet, infantem vero 
tanquam ex materna mamma lac adfluens trahentem. — Ille 
autem ut par est miratus, propius accedit et puerulum de- 
prehendit majusculum atque venustum, et fasciolis lonze 
elegantiorihns quam pro expositi infantis fortuna involutum. 


Enimvero erat chlamydula purpurea , aurea fibula, et gla- 
diolis eburneo capulo. 


HI. Primo igitur constituerat sola tollere monumenta , 
infantem. vero derelictum negligere; at dein.le cum illum 
puderet , si ne caprae quidem humanitatem inmitaretur, nocte 
expectata, omnia ad. uxorem Myrlalen defert οἱ monu- 
menta et puerulum et ipsam capram — Cui quidem attonilae 
quod puerulus etiam. capra» parerent, rem totam enarrat : 
quon;odo expositum offenderit, quomodo enutritum viderit, 
«quo pacto ipsum deserere moriturum erubuerit. Cum et 
sic quoque uxori videretur, qua una fuerant exposita, 
occultant, iufantem pro suo agnoscunt, eumque caprie alen- 
dum committunt. Quo autem et nomen infantis pastorale 
viderelur, Daphnim illum nominare statuerunt. 

1V.samque biennio exacto, pastor quidam ex agris vicinis, 
cui Dryas erat nomen, pascens pecora, simile quid invenit 
et vidit. Nympharum stabat antrum, petra ingens, ab 
interiori. quidem parte concava, δὲ vero ab exteriori ro- 





Has disctrr: 








tunda. Nympharum ipsarum simulacra lapidibus efficta 
erant, pedibus discalceatis, brachiis ad humeros usque 
nudis, coma cervice tenus soluta, vesle circa lumbos 


succincta ; risus circa supercilia , tota figura tripudiantium 
chorea erat. [n media hujusce saxi ingentis parte ora 
antri. E fonte autem aqua scaturiens in largum effunde- 
batur rivum, adco ut amenissimum extenderetur ante spe- 
luncam pratum , cujus copiosum et molle gramen perenui 
rivi humore alebatur. Et mulctrse et tibie obliqua: et 
fistulae et calami, seniorum pastorum donaria , suspensa 
conspiciebantur. 

V. Ad hoc Nympharum antrum crebro itans ovis 
nuper enixa, sepe sui interitus. suspicionem — injecit. 
ir eam coércere, et ad pristinum bene el tran- 














quille. pascendi modum reducere cupiens, vinculum e 


vimine lento in laquei modum contorsit, et ad petram 
tanquam ibi ovem comprehensurus ; propior 
vero. faclus, nihil omnino eorum vidit quae speraverat 
verum ovem perquam humane ad largum usque lactis 
suctum suae mamnxe copiam facientem; infantulum autem, 
absque ullo vagitu avide modo ad lianc, modo ad illain 
lactentem mauman os transferentem mundum atque ni- 
lidum , utpote eujus faciem lingua detergeret ovis, n 
alumnum lactis cepisset satietas. — Infans baec femella erat, 
et huic quoque appositas erant fasciole, monumenta, mitra 
nempe auro distincta , caleeoli imaurati, et periseelides 
aurca, 























131 
Kal πολλάκις μὲν ὁ Δάψνις τῶν τὰ 

ἘΠΕ τε στα 

συτέρας τῶν αἰγῶν ἀπὸ τῶν κρημνῶν χατήλαυνεν. 


, ποθὲν ἐξ ἕλους ἀκριδογήραν ἔπλεχε, καὶ περὶ τοῦτο πο- 
νουμένη, τῶν ποιμνίων ἠμέλησεν. Ὁ δὲ, καλάμους 
ἐκτεμὼν λεπτοὺς καὶ τρήσας τὰς τῶν γονάτοιν διαφυὰς, 

w ἀλλήλους τε κηρῷ μαλθακῷ συναρτήσας, μέχρι νυχτὸς 
συρίζειν ἐμελέτα. ἅλακτος 


ἔφερον, 
d Duy μεμερισμένας ἢ Χλόην xal Δάφνιν. 

i ΙΑ΄. Τοιαῦτα δ᾽ αὐτῶν παιζόντων, τοιάνδε σπουδὴν 
"Epex ἀνέπλασε, Λύκαινα τρέφουσα σχύμνους νέους, 
ἐκ τῶν πλησίον ἀγρῶν ἐξ ἄλλων ποιμνίων πολλάκις 

ἡ ὥρπαζε, πολλῆς τροφῆς ἐς ἀνατροφὴν τῶν σκύμνων ὅεο- 
μένη. Συνελθόντες οὖν οἱ κωμῆται νύχτωρ,, σιροὺς 

2« δρύττουσι τὸ εὖρος ὀργυιᾶς, τὸ βάθος τεττάρων. Τὸ 
piv δὴ χῶμα τὸ πολὺ απείρουσι, κομίσαντες μακρὰν, 
ξύλα δὲ ξηρὰ μακρὰ τείναντες ὑπὲρ τοῦ χάσματος, τὸ 
περιττὸν τοῦ χώματος κατέπασαν, τῆς πρότερον γῆς 
εἰκόνα" ὥστε κἂν λαγὼς ἐπιδράμῃ, κατακλᾷ τὰ ξύλα 

25 χαρφῶν ἀσθενέστερα ὄντα, καὶ τότε παρέχει μαθεῖν ὅτι 
T οὐκ ἦν ἀλλὰ μεμίμητο γῆν, Τοιαῦτα πολλὰ δούγ- 
ματα χἂν τοῖς ὄρεσι xv τοῖς πεδίοις ὀρύξαντες, τὴν 
μὲν λύκαιναν οὐκ εὐτύχησαν λαθεῖν" αἰσθάνεται γὰρ 
καὶ γῆς σεσοφισμένης" πολλὰς δ᾽ αἶγας χαὶ ποίμνια 

80 διέφθειραν, χαὶ Δάφνιν παρ᾽ ὄλίγον, ὧδε. 

18΄. Τράγοι παροξυνθέντες ἐς ᾿άγτν συνέπεσον. τῷ 
εὖν ἑτέρῳ τὸ ἕτερον χέρας, βιαιοτέρας γενομένης oup 
δολῆς, θραύεται" xal ἀλγήσας, φριμαξάμενος ἐς φυγὴν 
ἐτράπετο. Ὁ δὲ νιχῶν κατ᾽ ἴχνος ἑπόμενος ἄπαυστον 

35 ἐποίει τὴν φυγήν, ᾿Αλγεῖ Δάφνις περὶ τῷ κέρατι, καὶ 
τῇ θρασύτητι ἀσθεσθεὶς τὴν καλαύροπα λαθὼν ἐδίωκε 
τὸν διώχοντα, Οἷα δὲ τοῦ μὲν ὑπεχφεύγοντος, τοῦ δ᾽ 
ὀργῇ διώχοντος, οὐχ ἀχριδὴς ἦν τῶν ἐν ποσὶν f] πρόσοψις" 
ἀλλὰ κατὰ χάσματος ἄμφω πίπτουσιν, Ó τράγος 

40 πρότερος, ὁ Δάφνις δεύτερος, Τοῦτο xa ἔσωσε Δάφνιν 
χρήσασθαι τῆς καταφορᾶς ὀχήματι τῷ τράγῳ. Ὁ μὲν 
δὴ τὸν ἀνιμησόμενον, εἴ τις ἄρα γένοιτο, δαχρύων ἀνέ- 
μένεν" ἢ δὲ Χλόη θεασαμένη, τὸ συμβὰν, δρόμῳ πα- 
ραγίνεται πρὸς τὸν σιρὸν, xal μαθοῦσα ὅτι ζῇ, χαλεῖ 

45 τινὰ βουκόλον ἐκ τῶν ἀγρῶν τῶν πλησίον πρὸς ἐπι-- 
xnug(av, Ὁ δ᾽ ἐλθὼν, σχοῖνον ἐζήτει μαχρὰν, ἧς 
ἐχόμενος, ἀνιμώμενος ἐκθήσεται, καὶ σχοῖνος μὲν οὐκ 
37 ἡ δὲ Χλόη λυσαμένη ταινίαν, δίδωσι καθεῖναι τῷ 
βουκόλῳ" καὶ οὕτως οἵ μὲν ἐπὶ τοῦ χείλους ἑστῶτες 

80 εἶλχον, ὁ δ' ἀνέβη ταῖς τῆς ταινίας ὁλκαῖς ταῖς χερσὶν 
ἀκολουθῶν. Ἀνιμήσαντο δὲ xoi τὸν ἄθλιον τράγον 
συντεῦραυσμένον ἄμφω τὰ κέρατα᾽ τοσοῦτον ἄρα 5$ δίχη 
μετῆλθε τοῦ νιχηθέντος τράγου. Ἑοῦτον μὲν δὴ τυ- 
θησόμενον χαρίζονται σῶστρα τῷ βουχόλων, καὶ ἔμελλον 





LONGI PASTORALIUM 


Et swpe Daphnis oves aberrautes cogebat, sape Chloé 
audaciores capras a praeruplis abigebat locis. Nunc aller, 
Ludicra autem ipsis pastoralia et puerilia : hzc quidem 
digressa, sublatis alicunde e palude aspliodeli caulibus de- 
cipulam locustis captandis nectebat, et tola in hac re, 
ovinm curam interim omittebat. Ille vero, exeisis tenuibus 
calamis et perforatis internodiorum intervallis, junctimque 
inter se molli cera. conglulinatis, in seram noctem fistula 
carmen meditabatur. Nonnunquam lae et vinum inter se 
communicabant, victumque, quem domo attulerant,, in 
commune conferebant. Citius qnis ovinm ac caprarum 
greges a se invicem disjunctos quam Chloén atque Daphinim, 
vidisset, 

XI. Ipsis autem sic ludentibus talem Amor injecit curam. 
Lupa quidam, recentes alens catulos, proximis ex agris 
multa sape rapiebat de aliis grezibus, quod alimento co- 
pioso ad suos catulos enutriendos opus haberet. Congre- 
gati igitur pagani noctu, scrobem effodiunt, latitudine 
unius ulmw, altitudine quatuor. Et quidem bumum ef- 
fossam majori ex parte dispergunt, eam procul a fossa 
removenies; sicca autem ligna longa super fossam inten- 
dentes, ea adsperserunt illa terra, quae ex hac effossa 
remanebat, wt similis esset fossa. pristino solo, utque vel 
lepus, si percurreret, ista ligna stipulis ipsis frayiliora 
confringerel, alque tum faceret indicium, quod terra non 
esset, sed tantummodo terram imitaretur. — Mullis id genus 
fossis per montes, per eampos ductis, lupam famen bami- 
quaquam capere potuerunt ; sentil enim ipsa quoque in bac 
lerra subdola fraudem subesse; multas vero capras atque 
oves perdiderunt , quin et fere Daphnim , casu bujnsmodi. 

ΧΗ. Hirci irritati, ad pugnam conenrrerunt. Uni igitur 
cornu alterum ex violentiori conflictu frangitur; qui dolens 
inde, fremebundns se in fogam dedit. Victor aulem per 
vestigia inseclans fugientem , a persequendo non deslilil. 
Daphnis confracto dolens cornu, offensusque illa contu- 
macia, pedo arrepto, persequentem persequebater. Uli. 
autem fere fit, altero quidem subterfugiente, altero autem 
ira abrepto et persequente, non certus satis eorum, qua ad 
pedes occurrebant , prospectus erat; sed in foveam ambo 
incidunt, hircus prior, posterior Dapbnis, Et hioc ipsum 
Daphnim servavit, ntpote hirco pro vehiculo, quo innixus 
delaberetur, usum. — Atque ille quidem lacrimabondus, a 
quo extraheretur, si quis appareret, exspectabat; Chloe 
vero, ut conspexit, quod evenerat, protinus ad fossam 
advolat, alque illum vivere cognoscens , ex agris vicinis 
pastorem quemdam auxilio adfütorum vocal. Ile cum 
advenisset, longum querebat funem, ci adhzerens Da- 
phnis extrahi eb sie evadere possel. — Verum funis ad 
manum non erat; Chloé igitur statim suam solvit taeniam, 
eb hanc demiltendam bubuleo illi porrigiL — Alque hi 
quidem hunc in modum ad labra fosse stantes (rabere 
eceperunt ; Daplmis vero teeniam, qua trahebatur, mauilbus 
subsequendo, ascendit. Postquam autem miserum illum 
hireum extraxerunt, eui utrumque cornu confractum fuit, 


- 








TR. €ien Vogue i iii Oba ἀπϑιμ κα μ᾽ 
cellum , lic quidem dedit tnim et perom servandam, 
pee ad fontem elans eapillos et tolum corpus lavabat, 
Capilli nigri et densi, corpus sole adustum. — Canjiceret 
Χλόῃ quis umbra. eomae illud nigrescere , sed spectanli Chou 
τῇ | Pulcher. Daphuis videbatur et quia tme pemum ipsi pul- 
cher videbatur , lavacrum pulchritudinis causam esse pn- 
Vabat,— Quim tergum ejus lavaret mollis earo cedvbat, ila 
αἱ clam illam sicpe tangeret, experimentum faciens übinam 
lenerrima essel. Sole jat occileule greges domum ab- 
duxere; Cliloas animum lec nihil moverunt nisi quod 
Dapbnim rurses lavantem videre cuperet. Sequente «lie, 
uli ad pascua venerant, Daplinis sub quercu , oti solebat, 
sedens fistula canebat, simul capras jacentes tanquam car- 
Toina audirent intuebatur, Chlué prope considens el ad 
ovium greges sed siepissime ad Daphnim oculos verlehat ; 
iterumque ei pulcher Daphnis, fistula caneus, videbalur, - 
causamque pulchritudinis denuo musicam esse pulabat, 
ila ut et ipsa illum excipiens fistulam caperet sperans foro. 
ut et ipsa pulchrá eret. — Illi. persuasit tib. rursus lavaret, 
lavantem videt, visum tangit, abit iterum illum laudans, 
quie laus amoris principium. Quid palerdtur nesciebal 
puella juvenis, ruri educata , qua numquam alium audi- 
; | verat amoris voce ulentem. — Animum zegriludo occupat , 
oculi male obeliunt, &rpe de Daphnide loquebatur. Nu- 
irimentum negligebat, nocte vigilabat, gregem posthabehat ; 
modo risus, modo ilelus : dormiebat, mox. exeiliebat ; 
wultus pallebat, rursus rubore ardebat; quae nec bos ah 
estro puncta, faciebat Chloé.  Solitudinem nacta ali- 
quando ila loquebatur. . 
XIV. Nunc egowgroto; qui morhus sil ignoro ; doleo nallo. — 
vulnere accepto; tristis sum, nullam ovem tamen perdidi, 
ror quae ím tanta umbra sedeam. —Quol. τιν siepe me 
pupugerunt, nec tamen lacrimavi. Quot apes aculeos in 
me emisere, nec famen ab edendo abstinui, Quod nune. - 
cor meum mordet omnibus istis acrius, — Daplinis pulcher, 
atqui. polchri et fores; dulce illins fistula. canit, alqwi t 
luscinie dulce canünt; sed hiec quidem omnia non curo. 
Utinam fiam iius fistula , ut ejus spiritum. excipiam , 









xii 








Ln 
Polk 











136 


νέμωμαι. Ὦ πονηρὸν ὕδωρ, μόνον Δάφνιν χαλὸν 
ἐποίησας. ἐγὼ δὲ μάτην ἀπελουσάμην. Οἴγχομαι, 
Νύμφαι φίλαι, καὶ οὐδ᾽ ὑμεῖς σώζετε τὴν παρθένον, 
τὴν ἐν ὑμῖν τραφεῖσαν. Τίς ὑμᾶς στεφανώσει μετ᾽ 
5 ἐμέ; τίς τοὺς ἀθλίους ἄρνας ἀναὐύρέψει; τίς τὴν λάλον 
ἀχρίδα θεραπεύσει ; ἣν πολλὰ χαμοῦσα ἐθήρασα, ἵνα 
με κατοχοιμίζη φθεγγομένη πρὸ τοῦ ἄντρου" νῦν δ᾽ 
ἐγὼ μὲν ἀγρυπνῶ) διὰ Δάφνιν, f δὲ μάτην λαλεῖ. » 
1Ε΄. Τοιαῦτ᾽ ἔπασχε, τοιαῦτ᾽ ἔλεγεν, ἐπιζητοῦσα τοῦ 
10 ἔρωτος τοὔνομα. Δόρχων δ᾽ 6 βουκόλος, ὃ τὸν Δάφνιν 
dx τοῦ σιροῦ xol τὸν τράγον ἀνιμησάμενος, ἀρτιγένειος 
μειρακίσχος χαὶ εἰδὼς ἔρωτος xal τὰ ἔργα xal τὰ ὀνό- 
ματα, εὐθὺς μὲν ἐπ᾽ ἐχείνης τῆς ἡμέρας ἐρωτικῶς τῆς 
Χλόης διετέθη, πλειόνων δὲ διαγενομένων, μᾶλλον τὴν 
15 ψυχὴν ἐξεπυρσεύθη, καὶ τοῦ Δάφνιδος ὡς παιδὸς κατα- 
φρονήσας, ἔγνω κατεργάσασθαι δώροις ἣ βία. 'Tà μὲν 
δὴ πρῶτα δῶρα αὐτοῖς ἐκόμισε, τῷ μὲν σύριγγα βου- 
κολικὴν, χαλάμους ἐννέα γαλχῷ δεδεμένους ἀντὶ χηροῦ, 
τῇ i νεδρίδα βακχικήν" xal αὐτῇ τὸ χρῶμα 3v ὥσπερ 
20 γεγραμμένον χρώμασιν. ᾿Εντεῦθεν δὲ φίλος νομιζό- 
Mtvoc, τοῦ μὲν Δάφνιδος ἠμέλει xav ὀλίγον, τῇ Χλόῃ 
δ᾽ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν ἐπέφερεν ἢ τυρὸν ἁπαλὸν, 3 στέ- 
φανον ἀνθηρὸν, ἢ μῆλον ὡραῖον" ἐχόμισε δέ ποτ᾽ αὐτῇ 
xai μόσχον ἀρτιγέννητον καὶ χισσύθιον διάχρυσον xoi 
35 ὀρνίθων ὀρείων νεοττούς. Ἡ δὲ, ἄπειρος οὖσα τέχνης 
ἐραστοῦ, λαμδάνουσα μὲν τὰ δῶρα ἔχαιρεν, ὅτι Adg- 
vit εἶχεν αὐτὴ χαρίζεσθαι- xai, ἔδει γὰρ ἤδη xal 
Δάφνιν γνῶναι τὰ ἔρωτος ἔργα,, γίνεταί ποτε τῷ 
Δόρχωνι πρὸς χὐτὸν ὑπὲρ κάλλους ἔρις, χαὶ ἐδίκαζε μὲν 
80 Χλόη, ἔχειτο δ᾽ ἄθλον τῷ νικήσαντι φιλῆσαι Χλόην- 
Δόρχων δὲ πρότερος ὧδ᾽ ἔλεγεν. 

Ιζ.. « ᾿Εγὼ, παρθένε, μείζων εἰμὶ Δάφνιδος, xal ἐγὼ 
μὲν βουχόλος ὃ δ᾽ αἰπόλος, τοσοῦτον (οὖν ἐγὼ) χρείττων 
ὅσον αἰγῶν βόες- καὶ λευκός εἶμι ὡς γάλα, xal πυρρὸς 

35 ὡς θέρος μέλλον ἀμᾶσθαι, καί με ἔθρεψε μήτηρ, οὐ 
θηρίον. Οὗτος δ᾽ ἐστὶ μιχρὸς xal ἀγένειος ὡς γυνὴ, 
χαὶ μέλας ὡς λύχος. ΝΝέμει δὲ τράγους, ὁδωδὼς ἀπ᾽ 
αὐτῶν δεινόν. Καὶ ἔστι πένης ὡς μηδὲ κύνα τρέφειν. 
Εἰ δ᾽,, ὡς λέγουσι, xal αἷξ αὐτῷ γάλα δέδωχεν, οὐδὲν 

40 ἐρίφου διαφέρει. ». Ταῦτα καὶ τοιαῦτα 6 Δόρχων, xal 
μετὰ ταῦτα ὃ Δάφνις. « ἐμὲ αἷξ ἀνέθρεψεν, ὥσπερ τὸν 
Δία. Νέμω δὲ τράγους τῶν τούτου βοῶν μείζονας, 
ὄζω δ᾽ οὐδὲν ἀπ᾽ αὐτῶν, ὅτι μηδ᾽ 6 Πὰν, καί τοί γ᾽ ὧν 
τὸ πλέον τράγος. ᾿Δρχεῖ δέ μοι 6 τυρὸς, καὶ ἄρτος 

45 ὀθελίας xoi οἶνος γλυχὺς, ὅσα ἀγροίκων πλουσίων 
χτήματα. ᾿Ἀγένειός εἰμι, xoi γὰρ ὁ Διόνυσος" μέλας, 
xai γὰρ ὁ ὑάχινθος " ἀλλὰ κρείττων xal ὁ Διόνυσος 
σατύρων, καὶ ὃ ὑάχινθος χρίνων. Οὗτος δὲ xol πυρρὸς 
ὡς ἀλώπηξ, xal προγένειος ὡς τράγος, καὶ λευκὸς ὡς 

t0 ἐξ ἄστεος γυνή. Κὰν δέῃ σε φιλεῖν, ἐμοῦ μὲν φιλήσεις 
τὸ στόμα, τούτου δὲ τὰς ἐπὶ τοῦ γενείου τρίχας. 
Μέμνησο δὲ, ὦ παρθένε, ὅτι χαὶ σὲ ποίμνιον ἔθρεψεν, 
ἀλλὰ xal σὺ εἶ χαλή. » 

12. Οὐκέθ' ἡ Χλόη περιέμεινεν, ἀλλὰ τὰ μὲν ἡσθεῖσα 





ΠΟΝΟῚ PASTORALIUM 


utinam capra, ut ab illo pascar. Ὁ iniquam aquam, solum 
Daphnim pulchrum reddidisti , ego frustra lavi. Pereo, 
cara Nymphie, neque vos puellam coram vobis nutritam 
servatis. Quis vos coronabit me mortua? Quis miseras 
oves nutriet? Quis garrulam cicadam fovebit? quam multo 
cum labore cepi ut me ante antrum canens sopiret; nunc 
Daphnis dormire me non siuit, illa frustra canit. 

XV. Talia patiebatur, talia loquebatur amoris nomen 
quarens.  Dorco bubulcus ille qui extraxerat Daphnim et 
hircum e fovea , adolescentulus nuper pubescens, qui no- 
verat amoris et opera et nomen, statim quidem illo die 
Cllog amore captus est, post aliquot dies magis animus ejus 
exarsit, Daphnim utpote puerum contemnit, decrevit donis 
aut vi puellam subigere. Primum dona iis attulit, Daph- 
nidi fistulam bucolicam , calamis novem pro cera &re 
vinctis, Chloz pellem hinnuli quale Bacchus gestare solet, 
cujus color fanquam picta esset, Hinc quum amicus esse 
crederetur, Daphnim paullisper negligebat, Chloz vero 
quofidie afferebat et mollem caseum et sertum floridum et 
Illa 
amatori artis imperita, gaudebat donis acceptis, quia 
Daphnim illis poterat donare; tum vero, et Daphnim opor- 


poculum inauratum et avium montanarum pullos. 


tebat enim scire amor qualis esset , aliquando illum inter 
et Dorconem de pulchritudine cerlamen fiebat , judice 
Chloé, praemium certaminis hoc ut victor Chloén oscula- 
retur.  Dorco prior ita dixit. . 
XVI. Ego, virgo, Daphnide major, ego bubulcus, ille ca- 
prarius, tanto igitur superior ego, quanto capris boves 
prazstant ; albus sum uti lac, rufusquales fruges maturze, me 
nutrivit mater, non fera. Hic parvus, barba caret mu- 
lieris instar, niger qualis lupus.  Pascit hircos male ab istis 
olens. Tam pauper ut nec canem habeat. Si vero, ut 
fama fert, capra illi lac dedit, nihil ab hirco differt. 
et talia Dorco, post hunc Daphnis : me capra nutrivit 


Hec 


quemadmodum Jovem.  Hircos pasco majores quam illius 
boves, non oleo ab istis : neque enim Pan, cujus corporis 
maxima pars hircina. — Sufficit mihi caseus et panis veru 
tostus et. mustum , quie singula rustici divites possident. ὦ 
Barba mili non est, uti nec Baccho : niger sum, uti lya- 
cinthus; Bacclus satyris superior, liliis hyacinthms. — Isti 
vulpis est rubor, est barbatus uti hircus, albus uti mulier 
urbana. Si tibi osculandum est, meum osculaberis os , 
istius in mento barbam. Memento virgo et te ovem nu- 
frivisse, quae tam pulchra sis. ᾿ 


XVII. Chloe non amplius exspectabat sed partim laude illa 


138 


Κ΄. Δεντέρας δὴ διαμαρτὼν ὁ Δόρκων ἐλπίδος καὶ 

o ee y m ἀγαθοὺς ἀπολέσας, nie — 
γενομένῃ" xai 

salas, as. ἄγουσι τὰς ἀγέλας, ποτὲ μὲν 

ΤΟΣ ῸΣΣ ἐπιτεχνᾶται τέχνην ποιμένι 

Αὐκου μεγάλον δέρμα λαδὼν, ὃν ταῦρός 

ποτε ὑπὲρ τῶν βοῶν μαχόμενος τοῖς κέρασι διέφθειρε, 

τῷ σώματι, ποδῆρες χατανωτισάμενος" ὡς 

Ls odierna τιόδας ἐφηπλῶσθαι ταῖς χερσὶ xal 

3e τοὺς κατόπιν τοῖς σχέλεσιν ἄχρι πτέρνης, καὶ τοῦ στό. 

nerit ui cem ὥσπερ ἀνδρὸς 

ὑπλίτου κράνος: ἐκθηριώσας δ' αὐτὸν ὡς ἔνι μάλιστα, 

παραγίνεται πρὸς τὴν πηγὴν, ἧς ἔπινον αἵ αἶγες καὶ τὰ 

mpóbacx μετὰ τὴν νομήν. ᾿ἂν κοίλῃ δὲ πάνυ γῇ ἦν 

κα sacer αὐτὴν πᾶς ὁ τόπος ἀκάνθαις καὶ βάτοις 

καὶ ἀρκεύθῳ, ταπεινῇ xal σχολύμοις ἠγρίωτο᾽ ῥᾳδίως ἂν 

ἐκεῖ x«l λύχος ἀληθινὸς ἔλαθε λοχῶν. ᾿Ενταῦθα 

κρύψας ἑαυτὸν, ἐπετήρει τοῦ ποτοῦ τὴν ὥραν 6 Δόρκων, 

καὶ πολλὴν RM €: τῷ σχήματι φοδήσας, λαθεῖν 

20 ταῖς χεραὶ τὴν X 

ΚΑ΄. Χρόνος ἽΝ διαγίνεται xa Χλόη κατήλαυνε 
τὰς ἀγέλας εἰς τὴν πηγὴν» καταλιποῦσα τὸν Δάφνιν 
φυλλάδα χλοιρὰν κόπτοντα, τοῖς ἐρίφοις τροφὴν μετὰ 
τὴν νομήν, Καὶ οἱ χύνες, οἱ τῶν προδάτων 

38 λακες καὶ τῶν αἰγῶν, ἐπόμενοι, οἷα δὴ κυνῶν ἐν ῥινη- 
λασίαις περιεργία,, κινούμενον τὸν Δόρκωνα πρὸς τὴν 
ἐπίθεσιν τῆς κόρηφ φωράσαντες, πιχρὸν μάλα ὑλαχτή- 
σαντες, ὥρμησαν ὡς ἐπὶ λύχον " καὶ περισχόντες, πρὶν 
ὅλως ἀναστῆναι δι' ἔχπληξιν, ἔδακνον κατὰ τοῦ δέρ- 

ge ματος, Τέως μὲν οὖν τὸν ἔλεγχον αἰδούμενος, xai 
ὑπὸ τοῦ δέρματος ἐπισχέποντος φρουρούμενος,, ἔχειτο 
σιωπῶν ἐν τῇ Adywnt ἐπεὶ δ᾽ ἥ τε Χλόη πρὸς τὴν 
πρώτην θέαν διαταραχθεῖσα, τὸν Δάφνιν ἐκάλει βοηθὸν, 
οἵ τε χύνες περισπῶντες τὸ δέρμα, τοῦ σώματος ἥπτοντο 

a» αὐτοῦ, μέγα οἰμώξας, ἱκέτευε βοηθεῖν τὴν κόρην καὶ 
τὸν Δάφνιν ἤδη παρόντα. ἹὩοὺς μὲν ξὴ κύνας dva- 
χλήσει συνήθει ταχέως ἡμέρωσαν, τὸν δὲ Δόρχωνα χατά 
τε μηρῶν καὶ ὥμων δεδηγμένον, ἀγαγόντες ἐπὶ τὴν 
πηγὴν, ἀπένιψαν τὰ δήγματα, ἵν᾿ ἦσαν τῶν ὀδόντων αἱ 

àv ἐμβολαὶ, καὶ διαμασησάμενοι φλοιὸν χλωρὸν πτελέας, 
ἐπέπασαν - ὑπό τ᾽ ἀπειρίας ἐρωτικῶν τολμημάτων 
ποιμενικὴν παιδιὰν νομίζοντες, τὴν ἐπιδολὴν τοῦ δέρ- 
ματος οὐδὲν ὀργισθέντες ἀλλὰ xai παραμυθησάμενοι 
καὶ μέχρι τινὸς χειραγωγήσαντες, ἀπέπεμψαν. 

à — KD'. Καὶ ὃ μὲν κινδύνου παρὰ τοσοῦτον ἐλθὼν καὶ 
σωθεὶς £x κυνὸς, φασὶν, οὗ λύκου στόματος, ἐθεράπευε 
τὸ σῶμα“ ὃ δὲ Δάφνις καὶ 5$ Χλόη κάματον πολὺν 
ἔσχον μέχρι νυκτὸς τὰς αἶγας καὶ τὰς οἷς συλλέγοντες" 

ποῦ δέρματος πτοηθεῖσαι καὶ ὑπὸ τῶν χυνῶν 

bu ὑλαχτησάντων ταραχθεῖσαι,, αἵ μὲν εἰς πέτρας dví- 
ὅραμον, ai δὲ μέχρι τῆς θαλάττης αὐτῆς χατέδραμον, 
Ναί τοί γ᾽ ἐπεπαίδευντο καὶ φωνῇ πείθεσθαι καὶ σύ-- 
ριγγε θέλγεσθαι καὶ χειρὸς πλαταγῇ συλλέγεσθαι" ἀλλὰ 
τότε πάντων αὐταῖς ὁ φόϊες λήθην ἐνέδαλε, Καὶ 


LONGI PASTORALIUM 


XX, Hac altera spe decidens Dorco, et incassum bonis 
illis caseis perditis , statuit vi adoriri Chloén , quamprimum 


- Lupi magni pellem sumplam, quem ali- 
quando pro armentis pugnans suis taurus peremerat cor- 
nibus, cireumponit corpori in dorsum. rejectam et ab hu- 
meris nsque ad talus demissam, ita ut anteriores lupi pedes 
super manas ipsius expansi oblenderentur, posteriores vero 
super crura, ad calves usque, oris vero hiatus , perinde ai- 
que armali viri galea, caput velare. Cum se antem, 
quam fieri poterat maxime, efferasset, δ fontem accedit, 
ex quo bibere capelle el oves post pastum. solebant, 1n 
cavo aulem prorsus terrae loco situs erat. fons, locusque 
circa hune totus spinis, rubis, junipero humili carduisque 
ita horrebat, ut. vel. verus lupus facile ibidem in insidiis 
delituisset, — Hic sese abscondens , tempus, quo potum age- 
rentur greges, observabat, nec levem concipiebat spem. 

fore ut. habitu illo perlercelactani Ghlobo suit contprehen: 
deret. manibns. 

XXI. Pauxillum interlabitur temporis , el Chloé pecora 
δὰ (ontem compellebat, relicto Daphnide , qui frondes vi- 
rides deculiebat, quibus post pastum alerentur hai, At- 
que canes, ovibm et caprarum custodes, Cliloen seculi, at- 
que, pro sua in odorando sagacilate, Dorcomem, qui ad 
anus puelle injiciendas sese movebat, depreliendentes, 
valde acute allatrantes, ut in lupum irruere, el circumfusi 
ei, priusquam ob sluporem assurgerel, acres morsus in 
pelle intulerunL.— Ac primum quidem, ne manifeste prode- 
retur, metuens, el pelle, qua tezebatur, nmnitus, tacitus 
inler frutices jacebat : ubi vero Chloé, ad primum inlui- 
tum perterrita, Daplinim inclamavit auxiliatorem, εἰ canes 
ipstuin corpus, dilaceralo jam corio, morsu apprelienderunt, 
ibi magno cum ejulatu suppliciter Daphnidis, qui jam ad- 
venerat, el puellae auxilium implorare ccpit, Hl auteur 
suos canes consuela inclamatione celeriter mitigaverunt ; 
Dorconem vero, femora et. humeros lacerum, ad fontem 
deduserunt, alque morsus ipsius ubi apparebant dentium. 
impressiones, abluerunt, et viride uli corticem conwnag- 
ducatum superimposuerunt. — Abqoe ob imperitiam amalo- 
riorum ausorum, lusum pastoralem deputantes, quod. pel- 
lem induisset Dorco, nulloque modo illi succensentes, sed. 
eliam verbis levare dolorem ipsius conati, aliquatenus manu 
ductum dimiserunt. 

XXII. Eo discriminis adductus ille , el, ut aiunt, e ca- 
nis, non autem e lupi ore, servatus, sunm curabat corpus ; 
at Daphnis eL Cliloé. defatigabantar usque. in noctem ca- 
pris ovibusque colligendis. Quippe illa Inpi. pelle conter- 
ril, el canum latratu eonturbatae, alij ἐπ petras evase- 
rant, alig ad mare usque cursu conlenderant. Tametsi 
edocta: essent. et. voci obtemperare οἱ fistala demnlceri et 
vel manuum strepitu. cogi; lunc vero timor omnivim obli- 
vionem ipsis injecerat : iegreque tandem eas veluti lepores 
ex vestipüs indaganles, ad casas reduxerant.— Mia. mocte 








t i 






H 
HH 


d 
5.3 
Es 





H 
EROTR 


H 
t 
: 







: 


H 
ἢ 


? 


d 
nl 








H 






ἐς 
ΕΠ 


Ἵ 
Ξ 


& 




















illud tempos. incende- 
bat Ver jam desinebat. et aestas oriebatur, omniaque vi- 


immergebat; et quandoque se abluehat, quandoque vero 
pisces lascivientes et in gyrum exsullantes captabat ; saepe 
efiam bibebat, veluti sic internum aestum. reslincturus, 
longo dein tempore in cogendo lacte erat occupata ; muscie 
mordendo, si abigerenlur. lila deinde, abluta facie, pi- 
neis se coronabat ramis, pellem hinnuli induebat, et mulc- 
trale vino atque lacte replens, communi simul cum. Da- 
plinide potu fruebatur. ; 

XXIV. Ingeuente vero meridie, amborum oculi fuerunt. 
capti. lla enim nudum conspicata. Daphnim, in omnem. 
ejus pulchritudinem simul ineidebat, indeque fiqnescebat, 
quod nullam in eo partem repreliendere posset ; Daphnis vi- 
cissim pelle hinnuli eorollaque pinea ornatam Chloén, et 
sibi mulctrat porrigentem intuens, unam e Nymphis, quae 
in antro, videre se existimabat. Ipse vero pinum de capite 
Chiloés detractam sibi imponebat, osculis tamen prius co- 
rolla impressis : Chloé contra vestem illius lavantis et 
denudati, prius osculata, induebal. Jam aliquando et 
malis sese petebant atque discriminantes comam, invicem 
capita adormabant sibi, et Chloé ewsariem Daphnidis , 
utpote nigricantem, myrteis baccis; Daphnis vero faciem 
Chloés, quod candida et subrubieunda essel , malo assi- 
Thilabat. —Dorebat eam εἰ fistula canere, simulque ea 
inspirare caperat , fistulam eripiens, labellis ipse calamos 
percurrebat : et dum videbatur errantem informare, spe- 
ἴον admodum pretextu per fistulam Cliloen oscolabatur, 

XXV. Conligit vero, cum per meridiem (istula ludere, et 


arbusta, Sed osculum figere vereor; cor quippe mordet 


suavium et hand secus atque. novum mel insanire facit : 
preterea timeo, si osenlum ei dederim, ne somnium excu. 


140 


mulco. Ὦ λάλων τεττίγων, οὐχ ἐάσουσιν αὐτὴν 

καθεύδειν μέγα ἠχοῦντες" ἀλλὰ xal ol τράγοι τοῖς κέ- 

ρασι παταγοῦσι μαχόμενοι. — "A λύχων ἀλωπέκων 
δειλοτέρων, οἷ τούτους οὐχ ἥρπασαν. 

Κι΄. Ἔν τοιούτοις ὄντος αὐτοῦ λόγοις, τέττιξ φεύγων 
χελιδόνα θηρᾶσαι θέλουσαν, κατέπεσεν εἰς τὸν χόλπον 
τῆς Χλόης καὶ ἣ γελιδὼν ἑπομένη τὸν μὲν οὐχ ἠδυνήθη 
λαθεῖν, ταῖς δὲ πτέρυξιν ἐγγὺς διὰ τὴν δίωξιν γενομένη, 
τῶν παρειῶν αὐτῆς ἥψατο, Ἡ δὲ οὐκ εἰδυῖα τὸ 
10 πραχθὲν, μέγα βοήσασα τῶν ὕπνων ἐξέθορεν. ᾿ἸΙδοῦσα 

δὲ xoi τὴν χελιδόνα ἔτι πλησίον πετομένην xol τὸν 

Δάφνιν ἐπὶ τῷ δέει γελῶντα, τοῦ φόδου μὲν ἐπαύτατο, 

τοὺς δ᾽ ὀφθαλμοὺς ἀπέματτεν ἔτι καθεύδειν θέλοντας. 

Καὶ ὁ τέττιξ ἐκ τῶν χόλπων ἐπήχησεν ὅμοιον ἱκέτη 
15 χάριν ὁμολογοῦντι τῆς σωτηρίας. Πάλιν οὖν 5 Χλόη 

μέγα ἀνεδόησεν᾽ ὁ δὲ Δάφνις ἐγέλασε. Καὶ προφά- 

σεως λαξόμενος, καθῆχεν αὐτῆς εἰς τὰ στέρνα τὰς 
χεῖρας καὶ ἐξάγει τὸν βέλτιστον τέττιγα, μηδ᾽ ἐν τῇ 
δεξιᾷ σιωπῶντα, "M δὲ ἥδετο ἰδοῦσα καὶ ἐνίλησε 

20 λαβοῦσα xai αὖθις ἐνέδαλε τῷ κόλπῳ λαλοῦντα, 

κιι΄. Ετερψεν αὐτοὺς τότε φάττα ᾿βουχολιχὸν ἐχ τῆς 
ὕλης φθεγϊαμένη. Καὶ τῆς Χλόης ζητούσης μαθεῖν 

ὅ τι λέγει, διδάσκει αὐτὴν 6 Δάφνις μυθολογῶν τὰ θρυ- 

λούμενα. « Ἦν οὕτω, τ παρθένε, παρθένος χαλὴ xai ἕνεμε 

25 βοῦς πολλὰς οὕτως ἐν ὕλῃ" ἣν δ' ἄρα xal δικὴ xal 
ἑτέρποντο αἱ βόες. αὐτῆς τῇ μουσικῇ καὶ ἔνεμεν οὔτε 
χαλαύροπος πληγῇ, οὔτε κέντρου προσθολῇ!" ἀλλὰ χα- 
θίσασα ὑπὸ πίτυν xol στεφανωσαμένη πίτυϊ, T5 Πᾶνα 
xoi τὴν ll(ov. Καὶ αἱ βόες τῇ φωνῇ παρέμενον. 

30 Παῖς οὐ waxpàv νέμων βοῦς, xal αὐτὸς καλὸς xoi 
ᾧδικὸς ὡς ἡ παρθένος, φιλονεικήσας πρὸς τὴν μελῳδίαν, 
μείζονα ὡς ἀνὴρ, ἡδεῖαν ὡς παῖς, φωνὴν ἀντεπεδείξατο, 
Καὶ τῶν βοῶν ὀχτὼ τὰς ἀρίστας ἐς τὴν ἰδίαν ἀγέλην 
θέλξας, ἀπεδουχόλησεν. ἄχθεται ἡ παρθένος τῇ! βλάδη 

36 τῆς ἀγέλης, τῇ ἥττῃ τῆς δῆς xal εὔχεται τοῖς θεοῖς 
ὄρνις γενέσθαι πρὶν οἴκαδ᾽ ἀφικέσθαι. ΤΠείθονται οἱ 
θεοὶ καὶ ποιοῦσι τήνδε τὴν ὄρνιν, ὄρειον ὡς f, παρθένος, 
μουσικὴν ὡς ἐκείνη. Καὶ ἔτι νῦν ἄδουσα μηνύει τὴν 
συμφορὰν, ὅτι βοῦς ζητεῖ πεπλανημένας. » 

40. hZ'. Ἰοιάσξε τέρψεις αὐτοῖς τὸ θέρος παρεῖχε. Με- 
τοπώρου δ᾽ ἀχμάζοντος xai τοῦ βότρυος, Τύριοι λῃσταὶ 
Καριχὴν ἔχοντες ἡμιολίαν, ὡς μὴ δοχοῖεν βάρθαροι, 
προσέσχον τοῖς ἀγροῖς" καὶ ἐκδάντες σὺν μαχαίραις καὶ 
ἡμιθωραχίοις χατέσυρον πάντα τὰ εἰς χεῖρας ἐλθόντα, 

45 οἶνον ἀνθοσμίαν, πυρὸν ἄφθονον, μέλι ἐν χηρίοις" 
ἤλασαν τινας χαὶ βοῦς ἐκ τῆς Δόρχωνος ἀγέλης. 
Λαμθάνουσι xxi τὸν Δάφνιν ἀλύοντα παρὰ τὴν 0ά- 
λασσαν. Ἢ γὰρ Χλόη βραδύτερον ὡς κόρη τὰ πρόδατα 
ἐξῆγε τοῦ Apüavroc, φόθῳ τῶν ἀγερώχων ποιμένων. 

^o ἸΙδόντες δὲ μειράκιον μέγα xal καλὸν χρεῖττον τῆς ἐξ 
ἀγρῶν ἁρπαγῆς, μηχέτι μηδὲν ἐς τὰς αἶγας, | μηδ᾽ ἐς 
τοὺς ἄλλους ἀγροὺς περιεργασάμενοι.» χατῆγον αὐτὸν 
ἐπὶ τὴν ναῦν χλάοντα χαὶ ἠπορημένον, χαὶ μέγα Χλόην 
καλοῦντα. Καὶ οἱ μὲν, τὸ πεῖσμα ἄρτι ἀπολύσαντες 


σ 





LONGI PASTORALIUM 


tiam. O garrulas cicadas! Dormire ipsam non sinent ita 
valide perstrepentes. At et hirci cornibus conflizentes 
strident. Lupos vel vulpibus magis ignavos, quod hosce 
non rapnerunt? 

* XXVI. Interea dum talia faciebat verha, cicada fugiens 
hirundinem, qua: ipsam capere vellet, in Chloés incidit si- 
num; atque hirundo insequens, illam quidem apprehen- 
dere non potuit, sed propius insectando accedens, alis genas 
puella attigit : qua quidem ignara quid actum fuisset , 
magno cum clamore e somno exsiluit. Cum aulem vi- 
disset et hirundinem prope adhuc volantem et Daphuim 
super hoc metu ridentem, timere destitit et oculos adliuc 
dormiturientes abstersit. Atque cicada, instar supplicis 
gratias agentis pro salute parta, ipso e sinu insonuit. 
terum igitur Chloé valde exclamavit, Daphnis vero risit ; 
eaque occasione arrepta, in sinum puellae manus immisit, 
optimamque illam cicadam, ne in dextra qnidem silentem, 
extraxit. Qua conspecta Chloé admodum delectabatur, 
apprehensamque deosculata, iterum sinu suo excepit gar- 
rientem., 

XXVII. Tunc ipsos palumbes, ex silva pastorale quid ca- 
nens, oblectavit.  Quacrentem autem Chloén, quidnam liaec 
avis caneret, Daphnis eam edocuit fabulam narrans, quae 
vulgo jactabatur : Erat auteim virgo, mi virgo, formosa, quie 
Sic insylva multos pascebat hoves. — Eadem ulique et perila 
canendi erat, et illius modulatione delectabantur boves, 
adeo ut neque pedi ictu, neque stimuli inflictu inter pa- 
scendum opus haberet ; sed sub pino sedens, pineaque cincta 
Corona, Pana atque Pinum cantu celebrabat, quo delinile 
vacca: ab ipsa nunquam discedebant. Adolescens, non 
procul inde boves pascens, et ipse pulcher el musicus, ut 
hoc virgo, cumque illa de cantus suavitate contendens, 
majorem vocem ut mas, dulcem ut puer, contra edidit, ct 
Sic oclo e vaccis, easque optimas, suum in armentum 
pellectas abegit. Indigne tulit puella hoc sui armenti 
damnum, cantuque succubuisse dolens, precatur deos, ut 
in avem, antequam domum redeat, convertatur. Annuunt 
dii, inque avem illam mutant montanam atque musicam, 
virgini isti similem , quie etiam nunc cagüendo sua facit 
indicium jacturze, quod scilicet errabundas vaccas quaral. 

XXVIHI. Ejusmodi oblec(amenta illis suppeditavit zestas. 
Autumno vero adulto:et uvis maturesceutibus, Tyrii pra- 
dones, Carico liemiolio suimto, ne forte barbari viderentur, 
ad agros appulere, et gladiis dimidiatisque thordcibus ar- 
mati, cuncta, quie in manus incidebant, diripuere, vinum 
odoratum, magnam frumenti copiam, mel, quod suis con- 
tinebatur favis; boves quoque aliquot de Dorconis grege 
abegerunt, immo et Daphnim juxta mare errabundum 
ceperunt. Chloó namque, utpote puella, lascivorum ct 
ferocium pastorum metu, serius Dryantis oves eduxerat. 
Hi cum vidissent juvenem hunc procerum ac formosum, 
ipsa rapina ex agris ahlata przstantiorem , non amplius sa- 
tagenles caprarum, aut aliarum in aliis agris rerum, illum 
plorantem , consilii inopem, εἰ a!ta voce Chloén vocantem, 
ad navem abduxerunpt. - Confestim soluto func, remisque 














"Esto à, xxi τὴν Χλόην ἐπὶ 


τὸ νησαν, φυτὰ δ᾽ ἥμερα πολλὰ pe xal ἐξήρτησαν 
αὐτῶν τῶν ἔργων ἀπαρχάς" ἀλλὰ καὶ γάλα κατέ- 
σπεισαν xai βότρυας κατέθλιψαν xal σύριγγας πολλὰς 
χατέχλασαν. ᾿Ηχούσθη xal τῶν βοῶν ἐλεεινὰ μυχή- 
ματα xai δρύμοι τινὲς ὥφθησαν ἅμα τοῖς μυχήμασιν 
1ὸ ἄτακτοι" xal, ὡς ἐν ποιμέσιν εἰχάζετο καὶ αἰπόλοις, 
ταῦτα ὑρῆνος ἦν τῶν βοῶν ἐπὶ βουκόλῳ τετελευτηκότι: 
ΑΒ΄. Μετὰ δὲ τὸν τοῦ Δόρχωνος τάφον, λούει τὸν 
e seht Me Mami ar quip ων 
εἰσαγαγοῦσα. αὐτὴ τότε πρῶτον Δάφνιδος δρῶν- 
30 τὸς. ἐλούσατο Face λευχὸν καὶ χαθαρὸν ὑπὸ χάλ- 
λους καὶ οὐδὲ λουτρῶν ἐς κάλλος δεόμενον * καὶ ἄνθη τε 
συλλέξαντες, ὅσα ἄνθη τῆς ὥρας ἐχείνης, ἐστεφάνωσαν 
τὰ ἀγάλματα καὶ τὴν τοῦ Δόρχωνος σύριγγα τῆς πέτρας 
ἐξήρτησαν ἀνάθημα. Καὶ μετὰ τοῦτο ἐλθόντες ἐπε- 
2» σχόπουν τὰς αἶγας xal τὰ πρόδατα. Τὰ δὲ πάντα χα- 
τέχειτο μήτε νεμόμενα, μήτε βληχώμενα, ἀλλ', εἶμαι, 
τὸν Δάφνιν ᾿ xal τὴν Χλόην ἀφανεῖς ὄντας ποθοῦντα. 
᾿Ἐπειδὴ ve ὀφθέντες xal ἐδόησαν τὸ σύνηθες xai 
ἐσύρισαν, τὰ μὲν ἀναστάντα ἐνέμετο, al δ᾽ αἶγες 
30 ἐσκίρτων φριμασσόμεναι,, καθάπερ ἡδόμεναι σωτηρίᾳ 
συνήθους αἰπόλου. Οὐ μὴν $ Δάφνις χαίρειν ἔπειθε 
τὴν ν. ἰδὼν τὴν Χλόην γυμνὴν xal τὸ πρότερον 
λᾶαν! κάλλος ἐκχεκαλυμμένον " ἤλγει τὴν χαρδίαν, 
ὡς ἐσθιομένην ὑπὸ φαρμάχων, χαὶ αὐτῷ τὸ πνεῦμα 
80 ποτὲ μὲν λάδρον ἐξέπνει, καθάπερ τινὸς διώχοντος 
αὐτὸ, ποτὲ δ᾽ ἐξέλειπε, καθάπερ ἐχδαπανηθὲν ἐν ταῖς 
Πρότερον ἐπιδρομαῖς. ᾿Εδόχει τὸ λουτρὸν εἶναι τῆς 
θαλάσσης φοθερώτερον. ᾿ἘἘνόμιζε τὴν ψυχὴν ἔτι παρὰ 
τοῖς λῃσταῖς μένειν, οἵα νέος xal ἄγροικος xal ἔτι 
40 ἀγνοῶν τὸ ἔρωτος ληστήριον. 


AOTOX AEYTEPOA. 


Α΄. Ἤδη δὲ τῆς ὁπώρας ἀκμαζούσης καὶ ἐπείγοντος 
τοῦ τρυγητοῦ, πᾶς ἣν κατὰ τοὺς ἀγροὺς ἐν ἔργῳ" ὃ μὲν 
ληνοὺς ἐπεασχεύαζεν" ὃ δὲ πίθους ἐξεχάθαιρεν" ὅ δὲ 
ἀρρίχους ἔπλεχεν " ἔμελέ τινι δρέπάνης μιχρᾶς ἔς βό- 

ἐς τρυος τομὴν, καὶ ἑτέρῳ λίθου θλῖψαι τὰ ἕνοινα τῶν 
δυναμένου, καὶ ἄλλῳ λύγου ξηρᾶς πληγαῖς 
χατεξασμένης, ὥς ἂν ὑπὸ φωτὶ νύκτωρ τὸ γλεῦκος φέ- 
gom. ᾿Ἀμελήσαντες οὖν xal ὁ Δάφνις xal ἡ Χλόν; 
τῶν προβάτων καὶ τῶν αἰγῶν, χειρὸς ὠφέλειαν ἀλλή- 








cFOS?ÓSsse m -—] 


LONG! PASTORALIUM 


sili eto edito vant jecit Metis din 
illi ordine enarrat : mimirum wt ad Dorconem currere c«- 
perit, quomodo vaceze edoetae fuerint, quomodo fistulam. 
inflare jussa fuerit , et quo pacto diem suum obierit Doreo; 
osculum solum , prae pudore, alto involvitsilentio, Decre- 
verunt. igitur honore prosequi tam bene de ipsis meritum ; 
et una com propinquis venientes , Dorconem miserum sepul- 
turz mandarunt. Terram igitor mmllam injecerunt, el 
plantas sativas magna copia illie plantaverunt ,. 


Auditi fuerunt et boum mugitus miserabiles ,  Viszeque uma. 
cum mugitibus discursilationes. qualam | incomposilir. 
Atque haee ipsa, nt opiliones caprariique conjectabant, erant. 
boum lamentatio , defunctum suum bubulcum Togentinm. 

XXXII. Post has Dorconis exsequías, Chloé Daphnim ai 
Nymphas ductum, inque antrum introductum abluit. Quo 
tempore et illa , tune primum inspiciente Daphnide , corpus 
lavit candidum et nitidum ob eximium formze decus, neque 
lavacro opus habens ad pulchritudinem. — Hinc collectis. 
pro anni tempestate floribus , Nympharum coronant signa, 
Dorconique fistulam de petra consecratam suspendunt. 
Postea regressi capras atque oves inspiciebant ; quae omnes 
jacebant , neque pascentes , neque balantes , sed , οἱ pulo, 
Daphnim atque Chloén ex oculis ablatos desiderantes. Ut. 
vero conspecti consuetam edidere vocem , fistalamque in- 
tlarunt, illico surgentia pecora. pascebant , capellae autem 
prze gaudio fremebundze exsultabant, veluti ob noti caprarii 
salutem laetae. Non tamen Daphnis , ut gauderet , animum 
inducere potuit ; postquam enim nudam vidit CliloEn, atque 
pulchritndinem prius absconditam, munc detectam , ingen- 
tem corde sentiebat dolorem , baud aliter ac si veneno exe- 
derelur, Ipsius spiritus interdum rapidus, quasi eum per- 
sequente aliquo, ducebatur; interdum prioribus veluti 
incursionibus consumtus deficiebat, — Lavacrum hoc illi ipso. 
tercibilius mari videbatur. Animum suum etiamnum apud 
latrones esse , utpote juvenis et agrestis , latrociniique amo: 
ris huc usque ignarus , existimabat. 





LIBER SECUNDUS. 


I. Adulto jam autumno, instanteque vindemia tempore, 
quilibet in agris operi intentus eral : alius lorcularia repa- 
rabat , alius dolia extereebat, alius cophinos lexebat; erat 
qui sibi falculam uvis praccidendis curaret : alius lapidem ,. 
qui vini plenas uvas contereret , alius viticem aridam ielibus 
impaclis contusam , quo scilicel prclucente lumine , fear — 
pore nocturmo. mustum deferretur. Hine. Daphnis afque 
Cliloe , neglectis ovibus caprisque , muluam sibi accomno- 














" 
ἼΗΙ 


Ρ 
iii 





f 






inflammavit, ita sane Chloz fnit dolori. Qui aulem ín cal- 
«atoriis erant, illi varias voces in Chloón jactabant el velut 





jam recepissent, nihilque praelerea esset, quod manum 
plurium operam deposceret, ibi rursus greges in campum. 
depulerant, aique wiawdnm ἐπηὶ Nymphas. adoravtremi; 


tabant, hircis ovibusque colluctabantur. 

HI. Dum sic indulgent genio, illis senex quidam rhenone 
indutus, carbalinis calceatus, peram gerens appensam, 
eamque admodum vetustam , supervenit; qui juxta illos. 
considens , hunc ín modum fatur : Ego sum, o pueri, senex 
ille Philelas, qui sepius in harum. Nympharum honorem 
cecini , frequenterque in hujusce Panis laudem fistula sum 


.| modulatus , et solo canendi artifieio magna boum armenta 


duxi. Venio autem, qua vidi , vobis indicaturus , quaque 


audivi,annuntiaturus. Est mihi hortus, quem ego sedulo, - 


ex quo pascere armenta ob senectutem deslili, meis ipse. 
manibus excolui : quaecumque anni tempora ferunt, ea 


ndi ommnia in illo invenies unoquoque tempore; vere, rosas, 


lilia, hyacinthos, et utrasque violas ; aestate, papavera, pyra 
aygrestia, pomorumque omne genus; hoc aute m autumat 
tempore, vites, ficos, malaque puniea, eL virides myrlos. 
Hunc in hortum tempore conveniunt matutino avium pre- 










144 


ὑπὸ ταῖς ῥοιαῖς xal ταῖς μυρρίναις βλέπεται παῖς, 
μύρτα χαὶ ὁοιὰς ἔχων, λευχὸς ὥσπερ γάλα, καὶ ξανθὸς 
ὡς πῦρ, στιλπνὸς ὡς ἄρτι λελουμένος" γυμνὸς ἦν, μόνος 
ἦν: ἔπαιζεν ὡς ἴδιον xZmov τρυγῶν. ᾿Εγὼ μὲν οὖν 
ὥρμησα ἐπ᾽ αὐτὸν ὡς συλλγψόμενος δείσας μὴ ὑπ᾽ 
ἀγερωχίας τὰς μυρρίνας xai τὰς ῥοιὰς καταχλάσῃ" 6 δέ 
με χούφως καὶ ῥαδίως ὑπέφευγε, ποτὲ μὲν ταῖς ῥοδω- 
γιαῖς ὑποτρέχων. ποτὲ δὲ ταῖς μήχωσιν ὑποχρυπτό- 
μένος, ὥτπερ πέρξιχος νεοττός, Καίτοι πολλάχις μὲν 
πράγματ᾽ ἔσχον ἐρίφους γαλαθηνοὺς διώκων" πολλάκις 
δ᾽ ἔκαμον μεταθέων μόσχους ἀρτιγεννήτους" ἀλλὰ τοῦτο 
ποιχίλον τὸ χρῆμα ἦν καὶ ἀθήρατον. Καμὼν οὖν, ὡς 
γέρων xal ἐπερεισάμενος τῇ βαχτηρία καὶ dux 2u- 
λάττων, μὴ φύγοι, ἐπυνθανόμην τίνος ἐστὶ τῶν γει- 
τόνων, xxl τί βουλόμενος ἀλλότριον χῆπον τρυγᾷ. 
Ὁ δ᾽ ἀπεχρίνατο μὲν οὐδὲν, στὰς δὲ πλυοίον ἐγέλα 
πάνυ ἁπαλὸν καὶ ἔδαλλέ με τοῖς μύρτοις καὶ οὐκ οἶδ᾽ 
ὅπως ἔθελγε μηκέτι θυυοῦσθαι. ᾿Εδεόμην οὖν εἰς χεῖ- 
ρας ἐλθεῖν, μηδὲν φοξούμενον ἔτι καὶ ὥμνυον κατὰ τῶν 
20 μύρτων ἀφήσειν, ἐπιδοὺς αήλων καὶ ῥοιῶν, παρέξειν 
τ᾽ ἀεὶ τρυγᾶν τὰ φυτὰ καὶ δρέπειν τὰ ἄνθη,, τυχὼν παρ᾿ 
αὐτοῦ φιλήματος ἑνός. 

Ε΄. ᾿Ενταῦθα πάνυ χαπυρὸν γελάσας, ἀφίησι φωνὰν, 
οἵαν οὔτε χελιδὼν, οὔτε ἀηδὼν, οὔτε κύχνος, ὅμοιος 
ἐμοὶ γέρων γενόμενος. "Ego μὲν, ὦ Φιλητᾷ, φιλῆσαί 
σε φθόνος οὐδείς " βούλομαι γὰρ φιλεῖσθαι μᾶλλον ἣ σὺ 
ινέσθαι νέος" ὅρα δὲ εἴ σοι χαθ᾽ ἡλιχίαν τὸ δῶρον. 
οὐδὲν γάρ σε ὠφελήσει τὸ γῆρας πρὸς τὸ μὴ διώχειν 
ἐμὲ μετὰ τὸ ἕν φίλημα. δΔυσθήρατος δ᾽ ἐγὼ καὶ 
ἱέρακι καὶ ἀετῷ καὶ εἴ τις ἄλλος τούτων ὠχύτερος ὄρνις. 
Οὔτοι παῖς ἐγὼ καὶ εἰ δοχῶ παῖς, ἀλλὰ καὶ τοῦ Κρόνου 
πρεσθύτερος xal αὐτοῦ τοῦ παντὸς χρόνου. Καὶ σὲ 
ds νέμοντα πρωθήδην iv ἐχείνῳ τῷ ὄρει τὸ πλατὺ 
βουχόλιον, xoi παρήμην σοι συρίττοντι πρὸς ταῖς 
φηγοῖς ἐχείναις, ἡνίκ᾽ ἦρας Ἂ μαρυλλίδος ἀλλά με οὐχ, 
ἑώρας καίτοι πλησίον μάλα τῇ κόρῃ παρεστῶτα. Σοὶ 
μὲν οὖν ἐκείνην ἔδωκα" καὶ ἤδη σοι παῖδες, ἀγαθοὶ 
βουκόλοι χαὶ γεωργοί, Νῦν δὲ Δάφνιν ποιμαίνω καὶ 
Χλόην καὶ ἡνίκ᾽ ἂν αὐτοὺς εἰς ἐν συναγάγω τὸ ἑωθινὸν, 
εἰς τὸν σὸν ἔρχομαι κῆπον καὶ τέρπομαι τοῖς ἄνθεσι 
καὶ τοῖς φυτοῖς xàv ταῖς πηγαῖς ταύταις λούομαι. 
Διὰ τοῦτο χαλὰ καὶ τὰ ἄνθη καὶ τὰ φυτὰ, τοῖς ἐμοῖς 
λουτροῖς ἀρδόμενα. Ὅρα δὲ μή τί σοι τῶν φυτῶν 
καταχέχλασται, μή τις ὀπώρα τετρύγηται, μή τις 
45 ἄνθους ῥίζα πεπάτηται, μή τις πηγὴ τετάραχται. Καὶ 

χαῖρε μόνος ἀνθρώπων ἐν γήρα θεασάμενος τοῦτο τὸ 

παιδίον. 


10 


25 


30 


40 


(΄. Ταῦτ᾽ εἰπὼν ἀνήλατο χχθάπερ ἀηϑόνος νεοττὸς 

ἐπὶ τὰς μυρρίνας καὶ κλάδον ἀμείδων ἐκ χλάδου, διὰ 
so τῶν φύλλων ἀνεῖρπεν εἰς dxpov. Εἶδον αὐτοῦ καὶ 
πτέρυγας 2x τῶν ὥμων xal τοξάρια n. τῶν πτε- 
ρύγων xal τῶν ὥμων, καὶ οὐκέτ᾽ εἶδον οὔτε ταῦτα, 

τ της εἰς δ ΣῈ ΩΣ , Y 

οὔτ᾽ αὐτόν. ΕἸ δὲ μὴ αάτην ταύτας τὰς πολιὰς ἔφυσα, 
μηδὲ γηράσας ματαιοτέρας τὰς φρένας ἐχτησάμην, 








LONGI PASTORALIUM 


malis punicis myrtisque conspicitur puellus , manu tenens 
myrli baccas, malaque punica, lac ipsum suo candore, flava 
coma ignem referens, nilidusque, quasi qui modo lotus 
essel ; nudus solusque erat , et ludibundus hortum , haud 
secus ac suum , vindemiabat. Hac de causa irrui in eum, 
comprehendere volens ; metuebam enim , ne hac protervia 
myrtos malosque punicas mihi confringeret. Αἱ ille leviter 
etsine ullo negotio me effugit, nunc subeundo rosarin , 
nunc sese sub papaveribus occultando , instar perdicis pulli. 
Sane spiuscule laboravi, hiedos lactentes sectando : saepius- 
cule etiam defessus fui, cursu vitulos recens natos inse- 
quendo : sed hoc varium quid erat , et quod capi non posset. 
Defessus igitur, utpote ictate gravis, baculoque innixus, et 
simul cavens ne claberetur, cujusnam esset e vicinis et quid- 
nam sibi vellet alicnum hortum decerpendo, quirebam. 
lile niliil; sed prope adstans molliter ridebat, et me myrti 
baccis pelens, nescio quomodo permulcebat , ut omnes adeo 
iras ponerem. Rogabam itaque illum, ut, omisso jam metu, 
propius accederet ct in manus meas veniret, jurans per 
myrtos, et insuper illi dans mala atque granata, me semper 
ei vindemiandas viles floresque decerpendos prabiturum , 
uno dumtaxat potitum osculo. ' 

V. llic in cachinuos effusus emittit vocem , qualem neque 
hirundo , neque Inscinia, neque cycnus, ut ego, senex fac- 
tus. Ego quidem, ait, Philela, tibi osculum largiri non 
invideo; malo etenim osculari, quam tu juvenescere. At 
vide, num hoc munus tue conveniat aetati : nihil enim tua 
libi proderit actas, quo minus tu me, postquam unicum 
osculum acceperis, persequi incipias. Ego vero non queo 
capi, ne quidem si accipiter, vel aquila, vel alia his perni- 
cior ales me insequatur. Puer non sum, quamvis videar; 
sed ipso Saturno et quovis omni tempore antiquior. Ac 
noram te jam , cum primos pubertatis annos nondum egres- 
sus in illo monte late diffusum pasceres armentum; ade- 
ramque tibi fistula canenti prope fagos illas, quando Ama- 
ryllidem amabas : at me nullus videbas, quamvis puellae 
adstantem prope admodum. Illam quidem tibi dedi ; et hinc 
tibi filii egregii bubulci et agricolr. Nunc autem Daphni- 
dis et Chloés tanquam pastor curam ago; illosque quando 
quasi greges in unum compuli tempore matutino, in tuum 
venio hortum , meque: floribus plantisque oblecto, fonti- 
busque in hisce lavor. Ob hoc flores plantceque sunt ve- 
nustze , utpote meis lavacris irrigate. "Vide autem, num 
tibi aliqua stirps sit confracta, num fructus aliquis decerp- 
tus, num que flosculi radix conculcata, num quis fons 
perturbatus sit ; ac toto la'tare pectore, qui solus mortalium 
in senectute hunc pucrülum videris. 

VI. Hisce diclis, tanquam luscinia pullus, myrtos insi- 
luit, et de ramo in ramum transiliens , per frondes erepta- 
vit in summum cacumen. Vidi ipsius tum alas ex humeris 
dependulas, tum arculoe inter alas et humeros jacentes; at 
deinde non vidi illa, neque illum amplius. Ac nisi frustra . 


hosce produsi canos, aque senescens vaniorem ef minus 





in 


ΝΥ 


ἐφίλησαν μὲν ἰδόντες, ὃ 
ud reat sopita τὰς ea ders 
Hah δὲ τρίτον ὥκνουν siens ἀποδυθέντες 


"χα vie ini s πᾶν deal ἀν πϑανίῶν ἐούτω 
καὶ ἔννοιαν τῷ 


ματος, "» 
VY. Ἐπὶ τούτοις τοῖς λογισμοῖς, olov εἰκὸς, καὶ ὀνεί- 
ρᾶτα ἑώρων ἐρωτικὰ, τὰ φιλήματα, τὰς περιδολάς" καὶ 
ἊΣ δὲ yall ἡμέραν οὐκ αν, ταῦτ᾽ ὄναρ mel 
1» γυμνοὶ μετ᾽ ἀλλήλων ἔκειντο, ᾿Ενθεώτεροι δὴ κατὰ 
τὴν ἐπιοῦσαν fige ἀνέστησαν καὶ ῥοίζῳ p ἀγέλας 


κατήλαυνον * πρὸς τὰ φιλήματα " xut 
ἰβόντες. viden ἅμα μειβιάματι προσέδραμον. Ῥὰ 
μὲν οὖν ἐγένετο καὶ ἡ περιδολὴ τῶν γειρῶν 


30 ἠκολούθησε.» τὸ δὲ τρίτον φάρμαχον d δράδυνε, μήτε 
τοῦ — τολμῶντος εἰπεῖν, μήτε τῆς Χλόης βου- 
λομένης κατάρχεσθαι, ἔστε τύχη καὶ τοῦτ᾽ ἔπραξαν. 
IA. Καθεζόμενοι ὑπὸ στελέχει δρυὸς, πλησίον 
ἀλλήλων καὶ γευσάμενοι ᾿ τῆς ἐν φιλήματι τέρψεως, 
25 ἀπλήστως ἐνεφοροῦντο τῆς ἦδονῆς, Ἦσαν δὲ xai 
χειρῶν περιδολαὶ θλῖψιν τοῖς στόμασι παρέχουσαι, 
Κατὰ τὴν τῶν χειρῶν προσδολὴν βιαιότερόν τι τοῦ 
Δάφνιδος ἐπισπασαμένον, χλίνεταί πως ἐπὶ πλευρὰν 4 
Χλόη κἀκεῖνος δὲ συγκαταχλίνεται tip φιλήματι dxo- 
30 λουθῶν. Καὶ γνωρίσαντες τῶν ὀνείρων τὴν εἰκόνα, 
κατέχειντο πολὺν χρόνον ὥσπερ συνδεδεμένοι, Εἰδότες 
δὲ τῶν ἐντεῦθεν οὐδὲν χαὶ νομίσαντες τοῦτ᾽ εἶναι πέρας 
ἐριντικῆς ἀπολαύσεως, μάτην τὸ πλεῖστον τῆς ἡμέρας 
δαπανήσαντις διελύθησαν χαὶ τὰς ἀγέλας ἀπήλαυνον, 
a8 τὴν νύχτα μισοῦντες, Ἴσως δ᾽ ἄν τι τῶν ἀληθῶν 
ἵπραξαν εἶ μὴ Ὀόρυδος τοιόσδε πᾶσαν τὴν ἀγροικίαν 
ἐκείνην χατέλαδε. 
18’, Νίοι ΝΙυηθυμναῖοι πλούσιοι, διαθέσθαι τὸν τρυ- 
quy ἐν ξενιχῇ, τέρψει νελήσαντες, ναῦν μιχρὰν xaf)- 
4o ελχύσαντες καὶ οἰκέτας προσλώπους καθίσαντες, τοὺς 
modii ἀγροὺς ὯΝ τὶ ὅσοι θαλάσσης πλη- 
Εὐλέμενός τε 4 παραλία καὶ οἰκήσεσιν 
bea πολυτελῶς, e λουτρὰ συνεχῆ, παράδεισοί 
τε καὶ ἄλση" τὰ μὲν φύσεως ἔργα, τὰ δ᾽ ἀνθρώπων 
45 τέχνη" πάντα ἐνηθῆσαι καλά, Παραπλέοντες δὲ xai 
vot, xaxov μὲν ἐποίουν οὐδὲν, τέρψεις δὲ 
ποικίλας ἐτέρποντον ποτὲ μὲν ἀγκίστροις. καλάμων 
ἀπηρτημένοις ἐκ λίνου λεπτοῦ, πετραίους ἰχθῦς 
ἁλιεύοντες £x πέτρας ἁλιτενοῦς, ποτὲ δὲ κυσὶ καὶ 
δι διχτύοις λαγὼς φεύγοντας τὸν ἐν ταῖς ἀμπέλοις θόρυ- 
ov λαμβάνοντες, Ἤδη δὲ καὶ ὀρνίθων ἄγρας ἐμέ- 
λησεν αὐτοῖς καὶ ἔλαθον βρόχοις χῆνας ἀγρίους καὶ 
νήττας xal ὠτίδας * ὥσθ᾽ ἡ τέρψις αὐτοῖς xai τραπέζης 
ὠφέλειαν παρεῖχεν. Εἰ δέ τινος προσέδει, παρὰ τῶν 


ί[ -ς ἌἜ- 








LONGI PASTORALIUM 


mutua dedere oscula , et quod nuaquam hactenus fecerant 
manibus alternis amplexus junxere, — Tertium autem illud 
remedium, scilicel. exulis exulis. vestibus concumbere, Ὁ adhibere 
mon audebant ; calidum namque nimis hoc facinus , quam 
ut in. virginem, vel etíam in juvenem caprarium caderet. 
Merum igitur insomnes traducebant noctes cum recordatione 
eorum , quas fecissent, et querela ac eorüm , quae 
mon fecissent. Osculs mutua dedimus, se ΠΗ prafuil, 
in mutuos amplexus ruimus, nec quidquam auiplins pro- 
fecimus, Concubitus igitur solum erit amoris remedium; 
illud ilaque tentandum : emnino in eo quidquam inerit 
osculo efficacius. 

X. Ilis talia mente agitantibus somnia, ut par est, ana- 
toria obversabantur, videlicet oscula, amplexus, et quae 
per diem non patraverant , haee per somnum perpelralant ; 
nudi nempe jacebant. Tanquam vero numine aliqua ve- 
lhementiore ad(lati , die insequenti surrexernut et cum im 
petu suos greges egerunt, ad oscula festinantes; seseque 
invicem conspicali, rísu cum blando sibi mutuo occurre- 
runt. intercesserunt igitur oscula nonnulla, amplexibus. 
inseculis : ceterum fertium illod cessabat remedium, quod 
neque Daphnis illius mentionem facere anderet, neque Chlcé 
sane initium dare rei vellet, donec forte fortuna οἱ hoz ip- 
sum fecissent. 

XI. Quercus trunco insidebont, alter. prope alterum ; 
alque &ustata quae est in osculo dulcedine, expleri volup- 
tate nequibant, oriebaturque simnl brachiorum motaa lucta, 
quae corporum compressionem aretioreni elficicbat. Interea 
dum Daplinis violentius inter amplexus illam attraheret , in 
latus utcunque sese reclinat Chloé, iileque super, suavium 
subsequens, inclinatus recumbit,  Agnoscenfes igitur som- 
niorum hanc ipsam imaginem, longo tempore quasi inter se 
constrieti jacuerunt. Ceterum ignari, quae post illa agere- 
deberent, et arbitrati , hunc esse fruitionis amatorise linem, 
plurima diei parle nequidquam ita consumfa, rursus sunt. 
disjuncti, et greges compulerunt, noctem exosi, Fortasse 
autem non infecta re digressi fuissent, nisi quidam lmjüs- 
cemodi tianultus totum illum agrur occupasset. 

XII. Quidam juvenes Methymnzei opibus pollentes, vin- 
demam nova voluptate celebrare volentes, navicula in mare 
ileducta , servisque domesticis remigum vice imposilis, My- 
Vilenarorüm agros, qui juxta mareerant&ifi, legehant. — Est 
enim nra illa maritima portubus opportuna , atque magni- 
lice. domieiliis instrucla, nec nom lavaeris frequentibus 
adornata, nec non et. horti atque luci, partim opera na- 
Turze, partim hmmana elaborati industria : cuncta juvenum 
ludis npla. — Nave igitur appnlsa et ii stationem subducta, 
nihil perpetrabaut mali, &ed variis senret oblectabant tüodis : 
nunc hamis ali armdime suspensis linea teu, pisces saxa- 
tiles de petra in. pelagus prominente capfantes , nunc cani- 
bus retibusque lepores, qui strepibum in vinels laborantium. 
fugitabant, venantes. Jam vero et aucupio vacantes , Ta- 
que:s positis feros anseres , anafes eL aves tardas capiebant z 
adeo nt et lic oblectatio ipsis mensam quoque non imití- 
liter iistrneret, δ. qua. re insuper opus haberent , ah dis, - 


ταθίουσι, xal τὴν ναῦν ἀπολύουσιν, Vii αὐτὴν ἐν 
τῷ ϑαλέττῃ, φερομένην, πόσων da. μεστὴν ἀγαθῶν; 


5 avo. Ἀνθ' ὧν ἀξιοῦμεν ἄγειν τοῦτον, πονηρὸν 
ὄντα αἰπόλον, ὃς ἐπὶ τῆς θαλάττης νέμει τὰς αἶγας ὡς 


NS esed Μηθυμναῖοι κατηγόρησαν. Ὁ δὲ 


« ᾿γὼ νέμω τὰς αἶγας καλῶς. Οὐδέποτ᾽ ἠτιάσατο 
χωμήτης αὐδὲ εἷς, ὡς ἢ χῆπόν τινος atf ἐμὴ χατεβο- 


10 παιδευμένους, οἵτινες τρέχοντες πολλὰ καὶ ὑλακτοῦντες 
σκληρὰ, κατεδίωξαν αὐτὰς ἐκ τῶν ὁρῶν xal τῶν πεδίων 
ἐπὶ τὴν θάλατταν, ὥσπερ λύχοι, Ἀλλ᾽ τὴν 
λύγον" οὐ γὰρ εἶχον ἐν ψάμμῳ πόαν Y, χόμαρον 3 
θύμον. Ἀλλ᾽ ἀπώλετο ἡ ναῦς ὑπὸ τοῦ πνεύματος xat 

30 τῆς θαλάττης, Ταῦτα χειμῶνος, οὐκ αἰγῶν, ἔστιν 
ἔργα. "AAA ἐσθὴς ἐνέκειτο καὶ ἄργυρος. Καὶ τίς 
πιστεύσει νοῦν ἔχων, ὅτι τοσαῦτα φέρουσα ναῦς, πεῖσμα 
εἶχε λύγον: LI 

1.2. Ῥούτοις ἐπεδάχρυσεν ὁ Δάφνις xal εἰς οἶχτον 

35 ὑπηγάγετο τοὺς ἀγροίχους πολύν ὥσθ᾽ ὁ Φιλητᾶς, ὑ 
δικαστὴς, ὥμνυε ΠΠᾶνα καὶ Νύμφας, μηδὲν ἀδιχεῖν 
Δάφνιν, ἀλλὰ μηδὲ τὰς αἶγας" τὴν δὲ θάλατταν xal 
τὸν ἄνεμον, ὧν ἄλλους εἶναι δικαστάς, Ταῦτα λέγων 
οὖχ ἔπειθε Φιλητᾶς τοὺς Μηθυμναίους, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ὀργῆς 

ὅν ὅρμήσαντες ἦγον πάλιν τὸν Δάφνιν, χαὶ συνδεῖν ἤθελον, 
"Evzauü' οἱ χωμῆται ταραχθέντες, ἐπιπηδῶσιν αὐτοῖς 
ὡσεὶ dose xal χολοιοί" καὶ ταχὺ μὲν ἀφαιροῦνται τὸν 
Δάφνιν ἤδη χαὶ αὐτὸν μαχόμενον" ταχὺ δὲ ξύλοις 
παίοντες, ἐχείνους εἰς φυγὴν ἔτρεψαντο" ἀπέστησαν δ᾽ 

85 οὗ πρότερον, ἔστε τῶν ὅρων αὐτοὺς ἐξήλασαν ἐς ἄλλους 
ἀγρούς. 

Tu. Διωκόντων δὴ τοὺς ΜΝ ηθυμναίους ἐχείνων, ἢ 
Χλόη χατὰ πολλὴν ἡσυχίαν ἄγει πρὸς τὰς Νύμφας τὸν 
Δάφνιν καὶ ἀπονίπτει τε τὸ πρόσωπον ἡμαγμένον ix 

40 τῶν ῥινῶν ῥαγεισῶν ὑπὸ πληγῆς τινος, κὰκ τῆς πήρας 
προχομίσασα ζυμίτου μέρος καὶ τυροῦ vu TA τι, δίδωσι 
φαγεῖν, τό τε μάλιστ᾽ ἀναχτησόμενον αὐτὸν, φίλημα 
ἐφίχησε μελιτῶδες ἁπαλοῖς τοῖς χείλεσι, 

1Θ΄, ὙῬότε μὲν δὴ παρὰ τοσοῦτον Δάφνις ἦλθε κα- 

Ab χοῦ. Τὸ δὲ πρᾶγμα οὐ ταύτῃ πέπαυτο, ἄλλ᾽ ἐλ-- 
θόντες οἱ Μηθυμναῖοι μόλις εἰς τὴν ἑαυτῶν, ὁδοιπόροι 
μὲν ἀντὶ ναντῶν, τραυματίαι δ᾽ ἀντὶ τρυφώντων, ἐχ- 
χλησίαν τε συνήγαγον τῶν πολιτῶν, xal ἱχετηρίας 
θέντες, ἱκέτενον τιμωρίας ἀξιωθῆναι" τῶν μὲν ἀληθῶν 

τὺ λέγοντες οὐδὲ ἕν, μὴ καὶ προσχαταγέλαστοι γένοιντο, 
ποιαῦτα καὶ τοσαῦτα παθόντες ὑπὸ ποιμένων" κατηγο- 
ρηῦντες δὲ Μυτιληναίων, ὡς τὴν ναῦν ἀφελομένων καὶ 
τὰ χρήματα διαρπασάντων πολέμου νόμῳ. Οἱ δὲ 
πιστεύοντες διὰ τὰ τραύματα καὶ γεανίσκοις τῶν πριὼ- 


ΤΟΝΘῚ PASTORALIUM 


solvunt. Tutemet in allum. provectam. vidisti, quantis , 
pilas, bonis referam? quales perierunt. vestes! [ qualis ca- 
mm ornatus!] quanta argenli copia! Agros horum quis- 
piam, illis instructus bonis, facile comparaverit. Pro his 
istum abducere zequum censemus, utpote malum eaprarium, 
qui instar nautae juxta mare suas pascit capras. 4 

XNI. Talis Methymnieorum fuit accusatio. Daphnis con- 
ira, quamvis verberibus male esset affectus, ubi famen 
Chiloén prisentem conspexit , omnia susque deque habebat, 
atque ita Jocntus e«t : Ego quidem recte meas pasco capras ; 
neqne unquam vicinorum vel unus eriminatus. est, mea 
quod capra vel enjusdam hortum depaverit, vitemve ger- 
minantém confregeriL. — Isti antem sunt venatores improbi, 
maleque institutos canes habent, quí cursu rapido suevoque 
latratu capellas ex montibus et campis ad mare usque mon 
secus ac lupi exagitaverunt, Αἴ vero, dices, vimen depastae 
sunt! Non enim in arena herbam, vel arbutum, vel thy- 
mum habebant. ΑἹ enim, perges, mavis vi venti atque 
maris periit! Hoc est Lempestalis, non autem capellarum , 
crimen. Sed vestimenta et argentum navi continebantur ! 
Et quis credat, si modo sapiat , navem tantarum opum vec- 
lricem pro rudente vimen habuisse ? 

XVII. His dictis illacrimans Daphnis , omnino in magnam 
commiserationem rusticos adduxit ; adeo ut Philelas Judex 
jurando contestaretur Panem et Nymplias, nibil contra fas 
egisse Daphnim , sicuti neque capellas; verum mare et ven - 
tos esse. in eulpa, quorum scilicet elios esse judices, — Harc 
dicendo Philetas Methymnzeis non persuasit; sed prae ira 
prosilientes, iterum. Daphnim rapiebant, et. conatringere 
volebant, bi vicani commoti in ipsos non aliler ac sturni 
graculiqueimpelum fecerunt, eque vestigio eripuerunt Daphi- 
nim jam et ipsum manus conserentem , et repente baculi 
eos tundentes, terga vertere coégerunt. Neque prius de- 
stiterunt, quam illos e suis finibus in alios agros expalissent.. 

XVII, Dum antem illi Metliymnzos sie. persequuntnr, 
interiin Cliloe placide Daplinim ad Nymphas deducit, ejus- 
que faciem sanguine adspersam quod nares ietu. quodam 
essent. contusa abluit, atque e pera depromtam fermentali 
panis particulam caseique frostulnm dat illi comedendum , 
εἴ quod eum inprimis recreaturum. erat, mellitum tenellis 
labellis osculum ei infiit. 

XIX. Tantillum quidem tunc abfuit, uli ne malo infor- 
ταυπίο Daphnis mactaretur : at. vero finis huie negotio neque 
dum impositus erat; nam Melhymnasi magna. difficultale 
domum suam, viatores nimirum pro nautis, el saucii vul- 
neribus pro luxuriantibus , reversi, et in concionem civibus 
advoratis, eum suppliciis prodierunt, obsecrantes, ne se 
indignos putarent , quorum causa vindicla susciperetur; ne 
vllum quidem verbum verum dicentes, ne eliam deridiculo 
praterea essent, qui talia tantaque a pastoribus pali susti- 
nuissent; verum Mytilenacos , quasi qui navem ipsis abstu- 
lisent. et opes hostium more diripuissent, iueusantes.— ΠῚ 
vero facile ob illa vulnera fidem habentes et adolescentibus 


b 


he. 





150 LONGI PASTORALIUM 


E 


ἡμίγυμνοι καὶ ἀνυπόϑητοι, τὰς κόμας λελυμένα 


HH 
Hor 
ME 
H i 
ἜΠΗ 
Hid 
"ite 


ΚΑ΄, Touxiz" ἰδὼν xat ἀχούσας Δάφνις, ἀναπηδήσας 
as (ix) τῶν ὕπνων καὶ ὑφ᾽ ἡδονῆς καὶ λύπης μεστὸς δα- 
xgümw, τὰ ἀγάλματα τῶν Νυμφῶν προσεχύνει xal 
ἐπηγγέλλετο, σωθείσης Χλόης, θύσειν τῶν αἰγῶν τὴν 
ἀρίστην. Δραμὼν δὲ χαὶ ἐπὶ τὴν πίτυν, ἔνθα τὸ τοῦ 
Πανὸς ἄγαλμα ἵδρυτο, τραγοσκελὲς, χερασφόρον, τῇ 
30 μὲν σύριγγα, τῇ δὲ τράγον πηϑῶντα χατέχον, κἀχεῖνον 
προσεκύνει καὶ ηὔχετο ὑπὲρ τῆς Χλόης χαὶ τράγον 
θύσειν ἐπηγγέλλετο, Καὶ μόλις ποτὲ περὶ ἡλίου xa- 
ταφορὰς παυσάμενος δαχρύων χαὶ εὐχῶν, ἀράμενος τὰς 
φυλλάδας, ἂς ἔκοψεν, ἐπανῆλθεν εἰς τὴν ἔπαυλιν, καὶ 
35 τοὺς ἀμφὶ τὸν Λάμωνα πένθους ἐπαλλάξας, εὐφροσύνης 
ἐμπλήσας, τροφῆς τ᾽ ἐγεύσατο καὶ ἐς ὕπνον ὥρμησεν 
οὐδὲ τοῦτον ἄδαχρυν" ἀλλ᾽ εὐχόμενος μὲν αὖθις τὰς 
Νύμφας ὄναρ ἰδεῖν, εὐχόμενος δὲ τὴν ἡμέραν γενέσθαι 
ταχέως, ἐν ἢ Χλόην ἐπηγγείλαντο αὐτῷ" νυκτῶν πασῶν 
αὖ ἐκείνη ἔδοξε μαχροτάτη γεγονέναι. ᾿Επράχθη δ᾽ ἐπ᾿ 
αὐτῆς τάδε. 

KE. Ὃ στρατηγὸς 6 τῶν Μηθυμναίων ὅσον δέκα 
αταδίους ἀπελάσας, ἠθέλησε τῇ χαταδρομῇ τοὺς στρα- 
τιώτας κεκμηκότας ἀναλαδεῖν. Ἄκρας οὖν ἐπεμξαι- 

45 γούσης τῷ πελάγει λαβόμενος, ἐπεχτεινομένης μη- 
γοειδῶς, ἧς ἐντὸς θάλαττα γαληνότερον τῶν λιμένων 
ὅρμον εἰργάζετο, ἐνταῦθα τὰς ναῦς ἐπ᾽ ἀγχυρῶν με- 
τεώρους διορμίσας, ὡς μηδὲ μίαν ix τῆς γῆς τῶν 
ἀγροίχων τινὰ λυπῆσαι, ἀνῆχε τοὺς Μηθυμναίους εἷς 

so τέρψιν εἰρυνιχήν, ΟἹ δ᾽ ἔχοντες πάντων ἀφθονίαν ἐχ 
τῆς ἁρπαγῆς, ἔπινον, ἔπαιζον, ἐπινέκιον ἑορτὴν ἐμι- 
μῦῶντο, Ἄρτι δὲ παυομένης ἡμέρας καὶ τῆς τέρψεως 
ἐς νὔχτα ληγούσης, αἰφνίδιον μὲν ἡ q7 πᾶσα ἐδόκει 
λάμπεοῦχι πυρὶ, κτύπος δ᾽ ἠχούετο ῥόθιος κωπῶν, ὡς 


- 


Nymphue, mulieres procerie el formmoue, seminude discal- 
visa; deinde natu maxima animum jacentem erigendo ita 
infit: Noli nos insimulare,, Daphni : nobis quippe mazis 
curs, quam tibi, est Chloé. — Nos ejus etiamnum infantulae 


 míserla: fuimus, inque boc antro jacentem suscepimus nu- 


iriendam. Nihil illi cum campis et ovibus Lamonis com- 
mune, Alque res illius eliam nunc nobis sunt eure, et pro- 
vidimus, ne vel Methymnam deportetur in servitutem, vel 
in partem bostilis praedae veniat. Alque Panem illum, qui 
pinu sub hac sedem habet, quem vos nunquam adhuc vel 
flosculo quidem honorastis, hunc, inquam, oravimus, ut 
Chloz suppetias veniat : magis enim, quam nos, assuevit 
castris; nec pauca jam bella, rore relicto, gessit; el abit 
Mellhymnieis sat. metuendus hostis. ΝΟ laborare; quin 
surge, et videndum le exhibe Lamoni atque Myrtale, qui 
et ipsi humi prostrati jacent , te quoque partem rati hujusce 
rapimz factum. Etenim Chloé postera die tibi una cum 
capris ovibusque redibit , atque una pascetis, et una fistula. 
canetis : cetera de vobis cure erunt Amori, 

XXIV, Hisce visis atque andilis Daphnis, e somno exsi- 
liens, prze ketitia ac maerore obortis lacrimis, Nyripharam si- 
mulaera adorat, vovens , sospite Cllo&, optimam ex capris 
sese mactaturum, Et procurrens ad pinum , ubi Paus simu- 
lacerum positum erat , cruribus hircinis , cornigerum, altera 
manu fistulam, altera hircum salientem tenens, illum ad- 
venerabatur, volaque pro salute Cliloés suscipiebat, el se 
hircum immolaturum sancte promittebat. Εἰ vix tandem 
eirca solis occasum (lendi ac precandi finem faciens, subla- 
tis, quas deputaverat, frondihus, ad villam redit, Lamonem 
marore liberavit, gaudio replevit; et statim, eibo sumto, 
in somnum delapsus est, nec illum quidem sine fletu; sed 
iterum preces faciens , ut Nymphas in somno videat , ocius- 
que illucescat dies, qua illi Chloés redilum promiserant, 
Cunctarum noctium illa ei visa fuit longissima. In illa au- 
tem hiec acta fuere. 

XXV. Profectus Metbymnzorum, in altum decem cir- 
citer stadia progressus, suos illa incursione defatigalos mi- 
lites voluit recreare, — Nactus igitur promontorium in mare 
procurrens, lunataque exporrectum forma, cujus sinus 
ipsis portubus tranquilliorem praebebat stationem , hoc iu 
loco naves ancoris slabilitas cum constituisset, ne cui ex 
lerra agrestium quisquam negotium facesseret, Methym- 
παῖς velut in pace securam indulsit oblectationem. Qui 
eum ex rapinas omnium alflnereat copia, potabant, ludebant, 
victorialia quasi celebrabant. (Commodum vero desinente 
die, hilaritate io noctem protracla, et visa fuit repente uni- 
versa illa terra flammis collucere, atque veliemens audiri 
remorum strepitus , quasi ingens adventaret classis, Cla- 


K&, Kat ταῦτα leto nct Od 
ὥσπερ χορὸς, ὧν ag pa À ὅμοια 
pes à de is mie ded 

ti καθόπερ αὐτὰ v s μὴ κελοῦντο 


ὥστε τὰ ποίμνια ν» ἘΣ αἵ τῆς 
e τερπόμεναι τῷ 
νομῆς Mus ἦν ἀντ à Ms 
i P pies τίνος μετεώρου fle τὰς ἀγέλας καὶ 
τὴν Χλόην, μέγα βοήσας, « ὦ νύμφαι χαὶ Πὰν, » 
κατέδραμεν εἰς τὸ πεϑίον- καὶ περιπλακεὶς τῇ Χλόγ 
καὶ λιποθυμήσας χατέπεσε, Νόλις δ᾽ ἔμθιος ὑπὸ τῆς 
Χλόης ψιλούσης καὶ ταῖς περιδολαῖς θαλπούσης ε:- 
2» νόμενος,, ἐπὶ τὴν συνήθη φηγὸν ἔρχεται" χκαὶ ὑπὸ τῷ 
arn χαθίσας ἐπυνθάνετο πῶς ἀπέδρα τοσούτους 
πολεμίους. ἯἩ δ᾽ αὑτῷ κατέλεξε πάντα" τὸν τῶν αἷ- 
γῶν κιττὸν, τὸν τῶν προβάτων ὡρυγμὸν, τὴν ἐπανθή- 
σασαν τῇ κεφαλῇ πίτυν, τὸ ἐν τῇ γῇ πῦρ, τὸν ἐν τῇ n 
38 λάττῃ κτύπον, τὰ συρίσματα ἀμφότερα, τὸ πολεμικὸν 
χαὶ τὸ εἰρηνιχὸν, τὴν νύχτα τὴν φοδεράν᾽' ὅπως αὐτῇ 
τὴν ὁδὸν ἀγνοούσῃ καθηγήσατο τῆς ὁδοῦ μουσική, 
Κνωρίσας οὖν ὃ Δάφνις τὰ τῶν Νυμφῶν ὀνείρατα χαὶ 


Ἢ 


τὰ τοῦ [Πανὸς ἔργα, διηγεῖται καὶ αὐτὸς ὅσα εἶδεν, | 


3 ὅσα Tixouotv* ὅτι μέλλων ἀποθνήσκειν διὰ τὰς Νύμ.- 
ac ἔζησε. Καὶ τὴν μὲν ἀποπέμπει χομιοῦσαν τοὺς 
ἀμφὶ τὸν Δρύαντα xal Λάμωνα, xal ὅσα πρέπει ὑναίᾳ- 5 
αὐτὸς δ' ἐν τούτῳ τῶν αἰγῶν τὴν ἀρίστην συλλαβὼν xal 
χιττῷ στεφανώσας, ὥσπερ ὥφθϑησαν τοῖς πολεμίοις, 

85 χαὶ γάλα τῶν χεράτων χατασπείσας, ἔθυσέ τε ταῖς 
Νύμφαις καὶ κρεμάσας ἀπέδειρε καὶ τὸ δέρμα ἀνέ- 


θηκεν, 
ΑΑ΄, Ἤδη δὲ παρόντων τῶν ἀμφὶ τὴν Χλόην, πῦρ 
ἀναχαύσας καὶ τὰ μὲν ἑψήσας τῶν χρεῶν, τὰ δ᾽ ὀπτή- 
με σας, ἀπήρξατό τε ταῖς Νύμφαις καὶ χρατῆρα γλεύχους 
ἀπέσπεισε [μεστὸν] xai ἐκ φυλλάδος στιβάξας Üno- 
στορέσας,, ἐντεῦθεν ἐν τρογῇ ἣν χαὶ ποτῷ χαὶ παιδιᾷ" 
xai ἅμα τὰς ἀγέλας ἐπεσχόπει, μὴ λύκος ἐμπεσὼν ἔ ἔργα 
medic πολεμίων, σάν τινὰς καὶ φδὰς εἰς τὰς Νύμ- 


[1] qas y παλαιῶν ποιμένων ποιήματα, Νυχτὸς δ᾽ ἐπελ- 






ὑυύσης. αὐτοῦ χοιμηθέντες ἐν τῷ ἀγρῷ, τῆς ἐπιού- 
σης τοῦ [Πανὸς ἐμνημόνεγσαν * χαὶ τῶν τράγων τὸν 
ἀγελόρχην στεφανώσαντες πίτυος, προσήγαγον τῇ mi- 
τυῖ' καὶ ἐπισπείσαντες οἴνου καὶ εὐφημοῦντες τὸν θεὸν, 
τὸ ἔῦυσαν, ἐκρέμασαν, ἀπέδειραν" χαὶ τὰ μὲν χρέα ὀπτή- 
σαντες καὶ ἱψήσαντες, πλησίον ἔηηκαν ἐν τῷ λειμῶνι, 
ἐν τοῖς φύλλοις τὸ δὲ δέρμᾳ αὐτοῖς πέρασιν ἐνέπηξαν τῇ 
| p; τὸν ἀγάλματι, ποιμενιχὸν ἀνάθημα ποιμε- 

γικῷ θεῷ, ᾿Απήρξαντο καὶ τῶν χρεῶν, ἀπέσπεισαν καὶ 











LONGI PASTORALIUM 


XXIX. Alque tolus ise grex undique Chiloea cireamsta- 


pastorum caprae caprae alque oves, nec non armenta, ne pe- 
dem quidem movebant, sed in navis carina manebant, tan- . 
quam ipía cantu illo non evocante, Cum itaque admira- 
lione omnes tenerentur, Panemque celebrarent , conspecta. 
sont in utroque elemento prioribus mirabiliora. Methym- 
heblemeeslier mederi ss] 
bant, et navem praetoria delphin e. prosiliens praeibat - 
suavissimus fistulae sonus caprás ovesque ducebat, nemine 
fistula canentem vidente, Oves ergo et capellas simul pro- 
cedebant, et pabulabantur, suaviter lojosce cantas modu- 
lamine delinitoe. 


XXX. Allerius pastionis tempus erat, eum Daplinis, ab 
dila quadam specula. prospectis gregibus atque Chloé, valide 
exclamans, o Nymphze, o Pan, decurrit in campum , et in 
Chloós amplexus ruens, animo deficiens collabitur. Ille 
aulem zegre , Chiloé basiante , suoque eum amplexu fovenle, 
landem reviviscens, ad consnetam fagum perrexit, sedens- 
que super trunco percunctabatur, quomodo tot hostes effu- 
gisset. Μὰ cuncta illi ordine enarravit, videlicet , capra- 
rum lhederam, ovium ululatum, efllorescentem in ipsius 
capite pinum , flammam in terra , strepitum in mari, gemi- 
nos fistulae modos, bellicum nempe atque pacificum, ποῦς 
lem illam horrendam, quomodo sibi itineris ignarae viam 
monsirasseL cantus ille. Agnovit ergo Daphnis Nympharum 
somnia ef opera Panis, exposuilque vicissim et ille, quae 
vidisset , qure audivisset , quod mori volens Nyraphis vitam. 
sdleberet. Post Cliloén dimisit, ut Dryantem et Lamonem , 
eaque, quibus opus esset ad sacrificium recte perpetrandum, 
adduceret ; ipse interea optimam e capris correptam , lede- 
raque coronatam , quales hostibus ante vise fuerant, et lacle 
super cornua füso, Nymphis mactavit , suspensam excoria- 
vit, pellemqne dicavit. 

XXXI. Jam presente. Cliloé atque ejus comitatu, focum 
accendit Daplinis , et. parle carnium elixata , parte aesata, 
Nymphis obtulit primitias, et pateram musto plenam libavil. 
Mox toris e fronde sibi substratis, deinde totus in cibo, in 
potu,, in lusu erat, simulque greges. servabat, ne Tupus ir- 
ruens hostilia perpelraret, Quasdam quoque cantilenas in 
Nympharum honorem cecinerunt, velerum pastorum car- 
mína. Postquam mox advenit, ibidem in agro pernocta- 
runt , et die sequenti Panis meminerunt : et ex hircis ipsum 
grezis ducem, pinea redimitum corona , ad pinum adduxe- 
runt, libatoque desuper vino, bona verba deo dicentes, 
mactarunt , suspenderunt, pellem diripuerunt ; carnes vero 
lam assatas, quam elixatas, frondibus impositas in prato 
appesuerunt, Pellem nna cum cornibus pinui juxla Panis 
slaluam affixerunt, pastorale donom pastorali deo. Primi- 
Vias quoque caraium oblulerunt , et eratere capaciore liba- 


B ni 


ον. ἢ 


μὲν εἰς τὴν ὕλην ὡς εἰς ἔλος κρύπτεται, Δάφνις δὲ λαβὼν 
τὴν Φιλητᾶ σύριγγα, τὴν d 
ἐρῶν, ἐριοτιχὸν, ὡς πείθων, ἀνακλητυιὸν, ὡς ἐπιζητῶν" 
25. ὥσθ᾽ 6 Φιλητᾶς θαυμάσας φιλεῖ T ἀναπηδήσας xat τὴν 
σύριγγα χαρίζεται φιλήσας καὶ εὔχεται καὶ Δάφνιν 
χαταλιπεῖν αὐτὴν ὁμοίῳ διαδόχῳ. 
ΔΗ’, Ὁ δὲ τὴν ἰδίαν ἀναθεὶς τῷ Πανὶ, τὴν σμικρὰν, 
xxi φιλήσας ὡς ἐκ φυγῆς ἀληθινῆς εὑρεθεῖσαν τὴν 
30 Χλόην, ἀπήλαυνε τὴν ἀγέλην συρίζων, νυχτὸς ἤδη 
γενομένης, ἀπήλαννε δὲ καὶ ἡ Χλόν, τὴν ποίμνην, τῷ 
μέλει τῆς σύριγγος συνάγουσα" καὶ al τ᾽ αἶγες πλησίον 
τῶν προβάτων ἤεσαν, ὃ τε Δάφνις ἐβάδιζεν ἐγγὺς τῆς 
Χλόης" ὥστ᾽ ἐνέπλησαν ἕως νυκτὸς ἀλλήλους καὶ αυν- 
35 ἔθεντο ὕᾶττον τὰς ἀγέλας τῆς ἐπιούσης χατελάσαι" καὶ 
οὕτως ἐποίησαν, Ἄρτι γοῦν ἀρχομένης ἡμέρας, ἦλθον 
εἷς τὴν νομήν" καὶ τὰς Νύμφας προτέρας, εἶτα τὸν 
Πᾶνα προσαγορεύσαντες, τὸ ἐντεῦθεν ὑπὸ τῇ üput χα- 
θεσθέντες ἐσύριττον' εἶτ᾽ ἀλλήλους ἐφίλουν, περιέ- 
4o βαλλον, χατεχλίνοντο xul οὐδὲν δράσαντες πλέον, 
ἁνίσταντο, ᾿Ἐμέλησεν αὐτοῖς καὶ τροφῆς καὶ ἔπιον 
οἶνον μίξαντες γάλα. 
ΑΘ΄. Καὶ τούτοις ἅπασι θερμότεροι γενόμενοι καὶ 





αὐτὸν στέρξειν xal θάνατον καὶ βίον, 

τῇ Χλόν τὸ ἀφελὲς προσῆν ὡς κόρῃ, 

ἄντρου καὶ δεύτερον ἠξίου λαθεῖν 
Ai 


£9 








XXXVI. Ceteri. igitur tacili jacebant, isla modulatione 
deliniti. At Dryas surgens, canereque jubens cantilenam 
Bacchicam, toreulariam saltationem ipsis saltare capit, 
nnne referens vindemiantem, modo cophinos ferentem, 
deinde nvas calcantem , tum dolia implentem, denique bi- 
benlem mustum. Quie omnia ita apte εἰ perspicue exbi- 
buit Dryas, ut sibi videre viderenlur et vites, et prelum, 
et dolia, et re ipsa bibentem Dryantem. 

XXXVII. Hic ergo tertius senex, enm magnam saltando 
assecutus fuisset laudem, Chloen alque Daphbnim irrital, 
qui statim surgentes fabulam Lamonis sallant, Daphnis 
agebat Panem, Chloé Syringa. — Ille suadere conando suppli- 
cabat; hac fastidiendo eum deridebat. [lle bisulcas imi- 
latus ungulas, summis pedum unguibus insistens currehal ; 
illa autem fogiendo defatigatam referebat ; deinde Chloé qui- 
dem in silvam, quasi in paludem, subdacitur, Daphnis con- 
tra, arrepta illa grandi Philetre fistula , flebilem, ut amans, 
edebat cantum, amatorium, weluti ad. amorem illiciens , 
revocatorium, instar requirentis ; adeo nt Pliletas, admira- 
lione perculsus, subsiliret, enmque oscularetur, osenla - 
tusque donaret fistula, et optaret , τῇ similiter Daphnis eam 
pari relinqueret successori, 

XXXVIH. Daphnis antem suam illam parvolam Pani 
suspendit , et osculatus Chloén , tanquam veram post fugam 
receptam, gregem fistula canendo abigebat, Nocte oborta, 
simul e pastu. reduxit ovium gregem Chloé, sum fistulae 
canin cogens : et eaprce prope aderant ovibus, οἱ Daphnis 
prope Chloén incedebal. Quare semet in noctem mullis 
verhis ultro citroque babitis explevere, οἱ constituerunt 
sequenti die maturius educere greges : atque ita fecerunt. 
Iilucescente enim die, statim in. paseua. venerunt ; et post- 
quam Nympbas primum, deinde Panem salutassent, hinc sub. 
quercu sedentes, fistula. Judere ceperunt; exinde suavia 
mutuo dabant , ibant in amplexus alter alterius, simolque 
decumbebant, et nibil ultra perpetrantes, iterum surge- 
bant. Nec cibi incuríosi fuerunt, potusque ilis vinum lacte 
mixtum. 

XXXIX. Quibus omnibus calidiores audacioresque red- 
diti, inter se concertationem instiluerunt amatoriam, et 
paulo post ad fidem juramento stabiliendam processerunt. 
Ad pinum progressus Daphnis, per Panero juravit se absque 
Chloé solnm in vita non mansurum ne unum quidem diem : 
Chiloé antem antrum ingressa , per Nymphas jurat, eandem. 
cum Dophinide habituram se et mortem et vitam. Ea ta- 
men Chloz, utpote puelkr, erat simplicis , ut antro 
egressa, denno etiam silii ab illo jusjurandum putare! acct- 
piendum : Dapbni, dicens, Pan est deus in amores propen- 
susebinfilus, Amavit quippe Pinum, amavit et Syringem. 
Nunquam desinit molestus esse Deyadibus et Epimelidibus 





?) 


δοχεῖν καὶ θέρους καὶ μετοπώρον xal ἦρος αὐτοῦ γλυ- 
18 χύτερον, Χλόη δὲ xai Δάονις ἐν μνήμη γενόμενοι 
τῶν. καταλειφθέντευν τερπνῶν, ὡς ἐφίλουν, ὡς περιέ- 
θχλλον, ὡς ἅμα τὴν τροφὴν προσεφέροντο, νύχτας τ᾽ 
ἀγρύπνους διῆγον καὶ λυπηρὰς καὶ τὴν ἠρινὴν ὥραν 
ἀνέμενον Ἐλύπει δ᾽ αὖ- 


ἐκ θανάτου παλιγγενεσίαν. 
τις ἐλθοῦσα εἰς χεῖρας, ἐξ ἧς συνήσθιον, 
ἐξ οὗ συνέπιον, ἢ αὐριγξ ἀμελῶς ἐρ- 
ἐρωτικὸν γεγενημένη. Ἠὕχοντο δὴ 
καὶ τῷ Πανὶ καὶ τούτων αὐτοὺς ἐκλύ- 
σασθαι τῶν χαχῶν καὶ δεῖξαί ποτ᾽ αὐτοῖς καὶ ταῖς ἀγέ- 
25 λαις ἥλιον" ἅμα τ᾽ εὐχόμενοι τέχνην ἑζήτουν δι᾿ ἧς 
ἀλλήλους θεάσονται. Ἡ μὲν δὴ Χλόη δεινῶς ἅπορος 
ἦν xat ἀμήχανος" ἀεὶ γὰρ αὐτῇ, συνῆν ἡ, δοχοῦσα μήτηρ, 
ἔριά τε ξαίνειν διδάσκουσα καὶ ἀτράκτους στρέφειν, 
καὶ γάμου μνημονεύουσα " b δὲ Δάφνις, οἷα σχολὴν 
au ἄγων xul συνετώτερος xüprc, τοιόνδε σόφισμα εὗρεν 
ἐς θέαν τῆς Χλόης. 

Ε΄. Πρὸ τῆς αὐλῆς τοῦ Δρύαντος, ὑπ᾽ αὐτῇ τῇ αὐλῇ, 
μυρρίναι μεγάλαι δύο καὶ κιττὸς ἐπεφύκει, αἵ μυρρί- 
vat πλησίον ἀλλήλων, ὃ χττὸς ἀμφοτέρων μέσος" ὥστ᾽ 

80 ἐφ᾽ ἑκατέραν διαθεὶς ποὺς ἀκρέμονας ὡς ἄμπελος, ἄν-- 
του σχῆμα διὰ τῶν φύλλων ἐπαλλαττόντων ἐποίει" καὶ 
& χκόρυμθος πολὺς καὶ μέγας ὅσος βότρυς κλημάτων 
ἐξεκρέματο, ἯΝν οὖν πολὺ πλῆθος περὶ αὐτὸν τῶν 
χειμερινῶν ὀρνίθων, ἀπορίᾳ τῆς ἔξω τροφῆς" πολὺς μὲν 

4 κόψιχος, πολλὴ δὲ κίχλη, καὶ φάτται καὶ ψᾶρες καὶ 
ὅσον ἄλλο χιττοράγον πτερόν. Τούτων τῶν ὀρνίθων 
ἐπὶ προφάσει θήρας ἐξώρμησεν ὁ Δάφνις, ἐμπλήσας 
μὲν τὴν πήραν ὀψημάτων μεμελιτωμένων, κομίζων δ᾽ 
ἐς πίστιν ἰξὸν καὶ βρόχους, — Là μὲν οὖν μεταξὺ στα- 

4s δίων ἦν οὐ πλέον δέκα- οὕπω δ᾽ ἡ χιὼν. λελυμένη 
πολὺν αὐτῷ κάματον παρέσχεν" ἔρωτι δ᾽ ἄρα πάντα 
βάσιμα καὶ πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ Σχυθιχὴ χιών. 

G^. Δρόμῳ οὖν πρὸς τὴν αὐλὴν ἔρχεται, xal ἀπο- 
σεισάμενος τῶν σκελῶν τὴν χιόνα τούς τε βρόχους 

δὴ ἔστησε καὶ τὸν ἰξὸν ῥάδδοις μακραῖς ἐπήλευψε" καὶ 
ἐκαθέζετο τὸ ἐντεῦθεν ὄρνιθας xal τὴν Χλόην μεριμ- 
νῶν, Ἀλλ᾽ ὄρνιθες μὲν καὶ ἦχον πολλοὶ καὶ ἐλήφθησαν 
ἱκανοὶ, ὥστε πράγματα μυρία ἔσχε συλλέγων αὑτοὺς 
καὶ ἀποχτιννὺς καὶ ἀποθύων τὰ πτερά τῆς δ' αὐλῆς 


Ξ 
É 
- 
A. 
Li 


ἢ 
d 


i 
; 


»- 


bant. Tunc boves curabant im prwsepibus palea; capras 
ovesque in caulis fronde; porcos in haris, iligneis quer- 
neisque glandibus. ' 

IV. Cum itaque omnes necessario domi detinerentur, 
celeri agricolas atque. pastores agebant hilares , utpole qui 


D dormirent. 
num; adeo ut ipsis hiems, aestate, autumno, immo ip: 
vere jucundior videretur. ΑἹ Chloe Daphuisque in memo- 
riam intermissarum voluptatum revocati , nt oseulati inler 
50 fuissent, ut in mutuos se dedissent complexus, wt com- 
muni usi. fuissent esca, jam noctes transigebant insomnes 
atque musti , nihilque tam avide exspectabant, quam ver- 
num tempus, quo quasi ex morte renalio ipsis esset fatura. 
Dolor praeterea ipsis oboriebalur, si vel pera quadam in 
manus eorum veniret, ex qua cibum antea simul. deprom- 
sissent, vel muletrum, unde prius simul polassent, vel 
fistula neglectim projecta, quae quidem donum fuisset ama- 
lorum. Nymphas igitur el. Panem precabantur, ut ipsos 
liisce expedirent malis, sibi gregibusque solem tandem exhi- 
berent, et una precanio, quaerebant sihi viam , qua se um- 
luo contemplarentur. Chloé autem admodum animi dubia 
consiliique plane erat inops ; namque illi ea, quae habebatur. 
maler, semper. assidebat, lanam carminare docens el tor- 
quere fusum; nonnunquam et ineundi conjugii mentionem 
injiciens : Daphnis vero , ulpote olium agens et puella sol- 
lertior, hujuscemodi artem videndi Chloe 

V. Aute casam Dryantis, et quidem sub ipsa easa, myrti 


. procerae due et hedera consita erat. Myrti juxla se vicinae 


stabant, bedera vero in medio utriusque erat, qua ad 
utramqne suos diffundens ramos, haud secus ac vitis, for- 
mam antri foliis alternantibus prarbebat ; plurimus magni- 
tüdineque racemo. par corymbus e. palmitibus. pendebat. 
Tlinc juxta hanc ingensavium hibernarum multitudo inopia 
victus compulsa, quem foris non inveniebat; frequentes 
erant merula, frequentes tardi, palumbes, alque sturni, el 
quiecunque hederam depasci amant volueres, nb prgelextu 
illius aucupii profectus est. Daphnis , pera. obsoniis melliis 
repleta, et ad. fidem faciendam. viscum el laqueos secum 
portans. Loci quidem inlercapedo mom exeedebat stadia 
decem ; δὲ vero nix nondum resoluta plurimum illi negotii 
facessehat : verum. amori cuncta, ignis, aqua, immo nix 
ipsa Scythica, sunt pervia. 

VI. Dgitur cursitando ad casam pervenit, niveque cruribus 
decussa, laqueos collocavit, viscumque virgis longis illevil ; 
dehine consedit, de avibus et de Chilo sollicitus, Celerum 
volucres quidem el advolacunt. complures, et capta. fuit 
ipsarum satis magna copia; adeo ΟἹ mille modis occupatus. 
esset. Daphnis eas. collizendo, necando, plumis nudando; 


ἠχοῦς, ποτὲ μὲν εἰς τὴν θάλατταν ἀπέδλεπε,, τῶν 
ναντῶν κελευόντων, ποτὲ δ᾽ εἰς τὴν γῆν ὑπέστρεφε 
30 ζητοῦσα τοὺς ἀντιφωνοῦντας, Καὶ ἐπεὶ παραπλευ- 
σάντων ἣν xdv τῷ αὐλῶνι σιγὴ, ἐπυνθάνετο τοῦ Δάφ- 
γίδος, εἰ καὶ ὀπίσω τῆς ἄχρας ἐστὶ θάλαττα χαὶ ναῦς 
ἄλλη παρέπλει καὶ ἄλλοι ναῦται τὰ αὐτὰ ἦδον καὶ ἅμα 
πάντες σιωπῶσι, Γελάσας οὖν ὁ Δάφνις ἡδὺ xal φι- 
45 λήσας ἥδιον φίλημα χαὶ τὸν τῶν ἴων στέφανον ἐκείνη 
περιθεὶς, ἤρξατο αὐτῇ μυθολογεῖν τὸν μῦθον τῆς Ἠχοῦς, 
αἰτήσας, εἰ διδάξειε, μισθὸν παρ᾽ arc ἄλλα φιυλή-- 
μᾶτα δέχα, 
KI". « Νυμφῶν, ὦ κόρη, πολὺ γένος, Μελίαι καὶ 
30 Δρυάδες χαὶ “Ἔλειοι" πᾶσαι χαλαὶ, πᾶσαι μουσιχαί, 
Καὶ μιᾶς τούτων θυγάτηρ "Hé γίνεται" ὑνητὴ μὲν, 
ix πατρὸς θνητοῦ, καλὴ δ' ix μητρὸς χαλῆς. Γρέ- 
ψεται μὲν ὑπὸ Νυμφῶν, παιδεύεται δ᾽ ὑπὸ Μουσῶν 
συρίζειν, αὐλεῖν τὰ πρὸς λύραν, τὰ πρὸς κιθάραν, πᾶσαν 
3 ᾧδήν' ὥστε xul παρθενίας elc ἄνθος ἀχμάτασα ταῖς 
Νύμφαις συνεχόρενε, ταῖς Μούσαις συνῇδεν" ἄρρενας 
δ᾽ ἔφευγε πάντας καὶ ἀνθρώπους καὶ θεοὺς, φιλοῦσα 
τὴν παρθενίαν. Ὁ Πὰν ὀργίζεται τῇ κόρῃ, τῆς μου- 
cuz. φθονῶν, τοῦ κάλλους μὴ τυχὼν, xat μανίαν dg 
40 δάλλει τοῖς ποιμέσι καὶ τοῖς αἰπόλοι. ΟἹ δ' ὥσπερ 
χύνες ἢ λύχοι διασπῶσιν αὐτὴν καὶ ῥίπτουσιν εἷς πᾶσαν 
γῆν ἔτι ἄδοντα τὰ μέλη, Καὶ τὰ μέλη f Γῆ χαριζο: 
μένη ταῖς Νύμφαις ἔχρυψε πάντα, [ΚΚαὶ ἐτήρησε τὴν 
μουσικὴν καὶ γνώμη Μουσῶν ἀφίησι φωνὴν xal μι- 
ἀν μεῖται πάντα, καθάπερ τότε ἡ κόρη, θεοὺς, ἀνθρώ- 
ποὺς, ὄργανα, θηρία" μιμεῖται xal αὐτὸν συρίττοντα 
τὸν Πᾶνα. Ὁ δ᾽ ἀχούξας ἀναπηδᾷ καὶ διώκει χατὰ 
τῶν ὁρῶν, οὐκ ἐρῶν τυχεῖν ἄλλ’ ἢ τοῦ μαθεῖν, τίς ἐσεὶν 
ὦ λανθάνων μαθητής. » Ταῦτα μι vex τὸν 
τὸ Δάφνιν οὗ δέκα μόνον φιλήματα ἀλλὰ πάνυ πολλὰ 
κατεφίλησεν ἡ Χλύη" μιχροῦ γὰρ xul τὰ αὐτὰ εἶπεν ἢ 
"Mj χαθάπερ μαρτυροῦσα, ὅτι μηδὲν ἐψεύσατο. 
ΚΔ΄, Θερμοτέρου δὲ καθ᾽ ἑκάστην ἐμέραν γινο- 
μένου τοῦ ἡλίου, olx τοῦ μὲν ἦρος πανομένον, τοῦ δὲ 


Ἑ 


πττ- 


LONGI PASTORALIUM 3 


mesceliat elamor, per auras. iflusa ; 
quam promontorium subierunt, inque simum lunatim 
fexuosum et concavum ingressi fuerunt, ibi nt fortior 


exaudiebatur vox, ita clara in continentem excidebant re- 
migum hortatorum carmina. Cava namque convallis campo 
subjecta clamorem illum in se'velut organum quoddam re- 
cipiebat, et omnium, qu proferebantur, amulam reddebat 
vocem ; separatim videlicet remorum strepitum , separatim 
eliam clamocem istum nauticum reddebal, et erat jucun- 
dum auditu,  Prievertente enim a mari sono, ex terra sonus. 
tanto desinebat serior, quimlo tardior inceperat. 

XXII. Daplmis igitur non ignarus, quid ageretur, animum 
ad mare solum adverlit, delectatus navigio lerram ocius 
voluere prapterlabente , tentabatque conservare ex his cán« 
tiunculis quasdam , quas sua deinde caneret fistula. — Chloe 
antem, tum primum illam, qua: Echo appellatur, experta, 
modo mare respiciebat, dum naut suum celensma cane- 
bant, modo in silvam oculos avertebat, quaerens cos, qui 
clamore responderent. Postquam autem prelernavigas- 
sent, εἰ tune in convalle silentium faetum fuisset, ex Daph- 
nide pereunctabatur, num ἃ tergo hujus promontorii etiam 
esset mare, sive alía practerveheretur navis, alüve nauta 
eadem canerent, cunctique simul tacerent, — Suaviler igilur. 
Daphinis ridens, el. suaviori osculo impresso, impositaque 
illi violacea corolla, capit ei. fabulam de Echo narrare , 
stipulatus ab illa pro docendo, alia decem basia, opere 
mercedem. . 

XXI. Nympharum, mea puella, multiplex genus est. 
Sunt Melia, sunt Dryades,, sunt eliam palustres, formosze 
Omnes, omnes canendi perit. Uni ex hisce filia Echo: 
nascitur; mortalis quidem , ut patre nata morlali , formosa 
vero, ut ex matre iidem formosa. Edueatur a Nymphis, 
docetnra Musis fistula canere, tibiam iuffare, pulsare lyram, 
cithara personare, denique omnem musicen. Et inde post- 
«quam adolevit et ad zetatis florem pervenit, simul cum Nym- 
phis ehoreas ducebat, simul cum Musis concinebat ; virgini- 
latis amans, mares fugiebat omnes, tam homines, quam 
deos. Pan, huic puellae snecensens, et hane canendi peri« 
liam invidens, eL illius forme. repulsam passus, furorem. 
opilionibus caprariisque immittil : hí vero haud aliter, quam. 
canes aut Inpi, illam discerpunt, et jaelant quoquo terra- 
rum cantabunda adhuc membra. Verum ea cuncta Terra 
in gratiam. Nympharum ita condidit, ut canendi vim ser- 
varenl et. Musarum decreto vocem emitterent alque nihil 
non imitarentur, quemadmodum tunc paella, déos, homi« 
nes, organa, bestías, immo et ipsum Panem, sí quando 
listula canit, Quo audito ille subsilit, et per nontes in« 
sectari incipit, non ut illa potiatur, sed ut intellizal, quis- 
mam elandeslinus ille sit discipnlus. bi harc ita 
enarrasset, non decem inodo oscula , sed. a Cliloé 
retulit ; eadem enim fere sonuit Echo, suo veluti testimonio. 
confirmans, illum nihil fuisse mentitum. 

XXIV. Jam ín dies sole magis magisque fervente, ulpote 
vere desinente Οἱ aestate. Ineunte, ilerum illis oboriontur 





ὁ δανατῶδες, ἄλχες αὐτῶι τῆς ἀντιρρήσνως αἰτίας ἀπήγ- 
is. « Πένητες EY παῖ, xal δεόμεθα νύμφης 
: * οἵ δὲ πλούσιοι καὶ πλουσίων 
νυμφίων δεόμενοι. Ἴθι δὴ, πεῖσον Χλόην, ἡ δὲ τὸν 
πατέρα, μηδὲν αἰτεῖν μέγα, καὶ γαμεῖν πάντως δήπου 
χἀχείνη καὶ βούλεται συγκαθεύδειν πένητι 
χαλῷ μᾶλλον ἢ πιθήχῳ πλουσίῳ, » 
KZ', Μυρτάλη μὲν οὔποτ᾽ ἐλπίσασα Δρύαντα τού- 
Medie γε ds deo ἥμενον 
παρῃτῆσ μον. ις δ᾽ οὐκ 
15 ἐΐχε μέμφεσθαι εὐ aie: λειπόμενος δὲ πολὺ 
τῶν ai 4 τὸ σύνηθες ἐρασταῖς πενομένοις 
ἔπραττεν᾽ ἐδάκρυε xal τὰς Νύμφας αὖθις ἐχάλει βοη- 
: δ' αὐτῷ καθεύδοντι νύχτωρ ἐν τοῖς αὑτοῖς 
ἐφίστανται σχήμασιν ἐν εἷς καὶ πρότερον" ἔλεγε δ᾽ ἢ 
30 πρεσδυτάτη πάλιν « Γάμου μὲν μέλει τῆς Χλόης 
ἄλλῳ θεῷ, δῶρα δέ σοι δώσομεν ἡμεῖς ἃ θέλξει Δρύαντα. 
Ἧ ναῦς ἢ τῶν Μυθυμναίων veaviaxiv, ἧς τὴν λύγον αἵ 
σαί mos αἶγες κατέφαγον, ἡμέρᾳ μὲν ἐχείνῃ μαχρὰν 
τῆς γῆς ὑπηνέχθη πνεύματι" νυκτὸς δὲ, πελαγίου τα- 
30 ράξαντος ἀνέμου τὴν θάλατταν, εἰς τὴν γῆν εἰς τὰς τῆς 
ἄκρας πέτρας ἐξεθράσθη. Αὐτὴ μὲν οὖν διεφθάρη καὶ 
πολλὰ τῶν ἐν αὐτῇ " βαλάντιον δὲ τρισχιλίων δραχμῶν 
ὑπὸ τοῦ χύματος ἀπεπτύσθη xal χεῖται φυχίοις χεκα- 
λυμμένον πλησίον δελφῖνος νεχροῦ, Οὐδεὶς οὖν προσ- 
30 ἥλθεν δξοιπόρος, τὸ δυσῶδες τῆς σηπεδόνος παρα- 
τρέχων, ᾿Αλλὰ σὺ πρόσελθε xal προσεληὼν ἀνελοῦ 
χαὶ ἀνελόμενος δός, Ἱχανόν σοι νῦν μὲν δόξαι εἶναι 
μὴ πένητι, χρόνῳ δ᾽ ὕστερον ἔσῃ xal πλούσιος, v 
KH'. Αἱ μὲν ταῦτ᾽ εἰποῦσαι, τῇ νυχτὶ συναπῆλθον. 
25 Πενομένης δ᾽ ἡμέρας ἀναπηδήσας ὁ Δάφνις περιχαρὴς 
ἤλαυνε ῥοΐζω πολλῷ τὰς αἶγας εἷς τὴν νομήν" καὶ τὴν 
Χλόην φιλήσας καὶ τὰς Νύμφας προσχυνήσας, χατῆλθεν 
ἐπὶ θάλατταν. ὡς περιρράνασθαι θέλων" xal ἐπὶ τῆς 
ψάμμου πλησίον τῆς χυματωγῆς (dide ζητῶν τὰς 
4o τρισχιλίας. Ἔμελλε δ' ἄρ' οὐ πολὺν κάματον tv: 
& γὰρ δελφὶς οὐκ ἀγαθὸν ὀδιυδὼς αὐτῷ προσέπιπτεν 
ἐρριμμένος καὶ μυδῶν, οὗ τῇ σηπεδόνι καθάπερ ἦγε- 
μόνι χρώμενος ὁδοῦ, προσῆλθέ τ᾽ εὐθὺς καὶ τὰ φυκία 
ἀφελὼν, εὑρίσχει τὸ βαλάντιον ἀργυρίου μεστόν. 
4s Τοῦτ᾽ ἀνελόμενος xal εἰς τὴν πήραν ἐνθέμενος οὐ 
πρόσθεν ἀπῆλθε, πρὶν τὰς Νύμφας εὐφημῆσαι καὶ αὐ- 
τὴν τὴν θάλατταν᾽ χαίπερ γὰρ αἰπόλος ὧν, ἤδη καὶ τὴν 
ὑάλατταν ἐνόμιζε τῆς γῆς γλυχυτέραν, ὡς εἷς τὸν γά- 
μὸν αὐτῷ τὸν Χλόης συλλαμδάνουσαν. 
τὸ ΚΘ', Εἰχημμένος δὲ τῶν τρισχιλίων, οὐχέτ᾽ ἔμελ- 
ὅν, ἀλλ᾽, ὡς πάντων ἀνθρώπων πλουσιώτατος, οὐ 
μόνον τῶν ἐχεῖ γεωργῶν, αὐτίχ᾽ ἐλθὼν παρὰ τὴν Χλόην, 
διηγεῖται τὸ ὄναρ, δείκνυσι τὸ βαλάντιον κελεύει τὰς 
ἀγέλας φυλάττειν, ἔστ᾽ ἂν ἐπανέλθη, καὶ συντείνας 


x 


0 — m 


ΠΌΝΟΙ PASTORALIUM 


amat et mavult cum paupere formoso. quam cum divile 
simio concumbere. 

XXVII. Myrlale, numquam sperans fore, ut Dryas hisce. 
consensum adbiberet, utpote qui longe divitiores haberet 
procos , speciosas salis recusafionis nuptiarum causas sese 
allegasse existimabat. Daphnis autem dieta redarguere 
nequibat; at cum longe ab iis abesset, quae exspectaret , 
quod solemne est amatoribus, egestate laborantibus, id 
agebat : plorabat, et Nympharum iterum implorabat auxi- 
lium, Ei autem ips, eum dormitaret , noctis tempore 
superveniunt, illa ipsa forma et habitu, quo prius. Atque 
rursus nain. maxima verba faciebat : De nuptiis quidem 
Chloés alius deus curam suscepit; nos autem ea libi da- 
bimus munera, quae Dryantem demvlcebunl. Navis illa, 
que Methymnworum juvenum erat, eujus vimineum fu- 
nem tuie quondam capell: corroserunt, eodem illo die longe 
ἃ terra ín allum provecta fuil; nocte vero, vento ex allo 
spirante mareque turbante , ad terram in promontorii can- 
tes est ejecta. — Ipsamet igitur periit multaque, qum in ea 
erant conjecta ; at marsupium ter mille drachmis plenum , 
8 fluctu ejectum jacet alga coopertum prope delphinem mor- 
oum , propter quem nullus viator accessit , putredinis hu- 
jus feetorem proterlens. Sed tu aecurrito, cumque acces- 
seris, tollito et, postquam sustuleris dato. Sat tibi est, vt 
non pauper videaris esse ; tempore vero eris et dives. 

XXVIII. Hisce dictis illae simul cum nocte abierunt. Or- 
lo antem die prosiliens e lecto Daphnis plenus gaudii , ma- 
gno cum impetu pastum agebat greges, alcue osculatus 
Chloén, adoratisque Nymphis, ad mare ascendit quasi se 
abloturus : ibi tum in sabulo, prope litus, quo fluctus alli- 
debantur, inambulabat, illa terna draehmarum millia quae- 
rens. Atqui haud mullus labor ipsi impendendus erat - 
quippe delphin male olens, ibi projectus et putrescens,, na- 
ribus ejus incurrit, cujus putredinem quasi vla ducem nac- 
tus, confestim adest et fuco marino remoto, plenam ar- 
genli erumenam invenit. Sustulit banc ef in peram suam 
condidit , nec tamen prius abiit, quam bona verba dixisset 
Nymphis et ipsi mari; tametsi enim caprarius esset, jum 
tamen mare terra juenndius censebat, utpote quod ín nup- 
tiis Cliloàs conciliandis sibi opem tulisset. * 

XXIX. Nactus autem tría illa millia drachmarum , nihil 
amplius morabatur; ac veluti non modo agricolarum illic 
degentium sed etiam omnium mortalium ditissimus, statim. 
πὰ Chloé£n venil, eique somnium enarrat; jubet illam gre- 
gem tantisper custodire, donec ipse redeat ; citatoque gradu 








LONGI PASTORALIUM 





xu Uy 


£5 τα UE ge Λόμων ὡς 
ἐκείνην ἐγώ; DA καὶ γνωρίσματα ὅμοια παρέκειτο 


ἀχοὴν 
ρεύσας χαὶ τῷ μετοπώρῳ τοὺς γάμους θύσειν ἐπαγ-- 
20 γέλλεται, δεξιάν τ΄ ἔδωχεν, ὡς οὐδενὸς ἐσομένης ὅτι μὴ 
Δάφνιδος Χλόης, 

AT". Θᾶττον οὖν νοήματος, μηδὲν πιὼν μηδὲ φαγὼν 
παρὰ τὴν bed κατέδραμε“ xai εὑρὼν αὐτὴν dp£A- 
ἴουσαν καὶ τυροποιοῦσαν, τόν τε γάμον εὐηγγελίζετο 

ἢν χαὶ ὡς γυνηῖχα λοιπὸν μὴ λανβάνων κατεφίλει καὶ 
ἐχοινώνει τοῦ πόνου, ἊἬμελγε μὲν εἰς γαυλοὺς τὸ 
γάλα, ἐνεπήγνυ δὲ ταρσοῖς τοὺς τυρούς᾽ προσέδαλλε 
ταῖς μητράσιν τοὺς ἄρνας καὶ τοὺς ἐρίφους, Καλῶς δ᾽ 
ἐχόντων τούτων ἀπελούσαντο, ἐνέφαγον, ἔπιον, πε- 

80 ριήεσαν ζητοῦντες ὀπώραν ἀκμάζουσαν. Ἦν δ' àglo- 
vía πολλὴ διὰ τὸ τῆς ὥρας πάμφορον" πολλαὶ μὲν 
ἀχράδες, πολλαὶ δ᾽ ὄχναι, πολλὰ δὲ μῆλα" τὰ μὲν ἤδη 
πεπτωχότα χάτω, τὰ δ᾽ ἔτι ἐπὶ τῶν φυτῶν" τὰ ἐπὶ γῆς 
εὐωδέστερα, τὰ ἐπὶ τῶν χλάδων εὐανθέστερα, τὰ μὲν 

2 olov οἶνος ἀπῶζε, τὰ δὲ οἷον χρυσὸς ἀπέλαμπε. Μία 
μηλέα τετρύγητο καὶ οὔτε καρπὸν εἶχεν, οὔτε φύλλον" 
γυμνοὶ πάντες ἦσαν οἱ κλάδοι " xul ἕν μῆλον ἐπέκειτο 
ἐν αὐτοῖς ἄκροις ἀχρότατον, μέγα xal καλὸν xal τῶν 
πολλῶν τὴν εὐωξίαν ἐνίκα μόνον. ἔδεισεν ὃ τρυγῶν 

4“ ἀνελθεῖν, ἡμέλησε καθελεῖν τάχα δὲ καὶ ἐφύλαττε τὸ 
καλὸν pim ἐρωτικῷ ποιμένι. 

AA'. Τοῦτο τὸ μῆλον ὡς εἶδεν ὁ Δάτνις, ὥρμα 
τρυγᾶν ἀνελθὼν καὶ Χλόης χωλυούσης ἠμέλησεν" ἡ μὲν 
ἀμελιηθεῖσα, δρμηθϑεῖσα πρὸς τὰς ἀγέλας ἀπῆλθε" Δάφνις 

a» δ᾽ ἀναδραμὼν ἐξίκετο τρυγῆσαι καὶ ἐχομίσε δῶρον 
Χλόηῃ καὶ λόγον τοιόνδ᾽ εἶπεν ὠργισμένη" « Ὦ παρ- 
ive, τοῦτο τὸ μῆλον ἔφυσαν Ὧραι καλαὶ xat φυτὸν 
χαλὸν ἔθρεψε, πεπαίνοντος ἡλίου, καὶ ἐτήρησε τύχη. 
Καὶ οὐκ ἔμελλον αὐτὸ καταλιπεῖν ὀφθαλμοὺς pm, ἵνα 

16 πέσῃ χαμαὶ καὶ ἣ ποίμνιον αὐτὸ πατήσῃ νεμόμενον ἢ 
ἑρπετὸν φαρμάξη συρόμενον ἢ —€— ϑαπανήσῃ, ἐπι- 
κείμενον, βλεπόμενον, ἐπαινούμενυν. Ὑοῦτ᾽ ᾿λφροδίτη 
χάλλους ἔλαθεν ἀῆλον" τοῦτ᾽ ἐγὼ σοὶ δίδωμι νιχητή- 
qu». Ὁμοίους Fpeet τοὺς μάρτυρας, ἐκεῖνος ἣν ποι- 


monumenta adjecta fuerunt similia iis, qua a me sunt in- 
venta? Haec ita se habeant, domine Pan, carzeque Nymphae! — 
Hicce suis inventis propinquis, forsan et de Chioés aliquid 
reperiet secretis. Talia quidem animo volvebat suo, &om- 
niabatque, usque dum veniret in aream : quo progressus, 
Daphnim arrectis auribus suspensum deprehendit, confir- 
mavitque, gener salve, dicens; et antumno nuptias se cele- 
braturum promisit, dextramque dedit in fidem, quod nul- 
lius, praterquam Daphnidis , conjux Chloé esset futura. 
XXXIII Cogitatione itaque celerius, πὸ quidem potu vel. 
cibo degustato, ad Chloén accurrit : quam cum olfendisset 


sed ut. uxorem deosculalur, inque communionem laboris 
veniebat. Mulgebat lac in imulctralia, conspissatos 
cratibus caseos, admovebat matribus agnos eLhados,  Post- 
quam luec bene fuerunt curata , aqua se abluerunt,, cibum 

δὲ potum sumserunt, circumvagali sunt. espoir a 
maturos. Horum quidem suppetebat copia, quia 
omninm ferax ha: anni tempestas eral z | pira erant. 
silvestri , mulla hortensia , mulla mala : quorum alia bwní 
jom deciderant, alia adhue. arboribus adbarebanl. Sed 
quae humi jacebant. fragrantiora, αι edere use 
venustiora erant, illa ceu vinum f bant, 

fulgebant. Una malus stabat, Phorm Reid 
ablecta , quie neque fructum , neque frondes haberet, enjus- 
que omnes rami nudati essent : sed malum unicam in ipso. 
vertice supremum haerebat , magnum ae qe 
que multorum aliorum fragrantiam solum. vinceret. 


pomum amanti pastori servabat. 
XXXIV. Hoc malum vt conspexit Daphnis, enixus de- 
cerpere gestiebat atque Chiloén iimpedientem neglectoi ha- 
buit. Hie neglecta citato gradu ad greges abii. — Celerum 
Daphnis , postquam Fueap ios MK n 
donumque ΟΠ αν afferret, et verba dixit : 
virgo, hoc pomum, quod vides, anbi aetates pulehrae c 
rerunt, hoc arbor egregia enulrivit, sol ad: 
duxit et conservavit fortuna, — Quod non potui, 
habeam, relinquere, ne, si inni deflueret, — 


solummodo oculis ef laudibus usurpatum. — Hoc. 
cectamine suae formae praemium tulit ; lioc idem ego tibi do 
palmarum. — Ejusdem conditionis ac ' Venus testes liihetis. 
Paris erat opilio; caprarius ege. — Hisce dietis, hoe malum 





& 


ji 
I 
H 
ἐξ 
τ 


XE 
B 
H 
ih 
Ἢ 
PH 
id 


3. 
ah 
Hi 
HP 
8 
t 
HT 


Hi 
H 
$ 
E 
Ὶ 
E 
d 


E 
i 
H 
i 


τὸν 
ρει μὲν ὡς ἐπαινεθησόμενος ἐπ᾽ 
τε qhp ὧν ἔλαδεν ἐποίησε xai 
δ μίαν ἥρπασε, καὶ ἦσαν πιότεραι τῶν oliv 
δὲ προθυμότερον αὐτὸν γενέσθαι πρὸς τὸν 
πᾶσαν θεραπείαν καὶ προθυμίαν προσέφερεν, 
αὐτὰς πάνυ ἕωθεν καὶ ἀπάγων τὸ δειλινόν. 
Ais ἡγεῖτο ἐπὶ ποτόν' ἀνεζήτει τὰ εὐνομώτατα τῶν 
χωρίων, ᾿Ἐμέχησεν αὐτῷ καὶ σχαφίδων καινῶν xal 
3.) γαυλῶν πολλῶν καὶ ταρσῶν μειζόνων. Τοσαύτη δ᾽ ἦν 
κηδεμονία, ὥστε xal τὰ χέρατα ἤλειφε καὶ τὰς τρίχας 
ἐθεράπενε. Πανὸς ἄν τις ἱερὰν ἀγέλην ἔδοξεν δρᾶν. 
᾿Εχκοινώνει δὲ παντὸς εἰς αὐτὰς χαμάτου xal f, Χλόη" 
καὶ τῆς ποίμνης παραμελοῦσα τὸ πλέον ἐκείναις ἐσχό- 
2: λαζεν" ὥστ᾽ ἐνόμιζεν 6 Δάφνις δι' ἐκείνην αὐτὰς φαί- 
νεσῦχι χαλάς, 

Ε΄. "Ev τούτοις οὖσιν αὐτοῖς δεύτερος ἄγγελος ἐλθὼν 
ἐξ ἄστεος ἐχέλευσεν ἀποτρυγᾶν τὰς ἀμπέλους ὅτι τά- 
στα, καὶ αὐτὸς ἔφη͵ παραμενεῖν ἔστ᾽ ἂν τοὺς βότρυς 

3- ποιήσωσι γλεῦκος, εἶθ᾽ οὕτως κατελθὼν εἷς τὴν πόλιν 
ἄξειν τὸν δεσπότην, ἤδη τῆς μετοπωρινῆς " τρύγης. 
Τοῦτόν τ' οὖν τὸν Εὔδρομον, οὕτω γὰρ ἐκαλεῖτο, ὅτι ἦν 
αὐτῷ ἔργον τρέχειν, ἐδεξιοῦντο πᾶσαν δεξίωσιν χαὶ ἅμα 
τὰς ἀμπέλους ἀπετρύγων, τοὺς βότρυς ἐς τὰς ληνοὺς 

 χομίζοντες, τὸ γλεῦχος elc τοὺς πίθους φέροντες, τῶν 
βοτρύων τοὺς ἡβῶντας ἐπὶ χλημάτων ἀφαιροῦντες" ὡς 
εἴη xal τοῖς ἐκ τῆς πόλεως ἐλθοῦσιν ἐν εἰχόνι xat ἡδονῇ 
γενέσθαι τρυγητοῦ, 

(τ΄. Μῶλοντος δ' ἤδη σοθεῖν ἐς ἄστυ τοῦ Εὐδρόμου 

30 χαὶ ἄλλα μὲν οὖχ ὀλίγα αὐτῷ! Δάφνις ἔδωχεν, ἔδωχε δὲ 
καὶ ὅσα ἀπ᾽ αἰπολίου δῶρα, τυροὺς εὐπαγεῖς,, ἔριφον 
ὀψίγονον, δέρμα αἰγὸς λευχὸν xat λάσιον, ὡς ἔχοι χει- 
μῶνος ἐπιδάλλεσθαι τρέχων, ὋὉ δ᾽ ἥδετο καὶ ἐφίλει 
τὸν Δάφνιν xxl ἀγαθόν τι ἐρεῖν περὶ αὐτοῦ πρὸς τὸν 

* δεσπότην ἐπηγγέλλετο, Καὶ ὃ μὲν ἀπήει φίλα φρονῶν, 
ὃ δὲ Δάφνις ἀγωνιῶν τῇ Χλόῃ συνένεμεν- εἶχε δὲ χὰ- 
κείνην πολὺ δέος" μειράχιον γὰρ, εἰωθὸς αἶγας βλέπειν 
καὶ ὅρος καὶ γεωργοὺς καὶ Χλόην, πρῶτον ἔμελλεν 
ὄψεαθαι δεσπότην, οὗ πρότερον μόνον ἤχουε τοὔνομα. 

bo Ὑ πέρ τ΄ οὖν τοῦ ϑΔάφνιδος ἐφρόντιζεν, ὅπως ἐντεύξεται 
πῷ δεσπότῃ xal περὶ τοῦ γάμου τὴν ψυχὴν ἐταράττετο, 
μὴ μάτην ὀνειροπολοῦσιν αὖτόν. Συνεχῇ μὲν οὖν τὰ 
φιλήματα χαὶ ὥσπερ συμπεφυχότων αἵ περιθολαί, 
Ἰλαὶ τὰ φιλήματα δειλὰ ἦν χαὶ αἵ περιβολαὶ σχυθρωπαὶ, 


"ip 
i 


t 


0mm 


LONGI PASTORALIUM 


Pan, qui in petra, sua canens fistula, sedebal similis accl- 
nenli commune carmen tam calcantibus viris quam feminis 
tripadiantibus. 

IV. In hoc igitur tali horto Lamon omnem navabat ope- 
ram, quo excoltam daret, cum arida excidendo, tum pal- 
mites adstringendo alligando. 


prarum laboris ipsa quoque Chloé veniebat, suoque grege 
neglecto, majori ex parte iis vacabat; adeo ut Daphnis 
existimaret, per illam fieri, quod capellae tam pulchrae vi- 
derentur. 

V. Hisce intentos alter urbe veniens nuntius , vindemiare 
vites quam ocissime jussit, seque permansurum dixil, do- 
nec ex uvis mustum fecerint et tum demum in urbem re- 
vecsurum, ut. dominum adduceret peracta autumnali vin- 
demia. Hunc igitur Eudromum, eo enim nomine appella- 
batur, quia hero suo erat a. pedibus, excipiebant summa 
benignitate, simulque uvas e vitibus decerpebant, ad praela 
eas conferentes, mustum condentes in cados, racemos 
adoltos cum palmitibus desecantes, quo liceret ex urbe 
venientibus aliqua frui vindemia imagine et voluptate. 

VI. Non pauca autem Eudromo, ad urbem jam regres- 
suro, Daphnis dedit dona; ea autem dedit dona , quae a ca- 
prario exspectari poterant, videlicet caseos bene compactos, 
haedum sero genitum , pellem albam atque hirsutam caprae, 
quam hiberno tempore currens indueret. Impense delec- 
tabatur atque Daphnim osculabatur ille, promittens se ali- 
quid boni de illo dicturnm domino, Sic ille ahiit benevolo 
animo; Daphnis autem anxietatis plenus cum Chloé una 
pascebat; quin et illa magno in melu eral; nempe adole- 
scentulus, assuetus dumtaxat videre capras, montes, agri- 
colas et Chiloén, tonc primum visurus erat berum, cujus 
solum nomen prius audiebat.  Krat igitur sollicita de Daph- 
nide, quo pacto herum aditurus esset, ac de matrimonio, 
ne frusira illud somniarent. Hinc continua intercedebant 
suavia, muluique amplexus, liaud aliter quam sí coaluissent. 
Nec tamen illorum oscula sine timore erant, neque am 











— r. "lx 5 Ἄστυλος ἐφ᾽ ἵππου καὶ παράσιτος 
αὐτοῦ, κι Tute a eth 
nme q aa^ epe 
? χα 
LORS e epe 
i ^ σαι 
iine edis 
» Οἰκτείρει τὴν ἱκεσίαν ὁ Ἄστυλος καὶ ἐπὶ τὸν παράϑει- 
ΠΡ ΟΜΔΙΝΟΣ αν APR € oe s 
ραιτήσεσθαι τὸν πατέρα χαὶ χα σειν 
clt ἐκεῖ δεθέντες ἐξύδρισαν EE μὲν κατέ- 
ἘΝ τὸν mese idi sir di A 
15 vio ndvra αὐὰ Ad- 
M A eni sfr price 
τρὺς in n μῆλα τ' ἐπὶ mAdduv, τὴν àv 


ποῖς Hos xal POL cA οἶνος Λέσδιος, ποθῆναι 


ἥδιστος. [οἶνος.} 
TA? Ὁ μὲν δὴ στυλος ἐπήνει ταῦτα xal περὶ Dd 
ρᾶν εἶχε λαγῶν, dla πλούσιος νεανίσκος xal τρυφῶν ἀεὶ 
X ἀφιγμένος εἰς τὸν ἀγρὸν εἰς ἀπόλαυσιν ξένης ἧδο- 
Ὁ δὲ T'vibow, οἷα μαθὼν ἐσύίειν ἄνθρωπος καὶ 
25 πίνειν tle μέθην xal λαγνεύειν μετὰ τὴν μέθην xal gie 
Hi» ἄλλο ὧν ἢ se xal γαστὴρ καὶ τὰ ὑπὸ γμανέραι 


20 


3U χαὶ πείσειν ero ἑηδίως ὡς αἰπόλον. oft a ταῦτα, 
θήρας μὲν οὖχ ἐκοινώνει τῷ ᾿Ἀστύλῳ, κατιὼν δ᾽ ἵν' 
ἔνεμεν ὃ Δάψνις λόγῳ μὲν τῶν αἰγῶν, τὸ δ' ἀληθὲς 
Δάφνιδος ἐγίνετο θεατής" μαλθάσσων δ' αὐτὸν τάς τ᾽ 
αἶγας ἐπήνει καὶ συρίσαι τὸ αἰπολικὸν ἠξίωσε xal ἔφη 

30 ταχέως ἜΦΗΝ θήσειν τὸ πᾶν δυνάμενος, 
]W. Ὡς δ᾽ ἐἶΐχε χε agen , wi νύχτωρ λοχήσας ἐκ τῆς 
A ἔλαύνοντα τὰς αἶγας, πρῶτον μὲν ἐφίλησε προσ- 
μῶν, ε εἴτ' ὄπισθεν mapa εἴν ἐδεῖτο τοιοῦτον οἷον αἵ 
αἷγες τοῖς τράγοις, "ad δὲ βραξέως νοήσαντος χαὶ 
ao λέγοντος, ὡς τὰς αἶγας μὲν βαίνειν τράγους χαλὸν, 
τράγον δ' οὐπώποτ᾽ εἶδέ τις βαίνοντα τράγον, οὐδὲ 
κριὸν ἀντὶ τῶν οἰῶν κριὸν, οὐδ᾽ ἀλεκτρυόνας ἀντὶ τῶν 
ἀλεκτορίδων ἀλεκτρυόνας, οἷος ἦν ὁ Γνάθων βιάζεσθαι 
«τὰς χεῖρας προσφέρων" ὁ δὲ μεθύοντα ἄνθρωπον καὶ 
an ἑστῶτα μόλις παρωσάμενος ἔσφηλεν εἷς τὴν γῆν, xal 
ὥσπερ σχύλαξ ἀποδραμὼν χείμενον κατέλιπεν, ἀνθρὺς u 
οὗ ταιξὸς, πρὸς, χειφαγωγίαν δεόμενον. Kot οὐχέτι 
προσίετο ὅλως, ἀλλ᾽ ἄλλοτ' ἄλλη, τὰς αἶγας ἕνεμεν, 
ἐχεῖνον μὲν φεύγων, Χλόην δὲ τηρῶν. Q2 à Γνάθων 
BU ἔτι περιειργάζετο, χαταμαθὼν ὡς οὐ μόνον χαλὸς 
ἀλλὰ καὶ ἰσχυρός ἐστιν. ᾿Ἐπετήρει δὲ χαιρὸν διαλε- 
gs περὶ αὐτοῦ τῷ ᾿Αατύλῳ καὶ ἤλπιζε δῶρον αὐτὸν 
ἴειν παρὰ τοῦ νεανίσκου πολλὰ καὶ μεγάλα χαρίζε- 

οὔχι θέλοντος, 


k 





(0 CUm 


LONGI PASTORALIUM 


eerte nullo numero. puis νον 
essel collactaneus; exortoqne die 

X. Veniebat. Astylus equo UM 
situs, qui et ipse equo vehebatur ; quorum ille nudius ter- 
lius barbam emitlere ceperat; δὲ huie Gnathoni, hoc 
enim huic nomen. erat, jampridem abrasa barba fuerat. 


insuper attulit, videlicet haedos , caseos , aves, earumque 
fivtus, racemos adhue palmitibus dependentes, poma adhac 
in ramis pendentia. nter ista. dona erat. et. fragrantissi- 
mum vinum ex Lesbo, potu prastantissimum, 


XI. Equidem Astylus collaudabal ista , eratque assiduns 
in venandis leporibus , utpote abundans j 


el lascivire si temulentus esset, quique quantus quantus, 


ventrem, mon obiter εἰ perfunctorie 
conferentem contemplatus fnerat ; kde 
rum amator esset, inventa , 

forma , Daphnim i decrevit, 
utpote homini cà se persuasurum. 
slituissel, venationis non erat cum Astylo pa 


i 
8 
i 
s 
Hin 
Ἢ 
übel 
figi 


d 
HN 


ΠῚ 
i 
Bn 
DpE 
B 
8H 


tibiaque ut pastorale carmen caneret, postulabat, adde- 
batque, mox ei libertatem impetraturum se , ui videlicet 
nihil non apud Dionysophanem possel. 

ΧΑ, Ut autem illum mansuetum sibique morigenum 
habnit, de nocte insidiatus capellas e pastu. abducenti, 
prius praecurrens, oscula quaedam dedit; deinde, ut more 
caprarum , hircis sui copiam facientium, sibi tergum ob- 
verlal, precalur. Huec cum serius animadvertisset Da- 
plinis et dixisset, capras quod ineant hirci, id quidem se 
recle habere, sed hiremm nunquam quem vidisse inire 
hireum, neque arietem pro ovibus arietem , neque gallos 
gallinarum loco gallos; ibi Gnatho paratus erat vi adigere, 
manusque injicere. ΑἹ ille hominem ebrium, agreque- 
pedibus insistentem , cubito. repulsum humi. prostravit el 
veluti catulus aufugiens, jacentem reliquit, viri, non 
pueri, qui mamu deduceret, opera indigentem. Neque 
postea eum admitlebat Daphnis ; sed modo hoe, modo illo 
loco capras pascebat , illum certe vitans, Chloénque dili- 
genler servans, Neque Gnatho amplius illum curiose oh- 
servabat , cum intellexisset , eum non solum formosum sed 
eliam esse robustum. — Caplabat autem occasionem de eo 
colloquendi eum Astylo, sperabatque fore, ut illum dono 
habiturus esset a juvene inulla οἱ praeclara largiri volente. 


ΠΝ 


n 
E 






n 
Hi 


| 
4 τῇ 








liic usque ad centenasauctas dedi οἱ denoshireos. Vides, - 
ἄθραυ- quam sint pingues, nitidzsque et villis densae , cornibusque 
integrae. Eis et musicas reddidit; üstula namque audita 
statim omnia imperata faciunt. 

xv. His dictis aderat et Clearista et specimen ejus quod 
dictom erat sumere cupiens, jusi Dophsim capella, ut - 

solebat, fistula canere, insimul promittens si id fecissel se 

τ | eum Lunica, yc yin enr Alle, n theatri 

I 





in lerram demisso pascere eosperunt : rursus suavem et 
argutum sonum edidit, el simul omnes reclinatze quieve- 
runt. Tum quidem acutum insonuit ; et illie , non secus ac 
lupo irruente in silvam confugerunt. Paulo post receptui - 
signum dedit; tom derepente silva egressa: prope pedes 
ipsius circum circa currere omnes cuperunL Nemo 
unquam famulos vidit ia dicio audientes lero suo. Celeri 


1 É 
Daplinidi quidam de sua misere, unde edebant, 

χλόης ἥδ ro γέ XVI Hle una com Chloe hisce epulis. ur, delecta- 
; καὶ ot ν ^ | χωΐαγηνο gustando. conquisilissimos. oppidanorum. " 


νομίζω, Καὶ τροφῆς μὲν τῆς πολυτελοῦς οὐ γεύομαι, 
καίτοι τοσούτων ἑχά ^ 
τὸ χρεῶν, ἰχθύων, μελιτωμάτων., Ἡδέως δ' ἂν ali γε- 


Τνάθωνα τὸν σὸν xal τὸν ἀήττητον ἔρωτα νίχησον. 
Ki δὲ μὴ, σοὶ ἐπόμνυμι τὸν ἐμὸν θεὸν, ξιφίδιον λαθὼν 
30 xal ἐμπλήσας τὴν γαστέρα τροφῆς, ἐμαυτὸν ἀποκτενῶ 


νάριον, ὥσπερ εἰώθεις παίζων ἀεί. » 
IZ', Οὐκ ἀντέσχε χλάοντι καὶ αὖθις τοὺς πόδας 
t, νεανίσχος μεγαλόφρων xal οὐχ ἄπειρος 
30 ἐρωτιχῆς λύπης, ἀλλ᾽ αἰτήσειν αὐτὸν παρὰ τοῦ πατρὸς 
ἐπηγγείλατο καὶ χομιεῖν εἰς τὴν πόλιν, αὑτῷ μὲν δοῦ- 
λον, ἐχείνῳ δ' ἐρώμενον, Εἰς εὐθυμίαν δὲ xal αὐτὸς, 
ἐκεῖνον θέλων προάγειν, ἐπυνθάνετο μειδιῶν, εἰ οὐχ 
αἰσχύνεται Δάμωνος υἱὸν φιλῶν ἀλλὰ xal σπουδάζει 
30 συγκαταχλιθῆναι νέμοντι αἴγας μειραχίῳ" καὶ ἅμα 
ὑπεχρίνετο τὴν τραγικὴν δυσωδίαν μυσάττεσθαι. Ὁ δὲ, 
εἴα πᾶσαν ἐρωτικὴν μυθολογίαν ἐν τοῖς ἀσωτείοις πε- 
παιδευμένος, οὐκ ἅπο σχοποῦ xal ὑπερ αὑτοῦ xai ὑπὲρ 
τοῦ Δάφνιδος ἔλεγεν' « Οὐδεὶς ταῦτα, δέσποτα, ἐρα- 
35 στὴς πολυπραγμονεῖ" ἀλλ᾽ ἐν ὅτῳ ποτ᾽ ἂν σώματι εὕρῃ 
τὸ κάλλος ἑάλωχε, Διὰ τοῦτο xal φυτοῦ τις ἠράσθη 
xal ποταμοῦ καὶ θηρίον. Καίτοι, τίς οὐχ ἂν ἐραστὴν 
ἠλέησεν, ὃν ἔδει φοδεῖσθαι τὸν ἐρώμενον; ᾿Εγὼ δὲ σώ- 

ατὸς μὲν ἐρῶ δούλου, κάλλους δ' ἐλευθέρου, Ὁ, 
au i. taxi. plv τὴν χόμην ὁμοίαν E pea 
δ' ὑπὸ ταῖς ὀφρύσιν οἱ ὀφθαλμοὶ, χαθάπερ ἐν χρυσῇ 
σφενθόνῃ ψηφίς; xal τὸ μὲν πρόσωπον ἐρυθήματος 
μεστὸν, τὸ δὲ στόμα λευχῶν ὀδόντων, ὥσπερ ἐλέφαν- 
τὸς, Τίς ἐχῶθεν οὐκ ἂν εὔξαιτο λαθεῖν ἐραστὴς 
Ab γλυχέα φιλήματα; Εἰ δὲ νέμοντος ἠράσθην, θεοὺς ἐμε- 
μησάμην. ἰβουχόλος ἦν ᾿Αγχίσης καὶ ἔσχεν αὐτὸν 
᾿Αφροδέτη" αἶγας ἕνεμε Βράγχος χαὶ Ἀπόλλων αὐτὸν 
ἐφίλησε" ποιμὴν ἦν Γανυμήδης καὶ αὐτὸν ὃ τῶν ὅλων 
βασιλεὺς ἥρπασε, Μὴ καταφρονῶμεν παιδὸς, ᾧ xal 
" αἶγας ὡς ἐρώσας πειθομένας εἴδομεν. ἀλλὰ καὶ ὅτι 
μένειν ἐπὶ γῆς ἐπιτρέπουσι τοιοῦτον κάλλος, χάριν 
ἔχωμεν τοῖς Διὸς ἀετοῖς. » 

IU. Ἡδὺ γελάσας 6 ἔλστυλος ἐπὶ τούτῳ μάλιστα 
τῷ λεχθέντι xol ὡς μεγάλους ὃ Ἔρως ποιεῖ σοφιστὰς, 


᾿ k 





LONGI PASTORALIUM 





esse censeo, Alque ne gustalis quidem conquisitissimis 
illis dapibus, quarum singulis diebus ingens est apparatus, 
carnibus , piscibus, libis melleis, libenter herbam ac frondes 
depascerem in capellam conversus, Daphnidis modo aus- 
culfans fistulam, el suh illius manu pascens, Tu vero 
luum servato Gnathonem, inviciumque vince amorem. 
Sin minus, tibi per meum juro deum, pugione arreplo et 
aqualiculo hoc cibis usque repleto, memet occidam ad 
ipsas adeo Daphnidis fores. Tu vero haud amplius me 
vocabis Gnathonulum, ut assidue per jocum soles, 

XVII. Ferre non potuit. lacrimantem, iterumque pedes 
exosculantem , juvenis magnanimus et amantium doloris 
haudquaquam ignarus, illique pollicitus est , sea patre pe- 
liturum Daphinira, eumque ducturum in urbem sibi quidem. 
mancipium, ipsi vero amasium. Cum autem vellet eum 
bono esse animo, interrogabat subridens, numquid eum 
puderet Lamonis filium amare et nihil non moliri, quo 
cum adolescentulo capras pascente rem haberet ? Et simul 
simulabat,, sese hircinum illum fatorem detestari, Gnathio 
€ontra, qui nullos non amatorios logos in ganeis didicisset, 
non alienum a re de se ipso et de Daphnide retulit : Nemo 
amatorum, domine, hisce curiose perscrutandis immoratur ; 
sed in quocunque fandem corpore formam invenerit, illa 
capitur : idcirco. et plantam nonnullus deperiit, nec non 
flumen et feram, Et quidem quis non amantem miseratus 
fuerit, cui formidandus sit ille ipse, quem amat? Servile 
quidem corpus, al liberalem formam amo. Vides, ut 
illius coma hyacintho similis sit? ut fulgeant oculi sub su- 
perciliis, veluti pala aurea inclusa gemma? ut illius facies 
rubore suffusa sit? ut illius oris dentes eboris instar can- 
dicent? Et quis amator non omnibus volis contenderet 
inde duleia sumere basia? Sin vero pastorem arsi, deos 
imitatus feci. Bubulcus erat Anchises , attamen illum ha- 
buit Venus, Capellas pascebat Branchus, et Apollo ipsuin 
amavil, Pastor Ganymedes erat et illum cceli terrzeque rex 
rapuit, Nec contemnamus puerum, cui eliam capellas 
veluli amantes , morigeras videmus. Immo potius, quod. 
adhuc in terrís manere tantam venustatem sinant , gratias 


"agamus Jovis aquilis. 


XVII, Astylus cum οἷν boc maxime dictum suaviter 
risisset, dixissetque magnos sophistas ab Amorc formari , 





i 


ΞΞΈπ ΕΣ 





Ἢ 








dec 














δὰ revelandi, quae haclenus tecta fuere. Dapbmis periit 
milii et. reliqua onmia : wed Panem atque Nymphas testor, 
etiamsi, quod aiunt, bos in stabulo sim elinq 


nidis forlunam mequaquam reticebo; sed, quod 
expositum, dicam, quomodo educalus fueril indicabo 
eb qum» cum illo exposita fuerint ostendam.  Diseat sce- 
lestus iste Gnatho et quis sit ipse et quos amare audeat, 
Tu modo cura, ut liec mihi monumenta sint promta. - 
XIX. Sic ubi. inter ipsos convenit, se intro receperunt. 
Aslylus ad patrem olium agentem advolans, peli, ut - 
Daphnim sibi liceat in urbem abducere, utpote formosum 


1 praestantioremque,, quam quí ruri degat el brevi temporis 


spatio a Gnathone urbanos mores édocendum, | Lubens pa- 
ter concessit, atque arcessitis Lamoni ae Myrtalae letum 
afferebat nuntium, quod, pro capris hircisque, Astylo dein- 
teps daturns sit operam Daphnis ; pollicitus, pro illo duos 
illis se daturum caprarios. Tum Lamon, cum jam omnes 
confluxissent atque, quod formosum essent habiturl conser- 
vum, hetarentur, dicendi copiam petiit, sieque profari cav- 
pit : Andi, here, ex viro sene verum sermonem τ juro Pa- 
mem Nymphasque , me nihil falsi esse dicturum, Non sum 
ego Daphnidis pater, neque tam beata fuit Myrlale, ut 
maler exsisteret. — Alii parentes hunc exposuerunt ínfantu- 
]um, forsam grandiorum liberornm satis habentes. Ego 
inveni illam expositum et a capra mea nutritum, quam 
etiam mortuam in horti ambitu sepelivi, magno illam amore 
prosequens, quod matris officia prwstitisset. — Inveni et 
monumenta quedam cum illo exposita ; confiteor, domine, 
atque asservo ista ; fortunm namque altioris , quam ut nobis 
convenire possint, haec sunt indicia. Servum aulem illum 
esse Astyll, videlicet famulum pulchrum domini pulchri 
atque loni , non aspernor ; at illum Gnathonis libidini ex- 
poni, id nullo modo tolerare possum; cnm eum Gnatho 
ideo Mytilenen adducat, ut muliebria patiatur. 

XX. His diclis Lamon, multas in lacrimas effusos, eon- 
licuit. Cum autem Gnatlio audacius efferrelur, verberaque 
minaretur, Diomysophanes. dietis obstupefactas , Gnathoni 
silentium imperavit , torve supercilia in ipsum intorquens ; 
εἴ Lamonem iterum interrogavit et jussit, uL ]psi vera re- 
sponderet, meque consimilia fabulis confingeret, quo sic 
filium retinere posset, Cum autem Lamon firmus in ver- 
bis persisteret, perque omnes juraret deos, ad qua- 
stionem offerret, εἰ quid. mentitus fuisset , Clea- 
risa, dicta examinahat, Quare Lamon rmenliretur, cun 









 c-— 


an LONGI PASTORALIUM 


τι λεγούσης αὐτῆς καὶ τοῦ Διονυσοφάνους 
τὰ γνωρίσματα φιλοῦντος xal ὑπὸ περιττῆς ἡδονῆς 
3. δαχρύοντος, 6 Ἅστυλος συνεὶς ὡς ἀδελφός ἐστι, ῥίψας 
θοιμάτιον, ἔθει χατὰ τοῦ παραδείσου, πρῶτος τὸν 


moxal τὴν σύριγγα πρὸς τὴν θάλατταν ἐφέρε 
ἑαυτὸν ἀπὸ τῆς μεγάλης πέτρας. Καὶ ἴσως ἂν, τὸ 
καινότατον, εὑρεθεὶς ἀπωλώλει Δάφνις, εἰ μὴ συνεὶς 
ὁ στυλος ἐβόα πάλιν" . Στῆθι, Δάφνι, μηδὲν φούν 
Ure ἀδελφός εἰμί σον, καὶ γονεῖς οἱ μέχρι νῶν δεσπό- 
xut Νῦν ἡμῖν Λάμων τὴν αἶγα εἶπε καὶ τὰ qvo- 
ῥίσματα ἔβειξεν" ὅρα δ᾽ ἐπιστραφεὶς, πῶς ἴασι φαιδροὶ 
καὶ γελῶντες. ᾿Αλλ᾽ ἐμὲ πρῶτον φίχησον" ὄμνυμι δὲ 
τὰς Νύμφας, ὡς οὗ ψεύδομαι. » 
ΚΙ΄. Μόλις οὖν μετὰ τοὺς ὅρκους ἔστη καὶ τὸν 
85 Ἄλστυλον τρέχοντα περιέμεινε xal προσελθόντα κατε- 
φίλησεν, "Ev ᾧ δ' ἐκεῖνον ἐφίλει, πλῆθος τὸ λοιπὸν 
ἐπιρρεῖ θεραπόντων, θεραπαινῶν, αὐτὸς ὁ πατὴρ, 5$ μή- 
τὴρ μετ᾽ αὐτοῦ, Οὗτοι πάντες περιέδαλλον, κατε- 
φίλουν χαίροντες, χλάοντες, Ὁ δὲ τὸν πατέρα xai 
0 τὴν μητέρα πρὸ τῶν ἄλλων ἐφιλοφρονεῖτο" xal, ὡς 
πάλαι εἰδὼς, προσεστερνίζετο xat ἐξελθεῖν τῶν περι- 
βολῶν οὐκ ἤθελεν" οὕτω φύσις ταχέως πιστεύεται, 
᾿Ἐξελάθετο καὶ Χλόης πρὸς ὀλίγον. Kol ἐλθὼν εἰς τὴν 
ἔπαυλιν, ἐσθῆτά τ' ἔλαθε πολυτελῆ καὶ παρὰ τὸν πα- 
an τέρα τὸν ἴδιον καθεσθεὶς ἤκουσεν αὐτοῦ λέγοντος οὕτως" 
(Δ΄, « Ἔγημα, ὦ παῖδες, κομιδῇ νέος. Καὶ χρό- 
νον διελθόντος ὀλίγου, πατὴρ, ὡς ᾧμην, εὐτυχὴς ἐγεγό- 
^ ven γάρ μοι πρῶτος υἱὸς xal δευτέρα ϑυγά- 
p xal τρίτος Ἄστυλος, Ὥμην ἱκανὸν εἶναι τὸ γένος 
ἡενόμενον ἐπὶ πᾶσι τοῦτο τὸ παιδίον ἐξέθηκα,, οὐ 
τα ταῦτα συνεχθεὶς, ἀλλ᾽ ἐντάφια, Τὰ δὲ 





Jo uno duos accepturus sit caprarios? Quomodo hae con 
imentitas (uisset homo rusticus? Nonne statim fuerat incre- 
dibile, ab tali senecione atque matre vili filium tam insigni 
forma progenilum fuisse? di ls 

inspicere monumenta num illa splendilioris insigniorisque 
forlunm essent, Abiit Myrlale , euncta allatura , qu ve- 
iusta in perm asservabantur.  Allata primus inepietebat 
Dionysophanes , visisque chlamydicula purpurea , fibula ex 
auro fabrefacta , gladiolo eburneum habente capnhum , va- 
lide exclamando , o Juppiter dominator! advocavit uxorem 
uL et ipsa intuerelur.— Quae ut vidit. allum οἱ ipea exela- 
mavil: Care Parce! Nonne luec sunt, qui nma cmm 
nostro filiolo exponenda curavimus? Nonne hiec in hos Ip- 
505 agros asportaturam Sophrosynen misimus? Nun sunt alia. 
cerle sed ipsamet hrec sunt, Marite carissime, nostra fec 
proles ; tuus lius Daphnis est et paternas capellas pavit. 

XXII. . Illa adhuc loquente, Dionysophianeque signa hasc 
deosculante, preque nimio gaudio lacrimas. fundente , 
Aslylus intelligens, suum esse fratrem, statit abjeeto paHio, 
cursu tendebat per hortum, primus oscnlari Daphnim vo- 
lens. Cum autem Daphnis illum currentem vidisset, mul- 
tis &tipatum, clamantemque, Daphni, ratus illum aceurrere; 
ut ipsi manus injiciat, pera fistulaque abjectis, ad mare 
ferebatur, se praecipitem de excelsa. petra datarus. Et for- 
lasse , quod novum et insolens, inventus periisset Daphnis, 
nisi, re intellecta, Aslylus clamitasset iterum : Siste gra- 
dum, Daphni, et nihil reformida. Frater tuus sum, et 
parentes (ui sunt, qui hactenus heri exstiterunt. Nunc 
nobis Lamon de capra rem omnem narravit et monumenta 
ostendil. Vide, conversus, quam leti incedant , quamque 
hilari vultu, — Verum me primum osculeris : juro per Nym- 
phas me nihil mentiri. 

ΧΧΙΗ, Vix. post jasjurandum hoe stelil et Astylum 06- 
currentem exspectavit atque aecodentem osculo excepit. 
InLeréa loci, dum illum osculatur, ceterà mullitudo servo- 
rum ancillarumque aflluit, quin et pater una eum uaire. 
Hiomnes illum amplexabantur, deosculabantur cum gaüdiu 
atque fletu. Αἱ Daphnis patrem et matrem amte alios te- 
nerrimo affectu compleclebatar, et. quasi jam pridem nes- 
sel, pectori applicabat, exireque. amplexibus recusabat τ 
lam cito síbi invenit nalura fidem. Et Chloés in breve. 
lempus obliviscebatur. Cumque jam venisset ad villam , 
pretiosam accepit vestem , juxtaque genuinum patrem col- 
locatus, eum ad hunc modum sermocinanteni auscullavil. 

XXIV. Uxorem duxi, mei ilii, admodum juvenis, atque 
exiguo interjecto temporis spatio, grenilor, vt ego arbitrabar, 
fortunatuseram. — Primus enim partus lilius erat, alter filia,» 
lertius Astylus.  Ratus itaque hosce sufficere generi nostro, 
prognatum post omnes linc poellum exponendum curavi ; 
expositis his una, non veluti monumentis, vertu polius wt 


τύχης ἄλλα βουλεύματα. Ὁ μὲν γὰρ πρεσθύτε- | funebribusornamentis. Ataliter visum fuit fortunae, alu 


pos παῖς καὶ ἢ θυγάτηρ ὁμοίᾳ νόσῳ μιᾶς ἡμέρας ἀπώ- 
ὅοντα" σὺ δέ μοι προνοίᾳ θεῶν ἐσιώθνς, ἵνα πλείους 


quippe major filius et ipsa filia. eodem morbo wo die pe- 
ricrunt ; at. fu. deorum providentia mili servatis es, quo. 














fistulam; ego vero bic sedeo. Riserunt suaviter omnes, 
quod dominus facins, etiamnum caprarius esse vellet. Et 
alius quidem missus fuit, qui illarum curam agerel ; lii au- 
tem, sacris Jovi Servalori. factis, lieti agiaverunt. convi 
vium. Adoc solus non accessit Ghalho, qui, timore per- 
cnlsus, in Baecbi fano, tanquam supplex, diem alque 
noctem mansit. Cum autem fama ad omuium aures per- 
venisset, Dionysophanem suum invenisse filium, atque 
Daphnim illum caprariuim, agrorum dominum (actum fuisse, 
prima luce alii aliunde confluxerunit , adolescenti gratulan- 
tes, pátri auem imuuers conferentes; inlét quos primus 
Dryas, qui Chloén aluerat. 

XXVI. Omnes autem detinuit Diongsoplanes, ut post 
hanc ketiliam etiam Testo inleressent. logens autem eral — 
vini apparatus , nec minor farinae, aves palustres, porcelli 





Init : Baccho quidem peram atque pellem consecravit, Pani — 
vero fistulam et tibiam obliquam , pedum autem Nympliis, 

sicut οἱ muletralia, quie ipse fabricaveral. Adeo autem 
7 | id, eui assuevimus, nova et insolenti fortune prosperitate. 
acceptius esse solet , ut exciderint ipsi lacrimas ad bare sin- 
gula, dum iis quasi valediceret, nec ante mulctralia diis 
obtulerit quam in illis imulxisset , neque pellem quam eam 
induisset, neque fistulam quam ea cecinisset ; quin singula. 
quoque illa deosculatus et capellas allocutus fuit, hireosque 
compellavit nominatim, De fonte queque bibit quod s- 
piuseLcum Chloéindidem bibisset. Nondum tamen suum 
atnoreni confitebatur, occasioni imminens. 

XXVII. Quo lempore autem Daphnis sacris faciendis va 
cabat, ila se labebont res Chloés. — Sedebat plorans, ut par. 


erat: Mei oblitus est. Daphnis; scilicet opulentas nnplias 
mente agitat. Cui bono enim ipsum ad à 


jusjurandom per 
capras, pro eo , quod per Nymplias illi ego dederam , vicis 


desiderium cepit. — Forsan apud matrem naclus est ancillas 
me praestantiores ; ego amplus non xivam. 


















1:6 


LONGI PASTORALIUM 





zw 
ΚΘ΄, Ταῦτα τοῦ Δάφνιδος λέ γ ἤκουσεν ὃ 
Ῥνάθων ἐν τῷ παραδείσῳ λανθάνων - καὶ καιρὸν ἥκειν 
διαλλαγῶν πρὸς αὑτὸν νομίζων, τινὰς τῶν τοῦ Ἀστύλου 
νεανίσχων προσλαβὼν μεταδιώκει τὸν Δρύαντα, Καὶ 

30 ἡγεῖσθαι κελεύσας ἐπὶ τὴν τοῦ Αάμπιδος ἔπαυλιν, συν- 
ἔτεινς δρόμον" καὶ χαταλαθὼν ἄρτι εἰσαγαγόντα τὴν 
Χλόην, ἐχείνην τ᾽ ἀφαιρεῖται xal ἀνθρώπους γεωργοὺς 
συνηλόησε πληγαῖς. ᾿Εσπούδαζε δὲ xoi τὸν Λάμπιν 
δήσας ἄγειν ὡς αἰχμάλωτον ἐκ πολέμου τινὸς, εἶ μὴ 

3» φθάσας ἀπέδρα. Κατορθώσας δὲ τηλικοῦτον ἔργον, 
νυχτὸς ἀρχομένης ἐπανέρχεται. Καὶ τὸν μὲν Διονυ- 
σοφάνην εὑρίσκει καθεύδοντα, τὸν δὲ Δάφνιν ἀγρυ- 
πνοῦντα xal ἔτι ἐν τῷ περικήπῳ δαχρύοντα. Προσ- 
ἄγει δὴ τὴν Χλόην αὐτῷ x«l διδοὺς διηγεῖται πάντα" 

30 xal δεῖται μηδὲν ἔτι μνησικαχοῦντα δοῦλον ἔχειν οὖχ 
ἄχρηστον, μηδ᾽ ἀφελέσθαι τραπέζης, μεῦ᾽ ἣν τεῦνή- 
ξεται λιμῷ, Ὃ δ᾽ ἰδὼν xol ἔχων ἐν ταῖς χερσὶ τὴν 
Χλόην τῷ μὲν ὡς εὐεργέτῃ διηλλάττετο, τῇ δ᾽ ὑπὲρ 
τῆς ἀμελείας ἀπελογεῖτο, 

35 ΛΑ΄. Βουλευομένοις δ᾽ αὐτοῖς ἐδόχει τὸν γάμον χρύ- 
πτεῖν, ἔχειν δὲ χρύφα τὴν Χλόην πρὸς μόνην ὅμολο- 
γέσαντα τὸν ἔρωτα τὴν μητέρα,  "AÀN οὐ συνεχώρει 
Δρύας, ἠξίου δὲ τῷ πατρὶ λέγειν xa πείσειν αὐτὸς 
ἐπηγγέλλετο. — Kel γενομένης ἡμέρας, ἔχων ἐν τῇ 

au πήρᾳ τὰ γνωρίσματα πρόσεισι τῷ Διονυσοφάνει καὶ τῇ 
Κλεαρίστῃ καθημένοις ἐν τῷ παραδείσῳ" παρῆν δὲ καὶ 
& Ἀστυλος καὶ αὐτὸς 6 Δάφνις" καὶ σιωπῆς γενομένης, 
ἤρξατο λέγειν" « Ὁμοία με ἀνάγκη, Λάμωνι τὰ μέχρι 
νῦν ἄρρητα ἐκέλευσε λέγειν, Χλόην ταύτην οὔτ᾽ 

ἀν ἐγέννησα, οὔτ᾽ ἀνέθρεψα" ἀλλ᾽ ἐγέννησαν μὲν ἄλλοι, 
χειμένην δ᾽ ἐν ἄντρῳ Νυμφῶν ἀνέθρεψεν οἷς, Εἶδον 
ποῦτ' αὐτὸς καὶ ἰδὼν ἐθαύμασα xal θαυμάσας ξύρεψα. 

Μαρτυρεῖ μὲν καὶ τὸ κάλλος, ἔοικε γὰρ οὐδὲν ἡμῖν 

Μαρτυρεῖ δὲ καὶ τὰ γνωρίσματα, πλουσιώτερα γὰρ ἢ 

ποιμένα, ἤϊδετε ταῦτα καὶ τοὺς προσήχοντας τῇ 

κόρῃ ζητήσατε, ἂν ἀξία ποτὲ Δάφνιδος φανῇ. » 
ἈΛ΄. Τοῦτ᾽ οὔτε Δρύας ἀσχόπως ἔρριψεν, οὔτε 

Διονυσοφάνης ἀμελῶς ἤχουσεν, ἀλλ᾽ ἰδὼν εἷς τὸν 

Δάγνιν καὶ δρῶν αὐτὸν χλωριῶντα καὶ χρύφα δα-- 


* 





Dryanti, Dryas Daphnidi ; qui jam sui non compos, neque 
patri dicere audebat et tamen sic durare non poterat. fgi- 
lur horti ambitum ingressus, lamentabatur dicens : Quam 
trisle est mihi , agnitum et repertum fuisse ? Quanto melius. 
mecum agebatur, cum pecus pascebam ? Quanto eram bea- 
tior, cum serviebam ? Tune videbam Chloén, tunc ( oscu- 
labar) eam, nunc vero Lampis illa abrepfa abit, nocleque 
capta eom illa cubabit. Ast ego potui indulgeo, deliciis 
diffluo et frustra Panem, capras atque Nymphas juravi. 

XXIX. Hiec dicentem Daphnim Gnatho in horto delites- 
audivit, boramque adesse ratus, qua placatum eum 
sibi reddere posset, assumtis nonnullis ex Astyli pueris, 
Dryantem persequitur, hortatusque, ut se ducerent, ad 
Lampidis casam cursum infendil. El eum assecutus eo 
ipso temporis puncto, quo Chloén introduceret , ipsam eri- 
puit, et agrestes homines verberibus mulctavit. Verum 
sirenuam operam mavabat, quo vinctum Lampim, laud 
secus quam ex bello aliquo captivum abduceret ; quod sane 
praestiLisset, nisi is sua id fuga praevertisset, Re tam prae- 
elare gesta, inclinatoque in occasum die , reversus, Diony- 
sophanem invenit jam somno indulgentem , Daphnim vero 
vigilantem et adhuc circa hortum plorantem. Cuiadducta 
jam traditaque Chloé , omnia commemorat, simulque obse- 
crat , oblivisci velit injuriarum , seque non inulilem servum. 
recipere, neque mensa privare, qua interdicta , illico mo- 
riatur fame. Daphnis autem ubi Chloém couspexit, eam- 
que in manibus tenere se sentiit, cum isto, utpote de se 
tam bene merito, redibat in gratiam , Chloz vero de ipsius 
neglectu se excusare ΠΡ, 

XXX. Ceterum habilo inter se consilio, nuptias celandas 
censuerunt, Chloénque clandestino asservandam , soli tan- 
tum matri amore ipsorum indicato. Verum enimvero idem 
non plaenit Dryanti; censuit potius rem patri exponendam. 
et inse recepit, fore ut eum persuaderet. Ubi illuxit, 
labens in pera monumenta, ad Dionysophanem € tan 
que, in horto sedentes, accedil. Aderat et Astylus, simul- 
que ipse Daphnis; silentioque facto, ita dicere exorsus est : 
Me eadem, quie Lamonem, necessitas ea, quae ad hoc tem- 
pus occulta latuere, dicere jubet. Hane ego Chloén neque 
genui, neque primis alimentis sustentavi; verum alii ge- 
noere, jacentemque in antro Nympharum ovis sustentavit. 
Hoc ipsemet meia vidi oculis; vidi, et admiratus sum, et 
miratus illam eduxi, Hujusce rei testimonium perhibet et 
fidem facit illud forme insigne decus; nihil enim in illa 
inest, quod nos referat. Testantur δὲ monumenta, quae 
splendidiora sunt, quam pro pastoris sorte. - Haec inspicite, 
et inquirite, quinam sint eum lac puella propinquitate cou- 
juncti, si aliquando Daphnidis connubio digna videatur. 

XXXI. Haec verba ut nen temere injecit Dryas , ila neque 
Dionysophanes oscitanter andivit, sed oculos conjiciens in 
Daphnim et animadvertens illum espallesecre et. oceulte- 


d 











δεῖσθαι jose ἤδη ποτ' αὐτοῖς xa. 
"inve τὸν δ᾽ ἐκλύσαντα SACAR RII 





παρασχευασθῆναι 
|o end sire ἀτεῖν 
᾿ ἘΠ ΤΣ Ord ses inl 


εἰσχομίζει τις ἐπὶ σχεύους 
oves τὰ γνωρίσματα καὶ περιφέρων ἐν- 
ἐδείκνυ. 

w. AE. Τῶν μὲν, οὖν ἄλλων, ἐγνώρισεν. οὐδείς: Μα- 
γακλῆς δέ τις διὰ ὕστατος κατακείμενος, ὡς εἶδε, 
Tien δέν γα καὶ νεανικὸν ἐδόα. « Τίνα gin 

Tren; Héros pos Boyése; pd ye σὺ ζῆς d ταῦτά 
τις ἔδάστασε μόνα ποιμὴν ἐντυχών ; Δέομαι, Διονυ- 
20 σόφανες, εἶπέ μοι" πόθεν ἔχεις ἐμοῦ παιδίου γνωρί- 
σματα; Μὴ rim n μετὰ Δάφνιν εὑρεῖν τι κἀμέ, » 
Κιυλεύσαντος Διονυσοφάνους πρότερον ἐχεῖνον 
λέγειν τὴν Dii, L] OK οὐδὲν ὑφελὼν τοῦ τό- 
kdo t ἔφη" « "My δλίγος μοι pun τὸν rei: 

3» ρὸν χρύνον' ὃν τὰρ εὖ o» εἷς χορηγίας xai τριη- 
ραρχίας acu m gea γίνεταί, μοι 
ὑυγάτριον. Ῥοῦτο τρέφειν ὀκνήσας ἐν πενία, τούτοις 
τοῖς γνωρίσμασι κοσμήσας Dina, εἰδὼς ὅτι πολλοὶ 
xa οὕτω» σπουδάζουσι πατέρες γενέσθαι, — Kal τὸ μὲν 

80 ἐξέχειτο ἐν ἄντρῳ Νυμφῶν, πιστευθὲν ταῖς θεαῖς ἐμοὶ 
δὲ πλοῦτος ἐπέρρει καθ᾽ ἑκάστην ἡμέραν, χληρονόμον 
οὐχ ἔχοντι, Οὐχέτι γοῦν οὐδὲ ὑνγατρίου γενέσθαι 
πατὴρ τὐτύχησα᾽ ἀλλ᾽ οἱ θεοὶ ὥσπερ γέλωτά με ποιού- 
μένοι, νύχτωρ ὀνείρους μοι ἐπιπέμπουσι, δηλοῦντες 

ὃν ὅτι με πατέρα ποιήσει ποίμνιον. » 

AG', Ἀνεύφησεν ὁ Διονυσοφάνης μεῖζον τοῦ Νε- 
quidéouc χαὶ ἀναπηδήσας εἰσάγει Χλόγν πάνυ καλῶς 
κεχοσμημένην καὶ λέγει" « Τ᾽ οῦτο τὸ παιδίον ἐξέθηκας, 
ἹῬαύτην σοὶ τὴν παρθένον οἷς προνοίᾳ Νυμφῶν ἐξέθρε- 

ao ψεν, ὡς αἷξ Δάφνιν ἐμοί, Λαδὲ τὰ γνωρίσματα καὶ 
τὴν θυγατέρα- λαθὼν δ᾽ ἀπόδος. Δάφνιδι νύμφην, 
᾿Αμψυτέρους ἐξεθήκαμεν, ἀμφοτέρους εὑρήκαμεν ἀμ.- 
φοτέρων ἐμέλησε Πανὶ καὶ Νύμφαις καὶ "ἔρωτι, » 
᾿Ἐπήνει τὰ λεγόμενα ὁ διεγαχλῆς καὶ τὴν γυναῖχα 

4. "ρόδην μετεπέμπετο xal τὴν Χλόην ἐν τοῖς κόλποις 
εἶχε, Καὶ ὕπνον αὐτοῦ μένοντες εἵλοντο" Δάφνις γὰρ 
οὐδενὶ διώμνυτο προήσεσθαι τὴν Χλύην, οὐδ᾽ αὐτῷ 
τῷ πατρί. 

AZ/.. Ἡμέρας δὲ γενομένης , συνθέμενοι, πάλιν εἰς 

tà τὸν ἀγρὸν ἤλαυνον " ἐδεήθησαν γὰρ τοῦτο Δάφνις καὶ 
Χλόη, μὴ φέροντες τὴν ἐν ἄστει Bsp, ᾿Ἐξδόκει 
δὲ κἀκείνοις ποιμενιχούς τινὰς αὐτοῖς ποιῆσαι τοὺς 
ἠάμους, ᾿Ελθόντες οὖν παρὰ τὸν Adpne, τόν τε 
Δρύαντα τῷ Μιγχαχλεῖ πρυσήγαγον καὶ τῇ ἹῬόδη τὴν 


4 M. 


LONGI PASTORALIUM Ρ 





Cnm jam nos erat, implelasque crar, quo Mercurio libare. 


ao «. 


amoris est, tum famulus quidam argenteo in vasenlo. ' monm-- 
menta illa infert Lad dextram circumferens onibus de- 
monstrat. 


XXXV. Inler ceteros antem nemo foit, qui agnosceret ;- 
verum Megacles quidam, ob senectutem | (Sdn e 
bans, ut conspexit, statim agnovit, et magna juvenilique. 
voce exclamavit ; Quaenam haec , quas video? Quid de te 
mibi factu ext, o filiola? Tune elíam nunc vivis? An 
pastor aliquis forte fortuna in illa incidens ra abstuht? 
Obsecro , » dic mihi, unde tibi filias meae 
monumenta? Neu invidens, post Daplinim , reperire quo- 
que et me aliquid. Cum autem jussissel Dionysoplianes 
illum prius infantis expositionem enarrare, Megacles nihil 
«dle vocis tenore remittens , suhjicit : Priori tempore res an 
gusta domi erat ; quidquid enim habebam, in ludos publicos 
lriremesque publicas erogando consumseram. — Dum in eo 
stabuü erant res meze, nascitur inihi filia, quam im hac 
egestate educare gravatus, hisce ipsis monumentis ornafam- 
exposui, non ignarus, multos etiam dare operam eo modo, 
ut patres liant, ΕἸ isla quidem in antro Nympharum ex- 
posita fui, dearum fidei commissa ; ad mihi heredem non 
liabenti quotidie diviti in zedes influebanl, Neque poslea. 
lam bene mecum actum fuit, ut prolem susciperem; ve- 
rum dii veluti risum de me facientes, noctu. milii somnia 
iinmittunt , significantia, quod me ovis factura sit palrem.- 

XXXVI. Hic Dionysopbanes elamorem sustulit majorem. 
quam Megacles et. e sede. prosiliens , Cliloén admodum ele- 
ganter exornatam inducit et. inquit ; Istam ipsam filiolam. 
exposuisti; istam tibi virginem ovis, Nympharmn provi 
:lentía alendam suscepit, ul meum mibi Daphlnim capra. 
Cape monumenta. h:re, ipsamque filiam; receptam autem. 
Daphnidi da sponsam. Ambos exposuimus, ambos repe- 
rimus : amborum Pani, Nymphis, Cupidini eura fuil. 
Megacles dicta laudabat , mandabatque arcessendam suam 
nxorem Rhoden, Chloénque in sinu habebat, — Hbidemque 
manentes somnum ceperunt; Daphis enim se nemini, πα 
quidem ipsi parenti , Chloén esse concessurum , dicebat. 

XXXVII. Exorlo jam die, rus redire inter illos convenil ; 
ipiippe Dapbnis οἱ Chloé , quos urbana taedebat vitas , pre- 
cibus id obtinnerant: illis quoque visum est. pastorales 
quasdam facere muplias,  Venientes itur ad Lamonem, 


sd Megaclei adduxerunt Dryanteor οἱ Rida Napen com- 


τς κ ΗΝ 





ἢ 


φῶ 
f T 


colentes, Nymphas, Panem et. Amorem , plurimos ovium. 
caprarumque greges adepti, nullum tandem cibum sibi 










ii 





ER 


i 





E 


H 


T 





8 


duxerunt solemniter in thalamum, pars fistulam, pars 
tibiam inflantes , alii faces ingentes sustollentes; cumque 
prope ad fores accessissent , dura asperaque canebant voce, 
veluti tridentibus terram discindentes non autem hymenaenni 
canenles. Ceterum Daphnis εἰ Chloé nudi coneumbentes, 
se invicem amplexabantur alque deosculabantur, non 
| φοναῖς dormientes illa nocte, quam vel noctua solent; et 
patravit Daphnis quze illum docuerat magistra Lycaenium, 
Alque tune primum Chloé. didicit, ea quae jn silva acta 
fnerant , pastoralem ludum fuisse. 


EE 
fa 










i 





XENOPHON. 





184 
λεως ἐπὶ τὸ ἱερὸν" στάδιοι δ' εἰσὶν ἑπτά" sedie 
tv πάσας τὰς ἐπιχωρίους παρθένους, χεχοσμημένας 
πολυτελῶς, καὶ Mri. Gua, ὅσοι τὴν αὐτὴν ἡλικίαν 
n Ἁθροκόμῃ. "Hy δ᾽ αὐτὸς περὶ τὰ ἕξ καὶ δέκα 
L τῶν ἐφήδων καὶ ἐν τῇ πομπῇ τὰ 
: ἐφέρετο. Πολὺ δὲ πλῆθος ἐπὶ τὴν θέαν, πολὺ 
ἐγχώριον, πολὺ δὲ ξενιχόν' καὶ γὰρ ἔθος ἦν ἐν 
ἐκείνη τῇ πανηγύρει xal νυμφίους ταῖς παρθένοις εὗ- 
ρίσκεσθαι καὶ γυναῖκας τοῖς ἐφήδοις, Παρήεσαν δὲ 
ει κατὰ στίχον οἵ πομπεύοντες" πρῶτα μὲν τὰ ἱερὰ καὶ 
δᾷδες xal κανᾶ xal θυμιάματα * ἐπὶ τούτοις ἵπποι xal 
χύνες καὶ σχεύη χυνηγετιχὰ * τὰ μὲν πολεμικὰ, τὰ δὲ 
πλεῖστα εἴρηνικά. "" ᾿Εχάστη, δ᾽ αὐτῶν [οὕτως] ὡς 
πρὸς ἐραστὴν ἐχεχόσμητο, "Hoyt δὲ τῆς τῶν παρ- 
τὸ ἢξνων τάξεως Ἄνθεια, θυγάτηρ Μεγαμήδους καὶ Εὐίπ- 
755, ἐγχωρίων, Ἦν δὲ τὸ κάλλος τῆς Ἀνθείας οἷον 
θαυμάσαι χαὶ πολὺ τὰς ἄλλας ὑπερεδάλλετο παρθένους" 
ἔτη μὲν τεσσαρακαίδεκα ἐγεγόνει. ἤνθει δ᾽ αὐτῆς τὸ 
σῶμα ἐπ᾽ εὐμορφίᾳ, καὶ ὃ τοῦ σχήματος κόσμος πολὺς 
au εἷς ὥραν συνεδάλλετο' κόμη ξανθὴ, f, πολλὴ καθειμένη;, 
ὀλίγη πεπλεγμένη. πρὸς τὴν τῶν ἀνέμων φορὰν χι- 
νουμένη" ὀφθαλμοὶ γοργοὶ, ψανδροὶ μὲν ὡς κόρης, φο- 
δεροὶ δ' ὡς σώφρονος" ἐσθὴς, χιτὼν ἁλουργὴς, ζωστὸς 
εἷς γόνυ, μεχρὶ βραχιόνων καθειμένος, νεδρὶς περιλει- 
35 μένη, γωρυτὸς ἀνημμένος, τόξα, ὅπλα, ἄκοντες φερό- 
μένοι, χύνες ἑπόμενοι. Πολλάχις αὐτὴν ἐπὶ τοῦ τε- 
μένους ἰδόντες Ἐξφέσιοι προσεκύνησαν ὡς Ἄρτεμιν" xal 
τότ᾽ οὖν ὀφθείσης ἀνεβόησε τὸ πλῆθος καὶ ἦσαν ποικίλαι 
παρὰ τῶν θεωμένων φωναὶ, τῶν μὲν ὑπ' ἐχπλήξεως τὴν 
*0 θεὸν εἶναι λεγόντων, τῶν δ᾽ ἄλλην τινὰ ὑπὸ τῆς θεοῦ 
περιπεποιημένην" προσηύχοντο δὲ πάντες xal προσε- 
κύνουν καὶ τοὺς γονεῖς αὐτῆς ἐμαχάριζον" ἦν δὲ δια- 
βόητος τοῖς θεωμένοις ἅπασιν Ἄνθεια 4 καλή. Ὡς δὲ 
παρῆλθε τὸ τῶν παρθένων πλῆθος, οὐδεὶς ἄλλο τι ἢ 
36 Ἄνθειαν ἔλεγεν" ὡς δ᾽ “Αδροχόμης uci τῶν ἐφήβων 
ἐπέστη, τοὐνθένδε, καίτοι καλοῦ ὄντος τοῦ κατὰ τὰς 
παρθένους θεάματος, πάντες ἰδόντες δροχόμην ἐκεί- 
νων ἐπελάθοντο, ἔτρεψαν δὲ τὰς ὄψεις ἐπ᾽ αὐτὸν. 
βοῶντες, ὑπὸ τῆς θέας ἐχπεπληγμένοι, χαλὸς 'A6oo- 
40 χόμης λέγοντες, καὶ, οἷος οὐδὲ εἷς, χαλοῦ μίμημα θεοῦ. 
Ἤδη δέ τινες xal τοῦτο προσέθεσαν, οἷος ἂν γάμος 
ἡένοιτο  δροχόμου xal ᾿Ανθείας. Καὶ ταῦτ᾽ ἦν πρῶτα 
τῆς Ἔρωτος τέχνης μελετήματα. Ταχὺ μὲν δὴ εἷς 
ἑχατέρους 5$, περὶ ἀλλήλων Fn δόξα' καὶ ἢ τ᾽ Ἴνθεια 
4s τὸν Ἁδροχόμην ἐπεθύμει ἰδεῖν καὶ ὁ τέως ἀνέραστος 
᾿Ἀξδροχκόμης ἤθελεν Ἄνθειαν ἰδεῖν, 

Y". Ὡς οὖν ἐτετέλεστο 5j πομπὴ, ἦλθον δ᾽ εἰς τὸ 
ἱερὸν, ϑύσοντες ἅπαν τὸ πλῆθος xai ὃ τῆς πομπῆς κύ- 
σμος ἐλέλυτο, ἤεσαν δ᾽ ἐς ταὐτὸν ἄνδρες xal γυναῖχες, 

wo ἔφηδοι καὶ παρθένοι " ἐνταῦθ᾽ ὁρῶσιν ἀλλήλους καὶ 
ἁλίσκεται Ἄνθεια (μὲν) ὑπὸ τοῦ Αδροκόμου, ἡττᾶται 
δ᾽ ὑπὸ τοῦ "Ἔρωτος Αθροχόμης καὶ ἐνειώρα τε συν-- 
πχέστερον τῇ κόρῃ καὶ ἀπαλλαγῆναι τῆς ὄψεως ἐθέλων 
οὖχ ἐδύνατο! κατεῖχε δ᾽ αὐτὸν ἐγχείμενος ὃ θεός, 


(c7m— 


XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


pam virgines omnes indigenas oportebat splendide ornatas, 
prwlereaque ephebos Habrocomae aequales, qui lum se- 
decim fere annorum jam pubertatem attigerat, ac primas 
inea pompaferehoL. Magna autem vis bominum specta- 
culo intererat, vel popularium , vel hospitum; siquidem 
mos habebat, uti in ea celebritate sponsi virginibus et 
ephebis uxores invenirentur. Procedebat ergo ordinatim 
pompa primo scilicet sacra, faces, canistra et suflimenta, 
lum autem equi canesque et venatoría arma , ** nounulla 
quidem bellica , pleraque tamen paci inservienlia. —** Vir- 
ginum se quaeque veluti ad amatoris oculos composueral , 
quaram ordinem ducebat Anthia, Megamedis et. Evippoe 
indidem civium filia, mira pulchritudine ceteris longe 
praestans , quatiordecim cireiter annos nata ; florenti cor- 
poris venustati nonnihil cultus addiderat ; flava coma 
partim nexa, plurima fluens ventisque diffasa : acres oculi, 
hilares, quales puellam , et severi, quales pudicam decent - 
veslis lunica. purpurea, dependens ad brachia, adusque 
genua demissa, hinnulea pellis circumducta, pharetra 
suspensa et arcus, arma et hastilia ferebat , canesque se- 
quebantur. Sipeillam in luco videntes Ephesii ut Dianam 
adoraverant ; tunc vero, ut conspexit populus , exelamavit, 
erantque varize spectantium voces, his pra stupore deam 
ipsam esse dicentibus , illis a dea sociam assumtam ; omnes 
autem supplicabant , adorabant , parentesque ipsius beatos 
praedicabant. Erat in. ore omnium pulcra Anthia, ac, 
praetereunte virginum turba, nihil aliud quam Anthiam 
quisque nominabat. Verum ut accessit Habrocomes cum 
ephebis, puellarum. spectaculum, licet. perelegans , con- 
linuo omnium animis excidit et uniuscujusque oculi in 
illum conversi sunt; exclamabant speclaeulo percussi, 
O pulchrum Habrocomen, nulli comparandum, pulchri 
dei simulacrum! Nec defuere, qui adderent, Quale foret 
connubium ipsius et. Anthie! He prime fuerunt Amoris 
insidiae : slatim enim utrumque mutua existimatio occupat, 
οὐ Anthia Habrocomen videre geslit, et Anthiam. Habro- 
comes, qui huc usque amoris expers fuerat. 

1. Ut igitur peracta pompa venere in templum saerifi- 
calum multitudo omnis, pompxe ordo solulus est. Con- 
venere eodem viri femina'que, adolescentes et. virgines. 
Ibi ut ambo sse viderunt , Anthia Habrocomae forma capitur, 
Habrocomes amore victus puellam intentis oculis contem- 


patur; nec adspeetum effugere volens potis est, cohibebal 


[M 


^5 


Li 


E 


186 


ματα ἐκ τῆς παρελθούσης νυκτὸς πεπονηκότα χαὶ τὸ 
βλέμμα ἄθυμον χαὶ οἱ γρῶτες ἠλλαγμένοι" καὶ τοῦτ᾽ 
ἐπὶ πολὺ ἐγίνετο xal πλέον οὐδὲν αὐτοῖς ἦν. Ἔν 
τούτῳ ἐν τῷ ἱερῷ τῆς θεοῦ διημερεύοντες ἐνεώρων a. 
λήλοις, εἰπεῖν τἀληθὲς φόύῳ πρὸς ἑκατέρους αἰδού- 
Τοσοῦτο 2' 
ἐδάκρυσε, 
νῶς. 


PROMOS "Ae ooxd uz xal 
μενοι. ἐστέναξεν dv ποτε 'AGooxóums xai 
xat προπεύχετο τῆς κόρης ἀχουούσης € 


Ἢ δ᾽ Λνθεια ἔπασχε μὲν τὰ αὐτὰ, πολὺ δὲ 








μείζονι τῇ συμφορὰ χατείχετο" el 2έ ποτ᾽ ἄλλας παο- 
θένους 3 γυναῖχας ἴδοι βλεπούσας εἰς ἐκεῖ 
ἅπασαι εἰς Αθροχόμην, δήλη ἦν λυπουμέ 
ρευδοκιμτθῇ φοθουμένη. Εὐχαὶ δ᾽ αὐτοῖς ἑχατέροις 
ἦσαν πρὸς τὴν θεὸν χοινῇ, λανθάνουσαι μὲν, ἀλλ᾽ ἐγί- 
νοντο ὅμοιαι. Χρόνου δὲ προιόντος » οὐχέτι τὸ μει- 
ράχιον ἐκαρτέρει’ ἤδη, δ᾽ αὐτῷ καὶ τὸ σῶμα πᾶν ἦφά- 





XENOPITONTIS. EPHESTACORUM 





tatis color et haec omnia srpus ita. fiebant οἱ nihil leva- 


bantur. Interea in templo interdiu morantes se. muta 
spectabant , cum pra metu uterque, quod vere sentiebat , 
alteri delegere vereretar. Suspirabat subinde, flebatque 
Habrocomes et preces fundebat lamentabiles, puella 


auscultante. Eademque omnino Anthia patiebatur, id vero 


: ad ejus infortunium accedebat, quod, si quas virzines 


e N ; "OM M UE 
νιστο xal fj ψυχὴ χαταπεπτώχει, ὥστ᾽ £v πολλῇ ἀθυμία 


K ἢ x ἢ ADM, 
τὸν Λυχομήδην xal τὴν Θεμιστὼ γεγονέναι, οὐχ εἰδότας 
μὲν ὅ τι εἴη τὸ συμθαῖνον Αὐροχόμη, δεδοικότας δ᾽ ἐκ 
τῶν δρωμένων. "Ev ὁμοίῳ δὲ φόδῳ καὶ 6 Μεγαμήδης 
xa $j Εὐίππη xai περὶ τῆς Ἀνθείας χαθειστήχεσαν, 
ὁρῶντες αὐτῆς τὸ μὲν κάλλος μαραινόμενον, τὴν δ᾽ ai- 
y E Ἐ " ,; 
τίαν οὐ φαινομένην τῆς συμφορᾶς. Εἰς τέλος εἰσά-- 
Y » ; WAAGE o d 
γουσι παρὰ τὴν Ἄνθειαν μάντεις xal ἱερέας, ὡς εὑρή- 
σοντας λύσιν τοῦ δεινοῦ. ΟἹ δ᾽ ἐλθόντες ἔθυόν θ᾽ ἱερεῖα 


» xai ποικίλα ἐπέσπενδον καὶ ἐπέλεγον φωνὰς Bapfa- 


οικὰς, ἐξιλάσχεσθαί τινας λέγοντες δαίμονας καὶ προσ 
ποιοῦντο, ὡς εἴη τὸ δεινὸν Ex τῶν ὑποχθονίων θεῶν. 
Πολλὰ δὲ καὶ ὑπὲρ Αδροκόμου οἱ περὶ τὸν Λυχου ήδην 
ἔθυόν τε καὶ ηὔχοντο" λύσις δ᾽ οὐδεμία τοῦ δεινοῦ οὐδ᾽ 
ἑτέρῳ αὐτῶν ἐγίνετο, ἀλλὰ xai ἔτι μᾶλλον 6 ἔρως dve- 
καίετο. “ἔχειντο μὲν δὴ ἑχάτεροι νοσοῦντες, πάνυ 
ἐπισφαλῶς διαχείμενοι, ὅσον οὐδέπω τεθνήξεσθαι προσ- 
Zoxouevot, κατειπεῖν αὐτῶν τὴν συμφορὰν μὴ δυνά- 
μενοι, Τέλος πέμπουσιν οἱ πατέρες ἑχατέρων εἰς 
θεοῦ μαντευσόμενοι τήν τ᾽ αἰτίαν τῆς νόσου καὶ τὴν 
ἀπαλλαγήν. 
ς΄. ᾿Ὀλίγον δ᾽ ἀπέχει τὸ ἱερὸν τοῦ ἐν Κολοφῶνι 
Ἀπόλλωνος, διάπλους ἀπ᾽ ᾿Εφέσου σταδίων ὀγδοή- 
κοντα. Ἐνταῦθ᾽ οἱ παρ᾽ ἑκατέρων ἀφικόμενοι δέονται 
τοῦ θεοῦ ἀληθῇ μαντεύεσθαι: ἐληλύθεσαν δὴ χατὰ ταὐτά, 
Xpü δ᾽ ὃ θεὸς κοινὰ ἀμφοτέροις τὰ μαντεύματα ἐν 
μέτρῳ τὰ ἔπη, τάδε: 
Τίπτε ποθεῖτε μαθεῖν νούσου τέλος ἠδὲ καὶ ἀρχήν; 
᾿Αμφοτέρους μία νοῦσος ἔχει, λύσις ἔνθεν ἀνέστη" 
Δεινὰ δ᾽ ὁρῶ τοίσδεσσι mdr, xal ἀνήνυτα ἔργα 
᾿Αμφότεροι φεῦ! 
Δεσμὰ δὲ μοχϑήσουσι παρ᾽ ἀνδράσι μιξοθαλάσσοις 
Καὶ τάφος ἀμτοτ: 3) yo ài 
Καὶ ποταμοῦ N μασιν Ἴσιδι σεμνῇ 
we παραστῆς ὄγδια δῶρα. 
ἔτι που μετὰ πήματ᾽ ἀρείονα πότμον ἔχουσι. 























. ΤῬαῦθ᾽ ὡς ἐκομίσθη τὰ μαντεύματα εἰς "Ἔφεσον, 
εὐθὺς μὲν οἱ Πατέρες αὐτῶν ἦσανὲ iv ἀμηχανίᾳ καὶ τὸ 
δεινὸν, ὅ τι ἦν, πάνυ ἠπόρουν" συμθάλλειν δὲ τὰ τοῦ 
θεοῦ λόγια οὐκ PBovavin- οὔτε γὰρ τίς ἢ νύσος, οὔτε τίς 





aut mulieres illum intuentes. vidissel, ( omnea autem Ha- 
brocomen intuebantur) manifestum esset. illam mearere, 
pertimescentem, ne ipsi minus placeret. Vota quidem 
apud deam uterque simul eadem insciens faciebat. Ali- 
quanto post, durare diutius adolescens non potuit; totum 
corpus jam tabuerat et ita conciderat animo, ut Lycomedes 
et 'hemisto animo admodum angerentur, quid Habrocoina* 
accidisset , ignorautes , sed ex his, quae viderant, timoris 
pleni. De Anthia simili erant. in metu Megamedes ct 
Evippe, cum formam ejus marcescentem, nullamque mali 
causam apparere viderent. Tandem ad pnellam vates et 
sacerdotes adducunt, eam malo liberaturos. Qui quidem 
hostias immolarunt , variisque libationibus ac quibusdam 
barbaricis vocibus usi , nescio quze numina se placaturos 


dicunt, finguntque malum a diis inferis immissum esse. 


; Multa quoque et Lycomedes pro Habrocoma sacra fecit et 


preces fudit; neuter tamen a malo liberatur, immo et 
amor magis inflammalur. Ambo morbo correpti in dis- 
crimine versabantur, mortem propemodum exspectantes, 
cum famen enarrare malum non valerent. Tandem utrius- 
que parentes deos consultum miltunt, causam morhi et 
remedium quaerentes. 

VI. Non longe distat fanum Apollinis Colophonii : ab 
Epheso trajectus est octoginta tantum stadiorum. bi 
exorant deum , qui ab utriusque parentibus missi fuerant, 
ut vera redderet oracula, venerant autem idem rogatum. 
Commune utrisque responsum deus hisce versibus red- 
didit : 





Cur optatis «cire morbi finem atqne originem? 

Ambos unus tenet morbus, remedium hinc invenietur : 
Sed dira video bis | imminere ) mala et longos labores : 
Utrique fugient per mare rabie acti , 

Vincula ferent apud viros marilimos , 

Et sepulchrum ambobus torus erit ignisque exitialis, 
Et fluminis Nili ad aquas Isidl sanctz 

Salvatrici postea des, magnifica dona. 

Sed post calamitates meliori aliquando utentur fortuna. 


VII. Ubi haec oracula Ephesum allata sunt , statim qui- 
dem eorum parentes ex consilii inopia attoniti fuere, nec, 
quid mali liberis suis portenderetnr, exputare valebant ; 
non enim ex dei responsis conjicere ullatenus poterant , 











ματος παρεπέμπετο, Φιλοῦσα δ' αὐτοῦ τοὺς ὀφῇαλ- 
μοὺς, ὦ, φησὶ, πολλάχις με λυπήσαντες ὑμεῖς, ὦ 
V» πρῶτον ἐνθέντες τῇ ἐμῇ κέντρον ψυχῇ, οἱ τοτὲ μὲν 
, νῦν δ᾽ À, χαλῶς μοι διηκονήσατε καὶ 
τὸν τὸν Mies εἰς τὴν  δροκόμου ψυχὴν 
ὡδηγήσατε. τοιγαροῦν ὑμᾶς πολλὰ φιλῶ καὶ ὑμῖν 
ἐφαρμόζω τοὺς ὀφθαλμοὺς τοὺς ἐμοὺς, τοὺς "AGpoxó— 
20» μου διακόνους" ὑμεῖς δ' ἀεὶ βλέποιτε ταῦτα, καὶ μήθ᾽ 
Ἁδροκόμῃ ἄλλην δείξητε καλὴν, μήτ᾽ ἐμοὶ δόξῃ τις 
ἄλλος εὔμορφος" ἔχετε ψυχὰς, ἃς αὐτοὶ ἐξεκαύσατε: 
ταύτας ὁμοίως τηρήσατε. Ψαῦτ' εἶπε, καὶ περιφύν-- 
τες ἀνεπαύοντο xal τὰ πρῶτα τῶν Ἀφροδίτης ἐρώτων 
30 ἀπέλαυον" ἐφιλονείχουν Ba ὅχης τῆς νυχτὸς "πρὸς 
ἀλλήλους, φιλοτιμούμενοι, τίς φανεῖται μᾶλλον ἐρῶν. 
|. "Exe δ' ἡμέρα ἐγένετο ἀνίσταντο πολὺ μὲν 
ἠξδίονες, πολὺ δ᾽ εὐθυμότεροι, ἀπολαύσαντες ἀλλήλων 
ὧν ἐπεθύμησαν χρόνῳ καλῶν. “Εορτὴ δ᾽ ἦν ἅπας 5 
30 Βίος αὑτοῖς καὶ μεστὰ εὐωχίας πάντα, wal ἤδη xal 
τῶν μεμαντευμένων λήθη, Ἀλλ᾽ οὐχὶ τὸ εἱμαρμένον 
ἐπελέληστο, ἀλλ᾽ οὐδ' ὅτῳ ἐδόκει ταῦτα θεῷ ἠμέλει, 
Χρόνου δὲ διελθόντος ὀλίγου, ἔγνωσαν οἵ πατέρες ἐχ- 
πέμπειν αὐτοὺς τῆς πόλεως κατὰ τὰ βεβουλευμένα" 
ὧν ἡμελλόν τε γὰρ ἄλλην ὄψεσθαι καὶ ἄλλας πόλεις 
χαὶ τὸν τοῦ θεοῦ χρησμὸν, ὧς οἷόν τ' ἦν, παραμυθή- 
σασῦαι, ἀπαλλαγέντες χρόνῳ τινὶ ᾿Εφέσου, ΠΙαρε- 
σχευάζετο δὴ πάντ᾽ αὐτοῖς πρὸς τὴν ἔξοδον, ναῦς τε 
μεγάλη, καὶ ναῦται πρὸς ἀναγωγὴν ἕτοιμοι καὶ τὰ 
τὸ ἐπιτήξεια ἐνεδάλλοντο, πολλὴ μὲν ἐσθὴς καὶ ous , 
πολὺς δ᾽ ἄργυρος καὶ χρυσὸς, ἥ τε τῶν σιτίων ὑπερ- 
βάλλουσα ἀφθονία, Θυσίαι δὲ πρὸ τῆς ἀναγωγῆς τῇ 
᾿Αρτέμιδι καὶ εὐχαὶ τοῦ δήμου παντὸς xal δάκρυα πάν- 
τῶν, ὡς μελλόντων ἀπαλλάττεσθαι παίδων χοινῶν. 
at Ἦν 2' ὁ πλοῦς αὐτοῖς ἐπ' Αἴγυπτον παρεσχευασμένος, 
Ὡς δ᾽ ἦλθεν ἡ τῆς ἀναγωγῆς ἡμέρα, πολλοὶ μὲν οἶκέ- 
ται, πολλαὶ δὲ θεράπαιναι "* Μελλούσης δὲ τῆς νεὼς 
ἐπανάξεσῦαι, πᾶν μὲν τὸ ᾿Εφεσίων (πλῆθος) παρῆν 
πυραπεμπόντων, πολλαὶ δὲ καὶ τῶν (ξένων) μετὰ 
τὸ λαμπάδων χαὶ θυσιῶν. Ἔν τούτῳ μὲν οὖν ὁ Auxo- 
μήδης xal ἢ Θεμιστὼ, πάντων ἅμ᾽ ἐν ὑπομνήσει γε- 
νόμενοι, τοῦ χρησμοῦ, τοῦ παιδὸς, τῆς ἀποδημίας, 
ἔκειντο εἷς γῆν ἀδυμοῦντες. Ὁ δὲ Μεγαμήϑης χαὶ 3 
Εὐίππη, ἐπεπόνθεσαν μὲν τὰ αὑτὰ, εὐθυμότεροι δ᾽ ἦσαν, 


σι ἢ, 


(00 comm 


XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


placeo? Timide el ignave, quamdiu amare cunclalus es? 
quamdiu. nulli id tibi nre fuit? a. meis malis, qu» ipee 
passus sis, conjicio. Verum jam age, mras excipe lacri: 
mas, bibantque elegantes enm buit a xui 

cemque complexi adhaereamus, ita ul corone mutuis acri- 
mis madeant et nostrum una ipso amorem sentiant. His 
dictis, totum. vultum ejus ampleclitur, adducilque suis 
oculis comas et snscipil coronas, suaviando fecit ul lala. 
labellis adlizererent, et qua quisque cogitabat, ex animo 
in animum per oscola labiis impressa transmillunt. fila 
adolescentis oculos basians , o quoties, inquit, me dolore 
affecistis! qui primum mihi inlixistis animo aculeum, vos 
quondam superbie, nunc amoris pleni, optime de me me- 
ruistis, quippe qui amorem mei in Habrocomie animum 
induxeritis. Vos ilaque exoscalor, vobis hosce meos ad- 
moveo oculos Habrocome famulos Sic vos semper haec 
spectetis , non aliam Habrocome elegantis formae puellam 
ostendite, ac nemo mihi pulcher alius videatur. Ἐπ vobis 
animas nostras, quas exussistis ; has habete et pari. stuilio 
servate. Hsec illa. Tum mutuo amplexu brentes re- 
quievere , ac carpentes tunc primum Veneris gaudia, tolam 
noctem summa smulatione inler se contenderunt , nter 
magis amans videretur. 

X. Ubi illuxit, blandiores alacrioresque surrexere, quod. 
tandem felicibus illis temporibus tamdiu exoptatis frui sibi 
invicem contigisset, "Vita omnis erat iis quasi festus dies, 
omniaque conviviorum plena, adeo, ul jam oraculi responsa 
animo exciderent. "Verum non ea falo exciderant , nec à 
deo negligebantur, quisquis ille fuit, qui deereverat, Non 
multo post tempore a parentibus, quibus id statulum fue- 
rat prius, peregre miltuntur, ut scilicet alias regiones , ur- 
besque alias viderent : se enim dei responsum mitigaturos, 
quoad fas esset, putabant , si aliquamdiu Eplieso abessent. 
Parantur ad discessum omnia : magna nàvis, nautaeque ad 
ducendum idonei, omniaque necessaria imporlantur, multae 
et variae vestes, multum argenti e auri, commeatusque 
plurimus,  Immolatum est Dianze, nt dnelu suo opitulare- 
tur; nec defoere preces totius populi, omniumque lacrime, 
veluti communibus gnatis discedentibus. Navigationem in 
Agyptum paraverant; cumque abeundi dies adesset , ** fa- 
mulorum et ancillarum frequentia. Cum navis deducenda 
essel, omnis Ephesiorum multitudo prosequebatur et malti 
e (peregrinis) cum lampadibus et suffimentis. Interea Ly- 
comedes et Themisto, omnia simul recordantes, oraculum, 
filium, ipsius peregrinationem, humi jacebant consternali. 
Pariter Megamedes et Evippe, ut ut meliori essent animo, 
eorum, quae pravdicta. fuerant, finem respicienles.— Jam. 











Hid 





154 


XENOPIIONTIS EPHESIACORUM 


ὡραία γάμων ἤδη, πολὺ δὲ τοῦ Αροχόμου κάλλους | cedens. Adolescentis comsnefudine capis, se cohibere 


ἀπελείπετο. Αὕτη ἢ Mavzó) &x τῆς συνήθους μετὰ 


τοῦ ᾿Αδροχόμου ἡιαίτης ἁλίσκεται καὶ ἀκατασχέτως - 


εἶχε xal ἠπόρει, ὅ τι ποιήσαι" οὔτε γὰρ πρὸς τὸν 
ἉἉθροκόμην εἰπεῖν ἐτύλμα, γυναῖχα εἰδυῖα ἔχοντα, καὶ 
πείσειν οὐδέποτ᾽ ἐλπίζουσα, οὔτ᾽ ἄλλῳ τινὶ τῶν ἑαυτῆς 
δέει τοῦ πατρός" δι᾽ ἃ δὴ καὶ μᾶλλον ἀνεχαίετο xoi 
διέκειτο πονήρως" xal οὐχέτι χαρτεροῦσα, ἔγνω πρὸς 
τὴν ἹῬόδην, τὴν σύντροφον τῆς Ἀνθείας, οὖσαν $X- 
κιῶτιν καὶ xóprv , κατειπεῖν τὸν ἔρωτα " ταύτην γὰρ 
μόνην ἤλπιζε συνεργήσειν αὐτῇ πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν. 
Καὶ δὴ, σχολῆς Aaboutvr,, ἄγει τὴν χόρην πρὸς τὰ 
πατρῷα ἐπὶ τῆς οἰκίας ἱερὰ, καὶ δεῖται μὴ κατειπεῖν 
αὐτῆς xxi δόχους λαμβάνει καὶ λέγει τὸν ἔρωτα τοῦ 
Ἁροχκόμου xai ἱκετεύει συμθαλέσθαι xal πολλὰ ὑπέ- 
σχετο συμθαλλομένῃ. Ἔφη δ᾽ ἴσθι μὲν οἰκέτις οὖσα 
dud; , ἴσθι δ᾽ ὀργῆς πειρασομένη βαρθάρου καὶ ἠδικη- 
μένης. Ταῦτ᾽ εἰποῦσα ἀπέπευπε τὴν ἹῬόδην. Ἱ δ᾽ 
ἐν ἀμηχάνῳ καχῷ ἐγεγόνει" τό τε γὰρ εἰπεῖν "AGpoxóum 
παρητεῖτο, φιλοῦσα τὴν Ἄνθειαν" πάνυ δ᾽ ἐδεδοίκει τῆς 
βαρθάρου τὴν ὀεγήν. δοξεν οὖν αὐτῇ καλῶς ἔχειν, 
Λεύχωνι πρῶτον ἀναχοινῶσαι τὰ ὑπὸ τῆς Μαντοῦς 
εἰρημένα. ἮΙν δὲ xal τῇ ἹΡόδη χοινωνήματα ἐξ ἔρω- 
τος γενόμενα πρὸς Λεύχωνα χαὶ συνῆσαν ἀλλήλοις ἔτι 
ἐν Ἐφέσῳ. Τότε δὲ λαθομένη μόνου, ὦ Λεύκων, 
ἔφη, ἀπολώλαμεν τελέως - νῦν οὐχέτι τοὺς συντρόφους 
ἕξομεν: fj τοῦ δεσπότου ὑυγάτηρ ᾿Αψύρτου ἐρᾷ μὲν 
Ἁδροχόμου σφοδρὸν ἔρωτα, ἀπειλεῖ δὲ, εἶ αἡ τύχη, 
δεινὰ ἡμᾶς ἐργάσεσθαι' σκόπει τοίνυν τί δεῖ ποιεῖν" τὸ 
γὰρ ἀντειπεῖν τῇ βαρθάρῳ σφαλερόν τὸ δ᾽ ἀποζεῦξαι 
'Αὐροχόμην ᾿Ανθείας, ἀδύνατον. ᾿Αχούσας 6 Λεύχων 
δακρύων ἐνεπλήσθη, μεγάλας ἐκ τούτων συμφορὰς 
προσδοχῶν᾽ ὀψὲ δ᾽ ἀνενεγχὼν, σιώπα, ἔφη, ἱΡόδη, ἐγὼ 
γὰρ ἕχαστα διοιχήσω, 

Δ΄, Ταῦτ᾽ εἰπὼν ἔρχεται πρὸς Δθροχόμην. Τῷ 
δ᾽ ἄρ᾽ οὐδὲν ἔργον ἦν ἢ φιλεῖν "Ανθειαν xal ὅπ’ ἐκείνης 
φιλεῖσθαι xol λαλεῖν ἐκείνῃ xoi ἀκούειν λαλούσης. 
λθὼν δὲ παρ᾽ αὐτοὺς, τί ποιοῦμεν, σύντροφοι; τί δὲ 
βουλευόμεῦα οἰκέται; δοκεῖς τινι τῶν δεσποτῶν, "Apo: 
κόμη, καλός" ἡ θυγατὴρ ἢ ᾿Λψύρτου πονήρως ἐπί σοι 
διάκειται xad ἀντειπεῖν ἐρώσῃ βαρθάρῳ παρθένῳ γχα- 
λεπόν' σὺ οὖν ὅπως σοι δοκεῖ βουλευτάμενος,, σῶσον 
ἡμᾶς ἅπαντας xal μὴ περιΐϑης ὀργῇ δεσποτῶν ὑποπε- 
σόντας. ᾿Αχούσας ὃ Δδροκόμης εὐθὺς μὲν ὀργῆς ἐνε- 
mor, , ἀναβλέψας δ᾽ ἀτενὲς εἷς τὸν Αεύχωνα, ὦ πο- 
νηρὲ, ἔφη, x«i Ψοινίχων τῶν ἐνταῦσχ βαρθαρώτερε, 
ἐτόλμησας εἰπεῖν πρὸς Ἁ)( δροκόμην τοιαῦτα δήματα, 
καὶ παρούσης ᾿Ανθείας ἄλλην παρθένον μοι διηγῇ ; 
Δοῦλος μέν εἶμι ἀλλὰ συνθήκας olàa τηρεῖν. — "Eyoucty 
ἐξουσίαν μου τοῦ σώματος, τὴν ψυχὴν δ᾽ ἐλευθέραν 
ἔχω. ᾿Ἀπειλείτω νῦν, el θέλει, Μαντὼ ξίφη καὶ βρό- 
ἡους καὶ πῦρ καὶ πάνύ᾽ ὅσα δύναται σῶμα ἐνεγκεῖν οἷ- 
κέτου" οὐ γὰρ ἄν ποτε πεισθείην ἑκὼν Ἄνθειαν ἀξιχῇ- 
σαι. Ὁ uiv ταῦτ᾽ ἔλεγεν ἢ δ᾽ Ἄνθειχ ὑπὸ συμφορᾶς 





non poterat, quid faceret nescia ; neque enim id illi ape- 
rire audebat, quem , cum uxorem babere noseel, flectere 


! desperaret , nec suorum cuiquam, patris metu : quo magis 


urebatur, ac misere se habebet, adeo ut amplius susli- 
nere non valens , Rhode amorem narrare statueret , sodali 
Anthiz , puellze, et eequali , quam unam sperabat cupidi- 
tatis suir adjutricem fore. — Arrepta igitur occasione puellam 
in sacellum patris domesticum ducit; acceptoque jureju- 
rando, obeecral, ne se prodere; amorem, quo Habro- 
comen amplectebatur, aperit, ejusque opem implorat, 
multa opitulanti pollicita. Scias, inquit, te mihi famulam, 
atqueirz mem obnoxiam , si injuria affeceris, meque barba- 
ram esse. His dictia Rhodam dimisit, qua admodum 
anxia fuit : id enim Habrocomz narrare aversabatur 
amore Anthiee , et omnino pertimescebat barbare mulieris 
iram. Visum ergo est, primum eorum, qux: a Manto an- 
dierat, Leuconem certiorem fácere, quo a se amato , ute- 
batur familiariter ; consuetudinem enim et Epliesi habuc- 
rant. Ubi solum deprehendit, periimus, inquit, o Leu- 
con : sodales diutius non habebimus.  Herilis filia Habro- 
comen deperit, minaturque, ni potiatur, diro supplicio 
nos esse affecluram. Quid agendum, dispice. Abnuere 
barbare parum tutum; neque tamen ab Anthia Habro- 
comes divelli se patietur. Leuconi hiec audienti lacrimae 
obortz sunt, cum magna inde futura mala pravideret ; 
tandem ubi se collegit , sileas, inquit, Rhoda : ego cnim 
omnia disponam. 

IV. Statimque Habrocomen adit, cui unum opus erat 
osculari Anthiam et ab illa basiari , eandemque alloqui et 
loquentem audire. Hos accedens, quid agimüs, inquit, 
sodales? quid nos servi consulimus? Habrocoma, cuidam 
ex heris pulcher videris : Apsyrti filia te misere amat. 
Barbara: virgini depereunti non obsequi, incommodum 
Cs. Tu igilur consilium, quod tibi videtur, capiens, 
teque et nos omnes serva, neque herili iracundiae obnoxios 
fieri patiaris. His auditis Habrocomes repente impletur 
ira, intentisque in. Leuconem oculis haec, inquit , scelus, 
Habrocomz dicere atdes, Phonicibus hisce barbarior et 
coram Anthia mihi aliam puellam memoras? Servas qui- 
dem sum; at novi promissa servare. In corpus potestatem 
habent, sed liber inihi restat animus. Minetur Manto, si 
velit, gladios, laqueos, ignem εἰ omnia, quas corpus fa- 
muli pati potest; neque tamen mihi persuadebit, ut Authia 





196 


χαιρήσεις" ἐγὼ γάρ σε τιμωρήσομαι, καὶ τοῖς ἄλλοις 
οἰκέταις τὴν σὴν αἰχίαν ποιήσομαι παράδειγμα. Ei- 
πὼν, οὐκέτι ἀνασχόμενος οὐδὲ λόγου ἀχοῦσαι, ἐκέλευσε 
περιρρῆξαι τὴν ἐσθῆτα αὐτοῦ τοῖς οἰκέταις xal φέρειν 
5 πῦρ χαὶ μάστιγας καὶ παίειν τὸ μειράχιον, Ἦν δὲ τὸ 
θέαμα ἐλεεινόν " αἵ τε γὰρ πληγαὶ τὸ σῶμα πᾶν ἠψάνιζον 
βασάνων ἀήθες ὃν οἰκετιχῶν᾽ τό θ᾽ αἷμα κατέρρει πᾶν 
xal τὸ κάλλος ἐμαραίνετον;͵ Προσῆγεν αὐτῷ καὶ δεσμὰ 
φοδερὰ καὶ πῦρ καὶ μάλιστ᾽ ἐχρῆτο ταῖς βασάνοις κατ᾽ 
10 αὐτοῦ͵, τῷ νυμφίῳ τῆς θυγατρὸς ἐνδεικνύμενος, ὅτι 
σώφρονα παρθένον ἄξεται. "Ev τούτῳ ἥ Ἄνθεια 
προσπίπτει τοῖς γόνασι τοῦ ᾿Αψύρτου xal ἐδεῖτο ὑπὲρ 

Αδροχόμου" ὁ δὲ, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον, ἔφη, διὰ σὲ κολα- 

σθήσεται, ὅτι χαὶ σὲ ἠδίκησε, γυναῖκα ἔχων ἄλλης ἐρῶν. 
10 Καὶ τότ᾽ ἐχέλευσε δήσαντας αὐτὸν ἐγκαθεῖρξαί τινι ol- 

κήματι σχοτεινῷ, 

Ζ΄. Καὶ ὁ μὲν ἐδέδετο καὶ ἦν ἐν εἴρχτῆι" δεινὴ δ᾽ a- 
τὸν ἀθυμία χαταλαμόανει καὶ μάλιστ᾽ ἐπεὶ ἼΛνθειαν 
οὐχ ἑώρα ἐζήτει δὲ θανάτου τρόπους πολλοὺς ἀλλ᾽ εὕὔ- 

30 ρισχεν οὐδένα, πολλῶν τῶν φρουρούντων ὄντων. Ὁ δ' 
Ἄλψυρτος ἐποίει τῆς θυγατρὸς τοὺς γάμους καὶ ἑώρταζον 
πολλαῖς ἡμέραις. ἼὌλνθεια δὲ πάντα πένθος ἦν, xal εἴ 
ποτε δυνηθείη πεῖσαι τοὺς ἐπὶ τοῦ δεσμωτηρίου, εἰσήει 
πρὸς Ἁδροχόμην λανθάνουσα xxi χατωδύρετο τὴν 
25 συμφοράν. Ὡς δ᾽ ἤδη παρεσχευάζοντο εἰς Συρίαν 
ἀπιέναι, προὔπεμψεν 6 Ἄψυρτος τὴν θυγατέρα μετὰ 
δώρων πολλῶν, ἐσθῆτάς τε τὰς Βαδυλωνίους καὶ χρυσὸν 
ἄφθονον καὶ ἄργυρον ἐδίδου" ἐδωρήσατο δὲ τῇ ὑυγατρὶ 

Μαντοῖ τὴν Ἄνθειαν xal τὴν Ῥόδην xal τὸν Λεύχωνα. 
80 Ὥς οὖν ταῦτ᾽ ἔγνω ἢ ἼἌνθεια xal ὅτι εἰς Συρίαν dva- 

χθήσεται μετὰ Μαντοῦς, δυνηθεῖσα εἰσελθεῖν εἰς τὸ δὲ- 

σμωτήριον, περιπλεξαμένη τῷ ἉΑθροχόμη , δέσποτα, 

εἶπεν, εἰς Συρίαν ἄγομαι δῶρον δοθεῖσα τῇ Μαντοῖ χαὶ 

εἰς χεῖρας τῆς ζηλοτυπούσης ἄγομαι᾽ σὺ δ᾽ ἐν τῷ δε- 
35 σμωτηρίῳ μείνας οἰκτρῶς ἀποθνήσκεις, οὐχ ἔχων οὐδ᾽ 
ὅστις σοῦ τὸ σῶμα χοσμήσει' ἀλλ᾽ ὀμνύω σοι τὸν ἀμ- 
φοτέρων δαίμονα, ὡς ἐγὼ μενῶ σὴ καὶ ζῶσα χἂν ἀπο- 
θανεῖν δεήσῃ. Ταῦτα λέγουσα ἐφίλει τ᾽ αὐτὸν xol 
περιέθαλλε καὶ τὰ δεσμὰ ἠσπάζετο xol τῶν ποδῶν 
προυχυλίετο. 

W. Τέλος δ᾽ ἡ μὲν ἐξήει τοῦ δεσμωτηρίου" ὃ à, 
ὡς εἶχεν, ἑαυτὸν ἐπὶ γῆς ῥίψας, ἔστενεν, ἔχλαιεν, ὦ 
πάτερ, λέγων, φίλτατε, ὦ μῆτερ Θεμιστώ " ποῦ μὲν ἡ 
ἐν ᾿Εφέσῳ δοκοῦσα ποτ᾽ εὐδαιμονία ; ποῦ δ᾽ οἱ λαμπροὶ 
xat οἱ περίόλεπτοι Ἄνθεια καὶ ᾿λθροχόμης,, οἱ καλοί ; 
ἢ uiv οἴχεται πόρρω ποι τῆς γῆς αἰχμάλωτος, ἐγὼ δὲ 
χαὶ τὸ μόνον ἀφήρημαι παραμύθιον καὶ τεθνήξομαι 6 
δυστυχὴς ἐν δεσμωτηρίῳ μόνος. Ταῦτα λέγοντα αὐὖ- 
τὸν ὕπνος καταλαμβάνει χαὶ αὐτῷ ὄναρ ἐφίσταται, 
ἔδοξεν ἰδεῖν αὐτοῦ τὸν πατέρα Λυκομήδη, ἐν ἐσθῆτι 
μελαίνη πλανώμενον κατὰ πᾶσαν γῆν καὶ θάλατταν, 
ἐπιστάντα δὲ τῷ δεσμωτηρίῳ λῦσαί τ᾽ αὐτὸν xnl ἀφιέ- 
vat ἐκ τοῦ οἰκήματος" τὸν δ᾽ ἵππον γενόμενον ἐπὶ 
πολλὴν φέρεσθαι γὴν διώκοντα ἵππον ἄλλην θήλειαν * 


40 


4: 


to 








XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


Sed non hoc tibi sic abibit : supplicium de te ego sumam, 
servisque aliis exempla edam in te. His dictis, sermonem 
ullum audire recusans, jubet servos vestem ejus discin- 
dere , ignemque et verbera afferre et cedere adolescentem. 
Miserandum spectaculum, plage enim totum corpus dif- 
formabant , servilibus tormentis inassuetum ; effluebat san- 
guis, et pulchritudo marcescebat. "Vincula ei formidolosa 
et ignem adduxit, maximeque tormentis in eum usus est, 
ut filie sponso ostenderet, quam pudicam virginem uxo- 
rem ducturus esset. — Anthia tum ad Apsyrti genua accidit, 
et pro Habrocoma precatur. ille, immo et tui causa ma- 
gis, inquit, plectetur, quod et te uxorem babens injuria 
affecerit , aliam amans.  Jussitque vinciri et obscura cella 
includi. 

VII. Vinctus ergo in carcere asservabatur. Tum animus 
ipsius cecidit, maxime ubi Anthiam nom amplias videret. 
Mortis plures modos qutesivit, neque tamen invenit , cum 
Interea Apeyrtus filie nuptias 
celebravit, multosque festos dies agilarunt. Anthia vero 
doloris plena, δὶ quando carceris custodes flectere liceret , 
clam ad Habrocomen ingrediebatur, deflebatque infortu- 
nium. Cum vero jam in Syriam abire pararent, Apsyrtus 
Vestes Ba- 
bylonias el auri copiam et argenti largitus est. Filia 
Manto Anthiam quoque et Rhodam et Leuconem dono 
dedit. Cum novisset. Anthia, se in Syriam cum Manto 
abduclum iri; ut primum licuit, carcerem ingreditur et 
Habrocomen amplexata, heu domine, inquit, in Syriam 


multi adessent custodes. 


filiam plurimis muneribus prosecutus dimisit. 


ducor, dono data Manto et in potestatem. venio zemulae 
mulieris; tu vero in vinculis manens morieris misere , neque 
labes, qui corpus curet. Sed tibi sancte juro per utrius- 
que genium, tua manebo, seu vivam, scu mori oporteat. 
Hiec dicens osculatur, amplexaturque , et vincula prensans, 
volvitur fusa ante pedes. 

VIII. Tandem illa carcere exit. Hic mox humi se abji- 
ciens, ingemit ploratque, o pater carissime, inquiens, e 
mater Themisto! ubi illa, qua» quondam videbatur Ephesi, 
felicitas? nbi praeclari illi οἱ spectatissuni Anthia οἱ Ha- 
brocomes , egregia forina adolescentes? En illa longe abit 
in longinquam terram captiva : mihi unicum aufertur so- 
latium , et moriar miser in vinculis solus. Ilec dicentem 
corripit sommus, instatque ei somnium. — Videre sibi visus 
est patrem. Lycomedem, indutum nigra vesle, terras cir- 
cum omnes et maria vagari, inde ad custodiam pervenire 
e solvere se vinculis οἵ emittere carcere; ipse vero im 
equum mutatus ferri pet mulas terras , equam cousectans, 





198 


αἰπόλῳ,, συνεχὲς δὲ ὃ Μοῖρις, ἁνὴρ τῆς Μαντωῦς, εἰς 
τὸ χωρίον ἐρχόμενος ἐρᾷ τῆς ᾿Ανθείας σφοδρὸν ἔρωτα. 
Καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἐπειρᾶτο λανθάνειν " τελευταῖον δὲ 
λέγει τῷ αἰπόλῳ τὸν ἔρωτα xol πολλὰ ὑπισχνεῖτο συγ- 
χρύψαντι. Ὁ δὲ τῷ piv Μοίριδι συντίθεται, δεδοι- 
χὼς δὲ τὴν Mavzc ἔρχεται πρὸς αὐτὴν, xai λέγει τὸν 
ἔρωτα τὸν Μοίριδος. ᾿Ἢ δ᾽ ἐν ὀργῇ γενομένη, πασῶν, 
ἔφη, δυστυχεστάτη γυναικῶν ἐγώ" τὴν ζήλην περιά- 
Eouxt , δι᾽ ἣν τὰ μὲν πρῶτα ἐν Φοινίχη ἀφηρέθην ἐρω- 
Y" μένου, νυνὶ δὲ χινδυνεύω τοῦ ἀνδρός - ἀλλ᾽ οὐ χαί- 

ρουσά γ᾽ Ἄνθεια φανεῖται xaX, xat. Μοίριδι " ἐγὼ γὰρ 

αὐτὴν καὶ ὑπὲρ τῶν ἐν ὕρῳ πράξομαι δίκας. Τότε 

μὲν οὖν [ τὴν ] ἡσυχίαν ἤγαγεν" ἀποδημήσαντος δὲ τοῦ 

Μοίριδος, μεταπέμπεται τὸν αἰπόλον xai κελεύει λα- 
15 δόντα τὴν “Ανύειαν εἰς τὸ δασύτατον ἀγαγόντα τῆς 





ὕλης ἀποχτεῖναι χαὶ τούτου μισθὸν αὐτῷ δώσειν ὑπέ- 
σγετο. ὋὉ δ᾽ οἰχτείρει μὲν τὴν κόρην, δεδοιχὼς δὲ 
τὴν Μαντὼ, ἔρχεται παρὰ "τὴν Δνθειαν xal λέγει τὰ 
x&v αὐτῆς δεδογμένα. “1 δ᾽ ἀνεχώχυσέ τε xad ἀνω- 
. δύρετο, φεῦ, λέγουσα, τοῦτο τὸ κάλλος ἐπίξουλον ἀμ- 
φοτέροις πανταχοῦ * διὰ τὴν ἄκαιρον εὐμορφίαν "A620- 
χόμης μὲν ἐν Τύρῳ τέθνηκεν, ἐγὼ δ᾽ ἐνταῦθα - ἀλλὰ 
δέομαί σου, Λάμπων αἰπόλε, ὡς μέχρι νῦν εὐσέθησας, 
ἂν ἀποχτείνης, κἂν ὀλίγον θάψον με τῇ παραχειμένῃ 
Y5 xoi ὀφθαλμοῖς τοῖς ἐμοῖς γεῖρας ἐπίβαλε τὰς σὰς, 
xai θάπτων συνεχὲς 'A Gpoxóu m χάλει" αὕτη γένοιτ᾽ ἂν 
εὐδαίμων ἐμοὶ μεθ᾽ ῤροχόμου ταφή, Ἔλεγε ταῦτα 
& δ᾽ αἰπόλος εἰς οἶκτον ἔρχεται, ἐννοῶν, ὡς ἀνόσιον 
ἔργον ἐργάσεται, χόρην οὐδὲν ἀδιχοῦσαν ἀποχτεῖναι 
3e οὕτω χαλήν. Λαβὼν δὲ τὴν χόρην ὃ αἰπόλος, φονεῦ- 
σαι μὲν οὐχ ἠνέσχετο, φράζει δὲ πρὸς αὐτὴν τάδε" 
ἤλνθεια, οἴδας, ὅτι ἢ δέσποινα Μαντὼ ἐκέλευσέ μοι 
λαθεῖν xai φονεῦσαί σε" ἐγὼ δὲ καὶ θεοὺς δεδιὼς καὶ τὸ 
χάλλος οἰχτείρας, βούλομαί σε μᾶλλον πωλῆσαι πόρρω 
35 ποῖ τῆς γῆς ταύτης, (ὅπως) μὴ μαθοῦσα fj Μαντὼν 
ὅτι οὐ τέθνηχας, ἐμὲ μᾶλλον χαχῶς διαθήσει. Ἡ δὲ 
μετὰ δαχρύων λαβομένη τῶν πηδῶν αὐτοῦ, ἔφν,, θεοὶ 
xal Ἄρτεμι πατρῴα, τὸν αἰπόλην ὑπὲρ τούτων τῶν 
ἀγαθῶν ἀμείψασθε - xai παρεκάλει πραθῆναι, Ὁ δ᾽ 
40 αἰπόλος Aa6óuevoc τῆς ᾿Ανθείας, ᾧχετο ἐπὶ τὸν λιμένα" 
εὑρὼν δ᾽ ἐχεῖ ἐμπόρους ἄνδρας Κίλικας ἀπέδοτο τὴν 
χόρην χαὶ λαθὼν τὴν ὑπὲρ αὐτῆς τιμὴν ἦχεν εἰς τὸν 
ἀγρόν. Οἱ δ᾽ ἔμποροι λαθόντες τὴν [Λνθειαν εἰς τὸ 
πλοῖον ἦγον καὶ νυχτὸς ἐπελθούσης ἥεσαν τὴν ἐπὶ Κι- 
as λικίας. ᾿Εναντίῳ δὲ πνεύματι χατεχόμενοι xal τῆς 
νεὼς διαρραγείσης , μόλις ἐν σανίσι τινὲς σωθέντες ἐπ᾿ 
αἰγιαλοῦ τινος ἦλθον’ εἶχον δὲ καὶ τὴν Ἄνθειαν, ἯΙν 
δ᾽ ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ ὕλη δασεῖα. Τὴν οὖν νύκτα 
ἐκείνην πλανώμενοι ἐν αὐτῇ {τῇ ὕλη 1 ὑπὸ τῶν περὶ 
t0 τὸν ἱἔππόθοον τὸν λῃστὴν συνελήφθησαν. 
IB'. ἕν δὲ τούτῳ τις ἧκεν ἀπὸ τῆς Συρίας οἰκέτης παρὰ 
τῆς Μαντοῦς τράμματα χομίζων τῷ πατρὶ ᾿Αψύρτῳ 





L 











τάδε- ἔδωχάς με ἀνδρὶ ἐν ξένη * Ἄνθειαν δὲ, ἣν μετὰ 1 





XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


cum Maris, vir Mantus, swpissime in agrum veniens de- 
perit Antliiam. Primum celare amorem conatur; tandem 
aperit caprario, multaque pollicetur, ut ne prodat. 15 
Marridi interim operam suam pollicitus, Manto veritus, 
ipsam adit et Maeridis amorem narrat. Qu:e irata, mu- 
lierum ego, inquit, omnium infelicissima, quee rivalem 
hanc mecum duxerim, per quam in Phoenicia primum 
amatum adolescentem amisi , nunc viri amittendi periculum 
adeo. Atnon gaudebit Anthia, quod pulehra Meeridi vi- 
deatur : graviores enim, quam Tyri, hic mihi peenas pendet. 
Et tunc quidem iram compressit; sed cum Marris domo 
abesset , arcessit caprarium , abductamque in densissimam 
silvam occidere jubet; hujusque se praemium facinoris 
daturam pollicetur. 1lle, misericordia puelle captus et 
heram Manto veritus Anthiam adit, et, quie in illam de- 
Oreta sint, narrat. ]1lla plorare et lamentari, heu, dicens, 
utrique nostrüm ubique insidiosam formam ! ob importunam 
pulchritudinem Habrocomes Tyri moritur, hic ego. Sed 
hoc te precor, quod adhuc fecisli, ut et nunc pium erga 
me te prbeas : cum interfeceris, utcunque me vicina 
humo sepeli, manusque meis oculis impone et sepeliens 
Habrocomen identidem voca. O utinam hoc mihi felix 
cum Habrocoma funus contigisset ! Heec illa dicente capra- 
rius ad misericordiam adducitur, secum reputans, quam 
impium facinus perpetratorus sit, puellam adeo pulchram 
nil commeritam occidens. Eam igitur caprarius prehendens 
occidere non sustinuit, sed his verbis alloquitur : nosti, 
Anthia , dominam Manto mihi imperasse , ut te prehende- 
rem et occiderem; sed deos reverilus, et formam miseratus, 
te procul ab hac terra vendere malo, ne, si resciverit 
Manto, te mortuam non esse, me in majus malum conji- 
ciat. Puella cum lacrimis ejus pedes prensans, di, inquit, 
et tu patria Diana, beneficium hoc caprario rependite , 
hortaturque, ut vendat, Caprarius , Anthiam secum ab- 
ducens, in portum proficiscitur, ibique Cilices mercatores 
nactus puellam venum dedit , acceptoque pretio in agrum 
redit. Mercatores puellam in navem ducunt et per inse- 
quentem noctem in Ciliciam abeunt. Sed adverso ventu 
prohibiti et diffracta nave , vix in tabula quadam salvi litus 
quoddam appulerunt, secum habentes Anthiam. Ibi silva 
quadam erat densa, in qua per illam noctem palantes ah 
Hippothioo latrone capti sont. 

XII Inter liec famulus e p dnb hasce literas a 


Manto patri. Apsyrto ferens," virum dedisti mihi in terra J 


τῶν ἄλλων οἰχετῶν ἐδωρήσω μοι, πολλὰ διαπραξαμένην ! extranea. — Anthiam, quam una cum aliis servitiis dona 


ΠΝ. 


300 XENOPIONTIS EPHESIACORUM 


ps brut x p γον δ ἀν ων 

; ποῦ γάμου" ὅ δ' '᾿Αθροκόμης fia τὴν 

δ kaee Bo adl τὸ τοῦ ἄντρου τοῦ λῃ- 
στρικοῦ, (ἀπεπλάνητο "rk: [xal αὐτὸς vri ἐπ᾽ εὐθὺ 

α ὁδοῦ ἡ, συντυγχάνει τῷ Ἱπποθόμ ὡπλισμένῳ. Ὁ δ' 
αὐτὸν ἰδὼν προστρέχει τε καὶ φιλοφρονεῖται καὶ δεῖται 
χαινωνὸν ac ἧς ὁδοῦ - ὁρῶ γάρ σε, ὦ μειράκιον, 
ὅστις ποτ᾽ εἶ, καὶ ὀφθῆναι χαλὸν καὶ ἄλλως ἀνδριχόν * 
καὶ f, πλάνη φαίνεται πάντως ἀδ . Ἴωμεν 

μι οὖν, Κιλικίαν μὲν ἀφέντες, ἐπὶ Καππαδοχίαν xal τὸν 
ΠΡόντον" ἐκεῖ λέγονται γὰρ οἰκεῖν ἄνδρες εὐδαίμονες, 
Ὁ δ' Ἁδροχόμης τὴν μὲν ᾿Ανθείας ζήτησιν οὐ λέγειν 
συγκατατίθεται δ᾽ ἀναγκάζοντι τῷ Ἱπποθόῳ, καὶ ὅρ- 
χοὺς ποιοῦσι συνεργήσειν τε xal συλλήψεσθαι - ἤλπιζε 

1» δὲ καὶ 8 Ἁδροχόμης ἐν τῇ πολλῇ πλάνῃ τὴν "Ἄνθειαν 
εὑρήσειν. ᾿Εκείνην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν ἐπανελθόντες 
εἷς τὸ ἄντρον, εἴ τι αὐτοῖς ἔτι περιττὸν ἦν, αὑτοὺς xal 
τὸν ἵππον ἀνελάμδανον, ἯὯΙν γὰρ τῷ Ἱπποῦόῳ ἵπ- 
πὺς ἐν τῇ ὕλη χρυπτόμενος. 





ΔΟΓῸΣ ῬΡΙΤΟΣ. 


Ὁ — A. Τῇ δ᾽ ἑξῆς παρήεσαν μὲν Κιλιχίαν, ἐποιοῦντο 
δὲ τὴν ὁδὸν ἐπὶ Μάζαχον, πόλιν τῆς Καππαδοχίας 
μεγάλην καὶ καλήν, Ἐχεῖθεν γὰρ Ἱππόθοος ἐνενόει, 
συλλεξάμενος νεανίσχους ἀχμάζοντας, συστήσασθαι 
πάλιν τὸ λῃστήριον. ᾿Ιοῦσι δ' αὐτοῖς διὰ χωμῶν με- 

9» γάλων, πάντων ἦν ἀφθονία τῶν ἐπιτηδείων - xal γὰρ 
& Ἱππόθοος ἐμπείρως εἶχε τῆς Καππαϑοχῶν φωνῆς 
xai αὐτῷ πάντες ὡς οἰκείῳ προσεφέροντο. Διανύ- 
σαντες δὲ τὴν ὁδὸν ἡμέραις δέχα εἷς Μάζαχον ἔρχονται, 
κἀνταῦθα πλησίον τῶν πυλῶν εἰσῳχίσαντο xxi ἔγνωσαν 

30 ἑαυτοὺς ἡμερῶν τινων ἐχ τοῦ χαμάτου θεραπεῦσαι, 
Καὶ δὴ εὐωχουμένων αὐτῶν ἐστέναξεν ὃ Ἱππόθοος καὶ 
ἐπεδάχρυσεν" ὃ δ' “λδροκόμης ἤρετο αὐτὸν, τίς f αἰτία 
τῶν δαχρύών. Καὶ ὃς, μεγάλα, Pun, τἀμὰ διηγή- 
μᾶτα, καὶ πολλὴν ἔχοντα τραγῳδίαν. ᾿Εδέετο 'Αὔρο- 

as κύμης εἰπεῖν, ὑπισχνούμενος χαὶ τὰ xxü" αὑτὸν διηγή- 
σεσῦαι, Ὁ δ᾽ ἀναλαδὼν ἄνωθεν ( μόνοι δ᾽ εὐτύγχανον 
ὄντες), διηγεῖται τὰ καθ᾽ αὗτόν. 

Μ΄. ᾿Εγὼ, ἔφη. εἰμὶ τὸ γένος πόλεως Περίνθου, 
πλησίον δὲ τῆς Θράχης ἢ πόλις, τῶν τὰ ποῶτα ἐχεῖ 

4o δυναμένων" ἀχούεις δὲ καὶ τὴν Πέρινθον, ὡς ἔνδοξος xal 
τοὺς ἄνδρας, ὡς εὐδαίμονες ἐνταῦθα... ᾽Εκεῖ, νέος ὧν, 
ἠράσθην μειρακίου χαλοῦ" ἦν δὲ τὸ μειράκιον τῶν 
ἐπιχωρίων: ὄνομα Ὑπεράνθης ἦν αὐτῷ. Ἠράσθην δὲ 
τὰ πρῶτα ἐν γυμνασίοις διαπαλαίοντα ἰδὼν xal οὔκ 

40 ἐχαρτέρησα. “Ἑορτῆς ἀγομένης ἐπιχωρίου καὶ παν- 
νυχίϑος ἐπ᾽ αὐτῆς, πρόσειμι τῷ Ὑ περάνθῃ καὶ ἱκετεύω. 
κατοιχτεῖραι " ἀχοῦσαν δὲ τὸ μειράχιον πάνθ᾽ ὑπι- 
σηνεῖται, χατελεῆσάν με. Καὶ τὰ πρῶτά γε τοῦ ἔρω- 
τὸς ὁβοποιεῖ φιλήματα καὶ ψαύσματα καὶ πολλὰ παρ᾽ 











XIV. llla Tarsi cum Perilao muptiaram exspec- 
tante, Habrocomes iler in Ciliciam prosequitur, nec longe 
ἃ latronum antro (a recta enim via aberraverat ) incidit in 
Hippothoum armatum. Qui, ut illum vidit, occurrens, 
blande alloquitur, oratque ut vía sibi comes (iat. "Video 
enim te, adolescens, quicunque tandem sis, adspectu pul- 
chrum, alias strenumm. ἘῈ omnino ideo videris oberrare 
quod injuria affectus es, — Eamus ergo relicta Cilicia in Cap- 
padociam et. Pontum, ibi enim dicunt divites habitare bo- 
mines. Habrocomes de Anthiar investigalione nil quidem 
aperit Hippotlioo, sed instanti assentilur. Convenit ipsis 
jurejurando de mutua opera et auxilio : sperabat enim Ha- 
brocomes, se latius vagando Anthiam inventurum esse. 
Die illa ad antrum reversi, quod sopererat, cese et equum 
reficiendo, insumserumt : erat enim Hippothoo equus im 
silva absconditus. 





LIBER TERTIUS. 


I. Insequenti die Ciliciam reliquerunt, iterque fecerunt 
Mazacum versus, Cappadocim urbem magnam pulchram. 
que : ibi enim Hippothous in animum induxerat, colleclis 
virenti robore juvenibus, praedonum agmen restituere, Ma- 
&gnos pagos pertranseuntibus , ingens commratus copia sup- 
petebat : erga Hippothoum enim, Cappadocum lingur peri- 
tum, tanquam domesticum omnes se gerebant. Decem 
diebus perfecto itinere Mazacum perveniunt, ibique prope 
portas divertuntnr, decernuntque, se aliquot dies a labore 
reficere. 1n convivio Hippothous suspirat , lacrimatque. 
Habrocomes quierit, quz lacrimarum causa? Ille, longa est, 
inquit, rerum mearum commemoratio, ac tragedia plena. 
Habrocomes ad dicendum hortatur, sua se quoque narra- 
urum promiltens, 1lle altius initium repetens ( cum forte 
soli essent), quie ipsi acciderant, narrat. 

TI. Ego, inquit, genere Perinthius sum, urbs est Thracia: 
vicina, e primariis civitatis, Audisti, quam celebris sit 
Perintlus et eives opulenti, — Ibi eum juvenis adhne essem, 
amore cujusdam adolescentuli indigenae captus sum, cui 
nomen Hyperantba, — Cum primum illum in gymnasiis Inc- 
antem vidissem, amavi; nec durare polui, qoin, cum 
festum patrium ac pervigilium ageretur, ipsum adirem, 
oraremque, ut mei misereretur. UL audivit adolescens, 
omnia pollicetur misericordia commotus. — Primique amo- 
ris gradus fuere oscula, contactus, ac mnlbe a me laerimae. 
Tandem potuimus, occasione arrepta, solt una esse, ob ean- 
dem aatem minime suspecti. Longa nobis ronsuetudü 


XENOPIIONTIS 


πρῶτα ὑπηρέτης λῃστηρίου γενόμενος, τὸ τελευταῖον 
δὲ περὶ Κιλικίαν αὐτὸς συνεστησάμην λῃστήριον, εὐ- 
δοκιμῆσαν ἐπὶ πολὺ, ἕως ἐλήφθησαν ol σὺν ἐμοὶ οὐ πρὸ 
πολλοῦ τοῦ σε ἰδεῖν. , Αὕτη μὲν ἡ τῶν ἐμῶν διηγη- 
6 μάτων τύχη" σὺ δὲ, ὦ φίλτατε, εἰπέ μοι τὰ ἑαυτοῦ" 
δῆλος γὰρ εἶ I μεγάλῃ τινὶ ἀνάγχῃ τῇ κατὰ τὴν πλάνην 
χρώμενος. 
Γ΄. Λέγει δ' 6 Ἁδροχόμης, ὅτι ᾿Εφέσιος xal ὅτι 
ἠράσθη χόρης καὶ ὅτι ἔγημεν αὐτὴν χαὶ τὰ μαντεύ- 
10 ματα xal τὴν ἀποδημίαν xal τοὺς πειρατὰς xol τὸν 
Ἄψυρτον καὶ τὴν Μαντὼ xa τὰ δεσμὰ καὶ τὴν φυγὴν 
χαὶ τὸν αἰπόλον χαὶ τὴν μέχρι Κιλικίας δδόν. Ἔτι 
λέγοντος αὐτοῦ, ,,υνανεθρήνησεν ὃ Ἱππόθοος, “λέγων, ὦ 
πατέρες ἐμοὶ, ὦ πατρὶς, ἦν οὕποτ᾽ ὄψομαι , 9 πάντων 
15 μοι Ὑπεράνθη φίλτατε" σὺ μὲν οὖν, "A6poxdum , xol 
ὄψει τὴν ἐρωμένην καὶ ἀπολήψει χρόνῳ ποτέ" ἐγὼ 
δ᾽ Ὑπεράνθην ἰδεῖν οὐχέτι δυνήσομαι. Λέγων ἐδείκνυέ 
τε τὴν χόμην καὶ ἐπεδάχρυεν αὐτῇ. Ὡς δ' ἱκανῶς 
ἐθρήνησαν ἀμφότεροι, ἀποδλέψας εἷς τὸν Α δροχόμην 
20 ὁ Ἱππόθοος, ἄλλο, ἔφη, σοὶ ὀλίγου διήγημα παρῆλθον 
οὖχ εἰπών: πρὸ ὀλίγου τοῦ τὸ λῃστήριον ἁλῶναι ἐπέστη 
τῷ ἄντρῳ κόρη καλὴ πλανωμένη, τὴν ἡλικίαν ἔχουσα 
τὴν αὐτήν σοι, καὶ πατρίδα ἔλεγε τὴν σήν' πλέον γὰρ 
οὐδὲν ἔμαθον" ταύτην ἔδοξε τῷ Ἄρει θῦσαι" xal δὴ 
25 πάντ᾽ ἦν παρεσχευασμένα xal ἐπέστησαν οἱ διώχοντες" 
κἀγὼ μὲν ἐξέφυγον, ἡ δ᾽ οὐκ οἶδα ὅ τι ἐγένετο͵ Ἦν 
δὲ καλὴ πάνυ, Ἁδροχόμη,χαὶ ἐσταλμένη λιτῶς, κόμη 
ξανθὴ, χαρίεντες ὀφθαλμοί. — "Ext λέγοντος αὐτοῦ 
ἀνεδόησεν "AÓpoxóperc , τὴν ἐμὴν Ἄνθειαν ἑώρακας, 
30 Ἱππόθοε" ποῦ δ᾽ ἄρα xal πέφευγε ; τίς δ᾽ αὐτὴν ἔχει 
qs ἐπὶ Κιλικίαν τραπώμεθα, ἐκείνην ζητήσωμεν, οὐκ 
ἐστὶ πόρρω τοῦ λῃηστηρίου. Ναὶ, πρὸς αὐτοῦ σε ψυχῆς 
Ὑ περάνθους, μή με ἑκὼν ἀδικήσῃς, ἀλλ᾽ ἴωμεν ὅπου 
δυνησόμεθα Ἄνθειαν εὑρεῖν. Ὑπισχνεῖται ὁ Ἱππό- 
85 ὕοος πάντα ποιήσειν" ἔλεγε δὲ ἀνθρώπους δεῖν ὀλίγους 
συλλέξασθαι πρὸς ἀσφάλειαν τῆς ὁδοῦ, Καὶ οἱ μὲν ἐν 
τούτοις ἦσαν, ἐννοοῦντες ὅπως ὀπίσω τὴν εἰς Κιλικίαν 
ἐλεύσονται" τῇ δ᾽ Ἀνθείᾳ αἱ τριάκοντα παρεληλύθεσαν 
ἡμέραι καὶ παρεσχεύαζετο τῷ Περιλάῳ τὰ περὶ τὸν 
40 γάμον xol ἱερεῖα χατήγετο ἐκ τῶν χωρίων. Πολλὴ 
δ᾽ fj τῶν ἄλλων ἀφθονία" συμπαρῆσαν δ᾽ αὐτῷ οἵ τ᾽ 
οἰκεῖοι xal συγγενεῖς: πολλοὶ δὲ καὶ τῶν πολιτῶν 
gir eod τὸν Ἀνθείας γάμον. 
. Ἐν δὲ τῷ χρόνῳ, δ0᾽ ἡ Ἄνθεια ληφθεῖσα ἐχ τοῦ 
45 lee ; ἦλθεν εἰς τὴν Ταρσὸν πρεσθύτης ᾿Ἐφέσιος 
ἰατρὸς τὴν τέχνην, Εὔδοξος τοὔνομα: ἧχε δὲ ναυαγίᾳ 
περιπεσὼν εἰς Αἴγυπτον πλέων. Οὗτος ὁ Εὔδοξος 
περιήει μὲν xal τοὺς ἄλλους ἄνδρας, ὅσοι Ταρσέων 
εὐδοχιμώτατοι, οὖς μὲν ἐσθῆτας, οὖς δ᾽ ἀργύριον αἰτῶν, 
[0 διηγούμενος ἑκάστῳ τὴν συμφοράν' προσῆλθε δὲ xol 
τῷ Περιλάῳ, xal εἶπεν ὅτι ᾿Εφέσιος καὶ ἰατρὸς τὴν 
τέχνην. ὋὉ δ᾽ αὐτὸν λαβὼν ἄγει πρὸς τὴν Ἄνθειαν, 
ἡσθήσεσθαι νομίζων ἀνδρὶ ὀφθέντι "Epsoio. Ἡ δ᾽ 
ἐψιλοφρονεῖτό τε τὸν [Σύδοξον χαὶ ἀνεπυνθάνετο, εἴ τι 


202 


EPHESIACORUM 
latrocinii comes factus, tum in Cilicia ipse praxdonum ag - 
mine constituto clarus admodum fui; donec, qui tnecum 


πὸ 
narrationum mearum fortuna ; nunc tu, amice οἱ tuain narra : 


erant, capti sunt non multo antequam te vidissem. 


videris enim magna quadam necessitate ductus vagari. 

II. Habrocomes se Ephesium esae dicit, puellam amasse 
et duxisse, vaticinia, peregrinationem, piratas, Apsyrtum , 
Manto, vincula, fugam, caprarium et usque Ciliciam iter. 
Hilo adhuc loquente, Bippothous collacrimavit, o parentes, 
inquiens, o patría, vos numquam adspicíam, o mihi omnium 
carissime Hyperanthe. Tu quidem, Habrocoma , videbis 
tandem, quam amas, et aliquando recuperabis. At ego 
Hyperanthem videre nunquam potero. lax dicens Hype- 
ranthis comam ostendit, et super illa flevit. Postquam 
ambo affatim collacrimassent, Hippothous, Habrocomen 
respiciens, Aliquid tibi fere, inquit, narrando przeterii : non 
enim dixi, paulo ante quam caperentur latrones, ad an- 
trum advenisse errantem puellam pulchram, parem tua: 
?tatem habentem, patriamque tuam nominasse : nil ultra 
didici. Hanc decrevimus Marti immolare et parata quidem 
omnia erant, cum supervenere, qui persequebantur; ego 
aufugi , quid illa factum sit, ignoro. Sed omnino pulchra 
erat, o Habrocoma, simplicem induta vestem, coma flava, 
oculi venusti. Illoetiam loquente exclamavit I1abrocomes, 
meam vidisti Anthiam, Hippotho&. Quonam aufugit? qua: 
illam terra habet? Ciliciam revertamur, illam quzsituri : 
non longe abest a latronum antro. Per Hyperanthis ani- 
mam, te precor, ne mihi volens injurius sis; sed eamus, 
ubi invenire Anthiam possimus,  Hippotlious omnia se fac- 
turum promittit : nonnullos colligendos esse homines dicit 
ad ilineris securitatem. Dum illi agitant, quo modo in 
Ciliciam regrederentur, Anthice jam triginta dies praeterie- 
rant et Perilao parabantur nuptiales victima, ab agro ab- 
ductze : magna porro aliarum rerum paratur copia. Fami- 
liares ei simul et cognati aderant; et e civibus multi conve- 
nerant ad celebrandas nuptias Anthiz. 

1V. Eo tempore, quo Anthia e latronum manibus erepta 
Tarsum venerat , ibi forte e naufragio pervenerat senex qui- 
dam Ephesius medicus, Eudoxus nomine qui Agyptum 
versus iter in animo habuerat. Hic Eudoxus, et caeteros 
Tarsensium nobilissimos adiens vestem et argentum petebat, 
omnibus infortunium narrans, et ad Perilaum venit, dicit 
se Ephesium, se medicum esse.  Perilaus eum ad Anthiam 


adducit , pergratum ei fore existimans, si Ephesium homi- 





nem vidisset. Jlla Eudoxum comiter allocula , si quid sibi 


om-— 


XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


204 

τῶν. δίδωσι τῷ Ἐὐδόξῳ, Ὁ δὲ βουλευ- 
Buen 

ó H ^ του ἴου 
καὶ τῶν δώρων ἡττώμενος, ὑπισχνεῖται δώσειν τὸ φάρ- 
μαχὸν, xal ἀπήει χομιῶν. "IE δ᾽ ἐν τούτῳ πολλὰ κα- 
ταθρηνεῖ, τήν θ᾽ ἡλιχίαν κατοδυρομένη τὴν ἑαυτῆς καὶ 


teen ἀνασωθῆναι. Δα- 
pud δὴ red καὶ πολλὴν γνοῦσα χάριν, αὐ dxo- 


ou ἡ δ᾽ ἀνωδύρετο καὶ rim οὕτως τὸν λέγουσα, 
Hired ἠγόμην ᾿Δθροχόμῃ πρῶ καὶ παρέπεμπεν 
ἡμᾶς πῦρ ἐρωτικὸν καὶ ὑμέναιος ἥδετο ἐπὶ γάμοις εὐ- 
δαίμοτι, Νυνὶ δὲ τί ποιήσεις, Ἄνθεια ; ἀδικήσεις 
᾿Αὐροκόμην τὸν ἄνδρα, τὸν ἐρώμενον, τὸν διὰ σὲ τεθνη- 
4. χύτα ; obj οὕτως ἄνανδρος ἐγὼ, οὐδ᾽ ἐν τοῖς κακοῖς 
Bed, Δεβδόχθω ταῦτα, πίνωμεν τὸ φάρμαχον " 
᾿Αὐροχόμην αι μοι δεῖ ἄνδρα, ἐχεῖνον καὶ τεῦνηχότα 
βούλομαι. Ἱαῦτ᾽ ἔλεγε καὶ ἤγετο εἰς τὸν θάλαμον. 
Καὶ δὴ μόνη μὲν ἐγεγόνει' ἔτι δὲ Περίλαος μετὰ τῶν 
30 φίλων εὐωχεῖτο. Σχηψαμένη δὲ τῇ ἀγωνίᾳ ὑπὸ δύψους 
χατειλῆφθαι, ἐχέλευσεν αὑτῇ τινι τῶν οἰκετῶν ὕδωρ 
ἐνεγκεῖν, ὡς δὴ πιομένη" καὶ δὴ χομισθέντος ἐκπώματος, 
λαβοῦσα, οὐδενὸς ἔνδον αὐτῇ παρόντος ἐμθάλλει τὸ 
φάρμακον χαὶ δαχρύσασα, ὦ φιλτάτου, φησὶν, "AGgo- 
80 χόμου ψυχὴ, ἰδού σοι τὰς ὑποσχέσεις ἀποδίδωμι καὶ 
ὁδὸν ἔρχομαι τὴν παρὰ σὲ, δυστυχῆ μὲν ἀλλ᾽ ἄναγ- 
καῖαν᾽ καὶ δέχου με ἄσμενος xal μοι πάρεχε τὴν ἐχεῖ 
μετὰ σοῦ δίαιταν εὐδαίμονα. Εἰποῦσα ἔπιε τὸ φάρ- 
μάχον xal εὐθὺς ὕπνος τ᾽ αὐτὴν κατεῖχε xal ἔπιπτεν εἰς 
40 1ῆν καὶ ἐποίει τὸ φάρμαχον, ὅσ᾽ ἐδύνατο, 

2. Ὡς δ' εἰσῆλθεν ὁ Περίλαος, εὐθὺς ἰδὼν τὴν "Av- 
ὕειαν χειμένην ἐξεπλάγη καὶ ἀνεθόησε, ὑόρυθός τε 
πολὺς τῶν κατὰ τὴν οἰκίαν ἦν xol πάθη συμμιγῇ, οἷ- 
μωγὴ, φύθος, ἔκπληξις" οἵ μὲν ῴᾧκτειρον τὴν δοκοῦσαν 

40 τεἠνηκέναι, οἵ δὲ συνήχθοντο Περιλάῳ, πάντες δ᾽ ἐθρή- 
vouy τὸ γεγονός. Ὁ δὲ Περίλαος τὴν ἐσθῆτα περιρ- 
ρηξάμενος, ἐπιπεσὼν τῷ σώματι, ὦ φιλτάτη μοι χόρη, 
φησὶν, ὦ πρὸ τῶν γάμων χαταλιποῦσα τὸν ἐρῶντα, 
ΞΕ Mene νύμφη Περιλάου γενομένη, εἰς οἷόν σε 

bà θάλαμον, τὸν τάφον, ἄξομεν; εὐδαίμων d ἄρα ὅστις ποθ᾽ 
᾿Αὐροκόμης, ἦν" μακάριος ἐκεῖνος ὡς ἀληθῶς, τηλι- 
χαῦτα παρ᾽ ἐρωμένης λαδὼν δῶρα, Ὁ μὲν τοιαῦτ᾽ 
ἐθρήνει" περιδεδλήκει δ' ἅπασαν xal ἡσπάζετο χεῖράς 
τε xol πόδας, νύμφη, λέγων, ἀθλία, γύναι δυστυχεῦ- 


E40 


φορᾶς | doxo tradidit. prisci imer 


nium miseratus, redeundi Ephesum valde cupidus, 

munernmque avidissimus , venenum Bead 
disceditque id allaturus, Interea illa multa luget, zetatem 
suam, immalurumque fatum deplorans et. identidem Ha- 
brocomen, ac si adesset, invocans,  Non.iliu moratus En. 
doxus affert venenum , nequaquam letale, sed somnificum, 
wt neque puella quid pateretur et ipse vialicum nactus eva- 
deret. Anthia, accepto medicamento , maximam. illi gra- 
tiam habens dimittit; qui statim navem conscendens solvil. 
Illa idoneum bibendo medicamento tempus quaerebat. 

VI. Jamque nox erat, parabaturque thalamus, cum idi, 
quibus ea eura mandata. fuerat, veniunt et educunt. An- 
thiam. Quzeinvita Iacrimansque egreditur, venenum manu 
abscondens. Et ubi fhalamum accedit , necessarii, yme- 
neum canentes, leto omine prosecuti sunt. — Lamentabatur- 
tamen illa et laerimabat, Primum, inquiens, Habrocomze 
sponso ducta fui, nos amoris fax comitata est, canehatur 
hymenzns in felices nuptias. Nune quid ages, Anlbia? 
Injuriane fueris Hahrocomze. viro, amanti, tui eausa. mor- 
tuo? Non adeo mollis sum, neque in malis pavida. Decreta. 
sint haec, venenum bibam, Habrocomen meum esse virum 
oportet, illum et mortnum volo, Haec fata ducitur in tha- 
lamum, ubi sola paululum fuit, Perilao adliuc cum amicis 
discumbente, Simulans igitur, se ob angorem sili correp- 
tam, aliquem e famulis aquam afferre jubet, velut bibitura ; 
üllatumque poculum sumens, cum nemo adesset, injicil 
medicamentum , oborlisque lacrimis, o carissima , inquil, 
Habrocoma anima , en tibi promissa persolvo, atque ad te 
iter ingredior, infelix illud quidem, sed necessarium - recipe 
me lubens, mihique prestes tecum istic vilam beatam 
agere, His dictis, bibit medicamentum ; quo vires suas 
omnes exercenle, somno correpla subito concidit. 

VII. Perilaus intrans, ut Anthiam vidit jacentem, alio- 
nitus exclamat, turba multa domi fiL, commixtaque agri- 
tudo, ploratus, timor, stupor. llli mortuam, quie vide- 
batur, miserabantur, hi Perilai vicem dolebanl, orneque 
inforlunimm lamentabantur. Perilaus, scissa veste super 
corpus procumbens, o carissima, inquit, mihi puella, qua 
ante nuplias amatorem reliquisti, paucos dies Perilai sponsa. 
Eheu, in qualem te thalamum, in sepulcrum deducemus* 
Felix ille, quicunque is fuit, Habrocomes. Beatus ille vere, 
«qui talia ab amica accepit munera ! Is ifà querebatur , àm- 
plexstusque tolam, manus pedesque osculabatur, dicens , 
ὁ infelix sponsa, uxor infelicior ! Ornavit inde illam multam. 


206 XENOPHONTIS EPITESIACORUM 


ἦλθεν, oU κατήγοντο" ϑεῖπνον δ᾽ αὐτοῖς οἱ περὶ τὸν 
ἹἹππόθοον παρεσχεύασαν. — Kal ol μὲν ἄλλοι ἐδειπνο- 
motoüvto* ὁ δ᾽ ) ροχόμης πάνυ ἄθυμος ἦν καὶ αὑτὸν 
ἐπὶ τῆς εὐνῆς ῥίψας ἔχλαιε xal ἔκειτο οὐδὲν προσιέ- 
5 μενος. Προσιοῦσι δὲ τοῦ τόπου ὃ κύριος τοῖς περὶ τὸν 
ἹἽππόθοον, παροῦσα καί τις πρεσθῦτις ἄρχεται διηγή- 
ματος, Jj ὄνομα Χρυσίον: ἀχούσατε, ἔφη, ὦ ξένοι, 
πάθους οὐ πρὸ πολλοῦ γενομένου ἐν τῇ πόλει. [1ες(- 
λαός τις, ἀνὴρ τῶν τὰ πρῶτα δυναμένων, ἄρχειν μὲν 
10 ἐχειροτονήθη τῆς εἰρήνης τῆς ἐν Κιλικίᾳ, ἐξελθὼν δὲ 
ἐπὶ ληστῶν ζήτησιν, ἤγαγέ τινας συλλαβὼν λγιστὰς xol 
μετ᾽ αὐτῶν κόρην καλὴν xal ταύτην ἔπειθεν αὐτῷ γα- 
μηθῆναι. Καὶ πάντα μὲν τὰ πρὸς τὸν γάμον ἐχτετέ- 
λεστο" ἣ δ᾽ εἰς τὸν θάλαμον εἰσελθοῦσα, εἴτε μανεῖσα, 
16 εἴτ᾽ ἄλλον τινὸς ἐρῶσα, πιοῦσα φάρμακόν ποθεν ἀπο- 
ἢνήσχει: οὗτος γὰρ ὁ τοῦ θανάτου τρόπος αὐτῆς ἐλέγετο. 
Ἀχούσας ὁ Ἱππόθοος, αὕτη, ἔφησεν, ἐστὶν 5$ χόρη, ἣν 
'A6poxópene ζητεῖ, Ὁ δ᾽ Ἁροχόμης ἤχουε μὲν τοῦ 
διηγήματος, παρεῖτο δὲ ὑπ᾽ ἀθυμίας " ὀψὲ δὲ καὶ dva- 
θορῶν ἐχ τῆς τοῦ Ἱπποθόου φωνῆς" ἀλλὰ νῦν μὲν σαφῶς 
πέθνηκεν Ἄνθεια καὶ τάφος ἴσως αὐτῆς ἐστιν ἐνθάδε xai 
τὸ σῶμα σώζεται. Λέγων ἐδεῖτο τῆς πρεσθύτιδος, τῆς 
Χρυσίου, ἄγειν ἐπὶ τὸν τάφον αὐτῆς καὶ δεῖξαι τὸ σῶμα" 
ἣ δ᾽ ἀναστενάξασα, τοῦτο γὰρ, ἔφη, τῇ xópn ταλαι- 
ἂν πώρῳ τὸ δυστυχέστατον" ὁ μὲν γὰρ Περίλαος καὶ 
ἔθαψεν αὐτὴν πολυτελῶς, καὶ ἐκόσμησε" πυθόμενοι δὲ 
τὰ συνταφέντα λῃσταὶ, ἀνορύξαντες τὸν τάφον, τόν τε 
χόσμον ἀνείλοντο xat τὸ σῶμα ἀφανὲς ἐποίησαν᾽ ἐφ᾽ εἷς 
πολλὴ xal μεγάλη ζήτησις ὑπὸ Περιλάου γίνεται. 
80 l'. ᾿Ἀχούσας ὃ (λδροχόμης περιερρήξατο τὸν χιτῶνα 
xal μεγάλως ἀνωδύρετο καλῶς μὲν xal σωφρόνως ἀπο- 
Oxvoücav Ἄνθειαν, δυστυχῶς δὲ μετὰ τὸν θάνατον 
ἀπολομένην. Τίς ἄρα λῃστὴς οὕτως ἐρωτικὸς, ἵνα καὶ 
νεκρᾶς ἐπιθυμήσῃ σου; ἵνα xai τὸ σῶμα ἀφέληται: 
» Ἀπεστερήθην σοῦ ὁ δυστυχὴς xal τῆς μόνης ἐμοὶ πα- 
ραμυθίας. ᾿Αποθανεῖν μὲν οὖν ἔγνωσται πάντως, ἀλλὰ 
τὰ πρῶτα χαρτερήσω,͵ μέχρις οὗ τὸ σῶμα εὕρω τὸ ctv 
xai περιδαλὼν ἐμαυτὸν ἐκείνῳ συγκαταθάψω, Ταῦτ᾽ 
ἔλεγεν ὀδυρόμενος" θαρρεῖν δ᾽ αὐτὸν παρεκάλουν οἱ περὶ 
τὸν ᾿Ἱππόθοον. Καὶ τότε μὲν ἀνεπαύσαντο δι᾽ ὅλης 
τῆς νυχτός" ἔννοια δὲ πάντων Ἁθροκόμην εἰσήρχετο, 
Ἀνθείας, τοῦ θανάτου, τοῦ τάφου, τῆς ἀπωλείας. [Καὶ 
δὴ καὶ οὐχέτι χαρτερῶν, λαθὼν πάντας (ἔχειντο δ᾽ ὑπὸ 
μέθης οἱ περὶ τὸν Ἱππόθοον,) ἔξεισιν, ὡς δή τινος 
4b χρήζων καὶ καταλιπὼν πάντας ἐπὶ τὴν ὑάλατταν ἔρ- 
χεταιχαὶ ἐπιτυγχάνει νεὼς εἰς Ἀλεξάνδρειαν ἀναγομένης 
καὶ ἐπιδὰς ἀνάγεται, ἐλπίζων δὴ τοὺς ληστὰς, τοὺς συ- 
λήσαντας πάντα ἐν Αἰγύπτῳ καταλήψεσθαι" ὡδήγει 
δ᾽ αὐτὸν εἰς ταῦτ᾽ ἐλπὶς δυστυχής. Καὶ ὃ μὲν ἔπλει τὴν 
50 ἐπ᾽ Ἀλεξάνδρειαν' ἡμέρας δὲ γενομένης οἱ περὶ τὸν "Ir 
πόθοον ἠνιῶντο μὲν ἐπὶ τῷ ἀπαλλαχθῆναι τοῦ Ἁδροχό- 
μου" ἀναλαξόντες δ᾽ αὑτοὺς ἡμερῶν ὀλίγων, ἔγνωσαν 
τὴν ἐπὶ Συρίας xoi Φοινίχης λῃστεύοντες ἰέναι. 
1Δ΄, Οἱ δὲ λησταὶ τὴν Ἄνθειαν εἰς ᾿Αλεξάνδρειαν 


τὸ 


4 








nirel , fessus pervenit in corum diversorium. — Camnam ipsis 
liippothoi sodales paraverant, et ceteri quidem c«nabant ; 
Habrocomes vero omnino moestus, in lectum procumbens 
flebat, nec quid cibi cepit. Supervenit vero Hippothoo 
sociisque dominus cum anu quadam, nomine Chrysion , 
quz hanc narrationem orditur. Audite, inquit, hospites, 
quid non ita pridem in urbe acciderit. Derilaus quidam e 
principibus paci servandae in Cilicia prefectus, ad inqui- 
rendos latrones egressus, quosdam cepit abduxitque, et 
cum iis virginem perpulchram : huic suasit, ut sibi nuberet. 
Jam confecta: erant nuptiae , cum ipsa thalamum ingressa 
sive demens, sive alium deperiens, poto medicamento mo- 
ritur : ita enim mortis ejus modus narratur. Iac audiens 
Hippothous, hacc, inquit, est puella, quam quaerit Habro- 
comes. labrocomes narrationem quidem audiverat, sed 
imarore confectus neglexerat. — Ad Hippothoi verba tandem 
exsiliens, eheu, nunc certo occidit Anthia, ejus fortasse 
tumulus illic est, corpusque servatur. Inde vetulam Chry- 
sion obsecrat, ad sepulcrum ducat, ostendatque corpus. 
Illa suspirans, hoc, inquit, infelici puella maximum infor- 
tunium.  Perilaus enim et sepeliiL splendide et ornavit; sed 
cum audissent latrones, quae simul sepulta fuerant, effosso 
tumulo, cultum abstulere, corpusque abdiderunt : de qui- 
bus sollicite multaque cura nunc Perilaus perquirit. 

X. Hac intelligens Habrocomes tunicam discidil, vehe- 
menterque ploravit, pulchre quidem et caste mortuam An- 
thiam, post mortem infeliciter perditam! Quis latro ita 
amore abundat, ut mortuam te concupiscat , ut vel exstinc- 
tum corpus abripiat? Ego privor te miser, uno, quod mihi 
supererat, solatio. Mori jam decretum omnino est; sed 
usque durabo, donec alicubi corpus tuum inventum am- 
plexatus et me una sepeliam. Haec cum lacrimis dicentem, 
bono esse aniino hortabatur Hippothous. Et tunc quidem 
nocte tota requieverunt. Sed Habrocomen omnium rerum 
cogilatio subit, Anthias, mortis, tumuli, corporis amissi ; 
nec amplius se cohibere valens, clam omnes (jacebant euim. 
vino pleni Hippotlious sociique) egreditur, quasi quid sibi 
opus esset, atque omnes relinquens ad mare profici:citar, 
inciditque ia. navem, Alexandriam iter faciuram : qua 
conscensa deducitur, sperans, latrones, qui omnia diripuc- 
rant, in &gypto deprehensum iri. JInfelicis spel duclu 
Alexandriam ille navigavit. Mane Hippothous sociique 
indignantur, quod Habrocomen amisissent , οἱ paucis diebus 
ad se reficiendos datis, decrevere in Syriam et Plueniciam 
ad praedandum proficisci. 

ΧΙ. Lalrones vero Alexandrie Anthiom mercatoribus 


σωτηρίας, 

: Καὶ ὁ piv πολλὰ 
ἐπιδὰς σχάφους, ἀνήγετο τὴν ἐπ᾽ Ἰταλίας, 
πευσόμενός τι [μαθεῖν ] περὶ Ἀνθείας, Ὁ δ' 


ρνεῖτο xal οὐδὲν αὐτὴν ἐδυσώπει,, οὐχ ἄντρον, οὐ 
δεσμὰ, οὗ ληστὴς ἀπειλῶν" ἐφύλασσε δ' ἑαυτὴν ἔθ' 
ὃν Αδροχόμῃ καὶ δοχοῦντι τεθνηκέναι καὶ πολλάχις ἀνεῦόα 
εἴποτε λαθεῖν ἠδύνατο Ἃ μόνου γυνὴ μεῖναι 
κἂν ἀποθανεῖν δέῃ, χἂν ὧν πέπονθα χείρω παθεῖν. 
Ταῦτ᾽ εἰς μείζω συμφορὰν ἦγε τὸν Ἀγχίαλον καὶ ἡ 
καθ᾿ ἡμέραν «τῆς ᾿Ανθείας ὄψις ἐξέχαεν αὐτὸν εἰς τὸν 
30 ἔρωτα" οὐχέτι δὲ φέρειν δυνάμενος, ἐπεχείρει βιάζεσθαι 
τὴν Ἄνθειαν. Καὶ νύκτωρ ποτὲ, οὐ παρόντος Ἱππο- 
δου, ἀλλὰ μετὰ τῶν ἄλλων ὄντος ἐν τῷ λῃστηρίῳ, 
ἐπανίστατο χαὶ ὑδρίζειν ἐπειρᾶτο" ἢ δ᾽ ἐν ἀμηχάνῳ 
χκαχῷ γενομένη, σπασαμένη τὸ παρακείμενον ξίφος, 
30 παίει τὸν Ἀγχίαλον καὶ 5 πληγὴ γίνεται καιρία“ ὃ μὲν 
γὰρ περιληψόμενος χαὶ φιλήσιον ὅλος ἐνενεύχει πρὸς 
αὐτήν" ἢ δ᾽ ὑπενεγχκοῦσα τὸ ξίφος κατὰ τῶν στέρνων 
ἔπληξε. Καὶ Ay todos μὲν δίκην ἱκανὴν ἐδεδώκει τῆς 
πονηρᾶς ἐπιθυμίας" ἢ δ᾽ Ἄνθεια εἰς φόδον μὲν τῶν δὲ- 
35 δραμένων ἔρχεται xal πολλὰ ἐδουλεύετο,, ποτὲ μὲν 
ἑαυτὴν ἀποκτεῖναι, ἀλλ' ἔτι ὑπὲρ Ἁ'δροκόμου τι ἤλπιζε, 
ποτὲ δὲ φυγεῖν ix τοῦ ἄντρου, ἀλλὰ τοῦτ᾽ ἀμήχανον ἦν" 
οὔτε γὰρ ἢ δδὸς αὐτῇ εὔπορος ἦν, οὔθ᾽ ὃ ἐξηγησόμενος 
τὴν πορείαν. Εγνω μένειν οὖν ἐν τῷ ἄντρῳ καὶ φέ- 
tu gety ὅ τι ἂν τῷ δαίμονι δοχῇ " χἀχείνην μὲν τὴν νύχτα 
ἔμεινεν, 000" ὕπνου τυχοῦσα καὶ πολλὰ ἐννοοῦσα. 

(τ΄. Ἐπεὶ δ' ἡμέρα ἐγένετο, ἧκον οἱ περὶ τὸν, Ἱκπό- 
ὕοον καὶ ὁρῶσι τὸν ᾿Αγχίαλον ἀνῃρημένον χαὶ τὴν 
Ἄνθειαν παρὰ τῷ σώματι, καὶ εἰχάζουσι τὸ γενόμενον 

45 καὶ ἀνακρίναντες αὐτὴν μανθάνουσι πάντα. Εδοξεν 
οὖν αὐτοῖς ἐν ὀργῇ τὸ γενόμενον ἔχειν χαὶ τὸν τεθνη- 
κότα ἐχδιχῆσαι φίλον" xal ἐβουλεύοντο χατ᾽ ᾿Ανθείας 
ποιχίλα, 6 μέν τις ἀποχτεῖναι κελεύων xal συνθάψαι τῷ 
᾿Αγχιάλου σώματι, ἄλλος δ' ἀνασταυρῶσαι" 6 δ᾽ Ἵπ- 

σὺ πόθους ἡνιᾶτο μὲν ἐπὶ τῷ ᾿Αγχιάλῳ, ἐδουλεύετο δὲ κατ' 
᾿Ανθείας μείζονα χόλασιν" xal δὴ κελεύει τάφρον ὀρύ- 
ἔαντας μεγάλην xx βαθεῖαν ἐμδάλλειν τὴν Ἄνθειαν xal 
αὐγὰς μετ᾽ αὐτῆς δύο, ἵν ἐν. τούτερ. μεγάλην. δύκην 
mor, τῶν τετολμημένων. Καὶ οἱ μὲν ἐποίουν τὸ 


. 


ΞΕ 


XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


ipsum pertinebant sciscitalus , rem ul eral intelligens, mi- 


Anthiam inquirere permitteret, Mullis igitur acceptis mu- 
neribus , conscenso navigio in Italiam solvit , exploraturus, 
si quid illic de Anlliia audire posset, — Praefectus. Agypti de 
hís, quie Araxo acciderant , certior factus, arcessifam Cyno 
cruci alflixit. 

Y. Dum in antro degebat Anthia, ejus amore flagrat 
quidam e latronibus, qui. ipsam custodiebant, Anchialus 
nomine. Is e Syria eum Hippothoo venerat , genere Lan- 
dlicensis, eratque apud eum in honore, fortis el plnrimum 
inter latrones potens. Primum igitur blande eam allo- 
quitur exoraturus , ac secum reputans , verbis se illam pel- 
lecturum e dono inde ab Hippothoo peliturum. Omnia 
detreetantem- non antrum flexit, non vincula, nec latro 
minax, seque Habrocom:e illibatam servabat, elsi mortuum 
putaret , savpiusque , sí quando clam posset, exclamabat , 
unius Habrocomz uxor sim , vel, si mori oporteat, peio- 
raque, quam passa sum, pati. Hinc augescere Anchíalo 
segritudo , quem quotidianus Anthize adspectus amore exu- 
rebat , adeo ut, non amplius ferre valens, vim inferre Au- 
lhic aggrederetur; ac noctu, absente Hippothoo, cum 
ceteris ad predandum profecto , puellam adoritur, vilium- 
que afferre parat. lla oppressam malis se senliens, con- 
silia omnia superantibus, gladium prope jacentem stríngens, 
letali vulnere Anchialum pereutit Dum enim is com- 
plexaturus et juncturus osculum , tolus super eam se in- 
clinaverat , illa gladium subjiciens pectori vulnus inflixil. 
Εἰ Anchialus quidem de scelesta libidine poenas justas dedil ; 
Anthia vero ob factum commola animum metu mulla 
iniit consilia, nunc sibi mortem econsciscendi, sed spei 
adhue aliquid de Habrocoma supererat, mune aufugiendi 
ex antro : $ed cum ad hoc nihil ei omnino suppeteret, 
neque enim expeditum iter aut vig dux eral, in antro 
manere statuit, ac ferre, quidquid deo suo viderelur; 
noctemque illam fuit insomnis , multa volutans animo. 

VI. Ut illuxit, Hippotlious cur sociis adveniens occisum 
Anchialum videt, et prope corpus Anthiam. Factum 
conjiciunt , eamque interrogantes omnia intelligunt. — 'Vi- 
sum iis, ob loc ira percitis, amici mortem uleisci. Varia 
in Anthiam consuluere : necandam alius dixit et cum An- 
chiali corpore sepeliendam , alius in crucem) agendam. 
Hippothous, ob Anchialum moestus, majus in Anthiam. 
supplicium commentus est. Jubet profundam latamque 
fossam fieri et injicl. Anthiam el duos cum ea canes, ul, 
lantum ausa. facinus , ifa poenam gravissimam pendat, li 
mandata fecerunt. — Anthia in. fossam demillitur una cum 


Ἑ 





: * περιιέναι τὴν νῆσον xal ἀναζητεῖν 
Physics 

τῆς πα; P t xpeobuty, 
qe e 















aquam probvit et Anthiam inde bono esse animo hortatur. 
Canes pasti mullo eam affecerunt malo, "quin et cicures 


- | mánsuetique subilolacisunt. Atha, memor sui, pra 


sentemque fortunam considerans, eheu me miseram, in- 
quit, quale hoc est, quod subeo supplicii! fossa , carcer, 
canes una inclusi, quos tamen latronibus longe mitiores. 
experior. Eadem, Habroeoma, quae tu patior - nam et tn 
ín pari. quondam fortuna fuisti. et te In vincalis Tyri re- 
liqui. Selsi vivis adhuc, nil grave est; fortasse aliquando 
frui invicem dabitur ; aL si jam mortem obiisti, frustra ego 
vivere annitor, frustra iste, quicunque est, infelicis punc 
müseretur mei. Wzc dicens. continenter Jamentabàlur. 


& | tta quidem Anthía in fossa cum eanibus inclusa erat et Am- 


phinomus illam quotidie cousolabatur, canesque. alendo 
mitigabat., 


——— 


LIBER QUINTUS. 


1. Habrocomes, ab JEzyplo navigans, non in Ilaliam 
quidem ipsam pervenit, cum navis vento depulsa reclo 
cursu aberrasseb; ad Siciliam vero Syracusas, amplam 
pulchramque urbem, appulere. lbi Hahbrocomes insulam 
peragrare slaluit, ac quaerere, si quid audire de Anthia 
possel. Domo excipitur prope litus ab AEgialeo quodam 
sene piscalore. Is pauper el peregrinus libenter Habro- 
comen ad se, ex arlis proventu. vix se nutriens, recep- 
labat, ac maxime diligebat, in (ilii loco putans. Tan- 
dem aliqnando poslquam louga inter se consuetudine usi 
erant , Habrocomes forlunas $uas , Anlliam , amorem , er« 
roresque narráveral , οἱ /Fgjaleus ita et sua commemorare 
orsus esL, Ego, inquil, fili Habrocoma, non Siculus, non 
indigena sum, sed Sparlanus Lacedaemonius , ex. fis, qui 
plurimum ibi auctoritate el opibus polleat. Prima ju- 
venta. virginem amavi indidem civem , cui Thelxinoz no- 
men, amabalque illa me pariter. Cum pervigilium in urbe 


ageretur, convenimus, ae, ducenle deo, Π5 rebus, quarmm. 
». 








0 TCOSHHHEEMN 


212 XENOPHONTIS EPHESIACORUM ; 


1. Κόρινθον xdxeiüev ἀναγόμενοι ἐπλεύσαμεν εἰς Σιχε- 
tace xerilonen. "eT ral Buen 
τὸν σαντο. Ἡμεῖς it 
ἐν ἀπορίᾳ μὲν τῶν ἐπιτηδείων, ἡδόμενοι δὲ καὶ πάντων 
ἀπολαύειν δοχοῦντες, ὅτι ἦμεν μετ᾽ ἀλλήλων, Καὶ 
20 τέθνηκεν ἐνταῦθ᾽ οὐ πρὸ πολλοῦ Θελξινόη xal τὸ σῶμα 
οὗ τέθαπται, ἀλλ᾽ ἔχω γὰρ μετ᾽ ἐμαυτοῦ xol ἀεὶ φιλῷ 
καὶ σύνειμι. Καὶ ἅμα λέγων εἰσάγει τὸν Ἁ δροχόμην 
εἷς τὸ ἐνδότερον δωμάτιον xal δείκνυσι τὴν Θελξινόην, 
γυναῖκα πρεσδύτιν μὲν ἤδη, καλὴν γενομένην ἔτι 
ν" τὸ δὲ σῶμα αὐτῆς ἐτέθαπτο ταφῇ 
Αἰγυπτίᾳ ᾿ ἦν γὰρ xal τούτων ἔμπειρος ὁ γέρων. 
Ταύτῃ οὖν, ἔφη, ὦ τέχνον Ἁ δροχόμη, ἀεί 0* ὡς ζώσῃ 
λαλῶ xal συγχατάχειμαι καὶ συνευωχοῦμαι" χἂν ἔλθω 
ποτ᾽ Ix τῆς ἁλιείας χεχμηχὼς, αὕτη με παραμυθεῖται 
30 βλεπομένη οὗ γὰρ, οἵα νῦν ὁρᾶταί σοι, τοιαύτη, φαί- 
νεταί μοι" ἀλλ᾽ ἐννοῶ, τέχνον, οἵα μὲν ἦν ἐν Λαχεδαί- 
μονι, οἵα δ᾽ ἐν τῇ φυγῇ" τὰς παννυχίδας ἐννοῶ, τὰς 
συνθήχας ἐννοῶ, τι λέγοντος τοῦ Αἰγιαλέως ἀνω- 
ϑύρετο ὁ “λθροχόμης, σὲ δὲ, λέγων, ὦ πασῶν δυστυ- 
86 χεστάτη κόρη, πότ' ἀνευρήσω x&v νεχράν; Αἰγιαλεῖ μὲν 
γὰρ τοῦ βίου μεγάλη παραμυθία τὸ σῶμα τὸ Θελξινόης" 
καὶ νῦν ἀληθῶς μεμάθηκα,, ὅτι ἔρως ἀληθινὸς ὅρον 
ἡλιχίας οὐχ ἔχει, "Epi δὲ πλανῶμαι μὲν χατὰ πᾶσαν 
γῆν καὶ θάλατταν" οὗ δεδύνημαι δ᾽ οὐδὲν ἀκοῦσαι περί 
“0 σου. Ὦ μαντεύματα δυστυχῆ, ὦ τὰ πάντων ἡμῖν 
Ἄπολλον χρήσας χαλεπώτατα,, οἴκτειρον ἤδη καὶ τὰ 
τέλη τῶν μεμαντευμένων ἀποδίδου. — Kad ὃ μὲν δρο- 
χύμης ταυτὶ χατοξυρόμενος, παραμυθουμένου αὐτὸν 
Αἰγιαλέως, διζγεν ἐν Συρακούσαις, ἤδη καὶ τῆς τέχνης 
45 Αἰγιαλεῖ χοινωνῶν. 

VW... Οἱ δὲ περὶ τὸν ᾿Ἱππόθοον μέγα μὲν ἤδη τὸ λῃ- 
στήριον κατεστήσαντο, ἔγνωσαν ξ᾽ ἀπαίρειν Αἰθιοπίας 
xal μείζοσιν ἤδη πράγμασιν ἐπιτίθεσθαι, Οὐ γὰρ 
ἐδόκει Ἱπποθόῳ αὕταρχες elvat λῃστεύειν κατ᾽ ἄνδρα, 

τὸ εἶ μὴ χαὶ χώμαις χαὶ πόλεσιν ἐπιδάλοι. Καὶ 6 μὲν 
παραλαύὼν τοὺς σὺν αὐτῷ xal ἐπιφορτισάμενος πάντα 
ἣν δ᾽ αὐτῷ καὶ ὑποζύγια πολλὰ xal κάμηλοι οὐχ 
..) Αἰθιοπίαν μὲν κατέλιπεν, ἤει δ᾽ ἐπ᾽ Αἴγυπτόν 

πε καὶ Ἀλεξάνδρειαν xal ἐνενόει Φοινίκην καὶ Συρίαν 


| causa conveneramus, iruebamur. Per aliquod tempos. 


quis : nondum enim ex ephebis excesseram , cum Thelxi- 
noém parentes nuptum dant Androcli cuidam, indigenae 
adolescentulo, quietipsam amabat, Puella multa primum 
causando in longum ducit nuptías : tandem ut licuil me 
convenire, consentit noctu. mecu?^a egredi Lacedzemone. 
Exornamur igitor juveniliter, comamque Thielxinoés ipia 
nuptiarum nocle totondi. Urbe egressi, Argos el. Corin- 
tham proficiscimur, alque inde solventes in Siciliam navi- 
&wmus, Lacedwmonii, fuga audita, nos capitis damna- 
runt Hic quidem necessariorum inopia laboravimus, 
gaudentes tamen quasi omnibus froeremur, quod una 
essemus. Hic non ita pridem Thelxinoé fato cessit : corpus 
non bumatum est, mecum enim habeo, et semper osculor, 
ejusque vetereconsuetudineutor. Hecdicens Habrocomen. 
in interius cubiculum dncit, ostendilque Thelxinoém anum, 
formosam olim mulierem, /Egialeo etiamnum puellam, 
Corpus ejus conditum erat. /Ezyptio more , cujus erat senex 
peritus. Illam, inquil, fili Habrocoma, ut vivam allo- 
quor, una et jaceo et discumbo et si quando a piscando 
lassus revertor, hujus me adspectus reficit - non enim 
qualis, fili, tibi nune videtur, apparet mihi, sed hzeret 
pectore infixa, qualis Lacedgemone erat, qualis in fuga; 
in mente habeo pervigilia, pacta nostra in mente habeo, 
JEgialeo adhuc loquente , Habrocomes ejulans, o te , inquit, 
omnium puellam infelicissimam, quando vel morluam 
inveniam? JEgialeo magnum vilze solatium Thelxinocs 
corpus est, ac sane didici, amorem verum aetatis terminum 
egredi. Ego terram omnem οἱ maria oberrans quidquam 
de le audire nequeo,  O infortunala. oracula! O Apollo, 
qui durissima nobis dedisti responsa , nunc nostri miserere, 
jamque finem praedictorum facias. — 1n hujusmodi lamentis 
Habrocomes vitam Syracusis agebat, consolante illum 
Jgialeo, cum quo jam artis socielatem inierat. 

H. Hippollous validam jam praedonum constituerat 
manum οἱ abscedere /Ethiopia majoresque res moliri de- 
creverat : non enim ut singulos spoliarel,, sufficere ei vide- 
balur sed. pagos et oppida. invadere constituerat. Omnia 
igilur jumentis et camelis imponens, quorum non exigua 
illi erat copia, ZElhiopia relicta. cum sociis. ZEgyplum ef 
Alexandriam peli, iterumque Phoniciam et Syriam in 


LIBER Vj ^om 
! animo libebat; Anthiam jam mortuam credebat. Sed Am- 
 hinomus, qui ad fossam, ubi ea clawlebatur, excubabol, 


herd "Avüerx xal £ ὑτῷ - οὐχ 
ὅρκοις Ἀμφινόμου xal ἕπεται αὐτῷ 
ἜΣ B 1 són Qi: ἔστεργον συνήθεις γενό- 


οὗ τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἀλλὰ διὰ τοῦ Νείλου " πάντα γὰρ τὰ 
dx τῶν μεταξὺ χωμῶν συλλεξάμενοι, ἐπιδάντες 
ἃς ἔπλεον ἐπὶ Σχεδίαν, xul ** χἐντεῦθεν ἐχθάντες παρὰ 
μη Sd τοῦ Νείλου, διώδενον τὴν ἄλλην Αἴγυπτον, 


καὶ ἄρχοντα τούτοις A 
τῶν αὑτοῦ Πολύϊδον, ἯΙ ὀφθῆναι 
χεννιχὸν, ἔπεψεν ς λῃστάς. 
στον: τὸ στράτευμα, ἀπήντα 

τὸν Ἱἱππόθοον καὶ εὐθὰς παρὰ 

αὐτῶν γίνεται καὶ πίπτουσιν ἔχα- 
νυχτὸς δ᾽ li Landa τρέπονται μὲν οἱ 
ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν φονεύονται " 


ae xdxsiüev, δυνηθεὶς λαθεῖν, ἐπιδὰς dva- 
᾿ ᾿ἐπανήχθη, ἮΝ δ' αὐτῷ ἡ πᾶσα ἐπὶ 
᾿δρμή" ἐκεῖ Tie ἐδόκει μάλιστα διαλήσεσθαί 

δὲ τὴν νῆσον εἶναι με- 


aA ταν MM 
costi ἔγνω δεῖν ἀνε- 
ΠΣ 

πλιὰ πωτοσ τὰ eerie 





" * , Kal αὐτὴ μὲν ἔτυχεν 
δ' “Αμφίνομον γνωρίζουσιν οἱ τῶν 





315 


amori obsequens , nec 58 divelli a virgine patiens, quod 
cám animo egregie caram habebat imminentis infortuni 
metu, non secutus est Hippothoum sed inler lurbam eum. 
latuit, absconditque se in antro , ubi commeatus aliquan- 
tum collegerat. Noctu Hippothous in Egypti pagum venit, 
quem Arlum vocant, direpturus. Amphinomus fossam - 
aperit, educitque Anthiam , bonoque esse animo hortatur, 
οἱ timida et suspicax eum illa etiamnum esset , per Solem. 
jurat ceterosque in. JEgyplo deos, pudicam se et intactam 
servalurum , donec ipsa libens aliquando assentialur. Am- 
phinomnm, sacramento: credens, Antlia sequitur alque 
una canes ibant, consuetudine fidi comites facli, Ubi 
Coptum ventum est, aliquot ibi dies morari statuunt, 
donec Mippothous longius progrederetur; curantque, ne 
víelus eanibus deesset. — Hippotlious, cum ad pagum Arium 
accessisset, mullos incolarum interfecit, domusque in- 
cendit; nec eadem via, sed secundo Nilo devehuntur. 
Omnaía enim e vicinis pagis collecla navigia cum conscen- 
dissent, Schediam usque navigarunt, alque inde cum 
descendissent, terrestri itinere prope Nili ripas reliquum. 
Egypti. peragrarunt. 

VL Interea Agypli praefeetus, comperlis, quae ad Arium. 
facta faerant, et Hippothoum eum agmine suo in JEthiopiam 
profectum esse, comparatis mulis militibus, quemdam e 
cognalis suis Polyidum nomine, adolescentem eleganti 
forma, animoque ad quidvis fortiter agendum. promto , 
pewfecit. Is, accepto agmine, ad Pelusium obviam fit 
Hippothoo, statimque ad ripas proelium commissum ; 
mulli utrinque cecidere, et cum jam nox adesset, latrones 
in fugam versi , passim a militibus caesi , nonnullique capti 
sunt, Unus Hippolhous, projects armis, noctis favore 
effugit οἱ Alexandriam venit, inde conscensa nave quie 
deducebatur clam se subduxit, appelebutque Siciliam. 
maxime, quod ibi et in. occulto fore et. viclum sibi facile 
comparandum putaret : audiverat enim, insulam et ma- 
gnam esse et opulentam. ; 

IV. Polyidus non satis esse duxit obvios latrones vicisse, 
sed pervestiganda esse. omnia et depurgandam /Egyplum 
censuit , sicubi forte vel Hippothoum, vel e sociis aliquem, 
deprehendere, Cum parle igitur copiarum et caplivis, 
ut indices essent, si quia latro appareret, adverso Nilo na- 
vigat, oppida perlastrat, cogilabatque usque AEthiopiam 
progredi. Tandem Coptum pervenere, ubi Anthia cum 
Amphinomo erat. Cum illa domi esset, Amphinomum 
agnovere captivi latrones : dicunt id. Polyido : Amplino- 
mus capitur, et In quaestionem postulatus omnia de Anlhja 


form ie ae 
C PCGEESEE aae bde s 


n 

ΒῈ 
P 
1 
HH 
Hm 
RS 


'ü 
" 


1i 
Ἢ 
E 
E 
id 
: 


3 
H 
E 
8. 
E 
εἶ 
4 
t 
* 
E 


ἐν 
Bru 
τε 
E 
i 
n 
$ 


a δ σε σώφρονος ᾿λδρκύμη τηρου- 
Ὁ δὲ Πολύϊδος ἅμα μὲν τὴν θεὸν ἐδεδοίκει, 
᾿ ἤρα τῆς ᾿Ανθείας xal τῆς τύχης αὐτὴν ἡλέει' 
εἰσι δὲ τῷ ἱερῷ μόνος xal ὄμνυσι μήποτε βιάσεσθαι 
ν Ἄνθειαν, 25d ὑθρίσαι τι εἰς αὐτὴν, ἀλλὰ τηρῆσαι 
ὅσον αὑτὴ δελήσει" αὕταρχες γὰρ αὐτῷ φι- 
ἐδόκει εἶναι χἂν βλέπειν μόνον καὶ λαλεῖν αὐτῇ. 
cse τοῖς ὅρχοις fj Ανθεια xal κατῆλθεν ix τὸῦ 


5 


Y 


e 


É 


ἱεροῦ. Καὶ ἐπειδὴ ἔγνωσαν ἡμέραις τρισὶν αὑτοὺς 
ἀναλαδεῖν ἐν Μέμφει, ἔρχεται ἡ Ἄνθεια εἰς τὸ τοῦ 


25 Ἄπιδος ἱερόν, Διασημότατον δὲ τοῦτ᾽ ἐν Αἰγύπτῳ 
καὶ ὁ θεὸς τοῖς βουλομένοις μαντεύει. ᾿Επειδὰν γάρ 
τις προσελθὼν εὔξηται xal (τι) δεηθῇ τοῦ θεοῦ, αὐτὸς 
μὲν ἔξεισιν, οἵ δὲ περὶ τὸν νεὼν παῖδες Αἰγύπτιοι, ἃ μὲν 
χαταλογάδην, ἃ 8 ἐν μέτρῳ προλέγουσι τῶν ἐσομένων 

30 ἑκάστῳ, ᾿Ελθοῦσα δὴ xal "ἊΣ ἤλνθεια προσπίπτει τῷ 
- Ἄπιδι" ὦ θεῶν, ἔφη, φι 7 ὃ πάντας 
οἰκτείρων ξένους, ELE mh τὴν χαχοδαίμονα xad 
got μαντείαν ἀληθῆ περὶ Αὔροχόμου πρύειπε" εἰ μὲν 
γὰρ αὐτὸν ἔτι ὄψομαι καὶ ἄνδρα λήψομαι, xad μενῶ xat 

3 ζήσομαι" εἰ δ᾽ ἐχεῖνος τέθνηκεν, ἀπαλλαγῆναι κἀμὲ 
καλῶς ἔχει τοῦ πονηροῦ, τούτου "Bloc, Εἰποῦσα xal 
χαταδαχρύσασα ἐξήει τοῦ ἱεροῦ, xàv τούτῳ οἵ παῖδες 
πρὸ τοῦ τεμένους παίζοντες ἅμ᾽ ἐξεθόησαν, 

Ἄλνθεια ᾿Αδροκόμην ταχὺ λήψεται ἄνδρα τὸν αὑτῆς. 

4“υ ἸΑχούσασα εὐθυμοτέρα ἐγένετο χαὶ προσεύχεται τοῖς 
€ xal ἅμα μὲν ἀπήεσαν elc ᾿Αλεξάνδρειαν. 

Ε΄. πέπυστο δ' ἡ Πολνΐδου γυνὴ ὅτι ἄγει κόρην 
ἐρζένῳι xal φοδηθεῖσα, μήπως αὐτὴν ἡ ξένη παρευ- 
Box, Πολυίδῳ μὲν οὐδὲν λέγει, ΠΣ το δὲ χαθ' 

45 αὑτὴν ὅπως τιμωρήσεται τὴν δοκοῦφαν ἐπιβουλεύειν 
τοῖς γάμοις, Καὶ δὴ ὁ μὲν ἸΠολύϊδης ἀπήγγελλέ τε 
τῷ ἄρχοντι τῆς Αἰγύπτου τὰ γενόμενα καὶ τὰ λοιπὰ 
ἐπὶ τοῦ στρατοπέδου ὁ διῴχει τὰ τῆς ἀρχῆς ἀπόντος δ᾽ 
αὐτοῦ, Ῥηναΐα (τοῦτο γὰρ ἔχαλεῖτο ὁ τοῦ Πολυΐδου 

so γυνὴ.) μεταπέμπεται τὴν Ἄνθειαν, ἦν δ' ἐπὶ τῆς οἰχίας, 
καὶ περιρρήγνυσι τὴν ἐσθῆτα καὶ ἀχίζεται τὸ σῶμα * 
ὦ πονηρὰ, λέγουσα, καὶ τῶν γάμων τῶν ἐμῶν ἐπίδουλε, 
ματαίως ἔδοξας Πολυΐδῳ καλὴ, οὐ γάρ σε ὀνήσει τὸ ' 





(0 CUTEM 


XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


narrat. Quibus audilis eL illam arcessiri jubet : acce- 
denlem interrogat, qum et unde essct — 


scenderent, ac Memphi essent, vim afferre aggreditur. 
Hla, eum sese proripuisset , Isidis templum ingreditur, 
ibique supplex , tu me ilerum, ail, Jzypti domina, serves 
iucolumem, quam sepius adjuvasti el. Polyidus parcat 
mili, tua ope hue usque pudicitiam et figem Habrocomw 
servanti, Polyidus,, simol et dee meli et Anthie amore 
et infortonii misericordia affectus, templum solus accedit, 
juralque se nunquam Anthize vim aut. injuriam facturum 
sed castam quamdiu ipsa velit babiturum : sibi enim amanti 
sat esse, Εἰ spectare alqne alloqui liceat, Saeramentis 
lidens Anthia e templo egreditur, cumque statuissent tri» 
duum Mempbi morari ad. reficiendos sese, Anthia Apidis 
templum adit , nobilissimum in /Egyplo et deus petentibus. 
responsa dat : ubi enim quis ingressus oraverit et numen 
quid rogaverit, ipse egreditur, JEgyptii vero. pueri qui. 
circa templum versantur, tum solula oratione, tum. 
ligata, futura praedieunt, Accedens et Anthia ad Apidemn 
procumbit, et, o tu. pra» diis omnibus , inqoit, hominum. 
amantissime et erga cunctos hospítes misericors , infeli- 
cissimze nunc mei miserere : verum mihi de Habrocoma 
responsum redde. Si quidem illum adhue visura sim et 
virum habitura, persistam vivendo : at si is occubuit , me 
quoque prostat tristi hae. vila defungi, His dictis, laeri- 
mans templo exiL. Interea pueri ante fanum ludentes una 
exclamaverunt : 

Anthia Habrocomen virum suum cilo recipiet. 
Quibus verbis animus illi rediit, deosque precata est, sta- 
timque Alexandriam profecti sunt. 

V. Audiverat Polyidi conjus., puellam ab eo amalam ad- 
duci et metuens, ne hospes sibi praeferretur, Polyido qui- 
dem nullum verbum fecit, verum secum ipsa consuluit , 
quonam modo eam ulcisceretur, quae nuptiis insidiari vi- 
debalur, Polyidus cum pravfecto JEgypli, quae facta fue- 
rant, renunliassel, reliqua ad exercitum pro prefecto 
administrabat. Absenle illo, Rhenasa (loc Polyidi uxori 
nomen) Anthíam, qua» domi erat, arcessit, vestemque 
illi discindit , ac verberibus corpus iudigne afficit : o scelus, 
dicens, meisque nupliis insidiosa, frustra visa es Polyido 


EE 





LIBER V. 


κάλλος τοῦτο: Ἴσως μὲν γὰρ πείθειν λῃστὰς ἐδύνασο 
xal συγχαθεύδειν νεανίσχοις μεθύουσι πολλοῖς" τὴν δὲ 


ἔφη, 
δυγήσῃ ἢ rode p at λαθεῖν. Ἤγετο 
δ' ἡ Ἄνθεια ὑπὸ τοῦ Κλυτοῦ χλαίουσα xoi ὀδυρομένη, 
τὸ ᾧ κάλλος ἐπίξουλον, λέγουσα, ὦ δυστυχὴς εὐμορφία, τί 
μοι παραμένετε ἐνοχλοῦντα; τί δ' αἴτια πολλῶν χαχῶν 
μοι γίνεσθε; οὐκ ἥρχουν οἵ τάφοι, οἵ φόνοι, τὰ δεσμὰ, 
τὰ ληστήρια, ἀλλ᾽ ἤδη καὶ ἐπ᾽ οἰκήματος στήσομαι xat 
τὴν μέχρι νῦν Αδροκόμῃ τηρουμένην σωφροσύνην πορνο- 


1 "jos 
πεσοῦσ᾽ ἔλεγε τοῖς γόνασι τοῦ Κλυτοῦ, μή μ᾽ ἐπ᾽ ἐχείνην 
τὴν προαγάγης, ἀλλ᾽ ἀπόχτεινόν με aü- 
τὸς" οὐχ οἴσω 


δεσπότην" iw πί- 

στευσοὸν, . Ταῦτ᾽ ἐδεῖτο" ἠλέει δ' αὐτὴν 6 
ν ἥλυτός, Καὶ ἢ μὲν ἀπήγετο εἰς Ἰταλίαν" ἢ δὲ ἹΡηναία 
ἐλθόντι τὸν Πολυΐϑῳ λέγει, ὅτι ἀπέδρα ἡ ἼἌνθεια, xi- 
ἤδη vim ἐπίστευσεν αὐτῇ. 

ἯἩ δ᾽ Ἄνθειχ κατήχθη μὲν εἰς Τάραντα, πόλιν τῆς 
δὲ ὁ Κλυτὸς, δεδοικὼς τὰς τῆς 
, ἀποδίδοται αὐτὴν πορνοδοσχῷ. 
υἷον οὕπω πρότερον ἐτεθέατο, μέγα 
ἴδα ἐνόμιζε, καὶ ἡμέραις μέν τισιν 
ἀνελάμθανεν ἐχ τοῦ πλοῦ χεχμηκυῖαν xal ἐχ τῶν 


E 
: 5 
E 


Συρακού ἀλλ᾽ εἰς Τα! 
ρομένιον xal ἐζήτει χαιρὰν, δι᾽ Cp tm £a. 


Li 3 ἐν Xupaxoósat , ὡς χρόνος πολὺς 
2 ἐμπίπτει xal ἀπορία δεινὴ, ὅτι μηδ' 
E εὔρίσκοι, prd εἰς τὴν πατρίδα ἀνασώζοιτο, 


Διυέγνω οὖν ἀποπλεύσας ix. Σιχελίας εἰς Ἰταλίαν ἀνελ- 
θεῖν χἀχεῖδεν, εἰ μηδὲν εὑρίσκοι τῶν ζητουμένων, εἰς 
"Exacov πλεῦσαι πλοῦν δυστυχῆ. Ἤδη δὲ xai ol γο- 
εν νεῖς αὐτῶν xal οἱ ᾿Εφέσιοι πάντες ἐν πολλῷ πένθει 


τοῦ βίου, Καὶ ὁ 





215 
pulchra : non base tibi forma proderit quidquam , fortasse 
haec dixisset, detonsam vinclamque famulo cuidam fido 
iradit, Clyto nomen, jubetque, impositam nav! in aliam 
deportet et vendat lenonl. a enim, ait, poteris, qua 
pulchra sis, libidinem explere. Ducebatur a Clyto An- 
thia flens el queribunda voce dicens, o infelix. et ubique. 
insidias mihi faciens forma , cur, molestiis et calamitatibus 
me áfficiens, semper mihi ades? quid es tot malorum causa ? 
Non sepulera, caedes , vincula , latrones satis erant , nisi et. 
corpus prostibaere adigar, et servatam Habrocome huc 
usque pudiciliam leno eogat in propatulo habere? At tu, 
here, Clyti. genibus advoluta dicebal, ne me ad illud sup- 
plicium ducas, sed ipse occkle. Non lenonem dominum 
feram :bene et pudice, crede mihl, vivere soleo. Hoc 
precantem Clytus miserabatur. Dum illa in Maliam au- 
fertur, Rhenzea. advenienti Polyido narrat, aufugisse An- 
thiam; qui ob ea, quas faefa fuerant, facile fidem adhi- 
buit. Anthia Tarentum deducta Italiae urbem, ibi a Clyto, 
Rhenzez mandata reverito, lenoni venditur, 1s formam 
egregiam nec visam ante miratus, magno sibi puellam lucro 
futuram existimans, per aliquot dies illam curando refecit, 
et navigatione et verberibus Rhenaez fessam. Clylus, ut 
Alexandriam venit, de liis, quae facta fuerant, certiorem 
fecit Rhenaam. 

VI. Hippothous vero ex navigatione descendit in Sici- 
liam, non Syracusis , sed Tauromenii, querebalque occa- 
sionem, qua sibi necessaria pararet, Habrocomen , post- 
quam díu fuerat Syracusis, maror et anxietas ingens inces- 
sil, quod neque Anthiam inveniat , nec se domum salvum 
recipiat. Statuit igitur e Sicilia in Italiam transire, ibique , 
5i nihil eorum, qua: quzerebat, invenirel, Ephesum infeli- 
cem navigalionem dirigere. Jam díu parentes eorum et 
Ephesii omnes in multo luctu fuerant, nec nuntio nec li- 
leris acceptis. Miserant ad perquirendum ubique ; cumque 
ob meerorem et senium durare non possent pareules utrius 
que, vitam sibi ipsi ademerunt, Dum Habrocomes in 
Italiam iter faciebat, Leucon et Ithoda, sodales Habrócoma: 
et Anthim, cum Xanthi mortuus illis herus hereditatem , 
quie magna erat , reliquisset, Ephesum redire statuerunt , 
quasi heri salvi jam essent , ipsi satis superque arrumnarum 
peregre passi. Omnibus navi imposilis, Ephesum ituri solvunt, 


; | ac paucorum dierum navigatione Rhodum pervenere; ubi 


certiores facti, Habrocomen εἰ Antliam nequaqnam salvos 








πίθεσθαι τῆς ἐπιθυμίας. H δ᾽ ἐν ἀμηχάνῳ γενομένη 
χαχῷ, εὑρίσκει τέχνην ἀπορυγῆς" πίπτει μὲν γὰρ εἰς 
30 γῆν καὶ ται τὸ σῶμα xal ἐμιμεῖτο τοὺς νοσοῦντας 
τὴν ἐκ θεῶν χαλουμένην νόσον᾽ ἦν δὲ τῶν παρόντων 
ἔλεος ἅμα καὶ φύδος καὶ τοῦ μὲν ἐπιθυμεῖν συνουσίας 
ἀπείχοντο, ἐθεράπευον δὲ τὴν Ἄνθειαν" ὃ δὲ πορνο- 
Éocxüc συνεὶς ol χαχῶν γεγόνει xal νομίσας ἀληθῶς 
35 γοσεῖν τὴν κόρην, ἦγεν εἰς τὴν οἰκίαν καὶ κατέκλινέ τε 
xa ἐθεράπευε, xad ὡς ἔδοξεν ἐν αὑτῆς γεγονέναι, ἄνε- 
πυνθάνετο τὴν αἰτίαν τῆς νόσου, Ἡ δ᾽ Ἄνθεια, καὶ 
πρότερον, ἔφη, δέσποτα, εἰπεῖν πρός σε ἐδουλόμην τὴν 
v τὴν ἐμὴν xat διηγήσασθαι τὰ συμθάντα, 
80 ἀλλ᾽ ἀπέχρυπτον αἰδουμένη - νυνὶ δ᾽ οὐδὲν χαλεπὸν 
εἰπεῖν πρὸς σὲ, πάντ' ἤδη μεμαθηκότα τὰ xoc ἐμέ, 
Παῖς ἔτ᾽ οὖσα, ἐν ἑορτῇ καὶ παννυγίδι ἀποπλανηβεῖσα 
τῶν ἐμαυτῆς, πρός τινα τάφον ἀνδρὸς νεωστὶ 
τεθνηκότος χἀνταῦθ' ἐφάνη μοί τις ἀναθορῶν ἐκ τοῦ 
"5 ἘΣ xal χατέχειν ἐπειρᾶτο" ἐγὼ δ᾽ ἀπέφυγον xai 
ἐδόων" ὃ δ' ἄνθρωπος ἦν μὲν δφθῆναι φοδερὸς, φωνὴν 
δὲ πολλῷ εἶχε χαλεπωτέραν" καὶ τέλος ἡμέρα μὲν ἤδη 
ἐγίνετο" ἀφεὶς δέ με ἔπληξέ τε κατὰ τοῦ στήθους, καὶ 
νόσον ταύτην ἔλεγεν ἐμδεδληκέναι, Ἔχεῖθεν ἀρξα- 
10 μένη ἄλλοτ᾽ ἄλλως ὑπὸ τῆς συμφορᾶς χατέχομαι. 
᾿Αλλὰ δέομαί σου, δέσποτα, μηδέν μοι χαλεπήνης" οὐ 
γὰρ ἐγὼ τούτων αἰτία, Δυνήσῃ, γάρ με ἀποδόσθαι καὶ 
μηδὲν ἀπολέσαι τῆς δοθείσης τιμῆς. ᾿Αχούσας ὃ πορ- 
νοδοσχὸς ἠνιᾶτο μὲν, συνεγίνωσχε δ᾽ αὐτῷ, ὡς οὐχ 
15 ἐχούσῃ ταῦτα πασχούσῃ. a 
π΄, Καὶ ἡ μὲν ἐθεραπεύετο ὡς νοσοῦσα παρὰ τῷ 
πορνοβοσχῖῷ " 6 δ' δροκόμης ἀπὸ τῆς Σικελίας ἐπαν- 
ν χαταίρει μὲν εἰς Νουκέριον τῆς Ἰταλίας - 
δὲ τῶν ἐπιτηδείων ἀμηχανῶν ὅ τι ποιήσει, τὰ 
πρῶτα περιήει τὴν Ἄνθειαν ζητῶν - αὕτη γὰρ ἦν 
τοῦ βίου παντὸς καὶ τῆς πλάνης f ὑπόθεσις" ὡς 
í πύρισκεν, ἦν γὰρ iv Τάραντι 5 κόρη παρὰ τῷ 
πορνοβοσκῷ,, αὑτὸν ἀπεμίσθωσε τοῖς τοὺς λίθους d, 
γαζομένοις. Καὶ ἣν αὐτῷ τὸ ἔργον ἐπίπονον, οὐ y 


i 


ὶ 


πε 


XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


esse, ac parentes eorum mortuos , constituerunt: Ephesum 
mon aecedere, sed. llic aliquantum morari donec. aliquid. 
de heris resciverint. 

VIT. Leno, qui Anthiam emerat, postrémo quaestus gra- 
tia prosare coézit et pulchra vesie mulloque auro orma- 
tam, prostituendam in lustrum ducebat; illa sublata voce 
tjulans , Eheu me miseram? inquit , non sat erant praeterita. 
infortunia , vincula, latrones, nisi el ad merendum corpore 
aligerer? O formam contumeliose merito habitam, cur 
enim remanes intempestiva? Sed quid ego flens non com- 
mentum aliquod molior, quo servatam huc usque pudici« 
liam custodiam? Hsec dicens ad lenonis stabulum duce- 
batur, qui nunc bono esse animo hortabatur, nune addebat 
minas. Ut venit et. prostitit , multitudo confluxit formam 
mirantium , multique pretium libidinis dare parati erant, 
cum illa, in malo ineluctabili se videns , effugii artem ex- 
cogitavit. Subito concidit, artus remittuntur languidi ac 
velut resoluti, imitaturque correptos morbo, quem ceu 
divinitus immissum sacrum οἱ divinum wocant. Qui 
aderant , misericordia pariter et metu affecti, concumbendi 
desiderio se abstinentes, Antliia opem ferunt, — Leno, quale 
sibi infortunium acciderit, intelligens, ae vere mgrofare 
puellam credens, domum subduxit, depositamque eurare 
instituit, Ubi visa est sui compos facta, querit ab ea morbi 
causam. Qua, et ante, dixit, bere, calamilalem tibi 
meam et omnia qua inciderunt, narrare volui, sed prae 
verecundia celavi; nunc, cum omnium ad me pertinentium 
certior sis, jam non pudet dieere. Dum essem admodum 
parvula , ac festum et pervigiliam ageretur, a meis evagata 
ad tumulum perveni hominis novissime mortui. Tbi quidam 
mihi e tumulo exsiliens apparuit, qui prehendere cona- 
batur." Aufugi ego clamitans : terribilis homini adspectus, 
vox eliam alrocior. Tandem, ut illuxit, abire me sivit, 
ac pectus menm percnssit , dicens, se liunc mihi morbum 
immisisse. Exinde me id malum invasit, quod me varie 
diversis temporibus cruciat, Sed obsecro, here, ne suc- 
censeas mihi : non enim hoe factum culpa mea : vendere 
me poteris, nec quidquam de pretio perdere, Leno, id 
mwgre ferens, puelle tamen ignovit, utpote non luec di- 
benter pass. 

VIL. Dum illam, quam agrotare putabat , leno curabat, 
Habrocomes Sicilia profectus ad Nuceriam Waliae defertur, 
inops consilii, quomodo victum quaeret. Primum «ir- 
cuire investigando Anthiam, quie illi et vitae universae et 
errorum cansa luerat. Cum eam non inveniret , erat enim 
puella Tarenti in domo lenonis , operam suam locavit lapi« 
cidis, molestum sane opus corpori gravibus durisque 
laboribus inassuelo, — /Egjer sepe. suas fortunas deplorans, 
en, Anthia , dixit, tuus Habrocomes , opifex laboriosissimue 


LIBER Y; mm 411 
συνείθιστο τὸ ;3 cce m umque d artis corpus in servitutem dedi. ΑἹ si spem sallem ha- 
- veind ss lb, udo, ναι, Mer ΣΉΝ DNE E PONE; 
[TOY vi πονήρας xal τὸ σῶμα | 9mnium hoc mihi esset malorum solaium. Nunc el ego 


ἐχείνου 
16 ἔρωτος αὐτοῖς χρόνον" φανῆναι δέ cw! ἄλλην γυναῖχα 
καλὴν xai a αὐτῆς τὸν Αδροχόμην᾽ xai τέλος 
» ἐξαναστῆναί τε 
Tav" ὡς ἔξοξεν ἰδεῖν, εὐθὺς 
Sion xal ἀληθῆ τὰ ὀφθέντα 
χαχῶν, λέγουσα, ἐγὼ μὲν καὶ πό- 
καὶ ποικίλων Vct ἡ δυσ- 
συμφορῶν xal τέχνας σωφροσύνης ὑπὲρ γυναῖκας 
eder σοὶ δ᾽ ἴσως ἄλλη που δέδοκται 
τα γάρ μοι σημαίνει τὰ ὀνείρατα, Τί οὖν 
τί δ' ἐμαυτὴν λυπῶ: χάλλιον οὖν ἀπολέσθαι 
ἀπαλλαγῆναι τοῦ πονήρου τούτου βίου, ἀπαλλα- 
δὲ (xal) τῇ ταύτης καὶ ἐπισφαλοῦς 
Ἁδροχόμης μὲν el καὶ τοὺς ὅρχους παρα- 
χε, μηδὲν οἵ θεοὶ τιμωρήσαιντο τοῦτον " ἴσως 
τι εἴργασται" - δ' ἀποθανεῖν καλῶς bow 
φωφρονούσῃ. Ταῦτ᾽ ἔλεγε θρηνοῦσα xol um, 
ἐζήτει τελευτῆς. 
Θ΄. Ὁ δ΄ Ἱππόθοος ὁ Περίνθιος ἐν τῷ Ταυρομενίῳ 
τὰ μὲν πρῶτα διῆγε πονήρως ἀπορίᾳ τῶν NORMA 
35 χρόνου προῖόντος ἠράσθη πὶ ὕτις αὐτοῦ χαὶ 
Ν᾿ χαὶ 
Gne συγγενόμενος ἀποθανούσης αὐτῆς, πλοῦτόν 
πε διαδέχεται πολὺν xal εὐδαιμονίαν' πολλὴ μὲν οἰκετῶν 
πολλὴ δὲ τῶν ἐσθήτων ὕπαρξις xal σκευῶν 
Διξγνω δὲ πλεῦσαι μὲν εἰς Ἰταλίαν, 
char οἰχέτας ὥραίους καὶ θεραπαίνας καὶ ἄλλην 
περιδολὴν, ὅση γένοιτ᾽ ἂν ἀνδρὶ εὐδαίμονι" 
B' ἀεὶ τοῦ "AÓpoxduou καὶ τοῦτον ἀνευρεῖν 
, περὶ πολλοῦ ποιούμενος χοινωνῆσαί τ᾽ αὐτῷ 
μα nomero. Καὶ $ μὲν ἐπαν- 
ἀχθεὶς κατῆρεν. 


ἘΠῚ 
Hmm 


Pit 


9 ἤδη τῆς ᾿Ἀνθείας ὑγιαίνειν h- 
vi αὑτὴν ἀποδώσεται, xoi δὴ 
εἷς τὴν ἀγορὰν καὶ τοῖς Her 
má δ᾽ 6 Ἱππόθοος —- wá 
nr τὶ καλὸν, ὠνήσασθαι xa 
δρᾷ τὴν Ἄνθειαν χαὶ γνωρίζει καὶ ἐπὶ τῷ συμδένει 





forsan infelix inanibus et nil profuturis laboribus me ma- 
cero, tuque uspíam interiisti Habrocomze desiderio ; eredo. 
enim, anime mi, nunquam nee mortuam te mei oblitam. 
ese. His ille querebatur, labores misere sustinens, 
dum Tarenti somnium Anlhie visum est : ipsa enim 
sibi videbatur dormire emm Habrocoma, formosa cum 
formoso, idque sibi esse amoris mutui initium, Tum pul- 
chra quaedam femina visa est Habrocomen ab ipsa abstra- 
here; illoque elamante et nomine se vocante, somnium 
evannisse, Hiec quum videre se putaret confestim sur- 
rexit, ac vera esse, quie viderat, existimans, flens, heu 
me miseram! inquit, labores et omnis generis inforlunia. 
patior, consiliaque οἱ artes servandae pudicilize excogito , 
dum tibi forsan alia mulier pulchra visa est, Habrocoma , 
quod mili insomnia significant. Quid etiamnum vivo? 
eur me dolore eonficio? puleherrimum certe mori, ac 
simul infelici vita el indecora hacce el periculosa ser- 
vitute liberari, Habrocomen , sí quid pejeravit, non ul« 
ciscantur dii , necessitate forsan coactum ; me vero pudicam 
mori omnino decel. δες illa cum lacrimis questa, mo- 
dum quorebat se interimendi. " 
1X. Interea Hippothous Perinthius Tauromenii primum 
quidem inopia laboravit τ deinde dives anus amore ejus 
capta est quam duxit uxorem, inopia coactus, el per 
breve tempus cum illa vixit. et, illa mortua, heres fit 
illi magnarum divitiarum et rerum omnium. Servorum 
magnus comitatus, multa vesüls, et. lauta et magnifica 
supellex non deerant. Statuit igitur 1n Taliam navigare, 
servos et ancillas forma luculenta emere, reliquumque 
cultum parare, qualem habere virum divitem deceat. 
Habrocomen subinde recordatus invenire optabat, id per- 
magni existimans, si vitam omnino et divitias communes 
cum eo haberet. In Italiam develitur, atque una. illum 
e Sicilia seculus ingenuus ac formosus adolescentulus , 
Clisthenes nomine, fortunarum omuium socius et parliceps. 
Leno, cum Anthía convaluisse jam videretur, cogitabat 
quomodo illam venditurus esset et venalem in forum pro- 
duxit. eL emturis. ostendil ; cum forte. Hippothous, Ta- 
rentum pererrans , pulchrum quid ad emendum quaerens , 
Anthiam videl et. agnoscit. Percnssit illico. animum va 


LÀ 
- 
4 


f 

ἢ 

Hi 
T 
i 
ἶ 
E 


B 
i 
! 


ποτ' ἐν Αἰγύπτῳ τιμωρῶν 
sire τὰ raihi 
σώζεται; τίς 


f 


1 E 
t 
Ἢ 
"t 
j 


H 
j 


; οὐδ' ἄλλο τι 
ας δεινόν; εἰπὲ θαρσοῦσα, γνωρίζω 
ἐχείνῳ τῷ χωρίῳ. deseen d ἀκούσασα xai 

ἶσα ᾿Αγχιάλον καὶ τοῦ λῃστηρίου xal τῆς τά- 

φρου, ἀνῴμωξέ τε xal ἀνωδύρατο" ἀποδλέψασᾳ δ᾽ εἰς 
τὸν Ἱππόθοον, [ἐγνώρισε δ᾽ αὐτὸν οὐδαμῶς,) πέπονθα, 
ψησὶν, iy Αἰγύπτῳ πολλὰ, ὦ ξένε, xai δεινὰ, ὅστις 
v» ποτ᾽ ὧν τυγχάνεις, καὶ λῃσταῖς περιπέπτωχα" ἀλλὰ σὺ 
πῶς, εἰπὲ, γνωρίζεις τὰ ἐμὰ διηγήματα ; πόθεν δ᾽ εἰ- 
δέναι λέγεις ἐμὲ τὴν δυστυχῆ; διαβθόητα μὲν [γὰρ] xai 
ἔνδοξα πεπόνθαμεν, ἀλλὰ σὲ οὗ γινώσκω τὸ σύνολον. 
᾿Ἀχούσας ὁ Ἱππόθοος xal μᾶλλον, ἐξ ὧν ἔλεγεν, 
20 ἀναγνωρίσας αὐτὴν, τότε μὲν ἡσυχίαν ἤγαγεν, ὠνησά- 
μένος δ' αὐτὴν παρὰ τοῦ πορνοθοσκοῦ ἄγει πρὸς ἑαυτὸν 
καὶ θαρρεῖν παρεκελεύετο καὶ ὅστις ἣν λέγει καὶ τῶν ἐν 
Αἰγύπτῳ γενομένων ἂναμιμνήσκει καὶ τὸν ἑαυτοῦ 
πλοῦτον διηγεῖται καὶ τὴν φυγήν. Ἡ δ᾽ ἠτεῖτο συγ- 
75 γνώμην ἔχειν xal αὐτῷ ἀντιδιηγεῖτο ὅτι ᾿Αγχίαλον 
ἀπέχτεινε μὴ σωφρονοῦντα xal τὴν τάφρον xoi τὸν 
᾿νμφίνομον καὶ τὴν τῶν χυνῶν πραότητα, καὶ τὴν σωτη- 


ἐξ 
1 


ΠῚ 
B 


30 σὺν τῇ κόρη διαίτης εἰς ἐπιθυμίαν "Avüelae xal Ἵπ- 
πόθοος ἔρχεται καὶ συνελθεῖν ἐβούλετο xal πολλὰ 
ὑπισχνεῖται αὐτῇ, Ἡ δὲ τὰ μὲν πρῶτα ἀντέλεγεν 
αὐτῷ, ἀναξία εἶναι λέγουσα εὐνῆς δεσποτικῆς" τέλος δὲ, 
ὡς ἐνέκειτο “Ἱππόθοος, οὐκέτ᾽ ἔχουσα d τι ποιήσειε, 

85 χάλλιον εἶναι νομίζουσα εἰπεῖν πάντ' αὐτῷ τὰ ἀπόρ- 
ρῆτα ἢ παραθδῆναι τὰς πρὸς ᾿Αθροχύμην συνθήχας, 
λέγει τὸν Ἁιδροχόμην, τὴν "Ἔφεσον, τὸν ἔρωτα, τοὺς 
ὅρκους, τὰς συμφορὰς, τὰ ληστήρια xal συνεχὲς Ἅδρο- 
κόμην ἀνωδύρετο." ὁ δ' Ἵππόθοος ἀχούσας ὅτι τ' "Avüstax 

40 εἴη καὶ ὅτι γυνὴ τοῦ πάντων αὐτῷ φιλτάτου, ἀσπά- 
ζεταί τ᾽ αὐτὴν xal εὐθυμεῖν παρεχάλει xal τὴν αὑτοῦ 
πρὸς Ἁροκόμην φιλίαν διηγεῖται. Καὶ τὴν μὲν εἶχεν 
ἐπὶ τῆς οἰκίας, πᾶσαν προσάγων ἐπιμέλειαν, "A6oo- 
χόμην αἰδούμενος" αὐτὸς δὲ πάντ᾽ ἀνηρεύνα, εἴ που 

45 τὸν ᾿Αὐροχόμην ἀνεύροι. 

V. Ὁ δ᾽ Ἁδροκόμης τὰ μὲν πρῶτα ἐπιπόνως ἐν τῷ 
Νουχερίῳ εἰργάζετο, τελευταῖον δὲ, οὐκέτι φέρων τοὺς 
πόνους, διέγνω νεὼς ἐπιβὰς εἰς Ἔφεσον ἀνάγεσθαι- 
καὶ ὃ μὲν νύχτωρ κατελθὼν ἐπὶ θάλασσαν, ἐπιτυγχάνει 

io πλοίῳ ἀναγομένῳ xat ἐπιδὰς ἔπλει τὴν ἐπὶ Σιχελίαν 
πάλιν ὡς ἐκεῖθεν ἐπὶ Κρήτην τε καὶ Κύπρον καὶ "Póbov 
ἀφιξόμενος κἀκεῖθεν εἰς “φεσον γενησόμενος" ἤλπιζε 
δ᾽ ἐν τῷ μαχρῷ πλῷ xal περὶ Ἀνθείας τι πυθέσθαι, 
Καὶ & μὲν ὀλίγα ἔχων τὰ ἐπιτήδεια ἀγαγόμεγος καὶ 


omm 


XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


res, mullaque secum repulabal. Nonne hue est puella, 
quam ego quondam in AEgyplo , Anchiali necem ujciscens, 


| fossa obrui jussi cum canibus inclusam ? Quae transformatio ? 


quomodo servafa fuit? quod e fossa elfagium? quie inopi- 
mata incolumítas? His dictis, ut. emlurus accedit , alque 
adstans ; nostine JEgyptum , puella? nonne ibi in latrones 
incidisli ? nonne aliud ibi passa es malum? Ne timeas liaec di- 
cere: nam te illic novi. /Egyptum audiens, Anchiali et 
latrooum et fossae memor, suspirans et ingemiscens Hippo- 
Ihoum intuetur, haud agnoscens, Et, multa, inquit, o 
hospes, quisquis es, in JEgyplo passa sum et gravia, in- 
cidique in latrones. ΑἹ tu dic, quaeso, quomodo res meas 
nosti? unde me miseram ie nosse ais? Clara quidem et 
fama vulgata mala toleravi, sed nequaquam te novi. His 
auditis, magis eliam ex quibus dicebat , Hippothous illam 
agnoscens, tune quidem nihil addens, emlam a lenone 
domum abducit, bonoque esse animo jubet et quis ipse sit 
et qu» in Egypto acciderant memorat , el opes et fugam 
narrat. lila, ut sibi iznoscat, precatur et a se occisum 
Anchialum fatetur, vitium oíferentem; ac fossam, Am 
phinomum , canumque mansuetadinem , effogiumque nar- 
ral. Puellae misertus est Hippothous; nondum autem 
audiverat quaenam esset ; verum ex quotidiana cum Antlia 
consuetudine, ejus amore flagrare corpit et eum illa con- 
sueludinem habere cupiens, multis eam promissis solliei- 
tabat; abnuere illa primum, se non dignam herili lecto. 
dicens; landem instanti Hippothoo , cum nil aliud suppe- 
leret, satiusque esse ducens, omnia vel arcama prodere, 
quam datam Habrocomze fidem solvere, de Habrocoma 
narrat omnia, et Ephesum et amorem et jusjurandum et 
infortunia, praedones et perpetuo Habrocomen delflebat. 
Mippothous, ut audivit Anthiam illam esse, amici sui 
summi uxorem, amplexalur, ac bono esse animo jubet, 
suam eom Habrocoma amiciliam narrans. lllam domi 
habuit, omnique cura prosecutus est Habrocomen reverens, 
omniaque investigaviL, sicubi Habrocomen inveniret, 

X. Habrocomes primum Nucerize gre victum in. opere 
faciundo exercebat ; tandem labores non amplius ferre 
valens , conscensa nave statuit Ephesum proficisei, Noctu 
mare accedens , navem nactus , quae deducebatur, ín Sici- 
liam iterum navigavit , uL inde Crelam , Cyprum , et Rho- 
dum tandemque Ephesum pervenire, Sperabatet in longa 
navigalione se aliquid de Anlhia auditurum, Cum parvo 
igitur commealu profectus eL. prospera navigatione usus in 


LIBER V. 


B 
ἷ 
; 


Í 
; 
i 
i 


n 
i 
ἶ 
| 


ἘΣ 
iM 
H 
εἶ 
H 

i 

d 


| Hi 
T h 
rit 
| 
is 


ΗΕ 
ἢ 
; 
ἢ 


ἥβη, παρ᾽ αὐτὴν ἄγε. 
λιν ἀλύων, ἀπορίᾳ μὲν τῇ χατὰ τὴν Ἄνθειαν, ἀπορίᾳ 

3. δὲ τῶν ἐπιτηδείων. Ὁ δὲ Λεύχων ἐν τούτῳ xal 
ἡ ᾿Ῥόδη διατρίδοντες ἐν Ῥόδῳ, ἀνάθημα ἀνατεθείκε-- 
σαν ἐν τῷ τοῦ Ἡλίου ἱερῷ παρὰ τὴν χρυσῆν πανοπλίαν, 
ἣν Ἄνθεια καὶ Δ ροκόμης ἀνατεθείχεσαν " ἀνέθεσαν 
cm iata Ies γεγραμμένην ὑπὲρ "A6poxó- 
25 μου xal Ανθείας, ἀνεγέγραπτο δὲ xal τῶν ἀναθέντων 
SUM Mando imerduns Doble M spem 

m & 'λδροκόμης ἐπιτυγχάνει, ἐληλύθει δὲ προσεύ- 
ξασθαι τῷ 5 "rar eh καὶ mpi dva- 
ϑέντας xai τὴν τῶν οἰχετῶν εὔνοιαν, πλησίον δὲ xal τὴν 
30 πανοπλίαν ἰδὼν, μέγα ἀνωδύρετο εσθεὶς τῇ 
qoae ὦ ín ἔλεγεν, ἐγὼ δυστυχής ἐπὶ τὸ τέρμα 
ἥκω ταν ὶ εἰς ἀνάμνησιν τῶν ἐμαυτοῦ συμφο- 
ρῶν᾽ ἰδοὺ ταύτην μὲν τὴν πανοπλίαν ἐγὼ μετ᾽ Ἀνθείας 
ἀνέθηκα xal μετ᾽ ἐκείνης ἀποπλεύσας ἹΡόδου, ἥκω νῦν 


"ase x ép" εἰ δ᾽ αὕτη ἡ στήλη τῶν συντρόφων 
umi ἀμφοτέρων τὸ ἀνάθημα, τίς οὖν 

χόνος ; ποῦ δὲ τοὺς φιλτάτους ἀνεύρω; Ταῦθ᾽ 

λέ ν" καὶ ἕν τούτῳ ἐφίσταται ὃ Λεύχων καὶ 










y. ψησὶν, ἐμὰ τὰ ἀναθή- 

καὶ ἹΡύδης, οὺς ἰδεῖν εὔχομαι μετ᾽ 
& ὁ δυστυχής. ᾿Αχούσαντες οἱ 
μὲν ἀχανεῖς ἐγένοντο" ἄνενεγ- 

» ἐγνώριζον ἐκ τοῦ σχήματος, 
ξ ὧν ἔλεγεν, ἐξ ὧν ᾿Ανθείας ἐμέμνητο, 
πρὸ τῶν ποδῶν αὐτοῦ καὶ τὰ καθ᾽ αὑτοὺς 
Συρίαν ἀπὸ Ῥύρου, τὴν 


219. 
Siciliam primum venit et. veleri hospili /Egialeo, quem 
mortuum invenit, justa fecit. el flevit ; fum iterum solvit 
εἰ Crelam. pritteriens Cyprum venit, ibique aliquol. dies 
commoratus, precatusque patriam. Cypriorum deam , in 
Rhodum proficiscitur, et illic prope portum divertit. Cum 
jam non longe Epheso abesset, malorum omnium cogilalio 
subit, patrize , parentum , Anthia, sodalium ; et ingemis- - 
cens, o infortunia , inquit , Ephesum solus redeam et pa- 
rentes mo videant absque Anthia et inutilem navigationem: 
perficiam et res narrem forsan minime credibiles, conscium. 


ἔχων" | eorum, qua passus fuerim, non habens. At dura, Ha- 


brocoma , atque, cum Ephesi fueris, tamdiu vive, donec 
Anthia tamulum exciles et lacrimas illi ac justa persolyas , 
lum temet ipsi adjungas. His diclis, urbem anxius per- 
errabat, inops consilii, quo Anthiam , quo victum qua 
reret. Tnlerea Leucon et Rhoda, dum Rhodi morantur, 
donum in Solis templo posuerant, prope aurea arma olim 
fixa ab Habrocoma et Anthia, et titulum addiderant au- 
reis literis inscriplum de Habrocoma et Anthia; neque 
ipsorum deerant nomina , qui statnerant , Leuco et Rhoda, 
Cum in liunc titulum incidisset Habrocomes, venerat enim 
ad supplicandum deo , ac legens perspiceret. benevolentiam. 
famulorum, qui posuerant, ac prope arma videret, assi- 
dens titulo ingemuit. Heu me omnino , inquit , infelicem " 
ad extremum vilae perveni, atque in recordationem cala- 
mitatum mearum τ hanc ecce armaturam ego simul cum 
Anthía dedicavi et cum ea Rhodo profectus , nunc redeo 
illam non adducens : quia autem hic titulus a. sodalibus 
nostris de utroque nostrüm est positus, quid fiam solus ^ 
ubi assequar mihi egregie caros? Ilec cum lacrimis di- 
cenli Leuco et Rhoda adsunt, pro more deo supplicantes. 
Habrocomen titulo assidentem et intuentem arma vident, 
nec noscentes mirantur, quis ila alienis donariis immo 
retur. Et Leuco quidem , Quid tibi vis, inquil, adoles- 
cens, donis nihil te altinentibus assidens , lacrimans et iu- 
gemiscens? Quid luec tibi cura sunt? quid tibi cum iis, 
quorum nomina inscripta vides? Habrocomes, mea, re- 
spondit, mea munera sunt Leuconis eL Rhodze, qnos eum 
Antia. videre miser ego Habrocomes exopto,  Obstupuere 
dH, cum liaec audissent ; paulatim ad se redeuntes ex ha- 
bitu, e voce, ex his quae dixerat ef quod. Anlhiam memo- 
raverat, agnoscentes , ad pedes illius procidunt, quaque 
illis evenerant, narranl, ἃ Tyro-in Syriam iler, Mantis 


5 ἣν E dele xal ἐθεραπεύοντο 
θαρρεῖν παρεχάλουν " τὶ δ᾽ ἦν οὐδὲν ᾿Ανθείας τι- 
zu ἀλλ᾽ ἐχείνην H0) Aud 5 
IA". Καὶ ὁ μὲν ἐν Ῥόδῳ διῆγε 
φων, ὅ τι lore ben cm ah o 
10 τὴν Ἄνθειαν ἀγαγεῖν ἀπ᾽ ᾿Ιταλίας εἰς “Ἔφεσον, ὡς 
ἀποδώσων τε τοῖς γονεῦσι καὶ περὶ ἉΑδροκόμον ἐκεῖ τι 
πευσόμενος" xal δὴ ἐμθαλὼν πάντα τὰ αὑτοῦ tle ναῦν 
μεγάλην ᾿Ἐφεσίαν, μετὰ τῆς Ἀνθείας ἀνήγετο, xol δια- 
νύσας μάλ' ἀσμένως τὸν πλοῦν, οὐ πολλαῖς μπρός 
16 εἷς Ῥόδον χαταίρει νυκτὸς ἔτι χἀνταῦθα πα; 
παρά τινι τιδι ᾿Αλθαίᾳ τοὔνομα.» πλησίον δ 
τῆς θαλάσσης, καὶ τὰ τὰ 7 Ἄνθειαν ἀνάγει παρὰ τὴν 
ξένην, καὶ αὑτὸς ἐκείνης μὲν τῆς νυχτὸς ἀνεπαύσατο" 
τῇ 9 ἑξῆς ἤδη μὲν περὶ τὸν πλοῦν ἐγίνοντο" ἑορτὴ δέ 
20 τις ἤγετο μεγαλοπρεπὴς , δημοσίᾳ τῶν “Ῥοδίων ἀγόν- 
τῶν τῷ Ἡλίῳ καὶ πομπή τε χαὶ Üucía καὶ πολιτῶν 
τῶν πλῆθος, Ἐνταῦθα παρῆσαν 6 Λεύχων 
καὶ ἡ ἹΡόδη, οὗ τοσοῦτον τῆς ἑορτῆς μεθέξοντες, ὅσον 
ἀναζητήσοντες, εἴ τι περὶ ᾿Ανθείας πύθοιντο, Καὶ δὴ 
ἂν ἦχεν ὃ Ἱππόθοος εἷς τὸ ἱερὸν, ἄγων τὴν Ἄνθειαν" 
$ δ᾽ ἀπιδοῦσα εἷς τὰ ἀναθήματα xai ἐν ἀναμνήσει τῶν 
πρότερον γενομένη, ὦ τὰ πάντων, ἔφησεν, ἀνθρώπων 
ἐφορῶν "Hi: , μόνην ἐμὲ τὴν δυστυχῇ παρελθὼν, 
πρότερον μὲν ἐν Ῥόδῳ γενομένη, εὐτυχῶς τέ σε προσε- 
80 χύγουν καὶ θυσίας ἔθυον μεῦ'  ὁροχόμον καὶ εὐξαίμων 
τότ᾽ ἐνομιζόμην- νυνὶ δὲ δούλη μὲν ἀντ᾽ ἐλευθέρας, 
αἰχμάλωτος δ᾽ ἢ δυστυχὴς ἀντὶ τῆς μαχαρίας καὶ εἷς 
Ἔφεσον ἔρχομαι μόνη καὶ φανοῦμαι τοῖς οἰκείοις Ἃ θρο- 
χόμην olx ἔλουσα, Ταῦτ᾽ ἔλεγε, καὶ πόλλ᾽ ἐπεδάχρυε 
85 xat δεῖται τοῦ πποῦύου ἐπιτρέψαι αὐτῇ τῆς κόμης 
ἀφελεῖν τῆς αὑτῆς καὶ ἀναθεῖναι τῷ Ἡλίῳ καὶ εὔξα-- 
σϑαί τι περὶ 'AGpoxóuos, Συγχωρεῖ ὁ Ἱππόθοος - καὶ 
ἀποτεμοῦσα τῶν πλοχάμων, ὅσ᾽ ἐδύνατο καὶ ἐπιτηδείου 
καιροῦ λαβδομένη, πάντων ἀπηλλαγμένων,, ἀνατίθησιν 
Ao ἐπιγράψασα- ὙΠῈΡ, TOY. ANAPOZ. ΛΗΡΟΚΌΜΟΥ. 
ANOEIA. ΤῊΝ. KOMHN. ΤΩΙ. ΘΕΩΙ. ANEOHKE, 
Ταῦτα ποιήσασα xal εὐξαμένη, ἀπήει μετὰ τοῦ Ἵππο- 
θόου. 
1B. Ὁ δὲ Αεύχων xal ἢ “Ῥόδη τέως ὄντες περὶ τὸν 
56 πομπὴν ἐφίστανται τῷ ἱερῷ καὶ βλέπουσι τὰ ἀναθήματα 
xal γνωρίζουσι τῶν δεσποτῶν τὰ ὀνόματα xal πρῶτον 
ἀσπάζονται τὴν χόμην καὶ πολλὰ κατωξύροντο οὕτως 
ὡς Ἄνθειαν βλέποντες τελευταῖον δὲ περιήεσαν, εἴ 
ποὺ χἀχείνην εὑρεῖν δυνήσονται" ἤδη δὲ xai τὸ πλῆθος 
V) τῶν “Ῥοδίων ἐγνώριζον τὰ ὀνόματα ἐκ τῆς προτέρας 
ἐπιδημίας, χἀχείνην μὲν τὴν ἡμέραν οὐδὲν εὑρίσχοντες 
ἀπηλλάγησαν καὶ τῷ Ἁδροκόμῃ τὰ ἐν τῷ ἱερῷ ὄντα 
ἐμήνυσαν " ὁ δ᾽ ἔπαθε μὲν τὴν ψυχὴν ἐπὶ τῷ παραδόξῳ 
τοῦ πράγματος, εὔελπις 9 ἦν ὡς Ἄνθειαν εὑσήσων. 





E 


0 THEN 


XENOPHONTIS EPHESIACORUM 


iram, locatós se et. venditos, in Lyciam devecos, domi- 
norum obitum, divitias οἱ reditum Rhodum. Inde domum, 
ubi habitabant , ducunt, eique rem, quanta illis erat , tra- 
dunt, multaque eura famulanlur, ut bono sit animo hor- 
lafles. lli nil erat Antliia carius , quam assidue deflebat, 
XI. Dum is Rhodi eum sodalibus, quid faciendum sit, 
deliberat , Hippothous statuit Anthiam ab ltalia. Ephesum 
ducere, ut eam. parentibus reddat; ibique aliquid de Ha- 
brocoma se auditurum sperans, re omni navi cuidam ma- 
gue Ephesie imposita, enm Anthia solvit, et admodum 
secunda navigatione usus, non mullos post dies fthodum 
noctu appulit, eL ibi apud anum Althzeam nomine prope 
mare divertit et Anthiam ad hospitem adducit. Ea nocte 
quievit, insequenti die de navigatione cogitarunt ; sed festus 
is dies Soli publica Rhodiorum magnificentia agebalur. 
Pompa et sacrificium οἱ civium multorum celebritas. 
Aderant Leuco et. Rlioda non tam publicae Lefitize parti- 
cipes, quam conquisituri, si quid de Anthia audirent, cum 
Hippothous templum inlrat ducens Anthiam. illa dona 
respiciens el prelerilorum recordala, o Sol, ait, qui 
humana omnia intueris, unam me miseram praeteriens, 
quie, cum anteliac Rhodi essem, te feliciter adorans , sacra. 
tibi cum Habrocoma feci et tunc beala quidem existimabar, 
nune serva pro libera et captiva infelix pro felici Ephesum 
&ola redeo, domesticis ime absque. Habrocoma. ostensura. 
Hoc lacrimans loquitur, obsecratque Hippothoum, ut 
comxe sibi partem abscindere liceat , ae Soli donum ponere, 
et pro Habrocoma precari. Cum permísisset Hippotlous , 
illa abscindens quod comwe poterat, occasionem idoneam 
nacta, cum nemo adesset, posuit et inscripsil : pmo. vino, 
MADBROCOMA, ANTIMA. COMAM. HANC. DONUM. DEO. DEDIT. 
His peractis cam supplicasset , una cum. Hippothioo abit. 


XII. Lenco et Rhoda, qui interim pompam proseenti 
fuerant, templum accedunt et. munera intuentes , herilia 
nomina noscunt, ac primum coream salutant, plorantque 
non secus, ac sí Antliam videant, ac tandem, sicubi eam 
invenire possint , conquirunL, cum et lihodii omnes nossent 
nomina adolescentum, ex quo primum ibi peregre venerant. 
Nibil illo die invenientes abiere, οἱ Habrocomen de liis, 
qus in templo erant, certiorem faciunt. — Hle ob rem ino- 
pinatam animo commotus quidem erat sed spei. plenus ut 
Anthiam recuperarel.  Insequenti die, eum minimo esset 
mare tempeslivum ad navigandum, Anthia iterum. cum. 


LIBER V. UM 


s καταλιπόντες ἔνδον, ἀθύμως ἐπὶ voip dr We 
νον" ἐλθόντες δ᾽ ὁρῶσι τὴν “Ἄνθειαν καὶ ἦν μὲν ἔτι 
ἄγνωστος αὐτοῖς, συμθάλλουσι δὲ πάντα, ἔρωτα, δά- 

γτὰ ἀναθήματα, τὰ ὀνόματα, τὸ εἶδος, Οὕτως 
χατὰ βραχὺ ἐγνώριζον αὐτήν" προσπεσόντες δὲ τοῖς 

Vo γόνασιν ἔχειντο ἀχανεῖς" ἡ δ᾽ ἐτεθαυμάχει, τίνες 
om. οὗ γὰρ dv ποτε Λεύκωνα καὶ 
Ῥόδην ἤλπισεν. Οἱ δ᾽ ἐν ἑαυτῶν γενόμενοι, ὦ δέ- 

XT Ανθέια, ἡμεῖς οἰχέται aot, Λεύκων 

καὶ Pis, οἱ 3 ἧς ἀποδημίας Fs prie τοῦ 
οὐ τ c-r m ἐνταῦθ᾽ aM PATHS 
δέσποινα, ᾿Αδροχόμης σώζεται xal ἔστιν ἐνταῦθ᾽ del σε 

ὑρηνῶν. Ἀχούσασα ἡ Ἄνθεια ἐξεπλάγη τοῦ λόγου, 


hon eni xal α περιθάλλει z' αὖ- 
ποὺς καὶ ἀσπάζεται xal σαφέστατα τὰ ἴθ᾽ "AGpoxá- 
39 μὴν. 


δ' ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν Ῥοδίων, πυν- 
᾿ἈΑνθείας εὕρεσιν xat Ἁλθροκόμου * wet 
δ᾽ ἐν τούτῳ καὶ ὁ Iornóflooc, ἐγνωρίσθη τε τοῖς 

τὸν Λεύκωνα xal αὐτὸς ἐξέμαθεν οἵ τινές εἶσι " xa c 
rei rta αὑτοῖς ἐπιτηδείως - τὸ δὲ ** ὅτι μη- 
δέπω ἉἉδροχόμης ταῦτ᾽ ἐπίσταται" ἔτρεχον δὲ, ὡς 
εἶ ον, ἐπὶ τὴν οἰκίαν. "o2, ὡς ἤχουσεν παρά τινος 
τῶν Ῥοδίων τὴν τῆς ᾿Ανθείας Ἰσμαδν, διὰ μέσης τῆς 
πόλεως, βοῶν Ἄνθεια, ἐοιχὼς μεμῃνότι ἔθει xo δὴ 
3 συντυγχάνει τοῖς περὶ Lcecengseella nuin dea den 
ἥνιδος" πολὺ δὲ τῶν "Polüsv πλῆθος ἐφείπετο, Ὡς 
Ly εἶδον ἀλλήλους, εὐθὺς ἀνεγνώρισαν" τοῦτο γὰρ αὐτοῖς 
ἐβούλοντο αἱ ψυχαί" καὶ περιλαδόντες ἀλλήλους εἷς γῆν 
χατηνέχϑησαν᾽ χατεῖχε δ᾽ αὐτοὺς πολλὰ ἄμε πέδη, 
5 ἡδονὴ, λύπη, φόδος, ἡ τῶν προτέρων μνήμη, τὸ τῶν 
μελλόντων δέος ὁ δὲ δῆμος ὁ Ῥοδίων ἀνευφήμησέ τε 
καὶ ἀνωλόλυξε, μεγάλην θεὸν ICTU τὴν Ἴσον 
πάλιν, λέγοντες » δρῶμεν Ἁδροχόμην καὶ Ἄνθειαν τοὺς 
χαλούς. Οἱ δ' CS Glas eri vor dn 


“ὁ εἰς τὸ τῆς "Ἴσιδος ἱερὸν εἰσῆλθον, σοὶ, λέγοντες, ὦ 

Ἰίστη 0d, τὴν Cibi τῆς σωτηρίας ἡμῶν χάριν ofla- 
Lr ende πάντων ἡμῖν τιμιωτάτη, ἑαυτοὺς ἀπει- 
πε τοῦ Maple xai τῷ βωμῷ 
. Καὶ τότε μὲν αὐτοὺς ἄγουσι παρὰ τὸν 
s Αεύκε or καὶ ὃ € La ts βὰν 

σκενάζετο, rbv. Λεύχωνα, xal ἦσαν ἕτοιμοι 
τὸν εἷς “Ἔφεσον πλοῦν, Ὥς δ' ἔθυσαν ἐκείνης τῆς 
» oret 5 πολλὰ xal ποιχίλα παρὰ 


ἡ ὅσα τ' ἔπαῦεν ἕκαστος καὶ ὅσα 
τεινέ τ᾽ ἐπὶ πολὺ τὸ συμπόσιον, ὡς αὖ- 
χρόνῳ. ᾿Ἐπεὶ δὲ νὺξ ἤδη ἐγεγόνει, 
ovo, οἱ μὲν ἄλλοι πάντες, ὅπως ἔτυχον, Λεύχων 







ν χοὶ ᾿Ρόδη, Ἱππόθοος δὲ χαὶ τὸ τὸ ἐκ 
ee i "hier Men ci 








221 
Hippothoo ad templum venil et donariis assidens laerimas. 
vt gemitus fundebat, eum Leuco et. Rhoda ingrediuntur, 
Tabrocoma domi relicto , qui ob harc cadém anxio et avro. 
animo erat. Ut Anthiam vident, quam nondum agnoye-- 
rant, ex omnibus simul conjecturam capientes, amore, 
lacrimis, donis, nominibus, specleque, brevi eam esso 
deprebendunt, genibusque adlapsi stupentes obmuluere.. 
Tila, quinam essent, quidque vellent, mirari; nunquam 
enim Leuconem οἱ Rhodam eos esse sperasset. Qui ubi 
ad se rediere, o hera, inquiunt, Anthia, nos famuli tui , 
Leuco et Rlioda, tecum peregrinali atque una a latronibus. 
capli, Sed qua 16 huc doxit fortuna? Bono sis animo, 
hera, sospes Habrocomes hic loci est te assidue deflens. 
Anthiam percussit illico is sermo, vixque se ipsam colli- 
gens , eos agnoscens salulat el amplexatur et accuratissime 
de Habrocoma sciscitatur, 

XII. Confloxit omnis Rhodiorum multitado, ut audi- 
vere inventos Anthiam et Habrocomen. Tum vero ac- 
cessit etiam Hippotlious, innotuitque Leuconi et Rhodi, 
simul et ipse, quinam essent, eerlior factus. — Ac de reliquo 
quidem inler eos commode se res habebat; hoc tamen 
minus, quod necdum ista sciret Habrocomes : ilaque con- 
festim domum accucurrerunt. Ille interim , postquam ex 
aliquo Rhodiorum acceperat, inventam esse Anthimm, 
per mediam urbem velul. amens currebat, Anthiam cla- 
mans. Occurrit tandem Anthiz ad wem Isidis, pluri- 
mique Rhodiorum sequebantur. 'Ubise mutuo viderunt, 
statim agnovere , volentibus id utriusque animis et invicem 
amplexati succidunt genua simul multifaria animi commo- 
lione affectis, voluptate, dolore, timore, praeteritorum 
memoria et futurorum metu. Rhodiorum vulgus fanstum 
letumque acclamarnnt, magnam deam invocantes lsin, 
en ilerum, dicebant, videmus Habrocomen et Antliiam ; 
eximios forma adolescentes. Illi, ut animus rediit, sur- 
rexere et Isidis aedem ingressi, libi, inquiunt, o maxima. 
dea, gratia pro nostra incolumitate babetur : auxilio tno, 
o nobis omnium maxime colenda , nosmet ipsos recepimus. 
Provoluti sunt ante lucum et ad aram prociderunt ac tan- 
dem Leuconis domum ducuntur, in quam et Hippothous 
migravit; pratique ad iter in Ephesum erant. Cum, sa- 
eris illo die factis, epulis accubuissent, mullie et varie 
ab omnibus conserüe narrationes, ufpote qui longo post 
lempore iterum conjuncti essent, eorum qua quisque 
passus fuerat aut feceral, protraxerunt convivium; ubi 
nox accessit , cubat, alii quidem ut cuique obligil, Leuco 
vero cum Rhoda , Hippothous eum adolescentolo egregia: 


ἐκ Τύρου" in δέ με 

ἴρις ἐν Συρίᾳ, οὐ Περίλαος m Κιλικίᾳ, oix iv At- 

ἱψάμμις καὶ Πολύϊδος, οὐκ Ἀγχίαλος ἐν Αἴθιο- 
Ν T4 


σιοῳρδαὐνης μηχανὴν πεποιημένη" σὺ δ' ὅρα, 
, ἔμεινας, ἢ μέ τις παρευδοχίμησεν 
a τις ἠνάγκασέ εὖ ἐπιλαθέσθαι τῶν 
ν τε κἀμοῦ; Ταῦτ᾽ ἔλεγε, xal κατεφίλει συνεχῶς" 
Ἐξ ἀλλ᾽ ὀμνύω σοι, gnus μόγις ἡμῖν 
ποθεινὴν εὑρημένην , ὡς 
εἶναι καλὴ, οὔτ᾽ ἄλλη τις ὀφθεῖσα ἤρεσε ᾿ 
ἀλλὰ τοιοῦτον εἴχηφας "A Ἣν καθαρὸν, οἷον ἐν 
Τύρῳ κατέλιπες ἐν δεσμωτηρίῳ. Ταῦτα bv ὅλης τῆς 
νυκτὸς ἀλλήλοις ἀπελογοῦντο καὶ ῥαδίως ἔπειθον ἀλλή- 
30 λοὺς ἐπεὶ τοῦτ᾽ ἤθελον. 
Er Ἐπειδὴ δ᾽ ἡμέρα ἐγένετο, ἐπιδάντες νεὼς, 
πάντ᾽ ἐνθέμενοι τὰ αὑτῶν, ἐπανήγοντο, παραπέμποντος 
αὑτοὺς παντὸς τοῦ Ῥοδίων πλήθους" συναπήει δὲ xal 
ὁ Ἱππόθοος τά θ᾽ αὑτοῦ πάντ᾽ ἐπαγόμένος xol τὸν Κλει- 
30 σθένη" καὶ ἡμέραις ὀλίγαις διανύσαντες τὸν πλοῦν χατ- 
ἦραν εἷς Ἔφεσον, Προεπέπυστο τὴν σωτηρίαν αὖ- 
τῶν ἢ πόλις ἅπασα“ ὡς δ᾽ ἐξέδησαν, εὐθὺς ὡς εἶχον 
ἐπὶ τὸ ἱερὸν τῆς Ἀρτέμιδος ἤεσαν καὶ πολλὰ ηὔχοντο 
xal θύσαντες ἄλλα τ᾽ ἐνέθεσαν ἀναθήματα χαὶ δὴ καὶ 
35 τὴν γραφὴν τῇ θεῷ ἀνέθεσαν, πάνθ᾽ ὅσα τ᾽ ἔπαθον καὶ 
5s ἔδρασαν" καὶ ταῦτα ποιήσαντες, ἀνελθόντες εἷς τὴν 
πόλιν τοῖς γονεῦσιν αὑτῶν τάφους κατεσχεύασαν μεγά- 
λους" (ἔτυχον γὰρ ὑπὸ γήρως καὶ ἀθυμίας — 
τες), xal αὐτοὶ τοῦ λοιποῦ διῆγον » ἑορτὴν ἄξοντες τὸν 
ἐὺ μετ᾽ ἀλλήλων βίον * καὶ δ Λεύχων xai Ῥόδη κοινωνοὶ 
πάντων τοῖς συντρύφοις ἦσαν. Διέγνω δὲ χαὶ ὁ Ἱππόθοος 
ἐν ᾿Εφέσῳ τὸν λοιπὸν διαδιῶναι χρόνον καὶ ἤδη Ὑπε- 
ράνθους τάφον Tet ὅπ χατὰ Λέσθον, μέγαν γενόμε- 
vov* xal τὸν Κλεισθένη παῖδα ποιησάμενος ὃ Ἵππόϊοος 
Vo διῆγεν ἐν ᾿Εφέσῳ uit" ἉἉθροκόμου καὶ "Avüclas. 


{ΠῚ 
ἐν 


n 
i: 
ἘΠ 


d 


mmm 


- XENOPHONTIS EPHESIACORUM LIBER V. 


formae Clisthene, qui οἱ & Sicilia in Talium eunti comes 
fnerat, et Anthía cum Habrocoma. 

XIV. Cum dormirent alii et alta quies ubique estet , Àn- 
thia Habrocomam amplexata flebat : o vir, inquiens ac do- 
müne, fe tandem recepi lerra marique diu pervagata et 
postquam latronum minas, piratarum insidias eL. lenontum 
injurias effugerim et vincula, fossas, ligna, venena ac xe- 
pulcra evaserim; iibi talis adsum, animi miel domine 
Habrocoma , qualis primnm Tyro in Syriam profecta sum. 
Nemo exorare potoil, ut in te peccarem, non Moris in 
Syria, uon Perilaus in Cilicia, non in Agypto Psammis et 
Polyidus , non in /Ethiopía Anchialaus , non Tarenti herus; 
atque omes pudicili artes excogilavi, ut libi casta. ser- 
varer; utrum et tn, Habrocoma, in eodem probo consilio 
permansisti? An alia me pulchrior bi visa est? nemone te 
adigere conalus est, ut jurisjurandi el. mei obliviscerere? 
Haee dicens subinde osculabatur. Habrocomes, tibi, in- 
quit, per hunc exoptatum et. vix tandem inventum diem 
juro, nullam mihi virginem visam fuisse pulchram, nullam 
placuisse mulierem, quam viderim, sed tuum recepisti 
Habrocomen purum, qualem Tyri in vineulis reliquisti. 
Tota nocte his verbis utrique se defendebant, ac facile sibi 
invicem persuadebant, rem, ut erat, esse desideranles, 

XV. Ubi illoxit, conscensa mave, omnibus imposilis, 
discedunt : deduxerat illos omnis Rhodiorum moltitudo et 
Hippothous una secutus est, rem omnem et. Clisthenem. 
abducens; aliquot dierum navigalione Ephesum venere. 
Civilas omnis sospites adventare eos anlea audierat. Na- 
vibus egressi statim eodem, quo erant, habitu, sedem 
Dian adeunt : preces multae et sacrificia, et dona alia po- 
sita, δὲ titulum iis, quie fecerant, aut passi fuerant, in- 
scriplum. His peraclis in urbem redeuntes exstruxere mo- 
numenta magnifica parentibus, erant enim senio alque 
wgritudine praemortui, ipsi reliquum aetatis ceu festum diem 
in Letitia una. degerunt. Leuco et Rhoda bonorum om- 
nium quie collactanei possidebant participes erant. — Hip- 
pothous quoque statuit. Ephesi reliquum vitae tempus tra- 
ducere , sepulero magnifico in Lesbo Hyperanthi exetrueto - 
Clisthenem vero sibi filium adoptavit et Ephesi vixit com 

» Habrocoma et Antliia. 


HELIODORUS. 























qoo x ποτ' ἐστὶν ἀποροῦντες, εἰς τὸ κέρδος ἐδλε- 
dere ἐν μία Ms ros Nen pies 






quien, φρονήματος δ᾽ εὐγενοῦς ἔτι 
3v ho did mf 
Ben dii καὶ sip λαιῷ; βραχίονι τὸ τόξον ὑπεστή- 
"etnia indp oti χωμένα 

, } χε ουσα 
ΡΣ ΩΣ τὴν παρειὰν Patients xxm 
35 νεύσυσα καί UM aec scii 
χεραλὴν - τί act 

i μέρα s M ὥσπερ ἐκ toc ὕπνου τῶ παρ᾽ 
θανάτου κατεφαίνετο. irae δὲ καὶ e "ere 
, κάλλει, xal f$ χαταρῤρέοντι τῷ αἵματι 
zu τριδοιδῳ n Biudicie br ip 
μοὺς δ᾽ ἐχείνου, οἱ μὲν πόνοι χατέσπων, ἢ δ᾽ ὄψις τῆς 


γονας xal αὐτὴ τοῦ πολέμου πάρεργον, οὐκ ἀνέχη, δ᾽ 
ὅμως οὐδὲ μετὰ θάνατον ἀποστατεῖν ἡμῶν, ἀλλὰ 
φάσμα τὸ σὸν χαὶ ψυχὴ τὰς ἐμὰς περιέπει τύχας; Ἔν 
σοὶ, ἔγη;, τὰ ἐμὰ, ἡ κόρη, σώζεσθαί τε καὶ μή, ἹΓοῦτο 
τὺ γοῦν ὁρᾷς, (δείξασα ἐπὶ τῶν γονάτων ξίφος) εἰς δεῦρο 
ἤργησεν ὑπὸ τῆς σῆς ἀναπνοῆς ἐπεχόμενον. Καὶ ἅμα 
λέγουσα, ἣ μὲν τῆς πέτρας ἀνίθορεν' οἱ δ᾽ ἐπὶ τοῦ 
ὅρους, ὑπὸ θαύματος ἅμα xal ἐκπλήξεως, ὥσπερ ὑπὸ 
πρηστῆρος [ τῆς ὄψεως βλυθέντες, ἄλλος ἄλλον ὕπε- 
ἂν δύετα θάμνον" μεῖζον γάρ τι xal θειότερον αὐτοῖς ὃρ- 
θωθεῖσα ἔδοξε, τῶν μὲν βελῶν τῇ ἀδούα κινήσει κλαγ- 
ξάντων, χρυσοῦφοῦς δὲ τῆς ἐσθῆτος πρὸς τὸν ἥλιον 
ἀνταυγαζούσης, καὶ τῆς χόμης ὑπὸ τῷ στεφάνῳ βαχ- 
ψεῖον σοβουμένης καὶ τοῖς νώτοις πλεῖστον ὅσον Ümo- 
τρεχούσης. "Toy; μὲν ταῦτ᾽ ἐξεδειμάτου, xal πλέον 
τῶν δρωμένων f, τῶν γενομένων ἄγνοια, Οἱ μὲν γὰρ 
θεόν τινὰ ἔλεγον, ἢ Ἄλρτεμιν, 9, τὴν ἐγχώριον "peto οἱ 
δ' ἱέρειαν ὑπό του θεῶν ἐκμεμηνυῖαν καὶ τὸν δρώμε-. 
νὸν πολὺν φόνον ἐργασαμένην. Καὶ οἱ μὲν ταῦτ᾽ 
1o ἐγίγνωσχον" τὰ ὄντα δ᾽ οὕπω ἐγίγνοισχον. Ἢ δ᾽ ἀθρόον 
κατενεχθεῖσα ἐπὶ τὸν νεανίαν καὶ πανταχόθεν αὐτῷ 
περιχυθεῖσα, ἐδάχρυεν, ἐφίλει, κατέματτεν, ἀνῴμω - 
ζεν, ἠπίστει κατέχουσα. ᾿'Ταῦθ᾽ ὁρῶντες οἱ Αἰγύπτιοι 
πρὸς ἐτέρας ἐννοίας τὴν γνώμην μετέβαλον, χαὶ ποῦ 
ταῦτ᾽ ἂν εἴη θεοῦ τὰ (orga, λέγοντες, ποῦ δ᾽ ἂν νεχρὸν 
ema φιλοίη δαίμων οὕτω περιπαῦδὶς ; τολμᾶν ἀλλήλοις 
παρεκελεύοντο xal πορευθέντες ἔγγυθεν, λαμβάνειν τὴν 
τῶν ἀληθῶν γνῶσιν. Ἀναλαβόντες οὖν ἑαυτοὺς xara- 
θέουσι, καὶ τὴν κόρην ἔτι πρὸς τοῖς τραύμασιν οὖσαν 


- 





rosos spiritws adline gerens, Yee timui IMBRE ἧς: 
bebat, pharetra vero pendebat ab humeris, porro sub 
sinistro. braehio areus collocatus fuit, reliqua manus. ne- 
gligenter demise Dextro autem femori alterius. 
mitt Kitniblcs e NAP HMINURMNE deorsum spec- 


immotum tenebat. ΑἹ ille vulneribus laceratus. erat et 
panllalom tantum sese erigere tanquam ex 

Tere ipsius mortis videbalur. "Verum vel in his florelut 
virili quadam pulchritudine, et gena delluxm sanguinis 
cruentata, magis tamen candore resplendebat. Oculos 
vero ipsius. dolor deprimebat, vultus autem virgo ad sese 
lralebat, atque videre cogebantur, quod illam videbant. 
Ut vero spiritnm collegit, difficulter admodum  respirans , 
languide prolocutus est, et O suavium, inquit , salvane es 
revera, an el tu quoque ad belli cladem actessisfi, pec 
potes tamen, ne post mortem quidem, a nobis divelli , sed 
spectrum et manes tul obeundo observant fortunas meas ? 
In te sita sunt , inquit virgo, mea omnia : denique, utrum 
vivam, nec ne. fiic igitur, vides, ( ostenso gladio supra 
genua ) hactenus cessavit, propter tuam respirationem eo« 
hibitus. Δα simulatque elocuta est, illico de petra desi- 
luit. Il vero supra montem prae admiratione simul et 
lerrore, tanquam folmine icti alius alind subibat arbustum. 
Majus enim quiddam, magisque divinum , erecta illis esse 
videbatur, cum sagittze repentina commotione clangoreun 
elidissent, auro vero intexta. vestis ad solem resplende- 
ret, et capillus sub. corona bacchíco more jacfaretur ac 
mognam lergi parlem occuparel. Hos quidem hasc per- 
terrefaciebant : multoque magis quam illa, quie videban- 
lur, eorum qua patrata fnerant, ignorantia. Quidam. 
enim deam quamdam esse dicebant, aut Dianam auL ejus. 
loci przesidem Isin : quidam vero saeerdotem divino [u- 
rore afilatam, qui ingentem stragem, quae apparebat, 

edidisset. lec igitur judicabant, rem ipsam nondum 
sciebont — At illa subito delata ad adolescentem et illi un- 
dequaque circumfusa, flebat, oscolabalur, abelergebat 
cruorem, ejulabat, et quamvis illum teneret , vix tamen 
ipsa sibi credebat. Quod cum animadverterent Egypti, 
mentem in aliam motavere sententiam τ An hiec sunt opera. 
dex ? dicentes : mortuumne oscularetor numen tanta com- 
miseratione? Audendum sibi esse atque abeundum et quid 
revera esset cognoscendum censebant, Cum ifaque se re- 
cepissent, decurrunt, virginemque adhnc apud. vulnera 






Agi. d 











ré adis, riii vevpdjaini; ARAS. 
ὄντων bant; aliis spretis, —— (auri et 





esr Mors oe Aiken ττεττες LE 
| in litore posita, eam in onera et portiones ὁ 

| von digtiate sagulorum, qua accepla fuerat, sed aqvali 
pondere paritionem insituemtes. De wirgine et adole 
| prasdonum adsenit, duobus equitibus ordinem ducentibus. 
Quod cum vidissent priores, ne manus quidem. opponere. 
ausi, nec ulla re ex spoliis allala, ne insequendi hosti an- 
sam darent, concitato curs figiebonl, cum mon plures 
essent, quam decem, triplo autem numerum advenientium 
superare cernerent, Ac virgo qnidem secundo jam capíe- 
batur, nondum lamen capta, Pradones autem, elsi ad. 
direptionem festinabant, tamea pro inscifia. eorum. quae 
videbant ae formidine, aliquamdiu &« reprimebant, Μα- 
gnam enim stragem illam, a prioribus pradonilus. 
om esse arbitrabantur, sed virginem inuenles, cum. 
eem ieai rand 

800. stcut wc, nulla le 








xe(her , εἰ μὴ 1 
σταρχος τὸ μέν τι τοῖς λεγομένοις, πλέον δὲ τοῖς νεύ-- 


νεανίαν, εἰ περισωθείη, προσδοχήσας, καταδιθάσας 
τόν θ᾽ ὑπασπιστὴν xal ἑαυτὸν τῶν ἵππων, ἀνατίθεται 


1» τοὺς αἰχμαλώτους, τοὺς μὲν ἄλλους τὰ λάφυρα Gv- 


σχευασαμένους ἕπεσθαι προστάξας, αὐτὸς δ᾽ ἐχ ποδὸς 
παραθέων καὶ προσανέχων, εἴ xol τις αὖ ξῶν περιτρέ-- 
ποιτο, Καὶ ἦν δόξης οὐκ ἐκτὸς τὸ γιγνόμενον" δου-- 
λεύειν ὁ ἄρχων ἐφαίνετο καὶ ὑπηρετεῖσθαι ὁ χρατῶν 
30 τοῖς ξαλωχόσιν ἤρεῖτο, Οὕτως εὐγενείας ἔμφασις καὶ 
κάλλους ὄψις χαὶ λῃστριχὸν ἦθος οἶδεν ὑποτάττειν 
xad χρατεῖν xal τῶν αὐχμηροτέρων. 
Ε΄, Παραμείψαντες οὖν ὅσον δύο στάδια τὸν αἴγια- 
λὸν, ἐκτραπέντες, εὐθὺ τοῦ ὅρους πρὸς τὰ ὄρθια ἐχώ-- 
25 ρόυν, τὴν θάλατταν ἐν δεξιᾷ ποιησάμενοι, καὶ ὑπερ- 
ἡάντες χαλεπῶς τὰς ἀκρωρείας ἐπί τινα λίμνην χατὰ 
θατέραν τοῦ ὄρους πλευρὰν ὑπερτείνουσαν ἠπείγοντο, 
"Ms δὲ τοιάδε τις. Βουχόλια μὲν σύμπας κέκληται 
πρὸς Αἰγυπτίων 6 τόπος ἔστι δὲ χοιλὰς τῆς αὐτόθι 
30 τῆς, τοῦ Νείλου ὑπερεκχύσεις τινὰς ὑποδεχομένη xal 
γίανη γιγνομένη, τὸ μὲν κατὰ μέσον βάθος ἄπειρον, περὶ 
δὲ τὰς ἄχρας εἷς ἕλος ἀποτελευτῶσα, Ὃ γὰρ ταῖς 
ϑαλάτταις αἰγιαλοὶ, τοῦτο ταῖς λίμναις τὰ ἕλη γίγνεται. 
"Ex δὴ τούτοις, ὅσον Αἰγυπτίων ληστρικὸν πολιτεύε- 
85 ται, ὃ μὲν ἐπὶ γῆς ὀλίγης) εἴ πή τις ὑπερέχει τοῦ ὕδα-- 
τὸς) χκαλύθην πηξάμενος, ὃ δ᾽ ἐπὶ [τοῦ σχάφους 
βιοτεύει, πορθμεῖον τὸ αὐτὸ καὶ οἰκητήριον ἔχων, Ἔπ᾽ 
αὐτοῦ μὲν αὐτοῖς αἵ γυναῖχες ἐριθεύουσιν, ἐπ᾿ αὐτοῦ 
S ἀποτίχτουσιν, ΕἸ δὲ γένοιτο παιδίον, τὰ μὲν πρῶτα 
an τῷ μητρώῳ γάλαχτι, τὰ δ᾽ ἀπὸ τούτου τοῖς ἀπὸ τῆς 
λίμνης ἰχθύσι πρὸς ἥλιον ὀπτωμένοις ἐκτρέφει, "Epnetv 
δ' ὀρεγόμενον εἰ αἴσθοιτο, ἱμάντα τῶν σφυρῶν ἐξάψας, 
ὅσον ἐπ᾽ ἄκρου τοῦ σχάφους 7| τῆς καλιᾶς προδαίνειν 
ἐπέτρεψε, χαινόν τινα γειραγωγὸν αὐτῷ τὸν δεσμὸν τοῦ 
à» ποδὸς ἐπιστήσας. 
G'. Καί πού τις βουκόλος ἀνὴρ ἐτέχθη, τ᾽ ἐν τῇ 
μνγ καὶ τροφὸν ἔσχε ταύτην καὶ πατρίδα τὴν λίμνην 
i, ἵκανὴν δὲ, φρούριον ἰσχυρὸν εἶναι λῃσταῖς 
δι xa συρρεῖ ἐπ᾽ αὐτὴν ὁ τοιοῦτος βίος, τῷ μὲν 
1n πάντες ὅσα τείχει χρώμενοι, τὸν δὲ πολὺν κατὰ 
τὸ ἕλος κάλαμον, ἀντὶ χαρακώματος προδεδλημένοι * 
σκολιὰς γάρ τινας ἀτραποὺς τεμόμενοι xal πολλοῖς 
ἐλιγμοῖς πεπλανημένας, xal σφίσι μὲν διὰ τὴν γνῶσιν 
ξάστας, τοῖς δ᾽ ἄλλοις ἀπόρους τοὺς διέκπλους κατα- 












ει 


HELIODORI ZETHIOPICORUM 


injicit 

surgere ac sequi jubet. Illa vero elsi nihil intelligebat 
eorum, qua dicebantur, tamen id, quod imperabatur, 
conjectnra assequens , trahebat nma adolescentem, alioqui 
neque ipsum eam dimitlentem : et gladium pectori admo- 
vens, minabatur, se sibi mertem conscituram esse, nisi 
utrumque abducerent. Quod eum dux partim ex ser- 
mone ac magis ex ipso gestu intellexisset , simul etiam se 
adolescente ad res maximas adjulore usurum sperans, si 
convaluisset, descendens ex equo ipse atque idem seuti- 
fere facere jusso, imponit caplivos , reliquis quidem, ut. 
spoliis collectis sequerentur, imperans, ipse autem e vesti- 
gio juxla eurrens. οἵ observans, si forte quis ex ipsis labe- 
relur, Nec vacabat gloria id quod fiebal. Servire is 
«qui inperabat. videbatur et. victor ministrare captis in aní- 
mum inducebal. Sie enim nobilitatis specimen et. pul- 
chritudinis adspectus vel predonum ingeniam sibi subji- 
cere et vincere feriores potest. 

V. Emensi igitur ad duo stadia itineris juxta litus, de- 
flexerunt. recta ad radices monlis εἴ mari ad dextram re- 
liclo ac superato cacumine montis , ad laeum quemdam ad 
alterum latus montis protensum properabant, qui erat 
ejusmodi. Pascuum vocatus est tolus locus al JEgypliis. 
Est aulem vallis in illo ipso tractu, exundationes quasdam 
Nili recipiens et acus. existens, in medio altitudine infi- 
nita, circa oras autem in paludem desinens. Quod enim 
mari litora, hoc paludes lacubus fiumi, lbi praedones 
AEgyptii, quotquot suam rempublicam habent, alius sicubi 
pausillum terrae ex aqua eminet, tugurio compacto, alius 
in navigio vitam agit, eodem in transvectione et habitando 
wtens. 4n hoc illis mulieres lanam faciunt, in eodem quo- 
que pariunt. Edito antem infante, primum materno lacte, 
postea piscibus ex lacu ad solem assis eum nutrit, Quod 
5i senserit eurn replare cnpere, funiculo religato ad talos, 
ad extremum tantum navigii aut tugurii procedere. per- 
mittit, novum quemdam ductorem vineulum pedis illi ad- 
libens, 

VI. Atque ita plurimi bubulcorum nasci solent in lacu 
eundemque nutricem habent ae patriam sibi et. idoneum. 
propngnaculum ad tuendos latrones putant, Idcirco quo- 
que ad illum confluit lale genus hominum. Nempe aqna. 
omnes tanquam muro utunlur. Porro magna wis arun- 
dinis, quie est in palude, pro vallo ante illos objecta est. 
Cum enim obliquas quasdam semitas et. mullis anfractibus. 
implieatas excidissent, el sibi propter peritiam faciles, 







































εὐφημοῦντες ἐπὶ τὴν οἴχησιν αὐτοῦ 
"n δὲ νησίδιον ἦν ἅποῦεν τῶν ἄλλων, 
μόνῳ σὺν ὀλίγοις τοῖς περὶ αὐτὸν ἀπο- 
pn ὡς κατήχθη, τοὺς μὲν πολ- 
EY TTEV, ἮΝ τὴν ὑστεραίαν 
MA x αὐτῶι ἐπιστείλας, αὑτὸς δὲ σὺν ὀλί- 
Edi. εἷς καὶ δείπνου πρὸς βραχὺ 
τοῖς ΄ sspe αὐτὸς rossa τοὺς 
herren τινι παραδίδωσι νεανίσκῳ, οὐ πρὸ 
πολλοῦ παρ᾽ αὐτοῖς αἰχμαλώτῳ γεγονότι, τοῦ διαλέ- 
v χαλύδης τῆς ἑαυτοῦ πλησίον ἀποχληρώ- 


τε τῆς ὁδοιπορίας βαρούμενος καὶ φρον- 
συνεχόμενος πρὺς ὕπνον ἐτέτραπτο. 
δὲ τὸ ἕλος κατεχούσης καὶ νυχτὸς εἷς 
προελθούσης, τὴν ἐρημίαν τῶν ὄχλη- 
θρήνους οἵ περὶ τὴν κύρην ἐλάμ- 
αὑτῆς, οἶμαι, πλέον τὰ πάθη, τῆς 
ejr ἀκοῆς οὔτ᾽ ὄψεως iy. ἑαυτὴν 
v k μόνῳ τῷ λυπῶῶντι σχολάζειν ἐπιτρε- 
τῆς. Πολλὰ δὴ οὖν ἀνοιμώξασα καν᾽ ἑαυτὴν d 
χεχώριατο γὰρ τοῦτο προσταχθὲν ἐπί τινος 
ιεχλιμένη, ) καὶ ὅσον πλεῖστον ἐπιδα- 
Ion, ὡς λίαν ἡμᾶς καὶ πικρότερον 
ων. Οὐδ᾽ ἰχανά σοι πρὸς τιμω- 
στέρησις τῶν οἰκείων, [ xai ] xa* 
σις xal θαλασσῶν μυρίος κίνδυνος xal 
ἰδη δευτέρα σύλληψις καὶ πιχρύτερα 
ὰ προσβοχώμενα ; χαὶ ποῖ ταῦτα στή- 
dvazow ἀνύδρισταν, ἡδὺ τὸ τέλος, εἰ 
τι ut" ἣν. Βηδεπώποτε μηϑὲ 





oo nambw τὴν Anim 
καὶ μέχρι θανά 


a£, Παῦε, λέγων, ὦ | 


spoliorum ronsiderarenl el formam virginis divinam quam- 
dam speciem esse cernerent , templa aliqua aut delubra à 
consortibus sui operis spoliata esse suspicabantur. Abla- 
tam vero esse δὲ ipsam sacerdotem , vel ipsum deae simu 
lacerum vivum abductum, conjecturam ex virgine, pro illa- 
rum rusticitate, faciebant. — Ae mnltis modis praefeeto οἷν 
res bene ac strenue. gestas gratulantes ad illius Gomicilium 
eum deducebant, Hoc vero erat exigua insu'a , procul al 
aliis, ad receplaculum illi soli cum paucis aliis qui ilii 
adesse solebant, data. Quo cum fuisset deduckus, reliquam 
multitudinem in suam quemque domum abire jubebat , 
datis nmandalis, ul postridie omnes ad se convenitenl, ipse 
vero cum paucis qui manere consueverant relietus, eam 
brevi intervallo aliis cenam impertivissel et ipse una sum- 
sisse , juvenes Graco cuidam tradit adolescenti, qui mon 
ita pridem ab illis captus fuerat , uL eo internuntio uteren- 
tur, tugurii sni. parte propinqua illis attribufa; cum ut se- 
dulo curaret adolescentem, tum ut virginem , ne ulla ín re 
injuria afficeretur, ctistodiret, imperans. — Ipsum autem la 
bore itineris gravalum et cura presentium negotiorum im-« 
plicitum somnus oppressit. 

YH. Porro cum quies et silentium tota palude esset. el 
aid primam vigiliam nox processisset , solitadinem ef absen- 
liam eorum, qui tumultuarentur, tanquam occasionem sihi 
datam ad Iuclum virgo arripuit : excilante. eliam magis 
dolorem ipsa nocte et nulla re quie audiri aut. videri posset 
animum occupante sed soli ma'renti vacatiouem concedente. 
Cum igilur vehementius ingetuisset apud sese virgo (sepa- 
rata enim erat, pront. imperatum fuit, in quodam humili 
vilique lecto. reuümbens) et eum maximopere illacrunas- 
Sel : Apollo , inquit, quam longe acerbius de nobis poenam 
sumis, quam deliquimus! An non sufficiunt. tibi baec ad 
vindictam: quie. praeleriernnt? quod. propinquis. cáremus , 
quod a piratis capti fuimus, quod aliis prielerea. sexcentis 
in mari periculis jactati, nunc a. przedonibus jn terra ite- 
rum jam comprehensi sumus, quod graviora his, qua 
experti sumus, exspectanda sunt * Ubi tandem büec sistes? 
Siquidem in. morte, vacante omni contumelia , dulcis est 
exitus, sin me quisplam turpiter cogniturus est , quam nc- 
que Theagenes uuquam - n ego quidem laqueo injuriam. 
antevertam , integram me et castam quemadinodum adliuc 
feci ad mortem usque servans et pulehrum epitaphium pu- 
dicitis inde referens » te vero nullas: erit. judex crudelior. 
Moe adhiie loquentem repressit Theogenes : Desine, dicens, 














τὺ μένα ηὐτρέπισται, 


286 


fete δέ μοι καὶ ar ph αὑτὸν καταχλῖναι 
παρασκενάσαι, ἘΠ δὲ τύχοις, ὧν βούλει, μάλιστα 


5 ἔρωτος τῶν ἔργων τὸ τέλος, Εἰ δ' ἕναπο- 
pani γένοιτο, Poe a ἔσται, φασὶ, πλοῦς καὶ 
ΠΕΡ KE παρὸν τέως θερκπεύωμεν, 

Ἑπήνει ταῦθ' ἢ Δημαινέτη xai προστιθέναι 

visti μας Ἡ δὲ μίαν ἡμέραν 

Ἄς οἷς αὐτῇ πρὸς τὸ διανῦσαι ταῦτα παρὰ τῆς 

δεσποίνης αἰτήσασα, παρὰ μὲν τὴν ᾿Δρσινόην ἐλθοῦσα, 
Τολέδημον οἴσθα, ἔλεγε τῆς δ᾽ ὁμολογούσης, "Y πό- 
δέξαι ἡμᾶς, ἔφη, τὸ τήμερον ὑπεσχόμην γὰρ αὑτῷ 
συγκαθευδήσειν" ἥξει δὲ πρότερος, ἐγὼ δὲ, ὅταν χατα- 
15 χλίνω τὴν δέσποιναν. Πρὸς δὲ τὸν ᾿Ἀρίστιππον εἰς 
ἀγρὰν διαδραμοῦσα, Ὧ δέσποτα, ἔλεγεν, ἥχω σοι 
κατήγσρος ἐμαυτῆς χαὶ χέχρησο H T βούλει. Τὸν 
παῖδα δι' ἐμὲ τὸ μέρος ἀπολώλεχας ojy ἑχοῦσαν μὲν 
4X ὅμως συναιτίαν γενομένην. Αἰσθομένη γὰρ τὴν 
30 δέσποιναν ox. ὀρθῶς βιοῦσαν ἀλλ᾽ εὐνὴν τὴν σὴν ὑδρέ-- 
ζονσαν, αὐτή τε περὶ ἐμαυτῆς δείσασα μή ποτε καχὸν 
Mna, τὸ πρᾶγμα εἰ δι΄ ἄλλου φωραθείη καὶ ἐπί σοι πε- 
ριαλγήσασα, εἶ οὕτυν περιέπων τὴν συνοικοῦσαν τοιαῦτα 
ἀντιπάσχοις, αὐτὴ μέν σοι προσαγγεῖλαι κατώχνησαν 
35 φράζω δὲ τῷ νέῳ δεσπότῃ, νύχτωρ mag αὐτὸν ἐλθοῦσα, 
ὡς ἂν γνοίη μηδεὶς, καὶ ἔλεγον, ὡς μοιχὸς ἅμα τῇ 
δεσποίνῃ συγκαθεύδοι, Ὃ δὲ, (προὐλελύπητο Ties 
ὡς οἶσθα ἃ πρὸς αὐτῆς ) ἔνδον iini τότε u& λέγειν τὸν 
μοιχὸν νομίσας, ὀργῆς ἀχατασχέτου πληρωθεὶς, ἄνε- 
30 λόμενος τὸ ἐγχειρίδιον, ἐμοῦ πολλὰ χατέχειν πειρωμέ- 
γῆς καὶ ὡς οὐδὲν εἴη τοιοῦτον ἐπὶ τοῦ παρόντος λεγού- 
σης, μικρὰ φροντίσας 7| καὶ μεταδαλέσθαι προσδοχή- 
σας, ἐπὶ τὸν θάλαμον ἐμμανὴς ἵεται" καὶ τὰ λοιπὰ 
romans, To δὲ παρὸν ἔνεστί σοι βουλομένιρ πρὸς 

395 τὸν παῖδα xal εἰ φεύγει τὰ γῦν ἀπολογήσασθαι καὶ 

πὸ τῆς ἀμφοτέρους ὑμᾶς ἀξικούσγς τιμωρίαν λαθεῖν, 

'πιδείξω γάρ σοι τήμερον ἅμα τῷ; μοιχῷ τὴν Δημαι- 
ois ἐν οἰκίᾳ xal ταῦτ᾽ ἀλλοτρία ἐκτὸς τοῦ ἄστεος 
χαταχεχλιμένην. ΕἸ γὰρ ταῦθ᾽ οὕτως ἐπιδείξειας, 

40 φησὶν ὁ 'Αρίστιππος, σοὶ μὲν ἐλευθερίας μισύὸς ἀπο- 

κείσεται, ἐγὼ δὲ τάχ᾽ ἂν ἐπιδιῴην τὴν πολεμίαν 
ἀμυνόμενος. Ὥς πάλαι γε σμύχομαι ἐμαυτῷ xal τὸ 
πρᾶγμα δι᾽ ὑποψίας ἔχων, ἀπορίᾳ τῶν in yo» ἧσύ- 
χαζον. Ἀλλὰ τί δεῖ ποιεῖν; ἡ δὲ, Tov κῆπον οἶσθα, 

45 ἔλεγεν, ἔνθα τὸ μνῆμα τῶν Ἐπικουρείων; ἐνταῦυ᾽ εἰς 

ἑσπέραν ἐλθὼν περίμενε. 

IZ. Καὶ ἅμ᾽ εἰποῦσα ἀπέτρεχε xal πρὸς τὴν 
Δημαινέτην ἐλθοῦσα,, Κόσμει, ἔφη, σαυτὴν, ἀδρότε- 
ρὸν ἔχουσαν ἥχειν προσήκει" πάντα σοι τὰ ἐπηγγελ- 

Ἢ δὲ περιέβαλέ τε xal ἔπραττεν 

ὡς ἐχέλευσεν. Ἤδη δ᾽ ἑσπέρας οὔσης. ἀναλαθοῦσα 

ἦγεν, οὗ συνετέταχτο. Ἐπεὶ δ᾽ ἐπλησίαζον, τὴν μὲν 
ἐπιστῆναι μικρὸν ἐκέλευεν " αὐτὴ δὲ προλαδοῦσα παρε- 
κάλει τὴν ᾿Δρσινόην εἰς ἕτερον μεταστῆναι δωμάτιον 


WELIODORI /EFHIOPICORUM 


bitum eat. Si igitur adepta fueris id , quod cupis, maxime 
lum probabile est amorem tuum exstinctum jri, — Multis 
enim primo experimento exstitictum est cupiditatis incen- 
dium. Amoris enim satielas oritur sí voli compotes su- 
mus. Quodsi tum quoque manserit , quod absit , secunda 
erit, ut alunt, navigatio et aliud consilium. — Inlerea cur- 
remus id , quod ín presentia licet. 

XVI. Approbabat hzc et collaudabst Demienela et ut 
quamprimum agzrederelur ea, qua» fuerunt constituta, ora- 
bat, illa vero diem unum sibi ad haec peragenda concedi 
à domina cum postulasset, Arsinoén quidem conveniens : 
Teledemum nosti? dicebat. Hae vero annuente : Recipe 
nos, inquit, hodie : pollicita sum enim illi hanc noctem. 
Veniet autem prior, at ego subsequar, com dominam cubi- 
lum deduxero. Ad Aristippum autem cum pereurrisset in 
agrum, sic locuta est ; Venio ad te, liere, accusatrix. mei 
ipsius et statuas in me poenam arbitrio tuo τ filium partim 
per me amisisti, non quidem volentem sed tamen adjutri- 
cem. Cum enim sensissem, dominam haud recte vivere, 
sed cubili tuo injuriam inferre , tum mibi ipsi metuens, ne, 
δἰ res per alium quempiam deprehensa fuisset, non effuge- 
rem malum ; tum praxcipue taain. vicem dolens, quod cum 
lanto amore conjugem tuam. complectereris falem (amen 
àb illa referres graliam :-ipsa tbi nuntiare verita , juveni 
liero indico, cum nocta ad illum venissem , ut. nullus scire 
posset, el dicebam, quod adulter cum domina. incestam 
consuetudinem haberet. At ille ( erat enim ab illa, ut scis, 
anlea exacerbalus) putans me tum adulterum intus esse 
dicere, ira. vehementi incitatus, arrepto pupione, ms 
quam maxime retinere cupientem, et quod tam nihil tale 
esset dicentem parum curans vel etiam peenitere indici et 
sententiam mutasse arbitratus, ad thalamum tamquam 
amens ibat : reliqua jam nosti. Nunc vero tibi licet, ut 
te de filio, quamvis ín exsilio degat zelatem , in prassentia 
purges et de ea quae utrumque vestrüm injuria affecit, pas- 
mas sumas. Oslendam enim tibi hodie Demanelam cnm 
adultero in. domo, quod vel maxime indignitatem auget, 
aliena extra urbem cubantem. | Si lec ita demonstraveris, 
inquit Aristippus , tibi quidem libertatis pretium persolve- 
tur : mihi vero tum forle vivere libebit ubi inimicam illum 
ultus fuero. Quamdiu ego jam angor animo : nibilominus 
lamen, elsi rem suspicabar, cum | manifesta. argumenta , 
quibus convincere possem, mon haberem, quiescebam. 
Sed quid faciendum est? Hortum scis , inquit , ubi est mo- 
numenium Epicureorum? Ibi me sub vesperam veniens 
opperito. 

XVII, Hoc elocuta recurrebat et ad Demanetam veniens, 
Adoma te, inquit : delicatius comtam venire decet. 
Omnia , qua: tibi a me promissa fuerunt, parata sunt. fila 
autem amiciebat sese εἰ faciebat ita , quemadmodum jus- 
serat. Postea vero quam advenit. vespera, secum assum- 


"tam ducebat, ubi erat constitutum, Cumque jam prope 


accederent , eam quidem subsistere paullulum jussit : ipsa 
vero antevertens , rogabat Arsinoen, in alteram ut enigra- 


T 1 
H zi 





ἕ 


|in wrbem, ΑἹ illa, omnia quz eircumstabant 

| expendens,, ut est verisimile, exspectationis sua frusíra- 
ionem , praesentem ignominiun , peepam legibus consti 
lam, exerucians sese ob ea, in. quibus deprehensa fuerat. 
«t indigne paliens quod decepta esset; eom ad puteum qui 
est in Academia perveníssel, (notus et tibi locus 


d 





1 






tt. 





i 
1 
RrIPR 


ut 


zov αὶ 


caput. se praecipilem 

illa quidem jacebat mala male. Aristippus autem, dedisti. 
mihi penas etiam ante leges tum cum dixisse, postridie —— 
.| omnia populo exponebal el vixdum veniam conseculus. 
amicos obibat quibus rationibus reditum libi. impetraret 
cum illis consullans. An antem sit peractum aliquid non. 
possum dicere, Nam, ut vides, antequam aliquid fieret, - 
privatae cujusdam necessitatis causa liue navigavi. Verum-- 
lamen sperare debes, populum ad luum | redilam consen- 
surum et palrem ad exquirendum te ventürum esse ; lioc 
cuim profitebatur. 

XVII. Hec ita mihi Charias nontiavit. Quae vero dein-- 
ceps consecula sunt et quo modo huc veni et qua fortuna —— 
sum usus, longiore indigent cum oratione tum tempore : δὲ 
simul collaerimavit. Flebant quoqne hospites , pratextu 
quidem illius ealamitatis, re ipsa antem quisque suorum - 
casuum memoria : neque desilssent a ploralu prae voluptate: 

.| fletus, nisi quodammodo somnus advolans, lacrimas sedas- 
sel. Et lii quidem ila se somno dederunt,  Thyamis vero. 
(hoc enim erat nomen praefecto prasdonum ) cum maxima. 
parte noctis placide quievisset, quibusdam visis sommio- - 
rum errantibus deinde perturbatus , repente somno solutus 
meditationibus, — 


8 
i 






















di 





























PE d er 
τύχη διαδέ- 
ξεται ἡμᾶς, Mis καὶ πολλὰ τὸν E μων ἱκέτευον 
εἴ τι δύναιτο συμπράττειν. Ὁ δ' ἐπηγγέλλετο xol 
θυμὸν ἔχειν ἀγαδὸν προὔτρεπεν" οὗ παντάπασι βάρ- 
30 ὅαρον εἶναι τὰ ἤθη τὸν Meer ἐγγνώμενος ἀλλ᾽ 
τῶν ἐπὶ δόξης xal 
ἧς τὸν παρόντα βίον ἑλόμενον. Ἐπεὶ δ᾽ 
diken, ipm M22 à asks ὅμιλος, ἀπὲ uve 
ὑψηλοῦ 369 agenti Θύαμις rao 
3b ἐχχλησίαν λεχϑησόμενα ιν 
Κνήμωνα (pes αἰχμαλώτοις προστάξας, een 
γὰρ ἤδη i Avr ὁ δὲ Θύαμις olx ἠκρίδου 
“Ἑλλήνων) Ἄνδρες, ἔλεγε, συστρατιῶται, τὴν Ὧν 
ἐπίστασθε οἵαν ἀεὶ χέχρημαι 











mis aulem non exacte noverat. 

ν mei , dicebat, animum meu 

40 ᾿Ἐγὼ γὰρ, ὡς ἴστε, παῖς μὲν mj πρώτου εις, ἐνὸς 
L goin cria veneti μετὰ τὴν 
τοῦ πατρὸς ὑπαναγώρησιν, ταύτην 
παρελομένου, ἐφ᾽ ὑμᾶς τε καταφυγὼν, ἐφ᾽ ᾧ γε τιμω- 
ρίαν μὲν λαβεῖν, τὴν τιμὴν δ᾽ ἀπολαθεῖν καὶ τοῦ ἄρχειν 

45 ὑμῶν παρ' ὑμῶν ἀξιωθεὶς, εἰς τὴν δεῦρο δεήγαγον, 
οὐδὲν τῶν πολλῶν ἐμαυτῷ πλέον ἀπονέμων * ἀλλ᾽ εἴτε 


grim νέμησις, ἰσομοιρίαν ἠγάπησα * ions αἶχμα- 
λώτων διάπρασις 





cec vodoriken nale ti irr 
ἀπείρατος, τὰς μὲν εὖ γεγονυίας ἢ χρημάτων ἀφεὶς» 









malim Gk bip spon Hi RR 





dem videlur esse, Sacram igitur stolam et coronas etiam. 
in adversa fortuna dimiltere inlolerabile et nefas sibi esse 
ducit. 





bonis avibus jubebant. ΑἹ ille, Vobis quidem, inquit , ha« 
beo gratiam , ceterum convenienter prassenti instituto fe- 
cerimus , si quas sib puellas hae de re sententia cognoveri- 
mus, Si enim imperii lege utendum fuisset , prorsus mihi 
velle suffecisset, — Quibus enim vi cogere licet, percunctari 
supervacaneum δεῖ. Verum cum nonc de legitimo agatur 
conjugio; utritisque voluntatem congruere necesse est. Kt. 
€um converlisset sermonem : Quo igitur animo accipis id, 
ὁ virgo, quod de conjugio nobiscum ineundo proponitur, 
interrogabat : el simul quinam essent et a quibus oriundi, 
dicere jubebat. At illa, eum longo tempore vultu humi 
defixo slefisset, subinde capnt €ommovens, oralionem 
quamdam et sententias. premeditari videbatur. Tandem. 
Thiysmidem contuita el plus quam antea pulcliritudine tan 
quam fulgore quodam obruens, (rubore enim solio magis , 
proe intentione. cogitalionis, illi gena suffusae fuerant et 











: Κινήμωνος. oculi. quodam modo vehementius et acrius sese intende 
ᾧ τῷ ἐμῷ, ront) interpretante Cnemone, Conveniebat, inquit, potius, 

a fratri liuic meo "Theageni oratio. Decere enim puto mu 

w KB. lierem silentium, virum vero agere cum viris, — XXII. Cum. 











εὐωχίαν ἐπαρκέσειν ἤμελλε, 
Ys πατέρων γήρῃ τε προηκόντων καὶ δέει τοῦ πλοῦ χαὶ 
τῆς θαλάττης οἴκαβε καταμεινάντων, ἄλλων δὲ πολιτῶν 


ped ποῦ πλοῦ διήνυστο, κλυβώνιον ἀθρόον ἐμπεσὸν χαὶ 
30 ἄνεμος ἐξώστης xal λαίλαπες συμμιγεῖς χαὶ πρηστῇ- 
pis τὴν θάλατταν ! καταιγίζουσαι τὴν ναῦν τοῦ εὐθέος 
παραφέρουσι, ποῦ χυβερνήτου πρὸς τὸ ὑπερδάλλον 
κακὸν ἐνδόντος καὶ τῷ βιαίῳ τῆς ὁλκάδος ἑκστάντος xal 
πῇ i τύχῃ κυβερνᾶν ἐπιτρέψαντος. Ἠγόμεθα οὖ οὖν ὑπὸ 
2» τοῦ ἀεὶ πνέοντος ἡμέρας μὲν ἑπτὰ νύκτας δ' ἴσας xal 
τέλος εἷς τὴν ἀχτὴν ἐξωχείλαμεν ἔνθα πρὸς ὑμῶν ἑάλω- 
μεν" οὗ xa τὸν πολὺν ἑωράκατε φόνον, τῶν ναυτῶν 
ἡμῖν παρὰ τὴν εὐωχίαν ἣν ἐπὶ σωτηρίοις ἤγομεν ἐπι- 
θεμένων, ἀνελεῖν τε διὰ τὰ χρήματα βουλευσαμένων, 
30 ἕως σὺν πολλῷ τῷ καχῷ καὶ ὀλέθρῳ τῶν οἰκείων δμοῦ 
πάντων, αὐτῶν δ᾽ ἐκείνων ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων, 
ἐπεχρατήσαμεν ἐξ ἁπάντων, (ὡς μή ποτ᾽ ὥφελον) 
οἰκτρὸν περισωθέντες λείψανον, ἔν μόνον Ev δυστυχ ή- 
μᾶσιν εὐπραγοῦντες ὅτι θεῶν τις εἰς χεῖρας τὰς ὕμε- 
35 τέρας ἤγαγε xai οἱ περὶ θανάτου δεδιότες, περὶ γά- 
μὴν σχοπεῖν ἐπετράπημεν" ὃν οὗ βούλομαι xax! οὐδένα 
τρόπον ἀρνήσασιαι. Τό τε γὰρ αἰχμάλωτον οὖσαν 
τῆς τοῦ χρατοῦντος εὐνῆς ἀξιοῦσθαι, πᾶσαν εὐδαίμονα 
τύχην ὑπερδέδ)ηκχε. Τό τε θεοῖς ἀναχειμένην προφή- 
40 τὸν παιδὶ καὶ μετ᾽ ὀλίγον θεοῦ νεύοντος xxl προφήτῃ 
συνοιχεῖν o) παντάπασιν ἔοιχεν εἶναι τῆς ἐχ τοῦ θείου 
χηδεμονίας ἄμοιρον, Ἔν μόνον αἰτῶ, xai δὸς, ὦ 
Θύαμι" συγχώρησον tl; ἄστυ με πρότερον ἐλθοῦσαν 

ἢ ἔνθα βωμὸς ἢ ναὸς ᾿Απόλλωνι νενόμισται, τὴν ἵεριω- 
45 σύνην καὶ τὰ ταύτης ἀποθέσθαι σύμβολα, Βέλτιον 
μὲν εἰς Μέμφιν ὅταν καὶ τὴν τιμὴν ἀναχτήσῃ τῆς 
προφητείας. οὕτω xal ὃ γάμος εὐθυμότερον (àv) 
ἄγοιτο, vy, συναπτόμενος καὶ ἐπὶ χατορθουμένοις τε- 
λούμενος, — El δὲ καὶ πρότερον, ἕν σοι καταλείπω τὸν 
50. σκέψιν. Μόνον τελεσθείη μοι τὰ πάτρια πρότερον " 
χαὶ οἶδ᾽ ὡς ἐπινεύσεις, ἱεροῖς τ᾽ ἐχ παίδων, ὡς φὴς, 
ἀνακείμενος, καὶ τὸ περὶ τοὺς θεοὺς ὅσιον ἀποσεμνύνων. 
KE", Καὶ ἢ μὲν ἐνταῦθα τῶν λόγων ἐπαύσατο 
ὄχκρύων δ᾽ ἤρξατο, Τῶν δὲ παρόντων οἱ | μὲν ἄλλοι 





HELIODORI ETHIOPICORUM 





frater aulem lic meus Apliis dedgutos ei sacerdo 
Ceterum cum sit annuus honor el tempus impleretur, pro- 
feeti sumus in. Delum eum sacro apparatu, ihí musicos et 


necessariis, quantum ad 

ludorum apparatum et epulas populo publice instruendas 
salis esse videbatur. Solvebamus igitur ex. portu, cum 
parentes tum ob aetatem provectiorem , tum ob melum na- 
vigationis et. jactationis in mari, domi mansissent,, porro 
alii cives, magna frequentia, pars eandem navem conscen- 
dissent, pars suis navigiis uterentur. Postquam aotem 
maxima pars navigationis confecta est, improviso tempes- 
las orta, εἰ ventus. veliemens, turbinesque mixti et. pres- 
Leres nire concilantes , navem a proposito cürsn abripiunt ; 
cum gubernator maguitudine mali superatus. remisisset et 
lempestalis violentia e navigio excessisset , fortonaeque gu- 
bernationem permisisset.  Ferebamur igitur continuo venti 
flatu dies septem et noctes totidem. Αἰ extremum in litus 
ejecti sumus quo in loco nos cepistis atque etiam magnam 
conspexistis stragem. — Ubi cum naule super convivium , 
quod propter salutem , qui nobis contigerat , agitabamus , 
nos aggressi essent el. propter pecuniam interimere statuis- 
sent, non sine jaclura omnium amicorum ae necessario- 
rum et illorum pariter internecione e»dentium et. caden- 
lium, soli victoriam oblinuimus eL servati sunms; quod 
utinam non accidisset, miserabiles reliquias, — Hoc nomine 
lamen in adversa forluma felices sumus, quod in manus 
vestras deus aliquis nos adduxit et quod iis qui mortem 
meluebant de conjugio deliberandi facultas est data , quod 
neufiquam recusare volo, Nam cum captivam victoris 
thalamo dignam judicari, omnem superet felicitatem ; tum. 
diis dicatam, cum antistitis filio, paullo posLetiam annnente 
deo antisite, eohabitare, omnino singulari providentia. 
divina vacare non videlur. Unum tantum ut mihi largia- 
ris, Thyami, a te peto. Permilte, me primum, cum in 
civitatem venero, vel eo ubi ara Apollini aut templum di- 
catum sit , sacerdotium et cjus indicia deponere. Commo- 
dius quidem esset. Memphi , cum recuperasses antisliii di- 
gnitatem. Eo enim pacto eveniret, ut nuptie, cum. vic- 
toria conjunctie et post res bene gestas celebratae essent hi- 
lariores. Verumtamen, an id prius fieri debeat, tuo re- 
linquo arbitrio : tantum a me patrii ritus ante perfician- 
tur. Scio autem, te assensurum esse, qui et a. puero, ut. 
Ais, sacris rebus sis deslinalus et graviter πρὸ νόον en 
sentias. 

XXHI. Ila. quidem post hiec dicendi (inem , Teccintárum 
vero fecit inifium. ΑἹ omnes alii qui aderant collandare et 


*— d 































A" : NEED, dein, ee id 

τὰ δόξαντα καὶ προδηλωθέντα κα- 
a Καὶ ὁ μὲν Θύαμις ἐκ τούτων παρη- 
τεῖτο τὴν ὄψιν τῆς. νκάρης, οὗ δυνατὸν βλέπειν 0᾽ ἅμα 
τ λων al μενος, Ὁ δὲ Κνήμων ἐπειδὴ τά- 

ostrea " ἄλλο τῆς λίμνης 
muc, ἣν τῷ Θεαγένει βοτάνην ὑπέσχετο τῇ 
Rn nim τῆς λίωνης ἄποθεν ἐπο- 


Κἂν τούτῳ σχολῆς ἐπ κούρης ὁ Θεαγένης 
σε καὶ ιἀνῴμωζε, πρὸς μὲν τὴν Χαρίκλειαν 
» θεοὺς δὲ συνεχῶς ἐπιχαλού- 
Tic δὲ, εἰ τὰ συνήθη καὶ χοινὰ 
γῆς ν ἦ εἰ ἡ τι πεπόνύοι χαι- 
A LI rto, ὁ Θεαγένης ἔφη, καινό- 
ἣ ὅρκων μὲν καὶ σπονδῶν 

dv b lindnidac δὲ λήθην ἐμοῦ λαδούσης, 
ων γάμους ἐπινευούσης ; Εὐφήμησον, ἔγη 
Ὑέγνον τῶν συμφορῶν βαρύτερος, μηδὲ 

ἐκ τῶν Tartes τὴν xac ἐμοῦ διὰ 
ἐχ λόγων ἐπικαίρων καὶ πρός 

η ὅδ ὑποψίας" εἰ δὲ μὴ γίγνε- 
μᾶλλον αὐτὸς μεταδάλλεσθαι δόξεις 

1 ndpene ᾿Εγὼ γὰρ δυστυχεῖν 
σωφρονεῖν Biden βίαιον 
, Ἐν μόνον οἶδα μὴ σωφρο- 
σοι πόθον ἀλλὰ χαὶ τοῦτον Évvo- 
ἢ πειθομένη, ἀλλ᾽ ὡς ἀνδρὶ 
τον ἐμαντὴν ἐπέδωκα καὶ εἰς δεῦρο 
τὴν καὶ ἀπὸ σῆς ὁμιλίας φυ-- 
v ἐπι; διωσαμένη, τὸν 
τε χαὶ ἐνώμοτον ἐπὶ πᾶσι 
otto, περισχοποῦσα, Πῶς 
εἰ τὸν βάρδαρόν μὲ τοῦ "Ἐλ- 


Ἄς 





pimiento Ὁ simnl etiam ali- 


quid ad somnium referebat, Memphi muptias celebratum . 


iri credens. Prada deinde disiributa solvit concionem , 
multa ipse praecipuis ex rehus, —— 
alis, auferens. 

XXIV. Porro mandat in decimum diem paratos esse, 
lanquam. Memphim iter habituros. Graecis autem ilem , 
quod antea , tabernaculum attribuebat. — Atque aderat rür- 
sus una in codem tabernaculo Cnemon , jussu "Thyamidis, 
non amplius custodia sed colloquii causa adhibitus et cibum 
lautiorem quam quo ipse utebator praebebat Thyamis : 
atque etiam Theagenem, sororis reverentia, ejusdem victus. 
participem faciebat. — Tpsam vero Charicleam πὸ adspicere 
quidem sepius constituerat, ne adspectus ipflammaret vo- 
hemens desiderium quod illum excruciabat, alque ila ali- 
quid contra ea qua» communi consensu decreta. fuerant , 
quaque jam sunt commemorata , facere cogeretur. Thya- 
mis igitur has ob causas adspectam virginis defuziehat ; 
haudquaquam fieri posse αἱ simul adspicere quis et. in'ra 
lemperantia melas continere se possil existimáns. Cne- 
mon autem , simulatque omnes dilapsi sunt, alius aliud ín 
lacu latibulum subeunles , herbam, quam pridie Theageni 
promiserat , quirsitum ibat aliquantum a lacu. 

XXV. Sub hoc tempus vacationem nactus Theagenes fle- 
lat et ejulabat, eum. Chariclea quidem nihil omuino lo- 
quens, ceterum sine intermissione deos conlestans, Hac 
vero quaeente numquid solito more communem tantum 
fortunam deploraret , an etiam novi aliquid illi accidisset ἢ 
Quid autem, inquit Theagenes, tam novum aut magis 
contra fas fieri. possil, quam cum jusjurandum et pacta 
violantur? Chariclea vero mei oblita est et alienum approbat 
conjugium. Di meliora, inquit virgo : neque milit sis ca- 
lamitatibus meis gravior, neve, eum multis argumentis , re- 
bus ipsis comprobatis , quo sim animo erga te, antea sis 
expertus, ex sermone ad tempus accommodalo el in. ali- 
quem usum prolato, de me quidpiam suspiceris - nisi con- 
trarium potius eveniat el tu facilius sententiam mutes quam 
me de sententia discessisse comperins. Ego enim non de- 
fugio, neque deprecor calamitalem : verum ut non caste 
vivam nihil est tam violentum quo pertrahi possim. — In uno. 
me tantum scio moderatam non esse, nimirum in amore, 
quo te ab initio complexa sum, verumtamen boc quoque 
legitimo et honesto. Non enim tanquam amatori oblempe- 
ràns, sed veluli cum viro principio pacta , tradidi me tibi 
et ad lioc usque tempus caste consuetudinis expertem asser- 
vavi , saspius tentantem repellens et conjugii , quod a primo 
inter nos est constitutum et jurejurando post omnia stabili - 
Ium, occasionem, sicubi Jezitime contrahi posset, cireuin- 

L3 








p xai χαιρὸν ὁρίζειν 
ἐδυνάμην οὔτ᾽ 
μᾶλλον ἢ τοιαύτην ἐπιδεῖν τῶν ἐπί σοι πόνων τε καὶ 


ταῦτα συμβάλλειν οὔτ᾽ 
Εὐχόμην δὲ καταδῦναι 


ἐλπίδων τὴν τελευτήν. Καὶ ἡ Χαρίκλεια περιβα-. 
λυῦσα τὸν Θεαγένην καὶ μυρία φυλήσασα καὶ διά- 
ὄρογον ποιήσασα τοῖς δάχρυσιν, Ὡς ἥδιστα, ἔφη. δέ- 
χομαὶ σον τοὺς ἘΝ ἐμ) τούτους τοὺς φόδους. Εὐδις 


T 


LI 


λος τούτων, μὴ ὀκλάσας τὸν ἐπ᾿ ἐμοὶ πόλον 
ὑπὸ τῶν πολλῶν συμφορῶν. Ἀλλ' εὖ ἴσθι, Θεάγενες, 
30 οὐδ᾽ ἂν τὸ παρὸν τοῦτ᾽ ἀλλήλοις διελεγόμεθα, μὴ τού- 
τῶν οὕτως ἐπηγγελμένων, Ὁρμὴν γὰρ, ὡς οἶσθα, 
κρατούσης ἐπιθυμίας μάχη μὲν ἀντίτυπος ἐπιτείνει, 
λόγος δ᾽ εἴκων καὶ πρὸς τὸ βούλημα συντρέχων τὴν 
πρώτην καὶ ζέουσαν φορὰν ἔστειλε καὶ τὸ χάτοξυ τῆς 


- "A δὴ xal αὐτὴ πέρομηθουμένη τοῖς 

30 λόγοις ἐμαυτὴν ἐξεδόμην, θεοῖς τὰ EEG ἐπιτρέψασα χαὶ 
δαίμονι τῷ τὴν ἀρχὴν λαχόντι τὸν ἡμέτερον ἐπιτροπεύειν 
ἔρωτα. Πολλὰ μία ἡμέρα xai δύο πολλάχις ἔδοσαν 
τῶν εἰς σωτηρίαν καὶ τύχαι παρέσχον ἃ βουλαῖς ἀνθρω- 
ποι μυρίαις οὐχ ἐξεῦρον. Ἵ οὔτό τοι χαὶ αὐτὴ τὸ παρὸν 

36 ἐπινοίαις ὑπερεθέμην, τὰ πρόδηλα τοῖς ἀδήλοις; δια- 
κρουσαμένη. φυλακτέον οὖν, ὦ γλυχύτατε, χαθά- 
πέρ πάλαισμα τὸ πλάσμα xai διγητέον οὐ πρὸς τοὺς 
ἄλλους μόνον ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτὸν (τὸν) Κνήμωνα. 
ιλάνθρωπος μὲν γάρ ἐστι περὶ ἡμᾶς xat “Ἄλλην ἀλλ᾽ 

iv αἰχμάλωτος καὶ τῷ χρατοῦντι πλέον, ἂν οὕτω τύχη, 
αριούμενος. Οὔτε γὰρ φιλίας χρόνος, οὔτ᾽ ἀγχιστείας 
θεσμὸς, ἐνέχυρον ὑμῖν ἀχριδὲς τῆς πίστεως αὐτοῦ τῆς 
περὶ ἡμᾶς δίδωσι, Διὸ χἂν ἔχ τινος ὑπονοίας ἐπι- 
Ψψαύσῃ ποτὲ τῶν ἡμετέρων, ἀρνητέον τὴν πρώτην. 

45 Καλὸν γάρ ποτε καὶ τὸ ψεῦδος ὅταν ὠφελοῦν τοὺς λέ- 
ἥοντας μηδὲν χαταθλάπτγ, τοὺς ἀχούοντας. 

KZ'. 'l'au:a τῆς Χαρικλείας καὶ τοιαῦτα πρὸς τὸ 
βέλτιστον ὑποτιθευένης, 5 Κνήμων εἰστρέχει λίαν 
ἑσπουδασμένος καὶ πολὺν Ex τῶν ὄψεων θόρυδον ἐπαγ- 

ἢν γελλόμενος, καὶ Ὦ Θεάγενες τὴν μὲν πόαν ἥχω σοι 
φέρων, ἔλεγε, καὶ θεράπευε τὰς πληγὰς ἐπιθέμενος, 
Jh δὲ πρὸς ἕτερα τραύματα xul φόνους ἴσους εἶναι 
παῤεσχευχσμένους, Ὑοῦ δὲ σαφέστερον ὅ τι λέγοι 
ϑηλοῦν ἱκετεύοντος, Οὐ καιρὸς, Tow, τὸ παρὸν ἀκούειν, 





"“-» 5. 


HELIODOR! /ETHIOPICORUM 





volebam. Optabam autem, ut hialu terrae absor- 
ram nec i j 

berer potius quam talem laborum propler te susceplorum 
et spei exitum adspicerem. Chariclea, Theagenem ani- 
plexa et sexcenties exosculata et profusis lacrimis humec- 
tans, Quam suaviler, inquit, mihi accidit haec formido 
quam mea causa sustines! Hinc enim declaras, quod non 
labascas in amore erga me, quamvis multis calamitatibus 
incumbentibus. Ceternm certo scito, Theagenes,, quod ne- 
que im presentia nobiscum sermones contulissemus, nisi 
hiec ilà promissa fuissent, Vim enim, ut scis, vehementis 
cupiditatis tergiversatio contrario nixu intendit : oratio vero 
cedens et ad molum voluntatis apposita primum ardentem - 
qne impetum sedare et concitatam appetilionem suavitate 
pollicitationis eonsopiresolet. — Primum siquidem , ut puto, 
periculum , qni. vehementius amant, promissionem esse 
existimant el, se potiri post. promissa putantes , tranquilliori 
sunl animo, spe commoli, Que ego quoque prospiciens, 
sermone me in illius potestatem tradidi; iis, quae deinceps 
consecnlura sunt, diis commendalis, et genio, qui initio 
amoris nostri totelam sortitus est. Multum saepe intermis- 
sus dies unus aut alter momenti ad salutem altulit, et for- 
luna praebuit quae nullis consiliis homines consequi potuis- 
sent. Quocirca ego ipsa efiam hoe prasens commentis 
meis distuli, certa incertis disculiens. Caule igilur et, 
suavissime, lanquam lucta hoc figmento utendum et silen- 
tio occultandum non lantum apnd alios verum eliam apad 
ipsum Cnemonem. Tametsi enim rationibus nostris favet. 
et Graecus est, lamen captivus in presentia et victori si 
ita res ferat plus gratificaturus.. Nam neque amicilla tem- 
pus , neque jus cognationis , satis certum pignus nobis illius. 
erga nos fidei exhibet, Quamobrem etiamsi aliqua suspi- 
cione attigerit aliquando res nostras , inilio negndum est. 
Pulehrum est enim interdum mendacium , quod auclori 
utile est, neque audienti nocet. 

XXVIL. Haec el. mulla alia in eam sententiam Chari- 
€lea optime suggerente, Cnemon acenrrit nimiam fesli- 
nans οἱ magnam perturbationem vullm declarans et o 
Theagenes, herbam. tibi affero, dicebat, quam apponeus 
curato vulnera. Ceterum oportet ad alia vulnera et alias 
cmdes paratos esse. Hoc vero pelente ut qum dixisset 
planims exponeret : Ratio lemporis non. ferf, inquit, wt 
nunc audias, Metuendum est enim, ne verba. rebus an- 








MBER LO 

























περὶ ἐχείνης πλένν ἢ περὶ 

CIA DM 
, v ταὶ 

mie ΕἾΝ Sep E pius 
ἀσφαλεῖ ἴσται, χαὶ χαθεὶς, 

καὶ τ (€ ὥς ἕδος, ἐπαγαγὼν, 

vail δὲ πόλεμος ἡμῖν μελή- 

cese ταττεν, 

ὧ re ues lvayicavesc USA μάχης 

$ μὲν Κνήμων τὸ προστεταγμένον 

καὶ πολλὰ τὴν rires em i 

"iita T PIT ui bis ἧς τὸς 

τε τὰ σηραγγοῦται. 

ἀρὰ τσ συκῆς Ὅν virer τὰ 


πρὸς σχύλων φυλακὴν πε- 


Ε [2 E EM mo. Στόμιον ἦν αὐτῷ 
πορόν τε xal ζορῶδες οἰκήματος χρυγίου ᾿Ξ 
τὸς τὸν οὐδὸν θύραν [ἄλλην] τῇ καθόδῳ 
δὲ τὴν ἐνέπιπτέ τ᾽ αὐτῇ Da- 
δ' αὐτόθεν εἷς αὐλῶνας σχο- 
rA Οἱ γὰρ ἐπὶ τοὺς μυχοὺς 
ue πῇ μὲν ἕχαστος ἰδία τεχνιχῶς πλα-- 
: Cesta xal ῥιζηδὸν πλεκό- 
τὴν ἐπὶ τὸν πυῦμένα συρ- 
0, xzü' ὃ xxl οἔγγος ἀμυδρὸν ἔχ 
ἄκροις τῆς λίμνης ἐνέπιπτεν, 
τς τὸς “Χαρίχλειαν 6 Κνήμων xal πρὸς 
ξιεδίθασε τῇ πείρᾳ χειραγωγής- 
χαὶ ὡς εἰς ἑσπέραν ἅμα τῷ 
τ voc, οὐ γὰρ ἐπιτρέ- 
T CUP ἀλλὰ διαδρᾶναι 
v ἀλλ᾽ ὥσπερ θανάτῳ 
χαὶ ὥσπερ ψυχῆς τοῦ Θεαγένους 
! καὶ σιγῶσαν ἀπολιπὼν, ἀνεδύετο 
καὶ τὸν οὐδὸν ἐπαγαγὼν χαί τι m ἐπι- 
τῆς ἀνάγκης κἀχείνην τῆς τύχης, 
ἂν εἴη καταθάψας χαὶ τὸ φαιδρό-- 













arma : sed οἱ ipte ea indue et idem μὲ alii àciant Impera. 
Multitudo. enim. hostium tanta, quanta nunquam antea , 
nobis imminet : et jam exiguo intervallo distal, ut. proxi- 
mum collem. superantes 


dept tameii) quivi desmldavt c cob 


τὰς τ Sustulit sese his auditis Thyamis et ubi esset 
Chariclea quaerebat, tanquam illi magis metuens quam. 
sibi. Quam ubi proxime limen stantem , ut se represse- 
rat, ostendit Cnemon : Tu quidem banc duc ín antrum, 
ubi etiam thesauri nostri tuto. asservantur, soli, nemine 
arbitro, dicebat; illa autem demissa, carissime, et. ori 
operculo, uL solet fieri, imposito , redi celerrime : nobis 
bellum erit cura. — Sculiferun. autem victimam adducere 
jubebat ut sacrificio diis praesidibus facto prelium inirent. 
Cnemon itaque imperata exsequebatur et Charicleam varie 
lamentantem, identidemque nd Theagenem sese converten- 
tem ducebat, postremo in. antrum immisit, Hoc aulem 
non erat nalurze opus, qualia mulla in terra et sub terra 
fornicata existunt, sed artis przedonum , naturam imitan- 
lis et manuum. /Egyptiarum ad custodienda spolia affabre 
excavala. 

XXIX. Erat avfem factam lali fere modo. — Os illius an- 
gustum fuit et tenebrosum , conclavis cujusdam abdili fori- 
bus subjectum, ut limen [altera] janua in descensu fierel, 
eum nessifas postularet, incidebat facile οἱ aperiebatur - 
reliqua pars inde in obliquos cuniculos varie et promiscue 
secta. Siquidem interiores meatus et sulci , alicubi sepa- 
ratim magna arte errantes , alicubi in sese incidentes et 
rádicum in morem implicati, ad unam planitiem in fundo 
confluentes , coalescehant : qno et lumen exiguum quadam 
rima a summilate lacus incidehat, Eo eum demisisset 
Cliaricleam Cnemon, et ad ullimum antrum peritia loci de- 
duxisset et cum aliis mullis modis confirmasset, tum ruod 
ad illam cum Theagene sub vesperam venturus esset, pro- 
misisset , (neque enim se illi permissurum esse ut cum hos- 
libus manus eonserat sed illum pradio se subducturum ), 
nihil prolocutam , sed malo veluti morte ietam et tanquam 
anima Theagene privatam , spiritu et voce linquentem re- 
linquens , egressus est ex antro ; et limite clauso aliquan- 
tum illacrimans,, tui propter necessitatem sibi positam, 
tum propter illius fortunam, quod propemodum vivam 
defodissef, et quam visu pulcherrima esset inter mortales 
Charicleam nocti εἰ caligini tradidisset, recurrit ad Thya- 
midem, Quem deprehendit studio pugnandi: ardentem et 

16. 


244 
᾿ λαμπρῶς Em καὶ τοὺς , 
AUR : dic nnn 


p ἐν ἔργοις οἵ πολέμιοι, τού- 

τοὺς μὴ διὰ τῶν ὁμοίων σὺν τάχει τὴν ἄμυναν ἐπάγειν, 
10 παντάπασίν ἐστι τοῦ πὶ ὑστερούντων, Εἰδά- 
τις οὖν ὡς οὖχ ὃ γυναιχῶν ἐστι καὶ παίδων λόγος, 


ὧν τῶν ἡ ν᾿ οὗ γὰρ ἐπὶ 
ῥητοῖς ποτε ληστριχὸς vier ἂν S a 
iege τὴν τελευτὴν, ἀλλ' ἢ περιεῖναι κρατοῦντας, 3 
τεθνάναι τοὺς ἁλόντας ἀναγχαῖον, οὕτω τοῖς ἐχθίστοις, 
ψυχήν δ᾽ ἅμα καὶ σῶμα τεθηγμένοι συμπίπτωμεν, 

“" ΛΔ΄. Ταῦτ᾽ εἰπὼν τὸν ὑπασπιστὴν περιεσκόπει χαὶ 
ὀνομαστὶ y. ἐχάλει πολλάκις" ὡς δ᾽ ἦν οὐδα- 
μοῦ, πολλὰ διαπειλήσας ἐπὶ τὴν πορθμίδα δρομαῖος 
ἔσπευδεν" 6 γὰρ πόλεμος ἤδη συνερράγη xxi παρῆν 
ὁρᾶν καὶ πόῤῥωθεν τοὺς τὰ ἔσχατα κατὰ τὰς εἰσδολὰς 

25 τῆς λίμνης οἰκοῦντας ἁλισχομένους, Οἱ γὰρ ἐπελθόν-- 
τες τῶν ὑποπιπτόντων ἢ καὶ φυγῇ χρωμένων τὰ σχάφη 
καὶ τὰς καλύδας ἐνεπίμπρασαν" ὅφ᾽ ὧν τῆς φλογὸς ἐπὶ 
τὸ πλησίον ἕλος διαρριπιζομένης καὶ τὸν πολὺν κατ᾽ 
αὐτὸ χάλαμον σωρηδὸν νεμομένης ἄφραστόν τι [ xal 

30 ἀφόρητον ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς σέλας ἔμπυρον, ἐπὶ δὲ 
τὴν ἀχοὴν ἡχὴ χατάχροτος ἐπεφέρετο, Καὶ πολέμου 
πᾶν εἶδος χαὶ ἐνηργεῖτο καὶ ἐξηχούετο" τῶν μὲν ἐγχω- 
ρίων προθυμίᾳ xal ῥώμη πάση τὴν μάχην ὑφισταμέ- 
γῶν, τῶν δὲ τῷ πλήθει xal τῆς ἐφόδου τῷ ἀπροσδο-- 

3b κήτῳ πλεῖστον ὑπερφερόντων xal τοὺς μὲν ἐπὶ γῆς 
ἀναιρούντων, τοὺς δ᾽ εἰς τὴν λίμνην αὐτοῖς σχάφεσι 
καὶ αὐτοῖς οἰκήμασι βαπτιζόντων. ὙΓ' ὧν ἁπάντων 
δοῦπός τις πρὸς τὸν ἀέρα συμμιγὴς ἤρετο, πεζομα- 
χούντων ὁμοῦ χαὶ ναυμαχούντων, δλλύντων τε xal 

Ao ὀλλυμένων, αἵματι τὴν λίμνην φοινιττόντων, πυρὶ 
δὲ χαὶ ὕδατι συμπλεχομένων. Ἅπερ ὡς εἶδέ τε χαὶ 
ἥκουςσεν & Θύαμις, ἐνθύμιον αὐτῷ τὸ ὄναρ γίγνεται, 
καθὸ τὴν "Dew ἑώρα καὶ τὸν νεὼν ἅπαντα λαμπάδων 
καὶ θυσιῶν ἀνάμεστον " καὶ ταῦτ᾽ ἐκεῖνα εἶναι τὰ νῦν 

A» ἡρώμενα. Καὶ πρὸς τἀναντία τῶν προτέρων τὴν ὄψιν 
συνέδαλεν, ὡς ἔχων obj ἕξει τὴν Χαρίχλειαν, ὑπὸ τοῦ 
πολέμου ταύτης ἀφαιρεθείσης" χαὶ ὡς φονεύσει xal οὐ 
τρώσει, ξίφει xat οὐκ Ἀφροδίτης νόμῳ. Καὶ πολλὰ 

᾿ πὴν θεὰν ὡς δολερὰν ὀνειδίσας καὶ δεινὸν ἡγησάμενος 
δὴ εἴτις ἄλλος ἐγκρατὴς ἔσται Χαρικλείας μικρὸν ἐπισχεῖν 
ποὺς σὺν αὑτῷ χελεύσας χαὶ ὡς κατὰ τόπον μένοντας 
ποιεῖσθαι δεήσει τὴν μάχην φράσας κλοπεύοντας περὶ 
τὸ γησίδιον xai διὰ 2a Apt Dis χρυφίους τὰς ἐμθο- 
M ποιουμένους, ἀγαπητῶς γὰρ ἂν xal οὕτως ἄντι- 


| b 





u"ÀÁ" 


MELIODORI ZETHIOPICORUM 





precidente. Quibus enim jam hostes re ipsa vim inferant, 
qui eam non iisdem rationibus propulsant, prorsus co 

rei convenienti destituuntor. Scientes igitur, quod non de. 
uxoribus, neque de liberis agatur, quod vel solum pleris- 
que ad excitandos animos ad prelium suffecit : tamelsi et 
hiec minoris momenti et alia quiecumque victores manent 
si vicerimus habere licebit , sed de vita el animabus nostris; 
situm est, neque fderibus finitum ; sed aut superstites 
esse victores ant-mori victos necesse est, ila cum inimicis- 
simis , animo et corpore incitato concurramus. 

XXX. Hiec locutus sculiferum eireumspiciebst οἱ πο- 
mine sepius Thermutlim vocabat. Cum vero nusquam 
adesset, veliementer minatus, ad lrajectum cursu conten- 
dil, Jam enim prodlium commissum fuerat el liouit videre 
eliam e longinquo eos, qui extremas partes lacus οἱ adi« 
tum ipsum incolebant jam. venire in hostium potestatem. 
Nam ii, qui advenerant, cadentium et fuga sibi consnlen- 
lium naves et tuguría. succenderant : a quibus flamma in 
vicinam paludem projecta et arundinem , cujus magna vis 
in ea erat acervatim voranle , ingeas quidam [et intolerahi- 
li] splendor ab igne redditus In ocnlos, in aures autem. 
fragor et strepitus incurrebat , et omnis belli species eieba- 
tur atque exaudiebatur, indigenis omni conferttione et re- 
bore praslium sustinentibus; illis vero multitudine et. im- 
proviso aecessu longe superantibus et quosdam in lerra 
cedentibus, quosdam in lacu una eum ipsis navigiis atque 
eliam domunenlis deprimentibus. Ex quibus omnibus so- 
nilus quidam conflatus in aérem ferebatur, cum pedestri 
prorlio et navali decernerent, caderent et caderent , san 
uine lacum eruentarent, igni et aqua implicarentur, Qua 
cum vidit et audivit Thyamis, somnium illi in mentem 
venit, quo Isim viderat et totum templum facibus et vic- 
timis refertum ; atque illà esse hiec, quie nune viderentur, 
animadvertebat , et ex somnii visione contrariam priori col« 
ligebat sententiam, quod habens non habiturus esset Cha- 
ricleam , utpote bello ereptam ; et quod interfeelurus essel 
€t non vulneraturus ; gladio scilicet et non venerea lege. 
Denique cum deam ut frandulenlam. conviciis onerasset , 
indignum ralus aliquem alium Chariclea. potiri, suis ali- 
quantisper se continere jussis, ac si im loco manentibus 
proliandum esset, furtim circa insulam pugnando et occullis 
eruptionibus ex paludibus in eircuilw faciendis : vix enim 


nd 








aliquantum accus — 
mulasset, eum lacrimis et lis verbis, oec fibi a nobis spon-- 
salia dona dantur; ad navigia perveniens, alios quidem 
fugam adornare deprehendit, cum jam liostes ex propin- 
quo conspicerentur, Thermuthim vero venire el sacrificium. 
incliéra,, (Εἰ νος, sin μὲν nh rH M 






τ τι eiui cle 
; TEC χοντὰ Xa 
μένων Ν A τὸν piv à í 













(uno crasso agreslius extavata. SolviL simul et. Theagenes 
cum Cnemone in altero navigio , eadem ralione alius ín alia. 
cymba atque ila deinceps reliqui omnes. Postquam abtem. 
profecli mon procul ab insula, eircamnavigantes polius ,- 
quam in altum navigantes cohibuerunt remigium et navigia 
instruebant in fronte, tanquam hostium) impetum ex ad- 
verso excepturi , appropinquantes tantummodo , neque nn- - 
darum impetum sustinentes , reliqui omnes simnlatque vi-- 
derunt hostes illico fugiebaut , ut ne primum quidem cla« 
morem et strepitum belli pertulerint. — Discedebanl quoqua. 
sensim ex pugna Theagenes «t Cnemon, non ob metum. 
precipue terga daates. Solus Tliyamis , fugere sibi indi« 
gnum fortasse ratus, aut forlasse Chariclem ne superstes. 
esset , immisit sese in. confertos hostes. 

XXXI. Cumque jam venlum essel ad manus , exclatma- 
vit quidam : Hic est ille Thyamis ; intentus sit in eum qui« 
libet. Itaque repente in orbem conversis navigiis , conclu- 
sum eum tenebant in medio. A illo strenue dimicante et. 
alios vulnerante, alios. interficiente , dignum erat adqira- 
lione id quod deinceps fiebat. Nemo enim tanto ex nu- 
mero gladium vel dejiciebat, vel educebat , sd quilibet 
omoi shudio annitebalur, ul vivum capere possel. Ille au- 
tem diu admodum repugnabat,, sed fandem privatur hasta, 
eum simul eum plures obruissent,  Amiltit et armigerum, 
qui praeclare quidem illum adjnverat , sed letali: nlnetwy, 






















e 


E 


€» 


Ξ 


E] 


216 


καὶ πρὸς τὸ ἀνέλπιστον ἔνοοντα, ἔς τε τὴν λίμνην 
ἑαυτὸν καθέντα χαὶ βολῆς ἐκτὸς ἐμπειρία τοῦ νεῖν 
ἀναδύντα, χαλεπῶς τε πρὸς τὸ ἕλος ἀπονηξάμενον xal 
ταῦτ᾽ οὐδενὸς τὴν ἐπιδίωξιν φροντίσαντος. — "Hàn γὰρ 
τὸν Θύαμιν ἡρήκεσαν xal νίκην δλόχληρον τὴν ἑνὸς 
ἀνδρὸς ἅλωσιν ἡγοῦντο. Καὶ τοσούτοις τοῖς φιλίοις 
ἐλάττους γεγονότες πλέον ἔχαιρον τὸν αὐτόχειρα ζῶντα 
περιέποντες ἢ τοὺς οἰκείους ᾧκτειρον ἀποδεθληκότες. 
Οὕτως ἄρα λῃσταῖς καὶ ψυχῶν αὐτῶν ἐστι χρήματα 
προτιμώτερα xal τὸ φιλίας ὄνομα xoi συγγενείας, 
πρὸς ἕν τὸ κέρδος δρίζεται. Ὡς δὴ xol τούτοις συνέ- 
Gxwtv. ᾿Ετύγγανον μὲν γὰρ ὄντες τῶν τὸν Θύαμιν 
xai τοὺς σὺν αὐτῷ κατὰ τὰς ἹΠ]ραχλεωτικὰς ἐχθολὰς 
ἀποδράντων. | AI". ᾿Αγαναχτήσαντες δ᾽ ὅτι τῶν ἀλλο- 
τρίων ἐστέρηντο καὶ τὴν ἀφαίρεσιν τῶν σχύλων, ὡς ἰδίων 
περιαλγήσαντες, τούς 0" ὑπολειφθέντας αὐτῶν οἴχοι συλ - 
λεξάμενοι xal τὰς πέριξ ὁμοίως κώμας ἐπιχαλεςάμενοι, 
ἐπὶ ὁμοίᾳ καὶ ἴσῃ τῶν ληφγησομένων διανουῇ,, τῆς μὲν 
ἐφόδου κατέστησαν ἡγεμόνες, τὸν δὲ iau ἐζώγρουν 
κατὰ τοιάνδε τινὰ αἰτίαν, Πετόσιρις ἀδελφὸς 3 
αὐτῷ κατὰ τὴν Μέμψιν. Οὗτος ἐπιβουλῇ τὴν ἱερω- 
σύνην τὴς προφητείας παρὰ τὸ πάτριον τὸν Θύαμιν 
παρελόμενος, νεώτερος αὐτὸς ὧν, τὸν προγενέστερον 
ἐξάργειν λῃστρικοῦ πυνθανόμενος, δεδιὼς μὴ καιροῦ 
λαβόμενος ἐπέλθη ποτὲ, 7, xal γρόνος τὴν ἐπιβουλὴν 
φωράσειεν, ἅμα δὲ xai δι’ ὑποψίας εἶναι παρὰ τοῖς 
πολλοῖς αἰσθανόμενος, ὡς ἀνηρηχὼς τὸν Θύαμιν, οὐ 
φαινόμενον, χρήματα πάμπολλα καὶ βοσκήματα τοῖς 
ζῶντα προσχομίσασιν εἰς τὰς χώμας τὰς λῃστρικὰς 
διαπέμπων ἐπεκήρυξεν. "Ys! ὧν ἁλόντες οἵ λῃσταὶ 
xal μηδὲ παρὰ τὸ ζέον τῆς μάχης τῆς μνήμης τὸ 
χέρδος ἀποδαλόντες, ἐπειδή τις ἐγνώρισε, πολλῶν 
ἠανάτων ἐζώγρησαν, καὶ τὸν μὲν δέσμιον ἐπὶ τὴν γὴν 
παραπέμπουσι, τὴν ἡμίσειαν αὐτῷ μοῖραν εἰς τὴν 
φυλακὴν ἀποχληρώσαντες καὶ πολλὰ τῆς δοκούσης 
φιλανθρωπίας ἐπιμεμφόμενον xai τὸν δεσμὸν d'yavax- 
τοῦντα μᾶλλον ἣ θάνατον. ΟἿ δ᾽ ὑπόλοιποι πρὸς τὴν 
νῆσον ἐτράπησαν, ὡς τὰ ἐπιζητούμενα κειμήλια xal 
σχῦλα xaz' αὐτὴν εὑρήσοντες. Ὡς δὲ πᾶσαν ἐπιδρα- 
μόντες καὶ μέρος οὐδὲν ἀζήτητον ἀπολιπόντες, οὐδενὶ 
τῶν ἐλπισθέντων ἢ μιχροῖς ἐπετύγχανον, εἴ τι xai 
περιλέλειπτο κατὰ τὸ σπήλαιον ὑπὸ τῇ γῇ μὴ χρυπτό- 
μενον, πῦρ ἐπὶ τὰς σχηνὰς ἐμβαλόντες, ἑσπέρας ἤδη 
προσιούσης καὶ φόθον ἐγχαταμεῖναι τῇ νήσῳ παρεχού- 
σῆς, δέει τοῦ μὴ λοχηθῆναι πρὸς τῶν διαδράντων ἐπὶ 
τοὺς οἰχείους ἀπεχώρησαν. 








HELIODORI JETIIJOPICORUM 


ul videbatur, saucius , desperala salute in lacum sese im- 
misit , et natandi perilia extra teli jactum emergens, dif- 
ficuller ad paludem enavit, quandoquidem nemini ut 
illum persequeretur in mentem veniebat. Jam enim Thiya- 
midem ceperant εἰ eo capto totam victoriam se adeptos 
esse arbitrabantur. Cumque tot sociis orbali essent magis 
tamen cum istum unum a quo interfecti fuerant stiparent, 
ketabantur, quam cognatos amissos lugebant. Sic omnino 
praedonibus, animabus ipsis pecunie majore prelio zesti- 
mantur et amicitiae nomen ac necessitudinis ad unum lu- 
cri finem spectat. Quod et istis accidil. Erant enim ii, 
qui antea metu Thyamidis et ejus comitum , ad Heracleoti- 
cum ostium fugam fecerant. XXXIII. Indignantes igitur 
quod alienis rebus privati essent et adeptorum spoliorum jac- 
turam non secus ac propriarum facultatum iniquo ferentes 
animo, tum iis qui domi fuerant collectis tum vicinis pagis 
convocatis , ad parem et aequalem sortem eorum, quz ac- 
cepturi essent, expeditionis fuerunt duces et signiferi. Thya- 
midem autem ea de causa capiebant. Pelosiris illi Memphi 
fratererat. Hic insidiis sacerdotium antistitii contra morem 
patrium Thyamidi cum eripuisset , erat enim minor natu , 
et majorem natu fratrem praedonum ducem esse audiret , 
ieluens ne occasionem nactus adveniret aliquando , aut ne 
lempus ipsum insidias a se factas patefaceret , ad haec sen- 
liens multorum de se suspicionem existimantium , quod 
ille sustulisset Thyamidem, ut qui nusquam compareret ; 
missis nuntiis in praedonum pagos, pecunie magnam vim 
et pecudum proposuit praemium iis, qui virum illum ad- 
duxissent. Quibus illecti latrones, neque in ipso fervore 
belli memoria lucri amisea, postquam quidam eum agnovit, 
multorum morte vivum adepli sunt. Et hunc quidem in 
terram ablegant, dimidia parte ad illius custodiam adhibita, 
multifariam illis lenitatem qua videbantur esse usi expro- 
brantem et vincula molestius ferentem quam moctem. 
Reliqui vero ad insulam versi sunt, ea spe, quod thesauros, 
quos quzrebant, illic essent. inventuri. Sed ubi tofam 
percurrerunt, neque ullam partem inexploratam relique- 
runt, nihil eorum quibus spe jam atque animo incubabant 
adepti, parvis quibusdam exceptis , si quid forte supererat 
quod in antro sub terra non esset conditum, igne taber- 
naculis injecto , vespera jam adventante et prohibente illos 
in insula diutius manere, metuentes ne in insidias eorum 
qui effugerant ex prodio venirent, ad suos reversi sunt. 





E ἠνύσθω, λελύσθω πάντα, φόθοι, 
» ἐλπίδες, ἔρωτες, Θίχεται Χαρί- 
ἀπόλωλε. Μάτην ὁ δυστυχὴς δειλὲς 
ὃν ὑπέστην ἄνανϑρον, σοὶ, γλυκεῖα, 
Οὐ μὴν ἔτι mee 
E τῆς φύσεως νόμῳ, 
οὐδ' ". bond crier τὸν 
᾿Αλλὰ πυρὸς, οἴμοι, γέγονας 
meter dni σοι λαμπάδας ἀντὶ τῶν νυμ- 
ἄψαντος - xal δεδαπάνηται τὸ ἐξ 
ὍΣΣ ORUM ye 
iw t τοῦ σώμα - 

uad τῆς dere τοῦ δαίμονος 
με καὶ τὰ τελευταῖα περι- 
eire φιλημάτων ἄπεστε- 


τῆς X. 
iai τί τὴν οὖσαν ϑρηνεῖς; 
Τοῦδε, Πρὸς 


Boc, τὸ σπήλαιον, ὡς καθῆχεν αὐτὸς, ὡς ἔχει 
| ἄντρον, ὡς οὐδὲν δέος εἷς τὸ βάθος διϊκνεῖ- 
i » ὑπὸ τῶν ἀπείρων ἐλιγμῶν ἀναχυπτόμε- 
e ὁ Θεαγένης καὶ nen τὴν 
οὗ παροῦσαν τῷ νῷ περιέδλεπε 

τὸ ἢ παρε GM pac la»- 
abs ὑρήνους ἀγνοῶν. ᾿ἈἈνήγοντο 

. αὐτερέται τὸν πλοῦν ἀνύοντες, 
αὑτοῖς χατὰ τὴν πρώτην συμβα- 
caius τῆς βοῆς ἀπεσφενδόνητο. 
παρεφέροντν τοῦ εὐθέος, oix δὴ 


τὴν ΤῈΣ oy ὁμοζυγοῦντες καί τι χαὶ 
Es ἀγλ' ἐνίχα τὴν dze- 

x NM ew i Bin πολλῷ τῇ νήσῳ 
ς ὡς εἶχον τάχους, ἐπὶ τὰς σκηνὰς ἃ ἀνέ- 
τὰς μὲν καταλαμβάνουσιν ἤδη κατηθα- 


 póvp γνωριζομένας, τὸν λίθον δ 
ὃν τὸ κάλυμμα ξιχφαινόμενον, 




































ralis del illustrata. Posten vero, quam occubuit: noc- 
temque reduxit , οἱ ignis, non impedito splendore recupe« 
rato, procul apparebat , ipsi ex | palude. nocti confidentes 
sese erexerunt, insulamque prorsus jam (lamma compre- 
hensam animadverterunt. Tum vero Theagenes caput fe- 
riens et vellens crines, Valeat, inquit, jam vila hodie, 
teeminentur ac dissolvantor omnia , metus , perícula , curi, 
spes, amores : interit Chariclea, periit Theagenes, Ne- 
quidquam ego infelix timidus fui et. fogam viro indignam 
capessere in animum induxi , tibi me, suavium, servans. 
Enimvero non amplius ero superstes , carissima, te jücente- 
praeter naturae eommunem legem, quod est omnium grá- 
vissimum, et prster opinionem tuam , haud sane in iis 
nibus, in quibus volebas, vitam relioquente, lgni, hem 
me miserum , consumla es, eum tibi faces hujesmodi nu- 
men pro nuptialibus facibus accendisset. Consum!a est 
praecipua inter homines forma , ut neque reliquiae non fu-- 
catae puleritadinis in corpore mortuo remanserínt. Ο cru 
delitatem. singularem. et infandam. numinis acerbitatem ! 
Ercpta est mihi facultas supremi eomplexus : ultimis oseu- 
lis et. exanimibus orbatus sum. 

11, Haec dicenti et gladium circumspicienti , subito Cne- 
«ποῦν manum repulit , et Quid sibi volunt hzec, Tlicagenes, 
dicebat? quid luges eam, quae vivit? est Charielea et 
quidem salva : esto fidenti animo, Cum autem hic, 
Amentibus isla el pueris , Cnemon, dixisset; perdidisti me, 
qui mihi quoque duleisslmam mortem eripueris : jurabat 
Cnemon et omnia dicebat, mandatum Thyamidis, antrum, 
(uo pacto ipse demísisset, quae sib anLri nalura, quod 
nihil omnino sit metuendum, ne in profunditatem ignis 
perveniat , sexcentis anfractibus (tractus et repulsus. — Re- 
spiravit ad hac Theagenes et ad insulam properabat , jam- 
que veluti praesentem animo circumspiciebat et thalamum. 
sibi antrum fingebat, luctus, in quo ibi erat. fnturus, 
ignorans,  Provehebantur igilur summo ardore, ipsi re- 
imigum officio fungentes, — Portilor enim ipsorum in primo- 
conflictu, clamore sublalo, tamquam pertica quadam. 
excussus fuerat. Muc igilur atqne illuc de recto cursu. 
delerebantur, tum quod inscitia non aequalibus intervallis. 
remizabant, tum quod ex adverso. ventus incidebat. Ve- 
rumtames vincebat inscitiam promplitado animi. 

1... Cum Bitur difficulter εἰ mullo eum sudore ad insu- 
lam appolissent , quanta potuerunt celeritate ad taberna- 
cula cucurrerunt. ΕἸ haec quidem jam conflagrasse de- 
prehendunt et ex loco tantam cognosci; lapidem vero , 
qui limen fuerat, tegmenlumque antri, eminere el conspici. 


- 












δ ἄνομος ἐπίφυρος ταῖς ἡ 

10 μῶν ἐξάψαντες xal τὸ στόμιον ἀνοίξαντες κατέθεον 
droghe τῷ Κνήμωνος. "End Y ὀλίγον ὑπίδησεν, 
epa. d oro Yan Lena 
: mrat ^ τε - 
διον εἰς τὴν γῆν xa ἀπέσθεσε καὶ τὼ χεῖρε 

15 τοῖς ὀφθαλμοῖς ἐπαγαγὼν, εἰς γόνυ τ᾽ ὀχλάσας, 
τὸς νει. Ὁ δὲ Θεαγένης ὥσπερ τινὸς πρὸς βίαν ὥπαντος 
ἐπὶ τὸ σῶμα τῆς χειμένης κατενεχθεὶς, ὅ μὲν ἐπὶ 


χαχοῖς ἐνεδάχχευσε, φυγὴν τῆς ἐνεγχούσης ἐπιδα- 
λοῦσα,, {κινδύνοις θαλασσῶν, κινδύνοις πειρατηρίων 
ὑποδαλοῦσα,} λυσταῖς ποραδοῦσα πολλάχις, τῶν 
80 ὄντων ἀλλοτριώσασα. Ἔν μόνον ἂντὶ πάντων ὑπελεί- 
πετο, χαὶ τοῦτ᾽ ἀνήρπασται. Κεῖται Χαρίκλεια xat 
πολεμίας χειρὸς ἔργον ἢ φιλτάτη γεγένηται" δῆλον 
μὲν ὡς σωφροσύνης ἀντεχομένη, κἀμοὶ δῆθεν αὑτὴν 
φυλάττουσα, Κεῖται δ᾽ οὖν ὅμως ἡ δυστυχὴς, οὐδὲν 
35 μὲν αὐτὴ τῆς ὥρας ἀποναμένη, εἷς οὐδὲν δ' ὄφελος 
ἐμοὶ γενομένη. "AX", ὦ γλυκεῖα, πρόσφθεγξαι τὰ τε- 
λευταῖα χαὶ εἰωθότα " ἐπίσκηψον,, εἴ τι χαὶ χατὰ μι- 
χρὸν ἐμπνεῖς, Οἴμοι, σιωπᾶς χαὶ τὸ μαντιχὸν ἐχεῖνο 
καὶ θεηγόρον στόμα σιγὴ χατέχει καὶ ζόφος τὴν πυρ- 
40 φόρον χαὶ χάος τὴν ἐκ τῶν ἀναχτόρων κατείληφεν. 
ὈὈφθαλμοὶ δ᾽ ἀφεγγεῖς, οἱ πάντας τῷ χάλλει χατα- 
στράψαντες, οὖς οὐχ εἶδεν ὁ φονεύσας, οἶδ᾽ ἀχριδῶς. 
"AX ὦ τί ἄν σέ τις ὀνομάσειες νύμφην; ἀλλ᾽ ἀνύμ- 
φευτος" γαμετήν: ἀλλ᾽ ἀπείρητος. Τίνα οὖν ἀναχα- 
45 λέσως τίνα προσφθέγξομαι λοιπὸν, ἢ ἄρα τὸ πάντων 
[ ἥδιστον, Χαρίχλεια; ἀλλ᾽ ὦ Χαρίχλεια, 
πιστὸν ἔχεις τὸν ἐρώμενον " ἀπολήψη με μιχρὸν 
: - Ἰδοὺ γάρ σοι χοὰς ἐπάξω τὰς ἐμαυτοῦ σφα- 
καὶ σπείσομαι τὸ σοὶ φίλον αἷμα τοῦμόν. ὝἝξει 
Thuc αὐτοσχέδιον μνῆμα τόδε τὸ σπήλαιον. ᾿Ἐξέσται 
πάντως ἀλλήλοις συνεῖναι μετὰ γοῦν θάνατον εἰ καὶ 
ζῶσιν ὁ δαίμων οὐχ ἐπέτρεψε. 
LO Καὶ ἅμα λέγων, ἐπέδαλε τὴν χεῖρα ὡς τὸ ξέρος 
ena . Ὡς δ᾽ ob, εὕρισχεν, Ὦ Κνήμων, 















HELIODORI JETHIOPICORUM 


Ventus enim vehemens tugurils illatus, eum ea , ulpote de 
tenui arundine afque hac ipsa palustri texta , safflando 
ignem in transllu combussisset, propemodum. planitiem 
subjeclam ostendebat, flamma quidem acriter emarces- 
cente et in. cinerem resoluta , cinere vero plurimo quidem 
impetu venli vehementi ablalo, reliquo autem, qui 
manserat , pauco admodum, flatu exstincto et ad transitum 
et reliquiis arundinis incensis , ingressu antri aperto, Cne- 
1oone duce decurrebant. Postquam autem paullulum 
processerunt, repente exclamavit Cmemon, Ὁ Juppiter, 
quid hoc rei est? perimus, interfecla est Charielea : tum 
facem in terram dejeetam exslimit οἱ manibus oculis ap- 


i0pf- | plicalis in genua collapsus lugebat. "heagenes autem, 


tanquam aliquo vi proirudente , ad corpus jacentis delap- 
sus, diu illud immotus tenebat et adhavrebat undiquaque 
amplectens, Cnemon ilaque, cam omnino dolori illum 
succubuisse et in calamitatem immersum intellexisset , 
metueretque ne sibi aliquid mali conscisceret , gladium illi 
clam aufert ex vagina, quae sub latere pendebal οἱ solo 
relicto excurrit faces accensurus, . 

1V. Interea tragice et lugubriler fremens Theagenes, 
Ὁ dolorem , inquit , íntolerabilem et calamitatem divinitns 
immissam! quinam usque adeo insaliabilis Erynnis im 
nostram perniciem ira percita furit, qua: exsilium impo- 
suit, [ periculis in mari, periculis piraticis objecit, ] pra:- 
donibus multoties tradidit, facultates a. nobis alienavit ἢ 
Unum erat pro omnibus relichum solatium, sed e hoc 
ereptum est. Jacet Chariclea et hostili manu carissima 
peremta est, liaud dubie pudicitiam propognans et mihi se 
asservans. Nihilominus tamen jacet infelix, neque ipsa 
quemquam ex forma fructum cepit , neque mibi ulli usui 
fuit. Ceterum, o suavium, alloquere me jam ullimo, 
solito more : manda quidpiam, si quid adhuc spiras. 
Heu me miserum, taces, Fatidicum illud et divino lepore 
praeditum os silentium premit , caligo facis gestatricem ac 
cliaos deorum ministram occupavit. Oculi vero lumine 
carent, qui omnes pulchritudine percellehat, quos non 
vidit interfector, certo scio, Ceterum quo te nomine quis- 
piam appellet? sponsaene? at desponsata nones. An porro 
nuptze? enimvero expers es conjugii. Quam igilur appel- 
labo? quam postremo alloquar? an omnium suavissimo 
nomine Chariclem? Ὁ Chlariclea, adesto animo, fidum 
labes amatorem , haud ita multo post me recuperabis. 
Jam enim tibi inferias peragam mea ipsius czede et libabo 
tibi caro sanguine meo, continebitque nos rude sepulcrum 
loc antrum, | Licebit autem nobis utique mutua frui con- 
suetudine post mortem, etiamsi vivis a deo concessum 
non est. 

V. Quod simulatqne elocutns. est , illico manum injecit 
extracturus gladium. Cum autem non invenisset, Ὁ Cue- 






v yere, καλούσυς. Ὁ δ᾽ οὐδὲν ταραχθεὶς, heir 
oral "ep ψυχὴ ἔλεγεν, Εὔδηλος εἴ 
μένη" τὸ μὲν τι τοιούτου σώματος οὗ 
xc ἀποστατεῖν οὗ φέρουσα, τὸ δὲ διὰ τὸ 
ὃν ἴσως ὑπὸ νερτερίων εἰδώλων εἰργομένη. — Kàv 
yid τοῦ Κνήμωνος ἅμα δᾳσὶν ἡμμέναις ἐπιστάντος, 
δ ark: ἐξηχούετο, καὶ ἦν τὸ λεγόμενον, 
Κνήμων ἀναδοήσας, "fa θεοὶ, ἔφη, 
B Ter ΡΜ am bit 
pc: ἀπὸ τῶν ἐσχάτων καὶ καθ' ὁ μέρος 
o καταλιπὼν, fj φωνή μοι βάλλει 
ἣν ἄχοήν. Οὐ παύσῃ, ἔφη 6 Θεαγένης, ἀπατῶν με 
Καὶ μὴν ἀπατῶν σε xod ἀπατῶμαι τὸ μέρος, 
viv, εἰ Χαρίκλειαν οὖσαν ταυτηνὶ τὴν χει- 
εὕροιμεν. Καὶ ἅμα λέγων ἀνέστρεφεν ἐπ᾽ 
χειμένην xal ἰδὸνν Τί τοῦτο, ἀνέκραγεν, ὦ 
τεράστιοι, Θίσδης ἢ ὄψις. Ὑπέθη δ᾽ εἰς 
τοὐπίσω χαὶ τρόμῳ συσχεθεὶς ἀχανὴς εἱστήκει. 
τι ὋὉ δὲ Θεαγένης, ἔμπνους Ex τῶνδε γενόμενος 
εὔελπι τὴν γνώμην ἐπιστρέφων, ἀνεκαλεῖτό 
τὸν Κνήμωνα xal παρὰ τὴν 6 
ιαν ὡς exe ποϑηγεῖν ἱκέτευε. Μικρὸν od 
αὗτόν τε γενόμενος ὃ Κνήμων, τὴν «ir 
γὴν. αὖθις ἐπεσχοπεῖτο, CH δ᾽ ἦν ἀληθῶς ἡ Θίσδη" 
μόν πλησίον ἐκπεπτωχὸς ἐγνώριζεν ἀπὸ τῆς 





























» κομιζώμεθα πρύτερον, εἰ μή τις ἡμᾶς 
εἰ καὶ νυνὶ δαίμων-" vites δ᾽ ἐξέσται xal μετὰ 
E ὃ Κνήμων χαὶ τήν τε 
: xal τὸ ξίφος ἀνελόμενοι παρὰ 
ἔσπευδον. ἯἩ δὲ χερσί θ᾽ ἅμα καὶ 

πὴν αὐγὴν ἀνερπύσασα, προσδραμοῦσά τε 
νει, τοῦ αὐχένος ἐξήρτητο. Καὶ ἡ μὲν, ἔχω 
γενες; ὅ δὲ, ζῆς μοι, Χαρίκλεια, kc ις 
ἱ τέλος ἐς ὃς ἀθρόον καται "t, 
Bn 
ἔδει ἀπονθήσκχειν αὐτούς, Οὕτως ἄρα 
ἔλλον, εἷς ἀλγεινὸν περιέστη πολλά- 

Ἶ ἐπίσπαστον λύπην ἐγέν- 
ἂν ᾿χἀχεῖνοι παρ᾽ ἐλπίδα σωθέντες ἐκιν- 
Κνήμων πίδακά τινα διαμώμενος καὶ 


pereo νοτίδα χοίλαις ταῖς p 
τὸ πρόσωπόν τ' αὐτῶν imíppa 


ὧν ἐπαψώμενος ἐπὶ τὸ φρονεῖν pases 
μὲν ἀλλήλοις ἐντυχόντες, κειμέ- 





iediena Vite paci εν τὸ κ pes 


, leri; partim quod a tali corpore ex quo uem 
es discedere sine molestia non possis, partim qued , qnia. 
sepulta non es, fortassis ab infernalibus umbris arcearis. 


riclez hunc vox est? Omnino existimo illam servatam esse, 
Theagenes ; siquidem ex intima antri parte, quo loco scio 
me illam reliquisse, vox ferit meas aures, Non desines, 
inquit Theagenes, me tolies decipere? Atqui decipio te, 
dixit Cnemon , ac vicissim ipse decipior, si hanc quae jacet 
Charicleam esse compererimus.  Extemploque jacentem. 
obvertebat in faciem, quam vt vidit, Quid lioc est portenti, 
ὁ dii prodigiorum auctores! exclamat , Thisbes facies ap- 
paret. Relulit pedem ac tremens immotus pro stupore 
stelil. 

VI. Theagenes antem , jam inde collecto spiritu et. in 
bonam spem animo converso , tum revocabat Cnemonem, 
quem jam deliciebat animus, tum wt quamprimum ad. 
Charicleam duceret orabat. Parvo autem spatio inter- 
misso, eum ad sese rediit Cnemon , iterum jacentem cir- 
cumspiciebat. Erat autem revera Thisbe. Nam et gla- 
dium, qui prope excideral, ex ansa agnoscebat- esse 
Thyamidi, quem ille juxla eedem pre ira et. festinatione 
in ipso vulnere reliquerat. Denique tabella quadam emi- 
nente supra pectus , sub axilla sublata , volebat quid esset 
in ea scriptum legere : sed non sinebat Theagenes , sine. 
intermissione incumbens et Carissimam , dicens, prius 
exquiramus , nisi nune eliam nos deus quispiam ludifica- 
bitar : haec autem vel postea licebit cognoscere, Acquievit 
Cnemon atque ita, accepta tabula. gladioque sublato , ad 
Charicleam festinabat : quee manibus ac pedibus ad lumen 
reptans οἱ accurrens ad Theagenem , ex illius collo pende- 
bat. Atque illa quidem , Redditus es mihi, Theagenes? hic 
aotem, Vivis mihi , Chariclea? szepius dicebant. Postremo 
in solum subito labuntur et mutuis amplexibus cohmre- 
bant, nullam vocem edentes sed tanquam conglutinali τ 
parumque aberat, quin exanimarentur. Smpius enim 
nimia hwtitia in meerorem evasit et. immodica voluptas 
dolorem genuit, a nobis ipsis accersitum. ΠΙᾺ fere et hi, 
praster spem. servati, perielitabantur; donec tandem Cne- 
mon, scaturiginem quamdam invesligans, cuum sensim 
confüuentem aquam cavis manibus hausisset, faciem illo- 
rum conspersit οἱ nares subinde attrectans , ut ad sese redi- 
rent, effecit, 

NT, ΜΠῚ antem, eum alio statu. sibi occurrissent, nunc 

















U 





$ 
RP 
m 
E 





ἢ 
in 
Ἶ 
d 

ii 


1 
$ : 
i 
ü 


SPTRPHPITERA 
Ἢ 

Ἱ 

! 

εἰ 


id 
H 
ME 
i 
d 
t 
3 
ξ 


in 
f 


πρότερος, τὴν δ᾽ ἀπροσδόκητον τῆς κειμέ- 

p ἐπὶ σκηνῆς δαίμονας, ἀπεξδίδρα- 

ἕνοπλος καὶ ξιφήρης γυναῖχα καὶ ταύτην νεκρὰν 
ὑποφεύγων, ὃ γενναῖος καὶ ᾿Αττιχὸς πεζομάχος, 

H'. Ἐγώλασαν πρὸς ταῦτα βραχύ τι καὶ βεδιασ- 
μένον οὐδὲ τοῦτ᾽ ἀδάχρυτον, ἀλλ᾽ ὡς ἂν ἐν τοσαύτη 
συμφορῇ πλέον τῷ ὑρήνῳ κεχερασμένον, Μιχρὸν οὖν 

39 ἢ Χαρίχλεια διαλιποῦσα xal τὴν παρειὰν ὑπὸ τὸ οὖς 
ἐπιχνῶσα, Μαχαρίζω μὲν, ἔφη, τὴν θρηνηθεῖσαν ὑπὸ 
Θεαγένους 3, καὶ φιληθεῖσαν, ὡς φησὶ Κνήμων, ἥτις 
ποτὲ xal ἐστιν. ᾿Α}λ᾽ εἰ μή τί με δακνομένην ἔρωτι 
Uxovorty μέλλετε, τίς ἄρ᾽ ᾿ ἢ εὐδαίμων ἐχείνη xoi 

30 δαχρύων ἀξιωθεῖσα Θεαγενείων χαὶ τίνα τρόπον τὴν 
ἄγνωστον ὡς ἐμὲ φιλεῖν ἐξηπατήθης, ἐδουλόμην εἴ 
πῇ γιγνώσκεις μανθάνειν, Καὶ ὃς, Θαυμάσεις μὲν, 
ἔφη. Θίσθην δ᾽ οὖν εἶναι Κνήμων ὅδε φησὶ τὴν 
᾿Αθηναίαν ἐκείνην, τὴν ψάλτριαν, τὴν τῶν εἰς αὐτὸν 

35 ἐπιθουλῶν xai Δημαινέτην ποιήτριαν, ἧς δὲ Χα- 
ρικλείας ἐκπεπληγμένης καὶ Πῶς ἦν ebbe , ὦ Κνήμων, 
εἰπούσης, τὴν ἐκ μέσης τῆς Ελλάδος ἐπ᾽ ἐσχάτης γῆς 
Αἰγύπτου, καθάπερ ἐκ μηχανῆς ἀναπεμφθῆναι; πῶς 
δὲ καὶ ἐλάνθανεν ἡμᾶς δεῦρο κατιόντας; Tara μὲν 

Ww οὐχ ἔχω λέγειν, ἀπεχρίνατο πρὸς αὐτὴν ὁ Κνήμων, 
ἃ δ' οὖν ἔχω γιγνώσκειν ἀμφ᾽ αὐτῆς τοιάδ᾽ ἐστίν. 
Ἐπειδὴ γὰρ 4 Δημαινέτη μετὰ τὴν ἀπάτην εἰς τὸν 
βόθρον αὑτὴν ἀπεκρήμνισεν, 5 δὲ πατὴρ ἐξήγγειλε τῷ 
δήμῳ τὸ γεγενημένον, παρὰ μὲν τὴν πρώτην, ἐτύγχανε 

νὸ συγγνώμης xal αὐτὸς μὲν ὅπως ἂν κάθοδον ἐμοί τε 
λέδοι παρὰ τοῦ δήμου xol χατὰ ζήτησιν ἐχπλεύσειε 
τὴν ἐμὴν διετίθετο, ἡ δὲ Θίσθη τὴν ἀσχολίαν τὴν 
ἐκεΐνου, σχολὴν αὑτῆς ἐποιεῖτο xal τοῖς συμποσίοις 
ἀδεῶς αὑτήν τε καὶ τὴν τέχνην ἐξεμίσθου. — Kal ποτε 
οὦ χαὶ παρευξοχιμήσασα τὴν Ἀρσινόην ἀναθεθλημένον 
αὐλοῦσαν, ἐπίτροχον αὐτὴ ψάλλουσα χαὶ γλαφυρὸν 
τῇ κιθάρα προσάδουσα,, ἔλαθεν ἑταιρικὴν ζηλοτυπίαν 
αὺν πολλῷ x30' αὑτῆς χινήσασα τῷ φηόνῳ καὶ πλέον, 
ὅτε τις αὐτὴν Ναυκρατίτης ἕωπορος ὑπ 


i 











ΜΝ 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


autem jacere se deprehendissent, repente erecti , erubesce- 
bant propter Cnemonem, (ac Charielea praecipue) qui 
horum spectator fuerat et ut veniam illis daret, orabant. 
Qui leniter arridens et ad hilaritatem illis animum relaxans - 
Hae, inquit, etiam laudem merentur, me judice et 
quovis alio qui eum amore ante Iuctatus suaviter in pugua 
succubuit eL ejus casus inevilabiles moderate cognovit. 
Verum illa, "Theagenes, neutiquam laudare potui, quorum. 
eliam me revera. pudebat , cum viderem , te peregrinam el 
nullo vinculo necessitudinis conjunctam mulierem cireum- 
fusum lugere turpiter, praesertim me superesse et vivere 


; carissimam asseverante. Theagenes autem , Ne , inquit , 


Te, Cnemon, apnd Charicleam traducas, quam ego in 
alieno corpore lugebam , hanc esse illam , quas jacebat , 
existimans. Verum quoniam errorem iu illa re fuisse 
benevolentia quzedam numinis apertissime ostendit , tuum 
jam est, egregiam illam animi fortitudinem in memoriam 
revocare, qua meam sortem prior deplorabas et cum 
inopinato jacentem agnovisses, perinde alque in scena 
diemonas productos, refugiebas, armatus et gladio in- 
slructus mulierem atque eam mortuam pertimescens, stre- 
nuus εἰ Atticus bellator. 

VII. Leviter ad hiec arriserunt εἰ quasi coacti , neque 
sine lacrimis; vt in tali calamitate, magis luctu. occu 
pati. Tgitur ezm paullulum spatii intermisissel Chariclea , 
genam sub aure scalpens , Beatam quidem , inquit, judico, 
quam Theagenes luxit, aut etiam osculatus est, ut ait 
Cnemon, quaecumque tandem sil. Verumlamen, nisi me 
Amore morderi. suspicabimini, quinam fuerit illa felix et 
lacrimis digna Theageneis et quo errore ignotam lanquam 
me osculatus sis, cuperem, si forle seis, ex te discere. 
Miraberis, inquit. Thisben enim Cnemon hic dicit esse , 
Atheniensem illam fidicinam, insidiarum erga se eL Demie- 
nelam archilectam. — Chariclea autem perterrefacta , et 
Quomodo consentaneum esset, Cnemon, dicente, ex 
media Graecia ad. extremos JEgypli fines tanquam ex eom- 
posito esse Lransmissam? aut qui fieri potuerit, ul nos 
liue descendentes lateret? De hiis non habeo , quod dicam, 
respondit ipse Cnemon. Ceterum qui de illa comperi , 
sunt ejusmodi, — Postquam enim Demeenelta dolo ciream- 
venla in puteum se preecipilavit el pater retulit ad popu- 
lum. de eo quod factum fuerat, initio quidem veniam est 
consecutus et in eo ut mihi reditum impetrare posset apud 
populum el ad inquisitionem mei navigaret eral occuipalus. 
Thisbe aulem ex illius occupatione vacationem sibi facie- 
bat et conviviis secure tum se, tum artem stiam, mercede 
elocabat. Cum autem aliquando gratía superasset Arsi- 
noen,, remissum quid fistula canentem , ipsa celeriter fides 
pulsans et concinne ac suaviler cilharz accinens, non 










| w— 


coord up τὴν ᾿Αρσινόην καὶ ταῦτα 
E αὐτῷ παραγκωνισάμενος, 
ε αὐτῇ τὴν παρειὰν ἐν τοῖς αὐλήμα- 

δε χαὶ πρὸς τὸ βίαιον τῶν φυσυμάτων ἄπρεπέ- 


ὧν 
pie οἰκείοις τῆς Δημαᾶυ τῆς προσιοῦσα τὴν 
sisi nodi ὑπὸ τῆς Θίσδης ἐξηγόρευσε" τὰ 
ὑτὴν ὑποτοπήσασα, τὰ δὲ καὶ τῆς 
αὐτῇ παρὰ τὴν ἑταιρίαν Ἐπ" Συστάν- 
ΑΝ πατέρα τὸν ἐμὸν οἵ χατὰ γένος τῇ 
προσήκοντες καὶ τοὺς δεινοτάτους τῶν ῥη- 


LIBER 1I. 





πόρον, τὴν χα (av ἐπὶ πολλοῖς χρήμασιν 
AS ies ul ἀνέλεγχτον ἀνηρῆσθαι τὴν 
Δημαινέτην ἐβόων καὶ τὴν μοιχείαν προκάλυμμα τοῦ 
φόνου συγκεῖσθαι διεξήεσαν καὶ ἐπιδειχνῦναι τὸν μοι- 
χὸν ἢ ζῶντα, ἢ τεθνηκότα ἠξίουν ἢ xal τοὔνομα φρά- 
ζαιν μόνον ἐκέλενον xal τέλος τὴν Θίσδην clc βασά- 


0 νοὺς ἔξήτουν. Ὡς δ᾽ ὑποσχόμενος ὁ πατὴρ οὖχ εἶχε 
ἐπορένιαμῳ προϊδομένης ταῦτ᾽ ἐχείνης, ἔτι τῆς δίκης 
συνισταμένης καὶ (οὕτυν συγχείμενον αὐτῇ πρὸς τὸν 
ἔμπορον) δρασμῷ χρησαμένης, ὁ δῆμος ἀγανακτήσας 
mr ax. ἔκρινεν, ἅπανῦ᾽ ὡς ἔσχεν ὑποθέμενον, 

δὲ συναίτιον τῆς τ᾿ εἷς Δημαινέτην ἐπιδουλῆς καὶ 
Pelei ἐν vepic e e ἄστεος ἐδίωξε xal δημεύ- 


30 τῶν ᾿Αθηνῶν ἐξέπλευσε, 
γώσχειν, ᾿Αντιχλέους τινὸς χατὰ τὴν Αἴγιναν ἐξαγγεί- 
Ἴαντος, ᾧ xu δεύτερον εἰς τὴν Αἴγυπτον συνέπλευσα, 
εἶ πῃ κατὰ τὴν Ναυχρατίαν εὕροιμι τὴν Θίσδην xat 
εἰς τὰς ᾿Αθήνας ἐπαναγαγὼν λύσαιμι μὲν τὰς κατὰ τοῦ 

35 πατρὸς ὑπονοίας τε καὶ αἰτίας, ἀπαιτήσαιμι δὲ τῶν εἰς 

πάντας ἡμᾶς ἐπιβουλῶν τὰς δίκας. Ἐνθάϑε νυνὶ xal 

σὺν ὑμῖν ἐξετάζομαι. Τὴν δ᾽ αἰτίαν xai ὅπως xai ὅσα 
τοὺς μεταξὺ ὑποστὰς, εἰσαῦθις ἀχούσεσθε, Τὸ 

δ' ὅπως ἢ κατὰ τὸ ἄντρον καὶ πρὸς τίνων ἀνή-- 

40 ρηται, θεῦῦ τινος ἂν ἴσως δεήσει φράζοντος, 

Το ᾿Αλλ’, εἰ δοκεῖ, τὴν δέλτον. ἣν πρὸς τοῖς στέρ- 
voi enti ipie ἐπισχοπῶμεν - εἶχός τι πλέον 
ἡμᾶς ἐκμαθεῖν. ᾿Εδόχει ταῦτα. Καὶ διανοί- 

ie ie ἐπήρχετο" xal ἦν τὰ ἐγγεγραμμένα τοιάδε" 

4» KNHMONI TQ: ΔΕΣΠΟΤΗΙ, ἢ πολεμία xxi ἐπα- 

E^ Πρῶτα μὲν εὐαγγελίζομαί σοι τὴν 
͵ πελευτὴν, δύ ἐμοῦ μὲν ὑπὲρ σοῦ Ἰὰς 

τὸ δ' ὅπως, εἴ με προσδέξαιο, πκροῦσα ὃ 
“Ἔπειτα ᾿φρέζω, κατὰ τήνδε μὲ vei ἦναι 

δεκάτην ἤδη vio tiet m 

ὧν ἁλοῦσαν, ὃς χαὶ Eo us p 

οι oae κἀμὲ καταχλε ἔχει, px? 

i τῶν ὕυρῶν ἐπιτρέπων, ὡς μὲν αὐτός 
τὴν περὶ ἐμὲ, ταύτην ἐπιθεὶς τὴν τι- 














E 251 
Nausicles, ampleeteretur; Arsinoé, cam qua primum 
consueverat, contemta,, ea de causa, quod ili intume- 
acer gens μος canendo viene vebemenlet infanda 
proer decorum ad nares exsurgere,, oculis incensis ac sua 
sede excedentibus, 

IX. Quamobrem tumens ira et ardens cemulatione 
Arsino8, cognatos Demonel; accedens, insidias illi a 
Thisbe factas exposuit; quadam ipsa per se suspicala , 
quaedam ita, quemadmodum illi Thisbe, amica dum esset, 
dixerat, recensens, — Cum igilur conspirassent ut perde- 
rent patrem meum necessarii Demenetae. et eloquentissi- 
1n0s quosque oratores, ad accusandum , magna pecunia 
conductos produxissenl, injndicalam et non convictam 
periisse Dem:enetam clamabant et adulterium ad przelextum 
cadis compositum fuisse narrabant et ot exhiberet adul- 
lerum seu vivum seu morluum, postulabant : denique 
nomen saltem proferre jubebant : ad extremum, Thisben. 
in quaestionem postulabant. Cum autem, quod pollicitus 
luerat pater, non posset. illam in questionem ferre : pro- 
spexerat enim illa, cum primum judicium cogeretur et. 
(sie enim illi erat eum mercatore constitutum) fuga sibi 
consuluerat : populus inique ferens, inlerfectorem eum 
quidem non judicavit, qui omnia , ut gesta fuerant , expo- 
sueral; verumtamen ut adjutorem insidiarum contra De- 
maenetam et exsilii mihi injuste indicti ex urbe pepulit et 
proscriptione bonorum mulctavit , ejuscernodi fructum ex 
secundis nuptiis quaesitis consecutum. ΑἹ sceleratissima 
TThisbe, qum quidem nunc in conspectu meo dedit panas, 
ea ratione navigavit Athenis. Atque hzc tantum scire po- 
tui, qua mibi Anticles quidam in /£gina narraverat : cum 
quo cum iterum in JEgyptum navigassem, ut, si forle 
Naucratie Thisben reperissem, reducens Athenas libera- 
rem patrem suspicionibus εἰ criminibus, sumerem vero de 
illa insidiarum nobis omnibus factarum panas; nunc 
liic, εἰ una vobiscum versor. Porro quid fuerit in causa 
εἴ modum et casus, quos hoc intervallo passus sum. dein- 
cepsaudietis. At quomodo Thisbe in hoc antro et a quibus 
sit interfecta, deo quopiam fortasse qui mobís exponat 
opus erit. 

X. Celerum , si videtur, tabellam quam in pectore ipsius 
invenimus, conspiciamus. Consentaneum est, fore, ut 
inde aliquid praelerea addiscamus. Placuit sententia ; et 
aperiens, incipiehat haec in ea perseripta legere : Cnemoni 
hero, hostis et vindex Thisbe. Initio nunlio fibi Itum 
nuntium , Demwenete. morlem, qua illi a me fua causa 
comparata est. Rationem autem, qua id fecerim, si me 
réceperis, coram exponam. Porro scio, me in hac insula 
esse decimum jam diem , a quodam praedone ex eorum nu- 
mero, qui hic sunt , captam : qui se etiam armigerum esse 
praefecti gloriatur et me eonclusam detinet , ne prospiciendi 
quidem vel extra fores facultatem concedens, hac pena 
mili, nt ipse dicit , propter amorem , quo me prosequitur, 
at quemadmodum (go copjectura. assequi possum, propler 





ἢ θανάτου βαρυτέραν ζωὴν καὶ φίλτρον 
3 βαρδαριχὸν ἔχθρας ἀνιαρώτερον τὴν ᾿Αττικὴν ἀνές- 


ΤΑ’, Τοιαῦτα μὲν ἡ Θίσδη καὶ 5j δέλτος ἔφραζεν, 

& δὲ Κνήμων, Ὦ Θίσθη, ἔφη, σὺ μὲν χαλῶς ποιοῦσα 
τέθνηκας καὶ γέγονας ἡμῖν αὐτάγγελος τῶν σαυτῆς 
aw συμφορῶν ἐξ αὐτῶν ἐγχειρίσασα τῶν σῶν σφαγῶν 
τὴν διήγησιν, Οὕτως ἄρα τιμωρὸς ᾿Εριννὺς γῆν ἐπὶ 
πᾶσαν, ὡς ἔοιχεν, ἐλαύνουσά σε, οὐ πρότερον ἔστησε 
τὴν ἔνδιχον μάστιγα, πρὶν xal ἐν Αἰγύπτῳ με τυγχά- 
γόντα τὸν ἠδικημένον, θεατὴν ἐπιστῆσαι τῆς κατὰ σοῦ 
48 ποινῆς, ᾿Αλλὰ τί ἦν ἄρα, ὃ καὶ πάλαι σὲ κατ᾽ ἐμοῦ 
τεχναζομένην καὶ σοφιστεύουσαν διὰ τοῦ γράμματος y 

ἢ προαφείλετο τῶν ἐγχειρημάτων; ὡς χἀγώ σε 
xai χειμένην ἔχω Dv. ὑποψίας καὶ σφόδρα δέδοιχα μὴ 
xai πλάσμα ἐστὶν f, Δημαινέτης τελευτὴ κἀμὲ μὲν 
zo ἠπάτησαν οἱ ἐξαγγείλαντες, σὺ δὲ xe διαπόντιος 
ἥκεις, ἑτέραν καθ' ἡμῶν σκηνὴν ᾿Αττικὴν xal ΤᾺ 

Ü αγῳδήσουσα, Οὐ παύσῃ, ἔφη ὃ Θεαγένης, ἄγαν 
doter y εἴδωλά τε καὶ τλάρτεολι βόας οὖ 
τὰρ δὴ κἀμέ τε xal τὴν ἐμὴν ὄψιν εἴποις ἂν ὡς ἐγοή-- 
a» τευσεν, οὐδὲν χοινωνοῦντα τοῦ δράματος. "ANM f 
μὲν κεῖται σῶμα ὡς ἀληθῶς καὶ τούτου γ᾽ ἕνεκα 
θάρσει παντοίως, ὦ Κνήμων, τίς δ᾽ dox ποτ᾽ ἐστὶν 

ὃ σὸς εὐεργέτης, ὁ ταύτην ἀνῃρηκώς; καὶ πῶς δεῦρο 
χαδειμένην, xal πότε, σφόδρα διαπορῶν ἐκπέπληγμαι. 
“ὦ Τὰ μὲν ἄλλ᾽ οὐκ ἔχω λέγειν, ἔφη 6 Κνήμων, ὁ δ᾽ ἀνη- 
ρηκὼς ὡς ἐπίπαν ἐστὶ Θύαμις, εἰ δεῖ τῷ ξίφει πεκμκαί-- 
ρέσθαι ὃ παρὰ τὴν σφαγὴν εὑρήκαμεν, ἐχείνου γὰρ 
εἶναι γνωρίζω xal τὸ ἐπίσημον τουτὶ τῆς λαδῆς ἐλέγας 
εἷς ἀετὸν ἐχτετόρευται. "Ap! οὖν εἴποις ἂν, φησὶν 6 
45 Θεαγένης καὶ ὅπως xai πότε xul EU ἣν αἰτίαν ἔδρα 
τὸν φόνον; Καὶ πῶς ταῦτ᾽ ἂν εἰδείην, ἀπεκρίνατο, Οὐ 
Xo δὴ μαντιχόν με τόδε τὸ σπήλαιον ἀνέδειξε, καθά-- 
περ τὸ ἄδυτον τὸ Πυθοῖ καὶ ἐν Τροφωνίου λόγος ὕτο- 
φωνεῖν τοὺς ὑπελθόντας, ᾿Ανῴμωξαν ἀθρόον ὁ Θεα- 
t0 γένης καὶ f, Χαρίκλεια, καὶ ὦ Πυθοῖ xal Δελφοὶ ὕρη- 
γνοῦντες ἐβόων" ὃ δὲ Κνήμων ἐχπέπληχτο καὶ ὅ τι 
πεπόνθοιεν πρὸς τοὔνομα τῆς Πυθοῦςοὐχ εἶχε συμδαλεῖν. 
18΄. Καὶ οἱ μὲν ἐν τούτοις ἦσαν, ὁ δὲ Θέρμουθις 6 

τοῦ Θυάμιδος ὑπασπιστὴς, ἐπειδὴ χατὰ τὴν μάχην 


WELIODORI JETHIOPICORUM- 


metum, ne a quopiam anferar, imposila, Verumtamen 
ego le, deo quodam offerente, praetereuntem , here, et 
conspexi et agnovi : atque hanc tibi tabellam. clam. per 
contubernalem anum transmísi, formoso Graeco et amico 
principis tradere imperans. Kripe me, quaso,, ex manibus 
prasdonis, et suscipe ancillam luam : et, si toa. voluntas 
feret serva , hoc cognilo, quod ea , quibus in le delinquere 
sum visa, necessitate coacta, quibus autem inimicam tuam 
ulla sum, ea sponte fecerim. Quod si lam vehemens ira 
iua est, ut mutari non possit, utere hac contra me, ut lu- 
het, dummodo in tua sim potestate , etiamsi mori oporteat. 
Longe enim melius esse existimo , manibus interiml tuis et 
funeris officium Grzeco ritu consequi , quam morte gravio- 
rem vilam el amorem barbaricum , inimicitia acerbiorem 
me Atlicam mulierem sustinere, 

XI. Talia quidem Thisbe et tabella loquebator. Cae- 
mon aulem, Factum bene, o Thisbe , inquit, quod inter- 
fecta sis et ipsamet tuarum calamitatam nuntia, ex fua. 
ipsius exe narrationem mobis in manus tradens. Sic 
omníno ullrix Erinnys, ut res ipsa testatur, toto orbe ter- 
rarum te agens, non prius justum flagram cohibuif, quam 
me, tametsi in JEgypto zetatem agentem , injuria affectum, 
spectatorem tui supplicii constituisset, Sed quidnam erat 
sceleris, quod tibi jam pridem struenti contra me, δἰ ma- 
chinanti per literas, forluma e manibus eripuit? Quam te 
eliam nunc suspeclam habeo οἱ magnopere metuo, ne 
commentum sit etiam Derinelas mors et cum mihi verba. 
dederint ii , qui id ipsum nuntiarunt, Ium tu mari venias, 
alterum spectaculum tragicum ex Atlica eliam in Egypto 
de nobis exhibitora. An non tandem desines, inquit Thea- 
genes, nimium esse forlis, simulacra οἱ umbras reformidans? 
Neque enim dixeris, quod et mili adspectuique meo, ali« 
quibus praestigiis imposuerit , cim e:o nulla ex parte hnjus 
labule sim particeps. Sed luec quidem jacet revera exa- 
nime corpus el bac de causa nihil est, quod labores, Cne- 
mon. Ceterum quisnam sit auctor hujus ergà te bene- 
ficii, qui illam interfecil οἱ quomodo liuc. demissam et 
quando, egomet vehementer ambigensobstupui. Aliamon 
possum tibi dicere, inquil Cnemon. Αἱ interfector ejus 
omnino est Thyamis, si quidem conjectura facienda esl ex 
gladio, quem juxta czdem invenimus, ἩΠῸΘ enim esse 
agnosco οἱ insigne hoc ansa : aquila enim ebore caelata est. 
Dicas igitur, inquit Tlieagenes, quomodo ezedem hanc et 
quando et qua de causa patrarit, Quo pacto autem lioc 
scire possim ? respondil Cnemon ; neque enim me fatidieum. 
lioc antrum effecit, quemadmodum adytum Delphicnm et 
siculi iis qui Trophonii specum subierunt usu venire ferunt, 
ut divino furore afflati vaticinentur, Collacrimarunt subito 
Theagenes et Chariclea atque o Pytlio et Delphi! ploranles. 
clamabant. Cnemon autem perculsus est , nec potuit eon- 
jicere , quidnam illis a nomine Pythonis accidissel, 

XII. Atque hi quidem hisce erant occupati. Porro Ther- 
muthis , scutifer "Thyamidis, postquam e prodlio. saucius 


περισιώ-- 


j , "Ev6 ὡς ἐνεδλήθη χατὰ τὴν 
πρώτην ἐγκαταμείνασαν δέει τε τῶν παρόντων φόδων 
καὶ ἀγνοίᾳ τῶν πρὸς τὰ βάθη φερουσῶν ἀτραπῶν, ἐν- 
τὸν ὅπ » ὥς DEA ἀνήρει ac Θίσβην. 
» ὡς διαδράσας τὸν ix τοῦ πολέμου 
ὃ Θέρμουδις ἐπειγόμενος, ἐπειδὴ τῇ νήσῳ 
ὡς εἶχε τάχους, ἐπὶ τὰς σκηνὰς ἀνέτρεχε. 
σαν οὐδὲν ἔτι πλὴν ὅτι τέφρα, τὸ δὲ 
τοῦ λίθου χαλεπῶς ἀνευρὼν, καλάμους, εἴ 
σμυχόμενοι περιελείφϑησαν, ἁψάμενος 
dy σπουδῆς" ὄνομαστί τε Θίσδην ixd- 
τοῦ ὀνόματος ἐλληνίζων, Ὡς δ᾽ εἶδε κει- 
ἐπὶ ποὺ μὲν ἀχανὴς reri τέλος δὲ θροῦν 
αἰσθόμενος ἐκ τῶν χούλων τοῦ σπη- 
, διελέγοντο γὰρ ἔτι πρὸς αὑτοὺς Θεα- 
Κνήμων, τούτους ἐχείνους εἶναι τοὺς 
Θίσϑης εἴκαζε xai ἀμηχάνως εἶχε ὅ τι 
δράσειεν, ὑπὸ μὲν θυμοῦ λῃστρικοῦ καὶ βαρὄαρι- 
Spy; πλέον τότε δι᾿ ἐρωτικὴν ἀποτυχίαν ἐπιτει- 
νομένης, ὁμόσε χωρεῖν αὐτόθι τοῖς νομιζομένοις αἰτίοις 
ἐπειγόμενος. ἀπορίᾳ δ᾽ ὅπλων χαὶ ξίφους ἄχων πρὸς 
καταστελλόμενος, 
ΙΓ΄. ᾿Εξόχει δὴ αὐτῷ βέλτιστον εἶναι, μὴ ὡς πολέ- 
35 μιὸν ἐντυγχάνειν τὴν πρώτην" εἰ δ' εὐπορήσειεν ἂμυν- 
τηρίου, μετιέναι τοὺς πολεμίους, Καὶ οὕτω χρίνας, 
—€ τοῖς ἀμοὶ τὸν Θεαγένην ἄγριόν τε xal τραχὺ 
καὶ τὸ χρυπτόμενον βούλημα τῆς Ψυχῆς 
V Prati ΟἹ δὲ, ὡς εἶδον ἄνδρα 
“ e κῆτον, τραυματίαν, ψονῶντα τὴν ὄψιν, 
«e^ cR [καὶ] πρὸς τὰ χοιλότερα τοῦ σπηλαίου 
κατεδύετο, τάχα μέν τι εὐλαβηθεῖσα πλέον δ᾽ ἄρα xa- 
ταισχυνθεῖσα τὴν γυμνὴν xat οὐχ εὐσχήμονα τοῦ φα- 
νέντος ὄψιν. Ὁ δὲ Κνήμων ἠρέμα καὶ ὑπεδίδρασκε, 
2 t μὲν xbv Θέρμουδιν, δρῶν δὲ παρ᾽ ἐλπίδα xal 
πὶ τῶν ἀτοπωτέρων αὐτὸν ἐγχειρήσειν προσδοχῶν. 
᾿Αλλὰ τὸν οὖ χατέπληττεν ἢ θέα μᾶλλον ἢ 
d: ἐπανετείνετο ὦ ὡς πατάξων εἴ 


οὗτος ἢ 


τί 
ἢ 


ΤΠ 
du 


H 
3 














to ὑποπεσὼν ὁ Θέρμουθις, ποοἠρναθβιρακιρι 
, ἢ τοῦ τρόπου γιγνόμενος καὶ τὸν Κνήμωνα 
" ἐπεκαλεῖτο καὶ σώζεσθαι δίκαιος εἶναν 





et hostes adventabant, quando illum ad ὁ victi- 
mam Thyamis miltebat,, extra tel jactum collocans et κοῦ: 
vare sibi incolumem cupiens, clam eam in antrum demise- 
rot atque adeo prae perturbatione el festinatione circa ipsum 
05 reliquerat. Quo in loco, ut. injecta erat. initio, melu 
praesentium. periculorum et inscitia semitarum in profun- 
ditatem fundi ferentium, manentem Thisben Thyamis of- 
fendens, tanquam Claricleam, interfecerat. — Ad hane igi- 
tur, ut qui elfugerat periculum belli, properans Thermnu- 
lis, postquam ad insulam applicuit, contento cursu ad 
Vabernaeula perrexiL.— At baec. quidem , praeter cinerem , 
nilil erant amplius,  Ostio vero ex lapide vix tandem in- 
vento et arundine, sicubi adhuc reliquie manserant, ac- 
censa, decurrit summo studio, nominatim Thisben appel- 
lans , tantumque nomine Graecissans ; verum ut vidit jacen- 
lem, diu stupens, immolns slelit.— Ad extremum, cum 
murmur et sonos quosdam sensisset ex concavis antri par- 
libus efferri, (colloquebantur enim. adhuc Theagenes et 
Cnemon ) illos ipsos esse interfectores Thishes suspicabatur τ 
angebaturque animo , cogitans, quid sibi faciendum esset ; 
cum ferocia quidem latronibus insita et ira barbarica , ma« 
gis tum etiam propler amoris (rustralionem intensa, ad im- 
petum ibidem in eos, quos putabat esse auctores, facien- 
dum impellerelur; rursus aulem inopia armorum et gladii 
vel invitus ad moderationem revocaretur. 

XHL. Visum est ilaque illi consullissimum esse, initio 
mon hostiliter aggredi : sí vero suppeditarent arma, deinde 
vt hostes invadere. Atque hoc apud animum coaslituto , 
venit ad Theagenem torvis trucibusque oculis circumspec- 
lams ef occullam animi sententiam vultu declarans. lli 
autem ut viderunt virum nudnm, ex improviso superve- 
nientem, saucium, cruenla facie, Charielea quidem ad 
interiores parles antri descendit, tum cavens, tum vero 
verita nudi et deformis viri, qui apparuerat , conspectum; 
Cnemon autem quiescebat et pedem referebat, cum aznos- 
ceret. quidem Thermuthim, sed. tamen praeter spem cons 
spiceret et aliquid novi aggressurum esse arbitraretur, 'Ve- 
rum Theagenem non magis terrebat spectaculum. quam 
irritabat εἰ gladium intentabat, tanquam percussurus, si 
quid temerarium aggrederetur et Siste gradum, dicebat, aut 
vulnus accipies : quod autem nondum accepisti , in causa 
est, quod te paullulum agnoscam el qua mente venias am- 
liguum sit, Deprecabator accidens Thermuthis , supplex 
temporis magis ratione quam morum factus : el Caemonem 
in ausilium vocabat, meritumque se esse, mt ah illo ser- 














e ijui εἰ vi καὶ τῶν nk 
eei ν γεγενῆσθαι καὶ παρὰ φίλους 


πρὸς ταῦθ᾽ ὃ aes acd 
PETRI ΟΣ ΤΣ 
ὡς ἐμβαλὼν εἷς 









apk δὲ τὴν ἔφοδον τῶ! 
Es PUE οὖς οὐχ ἔχοι μὲ 
30 τινων qo μὲν γηνώσχειν, μα- 
θεῖν δ᾽ ἂν ἡδέως, ὑπὲρ τοῦ γνῶναι καὶ τὴν αἰτίαν. Καὶ 
ὁ Κνήμων ἄγαν ἐσπουδασμένος, Θύαμίς ἔστιν & σφα- 
ἔλεγεν, ἀπολύσασθαι τῆς ὑποψίας αὑτὸν ἐπειγό- 
μένος καὶ μαρτύριον ἐπεδείκνυ τὸ ξίφος ἃ παρὰ τὴν 
3. σφαγὴν εὑρήκεσαν, Ὡς δ᾽ εἶδεν ὁ Θέρμουθις ἔτι τοῦ 
αἵματος ἀποστάζον καὶ τὸν πρὸ ὀλίγου θερμὸν 
ἔτι τὸν σίδηρον ἀποπτύοντα, ἐγνώρισέ τ᾽ εἶναι Θυάμι- 
δος, βαθύ τι καὶ βύθιον στενάξας xal τὸ γεγονὸς ὅπως 
εἶμεν ἀμηχανῶν, ἀχλύϊ καὶ σιγῇ κάτοχος, ἐπὶ τὸ στό- 
30 ατον ἀνεδύετο τοῦ σπηλαίου xal - σῶμα τῆς 
κειμένης ἥχων, ἐπιθείς τε τοῖς στέρνοις τὴν κεφαλὴν, 
& Θίσδη, ἔλεγε, καὶ τοῦτο πολλάχις καὶ πλέον οὐδέν * 
ἕως τοὔνομα χατὰ μέ iran καὶ xarà μιχρὸν 
ἐχλείπων, ἔλαθεν M 
1E. Τῷ δὲ Θεαγένει eem τῇ XapaDuíg συνάμα τῷ 
Κνήμωνι πάντων ἔννοια τῶν xa0' ἑαυτοὺς ἀθρόον ἐπεισ- 
ἥει χαὶ σκοπεῖν μέν τι βουλομένοις ἐῴκεσαν, τῶν δὲ 
Peste ἀλγεινῶν τὸ πλῆθος xai τῶν παρουσῶν 
ρῶν τὸ ἄπορον xal τῶν προσδοχωμένων τὸ ἄδη- 
“υ jd igna τῆς ψυχῆς τὸ λογιζόμενον. Εἰς ἀλλήλους 
δὲ ἐπὶ πλεῖστον ἑώρων xxi ἕκαστος τὸν ἕτερον εἰπεῖν 
τι προσδοχῶν, εἶτ᾽ ἀποτυγχάνων εἷς γῆν τὸ βλέμμα 
ἐπέστρεφε καὶ MN UR ἀνέπνευσε, στεναγμῷ 
τὸ πάθος ἐπικουφίσας. Καὶ τέλος, xA xiv μὲν αὑτὸν 
40 εἷς τὴν γῆν ὁ Kvipuov, ὀκλάζει δ᾽ ἐπὶ πέτραν ὁ Θεα-- 
γένης, ῥίπτει δ' ἐπὶ τοῦτον αὑτὴν ἡ Χαρίχλτια καὶ 
τὸν ὕπνον ἐπιπολὺ μὲν ἐπιφερόμενον διωθοῦντο,, βου- 
λήν τινα στήσασθαι τῶν παρόντων ἐπιθυμοῦντες, λειπο- 
θυμέᾳ δὲ xal πόνοις ἐνδόντες, φύσεως νόμῳ καὶ ἄχοντες 
Sora one da ἡδὺ χῶμα διὰ τὸ ὑπερβάλλον τῆς 
λύπης ὠλίσθησαν. Οὕτως ἄρα ποτὲ σώματος πάθει 
καὶ τὸ νοερὸν τῆς ψυχῆς συνομολογεῖν d 
Ps ᾿Επεὶ δὲ μικρὸν ἐπάσαντο ὕπνου x 
ὅτον τὰ ἄκρα τῶν βλεφάρων va 


EL 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


varetur, dicebat , nulla in re unquam se illum injuria affe- 
tisse et socium pridie fuisse et ad amicos venire asseve- 
ràns. 

XIV. Permotus est his Cnemon et accedens. erexit am- 
plesum genua Theagenis et ubi essel Thyamis continuo 
quaerebat. Ile autem omnia dicebat, quomodo conflixerat 
cum hostibus, quomodo in mediam aciem sese immillens 
dimicabat, nec illorum nec sua saluti parcens, quomodo 
quemque obvium trucidabal, ipsum vero tuebatur edictum, 
quo unicuique mandabatur, Thyamidi parceret : denique 
quod, quid ad extremum illi acciderit, non posset dicere εἰ 
ipse saucius in terram enassel, in prassentia vero ad inqui- 
sitionem Tlüsbes in antrum veniret. ΜΠ autem, quid 
ipsius interesset, Thisben inquirere et unde ipsam adeptus. 
esset pereunclabantur. Dicebat et haec Thermuthis, enar- 
rans, quomodo mercatoribus abslulisset , quomodo illam 
deperiisset, quomodo alio quidem tempore clam apud sese 
asservassel , sub adventum autem liostiuim in antrum demi- 
sisset, nune autem inveniat a quibusdam interemtam, quos 
«qui sint. scire non possit, verumtamen libenter resciscat , 
causie el occasionis edis cognoscends gratía. Cmemon 
itaque singulari studio eupienssese quamprimum suspicione 
liberare, Thyamis est interfeetor, dicebat et in testimoniam 
adducebat gladimm quem juxta cedem invenerant. Eum 
ut vidit Thermuthis adhuc cruore manantem, calido adliuc. 
ferro recentem eadem exsudante et cognovit esse Thya- 
mídis, vehementius atque imo a pectore iugemiscens et 
quomodo confectum esset negotium ignorans, caligine ac 
silentio oppressus redibat ad os antri et ad corpus jacentis 
veniens, ac pectori capite imposito , o Tlishe sepe, neque 
praeterea quidquam dicebat, usque dum nomen paullatim 
mutilans et paullo post ipse deficiens, somno clam oppres- 
sus est. 

XV. Theagenem autem et Charicleam una cum Cnemone 
subibat de statu rerum suarum cogitatio et. videbantur 
quidem quasi consnllare velle, sed tum arumnarum qui 
praeterierant multitudo, tum praesentium calamitatum mo- 
les et imminentium incertitudo, obscurabat parlem anime 
raliocinatricem : se ipsos vero smpissime inluebantur et 
quilibet alterum quidpiam in rem praesentem dicturum esse 
exspectans, deinde spe lapsus , in terram vultum demitte- 
bat, àc rursus attollens suspirabat, gemitu dolore levato, 
Postremo reclinal sese in terram Cnemon, collabitur in 
saxum Theagenes, rejicit sese in eum Chariclea εἰ somnum 
quidem urgentem diu repellebant, consiliam aliquod capere 
de prasentibus rebus cupientes; verum angoribus et labore 
fracti, legi natura vel invili parebant et ín dulcem somnum 
Picskqseee pest en διοσδοδορ riii 












"Ww 


UBER ΗΝ 0 
. Ἀνὴρ sedem. vderibtan uet ipe Gui wii Vir squalida. 
ὄναρ ἐφοίτησεν 





ὑποκαθειμένος, τὸ βλέμμα καὶ τὴν 
ὀφθαλμῶν 


πένης xal ποιοῦσα, ἔφη, τὰς ἡλιαχὰς ἀκτῖνας 
(dg nrergeiiien καὶ τίς ἥ περί σε 
πτοία γέγονεν ; ᾿Ανὴρ ὑδριστὴς, ἔφη, xal ἀτάσθαλος 
"ENS iy eh e pss ichs rra 
ποῖς σοῖς ἡόνασιν χα 
One 
e, τὸ 99 δὲ, € 
caen E xal Ln Miei ya πυνβανομένου: 
θατέρου τῶν ὀφθαλμῶν ἐλατ- 
"o ἐπί crea μόνῃ Ὡς σφόδρα δέ- 
ux μὴ εἴς σε τείνοι τὸ ἐνύπνιον, ὃν ὀφθαλμὸν ἐγὼ 
καὶ ψυχὴν καὶ πάντα ἐμαυτῆς πεποίγμαι. Παῦσαι, 
ἔλεγεν ὁ Κνήμων, ( ἐπηκροᾶτο γὰρ ἁπάντων πρὸς τὴν 
:- βοὴν τῆς Χαρικλείας ἀφυπνισμένος »i ἐμοὶ γὰρ 
νι δ σέο τὸ ὄναρ χαταφαίνεται, καὶ εἴγε σοι 
πατέρες εἰσὶν ἀπόκριναι, Τῆς δ᾽ ὁμολογούσης καὶ 
εἴποτ᾽ ἦσαν, νος Οὐκοῦν - πατέρα σοι τεῦνη - 
πέναι νόμιζε, ἔλεγε, Τοῦτο δ᾽ ὧδε συμδάλλω. Τοῦ 
a» εἷς τὸν τῇδε βίον xo τοῦδε τοῦ φωτὸς μετα- 
—— Ac innen αἰτίους, «ἢστ' εἰκότος ἐπὶ 
ME qute vorm, óc rte 
m αἴσθησιν καὶ ὁρατῶν ὕπουργον οἵ ὄνειροι cogl- 
ζονται. Βιχρὺ μὲν, ἔφη, xoi τοῦτο, ἢ Χαρίκλεια, 
rcm n sine, i B dmdieer δας. 
ma τρίπους, αντις ἀπὸ- 
Ταῦτα μὲν οὕτως ἔσται καὶ χρὴ πιστεύειν, 
& Κνήμων, ἡμεῖς δ' ὀνειρώττειν ὡς ἀληθῶς 
ἐνύπνια μὲν καὶ φαντασίας ἐξετάζοντες, τῶν 
“ὁ δὲ xal! αὑτοὺς περίσχεψιν οὐδ᾽ ἡντινοῦν προτιθέντες 
καὶ ταῦτα μὲν ἕως ἕξεστι, τοῦ Αἰγυπτίου τούτου ( ἔλεγε 
δὲ τὸν Θέρμουθιν ) ἀπολειπομένου xal νεχροὺς ἔρωτας 
ἀναπλάττοντος καὶ ὑρηνοῦντος. 
1Χ΄. Ὑπολαδὼν οὖν ὁ Θεαγένης, Ἀλλ᾽, ὦ Κνήμων, 
ἐπειδή σε θεῶν τις ἡμῖν συνῆψε καὶ συνέμπορον 
υχημάτων ἐποίησεν, ἄρχε βουλῆς, Ῥόπων 
; uA xal ψωνῶν τὰ εῖνα χαὶ ἄλλως ἡμεῖς 
συνεῖναι và δέον, πλείονι κλύδωνι χαχῶν 
Μιχρὸν οὖν ἐπιστήσας ὁ Κνήμων, 
, Κακῶν μὲν, ὦ Θεάγενες, ἄδηλον ὅστις 









(255 


illius easm, quasi etiam eum in. 
somnis sentiret, deplorabat. Porro illa manum faciei ad- 
movebat et. partem quam in somnis amiserat attrectans , 
ubique inquirebat. Ut vero somnium foisse intellexit , 


Kit. | Somnium foit, dicebat : habeo oculum, ades animo rt 
. | mitte limorem, Theagenes. Respiravit his auditis Tlica- 


genes, eL Bene est, inquit, quod solares illos raifios inco- 
lumes servaveris : ceterum quid tibi accidil, el quis terror 
Ve invaserat? Vir, inquit, sceleratus et protervus, neque 
tuum invictum robur pertimescens, jacenli mihi ad tua 
genua insultabat gladio armatus, ntque adeo illum mihi. 
dextrum exemisse oculum omnino putabam. Utinam au- 
lem revera id mihi. accidisset , potius quam in somnis ap- 
paruissel. Hoc vero, di meliora, dicente, et hoc quamob- 
rem diceret sciscitante : Quoniam sane, inquit, melius 
fuüérat, altero oculo me privari, quam de te esse sollici- 
lam. Quam metuo, ne te hoc insomnium petat, quem 
ego oculum et animam et fortunas meas omnes esse duxi. 
Desine, subjecit Cnemon, (mam exandierat omnia, ad 
primum clamorem Charíclee de somno excitatus) , Mihi 
enim aliud quiddam somnium videtur significare , οἱ utrum 
parentes habeas, responde. Hae vero annuente, el, si 
quando erant, dicente , Jgilur patrem tibi esse mortuum 
existima, dicebat. Inde autem ejus rei conjecturam facio. 
Siquidem ut egrediamur in hanc vitam, et hae luce frua- 
mur, parentes scimus esse auctores, Quocirca non abs re 
patrem et matrem oculorum pari , tanquam sensu capaci 
lucis, et eorum quae videri possunt ministro , somnia oc- 
culte significant. Grave et hoc est, inquit Charielea, ve- 
rumtamen sit. polius verum, quam illud alterum et vineal. 
tuns tripus, atqne ego falsa vates esse pronuntier. — Haee qui- 
dem ita evenient et in iis acquiescere oportet, dicebat Cne- 
mon. Nos aulem revera somníare videmur, insomnia et 
imaginationes expendenles, nostrarum autem rationnm 
consilium mullum in medium proponentes, prizsertim 
quamdiu licet, JEgyptio hoe. (significabat antem Thermu- 
thim ) à nobis separato et exanimes amores fingente ac lu- 
gente, 

XVII. Excipiens ifaque ejus verba Theagenes , Enimvero 
Cnemon, inquit, quoniam te deus aliquis nobis copulavit 
et socium calamitatum fecit, auspicare consilium. Nam 
et locorum in hisce regionibus οἱ lingua peritus es et nos 
alioqui minus apti sumus ad id , quod sit necessarimm, in- 
telligendum ,' ulpote. majore. flueli. zerumnarmm  obrnti. 
Paullulum igitur immoratus Cnemon, sic locutus est τ 
Malis quidem qui magis abundet , incertum est, satis eniin 


pedet pc de or rise rd 





r—— 


πολλὰ γὰρ τάδ᾽ ἃ κατὰ 
MN ἐσθῆτας ἀφθονία, ( e ile 
σαντες, ὃ Θύαμις καὶ ol σὺν. κατέθεντο), σίτου 
δὲ καὶ so cynriadnt 1 street 








t Ῥᾷόν τε i y αὐτῶν ἂν σχοποῖμεν καὶ 
BE IS ps 
pus e ome " ἀδέθαιον xai λῃστρικὸν 

δὲ xal ὑποψίας τι φέροντα 
καὶ ox ἂν παυσόμενον εἰ 
om χαιροῦ λάθοιτο, 

I. ταῦτα καὶ ἐδόκει γίγνεσθαι" καὶ 
35 ὁρμήσαντες ἐπὶ τὸ στόμιον τοῦ σπηλαίου, ( καὶ γάρ τι 
χαὶ ἡμέρας ἤδη Ἐυνίεσαν) διανέστησάν τε τὸν Θέρ-- 
ψμουθιν ὁλοσχερῶς τῷ ὕπνῳ χατεσχημένον καὶ ὅσ᾽ εἰχὸς 
ἣν τῶν βουλευθέντων φράσαντες. καὶ ῥᾳδίως ὑπόχουφον 
ἄνδρα πείσαντες, τὸ τε σῶμα τῆς Θίσδης εἷς τι vci 
a0 ἐνθέντες χαὶ τὴν τέφραν τὴν x τῶν σκηνῶν ὅσα y 
ἐπιφορήσαντες xai τὰ εἰωθότα διὰ τὴν ὁσίαν ἐξ ὧν 5 
καιρὸς ἐδίδου πληρώσαντες xal δάχρυα χαὶ θρήνους 
ἀντὶ πάντων τῶν νομιζομένων ἐναγίσαντες, ἐξέπεμπον 
ἐφ᾽ ἣν ἔδοξε βουλὴν τὸν Θέρμουθιν. Ὁ δὲ βραχὺ 
35 προελθὼν, ἀνέστρεφέ τε καὶ οὐκ ἂν ἔφη μόνος πορεύε- 
σῦαι, οὐδ᾽ ἀναρρίψειν τοσοῦτον κίνδυνον χατασκοπῆς, 
εἰ μὴ καὶ Κνήμων ἐθέλοι χοινωνεῖν τῆς πράξεως. 
᾿Ἀποδειλιῶντα δὴ πρὸς ταῦτα τὸν Κνήμωνα θεασάμε- 
νος 6 Θεαγένης, ( καὶ γὰρ φράζων τὰ Xi ees πρὸς 
do τοῦ Αἰγυπτίου δῆλος A γῶν} 3 δὲ, ἔφη, 
τὴν μὲν γνώμην ἐρρωμένος τις ἄρα ἦσθα, τὸ λῆμμα 
δ᾽ ἀσθενέστερος" γνωρίζω δ᾽ ἄλλοις τε xat οὐχ ἥχιστα 
τοῖς νῦν. ᾿Αλλὰ θῆγε τὸ φρόνημα καὶ πρὸς τὸ ἀνδρειό- 
τερὸν ὄρθου τὴν γνώμην. Τὸ μὲν γὰρ παρὰν ἀναγχαῖον 
45 δοχεῖ οὕτω συντίθεσθαι, τοῦ μή τινα τοῦ δρασμοῦ λα- 
δεῖν αὐτὸν ὑπόνοιαν καὶ συμπορεύεσθαι τὴν πρώτην, 
(δέος δὲ δήπουθεν οὐδὲν ἀνόπλῳ τὴν γεῖρα ξυνιέναι 
ξιφήρη καὶ πεφραγμένον αὐτὸν ), καιροῦ δὲ λαδόμενον 
ἐγκαταλεῖψαι διαλαθόντα καὶ ἥχειν παρ᾽ ἡμᾶς, οὗπερ 
t0 ἂν συνθώμεθα, Συνθώμεθα δὲ, εἰ δοκεῖ, κώμην τινὰ 
πλησίον, εἴ πῃ γιγνώσχεις ἥμερον. EÀ λέγειν ἔδοξε 
τῷ Κνήμωνι, xot Χέμμιν τινὰ κώμην οὕτω χαλουμέ- 
νὴν ἔφραζεν εὐδαίμονά τε καὶ πολυάνθρωπον καὶ ταῖς 


ὄχθαις τοῦ Νείλου πρὸς ἐπιτειχισμὸν τῶν βουκόλων | εἰ 


HELIODORI. /ETHIOPICORUM 


argenti quidem el auri et vestium magna copia, (mulla. 
-ehim sunt haec, quoe in hoc antro cum nobis erepta, tum 
aliis ademta, Thyamis et qui illi aderant, deposuerunt) 
ceterum frumenti et eorum qme sunt ad victum necessaria. 
ne nomen quidem relictum est. Periculum est itur, ne, 
si diutius hic manserimus, vel fame sit nohis pereundum, 
vel adventu sive hostium revertentinm, sive horum qui 


δι lenius nobiscum agerent , contnmelíis eorum et petulan- 
ike objiceremur. Cum enim semper sit infidum praedo- 
mum genus , tum nunc praecipue, eura duce, pro imperio 
revocante illorum animos ad moderationem, careut.. Re- 
linquenda igitur est nobis et fugienda tanquam retia qua- 
dam aut carcer insnla , ablegantibus primum Tliermuthim, 
eo pretextu, DTSUR en inquirat, si quid de Thyamide 
possit cognoscere, Facilius enim ipsi seorsim consultabi- 
imus, et aggrediemur ea qua facienda sunt et alioquin virum 
a nobis removere consultum est, natura inconstantem et 
feris εἴ immanibus moribus praditum, praeterea aliquid de 
nobis Thisbes eausa snspieantem , neque prius conquietu- 
rum, quam nos, si occasionem nactus fuerit , insidiis εἶτ. 
cumvenerit. 

XVIII. Approbata sunt bic οἱ visum est ut fierent : et 
abeuntes ad os aníri (jam enim et diem esse intellexerant ) 
excitarunt Thermuthim prorsus somno torpentem et cum 
deliberatorum, quantam par erat, exposuissent ac fa- 
cile viro levi persuasissent, corpus autem Thisbes in al- 
veum quemdam imposuissent , et quantum pulveris ex ta- 
bernaculis relictum fuerat, id totum supra illam aggessis- 
sent et ea. quae fieri assolent. propter religionem, eo. appa- 
ratu quem tempus suppeditabat peregissent , lacrimisque 
ac luctu pro omnibus ecrímoniis parentassent, Thermuthim 
88} id consilium perficiendum, quod antea fuit constitutum, 
emisernnt. Sed ille paullulum progressus, reversus. est, 
neque se solum iturum esse dixil , neque temere objecturum 
tanto perienlo explorationis, nisi Cnemon particeps mego- 
lii esse vellet. Quod cum detrectare vidisset Cnemonem 
Theagenes, ( referens enim ea , quie dicla fuerant ab JEzyp- 
lio, videbatur angi animo), Tu vero, inquit, consilio valur.- 
ras, at animis es aliquanto imbecillior , atque id. de te com- 
peri cum ex alüs rebus, tum precipue ex priesenti tem- 
pore. Enimvero excita spiritus et ad fortitudinem erige 
enim. dn prossentia enim , ne aliquam suspicionem de 
fuza concipiat, necessarium esse videtur, ila eum eo pacisci 
et inilio una ire ( niliil est autem periculi eum inermi iter fa- 
cere ei qui gladium habeat et sit munitus armis), deinde 
occasione oblata clam eum relinquere et. venire ad. nos in. 
eum locum quem conslituerimus, Conslituamus aulem. 
pagum aliquem propinquum, si quem. nosti, in quo ho- 
wines mansueti. Dene monere Cnemoni est visus et Clem- 
min T 







τινὸς, 
Tug 5 Θέρμουθις, τοῦτο τοῦ Κνήμωνος καὶ 
30 χαὶ βουληθέντος, πρόφασιν μὲν αὑτῷ τὴν 
τῆς δυσχωρίας ἀναθέντος xal ἡγεμονεύειν 
ἐπιτρέψαντος, πλέον δὲ τἀσφαλὲς αὑτῷ περι- 
ποιοῦντος xal καιρὸν τοῦ διαδρᾶναι προετοιμάζοντος. 


πετμημένα crie δέν τῷ πιὰ μήμυθομίνν τὰ 

δ᾽ ἡμίοπτα ταῖς παρειαῖς ἐν τῇ βρώσει τοῦ αἵματος 

ἀπέσταζεν. Ὡς δ' ἐνερορήθησαν γάλακτος ἐμπιόντες 
ὁδοῦ τῆς προκειμένης εἴχοντο. Καὶ ἦν μὲν ὥρα περὶ 
» 40v, ἐπεὶ δὲ λόφον τιν᾽ ἀνιόντων, ὑπὸ τοῦτον 
χώμην ἔφραζεν ὃ Θέρμουθις, οὔπερ τὸν Θύα- 

quw συνειλημμένον ἢ κατέχεσθαι à | ἀνῃρῆσθαι εἴχαζεν, 
διεφθορέναι οἱ τὴν γαστέρα πρὸς τῆς ἀδδηφαγίας ἡτιᾶ- 

τὸ καὶ ῥυίσκεσθαι χαλεπῶς ἐχ τοῦ γάλακτος ἔλεγεν 6 
A0 Κνήμων, προφθάνειν τε τὸν Θέρμουθιν παρεκελεύετο, 

αὐτὸς δ᾽ ἐπιχαταλήψεσίαι. — "lFuuro ποιῶν ἅπαξ μὲν 

xal δὶς καὶ τρίτον ἐπαληθεύσας ὥφθη καὶ καταλαμόά- 
vay χαλεπῶς ἔλεγεν, 

Κ΄. Ὡς δ᾽ εἰς ἔθος τὸν Αἰγύπτιον ἐνεθίδασεν, ἔλαθε 
12 τὸ τελευταῖον ἐναπομείνας καὶ πρὸς τὰ γαλεπότερα τοῦ 
δάσους κατὰ τοῦ πρανοῦς αὑτὸν iu εἶχε τάχους ἐπαφεὶς 
eer Καὶ ὁ μὲν, ἐπειδὴ πρὸς ταῖς ἀκρωρείαις 

1 ἀνέπαυεν αὑτὸν ἐπί τινος πέτρας, 
τε cb υύχτα ἀναμένων, xal ἣν συνέχειτο 
ἥκουσιν εἰς τὴν χώμην τὰ περὶ τῶν Θύαμιν πὸ- 












tur ea, quas conslituta fuerant. Cnemon igitur et Ther- 
muthis, multo mane transmísso lacn, iter faciebant per den 


sam quamdam silvam, transitu difficilem,  Procedebat- 


autem Thermuthis , cum hoc Cnemon dixisset οἱ voluisset, 
peritiam ejus in difficili iinere qua. ille praeditus. esset , 
praetexens et illi provinciam monstrandae vie demandans, 
magis vero sue securitati consulens οἱ occasionem sibi ad 
efugiendum priparans. Cum autem longitis progressi in 
armenta incidjssent et íi qui pascebant ea diffugissent, den- 
sioresque silvam partes subissent , ariete quodam ex lis qui 
gregem. przcedebant mactato et ad ignem a pastoribus 
preparatmm: torrefacto , carnes vorabant, neqne exactam 
assationem exspectantes, ventre, quod fame etimnlaretur, 
properante. Tanquam igitur lapi quidam aut thoes, de- 
glutiebant abscisa quaelibet et paullulum tantummodo igne 
denigrata , ila ut quadam adhuc semiusta inter. manden- 
dum sanguine stillarent,. Postquam autem sese expleve- 
runt et lacte sitim restinxerunt, iter propositum tendebant : 
et jam advesperascebat, cum collem quemdam adecendissent, 
sub hoc sitim esse pagum Thermuthis dieebat, atque ibi 
Tüiyamidem captum aut detineri in vinculis, aut interem- 
Lum esse, conjectabat, affligi sibi ventrem ob nimiam re- 
pletionem causabatur et magno cum eruciatu ex lacte pro- 
fluere dicebat Cnemon. Atque Thermutlim , ut progre- 
deretur, orabat, se vero assecuturum esse, — Hoc semel al- 
que iterum faciens οἱ tertio, sincere agere visus et et dit 
ficulter se illum assequi confirmabat, 

XX. Posbquam antem /Egyptium assuefecit , ad extre- 
mum mansit illo inscio et in. densitatem. profundiorem , 
quanta celeritate potuit , per declivem sese conjiciens pro- 
fogit. Et ille quilem eum in cacumen monlis evasisset , 
requiescebat in quodam saxo, vesperam et noctem ope- 
riens, qua constituerant, cum. venissent ín pagum, Thya- 
midis statum explorare, simul οἱ Cnemonem circumspl- 
ciens, si forte snperveniret, quiddam nefarium contra eum 
moliens. Neque enim relinquebat de illo conceptam auimo 
suspicionem, quod Thisben interemisset et quo pacto illum 
vicissim interlicere posset cogitabat ac deinde ad azzredien- 

1 





— 9 








30 τερον φαίνεσθαι xai δὴ καὶ τὴν χόμην εἷς ὀφρὺν ἕλκου- 
σι χαὶ σοθοῦσι τῶν ὥμων ἐπιβαίνουσαν, εὖ τοῦτ᾽ εἰδότες, 
ὡς χόμη τοὺς μὲν ἐρωτιχοὺς Ἰλαρωτέρους τοὺς δὲ λυγ- 
στρικοὺς φοδερωτέρους ἀποδείκνυσιν, 

ΚΑ΄. Ἀποτεμὼν οὖν 6 Κνήμων ὅσον εἰχὸς ἦν ἔλατ- 

^^ tov κομᾶν τοῦ λῃστρικοῦ τὸν ἁδρότερον, ἐπὶ τὴν Χέμμιν 
τὴν κώμην οὗ τῷ Θεαγένει συνετέταχτο ἔσπευδεν. "ἢ δὴ 
δ' αὑτῷ πλησιάζοντι τῷ Νείλῳ καὶ πρὸς τὴν Χέμμιν 
περαιοῦσθαι μέλλοντι πρεσθύτης τις ἀνὴρ ἐναλύων ταῖς 
ὄχθαις ἐφάνη χαὶ δολιχόν τινα τῷ ῥείθρῳ πολλάκις ἄνω 
ὃν» χαὶ χάτω παραθέων καὶ ὅσπερ τῷ ποταμῷ φροντίδων 
τινῶν χοινούμενος, Ἡ κόμη πρὸς τὸ ἱερώτερον καθεῖ- 
τὸ καὶ ἀχριδῶς ἦν λευχὴ, τὸ γένειον λάσιον xol σε-- 
μνότερον βαθυνόμενον, στολὴ καὶ ἐσῃὴς ἢ ἄλλη πρὸς 
τὸ ξλληνιχώτερον βλέπουσα, Μικχρὸν οὖν αὑτὸν ἐπι- 

“ιν στήσας ὃ Κνήμων, ὡς ἀντιπαρέθει πολλάχις ὃ πρεσδύ- 
τῆς οὐδ᾽ εἴ τις αὐτῷ πάρεστιν αἰσθάνεσθαι δοχῶν, ( οὔ- 
τως ἄρ᾽ ὅλος τῶν φροντισμάτων ἦν καὶ πρὸς μόνην 
τὴν σχέψιν 6 νοῦς ἐσχόλαζε ) χατὰ πρόσωπον ὑπαντιά- 
σας, πρῶτα μὲν χαίρειν ἐκέλευε. — "l'ou δ᾽ οὗ δύνασθαι 

4. φήσαντος ἐπειδὴ μὴ οὕτω συμδαίνειν αὐτῷ παρὰ τῆς 
τύχης» θαυμάσας 5 Κνήμων, Ἕλλην, εἶπεν ἢ ξένος ἢ 
xw; ὁ δὲν Οὔτ᾽ “Ελλην οὔτε ξένος ἀλλ᾽ ἐντεῦθεν 
Αἰγύπτιος, Πόθεν οὖν ἑλληνίζεις τὴν στολήν; Δυστυ- 
χήματα, ἔφη, τὸ λαμπρόν με τοῦτο σχῆμα μετημφία- 

δὴ σε, Τοῦ δὲ Κνήμωνος, εἰ φαιδρύνεταί τις ἐπὶ συμφο- 
(ari θαυμάζοντος xal ταῦτα μαθεῖν ἀξιοῦντος, ᾿Ιλιόθεν 
με φέρεις, ἀπεκρίνατο ὁ πρεσζύτης καὶ σμῆνος κακῶν 
χαὶ τὸν ἐκ τούτων βόμβον ἄπειρον ἐπὶ σαντὸν κινεῖς, 


᾿Αλλὰ ποῖ δὴ πορεύγ, καὶ πόθεν, ὦ νεανία s πῶς δὲ τὴν ^ iter inslilnisti, 


Cnemon nusquam appareret οἱ nox intempesta jam esset , 
án somnum versus Thermuthis, zeneum quemdam et vlti- 
mum somnum dormivit , aspidis morsu , fatorum fortasse 
voluntate, non inconvenientem vitas finem sorlitus, Αἱ 
Onemon,, initio cum "Thermuthin: reliquisset, non prius 
fogiens gradum sistit, quam nocturna venientes tenebrae 


somno, fugere se pulabat εἰ stalim convertebat sese el cir- 
tumspieiebat a. tergo eum, qui nusquam insequebatur : 
et dormire volens, aversabatur íd quod volebat, im gra- 
viora somnia quam res ipsa erat incidens, Ad extremum 
noeti jrasci videbatur, longiorem esse ceteris existimans. 
Ut autem diem summo desiderio vidit, primum  preecidit 
ex comie prolixitate tantum, quantum ad comparandam 
speciem praedonibus convenientem apud bubulcos alaerat , 
ne illum obvii quique aversarentur, aut suspectum habe- 
rent. Cum alia enim praedones faciunt ul formidabiliores 
appareant, tum etiam comam in frontem cogunt et qua- 
liunt super limeros sparsam , non ignorantes , quod coma 
eos qui amori operam dant acceptiores , praedones aulem 
terribiliores efliciat,. 

XXI. Cum igilur praxidisset. Cnemon. tantum. comm, 
quantum comliori alere convenit minus pradone, ad Chem- 
min quemdam pegum , qui ad conveniendum cum Thea- 
gene constitutus fuerat, properabat, — Jam vero Nilo appro- 
pinquanli et ad Chemmín pagum iransmissuro, senex 
quidam vir in ripa oberrans apparuil , diu sursum ad deor- 
sum juxta alveum deambulans et tanquam cum fluvio 
cogitationes quasdam communicans : comam saero quodam. 
ritu promissam babuit, prorsus canam , mentum hirsutum, 
augustiore profunditate, pallium el reliquum. vestitum, 
Graecum habitum reprassentantem. — Paullulum igitur. co- 
hibuit sese Cnemon : sed cum sepius pratercurrereL senex, 
neque adesse quemquam sentire videretor, ( adeo totus erat 
cogitationi intentus et meus soli meditationi vacabat) a 
fronte accedens, in primis illum salvere jubebat. Hoc 
vero, se nom posse, dicente, quod mon ifa illi ἃ fortuna 
accideret, admiratus Cnemon τ An, inquil, Graeeus , aut 
hospes , aut unde ἢ Neque Grzeus , neque hospes, sed hinc 
JEgyptius. Qui fit igitur, quod pallio. Graecos. fmilaris? 
Calamitates, inquit, mihi lnc. splendidum habitum alio 
vestitu commutarunt, Cnemone aulem aliquem se ornare 
posse ob calamitates demirante el ure cognoscere volente ; 
Ex Hio me fers , inquit senex, et malorum examen , alque 
ev hiis infinilum murmur erga te con Js E quo 










“Ἕλλην ἐν Aimo ddr T 


y γὰρ κατὰ σαυτὸν 






i DEI. Mie ve jode τῶ 
a σοι προσέτυχον. ! 
τάσδε καὶ s end Ra LEcm exl 





" ELO P5 quot καὶ ἄλλως d$ 
cop m σπουδάζεται in cns τίνας ἐν 










R3 Gesstenlesiua Me! seigind fedis poi ΟΣ 
1:5055 |- ripam. flüctuabant, ad usum trausveetionis pro mercede — 
parata) transmittunt in pagum et in zedes in quibus-diver-- 
sabatiür hospes perveniunt. Ac patremfamilias quidem non. 
depreheudunt , excipiant autem eos summo studio filia he- 
rilis jam nubilis. et reliquie ancilla: quotquot domi. erant, 
quic hospitern colebant patris loco. 510 enim, uL opinor, 
crat a domino imperalm, ΕἸ luec quidem lavabat (vds, 
et pulverem abstergebat sub tibia , alia lectum curabal et. 
mollem praparabat accubilum, alia urnam ferebat et ignem 
aecendebat, alia. mensam inferebat, panibus friliceis rt.— 
fructibus variis referam. -Quod Cnemon miratus, For- 
lasse , inquit, in domicilia Jovis Hospitalis venimus, paler ; 
adeo sedula colimur observantia et singularem animi bene- 
volentiam declarante. Not it Jovis, inquil, sed in ejus 
viri , qui Jovem IHospitalem et supplicmm patronum, exacte 
coli. Vitam enim , Bili, ille quoque ín peregrinationihus 
οἵ mercatu agit, multisque. urbes et. multarum gentium 
Thores ac studia sonL illi ποῖα, Quam ob cansam, ut est 
consenlaneum , cwm alios, tum me quoque, uon. mullas 
ante dies errantem οἱ vagabunduim tecto recepit. Qnisuam 
autem erat error, paler, quem narras? Liberis, inquil, à 
latronibus privatus, et maleeos noscens, sed ulcisci uon 
valens, versor in loc loco el lucta dolorem prosequor, non. 
| secus alque avis, ewm illius. nidum draco populatur, et 
| prae oculis sobolem vorat, accedere. quidem reformálat , 
fugere autem non polest : amor enim in ipsa repugnat ac 
dolor : sed stridens cireumvolat obsidionis calamilateim , 
jn aures immanes et quas natura misericordiam non docnit, 
nequidquam malermum et wipplitem lucfuny. ingerens. 
Volis igilur, Cnemon. inquit, quomodo et quatdo grave 
hoc bellum sustinuisli, enarrare. Posten, inquit, inne vero 
tempus est, wi eliam ventrem caremns. Ad hoc respiciens 
"1. 


ciat ER 
Uns deter [ καταλαμθάνουσιν, 
δ᾽ αὑτοὺς. προθυμότατα θυγάτηρ τε τοῦ 
Ἢ ἐστιάτορος ἤδη γάμου ὡραία, θεραπαινίδες U ὅσαι 
χατὰ τὴν Erw at fun cix ἦγον, 


Ἐπ: τοῦ κεχτημένου διατεταγμένον. 









τις ἀπένιζε τὼ πόδε, xal τῆς χόνεως ἦλευ- 
ὑπὸ m ἡ δ᾽ hpimb τῆς εὐνῆς καὶ μα- 
τὴν κατάκλισιν - ἑτέρα κάλπην ἔφερε 
xau a ἄλλη τράπεζαν εἰσεφέρετο ἄρτου 
Wu. ὡραίων παντοίων βρίθουσαν. Ὃ δὲ 
rir eon Ww» ἢ τανε Διὸς, ie ἔοιχεν, 
, ὦ πάτερ, οὕτως ἀπρογάσίστος 4j 
E i d εὐνοῦν τῆς γνώμης ἐμφαίνουσα. 
Ais, ἔφη, ἄλλ᾽ εἰς ἀνδρὸς Δία. τὸν Ξένιον καὶ 
ἀκριθοῦνεος. — Mos γὰρ, ὦ παῖ, κἀκείνῳ πλά- 
Nee μα με n wil phe d, πολλῶν 2 dv- 
dn τε καὶ νοῦς εἰς πεῖραν ἥκουσιν" ὅθεν, ὡς 
Ἔσο corse Momo vat tig, κα 
τῶν ἐποιήσατο, Καὶ 
εἰς ἦν ἡ πλάνη, ὦ πάτερ, ἣν λέγεις; Παίδων, ἔφην 
πρὸς ληστῶν ἀφαιρεθεὶς χαὶ τοὺς μὲν ἀδικοῦντας vo 
ax, ἐπαμῦναι δ᾽ οὐχ. ἔχων, εἰλοῦμαι περὶ τὸν τόπον 
παραπέμπω τὸ πάθος, ὥσπερ, οἶμαι, τὶς | 
cene αὑτῇ τὴν καλιὰν πορϑοῦντος, ἐν ὀφθαλμοῖς 
! 3 προελθεῖν μὲν ὄκνεῖ φεύγειν 
v 





































θοινομένου. 
πόθος γὰρ ἐν αὐτῇ καὶ πάθος ἀνταγωνίζεται 
α δὲ περιποτᾶται τὴν beh εἷς Ls ἀνή- 





εἰσί σοι τῷ ὄντι Θεαγένης καὶ Χαρίκλεια; 
Παῖδες, εἶπεν, ὦ ξένε ἀμήτορες ἐμοὶ γεγονότες" τύχῃ 
γάρ μου θεοὶ τούτους ἀνέδειξαν καὶ ἀπέτεχον αἵ ψυχῆς 


ὠξῖνες xal φύσις ἥ διάθεσις ἐπ᾽ αὐτοῖς ἐνομίσθη xal 
30 πατέρα με ἀπὸ ταύτης ἐχεῖνοι καὶ ἐνόμισαν καὶ ὠνό- 
μᾶσαν. ᾿Αλλὰ σὺ δὴ πόθεν, εἰπέ μοι, τούτους ἐγνώ- 
ρισαςς Οὐκ ἐγνώρισα μόνον, ἔψη ὃ Κνήμων, ἀλλὰ καὶ 
σώζεαθαί σοι αὐτοὺς εὐαγγελίζομαι. [λπολλον, ἔφη 
ἀναδυήαας, καὶ θεοὶ, καὶ ποῦ γῆς οὗτοι ϑείχνυε" σωτῆρά 
25 δε χαὶ θεοῖς ἰσοστάσιον ἡγήσομαι, Μισοθὸς δέ μοι τίς 
ἕσται; ἔφη. Τὸ μὲν παρὸν, 32' ὃς, εὐχαριστία. Ξε- 
νίων δ᾽ οἶμαι τὸ κάλλιστον ἀνδρὶ νοῦν ἔχοντι. Καὶ 
οἶδα πολλοὺς ὡς θησαυρὸν τῇ ψυχῇ παραθεμένους τὸ 
δῶρον. ΕἸ δὲ καὶ τῆς ἐνέγχούσης ἐπιθαίημεν, ( ἔσεσθαι 
20 δέ μοι τοῦτ᾽ οὐχ εἰς μακρὰν of θεοὶ προσημαίνουσιν ); 
ἀρύσηῃ πλοῦτον ὅσον ἂν δύναιο πλεῖστον. Μέλλοντα, 
εἶπε, χαὶ ἄδηλα κατεγγυᾷς, ἐξὸν ἐκ τῶν παρόντων 
ἀμείδεσθαι. ΞῈΝ. Ἀπάγγελλε, εἴ τι παρὸν δρᾷς, 
ὡς. ἕτοιμος ἐγὼ καὶ μέρος τι προέσθαι τοῦ σώματος, 
ὃν KNIIM. Οὐδὲν δεῖ μέλος ἀχρωτηριάζειν ἀλλ᾽ ἅπαν 
ἔχειν ἡγήσομαι. εἰ τούτους ὁπόθεν εἰσὶν καὶ ἐκ τίνων 
φῦντες καὶ πῶς δεῦρο ἀφιγμένοι xal ποίαις κεχρημένοι 
τύχαις, βουληθείης ἐξαγορεῦσαι, “Εξεις, ἀπεχρίνατο, 
τὸν μισθὸν μέγαν τινὰ xal οὐχ οἷον ἄλλον, οὐδ᾽ εἰ τὰ 
40 ἐξ ἀνθρώπων χρήματα αἰτῶν ξτύγχανες. Ἀλλὰ τὸ 
παρὸν τροφῆς ὀλίγον ἀπογενώμεθα, μαχροτέρας γὰρ 
δεήσει σοί τε τῆς ἀχροάσεως, ἐμοί τε τῆς ἀφηγήσεως, 
ἘἘντραγόντες οὖν τῶν τε καρύων xal σύκων, ἀρτιᾶρε- 
Aw τε φοινίχων xa ἄλλων δὴ τοιούτων, ἀφ' ὧν ἐξ 
45 ἔθους ὁ πρεσθύτης ἐσιτεῖτο, {ψυχῆς γὰρ διὰ βρῶσιν 
οὐδὲ ἕν ἀφῃρεῖτο) ἐπερρόφουν ὃ μὲν τοῦ ὕδατος, ὁ 
El καὶ οἶνον ὁ Κνήμων, ὅς γε καὶ μιχρὸν διαλιπὼν, 
Ὁ Διόνυσος εἶπεν, olaüa , ὦ πάτερ, ὡς χαίρει μύθοις 
καὶ κωμῳδίας φιλεῖ. Κἀμὲ δὴ οὖν τὰ νῦν εἰσῳχισμέ- 
wo νος, ἀνίησι πρὸς τὴν ἀκρόασιν, τόν τ' ἐπηγγελμένον 
πρὸς σοῦ μισθὸν ἀπαιτεῖν ἐπείγει xal ὥρα σοι τὸ δρᾶμα 
καθάπερ ἐπὶ σκηνῆς τῷ λόγῳ διασχευάζειν, ἸἈχούοις 
ἂν; ἔφη. "MV εἴθε γε καὶ τὸν χρηστὸν Ναυσιχλέα παρ- 
εἶναι ἡμῖν συνέδαινεν, ὃν πολλάκις γε δι᾽ ὄχλου γιγνόν 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


Hoierus , quod ipso omnia minoris ducat , preclare perni- 
ciosum eum appellavi.— Sed primum a nobis, pro Agy« 
piorum sapientum disciplina, libetor diis immortalibus. 
Neque enim me quidquam adducet, ut hoc' violem, nec 
unquam tantum dolor invalescet, ut memoriam ruminis. 
ex animo excutiat meo, 

XXHIE Hiec Jocutus, effundebat ex phiala meram a- 
quam , (lianc enim bibere solebat ) , el, libemas , dicebat , 
diis hujus terra et Graecis et ipsi. Apollini Delplico , atque 
insuper Theageni et Charicleze , bonis et honestis , siquidem. 
εἰ hos in deorum numerum refero. Simulque collacrima«- 
vit, tanquam aliam libationem illis praeterea faciens. mat- 
renti Ποία, Obstupuit auditis his nominibns Cnemon et 
undiquaque senem oculis lustrans, Quid dicis? inquit, 
luine sunt revera liberi Theagenes et Chariclea? Liberi, 
dixit hospes, qui mihi absque matre nati sunt, casu enim. 
15608 filíos dii cos designarunt et. ediderunt animi dolores , 
et affectio anim erga illos a me pro natura habita est : ex 
«qua illi me quoque patrem et putarunt esse et nominarunt. 
Ceterom dic mibi , unde tu illos noris? Non tantum novi, 
inquit Cnemon, sed etiam illos esse salvos el incolumes 
libi nuntio. O Apollo, inquit exclamans, diique ceteri , 
ubinam terrarum sint isti, ostende.  Servaforem te meum, 
ac diis (psis qualem esse ducam.  Proemium autem, in- 
quit, quodnam erit? In presentia quidem , ait ille, grati- 
tudo, viro sapienti pulcherrimum munus. — Multosque novi, 
qui hoe donum tanquam thesaurum in animo reposuerunt. 
Quod si in palriam venerimus, quod futurum esse brevi 
dii mihi prienuntiant, hauries opes quam maximas. Fu- 
tura, inquit, et incerfa promittis, eum liceat ex praesenti 
copia remunerari. Indica, si quid in przesentia vides, nam. 
ezo sum paratus vel partem aliquam corporis amiltere.  Ni- 
ΜΝ opus est ut membro te quodam mutiles, sed omnia me 
habere, existimabo, si de his mihi , unde sint et quibus pa- 
rentibus natí et qua fortuna usi, enerrare nen recuses.  Ha- 
bebis, respondit, premium quoddam magnum οἱ eni nullum 
alind eomparari posset, etiamsi opes omniumr hominum pos- 
tulasses. Sed nunc cibi aliquid capiamus. Ad hanc enim 
rem longiori tempore utrique nostrum el tibi ad audien- 
dum et milii ad narrandum , opus erit. Cum igitur come- 
dissent nuces et ficus et recens decerplas palmulas et. alia 
id genus, quibus vesci senex consueverat, (aníma enim 
nihil unquam esca gralia privabat) sorbebant quoque, is 
quidem aquam, Cnemon antem el vinum. — Alque liie parvo 
spatio temporis intermisso, Bacchus, inquit, quam gau- 
deat eonfabolationibus et éarminibus convivalibus, nom 
ignoras pater. Quare nunc quoque, cum me sibi vindi- 
carit, ut avcam aliquid audire incitat οἱ δὰ repetendum 
praemium a te mihi promissum impellit et tempus est, ul 
jam fabulam hanc tanquam in scena, ut dicilur, instruas. 
Audies , inquit, atque ulinam contigisset, ut frugi Nausi 


LIBER 11. 


BIXUNPIP 95 dele Dii Sis Men d 
KA'. Ποῦ δ' ἂν εἴη τὰ νῦν, ἡρώτα ὃ Κνήμων, ὡς 
E: 


ανσικλέους ἐπέγνω, 

w πεπόρευται, Τοῦ δὲ ὁποίαν, πάλιν ἐρομένου, Θη- 
Lagen ἔφη, τῶν χαλεπωτάτων, οἵ καλοῦνται μὲν ἄνθρω- 
mot xal βουχόλοι, λησταὶ δ᾽ εἰσὶ τὸν βίον xal δυσά- 
λωτοι παντάπασιν, ὅσα φωλεοῖς καὶ σήραγξι. τῷ ἕλει 
χρώμενοι. ᾿Εγχαλεῖ δ᾽ αὐτοῖς τένα αἰτίαν; Ἀττικῆς, 

10 m COND ἁρπαγὴν, ἣν Θίσδην ἐχεῖνος ὠνόμαζε, 

εἶπεν ὁ Κνήμων καὶ ἀθρόον ἐσιώπησεν, ὥσπερ 
o rwr 'Ῥοῦδε πρεσδύτου, Τί πέπονθεν; ἐρο- 
μένου, πρὸς ἄλλα δ Κνήμων ἀπάγων, Θαυμάζω, ἔφη, 
πῶς ἢ τίνι Κειρὶ πεποιθὼς ἐνεθυμήθη τὴν ἔφοδον, Καὶ 

15 ὃς, Ἰβασιλεῖ, ἔφη, ξένε, τῷ μεγάλῳ σατραπεύει τὴν 
Αἴγυπτον Ὀρουνδέτης, οὗ κατὰ πρόσταγμα φρούραρ-- 
γος Μιτράνης τήνδε κεχλήρωται τὴν χώμην. ᾿'Γοῦτον 
$3 ὃ Ναυαυλῆς ἐπὶ χρήμασι μεγέλοις ἄγει cv ὕππῳ 
καὶ ἀσπίδι πολλῇ. Χαλεπαίν;ι δὲ τὴν ἀφαίρεσιν τῆς 

20 ᾿Αττιχῆς χόρης οὐχ ὡς ἐρωμένης μόνον καὶ i μουσουργίαν 
ἀρίστης, ἀλλ' ὅτι αὐτὴν καὶ βασιλεῖ τῶν Αἰθιόπων 
ἀπάξειν ἔμελλεν, ὡς αὐτὸς ἔφασχε, γαμετῇ τῇ ἐκεί- 
vou qoi ae καὶ συνόμιλον τὰ “Ελλήνων ἐσομέ-- 
νην. Ὡς οὖν μεγάλων xai πολλῶν τῶν in" αὐτῇ 

30 προσδοχωμένων χρημάτων ἐστερημένος πᾶσαν ἐγείρει 
καὶ χινεῖ μηχανήν. Ἑπέρρωσά τε καὶ αὐτὸς πρὸς τὴν 
πρᾶξιν, εἴ πη ἄρα xal τοὺς παῖδάς μοι περισώσειεγ, 
ἐνθυμούμενος. Ὑπολαδὼν οὖν ὁ Κνήμων, Ἅλις, 
ἔφη, βουκόλων χαὶ σατραπῶν καὶ βασιλέων αὐτῶν, 

30 ἔλαθες γάρ με μικρὸν καὶ εἰς πέρας τῷ λόγῳ διαδιδά- 
ww, Ἐπεισόδιον δὴ τοῦτο,, οὐδὲν, φασὶ, πρὸς τὸν 
Διόνυσον ἐπεισκυχλήσας" ὥστ' ἐπάναγε τὸν λόγον πρὸς 
τὴν ὑπόσχεσιν. Εὔρηχα γάρ σε χατὰ τὸν Πρωτέα 
τὸν Φάριον, οὐκ αὐτὸν τρεπόμενον εἰς ψευδομένην xai 

35 ῥέουσαν ὄψιν ἀλλ᾽ ἐμὰ παραφέρειν πειρώμενον. Μαγ- 
θάνοις ἂν, ἔφη 6 πρεσθύτης. Διηγήσομαι δέ σοι τὰ- 
μαυτοῦ πρότερον ἐπιτεμὼν, οὗ σοφιστεύων, ὡς αὐτὸς 
οἴει, τὴν ἀφήγησιν, ἀλλ᾽ εὔτακτόν σοι καὶ προσεχῆ τῶν 
ἑξῆς παρασκευάζων τὴν ἀχρόασιν. Ἐμοὶ πόλις « Μέμ- 

"e πατὴρ δὲ χαὶ ὄνομα Καλάσιρις, βίος δὲ νῦν μὲν 

ἀχήτης, πρότερον δ᾽ οὐ πάλαι προφήτης. Ἐγένετό 

τ αὶ γονὴ νόμῳ τῆς πόλεως καὶ ἀπεγένετο θεσμῷ 
cmd Ταύτης εἰς τὴν ἑτέραν λῆξιν ἀναλυθεί- 
μέν τινα διῆγον ἀπαθὴς καχῶν, ἐπὶ παισὶ 

Bs oc iE αὐτῆς ἑδρυνάμινος, Οὐ πολλοῖς δ᾽ ὕστερον 
ἔτεσιν, οὐρανία φωστήρων εἱμαρμένη περίοδος τρέπει 
τὰ xad ἡμᾶς καὶ ὄμμα Κρόνιον εἷς τὸν οἶκον ἐνέσκηψε, 
τὴν ἐπὶ τὰ χεῖρον ἐπάγον. μεταδολὴν, ἣν ἐμοὶ σοφία 
προὔψηνε μὲν, διαδρᾶναι δ' οὐχ ἔδωκε, Τοὺς γὰρ μοι- 

5 ρῶν ἀτρέπτους ὅρους προϊδεῖν μὲν δυνατὸν, ἐχφεύγειν 

coop Κέρδος. δ' ὡς ἐν τοῖς τοιούτοις d πρό- 

a τοῦ δεινοῦ τὸ φλεγμαῖνον. jn. 
φορᾶς cuv ὦ παῖ, τὸ μὲν ἀπροσδόκητον ἀφόρητον, τὸ 
δὲ προεγνωσμένον, οἰστότερον, Ἱὸ μὲν γὰρ ἥ διά- 


301 
cles nobiscum una esset, quem sxpiui flazitantem, uta 
me initiaretur hac narratione , alías aliter differendo elusi. 

XXIV. Ubi antem Lum esset, inlerrogabat Cnemon , 
posquam nomen Nausiclis agmoviL. Ad venationem, in- 
quit, profectus est. Qulém, ilerum quavente : Fera- 
rum, inquit, immaniam , qua* vocantur quidem homines 
et bubulci , ceterum latrociniis exercendis vitam agunt et 
diBcoler circaroveniri possant , fasquaq Jonris et αυτά 
nis palude utentes. — Cujus autem criminis illos reos facit? 
Attica, inquit , amicz raptus, quam Thisben ille nomina- 
bat. Pape, dixil Cnemon , atque illico conticuit, veluti 
sese reprimens. Sene vero, quid illi accidisse , percun- 
clante,, ad alia Onemon eum abducens, Demiror, inquit, 
qui, aut quibus copiis confisus, illos aggredi in animum 
induxeriL.— At ille, A rege magno , inquit, satrapa Egypti 
Oroondates est constitutns , cujus jussu, prefectus excu- 
biarum Mitranes sortitus est hune pagum, Hunc Nausi- 
cles magna somma pecunia conduetum , ducit cum equi- 
tibus et peditibus multis.  Moleste autem fert ereptionem 
Attice puellie , ul non. tantum amicae et. egregie canentis 
fidibus, sed multo magis, quod eam ad. regem /Ethiopum 
secum abducturus fuerat, quemadmodum ipse dicebat , 
uxori illius in lusum sociam, et familiarem Graecorum more 
futuram, Tanquam igitur ingenti pecunia , quam pro ilia 
exspectabat, privatus, omnem ad eam rem comparat et 
adhibet machinam. Auctor etiam ipse fui et hortator illi 
ad eam rem aggrediendam ; fieri posse, ut alicubi liberos 
meos reperlos mihi servarel, cogitans. Excipiens autem 
Cnemon , Satis est , inquit , jam bubulcorum et satraparum 
et regum ipsormm. Parum enim aberal, quin me non 
advertentem animum prorsus aliorsum sermone traduceres. 
Appendicem hanc nihil , nt alunt , ad Bacchum annexuisti. 
Quare reducas orationem ad id , quod a te promissum est. 
Inveni enim 1e quasi Proteum Pharium, non quidem in 
comimentitiam et fluxam speciem verti sed me abducere ἃ 
proposito conari. Cognosces, inquit senex, Exponam 
aulem inilio meas res breviler, non fucum tibi faciens in 
narralione , ul tu existimas , sed distinclam et cohaerentem 
cum iis, qua sequentur, tibi prvparans orationem, — Mihi 
est urbs Memphis patria , pater anfem el cognomen Cala- 
siris , porro genere vilae nunc erro, non mullo autem ante 
antistes fueram. — Habui autem et uxorem urbis instituto , 
sed amisi lege naturm. Hiec cum e corpore in aliam re- 
«quiem excessisset, aliquantum temporis zelatem azebam 
expers malorum , in duobus filiis ex ea susceptis me oble- 
clans. Non post multos autem anuos, luminarium coles« 
tis circuitus fatis definitus mulat totum statum nostrarum 
rerum et oculus Saturnius in domum irruit, in deterius 
alYerens mutationem , quam quidem mihi sapientia prov 
monstravit, ceterum effugiendi faeultatem non dedit. 
Nam fatorum decreta immultabilia providere quis potest , 
effugere vero non polest. Luerum vero ut in talibus rebus 
prospicientia est, obtundens. adversorum casuum aciem, 
Calamilates enim, fili , qua inopinato adveniunt , sunt in- 
tolerabiles , at provise , aequiore aniio perferuntar,. Hilas 





HELIODORI ZETHIOPICORUM. 


antem consuetudo rationi familiares reddit. 2 
XXV. Accidit autem mibi tale quiddam, Muliereula. 


μετὰ | Thressa, maturo iclatis fore, pulchritudine antem post 





ἽΝ 


ιν 


xvin 


ἔργων 
πᾶσιν ἐξήλαυ- 


θέαν, ( ἣν ἔχτραπήσεσθαι καὶ τὸν ἥλιον εἰκάζω νέφος 
40 τῆς ἀκτῖνος προκαλυψάμενον ) xol πατρῴαις ὄψεσι 
τὸν παίδων φόνον ἀθέατον χαριζόμενος, ἐξῴκιζον ἐμαυ- 
τὸν γῆς τε χαὶ οἰχίας πατρῴας, τὴν μὲν ὁρμὴν οὐδενὶ 
φράσας, πρόφασιν δὲ ὡς εἰς Θήβας τὰς μεγάλας dva- 
χομίζομαι ποιησάμενος, ὡς ἂν θάτερον τῶν παίδων 
40 τὸν πρεσδύτερον ὑεασαίμην, Dust παρὰ τῷ μητρυπά- 
πορὶ τότε διάγοντα. Θύαμις δ᾽ ἦν ὄνομα αὐτῷ, ὦ 
ξένε. Συνεστάλη πάλιν ὁ Κνήμων, ὥσπερ τῷ ὄνό-- 
ματι τοῦ Θυάμιδος βληθεὶς τὴν ἀκοὴν, καὶ ὃ μὲν ἐχαρ- 
τῇ σιωπῆσαι τῶν ἑξῆς ἕνεχεν, ὁ δ᾽ ἐπέραινε τὸν 
τὺ λάγον ὦδε, ΙΙΠαραλείπω τὴν ἐν μέσῳ πλάνην, ὦ vex- 
vía , συντελεῖ γὰρ οὐδὲν elc τὴν παρὰ συῦ ζήτησιν. 
- KG, Ἡυνθανόμενος δ᾽ εἶναί τινα Δελφοὺς "“Ἔλλη- 
νίδα πόλιν, ἱερὰν μὲν Ἀπόλλωνος, θεῶν δὲ τῶν ἄλλων 
τέμενος, ἄἀνδῃῥὴν δὲ aepo ἐργαστήριον, θυρύδον δὲ 


p, 


Charicleam secundas teoens, nomine Rhodopis, neseio 
vnde ant quomodo , adverso fato eorum qui illam cogno- 
verunt profecta , peragrabal /Egyptum aque etiam Meni- 
pliim veniebat , magna pedisseqnarum et servorum caterva 
et multis opibus stipata , omnibus venereis illecebris egre« 
gie insirucla. Neque fieri potuit, nt non quivis qui in 
Mam áncidisset caperetur : adeo inevitabilem quemdam et 
invictum faseinnm meretricium ex illins oculis attrahebat. 
Ingrediebatur etiam sepe templum Isidis , eujus ego eram 
antistes, et deam continuo colebat οἱ venerabatur saeri- 
ficiis ac donariis, quae mullis talentis constabant, — Pudet. 
dicere, attamen non celabo : et me vieil, sxpius visa : 
vincebat et continentiam , quam in vita summo studio ser« 
waveram. Ac diu quidem multumque oculis corporis 
animi oculis resistebam : ad extremum tamen victus, af- 
fectui amatorio , lanquam oneri, succubui. Cum igitur 
initium molestiarum et erumnarum divinitus mihi incum- 
bentimm , quas jam antea priesciveram , mulierem esse de- 
prebendissem et intellevissem , quod eeset fatalis necessita» 
tis involucrum, quodque is, cui tum sors obligerat , deus, 
illam sibi tanquam personam induisset , statui mon. dede- 
corare sacerdotale munus , cui a pueritia innutritus fue- 
ram , et resistere, neque delubra deorum et aras profanare. 
Alque eorum, quo peecaveram, mon re ipea, (quod 
absit) sed sola animi eupidifate, convenienti mibi mulcta 
imposita, et ratione. in. judicium adhibita , exsilio punio 
cupiditatem et ex patria discessi infelix τ tum cedens Par- 
carum necessitati et illis quidvis slatnendi in nos arbitrium 
permittens, tnm etiam exsecrandam. Rhodopin. fogiens. 
Metuebam enim , hospes , me stella, qua tum dominabatur. 
urgente, vel ad turpius opus impellerer, Ceterum quod 
me imprimis et post omnia expellebat, filii erant : quos 
mihi arcana ex diis sapientia , infestis armis concursuros , 
prüdicebat. Tollens igilur ab oculis tam erndele specta« 
culum, (quod vel solem ipsum aversalurum esse existimo, 
radiis nube objecta fectis) et paternos oculos adspectu caedis 
filiorum liberans, emigravi e terra et*domo palerna , ilis- 
cessum meum indicans nemini, praetexens iter hoc nomine, 
quod magnas Thebas profecturus essem, ut alterum ex 
liliis majorem natu viserem, qui ibi tum apud avum age- 
bat. Thyamidi erat illi nomen, hospes. Rursus Cnemon, 
lanquam nomine Thyamidis ictus, cohibuit se tamen ul 
iaceret, propter ea, quae deinceps narrabantur. dle au- 
tem sic pertexebal narralionem. — Relinquo errorem inter- 
medium, adolescens , nibil enim pertinel ad id, quod tu 
sciscitaris. 

XXVI. Celerum. cum audirem, esse. quamdam. urban 
Graeca , Apollini quidem sacram, deor autem alignum 
fhelubraum , hominum vero sapieatum tabernam, remotam 


m- 


eum ἁρμόδιον 


SOOMBERIDO 


pt 
Ted T 


δὲ τίς; Κνήμων, ἀπεκρίνατο, [ Tóyn τίνι 
νος: ] τὰ δ᾽ ἄλλα εἰσαῦθις [ἔφη] ἀκούση, νῦν 
δ᾽ ἔχου τῶν d Ἕξομαι, ἔφη. Καὶ ἐπανήειν πρὸς 
v diy τὸν τὰ δρόμων xal "5 
E] Deis 0 05 at nei A $5 
καὶ περιρραντήριον ἐποιησάμην, ἐπὶ τὸν νεὼν ἔσπευ- 
Bow, καὶ γάρ με xal ὑροῦς τῶν πολλῶν ἀνεπτέρωσεν, 
ὥραν εἶναι κινεῖσθαι τὴν θεοπρόπον, λέγοντες, "Emil 
δ' εἰσελθὼν προσεχύνουν xat τι καὶ κατ᾽ ἐμαυτὸν ηὐχό- 
25 μὴν, ἀνεφθέγξατο ἢ Πυθία τοιάδε. 


ἢ ΚΖ΄. Ταῦθ' ὡς ἐθέσπισεν, ἐγὼ μὲν ἐμαυτὸν ἐπὶ 
ont τοῖς βωμοῖς ἐπιθαλὼν, Dew εἶναι τὰ πάντα 
ἱκέτευον, ὋὉ δὲ πολὺς τῶν περιεστώτων ὅμιλος, 

τὸν θεὸν τῆς ἐπ᾿ ἐμοὶ παρὰ τὴν πρώτην 

προφητείας, Ἐμὲ δ᾽ ἐμαχάριζον καὶ περιεῖ- 

35 moveo ἐντεῦθεν παντοίως, φίλον ἥχειν με τῷ θεῖ! μετὰ 
nies τινα Σπαρτίατην λέγοντες, καὶ ἐνοιχεῖν τε 


, CH γὰρ πρὸς 
40 ἱεροῖς ἦν, ἢ πρὸς (luce ἐξηταζόμην, ἃς πολλὰς xal 
ας ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν ξένος τε καὶ ἐγχώριος 
^4 θεῷ χαριζόμενοι δρῶσιν, f, φιλοσοφοῦσι διελε- 
ν, Οὐχ GM os δ᾽ ὁ τοιοῦτος βίος συρρεῖ περὶ τὸν 
E v ποῦ Πυθίου, καὶ μουσεῖόν ἐστιν ἀτεχνῶς ἢ πόλις 
LJ θεῷ, φοιβαζομένη. Tóv μὲν δὴ m, 
p Dios s περὶ ἄλλων ἡμῖν αἵ ua 
exc Sul ΠΝ ἐξ πος τὰς Aryiplouc 
τ oA θεοὺς ἀνηρώτα, ὁ δὲ δύ ἣν αἰτέαν 
ἄλλοις τῶν ζῴων ἐχθειάζεται xol τίς δ 
end is λόγος ἐπυνθάνετο’ ἄλλος πυραμέδωιν 
κατασχευὴν, ἕτερος συρίγγων πλάνην, xal συνελόντι 
τῶν xat Mrvexo» ἕν οὐδὲν ἀπελίμπανον b 
' γὰρ ἄκουσμα καὶ διήγγμα πᾶν ἡ 








avis 


263 
a tumuli Mae ci and illam iler, conveniens 
homini prophetico receptaculum , sacris rebus el ca'rimoniis. 
destinatam urbem eligens. Et cum per. Crissieum simum 
ad Cirrham appulissem, ex navi cuenrri ad urbem. — Post- 
meas incessit el eum aliis de causis urbs mihi sedes melio- 
rum visa est, tom non minime natura situs. Prorsus enim 
veluti munitio quacdam et arx natura constitula ,  Parnassus 
dependet, prominentibus laleribus urbem quasi quodam 
simu complectens. Optime dicis, inquit Cnemon et ut ali- 
quis qui revera afilalionem Pythicam sensit, Eum enim 
esse situm urbis etiam pater milii quondam dicebat, quando 
illum ad consilium Amphielyonicum augurem urbs Athe- 
niensium miserat. Atheniensis igitur es, fili? Ita, inquit. 
Nomen vero quid tibi est? Cnemon, respondit, casera 
véro deinceps audies, nunc autem continua narralionen,, 
Continuabo, inquit, Ascendebam in urbem. Collaudato 
igitur a curriculis foris et fontibus oppido et ipso Castalio 
fonte, ex quo me etiam adspersi, ad templum festinabam. 
Elenim me et murmur maltitudinis, quod tempus instaret, 
in quo sese vales molura esset, e»citaverat. Cum ilaque 
ingressus deum venerarer et quiddam etiam apud me opta- 
rem , respondit luec. Pythia : 
Ferlilis a regione ferens vestigia Nili , 
Voctía Parcarum stamina (sponte ) fngis. 


Purato, ti quoniam nigricantia tradam 
Arva tibi cito, nunc noster amicus eris. 


XXVII. Hoc oraculum ut reddidit , ego procidens in aram 
pronus, ut mihi propitius esse vellet omnibus in rebus pre- 
cabar. Αἱ magna circumstanlium caterva celebrabant 
deum propter ejusmodi responsum mili primo congressu 
datum.  Pradicabant autem felicem me ct me observabont 
inde modis omnibus, amicum me venire deo post Lyenr- 
gum quemdam Spartanum dicentes, Et cum inarea tem- 
pli habitare vellem, permittebant, utque mihi commeatus 
daretur ex publico, decreverunt. 1n summa, nihil boni 
dera. Aut enim ad sacra οἱ sacrificia, qum mulla οἱ varía 
tota die peregrini et iadigenie gratificantes deo faciunt, in- 
quirebam aliquid et scrutabar, aut cum philosophis collo- 
quebar. Non parvus autem numerus cjusmodi hominum 
coniluit ad templum Delphicum et prorsus est Museum ipsa. 
nrbs, sub Musarum duce deo vaticiniis dedifa. — Atque ini- 
lio quidem alias de aliis rebus quaestiones a nobis move- 
bantur. Erant enim, qui, quomodo nos /Egyptii deos cole- 
remus, quaererent, alius, quamobrem alia apud alios ani- 
malia sacra et. divina haberentur et quie esset. de quolibet 
narratio, pereunetabatur. Quidam pyramidum formam et 
constructionem , nonnulli fistalarum ductus οἱ anfractus 
sciscilabantur. Quid multa ? Agypliarum rerum nihil non 
inquisitum relinquebant, Etenim omnis. /Egypliaca nar- 
ralio, mirum in modum Groccas deleckal aures. 


ΕΣ 


KU. Toc àd ποτε καὶ περὶ τοῦ Νείλου καὶ τίνες 
e ἐν αὔτῷ; πηγαὶ, τίς δ᾽ ἡ παρὰ τοὺς ἄλλους ποταμοὺς 


z 
ἕξ 
B 
& 
Ἢ 
i 
H 
E 


xy ixl re, Agri τὸ μεσημθρίᾳ Sony, αὖ. 
δ 


E 
ξ 
ξ 
E 
£f 
E 
ἜΣ 
E 
, 
E 
E 
i 


μενος, 
τῶν δὴ τούτων τῶν ἀνέμων χατὰ τροπὴν τὴν 
ἀπὸ τῶν ἀρχτῴων ἐπὶ τὴν μεσηυθρίαν πᾶν 
ἐλαυνόντων τε καὶ ὠθούντων, ἕως ἐπὶ τὴν δια- 


" 


piur 
: 
i 
1 
E 


25 ἅτ' ἐξ ὅμδρων οὐρανίων χορηγούμενος xol θιγεῖν προσ- 
ἡνέστατος, olx ἔτι μὲν θερμὸς ὡς ὅθεν ἤρξατο, ἔτι ξὲ 
χλιαρὸς ὡς ἐχεῖθεν ἀρξάμενος. Av ἣν αἰτίαν καὶ μόνος 
ποταμῶν αὔρας οὐχ ἀναδίδωσι, πάντως ἂν, ὡς τὸ cl- 
χὸς, ἀναδοὺς, εἰ χαθώς τινες ἐδουλέθησαν, ὡς πυνθά-- 

30 νομᾶι, τῶν παρ᾽ “Ἕλλησιν εὐδοχίμων, χιόνος τηχομέ- 
νῆς τὸ πλήρωμα ἐλάμβανε. 

ΚΘ΄. Ὑαῦτά μου χαὶ τοιαῦτα διεξιόντος, ὃ ἱερεὺς 
τοῦ Πυθίου γνώριμος ἐμοὶ γεγονὼς ἐς τὰ μάλιστα, 
Χαρικλῆς ὄνομα ἦν αὐτῷ, θαυμασίως, ἔφη, λέγεις, 

35 Καὶ ταύτῃ τῇ γνώμῃ προστίθεμαι καὶ αὐτὸς, οὕτω 
καὶ παρὰ τῶν ἐν Καταδούποις ἱερέων τοῦ Νείλου 
πυθόμενος. Κἀγὼ πρὸς αὐτὸν, ὦ Χαρίχλεις, Éynv- 
ἦλθες γὰρ κἀκεῖσε; Ἦλθον, εἶπε, ὦ σοφὲ [Καλάσιρι. 
Ῥί δέ σε χρέος ἤγαγε πάλιν ἠρώτων. Ὁ δὲ, Δυσπρα- 

40 ξία τῶν χατὰ τὴν οἰκίαν, ἀπεχρίνατο, ἢ δή μοι καὶ 
εὐπραξίας αἰτία γέγονεν. ᾿Ἐμοῦ δὲ τὸ παράδοξον 
θαυμάσαντος, Οὐ θαυμάσῃ, ἔφη, τὸ πρᾶγμα ὡς γέ- 
qovtv εἰ πύθοιν. Πεύσῃ δὲ, ὅταν σοι βουλομένῳ 
γίγνηται, Οὐχοῦν ὥρα σοι λέγειν, ἦν δ᾽ ἐγὼν, νῦν 

45 γὰρ βούλομαι. Μάνθανε, εἶπεν ὁ Χαρικλῆς, τοὺς πολ- 
λοὺς μεταστησάμενος, xal γάρ σε xal διά τι χρήσιμον, 
ἐμὸν ἀχροατὴν γενέσθαι τῶν συμῥεθηκότων πάλαι 
ἐδουλόμην, ᾿μοὶ γήμαντι, παιδία οὐχ ἐγίγνετο, 
'O4à δέ ποτε καὶ βραδὺ τῆς ἡλικίας, πολλὰ τὸν θεὸν 

τὸ ἱχετεύων, θυγατρίου πατὴρ ἄνηγορεύθην, οὖχ ἐπ᾿ 
αἷσίοις ἔξεσθαί μοι ταύτην τοῦ θεοῦ προαγορεύσαντος. 
ἴλθε καὶ εἰς ὥραν γάμου καὶ ἐξεδόμην τῶν μνηστευ-- 
σαμένων {πολλοὶ δ᾽ fo) τῷ παρ' ἐμοὶ χριθέντι 
καλλίστῳ" καθ᾽ ἣν δὲ νύκτα συγκατεκλίθη τῷ γήμαντι, 


MHELIODORI JETHIOPICORUM 


XXVII. Ad extremum tandem et de Nilo , qui essent ejus 
fontes et. quie practer alíos fluvios peenliaris nalura et unde 
aestivo tempore solus inter omnes crescat aquis, quaestionem 
mihi quidam ex urbanioribus proponebat. ΜῈ dicente ea, 
quie sciebam et quae de hoc fluvio sacris libris perscripta , 
solis antístibus cognoscere ac legere licet ; et narrante, quod 
in supremis Athiopize , ultimis autem Libya: partibus, oría- 
tur, qua parte orientale clima. desinens, initium meridiei 
praebet , crescit vero zestivo tempore, non, ut quidam puta- 
runt, Etesiarum adverso flatu rejectus, sed iis ipsis ventis 
circa solstitium aestivum, a septemtrionalibus partibus ver- 
sus meridiem, omnes nubes pellentibus ac trudentibus, 
donec in zona, quie torreter ardore solis, colligantur, ín 
qua illorum motus retonditur propter incredibilem cireum- 
stantis avstus vehementiam, toto, qui antea fuerat paullu- 
lum eongeegatus et condensatus , burore liquescente etiade 
copiosis imbribus cadentibus,  Fumetque Nilus, neo se flu- 
vium esse patitur, sed effunditur extra ripas et elavione 
tanquam mari quodam Egyptum operiens, adventu suo 
fecundatagros. Quare ad bibendum dulcissimas praebet 
aquas, ul quae illi ex ezelestibus imbribus suppeditent et est 
tactu placidus ae enis, non amplius calidus , sicut ubi inei- 
pit, verumtamen adbue tepidus, utin ejusmodi locisortus. . 
Quam ob causam solus ex fluviis vapores non exhalat - om- 
nino enim consentaneum esset , ut exlialaret si eum ex nive 
liquefacta, quod quidam docti apud Graecos voluerunt, 
incrementum caperet. 

XXIX. Cum de hisce et hujusmodi rebus dissererem, 
sacerdos Apollinis mihi maxime familiaris , Charicli erat illi 
nomen , Przeclare, inquit, dicis, et ipse assentior huic sen- 
tentim : sic enim etiam a sacerdotibus in Catadupis Nili 
andivi, Et ego ad illum, o Charieles, numquid etiam eo 
veneras? Veneram, dixit, sapiens Calasiri. Quae aulem 
necessilas eo. deducebat, rursus quzerebam. Ille autem, 
Adversa fortuna rei domesticze , respondit, quae mihi et fe- 
licitatis causa exstitit, Me vero illud mirante, Non mira- 
beris, inquit, si rem, ita ul gesta est, expositam audieris, 
Audies autem, quandocunque placuerit. Igitur tempus est, 
inquiebam, ut exponas, nunc enim placet. — Charicles au- 
tem, remota multitndine, cognosce, inquit , siquidem te 
mihi jamdudum utilitatis cujusdam causa auditorem meo- 
rum casuum exoptabam. | Kgo cum iniissem matrimonium, 
liberos non habui. Sero tandem, et ietate provecta , assi- 
due deum supplex orans , filiola: pater sum appellatus, eum 
deus mihi non felicem faustamque eam fore praedixisset. 
Pervenit et ad nuptiarum tempus et elocavi eam in matri- 
monium ambientium ( multi autem erant) qui meo judicio 
erat honestissimus, Eadem autem nocte, qua marito accu« 


 — 





τῶν παστάδων ἐπὶ τὸ io cati bs 
5 ad τὸ γαμήλιον ἐκλάμψαται τὥς αὗται αὶ τὴν bei 
Énov πυρχαϊὰν ἐξῆπτον. ᾿ΙΣ t 
πὶ pov πάθος b ndeis xul τὴν βέργες 
ιτῆς παιδὸς ἀναιρεῖται τοῖς θρήνοις ἐγκάρτε 
a δὲ θεήλατον τοῦ κακοῦ Vl dpa. ἐμά κε ubi li 
Eod ποῦ βίου, τοῖς θεοληγυῦσιν ὡς ἀθέμιτον τὸ 
πειθόμενος, ὑπεξάγω δὲ τῆς ἐνεγχούσης xal 
ἐρημίαν τῆς οἰκίας ἀποδιδρώσκω, Μέγα γὰρ εἰς 
Noti καχῶν $ δι' ὀφῇαλμῶν τῆς ψυχῆς ὑμόμνηδσις 

Mec Καὶ πολλοῖς ἐμπλανηϑεὶς τόποις, - 
15 ὕον δὴ xo εἰς τὴν σὴν Αἴγυπτον xat Καταδούπους 

E xal ra τῶν καταρρακτῶν τοῦ Νείλου, 
μὲν οὖν ἀφίξεως τῆς ἐχεῖσε ἔχεις τὸν ἀπο- 
odi dn φίλος, ἣν δέ σε βούλομαι παρενθήχην 
γνῶναι τοῦ διηγήματος, μᾶλλον δ᾽ ἀληθέστερον εἰπεῖν, 
30 αὐτὸ δὴ τὸ χεφάλαιον, ἀλύοντέ μοι χατὰ τὴν n3 xal 
σχολὴν, καί τινα τῶν παρ᾽ “Ἕλλησι σπα- 
vlov ὠνουμένῳ, (ἤϑη γάρ μοι τῆς λίαν ἀλγηδόνος τῷ 
πεττομένης ἢ πρὸς τὴν ἐνεγκοῦσαν ἐπάνοδος 
ἐσπουδάζετο, ) ἀνήρ τις πρόσεισι τὰ μὲν ἄλλα σεμνὸς 
πὸ ἰδεῖν χαὶ ἀγχίνοιαν ἀπὸ τοῦ βλέμματος ἐμινανίζων, 
ἄρτι μὲν τὸν ἔφηθον παραλλάξας, τὴν χροίαν δ᾽ ἀχρι- 
ῥῶς μέλας xal με ἠσπάζετο xal τι βούλεσθαι διαφρά- 
ζειν ἔλεγεν, ᾿Ελληνίζων οὐ βεβαίως. Ἐμοῦ P ἑτοί- 
quoc ὑπαχούσαντος, εἴς τινα νεὼν ma ον εἶσα- 
VE Φύλλα τινά σε καὶ ῥίζας, is y τῶν Ἰνδικῶν 
χαὶ Αἰθιοπικῶν καὶ Αἰγυπτίων ὠνούμενον ἑώρακα. 
Ἐὶϊ δὲ οὖν ἀκραιφνῶς ταῦτα xal δόλου παντὸς ἐχτὸς 
ὦνεϊσθαι βουληθείης, ἕτοιμος παρέχειν. Βούλομαι, 
ἔφην; καὶ δείκνυε. ὋὉ δὲ, Ὄψει μὲν, εἶπεν, ὅπως δὲ 
35 μὴ μιχρολόγος ἔσῃ περὶ τὴν ἀγοράν. Σαυτὸν παρεγ- 
I» á( μὴ βαρύτερον εἶναι περὶ τὴν διάπρασιν. 
ὑπὸ μάλης τι βαλαντίδιον ἔχων, προχομίσας 
rid λίθων πολυτίμων ὑπερφυές τι χρῆμα: μαρ- 
καρίδες τε γὰρ ἐνῆσαν εἷς χαρύου μιχροῦ μέγεθος, εἰς 
4e χύχλον τ᾽ ἀχριξῶς ἀπαρτιζόμεναι, xai λευχότητι 
πλεῖστον ἀγλαϊζόμεναι σμάραγδοί τε χαὶ ὑάχινθοι, αἵ 
μὲν οἷα λήϊον ἀρινὸν χλοάζουσαι, ἐλανήδους. αὐτὰς 
τινὸς λειότητος ὑπαυγαζούσης, αἵ δ᾽ ἀπεμιμωῦντο 
χροιὰν ἀχτῆς θαλαττίας ὑπ' ἀγχιθαθεῖ σκοπέλῳ μικρὸν 
a» tenons xal τὸ ὑποχείμενον labolore " καὶ ἁπλῶς 
συμμυγής τις ἣν πάντων xal ποιχέλη μαρμαρυγὴ τὸν 
εὐφραίνουσα, Ἅπερ ὡς εἶδον, EE 

, ὥρα cm, ξένε, τῶνδε ἐπιζητεῖν ὠνητὰς., ὡς 

καὶ ἡ xai M bes σχολῇ γοῦν καὶ ἑνὸς 
Ed. τῶν δρωμένων ἰσοστάσιος. ᾿Αλλ᾽ εἰ καὶ μὴ 
πρίασθαι δυνατὸς, εἶπε, δῶρόν γε λαμβάνειν οὐκ ἀδύ- 
νατος. Ἐγὼ "a οὐχ ἀνίκανος, ἔφην, m γε λαμ- 
βάνειν, σὺ δ' οὐκ οἶδ᾽ ὅ τι βουλόμενος παίζεις ἡμᾶς. 
Οὐ παίζω, εἶπεν, ἐλλὰ καὶ σφόδρα Ἐξ καὶ 














brhaeyysieirudgn cie rapere 
ipsie funebrem rogum snccendebant.. 


tiale eidem . Addebat 
ad hanc fabulam et aliam tragicam calamitatem numen, 
dum matrem puellae, loctui indvlgentem , mihi aufert, Di- 
vinilns igitur immissum malum non ferens, non expello me 
quidem e vita, íls, qui de rebus divinis disserentes id facere 
nefas esse docent, obtemperans : expello vero me patria 
clam εἰ solitudinem domus procul fugio. Magnam est 
enim adjumentum ad oblivionem malorum, recordatio 
animi, oenlorum amotione, obsenrata. Cumque multa 
loca vàgabundus peragrassem , veni tandem aliquando et in 
luam Agyptum et ipsos Catadupos, ad vitendas cota 
tas Nili, 

XXX. Rationem igitur profectionis meze in ea lota tibi 
exposul , amice, corollarium autem, vel, ut. verius dicam, 
caput ipsum narrationis, te in primis cognoscere enpio, 
Cum deambularem per otíum in urbe et quaedam, quornm 
est inopia apud Graecos, coéómerem, ( jam enim nino angore 
animi temporis intervallo decocto , in patriam redire prope- 
rabam) vir quidam me accedit gravis et. prudentiam vultu 
declarans, nuper quidem adolescentiae annos egressus , co- 
lore vero prorsus nigro, et me salutabat, ac de re quadam 
colloqui se velle meeum dicebat, non exacte Grece loquens. 
Prompteque obtemperantem, in templum quoddam vicinum 
introdusit el Folia quadam , inquit, et radices Indicas et 
JEthiopicas te emere vidi : quod si hune a me sincere ct 
absque omni fraude emere volueris, libenter tibi proponam, 
Volo, inquam, et ostende. Αἱ hic, Videbis, inquit, sed 
ne in emendo parcum nimiste exhibeas, Tu fac, inquam, 
ne in vendendo grande nimis pretium exigere videaris, Hie 
autem proferens sacculum quemdam, quem habebat sub 
axilla, ostendebat lapides. pretiosos quosdam admirabiles, 
Margarite enim inter illos erant, nucis parvie magnitodine, 
suis partibus omnibus ín modum circuli absolutie, et can- 
dore maxime splendentes, smaragdique el hyacinthi, illi 
quidem velati verna seges virentes , quadam lubricitate tan- 
quam olei resplendente, hi vero Imitabantur colorem marini 
litoris, sub arduo scopulo paullulum erecti et subjecta 
omnia purpureo colore ingentis : denique mixtus erat om- 
nium variusque fulgor, oculos delectans εἰ recreans.. Quae 
ut vidi, Alios, inquam, hospes, jam emtores libi ut quaeras 
opus est, quod ego et mese facultates vix unl ex iia, quae 
video, pares esse. possint. Si, inquit, emere non potes, 
attamen dono accipere poteris. Mihi quidem, inquam, ad 
accipiendum donum vires non desunt, ceterum tu nescio 
quo animo nobis illudas. Non illado, dixit, sed serio et 
singulari studio facio et juro per deum hujus templi priesi- 
dem, me tibi omnia daturum, si ad haec praeterea donum 
alind suscipere volueris, longe his praestantius. Ridebum 


— 


e HELIODORI: /ETHIOPICORUM 
αἱ γε τὸν ἱδρυμένον ἐνθάδε θεὺν, ἅπαντα δώσειν, | jam tim, his auditis. Hoc vero cansam seiscitante, Ridieu- 
c 6m tt fouii- | lum enim, inquam, mihi videtur, quod tanta dona promit- 
τούτων ἐριτιμότερον, qua nnm lens, praemium insoper pollicearis, longe dona superans. 
et dd L1 Crede, dixit, ted jura etiam ipse, quod optime sis usurus 
(—— ᾿ dono et ita quemadmodum ego docuero. — Mirabar quidem 





pes 

τηλιχαῦτα ἔλπί- 

recie ped ΣΦ ΕΣᾺ " 
roin.) & pv ἀμηχα! 

ὅγιον κάλλος, ἣν αὐτὸς μὲν ἑπταέτιν γεγο- 

δὲ καὶ ὥρᾳ γάμου πλησιάζειν ἑῴχει. 

λλους ὑπερδολὴ καὶ els μεγέθους ἔμφασιν 

προσθήκην. 


1 ἀνὰ τῇ 


΄ Ὁ δ' ἄρχεται λόγων τοιῶνδε. Ταύτην, ἣν 
ὁρᾷς, ξένε, φησὶν, ἡ μὲν τεκαῦσα δι αἰτίαν ἣν γνώσῃ 
30 μικρὸν ἕν σπαργάνοις ἐξέθετο, τύχης ἄμφιβο- 
λίᾳ τὰ κατ᾽ αὐτὴν ἐπιτρέψασα, ἐγὼ δὲ προστυχὼν, 
* οὐδὲ γὰρ ἦν μοι θεμιτὸν ἐν κινδύνῳ ψυχὴν 
ἅπαξ ἐνανθρωπήσασαν : περιιδεῖν. 1 


mE 
E H 1 


H 


περισχοποῦντι, γοργόν τε xo 
ἐπαγωγὸν dui. ἔχειτο δ᾽ αὐτῷ xal λίθων 
ὅρμος, ὃν ἀρτίως ἐπεδείκνυον καὶ ταινία τις ἀπὸ ση- 
30 ρικοῦ νήματος ἐξυφασμένη, γράμμασιν ἐγχωρίοις καὶ 
διηγήματι τῶν κατὰ τὴν παῖδα χατάστικτος, τῆς μη- 
πρὸς, οἶμαι, σύμδολα ταῦτα xul γνωρίσματα τῇ κόρη 
προμηβευσαμένης, Ἅπερ ὡς ἀνέγνων, πόθεν τ᾽ ded 
xad τίνος ἔγνων, εἷς ἀγρόν τε χομίζω πόρρω τῆς πόλεως 
35 ἀπῳχισμένον καὶ ποιμέσιν ἐμαυτοῦ τρέφειν παραδοὺς, 
μηδενί τε φράζειν ἐπαπειλήσας, τὰ συνεκτεθέντα 
χατεῖχον, ποῦ μή τινα ἐπιδουλὴν γενέσθαι αὐτὰ τῇ 
χόρη, 'l'à μὲν οὖν πρῶτα οὕτως ἐλάνθανεν. ᾿Επεὶ 
δὲ τοῦ χρόνου προϊόντος ἢ τῆς χόρης ἀχμὴ μείζων, ὡς 
“0 ὁρᾷς, ἐφαντάζετο τοῦ εἰωθότος, [τὸ κάλλος δ᾽ οὐδ᾽ ἂν 
ὑπὸ γῆν χρυπτόμενον ἔλαθεν, ἀλλά μοι δοχεῖ χἂν 
ἔχεῖθεν διαλάμψαι) δείσας μὴ φωτιαθείη τὰ xat 
αὐτὴν καὶ ἀπόλοιτο μὲν αὕτη παραπολαύσω δέ τινος 
xai αὐτὸς ἀνδοῦς, ἐχπεμοθῆναι πρεσδευτὴς παρὰ τὸν 
40 Αἰγύπτου σατράπην ἱπραγματευσάμην xal ἤχω ταύ- 
τὴν συνεπαγόμενος, διαθέσθαι τὰ κατ᾽ αὐτὴν ἐνθυμού- 
μένος, Καὶ τῷ μὲν, ὅσον οὐδέπω περὶ ὧν dpun διαλεχ- 
θήσομαι, χρηματίσαι γὰρ ἡμῖν τήμερον ἐπηγγείλατο. 
σοὶ δὲ καὶ θεοῖς τοῖς οὕτως ἐπιτρέψασιν ἐγχειφίζω τὴν 
bo κόρην ἐπὶ συνθήκαις ταῖς ἐνωμότως ἡμῖν γενομέναις, 
3 μὴν ἐλευθέραν ταύτην ἕξειν καὶ ἐλευθέρῳ πρὸς γάμον 
ἐχδώσειν ταύτην, ἣν δὴ καὶ αὐτὸς κομίζῃ παρ᾽ ἡμῶν 
μᾶλλον δὲ τῆς ἐχθεμένης μητρός, Πιστεύω δέ σε 
πάντα ἐμπεδώσειν τὰ ὡμολογημένα, τοῖς θ᾽ ὅρκοις 


haesitans, juraham tamen, tantarnm rerum spe adductus. 
Postquam autem jusjurandum a me factum est, ita quemad- 
modum ille mandabat , ducit me ad sese et. ostendit puellam 
insigni et divina forma praeditam , quam ipse annos septem. 
natam esse dicebat, mihi vero jam non procul abesse ἃ 
lempore apto conjugio videbatur. Sic enim forma excel- 
lentia multum etíam addit ad proceritalis speciem. Et 
ego quidem stabam stupens, tum propter inscitiam eorum 
quae fiebant, tum propter insatiabilem cupiditatem ea spec- 
landi, quz videbam. : 
XXXI. Ille vero ejusmodi verba fecit, Hane, quam vides, 
hospes, mater quamdam οἷν causam , quam paullo post au- 
dies , fasciis involutam exposuit, fortunze eam permittens. 
Ego autem forte in eam cum incidissem, sustuli, Neque enim 
fas erat, in periculo versantem animam , semel ingressam 
humanum corpus, neglizere. Etenim hoc etiam unum ex 
praeceptis gymnosophistarum, qui sunt apud nos, quorum 
ut auditor essem, aliquanto ante sum dignus judicalus. 
Alioqui tum etiam ex oeulis infantis magnum et divinum 
quiddam elucebat: adeo me circumspicientem acriter et 
blande intuebatur. Expositus autem fuerat una cum illa 
cumulus lapidum, quem nuper ostendi δὲ fascia quaedam 
de serico filo texta, literis vernaculis et narratione de ratio- 
nibus infantis insiguita, matre, nt opinor, has nolas el 
indicia puella: procurante. Que nt legi, unde et quae esset 
cognovi atque in agrum asportavi , longe dissilum ab arbe, 
pastoribus nutriendam tradens, et interminans, ne cniquam 
dicerent. Ea vero, qux una erant exposita, apnd me de. 
tinebam, me quae insidim propler ea puella: struerentur. 
Primum igitur ita latebat. Postquam autem successu tem- 
poris puella citius, ut vides, ad maturitatem pervenisse'vi- 
deretur, quam alis puelke (pulchritudo antem, meque 
sub terram oceultata latuerit, sed mea quidem sententia 
etiam illinc in Jucem prodiret ), metuens, ne illius rationes 
patefierent, et ipsa necaretur ef ego aliquid molestize inde 
caperem , dedi operam ut legatus ad Satrapam JEgypti mit- 
lerer et. venio, hanc. una mecum adducens, ejusque res 
consliluere cupiens. Ac huic quidem illico quamobrem 
veníam exponam : siquidem se hodie legationi audienda 
vacaturum mihi denuntiavi. Tibi vero et diis, qui luec 
ila gubernarunt, in manum do puellam, conditionibus ju- 
rejurando firmatis, quod hanc liberam habiturus sis, et 
libero in matrimonium daturus, sicuti eam a nobis aecipis 
vel polius a matre quae illam exposuit. — Confido autem, fo 


— — —— ἃ 


χεσῦαι τῶν σμαραγδείων μετάλλων ὡς Αἰθιοπίᾳ πρησ- 
πκόντων. Ὑπέστρεφον ἀνιαρῶς ἄγαν διατεθεὶς xal 
ὥσπερ οἱ βαρεῖάν τινα πληγὴν εἰληφότες ὅτι δή μοι 
τῷ nain pen τὰ κατὰ τὴν κόρην, τίς xal πόθεν 
καὶ τίνων. Μὴ θαυμάσῃς, εἶπεν ὁ Κνήμων, ἀσχάλ- 
Jun γὰρ καὶ αὐτὸς οὐκ ἀκούσας, ἀλλ᾽ ἴσως ἀχούσομαι, 
᾿Ἀκούσῃ, ἔφη ὃ Καλάσιρις. 
ΑΓ Νυνὶ δ᾽ ἅπερ ἑξῆς ἐπέραινεν ὁ Χαρικλῆς, εἰρή- 
3ὺ σεται, Ἐπειδὴ qo, φησὶν, εἷς τὸ δωμάτιον ἦλθον 
ὑπαντᾷ τέ μοι ἢ παῖς xal ἔλεγε μὲν οὐδὲν oUm τῆς 
"Ἑλλάδος συνεῖσα φωνῆς, ἀπὸ δὲ τῆς χειρὸς ἠσπάζετο 
ὀφθεῖσα μόνον ἀνίησιν’ 


3» τῶν σκυλάχων, πάντα τινὰ xal ἐπ᾿ δλίγον ἐγνωσμένον 
σαίνουσιν, οὕτω χἀχείνη τῆς ἐμῆς περὶ αὐτὴν εὐνοίας 
ὀξέως ἤσθετο καὶ ὡς πατέρα περιεῖπεν. "γνων οὖν 
μὴ ἐνδιατρίδειν τοῖς Καταδούποις μὴ δή τις χαὶ δαί-- 

μόνος βασχανία τῆς δεντέρας θυγατρός με στερήσειε" 

B nen τοῦ Νεῦλον κατάρας ἐπὶ ῥάλατταν ἐπιτυχών τε 
νεὼς, ἀγηγόμην τὴν ἐπ᾽ οἴκου, Καὶ ἔστι vov ἡ παῖς 
ἐνταῦθα σὺν ἐμοὶ, παῖς μὲν οὖσα ἐμὴ καὶ ὄνομα τοὺ- 

y σαλεύω γὰρ ἐπ᾽ αὐτῇ τὸν βίον καὶ 

τὰ μὲν ἄλλα χαὶ εὐχῆς κρείττων, ᾿οὕτω τάχιστα 
ἐπε τὴν Ἑλλάδα γλῶτταν εἴλχυσε, τάχιστα δὲ εἷς 
ep ἔρνος τι τῶν εὐθαλῶν dvllpspas, ὥὡραιό- 

erum δὲ σώματος οὕτω» δὴ τὰς πάσας ὑπερβέβληκεν 
ὥστε πᾶς δυθαλμὺς “Ελληνιχός τε καὶ ξένος ἐπ᾿ αὐτὴν 
νέρεταν. καὶ ὅκου δὴ φαινομένη ναῶν, ἢ δρόμων, ἢ 
cvorinaniia ἀρχέτυπον ἄγαλμα πᾶσαν ὄψιν καὶ 
αὑτὴν ἐπιστρέφει, AX! αὕτη τοιαύτη 

; d με λύπην ἀνίατον, Ἀπηγόρευται παρ᾽ 
τῇ γάμος" καὶ παρθενεύειν τὸν πάντα μοι βίον δια- 

- χείνεται καὶ τῇ Ἀρτέμιδι ζάκορον αὑτὴν ἐπιδοῦσα, 





legationis : - 
exactius arcanis puella: crastino die iniliaberis, circa tem- 


plum Isidis mecum conveniens. Faciebam ifa, et assum- 
lam pucllam ducebam tectam ad me domum. | Atque illo 
quidem die traetabam puellam honorifice et reverenter, 
variis blanditiis deliniens et agebam deo magnae gratias, ex 
€o tempore filiam meam existimans eam esse et nominans. 
Postriilie autem propere ad templum Isidis, qui locus mihi 
fiera cum hospite ad colloquium coustitutus, abit et eum 
diu obambulassem, meque wsquam appareret, veniens in 
domicilia Satrape, an aliquis legatom JEthiopim vidisset, 
querebam. Pbi quidam mihi renuntiavit, quod esset 
profectus, immo potius expulsus, ante solis. occubitum : 
eum Satrapa illi, nisi finibus excederet, morlem minalus 
esset. Me antem quzerente causam, Quod, inquit, lezalio- 
nem exponens, imperabat, ut abstineat a smaragdinis fo« 
dinis, tauquam ad JEthiopiam perlinentibus. Reversus 
sum admodum zezré ferens, non secus alque ii, qui gra- 
vem plagam acceperunt, quod cognoscere non potuissem 
quidquam de puella, qui et unde. et ex quibus esset nala. 
Ne mireris, interpellans inquit Cnemon, et ipse enim mo- 
leste fero, quod non audierim, sed taraen fortassis andiam; 
Audies, inquit. Calasiris. 

XXXIII. Nune. vero qua deinceps Charicles sublexuit , 
ἃ me dicentur. Postquam enim in domunculam, inquit 
ille, veni, prodit mihi obviam puella et nihil quidem dice- 
bat, ut quie nondum Graecam linguam percepisset, saluta- 
bat aatem man apprehensum, οἵ me, visa lantum, exhila- 
rabat. Mirabarque quod, sient. generosi. catuli euivis yel 
paullulum noto adblandiuntur, ila et illi mez erga se bene- 
volentie sensus inerat acris et me ut patrem complecteba- 
tur. Statui igilur non diu Catadupis commorari , ne ali- 
qua malevolentia numinis et allera filia. me privaret: el 
per Nilum deveckus ad mare, ac navem nactus, navigabam 
domum. Etestnunc hic filia meeum, filia, inquam, mea 
et meo cognomine appellata, nam in ea sola vilae spes mihi 
omnis Et quod alía quidem affinet, efiam volo melice 
est, tanta celeritate Gracum sermonem didicit, tam cele- 
riter ad florem tanquam ramus aliquis praxlare florens 
pervenit, pulehritudine autem corporis sic omnes superavit, 
ut omnium oculi peregrinorum aque ac Graecorum in. 
illam conjicianbur. Denique ubicunque apparuerit, seu in 
(delubris, seu. cursibus, seu. in foro, tanquam recens facta. 
slalua dez cujuspiam, omainm mentes ac vultus in κα 
verit, Cumque falissit, tamen me dolore intolerabili affi.- 
ci. Nuntium remisit omnino. conjugio el in virginitatis 
statu agere totam. vilam consti et. Diano ministra «c 


τοῦ παιδὶ ταύτην ἐκδώσειν καὶ μάλα γ᾽ 
ἔεντι λόγον τε καὶ νεανίσκιμ, ἀποτυγχάνοντι δὲ 
5 διὰ τὴν ταύτης ἀπηνῆ χρίσιν. Οὔτε γὰρ θεραπεύων, 
voc, ἰσμοὺς ἀναχινῶν, πεῖσαι 
τῶ Seld Au cedet 
, X xxt κέχρηται πτεροῖς χα λόγων 
αν ἣν moin ἣν πρὸς κατα 
10 τοῦ τὸν. ἡρῆσθαι βίον, ἐπανατείνεται ἐχθειάζουσα 
μὲν παρθενίαν καὶ ανάτων ἀποφαίνουσα, 


ΠῚ γὰρ ἀπρόσμικτος 
ἐχείνη πρὸς τοὺς λόγους τῶν ἀνδρῶν ἀλλὰ τὸ πλεῖστον 
τούτοις συνόμιλος ἐπαρθενεύθη καὶ οἴχησιν olxet σοι τὴν 
αὐτὴν ἐνταῦθα, ἐντὸς, φημὶ τοῦ περιδόλου καὶ περὶ τὸν 
35 νεών. Ἱκέτην με γιγνόμενον μὴ περιίδης, μηδὲ συγ- 
χωρήσης ἄπαιδα καὶ ἀπαραμύδητον καὶ διαδόχων ἔρη- 
μὸν ἐν γήρᾳ βαρεῖ διαγαγεῖν" μὴ πρὸς Ἀπόλλωνος 
αὐτοῦ xol τῶν ἐγχωρίων σοι θεῶν, Ἐδάχρυσα τούς- 
τῶν ἀχούων, ὦ Κνήμων, ἐπειδὴ χἀχεῖνος οὐχ ἀδάκρυ- 
30 τὸν τὴν ἱκεσίαν προσῆγε xal ἐπτγγελλόμην, εἴ τι δυναί- 
μὴν, συλλήψεσθαι. : 

ΑΔ΄. Καὶ ἔτι περὶ τούτων διασχοπουμένων ἡμῶν, 
εἰσδραμών τις ἀπήγγειλε τὸν ἀρχιθέωρον τῶν Λἰνειά- 
νῶν ἐπὶ θύραις ὄντα πάλαι διοχλεῖν καὶ παραχαλεῖν 

85 τὸν ἱερέα παρεῖναι καὶ κατάρχειν τῶν ἱερῶν, Ἐμοῦ 
δ' ἐρομένου τὸν Χαριχλέα, τίνες οἵ Αἰνειᾶνες, καὶ τίς 
ἡ θεωρία καὶ ἣν ἄγουσι θυσίαν, οἵ μὲν Αἰνειᾶνες, ἔφη, 
Θετταλιχῆς ἐστι μοίρας τὸ εὐγενέστατον xal ἀχριδῶς 
“Ἑλληνικὸν, ἀφ᾽ “Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος, τὸ μὲν 
40 ἄλλο τῷ Μαλιακῷ κόλπῳ παρατεινόμενον, μητρόπο- 
λιν δὲ σεμνυνόμενον Ὑπάταν, ὡς μὲν αὐτοὶ βούλονται, 
ἀπὸ τοῦ [ τῶν ἄλλων ] ὑπατεύειν χαὶ ἄρχειν ὦνομα- 
σμένην, ὡς δ' ἑτέροις δοχεῖ, διότι περ ὑπὸ τῇ Οἴτῃ τῷ 
ὄρει κατῴκισται, Ἡ δὲ ὑυσία καὶ ἡ θεωρία, τετραε- 
as τηρίδα ταύτην, ὅτε περ καὶ ὁ Πυθίων ἀγὼν, {ἔστι δὲ 
γυνὶ ὡς οἶσθα ) πέμπουσιν Αἰνειᾶνες Νεοπτολέμῳ τῷ 
᾿ἈἈχϑλέως" ἐνταῦθα γὰρ ἐδολοφονήθη πρὸς αὐτοῖς τοῖς 
τοῦ Πυθίου βωμοῖς ὑπ᾽ Ὀρέστου τοῦ ᾿λγαμέμνονος, 
^H δὲ νυνὶ θεωρία καὶ πλεονεχτεῖ τὰς ἄλλας, Ay- 
10 λείδης γὰρ εἶναι σεμνύνεται 6 τῆς θεωρίας ἐξάρχων * 
συνέτυχον γὰρ τῇ προτεραίᾳ τῷ νεανίσκῳ καί μοι ἅλη- 
θδὶς ἔδοξε τοῖς ᾿Αχιλλείδαις ἐμπρέπειν, τοιοῦτός ἔστι τὴν 
μορφὴν καὶ τοσοῦτος ἰδεῖν τὸ μέγεθος, ὡς βεδαιοῦν τῇ 
Día τὸ γένος. ᾿Εμοῦ δὲ θαυμάσαντος καὶ πῶς Αἰνειά- 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


prebens, venationibus nt plurimum vacat et jaculandí 
artem exercet, Mibi vero jam vel vita ipsa acerba est, 
qui sperarim, me ipsam nepoti meo ex sorore daturum in 
uxorem, sane urbano el morum ac sermonis commenda- 
lione gralioso adolescenli; sed frustra, propler immite 
ejus consilium. Hactenus enim nec observantia , nec pol- 
licitationibus, nec argumentis ullis illi persuadere potui. 
Sed, quod est gravissimum, meis, ut dicitur, contra me nti- 
tor pennis et multiplicem in dicendo experientiamalque ap- 
paratum, ad id demonstrandum, quod optimum vilze genus 
delegerit, confert, divinis laudibus virginitatem ornans, et 
prope deos immortales collocans, immaculatam et illiba- 
tam et íncorruptam appellans; Amores vero et Venerem 
et omnem nuptialem pompam ac czerimoniam exosa. In 
hae re ut mihi sis auxilio te imploro et propterea nactus 
occasionem, quae se ultro quodammodo obluliL, longiore 
narratione apud te necessario sum usus.  Largiaris milii 
gratiam hanc, bone Calasiri : sapientiam aliquam aut in- 
eantationem. JEgyptiacam adhibe: persuadeas aut verbis, 
nut factis, ut naturam suam agnoscat et quod mulier sit 
mata perpendat, Facile autem id negotiuni exsequi pote- 
ris, si volueris. Neque enim illa abhorret a colloquiis vi- 
rorum sed οἱ plurimum cum illis conversans est educata, 
et habitat ibi tecum in eodem domieilio, hie , inquam, in 
circuitu et in ambitu templi. Ne me, qui tibi sum sup- 
plex, despicias, neque patiaris sine liberis et consolatione, 
sine successoribus jn gravi senectute aatem agere, per 
Apollinem ipsum oratus ct deos tuos patrios, Collaerima- 
vi bis auditis, mi Cnemon, quoniam et ille non sine lacri- 
mis preces supplices afferebat et promittebam, me illum. 
pro virili adjuturum. 

XXXIV. Adhuc nobis hisce de rebus deliberantibus, 
incurrens quidam nuutiabat, profectum legationis JEnia- 
num pro foribus adesse οἱ jam pridem esse sollicitum, ora- 
reque, ut sacerdos adsit et rem sacram incipiat. Me vero 
interrogante Chariclem, qui essent. /Enianes δὲ quze esset. 
haec sacra legatio et quod sacrificium celebrarent : JEnia- 
nes, inquil, Thessalicae gentis est nobilissima pars et pror- 
sus Graeca, a Deucálione Greco orta, ad Maliacum sinum 
protensa, metropolim przedicans Hypalam, quemadmodum 
ipsi volunt, ab eo, quod praesit et imperet, cogaominatam ; 
ut autem aliis videlur, quod sub CEta monte sila sit. Sa- 
crificium vero et sacram legationem hanc, quarto quoque 
anno, quando et Pythiusagon celebratur, ( celebratur autem 
nunc, ut scis ) Enianes mittunt Neoptolemo, Achillis filio. 
Hic enim est dolo interfeclus ad ipsas Apollinis aras ab. 
Oreste, filio Agamemnonis. In presentia vero luec sacra 
legatio etiam magnificenlius, quam celer, instruitur. 
Aclillidem. enim se esse gloriatur legationis dux. Forte 
enim pridie adolescenti obviam veneram et mihi revera 
videtur in illo singulare quiddam, digmun Achillidis, elu- 
cere, ejusmodi specie et. procerilate conspicitur, ut ea, 
quod dea sit natus, confirmet. Me vero mirante οἱ quo- 











ς τῆς ix Πηλέως up ve Ῥέδεν 
ὅτοις ἐπὶ Ἴλιον καὶ τῆς πρώτης τῶν Mug- 
X rri tini Τῷ δ᾽ Ἀχὰ- pler cognationem copias duxit. Cumque Acilli undiqua- 
: ὅθεν αὐτὸν que adharescat alque omni ex parte illum JEnianibus 
sdjungat, argumenti loco sumit przeter alia quz» recenset, 
eliam hanc parentationem , quse Neoptolemo mittitur, qua. 
M omnes Thessali, t ille dicit, cesserunt /Enianibus, testan. 
τοῦ γένους les, illos propius genus hoc attimgere. lllis quidem mon 
invideo, inquam, Charicles, sive hac sibi ila largjaalur, 
sive eliam vere vindicent : celerum praefectum sacrse le- 
zalionis vocari inlro jube, incredibili enim desiderio illius 
videndi teneor. 
ὃ Χαρικλῆς, Καὶ εἰσῆλθεν δ νεα- | XXXV. Annuenle Charicle, ingressus est adolescens, 
Xj dy vi ἔσει πνέων χαὶ πρὸς ἐκεῖνον | Achilleos quosdam spiritus gerens, et. ad illum vultum et 
Re tos ὀρθὸς τὸν αὖ- | animos referens, erecto collo, atque a fronte comam in 
Mme siathdten altom colibens, nasus et nares libere aerem atirahentes, 
Vierte edd eai signam ir e impetus, oeuli non prorsus glavci, atlamen 
cum glauco colore nigricantes, adspectum acriorem neque 
lamen inamabilem habentes, tanquam maris post fluctus 
nuper im tranquillitatem compositi, Postea vero quam 
nos, ut est moris, salulavit οἱ vicissim est resalulatus, tem- 
C xal τὴν ἐπ' αὐτῷ mop ais pus esse, ut sacrificium deo offerretur, dicebat, ut et inferias 
τέροις ἐπιτελεῖν ἐγγένοιτο, Τιγνέ- heroi et conjunclam cum illis pompam in tempore perfi- 
^0 Καὶ ἀνιστάμενος, "Oye, ἔφη | cere liceret. Vlat, inquiebat. Charicles et consurgens, Vi-- 
debis, ad me inquit, Charicleam hodie, si antea non vidi- 
stí. Adesse enim et ministram pompz el parentationi 
Neoptolemi consnetudo est, Α me autem puella, Cnemon, 
fuerat jam antea visa et una sacrificia celebraverat et de 
» sacris narrationibus interdum aliquid inquirebat, Sed la- 
τὴν δρμὴν ὡς ἐπὶ τὸν νεὼν ἐποιού- | men lacebam, futura exspectans, simulque fbamus ad tem- 
plo ἤδη παρεσχεύαστο τὰ ποὺς τὴν θυσίαν | plum. Omnia esim, qum ad sacrificium pertinebant, 
«Ems δ᾽ ἡμεῖς πρὸς τοῖς βωμοῖς ἐγε- erant jam apparata a Thessalis. Ut autem accessimus ad 
ανέας ἤδη τῶν ἱερῶν κατήρχετο, προ- 
: ἐκ τῶν ἀδύτων ἀναφθέγγεται aram et adolescens rem divinam incipiebat, precalo antea. 
i sacerdote, ex adylo effatur haec Pythia x 


Gratia cui orditur, sed finit gloria nomen , 
VWanc canite, à Delphi , progeniemque dea, 
Qui nea linquentes delubra , salumque ruentes , 
Ad solis venient torridum ah igne solum z 
Magna tbi prxcipue virtutis premia Gndem 
Tenporibus fuscis candida serta gerent. 


























κατόπιν ξορτῆς ἥχοντα (τὸ τοῦ λόγου ) παρατρέχεις, 
τ' ἀνοίξας καὶ χλείσας τὸ θέατρον. ᾿Εγὼ μὲν, 
ὦ Κνήμων, ἔφη ὃ Καλάσιρις, ἥκιστά σε τοῖς ἔξωθεν 
τούτοις βούλομαι διοχλεῖν, ἐπὶ τὰ καιριώτερά σε τῆς 
30 ἀφηγήσεως xai ὧν ἐπεζήτεις ἐξ ἀρχῆς συνελαύνων. 
᾿Ἐπεὶ δ᾽ ἐκ παρόδου θεωρὸς γενέσθαι βεδούλησαι, σὺ 
μὲν Ἁ: ττιχὸς ὧν xix τούτων οὐ λέληθας, ἐγὼν δέ σοι τὴν 
πομπὴν ὀνομαστὴν ἐν ὀλίγαις γενομένην, αὐτῆς θ᾽ ἕνε- 
χεν xa τῶν ἐξ αὐτῆς ἀποδάντων, ἔπιτεμὼν διαθήσομαι, 
25 Ἡγεῖτο μὲν ἑκατόμδη τῶν τελουμένων ἀνδρῶν, ἄγροι- 
κότερον βίον τε x«l στολὴν ἐφελχομένων, Τὸ μὲν 
ζῶσμα ἑκάστῳ χιτῶνα λευχὸν εἰς ἀγκύλην ἀνέστελλε; 
χεὶρ δ' ἢ δεξιὰ σὺν ὥμῳ καὶ μαζῷ παραγυμνουμένη, 
πέλεχυν δίστομον ἐπεχράδαινεν. Οἱ βόες, μέλανες 
30 πάντες, τὸν αὐχένα σφριγῶντες καὶ πρὸς κύρτωμα 
μέτριον ἐγείροντες, τὸ μὲν χέρας ἀπέριττον xal ἀδιά-- 
ctgoyow ὀξύνοντες, ὃ μὲν ἐπίχρυσον, ὅ δ᾽ ἁνθεινοῖς 
στεφάνοις διάπλοχον, σιμοὶ τὴν χνήμην καὶ βαθεῖαν τὴν 
φάρυγγα τοῖς γόνασιν ἐπαιωροῦντες. Ὁ δ᾽ ἀριθμὸς 
8» ἀκριβῶς ἑκατόμξη καὶ εἰς ἀλήθειαν τοὔνομα πληροῦντες, 
᾿Ἐπηχολούθει τούτοις ἄλλων ἱερείων διάφορον πλῆθος * 
ἐχάστου ζῴου γένος ἰδίᾳ xai εἷς κόσμον ἀγόμενον αὖ-- 
λοῦ καὶ σύριγγος τελεστιχόν tt μέλος καὶ χαταγγελτι- 
κὸν τῆς ὑυσίαξ ὑπαρχόντων. 
ao — Β΄, Ταύτας τὰς ἀγέλας καὶ τοὺς ἄνδρας τοὺς βοη-- 
λάτας, κόραι Θετταλαὶ διεδέχοντο καλλίζωνοί τε χαὶ 
βαθύζωνοι xa τὴν κόμην ἄνετοι. Διήρηντο δ' elc δύο 
χορούς" καὶ αἵ μὲν ἔφερον χαλαθίσχους, 6 πρῶτος χο- 
ρὸς, ἀνθέων τε xal ὡραίων πλήρεις" αἵ δὲ χανᾷ πεμ- 
4s μάτων τε xal ὑυμιαμάτων κανηφοροῦσαι τὸν τόπον 
εὐωδίαις κατέπνεον. Ἠσχόλουν δ᾽ οὐδὲν εἰς ταῦτα 
τὰς χεῖρας ἀλλ᾽ ὑπὲρ τῆς κεφαλῆς ἀχθοφοροῦσαι πρὸς 
χορὸν στιχήρη καὶ ἐγχάρσιον ἀλλήλων εἴχοντο, ὡς ἂν 
βιδίζειν U. ἅμα καὶ χορεύειν αὐταῖς ἐγγίγνοιτο, 'Γοῦ 








HELIODORI JETHIOPICORUM 


XXXVI. fasc ut est deus eloculus, multiplex: dubila- 
o ens, qui cireumstahant, subitat, quid vellet oraculum 
lorquebat et. ut. quisque volebat ila et conjecturam facie 
bat: nondurm autem quisquam vera assequebatur.. Oracula 
enim el somnia πὲ plurimum ex eventibus judicantur- 
Alioquin autem Delphi stupentes et. attoniti ad pompam 
mignifice instruetam properabant, neelects cura de ils, quie 
responsa. fuerant , acéuratius inquirendi. 


—— 


LIBER TERTIUS. 


Postquam autem pompa et parentatio peracta est : — 
Atqui haud peracta est, pater, excipiens Cnemon, si quidem 
te nonduim speetatorem ua reddidit oratio , sed magis, 
quam credi possit , audiendi desiderio superatum , et spec- 
lare panegyrim festinantem , non secus ac post festum ve- 
nientem, ut dicitur, praetercurris , cum simul ut aperueris 
theatrum, idem et clauseris. Ego quidem, o Cnemon, 
inquit Calasiris , minime te vellem hisce ab inslitato alienis 
perturbare; ad praecipuas marrationis partes et ea. qur a 
principio (lagitasti , deducens : ceterum quoniam e diverti- 
culo spectator esse voluisti, ta quidem vel hinc te Atticum 
esse declaras ; ego aulem tibi pompam celebrem inter pau- 
cas, eum ipsius eausa, tum eorum, quae ex ipse evene- 
runt, breviter exponam. — Przcedebat hecatombe, viris, 
mysteriis initialis, incultiore vita et habitu, eam ducenli- 
bus. Cinctura cuique vestem albam in nodum collizebat : 
mnmus vero dextra eum humero et. mamilla nudata. secu- 
rim ancipitem vibrabat. oves omnes nigri, collo lasci- 
vientes, et ad mediocrem convexitatem illud attollenles, 
cornua paria et minime inlorfa gerentes : pars deaurala , 
pars eoronis ex floribus confeetis implicita , simis tibiis et 
palearibus supra genua dependentibus; numero autem 
exücte hecatombe et revera. nomen implente. Subseque- 
batur hos aliarum victimarum diversa multitudo, Cujas- 
libet autem animantis genus seorsim et ordine ducebatur, 
cum tibia et fistula initiatoriam quamdam et denuntialricem 
sacrificii partem inciperet. 

H. Hoc armenta et ductores boum Thessalicos virgines 
excipiebant , pulchra quadam et profunda cinctura οἱ capil- 
lis solutis.  Distribuebantur autem in duos choros. Quam 
in primo choro fuerant, ferebant quasillos florum et fruc- 
tuum plenos. Tn altero autem bellaria et aromata calatliis 
ferentes, locum odoris fragrantia replebant, Nec vero ma- 
nuum ministerio in hisce utebantur, sed supra capot. ges- 
tantes, ad choream justo. ordine et transversim ducendam 
sese muluo tenebant, ut incedere simul et clioreas ducere 
commode licerel. Canlilena aulem. praescriptum. aller 





kd ἥρως , 


vun δ᾽ ὑμναίων τάνδε θυηπολίην᾽ 
ΤΡ ἀκέρι κέ Bor ΠΈΡΙ ic 
"Τὰν Θέτιν ἀείδω, χρυσφέθειρα Θέτι. 

m Γ΄. Ὁ μὲν οὖν ὕμνος, ὦ Κνήμων, τῇδέ πῃ συνέ- 
χειτὸ χαβόσον ἔχω διαμνημονεύειν. Τοσοῦτον δέ τι 
ἐμμελείας περιῆν τοῖς χοροῖς χαὶ οὕτω συμδαίνων 6 
κρότος τοῦ βήματος πρὸς τὸ μέλος ἐρυθμίζετο, ὡς τὸν 
ὁρθαλμὸν τῶν ὑπερφρονεῖν ὑπὸ τῆς ἀχοῆς 


3» ἀναπείθεσθαι καὶ συμπαρέπεσθαι μεταβαινούσαις dri | 


dove πάσης τὴν τῶν καλῶν θέαν ἀπέδειξεν. 
9 οὖν ἀριθμὸς τοὺς ἐφήθους εἰς πεντήχοντα συνέταττεν, 
ἐμέριζε δὲ πέντε xal εἴχοσιν ἑκατέρωθεν, μεσεύοντα 
τὸν ἀρχιθέωρον δορυφοροῦντας, Κρηπὶς μὲν αὐτοῖς 


πον τὸ ἐλεύθερον βλέπουσα. τὸν γὰρ ma 
γὸν ὅσα μὲν δεσπότην ἠρνεῖτα διαπτύουσα xxl θαμὰ 
προσαφρίζουσα, ὡς δὲ τὸν νοῦν ὑρηγούμενον τοῦ dva- 
Vs θάτου φέρειν ἠνείχετο" ψαλάροις δὲ καὶ προμετωπιβίοις 


ἱαυρῶσθανι, τοσοῦτον ἡμᾶς ὀφθεὶς χα- 

ce pen xak ὁπλίτης τυγχάνων 
XN tile αλχόστομον ἐπισείων, τὸ δὲ κράνος 
Ji ἀλλ᾽ ἀπὸ γυμνῆς τῆς χεραλῆς πομπεύων, 
χλαμύδα χκαθειμένος, ἧς τὰ μὲν ἄλλα 


C ehh τοις ὁ ἐχείνων παῖς, xai 6 τούτου πάλιν. | | 
5 Mert Ei j 

Ἶ | pater, ipsum hymnum. mibi non exponens, tanquam me 
| spectatorem tantom eorum, ex quibus pompa contiabat, 





Coemon, jam eaim me ilerum siarissimis rebus priva, 


et non auditorem eliam, constitueres. — Audies , inquit Ca- 

lasiris, si quidem ita lube, Erat antem talis eantilenà τ 7 
Canto Thetin , nitidis o Thefl pulehra comis , 
Immorlale genus Nereos csquorel ,- 


Canto Thetin , nitidis o Theti pulchra comis. 


11}. Hymnus igitur, Cnemon , hac ratione, quantum me- 
minisse queo , fuerat compositus : tantumque concinnilalis 
inerat in choreis et sic strepilus saltationis ad cantum qua- 
drabat, ut oculi in contemtum eorum quae cermebantur ab. 
auditu adducerentur et ii qui aderant virgines semper tran- 
seuntes, tanquam à sono cantus pertracli , sequerentur : 
usque dum a tergo epheborum equitatus et liorum prafec- 
lus cum resplenduisset, omni audilu melius egregiarum 
rerum spectaculum réprasentavit. "Turmaà epleborum 
quinquagenario numero constabat, in vicenos οἱ quinos, 
utrimque in medio equitantem praefectum sacrae legationis 
stipantes, diviso. Ocrez quidem ipsis purpureo loro in« 
terlextie supra falos contrahebantur : chlamys vero alha , 
aurea fibula in pectore neetebatur, eceruleis capitibus in 
Orbem ad oram inferiorem pieta. Equi autem Thessalici 
omnes, et illorum camporum libertatem adspectu repra- 
sentantes : frenum quidem, veluti dominum recusarent , 
despuebant et spuma complebant, ceterum menti rectriet 
sessoris, quocunque werferet, obfemperabant : phalerís 
vero et frontalibus argenteis alque deauratis ila. exornali 
erant , ut hac in parte certamen de gloria inter ephebos esse 
videretur. Sed lios, Cnemon, sic exornalos , adeo despi- 
ciebant et prieteribant oculi eorum , qui aderant et in pra:- 
fectum equitum (eral autem cura mea, Theagenes) enn 
jiciebantur, ul. videretur tanquám a fulgure totam id, quod. 
prius lucebat, obseuratum esse. Tantam lucem mobis 
conspectus attulerat , cum eques quoque ipse essel el gravi 
armatura armatus οἱ hastam fraxineam area. cuspide. vi- 
braret , non toctus galea , sed aperto capile sese ostentanx, 
purpurea chlamyde indutus , enjus alias partes aurum va- 








νων xa εἰς, 
ἀκ τὴν τον DL P i rad 
irit ρέ τε καὶ ἐφέρετο γαυρού- 


τῶν ὀφθαλμῶν 
γιά τε οὐ αὑτὸν 
ΓΞ νεῃρεφομε wem ree tut μα 


ἐπυιροτῶν, εἷς γαληνὸν χίνημα τὸ βῆμα μετερρύθμι- 
porum τον ἘΝ Wet. iei 
ἀν; τε ous ψῆφον τῷ νεα- 

via. πάντες ἀπένεμον, "Hs δ' ὅσαι δημώδεις γυναῖ- 
20 χες καὶ τὸ τῆς ψυχῆς πάδος la. χρύπτειν ἀδύνα- 
τοι, μήλοις τε xxl ἄνθεσιν ἔθαλλον, εὐμένειαν ἀπ᾽ 
αὐτοῦ τινα, ὡς ἐδόχουν, ἐφελχόμεναι, Κρίσις γὰρ 
αὕτη μία παρὰ πᾶσιν ἐχρατύνετο, μὴ ἂν φανῆναί τι 
xav ἀνθρώπους ὃ τὸ Θεαγένους ὑπερδάλλοι τὸ κάλλος" 


3» Δ΄, ἯΙμος δ' ἠριγένεια φένη ῥοδοδάχτυλος ἠὼς, 


“Ὅμηρος ἂν εἶπεν, ἐπεὶ τοῦ νεὼ τῆς ᾿Αρτέμιδος ἐξήλα- 
σεν ἣ καλὴ καὶ σοφὴ Χαρίχλεια, τότε, ὅτι xol Θεα- 
γένην ἡττηθῆναί ποτε δυνατὸν, ἐγνώκαμεν, ἀλλ᾽ ἥττη- 
θῆναι τοσοῦτον ὅσον ἀχραιφνὲς γυναικεῖον κάλλος τοῦ 
30 πρώτου παρ᾽ ἀνδράσιν ἐπαγωγότερον, Ἥγετο μὲν 
γὰρ 3g" ἁρμαμάξης ἀπὸ συνωρίδος λευχῆς βοῶν ὄχου-- 
μένη, χιτῶνα δ᾽ ἁλουργῇ ποδήρη χρυσαῖς ἀχτίσι χα- 
τάπαστον ἠμφίεστο. Ζώνην δ᾽ ἐπεδέδλητο τοῖς στέρ- 
vos, (sic) ἣν ὃ τεχνησάμενος [ elz ἐκείνην ] τὸ πᾶν 
80 τῆς αὑτοῦ τέχνης χατέχλεισεν, οὔτε πρότερόν τι τοιοῦ- 
τὸν χαλχευσάμενος, οὔτ' αὖθις δυγησόμενος. Δυοῖν 
bi δραχόντοιν τὰ μὲν οὐραῖα κατὰ τῶν μεταφρένων 
, τοὺς δ᾽ αὐχένας ὑπὸ τοὺς μαζοὺς παραμεί- 
m xal εἷς βρόχον σχολιὸν διαπλέξας xal τὰς χεφαλὰς 
40 διολισθῇσαι τοῦ βρόχου συγχωρήσας, ὡς περίττωμα 
τοῦ δεσμοῦ κατὰ πλευρὰν ἑχατέραν ἀπηώρησεν. — El 
πες ἂν τοὺς ὄφεις οὐ δοχεῖν ἕρπειν ἀλλ' ἕρπειν, oj 
ὑπὸ βλοσυρῷ χαὶ ἀπηνεῖ τῷ βλέμματι φοδεροὺς ἀλλ' 
ὑγρῷ χώματι διαρρεομένους, ὥσπερ ἀπὸ τοῦ χατὰ τὰ 
45 στέρνα τῆς χόρητ ἱμέρου κατευναζομένους, Οἱ δ᾽ ἦσαν 
πὴν piv Σὰν χρυσοῖ, τὴν δὲ χροίαν χυάνεοι, Ὁ Ἰὰρ 
χρυσὸς ὑπὸ τῆς τέχνης ἐμελαίνετο, ἵνα τὸ τραχὺ καὶ 
μεταβάλλον τῆς φολίδος τῷ ξανθῷ τὸ μέλαν συγκραϑὲν 
ἐπιδείξηται. Τοιαύτη μὲν (οὖν) ἢ ζώνη τῆς κόρης. 
80 Ἦ χόμη δὲ, οὔτε πάντη, διάπλοχος,, οὔτ᾽ ἀσύνδετος., 
ἄλλ᾽ ἡ μὲν πῶλὴ καὶ ὑπαυχένιος, ὥμοις τε καὶ νώ- 
τοῖς ἐπεκύμαινε, τὴν δ᾽ ἀπὸ χορυφῆς καὶ τοῦ μετώπου 
δάφνης ἁπαλοὶ κλῶνες ἔστεφον, ῥοδοειδῇ τε καὶ ἡλιῶ- 


— —— 





bat, comam tranquille circa. puihiaedoecier 
fronte discernens , et oras chlamydis tergo equi et femo- 
ribus injieiens. — Dixisses et equum ipsum tangi forma 
domini, et quod pulehritudinis summae gestaret recla 
rem sentire. lta collum commovens et arrectis auriliu. 
caput. attollens, et trux supereilinm sopra oculos versans, 
ferebat. et. ferebalur superbiens , ct laxato freno alacriler 
progrediens , in utruuque latos allernis sese librans , extre- 
maque ungula terram leniter pulsans, commotionem cnm 
incessus tranquillitate temperabat. — Stuporem inculiebat 
omnibus illud spectaculum et.victricia forlitudinis eL formae 
suffragia omnes adolescenti tribuebant. — Denique pervul- 
gatie mulieres et quie affectum animi conlinenlia occullare 
non poterant, malis et floribus eum petebant, benevolen- 
liam quamdam ab ipso, ut videbatur, captantes. fdem 
enim judicium apud omnes valebat, non posse quidquam 
lumani apparere, quod Theagenis puchritndinem &npe- 
raret. 


IV. At, roseis postquam digitis aurora refulsit. 


ut Homerus dixit , et e templo Diana evecta est pulelira. et 
sapiens Chariclea,, tunc quod et Theagenes vinci aliquando 
posset, cognovimus; sed eatenus vinci, quatenus naliva 
muliebris formae venüstas majorem , quam viri , etsi pul- 
cherrimi et singularem ad alliciendum vim habet, —'Vehe- 
batur enim in rheda, quam jugum bonm album tralicbat ; 
veflo vero purpurea ad pedes usque demissa et aureis ra- 
diis variata, induta fuerat. Zona porro pectus pracinxe- 
ral, in quam artifex totam suam artem concluserat, eum 
neque antea quidquam ejusmodi fabricavisset , neqne ile- 
rum pari arte conficere potuisset. Duorum enim draconum 
caudas ad partem dorsi inter scapulas connectebat ; porro 
tolla sub mamiíllas invicem nexa producens el in nodum 
torhiosum implicans, capila vero elabi e nodo sinens, 
lanquam appendicem nodi ab utroque latere suspenderat. 
Dixisses, serpentes non videri serpere, sed revera serpere, 
neque rigido et terribili adspectu. formidabiles, sed molli 
somno diffluentes, veluti hoc sopitos, quod cirea puella 
pectus essent. Ac illi: quidem erant, quod ad maleriam 
abinet, aurei, ceterum colore ccernlei. Aurum enim 
arle denigrabatur, ut asperitatem et varietatem squamae mi « 
grum fulvo mixtnm representaret, Talis quidem eral 
zona puelle. Coma autem neque omnino complicala, ne- 
que dissoluta , sed priecipua illius pars et a collo producta, 
super humeros et terga jactabatur. — Celerum eam , qua a 
verlice οἱ ἃ fronle descendit , lauri tenelli rami coronabant, 
rosis. similem οἱ candidam , ventisque immodice οἱ praeter 
decorum turbari non éinebant, Ferebal aulem sinislra 
areum deauralum , a dextro humero pharelra dependent, 


LIBER ill 


σαν 5d xat σοβεῖν ταῖς αὔραις ἕξω τοῦ πρέπον- 
τος οὖχ ἐφιέντες. “Ἔφερε δὲ τῇ λαιᾷ μὲν τόξον ἐπί- 


t ἔχουσα πλέον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν σέλας 
ἀπηύγαζεν, Οὗτοι ἐκεῖνοι Χαρίκλεια xal Θεαγένης, 
ἀνεβόησεν ὁ Κνήμων, Καὶ ποῦ γῆς οὗτοι, δείκνυε, 


Κνήμωνι προσδοκήσας, Ὁ δὲ͵ Ὦ πάτερ, θεωρεῖν, 


τὸ αὑτοὺς καὶ ἀπόντας ἀνήθην, οὕτως ἐ 
οἶδ᾽ ἰδὼν ἡ παρὰ σοῦ διήγησις , Οὐχ οἶδα, 
εἶπεν, εἰ τοιούτους εἶδες, οἴους αὐτοὺς κατ᾽ ἐχείνην τὴν 
ἡμέραν ἢ Ἑλλάς τε καὶ ὁ ἥλιος ἐθεάσαντο, οὕτω μὲν 
περιδλέπτους, οὕτω δ᾽ εὐδαιμονιζομένους, xal τὴν μὲν 

ἣν ἀνδράσιν, τὸν δὲ γυναιξὶν εὐχὴν γιγνομένους. Τὴν 
M αὑτῶν συζυγίαν ἴσα καὶ ἀθανασίαν 

πλὴν ὅσον τὸν μὲν νεανίαν οἱ ἐγχώριοι, τὴν xó- 
guy δ' οἱ Θετταλοὶ πλέον ἐθαύμαζον, ὃ πρῶτον ἔδλεπον 
ἑκάτεροι, μᾶλλον ἀγάμενοι, Ξένη γὰρ ὄψις τῆς συν- 

ν ἤθους ἑτοιμότερον εἰς ἔκπληξιν, Ἀλλ᾽ ὦ τῆς ἡδείας 
ἀπάτης, ὦ τῆς γλυχεΐας οἰήσεως, ὅπως με ἀνεπτέρω- 
σας, ὁρᾶν τοὺς φιλτάτους καὶ δειχνύναι προσδοχηθεὶς, 
ὦ Κνήμων σὺ δέ μὲ xol παντάπασιν ἔοικας ἔξαπα- 
τᾶν. ἍἭξειν γὰρ αὐτοὺς ὅσον οὐδέπω xoi φανήσεσθαι 

"e παρὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ λόγου διεγγυώμενος χἀπὶ τούτοις 
καὶ μισθὸν τὴν κατ᾽ αὐτοὺς ὑφήγησιν αἰτήσας, ἐσπέ-- 
pas οὔσης ἤδη καὶ νυχτὸς, οὐδαμοῦ δεικνύναι παρόντας 
ἔχεις, Καὶ ὃς, Θάρσει, ἔφη, καὶ θυμὸν ἔχε ἀγαθὸν, 
ὡς ἐχείνων ἀληθῶς ἠξόντων, Νῦν δ᾽ ἴσως τι κώλυμα 

30 γέγονε καὶ βράδιον 3, κατὰ τὰ συγκείμενα ἀφικνοῦνται, 
Καὶ ἄλλως οὐδ᾽ ἂν παρόντας ἔδειξα, μὴ τὸ πᾶν τοῦ 
μισθοῦ χομισάμενος᾽ ὥστ' εἰ σπεύδεις τὴν θέαν, πλή- 
ρου τὴν ἐπαγγελίαν καὶ εἷς τέλος ἄγε τὴν διήγησιν, 
᾿Εγὼ μὲν, εἶπεν, ἄλλως τ' ὀκνῶ τὸ πρᾶγμα πρὸς ὑπό- 

15 μνησίν μὲ τῶν λυπούντων dyoy καὶ σὲ ἀποχναίειν 
ᾧ ἀδολεσχίᾳ τοσαύτῃ προσχορῇ γεγενημένον. Ἐπεὶ 

φιλήκοός τις εἶναί μοι φαίνῃ καὶ χαλῶν ἀκουσμά- 
τῶν ἀκόρεστος, φέρε, ὅθεν ἐξέδην, τὸν λόγον εἰσθάλλω- 
μεν, ἁψάμενοί τε λύχνον πρότερον xal τὰ χοιταῖα τοῖς 


ἐν νυχίοις θεοῖς ἐπισπείσαντες ὡς ἂν, τῶν εἰωθότων τετε- | 


λεσμένων, ἐννυχτερεύειν ἡμῖν ἐπ᾽ ἀδείας τοῖς διηγή- 
μασιν ἐγγίγνοιτο. 
Ε΄. Ταῦτ᾽ εἶπε καὶ λύχνος θ᾽ ἡμμένος εἰσεφέρετο 
θεραπαινίδι, τοῦτο τοῦ πρεσδύτου προστάξαντος, xcl 
4& τὴν σπονδὴν ἀπέχεεν, ἄλλους τε τῶν θεῶν, xul τὸν 
Ἑρμῆν ἐπὶ πᾶσιν ἐπικαλούμενος, εὐόνειρόν τ' ἥτει τὴν 
νύχτα καὶ φανῆναι αὐτῷ τοὺς φιλτάτους κατὰ γοῦν τὸν 
ὕπνον ἱχέτευε. Καὶ τούτων τετελεσμένων, ᾿Επειδὴ 
τοίνυν ἔφη, ὦ Κνήμων, τὸ μνῆμα τοῦ Νεοπτολέμου πε- 
τὸ ριεστοιχίσατο ἢ πομπὴ καὶ τρίτον οἱ ἔφηδοι τὴν ἵππον 
περτήλασαν, ὡλόλυξαν μὲν αἱ γυναῖχες, ἠλάλαξαν δ᾽ 
οἱ ἄνδρες, τόθ' ὥσπερ ὑφ’ ἑνὶ συνθήματι, βόες, ἄρνες, 
αἶγες, y καθάπερ μιᾷ χειρὶ πᾶσι τῆς σφαγῆς 
ἐ “βωμόν τε παμμεγέθη σχίζαις μυρίαις 


Wiaaononus. 


2:3 
altera vero facem acoemsam. Cumque eo habilu esset, 
majus tamen ab ipsius oculis lumen quam a face reddeba- 
lur. ΜΠ] ipsi, Theazenes et. Chariclea! exclamavit. Cne- 
mon, Ubimam terrarum sunt isti, ostende, dicebat, per 
deos oblestans Calasiris, conspici eos a Cnemone arbi- 
tratus. llle autem, Videre me, inquit , pater, eliam ab- 
sentes putabam, adeo illos proprie et quales visos novi, 
animoque retineo, tua narratio expressit, Haud scio, in- 
quit, an lales videris, quales illo die Graecia et sol est con- 
spicatus, adeo conspicuos, adeo beatos, ut hujus quidem, 
viri , illius mulieres tacite exoptarent conjugium. illorum 
enim conjunctum par immortalitatem esse ducebant; pra- 
lerquam quod adolescentem indigenm, virginem autem 
Thessalí magis admirabantur; id quod primum videbant , 
utrique praecipue suspicientes, INovus enim et inusilalus 
conspectus facilius quam consuetus polest animum percel« 
lere. Sed, o dulcem ifeceptionem , o suavem opinionem , 
quomodo me in spem sustulisti, cum te videre carissimos 
et oslensurum esse exspeclarem, Cnemon! Tu vero me 
omnino decipere videris. Cum enim ipsos jamjam ventu- 
T05 esse eL in conspectu fufuros initio orationis promiseris , 
obqne istzsc praemium a me hanc ipsam de illis narralio- 
nem pelieris , vespera jam et nocte adventante, nusquam 
prasentes ostendere potes. ]lle autem, Ades animo, in- 
quit et omitte timorem , eo quod sunt revera venturi, Nunc 
aulem forlassis aliquod impedimentum inlercessit, quod 
lardíus veniant, quam inler nos convenerat. Alioqui ne 
praesentes quidem osteaderem , integra mercede prius non 
reporfata. Quamobrem sl ad conspectum illorum propera, 
imple id, quod tu. vicissim promisisti et dedue ad finem 
inchoatam narrationem. Ego, inquil, eL alioqui sponte 
defugio negotium , quod me ad recordationem eorum, ex 
quibus dolorem capio , ducit et me molestum esse libi tanla 
garrulitate satiato existimavi. Ceterum cum tam cupidus 
audiendi esse mihi videaris et pulchrarum narrationum in- 
saliabilis, age, ad eam partem, a qua sum digressus , ug- 
grediamur, accenso prius )yclino et libationibus ante som- 
num diis nocturnis factis, ut. vsitalis cierimoniis peractis , 
pernoclare nobis vacantibus hisce narrationibus tranquille 
liceat. 

V. Haec dixit, statimque lychnus accensus ab ancilla , 
senis jussu, inferebatur; et libationem faciebat, cum alios 
deos, tum prae celeris Mercurium invocans, ac petebat 
felicem insomniis noctem et vt sibi apparerent carissimi in 
sommnis supplex orabal.— His autem peractis, Postquam lgi- 
tur inquit, O Cnemon , sepulcrum Neoptolemi popa cír- 
cunávit, et tertio ephebi equis sunt circuinveeli , ploratum 
sustulerunt mulieres et. viri inconditum clamorem edide- 
runt. Tum quasi ad unum quoddam signum, boves, 
arietes, capra maetabantur, tanquam vna manu cade 
omnibus illata, Denique ara insigni iagniludine copiose 
lignis fissis onerata et desnper. legitimis omnibus. victimis 


τὴν χαρδίαν ἐπιδραμόντος, ἀχρία- 
σαν" xal ἁπλῶς, μυρίον εἶδος ἐν ὀλίγῳ [τῷ χρόνῳ ] 
τὰς ὄψεις ἀμφοῖν ἐπεπλανήθη xal μεταδολὴ παντοία 
χροιᾶς τε καὶ βλέμματος, τῆς ψυχῆς τὸν σάλον χατη- 
36 Ἰοροῦσα, Ταῦτα δὲ τοὺς μὲν πολλοὺς, ὡς εἰκὸς, ἔλάν- 
θανεν, ἄλλον πρὸς ἄλλην χρείαν τε καὶ διάνοιαν ὄντας, 
ἐλάνθανε δὲ χαὶ τὸν Χαριχλέα τὴν πάτριον εὐχὴν καὶ 
ἐπίχλησιν χαταγγέλλοντα. Ἐγὼ δὲ πρὸς μίαν τὴν 
παρατήρησιν τῶν νέων ἠσχολούμην, ἐξ éxslvou , Κνή- 
30 μων, ἕξ οὗπερ 6 χρησμὸς ἐπὶ Θεαγένει θυομένῳ κατὰ 
τὸν νεὼν ἤϑετο, πρὸς ὑπόνοιαν τῶν ἐσομένων ἀπὸ τῶν 
ὀνομάτων χεχινημένος, Ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἀκριθῶς οὐδὲν ἔτι 
τῶν Ets χρησθέντων συνέδαλον. 
(τ΄. "End δ᾽ ὀψέ ποτε καὶ ὥσπερ βιαίως τῆς κόρης 
3» ἀποσπώμενος ὃ Θεαγένης ὑπέθηχε τὸ λαμπάδιον καὶ 
τὸν ἀνῆψεν, λέλυτο μὲν ἡ πομπὴ, πρὸς εὐωχίαν 
τῶν Θετταλῶν τραπέντων, b δ᾽ ἄλλος δῆμος ἐπ᾽ οἶχον 
., τὸν ἴδιον ἕχαστος ἀνεχώρησεν. Ἡ Χαρίκλεια δ᾽ ἐφε- 
' στρίδα λευχὴν ἐπιδαλομένη, σὺν ὀλίγοις τοῖς συνήθε- 
o σιν ἐπὶ τὴν ἐν τῷ περιδόλῳ τοῦ νεὼ χαταγωγὴν ὥρ- 
. βησεν" οὐδὲ γὰρ ᾧκει σὺν τῷ νομιζομένῳ πατρὶ, τῆς 
ἁγιστείας ἕνεχα παντοίως αὑτὴν χωρίζουσα. Περιερ- 
γότερος τοίνυν, ἐξ ὧν ἠχυηκόειν τε καὶ ἑωράκειν, γεγο- 
vos, ἐνευγχάνω τῷ 'Χαρικλεῖ τοῦτο σπουδάσας, Καὶ 
a5 ὃς, Εἶδες, ἠρώτα, τὸ ἀγλάϊσμα τοὐμόν τε καὶ Δελφῶν 
Χαρίχλειαν ; Οὐ νῦν πρῶτον, ἔφην, ἀλλὰ xal πρότερον 
πολλάχις [ὅσάχις] δή uot κατὰ τὸν νεὼν ἐνέτυχεν, 
οὖ, ὡς ἄν τις ἐκ παρόδου, τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον, 
SJ) καὶ συνέθυσεν [ οὐχ ὀλιγάκις] καὶ περὶ θείων τε 
wo χαὶ ἀνθρωπίνων εἴ τί ποτε διαπορήσειεν, ἐρώτησέ τε 
καὶ ἔμαθε, Τί οὖν δή σοι τὰ γῦν ἔϑοξεν, ὦ γαθὲ, dpt 
τινα τῇ πομπῇ χόσμον ἤνεγκεν; Εὐφήμησον, εἶπον, ὦ 
Χαρίχλεις, ὥσπερ καὶ τὴν σελήνην εἰ διαπρέπει τῶν 
ἄλλων ἀστέρων ἠρώτας, Καὶ μὴν ἐπήνουν τινὲς, εἶπε, 


HELIODORI ZETHIOPICORUM 


impositis, ut inciperet libationem sacerdos Apollinis et aram. 
suecenderet, petebant. Charicles autem libationem qui-- 
dem ad se pertinere dicebat , aram autem prefectus saerm 
legationis, ab mditua face aecepta, suceendebat. Hanc 
enim consuetadinem patria sancit lex. Hoc dixil, atque 
ipselibabal. Theagenes aulem facem actipiebaL' Sane, ut 
slatnamns , mí Cnemon , et quod divinum quiddam anima 
eognatumque superiori naturze, ex operibus el functionibus. 
ejus cognoscimus, Simul enim se invicem intuebontur, 
tanquam anima sui simile primo congressu cognoscente et 
ad cognalum przstantia dignilateque par accurrente. 
Principio igitur repente , quasi consternati constiterunt : et. 
facem bec. quidem lente tradebat , ille autem recipiebat, 
vno obtutu in sese defixis oculis , non secus atque hl, qui se 
alicobi antea noverunt , ant. viderunt , alter in alterius me- 
moriam redeuntes. Deinde leniter arriserunt et furtim, ita 
uit risum diffusio tantum vultus redargueret. Postea. tan- 
quam illos facti poderet , rubore sunt suffosi ; et rursus , 
cum affectus, ut arbitror, cor pervasisset , expallnerunt. 
Denique innumerze species intra exiguum tempus in illorum 
vultu vagabantur et. mutatio omnis generis, lum coloris, 
tum oculorum , significans animi commotionem. | Haec la- 
lebant vulgum , ut consentaneum est, cum alius in aliam 
rem et cogitationem animum intendissel, Latebantet Cha- 
riclem , consuelam | precationem οἱ invocalionem recitan- 
tem, Ego aulem soli observationi juvenum vacabam ab. 
illo inde tempore, a quo de Theagene sacrificante in templo 
oraculum cecinit, ad suspicandum ea , quie eventura fue- 
rant, ex nominum conjectura commotus. Sedlamen adhuc 
nihil exacte de iis, quae in reliqua. parte oracoli. praxdieta 
fuerant, conjiciebam. 

YI. Ceterum postquam sero aliquando et quasi per vim 
ἃ virgine avulsus Theagenes, facem subjecit et aram suc- 
cendit, soluta est landem pompa , Thessalis convivia ineun- 
libus. Reliqui autem ex. populo in suam quisque domum 
discesserunt. Chariclea quoque, albo pallio sese operiens, 
cum paucis familiaribus ad conclaye suum , quod erat. in 
ambitu templi, contendit, Neque enim babilabat cam 
credito patre, vito sanctiorís eansa omnino sese separans. 
Ego igitur curiosior redditus ex his, quae audieram et vide- 
ram, obviam venio Charicli, dedila opera. Ille auem, 
Vidistine , interrogabat, lumen meum et Delphorum, Cha- 
ricleam ? Non nunc primum , inquiebom , sed et antea sa- 
pius illi occurri in templo , et non tantum e diserliculo , 
ut dicitur, sed el una mecum sacrificavit et de divinis atque 
humanis rebus, si quid aliquando ambhigebaL, me interro- 
ΒΆΝ eLex me didicit. — Qua igitur tibi visa est in prassen- 
lia? Num etiam aliquem ornatum pompa. atlulit? Bona 
verba , inquiebam, Chariele : non. &eeus ac sí Inna. stellis 
ceteris antecellat, interrogas. — Atqui laudabant quidam , 


ἱπται, συν; Ἄν 


Ζ. s deben a χαταλαμ- 
a c id δὴ reete 
τῷ ἔρωτι διαθρόχους. Κἀπει 
iuis doas ξατο, πυνθανομένῳ τί πεπόνθοι. 
18 τῆς κεφαλῆς ἄλγημα διοχλεῖν ἔλεγεν, ἡδέως τ᾽ ἂν ἦρεν 
μεῖν, εἴ τις ἐπιτρέποι. Πρὸς ταῦτα διαταραχθεὶς ὃ 
ὑπεξήει τε τοῦ θαλάμου σὺν ἡμῖν, ἡσυχίαν 
ἴς θεραπαίναις imde προελθών τε τῆς οἰκίας, 
"TÉ ἄρα τοῦτο, ἔλεγεν, ὦ ai Καλάσιρι; τίς ἡ πὶ 
30 πεσοῦσα τῷ ὑυγατρίῳ μαλακία; M3, θαύμαζε, εἶπον, 
εἰ τοσούτοις ἐμπομπεύσασα δήμοις ὀφθαλμόν τινα 
βάσκανον ἐπεσπάσατο. Γελάσας οὖν κὸν, 
αὺ 3e εἶπεν, ὡς ὁ πολὺς ὄχλος, εἶναί ee 
ἐπίστευσας; Εἶπερ τι χαὶ ἄλλο τῶν ἀληθῶν, Üonv 
a ἔχει γὰρ οὕτως, Ὁ περικεχυμένος ἡμῖν οὗτος ἀὴρ 
δύ’ ὀφθαλμῶν τε καὶ ῥινῶν καὶ ἄσθματος καὶ τῶν d 
λὼν πόρων εἰς τὰ βάθη, διιχνούμενος καὶ τῶν ἔξωθεν 
ποιοτήτων συνεισφερόμενος, οἷος ἂν εἰσρεύσῃ τοιόῦτο 
xol τοῖς δεξαμένοις πάδος ἐγχατέσπειρεν, ὥστ᾽ ὁπότ᾽ ἂν 


30 σὺν φθόνῳ τις ἴδοι τὰ καλὰ, τὸ περιέχον τε δυσμενοῦς 
ποιότητος ἐνέπλησε χαὶ τὸ παρ᾽ αὑτοῦ πνεῦμα πιχρίας 
T5 δὲ, ἅτε 


εἰς τὸν πλησίον ise 
ὁ ἄχρις ἐπ᾽ ὄστεα καὶ μνελοὺς αὐτοὺς εἰσ- 
δύεται xal Ct ole a & ey c 
3 ὄνομα, βασκανίαν, ἐπιδεξάμενος. Ἢ κἀκεῖνα 
σκόπησον, ὦ Χαρίχλεις, ὅσοι μὲν ὀεθαλμίας,, ὅσοι δὲ 
τῆς ἐχ λοιμῶν χαταστάσεως ἀνεπλήσθησαν, θιγόντες 
μὲν οὐδαμῶς τῶν καμνόντων, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ εὐνῆς, οὐδὲ 
τραπέζης τῆς αὐτῆς μετασχόντες, ἀέρος δὲ μόνον ταὺ- 
410 τοῦ χοινωνήσαντες, exuit οὐτω Ple 
εἴπερ ἄλλο τι xai ἡ τῶν ἐρώτων γένεσις, οἷς τὰ ὁρώ- 


μενα τὴν ν δίδωσι xal οἷον ὑπήνεμα διὰ τῶν ὁφ-- 
pest πάθη ταῖς ψυχαῖς εἰστοξεύονται. Καὶ 
μάλα γ᾽ εἰκότως. Τῶν ἐν ἡμῖν πόρων τε xal αἷ- 


(ὦ σθήσεων πολυχίνητόν τι καὶ θερμότατον οὖσα ἡ ὄψις 
2t se bekec περνοῦν δια 
^ TW 
ἐπισπωμένη. 
π΄. ΕἸ δὲ χρή σοι καὶ παραδεέγματος ἕνεκα, λόγον 
^o τινὰ παραθέσθαι, βίδλοις δ᾽ ἱεραῖς ταῖς 
ibm ζῴων duírgemio ὁ γαραδριὸς τοὺς po tei 
litas χαὶ ὁ τοῦτο πάσχων, εἰ τῷ ὀρνέῳ προσδλέποι, τὸ 
ἀποστρέφεται 


δλιφεύγαι καὶ sse ὀγυκλμαὺς Ζπιμῦσαν, 
οὗ φθονοῦν ὡς οἴονταί TN τῆς ὠφελείας, ὀλλ᾽ ὅτι 


-— 





precipue cupienti, ut Gdenli— 
animo vir essel) et arridens, Eo. nunc ad ipsam, dicebat. 
Quod si tibi placet, eas una et ne forle aliquid molestia 


| ceperit ex turba tumullu mecnm revisas,  Gaudens qui- 
/ | dem annuebam , verumtamen prie ime. 'orebam alii occu- 


pationi anteferre illius negolium. 
VH. Postquam autem pervenimus. iu ejus cubiculum , 


üclorem capitis sibi molestum esse dixil, libepterque se 
quieturam, si liceat. Turbalus bis Charieles, exhi e 
Thalamo nobiscum una, ancillis, ut tranquilla essent omnia, 
imperans, ef progressus anle zedes , Quid hoc autem est, 
bone Calasiri? dicebat. Quis languor filiolam invasit ? Ne 
würeris, dixi, si, com in tanta popoli frequentia sese - 
ostentarit, altraxerit invidum aliquem oculum. Subri- 
dens igitur ironice, Tu quoque, dixit, vulgi more, faci- 
nalionem esse aliquam furlasse credis. Ut aliud quid- 
piam, quod maxime verum sil, inquam τ alque hoc ila 
existit. Hic aér undiquaque nobis cireumfusus, per ocu- 
los, nares et anhelitum et alios poros intus penetrans , et 
una secum exteriores qualitates, quibus imbutus est , in- 
ferens, qualis infloxerit, talem quoque affectum iis, qui 
illum exceperunt, inseminat. Quamobrem cum aliquis 
cum invidia res przeclaras est intuitus, simul et circum- 
stanlem aérem infesta. qualitate implevit et spiritum a se 
amarulentia plenum in id, quod propinquum est, trans- 
mllere solet. lile autem , μὲ tenu;s et sublilis , usque ad 
085a ipsa et medullas penetrat : atque ita plerisque fuit iu- 
vidia morbi causa, qui proprinm nomen fascinationis ac- 
cepit. Jam autem et illa considera, Charicles, quam multi 
dolorem oculorum et pestis. contagionem hauserint, cum 
haudquaquam attigissent illis morbis laborantes , immo ne 
lecti quidem, nec mensa: ejusdem , sed tanlum aéris fuis- 
sent participes. — Argumento tibi sit, sí quidquam aliud, 
tum etiam amorum ortus, quibus objecta visa. inilium el 
ansam dant el tanquam | subventaneos affectus per. oculos 
in animas adjiciunt. — Ac verisimili quidem ratione. Cum 
enim inter ceteros poros et sensus, qui sunt in nobis, adspec- 
ius plurimarnm mulatiouum sit capax οἱ calidiedimne, 
facilius recipit affectiones circumstantes, fervenli spiritu 
amores, qui transpirant , altralens. 

VIL. Quod si opus est, exempli causa narralionem ali- 
iuam tibi ex libris sacris, a nalurz consideratione. sum- 
Tam, de animalibus proferam. — Claradrius ictericis mede- 


τὸ quae avis, si istoc morbo laborans aliquis eam con- 


spexeriL, Cugit el aversalur em conclusis oculis, non invi- 
identia , ut. quidam aiunt , auxilii , sed quod adspiciens ac- 


[LS 


216 
γεώμενος ἕλκειν καὶ μετασπᾶν εἰς αὑτὸν ὥσπερ ῥεῦμα 
πέφυχε τὸ πάθος" καὶ διὰ τοῦτο ἐχκλίνει τρῶν 
τὴν ὅρασιν. Kal 


"υ ua, χαὶ πιστιχώτατα διέλυσας. ΕἾτε 
ἜΣ εμέ aee αἴσθοιτο, τότ᾽ ἂν 
ὑγιαίνειν αὐτὴν, οὐ νοσεῖν . Οἶσθα, ὡς ἐπὶ 


τοῦτό σε χαὶ παρεκάλεσα. Νῦν δ᾽ οὐδὲν δέος [e μὴ 
τοῦτο πέπονθεν ἢ καὶ ἀνέραστος, ἀλλὰ 
15 βασκανίαν ἔοικε τῷ ὄντι νοσεῖν xal δῆλον ὡς καὶ ταύ- 
τὴν διαλῦσαι βουλήση, φίλος τ᾿ ὧν καὶ τὰ πάντα σοφός, 
᾿Ἐπηγγελλόμην εἴ τι πάσχουσαν αἰσθοίμην εἷς δύνα- 


μιν . 
1΄, Καὶ περὶ τούτων ἔτι διασχοπουμένοις ἡμῖν, ἔφί- 
fe cca mier mac orna MN φησὶν, ὑμεῖς 
δ' ὥσπερ ἐπὶ μάχην ἣ πόλεμον ἀλλ' οὐχ εὐωχίαν χλυ;- 
θέντες, οὕτω μέλλετε, ἣν παρασκευάζει μὲν ὃ χάλλι- 
στὸς Θεαγένης, ἐποπτεύει δ᾽ ὃ μέγιστος fiov Νεο- 
πτόλεμος. Δεῦρ᾽ ἴτε, μηδ᾽ εἷς ἑσπέραν τὸ συμπόσιον 
30 παρέλχετε, μόνοι τῶν πάντων ἀπολειπόμενοι, Προχύ- 
ac οὖν μοι πρὸς τὸ οὖς 6 Χαρικλῆς, Οὗτος, ἔφη, τὴν 
ἀπὸ ξύλου χλῆσιν ἤχει φέρων" ὡς λίαν ἀπροσδιόνυσος 
Ἀλλ᾽ ἴωμεν, ὃς δέος μὴ 
ex τελευτῶν. Σὺ μὲν παί- 
᾿Ἐπεὶ δ' ἐπέστημεν, αὑτοῦ 
πλησίον τὸν Χαρικλέα χατέχλινεν ὁ Θεαγένης. ἔνεμε 
δ' ἄρα τι κἀμοὶ τιμῆς τοῦ Χαριχλέους ἕνεκα. 'Tà μὲν 
οὖν ἄλλα τῆς εὐωχίας τί ἀνλέγων ἐνοχλοίην, τοὺς παρθε- 
νικοὺς χοροὺς, τὰς αὐλητρίδας, τὴν ἐνόπλιον τῶν ἐφή-- 
25 ὅων καὶ πυρρίχιον ὄρχησιν, τἄλλα οἷς τὸ πολυτελὲς 
τῶν ἐδεσμάτων ὁ Θεαγένης διήτησεν, εὐόμιλόν τε xal 
ποτιμώτερον τὸ συμπόσιον ἀπεργαζόμενος ; ἀλλ᾽ ἃ δὴ 
νάλιστα σοί τ' ἀχούειν ἀναγχαῖον, ἐμοί τε λέγειν ἥδιον, 
ἐκεῖν᾽ ἦν. Ὁ Θεαγένης ἀνεδείκνυτο μὲν ἱλαρὸς εἶναι, 
4" xal φιλοφρονεῖσθαι τοὺς παρόντας ἐδιάζετο, ἡλίσκετο 
δὲ πρὸς ἐμοῦ τὴν διάνοιαν ὅποι φέροιτο" νῦν μὲν τὸ 
ὄμμα ἡνεμωμένος, νῦν δὲ βύθιόν τι xat ἀπροφάσιστον 
ὑποστένων καὶ ἄρτι μὲν κατηφής τε καὶ ὥσπερ ἐπ᾽ iv- 
νοίας, ἄρτι δ᾽ ἀθρόον ἐπὶ τὸ φαιδρότερον αὑτὸν μετα- 
as πλάττων, ὥσπερ ἐν συναισθήσει γιγνόμενος καὶ αὑτὸν 
ἀνακαλούμενος xol πρὸς πᾶσαν μεταβολὴν ῥαδίως ὕπο- 
φερόμενος. Διάνοια γὰρ ἐρῶντος, ὅμοιόν τι xal με- 
θύοντος, εὔτρεπτόν τε xal οὐδεμίαν ἕδραν ἀνεχόμενον, 
ἅτε τῆς ψυχῆς ἀμφοτέροις ἐφ᾽ ὑγροῦ τοῦ πάθους σα- 
t) λευούσης, Διὸ xal πρὸς μέθην ὁ ἐρῶν xal πρὸς τὸ 
ἐρᾶν ὃ μεθύων ἐπίφορος. 
1.΄. Ὡς δὲ xal χάσμης ἀδημονούσης ἀνάπλειος 
ἐφαίνετο, τότε δὴ καὶ τοῖς ἄλλοις τῶν παρόντων χατά- 
δηλος ἂν οὐχ ὑγιαίνων" ὥστε χαὶ τὸν Χαριχλέα, καῦ- 


HELIODORI ZETHIOPICORUM 


cersit ef trahit. ad sese nalura morbum, veluti. Quxuim 
quemdam; ea. de eausa. declinat adspectum, tanquam ie 
lum. ΕἸ quod serpens , qui basiliseus vocatur, solo afflalu 
el adspectu obvia quieque exsiccet et inficiat, forlasse au- 
disti. Quod si aliqui el carissimos eosque, quibus bene 
volunt , fascinant, mirum non est. Cum enim natura sint 
invidi, non hoc quod volunt sed quod a natura. est illis 
insitum , faciunt. 

IX. Ad hac paululum commoratus, Hanc controver- 
slam , inquit, sapientissime et maxime probabilibus argu- 
menlis dissolvisti. Utinam autem eliam ipsa desiderium 
el amorem aliquando sentiret! tunc. equidem illam. recte 
valére, non aegrotare, existiinarem. | Scis, quod hac eliam. 
in re tuam opem imploraverim, Nune vero nihil minus 
metuendum est, quam ne hoc illi acciderit, qum lectum 
oderit et amorem aversetur, sed fascinatione revera labo- 
rare videlor. Neque mihi dubium est quin οἱ hanc dissol- 
vere velis, pro nostra amicitia et sapientia tua omnilus in 
rebussingulari. Promiltebam, si eam ex aliquo laborare 
sensissem , me pro virili orem laturum. 

X. Cumque adhuc de his deliberaremus, accurrit qui- 
dam properans, et, Ὁ przeclari, inquiebat, vos vero tan- 
quam ad prasium, aut ad bellom, et non ad. convivium 
vocati , ita cunclamini , quidem illud apparet optimus 
Theagenes , prieses autem sit illius maximus heros Neopto- 
lemus. Huc ite, neque ad vesperam convivium protrahite, 
cum soli éx omnibus absitis. Inclinatus igitur Charicles 
in aurem mihi : Hic , inqui, adest baculo invitans. Quam 
imporlunus, praecipue paululum appotus. Sed eamus, 
metuendum est enim , ne ad extremum plagas nobis infe- 
rat. Tu quidem jocaris, eamus tamen, inquiebam. | Post- 
quam autem venimus , prope se ipsum collocavit Charielem 
Theagenes, Mihi quoque tribuebat aliquid honoris, Cha- 
riclis causa. Jam quid tibi molestus sim, narrans reliqua , 
quie in convivio fuerunt, choreas virginum , tibicinas, ar- 
matam et pyrrliiehiam saltationem epheborum et alia , eum 
quibus laulos et opiparos cibos Theagenes temperaveral , 
familiare et magis aptum compotationi convivium efficiens? 
sed quie et te audire inprimis necesse est οἱ milii narrare 
jucundum , haec δὶς accipe, — Theagenes proe se ferebat qui- 
dem hetitiam et sibi ipsi vim faciebat, ut humaniter ac 
festive tractare praesentes videretur; ceterum a me depre- 
hendebatur, quorsum animo tenderet, eum jam oculos ver- 
sare, jam vehementius et sine ulla eausa ingemisceret , 
nune tristis essel οἱ veluti cogitabundus, mox voltom hi- 
lariorem sumeret , tanquam sibi conscius et se ipsum revo- 
cans, denique in omnem mutationem facile delaberetur. 
Mens enim amantis, perinde alque ebrii, flexibilis est et 
quae nulla certa sede manere queat , tanquam animo ultris- 
que in hinmido affectu flnctuante. — Proinde el in ebrietatem 
amans et in amorem ebrius proclivis est. 

XI. Postea vero quam oscilatione morenli el anxia ple- 
nus apparebat, jam et ceteris, qui aderant presentes , ma- 
nifeslum erat, quod. non. recte valeret ; ut. etiam Chari- 


mT— 


LIBER Il. 


ἐμὲ περίζλθεν, ἔχω τὴν gogpdertw, εἰπόντος, ὑπο- 
διξαμένου δ᾽ οὐδαμῶς, ὀξύ τε καὶ διάπυρον ἑνεῖδεν, 


iu ὑπερορᾶσθαι προσδυχήσάς. Συνεὶς οὖν ὁ Χαριχλῆς, 


Ὀΐνου καὶ ἐδεσμάτων, εἶπε, τῶν ἐμψυχομένων à 
Τοῦ δὲ τὴν αἰτίαν ἐρομένου, Μεμφίτης ἐστὶν, 
Αἰγύπτιος καὶ ne τῆς Ἴσιδος. Ὃ δὲ Θεαγέ- 
γῆς ὡς τὸν Αἰγύπτιον καὶ τὸν προφήτην ἤχουσεν, ἧδο- 
Jo γῆς τ᾽ ἀῦρόον ἐνεπλήσθη xal, ὥσπερ οἱ θησαυρῷ τινι 
προστυχόντες, ὀρθώσας p ὕδωρ T αἰτήσας. xal 
σοφώτατε, πεν, ἀλλὰ σύ γε ταύτην 
δέχου Civ φιλοτησίαν, ἣν ἀπὸ τῶν dillecuy v σοι προῦ- 
πίον" χαὶ Tan δ᾽ uiv ἡ τράπεζα σπενδέσθω, 
30 ᾿Εσπείσθω, ἔφην, καλὲ Θεάγενες, ἐμοὶ καὶ πάλαι οὖ- 
gdav πρὸς σὲ καὶ ὑποδεξάμενος ἔπινον. Καὶ τότε μὲν 
εἷς ταῦτ᾽ ἔληξε τὸ συμπόσιον xal ἀπηλλαττόμεθα ἐπ᾽ 
οἶκον τὸν ἴδιον ἕκαστος, — μὲ τοῦ Θεαγένους χαὶ 
θερμότερα ἣ κατὰ τὴν πὶ ουσαν γνῶσιν χατα- 
30 σπασαμένου. Ἐπεὶ δ᾽ i κατηγόμην, ἄϊπνος 
τὰ πρῶτα 3ιῆγον ἐπὶ τῆς rd ἄνω τε xo κέτω τὴν 
περὶ τῶν νέων φροντίδα στρέφων καὶ τοῦ ᾽ χρησμοῦ ἘΣ 
τελευταῖα τί ἄρα βούλοιτο ἀνιχνεύων, Ἤδη δὲ με- 
uer τῆς νυχτὸς δρῶ τὸν Ἀπόλλω xal τὴν Ἄρτεμιν, 
30 ὡς ὥμην, (ef ὥμην ἀλλὰ μὴ ἁληθῶς ἑώρων) καὶ 
ὃ μὲν τὸν Θεαγένην » ἦ δὲ τὴν ὥὠντοῳ ἐνεχείριζεν, 
ὀνομαστί τέ με imn ρὰ σοι, ἔλεγον, εἷς 
τὴν ἐνεγχοῦσαν ἐπανήκειν. τῷ γὰρ 6 μοιρῶν ὑπα- 
γορεύει θεσμός. Αὐτός τ᾽ Ey ft xal τούσδ᾽ ὑποδε- 
ED cde ἄγε συνεμπόρους, ἴσα καὶ παισὶ ποιούμενος 
eio. ἀπὸ τῆς Αἰγυπτίων ὅποι τε xal ὅπως 


ἔται, 


rar Tas i ἀπόντες, οἱ μὲν ἀπεχώρησαν, ὅτι μὴ 

Ns Jv ὄψις ἀλλ᾽ ὕπαρ ἐνδειξάμενοι. Ἐγὼ δὲ τὰ 

ἄλλα συνίην ὡς ἑωράχειν, εἰς τίνας δ' ἀνῃρώπους 

εἷς τίνα γῆν παραπέμπεσθαι τοὺς νέους τοῖς θεοῖς gl 

λον ἠπόρουν. Καὶ ὁ Κνήμων, Ταῦτα μὲν, ἔφη, ὦ 

πάτερ, ἐς ὕστερον αὐτός γ᾽ ἐγνωκὼς ἐρεῖς πρὸς ἡμᾶς" 

ἀλλὰ τίνα δὴ τρόπον ἔφασχες ἐνδεξεῖχθαί σοι τοὺς θεοὺς, 

ἐν ὅτι μὴ ἐνύπνιον ἦλθον ἀλλ᾽ ἐναργῶς ἐφάνησαν; Ὃν 

τρόπον, εἴπεν, ὦ τέκνον, xal & σοφὸς “Ὅμηρος αἰνίττε- 
ται" οἵ πολλοὶ δὲ τὸ αἴνιγμα παρατρέχουσιν" 

Rada μετόπισθεν ( ὡς ἐκεῖνός πον λέγει ) ποδῶν ἠδὲ 

Ῥεῖ ἔγνων ἀπιόντος. ἀρίγνωτοί τε θεοί πέρ, [κνημάων 

141 Ἄλλ' ἢ χαὶ αὐτὸς ἔοικα τῶν πολλῶν εἶναι καὶ τοῦτ᾽ ἴσως 

ἐλέγαν, ὦ ὧ Καλέσίρῃ βουλόμενος, τῶν ἐπῶν ἐμνημό- 

τὴν μὲν ἐπιπολῆς διάνοιαν, ὅτε περ 

χαὶ τὴν ene Ἢ δα ἐχδιδαχθεὶς, τὴν δὲ συγκατεσπαρμέ- 

γὴν αὐτοῖς θεολογίαν ἠγνόηχα. 


E cc 


Unt 2171 


voimias al du δράν ἐπ Mibi τωι; oculus; 
idemque mihi videtur, quod et Chariclex, illi. accidisse. 

YMem , inquiebam ego, per Isim, nec injuria, quandoqui- 
dem in pompa post illam excellehal. Haec quidem nos. 
Ceterum ubi calices circumagi oportuit , propinabat quidem. 
Theagenes cuique vel invitus, benevolenlle ergo. Ad me 
autem ut pervenit, cum me accipere ab illo officium be- 
nevolentie dixissem sed poculum non rerepissem , acriter 
et ardentibus oculis obluebatur, contemni se existimans. 
Quod cum intellexisset Charicles : A vino , inquit , et cibis 
auimantium abstinet. Illo aulem causam interrogante τ 
Apyplius est , inquit, Memphites εἰ antistes Isidis.  Thea- 
genes igitur, cum /Egyplium me esse et antistitem cognovit, 
subito ingenti voluptate. est affectus et sieutt ii qui in the- 
saurum aliquem inciderunt sese erigens, aquam poposcit, 
εἴ, eum propinasset, Ὁ sapientissime , inquit , accipe hane 
potionem , qua tibi ex iis quae tibi sunt suavissima propi- 
navi et amiciliae fedus inter nos haec mensa faciat, Facial, 
inquam, optime Theagenes, quie mihi jampridem lecum 
intercedit, et recipiens bibebam. — Ac tunc quidem in huc 
desiit convivium et discedebamus in suam quisque do- 
mum, eum me Theagenes swpius et calidis quam pro 
nolitia nostra, amanter et cum osculis couplexus esset. 
Postquam aulem veni eo, quo me recipiebam, insommnis 
primum noctem traducebam in lecto, sursum ac deorsum 
cogitationem de juvenibus versans et quid vellent extremae 
partes oraculi inquirens. Cum autem ad mediam noclem 
processisset, video Apollinem et Dianam , nt rebar (si qui- 
dem rebar et pon potius vere videbam) atque ille Theage- 
nem, haec autem Charicleam mihi tradebat et nomine me 
compellantes, Tempus est, dicebant, ut in palriam re- 
deas : id enim postulat Parcarmm lex, — Ipse igitur egredere 
et hos receptos adjunge tibi comites , in liberorum diligens 
loco el deduc ex ZEgyptia ferra, quo et quomodo diis 
placet. 

XH. Hzc cum dixissent, illi quidem discesserunt , dala 
signilicatione, quod non somnii vislo fuisse, sed res ipea 
sicse habuisset. Ego vero alia intelligebam , ita qnemad- 
modnm videram : ceterum ad quos homines , aut ad quam 
lerram. deducendi essent. adolescentes, dubilabam. irc 
quidén, inquit, pater, siquidem ipse postra cognovisti, 
deinceps mihi quoque narrabis. Ceterum quonam modo 
dicebas , tibi osensos esse deos, quod non in somnis vene- 
rink, sed manifeste opparuerint? Eo. modo, inquit , fili, 
quem sapiens Homerus quasi eenigmale significat ς wolti 
autern aenigma pritereunt : 

Namque pedum ( ut alicubi ille dicit ) et ecuruu aünul poae 

Ῥεῖ agnovi, remeante. Facile dii agyosci possunt. ] vestigia 
Atqui ipse videor ex multorum numero esse et liujus me 
fortasse redarguere volens, Calasiri , horum versuum feci- 
sti mentionem, quorum egosententiam vulgatam teneo, inde 
usque ab eo tempore, quo et verba ipsa edoctus sum, Ce- 
Verum inspersain illis theolozüe doctrinam ignoravi. 


278 
M". Magi οὖν ἐπιστήσας ὁ Καλάσιρις καὶ civ | 
εἶπεν, ὦ Κνήμων Hreiceisuevde ar 
" τ 

eT. ζῷον ἐπ᾽ ἐλάχιστον, εἰς 
| irat déive talit min. enis 
δὴ βεδήλους κἂν διαλάθοιεν, τὴν δὲ σοφοῦ γνῶσιν ol 
» οὔ vor ἐπι» 
10 μύοντες xat βαδίσματι πλέον, οὐ χατὰ διάστησιν 

τοῖν ποδοῖν à 


be; Bet Αἰγόπτιος xal τὴν ἱερὰν παίδευσιν ἐχδιδαγθεὶς, 


« δεινὼ δέ οἱ ὅσσε φάανθεν » εἰπὼν, ἐπὶ δὲ τοῦ Ποσει- 
ΕΝ τὸ « Ans on senda orit du m 
ἀπιόντος" » οἷον ἐν τῇ πορείᾳ. 
Mew dried ῥεῖ ἀπιόντος καὶ οὐχ ὥς τινες dede 
τῆνται, ῥαδίως ἔγνων ὑπολαμβάνοντες, 
1Δ΄. Ταῦτα μὲν, ὦ θειότατε, {με} μεμύηχας, ἔφη 
35 b Κνήμων, Αἰγύπτιον δ᾽ Ὅμηρον ἀποκαλοῦντος σοῦ 
πολλάκις, ὃ τῶν πάντων ἴσως οὐδεὶς ἀκήκοεν εἰς τὴν 
emen. οὐδ' ἀπιστεῖν ἔχω xal σφόδρα θαυμάζων ἵχε- 
πιύω, μὴ παραδραμεῖν σε τοῦ λόγου τὴν ἀχρίδειαν. 
Κνήμων, εἰ xat ἔξωρον τὸ περὶ τούτων νυνὶ διαλαμ- 
30 ὩΣ ἀλλ᾽ ὅμως ἀκούοις ἂν ἐπιτέμνοντος, Ὅμηρος, 
bi φίλος, ὑπ' ἄλλων μὲν ἄλλοθεν ὀνομαζέσθω χαὶ πα- 
τρὶς ἔστω τῷ σοφῷ πᾶσα πόλις. "Hv δ᾽ εἷς ἀλήθειαν 
ἡμεδαπὸς Αἰγύπτιος χαὶ πόλις αὐτῷ Θῆδαι αἵ ἔχα- 
τόμπυλοί εἶσι χατ᾽ αὐτὸν ἐκεῖνον" mut), vij Hand τὸ μὲν 
36 δοχεῖν προφήτης, τὸ δ᾽ ἀψευδὲς Ἑρμῆς, tp ἣν 6 δο- 
x&v πατὴρ προφήτης" τῇ γὰρ τούτου γαμετῇ τελούσῃ 
τινὰ πάτριον ἁγιστείαν χαὶ κατὰ τὸ ἱερὸν καθευδούσῃη, 
συνῆλθεν ὁ δαίμων καὶ ποιεῖ τὸν “Ὅμηρον, φέροντά τι 
τῆς ἀνομοίου μίξεως σύμβολον. Θατέρῳ γὰρ τοῖν μὴη- 
40 ροῖν αὐτόθεν ἐξ ὠδίνων, πολύ ^ri μῆχος τριχῶν ἐπεπό- 
λαξεν' Üüsv παρ᾽ ἄλλοις τε καὶ οὖχ ἥκιστα mug “Ἑλλη- 
σιν ἀλητεύων xal τὴν ποίησιν ἄδων, τοῦ ὀνόματος 
ἔτυχεν, αὐτὸς μὲν τὸ ἴδιον οὐ λέγων ἀλλ᾽ οὐδὲ πόλιν 
ἢ γένος ὀνομάζων, τῶν δ᾽ ἐγνωκότων τὸ περὶ τὸ σῶμα 
45 πάθος εἷς ὄνομα χαταστησάντων. Τί δὲ σχοπῶν, ὦ 
πάτερ, ἐσιώπα τὴν ἐνεγκοῦσαν: "Ητοι τὸ φυγὰς εἶναι 
καταιδούμενος, ἐδιώχθη γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸς», ὅτ᾽ ἐξ 
ἐφήβων εἰς τοὺς ἱερωμένους ἐνεχρίνετο, ἀπὸ τοῦ χηλί- 
δα φέρειν ἐπὶ τοῦ σώματος, νόθος εἶναι νωριοθεὶς , ἢ 
10 χαὶ τοῦτο σοφίᾳ χατεργαζόμενος, xdx το τὴν οὖσαν 
ἀποχρύπτειν, πᾶσαν αὐτῷ πόλιν πατρίδα μνώμενος. 
1Ε΄. Ταῦτα μὲν εὖ τε καὶ ἀληθῶς μοι λέγειν ἔδο- 
Enc, τεχμαιρομένῳ τῆς τε ποιήσεως τοῦ ἀνδρὸς τὸ ἄνει- 
μένον τε χαὶ ἡδονῇ πάσῃ, σύγχρατον ὡς Αἰγύπτιον, 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


XII. Paululum igitur immoratus Calasiris ef nientem ad 
arcámam significationem eruendam excitans : Dii, inquit, et 
numina, Cnemon, venientia ad nos et ἃ nobis recedentía , 
ín alia animalia rarissime , in. homines autem ut. purae 
sese transformant, similitudine magis, ut visum insomnii 
esse opinemur, nobis imponentes. Quamvis igitur profanos 
homines latuerint, tamen quin a sapiente eognoscantur 
effugere non possunt: sed ex oculis notari possunt, cum 
continuo obtutu intneaptor et palpebras mnquam conclü- 
dant et. magis etiam ex incessu, qui non ex. dimotione pe- 
dum, neque transpositione existiL, sed ex quodam impetu 
aério el vi expedita, findentium magis anrás quam transeun- 
tium. Quamobrem statuas quoque deorum AEgyptii po- 
munt, conjungentes illis pedes et quasi upienles. Quae 
eliam Homerus sciens, ot JEgyptius et. doctrina sacra in- 
strüctus, occulte οἱ involute versibus reddidit, relinquens 
inleligenda iis, qui possenl. De Pallade quidem : Afque 
truces. illi oculi fulsere.. De Neptuno autem: (Namque 
pedum et crurum simul pone vestigia jet agnovi re- 
meante, tanquam fluente incessu, Hoc enim est , ῥεῖ re- 
meante; non ut quidam, perfacile agnovi , falso putarunt. 

XIV. His quidem me, o divinissime, initiasti, inquit 
Cnemon. Cum vero sepe Homerum JEgyptium appelles, 
quod ad hodiernum usque diem nemo andivit, neque cre- 
dere non possum et vehementer admirans obsecro, ne prm- 
lereas bane partem oralionis inexeussam.  Elsi alienum 
est, Cnemon , ab instituto meo, nunc de his disserere, (ἃ-- 
men audies breviter. Homerus ab aliis quidem aliupde 
nominetur εἰ patria. sapienti sit urbs quaevis viro, Erat 
aulem revera. nostras, /Egyptius et urbs illi Thebae centi- 
portes, ut ex ipso cognoscere licet; pater aulem, opinione 
hominum, antistes, sed verius, Mercurius. Erat illins exi- 
stimatus pater antistes, eo quod cum ejus uxore celebrante 
quidam sacra patria el in templo. dormiente, eoivit deus 
et Homerum procreavit, ferentem molam incesto consue- 
tudinis. In altero enim femore inde usque ab ipso partu, 
ingens longiludo crintum innatabat, Uode cum inler alios 
ium inter Graecos oberrans et poémata canens, nomen est 
nactus: ipse quidem homen proprium mon dicens, neque 
patriam aut genus nominans; ceterum iis, qui sciebant 
illam eorporis affectionem, ut in nomen illi verteretur, 
perficientibus. Quorsum autem spectaus, pater, tacebat 
patriam? Aut quod pudebat illum exsilii : erat enim pulsus 
a patre, quando ex ephebis inter consecratos recensebalur, 
ex eo quod nolam ferret in corpore, qme spurium eum 
argueret, vel lioc etiam consilio fecil , et dum veram celaret, ' 
omnem nrbem patiiam sibi vindicabat. 

XV. Haee quidem recte et vere dicere milii visus es, fa- 
cienti conjecluram ex poémate viri, eum oumi voluplate 
et oblectatione , quasi. ;Egyptia, temperato, et ex naturae 


LIBER HL. — 5310. 


Darin deiai imitar 
εἰ μή τινος θείας xal δαιμονίας 
ὃς ἀληβᾶς μετέσχε καταξολῆς. Ἀλλ᾽ ἐπεὶ τοὺς θεοὺς 
ἐφώρασας, ὦ ΚΚαλάσιρι, τίνα τὰ μετὰ ταῦ- 
s τὰ εἶπέ μοι. "Toi προτέροις, μὰ Kvipde; , ὅμοια" πά- 
λιν ἀγρυπνίαι xai ύματα xal νυχτῶν φίλαι 
sil ᾿νε sio τι τῶν wipe 
E UE 
mpos νιώμην t δ Χαρι στερήσεται 
wo τῆς θυγατρὸς ἐννοῶν, ᾿Ἤπόρουν ὅτῳ δεήσει 
τοὺς νέους συναγαγεῖν καὶ κατασχευάσαι τὴν ἔξοδον 
συμφρονεῖν. Τὸν δρασμὸν ἡγωνίων ὅπως μὲν λήσο- 
μεν, ὅποι δὲ τραπῶμεν xal πότερον διὰ γῆς ἢ θαλατ- 
πεύοντες καὶ ἁπλῶς χλύδων μὲ τις εἶχε φροντιασμάτων, 
1,» ἄδπνός τε τὸ erudi enm ieu 
Οὔπω δ' € ἀχριδῶς ὑποφαινούσης 
PH odii τινος ἠσθόμην duds 
ἕω, ἘἘρομένου δὲ τοῦ ὑπηρέτου τίς ὁ χόπτων τὴν 
καὶ κατὰ ποίαν τὴν χρείαν, ᾿Ἰλπάγγελλε, εἶπεν 
30 & καλῶν, ὅτι Θεαγένης ὃ Θετταλός, Ἥσθην ἀπαγ- 
prend μοι τὸν νεανίαν xal. εἰσχαλεῖν ἐχέλευον, ivPt- 
ϑάναι μοι ταὐτόματον ἀρχὴν τῶν ἐν χερσὶ βουλῶν ἤγη- 
σάμενος" ἐτεχμαιρόμην γὰρ ὅτι με παρὰ τὸ συμπόσιον 
Αἰγύπτιον καὶ προφήτην ἀκηκοὼς, fyc σύνεργον πρὸς 
25 τὸν ἔρωτα ληψόμενος, πάσχων, diua, τὸ τῶν πολλῶν 
πάθος, οἵ τὴν Αἰγυπτίων σοφίαν, μίαν χαὶ τὴν αὐτὴν 
ἠπάτηνται, χαχῶς εἰδότες. ἯἩ μὲν γάρ τις ἐστὶ δη- 


μώδης, xal, ὡς ἄν τις εἴποι, χαμαὶ ἐρχομένη, εἰδώλων - 


θεράπαινα xal περὶ σώματα νεχρῶν εἴλουμένη, βοτά- 
30 vau προστετηκυῖα xal ἐπῳδαῖς ἐπανέχουσα, πρὸς ob- 
δὲν ἀγαθὸν τέλος οὔτε αὐτὴ προιοῦσα, οὔτε τοὺς χρω- 
μένους φέρουσα ἀλλ᾽ αὐτὴ τὰ περὶ αὑτὴν ταπολλὰ 
πταίουσα, λυπρὰ δέ τινα καὶ γλίσχρα ἔστιν ὅτε κατορ- 
θοῦσα, φαντασίας τῶν μὴ ὄντων ὡς ὄντων xal ἀποτυ- 
35 χίας τῶν ἐλπιζομένων, πράξεων ἀθεμίτων εὑρετὶς xal 
ἡδονῶν ἀκολάστων ὑπηρέτις, Ἡ δ᾽ ἑτέρα, τέκνον, ἢ 
ἀληθῶς σοφία, ἧς αὕτη παρωνύμως ἐνοθεύθη, ἣν ἱερεῖς 
xal προφητικὸν γένος ἐκ νέων ἀσχοῦμεν, ἄνω πρὸς τὰ 
οὐράνια βλέπει, θεῶν συνόμιλος καὶ φύσεως χρειττό- 
τὸ νῶν μέτοχος, ἄστρων χίνησιν ἐρευνῶσα καὶ μελλόντων 
πρόγνωσιν χερδαίνουσα" τῶν μὲν γηΐνων τούτων χα- 
χῶν ἀποστατοῦσα, πάντα δὲ πρὸς τὸ καλὸν χαὶ τὸ 
ἀνθρώποις ἐπιτηδεύουσα, δι᾽ ἦν xày τῆς 
Mare εἷς χαιρὸν ἐξέστην, εἴ πῃ καθὼς καὶ πρότε- 
ws ρόν σοῖ δίηδλθον τὰ προρρηθέντα μοι παρ᾽ αὐτῆς xol 
τὸν τῶν ἐμῶν παίδων κατ᾿ ἀλλήλων πόλεμον περιγρά- 
vns Ταῦτα μὲν οὖν θεοῖς τε τοῖς ἄλλοις καὶ μοί-- 
ἐπιτετράφθω ol τοῦ ποιεῖν τε χαὶ μὴ τὸ χράτος 
ig dd dep μοι τὴν ex τῆς ἐνεγκούσης οὗ 
ταῦτα πλέον ὡς ἔοικεν ἢ τὴν Χαριχλείας εὕρεσιν 
ἐπέδαλον, Καὶ τοῦτο μὲν ὅπως, εἴση τοῖς ἑξῆς. 
1χ΄. Ὑὸν δὲ Θεαγένην ἐπειδήπερ εἰσῆλθεν ἀσπασά- 
μεῖνον ἀμειψάμενος, ἐμαυτοῦ τε πλησίον ἐπὶ τῆς εὐνῆς 
bdo καὶ Τί χρέος ὄρθριόν σε ἄγει παρ᾽ ἡμᾶς ἠρώ- 


— 


excellentia : quae certe ifa omnes non superaret, nisi-e di- 
vinis quibusdam revera fundamentis exstitisse, Sed post- 
quam deos Homerice depcehendisti , Calasiri , quid deinceps 
sit consecotum, mihi expone. — Prioribus, Cnemon, similia, 
rorsus insomnia δὲ deliberationes, et amice noeli eogita- - 
Hones. Gandebam, aliquid me eorum, qua non cogita- 
bam, invenisse sperans εἰ reiitom i putriani exspectans : 
exernciabar aulem , fore, ot Claricles filia privarelur, cogi- 
tans. Dubitabam , qoa rione juvenes essent una abdu- 
cendi el. quo modo discessum adornarern, De fuga eram 
sollicitus, quo modo illam clam capessere εἰ quo. dirigete. 
deberemus; et nirum ferra, an mari : denique procella quae 
dam cogitationum me obruebat et insomne reliquum tradu- 
cebam noctis. . l 

XVL. Needom exacte dies illuxerat , perstrepebat ostinm 
atrii εἰ sensi quemdàm puerum vocantem. Interroganie 
autem famulo, quis pulsaret fores et quam ob causam , dixit 
is qui vocabat, quod Theagenes Thessalus adesseL.— Delec- 
latus sum nuntio de adolescente, et vocari intro jubeham ; 
offerri mihi ultro initium consilii capiendi, quod. pre ma- 
nibus habebam , existimans. — Conjectabar enim , quod cum. 
me in symposio JEgyplium et antistitem esse audisset, τὸν 
niret adjntorem sibi in amore assumturus, ita , ut plerique, 
sicuti existimo, animo affectus , qui AEgyptiorum sapientiam 
unam et eandem ese existimant, haud reete judicantes. 
Est enim quaedam vulgata et οἱ ita dicam lumi serpens , 
qua simulacrorum ministra est et eirca mortuorum corpora 
volvitur, herbis intabescens et ineantationibus dedía, neque 
ad ullum bopum finem perveniens , neque hos qui illa utan- 
tur deducens, sed in multis etiam ipsa $uis rationibus offen- 
dens, tristia vero quadam et. sordida interdum praestans, 
nimirum visiones eorum quie non sunt tanquam essent et 
Írusirationes speratarum actionum , flagitiorum inventrix 
et profusarum voluptatum ministra. Altera vero, fili, qua: 
revera sapientia est et a qua illa adulterina degeneravit , 
quam nos sacerdotes et antistitum genus ab ineunte aetate 
excolimus, supra. res clestes contemplatur, deorum con- 
victrix et naturae praestantloris particeps, astrorum molus 
scrutans et futurorum prscientiam inde aequirens; ab his 
quidem terrenis malis remota, omnia vero ad honestatem 
et utilitatem hominum instituens, Propler quam et ego 
patria cessi ad tempus, si quo modo, que tibi antea nar- 
rávi, mihi ab ipsa praedicta et bellum filiorum meorum in- 
ter sese possem evitare. Sed hzec cnn diis aliis, tum Parcis 
permissa sunto, in quorum, ut haec faciant, auf non, po- 
testate situm est, qui etiam mihi exsilium non magis propler 
lie, ut videlur, quam propler Charielez inventionem , 
imposuerunt. 14 autem quomodo eveneril, ex ils quae 
sequentur cognosces, 

XVII. Ceterum Tbeagenem, postquam ingressus est , et 
salutavit, resalutatum prope me ín lecto collocabam, et quae 
necessitas tam mane te ad me adducit, inlerrogabam. — Wle 


πρόσωπον ἐπιπολὺ PV rne "Aque- 
wi | παντὸς, ? 
iem, "Epersngi the genis 


X πολλὰ τὴν n zoe 
τ Ἐ-- 

χάλει" ἘΣ περισωθῆναι, zs rad 
ταχείας ἀποτυχόντα τοσοῦτον αὐτῷ τ χαχὸν ἐνσχῇ- 
ψαι xal οὕτως ὑπὸ τοῦ πόθον τον xal 


n ᾿καρτερικὸς DN ἀξιεράστου γυναικὸς εἷς 
᾿ Ático] Καὶ ταῦτα λέγων ἐδάχρνεν, 
s ὥσπερ ὅτι πρὸς βίαν ἥττηται χόρης ἐνδεικνύμενος, 
ἀνελάμβανον οὖν αὐτὸν καὶ Θάρσει, ἔλεγον, ἐπειδήπερ 
ἅπαξ χαταπέφευγας de! ἡμᾶς. Οὐχ οὕτως ἐχείνη 
χρείττων ἔσται τῆς ἡμετέρας σοφίας. Ἔστι μὲν 
αὐστηροτέρα καὶ κατενεχθῆναι πρὸς ἔρωτα δύσμαχος, 
30 Ἀφροδίτην xal γάμον ἀτιμάζουσα καὶ μέχρις ὀνόματος" 
ἀλλὰ διὰ σὲ πάντα χινητέον" τέχνη xal φύσιν οἶδε 
βιάζεσθαι. Μόνον εὔθυμον εἶναι xat ὑφηγουμένῳ τὰ 
δέοντα πείθεσθαι πράττειν. Ἐπηγγείλατο ἅπαντα 
ποιήσειν, ὡς ἂν ἐγὼ προστάττω, x&v εἰ ξιφῶν ἐπιβαί- 
35 νεῖν χελεύοιμι, 

1Η΄, Αιπαροῦντος δὴ περὶ τούτων καὶ μισθὸν ἅπα- 

σαν ὑπισχνουμένου τὴν οὐσίαν, ἥχων τις παρὰ τοῦ 
Χαριχλέους, Δεῖται σοῦ Χαριχλῆς, ἔλεγεν, ἀφικέσθαι 
παρ᾽ αὐτόν" ἔστι δὲ πλησίον ἐνταῦθ᾽ ἐν τῷ Ἀπολλω- 
40 vito καὶ ὕμνον ἀποθύει τῷ θεῷ, τεταραγμένος τι χατὰ 
τοὺς ὕπνους, ᾿Βξανίσταμαι παραχρῆμα xal τὸν 
Θεαγένην, ἀποπέμψας ἐπὶ τὸν νεὼν ἀφικόμενος, ἐπὶ 
θώχου τινὸς καταλαμβάνω τὸν Χαρικλέα χαθήμενον, 
ἄγαν περίλυπον καὶ συνεχῶς ὑποστένοντα. Προσελθὼν 

ws οὖν, Τί σύννους καὶ σκυθρωπὸς εἶ, ἠρώτων, Ὁ δὲ, 
Ti Te οὗ μέλλω, φησὶν, ὀνειράτων τέ με Bevspabis- 
τῶν καὶ τῆς θυγατρὸς, ὡς ἐπυθόμην, ἀνδέστερον διατε- 
θείσης καὶ τὴν νύχτα πᾶσαν dünvov διαγαγούσης; ἐμὲ 
δὲ λυπεῖ μὲν χαὶ ἄλλως οὐχ ὑγιαίνουσα, πλέον δ' ὅτι 
τι τῆς xupla τοῦ ἀγῶνος elc τὴν ἑξῆς ἐνεστηκυίας, εἷς ἣν 
τοῖς ὁπλίταις δρομεῦσι δᾷδας ἀναφαίνειν χαὶ βραδεύειν 
τὴν ζάκορον νόμιμον, δυοῖν θάτερον ἀνάγχη ἢ ταύτην 
ἀπολειπομένην λυμαίνεσθαι τὸ πάτριον, ἢ καὶ ἄκουσαν 
ἀφιχνουμένην, ἐπιτρίθεσθαι χαλεπώτερον. Ὥστ᾽ εἰ 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


autem eum diu demulsissel faciem , Anxius sum, inquil, 
de summa rerum : ernbesco aulem aperire, el. conticuit. 
Animadverli igitur, tempus esse mentiendi apud ipsum et. 
divinandi ea que scieham. Itaque hilartus eurn contuilus, 
Etiamsi ipse dicere cuneteris, inquam, tamen sapientiam 
nostra et diis nihil esL ignotum. Et, cum paululum me 
erexissem et calculos quosdam nibil. numerantes in digitis 
composuissem , et comam quassissem  afflatos vi numinis 
imitans, Amas, dixi, o fili, Exsiluit ad illud vaticinium. 
Postea vero quam et Charicleam addidi, jam lum id me 
divinitus cognovisse existimans , parum aberat, quin pro- 
cumbens adoraret, At cum inhiberem , osculabalur spe 
caput accedens , οἱ diis agebat gratias, quod spe sua lapsus 
non esset, utque illi servator essem precabatur : neque enim 
se superstitem esse posse, si auxilio, atque hoc ipso eeleri 
deslituerelur. Tantum malum se invasisse, atque ita flam- 
mis affectus uri, precipue tum primnm amorem sentientem, 
Constietudinis enim. muliebris expertem se esse dicebat, 
multis modis jurans : semperque respuisse et conjugia ipsa 
ct amores , si alicujus audisset, quoad illutn Charicleze forma 
convicisset , qnod non naturali abstinentia et robore fuisset 
praeditus , sed usque ad illum diem mulierem amore dignam 
non vidisse. Et hiec dicens lacrimabat, veluti invitum 
el per vim a virgine se victum esse declarans. Erlgebam 
illum et consolabar et. Esto fidenti animo, dicebam, cum 


semel ad nos confugeris : non enim erit illa nostra sapientia 


fortior. Est quidem austerior et difficulter in amorem de- 
lahi potest, Venerem et conjugium exosa, vel si nomines 
lantum. Sed propler te. omnia movenda sunt, Ars οἵ 
naturam frangere potest : tantum confidentem esse oportet 
el imperanli necessaria parere. Promisit se omnia factu- 
rum, sicut ego imperassem, si vel juberem etm ire per 
gladios. 

XVII 1ta illo obsecrante alque obtestante οἵ premium 
omnes suas facultates mihi pollicente, veniens quidam a Cha- 
ricle, Petit a te Charicles, dicebat, ut ad se venias, Est 
autem liie prope in templo Apollinis el hymno deum pla- 
cat, propterea quod turbalus est nescio quomodo in somnis, 
Consurgo subito eL Theagene. ablegalo in templum perve- 
niens, deprehendo Chariclem sedentem in sella, admodum 
lristem el continue ingemiscentem, | Accedens igitur, Quid 
ita tristis es et meerens, interrogabam. llle autem : Cur 
enim non debeam esse, cum et insomnia me turbaverint et 
filia mea, sicuti audivi, aegra sit et totam noctem insomnem 
duxeriL? me vero cum alioqui dolore afficiat illius adversa 
valetudo, tum przecipue, quod eum sequens sit certamini 
destinatus dies , quo armatis cursoribus aediluam facem sus- 
lollere et praeesse legitimum est, alterum ex duobus eve- 
nire necesse sit, ut aut absens pervertat ac destruat morem 
usitatum , aut. vel invita. veniens gravius etiam affligalur 
Quamobrem, si quidem prins fieri mon potuit , nunc saltem 


LIBER 1. 


καὶ μὴ πρότερον ἀλλὰ νῦν γ᾽ ἐπαρχῶν xal τινα προσ-- 
d δικαίως μὲν ἂν πρὸς ἡμᾶς xai φιλίαν τὴν 
ἡμετέραν, εὐσεβῶς δὲ πρὸς τὸ θεῖον ποιοίη, Οἶδα 


τὰ μέγιστα χατορθοῦν οὐχ ἀδύνατον. 
ἡμεληκέναι., e E πρὸς ἐχεῖνον xol τὴν 
2 ουν, ἔχειν γάρ τι συνθεῖναι 
Τὸ δὲ νυνὶ παρὰ τὴν κόρην ἴωμεν, 
δέ ae Rn 
Ξ Ἅμα ΕἾ: Χάρίλεις, 


1Θ΄. ᾿πειδὴ οὖν ἐπέστημεν τῇ Χαριχλείᾳ τὰ μὲν 
πολλὰ τί ἄν τις λέγοι, Δεδούλωτο μὲν γὰρ ὅλοσχε- 
ρῶς τῷ πάθει καὶ τὴν παρειὰν ἤδη τὸ ἄνθος ἔφευγε 
20 χαὶ τὸ φλέγον τοῦ βλέμματος χαθάπερ ὕδασιν ἐῴκει 
τοῖς δάχρυσιν ἀποσθεννυμένῳ, Κατέστελλε δ᾽ οὖν 
ὅμως αὑτὴν, ἐπειδήπερ ἡμᾶς ἐθεάσατο καὶ πρὸς τὸ σύ- 
φθέγμα παντοίως ἐπανάγειν ἐβιάζε- 


ὑποστᾶσα σιωπᾷς ὥσπερ ἀδικοῦσα xal 

olx ἠδιχημένη παρὰ τῶν χαχῶς ἰδόντων σε ὀφθαλμῶν; 
ἀλλὰ θάρσει. ΠΙαραχέχληται Καλάσιρις ὃ σοφὸς, 

30 ἴασιν τινά σοι πορίσασθαι. Δυνατὸς δ᾽ ἁνὴρ, ἄριστος 
[ o end τις ἄλλος τὴν θείαν τέχνην, ἅτε προφητι- 
36€ τὸν βίον xai ἱεροῖς ἐκ παίδων ἀνακείμενος xal τὸ μεῖ-- 
Lov εἷς προσθήκην ἡμῖν ἐς τὰ μάλιστα φίλος, “Ὥστ᾽ 
εἰχότα ἂν ποιοίης, εἰ προσδέχοιό τ᾽ ἀχωλύτως, ἑπάδειν 

a6 τ᾽ J| xal ἄλλως ἰᾶσθαι βουλομένῳ σαυτὴν παρέχοις, 
οὐδ᾽ ἄλλως οὖσα πρὸς τὸ λόγιον γένος ἀπρόσμιχτος, 
᾿Εσιώπα μὲν, ἐπένευσε δ᾽ οὖν ἡ Χαρίχλεια, καθάπερ 
ἀομένη τὴν ἀπ᾽ ἐμεῦ συμθουλὴν προσιεμένη. Καὶ 
πότε μὲν ἐπὶ τούτοις ἀπηλλάγημεν, ὑπομνήσαντός με 

ao τοῦ Χαριχλέους καὶ ὧν πρότερον παρεχάλεσεν ἔπιμε- 
ληβῆναι καὶ φροντίζειν, εἴ πῃ τῇ Χαριχλείᾳ δυναίμην 
ἔφεσίν τινα γάμων καὶ ἀνδρῶν ἐμποιῆσαι. ᾿Ἀπέπεμ- 
πὸν οὖν εὔθυμον, οὐχ εἰς μακρὰν ἀνυσθήσεσθαι αὐτῷ 
τὴν βούλησιν ἐπαγγειλάμενος. 


— — — 


opem illi ferens ef. adhibens medicamentum aliquod, offi- 
cinm justum erga nosamicitiamque nostram , conjunetum 
cum pietate erga deum, feceris. Scio, quod minime sit. 
tibi difficile, si modo volueris , fascinationem , ut ipse ais , 
curare. Anlistites enim vel maxima prasslare possunt. Fa- 
tebar me neglexísse, illi quoque. fucum faciens et ut mihi 
spatium praesentis diei concederel postulabam, quod essem. 
aliquid composilurus in usum medicamenti, Nunc autem. 
ad virginem eamus, inquam, diligentius consileraluri. et 
quoad fieri potest eam consolaturi. Simul vero, Charicles, 
velim te de me verba aliqua facere apud. puellam et. me 
commendatum illi notiorem efficere, ut mihi reddita fami- 
liarior, confidentius quoque sanantem admillat, Sil ita, 
inquit, et abeamus. 

XIX. Postquam aulem venimus ad. Cliaricleam, multa 
quidem quid attinet dicere? Suceubuerat enim prorsus af- 
fectui et ex genis flos jam fugerat et ardor vultus lacrimis 
lanquam aqua restinctus esse. videbatur : tamen sese com- 
ponebat cum nos vidisset et. consuetum vultus. habitum 
omnibus modis revocare conabalur. Complexus autem 
eam Charicles et multum dissuaviatus et nibil blandiliarum 
omittens, Ὁ filiola, o nala, dicebal, mene patrem celas, 
ex quo labores? et cum fascinata sis , laees, quasi injuria 
affeceris et non affecta sis ab oculis, qui te male adspexe- 
runt? Sed bono sisanimo.  Oratus est enim n me Calasiris 
lie. sapiens, nt tibi sanationis aliquam rationem invenlat : 
polest autem id. priestare, excellit ením , si quisquam alius , 
in arte divina , tanquam genere vitz antistes el quod majus 
est nobis in primis amicus, Quare merito feceris, si illum 
admiseris absque ullo impedimento, sive incantalione uli , 
sive alio modo sanare volenti, te ipsam tradens, eum alioqui 
a sapientum. consuelndine non abhorreas. Tacebat qui- 
dem, annuebat tamen Chariclea , tanquam libenter consi- 
lium de me datum admittens. Εἰ tunc, hisce constitutis, 
discessimus , reducente mihi in memoriam Charicle, ut ea 
qua a me petiisset curarem et cogitarem, quomodo in Cha- 
rielea cupiditatem aliquam conjugii el virorum excitarem. 
Deducebam igitur lrtum , cum illius voluntati brevi salis- 
faclum iri promisissem. 





zr 
ὙΠ v» 
T^ oA sx 1 oixo QU fcw» LATUR τις 


m “αν ττταντῖν TXUeETIS Te, aun. wm ic»- 
fae oen πὶ woWue— 
É£cX4x j1z-T—5 fee 
s x—FM. τ τσξε “τ 
ato 5 ἢ». fice Tou xiva 
ie mee “ἴω τ γχετροτεστως TERT. Loue 
ἄμ“α. 12. TXesz 22k a04G* καὶ Tw"rTI g-lOWMEDG. 
σῶα L at» er14.. "αὶ νέες VIACTED τατον. Xie- 
t fct Ἢ σις Ln, τ Xzsaana.ai- Xam» τῷ 
“τάξον dv, aa uer. ἐντυχόνα ai. fansrr Dt 
Ξ. τὰ 7. Vna a. Tuer, ταὶ τῷ 9 --- 
χῶνν ὠτί τα, T3 53:3 ai» τχλὲν» τιτασίξε 
ὑαμπάξονν͵ Vruvs A τῆενιῦς ἴτνις τιυϊεξωαπενι, 
9 Καὶ unit τᾶ, uir 7. oar ἐπ τὐττο ἐτεστσεῖε.. 
"Eos, 21 284/ deis τὸν ὀϑεσυέντως ἡοΐπρασν- Mu 
γὰρ 5 im Vaio τὸ τλυλαεν». Ἕαεξνς D ἦτ χα- 
EARUM τὸ ἐτύαξνν», TX αἰπ, TU τῶν ἀσγίλει 
τὴν παγατή7)ητι»" ὦττε υἷε ταῦτῆν ἐκα:τέξπαεν τὰ 
» ἡρίμα x74 με, XY pov, 26 μ΄, πρητῖον XI aS, 
Atm, Gaim, ἔφυ, Χυρέώει, Καὶ τῶωτν κεν ἔρεαεξν 
ἑξέταττυ». 


LA CL Ic 

—— 3.5, orm τὦόῦῦ- 
τὰ Ἔξω. 
T— 


L-— 


Tu. 





d. 7 τὴαν»». iu 





Μ΄. fizz2: τὴν Te τοῦ κύρωκος, τατίτι τὸς £v 
i » ἐά ΞΡ υ 


4781s, T) a I, αἵτε τὸ ym x. νος ἐπέϑηξις 
9i ὡς ἐδόκει κα! wan, for πργίτερον ἐνῶνες ἀνχϑττῖ- 
μενα, τῦτε δι τὸν ἀσταγιννυΐμενν οὐκ ἔχων, αἰξενὸς 
Am. avgisarses Tn fairy. Ἀπέπκεκπον Cu» 
eroi V wpeetunte 0, τὰρ ἐπιτρέπετν τὸν νύμον 
“κ ἀτνσυμένῳ ctizawn àzvnmu. "OI χυμι- 
38 0934 vro roi ga roi ὑπὸ τῷ κήγακος εἰς τῇ» Arriano 
n. ᾿Ἐπίταττο, “1 ἀδ,υδέται καὶ ἀνεῖπεν δ xY 2d; 
ἥκειν τὸν ἱπώευόμενν, 'O δὲ Θεαγένης, οὗτα 
ἐμὲ κα εῖ, rok va ἴγνσεν., "Eu 2ὲ, Πῶς τοῦτο λέ- 
que, εἰπόντος" Οὕτως, εἶπεν, ὡς ἔσται, ὦ πάτερ" οὗ 
38 (áp τις ἐμνῶ παρόντος καὶ ὁρῶντος, ἕτερος ix τῶν Χα- 
ψικλείας ,ειρῶνε τὸ arti ove ἀποίσεται. Τὴν δ΄ ἀπο- 
τυ ίαν, ἔφην, καὶ τῇ, ἐκ ταύτης ἀλοξίαν οὐδαμοῦ τίθε- 
su; Καὶ τίς, εἶπεν, οὕτως ἰδεῖν καὶ πλησιάσαι 
Xapudsla μανικῶς ἐππούδαχεν, ὥστε με παραδραμεῖν; 
so τίνα P. οὕτως 5, ὅγις ἐκείνης τάχα καὶ πτερῶσαι δύνα- 
ται καὶ μετάρσιυν ἱπισπάσασθαι; οὖκ οἶσθα ὅτι xal 
τὸν " porta πτεροῦσιν οἱ γράφοντες, τὸ εὐχίνητον τῶν 
ὑπ' αὑτοῦ κεκρυτημένων αἰνιττόμενοι; εἶ δέ τι δεῖ xai 
κόμπον προπιῖναι τοῖς εἰρημένοις, οὐδεὶς ἐς τὴν τήμε- 
4 ov ποσί με παρελθὼν ἐσεμνύνατο, 

1“, Ταῦτ' εἶπε καὶ ἀνήλατο, Παρελθών τ᾽ εἷς 
μέσους, τὸ τ' ὄνημα προσέγγελλε καὶ τὸ ἔθνος ἐδήλου 
καὶ τοῦ δρόμον τὴν pav ἐχληροῦτο καὶ τὴν πανο-- 
πλίαν ἐνδὺς ἐγειστήκει τῇ βαλδίδι τὸν δρόμον ἀσθμαί- 

o νων καὶ τὸ παρὰ τῆς σάλπιγγος ἐνδόσιμον ἄκων καὶ 
μόγις ἀναμένων’ σεμνόν τι ὑέαμα καὶ περίδλεπτον 
καὶ οἷον “Ὅμηρος τὸν Ἀχιλλέα τὴν ἐπὶ Σκαμάνδρῳ 





AR8Ii000HZT STCWUIPTINUM 


EITHER QUCAKTUS. 


Jeune vere ohius uuhum apum deximelad, jevenilis 
murum Prvanmt. arra, et existimo εἰ preside Cupédine 
4T MA Ems πα quas comjugxerit, maiimnom 
-——— -—— -—— Bre comüemdexte.  Accht enim 
rom παι "imr ala marxilce peracta suat, 
cur" sotamem. brim cmwüenes ,czstumm pocas, ad 
remm qcmem. aruamti rodeamt, procimma vit et zditna 
Charzcem m suremmümem τουῖ dadimm resplemiuit — Vemerat 
mm. umm» mvdn, wopter merem patrum, vel magis, 
Tam Uuadem wntemin, s vmuram aicuhi Thesgemems spe- 
I-M. NERMACL ineuSACEEREEEE crm, ailwra acée ma ramum 
Jaüma jrr9miemm : εἰ, cmm comparurmet coatimme lotam. 
serumim ἐπα mi arum Camwarük — Vel sic famen 
στα Ihengnus erwies grvartib — Velex ext enim amans 
ai vahmium ai, amps dusderie bemriur.  Abqui ile ἱπεαρει 
cum znümmt amen xà, qued craà faturum, m cam solam 
charrvacumum amume vacabat. Quapropter me tacere qui- 
dem poteit, ποῦ πόσοι ni me, . serbe antem proximos 
mübi éndàa peri; Min ipen, ampi, Charickea esi. Εἰ 

TL Ad οὔκυκαι müem prrcems veniebat quilam eximie 
armis exermadus εἰ magnes spirius gerens, solusque inler 
ceteros clarus, ut patobat, qui im muitis jam antea certa- 
mindbes corenstus Üerrat  bamc amem coacertatorem non 


' abebst, memime, ud existimo, im certzxen. prodire auso. 


Rewsiüiebant ipimr emm Ampbhictyomes. Neque emim lex 
permittit, ut ei qui nam ieri certasen cocoga decernatur. 
Jile antes provecari a pracome im certamen eura, qui vellet, 


Ι postmlabat. Μαφετεῦσαὲ μεᾶςες͵ preciamavit praeco, ut 


prodiret aliquis qui cerizmen imre veliet. Theagenes au- 
tem ad me, Hic me vocat, imquil. Me autem, Quoniodo 
boc dicis, quzxremie : Sic, ut erit, iequil, pater; neque enim 
quisquam δας, przzsenie et vidente me, ex manibus Clia- 
riclez viciorim pramiwm amferet— Frustratiomem autem, 
inquam, et ignominiam qua hanc consequitur, nibil omnino 
curas? Quis auteza , inquit, tanto ardore flagret videndi et 
sppropinquasdi Chariclese, ut me amievertat? cui vero pe- 
rinde atque milii adepectos illins alas addere possit et eum 
in sublime rapere? An nescis, quod Amorem etiam alatum 
faciunt pictores, agilitatem illorum, qui eo detinentur, 
quasi senigmate quodam significantes? Quod si oportet jac- 
tationem accedere ad ea quiae dicta sunt, nemo ad hunc 
usque diem, quod me pedibus praecurrerit, gloriatus est. 
II. Heec dixit et prosiluit ac progressus in medium, no- 
men edebat et indicabat gentem et locum cursus sortieba- 
tur et, induta tota armatura, stetit ad carceres, studio cur- 
rendi anhelans εἰ signum tubae invitus et vix exspectans. 
Prieclarum quoddam erat spectaculum et conspicuum, et 
quale Homerus, in quo Achilles pralio ad Scamandrum 
certat, introducit. Commota enim erat Gracia tota ad illud 


r 


μάχην Müduvex παρίστησιν, Κεχίνητο μὲν δὴ καὶ 
πᾶσα πρὸς τὸ παρόδοξον fi ἀν ηράμος ἀφορᾷ p νίχην 


put 
Ὄρμενος Ἂ ὶ Θεαγένης Θετταλὸς, loy, 
ἀνέ cortile δρόμος μικροῦ καὶ τὴν ὀφθαλ- 


fardym ἢ κόρη ἀλλ᾽ ἐσγάδα 


1» μὲν δὴ θεαταὶ, μετέωρος ἅπας ἐπὶ τὸ μέλλον καὶ 
ἀγωνίας ἀνάμεστος, ἐγὼν δὲ καὶ πλέον, ἅτε δή μοι λοιπὸν 
ὡς παιδὸς δπερφροντίζειν προηρημένῳ. Οὐδὲν ϑαυ- 
μαστὸν, ἔφη ὃ Κνήμων͵ δρῶντας xal παρόντας ἀγωνιᾶν, 
ὅτε κἀγὼ νυνὶ ἡ περὶ τῷ Θεαγένει δέϑια καί σου δέομαι, 

20 θᾶττον εἰ νιχῶν ἀνηγορεύθη, διελθεῖν. 

Δ’, Ἐπεὶ δὴ μέσον, ὦ Κνήμων, ἠνύετο τὸ στάδιον, 
καὶ ὑποδλέψας τὸν "Opyavov, dvx- 

τὴν ἀσπίδα πρὸς ὕψος καὶ τὸν αὐχένα διε-- 

γείρας, τὸ βλέμμα 0᾽ ὅλον εἰς τὴν Χαρίκλειαν τείνας, 

25 χαϊάπερ βέλος ἐπὶ σχοπὸν ἐφέρετο καὶ τοσοῦτον παρέ- 
QI» τὸν ᾿Ἀρχάδα, ὀργυιῶν —À ὃ "pmo - 
ὕστερον inp. Προσδραμὼν οὖν τῇ Xapudata 
πολύς τ᾽ ἐξεπίτηδες εἰς τὸ στέρνον ἐμπίπτει τοῦ δρόμου 
δῆθεν τὴν ῥύμην οὐκ ἐνεγκών - καὶ τὸν φοίνικα xopa- 
30 ζόμενος, οὐκ ἔλαθέ μὲ τὴν χεῖρα τῆς χόρης φιλῶν. 
᾿Απέσωσας,, εἶπεν 6 Κνήμων, ὅτι xul ἐνέχησε καὶ 
ἐφίλησεν. ᾿Αλλὰ τίνα δὴ τὰ ἑξῆς; Οὐ μόνον ἀχουσ- 
μάτων 27 Dis dp' Tax, ὦ Κνέμων, ἀλλὰ καὶ 
ὕπνῳ δυσάδωοτος" ἤδη γοῦν οὐκ ὀλίγης μοίρας τῆς 

mde is; ἀντέχεις ἐγρηγορὼς xol τὴν 

ami οὖκ ἀποκναίεις, ness PE xa 

Σ μέμφομαι; ὦ πάτερ, ἄλλων τε xal φιλότητος 

X φήσαντι, πράγματος, ὃ κατ᾽ ἐμὲ χριτὴν 

v θέρει πλησμονὴν, οὔτε καθ᾽ ἡδονὴν ἀνυόμενον, 
Ao οὔτ᾽ εἰς ἀχοὴν ἐρχόμενον. Εἰ δέ τις καὶ τοῦ Θεαγέν 
νους καὶ X (ac ἔρωτος μνημονεύοι, τίς οὕτως 
ἀδαμάντινος ἢ σιδηροῦς τὴν καρδίαν, ὡς μὴ θέλγεσθαι 
καὶ εἰς ἐνιαυτὸν ἀκούων; ὥστ᾽ ἔχου τῶν ἑξῆς, Ὁ μὲν 
Θιαγένης, ὦ Κνήμων, ἐστεφανοῦτο καὶ νικῶν ἀνηγο- 

[ — παρεπέμπετο ὑπὸ ταῖς πάντων εὐφημίαις, 

ἢ Χαρίαλεια δ᾽ ἥττητο m xal δεδούλωτο τῷ 
πόθῳ πλέον ὦ πρότερον, αὖθις ἰδοῦσα τὸν Θεαγένην. 
Ἡ γὰρ τῶν ἐρωτικῶν ἀντίδλεψις, ὑπόμνησις τοῦ πάσ- 
χοντὸς γίγνεται, καὶ ἀναφλέγει τὴν διάνοιαν ἡ θέα 

m MN ὕλη πυρὶ γιγνομένη. Κἀκείνη μὲν οἴκαδ᾽ 

ἐλθοῦσα συνήθη νύκτα ταῖς προτέραις ἢ χαὶ δριμυτέραν 

διῆγεν, ἐγὼ δ' αὖθις ἄῦπνος ἦν, τήν τε φυγὴν ὅποι 
τραπόμενοι λάθοιμεν ἐπισχοπῶν καὶ πρὸς τίνα χώραν 
πιυραάπέμποι τοὺς νέους $ θεὸς ἐννοῶν, Τὸν μὲν δὴ 


mu 


OLBERIYSs 0C 





388 





oriam preeabatur, non secus 80 si quilibet certamen inirel. 
Magnam enim vim habet etiam ad conciliandam adspicien- 


tium benevolentiam, forma venustas. Commota quoque 


fuerat et Chariclea supra modum : et vidi, cum id. diu ob- 


-servarem, subinde in alium atque alium vulbum eam com- 


ribus cursus tanta celeritate instituebatur, ut ipsam prope- 


modum oculorum aciem fallere. Ibi me quiela quidem. 
manere amplius virgo potuit, sed commovebantur illius 
gradus et pedes prze exsultatione saliebant., tanquam animo 
vna cum 'Theagene sublato et illum in cursu adjuvante : ae 
spectatorum quivis pendebat ab eventus exspeclatione et 
sollicitndinis plenus erat; ego vero etiam magis, qui jam 
apud me constitueram, ut illius non secus ac fili curam 


susciperem, — Nibil mirum est, inquit Cnemon, quod vi- 
dentes et praesentes solliciti sunt, nam et ego nunc Theageni 
metuo et a te peto ut eo citius an victor renuntiatus fuerit, 
exponas, 

1V. Confecto jam medio stadio, iste paululum. conver- 
sus et Ormenum torve contuifus, allevat scutum in altum 
et ereclo collo et visu. prersus in Claricleam intenso, in 
eam ceu sagilfa ad scopum ferebatur et. tantum auticipa. 
vit Arcadem, ut ille multis passibus a tergo relinqueretur : 
quod intervallum postea mensum est. — Accurrens igitur ad. 
Charicleam, totus ex industria in illius. pectus incidit, 
quasi lmpetum cursus conlinere non possel et cum pal- 
mam auferret, me non latuit, quod virginis manum oscu- 
laretar. Beasli, dixit Cnemon, quod et vicit et osculatus 
est, Sed quienam deinceps consecula sunt? Non tanlum 
andiendo non satiari, Cnemon, sed etiam ἃ sommo haud 
facile opprimi potes : cum enim jam non parva pars noctis 
preeterierit , vigilias sustines el ex producta in Jongum nar- 
ratione taedium non contrahis. Ego vero el Homerum 
reprehendo, pater, qui cam aliarum rerum tum amoris sa- 
tietatem esse dixerit, quae res, me judice, nullam satieta- 
tem admittit, neque cum fruitur quispiam, neque cum 
auditu percipit. Quod si ab aliquo Theagenis et Chari- 
clez amoris flat mentio, quis est usque adeo adamantino 
corde aut. ferreo, ut non se oblectet, totum licet audiat 
annum? Quam ob rem continua narrationem. — Theagenes. 
quidem , o Cnemon, coronabatur οἱ renuntiabatur victor, 
ac deducebatur omnium gratulationibus, Charielea vero 
plane vieta erat et mancipala amori magis quam prius , 
cum iterum Theagenem vidissel.  Amantium enim mutuus 
adspectus , aífectus recordatio ac redintegratio est, οἱ in- 
flammal mentem conspectus, perinde atque igni lignum. 
admotum. Atque illa quidem domum veniens , similem no« 
ctem prioribus vel eliam acerbiorem traducebat. Ego au- 
Lem rürsus insomnis erum, quonam elandestina fuga ver- 
feremur considerans et im quam regionem deus milli 


284 


δρασμὸν ἔγνων κατὰ θάλατταν εἶναι ποιητέον, ἀπὸ τοῦ 
χρησμοῦ oo ἐς afin, bi ἔφασκεν, iulio 
κῦμα τεμόντας, 


» Ε΄, Τὸ δ' ὅποι παραπεμπτέον αὐτοὺς, μίαν μόνην 
λύσιν εὕρισκον, εἴ πῃ δυνηθείην ἐπιτυχεῖν τῆς συνεκ- 
τεθείσης τῇ Χαρικλείᾳ ταινίας, ἐν ἢ τὸ τὸ κατ᾽ αὐτὴν 
διήγημα χατεστίχθαι ὃ Χαρικλῆς ἐχηχοὼς i 
εἰχὸς γὰρ εἶναι καὶ πατρίδα καὶ τοὺς ὑπονογθέντας 

ιν ἤδη παρ᾽ ἐμοῦ γεννήτορας τῆς χόρης ἐντεῦθεν ἐχμαθεῖν 
xal ἴσως ἐκεῖ πέμπεσθαι αὐτοὺς ὑπὸ τῆς εἱμαρμένης. 
Ὅρθριος γοῦν παρὰ τὴν Χαρίχλειαν ἤχων, ἄλλους τε 
τῶν οἰκείων καταλαμβάνιυ δεδακρυμένους καὶ οὐχ 
ἥκιστα τὸν Χαριχλέα, Πλησιάσας οὖν, τίς ὁ θόρυϑος 

| ἐρώτων. Ὁ δὲ, Ἐπέτεινεν ἡ νόσος, ἔφη, τῆς θυγα- 
τρὸς καὶ χαλεπωτέρας ἣ πρότερον πεπείραται τῆς πα- 
ρηκούσης νυκτός. ᾿Ανίστω, ἔφην καὶ οἱ λοιποὶ πάντες 
ἕξιτε. Τρίποδά τις καὶ δάφνην xal πῦρ xal λιθανω- 
τὸν παραθέσθω μόνον. ᾿ὈΟχλείτω δὲ μηδὲ εἷς, ἕως ἂν 

"0 προσκαλέσωμαι. Προσέταττε ταῦθ᾽ ὁ Χαριχλῆς xal 
ἐγένετο. Καἀπειδὴ σχολῆς ἐλαδόμην, ἠρχόμην ὥσπερ 
ἐπὶ σκηνῆς τῆς ὑποκρίσεως καὶ τόν τε λιβανωτὸν ἐθυ- 
lov xal τινα δῆθεν ψιθύροις τοῖς χείλεσνκατευξάμενος, 
τὴν δάφνην ἐκ χεφαλῆς εἷς πόδας ἄνω καὶ κάτω πυκνὰ 

"6 τῆς Χαριχλείας ἐπεσύδουν xal ὑπνῶδές τι μᾶλλον δὲ 
γραῶδες ἐπιλασμώμενος, ὀψὲ καὶ βραδέως ἐπαυσάμην, 
πολύν τινα λῆρον ἐμαυτοῦ τε καὶ τῆς χόρης χαταχέας, 
ἡ δὲ πυχνὰ τὴν κεφαλὴν ἐπέσειε xal σεσηρὸς ὕπεμει- 
δία πλανᾶσθαί με τηνάλλως xad τὴν νόσον ἀγνοεῖν ἐν- 

80 δειχνυμένη,. Καθεσθεὶς δὴ πλησίον, Θάρσει θύγατερ, 
ἔλεγον " εὐτελὴς ἢ νόσος καὶ ἰαθῆναι ῥᾳδία " βασχανία 
σου καθήψατο, τάχα μὲν xal ὅτ' ἐπόμπευες, πλέον δ᾽ 
ὅτε ἐδράδενες, ᾿γὼ δὲ χαὶ ὑπονοῷ τὸν μᾶλλον 
βασχήναντα. Θεαγένης ἔστιν, ὁ τὸ ἐνόπλιον δραμών. 

3. Οὐχ ἔλαθέ με παρατηρῶν σε πολλάχις xai τὸν ὀφῇαλ- 
μὸν ἱταμώτερον ἐπιβάλλων, Ἡ δὲ͵ Ἐχεῖνος piv, 
εἴθ᾽ οὕτως εἶδεν, εἴτε μὴ, πολλὰ χαιρέτω, Τίνων δ᾽ 
ἐστὶν καὶ πόθεν; ὅτι πολλοὺς ἑώρων περὶ αὐτὸν ἐπτοη- 
μένους. Ὡς μὲν Θετταλὸς τὸ γένος, ἔφην, ἔφθης 

Ww ἀκούσασα x«l τοῦ χήρυχος ὅτ᾽ αὐτὸν ἀνηγόρευσεν, 
᾿Ἀναφέρει δ᾽ αὑτὸν εἷς ᾿Αχιλλέα πρόγονον xal [μοι] 
ἐπαληθεύειν ἔοιχεν, εἰ δεῖ τῷ τε μεγέθει καὶ τῷ κάλλει 
τοῦ νεανίου τεχμαίρεσθαι πιστουμένῳ τὴν Ἀχίλλειον 
εὐγένειαν" πλὴν ὅσον οὖχ ὑπέρφρων οὐδ᾽ ἀγήνωρ χατ᾽ 

45 ἐχεῖνον ἀλλὰ τῆς διανοίας τὸν ὄγκον ἡδύτητι xata- 
πραύνων. ᾿Αλλὰ καίπερ τοιοῦτος ὧν, πάθοι δριμύτερα 
ὧν δέδρακεν, ἐπίφθονον ἔχων τὸ βλέμμα καί σε τῇ θέᾳ 
καταβασχήνας. Ὦ πάτερ, ἔφη, σοὶ μὲν χάρις ὑπεραλ- 
γοῦντι τὰ ἡμέτερα. Τί δὲ καταρᾷ μάτην τῷ τάχ᾽ 

to οὐδὲν ἠδικηκότι; νοσῶ γὰρ οὐ βασχανίαν, ἀλλ᾽ ἑτέραν 
τινὰ, ὡς ome, νόσον. Εἶτ᾽ ἀποχρύπτεις, ἔφην, ὦ 
τέκνον , ἀλλ᾽ οὐχὶ θαρσοῦσα λέγεις, ὅπως ἂν καὶ 
βοηθείας εὐπορήσαιμεν; οὐχὶ πατὴρ εἰμί σοι τὴν ἡλι- 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


juvenes jubeat, cogians, Ac fugam quidem per mare Imn- 
lellexi capessendam esse, ex oraculo, id utile fore , conji-- 
ciens inde quod dicebat : Salumque ruentes, 


Ad solis venient torridum ab igue solum. κ 


V. Ceterum, quo essent deducendi, unam saltem, qua 
id cognoscerem, viam inveniebam, si quo. modo possem 
adipisci expositam cum Chariclea fasciam, cui narrationem. 
de rebus, qui ad eam perlinerent, acu inserlam esse, 
Charicles dicebat se audisse, Consentaneum enim mihi 
videbatur, quod inde et patriam et parentes puellie, quos. 
jam suspicabar, essem cognilurus, fortassis eliam, quo fala. 
eos mitti juberent. Mane igitur ad. Charicleam cum ve- 
nissem et alios necessarios lacrimantes deprehendo, maxime: 
vero Chariclem. Accedens igilur, Quid iste fert. tumul- 
lus, interrogabam.  Mle autem , Auctus est, inquit mor- 
bus filiae et graviorem hanc, quam antea , noctem experta 
esl. Secede, inquam et reliqni omnes exeatis : Iripodem 
autem quispiam tantum et laurum et ignem ac thus appo- 
naL : neque me prius quisquam interlurbet , quam advo- 
cavero. Quibus a Charicle imperalis, accinxi me , quasi 
in scena reprassentationem fabulae inceptans et thus adole- 
bam et quasdam preces susurrans, laurum a capite ad 
pedes Chariclew sursum ac deorsum subinde commowe- 
bam et somnolenter vel potius aniliter oscitans, tandem 
desii, cum multas quasdam nugas in me εἰ in. puellam 
elfudissem, lla antem identidem caput. commovebat et 
oro hiante subridebat, operam me ludere et morbum igno- 
rare significans. Assidens igilur propius, Esto bono animo, 
lilia , dicebam : morbus enim levis est et. curatu facilis τ 
fascinatio te impertivit haud dubie, cum porapae inLeresses ; 
magis vero, eum praeesses certamini, Ego aulem suspicor, 
quis te fascinaverit. Theagenes es, qui certavit armato 
cursu. Neque enim me latuit, quod in le sepius inlen- 
lus esset et oculos petulantius injicere. Illa. autem. : 
Tpsum , sive ita me vidit, sive non, mullum valere jubeo. 
Celerum cujas est δὲ unde oriundus? videbam enim mul- 
los illum cum quodam slupore admiranles. Quod Thes- 
salus sit genere, audisti anlea ex preecone , quando. ipsum. 
renuntiavit, Refert vero Achillem generis auctorem, quod. 
vere sibi sumere videtur, conjecturam facienti ex proceri- 
late et forma, Achilleam generositatem conlirmante : prae- 
terquam quod non est arrogans, neque insolens sicut ille, 
sed animi fastum suavitate temperat. Quod cum ita sit, 
tamen acerbiora ipse patiatur, quam intulit, cui invidus est 
oculus οἱ te adspectu infascinans. O paler, inquit, tibi qui- 
dem habeo gratiam , quod vicem nostram doles : sed quid 
frustra imprecaris ei , qui fortasse nos nulla injuria affecit ? 
Neque enim fascinatione laboro, sed alio quodam , ut vi- 
delur, morbo, Quid igilur celas, inquam, filia et non 
potius audacter exponis , quo facilius malo medeamur? An 
non paler sum tibi aale, magis vero benevolentia? An 
non patri tuo. notus et. iisdem animorum studiis. conjun- 
clus? Indica, quo labores ; habes me fiduni, si. velis, eliam. 


LIBER iV. —— 


- χαὶ πλέον ues edes c e ünscis 
ὁμόψυχος  ἔχφαινε vei (tc τὸ 
ἰκένϑρᾳ εἰ doin xal ἐνώμοτον, Λέγε ΟΣ 


DIE Né οὖν ἐκιοχοῦοα πρὸς ταῦτα καὶ μυρίας 
10 os καὶ ὁρμὰς ἐκ τῶν ὄψεων ἐμφήνασα, 
mute: 
εἰ ς προλαδὼν, ἅτε μα 
: ova ἀναστὰς, ἐνδιδοὺς τῇ χόρῃ 
διαιτῆσαι cs τῷ μεταξὺ τῆς ψυχῆς τὸ αἰδούμενον. Ὁ 
15» δὲ Χαρικλῆς ὑπήντα καὶ Τὶ vd fyc, ἠρώτα. 
Πάντα δεξιῶς, ἔλεγον, εἰς γὰρ τὴν ὑστεραίαν τοῦ μὲν 
διλοῦντος πάθους ἀπαλλάξεται, Ἕτερον δέ τι τῶν 
σοι xuÜ' ἡδονὴν ὑποστήσεται" χωλύει δ᾽ οὐδὲν xal 
᾿Ἀπέτρεχον ταῦτ᾽ εἰπὼν, τοῦ 
ix πυνθάνεσθαι, Μιχρὸν à" "oov 
, δρῶ τὸν Θεαγένην αὑτοῦ που 
octo mrs τὸν περίδολον εἰλούμενον καὶ πρὸς 
αὑτὸν διαλεγόμενον, ὥσπερ ἀποχρῶν αὐτῷ χαὶ μόνον 
τὴν οἴκησιν τῆς Χαριχλείας περισχοπεῖν. ᾿Εχτραπό- 
30 μενος οὖν παρήειν, ὥσπερ οὐχ ἑωραχώς. Ὁ δὲ, 
, Χαῖρε, εἶπεν, ὦ Καλάσιρι καὶ ἄκουε * σὲ γάρ τοι πε- 
ριέμενον, ᾿Ἀνέστρεφον ἀθρόον καὶ Θεαγένης, ede 
» ἄλλ᾽ οὐχ ἑωράχειν. Ποῖος, ἔφη, καὶ 
Χαρυλείᾳ μὴ ἀρεστός; ᾿Ηγανάχτουν ἐγὼ mere τῶν 
40 γρτιβράδῳ χαὶ Οὐ 


E 


ἔλεγον, δδρίζων ἐμέ τε xal τὴν 
, ὑφ' ἧς ἥλωχεν ἤξη καὶ ἐρᾶν σου XX- 
picem: xai ὁρᾶν ὥσπερ τινὰ τῶν χρειττόνων 
εὔχεται; Τί λέγεις, ἔφη» ὦ πάτερ: ὁρᾶν ἐμὲ Χαρί- 
χλειαν: τί οὖν οὐχ es ἤδη πα; ᾿ αὐτήν; bg 
δῷ mgobtotytw. — ᾿Επιλαθόμενος οὖν τῆς χλαμύδος, 
Nh, ἔφην, οὗτος, εἰ καὶ ὀξὺς δραμεῖν, — 
πὸ πρᾶγμα, οὐδ΄ εὔωνον, καὶ τῶν ἐν τῷ 
imm προκείμενον ἀλλὰ πολλῆς μὲν βουλῆς ὥστε 
πρεπόντως ἀνυσθῆναι, πολλῆς δὲ διασχευῆς ὥστ᾽ 
τὸ ἀσφαλῶς πραχθῆναι, δεόμενον. etnies 
ἠγνόηκας, ὡς Δελφῶν ἐστι τὰ πρῶτα ; 
νου οὐκ ἐννοεῖς οἱ θάνατον τοῖς τοιούτοις ἐπιῆα)λ- 
λουσιν; ᾿Εγὼ μὲν, εἶπε, καὶ τελευτᾶν οὐ διαφέρομαι, 
τυχὼν Χαριχλείας, ἀλλ᾽ ὅμως, εἰ δοχεῖ, πρὸς γάμον 
o» align τῷ πατρὶ προσιόντις. Οὐ γὰρ δὴ [μὴ] ἀνάξιοί 
y ὄντες τῷ Χαριχλεῖ χηδεύσομεν. Οὐκ ἂν τύχοιμεν, 
ἔφην, οὐχ ὅτι τῶν κατά σέ τι δυνατὸν ἐπιμέμψασθαι, 


10 ἐστίν, Οὐ γάρ τις, ἐμοῦ ζῶντος ἕτερος θαλαμεύσει 

Χαρίχλειαν’ οὐχ οὕτως ἤδ᾽ ἡ χεὶρ καὶ ξίφος τοὐμὸν 
Παῦσαι, ἔφην" οὐδενὸς δεήσει τοιούτου " 
μόνον ἐμοὶ πείθεσθαι καὶ πράττειν ὡς ἂν ὑφνηγγήσωμαι, 
Nov δ᾽ ἀπογώρῤει xal φυλάττου φαίνεσθαι πλησιάζων, 


— 


985 
jurejurando obstrieum. — Die eonfilenter, neque dolori 
vires lacilurnitale suppedites. Omnis enim affectio qure 


᾿εἶϊο cognoscitur facile curari potest ; sed quar lempore ín- 


weterascit propemodum est insanabilis. Alimentum est 


enim morborum sileatiutm, sed quod enuntialur, leniri con- 


solatione facile potest. 


"VI. Paullulum igitur immorata ad liec. et varias animi 
inclinaliones et affeetus vultu. declarans, Concede mili, 
inquit, hodiernum diem, audles vero postea , nisi ipse an- 
lea cognoveris, quandoquidem vaticinandi artis. peritum 
le profileris. Surrexi. illico ac discedens. dedi occasionem 
puellas, ut interim animi pudorem moderaretur. — Chari- 
cles autem mihi occurrebat et Quid habes, quod dicas, 
querebat. Omnia fausfa, dicebam : cras enim dolore, 


Interea nihil vetat, quo minus medicum accersi Jubeas. 
Atque his dietis proripni me, ne plura ex me Charicles 
sciscitarelur. Et cum paululum tantum progressus essem 
exira domunculam , video Theagenem ibidem circa tem- 
plum et ambitum templi obambulantem οἱ secum colla- 
quentem , tanquam bono se affectum putans , si vel habi- 
laculum Charielez videret. Deflectens igitur preeteribam, 
quasi illum non conspexissem.  1lIle áulem , Salve, inquit, 
Calasiri , et audi : te enim exspectabam. — Conversus. su- 
bito, Ecce Theagenem , dicebam, formosum. — Non hercle 
te animadverteram. Qui. formosus, inquit, qui Charielere 
non placeam? Simulabam vullu me indignari et Non desi- 
nes, dicebam, me et artem meam aflicere contumelia , a 
qua jam illa capta et te amare coacta. tanquam aliquem 
priestantiorem videre exoplel? Quid dicis , ínquit , pater? 
videre me Charicleam? Quamobrem igitur non ducis ad 
Ipsam? et simul procurrebat. Apprehendens igitur eum 
pallio, Sta hic, inquio,, etiamsi valeas currendi celeritalu. 
Neque enim est negotium hoe tanquam praeda, nec ad 
consequendum facile el euivis volenti expositum; sed ma- 
imo consilio indiget, ut commode perfici, et magno appa- 
ratu, ut secure agi possit. An ignoras, quod paler vir- 
ginis primum dignitatis locum Delphis oblinet? An non 
legum tibi venit in mentem , quie capitalem ponam in ta- 
les constitaunt? Hàud multum quidem refert, inquit, 
etiamsi moriar, potitus Chariclea, sed tamen, si videlur, 
petamus illam in matrimonium a patre. Neque enim indi- 
gni sumns, qui eum Charicle affinitatem eontrabamus. 
Non obtinebimus, inquam, non qnod aliquid in te repre- 
hendi possit, sed Oharicles sororis sua filio virginem jam 
pridem despondit. Plorabit, inquit Theagenes, quicunque 
tandem sit; neque quisquam alius, me vivo, in thalamos 
ducet Charicleam : non usque adeo manus liec et gladins 
cessahit meus. Desine, inquam : nulla re ejusmodi opus 
erit: tantum mihi oblempera et fac. sicut ego praecepero. 
Nunc vero discede, et cave, ne me convenire deprehenda- 


E 
E 


' ἡσυχίας καὶ μόνος ποιοῦ τὰς ἐντεύξεις. ᾿Απήει 


Χαρυιλῆς εἰς τὴν ὑστεραίαν ἐντυχὼν, 
προσδραμὼν doin πολλὰ τὴν saga 
; » συνεχῶς ἀναθοῶν. 

* ξάλωχεν ἡ δυσάλωτος xal 


j 


inm 
Hd 
iIpLPP d 
1 i τοῦ à 
Ter 
1 Hh 
epHHI 


30. "Q Ἀχυεῦ Πηλέως υἱὲ, μέγα φέρτατ᾽ ᾿Ἀχαιῶν' 
6 λόγιος Ἀχεστῖνος (οἶσθα δὲ δήπου τὸν ἄνδρα) τῷ 
χαρπῷ τὴν χεῖρα xal ἀκούσης ἐπιδαλὼν, ἀναχρίνειν 
ἐῴκει τὸ πάθος, ὥσπερ, οἶμαι, τὰ 
καρδίας χινήματα μηνυούσης. χρόνον 
85 βασανίσας τὴν ἐπίσκεψιν, ἄνω τε xal κάτω πολλὰ 
ἐπιθεωρήσας, Ὦ Χαρίκλεις, iym, περιττῶς ἡμᾶς 
ἐνθάδ᾽ εἰσκέκληκας" ἰατρικὴ γὰρ οὐδὲν ἂν οὐδαμῶς 
dylasa «πρὸς ταύτην, Ἐμοῦ δὲ, Ὦ θοοὶ, τί τοῦτο 
λέγεις, ἀναθοήσαντος,, οἴχεται οὖν μοι τὸ θυγάτριον, 
80 xai ἐλπίδος ἐχτὸς γέγονεν; Οὐ θορύδου δεῖ, φησὶν; 
ἀλλ᾽ ἄκουε, καὶ παραλαδών με τῆς τε κόρης xal τῶν 


35 χαχουμένῳ, συνωφελῆται δὲ θεραπενομένῳ, 
τῆς κόρης, νόσος μὲν ἀλλ' οὐ τοῦ σώματος, Οὐ γὰρ 
χυμῶν τις περιττεύει, οὗ xepaATc ἄλγημα βαρύνει, οὐ 
πυρετὸς ἀνεφλέγει, οὐκ ἄλλο τι τοῦ σώματος, οὐ μέρος, 
οὖχ ὅλον νοσεέϊ πον, Τοῦτο, οὐχ ἄλλο τι, νομιστέον. 

4o Ἐμοῦ δὲ λιπαροῦντος καὶ φράζειν εἴ τι κατέμαθεν 
ἀξιοῦντος" Οὐ γὰρ xxi παιδὶ γνώριμον, ἔφη, ψυχῆς 
εἶναι τὸ πάθος καὶ τὴν νόσον ἔρωτα λαμπρόν ; οὐχ 
ὁρᾷς ὡς κυλοιδιᾷ μὲν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τὸ βλέμμα 
διέρριπται καὶ τὸ πρόσωπον ὠχριᾷ, σπλάγχνον οὐκ 

45 αἰτιωμένη,, τὴν διάνοιαν δ᾽ ἀλύει καὶ τὸ ἐπελθὸν dva- 
φθέγγεται χαὶ ἀπροφάσιστον ἀγρυπνίαν ὑφίσταται χαὶ 
τὸν ὄγκον ἀθρόον καθήρηται; ζητητέος σοι, Χαρίχλεις, 
ὃ ἰασόμενος (γένοιτο δ᾽ àv) μόνος ὁ ποθούμενος. Ὁ 
μὲν ταῦτ᾽ εἰπὼν ἀπήει, Πρὸς σὲ δ' ἐγὼν δρομαῖος τὸν 

υτῦ ἐμὸν σωτῆρα xal θεὸν, ὃν μόνον ἐγὼ εὐεργετῆσαι δύ- 
νασῆαι χἀχείνη γιγνώσχει, Πολλὰ γοῦν ἐμοῦ δεομένου 
καὶ ἐξειπεῖν ὅ τι πάσχοι παρακαλοῦντος, ἕν μόνον 
ἀπεχρίνατο, ὡς ἀγνοεῖ μὲν ὃ πέπονθεν, εἰδέναι δ᾽ ὡς 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 
ris, sed quiele δὲ solus meeum congredere.  Abibat suli- 


VH. Clarieles autem. postridie milii factus obviam, 
quamprimum me vidit, accurrens , multoties caput. oseu- 
labatur : Tantum valet sapientia, lantum amicilia , conti 
nuo exclamans : perfectum est a 1e magnum opus, Capta 
est, quim difficilis captu fuit et vietà est, inexpugnabilis. 
antea, Amat Chariclea. Ad hie jactabondus tollebasm. 
supercilia et superbe incedens, Minime dubium erat , di- 
cebarn, quod ne primum quidem impelum sustinere. pos- 
set, eum quidem adliuc nihil efficacius admoverim. Verum 
unde, Charicle, amantem deprehendistis ? Exsequendo id, 
inquit, quod jusseras, Medicos enim probata fidei, quem- 
admodum admonueras , advocatos in conspeelum puellas. 
dneebam, prarmii loco opes, quas haberem , pollicens , si 
illi adjumento esse possent. — llli autem quamprimum in- 
gressi sunt, interrogabant, ex quo laborare? Hae vero 
aversa el illis quidem nil respondente sed carinen Homeri« 
cum exclamante , 


Pelida 0 cunctis prastantior inter Achivos , 


sapiens Acestinus ( novisti sane virum ) manum carpo etsi 
invite. admovens, videbatur ex arteria affectionem. ju« 
dicare, cordis motus, ut existimo, indicante. Cumque 
nom párvo tempora arteriam tentasset et sursum deorsum- 
que sa pius contemplatus esset, O Charieles, inquit, fru- 
sira huc nos advocasti. Medica enim nihil in hac profe- 
cerib opera. Me vero, o dii, quid dicis, exclamante : 
perit igitur mihi filiola et jam extra omnem spem salutis 
posita est. Ne tumultueris wüque, inquit, sed audi, 
Cumque me abduxisset seorsum a puella et ab aliis: Nostra, 
inquit, ars affecti corporis curationem profitetur, animi 
vero non principaliter, &ed tum tanlum, cum corpore 
afflicto et ipse affligitur; qui idem, illo sanato, simul con- 
valescit* Ceterum puella morbo quidem laborat, sed non 
corporis. Non enim humor aliquis redundat, non capitis. 
dolor illam gravat, non febris inflammat , non alind quid- 
quam in corpore, neque pars, neque totum, morbo aífi- 
citur. Hoc profecto, neque aliud quidquam, pro vero 
habendum est. Me aulem obsecrante, et nt. diceret, si 
quid intellexisset , postulante : Aa non, inquit, vel puer 
intelligere queat, affectum esse anima et morbim amorem 
manifestum? An non vides, illi oculos turgescere et vul- 
tam turbatum esse et faciem pallere, de corde non conque« 
stam? ad hasc animo errat δὲ quidvis oblatum loquitur et 
vigilias absque causa sustinet, denique succum corporis 
et justam amplitudinem subito amisit. Inquirendus est 
libi, Charicles, si modo fieri possit, aliquis, qui illam 
sane, Prostiterit autem id solus is, eujus desiderio Ila- 
gral. Hac cum divíssel, discedebat. Ad le autem ego 
eursim abii, meum s«rvalorem et deum, quem solum me- 
deri posse et ego οἱ illa agnoscil. Nam ime multis modis 
pelente et ut. diceret quo angeretur obsecrante, lioc tantum 
respondit: se quidem ignorare, quid sibi accidisset , per- 


LIBER IV. — 


Καλάσιρις ἂν ἰάσαιτο " καὶ εἰσχαλεῖν σε παρ᾽ 
αὑτὴν ἱκέτευεν. ἘΞ οὗ δὴ καὶ μάλιστα συνέβαλον 
ὡς ὑπὸ τῆς oT ἑάλωκεν. "Ap! οὖν ὥσπερ ὅτι 
ἐρᾷ ; 


j 
j 
τ 
H 
itt 


E ANIM Εἰσῆγον. 
1s Een: i8, ὥσπερ τὴν Γοργοῦς 
κεφαλὴν, 3| τι τῶν ἀτοπωτέρων, ὀξύ τι xxl 


ET ES ᾿Ἐχείνης μὲν δὴ xai λόγου θᾶττον ἀπηλ- 
"T( γὰρ καὶ ἔδει ποιεῖν ἀτοπίαν τοσαύτην 
3 σοῦ δ' ἱχέται πάλιν γιγνόμεθα wie ἐκείνην 
y μήθ᾽ ἡμᾶς τῶν κατ᾽ εὐχὰς ἀπο-- 
ἀρίκλαις; ἔφην, οὗ διήμαρτες εἰ-- 
20 πὼν δαιμονᾶν τὴν πόρεν. ᾿Ὀχλεῖται γὰρ ὑπὸ ὀυνά- 
μέων ἃς αὐτὸς χατέπεμψα καὶ τούτων οὐχ ἐλαχίστων, 
$2 ἃς εἰκὸς ἦν ἐκείνην, ἃ μήτ᾽ ἐπεφύκει μήτ᾽ ἐδού- 
λετὸ καταναγκάσαι πράττειν, Ἀλλά μοι ἀντίθεός τις 
ἔοικεν duo I πράξιν xal διαμάχεσθαι πρὸς τοὺς 
30 ἐμοὺς ὑπηρέτας, "flc ὥρα σοι πάντως ἐπιδεικνύναι 
μοι τὴν ταινίαν ἣν τῇ παιδὶ συνεκτεθεῖσαν ὑποδεδέχϑαι 
τῶν ἄχλων γνωρισμάτων ἔλεγες" ὡς ἔγωγε δέ- 
δοιχα, μή τινος ἐμπέπλησται γοητείας καὶ μαγγανείας 
τυγχάνει τραχυνούσης τὴν ψυχὴν cared FA 
85 τίνος αὐτὴν ἐξαρχῆς ἀνέραστον ἀποδιῶναι καὶ ἄγονον 
ἐπιδουλεύσαντος, 


WW. ᾿Επήνει ταῦτα καὶ ἧχε φέρων οὐ μετὰ πολὺ τὴν 
ταινίαν" ἐνδοῦναι δέ μοι σχολὴν πρὸς αὐτὸν εἰπὼν, 
ὡς εἶχον πειθόμενον, ἐλθών 4᾿ οὗ κατηγόμην, οὐδ΄ ὅσον 

«υ ἐλάχιστον ὑπερθέμενος, ve τὴν ταινίαν γράμε 
μασιν Αἰθιοπιχοῖς, οὐ δημοτιχοῖς ἀλλὰ βασιλικοῖς κατο 
ἐστιγμένην, ἃ δὴ τοῖς s oder ἱερατιχοῖς καλουμέ- 
νοῖς ὁμοιοῦνται, Καὶ ἐπερχόμενος τοιάδε ηὕρισχον 
τὸ γράμμα διηγούμενον" WEPEINA ΒΑΣΙΔΊΣΣΑ ΑἸΘΙΟ- 

ab TION, τῇ ὅ τι δὴ χληθησομένῃ καὶ μέχρι μόνων ὠδί- 
A A δῶρον ἔσχατον χαράττω μτὸ τὸν ἔγγρα- 

᾿Ἐπάγην, ὧν Κνήμων, ὡς τοῦ Περσίνης 

Tin erhsin. Τὰ δ' ἑξῆς ὅμως ἐπελεγόμην,, ἘΠ 
τοιάδε- Ὡς μὲν οὐδὲν ἀδιχοῦσα, παιδίον, ὅτε σε γενο-- 
to μένην ἐξεθέμην., οὐδὲ πατέρα τὸν σὸν I iden. τὴν 
σὴν θέαν ἀπεχρυψάμην, ἐπικεκλήσθω μάρτυς ὃ γενε- 

δ τ Kee i cpu me to doge 

περισωθείης , πρός τε 
σόμενον, εἴ τινά σοι θεὸς ἐπιστήσειε, πρός τ᾽ αὐτὸν ὅλον 


| 


281 


| et nt te ad illam accerserem orabat. Unde conjecturam 


feci, tua eam sapientia caplam esse. An igilur tu, quod. 
amore teneatur, inquam, et cujusnam, dicere audeas? 
Non, per Apollinem, inquit. Quomodo enim, aut unde 
hoc scirem? Optarem autem, illam pra» ombibua diviliis 
Alcamenem amare, sororis mem filium, quem jampridem. 
ipsi, quatenus hoc mei arbilrii est, sponsum designavi. 
Me autem hortante, ut periculum faceret, introducendo ad. 
illam et ostendendo adolescentem : collaudato consilio, 
discedebat. Rursus autem meridiano tempore, mihi fa- 
ctus obviam, Audies rem acerbam δὲ molestam , dicebat τ 
filia insanire videtur, adeo inusitatnm quiddam ei accidit. 
Introducebam, sicut jubebas, Alcamenem, οἱ delicalius. 
exornatum osfendebam. !la autem, tamqnam Gorgonis 
conspecto capite, aut. aliqua re adhue. magis formidabili 
alta et acuta voce exclomavit, et vullum ad aliam partem 
conclavis avertiL et nanus tamquam laqueum collo admo- 
vens, se sibi mortem conscitaram esse minabatur et jure- 
jurando confirmabal, sese facluram, nisi quamprimum. 
exiremus. Ab illa quidem vel dieto citius. discessimus τ 
quid enim faciundum fuit, rem tam prodigiosam videnti- 
hus? Tibi autem supplies iterum. sumus, neve illam in- 
lerire, meve nos voto nostro frnstrari patiaris. Cha- 
ricles, inquam, haud falso dixisli, insanire puellam. 
Commovetur enim a daemonibus, quos illi iemmisi, iisque non. 
minimis, sed qui, ut verisimile erat, illam ad ea facienda, 
à quibus οἱ natura et animi constitutione abhorrebat , co- 
gerent. Sed mihi videtur contrarius quispiam deus impe- 
dire negotium, et. meis ministris adversari. Quamobrem 
tempus est omnino nt mili fasciam ostendas , «uam cum- 
filia expositam, fe cum ceteris indiciis recepisse dicebas. 
Quam tnelno, ne praestigiis aliquibus imbuta sit et impo-- 
sturis exacerbanlibus animam picta, dum inimicus aliquis 
illi stalim ab initio, nt aliena ab amore εἰ absque prole 
lotum tempus vibe degeret , ila insidias struere voluerit. 
Vi. Approbabat hiec et paullo post aíferebat fasciam. 
"Tempus mihi ab illo dari peto : ob«equitur, Ego ad hos- 
pitem reversus, ne vel lanlillum quidem differens , fasciam 
perlegi, literis JEthiopicis non vulgaribus , sed regiis, no» 
latam, quie ZEgyptiis sacris coguominalis , sunt similes. Et 
cum percurrerem, talia quaedam inveni scriptum exponere : 
Persina Regina ZEthiopum , quodcunque tandem cogno- 
Toen habitura et solis doloribus filia , donum ultimum 
exaro hanc inscriptam lamentationem, Obrigui, Cnemon, 
postquam nomen Persine audivi, attamen ea, qna: seque- 
bantur, legebam , qum erant talia ; Quod ob nullum scelus, 
flliola , te natam exposui οἱ patrem tuum Hydaspem eon- 
spectum toum celavi, testis mihi sil Sol , auctor nostri gene. 
ris; verumtamen exeusatam iri me libi cupio, filia, si 
fortasse superstes manseris et ei. qui te sublatüros est, αἱ 
quem deus ndduxeri, ceterisque hominibus, retegens 


συυδβολιχῶς τοῖς ἔπεσιν ἐναπέθετο, τοῖς δυναμένοις συν- 
πέναι qs καταλιπών" ἐπὶ μὲν τῆς ᾿Αθηνᾶς, 
« δεινὼ δέ οἵ ὅσσε φάανθεν » εἰπὼν, ἐπὶ δὲ τοῦ Ποσει- 
30 δῶνος, τὸ « Ἴχνια γὰρ μετόπισθε ποδῶν ἠδὲ χνημάων 
'Pá ἔγνων ἀπιόντος" » οἷον ῥέοντος ἐν τῇ πορείᾳ, 
Τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ῥεῖ ἀπιόντος καὶ οὐχ ὥς τινες ἡπά- 
yat, ῥᾳδίως ἔγνων ὑπολαμβάνοντες, 
1Δ΄. Ταῦτα μὲν, ὦ θειότατε, {με} μεμύηκας, ἔφη 
355 Κνήμων. Αἰγύπτιον δ᾽ Ὅμηρον ἀποχαλοῦντος σοῦ 
πολλάκις, ὃ τῶν πάντων ἴσως οὐδεὶς ἀχήχοεν εἰς τὴν 
τήμερον, οὐδ᾽ ἀπιστεῖν ἔχω xal σφόδρα θαυμάζων ἵχε- 
πεύω, μὴ παραδραμεῖν σε τοῦ λόγου τὴν ἀχρίδειαν. 
^o Κνήμων, εἰ καὶ ἕξωρον τὸ περὶ τούτων νυνὶ διαλαμ- 
20 δάνειν ἀλλ᾽ ὅμως ἀχούοις ἂν ἐπιτέμνοντος. “Ὅμηρος, 
ὦ φίλος, ὕπ᾽ ἄλλων μὲν ἄλλοθεν ὄνομαζέσθω x«t πα- 
τρὶς ἔστω τῷ σοφῷ πᾶσα πόλις. Ἦν δ᾽ εἰς ἀλήθειαν 
ἡμεδαπὸς Αἰγύπτιος xol πόλις αὐτῷ Θῆβαι αἵ ἔχα.- 
τόμπυλοί εἶσι χατ᾽ αὐτὸν ἐχεῖνον' πατὴρ δὲ, τὸ μὲν 
35 δοχεῖν προφήτης, τὸ δ᾽ ἀψευδὲς Ἑρμῆς, οὗπερ ἦν 6 δο- 
χῶν πατὴρ προφήτης τῇ γὰρ τούτου γαμετῇ τελούσῃ 
τινὰ πάτριον ἁγιστείαν καὶ κατὰ τὸ ἱερὸν χαθευδούση, 
συνῆλθεν & δαίμων xal ποιεῖ τὸν “Ὅμηρον, φέροντά τι 
τῆς ἀνομοίου μίξεως αύὐμδολον. Θατέρῳ γὰρ τοῖν μη- 
40 ροῖν αὐτόθεν ἐξ ὠδίνων, πολύ τι μῆκος τριχῶν ἐπεπό- 
λαζεν' ὅθεν παρ᾽ ἄλλοις τε xai οὖχ ἥχιστα παρ' Ἕλλη- 
σιν ἀλητεύων χαὶ τὴν ποίησιν ἄδων, τοῦ ὀνόματος 
ἔτυχεν, αὐτὸς μὲν τὸ ἴδιον οὐ λέγων ἀλλ' οὐδὲ πόλιν 
ἢ γένος. ὀγομάζηνε, τῶν δ᾽ ἐγνωκότων τὸ περὶ τὸ σῶμα 
a» πάθος εἰς ὄνομα χαταστησάντων. Τί δὲ σχοπῶν, M 
πάτερ, ἐσιώπα τὴν ἐνεγχοῦσαν: Ἤτοι τὸ φυγὰς εἶναι 
καταιδούμενος, ἐδιώχθη γὰρ ὑπὸ τοῦ NS ὅτ᾽ ἐξ 
ἐφήδων εἰς τοὺς ἱερωμένους ἐνεχρίνετο, ἀπὸ τοῦ χηλί- 
Bx. φέρειν ἐπὶ τοῦ σώματος, νόθος ἐἶναι γνωρισθεὶς, ἢ 
so καὶ τοῦτο σοφία χατεργαζόμενος, Xüx τοῦ τὴν οὖσαν 
ἀποκρύπτειν, πᾶσαν αὑτῷ πόλιν πατρίδα μνώμενος, 
VE', Ταῦτα μὲν εὖ τε καὶ ἀληθῶς μοι λέγειν ἔδο- 
Exc, τεκμαιρομένῳ τῆς τε ποιήσεως τοῦ ἀνδρὸς τὸ dvet- 
μένον τε xal ἡδονῇ πάσῃ σύγκρατον ὡς Αἰγύπτιον, 


HELIODORI ΚἘΤΗΙΟΡΙΟΟΆΌΜ 


ΧΠῚ. Paululum igitur immoratus Calasiris et mentem ad 
arcanam significationem eruendam excitans : Dii, inquil, et 
numina , Cnenion, venientia ad nos ela nobis recedentia , 
in alia animalia rarissime, in homines autem ut plurimum 
sese transformant, simililudine magis, ut visum insomnii 
esse opinemur, nobis imponentes, Quamvis igilur profanos 
homines latuerint, tamen quin a sapiente eognoscantur 
effugere non possunL: sed ex oculis nolari possunt, cum 
continno οὔ σία intueantor et palpebras minquam conclu- 
dant et. magis eliam ex incessu, qui non ex. dimotione pe- 
dum, neque transpositione existit, sed ex quodam impetu 
aério el vi expedita, findentium magis abras quam transeun- 
tium. Quamobrem statuas quoque deorum ZEgyptii po- 
nunt, conjungentes illis. pedes et quasi uuientes. Qum 
eliam Homerus sciens, ut ZEgyptius et. doctrina sacra in- 
strnetus,, occulte et involute versibus reddidit, relinquens 
inlelligenda iis, qui possent. De Pallade quidem : A/que 
truces illi oculi fulsere, De Neptuno autem: Namque 
pedum. et erurum simul pone vestigia ῥεῖ agnovi re- 
meante, lonquam fluente incessu, — Hoc enim est, ῥεῖ re- 
meante; non ut quidam, perfacile agnovi , falso putarunt. 

XIV. His quidem me, o divinissime, iniliasti, inquil 
Cnemon. Cum vero sxpe Homerum JEgyptium appelles, 
«quod ad hodiernum usque diem nemo andivit, neque cre- 
dere non possum et vehementer admirans obsecro , ne pra»- 
lereas hanc partem orationis inexcussam.  Elsi alienum. 
est, Cnemon , ab instituto meo, nunc de his disserere, la- 
men audies breviter. Homerus ab aliis quidem aliunde 
nominelur el. patria sapienti sit urbs quaevis viro. Erat 
antem revera nostras, /Egyptius el. urbs illi Thebae cenli- 
portes, ut ex ipso cognoscere licet; pater aulem, opinione 
hominum , antistes, sed verius, Mercuríus. Erat illias exi- 
Stimatus pater antistes, eo quod cum ejns uxore celebrante 
quiedam sacra patrin et in templo. dormiente, eoivlt deus 
el Homerum procreavit, ferentem notam incestme consue- 
ludinis. Inallero enim femore inde usque ab ipso partu, 
ingens longitudo erinium innatabat, Unde cum inter alios 
lum inter Graecos oberrans et poemata canens, nomen esl 
nactus : ipse quidem nomen proprium non dicens, neque 
patriam aut genus nominans; ceterum lis, «qui sciebant 
illam corporis affectionem, ut in momen illi verteretur, 
perücientibus. Quorsum autem spectans, paler, tacebat 
patriam? Ant quod pudebat illam exsilii - erat enim pulsus 
a patre, quando ex ephebis inter consecratos recensebatur, 
ex eo quod nofam ferret in corpore, quo spurium eum 
argueret, vel lioc etiam consilio fecit , et dum veram celaret, ' 
omnem urbem patriam sibi vindicabat. 

XV. Hiec quidem recte et vere dicere mibi visus ea, fa- 
cienli conjecturam ex poémale viri, cum omni voluplate 
et oblectatione , quasi. /Egyptia, temperato, et ex naturae 


BER HL —— — — 770 

Rgiberr eg erue peni excelleatia z quae certo ila omnes non superarel, nisi e di- 
νος θείας xal δαιμονίας | vinis quibusdam revera fundamentis exstitisset, | Sed post- 

As τῳ Ἀλλ' ἐπεὶ τοὺς θεοὺς quam deos HIomerice deprehendisti , Calasiri, quid deinceps 

sinn d Dira, τα ἃ μεὰ τας cit consecutum, mihi expone. Prioribus, Cnemon, similia, 

MA y Locura Κνήμων, ὅμοια’ m- | rursus insomnia et deliberationes, et amicas nocti cogita - 


: cia βουλεύματα καὶ νυκτῶν φίλαι φρον- 
 Ἔχαιρον, εὑρηκέναι τι τῶν οὐ 
νων ἔλπίζων καὶ εἰς τὴν ἐνεγκοῦσαν ἐπανήξειν 
ἘΣ ἠνιώμην δὲ, ὅτι ὁ Χαρικλῆς στερήσεται 
ἜΣ ἐννοῶν. ᾿Ηπόρουν ὅτῳ δεήσει τρόπῳ 
τοὺς νέους συναγαγεῖν καὶ χατασχευάσαι τὴν ἔξοδον 
συμφρονεῖν. Τὸν δρασμὸν ἠγωνίων ὅπως μὲν λήσο- 
μεν, ὅποι δὲ τραπῶμεν καὶ πότερον διὰ γῆς ἢ θαλατ- 
τεύοντες xal ἁπλῶς χλύδων μέ τις εἶχε φροντισμάτων, 
1» ἀὔπνός τε τὸ λειπόμενον ἐταλαιπώρουν τῆς νυχτός, 
Οὔπω δ᾽ ἡμέ ινούσης, 
CUTHEEREUUS 
δὲ τοῦ ὑπηρέτου τίς ὁ κόπτων τὴν 


30 ὃ καλῶν, ὅτι Θεαγένης ὁ Θετταλός, σθην ἀπαγ- 
γελθέντα μοι τὸν νεανίαν xal εἰσκαλεῖν ἐκέλευον, iv£t- 
ϑάναι μοι ταὐτόματον ἀρχὴν τῶν ἐν χερσὶ βουλῶν ἤγη- 

* ἐτεχμαιρόμην γὰρ ὅτι με παρὰ τὸ συμπόσιον 
πτιον xal προφήτην ἀχηκχοὼς, ἥκει. σύνεργον πρὸς 

1 i tm ληψόμενος, πάσχων, dunt, τὸ τῶν πολλῶν 

πάϊος, ct eie Αἰγυπτίων σοφίαν, μίαν xal τὴν αὐτὴν 
rack, xaxbW εἰδότες. Ἢ μὲν γάρ τις ἐστὶ δη- 


μώδης, xal, ὥς ἄν τις εἴποι, γαμαὶ ἐρχομένη, εἰδώλων - 


θεράπαινα xal περὶ σώματα νεκρῶν εἴλουμένη,, βοτά- 
30 vate προστετηκυῖα καὶ ἐπῳδαῖς ἐπανέγουσα, πρὸς οὖ- 
δὲν ἀγαθὸν τέλος οὔτε αὐτὴ προιοῦσα, οὔτε τοὺς po 
μένους φέρουσα ἀλλ᾽ αὐτὴ τὰ περὶ αὑτὴν ταπολλὰ 
πταίουσα, λυπρὰ δέ τινα xal γλίσχρα ἔστιν ὅτε κατορ- 
θοῦσα, φαντασίας τῶν μὴ ὄντων ὡς ὄντων xal ἀποτυ- 
35 lac τῶν ἐλπιζομένων, πράξεων ἀθεμίτων εὑρετὶς χαὶ 
ἡδονῶν ἀκολάστων ὑπηρέτις, Ἡ δ᾽ ἑτέρα, τέκνον, ἡ 
ἀληθῶς σοφία, ἧς αὕτη παρωνύμως ἐνοθεύθη,, ἣν ἱερεῖς 
xal προφητικὸν γένος dx νέων ἀσχοῦμεν, ἄνω πρὸς τὰ 
οὐράνια βλέπει, θεῶν συνόμιλος xa φύσεως χρειττό- 


“ὦ νων μέτοχος, ἄστρων χίνησιν ἐρευνῶσα xal μελλόντων | 


ν γηΐνων τούτων χα- 
τὸ χαλὸν xal τὸ 
ὠφέλιμον ἀνθρώποις ἐπιτηδεύουσα, δι᾽ ἣν κἀγὼ τῆς 
Ἐνεγκούσης εἷς χαιρὸν ἐξέστην, εἴ πη καθὼς καὶ πρότε- 
45 ρόν σοὶ διῆλθον τὰ ϑέντα μοι παρ᾽ αὐτῆς καὶ 
τὸν τῶν ἐμῶν παίδων κατ᾿ ἀλλήλων πόλεμον περιγρά- 

τ Ταῦτα μὲν οὖν θεοῖς τε τοῖς ἄλλοις καὶ μοί-- 

οἵ τοῦ ποιεῖν τε καὶ μὴ τὸ χράτος 

"οἷ χαὶ τὴν φυγήν μοι τὴν ἐκ τῆς ἐνεγκούσης οὗ 

ταῦτα πλέον ὡς ἔοικεν ἢ τὴν Χαριχλείας εὕρεσιν 

e Kal τοῦτο μὲν ὅπως, εἴσῃ τοῖς ἑξῆς, 

5 rerit quur inicie 
ἐμαυτοῦ τε τῆς ie 

ἐκάθιζον χαὶ Τί χρέος dplpiów σε ἄγει παρ' ἡμᾶς ἠρώ- 


Ll "m 


Miones. Gandebam, aliqui mé eorum, qua noa. 
bam, invenisse. sperans et reilitum im pateíam clans - 
excenciabar autem , fore, ut Charicles filia pri etur, cogi- 
tans. Dubitabam, qua ralione juvenes essent una abi 
cendi εἴ quo modo discessum adornarem, De fuga eram 
sollicitus, quo modo illam clam. capessere et quo dirigere 
deberemus; el utrum terra, an mári ἃ denique procella quie- 
dam cogilalionum me obruebat et insomne reliquum tradu- 
cebam noetis. 

XVL Necdum exacte dies illuxerat, perstrepebat ostinmi 
atrii et sensi quemdam puerum vocantem.  TInterrogante 
hulem famnlo, quis pulsaret fores et quam ob eauzam , dixit 
is qui vocabat , quod Theagenes Thessalus adesset. — Delec- 
latus sum nuntio de adolescente, et vocari intro jubebam; 
offerrí mihi ultro initium consilii capiendi, quod. pra» ma- 
nibus habebam , existimans.  Conjeetabar enim, quod cum 
me in symposio /Egyptium et antistitem esse audisset , ve» 
niret adjutorem sibi in amore assumturus , ita , vt plerique, 
sicuti existimo, animo affectus , qui A£gyptiorum eapientiam 
unam et eandem esse existimant, haud recte judícantes. 
Est enim quaedam vulgata εἰ ut. ita dicam liumi serpens, 
quae simulacrorum ministra est et circa mortuorum corpora 
volvitur, herbis intabescens et incantationibus dedita, neque 
δὰ ullum bonum finem perveniens , neque hos qui ilia utun- 
tur deducens, sed in multis etiam ipsa suis rationibus offen- 
dens, iristia vero quaedum οἱ sordida interdum praestans, 
nimirum visiones eorum quie non sont tanquam essent el 
frustrationes speratarum actionum, flagitiorum inventrix 
et profusarum voluptatum ministra. Altera vero, fili, quae 
revera sapientia est et a qua illa adolterina degeneravit , 
quam nos sacerdotes et antistitum. genus ab. ineunte metate 
excolimus, supra res calestes contemplatur, deorum con- 
victrix et naturae praestantioris particeps, astrorum molus 
scrutans et futurorum preeseientiam inde acquirens; ab his 
quidem terrenis malis remota, omnia vero ad honestatem 
et utilitatem hominum instituens. Propter quam et ego 
patria cessi ad tempus, si quo modo, qu tibi antea nar- 
ravi, mihi ab ipsa praedicta et bellum filiorum meorum ín- 
ter sese possem evitare. Sed luec cum diis aliis, tum Purcis 
permissa sunto, in quorum, ut hyec faciant, aut mon, po- 
lestatesitum est, qui eliam mihi exsilium non magis propter 
haee, ut videtur, quam propter Charielez inventionem, 
imposuerunt. 1d autem quomodo evenerit, ex iis quae 
sequentur cognosces. 

XVII. Ceterum Tbeagenem , postquam ingressus est, et 
salutavit, resalutatum prope tne in lecto collocabam, et qua 
necessitas tam mane le ad me adducit, interrogabam, — Hle 






αὐτὸν ne, Ó 
Ux ὑτὸ pend, Εἰ τὸ ae 
» ἡμετέρᾳ καὶ θεοῖς 

| piena) "pole s cedet 


gui 
P 


HE 
ἘΠ 
n ES 
is i 
ἘΠῚ 
E 

i 

H 

Em ' 


H 
| 
i 
[ 
i 


ἀποτυχόντα" τοσοῦτον αὐτῷ τὸ καχὸν ἐνσχῇ- 


, ἄλλ᾽ ἀξιεράστου γυναιχὸς εἷς 


ἅπαξ χαταπέφευγας ἐφ' ἡμᾶς. Οὐχ οὕτως ἐχείνη 
χρείττων ἔσται τῆς ἡμετέρας σοφίας. "E 
αὐστηροτέρα xa χατενεχϑῆναι πρὸς ἔρωτα δύσμαχος, 
30 Ἀφροδίτην xal γάμον ἀτιμάζουσα καὶ μέχρις ὀνόματος " 
ἀλλὰ διὰ σὲ πάντα κινητέον" τέχνη καὶ φύσιν οἶδε 
βιάζεσθαι. Μόνον εὔθυμον εἶναι χαὶ ὑφηγουμένῳ τὰ 
δέοντα πείθεσθαι πράττειν. Ἐπηγγείλατο ἅπαντα 
ποιήσειν, ὡς ἂν ἐγὼ προστάττω, x&v εἰ ξιφῶν ἐπιβαί- 

ἅν νεῖν χελεύοιμι, 
1Η΄, Λιπαροῦντος δὴ περὶ τούτων καὶ μισθὸν ἅπα- 
σαν ὑπισχνουμένου τὴν οὐσίαν, ἤχων τις παρὰ τοῦ 
Χαριχλέους, Δεῖται σοῦ Χαριχλῆς, ἔλεγεν, ἀφικέσθαι 
παρ᾽ αὐτόν: ἔστι δὲ πλησίον ἐνταῦθ᾽ ἐν τῷ Ἀπολλω- 
4“ νίῳ καὶ ὕμνον ἀποθύει τῷ θεῷ, τεταραγμένος τι χατὰ 
τς ὄπνους. ᾿Εξανίσταμαι παραχρῆμα xab τὸν 
Θεαγένην ἀποπέμψας ἐπὶ τὸν νεὼν ἀφιχόμενος, ἐπὶ 
θώχου τινὸς χαταλαμθάνω τὸν Χαριχλέα καθήμενον, 
ἄγαν περίλυπον καὶ συνεχῶς ὑποστένοντα. Προσελθὼν 
as οὖν, Τί σύννους xal σχυθρωπὸς εἶ, ἠρώτων, Ὁ δὲ, 
Ὑί γὰρ οὗ μέλλω, φησὶν, ὄνειράτων τέ με διαταραξάν-- 
των καὶ τῆς θυγατρὺς, ὡς ἐπυθόμην, ἀηδέστερον διατε- 
θείσης καὶ τὴν νύχτα πᾶσαν ἄύπνον διαγαγούσυς ; ἐμὲ 
δὲ λυπεῖ μὲν xal ἄλλως οὖχ ὑγιαίνουσα, πλέον δ᾽ ὅτι 
s τῆς χυρίας τοῦ ἀγῶνος εἰς τὴν ἑξῆς ἐνεστηκυίας, εἷς ἣν 
τοῖς ὁπλίταις δρομεῦσι δᾷδας ἀναφαίνειν χαὶ βραδεύειν 
τὴν ζάχορον νόμιμον, δυοῖν θάτερον ἀνάγκη ἢ ταύτην 
ἀπολειπομένην λυμαίνεσθαι τὸ πάτριον, ἢ xal ἄχουσαν 
ἀφιχνουμένην, ἐπιτρίδεσθαι χαλεπώτερον. Ὥστ᾽ εἰ 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


autem cum diu demulsissel faciem, Anxius sum, inquit, 
de summa rerum : embesco autem aperire, el. conticuit. 
Animadverti igitur, tempus esse mentiendi apud ipsum et. 
divinandi ea quie sciebam. — taque hílarius eum eontuilus, 
Etiamsi ipse dicere cuneteris, inquam, tamen sapientia 
nostem et diis nihil est ignotum. — Et, eam pau!nlum me 
erexissem et calculos quosdam nihil numerantes in digitis 
composuissem , el comam quassissem, afflatos vi numinis 
imitans, Amas, dixi, o fili. Exsiluil ad illod vaticinium. 
Postea vero quam et Charicleam addidi, jam tum id me 
divinitus cognovisse existimans, parum aberat, quin pro« 
cumbens adoraret, At cum inbiberem, osculabaLur siepe 
caput accedens , et diis agebat gratias, quod spe sua lapsus 
non esset, ntque illi servator essem precabatur : neque enim 
se superstitem esse posse, si auxilio, atque hoc ipso celeri 
destilueretur. Tantum malum se invasisse, atque ita flam- 
mis affeetus uri, priecipue tum primnm amorem sentientem. 
Consuetudinis enim. muliebris expertem se esse dicebat, 
multis modis jurans : semperque respuisse et conjugia ipsa 
et amores , si alicujus audisset, quoad illum Charicleze forma 
convicisset , quod non naturali abstinentia et robore fuisset 
praeditus, sed usque ad illum diem mulierem amore dignam 
non vidisset. Et hzc dicens laerimabat, veluti invitum 
el per vim a virgine se victum esse declarans. Erigebam 
illum et consolabar et. Esto fidenti animo, dicebam, cum 
semel ad nos confugeris : non enim eril illa nostra sapientia 
fortior. Est quidem austerior ef difliculler in amorem de- 
lahi potest, Venerem et conjugium exosa, vel si nomines 
lanlum. Sed propler te omnia movenda sunt. Ars el 
naturam frangere potest : tantam confidentem esse oportet 
el imperanti necessaria parere, Promisit se omnia factu- 
rum, sicut ego imperassem, si vel juberem eum ire per 
gladios. 

XVIII. Ita illo obseerante alque obtestante et prarmium 
omnes suas facultates milii pollicente, veniens quidam a Cha- 
ricle, Petit a te Claricles, dicebat, ut ad se venias. Est 
autem liic prope in templo Apollinis el hymno deum pla- 
cat, propterea quod turbatus est nescio qnomodo in somnis. 
Consurgo subito et Theagene ablegato in templum perve- 
niens, deprehendo Chariclem sedentem in sella , admodum 
tristem et. continue ingemiscentem. — Accedens igitur, Quid 
Ma. tristis es et morens, interrogabam.  1lle autem ; Cuc 
enim non debeam esse, cum et insomnia me Lurbaverint et 
filia mea, sicuti audivi, iegra sit et totam noclem insomnem 
duxerit? me vero cum alioqui dolore afliciat illius adversa 
valetudo, tum priecipue, quod eum sequens sil certamini 
destinatus dies, quo armatis eursoribus aediluam facem sus- 
tollere et praeesse legitimum est, alterum ex duobus eve- 
nire necesse sit, uL aut absens pervertat ac destruat morem 
usitatum , aut. vel invila. veniens gravius eliam affligatur 
Quamobrem , si quidem prius fieri nou potuit, nunc sallem 


-— 


X ὑπὲρ ἐμοῦ κινῆσαι 
dne ον τε ον dei. 
μενον, ὅπως ἂν οἰχειότερον ἔχουσα πρός με θαρραλεώ- 

15 τερὸν ἰώμενον προσίηται. Γιγνέσθω ταῦτα, ἔφη, καὶ 


1Θ΄, ᾿Ἐπειδὴ οὖν ἐπέστημεν τῇ Χαριχλείᾳ τὰ μὲν 
ὅλοσχε- 





δάχρυσιν μένῳ, j 
ὅμως αὑτὴν, ἐπειδήπερ ἡμᾶς ἐθεάσατο xal πρὸς τὸ σύ- 
νῆθες βλέμμα xal φθέγμα παντοίως ἐπανάγειν ἐδιάζε- 
πο. Περιδαλὼν δ᾽ αὐτὴν ὁ Χαριχλῆς καὶ μυρία xa- 

25 ταφίλήσας καὶ θεραπείας οὐδὲν ἀπολιπὼν, Ὦ θυγάτριον, 
ὦ τέκνον, ἔλεγεν, ἐμὲ τὸν πατέρα χρύπτεις ὃ πάσχεις; 
χαὶ βασκανίαν ὑποστᾶσα σιωπᾷς ὥσπερ ἀδικοῦσα καὶ 
οὔκ ἠδιχημένη παρὰ τῶν χαχῶς ἰδόντων σε ὀφθαλμῶν; 
ἀλλὰ θύρσει. ἸΙαρακέκληται Καλάσιρις $ σοφὸς, 

30 ἴασιν τινά σοι πορίσασθαι. Δυνατὸς δ᾽ ἁνὴρ, ἄριστος 
[ὧν] εἴπερ τις ἄλλος τὴν θείαν τέχνην, ἅτε προψητι- 
χὸς τὸν βίον καὶ ἱεροῖς ἐκ παίδων ἀναχείμενος xal τὸ μεῖ- 
ζον εἰς προσθήκην ἡμῖν ἐς τὰ μάλιστα φίλο, “Ὡστ' 
εἰχότα ἂν ποιοίης, εἰ προσδέχοιό τ' ἀκοιλύτως, ἐπάδειν 


"Ecusma μὲν, ἐπένευσε δ᾽ οὖν ἡ Χαρίχλεια, καθάπερ 
ἀσμένη τὴν ἀπ᾽ ἐμοῦ συμβουλὴν προσιεμένη. Καὶ 
πάτε μὲν ἐπὶ τούτοις ἀπηλλάγημεν, ὑπομγήσαντός με 

τὺ τοῦ Χαριχλέους καὶ ὧν πρότερον παρεκάλεσεν ἐπιμε- 
ληβῆναι καὶ φροντίζειν, εἴ πῃ τῇ Χαριχλείᾳ δυναίμην 
ἔφεσίν τινα γάμων καὶ ἀνδρῶν ἐμποιῆσαι, ᾿Ἀπέπεμ- 
πὸν οὖν εὔθυμον, οὐχ εἷς μακρὰν ἀνυσθήσεσθαι αὐτῷ 
τὴν βούλησιν ἐπαγγειλάμενος. 





LIBER Π — sei 


opem illi ferens el. adhibens medicamentum aliquod, offi- 
cium justum erga nosamicitiamque nostram , conjunctum 
cum pietale erga deum, (eceris. Scio, quod minime sit 
tibi difficile, si modo volueris , fascinationem, ut ipse ais, 
curare. Antistes enim vel maxima praslare possunt, Fa- 
tebar me nezlexisse, illi quoque focum faciens et ut milii 
spatium praesentis diei concederet postulabam , quoil essem 
aliquid compositurus in usum medicamenli, Nunc autem. 
ad virginem eamus, inquam, diligentius consideraturi et 
quoad fieri polesteam consolaturi. Simul vero, Caricles, 
velim te de me verba aliqua facere apud puellam et me 
commendatum illi notiorem efficere, ut mihi reddita fami- 
liarior, confidentius quoque sanantem admiltaL SiL ita, 
inquit, et abeamus. 

XIX. Postquam autem venimus ad. Charielenm, multa 
quidem quid attinet dicere? Suceubuerat enim prorsus af- 
[δαί οἱ et ex genis flos jam fugerat et ardor vultus lacrimis 
lanquam aqua restinctus esse. videbatur : tamen sese com- 
ponebat eum mos vidissel el consuelum vultus habilum 
ommibus modis revocare conabatur. Complexus aulem 
eam Charicles et mullum dissuaviatus et nihil blanditiarum 
omiltens, O filiola, o nala, dicebal, mene patrem celas, 
ex quo labores? et cum fascinala sis, faces, quasi injuria 
Affeceris et non affecta sis ab oculis, qui te male adspexe- 
runt? Sed bono sisanimo, | Oratus est enim a me Calasiris 
hic sapiens, vt tibi sanationis aliquam rationem inveniat - 
polest autem id. peastare, excellit enim , si quisquam alius , 
in arte divina , tanquam genere vite antistes et quod majus 
esl. nobis in primis amieus, Quare merito feceris, si illum 
admiseris absque ullo impedimento, sive incantatione uli , 
sive alio modo sanare volenti, te ipsam tradens, eum alioqui 
à sapientum consuetudine non abhorreas, Tacebat qui- 
dem, annuebat tamen Chariclea , tanquam libenter consi- 
lium de me datum admittens.— Et tunc, hisce constilulis, 
discessimus , reducente mihi in memoriam Charicle, ut ea 
qua ἃ me:petiisset curarem et cogitarem, quomodo in Cha- 
riclea cupiditatem aliquam conjugii ek virorum excitarem. 
Deducebam igitor ketum, cum illins voluntati brevi salís- 
factum iri promisissem. 





|.  AOTOX TETAPTO3. 
Jeu μὲν Πυθίων ἀγὼν ἔληγεν, 6 δὲ 
οἷ ἐπήκμαζεν, ἀγωνοθετοῦντος, οἶμαι, καὶ βρα- | 
ἐζεύξατο, μέγιστον ἀγώνων τὸν ἴδιον ἀποφῆναι φιλο- 
5 x. Γίγνεται γάρ τι τοιοῦτον. ᾿Εθεώρει 
ἜΡΙΣ οἵ ᾿Αμφιχτύονες, Ἔπει- 
μεγαλοπρεπῶς τετέλεστο, δρόμων 
τ συμπλοκαὶ καὶ stil: zuporiple; 
ars ὁπλῖται παριόντων, dva- 
δὲ, ἢ Χαρίχλεια, τὰ ἄχρον τὸ 

ἀφιγμένη χα 


τὸ ὅδησεν, Ἢ 


τὸ πάτριον, 3 o», dual δοκεῖν, ὄψεσθαί e Θεα- 
γένην ἐλπίζουσα, τῇ λαιᾶ μὲν ἡμμένον πυρφοροῦσα 
λαμπάξιον, θατέρᾳ δὲ φοίνικος ἔρνος προδεδλημένη. 

θέατρον ἐφ' αὐτὴν ἐπέστρεψεν. 


τὴν παρατήρησιν" ὥστε οὐδὲ σιωπᾶν ἐχαρτέρ: 
30 ἡρέμα πρός με, καθῆστο δέ μου πλησίον ἐξεπίτηδες, 
Αὕτη ἐκείνη, ἔφη, Χαρίχλεια. Καὶ τὸν μὲν ἠρεμεῖν 
ἐπέταττον. 

Β΄. Τιρὸς δὲ τὴν κλῆσιν τοῦ χήρυχος, παρήει τις εὖ- 
σταλῶς ὡπλισμένος, μέγα τε φρονῶν καὶ μόνος ἐπίδοξος 

25 ὡς ἐδόχει xal πολλοὺς ἤδη πρότερον ἀγῶνας ἀναδησά-- 
y τότε δὲ τὸν ἀνταγωνιούμενον οὐκ ἔχων, οὐδενὸς 
yon θαρρήσαντος τὴν ἅμιλλαν, Ἀπέπεμπον οὖν 
αὐτὸν οἵ ᾿Αμφιχτύονες. Οὐ γὰρ ἐπιτρέπειν τὸν νόμον 
οὖχ ἀγωνισαμένῳ στέφανον ἀποχληροῦν, Ὁ δὲ καλεῖ- 
30 σῦαι τὸν βουλόμενον ὑπὸ τοῦ χήρυχος εἰς τὴν ἀγωνίαν 
ἠξίου. ᾿ἘἘπέταττον οἵ ἀθλοθέται καὶ ἀνεῖπεν 6 2s 
ἥχειν τὸν ἐπελευδόμενον. Ὃ δὲ Θεαγένης, Οἱ 
ἐμὲ χαλεῖ, πρός με ἔφησεν. ᾿Εμοῦ δὲ, Πῶς τοῦτο x 
quic, εἰπόντος" Οὕτως, εἶπεν, ὡς vs hi πάτερ" οὗ 
a5 γάρ τις ἐμοῦ παρόντος καὶ ὁρῶντος, ἕτερος ἐκ τῶν Χα- 
ρικλείας χειρῶν τὸ νυκητήριον ἀποίσεται. "Lv δ᾽ ἀπο- 
τυχίαν, ἔφην, xal τὴν ἐκ ταύτης ἀδοξίαν οὐδαμοῦ τίθε- 
σαι; Καὶ τίς, εἶπεν, οὕτως ἰδεῖν καὶ πλησιάσαι 
Χαριχλείᾳ μανιχῶς ἐσπούδαχεν, ὥστε με παραδραμεῖν; 
40 τίνα δ' οὕτως ἡ ὄψις ἐχείνης τάχα καὶ πτερῶσαι δύνα-- 
ται xal μετάρσιον ἐπισπάσασθαι: οὐχ οἶσθα ὅτι καὶ 
τὸν "Ἔρωτα πτεροῦσιν οἵ γράφοντες, τὸ εὐκίνητον τῶν 
ὑπ᾽ αὑτοῦ χεχρατημένων αἰνιττόμενοι; εἰ δέ τι δεῖ χαὶ 
χύμπου προσεῖναι τοῖς εἰρημένοις , οὐδεὶς ἐς τὴν τήμε- 
As ρὸν ποσί με παρελθὼν ἐσεμνύνατο, 

Γ΄. Ταῦτ᾽ εἶπε χαὶ ἀνήλατο. Παρελθών τ᾽ εἰς 
μέσους, τό τ' ὄνομα προσήγγελλε xol τὸ Éüvoc ἐδήλου 
καὶ τοῦ δρόμου τὴν χώραν ἐχληροῦτο καὶ τὴν πανο-- 
πλίαν ἐνδὺς ἐφειστήχει τῇ βαλδίδι τὸν δρόμον ἀσθμαί- 

$0 νων καὶ τὸ παρὰ τῆς σάλπιγγος ἐνδόσιμον ἄχων καὶ 
μόγις ἀναμένων" σεμνόν τι θέαμα xal περίδλεπτον 
καὶ οἷον “Ὅμηρος τὸν Ἀχιλλέα τὴν ἐπὶ Σκαμάνδρῳ 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


LIBER QUARTUS. 


Postridie vero Pythius quidem agon desinebat, juvenilis. 
autem fervebat , arbitro, ut. existimo, el praeside Cupidine 
et per hos duos athletas, quos conjunxerat, maximum 
Tale quiddam. Spectabat Gracia , judices autem erant Am- 
phielyones, Postquam igitor alia magnifice peracta sunt, 
cursus certamina , luctze consertiones , castum pugnae, ad. 
extremum praeco, Armati prodeant, proclamavit et aediLua 
Chariclea ín extremitate stadíi statim resplendult, Venerat 
enim , quamvis invita , propter morem patrium, vel magis, 
mea quidem sententia, se visuram alicubi Theagenem spe« 
rans, sinistra ferensaccensam facem, altera aulem ramum 
palmze przetendens : et cum. comparuisset continuo folum. 
spectantium consessum ad sese converlil, Vel sic tamen 
nemo Theagenis oculos preeverli. — 'Velox est enim amans 
3d videndum id, cojus desiderio tenetur. Atqui ille insupet 
cum audisset antea id, quod eral futurum, in eam solam 
observationem animo vacabal. Quapropter ne tacere qui« 
dem potuit , sed submísse ad me, ( sedebat autem proximus 
mihi dedita opera) llla ipsa, inquit, Chariclea est, Et 
hunc quidem quiescere jubebam, 

11. Ad edictum autein przconis veniebat quidam eximie 
armis exornatus el. magnos spiritus gerens, solusque inter 
ceteros clarus, ut putabat, qui in multis jam antea certa- 
minibus coronatus fuerat , tunc autem concertatorem non 
habebat, nemine, ut existimo, im certzmen prodire auso. 
Remittebant igitur eum Amphictyones, Neque enim lex 
permittit, ut ei qui non inierit certamen corona decernatar. 
lile autem provocari a praecone in certamen eum, qui vellet, 
postulabat, Tmperabant judices, proclamavit praeco, ut 
prodiret aliquis qui certamen inire vellet, Theagenes au- 
lem ad me, Hie me vocal, inquil. Me autem, Quomodo 
hoc dicis, quarente : Sic, nt erit, inquit, pater; neque enim 
quisquam alius, presente et vidente me, ex manibus Cla- 
riclew vietorie praemium auferet. Frustrationem autem, 
inquam, et ignominiam quie lianc consequitur, nihil omnino 
curas? Quis autem , inquit, tanto ardore flagret videndi et 
appropinquandi Charicleze, ut me antevertat? cui vero pe- 
rinde atque milii adspeetus illius alas addere possit et eum 
in sublime rapere? An nescis, quod Amorem etiam alatum 
faciunt pictores, agililatem illorum, qui eo dellnentur, 
quasi zenigmate quodam significantes? Quod si oportet jac- 
lationem accedere ad ea qui dicla sunt, nemo ad hunc 
usque diem, quod me pedibus praecurrerit, gloriatus est. 

11. Haec dixit et prosiluit ac progressus in medium, uo- 
men edebat et indicabat gentem et locum cursus sortieba« 
tur et, induta tota armatura , stetit ad carceres, studio cur- 
rendi anhelans εἰ signum fuba: invitus et. vix exspectans. 
Prieclarum quoddam erat spectaculum et conspicuum, et 
quale Homerus, in quo Achilles pradio ad Seamandrum 
certat, introducit, Commota enim erat Graecia fofa ad illud 


OIBERGYs 007 183 


μάχην ἀθλοῦντα παρίστησιν, Κεκίνητο μὲν δὴ καὶ 
πᾶσα πρὸς τὸ παρόδοξον ἡ ᾿Ελλὰς καὶ Θεαγένει νίχην 
ηὔχετο, καθάπερ αὐτός τις ἕκαστος ἀγωνιζόμενος. 
Ἐπαχτιχὸν γάρ τι καὶ πρὸς τῶν δρώντων εἷς εὔνοιαν 
.» τὸ κάλλος. eee 8 ἡ Χαρίκλεια πρὸς πᾶσαν 
ὑπερδολήν" xat εἰ Ix πολλοῦ παρατηρῶν παντοίας 
ἰδίας, Ὥς γὰρ εἰς — ὃ 

χήρυξ τοὺς δραμουμένους κατήγγειλεν, τε, 

e ᾿Αρχὰς καὶ Θεαγένης Θετταλὸς, ἔσγαστο μὲν 

τὸ ἡ ὕσπληξ, τέτατο δ᾽ ὁ δρόμος μιχροῦ καὶ τὴν ὀνθαλ- 
μῶν κατάληψιν ὑποτέμνων, ἐνταῦθ᾽ οὔτ᾽ ἀτρεμεῖν ἔτι 
κατεῖχεν $4 xópn ἀλλ᾽ ἐσφάδαζεν 5 βάσις καὶ οἵ 
πόδες ἐσκίρτων, ὥσπερ οἶμαι τῆς ψυχῆς τῷ Θεαγένει 
συνεξδερομένης καὶ τὸν δρόμον συμπρυδυμουμένης" i 
16 μὲν δὴ θεαταὶ, μετέωρος ἅπας ἐπὶ τὸ μέλλον καὶ 
ἀνάμεστος, ἐγὼν δὲ καὶ πλέον, ἅτε δή μοι λοιπὸν 
ὡς παιδὸς ὑπερφροντίζειν προῃρημένῳ, Θὺδὲν θαυ- 
μαστὸν, ἔφη 6 Κνήμων͵ δρῶντας xal παρόντας ἀγωνιᾶν, 
ὅτε κἀγὼ νυνὶ περὶ τῷ Θεαγένει δέδια καί σου δέομαι, 
30 θᾶττον εἰ νιχῶν ἀνηγορεύθη, διελθεῖν. 

Δ΄, Ἐπεὶ δὴ μέσον, ὦ ποσῶν ἠνύετο τὸ στάδιον, 
δλίγον ἐπιστρέψας καὶ ὑποδλέψας τὸν Ὄρμενον, dva- 
χουφίζει τὴν ἀσπίδα πρὸς ὕψος xal τὸν αὐχένα διε-- 
γείρας, τὸ βλέμμα θ' ὅλον εἰς τὴν Χαρίκλειαν τείνας, 

Ὡς χα άπερ βέλος ἐπὶ σχοπὸν ἐφέρετο καὶ τοσοῦτον παρέ- 
φθη τὸν Ἀρκάδα, ὀργυιῶν πλῆύος, Ó διαλεῖπον εἰς 
ὕστερον ἐμετρήθη, [Προσδραμὼν οὖν τῇ Χαρικλείᾳ, 
πολύς τ᾽ ἐξεπίτηδες εἰς τὸ στέρνον ἐμπίπτει τοῦ δρόμου 
δῆθεν τὴν ῥύμην οὐκ ἐνεγκών" καὶ τὸν φοίνικα κομι- 

"wo ζόμενος, οὔκ ἔλαθέ με τὴν χεῖρα τῆς xópne φιλῶν. 
᾿Ἀπίσωσας, εἶπεν ὁ Κνήμων, ὅτι καὶ ἐνίχησε καὶ 
Σοΐλησεν. ᾿Ἀλλὰ τίνα δὴ τὰ ἑξῆς; Οὐ μόνον ἀχουσ- 
μάτων ἀκόρεστος ἄρ' ἦσθα, ὦ Κνήμων, ἀλλὰ xal 
ὕπνω δυσάλωτος" ἤδη γοῦν οὐκ ὀλίγης μοίρας τῆς 

36 νυχτὸς παρωχηχυίας, ἀντέχεις ἐγρηγορὼς xal τὴν 
δοΐίγησιν μηχυνομένην oUx dmoxvaltw. ᾿Εγὼ x«i 

ὦ πάτερ, ἄλλων τε καὶ φιλότητος 

2 φήσαντι, eru dinge ὃ κατ᾽ ἐμὲ χριτὴν 
εὐδεμίαν φέρει πλησμονὴν, οὔτε καθ᾽ ἡδονὴν ἀνυόμενον, 
φῦ οὔτ' εἷς ἀκοὴν ἐρχόμενον. — Ei δέ τις καὶ τοῦ Θεαγέ- 
νοῦς καὶ Χαριχλείας ἔρωτος μνημονεύοι, τίς οὕτως 
Mew d σιδηροῦς τὴν καρδίαν, ὡς μὴ θέλγεσθαι 
καὶ εἷς ἐνιαυτὸν ἀχούων ; ὥστ᾽ ἔχου τῶν ἑξῆς, Ὁ μὲν 
Θεαγένης, ὦ Κνήμων, ἐστεφανοῦτο χαὶ νικῶν ἀνηγο- 

4& ρεύετο xxl παρεπέμπετο ὑπὸ ταῖς πάντων εὐφημίαις, 
ἢ Χαρίχλεια δ᾽ ἥττητο λαμπρῶς καὶ δεδούλωτο τῷ 
πόδῳ πλέον ἢ πρότερον, αὖθις ἰδοῦσα τὸν Θεαγένην. 
Ἢ γὰρ τῶν ἐρωτικῶν ἀντίδλεψις, ὑπόμνησις τοῦ πάσ- 
“χοντὸς γίγνεται, xal ἀναφλέγει τὴν διάνοιαν $ θέα 

wo καθάπερ ὕλη πυρὶ γιγνομένη, Κἀκείνη μὲν οἴχαδ' 
ἐλθοῦσα συνήθη νύκτα ταῖς προτέραις 3| καὶ δριμυτέραν 
δέῆγεν, ἐγὸν δ' αὖθις ἀῦπνος ἦν, τήν τε φυγὴν ὅποι 
τραπόμενοι Monty ἐπισχοπῶν καὶ πρὸς τίνα χώραν 
πυραπέμποι τοὺς νέους ὁ θεὸς ἐννοῶν, Τὸν μὲν δὴ 


M 


foriam precabatur, non secus ac si quilibet certamen iniret, 
Magnam enim vim habet etiam ad conciliandam adspiclen- 


lium benevolentiam, forma venustas, Commota qu 


fuerat et Chariclea süpra modum : et vidi, cum id di ob- 
servarem, subinde in alium atque alium vultum eam com- 
mulari. Nam postquam ifa, ut exandirent omnes , prieco 
cnrsu certantes nuntiasset, el nomina ipsorum proclamas- 
set, Ormenus Arcas et Theagenes Thessalus, apertis earce« 
ribus cursus tanta celeritate instituebatur, ut ipsam prope- 
modum oculorum aciem fallerel, Ibi ne quieta quidem. 
manere amplius virgo poluit, sed commovebantur illius. 
gradus et pedes prae exsultatione saliebant , tanquam animo 
una cum Theagene sublato et illum in eursu adjuvante : ae 
speclatorum quivis pendebat ab eventus exspectatione et. 
sollicitudinis plenus erat; ego vero etiam magis, qui jam 
apud me constilueram, ut illius non secus ac fili curam 
susciperem. Nihil mirum est, inquit Cnemon, quod vi- 
dentes et praesentes solliciti sunt, nam et ego nunc Theageni 
metuo et a te peto ut eo citius an victor renuntiatus fuerit, 
e 

1v. Confecto jam medio stadio , iste paululum. conver- 
sus et Ormenum torve contuitus, allevat scutum in altum. 
et ereclo collo et visu. prorsus in. Claricleam intenso, in 
eam ceu sagilla ad scopum ferebatur οἱ tantum anticipa. 
vit Arcadem, ut ille multis passibus a tergo relinqueretur : 
qnod intervallum postea mensum est. Accurrens igilur ad. 
Charicleam, tolus ex industria in illius pectus jncidit, 
quasi impetum cursus conlinere non possel et cum pal- 
mam auferret, me non latuit, quod virginis manum oscu- 
laretur. Beasli, dixit Cnemon, quod οἱ vicit et osculatus 
est. Sed quienam deinceps consecula sunt? Non tanlum 
audiendo non satiari, Cnemon, sed etiam à somno haud 
facile opprimi potes : cum enim jam non parva pars noctis 
praeterierit , vigilias sustines el ex producta in longum nar- 
ratione txdium non contrahis. Ego vero et Homerum 
reprehendo , pater, qui cum aliarum rerum tum amoris sa- 
tietatem esse dixerit, qnae res, me judice, nullam satieta- 
lem admittit, neque cum fruitur quispiam, neque cum 
auditu percipit. Quod si ab aliquo Tlieagenis. et Chari- 
cles amoris fiat mentio, quis est usque adeo adamantino 
corde aut ferreo, ut non se oblectet, totum licet. audiat 
annum? Quam ob rem continua narralionem,  Theagenes 
quidem , o Cnemon, coronabatur οἱ renuntiabatur victor, 
ae deducebalur omnium gratulationibus, Chariclea vero 
plane vicla erat et mancipata amori magis quam prius, 
cum iterum Tleagenem vidisset,  Amantium enim mutuus 
adspeclus , aí(ectus recordatio ac redintegratio est , et in- 
flammal 1nentem couspectus, perinde alque igni lignum. 
admotum. Atque illa quidem domum veniens , similem no- 
ctem prioribus vel eliam acerbiorem traducebat. Ego au- 
lem rarsus insomuis eram, quonam clandestina fuga vec- 
leremur considerans et im quam regionem deus milli 


284 
δρασμὸν ἔγνων κατὰ θάλατταν εἶναι ποιητέον, ἀπὸ τοῦ 
ρησμοῦ σὰ συνοῖσον λαβὼν, DU" ἔφασχεν, αὐτοὺς --- 
κῦμα τεμόντας, 

5 Κ΄, Τὸ δ᾽ ὅποι παραπεμπτέον αὐτοὺς, μίαν μόνην 
λύσιν εὕρισκον, εἴ πῃ δυνηθείην ἐπιτυχεῖν τῆς συνεχ- 
τεθείσης τῇ Χαριχλείᾳ ταινίας, ἐν ἢ τὸ τὸ xat αὐτὴν 
διήγημα, θαι 6 Χαριχλῆς ἀχηκοὼς ἔλεγεν" 
εἰκὸς γὰρ εἶναι xoi πατρίδα χαὶ τοὺς ὑπονοηβέντας 

10 ἤθη παρ’ ἐμοῦ γεννήτορας τῆς χόρης ἐντεῦθεν ἐκμαθεῖν 
καὶ ἴσως ἐκεῖ πέμπεσθαι αὐτοὺς ὑπὸ τῆς εἱμαρμένης. 
ὍὌρϑριος γοῦν παρὰ τὴν Χαρίκλειαν ἥκων, ἄλλους τε 
τῶν οἰκείων χαταλαμδάνω ἕνους xai οὖχ 
ἥκιστα τὸν Χαριχλέα, Πλησιάσας οὖν, τίς ὁ θόρυδος 

τ. ὀρώτων. ὋὉ δὲ, Ἐπέτεινεν ἢ νόσος, yr, τῆς ὕυγα- 
τρὸς καὶ χαλεπωτέρας 7] πρότερον πεπείραται τῆς πα- 

νυχτός. ᾿Ἀνίστω, ἔφην καὶ οἱ λοιποὶ πάντες 
ἔξιτε, Τρίποδά τις καὶ δάφνην καὶ πῦρ xal λιθανω- 
τὸν παραθέσθω μόνον. ᾿Οχλεέτω δὲ μηδὲ εἷς, ἕως ἂν 

10 προσχαλέσωμαι. Προσέταττε ταῦθ᾽ ὁ Χαριχλῆς xat 
ἐγένετο. Κἀπειδὴ σχολῆς ἐλαδόμην, ἠρχόμην ὥσπερ 
ἐπὶ σκηνῆς τῆς ὑποχρίσεως καὶ τόν τε λιβανωτὸν iüu- 
μίων xad τινα δῆθεν ψιθύροις τοῖς χείλεσνκατευξάμενος, 
τὴν δάφνην ἐχ χεφαλῆς εἷς πόδας ἄνω καὶ κάτω πυκνὰ 

3» τῆς Χαριχλείας ἐπεσόδουν καὶ ὑπνῶδές vt μᾶλλον δὲ 
γραῶδες ἐπιχασμώμενος, ὀψὲ καὶ βραδέως ἐπαυσάμην, 
πολύν τινα λῆρον ἐμαυτοῦ τε xal τῆς κόρης χαταχέας. 
ἡ δὲ πυκνὰ τὴν χεφαλὴν ἐπέσειε καὶ σεσηρὸς ὑπεμει- 
δία πλανᾶσθαί με τηνάλλως καὶ τὴν νόσον ἀγνοεῖν ἐν- 

30 δειχνυμένη. Καθεσθεὶς δὴ πλησίον, Θάρσει θύγατερ, 
ἔλεγον" εὐτελὴς ἡ νόσος xoi ἰχθῆναι ῥᾳδία " βασκανία 
σου καθήψατο, τάχα μὲν xxl ὅτ᾽ ἐπόμπευες, πλέον δ᾽ 
ὅτε ἐδράδενες, ᾿Εγὼ δὲ xai ὑπονοῶ τὸν μᾶλλον 
βασκήναντα. Θεαγένης ἔστιν, ὅ τὰ ἐνόπλιον δραμών. 

36 Οὐκ ἔλαθέ με παρατηρῶν σε πολλάχις καὶ τὸν ὀφθαλ- 
μὸν ἰταμώτερον ἐπιδάλλων, Ἡ δὲ, κεῖνος μὲν, 
εἴθ᾽ οὕτως εἶδεν, εἴτε μὴ, πολλὰ χαιρέτω. Τίνων δ᾽ 
laziv καὶ πόθεν; ὅτι πολλοὺς ἑώρων περὶ αὐτὸν ἐπτοη- 
μένους. Ὡς μὲν Θετταλὸς τὸ γένος, ἔφην ) ἔφθης 

4o ἀχούσασα καὶ τοῦ κήρυκος ὅτ᾽ αὐτὸν ἀνηγόρευσεν. 
᾿Ἀναφέρει δ᾽ αὑτὸν εἰς ᾿Αχιλλέα πρόγονον x«l [μοι] 
ἐπαληθεύειν ἔοιχεν, εἰ δεῖ τῷ τε μεγέθει καὶ τῷ κάλλει 
τοῦ νεανίου τεχμαίρεσθαι πιστουμένῳ τὴν Ἀχίλλειον 
εὐγένειαν" πλὴν ὅσον οὖχ ὑπέρφρων οὐδ' ἀγήνωρ κατ᾽ 

15 ἐχεῖνον ἀλλὰ τῆς διανοίας τὸν ὄγχον ἡδύτητι χατα- 
πραύνων. ᾿Αλλὰ καίπερ τοιοῦτος ὧν, πάθοι δριμύτερα 
ὧν δέδρακεν, ἐπίφθονον ἔχων τὸ βλέμμα καί σε τῇ θέᾳ 
χαταδασχήνας, Ὦ πάτερ, ἔφη, σοὶ μὲν χάρις ὑπεραλ- 
γοῦντι τὰ ἡμέτερας. Τί δὲ καταρᾷ μάτην τῷ τάχ᾽ 

Μὴ οὐδὲν ἠδιχηχότι; νοσῶ γὰρ οὐ βασχανίαν, ἀλλ᾽ ἑτέραν 
τινὰ, ὡς ἔοικε, νόσον. Εἶτ᾽ ἀποχρύπτεις, ἔφην, ὧ 
τέκνον, ἀλλ᾽ οὐχὶ θαρσοῦσα λέγεις, ὅπως ἂν καὶ 
βοηθείας εὐπορήσαιμεν: οὐχὶ πατὴρ εἰμί σοι τὴν ἤλι- 


HELIODORI. 7ETHIOPICORUM 


juvenes jubeat, cogilans. — Ac fugam quidem per mare fu- 
tellexi capessendam esse, ex oraculo, id utile fore , conji- 
ciens inde quod dicebat : Salamque ruentes , 


Ad solis venient torridum ab igne solum. : 
V. Ceterum, quo essent deducendi, unam saltem, qua 


id cognoscerem, viam inveniebam, si quo modo possem. 
de rebus, qua ad eam perlinerenl, acu insertam ese, 
Charicles dicebat se audisse. Consentaneum enim. mihi 
videbatur, quod inde et patriam et. parentes puellie, quos. 
jam suspicabar, essem cognilurus, fortassis etiam, quo fala. 
eos mitti juberent. Mane igitur ad. Charicleam cum ve- 
nissem et alios necessarios lacrimantes deprehendo, maxime. 
vero Chariclem, Accedens igitur, Quid iste fert. tumul-- 
tus, interrogabam, Me autem, Auctus est, inquit mor- 
bus filii et graviorem hanc, quam antea , noctem experta 
est. Secede, inquam et reliqui omnes exealis : tripodem 
autem quispiam tantum et laurum et ignem ac thus appo- 
nàt : neque me prius quisquam interlurbet, quam advo- 
cavero. Quibus a Charicle imperatis, accinsi me , quasi 
in scena reprisentationem fabulae inceplans εἴ thus adole- 
bam et quasdam preces susurrans, laurum a capite aid 
pedes Charicleae sursum. ac deorsum subinde commove- 
bam et somnolenter vel potius anilitler oscitans, tandem. 
desii, cum imullas quasdam nugas in me et in. puellam 
effudissem, Illa antem. identidem caput. commovebat et 
oro liiante subridebat, operam me ludere et morbum igno- 
rare significans. Assidens igitur propius, Esto bono animo, 
filia, dicebam : morbus enim levis est et. curalu facilis - 
fascinalio Le impertivit haud dubie, cum pompae inleresses ; 
magis vero, eum prieesses certamini. Ego autem suspicor, 
quis te fascinaverit.  Theagenes est , qui certavit armato 
cursu. Neque enim me latuit, quod in te sepius inten 
tus esset et oculos petulantius injicerel. lla autem : 
Ipsum , sive ita me vidit, sive non, mullum valere jubeo. 
Celerum cujas est et unde oriundus? videbam enim mul- 
tos illum cum quodam stupore admirantes, Quod Thes- 
salus sil. genere, audisti antea ex praecone , quando ipsum 
renuntiavit, — Refert vero Achillem generis auctorem, quod 
vere sibi sumere videtur, conjecturam facienti ex proceri- 
tate et forma, Achilleam generositatem conlirmante : prae 
terquam quod non est arrogans, neque insolens sicut ille, 
sed animi fastum suavitate temperat. Quod cum ila sit, 
tamen acerbiora ipse patiatur, quam intulit, cui invidus est 
oculus el te adspectu infascinans. O pater, inquil, tibi qui- 
dem habco gratiam , quod vicem nostram doles : sed quid. 
frustra imprecaris ei, qui fortasse nos nulla injuria affecit ? 
Neque enim fascinatione laboro, sed alio quodam , ut vi- 
detur, morbo, Quid igilur celas, inquam, filia et non 
potins audacter exponis, quo facilius malo medeamur? An 
mon paler sum tibi zlale, magis vero benevolentia? An 
non patri tuo notus et. iisdem animorum studiis. conjun- 
clus? Indica, quo labores : habes me fiduni si velis, eliam 


LIBER 1V. dns ?85 


ἔ 
i 


πλέον τὴν εὔνοιαν ; οὐ πατρὶ. τῷ σῷ γνώριμος 
055 ἔχφαινε ὃ χάμνεις, ἔχεις ἐν ἐυοὶ τὸ 
xal ἐνώμοτον. Δὲγε θαρσήσασα, 
λυποῦντι μέγεθος σιωπῶσα, ἸΠάῆος 
- τὸ Pod ὀξέως γιγνωσκόμενον c 


iiri 
i 

i iB 

1 d 

: fs 

IH 

HIE 


ς΄. Erin ἐπισχοῦσα πρὸς ταῦτα xal μυρίας 

10 $09 ναῦ τροπάς τε xad ὁρμὰς ἐκ τῶν ὄψεων ἐμφήνασα, 
Συγχώρησον, ἔφη, μοι τὸ τήμερον, ἀκούσῃ δ' εἰσαῦ- 
Ue, εἰ μὴ γνοίης προλαδὼν, ἅτε μαντικὸς βουλό- 
μενος, ᾿Βξήειν αὐτόθεν ἀναστὰς, ἐνδιδοὺς τῇ χόρῃ 
διαιτῆσαι ἐν τῷ μεταξὺ τῆς ψυχῆς τὸ αἰδούμενον. 'O 
το δὲ θυ οι καὶ Ti φράζειν ἔχεις, ἠρώτα. 
δεξιῶς, ἔλεγον, εἰς γὰρ τὴν ὑστεραίαν τοῦ μὲν 

onda ἀπαλλάξεται, “Ἕτερον δέ τι τῶν 
σοι χαῦ᾽ ἡδονὴν ὑποστήσεται" χωλύει δ᾽ οὐδὲν καὶ 
ἰατρόν τινα εἰσκαλεῖν. ᾿Απέτρεχον ταῦτ᾽ εἰπὼν, τοῦ 
20 spp Χαριχλέα πυνθάνεσθαι, Μιχρὸν δ᾽ ὅσον 
corsemiens dom ὁρῶ τὸν Θεαγένην αὐτοῦ που 


3 p 

1 χαῖρε, εἶπεν, ὦ Καλάσιρι καὶ ἄκουε - σὲ γάρ τοι πε- 
ριέμενον. ᾿Ανέστρεφον ἀθρόον xal Θεαγένης, ἔλεγον. 
ὃ καλὸς, ἀλλ᾽ οὐχ ἑωράκειν. Ποῖος, ἔφη, καλὸς ὁ 
Χαρικλείᾳ μὴ ἀρεστός; ᾿Ηγανάκτουν ἐγὼ μέχρι τῶν 
30 ὄψεων καὶ Οὐ παύσῃ ἔλεγον, ὑδρίζων ἐμέ τε xal τὴν 
ἐμὴν τέχνην, ὑφ᾽ ἧς ἥλωχεν ἤδη καὶ ἐρᾶν σου xx- 
τηνάγκασται χαὶ ὁρᾶν ὥσπερ τινὰ τῶν κρειττόνων 
semi Τί λέγεις, ἔφη, ὦ πάτερ" ὁρᾶν ἐμὲ Χαρί- 
xis; τί οὖν οὐκ ἄγεις ἤδη παρ' αὐτήν: καὶ ἅμα 
L Log ᾿Ἐπριαθόμενος οὖν τῆς χλαμύδος, 
Στῆθι, ἔφην, οὗτος, εἰ καὶ ὀξὺς δραμεῖν, Οὐ γὰρ 

ἅρπαγμα τὸ πρᾶγμα, οὐδ᾽ εὔωνον, καὶ τῶν ἐν μέσῳ τῷ 
προκείμενον ἀλλὰ πολλῆς μὲν βουλῆς ὥστε 

ἀνυσθῆναι, πολλῆς δὲ διασκευῆς ὥστ᾽ 

io ἀσφαλῶς πραχθῆναι, δεόμενον. Ἢ τὸν πατέρα τῆς 
ἠγνόνκας, ὡς Δελφῶν ἐστι τὰ πρῶτα ; τοὺς δὲ 

νόμους οὖχ ἐννοεῖς οἱ θάνατον τοῖς τοιούτοις ἐπιδάλ- 
λουσιν; ἐγὼ μὲν, εἶπε, καὶ τελευτᾶν οὐ διαφέρομαι, 
Χαριχλείας, ἀλλ᾽ ὅμως, εἰ δοχεῖ, πρὸς γάμον 

[ τῷ πατρὶ προσιόντες. Οὐ γὰρ a [μὴ] ἀνάξιοί 
Y ὄντες τῷ Χαρικλεῖ κηδεύσομεν, Οὐκ ἂν τύχοιμεν, 
ἔφυν, οὐχ ὅτι τῶν κατά σέ τι δυνατὸν ἐπιμέμψασθαι,, 
ἀλλ᾽ δ᾽ Χαριχλῆς ἀδελφῆς αὑτοῦ παιδὶ τὴν χόρην πάλαι 
. Οἰμώξει, ἔφη Θεαγένης, ὅς τίς ποτ᾽ 
τῷ ἐστίν. Οὐ γάρ τις, ἐμοῦ ζῶντος , ἕτερος θαλαμεύσει 
οὖχ οὕτως 52 ἡ χεὶρ καὶ ξίφος τοὐμὸν 

ἀργήσει. Παῦσαι, ἔφην" οὐδενὸς δεήσει τοιούτου τ 
μόνον ἐμοὶ πείθεσθαι E^ πράττειν ὡς ἂν ὑφηγήσωμαι, 
Νῦν δ᾽ ἀποχώρει καὶ φυλάττου φαίνεσθαι πλησιάζων, 


jurejurando obstricum. — Dic. eonfilenter, neque dolori. 
vires laciburnilale suppedis. Omnis enim affeclio quae 


.€ilo cognoscitur facile eurarl potest; sed qua» tempore in- 


velerasci propemodum est insamabilis. Alimenlum est 
enim morborum silentiut, sed quod enuntiatur, leniri con: 
solatione facile potest. 


ΥἹ. Paullulum igitur immorata ad lee. et varias animi 
inclinaliones et affectus vullu. declarans, Concede mihi , 
inquit, hodiernum diem, audies vero postea , nisi ipse au- 
lea cognoveris, quandoquidem valirinandi artís peritum 
le profiteris. Surrexi illico ac discedens dedi occasionem 
puellae, ut interim animi pudorem moderaretur. Chari- 
cles antem mihi occurrebat et Quid habes, quod. dicas, 
quirebat Omnia fausta, dicebam : cras enim dolore , 
qui illi molestus est, liberabitur. Et aliud quidpianr, 
ex quo voluplatem magnam percepturus es, inceplabit. 
Interea. nihil vetat, quo minus medicum accersi jubeas. 
Atque his dictis proripui me, ne plura ex me Charicles 
sciscilarelur. Et cum paululum tantum progressus essem 
extra domunculam, video Theazenem ibidem circa tem- 
plum et ambitum templi obambulantem et. secum eollo- 
quentem , tanquam bono se affectum putans , si vel hahi- 

laculum Charicleze videret, Delfleetens igitur prieteribam, 

quasi illum non conspexissem. Ile autem, Salve, inquit, 
Calasiri, et audi ; te enim exspeetabam. Conversus. su- 
bito, Ecce Theagenem , dicebam, formosum. | Non hercle 
le animadverteram, Qui formosus, inquit, qui Claricleze 
non placeam? Simulabam vultu me indignari et Non desi- 
nes, dicebam, me et artem meam afficere contumelia , a 
qua jam illa capta. et fe amare coacta. tanquam aliquem 
preestantiorem videre exoptet? Quid dicis , ínquit , pater? 
videre me Charicleam? Quamobrem igitur non ducis ad 
Ipsam? et simu] proeurrebal. — Apprehendens igitur eum 
pallio, Sta hie, inquio , etiamsi valeas currendi celeritate. 
Neque enim est negotium hoe tanquam preda, nec ad 
consequendum facile et cuivis volenti expositam; sed ma- 
£no consilio indiget, ut commode perfici, et magno appa- 
ratu, ul secure agi possi. Am ignoras, quod paler vir- 
ginis primum dignitatis locum Delphis obtinet? An non 
legum tibi venit in mentem, quz» capitalem ponam in ta- 
les constituunt? Haud mullum quidem refert, inquit, 
etiamsi moriar, potitos Chariclea, sed tamen, si videtur, 
petamus illam in matrimonium a patre. Neque enim indi- 
gni sumus, qui cum Charicle affinitatem contrahamus. 
Non obtinebimus , inquam, non quod aliquid in te repre- 
liendi possit, sed Claricles sororis suc filio virginem jam 
pridem despondil. — Plorabit, inquit Theagenes, quicunque 
tondem sit; neque quisquam alius, me vivo, in lhalamos 
ducet Cliarieleam : non usque adeo manus hiec εἰ gladius 
cessabit meus. Desine, inquam : nulla re ejusmodi opus 
erit: tantum mili oblempera et fae. sieut ego praecepero. 
Nune vero discede, et cave, ne me convenire deprehenda- 


286. 
ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίας καὶ μόνος ποιοῦ τὰς ἐντεύξεις, Ἀπήει 


ZU. Ὁ δὲ Χαρικλῆς εἰς τὴν ὑστεραίαν ἐντυχὼν 
δαοῦ τ᾽ εἶδε καὶ προσδραμὼν deci τσ νων 
α λήν' Τοῦτο σοφία, τοῦτο » συνεχῶς ἀναδοῶν.. 


τῶν 
SERM n Minibivals κινοῦσε, cider 
τὸ ὑπισχνούμενος, εἴ τι δύναιντο ἐπιχουρεῖν. Οἱ δὲ, 
en Le εγλλκεεοεβ οι 
ς , xal νους τοῖν 
MEM ἔπος δὲ Ὁμηριχὸν συνεχῶς dvx- 


30 SD cs ἃ: μέγα φέρτατ᾽ Ἀχαιῶν" 


δ λόγιος Ἀκεστῖνος (οἶσθα δὲ δήπον τὸν ἄνδρα) τῷ 
χαρπῷ τὴν χεῖρα χαὶ ἀκούσης ἐπιδαλὼν, ἀναχρίνειν 
mi vie dornoíós ijt vh πάθος, ὥσπερ, οἷμαι, τὰ 
καρδίας κινήματα μηνυούσης. Οὐκ ὄλέγον τε χρόνον 
30 βασανίσας τὴν ἰπίσκεψιν, ἄνω τε χαὶ κάτω πολλὰ 
ἐπιθεωρήσας, Ὦ Χαρίκλεις, ἔφη, περιττῶς ἡμᾶς 
ἐνθάδ' εἰσκέκληχας" ἰατρικὴ γὰρ οὐδὲν ἂν οὐδαμῶς 
ἀνύσειε πρὸς ταύτην, “Ἐμοῦ δὲ, Ὦ θεοὶ, τί τοῦτο 
λέγεις, ἀναθοήσαντος, οἴχεται οὖν μοι τὸ θυγάτριον, 
80 xai ἔλπίδος ἐκτὸς γέγονεν; Οὐ θορύδου δεῖ, φησὶν, 
ἀλλ᾽ ἄκουε, καὶ παραλαδών με τῆς τε κόρης xal τῶν 
ἄλλων ἄποθεν, Ἢ χαθ' ἡμᾶς, ἔφη, τέχνη σώματος 
πάθη θεραπεύειν ἐπαγγέλλεται, ψυχῆς δ᾽ οὐ προηγου-- 
μένως ἀλλὰ τότε μόνον ὅταν συμπάσχῃ cli ven 
zs χαχουμένῳ, συνωφελῆται δὲ θεραπευομένῳ, 
τῆς κόρης, νόσος μὲν ἀλλ' οὐ τοῦ σώματος, vds 
χυμῶν τις περιττεύει, οὗ χεφαλῆς ἄλγημα βαρύνει, οὐ 
πυρετὸς ἀνεφλέγει, οὐκ ἄλλο τι τοῦ σώματος, οὗ μέρος, 
οὖχ, ὅλον νοσεῖ που, Τοῦτο, οὐχ ἄλλο τι, νομιστέον, 
4o Ἐμοῦ δὲ λιπαροῦντος καὶ φράζειν εἴ τι κατέμαθεν 
ἀξιοῦντος" Οὐ γὰρ χαὶ παιδὶ γνώριμον, ἔφη, ψυχῆς 
εἶναι τὸ πάθος καὶ τὴν νόσον ἔρωτα λαμπρόν ; οὐχ 
δρᾷς ὡς κυλοιδιᾷ, μὲν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τὸ βλέμμα 
διέρριπται καὶ τὸ πρόσωπον ὠχριᾷ, σπλάγχνον οὖκ 
45 αἰτιωμένη, τὴν διάνοιαν δ᾽ ἀλύει καὶ τὸ ἐπελθὸν ἀνα- 
φθέγγεται xa ἀπροφάσιστον ἀγρυπνίαν ὑφίσταται xal 
τὸν ὄγκον ἀθρόον καθήρηται; ζητητέος σοι, Χαρίχλεις, 
ὁ ἰασόμενος ( γένοιτο δ᾽ ἂν) μόνος ὁ ποθούμενος,., Ὃ 
μὲν ταῦτ' εἰπὼν ἀπήει, Πρὸς σὲ δ' ἐγὼ δρομαῖος τὸν 
$0 ἐμὸν σωτῆρα xal θεὸν; ὃν μόνον ἐγὼ ἢ εὐεργετῆσαι δύ- 
νασθαι χἀχείνη γιγνώσχει, Πολλὰ γοῦν ἐμοῦ δεομένου 
καὶ ἐξειπεῖν Ü τι πάσχοι » ἐν μόνον 
ἀπεχρίνατο, ὡς ἀγνοεῖ μὲν ὃ πέπονθεν, εἰδέναι δ' ὡς 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


[γε duca ouo Abibat: sub- 


am Charicles autem postridie mihi factus obviam, 
quamprimum me vidit, aceurrens , multoties caput oscu- 
labatur : Tantum valet sapientia , tantum amicitia , conti 
nuo exclamans : perfectom esta [6 magnum opus. Capta. 
est, quie difficilis caplu fuit et. vietà est, inexpuenabilis 
antea. Amat Chariclea, Ad luec jactabondus tollebam 
supercilia et snperbe incedens, Minime dubium eral , di- 
cebam, quod ne primum quidem impetum snslinere pós- 
set, cum quidem adhue nihil efficacius admoverim, Yerum. 
unde, Charicle, amantem deprehendistis ? Exsequendo id, 
inquit, quod jusseras, Medicos enim probatae fidei, quem- 
admodum admonueras , advocatos in conspectum. puella 
dneebam , praemii loco opes , quas haberem , pollicens , si 
illi adjumento esse possent. Mi autem quamprimum in- 
gressi sunt, inlerrogabant, ex quo laborarei? Hae vero 
aversa et illis quidem nil respondente sed earmen Wormeri- 
cnm exclamante,, 


Felida 0 cunctis prastantior inter Achivos, 


sapiens Acestinus ( novisti sane virum ) 1nanum carpo etsi 
invitre admovens, videbatur ex arleria affectionem. ju« 
dicare, eordis motus, ut existimo, indicante. Cumque 
non parvo lempore arteriam tentassef et sursum deorsum- 
que saepius contemplatus esset, Ὁ Charicles, inquit, frü- 
sira hue nos advocasti, Medica enim nihil in hac profe- 
cerit opera. Me vero, o dii, quid dicis, exclamante : 
perit igitur mihi filiola et. jam extra omnem spem salutis. 
posita est. Ne tumultueris utique, inquit, sed audi. 
Cumque me abduxisset seorsum a puella et ab aliis: Nostra, 
inquit, ars affecli corporis curationem profitetur, animi 
vero non principaliter, &ed tum tantum, cum corpore 
afflicto et ipse affligitur; qui idem, illo sanato, simul con- 
valescit* Ceterum puella morbo quidem laborat, sed non 
corporis. Nom enim lmmor aliquis redundat, non capitis. 
dolor illam gravat, non febris inflammat , non aliud quid- 
quam ín corpore, neque pars, neque tolum, morbo affi- 
citur. Hoc profecto, neque aliod. quidquam, pro vero 
labendum est. Me antem obsecrante, et ut. diceret, si 
quid intellexisse, postulante: An non, inquit, vcl puer 
intelligere queat, aífeclum esse anime et morbzcm amorem 
manifestum? An nou vides, illi oculos turgescere et vul- 
tum turbatum esse et faciem pallere, de corde non conque- 
slam? ad hac animo errat et quidvis oblatum loquitur et 
vigilias absque causa sustine, denique succum corporis 
et justam amplitudinem subito amisit. Inquirendus est 
libi, Charicles, si modo fieri possit, aliquis, qui illam 
sanet, Prowstiteril autem id solus ix, cujus desiderio fla- 
grat. Hac cum dixissel, discedebal, Ad fe aulem ego 
cursim abii, meum s*rvatorem et deum, quem solum me- 
deri posse et ego et illa agnoscil. Nam me multis modis 
petente et ut diceret quo angeretur obsecrante, hoc tantum 
respondit : se quidem ignorare, quid sibi accidisset, per 


v— -— (nd 


Bebo: ἢ δὲ, ὥσπερ ὥσπερ τὴν Γοργοῦς 
Ra χεφαλὴν, Jj τι τῶν ἀτοπωτέρων, ὀξύ τι καὶ 
μέγα ἀνέκραγε καὶ τὴν ὄψιν πρὸς θάτερα τοῦ οἰκήματος 

καὶ τὰς χεῖρας ὡς βρόχον ἐπάγουσα τῷ τρα- 
χήλῳ ὃ t ἠπείλει καὶ ἐπώμνυεν, εἰ μὴ θᾶτ- 

30 0v ἐξίοιμεν, ᾿Εχείνης μὲν δὴ καὶ λόγου ὑξττον ἀπηλ- 

TTC γὰρ καὶ ἔδει ποιεῖν ἀτοπίαν τοσαύτην 
δρῶντας ; σοῦ δ᾽ ἱχέται πάλιν γιγνόμεθα μήτ᾽ ἐκείνην 

, μήθ᾽ ἡμᾶς τῶν xat! εὐχὰς ἀπο- 

Χαρίκλεις, ἔφην, οὐ δεήμαρτες εἷ-- 

35 πὼν δαιμονᾶν τὴν κόρην. Ὀχλεῖται γὰρ ὑπὸ δυνά- 

μεων ἃς αὐτὸς κατέπεμψα xat τούτων οὐχ ἔλαχέστων, 

ἀλλ᾽ ἃς ebbe ἦν ἐκείνην, ἃ μήτ᾽ ἐπεφύκει μήτ᾽ ἐδού- 

ὩΣ ατ ι πράττειν. Ἀλλά μοι ἀντίθεός τς 

τὴν ἄξιν xal διαμάχεσθαι πρὸ 
ἜΗΝ y pum 


E ida οὗ ἣν ἀνάγραπτος, ἐχῦ, 
eiie DOE 


orent iiie 
t δέ μοι cy πρὸς αὐτὸν εἰ" 
ὡς εἶχον πειθόμενον, ἐλθών U οὗ κατηγόμην, οὐδ΄ fes 
ἐλάχιστον ὑπερθέμενος, Me τὴν ταινίαν γράμ- 
μασιν Αἰθιοπικοῖς, οὗ δημοτικοῖς ἀλλὰ βασιλικοῖς χατ- 
ἐστιγμένην, ἃ δὴ τοῖς Αἰγνπτίων ἱερατιχοῖς χαλουμέ- 
b Uyrat, Καὶ ἐπερχόμενος τοιάδε ηὕρισκον 
Ia end HEPXINA BAZIAIZZA AIOI0- 
qoia xal μέχρι μόνων ὧξί- 
"B ie δῶ; arzov χαράττιυ τόνδε τὸν ἔγγρα- 
ciis Κνήμων, ὡς τοῦ Περσίνης 
GEDY Τὰ δ' ἑξῆς ὅμως ἐπελεγόμην, ὄντα 
τοιάδε" Ὡς μὲν οὐδὲν ἀδιχοῦσα, παιδίον, ὅτε σε γενο- 
τὸ μένην ἐξεθέμην,, οὐδὲ πατέρα τὸν σὸν Ὑδάσπην τὴν 
σὴν θέαν. 9 ἐπιχεχλήσθω μάρτυς 5 γενε- 
o Ἀλλ᾽ ὅμως ἀπολογοῦμαι πρός τε 
περισιωθείης . τε τὸν ἀναιρη- 
»εἴ τινά σοι ec deg τ' αὐτὸν ὅλον 


LL 


᾿ 


| suasum aulem habere, quod solus ΟαἸλαίγίᾳ sanare posset 
et nt te ad illam accerserem orabat. Unde conjecturam. 
feci, tua eam sapientia captam esse. Am jgibur tu, quod 

dicere audeas? 


Me κάμη bocats, ct perhahuo Boer, htsdiuisndoadi 
illam et ostendendo adolescentem : collaudato consilio, 
discedebat. Rursus aulem meridiano tempore, mili fa- 
clus obviam, Audies rem acerbam et molestam , dicebat τ 
filia insanire videtur, adeo inusilatom quiddam ei accidit. 
Introducebam , sicut. jubebas , Alcamenem , et. delicatius. 
exornatum oslendebam, la autem, tamquam Gorgonis 
conspecto capite, aut aliqua re adhue. magis formidabili , 
alla et acuta voce exclamavit , et vollnrn ad aliam partem 
conclavis avertit el manus tamquam laqueum collo admo- 
vens, se sibi morlem consciluram esse minabatur et jure- 
jurando conürmabat, sese facturam, nisi quamprimum 
exiremus. Ab illa quidem vel dieto cilius discessimus x 
quid. enim faciundum fait, rem tam prodigiosam videnti- 
bus? Tibi autem sopplices ilerum. sumus, neve illam in- 
lerire, neve nos voto nostro frustrari patiaris. Cla- 
rides, inquam, haud faléo dixisti, insanire puellam. 
Commovetur enim a diemonibus, quos illi immisl, iisque nan 
minimis, sed qui, ut verisimile erat, illam ad ea facienda, 
ἃ quibus et natura et animi constitutione abhorrebat , ro- 
gerent, Sed mihi videtur contrarius quispiam deus impe- 
dire negolium, et. meis ministris adversari. Quamobrem 
tempus est omnino ut tnihi fasciam ostendas , quam eum. 
filia exposilam, te eum ceteris indiciis recepisse dicebas. 
Quam meluo, ne priesfigiis aliquibus imbuta sit et impo- 
sturis exacerbantibus animam picta, dum. inimicus aliquis 
illi statim ab. initio, ut aliena ab amore εἰ absque prole 
totum tempus vite degeret , ita insidias struere voluerit. 
Vitl. Approbabat haec. ef paullo post afferebat fasciam, 
"Tempus mihí ab illo dari pelo : obsequitor. Ego ad hos- 
pitem reversus, ne vel fantillum quidem differens , fasciam 


perlegi , literis AEthiopicis non vulgaribus , sed regiis , na 


latam, quae /Egypliis sacris coguominalis , sunt similes. Et. 


cum percurrerem, talia quaedam inveni scriptum expotere : 
Persina Regina ZEthiopum , quodcunque tandem eogno- 
men habiturze et solis doloribus filiae , donam ultimum 


exaro hanc inscriptam lamentationem. | Obrigui, Cnemon,.- 


postquam nomen Persinae audivi, attamen ea , qua seque- 
bantur, legebam , quae erant (alia ; Quod ob nnllum scelus, 
Tiliola , te natam exposui el patrem luum Hydaspem con- 
spectum toum celavi, testis mihi sil Sol , auctor nostri gene« 
ris; verumtamen. exeusatam. jri. me tibi. cupio, filia, si 
fortasse superstes manseris et οἱ qui te sublaturus est, si 
quem deus adduxerit, ceterisque hominibus, refegens 


4 


d E 


᾿ 
| 


PER 
si 
ui 
H 
Rx 

p 

i 


ξ 
: 
à 
E 
: 
; 


χροιὰν ἀπαυγάζουσαν 
τὸ ὅτι μοι παρὰ τὴν ὁμιλίαν τὴν πρὸς τὸν ἄνδρα προσδλέ- 
ψαι τὴν ᾿Ανδρομέδαν f$ γραφὴ παρασχοῦσα xxl παν- 
ταχόθεν ἐπιδείξασα γυμνὴν, ( ἄρτι γὰρ αὐτὴν ἀπὸ τῶν 
πετρῶν ὃ Περσεὺς κατῆγεν ) ὁμοειδὲς ἐκείνῃ τὸ σπαρὲν 
ol. ὥς εν. "Evo οὖν ἐμαυτήν τ᾽ ἀπαλ- 
45 λάξαι τοῦ μετ᾽ αἰσχύνης θανάτου, {πεπεισμένη τὴν 
σὴν χροιὰν μοιχείαν ἐμοὶ προσάψουσαν,, οὐ γὰρ πι- 
στεύσειν οὐδένα λεγούσῃ τὴν περιπέτειαν ), xal σοι τὸ 
ἐκ τῆς τύχης ἀμφίβολον χαρίσασθαι, θανάτου προδή-- 
λου, ἢ πάντως ὀνόματος νόθον προτιμότερον ἡγουμένη" 
3v σέ τε τεθνάναι παραχρῆμα πρὸς τὸν ἄνδρα πλασαμένη, 
λάθρα καὶ ἀπορρήτως ἐξεθέμην, ὅσον πλεῖστον ἠδυνά-- 
μὴν πλοῦτον τῷ περισώζοντί μισθὸν συνεχθεμένη;, ἄλ.-- 
λοις τέ σε κοσμήσασα καὶ ταινίᾳ τῇδε xal ἔλεεινῷ 
διηγήματι τῷ σῷ τε κἀμαυτῆς ἐνειλήσασα, ἣν ἀπὸ 
8. ϑαχρύων τῶν ἐπί σοι καὶ αἵματος ἐχάραττον, ὁμοῦ 
πρωτότοχος xal πολύθρηνος γενομένη. Ἀλλ᾽, ὦ γλυ- 
κεῖα xal μέχρις ὥρας θύγατερ, ὅπως, tl περιγένοιο, 
μεμνήσῃ τῆς εὐγενείας, τιμῶσα σωφροσύνην ἣ δὴ μόνη 
γυναιχείαν ἀρετὴν χαραχτηρίζει καὶ φρόνημα βασίλειον 
ay καὶ πρὸς τοὺς φύντας ἀναφέρον ἀσκοῦσα, Μεμνήσῃ 
δὲ πρὸ πάντων τῶν συνεχτεθέντων σοι χειμηλίων, δαχ- 
τύλιόν τινα ἐπιζητεῖν χαὶ σαυτῇ περιποιεῖν, ὃν πατὴρ 
ὃ σὸς ἐμοὶ παρὰ τὴν μνηστείαν ἐδωρήσατο, βασιλείῳ 
μὲν eun dap τὸν κύκλον ἀνάγραπτον, λίθῳ δὲ παντάρδῃ 
4n καὶ ἀπορρήτῳ δυνάμει τὴν σφενδόνην καθιερωμένον. 
Ῥαῦτά σοι διείλεγμαι, τὸ γράμμα διάχονον εὑραμένη, 
τὰς ἐμψύχους καὶ ἐν ὀφθαλμοῖς ὁμιλίας τοῦ δαίμονος 
στερήσαντος' τάχα μὲν κωφὰ xai ἀνήνυτα, τάχα δέ 
ποτε xal εἰς ὄφελος ἥξοντα τὸ γὰρ ἄδηλον τῆς τύχης 
49 ἀνθρώποις ἄγνωστον’ xal ἔσται cot τὰ τῆς γραφῆς, 
(ὦ μάτην ὡραία καὶ ἔγκλημα τὸ χάλλος ἐμοὶ προσά- 
ψασα), εἰ μὲν περισωθείης, γνωρίσματα" εἶ δ᾽, ὅπερ 
xal ἀχοὴν λάθοι τὴν ἐμὴν, ἐπιτύωδια καὶ μητρὸς ἐπι- 
κήδεια δάχρνα. 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


causam expositionis. Nobis majores ex diis quidem sunt, 
Solet Bacchus. Porro ex numero heroum, Perseus et 
Andromeda et Memnon post bos. Hi igitur, qui regia do- 
micilia successu. temporis exstruxerunt, picturis ea sum- 
lis ab illorum rebus gestis, exornarunt. Atque aliorum. 
quidem imagines et res gestas in. habitaculis virorum et. 
porticibus depinxerunt ; thalamos autem Andromeda Per- 
seique amoribus variarunt. Ibi aliquando nos, decimo jam 
elapso anno, postquam me Hydaspes uxorem cognovit , 
necdum essent nobis liberi , sub meridiem quiescere eon- 
ligit, somno estivo compellente. Tum quoque mecum 
rem habuit pater tuus, somnium illi lioc praecipere jurans : 
et sensi me continuo gravidam esse. Tempus igitur us- 
que ad partam festi publici instar erat οἱ sacrificia gratia- 
rum actionis ergo diis fiebant , tanquam rege sperante suc- 
eessorem generis, Postquam autem te albam peperi , inu- 


| sitatum 4Ethiopibus colorem referentem, ego quidem 


cansam cognoscebam, quod cum adspectui,, in consuetu- 
dine eum viro, pictura Andromedam obtulisset et undiqua- 
que ostendisset nudam, ( tum primum enim eam Perseus 
ex rupibus deducebat) similis illi fetus infeliciter effor- 
malus est, gitur statui οἱ me ipsam liberare ignominiosa 
morte , pro certo labens , tuum colorem adulterii crimen 
milii conciliaturum, mec quemquam crediturum esse ca- 
sum exponenli; et te forlunze elsi dubias tradere , morti 
manifeste aut omnino spurio nomini pravferendam esse 
hanc censens : teque iortuanr esse continuo apud virum 
fingens, clanculum et occulle exposui; quam maximas 
opes potui , prarmium ei qui te sustulisset una exponens εἰ 
com aliis rebus te ornans, tum hac fascia et. miserabili 
narratione tux meque conditionis involvens, quam lacri- 
mis propter te profusis et sanguine molavi, com simul 
primo enixa essem et in multiplicem luctum incidissen, 
Ceterum , o suavium et ad exiguum tempus filia, si super- 
sles fueris, memineris praeclari tui ortus, colens pudicitiam, 
quee sola. muliebris virtutis indicium est et animum regium 
parentes imitans habeas. — Memineris autem ante omnia, ut 
inter pignora. tecum exposita, annulum quemdam oliserves 
et tibi vindices, quem pater Luus mihi, cum illi desponsarer, 
donavit, regio quidem signo in circulo seulptum, lapide 
autem Pantarbe et occulla vi przdito, in pala consecra- 
tum. Hiec tecum sum locuta , literis quibus loc efficerem 
usa, cum me numen vivo colloquio el adspectu tuo priva- 
verit : qua ul fortasse muta. et irrita, fortasse lamen usni 
aliquando erunt, Quid enim forluna ferat, hominibus 
ignotum est. Denique luec, quae sunt ἃ mo scripla, o ne- 
quidquam formosa, qui nobis crimen forma conciliasti , 
siquidem servafa fueris, indicia tibi erunt : sin, quod 
ulinam semper aures meas laleat , sepulerales matris et 
funebres lacrimae, 


| - 


LIBER IV. - 





ὡς ἄστατόν τι καὶ ἀδέδαιον καὶ ἄλλοτε πρὸς 
ὀδωδίμενων ἜΑΡ, ἐπιρθαλλάσωρδν παῖς χορ 
με πολλῶν 


νόθου, ἀποβαλοῦσα τὸ Ὑνήσιον Αἰθιό-- 
πων A βασίλειον γένος. ἘἘπιπολύ τ΄ ἀμφίθολος 

V εἰστήχειν, τῶν μὲν παρελθόντων οἰκτείρειν ἔχων, τῶν 
E ἐσομένων εὐδαιμονίζειν οὐ θαρσῶν, wi λογισμὸν 
πρὸς τὸ νῆφον ἀνακαλεσάμενος, ἔγνων μὴ διαμέλλειν, 
ἀλλ᾽ ἔργου ἔχεσθαι" καὶ παρὰ τὴν Χαρίχλειαν ἐλθὼν, 
χαταλαμθάνυ» μόνην, ἀπειρηκυῖαν ἤδη πρὸς τὸ πάθος 
3 "s μὲν φρονήματι βιαζομένην ἀναφέρειν, τῷ σώ- 
Fun δὲ πάντῃ πεπονημένην, ἐνδόντι πρὸς τὴν νόσον xal 

ἀσθενήσαντι πρὸς τὸ δεινόν, 

V. Μεταστησάμενος aiv τοὺς παρόντας καὶ μηδένα 
Boys ἐπιστείλας, ὡς δή τινας εὐχὰς καὶ ἐπικλήσεις 
a $5 κόρῃ wd Ὥρα σοι, ip Xon) λέγειν 
S πάσχεις, οὕτω γὰρ ὑπέσχου τῇ προτεραίᾳ, καὶ μὴ κρύ- 


3e πρῶτον Ee dio ttd 
γᾶν, αὑτὸς ὡς βούλει WEN τὴν νόσον xal τὴν γοῦν 
κερδαίνειν ρύπτουσαν, ἃ xal πάσχειν αἰσχρὸν 
"tania Ὡς ἐμέγε λυπεῖ μὲν καὶ 5$ 
νόσος ἀκμάζουσα, πλέον δὲ τὸ μὴ κρατῆσαι τῆς νόσου 

» τὴν ἀρχὴν, ἀλλ᾽ ἐττηθῆναι πάθους, ἀπειρημένου μὲν ἐμοὶ 
πὸν πρὸ τούτου πάντα χρόνον, λυμαινομένου δὲ, καὶ μέ- 

V pu ἀχοῖς, τὸ παρθενίας ὄνομα σεμνότατον, ἜἘπιρρων 
υνὺς οὖν αὐτὴν, Ὦ θύγατερ, ἔφην, δυοῖν ἕνεκεν εὖ ποιεῖς 
ἀποχρύπτουσα τὰ σαντήν. Ἐγώ τε γὰρ οὐδὲν 
{ι δέομαι pawüdvety ἃ πάλαι παρὰ τῆς τέχνης ἔγνωχα, 
αὐ T εἰχότα πάσχεις, ἐρυθριῶσα λέγειν ἃ γυναιξὶ 
Sybase τὸ Σρέκύστερον. Ἀλλ᾽ ἐπειδήπερ ἅπαξ loo | 
toc ἐπήσθου καὶ φανείς σε Θεαγένης ἤρηκε, {τοῦτο 


c Prata θεῶν ἐμήνυσε Ἱ, σὺ μὲν ἴοθι μὴ μόνη 
4" καὶ πρώτη, τὸ πάθος ὑποστᾶσα, ἀλλὰ σὺν πολλαῖς 
μὲν γυναιξὶ τῶν ἐπισήμων, σὺν πολλαῖς δὲ παρθένοις | 


τῶν τἄλλα σωφρόνων. eie aig Ἔρως καὶ 


πεερθι τὴν ἀρχὴν ἡρωτος εὔδαιμον τὸ δ᾽ 
vix τὸ βούλημα τ 
"Oodd Reihe d 
μίας αἰσχρὸν ὄνομα διώσασθαι, τὸ δὲ συναφείας ἔννομον 
προελέσθαι καὶ εἰς γάμον τρέψαι τὴν νόσον, 


MWELIopotts. 


xal τὸν ἀνθρώπινον βίον οἴκτει- 4 





CAE 
vallo a fairla eat. abdncía eL sorlia. ti nire 
nomen, amisso nalivo: JElhiopum et 1 regio ap Deni- 
que diu steti anceps, cum merilo sortem illius. 5 praeteritam. 
miserari possem, futuram aulem predicare et laudare uon. 
auderem, donec tandem revucato ad sobrietatem animo, 
statui non cunctandum esse , sed continuandum inceptum 
negotium. ἘῈ cum ad Charicleam venissem , deprehendo 
solam jam prorsus affectu fessam et animo quidem eluctari 
conantem, corpore autem omaino afflictam morboque op- 
pressam, eui magno impetu ingruenli resistere amplius ne- 
rquivisset. 

X. Cum igilur removissem éos qui aderanL, el pe quis- 
quam tumultoaretur imperassem, tamquam preces quas- 
dam et invocalienes puel admoturas : Tempus adest , 
inquio, Chariclea (sic enim pridie promisisti), dicendi , 
quo malo afficiaris, neque celandi virum qui. tibi. bene 
cupiat, qui etiam le vel tacente omnia scire possit. Wa 
autem apprehensam meom manum osenlabatur et. illacri- 
mabat e* , O sapiens Calasiri, da mihi hoc, primum dice- 
bat :sine me tacentem infelicem esse : tute ípse, si lubet, 
morbum exploraveris el hoc saltem lucrifacere quod ea 
celem quorum me pudet, qui cum pati turpe, tum enun 
iare mullo turpius est. Me autem etsi dolore afficit mor- 
bus invalescens , tamen illud magis, quod initio morbum 
non soperarim , sed vicla sim ab affectu, qui mihi semper 
anle hoc tempus odiosus fuit et vel audilu ipso venerandum 
virginilatis nomen contaminat, Confirmans igitur ipsam , 
Ὁ filia, inquiebam, duabus de causis recte facis, quod 
premis, quie te affligunt. Neque enim mihi opus est ut 
và cognoscam , qua: jampridem ex arte mihi sunt. nola , et 
mon abs re fibi accidit, ut erubescas ea dicere quie mulie- 
res occultare magis decet, Sed quoniam semel amorem 
sensisti οἱ Theagenes conspectus te cepit , ( hoc enim vati- 
cinium divinum mihi indicavit) tu quidem scito, e non 
solam, neque primam hunc.affectum experiri, sed cum 
multis illustribus. feminis, enm multis quoque virginibus 
alioqui pudicis. Maximus. eniin deorum est Amor atque 
ipsos etiam deos interdum superare dicitor, Ceterum con- 


v| | sidera , quo pacto optime tuas res in praesentia constituas. 


Siquidem esse amoris initio, beatitudo quadam 
est, at ubi captus sis, ad moderationem ut animum revoces, 
sapientie est maxima. — Quod et tibi si credere volueris, 
licet, cupiditatis nimirum turpe nomen repellere , conjugii 
autem legilimum. vineulum amplecti el ia matrimonium 
vertere morbum. 

n 


( 


550 HELIODORL AETHIOPICORUM.- 


^ MA, Ἰδρῶτι πολλῷ, διερρεῖτο τούτων εἰρημένων, ὦ 


ὁμολογούτης, Γένος, ἔλεγον, καὶ ἔθνος τὸ σὸν καὶ τύχην 
Ὡς δὲ, ἀνακαλύπτειν ὅσ' ἔλω γυγνώσχειν 
y ἔλεγον ἅπαντα, τήν τε γραφὴν ἐπιὼν ἐν μέρει 
80 καὶ πρὸς ἔπος ἑομηνεύων, 
18΄. Ὡς δ' ἐγνώρισεν αὑτὴν καὶ τὸ φρόνημα διανα- 
στᾶσα, πλέον τῷ γένει προσέδραμε xal Τί οὖν χρὴ 
ποιεῖν, ἠρώτα, τότ᾽ ἤδη συμβουλῆς τῆς φανερωτέρας 
v, ἅπανθ᾽ ὡς ἔσχεν ἀνακαλύπτων. Ἐγὼ, M- 
as qu, ὦ θύγατερ, ἦλῦον χαὶ εἰς Αἰθίοπας ἐπιθυμίᾳ τῆς 
παρ᾽ ἐχείνοις σοφίας, ᾿Εγενόμην καὶ Περσίνῃ τῇ σῇ 
m ἡνώριμος, οἰκειοῦται É ἀεὶ τὸ σοφῶν γένος ἢ 
τὸς αὐλὴ, καὶ ἄλλως εἶχόν τι καὶ δόξης πλέον, 
τὴν Αἰγνπτίων σοφίαν προσθήχῃ τῆς Αἰθιόπων ἐχθειώ- 
“ὃ ζων. ᾿Επεὶ δ᾽ ἀπαίρειν μέλλοντά με οἴχαδ᾽ ἤαθετο, 
τὰ κατά σέ μοι πάντα διηγεῖται, τὸ πιστὸν τῆς σιωπῆς 
ἔαρ πρότερσε κομισαμένη, vel ἔλεγε, τοῖς μὲν lypu- 
plot σοφοῖς οὐ θαρρήσειν εἰπεῖν, ἐμὲ δ᾽ ἱκέτενεν ἐρω- 
τἂν τοὺς θεοὺς, πρῶτα μὲν εἰ ἐκτεθεῖσα διεσώθης,, 
48 Ere ὅπου γῆς οὖσα τυγχάνεις" οὗ γὰρ πυθέσθαι χατὰ 
τὸ ἔθνος οὐδεαίαν τοιαύτην, πολλὰ περιεργασαμένην. 
Ἐμοῦ 2' ἅπαντα μαθόντος ἐχ θεῶν καὶ εἶναί τε xa ὅπου 
φράσαντος, αὖθις ἱχέτενεν ἐπιζητεῖν xal προτρέπειν 
ἥκειν εἰς τὴν ἐνεγχοῦσαν' ἄγονον γὰρ xai ἄτεχνον ἔχ 
τὸ τῶν ἐπί σοι διατελεῖν ὠδίνων, ἑτοίμως τ᾽ ἔχειν, εἴ ποτε 
«φανείης, ὁμολογεῖν τῷ σῷ πατρὶ τὸ συμθεθδηκός.- εἰ- 
δέναι γὰρ αὐτὸν πεισθησόμενον, γρόνῳ τε τῆς συμδιώ- 
cetox τὴν ἐπ᾿ αὐτῇ δοκιμασίαν ἔχοντα καὶ τῆς ἐκ παί- 
Bury διαδογῆς τὴν ἐπιθυμίαν ἀπροσδοκήτως λαμδάνοντα. 





ΧΙ. Sudore mullo manabal post. liec dicla, Cuemon, et 
diversis affectibus movebatur, letitia ex iis quas audierat , 


sollicitudine et anxietate de iis quz sperabat , denique et 
nr perviis e “ον 


igitor non parvo temporis intervallo quievisset : O paler, 
inquit, matrimonium mominas el boc amplecil jobes, 
tamqnam manifestum esset, aut patrem assensurum exse, 
at inimicum meum illud ambilurum. Quod ad adolrs- 
centem attinet, firmum est, inquiebam, — Magis etiam. 
ille, quam tu, captus est, simili ratione eommotus.  Si- 
quidem , ut est consentaneum , anime utriusque vestrum , 
primo congressu mntuo cestimare se didicerunt et in parem. 
affectum sunt delapsze : auxi vero et ego ipse, tibi gratifi- 
eans, illins. cupiditatem. — Ceterum qui putatur tuus exse 


τάφον | paler, alium fibi parat sponsum, Alcamenem, tibi non 


ignotum. Illa autem : Alcameni quidem sepuleram prius 
quam matrimonium meum pare. Me enim aut Theagenes 
ducet, aut id. quod est falale excipiel. Tu vero unde 
cognoveris, quod non sit meus pater sed puletur, Chari- 
ches, quaeso expone, — Ex hae, inquam, tzenia, simul eam. 
demonstrans. Unde aotem eam adeptus es et quo modo? 
Postquam enim me in /Egyplo n nutrilio acceptam, nescio 
«quomodo hue adduxil, abstrahens illam a me , repositam. 
im cistella asservavit, ne temporis injuria corrumperetur. 
Quomodo recuperaverim , inquam, deinceps audies, in 
presentia vero, an ea, quae illi inscripta sint, scias, dic 
mihi. At cum illa nescire se confiterelur : Genus, dice- 
bam et gentem et fortunam toam exponit, Deniqne ut 
aperirem illi quae scirem obsecranti, referebam omnia , 
alternis scriptum legens el ad. verbum interpretans, 

XIL. Postquam antem unde orta esset agnovit el ani- 
mum erexit, magis ad genus suum ferebatur et Quid facere 
oportet, interrogabat, Jam) twm consilium manifestius. 
incipiebam, omnia ita ut se habebant retegens. Ego, 
dicebam, filia, etiam JEthiopes adf, sapientie illorum 
cognoscendae sludio. Fui et matri tum Persinm nolns. 
Semper enim hospilium et. receptaculum sapientum gene- 
ris est. aula regia el alioqui consecutus. eram aliquantum 
gloria, Agyptiacae sapientie, accessione /Ethiopicae , ma- 
jorem addens auctoritatem. — Postquam autem me domum 
discessurum sensit, de te omnia mihi exponit, jurejurando 
primum fidem silenlii a me accipiens et dicebat , sapienti- 
bus indigenis dicere se non ausuram fuisse, a me auteur 
petere, ut scisciter deos, primum, an exposita servata sis, 
deinde, qua in terra degas zelatem. — Neque enim se audire, 
in gente /Ethiopar ullam talem esse, etsi id anxie inquisi- 
vweril. Ego aulem cum omnia a diis didicissem et super- 
stitem te esse el ubi vitam degeres dixissem, rursus petebat, 
ut inquirerem et in patriam reverli juberem, 56 enim 
sine prole et liberis, ex dolore quo propler le afficiatur 
manere, paratamque esse, si quando apparueris, confiteri 
patri tuo. id quod acciderit, scireque illi. persuasum iri , 
tum diuturnitate temporis, quo secum vixerit, experimen- 
twm de κε babentem, tum successionis liberorum , praeter 
opinionem oblata, ductnm cupidilate ac desiderio. 








αἱρουμέι ν τι χαὶ πρὸς βίαν σε τῶν νώμην 
E Χαριχλέους ἐν σοι dpa 
γάμον ἐσπουδακότος ) γένος μὲν καὶ πατρίδα καὶ τοὺς 
16 φύντας κομίζεσθαι, Θεαγένει δ᾽ ἀνδρὶ συνεῖναι, ὅποι 
qf καὶ βουλόμεθα συνέπεσθαι παρεσχευασμένῳ, ξένου 
τε καὶ ὀθνείου γνήσιον καὶ ἄρχοντα βίον ἀνταλλάξασθαι 
σὺν τῷ φιλτάτῳ βασιλεύουσαν, εἴ τι δεῖ θεοῖς τε τοῖς 
die χαὶ τῷ χρησμῷ τοῦ Πυθίου καταπιστεύειν. 
30. Καὶ ἅμα ὑπεμίμνησχον τὸν χρησμὸν καὶ ὅ τι βούλοιτο 
Οὐ γὰρ ἠγνόητο τῇ 


25 ae, εἶπον, ὡς ἐπινεύουσαν τὸν ᾿Αλχαμένους γάμον, 
'H δὲ, Βαρὺ μὲν, ἔφη καὶ ἄλλως αἰσχρὸν, τὸ καὶ μέχρις 
ἐπαγγελίας ἕτερον πρὸ Θεαγένονς αἱρεῖσθαι, πλὴν ἀλλ' 
ἐπεὶ θεοῖς τε xal σοὶ, πάτερ, ἐμαυτὴν ἐπέτρεψα, τένα 
σχοπὸν ἔχει τὸ πλάσμα χαὶ τίνα τρόπον ὥστε μὴ εἰς 

30 ἔργον ἀχθῆναι, διαλυθήσεται ; Γνώση τοῖς ἔργοις, ἔφην. 
Τινὰ προαγορευόμενα μὲν γυναιξὶν ἔστιν ὅτε χαὶ ἄχνον 
ἤνεγκεν, ἐπιτελούμενα δ᾽ ix τοῦ παραχρῆμα, θαρρα- 
λεώτερον ἠνύσθη πολλάχις, “ἕπου μόνον ταῖς ἐμαῖς 
ὑποθύήκαις, τά τ᾽ ἄλλα καὶ τὸ παρὸν τῷ Χαριχλεῖ σύν- 

35 τρέχε τὰ πρὸς τὸν γάμον, ὡς οὐδὲν ἐκείνου πράξαντος 
dvo τῆς ἐμῆς ὑφηγήσεως. Ὡμολόγει ταῦτα καὶ τὴν 


μὲν ἀπολείπω. ^ 
IA" Ἄρτι δὲ τοῦ δωματίου προελθὼν, ὁρῶ τὸν Χα- 
guae πρὸς U περίλυπον,, καὶ ὅλον κατηφείας 
40 ἀνάπλεων καὶ Ὦ θαυμάσιε, πρὸς αὐτὸν ἔφην, ὅτε σε 


ἐχρῆν ἥδεσθα: καὶ χαίρειν, ἀποθύειν τε χαριττήρια 
»τοῖς θεοῖς, ἐπιτυχόντα τῶν πάλαι σοι δι΄ εὐχῆς καὶ 
ὀψέ ποτε καὶ σὺν τέχνῃ. πολλῇ xal σοφίᾳ 

τῇ ἐμῇ πρὸς ἐπιθυμίαν γάμων ἐπιχλασθείσης, τότε 
48 σκυθρωπὸς xal σύννους καὶ μονονοὺ θρηνεῖς, οὐκ οἶδ᾽ 
ὅτι πεπονϑώς, Καὶ ἧς, Τί δ' οὐ μέλλω, τῆς φιλτά- 
τῆς μοι τὸν βίον τάχα πρότερον μεταστησομένης ἢ 
πρὸς γάμον, ὡς φὴς» συναφθησομένης, εἴ τι δεῖ προσ- 
ὀνείρασι τοῖς τ᾽ ἄλλοις καὶ εἷς τῆς παρηκούσης 

20 nrw νυκτὸς, xal ἣν ἀετὸν ὥμην ἐκ ψειρὸς 
ἀφεθέντα τοῦ Πυθίου xai ἀθρόον χαταπτάντα, τὸ τε 

: ἐκ χόλπων, οἴμοι, τῶν ἐμῶιν ἀναρπάσαντα, 

ἐπ᾽ ἔσχατόν τι πέρας ofytolat φέροντα, ζοφώξεσι 
κάφβ μα xai σκιώδεσι πλῆθον, καὶ τέλος οὐδὲ 


le 


L4 


"t 
OXIH. Uaec illa dicebat et ul facerem obseerabol, inullie 


jurando firmalas exsecuturus : quamvis non eam ob cau- 
ex errore hoc Inerum reportans et jam longo. tempore in 
id intentus, nec quidquam debitae tibi observantie unquam. 
ánternfittens, Lacens nutem rem ipsam, οἱ occasionem nan - 
cisci et. tzeniam arte aliqua (üdei faciendae causa dis quae 
tihi dicturus eram adipisci possem, exspeclans, Quamobrem. 
licet tibi, si obtemperes et fugam hinc nobiscum capessas, 
(priusquam aliquid per vim, quod minime velis, susti- 
neas, Charicle tibi jam Alcamenis nuptías apparante summo 
studio ) genus et patriam οἱ parentes recuperare et Tliea- 
geni viro cobabilare, quasenmque in terras voluerimus 
sequi nos parato et pro peregriua el extranea vita, genui- 
nam et qua tibi principatum defert eligere, unà onm €a- 
rissimo regnanti : si quidem oportet, cum diis et aliis rebus, 
tum oraculo Apollinis, fidem liabere, Et simnl revocabaiu. 
in memoriam oraculum et quid vellet exponebam, Neque 
enim ignotum fuit Chariclez, cum alioqui vulgo essel de- 
cantalum «eL iius inlerpretalio a mullis quaesita, — His 
comunovebatur, Postquam igilur, inquit, deos ila velle 
et tu dicis etego credo, quid est tandem faeiendum, paler? 
Fingendum , aio, quasi approbes Alcamenis nuptias. Grave 
quidem est, inquit, εἰ alioqui turpe vcl nomine tantur 
aliua anteferre T heageni : ceterum quoniam me in deoruu: 
potestatem et luam, pater, tradidi, quemnam (inem babet 
Ctómmenlum hoc, el quomodo, ne ad rem deducatur, 
dissolvi possit? We ipsa cognosces, inquam. Quadaui 
praedica mulieribus, interdum cunctalionem attulerunt , 
eadem subilo agi cepta, majore eum. audacia plerumque 
peracta sunl. Sequere tantam consilia mea, cum in aliis, 
tum in praesentia, ut te accommodes ad sententiam Cha- 
riclis de nuptiis, tanquam illo nihil acturo sine meo ductu 
el muspicüs. Promitlebal haec. Atque illam relinquo 
lacrimantetn, 

XIV. Vix autem ex. aediculís égressus, Chariclem eon- 
spicio tristem admodum et merore plenum, ΕἾ, Ὁ pra- 
clare, ad ipsum inquio, quando te oportebat gaudere εἰ 
Taetari et. diis sacrificia facere, gratiarum actionis ergo , ea 
qua jampridem optabas consecutum, Cliariclea sero lan- 
dem arte multiplici el sapientia ad cupiditatem nuptiarum 
inclinata, tum tristis es et masstus, et tantum. non lacri- 
más, haud scio quem ob casum. Ille autem, Quidni sim? 
eum sit futurum , ut carissima mihi in vila, fortassis ante- 
quam, ut tu ais, nuptiis cum viro conjuncla sil, in alias 
sedes transferatur ; siquidem fidem habere oportet somniis 
cnm aliis, tam iis, quibus perterrefactus sum hae nocte , 
qua vidi, aquilam emissam e manibus Apo'linis, cum su« 
bito devolasset, iei mihi! ex meo sinu üliolam rapere, 
ferentem ad extremum nescio quem terrm terminum , 
ienebricosis. quibusdam simulacris et. umbrosis plenum : 





505 


δ 


ἘΜ oir dii nc rac 
rir cepere aet 
ael μᾶλλον τὴν κόρην τραπόμενοι.  T6p δ' ἐῤομένου 
πί ἂν πράττων ἔχοι πλέον πειθομένην, Εἴ τι σοι κειμή- 
λιον ἐστὶ πολυτελὲς, ἔφην, ἐσθὸς διάχρυσος, ἢ ὅρμος 
ἐρέτιμος, ταῦϑ' ὡς ἔδνα παρὰ τοῦ νυμφίου πρόσαγε καὶ 
ἐξιλεοῦ τὴν Χαρίχλειαν. ᾿Απαραίτητον 
χρνυσὺς xai λίθος, Καὶ 
τὰ πρὸς τὴν πανήγυριν εὐτρεπιστέον. 


ν 

τῆς ἐπιθυμίας ἀμετάδλητον ἔχ ἢ 
Μηξὲν ἀπολείπεσθαι νόμιζε τῶν ἐπ᾿ 
ψήσας ὁ Χαριχλῆς, ἀπέτρεχεν, ἔργον ἀποφῆναι 
λόγους Uo" ἡδονῆς ἐπειγόμενος. Καὶ ἔπραξέ γε, 
στερον ἔγνων , ἅπερ ὑπεθέμην, οὐδὲν ὑπερθέμενος, 
τ ἄλλην πολύτιμον xal δὴ χαὶ τοὺς ὅρμους 
30 τοὺς Αἰθιοπικοὺς τοὺς συνεχτεθέντας ὑπὸ τῆς Περσίνης 
εἷς γνωρίσματα τῇ Χαριχλείᾳ, ὡς ἔδνα δῆθεν παρὰ 

τοῦ ᾿Αλχαμένους προσκομίσας. 
IG'. ᾿Εγὼ δὲ τῷ Θεαγένει συντυχὼν, ποῦ τυγ- 
χάνουσιν ἐπιδημοῦντες οἱ τὴν πομπὴν αὐτῷ πληρών- 
35 σαντες, ἠρώτων. Ὁ δὲ, τὰς μὲν κόρας ἔφασκεν ἐξωρ- 
μαικέναι, τοῦ σχολαίτερον βαδίζειν ἕνεχεν προαπεσταλ- 
μένας, τοὺς δ' ἐφήδους οὐδὲ φέρειν ἔτι δι' ὄχλου 
τανομένους xal πρὸς τὴν ἐπάνοδον τὴν οἴκαδε συνε- 
λαύνοντας, Ἅπερ ὥς ἔγνων, παρεγγυήσας τά τ᾽ ἐχεί- 
Au νοις ῥητέα xal αὐτῷ πραχτέα χαὶ τὸ παρ᾽ ἐμοῦ δο- 
θησόμενον τοῦ καιροῦ xal τῆς ὥρας ἐνδόσιμον ἐπιτηρεῖν 
ἐπιστείλας, τοῦ μὲν ἀπεχώρουν,, ἐπὶ δὲ τὸν νεὼν τοῦ 
Πυθίου τὴν ὁρμὴν ἐποιούμην, τὸν ἅμα τοῖς νέοις ὄρασ- 
ὑφηγήσασθαι χρηστηρίῳ τὸν θεὸς ἱχετεύσων, ἀλλ᾽ 
ἂν ἦν ἄρα xxl νοῦ παντὸς ὀξύτερον τὸ θεῖον xal τοῖς xa- 
τὰ βούλησιν αὐτῷ δρωμένοις ἐπίκονρον γίγνεται xal 
ἄχλητον εὐμενείᾳ πολλάκις φθάνον τὴν αἴτησιν, Ὡς 
δὴ καὶ τότε πρὸς τὴν οὐδέπω γενομένην πεῦσιν, ἔφθη 
τὴν ἀπόχρισιν ὁ Πύθιος xal τοῖς ἔργοις ἐπεσήμαινε τὴν 
υῦ ὑφήγησιν, ᾿Εσπουδαχότα γάρ με τὰ φροντιζόμενα 
καὶ παρὰ τὴν πρόμαντιν, ὡς ἔφην, ἐπειγόμενον, ἐπεῖχέ 
τις βοὴ παριόντα" Σὺ σπεῦδε, ὦ γαθὲ, ξένων χαλούν- 
των, ξθυον δ᾽ ἄρα σὺν αὐλήμασιν Ἣραχλεῖϊ τὴν 
εὐωχίαν. Enicyov τὴν ὁρμὴν, ὡς τούτων ἡσθόμην. 


i 
i 


Ἢ 
H 
3 


gui 





HELIODORI /ETHIOPICORUM 
denique neque cognosci poluisse, quidnam egisse, idliuilo 


intervallo interjecto , ut nna eum volatu conapcelus effügn- 


rot, tanquam ex insidiis efficiente. 


XV. Hiec nt dixil, ezo quidem quo Lenderel. somnium 
eonjiciebam, illum vero a consternatione animi ahducens , 
neve qua futnra essent suspicaretur, Sacerdos, inquio, 
et quidem inter deos vaticiniis clarissimi , non videris mihi 
in somniis interpretandis recte versari qui , insomnis tibi 
nuplias filiae praenuntíantibus et aquilam quidem acceptu- 
rum sponsum quasi aenigmate significantibus, haee vero fu- 
tura, annuente Apolline et tanquam ex manu sua maritum 
adducenle, annuntiantibos, vultu indignationem declares 
et somnium in deleriorem partem trahas, Quamobrem ac- 
quiescamus, o Charicle , et accommodemus nos ad volun- 
latem numinum, eo magis in id, ut puellae persuadeamus, 
inemmbentés. Hoc vero inlerrogante, quid faclo opus 
esset, ut magis obtemperanlem puellam haberet : Si. forte 
libi est, inquio, pretiosi aliquid in reposito, aut vestis auro 
intertexta, sut monile magno constans, hec tanquam 
sponsalia affer a sponso οἱ donis plaea Charicleam. Maxi- 
miam enim vim ad inescandas mulieres habet anrnm et 
lapis. Deinde alia quoque ad hanc celebritatem tibi sunt 
apparanda. Oportebit enim continoare nuptias, nulla 
interposita mora, dum adhuc puella cupiditatem arte extor- 
fam immnutabilem retinet. — Nihil me intermíssurum esse 
existima eorum, qua in me sita sunt, dixisset Chari- 
cles, discessit, ut quae dixisset statim prae voluptate effecta 
daret : et. fecit, quemadmodum postea cognovi, ea quae illi 
suggesseram nulla dilatione, cum vestem pretiosam , tum 
monilia /Ethiopica, a Persina cum Chariclea indiciorum 
ergo exposita, veluti sponsalia ab Alcamene adferens. 

XVI. Ego autem obvius factus Tlieageni, ubinam versa- 
rentur ii, ex quibus pompa constitisset, interrogabam. 
Ille antem , virgines quidem dicebat jam egressas esse, ideo 
quod lentius iter faciant praemissas, ceterum ephebos ne- 


| que amplius ferre moram , tumultuantes et se ad reditum 


in patriam congregantes. Quae ut cognovi et qua» illis 
dicenda essent ac sibi facienda, utque observaret. cum à. 
me daretur signum occasionis et. temporis imperavi, al 
hoc discedebam. Ad templum autem Apollinis conten- 
debam , supplicaturus deo, ut me oraculo de fuga una cum 
juvenibus facienda edocerel. Sed erat vel quavis cogita- 
tione celerius numen , et iis quae seeundum illius volun- 
tatem fiebant auxiliatur etiam non imploratum, benevolentia 
&wpius preces antevertens : quemadmodum et tunc, non- 
dum sciscitationem factam anticipavit Apollo responsione, 
reque ipsa significabat suum ductum et voluntatem. — Si- 
quidem me sollicitum de ii& quae cogitabam exsequendis 
et ad vatem ut dixi properantem, cohibuit quzdam vox 
praetereuntem : Properes, ὁ bone, hospites eum te vocent. 
Celebrabaut autem eum cantu tibiarum convivium in ho- 
norem Herculis, Cohibui impetum, postquam haec seusi : 
neque enim milii fas erat, divinam vocalionem priterire. 





» LIBER νι κύστει : 





Ht 
Hi 
ih 
ib 
un 

Hd 

t 

E: 

à 


n" 

τ 
E Ὁ; 
E 
D 
i 
i 
E 


τραπέζης χοινωνήσαντας καὶ φιλίας ἀρχὴν ἱεροὺς ἄλας 
ποιησαμένους, μὴ οὐχὶ καὶ τὴν περὶ ἀλλήλων γνῶσιν 
ἔχοντας ἀπιλθεῖν. Ἔλεγον δὴ οὖν εἶναι Φοίνιχες 
τὸ Τύριοι, τέχνην δ᾽ ἔμποροι, πλεῖν δ᾽ ἐπὶ Καρχηδόνα 
τὴν Λιθύων, ὁλκάδα μυριοφόρον Ἰνδικῶν τε καὶ Αἴθιο- 
πιχῶν καὶ τῶν ἐχ Φοινίκης ἀγωγίμων φέροντες" τὸ δὲ 
παρὸν Ἡρακλεῖ Τυρίῳν τήνδε νυχητήριον ἀποθύειν τὴν 
εὐωχίαν, τοῦδε τοῦ νεανίου ( δείξαντες τὸν προχατα. 
Ἢ ) ἀναδησαμένου τὸν ἀπὸ τῶν παλαιστῶν ἐνθαδὶ 
γον xal νικῶσαν τὴν Τύρον ἐν Ἕλλησιν ἀναγο- 
ῥεύσαντος. Οὗτος γὰρ, ἐπειδὴ Μαλέαν ὑπερθαλόντες, 
ἀνέμοις τ᾽ ἐναντίοις χρησάμενοι, τῇ Κεφαληναίων προσ- 
, ὄναρ αὐτῷ προμαντεύειν τὴν μέλλουσαν 
3156 πυθιονίκην τὸν πάτριον ἡμῶν τάνδε θεὸν ἐπομνύμενος, 
ἐχτραπῆναί τε τοῦ προχειμένου πλοῦ xal τῇδε κατᾶραι 
πείσας, ἔργοις ἐπιστώσατο τὴν μαντείαν, καλλίνικος 
ἡμῖν ὁ τέως ἔμπορος ἀναβειχθείς" xol τήνδε τὴν θυσίαν 


Εἰς ἕω γὰρ ἀφήσειν, ὦ λῷ- 


E 


d 


λομεν, ἀπεκρίναντο. Συνέμπορον ἄρ᾽ ἕξετέ με βου- 
λόμενοι, πλοῦς γάρ μοι πρόκειται κατά τι χρέος εἷς 
35 Σικελίαν" fj δὲ νῆσος, ὡς ἴστε, παράπλους ὑμῖν ἐπὶ 
τὴν Λιθύων ἑσπουδαχόσιν. — El γὰρ βουληθείης, ἔλε-- 
qoe, ἀγαθὸν οὐδὲν ἀπεῖναι νομιοῦμεν, ἀνδρὶ σονῷ τε 
χαὶ “Ελληνε καὶ ὥς δίδωσιν ἢ πεῖρα συμδάλλειν, 
τάχα που καὶ θεοῖς κεχαρισμένῳ συνόντες. Βουλήσο- 
4v pat, πρὸς αὑτοὺς ἔφην, εἰ μίαν ἐνδοίητε πρὸς παρα- 
σκευὴν ἡμέραν, “ἕξεις, ἔφασαν, τὴν αὔριον" μόνον εἷς 
ἑσπέραν γοῦν ἐπὶ θάλατταν εἶναι. Πολὺ γάρ τι καὶ 
υὐκτες εἷς πλοῦν ἀνύουσι, ἀπογείοις αὔραις ἀχύμονα 
τὰ σχάψη͵ παραπέμπουσαι. Σιυνετιθέμην οὕτω ποιή- 
48 σειν, ὅρχῳ πρότερον, ὅτι μὴ προανηχθήσονται τὴν ἐπ- 
i 


IZ'. Kal τοὺς μὲν αὐτοῦ χαταλιπὼν πρὸς αὐλοῖς 
ἔτι καὶ δρχήσεσιν ὄντας͵ ἧς ὑπὸ πηκτίδων ἐπίτροχον 
μέλος, M SUR ἕινα νόμον ἐσκίρτων, ἄρτι μὲν κού- 

bu φόις ἄλμασιν εἷς ὕψος αἱρόμενοι, ἄρτι δὲ τῇ Yn συν- 
εὶς ἐποχλάζοντες χαὶ στροφὴν ὁλοσώματον ὥσπερ οἵ 
κάτοχοι δινεύοντες. Ἀφικόμενος δὲ παρὰ τὴν Χαρί- 
Isi UY. τῶν luv ἔνι τὰ “παρὸ τὖ Xepuddeue 
χινήλια φέρουσάν τε xal ἐπισχοποῦσαν xal παρὰ τὸν 


- 


293 





suaviesimo non amplins indigeo, ceterum rerum vestrarum 


omníno adhuc sum ignarus. Quare tempus es, üt milii 
dicatis, qui, οἵ unde sitis, Indecorum enim est et agreste , 
τος, qui cjusdem libationis et mense fuerint participes c^ — 
sacrum salem initium amicitie fecerint, ante, quam dc 
nlrisque qni sint constiterit discedere, Dicebant igitur, se 
esse Phomnices Tyrios, mercaluram facientes; mavigare 


autem Cartbaginem , sitam in A(rica; navem magnam onn-.— 


stam Indicis οἱ /Ethiopicis εἴ ex Phonice mercibus, eo fe- 
rentes. In prasentia vero Herenli Tyrio pro vietoria parta. 
epulationem instituere, quod bic adolescens (ostenso eo 
qui ante me sedebat) ornatus sit. hic corona pakesirica et 
victricem Tyrum inter Graecos declarari. — Hie enim, post- 
quam superalà Malea, ventis adversis usi aid. Cephaleno- 
rum insulam applicabamus, somnium illi praedicere. (ntur - 
ram victoriam in Pythiis , per patrium hunc deum jurans , 
cum nobis ut deflecteremus a proposita navigalione el Inc 
applicaremus persuasisset, re ipsa fidem fecil vaticinio , 
victor nobis declaratus, qui ad hunc diem mercator fuisset : 
εἴ hoc sacrificium deo monitori, ob victoriam partam. et. 
gratitndinis ergo, simul vero et fausli itineris causa cele- 
brat. Diluculo enim , optime, solvemns , si venli nostra: 
voluntati adspiraverint. Sic igMur revera staluistis? in- 
quio, ]ta omnino, responderunt. Quamobrem comilem 
me habebitis, si volueritis, mihi enim proposita est mavi- 
gatio in Siciliam, quadam de causa, Hac antem insula , 
vt scitis , praeternaviganda. vobis est, Africam petentibus. 
Ulinam volueris, diccbasnt, magno enim bono nos affectos 
existimabimus , cum víro sapiente et Graeco. et ut testatur 
experientià diis grato versantibus. — Velim, ad ipsos inquio, 
5i modo milii unum diem ad apparatum concesseritis. Ma- 
bebis, inquiunt, crastinum , tantum ul. sub vesperam sis 
^d mare. Noctes enim ad navigandum aptissime , auris 
5 lerra consurgentibus, tranquille naves deducentes. Pa- 
Ciscebar me ita facturum esse, jurejurandi prius, quod 
non essent ante soluturi, quam promisissent, accepta spon- 
sione. 

XVIL Ac hos quidem ibi reliqui, adhuc ibis ac tripu- 
díis operam dantes , quae ad fidicularum voltibile melos As- 
syriaca quadam consuetudine tripudiabant, mune. levibus 
saltibus in allum sublali , uunc ad terram succiduo poplite 
demissi et toto corpore tanquam numine afllati sese intor- 
quentes, Et enm ad Charicleam venissem. adhue in sinn - 
pignora a Charicle ferentem οἱ contemplantem et δὲ Thea 






Li 
pri 


E 


1 : 


" 
Ἢ 


| 
| 


διεξῃλῆον, ἐπάλληλόν τι Χαρίχλειαν xal au- 

γεχὲς ἀναφθεγγόμενοι. 
11΄. Κἀπειδὴ τοῦ ἄστεος ἐκτὸς ἦσαν, ὡς τάχους 
εἶχον ἐπὶ τὰ Λοχρῶν ὄρη Οἰταίων ἀφιππεύσαντο, 
Ὁ δὲ Θεαγένης καὶ ἡ Χαρίκλεια τὰ προδεδογμένα 
* , ὑπολείπονται μὲν τῶν Θετταλῶν, ὡς dui 
δὲ λαθραῖοι καταφεύγουσι καί μου τοῖς γούνασιν ἅμα 
30 προσπεσόντες ἐπιπλεῖστον εἴχοντο, τρόμῳ τε παλλό- 
μένοι καὶ σῶζε, πάτερ, συνεχὲς ἐπιφθεγγόμενοι" ἀλλ᾽ ἡ 
μὲν Χαρίκλεια, τοῦτο καὶ μόνον, εἰς γῆν τε νεύουσα 
χαὶ τὴν πρᾶξιν ἄρτι καινοτομουμένην ἐρυθριῶσα, ὃ δὲ 
Θεαγένης καὶ ἕτερα προσεπέσχηπτε, Σῶζε, λέγων, ὦ 
85 Καλάσιρι, ξένους καὶ ἀπολίδας Ixévac , πάντων ἀλλο-- 
πριωθέντας, ἵν' ἐκ πάντων μόνους ἀλλήλους κερδή- 
σωσι" σῶζε τύχης λοιπὸν ἀγώγιμα σώματα καὶ σω- 
φρονοῦντος ἔρωτος αἰχμάλωτα, φυγάδας αὐθαιρέτους 
μὲν ἀλλ᾽ εὐθύμους καὶ πᾶσαν εἴς σε προσδοκίαν σωτη- 
4o ρίας ἀναρρίψαντας, Συνεχύθην τοῖς εἰρημένοις καὶ νῷ 
πλέον 3| ὀφθαλμῷ τοῖς νέοις ἐπιδαχρύσας xal ὅσον 
ἐκείνους μὲν ἐλάνθανεν ἐμὲ δ' ἐπεχούφιζεν, ἀνίστωνν τε 
χαὶ ἀ ν Καὶ χρηστὰς ὅποθέμενος τῶν ἐσο- 
μένων τὰς ἐλπίδας, σὺν γὰρ θεῷ τὴν ἀρχὴν ἐπιχεχει- 
at grata, ᾿Εγὼ μὲν ἐπὶ τὰ ἑξῆς τῆς πράξεως ἄπειμι, 
ἔφην, ὑμεῖς δέ με κατὰ χώραν περιμένειν τοῦ μή τισιν 
δηθῆναι πλείστην ὅση» φροντίδα ἔχοντες. Καὶ εἰπὼν 
ἀπέτρεχον. Δλλ' ἢ Χαρίχλεια ὑοιματίου τ' ἐπελαμ- 
, θάνετο καὶ ἐπεῖχε, καὶ Ὦ πάτερ, ἀδικίας, ἔλεγεν, 
tu ἀρχὴ τοῦτο, μᾶλλον δὲ προδοσίας, εἰ μόνην οἱ ήσῃ με 
καταλιπὼν, Θεαγένει τὰ xaU ἡμᾶς ἐπιτρέψας, οὐδ᾽ 
ἐννοήσεις, ὥς ἄπιστον εἰς φυλαχὴν ἐραστὴς, εἰ γένοιτο 
τῶν ἐρωτιχῶν ἐγκρατὴς καὶ οὐχ ἥχιστα τῶν χαταιδέ- 
σαὶ φυγεμένον μονούμενος, ᾿Ἀναφλέγεται γὰρ, ὡς 


 ——— 





"““Ἕ 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


genem post. illam et utrique quie (acienda essent el quando 
suggessissem , domur reversus, intentus eram in ea , quar 
erant futura. Sequenti autem die talia accidebant. Cum 
nocte intempesta somno urbs immersa esset , globus juve- 
num armatus zedes Chariclem occupabat. Dux autem erat 
Theagenes bujus amatorii belli, ex pompa in cohortem. 
ephebis instructis. Qui subito ingenti clamore edito et so- 
nitu scutorum iis qui audirent perterrefactis, cum facibus. 
accensis irruperunt in domanculam , emota liaud difficul- 
ler janua , (quod jam antea, ot repagula facile aperiri pos- 
sent, proparatum fuerat) Chariclenmque instructam et 
omnia pravidentem ac vim sponte sustinentem rapiunt , 
non paucam supellectilem , quam virgo volebat, simul ef- 
ferentes. Postquam autem domo egressi sunt , hi quidem 
bellico clamore sublato et horrendum quemdam strepitum- 
scutis edentes, transibant per totam urbem , in íncredibi- 
lem quemdam terrorem incolas conjicientes, quod et in- 
lempestam noctem ideo, ut formidahiliores viderentur, 
elegerant el l'arnassus ad illum sonitum, ab cre redditum, 
vicissim resonabat. Hoc modo isti, alternis el continuo 
Charicleam vocantes, Delphos percurrebant. 

XVIII. Postquam autem egressi sunl ex. urbe, quanta 
celeritate potuerunt, in Locrensium εἰ CEtwos montes 
equis avecti sunt. — At Theagenes εἰ Cbariclea, quae antea 
constituta fuerant , facientes, deserent Thessalos et ad me 
clanculum eonfagiunt et simul provoluti ad genua, diu am- 
plectebantur, trementes et Serva, pater, continue dicentes. 
Ac Clariclea quidem hoc solum , etiam demisso in terram 
vultu, tamquam recens factum ernbescens, Theagenes el 
alia me obtestans adjiciebat , Serva , dicens , Calasiri , pere- 
grinos et urbe carentes supplices, omnibus privatos, ut ex 
omnibus se solos lucrifaciant : serva fortunze deinceps ad- 
dicta corpora, et. casto amori mancipata , exsules , volun- 
larios quidem, sed alacres et qui omnem spem salulis in te 
collocarunt. Con(usus sum his dictis et cum auimo magis 
quam oculis supra juvenes collacrimassem , ita ut illos la- 
teret, ineum autem dolorem levaret, erigebam eos et eon- 
firmabam. Denique bona spe eventus illis proposita, quod 
divino auspicio negotium inchoatum esset ; Ego quidem ad 
reliqua exsequenda , inquam, abeo : vos vero me hoc in 
loco opperimini,, in id omni cura et diligentia incumbentes, 
me ab aliquibus eonspiciamini. Et hoe cum dixissenr, 
discedebam. Sed Chariclea me veste apprehendebat , ae 
retinebat et O pater, injustitiae , dicebal, initium hoc, vel 
mapis proditionis , si me sola relicla discedes , Tlreageni ime 
concredens, neque cogitabis, quam infidus sit ad custodíata 
amalor, si in illius potestate (uerit, ut amore perírui pos- 
sit et di, qui illi pudorem inculere possint, absint. Magis 
enim incenditur, ut existimo, cum omni praesidio destitu- 


in - 


| 





0 MBBER LY, 


τὸ vavtoc, τήν θ᾽ ἑστίας ἐσχάραν εἷς βωμὸν ἀνάψαντος 
χαὶ λιβανωτὸν ἐπιθύσαντος, ἐπώμνυεν 6. Θεαγένης, 
ἀβικεῖσθαι μὲν φάσκων, εἰ προλήψει τοῦ Üpxou τὸ mt 
στὸν τοῦ τρόπου προῦποτέμνεται" οὗ γὰρ ἐπιδείξειν 
Eget προαίρεσιν φόδῳ τοῦ κρείττονος κατηναγχάσθαι 
1» νομιζομένην. Ἐπώμνυ δ' ὅμως, Ἀπόλλω τε Πύθιον 
χαὶ Ἄρτεμιν καὶ ᾿Αφροδίτην αὐτὴν καὶ “Ἔρωτας, 3 μὴν 
ἅπαντα οὕτω ποιήσειν ὡς ἠδουλήθη Χαρίκλεια xai 
ἐπέσκηψε. 
18΄. Καὶ οἱ μὲν ταῦτα καὶ ἕτερ᾽ ἅττα πρὸς τού- 
30 τοῖς ἐπὶ μάρτυσι τοῖς θεοῖς ὡμολόγουν ἀλλήλοις, ἐγὼν 
δ᾽ ὡς τὸν Χαρικλέα δρομαῖος ἤχων, θορύθου τε πλήρη 
καὶ ὀδυρμοῦ χαταλαμδάνω τὴν οἰκίαν, οἰκετῶν ἤδη 
παρ᾽ αὐτὸν ἀφιγμένων καὶ τὴν τῆς κόρης ἁρπαγὴν 
ἐξαγγείλάντων καὶ πολιτῶν εἷς πλῆθος συρρεόντων, 
25 καὶ τὸν Χαριχλέα ὑρηνοῦντα περιεστοιχεσμένων, ἀγνοίᾳ 
τε τῶν γεγονότων καὶ ἀμηχανία τῶν πρακτέων συνε- 
ομένων. ᾿ἐμθοήσας οὖν, ὯΔ δυσδαίμονες, ἔφην, 
ὑμεῖς δ᾽ ἐνοῖς προσεοικότες, ἄχρι τίνος ἄναυδοι καὶ 
ἄπρακτοι καθεδεῖσθε, ὥσπερ ἅμα τῷ δυστυχεῖν καὶ 
3. τὸ φρονεῖν προσαπηργμένοι; οὐχ ἐν ὅπλοις ἤδη ἐπιδιώς- 
Bess τοὺς πολεμίους; οὐ χαταλήψεσθε xal τιμωρήπεσθε 
τοὺς ἐξυδριχότας; xol ὁ Χαρικλῆς, Περιττὸν μὲν ἴσως, 
ἔφη, διαμάμεοθαι πρὸς τὰ παρόντα, συνίημι γὰρ ὡς 
ἔχ δεῶν μηνίδος ταντηνὶ τίνω τὴν δίκην, ἣν ἐξ Ρ 
τὸ ἄδυτον ἀωρὶ παρελθὼν εἶδον ὀφθαλμοῖς ἃ μὴ 
$ μοι προεῖπεν, ἀνθ᾽ ὧν οὗ προσηκόντως 
φιλτάτων ὄψεως στερήσεσθαι. “Ὅμως 
χαὶ πρὸς δαίμονά φασι μάχεσθαι, εἰ 
μεταθέειν, καὶ τίς ὁ τὸν βαρὺν τοῦτον 
ἐγιγνώσκομεν. Ὁ Θετταλὸς, ἔφην, 
θαυμαστὸς ὃν χἀμοὶ φίλον εἰσεποίεις, 
καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μείρακες. Οὐκοῦν 
τούτων κατὰ τὴν πόλιν, οἱ μέχρι τῆσδε 
ἐπεχωρίαζον. "fo; ἀνίστασο xai εἰς 
τὸν δῆμον, ᾿Εγίγνετο ταῦτα. Καὶ οἵ 
σύγχλητον ἐκκλησίαν ἐκήρυττον σάλπιγγι 
πρὸς τὴν πόλιν ἐπισημαίνοντες xal 6 δῆμος 
παρῆν καὶ τὸ θέατρον ἐγίγνετο νυχτερινὸν βου- 
Ὁ τε Χαρικλῆς εἰς μέσους παρελθὼν, 
Aw πρὸς οἰμωγήν τ' di ἐκίνει τὸ πλῆθος xal μόνον 
ἂν ἀμπεχόμενος καὶ κόνιν τοῦ 
τῆς χεφαλῆς χαταχεάμενος, τοιάδ᾽ 
ὦ Δελφοὶ, προσαγγεῖλαι βουλόμε- 
νὸν ἐμαυτὸν ἥκειν εἰς μέσους καὶ ταύτην σνυγκεχληκέ- 


TD 
3H 
TEE 


ni 
2 


TH 
P 


^ii ultr 295. 
tum id, quod expetit, expositum sibi videl, Quamobrem. 
non: * E T vin a 


D 


sel, prcideretur : neque se nunc ostendere posse, e 
sponte facere lioc, quod metu numinis effectum videatur, ς 
jurabat famen per Apollinem Delphieum et Dianam et Ve-- 
nerem ipsam et Amores, ita se omnía faeturum, sienti Cha- 
riclea vellet el. mandavisset. E 
XIX, Et hi quidem hasc et quadam alía, deos contest..fi. 
paciscebantor inter sexe, — Ego autem ad Chariclem eon- — — 
tento cursu. veniens, tumultu plenam et luéto domum de- 
prehendo , enm jam ministri ad ipsum venissent et. raptum 
virginis nuntiassent, et cives frequentes confluerent et Cbia- 
riclem logentem circumsisterent, denique inscitia eorum , 
quae facta essent et inopia consilil quae facienda essent , la- 
borarent. Intonansigilur magna voce, O infelices, inquio, 
quamdiu tandem stupidis haud absimiles, mnti et ignavi 
sedebilis, tanquam wuna cum adversa forluna mens etiam 
vobis erepta sit? An non armati jam persequimíni hostes? 
Non comprehendelis el supplicio alficietis eos, qui vos in- 
jnria affecerunt? Charieles autein : Supervacaneum est for- 
lassis, deinceps certare cum  przesenti forluna, — intelligo 
enin, quod ob iram deorum luo hanc ponam , quam ab eo 
lempore, quo intempestive in adytum ingressus. vidi quae 
Ías non. fuerat, deus mihi praedixit, propter ea his, qua * 
animo meo carissima essent, me privatum iri. Attamen 
nihil impedit, etiam cum diis, ut ajunt, pugnare, si quos 
persequi oporleat et quis tantam cladem nobis intule- 
rib, cognoscamus.  Thessalus, inquio, qui apud. le fuit in 
admiratione, quem etiam mili amicum fecisti, Theagenes 
est et εἰ qui cum eo fuerunt adolescentuli. Horom invenias 
fortasse aliquem adhuc in urbe, qui nsqua ad hanc vesperam 
hic morabantur. Quamobrem surge et. in coneiliüm cun- 
voca populum. — Fiebat ifa: duces concionem indicebant , 
«αἶνον praseoniüm urbi signifieantes : populus statim aderat ; 
lleatrum noctnrna curia fiebat. Charicles, in medium Ὁ 
progressus , apparens subito omnibus lacrimas excussit , ni- 
gra. veste indutus ; et. facie alque capite cinere sparsis, taha. 
dicebat - Fortassis me, o Delphi , meas ipsius rationes expo 
nere volentem, in. medium prozeessum et tantam convo« 


G 





— "EE 


casse concionem exislimalis , magnitudinem. mearnm cala- 


29. HELIODORI JETHIOPICORUM 
ΕΞ " 


Hu 
Hh 
Hi 
d 
ii 


r 
r 
d 
i 
1 


ἼΞ 5.3. 
Ἔ 
ES 
n" 
T! 
H 
Hi 
PT 
ἐξ 


i 


τῶν Ἡξλληνίδων τὴν πρώτην πατήσαντες καὶ 
τὸν νεὼν τοῦ Πυθίου τοῦ τιμιωτάτου χτήματος ἀποσυ- 
λήσαντες, Χαρικλείας, οἴμοι τῶν ἐμῶν ὀφθαλμῶν. 
"f τῆς ἀμειλίχτου xa ἡμῶν τοῦ δαίμονος φιλονεικίας, 
Τὴν πρώτην μοὶ καὶ γνησίαν, ὡς ἴστε, θυγατέρα ταῖς 
30 νυμφιχαῖς λαμπάσι συναπέσθεσε" τὴν μητέρα μοὶ τὴν 
ἐκείνης, ἐπὶ νεαρῷ τῷ κάθει συναπήγαγεν 7 ἐμὲ τῆς 
ἐξήλασεν, Ἀλλ᾽ ἦν πάντα φορητὰ μετὰ 
τὴν Χαρικλείας εὕρεσιν. Χαρίχλεια μοὶ βίος ἦν, ἐλπὶς 
xal διαδοχὴ τοῦ γένους. Χαρίχλεια μόνη παραψυχὴ 
35 καὶ ὡς εἰπεῖν, ἄγκυρα, Καὶ ταύτην ὑπετέμετο καὶ 
παρήνεγκεν, B τι ποτ᾽ ἐστὶ τὸ εἴληχός μὲ χλυδώνιον, 
ἢ δαιμόνιον (οὐχ ἁπλῶς τοῦτο, οὐδ᾽ ὅτ' ἔτυχεν, ἀλλὰ 
xal ὃν εἴωθε καιρὸν ἀωρὶ xal ὦμὰ χατ' ἐμοῦ κωμά - 
ζειν), ἀπ᾽ αὐτῶν μιχροῦ τῶν παστάδων, ἄρτι τῶν γά- 
30 μων ἅπασιν ὑμῖν προκεχηρυγμένων, 

Κ΄, "Ἔτι λέγοντα καὶ ὅλον εἰς ὑρῆνον παραφερόμε- 
vov, ὃ στρατηγὸς Ἡγησίας ἐπεῖχέ τε xal ἐξεχρούετο, 
xa Ὦ παρόντες, ἔφη, Χαρικλεῖ μὲν ἐξέσται νῦν τε καὶ 
μετὰ ταῦτα θρηνεῖν, ἡμεῖς δὲ μιὴ συμδαπτιζώμεθα τῷ 

ἂν τούτου πάθει, μηδὲ λάθωμεν ὥσπερ ῥεύμασιν τοῖς 
τούτου δάχρυσιν ὑποφερόμενοι xal τὸν χαιρὸν προϊέμε-- 
* vot, πρᾶγμα ὃ μεγίστην ἐν ἅπασιν ἔχει καὶ πολέμοις 
οὐχ ἥκιστα τὴν ῥοπήν. Ὥς νῦν μὲν καὶ ἀπὸ τῆς ix- 
χλησίας ἐξιόντων, ἐλπὶς καταληφθῆναι τοὺς πολεμίους, 
ἐὺ ἕως ῥᾳθυμοτέραν αὐτοῖς τὴν πορείαν ἡ προσδοκία τῆς 
ἡμετέρας ἐμποιεῖ παρασκευῆς. Εἰ δ᾽ οἰχτιζόμενοι 
μᾶλλον δὲ γυναικιζόμενοι, πλείονα τῇ μελλήσει τὴν 
προτέρησιν αὐτοῖς παρασχοῖμεν, οὐδὲν ἀλλ᾽ ἢ καταγε- 
λᾶσθαι xal ταῦτα πρὸς μειρακίων περιλείπεται" obe 
45 ἐγὺν φημὶ χρῆναι αὐτοὺς τέως ὅτι τάχιστα χαταλαβόν-- 
τὰς ἀνασχολοπίσκι xat τοὺς ἐξ αὑτῶν ἀτιμῶσαι, διαῦι-- 
βάσοντας xal εἷς τὸ γένος τὴν τιμωρίαν, Τοῦτο δ᾽ ἂν 
γένοιτο ῥαδίως εἰ πρὸς ἀγανάχτησιν χινήσαιμεν Θετ- 
ταλοὺς, τὴν χατ᾽ αὐτῶν τε τούτων εἴ τινες διαφύγοιεν 
90 καὶ τῶν ἐξ αὐτῶν, ἀπειπόντες αὐτοῖς ἐκ Ψηφίσματος 
τὴν θεωρίαν καὶ τὸν ἐναγισμὸν τοῦ ἥρωος, ἔχ τοῦ 
δημοσίου τοῦ ἡμετέρου τελεῖσθαι τοῦτον ἐπιχρίναντες. 

ΚΑ΄. Ἔτι τούτων ἐπαινουμένων καὶ δόγματι τοῦ 

δήμου χυρουμένων, ᾿πιχελειροτονείσθον, ἔφη ὁ avpa- 





mitatum intuentes. Sedaliter se res habel, — Elsi enim &r« 
pius ea sustineam, que vel morte ipsa graviora sinl el 
nunc deserta et divinitus vastata et sola in posternm mili 
sit domus, omnibus simul carissimis , in quorum consuetu- 
dine et suavitate acquiescebam , orbata, lamen, quae omnes 
attingit, frustratio εἰ inanis spes adliuc me sustentat, utque 
perdorem, excitat, me filiam recuperaturum pollicens, 
maxime vero urbs, quam victricem, sumta pena de bis, 
qui illam injuria affecerunt,, prius me videre expelo el es- 
specto. Nisi forle δὲ vobis animum generosum et indigna- 
tionem pro patria et diis patriis, Thessali adolescentuli abi- 
tulerunt. Nam quod est gravissimum, pueri tripudiones. 
pauci εἰ sacras legationis ministri, abeunt, primaria nrbe 
inter Graecas vastala, et. templo Apollinis pretiosissimu 
Wiesauro spoliato, hei mihi! ablata e meis oculis Charielea. 
Ὁ implacabilem numinis erga nos et perlinacem iram. Prí- 
mam mili, ut scitis, et genuinam filiam, una cum spon- 
salibus facibus exstinxiL : matrem prae dolore , quem cepe - 
rat ex illius morte , simul abduxit : me patria expulit. Sed 
erant omnia tolerabilia, post Claricleze inventionem. €ha- 
riclea mihi vita erat, spes et. successio generis: Chariclea 
sola solatium et ut ila dicam ancora. ΕἸ liane abrupit. et 
abstulit, quodeumque sit, quod me invasit, tempestas, 
aut daemonium, nec quidem simpliciter, neque fortuito, 
sed quo tempore consuevit intempestive et crudeliter nobis 
insultare), propemodum ab ipsis thalamis, nuper nuptiis 
vobis omnibus jam ante denuntiatis. 

XX. Adhuc dicentem et totum in luctum ἃ proposito de- 
labentem , dux Hegesias cohibebat et amovebat, et Ὁ vos, 
qui adestis, inquit, Charicli quidem et nunc et postea lugere 
licebit; nos vero non. mergamur hujus dolore, neque in- 
considerate illius lacrimis, tanquam aqua impetu, aufera- 
mur, occasionem negligenles, qua: eum omnibus in rebus, 
lum in bellis maximum momentum habet. Nam nunc no- 
bis, ex concione exeuntibus, spes est aliqua hostes posse 
comprehendi, dum, ut secarius iter faciant, efficit. nostri 
apparatus cunctatio. — Quod sí adliuc miserantes , vel potius 
muliebri gestu deplorantes, cunctatione majorem illis facul- 
latem ad effugiendum praebuerimus, nili] aliud, nisi ul 
irrideamur, idque ab adolescentulis, relinquitur. Quos 
ego aio quamprimum comprehensos, cruci. alfizi oportere 
el quosdam ex illis ignominia aflici, translata etiam in fami- 
liam paa. Hoc aulem facile fieri possil, si ad indigna- 
lionem commoverimus Thessalos conlra los ipsos, qui 
effugerint. et eorum posteros, interdicentes iHis. decretur 
sacra legatione et justis fnnebribus herois, et ut wrarii pu- 
blici sumtu haec fiant. decernentes. 

XXI. Cum hase adlinc. collaudarentur et decreto. populi 
comprobacentur ; Confirmetur sullragus vestris, tiiquil dux, 


 -—] — 


EL 





| ILS 


d καὶ οὐδ᾽ ἡμέραν NN bu 


—— 


- ΛΌΓΟΣ ΠΕΜΠΤΌΣ. 


Αἰ, Ἡ μὲν δὴ πόλις ἡ ἐν τούτοις ἦν καὶ ἔδρα- 
Δελφῶν ὥρα 


οὐ γὰρ ἔχω γιγνώσκειν, ἐμοὶ 


καὶ Πα A Mbps πρόποδες, "Add ἃ 
σχόπελοι μονονοὺ διιπταμένην τὴν 





ch» | lum. omnino dolorem urbs tota. cepit ex. rapto Charielear 


el tamquam vno affectu commota , ad persecationem mox, 
ne diem quidem exspectans, wniversa sese effadit,— 





LIBER QUINTUS. — — 





V. Urbs igitur Delphorum his erat ocenpata, quicumque — 


londem successus fuerit, neque enim. compertum habeo. 
Mibi vero occasionem fuge illorum persecutio atluli et 
assumtos juvenes ducebam ad mare, ut erant, eadem 
ποεῖο et imponebani in navem Plieniciam, continuo funes 
soluturam. Etenim jam diluculo. aliquomodo apparente , 
non existimabant se amplius jusjurandum mihi datum vio- 
laturos Phoenices, diem. tantum [ et noctem ] unam exspe- 
ctandi mecum pacti. Magno igitur eum gaudio venientes 
nos recipiunt el statim e portu remigum ope primum jn 
altum provehebantur : deinde postquam placido venfo a 
Terra adspirante, fluctus himniles subibant et. quasi arri- 
debant puppi, navem velis passis ferri. permittehant. 
Alque ita. Cirrhasi sinus. et eminenti Parnassi , Etoli et 
Calydonii scopuli propemodum transvolantem navem prae- 


Veribant eb insule Acule figura ei nomine, ac mare - 


Zacynlhium , sole tum primum ad occasum vergente , ap- 


^0 | harebant, Sed quid Mac intempestive produco? Quid 


porro mei ipsius el vestri. sum oblitus εἰ narrationem ex- 
Vendo, pelago vos deinceps revera commiltens? Hic 


. | reliquum sermonis cohibeamus, vieissimque. panllulum 


somni capiamus. Licel enim miuime sis in audiendo li- 


323 | diosns el fortiter somuo repugnes, Cnemon, omen existimes 








Ve pun. deinceps Tahaseere, eun ego meas res ad. multam. 











n 





Jaga διαλεγόμενον. ᾿Αλλὰ τίς ὅδ᾽ ὃ ξένος; “Ἕλλην, 
ἔφη ὃ Καλάσιρις, τὰ δ᾽ ἄλλα εἰσαῦθις ἀκούσῃ. Σὺ δ᾽ 
εἴ τι σοι κατώρθωται δεξιὸν, ἀπάγγελλε θᾶττον, ὡς ἂν 
35 τοῦ χαίρειν γ᾽ ἔχοις χοινωνοῦντας. ᾿Αλλὰ καὶ ὑμεῖς, 
εἶπεν ὃ Ναυσιχλῆς, εἷς ἕω μαθήσεσθε" τὸ δὴ παρὸν 
ὑμῖν, ὅτι βελτίονα Θίσθην ἐκτησάμην, ἀπόχρη μαθεῖν, 
ἐμοὶ γὰρ τήν τ᾽ ἐκ τῆς ὁδοιπορίας καὶ τῶν ἄλλων φρον - 
τίδων κάκωσιν, ὕπνῳ βραχεῖ γοῦν ἐστι παραμυθητέον, 
20 — B', Ὁ μὲν ταῦτ' εἰπὼν ἀπέτρεχεν, ὡς εἰρήκει ποιή- 
saw, ὋὉ δὲ Κνήμων αὖος ἐγεγόνει πρὸς τὴν ἀκοὴν 
τῆς Θίσδης, ὑπό τ᾽ ἀμηχανίας πᾶσαν ἔννοιαν διαπο- 
ρῶν ἀνέστρεφε, βαρύ τε xal συνεχὲς ἐπιστένων, τὸ 
λειπόμενον ἐταλαιπώρει τῆς vuxióst ὥστ᾽ οὐδὲ τὸν 
35 Καλάσιριν ἐλάνθανε τελευτῶν, ὕπνῳ καὶ ταῦτα βαθεῖ 
χατεσχημένον" ἀλλ᾽ ἀνασχὼν αὑτὸν ὃ πρεσδύτης 
χἀπὶ τοῦ ἀγκῶνος ἐρείσας, Ó τι πεπόνθοι διηρώτα xal 
δι ἣν αἰτίαν οὕτως ἐχτόπως ἀλύοι σχεδόν τι τῶν ue 
μηνότων οὖχ ἀποδέων. Εἶτ᾽ οὐ μὴ μανῶ, πρὸς αὐτὸν 
406 Κνήμων, Θίσδην ὅτι περίεστιν ἀχηχοώς; Καὶ 
τίς ἡ Θίσδη, ἔφη ὁ Καλάσιρις καὶ πόθεν γνωρί-- 
Tug v ἀχούσας χαὶ ζῶσαν ἀγγελλομένην φροντίζεις ; 
xal ὃς, Τῶν μὲν ἄλλων ἀκούσῃ, μετὰ ταῦτα, ὅταν πο- 
τὲ καὶ τὰμαντοῦ σοι διηγήσομαι" ἐκείνην δ᾽ ἀνγρη- 
45 μένην τουτοισὶ ἐγὼ τοῖς ὀφθαλμοῖς ἐγνώρισα xai παρὰ 
τοῖς βουκόλοις χερσὶ ταυταισὶὲ [ ταῖς ἐμαῖς ] χατέθαψα. 
Κάθευδε, εἶπεν ὁ Καλάσιρις, ταῦτα δ᾽ ὅπν, ποτ᾽ ἔσχεν 
οὐκ εἷς μακρὰν εἰσόμεθα, Οὐκ ἂν δυναίμην, ἔφη, 
ἀλλὰ σὺ μὲν ἀτρέμας ἔχε σαυτὸν, ἐγὼ δ᾽ οὐκ ἔστιν 
t0 ὅπως ἂν βιῴην, εἰ μὴ θᾶττον ὑπεξελθὼν, τρόπον ὅν 
τινα δή { most ) πολυπραγμονήσαιμι, τίς ποτε πλάνη 
τὸν Ναυσιχλέα χατείληφεν καὶ ὅπως παρὰ μόνοις Αἰ- 
Ὑυπτίοις οἱ τεθνεῶτες ἀναξιοῦσιν. ᾿Εμειδίασε πρὸς 
ταῦτα μικρὸν 6 Καλάσιρις xol αὖθις ὑπηνέχθη τῷ ὕπνῳ. 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


moclem produxerim, Εἰ me alioqui, fili, cum seneclus | 
gravat, tum calamitatam recordatio, mentem conturbans,. 
in somnum defert. Colibe, dixit Cnemon, pater, mon. 
Tanquam me narrationem aversante : nam milii quidem ,- 
etiamsi mullas noctes ef dies plures eonjungas, id accidere. 
mon posse videlur, adeo insatiabili quadam suavitate et. 
Sireniis illecebris condita est. Sed me am pridem murmur 
quoddam et sonitus tumultus cujusdam cirea. ales εἶτ 
cumsonat. Et quidem non eram perturbatione vacuus, 
sed repressi me, eupiditale a te dicendorum illectus. — Exo. 
quidem non sensi , inquit. Calasiris, tum quod sim τοὶ οἷν 
mlatem hebetiori ac languidiori auditu, (senectus enim. 
eum aliarum partium , tum aurium preecipne morbus est ἢ 
tum fortassis eo quod narrationi animo vacarim, — Videtur 
autem mihi Nausicles venire, aedium dominus, sed quid 
landem, o dii, effecit? Omnia, uL voleham, inquit Nau- 
sicles, cum subito illis apparuisse. Neque enim me la- 
tuit, bone Calasiri, quod sollicitus esses de mea expeditione 
et tanquam animo una esses, Sed te perspexi, cum alias. 
ex tua erga me observantia οἱ voluntate, tum ex his, de. 
quibus te hic colloquenlem ingressus deprehendi. Sed 
quis est hic hospes? Graecus, inquit Calasiris τ caetera vero. 
deinceps audies, ΤῺ vero, si quid a te dextre confectum. 
est, nuntia citius, uL habeas quoque gaudii participes. Sed. 
εἰ vos, inquit. Nausicles , diluculo audietis - in. praesentía 
nutem vobis, quod meliorem Thisben acquisiverim , scire 
sufficiat; mihi enim cum ex itinere, tum ex aliis eogitatio- 
nibus molestia somno brevi ntique est lenienda. 

11, Hic quidem cum hac dixisset, discedebat facturus, 
que dixerat. Cnemon autem contristatus, audito Thisbes 
nomine, prique sollicilndine exsanguis stelit el graviter 
continueque ingemiscens, reliquum noctis sese discrucians 
traducebat; ut neque Calasiridem ad extremum laleret, 
quamvis arctiore somno detentum ; sed erigens se senex et 
cubito innixus, quid illi. accidisset interrogabat. el quam 
ob causam tantopere inquielus esset, non mullum dislans 
ab insanis, An non merito insaniam , ad ipsum Cnemon,, 
cum, quod Thisbe sit superstes , audierim? Quae autem 
est hec Thisbe , inquit Calasiris, et unde auditam agnoscis 
εἰ nunlio allato, quod vivat, sollicitus es? EL ille : Alia 
quidem audies postea, quando tibi et meas res exponam - 
ceterum illam interfectam hisce oculis ego agnovi, el apud. 
bnbuleos hisce meis manibus sepelivi.. Dormi, dixil Cala- 
siris; haee autem quomodo se habeant, non ila mullo post 
cognoscemus. Non potero, inquil. Sedtu quidem quiesce 
immotus, ego autem hand seio an possim vivere, nisi 
quamprimum clam egressus, aliquo modo curiosius inqui- 
sivero, in quo errore Nausieles versetur et quomodo apud 
solos AEgyptios mortui reviviscant,  Arrisit ad bac leniter. 
Calasiris οἵ rursus lapsus ext in somnum. — Cnemon autem 


— —EENNEN 





m—- 


AMBER V. — : 299. 
Ὧ δὲ Κνήμων τοῦ δωματίου προήκων ἔπασχ, egressus. ex conclavi , passus est utique, qua consentanea. 
eripi γύχτωρ xal ud Ki ad Bs ai Bogpe-ads ay eeeniae rie irm rey 


t Xy ἕως ὀψέ ποτε καὶ πολλώκις she αὐτιὼς ὡς ἄλλοτ᾽ 
ἄλλους ἀνελίττων τόπους, ἤσύετο γυναικὸς λαθραῖόν τι 
καὶ γοερὸν, οἷον ἠρινῆς ἀηδόνος αἵλινον δὴν ἐν vuxst 


Νυνὶ δὲ μηδέπω κεχορεσμένος (ὁ) ἐμὲ TUR εἰληχὼς 
δαίμων, μικρὸν τῶν ἡδέων ἠπάτησε. 
Δουλείαν μην ἐκπεφευγέναι, ee δουλεύω δὲ πάλιν' Ge- 

30 σμωτήριον, καὶ φρουροῦμαι" νῆσος εἶχέ με καὶ σκότος, 
ὅμοια τὰ νῦν ἐκείνοις, ἀληθέστερον δ᾽ εἰπεῖν καὶ πιχρό- 
τερα, τοῦ xal βουλομένου καὶ δυναμένου ταῦτα παρα- 
μυθεῖσθαι χεχωρισμένου σπήλαιον ἦν μοι ληστρικὸν 
εἰς τὴν παρελθοῦσαν χαταγώγιον, ἄδυτον καὶ βάραθρον 

3» καὶ τί γὰρ ἄλλ' ἢ τάφος ἡ οἴκησις; ἐπεχούφιζε καὶ ταῦ- 


κολήμασι πικρᾶς ἐκκειμένη καὶ ζῆν τέως ἀνασχομένη, 
δεότι μοι περιεῖναι τὸν γλυκύτατον ἐλπίζω. Ἀλλ᾽, 
ὦ ψυχὴ ἐμὴ, ποῦ ποτ᾽ ἄρα τυγχάνεις: τίς δέ σε duM- 
35 ἕατο τύχη; ἄρα μὴ xal αὐτὸς, οἴμοι, δουλεύεις, τὸ μό: 
ἔλεύθερον καὶ ἀδούλωτον, πλὴν ἔρωτος, φρόνημα; 


βουλόμενος. 

Γ΄, Οὐκ ἔτι κατέχειν αὑτὸν ἐκαρτέρησεν 6 Κνήμων, 
4o. ὧς τούτων ἤκουσεν, οὐδ᾽ ὑπέμεινε τὴν τῶν ὑπολοίπων 
ἀκρόασιν, ἀλλ᾽ ἐκ τῶν πρώτων ἕτερα ὑπονοήσας, ix 

τῶν ἐπὶ τέλους τὴν Θίσθην εἶναι τῷ ὄντι πιστεύσας, 
ὄλέγον μὲν ἐδέησε κατενεχθῆναι παρ᾽ αὐταῖς σχεδόν τι 
ταῖς θύραις, ᾿Ἀντισχὼν δὲ χαλεπῶς χαὶ δέει τοῦ μὴ 
as πρός τινος ἁλῶναι, (χαὶ γὰρ καὶ ἀλεκτρυόνες ἤϑη τὸ 
δεύτερον ἧδον), ἀπέτρεχε σφαλλόμενος xal νῦν μὲν τὼ 
, Vuv δὲ τοῖς τοίχοις ἀθρόον ἐμπί- 
πτῶων καὶ ἄρτι μὲν ὑπερθύροις, ἄρτι δὲ σχεύεσιν εἴ πῇ 
τι τῆς ὀροψῆς ἤρτητο τὴν χεφαλὴν προσαράσσων, ἐπὶ 
rtv μετὰ πολλὴν τὴν p 


σῶμα παλμὸς rU 
m Καὶ ἂν καὶ εἰς ἔσχατον 
ΠΣ Seidel vrai 


τοῦ, atiamen. omnia sustinebat, melu. propter Thisben el- 


/- | suspicione exonerare se quamprimum properans : donec. 


sero tandem οἱ saepius iisdem locis tanquam in aliis sese 
volvens, sensit mulierem clam et lugubriter tanquam ver- 
nam lusciniam, lugubri et miserabili cantilena lamentantem, 
et ad domunculam luctu quasi manu. ductus contendit et. 
foribus, qua parte inler se committebanlur, aurem admo- 
vens, audiebat, talique modo adhuc lamentantem depre- 
hendit : Ego vero misera, ex manibus pradonum me ela- 
psam esse δὲ morlem cruentam exspectalam | efTügisse. 
arbitrabar et acturam me deinceps cum carissimo erraticam. 
quidem in peregrina terra. vitam, sed cum illo suavissi- 
mam futuram. Nihil est enim mihi tam molestum , nut 
grave, quod non cum illo sit tolerabile, Nunc autem non- 
dum satiatum, quod ab initio sortitos sum , numen , cum. 
parum jucundi proposuissel, rursus decepit. Servitutem 
me effugisse existimaharn, al servío rursus; carcerem, et in 
custodia detineor. Insula me habuit antea. et tenebra : 
praesens stalus illi jam est. similis, vel, ut. verius dicam , 
etiam acerbior, eo qui bzec consolatione lenire et. voluisset. 
el potuisset separato a me et avulso. Anlrum praedonum 
die, qui praecessit, diversorium mihi fuit : infernus et ba- 
rathram, denique quid aliud quam sepulcrum ílla: babita« 
lio? Ceterum et lure. omnium mihi carissimus praesens 
levabat. [llic et viventem luxit et. propter mortuam, ut 
rebatur, laerimas profudit et tanquam interfectam deplc- 
ravit. Nune ef his sum orbata. — Perít particeps mearum 
calamitatum, mecum dolores tanquam onera parliri soli- 
tus. Ego autem sola et deserta et captiva et mullis modis 
deploranda relinquor, acerbae fortuna arbitrio exposita, et 
eo tantum vitam relinens, quod superstitem esse carissi- 
mum spero. Sed, o anima mea, ubi tandem es? aut quae 
fe excepit. fortuna? An. et ipse, hei mihi! servis, libero 
animo el servitulis impaliente, praeler amoris, priedi- 
tus? Sed superstes sis tantum et conspicias aliquando This- 
ben iuam. ta enim me vocabis etiam nolens. 

ΠῚ. Non amplíus se continere poluit Cnemon , nt haec 
audivit, neque exspectabat, ut reliqua audiret, sed ex pri- 
iis alia suspicatus, ex liis autem quie sub finem audierat, 
Thisben esse prorsus statuens , parum aberat quin collabe- 
relur apud ipsas propemodum fores. Celerum cum vix 
restitisset, metu ne ab aliquo deprebenderetur, ( jam enim 
galli secundo occinebant ) aufugit lapsans, el. nunc pedes 
offendens, nunc vero in parietes subito incidens et jam ἢ-. 
minibus superis, jam vasis, sicubi forte laqueari depende- 
bont, caput impingens, Cum autem ad domunculam , 
vbi diverterant, longum tandem post errorem venisset , 
continuo in lectum corrull : et ipsius quidem eorpus tre- 
mor invadebat, dentium autem mulla. collisio existebak. 
ΕἸ fortasse ad. extremum periculum devenisset, nisi stalim. 
Calasiris, postquam id sensit, assidue illum fovíssel et 





e pr a 
o vn " " SUE munia 
ἐς MR und Τὸ μὲν tcm 


1 S asi, pd 0^ Ἕλλήνιοι παρέχοιεν, 
Ἐπὰ δ' à à τι τὸ ἀνθρώπειον xal ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ 
a» AS : 


χαὶ πολλὰ μὲν πεπόνθαμεν, πολλὰ 

πρόκειται δ᾽ ἡμῖν κατὰ τὰ συγκείμενα 

xm ἐπὶ Χέμμιν τὴν κώμην ἐπεί- 

v Vias ἡμᾶς διαδέξεται τύχη, πολὺ 


δὲ puis E τῆς ἐλπιζομένης 
wi ἡμῖν ὑπολείπεται, φέρε σὐμθολά τινα » τινα ποιησώμεθα, 
δι' ὧν diri iere: καὶ d χω- 
etis vip λύση ip, svp i dni. 
ῥύσιν ψυλαττόμενον. d 









! Cue Vaca, td ado ma fmt τα i 
fuerat 


lis autem fuit ratio illorum itineris, qualis antea. 

est. Porro soli Theagenes et Chariclea im aniro re 
quuntur, praesentium calamitatum inem maximum bonum 
asHimantes, Tum primum enim seorsim, el omni qui- 
obturbare potuisset liberati, seeum versantes , non impe- 





| diti toti se complexibus et osculis explebant et in omnium 


oblivionem delapsi, in amplexu mutuo diutissime harebant, 
veluti ín nnum corpus coaluissent , casto quidem adhuc et. 
pudico amore se satiantes, lacrimis autem humidis et cali- 
dis, parisque tantum mixti osculis. Etenim Chariclea, si 
quid Theagenem molientem , et decori. fines egredientem , 
senserat, commemoralione jurisjurandi coercebal. - Me 
autem haud difliculter reduci se in viam patiebatur el ad. 

inferior, vo- 


- 


exorsus est : Ut. mutua consuetudine presentes fruamur, 
Chariclea, et hoe consequamur, quod omnibus rebus an- 
ieposuimus et propter quod omnía sustinvitnus , et. nos 
optamus , et dii Gracanici praebeant. Alqui cum. huma- 
narum rerum ratio sit instabilis et alias alio inclinet. et 
mulla passi sumus et. multa speramus , propositum est no- 
bís etiam , sicuti pacti sumus cum. Caemone, emnino ad 
Chemmin. pagum. properare , tum íncertum est, qua: nos 
fortuna sit exceptura et magnum immeusumque , ut. vide- 
lor, intervallum ad. terram, quae. speratur a nobis, confi- 
ciendum restat : age, notas aliquas componamus, per qnas — | 
et prassentes arcana. cognoscemus et si aliquando ul sejun- | 
iamur accideri, absentes nos exquiremus matuo, δὺς 
Mom est enim errors compendium, amicum Weser, 
«quae invenLiouis causa: asservalur —^" 





— Hu 


CHIBER V... 


COH ts a IRR 
ἐπιγράφειν, εἶ χωρισθεῖεν, ἢ ἀγάλμασιν ἐπισήμοις 
Épuais τε xat Aitor ἐπὶ τριόδων, τὸν μὲν 
ὃ Πυθικὸς, τὴν δὲ Χαρίχλειαν, ἡ Πυθιὰς, ἐπὶ "uu 
b Ek Ex ἀριστερὰ πεπόρευται,πόλιν ἐπὶ τήνδε 
κώμην ἢ ἔθνος, ἡμέραν καὶ ὥραν προσδιορίζοντας. 
Εἰ δ᾽ εἰς ταὐτὸν γίγνοιντο, ἀρχεῖν μὲν τῷ ἑτέρῳ τὸν 
— καὶ μόνον ὀφθῆναι. Οὐδένα γὰρ χρόνον εἶναι 
ὃς ἀμαυρῶσαι αὐτοῖς τῶν ψυχῶν τὰ ἐρωτικὰ γνωρί- 
τοσματα, Ὅμως δ᾽ οὖν ἡ μὲν Χαρίκλεια τὸν συνεκ- 
αὐτῇ πατρζίον ἐδείκνυ δαχτύλιον οὐλὴν δ᾽ ἐπὶ 
. Ἐκ δὲ M 
quw σύμδολα ἢ μὲν λαμπάϑα,, ὁ δὲ φοίνικα συνετί- 
᾿Ἐπὶ τούτοις αὖθις περιέδαλλον ἀλλήλους χαὶ 
15 αὖθις ἔχλαιον, ὥσπερ οἶμαι σπονδῶν τῶν δαχρύων 
ἀπάρχοντες καὶ ὄρχια τὰ φιλήματα ποιούμενοι, Τού- 
τῶν συγχειμένων, ἀνεδύοντο τοῦ σπηλαίου, χειμηλίων 
μὲν ἄλλων τῶν ἐναποκειμένων οὐδενὸς θιγόντες,, τὸν 


αὑτὴν, sen πηριδίῳ τινὶ 
με δ' ὅρμους καὶ τὰ στέμματα καὶ τὴν ἱερὰν, ἐσθῆτα 
καὶ ὥστε λανθάνειν αὐτοὺς xol ἄλλα σχεύη τῶν εὖτε- 
25 λῶν ἐπιδαλοῦσα, τὸ δὲ τόξον χαὶ τὴν φαρέτραν Θεα- 
γίνει φέρειν ἐγχειρίσασα, φόρτον ἥδιστον καὶ θεοῦ τοῦ 
ρατοῦντος ἐκείνου ὅπλον οἰκειότατον. Ἄρτι δὲ τῇ 
λίμνῃ πλησιάσαντες καὶ σκάφους ἐπιδήσεσθαι μῶλον. 
τες, ἔνοπλον δρῶσι iiid ἐπὶ τὴν νῆσον περαιούμενον. 
s) (τ΄. Ἰλιγγιάσαντες οὖν πρὸς τὴν θέαν ἐπιπλεῖστον 
ἀχανεῖς εἰστήκεσαν, οἷον ἀπαλγοῦντες πρὸς τὴν τύχην, 
οὕτως ἐπαλλήλως ἐπηρεάζουσαν, Ὀψὲ δ᾽ οὖν ποτε 
ἕένων ἤδη τῶν ἐπιόντων, ἀπο- 
διδράσχειν ἡ Χαρίχλειχ καὶ τῷ σπηλαίῳ κρύπτειν 
35 αὐτοὺς εἴ πῃ διαλάθοιεν ἠξίου καὶ ἅμ᾽ ἀπέτρεχεν. 
XX δ᾽ Θεαγένης ἐπεῖχέ τε χαὶ Ἄχρι τίνος, ἔλεγε, 
a τὴν κανταχοῦ διώκουσαν εἴλαρμένην ; εἴξω- 
μὲν τῇ τύχῃ, καὶ χωρήσωμεν ὁμόσε τῷ; φέροντι. Κερ- 
δήσωμεν ἅχην ἀνήνυτον xal πλάνητα βίον xxi τὴν 
v6 ἐπάλληλον τοῦ j δαίμονος xab' ἡμῶν πομπείαν. Οὐχ 
ὁρᾷς ὡς φυγαῖς ἐπισυνάπτειν πειρατήρια καὶ τοῖς ix 
θαλάττης vc τὰ ἐκ τῆς τῆς φιλοτιμεῖται [χαλε- 
ΤῊΣ Ἰ; πολέμους ἄρτι, λῃστὰς μετ᾽ ὀλέγον, alypa- 
λώτους μικρῷ πρόσθεν do, ἐρήμους αὖθις ἀπέδειξεν" 
15 ἀπαλλαγὴν καὶ φυγὴν ἐλευθέραν ὑπέθετο xal τοὺς ἄναι- 
σε, Τοιοῦτον παίζει καθ᾿ ἡμῶν πό- 
, ὥσπερ σχηνὴν τὰ ἡμέτερα xai δράμα πεποιη- 
led Τί οὖν οὐχ ὑποτέμνομεν αὐτοῦ τὴν τραγιχὴν 
ταύτην ποίησιν καὶ τοῖς βουλομένοις ἀναιρεῖν ἔγχει- 
τὸ ρίζομεν; μή πη xal ὑπέρογχον τὸ τέλος τοῦ δράματος 
φιλοτιμούμενος καὶ αὐτόχειρας ἡμᾶς ἑαυτῶν ἐκβιάση- 


ξ, 


ti 


mmn 


T. Téóeme εἰρημένοις οὗ πᾶσιν ἢ Χαρίχλεια συν- 
ατίθετο, τὴν μὲν τύχην ἐν δίκη καχηγορεῖσθαι πρὸς αὖ- 





301 
Y- Collandahat ἔνα Charielen. el visum est, sia sein- 
seres ες "ας στε es esie 





Glad γὴν ad dextram, aut 
ad sinistram abierit, ad. hanc urbem, pagum, aut - 
genlem, diem insuper et horam exprimentes. Quod sí 
convenirent, sufficere quidem, ut aller ab altero. tantum. 
conspiciatur : nullum enim - angm οἴμοι la icm 


complectebantur se invicem et rursus plorabant, lacrimas, 
ut existimo, lanquam libaliones fundere inciplentes et 
oscula jurisjarandi loco figenles. His ita inter se constitu- 
tis, antro egrediebantur omnino thesauros qui ibi erant 
reconditi non altingentes; etenim opes ex spoliis partas , 
impuras ducebant ; sed quz secum ipsi Delphis advexerant, 
pradones autem eripuerant, ea collecta ad iter secum 
apparaverant, Chariclea vero etiam vestem mutavit ; im- 
posito in sarcinulam quamdam monili et coronis et sacra 
veste atque, vut occulliora essent, eliam alia supellectili 
viliori desuper injecta ; arcu antem et pharetra Theageni ad 
ferendum tradita, onere illi suavissimo et armis dei impe- 
rium in illum obtinentis propriis. Quamprimum autem 
lacui appropinquarunt et navigium conscensuri erant, mul- 
litudinem armatam ad insulam transmittentem conspiciunt. 

VI. Quo formidabili spectaculo vertigine quasi correpti, 
diu steterunt obstupefaeti , tanquam pra: magnitudine do- 
loris occalluissent ad fortuna injurias, ita sine intermissione 
im illos szvientis. Sero igitur tandem et propemodum ap- 
plicantibus iis qui adveniebant, Chariclea ut refogerent et 
antro sese absconderent atque ita clam delitescere possent, 
petebat : simulque ipsa refugiebat. Αἱ Theagenes illam re- 
linebat et Quousque tandem, dicebat, fngiemus fatum, quoil 
nos ubique insequitur? Cedamus fortunze neque oppona- 
mus nos impelui qui nos agit. Quid aliud, quam erro- 
rem irrilum et vilam erralicam el insullum numinis, alium 
alii succedentem , lucrabimur? An non vides, quemadmo- 
dum exsilio conjungere piratarum latroeinia et periculis 
marinis longe asperiora in continenti , magno studio el con- 
tenlione conflare nilatur? Bella non ita pridem exeilavil , 
praedones paullo post adduxit : captivos paullo ante deli- 
nuit, rursus desertos effecit : liberationem et fugam liberam 
proposuit, e vestigio imterfeclores admovit. — Tale bellam 
iquasi per lusum contra nos suscepit, nostras rationes non 
secus quam scenam aut fabulam reprassentans. Cur non 
igitur przscidimus hoe tragicum ipsius inceptum et nos fis 
qui volunt interficere tradimus? ne, si forle intolerandum 
finem. fabulas imponere conetur, nbbis ipsis manus afferre 


cogat. 
Vii. His dictis non. omnibus assenliebalur Chariclea , 
Fortunam quidem juste àb illo accusari dicens, ceterum 


Χαρικλείας, ὡς, el καὶ τεῦνάναι δεήσειεν, ἐν χερσὶ 
ταῖς ἐχείνου γίγνοιτο, Τῶν δ᾽ ἐπελθόντων ἐπανετεί- 
30 yayro μέν τινες ὡς πατάξοντες, ὡς δὲ ἐπιδλέψαντες ol 
νέοι κατηύγασαν τοὺς ἐπιφερομένους, ὥκλαζεν αὐτοῖς 

ὁ θυμὸς καὶ παρεϊντο αἵ δεξιαί, Τοὺς γὰρ χαλοὺς καὶ 
got χεῖρες, ὡς ἔοικε, δυσωποῦνται καὶ πρὸς τὴν 

ü aov θέαν xal ἀπρό ἴλος ὀφθαλμὸς ἡμεροῦται. 
8.  W'. Συλλαδόντες οὖν ἦγον ἐπὶ τὸν ἄρχοντα, λίαν 
ἑσπουδαχότες λαφύρων τὸ κάλλιστον πρῶτοι προσαγα- 
γῆν. "Ἔμελλον δ᾽ ἄρα καὶ μόνον προσφέρειν" ἄλλῳ 

p οὐδενὶ τῶν ἄλλων οὐδεὶς ἐπετύγχανεν, ix περάτων 
καὶ ταῦτα εἰς πέρατα τὴν νῆσον ἐπιδραμόντες καὶ ὡς 
30 dj τοῖς ὅπλοις πανταχόθεν πᾶσαν περιβαλόντες" 
5 μὲν γὰρ ἄλλη πυρὶ πρὸς τοῦ προτέρου πολέμου κα- 
τανάλωτο, μόνον δὲ λειπόμενον τὸ σπήλαιον ἠγνοεῖτο, 
Καὶ οἱ μὲν οὕτως ἤγοντο ἐπὶ τὸν πολέμαρχον. Ἦν 

δ' ἄρα Μιτράνης 6 φρούραρχος ᾿Οροονδάτου τοῦ τῷ 
35 βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ τὴν Αἴγυπτον σατραπεύοντος, ἐπὶ 
χρήμασι πολλοῖς ὑπὸ Ναυσικλέους, ὡς δεδήλωται, 
xark ζήτησιν τῆς Θίσδης ἀφιγμένος ἐπὶ τὴν νῆσον. 
Ὡς οὖν ἀγόμενοι πλησίον οἵ περὶ τὸν Θεαγένην ὥφθη- 
σαν, θεοὺς σωτῆρας ἐπιδοώμενοι πολλάκις, ἐμποριχόν 
40 τι xal Σραστήριον ἐννοήσας ὃ Ναυσιχλῆς, ἐξήλατό τε, 
xal προσδραμὼν, Αὕτη ἐχείνη Θίσδη κεκραγὼς ἔλε-- 
γεν. ἣν ἀφηρέθην μὲν πρὸς τῶν ὄδλεθρίων βουκόλων, 
ἔχω δὲ διὰ σὲ, Μιτράνη καὶ τοὺς θεούς. ᾿Εδράττετό 
τε τῆς Χαριχλείας xal χαίρειν εἰς ὑπερδολὴν ἐνεδείχ- 
4b vuro: xal τῇ Χαριχλείᾳ Θίσβην ὁμολογεῖν αὑτὴν, cl 
βούλοιτο σώζεσθαι, παρεκελεύετο, ἠρέμα καὶ Ἕλλη- 
νιστὶ παραφθεγγόμενος, ὡς λανθάνοι τοὺς παρόντας, xal 
τοῦ σοφίσματος ἔτυχεν" ἡ γὰρ δὴ Χαρίκλεια, γλώττης 

θ᾽ Ἑλληνίδος αἰσθομένη καί τι xal συνοῖσον ἀνύεσθαι 
t0 πρὸς τοῦ ἀνδρὸς στοχαζομένη συνύφαινε τὸν σχοπόν' 
καὶ τῷ Μιτράνη πυνθανομένῳ, τίς ποτε καλοῖτο, Θίσ- 
θην αὑτὴν ὡμολόγει, Τότε δὴ προσδραμὼν, ἐφί- 
λει τε πολλὰ τὴν κεφαλὴν τοῦ Μιτράνου καὶ τῆς τύχης 
ὑπερθαυμάζων, ἐφύσα τὸν βάρδαρον, ὡς ἄλλα τε 


γ᾿ 


᾿ m" 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


censens, Neque enim exploratum esse, an sese compre- 
hensos statim interfecturi sint; neque se cum tam benevolo 
numine lucfari, ut celerem calamitatum liberationem eon- 
cessurum sit, sed fieri posse, ut ipsos eliam reservare ser- 
vituti veli; quod qua tandem morte non esset acerbius? 
barbaris sceleratis ac perditis expositam esse ad injuriam 
indignam et borrendam : quam ut omnibus modis et quoaif 
fieri potest, declinemus, spem successus experimento ca- 
suum qui praeterierunt, metiri fas est; com spe jam etiam. 
illinc unde minus credibile fuerat, superstites evaserimus. 
Faciamus, ut vis, cum dixisset Theagenes, sequebatur 
praeuntem , non secus ac si lraheretur. — Neque tamen hos- 
les fuga ad antrum anteverterunt, sed dum eos qui a fronte 
adveniebant circumspicerent, non animadverterunt, se ἃ 
parte hostium quie im aliam partem insule descenderat 
ἃ tergo cinctos εἴ conclusos esse, ΕἸ hi quidem perculsi 
steterunt, confogiente sub Theagenem Chariclea, ut, si 
etiam mori opus esset, in manibus Theagenis id fiere Ex. 
liis autem qui invadebant intentaverant jam quidam ictum * 
eeterum postquam adspectu suo juvenes eos, qui irrnebant, 
collustrarunt, concidit illis animus et torpebant. dextrze. 
Formosos etiam barbarice manus verentur, ut videtur, εἰ 
ad amabilem adspectum etiam immanis oculus mansuesciL. 

VIE. Comprehensos igitur ducebant ad ducem, magno- 
pere cupientes spoliorum pulcherrimum in primis addu- 
cere. Et quidem hoc unum tantum allaluri fuerant. Ne- 
que enim quidquam aliud ullus est adeptus, quamwis 
omnes oras insulae percurrissent et armis lanquam retibus 
lotam undiquaque circumdedissent, Nam reliqua quidem 
insula priore bello conflagraverat, praeter antrum quod 
ignorabatur. Ethi quidem ita ad ducem ducebantur. ds 
autem erat Mitranes, pravfectus excubiarum Oroondatis , 
satrapiam Egypti regi magnoadministrantis, magna summa. 
pecunie, ut dictum est, a Nausicle conductus , inquisilio- 
nis Thisbes gralia ingressus insulam, Postquam igilur 
Theagenes et Chariclea adducti sunt propius in. conspee- 
tum, servatores deos s;epius invocantes, mereatorio quo- 
dam et callido consilio inito Nausicles exsiluit et aceurrens, 
Ma ipsa est Thisbe, magna voce dicebat, qua privatus 
fneram a perditis praedonibus, nunc autem eam two et 
deorum beneficio recupero, Mitrane. Tum apprehendebat 
Charicleamn , magnopereque se gaudere simulabat : et Cha- 
ricleam ut se Thisben esse faterelur siquidem salva esso 
vellet adhorlabatur, submisse el Graece illam alloquens , 
ut lateret id eos, qui aderant. Successitque illi soplisma. 
Chariclea enim cum sensisset linguam Graecam et aliqui 1 
quod esset sibi profuturum a viro agi conjeclaretur, ac- 
commodabat se quoque el componebat ad scopum , ef Mi- 
lrani interroganti, quaenam cognominaretur, Thisben se 
vocari falebatur. Tumc accurrens ille osculabalur diu 
Mitranis caput et fortunam ipsius demirans, inflabat bar- 
barum, quod cum alia multa prclare gessisset in. bellis 





πλεῖστα κατωρθωχότα dv πολέμοις καὶ δὴ καὶ τὴν ma- 

φύῦσαν στρατείαν εὐδαιμόνως πεποιημένον. Ὁ δὲ 
παν GP teal irtci cud tytly Vivir d 
ὑπὸ τοῦ ὀνόματος ἀπατηθεὶς, ἐμπέπληκτο μὲν τῆς 


"καιρὸν τῆς μεταμελείας 
uds don, σὴν οὖσαν ἀπολαδὼν ἄγε, καὶ εἰπὼν ἐνεχεί- 
τὸ ρίζεν, ἀφορῶν τ' εἰς αὐτὴν συνεχῶς καὶ ὅτι ἄκων xal 
προλήψει τοῦ μισθοῦ παραχωροίη τῆς κόρης ἐπισημαί- 
γῶν. οὑτοσὶ δὲ, ὅστις ποτ' ἐστὶ, λέγιων τὸν ἀέρα αὶ 
λάφυρον ἡμέτερον ἔστω xal ἐπέσθω 
ἀναπεωφθησόμενος εἷς Βαδυλῶνα' τραπέζῃ γὰρ τῇ pa- 
15 σιλέως διακονεῖν ἐμπρέπει. 
Θ΄, Τούτων εἰρημένων ἐπεραιοῦντο τὴν Mee xal 
χωρισθέντες ἀλλήλων, 6 μὲν εἰς τὴν Χέμμιν, 6 Nav- 
pn ἔχων τὴν Χαρίκλειαν ἔρχεται, ἩΙιτράνης δ᾽ ἐφ᾽ 
ἑτέρας χώμας τῶν ὑπηκόων τραπεὶς, οὐδὲν ὑπερθέ- 
20 μένος, ἅμα τὸν Θεαχγένην πρὸς ὈΟροονδάτην 
ὄντα χατὰ τὴν Μέμφιν ἐξέπεμψεν. Εἶχε δ᾽ ὧδε τὰ 
» OPOONAATH: ΣΑΤΡΆΠΗΙ ΜΙΤΡΆΝΗΣ 
ΦΡΟΥΡΑΡΧΟΣ. Ἕλληνα νεανίαν ὑπεραίροντα τὴν 
ἐμὴν δεσποτείαν καὶ θεῷ βασιλεῖ τῷ μεγίστῳ μόνι καὶ 
25 φαίνεσθαι xal διαχονεῖσθαι ἄξιον, αἰχμάλωτον εἰληφὼς, 
πρός σὲ διεπεαψάμτν, ἐκχωρῶν σοι τηλιχοῦτο xxi 
τοιοῦτο δῶρον τῷ κοινῷ δεσπότῃ, προσάγειν, οἷον $ Ba- 
σίλειος αὐλὴ κόσμον οὔτε πρότερον εἶδεν, οὔν᾽ 


35 V. Ταῦτα μὲν ἐκεῖνος ἐπέστελλεν. Οὕπω δ' ἥμέ- 
gas ἀχριδῶς ὑποφαινούσης, 5 Καλάσιρις ἅμα τῷ K νή- 
μων! παρὰ τὸν Ναυσιχλέα σπεύδων μαθεῖν τι τῶν 
ἀγνοουμένων ἔρχεται xal πυνθανομένῳ τίνα εἴη δια - 

1 5» ἅπαντα ὁ Ναυσικλῆς ἔλεγεν; ὡς ἦλθεν 

85 ἐπὶ τὴν νῆσον, ὥς χατέλαξεν ἔρημον; ὡς οὐξενὶ τὰ 
πρῶτα συνέτυχεν, ὡς ἀπάτῃ τὸν Μιτράνην περιῆλθε 
xal τινα φανεῖσαν κόρην ὡς Θίσδην ἀπέλαδεν' καὶ ὅτι 
"βέλτιον εἴη διαπεπραγμένος ταύτης ἐπιτυχὼν ἣ ἐκείνην 
αὐρῶν" οὐ γὰρ μιχρὸν εἶναι τὸ διάφορον ἀλλ᾽ ὅσον ἄν τι 

40 γένοιτο (uso πρὸς ἄνθρωπον, Οὕτως οὐκ εἶναι τοῦ 
κάλλους ὑπερθολὴν, οὐδ αὐτῷ δυνατὸν εἶναι λόγῳ φρά- 
Get xal ταῦτ᾽ ἐξὸν παροῦσαν ἐπιδεικνύναι. 

1Λλ΄, Ταῦθ' dx; ἤχουσαν, ὑπόνοιαν εὐθὺς τῶν dm- 
"06v ἐλάμθανον, ἱκέτενόν τε προστάττειν ὡς ὅτι τάχι- 
gocce ip τὸ γὰρ iir Rari 


πληγῆς τῆς nee ἀνωλόλυξαν, ἦν τ᾽ ἀκούειν ἐπιπλεῖ- 
στον, ὦ πάτερ, τοὺς $ θύγατερ καὶ ἀληθῶς Χαρίκλεια 
xb οὐχὶ Θίσθη T0) Κνήμωνος. Ὁ δὲ Ναυσιχλῆς 
νεὸς ἐγεγόνει, τόν τε Καλάσιριν ἐφ᾽ ὅσον περιδαλὼν 





replum esset : queue eos 
tam dueito. ἘΠῚ cum hoc dixisset, tradebat illi in manus, 
respiciens in illam continuo et quod invitus ac propler prae- 
mium ante acceptum cederet de possessione puellae signifi- 
cans, Hic autem, quicumque tandem est, Theagenem in- 
nuens, sit nostrum spolium οἱ sequatur, custodia illi adhi- 
bita, mittendus Babylonem. Siquidem ea inest corpori 
dignitas ut ad mensam regiam stare possit. 

1X. His dictis transmiltebant lacum et separali a se in- 
vicem, Nausicles quidem Chemmin habens Charicleam per- 
venit, Mitranes vero cum ad alios pagos sue ditionis defle- 
xisset, nulla mora interposita, Theagenem una cum literis 
ad Oroondatem , qui tum erat Memphi, misit. Sic autem 
erat scriptum in literis : Oroondati Satrape, Mitranes 
Prafectus. Adolescentem Grzecuim, praestanliorem quam 
«t sub meo degat imperio δὲ dignum, qui in dei regis 
maximi solius conspectu. versetur δὲ (li sit ab obsequiis , 
captnm ad te transmísi, concedens tibi ut tantum et tale 
dont. hero communi offeras, quale aula regia nec un- 
quam antea vidil, nec poslea conspectura est. 

X. Maec ille quidem per literas significavit. Ceterum 
cum nondum dies exacte illuxisset, Calasiris eum Coemone, 
sperans se aliquid cognitnrum quod ignoraret, ad Nausiclem 
venit. Alque ita quaerenti, quid confecisset, omnia Nausi- 
eles dicebat, quod venisset ad insulam, quod desertam depre- 
hendisset, quod primumnemo illi obvius fuisset, quod Mitra- 
nem fraude circumvenisset, quod quamdam virginem qua 
apparuerat tanquam Thisben aecepissel et quod inelius illi 
successisse: hane wacto, quam si illam invenisset. Neque 
enim parvum discrimen esse, sed quantum fieret in. compa- 
ratione dez ad liominem, — Adeo nullam esse prasstantiam 
formae, que illius pulchritudinem superet, neque &e id ex- 
ponere verbis digne posse, praesertim cum liceat prirsen- 
lem demonstrare. 

ΧΙ. Hoc ut audierunt, statim suspicati id quod erat, 
obnixe orabant, ut quam primum adesse puellam juberel ; 
ineffabilem enim pulchritudinem Chariclezm exse, nove- 
fant, Sed postquam est adducta et cum incederet oculis 
iu terram dejectis et facie usque ad supercilia velala, Nau- 
sicles ut bono animo esset adhorlaretur, paullulum oculos 
austulit viditque ae visa est preter omnem spem, repente 
ploratus ab omnibns simul sublatus est ef. tanquam. ad 
unum signum aut plagam eandem ejulare ceperunt. Li- 
cebatque audire ut plurimum eas. voces, o pater, o. filia, 
revera Chariclea, non Tlisbe Cnemonis.  Nausicles autem 
prie stupore obmutescebat, enm Calasirín amplexum Cha- 














ΝΞ 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


304 

Χαρίχλειαν ἐδάκρυσεν ἐφορῶν, καὶ τίς ὁ καθάπερ 
᾿ a ὧν , ἕως αὑτὸν ὁ K 

κηνῆς ἀναγνωρισμὸς διαπορῶν , ἕως αἱ a- 


"Ixéxeutv 
μηνύειν ἃ γιγνώσχει περὶ Θεαγένους καὶ τίς μὲν ὁ νῦν 


τν σιχλῆς, συνεὶς ἐχείνους εἶναι τούτους περὶ ὧν διείλεχτο 

πολλάκις πρὸς αὑτὸν ὃ πρεσθύτης x«l ὧν xavk ζήτησιν 

ἁλώμενον ἐν ὑρήνοις ἐγίγνωσχε. Προσετίθει δὲ, μηδὲν 

αὐτοῖς εἶναι πλέον τῆς γνώσεως, ἀνθρώποις ἀπορουμέ- 

voc, τοῦ Μιτράνου θαυμαστὸν εἰ xal ἐπὶ πολλοῖς ἂν 

10 αἱρησομένου χρήμασιν ἀφεῖναι τὸν νεανίσχον, στιν 

ἡμῖν, ἔφην χρήματα, λάθρα πρὸς τὸν Καλάσιριν 

ἢ Χαρίχλεια, καὶ ἐπάγγειλε πλῆθος ὁπόσον βούλει. 
Τὸν ὅρμον, ὃν οἴοθα, διασώζω καὶ ἔχω φέρουσα. 

15΄, Θαρσήσας οὖν πρὸς ταῦθ' 5 Καλάσιρις, δεδιὼς 

25 δὲ μή τινα Aden τῶν ὄντων ὃ Ναυσιχλῆς ὑπόνοιαν, xal 

ὑπεφέρετο Χαρίχλεια, "12 'γαθὲ Ναυσίκλεις, ἔφυ» 

υὐκ ἔστιν ὅτου ἐνδεής ἐστιν 6 σοφὸς, ἅλλ' ὕπαρξιν ἔχει 

τὴν βούλησιν, τοσαῦτα λαμδάνων παρὰ τῶν κρειττό- 

νων, ὅσα xal αἰτεῖν οἶδε χαλόν. Ὥστε καὶ φράζε 

Y! μόνον ὅπου ποτ᾽ ἐστὶν ὁ χρατῶν Θεαγένους, ὥς τὸ γ᾽ 


Ix τῶν θεῶν ἡμᾶς οὐ περιόψεται, ἀλλ᾽ ἐπαρχέσει πρὸς 


ὅσον ἂν βουληθῶμεν τὸ “Περσικὸν ὑεραπεύσαι οιλοχρή- 
ματὸν. ᾿Ἐμειδίασε πρὸς ταῦθ' 6 Ναυσιχλῇς" καὶ Τύτε, 
ἔγη, ϑώσεις ἐμὲ πιστεύειν δύνασθαί σε καθάπερ dx 
ἅν μηχανῆς ἀθρόον πλουτεῖν, εἴπερ ἐμοὶ προτέρῳ τὰ ὑπὲρ 
τῆσδε λύτρα καταθοῖο, Πάντως δ᾽ ἐννοεῖς ὡς τὸ Περ-- 
σιχὸν xal τὸ ἐμπορικὸν ἐν ἴσῳ φιλοπλούσιον. Οἶδα, 
εἶπεν ὁ Καλάσιρις, xal ἕξεις " τί δ' οὐ μέλλεις, φιλαν-- 
ὑρωπίας οὐδὲν ἀπολείπων, ἀλλὰ φθάνων τε τὰς ἦμε- 
42 τέρας παραχλήσεις καὶ τὴν ἀπόδοσιν τῆς θυγατρὸς αὐ- 
τεπάγγελτος ἐπινεύων ; εὐχῆς δὲ δεῖ μοι πρότερον. 
Οὐδεὶς φθόνος, ἔφη ὁ Ναυσικλῆς " μᾶλλον δὲ, εἰ δοχεῖ, 
{θύειν γὰρ μέλλω χαριστήρια τοῖς θεοῖς ) ἐπεύχου, 
παρὼν τοῖς ἱεροῖς, θεοῖς, καὶ τὸν πλοῦτον ἡμῖν μὲν 
A» αἴτει, σαυτῷ δὲ λάμθανε, Μὴ παῖζε μηδ᾽ ἄπιστος 
ἔσω, ἔφη πρὸς αὐτὸν ὃ Καλάσιρις, ἀλλ᾽ ἡγοῦ καὶ εὖ- 
τρέπιζε τὰ πρὸς τὴν θυσίαν, Ἡμεῖς δὲ παρεσόμεθα 
πάντων ἡτοιμχσμένων. 
IV". ᾿Εποίουν οὕτως, καὶ μετ᾽ οὐ πολὺ παρὰ τοῦ 
tà Ναυσικλέους ἤχων τις ἐχάλει σπεύδειν ἐπὶ τὴν θυσίαν" 
οἱ δὲ, (xà πραχτέα γὰρ αὐτοῖς ἤϑη συνέχειτο ) χαί- 
portis ἐπορεύοντο, αὐτοὶ μὲν ἅμα τῷ Ναυσικχλεῖ xal 
ἄλλῳ πλήθει τῶν κεχχημένων, (δημοτεχῇ γὰρ ηὐτρέ- 
πίστο τὴν θυσίαν) ἡ Χαρίκλεια δὲ av τῇ θυγατρὶ τοῦ 


ἄγει λαθών. ἴΕλεγε πάντα & Nav- 





rio et voluntati satisfaciant. Servator mea filize nunquam. 
sperata exstitisti et effecisti ut fruar conspectu. mihi lon- 
ge omnium jucundissimo. Sed, o filia, o Charielea, uli- 
mam Theagenem reliquisti? Ploratum sustulit ad inlerro- 
galionem et parvo spatio intermísso : Comprehensum, in- 
quit, captivam ducit, quicumque tandem est qui eme mic 
lradidit. Petebat igitur Calasiris a. Nausicle, ut indicaret 
ea quie de Theagene sciret, quis esset qui. in illum impe- 
rinm haberet et quo illum captum duceret. — Dicebat omnia. 
Nausicles , cum intellexisset illos esse lios, de quibus spe 
secum senex colloeutus fuisset, quibusque inquirendis 
vberrare ipsum in luctu sciret. Addebat autem, nibil illis 
inde accessurum esse przeler cognilionem , hominibus ino- 
pibus et egentibus; cum mirum sit futurum , si vel magna 
svmma pecunize proposita inducat in animum Mitranes, ut 
dimillat adolescentem. | Sunt nobis et pecunias, elam ad 
Calasirim Chariclea, et promitte summam , quantamcun- 
que vis. Monile, quod Lule seis , asservo et mecum fero. 

XIL Erectus igilur amimo ad haec Calasiris, celerum 
metuens, ne aliquam suspicionem rei, ut sese habebat , 
caperet Nausicles et eorum, quae Charielea. offerebat. ; 
Hone Nausicles, inquit, nunquam sapiens laborat ino- 
pia, sed facullates voluntate metitur, tanlum accipiens a 
praestantioribus, quantum petere honestum esse judicat. 
Quamobrem dic tantum, ubi sit is a quo delineatur Thea- 
menes ; siquidem divina beneficentia nobis non deerit , sed 
suppedilabit, quantum voluerimus, ut avaritige Persica: 
hac ratione medeamur.  Subrisit ad lume Nausjcles et 
Tunc, inquit, eflicies ut credam, te posse repente tan- 
quam ex machina ditescere, si pro. hae mihi prius pre- 
lium, quo redimatur, deposueris. Omnino autem scis, 
quod Persicum et mercatorium genus perinde sLudeat opi- 
bus. Scio, dixit. Calasiris, et habebis, Ceterum nulla 
€ausa quare non habiturus sis quum nullum genus bene- 
licentize erga. nos intermittas, sed eliam anticipes nostras 
petitiones et restitutionem filia sponte approbes ac denun- 
lies : me atitem prius precari oportet. Nihil invideo, in- 
quit Nausicles : quin. etiam, si ita videlur, ( faciam enim 
rem divinam ut dis pralias agam ) adesto sacris el pre- 
care dens et nobis quidem opes petito; tibi antem accipe. 
Ne ludas, neque sis tam incredulus, ad ipsum irfquit Ca- 
lasiris; sed incipe et. instrue sacrificium , nos autem ade- 
rimus omnibus paratis, 

ΧΗ]. Faciebant ita οἱ paullo post a Nausicle quidaun 
veniens vocabat, ut properarent ad sacrificium. — Hi antem. 
(jam enim quie essent. facienda. inter illos convenerat) 
laeti ibant, hi quidem una cum Nausicle et reliqua multi- 
tedine. invitatorum , ( publicum enim instmuxerat. sacrili- 
cium,) Chariclea vero cum filia Nausiclis et aliis mulieribus, 


μὴ τῇ προφάσει τῆς 
urlac αἰ vie ὑπὲρ, Grai εὐχὰς ἀποχρήσασθαι 
Tips vile wi. Ἑρμῶ παρῆν. 


* 
δ 
t 
r 


Vo xal udine δηλοῦσθαι τῶν μελλόντων συντυχίαν, 
Bon τε καὶ λυπηρῶν, ταῖς τοῦ προσώπου τροπαῖς ἐμ- 
φήνας, ἐπιβάλλει τὼ χεῖρε τοῖς βωμοῖς ἔτι 
καὶ ὡς τῆς πυρᾶς δῆθεν σπασάμενος ἃ πάλαι ἐπεκομί- 
ζετο, Ταῦτά σοι, ἔφη, λύτρα Χαριχλείας, ὦ Ναυσί- 

1» ἀλεις, ol θεοὶ δι᾽ ἡμῶν προσάγουσι. Καὶ ἄμ᾽ ἐνεχείριζε 
δακτύλιόν τινα τῶν βασιλικῶν, ὑπερφυὲς τι χρῆμα 
xal θεσπέσιον, τὸν αὲν κύκλον ἠλέχτρῳ διάδετον, ἀμε- 
θύστῳ δ' Αἰθιοπικῇ τὴν σφενδόνην φλεγόμενον, μέγεθος 
μὲν ὅσον ὄμμα παρθενιχὸν περιγράφει, κάλλος δὲ μα- 

30 χρῷ! τῆς Ἰδηρίδος τε xxl Βρεττανίδος ὑπερφερούσῃ, 
Ἧ μὲν γὰρ ἀδρανεῖ τῷ ἄνθει ψοινέσσεται καὶ ῥύδῳ 
προσέοικεν ἐκ καλύχων ἄρτι πρὸς πέταλα σχιζομένῳ 
καὶ ἡλιακαῖς ἀκτῖσιν ἐρευθομένω" ἀμεθύστου 
δ' Αἰϑιοπίδος, ἀκραιφνὴς μὲν καὶ ἐκ βάθονς ἐαρινή τις 

E πυρσεύεται. Εἰ δὲ χατέχων περιτρέπεις, ἀκτῖνα 
προβάλλει χρυσῆν, οὖκ ἁμαυροῦσαν τραχύτητι τὴν 
ὄψιν ἀλλὰ φαιδρότητι περιλάμπουσαν. Οὐ μὴν ἀλλὰ 
καὶ δύναμις αὑτῇ γνησιωτέρα do ix δύσεων — 
Nes Οὐ γὰρ ἐπιυψεύδεται προσηγορίαν, 

ἀληθῶς ἀμέθυστος τῷ φέροντι γίγνεται, νηφάλιον ἐν 
groom διαφυλάττουσα, 
1Δ΄. Τοιαύτη μὲν xal πᾶσα ἡ ἐξ Ἰνδῶν τε xal Αἰ- 
θιόπων ἀμέθυστος. Ἣν δὲ τότε τῷ Ναυσιχλεῖ προσε- 
χόμιζεν ὃ Καλάσιρις, μαχρῷ xal ταύτας ἐπλεονέχτει. 

35 τὰ γὰρ ἔξεστα καὶ εἷς μίμημα ζῴων ἐκοιλαίνετο. 

ἡ Ural παιδαρίσκος ἐποίμαινε πρόδατα, 
wel in. πέτρᾳ πρὸς περιωπὴν ἐφεστὼς, τὴν 
δὲ νομὴν τῇ ἀγέλῃ πλαγίοις αὐλήμασι διατάττων, Τὰ 
Farid ὡς ἐδόχει, καὶ ἠνείχετο, πρὸς τὰ ἐνδό- 

46 σιμα τῆς σύριγγος ποιμαινόμενα, Fixes dv τις αὐτὰ 
xa χρυσοῖς βεβριθέναι τοῖς μαλλοῖς, οὐ τῆς τέχνης 
τοῦτο χαριζομένης, ἀλλ᾽ οἰκεῖον ἐρύθημα τῆς ἀμεθύ-- 
ὅτου τοῖς νώτοις ἐπανθιζούσης. Ἰ έγραπτο καὶ ἀρ- 
υἱῶν ἀπαλὰ σχιρτήματα καὶ οἱ μὲν ἀγεληδὸν inl τὴν 

τὸ πέτραν ἀνατρέχοντες, οἱ δὲ περὶ τὸν νομέα κύχλους 
ἀγερώχους ἐξελίττοντες, ποιμενιχὸν ϑέατρον ἐπεδείχνυ- 
σαν τὸν χρημνόν, Ἄλλοι 3 ὥσπερ ἡλίῳ τῇ φλογὶ 
τῆς quvópsvor, ἄλμασιν ἀκρωνύχοις τὴν 
πέτραν ἑπέξεον. Ὅσοι δ' αὐτῶν 

LI xax σῦαι Bou 
eun Gi i onrererdbvs τῆς τέχνης ὥσπερεϊ μάν- 
ὅραν ρυσὴν τὴν σφενδόνην αὐτοῖς τε καὶ τῇ πέτρᾳ 
περιδαλλούσης, Ἡ δ' ἦν πέτρα τῷ ὄντι xal οὐχὶ 

μίαημα. τὸ γὰρ ἄκρον τῆς λέθου μέρος εἷς τοῦτο πε- 

πειοθόμυ», 


le 


w- : 305. 


qux varias consolaliones adlibenles eL obsecrautes, viv. 
iMi wt uma iret persuaserant : et hamd «eio am umquám 
sibi persuaderi passa fuisset, nisi praetextu. sserifieil: de- 
fungi precibus pro Theagene cogitasel, — Postquam ad 
Templum. Mercurii pervenerunt, (hwie enim sacrificium 
faciehat Nausicles, tamquam forensi et mercatorum pesi, 
prae celeris diis ipsum colens ) οἱ sacrificium fiebat, paul. 
lulum exta Calasiris contemplalus e. varium. significari 
rerum futurarum eventum, jueundarum pariter ac tri- 
sium, mutationibus vultus declarans, injieit mam allari 
adhue flagranti el tanquam e pyra. extravisset. 0a, qua ἡ 
jampridem. ipse ferebat, Hoc tibi, inquit, pretium redi- 
mendm Chariclee , o. Nausicles, dii per nos offerunt - et 
Simul tradebat annulum. quemdam regium, eximiam rem 
et divinam, quod ad circulum attinet ex electro confectim, 
ceterum in pala amethysto /Ethiopiea relncentem , tanta 
megnitudine, quantam oculus virginalis eircumseribit, pul- 
€hritudine autem longe Iberiram el Britannieum superante. 
Haec. enim inerti et eui nullus adest splendor fore rubet , 
similisque est ross qua primum ex barcis in folia. findi- 
Vor οἱ dum. radiis. solis rubescere. incipit : al amelhyslus. 
Athiopica valde el ex profunde rolilat, Qnod si feneas 
illam circumverses, radium projici aureum , non. obscu- 
rantem asperitate. visum , sed gratia. et. puritate sinzulan 
illastrantem. — Atqui et vis ipsi inest genuina pras occiden- 
Valbus. Neque enim falso sibi vindicat appellationem , 
sed. vere arcet ehrietatem ab eo, quo fertur, sobrium illum. 
in conviviis relinens. 

XIV. Alque ejusmodi quidem est omnis Indiva et. Δ: ΠΟ. 
pica amethystus: ceterum illa, quam Nausicli offerebat 
Calasiris, longe vel has superabat.  Pietura enim fuerat 
exormala et ad imilationem animalium exsculpla. Ac 
pictora quidem talis eral. Puer pascebat oves, non admo- 
dum edita. rupi. cireumspiciendi causa tanquam speculi 
insislens, pascua gregi obliqua tibia distribuens : illie àn- 
lem parere videbantur et ad signum ac proecentomi fistolae 
im pastione perseverare, Dixissel quispiam, eas etiam 
anrea vellera habere, non arte id gratie addente, sed 
amelhysto proprio rubore in Lergis illarum rulilante. De- 
picti erant οἱ agni lascivientes. el quidam gregalim. cursu 
petram conscendentes, quidam circa pastorem pelulantins. 
sese in. orbem intorquentes, pastorale. theatrum praecipi - 
lium representabant ; alii vero in flamma amethiysti fan- 
quam in sole lascivientes, salientibus similes saltibus 
extremam ungule partem petras inscribebant. Nonnulli 
&otem ex ipsis recens. nali οἱ ferociores eliam transilire 
velle circulum. videbanlur, ceterum ab arte. prohiberi , 
auream palam illis et rupi, tauquam septum, cireumdante, 
Erat aulem rupes revera et non imitatio, Cum enim. 
extremam partem lapidis ad lioc. ipsum cireumseripelsset 

n 


x 


(oom 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


300 
purpitas ὁ τεχνίτης, ἔδειξεν ἐκ τῆς ἀληθείας, ὃ ἐδού- 


ra fundens Meroe plici 
SUP MN 
ipi RE 
Δ ἐκεῖν, Ducgud Κελέτιν τὰ ella 


" τὸν παρέχοντα, εὐπορώτερον ἀποφαίνει 
LI Ταῦτα ὡς εἰπὼν ἐπαύσατο, ἐπὶ τὴν 


e T πότου δὲ λαδρῶς ἤδη βρυάζοντος xal 
ἄλλου πρὸς ἄλλο τι τῶν τερπόντων ἀποχλίναντος, ὕδα- 

8ὺ τὸς ἀπαραχύτου φιάλην προτείνας 6 Ναυσιχλῆς, d 
᾿γαθὲ Καλάσιρι, ἔφη, καθαράς σοι τὰς νύμφας, ὥς σοι 
φίλον χαὶ ἀκοινωνήτους τοῦ Διονύσου χαὶ ἀληθῶς ἔτι 
νύμφας προπίνομεν' σὺ δ᾽ εἰ λόγους ἡμῖν οὖς ποθοῦμεν 
ἀντιπροπίνοις, ἀπὸ καλλίστων ἂν χρατήρων εὐωχοίης, 
3. Τὰς μὲν γὰρ γυναῖκας ἀχούεις ὡς διατριδζὴν τῷ πότῳ 
ορείαν ἐστήσαντο" ἧμῖν δ' ἡ σὴ πλάνη χάλλιστ᾽ ἂν, 

εἰ βουληθείης, τὴν εὐωχίαν παραπέμποι,, χοροῦ τε 
γινομένη xal αὐλοῦ παντὸς ἡδίων, ἣν πολλάχις μοι 
διελθεῖν, ὡς οἶσθα, ὑπερθέμενος, ἐπειδή σε τὰ συμβε- 
40 θηκότα ἐάπτιζεν, obx ἔστιν ὅπως ἂν ἐς καιρὸν βελ-- 
τίονα τοῦ παρόντος φυλάξειας, ὅτε σοι τῶν παίδων 4 
μὲν θυγάτηρ ἥδε σώζεται xal ὁρᾶται, ὁ παῖς δ᾽ ὅσον 
οὐδέπω σὺν θεοῖς ὀφθήσεται xal μάλιστα εἴ με μὴ ἀνιά- 
σῆς ὑπερθέμενος χαὶ πάλιν , τὴν διήγησιν. Ἀλλά σοι 
4» πλεῖστ᾽ ἀγαθὰ γένοιτ᾽ ἂν, ὦ Ναυσίκλεις, ὑπολαβὼν ὃ 
Κνήμων, ὃς ἅπαν μουσικῆς ὄργανον εἷς τὸ συμπόσιον 
παραχεχληχὼς, ἐχείνων μὲν τὸ παρὸν ὑπερορᾶς xal τοῖς 
δημωδεστέροις ἐκχωρεῖς., πραγμάτων δὲ μυστικῶν ὡς 
ἅληθῶς χαὶ ἡδονῇ ὑείᾳ τῷ ὄντι συγχράτων, φιληκόως 
60 ἔχεις, Καί μοι δοκεῖς καὶ τοῦ δαιμονίου κάλλιστα 
συνιέναι, τὸν "Ἑρμῆν τῷ Διονύσῳ συγκαθιδρύων xal 
λόγων ἥδυσμά τι τῷ πότῳ συναναχέων, Ὡς ἐγώ σου 
καὶ τὴν ἄλλην μὲν τῆς θυσίας πολυτέλειαν ἔχω θαυμά- 
σας, οὐκ ἔστι δ᾽ ὅπως μᾶλλον ἄν τις τὸν Ἑρμῆν ἰλά-- 


artifex, ostendit nativa veritate id, quod volebat; super- - 
vacaneum esee existimans lapidem in lapide fingere, Ta-- 
lis igitur erat annulus. 

XV, Nausicles antem, perculsus novitate τε, τὴν 
etiam delectatus lapidis praestantia , facultatibus suis omni- 
bus pretio illum respondere existimans, Ego quidem lu- 
debam, dixit, bone Calasiri et alioqui verba tantum erant, - 
cum redemtionis pretium postalarem, animi autem sen- 
tentia , ut tibi absque eo filiam liberam dimitterem. Euim- 
vero cum non rejicienda sint, ut. dicitis, praestantia dona. 
deorum , accipio lione. divinitus missum lapidem, persua- 
sum habens eb hoc inventum mihi venire more xolito a 
Mercurio deorum optimo et beneficentissimo, qui tibi. 
omnino donum per ignem subministravit; unde et videre 
csl, eum flamma relucere. Et alioqui judico lucrum esse. 
pulcherrimum , quod eum. nulla jactura przebentis , ditio- 
rem efficit accipienlem. — His dictis, cum consummasset. 
sacrificium , epulas cum aliis una iniit, mulieribus seorsim. 
in interiori templi parte loco attributo, viris autem in ve- 
stibule collocatis, Postquam autem oblectationis ex cibis 
satielas illos cepit δὲ poculis mensze cedebant, viri quidem 
Dacchum invocabant, cum libatione οἱ cantu usitato in 
ingressu in navem, mulieres autem ad hymnum in hono« 
rem Cereris compositum sallabant, Chariclea vero sece- 
dens, res suas agebat , orans , ut Theagenes salvus et inco- 
lumis sibi servaretur. 

XVI. Ceterum jam egregie fervente compotatione et allo 
ad aliam oblectationem verso, phiala sincera aque pro- 
tensa Nausicles, Tibi, o bone Calasiri, inquit, Nymphis, 
quando ita placet, quibus nihil cum Baccho commune, 
sed vere adhue Nymphis, propinamus : tu vero, si vicissim. 
nobis sermonibus, quorum desiderio tenemur, propinave- 
ris, pulcherrimis sane poculis nos oblectaveris. — Audis 
enim, ut mulieres morae causa et remissionis a. potatione 
choream instituerint ; nobis vero tuus error egregie, si vo- 
lueris, convivium Lraduxerit, suavior omni chorea ac tibia 
futurus : cujus narrationem cum anlea sepe, ut scis, dis- 
luleris, quoniam le casus tui obruebant, jam cerle ad 
nullum tempus commodins, quam praesens est, eam re- 
servare possis, quando ex liberis filia quidem salva est 
εἴ conspicitur, filius autem jamjam auxiliantibus diis con 
spicielur, praesertim si me non affeceris molestia , iterum. 
marralionem differens. At tibi plurima eveniant bona, 
Nausicles, ex illius sermone ansa arrepta subjecit Cnemon, 
qui cum omne musicam instrumentum ad. convivium δες 
vocaris, illa quidem in prasentia negligis et villoribus 
concedis, celerum arcanas res el cum. volnplale quadem 
divina temperatas, àvesaudire, ΕἸ mili. quidem videria 
numinis vim et naturam optime intelligere, qui Mercurium. 
juxta Bacchum colloces et sermonum oblectationem pola- 
Üoni misceas. Quamobrem etsi reliquum sacrificii splem« 
dorem et apparatum juste sum miratus, tamen baud scio. 
an quisquam magis vlla ratione Mercurium placare possit, 


ὡς, 


“ν΄ 


᾿ BIBER YZ— — — 207 


σιειτο, ἢ τὸ οἰχειότατον ΓΝ λόγους εἷς εὐωχίαν Eon 
νιζόμενος, ᾿Ἐπείθετο ὃ δος erba e 
Len Ra ἅμα δὲ τὸν Ναυσιχλέα 

anl - sie vata ἅπαντ᾽ e iis μὲν 


| MZ. Ὡς scar τῆς iom, ὀλκάδος ἐπέδησαν, 
5 τὰ uiv πρῶτα πλεῖν χατὰ 

γνώμην, εὐχραεῖ τῷ πνεύματι καὶ ἐκ νώτων ὑποφερο- 
μένους, ἐπεὶ yam Καλυδώνιον πορθμὸν γενέ- 
σῦχι, διαταραχθῆναι σφᾶς οὗ μιχρῶς, ταραχώδει τὰ 
τὸ πολλὰ φύσει θαλάσση προστυγόντας. Τοῦ δὲ Κνήμω- 
νος μηδὲ τοῦτο παραλιπεῖν ἀξιοῦντος ἀλλὰ φράζειν εἴ 
τινα καταμευαὐήχοι τῆς ἐπιπολαζηύσης τῷ τόπῳ τρα- 
χύτητος αἰτίαν - Τὸ πέλαγος, ip, τὰ ᾿Ιόνιον B ποὶλ-- 
γῆς εὐρυχωρίας ἐνταῦθα στενούμενον χαὶ καθάπερ διὰ 

90 στομίου τινὸς εἰς τὸν Κρισσαῖον χόλπον εἰσχεόμενον, 
ἐπιμίξαι τε πρὸς τὴν Αἰγαίαν θάλασσαν ἐπειγόμενον, 
ὑπὸ τῆς Πελυποννήσου ᾿Ισϑμοῦ τῆς πρόσω φορᾶς ἄνα- 
Ne eo t κρειττόνων, ὡς ἔοιχεν, ἐπιχλῦσαι 

ἀντίθετον poo, τοῦ αὐχένος ἀποτειχιζόμενον, 

35 5 Καὰ τοῦδε παλιρροίας ὡς τὸ εἰχὸς γινομένης, καὶ περὶ 
τόνδε τὸν πορῦμὸν πλέον ἢ κατὰ τὸν ἄλλον κόλπον ὕλι- 
βομένης, τοῦ ἐπιρρέοντος ἕτι τῷ ἀνατρέγοντι πολλάκις 
Diete βρασμόν τὶ ἴσχει τὸ ὕδωρ, καὶ κῦμα 

ἐγείρει ἐγείρει πρὸς τῆς ἀντιτυπίας εἷς κλύδωνα 

an bs credi ᾿Επὶ τούτοις χρότον γενομένου xal 

ἐπαίνου, τῶν παρόντων ἀληϑῇ εἶναι μαρτυρούντων, τὴν 

αἰτίαν, & Καλάσιρις εἴχετο τῶν ἑξῆς" Ὑπερδαλόντες 

Bh, λέγων, τὸν πορθμὸν xci νήσους Ὀξείας ἀποχρύ- 
ψαντες, τὴν Ζαχυνθίων ἄχραν προσχοπεῖν d: 

δ. uev, ὥσπερ ἀμυδρόν τι νέφος τὰς ὄψεις ἡνῶν ὑποῦρα- 
μοῦσαν. Καὶ ὁ κχυδερνήτης τὸ ἱστίον παραστέλλειν 
ἐπέταττεν, Ἡμῶν δὲ πυνθανομένων διότι παραλύοι 
τὸ ῥόθιον, τῆς νεὼς οὐριοδρομούσης" "On, ἔφη, πλι;- 
σιστίῳ χρώμενοι τῷ πνεύματι, περὶ πρώτην ἂν φυλα- 

Av χὴν τῇ νήσῳ πρωσορμίσαιμεν καὶ δέος προσοχεῖλαι 

τόποις ὑφάλοις τὰ πολλὰ καὶ χρημνώδεσι. 
Καλὸν οὖν ἐννυχτερεῦσαι τῷ πελάγει καὶ τὸ πνεῦμα 
δέχεσηαι, συμμετρουμένους ὅσον ἂν «fvotro 

dons ἡμᾶς τῇ γῇ προσπελάσαι, 

45 «laus εἶπε μὲν ὁ κυβερνήτης, οὖχ ἐγένετο δὲ, 
ὧ Νεύεδδες, ἀλλ᾽ ἅμ᾽ Se τε ἀνίαγε xoi Sud 
ἄγχυραν χαϑίεμεν" ΟἹ δὲ τῆς νήσου περὶ τὸν ὅραῦν 
οἰχοῦντες,, lyon οὗ πολὺ τῆς πόλεως, καθάπερ ἐπί 
ἰρπάραξου τὴν θέαν τὴν ἡμετέραν συνέρρεον, ἀγά- 

10 μενοι μὲν ὡς ἐφαίνοντο καὶ τὸ τῆς ὁλκάδος εὐάγωγον 
εἷς κάλλος δ' ἄμα xai μέγεθος αἰρόμενον ἐχπεποόνη- 
μένης, Φοινίκειον τὸ φιλοτέχνησα γνωρίζειν λέγοντες, 
πλέον δὲ θαυμάζοντες ὡς παραλόγῳ τῇ τύχῃ χρησα-- 

μένους, εὔδιον τε καὶ ἀπήμονα πλοῦν ἐν χειμερίῳ τῇ 


i 


Mec conferat. peepidtce iat 
in convivium ehat Calisiris et cum Ct 
erant devinciens, omnia dicebat : prima quidem el qua jan 
quz Nausiclem scire non esse operas pretium» judicabal, 
Porro ea, quas nondum erant. narrata et cohzerebant. eum. 
his quae dicta fuerant continuabat , inde inducto exordia ; 

XVII. Ipsos, cum navem onerariam Phenicum conscen- 
dissent, postquam Delphos effugerunt, primum navignsse 
ex sententia, cum secundo vento eliam a tergo. impelle- 
rentur : at cum ad. Calydonium fretum pervenissent , non 
mediocriter turbalos esse , cum incidissent in mare natura 
lurbnlentum. | Cnemone autem , ut neque lioc. prelermit- 
leret, petente, sed diceret, si quam. causam commolionis 
illo in loco existentis investigasset : Pelagus, inquit, 1o-- 
nium, ex magna latitudine ibi in angustias redactum δὲ 
tanquam per ostium quoddam sese in sipum Crissaeum 
infundens et misceri cum mari JEgmo properans , ab Isthmo 
Peloponnesiaco inhibetur ac retundilur, providentia numi- 
nis fortasse, ne ex adverso silam terram eluvione ohruat , 
objecto collo interclusum. | Et eum inde, ut consentaneum 
est, relluxus existat et circa hoc. fretum magis quam in 
reliquo «inu. cogatur οἱ cokretetur, eo quod. adhue influit 
in id quod reciprocatur saepius incidente , hullitionem aqua. 
efficit et zestum ferventem excilat, ex muluo conenrsu et 
collisione in fluctum cumulatum. Qua: cum plausu et 
laudibus excepta. essent, his. qui aderant veram esse cau- 
sam contestantibus , Calasiri& continuabat narrationem : 
Cum superassemus , dicens, fretum , et conspectum in-u- 
larum Aeularum amisissemus , Zacynlhiorum. promonto- 
rium prospicere nos opinabamur, tanquam obscuram quam- 
dam nubem in oculos nostros incurrentem : el. gubernator. 
velim contrahere jubebat. — Nobis autem percunctantibus, 
quamobrem dissolveret et laxaret impetum , eum navis se- 
cundum ventumm haberet; Quoniam, inquit, si secundis 
auris vela permiserimus, eirca primam noclis vigiliam ad 
insulam appellemus, cum interim meluendum sit , ne in 
tenebris in loca. saxis latentibus magna ex parte. plena et 
prarmpla impingamus, Consullum est igitur pernoctare 
in mari et. ventum. leviter excipere, ea proportione. qua 
sufficere possit ut mane ad terram applicemus. 

XVIII, Haec dixit quidem gubernator, ceternm non fie« 
bant, Nausicles; $ed una eum oriente sole, nos quoque 
ancoram demitlebamus, Porro insule incole , qui habi- 
tahant cirea portum, non. procul distantem ab. urbe, ad 
spectaculum nostri adventus tanquam novum et inusitatum 
quidpiam confinelant, admirantes, vt apparebat , habili- 
latem navis onerarias , ad pulchritudinem simul el allitudi- 
nem elaboratie , Pho-nicum industriam et. artificii gloriam 
vel inde cognosci dicentes; οἱ quod incredibili fortuna usi 
esunas, qui tranquillam navigationem et. secundam. hi- 

zh. 


e; 


—— 


308 HELIODORI JETHIOPICORUM 


καὶ Πλειάδων ἤδη ὀνομένων ἀνύσαντας, ΟἹ μὲν 


i 
i 
i 
T 
τ 
2E 


οὖν 

niv abo »Ναθήμενον καὶ διχτύου Ex 
ἀκεόμενον. ᾿Πχησιάσας δὲ, Χαῖρε, 

τιστε καὶ φράζε ὅποι τις ἂν τύχοι κατα- 

Ὁ 82, Περὶ τὴν πλησίον ἄκραν, ἔφη, γχοι- 
15 ράδι πέτρᾳ τῆς προτεραίας ἐνσχεθὲν διεσπάρακται, 
aol "Tójco μὲν, οὐδὲν ἔφην , ἐβεόμην μαθεῖν" ὅμοις 
rig δ ποιοίης καὶ φιλανθρώπως c αὐτὸς 
balón: ἢ τερον ὑφηγούμενος. Καὶ ὃς, Οὐκ 
αὐτὸς, φησὶν, ἐν Te συνέπλεον, μὴ γὰρ οὕτω ποτὲ 
ἅν σφαλείη, μηδ᾽ ὑπὸ γήρως πιεσθείη υρρηνὸς, ἄλλ᾽ 
ἔστι πταῖσμα τῶν παιδαρίων, ἀπειρίᾳ τῶν ὑφάλων οὖ 
μὴ ἐχρὴν τὰ δίχτυα καθορμισάντων. ὈΨὲ δὴ οὖν 
τυνεὶς ὥς παχύτερον ἔχει τῆς ἀχοῆς, γεγωνότερον du. 
βοήσας,, Χαίρειν κελεύω σοι, ἔφην, καὶ φράζειν ἥμῖν 
2 ξένοις οὖσι καταγωγήν. ᾿Αλλὰ καὶ αὐτὸς χαίροις ἀπε- 
κρίνατο καὶ μένοις εἰ βούλοιο παρ᾽ ἡμῖν, εἰ μή τις 
τυγχάνοις τῶν πολυχλίνους οἴχους ἐπιζητούντων, καὶ 
ϑεραπείαν εἰς πλῆθος ἐπαγομένων. Ἐμοῦ δ᾽ εἰπόν- 
τος, ὡς παῖδες εἰσί μοι δύο καὶ τρίτος ἐγώ" Χαρίεν, 
30 ἔφη, τὸ σύμμετρον, ἑνὶ γὰρ πλείους ἡμᾶς εὑρήσετε, 
κἀμοὶ γὰρ παϊδές εἶσιν ἔτι δύο συσσιτοῦντες, οἵ προγε- 
νέστεροι δὲ γήμαντες, οἴκου ἄρχουσι, καὶ τροφὸς ἣ τῶν 
παιδίων τετάρτη. ἧ bá μητὴρ αὐτοῖς οὐ πρὸ πολ- 
Adi τέθνηχεν. Ὥστε, ὦ λῷστε, μὴ μέλλε, μηδ᾽ ἂμ- 
ὅν φίδαλλε ὡς οὗ χαίροντες ὑποδεξόμεθα ἄνδρα xal ἐκ 
πρώτης ἐντεύξεως εὐγένειαν ἐμφαίνοντα. Επραττον 
οὕτω. Καὶ μετ᾽ οὐ πολὺ σὺν τῷ Θεαγένει xol τῇ 
Χαριχλείᾳ παρόντα us ἄσμενος 5 Τυρρηνὸς ὑποδέχεται 
καὶ μέρος τὸ ἀλεεινότερον ἀπεχλήρου τῆς οἰχήσεως, 
40 Καί πως οὖκ ἀηδῶς τὴν χειμέριον ὥραν τὰ πρῶτα διη- 
νύομεν, τὰ μὲν ἄλλα συνδιημερεύοντες, χωριζόμενοι 


δὲ, ὅτε καθεύδειν ἔδει, σὺν τῇ τροφῷ μὲν $ Χαρίχλεια,, 


ἐγὼ δ᾽ ἰδία xal Θεαγένης, ὃ ἩΤυρρηνὸς δὲ σὺν τοῖς αὖ- 
ποῦ παισὶ xxÜ' ἕτερον δωμάτιον ἀναπαυόμενος, 
45 Ἢ τράπεζα δ᾽ ἡμῖν χοινὴ προὐτίθετο, τὰ μὲν ἄλλα 
ἡμῶν παρεχόντων, τοῦ Τυρρηνοῦ δ᾽ ὄψον ἄφθονον ἔχ 
θαλάττης τοὺς ξένους ἑστιῶντος, τὰ μὲν καθ᾽ αὑτὸν 
ἁλιεύοντος, τὰ δὲ καὶ ἡμῶν ἔστιν ὅτε τὴν σχολὴν δια-- 
τιθεμένων καὶ συνεφαπτοβένιον τῆς ἄγρας, ἣν ποιχίλην 
bo τε χαὶ πρὸς πᾶσαν ὥραν ἁρμόδιον ἐξήσκητο. Καὶ ἦν 
εὔθολόν τι χρῆμα καὶ πολύθηρον, ὥστε xal οἵ πολλοὶ 
τὴν ἐμπειρίαν αὐτοῦ τῆς τέχνης, εἰς εὐμένειαν τύχης 


προσῆπτον. 
1Θ΄. ᾿Αλλ’ οὐ γὰρ ἦν, φασὶ, τοὺς δυστυχοῦντας, 


berno fempore et jam oceidentibus Pleiadibus , confecissc« 
mus, Reliqui igitur omnes, cum δ νης funes religarentur, 
relicta nave, δὰ urbem Zacynthim negotiaturi currebant : 
ego vero (audieram enim forte a gubernatore quod in in- 
sula essent bibernaturi) ibam quessiturus alicubi diverso- 
tium cirea litus; navem, quod esset inconveniens nobis 
habitaculum futurum. propter furbam naulicam, urbem 
aulem, quod. parum fotum propter fügam juvenum, de- 
vitans. Cum igitur paullulum progressus essem video 
senem piscatorem, sedentem pro foribus et retis lacerali 
nexus reficientem. | Accedens igitur propius , Salve, dice- 
bam, vir optime el dic ubinam diversorium quispiam adi- 
pisci possit ? 1116 autem, Cirea propinqunm promontorium, 
inquit, saxo latenti hesterno die illisum, laceratum est. 
Rursus ego : Hoc quidem cognoscere mea nihil interfuit z 
ceterum officiose feceris et lumaniter, si aut ipse me lio- 
spitio receperis, aut alterum demonstraris. ΑἹ ille: Non 
ipse, inquit , neque enim una navigabam , (absit enim, nt 
ita offendat , aul tantopere a senectute prematur Tyrrhe- 
nus) sed est puerorum culpa, qui inscitia. saxorum sub 
mari latentium, ubi non oportebat, retia tetenderunt. 
Sero igilur landem cum intellexissem , quod. lebetiorem 
haberet auditum, alta voce intonans , Salvere te jubeo , 
dicebam, et ut nobis hospitibus diversorium ostendas , 
Oro. Sed el ipse vicissim sis salvus , respondit , et mancas 
si vis apud nos, nisi forle es aliquis ex eorum numero, 
qui domos mullis lectis exornafas inquirunt, et servorum 
turbam secum "adducunt, Ego vero cum dixissem quod 
liberi mihi essent duo et ego ferlius; Grata. est, inquit , 
proporlio, ono enim plures nos invenielis. Etenim et 
mihi sunt duo filii convictores, (majores aotem nàtu, 
duclis uxoribus , sunt ipsi patresfamilias ) δὲ quarta nutrix 
infantum, siquidem mater ipsis est non ita pridem mortua, 
Quamobrem , oplime, me cuncteris, neque dubites, quin 
le simus laeti et alacres excepturi , virum etiam ex primo 
colloquio generositatis specimen exhibentem. —Faciebam. 
ita et non mullo post. cum Theagene et Chariclea me ve- 
oientem lubens Tyrrhenus exclpit, et. partem calidiorem 
domus nobis attribuit, Saneque non insuaviter hibernum 
lempus inilio transigebamus , dies quidem simul consu« 
mentes, sejunctim antem cum dormiendum fuit, eum nu- 
trice quidem Chariclea , ego autem separatim et Theagenes, 
Tyrrhenus vero in altero conclavi cum suis liberis requie- 
scenles, Mensa nobis etiam communis apponebatur, alia 
quidem nobis przebentibus , Tyrrheno vero ohsonia affatim 
ex mari hospitibus suppeditante, eum partim ipse pisca- 
retur, partim nos quoque interdum per otium in captura 
adjuvaremus, quam variam et ad omne tempus accommo- 
datam instruxerat. — Et erat locus jaciendis retibus idoneus 
et piscosus, adeo ut plerique, quod capiebat ex arle com- 
modum , fortuna benevolentia referrent acceptum. 

XIX. Sed haud fieri. potuit, quin, ut dicitur, semel itu- 


| 


: LIBER V. 


» παρὰ πατρὸς αἰτῶν τὴν 
Χαρίχλειαν, πολλὰ σεμνύνων αὑτὸν καὶ τοῦτο μὲν 
ἔνδοξον καταλέγων, τοῦτο δὲ τὸν παρόντα πλοῦ- 

τὸν χαταριθμούμενος, τήν δ᾽ ὀλχάδα ὡς ἴδιον αὑτοῦ 
πτῆμα τυγχάνοι xxl ὡς τοῦ πλείονος φόρτου τῶν ἄγων 
τυ γέλων δεσπόζοι, χρυσοῦ τ᾽ ὄντων καὶ λίθων πολυτα- 
σηρυΐῆς ἐσθῆτος, Οὐκ ὀλέγον δ᾽ εἰς εὖδο- 


πενίαν προθαλλομένου καὶ ὡς οὐκ ἄν ποτε χώραν ἄλλην 
1 οἰχοῦντι καὶ ἔθνος ὃ τοσοῦτον κεχώρισται τῆς Αἰγυ- 
πτίων, ἐχδοῦναι τὸ θυγάτριον αἱρησομένου, Πέπαυσο 
τούτων, ἔλεγεν, ὦ πάτερ, τὴν μὲν γὰρ προῖχα ἀπέχειν 
t xal πολλὰ τάλαντα καὶ πλοῦτον ὅλον τὴν 
ὁ ἔθνος δὲ καὶ πατρίδα τὴν ὑμετέραν ἀλλάξομαι, 
30 τῆς μὲν ἐπὶ Καρχηδονίους ὁρμῆς ἐχτραπεὶς, ὑμῖν δὲ 
σύμπλους͵ οὖ δὴ καὶ βούλεσθε, γενόμενος. 

Κ΄. Ὁρῶν δὴ τὸν Φοίνικα μὴ ἀνιέντα ἀλλ᾽ εἷς 
ὑπερδολήν τε πρὸς τὸ βούλημα θερμαινόμενον xal 
ἡμέραν οὐδεμίαν τοῦ διογλεῖν μοι περὶ τῶν αὐτῶν ἀπο- 

ἂν λειπόμενον, ἔγνων τὸ παρὸν ὑπερθέσθαι χρησταῖς ἐπ- 
αγγελίαις, μὴ καὶ βίαιόν τι κατὰ τὴν νῆσον ὑποσταί- 
ἔμεν χαὶ ἅπαντα ποιήσειν ἐλθὼν εἰς τὴν Αἴγυπτον 
ἐπηγγελλόμην. Οὕτω δέ μου τοῦτον ἐπ᾽ ὀλίγον ἀπο- 
σχευασα; 5 κῦμα, φασὶν, ἐπὶ χύματι προσέδαλλεν 
30 6 δαίμων. Ὁ γάρ τοι Γυρρηνὸς οὐ πολλαῖς ὕστερον 
ἡμέραις εἷς τινά με πα ν ἀχτὴν παραλα- 
δὼν, Ὦ Καλάσιρι, ἔφη, τὸν Ποσειδῶ σοι τὸν πελά- 
uev ἐπόμνυμι χαὶ τοὺς ἄλλους ἐναλίους θεοὺς, ἦ μὴν 
αὐτόν σὲ ὡς ἀδελ-ὸν, παῖδας δὲ τοὺς σοὺς ἴσα xal παι- 
35 σὶν ὁρᾶν τοῖς ἐμοῖς, Ἥχω δή σοι φράσων ἐγειρόμενόν 
τι πρᾶγμα, ἀνιαρὸν μὲν, ἀλλ᾽ ἐμοί γε σιωπῆσαι 30£- 
μίτον, ἑστίας ἡμῖν τῆς αὐτῆς κεχοινωνηκότι, col τε 
ἡνῶναι πάντως ἀναγχαῖον. Ναυλοχεῖ τὴν ὁλκάδα τὴν 
Φοίνισσαν πειρατιχὸν ἐργαστήριον κατὰ τὴν περιπτύσ- 
40 σοῦσαν τῆσδε τῆς ἄχρας πλευρὰν ὑποχαθήμενον, σχο- 
ποῖς ἀμοιδαδὸν τὸν ἔχπλουν τῆς νεὼς ἐπιτηρούμενον. 
“Ὅρα δὴ οὖν, [φυλάττου xal λογίζου τί ὧν ποιῇς. 
Σοῦ γὰρ δὴ ἕνεχεν μᾶλλον δὲ υγατρὸς τῆς σῆς, τὸ 
οὕτως ἀπηνὶς ἔργον, ἐχείνοις δὲ σύνηθες, διανοοῦνται, 
" Gib πρὸς αὐτόν» Σὲ μὲν, ἔφην, ἀντὶ τούτων οἱ θεοὶ 
ἀξίαν ἀμείψαιντο, Πόθεν δὲ, ὦ Τύρρηνε,, συνεί- 

ληφας τὴν ἐπιβουλήν; καὶ ὃς, "Ano τῆς τέχνης, ἔφη» 
τοῖς ἀνδράσι γνωρίζομαι xal ὄψον αὐτοῖς προσχομίζων 
πλέον j| παρὰ τῶν ἄλλων τὸ τίμημα κομίζομαι, — "TT 

wu προτεραίᾳ δὲ κύρτους ἀναλεγομένῳ μοι περὶ τοὺς χρη- 
μνοὺς ἐντυχὼν ὁ λήσταρχος, Πότ' ἄρα οἱ Φοίνιχες 

í μέλλουσιν, εἴ γε πέπυσαι, διηρώτα. Κἀγὼ 
συνεὶς τὴν ἐνέδραν τοῦ ἐρωτήματος, Τὸ μὲν ἀκριδὲς, 
ἕψην, ^ "Fgoyiv: , οὔκ ἔχω λέγειν, εἰς fap δὲ πρῶτον 


1 


— 


809 
in solitudine molestiis caruit forma Chariclez, sed Tyrius 
ille. mercator, victor in Pythiis renuntiatus , quocum navi- 
gaveramus, seorsim me conveniens sepius mibi. molestus 
erat, oblundens me precibus , et in matrimonium sibi dari 
tanquam a patre Charicleam petens, multa de se prauli- 
cans et partim genus illustre exponens , partim praesentes 
opes enumerans εἴ holeadem quod illius propria possessio 
esset, quodque majorem partem mercium auri, lapidum 
mullis talenlis constantium et serici prz ceteris posside- 
rel, Nec parvum momentum ad accessionem splendoris 
et gloriz etiam victoriam im Pythiis partam nominabat et 
alia praeter haec mulla. ΜῈ vero praesentem inopiam pra- 
tendente et id, quod. nunquam in animum inducturus 
essem, ut in alia regione et gente habitanli, qua tanto 
intervallo distet ab JEgypto, filiolam meam elocarem : 
Omittas hec, pater, dicebat. Dotem quidem re tulisse 
multorum talentorum ef universarum opum , ipsam puel- 
lam arbitrabor, gentem vero et patriam vestram cum mea 
permutabo , deflectens a proposita e versus. Car- 
lhaginem, vobis autem me comitem quo volueritis adjun- 
gens. 

XX. Cum igilur viderem Phnicem non remittere sed 
et vehementi calore in ea voluntate et. proposito persistere 
et diem nullum quin de iisdem mihi molestus esset. inter- 
mittere, statui in przssentía rem blandis pollicitationibus 
differre, ne aliquid per vim in insula pateremur et omnia 
me facturum cum venissem in JEgyptum pollicebar, 11a 
cum hunc paullulum removissem, rursus fluctnm, ut 
ajunt, supra fluctum numen advolvit. Nam Tyerhenus 
non mullis post diebus , cum me in litas quoddam flexim- 
sum assumsisset : O Calasiri, inquit, per Neptunum juro 
eL alios marinos deos, me et te non secus ac sí meus esses 
Íraler et tuos liberos perinde atque meos ferre in oculis. 
Dicturus sum autem tibi negotium quod contra te struitur, 
molestum quidem et acerbum, ceterum quod et me relti- 
cere fas non est, cum üdem Lares fuerint milii tecum 
communes et tua. scire omnino interest, Insidiantur hol- 
cadi Phanicie piratae , sub latere hoe promontorium am- 
plectente. delitescentes el speculatoribus per vices egres- 
sum navis observantes, Quamobrem caveas el'cogites , 
quidnam tibi feciendum sit. Siqnidem propter te, magis 
autem propter filiam tuam, hoc tam crudele facinus , illis 
autem usitatum, conceperunt. Ego autem ad ipsum : 
Tibi quidem dii pro his dignas referant. graljas ; eelerum 
unde insidias deprehendisti, Tvrrhene? At ille, Ex arte, 
inquit , viris sum notus et cum illis obsonia affero majus 
pretium, quam ab aliis reporto. — Maque heri , cum nassas 
colligerem cirea pracipitia, mecum congressus archipirata, . 
Num audisti , quando. Phernices e portu sunt soluturi, qua- 
rebal. Ego autem cum iutellexissem insidias. sermonis, 
Certi quidem , inquio, quod dicam, habeo nihil, Trachino : 
ceterum ineunte vere primum illos soluturos puto. fgitur, 


eet iesserÓner Penc Daglim 
οὖν αὐτὸν ὥστε πᾶν ἀναπτύξαι τὸ βούλευμα" Τί οὖν, 
ἔφην, δεῖ σε t τοῖς Φοίνιξιν ἀλλὰ μὴ ἄναι- 
quat καὶ πρὸ τῆς θαλάττης ἔχειν, ἐχ τῆς οἰκίας ἁρπά- 
εἰ κὰν παρὰ λησφαῖς, ap 


ν “ἢ 
H 


Vus ἐσομένης. 
2v νέσας, ἐκείνου μὲν ἀπηλλαττόμην, σοὶ δὲ χαταμηνύων 
τὴν σκευωρουμένην πρὸς τῶν ἀλαστόρων ἐπιβουλὴν, 
ἱκετεύω α ποιεῖσθαι τοῦ σαυτόν τε καὶ τοὺς 
σαυτοῦ διχσώζειν. 
ΚΑ΄, Ἀπήειν χατηφὴς τούτων ἀχούσας χαὶ παντοίας 
30 ἔστρεφον παρ' ἐμαυτῷ βουλὰς, ἕως ἐχ ταὐτομάτου μοι 
πάλιν ἐντυχὼν ὃ ἔμπορος xal περὶ τῶν αὐτῶν διαλε- 
γόμενος, σχέμματός τινος ἐνδόσιμον παρεῖχεν. ᾿ἈΛπο- 
κρύπτων γὰρ τῶν παρὰ τοῦ Τυρρηνοῦ μηνυθέντων, 
ἅπερ ἐδουλόμην, ἐχεῖνο μόνον τὸ μέρος ἐξέφαινον, ὡς 
30 ἁρπάσαι τις τῶν ἐγχωρίων διανοεῖται τὴν κόρην, πρὸς 
ὃν οὐκ ἔστιν ἀξιόμαχος ἀντιτάξασθαι, Ἐγὼ δὲ σοὶ 
μᾶλλον ἂν, ἔφην, ἑλοίμην αὑτὴν χατεγγυῆσαι διά τε 
τὴν προὔπάρχουσαν γνῶσιν, διά τε τὴν περιουσίαν" 
καὶ πρὸ πάντων ὅτι τὴν ἡμετέραν οἰχεῖν, εἶ τοῦ γάμου 
35 τύχοις, ἔφθης ἐπαγγελλόμενος, Ὥστ᾽ εἴ σοι πάντως 
φίλον, σπουδαστέον ἡμῖν τὸν ἐνθένδε ἀπόπλουν, πρίν 
τι καὶ πρὸς τὸ ἀχούσιον προληφθῆναι παθόντας, Ὑπερ- 
ἤσθη τούτων ἀκούσας καὶ εὖ γε, ὦ πάτερ, ἔφη, xxt 
ἅμα ἐφίλει προσιὼν τὴν κεφαλὴν, ἐπυνθάνετό τε πότ᾽ 
40 ἀνάγεσθαι χελεύοιμι, καὶ γὰρ el μηξέπω τῆς ὥρας εἶναι 
τὰ πλόϊμα, ἀλλ' ὑπάρχειν μεταστησαμένους εἷς ἕτερον 
ὅρμον, ἐπιδουλῆς τ᾽ ἐκτὸς γενέσθαι τῆς ὑπονοουμένης, 
καὶ τὸ ἀχριδὲς τοῦ ἔαρος περιμεῖναι, Οὐχοῦν, ἔφην, 
εἰ δὴ μέλλει τοὐμὸν ἰσχύειν πρόσταγμα, τῆς ἀρχομένης 
“Ὁ ἂν βουλοίμην ἀποπλεῦσαι νυκτός. Καὶ 6 μὲν, Οὕτω 
γενήσεται, εἰπὼν, ἀπεχώρει. ᾿Εγὼ δ᾽ οἴκαδε ἐλθὼν, 
πρὸς μὲν τὸν Τυρρηνὸν οὐδὲ ἕν, πρὸς δὲ τοὺς παῖδας 
ἔφραζον, ὡς μεῦ" ἑσπέραν βαθεῖαν αὖλις ἐπιβαίνειν 
δεήσει τῆς ὁλκάδος, Τῶν δὲ τὸ αἰφνίδιον θαυμαζόν- 
bi τῶν xal τὴν αἰτίαν πυνθανομένων, ὑπερεθέμην εἰσαῦ-- 
θις ἐρεῖν" νῦν δ᾽ οὕτω πραχθῆναι συμφέρειν ἔλεγον. 
KB. ᾿Επεὶ δὲ δείπνου πρὸς ὀλίγον μεταλαθόντες 
εἰς ὕπνον ἐτράπημεν, ὄναρ μοί τις πρεσδύτης ἐφαίνε- 
c0, τὰ μὲν ἄλλα κατεσχληχὼς,, ἐπιγουνίξα δὲ λείψα- 


C 


WHELIODORI. /ETHIOPICORUM 


inquit, et virgo quae apud fe diversalur una cum illis na- 
vigabit? Incertum est quidem , dixi , verum ear tam eüriose 
id serutaris? Quod. depereo illam , ia ut víx sim compos 
mentis, cum semel lantum viderim. — Neque me scio un- 
quam incidisse in talem formam, prirsertim eum. multas. 
et non deformes caplivas eceperim.  Occulle. igitur eum. 
pertrahens eo, vt mihi totius consilii sui rationem esplica- 
ret : Quid igitur, inquiebam, te opus est conserere manus 
€um Pbnicibus et non potius sine sanguine οἱ priusquam 
conscendant adipisci ex aedibus meis? Servatur, inquit , et 
apud pradones conscientia quadam ef. erga notos huma- 
nitas. Tua igitur causa parco, ne tibi ea res difficultatem 
pariat, cum δ te hospites amissi reposcerentur : tum una 
opera duo maxime consequi volo, opes navis, et. matrimo 
nium virginis; quorum altero omnino me früstrari necesse 
est, terra negolium aggredientem : οἱ alioqui ueque. tutum 
est, cum, si quid. ejusmodi accideret. prope sita urbe, 
coutinuo el factum sentirelur οἱ persecutio futura. esset, 
Cum ígitur eum multis modis ob prudentiam collandassem, 
ab illo discedebam, — Tibi vero indicans insidias, quae ab. 
hiis struumntur scelestis hominibus, magnopere oro et oble- 
stor, ut in id curam intendas, quo pacto te ipsum et tuos 
servare possis. 

XXI. Discedebam tristis, cum lurc audissem οἱ varia 
versabam apud me consilia, donec forte casu mihi obviam 
factus mercator et de iisdem mecum colloquens, ansam 
enjusdam consilii praebuit. Occultans enim ex iis, quae 
erant indicala à. Tyrrheno, qui volebam, illam tantum 
partem retegebam , quod. quidam indigenarum cogifaret 
rapere virginem , eui resistere ipse οἱ &e opponere mon 
posset. Ego aulem tibi polius, inquiebam, mallem ip- 
sam desponsare , tum. propter notiliam, que mihi tecum 
jam antea intercedit, tum propter opes tuas; et inprimis 
quod te in nostra patria habitaturum, si matrimonium 
consecutus fueris, ante promisisti. Quamobrem si id 
tibi omnino cordi est, propere linc abnavigemus, prius- 
quam anlicipemur, aliquid wel per vim passi — Vehe- 
menter est delectatus his auditis et Recte, pater, inquit : 
simulque accedens caput. osculabatur et quaerebat, quando 
solvere: juberem? Elsi enim nondum tempestiva essel 
navigalio, licere lamen in. alium portum sese. transferen- 
libus, insidias quae struerentur evilare el veris constan- 
liam operiri, gitur, inquiebam, siquidem valebit meum 
imperimm, sub initium noctis navigare velim. Et ille 
quidem, sic futurum cum dixisset, diseedebat. — Ego 
autem. domum reversus, Tyrrheno quidem nihil, liberis 
anlem dicebam, quod post erepusculum rursus liolcadetm 
conscendere oporteat. — His autem repentinum illud factum 
mirantibus el causam quereptibus, distuli, postea me 
dicturum pollicens : nune autem conducere ot ita fiat, di- 
cebam. 

XXI. Ceterum postquam sumpta. cena. modica in so- 
anum lapsi sumus , in somnis mihi apparuit. quidam se- 
nes, reliquo quidem corpore aridus; verum succincta veste 


 ——PHR — 


ur 
ü 
un 
iit 
ird 

Η 


— τι μειδιάσας, Ὧ θαυμάσιε, ἔφη, 
ἐν οὐδενὸς [λόγου ] μέρει τέθεισαι τὰ καθ᾽ 
πάντων ὅσοι δὴ τὴν Κεφαλήνων παρέ- 
πε τὸν ἡμέτερον ἐπισχεψαμένων χαὶ 
ἡμετέραν ἐν σπουδῇ θεμένων,, αὖ-- 
τὸ τὸς δον πδιγέρως yet, ὡς μηδὲ τοῦτο δὴ τὸ 
χοινὸν προσειπεῖν, ix γειτόνων καὶ ταῦτ᾽ οἰκοῦντα. 
Τοὶ γάρ τοι πούτων ὑφέξεις οὐχ εἰς μαχρὰν τὴν δίχην 
τα τῶν ὁμοίων ἐμοὶ παθῶν αἰσθήσνι, θαλάττη 0' ἅμα 
πολεμίοις ἐντυγχάνων. Τὴν χόρην δ' ἣν ἄγεις, 

Pts τῆς ἐμῆς γαμετῆς πρόσειπε, χαίρειν γὰρ αὐτῇ 
grax, διότι πάντων ἐπίπροσθεν ἄγει τὴν σωφροσύνην 
καὶ τέλος αὐτῇ δεξιὸν εὐαγγελίζεται, ᾿Ἀνηλάμην ὑπὸ 
τῆς ὄψεως παλλόμενος" καὶ τοῦ Θεαγένους, ὅ τι πέ- 


ἯΙ 


$ 


i 
2 


$i 
hi 


Rer ἐρομένου, Τάχα, ἔφην, ὠψίσθημεν τῆς dva-- 


γωγῆς καὶ τεθορύδημαι ἀφυπνίσας πρὸς τὴν ἔννοιαν. 

p ceres τ᾽ ἀνίστω καὶ τὰ ὄντα συσχευάζου, τὴν 
Χαρίχλειάν v ἐγὼν μετελεύσομαι, Παρῆν ἡ παῖς ἐμοῦ 
τοῦτο σημήναντος. Καὶ & Τυρρηνὸς MÀ δια- 
νέστη, καὶ τὸ γιγνόμενον ἐπυνθάνετο, Κἀγὼ, Τὸ μὲν 
30 γυγνόμενον ἔστιν, ἔλεγον, recited Διαδρᾶναι 
πειρώμεθα τοὺς ἐπιδουλεύοντας. Σὺ δ' αὐτός τε σώζοιο 
πρὸς τῶν θεῶν, ἀνδρῶν βέλτιστος περὶ ἡμᾶς γεγενη- 
μένος καὶ τήνδε δίδου τελευταίαν χάριν" θῦε διαπλεύσας 
εἰς Ἰθάκην ὑπὲρ ἡμῶν Ὀδυσσεῖ καὶ αἴτει τῆς μήνιδος 
30 ἀνεῖναι τῆς χαθ' ἡμῶν, ἣν ἀγαναχτεῖν ὡς παρεωραμέ- 
νος τῆςδέ μοι τῆς νυχτὸς ἐπιφανεὶς ἐξηγόρευσεν. Ἐπ- 
ηγγέλλετο ποιήσειν οὕτω καὶ ἄχρι τῆς νεὼς παρέπεμ-- 
πεν. ἔπιδαχρύων τε πλεῖστα καὶ τὸν πλοῦν ἡμῖν ἀπή- 
μόνα γενέσθαι καὶ κατὰ νοῦν ἐπευχόμενος, "Tl δεῖ 
85 μηχύνοντα ἐνοχλεῖν; ἄρτι ψωσφόρου διαλάμψαντος 
, πολλὰ μὲν τῶν ναυτῶν τὴν πρώτην ἐναν- 
nd vh δὲ πρὸς τοῦ Τυρίου τοῦ ἐμπόρου 
dires; ληστρικὴν προαγορευθεῖσαν ἔφοδον διαδι- 

. δράσκειν εἰπόντος. Καὶ ὁ μὲν ἐλάνθανε τὰ ὄντα ὡς 
qo πλάσμα λέγων. Ἡμεῖς δὲ πνεύμασι βιαίοις χρησά-- 
Μένοι, ζάλης τ᾿ ἀπροσμάχου καὶ χλύδωνος ἀφράστου 

, ἀπολέσθαι τε παρὰ μιχρὸν ἐλθόντες, εἰς 


ἤδη ζεφύρων ἐαρινῶν 
ἐφερόμεθα, νύχτα τε χαὶ itae ἐπὶ τὴν Αἰβύων γῆν 


jgiur ad me propius accessisse, οἱ minaci oris habitu 
subrisissel : O praeclare, inquit, tu. vero nullam rationem 
nostri liabuisti, sed solus ex omnibus, quiemque Cepha- 
lenen proternavigarmnt et nostram domum. confemplati 
sunt, gloriamque nostram cognoscere magni mslimarunt, 
adeo nos contemsisti, ut neque, quod vulyare est, salu- 
laveris, praesertim in. vicinia habilanlem. Ae tu quidem 
horum non multo post lues p«enas et senties eosdem casus 
et calamitates, quas ego sum expertus , mari ac terra simul 
in hostes incidens. Virginem vero quam ducis mex con- 
jugis nomíne alloquere. Salutat illam, quod imprimis 
colat et omnibos rebus anteferat castitatem, finemque ilii 
prosperum ac felicem annuntiat. Proripui me, prae vi- 
sione tremens et Theagene, quidnam mihi aecidisset, quie- 
rente, Propemodum , inquiebam, exitam navis e portu 
neglexiinus et expergiscens ea cogitatione sum perturbatus. 
Sed et ipse surge, ac. tuas res collige : Chariclenm autem 
ego accersam. Aderat filia, cum signifirassem. Tyrrlie- 
nus quoque cum sensisset, surrexit et de eo, quod fieret, 
inquirebat. ΑἹ ego, Id quod in presentia fit, luum consi- 
lium est, dicebam : effugere conamur insidiatores. Τὸ vero 
dii salvum et ineolumem conservent, qui optimi viri officio 
erga nos functus es. Hanc autem da nobis ultimam gra- 
tiam : transmitlens in Mbacam, sacrifica pro nobis Ulyssi 
el pete nt iram suam erga nos miliget qua se commotum 
esse, lanquam spretum et. eontemplum, cum nobis liae 
nocte apparuisset, significavit. Promiltebat se ita factu- 
rüm esse et usque aid navem deducebat, magnam vim lacri- 
marum profundens et ut nobis navigatio feliciter ek ex 
animi sententia succederet ἃ deo deprecans, Quid multis 
opus est? Cum primum lucifer illuxisset, in altum prove- 
bebamur, inilio quidem nautis magnopere contradicentibus 
δὰ extremum autem a Tyrio mercalore persuasis , cum, se 
fugere adventum piratarum sibi prienuntiatum , dixisset. 
Et illum quidem latebat, quod vera diceret, cum figmento 
uti voluisset. Nos autem ventis violentis os, et. tempes- 
latem infestam et luctus horrendos experti et eo propemo- 
dum ut non procul ab interilu abessemus pervenientes, ad 
promontorium quoddam Creticum appulimus, altero elavo 
amisso et maxima parte anlennarum confraeta. Visum est 
igitur, reficiendze navis causa et nostrum ipsorum recrean- 
dorum, dies aliquot in insula commorari. Et hís ita 
factis, navigalio nobis iterum denuntiabatur, ubi primum 
luna, post conjunctionem eum sole, iterum apparuisset. ἘΠ 
profecti in altum , spirantibus jam Zephyris vernis, fere- 
Lbamur diem οἱ noctem, gubernatore ad Africa terram 
holcadem dirigente. Dicebat enim, recta et continuo 
enrso , vento impellente, pelagus transmilli posse. — Acce- 
lerare antem se , ul possit continentem attingere, auf por- 


^ —— TN 


3512 HELIODORI A4ETHIOPICORUM 


δὲ alos τινὸς ἠπείρου καὶ ὅρμου, πειρατυιὸν εἶναι 


πρύμνης ἂἀναψαῖνον 


πρνωθῶν τὴν ὀθόνην τέλος εἷς γαλήνην ἐξενιχήθη;, κατ 
περ τῷ ἡλίῳ συγχαταδυόμενος, ἦ ἀληθέστερον εἰπεῖν, 
τοῖς ἐπιδιώκουσιν ὑπηρετούμενος. Οἱ γὰρ κατὰ τὴν 
2 ἄκατον, ἕως μὲν ἡμῖν ὃ πλοῦς ὑπήνεμος ἠνύετο, μα- 
χρῷ τῆς δλχάδος, ὡς τὸ εἰκὸς, ἀπελείποντο, μείζοσι 
τοῖς ἱστίοις πλέον τὸ πνεῦμα δεχομένης. Ἐπειδὴ δὲ 
τὴν θάλατταν ἐστόρεσεν f γαλήνη καὶ τὰς κώπας ἢ 
χρεία παρεκάλει, θᾶττον ἡμῖν ἢ ὥστ' εἰπεῖν ἐπέστη- 
3 σαν, ἅτ᾽ οἶμαι πρόσκωποί τε πάντες οἵ ἐμπίλέοντες καὶ 
κοῦφον ἀκάτιον καὶ πρὸς ἐρεσίαν εὐπειθέστερον ἐλαύ- 
νόντες. 
ΚΑ΄. Ἤδη δὲ πλησιαζόντων, ἀνέχραγέ τις τῶν συμ- 
δεδηκότων, ἀπὸ τῆς Ζ αχυνθίων, 1 οὔτ᾽ ἐκεῖνο, ἄνδρες, 
ἂν ἀπολώλαμεν' πειρατικὸς ὁ στόλος. '᾿Γραχίνου γνοιρίζεν 
τὸν ἄχατον. ᾿Ἐσείσθη πρὸς τὸν ἀγγελίαν ἢ ὁλκὰς, 
ἕν τε γαλήνη κλύδωνος ἐνέπληστο, θορύδοις, ὀλολυγ- 
μοῖς, διαδρομαῖς καταιγιζομένη" τῶν μὲν εἰς τὰ χοῖ- 
Ja τῆς νεὼς καταδυομένων, τῶν δὲ πρὸς μήχην ἐπὶ τῶν 
35 ἰκρίων ἀλλήλοις παρακελενομένων,, τῶν δ᾽ εἰς τὸ σχά- 
φος τὸ ὑπηρετιχὸν ἄλλεσθαι xol διαδρᾶναι βουλευο-- 
μένων" ἕως ἐν τῷ μέλλειν καὶ ἄχοντας αὐτοὺς προλα- 
iw ἔστησεν 6 πόλεμος, τῷ προστυχόντι πρὸς ἄμυναν 
ὑπλίσας. ᾿Εγὼ δὲ καὶ ἢ Χαρίχλεια τῷ Θεαγένει πε- 
4v ριφύντες,, ὅλον ἐνθουσιῶντα πρὸς τὴν μάχην καὶ ζέοντα 
μόλις ἐπείχομεν" ἡ μὲν, ἵνα μηδὲ παρὰ τὸν θάνατον, 
ὡς ἔφασχε, χωρίζοιτο, ξέρει 2 ἑνὶ καὶ πληγῇ μιᾶ τοῦ 
πάθους óuolou χοινωνήσειεν, ἐγὼ δὲ, ὡς 'Γραχῖνον 
εἶναι τὸν ἐπιόντα ἔγνων, συνοῖσον πρὸς τὰ μέλλοντά τι 
4» προμηθούμενος, “Ὅπερ δὴ καὶ γενέσθαι συνέδη. 
ΤΠ λησιάσαντες γὰρ λησταὶ xal ἐγχάρσιοι παρελαύνοντες, 
ἀποπειρώμενοί τε, εἴ πως ἀναιμωτὶ γένοιντο ἐγχρατεῖς 
τῆς δλκάδος, ἔβαλλον μὲν οὐδέπω, τοῖς δ᾽ εἰς χύκλον 
περίπλοις οὐδαμοῦ προβαίνειν ἐπέτρεπον, ἑῴχεσάν τε 
bu πολιορχοῦσι χαὶ τὴν ναῦν ἐξ ὁμολογίας ἑλεῖν ἐσπουδα- 
χόσι. Καὶ Ὦ δυσδαίμονες, ἔφασαν, τί δή ποτε μαί- 
νεσθε καὶ πρὸς οὕτως ἄμαχον καὶ ὑπερφέρουσαν ἰσχὺν 
ἐναντίας αἱρόμενοι χεῖρας, προῦπτον ἀναρριπτεῖτε θά-- 
νάτον; ἔτι φιλανθρωπευόμεθα ὑμᾶς" ἐπιτρέπομεν εἷς τὸ 





tum. Piraficmm enim navizium esse quod ex puppi appa 

rere suspicabatur. — Nam postquam a Cretico promontorio 
solvimus, sequitur vestigiis nostris insistens et. nusqu m 
declinans. persequitur nostram navigationem, tanquam iu. 
eodem cursu suspensum : deprehendique, illud exits uma. 
circumvehi , cum ego navem ex industria a recto cursu de-- 
flecterem, " 

XXHJ. Hec dicta essent, quidam commoti sunt. et 
reliquos adhorlabantur, ut se ad defensionem appararent - 
quidam vero negligebant, solere, dicentes, in mari breviores 
naves, maguas consequi, tanquam majori experientia et 
cerlitudine viam demonslrantes. Cum hae adhue im 
utramque partem dispotarentur, erat diei tempus, quo juga 
bobus demere solet agricola el ventus jam ex nimio im- 
petu languescebat et paullo pos remissus ineflicaciter et 
molliter in vela incidebat, conculiens magis quam promo- 
vens lintea. — Ad extremum et in tranquillitatem subsedit, 
lanquam una cum sole occidens, vel ut verius dicam per 
sequentibus inservieps. Nam hi qui erant in navigio, 
quamdiu impulsu venti navigabamus , longe ἃ lergo navis 
onerariae, ut est consentaneum , relinquebantur, majoribus 
velis plus venti capientibus : ceterum postquam tranquil- 
litas mare. stravit οἱ necessitas remos. advocabal, celerius 
quam dici. polest. supervenerunt, cum ut existimo omnes 
remigum officio fungerentur, leveque navigium el ad remi- 
gium magis accommodatum impellerent. 

XXIV. Cum autem jam ín propinquo essent, exclamavit 
quidam ex Zaeynthiis, qui nobiseum una conscenderant - 
Hoc illud est, viri, perimus! piratica est classis ; agnosco 
"Trachini navem, — Concussa est ad hunc nuntium holcas et 
in tranquillitate tempestate implebatur, tumultu, lamentis 
et transcursationibus incitata , aliis in concavas partes na- 
vis subeuntibus , aliis sese ad pugnam in tabulatis adhor- 
lantibus, quibusdam descendendum esse in $capham et effu- 
giendum censentibus : donec interim dum cuncfarentur, 
vel invitos ipsos anticipans bellum cohibuit, eo, quod ob- 
vium fuit cuique, armatos. — Ego autem et Cliariclea am- 
plext Theagenem , totum zestuantem et ardentem pugnandi 
studio, vix colibuimus : illa quidem, ut neque in. torte , 
ut dicebat, ab eo separaretur, sed uno gladio et eodem vul- 
nere communicatam cum illo calamitatem suslinerel ; ej 
vero, postquam Traehinum esse, qui adveniebat, asnovi, 
aliquid, quod esset in. posterum profuturum, providens. 
Quod et ita evenit, Cum enim appropinquassent. pirata: 
et transversim essent advecti, periculum facientes , si quo 
modo incruenti bolcadem occupare et in suam polestatem. 
redigere possent, tela non conjiciebant, sed tantum circum- 
navigationibus orbicularibus, nusquam navem progredi 
permittebant : denique obsidentibus erant similes et iis qui 
pactis ac deditione navem capere omnino cuperent: el O 
infelices, dicebant, cur ita amentes estis et contra vires 
adeo invictàs el longe vestris superiores adversas manus 
Volentes, manifestum vobis interitum. accersitis? adhuc 


|  ——HNN 


ζοντο, θρασεῖς v καὶ οὖχ ἂν ἔγασαν ἐχστῆναι. 

& KE. ᾿Επεὶ δέ τις τῶν ληστῶν 5 τολμηρότερος ἐναλ- 

ἄμενος εἰς τὴν ναῦν xal παίων τῷ ξίφει τοὺς προστυχόν- 
τας, φόνῳ xal θανάτῳ κρίνεσθαι τὸν πόλεμον ἐξίβαξεν, 


Οἱ δὲ, χαίπερ 
ἤδη φονῶντες, αἵματος γὰρ ὄψις φρονήματος Ἰγνεται 
στόμωσις, ἐκ προστάγματος τοῦ Τραχίνου, mag ἐλπίδα 
πᾶσαν ἐφείδοντο τῶν ὑποπεσόντων, -Ἐγίγνετο δ᾽ 
ἄσπονδος ἐχεχειρία xal πόλεμος ἔργοις 6 χαλεπώτατος, 

L di o ὀνόματι νόῳ παραλυύμενος, συνθήχης Bapu- 
τέρας πλέον 3| τῆς μάχης ὁριζομένης. Σὺν ἑνὶ γὰρ 
χιτωνίσκῳ τῆς ὁλκάδος ἐξίστασθαι προηγορεύετο xal 
θάνατος τῷ παραθαίνοντι δινπειλεῖτο, Ἀλλ' ἔστιν, ὡς 
ἔοιχεν, ἀνθρώποις ψυχὴ πάντων προτιμότερον' δι᾿ ἢν 

ἂν χαὶ τότε οἵ Φοίνικες ξλπίδος πλούτου τῆς νεὼς ἀποσυ- 
λώμενοι, καθάπερ οὐ στερούμενοι κερδαίνειν δὲ μέ).- 
λοντες, ὅστις πρότερος τὸν ἕτερον φθάσας ἐπιδαίη τοῦ 
σχάφους, ἠπείγοντο, θᾶττον ἐν τῷ βεδαίῳ τοῦ περιεῖ-- 
ναι γενέσθαι πᾶς τις ἁμυλώμενος, 

7 Κι΄. Ἐπεὶ δὲ καὶ ἡμεῖς τῷ δόγματι πειθόμενοι 
παρήειμεν, 6 Τραχῖνος τῆς Χαριαλείας ἐπιλαβόμενος, 
Οὐδὲν, ἔφη, πρὸς σὲ ὅδ᾽ ὁ πόλεμος, ὦ φιλτάτη, ἀλλὰ 
διὰ σὲ γεγένηται χαὶ σοὶ πάλαι χαὶ ἐξ ir q ἀπολελοί-. 
mare τὴν Ζαχυνθίων, ἕπομαι, τοσοῦτον ἕνεχα σοῦ xal 

δ: πέλαγος καὶ κίνδυνον ἀναδιξάμενος. Ὥστε θάρσει καὶ 
ἴσθι δέσποινα σὺν ἡμῖν τῶνδ᾽ ἁπάντων ἐσομένη. Ταῦτ᾽ 
ἐκεῖνος μὲν ἔλεγεν, ἡ δὲ { ἐστιζγὰρ (yov) τι χρῆμα 
σοφώτατον χαιρὸν διαθέσυαι δραστήριος) ἅμα δέ τι 
καὶ τῆς ἐμῆς ὑποθήκης ἀνύουσα, τὸ χατηφὲς τῶν πε-- 

3^ ριεστηκότων τοῦ βλέμματος ἀποσχευασαμένη καὶ πρὸς 
τὸ ἐπαγωγότερον ἐχδιασαμένη᾽ ᾿Αλλὰ ὑεοῖς μὲν, ἔφη, 
χάρις τοῖς τὰ φιλανθρωπότερα περὶ ἡμῶν ἐπὶ νοῦν τὸν 
σὸν ἄγουσιν. Εἰ δὲ βούλει με τῷ ὄντι θαρσοῦσαν xal 
ἔχειν καὶ μένειν, πρώτην δίδου ταύτην αἴσθησιν τῆς 

4v σῆς εὐνοίας. ἀδελφὸν τουτονὶ τὸν ἐμὸν xxl πατέρα πε- 
ρίσωζε, μηδ᾽ ἐπίτρεπε τὴν ναῦν ἀπολιπεῖν᾽ ὡς οὖχ ἔστιν 
ὅπως βιώσομαι τούτων χωριζομένη. Καὶ ἅμα λέγουσα 
τοῖς γόνασι προσέπιπτε xal εἴχετο ἐπιπλεῖστον ἱκετεύ- 
φυσα, τοῦ Τραχίνον ταῖς περιπλοκαῖς ἐντρυφῶντος καὶ 

v τὴν ὑπόσχεσιν ἐπίτηδες παρέλκοντος. Ὡς δ᾽ ὑπό τι 

τῶν δακρύων πρὸς οἶκτον ἤγετο xal. διὰ τῶν βλεμμά- 


τῶν πρὸς τὸ ὑπήχοον ἐδουλοῦτο, τὴν χόρην ἀναστήσας, | 


Τὸν μὲν ἀδελφὸν, ἔφη, δωρῦμαὶ 5m χαὶ μάλα χαί- 
ρῶν δρῶ γὰρ νεανίσχον ἀνδρίας ἀνάμεστον καὶ βίῳ 
10 τῷ ἡμετέρῳ συντελεῖν ἐπιτήδειον, “Ὅδε δ᾽ ὁ πρεσ- 


Boc τηνάλλως, εἰς χάριν μόνην τὴν σὴν παρ- 
ταν εἰς χάριν μόνην τὴν σὴν παρ 


Τούτων xal λεγομένων xal γιγνομένων, ὁ μὲν 
Mos ἀχριδῶς εἷς δυσμὰς περιελθὼν, τὸ μεταίχμιον 


a 








liens. eL gladio obvium quemque feriens, eade el morte 
bella geri docuit, et. reliqui omnes insiluerant, tum pani- 
lebat. facti Pluenices et procnmbentes , ut ipsis parcerent, 
quod imperata facturi essent, orabant. ΠῚ autem, quam- 
vis jam eiede grassabantur, ( conspectus enim sanguinis , 
irritatio ΠΕ animi ) tamen jussu. Trachini prater omnem. 
spem parcebant. procembentibus τ εἰ erant. induci alro- 
ces et. bellum re ipsa quidem crudelissimum , pacis autem. 
falso et adullerino. nomine dissolutum, conditione prelio 
ipso graviore proposila, Siquidem wt cum una tantum. 
veste nave excederent, pronuntiabatur, el mors ei qui vio- 
lasset edicebatur, Sed est hominibus, ut. videtur, anima 
omnibus rebus pretiosior : propter quam tum quoque Pli- 
nices spe opum navis spoliati, tanquam jacturam non fe- 
cissent, sed lucrum consecuturi essent, ut alius alio prius 
scapham conscenderet, accelerabant; quilibel se in primis 
et celerius quam ceteros superstitem esse magna conlen- 
lione expetens. 

XXVI. Postquam autem εἰ nos decreto obtemperantes 
aderamus , Trachinus , arrepta Clariclea, Nihil ad te, in- 
quit, pertinet hoe bellum , carissima, sed propter fe sus- 
ceptum est, Et te jampridem inde usque ab eo tempore quo 
Zacynthum reliquistis sequor, tantom propter te et pelagus 
el periculum aggressus, Quamobrem omite timorem et 
ades animo et scito, te dominam omnium horem mecum 
esse futuram. Hmc ille quidem dicebat. ΑἹ illa ( ext 
enim mulier prudentissima, temporisque ralionem consi- 
Uderare et in bonum verlere scil industria. singulari ), et 
nonnihil ex meaadmonilione, maerore ob circumstantia mala 
vultu excusso et ad venustatem atque illecebras composito - 
At ego, inquit, diis ago gratias, qui hoc in animum tuum, 
ut lenius in nos statuas, inducunt. Quod si me vis omnino 
confidentem esse et manere, exhibe lianc primam signifi- 
calionem tua: erga me benevolentia : fratrem hunc menm 
et patrem serva, neque jubeas illos navem deserere. Nam 
his separatis , nulla ratio est quae me in vila retinere queat. 
EL simul, luec dicens, procumbebat ad illius genua et diu 
lenebal supplex, Trachino se amplexibus oblectanle et 
promissionem ex industria protrahente. Tandem cuim εἰ 
ob lacrimas in commiseralionem dednceretur, et vullu ad 
obsequendum manciparetur, erecta virgine , Fratrem qui- 
dem, inquit, dono tibi summa cum voluntate, Video enim 
adolescenlem plenum fortitudinis el qui rationibus nostris 
adjumento esse possit, Senex aulem hic, inne podus , 
in gratiam tuam tantum adsit. 

XXVII. Haec cum dicerentur el fierent , sol quidem, cum 
circuitu suo exacte ad occasum pervenisset , spalium inter 


314 
ἡμέρας καὶ νυχτὸς σχιόφως ἀπετέλεσεν" ἡ θάλαττα δ᾽ αἷ- 
quies igeyirem πόχει μὲν serio ἐν τᾶς wg 
οὖσα, τάχα δέ που καὶ τύχης τινὸς βουλήματι 
μεταδληθεῖσα καὶ βόμϑος ἀνέμου κατιόντος ἠκούετο, 
t καὶ ὅσον οὕπω πνεῦμα λάθρον τε χαὶ βίαιον αὐτόθεν 


τας, ὅπῃ τε χρήσονται τῷ μεγέθει τῆς νεὼς ἀπείρως 
30 ἔχοντας. Ὑοιγάρτοι πᾶν μὲν ναυτιλίας μέρος ὑπὸ τοῦ 


ἐθρασύνετο, τῶν μὲν τὰ ἱστία τεταραγ- 
μένως ἀνιμώντων, τῶν Ἢ τοὺς κάλως ἀπείριος xaca- 
νεμόντων" καὶ ὃ μέν τις τὴν πρώραν ἀδοχέμαστος 
15 ἔχληροῦτο, ὁ δὲ τὴν πρύμναν εἶχε χαὶ τοὺς αὐχένας. 
Οὐχ ἥκιστα γοῦν ἡμᾶς εἰς τὸν ἔσχατον τῶν χινδύνων 
ἐνέδαλεν, οὗ τὸ βίχιον τοῦ χλύξωνος, (οὕπω γὰρ ὅλοα- 
χερῶς ἐκτετάραχτο) ἀλλὰ τὸ ἄτεχνον τοῦ χυδερνῶντος, 
ἀντισχόντος μὲν ἐφ᾽ ὅσον ἡμερινοῦ φωτὸς ἀπαύγασμα 
20 περιέλαμπεν, ἀπειπόντος δὲ τοῦ σχότους ἐχνικήσαντος, 
Ἤϑη δὲ βαπτιζομένων καὶ χαταδῦναι μιχρὸν ἀπολι- 
πόντων, ἐπεχείρουν τὴν πρώτην ἔνιοι τῶν λῃστῶν εἷς 
τὴν ἰδίαν αὐτῶν μετεισθαίνειν ἄκατον, ἔπειτ᾽ ἐπεῖχον, 
ὑπό τε τοῦ χλύδωνος ἐχχκρουόμενοι καὶ τοῦ Τραχίνου 
30 πείθοντος ὡς μυρίοις σχάφεσιν εὐπορωτέροις ἐξέσται 
γενέσθαι τὴν ὁλκάδα καὶ τὸν ἐνόντα πλοῦτον διασώ-- 
ζουσι. Καὶ τέλος καὶ τὸ καλώδιον ἐξ οὗ τῆς νεὼς 
ἤρτητο διέκοψεν, ἄλλον χειμῶνα τοῦτον ἐφέλχεσθαι 
σφᾶς διατεινόμενος xai ἅμα καὶ τοῦ μέλλοντος ἄσφα- 
30 λοῦς προνοεῖν ὑφηγούμενος * εἶναι γὰρ ὕποπτον ἄμφο- 
τέραις προσπλεῦσαί ποι ταῖς ναυσὶ τῶν ἐμπλευσάντων 
θατέρᾳ πάντως ἐπιζητηθησομένων, Ἐδόκει τ᾽ εἶναι 
πιθανὸς καὶ δυοῖν δι᾿ ἑνὸς τὸ παρὸν εὐΨοκιμεῖν, βρα- 
χείας ῥᾳστώνης αἰσθομένων ἐξ οὗ τὴν ἄκατον ἐχώρισεν" 
us οὗ μὴν παντάπασι τῶν δεινῶν ἀπαλλαγέντων, ἀλλὰ 
τρικυμίαις τ᾽ ἐπαλλήλοις ἐλαυνομένων xal πολλὰ τῆς 
νεὼς ἀποθαλόντων καὶ κινδύνου πᾶν εἶδος ὑψισταμένων, 
ἕως ἐχείνης τε τῆς νυχτὸς μόλις διαδραμούσης καὶ πρὸς 
τῆς ἐχομένης ἡμέρας περὶ δείλην ἀκτῇ τινι κατὰ τὸ 
4o στόμιον τοῦ Νείλου τὸ “Ἡραχλεωτικὸν προσωχείλαμεν 
xai γῆς Αἰγυπτίας ἀδουλήτως οἱ δυσδαίμονες ἐπιδαί- 
νομεν, ot μὲν ἄλλοι χαίροντες, ἡμεῖς δ᾽ ἀνιώμενοι xal 
πολλὰ τῆς σωτηρίας τὴν θάλατταν ὀνειδίζοντες, ὡς 
ἃἁνυδρίστου θανάτου φθονήσασαν xxl φοδερωτέρᾳ γῇ 
40 χαὶ προσδοχίᾳ παραδοῦσαν, ἀθέσμοις βουλήμασι λη- 
στῶν ἐχχειμένους. Οἷα γὰρ xal ἐπεχείρουν, οὕπω 
σχεξὸν τῆς γῆς ἐπιβεδηκότες οἵ ἀλιτήριοι, χαριστήρια 
δῆθεν Ποσειδῶνι θύειν βούλεσθαι φήσαντες, οἶνον μὲν 
Τύριον, καὶ ἄλλ' ἅττα τῆς νεὼς ἐξεχόμιζον, βυσχή- 
wo ματὰ δ᾽ dx τῶν πέριξ χωρίων τοὺς ὠνησομένους ἀπέ- 
στελλον, ἀργύριόν δ' ὅσον πλεῖστον ἐγχειρίσαντες xal 
τίμημα τὸ πρῶτον αἰτούμενον διδόναι χελεύσαντες. 
ΚΗ΄. Ὥς δ᾽ ἐκεῖνοί τε τάχιστα παρῆσαν, ὅλην προ- 
βάτων καὶ συῶν ἀγέλην ἐλαύνοντες, οἵ τε κατὰ χώραν 


ΝΠ εν 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


diem el noctem interpositum , opacum reddidit τ mare au- 


quissent et in holcade in direptione mercium deprehensi 
essent et. quonam modo magnitudine navis usuri essent, 
ignorarent. Quilibet igitur navigationis pars, a quovis 
obvio ex tempore et inconsnlte traclabator οἱ artem alius 
aliam, quam nunquam didicerat, proprio marte audacter 
sggrediebatur, quibusdam vela tumultuarie remittentibus, 
aliis fones imperite distribuentibus. Atque aliquis impe- 
ritus proram sorliebatur, alins puppim tenebat εἴ colla. 
Procipue igitur nos in ultimum periculum conjecit, nou 
vis tempestatis, (nondum enim prorsus fuerat commota ) 
sed inscitia gubernatoris , qui restiterat quidem, quamdiu. 
laminaris diurni fulgor lucebat , sed ad extremum succu- 
buerat, cum tenebra superassent. Itaque cum jam mer- 
gerentur et non procul abesset, quin deprimerentur, initio 
quidam ex piratis conabantur in suam navem transcen- 
dere : deinde represserunt sese, exeussi a proposito tem- 
pestate et "Trachini consilio, qui persuadebat illos sexcen- 
lis navigiis abundaturos, si holeadem et opes quz ilfa 
continerentur integras relinerent. ΕἸ ad extremum etiam 
funem, in quo pendebat, ab holcade abscidit, aliam tem- 
pestatem hane ipsos accersere affirmans et simul securitati 
in posterum se prospicere docens, Suspectum enim esse, 
applieare aliquo €um utraque nave, eum sit futurum om- 
nino, ut de his, qui in altera navigassent , inquiratur, 
Videbaturque probabilia dicere et duabus in. rebus uno 
facto consilium suum probare, cum brevem remissionem 
sensissenl, postquam acatum separavit : quamvis non om- 
nino periculis liberati essent, sed fluctibus continuis κίων 
intermissione jactarentur et mullas navis parles amisis- 
sent, denique omnem periculi speciem sustinerent ; donec 
illa nocte vix elapsa, eirca occasum consequentis diel , ad 
litus quoddam, juxta ostium Nili, quod Heracleoticum 
appellatur, appnlimus et ín terram JEgyptiam forluito et 
proter nostram voluntatem infelices. descendimus τ alii 
quidem lei, nos autem magno cum dolore et mari «a- 
lutis beneficium ut probrum objicientes, quod nobis 
mortem omnis expertem injuriz invidisset οἱ terrze formi- 
dabiliori et. exspeclationi tradidisset, nelario piratarum 
arbitrio expositos, Quod cernere licebat ex iis, qva, 
cum nondum in terram propemodum descendissent pia- 
cula aggrediebantur, — Nam cum se Nepluno sacrificia 
gratiarum actionis ergo facturos dixissent, vinum Tyrium 
et alia id genus ex nave efferebant : quosdam ad pecudes ἡ 
in vicinis loris co&mendas. dimittebant, eum plnrimo ar- 
gento, datis mandatis, ut pretium quod primum postula- 
retur solverent, 

XXVII. Postquam antem illi statim. aderant, folum 
ovium οἱ suum agentes. gregem, et μὲ qui manscrant iis 


Z-—— ὃ 


ABER Y4 


περὸν συμποσιάζοις, ἥ τε παῖς διὰ σοῦ μαῆοῦσα δέξη- 
ται χαίρουσα τὸ ἐσύμενον,, ἐδικαίωσα προειπεῖν σοι τὴν 
10 ἐκαυτοῦ γνώμην, οὐ βεθαιωθῆναι παρὰ σοῦ ταύτην 
, ἔχω γάρ μοι κατεγγυῶσαν τὸ βούλημα 
ἐξουσίαν, ἀλλ' αἴσιον ἄλλως καὶ εὐπρεπὲς δοκι- 
μάζων, εὐπειθεστέραν ηὐτρεπίσθαι τὴν νύμφην, διὰ 
τοῦ φύντος προμαθοῦσαν τὸν γάμον, ᾿Επήνουν τὰ 
16 εἰρημένα καὶ χαίρειν ἐνεδειχνύμην, τοῖς τε θεοῖς χάριν 
δισλογεῖν ἥτις μεγίστη, τοῖς ἄνδρα τὸν δεσποτεύοντα 
τῆς θυγατρὸς ἀποψήνασιν, ; 
ΚΘ'΄. ᾿λἈποχωρήσας δὲ μικρὸν xai τινα τῶν πρα-- 
κτέων ἔννοιαν ἐπ᾿ ἐμαυτοῦ φροντίσας, ἐπανελθὼν ἱκέ- 
30 *tuov σεμνότερον τελεσθῆναι τὰ ὁρώμενα xal θάλαμον 
ἀποφῆναι τῇ κόρῃ τὴν ὁλκάδα, ἐπεισιέναι δὲ μηδένα, 
μηδὲ διοχλεῖν κελεύσαντα, ὡς ἂν xai χόσμου τοῦ νυμ- 
φικοῦ xal τῆς ἄλλης εὐπρεπείας ἐπιμεληθῆναι χατὰ 
χαιρὺν ἐγγένοιτο. Καὶ γὰρ ἂν εἴη πάντων ἀτοπώτα- 
28 τὸν, τὴν εὐγενείᾳ καὶ πλούτῳ χομῶσαν xai, τὸ μέγι- 
στῶν, Tony vou γαμετὴν ἐσομένην γ μηδ᾽ ἀφ᾽ ὧν ἔξεστιν 
ἀθρύνεσθαι, εἰ καὶ τὰ λαμπρότερα τῆς γαμηλίου πομ- 
πῆς ὃ καιρὸς ἡμᾶς xal ὁ τόπος ἀφήρηται. Διεχεῖτο 
πρὸς ταῦθ' ὁ Τραχῖνος καὶ χαίρων οὕτω πράξειν ἐπηγ- 
a , Καὶ προσέταξεν αὐτίκα πάντα χομισαμένους 
χρήζοιεν τοῦ λοιποῦ τῇ ντὶ μὴ πλησιάζειν, Καὶ 
οἵ μὲν τὰ ἐντεταλμένα ἔπραττον, ἐξεφόρουν τραπέζας, 
κρατῆρας, τάπητας, παραπετάσματα, Σιδωνίων ἔργα 
(4 καὶ Τυρίων, τἄλλα οἷς δεῖπνον ὑπηρετεῖται 
ἂν πάντ᾽ ἀφειδῶς xal ἐπὶ τῶν ὥμων ἀκόσμως ἐξετίθεντο 
πλοῦτον, ὃν πολλοὶ πόνοι καὶ φειδωλοὶ συνήθροισαν, 
dew συμποσίῳ τῆς τύχης ἐνυθρίσαι παραδούσης. 
᾿Εγὼ δὲ τὸν Θεαγένην παραλαβὼν καὶ παρὰ τὴν Xa- 
ρίκλειαν ἐλθὼν, εὕὑρών τε ξεδακρυμένην, ὯὮ θύγατερ, 
40 ἔφην, εἰωθότα μέν σοι καὶ οὗ ξένα, Θρηνεῖς δ᾽ οὖν 
ucc, ἃ καὶ πρότερον T, τι καινότερον; 4 δὲ, Πάντα 
μὲν, ἔφη, πρὸ πάντων δὲ τὰ προσδοκώμενα καὶ τὴν 
"Fgaytvsu πολεμίαν εὔνοιαν ἣν εἰκὸς ἐκείνῳ τὸν 
καιρὸν ἐπιτεῖναι. Oei γὰρ εὐημερία πα os 
45 ὕβρεως ἔργα προκαλεῖσθαι. — "l'ozyivos μὲν οὖν καὶ ὁ 
"Fpxyivou στυγητὸς ἔρως οἰμώξεται, θανάτου μοι προ- 
λήψει περιγραφησόμενος. "Egi δ' ἥ τε σὴ ἕννοια καὶ 
* ἢ Θεαγένους, εἰ πρὸ τοῦ τέλους χωρισθήπομαι,, πρὸς 
ὑρήνους κατήγαγε, Τὰ ὄντα, ἔφην, εἰκάζεις, ὃ γὰρ 
V Ἡραχῖνος εἷς γάμον τὸν αὑτοῦ τε xai σοῦ ἀπὸ τῆς ὑυ- 
σίας ὃ τὴν εὐωχίαν, ἐμοί τε, ὡς πατρὶ, τὴν 
ἐξηγόρευσεν, εἰδότι μὲν αὑτοῦ xai πάλαι τὴν 
ἐπί σοι μανιώδη κίνησιν, ἐξ ὧν ὃ Τυρρηνύς μοι κατὰ 
τὴν Ζακυνθίων διείλεχτο, σιωπῶντι δὲ πρὸς ὑμᾶς, ὡς 


"nw 


$ 





non audita , aliquid tristitizs aut. meroris ín convivio pre 
le feras et filia a te edocta licfo animo. acciplat lil quod est 
futurum , statui tibi meam praslicere sententiam : non quod. 
suffragio tuo. confirmari illam velim, siquidem non deest 
mihi polestas, despondens el obligans voluntatem; sed 
quod alioqui faustom et decorum esse judicem, si majori 
assensu el alacrilate sponsa se praeparet, cum a parente 
nuptias prasciverit. — Collaudabam hee ab illo dicta, 
gaudereque me. assimulabam, et gratias agere diis quam 
maximas, qui dominum filie maritum designassent. 
XXIX. Cumque discessissem paullulum οἱ animum in- 
lendissem in cogitationem eorum, qua facienda essent, 
reversus obsecralam, ut gravius celebrarenlur ea. qua 
inchoata essent et uL. thalamum puella holcadem designa- 
rel, datis mandatis ne quisquam ingrediatur aut molestus 
sit ; ut eliam ornalus sponse convenientis, ae reliqui cul- 
lus, ac decoris cura in lempore suscipi possit. Etenim 
esset omnium absurdissimum , sí ea, qua» generis dignitate 
et opibus efferatur et quod est maximum, Trachini conjux 
sib futura, neque his, quibus licet, comerelur, etiamsi 
nobis splendidiorem pompae nuptialis apparatum tempus 
el locus ademissent. Diffusus est gaudio lis auditis Tra- 
clinus et lubens se ita facturum promittebat; jussitque , 
uL stalim omnibus, quibus illis esset opus, exportalis, 
deinceps ad navem non appropimquarent. Ethi quidem, 
quae fuerant imperata , faciebant : efferebant mensas, po- 
cula, tapetes, aula, Sidoniarum manuum et Tyriarum 
opera et alia quorum in instruendo convivio usus esL τ 
omnes denique profuse et sine ullo ordine in. humeris 
exporlabant opes, mullis laboribus οἱ frugalitate partas , 
eas profusi convivii petulanlie tradente fortuna. — Ego 
vero, assumto Theagene, cum ad Charicleam venissem. 
et illam. lacrimantem invenissem : O filia, inquam, liec 
tibi jam sunt usitata , et non peregrina : attamen luges et 
liaud seio an eadem qui prius vel etiam aliquid. novi. 
lla autem, Omnia quidem, inquit, prie omnibus autem 
ca, quie exspecto εἰ mihi invisam Trachini benevolen- 
tiam, quam consentaneum est illi rationem temporis inten- 
dere, Solent enim successus inopinati, ad petulanter 
agendum provocare. Ceterum  Trachinus et "Trachini 
odiosus amor lugebit, qui a me anticipatione mortis evi- 
abitur. Mea autem de te et de Theagene cogitatio, si 
quidem me a vobis separari ante finem continget, ad lu- 
clum deduxit. - Rem ipsam, inquam, conjectarís; nam 
Trachinus in nuptias suas et. tuas , post sacrificium , con- 
vivium transmutal δὲ mihi ut. patri consilimn exposuit , 
jampridem cognitum habenti illius erga. te furibmndum 
amorem ex his quae mecuin Tyrrhenus in Zacyntho collo- 





316 


ἂν τοῖς sae ἀλγεινοῖς μὴ προχάμνοιτε τὰς vii 

μας, ἐνδεχόμενον καὶ διαδρᾶναι τὴν ἐπιδουλήν. ᾿Επεὶ 
διὰ ame πρὸς τοῦτο μὲν ὃ δαίμων ἀντέπραξεν, 
ἂν αὐτοῖς δὲ τοῖς δεινοῖς Eu Ote xtv, φέρε τι γενναῖον 


κρέας Ὡς Men ὅτι ἂν χελεύω χαθυπέσχοντο, 
OS E EE ἀπολείπω δια- 
σκεναζομένους ἐ τὸν δευτερεύοντα Τραχίνου 
ληστὴν, ἐκαλεῖτο ^ ΓΞ Πέλωρος, ru rp a 
τι kb agen αὐτῷ χερδαλεώτερον ἔλεγον. Ἐχείνον δ᾽ 
qune ὑπαχούσαντος xal ob μηδεὶς ἀχροάσεται παρα- 
15 MM ᾿Αχούοις ἂν » ἔφην, y: τέκνον, ἐπιτετμημέ- 
wex. Τὸ γὰρ στενὸν τοῦ καιροῦ πολυλόγίαν οὐκ ἐπι- 
δέχεται. Epi σου θυγάτηρ fj dud καὶ θαυμαστὸν 
οὐδέν" ferio τοῦ βελτίονος, aer δὲ τὸν M- 
» ὡς εἰς γάμον παρασχευάζοντα τὸ συμπύσιον" 
» 2 do πὶ καὶ Dee ἐνέφηνεν., εὐπρεπέστερον αὐτὸν 
κοσμηθῆναι προστάξας. “Ὅρα δὴ πῶς ἂν τοῦτο δια- 
χρούσοιο xa σαυτῷ μᾶλλον ok παῖδα περιποιήσοιο" 
φησὶ γὰρ ἀποθανεῖσθαι πρότερον ἢ Τῥαχίνῳ γυμηθή- 
σεσῦαι, Καὶ ὅς, Θάρσει, ἔφη, πάλαι γάρ τοι καὶ 
a5 αὐτὸς τῇ κόρῃ προσπεπονθὼς, ἐφοδίου λαδέοθαι τινὸς 
vidus , ὥστ᾽ 3 παραχωρήσει μοι Τραχῖνος ἐχὼν εἷς 
τὰ πρωτεῖα τῆς νύμφης, ἃ χρεωστοῦμαι προεμθάτης 
τῆς δλκάδος γεγονὼς, ἢ πιχρόγαμος ἔσται πρὸς τῇσϑε 
τῆς δεξιᾶς ἃ προσήκει παθών. Ἀπέτρεχον, τούτων 
30 ἀχούσας, ὡς μή τινα ἐγγενέσθαι ὑπόνοιαν καὶ τοὺς παῖ- 
ὃχς ἥκων ἐθάρρυνον, ὁδῷ βαξίζειν τὴν σχέψιν εὐαγγε- 
λιζόμενος. 
ΛΑ΄. ᾿Εξδειπνοῦμεν ὀλίγον ὕστερον. Καὶ ὅτε δια- 
δεδρεγμένους ἤδη xal πρὸς τὸ ὑθριστιχώτερον παραφε- 
2. ραμένους ἠσθόμην. ἠρέμα πρὸς τὸν Πέλωρον, {ἐμείμην 
$' αὐτοῦ πλησίον ἐπιτηδεύσας) Εἶδες, ἔφην, ὅπως 5 
κήρη χεχόσμηται; τοῦ δὲ, Οὐδαμῶς, εἰπόντος" Καὶ 
μὴν ἔξεστιν, εἶπον, εἰ λάθρα παρέλθοις εἷς τὴν ναῦν. 
Οἷσθα γὰρ ὡς καὶ τοῦτο διεχώλυσεν ὃ Ὑραχῖνος. Αὐ- 
4ὺ τὴν τὴν Ἴλρτεμιν ὄψει προκαθημένην, Ἀλλ᾽ ὅπως τὸ 
T3 θεάσῃ σωφρόνως, μὴ σαυτῷ τε κἀχείνῃ θάνατον 
προξενήσῃς. Ὁ δὲ μηδὲν μελλήσας, ὥς τινος τῶν 
ἀναγκαίων ἐπείγοντος, ἀνίσταται xat λαθὼν εἰστρέχει 
τ᾿ εἰς τὴν ὁλκάδα xal ἰδὼν τὴν Χαρίκλειαν ξάφνης τε 
4» φέρουσαν ἐπὶ τῆς χεφαλῆς στέφανον, καὶ χρυσοῦψεϊ 
στολῇ χαταυγάζουσαν, (τὴν γὰρ ix Δελφῶν ἱερὰν 
ἐσθῆτα ἠμφίεστο ὡς ἢ νικητήριον ἢ ἐντάφιον ἐσομέ- 
vv), xal τἄλλα περὶ αὐτὴν pen καὶ σχῆμα 
παστάδος ἀπομιμούμενα, διακαίεται, ὡς tle, τῇῷ 
sU θέᾳ, πόθου 0' ὁμοῦ x«t ζήλου προσπεσόντων xal δῆλος 
ἣν αὐτόθεν ἐπανήκων ἀπὸ τοῦ βλέμματος ἐμμανές τι 
διανοούμενος. Οὕπω γὰρ. σχεδόν τι χατανλινεὶς, ^ Ἐγὼ 
δὲ, ἔφη, τὸ γέρας τὸ προεμθατήριον πίνος ἕνεχεν οὐχὶ 
Uu 3 "Ost, ἔφη 6 Ἡραγῖνος, οὐκ ἥτησας, Ἀλλ᾽ 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


culus est, quem Chal 2s 08 impesoos lup 
deficeretis , 


Celeruti, o libed ; quo 
niam, quo minus id fieret, deus reslitil el in extrema" 


incrementum 

aut τὸ bene gesa, ποδία generose Pyme en 
res id, ut caste et. fortiter moriamur, in Iuero po« 

XXX. Postquam autem se facturos esse quidquid jube- 
rem promiserunt et quid faciendum esset ego docui, illos 
qnidem relinquo sese apparantes, Ad eum aotem prie- 
donem, qui &eundas post Trachinum tenebat, (voeabatur 
autem Pelorus, ut opinor,) cum venissem, liabere me 
quidpiam utile, quod eum illo communicarem , dicebam. 
Cumque ille prompte obtemperasset εἰ eo, ubi nullus 
exauditurus esset me duxisset; Audias, inquam, fili, 
breviter : neque enim angustia temporis 
orationis admitlit, Amat te filia mea , nec mirum, siqui- 
dem a prastantiore victa est. Suspicatur autem , quod 
archipirata convivium nupliarum causa apparet : nam 
ejusmodi quidpiam significavit, cum, ut elegantius exor- 
nelur, imperassel. Quamobrem vide, quomodo id discu- 
tere et. tibi potius filiam vindicare possis; dicil enim , se 
prius morituram esse, quam nupturam Trachino. Tum 
ille, Esto fidenti animo. Nam cum jampridem et ipse 
affectus sum amore puelle , optabam, me aditum aliquem 
ad rem el occasionem mancisci posse, liaque aut sua 
sponte mihi sponsam Trachinus cedet, quum mihi qui 
primus navem conscenderim hoc primarium debeatur 
donum, aut acerbas sentiet. nuptias ab. bac dexira quie 
conveniL passus. Recurrebam, cum luec audissem, ne 
aliqua oriretur suspicio et ad Tiberca veniens, confrma- 
bam eos animo, consilium rectam tenere viam nuntiais, 

XXXI. Cenabamus paullo past. Tum ego, quando jam. 
iadidos vino et in petulantiam proclives videbam, sub- 
misse ad. Pelorum , (sedebam autem proxime ipsum dedita 
opera) Vidistine, inquiebam, quo modo puella exornala 
est? Hoc vero, Nequaquam, dicente; Atqui licet, dixi, 
ipsam videre, si clam perveneris ad navem : scis enim, 
quod et hoc Trachinus prohibuit, Ipsam Dianam seden- 
lem videbis : sed ita, ut in praesentia moderate adspicias, 
ne et tibi et ipsi mortem concilies, Ille autem niliil cun- 
ctatus, tanquam urgente aliquo necessario negolio , surgit 
et clam incurrit in holcadem, Cumque vidisset. Chari- 
cleam , coronam ex. lauro capile gerentem et auro inlexta 
veste refulgentem, (siquidem sacra veste, Delphis aspor- 
lata, amicta fuerat, tanquam aul viclorke ornamento , 
aut funeri. parentalioni fulura) et alia circa ipsam exor- 
nala et speciem thalami nuptialis referentia , incenditur, ut. 
est consentaneum, spectaculo, cum simul desiderium et 
1emulatio concurrissent. Eratque manifestum indicium in 
vultu redeuntis, quod. infestum quidpiam et furibundum 
cogMaret, Siquidem cum vixdum aceubuijsset, Ego vero, 
inquit, praemium, quod. debelur ei, qui primus. navem 
conscendit, quamobrem mou reporto?. Quoniam , inqui 
Trachinus, non postulasli - sed ne divisio quidem adliuc 


LIBER V. ^" 


οὐδὲ νέμησις οὐδέπω προὐτέθη τῶν εἰλημμένων, Καὶ 
ὃς, Οὐχοῦν αἰτῶ τὴν χόρην τὴν αἰχμάλωτον. Τοῦ 
Ὑραχίνον δὲ, Παρὰ ταύτην, ὃ βούλει, λάμθανε, εἰ-- 
“πόντος, ὃ ὑπολαδὼν, Καταλύεις οὖν τὸν νόμον 
5 —€— ὃς τῷ πρώτῳ ἐπιδάντι νηὸς πολεμίας 
zal τὸν ὑπὲρ πάντων ἀγῶνα προκινδυνεύσαντι τὴν χατὰ 
βούλησιν ἐχλογὴν ἀπένειμεν. Οὐ τοῦτον, εἶπεν ὃ 
Τραχῖνος, ὧ βέλτιστε, καταλύω ἀλλ᾽ ἑτέρῳ νόμῳ 
διϊσχυρίζομαι, τοὺς ὑπηκόους εἴκειν τοῖς ἄρχουσι χε- 
τὸ λεύοντι. Πέπονθα δή τι πρὸς τὴν χύρην xoi γαμετὴν 
ἐμαυτῷ λαμβάνων προτιμηθῆναι δικαιῶ" σὺ δὲ, εἰ μὴ 
τὸ χελευόμενον πράττοις, οὐκ εἷς μαχρὰν οἰμώξῃ, τῷδε 
τῷ χρατῆρι βαλλύμενος, Ὁ δὲ Πέλωρος ἀπιδὼν εἷς 
τοὺς παρόντας, “Ορᾶτε, ἔφη, τἀπίχειρα τῶν πόνων ; 
τὸ οὕτω καὶ ὑμῶν ἕκαστος τοῦ γέρως ποτὲ στερηθήσεται, 
xal τοῦ τυραννιχοῦ τούτου νόμου πειραθήσεται, Τί 
ἦν ἰδεῖν τὸ ἐντεῦθεν, ὦ Ναυσίκλεις; θαλάττῃ προσεί-- 
χασὰς ἂν τοὺς ἄνδρας αἰφνιδίῳ σπιλάδι κατασεισθέν-- 
τας, οὕτως ἄλογός τις ὁρμὴ πρὸς ἄφραστον αὑτοὺς 
30 ἤγειρε τάραχον, ἅτ᾽ οἴνῳ καὶ θυμῷ κατόχους γεγενη- 


AB'.. Ot μὲν γὰρ ὡς τοῦτον, οἵ δ᾽ ὡς ἐχεῖνον ἀπο- 
χλίναντες, οἵ μὲν αἰδεῖσθαι τὸν ἄρχοντα, οἵ δὲ μὴ κα- 
ταλόϊον εν" τὸν wpov ἐθορύδουν. "Kal τέλος 6 μὲν 

35 Τραχῖνος ἐπανατείνεται, ὡς τῷ χρατῆρι πατάξων τὸν 
. Ὁ Bb, προπαρεσχεύαστο γὰρ, ἐγχειριδίῳ 

φθάνει διελαύνων τὸν μαζόν, Καὶ 6 μὲν ἔκειτο και-- 
ρίαν βεθλυμένος, τοῖς λοιποῖς δ᾽ ἄσπονδος ἔχτέτατο 
πόλεμος" ἔπαιόν τε ξυμπεσόντες ἀλλήλοις ἀφειδῶς, οἱ 
3υ μὲν ὡς ἐπαμύνοντες τῷ ἄρχοντι, οἱ δ᾽ ὡς τοῦ Πελώρου 
σὺν τῷ διχαίῳ προασπίζοντες. Καὶ ἦν οἰμωγὴ μία, 
ξύλοις, λίθοις, χρατῆρσι, δαλοῖς, τραπέζαις, βαλλόν- 
τῶν χαὶ βαλλομένων. ᾿Εγὼ δ᾽ ὡς πορρωτάτω χωρίσας 
ἐμαυτὸν, ἐπί τινος λόφου θέαν ἀκίνδυνον ἐμαυτῷ xa- 
36 τένεμον, Οὐ μὴν οὐδὲ Θεαγένης ἀπόλεμος ἦν, οὐδ᾽ ἢ 
Χαρίχλεια. Τὰ γὰρ συγκείμενα πράττοντες, ὁ μὲν 
ξιφήρης θατέρῳ τὰ πρῶτα μέρει συνεμάγει, παντάπα- 
σιν ἐνθουσιῶντι προσεοικὼς, fj δὲ, ὡς συνερρωγότα τὸν 
πόλεμον εἶδεν, ἀπὸ τῆς νεὼς ἐτόξευεν εὔσχοπά τε xui 
ἀν μόνου τοῦ Θεαγένους φειδόμενα, Καὶ ἔδαλλεν οὐ 
καθ᾽ ἕν τῆς μάχης μέρος, ἀλλ᾽ ὅντινα πρῶτον ἴδοι, 
τοῦτον ἀνήλισχεν, αὐτὴ μὲν οὖχ ὁρωμένη ἀλλὰ ῥᾳδίως 
πρὸς τὴν πυρκαϊὰν τοὺς ἐναντίους κατοπτεύουσα, Τῶν 

δ᾽ ἀγνοούντων τὸ καχὸν χαὶ δαιμονίους εἶναι τὰς πλη- 
ἐν γὰς ἐνίων ὑπονοούντων, ἕως τῶν ἄλλων πεσόντων, μό- 
νος ὃ Θεαγένης ὑπελείφθη τῷ Πελώρῳ μονομαχῶν, 
ἀνδρὶ τὰ πάντα γενναίῳ καὶ φόνοις ἐγγεγυμνασμένῳ 
παμπόλλοις, οὐδὲν οὐδὲ τῆς Χαριχλείου τοξείας ἐπα- 
μύνειν ἔτι δυναμένης, ὡξινούσης μὲν εἰς τὴν βοήθειαν, 

sn δεδοικυίας δὲ τὴν ἀποτυχίαν αὐτοσχέδιον καὶ ἐν χερσὶ 
τῆς μάχης αὐτοῖς ὠθουμένης, Οὐ μὴν εἰς τέλος Y 
ἀντέσχεν & Πέλωρος. Ὡς γὰρ ἀποροῦσα πρὸς τὴν 
ἔνεργον M ἡ Χαρίχλεια, λόγον ἐπίκουρον τῷ 
Θεαγένει διετύξευσεν, Ἀνδρίζου, φίλτατε θούσασα" 


ας. 


"ur 


est proposita. eorum, quae capla sunt. Tum ille , igtur. 
virginem eaptivam mihi deposco, At cum Trachinus,- 
Procter ipsam , quod vis, accipe, dixissel ; Pelorus sermo- 
nem excipiens, Dissolvis igitur et abrogas [piratarom ἢ 
legem, quae ei, qui primus navem lostilem conscendit et 
se pro omnibus certamini periculosissimo obtulit, electi- 
nem pro ipsius arbitrio tribuit. Non bane, inquit Tra- 
chinus, optime, dissolvo, sed alterius legis. auctoritate 
nitor, quz , ut praefectis cedatur, imperat. Sane affectus 
sum singulariter erga puellam et accipio mihi illam in 
uxorem : anleferri me tibi, justum esse pronuntio. Tu 
vero nisi id, quod lex Imperat , feceris, non multo post 
plorabís, percussus hoc poculo. Pelorus antem eos, qui. 
aderant , inluilus , Videtis, inquil , qua sint laborum pra 
mia ? Sic et vestrum quilibet aliquando praemio privabitur, 
el tyrannicam lianc legem experietur. Quid igitur dein- 
ceps videre licuit, Nausicles? Mari comparasses viros , re- 
pentino turbine concilatos : adeo caecus quidam et stultus 
impetus ad. ineffabilem tumultum eos impellebat, vino. 
simul el ira tanquam furore quodam correplos. 

XXXIL. Cum igitur alii in hujus, alii in illius partes in- 
clinassent, δὲ honorem et reverentiam tribui pra-feeto, illi 
mon dissolvendam esse legem tumultoabantur. Ad extre- 
mum Trachinus quidem intentat ictum, tanquam poculum 
impacturus Peloro : at eum liic ( erat enim instructus an- 
ica) pravertit, pugione mammam trajiciens. Maque ille 
jacebat, mortifero vulnere accepto : inler. reliquos autem 
atrox continuabatur bellum : et concurrentes sese ferie- 
bant, nihil omnino sibi pai entes; illi quidem tanquam 
prasfectum ulciscentes, lii autem tanquam Pelorum juste 
protegente. Eratque unus gemitus omnium, fustibus, Ia« 
pidibus, poculis, (acibus, mensis, pulsantium el pulsatorum, 
Ego aulem cum me longissime removissem, e quodam tu- 
mulo spectaculo hoc impune frui mihi licebat, Ceterum 
neque Theagenes erat expers belli , neque Chariclea. Siqui- 
dem ea, qua constiluta fuerant, facienles, ille armatus 
gladio alteri parti sese initio adjungehat socium , omníno fa- 
rore afflati similis; haec, postquam commissum esse prav- 
lium vidit, e nave jaculabatur, singulari certitudine sagittas 
dirigens et tantum Theageni parcens. Jaculabatur autem 
non in unum prceelii parlem , sed quem in primis viderat , 
eum conficiebat, cum ipsa nom videretur, sed hostes facile 
aid ignem conspicaretur, illis interea malum ignorantihus et 
quibusdam divinas esse plagas suspicantibus * usque dum, 
cum alii cecidissenl, solus Theagenes reliclus est, cum 
Peloro singulari cerlamine dimicans, viro valde strenuo, 
et. plurimis ciedibus exercitalo; eum ne Clariclez quidem 
jaculatio prodesse quidquam posset amplius, dolentis qui« 
dem, quod auxilium ferre non. posset, meluentis autem 
Írustrationem, €um jam, cominus el consertis manibus 
prolium inirent. Verumtamen ad. extremum non ensti- 
nuit illius impetum Pelorus. Postquam eoim ad ino- 
piam auxilii re ipsa. ferendi redacta Charielea, sermo- 
nem auxiliarem. Theageni ejaculala est, Strenuus esto , 


ἵ 


ccs neues nine cugeteindarinn 
χλειαν δ᾽ οὐδα- 
μῶς, VAY cov fpdps vevondeng ἱτὰν μὲν ἴσα καὶ 


ὑπὸ δ᾽ ὀλίγης ἐλπίδος τοῦ cd ἂν καὶ περιγενέσθαι τὸν 
νεανίσκον, ἐπεχομένην, Οὐδ' ἔφθην ὁ δυσδαίμων εἰ- 


τος, λῃστῶν Αἰγυπτίων πλῆθος ἐκ τοῦ ὑπερτείνοντος 
ὄρους, ὡς ἐῴχει, κατέτρεχεν. ΕἾχέ τ᾽ ἤδη τοὺς νέους 
3 καὶ ἀπῆγε μιχρὸν ὕστερον, ὅσα φέρειν ἠδύνατο τῆς 
νεὼς ἐπικομιζόμενον. ᾿Εγὼ δὲ τηνάλλως πόρρωθεν 
εἰπόμην δδυρόμενος τὰς ἐμαυτοῦ τε κἀχείνων τύχας, 
mür' ἐπαμύνειν ἔχων, οὔτ᾽ ἐπιμίγννσθαι δοκιμάζων, 
εἰς ἐπιχουρίας (δ᾽) ἐλπίδα ἐμαυτὸν ταμιτυόμενος, Οὐ 
30 μὴν ἐπήρχεσά γέ ποθεν, ἀπολειφθεὶς μὲν τότε, τοῦ 
γέρως ἐμποδίσαντος ἐν τοῖς δρθίοις συνεχδραμεῖν τοῖς 
Αἰγυπτίοις, ἐπί τε τοῦ παρόντος εἰς τὴν ἀνεύρεσιν 
πέως τῆς θυγατρὸς, θεῶν μὲν εὐμνείᾳ, σῇ δὲ, 
ὦ Ναυσίχλεις, εὐνοίᾳ χρησάμενος, αὐτὸς δ᾽ οὐδὲν 
30 ἐρανισάμενος, θρήνων δὲ μόνων τῶν ἐπ᾽ αὑτῆς καὶ 
ὀδυρμῶν ἀφθόνων χαριζόμενος. ᾿Επὶ τούτοις ἐδάχρυε 
μὲν αὐτὸς, ἐδάχρυον δ' οἱ παρόντες xal εἷς θρῆνον 
ἡδονῇ τινι σύγκρατον μετεδέδλητο τὸ συμπόσιον " ἐπί- 
φορὸν γάρ τι πρὸς δάκρυον οἶνος" ἕως ὁ Ναυσιχλῆς 
4o ἐπιθαρρύνων τὸν Καλάσιριν, Ὦ πάτερ, ἔφη, σὺ δ᾽ εἰς 
τὸ ἑξῆς γοῦν εὔθυμος εἶναι, τὴν μὲν θυγατέρα ἤδη 
τήνδε χεχομισμένος, τὸν παῖδα δ᾽ ἰδεῖν ὑπὸ τῆς νυχτὸς 
μόνης εἰργόμενος. Εἷς ἕω γὰρ. ἀφιξόμεθα πρὸς τὸν 
Μιτράνην καὶ πάντα τρόπον λύσασθαί σοι τὸν ἄριστον 
45 Θεαγένην πειρασόμεθα. Βουλοίμην ἂν, εἶπεν ὁ Κα- 
λάσιρις. Νῦν δ' ὥρα γε διαλύειν τὸ συμπύσιον, Μνήμη 
δὲ τοῦ δαιμονίου γενέσθω, καὶ τὰ λυτήρια τῇ aro 
περιαγέσθω, 
AA, Ἐχ τούτου περτήγοντο μὲν αἱ σπονδαί" διελύετο 
162b τὸ συμπόσιον, ὋὉ Καλάσιρις δὲ τὴν Χαρίχλειαν 
ἐσκοπεῖτο xal ὡς τὴν πάροδον τοῦ πλήθους παρατηρῶν 
cix ἐφεύρισκεν, ὀψέ τινος γυναίου φράσαντος, εἷς τὸ 
ἄδυτον παρελθὼν, καταλαμβάνει τοῖς ἴχνεσι τοῦ dd 
ματὸς προσπεφυχυῖχν xal εὐχῆς τε μαχρᾷ παρολκῇ 





"T" 


. WHELIODORI JETHIOPICORUM 
| carissime, exclamans , tum jam longe Pelorum superabat. 


Theagenes , tanquam robur et. audaciam illi voce submi-- 
nistrante et. quod pugnz praemium superesset. 8. 
Nam erecto animo, multis vulneribus jam fraelo, insilnit . 
in Pelormm, et gladio czesim in capat dejecto, ab hoc 
quidem aberravit, enm ille paullulum ictum declinassel ; 
ceterum summitate humeri proesecta , manum illi in come 
missura cubiti abscidit : et. inde ille quidem versus est in 
fugam, hic autem insequebatur. 

XXXIIL De aliis quie boc sunt consecuta. non habeo 
quod dicam, nisi quod clam me reversus est, eum mansis- 
sem in tumulo, nec ausus essem noctu versari im loco. 
hostili; sed minime inscia Chariclea. Nam animadverti , 
postquam dies illuxiL, illum quidem non absimilem mor- 
1o jacere, hanc autem assidere et plorare et quod se de- 
super confodere vellet declarare; ceterum parva spe, qund. 
superstes mansurus esset, reprimere se, Αἱ ego infelix 
nec alloqui prius potui, neque rem cognoscere, neque con- 
solalione levare calamitatem, nec ea quie fieri potuissent. 
curare, quom marina mala terrestria, nullo spatio inler- 
posito, excepissenL Cum primum enim, simulatque diem 
onspexi, e tumulo descenderem, praedonum JEgypliorum. 
manus, ex monte, qui illac protendilur, ut videbatur, de- 
currebat et jam ceperat adolescentes, ac paullo post ahdu- 
cebat, quaecunque ferre poterat e mave-ewporlans, Ego 
autem nequidquam e longinquo sequebar, meas-et illorum 
deplorans fortunas, cum neque defendere possem, neque 
illis immiseeri consultuni esse judicarem, ad spem ausilii 
me reservans. Ceterum minime equidem par fui, procul 
reliclus, seneclute impediente, ut per ardua loca eum 
AEgy ptiis una decurrere possem ; nune autem in inventione 
filiam, deorum clementia el tua, Nausicle, benevolentia 
usus, cum quidem ipse nihil ad id contulissem, sed luctus 
tantum solos εἰ lamentaliones affatim largirer. Ad lure. 
lacrimabat ipse, lacrimabant et ii qui aderant : denique 
in fletum eum voluptate quadam temperatum transmnla- 
lum fuerat convivium : vinum enim proclives quodammodo 
in lacrimas efficit : usque dum Nausicles, conlirmans Ca- 
lasiridem, Ὁ pater, inquit, tu. vero jam in. posterum esto 
hilaris, quandoquidem filiam hanc reeuperaveris et, ne 
non filium videas, sola nocte prohibearis. Mane enim Mi- 
iranem conveniemus el omni ralione redimere optimum 
"Theagenem conabimur. Vellem omnino, dixit. Calasiris. 
Nunc vero tempus est dissolvendi convivii, Reconlatio 
fist numinis οἱ gratiarum actio pro liberatione cum liha- 
lione eonjungatur. 

XXXIV. Post haec ciremmducebantur libationes,, dissol- 
vebatur convivium : Calasiris autem Charicleam circumspi- 
ciebat, Cumque transitum multitudinis observans, eam 
non invenisseL, sero tandem indicio cujusdam muliercular, 
adylum ingressus, deprehendit vestigia simulacri amplexam. 
el enm orationis prolixitate, tum doloris accessione, in 








A^OTOZ EKTOZ. 


Α΄, Ὁ δὲ Καλέσιρις καὶ ὁ Κνήμων, κατά τι τοῦ | 


Yo ἀνδρῶνος αὑτοὺς ἀναπαύσαντες, ἐπειδὴ τὸ λειπόμενον 
τῆς νυχτὸς, μὲν 3, ἐδούλοντο θᾶττον δ' ἢ ῴοντο 
διέδραμεν, οἷα δὴ παρά τε τὴν εὐωχίαν᾽ χαὶ τὸ ἀπρόο-- 
κορες μῆκος τῶν διηγημάτων τῆς πλείστης παρωχη- 
κυίας, οὐδ' ἀχριδῶς ἡμέραν ἀναμείναντες, τὸν ὡς Nau- 

ys σιχλέα παραγίγνονται καὶ φράζειν ὅπου τὸν Θεαγένην 
διάγειν οἴοιτο χαὶ ἄγειν ὡς ὅτι τάχιστα παρεκάλουν. 
Ὁ δ᾽ ἐπείθετο xal ἀναλαβὼν ἦγεν. Ἡ Χαρίκλεια δὲ 
πολλὰ συνέπεσθαι ἱκετεύουσα, μένειν χατὰ χώραν 
ἐθιάσθη, (nc οὔτε πόρρω πον ἀφίξονται καὶ αὐτίκα σὺν 

30 τῷ Θεαγένει ἥξουσι διεγγυωμένου τοῦ Ναυσικλέους. 
Καὶ τὴν μὲν αὐτοῦ καταλείπουσι, λύπης τ' ἐπὶ τῷ 
Tengo καὶ χαρᾶς ἐπὶ τοῖς ἐλπιζομένοις ἐν μεταιχμίῳ 


xpoxó- 
e MM" ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἐπὶ θάτερα διερπύζοντα 
τῷ ῥείθρῳ τοῦ ποταμοῦ οὺν ὀξείᾳ τῇ ῥύμῃ κατα- 
Hd Οἱ μὲν δὴ ἄλλοι συνήθως τε καὶ ἀθορύδως 
τὸ ὀφθὲν ἦγον' πλὴν ὅσον ὁ Καλάσιρις χώλυμά τι τῶν 
xal ὁδὸν ἐπισημαίνεσθαι προὔλεγεν" δ δὲ Κνήμων xal 
30 σφόδρα ἑπτοεῖτο πρὸς τὴν ὄψιν, οὐδ᾽ ἀκριδῶς αὐτῷ τοῦ 
ζῴου φανέντος ἀλλὰ σχιᾶς αὐτὸν πλέον χθαμαλῆς ὑπο- 
* καὶ ὄλίγον ἔδει καὶ ὑποφεύγειν. Ὁ δὴ 
4 ὅσον πλεῖστον τοῦ Ναυσιχλέους ix 
ἔφη,, ἐγὼ δ᾽ ᾧμην νύχτωρ σοι μόνον τὴν 
Meine ore πρὸς τοῦ σχότους σοι dne 
Leti αὺ δ᾽ ἄρα καὶ μεθημέραν ἦσθα λίαν, ὡς 
τς ἔοιχε, τολμηρός" xal οὐκ ὀνόματά σοι μόνον ἀχκουό- 
gave , ἤδη δὲ καὶ θεάματα τῶν ἐν ποσὶ καὶ ἀδεᾶ τά- 
gxjov ἐμβάλλει. Καὶ τίνος θεῶν, ἔψη ὁ Ναυσικλῆς, 
40 3| τίνος δαιμόνων ἀκούων τὴν ἐπωνυμίαν ὃ χρηστὸς 
ἡμῖν οὗτος οὐκ ἀνέχεται; Εἰ μὲν καὶ θεῶν, ἀπεχρίνατο, 
Mosi An imer ἀνθρώπου δὲ, καὶ ὃ πλέον 
dex θαυμαστὸν, οὐδ' ἀνδρός τινος ἢ τῶν ἐπ᾽ ἀνδρίᾳ 
ἀπ᾿ c encarga epi. ὡς αὐὖ- 
DIEN veu, Τῆς γοῦν 
xat Ford iri. πέστης ἀνασώζων 
πλνυΧαρίαλλειαν, οὐκ. οἶδ᾽ Ana 3 ὅθεν 
Biss nqutsabe eds iviunats i ὅσον 
ὕπνον uot μεταλαδεῖν ἐνέδωκε, συνε- 


LIBER SEXTUS. 


1. Calasiris autem et Cnemon, eum in quadam parto 
conclavis virilis quievissent, postquam reliquam noctia 
tardius quidem quam volebant, celerius autem quàm exi« 
stimabant, elapsum est, quod illius maxima [rs super 
convivium et narralionum prolixitatem, insatiabili condi- 
lam suavilale, praeferierat; neque exactum diem exspee- 
lanles, ad Nausiclem veniunt, et ut exponeret ubi Theage- 
nem degere arbitraretur, atque eo quamprimum duceret , 
orabant. Alque hie quidem illis morem gerebat el secum. 
sumptos ducebat. Chariclea vero cum multis modis, ut. 
sequeretur, oraret, manere coacta est; Nausicle, quod ne- 
que procul essent progressuri et quamprimum cum Theaz 
gene redituri, affirmante. Hanc igitur ibi relinquunt , 
inter meerorem, propter illorum discessum, et ltiliam, 
propler ea, qua sperabat, fluctuantem. Ipsi vero cum. 
primum e pago egressi essent et ripas Nili prielerirent, ero« 
codilum conspiciunt, qui a dextra parte in alteram repla- 
bat et alveum fluvii concilato impetu subibal. — Alii igitur, 
illo viso, ut. consuelo minime movebantur; preterquam 
quod Calasiris impedimentum quoddaám in itinere futurum 
significari priedicebat : Cnemon autem velementer etiam 
fugerat, conspectu perterritus, quamvis mon exacte illi 
animal apparuisset, sed umbra polius tenuis illum subiis- 
set; adeo ut parum abesset, quim refugerel. — Calasiris 
igitur, Nausicle in risum effuso, Cnemon, inquit, puta- 
bam ego te noclurnam tantum timiditatem infestare, atque 
eam libi ex strepitu quovis in tenebris accidere: tu vero 
et interdiu nimium es, ut videtur, animosus, et non no- 
mina tantum exaudita, sed jam eliam spectacula vulgaria 
el euivis obvia ac minime metuenda, tibi terrorem incu- 
Liunt. Cujus autem dei, Nausicles inquit, aut nnminis 
appellationem audiens bonus hic, ferre non. potest? Sane 
si ex diis alicujus, respondit, aut numinibus, non habe- 
rem quod dicerem : celerum ad nomen hominis, quod 
magis est mirandum, neqne viri cujuspiam, aut eorum, 
qui gloria fortitudinis sunl illustres, sed mulieris et hujus, 
ut ipse dicit, mortua, si quis illud eommemoret, colior- 
rescit. Macenim nocte, qua venisli a praxlonibus , inco- 
Inmem nobis adducens Chariclesm , nescio quo pacto, aut 
unde, lioc, de quo dico, exaudito nomine, ne paullulum 
quidem somni me capere permisit, continue pre melu 





—— 


"VÉ 


Ἐξε 
dn 
HEEL 
8 
tu 
ΕἸ 
8, 


ὑάζων ἐτύγχανε.... Πέπαυσα, ἔφη ὃ Ναυσιαλῆς καὶ 
ἅλις σοι τῆς εἰς ἐμὲ ἀμύνης, ἃ κνήμων. ᾿Αλλὰ πρὸ 


Ξενίων καὶ Φιλίων θεῶν, πρὸς ἁλῶν xal τραπέζης, ὧν, 


30 τὸ 


xt; μοι διελθεῖν, γνῶσίν τε E ETE mapa- 
σχεῖν ἐπαγγειλάμενος, εἷς δεῦρό τε ποικίλαις δεὶ δια- 
a» δύσεσιν ὑπερθέμενος, ἐν καιρῷ λέγοις ἂν τὸ παρὸν, 
Ναυσικλεῖ δ᾽ ἅμα τῷδε χαριζόμενος χαὶ ἡμῖν τὸν πόνον 
τῆς δδοιπορίας ἐπιχουφίζων xal τῷ διηγήματι παρα- 
πέμπων, ᾿Ἐπείθετο ὁ ὁ Κνήμων, xai ἔλεγεν ἅπαντα, 
ἐπιτέμνων ὅσα ἤδη τῷ Θιεαγένει χαὶ τῇ Χαρικλείᾳ 
3. προδιηγήσατο, τὴν πατρίδα ὡς Ἀθηναῖος, τὸν πατέρα 
ὡς Ἀρίστιππος xxi τὴν Δημαινέτην ὅτι μητρυιὰ γε- 
γόνοι διήει xal τὸν ἀθέμιτον ἐπ᾽ αὐτῷ τῆς Δημαινέτης 
ἔρωτα καὶ ὡς ἀποτυγχάνουσα ἐπιθουλεύσειε, διάχονον 
εἰς τὴν ἐπιβουλὴν καθεῖσα τὴν Θίσδην' προσετίθει καὶ 
3^ τὸν τρόπον καὶ ὅτι φυγαδευθεξη τῆς ἐνεγκούσης ὡς ma- 
τραλοία τοῦ δήμου ταύτην (τὴν) ζημίαν ἐπιθέντος 
καὶ ὡς διάγοντι χατὰ τὴν Αἴγιναν, πρῶτα μὲν Χαρίας 
τις τῶν συνεφήβων τὴν Δημαινέτην ὅτι τέθνηχε χαὶ 
ὅπως ἐξαγγείλειε, τῆς Θίσδης κἀκείνῃ τὴν ἐπιδουλὴν 
m πυνγείσης, ἔπειτ᾽ ᾿Αντιχλῆς, ὅπως μὲν $ πατὴρ —— 
git τῶν ὄντων ὑποδληθείη, συστάντων Ex αὐτὸν 
κατὰ γένος τῇ Δημαινέτῃ προσηκόντων καὶ πρὸς rd 
νοιαν φόνου τὸν δῆμον χατ᾽ αὐτοῦ χινησάντων᾽" ὅπως 
δ΄ 8j Θίσδη τῶν ᾿Αθηνῶν ἀπέδρα cv τῷ ἐραστῇ τῷ ἐμ- 
45 πόρῳ τῷ! Ναυχρατίτῃ. Καὶ τέλος ἐπῆγεν [6 Κνήμων)], ὅτι 
σὺν τῷ ᾿Ἀντιχλεῖ κατὰ ζήτησιν τῆς Θίσδης ἐκπλεύσας 
ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον εἰ δή πὼς ἀνευρὼν, ἀγαγών τ᾽ εἰς 
τὰς ᾿Αθήνας, λύσειε μὲν τῷ πατρὶ τὴν συκοφαντίαν, 
πτιμωρήσαιτο δ' ἐκείνην, καὶ πολλοῖς μὲν ἄλλοις χινδύ-- 
M vic, πολλαῖς δὲ τύχαις τοὺς μεταξὺ χρόνους περιπε- 
σὼν, ἁλοὺς δὲ χαὶ ὑπὸ καταποντιστῶν, εἶτα πῶς δια-- 
δρὰς καὶ Αἰγύπτῳ προσορμισθεὶς, αὖθις ὑπὸ τῶν 
βουκόλων ληφθείη [ λῃστῶν ]- ἔνθα καὶ τὴν πρὸς Θεα- 
qiu καὶ Χαρίχλειαν αὐτῷ γενέσθαι συντυχίαν" καὶ τὴν 


I ' 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


emoriens : ut multum negotii habuerim, illa. reficiendo - 
εἰ nisi illum dolore affecturus essem, aut perteerefaelurus, 
el nunc dicerem, Nausicles, nomen, wl rideas Magi: 
simulque Thisben commemorabat. 

11. Nausicles autem non amplius ridebal , sed conírista- 
lus est cum audisset et diu stelil. cogitabundus , lxesitans 
et quaerens apud animum, qua de causa Cnemoni, Autquo 
commercio, aut quid a 'Thisbe accidisse. Tum vero mi- 
ros risus edidit prae nimia lalilia Cnemon et O bone Cala- 
sii, vides, dicebat, quanta sit hujus nominis vis el quod 
mon mili soli est. persomze instar ac terrieuli, sed efiam. 
Nausicli nostro? Quin etiam plane mirificam affectus mu- 
lationem attuli. Ego enim vicissim rideo : scio enim, 
mon amplius esse superstitem z generosus autem. Nausicles 
qui antea multo risu alis illudebat.... Desine , taquit Nau- 
Sicles : satis enim nos ultus es, Cnemon. Sed. per hospitii 
eLamicilim custodes deos, per sales et mensam, qua in 
nostra domo experti estis, ut arbitror, summa voluntate 
vobis exhibita, unde sit Thisbes nomen, sive. scilis, siva. 
me ferrelis, sive jocum in me cromposuistis, indicate. 
Calasiris autem, Tibi jam incumbit, inquit, narratio, 
Cnemon : quam eum sepius milii te exposilurum prom-- 
seris et communicaturum mecum de rationibus tuis, nilii- 
lominus tamen bactenus variis effugiis distuleris, opporinne 
in praesentia institues, Nausicli simul gralificans et nobis 
molestiam itineris levans, narralioneque amoliens, Morem 
illis gerebat Cnemon et. narrabat omnia. compendio, quae 
antea Tlieageni εἰ Charicleze exposuerat : quod patria Athe- 
παρ, quod pater Aristippus , quod Demanela noverca fuisset. 
Recensebatque nefandum amorem, quo se Demeneta depe- 
ribat eL quod , spe lapsa, insidias sibi slruxisset , ministra 
insidiarum Thisbe subornala. Abdebat et modum et quod 
pulsus esset in exsilium e patria, popolo. tanquam parri- 
εἶδαν hane pasnam irrogante : quodque sibi in. JEgina de- 
genti, primum Charías unus ex synephebis Demnelam 
esse mortuam et modum mortis nuntiassel, a Thisbe ipsi 
quoque siructis insidiis; deinde Anticles, quod pater in 
calamitatem incidisset, facta bonorum publicatione , cum 
ii, qui conjunctione sanguinis Dem:enetam atlingebant, ia 
damnationem illius coivissent et populum in eam suspicio- 
nem, quod ipse czedem perpelrasset, adduxissent, Deni 
que quo pacto Thisbe fugisset Allienis cum amatore quo« 
dam, mercatore Naucratensi. Adextremum commemorabal 
Cnemon, quod eura Anlicle ad inquisitionem  Thisbes 
navigans in /Egyplum, at si forte illam ibi inveníssel, 
reducens Allenas, liberarel patrem. calumnia el de illa 
pxenas sumeret; cum in mulla alia pericula incidissel el. 
varios casus medio temporis intervallo fnisset expertus , 
eliun in piratarum potestatem venisset. — Deinde, quo 
modo, cum effügisset el ad Egyptum rursus appulisset, a 
praedonibus iterum captus fuezit, atque ibi cum Theazene 


k 


LIBER. VI. 


τῇ Θίσδῃ δ᾽ i 
—— Dues Pari Καὶ 
ro pm Sé αὐτὸς οὕτω δοχιμάζων, 

τὸ δὲ xal ὑπὸ συντυχίας ἑτέρας ἐμποδισθείς, Ἄρτι γὰρ 
ποὺ στάδια διχνύταντες xal ἤδη τῇ xum , 


καθ᾽ ἣν 6 Μιτρά ἦγε, πλησιάζοντες, γνωρίμῳ τινὶ 
Ὁ οἰ patrimonio 
ἐσπουδασμένος 


οὕτως Ὁ δὲ, Ὦ Navst- 
xh, ἔφη, τὴν ὁρμὴν icon τὴν lia. ὥσπερ 
"- τὸ παρὸν πάντα ἕνα ται 


T6 σχοπὸν, ὅπως ἂν Ἰσιάδι τῇ Χεωμίτιδι τὰ προσταττό- 
μένα ὑπηρετοίμην. ᾿Εχείνη γεωργῶν, πάντ᾽ ἐχείνῃ 
πορίζων" δε' ἐκείνην ἀγρυπνῶ νύχτα τε καὶ ἡμέραν, οὐ- 
δὲν ἀπαγορεύων * ἀλλά μοι ζημία καὶ μόχθος, ὃ ἄν μοι 
ἐπιτάττη μέγα ἢ σμικρὸν "poko ἐκείνη. Καὶ νυνὶ δὲ 
20 θέω, ὄρνιν πινὰ τοῦτον, ὡς ὁρᾷς, Νειλῶον ψοινικόπτε- 
τῆς ἐπίταγμα. χομίζων. Ὥς εὐγνώ- 
Mov, ὁ Ναυσικλῆς, ἐρωμένη συμπέπλεξαι καὶ ὡς 
μικρὰ λίαν αὐτῆς τὰ ἐπιτάγματα, εἴ γε φοινιχόπτερον 
ἀλλ᾽ οὐκ αὐτόν cot τὸν φοίνικα τὸν ἐξ Αἰθιόπων ἣ 
35 Ἰνδῶν ὡς ἡμᾶς ἀφιχνούμενον ὄρνιν ἐπέταττε. Καὶ ὃς, 
Ταῦτα μὲν ἐκείνη, ἔφη, χλεύην ἐμὲ συνήθως, καὶ 
τἀμὰ πεποίηται, Ἀλλὰ ποῖ δὴ xal ὑμεῖς χαὶ ἐπὶ τίνα 
[τὴν] χρείαν; ὡς δὲ, ὅτι παρὰ τὸν Μιτράνην ἐσπουδά- 
τόσα, ὀχοιρίνεντο, ᾿Αλλὰ μάτην ὑμῖν, ἔφη, καὶ εἰς 
9 ἡ σπουδὴ, Mirpdvou τὰ νῦν χατὰ χώραν οὐχ 
ὄντος, 3X ἐπὶ τοὺς Βήσεαν τὴν χώμην ἐνοιχοῦντας 
βουκόλους ταύτης τῆς νυχτὸς ἐχατρατεύσαντος, ὅτι δὶ 
tva. νεανίσχον αἰχμάλωτον Ἕλληνα πρὸς ᾿Οροονδάτι, 
εἰς τὴν Μέμφιν ἀπεσταλχότος, ὡς ἂν ἐκεῖθεν, joe 
35 βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ δῶρον ἀναχδείη, Βησσαεῖς xal ὁ 
τούτων ἔναγμος ἀποδειχθεὶς ἔξαρχος Θύαμις, ἐξ ἐπιῶρο- 
μῆς ἑλόντες ἔχουσι. 
M. Kel 5 μὲν ἔτι λέγων. ἀπέτρεχεν, "Egal δ᾽ ἐπὶ 
τὴν Ἰσιάδα σπευστέον, εἰπὼν, ἥ πού με νῦν πολλοῖς 
40 τοῖς ὀφθαλμοῖς περισχοπεῖ, μὴ δή τί μοι καὶ πρόσκρου- 
᾿ς σμα ἐρωτιχὸν f, βραδύτης ἐνέγχη. Δεινὴ δ᾽ ἐκείνη 
ἀπροφασίστους αἰτίας, ἐγχλήματά τε καὶ ἀχχισμοὺς 
ἀναπλάσαι xat' ἐμοῦ. ΟἹ δὲ, ὡς τούτων ἤκουσαν, 
ἐπιπλεῖστον téptcton, πρὸς τοῦ do sdeso 
45 τῆς ἀποτυχίας τῶν προσδοχηθέντων, ᾿Δλλ᾽ ὀψέ mor 
αὐτοὺς Ναυσικλῆς ἀνελάμθανεν, ὡς οὐ δέοι (ὁ ιὰ) τὴν 
ἐπ᾽ δλίγον xod πρόζκαιρον ἀποτυχίαν τέλεον ἀπεγνων- 
χέναι τῶν ἐν χερσὶν ὑποθέμενος, ἀλλὰ νῦν μὲν χρῆναι 
εἰς τὴν Χέμμιν ἐπανιέναι, τῶν δὲ πραχτέων ἐν ἐπισχέ- 
λοι aca ὡς πρὸς ἐχδημίαν πλείονα συνεσ- 
Lacie τὴν τοῦ Θεαγένους ἐπιζήτησιν, εἴτε 
παρὰ τοῖς βουκόλοις εἴτε παρ' ἄλλοις τισὶ {πυνϑάνοιντο] 
τρέπεσθαι, ἀγαθὴν τῆς ἀνευρέσεως ἐλπίδα πανταγοῦ 
προδαλλομένους. Ὡς καὶ νῦν οὐκ ἀθεεὶ γενέσθαι δο- 
Wrisoponts. 


851 
interitum attexebat et. reliqua deiaéeps ordine, asque ad 
ea quie erant Calasiridi el Nausicli nota omnia, — — 

MI. Quibus auditis, Nausicles multa. versabat animo, 
munc aperire $uas et Tlisbes rationes cogitans ct rursus 
differre sabuens. Postremo vix sese conlinuil, parlim 
ipse commodius esse judicans, partim alio casu impeditus. 
Cum enim circiler sexaginta stadia. fuissent emensi el ad 
pegum, in quo Milranes habitabat, propius accederent, 
cuidam, qui fuit Nusicli notus, fiunt obviam et quo con- 
tenderet tanto stadio rogabant, Ille autem , O Nausicles, 
inqui, queris, quo. properem? lanquam ignores, quid 
mihi in praesentia incumbat. A me omnia studia ad unum 
diriguntur scopum, ut Isiadis Chemmitensis imperata fa- 
ciam. Illi tolo agrum, illius causa comparo omnia, prope 
ter illam noctes diesque insomnes duco , nihil omnino re- 
cusans , (quamquam inde nihil prseter muletam οἵ labor 
molestiam reportem ) quod mihi imperarit , seu magnum , 
seu parvum fuerit, lsías illa. Et nunc accelero, avem 
quamdam hanc, ut. vides, Niloticam phanicopterum earís- 
simae mandato ferens. Quam facilem es, inqvit. Nausicles, 
amasiam consecufus el quam exigua sunt. iius impería , 
quod tibi phenicopterum eL non ipsam plienicem polius, 
qum avis ab /Ethiopibus aut Indis huc. ad nos pervenit, 
afferre jusserit! Et ille rursus : Ila quidem, inquit, more 
solilo ex me meisque rationibus lusum facit. Ceterum 
quo vos vicissim el quam ob causam, iter. instiLuistis? 
Poslquam autem, quod ad Milranem contenderent, respon 
derunt : Inane est, inquit, et. irritum vestrum studium, 
quod Milranes in przssentia hic non sit, sed contra incolas 
Besse praedones hae mocte exercitum duxerit. — Adoles- 
centem enim quemdam captivum, quem ille Memphim ad 
Oroondatem miserat, ut inde, uti arbitror, ad regem ma- 
unum muneris loco pervenirel, Bessaenses et eorum. dux 
declaratus Thyamis, incursione facta , ereptum detinent. 

IN. Et ille quidem his dictis abibat, Mili vero ad Isia« 
dem est properandum, inquiens, quae me nunc forsitan 
suis acribus oculis circumspicit, ne mihi aliquam oflensam 
in amore cunctalio afferal.. Est autem nimium callida in 
accusationihus eliam sine causa et criminibus atque insimu- 
lationibus contra me fingendis. 1lli vero, ut haec audi- 
verunl, ἰδοῦ! et stupentes diu sLelerunt, quod peter 
opinionem spe εἰ exspeclalione sua fmistrali essent : do- 
nec sero tandem ipsos Nausicles revocavit ad sese, admo- 
mens, non oportere brevis frustralionis causa et. quae ad 
tempns tantum acciderit, omnem spem eorum, quae prae 
manibus essent, abjicere; sed nunc quidem. Cliemmin re- 
deundum esse et cum consilium gerendae reí capere, tum 
peregrinationem, majore vialico instructos, ad. inquiren- 
dum Theagenem, sive apud priedones, sive apnd alios 
quoscunque illum esse audiverint, suscipere , bonam spem 
inventionis ubique sibi proponendo. Nam neque. 
absque numine deorum videri factum esse, quod 
3: 







— 


HELIODORI. /JETHIOPICORUM 


Bind wii 


vo θαρσεῖν ὡς pos 


νριζομένου. ᾿Εδόκει οὖν o ipm xal drin 


dee πε- 


pol, πάτεῤ, ἔφη, καὶ οἷοί τα 


τὴν ὁμόσε χώρησιν πρὸς τὸ δεινὸν τῇ ψυχῇ καὶ ταχεῖαν 
30 ἀπάλγησιν παρα σκχευάζουσα. 'ποτεμνόμενος δὴ δυσ- 
poe ἄγαν ὃ Κνήμων, Ὡς ἐργῶδές σου τοῦτο, ἔφη, 
Χαρίχλεια, fnigopóc πως ἀεὶ τυγχάνεις τὰ χείρονα. 
μαντεύεσθαι καὶ ψεύδη. q ἅμα, καλῶς χατὰ τοῦτο 
ποιοῦσα. Θεαγένης γοῦν ἔστι χαὶ σώζεται θεῶν βου- 
15 λομένων" καὶ ὅπως καὶ παρὰ τίσιν, ἐπιτεμὼν ἔλεγε. 
Καὶ ὃ Καλάσιρις, Ούὕπω nor ΟΝ ἡράσθης ἐξ ὧν 
χέγεις, ὦ Κνήμων. Ἦ γὰρ ἂν τὼς y ὡς καὶ τὰ 4268 
φοβερὰ τοῖς ἐρῶσι καὶ μόνοις ὀφθαλμοῖς μάρτυσι χατα- 
πιστεύουσιν ὑπὲρ τῶν παιδιχῶν, ἢ 2^ ἐχείνων ἀπουσία, 
80 Geox τοῦτ᾽ ἤϑη χαὶ ἀγωνία ψυχαῖς ἐρωτιχαῖς γίγνε- 
παι. Αἴτιαν δὲ, πεπείχασιν αὑτοὺς, olx ἄλλως πώ- 
ποτε σφῶν ἀπολείπεσθαι τοὺς φιλτάτους, μὴ οὐχὶ χωλύ- 
ματος ἃηδοῦς ἐμποδίζοντος. “Ὥστε, ὦ φίλος, Xapi- 
χλείᾳ μὲν συγγιγνώσκωμεν, εὖ τὰ ἐρώτων πάθη χαὶ 


ὃν ἀκριβῶς νοσούση, a" δ' ἐντὸς θυρῶν γενόμενοι, τῶν. 


πραχτέων o 
(τ΄. Καὶ ἅμα λαβόμενος τῆς χειρὸς μετὰ δή τινος 
πατριχῆς θεραπείας εἰσῆγε τὴν Χαρίχλειαν. Ὁ δὲ 
Ναυσιχλῆς τοὐντεῦθεν ἀνεῖναι τῶν φροντίδων αὐτοὺς 
4ὖ βουλόμενος καί τι καὶ ἕτερον πραγματευόμενος, ἑστία - 
σίν τε λαμπροτέραν ἢ χατὰ τὸ εἰωθὸς παρεσχεύασε καὶ 
μόνοις σὺν τῇ θυγατρὶ τὸ συμπόσιον ἀφῆχεν, ἁδροτέ- 
uv τε τοῦ εἰωθότος ὀφθῆναι τὴν παῖδα καλλωπίσας, 
χαὶ πολυτελέστερον κοσμήσας, Κἀπειδὴ τῆς εὐωχίας 
45 Gore ἔχειν ἐδόχει ελόγων πρὸς αὐτοὺς ἄρχεται τοιῶν- 
δε’ Ἐμοὶ, λέγων» ᾧ ξένοι, καὶ θεοὶ μάρτυρες τῶν λε-- 
χϑυσομένων, ἡξὺ μὲν καὶ εἴπερ αὐτοῦ [τῇδε] καὶ παρ᾽ 
ἐμοὶ μένοντες ἐθέλοιτε τὸν πάντα διάγειν χρόνον, ἐπὶ 
κοινοῖς μὲν τοῖς οὖσι, κοινοῖς δὲ τοῖς φιλτάτοις, Οὐ 
t0 γὰρ ὡς ἐπιδήμους ξένους, ἀλλὰ φίλους Aotrbv , εὔνους 
τ᾿ ἐμοὶ καὶ γνησίους νενομικὼς, βάρος οὐδ᾽ ὁτιοῦν ἅπαν 


τὸ εἰς ὑμᾶς ἐσόμενον ἡγήσομαι, ἕτοιμος δὲ xal τοὺς. 


οἰκείους ἀναζητεῖν ὑμῖν βουλομένοις, τὰ εἰς δύναμιν, 
ἕως ἂν παρεῖναί με συμβαίνῃ, συμπράττειν, Ἀλλ᾽ 


quenwlam ex motis inehlissent, iis, quae nuntiata sunl, 
quasi ian ducantur eo , ubi "Theagenem inquirere opor- 
tebit, iter ad prdonum pagum tanquam ad scopum di- 
rigenles. 

V. Heec enm dixisset, haud difficulter illis persuasil , 
simul, ut existimo , alía spe ex iis, qua» nuntiala fuerant, 
elucente οἱ Cnemone seorsim eliam Calasirim bono animo 
esse, quod Tliyamis Theagenem servalurus esset, jubente. 
Placuit igilur, ut redirent. Reversi. Charicleam in vesti- 
bulo deprehendunt, procul et in omnes regiones illorum. 
causa circumspectantem. Cum vero nusquam cum illis 
Theageneni cernetet, lugubri ploratu edito, An soli, inquit, 
pater el quemadmodum liinc existis, rursus revertimini? 
Theagenes vero proeul dubio, ut conjicere licet, occubuit? 
Exponile, per deos, quamprimum, si quid. habetis, neque 
augeatis mibi calamilatem nuntii dilatione, Cum huma- 
nifate quadam conjunctum est festinum adversas fortuna 
indicium , ut quod. animum ad resistendum maguitudini 
mali preeparet. οἱ satietatem doloris cito afferal. — Praeci- 
«dens igitar ejus maorem, admodum wgra animo , Cue- 
mon : Quie, malum, est, inquit, ista consuetudo, Chari- 
clea? Proclivis es quodammodo in augurium deteriorum., 
sed falsorum wlüique : qua quidem im parte recle. facis. 
Theagenes enim est, et diis volentibus, manet incolumis : 
el quomodo et apud quos breviter referebat, Calasiris 
autem, Apparet, te nondum amorem expertum esse, Cme« 
mon, ex iis quae loentus es, dicebat. Sceires enim profectu, 
«quod et ea, quae nibil habent periculi, formidolosa aman- 
libus existunt : solisque oculis, in ds, qum ad amasios ' 
perlinent, fidem habent. Illorum vero absentia, metum 
semper et sollicitudinem in animabus amore captis efficit. 
Porro jn causa est, quod. sibi persuaserunt uterque. alleri. 
carissimi, nunquam se relicturos esse, nisi illorum con- 
junctioni aliquod triste obstet impedimentum. Quare, mi 
Cnemon, Chariclee quidem veniam demus, que vere 
exacti amoris affectu laboret : ipsi vero, ingressi ostium , 
de iis quae sunt. agenda cogitemus. 

ΥἹ. His dictis, prehensam manu Charicleam , cum qua- 
dam observantia paterma in zedes introduxit. —Nausicles 
autem , recreare illos a curis. volens, atque etiam aliquid 
aliud moliens, convivium splendidius quam solebat, in- 
struxit et solis eum filia symposium eoncessit, ut delicatior 
el. comptior solito appareret, illam instruens et sumplno- 
sius exormans, Cum autem convivio salis esse oblectatos 
existimaret, ila ad illos est locotus , Mili, inquiens, hos- 
pites, ( dii sunt testes eorum, quie a. me dicentur ) prme- 
sentia vestra est jucunda, etiamsi hic apud me totum ve- 
litis degere tempus , commwni jure. facultatum et eorum 
quie mili carissima sunt. Cumque vos non in advenarum 
hospitum loco , sed amicorum in posterum, amantium mei 
el verorum, habeam, nihil. eril mibi oneri, quod in. vos. 
collatum fueril. Quin etiam vobis necessarios vestros in- 
quirere volentibus paratus sum , quoad fieri poteri, quan- 
tumque in me situm erit, opem ferre. Ceterum haul 
ἀνθ ipsi scitis, quod milii ratio vitie ad mercaturam et 





m— 


LIBER VI. 


ἵστε ποὺ καὶ αὐτοὶ πάντως, ὅτι μοι βίος ἐστὶν ἐμπορι- 
Xhe καὶ ταύτην γεωργῶ τὴν. τέχνην καὶ ὡς λαμπροὶ 
ζέφυροι πάλαι καταπνέοντες, ἀνέῳξαν μὲν εἷς ναυτιλίαν. 
τὴν θάλατταν, τὰ πλόϊμα δὲ τοῖς ἐμπόροις εὐαγγελέ- 

siot Καί με καθάπερ κήρυγμα ἢ χρεία χαλεῖ 
πρὸς τὴν εἰς Ἕλληνας ἐχδημίαν, Δίκαια τοίνυν ἂν 
ποιοῖτε, τί ποτε χαὶ ὑμῖν βουλομένοις ἐστὶ, χοινούμες. 
wu Ἐ χαὶ αὐτὸς πρὸς τὸν ἡμέτερον σκοπὸν, τὰ 
χατ᾽ ἐμαυτὸν διαθοίμην. 

m V. Μιχρὸν δ' ἐφησυχάσας τοῖς εἰρημένοις ὁ Καλά- 
cipis, Ὦ Ναυσίχλεις, ἔφη, aot μὲν ἐπ᾽ αἰσίοις ὁ ἔκ- 
meus στέλλοιτο χαὶ Ἰξρμῆς μὲν Κερῦῷος, Ποσειδῶν 

δὲ ᾿λσφάλειος,, καὶ γίγνοιντο, πᾶν 
μὲν ἐπὶ πέλαγος εὔρουν xal εὐήνεμον παραπέμποντες, 

15 πάντα δ᾽ ὅρμον εὐλίμενον καὶ πᾶσαν πόλιν εὐπρόσοδον 
καὶ φιλέμπορον ἀποφαίνοντες, οὕτως ἡμᾶς καὶ παρόν-- 
τὰς περιέποντι καὶ ἀπιέναι βουλομένους πέμποντι καὶ 
τοὺς ξενίους τε καὶ φιλίους θεσμοὺς ἀκριθοῦντι, WA 
ἡμῖν ἀλγεινὸν μὲν ἴσως τὸ χωρίζεσῆαι σοῦ xal οἰχίας 

30 τῆς σῆς, ἣν En ἡμῶν ἡγεῖσθαι παρεσχεύασας, ἀναγ- 
χαῖον δὲ χαὶ ἀπαραίτητον τῆς τῶν φιλτάτων ἀνευρέ- 
σεως παντοίως ec WEE 
Χαρικλείᾳ ταύτῃ, Κνήμωνι δὲ τίς ποτε ἢ γνώμη xa 
εἶτε συναλητεύειν ἡμῖν χαὶ Fem ἕτοιμος c, εἴτ᾽ 

25 ἄλλη πῃ διέγνωκεν. αὐτὸς ἂν λέγοι rov, βουλό- 
μενος δὴ 6 Κνήμων πρὸς ταῦτ᾽ ἀποχρίνασθαι BUNC 


m, crm 


occ ^0 oh; ἔφη, τροπῆς ἀνάμεστον χαὶ 
ἀσταυμητότατον τύχης ἀνθρωπίνης χίνημα * ὅσην πα- 
λίρροιαν χαχῶν, ἐπί τ᾽ ἄλλων δὴ πολλῶν πολλάκις xal 
xz ἐμοῦ πεφιλοτίμησαι" γένους μὲν xal οἰχίας πα- 
ἐστέρησας, πατρίδος δὲ xal πόλεως καὶ τῶν φιὰ- 
3. τάτων ἐξένωσας᾽ Αἰγυπτίᾳ με γῇ (πολλὰ τὰ μεταξὺ 
σιωπίντα ) προσώχειλας" Dosis] βουκόλοις παρέ- 
δωχας, μιχράν τινα χρηστὴν ἐλπίδα ὑπέφηνας, ἀνδρῶν 
συντυχίαν, δυστυχῶν μὲν xal τούτων, πλὴν ἀλλ᾽ "EX- 
λήνων, πρυτανεύσασα, paf ὧν τὸ λειπόμενον τοῦ 
4“ ἤλπιζον". xal ταύτην.» ὡς ἔοικεν, 
a poete Ποῖ γὰρ τράπωυαις τί 
δέ με καὶ χρὴ πράττειν; καταλίπω » Χαρίχλειαν, οὔπω 
εὑρηκυῖαν ; ἀλλὰ δεινὸν, ὦ γῆ, καὶ ἀθέμιτον. 
^" ἕπεσθαί. με χρὴ καὶ συναναζητεῖν; εἰ μὲν ἐπὶ 
4 πρόδηλῳ τῇ εὑρέσει, χαλὸν τὸ μοχθεῖν ἐπ᾽ ἐλπίδι τοῦ 
e AR εἴ δ᾿ ἄδηλον τὸ μέλλον καὶ πλέον τὸ δυσ- 
χερὸς, ποῖ πότε xal στήσεταί uot τὰ τῆς 
ἅχης, "TU οὐχὶ συγγνώμην παρ᾽ ὑμῶν τε καὶ θεῶν 
Φυλίων αἰτήσας, vuv γοῦν ποτε τῆς ἐπὶ τὴν πατρίδα 
τὸ καὶ τὸ γένος ἐπανόδου μνησθήσομαι, καιροῦ καὶ ταῦτα 
εἴς καλὸν ἔχ τοῦ θεῶν, ὡς ἔοικεν παρε: 
ἘΠ κκρλι, , s scu ipi- 
cuv μέλλοντος μοὶ τι κα πατρὸς ἐν τούτῳ 
παθόντος, ἔρημες εἷς τὸ παντελὲς διαβόχον καὶ ἄκληρος 


— 


"Ἐμοὶ μὲν οὔ οὕτω xal | 


4m | 8388 
instituta el homo arlem exerceo lanquam agrum. Cum 
itaque jam Zephyri egregie flanles, wl navigationi mare. 
pateat efficiant et commoditalem meteatorilus. 


| promittant, me quoque negotium — 8 


quoddam sd peregrinationem in Greeism evocat. 

igitur feceritis, «i mecum vicissim. vestram 
comtmicaverilis , Notlivesee s dens 
meas rationes constituere possim, 

VH. Posb hav dicta. paululum. quiescens. Calasiris,. 
Ὁ Nauwsicles , inquit, Tu quidem bonis avibus nvignlionem 
pares, Mereuriusque. luermn praestans οἱ Neptunus tran« 
quillitatis effector, comites οἱ deductores tibi adsint, tequa 
in omne pelagus latum δὲ tranquillum deducabt : omnem 
portum totum et omnem urbem accessu facilem et merea- 
lorum studiosam efficiant, quod et praesentes nos lanta. 
benevolentia complexus es et discedere volentes dimiltis, 
hospitii et amicitim leges exacte servans. Nobis autem. 
etsi grave et molestum est, a te el domo fua, quam ut 
nostram esse existimemus effecisti, separari; necessarium. 
est amen et irrecusabile, ad inquisitionem. carissimorum. 
omnino aggredi, Et hae quidem mea est εἰ Charicleoe 


| senteutia. Cnemon autem quid habeat in. animo, οἱ sive. 


nobiseum una oberrare et. gralilicari nobis, sive aliud. 
quidpiam. facere staluil, ipse dieat in praesentia, "Woleus 
igitur ad hec respondere Cneinou , eL jam jam aliquid. pro 
locuterus , singultivil subito et repente illi calidie lacrima: 
profüsse linguatn obstruxere : donec sero tandem spiritu - 
collecto et gemitu edilo, O fortona, inquit, umane om- 
nis mutationis plena et instabilissima ratio, quantum ma- 
lorum refluxum, eum in aliis mullis sepius, tum in me 
declarasti ! Genere el. domo paterna me privasti , patria et 
urbe, et mihi. carissimis, extorrem isti : ad. /Egyptiam 
lerram ( ut multus intercapedinis casus laceam ) impegisti , 
praxonibus radidisti. — Paullulum quidem — bona spei 
ostenderas, familiaritatem. virorum , etsi calomilosorum , 
Grecorum famen, concilians : cum quibus ego me reli- 
quim tempus vita transacturum putabam. Sed οἱ hanc, 
vt videlur, priecidis consolalionem. Quo enim. vertar2. 
quidve mili faciendum est? An relinquam Charicleam, quie 
nondum '"Theagenem invenit? Sed fatolerandum, o terra, 
et nefas factn est, An sequar et una inquiram? Si quidem. 
certa est inventio, praeclarum est subire laboren) spe felicis. 
exitus τ sin inesplorata est futurorum ratio, et major πιο: 
lestia nos excipiet, incertum est, quem tandem finem con- 
sequetur liie meds error. Quid &i a vobis el diis amicitiae 
priesidibus , veniam deprecatus, nune tandem in familiam. 
et. patriam reditus mentionem faciam? prasserlim cuim oc- 
casio opportune divina providentia , ut videlur, incideril, 
et Nousicles lic , uL ait, ín. Grieciam sit soluturos, ne, vel 
interim si palri alpuid. acciderit, omnino successore orba. . 
2t 


324 


ὁ οἶκος ἀπολειφθείη, Καὶ γὰρ καὶ εἰ πένεσθαι μέλ- 
λοιμι, σώζεσθαι γοῦν τι λείψανον δι᾽ ἐμοῦ τῷ γένει 
καλὸν Mei τοι Ἀλλ, Sukerisius, σοὶ γὰρ 
ἀπολογοῦμαι xal συγγνώμην αἰτῶ καὶ 
d cen δός" ἄχρι μὲν τῶν βουκόλων ἕψομαι, μιχρὸν 
ἐπιμεῖναι Ναυσιχλέα, κἂν σφόδρα ἐπείγηται, παρα- 
καλέσας" εἴ sc m Berqíen παρὼν ἐγχειρίσας, χρη- 
στὸς μὲν παραχαταθήχης φύλαξ ἀποδειχθείην, ἐπὶ 
ἡρησταῖς δὲ xal αὐτὸς ταῖς μελλούσαις ἐλπίσι μετὰ 
1o ἀγαθοῦ τοῦ συνειδότος χωριζοίμιην, Εἰ δ᾽ ἀποτύχοι- 
μὲν, ὃ μὴ γένοιτο, καὶ οὕτω συγγνωατὸς, ὅτι γε δὴ 
μόνην σε οὐδὲ τότε κατέλιπον ἀλλ᾽ ἀγαθόν σοι φύλαχα 

- καὶ πατέρα Καὶ αλάσιριν τουτονὶ παρακαταστήσας,. Ἡ 
δὲ Χαρίχλεια τόν τε Κνήμωνα ἐκ πολλῶν ἤδη συμθα- 
1. λοῦσα τοῦ Ναυσιχλέους ἐπὶ τὸ θυγάτριον ἐπτοημένον, 
(ὀξὺς γὰρ & ἐρῶν φωράσαι τὸν ἀπὸ τῶν ἴσων παθῶν 
χκεχρατημένων ) xai τὸν Ναυσιχλέα πρὸς τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ 
λεχδέντων συνεῖσα,, ὥς ἀσμένῳ γένοιτ' ἂν τὸ κῆδος καὶ 
πᾶλαι τοῦτο πραγματεύεται xai τὸν Κνήμωνα ἐμπο- 
30 ρεύεται ποικίλως ἐφελκόμενος, καὶ ἅμα οὐδ᾽ εὐπρεπῇ 
λοιπὸν τῆς ὁδοῦ χοινωνὸν, οὐδ᾽ ἀνύποπτον ἤγουμένν, 
τὸν Κνέμωνα" Ὥς δή σοι φίλον, ἔφη, τῆς μὲν ἐπὶ τοῖς 
προὐπηργμένοις παρὰ σοῦ χρηστοῖς εἰς ἡμᾶς χάριτος 
χεχρεωστημένης καὶ ὁμολογουμένης, ἐπὶ δὲ τοῖς λειπο- 
10. μένοις, οὐ πάντιος ἐπούσης ἀνάγκης τὰ ἡμέτερα Exgpov- 
τίζειν, οὐδ᾽ ἀλλοτρίαις τύχαις καὶ ἄχοντα συναπόκιν .- 
δυνεύειν. ᾿Αλλὰ σὺ μὲν ᾿Αθήνας τε τὰς σὰς xal γένος 
καὶ dixo» τὸν σὸν κομίσαιο, Ναυσιχλέα τουτονὶ καὶ 
τὴν δι' αὐτοῦ παραπεσοῦσαν, ὡς φὴς, πρόφασιν μηδα- 
a0 μῶς παρωσάμενος, ᾿Εγὼ δὲ καὶ Καλάσιρις πρὸς τὰ 
συμπίπτοντα μαχεσόμεθα,, ἕως ἂν τὸ τέλος τῆς πλά- 
γῆς εὕρωμεν εἰ xxl ἀνθρώπων μηδεὶς συνεφάπτοιτο, 

θεοὺς συνεμπόρους ἔχειν χαταπιστεύοντες. 

1΄, Ὑπολαθδὼν δὲ πρὸς ταῦθ᾽ ὃ Ναυσικλῆς, Χαρι- 
85 χλεΐᾳ μὲν, ἔφη, χατ' εὐχὰς ἀποδαίη καὶ θεοὶ συνέμπο- 
pot χατὰ τὴν αὐτῆς αἴτησιν γίγνοιντο xal τοὺς οἰχείους 
χομίζοιτο, οὕτως οὖσα γενναία μὲν τὸ λῆμα, συνετὴ δὲ 
τὸ φρόνημα. Σὺ δὲ, ὦ Κνήμων, μήτε, εἰ Θίσδην 
οὐχ ἄγεις εἰς τὰς ᾿Αθήνας, ἄσχαλλε καὶ ταῦτ᾽ ἔχων 
4o ὑπόδικον ἐμὲ τουτονὶ τῆς κατ᾽ ἐχείνην ἁρπαγῆς, xal 
«ἧς ἐχ τῶν ᾿Αθηνῶν ὑπεξαγωγῆς. Ὁ γὰρ ἔμπορος 6 
Ναυχρατίτης, ὃ Θίσθης ἐραστὴς, οὗτος ἐγώ. Μήτε 
πενίαν ὀδύρου, πτωχεύσειν ἔτι προσδοκήσας. Εἰ γάρ 

σοι φίλον, 6 ὡς χαὶ ἐμοὶ, φανείη, γρυμάτων τ᾽ εὐπορή- 

$n σεις συχνῶν, οἶχόν *' ἀπολήψει καὶ πατρίδα τὴν σὴν, 
ἐμοῦ κατάγοντος᾽ γῆμαί τε βουλομένῳ,, θυγατέρα ταυ- 
τηνὶ τὴν ἐμὴν ἁρμόζω Ναυσίχλειαν, προῖχα ἐπιδοὺς 
αὐτὸς μὲν πλείστην ὅσην, τὴν παρὰ aou δὲ πάλαι εἰ-- 
ληφέναι χρίνων, ἐξ οὖ γένος καὶ olxov καὶ ἔθνος τὸ σὸν 
t0 ἐγνώρισα, Πρὸς ταῦτ᾽ οὐδὲ πρὸς βραχὺ διαμελλήσας 
ὃ Κνήμων, ἀλλ᾽ ἃ πάλαι δι᾽ εὐχῆς τε xal ἐπιθυμίας 
ἔγων, οὐκ ἤλπιζε, ταῦθ' ὑπὲρ εὐχὴν καὶ ἀπροσξόχητα 
λαμβάνων, Ἅπαντα, ἔφη, δέχομαι, ἃ χαταγγέλλεις, 

ἄσμενος. Καὶ ἅμα τὴν δεξιὰν προτείναντι τὸ θυγά- 





ΗΝ 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


et exberes domus relinquatur, — Etenim , etiamsi in inopia. 
victurus sim , servari lamen per me aliquas reliquias generis 
honestum est et propler se expetendum, Sed, o Chari- 
εἴδεα, tibi enim mo praccipue excusatum velim et a te ve- 
niam pelo ac deprecor, da mihi hoc beneficium : usque ad. 
priedones sequar, a Nausicle, ul parumper exspeetet,, elsi 
nimium properet, impetrans : ut si te forte tradidero in 
manus heageni, sedulus depositi custos fuisse declarer : 
bona quoque spe futurarum rerum , cum bona conscientia 
factorum, a vobis separer. Sin autem, quod absit, spe 
lapsi fuerinzüs , sic quoque veniam merear, neque te solam. 


tum relinquens, sed adhibens tibi Calasirim bunc bonum 


οἱ custodem εἰ patrem.  Chariclea vero, et. Cnenionem 
multis argumentis conjiciens erga Nausiclis filiam commo- 
lum esse , ( acris enim est amans in deprehendendo eo, qui 
simili affectui succubuiL) et Nausiclem, ex. iis , quae ab eo 
dicta fuerant , ut aflinitas contraheretur jampridem moliri, 
el Cnemonem variis illecebris allicere, intelligens, Sul 
que ne convenientem quidem itineri comilem, et suspi- 
tione vacantem , in poslerum futurum Cnemonem exisli- 
mans , Quemadimodum lubet, inquit. Ac pro officiis qui- 
dem antea nobis praeslitis. habeo tibi graliám, et. debere 
confiteor : quod autem ad consequens tempus attinet, non 
omnino incumbit mecessitas, ut nostrarum rerum curam 
suscipias el in. aliena fortuna vel invitus una. pericliteris. 
Sed tu quidem Athenas fuas. et familiam el domum tuam. 
recuperes , Nausiclem hunc , et occasionem, quz cum ipso 
offertur, neutiquam negligens. Ego vero et Calasiris cum 
iis, qum acciderint, pugnabimus tamdiu, quoad finem 
erroris invenerimus; etiamsi nemo hominum adjuvet, deos 
Comites nos habituros esse confidentes. - 

VIL Hac verba Nausicles excipiens, Chariclere qui- 
dem, inquit, ex animi sententia, qua vult, eveniant et 
dii comites juxta lilius preces adsint et propinquos recupe- 
ret, quandoquidem tam excelso animo el prudentia sin- 
gulari predita est. Tu vero, Cnemon, qnod Thísben 
Athenas non reducas, non amplius cegre feras , praesertim 
cum me habeas reum raptus illins et clandestinze Alhenis 
avectionis, llle enim mercator Naucratites , Thisbes ama- 
lor, ego sum. Nec de paupertate queraris, putans fore 
aliquando tempus τ! mendices ; nam sí tibi perinde atque 
mili placebit , et pecuniae magnam copiam consequeris, et 
domum et patriam tnam recuperabis , reducente me, de- 
uique, si uxorem ducere volueris, lianc ream Nausicleam 
libi conjungente et. maximam dotem addente el illam , 
quod a te vicissim exspectandum est , accepisse staluente, 
postquam genus et familiam luam cognovi, Ad hec ne 
paullulum quidem cunctatus Cnemon , sed, quae optans 
antea et expetens mon sperabat, ea tum prieler spem. 
oblata arripiens , Omnia , inquit, lubens accipio , qua pro- 





LIBER VI. 


τρῖον ὃ Ναυσικλῆς ἐνεχείριζε xal κατηγγύα xai τὸν 
ὑμέναιον ᾷδεσθαι πρὸς τῶν οἰκείων ἐγκελευσάμε 
bv; siet tg ea ada 


Ὁ χοροῖς ἦσαν καὶ τὸν ὑμέναιον ἀπρόσχλητον ἐπὶ τοῖς 
ἐχώμαζον καὶ γαμήλιος παννυχὶς τὴν οἰκίαν 
χἀτέλαμπεν, ἢ Χαράλεια δὲ χωρισθεῖαα μόνη τῶν 
ἄλλων, ἐπὶ τὸ σύνηθες ἔρχεται δωμάτιον καὶ τὰς θύρας 
εἰς τἀσφαλὲς ἐπικλεισαμένη, πρὸς οὐδενός v' ὀχλεῖσθαι 
gom βάχχιόν τι οἰστρηθεῖσα, τάς τε xó- 
Memi, xal ϑοιμάτιον περιρρηξαμένη, 

$i ἔφη, καὶ ἡμεῖς δαίμονι τῷ εἴληχότι χορεύσωμεν 
τὸν ἐκείνου τρόπον" ἄσωμεν αὐτῷ θρήνους χαὶ 
cdi ζόφος 8 ἐπηχείτω καὶ νὺξ ἄλαμ- 
15 πὴς ἡγείσθω τῶν δρωμένων, τοῦδε τοῦ λύχνου τῇ 7 
προσαραχθέντος. Οΐας γὰρ δὴ καὶ ἐφ᾽ ἡμῖν τὸς πα- 
στάξας ἐπήξατο; οἷον τὸν θάλαμον ἀνέδειξε. μόνην 
μὲν ἔχει με καὶ ἀνύμφευτον, τοῦ δὲ μέχρις ὀνόματος 
Θεαγένους, οἴμοι, χηρεύει. Κνήμων γαμεῖ, 

30 Θεαγένης δ᾽ ἀλητεύει xxl ταῦτ᾽ αἰχμάλωτος ἢ τάχα 
καὶ δέσμιος, Καὶ ταῦτ᾽ ἂν εἴη τὰ εὐτυχέστερα " σώ-- 
ζοιτο μόνον. Ναυσίχλεια νυμφεύεται κἀμοῦ διέζευχται 

4 μέχρι τῆς παρελθούσης ὁμόχοιτος" Χαρίκλεια δὲ 
μόνη καὶ ἔρημος. Καὶ οὗ τῶν ἐπ᾽ ἐχείνοις ἡμῖν μέμ- 
ὃς ᾧις, ὦ τύχη καὶ δαίμονες, ἀλλὰ πράττοιεν κατὰ γνώ- 
μὴν, τῶν δὲ καθ' ἡμᾶς ὅτι μὴ τούτοις ἡμῖν ἐξ ἴσου 
χέχρησϑε, Οὕτω τὸ δρᾶμα τὸ περὶ ἡμᾶς εἰς ἄπειρον 
ἐμηκύνατε xal πᾶσαν λοιπὸν σχηνὴν ὑπερφθέγγεται. 
᾿Αλλὰ τί ταῦτ' ἀωρὶ ϑεηλατοῦμαι; πελείσθω χαὶ τὰ 
80 ἕξῆς ὅπη τοῖς θεοῖς φίλον. Ἀλλ᾽ » ὦ Θεάγενες, ὦ μόνη 
μοι γλυχέῖα φροντὶς, εἰ μὲν τέθνηκας καὶ τοῦτο πει-- 
σθείην, (ὃ μή ποτε γνοίην), τότε μέν σοι συνεῖναι οὖχ, 
qoaa Τὸ παρὸν δέ σοι τάσδε ἐπιφέρω χοάς᾽ 

xal du! ἔτιλλε τὰς τρίχας καὶ ἐπὶ χλίνης ἐπέδαλλε - καὶ 

a5 τάσδε ἐπιχέω τὰς σπονδὰς ἐκ τῶν σοι φίλων dgio inv 
καὶ αὐτίκα διάδροχος ἦν ἡ στρωμνὴ τοῖς δάχρυσιν, 
ΕἸ δέ μοι περισώζη, καλῶς γε ποιῶν, δεῦρο συνανάπαυ- 
σαι, φίλος, ὄναρ γοῦν ὀφθείς, p ü xal τότε, ὦ ᾽γαθὲ, 
xal φύλαττε νομέμῳ γάμῳ τὴν σὴν παρθένον. ᾿Ιδού σε 

40 καὶ περιπτύσσομαι, παρεῖναι καὶ ὁρᾶν ὑποτιθεμένη. 

Θ΄ Καὶ ἅμα λέγουσα, ῥίπτει κατὰ τῆς κλίνης ἐπὶ 
πρόσωπον αὑτὴν ἀθρόον xal περιχυθεῖσα περιέβδαλλε, 
λύζουσά τε καὶ βρύχιον ἀναστένουσα, ἕως αὐτὴν ὑπὸ 
πῆς ἄγαν λύπης, ἀχλύς τε καὶ ἴλιγγος ὑποδραμὼν καὶ 
45 τὸ νρερὸν τῆς ψυχῆς ζυφψώσας πρὸς ὕπνον ἔλαθεν ὑπο- 
φέρων καὶ εἰς ἡμέραν ἤδη λαμπρὰν χατέχων, Ὥστε 
καὶ ὃ Καλάσιρις θαυμάζων καὶ παρά γε τὸ εἰωθὸς οὐχ, 
ὁρωμένην ἐπιζητῶν, ἐπὶ τὸν θάλαμον ἀφικόμενος, 
ra Ml ct σφοδρότερον τὰς pac , xal ὀνομαστὶ συνεχῶς 
t) Χαρίχλειαν ἀναχαλῶν, ἀφύπνιζεν, Ἢ δὲ πρὸς τὸ 
αἰφνίδιον τῆς κλήσεως διεταράχθη τε xal ὡς κατελήφθη 
σχήματος ἐπὶ τὰς θύρας δρμήφασα, τόν τε μοχλὸν πα- 

5 καὶ πρὸς εἴσοδον τῷ πρεσδύτῃ, διέστελλεν. 


Ὁ δὲ, ecd τῆς τε κόμης τὸ ἄτακτον καὶ τὸν χιτῶνα ! 


e 


325 


mitis. Simulque dewtram porrigenti, filiam Nausicles 
waddal d Bags did τἀ kqituedis Co ὁ as pen. 
ehoream primos incipiebat, subilas moplias ex praesenti 
convivio efficiens. Alii tur im cun reliquo. erant. et 
liymenzum non denuntiatum in. thalamis cum saltationi- 
lus et cantu celebrabant et nuptiali face tota nocte domns. 
collacebat ; Chariclea vero , separata. ab aliis, consuetum 
ingreditur conclave , atque ostium claudens ac. muniens, a 
nnlloqne se impedilnm iri confidens , quasi furore quodam 
Baechieo percita, eapillos, nihil omnino sibi parcens, 
solvit el Iurbal, et, veste scissa, Age, inquit, el nos τσ 
mini, quod res nostras sortitum est, qua postulat ratione , 
choreas ducamus. Canamus illi ploralus et lamentis tri- 
pudiemus : tenehroe autem resonent et nox obsenra , liac 
face terrae. impacta, iis quie agentur. praesit. Quem enim 
etiam nostra causa. thalamum exstrüxit? qoalemve nohis 
comparavit? Solam et orbatam sponso me iste hahet, 
Theagene , inquam , hei milii miserae! qui nomine tantnm 
est sponsus. Cnemon conjugium contrahit, Theagenes 
vero errat, atqne adeo captivus fortassis et vinctus. — Atque 
hic quidem esset benignioris fortunze casus, si modo ma- 
meret incolumis. Nausiclea nubit et a ime disjuncta est , 
qua: usque ad praeteritum noctem una cubarat : Chariclea 
vero sola el deserla, Nec invilemus illorum fortunz , o 
fors et numina ; quin etiam, ut illis ex animi sententia suc- 
cedat , optamus; sed ob nostra aceusamus vos, quod non 
ique nobis haec impertiamini. Sic hune actum nostrum 
in immensum produxistis , ut ullra omnes scenas reprzesen- 
lelur. Sed quid importune de calamitatibus divinitus im- 
missis queror? Perficiantur et. reliqua , quousque diis pla- 
cet. Sed, o Theagenes, o sola mihi cura svavis, si qui- 
dem mortuus es et hoc audiero , ( quod. utinam nunquam 
resciam !) neque ipsa differam, quin una sim tecum fu- 
lura. |n praesentia vero has tibi perago inferias , ( situl- 
que vellebat crines et in lectum imponebat) et lias tibi 
desuper fundo libationes ex oculis, qui libi cari sunl; 
(moxque humectabatur stratum lacrimis.) Si manes in- 
columnis, siceti merito debes , liuc. ades, et una requiesce , 
carissime, in somnis saltem mihi apparens. Parce tamen 
ium quoque, mi Theagenes, et custodi. connubíali lege 
tuam virginem. Ecce te et ampleclor adesse te et ime in- 
lueri existimans. 

IX. Atque luec elocuta, dejicil sese: in lectum repente 
pronam, el circumfusa luerebat in amplexu singulliens 
atque vehementius ingemiscens : donec illam prae nimio 
dolore stupor et vertigo subiens et parli animze intelligenti 
caliginem quamdam offündens, clam in. somnum deduxit 
et ad diem usque claram detinuit. Qmamobrem Calasiris 
mirans et quod nusquam prater consuetudinem appareret 
inquirens, ad thalamum venit , pulsansque fores veliemeu- 
tius et nominatim. continuo Charicleam compellans , exci- 
tavite somno, Illa vero subita vocatione turbala est et eo 
habitu in quo deprehensa. fuerat, ad ostium sese prori- 
piens, vectem removil el ad ingressum senis fores aperuit. 
Mile vero ut. vidit capillos turbatos οἱ vestem. scissam circa 
pectus, adspectumque adhuc fluctuantem, et quo furore, 


Gv, ἄπει; 
plv, i dal dp nte dire Geri 


φοθοῦντος, ᾿Αλλὰ τούτου γ' ἕνεκα θάρσει, 
25 ἔλεγεν ὃ Καλάσιρις, ὡς ὄντος ἐκείνου xal. σοι συνεσο- 
μένου, ὑεῶν νευόντων, εἴπερ τι χρὴ τοῖς τε προθεσπι- 
σθεῖσι περὶ ὑμῶν πιστεύειν καὶ τῷ διαγγείλαντι χϑι- 
ζὸν, ὡς εἴληπται ὑπὸ Θυάμιδος, εἷς τὴν Μέμφιν dva- 


πεμπόμενος, Εἰ δ' εἴληπται, δῆλον ὡς xai σώζεται, 
80 φϑίας αὐτῷ πρὸς τὸν Θύαμιν καὶ γνώσεως ὑπαρχού- 
σης. Καιρὸς δὴ, μὴ μέλλειν, ἀλλὰ σπευστέον ὡς 
ἔνεστιν ἡμῖν τάχους ἐπὶ Βήσσαν τὴν κώμην xal ἄνα- 
ζητητέον, σοὶ μὲν τὸν Θεαγένην, ἐμοὶ δὲ πρὸς τούτῳ 
καὶ τὸν υἱόν. Οἶσθά που πάντως προακηκουῖα, παῖδα 
36 ἐμὸν εἶναι τὸν Θύαμιν, Καὶ ἡ Χαρίχλεια γενομένη 
σύννους, El μὲν δὴ, ἔγη, παῖς ἔστι σοι Θύαμις xot 
ἔστιν ὁ σὺς, ἀλλὰ μὴ ἑτέρου καὶ ἄλλος, νῦν μὲν δὴ τὰ 
ἡμέτερα πρὸς κίνδυνον ἐλαύνει τὸν μέγιστον. Θαυμά- 
σαντὸς δὲ xal τὴν αἰτίαν ἐρομένου τοῦ ΚΚαλασίριδος * 
40 Οἶσθα, εἶπεν, ὡς αἰχμάλωτος ἐλήφθην ὑπὸ τῶν βουχό- 
λων.  "Ex& τοίνυν καὶ τὸν Θύαμιν ὑπηγάγετο πρὸς 
«bv xac! ἐμοῦ πόθον ἢ δυστυχῶς μοι προσεῖναι δοκοῦσα 
τῶν ὄψεων ὥρα - καὶ δέος, εἴ ἀναζητοῦντες ἐχτύχοιμεν, 
μὴ ὀγθεῖσαν ἐχείνην εἶναί με ταύτην ὑπομνησθεὶς, τὸν 
45 γάμον, ὃν τότε μοι προτεινόμενον παρ᾽ αὐτοῦ διεχρου- 
σάμην ἐπινοίαις, εἰς ἔργον ἄγειν βιάσηται, Καὶ ὁ 
Καλάσιρις, Μὴ οὕτω μέν ποτε, φησὶ, ἐπιθυμία χρα- 
πήσειεν, ὡς καὶ τὴν πατρῴαν ὄψιν ὁρωμένην Urtpos- 
θῆναι καὶ ὄμματα τοῦ φύντος μὴ καταιδέσαι τὸν παῖδα, 
εὖ {μηδὲ ) κολάσαι τὴν, εἴπερ καὶ ἔστιν, οὐχ ἔννομον ὄρε-- 
ἔιν, Ὅμως δ᾽ οὖν, κωλύει γὰρ οὐδὲν, τί οὐχὶ καὶ 
μυχανήν τινα πρὸς περιγραφὴν τῶν φψοθούντων im- 
votis; δεινὴ δέ τις ἔοιχας εἶναι σοφιστεῦσαι χατὰ τῶν 
ἐπιχειρούντων δυχδύσεις τε καὶ ὑπερθέσεις, 


-—RE —— 





|—— ^U 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


antequam in. somnum laberetur, agitala esset, salis indi- 
cantem, causam intellexit. "Cumque illam ad lectum re- 
duxisset ef. collocatam exornasset, palliumque illi. impo- 
suisset : Quid luec, malum, inquit, Chariclea? Cur tam 
graviter el absque modo te exerucias? Cur ita, omni- 
Dies riime, secnli cub? Js preset itn 
cognovi. An non ab lc ingenti amentia desines? An noa 
cogitabis, hominem te esse natam, rem instab d e 
vibus momentis ad utramque partem declinantem? Cur- 
te ipsa interimis ante epes fortasse meliores? Parce nobis, 
nata, parce, inquam, si non tua ipsius causa, saltem Tliea- 
enis , cui vita tecum tantum est oplabilis, et Le superstite 


in luero ponitur. — Erubuil his audilis Chariclea, maxime - 


cuim reputaret. ea, in quibus deprehensa fuerat. Cumque 
diu tacuisset, Calasiride responsionem fagitante : Veras 
quidem ob causas , inquit , objurgas, pater, sed tamen mihi 
lorlasse eondonandas, Neque enim me perwulgata ant 
mova quadam cupiditas ad hec impulit miseram, sel 
purum et castum. ulige, quamquam me non altiserit , 
desiderium, atque loc ipsum Theagenis, qui me morore 
afficit, quod una mecum non est : ac magis eliam terret , 
quod ,-utrum vivat, an non, scire non possim. Quod ad 
hane rem altinet, bono animo esto, dicebat Calasiris, 
lanquam illo superstite eL tecum una vicluro , diis annuen- 
libus : siquidem oporlet iis, qua sunt. de. vobis oraculo 
praedicta, fidem. habere atque etiam ei, qui leri, quod a 
Thyamide , cnm Memphim. duceretur, captus. essel, mmn- 
linvit. Quod si captus est, haud dubie. quoque servalur 
incolumis , cum illi jam amieilia et. familiaritas eum Thya- 
mide intercedat. — Quocirca non est cunctandum , sed pro- 
perandum,, quantum fieri potest, ad. Blessam pagum, et 
inquirendi, tibi quidem Theagenes, mihi vero insuper 
filius. Audivisti enim onmino antea, lium meum esse 
Thyamidem. Tum Chariclea. cogitabuuda, Siquidem, 
inquit, filius Libi est 'Fhyamis et est tuus, el non alterius 
cujuspiam etalius, nunc res nostra: in summum discrimen 
adducuntur. Miranle et causam quierente Calasiri : Scis, 
inquit, quod veneram in potestatem pra«donum captiva, 
Ibi igitur et Thyamidem impulerat in amorem mei infausta, 
qua praedita esse videor, forma τ et periculum est , ne , si 
inquírentes in emm inciderimus, conspectam me, illam 
ipsam esse recordatus, muptias, quas aliquando. mihi ah: 
illo propositas. fallaciis eluseram, ad. rem deduci cogat, 
Calasiris autem : Absil, ut. tanla. sil vis cupiditatis, uL 
eliam paternum vultum conspectum audeat. contemnere 
οἱ oculos patris non revereatur filius et non. repriniat , si 
quae est, pravam cupiditatem. Sed tamen quid prohibet, 
quominus aliquam. macbinam ad eludenda ea, qua tibi 
sunt. forinidalilia, excogites? Videris autem esse. callida , 
i excogitanda contra eos, qui [6 adoriuntur, effusia et 
iilationes, i 


-— 





Ι LIBER VI. nm ON 
AV. Ανείθη ποὸς ταῦτα μιχρὸν ἢ Χαρίχλεια καὶ Εἰ d oci 
» ἢ παιδιάν με πεποίησαι, παρεί-- | dicis, inquit, 
σϑω τὸ παρύν., ᾿Εγὼ δὲ ἔμα τῷ Θεαγένει μὲν reris prius. 
' fortuna vero pasar eis rv 


. ΕΠ δὴ 
dw συναρέσκει, ἐν λέν βρῇ τὸ σχῆμα xa πτωχεύωμεν. 
etes ἧττόν τ' ἐπιδουλευσόμεθα πρὸς τῶν ἔντυγ- 
γανόντων' ἀσφάλεια γὰρ ἐν τοῖς τοιούτοις f εὐτέλεια, 
χαὶ οἴχτου τε μᾶλλον ἢ φθόνου πέλας f πενία, τῆς τε 
χαθημέραν ἀναγκαίου 19097, ῥᾷον εὐπορήσομεν, ξένῃ 
τὸ γὰρ ἐν γῇ, τὸ μὲν ὥνιον σπάνιον τοῖς ἀγνοοῦσι, τὸ δ᾽ 
εὐμετάβοτον τοῖς ἐλεοῦσιν, 

IA", ᾿Ἐπήνει ταῦθ᾽ ὁ Καλάσιρις καὶ ἔχεσθαι τῆς 
ὁδοιπορίας ἐπέσπευδε " τοῖς τε περὶ τὸν Ναυσιχλέα χαὶ 
Κνήμωνα ἐντυγχάνοντες, τήν τ' ἔξοδον κοινωσάμενοι, 

εἰς τρίτην ἐξώρμησαν, οὔθ᾽ ὑποζύγιον, καίτοι διδόμε- 
vov, οὔτ᾽ ἃ οὐδένα συνέμπορον ἀνασχόμενοι" 
τοῦ τε Ναυσικλέους καὶ Κνήμωνος προπεμπόντων χαὶ 
ἄλλου τῆς υἱκίας πλήθους. 1Προὔπεμπε δὲ xal ἡ Ναυ- 
σίκλεια, πολλὰ τὸν πατέρα ἐπιτρέψαι χαθικετεύσασα, 
35 τῆς νυμφικῆς αἰδοῦς ὑπὸ φίλτρον τοῦ περὶ τὴν Χαρί- 
χλεῖαν ἐχνιχηθείσης, Καὶ ὅσον πέντε σταδίους προελ- 
θόντες ἤσπαζον τότ' ἀλλήλους τὰ τελευταῖα κατὰ γένος, 
καὶ τὰς δεξιὰς ἐνέδαλλον, ἐπιδαχρύφαντές 0᾽ ὅσον πλεῖ- 
στον, χαὶ ἐπὶ βελτίοσι χωρισθῆναι ταῖς τύχαις ἐπευ-- 
30 ξάμενοι, τοῦ Κνήμωνος δὲ καὶ συγγνώμην αἰτοῦντος εἰ 
συμπορεύοιτο, νεοπήκτους ἔτι τοὺς θαλάμους ἔχων, 
martir τ᾽ εἰ καιρὸς γένοιτο πλαττομένου, 
διεχωρίσϑψησαν" οἵ μὲν ἐπὶ Χέμωιν, ἡ Χαρίκλεια δὲ 
καὶ ὁ Καλάσιρις, πρῶτα μὲν εἰς πτωχιχὸν πλάσμα 
25 μετημφιέννυντο, ῥάκεσιν αὑτοὺς προπαρεσχενασμένοις 
ἐξευτελίσαντες, ἔπειτα δ᾽ ἡ Χαρίχλεια τό τε πρόσωπον 

ν ἀσθόλου τ᾽ ἐντρίψει χαὶ πηλοῦ καταχρίσει 
καὶ χρηδέμνου ῥυπῶντος τὸ χράσπεδον ἀπὸ 
χατὰ θατέρου τοῖν ὀφθαλμοῖν εἷς ἄτακτον 
40 προχάλυμμα ἐπισοβοῦσα' πήραν γ' ὑπὸ μάλης, οὑτωσὶ 
τινων xal ἀχόλων δῆθεν ταμιεῖον, 
χρειωδέστερον δὲ τῆς ἱερᾶς ἐκ Δελφῶν ἐσθῆτος καὶ τῶν 
στεμμάτων, τῶν τε συνεκτεθέντων uem χειμηλίων 
καὶ γνωρισμάτων εἰς ὑποδοχὴν, xr. Ὁ δὲ Κα- 
A& λάσιρις τὴν μὲν φαρέτραν τῆς Χαριχλείας τετρυχωμέ- 
νοις κωδίοις ἐνειλήσας, ὡς δή τι φορτίον ἕτερον, ἐπὶ 


παραλύσας, ἐπειδὴ τάχιστα πρὸς τὸ εὐθύτερον ἀνεκάμ- 
» βακτηρίαν τοῖν χεροῖν ἐποιεῖτο" πολύς τ᾽ αὐτῇ 
βαρὺς ἐμπίπτων καὶ εἴ πή τισιν ἐντευξόμενος 
τε πλέον ἐπετήδευεν à τὸ γῆρας 


h 
ἘΠΕ 


og. 
τῆς ὑποχρίσεως αὑτοῖς ἰδιηκρίδω- 





: felixque 
sit, infroducam. Cum enim, uL fugeremus ex insula 
praedonum, necessitas postularet, placuerat , permutato 
habitu, pannosos et ad mendicorum similitudinem, ver- 
sari in pagis et urbibus. Quatnobrem, si placet, fingamus 
hunc habitum et mendicorum personam agamus, Sic et 
minus erimus obnoxii insidiatormm injuriis : securitas 
enim in lisce tenuitate. comparatur, fereque. commisera- 
Aioni propier est paupertas quam ínvidie : et quolidie 
necessarium viclum facilius adipiscemur. Etenim in. pe- 
regrimà ferra emturis, ignorantibus. loci consuetudinem , 
omnia carius. venduntür ; mendicantibus vero dantur faci- 
lius ab iis qui eorum miserentur.. 

ΧΙ. Collaudabat hacc Calasiris et. quamprimom iler ia 
gredi properabat. Haque cum. Nausiclem et Cnemonem 
accessissent eL exitum cum illis cominunicassent, perendie 
sunt egressi, neque jumentum nllum , etsi dabatur, neque 
hominem quemquam comitem sibi adesse patientes, Nau- 
sicle et Cnemone deducente δὲ reliqua domns multitudine, 
Deducebat etiam. Nausiclea , multis modis patrem , nt hoc 
bi concederet, orans, sponse convenientem pudorem 
amore erga Charicleom superante. — Ad quinque autem 
fere stadia progressi , valedicebant sibi invicem ullimo pro 
sexus ratione et dextras jungebant.. Cumque magnam vim 
lacrimarum profudissent, et ut prospere ac. feliciler a se 
invicem separarentur, precati essent , atque etiam Cnemon 
veniam, quod una non iret, quod recens illi thafamus 
esset, peleret, et quod illos esset asseculurus, occasionem 
nactus, fingeret , digressi sunt a se invicem : hi quidem ad 
Chemmin; Cbariclea vero et Calasiris in mendicorum 
fictum habitum se transformarunt, pannis sese antea pre- 
paratis, vilibus admodum, operientes, Postea vero Cha- 
riclea et faciem conspurcavil., intersa fuligine εἰ luto. illito 
contaminans et fasciie veleris oram desuper ἃ fronte. de- 
missam cirea ocnlos incomposile loco tegmenti jactari 
&inens; porro peram sub ala , eo praetextu, lanquam buc 
eellarum et. viatici: promptuartum esset, re ipsa vero ad 
receptaculum sacrae vestis Delphis asportalie el coronarum 
ac monumentorum, cum illa a matre expasitorum, indi- 


| eiorumque suspendens.  Calasiris antem , plaretrani qui« 


dem Clhariclezs corrupto corio involvens, tanquam onus 
aliquod aliud, transversum in humeris ferebat: areum 
véro, nervo laxalo, postquam celerrime ad rectitudinem 
redüt, loco baculi sumpsit, totus. illi el magno onere in- 
«mmbens, Et si forle se venturam alicui. obviam prievi- 
derat, dedita opera majorem gibbum simulabat, quam 
senium cogebat, et altero pede claudicabat, a Chariclea 
interdum manu ductus, 

ΧΗ. Postquam aulem persona ejuscemodl fuerat illi 





τὸ νοὶ μὶ ἐπσκώνεεα rari ἂν τρίς 
ed ἐπιχλευάσας, τόν τ᾽ εἰ- 
rim m lod μέχρι γοῦν τούτων 

c , ἔσπευδον ἐπὶ Ἰϑήσσαν 
E Θύαμιν ἐλπίσαν- 
τες εὑρήσειν, ἀπετύγχανον, Ἄρτι γὰρ τῇ Βήσσῃ περὶ 


δύσιν ἡλίου πλησιάζοντες, πλῆθος κειμένων νεχρῶν 
5piey vvepptgiv, sv plo teuer Περσῶν εἶναι τῇ 
στολῇ τε καὶ χαθοπλίσει ὀλίγων δέ τινων 


γνωριζομένων, 
ἐγχωρίων, Καὶ πολέμου ναι τὸ εἴκαζον, 
- τίνων δὲ καὶ πρὸς τίνας US Eie ar iiir 
τοὺς νεχροὺς xal ἅμα περισκοποῦντες, μή ποῦ τις κεῖ: 
ται καὶ τῶν οἰχείων, ( δειναὶ γὰρ αἵ ψυχαὶ περὶ τοῖς 
φϑνέτοι ekibuvivepa qoaievidoten γυνκίῳ προσευγ- 


ὡρίων 
ψυχότι xai παντοίους ἐγείροντι θρήνους, "Εγνωσαν 
οὖν ἐπιχειρεῖν τι παρὰ τῆς πρεσδύτιδος, εἰ οἷόν τε, 
ixuavüdvetw, Καὶ παραχαθισάμενοι, πρῶτα μὲν πα - 
ραμυϑεῖσθαί τε xal καταστέλλειν τὸν ἄγαν θρῆνον ἔπει- 
20 ρῶντο. "Extra ,πιροσιεμένης, ὅν τινα πενθοίη, καὶ 
τίς ὃ πόλεμος ἠρώτων, τοῦ Καλασίριδος πρὸς τὸ γύ- 
ναῖον αἱ τος, Ἢ δ᾽ ἔλεγεν ἅπαντα ἐπιτέμ- 
νουσα- ἐφ᾽ υἱῷ μὲν εἶναι κειμένῳ τὸ πένθος καὶ ἐπιτε- 
τηδευχέναι τὴν εἰς τοὺς νεχροὺς ἄφιξιν, εἴ πή τις διελά- 
Ὧὸ σας τοῦ ζῆν ἀπαλλάξειε, τέως μέντοι τὰ νομιζόμενα 
τῷ παιδὶ ἐκ τῶν ἐνόντων, δαχρύουσάν τε xal θρηνοῦ- 
σαν, ἐπιφέρειν. 
IT". Τὸν δὲ πόλεμον ἔλεγεν ὧδε, ἬἬγετο ξένος 
νεανίας τις, κάλλει τε καὶ ae es διαφέρων, ὡς "Ogoav- 
80 ϑάτην τὸν μεγάλου βασιλέως ὕπαρχον, εἰς τὴν Μέμφιν, 
᾿ἈἈπέσταλτο δ' οἶμαι παρὰ Μιτράνου τοῦ φρουράρχου 
χηγϑεὶς αἰχμάλωτος, ὥς τι τῶν μεγίστων δώρων, ὦ ὡς 
φασί. "Τοῦτον οἱ τῆς χώμης τῆς ἡμετέρας ταυτησὶ, 
δείξασα τὴν ἐχομένην, ἐπελθόντες ἀφείλοντο, γνωρίζειν 
ἃν εἴτ᾽ οὖν ἀληθεύοντες, εἴτε καὶ πρόφασιν πλάσαντες. 
Ὁ δὴ Μιτράνης ταῦτα πυθόμενος xal χατὰ τὸ εἰχὸς 
ἀγανακτήσας, ἐπιστρατεύει τῇ χώμῃ, δυσὶ ταύταις 
πρότερον ἡμέραις, Καὶ (ἔστι γὰρ μαχιμώτατον ἡ 
τ χώμη γένος, βίον ἀεὶ τὴν λῃστείαν πεποιημένοι, xal 
“ὦ θανάτου παντὸς ὑπερόπται, πολλὰς δὴ διὰ τοῦτο πολ-- 


λάκις ἄλλας τε χἀμὲ τὸ παρὸν ἀνδρῶν τε χαὶ παίδων | 


χηρώσαντες), ἐπειδὴ τὴν ἔφοδον ἐσομένην ἑτεχμή- 
βᾶντο, προλοχίζουσί τέ τινας ἐνέδρας, xal δεξάμενοι 
τοὺς ἐναντίους, ἐπιχρατέστεροι γίγνονται" οἵ μὲν κατὰ 
D στόμα καὶ ἐχ τοῦ εὐθέος μαχόμενοι, οἱ δὲ κατόπιν ἐκ 
56v λόχων ἀπροφυλάχτοις σὺν βοῇ τοῖς Πέρσαις ἐπελ- 
ὑόντες " καὶ πίπτει μὲν ὃ Μιτράνης ἐν πρώτοις μαχό- 
μενος, πίπτουσι δὲ σὺν αὐτῷ σχεδόν τι πάντες, οἷα δὴ 
κυκλωθέντες xal οὐδὲ φυγῆς τόπον εὐμοιρήσαντες - 
Ay πίπτουσι δὲ xal τῶν ἡμετέρων ὀλίγοι. Καὶ γίγνεται 
τῶν ὀλίγων, βαρείᾳ βουλήσει δαίμονος, καὶ παῖς οὐμὸς, 
βέλει Περσικῷ πρὸς τὰ στέρνα, ὡς ὁρᾶτε, βληθείς, 
Καὶ νῦν ἡ ἀθλία τὸν μὲν ἢρνηνῶ κείμενον, τὸν δ᾽ ἕτι μοι 
ῥὖνον παῖδα λειπόμενον, ἔοικα θρηνήσειν, ἐχστρατεύ-- 





. 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


| prope assimulafa , paucisque scommatibus sese pelierunt , 
| eLaller alterius habitum , ut convenit, joco: perstrinxit , 
à deo, illorom rationes gubernante, ut mala ibi sisterel , 
et. praeteritis esset contentus, deprecati , ad Bessam pagum 
properabant : ubi cum Theagenem el Thyamim se inven- 
Turos fuisse speravissenl, optato eventu frustrali sunt, 
Propius enim ad. Bessam circa solis occasum accedentes , 
ingentem stragem recens caesorum conspicinnt, plurimo- 
rum quidem Persarum, qui ex babitu et armatura. co- 
gnoscebantur, paucorum vero quorumdam eliam indigena. 
rum. ΒΕ ΟῚ quidem esse repraesentationem conjectaban- 
tur, ceterum, à quibus et cum quibus gesti , ignorabant τ 
donec circnmeuntes cadavera , simulque circumspicientes , 
ne forte aliquis ex propinquis alicubi jacerel, ( solent enim- 
animi de jis, quie carissima sunt, facile eliam acerbiora 
augurari) inciderunt in quamdam velulam mulierem, 
corpori cujusdam indigen adhzrentem el multiplices 
edentem ploratus. Statuerunt igitur conari, aliquid, si 
fieri posset, ex anu cognoscere. Et cum propíus assedis- 
sent, principio quidem consolari et sedare illius vehemen- 
tem luctum conabantar : deinde, eum consolationem ad- 
mitteret, quem lugeret et quodnam bellum esset. gestum , 
percontabantur, Calasiride cum muliere, JEgyptiaca lin- 
gua loquente. — Illa autem dicebat omnia breviter : Propter 
filium quidem jacentem se lugere et ex. industria ad cada- 
vera venisse, ut alíquis armatus decurrens illam occide- 
ret : inlerea vero justa filio pro facultatibus , lacrimantem 
et lamentantem , solvere. 

XIII. Quod ad bellum allinet, ita narrabat. Deduce- 
batur quidam peregrinus adolesceus , forma et proceritaie 
excellens , ad Oroondafem regis magni principem , Mem- 
phim. Missus autem fuerat a Mitrane , ut existimo, exeu- 
biarum pravfeclo, captus, tanquam maximum quoddam 
donum, ut ipsi aiunt. Hunc nostri ex hoc. pago ( osten- 
dens in vicinia silum ) advenientes eripuerunt ; cognoscere 
88 ul snum, sive revera, sive praetextum fngenles, Milranes 
igitur cum hec audisset, ut est consentaneum, iratus, ad- 
duxit exercilum contra pagum, ante hoc biduum. Καὶ 
autem bellicosissimum genus hominum in hoc pago, &em- 
perque praedando vilam agunt el. mortem despiciunt om- 
nino : multasque propterea sapius alias οἱ me in praesentia, 
viris et filiis orbas reddiderunt. Postquam igitur adven- 
tum illius certis argumentis cognoverunt, occupant insidiis 
loca quaedam occultandis copiis idonea et. exceptos hostes 
vincunt : pars collatis siznis el a fronte prelium ineuntes, 
pars a tergo ex insidiis cum clamore incantos Persas adorli.. 
Cadil igitur iater. primos Mitranes prolians, cadunt οἱ γος 
liqui propemodum omnes cum. eo, tanquam circumdali , 
et neque fugae patentem locum habentes : cadunt et nostri 
pauci. Ex quorum muinero, gravi et aspera numinis vo- 
luntate, etiam filius meus hic est, qui jaculo Persico, ut 
videtis, in. pectore vulnus accepit. Et nunc quidem mi- 
sera hune jacentem lugeo: deinceps autem eum, qui mil 
est relictus, luctura videor, quod et ille heri. cum reliquis 


! eontra. Mempbitarmm urbem. expeditionis. fuerit. socius. 


«ἀπ —— 


LIBER Vf. — 
φαντὸς κἀκείνου τῇ προτεραίᾳ μετὰ τῶν λοιπῶν ἐπὶ τὴν, 
πόλιν. Ἐπυνθάνετο καὶ 


Μεμφιτῶν τὴν αἰτίαν τῆς dx- 
στρατείας ὁ Καλέ: καὶ ἡ γραῦς ἀχηχοέναι παρὰ 
τοῦ λειπομένου παιδὸς προστιθεῖσα, ἔλεγε, διότι στρα-- 

* τιώτας (rcr xai φρούραρχον μεγάλον 
λέως ἀνελόντες, ἐπὶ μὴ πεπραγμένοις καλῶς, εἶδον 
ἐχεῖνο καλῶς, μὴ εἷς μικρὸν αὐτοῖς, ἀλλ᾽ εἰς τὸν περὶ 
τῶν ὅλων κίνδυνον τὸ πρᾶγμα τελευτήσειν, "Üpoov- 
δάτου τοῦ χατὰ τὴν Μέμφιν ὑπάρχου, πλείστῃ τε 

10 χειρὶ πεφραγμένου καὶ αὐτίκα, εἰ πύθοιτο, κατὰ πρώ- 
τὴν ἔφοδον σαγηνεύσοντος τὴν χώμην καὶ aros 
τῶν ἐνοιχούντων τὴν δίχην εἰσπράξοντος. Οἷα δὴ οὖν 
τὸν περὶ τῶν ὅλων ἀναρριπτοῦντες κίνδυνον, ἔγνωσαν 
μεγάλα τολμήματα, μείζοσιν, εἰ δύναιντο, ἰάσασθαι, 

τὸ xal φθῆναι τὴν ᾿Οροονδάτου παρασχευὴν, ἀπροσδόκη- 
τοί τ᾽ ἐπιπεσόντες ἢ προσανελεῖν κἀκεῖνον εἰ χατὰ τὴν 
Μέμφιν ὄντα καταλάθοιεν, 3, εἴπερ ἐκδημῶν τυγχάνοι, 
πολέμου τινὸς αὐτὸν ὥς φασι Αἰϑιοπιχοῦ vavüv ἀπα- 
uditióm ῥβόν τε τὴν πόλιν παραστήσασθαι τῶν 

en ἔρημον xal αὐτοί τ᾽ ἐκτὸς χινδύνου 
E τ τὸ παρὸν xal προσχατορθώσειν τῷ Θυάμιδι 
λχστάργιρ τῷ σφῶν, τὴν τῆς προφητείας ἱερωσύνην, οὐ 
κατὰ νόμον παρ᾽ ἀδελφοῦ νεωτέρου κατεχομένην, ἀνα- 
κομίσασθαι" 3j εἴπερ καὶ ἀποτυγχάνειν συμβαίνοι. 

30 πολέμου γοῦν ἔργον μαχομένους γενέσθαι μηδ᾽ ἄλλως 
ἁλῶναι xxl ταῖς pem αἰχίαις καὶ ὕδρεσιν ἐχκεῖ- 
σθαι. ᾿Αλλ᾽, ὦ ξένοι, ποῖ δὴ τὸ νῦν ἀφίξεσθε; Εἰς 
τὴν χώμην, ὁ Καλάσιρις εἶπεν" ἡ δὲ, Οὐχ ἀσφαλὲς 
ὑμῖν, ἔφη, τῆς τε ὥρας ἀωρὶ καὶ οὐδὲ γνωριζομένοις, 

30 ἐπιμίξαι τοῖς ὑπολιπομένοις, ᾿Αλλ᾽ εἰ ξεναγοίης, ἔφη 
ὁ Καλάσιρις, οὐκ ἀπ᾽ ἐλπίδος ἡμῖν xol τὰ τῆς ἀσφα- 
λείας. Οὐ μοι καιρὸς, ἀπεχρίνατο ἡ πρεσθύτις, νυχ- 
τερινοὺς γάρ τινας ἐναγισμοὺς ἐπιτελέσαι μοι πρόχει-- 
ται- ἀλλ" εἰ δὴ ψορητὸν ὑμῖν, ἐπάναγκες 8 χαὶ μὴ 

9 βουλομένοις, αὐτοῦ που χαὶ τῶν νεχρῶν ἐν χαθαρῷ 
μικρὸν ἀναχωρήσαντες, τὴν μὲν νύχτα ἐγχαρτερή- 
φατε, τὴν ἕω δ᾽ ὑμῖν πρόξενος ἐγὼ τῆς ἀδείας ξενα- 

quisa αι, 

IA'. Ταῦτ' εἰπούσης 6 Καλάσιρις ἅπαντα πρὸς τὴν 
40 Χαρίχλειαν φράσας καὶ παραλαδὼν μεθίστατο. Καὶ 
μικρὸν ὅσον τοὺς κειμένους ὑπερδάντες, βουνῷ τινι 

γαμαιζήλῳ (άνουσι. Κἀνταῦθα ὁ μὲν κατέ- 
χλινεν αὑτὸν, τῇ κεφαλῇ τὴν φαρέτραν ὑποθέμενος" 4$ 
Χαρίκλεια δὲ καθῆστο, τὴν πήραν εἰς καθέδραν ποιη- 

4) σαμένη. Ἴλρτι δὲ τῆς σεληναίας ἀνισχούσης καὶ φωτὶ 
λαμπρῷ τὰ πάντα καταυγαζούσης, τρίτη γὰρ μετὰ 
πανσέληνον ἐτύγχανεν, $ μὲν Καλάσιρις, οἷα δὴ πρεσ- 
δυτιχός τε καὶ πρὸς τῆς ὁδοιπορίας χεχοπωμένος., 
ὕπνῳ κατείχετο, ἡ Χαρίκλεια δ᾽ ὑπὸ τῶν συνεχόντων 

t8 φροντισμάτοιν διχγρυπνοῦσα, σχηνῆς τινος οὐκ εὐαγοῦς 
piv ταῖς δ Αἰγυπτίαις ἐπιχωριαζούσης Unis ἐγὶγ 
wem. Ἡ γὰρ πρεσέύτις ἀνενοχλήτου xal ἀχατόπτου 
σχολῆς ἐπειλῆφθαι νομίσασα, πρῶτα μὲν βόθρον ὠρύ- 
Viro, ἔπειτα πυρκαϊὰν ἐκ θατέρον μέρους ἐξῆψε, χαὶ 


b 


Quierebal et causam expeditionis Calasiris,— Et anus, au- 
divisse se a filio superstite dicens, narrabat, eos, cum mi- 
litibus regiis caesis et pradecto cohortium magni egis 
interfecto, viderent, propler ea, qua: perpeirassent , rem. 
non in parvum, sed in ipsum de summa rerum discrimen 
illis desituram esse, Oroondale principe , qui est. Mem- 
phi, maximis copiis instruelo , et quamprimum audisset , 
primo adventu cincturo pagum οἱ internecione eorum, qui 
locum incolunt, injuriam vindicaturo ; statuisse, quod se- 
mel se in periculum de summa rerum conjecissent , ma- 
Enos ausus mojoribus, si fieri possit, redimere, οἱ ante- 
vertere Oroondalis apparatum : existimantes, se, cum 
inopinato advenerit, aut illum eliam. sublaturos esse , si 
Memplii deprehenderinl ; aut si absit, bello quodam, ut 
aiunt, /Elliiopico nunc oceupalus, et facilius urbem ad 
deditionem compulsuros, tanquam propugnatoribus deser- 
fam εἰ ipsos extra periculum in. przesentia. futuros, insu- 
perque Tliyamidi suo praefecto egregiam navaturos operam 
et antistitii sacerdotium, quod injuste a fratre nalu minore 
per vim teneretur, cum illo recuperaluros esse. Sin spe 
frustrari illos acciderit, prasliantes tamen ocenbituros esse, 
neque aliter venturos in. Persarum potestatem οἱ illorum 
cruciatibus δὲ ludibriis expositos fore. Ceterum, hospites, 
quo nunc ibitis? Ad pagum, dixit Calasiris. lla vero, 
Non est tutum vobis, inquit, et intempestive et praeterea 
ignotis, versari inter eos, qui relicti sunk. Sed si nos ho- 
spitio exceperis, inquit Calasiris, non desperamus, nos se- 
curos fore. Yerum temporis ralio non palilüur, anus 
respondiL Siquidem nocturnas quasdam inferias agere 
conslilui, Altamen si ferre potestis, necesse est autein 
fortasse eliamsi nolitis, alicubi a cadaveribus sejuncti vacno 
in loco noctem transigatis : diluculo vero, ego vobis secn- 
ritatis conciliatrix ero hospitio exceptis. 

XIV. Haec, illa elocuta, Calasiris omnia Chariclem expo- 
nens el eam secum assumens, secessif. Cumque paullu- 
lum cadavera praetergressi essent, in quemdam tumulum 
lumilem incidunt. Ibi ille quidem recubuit, capiti pha- 
retra supposita : Cliariclea. vero sedebat, pera loco sell 
subjecta, oriente tum primum luna et lumine suo illu- 
stranle omnia : tertia enim dies post plenilunium  fueral. 
Et Calasiridem quidem, ut et alioqui senem et itineris 
labore fessum, arctior somnus complectebatur : Charielea 
vero prae curis, quae illam angebant , pervigilem noctem 
ducens, scena cujusdam impia quidem ceterum indigenis 
usitato, spectatrix fiebat. — Anus enim, vacationem se, ut 
ἃ nullo neque ínferturbari, neque videri posset, nactam 
esse existimans, primum quidem scrobem fodit, postea 
rogum ex utraque parte succendit et medium inter utrum- 
que cadaver filii collocans οἱ eraterem fictilen ex quodam 


( 


εἴπερ 5 ἀδελφὸς μὲν ἐκείνου, παῖς δ᾽ αὐτῆς b λειπόμε-- 
3ονος, ἐπανήξει περισωθείς. ὋὉ δ᾽ dmexplvaro μὲν 
οὐδὲν, ἐπινεύσας δὲ μόνον xal τῇ μητρὶ τὰ xack γνώ- 
μὴν ἔλπίζειν ἀμφιδόλως ἐνδοὺς, κατηνέχθη τ᾽ ἀθρόον 
xa| ἔκειτο ἐπὶ πρόσωπον. Ἧ δ᾽ ἐπέστρεφέ τε τὸ 
πρὸς τὸ ὕπτιον, καὶ οὐκ ἀνίει τὴν πεῦσιν, ἀλλὰ 
3v βιαιοτέροις ὡς ἐῴκει τοῖς χατανάγχης πολλὰ τοῖς ὡσὶν 
αὖθις ἐπάδουσα x«i μεθαλλομένη ξιφήρης, ἄρτι μὲν 
πρὸς τὴν πυρκαϊὰν; ἄρτι δὲ πρὸς τὸν βόθρον, ἐξήγειρε 
τ᾿ αὖθις καὶ ὀρθωθέντος, περὶ τῶν αὐτῶν ἐξεπυνθάνετο, 
μὴ νεύμασι μόνοις ἀλλὰ καὶ φωνῇ τὴν μαντείαν ἀρισή- 
25 μως δηλοῦν ἐπαναγκάζουσα, Καὶ τῆς πρεσδύτιδος ἐν 
τούτοις οὔσης, ἣ Χαρίχλεια πολλὰ τὸν Καλάσιριν xa0- 
ἱκέτευε, τοῖς γιγνομένοις πλησιάσαντας πυνθάνεσθαί 
πι καὶ αὐτοὺς περὶ τοῦ Θεαγένους. Ὁ δὲ παρητεῖτο 
φάσχων καὶ τὴν θέαν οὐκ εὐαγῆ μὲν xar! ἀνάγχην 
4ὖ δ᾽ οὖν ὅμως γιγνομένην ἀνέχεσθαι" εἶναι γὰρ οὐ προ-- 
φητιχὸν, οὔτ᾽ ἐπιχαίρειν, οὔτε παρεῖναι ταῖς τοιαῖσδε 
πράξεσιν, ᾿Αλλὰ τὸ μαντιχὸν τούτοις μὲν ἐχ θυσιῶν 
ἐννόμων xal εὐχῶν καθαρῶν παραγίγνεσθαι, τοῖς δὲ 
βεβήλοις καὶ περὶ γὴν τῷ ὄντι καὶ σώματα νεχρῶ 
4» εἰλουμένοις οὕτως, ὡς τὴν Αἰγυπτίαν δρᾶν fj τοῦ και- 
ροῦ περίπτωσις ἐνδέδωχε, 
1Ε΄. Καὶ ἔτι λέγοντος, 6 νεχρὸς diov ἐκ μυχοῦ τι- 
νης, ἢ σπηλαίου φαραγγώδους βαρύ τι καὶ δυσνγχὲς 
ψεσερόζων "Eoi μὲν, ἔψη, σοῦ τὰ πρῶτα ἐφειδόμον, 
τὸ ὦ μῆτερ, καὶ παρανομοῦσαν εἰς τὴν ἀνθρωπείαν φύσιν, 
καὶ τοὺς ἐκ μοιρῶν θεσμοὺς ἐχδιαζομένην καὶ τὰ ἀκί-- 
νῆτα μαγγανείαις κινοῦσαν ἠνειχόμιιν " σώζεται γὰρ 5 
περὶ τοὺς φύντας αἰδὼς, ἐφ᾽ ὅσον οἷόν τε καὶ ἐν τοῖς 
"ἀποιχομένοις" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ xal ταύτην ἀναιρεῖς τὸ χατὰ 


t 





| THEM 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


tripode, qui juxta aderat, promens,, mel in fostam infun- 


farine massam, ad viri similitudinem eflictam, lauro et 
marathro coronatam, im fossam injecit. Deinde gladio 
sublato, tanquam furore quodam percita , multa ad lunam 
peregrinis auditu nominibus precata, brachium ineidit et 
lauri surculo sanguine absterso, rogum conspergebat : alia- 
que mulla portenti similia proeter haec faciens, tandem ad 
cadaver filii inclinata et quadam {Π| ad aurem accinens, 
excilavit et stare prastigiarum vi coegit. Chariclea vero, 
qui neque antea sine metu et. formidine spectabat, tum 
quidem οἱ cohorruit et. inusitalo spectarulo prorsus. con- 
sternala,, Calasiridem de somno excílavit,, el ut spectalor 
esset eorum quae fiebant effeci, — Ipsi igitur vt in tenebris 
non conspiciebantur, videbant vero ea, quae agebantur ad 
lucem et ad rogum facilius, atque ea quae dicebantur quod 
non procul aberant exaudiebanl, anu jam clarius etiam 
cadaver percunctante, Erat autem interrogatio hec : An 
frater quidem illius, filius vero suus superstes , esset salvus 
rediturus? H1ud autem nihil respondit, sed anmmens tantmn 
'et matri spem quamdam suecessus ex animi sententia 
ambisue praebens, collapsum est subito et jacebat pronum. 
Hla vero convertit corpus, nt supinum jacerel et non 
intermittebal quaestionem, sed vehementius instans, ut 
videtur, mulia ad aures rürsus accinens, et transiliens 
armata gladio, nunc ad rogum, nunc ad fossam , excila- 
vit rursus, et erectum de iisdem rebus interrogabat, non 
nutibus tantum, sed voce etiam, vaticinium manifeste et 
perspicue indicare cogens, — Interea vero multis modis Ca- 
lasiridem orabat Chariclea, ut propius accedentes. ad ea, 
quae fiebant et ipsi inquírerent aliquid ab anu de Theagene. 
Ille autem recusabat, dicens εἰ spectaculum quidem im- 
pium esse sed tamen necessario ἃ se tolerari, Non enim 
decere antistiles, aut delectari , aut adesse ejusmodi actio- 
nibus; sed lis vaticinia. ex sacrificiis legitimis el precatio- 
nibus fieri, sed. profanis et revera cirea lerram et corpora 
mortuorum errantibus, ita quemadmodum nunc /Egyp- 
tiam petentem ut videremus , casus hujus temporis altulil. 
XV. Hiec, illo adline dicente, cadaver tanquam ex an- 
unlo quodam, aut anlro confragoso, grave quiddam et 
asperum prorumpens : Ezo quidem , inquit, inilio tibi par- 
cebam, mater, et. delinquentem te. graviler in. naturam 
humanam et Parcarum. leges violantem , alque ea, quas 
"manere debent immota, prastigiis atque. incantationibus 
movenlem, paliebar. Servatur enim et apud mortuos erga 
parentes, quoad lieri potest, reverentia, Ceterum postquam 


m— — 


LIBER VIL. — 


σαυτὴν xal ἐλαύνεις οὐκ ἀθεμίτοις μόνον τὴν ἀρχὴν 


ἀλλ᾽ ἤδη xal εἷς ἄπειρον τὸ ἀθέμιτον . 


» οὐκ ὀρθοῦσθαι μόνον xal νεύειν, ἀλλὰ καὶ 


φθέγγεσθαι σῶμα νεκρὸν ἐκδιαζομένη, κηδείας μὲν τῆς | 


5 ἐμῆς ἀμελοῦσα xal ταῖς E ἐπιμίγνυσθαι ψυχαῖς 


ἐμποδίζουσα, χρείας δὲ μόνης γενομένης τῆς σῆς, ἢ 


ἄκονε ταῦθ᾽ ἃ πάλαι σοι μηνύειν ἐφυλαττόμην" οὔθ' ὃ 
παῖς σοι περισιοθεὶς ἐπανήξει, οὔτ᾽ αὐτὴ τὸν ἀπὸ ξίφους 
on θάνατον" ἀλλ' ἀεὶ δὴ τὸν σαυτῆς βίον ἐν οὕτως 
πράξεσι καταναλώσασα, τὴν ἀποχεχληρωμέ- 
EIMAIUR quur; βιαίαν οὐχ εἰς μαχρὰν ὕπο- 
στήση τελευτήν" ἥτις πρὸς τοῖς ἄλλοις, οὐδ᾽ ἐπὶ σαυτῆς, 
pad ἀπόρρητα xat σιγῇ xal σκότῳ φαλαττόμενα 
μυστήρια δρᾶν ὑπέμεινας, ἀλλ᾽ ἤδη. καὶ pem μάρτυσι 
Yo. τοιούτοις τὰς τῶν χειμένων ἐξορχῇ, τύχας ἑνὶ μὲν προ- 
iae] {καὶ τοῦτο μὲν ἔλαττον, σοφὸς γὰρ τὰ τοιαῦτα 
σιγῇ πρὸς τὸ ἀνεκλάλητον ἐπισφραγίσασθαι καὶ ἄλλως 
"θεοῖς φίλος᾽ τοὺς γοῦν παῖδας εἷς τὸν δι᾽ αἴματος ἀγῶνα 
καὶ ξιφήρεις καθισταμένους χαὶ μονομαχήσειν μέλλον- 
80 τας, ἀποχκωλύσει τε καὶ παύσει φανεὶς, εἴπερ ἐπισπεύς- 
σένεν ), ἀλλ᾽ ὃ δὴ βαρύτερον, ὅτι καὶ κόρη τις τῶν ἐπ᾽ 
ἐμοὶ γίγνεται θεωρὸς καὶ πάντων ἐπαχροᾶται, γύναιον 
ὑπ᾽ ἔρωτος σεσοδημένον, καὶ πᾶσαν, ὡς εἰπεῖν ἐπὶ γὴν 
“ἐρωμένου τινὸς ἕνεχεν ἀλώμενον " ᾧ μετὰ μυρίους μὲν 
35 μόχθους, μυρίους δὲ κινδύνους, qs ἐπ᾽ ἐσχάτοις ὅροις, 
τύχῃ σὺν λαμπρᾷ xai βασιλιχῇ συμδιώσεται, Τούτων 
, 6 μὲν ἔκειτο χαταρραγεὶς , Áá δὲ γραῦς συ- 
γεῖσα τοὺς ξένους εἶναι τοὺς κατασκόπους, ὡς εἶχε 
σχήματος, ξιφήρης τε καὶ ἐμμανὴς ἐπ᾽ αὐτοὺς ἵεται 
36 καὶ κατὰ πᾶν μέρος τῶν κειμένων ἐφέρετο, τοῖς νεχροῖς 
Ae αὐτοὺς ὑποπτεύουσα, γνώμην τε ποιου- 
ι εἰ ἀνεύροι, ὡς ἐπιβούλους τε χαὶ 
[ Lope ] ἐναντίους τοῖς αὐτῆς μαγγανεύμασι κατασχό- 
ποὺς γεγενημένους, ἕως ἀπερίσκεπτον ὑπὸ θυμοῦ τὴν 
35 κατὰ τοὺς νεχροὺς ἔρευναν ποιουμένη, ἔλαθεν ὦρθω- 
wp χλάσματι δόρατος, χατὰ τοῦ βουδῶνος περιπα- 
ρῆσα. Καὶ ἡ μὲν ἔκειτο τὴν ἐκ τοῦ παιδὸς μαντείαν 
οὕτω παρὰ πόδας ἐν δίκη πληρώσασα, 





AOLOX EBAOMOZ. 


Δ΄. Ὁ δὲ Καλάσιρις xal ἣ Χαρίχλεια παρὰ τοσοῦ- 

4» τὸν ἐλθόντες χινδύνου, xal ἅμα μὲν τῶν παρόντων 
φόδων ξαντοὺς ἐκτὸς ποιούμενοι, ἅμα δὲ τῶν μαντευ- 
θέντων ἕνεχεν ἐπισπεύδοντες, τῆς ἐπὶ τὴν Μέμφιν 
ὁδοῦ σπουδαιότερον εἴχοντο, Καὶ δὴ καὶ ἐπλησίαζον 
τῇ πόλει, τῶν ἐκ τῆς νεχυίας μαντευμάτων ἤδη κατ᾽ 
4. αὑτὴν τελουμένων, Ὡς γὰρ ὁ Θύαμις τὸ ἀπὸ τῆς 
ΜῬήσσης ληστρικὸν ἐπάγων ἐφίστατο, οἱ μὲν κατὰ τὴν 
Μέμφιν ὀλίγον ὅσον ἔφθησαν τὰς πύλας ἐπικλεισάμενοι, 
στρατιώτου τινὸς τῶν ὑπὸ ἩΠιτράνῃ διαδράντων τὴν χατὰ 
ϑήασαν μάχην, προϊδόντος τε τὴν ἔφοδον καὶ τοῖς ἐν 


—— 





Vario je n, Bei S ME 
redibit : neque ipsa mortem, gladio 

Bi RIS RE eqs i lur IDE NE » 
consumseris, violentam mortem, destinatam talibus omni- 
bus, 10D ila multo post obibis : qua non sola seorsim, sed 
in conspectu. etiam aliorum, hae tam arcana οἱ silentio 
occultanda mysteria agere sis ausa, ac teslibus his mor- 
uorum enuntias et. prodis fortunas : ex quibus aller est. - 
anlisles, Et hoo quidem esset levius : scit enim , quas est 
ejus sapientia, talia ne evulgentur, silentio apud se obsi- 
gnala occultare : el alioqui diis est carus, ac filios snos, 
in cruentum certamen armatos descendentes et. monoma- 
chia dimicaturos, interventu suo prohibebit et rem com- - 
ponet, si quidem acceleraverit. Sed illud est multo gra- 
vius, quod et virgo quadam , horum, qua liic. eirea me 
aguntur, est spectatrix et exaudit omnia : muliercula , in- 
quam, amore concita , et omnem , ut. ita dicam, terram, 
amasii cujusdam causa pererraus : cum quo post infinitos 
labores et sexcenta pericula, in extremis ferr termí- 
mis, landem in praeclara fortuna et regia vilam transi- 
gel. Mis diclis, illud quidem jacebal corruens. Anus 
vero intelligens, hospiles esse eos, qui spectabant, quo 
fuerat habitu gladio armata et furibunda. ad ipsos conlen- 
dite per omnes partes jacenlium ferebatur, inter cadavera 
ipsos lalitare suspicans ; in animo autem habens interümere, 
si invenisset, tanquam insidialores et eos qui specula- 
tores illius prastigiis adversi fuissen: donec, dui incau- 
fius pra ira inter cadavera illos inquirere pergit, fragmento 
hast erecto per inguen trajecta est imprudens, Haec 
igitur ita jacebat, valicinium reddilum a filio extemplo 
juste implens, 


———— 


LIBER SEPTIMUS. 


1. Calasiris autem οἱ Charielea, eum proxime tantum 
discrimen essent, tum segregantes sese a prasentibus ter- 
roribos, tum eliam propter ea, quae vaticinio prawdieta 
fuerant, accelerantes, iter Memphim festinato continua- 
bant. Et quidem accedebant ad urbem, cum jom cà 
lierent, quae morluus, quem evocaveral maler, praxiise- 
rat. Hi enim, qui erant. Memphi, paullo ante, quam. 
advenisset pradonum manum Bessa ducens Thyamis, 
portas clauserant, milite quodam, qui sub. Mitrane me« 
rucrat et ex. prodlio ad Bessam effugerat , adventum illius. 
preoevidente et iis qui erant án. urbe 





τὸ τες καὶ τὸν ἀστυχὸν δῆμον τοῖς προστυχοῦσιν ἐξοπλί- 
σαντες, ἐξελθεῖν τε χαὶ συμπεσεῖν εἷς μάχην τοῖς 


γοῦν τῇ ἐχείνου γαμετῇ δίκαιον πρότερον ἀναχοινοῦ- 
σθαι τὴν πρᾶξιν, ὡς ἂν μετὰ γνώμης τῆς ἐκείνης τὸ 


2 — B. Ἐδόκει saec xai ἐπὶ τὰ βασίλεια 
εἰς κατοίχησιν τῶν 
σατραπῶν, βασιλέως μὴ παρόντος. Ἡ δ' "Apadxy τὰ 
-ὖν ἄλλα καλή τ᾽ ἦν [xxi μεγάλη ] καὶ συνεῖναι ὃρα- 
στήριος, τό τε φρόνημα ἐξ εὐγενείας ὑπέρογκος καὶ 
36 οἷον εἰχὸς τὴν ἀδελφὴν βασιλέως τοῦ μεγάλου γεγο- 
νυῖαν, ἄλλως δὲ τὸν βίον ἐπίμωμος, καὶ ἡδονῆς παρα- 
νόμου καὶ ἀχρατοῦς ἐλάττων. Πρὸς γοῦν ἄλλοις xai 
τῷ Θυάμιδι παραιτία τῆς ἐκ Μέμφεως ποτὲ φυγῆς 
ἐγεγόνει λρτι γὰρ τοῦ μὲν Καλασίριδος διὰ τὰ ἐκ 
30 ὑεῶν σὐτῷ περὶ τῶν παίξων προθεσπισθέντα, τῆς 
Μέμφεως αὑτὸν λάθρα πάντων ἐξοικίσαντος καὶ ἀφα- 
νοῦς ὄντος [ἢ 1 xal ἀπαλωλέναι δοκοῦντος, τοῦ δὲ Θυά- 
paBoc ὡς ἂν πρεσβυτέρου παιδὸς ἐπὶ τὴν προφητείαν 
κληθέντος καὶ τὰς εἰσιτηρίους θυσίας πανδημεὶ τελοῦν- 
30 soc, ἐντυχοῦσα χατὰ τὸν νεὼν τῆς Ἴσιδος ἡ Ἀρσάχη 
νεανίσκῳ χαρίεντι καὶ ἀκμάζοντι καὶ πρὸς τῆς ἐν χερσὶ 
πανηγύρεως πλέον ὡραϊσμένῳ, ὀφθαλμούς τ᾿ ἐπέδαλεν 
οὐ σώφρονας καὶ νεύματα τῶν αἰσχροτέρων αἰνίγματα, 
Καὶ ταῦ' ὁ μὲν Θύαμις οὐδὲ χατὰ μιχρὸν προσίετο, 
to φύσει τε καὶ ἐκ παιδείας εὖ πεφυχὼς τὰ εἰς σωφροσύ- 
νην" καὶ τὰ πρὸς ἐκείνης δρώμενα πόρρω τ᾽ ἦν, ὡς 
ἐδρᾶτο, ὑποπτεύειν xai τυχὸν ἄλλως πῶς γίγνεσθαι 
ὑπετίθετο τῶν ἱερῶν ὅλος γινόμενος, Ὅ γε μὴν ἀδελ- 
φὸς αὑτοῦ Πετόσιρις καὶ πάλαι ζηλοτυπίαν ἐπ᾽ αὐτῷ; 
4b νοσῶν τῆς ἱερωσύνης, τάς τε προσδολὰς τῆς Ἀρσάχης 
παρατηρήσας, ἀφορμὴν εἰς ἐπιδουλὴν ἀδελφοῦ τὴν 
ἐχείνης οὐχ ἔννομον πεῖραν ἐποιήσατο. Καὶ τῷ Ὅροον- 
Sdn λάθρα προσιὼν κατεμήνυεν, οὗ τὴν ἐκείνης ὄρεξιν 
μόνον ἀλλ᾽ ἤδη xad ὡς 6 Θύαμις συγκατατίθοιτο προσ- 
io ἐπιψευδόμενος, Ὁ δὲ ῥαδίως ὑποπεισθεὶς ἐξ ὧν τὴν 
᾿λρσάχην προὐυπώπτενε, τῇ μὲν κατ᾽ οὐδὲν ἠνώχλει, 
σαφῇ τ᾽ ἔλεγχον οὐκ ἔχων καὶ ἅμα φόδῳ τε καὶ αἰδοῖ 
τῇ περὶ τὸ βασίλειον γένος, εἴ τι καὶ ὑπώπτευεν, ἀνέ- 
ἥλοῦαι βιαζόμενος. Τῷ μέντοι γε Θυάμιδι θάνατον 


— — "m 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


mis igitur, circa quamdam mwmuri parlem arma deponere 
reliciebat exercilum et obsidionem urbis inchoare statue- 
bat. Oppidani autem, qui prius melu magnarum copia 
rum adventus consternati fuerant, cum pancos esse ex 
muris despicientes cognovissent, exLemplo collectis sagit- 
tariis et equitibus, qui pauci ad praesidium urbis relicti 
fuerant et reliqua multitudine civium armis, quae cuique - 
casus obtulerat, instructa, exire ex urbe et cmm bostibus 
proium committere properabant : grandiore quodam et 
claro viro contradicente, et docente, etiamsi satrapam Oroun- 
datem abesse contigisset, ab AEtliopicum bellum profectum, 
attamen ad Arsacen illius conjugem rem prius deferri con- 
venire, quod illius consensu milites, qui in urbe reperi- 
rentur, facilius essent el promfius ad opem ferendam 
€ivitati concursuri. 

H. Cumque recte dixisse videretur, contenderunt omnes 
ad domicilia regia, in quibus absente rege satrapxe habi- 
tant. Arsace autem erat alioqui formosa [ et procera ], et 
singulari industria in rebus administrandis prizrdita , atque 
animo elato propter orfus sui nobilitatem, quali fuisse 
eam qua soror magni regis nata esset consentaneum | est : 
ceterum propter voluptatem illicitam ac dissolutam in vita, 
culpa et reprehensione non carebat. Inter cetera quoque 
et Thyamidi aliqua ex parte causa aliquando exstiterat exsi- 
lii, quo Memphi cedere coactus est. Cum enim, simulat- 
que Calasiris propter ea quie illi divinitus de filiis responsa 
fuerant, Memphi clam emigrassel , ac nusquam compare- 
rel, atque periisse putaretur, illico Thyamis, tanquam 
filius natu. major, esset ad. dignitatem antistitii, vocatus et 
sacrificia in ingressu. celebraret publice, eum incidisset in 
templo Jsidis Arsace in adolescentem gratiosum et aate 
florentem atque etiam in. illa panegyri magis exornatum , 
oculis illum petiit intemperantibus et. nutibus. turpiorum 
rerum involucris. Quae quidem Thyamis ne paullulum 
quidem ad animum admittebat, cum nalura ad temperan- 
liam idoneus, tum pralare institutus. — Alioqui. etiam 
quae ab illa agebantur minime, cur. ista ageret. suspicaba- 
lur : et fortassis aliter quodammodo (ieri existimabat, cum 
lotus esset sacris rebus intentus, — Ceterum frater Pelosi- 
ris, qui et jampridem illi antistilii dignitatem inviderat et 
illecebras Arsaces observassel, occasionem ad insidias fra- 
tri faciendas, illius illegitimam sollicitationem arripuit. 
Et Oroondatem clam accedens , indicavit non illins tantum 
cupiditatem, sed insuper, quod Thyamis jam cum illa pa* 
eisceretur : falso id adjieiens. 116 autem facile sibi per- 
suaderi passus est, propter suspicionem , quam jam antea. 
de Arsace conceperat : verumtamen aolestus ilii non fuit, 
um quod manifestum argumentum , quo illam convincere 
posset, non haberet, tum. quod reverentia gencris regii , 
eliamisi quid suspicabatur, tolerare lige cogeretur. — Cele- 


LIBER VII. 


ἐκ προρρήσεως συνεχῶς διαπειλῶν, o) πρότερον ἀνῆ- 

xtv, ἄχρις οὗ τὸν μὲν ἐφυγάδευσε, τὸν Πετόσιριν δ᾽ εἰς 

τὴν προφητείαν ἐγκατέστησεν, 

V. ᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν χρόνοις ἐγεγόνει προτέροις. 

5 Tor 2' οὖν ἢ Ἀρσάχη τοῦ πλήθους ἐπὶ τὴν οἴχησιν 
αὑτῆς συρρυέντος καὶ τὴν ἔφοδον τῶν ἐναντίων δηλοῦν- 
τὸς, ἤδη xai αὐτὴ προῃσθημένη χαὶ τοῖς οὖσι τῶν 
στρατιωτῶν ἐπιτρέψαι συνεξελθεῖν αὑτοῖς αἰτοῦντος, 
οὐχ ἂν ἔφη ταῦτα προχείρως οὕτως ἐπιτρέψαι οὕπω 

10: μὲν τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων ὅσον, οὕπω δ᾽ οἵτινές εἰ- 
σιν καὶ πόθεν εἰδυῖα xal πρός γε, οὐδὲ τὴν πρόφασιν, 
δὲ ἣν ἐπεληλύθασι, γιγώσκουσα. Χρῆναι οὖν, ἄχρι 
τῶν τειχῶν διαβῆναι πρότερον xal ἅπαντ᾽ ἐχεῖῆεν χα- 
τοπτεύσαντας xal ἄλλους συλλαβόντας, οὕτω τοῖς Qu- 

15 νατοῖς καὶ λυσιτελοῦσιν ἐπιχειρεῖν. ᾿Εδόκει καλῶς 
εἰρῆσθαι καὶ ὥρμησαν ὡς εἶχον ἐπὶ τὸ τεῖχος, Ἔνθα 
σκηνὴν ἁλουργοῖς καὶ χρυσουφέσι παραπετάσμασιν ix 
Siem ἡ "Agadx πηξαμένη, πολυτελῶς ὃ αὖ- 

ἣν χαλλωπίσασα καὶ ἐφ᾽ ὑψηλῆς καθέδρας προκαῦί- 

40 σασα, τούς τε σωματοφύλαχας ἐν ὅπλοις ὑποχρύσοις 
περιστήσασα, χηρύχειόν τ᾽ εἷς εἰρηνιχῶν διαλέξεων 
αὐμδολον ἀναδείξασχ, τοὺς πρώτους καὶ ἐπιδόξους τῶν 
ἐναντίων, πλησίον ἥκειν τοῦ τείχους προὔτρεπεν. Ὥς 
δ' ὃ Θύαμις καὶ 6 Θεαγένης αἱρεθέντες ὑπὸ τοῦ πλή- 

90 ὕους ἀφίχοντο καὶ ἔστησαν ὑπὸ τῷ τείχει τὰ μὲν ἄλλα 
ὡπλισμένοι γυμνοὶ δὲ τοῦ χράνους, ὃ χήρυξ τάδ᾽ ἔλε- 
Ὑεν' ᾿Ἄρσάχη λέγει πρὸς ὑμᾶς, Ὁροονδάτου μὲν τοῦ 
πρώτου σατράπου uv, μεγάλου δὲ βασιλέως ἀδελφή" 
τί βουλόμενοι xal τίνες ὄντες, καὶ τίνα αἰτίαν ἐπάγον-- 

30 τες, τὴν ἔφοδον ἐτολμήσατε; οἱ δὲ τὸ μὲν πλῆθος εἶναι 
Ἰνησσαέων ἀπεχρίναντο, αὑτὸν δ᾽ ὁ Θύαμις ὅστις εἴν 
xal ὅτι παρανομυβθεὶς ὑπό τ᾽ τἀδελφοῦ Πετοσίριδος καὶ 
᾿Ὃροονδάτου, τῆς τε προφητείας ἐξ ἐπιδουλῆς doxi- 
ρεδεὶς, ἐπὶ ταύτην ὑπὸ δησσαέων χατάγοιτο, Καὶ εἰ 

x» μὲν ἀπολαμδάνοι τὴν ἱερωσύνην, εἰρήνην τ' εἶναι xal 
Πησσχέας εἷς τὴν οἰχίαν ἐπανήξειν οὐδενὶ χατ' οὐδὲν 
λυμῃναμένους" εἰ δὲ μὴ, πολέμῳ χριτῇ xal τοῖς ὅπλοις 
ἐπιτρίψειν., Χρῆναι δὲ καὶ Ἀρσάχην εἴπερ τι διανοεῖς- 
ται τῶν τῶν, εἰς καιρὸν τῆς εἷς αὐτὴν ἐπιόου- 

40 λῆς ἔχ Πετοσίριδος τὴν ἄμυναν εἰσπράττεσθαι καὶ τῶν 
ἀδεμίτων διαβολῶν, ἃς ψευδῶς πρὸς ᾿Οροονδάτην ποιη- 
σάμενος, ἔχείνῃ μὲν πρὸς τὸν ἄνδρα παρανόμου xal 
αἰσχρᾶς ἐπιθυμίας ὑποψίαν, αὑτῷ δὲ τὴν ἔχ τῆς πατρί- 
Soc φυγὴν ἐπιδεδεδληχὸς τυγχάνοι, Πρὸς ταῦτα διε- 

4» ταράχϑη μὲν καὶ σύμπαν τὸ Μεμφιτῶν πλῆθος τόν τε 
Θύαμιν ἀναγνωρίζοντες καὶ τῆς ἀπροσδοχ ἦτου φυγῆς 
αὑτῷ τὴν αἰτίαν ἐν ἀρχῇ μὲν καὶ ἡνίχ᾽ ἐγίγνετο ἀγνοή- 
σαντες, ἐκ δὲ τῶν λεχθέντων δι᾽ ὑποψίας τ᾽ ἄγοντες 
καὶ ἀλήθειαν εἶναι πιστεύοντες. 

w — A. Ἡ 2 Αρσάκη πλέον ἢ σύμπαντες συνεχύθη 
καὶ τὴν διάνοιαν κλύδωνι φροντισμάτων περιεστοίχιστο, 
θυμοῦ μὲν ἐπὶ τὸν Πετόσιριν πεπληρωμένη καὶ πρὸς 
τὰ πάλαι συμδάντα τὴν διάνοιαν ἀναπεμπάζουσα, ὅπως 
ἂν τιμωρήσαιτο, συνέταττε, τὸν δὲ Θύασμιν δρῶσα 


i 


rum Thyamidi palam minari mortem: non prius destitit , 
quam illum in exsilium pepulit et fratrem ejus Pelosiriden» 
in anlistitii dignitate collocavit. . 

ME. Sed hie quidem femporibus, quie praecesserant 
acciderunt. "Tum aulem Arsace, eum multitudo ad illius 
«domicilia conflaxisset, adventumque hostimm, quod et illa. 
prosenserat, nunliaret οἱ ot imperaret convenire milites 
qui essent peteret, non ita se facile id permissuram «lixil, 
ewm nondum, quante sint hostium copüe, el qui sint 
hostes et unde, sciret, ad haec, ne causam quidem propter 
quam venerint cognovisset. — Oportere igitur usque ad mu- 
ros prius transcendere et illinc omnibus rebus conspectis, 
aliisque insuper collectis, ad ea, qua fleri posse, el. con- 
(ducere. viderentur aggredi. Recte dixisse visa est : con- 
lenderuntque inde recta ad murum. — Ibi cum tabernacu- 
lum, purpureis auroque intextis intentum velis , Arsaces 
jussu collocatum esset, ipsaque sumptuose exormala ve- 
isset, pro tribunali editiori considens , collocalis cirea se 
satellitibus in armis anro fulgentibus, et caduceo prolato 
tanquam colloquii pacíficatorii symbolo, primos et proci 
puos ex hostibus propius ad murum venire jussit. Post- 
quam autem Tlyamis οἱ Theagenes electi ἃ multitudine 
venerunt, et sub muro constiterunt , reliquo corpore ar- 
mali, ceterum aperto capite, przeco haec dicebat: Arsace, 
Oroondatis primi satrapae. uxor, soror aulem magni regis , 
quaerit ex. vobis, qui sitis et quo animo οἱ qua de cansa 
huc venire ausi. ΗΠ autem multitudinem quidem BDes« 
saensium esse responderunt , de se vero Tlyamis quis esset 
exposuit et quod injuria affectus a fratre Petosiride et 
Oroondale et anlistitio per insidias privatus, in pristinam 
dignitatem a Bessaensibus reduceretur. Quod si sacerdo- 
lium recuperaverit, pacem esse εἰ Bessaenses. domum re- 
versuros, nullo omnino damno illato : sin mifus , bello se 
judici et. armis rem committere statuisse, Merito autem. 
debere et Arsacen, sí quid. cogilet eorum quae fieri. opor- 
leat, opportune de Petosiride pamas sumere insidiarum 
sibi factarum et criminum nefariorum, quorum cum falso 
illam apud Oroondatem insimulasset et ipsi apud virum 
illicitae turpisque cupiditalis suspicionem οἱ sibi exsilium e 
palria, comparasset. Ad hec perturbala est tola Mem- 
pliitarum multitudo, cum et Thyamim cognoscerent (t ino- 
pinali ilius exsilii cansam, quam initio tum eum pelleretur 
igoorabant, ex. his quae dicta fuerant suspicarentur et ve- 
ram esse crederent, 

JV. Arsace autem omnium maxime perturbatione plena 
erat et tanquam procella cogitationum undiquaque preme- 
batnr. Nam ira coutra Petosiridem. inflammala οἱ ad 
eorum que jampridem acciderant cogitationem animnm 
revocmns, quo paclo illum wmlcisci posset. deliberabat : 


1. HELIODORI ἈΕΤΗΙΟΡΙΟΌΚΤΜ 


προσδολὴν, 
.etuw, ἀρκέσοντες, Μὴ γὰρ οὔ 


ἀσθενήσειεν, ὡς εἶ xal τὸν σατράπην ἀπεῖναι 


$ 
gon 
$ 
5 
Hi 


κοινῆς, μὴ οὐχὶ καὶ ἰδίᾳ τὴν ἀμφισθήτησιν χρί- 

30 νεσῦαι xal πέρας τὸ ἐκ θεῶν τε καὶ δίχης αὐτῆς ὁρισθη- 
σόμενον ἐκδέχεσθαι, Δοκεῖ δή μοι, ἔφη, καὶ προστάττω. 
τοὺς μὲν ἄλλους Μεμφιτῶν τε καὶ Βησσαέων ἡσύχους 
εἶναι, μηδ᾽ ἀπροφάσιστον ἀλλήλοις ἐπιφέρειν πόλεμον, 
τοὺς δὲ τῆς προψητείας ἀμφισθητοῦντας, πρὸς ἀλλή- 
35 λοὺς μονομαχήσαντας, ἔπαθλον τῷ νιχῶντι προπέσθαι 


Ξ 


E. Ταῦτα τῆς ρσάχης εἰπούσης, ob μὲν χατὰ 
τὴν πόλιν ἅπαντες ἀνεθόησαν καὶ τὰ εἰρημένα ἐπήνουν" 
ἅμα μὲν εἰς ὑποψίαν μοχθηρᾶς προαιρέσεως κατὰ τοῦ 

30 Πετοσίριδος χεχινημένοι,, ἅμα δὲ xal τὸν ἐν ὀφθαλυνοῖς 
καὶ ὅσον οὔπω προσδοκώμενον κίνδυνον, αὗτός τις ἔχα- 
Gr εἰς τὸν δι᾿ ἑτέρων ἀγῶνα διώσασθαι δοχιμάζων. 
Οἱ πολλοὶ δὲ Βησσαέων ἐῴκεσαν οὐκ ἀρεσκομένοις, οὐδ᾽ 
ἐκδοῦναι προχινδυνεύειν σφῶν τὸν ἔξαρχον βουλομένοις, 

35 ἄχρις ὁ Θύαμις ἔπεισε συγκαταθέσθαι, τό τ' ἀσθενὲς 
καὶ τὴν εἷς πολέμους ἀπειρίαν τοῦ Πετοσίριδος κατα- 
μηνύων xal ὡς ἐκ πολλοῦ τοῦ περιόντος ἔσται αὑτῷ τὰ 
τῆς μάχης ἐπιθαρρύνων. Ἅπερ, ὡς ἔοιχε, χαὶ 54 
᾿Αρσάχη λαθοῦσα ἐνθύμιον τὴν μονομαχίαν προὔγηκεν, 

40 ἀνύποπτον αὑτῇ xz t τὸν σχοπὸν συνο- 
ρῶσα καὶ ὡς ὁ Πετόσιρις ἀραρότως αὐτῇ δίκην ὑφέξει 
πρὸς πολλῷ γενναιότερον τὸν Θύαμιν διαγωνιζόμενος, 
Ἦν οὖν καὶ λόγου ὑᾶττον ὁρᾶν τὰ τῆς προστάξεως πε- 
ραινόμενα, τοῦ Θνάμιϑος προθυμίᾳ πάση τὴν πρόκλη- 

a σιν ἐπισπεύξοντος καὶ τὰ λειπόμενα τῶν ὅπλων ἐν xó- 
σμῳ τῶν γιγνομένων γεγηβότως ἀναλαμθάνοντος" πολλὰ 
καὶ τοῦ Θεαγένους ἐπιβαρσύνοντος καὶ τό τε κράνος τῇ 
χεφαλῇ περιτιθέντος, εὔλοφόν τε xal ὑποχρύσι. μαρ- 
μαρυγῇ νον xa τἄλλα τῶν ὅπλων πρὸς τὰσ- 

50 φαλὲς διαδέοντος᾽ τοῦ δὲ Πετοσίριδος καὶ ὑπ᾽ ἀνάγχης 
πυλῶν τ᾽ ἐχτὸς ix προστάγματος τῆς ᾿Αρσάχης ὠθουμέ- 
vou, πολλά τε καὶ εἰς παραίτησιν βοῶντος καὶ πρὸς 

lav ἐξοπλιζομένου. Θεασάμενος δ᾽ αὐτὸν ὁ Θύαμις, 

203, ἔφη, Θεάγενες, οὐχ δρᾷς ὅπως τῷ δέει πάλ- 


lebatur animo εἰ alternis im cupiditatem erga utrumque 
rapiebatur : erga alterum quidem , veterem amorem reno- 
vans; erga alterum autem, acrioris adhuc et. vehementio- 
ris initia llammasque eoneipiens : ut neque ciremmsfantes 
latuerit illa animi anxietas ac sollicitudo. — Vermmtamen. 
cum se, parvo spatio intermisso, non secus alque ii, qui ex 
morbo saero redeunt ad sese, recepisset : Optimi, inquit, 
sane vos ad bellum amentia quadam impulit, cum omnrs 
Dessaenses, tm vos etiam florentes atate et venustos adole- 
scentes et bono genere natos, quí vos, ut. animadverto et 
conjecturam facere licet, in manifestum discrimen pro 
praedonibus conjecistis ; cum ne primum quidem impetum, 
si prelium sit committendum, sustinere possitis. Non — 
enim eo angusti: redactze sunt regis magni rationes , ut , 
etiamsi satrapam abesse contingat , nom a reliquiis exerci- 
tus, qui est ín urbe, omnes vos cingi possifis. Sed nibil 
attinet, ut existimo, vulgus aflligi : przesfatque, enm pri- 
vata quorumdam injuria adventus sif causa, non publica 
neque eommnnis, privatim eliam controversiam compo- 
nere et. finem, qui a dijs et. zequitale illis designabitnr, 
ratum habere, Equum igitur mihi esse videlur et impero, 
ut reliqui Memphitae et. Bessaenses quieli sint, neque sibi 
vicissim sine cansa bellum inferant; lii autem , quibus est. 
de antistitio controversia , singulari certamine dimicent , ea 
conditione , ut victori sacerdotium praemium proponatur. 
VW. Wee eum Arsace fuisset elocuta, omnes, qui erant 
Memphi, exclamarunt et ea qua dicta fuerant, collauda- 
bant ; cum et Petosirim ín suspicionem sceleratze voluntatis 
et propositi vocarent , et periculum, ob oculos positum et. 
imminens, alieno se quisque certamine depulisse leetaretur, 
Multitudo vero Bessaensium mon utique decreto contenta 
esse, neque. periculo exponere suum ducem velle videba- 
lur, tamdin, quoad illis Thyamis, ut assenlirentur, per- 
suasit, imbecillas wires Petosiridis et. inscitiam bellandi. 
exponens et quod longe meliore condilione, propler peri- 
liam , preelinm ipse initurus esset, eos confirmans, Quod 
eliam, ut est verisimile, Arsace cogitans, singulare certa- 
men proposuerat : animadverlens fore, ut sine ulla suspi- 
cione id, quod animo expetebat, ex sententia evenirel , οἱ 
quod conveniente modo Petosiris illi daturus esset. pasnas , 
cum Thyamide longe generosiore dimicans. Ibi conspici 
potuit , vel dicto eitius ea, qua fuerant imperata, perfici, 
cum Thyamis omni studio ad id , quod denuntiatum fuerat , 
properaret, ac reliquum armorum , quod desiderabatur ad. 
justam armatnram , alacriler. snmeret ; Theagene quoque 
Inultis: modis illi animum addenle et galeam capiti impo- 
nente egregie crislatam et deaurato fulgore mieantem et 
reliqua arma. firmiler cireumligante τ Pelosiris antem vi , 
prout ab. Arsace imperatum fuerat, extra portas. trudere- 
tur, multa ad deprecandum certamen clamans οἱ arma ia- 
vilus et coactus capiens, Cum igitur illum. eonspexissel 
Thyamis - Bone , inquit, Theagenes , an non vides, qnan- 


 —E E ᾿ 


r - 


λεται ὃ Πετόσιρις; Ὁρῶ, ἔφη. ᾿Αλλὰ πῶς χρήσῃ | 
τοῖς προκειμένοις; οὗ Tp ἀαλῆς πολέμιος etai 
ἀδελφὸς ὃ ἐναντίος, Ὁ δὲ, CTS tarta 
σκοποῦ τῆς ἐμῆς διανοίας ἐστοχασμένως. Νιχῆσαι δὴ 
5 οὖν, θευῦ νεύοντος, οὖκ ἀποχτεῖναι προήρημαι. Μὴ 
Nvv wi ὀργὴ καὶ μῆνις ig! οἷς προπέπονθα xpa- 
— αἵματος αὐταδέλφου καὶ φόνου καὶ nis 
ἄμυναν μὲν ἐπὶ τοῖς παρελθοῦαι., 
ἐκ utet ἐπὶ τοῖς μέλλουσιν ἀλλάξασθαι, lav- 
10 ναίου τὰ ῥήματα, ἔφη 6 Θεαγένης. xal γνωρίζοντος 
εὖ τὴν φύσιν. Ἀλλ᾽ ραν δῆτα, τί παραφυλάττειν 
ἐπιστέλλεις; καὶ ὃς προχείμενος ἀγὼν, exa 
ταφρόνητος" ἀλλ᾽ pens ^ καὶ παράδοξα πολλάκις 
αἱ χατ' ἀνθρώπους τύχαι καινουργοῦσιν, εἰ μὲν - 
Π Lees rtg 7 εἰς τὸ ἄστυ, xal ΟΝ 
ἐπὶ τοῖς ὁμοίοις " εἰ δέ τι παρ ! ἐλπίδας ἀποβαίνοι, Βησ- 
σαέων ἡγήσῃ τούτων, εὔνοιαν πρός σε πολλὴν ἐχόντων 
καὶ τὸν λῃστρικὸν διαθλήσεις βίον, ἕως ἄν τι τέλος τῶν 
κατά σε δεξιώτερον ὑποφήνη θεύς 
3. (τ΄. ᾿' πὶ τούτοις JexdLovsd. 5. ἀλλήλους σὺν δά- 
χρυσιν ἅμα καὶ φιλήμασι καὶ δ᾽ μὲν αὑτοῦ χαθῆστο, 
ὡς εἶχε, περισκοπῶν τὸ μέλλον καὶ τῇ Ἀρσάκῃ παρ- 
εἴχεν οὐκ εἰδὼς ἐντρυρᾶν αὐτοῦ τῇ θέᾳ, παντοίως αὖ- 
τὸν περισχοπούσῃ καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς τέως ἀπολαύειν 
35 τῆς ἐπιθυμίας. ἐπιτρεπούσῃ, Ὁ δὲ Θύαμις ἐπὶ τὸν 
Πετόσιριν ὥρμησεν. Οὐ μὲν ὑπέστη γ᾽ ἐκεῖνος τὴν 
ἔγοξον, ἀλλὰ τὴν πρώτην κίνησιν εἰς φυγὴν τραπεὶς 
ἐπὶ τὰς πύλας ἵετο, εἰστρῆσαι εἰς τὸ ἄστυ προθυμού- 
μένος. VAN. ἦνυέ τ᾽ οὐδὲν, ὑπὸ τῶν ἐφεστώτων ταῖς 
30 πύλαις ἀποχρουόμενος xal τῶν ἐπὶ τοῦ τείχους μὴ πα- 
ραδέχεσῦθαι χαῦ' à μέρος ὁρμήσειεν ἐπιχελευομένων. 
Ἀπεδίδρασχε δὴ ὡς εἶχε τάχους περὶ τὸν χύχλον τοῦ 
ἄστευς, ἤδη xa) τὰ ὅπλα ἀποβαλών, Συμπαρέθει δὲ 
κατόπιν καὶ ὁ Θϑηαγενές, ὑπεραγωνιῶν τε τοῦ Θυάμιδος 
a5 xal τῶν γιγνομένων μὴ πάντα ὁρᾶν οὐ φέρων" οὐ μὴν 
C trema B δύο aq 
ποῦ ἔργου συνεφαψόμενος., ἀλλ᾽ ἔνθα καθῆστο τοῦ 
a ὄψει τῆς | Ἀρσάκης τὴν ἀαπίδα χαὶ τὸ δόρυ 
καταθέμενος χαὶ ταῦτα περισκοπεῖν αὐτῇ πάλιν. ἀνθ" 
40 αὑτοῦ παρασχὼν, συμπαρωμάρτει τοῖς. δρόμοις, οὔρ' 
ἁλισκομένου τοῦ Πετοσίριδος, οὔτε καταπολὺ τῇ φυγῇ, 
φθάνοντος ἀλλ᾽ ἀεὶ ληφθησομένι προσεοικότος xal το- 
συῶτον ὑπεχφεύγοντος, ὅσον εἰχὸς ἦν τοῦ ἀνόπλου χα- 
ὑυστερεῖν ὡπλισμένον τὸν Θύαμιν, Εἰς ἅπαξ μὲν 
an οὖν καὶ δεύτερον οὕτων περιήλασαν τὸ τεῖχος, ἀλλ' ὅτε 
σον ὐρλεακίρος, » ἤδη τὸ δύρυ τοῦ Gud 
μεδος χατὰ τῶν μεταφρένων τἀδελφοῦ χατασείοντος xal 
D toe deme διαπειλοῦντος, ἡ πόλις δ᾽ ὥσπερ 
περιεστῶσα τοῦ τείχους βλοθέτεν τὴν θέαν, 
Parce nm m τι δαιμόνιον, εἴτε τύχη τἀγθρώπεια, 
βραβεύουσα, καινὸν ἐπεισόδιον ἐπετραγῴδει τοῖς P 
μένοις, ὥσπερ εἰς ἀνταγώνισμα δράματος ἀρχὴν ἄλλου 
παρεισφέρουσα xai τὸν Καλάσιριν εἰς ἡμέραν καὶ ὥραν 
ἐκείνην ὥσπερ ἐκ μηχανῆς σύνδρομόν τε καὶ οὐκ εὐτυχῇ 


e 


LIBER VIL. 





decrevi. iege pe jah, f indígnat LE 
pler eà, quae antea sum passus , in me effervescat , ul cum. 
sanguine fratris, οἱ germani. cade aque  contaminalione 
vindictam injuriae Lael idee autem falurum. 
commutare velim, Generosi hominis verha. sunt , inquit. 
Theagenes et matura vim egregíe intelligenti. Mibi vero — 
quid , ut observem, imperas? Tum ille : Certamen quidem 
propositum nihil habet periculi, ifa ut facile comtemni 
possit : verumtamen quouiam multa , alque ab. opinione 
hominum aliena, sapius fortunze humane varietas effici ,- 
si victor evasero , una ingredieris urbem et babitabis me- 
eum aequali jure; sin aliquid preter. spem. acciderit, Bes- 
saeasium istorum, qui tibi magnopere favent , dux eris et. 
praedonum vitam ages, donec aliquem finem Luis rationibus 
«dewteriorem deus ostenderit. 

VI. His ila compositis, complectebantur se mutuo cum 
lacrimis et osculis. Et hie quidem ibi , quo. fuerat. habi- 
lu, sedebat, circumspiciens id, quod futurum erat; ek 
Arsacm praebebat, inscius ipse, occasíonem. voluptatem. 
capiendi ex suo spectaculo, undiquaque illum cireumspi-- 
cienti et oeulis tum cüpiditate frui permillenti. Thyamis — 
vero ad Petosiridem contendit. Ceterum ille non sustinuit. 
ejus adventum : sed cum illum se agzredi vidisset, in fu- 
gam conversus statim ad portam tendebat. recipere se. in 
urbem volens. Sed nihil proficiebat, eum ab iis qui ad. 
portas stabant. rejiceretur et. hi qui erant in. muro ad quam 
partem cursum direxissel, ne a quoquam reciperetur, ad- 
lortarentur. Fugiebat igitur, quanta celeritate poluit, in 
circuitu urbis, jam et abjectis armis. Currebal. antem. 
una quoque a tergo "Theagenes , propter Tlyamidem solli- 
citus el non continens sese quin videret omnia quie fiebant : 
verum. non armalus, ne venirel in suspicionem, quod 
"Thyamidi esset. opem laturus; sed ad eam parlem muri, 
ad quam consederat in conspectu Arsaces, scutum et ha- 
stam deponens et spectanda illi rursus pro se exhibens, 
sequebatur illorum cursum, neque adhuc Petosiride eaplo, 
neque longe precorrente, sed jam jam comprehendendo 
simili et tantum | eatenus. effugiente, qualenus consenta- 
neum fuerat, armatum Tlyamim a tergo inermis relinqui, 
Semel igitur atque. iteram. ita decurrerunt. circa murum. 
Sed quando tertium orbem conficiebant , jam hastam Tliya- 
mide dorso fratris intentanle el manere nisi vulnus accipere 
mallet jubente, civilate autem , tanquam ex theatro , ju« 
dice et arbilra spectaculi constituta : tunc sane sen nmmen, 
seu fortuna quadam , gubernans res humanas, nova δοῦρα 
sione, tanquam in tragmdia, auxiL ea quee agebantur, quasi 
minülatione quadam initium alterius. fabul;e alferens ; et 
Colasiridem die ac hora illa, tanquam ex macliina , *o- 
eim cursus et iufelicem speclatorem. 





TAA ψυχῆς ἀγῶνι τῶν παίδων ἐφίστησι, 
μὲν ἀνατλάντα 


τῆς l ἰδεῖν ἃ πάλαι αὐτῷ οἱ ὑεοὶ - 
AA πόρρωθεν fece ales H 


10 τέλος αὐτῶν cad xal τὸ γῆρας βιασάμενον, 
Δ΄. Ὡς δ' οὖν ἐπέστη καὶ πλησίον ἤδη συμπαρέθει, 
Τί ταῦτα, ὦ Θύαμι xal Πετόσιρι, συνεχῶς ἐβόα, τί 
ταῦτα; ὦ παῖδες, ἀνεκάλοι πολλάκις. ΘΙ δ' οὐδέπω 
πατρῴαν ἀναγνωρίζοντες ὄψιν, τοῦ μὲν ἔτι τοῖς 
5, αὐτοὶ δ' ὅλοι τῆς 


ἐθαύμαζον ὡς ἀφειδοῦντα αὑτοῦ καὶ εἰς ξιφήρεις ἐμ- 
θάλλοντα, οἱ δ' ὡς παραπλῆγα χαὶ μάτην φερόμενον 
30 ἐγέλων. ᾿Αλλ᾽ ὅτε συνεὶς ὅ πρεσβύτης ὑπὸ τῆς εὖτε- 
λείας τοῦ σχήματος αὑτὸν οὗ γνωριζόμενον, ἐγυμνώθη 
μὲν τῶν ἐπιδεδλυμένων ῥαχῶν, τὴν δ΄ ἱερὰν κόμην 
ἄδετον οὖσαν καθῆκε καὶ τὸ κατ᾽ ὥμων φορτίον καὶ 
τὴν dv χεραὶ βακτηρίαν ἀπορρίψας, ἔστη κατὰ πρότω- 
35 mov xxl ὥφθη γεραρός τε xal ἱεροπρεπὴς, ὑπώκλασέ 
τ' ἠρέμα, καὶ τὰς χεῖρας ἄμφω εἰς ἱκετηρίαν προτείνας, 
Ὦ τέκνα, σὺν δάκρυσιν ἀνωλόλυξεν, οὗτος ἐγὼ Κα- 
Magis, οὗτος ἐγὼ πατὴρ ὁ ὑμέτερος" αὐτοῦ τε στῆτε 
καὶ τὴν ἐκ μοιρῶν μανίαν στήσατε, τὸν φύντα καὶ 
20 ἔχοντες καὶ αἰδεσθέντες. Too οἱ μὲν παρείθχσαν χαὶ 
κατενεχθῆναι μικρὸν ἀπολιπόντες, προσέπιπτον ἄμφω 
τῷ πατρὶ καὶ τοῖς γόνασι περιφύντες, πρῶτα μὲν ἀτε- 
νέστερον ἐνορῶντες διηχριβοῦντο τὸν ἄἀναγνωρισμόν. 
Ὡς δ᾽ οὐ φάσμα τὴν ὄψιν ἀλήθειαν δ᾽ ἐγνώρισαν, πόλλ᾽ 
36 ἅμα xal ἐξ ἐναντίων ἔπασχον. ἭἬδοντο ἐπὶ τῷ φύντι 
σωζομένῳ παρ᾽ ἐλπίδας" ἐφ᾽ ἢ κατελαμβάνοντο πράξει, 
xal ἠνιῶντο καὶ ἡσχύνοντο' τῆς ἀδηλίας τῶν ἀποθησο- 
μένων εἷς ἀγωνίαν xafiavavro. Καὶ ταῦτ᾽ ἔτι τῶν ix 
τῆς πόλεως θαυμαζόντων xaX λεγόντων μὲν οὐδὲν οὐδὲ 
40 πραττόντων, ὥσπερ δ᾽ ἀχανῶν ὑπ᾽ ἀγνοίας xui τοῖς 
γεγραμμένοις παραπλησίων, πρὸς μόνην τὴν θέαν ἐπ - 
τοημένων, ἕτερον ἐγίγνετο παρεγχύχλημα τοῦ δράμα- 
τος, Ἡ Χαρίχλεια xav ἴχνος ἐφεπομένη γὰρ τοῦ 
Καλασίριδος καὶ πόρρωθεν ἀναγνωρίσασα τὸν Θιαγέ- 
45 γὴν, (ὀξὺ γάρ τι πρὸς ἐπίγνωσιν ἐρωτικῶν ἢ ὄψις xat 
κίνημα καὶ σγῆμα πολλάχις μόνον, χἂν πόρρωθεν ἢ 
x&v ix νώτων τῆς ὁμοιότητος τὴν φαντασίαν παρέστη- 
ctv), ὥσπερ οἰστρηθεῖσα ὑπὸ τῆς ὄψεως, ἐμμανὴς ἐπ᾿ 
αὐτὸν ἵεται xal περιφῦσα τοῦ αὐχένος ἀπρὶξ εἴχετο καὶ 
50 ἐξήρτητο xal γοεροῖς τισι χατησπάζετα ὑρήνοις. ὋὉ 
δὲ, οἷον εἰχὸς, ὄψιν τε ῥυπῶσαν καὶ πρὸς τὸ αἰσχρό- 
τερον ἐπιτετηδευμένην ἰδὼν, καὶ ἐσθῆτα τετρυχωμένην 
χαὶ χατερρωγυῖαν, ὥσπερ τινὰ τῶν ἀγειρουσῶν καὶ 
ἀληθῶς ἀλῆτιν, διωθεῖτο x«l παρηγχωνίζετο, Καὶ 


— ωἰὠ,ἶααειΠξιαι 





ccm 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


de vila, constiluit. Qui εἴν! mulla. perpessus. fnerat. et 
mulia tentaverat, exsilioque se el secessu in. peregrinas. 
lerras mulctaverat, ut tam crudele. spectaculum evitare 
posset : tamen fato vietus, videre ea, que illi jampridem. 
dil oraculo predixerant, coactusest. Ete longinquo eur- 
sum et insectationem prospiciens, ex iis, quae illi sasplus 
praedicta. fuerant , filios stos esse. intellexit : intensiorique 
enrsu , quam alioqui zefas patiebatur , antevertere illorum. 
ultimam manuum consertionem conatus est , etiam vim (a- 
ciens senectuti. 

ΜῊ, Postquam igitur supervenil et propius jam uma eur« 
rebat, Quid hoc sibi vult, o Thyami et. Petosiri? continue 
vociferabatue : quid , malam, hoc amentiz est, filii , sze- 
pias inelamabat. 1] autem, cum nondum palris vullum. 
agnoscerent , adhuc mendicorum pannís vestiti , eL ipsorum 
animus folus esset in cerlamine, tanquam aliquem circu- 
latorem , aut. alioqui non satis mentis compotem , praeteri« 
bant. Ἐκ iis vero, qui erant in muro, nonnemo miraba- 
tur, quod sibi non parceret et inter digladiantes sese con- 
jiceret : aliqui vero tanquam amentem: et frustra. sese 
medium inferentem, ridebant. — Cum igitur senex inlel- 
lexisset , se propter vilitatem habitus non agnosci , dejecit 
pannos, quibus desuper erat indutus et sacram comam, 
cum mom esset relizala, promisit, et onere. quod gerebat 
in humeris cum baculo quem habebat in manibus aljeeto, 
stetit adversus et facie ipsis apparuit veneranda ac pontifice 
digna , sensimque se eurvavit, οἱ manus supplices proten- 
dens, lacrimis obortis, ejulando infit : O filii , en ego sum 
Calasiris, en ego sum vester pater. Hic jam consistite εἴ 
furorem qui malo fato exortus esL, eompescite, cum patrem 
et habeatis et revereri debeatis. Jam tum languebant , 
tantumque non collapsi , provoluti sunt ad genua. patris et 
amplexi, primum defixis oculis intuebantur, examinantes 
illius agnitionem : deinde, postquam mon spectrum esse 
sed ipsum revera cognoverunt, variis affeclibus et inler 
sé contrariis commovebantur. Lzelabantur propler paren- 
Lem, praeter spem superstitem conspeclum : excruciabatr- 
lur εἰ erubescebant propter actionem in qua. deprehensi 
fuerant: εἰ erant solliciti ob futurorum incertilndinem. 
Hcc autem adhuc iis, qui erant. in urbe, mirantibus et. 
neque dicenlibus quidquam, neque agentibus, verum 
pone siupentibus prae. inscitia, el pictorum similibus ad 
solum spectaculum arrectis, alius actus obiter inserebalur 
fabule, Nam Chariclea , vestigiis insequens Calasiridem , 
cum e longinquo cognovisset Theagenem , ( acris est. enim. 
im cognoscendo amantium adspectus, et. motus tantum 
siepe et habitus, quamvis e longinquo , aut etiam a terge, 
similitudinis opinionem praebuit) tanquam icta illius ad- 
spectu , furibunda ad ipsum fertur. et haerens in amplexu , 
e collo nulla voce edita pendehat , Ingubribusque quibus- 
dam lamentis eum salutabat, 116 autem, vt est verisi- 
mile , vultum squalidum et ex. industria pollutum. videus 
et vestem vilem ac laceram , veluti aliquam ex circulatri- 
cilius et revera vagabundam, repellebat ac. rejiciebat τ el 


--— 


LIBER VII. - 


τέλος ἐπειδὴ οὐ pelles , gis Amen VR Uia. τῶν 
Καλάσιριν ἐμποδὼν ἰσταμένην καὶ ἱερράπισεν. 
ue ὦ Πύθιε, ἔφη πρὸς αὐτὸν ἠρέμα, οὐδὲ τοῦ 
χαμκαδίου μέμνησαι; καὶ τόθ᾽ ὁ Θεαγένης ὥσπερ βέ- 
ὁ λει τῷ ῥήματι βληθεὶς καὶ τῶν ουγχειμένων αὑτοῖς 
συμθόλων τὸ λαμπάδιον γνωρίσας, ἐνατενίσας τε xal 
ταῖς D τῶν ὀφθαλμῶν τῆς Χαριλλείας, ὥσπερ ὑπ᾽ 
ἀκτῖνος διαττούσης dx νεφῶν χαταυγασθεὶς, περιέδαλλέ 
τε καὶ ἐνηγκαλίζετο καὶ d sac (πλῆθος) τὸ πρὸς τῷ 
τὸ τείχει σύμπαν ἵ μέρος ] καθ᾽ ὁ προκαθῆστο 3 ᾿Αρσάχη 
διοιδουμένη καὶ οὖκ ἄνευ ζηλοτυπίας ἤδη τὴν Χαρί- 
κλειαν ὑεωμένη, σκηνογραφιχῆς ἐπληροῦτο θαυματουρ- 
e. 
bes Αἴλυτο μὲν ὁ ἄθεσμος ἀδελφῶν, πόλεμος χαὶ 
15 ἀγὼν ὁ δι᾽ αἵματος χριϑήσεσθαι προσδοκώμενος, εἰς 
κωμικὸν Dx τραγιχοῦ τὸ τέλος κατέστρεφε. Πατὴρ 
τοὺς παῖδας ξιφήρεις ἐπ᾽ ἀλλήλους καὶ μβονομαγοῦντας 
— πὰν παρὰ τοσοῦτον τῶν τέκνων θάναταν 
ἐν ὀφθαλμοῖς τοῖς γεννήσασι δυστυχῆσαι κινδυνεύσας, 
30 εἰρήνης αὐτὸς ἐγένετο πρύτανις, διαδράναι μὲν τὸ 
προωρισμένον ἐκ μοιρῶν ἀδυνατήτας, εἰς καιρὸν δ᾽ 
ἐπιστῆναι τοῖς ἀποκεχληρωμένοις εὐτυχήσας. [Παῖδες 
τὸν φύντα μετὰ δεχαετοῦς dmg χρόνον ἐκομίζοντο xal 
τὸν αἴτιον τῆς ἐπὶ τῇ προφητείᾳ μέχρις αἵματος στά- 
25 σεως, αὐτοὶ μικρὸν ὕστερον χατέστεφον καὶ τοῖς τε 
συμδόλοις τῆς ἱερωσύνης ἀναδοῦντες παρέπεμπον, 
"Eg! ἅπασι δὲ τὸ ἐρωτιχὸν μέρος τοῦ δράματος, ἢ Xa- 
ρίχλεια καὶ 6 Θεαγένης, ἐπήχμαζεν, ὡραῖοι καὶ χαρίεν- 
πες οὕτω νέοι, παρ᾽ ἐλπίδα πᾶσαν ἀλλήλους ἀπειλη-- 
30 φότες xal πλέον τῶν ἄλλων εἷς τὴν ἐφ' αὑτοὺς Πέαν τὴν 
πόλιν ἐπιστρέφοντες. Ἐξεχύθη γοῦν πᾶσα διὰ πυλῶν 
καὶ τὸ προκείμενον πεδίον ἐπλήρου διὰ πάσης ἡλικίας" 
τοῦ μὲν ἐφηδεύοντος τῆς πόλεος, καὶ εἰς ἄνδρας ἄρτι 
παραλλάττοντος τῷ Θεαγένει προστρέχοντος, τῷ δὲ 
ἅν Θυάμιδι τῆς ἀχμαζούσης ἡλικίας καὶ τοὺς ἄνδρας ὅλο- 
καί τι xad ἀναγνωρίζειν τὸν Θύαμιν 
ὲ; Τὸ δὲ παρθενεῦον τοῦ ἄστεως καὶ νυμφῶνας 
φανταζόμενον, τὴν Χαρίκλειαν περιεῖπε" πὶ 
τιχὸν δὲ χαὶ ἱερὸν ἅπαν γένος ἐδορυφόρει τὸν Καλάσι- 
wo pty * xal πομπή τις ἱεροπρεπὴς αὐτοσχέδιος ἐστέλλετο" 
μὲν Βησσαεῖς τοῦ Θυάμιδος ἀποπέμψαντος xai 
gp τε τὴν γενομένην ὑπὲρ τῆς προθυμίας ὁμολογής- 
σαντὸς χαὶ βοῦς μὲν ἑκατὸν. χίλια δὲ πρόβατα xal 
δραγμὰς ἑκάστῳ δέχα μιχρὸν ὕστερον καὶ εἷς πληρου- 
s^ μένην τὴν σελήνην, ἀποστέλλειν ἐπαγγειλαμένου, τὸν 
αὐχένα δ' ὑπάγοντος ταῖς χερσὶ τοῦ πατρὸς xoi τὴν 
πορείαν ἐπιχουφίζοντος καὶ τὴν βάσιν τοῦ πρεσδύτον 
πρὸς τὸ παρ᾽ ἐλπίδα χαῖρον ἠρέμα παραλνομένην ἐφε-- 
δράζοντος. — 'Exoiet δὲ ταὐτὸν ἐχ θατέρων xal δ 11ε- 
τ» τόστρις" xal ὑπὸ λαμπάσιν ἡμμέναις ἐπὶ τὸν νεὼν τῆς 
Ἴσιδος κατήγετο 6 ἀκα ὀροφὰ ὑπὸ er καὶ εὐφημίᾳ 
"πολλῇ! δορυφορούμενος, πολλῶν ἅμα συρίγγων xa 
αὐλῶν ἱερῶν ἐπηχούντων., καὶ πρὸς χοροὺς τὸ vem 
τὸν τῆς ἡλικίας ἀκδακγευόντων, Οὐ μὴν οὐδ᾽ ἡ Δρ- 
Wuntopotits 


332 
ad extremum, cum non desisterel, tanquam sibi molestas 
et spectaculum illud. Calasiridis impedienti , eliam alapam. 
inflixit, — Hla autem, o Pythie, sulimisse ad illum , neque 
facul amplius recordaris? Tum 'Theagenes, verbo illo 
tanquam jaculo ictus et ex. constitulis inler illos tesseris 
facillam cognoscens, defixisque oculis contuitus. et obtuli 
Charicleze tanquam ex nubibus radio emieante illustratus, 
in collum invadebat : postremo tola multitudo ad murum, 
in quo sederat Arsace tumens et non sine. zelotypia jam 
Chariclesm adspiciens , plena erat. scenica quadam niirili- 
caque reprassentalione. 

VIT. Direimtum est nefarium. bellum inter. fratres , et 
certamen, quod erwentam fore putabatur, in. comicum 
linem ex tragico desiit, Pater, fillos armatos cóntra sese, 
singulari. certamine dimicantes conspicatus , qui eo diseri- 
minis venerat, ut paene. oculis. parentis infelix mors libe- 
rorum suhjiceretur, ipse paeis fiebat arbiter. Qui effugere 
quidem. fatorum necessitatem non polerat : ceterum tem- 
pori ad ea, quze delfinifa fuerant, veniens, forlunze suc- 
cessu usus videbatur. Filii parentem post. decennalem 
erroris intercapedinem reeuperabant et eum qui fuerat 
causa propemodum cruentas propter ontistilitm seditionis, - 
ipsi paullo post coronabant , sacerdotiique insignibus orna 
lum deducebant. Inler omnia vero amatoria pars fabula, 
Chariclea et Theagenes, formosi οἱ venusti juvenes, cum 
praeter omnem spem et opinionem se recuperassent, vigebat 
et magis, quam cetera , urbem ad spectaculum sui eonver- 
lebat. Effusa namque fuerat per portas et patentem cam- 
pum frequentia cujuslibet statis impleverat : parte civita- 
lis pubere et. virilem zetatem tum primum allingente, ac- 
currente ad Theagenem; ad Thyamidem vero, florentis 
ilalis el exacta maturilale. viros constiluenlis, atque 
eliam per aetatem Thyamim cognoscentis. — Porro virginea 
urbis portio , de sponso jam cogitans , ad Chariclenm adlim- 
rescebat. Senile autem et sacrum genus fotum slipabat 
Calasiridem, Alque ila pompa qudam sacra repente 
constiterat, cum Thyamis Bessaenses remisisset, pratiasque 
illis pro πανδία sibi cupide opera. egisset, boves centum, 
mille vero oves et singulis decem drachmas panllo post aid 
pleuilunium se missurum promittens ; collum vero manibus 
patris subjiceret et itineris molestiam levaret , incessumque 
senis, prae insperato gaudio sensim dissolntum , sustentaret, 
Vaciebat vero idem ex altera. parte. Petosiris : οἱ cum fa- 
cibus accensis deducebatur in templum Isidis senex, plausu 
οἱ gratulationibus stipatus , mullis. simul fistulis et. tibiis 
sacris resonantibus, et ad. tripudia. ferventem et vegetam 
anlatem exsuscilanlibus, — Porro nec Arsace ἃ tergo relin 








uU 


σάχη χατύπιν ἐλείπετο τῶν δρωμένων. “ἀλλ᾽ ftev Bogu- 

φόρημα xal. πομπείαν xa αὑτὴν ὑπέρηγχόν τινα 
UTE 
enm ti διάπερ καὶ ἢ λοιπὴ πόλις, ἐκ μόνου 


Hn 
^ 
A 
iE 
pi 
iph 


: 
Ü 

i 
1 


πρὸς ταῦτα τοῦ δήμου, χαὶ 
ἃς συγκατατίθεσθαι διὰ τῶν ἐπαίνων παραδηλοῦντος, 
αὐτὸς μὲν τοῦ νεὼ μέρος τι χαταλαθὼν, ὃ δὴ τοῖς προ- 
φητεύουσιν ἀποχεκλήρωτο, τούς τε παῖδας ἔχων ἅμα 
xul τοὺς περὶ τὸν Θεαγένην, ἐγχατέμεινεν" οἵ λοιποὶ 
δ' εἰς οἴκησιν ἕχαστος τὴν αὑτῶν ἀπεχώρουν. Ἀπε- 
30 χώρει δὲ καὶ $ Ἀρσάχη μόλις μὲν καὶ πολλάκις ἀνα-- 
καὶ πλείονι θεραπείᾳ δῆθεν τῇ περὶ τὴν 
θεὸν ἐναλύουσα,, πλὴν ἀλλ᾽ ἀπεχώρει v! ὀψέ ποτε, καὶ 
θαμὰ πρὸς τὸν Θεαγένην, ἕως ἐξῆν, ἐπιστρέφουσα. 
"Ems δ' οὖν εἰς τὴν βασίλειον αὐλὴν ἦλθε, διαμπὰξ 
26 ἐπὶ τὸν (d.e, feo xax καταθαλοῦσα αὑτὴν ἐπὶ τῆς 
ἄλίνης, ὡς εἶχε σχήματος, ἔκειτο ἄναυδος. γύναιον 
καὶ ἄλλως πρὸς ἄσεμνον ἡδονὴν ἐπίφορον, τότε δὲ 
πλέον ὑπὸ dac ἀμάχου τῆς Θεαγένους χαὶ τὰς πώποτε 
tl; πεῖραν ἐλθούσας ὄψεις ὑπερπαιούσης, dvaxadut- 
40 νον. “Παννύχιος γοῦν ἔκειτο, πυχνὰ μὲν πρὸς ἑκατέ- 
βὰν πλευρὰν τὸ σῶμα στρέφουσα, πυκνὰ δὲ καὶ βύθιον 
ἐπιστενάζουσα καὶ νῦν μὲν ὀρθουμένη , vuv δ' ὀκλάζουσα 
ἐπὶ τῆς στρωμνῆς x2 τῆς ἐσθῆτος αὑτὴν κατὰ μέρος 
ἀπογυμνοῦσα καὶ αὖθις ἀθρόον ἐπὶ τὴν εὐνὴν καταφέ- 
40 ρουσα" xat πότε xal παιδίσκην ἀπροφασίστως προσχα- 
λέσασα, αὖθις ἀπέπεμπεν οὐδὲν ἐπιτείλασα, Καὶ 
ἁπλῶς εἰς μανίαν ἐλάνθανεν ὁ ἔρως ὑποφερόμενος, ἕως 
δή τις πρεσδύτις, ὄνομα Κυξέλη, τῶν θαλαμηπόλων 
καὶ συνήθως τὰ ἐρωτικὰ τῇ Apod διαχονουμένων, 
ww εἰσδραμοῦσα εἷς τὸν θάλαμον, ( ἔλαθε γὰρ αὐτὴν οὐδ᾽ 
ὁτιοῦν τῶν γιγνομένων, ἅτε λύχνου φαίνοντος καὶ οἷον 
συνεξάπτοντος τῇ Ἄρσάχη τὸν ἔρωτα ), 11 ταῦτα, ἔλε- 
γεν, ὦ δέσποινα ; τί σε νέον [ἢ καινὸν] ἀλγύνει πάθος; 
πίς πάλιν δηγγεὶς, τὴν ἐμὴν διαταράττει τροφίμην; τίς 


SH: 


HELIODORI JETIHOPICORUM 


^| 





|quebat ra, quae fiebant ; sed suam quoque 
mitatum scoreim magno com fastu ostentans seq 
ποθέν mioltomque auri in templum. Jsidis i 


quidem praetextu , quod exemplum reliquze-urbis imitare- 


lur; ex solo vero Theagene suspendens oculos, et prov. 
ceteris illius conspecta perfruens , nec tamen sincera volit- 
plate se oblectabal ; sed eum Charieleam Theadcnes wind 
tenens duceret, turbamque conferam removerel, acre 
quemdam zelotypie stimulum Arsacae infixit. At Ca 

ris, ut. ingressu anb Bfeciorem, Letmpll pacte EN 
faciem et cuim vestigiis slmulacri incubarel , multoque tem- 
pore ita maneret, parum aberat, quin moreretur. Revo- 
cantibus autem eum ad sese circumstantibus, vix consur« 
gens, cum libassel dez, volaque nuncupasset,, demens suo 
capiti sacerdotii coronam , filium 'Tliyamidem coronabat , 
se jam senem esse ad maltitndinem dicens, et alioqui sibl 
imminere morlem prospicere ; filio vero majori nata et de- 
beri insignla anlistilti lege, et illum satis habere dolum. 
animi δὲ corporis ad sacerdotii munia obeunda. 

TX. Cum ad hzec populus exelamasset , seque approbare 
laudibus et praeconis significasset , ipse templi quamdam ὦ 
partem occupans, que aptishilibus est attributa, filios 
wnaà secum habens et Theagenem, ibi mansit. Reliqui 
vero in suam quisque domnm discedebant. Discedebat el 
Arsace, vix quidem et. sarpins revertens, quasique majori 
observantia circa deam immorans : verumtamen discedehal 
aliquando, identidem sese ad Theagenem , quamdiu licuil, 
convertens. Postquam igilur in regiam aulam est ingressa, 
recta ad tlialamum ibat οἱ dejiciens sese in lectum, eo ha- 
bitu quo fucrat jacebat , nulla voce edita : mulierenla alio« 
qui proelivis in libidinem, tum vero przeipue conspectu 
formie Theagenis excellentis et reliquas omnes quascunque 
antea cognoverat superantis, infflammata. Jacebat igilur 
lota nocte, subinde in allerum latus eorpus obvertens , 
identidemque vehementius ingemiscens, nunc se erigens, 
mune jn strato labans el. magna. ex parte veste sese nudans 
et rursus repente in lectum corruens. — Aliquando et ancilla 
vocala sine causa, nibil dans mandalorum , iterum eam 
ablegabat. Denique in furorem illam insciis omnibus in 
posterum egisset amor, nisi quaedam anus , nomine Cybele, 
custos cubilis et rerum Venerearum Arsaces minísira , in« 
currissel In thalamum : ( neque eoim illa clam erat quid 
quàm eorum quae fiebant, tanquam Iucente candela et 
flammam Arsaces amori addente ) Quid hare, malum, do- 
mina? inquiens. Nam quis te novns affectus exceruclat * 
Cujusnam eonspectns meam turbat alumnam? Quis est 
den insolens atque amens, qui tanta fua forma. non ea- 
pintur, neque felicilalem. dncat esse singnlarem, tuom 


-—I Lh. 





πολλάκις τὴν πεῖ- 


ταῦτα xal ὅμοια ἕτερα κατε; «πολλὰ 
pim rhe rs Cane ντοίαις 


τὰ κενῶν, f γραῦς, Ἑὐρύς τις ἦν τὰ 
τἶν οὐχένα how καὶ ui 


ἅπαντας ὑπερέχων 
ΕΣ (7 ceperit a rt i μα, πάν. 
παρειὰν ἄρτι "eee ἰούλῳ περε-- 

€ τι ξενικὸν οὐκ ἄωρον μὲν ἄλλως δ᾽ 
ἰταμὸν, ὡς ἐδόκει, προσδραμὸν αἰφνίδιον περιέφν καὶ 
ἐξήρτητο, Ἢ οὐ τοῦτον λέγεις, ὦ δέ- 

An σποῖνα ς Τῶτον, ἔφη, μαμμίδιον " εὖ γάρ με καὶ τὰ 





μὲν ἐμπλήσασα, τῆς δ᾽ ἀπαλλάξασα. 





ab. illa eanlessionem afteelus lagitans. Mia. autein , eim 
paulhilum quievisset , Accepi vulnus, inquit, maler, quan- 
ium antea nunquam ; cumque mullis beneficiis et eape 
sim a te in. similibus casibus affecta, haud scio, at nune. 
sis eadem felicitate rem gestura.— Bellum. enan, quod ad 


muros hodie propemodum commissum fuerat , subito vero 
compositum, aliis quidem incruentum fuit. el in pacem. de 
siib ; mihi vero iniLiom verioris belli et vulnus non membri 
tantum , sed etiam ipsius anime , exstitit, cum peregrinum 
illum adolescentem , qui juxla "Thyamim sub monomachia: 
tenipus currebat, infeliciter mihi ostendisset. — Scis omnino, 
maler, quem dicam. Neque enim parvo intervallo τοὶ! 
quorum formam sua , tanquam fulgore quodanr, obruebat; 
àdeo ut. neque agrestem quemquam el prorsus ab. amore 





pulchritadinis alienum, id. laluerit, nedum tuam mulli« — 


plicem sapientiam lalere possit. Quamobrem , carissima; 
cum vulnus menm cognoveris , tempus esl, nt ompem ad- 
inoveas machinam , omnem anilem fascinnin e blandilias, 
si quidem tuam alumnam superstitem esse volueris, Ne- 


que enim est ulla ratio, quie me possit in vila retinere, Ὁ 


nisi omnino illo polita fuero. Novi, inquit anus, adoles« 
Cenlem. Lalo fuit pectore οἱ latis humeris, collo ereelo 
et inzenno supra ceteros eminens eL ul uno verbo tanquata 
fastigio rem absolvam , omnes superans; igne micantes ha- 
bens oculos, amauler et severe simul ad«piclens 2 ille, qui 
omnino delicate capillum mutrit et. genas nume. primi 
flava lanugine vestit; ad. quem mulíereula quasdam. pere: 
grina, non deformis quidem sed insigniler impndens , ni 
videbatur, subito accorrens, adhaerens illi, οἱ circum 


ex illo dependebat. An non hunc dicis , hera? Hunc, LS 


quit, mater. Recle enin mihi εἴ jnsigne in. memoriam 
reduxisti, os iud impurum et sceleratum, tti. forma 
fog μεν  ὕδαι asservala , quotidiana lassen οἱ (cala, 
animos attolil : altamen. ine longe felieiór est, quae vjus« 
inodi nacta sit amas. Ad luec leviter et. ore lante 
arridens anus, Adesto animo , el omite. sollicitudinem, 
inquit, hera τ ad bodiemum diem illa ext ἃ peregrino for- 
ποκα hobita : $i vero effecero , ul te et Inani formam re 
spiciat , aurea , ut alunt, cui arels permutabit , illa mere- 
tricula. pelulaufe. οἱ frustra sexe. joctante, eontemla. — Si 


quidem ila (acies, Cybelion. carissima , uorum. pro: uno - 


inorborum eris. mili. caratrix , amoris el. zelolypiars flo 
quidem implens, hae vero liberas. At illa : Moc meae 
cnra cogitatiouique incwmbet. ; luum est. autem, wt. le 
revotes el in prasentia quiescas, neque despondeas anle 







^ 


» 


340 
; ᾿ἀναλαμϑάνειν xol τὸ ἡσυχάζε 
s para duvetv , AR. n 


JA". Ταῦτ᾽ c KR ἐπιχλεισα- 
μένη τε τοῦ θαλάμου τὰς θύρας, Mone Οὕπω 


τὸ τῆς δεσποίνης Ἂ y Ux τινων ὀνειράτων τεταραγ- 
μένης καὶ ἐξιλεώσασθαι τὰ βουλομένης, τῶν 
γεωχόρων τις διεχώλυέ τε καὶ , κατηφείας 


χι αὑτὸν ἐκδοῦναι, 
πε καὶ πολλὰ ἐπεύξασθαι τῇ θεῷ χαὶ τοῖς παισὶν εἰπόντα 
ὡς ἄχρι τοῦ παρόντος ὄψονται τὸν πατέρα καὶ πολλὰ 
30 ἐπ avra, τῶν σὺν νέων ᾿Ελλήνων ἀφιγμέ-. 
νῶν, ὡς ἕνι μάλιστα, προνοεῖν, καὶ ἐν εἷς ἂν βουλο-- 
αὐτοῖς γίγνηται τὰ δονατὰ συμπράττειν, χατα- 
χλίναντά τ᾽ αὐτὸν καὶ εἴτε διὰ τὸ τῆς χαρᾶς μέγεθος, 
τῶν πνευματικῶν πόρων εἷς ὑπερθολὴν ἀνεθέντων καὶ 
as χαλασθέντων, οἷα δὴ γηραιοῦ τοῦ σώματος ἀθρόον 
ρέντος, εἴτε χαὶ θεῶν αἰτήσαντι τοῦτο παρασχο- 
μένων, εἰς ἀλεχτρυόνων ᾧδὰς τετελευτηκότα γνω-- 
σθῆναι, τῶν παίδων ἐξ ὧν προὔλεγεν ὃ t yen 
παννύχιον παρατηρσύντων" xal viv, ἔφη, διεπεμψά- 
ilk τὸ μεν ανείμούῥῥει τὸ λοιπὸν τῶν χατὰ τὴν 
πόλιν προψητιχῶν τε καὶ ἱερατιχῶν γένος, ὥς ἂν τὰ 
νομιζόμενα im" αὐτῷ τῆς κηδείας κατὰ τὸν πάτριον 
γόμον τελοῖεν; ᾿Αποχωρητέον οὖν ὑμῖν. οὐ γὰρ θέμις 
μὴ ὅτι γε θύειν ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἐπιδαίνειν τοῦ νεὼ πλὴν τοῖς 
35 ἱερωμένοις, ἑπτὰ τούτων ὅλων τῶν ἐχομένων ἡμερῶν. 
Πῶς οὖν of ξένοι διάξουσιν, ἔφασχεν f, Κυδέλη. Καὶ 
ὃς, Καταγώγιον αὐτοῖς εὐτρεπισθῆναι πλεῖστον xal 
ἔξω ποὺ περὶ τὸν νεὼν & νέος προφήτης ὁ Θύσμις ἐξέ- 
στεῖλε καὶ ὡς ὁρᾷς, αὐτοί γ᾽ οὗτοι προσίασι, τῷ νόμῳ 
40 πειθόμενοι καὶ ἐξοιχίζοντες αὑτοὺς τῶν ἱερῶν τὸ παρόν. 
Ἡ δὲ Κυδέλη τὴν ξυντυχίαν ἅρπαγμα xal ὥδπερ 
ἄγρας ἀρχὴν ποιηδαμένη, Οὐχοῦν, ἔφη, ὦ νεωχόρων 
Ὀεοφιλέστατε, καιρὸς τούς τε ξένους καὶ ἡμᾶς εὖ 
ποιεῖν, μᾶλλον δ' ᾿λρσάχην μεγάλου βασιλέως ἀδελφήν" 
45 οἷσῆα γὰρ ὥς φιλέλλην τ᾽ ἐστὶ καὶ δεξιόν τι χρῆμα 
περὶ ξένων ὑποδοχήν. Λέγ᾽ οὖν πρὸς τοὺς νέους, ὡς 
κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ Θυάμιδος ἐν ἡμετέρον τὸ κα- 
ταγώγιον αὐτοῖς ηὐτρέπισται, ᾿ΕἘποίησεν οὕτως ὅ νεω- 
κόρος, οὐδὲν τῶν βυσσοξομευομένων ὑπὸ τῆς Κυβέλης 
wi ὑποτοπήσας, ἀλλ᾽ εὐεργετήσειν τ᾽ οἰόμενος τοὺς ξένους, 
εἰ πρόξενος αὐτοῖς αὐλῆς σατραπιχῆς γένοιτο καὶ ἅμα 
τοῖς αἰτοῦσι τὴν χάριν ἀδλαδῃ καὶ ταῦτ' οὖσαν καὶ ἀξζή- 
Μμιὸν καθικετεύσειν. Κατηρεῖς δὴ καὶ δεδαχρυμένους 
πλησιάσαντας τοὺς περὶ τὸν Θεαγέννν ἰδὼν 5 νεωχόμος, 


ἢ 





" 


 HELIODORI JETHIOPICORUM 


mum, antequam ad rem aggrediamur, sed bona spe fe sus- 
lentes. ζ 


XI. πω dixit, et ablato ᾿ἰγεῖιπο atque φοποῖαείᾳ thalami 
foribus abiit. Cum aulem vixdum diem sensisset, una. 
ex regiis eunuchís assumto, preterea pedissequa una cum 
placentulis et aliis rebus ad sacrificium destinatis, subse- 
qui jussa, ad templum Isidis properabat. Postquam stelit 
pro foribus , sacrificium se dec facturam dicens pro domita: 
Arsace, quibusdam insommiis territa et plaeare visa vo- 
Tente, quidam ex zedituis prohibebat et ablegabat , maestilia 
plenum esse templum referens. Antistitem enim Calasl- 
ridem, cum post longum tempus domum rediisset, com- 
vivatum esse laulius unà cum carissimis sub vesperam et. 
usum esse remissiori ad omnem hilaritatem ac delecta- 
lionem animo. Post convivium autem libasse el multum 
supplicasse dere ; cumque filiis dixisset, quod bactenus 
essent visnri patrem, dedisselque mandata de juvenibus 
Groeis qui cum eo venerunt, ut. íllis diligentissime pro- 
spicerent, et quibus in rebus opem implorarent, pro virili 
adjumento essenl, cubitum se contulisse. Deinde, seu 
propler gaudii magniludinem meatibus spirituum ultra 
modum solutis et laxatis, tanquam senio confecto corpore 
subito viribus destituto, seu diis, a quibus hoc petierat , 
iili praebentibus , circa gallicinium cognitum esse mortuum, 
filiis propter ea, quae illis praedixerat pater, tofa nocte in 
illius observationem intentis, Et nunc, inquit, misimus 
nuntios, accersituros ex urbe reliquum pontificium et sa- 
cerdotale genus, ut illi justa funebria secundum legen 
patriam persolvant. Discedendum est igitur vobis. Neque 
enim fas est cuiquam, ingredi templum, nedum mactare 
quidquam , per hos totos septem dies, preter hos , qui sa- 
cerdolio funguntur. Quomodo ilaque hospites lioc tempus. 
iraducent? quarebat Cybele. Tum ille : Habitaculum 
illis extra templum adornari jussit novus antistes Thyamis : 
εἴ ut vides isti ipsi adveniunt, dum legi oblemperant, in 
proesentía e templo emigrantes. — Cybele igituroccasionem, 
quasi ad rapinam et initium aucupii accommodans, Quam- 
obrem, inquit, adilue dis carissime, opporlune poteris 
el liospites et nos beneficio afficere , magis vero Arsacen, 
repis magni sororem. Scis enim, quantopere Grecis fa- 
veat , quantoque stodio peregrinos hospitio soleat accipere. 
Dic igitur juvenibus, quod, jussu Tlyyamidis, in nostris 
edibus habitaculum illis est instructum. — Fecit ita cdi- 
tuus, niil corum, qua Cybele moliebatur, suspicans, sed 
existimans , se beneficium collaturum esse in hospites , si 
illis opera &ua satrapicam aulam conciliasset et simul iis, 
qui petebant , rem gratam, neque cuiquam detrimentum 
aut. periculum allaturam ,- facturum. Cumque ad Thea- 
genem et Charieleam venisset, m«rore ac lacrimis per- 
ditos, Sane haud legitima, inquit, neque ea, qum palril 
mores institutaque ferant, presertim cum sit. vobis antea 
luctu interdictum, facitis, quod antistitem deploratis et 
Yogelis : quem ΠΟ ἴα el gratulalionibus prosequendum esse, 
lanquam meliorem conseculum requiem , et priestantiorem 


EN 


LIBEN. VIT. 


Düx ἔννομα μὲν ἔφη, οὐδὲ συγκέχωρημένα ἐκ τῶν πα- 
τρίων διαπράττεαῦε καὶ ταῦτα προαπνγορενμένον ὑμῖν, 
Ecos καὶ ὑρηνοῦντες ἄνδρα προφήτην, ἂν χαί- 
καὶ εὐφημοῦντας ἐκπέμπειν, ὡς τῆς βελτίονος 
e Mee adl fpe negem Mr Ihi τὶ 
ὁ θεῖος xal ἱερὸς παρεγγυᾷ TT 
συγγνωστὰ μὲν ὑμῖν, πατέρα ( ὥς φατε) xal κηδεμόνα 
καὶ ἐλπίδα τὴν μόνην ἀποδεῦληκόσι. Οὐ μὴν düv- 
μυηπέα παντάπασιν. ὯὋ γὰρ Θύαμις, οὐ τῆς ἵερω- 
τὸ σύνης μόνον τῆς ἐκείνου ἔοιχεν εἶναι ι διάδοχος ἀλλὰ χαὶ 
τῆς περὶ ὑμᾶς διαθέσεως. Τὰ γοῦν πρῶτα προνοη- 
θῆναι ὑμῶν ἐπέστειλε, χαὶ χαταγώγιον ὑμῖν ηὐτρέ- 
πισται λαμπρὸν, xal "v slut" ἂν τίς [καὶ] τῶν 
εὐδαιμόνων χαὶ ἐγχωρίων, μήτι γε δὴ ξένων καὶ εὖτε- 
τὸ λέστερον τανῦν πράττειν δοχούντων. “ἕπεσθε δὴ 
κοινὴν ὑμῶν μητέρα τήνδε νομίσαντες, (δείξας τὴν 
Κυδέλην), καὶ ξεναγούσῃ πείθεσθε. 
IW. Ταῦτ᾽ ἐκεῖνος μὲν ἔλεγεν, ἐποίουν δ᾽ οἱ περὶ 
τὸν Θιαγένην" τὸ μέν τι πρὸς τῶν παρ᾽ ἐλπίδα προσ-- 
30 πεπτωκότων βεβυθισμένοι τὴν διάνοιαν, τὸ δ' dya- 
Locos olei xal καταφυγῆς 
τυχεῖν" ἡ ὡς τὸ elc, εἰ τὸ τραγικὸν 
τῆς Ae xal πρὸς καχοῦ γεγησό- 
25 ἀθλοθετοῦσα τύχη, πρὸς ὀλίγων ὡρῶν μέρος ἀναπαύ- 
quaa καὶ εἰς χαρὰν ἐφήμερον ἀνεῖσα, παραχρῆμα τὰ 
λυποῦντα ἐπισυνῆπτε xai δεσμώτας ὥσπερ αὐθαιρέ-- 
ἘΣ iren S ADOS 
ς χαὶ oue xai τοῦ μὲ ὃς 
B- ccc Οὕτως ἄρ' & πλανήτης βίος olov 
; τὴν ἄγνοιαν ἐπιβάλλει τοῖς ξενιτεύουσι. 
γοῦν ἐπειδὴ τάχιστα παρῆλθον εἷς τὰ σατρα- 
 προπιλαίας T ἐντυχόντες ὑπερόγκοις χαὶ πλέον 
τωτιχὴν οἴχησιν, ἐξγρμένοις, φαντασίας τε 
καὶ χόμπου τῆς ἄλλης θεραπείας ἐμπε- 
ὕμαζον μὲν χαὶ διεταράττοντο, τῆς 
αὐτοὺς τύχης τὴν οἴχησιν ὑπερέχουσαν 
Εἴποντο δ᾽ οὖν τῇ Κυβέλῃ πολλὰ προτρε- 
xal θαρσεῖν παραχελενομένῃ,, καὶ τεχνία συνε- 
c npes ἀνακαλούση xal ὡς εὔθυμα χρὴ 
διαδεξόμενα παρεγγυώσῃ, Καὶ τῶλος, 
murs chen εἷς τὸ δωμάτιον, ob κατήγετο 
Pi origin ἀναχεχιορηχός πως xxl ἰδιάζον, ἐγχα- 
L5 cde ti τοὺς παρόντας xal μόνη πα- 
ῥακαθισαμένη, Ὦ τέχνα, ἔλεγε, τῆς μὲν κατείλη- 
p ὑμᾶς χατηφείας τὸ παρὸν τὴν αἰτίαν ἔγνων xal 


Δ 
:ii 


υότων, πάρεστι τοῖς ὁρωμένοις τεχμαίρεσαθαι, δλέμμα 

pi οὔτω λαμπρὸν καὶ εὐσχήμων ὄψις ἅμα xal ἐπέ- 
θᾶστος εὐγενείας ἔμφασιν παρίστησιν, Ἀλλὰ τῆς 

b πολ καὶ πόλεως τίνος xal τίνες ὄντες καὶ 


E 


54t 
stalum sortitum, divina εἰ sacra doctrina praxcipit.. 

quam volis quidem seni ner red 
trem, et patronum , el eum, qui sola spes vestra fuerit, 
amiserilis : verumtamen non omnino vos despondere ani- 
mum oporte. Thyamis enim, ut videre est , non tantiim 
in anlistitium, sed eliam in studium et benevolentiam erga 
vos, illi successit , et in primis provideri vobis imperavit : 
habitaculumque vobis instructum est splendidum, et quale. 
sibi optaret aliquis alliuris gradus hominum , vt indigena- 
rum, nedum peregrinorum et eorum quornm in praesentia 
anguste rationes οἱ humilis fortuna esse videafur.— Sequi- 
mini igitur hanc, (ostendens Cybelen) communem ves- — 
tram existimantes esse matrem et excipienti vos parete. 


XII. Haec ille quidem dicebat : faciebat autem Thea- 
genes, vel quod velati procella. quadam eorum, qua 
prater spem acciderant, depressus esset, wel quia in tali 
statu rerum, quodcunque oblolum habitaculum et re- 
ceptum boni consuleret. — Cavisset autem sibi, ut est con- 
senlaneum, sí, ἱγαρίοος et intolerabiles casus. allaturam 
esse habitaculum illud et magno malo ipsis futurum , sus- 
picatus fuisset — Tum vero fortuna, illorum rationes gu- 
bernans , cum paucarum horarum intervallo llo recreasset 
ac refecisset, et unius diei tantum spalio letitia (rui. per- 
misisset, subito tristia et adversa adjungebat et fanquam 
sua sponte vincula sibi accersentes, hosti adducebat; 
praetextu. benigni hospitii, juvenes et liospites et ignaros 
falurorum, captivos efficiens. Sic hercle vila, qum in 
errore agitur, inscitiam, tanquam cacitalis tenehras , 
offundit iis, qui in peregrinis terris versantur. — Hi igitur, 
eum venissent ad domicilia satrapwe et ingrederentur vesti- 
bula magnifica et. editora, quam ut cum privati hominis 
conditione comparari possent et. stipatorum fastu aliormm- 
que aulicorum frequentia. repleta, mirabantur ae torba- 
banlur, aedes prasentem illorum forlunam superare. vi« 
dentes. Sequebantur tamen. Cybelen, mulis modis ad- 
horlantem et adesse illos animo jubentem et continuo 
liberorum δὲ carissimorum nomine illos compellantem οἱ 
quod exspectare deberent lieta , quim illos essent exceptu- 
ra, promitlentem. Ad extremum, postquam eos in. con- 
clave, in quo habitabat anus, separatum et. sejunctum ἃ 
turba, introduxit, remotis arbitris, sola illis assidens, 
O liberi, dicebat, maesti, in qua mune versamini, 
causam cognovi alque dolorem quem ex antistitis Cula- 
siridis morte rerilo a vobis culi in parentis loco, accepis- 
lis, /Equum est aulem, ub praterea mihi qui sitis et 
unde exponatis, Nam οἱ hoc, quod Graeci sitis , cognovi 
οἱ quod bono genere nali, ex iis, qua in vobis cernuntur, 
argumentum capere licet, — Vultus enim adeo liberalis et 
elegans atque liberalis forma , specimen praesfantis generis. 
exhibent : sed ex qua Grecia alque adeo urbe sitis, deni- 








BRU τος ΝῊ ἀμ πρρὴ Hn fà vip τὰ τὰ 


: 
E 
Ha 
: 
Ξ 
r 
D 


1 


i 
t 
& 
-R 
£ 
à 
I 
ΕΞ 
4 


üt 
a 
Ba d 
& 
j 


ἔφη, , λέγῃς, 

c E". Συνεὶς οὖν τὸ δηλούμενον, "D μῆτερ, ἔφη, τὸ 
μὲν “Ἕλληνας εἶναι καὶ αὐτή sov μαθοῦσα τυγχάνεις. 
᾿Αξελφοὶ δ' ὄντες πατέρων ὑπὸ λῃσταῖς ἁλόντων, ἐπὶ 
ζήτησιν ἐξοριαήσαντες, γαλεπωτέραις ἐκείνων ταῖς τύ- 
ψαις χεχρήμεθα, ὦ 'ς ἀνδράσι xxi 

EICOETEC eed 
τες, μόλις δ᾽ αὐτοὶ περισωθέντες xal κατά τι δεξιὸν 
βούλημα δαίμονος τῇ πρὸς τὸν ἥρωα Καλάσιριν συν-- 
τυχίᾳ χρησάμενοι, ἀφιγμιίνοι τ᾽ ἐνταῦθα, ὡς τὸ λοιπὸν 
99 χρόνου μετ᾽ αὐτοῦ βιωσόμενοι, νῦν ὡς ὁρᾶς πάν-- 

3» τῶν τούτων ἔρημοι καὶ μόνοι περιλελείμμεθα, τὸν δο- 
κοῦντα καὶ ὄντα πατέρα μετὰ τῶν ἄλλων προσαπολω- 
λεκότες, Τὰ μὲν δὴ καθ' ἡμᾶς, ταῦτα. Σοὶ δὲ, 
πλείστη μὲν χάρις καὶ τῆς νῦν δεξιώσεως xal ξεναγίας" 
χαρίσαιο δ᾽ ἂν πλέον, εἰ χαθ' αὑτοὺς ἡμῖν διάγειν τε 

A" χαὶ λανθάνειν παράσχοις, τὴν εὐεργεσίαν ἣν ἀρτίως 
ἔφασχες καὶ τὸ γνωρίζειν ἡμᾶς πρὸς Ἀρσάχην ὑπερῦε- 
μένη, μηδ' ἐπεισάγοις οὕτω λαμπρᾷ καὶ εὐδαίμονι 
τύχῃ , ξένον xal ἀλήτην καὶ στυγνάζοντα βίον. Τὰς 
γὰρ δὴ γνώσεις xai τὰς ἐντεύξεις ἐκ τῶν ὁμοίων, ὡς 

45 οἶσθα, γίγνεσύαι καλόν, 

IA. Οὐκ ἑκαρτέρησεν ἢ Κυδέλν, τούτων εἰρημένων, 
ἀλλὰ καὶ τῇ διαχύσει τοῦ προσώπου κατάδηλος ἐγε-- 
qvin σφόδρα ὑπερησθεῖσα πρὸς τὴν ἀκοὴν τῶν ἀδελ-- 
φῶν, ἐνθυμουμένη μηδὲν κώλυμα μηδ᾽ ἐμπόδιον ἕξειν 

bw πρὸς τὰ ἐρωτιχὰ τῆς Ἄρσάχης τὴν Χαρίχλειαν" καὶ 
Ὦ κχάλλιστε νεανιῶν, ἔφη, οὖχ ἂν εἴποις ταῦτα περὶ 
τῆς Ἀρσώκης, ἐπειδὰν εἰς πεῖραν ἔλθοις τῆς γυναικός, 
Mowóy τι χρῆμά ἐστε πρὸς πᾶσαν τύχην χαὶ πλέον 
ἐπίκουρος γίγνεται τοῖς παρ᾽ ἀξίαν ἔλαττον πράττουσι, 





celerum successu fortunz meliore quam domi utens. 
Sum enim dominze omnium rerum ministra el tantum non 
per me spirat οἱ videt; mens illi et aures et omnia sum. 
ego, probos honestosque semper iu illius motiliam dedu- . 
cens et omnium secrelorum fidem servans, Theagene vero 
ea, quie dicta. fuerant à. Cybele, cum iis, quae pridie ali 
Arsace facta fuerant, conferente et quod illum .defixis 
oculis et lascive denique sine intermissione et eum inde- 
coro parumque moderalo nulu ac sígnificalione « 
fuisset cogitante , nihilque boni inde eventurum augurante 
et jam dicturo aliquid ad amum , submisse in aurem illi 
Chariclea : Sororis, inquit, memineris in ils, qua» dicta- 
TUS 05. 

XI. Cum igilur intellexisset id, quod illi suggestum — 
fuerat : Mater, inquit, quod Graci sumus, jam et jpsa 
scis. Cum germani essemus, parenbbus a predonibus 
captis, ad illorum inquisitionem profecti, magis adversa 
fortuna, quam illi, usi sumus, ín erudeliores viros inci- 
dentes et omnibus facullatibus (1multze autem erant) spo- — 
ἰδεῖ, vix vero ipsi servali et quadam. dextra numinis vo- 
luntate cum heroé Calasiride congressi, cum wenissemus 
hue, tanquam reliquum tempus vitae cum illo transacLuri, 
nunc, ot vides, omnium horum experles δὲ soli relicti su- 
mus, eo qui videbalur esse paler el erat cum reliquis 
amisso. Ac nostre quidem rationes sic babent. Tibi 
vero ingentem habemus gràtiam pro hoc oflicio hunjanila- 
tis et hospitalitatis, Majore autem beneficio nos tibi de- 
vincies, si, ut seorsim et clanculum habitemus, effeceris , 
officium, quod nuper commemjorasli, scilicet nt per qe 
Arsacae innolescamus , differens , neque introducens in tan. 
splendidam et illustrem fortunam, peregrinam , erronenm, 
lelricamque vitam. Nottias enim et familiaritales cmm 
similibus, ut scis, inire convenit, . 

XIV. Non potuit se reprimere Cybele, eum hoec dicla 
fuissent; sed ex hilaritate vultus manifestum exsistebat 
indicium, quod. magnopere, audito germanorum nomine ,. 
fuisset delectata, cogilans, nullo sibi impedimento fore it 
rebus Veneris Arsaces Charicleam : et O pulcherrime ado- 
lescens , inquit, nunquam lioe de. Arsace dices , postquam 
expertus fueris mores mulieris, — JEqualis est euim et ae- 
commodata. ad omnem fortunam. — Quin. etiam. magis est 
ativilio lis, qui proeter dignitatem angustis in rebus versan« 


— μῆδϑδδαι, .. 












! 


TOUR: 
fim 
mis 

τ᾽ 
ξ 
: 


ἀπ' αὑτοῦ σπουδῆς τε xal εὐνοίας 


οἴμοι, προδέφωκα * τὸν (δὲ) διαδεξάμενον καὶ 
τρέφοντα χαὶ περισώζοντα ἀπολώλεχα καὶ οὐδὲ θρη- 
νῆσαι τὰ νενομισμένα ἔτι κειμένιυ τῷ πτώματι πρὸς 
Ἀλλ᾽ ἰδού σοι, τρο- 





᾿πρρΐς orneris; soror anlem iua. 


| wsporiasse, — Sicque accidit. Nam cum vidum Cybela 


abscessissel, solitudo Theageni el Chariclea luctuum et τὸς 
cordationis suarum calamitatum tempus subministravit να 
iisdemque propemodum verbis et mente eadem sese deplo- 
rabant; illa quidem, o Theagenes, aL ille, o Cliarielea, 
identidem ingemiscentes. Et hic : Quaenam fortuna nos. 


5 | rursus invasit? Illa autem : 1n quem rerum statum aulem 


veniemus? et post singula verba amplectebantur se invicem. 
et rursus cum illacrimassent. dissuaviabantar : postrema 
Calasiridis recordati, im illins lucum ploratus coufere- 
bant; inprimis autem Chariclea, tanquam majore spatio 
temporis, magis illius sludium el benevolenliam erga s 
experla, ELO bonum Calasiridem ! exclamabat. plorans z 
elenim orbata sum suavissimo nomine, quo minns illum. 
phtrem vocare possim, cum numen mihi patris appellatio- 






. 





nem undiquaque praecidere contendissel, Patrem, quiae — 


procreavit, non agnovi; eum vero, qui me adoptivam 
filiam fecerat Chariclem, hei mihi! prodidi : porro hune, 
qui me recepit et aluit εἰ servavit amisi, et neque Iugere 
funerum ritu ac caerimonia, adbuc jacens cadaver, a casu 
prophetico mihi est perzissum. Enimvero, nutricie et 
servator, addam autem et pater, ecce, etianisi nolit. namen, 
vbi icet et quo modo lieet , facio tibi Iibationes meis laed- 
wis et addo inferias ex meis capillis, Simulque vellehat 
plurimos crines : δὲ Theagenes quidem eam reprimebat 
comprehendens ejus manus supplex. fila vero lamenta- 
batur nihilominus, Qnid enim, dicens, vel vivere jam cou- 
ducil? In quam spem oculi conjiciendi sunt ! Duelor in 
peregrina terra, bacillus erroris, dux reditus in patriam, 
parentum notio , solalium in adversis rebus, adjumentum 
ac depulsio summi discriminis, omninm nostrarum ratio- 
mum ancora Calasiris periit, nos miserum jugnm, quasi 
quens Omne nobis iler, ounis 











m 
Οἴγεται ἡ σεμνὴ καὶ μείλιχος, f σοφὴ καὶ πολιὰ τῷ 
κά, Sj, τῶν Mc ρκε lapin ὧν ali «Das 


"E. Ühneiirdes dac ied ἐλεεινῶς 
» ὀδυρομένης καὶ τοῦ Θεαγένους τὰ μὲν 

τοῖς παρ᾽ βρῆ» μα re Relndietes Χαρι- 
χλείας χαταστέλλοντος, i diri δ. ᾿Αχαιμένης καὶ 


τὰς θύρας τοῖς κλείθροις ἐν ς χκαταλαδὼν, 
7 παῦταν τὴν Qum upepin ἠρώτα, Ὡς δὲ τῆς αὐτοῦ 
μητρὸς εἶναι τοὔργον ἔμαθε ἔμαθε, προσεστὼς ταῖς θύραις 


προς αἰτίαν διαπορῶν, ἤσθετο τῆς Χαρικλείας ὄδυ- 
ρομένης καὶ διακύψας διὰ τῶν ὁπῶν, καθ᾽ ἃς διήνοικτο 
τῶν χλείθρων ἡ ἅλυσις εἶδε τὰ γινόμενα καὶ αὖθις τὴν, 
θυρωρὸν, οἵτινες εἰσὶν οἵ ἔνδον ἠρώτα. Ἡ δὲ y τὰ μὲν 
ἂν ἄλλα οὐκ ἔχειν εἰδέναι ἔλεγεν, ὅτι δὲ κόρη xel. νεανίας 
ξένοι τινὲς, ὡς ἔχει εἰκάζειν, ἀρτίως παρὰ τῆς αὐτοῦ 
μητρὸς ἐσῳκισμένοι. ὋὉ δ' αὖθις διακύψας ἐπειρᾶτο 
δοῦν τοὺς ὁρωμένους, Τὴν μὲν δὴ Χαρίχλειαν 
παντάπασιν ἀγνοῶν, ὅμως τοῦ κάλλους ὑπερεθαύμαζε 
20 xai τίς ἂν ὀφθείη xal ποία, μὴ θρηνοῦσα, ἕνενόει καὶ τὸ 
θαῦμα λανθάνον elc ἐρωτικὸν πάθος αὐτὸν κατέφερε, 
τὸν δὲ Θεαγένην ἀμυδρῶς τε καὶ ἀμφιβόλως γνωρίζειν 
ἐφαντάζετο. Καὶ προσκειμένου τῇ σκέψει τοῦ Ἄχαι- 
μένους, ἐφίσταται ἀναστρέψασα ἢ Κυδέλη, πάντα 
ἢν μὲν τὰ κατὰ τοὺς νέους ὡς ἐγεγόνει διαγγείλασα, πολλὰ 
δὲ τῆς εὐτυχίας τὴν ᾿Δρσάχην μακαρίσασα, 09' ἧς 
αὐτῇ τοσοῦτον ἐκ ταὐτομάτου χατώρθωται, ὃ βουλαῖς 
μυρίαις xol μηχαναῖς οὐκ ἄν τις ἤλπισεν, ὡς xal σύν- 
οἶκον ἔχειν τὸν ἐρώμενον, ἐπ᾿ ἀδείας ὁρῶντα χαὶ δρώ- 
30 μενον, Καὶ πολλοῖς τοιούτοις τὴν Ἀρσάχην φυσήτασα, 
μόλις τ᾽ ἐπειγομένην πρὸς τὴν θέαν τοῦ Θεαγένους 
ἐπισχοῦσα, καὶ ὡς οὗ βούλοιτο αὐτὴν ὠχριῶσαν καὶ 
κυλοιδιῶσαν πρὸς τῆς ἀγρυπνίας ὀφθῆναι τῷ νεανίᾳ, 
ἀναπαυσαμένην δὲ τὴν παροῦσαν ἡμέραν xal ἄναλα- 
35 δοῦσαν τὸ σύνηθες χάλλος. 

IG. Καὶ πολλοῖς τοιούτοις εὔθυμον αὐτὴν χαὶ τῶν 
κατὰ γνώμην εὔελπιν παρασκενάσασα, ἅ τε προσήκει 
πράττειν xal ὅπως προσφέρεσθαι τοῖς ξένοις παρεγγυή- 
σασα, ἐπεὶ δ' οὖν ἐπέστη, Τί πολυπραγμονεῖς, ὦ τέκνον, 

40 ἔλεγεν, Ὁ δὲ, Toc ἔνδον, ἔφη, ξένους οἵτινες εἰσὶν, xal 
πόθεν. Οὐ θέμις, ὦ παῖ, πρὸς αὐτὸν ἡ Κυδέλη, ἀλλ᾽ 
ἐχεμύθει καὶ κατὰ σαυτὸν ἔχε xxt μηδενὶ φράζε, μηδ᾽ 
ἐπιμίγνυσο τὰ πολλὰ τοῖς ξένοις, Οὕτω γὰρ δέδοκται 
τῇ δεαποίνῃ. ᾿Εκεῖνος μὲν οὖν ἀπήει fiers τῇ μηπ- 

45 τρὶ πεπεισμένος, σύνηθές τι xal ᾿λφροδίσιον δὶ διακόνημα 
τῇ Apadar τὸν Θεαγένην ὑποτοπήσας. Καὶ ἀπιὼν, 
Οὐχ οὗτός ἐστιν, πρὸς αὑτὸν ἔλεγεν, ὃν ἐγὼ πρώην 
παρὰ Μιτράνου τοῦ φρουράρχον παραλαδὼν, ὥστ᾽ 
ἅγειν πρὸς ᾿Ορουνδάτην, ἀναπεμφθησόμενον βασιλεῖ 

1ὸ τῷ μεγάλῳ, ὑπὸ Βησσαέων. τε χαὶ Θυάμιδος ἀφηρέ- 
θην, βιοῦν χαὶ τὸν περὶ τοῦ ζῆν ὑποστὰς χίνδυνον xal 
μόνος ἐκ τῶν ἀγόντων διαδράναι δυνηθείς; μὴ ἄρα 
σφάλλουσί ut οἵ ὀφθαλμοί; ἀλλὰ ῥᾷον ἔχω μὲν χαὶ 
διαδλέπω σχεδὸν τι λοιπὸν συνήθως, Καὶ μὴν καὶ 


HT 


mm 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


ifiécilia praecisa e«t : atque gravis et blanda, s 
revera mens evolavit , i: 


advenit Achzmenes et januam sera firmatam deprehen- 
dens, Quid , malum , hxc, ex janitrice quaerebat. Cum 
vero, matris esse factum, cognovisset, cedens ad fores 
et causam perpendens apud animum, sensit Chariclenm 
lamentantem et inclinans sese, per angustias, per quas. 
aperitur claustrí. compages, vidit omnia, qum fiebant, et 
rursus janitricem , quinam essent intus, interrogabat. ΠΙᾺ 
autem, aliud quidem se nescire dicebat , praeterquam quod 
essent virgo et adolescens, peregrini quidam, ut conjectari 
licet, nuper ab ipsius matre introdueti. Tum ille iterum. 
sese incurvans, conabatur exaclius. cognoscere eos , quos 
videbat, Et Charicleam quidem, cum omnino non nosset, 
propler formam tamen demirabatur : atque adeo, que ap- 
paritura esset et. qualis , nisi maerore ac luctu conficeretur, 
cogitabat; denique admiratione, in amatorium alfectum 
clum deferebatur. Tbeagenem vero obscure el ambigue 
se agnoscere opinebelut. Atque ila intento in. illam con- 
siderationem Achszmene, advenit reversa Cybele, eum 
omnia de adolescentibus, quemadmodum gesta fuerant, 
nuntiasset et multis modis Arsacen beatam ob fortune suc- 
cessum pradicassel, a qua illi tantum casu. quodam essel 
perfectum honum, quantum sexcentis consiliis el machinis 
nemo sperasset coníici potuisse, wl. cohabitatorem habeat 
amasium, ila nt alter ab altero absque ullo metu conspici 
posset. Et cum inultis ejusmodi verbis Arsacem inflassef, 
properantemque ad adspectum Theagenis, jam vi cohibe- 
ret, propterea quod nollet, illam pallertem δὲ turgidis ocu- 
lis ex insomnio, praebere se conspiciendam adolescenti, sed 
post presentem diem, cum reqnievissel , pristinamque 
formam recuperassel. 

XVI. Ha cum letam ipsam εἰ bonz spei de. eventu ex 
animi sententia plenam effecisset, et tum , qnae facere com- 
veniret, tum quomodo hospites accipere , cum illa cousti- 
tuisset; ut advenit, inquam, et. swbstitit, Quid, ait, ila 
curiose rimaris, fili ? Ille autem, Eos, qui sunt intus , hos- 
pites, qui sint, aul unde, dicebat, Non est fas, inquil ad 
eum Cybele; immo id, quod scis, preme silenlio et apud. 
le reline, neque cuiquam narres, neque mullum versare 
inler hospites. Sic enim dominze visum esL. — Ile igitur 
abibat, facile matri obtemperans et ad consuetum ac Ve- 
uereum ministerium Arsaces Theagenem asservari suspi- 
cans, Etdiscedens, An non hic est, secum loquebatur, 
qui mihi nuper, cum eum accepissem a Mitrane praefecto 
exeubiarum, ut deducerem ad. Oroondatem , mittendum 
regi magno, a Bessaensibus et Thyamide ereplus est, quando 
et de vita propemodum periclitatus sum οἱ solus ex iis, 
qui eum ducebant , vix effugere potui? An vero me fallunt 
oculi? Atqui melius jam valeo et. fere. ità quemadmoduin 


LIBER VH. — — 


coe ders sk ntl c 


Ἐερωσύνην, ἄρ᾽ ἐκεῖνός ἐστιν. Ἀλλὰ τὸ παρὸν 
σιγητέον τὸν ἀναγνωρισμὸν, ἅμα δὲ παρατηρητέον τίς 
s πότε ἢ περὶ τοὺς ξένους διάνοια τῆς δεσποίνης, Ὁ μὲν 
ταῦτα αὑτόν. 
12. Ἡ δὲ axe Fa (ne Ma ka reser 
Yn. τῶν θρήνων κα' ρ τῶν 
T θυρῶν ἄνοιγομένων κατέστελλον μὲν αὑτοὺς xal πρὸς 
νι" τὸ os xal βλέμμα διαπλάττειν ἔσπευδον, 
οὐ μὴν ἔλαθον γε τὴν πρεσθύτιν, τῶν δαχρύων ἔτι τοῖς 
ὄμμασιν ἐπιπλανωμένων, ᾿Ἀναθοήσασα οὖν, Ὦ γλυ- 
κύτατα τέχνα, τί ταῦτ᾽ ἀωρὶ θρηνεῖτε, ἡνίχα προσήκει 
χαίρειν, ἡνίχ᾽ ᾿εὐδαιμονίζειν αὑτοὺς τῆς δεξιᾶς τύχης, 
wm Ἀρσάκης τὰ κάλλιστα καὶ τὰ xa εὐχὰς ἐφ᾽ ὑμῖν δια- 
γοούσης καὶ ὀφθῆναί θ᾽ ὑμᾶς εἰς τὴν ἑξῆς ἐπινευσάσης 
καὶ τὸ παρὸν πᾶσαν δεξίωσιν καὶ θεραπείαν ὑμῖν ἀπο- 
χληρωσάσης s ἀλλ' ἀπορριπτέον μὲν ὑμῖν τοὺς ληρώδεις 
τούτους καὶ μειραχιώδεις τῷ ὄντι ὑρήνους, ὁρᾶν δὲ καὶ 
aw Le αὑτοὺς, εἴχειν τε καὶ ὑπηρετεῖσθαι vole "Ap- 
σάκης βουλήμασι, Καὶ ὁ Θεαγένης, Μνήμη, ἔφη, 
ὦ μῆτερ, τῆς Καλασίριδος τελευτῆς εἰς λύπην ἡμᾶς 
ἀνεχένησε καὶ τὸ vc ἐχείνου περὶ ἡμᾶς βούλημα 
ἀποβεδληχότας εἰς ὃ κατήγαγεν. Ὕὔλοι, ἔφη, 
ὁ ταῦτα Καλάσιρις [xai] πατήρ τις προσποτητὸς, πρεσ- 
δύτης, τῇ κοινῇ φύσει xai τῷ χρόνῳ τῆς ἡλιχίας εἴς 
ξας, Πάντα σοι πάρεστι δι' ἑνός" προστασία, πλοῦτος, 
τρυφὴ xal ἀπόλαυσις τῆς ἐφ᾽ ἡλιχίας ἀχμῆς xol ἁπλῶς 
τύχην σαυτοῦ νόμιζε καὶ προσχύνει τὴν Ἀρσάκην, 
2€ Μόνον ἐμοὶ πείθεσθαι, πῶς μὲν αὐτῇ προσιτέον xal 


xi κάλλει προσεξαιρόμενον καὶ Ünspogó vat εἴ τι 
35 κελεύοι μὴ ἀνεχόμενον. 
1η΄, Πρὸς ταῦτα σιγήσαντος τοῦ Θεαγένους καὶ 
καθ᾽ αὑτὸν ὡς coim xal μοχθηρῶν ἐστι δηλω-- 
cud ἐννουῦντος, ὀλίγον ὕστερον εὐνοῦχοι παρῆσαν, 


ραχειμένων, Καὶ "ires xe εἰς ἑσπέραν ἐγίγνετο xal 
πατὰ τὰς ἄλλας λοιπὸν ἡμέρας. Γγδ᾽ οὖν ἑξῆς κατὰ 


ὡς 
bày put, πρὸς τῆς δεσποίνης, ἔλεγον, xat ὀφθῆναί σε προα- 
πετάγμεθα xai dixe τῆς εὐτυχίας ἀπολαύσων, ἧς 
λέγοις δὴ καὶ ὀλιγάκις μεταδίδωσιν. Ὁ δὲ μιχρὸν 
ἐψησυχάσας καὶ οἷον πρὸς βίαν ἑλκόμενος, διανέστη τε 
καὶ Μόνον δέ με ἥκειν ἐπέσταλται, πρὸς αὐτοὺς ἕλε- 


-- 


345 
anlea consneveram 
amdivi pene eene emend 
cum fratre dimicassel sacerdotium -- Me ipse 


est omnino. Ceterum in prisenlía: 
dum est, et simul observandum , qui sit pue 
erga hospites. Hic quidem haec secum. 4 
.XVIL. Cybele vero, ad juvenes incurrens, ἊΣ 
eorum, qui faciebant, deprehendebat. Quamvis enim ad 
strepitum forium, cum aperirentur, componebant sese, 
el consuelum vullum et habitum assimulare conabantur, 
lamen non potuerunt celare anum , oculis adliuc. laerimjs 
innatanlibus. Exclamans igitur, Ὁ suavissimi liberi, di- 
cebat, quid ita intempestive ploratis, quando gaudere 
oportebat eL gratulari vobis ipsis forlunze dexteritatem, 
Arsace oplima οἱ quie vobis optare possetis cogitanle 
et ut cras in illius conspectum venialis annuente ac. nunc 
vobis omnia of(cia humanilatis et omnem observantiam 
attribuente? Quamobrem abjiciendi sunt vohis isti fatui el 
pueriles plane fletus, intueri vero vosmelipsos et. compo- 
neré convenit, accedere et obsequi Arsaces voluntati. 
Tlieagenes autem, Memoria, inquit, mortis Calasiridis 
dolorem in nobis excitavit el ad lacrimas nos deduxit, qui 
ilius pateram erga nos voluntatem amiserimus. Nugm 
sunt, inquit anus, ista : Calasiris, pater fictus, senex, 
qui communi naturae legi et :elalis tempori cessit. Omnia 
libi adsunt. per nnum hominem, praefectura , diviti, deli- 
cim et fructus florentis zelatis : denique fortunam tuam esse 
puta et adora Arsacen, Tanlum mihi obtemperate, quo- 
modo illam accedere et adspicere debeatis, quando hoc 
praeceperit ef. qua ralione agendum tractandumque sit, δὲ 
quid imperaveril. — Animus enim illius magnus est, nt scis, 
οἱ excelsus et regius, dtate juvenili et forma insuper elatus, 
et qui se contemni, si quid postularit , non patiatur. 
XVII. Cum ad liec reticuisset Theagenes et apud sese, 
quod turpium quarumdam rerum et cum flagitio conjunc« 
tarum, significationes essent cogitaret ; paullo post eunuchi 
aderant , reliquias satrapicae mensze, quae omnem sumtun 
et mollitiem superabant, in aurea supellectili afferentes. Et 
cum dixissent, IHfis domina honoris causa excipit. hospites 
et apposuissent juvenibus , continuo discedebant. At hi, 
Cybele quidem hortante, simul vero prospicientes, ne quid 
officio detrahere viderentur, aliquantulum degustabant ea, 
qua erant apposita. — Atque ljoc et vesperi fiebat el reliquis 
deinceps diebus. Postridie vero fere circiter horam. pri- 
mam diei , iidem eunuchi venientes ad Theagenem, Accer- 
silus es, o nimium felix, a domina, dicebant et jussi sumus, 
ul te in illius conspectum deducamus. Quamobrem eas , 
fruiturus felicitate, quam sane paucis el rariuscule imper- 
liri solet. .— Hle autem paullalum quievit : deinde tanquam 
vi tralieretur, invitus consurgens , Solumne me venire im- 
eratum est, ad ipsos dicebat, an eliam una mecum sororem 





- 


eM Ἐν αι CIVI 


sonum πωλίων παραχαῆη- 











ΠΝ 





ovS 














&2AJueTURT 7206 








ΠΩΣ 


ἐῶν αἷμα, Ae- 
vowv xxi Üpouv 


; 

s Asavtwv, ἡ Ἄρσαάχη 
H m 

᾿ς Ange xal ξένῳ 





Ἢ a 
nayyexo) xai 


«τ΄ τίχτας dito 
πα:εστώτων, 


cui: τῶν CuY- 


TfUTÉ, 


νον ALVUS Il«- 
Δχαιμένης 
ov καὶ τῆς 
oz tisst ἐθβαύμα- 


"i δ᾽ 


2x i 
S00. 12a 34. ORUEV μὲν 


3 Ny πρὸς 


acu ας μόνον 






E EL 


s. μένας XÓ- 
s Cha NuME 
ἀκ, πολλὰ 


lo ναὶ ὡς ὅτι 


. 





AE EN 





ιν τὸ 


1 
E ———————————————— 


LIODORI .ETHIOPICORUM 











seorsitn esse venturam; nunc vero adesse Arsacae quosil m 


ex inagistratibus Persarum , alioqui moris esse , ul seorsim 





cum viris, cum mulieribus autem alio tempore. agatur : 
inclinans sese Theagenes , Neque liouesta hiec sunt , neque 
non suspecta, ad. Charicleam submisse 





m dixisset, ab 


illaque vicissim audisset, quod non oporteret contraire, sed 


cursum una tenere i 





io , el pre se ferre voluntatem om- 
nia ex illius sententia faciendi, sequebatur. prxeuntes. 
Cumque modum, quo illam oporteret. compellare atque 
alloqui et quod moris ess 
niliil respondit; XIX. Ceterum ingressus est et illam se- 
dentem. pro tribunali deprehendens, purpura et auro in- 





et adorare ingredientes, docerent, 





texta veste exornatam , moniliumque pretio et tiara di; 
fate superbientem, ac delicate delibutam οὐ fucatam, 
satellitibus adstantibus, ct primariis utrinque magistratibus 
awsidentibus, non consternatus est znimo, sed. tanquam 





eorum, qua illi fuerant cum Chariclea constituta de assi- 
mulata observantia et veneratione, oblitus, magis est 
erectus animi magnitudine contra fastuin Persici specta- 





: et neque genu. fleclens, neque. adorans , sed erecto 
capite , Salve, inquit, regie sanguis, Arsace. 
bus vero iis, qui presentes ader; 








it, et murmur quoddam 
contra Theagenem, fanquam temerarium et audacem, 
quod non adorasset, emiltentibus, Arsace subridens, Dato 
veniam , inquit, tanquam ignaro et peregrino et prorsus 
Grieco el. illinc contemtu nostri laboranti. Simul οἱ de 
capite tiaram deposuit, multum iis, qui aderant, prolii- 
bentibus : hoc enim faciunt Perse ad. reddendam gratiam 
ei, qui salutavit. Et cum ad illum, Bono animo esto, 
liospes, per interpretem dixisset, ( quamvis enim inleli 
bat linguam Groecam , loqui tamen non potuit ) et di 
qua re indiges, repulsam non passurus, remittebat, in 
nuens eunuchis. Deducebatur vero cum pompa satellitum. 
Ibi et Achaemenes, cum illum iterum conspexisset, cozno- 
vit exaclius : et nimii honoris, qui illi tribnebatur, causam 
nirabatur, tacebat tamen, ea, quie decreverat, 
faciens. — Arsace autem, Persarum magistratibus ma; 
apparatu acceplis, co. pretextu. quod. id. honoris causa 
quemadmodum selebat fa rius vero. propter colla- 
quium cum "Theazene. habitum. convivium a; 
lantum portiones ciborum, ut consueverat , 
» Sed etiam. apetes, et. peristromafa. versicoloria, 
Sidonie el Lydia manus arte elaborata. Mittebat quoque 
una el mancipia ab obsequiis futura, ancilli 

Clariclee , puerum vero Tüeageni, gente Toni ate 
vero pubertatem attingentia; multis modis adhortata C 
belen ut acceleraret et quamprimum scopum illi propo 
tum perficeret, (non amplius enim affectum se ferre possel; 
neque ipsam quidquam remiltentem, &cd variis rationibus 
tircumdantem Theagenem. AC manileste. quidem. non 
exponebat. Arsaces voluntatem, celerum circuitione etin 














suspicans, 











rel, v 






















Ὁ} en (9 
αἰνιγμάτων εἷς τὸ συνιέναι προσδιβάζουσα " xol τήν τε : 





ui 
ii 
lk 
FIR 
Hi 
iE 
üi 


tv. 
ἔλυζε τὴν καρδίαν, στοχαζομένη μὲν ὡς συν- 
orien xal τὴν ᾿Ἀρσάχην ox ἔτι 


"in 
: 


B 
$E 
ξ 
H 
1 
E] 


PRET 


Κ΄. Kal πέμπτης που λοιπὸν xal ἔχτης ἡμέρας πα- 
ρωχηρινΐας ἤδη, xol τὴν Χαρίχλειαν τῆς Ἀρσάχης ἅπαξ 
πον xal δεύτερον προσκεκλημένης καὶ εἷς τὸ τῷ Θεα- 

1» γένει κεχαρισμένον μετὰ τιμῆς καὶ φιλοφροσύνης ἕωρα- 
χνΐας, ἀναγκάζεται χαὶ λευχότερον διαλεχθῆναι τῷ 
Our xmi τὸν ἔρωτα ἀπαρακαλύπτως ἐξηγόρευεν 
[πολλὰ ] καὶ μυρία ἀγαῦὰ συγκατατιθεμένῳ διεγγνω- 
μένη καὶ Τίς ἢ ἀτολμία, προστιθεῖσα, τί δὲ τὸ dva- 

80 ϑρύδιτον : νέος οὕτω xnl καλὸς χαὶ ἀχμαῖος, γυναῖχα 
ὅμοίαν xal προστετηκυῖαν' ἀπωθεῖται χαὶ οὖχ ἅρπαγμα 
οὐδ᾽ ἕρμαιον ποιεῖται τὸ πρᾶγμα, δέους μὲν οὐδενὸς 
ἑπόντος τῇ πράξει, μήτ᾽ ἀνδρὸς παρόντος, κἀμοῦ τῆς 
θρεψαμένης καὶ πάντα ἀπόρρητα διὰ χειρὸς ἐχού 

35 τὴν ὁμιλίαν διαχονούσης, κήτε σοί τινος ἐπόντος xo 
xal 


ἔχοντες, τοὺς μὲν οἰκείους ἔγνωσαν οὐδὲν ἐκ τούτου 
καταδλάψειν, αὑτοὺς δ᾽ ὠφελήσειν, κτήσεως χρημάτων 
Vo προσγενομένης καὶ τῶν xal! ἡδονὴν ἀπολαύσεων. Ὑε- 
λευτῶσα 2b χαὶ ἀπειλήν τινα κατεμίγνυ τοῖς λεγομέ- 
νοις" Ai χρησταὶ, λέγουσα, χαὶ φιλόνεοι γυναῖχες, 
ἀμεύλικτοι γίγνονται καὶ βαρυμήνιδες, ἀποτυγχάνουσαι 
καὶ τοὺς ὑπερόπτας ὡς ὑδριστὰς εἰκότως ἀμύνονται, 
45 Ταύτην δὲ, ὅτι καὶ Περσὶς τὸ γένος ἐννόει καὶ ὡς βα- 
σίλειον αἷμα, τοῦτο δὴ τὸ τῆς σῆς προσρήσεως καὶ ὡς 
πολλὴν ἐξονσΐαν xal δύναμιν περιβέδληται Ug! ἧς αὐτῇ 
τιμῆσαι τὸν εὔνουν xal χολάσαι τὸν ἐναντιούμενον 
ἐπ᾽ ἀδείας" σὺ δὲ καὶ ξένος καὶ ἔρημος καὶ 6 προστη- 
we σόμενος οὐδείς, δνεῖσαι τὸ μέρος καὶ σαυτοῦ, φεῖσαι 
Ped Ἅξία δ' ἐστὶ παρὰ σοῦ φειδοῦς, εἷς τὰ 

ux τῶν σῶν πόθων οὕτως ἐχμεμηνυῖα. Εὐλαδή- 

: xal μῆνιν ἐρωτικὴν, φύλαξαι καὶ τὸ ἐκ τῆς ὑπε- 

3€ νεμεσητόν' πολλοὺς ἀἶδα μεταμεληθέντας, Πεἶ- 


E 


ligens ab initio, sponte praleribat. Angor igitur quidam 
invasit anum et quasi pungebatur dolore cordís, enm con 
jectaretur eum intelligere illecebras, (astidire antem et repele 
lere omnes conatus videret et Arsacem non amplius ferre 
Scire, tumultuantem et non amplius se cohibere posse 
dicentem, et. pollicita reposcentem, quz» alias aliis prie- 
lextibus Cybele differobat; interdum, quamvis vellet, 
reformilare adolescentem dicens, interdum vero aliquid. 
incommode cecidisse fingens. 3 

XX. Et cum jam quintus et sextus. dies. praeteriissel , 
Charicleam Arsace semel atque iterum ad se vocassel el ad. 
gratificandum Theageni honorifice illam accepisset, bene- 
volentiaque singulari fuisset intuita, cogebatur planius 
colloqui cam Thengene, amoremque aperie exponebat, 
sexcenta bona, si assentiretur, certo pollicens, el, Quam, 
malum, est hec tergiversatio? addens, quidve adeo alie- 
num a rebus Venereis? adolescens tam formosus et florenti- 
swelate, mulierem similem et. amore illius contabescentem Ὁ 
repellit, et nou prodam ducit et in lucro ponit negotium τ 
prsesertim nulla formidine rem consequente, neque viro 
prossente, et me quie illam educavi et omnia arcana ín po- 
testate babeo, lianc consuetudinem illi procurante? neque, 
quod ad te attinet, ullo. intercedente. impedimento, non 
sponsa, non uxore. Atqui el baec. sepius. mulli contem- 
serunt, qui sana mente praidili , domesticis ea. re nihil se 
nocituros intellexerunt , sibi autem profuturos possessione 
opum εἰ fructu voluptatis in lucro accedente. Ad. extre- 
mum et minas quasdam immíscebat orationi, Comes, di« 
cons, mulieres, et juvenum cupida , implacabiles exsistunt 
et sevam iram concipiunt, cnm sua spe. labuntur et eon- 
Iumaces, tanquam eos, a quibus injuria sunt allectie, me- 
rito ulciscuntur. Jam de bac , quod et. Persis sil. genere, 
cogila, et rezius sanguis, quod tu ipse anlea tua confes- 
sione testatus es, εἰ quod magnis viribus οἱ potentia sit 
stipata, qua illi el honore aflicere benevolos erum se et pa» 
nire sibi obsistentes impune liceat. Tu vero et peregrinus. 
et desertus. et qui tibi opem ferat nemo δεῖ, Paree par« 
tím tibi ipsi, partim et ili. — Digna vero est, cui a de pare. — 
eatur, qux desiderio tui, quo juste potiri debel, tam 
furiose sit inflummata. — Vercaris et iram amatoriam : τὰν 
velo quoque , quie contemtum sequitur, vindictam. Multos. 
movi quos postea ejusmodi animi T areu 





218 HELIODORI JETHIOPICORUM 

gere ἔχων σον μᾶλλον τῶν Ἀφροδίτης, Ἡ πολιὰ θρὶξ, | experientiam, quam (u, im rebus Venereis comsecula 
ἣν ὁρᾷς, αὕτη πολλοῖς τοιούτοις ἐνήθλισεν. nd sum. Camus capillus ipse, quem vides, is ejusmo. 
οὕτως ἄτεγκτον. οὐχ ἔγνωχα, Καὶ dro- | rebus est versatus : sed usque adeo rigidum. ' 


7 Xspixhsurs , Εὖγε 
ὁμοίαν σοι τὴν φύσιν ἠλέησας καὶ τῆς ἀσφαλείας τὰ- 


ὥς οὐδ᾽ ὁ ἥλιος, τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου, γνώσεται. 
Πέπαυσο τὸ παρὸν, ἔφη ὁ Θεαγένης χαὶ ἕνδος ἁμῖν 
30 εἷς ἐπίσχεψιν. ᾿Εξελθούσης δὲ παραχρῆμα τῆς Κυ- 
θέλης, Ὦ Θεάγενες, ἔλεγεν ἢ Χαρίχλεια, 6 μὲν δαί- 
μὼν τοιαῦθ' ἡμῖν προξενεῖ τὰ εὐτυχήματα, ἐν οἷς 
πλέον ἐστὶ τὸ καχῶς πράττειν τῆς δοχούσης εὐπραγίας. 
Πλὴν ἀλλὰ συνετῶν γ' ἐστὶ καὶ τὰ δυστυχήματα ἐκ 
Ὧν τῶν ἐνόντων πρὸς τὸ βέλτιον διατίθεσθαι. Εἰ μὲν οὖν 
ἔχεις γνώμης καὶ τελείως δρᾶσαι τοὔργον οὖκ ἔχω λέ- 
γεῖν, καίτοι γ᾽ οὖχκ ἂν σφόδρα διενεχθεῖσα, εἰ πάντως 
ἡμῖν ἐν τούτῳ σώζεσθαι ἣ μὴ περιλείπεται. ΕἸ δ᾽ εὖ 
ποιῶν ἄτοπον δοκιμάζεις τὸ αἰτούμενον, ἀλλὰ σύ γε 
40 πλάττου τὸ συγκατατίθεσθαι xxl τρέφων ἐπαγγελίαις 
τῆς βαρβάρου τὴν ὄρεξιν, ὑπερθέσεσιν ὑπότεμνε τὸ 
πρὸς ὀξύ τι καθ᾿ ἡμῶν βουλεύσασθαι, ἐφηδύνων ἐλπέξε 
καὶ χαταμαλάττων ὑποσχέσει τοῦ θυμοῦ τὸ φλεγμαῖ- 
vov, Εἰχός τινα καὶ λύσιν θεῶν βουλήσει τὸν μεταξὺ 
4n χρόνον ἀποτεχεῖν, ᾿Αλλ᾽, ὦ Θεάγενες, ὅπως μὴ ἐκ 
τῆς μελέτης εἰς τὸ αἰσχρὸν τοῦ ἔργον χατολίσθης, 
Μειδιάσας οὖν ὁ Θεαγένης, ᾿Αλλὰ σύ γ᾽ οὐδὲ ἐν τοῖς 
δεινοῖς, ἔφη, τὴν γυναιχῶν ἔμφυτον νόσον ζηλοτυπίαν 
ἐκπέφευγας. — "Eg δ᾽ ἴσθι μηδὲ πλάσασθαι τὰ τοιαῦτα 
wo δύνασθαι, Ποιεῖν γὰρ τὰ αἰσχρὰ καὶ λέγειν ὁμοίως 
ἀπρεπές, Καὶ ἄλλως τὸ ἀπογνῶναι τὴν "Agata, 
αὐτόθεν φέρει τι χαρίεν, τὸ μηκέτι διοχλεῖν fiv. Εἰ 
δὲ πάσχειν τι δέοι, φέρειν τὰ προσπίπτοντα ἤδη με 
πολλάκις ἥ τε τύχη καὶ ἢ γνώμη παρεσχεύασε, MJ, 


; 
E 
j 
3 
& 
E 
H 


— ὡἜμβρ 





majores consequeris honores , ditesces ad satietatem usque, 
de conjugio tibi prospiciet splendido, Haec vero € 

bus optanda sunt, nodum peregrinis, et egestate in prasen- 
tia laborantibus. ' 
^ XXI. Chariclea vero , lorve et ardenter contuita, Oplan- 
dum quidem, inquit, fuerat et pulcherrimum omni ex 
parte, optimam Arsacen nibil ejusmodi pati : sin minus, 
saltem moderate ferre affectum. — Verumtamen cum quid- 
dam liumanum ílli acciderit , e victa est, ut tn dicis, sue- 
cubuitque cupiditati, consilium dem εἰ ipsa. " 

vt rem non recuset, si tuto id facere possit, ne et sibi per. 
inscitiam et illi mali aliquid accersat, εἰ haec in lucem 
prodierint et alieunde cognoverit hoc. flajitiosum factum 
salrapa. Prosiliit ad hec dicla Cybele, et amplexa et 
dissuaviata Charicleam, Recte , inquit, facis, filia, quod et 
imulieris nalura tui similis miserta es, et securilati fratris 
sollicite prospicis. Verumtamen hac de causa non est, 
quod labores : quod neque sol , ut. dici solet , id sil cogni- 
turus. Desine im praesentia , inquit Theagenes et concede 
nobis deliberandispatium, Cum vero illico exisset Cybele : 
Ὁ Theagenes, exorsa est Chariclea , numen tales successus 
nobis conciliat, in quibus plus inest adverse fortum, 
quam quie extrinsecus apparet. felicitatis. Quod euni ita 
sil, prudentium tamen est, etiam parum prosperus casus, 
quatenus fieri potest, in melius convertere. Ἀπ igitur lia- 
beas in animo prorsus perficere banc rem, dicere non pos« 
sum : quamvis non admodum repugnem , sí omnino ín lioc, 
ut servemur, aut non, momentum consistit. ΑἹ si, μὲ 
fieri debet, ac honestum est, absurdum judicas esse id, 
quod pelitur, finge tu. quidem te assentiri δὲ alens promis- 
sis barbara cupiditatem, dilatione praxide, ne praecipi 
tanter durius aliquid in nos statuat, spe deliniens εἰ mal- 
liens pollicitatione ira incendium.  Consentaneum «est 
enim, aliquod remedium, deo volente, interjectum tempus 
pariturom esse. Ceterum, Theagenes, vide, ul. me ex 
meditatione in turpitndinem rei delabaris. Arridens leni- 
ler Theagenes, Sed tu neque in adversis rebus, inquil, 
mulieribus innatum morbum zelotypiz effugisti, Me vero 
scio neque fingere alia posse. Facere enim turpia , ac 
dicere, eque indecorum est. Et alioqui nt. omnino despe- 
rel Arsace, hoc ipsum aliquid commodi affert, videlicet 
ne pergat nobis amplius molesta esse. — Si vero pati aliquid. 
oportueriL, ad ferenda ea, quie accidunt, ssepius jam moe 
et fortuna. eL animi constitutio prirparavit. Νὰ te lateat, 


-» ὦ 


LIBER VIE. - 349 
λάθῃς εἰς μέγα κακὸν ἡμᾶς ἐμδάλλων εἰποῦσα f, Xapi- | quodin magnum malum nos conjicies,, cum dixisset Chari- 
xhua ἐσιώπησε, elea, conticuit. - -. —— o 


KB'. Kol τούτων ἐν ταύτῃ τῇ σκέψει διαγόντων, 
ἡ Κυβέλη πάλιν ἀναπτερώσασα τὴν Ἀρσάχην xai ὡς 
t τὰ δεξιώτερα χρὴ προσδοχᾶν εἰποῦσα, ἐνδεδεῖχθαι γάρ 
τι τὸν Θεαγένην τοιοῦτον., ἐπανῆλθεν εἰς τὸ αὐτῆς δω- 
μάτιον, Κἀχείνην διαλιποῦσα τὴν ἑσπέραν xal πολλὰ 
διὰ τῆς νυκτὸς ὁμόκοιτον οὖσαν ἐξαρχῆς τὴν Χαρί- 
χλειαν παραχαλέσασα συμτιράττειν, εἰς ἕω πάλιν 
τὸ ἡρώτα τὸν Θεαγένην, τίνα εἴη τὰ δεδογμένα. Ἀπει- 
πόντος δὴ λαμπρῶς xal παντοίως τὸ προσδοχᾶν ἀποφή- 
σαντος, σύννους ἐπὶ τὴν Ἀρσάχην ἀπέδραμεν ἢ Κυ- 
6D. Καὶ ὡς τὸ ἀπηνὲς παρὰ Θεαγένους ἐξήγγειλε, 
τὴν γραῦν ἐπὶ χεφαλὴν ἐξωσθῆναι προστάξασα, εἰσ- 
1b δραμοῦσά τ᾽ εἷς τὸν θάλαμον, ἔκειτο ἐπὶ τῆς εὐνῆς 
αὑτὴν σπαράττουσα, Καὶ ἄρτι τῆς γυναιχωνίτιδος 
ἐχτὸς γεγονυῖαν τὴν Κυδέλην ἰδὼν δ᾽ υἱὸς ᾿Αχαιμένης 
κατηφῆ τε χαὶ δεδαχρυμένην, Μή τι ἄτοπον, μή τι 
πονηρὸν, ὦ μῆτερ, προσπέπτωχεν, ἠρώτα, μή τις 
20 ἀγγελία τὴν δέσποιναν ἡνίαχε; μή τι δυστύχημα ἀπὸ 
στρατοπέδου προτήγγελται; μή τι χαταπονοῦσι κατὰ 
τὸν ἐνεστῶτα πόλεμον Αἰθίοπες τὸν δεσπότην "Opoov- 
δάτην; xal πολλὰ τοιαῦτ᾽ εἰπὼν ἠρώτα. Ἡ δὲ, Ἀδο- 
λεσχεῖς, εἰποῦσα, ἀπέτρεχεν. Ὃ δὲ, οὐδέν τι μᾶλ- 
25 λὸν ἀνίει, ἀλλὰ παρακολουλῶν xal τῶν χειρῶν λαβόμε- 
νὸς χαὶ χατασπαζόμενος ἐξαγορεύειν πρὸς παῖδα τὸν 
ἴδιον τὰ λυποῦντα ἱκέτευε. 
KI". Λαβοῦσα δὴ αὐτὸν xal εἷς τι μέρος τοῦ παρα- 
δείσου χωρισθεῖσα, Ἄλλῳ μὲν οὐχ ἂν, Don , ἐξεῖπον 
so τἀμαυτῆς τε καὶ δεσποίνης xaxd. Ἐπεὶ δ᾽ ἐχείνη ἐν 
τῷ παντὶ σαλεύει χἀγὼν τὸν περὶ τοῦ ζῆν προσδοχῶ 
κίνδυνον, {οἶδα γὰρ ὡς ἡ Ἄρσάκης ἀνία καὶ μανία εἷς 
ἐμὲ ἀπουχήψει), λέγειν ἀναγχάζομαι , εἰ δή τινα ἐπι- 
πουρίαν τῇ γεννησάσῃ,, καὶ εἰς φῶς παραγαγούσῃ xal 
30 τουτοισὶν ἐχθρεψαμένη σε τοῖς μαζοῖς ἐπινοήσειας. 
"Ep τοῦ νίου τοῦ παρ' ἡμῖν ἡ δέσποινα καὶ ἐρᾷ οὐ 
φορητόν τινα οὐδὲ νενομισμένον ἀλλ᾽ ἀνίατον ἔρωτα, 
xai ὃν εἷς δεῦρο κατορθώσειν ἐγώ τε κἀχείνη μάτην 
ἠπατώμεθα. Καὶ αὖται ἦσαν αἱ πολλαὶ φιλοφροσύναι 
40 καὶ ποικίλαι δεξιώσεις αἵ περὶ τοὺς ξένους. ᾿Επεὶ δ' 
εὐήθης τὶς καὶ ὑρασὺς ὧν xat ἀπηνὴς ὁ νεανίας ἀπεῖπε 
τὰ πρὸς ἡμᾶς, οὐδ᾽ ἐχείνην οἶδα βιωσομένην, κάμαυ- 
τὴν ἀναιρησομένην,, ὡς χλευάσασαν ταῖς ἐπαγγελίαις 
καὶ ἔγην, laor ἔστιν, ὦ παῖ, Καὶ εἰ 
45 μὲν ἔχεις τι βοηθεῖν, σύμπραττε, εἰ δὲ μὴ, τελευτή- 
σασὰν τὴν μητέρα χήδευε. Καὶ ὃς, Μισθὸς δέ μοι 
τίς ἔσται, ἔφη, ὦ μῆτερ, Οὐ γάρ μοι καιρὸς θρύπ- 
πεσῦαν πρός σε, οὐδ᾽ ἐκ περιόδων, οὐδὲ χυκλούμενον 
τοῖς λόγοις τὴν βοήθειαν ἐπαγγέλλεσθαι, πρὸς οὕτως 
τὦ ἀγωνιῶσαν xal ἐγγὺς λειποψυχοῦσαν. Πᾶν ὅ τι βού- 
λει, ἔφη, προσδόκα, ἡ Κυδέλη. ἈἈρχιοινοχόον μὲν 
γάρ σε καὶ νῦν εἰς ἐμὴν τιμὴν πεποίηται. Εἰ δέ τι 
μεῖζον ἀξίωμα περινοεῖς, ἀπάγγελλε. Πλούτον γὰρ 
οὐδ᾽ ἀριθμὸς ἕτται ὅσον ἂν κομίσαιο, σωτὴρ τῆς ἀθλίας 


A 


libus, Cybele, cum rursus Arsacen in bonam spem sustu- 
lisset et quod meliora exspectare oporteret. dixisset , signi 
ficasse enim tale quiddam Theagenem, rediit rursus in 
conclave etintermíssa illa vespera , ac moltls modis Chari- 
eleam , quam sociam lecti initio habuerat, adhorlata, ut 
sibi esset. auxilio, mane rursus interrogabat Theagenem , 
quid slatuisset apud animum. Cum autem manifeste re- 
cusaret et omnino ne quidquam ejusmodi exspectare , ín- 
dicasset, tristis. ad Arsacen recurrit Cybele. Poslquam 
autem ferociam Theagenis renuntiavit, Arsace,, anu in ca- 
put praecipitari jussa, incurrens in thalamum , jacebat. in 
lecto se ipsam lacerans.  Vixdum aulem conclave muliebre 
egressam Cybelen conspicatus filius Achmemenes tristem el 
lacrimantem : Num quid imporluni aut molesti, maler, 
accidit? percunclabatur. Num quod nuntium dominam 
excruciat? Num aliqua calamitas ex castris renuntiala est? 
Num hostes sunt superiores in hoc bello Athiopum domino 
Oroondate? el multa ejusmodi querebat. llla vero , Nu 
garis, cum dixisset, recurrit, AL ille nihilo magis inter- 
miltebal, sed affectans et manus ejus apprehendens et 
compellans, ut. exponeret suo filio ea, qua illam dolore 
alficerent , supplicabat. 

XXIHIf. Accepto igitur Illo ἃ manu , in quamdam partem. 
hortí secedens, Alii quidem , inquit, non exposuissem mea 
et dominas mala, Postquam vero illa in summum discri- 
men venit el ego exspecto periculum de vila, ( scio enim , 
quod Arsaces amentia ac furor in me sit redundaturus ) di- 
cere cogor, si forle aliquam opem ei, qua te genuit el in 
lucem edidit el. his enutrivit uberibus, excogitare possis, 
Amat adolescentem , qui est apud nos, domina, non tole- 
rando quodam, neque usilato,, sed insanabili amore, et 
quem ego et illa nobis ex senlenlia eventurum frustra 
vwana spe sperabamus. Hinc erant illa multa humanitatis 
officia et multiplex benevolentia erga. hospites. Ceterum 
postquam , ut stultus quidam et ferox et intractabilis ado« 
lescens, recusavit ea, quae nos volebamus, neque illam 
existimo esse vieturam οἱ me interfectum ἐγὶ intelligo ; 
qua promissis illam ludibrio habmerim. et fefellerim. — Hic. 
est status. praesentis temporis. Quod si quid habes, quo 
auxilieris, adsis milii tua ope : sin minus, mortua matri 
justa exsequiarum facito, Me antem : Praemium autem 
quod mihi, inquil, erit, mater? Neque enim est tempus, 
ut apud te;me jactem, aut longis ambagibus et circuitu 
oralionis auxilium promittam, usque adeo. consternala: , 
el propemodum deficienti animo, Omne, quod vis, ex- 
specta, inquit Cybele. Etenim te nunc quoque summum 
pocíllatorem , honoris mei causa constítuit, $i vero majo- 
rem aliquam dignitatem animo complexns es, enuntia. 
Opum enim neque numerus erit , quas pro. praemio feres , 


(zr 


A — 











θαλλε εἶπεν ἡ Κυβέλη. ποκα δέσποινα δώσει 
τὴν χάριν ἀνενδοιάστως εὐεργέτῃ σοὶ καὶ auri ege 
μένῳ καὶ ἄλλως τάχ᾽ ἂν xal αὐτοὺς πείσαιμεν τὴν 
κόρην, ᾿Αλλὰ τίς ὁ τρόπος, εἰπὲ, τῆς βοηθείας; Οὐκ 


Πάντα γενήσεται, εἰποῦσα, εἰσέδρα- 
mener Der dme Hlc m Mi 
TU ww, ἢ ; ἔφη. ἄντα Got θεῶν 
βουλήσει κατορῆοῦται. Τὸν παῖδα μόνον τὸν ἐμὸν 
᾿Ἀχαιμένην εἰσκληήῆναι πὶ «^ Εἰσκεχλήσθω, 
πεν ἡ Ἁρσάχη, el μή τι μὲ πάλιν ἀπατᾶν μέλλοις, 
- ΚΔ΄. Εἰσῆλθεν 6 Ἀχαιμένης xat πάντα διελθούσης 
τῆς πρεαδύτιδος, ἐπώμοσεν ἡ Ἀρσάχη πράξειν τὸν 
γάμον τῆς ἀδελφῆς Θεαγένους. Ὁ δ᾽ ᾿Αχαιμένης, 
Δέσποινα, ᾿ ἔφη , πεκαύσθω λοϊπὸν Θεαγένης, δοῦλος 
ὧν καὶ ὑρυπτόμενος κατὰ δεσποίνης ἰδίας. Καὶ, Πῶς 


κατατολμησάντων" ὡς μόλις αὑτὸς δια-- 

δράσειε" καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸ γράμμα τοῦ Μιτράνου πρὸς 
᾿Οροονδάτην προηυτρεπισμένος ἐπεδείκνυ τῇ 'Apaden , 
xal εἰ προσδέοιτο xal ἑτέρων ἀποδείξεων, ἕξειν μαρτυ- 
ροῦντα xai τὸν Θύαμιν. ᾿Ανέπνει πρὸς ταῦθ' ἡ Ἂρ- 
40 σάκη. — Kot οὐδ᾽ ὅσον μελλήσασα, πρόεισί τε τοῦ θα- 
λάμωυ καὶ εἰς τὸν οἶκον οὔ προχαθημένη χρηματίζειν 
εἰώθει παρελθοῦσα, ἄγεσθαι τὸν Θεαγένην ἐκέλευσεν, 
Ἐπειδὴ ἤχθη, ἐπηρώτα, εἰ γνωρίζει τὸν Ἀγαιμένην, 
ἑατῶτα πλησίον ἐπιδεικνῦσα. Ὑοῦ δὲ φήσαντος. Οὔ. 
40 χοῦν χαὶ αἰγμάλωτον ἦγέ σε παραλαδὼν, αὖθις ἠρώ- 
τα. δὲ καὶ τοῦτο τοῦ Θεαγένους, Δοῦλος 
τοίνυν ἡμέτερος ὧν ἴσθι, Καὶ σὺ μὲν πράξεις τὰ οἶχε- 
τῶν, τοῖς ἡμετέροις νεύμασι xol ἄχων ἑπόμενος, dt. 
φὴν δὲ τὴν σὴν Ἀγαιμένει τῷδε πρὸς γάμον κατεγγυ, 
τὺ τὰ πρῶτα φερομένῳ map! ἡμῖν, τῆς τε μητρὸς ἕνεχα 
καὶ τῆς ἄλλης αὐτοῦ περὶ ἡμᾶς εὐνοίας" ὑπερθεμένη 
τοσοῦτον, ὅσον ἡμέραν προορίσαι καὶ τὰ πρὸς τὴν εὐω- 
χίαν λαμπρότερον εὐτρεπισθῆναι,. Ὁ δὲ Θεαγένης βέ- 
ἔληρπο μὲν ὡς ὑπὸ τρώσεως (ὑπὸ) τῶν λόγων, ἔγνω δ' οὖν 


-— 19 m ——— 





HELIODORI /ETHIOPICORUM 


350 
γενόμενος, [Πάλαι ταῦτα, ἔφη, δι᾽ ὑποψίας ἔχων, ὦ 


privatis. eum. cognoverit. domlna affectum, quantus « 
qualis sit, juste et ipss erit avjwmento el, qui codem 
inorbo laborat, atque adeo tautum suecessum 
Nitil dubites, inquit Cybele. — Etenim domina. reddet tihi 
gratiam, nulla mora interposita, eum hoc ' » 
affeceris el servator illius exsliteris. Quin eli eps 
nos ipsi Med germ mei Sed expone , τῆς 
sit auxilii ratio. Non dicam, inquit , 5 
rando fuerit mili eonlirmata promissio a domina. bes 
uihil coneris eflicere principio apud virginem. — Video enim 
quodammodo, illam quoque magnos et excelsos animos 
gerere, ne forte imprudens negotium pervertas. Omnia 
futura cunr dixisset , incurrit in thalamum ad Arsacen,, et 
provoluta ad illius genua , Bono animo esto, inquit : omnia 
deo volente commode cadunt ; filiam tantum meum Aelac- 
menem vocari intro jube, Accersatur, inquit Arsace, nisi: 
mihi rorsus verba datura es. » v 
XXIV. Ingressus est Acluemenes ef cum omnia narras- 
set anus, juravit conceptis verbis Arssce , se illum compo- 
lem facturam esse muptiarom sororis Theagenis. : 
menes tum, Domina, inquit, ne Theagenes us in 
posterum cum sit servus, erga suam dominam pelulantius 


sese gerat. Quomodo hoc dicis, cum interrogasset,, omnia. | 


enarrabat : Quod lege belli fuisset captus , et. captivus ab- 
ductus Theagenes : quod Milranes misisset eum ad Oroon- 
dalem , mitlendum deinceps regi magno : quod ipse, inler 
ducendum, illum amisisset infesto advenlu Bessaensium et 
Thyamidis : quod ipse vix effugisset : denique praeter om- 
nia, lileras Mitranis ad Oroondatem in promtu habens, 
ostendebat Arsacz; el si opus. esset aliis argumentis, lia 
biturum se vel Thyamim testem, — Respiravit ad luec. At- 
sace eL niliil eunctata, tlialamo egressa est et in domum, in 
qua pro tribunali sedens vacare solebat explicandis consti- 
luendisque rebus, veniens, adduci Tlieagenem jussit. Ut 
est adductis , quaerebat, an nosset. Aclzemenem , proxima 
illum adstantemr monstrans. Hoc vero affirmánte : An. 





vero, quoad et eaptivmm te duxit, rursus interrogabal. ἡ 


Conlilente vero. et lioc Theagene : Servum igitur nostrum 
te esseseito et tui quidem facies, que servi solent , nutibus 
nostris vel invitus oblemperans. Sororem wero tuam 
Achaement linic im uxorem. despondeo, qui primas apud 
19s obtinet, cum matris causa , tum alioqui propter ipsius 
erga nos benevolentiam alque merita; eatenus differens, 
quatenus ad diem. prrfiiiendum οἱ reliquà ad convivium. 
splendidius apparandam instruenda pertinet. — "Theagenes 
autem ictus est quidem, tanquam vulnere , illis verbis 7 


] LIBER VI. — — 351 
᾿ἀλλὰ καθά τὴν ὁρμὴν dx-. | statuit lamen non contraire, sed lanquam: bestias impelum 
Di. ἔα Ὦ tine, Den, tk χέρα, ἄς | dium tir srl, quà. 


μεστά » 5b μὴ ἄλλοις σοὶ δὲ δουλεύειν. 
b καὶ ἄλλο δοκοῦντας χαὶ ξένους, οὕτως ἧμέ- 
gox τε ak φιλοφρόνως ἑώρας, ᾿Αδελφῆς δὲ τῆς ἐμῆς 


νῶν, ἐρωμένης θ' ὑπερφρον 
ἀγανακτούσης rain δουλείαν μὲν τὴν ἐσχάτην 
E- E nsus og, XOÀdcewe δὲ πᾶν 

Ἧλθεν ἡ Κυθέλη καὶ ἀπήγ- 
" corvo due πολλὰ καὶ παρ᾽ tok 


πε πρὸς ἫΝ Χαρίχλειαν ἰδιάσας, Οἴχεται τὰ καθ᾽ 
» Kaplan, Bie Wat edis 


Καὶ ταῦτα μὲν ἔτι φορητὰ, 
τὸ δὲ πάντων. ^ ᾿Αχαιμένει τῷ Κυβέλης υἱεῖ 
πρὸς ἡ Ἁρσάκη σὲ κατεπηγγείλατο, 
Kat τοῦτο μὲν ὅτι μὴ cover adam a 


diskuxchy σύνοδον ; Μίαν, ἔφη, πρὸς 
“κατανεύσας, τὴν ἑτέραν τὴν κατ᾽ 
Εὐφήαησον, ἔφη. Μὴ γὰρ οὕτως 

τοῦ ἡμετέρου βαρύτης ἰσχύσειεν, ὥστε μὲ 
ἀπείρατον, ἄλλης ὁμιλίᾳ παρανόμως 


r Αλλά τι δραστήριον ἐπινενοηκέναι μοι 
ΞΡ que Καὶ 





rum de sorore mea, qu cum Παρ να mon sit, proinde 


neque serva , parala sit tamen ad obsequia tibi praestanda 


et ea quae tibi placent. facere decreverit, stalue id, quod 


reclum esse judicas. Arsace autem , Collocctur, inquit, ín. 


ordine eorum, qui sunt ab obsequiis sd. mensam οἱ pocil- 
Indi scies ab icbatuni aibtien dE vla. 
terinm multo onte assuefiat.. 

XXV. Exiverunt igitur, tristis quidem Theagenes, et 
vultu ad deliberationem de iis, qui agenda essent, com* 
posito; ridens vero Achzmenes et Thcagenem ludibriis 
excipiens : Ecce , inquiens , qui naper fuisti insolens et fas- 
tuosus, qui erecto collo el solus liber videbaris ef caput 
submittere ad adorandum indignum judicabas, qualis jam 
munc factus inelinabis illud : nisi forte paullo post eliam 
pugnis illud sis, dnm institueris, submissurus,  Arsace 
autem , aliis ablegatis, ad solam. Cybelem, Nunc, inquil, 
Cybele , omnis est sublata excusatio, et dic huic superbo, 
conveniens illum , quod , sí nobis paruerit et arbitratu no- 
stro fecerit, libertatem consequetur et splendide in omnium 
rerum copia vivet : sin autem in contraría sententia per« 
manserit, et amasiam contemtui habitam el dominam 
iralam sentiet , extremam servitutem el abjectissimam la- 
turus et suppliciorum omne genus passurus, Venit Cybele, 
renuntiavitque mandata Arsaces : multa quoque ipsa , qua: 
videbantur conducere exhortationi ad ea quae proponeban- 
luraddens. "Theagenes igitar eum, οἱ paullulum. operire- 
lur, petisset, solus ad Charicleam seorsim , Actum est de 
nostris rebus, inquit, Chariclea. Sane omnis rudens, ut 
dicilur, est ruptus , omnis spei ancora. prorsus est evulsa , 
neque amplius cum nomine libero ín calamitatibus versa- 
mur, sed in servitutem rursus recidimus , (et qua ratione 
addebal,) barbaricisque contameliis et cruciatibus deinceps 


expositi sumus, vel agentes ea quae placent his in quorum — 


raga sumus, vel inter dammatos eonnumerali, Et 

hic quidem adhuc: tolerabilia : ceterum , quod omnivm 
gravissimum est, Achzmeni Cybeles filio te. in uxorem 
daluram Arsace promisit. At id quidem, quod aut non 
fiet, aut à. me nou videbitur, manifestum est, quoad vita 
gladiis et armis ad. propugnandum suppeditabit. Verum 
quid agere oportet, aut quam excogitare machinam. qua 
et meus cum Arsace et tuus cum Achamene, defestanidus 
congressus discuti possit? Unum , inquit ad eum Chari- 


len, cum comprobari, alterum, qui ad me pertinet, im- ὦ 


pedies. Bona verba, inquit. Absit enim, t tantopere 
numinis erga nos acerbitas invaleseat , ut. ego. Charielear 
expers , alia. consnetudine incesta me polluam. | Sed quid- 
dom praesentis consilii invenisse me puto :. inventrixque 








HELIODORI JETHIOPICORUM 


koe ἜΣ διὰ uel [ziv] ime. 

σα, To Θεαγένους τὰ εἰρημένα 
παρὰ τῆς ἹΚυθέλης τοῖς rera τῇ προτεραίᾳ 
παρὰ τῆς ᾿Αρσάχης παράλληλα καθ᾿ αὑτὸν ἄντεξετά- 


[owe μνησον 
“πω erac cà bjoken, τας ἔφην τὸ 
μὲν “Ἕλληνας εἶναι καὶ αὐτή zov μαθοῦσα τυγχάνεις. 
᾿Αδελφοὶ δ᾽ ὄντες πατέρων ὑπὸ λῃσταῖς ἁλόντων, ἐπὶ 
ζήτησιν ἐξορμήσαντες, γαλεπωτέραις ἐκείνων ταῖς τύ- 
qus κεχρήμεθα y ὡμοτέροις ἀνδράσι περιπεσόντες καὶ 
30 πάντων μὲν τῶν ὄντων, ( πολλὰ δ᾽ ἦν), ἀποσυληθέν.-- 
τες, μόλις δ' αὐτοὶ περισωθέντες xol κατά τι δεξιὸν 
βούλημα δαίμονος τῇ πρὸς τὸν ἥρωα Καλάσιριν συν- 
τυχίᾳ χρησάμενοι, ἀφιγμένοι s' ἐνταῦθα, ὡς τὸ λοιπὸν 
τοῦ χρόνον μετ᾽ αὐτοῦ βιωσόμενοι, νῦν ὡς ὁρᾷς, πάν-- 
ἂν τῶν τούτων ἔρημοι καὶ μόνοι περιλελείμμεθα, τὸν δο- 
κοῦντα χαὶ ὄντα πατέρα 


πλείστη μὲν χάρις καὶ τῆς νῦν δεξιώσεως καὶ ξεναγίας" 
χαρίσαιο δ᾽ ἂν πλέον, εἶ χαθ' αὑτοὺς ἡμῖν διάγειν τε 
A^ καὶ λανθάνειν παράσχοις, τὴν εὐεργεσίαν ἣν ἀρτίως 
ἔφασχες xa τὸ γνωρίζειν ἡμᾶς πρὸς Δρσάχην ὑπερῦε- 
μένην, μηδ᾽ ἐπεισάγοις οὕτω λαμπρᾷ καὶ εὐδαίμονι 
τύχῃ ; ξένον xal ἀλήτην xai στυγνάζοντα βίον. Τὰς 
γὰρ δὴ γνώσεις καὶ τὰς ἐντεύξεις Ex τῶν ὁμοίων, ὡς 
45 οἶσθα, γίγνεσθαι καλόν. " 
1Δ΄, Οὐχ ἐχκαρτέρησεν ἢ Κυθβέλη τούτων εἰρημένων, 
ἀλλὰ καὶ τῇ διαχύσει τοῦ προσώπου κατάδηλος ἐγε-- 
γόνει σφόδρα ὑπερησθεῖσα πρὸς τὴν ἀκοὴν τῶν ἀδελ.-- 
φῶν, ἐνθυμουμένη ψαδὲν χώλυμα μηδ᾽ ἐμπόδιον ἕξειν 
be πρὸς τὰ ἐρωτιχὰ τῆς Ἀρσάκης τὴν 'Χαρίκλειαν xa 
ὮὯ κάλλιστε νεανιῶν, n , οὐκ ἂν εἴποις ταῦτα περὶ 
τῆς Δρσάκης, ἐπειδὰν εἰς πεῖραν ἔλθοις τῆς γυναικός, 
Κοινόν τι χρῆμά ἐστι πρὸς πᾶσαν τύχην χαὶ πλέον 
ἐπίκουρος γίγνεται τοῖς παρ᾽ ἀξίαν ἔλαττον πράττουσι, 


que quomodo oberrantes hne veneris, cnm aveam id 
vt etiam dominam meam Arsacen,, regis magni & 
Oroondatis vero , maximi salraparum, conjugem , Grüreo- 
rumque el elegante amantem et in. hospites beneficam , ] 
de vestris rationibus certiorem facere possim, alque ila 
cum majore debitoque vobis honore in 

wenialis.  Dicelis vero mulieri non prosos ἃ volis liene 
sum enim et ipsa natione Grieca, Lesbia vero, 

qua sum nata , cognomine, capliva quidem duc adducta, 
ceterum successu fortuna meliore quam domi nlens. 
Sum enim dominze omnium rerum ministra et tantum non 
per me spirat οἱ videt; mens illi δὲ aures et omnia &um- 
ego, probas honestosque semper iu illius notiliam dedu- 
cens εἰ omnium secrelorum (idem servans, Theagene vero 
ea, quie dicta. fuerant ἃ Cybele, cum iis, quae pridie ali 
Arsace faeta fuerant, eonferente et quod illum defixis 
oculis et lascive denique sine intermissione et cum jnde- 
coro parumque mioderalo nulu ac signiüicatione inLuilà 
fuisset cogitaute , nihilque boni inde eventurum augurante 
et jum dicturo aliquid ad anum, submísse in aurem illi 
Chariclea : Sororis, inquit, memineris in iis, quie dicta- 
TUS es. 

XHE. Com igitur intellexisset id, quod illi suggestum. 
fuerat : Maler, inquit, quod Graeci sumus, jam et ipsa 
scis. Cum germani essemus, parenlibus a praedonibus 
captis, ad illorum inquisitionem profecti, magis adversa 
fortuna, quam illi, usi sumus, in crudeliores. viros inci- 
dentes et omnibus facultatibus ( inultze autem erant ) spo- 
liati, vix vero ipsi servali et quadam. dextra numinis vo- 
luntate cum heroé Calasiride congressi, cuim  venissemus 
huc, tanquam reliquum tempus vitae cum illo transaeturi, 
nunc, ut vides, omnium horum expertes el soli relicli su- 
mus, eo qui videbalur esse paler et erat cum reliquis 
amisso. Ac nostra quidem raliones sic babent. Tibi 
vero ingentem habemus grátiam pro hoe oflicio hwmaaila- 
lis et hoipitalitatis, Majore autem beneficio nos tibi 4le- 
vincies, si, ut seorsim et clanculum habitemwus , effeceris , 
officium, quod nuper commemorasti, &ciliret Wt per fe 
Arsacae innotescamus , differens , neque introducens in tam 
splendidam et illustrem fortunam , peregrinam , erronemm, 
lelricamque vitam.  Notitias enim et € 
similibus, uL scis, inire convenit, ᾿ 

XIV. Non potuit se reprimere Cybele, mure 
fwissent; sed ex hiloritate vultus manifestum exsistebat 
indicium, quod magnopere, audito germanormm nomine , 
fuisset delectata, cogitans, mullo sibi impedimento fore in 
rebus. Veneris Arsaces Claricleam : et Ὁ pulelerrime ado- 
lescens , inquit, nunquam hoe de. Arsace dices , poslquam. 
expertus fueris mores mulieris, — equalis. ext enim et ac- 
commodata ad omnem fortunam. Quin eliam magis est 
anvilio iis, qui prater dignitatem angustis in sebus versan- 


— 


L LIBEL. VH. 


βινβαμτέσεσμῖρ ἑλληνίζει τὴν ἡνώ- 
σα ποῖς ἐντεῖμεν, Toc τε 


τ νι aine 


rcr paene lc ἄνδρας καθήκει 
: nal sues svx, dirigi 9 à, el 


καὶ συνόμιλος ἐσομένη. M pipesposia 


χρὴ προσαγγέλλειν: ὡς δ᾽ ὅτι Θεαγένην καὶ Xagi- 
χλειαν ἤχουσεν, αὐτοῦ με περιμένειν εἰποῦσα, ὡς τὴν 
ub £v, ἐπιτείλασα πὶ πρὸς τὴν 


à αὐτὴ γραῦς ὅλοι - 
T ver Gr ILS cien. diva iion E 


᾿Αχαιμένης παραγένηται, ἐρωτησάσης, d ὶ 
Aeris veteri, ipomoéen de τὰρ d 
y οἴαθα γὰρ ὡς φέρει τι μικρὸν 


(0 τ τ Peas y SIR τρια 
Οὕτως ἐγένετο. Καὶ οὕπω τοι 


i 
ui 
Ξ 
i 
bp 
i 


σχεδόν τι Bedive καὶ νοημάτων ἀπωλοφύροντο" á 
μὲν, vr) ὦ Χαρίχλεια, συνεχῶς ἐπιστέ-- 
Τίς ἄρα τύχη πάλιν κατείληφεν 
Moi mot ἄρα συντευξόμει 
καὶ ἐφ ἑκάστῳ συνησπάζοντο ἀλλήλους καὶ δαχρύσαν- 
ν ἐφίλουν. Καὶ τέλος τοῦ Καλασίριδος 
4 εἷς πένθος τὸ ἐχείνου τοὺς θρήνους χα- 
καὶ πλίον ἡ Χαρίκλεια, ἅτε καὶ πλείονι τῷ 
E μείζονος τῆς ἀπ᾽ αὐτοῦ σπουδῆς τε xal εὐνοίας 
τεξνιρεμένη καὶ Ὦ τὸν Καλάσιριν, ἀνεχάλει χυ»- 
χύουσα, Τὸ γὰρ χρηστότατον ὄνομα καλεῖν ἀπεστέ- 
Lema Soin δαίμονος πανταχόθεν μοι τὴν τοῦ 
περιχόψαι φιλονεικήσαντος. Τὸν 
» γεννήσαντα οὐχ ἔγνωχα, τὸν δὲ θέμενον Xa- 
Diem οἴμοι προδέδωκα " τὸν (δὲ) διαδεξάμενον καὶ 
περισιώζοντα ἀπολώλεκα xai οὐδὲ θρη- 
τος cette ἔτι κειμένῳ τῷ πτώματι πρὸς 
προφψητοιοῦ συγχεχώρημαι. ᾿Αλλ᾽ ἰδού σοι, τρο- 
ω "n xal si προσθήσω δὲ καὶ πάτερ, χἂν 6 δαίμων 
» ἔνθα γοῦν ἕξεστι xol. ὡς ἔξεστιν, ἀπο- 
Ἐν ᾿ἱμαντῆς δαχρύων καὶ ἐπιφέρω χοὰς ἐκ 
τῶν ἐμαυτῆς πλοκάμων- xal ἅμ᾽ ἀπεσπάραττεν ὡς ὅτι 
πλείστας τῶν αὑτῆς τριχῶν. Καὶ ὁ μὲν Θεαγένης 
4. ἐπεῖχεν, ἐπιλαβόμενος σὺν ἱκεσίαις τῶν χειρῶν, ἢ δ᾽ 
ἐπετραγῴδει, Τί τὰρ καὶ ζῆν δεῖ ἔτι, λέγουσα, εἰς 
ποίαν ἀφορῶντας ἔλπίδα ; ὃ χειραγωγὸς τῆς ξένης, ἢ 
ϑαινρίᾳ τῆς iier bees d t 
30 ϑυστυχημάτων, ἡ εὐπορία καὶ λύσις τῶν ἀμηχάνων, 
ἢ πάντων τῶν x20" ἡμᾶς ἄγχυρα oit iride 
sit dw ἡμᾶς ξυνωρίδα πη p τῶν πρᾶχτι 
ἐπὶ τῆς ἀλλοδαπῆς — Πᾶσα μὲν ἡμῖν ὁδοι- 
ποοία, πᾶσα 


δὲ γαυτιλία ὑπ᾽ ἀγνιοσίας ὑποτέτμηται. 


ἯΙ 


^ P» 


Imm 


veniunt, moresque el €onsuetudinem 


illius sit futura, Celerum. quas vestra nomina illi. nuntiari 
oportet? Cum vero Theagenis et. Charicleze audissel, ut. 
ibi illam operirentur dicens, ad Arsacen cucurril, datis 
prins mandatis janitrici , ( erat autem et ipsa anus) ut ne« 
minem ingredi pateretur, alque adeo ne ipsos quidem ju- 
venes quoquam egredi permilterel. — Hac vero, Neque si 
tuus filius Achzemenes advenerit, interrogante , modo enin 
el post tuum discessum in templum egressus est, ungen- 


dorum oculorum gralia, quod aliquantulum adhac doloris — 


et molestiae sustineat : Neque si ille veniat, respoudit ; sed, 
Obserala janua et clavem ipsa apud le habens, dic me 


μόνωσις || asportasse. Sicque accidit. Nam cum vixdum Cybele 


abscessisset, solitudo Theageni el Charicleas luctunm et τὸν 
cordationis suarum calamitatum tempus submimistravit : 
iisdemque propemodum verbis οἱ menle eadem sese deplo- 
rabant; illa quidem, o Theagenes, at ille, o Cliariclea, 
identidem ingemiscentes. Ethic ; Quaenam fortuna nos 


rursus invasit? tlla autem : In quem rerum statum autem Ὁ 


veniemus? et post singula verba amplectebantur se invicem 
el rursus cum illacrimassent dissuaviabantur : postrenio 
Calasiridis recordati, im illins luctum ploratus confere- 
bant; inprimis autem Chariclea, tanquam majore spatio 
lemporis, magis illius studium et benevolentiam erga se 
experta, Et O bonum Calasiridem! exclamabat. plorans : 
elenim orbata sum suavissimo nomine, quo minus illuu 
patrem vocare possim, cum numen milii patris appellatio 


nem undiquaque przecidere contendissel. Patrem, quime 


procreavit, nom agnovi: eum vero, qui me adoptivam 
filiam fecerat Chariclem, hei mihi! prodidi ; porro hune , 
qui me recepit et aluit et servavit amísi, et neque lugere 
funerum ritu ac caerimonia , adliuc jacens cadaver, a eostu 
prophetico mihi est permissum, Enimvero, nutricie et 
servator, addnm autem et paler, ecce, etíanisi nolit numen, 
iibi feet et quo modo licet, facio tibi libationes meis laevi. 
mis et addo inferias ex meis capillis. Simulque vellebat 
plnrimos crines : et "Tlieagenes. quidem eam reprimebat 
comprehendens ejus manus supplex. ΠῚ} vero lunenta- 
batur nibilominus, Quid enim, dicens, vel vivere jam eon« 
duci? In quam spem oculi conjiciendi sunt ! Duetor in 
peregrina terra, bacillus erroris, dux reditus ín patriam , 
parentum notio, solatium in adversis rebus, adjumentum 
ac depulsio summi discriminis, omnium nostrarum γα ον 
mum ancora Calasiris perii, nos miserum jugum, quasi 
cuc cos inscitia gerendarum rerum, in peregrina terra reliu- 
«quens. Omme nobis iter, ommis denique navigalio pra* 


mm 


341 HELIODORI /ETHIOPICORUM 


τοῦ Θεαγένους τὰ μὲν συνεξαίροντος 

τοῖς παρ᾽ αὑτοῦ τὸν θρῆνον; τὰ δὲ φειδοῖ τῆς Χαρι- 
χλείας χαταστέλλοντος, ἐφίσταται ὃ ᾿Αχαιμένης xal 
πὰς θύρας τοῖς χλείθροις ἐναπειλημμένας χαταλαδὼν, 
ἯΙ τοῦτα, τὴν θυρωρὸν ἠρώτα, - Ὥς δὲ τῆς αὐτοῦ 
esce am ἔμαθε, προσεστὼς ταῖς θύραις 


μένους, ἐφίσταται ἀναστρέψασα $ Κυβέλη, πάντα 
38. μὲν τὰ κατὰ τοὺς νέους ὡς ἐγεγόνει διαγγείλασα, πολλὰ 


δὲ τῆς εὐτυχίας τὴν Ἀρσάκην μακαρίσασα, ὑφ᾽ ἧς 


μυρίαις καὶ μηχαναῖς οὐκ ἄν τις ἤλπισεν, ὡς xal σύν- 

oov ἔχειν τὸν ἐρώμενον, ἐπ᾽ ἀδείας ὁρῶντα χαὶ δρώ- 
30 μένον, Καὶ πολλοῖς τοιούτοις τὴν Ἀρσάχην φυσήτασα, 

μόλις τ᾽ ἐπειγομένην πρὸς τὴν θέαν τοῦ Θεαγένους 

ἐπισχοῦσα, καὶ ὡς οὗ βούλοιτο αὐτὴν ὠχριῶσαν καὶ 

χυλοιδιῶσαν πρὸς τῆς ἀγρυπνίας ὄφθῆναι τῷ νεανίᾳ, 

ἂναπαυσαμένην δὲ τὴν παροῦσαν ἡμέραν καὶ ἄναλα- 
85 δοῦσαν τὸ σύνηθες κάλλος, 

IG". Καὶ πολλοῖς τοϊούτοις εὔθυμον αὐτὴν xul τῶν 
κατὰ γνώμην εὔελπιν παρασκευάσαπα 9 ἅ τε προσήχει 
πράττειν χαὶ ὅπως προσφέρεσθαι τοῖς ξένοις παρεγγυή- 
σασα, ἐπεὶ δ' οὖν ἐπέστη, Τί πολυπραγμονεῖς, ὦ τέκνον, 

V ἔλεγεν. Ὁ δὲ, Τοὺς : ἔνδον, ἔφη, ξένους οἵτινες εἰσὶν, καὶ 
πόθεν. Οὐ θέμις, ὦ παῖ, πρὸς αὐτὸν ἡ Κυδέλη, ἀλλ᾽ 
ἐχεμύϑει xal κατὰ σαυτὸν ἔχε xal μηδενὶ φράζε, μηδ᾽ 
ἐπιμίγνυσο τὰ πολλὰ τοῖς ξένοις. Οὕτω γὰρ δέδοκται 
Ξῇ δεσποίνῃ. ᾿Ἐκεῖνος μὲν οὖν ἀπήει ῥᾷστα τῇ un 

45 τρὶ πιπεισμένος, σύνηθές τι xal ᾿Αφροδίσιον διακόνημα 

πῇ Ἄρσάχῃ τὸν Θεαγένην ὑποτοπήσας. Καὶ ἃ ἀπιὼν, 
05 οὗτός ἐστιν, πρὸς αὑτὸν ἔλεγεν, ὃν ἐγὼ πρώην 
παρὰ Μιτράνου τοῦ φρουράρχου παραλαδὼν, ὥστ᾽ 
ἄγειν πρὸς ᾿Ορουνδάτην, ἀναπεμφϑησόμενον βασιλεῖ 
bo τῷ μεγάλῳ, ὑπὸ Βησσαέων. τε xol Θυάμιδος donpé- 
θην, μικροῦ » καὶ τὸν περὶ τοῦ ζῆν ὑποστὰς χίνδυνον xal 
μόνος ἐκ τῶν ἀγόντων διαδράναι δυνηθείς: μὴ ἄρα 
σφάλλουσί μὲ οἱ ὀφθαλμοί, ἀλλὰ ῥᾷον (jw μὲν καὶ 
διαδλέπον σγεξόν τι λοιπὸν συνήθως, Καὶ μὴν χαὶ 


inscitia praecisa est : atque gravis et blanda, sapiens et cama 
revera mens evolavit, beneficiornm erga gem 
finem conspiciens. ^ 

XY. Com talía, atque alia préterea, miserabiliter ἔν: 
mentaretur, Theagene partim lamentatione suarum rerunr. 
augente haec, partim se, ut parceret Chariclez , cohibente, 
advenit Acbzmenes et januam sera firmatam depréhen- 
dens, Quid , malum , vec, ex. janitriee quxrebat. Cum 
vero, matris esse factum, cognovisset, accedens ad fores. 
et causam perpendens apud animum, sensit Chariclenm - 
lamentantem et inclinans sese, per ἘΞ ΞΟ qur quas. 
aperitur claustri compages, vidit omnia , qux fiebant , et 
rursus janitricem , quinam essent intus, interrogabat. ΠΙᾺ 
autem, aliud quidem se nescire dicebat , praeterquam quod. 
essent virgo et adolescens, peregrini quidam, ut conjectari 
licet, nuper ab ipsius matre introdueli. Tum ille iterum 
sese incurvans, conabatur exactius. cognoscere eos , quos 
videbat. Et Charicleam quidem, cum omnino non nosset, 
propler formam tamen demírabatur : atque adeo, quae ap- 
paritura esset et. qualis , nisi meerore ac luctu conficeretur, 
cogitabat; denique admiratione, in amatorium affectum 
clam deferebator. "Theagenem vero obscure et ambigue 
Se agnoscere opinebetur. Atque ila intento in. illam con- 
siderationem Achmmene, advenit reversa Cybele, cnm 
omnia de adolescentibus, quemadmodum gesta fuerant , 
nuntiasset et multis modis Arsacen beatam ob fortunze suc» 
cessum praedicasset, a qua illi tantum casu. quodam esset 
perfectum honum, quantum sexcentis consiliis et machiuis 
nemo sperasset confici potuisse, ut. cohabitatorem habeat 
amasium, ila nt alter ab altero absque ullo metu conspici 
posset, Et eom multis ejusmodi verbis Arsacem inflasset, 
properantemque ad adspectum Theagenis, jam vi cohihe- 
ret, propterea quod nollet, illam pallertem δὲ turgidis ocu- 
lis ex insomnio, praebere se conspiciendam adolescenti, sed. 
post praesentem diem, cum reqnievisset , pristinamque 
formam recuperasset, 

XVI. Ha cum lietam ipsam et bonz spei de. eventu ex 
animi sententia plenam effecisset, et tum , quae facere con- 
veniret, tum quomodo hospites accipere , eum illa consti- 
luisse; ut advenit, inquam, et. substitit, Quid, ait, ila 
curiose rimaris, (ili ? Ille autem, Eos, qui sent intus , hos- 
pites , qui sint, aut unde, dicebat, Non est fas , inquil ad 
eum Cybele; immo id, quod scís, preme silentio et apud 
le retine , neque cuiquam narrés, neque mullum versare 
inler hospites. Sic enim doming visum est. Ille igitur 
abibat, facile matri obtemperans et ad consuetum ac Ve- 
üereum ministerium Arsaces Theagenem asservari suspi- 
cans. Et discedens, An non hie est, secum loquebatur, 
qui milii nuper, cum eum accepissem a Mitrane. praefecto. 
exeubiarum, ut deducerenr ad Oroondatem, mittendum. 
regi magno, a Bessaensibus et Thyamide ereplus est, quando 
et de vita propemodum periclitatus sum οἱ solus ex iis, 
qui eum ducebant, vix effugere potui? An vero me falluut 
oculi? Atqui melius jam valeo et. fere ita. quemadmodum 


LIBER VII, ' 345 


τὸν δι 
zum Eu 
σιγητέον τὸν ἀναγνωρισμὸν, ἅμα δὲ παρατηρητέον τίς 
B. δισποίνης, Ὃ μὲν 


οὗ μὴν ἔλαθόν γε τὴν πρεσθύτιν, τῶν δαχρύων ἔτι τοῖς 
ἐπιπλανωμένων. ᾿Αναθοήσασα οὖν, Ὦ γλυ- 
χύτατα τέχνα, τί ταῦτ᾽ ἀωρὶ θρηνεῖτε, ἡνίχα προσήχει 
y aloe, fle! itasse αὑτοὺς τῆς δεξιᾶς τύχης, 
» Ἀρσάκης τὰ κάλλιστα xal τὰ xav εὐχὰς ἐφ᾽ ὑμῖν δια- 
γοούσης καὶ ὀφῦτναί 0' ὑμᾶς εἰς τὴν ἑξῆς ἐπινευσάσης 
καὶ τὸ παρὸν πᾶσαν δεξίωσιν χαὶ θεραπείαν ὑμῖν ἀπο- 
Perder ἀλλ' Ἀπορριπτέον μὲν ὑμῖν τοὺς ληρώδεις 
καὶ μειραχιώδεις τῷ ὄντι θρήνους, ὁρᾶν δὲ καὶ 
av Poi αὑτοὺς, εἴχειν τε καὶ ὑπηρετεῖσθαι τοῖς Ἂρ- 
σάχης βουλήμασι. Καὶ $ Θεαγένης, Μνήμη, ἔφη, 
ὦ μῆτερ, τῆς Καλασίριδος τελευτῆς εἰς λύπην ἡμᾶς 
ἀνεχίνησε καὶ τὸ πατριχὸν ἐκείνου περὶ ἡμᾶς βούλημα 
ἀποβεδληκήτας εἰς δάχρυα χατήγαγεν. “Υὔλοι, ἔφη, 
*& ταῦτα" Καλάσιρις [καὶ] πατήρ τις : προσποιητὸς, πρεσ- 
δύτης, τῇ κοινῇ φύσει καὶ τῷ χρόνῳ τῆς ἡλικίας εἴς- 
. Πάντα σοι πάρεστι δι᾽ ἑνός" m προστασία, πλοῦτος, 
—-— xal ἀπόλαυσις τῆς ἐφ᾽ ἡλικίας ἃ &xuT xal ἁπλῶς 
σαυτοῦ dud καὶ προσχύνει τὴν Ἁρσάχην. 
30 ail, pa πείθεσθαι, πῶς μὲν αὐτῇ προσιτέον xal 
ὑπο, f ταν ir τας ἢ fpa τὰ 
Sin. v vt πὶ Τὸ γὰ EUM 
D μα χὰ rer à fu βασίλε: Ξ E eer νεότητι 
χάλλει προσεξαιρόμενον χαὶ rige εἴ τι 

E neis μὴ ἀνεχόμενον. 
1H'. Πρὸς ταῦτα σιγήσαντος τοῦ Θεαγένους καὶ 
xal αὑτὸν ὡς ἀνδῶν τινων xol μοχϑηρῶν ἐστι δηλω- 
τικὰ ἐννουῦντος, ὀλίγον ὕστερον εὐνοῦχοι παρῆσαν, 
λείψανα μὲν δῆθεν τῆς σατραπιχῇς τραπέζης ἐπὶ χρυ- 
4 σῶν σκευῶν. κομίζοντες, πᾶσαν δὲ πολυτέλειαν χαὶ 
P ὑπεραίροντα xai Τούτοις, εἰπόντες, ἡ δέσποινα 


Κυδέλης Neue δὲ MANUS 
4“. μὴ δοκεῖν ἐνυδρίζειν͵ ἀπεγεύοντο πρὸς βραχὺ τῶν πα- 
Καὶ τοῦτο xal εἰς ἑσπέραν ἐγίγνετο xal 
κατὰ τὰς ἄλλας λοιπὸν ἡμέρας, "I3" οὖν ἑξῆς κατὰ 
πρώτην ποῦ τῆς ἡμέρας ὥραν, οἱ συνήθεις εὐνοῦχοι 
o redes Μεταχέχλησαι, 0 


πετάγμεθα xal τῆς εὐτυχίας dme 

δλίγοις δὴ καὶ ὀλεγάχκις grat dena Ὁ δὲ peti 
οἷον πρὸς βίαν ἑλκόμε νος», διανέστη τε 
με ἥκειν ἐπέσταλται, πρὸς αὐτοὺς ἔλε- 







el consuetum vultum et habitum assimulare conabantur, 
lamen non potuerunt celare anum, oculis adhuc laerimjs 
innatanlibus.  Exclamans igitur, Ὁ suavissimi liberi, ἀϊ- 
cebat, quid ila intempestive ploratis, quando gaudere 
oportebat οἱ gratulari vobis ipsis fortumze dexteritatem , 
Arsace optima el qua vobis optare posselis. cogitanle 
el ut cras in illius conspectum veniatis annuente ac. nunc 
vobis omnia officia humanilatis et omnem observantiam 
attribuente? Quamobrem abjiciendi sunt vobis isti fatui et 
pueriles plane flelus, intueri vero vosmetipsos el compo - 
nere convenit, accedere et obsequi Arsaces voluntali, 
"Theagenes autem, Memoria, inquit, mortis Calasiridis 
dolorem in nobis excitavit εἰ ad lacrimas nos deduxit, qui 
illius paternam erga nos voluntatem amiserimus. Nugm 
sunt, inquit anus, istz : Calasiris, pater fielus, senex, 
qui communi nature legi et aetatis tempori cessit. Omnia 
libi adsunt per mum hominem, praefectura , diviti, deli- 
cis et fructus florentis :efatis : denique fortunam tuam esse 
puta et adora Arsacen. Tantum mihi obtemperate, quo- 
modo illam accedere et adspicere debeatis, quando hoc 
prieceperit e. qua ratione agendum tractandumque sil, si 
quid imperaverit, — Animus enim illius magnus est, nt scis, 
el excelsus et regius, vtate juvenili et forma insuper elatus, 
el qui se contemni, sí quid postularit, non patiatur. 
XVIII. Cum ad hiec reticuisset Theagenes et apud sese, 
quod turpium quarumdam rerum et cum flagitio conjunc- 
tarum, significationes essent cogitaret; paullo post eunuchi 
aderant , reliquias satrapicae mensae, quae omnem sumtum 
et mollitiem superabant, in aurea supellectili afferentes. Εἰ 
€um dixissent, His domina honoris causa exeipit. hospites 
et apposuissent juvenibus , continuo discedebant. ΑἹ hi, 
Cybele quidem hortante, simul vero prospicientes, ne quid. 
officio detrahere viderentur, aliquantulum degustabant ea, 
que erant apposita. Atque hoc et vesperi fiebat et reliquis 
deinceps diebus. Postridie vero fere circiter horam) pri- 
mam diei , iidem eunuchi venientes ad Theagenem, Accer- 
situs es, o nimium felix, a domina, dicebant et jussi sumus, 
ut te in illius conspectum deducamus, Quamobrem eas , 
fruilnros felicitate, quam sane paucis et rariuscnle imper« 
Üri sole, Me autem paullulum quievit : deinde tanquam 
vi traberelur, invitus consurgens , Solumne me venire im- 
peratum est, ad ipsos dicebat, an eliam una mecum sororem 





| 
| 
[ 


: 


ET HELIODORL ZETHIOPICORUM 
qus, ἢ χαὶ, dicil ταυτηνὶ ἦν; τῶν δὲ, ὅτι | hune meam ? Cum antem , Solum , respondissent, Ἢ 
Lo p συμπαρεῖναι τῇ Ἀρσάχῃ τῶν ἐν τέλει | ex magistratibus Persarum , alioqui moris esse , 
σῶν καὶ ἄλλως ἔρος εἶναι ἀνδράσι μὲν ἰδίᾳ | cum viris, cum mulieribus aulem alio lempore agalur.z 
PII LOC. (oc verd EORR pibe 
: ἠρέμα εἰπών' ἀνκακούσας δὲ ὡς δεήσει μὴ liequ icula suus, qual pon epic ERR 
AP emm don- cursum una tenero iuitio,, et prie ee ferre voluntatem om- 
σθαι ὡς πάντα πρὸς νοῦν τὸν ἐκείνης ποιήσοντα, εἴς | pia ex illius sententia faciendi, sequebatur prweeuntes. 
Jo meto τοῖς καὶ ὅπως δεήσει τὴν ἔντευξιν ποιεῖσθαι, Cumeue modum, quo illum oporteret. conipellare alque 
ML QU E Dose | tt euam da iir E 
L^ zig. ; , i; XIX. Ceterum ingressus est et illum se- 
Me d a ae M Ais dentem pro tribunali deprehendens, purpura ef auro ἴᾶς 
m" : pd Bedccide ad cpu ἀξώ. lexta veste exornatam , monilimque pretio et tiarze digni- 
εδρυνομένην, ὅρμων : 3 late superbienlem, ae delicale delibutam εἰ fueatam, 
μεγαλαυχουμένην xal παντοίᾳ κομμωτικῇ πρὸς : 
ren ioedspéanplipqia et Qup eint satellitibus adstantibus, et primariis utrinque magistratibus 
καὶ τῶν ἐπὶ 'δόξης ἑκατέρωθεν προίδρων magaxaÓn- Assidentibus, non consternalus est enimo, sed tanquam 


μεγαλοφροσύνην τὸ ἀλαζονιχὸν τῆς ΠΕεῤαικῆς 
θέας. Καὶ Sic inem bs remm nd d 
τῆς "λῆς, Χαῖρε, ἔφη, βασίλειον αἷμα, Ἀρ- 
E. Tow δὲ e i cid a xal ὑρυῦν 
τινα ὅτι μὴ ὐ χαταστασιαστιχὸν τοῦ Θεα- 
γένους ὡς τολμηροῦ καὶ θρασέως ἀφιέντων, ἢ Ἀρσάχη 
μειδιάσασα, Σύγγνωτε, εἶπεν, ὡς ἀπείρῳ χαὶ ξένῳ 
xat τὸ ὅλον Ἕλληνι χαὶ τὴν ἐχεῖθεν rs ν χα’ 


ἄγαν εἰς αὐτὸν τιμῆς τὴν αἰτίαν ὑποπτεύων ἐθαύμα- 
to ζέν, ἐσίγα δ᾽ οὖν ὅμως τὰ δεδογμένα πράττων. ἫἩ δ' 
v τοὺς ἐν τέλει Περσῶν ἑστιάσασα, bzfjev μὲν 
ὡς συνήθως ἐκείνους τιμῶσα, ἀληθέστερον δὲ τὴν πρὸς 
Θεαγέννην ἔντευξιν εὐωχίαν ἄγουσα, οὗ μοίρας μόνον 
χατὰ τὸ εἰωθὸς τῶν ἐδεσμάτων τοῖς περὶ τὸν Θεαγένην 
45 ἀπέστελλεν, ἀλλὰ χαὶ δάπιδας τινὰς χαὶ στρωμνὰς 
πεποιχμένας, Σιδωνίας τε χαὶ Αὐδίας ἔργα χειρός. 
Συναπέστελλε δὲ καὶ ἀνδράποδα ὑπηρετησόμενα,, χό- 
ρον μὲν τῇ Χαριχλεία, παιδάριον δὲ τῷ Θεαγένει, τὸ 
μὲν γένος Ἰωνιχὰ, τὴν δ' ἡλικίαν ἥδης ἐντὸς, πολλὰ 
Lo τὴν Κυδέλην παραχαλέσασα ἐπισπεύδειν καὶ ὡς ὅτι 
τάχιστα διανύειν τὸν σχοπὸν, (οὐ γὰρ ἔτι φέρειν τὸ 
πάθος), οὐδὲν οὐδ᾽ αὐτὴν ἀνιεῖσαν ἀλλὰ παντοίως 
ἐκπειρῶσαν τὸν Gua fer προδήλως μὲν γὰρ olx ἐξέ- 
we τὸ βούλευμα τῆς Ἀρσάκης, κύκλῳ δὲ καὶ δύ 


eorum, qua illi fuerant cum Chariclea constitula de assi- 
mulata observantia et veneratione, oblitus, magis est 
erectus animi magnitudine contra (aslum Persici specla- 
culi: et neque genu. flectens, neque adorans, sed erecto 
capite, Salve, inquit, regie sanguis, Arsace. Iudigmanti« 
bus vero iis, qui praesentes aderant, et murmur quoddam 
contra Theagenem, tanquam temerarium et audacem, 
quod non adorasset , emittentibus,, Arsace subridens, Dale 
veniam , inquit, tanquam ignaro et peregrino el prorsus 
Graeco et illine contemtu nostri laboranti, Simul el de. 
capite tiaram deposuit, mullum iis, qui aderant, prohi- 
lentibus : hoe enim faciunt Persa ad reddendam gratiam 
ei, qui salutavit. Et cum ad illum, Dono animo esto, 
liaspes, per interpretem dixisset, ( quamvis enim intellige 
bat linguam Graecam , loqui tamen non potuit ) et dic, si 
qua re indiges, repulsam non passurus, remitlebaL, in» 
nuens eunuchis. Deducebatur vero eum pompa satetlitum. 
Ibi et Acbazemenes, cum illom iterum conspexisset, cogno- 
vil exactius : εἰ nimii honoris, qui illi tribaebatur, causam. 
suspicans, mirabatur, tacebat tamen, ea, quae decreverat , 
faciemus. — Arsace autem, Persarum magistratibus magnifico 
apparatu acceplis, eo pradextu quod id honoris eausa 
quemadmodum solebat faceret, verius vero. propter colla: 
quium cum Theagene habitum convivium ngitans, men 
lantum portiones ciborum ut consueverat , "Fheageni mit« 
lebat, sed etiam tapeles, et peristromata versicolorla, - 
Sidoniz et Lydia: manus arte elaborata. Mittebat quoque 
una et mancipia ab obsequiis futura, ancillam quidem 
Chariclez, puerum vero Thbeageni, genle lonicea, aate. 
vero puberlatem altingenlís; multis modis adhortata Cy- 
belen ut accelerare et quamprimum scopum illi proposi — 
tum perficeret, (non amplius enim affectum se ferre posse); 
neque ipsam quidquam remiltentem, sed variis rationibus 
tiremmdantem Theagenem, Ac manifeste quidem non 
exponebat Arsaces voluntatem, celerum cincuitione οἱ wr 


poc HABERSVUS dam 


αἰνιγμάτων εἷς τὸ συνιέναι προσδιβάζουσα" χαὶ τήν 
το ἀπο ei dronicie tercienen 


Pipes ;5 cob ei ard διω- 
15 θούμενον ὁρῶσα τὴν πεῖραν καὶ τὴν Ἀρσάχην οὖκ ἔτι 
φέρειν dd τ ἦν δι' ὄχλου γινομένην καὶ χαρτερεῖν 
οὐκ ἕτι δύνασῦχι λέγουσαν xal τὴν ἐπαγγελίαν ἀπαι- 
τοῦσαν ἣν ἄλλοτ᾽ ἄλλαις προφάσεσιν ὑπερετίθετο jj 
Κυδέλη" νῦν μὲν βουλόμενον τὸν νεανίαν ἀποβειλιᾶν 
3υ φάσχουσα, νῦν δ᾽ ἀνωμαλίαν τινὰ προσπεπτωχέναι 


Κ΄, Καὶ πέμπτης που λοιπὸν καὶ ἕχτης ἡμέρας πα- 
Pripiaulac on, καὶ τὴν Χαρίνλειαν τῆς Ἀρσύκης ἅποξ 
που xal δεύτερον πρροκεκλημένης καὶ εἰς τὸ τῷ Θεα-- 

2 γένει χεχαρισμένον μετὰ τιμῆς καὶ φιλοφροσύνης ἕωρα- i- 
κυίας, ἀναγχάζεται xxi λευχότερον διαλεχθῆναι τῷ 
Gub καὶ τὸν ἔρωτα ἀπαρακαλύπτως rens 
al καὶ μυρία ἀγαθὰ συγκατατιθεμένῳ διεγγυω- 

uk ee deduc τί δὲ τὸ dva- 

80 pe οὴ xal καλὸς xal ἀχμαῖος, γυναῖχα 
Lee προστετηκυῖαν' ἀπωθεῖται xal οὖχ͵ ἅρπαγμα 

ποιεῖται τὸ πρᾶγμα, δέους μὲν οὐδενὸς 
ἀρᾷ τᾶν ui παρόντος, κἀμοῦ τῆς 


ADM, οὗ. Pietas: οὐ γαμετῆς παρούσης, 
καὶ τούτων ὑπερεῖδον πολλοὶ πολλάκις, ὅσοι δὴ νοῦν 
ἔχοντες, Aes μὲν οἰκείους ἔγνωσαν οὐξὲν ἐκ τούτου 
καταδλάψειν, αὑτοὺς δ᾽ ὠφελήσειν, χτήσεως χρημάτων 
40 προσγενομένης καὶ τῶν καθ᾽ ἡδονὴν P iri Τε- 
λευτῶσα δὲ καὶ ἀπειλήν τινα κατεμίγνυ τοῖς λεγομέ- 
wot" Αἱ χρησταὶ, λέγουσα, καὶ φιλόνεοι γυναῖκες, 
ἀμείλιχτοι γίγνονται καὶ βαρυμήνιδες, ἀποτυγχάνουσαι 
καὶ τοὺς πε; ὡς ὑβριστὰς εἰκότως ἀμύνονται, 
E Iud δὲ, ὅτι καὶ Περοὶς τὸ γένος ἐννόεε χαὶ ὡς βα- 
, τοῦτο δὴ τὸ τῆς σῆς προσρήσεως χαὶ ὡς 

πολλὴν ΠΆΡΙΝ καὶ δύναμιν περιβέθληται og! ἧς αὐτῇ 
xai i τὸν εὔνουν καὶ χολάσαι τὸν ἐναντιούμενον 
ἐπ᾿ ἀδείας" σὺ δὲ χαὶ ξένος xal ἔρημος καὶ ὁ προστη- 
to σόρενος οὐδείς, Φεῖσαι τὸ μέρος καὶ σαυτοῦ, φεῖσαι 
ἀἀκείνης. Ἀξία δ᾽ ἐστὶ παρὰ σοῦ φειδοῦς, εἰς τὰ 
δίκαια τῶν οὖν πόνων οὕτως ἐχμεμηνυῖα. Εὐλαδή- 

γτι xal μῆνιν ἐρωτικὴν, φύλαξαι χαὶ τὸ ἐκ τῆς ὑπε- 
νεμεσητάν" πολλοὺς οἶδα μεταμεληθέγτας. Πεῖ- 


Em -— 


volucris 


rese tm cic, Rs ll 
 «onvenientibus occasionibus oh oculos ponens, 
Mentor meqesre pret Nn ni 


tate conjuneli et quod delectaretur delicatioribus οἱ valen- 
Horibus adolescentibus. Et ím summa, experimentnmr 


|| eapiebat in iis, quae narrabat, an Venereis rebus allicere- 


Qur. Theagenes wilem benevolentiam illius erga se, et. 
quod moribus esset. propensis in amorem Gracorum, e - 
quacunque talia praeterea, collaudabat. et insuper. agebat. 
gratias, Porro illecebras absurdiorum rerum neque intel« 
ligens ah ínitio, sponte prateribat. Angor igitur quidam 
invasit anum et quasi. pungebatur dolore cordis, cum con- 
jectaretur eum intellizere illecobras, (astidire antem ebrepele — 
lere omnes conalus videret et Arsacem nom amplius ferre 
sciret, tumultuantem et non amplius se- cohibere posse 
dicentem, et pollicita reposcentem, quae alias alis prz 
lextíbus Cybele differebat; interdum, quamvis vellet, 


XX. EL eum jam quintus et sextus. dies. praeteriisset , 
Charicleam Arsace semel atque iterum ad se vocasset et ad. 
gratificandum Tlieageni honorifice illam accepisset , bene- 
wolentiaque singulari fuisset intuilà, cogebatur planius 
colloqui eum Theagene, amoremque aperte exponebat, 
sexcenta bona, si assentiretnr, eerto pollieens, et, Quim, 
malum, est luec tergiversatio? addens, quidve adeo alie- 
num a rebus Venereis? adolescens tam formosus et florent 
late, mulierem similem et amore illius contabescentem. 
repellit, et non praedam ducit et in lucro ponit negotium z 
praesertim mulla formidine rem consequente, neque viro 
prasente, et me qua illam educavi et omnia arcana in po« 
Vestate habeo, banc consuetudinem illi procurante? neque, 
quod ad Le attinet, ullo intercedente impedimento, non 
sponsa, non uxore. Atqui et haec saepius mult contem» 
serunt, qui sana mente praediti, domesticis ea. re nihil se 
nocituros intellexerunt , sibi autem profuturos possessione 
opum δὲ fructu voluptatis in lucro accedente, Ad extre- 
mum et minas quasdam immiscebat orationi, Comes, di- 
cens, mulieres, οἱ juvenum cupida , implacabiles exsistunt 
et sevam iram concipiunt, cum sua spe. labuntur et con- 
binmaees, tanquam eos, à quibus injuria sunt affecta, me- 
rito ulciseuntur. Jam de liac , quod et. Persis sil. genere, 
cogita, et regius sanguis, quod tu ipse anlea tua confes« 
sione testatus es, el. quod magnis viribus οἱ potentia sit 
stipata , qua illi et houore aflicere benevolos erga se et pu- 
nire sibi obsistentes impune liceat. Tn vero et peregrinus. 
et deserlus. et qui tibi opem ferat nemo est. -. Parce pare 
tim tibi ipsi, partim et illi. Digna vero est, cui a fe pare 
catur, quie desiderio tut, quo juste potiri debet, tam 
furiose sit inflammalta, —Vercaris et iram amaloriam : τὰν 
veto quoque , qua contemtum sequitur, vindictam, Mullos. 
movi quos postea ejusmodi animi pauiteit. Majorem 


FE 
à 
ξ 
: 
2 
t 
H 


d 
i 


ἢ 
' 
, 
| 


jn 
2d 
|i 
iE 


y Εὐκτὸν μὲν ἦν, ἔφη, καὶ κάλλιστον, 
16 μηδὲν τοιοῦτον ὑποστῆναι τὴν πάντ᾽ ἀρίστην ᾿Ἀρσάχην. 
Εἰ δὲ μὴ, δευτέρα γοῦν ἐγκράτεια φέρειν τὸ πάθος, 
Ἀλλ᾽ ἐπειδή τι πέπονθεν ἀνθρώπινον χαὶ νενίχηται., 
ὡς σὺ φὴς, καὶ ἥττων ἐστὶ τῆς ἐπιθυμίας, συμθουλεύ-- 
catu! ἂν καὶ αὑτὴ τούτῳ τὴν πρᾶξιν εἰ τὰσ-- 
30 φαλὲς αὐτῷ προσείη, μὴ ἀρνεῖσθαι, μὴ δή τι λάθοι 
καχὸν αὐτός Ü' αὑτὸν χἀκείνην ἐργασόμενος εἰ ταῦτ' εἰς 


Ὁ λόγου, γνώσεται, 
Πέπαυσο τὸ παρὸν, ἔφη ὃ Θεαγένης καὶ ἔνδος ἡμῖν 
30 εἰς ἐπίσχεψιν, ᾿Εξελθούσης δὲ παραχρῆμα τῆς Κυ- 
θέλης, Ὦ Θεάγενες, ἔλεγεν ἢ Χαρίχλεια, ὁ μὲν δαί- 
μῶν τοιαῦθ᾽ ἡμῖν προξενεῖ τὰ εὐτυχήματα, ἕν εἷς 
πλέον ἐστὶ τὸ χαχῶς πράττειν τῆς δοχούσης εὐπραγίας. 
{{λὴν ἀλλὰ συνετῶν γ᾽ ἐστὶ καὶ τὰ δυστυχήματα ἐκ 
36 τῶν ἐνόντων πρὸς τὸ βέλτιον διατίθεσθαι. — El μὲν οὖν 
ἔχεις γνώμης xa τελείως δρᾷσαι τοὔργον οὖκ ἔχω M- 
qui, χαίΐτοι y' οὐκ ἂν σφόδρα διενεχθεῖσα, εἰ πάντως 
ἡμῖν ἐν τούτῳ σώζεσθαι ἣ μὴ περιλείπεται, ΕἸ δ᾽ εὖ 
ποιῶν ἄτοπον δοκιμάζεις τὸ αἰτούμενον, ἀλλὰ σύ γε 
4o πλάττου τὸ συγκατατίθεσθαι xal τρέφων ἐπαγγελίαις 
τῆς βαρθάρου τὴν ὄρεξιν, ὑπερθέσεσιν ὑπότεμνε τὸ 
πρὸς ὀξύ τι καθ᾿ ἡμῶν βουλεύσασθαι, ἐφηδύνων ἐλπίδε 
καὶ χαταμαλάττων ὑποσχέσει τοῦ θυμοῦ τὸ φλεγμαῖ- 
wow, — Elxóg τινα xai λύσιν θεῶν βουλήσει τὸν μεταξὺ 
4» χρόνον ἀποτεχεῖν, ᾿Αλλ᾽, ὦ Θεάγενες, ὅπως μὴ dx 
τῆς μελέτης εἰς τὸ αἰσχρὸν τοῦ ἔργου κατολίσθης. 
Μειδιάσας οὖν 6 Θεαγένης Ἀλλὰ σύ γ᾽ οὐδὲ ἐν τοῖς 
δεινοῖς» ἔφη, τὴν γυναιχῶν ἔμφυτον νόσον ζηλοτυπίαν 
ἐχπέφευγας. Ἐμὲ δ᾽ ἴσθι μηδὲ πλάσασθαι τὰ τοιαῦτα 
τὺ δύνασθαι. Ποιεῖν γὰρ τὰ αἰσχρὰ καὶ λέγειν ὁμοίως 
ἀπρεπές. Καὶ ἄλλως τὸ ἀπογνῶναι τὴν ᾿Αρσάχην, 
αὗτόθεν φέρει τι χαρίεν, τὸ μηκέτι διοχλεῖν ἡμῖν. Εἰ 
δὲ πάσχειν τι δέοι, φέρειν τὰ προσπίπτοντα ἤδη με 
πολλάκις ἥ τε τύχη καὶ ἢ γνώμη, παρεσκεύασε. M3, 





E 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


experientiam , quam (u, in rebus WVenereis consecuta. 
sum. Camus capillus ipse, quem vides, in multis ejusmodi 
rebus est versalus : sed usque adeo rigidum οἱ asperum. 
neminem unquam cognovi. Denique converso sermone 
ad Charicleam, ( necessitale enim adducta, ausa est au-- 
diente illa talia loqui ) Adhortare , inquit, filia, tu quoque, 
nescio quem merito appellem, istum tuum fratrem, — Pro- 
derit el tibi bec ipsa res : non pilo minus ab illa amaberis, 
majores consequeris honores , dilesces ad satietatem usque, 
de conjugio tibi prospiciet splendido. Hsec vero et felici- 
bus optanda sunt, nedum peregrinis , εἰ egestale in praesen- 
tia laborantibus. 

' XXI. Clariclea vero, torve et ardenter contuila, Oplan- 
dum quidem, inquit, fuerat et pulcherrimum omni ex 
parte, optimam Arsacen nihil ejusmodi pati : sin minus, 
saltem moderate ferre affectum, | Verumtamen cum quid- 
dam himanum illi acciderit, et victa est, ut tu dicis, suc- 
eubuitque cupiditati, consilium dem οἱ ipsa Theageni hutic, 
vut rem non recuset, si tuto id facere possit, ne et sibi per 
inscitiam et illi mali aliquid aecersal, si hzc in lucem 
prodierint et alicunde. cognoverit hoe. flagitiosum factum 
satrapa. Prosilit ad hzc dicla Cybele, et amplexa et 
dissuaviata Charicleam, Recte , inquit, facis, filia, quod et. 
mulieris natura tui similis miserfa es, οἵ securitati fratris 
sollicite prospicis. Verumtamen hac de causa non est, 
quod labores : quod neque sol, ul. dici solet, id sil cogni- 
iuras. Desine in praesentia , inquit Theagenes et. concede 
nobis deliberandispatium. Cum vero illico exisset Cybele : 
Ὁ Theagenes, exorsa est Cliariclea, numen tales successus. — 
mobis conciliat, in quibus plus inest adverse forlumw , 
quam quee extrinsecus apparet. felicilalis, Quod eum ila 
sit, prudentium tamen est, etiam parum prosperos casus, 
quatenus fieri potest, in melius convertere. An igilur ha- 
beas in animo prorsus perficere hanc rem, dicere non pos- 
sum : quamvis non admodum repugnem , si omnino im loc, 
vt servemur, aut. non, momentum consislil. At si, wt 
fieri debet, ac honestum est, absurdum judicas esse id, 
quod pelitur, finge tu quidem te assentiri οἱ alens promis- 
sis barbarae cupiditatem, dilatione przcide, ne praecipi- 
lanter durius aliquid in nos statuat, spe deliniens et mol- 
liens pollicitatione ira incendium.  Consentaneum ew 
enim , aliquod remedium, deo volente, inferjectum tempus 
pariturum esse, Ceterum, Theagenes, vide, ul ne ex 
meditatione in. turpitadinem rei delabaris. Arridens leni- 
ier Theagenes, Sed tu neque in adversis rebus, inquit, 
mulieribus innatum morbum zelotypize effugisti. Me vero 
scilo neque fingere alia posse. Facere enim lurpia, ac 
dicere, wequeindecorum esL. El alioqui ut. omnino despe- 
ret Arsace, boc ipsum aliquid commodi affert, videlicel 
πὸ pergat nobis amplius molesta esse, Si vero pati aliquid 
oportueriL, ad ferenda ea, quze accidunt , saepius jam me 
et fortuna. et animi constilulio praparavit. Ne fe lateat, 


hk 


* 


LIBER VH. - 349 
Mn μέγα χαχὸν ἡμᾶς dud wnv εἰποῦσα ἡ Xapl- νου ρυκοιντνσε τρημριρμουνι, υκη επιοι AED MN 
ἐσιώπησε. clea, conticuit. ^s 


ria Καὶ τούτων ἐν ταύτῃ; τῇ σχέψει διαγόντων 
ἡ Κυδέλη πάλιν ἀναπτερώσασα τὴν Ἀρσάχην καὶ óx 
5 τὰ δεξιώτερα χρὴ προσδοκᾶν εἰποῦσα, ἐνδεδεῖχθαι γάρ 
τι τὸν Θεαγένην τοιοῦτον. ἐπανῆλθεν εἷς τὸ αὐτῆς δω- 
μάτιον, Κἀκείνην διαλιποῦσα τὴν ἑσπέραν καὶ πολλὰ 
διὰ τῆς νυχτὸς οὖσαν ἑξαρχῆς τὴν Χαρί- 
xhuay mm σασα συμπράττειν, εἰς ἕω πάλιν 
10 ἠρώτα τὸν Θεαγένην, τίνα εἴη τὰ δεδογμένα. ἈἈπει- 
πόντος δὴ λαμπρῶς καὶ παντοίως τὸ προσδοκᾶν ἀποφή- 
σαντος, σύννους ἐπὶ τὴν Ἀρσάχην ἀπέδραμεν fj Κυ- 
Gm. Καὶ ὡς τὸ ἀπηνὲς παρὰ Θεαγένους ἐξήγγειλε, 
τὴν γραῦν ἐπὶ χεφαλὴν ἐξωσθῆναι προατάξασα, εἰσ- 
15 τ᾽ εἷς τὸν θάλαμον, ἔχειτο ἐπὶ τῆς εὐνῆς 
σπαράττουσα, Καὶ ἄρτι τῆς γυναιϊχωνίτιδος 
ἐχτὸς γεγονυῖαν τὴν Κυδέλην ἰδὼν ὁ υἱὸς Ἀχαιμένης 
κατηφῆ τε xai δεδαχρυμένην, Μή τι ἄτοπον, μή τι 
πονηρὸν, ὦ μῆτερ, προσπέπτωχεν, ἠρώτα, μή τις 
30 ἀγγελία τὴν δέσποιναν ἡνίακε; μή τι ἐνστύχημα ἀπὸ 
στρατοπέδου προτήγγελται; μή τι χαταπονοῦσι κατὰ 
τὸν ἱνεστῶτα πόλεμον Αἰθίοπες τὸν δεσπότην "Opoov- 
δάτην; xal πολλὰ τοιαῦτ᾽ εἰπὼν ἠρώτα, Ἡ δὲ, Ἀδο- 
λεσχεῖς, εἰποῦσα, ἀπέτρεχεν. Ὃ δὲ, οὐδέν τι μᾶλ- 
25 λὸν ἀνίει, ἀλλὰ παρακολουθῶν καὶ τῶν χειρῶν λαδόμε- 
νος χαὶ χατασπαζόμενος ἐξαγορεύειν πρὸς παῖδα τὸν 

ἴδιον τὰ λυποῦντα ἱχέτευε.. 

KI". Λαθοῦσα δὴ αὐτὸν καὶ εἷς τι μέρος τοῦ παρα- 
δείσου χωρισθεῖσα, Ἄλλῳ μὲν οὐκ ἂν, ἔφη.» iion 
τὸ τἀμαυτῆς τε καὶ δεσποίνης xaxd. "End δ᾽ ἐχείνη, ἐν 
τῷ παντὶ σαλεύει χἀγὼ τὸν περὶ τοῦ ζῆν προσδοκῶ 
χίνδυνον, (οἶδα γὰρ ὡς ἡ Ἀρσάκης ἀνία καὶ μανία εἰς 
ἐμὲ ἀποσχήψει), λέγειν ἀναγχάζομαι, εἰ δή τινα im 
χουρίαν τῇ Τεννησάσῃ, καὶ elc φῶς παραγαγούσῃ xoi 
35 τοντοισὶν ἐχθρεψαμένῃ, σε τοῖς μαζοῖς ἐπινοήσειας. 
"Ep τοῦ νέου τοῦ παρ' ἡμῖν ἡ δέσποινα καὶ ἐρᾷ οὐ 
φορητάν τινα οὐδὲ νενομισμένον ἀλλ᾽ ἀνίατον ἔρωτα, 
xal ὃν εἷς δεῦρο χατορθώσειν ἐγώ τε χἀχείνη ora 

ἠπατώμεθα, Καὶ αὗται ἦσαν αἵ πολλαὶ gi 
4o xal ποικίλαι δεξιώσεις αἵ περὶ τοὺς ξένους. ᾿Επεὶ 5 
εὐήθης τὶς χαὶ θρασὺς ὧν xal ἀπηνὴς 6 νεανίας ἀπεῖπε 
τὰ πρὸς 3s, οὐδ᾽ ἐκείνην οἶδα βιωσομένην, κάμαυ- 
τὴν ἀναιρησομένην., ὡς χλευάσασαν ταῖς ἐπαγγελίαις 
χαὶ δλψευσάμόνην: (aus ἔστιν, ὦ παῖ. Καὶ εἰ 
45 μὲν ἔχεις τι βοηθεῖν, σύμπραττε, εἰ δὲ μὴ, τελευτή- 
σασὰν τὴν μητέρα κήδιυε. Kal ὃς, Μιαθὸς δέ μοι 
τίς ἔσται, ἔφη, ὦ ὦ μῆτερ. Οὐ γάρ μοι καιρὸς θρύπ- 
πεαῦαι πρός σε, οὐδ' ἐκ περιόδων, οὐδὲ χυχλούμενον 
τοῖς λόγοις τὴν βοήθειαν ἐπαγγώλεσθαι πρὸς οὕτως 
$0 ἀγωνιῶσαν xal ἐγγὺς λειποψυχοῦσαν. Πᾶν ὅ τι βού- 
Au, ἔφη, προσδόκα, ἡ Κυδέλη, Ἀρχιοινοχόον μὲν 
γάρ σε καὶ νῦν εἰς ἐμὴν τιμὴν πεποίηται. Εἰ δέ τι 
μεῖζον ἀξίωμα περινοεῖς, ἀπάγγελλε. [Ἰλούτου γὰρ 
οὐδ᾽ ἀριύμὸς ἔτται ὅσον ἂν κομίσαιο, σωτὴρ τῆς ἀθλίας 


XXII. He en la levem carp μας ἡ δε ιν (inde 
libus, Cybele, cum rursus Arsacen ín bonam spem sustu- 
lisset et quod meliora exspectare oporteret. dixisset , signi- 
ficasse enim tale quiddam Tleagenem, rediit rursus in 
conclave et.intermissa illa vespera , ac multis modis Chari- 
cleam , quam sociam lecti initio habuerat, adhortala, ut 
sibi esset. auxilio, mane rursus interrogabal Theagenem , 
quid statuisset apud animum. Cum autem manifeste re- 
cusaret et omnino ne quidquam ejustodi. exspeclaret,, in- 
dicasset, tristis. δὰ Arsacen recurril Cybele, Postquam 
autem ferociam Theagenis renuntiavit, Arsace , anu in ca- 
put pracipitari jussa, incurrens in thalamum , jacebat. in 
lecto se ipsam lacerans..— Vixdum autem conclave muliebre 
egressam Cybelen conspicatus filius Achaemenes tristem et 
lacrimantem : Num quid importuni aut molesti, mater, 
accidit? percunclabatur. Num quod nuntium dominam 
excruciat ? Num aliqua calamitas ex castris renuntiata est? 
Num hostes sunt superiores in hoc bello /Ethiopum domino 
Oroondate? et multa ejusmodi quaerebat. llla vero , Nu- 
garis, enm dixisset, recurrit. ΑἹ ille nihilo magis inter- 
mitlebal, sed affectans et manus ejus apprehendens et 
compellans , ut exponeret suo filio ea, quae illam dolore 
aflicerent , supplicabat. 

XXII. Accoplo igitur illo a manu , in quamdam parlem 
hortí secedens, Alii quidem , inquit, non exposuissem mea 
et domine mala. Postquam vero illa in summum discri- 
men venit et ego exspecto periculum de vita, ( seio enim , 
quod Arsaces amentia ac furor in me sit redundaturus ) di- 
cere cogor, si forle aliquam opem ei, quie te genuit. et in 
lucem edidit et. his enutrivit uberibus, excogitare possis, 
Amat adolescentem , qui est apud nos, domina, non tole- 
rando quodam, neque usitato, sed inxanabili amore, et 
quem ego et illa nobis ex sententia eventorum fruslra 
vana spe sperabamus. Hinc erant. illa multa humanitalis 
officia et multiplex benevolentia erga hospites.  Celerum 
postquam , ut stultus quidam et ferox et intraclabilis wlo- 
lescens, recusavit ea, qua nos volebamus, neque illam 
existimo exse vicluram et me interfectum iri. intelligo ; 
quae promissis illam ludibrio habuerim et fefellerim. — Hic 
est stalus praesentis temporis. Quod si quid habes, quo 
auxilieris, adsis mihi tua ope : sin minus, mortum matri 
justa exsequiarum facio. llle autem : Pra«mium autem 
quod mihi, inquit, erit, mater? Neque enim est tempus, 
ut apud te;me jactem, aut longis. ambagibus et circuitu 
orationis auxilium promitlam, usque adeo consternalic , 
et propemodum delicienti animo. — Omne, quod vis, ex- 
speéta,, inquit Cybele. — Etenim te nunc quoque summum 
pocíllatorem , honoris mei eausa constituit. Si vero majo- 
rem aliquam dignitatem animo complexus es, emuntia, 
Opum enim neque numerus eril, quas pro. praemio feres , 


" 


HELIODORI. /ETHIOPICORUM 


s ἀνενξοιάστως εὖ σοὶ καὶ σωτῇ - 
ΠΣ πα ΤῈ pose pnt ras 
i 4 e Kies ote auiem 


τοῖς γόνασιν, Εὔθυμος 
βουλήσει χατορθοῦται. 
᾿᾿λχαιμένην εἰσχληθῆναι πρόσταξον. Εἰσκεχλήσθω, 
εἶπεν ἡ Ἀρσάχη, εἰ μή τι μὲ πάλιν ἀπατᾶν μέλλοις. 
- ΚΑ΄, Εἰσῆλθεν 6 Ἀχαιμέγης καὶ πάντα διελθούσης 
τῆς πρεσθύτιδος, ἐπώμοσεν ἢ Ἄρσάκη πράξειν τὸν 
γάμον τῆς ἀδελφῆς Θεαγένους. ὋὉ δ᾽ Ἀχαιμένης, 
Δέσποινα, ἔφη, πεπαύσθω λοιπὸν Θεαγένης, δοῦλος 
ὧν καὶ ὑρυπτόμενος κατὰ δεσποίνης ἰδίας. Καὶ, Πῶς 
30 τοῦτο λέγεις, ἐρωτησάσης 5p 
πολέμου νόμῳ ληφθείη καὶ γένοιτο αἰχμάλωτος ὁ Θεα- 
Lees ve t isi n Ml 
i ^ 
ἵνα ἄγοι παραλαδὼν, ἀπολέσειεν, ἔφοδον Βησσαέων 
35 xal Θυάμιδος κατατολμησάντων" ὡς μόλις αὐτὸς Ot 
δράσειε" καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸ γράμμα τοῦ Μιτράνου πρὸς 
᾿Ὁροονδάτην προηντρεπισμένος ἐπεδείκνυ τῇ 'Apadxm , 
καὶ εἰ προσδέοιτο xal ἑτέρων ἀποδείξεων, ἕξειν μαρτυ- 
ροῦντα xal τὸν Θύαμιν. Ἀνέπνει πρὸς ταῦθ᾽ ἡ Ἂρ- 
4o σάκη. Καὶ οὐδ' ὅσον μελλήσασα, πρόεισί τε τοῦ θα- 
λάμου καὶ εἰς τὸν οἶκον οὔ προχαθημένη χρηματίζειν 
εἰώθει παρελθοῦσα, ἄγεσθαι τὸν Θεαγένην ἐκέλευσεν, 
᾿Ἐπειδὴ ἤχθη, ἐπηρώτα, εἰ γνωρίζει τὸν Ἀγαιμένην» 
ἑατῶτα πλησίον ἐπιδειχνῦσα. Τοῦ δὲ φήσαντος. Οὔ- 
46 κοῦν xa αἰχμάλωτον ἦγέ σε παραλαδὼν, αὖθις ἡρώ- 
τα, Συμφήσαντος δὲ καὶ τοῦτο τοῦ Θεαγένους, Δοῦλος 
τοίνυν ἡμέτερος ὧν ἴσθι, Καὶ cb μὲν πράξεις τὰ οἶχε- 
τῶν, τοῖς ἡμετέροις νεύμασι χαὶ ἄχιον ἑπόμενος, ἀδελ-- 
φὴν δὲ τὴν σὴν ᾿Αχαιμένει τῷδε πρὸς γάμον κατεγγυῦ;, 
μι τὰ πρῶτα φερομένῳ παρ' ἡμῖν, τῆς τε μητρὸς ἕνεκα 
καὶ τῆς ἄλλης αὐτοῦ περὶ ἡμᾶς εὐνοίας * ὑπερθεμένη 
τοσοῦτον, ὅσον ἡμέραν προορίσαι καὶ τὰ πρὸς τὴν εὔω- 
χίλν λαμπρότερον εὐτρεπισθῆναι.. Ὁ δὲ Θεαγένης βέ- 
ἔλητο μὲν ὡς ὑπὸ τρώπεως (ὑπὸ) τῶν λόγων, ἔγνω à' οὖν 


 -— nn 





οἱ servator míserm: extileris, Jampridem lac, inqui, 
mater, ego suspicans eL intelligens, tacebam, id quo 
eventurom esset exspectans. Verom neque rm 
ullam , ueque opes euro : virginem vero, quie soror Then- 
genis dicitur, si mihi dederit in uxorem, ommia illi ex 
amimi sentenlia et belle cadent. Aimo autem virginem 
haud moderate, mater. Quamobrem ex «uis rationibus 
privalis. enm cognoverit domina affectum, quantus et 
qualis sit, juste et ipsa erit. adjumento ei, qui eodem 
morbo laborat, atque adeo laufum successum  promittenli. — 
Nihil dubites, inquit Cybele, — Etenim domina: reddet tihi 
gratiam, nulla mora. interposita, cum hoe beneficio illam. 
affeceris οἱ servator illíus exstiteris. Quin etiam fortassis 
nos ipsi virgini privatim persuaserimus. 56 expone , quae 
sib auxilii ratio. Non dicam, imquit, priusquam jureju- 
rando fuerit mihi confirmata promissio a domina, Tu vero 
nihil coneríis efficere principio apud virginem. — Video enim 
quodammodo, illam quoque magnos et excelsos animos 
merere, ne forte. imprudens negotium pervertas. Ommia 
fulara eum dixisset, incurrit in thalamum ad Arsacen , et. 
provoluta ad illius genua, Bono animo esto, inquit : omnia 
ileo volente commode cadunt ; filium tantum meum Achze- 
menem vocari intro jube, Accersatur, inquit Arsace, nisi 
inihi rorsus verba datura es. 5 
XXIV, Ingressus est Aclzemenes et cum omnia narras- 
set anus, juravit conceptis verbis Arsace , se illum compo- 
lem facturam esse nuptiarom sororis Theagenis. Achze- 
menes fum, Domina, inquit, ne Theagenes amplius im 
posferum eum sit servus, erga suam dominam pelulantius 
sesegerat. Quomodo hoc dicis, cum interrogassel , omnia. 
enarrabat : Quod lege belli fuisset captus, et. captivus ab- 
ductus Theagenes : quod Milranes misisset eum ad Oroon- 
datem , miltendum deinceps. regi magno : quod ipse , later 
ducendum, illum amisisset infesto adventu Bessaensium et 
Thyamidis : quod ipse vix effugissel : denique praeler om- 
nia, literas Milranis ad. Oroondatem in promtu habens, 
ostendebat Arsacze; el si opus. esset aliis argumentis, ha- 
biturum se vel Thyamim testem. — Respiravit ad haee Ar- 
sace eL nihil ennctata, thalamo egressa est ef in domum, im 
qua pro tribunali sedens vacare solebat explicandis eonsti- 
tuendisque rebus, veniens, adduci Theagenem jussi. Ut 
est adductus, quaerebat, an nosset. Achzemenem , proxime 
illum adstantem monstrans. Hoc vero affürmanle : An 
vero, quod et captivum te duxit, rursus interrogabat. — 
Confitente vero. et lioc Theagene : Servum igitur nostrum. 
te. esee scito et tu quidem facies, quae servi solent , nutibus. 
noslris vel invitus obtemperans. Sororem vero tuam 
Acharmeni huic in uxorem despondeo, qui primas apud 
nos obtinet , cum matris causa , tum alioqui propter ipsius. 
erga nos benevolentiam atque merita; eatenus differens, 
quatenus ad diem przfiniendum et. reliqua ad convivium. 
splendidius apparandum instruenda perünet. Theagenes 
autem ictus est quidem, tanquam. vulnere, illis verbis 7 


Y 


— 


τὸ σοὶ καθ᾿ ἡϑονὴν βουλευσαμένης, πρᾶττε τοῦθ᾽ ὅπερ 
τὸ ἂν ἔχειν ὀρθῶς δοκιμάζης. Ἡ δ' '᾿λρσάχη, Κατατε- 
syl, ἔφη, ἐν τοῖς τραπεζοκόμοις καὶ οἰνοχοεῖν πρὸς 
Ἀχαιμένους ἐκδιδασκέσϑω, πρώραν τὴν βασιλικὴν διάκο: 
νίαν 


κε. o reis ev, poete μὲν ὁ Θεαγένης καὶ 


κώμενος, Ὃ σοδαρὸς ἡμῖν ἀρτίως 

& τὸν αὐχένα ἄχαμπτος καὶ μόνος ἐλεύθερος, ὁ τὴν χε- 
γεύειν εἷς τὸ προσχυνεῖν οὐκ ἀνελόμενος, νῦν mou 

30 τάγα χλινεῖς, ἢ καὶ κονδύλοις ὑφέξῃ ταύτην παιδαγω- 
γούμενος, Ἡ δ᾽ ᾿Αρσάχη τοὺς ἄλλους ἀποπέμψασα, 
πρὸς μόνην τὴν Κυδίλην, Νῦν μὲν δὴ, ἔφη, ὦ Κυθέλη, 
πᾶσα περιήρηται πρόφασις καὶ λέγε ἐλθοῦσα πρὸς τὸν 
ὑπερήφανον. ὡς πειθόμενος μὲν ἡμῖν καὶ τὰ κατὰ νοῦν 
35 τὸν ἡμέτερον πράττων, ἐλευθερίας τε μεθέξει, xal 
ἀφθόνως ἐν εὐπορίᾳ βιώσεται, τοῖς δ᾽ ἐναντίοις ἐπιμέ- 
νων, ἐρωμένης θ᾽ ὑπερφρονουμένης καὶ δεσποίνης ἅμα 
ἀγανακτούσης αἰσθήσεται, δουλείαν μὲν τὴν ἐσχάτην 
καὶ ἀτιμοτάτην ὑπηρετησόμενος,.. χολάσεως δὲ πᾶν 
30 εἶδος ὑποστησόμενος. Ἦλθεν ἡ Κυθέλη καὶ ἀπήγ- 
quiu τὰ παρὰ τῆς ᾿Αρσάκης" πολλὰ καὶ παρ᾽ αὑτῆς εἷς 
τῶν φαινομένων λυσιτελεῖν προστιθεῖσα, 

Ὁ δὴ Θεαγένης, ὀλίγον ἐπιμεῖναι παραχαλέσας, μόνος 
πε πρὸς τὴν Χαρίχλειαν ἰδιάσας, Οἴχεται τὰ xat 
x ἡμᾶς, fon, Χαρίκλεια. Πᾶν, τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου, 
τ πᾶσα ἐλπίδος ἄγκυρα καὶ παντοίως 


To βαρβαρικαῖς λοιπὸν ἐχχείμεϑα αἰχίαις, 
t0 ἢ πράττοντες τὰ δυκοῦντα τοῖς δεσπόταις, 3 τοῖς χα- 
τακρίτοις ἐναριυμούμενοι. Καὶ ταῦτα μὲν ἕτι φορητὰ, 
τὸ δὲ πάντων τατον, ᾿ἈΑχαιμένει τῷ Κυβέλης υἱεῖ 
πρὸς γέμον ἐκδώσειν ἡ ᾿Αρσάχη σὲ κατεπηγγείλατο. 
Καὶ τοῦτο μὲν ὅτι μὴ ἔσται, ἣ γιγνόμενον οὐχ ὄψομαι, 
“υ Zu ἕως ἂν ὃ βίος ξιφῶν τε καὶ ἀμυντηρίων εὐπορῇ, 
δὲ χρὴ πράττειν, ἢ τίνα μηχανὴν ἐπινοεῖν, ὥστε 
An τήν τ᾿ ἐμὴν πρὸς ᾿Αρσάκην καὶ τὴν σὴν 
πρὸς ᾿Αχαιμένην ἀπευκτὴν σύνοδον ; Μίαν, ἔφη πρὸς 
αὑτὸν f, EU, κατανεύσας, τὴν ἑτέραν τὴν κατ᾽ 
10 ἐμὲ Εὐφήμησον, ἔα. Μὴ γὰρ οὕτως 
ἢ δαίμονος τοῦ ἡμετέρου βαρύτης ἰσχύσειεν, ὥστε με 
ἀπείρατον, ἄλλης ὁμιλίᾳ παρανόμως 
δραστήριον ἐπινενοηκέναι μοι 
δοκῶ" (εὑρετὴς ἄρ᾽ ἐστὶ λογισμῶν ἡ ἀνάγκη.) Καὶ 


ibus νας nobis bene cadunt, quod non allis aed tibi servi- 
mus, quae erga eos, qui videntur esse alieni el. peregrini ,- 
tantam hnmanilatem et benevolentiam. declarasti. — Cele- 
rom de sorore mea, qure cum capliva nom sit, proinde 
neque serva , parata sit tamen ad obsequia tibi prasstanda. 
et ea quae fibi placent. facere decreverit, statue id, quod. 


rectum esse judieas.  Arsace autem , Collocetur, inquit, ín 


ordine eorum, qui sunt ab obsequiis ad. mensam el pocil- 
sati sin At PC πλάκα ΜΌΝΟΣ 
terium malto anle assuefiat. 

XXV, Exiverunl igitur, tristis quidem. RE 


vultu ad deliberationem de iis, quie agenda essent, com» 


posito; ridens vero Achammenes et Tlieagemem. ludibrila. 
excipiens : Ecce , inquiens , qui nuper fuisti insolens et fus- 
tuosus, qui erecto eollo et solus liber videbaris et eaput. 
submittere ad adorandum indignum judicabas, qualis jam 
nunc factus inclinabis illud : nisi forte paullo post eliam 
puguis illad sis, dam institueris, submissurus,  Arsaec 
autem , aliis ablegalis, ad solam Cybelem, Nunc, inquit, 
Cybele , omnís est sublata excusatio, et die huic superbo, 
conveniens illum , quod , si nobis paruerit et arbitratu no- 
stro feceriL, libertatem consequetur οἱ splendide in omnium. 
rerum copia vivet : sin autem in contraria sententia per- 
manserit, el amasiam contemtui habitam et dominam 
iratam sentiet , extremam servitutem el abjectissimam la« 
turus εἴ suppliciorum omne genus passurus. — Venit Cybele, 
renuntiavitque mandata Arsaces : mulla quoque ipsa , quae 
videbantur conducere exhortationi ad ea quz proponeban- 
turaddens. "Pheagenes igilur cum, ut paullulum operire- 
Tur, petiisseL, solus ad Claricleam seorsim , Actum est de 
nostris rebus, inquit, Chariclea. Sane omnis rudens, ut 
dicilur, est ruptus , omnis spei ancora. prorsus est evulsa , 
neque amplius cum nornine libero in calamitatibus versa- 
mur, sed in servitutem rursus recidimus, (et qua ratione 
addebat,) barbaricisque contumeliis et cruciatibus deinceps 


exposiLi sumus, vel agentes ea qua placent his in quorum. ' 


potestate sumus, vel inter damnatos connumerati. Kt 
luec quidem adhuc: tolerabilia : ceterum, quod omnium 
gravissimum est, Achirmeni Cybeles fitio te. ín uxorem 
datura Arsace promisit. At id quidem, quod aut non 
fiet, aut a. me non videbitur, manifestum est, quoad vila 
gladiis eL armis ad. propugnandum suppeditabit. "Verum 
quid agere oporlet , aut quam excogitare machinam, qua 
el meus cuim Arsace et Luus cum Achaemene, defestandus 
congressus disenti possit? Unum, inquit ad. eum Cliari- 
clea, cum comprobaris , alterum , qui ad me pertinet , im- 
pedies. Bona werba, inquit. Absit enim, ut. tantopere 
numinis erga nos acerbitas invalescat, uf. ego. Charicleae 
expers , alia. consuetudine incesta me pofluam. | Sed quid- 
dam praesentis consilii invenisse me puto :— ínventrixque 


ΚΕ΄. Τοῦτ᾽ ἐχεῖνο νομίπασα εἶναι ἡ πρεσδύτις καὶ 

5 ὑποπεπτωκέναι τὸν Θεαγένην, ἀπήγγειλέ τε πρὸς τὴν 
Ἁρσάχην καὶ μετὰ δεῖπνον ἄγειν τὸν νεανίαν ἀκούσασα, 
οὕτως ἔπραττε. Καὶ les ign το md anie 


παρεδρεύονται 
πὴ τὸν Bep, aptid civ ueqéryy, civ μὲν 
τὸ ἄλλων οἷα δὴ νυχτὸς ὑπὸ diulbuc νον δμένων καὶ λα- 
θεῖν παρεχόντων, μόνον δὲ τὸν θάλαμον λύχνου καταυ- 
γάζοντος, xal. εἰσάγουσα, ὑπέστελλεν αὑτήν. WX 
Θεαγένης ἐπεῖχε" Παρέστι καὶ Κυθέλη τὸ παρὸν, ὦ 
δέσποινα, εἰπὼν, vies πιστὸν ra peris 
16 Mida. Καὶ τῶν χερῶν τῆς Ἀρσάχης 
, Ὦ δέσποινα, ἔλεγεν, οὔτε πρότερον ἁπαυθα- 
πον ραν nie ὦ ὦν ὑπερεθέμην τὸ xe 
ἡευόμενον, ἀλλὰ πῶς ἂν ἀσφαλῶς γένοιτο πρυτανευόμε- 
νος, νῶν δὲ, ἐπειδή με καὶ δοῦλον τάχα χαλῶς ποιοῦσα 
an $ τύχη ἀπέφηνεν πολὺ πλέον εἷς πάνθ᾽ ἕτοιμος εἴκειν. 
"Ev μοι μόνον παρα! t νεῦσον, χαίτοι πολλὰ xal 
ὑποσχομέγη, ἄπειπε τὸν Kr Ἀχαιμένει τὸν 
Χαρικχλείας. Τῶν γὰρ ἄλλων σιωπωμένων , * τὴν εὐγε- 
vela. τῇ μεγίστῃ χομῶσαν, οἰχότριδι συνοικεῖν, ἀθέμι- 
935 τον. Ἢ ἐπόανυμί σοι θεῶν ἘΝ τ να αν Rus καὶ 
θεοὺς τοὺς ἄλλους, ὡς oU ὑπείξω τῷ σῷ βουλήματι. 
Καὶ εἶ γένοιτό τι πρὸς βίαν εἰς τὴν Χαρίκλειαν, ἐπόψει 
μὲ πρότερον ἐμαυτὸν διαχρησάμενον. Καὶ ἡ Ἀρσάκη, 
Μὴ ἀπίστει, ἔφη, βούλεσθαί με πάντα σοὶ χαρίζεσ- 
30 (xi* ἥτις χἀμαυτὴν ἕτοιμος ἐκδιδόναι, ᾿Αλλὰ προληρ- 
θεῖσα ἐπώμοσα ἐχδώσειν Ἀχαιμένει τὴν σὴν ἀδελφήν. 
Εὖ, ἔφη, ὦ δέσποινα, τὴν ἀδελφὴν τοίνυν ἥτις ἐστὶν, 
ἐχδίδου, Μνηστὴν δὲ τὴν ἐμὴν χαὶ γύμφην xal τί γὰρ 
ἄλλο ἢ γαμετὴν, οὔτε θελήσεις εὖ οἶδα, οὔτε θέλουσα 
36 ἐχδώσεις, Πῶς, ἔφη, λέγεις; ὃ δὲ, Τὰ ὄντα, ἀπε- 
χρίνατο. Οὐ γὰρ ἀδελφὴν ἔχω τὴν Xaplcuiay ἀλλὰ 
νύμφην ὥσπερ ἔλεγον, ὥστε λελῦσῦαι μέν σοι τὸν ὅρ-- 
x, ἐξεῖναι δὲ, εἰ βούλοιο, καὶ ἄλλην ἔχειν ἀπόδειξιν, 
τοὺς γάμους Ev χρίνῃς ἐμοῦ τε κἀκείνης εὐωχοῦσα. 
40 Ὑπεχνίσθη μὲν, νύμφην οὐκ ἀδελφὴν εἶναι τὴν Χαρί- 
xr οὐκ ἄνεν ζηλοτυπίας ἀχούσασα, πλὴν ἀλλ᾽, 
Ἔσται οὕτως, εἶπεν ἡ Ἀρσάκη xat ᾿Ἀχαιμένην ἡμᾶς 
ἑτέρῳ γάμῳ παραμυθησόμεθα. Ἔσται καὶ τὰ παρ᾽ 
ἐμοῦ, φησὶ, πρός σε, ὁ Θεαγένης, τούτων διαχριθέντων 
45 xal ἅμα προσήει ὡς τὰς χεῖρας φιλήσων. Ἢ δὲ προ- 
κύψασα xai τὸ στόμα ἀντὶ τῶν χειρῶν προδαλοῦσα ἐφί- 
λησε, Καὶ ἐξῆλθεν & Θεαγένης φιληβεὶς, οὐ μὴν 
αὐτός Yt φιλήσας. Καὶ τῇ Χαριχλείᾳ, χαιροῦ λαθδό- 
μενος, ἅπαντ᾽ ἐξεῖπεν, (oüx ἄνευ ζηλοτυπίας οὐδ' 
πὸ ἐχείνης ἔνια μανθανούσης) καὶ τῶν ἀτόπων τῆς ἐπαγ- 
iMac τὸν σκοπὸν προσέθηκεν, ὡς πολλὰ δι᾽ ἑνὸς ἀνύ- 
oro. ᾿Αχαιμένει (uiv) γὰρ διασεσόδηται 6 γάμος καὶ 
τῇ κατ' ᾿Αρσάκην ἐπιθυμίᾳ πρόφασις τὸ παρὸν ὑπερθέ- 
τως ἐπινύνόηται, καὶ τὸ δὴ χεφάλαιον, ὡς εἰκὸς τὸν 


ia 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 
.| omnino consiliorum est. necessilas ) Simul. Ad Cybelen. 


secedens , Renuntia dominie , dicebat , me velle solum eum. 
8ola οἱ absque arliitris congredi. 

XXVI. Mud. esse putans anus et suceubuisse Thenge- 
nem, recurrit ad. Arsacen : et cum jussa esset , ut post eur- 
nam adduceret. juvenem, ila faciebat. Nam assidentibus 
imperans, ut quietem doming concederent , et non tumul- 
duarenlur. circa tlinlamum , clam introduxit Theagenem , 
cum reliqua. omnia tanquam nocturno. tempore tenebris 
continerentur et occullà esse quavis palerentur, solum. 
autem thalamum lychnus illustrare. Cum autem intro- 
duxisset, subducebat sese, Verum Theagenes eam cohi- 
buit: Adsit et Cybele im praesentia, domina, dicens, scio 
enim, quod singulari (ide im asservandis arcanis praedila 
est : et simul manus Arsaces apprehendens , O domina, di- 
cebat, neque prius eo uL resisterem voluntati tias differe- 
bam id , quod milii imperabatur, sed vt. securitatem faclo 
providerem ; mune vero postquam. me etiam servum. tuum 
singulari quodam beneficio foriuma. declaravit , longe prom- 
tior sum ad obsequendum tibi omnibus in rebus. Unam. 
inihi tantum te larpituram annue , cum quidem multa et 
magna promiseris ; renuntia nuptias Charicleze Achaemeni. 
Nam ut alia taceam, eam, quae splendore maximo generis 
excellit, vernz cohabitare fas nom est. Alioqui juro tibi 
per deorum pulcherrimum , Solem, et reliquos deos , qnod. 
neque morem geram tum voluntati, et quod. prius, quam 
aliqua Chariclea: vis allata. fuerit, visura sis me mihi ipsi 
mortem couscivisse,  Arsace autem, Haud aliter existimes, 
inquil, quam me velle tibi omnibus in. rebus gratificari , 
vt quie parala sim vel me ipsam tibi tradere : sed antici- 
pata juravi, me elocaluram Achzemeni sororem luam. 
Bene $e res habet, inquit, domina. Sororem igitur meam, 
quicunque est, elocato ; celerum eam, quam ego ambio 
οἱ sponsam meam , denique quid aliud quami uxorem , quod 
neque voles elocare, satis sclo; neque, si velis elocare, 
poteris. Quomodo, inquit, dicis? At ille, Kem ipsam, 
respondit, Neque enim sororem habeo Charicleam, sed 
sponsam , ut dicebam : quamobrem jurejurando soluta es , 
licet vero tibi, si. volueris et aliud. habere argumentum , 
cum convivium nuptiale mihi οἱ illi, quandocunque tibi 
visum fnerit, instruxeris. — Pupugil illam sane, cum spon- 
sam esse Claricleam , non sororem, liaud sine zelotypis 
audivisset, Verumtamen, Fiat, ut postnlas, dixil Arsace. 
Nos autem Acliemenem aliis nuptiis consolabimur. — Praes- 
tabitur et tibi a nobis, inquit "Tlieagenes, postquam hae. 
irrita sunt facta et simul accedebat tanquam manus 08- 
culaturus. llla vero inclinans sese et 0s pro manibus ob« 
jiciens, eum osculata est. Et exiit Theagenes , osculum 
referens, non vicissim ipse osculalus εἰ Charicleze , nactus 
occasionem, omnia exposuit, ( non sine zelotypia quoque - 
ipsa quavlam cognoscente) el mirae. promissionis scopum 
auldidit , quod inulta per unum. sint confecta τ Achzmenis 
disturbalae nuptiae : cupiditati: Arsaces, praetestus. dila- 
tionis in. praesentia excogitatus : denique , quod capul es 


x 





» 


| 


ἄπειρον ὑπερᾶδεν, εἰ δ᾽ ἐπιμένοις βλα- 
m ὶ ὅτι φίλος ὧν ταῦτα συμ- 
δ᾽ ὀλίγον ὕστερον καὶ εἷς γένος συν- 
καὶ ἀδελφῆς πῆς ἐκείνου xal ὑπόσχεσιν 
“δεσποίνης ἀνὴρ ἐσόμενος. Καὶ πολλὰ τοιαῦτα 
ἐκεῖνος μὲν ἔλεγεν. ὁ δὲ, οὐδ᾽ ἀχούοντι προσεοιχὼς., 
Meri iromiqis gie οὗ συνέθαλεν αὐτοῖς 
υβέλη,, κατευνάσαι τὴν ὦ rrt τὸ μισημδροὸν 


᾿ pr παβειτδι 
νοχοεῖν ἐπιτέτραπται, τοῖς ἀρχιτριχλίνοις ἡμῖν καὶ 
Pr audies ise tele ile m 
ἵσταται πλησίον βασιλικοῦ 
ws ὀνόματος ἀξίωμα ἡμῶν παραγχωνισάμενος. Καὶ τὸ 
μὲν τοῦτον τιμᾶσθαι μετέχοντα xal τῶν μειζόνων καὶ 
κοινωνοῦντα καὶ τῶν ἀπορι , διότι γε χαχῶς 
ποιοῦντες ἡμεῖς σιωπῶμεν xat δυμπράτρομεν, ἧττόν 
ἔστι δεινὸν, καίπερ ὃν δεινὸν, ἀλλ᾽ ἐκεῖνό γ' ἐξῆν, ἄνεν 
au ὕδρεως τῆς εἰς ἡμᾶς τοὺς ὑπουργοὺς καὶ συνεργοὺς τῶν 
καλῶν πράξεων τὰ τοιαῦτα γίγνεσθαι. 
κη΄. Καὶ περὶ μὲν τούτων δεύτερος λόγος. ἐπὰν 
παρὸν, ὦ μῆτερ, τὴν μνηστὴν ἐδουλόμην τὴν τὰ 
πάντα ἐμοὶ γλυκντάτην Χαρίκλειαν ἰδεῖν, εἴ πως τὸ 
25 δε νον τῆς ψυχῆς, τῇ θέᾳ τῇ ἐχείνης διαιτῆσαι 
δυνηθείην. Καὶ ἢ Κυδέλη, Ποίαν μνηστὴν, ὦ τέκνον; 
lode μοι τὰ σμικρότατα τῶν χατὰ σαυτὸν ἀγαναχτεῖν, 
τὰ μείζονα δ᾽ ἀγνοῶν λανθάνειν. Οὐχ ἔτι λαμβάνεις 
πρὸς γάμον τὴν Χαρίχλειαν, Τί, ἔφη, λέγεις, ἀνα-- 
zw ὀσήσας, Οὐκ εἰμὶ ἄξιος γαμεῖν διμόδουλον ἐμαυτοῦ: 
διὰ τί, ᾧ μῆτερ; Δι’ ἡμᾶς, ἔφη, καὶ τὴν ἡμετέραν 
παράνομον περὶ Ἀρσάκην εὔνοιάν τε καὶ πίστιν. 
Ἐπειδὴ γὰρ ἐχείνην χαὶ τῆς αὐτῶν ἀσφαλείας προτι- 
υιἦσαντες χαὶ τὴν ἐχείνης ἐπιθυμίαν καὶ τῆς ἡμετέρας 
35 σωτηρίας ἐπίπροσθεν ἀγαγόντες, ἅπαντα χαθ᾽ ἡδονὴν 
συνεπράξαμεν ἅπαξ. που παρεισελθὼν εἷς τὸν θάλαμον 
ἃ γεννάδας o dic καὶ λαμπρὸς αὐτῆς ἐρώμενος, χαὶ 
μόνον ὀφθεὶς, ἀναπέπειχε παραβῆναι μὲν τοὺς πρὸς σε 
γεγενημένους ὅρχους, αὑτῷ δὲ κατεγγυᾶν τὴν Χαρί- 
4“ χλειαν οὔκ ἀδελφὴν € ἀλλὰ μνηστὴν εἶναι διατεινόμενος. 
Καὶ ἐπήγγελται ταῦτ᾽ ἐχείνη, ὦ μῆτερ s ᾿Επήγγελται, 
παιδίον, ἀπεχρίνατο ἡ Κυδέλη, παρούσης ἐμοῦ καὶ 
ἀχονούσης καὶ τοὺς γάμους αὐτῶν ἑστιάσει λαμπρῶς 
ὀλίγαις ὕστερον ἡμέραις, Σοὶ δ᾽ ἄλλην συνοιχιεῖν 
a» [εἶναι] ἀντὶ ταύτης ἐπήγγελτο. Βαρύ τι δὴ πρὸς 


p ταῦτ᾽ ἀνοιμῴξας ὁ Ἀχαιμέγης, καὶ τὼ χεῖρε διατρίψας, 


᾿Εγὼ, pn, πιχρογάμους θήσω σύμπαντας μόνον μοι 
σύμπραττε τὴν εἷς χρόνον σύμμετρον τῶν γάμων ὑπέρ- 
θεσιν. Καὶ εἴ τις ἐπιζητοίη, καχοῦσϑαί με χατ' 2b 
δ που Merge ἀπάγγελλε. ἀρ 6 γεννάδας 
ὀνομάζει τὴν ἀδελφὴν, ὥσπερ οὐ συνιέντων ἐπὶ δια- 
κρούσει μόνῃ τῇ ἐμῇ ταῦτα πλάττεσθαι, 
δάλλοι, εἰ γὰρ φύλοίη χαθάπερ δὴ καὶ νῦν, εἴ καὶ συγ- 
xatd, καθαρός τις ἔλεγχος ὅτι μὴ ἀδιλιὴ » βυυστὴ 


Lodi. w 


Ei Ye mtpt- 


HELIODORI JETIHOPICORUM 


in peregrino et. ignaro ad. factum connixerit, Celamm “ὦ 
perrexeris.esse ila contumax, handquaquam gaudebis, 
inquiens : δὲ quod ut amicus consilium daret ac paullo 
post affinitatis vinculo jungendus et sororis illius juxta 
pollicitalionem domine marítus futurus. Et talia multa 
híc dicebat, ille autem ne audienti. quidem similis, humi. 
defixos oculos tenens , praeteribat : usque dum forte Cybele. 
supervenit , deducere enhitum dominam tempore meridiano 
accelerans, Et tristem filium conspicata, quaerebat can- 
sam. ille autem, Peregrinus hic adolescentulus , inquil, 
priclatus est nobis, ct heri et hodie, se insinuans , jussus 
est esse a. poculis ef. nobis arclitriclinis et summis pocil- 
latoribus. valedicens porrigit phialam , et assistit proxime 
regium corpus , dignitate nostra , qua verbo tenus tantum 
jam est diguilas, contemta. Et quod'bie quidem honore- 
tur et adipiscatur etiam majora, et particops sit yel. magis 
arcanorum , quia nos ipsi perversa quadam ratione tacemus 
οἱ adjuvamus, minus acerbum est, Ceterum illud utique 
licuisset, sine contumelia erga nos ministros et socios ho- 
nestarum actionum talia fieri, 


XXVII. Ac de liis quidem aliud erit sermonis tempus. 
in prasentia vero, maler, sponsam mihi suavissimam 
Charicleam videre vellem, si quo modo morsum hunc 
animi illius adspectu sanare possím. Εἰ Cybele : Qualem. 
sponsam, fili? Videris tibi ob minimas molestias indi- 
gnari, porro majores offensas ignorare. lam non accipies 
in uxorem Charicleam. Quid dicis, inquit, exclamans. 
An nonsum dignus , ut ducam conservam meam ? Quatnob- 
rem, mater? Propter nos, inquit, et nostram illegitimam 
erga Arsacen benevolentiam et fidem. Postquam enia 
illam praeferentes nostrae securitati et illius cupiditati magis. 
quam nostrae saluti consulentes , omoia illius arbilratu per- 
fecimus, semel ingressus in thalamum generosus hie el 
praeclarus amasius el lantum conspectus, persuasit, ul 
violaret fibi factum jusjurandum et ut. sibi Chariclea de 
sponderetur, non sororem sed sponsam suam esse asseve- 
rans. Promisit igitur hzec illa, o mater? Promisit, (Wi, 
respondit Cybele, przsenle me et audiente, et nuptias 
illorum splendido apparatu celebrabit paucis post. diebus, 
Tibi vero aliam se in matrimonium daturam promisil. 
Vehementius ad hzec ingemiscens Achzemenes et complosis 
manibus, Ego, inquit, acerbas omnibus reddam nuptias - 
tantum me adjuva in nuptiarum ad tempus conveniens di- 
latione, Et si quis inquisierit, graviter me affectum de- 
cumbere in agro renuntia. Sponsam generosus nominal 
sororem, tanquam inlelligi non possi, hzc aptum ad 
discussionem eorum, qu mili sunt promissa, fingi. 
Quasi vero, etiamsi amplectatur, etiamsi osculetur, sicuti 
nonc facit, denique etiamsi una dormiat, manifestum sil- 
indicium, quod mon soror, sed sponsa est. Mihi hac 


-—— 


LIBER ΥῊΙ. 


δ' ἐστίν, Ἐμοὶ μελήσει ταῦτα καὶ ὅρκοις καὶ Deói | 
τοῖς παραβαϑεῖσι. 


ΚΘ' Ταῦτ' εἶπε καὶ ὑπ' ὀργῆς ἅμα καὶ ζηλοτυπίας, 


χαὶ xai ἀποτυχίας οἰστρυβεὶς ( bxaviov xat ἄλλον 
ὁ τινὰ {πρρτμάτον, 1 μήτογε δὴ βαρον) 
τὴν προσπεσοῦσαν ἔννοιαν ἐπὶ λογισμῷ μὴ χρίνας, 
ἐκ δὲ τῆς πρώτης ὁρμῆς χρατύνας, ἑσπέρας ἐπελθού- 
ari, ἵππον τ᾽ Ἂ, γιον, τῶν εἰς πομπὰς καὶ πανηγύ- 

φείς τῷ σατράπῃ φατνιζομένων, ὑφελέσθαι δυνηθεὶς, 
PI eoa eoe ie Opendddens κατὰ Θήδας τότε τὰς 
μεγάλας τὴν ἐπ᾿ Αἰθίοπας συγχροτοῦντα στρατείαν xat 
πᾶν εἶδος πολέμου καὶ γεῖρα παντοίαν ἀδροίζοντα καὶ 
τὴν ἐπ᾽ αὐτοὺς ἔξοδον ἥξη συσχευαζόμενον, 


—-— 
AOTOX OTAOOX. 


Α΄. Ὁ γὰρ 93 βασιλεὺς 6 Αἰθιόπων ἀπάτῃ περιέλη- 
τὸ λυδὼς τὸν Ὀροονδάτην xai θατέρου τῶν ἐπάθλων τοῦ 
πολέμου γεγονὼς ἐγκρατὴς καὶ τὴν πόλιν ἐπίμαχον τὰς 
ᾧΦδϑας ἀεὶ τυγχάνουσαν ἐκ προλήψεως ὅφ' αὐτῷ πε- 
dis. εἰς πᾶταν ἀμηχανίαν, ὥστε καὶ κατηπειγ- 
μένως ποιεῖσθαι τὴν ἐχστράτειαν xal αὐτοσχέδιον τὰ 
30 πολλὰ, κατηνάγκαξεν. Ἧ γὰρ πόλις ot Φθαι, κεῖται 
μὲν ἐπὶ τῷ τῷ Νείλῳ, τῶν ἐλαττόνων χαταρραχτῶν ἀνω- 
τέρω guxpby , Συήνης δὲ xat ᾿Ἐλεφαντένης ἑκατόν που 
τοῖς μεταξὺ σταδίοις διείργεται. Ταύτην ποτὲ φυ- 
ARS "cripepcetim xal ἐνοικήσαντες. du- 
Ed Ἐίδολον., τε χαὶ Αἰγυπτίοις κατέστησαν" τῶν 
μὲν, τοῖς ταις τὴν Αἰθιοπίαν δριζομένων, 
Alyerrn δὲ καὶ τὰς Φίλας, κατὰ τὴν προενοίχησιν 
τῶν παρ᾽ αὑτῶν φυγάδων, ὡς ἂν δορυαλώτους αὑτοῖς 
tw ἀξιούντων. Συνεχῶς δὴ Μεταπιπτούσης 
πόλεως καὶ τῶν ἀεὶ προλαθόντων καὶ ἐπικρατούντων 
» τότε δ᾽ ὑπὸ φρουρᾶς Αἰγυπτίων τε καὶ 
Migeow μένης, 6 τῶν Αἰθιόπων βασιλεὺς πρεσ- 
δείαν ὡς τὸν δάτην στείλας, ἐξήτει μὲν xal τὰς 
δας ἐξήτει δὲ xal τὰ σμαράγδεια μέταλλα xxl πάλαι 
35 περὶ τούτων ὡς εἴρηται ρυχευσάμενος χαὶ οὗ 
τυχὼν, ἘΝ αὶ τε ναι τοὺς πρεσδευτὰς ἡμέραις 
- at προπαρεσκευασμένος δῆθεν, 
ἀπὲ ἄλλον τι M unes, xai οὐδενὶ τὴν ὁρμὴν τῆς 
στρατείας φράσας. Κἀπειδὴ τὰς Φύας ὑπερδεδη- 
40 χἔναι τοὺς πρεσδευτὰς εἴκαζεν, ὀλιγωρίαν τοῖς τ᾽ ἐνοι-- 
χοῦσι xal τοῖς φρουροῖς ἐμποιήσαντας χαὶ ὡς ὑπὲρ 
Fara φιλίας πρεσδεύοιεν ἀπαγγείλαντας, αὐτὸς 
ἐπιστὰς τήν τε φρουρὰν ἐξήλασε, δύο μέν 
βου καὶ τριῶν ἡμερῶν ἀντισχοῦσαν, πλήθει δὲ τῶν 
45. ἐναντίων καὶ μηχαναῖς τειχομάχοις ἐνδοῦσαν xai τὴν 
πόλιν κατέσχεν, οὐδενὶ τῶν ἐνοικούντων λυμηνάμενος. 
Διὰ ταῦτα δὴ τεταραγμένον χαταλαθὼν τὸν Ὄροον- 
δάτην ὃ "Neuere, ἅπαντα πεπυσμένον παρὰ τῶν 
διαδράντων, ἔτι πλέον ἐξετάραξεν ἀπροσδόχητός τε 








355 
rua eur εἰ jurijurado ae diis, quorum es religio 

XXIX. Hate dixit εἰ ira simul δα zelótypia. atooreque 
αἱ fva percita, (que alloqui & ad ai, ndun 


impetu. approbans, equum Armehium, qui satrapa ad 
pompas et panegyres alebatür, eum illum clam subdücere 
posset, conscendit, ad Oroondatem iter tendens, tüm 
Thebis magnis. contra JEtlhiopem exercitum colligentem et 
Omne genus belli et varias copias congregantem atine 
exitum contra illum jam adornantem, 

a^ x 


LIBER OCTAVUS. 


1. Rex enim JEthiopum, cum fraude cireumwvenisset 
Oroondatém, et altero belli praemio politus esset, ac 
Philas urbem, semper expugnatu facilem, anlicipatione 
sibi suljecisset, ad summam rerum penuriam eum , adeo 
wt raptim ac tumulluarie magna ex parte expeditionem 
susciperet, redigebat. Urbs enim Philas sita est ad Nilum, 
paullulum supra minores cataractas : a Syene vero et Kle- 
phaníína centum stadiis circiter distal. Hane aliquando 
exsules JEgyplii cum occupassent et. incoluissent, ut de 
illa inter Elhiopes et /Ezyptios ambigeretur, effecerunt. : 
illis quidem , 4Ethiopiam eataractis terminantibus ; JEzyptiis 
vero etiam Philas , quod eas exsules sui incoluissent , tan- 
quam bello paras sibi vindicare volentibus, Cumque 
conlinne transiret ab aliis im aliorum ditionem urbs et 
eorum qui anteverlissent ac. devicissent esset, tunc vero 
praesidio JEayptiorum et Persarum delineretur; /thiopum 
rex, in legatione ad Oroondatem, reposcebat Philas, re- 
poscebat et smaragdi fodinas. Et cum jonrpridem hme 
denuntiasset , ut dictum est et non obtinnisset , quod pos- 
tulabat , paucis diebus praecedere legatis jussis , ipse kubise- 
quebatur, cum antea omni apparatu se instruxisset tanquam. 
δὰ alind quoddam hellum et nemini quo versurus esset 
molem belli índicasset, — Postquam autem Philas superasse 
legatos conjectabatur, qui negligentia el securilate incolas 
implebant et tanquam pacis causa. οἱ amicitie Jegatione 
fungerentur nuntiabant. : ipse subito. adveuiens, et. praesi- 
dium ejecit, quod. ullra biduum triduumve multitudinem 


| hostium et maehinas , quibus inuri oppugnantur, sustinere 


mon poterat; eb urbem tenuit, nemini ex incolis ullo 

damno iMbto. Propler hzc perfurbatum. deprelendens. 

Achaemenes Oroomdatem et de omnibus ab hía qui effu- 

gerant edochum, adhue magis pertorhavit , enm inopinato 
m 





- 
Koi δεινὸν περὶ τὴν 

(; ie E ἂν οἶκον le tibrie rete 
μὲν 6 Ἀχαιμένης, ἰδίᾳ δὲ φράζειν βούλεσθαι 
ον de uon ΟΣ 
λωτος ὁ Θιαγένης, ἀπέσταλτο πρὸς Ὀρουνδάτην» 
Eram δόξειεν Arevalo dvantughn- 






s pellus ini 


ροσανελόντων j^ πὸν Μιτράνην" 
ἧσο εἰς τὴν Μέμφιν" παρενείρων 
τὸν Θύσμιν" xal τέλος, τὸν ἐπὶ Θεαγένει 


Pet xal λάθρα ᾿ξαδρὰς ἥκειν μηνυτὴς, e 
Th περὶ τὸν δεσπότην» ἀποκρύπτειν τὰ χατὰ τοῦ 
δεσπότου μὴ ἐνεγκών. 

w» Β΄, Καπειδὴ τοῦτ τούτοις θυμοῦ τὸν ᾿Οροονδάτην ἐμπε-- 
πλήκει, xal ὅλως πρὸς ἀγανάχτησιν xa τιμωρίαν 
ἐξῆγε, 4 ἐπιθυμίας ΕΝ ἐξέκαε τὰ κατὰ τὴν Xapi- 
ἀλεῖαν προστιθεὶς καὶ ἐπὶ μέγα ὥσπερ ἣν ἐξαίρων χαὶ 
τὸ κάλλος παντοίως ἐχθειάζων καὶ τὴν ὥραν τῆς κόρης, 

30 ὡς οὔτ᾽ ὀῳϑείη πρότερον, οὔτ᾽ αὖθις δυνήσεται" Μιχρὰ 
νόμιζε, λέγων, πάσας σου τὰς παλλαχίδας ἔἶναι παρὰ 
ταύτην, o) μόνον τὰς κατὰ τὴν Μέμφιν, ἀλλὰ καὶ τὰς 
ἑπομένας" καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς τούτοις 5 ᾿Αχσιμένης, 
ἐλπίζων εἰ xat προσομιλήσειεν ᾿Οροονδάτης τῇ Χαρι- 

35 χλείᾳ, μιχρῷ γοῦν ὕστερον ἐπὶ μισθῷ τῶν μηνυμάτων 
ἐξαιτήσας, πρὸς γάμον ἕξειν, Καὶ ὅλος ἐξηρέθιστο 
ἤδη καὶ διακαὴς ἦν ὃ σατράπης, θυμοῦ καὶ ἐπιθυμίας 
Hua ὥσπερ εἰς ἄρχυς ἐμδεδλημένος καὶ οὐδὲ μιχρὸν 
ὑπερθέμενος, Βαγώαν τινὰ τῶν πεπιστευμένων εὐνού- 

4o gu προσχαλεσάμενος, ἱππέας τε πεντήχοντα ἔγχει- 
ρίσας, εἰς τὴν Μέμφιν ἐξέπεμπεν, ἄγειν (x αὐτὸν 
Θεαγένην τε καὶ Χαρίχλειαν ὡς ὅτι τάχιστα, καὶ 
ὌΝ ἂν αὑτὸς καταλαμξάνοιτο, ἐπιστείλας. 

᾿Ἐνεχείριζε δὲ καὶ γράμμα, τὸ μὲν πρὸς Ἀρσά-- 

as ΧῊν ἊΣ: ἔχον" OPOONAATHE APXAKHt. Θεαγένην 
καὶ Χαρίχλειαν, τοὺς αἰχμαλώτους ἀδελφοὺς, βασι- 
λέως δὲ δούλους, βασίλεῖ διαπεμφθησομένους áró- 
στείλον, "AXW ἔχοῦσα ἀπόστειλον ἐπεὶ xal ἀχούσης 
ἀχθήσονται καὶ ᾿Αχαιμένης πιστευθήσεται, Πρὸς 
we δ᾽ Εὐφράτην τὸν κατὰ τὴν Μέμφιν ἀρχιευνοῦχον, 
ποιόνδε, Ὑπὲρ μὲν ὧν οἰκίας τῆς ἐμῆς δλιγωρεῖς 
εὐθύνας ὑφέξεις, Τὸ παρὸν δὲ τοὺς ξένους Ἕλληνας 
{τοὺς αἰγμαλώτους Βαγώᾳ παράϑος ὡς ἐμὲ ἀχϑησο- 
μένους, ἐχούσης "Aocdere, εἴτ᾽ ἀχούσης" πάντως δὲ 








x 


τ 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


sb non advocatus adesset. Kxlemploque, Ecquid mall 
Arsacee, aut reliquie domui ceekdisset , querenti: Cecidissa 
quidem, ceterum seorsim se velle. dicere, 

Postquam alii secesserunt,, omnia indicalaat τ 7 Quomodo à 
Mitrane captus esset Theagenes , et ad Oroondatem misens, 
αἱ donum regi magno (si visum fuisset.) deinde mitteretur, 
(etenim esse adolescentem aula regia et mensa omnino 


Mitranem praeterea interfecissent : quod postea venisset 
Memphim; simol renovans et Thyamidis rationes, Ad 


dam benevolentise significatione habitos et illius ministeria 
et pocillationes : et quod adhue fortasse nilil incest eon- 
suetudinis inlercessiset, resistente adolescente et repu- 
gnante. Metuemdnm esse lamen, ne adducatur aut vi, 
aut alioqui temporis diuturnitati snccumbens, nisi aliqnis 
illum ante Memphi rapiat el totum scopum amori Arsace 
przcidat, Atque eam ob causam se quoque accelerasse 
el clam elapsum venire indicem , benevolentía erga domi- 
num, occultare ea quz. contra voluntatem. domini fierent 
non valentem. 

II. Ut hac oratione ira Oroondatem implevit et omnino 
indignatione et vindictam studio effervescentem reddidit ; 
rursus eum cupiditate inflammabat , narrationem de Cha- 
riclea adjiciens et in summum fastigium sicut erat attollens 
ek pulchritudinem virginis el formam omnino divinis lau- 
dibus ornans, quod nunquam talis fuisset visa, neque ile- 
rum videri posset ; Flocci faciendas existima, dicens, 
omnes tuas pellices pra ipsa, non fanlum eas, quae sunt. 
Memphi, sed et eas quee te sequuntur. ΕἸ alia multa ad 
haec addebat Achiemenes , sperans, etiamsi rem habuisset 
Oroondates eum Chariclea, se tamen illam paullo post, 
€um eam pro premio indiciorum petiisset, in uxorem 
acceplurum. Jamque prorsus irritatus erat et inflammatus 
satrapa , in retia simul irm et cupiditatis injectus et neque 
minima dilatione interposita, Dagoa quodam ex eunuchis, 
qui fide apud illum valebat, accersito traditisque illi equi- 
tibus quinquaginta, Memphim misit, ut ad se adduceret 
Theagenem et Charicleam primo quoque tempore et wbi- 
cunque deprehensurus esset , imperans. 

HI. Dedit et literas; alias ad Arsacen, ejusmodi : Oroon- 


dafes Arsaco : Theagenem et Charicleam, captivos ger- 
manos, regios vero servos, ad regem transmiltendos, 
milte. Acsponte mitte, quoniam et te invita abducentur 
el Achamenis fides apud nos valebit. Ad Euphratem 
vero, supremum ennochum Memphi, tales : Negligentia: 
in enranda mea domo postea reddes rationes. In pro- 
sentia vero. peregrinos Grecos Bagoz trade ad me dedu- 


E 





m-— — 


LIBER. VliT. | 


αράδος, ἢ αὐτὸς ἴσθι δέσμιος ἀχθῆναι 


/ προστεταγ- 
μένος, τῆς δορᾶς ἀφαιρησόμενος. Οἱ μὲν δὴ περὶ τὸν 
Βαγώαν ἐπὶ τὸ προστεταγμένον 


τ βγῆ el nete on d ἕπεσθαι καὶ τὸν 
ας, ἠρέμα xal οὖχ εἰδότα π' 
Horn tii ἂν τὰ πρὸς αὐτοῦ μηνυθέντα ΒΗ 
1o Lassen Κατὰ δὲ τὰς αὐτὰς ἡμέρας καὶ κατὰ 

Μέμφιν τοιάδε ἐγένετο, Ἄρτι τοῦ ᾿Αχαιμένους 
ecc ὃ Θύαμις ἤδη τὴν προφητείαν ὁλόκληρον 
ἀναδεδεγμένος καὶ τὰ πρῶτα τῆς πόλεως διὰ τοῦτο 
φερόμενος, τὰ περὶ τὴν κηδείαν τοῦ Καλασίριδος ἐκτε- 

15 λέσας xal τὰ γενομισμένα τῷ πατρὶ πάνθ' ἐν ἡμέραις 
ταῖς τεταγμέναις ἐπενέγχας, ἀναζητήσεως ἔννοιαν τῶν 
περὶ τὸν Θεαγένην, ἐλάμβανεν, ὅτε δὴ διαιτᾶσθαι χαὶ 
τοῖς θύραθεν ἐκ τοῦ προφητιχοῦ νόμου διατεταγμένον 
ἐγένετο. Κἀπειδὴ πολυπραγμονῶν καὶ ἐχπυνθανό-- 
30 βενος, ἔγνω τοῖς σατραπείοις ἐνῳχισμένους, ὡς εἶχε 
σπουδῆς, ἐλθὼν ὡς τὴν Ἀρσάκην. ἐξήτει τοὺς ξένους, 
ὧς αὐτῷ χατὰ πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα προσήχοντας, πλέον 
δ' ὅτι περ ὁ πατὴρ Καλάσιρις τελευτῶν ἐπέσκηπτε 
παντοίως προνοεῖν καὶ ὑπερμαγ εἶν τῶν ξένων ἐπιστεί-- 
25 λας" χάριν μὲν ἔχειν ὁμολογῶν,, ὅτι τὰς διὰ μέσου 
ταύτας ἡμέρας δπεδέξατο νέους καὶ ξένους xal Ἕλλη- 
ἔένη, χαθ᾽ ἃς ἐνδιαιτᾶσθαι τῷ vati 
Be ἀπι,όρευτο, διχαιῶν δ᾽ ἜΣ 
ζεσθαι τὴν αὐτὸς αὑτοῦ παρακαταθήκην, Καὶ ἡ Ἃρ- 
30 σάχη, Θαυμάζω σου, ἔφη, χρηστὰ μὲν ἡμῖν καὶ 
φιλάνθρωπα προσμαρτυροῦντος, ἀπανθρωπίαν δ᾽ αὖθις 
καταγινώσχοντος, εἰ μὴ δυνησόμεθα ἢ βουλησόμεθα 
τῶν ξένων καὶ τὰ πρέποντα αὑτοῖς ἀπονέμειν, 
Οὐ τοῦτο, εἶπεν 6  Θύαμις, Καὶ γὰρ ἐν ἀφθονωτέροις 
35 τῇδε vido ἢ παρ᾽ ἡμῖν οἶδ᾽ ἐσομένους, εἰ καὶ μένειν 
βουλομένοις ἦν. Νυνὶ δὲ γένους ὄντες τῶν ἐπὶ δόξης, 
ἄλλως δὲ τύχης ἐπηρείαις ποιχίλαις χεχρημένοι καὶ τὸ 
ἀντες πάντων ἐπίπροσθεν ποιοῦνται γένος 
τὸ ἴδιον ἀναχομίσασθαι καὶ εἰς τὴν ἐνεγχοῦσαν ἐπανή- 
4o xí ὧν εἷς τὴν σύλληψιν ἐμὲ χληρονόμον ὅ πατὴρ 
χαταλέλοιπεν, ὄντων μοι xal. ἄλλων φιλίας πρὸς τοὺς 
ξένους CCRSUM NIME Εὖ γ' ἐποίησας, 4 Ἀρσάχη 
πρὸς αὐτὸν, τοῦ μὲν ἐχδυσωπεῖν ἀφέμενος, τὸ δὲ δί- 
Vp Enfin IDéoy γὰρ τοῦτο μεῦ᾽ ἡμῶν 
ὃν φαίνεται, ὅσῳ καὶ τὸ δεσποτεύειν τοῦ προνοεῖν τη- 
e abluc, εἷς τὸ ἔχειν ἐπιχρατέστερον, Ὁ δὴ Θύαμις 
θανμάσας, Δετποτεύεις δὲ, ἔφη, σὺ τούτων ὅπως; 
Led e » πρὸς aiv. ἀπεχρίνατο, δούλους τοὺς 
ἀναδειχνύντος. 
bu km Συνεὶς δὴ οὖν ὁ Θύαμις, ὅτι τὰ περὶ τὸν Μι- 
πράνην ἐθέλοι λέγειν, Ἀλλ᾽, ὦ Ἀρσάκη, ἔψη, οὗ πό- 
λεμος τάδε ἀλλ᾽ εἰρήνη τὸ παρόν. Κἀκεῖνος μὲν δου- 
Mv, ἐλευθεροῦν δ᾽ αὕτη πέφυχε. Κἀκεῖνο μέντοι 
ἐστὶ βούλημα τυραννικὸν, τουτὶ δὲ δόγμα βασιλικόν. 


357 
cendos, seu volente Arssce, gen invila. Omnino aulem- 
irade. Alioquin scilo, a me imperatnm esse, ut ipse 
vinctus adduearis , vivusque excorleris. Bagoas igitur ad. 
id, quod imperatum fuerat, profectus est eum literis 


^| signo satrapm obsignatis, quo majorem fidem illis habe- 


rent lii, qui erant Memphi el eo celerius juvenes traderent. 
Profectus est et Oroondates ipse ad. bellum contra Ethio- 
pes, Achzemene quoque sequi jusso; qui silentio el cum. 
nihil tale suspicaretur vsque dum ea, quae indicaverat, 
vera esse invenirentur, custodiebatur. lisdem diebus haec 
Memphi gerebantur. Statim postquam in viam se dedit 
Achsmenes, Thyamis, cum jam antistitium pleno jure 
recepisset εἰ propterea primas in urbe teneret, et ea quie 
ad funus Calasiridis pertinebant perfecísset , justaque exse- 
quiarum palri omnia intra dies constitutos persolvisset, 
redibat in memoriam 'Theagenis et Charicles inquisitionis , 
quando jam versari etiam: cum extraneis lege pontificia 
permittebatur. Postquam autem ubique explorans et sol. 
licite inquirens cognovit , eum in satrapae aulam traductam- 
esse , quanta celeritate potui, veniens ad. Arsacem, quzo- 
rebat peregrinos , tanquam ad ipsum cum mollis aliis de 
causis pertinentes, tum quod paler Calasiris. moriens, 
extrema voce illi omnino inculcassel , peregrínis ut provi- 
deret et eos tuerelur, imperans, Ac se illi quidem agere 
gratias, quod acceptos hospitio juvenes peregrinos et 
Graecos, per bos elapsos dies, quibus versari in templo 
nun initiatis interdictum erat, lumaniter tractassel. Petere 
aulem, ut ipsi suum deposilum recuperare rorsus liceat. 
Arsace autem, Miror, inquit, quod eum nobis comitatem eb 
humanitatem testimonio tuo tribuas , rursus inhumanitatis- 
nos condemnes , dum studes, ut aut. non posse , aut nolle 
prospicere peregriuis el convenientibus officiis illos ornare 
videamur. Non hoc, inquit Thyamis ; scio enim, affluen- 
tius hic victuros, quam apud nos, εἰ modo manere vellent. 
Nunc vero cum sint praeclaro genere orti, alioqui autem 
varias fortuna injurias experti et in preesentia oberrantes , 
nibil illis potius est quam ut suum genus recuperent el in 
patriam redeant, Qua in re ut &im illis adjumento, here- 
dem me reliquit paler : cum mihi alioqui intercedant cum 
hisce peregrinis et alia multa amicitie vincla. Recte facis, 
Arsace ad ipsum, quod, omisso jurgio arquitatem objieis : 
quam magis nobiscum facere apparebit , quanto domiaari, 
quam frustra prospicere, ad oblinendum majorem vin: 
habet, Thyamis autem admiratus, Dominaris tu vero , 
inquit, horum quomodo? Jere belli, respondit, quod 
captivos servos efficit, 

IV. Cum igitur intellexisset Tlhiyamis, quod. de Milrane 
dicere vellet, Sed, o Arsace , non bellum, inquit, est, sed 
pax, ralio praesentis temporis : et illud quidem in servilu- 
fem redigere, haec. autem in libertatem vindicare solet - 
et illa est. voluntas tyrannica , hoc vero decretum reginms 





l 


- Τό γε μὴν πρέπον ἢ συμφέρον 


δὲ πεφωραμένος ὑρασύτερος καθιστάμενος, 
κἀκείνη, τὸ συνειδὸς τῆς ψυχῆς Days ἐγίγνετο καὶ 
ὅν εἰ αριιομοδφοϑιίο τῶν xai αὐτὴν ὑποτο- 


ἕνῃ, 
endo ὑμῖν χαιρήσετε, ἀλλ᾽ ἔσται καιρὸς ἐν ᾧ 
τοὺς σφαγέας ἐχείνου τε xal τῶν σὺν αὑτῷ, τὴν δίκην 
ἢ ᾿Οροονδάτης εἰσπράξεται, Τούσδ᾽ δ᾽ οὐ μεθήσομαι, τὸ 
μὲν παρὸν ἐμοὶ δουλεύοντας, ὀλέγον δ' ὕστερον ἀδελφῷ 
τῷ ἐμῷ βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ, κατὰ νόμον τὸν Περσικὸν 
Fo bust ΤΙρὸς ταῦτα ῥητόρευε xxi δί-- 
xata. καὶ πρέποντα καὶ συμφέροντα μάτην ὁριζόμενος, 
ὦ ὡς οὐδενὸς προσξεῖται ὃ χρατῶν, τὸ βούλημα τὸ ἴδιον 
τούτων ἕκαστος ποιούμενος, Καὶ αὐλῆς τῆς ἡμετέρας 
ὡς ὅτε τάχιστα χαὶ ἑχὼν μεθίστασο, μὴ δὲ λάθης καὶ 
ἄχων μεθιστάμενος. Ὁ μὲν οὖν Θύαμις ἐξήει θεούς 
T' ἐπιμαρτυράμενος καὶ τοσοῦτον ἐπισχήψας, ὡς οὐκ 
30 εἷς καλὸν ταῦτα τελευτήσει, κατάδηλα ποιῆσαι πρὸς 
τὴν πόλιν καὶ ἐπιχαλέσασϑαι πρὸς βοήθειαν ἐνθυμού-- 
μενος. Ἡ, δ' "Apes, Λόγος οὐδεὶς, εἰποῦσα,, τῆς 
σῆς προφητείας, ulxv ὁρᾷ προφητείαν ἔρως τὴν ἐπιτυ- 
χίαν, εἰς τὸν θάλαμόν τε χωρισθεῖσα xal τὴν Κυβέλην. 
35 προσχαλεσαμένῃ περὶ τῶν παρόντων διεσχοπεῖτο καὶ 
qp πως ἤδη καὶ τὸν δρασμὸν τοῦ  Ἀχαιμένους οὗ φαι- 
νομένου δι' ὑποψίας ἐλάμθανε, τῆς Κυδέλης, εἴποτε 
πυνθάνοιτο καὶ ἐπιζητοίη τὸν ᾿Αχαιμένην, ποιχίλας 
xat ἄλλοτ᾽ ἄλλας προφέσεις ἀναπλαττούσης καὶ πάντα 
40 μᾶλλον ἢ τὴν ὡς ᾿Οροονδάτην ἄφιξιν πιστεύειν πα-- 
ρβασχευαζούσης" πλὴν οὗ παντάπασι τὰ τελευταῖα πευ- 
θούσης ἀλλ᾽ ἤδη διὰ τὸν χρόνον xol ἀπιστουμένης. 
Ὑότε δ᾽ οὖν, Τί ποιήσωμεν, ἔλεγεν, ὥ Κυδέλη ; τίς 
λύσις ἔσται μοι τῶν περιεστηκότων ; ὃ μὲν ἔρως οὐκ 
4» ἀνίησιν ἀλλ᾽ ἐπιτείνει πλέον ὥσπερ ὕλῃ τῷ νέῳ λά- 
ὕρως ὑποπιμπράμενος, ὁ δ᾽ ἐστὶν ἀπηνής τε xal ἀμεί- 
λιχος, φιλανθρωπότερος τὰ πρῶτα ἢ νῦν φαινόμενος, 
τότε μὲν ἀπατηλαῖς γοῦν ἐπαγγελίαις παρηγορῶν νῦν 
δὲ παντάπασι xul ἀπερικαλύπτως τὰ πρός με ἀπαγο- 
εὖ ρεύων, Ὃ δή με καὶ διαταράττει μᾶλλον, μὴ, δή τι 
περὶ ᾿Αχαιμένους, ὑπονοῦ, καὶ αὐτὸς πέπυσται 
χαὶ πλέον ἀποδειλιᾷ τὴν πρᾶξιν. Αὐπεῖ δ᾽ ἐπὶ πᾶσιν 
᾿Δχαιμένης, ὃς νῦν μηνυτὰς ὡς ᾿Οροονδάτην πεπόρευ-- 
ται, ἢ πείσων ἴσως, ἢ οὗ πάντως ἄπιστα λέξων, 


t 


^ 


HELIODORL /ETHIOPICORUM 


974,5, τῶν ὀνομάτων ἀξίωσις | Denique pacem et bellum, non, nominum pondus, sed. 
διάταξις, ἀληθέστερον γνωρίζειν | ratio: et. constitutio. eorum, qui. utuntur, verius judicare. 
) μὲν δίκαιον, τούτοις τιθεμένη, βέλειον, | solet, Quamobrem aquilafem, si his assensa fugris, 


melius, definire videberis : ceterum. honestum, et. ulile,. 


| neque ín. controversiam venit, Quomodo enim. honestum. 


tibi est, aut conducit, juvenes et peregrinos, tam furjose. 
videri et fateri , te retinere velle? 

V. Ad.huec non. amplius. continuit sese Arsace, sed.id. 
illi accidit, quod omnibus ín universum. amantibus acei- 
dere sole. Cum occultas esse suas rationes patanl, er- 
bescunt : cum sunt deprehensi, omnem pudorem amittunt. 
Qui latet, cunctantior est: qui deprebensus est, audacior 
efficitur. Quemadmodum et illam conscia mens redar- 
guebat et Tliyamim aliquid snspicatum esse de se existi- 
mans, non faciens flocci antistitem et antistitii dignitatem, 
omnemque pudorem muliebrem abjiciens,. sed neque, in- 
quit, ea qua in Mitranem admisistis vobis condonabuntur. 


'| Ceterum tempus eri, quando de. interfectoribus illius et. 


eorum qui una aderant, Oroondates sumet ponas. llos 
vero non dimillam, qui in prasentia sunl. mea. manci- 
pia: paullo post vero. fratri meo, regi magna , secundum, 
legem Persicam mitlentur. Ad luec rheloris parles agas. 
quaptomvis. justa et. honesta et. utilia. frustra. definiens , 
quod nnllius indigeat is, qui habet imperium in aliquem, 
suum arbitrium quodlibet horum esse statuens: et-ex aula. 
nostra e vestigio sponte discede , ne forle incanlius agens, 
invitus cedere cogaris. Thyamis igilur exibat , deos testes- 
invocans οἱ tantum affirmans, quod haec bonum. finem non. 
essent sortitura; indicare urbi et eam in au»ilium advo- 
care cogitans, Arsace aulem, Nihil curo tuum. antisti- 
lium, cum dixisset; amor solam respicit. antistilium , 
potiendi solatium : in thalamum secedens et Cybelen ac-- 
cersens, de presentibus rationibus deliberabat, etenim. 
jam aliquo modo et fugam Achaemenis non comparentis in 
suspicionem vocabat; Cybele, si quando perennetaretur et. 
inquireret de Achaemene, varios et alio tempore alios prae«- 
lextus comminiscente et omnia magis , quam uf a Oroon- 
datem eum venturum esse crederet, illi persuadenle, 'Ve- 
romtamen non omnino δὲ extremum fidem faciebat, sed 
jam propter diuturnitatem temporis illi fides non. habebas 
lur. Tunc igitur, Quidnam faciemus, dicebat, o Cybele? 
Quae tandem erit ratio, qua me ex iis, quie eireumstant, 
extricare possim? Nam amor. non remittit quidquam , seid 
magis intenditur, tanquam materia ἃ jurene hoc, magno. 
cum impetu accensus, lle autem est δἱ ferox et intracta- 
bilis et qui limmanior esse prius, quam nupe, videbatur τ 
tunc quidem fraudulentis pollicitationibus me consolatus; 
nunc autem omnino etiam manifeste nostra recusans pos- 
lulata, Quod me magis perturbat, ne forte de Achemene, 

quar suspicor, ipse quoque audierit, atque íla. magis rem 
refugiat. Enimvero pre omnibus me aogit Achasmenes, 
qui nunc index ad Oroondatem profectus est, aut persua- 
surus illi fortasse, aut non omnino a vero abliorentia diclus 





LIBER Vil. —— 239 


PE 


'- 


γλᾶν οὕτω τύγῃ;, τῆς τιμωρίας, εἴ τι πρὶν ἐν- 
uot, πιστεύσειεν ᾿Οῥοονδάτης. Ὥστε, ὦ 
via χίνει, πᾶσαν εὕρισχε μηχανὴν, πρὸς 
ἂν duly περιιστηκότα ἡμῖν ipis τὰ 
μ᾽ ἐννοοῦσα üic οὐχ ἔστιν ὅπως ἐμαυ-- 
φείσομαι ἄλλων, Ἀλλὰ πρώτη πα- 
τοῦ παιδὸς ἐπιχειρημάτων, ἃ πῶς 
. Καὶ ἡ Κυδῆλη, Παι- 

ἐμοῦ πέρι καὶ πίστεως εἴς σε τῆς 
τε ἐμῆς; d Meroen, οὖν. die διξέζουσα γυώσῃ τοῖς 
ἔργοις, αὐτὴ δ᾽ οὕτως ὑπτίως προσιοῦσα τῷ σαυτῆς 
ἔρωτι καὶ τῷ ὄντι μαλακιζομένη, μὴ ἄγε τὴν αἰτίαν 
ἐπ᾽ ἄλλους τοὺς οὔκ αἰτίους. Οὐ γὰρ ὡς δέσποιναι 
«dXX ὡς δουλεύουσα θεραπεύεις τὸ μειράχιον. 

20 Ἃ παρὰ μὲν τὴν πρώτην ὀρθῶς ἴσως ἐγίγνετο, ἅπαλοῦ 
πινος ἐχείνου χαὶ νέου τὴν ψυχὴν νομισθέντος Ἐπειδὴ 
δὲ κατεξανίσταται ὡς ἐρωμένης, λαμθανέτω πεῖραν ὡς 
δεσποίνης χαὶ μαστιγούμενος xal στρεδλούμενος ὑπο- 
πιπτέτω τοῖς σοῖς βουλήμασι. Πεφύκασι γὰρ ol νέοι 
30 θεραπευόμενοι μὲν ὑπερφρονεῖν, βιαζόμενοι δ᾽ ὑπεί- 
χειν, Ὥστε χαὶ οὗτος πράξει χολαζόμενος, ἅπερ 
DIL . ᾿Αλλὰ δοκεῖς μὲν, εὖ λέγειν, 
ἡ ᾿Ἀρσάχη, πῶς δ᾽ ἂν ἐνέγχαιμι, ὦ θεοὶ, τοῖς ἐμοῖς 
ὀρθαλμοῖς, ἢ ξαινόμενον ὁρῶσα τὸ σῶμα ἐχεῖνο, ἢ xat 

30 ἄλλως χολαζόμενον; Αὖθις αὖ σὺ μαλακίζῃ, ἔφη, 


B 
j 


ME 
i 


j 


Ξ' 
t 
ΕἸ 
à? 


θείσῃ,, τυχεῖν τῶν κατὰ γνώμην. ἢ 
λυπεῖν τὸν ὀφθαλμὸν τοῖς γιγνομένοις, ἀλλ᾽ Εὐφράτη, 
35 παραδοῦσαν καὶ χολάζειν εἰποῦσαν; ὥς τι πεπλημμε- 
ληκότα » μήτ' ἀνιᾶσθαι ὁρῶσαν, ( ἀκοὴ γὰρ ὄψεως εἰς 
τὸλυπῆσαι κουφύτερον), καὶ εἰ μεταδεθλημένον αἰοθοίδ 
μεθα, πάλιν ἐξελέσθαι ὡς αὐτάρχως ἐπεστραμμένον, 
(τ΄. ᾿Ἐπείθετο ἡ Ἀρσάχη, ( ἀπελπισθεὶς γὰρ ὁ ἔρως 
ao οὐδεμίαν ἔχει. φειδὸν τοῦ ἐρωμένου, τρέπειν δὲ φιλεῖ 
τὴν ἀποτυχίαν εἰς τιμωρίαν), καὶ τὸν ἀρχιευνοῦχον 
hn, τὰ δεδογμένα προσέταξεν, Ὁ δὲ, 
xal φύσεν μὲν τὴν εὐνούχων ζηλοτυπίαν νοσῶν, σμυ- 
χόμενος δὲ καὶ πάλαι χατὰ τοῦ Θεαγένους ἐξ ὧν ἑώρα 
ap τε xal ὑπώπτευεν, εὐθὺς ἐν δεσμοῖς εἶχε σιδηροῖς καὶ 
"ἐπίεζε λιμῷ καὶ αἰκίαις, elc οἴκημα ζοφῶδες καταχλει- 
σάμενος καὶ εἰδότι μὲν, προσποιουμένῳ δὲ xal πυνθα- 
vopévo δῆθεν τὴν αἰτίαν, οὐδὲν ἀποχρινόμενος - ἐπιτεί- 
wary δ᾽ ὁδημέσαι τὰ τῆς χολάσεως xat πλίον 3; ἐδούλετο 
20 ἡ Ἄρσάκη καὶ ἐντέταλτο τιμωρούμενος, εἰσφοιτᾶν δ' οὐ- 
δενὶ παριεὶς ἢ μόνῃ τῇ Κυδέλῃ, τοῦτο προστεταγμένον, 
"IL! ἐφοίτα συνεχῶς καὶ τροφὰς κρύφα παρεισφέρειν 
ἐνεδείχνυτο, οἰκτείρουσα μὲν δῆθεν καὶ ὑπὸ τῆς συνη- 
ψείας ἐπιχλωμένη,, τὸ δ᾽ ἀληθὲς ἀποπειρωαένη ποίαν 





etiam. γε, δὲ fidem habuerit indicio Oroondates , prius« 
quam ipsum videro. Quamobrem, Cybele , omnem move. 
lapidem , omnem inveni: machinam , videns in. extremum. 
periculum. res nostras devenisse οἱ simul cogitans quod , 
cum de me ipsa desperarim- haudquaquam alii sim par« 
sura. Prima siquidem (rüctum copies-ex tui filii conati- 
lus: quos quomodo ignorare potueris, conjectura assequi 
non possum, Cybele autem : Quod ad filinm meum, in- 
quit, attinet et. fidem meam. erga le, domina, non vera 
leopinari, re ipsa cognosces. Porro cum ipsa iam segni 
ler cures tuum amorem et revera inerti animo sis, non est. 
quod conferas culpam in alios, qui vacui sunt. a culpa. 
Neque enim ut domina imperas, sed ut serva blandiris. 
adoléscenti. Qum initio quidem recle fortasse. fiebant , 
cam tenero et juvenili animo esse putabatur. Poslquatm. 
vero exsurgit contra amasiam , experiatur le. el agnoscat ut 
dominan, et flagris caesus ac tormentis exeruciatus , sup- 
plex tuae voluntati-se subjicíat. Consueverunt enim ado- 
lescentes, cum coluntur, despicere : vi autem coacti, ce- 
dere. Quamobrem εἰ hic faciet penis adactus, qua: antea 
negabat, blande εἰ leniler traelatus. Videris tu quidem. 
recte dicere , inquit Arsace : ceterum quomodo ferre pos- 
sem, oculis meis videns illud corpus czedi, aut alio quo- 
cunque modo affligi? Rursus, inquit ipsa , mollitie diffluis , 
quasi non sit faturum, ut et ipse, pauels tormentis adhibi- 
tis, meliora amplectatur, et tu. paullulum excruciata conse- 
quaris omnía ex sententia, — Atqui licet neque oculis do- 
lorem accersere ex iis quae fient, sed illo Euphrati tradito 
et puniri jusso, tanquam ob aliquod delictnm , abesse a 
spectaculo, quod 1e dolore afficeret; ( auditus enim , ad- 
spectu ad commovendum dolorem minus est eflicax ) el si 
illum sententiam mutasse senserimus,, rürsus parua. tan« 
quam resipiscentem eximere. 

Vl. Passa. est sibi persuaderi Arsace, (amorenim, ubi 
desperat, amato niliil parcit et repulsam in vindictam con 
verlere gaudet, ) οἱ accersito supremo eunucho, ea qua 
decreverat, imperavit. Ile autem et nátura eunuchorum. 
zelotypia: laborans et jampridem infensus Thengeni ob ea 
quie. videbat ct suspicabatur, stalim eum in vincula ferrea 
conjecit et affligebat fame el verberibus, in babitaculo te- 
nebroso conclusum; et. scienti quidem, sed lamen assimu- 
lanti inscitiam εἰ querenti. causam, nihil respondens, 
quolidieque penas intendens, et magis, quam volebat 
Arsace ae proeceperal, eerucians, neque ullum introgredi 
sinens, preeler solam Cybelen : sic euim imperatum foerat. 
Mila vero perpetuo veniebat et alimenta se {ΠῚ clam inferre 
simulabat, tanquam miserans illius sortem et propter fa 
miliaritatem, quae sibi cum eo intercesserat deplorans : re 
ipsa autem, quid haberet animi in wrassenti fortuna et si 











"t S ee cali MIS 
τε καὶ Vieh πείρας, É 
M ET 








i REEL dev κολάσεων πρὸς τὸν Εὐφράτην ἀπαγγέλ- 
λουσα, ὡς ἀνύουσα ἤαθετο οὐδὲν ἀλλ' ἀπηγόρευτο xal 
παρ᾽ ἕλπίδας fj πεῖρα, συνεῖσα οἵ κακῶν ἦν καὶ 
νῦν μὲν τὴν ἐξ Ὀρουνδάτου τιμωρίαν εἰ πύθοιτο ταῦτα 
παρὰ ᾿Αχαιμένους ὅσον οὐδέπω προσδοκῶσα, νῦν δ᾽ ὡς 
20 φθήσεται αὑτὴν διαχρωμένη τάχα καὶ ἡ Ἀρσάχη, ὡς 
παιχθεῖσα εἷς τὴν τοῦ ἔρωτος σύλληψιν, ὁμόσε χωρεῖν 
ἔγνων τοῖς κατειληφόσι καὶ μέγα τι καχὸν ἐπιτολέσασα 
ἢ κατορθῶσαι τῇ ᾿Αρσάκῃ τὰ κατὰ γνώμην καὶ τὸ πα- 
φὸν τὸν ἀπ᾽ ἐχείνης  προσδοκώμεγον δυχδύναι κένδυνον, 
ἅν ἢ τοὺς ἐλέγχους τῶν πάντων πραγμάτων ἀφανίσαι, 
θανάτους ἅμα πᾶσιν ἐπινοήσασα, Καὶ πρὸς τὴν Ἂρ- 
σάχην ἐλθοῦσα, Μάτην, ἔφν,, χάμνομεν, ὦ δέσποινα. 
Οὐ γὰρ ἐνδίδωσιν 6. ἀπηνὴς ἐχεῖνος ἀλλ᾽ ἀεὶ γίγνεται 
καὶ πλέον ὑρασύτερος, Χαρίχλειαν διὰ στόματος ἔχων 
3v xal ταῖς ἐκείνης ἀναχλήσεσιν ὥσπερ θεραπείαις παρη- 
πχορούμενος. Ῥελευταίαν οὖν εἰ δοχεῖ, τὸ τοῦ λόγου, 
δίψωμεν ἄγκυραν καὶ τὴν ἐμποδὼν ᾿γεγνομένην ἐχποδὼν 
ποιησώμεθα, Εἰ γὰρ μάγοι μὴ οὖσαν, εἰκός mou καὶ 
μεταδληθῆναι αὐτὸν πρὸς τὸ βούλημα τὸ ἡμέτερον, 
35 ἀπογνόντα τὸν ἐπ᾿ ἐκείνῃ πόθον. 

Z'. “Ἄρπαγμα τὸ ῥηθὲν ἐποιήσατο 5 Ἀρσάχη xat 
τὴν ἐκ πολλοῦ ζηλοτυπίαν ὀργῇ τῶν εἰρημένων ἐπιτεί- 
νουσα, Ἐ λέγεις, ἔφη, καὶ μελήσει μοι προστάξαι 
τὴν ἀλιτήριον ἀναιρεθῆναι. Καὶ τίς ὁ πεισθησόμενος, 

wi ἀπεκρίνατο ἡ Κυθέλη, πάντων γὰρ ἐν ἐξουσία σοὶ 
τυγχανούση, τὸ ἀναιρεῖν δίχα χρίσεως τῶν ἔν τέλει 
Περσῶν, πρὸς τῶν νόμων ἀπηγόρευται, Δεήσει τοί- 
vuv πραγμάτων σοὶ xai δυσχερείας, αἰτίας τινὰς xal 
ἐγκλήματα κατὰ τῆς κόρης ἀναπλαττούσῃ xai προσέτι 
«o {ἔσται ) ἄδηλον et  πιστευθησύμεθα, Ἀλλ᾽ εἶ δοχεῖ, 
πάντα ι γὰρ ὑπὲρ σοῦ xal πράττειν καὶ πάσχειν ἕτοιμος, 
φαρμάκῳ τὴν ἐπιδουλὴν διακονήσομαι xal ποτῷ γε- 
γοητευμένιν τὴν ἀντίδικον ἐχποδὼν ποιήσομαι. Ἐπή- 
γεσε ταῦθ᾽ ἢ Ἀρσάχη καὶ ποιεῖν ἐκέλευσεν. Ἡ δ᾽ αὐ- 
μι τίχα ὥρμησε xal χαταλαδοῦσα τὴν Χαρίχλειαν ἐν 
ὀδυρμεῖς xal δάχρυσι καὶ τί γὰρ ἄλλ᾽ 3, πενθοῦσαν xal 
ὅπως | ποιχίλως ] αὑτὴν ἐξάξοι τοῦ βίου διανοουμένην, 
[ἤδη γὰρ ὑπήσθητο τὰς ἁμτὶ Θεαγένει τύχας, ποιχί- 
Aw αὐτὴν καὶ ταῦτα τῆς Κυδέλης τὰ πρῶτα βουχο- 





HELIODORI JETHIOPICORUM 


remitteret aliquid et mollior lierel 
autem magis virum se przbebal et 
gnabat. conatibus : uem deren 
animos castitatis conscientia attollens , glorians in. 

luna et exsultans, quod enm maximam rt. 
precipue prastantissimeque gratilicaretur, insuper occa- - 
sione declarandz benevolentia erga Charicleath o , 
tantum si sciret. haec illa, optime secum agi ex 

continue Charicleam , lucem εἰ animam appellans. - s 
cum etiam Cybele videret, et quamvis contra. ] 
Arsaces , ( ex qua, quod leviter Theagenem affligi ve 
audiebat, ut non ad mortem, sed ai coactionem. 

ipsa, ut poenze intenderentur, Euphrati renuntiaret, neque 
ita se quidquam proficere senlirct, sed omnino res despe-. 
rata fuerat δὲ ipsa preeler spem experientia edocta, quibus. 
in malis esset, intelliperet : nunc quidem pamam ab. 
Oroondate, si haec audisset ex. Acharmene, jamjam exspe- 
Claus, nunc vero, ne antea mortem sihi eonscisceret Ar- 
sace, tanquam ludibrio habila a se quod attinet ad auxi- 
lium ei praestandum in amore hoc, metuens , statuit. εἰς 
conlra €a quie illi incumbebant et magno quodam malo 
peracto, aut exsequi ea, quae Arsace vellet, el in priesen- 
tia exspectatum ab illa evitare periculum , aut argumenta: 
omnium negotiorum tollere, necem simul omnibus moliens. 
animo. Atque ita ad Arsacen ingressa, Ludimus, inquit, 
operam, domina, Neque enim quidquam remiltil ferox 
ille, sed semper audacior efficitur, Charicleam semper in 
ore habens et illius appellatione tanquam blanditiis se con- 
solans. Ullimam igilur, si placet, ancoram, ut. dicilur, 
jaciamus et eam qua est impedimento e medio removea- 
mus, Si enim cognoverit eam interiisse , consentaneum. 
est fore αἱ mutata sentenlia assenliatur nostrae. volunlali, 
cum prorsus desperaverit de illius amore. 

Vil. Rapuit id quod dictum fuerat Arsace, cum zeloty- 
piam, qua jampridem laborabat, ira propler ea, quar 
dicta fuerant, intendisset, et Recle mones, inquit. — Mibi 
cura erit, ut jubeam hoc piaculum tolli. Quis autem erit 
qui obtemperabit, respondit Cybele. Cum enim omnia 
sint in (ua potestate, interimere lamen absque judicio ma- 
Eistratuum Persicorum, legibus est prohibitum. Opus. 
igitur erit, ut laborem et molestiam suscipias in. confin- 
gendo crimine et accusalione contra puellam, Prarlerea. 
incertum erit, an simus causam probatur, Sed si vide- 
tur, (omnia enim tua causa et audere et sustinere sum. 
parafa) veneno insidias exsequar el potione fuco facto 
adversariam e medio tollam. Approbavit hec Arsace, et 
facere jubebat. llla auem statim aggressa est facinus: - 
et cam deprehendisset Charicleam in lamentis et lacrimis et. 
quid aliud quam lugentem, ac. qnomodo e vila migraret 
cogitantem , ( jam enim subsenseral Theagenis fortunam , 
quamvis Cybele. initio varie dolis eam falleret et quod nod 





m— 


λυόσης xal τοῦ μὴ ὁρᾶσθαι αὐτὸν καὶ μὴ φοιτᾶν συνή- 
[771 ἄλλοτ᾽ ἄλλας προφάσεις ἀναπλατ-. 
πούσης), καὶ Ὦ δαιμονία, φῃσὶν, οὐ παύσῃ σαυτὴν 
πρύχουσα xal καταναλίσχουσα μάτην; ἰδού σοι καὶ 
5 Θιαγένης ἀφεῖται καὶ ἥξει τήμερον εἷς ἑσπέραν. Ἡ 
γὰρ δέσποινα πλημμελήσαντά τι χατὰ τὴν διαχονίαν, 


LIBER τ’ 


ιν ἐπηγγείλατο. 
εὐωχεῖν μέλλουσα xol ἅμα λιπαρηθεῖσα πρὸς ἐμοῦ, 
10 Ὥστ᾽ ἀνίστασο xal σαυτὴν ἀναλάμβανε xal τροφῇ; 
σὺν ἡμῖν γε Vüv ποτε μεταλαδοῦσα. Καὶ, Πῶς ἂν 
ἔγην πεισθείην, f, Χαρίχλεια, τὸ γὰρ συνεχῶς σε πρός 
με διαψεύδεσθαι τὸ πιστὸν τῶν πατὰ σοῦ λεγομένων 
ὑποτέμνεται, Καὶ ἡ Κυθβέλη, Θεοὺς, ἔφην ἐπόμνυμι 
ιν πάντας, J| μὴν λυθήσεσθαί σοι πάντα τήμερον, xai 
πάσης σε φροντίδος ἀπαλλαγήσεσθαι, Μόνον μὴ 
προαναίρει σαυτὴν, ἡμερῶν ἤδη τοσούτων ἀπόσιτος 
[οὖσα ) ἀλλ᾽ ἡ εἴχουσα τῶν εἰς χαιρὸν τῦτρε- 
πισμένων. Μόλις μὲν ἐπείθετο δ᾽ οὖν ὅλως ἡ Χαρί- 
30 χλεια, τὸ μὲν ἀπατηλὸν συνήθως ὑφορωμένη, τοῖς δ᾽ 
ὕρχοις ἐν μέρει πειθομένη καὶ τὸ ἡδὺ τῶν ἐπαγγελθέν-- 
τῶν ἑχοῦσα χαταδεχομένη. Ἃ γὰρ ἐπιθυμεῖ ἢ ψυχὴ 
καὶ πιστεύειν φιλεῖ, Καταχλιθεῖσαι τοίνυν εἱστιῶντο, 
Καὶ τῆς διαχονούσης “Λύρας οἴνου χεκραμένου χύλικας 
25 ἐπιδούσης, προτέρᾳ τῇ Χαριχλείᾳ προσφέρειν ἢ Κυδέλη 
νεύσασα, μετ᾽ ἐχείνην αὐτὴ λαδοῦσα ἔπινε. Καὶ 
οὕπω τὸ πᾶν ἐχπέποτο xol ἰλιγγιᾶν ἐφαίνετο ἢ πρεσ- 


δῦτις, τό τε περιττεῦσαν ὀλίγον ἐκχέασα, δριμύ τ᾽ εἰς |. 


τὴν θεράπαιναν ἐνεώρα καὶ σπασμοῖς τε xal σφαχελισ- 
80 μοῖς ὀξυτάτοις ἐπιέζετο. 

Η1΄, Θόρυδός τε κατειλήφει μὲν xal τὴν Χαρίχλειαν 
καὶ ἀναλαμδάνειν ἐπειρᾶτο, κατειλήφει δὲ xal τοὺς 
παρόντας, Τὸ γὰρ xaxov, ὡς ἐῴκει, τοξεύματος παν- 
τὸς ὀξῥτερον τῷ φθοροποιῷ δεδευμένου xal ἱκανὸν xal 

35 νέον τινὰ καὶ ἀκμάζοντα διαχρήσασθαι, τότε καὶ πλέον 
εἷς γηραιὸν σῶμα xol ἀπεσχληχὺς ἤδη προσομθ ἔσαν 

3 ὥστ᾽ εἰπεῖν τῶν χαιριωτέρων καθίκετο. 

Kal τό τ᾽ ὄμμα ἡ πρεσόῦτις ἐπίμπρατο xal τὰ μέλη 
τῶν σπασμῶν ἐνδόντων πρὸς τὸ ἀκίνητον παρεῖτο xal 
ep τὴν ἐπιφάνειαν ἐπεπόλαζεν. Ἀλλ᾽ 
MEL Qnmuo. Ar) Mepk sbqispes. 

Ἧ γοῦν Κυδέλη xa ἐκθνήσχουσα οὗ μεθίετο τῶν mav- 
ουργημάτων, ἀλλὰ τὰ μὲν νεύμασι τὰ δὲ παραφθεγ- 
τομένη, Χαρίκλειαν εἶναι τὴν ἐπιδουλεύσασαν ἐνεδεί- 
a» ἄγντο, Καὶ ὁμοῦ 0 ἡ ραῦς ἀπέπνει. Καὶ ἡ Χαρί- 
χλεια δεσμῶτις εἴχετο καὶ παρὰ τὴν Ἀρσάκην αὐτίκα 
ἥγετο, Τῆς δὲ πυνθανομένης, εἰ τὸ φάρμαχον αὐτὴ 
σχευάσειε xal el μὴ βούλοιτο λέγειν τἀληθὲς, κολαστή- 
pur καὶ ἀπειλούσης, καινὸν ἦν ἡ Χαρίχλεια 
50 τοῖς θέαμα. Οὔτε γὰρ χατηφήσασα, οὔτ᾽ ἀγε- 
γὲς τι παθοῦσα, γέλων ἐφαίνετο καὶ χλεύην τὰ παρόντα 
conor Di ial d συνειδότος τῆς συ- 

, κοφαντίας ἀφροντιστοῦσα, τὸ δὲ χαίρουσα εἰ Θεαγένους 
ano ἵτι ὄντος τεθνήξεται καὶ χερδήσει τὸ ἐναγὲς τῆς 





ducta. Quamobrem consurge, ac te recipe, cibum una 
nobiseum tandem aliquando eapiens. Quomodo autem 
tibi credere. debeam, inquit Chariclea. Nam consuetudo: 
tua me continue mendaciis fallendi, fidem iis qua a te di- 
cuntur adimit. Cybele autem, Per deos, inquit, omues 
juro, omnino fore , ut omnia tibi sint expedita hodie et ut 
ab omni eura deinceps vacua sis futura : modo ne te ipsam. 
anle interimas, eum jam tot diebus a. cibo abstinueris ; 
sed degusta utique, obediens nobis, ea, qu nunc tem- 
pori sunt parata. Vix sane, sed tamen parebat Cbari- 
clea, fraudem quidem usitatam illi suspicans, ceterum 
jurijurando ex parte assentiens οἱ suavitatem eorum quae 
promissa Íuerant lubens recipiens, Qua enim expetit 
animus, libenter eredit. Recumbentes igitur comedebanl. 
Et cum Habrz ministranti et poculis infusum vinum por- 
rigenti,, ut. prius Chariclez afferret, Cybele nutu signili- 
casseb, pos illam ipsa virissim accepto poculo bibebat. 
Necdum erat totum epotum, cum jam aestuare anus videri, 
et eo quod superfuerat effuso, torvis oculis ancillam in- 
ueri et. vulsionibus atque inflammationibus acutissimis 
premi. - 

VII. Incessit autem horror et. perturbatio Charicleam, 
quae erigere illam conabatur, incessit et alios qui aderant 
presentes, Malum enim , ut apparebat, omni jaculi im- 
petu celerius est tabifico veneno tincti et vel ad. juvenem 
et florentem zetafe interimendam satis virium habet, Tuuc 
autem, cum in senili et jam effetto corpore versaretur, 
celerius quam dici potest in praestantissimas partes perma- 
nabat. Itaque anus oculi incendebantur, membra, vulsio- 
nibus remissis, motu omni destituebantur ac dissolveban- 
lur et color niger superficiei cutis inducebatur. Sed erat, 
ut existimo, vel veneno ipso animus fraudulentus acer- 
bior. Siquidem Cybele, jam efflans animam, dolos non 
intermittebat, sed partim nutibus, partim interrnptis et 
morientibus vocibus, algnificabat Claricleam esse, qui illi 
struxisset insidias, fMaque anus extremum spiritum ede- 
bat et simul Chariclea vincta detinebatur et ad. Arsacen. 
continuo ducebatur. Hac vero quierente, ulruüm venenum 
ipsa parasset et. si nollet. verum faleri, cruciatus. ac tor- 
menta minilante : novum erat Chariclea inspicientibus 
speelaculum, Neque enim tristis, aut aliquid. pra» se fe- 
rens, quod degenerem animum arguerel , risui. videbatur 
et ludibrio habere praesentia negotia : partim propler con- 
scientiam recte factorum , calumniam negligens; partim 
gaudens , si Theagene non amplius superstite , esset. mori- 








802 
mss dbestesk ea a PE 
δρασάντων.. KK em ni im 


DIE de cr 
T . i 


παιδευσαμένης x 

quien Quiba τῶν. σῶν. ΤΩΝ 
« e. EE dug 

"goin puis. Be ἔχει δεσμῶν. ἦα τὴν 


τ᾿ φυλαχϑησομένην ἐς αὔριον, τήν τε. διὰ θανάτου τιμω- 
ρίαν ὑπὸ χρίσει τῶν ἐν τέλει Περσῶν 
δ' ἀγομένης, τὸ οἰνοχοῆσαν s Κυθέλῃ παιδισχάριον 
- δὲ τῶν Ἰωνικῶν θάτερον cw. els διακονίαν παρὰ 
τὴν πρώτην nb τῆς Ἀρσάχης τοῖς νέοις δωρηθέντων), 
30 εἴτε τι παθὸν εὐνοίᾳ τῇ περὶ τὴν Χαρίχλειαν ὑπὸ συν- 
θείας τε καὶ συνδιαιτήσεως, εἴτε xal δαιμονίᾳ βου 
λήσει ^ χρησάμενον, ὑπεδάχρυσέ τε καὶ ἐστέναξε, Καὶ, 
"Ib τῆς ἀθλίας, ἔφη, τῆς οὐδὲν αἰτίας. Τῶν δὲ περιε- 
στώτων θανμασάντων καὶ σαφῶς ὅ τι λέγειν βούλοιτο 
25 ἐκφαίνειν᾽ ἀναγχαζόντων, αὐτὴ δεδωχέναι διωμολόγει 
τῇ Κυδέλη τὸ φάρμαχον, εἰληφέναι δὲ παρ᾽ αὐτῆς 
dialog ἐφ᾽ ᾧ δοῦναι τῇ Χαρικλείᾳ, προληφθεῖσαν δὲ, 
εἴθ᾽ ὑπὸ θορύδου. τῆς κατὰ τὴν πρᾶξιν ἀτοπίας, We 
χαὶ συγχμθεῖσαν. ὑπὸ τῆς Κυδέλης, προτέρα δοῦναι τῇ 
30 Χαριχλείᾳ νευούσης, ἐναλλάξαι τὰς χύλιχας καὶ τῇ 
δύτιδι προσενεγκεῖν ἐν ᾧ ἦν τὸ φάρμαχον, Ἤγετο 
dei ἐπὶ τὴν Αρσάχην εὐθέως , ἕρμαιον ἁπάντων ποιου- 
μένων,, ἐλευθέραν εὑρεθῆναι τῶν. ἐγκλημάτων τὴν Χα- 
ρίκλειαν, ἘΕὐγενοῦς γὰρ ἤθους καὶ ὄψεως καὶ βάρθα- 
35 ρὸν γένος οἶχτος εἰσέρχεται; Καὶ εἰπούσης ταῦτα τῆς 
θεραπαινίδος, πλέον ἐγένετο. οὐδὲν, ἀλλ᾽ ἢ χαὶ αὐτὴ 
συνεργὸς. ἔοιχεν εἶναι εἰποῦσα ἡ Ἀρσάχη,, δεσμεῖσθαι 
καὶ φρουρεῖσθαι εἰς τὴν κρίσιν infi cusa, "Fou; δὲ δυ- 
νάστας. Περσῶν, οἵ τὸ βουλεύεσθαι ὑπὲρ. τῶν χοινῶν 
τὖ χαὶ διχάζειν τε xa τιμωρίας ὁρίζειν τὴν ἰσχὺν εἶχον. 
ἐπὶ. τὴν. κρίσιν εἷς τὴν ἑξῆς παρεκάλει διαπέμπουσα, 
rci ἡκόντων εἰς ἕω χαὶ προχαθημένων, χατηγόρει μὲν 
dax xal τὴν. φαρμαχείαν χατήγγελλεν, ἅπανθ' 
ü εἶχεν ἀπαγγέλλουσα. χαὶ συνεχὲς ἐπιδαχρύουσα τὴν 
às ϑρεψαμένην xad ὡς τὴν πάντων τιμιωτέραν καὶ εὐνουσ- 
τέραν ἀπολέσειε, μάρτυρας τοὺς δικαστὰς ἐπικαλουμένη, 
ὡς, ξένην ὑποδεξαμένν, xal πάσυς: μεταδοῦσα φιλοῦρο- 
σύνης, τοιαῦτ᾽ ἀντιπάθοι. Καὶ ὅλως ἢ μὲν ἦν-πιχρο- 
τάτη χατήγορος " [διλογμο δ' οὐδὲν ἢ Χαρίκλεια ἀλλ᾽ 
10 ὡμολόγει. χαὶ αὖθις τὸ ἔγκλημα χαὶ τὸ φάρμακον ὡς 
δοίη, συγκατετίθετο, προστιθεῖσα ὡς καὶ τὴν Ἀρσάκην 
διεχρήσατ' ἂν ἡθέως εἰ μὴ προείληπται καὶ ἕτερα, πρὸς 


καὶ παντοίως. τοὺς διχαστὰς εἷς τὴν τιμωρίαν ἐχχαλου- 


x 


᾿ 


| lura οἱ quasi in lucro positura, nefarium facipos; quod ipsa. 
in se admittere statuerat, aliis conficientibus; Et, Ὁ pras«- 
clara, inquit, si quidem viyit Theagenes, dioo me esse inson«- 
lem liujus caedis. Sin aliquid illi accidit tuis impiis:consillis, 
niil est tibi- opus, ut ullis- tormentis: a- me confessionem! - 
extorqueas ; habes me, quae sustuli eam, quie te enutcivit-el- 
ad pulcherrima. facta. instituit , inter(ee sine ulla. ewmela«- 
lione, Nihil enim tantopere est. cordi Theazeni, qui-4uos- 
| sceleratos conatus optimo jure aversatus est; 
1X. In furorem verterunt lec Arsacen. et cum-illam:cu- 
laphis cedi jussisset, 113, quemadrodum. est , vinetam: 
ducite , dicebat, piaculum lioc , ut illi ostendatis , ἐπ᾿ simili 


HELIODORI JETINOPICORUM 


vn 


* | sita emo pro-digaltate praclaram lus macie y cul 
. | membro-vinculis Injectis ; Euphrali quoque istam tradite, 


ὧι custodiatur ad. crastinum diem οἱ capitali pana judicio. 
magistratuum Persicorum. damnetur. Cum antem: jam 
| duceretur, puella , qui erat ἃ poculis Cybelae, (erat-autem. 
| altera. ex Ionieis maneipiis , qua initio jovenibus- in usum 
obsequii ab. Arsace domata fuerant) sive. quodam: moda. 
commota benevolentia- erga- Charieleam:, proptee familia-- 
ritatem et consuetudinem, sive divina. voluntate impulsa, 
collacrimavit.et vehementius ingemiscens, O- müseram, - 
inquit, quae omnino est a culpa vacua;  His- vero; qui 
circumstabant,, admirantibus et perspicue quid vellet dicere- 
proferre-cogentibus, se dedisse Cybelie venenumrconüte- —— 
batur et accepisse ab illa ipsa ea conditione ut. Charicleae 
daret: deinde, seu perturbatione ex re inusitàtà antici- 
patom, seu labefaetátam a Cybele, quae vt prius daret 
Clariclez innuerat, permutasse pocula et anui obtulisse 
id, in quo venenum fuerat, Ducebalur igifur recta. ad 
Arsacen , in lucro ponens, sia crimine vacua Charielea in- 
venirelur. Generosm enim indolis et vultus.commiseratio, 
eliam barharicum genus subire solet, Cumque eadem di» 
xisset ancilla , nihil profielebatur : sed ipsam quoque.con« 
sciam et adjutricem. esse dicens Arsace, in vincula conjiei 
et custodiri ad judicium prsecepit : ae primates: Persarum, 
in quoram potestate consilia de repnblica et.judícia «et pas 
narum determinationes continebantur , nuntiia-dimissis, ad. 
judicium. in sequentem diem convocabat, Et-cum multa 
mane venientes: consedissent, accusabal' Arsace- venefieii 
crimine, omnia , ut' gest. fuerant , narrans et'identülém 
illacrimans , quod nutricem et eam qua sibi omnibus: re- 
bus fuisset pretiosior et maxima benevolentia erga-se pra 
ditam , amisisset , provocans ad ipsos judices testes, quod, 
cum peregrinam recepisset el omnia humanitatis officia 
illi impertivisset, talibus ab illa injuriis gratie loco alfíce- 
τοῖον. Tn summa, illa quidem fuerat acerrima. accusalris 
nihil antem respondebat. Chariclea , sed rursus efiam. σοῖς 
fitebatur crimen el quod. venenum dedisset- affirmabat ; 
addens insuper, quod et Arsacen. libenler sustolisset, misi 


τούτοις, τὴν μὲν ᾿Αρσάχην dx. τοῦ εὐθέως λοιδορουμένη, anticipata. fuissel ; aliaque praterea , Arsacen direcle con» 


viciis onerans εἰ vario modo judices αὐ ponam irrílans. 





£ 
[a 
j 
: 


: 


μελλήσαντες 
Περαικῇ τιμωρίᾳ περι- 
τὴν ὄψιν καὶ τὸ νέον τε καὶ 


j 


ὃ 


ἢ 


i 
à 


i 
i 


in 
H 


θέαν. ἠπείχθησαν, ᾿Αφίχετο δὲ καὶ "Apodo xat θεω-. 
τῶν. τειχῶν ἐγένετο, Δεινὸν. γὰρ, εἰ μὴ xal. 
, ἐμφορηθείη τῆς εἰς, Χαρίχλειαν. χολάσεως, 

E m Καἀπειδὴ | τὴν ] πυρχαϊὰν ὡς ὅτι μεγίστην 
ἔνησαν οἱ δήμιοι καὶ τὴν φλόγα ὑποδαλόντων λαμπρῶς 
Ezio, μυχρὸν ἐνδοθῆναι αὐτῇ πρὸς τῶν ἑλχόντων ἡ 
τα παραχαλέσασα ; xat ὡς ἑκοῦσα ἐπιδήσεται 
| ἐπαγγειλαμένη, τὰς χεῖρας εἰς οὐρανὸν, 
τὴν ἀχτῖνα ἐπέβαλλεν 5 ἥλιος ἀνατείνασα" 
σε καὶ γἢ καὶ δαίμονες, ἐπὶ γῆς τε καὶ 
ἀνθρώπων ἀθεμίτων ἔφοροί τε xal τιμωροὶ, 
εἶναί μὲ τῶν ἐπιφερομένων, ὑμεῖς ἔστε 
* ἐχοῦσαν δ' ὑπομένουσαν τὸν θάνατον διὰ τὰς 
τῆς  τόχης ἐπηρείας, ἐμὲ μὲν, σὺν εὐμενείᾳ 
γ τὴν δ᾽ ἀλάστορα καὶ ἀθεμιτουργὸν καὶ 
μοιχαλέδα καὶ ἐπ᾽ ἀποστερήσει νυμφίου τοῦ ἐμοῦ ταῦτα, 
Maucow » ὡς ὅτι τάχιστα τιμωρήσασθε, Καὶ 
ποῦσα , πάντων ἐκβοώντων τι πρὸς τὰ εἰρημένα xal 


* 


P 


$ 


ut 


e ig 
ih 


H 


τὸ χάλλος καὶ οἷον. ἐν πυρίνῳ θαλάμῳ 

Ἢ δ᾽ ἄλλοτε ἄλλῳ μέρει τῆς πυρᾶς 

50 θαυμάζουσα, μὲν τὸ γιγνόμενον, ἐπισπεύ- 

δουσα δὲ πρὸς τὸν θάνατον, ἬΝνυε δ' οὐδὲν, ὑποχω- 
ροῦντος ἀεὶ τοῦ πυρὸς xal ὥσπερ ὑποφεύγοντος | 

τὴν ἐκείνης ἐφόρμησιν. ΟἹ δήμιοι δ᾽ οὐκ ἀνίεσαν ἀλλ᾽ 


τὸ πλέον, ( καὶ τῆς "podere νεύμασιν deed 


culte ferre ex industria solita fuerat, tum infra. vestem - 
utero succipxisset , quasi quiedar justa exsequiarum secum 
ferens; omne crimen, omnemque mortem, eujus insimu- 
labatur, confitébatur et mom insimulata nihilominus ipsa. 
tati, parum aberat, quin illam atrociori, el. Persico sup 
plicio subjicerent : verumfamen fortasse quodaminodo. 
commoti adspectu, ac juvenili et. invicta. forma, nl igne. 
cremarelur, decreverunt. — Rapta.est igitur continuo a for- 


πολλοῦ | foribus et paullulum extra murum. ducebatur, prancone,. 
* | quod. propter. veneficium. ad rogum. duceretur, continue 


proclamante , et magna multitudine hominum praeterea. ex- 


.| urbe sequente. Quidam enim ipsi eam viderant, cum 


duceretur; quidam vero ex rumore, qui celerrime urbem 
pervaserat, properabant. "Venit autem et Arsace. et spec« 
tatrix.de muro flebat. Acerbum enim illi esse videbatur, 
si se adspeetn supplieii Charicleze non exsatiasset, — Post- 
quam autem rogum maximum tortores exstruxerunt, et 
flammis subjectis clare succenderunt , paullulum sibi con- 
cedi temporis Chariclea ab his qui traliebant cum petisset 
εἰ se sponte rogum conscensuram promisisset manibus ad 
«ulum tensis ubi radios sol expandebat : O sil, exclamavit, 
et terra, bealique, quiennque sopra terram estis et infra. 
terram hominum sceleratorum. inspectores et. vindices , 
quod sim insons eorum , quorum insimulor, vos estis testes, 
Sponte anlem me lataram  moctem , propler intolerabiles. 
fortune injurias , henigne clementerque suscipite; De hoa 
vero piaculo Arsace, quae se sceleratis factis polluit. et 
adultera estet. liec ut meo sponso me privet facit, quam- 
primum sumite ponas, Heeccum dixisset , omnibus quid- 
dam exclamantibus ad ea qua dicta fuerant οἱ aliis inhíi« 
bere parnam ad aliud judicium adornantibus,, alils jqm co- 
nantibus, preevertens rogum conscendit et in medium sese 
conferens, diu intacta stetit, circumvagante potius igne , 
quam appropinquante εἰ nihil nocente, sed cedente ín 
quam partem se Chariclea conjecisset, atque, ut illustraretur 
lantum, circumstante splendore , magis ob pulchritudinem. 
conspicua et quasi in. igneo tbalamo nubens, efficiente. 
Illa antem nunc in hanc, nunc ín aliam partem rogi tran-- 
siliebat, admirans illud quod flebat et ad mortem accele- 
rans : ceterum nihil proliciebat, semper dante locum igno- 
et tanquam ad illius motum. refugiente. — Tortores autem. 
non remittebant quidquam, sed magis etiam tum incum- 
bebant, ( Arsaee. quoque nutibus. minacibus imperante ἢ 





sn 
τικοῖς, ) ξύλα τ' ὶ τὴν 
ipelseó Mire cb 


πεῖν τὸ χρεῖττον, μένη τὴν BiYNoles ἐξή- 
um v Mireie πόλιν ὑπὸ χαρᾶς ἅμα 
καὶ ἐκπλήξεως μέγα τε καὶ σύμφωνον ἐκβοῆσαι xal με- 
γάλους τοὺς θεοὺς ἐπικαλεῖσθαι, ἌΡΗΝ δ᾽ Ἀρσάκην μὴ 
10 χατασχοῦσαν, χαθάλλεσθαί τ᾽ ἀπὸ τῶν τειχῶν, καὶ 
- διὰ πυλίδος ἐχδραμοῦσαν σὺν πολλῇ δορυφορίᾳ καὶ τοῖς 
δυναστεύουσι Περσῶν, ᾿ἐπιδάλλειν v αὐτὴν τῇ Χαρι- 
χλείᾳ τὰς χεῖρας καὶ εἰς τὸν δῆμον ἱταμὸν ἐνορῶσαν, 
Οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰπεῖν, ἀλιτήριον γύναιον καὶ φαρμα- 
30 χίδα καὶ φόνων ἐργάτιν ἐπ᾽ αὐτοφώρῳ ληφθεῖσαν xal 
ὑμολογήσασαν ἐξελέσθαι τῆς τιμωρίας πειρώμενοι ; καὶ 
ἅμα μὲν ἀθεμίτῳ γυναίῳ βοηθοῦντες, ἅμα δὲ καὶ νό- 
pote τοῖς Περσῶν xol βασιλεῖ τ᾽ αὑτῷ καὶ σατράπαις 
xal δυνάσταις xal δικασταῖς ἀνθιστάμενοι, ὑπὸ τοῦ μὴ 
80 ἐμπεπρῆσθαι αὑτὴν ἴσως εἰς ἔλεον ὑπαγόμενοι xol 
θεοῖς τὸ ἔργον ἐπιγράφοντες; οὐδ᾽ ἐννοήσετε σωφρονή- 
σαντες, ὡς τοῦτο xai μᾶλλον αὐτῆς βεβαιοῖ τὴν φαρμα- 
κείαν, ἢ τοσοῦτον περίεστι τῆς γοητείας, ὡς καὶ πρὸς 
τὴν πυρὸς δύναμιν ἀπομάχεσθαι; συνέλθετε, εἰ δοκεῖ, 
35 πρὸς τὸ συνέδριον εἷς αὔριον δημοσίᾳ δι᾽ ὑμᾶς : ἐσόμενον 
xat γνώσεσθε αὐτήν 0' ὁμολογοῦσαν καὶ ὑπὸ τῶν συνει-- 
δότων, οὺς ἔχω φρουροῦσα, διελεγχομένην. Καὶ ἅμ᾽ 
ἀπῆγεν τῷ τραχήλῳ προσφῦσα xal τοὺς δορυφό- 
ρους ἀναστέλλειν τὸν ὄχλον ἐπιτάξασα. Οἱ δὲ τὰ μὲν 
40 ἠγανάχτουν καὶ ἀνθίστασθαι διεσχόπουν, τὰ δ᾽ ὑπεῖχον 
ἅμα τι καὶ τῇ ὑπονοίᾳ τῆς φαρμαχείας ὑπαγόμενοι, 
τινὲς δὲ xal δέει τῆς Ἀρσάχης xal τῆς περὶ αὐτὴν &u- 
νάμεως ἀποτρεπόμενοι. Καὶ ἡ «μὲν Χαρίκλεια αὖθις 
τῷ Εὐφράτῃ παραδίδοται xal αὖθις πλείοσι τοῖς δεα- 

ΠῚ vds ἐνεδέδλητο, δευτέρᾳ κρίσει καὶ τιμωρίᾳ φυλαττο- 
μένη, χέρδος ἕν μέγιστον ὡς ἐν δεινοῖς εὑρισχομένη,, 
τὸ συνεῖναι Θεαγένει xal τὰ xal αὑτὴν ἐχδιηγεῖσθαι. 
"L3, μὲν γὰρ Ἁρσάχῃ καὶ τοῦτ᾽ εἰς τιμωρίαν ἐπενενόητο, 
ὥσπερ ἐπιχερτομούσῃ καὶ πλέον νομιζούσῃ τοὺς νέους 
πὸ ἀνιάσειν; εἶ χαθ᾽ ἕν δεσμωτήριον xaüztarqu£vot , θεαταὶ 
γίγνοιντο ἀλλήλων ἐν δεσμοῖς καὶ χολάσεσιν ἐξεταζονν 
μένων, "Min. qo ὡς πάθος τοῦ ἐρωμένου τὸν ἐρῶν-- 
τὰ πλέον ἢ τὸ ἴδιον ἀλγύνει, Τοῖς δ᾽ ἦν παραψυχὴ 
uv τὸ γιγνόμενον καὶ τὸ ἐν ὁμοίοις τοῖς πάθεσιν 


^ 


ligna congerentes et floviatilem De — Ὁ 
omtii ratione flammam concifantes. Sed necita 
proficiebalur, sed magis urbs pertorbabalur et 

opem esse existimans, Insons est muliercula , 

tua est muliereula! exclamabat ; et accedentes J 

ortores a rogo repellebant, Thyamide incipiente, et populo. 
ad auxilium ferendum, animum addente, (jam enim et 
ille advenerat, immenso clamore íd, quod. fiebat, indi-- 
cante ) el. Charicleam eripere cupientes, proxime quidem 
accedere non audebant, sed, ut ipsa rogo excederet, pnellax 
imperabant. Non enim quidquam periculi esse metuen-- 
dum ei, quie in igne versata sil, si eum relinquere volue- 
rib Quas videns εἴ audiens Chariclen, et ipsa pulans «e 
divino presidio defensam esse, statuit se non ingratam esse 
debere erga numen , nec rejitere beneficium et exsiluil e. 
rogo : ut urbs pro gaudio simul et stnpore magnum οἶδε. 
morem et consonantem tolleret, ac magnos deos invocarel ;- 
Arsace vero, non compos sui ipsius, desiliret ex muris, et- 
per portulam excurrens, cum magna ealerva slipatorum- 
et proceribus Perearum , injiceret ipsa Charicleme manus et 
populum proterve adspiciens, Non pudet vos, diceret, 
sceleratam. mulierem et. veneficam et. auctorem caedis ín 
ipso facinore deprehensam et confessam, conari pasa 
eripere? cum quidem interim, dum scelestae mulierculge 
opem fertis , simul Persarum legibus et ipsi regi et satrapis. 
et proceribus ac judicibus resistalis; inde forlasse, quod. 
non conflagravit , ad misericordiam errore quodam flexi et 
diis eventum illam adscribentes. An non tandem redeun- 
les od. meliorem mentem, intelligelis, quod hoe ipsum. 
magis illias veneficium confirmet , cui tanta sil praestigiarmm. 
copia, ut. eliam ignis viribus repugnare possit? Convenile, 
$i videtur, in concilium crastino die, quod propler vos pu- 
blicum erit : ibi cognoscetis et ipsam confiteri , εἰ a consciis. 
quos asservo in cuslodia, convincl. Simnlque abducehat 
Ipsam, collo inhzerens et stipatores removere confertos ut 
in turba imperans. Illi autem partim indignabantur et re- 
sistere cogitabant : partim cedebant, aliquo modo suspi- 
cione veneni adducti : quidam etiam metu Arsaces illiusque 
potenti deterrebanlur. Ac Chariclea quidem Euphrali 
iterum traditur, rursusque in plura vincula conjiciebalur, 
ad secundam judicium et supplicium asservanda,, in lucra. 
maximo in adversis rebus ponens consuetudinem Theagenis. 
et. facultatem rationes snas illienarrandi. Ab Arsace enim. 
el hoe ad. augendam pamnam excogitatum fuerat , quo ju- 
venes , tanquam illis illndens , excruciaret, ut in uno ear« 
cere conclusi, spectatores essent mutuo suarum calamila- 
dum, dum vinculis οἵ cruciatibus affligerenlur. Sciebat 
cuim, quod dolor ejus qui amatur magis amantem quam. 
snps, excrucial- At vero fis factum lioc, consolalienis 


X 


HELIODORI JETHIOPICORUM 


P 


LIBER νΠ 


Aievizenlat. χέρδος ἐνόμιζον ' εἰ ἔλαττόν τις αὐτῶν xo- 
ἀπε σαι μϑαρκβοῦαι ὑπὸ θατέρου καὶ μειονεχτεῖν 
τῶν ἐρωτικῶν δὲ καὶ τὸ προσομι- 
λεῖν ἀλλήλοις xal τὸ πὐρηνορεν τε χαὶ ἐπιθαρσύνειν 
υ εὐγενῶς τε xal γενναίως τὰς προσπιπτούσας τύχας καὶ 

ποὺς ὑπὲρ σωφροσύνης καὶ πίστεως τῆς εἷς ἀλλήλους 


ἀγῶνας. 

1΄. Πολλὰ γοῦν μέχρι τῶν νυχτῶν ἀλλήλοις 
διειλεγμένοι xoà ὅσ᾽ ΚΝ τοὺς μετὰ τὴν νύκτα τὴν 
10 παροῦσαν ἐντεύξασθαι ἀλλήλοις ἀπεγνωκότας xai olov 
ἀλλήλιον ἐφ᾽ ὅσον ἕξεστι χορεννυμένους, τέλος καὶ περὶ 
τῆς χατὰ τὴν πυρχαϊὰν θαυματουργίας ἀνεσχοποῦντο. 
Καὶ ὁ μὲν Gay νης εἰς θεῶν εὐμένειαν τὸ αἴτιον ἀνέ- 
φέρε, στυγησάντων μὲν τὴν ἄδιχον Ἁρσάχης auxogay- 
15 τίαν, χατελεησάντων δὲ τὴν ἀθῷον καὶ οὐδὲν αἰτίαν, 
5$ Χαρίχλεια δ' ἀμφιθάλλειν ἑῴχει, Τὸ μὲν γὰρ xac- 
νουργὸν, ἔφη, τῆς σωτηρίας, δαιμονίᾳ τινὶ χαὶ ϑείᾳ 
παντάπασιν ἔοιχεν εὐεργεσίᾳ, τὸ δ᾽ ἐν τοσούτοις ἔξε- 
τάζεσθαι δυστυχήμασιν ἀδιαστάτως xal χολάσεσιν al- 
30 χίζεσθαι ποιχίλαις τε καὶ ὑπερθαλλόντως, θεηλατου- 
μένων εἶναι xot δυσμενείας, κρείττονος πειρωμένων" 
πλὴν εἰ μὴ θαυματοποιΐα τίς ἔστι δαίμονος, εἰς τὰ 
ἔσχατα μὲν ἐμβάλλοντος, ἐκ δὲ τῶν ἀπόρων διασώ- 

ζοντος, 


τὸ ΙΔ΄, Καὶ ἔτι ταῦτα λέγουσα, To Θεαγένους sg 
μεῖν παραχαλοῦντος καὶ τοῦ εὐσεβεῖν πλέον ἢ σωφρο- 
νεῖν ἀντέχεσθαι παραινοῦντος, "Iixovee , θεοὶ, ἄνε- 
δόησεν. Οἷον γάρ μοι νῦν ὄναρ (εἴτε καὶ ὕπαρ 3») 
ἐνθύμιον ied 8 τῆς προτεραίας δοῦσα νυχτὸς, 

30 ei μὲν, olx οἶδ' ὅπως, τῆς διανοίας ἀπέβαλον, νυνὶ 
δέ μοι τῖς μνήμην παραγέγονε, Τὸ δὲ ὄναρ, Ὡς ἦν 
εἰς μέτρον ἡρμοσμένον, "EXeys δὲ τὸ ἔπος ὁ ὑειότατος 

y εἴτε χαταξαρθεῖν λαθούσῃ φανεὶς, εἴτε χαὶ 
ἐναργῶς ihi. Ele δ' οἶμαι ὧδέ πως- 

3» ἈΑΤΠ]αντάρδην φυρέουσα, πυρὸς μὴ icai 

Ῥηϊδίως Μοίραις καὶ τἀδόχητα πέλει. 
Καὶ ὁ Θεαγένης διεσείσθη θ᾽ ὥσπερ οἱ κάτοχοι καὶ ἐφ᾽ 
ὅσον ἐνεδίδου τὰ δισμὰ ἀνέλατο, καὶ, Εὐμενεῖς εἴητε, 
θεοὶ, ἀνέκραγε, κἐγὼ γάρ τοι ποιητὴς ἐξ ὑπομνήσεως 

40 ἀναδείχνυμαι καὶ χρησμὸς δή μοι παρ᾽ ὁμοίου τοῦ 
μάντεως ( εἶτε Καλάσιρις ἦν, εἴτε ὑεὸς εἷς Καλάσιριν 
φαινόμενος) πεφοίτηχε, καὶ λέγειν ἐδόκει τοιάδε" 

Αἰθιόπων εἰς γαῖαν ἀφίξεαι ἄμμιγα χούρῃ, 
Δισμῶν λρσαχέων αὔριον ἐχπροφυγών. 

45 "Epl μὲν οὖν ὅπη τείνει τὸ χρήσμιον, ἔχω συμβάλλειν. 
Τὴν μὲν γὰρ Αἰθιόπων, τὴν τῶν καταχϑονίων ἔοιχε 
"λέγειν, ἄμμιγα δὲ κούρῃ, τῇ Περσεφόνη, μὲ συνέσε- 
σθαι, xal λύσιν δεσμῶν τὴν ἐνθένδε ἀπὸ τοῦ σώματος 
iile. Σοὶ δ᾽ ἄρα τί φράζει τὸ ἔπος, οὕτως ἐξ 

ἐναντίων πρὸς αὑτὸ συγκείμενον ; τοὔνομα μὲν γὰρ f 
AU, πάντα μένη ξηλοῖ, Τὸ παράγγελμα 
δὲ μὴ δεδοιχέναι τὴν πυρὰν ἀξιοῖ, Καὶ ἡ Χαρίκλεια, 

Ὦ Νυχύτατε, ἔφη, Θεάγενες, ἡ συνήθειά σε τῶν 


365 
loeo potius eral, et in similibus do ι 
passtomriee minder ie 


Tel, victum se essa ab altero et quasi inferiorem ac lan- 
guidiorem in amore , existimans, vero Illis versari 


εἰ generose fortunam , quae became oen 
et fidem erga se mutuam adita certamina, uterque ferrent. 

X. Cum igitur mulla usque ad. nocturnum tempus inter 
se eolloquerenlur ejuscemodi , qualia consentaneum est eos 
*sse loculos, qui post illam noctem amplius de colloquio 
desperassent et se consuetudine mutua , quoad fieri potuit, 
exsaliassent : ad extremum in miraculum i]lud , quod eirca 
rogum acciderat, animum intenderunt. Ac Theagenes 
quidem deorum henevolentie cansam acceptam ferebat , 
qui aversati. fuissent injustam. Arsaces calumniam et. mi- 
serti innocentis ac niil promeritie : Chariclea vero ambi- 
gere videbatur. Nam ista quidem inusitata ratio salutis , 
inquit, coslesti et divino quodam beneficio omnino conti- 
gisse videtur. Ceterum hujusmodi calamitatibus affligi 
sine ulla intermissione, ac tormentis cruciari variis ac supra 
modum , horum esse , qui divinitus affligantur el in majus 
odium ineurrerint. Nisi forle sit aliquod miraculum dei 
secretius, qui in. extrema pericula conjiciat, et ubi nihil 
spei sit reliquum servet. 

ΧΙ, Hsec com adhuc diceret, Theagene ul im bonam 
partem interpretaretur adhorlante, et, ut magis studeret 
pie sentire quam casta esse, admonente : Propitii nobis 
estote, dii! exclamavit. Quale enim nunc milii somnium 
( seu visum fuit ) in mentem venit, quod eum priore nocte 
vidissem , tunc quidem , nescio quo modo, exciderat animo : 
nunc vero in memoriam illius redii. Somnium vero versus 
erat, in metri rationem aptatus, Versum autem. exposuit 
divinissimus heros Calasiris sive apparens mihi dormienti 
sive manifesto visus; cujus talis quaedam fuit. structura * 

Pantarben gestans , (làmmae ne metuas. viin : 

Facilia Parcis sunt et prodigiosa. 
Theagenes quoque concussus est, non secus atque ii, qui 
divino spiritu concitantur, quantumque concedebant vin- 
cula , prosiluit, et, Benigni sitis in nos, dii* exclamavil. 
Nam ego etiam poeta ex recordatione efficior, et oraculum 
quoddam mihi a simili vate, (seu Calasiris fuit, seu deus 
aliquis, Calasiridis forma apparens) editum est, videba- 
turque. talia dicere : 

venies ad terram JEthiopum puella comitante , 

Arsaces. vincla cras effugiens, 
Quod quidem ad me attinet, quorsum tendat oraculum, 
conjicere possum. — Terram enim /Ethiopum, eorum, qui 
sub terra ietatem degunt, dicere videlur. Una autem cum 
puella , id est, cum Proserpina , cohabitaturum : et solu- 
tionem ex vinculis, hinc ex corpore discessum, Tibi au- 
tem quidnam dicit versus , qui ex contrariis sibi constat? 
Nam nomen quidem Pantarbe, omnia metuens significat : 
ceterum promissum vulb, non metnendum esse rogum. 
Tom Chariclea : Suavinm, inqui, meum, Theagenes, 





HELIODORI JETHIOPICORUM 


"rarae icti τοῖς xak τὰ μαντεύματα φήνασαιν. 
ἬΔΗ τὴν vli πρίρμμεις, δὲν, ὃς doin, βουλήματι 
ἐκείνων τετέλεσται" χαὶ ζῶ σοι τὸ παρὸν, ἡ παν- 


ἐτύγχανον, εἰ σωζοίμην, εὐπορίαν βίου χαὶ τῶν 
ἀναγκαίων, εἶ 5 πάσχοιμι, χαλλωπίσματα ἔσχατα 
20 καὶ ἐντάφια γενησόμενα. "Ev δὴ τούτοις, ὦ Θεάγενες, 
οὖσιν ὅρμοις ἐριτίμοις καὶ λίθοις πολυτελέσι "Ivàuxoi τε 
καὶ Αἰθιοπικοῖς, ἔστι καὶ δακτύλιος, δῶρον μὲν παρὰ 
τοῦ πατρὸς τῇ μητρὶ παρὰ τὴν μνηστείαν δοθεὶς, λίθῳ 
δὲ τῇ καλουμένῃ παντάρδῃ τὴν σφενδόνην διάδετος,, 
25 γράμμασι δ᾽ ἱεροῖς τισιν ἀνάγραπτος χαὶ τελετῆς ὡς 
ἔοικε θειοτέρας ἀνάμεστος, παρ' ἧς εἰκάζω δύναμιν τινὰ 
ἥκειν τῇ Mio πυρὸς φυγαδευτιχὴν, ἀπάθειαν τοῖς ἔχου- 
σιν ἐν ταῖς φλογώσεσι δωρουμένην, ἣ κἀμὲ τυχὸν συμ- 
βουλήσει θεῶν περιέσωσε. "ule 8 ἔχω xal συμ- 
30 βάλλειν xal γιγνώσχειν, ἐξ ὧν ὃ θειότατός μοι Καλά- 
σιρις ὑπετίθετο πολλάκις, ταῦτα xxl φράζεσθαι καὶ 
ἐχδιδάχθαι πρὸς τῶν ἐνεστιγμένων τῇ συνεχτεθείσῃ μοὶ 
ταινίᾳ, νυνὶ δὲ κατὰ γαστέρα τὴν ἐμὴν ἐνειλημμένῃ, 
διηγούμενος. Ταῦτα μὲν εἰχότα xai ὄντα πλέον xal 
35. τοῖς ὑπηργμένοις συμβαίνοντα, ἔφη ὃ Θεαγένης ἐκ δὲ 
τῶν εἰς αὔριον χινδύνων ποία τις ἄρα παντάρδη καὶ 
ἄλλη ἐξαιρήσεται; οὗ γάρ mou καὶ ἀδανασίαν, ( ὡς 
ὄγελε) χατὰ τὴν πρὸς τὰς πυρχαϊὰς ἀντιπάθειαν ἐπαγ- 
γέλλεται, τῆς ἀλάστορος "Apsdxns , ὡς εἰχάζειν ἕνεσ-- 
τὖ τιν, ἕτερόν που καινότερον τιμωρίας τρύπον τανῦν ἐπι- 
νοούσης. Καὶ εἴθε γ᾽ ἅμα κατ᾽ ἀμφοτέρων καὶ 
θάνατον ἕνα καὶ ἐν ὥρᾳ μιᾷζ καταδικάσειεν, ὡς οὐδὲ 
πελευτὴν ἂν τοῦτ᾽ ἐθέμην, ἀλλὰ πάντων καχῶν dvd- 
παυλαν. Καὶ ἡ Χαρίκλεια, Θάρσει, ἔφη, παντάρδην 
45 ἑτέραν ἔχομεν τὰ μεμαντευμένα. Καὶ θεοῖς ἐπανέχον- 
τες, σωζοίμεθά τ᾽ ἂν ἥδιον, χαὶ εἰ δέοι, πάσχοιμεν 


ὁσιώτερον. 
IV. Οὗτοι μὲν δὴ ταῦτα ἀναθεωροῦντες xal νῦν 
μὲν θρηνοῦντες καὶ πλέον ἀνιᾶσθαι καὶ ἀγωνιᾶν ἅτερος 
μὴ ὑπὲρ θατέρου διεγγνυώμενοι, νῶν δὲ τὰ τελευταῖα 
ἀλλήλοις ἐπισκήπτοντες καὶ ὡς μέχρι θανάτου πιστοὶ 
τὰ ἐρωτικὰ πρὸς ἀλλήλους ἔσονται, θεούς τε καὶ τὰς 
παρούσας τύχας ἐπομνύντες » οὕτω διῆγον. CO δὲ 
Βαγώας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πεντήκοντα ἱππεῖς, νυχτὸς 


[X 





videntur, ut puella perdendo 
meam Jthiopiam conscensurum esse promissum «est , cut 
Arsacen et illius vincula effugeris. Quomodo aütem id sit 
futurum, neque nobis manifestum est, neque incredibile τὸ 
dü vero. efficere id possunt et curae erit iis, qui vaticinia 
reddiderunt. Nam pradictio, quaead me pertinet, jam, 
nt seis, voluntate illorum perfecta est, el vivo in praven- 
tin, de qua Jam prorsus desperafum fuersi; ἃ 

cnm salutem meam revinctam mecum ies. tune 
quidem ignorabam : nunc vero, wt mihi quidem quidem vídétur, 
intelig. Cum enim indicia mecum exposita, etiam tem- 
poribus quze praeterierunt , gestare ex industria solita fuls- 
sem , tunc magis, judicio de me facto, et supremum diem 
jam adfore putans, oceulle utero illa succinxeram , si qui- 
dem servarer, victum et res necessarias soppeditatura ; su 
aliquid mihi accidisset, ornamenta ultima et justa exse- 
quiarum futura. Inter bic, Theagenes , que sunt monilia. 
magno sumta constantia, et Japides Indici et JEthiopiei 
valde pretiosi , est etiam quidam annulus, dono datus a 
patre meo matri, tum cum illi. desponderetur, lapidem, 
qui vocatur Panfarbe, im pala insertum labens et literis 
quibusdam sacris pictus, denique ezrimonia quadam, ut 
videlur, diviniore plenus, a qua conjector vim aliquam. 
lapidi aecedere, quae ignem depellat, hoc iis, qui illum 
habent , ut nullo sensu nec detrimento in flamma aífician- 
tur, dono dantem. Quz et me forsitan voluntale. divina. 
servavit. Haec eb conjicere possum et scire ex. eo, quod 
divinissimus Calasiris mihi suggessit, cum eadem et diei 
€t. doceri fis notis, quibus esset insigmita exposita mecum. 
fascia, nunc vero uterum meum obvolvens, szpius nar- 
rare solitus fuerit. Isthaec magis probabilia sunt et vera 
el cum beneficio quod tibi contigit convenientia, inquit 
Theagenes : ceterum ex crastini diei perienlis quamam 
alia Pantarbe nos liberabit? Neque enim ulique immorta- 
litatem, ( inam famen ! ) ut vim ex amtipathia depellen- 
dis rogis , promitlit ; scelerata Arsace , ut conjecturam fa- 
cere licet , alium quemdam et magis novum paenae modum. 
im praesentia excogitante. Alque utinam simul ambos et 
vno genere mortis et eadem hora eondemnaret! non mor« 
tem profecto hune esse ducerem, sed ab omnibus malis 
requietem.  Chariclea autem, Ades animo, inquit, Pan- 
tarben aliam habemus, ea, quae sunt nobis vaticinio prav- 
dicla. Ac diis confidenles, servabimur jucundius et si 
opus fuerit majore cum pietale patiemur. 

XIL. Hi quidem , hzc animo secum versantes el nunc. 
lugenles, magisque exeruciari et anxium esse alterum 
alterius causa, quam sua, affirmantes, nunc vero ultimis 
obtestalionibus sese mutuo obstringentes, et quod usque. 
ai mortem servaluri essent sibi fidem In amore, per deos. 


et praesentem fortunam jurantes, ita tempus transigebant. 








: 
1 

Ji 
Ξ 


τι e τῶν € λύχνον 
pet τοὺς ἄλλους ἐάσαντα χαθεύδειν προσέταττεν, 
δ᾽ ἧκεν 6 παῖς καὶ κατὰ τὴν λυχνοῦχον {τὸν 
λύχνον) ἐπιθεὶς, μετέστη, [ τοῦτο ] ἔλεγεν ὃ Εὐφράτης" 
so Τί ἄρα χαινὸν ἄγγξχλει πάθος ἢ αἰφνίδιός σου xai 
ἀπροσδόκητος ἄφιξις; ὁ δὲ, Οὐ πολλῶν, ἔφη, διῖ λό- 
γῶν, ἀλλὰ τουτὶ τὸ γράμμα ἀναγίγνωσχε λαβὼν, καὶ 
σφραγίδος τοὐπίσημον ἀναγνώριζε, 


πἀαουνία αν, νυχτὶ χαὶ τάχει συμμάχοις εἰς 
πὸ λαθεῖν ἀποχρώμενος, Εἰ δὲ καὶ τὰ πρὸς Ἀρσάκην 
ἐπεσταλμένα λυσιτελὲς ἀποδοῦναι, πρότερον αὐτὸς 


ζε. 

IE ὙὙποδεξάμενος οὖν ὁ Εὐφράτης τὰς inetiis 
30 xxi διελθὼν, "Apodxz uiv, ἔφη, ἄλλως 

τ᾽ οἱ 1 xal τὸ παρὸν ἐν ἐσχάτοις ξιάγει, πυρετοῦ 
m θεηλάτου τῆς προτεραίας ἐνσχήψαντος xat 
δεείας ὑποδραμούσης, καὶ εἷς δεῦρο κατεχούσης, 
ὀλίγας τοῦ περιέσεσθαι τὰς ἔλπίδας ἐνδειχνυμένην. 
35 ᾿Εγὼ δ' ἂν ταῦτ᾽ οὐδὲ ἐρρωμένη ἔδωχα, θᾶττον ἂν 
mpoxmoüxvoóen xxl ἡμᾶς pri nr ἢ ἐχούσῃ 
τοὺς νέους ἐχδούσῃ. X δ᾽ εἰς καιρὸν ἤχων ἴσθι καὶ 
ὑποδεξάμενος ἄγε τοὺς ξένους καὶ τὴν εἰς δύναμιν ἐπι- 
σύσπευδε. Καὶ χατελέει παντοίως ἀθλίους 


ἘΚ d ripd pe xal τὰ ἔργα παρέστησαν πὰ πάντα 
Καὶ ἅμα λέγων, ἦγεν ἐπὶ τὸ δεσμωτής- 

45 ριον, Ὃ μὲν δὴ Βαγώας ἰδὼν τοὺς νέους δεσμώτας 
καὶ ταῦτ᾽ ἤδη καὶ πρὸς τῶν βασάνων τετρυχωμένους ν 


Ἤδη γοῦν τῶν περὶ τὸν Εὐ- 
φράτην πλησιαζάντων χαὶ ἐπιδραττομένων καὶ ἀπὸ 


indicasset, alque ut. silenlio premeret imperasset , ad Eu- 
phratem eonsuetudine et peritia locorum accelerabat, adliuc 
etiam tum paullulom locente luma. Cumque illum de- 
prebendisset in lecto, excitavit e somno εἰ tumultuantem 
et, Quis hie est, clamantem, compescuit Bagoas, Ego , 
Wcens; sed lumen alferri jube. Advocato igitur puero, 
qui erat assidue cirea illum, lyehnum accendere, ita uL 
alios dormire sineret, jussi. Postea vero quam vemit 
puer et in candelabrum imposilo lychno discessit, Enphra- 
les dicebat : Quidnam calamitatis novae portendit tuus su- 
bitus e£ inopinalus adventus? llle autem, Non mollis, 
inquit, verhis est opns, sed bas literas acceptas lege et 
ante hoc ipsum symbolum signi cognosce, et quod Oroon- 
dates sil is, qui dat mandata, fidem habe et qua jussa. 
sunt exsequere, utens nocle οἱ celeritate comitibus, quo 
magis lateas, An vero conveniat, ista Arsacze declarare, 
prius tecum ipse voluta. 

XIIL Cum itaque Euphrales accepisset rpistolas, εἴ 
wiramque percurrisset, Arsace quidem, inquit, lugebit, 
et in praesentia est in extremo periculo , cum febri quadam 
tanquam divinius immissa pridie tentala esset el acutus 
calor suceessisset, qui illam bactenus detinet, et exiguam 
spem, quod superstes esse possit, relinquit. Ego autem 
has ne valenti quidem. darem, qw polius ipsa moreretur 
εἰ mos una perderet, quam sponte juvenes hos traderet, 
Tu vero scias, te per. lempus advenisse et acceptos pere- 
grinos abducas , ac pro virili parte ad auxiliam illis feren« 
dum studium tuum afferas. Ac miserere illorum omnino, 
qui miseri sunt el infelices et sexcentos erncialus tormen- 
aque, me quidem invito, ceterum ab Arsace jusso , susli- 
nuerunt : alioqui, nt videlur, bono genere nati, et quod 
qme res ipsa et. experientia docuit omnibus in rebus mo- 
desti. Atque hoc dicto, ducebat eum ad carcerem, Ce- 
ilerum Bogoas, cum vidisset juvenes captivos, quamwis 
jam cruciatibus exliaustos, obstupuit admiratione proceri- 
Vis el pulehriludinis. ΠΗ antem, hoc illud esse existi- 
manies , intempesta nocte Bagoatn venire, ad mortem eos 
abductorum, paollulum sunt perturbati, Deinde erecti, 
labo et hilari vultu , quod nihil enrarent et magis l»fa- 
rentur, manifesti indicium iis qui aderant dabant, Jam 
antem. Eupbrate appropinquante el manus admovente et 

















xal xar! Αἴγυπτον οὐκέτ᾽ ἀνεχόμενοι, πειζόμενοί 
V! ὑπ' ἀγρυπνίας καὶ πλέον τὴν Χαρίκλειαν πρὸς τῆς 
συνεχοῦς ἱππηλασίας ἀπειρηχυῖαν δρῶντες, ἔγνωσαν 
as αὐτοῦ που κατασχηνώσαντες, πνεῦσαι μὲν αὐτοὶ, 
ἀναπνεῦσαι δὲ χαὶ τὴν ἵππον, ἀναψύξαι δὲ χαὶ τὴν 
κόρην. Καὶ ἦν γάρ τις ὄχθη καὶ ἄχρα τοῦ Νείλου, 
xal' ἣν τῆς ἐπ᾽ εὐθὺ στάθμης τὸ ὕξωρ ἀνακοπὲν, καὶ 
πρὸς ἑλιγμὸν ἡμίχυχλον ἐχτραπὲν, πρός τε τὸ ἀντίθετον 
qu τῆς ἐχτροπῆς ἐπιστρέψαν, οἷον Ἠπειρωτιχόν τινα 
χόλπον ἀπετέλει τὸ περιγραφόμενον, πολλοῦ μὲν λει-- 
μῶνος οἷα δὴ διαρρεομένου τοῦ παντὸς ἀνάπλεων, 
πολλὴν δὲ πόαν χαὶ χιλὸν ἄφθονον ἐνδαψιλεύσασθαι 
κτήνεσι νομὴν ἀπαυτοματίζοντα δένδρεσί τε Περσέαις 
a& χαὶ συχομόροις xal ἄλλοις τοῖς Νείλου συννόμοις τε 
καὶ φίλοις, ἐπηρεφῆ τε καὶ κατάσχιον. ᾿Ενταῦθ' ὁ Ba- 
Ἰώας ἅμα τοῖς ἀμφ᾽ αὐτὸν ἐνηυλίσατο, σκηνὴν τὰ δέν- 
ὅρα ποιησάμενος, χαὶ αὐτός τε σίτου μετέλαδε χαὶ 
ποῖς περὶ τὸν Θεαγένην μετέδωκε, διωθουμένους τὰ 
4n πρῶτα ἐπαναγχάσας. Καὶ ὡς περιττὸν εἴη σιτεῖσθαι 
τοὺς αὐτίχα τεῦνηξομένους φάσχοντας μετέπειθεν., ὡς 
οὐδὲν ἔσται τοιοῦτο, διεγγυώμενος καὶ ὡς οὐκ ἐπὶ θά- 
νατον ἄγοιντο δὲ πρὸς τὸν Ὁροονδάτην ἐχδιδάσχων. 
ΠΕ Ἤδη δὲ τῆς ἄγαν μεσημθρίας χαλώσης οὐχέτι 
40 τὴν κορυφὴν ἡλίου, πλαγία δὲ χαὶ ἀπὸ τῶν δυσμιχω- 
τέρων βάλλοντος, τῶν τε περὶ τὸν Βαγώαν εἷς τὴν 
πορείαν διασχευαζομένων, ἐφίσταταί τις ἱππεὺς ὑπὸ 
συντόνου τῆς ἐλασίας, ὡς ἐδόχει, πνευστιῶν μὲν αὐτὸς, 
ἱδρῶτι δὲ καταρρεόμενον τὸν ἵππον χαλεπῶς ἀνέχων" 
tii χαὶ πρὸς τὸν Βαγώαν ἰδία τι φράσας, ἡσύχαζεν. Ὁ δὲ, 
εἰς βραγὺ κατηφήσας xal iv συννοίᾳ τῶν ἀπαγγελ- 
θέντων γεγονέναι δόξας, Ὦ ξένοι, gy, θαρσεῖτε. 
Δίκην ὑμῖν ὑπέσχεν f πολεμία" τέθνηκεν Ἀρσάκη, 
βρόχον ἀγχόνης ἁψαμένη, ἐπειδὴ τὴν ὑμετέραν σὺν 





enim taciti ea quae. dicta: fuerant) cum ipsis vinculis eos 
ducebant. 5S i 
XIN.. Postea vero quam domiciliis satrapas sunt egressi, 
Euphrates eo lori mansit. Bagoas autem εἰ equites, 
demto onere vinculorum juvenibus et ils tantum quae illos. 
custoditura non erueiatura fuerant reliclis, et utroque im. 
equum sublato, ipsos in medio collocatos in orbem sti- 
panles, quanta celeritate potuerunt Thebas proficisceban 
Dir. Cumque, quod soperfoerat noctis, sine ulla infer- 
missione itineri fribuissent et postridie usque ad horam 
fere tertiam nusquam genu flexissent , radiorum solis f 
vorem, veluti astivo tempore in JEgyplo, nom ; r 
ferentes eL exhausti insomnia , magis vero Charicleam con- 
linua. jactatione equitandi defessam videntes, statuerunt 
alicubi deverlentes recreare sese, reficere el equos et 
puellae respirandi spatium dare. Erat autem ripa quaedam. 
el promontorium Nili , circa quam ἃ recto fluxus perpen- 
dienlo aqua reciprocata, el. in gyrum semicireuli inflexa 
el ad oppositum locum deflexionis. conversa, tanquam 
sinum quemdam Epirotieum elficiebat id , quod circumseri- 
bebatur, mnlta prati herba, ut qui Lotus esset irriguus , 
plenum, multa praeterea gramina , pastionem pecudibus et 
paseua pinguissima, sponte ferentem, arboribus Perkaeis 
el sycomoris et aliis, quie Nili societate eL alimento gau- 
dent, contectum οἱ adumbratum. ΗΝ HBagoas una cum 
his, qui cum eo erant, immoratus est , arboribus tenlorii 
loco usus : cibumque ipse sumsit οἱ Theageni cum Chari- 
clea imperlitus est; rennentes primum cogens et super- 
vacaneum. esse cibum capere slatim morituros dicentibus 
persuadens, quod nihil ejuscemodi eventurum esset affir- 
mando, οἱ quod non ad mortem sed ad Oroondatem du- 
cerentur, edocendo, : 
XV. Jam avlem inlenso astu meridiei relaxalo, sole 
non amplius vertici imminente, sed in latera eta partibus 
occidentalioribus radios conjiciente et Bagoa sese ad iler 
apparanle , advenit quidam eques, ex celerrimo enrsu, nt 
videbatur, anbelans ipse, ac sudore mananlem equat 
aegre sustinens : ef cum quiddam seorsim Bagoee dixissel., 
quiescebat. lle autem, aliquamdiu bumi defixo vullu et 
quasi cogitalione ea quae dicla fuerant expenderet, Hos- 
pites, inquit, adeste animo τ p«rnas vobis dedit- liostis s 
mortua. est Arsace, laqueo se suspendens, poslquam yos 
dHicessisse mobiseum audivit, el necessariam morlem. 





E 









LIBER. Vul. 
ἶν ἔξοδον ἐπύθετο καὶ τὸν ἐξ ἀνάγκης θάνατον αὖθαι- , spontanea. 


προὔλαδεν, οὐκ ἂν διαδράσασα τὴν ἐξ Ὅροον- 

Mn oed mens ἀλλ᾽ ἢ σφαγεῖσα, ἢ τῷ 
[ φράζει xal ἐπιστέλλει διὰ τοῦ νῦν ἥκοντος Εὐ- 
με “Ὥστε θαρσεῖτε πλέον xat θυμὸν ἔχετε ἀγα- 
(ὸν, αὐτοὶ μὲν οὐδὲν ἠδικηκότες, ὡς ἀχριξῶς ἔγνων, 
δ' ἀδικήσασαν ἐχποξὼν ἔχοντες. Ταῦτ᾽ ἔλεγεν 
ὃ Βαγώας παραστησάμενος, ἀλλὰ ψελλιζόμενος τὴν 
wo Ἑλλάδα xai παρά! τὰ πολλὰ ἐπισύρων" 
ἔλεγε δ' ἅμα μὲν χαὶ αὐτὸς χαίρων, τὸ ἀκόλαστον τῆς 
"A padxz καὶ τυραννιχὸν ζώσης βαρυνόμενος, ἅμα δὲ 
τοὺς νέους ἐπιρρωνγύς τε xal παρηγορούμενος, ἐλπίζων, 
ὅπερ ἦν, ἐπὶ μέγα παρὰ τῷ Ὁροονδάτῃ καὶ λαμπρῶς 

15 εὐδοχιμήσειν, εἰ περισώσειεν αὐτῷ νεανίαν zt , πᾶσαν 
τὴν ἄλλην τοῦ σατράπου διαχονίαν ἐπισκιάσοντα xal 
κόρην ἀπρόσμαχόν τε τὸ κάλλος xal εἰς γυναῖχα, μετ᾽ 
Ἀρσάκην ἀπελθοῦσαν, ἐσομένην. Εχαιρον δὲ καὶ ol 
περὶ τὸν Θεαγένην τῇ ἀχοῖῆ, θεούς τε μεγάλους καὶ 
25 δίχην ἀνακαλοῦντες, οὐδὲν ἔτι πείσεσθαι δεινὸν ὑπετί- 
θεντο, χἂν el τὰ χαλεπώτατα διαδέχοιτο, τῆς ἐχθίστης 
κειμένης. Οὕτως dox ἡδύ τι xai τὸ ἀπόλλυσθαι, 
ὅταν συμβαίνῃ τοῖς ἐχθροῖς ἐπαπόλλυσθαι, Δείλης 
οὖν ὀψίας ἤδη πρὸς τὸ εὐπνούστερον ἀναχεομένης καὶ 
35 τὸ βάσιμον τὴν ὁδοιπορίαν ἐπιψυχούσης, ἄραντες 
, αὐτήν τε τὴν ἑσπέραν xal τὴν συνεχῆ νύχτα 

καὶ τῆς συναπτομένης ἡμέρας τὰ ὄρῇρια, σπουδὴν 
ποιούμενοι κατὰ τὰς Θήθας τὸν ἸΟροονδάτην εἰ δύ- 
ναιντο χαταλαδεῖν. Οὐ μὴν προὐχώρει y! αὐτοῖς. 
30 ἀλλά τινὸς τῶν ἀπὸ τῆς στρατιᾶς xa0' ὁδὸν ἐντυχόντος 
xal ὡς ἐξωρμήχοι μὲν τῶν Θηβῶν ὁ σατράπης ἀπαγ- 
γείλαντος, αὐτὸς δ᾽ ἀποσταλείη πάντα στρατιώτην 
ἔνοπλον, xal εἰ πρὸς φρουρὰν εἴη χαταλελειωμένος, 
ἐπιτπεῦσαι πρὸς τὴν Συήνην κατεπείξων, ἐμπεπλὴ- 
85 ἀὔαι γὰρ ἅπαντα θορύβου xol δέος εἶναι τὴν πόλιν 
ἡλωχέναι, τοῦ μὲν σατράπου χαϑυστερυῦντος, τοῦ 
δ᾽ Αἰθιοπικοῦ στρατοῦ θᾶττον ἀχοῆς ἐπιδρίσαντος, 
ἐχεραπεὶς τῶν Θηδῶν ὁ Βαγώας ἐπὶ τὴν Συήνην 


ἤλαυνιν. 

« [{τ΄. Ἤδη δὲ πλησιάζων, Αἰθιοπικῷ περιπίπτει 
λόχῳ καὶ πλήθει νεολαίας εὐοπλούσης, ot προαπεστά- 
λησαν μὲν ὀπτῆρές τ᾽ ἐσόμενοι, καὶ τἀσφαλὲς τῆς 
ὁδοιπορίας τῇ παρὰ σφῶν ἀποπείρᾳ πρὸς τὴν ὅλην 
στρατιὰν βεδαιώσοντες, τότε δ' ὑπὸ νυκτός τε xal 

as τόπων ἀπειρίας πορρωτέρω τῶν φιλίων ἢ προσῆκον ἦν 

, ἀποσφαλέντες, xatd τινα τοῦ ποταμοῦ λόχμην 

7 ἐγχαταδύντες, αὑτοῖς 0' ἅμα εἰς φρουρὰν καὶ τοῖς ἐναν- 
πίοις εἰς ἐνέδραν, ἄυπνοι τὴν λόχμην ἐπετείγιζον. 

Ἄρτι δ' ἡμέρας ὑποφαινούσης τὸν Βαγώαν χαὶ τὴν 

τὺ σὺν αὐτῷ αἰσθόμενοι παριόντα χαὶ τὸ πλῆθος 
ὡς δλίγοι διοπτεύσαντες, μικρόν τε παραδραμεῖν ἐν- 
δόντες χαὶ ὅτι ἄλλοι μηδένες ἐφέποιντο ἀκριδώσαντες, 
ἀθρόον τοῦ ἕλους μετὰ βοῆς bir μετέθεον. Ὁ δὲ 
Ἰβαγώας καὶ τὸ ἄλλο ἱππικὸν ὑπό τε τῆς ἀπροσδοκήτον 

πεμουονι». 





Quare confidite εἰ bono este animo, cum nulla injuria o. 
exacle cognovi quemquam lacessiverilis, ea vero, qua 
vos injuria affecit, sublata sit. Hae dicebat. Dagoas ad- 
stans, non recte quidem pronuntians linguam Graecam et 
inulta adulterina parum apte ceoagmentans : dicebat lamen, 
cum ipse gaudens, propterea quod prolervitalem Arsaces 
tyrannice viventis graviter tulisset; tum etiam juvenes 
confirmans et consolans. Sperabat enim, quod revera 
ita se habebat, se apud. Oroondatem in magno et amplo: 
honore fore, sí servasset ipsi. adolescentem incolumem , 
qui omnem aliam turbam ab obsequiis adumbraturus esset, 
δὺ paellam invicta forma, uxorem illius post Arsaces mor- 
iem futuram. Gaudebant el Theagenes cum Clariclea 
illo nuntio, deos magnos et justitiam invocantes, Neque 
se quidquam acerbi passuros esse deinceps , etiamsi asper- 
rima fortuna illos excepisset , arbitrabantur, inimicissima 
illis jacente. Sic omnino suave quid esL vel perire, 
dummodo inimicorum internecione pereundum sit. Cum 
autem jam crepusculum ad leniorem (latom diffunderetur 
el ad. profectionem commoditate aura invitaret, profecti 
inde, iter habebant illa ipsa. vespera εἰ continua nocte et 
sequentis diei matutino tempore, accelerantes, ul. Thebis 
Orcondatem, si fieri posset , deprehenderent, Celerum illis 
non successit. Sed eum quidam ex exercitu fuisset illis 
obviam εἰ quod Thebis egressus esset satrapa nuntiasset , 
quodque ipse missus esse, ul omnes milites armalos, 
eliam si qui essent ia prasidiis relicli, cogeret, el ut 
Syenen accelerarent hortaretur; omnia enim plena esse 
lumultu et metuendum ne urbs sit capta, satrapa quidem 
tardius veniente, Atliiopico autem exercilu tanta celeri- 
tate ad vim inferendam uso, ut nuntii famam adventu 
praeverterit : deflectens de itinere Thebas instilulo Bagoas, 
Syenen. proficiscebatur. 

XVI. Jam avtem appropinquans, in jElhiopicas insi- 
dias el manum juvenum armalorum incilit, qui missi 
fuerant, ut essent speculatores et securitatem ilineris toti 
exercitui explorando praestarent, tunc vero propter noctem 
et inscitiam locorum cum a suis remotius quam oportebat 
aberassent, quosdam vepres ad fluvium subeuntes , simul 
et sibi priesidii el hostibus insidiarum faciendarum causa , 
insomnes ad illam veprium quasi munitionem excubabant. 
Primo ilaque diluculo cum sensissent Bagoam et equites eum 
ipso prarterire, et quod pauci essent. díspexissent, paullu« — 
lumque eos prieterequitare sivissent et nullos alios sulse- 
qui certo cognovissent, subito ex palude cum clamore 
furessi, eos insequebantur.  Dagoas autem οἱ reliquus 
equitatus, cum inopinato clamore percujsi sunt, tum ut 

r 








35 lvmapzipou; als διαδιδρά 
τ mei: κα τὴν ἐπιδίωξιν, ἑπτερωμένους τῇ 
ωχίᾳ συνειδότες καὶ εἷς ὁπάς τινας βραχυστόμους 
xal χηραμοὺς πετρῶν καταδυομένους, Οὗτοι 
Pd n πεζοὶ τοὺς ἱππέας ἔγθανον xal τινας τραυ-- 
uv ματίας γενέσθαι σφενδονῶντες ἴσχυσαν, Οὗ μὴν ἔδέ- 
ξαντό γ᾽ ἀντεφορμήσαντας, ἀλλὰ προτροπάδην εἰς τοὺς 
ἀπολε! τῶν φιλίων πολὺ καθυστερυῦντας ἀπε: 
διδρασκὸν, Ὃ δὴ καὶ σχοπήσαντες οἱ Πέρσαι καὶ 
τῆς ὀλιγότητος ὑπεριδόντες, τὴν ἀντεφόρμησιν ἐχῆῦαρ- 
35 σήσαντες, ἀποσχευα: τ᾽ εἰς βραχὺ τοὺς ἔγκει 
μένους, τὸν δρασμὸν αὖθις ἐπέσπευδον, τοῖς τε μύωψι 
τοὺς ἵππους ἐρεύίζοντες χαὶ δυνάμεως ὅσον ἦν xa τά-- 
gg y ἀνέτοις τοῖς χαλινοῖς ἐφιέντες, Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι 
διαδιδράσχουσιν, ἑλιγμόν τινα τοῦ Νείλου καθάπερ 
ου ἄκραν ὑποδραμόντες καὶ τῷ προδόλῳ τῆς ὄχθης (τὴν 
ὑέαν) τῶν ἐναντίων ἀποχρύψαντες, “Ὃ δὲ Βαγώας 
ἁλίσκεται προσπταίσαντι τῷ ἵππῳ συγκατενεχθεὶς xat 
θάτερον τοῖν σκελοῖν εἰς τἀκίνητον πηρωδείς" ἁλίσκον- 
ται δὲ (xai) Θεαγένης καὶ Χαρίχλεια, τὸ μέν τι τὸν 
36 βαγώαν ἐγκαταλιπεῖν οὐκ ἐνεγκόντες, ἄνδρα φιλάν- 
ὕρωπον περὶ αὐτοὺς καὶ ὀφθέντα καὶ ἔλπισθέντα. Πα- 
ρειστήχεσαν γοῦν ἀποθάντες τῶν ἵππων, ἴσως (οὐκ] 
ἂν [xal] διαφυγόντες, πλέον δ᾽ ἑκόντες ὑποκαταχλινό- 
μένοι, τοῦ Θεαγένους πρὸς τὴν Χαρίχλειαν, τοῦτ᾽ 
an ἐχεῖν᾽ εἶναι τὸ ὄναρ εἰπόντος xal τοὺς Αἰθίοπας τού- 
τοὺς, ὧν εἰς τὴν γὴν ἀφιχέσθαι πεπρωμένον εἶναι ἡμῖν 
αἰχμαλώτους ἁλόντας, Καλὸν οὖν ἐγχειρίζειν αὑτοὺς 
καὶ ἐπιτρέπειν ἀδηλοτέρα τύχῃ, τοῦ προδήλου παρὰ 
τη χινδύνου. 
€ 1ζ΄. Καὶ ἡ Χαρίκλεια συνίει μὲν λοιπὸν ὑπὸ τῶν 
εἱμαρμένων χειραγωγουμένη χαὶ εὔελπις ἦν τῶν βελ- 
τιόνων, φιλίους μᾶλλον ἣ πολεμίους τοὺς ἐπιόντας ὗπο- 
τιθεμένη. Φράζουσα δ' οὐδὲν τῷ Θεαγένει τῶν voou- 
μένων, ὑπὸ μόνης πείθεσθαι τῆς συμβουλῆς ἐνεδείχ-- 
t) voro, Πλησιάσαντες οὖν oi Αἰθίοπες xal τὸν μὲν 
Ι)αγώαν εὐνοῦχον καὶ ἀπόλεμον ἐκ τῶν ὄψεων γνωρί- 
ὅαντες, τοὺς δ' ἀόπλους μὲν xal δεσμώτας χάλλει δὲ 
χὶ εὐγενείᾳ διαπρέποντας, ἠρώτων οἵ τινες εἶεν, Al- 
Υὐπτιόν τ' ἀπὸ σψῶν ἕνα [hw] καὶ περσίζοντα τὴν 


— 


HELIODORI AZTHIOPICORUM ! 


5 colore. /Elliiopes cesse eos qui enipissenl α erudit, 
eb mallitadini meuliquam se resisfere posse - 

(mille enim fuerant ad explorandum unissi , loviler armat 
me exacte quidem. adspectum illorum sustinentes, fugam 
fecernn : lentius quidem initio , quam potuissent , ét ila, 
ΜῈ non praeceps οἱ effusa füga. videretor, discedenles. ai 
autem insequebantur, primos emiltentes eos, qui inler 
iptos Troglodyte fuerant circiler ducenti, Troglodyla- 
aulem sunt nalio Alhiopiex, pascuis dedila et Arabibus 
contermina, qui pernicilatem eximiam et a naturà conse- 
quuntur el a puerilia exercent. Ad gravem quidem 
armaturam prorsus non sunt assuefoeti : ceterum funda in. 
preeliis jacentes , aut impressione ἰδέα, detrimento aliquo 
afficiunt resistentes, aut sistenles, aul si semserümt eos. 
esse superiores, refugiunt. At illi stafim omnem spem 
insequendi abjiciunt, walere illos pedum celeritate, el 
quasdam cavernas angusti aditus et latebras occultas saxo- 
rum subire, scientes. — Hi igitur tum pedibus equites asse« 
quebantar et. fundis jacientes quosdam vulnerabant ; ves 
rumtamen cónversorum impetum mom e&cepernnl, sed 
celerrime ad suos longo spatio a tergo relictos refugiehaet. 
Quo animadverso Persae et contemla paucitate, ausi sunt. 
acie conversa in illos impetum facere : et pulsis paullulum 
lis, qui instabant, rursus fagam accelerabant , calcaribus 
equos concitantes, et quamtom illis erat virium eL ecleri- 
latis, laxatis habenis omme id effundenles. Alii igitur. 
effugiunt, sub verticem quemdam Nili, tanquam arcem, 
cursu sese conjicientes , ef fegmento ripz, ne ab hostibus 
conspici possent, sese abscondentes. Dagoas aulem ἐᾶν 
pitur, eum equo offendenfe collapsus, altero érure, ut 
movere illud non posset , luxato. Capluntur quoque Tlea- 
genes et. Chariclea, partim relinquere Bagoam indignum 
judicantes, cujus viri benevolentiam erga se jam per- 
spexerant, alque in posterum sperabant : eamque ob eausam 
adstiterunt illi , desilientes de equis, partim effugere. ne- 
queuntes , vel magis eliam sponte se iu illorum poteetatem 
dedentes; Thengene ad Charicleam, Hoc illud. esse som 
nium, dicente el. /Etbiopes hos, in quorum errant nos. 
captivos perventuros esse fatis destinatam est, — Consullnm. 
est igilur, dedere nos ipsis et committere potius incertae. 
fortunz quam certo apud. Oroondatem periculo. 

XVII. Et Chariclea quidem reliquum intelligebat, enm. 
in rem Ipsam serie quadam fatali quasi manu duceretür τ 
et melioris fortunas spein concipiebaL, amicos agis, quam. ^ 
hostes, qui advepirent, existimans ; atfamen nihil. dicens - 
Tliéageni eorum, qua cogitabat, se assentiri illius &en- - 
lentia: tantum significabat. — Cum igilur: appropinquasset. 
illis AEthiopes et Dagoam quidem eunuchum esse et. igna- 
vum de facie cognovissent, hos vero inermes el vitictos , 
forma οἱ proceritate insignes viderent, quierebant quinam 
essent; Agwplio quodam ex suorum: numero, et allem, 


Ἑ 


m———— — 


LIBER IX. » 


φωνὴν εἷς τὴν πεῦσιν xalévete , ὡς ἢ ἀμφοτέρων ἢ θα- 
τέρου πάντως συνήσοντας. Οἱ γὰρ ὀπτῆρές τε καὶ 
πρεπενόαιοα καὶ πραττομένων — 
ὁμογλώσσους τε ὅμοφώνους τοῖς τ᾿ ἐγχυνρίοις καὶ 

ὁ πολεμίοις ἐπάγεσθαι ὁπὸ τῆς χρείας ἐδιδάχθησαν, Ὡς 
οὖν ὃ Θελγένης ὑπό τε συνδιαιτήσεως ἤδη μακρᾷς τῆς 
Αἰγυπτίας καὶ βραχείας τῆς πεύσεως, τὰ πρῶτα εἶναι 
τοῦ σατράπου Περσῶν Βαγώαν ἀπεκρίνατο, αὑτὸν δὲ 
καὶ τὴν Χαρίχλειαν, Ἕλληνας τὸ γένος, Πέρσαις μὲν 
τὸ πρότερον αἰχυιαλώτους ἀγομένους, τὸ παρὸν δ᾽ Αἰθίοψιν 
ὑπὸ χρηστοτέρας ἴσως τύχης ἐγχειριζομένους, ἔγνωσαν 
καὶ ζωγρεῖα λαδόντες ἄγειν xod ὥς πρώτην 

ἄγραν καὶ μεγίστην βασιλεῖ τῷ σφῶν προσάγειν, τῶν 
μὲν χτημάτων τοῦ σατράπου τὸ τιμιώτατον, Περσῶν 

15 γὰρ βασιλείαις αὐλαῖς ὀφθαλμοὶ καὶ ἀκσαὶ τὸ εὐνούχων 
ξένος, οὗ παίδων, οὗ συγγενείας, τὸ πιστὸν τῆς εὐνοίας 
μετασπώσης ἀλλὰ μόνου τοῦ πιστεύσαντος ἀναρτώσης, 
Τοὺς δὲ νέοις δῶρον τὸ χάλλιστον διαχονίᾳ καὶ αὐλῇ 
τῇ τοῦ βασιλέως ἐσομένου. Ἦ γον οὖν αὐτίκα τῶν 
τὸ ἵππων ἐπιδιδάσαντες, τὸν μὲν ὡς τραυματίαν, τοὺς 
8 ὡς ὑπὸ τῶν ξεσμῶν εἷς τὸ ἐπισπεῦδον τῆς πορείας 
ἐσοταχεῖν ἀδυνατοῦντας, Καὶ ἦν ὥσπερ ἐν δράματι 

᾿ καὶ προεϊσόδιον τὸ γιγνόμενον, Ξβένοι 

καὶ δεσμῶται τὴν σφαγὴν ὀλίγων πρόσθεν τὴν αὐτῶν ἐν 
25 ὀφθαλμοῖς ταλαντεύσαντες, οὐκ ἤγοντο πλέον ἢ προε- 
» πέμποντο, ἐν αἰχμαλώτῳ τύχῃ πρὸς τῶν ὀλίγῳ ὕστε- 
Gee δορυφορούμενοι, Καὶ οἱ μὲν ἐν τούτοις 


AOTOX ἘΝΝΑΤΟΣ. 


Δ΄, Ἢ δὲ Συήνη λαμπρῶς ἤθη πολιορκίᾳ περιτότοί- 

se χιστο καὶ ὥσπερ ἄρχυσιν ἐναπείληπτο τοῖς Αἰθίοψιν. 
Ὁ μὲν γὰρ Ὀροονδάτης ὅσον οὕπων πλησιάζειν τοὺς 
Αἰθίοπας αἰσθόμενος καὶ τοὺς Καταράκτας ὑπερθεμέ- 
vous ἐπὶ τὴν Συήνην ἐλαύνειν, ὀλίγον ἔφθη προεισελά- 
σας εἷς τὸ ἄστυ χαὶ τάς τε πύλας ἐπικλεισάμενος καὶ 
x τὰ τείχη βέλεσι χαὶ ὅπλοις καὶ μηχανήμααι φραξά- 
μενος, δόκει τὸ μέλλον. Ὁ δὲ τῶν Al 
Ὑϑάσπης, ἐπειδὴ πόρρωθεν εἰσελαύνειν 
εἷς τὴν Συήνην τοὺς Πέρσας προχατοπ- 
τιύσας, εἶτ᾽ ἐπιδιώξας ὥστε φθῆναι συμβαλὼν χα- 
4“υ θϑυστέρησεν, ἐπαφῆχε τῇ πόλει τὸν στρατὸν καὶ εἷς 
αὐηλον τῷ τείψει ποριχέας, ἀπρόσμαχον καὶ μόνῃ τῇ 
Dia προσεκάθητο, μυριάσιν ἀπείροις ἀνδρῶν ὁμοῦ καὶ 
ὅπλων χαὶ ζώων τὰ Συηναίων πεδία στενοχωρῶν, "Ἔνθα 
καταλαδόντες αὐτὸν οἱ κατάσχοποι τοὺς ἁλόντας προσ- 

ἔων, 


$11 
qui. Persicam linguam calebat , ad porcunetan tum. adbi- 


decant, necessitate sunL edocti. Postquam iaitur Thea- 
genes longo usu lingue, ad /Egyptiam el brevem in- 
Verrogationem, respondit, Bazoam esse prsecipuum Ab 
obsequiis Persarum tatrapae, se aulem el Charieleam 
natione Graecos, a. Persis quidem primum éaptos, nunc 
autem /Ethiopibus, fortasse ductu melioris fortunae , oblatos 
et traditos : statuerunt illis parcere , et captivos abducere , 
ut ita primam quasi predam. et maximam regi suo offer- 
rent, pretiosissimum quiddam ex facullatibus. satrapue. 
Persarum enim re;tis aulis oculi sunt et aures eunucho- 
rum genus : qui eum neque liberos neque cognálos habeant, 
quibus eorum anim! devincti esse possint, pendent ex eo 
solo, qui se ilis credidil. Juvenes autem donum. pul- 
cherrimum, ad obsequium regis, δὲ ornamentum aule 
futuros existimabant.  Dedueebant igitur eos statim equis 
impositoa, illum quidem ut saucinm, hos vero tanquam 
vineulis impeditos , festinationi itineris celerilale non fu- 
luros pares. Et erat tanquam in actione fabulae prologus 
id, quod fiebat. Peregrini δὲ captivi, qui paullo ante 
suspensi tenebantur metu. cadis ob. ocnlos. versantis, non 
ducebantur omplius , sed deducebantur, in captiva fortnna, 
caterva eornm, qui illis sabd ti paullo. post futuri erant, 
stipati. ΕἸ hi quidem in tali slatu erant. 


—— 


LIBER NONUS. 


1, Syene autem jam prorsus obsidione cincta fuerat et 
lanquam retibus eopüs AEtliopum conclusa, Oroondates 
enim, cum propemodum accedere Athiopes sensisset et 
omissis Calaraclis ad. Syenen infeslis signis contendere τ 
paullulum illos antevertens , ingressus fuit urbem et clau- 
sis portis et in muris missilihus et armis, et machinis dis- 
positis, exspeelabat id quod futurum eral, Rex autem 
Athiopum Hydaspes, eum procul adliuc. Persas Syenen 
esse ingressuros per exploralores cognovisset, alque. adeo 
ea spe, quod illos antevertere posset , in insequendo aece- 
lerasset, nihilominus tamen tardius alfuisset, exercitum 
admovit ad urbe, et in orbem muro circumfandens, sine 
ullo proio, tantum quasi in spectaculo assidebat , sexceff- 
tis myriadibus tam virorum et armoram quam animalitim 
Syenensium campos complens οἱ in angustum. redigens, 
Alque ibi illum speculatores deprebendentes, captivos 
adducebant. File autem. cmn delectatus. ést adspectu. Jü- 
venum, jam inde benevolentia suos, quamquam nescius , 
animi praesagio quodam complectens : tum Hetos. accepil 
omen illud vinetorum adduclorum et Euge, exclamavit , 
vinclos nobis dii hostes ex initiis spoliorum tradunt. Atque 

3". 





812 


Ὁ Καὶ οὔτοι μὲν, ἔφην πρῶ- 
tania πὸ μὲν, ἔφην πρῶ 


χρυσᾶ ἐπιδάλλειν, “Ὅσα γὰρ σίδηρος 
map ἄλλοις εἰς τὰς χρείας, ταῦτα παρ᾽ Αἰθίοψιν ὁ 


χρυσὸς νομίζεται. 
» Β΄. Καὶ. τὰ ττὸν χαὶ ὡς 
D cem oai canit iti 


γῆς ἐλευθέρας παραστήσαντες, πλέον παρεῖχον οὐδὲν, 
t τὰς ἁλύσεις αὖθις ἐνείροντες, τότ᾽ ἤδη γέλως 


ἀπεχρούσϑη πρὸς τῶν ὑπερμαχούντων, ἔργῳ τε λαμ-- 
πρῶς ἀμυναμένων καὶ λόγοις εἰς ὕδριν καὶ παροξυσμὸν 
30 ἐπιχλενασάντων, ὀργὴν τὸ πρᾶγμα ποιησάμενος, εἰ τὴν 
ἀρχὴν ὅλως ἀντιστῆναι διενοήθησαν, ἀλλὰ μὴ παρὰ 
τὴν πρώτην ἔχοντὶ φέροντες αὐτοὺς ἐνεχείρισαν, ἔγνω 
μὴ χρονοτριβεῖν τὸν στρατὸν προσχαθήμενος, μήθ᾽ 
ἐλεπόλεσιν ἀποπειρώμενος, ἐξ ὧν οἱ μὲν ἁλώσεσθαι, οἵ 
35 δέ που xal διαδράσεσθαι ἔμελλον, ἀλλὰ πολιορκία με- 
γαλουργῷ xal ἀφύκτῳ τὴν πόλιν εἷς ἄρδην xai ὑᾶττον 
ἐξελεῖν. 
I". Ἔπραττε δὴ οὖν οὕτως. Εἰς μοίῥας χατανέμει 
τοῦ τείχους τὸν κύκλον καὶ δεκάδα ὀργυιῶν δεκάσιν 
40 ἀνδρῶν ἀποχληρώσας, εὖρός τε καὶ βάθος ὡς ὅτι πλεῖσ- 
τὸν ἀφορίσας ὀρύττειν εἰς τάφρον ἐκέλευσεν, Οἱ δ' 
ὥρυττον, ἄλλοι τὸν χοῦν ἐξεφόρουν, ἕτεροι εἰς ὀφρῦν 
πρὸς ὕψος ἐσώρευον; τῷ πολιορχουμένῳ τεῖχος ἕτερον 
ἀντεγείροντες, ᾿Εχώλυςε δ᾽ οὐδεὶς, οὐδ' ἐνίστατο πρὸς 
4 τὴν ἀποτείχισιν, ἐχδραμεῖν τε τῆς πόλεως ἐπὶ μυριο- 
Tw στρατὸν οὐ θαρσῶν καὶ τὰς Dx τῶν ἐπάλξεων 
τοξείας ἀνηνύτους ὁρῶν. Ὁ γὰρ Ὑδάσπης καὶ τούτου 
mpobvánse, τὸ μεσεῦον τῶν δύο τειχῶν, ὅσον βολῆς 
ἐχτὸς εἶναι τοὺς ἐργασομένους συωμετρησάμενος. Ἐπεὶ 
το δὲ τοῦτο καὶ λόγου ὑᾶττον ἤνυσεν, ἅτε δὴ μυρίας αὐτῷ 
χειρὸς τὸ ἔργον ἐπισπευδούσηςς, ἑτέρου τοιοῦδε ἥρ- 
gaso. Τοῦ χύχλου μέρος, πλάτος ὅσον ἡμίπλεῦρον, 
ἰσόπεδόν τε wal ἄγωστον διαλιπὼν, χατὰ τὴν ἀπολή- 
γόνσαν ἑκατέρωθεν ἄκραν σχέλος ἐκ χώματος ἐπιζευγ- 


|. Bi 


COT 


hii quidem, inquit, cum primi sint capti, ad pzimilias belli 
serventur, incolumes in eum (inem ut in raerificiis trium-- 
phalibus sicut recepla moribus et institutis lex. postulat , 
wielima fiant. diis patriis , eustodiendi. Speculalores au- 


WELIODORI JETHIOPICORUM 





menta remiltebat, praesidio firmo ejusdem ling ue 
rum atiributo et datis mandatis, cum ut omnis. 
diligentia in illorum rationibus adhiberetur et vietus splen- 
didus illis soppeditaretur, alque ab omni contaminatione - 
ac macula vaeui tanquam victime quidam. asservaren- 
tur, tum ut vincula permutarentur et aurea illis injiceren- 
lur. In quem enim usum apud alios ferrum, in eum apud 
JElliiopes aurum destinatur. - 

MH. Et hi quidem ea quae fuerant imperata. faciebant. 
Cumque , prioribus vinculis demtis et spe libera vivendi 
rationis facta, nihil amplius praeberent, et aureas catenas 
illis aptarent tune et risus subiit Theagenem et Papae , in- 
quit, unde tam splendida mulalio? Magnopere nobis pro- 
focto fortuna blanditur : aurea cum ferreis permutamus et 
locupletes custodia redditi majoris pretii vincti exstitimus. 
Arridebat quoque Chariclea , et Theagenem ín. aliam sen- 
tentiam (raducere conabatur, tum his, quae a diis praedicta. 
fuerant, erizens, tum melioribus spebus deliniens, Hy- 
daspes vero Syenen aggressus, cum antea sfalim se cum - 
muris ipsis urbem direpturum sperasset, tum aulem pro- 
pemodum a propugualoribus rejeetus esset et re ipsa strenue 
impetiim. hostium. propulsantibus et verbis ad contume- 
liam et irritandos animos illudentibus, ira commotus 
quod prorsus resistere decrevissent et non stalim ab initio 
ullro se in illius potestatem dedidissent, staluit non terere 
lempus cum exercitu otiosa cunctatione , neque ejusmodi 
oppugnatioues instituere , quibus quidam capi, quidam au- 
lem effugere, possent; sed obsidione magni operis el ine- 
vitabili , urbem funditus quamprimum evértere, 1 

111. Faciebat igitur tale opus. — Circulum circa murum. 
in portiones divisit et denas orgylas denis attribuens , lati 
tudinemque et profunditatem maximam designans , fodere 
fossam jussit, Illi vero fodiebant, alii materiam effossam 
elferebant, alii tumulum n allum aggerebant, allerum. 
murum contra eum qui obsidebatur excilantes, Nemo - 
autem impediebat opus , nec obsisiebat, quo minus muri. 
ambitus perficerenlur, erumpere ex urbe propler ingenlem. 
exercitus multitudiaem non andens et. missilium usum ex 
propognaculis inutilem esse videns, eum medium interval- 
Jum inter duos muros Mydaspes tantum ut fieret curasset, 
ut extra feli jactum essent. ij qui operas faciebant.  Post- 
quam antem et hioc. dicto citius perfecit , utpote ingenli- 
bus copiis operi celeriter instantibus, aliud tale ineipiebat; 
Parle circnli latitudine semipletliri, plana οἱ non accumu- 








lala relicta, desinenti ex ulraque parte extremitati erus. 


N 


— 





LIBER IX.- ^ ] 878 


orbc, ἐπὶ τὸν Νεῖλον εἰς μῆκος ἦγεν, ἀπὸ τῶν ταπεινο- 


τῆς Συήνης ἀπολαμδάνοντος, ᾿Επεὶ δὲ συνῆψε τὸ χῶμα 
παῖς ὄχθαις, ἐνταῦθα στόμιον τῷ ποταμῷ διατεμὼν, εἰς 
τὸν ἀπὸ τῶν σκελῶν δλκὸν ἀπορροὴν ἔτευσεν. 
Οἷα δ᾽ ἐξ ὑπερδεξίων πρὸς χθαμαλώτερον καὶ ἐξ ἀπεί- 
10 ou τῆς κατὰ τὸν Νεῖλον εὐρύτητος στενῷ πορθμῷ τὸ 
ὕδωρ ἐμπῖπτον καὶ ταῖς χειροποιήτοις ὄχθαις θλιθό- 
nn ραστον κατὰ μὲν τὸ στύμιον 
φλοῖσθον, κατὰ δὲ τὸν ὁλχὸν ἐξάχουατον καὶ τοῖς πορ- 
ρωτάτω πάταγον ἀπετέλει, Ἅπερ ἀκούοντες, ἤδη δὲ 
(hse cana οἵ κατὰ τὴν Συήνην καὶ οἵ κακῶν ἦσαν 


συνιέντες καὶ ὡς ἐπιχλυσμός ἔστιν ὁ σκοπὸς τοῦ περι- 
πειχίαματος, οὔτ᾽ ἀποδρᾶναι τὴν πόλιν ἔχοντες, ἅτε 
τοῦ SRM xai ἤδη πλησιάζοντος τοῦ ὕδατος τὴν 
ἔξοδον ἀποχλειόντων, οὔτε τὸ μένειν ἀκίνδυνον δρῶντες, 
30 ἐκ τῶν ἐνόντων πρὸς βοήθειαν τὴν αὑτῶν παρεσκευά- 


δον, 6 μέν τις χῶμα, 6 δὲ λίθους, ὁ δὲ ξύλα xal τὸ 
E fene ἕκαστος ἐπιφέρων, Καὶ ἦν οὐδεὶς ἡσυχά- 
ἀλλ᾽ ὁμοίως γυνὴ, παῖς χαὶ πρεσδύτης ἔργου 

dnx Γένος γὰρ οὐδὲν οὐδ' ἡλικίαν ὃ ὑπὲρ ψυχῆς 
δυσωπεῖται κίνδυνος. Οἱ δυνατώτεροι δὲ καὶ τὸ dx- 
μάζον ἕν ὅπλοις, αὐλῶνά τινα στενόν τε καὶ ὑπόγειον 
30 ἀπὸ τῆς πόλεως ἐπὶ τὸ χῶμα τῶν πολεμίων διϊκνούμε- 


δρύττειν ἀποχεχλήρωτο, 

Δ΄, Καὶ δὴ ἠνύετο τοὔργον ὧδε. Φρεατίαν τοῦ 
τείχους πλησίον εἰς ὀργυιάς mou πέντε τὴν κάθετον 
βαθύναντες χαὶ τοὺς θεμελίους ὑποδραμόντες, ἐγχάρ- 

38.610 τοὐντεῦθεν ὑπὸ πυρσοῖς ἐπ᾽ εὐθείας τινὰ φέροντα 
τῶν χωμάτων ὑπόνομον ἐχοίλαινον, τῶν χατόπιν ἀεὶ 
χαὶ δευτέρων παρὰ τῶν προτέρων ἐν τάξει τὸν χοῦν 
διαδεχομένων καὶ εἴς τι μέρος τῆς πόλειος πάλαι χη- 
πευόμενον ἐκφορούντων καὶ εἷς κολωνὸν ἐγειρόντων. 

“υ Ῥαῦτα δ' , ῥήξεως ἐνδόσιμον τῷ ὕδατι κατὰ 
m Aa εἴ ποτ᾽ ἐπέλθοι, προμηθούμενοι. CAXX 

ὄμως ἔγϑανε τὰ δεινὰ τὴν προθυμίαν" καὶ ὁ Νεῖλος ἤδη 
τὸ gra χῶμα παραμείψας, ἐπίφορος τῶν κατὰ τὸν 
χύχλον ἐνέπιπτε y καὶ πανταχόθεν περιρρυεὶς, τὸ με- 

45 salgan τῶν τειχῶν ἐλίμναζε. Καὶ νῆσος αὐτίκα ἦν 
τ ἸΣυήνη καὶ περίρρυτος 4, μεσόγαιος τῷ Νεδώῳ ΕΙΣ 

δῶνι χυματουμένη, Καταρχὰς μὲν δὴ χαὶ χρόνον τῆς 
ἡμέῤας ἐπ᾽ ὄλέγον ἀντεῖχε τὸ τεῖχος" ἐπειδὴ δ' ἐπιθδρί- 
σαν τὸ ὕδωρ εἷς ὕψος τ᾽ ἤρετο καὶ διὰ τῶν ἀραιωμάτων 

50 τῆς γῆς» ἂν μέλαινα καὶ εὔγειος οὖσα πρὸς τῆς θερινῆς 
ὥρας κατέσχιστο, πρὸς τὰ βάθη χατεδύετο xal τὴν 
κρηπίδα τοῦ τείχους E τότ᾽ ᾿ ἤδη πρὸς τὸ ἄχθος 
ἐνεδίδου τὸ ὑποχείμενον καὶ χαῦ' ὃ μέρος χαυνούμενον 
pom ἐνταῦθα τὸ τεῖχος ὥκλαζε καὶ τῷ σάλῳ τὸν χίν- 


aggeris conjungens, ad Nilum in longitudinem ducebat , 
ab humiliori structura in alliorem semper el magis ar- 

duam , crus utrumque erigens. ' Contulisset aliquis longis 
muris molis illius rationem, eum avqualem latitadinem sermi- 
plethri ubique servaret , longitudine vero. d quod etinter 


titodine in angustum sinum aqua incidens, manuque. i 
ripis cohibita , ingentem quemdam et ineffabilem. eum ad 
oslium strepitum, tam sonitum in alveo ut vel ab iis qui 
longissime aberant exaudiri posset, edebat. Quod eum 
audirent jam et viderent hi qui erant Syene εἰ ín quanta 
mala incidissent intelligerent , quod videlicet illius circuni- 
wallationis eluvio scopus esset, neque effugere ex urba 
possent, agsere οἱ aquae affluxu. exitum inlercludente , 
meque manere tulum esse cernerent, ad opem ferendam 
sibi, quantum facultatis praesentis status ratio dabat, sese 
apparabant. Tnprimis autem, ubi tabulata cirea portas 
dliscesserant stupa et bitumine obturabant : deinde murum, 
vt lirmiori in sede maneret, suffuleiebat ; hic humum, ille 
lapides, nonnemo ligna et quilibet [Δ quod ohvium fuerat 
agzerens, Denique nemo quiescebat, sed eL mulieres et 
pueri, perinde ac senes, in opus incumbebant. Nullius 
enim sexus, nec aatis, opem repudiat periculum de vita. 
Robustiori autem aetati et vegelie quae in. armis erat. cuni- 
culi cujusdam angusti οἱ sublerranei ab. urbe ad hostium 
aggerem agendi negotium datum fuerat. 

1V. Et quidem bae ratione epus perfieiebatur,  Puteumi 
prope murum , fere quinque orzyiarum , recta instar per- 
pendiculi profunditate cnm effodissent et fundamenta sub- 
iissenL, transversim. deinceps, facibus accensis, recta ad 
aggeres ducentem cuniculum agebant , iis qui subsequebau- 
tur a tergo et posterioribus semper a prioribus justo ordine 
humum effossom recipientibus et in quamdam partem urbis 
jampridem hortis occupatam efferentibus atque in tumulum 
aggerenlibus. Lec vero faciebant eo consilio , ut, si aqua. 
ad locum illum terra vacuum pervenisset, ad perruptionem 
occasionem el aditum haberet. Sed tamen calamilas anle- 
vertebat civium promptitudinem — Nilus enim, jam longum 
«luctum aggeris transgressus, impetu in spatium circuli dela- 
bebatur, et undiquaque circumfluens, spatium inler muros 
interceptum quasi stagnum quoddam efficiebat, — Atque ila 
continuo exsistebat insula Syene et. mediterranea urbs cir. 
cumfliua , Nili fluctibus estuans. — Initio quidem et unius 
diei spatio suffecit sustinendze moli. murus. — Ceterum. 
postquam íngruens vis aquas in allum attollebatur. et pee 
fissuras terrm, que cum nigra et pinguis esset astivo- 


tempore discesserat, in profundum penetrabat δὲ (ninda- 


menta muri subibat, tum jam ponderi cedebat: subjecta 
moles et qua parte οἷν mollitiem et laxilatem terra cessisset , 
ibi wurus. inclinabat et vacillatione periculum ruine de. 


814 HELIODORI JETHIOPICORUM 

ὄυνον imi ἐπάλξεών τε : καὶ , nuntiabat , cum propugnacula quassarentur et propugnalo- 

τῶν ὑπέρμα τῷ χλονουμέγων. res ebullitionis impetu eoncuterentur. ^u 
» χαὶ μέρος τι τοῦ | — V. Porro vespera adveniente, jam el quadam pars muri 





xal χεῖρας εἰς οὐρανὸν αἴροντες 
"s S fife cu ehe τὰ τὴν peli. 


30 βολῆς, xal τῷ ὕδατι προεμπιπτούσης, Ὁ δὲ χαὶ αὖ- 
θις τὴν αὐτὴν γραφὴν ἐκτοξεύων ἀπετύγχανε, πάντων 
μὲν τῶν τοξοτῶν καὶ σφενδονητῶν ἐφικέσθαι τῆς βολῆς 
φιλοτιμουμένων, οἷα δὴ τὸν ὑπὲρ ψυ,ῆς σκοπὸν ἀήλούν- 
τῶν, ἁπάντων δὲ τὰ ὅμοια πασχόντων. Τέλος δὲ τὰς 

28 χεῖρας εἷς τοὺς πολεμίους ὀρέγοντες τοῖς χώμασιν ἔφε- 
στῶτας xat θέατρον τὰ πάθη τὰ ἐκείνων ποιουμένους, 
ἐλεεινῶς τοῖς σχήμασι τὸ βυύλευμα τῶν τοξευμάτων 
ἧς δυνατὸν ἔφραζον" νῦν μὲν ὑπτίας προτείνοντες εἰς 
ἱκεσίας ἔμφασιν, νῦν δὲ χατὰ τῶν γώτων πρὸς δεσμὸν 

30 περιάγοντες, εἰς δουλείας ἐξομολόγησιν. Ὁ δ᾽ Ὑδάσ- 
πῆς ἐγνώριζε μὲν σωτηρίαν αἰτοῦντας καὶ παρέχειν ἦν 
ἕτοιμος, ( ὑπαγορεύει γὰρ τοῖς χρηστοῖς φιλανθρωπέαν 
πολέμιος ὑποπίπτων), τὸ παρὸν δ᾽ ἀδυνάτως ἔχων, 
ἔγνω σαφεστέραν λαθεῖν τῶν ἐναντίων ἀπόπειραν. 

35 Καὶ ἦν γὰρ πορύμεϊα τῶν ποταμίων προγυτρεπισμένος, 
ἃ κατὰ ῥοῦν τῆς διώρυχος ἐκ τοῦ Νείλου φέρεσθαι 

χωρήσας, ἐπειδὴ κύχλῳ τοῦ χώματος προσ- 
n, χαθελχύσας 8 » τούτων δὲ δέχα νεόπηχτα 
ἐπιλέξας, τοξότας τε xal ὁπλίτας ἐνθέμενος, ἃ τε χρὴ 

40 λέγειν ἐπιστείλας, ὡς τοὺς Πέρσας ἐξέπεμπεν, Οἱ 
δ' ἐπεραιοῦντο πεφραγμένοι, ὡς εἴ τι χαὶ παρ᾽ ἐλπίδας 
ἐγχειροῖεν οἱ ἐπὶ τῶν τευχῶν υὐτρεπίσθαι πρὸς ἄμυναν. 
Καὶ ἦν θεαμάτων τὸ καινότατον, ναῦς ἀπὸ τειχῶν πρὸς 
τείχη περαιουμένη, xal ναύτῆς ὑπὲρ μεσογαίας πλοῖ- 

40 ζόμενος καὶ πορῇμεῖον χατὰ τὴν ἀρόσιμον ἐλαυνόμενον. 
Καινουργὸς δ᾽ ὧν ἀεί πως ὃ πόλεμος, τότ᾽ ἔτι xal 
πλέον xal οὐδαμῶς εἰωθὸς ἐθαυματούργει, ναυμάχους 
τειχομάγοις συμπλέξας, καὶ λιμναίῳ στρατιώτῃ χερ- 
σαῖον ἐφοπλίσας, ΟἹ γὰρ δὴ χατὰ τὴν πόλιν τὰ σκάφη, 

τὺ καὶ τοὺς ἐμπλέοντας ἐνόπλους τε xal καθ᾽ ὃ μέρος κατή.- 
ρειπτο τὸ τεῖχος ἐπιφερομένους θεασάμενοι, καταπλῆγες 
ἄνθρωποι, xat πτόας ἤδη πρὸς τῶν περιεχόντων κινδύνων 
ἀνάμεστοι, πολεμίους καὶ τοὺς ἐπὶ σωτηρίᾳ τῇ σφῶν 
ἥκοντας ὑπετόπαζον " πᾶν γὰρ ὕποπτον καὶ φοθερὸν τὸ 





oriebatur e manus ad. calum tendentes , quod spei | 
uum erat, deos servatores invocabant et Oroonilalem, ut 
legatos ad Hydaspem de pace acturos mítleret , supplices. 
orabant. Ille aulem parebat quidem , servus fortune vel 
invitus factus, aquis interelusus et rationis, qua transmit- 
lere nuntios ad hostes posset, inops, necessitate est edoc- 
ius. Cum enim seripsisset quie volebat et ad lapidem de-- 
ligassel, funda ad hostes nuntii loco adjitiebat, supplices: 
preces fraus mare millens. Ceterum nihil proficiebat , 
eum jaetus languidior esset quam ut longitudinem aequare. 
posset ef prius ia aquam incideret, quam spalimmu supera- 
rel, le autem rursus eadem ratione epistolam ejseulatus - 
spe lapsus est, omnibus sagiltariis el funditoribus, tanquam. 
iis quibus erat de seopo fortunze eontentio, smnmo stadio 
lrajicere intervallum annitentibus , universis autem eadem. 
ratiome laborantibus. Ad extremum antem manus ien- 
dentes ad bosles, qni in munitionibus stabant οἱ theatrum. 
illorum calamitates faciebant , miserabili gestu, «quid sibi 
vellent illi jaetus, quantam fieri poluit ipdicabant, mune 
quidem ab anteriore parte manus protendentes in speciem 
supplicum, nunc vero post lerga ad yineula recipienda 
circumducentes ad servitutis eanfessionem.  Hydaspes au- 
lem agnoscebat quidem, illos salutem petere et. paratus 
fuerat illis eam dare : ( indicit enim quodammedo prastan- 
Libus viris clementiam subjectns hostis) , in prusentia vero 
cum expeditam rationem nullam haberet, slaluit certius 
sumere hostimm experimentum, Erant nutem jam antea 
navigia fluviatilia paraía, qua per delluxum fossae ex 
Nilo ferri sinens, postquam ad ambitum aggeris delata 
sunt, allraeta delinuit, Ex his decem qua nuper compacta 
fuerant cum delegissel , et sagitlarios atque armatos ja illa 
imposuisset et imperasset quae illos dicere oporterel, ad. 
Persas emisit. — 1Mi autem transmitlebant instructi, οἱ δὲ 
quid vel praeter spem tenlarent ii, qui erant in muris, ad. 
ineundum prwlium essent parati. Erat autem imprimis 
novum spectaculum, enm nayis a muris ad muros trans- 
irel el aula. in mediterranea regione navigaret, denique 
navigium per locum cullum impellerelur. Cumque sit. 
novarum rerum auctor semper bellum , tunc maxime mi- 
raculum omnino inusitatum introducebal, navales copias 
cum iis quie ex muro depugnabant commillens et contra 
palustrem militem terrestrem armans. — Hi igitur qui erant 
in urbe navigia et milites ad eam partem , ubi murus cor 
ruerat, appellere conspicati, homines altonili εἰ ferro — 
jam propter circumstantia pericula pleni, etiam vos qni. 
salulis eorum causa veniebant in suspicionem vocabant, 
(siquidem omnia sunt suspecla el formidabilia , quae in ex- 


τ 


Ek 


E 


LIBER ΙΧ. 
κατ᾽ ἔσχατον κινδύνου γενό ἠχροθολίζοντό τ᾽ ἀπὸ 
τῶν τειχῶν xal εἰσετόξευον. Οὕτως ἄρα καὶ ἀπεγνω- 
κότες αὑτῶν ἄνθρωποι, τὴν ἀεὶ παροῦσαν ὥραν, κέρδος 


εἷς ὑπέρθεσιν θανάτου νομίζουσιν. "Εθαλλον 
υ ὥστε καὶ τιτρώσκειν, ἀλλ᾽ ὅσον ἀπείργειν τὸν πρόσπλουν 
. Ἀντετόξευον δὲ xai οἱ Αἰθίοπες 
καὶ ἄτ᾽ ὠτερά τε 
Σιαπείρουσιν, ὥστε τινὰς ὑπ' ᾿ δεείας xal ἀπροόπτον τῆς 
19 τρώσειως ἐπὶ χεφαλὴν ἀπὸ τῶν τειχῶν εἰς τὸ ἐκτός τε 
καὶ τὸ ὕδωρ, σφενδονηθῆναι, Καὶ ἂν ἐπὶ πλέον ἐξε-- 
χαύθη τὰ τῆς μάχης, τῶν μὲν σὺν φειδοῖ χωλυόντων 
μόνον, τῶν δὲ καὶ σὺν ὀργῇ [τῶν Αἰθιόπων ] 
μένων, εἴ μή τις τῶν ἐπὶ δόξης καὶ πρεσδύτης * 
|o Συηναίων τοῖς ἐπὶ τοῦ πείχους παραγιγνόμενος, Ὦ 
φρινοδλαῦδεῖς, ἔφη, xal πρὸς τῶν δεινῶν παραπλῆγες, 
οὖς εἰς δεῦρο ἱκετεύοντες καὶ ἐπικαλούμενοι πρὸς βοή- 
θεῖαν διετελοῦμεν, τούτους ἐλπίδος ἐπέχεινα παραγενο- 
μένους ἀπείργομεν: c οἵ φίλιοι μὲν ἥχοντες καὶ εἰρηνικὰ 
20 διαγγέλλοντες, σωτῆρες ἔσονται, πολέμια δὲ διανοού- 
μένοι, ῥᾷστα καὶ προσορμισθέντες ἐλαττωθήσονται. 
Τί δὲ xol πλέον εἰ τούτους διαχρησόμεθα,, τοσούτου 
νέφους ἐκ γῆς xal ὕδατος κεχυχλωμένου τὴν πόλιν: 
ἀλλὰ spolia καὶ ὅ τι βουλομένοις ἐστὶν ἐχδίδαο. 
1» χώμεθα, Πᾶσιν εὖ λέγειν ἔδοξεν, ἐπήνει δὲ καὶ ὃ 
Σατράπης, Καὶ τοῦ χατηρειπωμένου τῇδε χἀχεῖσε 
μεταστάντες ἐν ἀκινήτοις τοῖς ὅπλοις ἡσύχαζον, 
(τ΄. Ὡς δ᾽ ἐχενώθη τὸ μεταπύργιον τῶν ἐφεστώ- 
τῶν, Ü τε δῆμος ὀθόναις κατασείων, ἐπιτρέπειν τὸν 
80 ὅρμον ἐνεδείχνυτο, τότε δὴ καὶ οἵ Αἰθίοπες πλησιά- 
σᾶντες ὥσπερ dz ἐχχλησίας τῶν πορθμείων πρὸς τὸ 
πολιορχούμενον θέατρον, τοιάδ' ἔλεγον ᾿ ^p Πέρσαι 
xal Συηναίων ol παρόντες, ^ ideeng ὁ τῶν πρὸς dva- 
τολαῖς καὶ δυσμαῖς Αἰθιόπων, νυνὶ δὲ καὶ ὑμῶν βασι- 
3b λεὺς, πολεμίους τ᾽ ἐχ πορθεῖν ἴδε xa ἱκέτας οἰχτείρειν 
πέφυχε, τὸ μὲν ἀνδρεῖον, τὸ δὲ φιλάνθρωπον δοχιμά-- 
ζων xal τὸ plv queis εἶναι στρατιωτικῆς, τὸ δὲ, ἴδιον 
τῆς αὑτοῦ A. ἔχων τε τὸ ὑμᾶς εἶναι à μὴ, 
xat' ἐξουσίαν, ἱκέταις γεγενημένοις ἀνίησι τὸν ἐκ τοῦ 
"P dh ἐς δρώμενον καὶ οὐκ ἀμφίδολον χίνδυνον- 
ἂν ril c τῶν δεινῶν ἀπαλλαγείητε, τὴν at- 
ρέσιν, οὐκ αὐτὸς δρίζων, ἀλλ᾽ ὑμῖν ἐπιτρέπων. Οὐ 
γὰρ τυραννεῖ τὴν δίχην, ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀνεμέσητον 
διοικεῖ τὴν τῶν ἀνθρώπων τύχην, Πρὸς ταῦτα Συη- 
ἐν ναῖοι μὲν ἀπεχρίναντο, σφᾶς τ' αὐτοὺς xal παῖδας xal 
γυναῖχας ἐπιτρέπειν Ὑδάσπῃ χρῆσθαι πρὸς ὃ τι βού- 
Maro καὶ τὴν πόλιν, εἰ περιγένοιντο, ἐγχειρίζειν", ἣν 
xal νῦν ἐν τῷ ἀνελπίστῳ σαλεύειν, εἰ μὴ φθαίη τις, ἐκ 
θεῶν ἡ ἐξ "Υϑάσπου μηγανὴ σωτηρίας. Ὁ δ᾽ "Opoov- 
ὧν δάτης τῶν μὲν αἰτίων ἔφη τοῦ πολέμου καὶ τῶν ἐπά- 
ὕλων ἐκστήσεσθαι χαὶ τάς τε Φδας [τὴν πόλιν] καὶ 
τὰ σμαράγδεια μέταλλα v, αὐτὸς δ᾽ ἠξίου 
μηδεμίαν ὑποστῆναι ἀνάγκην, μήθ' αὑτὸν μήτε τοὺς 
στρατιώτας ἐγχειρίζειν, Ἀλλ᾽ εἰ βούλοιτο “Ὑδάσπης 





sed accessu. pro- 
hiberent. Jaculabantor autem vicissim Alliopes, el ut 
certiori ictu petentes el. nondum animum Persarum inlel- 
ligentes, continuo duos quosdam ac deinceps plures transli- 
gunt, ut aliqui subifo et ex improviso acceptis vulneribus. 
de muris extrorsum el in aquam in capul. deyolverentur, 
Et quidem magis exarsisset prorlium, his parcendo fan- 
tom prohibenlibus, AEthiopibus antem eliam cum ira sese 
defendentibus, nisi quidam homo illustris et jam senex ex 
Syeniris, interveniens ad eos qui erant in muro verba fe- 
cisset : O amentes, inquiens el. proe calamitatibus obstupe- 
facti, quibus hactenus snpplices eramus et in auxilium ad- 
vocabamus , hos cum praefer omnem spem et opinionem 
advenissent jam arcemus? qui si amieo animo veniunt , ea 
qua ad pacificalionem perlinent nunlianles, servalores 
nostri erunt, sin hoslilia cogilant , facillime etiamsi appli- 
cwerinl superabuntur. Enim vero quid lucri orit inde 
nobis, etiamsi hos confecerimus , cum tanta nubes terra δὲ 
aqua urbem cinxerit? cur autem non polius eos recipimus 
el quae sit. illorum sententia cognoscimus? Omnibus in rem 
dicere videbatur. Collaudalal autem οἱ Satrapa, Κ᾿ ex 
collapsa muri parte huc atque illuc decedentes immotis ar- 
mis quicscebant. 

VI. Postquam antem spatium illud inter turres vacuum 
fuil propugnatoribus et. populus velamentis signum dans. 
concedere se appulsom simificabat, tunc AEthiopes propitis 
accedentes , tanquam pro concione ex navigiis ad obsessum 
Mentem talia dicebant ; Ὁ Perse, et Syenenses qui ades 
lis , Hydaspes orientalium οἱ occidentalium JKthiopum, in 
praesentia. vero. οἱ vester rex, cum hostes domare. novit , 
lum ad misericordiam erza supplices a natura. proclivis est, 
illud quidem fortitudinis, ioc autem. humanitatis, alque 
alterum virtutis militum, alterum ipsius proprium decus 
esse judicans, Cumque vilae οἱ necis. vestra: illi. sit po- 
Leslas, quandoquidem supplices estis, liberal vos omnibus. 
nb oculos versante et minime dubio belli perirulo, condi- 
liones, quibus velitis hisce calamitatibus liberari, non ipse 
proponens, sed wobis, vestro arbitrio. eligendas , permit- 
lens. Neque enim pro sua Jibidine tyrannicum quidquam 
statuit, sed mansuete οἱ sine invidia. gubernat hominum 
fortunam. Ad hac Syenai quidem responderunt : Se 
ipsos et liberas et conjnges dedere in illius potestatem ut. 
illis utatur pro arbitrio et urbem illi si manserint superstites. 
iradere, quae et. nunc. in extrema. desperalione. vacillek, - 
nisi qum salus, a. diis, ant ab Hydaspe míssa, excidium 
anleverterit. | Oroondales aulem, Ex iis qua: belli causa 
οἱ praemia. fuerunt se decessurum esse dixit et dimissurum 
Philas urbem. et smaragdcas fodinas : ceterum pelere, ut. 
án ipsum nibil durius statuatur, neque se ipse neque milites 
dedat. Sed si velit Hydaspes integrum officium lumam- 


— 


81:0 HELIODORI JETHIOPICORUM 


wpov ἐπιδείκνυσθαι τὸ 
irren i ge drip dr 
χωρεῖν εἰς τὴν Ἐλεφαντίνην" ὡς ἴσον εἶναί οἱ νῦν v 
'ἀπολέσθαι xal δοκοῦντα περισώζεσθαι, προδοσίας τοῦ 


M τ ἁλῶναι - 
pede er ταν 
«ou τυχὸν Versa θανάτου, τότε δ᾽ ὠμοτάτου 


καινουργουμένου, 
quw, ὑποδεχθῆναι xxl δύο Περσῶν 
τὸ εἷς τὰ σκάφη RD! πρόφασιν ὡς εἰς ᾿Ελεφαντί- 
'νὴν ἀφιξομένους καὶ εἴπερ οἱ xav! αὐτὴν συνενδοῖεν 
2 τὸ δουλεύειν, οὐδ᾽ αὐτὸς ἔτι μελλήσων. Ταῦτ᾽ 
ἀκούσαντες οἵ πρέσδεις He ren ἅμα καὶ δύο Περ-- 
σῶν ἀναλαδόντες καὶ πρὸς πὴν ἅπαντα ἀπήγ- 
ἘΣ UT iris τοῖς ας ἐδλτρος 
τὸν Ὀροονδάτην ἐπι κενὸς, sl τῶν 
διαλέγεται, ἄνθρωπος ἐπ᾽ ἄλλῳ καὶ οὖκ ἐν αὑτῷ τὴν 
ἐλπίδα τοῦ εἶναι ἢ τεθνάναι σαλεύων" Εὔηθες, Epi, τὴν 
ἑνὸς ἄνοιαν τοσούτοις ἐπαγαγεῖν ἀπώλειαν, Καὶ τούς 
10 τ᾽ ἀπεσταλμένους παρὰ τοῦ ᾿Ορουνδάτου βαδίζειν εἰς 
τὴν m ἐπέτρεπεν, ὡς οὐδεμιᾶς ὧν φροντί- 
δος, εἰ χἀχεῖνοί τι πρὸς ἀντίστασιν βουλεύσειαν. Καὶ 
τῶν ἰδίων, τοὺς μὲν ἐμῳράττειν τὸ διορυγὲν τοῦ Νείλου 
στόμιον, τοὺς δ᾽ ὥσθ' ἕτερον κατὰ τὸ χῶμα ἐχτέμνειν 
25 ἀπεχλήρωσεν" ὡς τῆς τ᾽ ἐπιρροῆς χωλυομένης καὶ τῆς 
λιμναζούσης πρὸς τῆς ἐχροῆς χενουμένης θᾶττον dva- 
ψύξαι τὰ περὶ τὴν Συήνην καὶ εἰς τὸ βάσιμον ἐξιχμασ- 
θῆναι. Οἱ μὲν δὴ ταῦτα προσταχθέντες, μιχρὰ τοῦ 
ἔργου χατάρξαντες εἷς τὴν ἑξῆς ἐπιτελέσειν ἔμελλον, 
30 ἑσπέρας αὐτίχα xal νυχτὸς προσφάτοις τοῖς προστάγμα- 
σιν ἐπι 
Η΄. Οἱ δὲ κατὰ τὸ ἄστυ τῆς ἐν χερσὶ χαὶ δυνατῆς 
βοηθείας οὐ μεθίεντο τὴν xal παρ᾽ ἐλπίδα ἐνδεχομένην 
σωτηρίαν οὐκ ἀπογινώσχοντες, Ἄλλοι τε τὸν ὑπόγειον 
85 αὐλῶνα διορύττοντες, ἤδη τοῖς χώμασι πλησιάζειν ἐῴ- 
κεσαν, τὸ ἀπὸ τοῦ τείχους ἐπὶ τὸ χῶμα ταῖς ὄψεσιν 
ὑποπῖπτον διάστημα σχοίνῳ κατὰ τὸ ὄρυγμα συμμε- 
τρούμενοι" xal τὸ πεπτωχὸς ἕτεροι τοῦ τείχους ὑπὸ 
λαμπτῆρσιν ἀνήγειρον, Ἦν δ᾽ ἡ οἰκοδομὴ ῥᾳδία, τῶν 
40 λίθων εἷς τὸ ἐντὸς χατὰ τὴν πτῶσιν χυλινδηθέντων. 
Ἐπεὶ δ᾽ ἀσφαλῶς ἔχειν τὸ παρὸν ᾿ήθησαν, οὐδὲ τότ᾽ 
ἀθορύθως͵ διῆγον, ἀλλὰ χατὰ μέσας που νύχτας μέρος 
τι τοῦ 4, x20 ὃ τῆς ἑσπέρας ol Αἰθίοπες, τοῦ 
διορύττειν ἐφήψαντο, (εἴτε τῆς γῆς κατ᾽ ἐκεῖνο χαύνης 
45 τε καὶ ἀκρατήτου σωρευβείσης ε d τὸ ὑποχείμενον διά- 
py ov γεγενημένον, εἴτε xal τῶν ὑπορυττόντων συνεν- 
δοῦναι πρὸς τὸ χενὸν τῷ ὑποχειμένῳ παρασχόντων, 3) 
καὶ τοῦ πρὸς βραχὺ διορυγέντος ταπεινοτέρου τῶν ἐρ- 
γαζομόνων ἐπιλαθόντος,, ἐπίχλυσις αὐξομένου διὰ νυχ- 
vu τὰς ἐγένετο τοῦ ὕδατος xat τοῦ ῥαγέντος ἅπαξ ὁδοποι- 
οὔντος ἔλαθε βαθυνόμενον, εἴτε xat δαιμονίας ἐπιχου- 
ρίας θείη τις τὸ ἔργον ) παρὰ δόξαν ἐχρήγνυται" xal 
τοσοῦτος ἦχος xal δοῦπος ἀπετελέσθη, διὰ τῆς ἀχοῆς 
τὴν διάνοιαν ἐχδειμαίνων, ὡς τὸ μὲν συμδὰν ἀγνοεῖν, 


tatis declarare, concedat ul, quum nullum damnum infer- 
retur neque manus contra elevarent, discederent Ele- 
phantinam : quod sibi perinde esset nunc mori, alque 
deinceps superstitem , proditionis exercilus a rege damnari. 
Quin etiam gravius illud esse futaram οἱ asperius : quan- 
doquidem nunc simplex genus mortis οἱ usitatum forlasse 


sibi subeundum esse, tunc vero erüdelissimum et cum 


acerbissimo supplicio nova quadam ratione eonjunetum. 

VII. Hoee com dixisse, ut duos Persas reciperent in 
navigia ad sese orabat, eo praetextu quasi Elephantinam es« 
sent ituri et siquidem illi qui ibi essent ad dedillonem in- 
clinassent, neque se amplius quin idem faeiat cunetaturum. 
Hiec com audissent praeterea legati, redierunt duobus Per- 
sís assumtis, ac deinde omnia Hydaspi renuntiarunt. — Ille 
autem cum subrisisset et multis modis ob soliditatem. 
Oroondatem reprehendisset , quod de conditionibus disse- 
rerel, homo, qui non ex se, sed ex altero , utrum illi vi- 
vendum an moriendum esset, penderet : Stultlum est, 
inquit, propler wnius amentiam, tantam multitudinem. 
internecione delere, ΕἸ eos, qui fuerant missi ab Oroon- 
date, Elephantinam ire permisit, tonquam nihil omnino 
curans, etiamsi illi resistendi consilia quaepiam inivissent. 
Ex suis autem, aliis ut. ostiom Nili fossa deductum ob- 
strnerent, aliis ut aliud in aggere exscinderent , negotium 
dedit : ut ita et influxu prolibito et stagnante aqua effluxu 
delapsa , celerius exsiecari posset spatium eirea Syenen et 
ad ingressum durari. Atque hi quidem jussa , paullulum 
modo opus exorsi , poslero die exsecuturi fuerant, vespera 
statim et nocte deinceps iis quie commemorata sunt man- 
datis superveniente. 

VII. Porro ii qui erant in urbe obvium et quod haberi 
poterat auxilinm non intermiltebant , de salute , quamvis 
prater spem oblata nom desperantes. Et alii subterraneum 
cuniculum agentes , jam aggeri appropinquare videbantur, 
intervallo a muro ad oggerem quod oculis erat subjectum, 
in fossa fune demelientes, Alii nurum facibus adlübitis 
erigebant : facilis autem erat instauratio, lapidibus inlror- 
sum in ruinam devolutis. Postquam autem przesenlis 
lemporis rationem tutam esse arbitrabantur, neque tum 
perturbatione caruerunt, sed media nocle pars quaedam 
aggeris, quam sub vesperam Athiopes perfodere caperant, 
(seu quod, terra laxa et. minime densa illo loco aggesta , 
cessit fundamentum humidum redditum, sive his, qui 
snffodiebant, nt fundamentum propter vacuum spalium 
inferius desideret et collaberetur, ef(icientibus : sive in eum 
locum , ubi angustius (οὐδ ceptum fuerat, aqua post dis- 
cessum operariorum succedente et noctu aucta, moles 
dissolvi cepit, cum id, quod semel perruptum fuerat 
magis ac magis perforaretur et sensim profundius fieret, 
sive divino auxilio quisplam adseribat hoc opus) praeter 
opinionem rumpitur, tantusque sonitus atque strepilus est 
redditus , aodilu mentem perterrefacieus, ut jd quod ac- 


" , 





LIBER IX. 


μέρος δὲ τὸ πλεῖστον τῶν τειχῶν xal τῆς πόλεως ὑπε- 
νηνέχθαι, τούς τε Αἰθίοπας xal αὐτοὺς Συηναίους 
ὑποπτεύειν. ᾿Αλλ᾽ οἱ μὲν ἐν τῷ ἀσφαλεῖ διάγοντες ἐφ᾽ 
ἡσυχίας τὠλίζοντο, ὡς εἰς ἕω τὸ σαφὲς εἰσόμενοι. Οἱ 
νυ δὲ χατὰ τὴν πόλιν πάντῃ τὸ τεῖχος καὶ εἷς κύκλον πε- 
ριέθεον, τὸ μὲν καϑ' αὑτοὺς ἕκαστος σῶον ὁρῶντες, 
ἄλλοι δὲ παρ᾽ ἄλλοις γεγενῆσθαι τὸ πάθος εἰχάζοντες, 
us δὴ τὸ ΗΜ φῶς ἐπιγενόμενον, τὴν ἀχλὺν τῶν 
δεινῶν παρέλυσε, τοῦ τε ditam 
γενομένου καὶ τοῦ ὕδατος ἀθρόον ὑπονοστή- 
B "fI2s, γὰρ xal οἱ Αἰθίοπες τὸ ἐπογετεῦον στό- 
pov ἔφραττον καὶ χαταράχτας v' ix σανίδων συνηρ- 
μοσμένων χαθιέντες χαὶ ξύλων παχέσι χορμοῖς ἔχτοσ- 
θεν διερείδοντες, χοῦν 0᾽ ἅμα xal φρυγανίτιδα ὕλην 
15 συνδέοντές xal πολλαὶ χιλιάδες ἁθρόον, οἱ μὲν ἀπὸ τῆς 
ὄχθης, οἱ δὲ xal ix πορθμείων. ἐπιφορυῦντες, Οὕτω 
μὲν δὴ τὸ ὕδωρ ὑπενόστησεν. "Hv δ᾽ οὐδ᾽ ὡς πὸρευτέα 
παρ᾽ ἀλλήλους οὐδ᾽ ἑκατέροις. ἰλύος γὰρ βαθείας 5 
γῇ κατάπλεως ἐγεγόνει χαὶ τὴν ἐπιφάνειαν ἐξιχμέσθαι 
29 φαινομένην τῆλμα δίῦγρον ὑπέτρεχεν, ἵππου 0᾽ ὁμοίως 
καὶ ἀνδρὸς βάσιν εἰς βυθισμὸν ἐνεδρεῦον. 

Θ΄, Ἡμέρας μὲν δὴ δύο που - τρεῖς οὕτω διῆγον" 
ἀνειργμέναις μὲν ταῖς πύλαις οἱ Συηναῖοι, ὅπλοις δ᾽ 
ἀποχειμένοις οἵ Αἰθίοπες τὴν εἰρήνην ἐπισημαίνοντες, 

35. Καὶ ἣν τὸ γιγνόμενον ἀναχωχή τις ἀνεπίμιχτος" οὔτε 
φρουρᾶς ἔτι παρ᾽ οὐδετέροις σπουδαζομένης xal πλέον 
τῶν χατὰ τὴν πόλιν εὐπαθείαις αὑτοὺς ἐχδεδωχότων,. 
Καὶ γάρ πως συνέπεσε καὶ τὰ Νειλῶα τότε τὴν μεγίσ- 
τὴν παρ᾽ Αἰγυπτίοις ἑορτὴν ἐνεστηκέναι, κατὰ τροπὰς 

30 μὲν τὰς θερινὰς μάλιστα xxl ὅτ᾽ ἀρχὴν τῆς αὐξήσεως 6 
ποταμὸς ἐμφαίνει τελουμένην» ὑπὲρ πάσας δὲ τὰς ἄλ- 
λας πρὸς Αἰγυπτίων σπουδαζομένην, δι᾽ αἰτίαν τοιάνδε. 
Θειοπλαστοῦσι τὸν Νεῖλον Αἰγύπτιοι καὶ χρειττόνων τὸ τὸν 
μέγιστον ἄγουσιν. ἀντίμιμον οὐρανοῦ τὸν ποταμὸν 

35 σεμνηγορεῶντες, τὰ δὴ δίχα νεφετῶν καὶ ὑετῶν ἀερίων 
τὴν ἀρουμένην αὐτοῖς ἄρδοντα xal εἰς ἔτος ἀεὶ τεταγ- 
μένως ἐπομδρίζοντα, Καὶ ταυτὶ μὲν ὁ πολὺς λεώς. 
Ἃ δ' ἐχθειάζουσιν, ἐχεῖνα, Τοῦ εἶναι καὶ ζῆν ἀνθρώ- 
ποὺς, τὴν ὑγρᾶς τε χαὶ ξηρᾶς οὐσίας τύνοδον αἰτίαν 

40 μάλιστα νομέζουσι, (τὰ δ᾽ ἄλλα στοιχεῖα τούτοις συγυπ- 
ἄρχειν τε καὶ συναναφαίνεσθαι λέγοντες) καὶ τὴν μὲν 
ὑγρὰν, τὸν Νεῖλον, θατέραν δὲ τὴν γὴν τὴν αὐτῶν ἐμ- 
φαίνειν, Καὶ ταυτὶ μὲν δημοσιεύουσι, Πρὸς δὲ τοὺς 
“μύστας, "law τὴν Γῆν χαὶ Ὄσιριν τὸν Νεῖλον καταγ- 

45 γέλλουσι, τὰ πράγματα τοῖς ὀνόμασι μεταλαμθάνον- 
τες. Ποθεῖ γοῦν ἀπόντα θεὸς καὶ χαίρει συνόντι χαὶ 

φαινόμενον αὖθις θρηνεῖ καὶ ὡς δὴ τινα πολέμιον 
y πυφῶνα ἐχθραίνει" φυσιχῶν τινων οἶμαι, ἀνδρῶν 
καὶ θεολόγων, πρὸς μὲν τοὺς βεβήλους τὰς ἐγκατεσπαρ- 
twi μένας τούτοις ἐπινοίας μὴ παραγυμνούντων, ἀλλ᾽ ἐν 
εἴδει μύθου προχατηχούντων, τοὺς δ᾽ ἐποπτιχωτέρους 
καὶ ἀναχτόρων ἐντὸς, τῇ πυρφόρι τῶν ὄντων λαμπάδι, 

ὦ πελούντων, 


guymovirepov d 
1΄, Τοῦτό τοι xad ἡμῖν, εὐμένεια μὲν εἴη τῶν εἰρη- 


t 








ciderat ignoraretur, ὃ 
abreplam esse et ο 


Ts 


crassis stipitibus extrinsecus fulcientes , simulque humum 
εἰ sarmenta colligantes , quam deinde mulla millia repente 
partim a ripa, partim navigiis ingerebant, — Alque ita tan- 
dem abscessit. aqua : neutris famen erat. pervium iter ad 
alteros. Limo enim profundo lerra plena fuerat et sub 
superficie quae exsiecafa esse videbatur, humidum latebat, 
quod equi eque atque liomipis gressui haerenti in profundo 
insidiabatur, 

1X. Dies igilur duos tresve ifa tempus transigebant. : 
apertis quidem portis Syeniei, depositis vero armis JEthio- 
pes, pacem significantes. Erant induciie quaedam absque 


mutua conversatione, neque amplius apud utrosque excu- 
biae ín stationibus habebantur. Quin etiam hi, qui in urbe 


erant, oblectationibus operam dabant, Etenim quodam- 
modo acciderat, ut tune quoque Niloa, maximum apud. 
AEgyptios festum, exoriretur : quod quidem circa solsti- 
lium zstivum maxime, et quando initium crescendi fluvius 
ostendit, celebralur et in summo honore pras ceteris om- 
nibus habetur, propter ejuscemodi causam. Deum esse 
fingunt Nilum JEgyptii et ex numinibus maximum ducunt, 
semulum esse Carli fluvium praedicantes , quod illis absque 
nivibus εἴ pluviis aériis arva irriget et quotannis continua 
serie humectet, tanquam imbre, EL hiec quidem jactantur 
ἃ vulgo. Qui vero divinis landibus ornant, illa sunt : 
quod humidz et siceze substantiae copulationem , ortus et 
vite hominum causam maxime putant esse, (alia vero 
elementa cum his una adesse et apparere dicunt) et humi- 
dam quidem Nilum, alteram autem terram efficere, Sed 
et hac pervulgata sunt. Ceterum mysteriorum periti, 
lerram 1sim et Nilum Osirin esse affirmant , res nominibus 
commutantes, Flagrat igilur illius totius desiderio dea et 
gaudet cum sibi adest et non apparentem rursus lugét , 
atque tanquam aliquod inimicum fulgor odit : viris, ut 
existimo, in naturalium rerum el divinarum consideratione 
versantibus , significationes his inspersas profanis non dete- 
gentibus, ceterum specie fabula primum eos erudientibus ; 
porro haec cognoscendi studiosos, in ipso sacrario ignifera 
veritalis face manifestius rebus ipsis initiantibus. 

X. Εἰ nobis quidem hiec propitio. numine dicla sint - 


γεσθαι. 
1Α΄. Ἐπὲ δ᾽ ἠθροίσθησαν xzU' ἣν προείρητο πύλην, 
imdpoa si mo) τα a, ἐπὶ μόδα Bde ii 
ὕιστο, ἐπιδάλλων καὶ ἀλλήλων ἐχόμενα συντιθεὶς, τῶν. 
E pa epos dies 
ζεύγματος ῥᾷστά τε xal τάχιστα διεδίδασε doc. 
Καὶ λαθόμενος τῆς ἐστερεωμένης, τούς τ' Αἰθίοπας 
οὐδὲν προειδομένους , οὐδὲ φροντίδα τῆς φυλακῆς mt- 
ποιημένους, ἀλλ᾽ ἀπρονοήτως καθεύδοντας διαλαθὼν, 
75 ἐπὶ τὴν ᾿Ελεφαντίνην, ὡς δρόμου τ᾽ εἶχε καὶ ἄσῦμα- 
ἐς δος, καθ᾽ ἕν τὸν στρατὸν ἦγεν, ἀχώλυτός x' εἰσέφρησεν 
εἷς τὴν πόλιν, τῶν ἐχ τῆς Συήνης προαπεσταλμένων 
δύο Περσῶν (οὕτω πρὸς αὐτοὺς συντεταγμένον ἐπιτη- 
ρούντων ὅσαι νύχτες τὴν ἔφοδον, κἀπειδὴ τὸ συγκείμε- 
3) νὸν ἀνεφθέγξαντο σύμθολον, παραχρῆμα τὰς πύλας 
ἀναπετασάντων. "Hr δ᾽ ἡμέρας ὑποφαινούσης, οἱ 
Σνηναῖοι τὸν δρασμὸν ἐγνώριζον, τὰ μὲν πρῶτα κατ᾽ 
οἶκον τὸν ἴδιον ἕχαστος τοὺς ἐπιξενουμένους Περσῶν 
ob, δρῶντες, εἶτα καὶ κατὰ συλλόγους Roa ped 
35 καὶ τέλος καὶ τὸ ζεῦγμα ἐποπτεύοντες. Αὖδις οὖν εἷς 
ἀγωνίαν χαὐίσταντο καὶ δευτέρων ἀδικημάτων ἔγχλημα 
προσεδέχοντο βαρύτερον, ὡς ἐπὶ φιλανῦ, τοσαύτῃ 
illis δι πιῦρη τὸν δρασμὸν τοῖς mih συνερ- 
γήσαντες, Εγνωσαν οὖν πανδημεὶ τῆς πόλεως ἔξορ- 
40 μήσαντες, ἐγχειρίζειν αὑτοὺς τοῖς Αἰθίοψι, καὶ ὅρκοις 
πιστοῦσθαι τὴν ἄγνοιαν, εἴ πως εἰς ἔλεον ἐπιχλασύεῖεν. 
᾿Αθροίσαντες οὖν πᾶσαν ἡλικίαν καὶ χλάδους εἷς ἵκετη- 
ρίαν ἀναλαθόντες, κηρούς τε xal δᾷδας ἁψάμενοι xal 
τὰ ἱερὰ [γένη καὶ ἕδη τῶν θεῶν ὥσπερ κηρύχεια προ- 
ἣν δεδλυμένοι διά τε τοῦ ζεύγματος ὡς τοὺς Αἰθίοπας ἐλ- 
θόντες ἱκέται, πόρρωθεν γονυπεσοῦντες ἐκάθηντο, xal 
Uy! ἕν σύνθημα καὶ φωνὴν γοώϑη μίαν ἐλεεινὴν ὀλολυ- 
γὴν ἱέντες ἱκέτευον. Οἰκτιζόμενοι δὲ πλέον τὰ νεογνὰ 
τῶν βρεφῶν ἐπὶ γῆς προχαταδάλλοντες φέρεσθαι ὡς 
10 ἔτυχε μεθῆχαν, διὰ τῆς ἀνυπόπτου xal ἀνυπαιτίου 
μοίρας τὸ θυμούμενον τῶν Αἰθιόπων προμαλάσσοντες. 
Τὰ βρέφη δὲ ὑπὸ πτοίας δ᾽ ἅμα xal ἀγνοίας τῶν πρατ- 
τομένων τοὺς μὲν φύντας καὶ τρέφοντας, τάχα που τὴν 
ἄπειρον ἀποτρεπόμενα βοὴν, ὑπέφευγεν, ἐπὶ δὲ τὴν 


veterum. magis arcana alto silenlio premantur, a" 
tem, quae circa Syenen acla. sunt, me per-- 
levantur. Siquidem feslo Nilooruti exorto, indigena: qui- 
dem maclatiunibus victimarum eL sacrificiis. vacabant, 
corporibus quidem laborantes, animis vero et in circum- 
quaquam obliti. Al Oroendates, observata occasione, 
iuedia mocte cum Syenai arclo sommo post . 
yremerentur, clam educit exercitum , eum antea el horam. 
unam et porlam qua egrediendum esset clanculum Persis. 
ut equos et jumenta relinquerent , ne impedimento essent 
in itinere, neve aliquo modo ex strepitu sentiri possent ea 
qua fierent : ceterum. arma tanlum acciperent οἱ trabem. 
aut asserem nacti una ferrent. 

XL. Postea vero quam congregati sunt ad portam wk 
ediclum fueral, ligna quae unaquaeque decas bajulaverat. 
luto transversa injiciens, el ita ut inter se cohaerent. 
componens , cum quí à tergo subsequebantur semper prae- 
cedentibus per manus traderent, tanquam per. pontem fa 
cillime et celerrime multitudinem traduxit. Terram au- 
lem attingens. et. /Ethiopes qui nihil ejusmodi suspicaban- 
lur, neque excubiarum curam amplius liabebant sed secure. 
dormiebant , clam prieleriens, quanta poluit celeritate et. 
quantum. spiritus suppeditabat, Elephanlinam exercitum 
duxit et sine impedimento in urbem est intromissus , cum 
duo Persa qui Syene prasmissi fueraut , ( sic euim couve- 
merat) nocturno tempore adventum observarent et pusi- 
quam constitutam tesseram pronuntiarunt continuo portas. 
palefacerent. lHucescente vero die, Syenasi primum fugam 
cognoscebanl, ab inilio in sua quisque domo Persas qui 
ab illis hospitio accepti. fuerant non videntes, deinde et. 
concilio coacto inquirentes , denique et ex ponte suspicio 
nem capientes, Rursus izilur maximus terror eos incessit 
εἰ secundarum injuriarum erimen gravius exspeetabant τ 
quod tantam clementiam experti, parum fidos sese pre- 
buissent et. facultatem fugiendi Persis dedissent, Stalue- 
rant igilur universi urbe exeuntes, tradere sese. JEtliiopi- 
bus et jurejurando inscitiam suam confirmare, si quo modo 
ad misericordiam fleeli possent. Congreeata igitur omni 
ielate εἰ ramis ad speciem. supplicum declarandam sunlis, 
ac cereis et [acibus accensis, deorum simulacra. tanquam 
caduceos pra se ferentes , ad /Ethiopes per pontem cum 
venissent supplices, a longinquo genibus (lexis sedebant e 
quasi ad unum signum ac. vocem, lugubrem et miserabi- 
lem ejulatum. edentes, sopplicum gestu. eulpam depreca- 
bantur. Deuique ad majorem uiisericordiam captaudam , 
pneros infanles in terram anle se deposilos, ferri. pro ar- 
bitrio permiserunt, per aetatem ab omni suspicione et culpa. 
alienam, iram /Ethiopum pramollientes. Infantes autem 
prie consternatione et inscitia eorom quie. fiebant: parentes. 
quidem et nutritios , forlasse immenso clamore. aversi, τον, 
Tugiebant ; ad viam aufem quao ducebat ad ZElliopes qui- 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 





b AT καὶ 


πειαν τῶν κρειττόνων ὄντας καὶ πρὸς τῆς εὐωχίας 
Det an διαλάθοιεν διαδράντες, ἴσως ἂν καὶ εἰ- 
δότονε καὶ γυμνῶν τοὺς ἐνόπλους κωλύειν ἀδυγατούν- 
των, Ὁ δὴ οὖν Ὑδάσπεςς, τούτων πρὸς αὐτὸν ἀπαγ- 
"» γελθέντων, ὑποτοπήσας ὅπερ ἦν, ἀπάτην τινὰ καὶ 


νην, τοὺς ἴες- 


χυγήσας, εἴ τι πλέον "Νὰ ἀναδιδάσκειν περὶ τῶν 
a9 Περσῶν ἐπυνθάνετο καὶ ὅποι μὲν ὥρμησαν, τίνι δὲ 

θαρσεῖν ἔχουσιν, ἢ τίσιν ἐπιχειρήσουσιν. 

μὲν ἄλλα ἀγνοεῖν ἔφασαν, εἰκάζειν δὲ εἰς τὴν ᾿Ελεφαν- 

τίνην ἁρμηκέναι, τοῦ πλείστου στρατοῦ κατ' ἐκείνην 

συγειλεγμένου χαὶ τοῦ Ὁ ροονδάτου, τοῖς τ᾽ ἄλλοις καὶ 
ι πλέον τοῖς καταφράκτοις ἱππεῦσι ἐπανέχοντος, 

V. Ἡαῦτ᾽ εἰπόντων xai εἰσιέναι εἷς τὴν πόλιν ὡς 
ἰδίαν καὶ μεθεῖναι τῆς xaz' αὐτῶν ὀργῆς ἱκετευόντων» 
τὸ μὲν παρελθεῖν αὐτὸς εἰς τὴν πόλιν τὸ παρὸν Ὑδάσ- 
πῆς οὐκ ἐδοχίμαζε" δύο δὲ φάλαγγας ὁπλιτῶν εἰσπέμ- 

20 Vas εἰς ἀπόπειράν θ᾽ ὑποπτευομένης ἐνέδρας xol εἰ μη- 
δὲν εἴη τοιοῦτον εἰς φρουρὰν τῆς πόλεως, τούς τε Συη- 
γαίους ἐπὶ χρησταῖς ὑποσχέσεσιν ἀποπέμψας, αὐτὸς 
εἰς τάξιν χαδίστη τὸν στρατὸν, ὡς ἢ δεξόμενος ἐπιόντας 
τοὺς Πέρσας ἢ χαθυστεροῦσιν ἐπελευσόμενος, Καὶ 

πο οὕπω πᾶν διετέταχτο, καὶ σχοποὶ προσελαύνοντες, 
ἔφοδον τῶν Περσῶν εἰς μάχην ἐκτεταγμένων ἐμήνυον, 
Ὁ γὰρ ᾿Ορνονδάτης τὴν μὲν ἄλλην στρατείαν εἰς τὴν 
᾿Ελεφαντένην ἀθροίζεσϑαι διατεταγμένος, αὐτὸς δ᾽ ὅτε 
τοὺς Αἰθίοπας ἐπιόντας παρ᾽ ἐλπίδα κατώπτενεν, εἰσ - 

m δραμεῖν σὺν ὀλίγοις εἷς τὴν Σνήνην ἀναγχασθεὶς xal 
τοῖς dpa ἀποτειχισθεὶς, σωτηρίαν τε καὶ αἰτήσας 
καὶ xal ὑπόσχεσιν τοῦ Ὑδάσπου λαδὼν, ἀπιστότατος 
ἀνηρώπων γίγνεται, xal δύο Περσῶν ἅμα τοῖς Αἰθίοψι 
περαιωθῆναι παρασχευσας δῆθεν ὡς τὴν γνώμην τῶν 

^ κατὰ τὴν ᾿Ελεφαντίνην, ἐφ᾽ di ἂν ἕλοιντο διαλύσασθαι 
πρὸς Ὑδάσπην μαθησομένους ἐξέπεμψε, τὸ δ᾽ ἀληθὲς, 
6c rl πρὸς μάχην προαιροῦνται. ὅταν 
αὐτός ποτε ναι δυνηθῇ. Καὶ τὸ τῆς γνώμης 
ἅπιστον εἷς ἔργον ἦγεν ηὐτρεπισμένους δὲ καταλαβὼν, 

οὖ αὐτίκ᾽ ἐξῆγεν, οὐδ᾽ εἷς ϑραχὺ τὴν ἔφοδον ὑπερθέμενος, 
ἀλλὰ τῷ τάχει τὴν παρασκευὴν, óx ὡς ἐδόκει, τῶν ἐναν- 


Περσικῷ τὰς ὄψεις προκαταλαμϑάγων καὶ ἀργυροῖς τε 


^i 


ΧΗ. üyiaspes autem cum hec vidreL αἱ applies μαι 
es jampridem significalas augere illos et. omnino culpam. 
conliteri arbitraretur, misso nuntio quirebat. quid. vellent. 
et qui. fieret quod soli et non eum Persis venirent? Illi au- 
lem omnía exponebant fuzam Persarum, suam innocen- 
tiam , festum patrium , el quod, es Intenlia In culus uc 
minis εἰ post epulationes in somnum versis, clam effugis- 
sent; cum forsitan, etiamsi scivissenl., nudi lamen armatos 
prohibere non poteissent, Hydaspes igitor eum haec. ill 
renuntiala fuissent suspicatus id quod erat , dolum aliquem 
et insidias Oroondatem steucturum , solis sacerdotibus ac 
cersitis el simulacris deorum, qui secum vna ferebant 
majoris auctoritatis causa adoratis, si quid plus de consiliis 
Persarum eum docere possent οἵ quorsumnam contende- 
rint, aut quo potissimum fidant, quaerebat, Illi autem 
alia quidem sibi ignola esse dicebant , ceterum se conjicere 
Elephantinam eos contendisse, ubi maxima pars exercitus 
tollecla sil et. Oroondates cum aliis tnm praecipue cata- 
phraetis equitibus eonlidat. 

XII. Haec cum dicerent el ut urbem tanquam propriam 
ingrederetur, iramque contra illos remitteret supplicarent τ 
ingredi quidem in urhem in presentia Hydaspi visum non 
est, celerum duabus pbalangibus armatorum immissis. ad 
explorandas quas suspicabatur insidias, ant si nihil esset 
ejuscemodi praesidio urbi futuras el Syenensibus cum beni- 
gnis promissis dimissis, ipse exercitum in aciem eduxit, aut 
exeepturus advenientes Persas, aut cunctantes ageressurins. 
Necdum totus erat instrmetus, eom speeulatores venientes, 
adventum Persarum ad prodlium instructorum nuntiabant. 
Oroondates enim, cmm alium exercitnm Klephantinam 
convenire jussissel, ipse vero quando JEthiopes praeler opi- 
nionem advenire videbat. incurrere cum paucis Syenen co- 
actus esset et. aggeribus interclusus salutem. petüsset, ac 
promissis Hydaspis impetrasset, perfidia vincebat. omnes. 
homines. Cumque perfecisset, nt duo Perg una cum 
JAKthiopibus transmilterent, eo praetextu quasi sententiam 
eorum qui Elephantinz erant. essent. exploraturi, quibus 
conditionibus vellent eum Hydaspe. pacem facere, revera 
autem, utrum sese ad bellum apparare staluerent, si ille 
aliquo modo effugere posset : fraudulentum propositum re 
ipsa exsequebatur. Et cum paratos deprehendisset statim. 
educebat, ne paullulum quidem quin ad bostes pergeret, 
differens, sed in celeritate, ut ita apparatum hostium ul 
existimabat prasverteret, omnem spem ponens, 

XIV. Jam igitur eral in conspeclu acie ánslruelo , fastu 
Persico adspeclim. provoccupans οἱ argenteis ac. deauratis. 


" em. ἅρματός τε δρεπανηφόρου λαμπροῦ ἐπιδεδηχὼς 


£voV. 

ΤΕ’, Ὑρόπος δ' αὐτοῖς πανοπλίας τοιόσδε, Ἀνὴρ 
ἔχχριτος καὶ σώματος ἰσχὺν ἐπίλεχτος, κράνος μὲν 
ὑπέρχεται συμφυές τε χαὶ μονήλατον χαὶ ὄψιν ἀνδρὸς 

35 εἷς ἀχρίδεαν ὥσπερ τὰ προσωπεῖα σεσοφισμένον, 
Τούτῳ δ᾽ ἔχ χορυφῆς εἷς αὐχένα πάντα πλὴν τῶν dg- 
θαλμῶν εἷς τὸ διοπτεύειν σχεπόμενος, τὴν μὲν δεξιὰν 
χοντῷ μείζονι λόγχης ὁπλίζει, τὴν λαιὰν δ᾽ εἰς τὸν 
χαλινὸν ἀσχολεῖ. χοπίδα δὲ ὑπὸ τὴν πλευρὰν παρηρ- 

30 τημένος, οὐ τὰ στέρνα μόνον ἀλλὰ xal σῶμα τὸ ἄλλο 
ἅπαν τεθωράχισται, ᾿Εργασία δὲ τοῦ θώρακος τοιάδε, 
Σχυτάλας χαλχᾶς τε χαὶ σιδηρᾶς ὅσον σπιθαμαίας 
πάντοθεν εἷς σχῆμα τετράγωνον ἐλάσαντες καὶ ἄλλην 
ἐπ᾽ ἄλλην xav! ἄχρα τῶν πλευρῶν ἐφαρμόσαντες, ( ὡς 

3p τῇ κατωτέρᾳ τὴν ὑπερκειμένην ἀεὶ καὶ τῇ πλαγίᾳ τὴν 
παραχειμένην κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπιθαίνειν) καὶ ῥαφαῖς 
ὑπὸ τὰς ἐπιπτυχὰς τὴν συμπλοχὴν ἀγχιστρώσαντες, 
χιτῶνα τινὰ φολιϑωτὸν ἀπεργάζονται, προσπίπτοντα 
μὲν ἀλύπως τῷ σώματι καὶ πάντη περιφυόμενον, πε-- 

“Ὁ ριγράφοντα δὲ μέλος ἕχαστον xal πρὸς τὸ ἀχώλυτον 
τῆς κχινήσεως συστελλόμενόν τε xal συνεχτεινόμενον. 
"Ἔστι γὰρ χειροδετὸς,, ἀπ᾽ αὐχένος εἷς γόνυ χαθειμένος, 
μόναις τοῖς μηροῖς καθὴ τῶν ἱππείων νώτων ἐπιβαίνειν 
ἀνάγκη διαστελλόμενος. Ὁ μὲν δὴ θώραξ τοιοῦτος, 

45 ἀντίτυπόν τι βελῶν χρῆμα xal πρὸς πᾶσαν τρῶσιν 
ἀπομαχόμενον, Ἡ χνημὶς δ᾽ ἀπ᾽ ἄχρων ταρσῶν εἷς 
γόνυ διήκει, συνάπτουδα πρὸς τὸν θώραχα. Παρα- 
πλησία δὲ σχευῇ καὶ τὸν ἵππον περιφράττουσι,, τούς 
τε πόδας χνημῖσι περιδέοντες xal προμετωπιδίοις τὴν 

υὐ κεψαλὴν δι᾽ ὅλου σφηχοῦντες, ἐκ νώτων τ᾽ ἐπὶ γαστέρα 
χαϑ᾽ ἑχατέραν πλευρὰν, σκέπασμα σιδηρόπλοχον ἀπαι- 
ωροῦντες ὡς δπλίζειν 0᾽ ἅμα xal τῇ λαγαρότητι μὴ 


— ποὺς δρόμους. Οὕτως ἐσχευασμένος xoi | 


ἐμδεδλημένος ἐπιβαίνει τὸν ἵππων, οὖχ αὐτὸς 





cmm 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 


primum enim exoriente sole et radios ín adversos Persas. 
conjiciente, fulgor quidam ineffabilis εἰ proprium. jubar 


onn 


gravioris armaturze resplendentis etiam in eos qui longis- 


Persi et Medi indigenz tenebant , gravis armatura: milili- 
bus praecedentibus, sagittariis aulem ἃ tergo subsequenli- 
bus, ut cum graviore armatura carerent tutins jaculari 
possent armatorum priesidio tecti, — Porro AEgyptiorum et 
Afrorum manum et peregrinam omnem in sinistro colloca- 


vit, sagittariis et fundatoribas his quoque adjunctis, quibus. 
ut excursiones facerent et a lateribus. facto impelu jacula- 


| rentur, imperavit. Ipse vero mediam aciem tenebat, 


curru falcato splendide insidens et ab ulraque parte eollo- 
cala phalange securitatis causa stipatus, cataphraefís equi- 
tibus tantum ante se instructis : quibus praecipue confisus 
predium commitlereausus est. Siquidem est liaec phalanx. 
bellicosissima οἱ tanquam murus belli infractus ante reli- 
quum exercitum objicitur. 

XV. Armalurae autem ralio ipsis falis est, Vir lectus, 
el robore corporis prastans, galeam sumit colierentem et 
compactam, ae faciem viri exacte non secus atque ín per- 
sonis videre est, exprimentem. Hac a vertice usque ad 
collum totum , prater. oculos transpiciendi causa tectus, 
dextram quidem armat conto majori quam hasta , sinistra 
autem regendis habenis vacat, gladiu. vero ad latus sus- 
penso, non tantum pectus seil eliam totum corpus lorica 
munitum habet. Lorica autem ila conlieilur. Laminis 
ieneis el ferreis, quadrangula forma magniludine palmi 
ductis, aliam super aliam ad extremitates laterum aptantes, 
(vt inferiori parte subjectam superimposita, iu transversum 
Autem conversa proximam semper contínua serie couscen- 
dan) et. suturis subter commissuras texturam conneclen- 
les , tunicam quandam squamatam eíliciunt, quae sine ulla. 
molestia corpori incumbit et undiquaque adberescit. Οἵ: 
cumscribit autem unumquodque membrum εἰ sine ullo im- 
pedimento in motu contrahitur etextenditur. Est enim ma- 
nicata, a collo usquead genu demissa, iu solis femoribus, qua. 
parle tergum equi conscenditur, necessitate ita postulante, 
discincla. Lorica igitur est talis, tela retundens et amnis 
generis ictibus resislens.  Ocrea vero a summa planta ad 
genu pertingit, conserla cum lorica. — Consimili aulem ap- 
paratu el equum muniunt, pedes ocreis circumligantes, 
et frontalibus caput prorsus operientes, a tergo. vero, àd. 
ventrem cirea utrumque latus tegmentum ferreis nexibus 
constans suspendentes , ut simul et armet et propler inler- 
ceptum. vacuum spatium cursum minime impediat, Sic 
instructus οἱ quasi in. armaturam injectus, insidet equo, 


LIBER IX. " 


ἐφαλλόμενος ἀλλ᾽ ἑτέρων διὰ τὸ ἄχθος ἀνατιθεμένων, 
Καπεδδν ὃ καιρὸς fer τῆς μόχης, ἀγὸς b χαλνᾷ 
τὸν ἵππον xal μυωπίσας παντὶ τῷ ῥοθίῳ κατὰ τῶν 
ἐναντίων ἵεται, σιδηροῦς τις dep φαινόμενος, ἣ καὶ 
5 σφυρήλατος ἀνδριὰς κινούμενος. ὋὉ κωντὸς δὲ τὰ μὲν 
πρὸς τῇ αἰχμῇ καταπολὺ xal εἰς εὐθὺ προβέδληται, 
δεσμῷ τὸν αὐχένα τὸν ἵππιον ἀνεχόμενος, τὸν οὖ- 
Ρίαχον δὲ βρόχῳ πρὸς τοῖς ἱππείοις μηροῖς ἐξήρτηται, 
μὴ εἴχων ἐν ταῖς συμδολαῖς ἀλλὰ συνεργῶν τῇ χειρὶ 
τὸ τοῦ ἱππέως, εὐθυνούσῃ μόνον τὴν βολὴν, αὐτοῦ δ᾽ ἐπι- 
τείνοντος καὶ πρὸς τὸ τῆς τρώσεως ἀντε- 
ρείδοντος, τῇ ῥύμη γοῦν διαπείρει πάντα τὸν ὑποπίπ- 
τόντα xal μιᾷ πληγῇ δύο που φέρει πολλάκις ἄναρ- 


1 ζ΄. Τοιοῦτον ἔχων τὸ ἱππικὸν ὃ Σατράπης, καὶ 
οὕτω τὸ Περσιχὸν διατάξας, ἐπήει ἀντιμέτωπος, κατὰ 
νώτων ἀεὶ τὸν ποταμὸν ποιούμενος xxl πλήθει χατα- 
πολὺ τῶν Αἰθιόπων λειπόμενος, τῷ ὕδατι τὴν κύχλωσιν 

ἱζεν. Ἀντεπῆγε δὲ χαὶ ὁ Ὑδάσπης τοῖς μὲν 

30 ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ χέρως Πέρσαις τε καὶ Μήδοις τοὺς ἔχ 
Μερόης ἀντιτάττων ἄνδρας ὁπλομάχους τε xal τῆς χα- 
τασυστάδην χειρονομίας ἐπιστήμονας, τοὺς δ᾽ ἐχ τῆς 
Ὑρωγλοξδυτιχῆς καὶ τοὺς τῇ χινναμωμοφόριρ προσοί-- 
χους, εὐσταλεῖς τε τὴν ὅπλισιν xat ποδώκεις xal τοξείαν 

35 ἀρίστους, τοῖς χατὰ τὸ λαιὸν τῶν ἐναντίων σφενδονή- 
ταις τε xal ἀκοντισταῖς παρενοχλήσοντας ἀπεχλήρωσε. 
Τὸ δὲ μεσεῦον τοῦ Περσιχοῦ τοῖς καταφράχτοις μεγα- 
λαυχούμενον χαταμαθὼν, αὑτόν τε xal τοὺς περὶ αὐτὸν 

ἐλέφαντας ἀντέταξε, τὸ "λεμμύων καὶ 

30 Σηρῶν δπλιτιχὸν προτάξας xal ἃ χρὴ πράττειν παρὰ 
τὸ ἔργον ἐπιστείλας, 

12΄. ᾿Αρθέντων δ᾽ ἑχατέρωθεν τῶν σημείων, χαὶ τοῦ 
μὲν Περσιχοῦ διὰ σαλπίγγων, δόμθοις δὲ καὶ τυμπά- 
νοις τῶν Αἰθιόπων τὴν μάχην ἐπισημαινόντων, ὅ μὲν 
35 Ὅροονδάτης ἐμβοήσας, δρόμῳ τὰς φάλαγγας ἐπῆγεν, 
ὃ δ' Ὑδάσπης τὰ μὲν πρῶτα σχολαίτερον ἀντεπιέναι 
πρυσέταττε, καὶ βάσιν ἐκ βάσεως ἡσυχῇ παραυείδον- 
Tic, τῶν T ἄντων ἕνεχεν, ὅπως ἂν μὴ ἀπολειῷ- 
θεῖεν ΠΑ πρῶ καὶ ἅμα uv ῥύμην τῶν ἱππέων 

40 τῶν μεταξὺ προὐπεχλύων, ᾿Επεὶ δὲ βολῆς ἐντὸς ἤδη 
χαϊίσταντο xxl τοὺς χαταφράχτους ἐρεθίζοντας τὴν 
ἵππον εἰς τὴν ἐπέλασιν οἵ Βλέμμυες κατέμαθον, τὰ 

πρὸς τοῦ Ὑδάσπου ἔπραττον χαὶ τοὺς 
Sou περ προχώλυμα εἶναι καὶ προασπίζειν τῶν 
45 ἐλεφάντων χαταλιπόντες, αὐτοὶ πολὺ τῶν τάξεων προ- 
πηδήσαντες, ὡς τάχους εἶχον, ἐπὶ τοὺς καταφράκτους 
y Μανίας ἔμφασιν τοῖς ὁρῶσι παριστάντες, 
δλέγοι πρὸς πλείονας xal πρὸς οὕτω πεφραγμέ- 
νοὺς προεφορμήσαντες, Οἱ Πέρσαι δὲ πλέον ἢ πρότε- 
ὧν pov pe omn τοῖς ἵπποις ἐπήλαυνον, ἕρμαιον τὸ ἐκείνων 
rec aceite xal παρὰ τὴν πρώτην 
ἅρπασι 
MW. TdU οἱ Βλέμμυες εἰς χεῖρας ἤδη συμπέπτοντες 
καὶ μονονοὺ ταῖς αἰχμαῖς ἐγχρίμπτοντες ἀθρόοι καὶ 





nom ipse insilienssed aliis indus sustollenlibus.. 
else quai petere m 
iens et ealcaribus enm coneitans omni impetu in hostes. 
fertur, ita ut ferreus vir, aut statua quaedam malleis com- 
pacta moveri videatur. Contus aulem qua parte cuspis 
est, longe in directum prominet et vinculo ad eollum equi 
sustinetur : porro manubrio nodo ad femora equi annecti- 
lur, qui non cedit in conflictu sed adjavat manum equitis. 
ictum tantum dirigentem; atque ipso magis intendente el 
renitendo velementiorem efficiente ad vuluerandum impe- 
inm, transügit quemlibet obvium et duos nno ictu sus- 
pensos ferl sxwpius. 

XVI. Com igitor loni jaberit éqialum Selrage Uu 
exercilum Persicum instruxisset , procedebat ad hostes ex. 
adverso. Et a fergo semper fluvium relinquens, quia 
multitudine longe inferior erat /Etbiopibus, aqua tanquam 
muro quodam objecta quo minus ab hostibus circumveniri 
posset providebat. Vicissim autem ducebat exercitum 
Hydaspes; contra Persas. et Medos, qui. erant. in dextro 
cornu, milites ex Meroé gravibus armis dimicantes el sta- 
laria pugnze peritos inslruens : porro ex. Troglodytica re- 
gione et ei tractaí vicinos in quo cinnamomum provenit , 
levi et expedita armatura instructos et singulari pedum 
celeritate. praeditos et jaculandi arte praestantes, iis qui in 
sinistro cornu collocati fuerant negotium facessitui os oppo- 
suil, Mediam autem aciem Persici exercitus eum elataii 
esse robore audisset, se illi et elephantos turritos qui eirca. 
ipsum erant opposuit, adjunctis Blemmyum et Serum ar- 
matis , et isdem edoctis. quie illos facere ctim ad rem ven- 
Tum esset oporteret. 

XVII. Cum autein signa utrinque concinerent , Persico 
quidem exercilu tubis , rhombis vero ac tympanis JElliio- 
pibus signum pugni dantibus : Oroondates clamore sos 
adhortatus concitato cursu phalanges ducebat, Hydaspes 
àulem initio tardius obviam procedere jubebat , gradum 
gradu lente permutantes , lac ratione et elephantis ne de- 
sererentur a propugnatoribus prospiciens, et simul impetum 
equitum qui erant in. medio ante conflictum consumens. 
Cum autem a sese ad. feli jactum distarent et cataphractos 
equos irritare ad invadendum Dlemm yes animad verterent , 
ea qua imperata fuerant ab Hydaspe faciebant et Seribus 
ut essent presidio elephantis relictis, ipsi longe ante ordines 
prosiliunt εἰ quanta. celeritate poterant ad. cataphractos. 
contendunt, furoris speciem intuentibus priebentes , quod 
tam pauci eontra plures et ila armatos procurrere auderent. 
Perse autem magis etiam fum quam prios citatis equis 
invelebantur, in lucro ponentes illorum audaciam εἴ eam 
spem concipientes quasi illos continuo et. primo coniliclu 
essent rapturi. 

XVHIL. Tune Dlemmyes enm jam ad. manus venissent , 
eb propemodum in hastis laererent, subilo οἱ ad unum 





m 


382 HELIODORI aprecio ees 


ἐπα Ιλ μήτοι eui τῶν suvivéinoev, ἐπὶ τὸς 
esr Οἱ δ᾽ ἐπειδὴ ἐπλησίαζον χα- 
τῶν ἕλεράντων ὑπέστελλον, ὥσπερ 


80 τ ἐπὰν vex παρέλυον. Οἵ τ' ἐπὶ τῶν ἔλε- 
ἵντῶν χατὰ ἄγ πύῤγους ἕξ μὲν bas κατειληφότες, 
δὲ κατὰ T RU ἐχτοξεύοντες, τῆς ἐπ᾿ 


οὖρὰν μόνης εἷς τὸ cp PA οὕτως δή 
τι συνεχές τε xal ἐπὶ cxonbv ὥσπερ ἐξ ἀκροπόλεως 
25 τῶν πύργων ἔδαλλον, ὥστ᾽ εἰς νέφους φαντασίαν p 
πυκνότητα παραστῆναι τοῖς Πέρσαις" xat πλέον ὅτε 
τοὺς ὀφθαλμοὺς μάλιστα τῶν ἐναντίων σχοποὺς οἵ Αἱ- 
θίοπες ποιούμενοι, χαθάπερ οὐκ dx τῶν ἴσων πολεμοῦν- 
τες ἀλλ᾽ εὐστοχίας ἀγώνισμα προθέντες, οὕτως ἀδιαπ- 
30 τώτως ἐτύγχανον" dict" οἵ διαπεπαρμένοι τοῖς βέλεσιν, 


ὑπεξήγαγον,, εἰς τοὺς ἐλέφαντας 
30 ἐνέδαλλον. — Kal οὕτως οἱ μὲν αὐτοῦ χαταγηλίσκοντο, 
ὑπό τε τῶν ἐλεφάντων ἀνατρεπόμενοι xal χαταπατού- 
μένοι, οἱ δ᾽ ὑπό ve τῶν Σηρῶν ὑπό τε τῶν Βλεμμύων 
ὥσπερ ix λόχου τοῦ ἐλέφαντος ἐκδρομάς τε ποιουμένων 
xal τοὺς μὲν καὶ τιτρώσχειν εὐστοχούντων, τοὺς δὲ 
4υ χατὰ συμπλοχὴν ἀπὸ τῶν ἵππων εἰς γὴν ὠθούντων. 
“Ὅσοι δὲ xal διεδίδρασχον, ἅπραχτοι καὶ οὐδὲν δρά-- 
σάντες τοὺς ἐλέφαντας ἀπεχώρουν, Τὸ γὰρ θηρίον 
πέφρακται μὲν χαὶ σιδήρῳ παραγενόμενον εἷς μάχην 
καὶ ἄλλως δὲ πρὸς M τὴν δορὰν ἐστόμωται, 
45 ἀτερεμνίου φολίδος ἐπιφάνειαν ἐπιτρεχούσης καὶ 
πᾶσαν αἰχμὴν τῷ ἀντιτύπῳ θραυούσης. 
1Θ΄. Ἡτραπέντων δ᾽ ἅπαξ εἰς φυγὴν τῶν ὑπολειπο- 
μένων, αἴσχιστα δὴ πάντων ὁ σατράπης ᾿Ὀροονδάτης, 
τὸ μὲν ἅρμα ἐγκαταλιπὼν, ἵππου δὲ τῶν Νυσαίων 
t0 ἐπιδὲς διεδίδρασχεν, ἀγνοούντων ταῦτα τῶν χατὰ τὸ 
ἀριστερὸν Tm MI τε xal i xal σὺν 
εὐτολμί ν μάχην ερομένων xal πὰ! 
SR δὸς (deus Las midi 
δεινὰ ὑπομενόντων, ΟἹ γὰρ ἐκ τῆς κινναμωμοφόρου 





cunque antem integris. equis evaseraht, imp 
lur. dli autem statim ut appropiuquabant post. 
vese recipiebant , ad animal tanquam ad tumulum a 
pagnaculum aliquod confugieutes, Ibi 
propemodum ad inlernecionem usque accidit Nec 
Equi enim ad inusilatam elephantorum speciem subito πως. 
dàlam et magnitudinem et novitatem ex conspeelii formis 
dinem ínculientem , alii retrorsum fugientes , alii inter sese 
permisti , ordinem. plialangis. celerrime lurbarunt. EL hi, 
qoi erant in elephantis, cum sex singulas Turres occuparent. 
et bini ab onoquoque latere jacularentur, sola. parle supra. 
caudam vacanle, adeo continue et direele ad scopum δὶ 
lurribus tanquani ex arce tela mittebant , ut densilas jacu-- 
lorum nubis speciem Persis exhiberet : praecipue cmih gen 
los hostium scopos sibi proponentes. Ethiopes, tanqnam. 
non pari conditione pgnarent. sed jaculandi peritia: eerla- 
mien inirent, ita scopum collinrarent, ul hi qui transfbxi. 
fuerant jaculis sine ullo ordine ferrentur per multitudinem, 
sagittis illis tanquam tibiis ex oculis prominentibus. Quod. 
si aliquos ex impetu cursus, cum sese cohibere non pos- 
sent, equi vel. invitos evexerunt, elephantis 
Et hi quidem ibi ià. consumebantur, cum partim ab ele- 
plantis everterentur et. protererentur, partim a Seribus et 
Blemmyibus , tanquam ex. insidiis post. elephantes localis. 
excursiones. facientibus et alios certo ielu.vulneranlibus, 
alios cominus ex equis in Lerram dejicientibus, conlflcerem-- 
lur. Denique quicunque effugiebant, nullo facinore me- 
morabili edito, nec ullo detrimento elephantis illato, « 
deban, Siquidem bellua ferro est munita cumin pradium. 
descendit : et alioqui etiam naturz. dono soliditate εἴ du«- 
ritie pradita est, aspera squama supertciem obducente et 
omnem cuspiidem contrario nixu frangente. ν 
XIX. Postremo omnibus qui superfuerant semel im fuga. 
versis, turpissime omnium Satrapa, curru relicto equum 
Nyswum conscendens profugit, ignorantibus bw iu Νὰ 
sinislro. cornn fuerant /Egyptiis eL Afris ὡς strenüe. pru 
linm ihenntibus et plura quidem aceipientibus quam in-- 
ferentibus vulnera ceterum obstinalo animo acerba perfe- 
rentibus, Nani milites ex cinnamorifera. regione. éontra. 
illos iastrueti vehementer illos prementes , ad inoplam con« 


X 


. 6Ι͂Ν 


LIBER IX. - - 
πολλὴν SE deserlinem redigeant, regentes cum ilh d- 


ξεύοντες, θάνατον ἑπέφερον, 
Τοξεύουσι δ' οἱ τῆς χινναμωμοφόρου παίζειν πλέον 
1o ἦ σπουδάζειν τὴν τοξείαν ξοικότες - πλέγμα γάρ τι χυ- 
Xhottplg τῇ χεφαλῇ μένω xal τοῦτα βέλεσι κατὰ 
τὸν χύχλον περιπείραντες, τὸ μὲν ἐπτερωμένον τοῦ 
βέλους πρὸς τῇ χεφαλῇ περιτίθενται, τὰς δ᾽ ἀχίδας 
οἷον ἀκεῖνας εἰς τὸ ἐχτὸς προδέδληνται. Κἀντεῦθεν ἐξ 
n, ἑτοίμου παρὰ τὰς μάγας ὥσπερ ἐκ rdum ἀφαιρῶν 
ἕκαστος, ἀγέρυνχόν τι καὶ σατυρικὸν σχίρτημα λυγιζό- 
μενός τε καὶ καμπτόμενος καὶ τοῖς ἰοῖς ἐστεμμένος, 
ἀπὸ γυμνοῦ τοῦ σώματος τοῖς ἐναντίοις ἐφίησιν, οὐδὲν 
σιδήρου πρὸς τὴν αἰχμὴν δεόμενον. Ὀστοῦν γὰρ δρά- 
s« κοντος νωτιαῖον ἀφελὼν, τὸ μὲν ἄλλο εἷς τὸν πῆχυν 
τοῦ βέλους ἀπευθύνει «τὰ δ᾽ ἄχρα πρὸς τὸ ἀχμαιότατον 
ἀποξέσας, αὐτογλώχινα τὸν ὀϊστὸν ἀπεργάζεται, τάχα 
ποῦ xal ἀπὸ τῶν ὀστῶν οὕτω παρωνομασμένον. Χρό- 
vov μὲν δή τινα συνειστήχεσαν of Αἰγύπτιοι xxl τῷ 
a δυνασπίσμῷ; πρὸς τὴν τοξείαν ἀντεῖχον, φύσει τε τλή- 
ἕδνες ὄντες xat πρὸς τὸν ὕάνατον οὖ λυδιτελῶς μᾶλλον 
3, φιλονείκως χενοδοξοῦντες, ἴσως δέ ποὺ xal τιμωρίαν 
λειποταξίας προορῶντες, 
Κ΄, Ἐπεὶ δὲ τούς τὲ γαταφράχτους τὴν μεγίστην 
w τοῦ πολέμου χεῖρά τε xal ἐλπίδα νομιζομένους διεφ- 
θαρμένους κατέμαθον, τόν τε Σατράπην ἀποδεδρα- 
séta, τοὺς τὲ Μήδων καὶ Πιρσῶν πολυθρυλλήτους 
ὁπλίτας, οὔτε τι παρὰ τὴν μάχην λαμπρὸν ἀποδε- 
ϑειγμένους, ἀλλ' ὀλίγα μὲν δράσαντας χατὰ τῶν x 
τ, ἩΠερόης, οὗ xar! αὐτοὺς ἐτάχθησαν, παθόντας δὲ 
πλείονα καὶ τοῖς λοιποῖς ἐφεπομένους, ἐνδόντες καὶ 
αὐτοὶ προτροπάδην ἔφευγον, Ὁ δ᾽ Ὑδάσπης, ὥσπερ 
ἀπὸ ἀχοπῆς τοῦ πύργου, λαμπρᾶς ἤδη τῆς νίχης θεω- 
ρὸς γινόμενος, κήρυκας διαπέμπων εἷς τοὺς διοίχοντας, 
vo τοῦ μὲν cete Sm n gel ζῶντας δ᾽ οὺς 
δύναιντο συλλαμδάνειν καὶ ἄγειν xal πρὸ πάντων τὸν 
Ὄροονδάτην" ὡς δὴ καὶ ἐγένετο, Ἰ]αρεκτείναντες 
γὰρ ἐπ' ἀσπίδα τὰς φάλαγγας οἵ Αἰγίοπες καὶ τὸ πολὺ 


ao συνήλασαν καὶ μίαν βόνον ἀτραπὸν τὴν ἐπὶ τὸν 
ἀκώλυτον εἰς φυγὴν τοῖς ἐναντίοις ὑπέλιπον' 

εἰς ὃν πλείους ἐμπίπτοντες, ὑπό 0 ἵππων καὶ δρεπα- 
ἀρμάτων καὶ τοῦ λοιποῦ τἀράχου xat πλή-- 
τ ϑοὺς ὠθούμενοι σὺν πολλῷ τῷ ὑράσει, μετεμάνθανον 
ὡς τὸ δοχυῶν στρατήγημα τοῦ Σατράπου πρὲς ivav- 
σφισὶν ** ἦν xal ἄσχεπτον. Τὸ γὰρ χυχλωθῆναι 
τὴν ἀρχὴν κα καταδείσας καὶ τὸν Νεῖλον διὰ τοῦτο 
χυτὰ νῶτον ποιήσας, ἔλαθεν αὐτῷ τὴν φυγὴν ἀποτει- 


νοπίγοπ cb longe pracurrentes, dn dergum 
arculius eliam in fuga jactlanles, cedentibus vero indanles 
ea lateribus alii fondis jacientes, alii. parvas quidem sa-- 
tillas, sed veneno draconum infectas, conjicienles, mor- 
lem acutam et. celerem iis inferebant. — Ludentibus magis 
similes quam serio rem agentibus regionis cinnamomifera 
incolie , sagittas jacientes; fextura enim quadam rotunda 
capiti imposita et sagittis in orbem transfixa, parlem 
quidem sagi alatam ad caput. converlunt, porro spi- 
cula fanquam radios extrorsum promínere sinunt, Et 
inde expedite in prudüs tanquam ex pharetra promens 
quilibet, strenmum. quemdam οὐ quasi Sátyrieum saltum 
faciens, et sagittis coronatus, nudo corpore in. hostes im- 
iniit, nihil omiino ferri ad spieulum indigentem. Ox 
eniti ex tergo draconis auferens, primum longitodine ulnas 
jaculum adaquat , deinde extremitates quam maxime po- 
lest expolienda. exaenens, sagittam. { ὀϊστὸν } nativo cum 
spiculo efücit , ab ossibus (ὀστῶν ) eliam fortasse sie cogno- 
Bünatam. Per aliquod tempus conservarunt ordines jy- 
ptii el confertim densafis sculis jacula sustinebant , alioqui 
nalura palientes et morlis contemtu non tam utiliter 
quam ambitiose gloriantes, fortassis etiam parnam deser- 
torum ordinnm prospicientes. 

XX. CHerum postquam eataphraetos quod praicipuum 
robur et belfi spes esse existimabatur proffigatos esse cogito- 
verunt εἰ Satrapam fugisse et. Medicos ac Persicos milites 
laudatissimos nihil admodum przeclari gessisse , sed pauca 
damna intulisse Meroensibus contra quos instrueti fuerant , 
plura vero passos esse, ac reliquos fuga subsequi, remise- 
runt et ipsi contenlionem et priecipites fugiebant. Hydnspes. 
aute ex furre, tanquam ex specula , praeclarae victorias 
spectator cum esset, nuntiis dimissis ad cos qui ínseque- 
bantur ut ἃ czede abstinerent edixit, &ed. vivos quos pos- 
sent caperent et adducerent. et ante omnes Oroondalem : 
quemadmodum et accidit. Expansis enim phalangibus 
sinistrorsum /Elhiopes et magna altitudine ordinmm in 
longitudinem utrimque evoluta, deinde cormibus cón- 
versis, in orbem Persicum exercitum eomputerunt et unam 
lantum. viam ad flumen patentem fugge hostibus relique- 
runt. In quod enm multi inciderent , ab equis et falcalis 
curribus et. reliquo tumultu ac multitudine compulsi cum 
magna trepidatione, cognoverunt, quod stralagema quo 
videbatur esse usus contra hostes Satrapa fuisset ineplum. 
eb nulla ratione faclum. — Siquidem eum inilio ne dirtum- 
darentur. melneret et propterea. ifa instrneret exercitum , 
ut a tergo Nilus esset , nón animadvertit ce sibl fog &pa- 


c UNEUER 


χίσας. ᾿Ἐνταῦν' οὖν καὶ αὐτὸς ἁλίσκεται xat Ἂχαι- 
Μένους τοῦ; igi M ἅπαντ' dose Míg- 
TR ov Malo dedelenten 


ἢ . ETE 
ΚΑ΄. Τοῦτον μὲν οὖν RON wi eed em 
n6 - ψυχορραγοῦντα καὶ ῷ 
αν Ὁ Πέτα vm μὴ deal] Bà τῶν vim de- 


μένος, 


πεσὼν τοίνυν, τίνα σαυτῷ τιμωρίαν ὁρίζεις, πάλιν 
25 ἠρώτα. Καὶ ὃς, ἣν ἂν, ἔφη, βασιλεὺς οὑμὸς τῶν σῶν 
τινα στρατηγῶν φυλάττοντά σοι πίστιν λαβὼν ἀπή- 
τῆσεν. Οὐκοῦν, ἔφη ὁ "Ὑδάσπης, ἐπήνεσεν ἂν xad 
δωρησάμενος ἀπέπεμψεν, εἰ βασιλεύς τίς ἐστιν ἀληθὴς 
xal μὴ τύραννος, ἐν ἀλλοτρίοις ἐπαίνοις ζῆλον τοῖς 
30 ἰδίοις τῶν ὁμοίων κατασκευαζόμενος... Ἀλλ᾽ ὦ θαυ-- 
, πιστὸς μὲν εἶναι λέγεις, ἀσύνετος δὲ κἂν αὐτὸς 
[μὴ] ὁμολογήσειας, πρὸς τοσαύτας μυριάδας οὕτω πα - 
ρατόλμως ἀντιταξάμενος. Οὐχ ἦν ἀσύνετος ἴσως, 
ἀπεχρίνατο, τῆς γνώμης ἐστοχάσθαι τοῦ βασιλεύοντος, 
85 μεθ᾽ ἧς ἐχεῖνος πλέον τιμωρεῖται τοὺς ὁπωσοῦν ἐν πο- 
λέμῳ δειλοὺς ἢ τιμᾷ τοὺς ἀνδρείους. "Εγνων οὖν 
ὁμόσε χωρεῖν πρὸς τὸν κίνδυνον καὶ ἤτοι μέγα τι xa- 
t xal παράδοξον, οἷα πολλὰ τοῦ πολέμου xat- 
"i θαυματουργοῦσιν, ἢ διασωθεὶς, εἰ τοῦτο συμθαίνοι, 
40 χώραν ἀπολογίας ὑπολείπεσθαι, ὡς. πάντων τῶν ἐπ᾽ 
ἐμοὶ πεπραγμένων. 

ΚΒ΄. Τοιαῦτ' εἰπὼν καὶ ἀκούσας ὁ Ὑδάσπης ἐπήνει 
τε καὶ εἷς τὴν Συήνην εἰσέπεμπεν, ἐπιμεληθῆναι 
αὐτοῦ παντοίως τοῖς ἰατρεύουσιν ἐπιστείλας, Εἰσήει 

45 δὲ χαὶ αὐτὸς ἄμα τοῖς ἐπιλέκτοις τοῦ στρατοῦ, πάσης 
μὲν τῆς πόλεως xal ix πάσης ἡλικίας προῦπαντώσης, 
στεφάνοις δὲ καὶ ἄνθεσιν Νειλώοις τὴν στρατιὰν βαλ- 
λούσης χαὶ ταῖς ἐπινιχίοις εὐφημίαις τὸν Ὑδάσπην 
ἀνυμνούσης. "Extl δὲ τειχῶν ἐντὸς εἰσήλασεν ὥσπερ 

50 ἐφ᾽ ἅρματος τοῦ ἐλέφαντος, 5 μὲν αὐτίχα πρὸς ἱεροῖς 
ἦν καὶ θεραπείας τῶν κρειττόνων χαριστηρίοις, τῶν τε 
Νεϑδώων ἥ τις γένεσις παρὰ τῶν ἱερέων ἐκπυνθανόμε- 
γος καὶ εἴ τι [ὑαύματος 2] ὑεάματος ἄξιον χατὰ τὴν 
πόλιν ἐπιδεικνύναι ἔχουσιν. Οἱ δὲ, τήν τε φρεατίαν 


3 


HELIODORI ZETHIOPICORUM 


lium obstenxísse, 1] igitur et ipse capitur; cum Acl 
menes, Cybeles filias qui Jam omnia qua» aeta. jt 
Memphi. audierat, in illo tumultu eum dolo 
conatus essel, (penitebat enim illum eorum, qua de 
Arsace indicaverat , argumentis quibus T 
Cuisset , sublatis ) sed tamen spe frustratus letale vulnus illi 
mon intulisset. 1s tamen dedit. slatim poses, ἃ quodam m 
Albiope ex arcu transixus, qui agnoverat Satrapam et 
servare sicul fuerat. imperalum volebat, et indignabalur. 
suos aggrederelur, opportunitatem forlumm ad ultionem. 
inimici observans. "ee 

XXI. Hunc igitur adductum ab eo qui ceperat, Hy- 
daspes deficientem animo conspicatus et mullo cruore 
manantem, quem quidem.incantalio eorum qui hanc 
artem exercent inhibuit , cum statuisset servare, si possel, 
εἰ confirmasset. oratione : Optime, inquit, tibi quidem ut 
superstes sis mea volunlale conceditur. Pulchrum est 
enim vincere hostes, stantes quidem adhue praelüs, eol. 
lapsos autem beneficentia. Quid aulem (uil in causa 
quod tam pertidus exstitisti? Ile antem, Erga te, inquil, 
sed fidus erga meum dominum. Et Hydaspes, Cum igitur 
suceubueris, quam in te ipsum pamam salis, rursus 
quorebat, Quam vero, inquit, rex meus ab aliquo 
luorum ducum qui libi fidem servant caplo expeterel. 
Sane, inquit Hydaspes, collaudaret, el cum donis remit- 
leret, siquidem rex verus est, et non tyrannus et studet, 
ut sui alienis laudibus incitali similia exempla cemulari 
discant. Enimvero, o praclare, fidum te quidem esse 
dicis sed quod imprudens fueris, an non ipse fateberis, 
qui tot. myriadibus temerarie te opponere ausus sis? Non 
eram fortassis imprudens , respondit, in. conjicienda regia. 
voluntate , qua ille majoribus j«enis afficit timidos et igna- 
vos in bellis quam  pra'mils fortes ac strenuos. Stalui 
igitor occurrere sponte ipse periculo et aut aliquod magnum. 
et preter opinionem edere , sicutí multa in bello occasiones 
nova et mira faciunt; aut servatus saltem, si hoc acci- 
disset, locum exeusationi relinquere, tanquam mulla re 
ex iis quae in mea potestate fuissent ἃ me praetermissa. 

XXII. Talia cum dixisset et. audisset Hydaspes collau- 
dabat eum et Syenen misit, datis mandatis ut summam 
diligentiam in illo curando medici adhiberent, Ingredie- 
batur vero et ipse una cum delectis ex exercitu, tota urbe 
omnium ordinum et eetatum frequentia illi obviam pro- 
gressa ef coronas et flores Nili jaciente im exercitum eL 
gratulalionibus propter victoriam parlam Iiydaspem col- 
laudanle. Poslquam autem inlra muros elephanlo lan- 
quam eurru invectus est , stalim in res saeras οἵ cultum 
divinum gratiarum actionis ergo animum intendit: qum 
esset origo festorum Nili, et si quid. admiratione dignum 
in urbe ostendere possenL, interrogans. 1] autem pule 
Nilum mensurantem ostenderunt , similem οἱ qui est Men 


e, 


—— 


LIBER ΙΧ. » 


τὸ νειλομέτριον ἐδείχνυσαν, τῷ χοτὰ τὴν Μέμφιν πα- 
ραπλήσιον, συννόμῳ μὲν καὶ ni λίθῳ κατεσκενασ- 
μένον, Ἰραμμαῖς δ᾽ ἐκ πηχυαίου διαστήματος χεχα- 
ραγμένον, εἷς ἃς τὸ ποτάμιον ὕδωρ ὑπὸ γῆς διηθούμενον, 
Ὁ χαὶ ταῖς γραμμαῖς ἐμπῖπτον, τάς τ' αὐξήσεις τοῦ 
Νείλου καὶ ὑπονοστήσεις τοῖς ἐγχωρίοις διασημαίνει 
τῷ dpi τῶν σκεπομένων ἢ γυμνουμένων χαραγμά- 
τῶν, τὸ ποσὸν τῆς πλημμύρας ἢ τῆς λειψυδρίας με- 
τρουμένων. ᾿Εδείκνυσαν δὲ καὶ τοὺς τῶν ὡρονομέων 

10 γνώμονας, ἀσχίους κατὰ μεσημθρίαν ὄντας, τῆς ἡλια- 
χῆς ἀχτῖνος χατὰ τροπὰς θερινὰς ἐν τοῖς περὶ Συήνην 
εἷς ἀχρίδειαν κατὰ χορυφὴν ἱσταμένης xal τῷ παντα- 
χόθεν περιφωτισμῷ τὴν παρέμπτωσιν τῆς σχιᾶς ἀπε- 
λαυνούσης, ὡς καὶ τῶν φρεάτων τὸ κατὰ βάθος ὕδωρ 

16 χα t διὰ τὴν ὁμοίαν αἰτίαν. Καὶ ταῦτα 
μὲν ὁ “Ὑδάσπης οὗ σφόδρα ὡς ξένα ἐθαύμαζε, συμδαί- 
vety γὰρ τὰ ἴσα xal χατὰ Μερόην τὴν Αἰθιόπων. Ὥς 
δὲ τὴν ἑορτὴν ἐξεθείαζον, ἐπὶ μέγα τὸν Νεῖλον αἴρον- 
τὲς, Ὧρόν τε καὶ { τὸν ] ζείδωρον ἀποχαλοῦντες, Al- 

30 γύπτου δ᾽ ὅλης, τῆς μὲν ἄνω σωτῆρα, τῆς χάτω δὲ 
καὶ πατέρα καὶ δημιουργὸν, νέαν ἰλὺν δι᾽ ἔτους ἐπά-- 
γοντα καὶ Νεῖλον ἐντεῦθεν ὀνομαζόμενον, τάς τ᾽ ἐτη- 
αἴους ὥρας φράζοντα, θερινὴν μὲν ταῖς αὐξήσεσι, 
μετοπιορινὴν δὲ ταῖς ὑπονοστήσεσι καὶ τὴν ἠρινὴν τοῖς 

35 τε κατ᾽ αὐτὸν φυομένοις ἄνθεσι καὶ ταῖς τῶν xpaxo- 
δείλων ὠοτοχίαις καὶ οὐδὲν ἄλλ᾽ 3) τὸν ἐνιαυτὸν ἀντι- 
xgus εἶναι τὸν Νεῖλον, τοῦτο καὶ τῆς προσηγορίας 
ἐκδεδαιουμένης" τῶν γοῦν κατὰ τοὔνομα στοιχείων εἰς 
ψήφους μεταλαμθανομένων, πέντε καὶ ἑξήχοντα xal 

30 τριαχύσιαι μονάδες, ὅσαι καὶ τοῦ ἔτους ἡμέραι συναχ- 
θήσονται" δὲ χαὶ ἀνθῶν καὶ ζώων ἰδιότητας χαὶ 
ἕτερα πλείονα τούτοις προστιθέντων - ᾿Αλλ᾽ οὐχ Alyó- 
mw ταῦτα, εἶπεν ὁ Ὑδάσπης, ἀλλ᾽ Αἰθιοπικὰ τὰ 
σεμνολογήματα, Τὸν γοῦν ποταμὸν τοῦτον, εἴτε xod 

38, καθ᾽ ὑμᾶς θεὸν καὶ χῆτος ἅπαν τὸ ποτάμιον ἡ Αἰθιόπων 
δεῦρο παραπέμπουσα,, δικαίως ἂν παρ᾽ ὑμῶν τυγχάνοι 
σεδάσματος, μήτηρ ὑμῖν γενομένη θεῶν. Τοιγαροῦν 
καὶ σέδομεν., ἔφασαν οἱ ἱερεῖς, τῶν τ᾽ ἄλλων ἕνεχεν 
καὶ ὅτι σὲ σωτῆρα ἡμῖν καὶ θεὸν ἀνέδειξεν. 

4». Kl. εἶναι προσήχειν τοὺς ἐπαίνους 
ὦ Ὑδάσπης εἰπὼν, αὐτός τ᾽ εἰς τὴν σχηνὴν ἐλθὼν, τὸ 
λειπόμενον τῆς ἡμέρας αὑτὸν ἀνελάμβανε, τούς τ᾽ ἐπὶ 
δόξης Αἰθιόπων xxl τοὺς κατὰ Συήνην ἱερέας εὐωχῶν 
xn τοῖς ἄλλοις οὕτω ποιεῖν Ege, πολλὰς μὲν ἀγέλας 

40 βοῶν, πολλὰς δὲ ποίμνας προδάτων, πλεῖστα δ᾽ αἰγῶν 
αἰπόλια xal συδῖν συδήσια χαὶ οἴνου πλῆθος τῶν Συη- 
vat τῇ στρατιᾷ, τὰ μὲν δῶρον. τὰ δὲ πρὸς ἀγορα- 
aav παρεχόντων. Τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἐφ᾽ ὑψηλοῦ προχα- 
ϑήμενος ὁ Ὑδάσπης, τά θ᾽ ὑποζύγια xal ἵππους xal 

τὺ ὕλην ἄλλην τὴν ἐν λαφύροις, τῶν τε χατὰ τὴν πόλιν 
καὶ τῶν χατὰ τὴν μάχην ληφθέντων, τῇ στρατιᾷ διέ- 
wait, τὸ πρὸς ἀξίαν τῶν ἑκάστῳ πεπραγμένων dva- 
χρίνων. Ὡς δὲ χαὶ & ζωγρήσας τὸν ᾿Οροονδάτην 
παρῆν, Αἴτησοων 5 βούλει, πρὸς αὑτὸν ἔφη ὁ Ὑδάσπης. 

ΓΤ 


985 
phi, ex arqualiter secto quidem el polito lapide exstruetum, 
lineas vero ulnz intersilio exsculplas continentem - in - 
neas incidens, inrrementa. Nili et diminutiones. indigenis 
monstral , numero fectorum aut nudatorum characternm, 
ralionem exundationis aut defeclus aqua mensurantium. - 
Ostenderunt. quoque et horoscoporum gnomones, nullam 
umbram in meridie reddentes; radio solis, solstilio a'stivo 
Syene ad amussim vertici imminente et lumine undiquaque 
circumfuso omnem casum umbr repellente, adeo ut. 
eliam in puteis aqua in. profunditate illuminetur similem 
ob causam. Et hac quidem Hydaspes non valde quasi 
peregrina mirabatur. Aecidunt enim eadem Meroe JEtliio- 
pum. At cum festum przdicarent et Nilum magnis lau- 
dibus attollerent, solem et fertilitatis auctorem appellantes 
et. /Egypti totius , superioris quidem servatorem , inferioris 
vero patrem et opificem, novum limum {νέαν ἰλὺν ) quot- 
annis advolventem, unde et Nilum Graecis esse appella 
tam. el annuas temporis vicissitudines exponentem, zsti- 


vam quidem incremento, autumnalem vero decremento , 


vernam autem (loribus qui ex ipso enascuntur, et crocodi- 
lorum partu; et nihil aliud. esse omnino Nilum quam 
annum, hoc et appellatione confirmante : literis enim quae 
nomine continelur, in calculos distributis, ter centum 
quinque et sexaginta unitates, quot. et dies sunt anni, 
congrégabuntur : denique cum plantarum el florum et 
animalium proprielates et alia. plura his adderent : Atqui 
non JEgyplie sunt hae tam graves, dixit Hydaspes, sed 
JEthiopiez narraliones, Celerum eum fluvium hunc, seu 
vestra opinione deum, omnes fluvialiles belluas, JEthio- 
pum terra ad vos deducat, merito a vobis coli debel , 
qua vobis deorum maler exsistat. Εἰ quidem colimus, 
subjecerunL sacerdoles, cum alias ob. causas, tum quod 
nobis servatorem te οἱ deum exhibuit. 

XXIH.. Moderatas. debere esse laudes, Hydaspes cum 
dixisset, et ipse tentorium ingressus, reliquum diei sibi 
ad reerealionem sumsit, cum primoribus /£thiopum et 
sacerdolibus. Syenensium convivium. iniens et reliquis ut 
idem facerent permisit; multa armenta boum, mullos 
greges ovium et plurimos caprarum et porcorum et maxi- 
mum numerum vini, Syenensibus exercitui partim dono 
dantibus, partim venum exponentibus. Postridie autem, 
sedens pro tribunali excelso Hydaspes, jumenta et equos 
et reliquam praedam , quae partim in urbe, partim in prelio 
collecta fuerat , exercitui distribuit, unictiqne pro ratione 
eorum qua ab eo gesta fuerant tribuens. — Postquam au- 
tem et hic qui eeperat Oroondatem aderat; Pete quidvis, 
inquit ad ewm. Hydaspes.— Ille autem, Non opus est, rex, 

2» 


possit? Sola eut contradiél aon. polest, T 
tra iur cit: qu H VL qul ge 


ri 


zs 
ἐξ 


H 


BL 
Eh 

















νος" ὧν DC πούτων εἷς χώλυμα τοῖς 
m Κι΄. Ταῦτ᾽ εἰπὼν τοὺς ἄλλους ἡτους πα- 


καὶ χόρας ἱταρίθμους τῶν ἐν ἀκμῇ καὶ ὥρᾳ διαπρεπόν- 
7) τῶν ἐπιλεξάμενος, ἅμα τοῖς περὶ τὸν Θεαγένην, ἐφ᾽ 
ὁμοίαν τὴν. ἀνάγεσθαι προσέταττε, Τοῖς τ᾽ ἄλ- 
λοις ἅπασιν ὧν ἕκαστος ἐδεῖτο χρηματίσας, τέλος πρὸς 
τὸν Ορουνδάτην μετάχλητον xxi φοράδην ἀχθέντα, 
Ἐγὼ, ἔφη, τὰς αἰτίας τοῦ πολέμου συνηρηκὼς, καὶ 


τα μέταλλα ὑπ᾽ ἐμαυτῷ πεποιημένος, οὗ 

πάσχω τὸ τῶν πολλῶν πάθος, οὐδ᾽ ἐπεξάγω τὴν τύχην 
πρὸς πλεονεξίαν, οὐδ᾽ εἰς ἄπειρον ἐχτείνω τὴν ἀρχὴν 
διὰ τὴν νίκην, ἀλλ᾽ ὅροις ἀρχοῦμαι οἷς ἔθετο ἐξαρχῆς ἢ 
30 φύσις, τὴν Αἴγυπτον ἀπὸ τῆς Αἰθιοπίας τοῖς καταρ- 
ράκταις ἀποχρίνασα. “Ὥστ᾽ ἔχωιν δι᾽ ἃ κατῆλθον, 
ἄνειμι σέδων τὸ δίχαιον. Σὺ δ᾽ εἰ περιγένοιο, τῶν 


ἐξαρχῆς σατράπενε xal ἐπίστελλε πρὸς βασιλέα τῶν | 


ἹΠερσῶν, ὡς ἀδελφὸς 6 aoc Ὑδάσπης τῇ μὲν χειρὶ χε- 
3» χράτηκε, τῇ δὲ γνώμτ πάντα σοὶ τὰ σὰ μεθῆχε, φιλίαν 

τε πούς σε βουλόμενον ἀσπαζόμενος χρημάτων ἐν &v- 

θρώποις τὸ χάλλιστον xal μάχην εἰ αὖθις ἄρχοιο, μὴ 

παραιτούμενος, Συηναίοις δὲ τοῖσδε, τοὺς τεταγμέ-- 

νοὺς φόρους εἰς δεκάδα ἐτῶν αὐτός τ᾽ ἀφίημι καί σοι 
40 ποιεῖν οὕτως ἐντέλλομαι. 

KZ'. Ῥούτων εἰρημένων, ὑπὸ μὲν τῶν παρόντων 
στιν 0 ὁμοίως χαὶ στρατιωτῶν, εὐφημία τ᾽ ἤρθη xal 
χρύτος ἐπὶ πλεῖστον ἐξάχουστος, Ὃ δ᾽ ᾿Οροονδάτης 
τὼ χεῖρε προτείνας χαὶ τὴν ξεξιὰν ἐπὶ θατέραν παραλ- 

«5 λάξας, κύψας προσεχύνησε, πρᾶγμα οὗ νενομισμένον 
παρὰ Πέρσαις, βασιλέα ἕτερον τοῦτον τὸν τρόπον θε- 
ραπεύειν, Καὶ Ὦ παρόντες, οὐ δοχῶ μοι, ἔφη, πα- 
ραδαίνειν τὸ πάτριον εἰ βασιλέα γνωρίζω τὰν σατρα-- 
πείαν μοὶ δωρούμενον, οὐδὲ παρανομεῖν, τὸν ἐννομώ- 

τὸ τατὸν ἀνθρώπων προσχυνῶν, ἀναιρεῖν μὲν δυνάμενον, 
τὸ εἶναι δὲ φιλανθρωπενόμενον, καὶ δεσπόζειν μὲν κε- 
χληρωμένον, σατραπεύειν δέ μοι παρεχόμενον. Ἐφ᾽ 
dlc, «l μὲν περισωθείην, Αἰθέοψί τε xal Πέρσαις, εἰρή- 
way ἐγγυῶμαι βαθεῖαν καὶ φιλίαν ἀΐδιον xui Συηναίοις 


HELIODORI! JETHIOPICORUM 


quit, somniat harc filia, in somnis nihi nata, imagir 


fore, ot ex Graecia in mediam Meroén paren lrans-- 
ferantur. Hiigitur ducantur cum diligentia e copia solis, 
cho similis? Ennuchum revera esse, nomine * 
dam ex ministris respondit. Sequatur et δίς, inquit, non 
fanquam victima, sed tanquam alterius : 

injus custos, multa cura indigentis ut nobis casta usque ad. 
tempus sacrificii conservetur. Habet quiddam zelotypum 
eunuchorum genus : quibus est enim ipsum privatum , ad 
haec aliis prohibenda objicitur. 

XXVI Wc cum dixisset, alios caplivos. ordine adve-- 
nientes circumspiciebat et recensebat, quosdam dono dans. 
quos servos eliam initio fuisse ostendebat fortuna, bono 
autem genere malos liberos dimittens. Decem utique ju- 
venes eleclos et tolidem virgines tatis flore οἱ forma. 
excellentes, una cum Theagene ad eundem usum duci jus- 
sit. Denique aliis de iis, quorum quisque indigebat , res- 
ponsis datis : postremo ad Oroondatem accersitum , et in 
lectica allatum , Ego, inquit, cum ea, que fuerunt belli 
cause, et ab initio inimiciliarum praetextus preeciderim , 
Philas et smaragdi metalla obtinens haud ita sum affectus. 
animo ut plerique. Non abutor fortuna, ad. cupiditatem. 
plus prae ceteris habendi, neque in immensum prolato im« 
perium propter vietoriam : sed contentus sum finibus, quos 
initio natura posuit, JEgyptom ab JEthiopia eataraetis dis- 
cernens, Quamobrem cum ea obtinnerim quorum causa 
descendi, revertor colens sequitatem. Tu vero, si super- 
stes manseris, esto satrapa eorum quorum et antea fuisti τ et 
significa Persarum regi, quod frater tuus Hydaspes maru 
quidem vicit , animi autem moderatione omnía tua tibi di- 
misit, amicitiam, si haec tua voluntas, tecum retinere cupiens, 
( qua, ut re inter homines pulcherrima, inprimis deleela- 
Iur ) et tamen pugnam, si rursus quidpiam inceperis, non 
delrectans. Syenasis vero hís tributa, quoe alioqui pen- 
dere solent, et ipse in decennium dimitlo et ut. tu idem. 
facias impero. 

XXVI. His diclis, à praesentibus quidem civibus pe- 
rinde ac militibus, gratulatoriae voces et plausus qui longe 
exaudiri poterat est sublatus : Oroondates autem manibus 
protensis et dextra in alteram permutatim transposila, 
inclinatus adoravit, cum sit res inusitata Persis, regem. 
alterum hoc modo venerari. Et, O vos qui. adestis, in- 
quit , non videor milii violare patria instituta regem agno- 
scens eum qui mihi satrapiam donavit, neque inique agere, 
awquissimum omnium hominum adorans, qui mei inleri- 
mendi potestatem habet, vitam autem mihi clementia sin- 
gulari largitur, emque illi jus dominandi competat, milii 
ut sim satrapa concedit. Propler quae, siquidem fuero: 
superstes, JElhiopibus el Persis spondeo, me pacem diu- 
lurnam et amicitiam sempilernam , Syenieis. autem qua 


". — - 


LIBER X. T 


τὰ προστεταγμένα ἐμπεδώσειν. ΕἸ δέ τι πάθοιμι, 
ἀμ τῶν ἐν da κῶν Ὑβέσπην τὸ καὶ cbr τὸν 
ὙὝδάσπον καὶ γένος ἀμείδοιντο, 





ῬΒΔΙΟΝ AEKATON, 


Α΄, Τὰ μὲν δὴ κατὰ Συήνην ἐπὶ τοσόνδε πραχθέντα 
5 εἰρήσθω, παρὰ τοσοῦτον μὲν ἐλθοῦσαν χινδύνου, πρὸς 
τοσαύτην δ' εὐπάθειαν ἀθρόον δι᾽ εὐνομίαν ἀνδρὸς! με- 
ταβαλοῦσαν, ὁ 8' Ὑδάσπης τὸ πολὺ τοῦ 
καὶ αὐτὸς ἐπὶ τὴν Αἰθιοπίαν ἐξήλαυνε, 
πάντων uiv. Συηναίων, πάντων δὲ Περσῶν ἄχρι πλεί- 
we στοῦ σὺν εὐφημίαις προπεμπόντων, Ἑὰ μὲν οὖν 
πρῶτα ἐχώρει τῆς ὄχθης del τοῦ Νείλου καὶ παρα- 
ποταμέας ἐχόμενος. ᾿Επεὶ δ᾽ εἰς τοὺς Καταρράχτας 
ἀφίχετο, φύσας τῷ Νείλῳ καὶ θεοῖς ἐνορίοις, ἐκτρα-- 
πεὶς, τῆς μεσογαίας μᾶλλον εἴχετο καὶ εἰς τὰς Φίλας 
[D Df, MARleme Ke ποὺ δύο διαναπαύει τὸν στρατὸν, 
αὖθις enun τοῦ πλήθους προαποστείλας, xpotx- 


esca σὺν τάχει τὸ προστεταγμένον ἀνύειν, ἐπι- 
στέλλει τοῖς κατὰ Μερόην, τὴν νίχην εὐαγγελιζόμενος. 
Β΄, Πρὸς μὲν τοὺς σοφοὺς (ot Γυμνοσοφισταὶ χέ- 
χληνται,, σύνεδροί τε χαὶ σύμθδουλοι τῶν πραχτέων τῷ 
15 βασιλεῖ γιγνόμενοι) τοιάδε - Τῶι OEIOTATQ: EYNE- 
ΔΡΊῶι, BAXIAEYEZ ΥΔΆΣΠΗΣ. Τὰν νίκην ὑμῖν τὴν 
κατὰ Περσῶν εὐαγγελίζομαι, οὐχ ἀλαζονευόμενος τὸ 
κατόρθωμα, τὸ γὰρ ὀξύρροπον τῆς τύχης ἱλάσκομαι 
ἀλλὰ τὴν προφητείαν ὑμῶν, ἀεί τε καὶ τὸ παρὸν ἐπα- 
30 ληθεύουσαν τῷ γράμματι προδεξιούμενος. Ἥνχειν οὖν 
ὑμᾶς εἷς τὸν εἰωθότα τόπον καὶ παρακαλῶ xat δυσωπῶ, 
τὰς εὐχαριστηρίους τῶν ἐπινιχίων θυσίας εὐαγεστέρας 
τῇ παρουσίᾳ τῷ κοινῷ τῶν Αἰθιόπων ἀποφανοῦντας. 
Πρὸς δὲ τὴν γυναῖχα Περσίναν οὕτω. Νιχᾶν ἡμᾶς 
35 ἴσθι καὶ ὃ πρότερόν ἐστι παρά σοι σώζεσθαι, Πολυ- 
τελεῖς δὴ τὰς χαριστηρίους ἡμῖν πομπάς τε καὶ θυσίας 
εὐτρέπιζε καὶ τοὺς σοφοὺς ἅμα τοῖς παρ’ ἡμῶν ἐπεσταλ- 
μένοις συμπαρακαλέσασα, εἰς τὴν ἀφιερωμένην τοῖς 
πατρίοις ἡμῶν θεοῖς, Ἡλίῳ τε χαὶ Σελήνη, καὶ Διο- 

E E πρὸ τοῦ ἄστεος ὀργάβα σύσπευδε. 
τ΄, Τούτων χομισθέντων τῶν γραμμάτων, ἡ μὲν 
Migatva , Τοῦτ᾽ Ta ἄρα, ἔψη, τὸ τὸ ἐνύπνιον ὃ κατὰ τὴν 
wüxrx ταύτην ἐθεώμην, χύειν τ᾽ οἰομένη xai τίχτειν 
ἅμα, καὶ τὸ γεννηθὲν dat μοι θυγατέρα γάμου παρα- 
45 χρῆμα ὠνραίαν- διὰ μὲν τῶν ὠδίνων, ὡς ἔοικε, τὰς 
κατὰ τὸν πόλεμον ἀγωνίας, διὰ δὲ τῆς θυγατρὸς τὴν 
νίκην αἰνιττομένου τοῦ ὀνείρατος. ᾿Αλλὰ τὴν πόλιν 
ἐπιόντες τῶν εὐαγγελίων ἐμπλήσατε. Καὶ οἱ μὲν 
πρόδρομοι τὸ προστεταγμένον ἔπραττον χαὶ τάς τε 


389 
sunt imperata prastilurum. 5. vero quid mihi ac 

dii pro beneliciis in. me collatis. Hydaspem el. 

daspis ac genus remunerentur. 4 


LIBER DECIMUS. 


τ. De his igitur, quae Syenae gesta sunt, hactenus dictum. 
sit: quae cum in tantum periculum venisset , repente rursus 
ejusmodi beneficium, unius viri clementia et iquitate, 
consecuta ést. Hydaspes autem, magna parte exercitus 
praemissa, ipse quoque in JEthiopiam profciseebatur - 
Syenwis omnibus, et Persis, longissime cum gratulationi- 
bus ac votis pro illius salute , eum prosequentibus. Primum 
igitur iter faciebat , semper Nili ripas et vicina loea fluvio 
tenens. Postquam autem Calaractas pervenit, saerificiis 
faetis Nilo et diis finium praesidibus , deflectens magis per 
mediterraneam iter tendebat regionem. Et eum Philas 
venisset, duos lere dies exercitui ad quietem et recolli- 
gendas vires tribuit, Rursus autem multitudine vulgi 
promissa, caplivis quoque promissis ipse commoratus 
urbis monía firmavit et prasidium imposuit. Hoc facto , 
egressus, duos equites delectos, quos oporlebal ipsins 
adventum anlevertere et equis in urbibus et pagis permu- 


tandis celeriler imperata conficere, mittit cum literis ad 
eos qui erant Meroze,, victoriam muntians. 


JI. Ad sapientes quidem, qui Gymnosophistae appellantur 
εἴ assessores consiliariique regii sunt, tales dans : Divinis- 
simo concilio Hgdaspes. Victoriam partam de Persis 
wobis nunlio, non venditans rei bene gesta: successum , 
siquidem Fortuna vices et instabilitatem veneror; sed an- 
tistitii dignitatem, cum semper tum in praesentia veracem, 
per literas salutans et appellans. — Ut igltur veniatis in con- 
suetum locum εἰ oro, et meo jure impero, sacrificia gra- 
tiarum actionis ergo pro victoria parta , graviora praesentia 
vestra et conspectu /Elhiopam communi conventui reddi- 
tud, Ad uxorem autem Persinam ejusmodi : Viclores 
mos esse scito et quod te proxime attingit salvos, Quam- 
obrem sumtuósas pompas et sacrificia ut grates diis agamus 
preparato : et sapientes eum literis nostris coram adhor- 
fata, in consecratum diis nostris patriis Soli et Lum et 
Baccho ante urbem campum, una cum illis propera. 

ΠῚ. His literis allatis, Persina continuo, Nimirum id 
erat, inquit, somnii quod hac nocte videbam, gravidam 
me esse pulans et parere sigo] et editum faetun exse 
meain filiam repente florenti celate : per dolores, ut vide- 
tur, belli certamina , per filiam vero, victoriam signilicante 
somnio. Celerum urbem obeuntes,, letis nuntiis inplele, 
Et proecursores quidem. id. qued. imperatum fuerat facie- 


parva mora interposita redierunt. -. 4 
Sisimithres, qui primas teneliot in c 








IH 





inquil. Sisimithres , ut nos certiores. 
mane veniet οἱ hoc ipsum libi 
gnificabunt. Atque ita accidit. Nam | 
sime et regia domicilia proxime aeced 
eques tradebat , postridie adventur. ᾿ 
Praecones igitur extemplo rumorem de literis dissipahant, 
masculis tantum obviam prodewndi fae D 
mulieribus autem exitu. interdicentes.. 
amundissimis et lucidissimis diis , Soli et. 
faciendum esset , misceri femineum gen: 
ne aliqua vel invifa contaminatio 
amtem ex mulieribus sacerdoli 
































1 

2 
EH 
P: 
[i 


n 


M 
: 


U 





i 










802 HELIODORI /ETIIIOPICORUM .- 
clem reis spain i iE τε " 
Deci. Pu K Tibe 25) memor. nd ok | dr d jopeua Eye σε WE 
ὑπὲ re Es prices ipte pro republica prospere gesta essent ias 
v i Borlos ὡν Ἰρόποως s. Τριῶν δὴ βωμῶν | ficium aggredi, ils ad quos rei divinas facienda 
τῶν πάντων εἰς ὕψος ἡρμένων καὶ τοῖν χει | tinehat imperabat. Porro eum tres arae in alt 
prep eremi emm 
Y " α 4 , vero ii collo 
ERI d ubique, eimi de eee 
10 οἶμαι, τοῦ θεοῦ καὶ πᾶσι κεχαρισμένον, ἐκ ποικίλων | propter pervulgatam vim , ut existimo , numinis et omaibus. 
τε xal παντοίων [λασκόμενοι. "Exi δὲ τῶν ἑτέρων, | gratificantem,, variis et multiplicibus hostiis eum pl 
Ἡλίῳ μὲν τέθριππον λευκὸν ἐπῆγον, τῷ ταχυτάτω | dn aliis vero, Soli quidem quadrigas albas t : 
ψεῶν, ὡς ἔοικε, τὸ τάχιστον χαθοσιοῦντες, τῇ Σελη- | omninm velocissimo, id quod velocissimum est saei 
vag δὲ ξυνωρίδα βοῶν, διὰ τὸ περίγειον, ὡς forks, | cantes : Lunze autem jugum boum, propter 


γαὶ τοῦ πολέμου τοῖς θεοῖς προσαγέσθωσαν. Συνεὶς 
οὖν 5 Ὑδάσπης ὅτι τὴν ἀνθρωποκχτονίαν ἐπιζητοῦσιν, 
ἣν ἐπὶ ταῖς κατὰ τῶν ἀλλοφύλων νίχαις μόναις ἐκ τῶν 
ἁλισκομένων ἐπιτελεῖν εἰώθασι, κατασείσας τῇ χειρὶ 
35 καὶ αὐτίκα τὸ αἰτούμενον ἔσεσθαι τοῖς νεύμασι ση- 
μήνας, τοὺς εἰς τοῦτο πάλαι ἀποχεχληρωμένους alyua- 
λώτους ἄγεσθαι προσέταττεν. Ἤγοντο οὖν οἵ τ᾽ ἄλλοι 
καὶ & Θεαγένης καὶ ἡ Χαρίχλεια τῶν τε δεσμῶν λε- 
λυμένοι καὶ κατεστεμμένοι, κατηφεῖς μὲν, οἷα εἰκὸς, 
30 οἱ ἄλλοι, & Θεαγένης δ᾽ ἐπ᾽ ἔλαττον, ἡ Χαρίχλεια δὲ 
καὶ φαιδρῷ τῷ προσώπῳ καὶ μειδιῶντι, συνεχές τε καὶ 
ἀτενὲς εἰς τὴν Περσίναν ἀφορῶσα - ὥστε χἐχείνην πα- 
θεῖν τι πρὸς τὴν ὄψιν καὶ βύθιον στενάξασαν, Ὦ ἄνερ, 
εἰπεῖν, οἵαν κόρην εἰς τὴν θυσίαν ἐπιλέλεξαι, οὐχ οἶδ᾽ 
36 ἰδοῦσα τοιοῦτον κάλλος" ὡς δὲ καὶ εὐγενὴς τὸ βλέμμα" 
ὡς δὲ καὶ μεγαλόφρων πρὸς τὴν τύχην" ὡς 8. ἐλεεινὴ 
τῆς κατὰ τὴν ἡλικίαν ἀχμῆς: εἰ περιεῖναι συνέθαινεν 
ἡμῖν τὸ ἅπαξ μοι χυηθὲν xol χαχῶς ἀπολωλὸς θυγά- 
spuov , ἐν ἴσοις που ταύτῃ τοῖς ἔτεσιν ἐξητάζετο, Ἀλλ᾽ 
vo εἴθε γε, ὦ ἄνερ, ἐνῆν πῶς ἐξελέσθαι τὴν κόρην, πολλὴν 
ἂν ἔσχον παραψυχὴν, διακονουμένης μοὶ τοιαύτης. 
Ἴσως δέ που καὶ “Ἑλληνίς ἐστιν ἡ ἀθλία, τὸ γὰρ πρό- 
σωπὸν οὖκ Αἰγυπτίας, “Ἑλληνὶς uiv , ἔφη πρὸς αὐτὴν 
5 Ὑδάσπης καὶ πατέρων οὖς λέξει τὸ παρόν. Δεῖξαι 
45 γὰρ οὐκ ἂν ἔχοι ποθέν" καίτοιγε ἐπήγγελτο. — "Puc- 
θῆναΐ γε αὴν τῆς θυσίας ἀδύνατον καίτοιγ' ἐδουλόμην 
πεπονθώς vt χαὶ αὐτὸς, οὐχ οἶδ᾽ ὅπως χαὶ χατελεῶν 
τὴν χύρην. Ἀλλ᾽ οἶσθα ὡς ἄρρενα μὲν τῷ Ἡλίῳ, 
θήλειαν δὲ τῇ Σεληναίᾳ προσάγειν τε καὶ ἱερουργεῖν 
tn ὅ νόμος βούλεται. Ταύτης δὲ πρώτης αἰχμαλώτου 
po προσαχθείσης καὶ εἷς τὴν νῦν θυσίαν ἀποχληριν- 
θείσης, ἀπαραίτητος ἂν γένοιτο πρὴς τὸ πλῆθος f, ὑπέρ- 
θέσις, Ἐν μόνον ἂν βοηθήσειεν, εἰ τῆς ἐσχάρας ἣν 
viola ἔπιξασυ, μὴ ἁγνεύουτά πως τῆς πρὸς ἄνδρας 


terrae, agricultura adjutores conseerantes, , 
VIL Com haec adhuc agerentur, clamor subito est su- 
blatus, mixtus ac turbulentus, qualem consentaneum. 
multitudinis hominum conferlorum exstitisse , Palria sacra. 
celebrentur, iis qui circumstabant exelamantibus : moribus. 
et institutis receptum sacrificium deinceps pro gente fiat , 
primitite belli deinceps offerantur.. Cum igitur intellexisset 
Hydaspes quod humanam victimam flagilarent, quam ex 
iis tantum qui in peregrinis bellis capti essent olferre con- 
sueverant : manu silentio indicato et statim id quod pe- 
lebatür conseculurum esse nulibus signilicalione dala, 
raplivos qui ad id ipsum jam pridem destinati fuerant 
duci imperabat, Ducebantur igitur cum alii, tum Thea- 
genes οἵ Chariclea , soluti vinenlis et. coronati : tristes qui- 
dem, ut est consentaneum, alii, minus autem Theageties , 
at Chariclea leto vullu ac ridenti , perpetuo et uno obtufi. 
Persinam intuens : ut. et illa aliquo modo adspectu affice 
retur el veliemenlius ingemiscens, Ὁ marile , dicent, 
qualem virzinem ad sacrificium. delegisti? Haud scio, an 
viderim falem formam. Quam est generoso et liberali 
vultu! Quam magno εἴ excelso animo fortunam perfert * 
Quam ob florem a-tatis commiseratione sui commovet ani- 
mum! Si superesse contigisset semel ex le. conceptam et 
male amíssam filiolam, propemodum totidem implevisse 
annos, quot hie, deprehenderetur. Sed ulínaun liceret, 
Tarite, aliquo modo liberare hanc : magnam equidem 
haberem consolalionem , hac mili ministranle, — Forlassis 
autem et Graca est miserà : neque enim est ZEgyptiae fa- 
ties. Grica quidem est, inquit, et. parentibus nata quos 
in. prasentiía dicet : neque enim ulla modo ostendere po- 
lerit, quamvis promiserit. Ut liberetur sane illa a sacri- 
ficio fieri non potest, quamvis vellem utique, cum et ipse. 
alíquo modo commovear animo el miserear puella. Sed 
scis, quod masculum quidem Soli, feminam autem Luni 
οἱ offerre ct sacrilicare lex postulel. Cum aulem luec 
mihi prima sit addueta. captiva el praesenti sacrilicio desli- 
nala, omnino excu-ationis locum non haberet apud mul- 
litudinem dilatio. Unum tantum illi adjumento esse pas- 
seb, κ᾽ postquam focum , ut seis, conscenderil, non δα 
conservasse expertem consuetudinis virorum. deprehenea 





hk — 


LIBER X. 


ὁμιλίας ἐλεγχθείη, καθαρὰν εἶναι τὴν mpocxoputo- 
μένην χαθάπερ οὖν xal τὸν Ἡλίῳ τοῦ νόμου 
τοῦ Διονύσου θυσίας ἀδιαφο- 
Ἀλλ᾽ ὅρα, εἰ "E An ὠρκμ 


εὐπρεπὲς 
Καὶ ἡ Περσίνα, Vati 
μόνον. Αἰχμαλωσία καὶ πόλεμος 
τοσοῦτος τῆς ἐνεγκούσης ἐξοιχισμὸς ἀνέγκλητον 
— ionem: χαὶ πλέον ἐπὶ ταύτης, ἐν τῷ 
10 χάλλει τὴν xal αὑτῆς βίαν, εἰ καί τι τοιοῦτον ὑπέστη, 
πε 


H', Καὶ £e τοιαῦτα λεγούσης καὶ ἅμα ὑποδαχρυού- 
σης, λανθάνειν τε τοὺς παρόντας πειρωμένης, ἄγεσθαι 
τὴν ἐσχάραν ὃ Ὑδάσπης i ἐχέλευσε. Παιδάρια τοίνυν 

15 ἄνηδα συλλαθόντες ἐκ τοῦ πλήθους οἱ ὑπηρέται, (μό- 


ἐπιβαίνειν Éxa στον τῶν alza) oru χελεύοντες, Τῶν 
δὲ, ὅστις ἐπιθαίη, παραυτίκα τὴν βάσιν ἐφλέγετο, 
τὸ οὐδὲ τὴν πρώτην καὶ πρὸς λίγον ψαῦσιν ἐνίων Uno- 
στάντων, χρυσοῖς μὲν ὀδελίσχοις τῆς ἐσχάρας διαπε- 
vni. πρὸς τοῦτο δ᾽ ἐνεργείας τετελεσμένης, 
ὥστε πάντα τὸν p, χαθαρὸν xai ἄλλως ἐπιορχοῦντα, 
χαταίθειν᾽ τῶν δὲ ἀναιτίων, ἀλύπως προσίεσθαι τὴν 
30 βάσιν. Τούτους μὲν δὴ, τῷ τε Διονύσῳ xal ἄλλοις 
θεοῖς ἀπεχλήρουν, πλὴν δύο ποὺ xol τριῶν νεανίδων. 
αἵ τῆς ἐσχάρας ἐπιδᾶσαι παρθενεύειν ἐγνωρίσϑησαν, 

Θ΄. Ἐπεὶ δὲ xal Θεαγένης ἐπιβὰς χαθαρεύων ἐφαί- 
vero, θαυμασθεὶς πρὸς ἁπάντων, τά τ᾽ ἄλλα τοῦ με- 
30 γέθους καὶ χάλλους καὶ ὅτι περ οὕτως ἀχμαῖος ἀνὴρ, 
ἀπείρατος εἴη τῶν ᾿Ἀφροδίτης, πρὸς τὴν ἡλιαχὴν 
ἱερονργίαν ηὐτρεπίζετο, καλὰ, λέγων ἠρέμα πρὸς τὴν 
Χαρίχλειαν, τἀπίχειρα παρ' Αἰθίοψι τῶν καθαρῶς 

ν θυσίαι καὶ σφαγαὶ τὰ ἔπαθλα τῶν σωφρο- 

35 γούντων" ἃλλ᾽, ὦ φιλτάτη, τί οὐχὶ φράζεις σαυτήν; 
ποῖον ἀνθ βενεξ ἔτι χαιρὸν, ἢ τὸν, ἕως ἂν ἀποδειροτο-- 
μήση τις; λέγε, ἱκετεύω καὶ μήνυε τὴν σαντῆς τύχην, 
ἴσως μὲν κἀμὲ περισώσεις, ἥτις ποτ᾽ εἴης γνωρισθεῖσα 
xal ἐξαιτήσασα, Εἰ δ' ἄρα μὴ τοῦτο, σύ γε μὴν 
40 προδήλως διαδράσῃ τὸν κίνδυνον. Αὕταρχες δὲ τοῦτό 
μοι μαθόντι χαὶ τελευτᾶν. Ἢ δὲ, Πλησίον ἁγὼν, 
εἴποῦσα xal νῦν ταλαντεύει τὰ χαῦ᾿ ἡμᾶς $ μοίρα, 
μηδὲ κελεῦσαι τοὺς ἐπιτεταγμένους ἀναμείνασα,, ἐνέδυ 
πε τὸν ἐχ Δελφῶν ἱερὸν χιτῶνα ἐκ πηριδίου τινὸς 
4 ὃ ἐπεφέρετο σα, χρυσοῦ, γῆ τ' ὄντα καὶ ἀχτῖσι 
(sodas S τε χόμην ἀνεῖσα, xai 
οἷον κάτοχος φανεῖσα προσέδραμέ τε, καὶ ἐφήλατο τῇ 
ἐσχάρᾳ xai εἰστήχει πολὺν χρόνον ἀπαθὴς, τῷ τε 
κάλλε: τότε πλέον ἐχλάμποντι καταστράπτουσα, πε- 
wu ῥίοπτος ἐφ᾽ ὑψηλοῦ πᾶσι γεγενημένη, καὶ πρὸς τοῦ 
σχήματος τῆς στολῆς, ἀγάλματι θεοῦ πλέον ἣ θνητῇ 
γυναιχὶ προσεικαζομένη, Θάμθος γοῦν ἅμα πάντας 

" χατέσχε. Καὶ βοὴν μίαν ἄσημον μὲν xai ἄναρῃρον, 
δηλωτικὴν δὲ τοῦ θαύματος, ἐπήχησαν τῶν τ' ἄλλων 


LITI 


393 
fueril τ cum lex mundam esse eam, quae offerlur. dem 


| sicnt et. Soli jubeat, de Bacchi vero sacrificiis st indil- 


ferens. Celerom vide, εἰ commercium abuse cum viris 
deprehensa. (uerit, ne haod deceat talem in axles recipere. 
Tum Persina : Deprebendatur et servelur tantum. — Capti- 
vitas et bellum el extorris vila a sedibus patriis tam remota 
vacuum a culpa facit propositum : praecipue in hae, qua: 
cum forma vim contra se ipsa, etiamsi quid ejusmodi 
pasza si, circumferat. 

VII. Hic adhuc dicente et simul illacrimante, cela 
reque id eos qui aderant conante , afferri focum Hydaspes 
jussit. Collectis igitur pueris impuberibus ex multitudine 
ministri (solis enim ejusmodi sine ullo detrimento attingere 
licet) efferebant e templo et in medio collocarunt, con- 
scendere quemlibet captivum jubentos, — Atque ex his qui- 
cunque ceonscenderant statim in planta adurebantar, eum 
ne primum quidem et ad exiguum tempus, contactum 
quidam sustinuissent : aureis quidem verubus foco inter- 
iexto, porro ad eam efficaciam elaboralo, ut quemlibet 
immundum et alioqui eum qui pejerasset adureret; at 
conlra eorum qui secus aefatem egissent , sine ullo detri- 
mento gressum admitteret. Quamobrem hos Baccho et 
aliis diis destinabant, prater duas forte aut tres virgines, 
quie eum focum conscendissent virginitate salva esse de- 
prehensee sunt. 

1X. Postquam autem εἰ Theagenos cum conscendissel 
mundus esse apparuit, omnium admiratione exceptus, 
cum propler procerifatem et pulchritudinem , tum eo quod 
vir adeo florenti itae rerum venerearum expers esset, 
ad Solis sacrificium instruebatur. AL ille submisse ad 
Charicleam : Pulchra apud Athiopes praemia munde vi- 
venlium, sacrificia εἰ macfaliones eorum qui castilatem 
servant brabia! Sed, o mea Chariclea, cur non te jam 
aperis? Quale tempus adhuc exspectabis? An illud demum , 
vum aliquis jugulum feriet? Dic , obsecro, et indica luam 
fortunam. Forsitan εἴ me, quie sis cognita, servabis et 
deprecaberis : sin minus , el tu. utique dubio procul peri- 
culum effugies; quo cognito, vel mori mihi optabile est. 
lila autem, Prope adest certamen, cum dixissef et sors 
ralionum nostrarum nunc vacillat : ne imperio quidem 
eorum, quibus erat id. negotii datum, exspectalo, induit 
sacram vestem Delphicam, ex quadam sarcinula quam 
secum ferebat depromtam , intextam auro et radiis cocco 
linclis variatam. Denique eum comam solvisset et tan-* 
quam furore afllata visa esset , accurrit et insiluit in focum , 
stelitque longo tempore illasa, pulchritudine magis tum 
etiam relncente refulgens, et omnium oculis ex alto ex- 
posita, atque a figura stolae simalacri dece magis. quam 
mortalis mulieris similis. Stupor igitur. omnes cepit : el 
clamorem unum obscurum εἰ inarticolalum , admirationis 
indicem, ediderunt, cum alia suspicientes, tum quod for- 
mam plus quam humanam et venustatem florentis ilatis 





8 
T 
i! 


ἘΠΕ 
Hi ; 
i 
ἢ 


96g 
^ 
H | 
BH 
* 
H 
i 


ἘΠῚ: 
- I nte 
E 
É 
m 
* 
Ξ 


i 
ἐξ 


Md 


μην ra d Ierem 


δεύων, T τ τε ΜΉΝ Τυμνοσοφιστῶν τυγ- 


παρὸν δὲ πρόεδρος ἀναδεδειγμένος. Τὴν 
I ὄψιν τἀνδρὸς olx ἀνέφερεν f Χαρίχλεια, vía 


προγόνων 
2 τὶ ἄλλοι καὶ ἥρωες γένους ἡμετέρου S ὑμεῖς 
ἑπτέ μοι τες inia ἐρῶ ψεῦδος ὑμεῖς δὲ xal 
συλλήπτορες εἰς τὴν κρίσιν τὴν νυνὶ προχειμένην, εἰς 
ἣν τῶν προσόντων μοὶ δικαίων ἐντεῦθεν ἄρξομαι, Ξέ- 
νους» ὦ βασιλεῦ ἡ ἐγχωρίους ἱερουργεῖσθαι ὃ νόμος 
neus τοῦ δὲ, Ef, εἰπόντος Οὐκοῦν ὥρα. m, 
REDE Grow sls τὴν tutiszs ἐμὲ γὰρ ἐμεδμξήν 
τε καὶ ἐγχώριον οὖσαν εὑρήσεις, 

IB. To δὲ θαυμάζοντος χαὶ πλάττεσθαι λέγοντος, 

5 Χαρίκλεια, "T μικρότερα, ἔφη, θαυμάζεις, τὰ μεί- 
35 ζανα δ᾽ ἔστιν ἕτερα. Οὐ γὰρ | ἔγψωρος μόνον, ἀλλὰ xa 
γένους τοῦ βασιλείου τὰ πρῶτα καὶ ἐγγύτατα. Καὶ 
τοῦ Ὑδάσπου διαπτύοντος ὡς φληνάφους τοὺς 

τ πεῖσαι, πεν, ὦ πάτερ, θυγατέρα τὰν σὴν 

Ὁ δὴ βασιλεὺς τοὐντεῦθεν οὐχ ὑπερορῶν 
40 τὰ λεγόμενα μόνον ἀλλ᾽ ἤδη χαὶ ἀγανακτῶν ἐφαίνετο, 
χλεύην τὸ πρᾶγμα καὶ ὕδριν ποιούμενος. Καὶ, Ὦ 
ἔνι, wi οἵ λοιποὶ, ἔλεγεν, ὁρᾶτε οἷον tres 
τὰ τῆς las; 3 γὰρ οὐκ ἀνεικρυς μανίαν f κόρη 
ae ταῤητόλμοις πλάσμασι τὸν θάνατον πειρωμένη 
ρα ἐμὴν ὥσπερ ἐπὶ σχηνῆς ἐξ ἀπό- 
ed E ἐκ μηχανῆς ἀναψαίνουσα, τοῦ μηδε- 
(fis ἴστε, παίδων γονὴν εὐτυχήσαντος, ἅπαξ 
es ὁμοῦ v ἀκηκοότος xui ἀποθαλόντος, 
ἀγέτω τις, μηδ᾽ ἐπιπλέον ἐπινοείτω τῇ θυσίᾳ τὴν 


gener —-— Cuts ta πεχνοχτονεῖν δ᾽ οὔθ᾽ 
[n eom AN Πατέρα γάρ 


D 








Xi. Porro Chariclea , dn alot c KU. ifo 
propler liberationem ex circumstantibus periculis , quam 
exspectabat; lum inprimis exhilarafa est, postquam Sisi- 
mithris nomen audivit, Ts enim erat, qui initio expositam 
sustulerat et Charicli tradiderat anle decennium, cum ad 
Oroondatem de smaragdínis fodinis legatus mitteretur. At 
ium adhuc unus ex vulyo Gymnosophislarum erat z cele- 
rum im praesentia. praefectus ceterorum declaratus. fuerat. 
Faciem igitur viri non reeordabatur Chariclea , cum admo- 
dum adolescentula et annos seplem nata ab illo separata 
essel : verum nomen agnoscens, magis lzetabalur, advo- 
catum illum sibi et adjutorem ea in parte ul agnosceretur. 
Tore sperans. Manus igitur in cadum tendens, cum ex« 
clamasset ila ut exandiri posset, Sol, auclor generis ma- 
jorum meorum , dicebat el alii dii ac heroés majores nostri , 
vos eritis testes quod nihil falsi dicam : vos quoque auxilio 
vestro mibi in. hoc judicio aderitis, ad quod cum justam 
causam afferam, inde sumaws exordinm,  Peregrinosne 
res , an indigenas, lex mactari jubet? Hoe vero, Pere- 
grinos , dicente; Igitur tempus ext, inquiL, nt alios ad. x- 
crificium inquiras : mam me et vestratem et. indigenam. 
reperies. 

XH. Hoc aulem mirante et fingere eam dicente, Cha- 
riclea , Minora , inquit , miraris τ sunt aufem alia majora. 
Neque enim indigenam tantum, sed etiam genus reginm. 
in primis οἱ proxime atlingentem. — Rursus Hydaspe con- 
lemnente et aversante verba illa tanquam frivola; Desine , 
inquil, pater, filiam tuam elevare et aversari.— Tutn igitur 
rex nen despicere tantum , sed eliam indignari, ludibriom 
esse eb injuriam rem illam ducens et, O Sisimithre ac 
reliqui, dicere, videle quousque tandem abutatur mea 
mimía patientia? An non plane amentia laborat puella, 
«qua insigni audacia conficlis mendaciis, mortcm depellere 
conetur, filiam meam tanquam in scena. se esse, desperi- 
tiome quadam asseverans οἱ tanquam ex composita ma- 
chinalione proferens , qui nunquam , ut scis , in proere- 
aljone sobolis successm usts. sim, semel fantum simul et 
awlierim et amiserim. Quamobrem ducat eam aliquis , 
ne amplius excogitel sacrificio dilationem. — Nerao ducet, 
exclamavit Chariclea, nisi jusserint. judices — Tu vero in. 
praesentia judiearis, non sententiam fers. — Peregrinos. qui- 
dem, rex, mactari forlasse lex permittit, liberos autem 
mactare, neque have, neque nafura ipsa, paler, concedit ; 
patrem enim fe hodie dii meum, etiamsi neges, declara- 


οἱ θεοὶ καὶ ἀρνούμενον ἀναδείξουσι. Πᾶσα 
5 ὦ βασιλεῦ, δύο τὰς μεγίστας ἀπο- 


] 


ἘΣ 
ig 
jt 


jt 
TE 
f 

i 


λέγοντι πίστις, ἣ τοῦ διαιτῶντος 
») γράμματα δὲ τάδε, τῆς ἐμῆς γνωρίσ- 


i 


d 


y προὔφερέ τε xal ἀνει- 
Περσένη προσεχόμιζεν. Ἡ δὲ, ἐπειδὴ 
εἶδεν, αὖός τε χαὶ ἀχανὴς ἐγεγόνει καὶ χρό- 
γον ἐπιπλεῖστον τὰ ἐγγεγραμμένα τῇ ταινίᾳ καὶ τὴν 
Yo χόρην αὖθις ἐν μέρει περιεσχόπει, τρόμῳ τε καὶ παλμῷ 
συκέμτο καὶ gom Bp, χαίρουσα μὲν ἐν d 
εὕρισκεν, ἀμτηχανοῦσα δὲ πρὸς τὸ τῶν παρ' ἐλπίδας ἅπι- 
στον, δεδοικυῖα δὲ τὴν ἐξ “Ὑδάσπου τῶν φανερουμένων 
ὑποψίαν τε καὶ ἀπιστίαν, ἢ καὶ ὀργὴν, ἂν οὕτω τύχῃ, 
20 xal τιμωρίαν, “Ὥστε καὶ τὸν Ὑδάσπην ἐνορῶντα εἰς τὸ 
ὑάμθος καὶ τὴν συνέχουσαν ἀγωνίαν, Ὦ γύναι, εἰπεῖν, 
τί ταῦτα ; n πέπονθας πρὸς τὴν δειχνυμένην γρα- 
φήν; ἡ δὲ, Ὦ βασιλεῦ, εἶπε, καὶ δέσποτα καὶ ἄνερ, 
ἄλλο μὲν οὐδὲν ἂν εἴποιμι πλέον͵ λαβὼν δ᾽ ἀναγίγνωσχε, 
30 Διδάσχαλός σοι πάντων fj ταινία γενήσεται. Καὶ ἐπι- 
δοῦσα, αὖθις ἐσιώπα᾽, κατηφήσασα, Δεξάμενος γοῦν 
ὃ Ὑδάσπης καὶ πλησίον παρεῖναι xal συνεπιλέγεσθαι 
τοὺς ᾿Γυμνοσοφιστὰς παρακαλέσας, ἐπήει τὴν γραφὴν, 
πολλὰ μὲν αὐτὸς θαυμάζων, πολλὰ δὲ χαὶ τὸν Σισιμί- 
30 ὕρην ἐκπεπληγμένον καὶ μυρίας τροπὰς τῆς διανοίας ἐκ. 
τῶν ὄψεων ἐμφαίνοντα δρῶν, συνεχές τ᾽ εἰς τὴν ται- 
νίαν καὶ τὴν Χαρίκλειαν ἀτενίζοντα. Καὶ τέλος, 
ἐπειδὴ τὴν ἔκθεσιν ἐδιδάχθη xal τὴν αἰτίαν τῆς ἐχθέ- 
σεως ὃ Ὑδάσπης, Ἀλλ᾽ ὅτι μὲν ἐτέχθη μοὶ χόρη τις, 
85 ἔφη, γυνώσχω,, ἀποθανοῦσαν δὲ τότε πυθόμενος, ὡς 
δ' αὐτὴ ΠΕερσίνα λέγει ἐχτεθεῖσθαι νυνὶ μανθάνω, Τίς 
δ' ὁ ἀνελόμενος, καὶ διασώσας, xat διαθρέψας,, τίς δ᾽ ὁ 
διαχομίσας εἰς Αἴγυπτον ; οὐ καὶ αἰχμάλωτος εἴληπται; 
καὶ πόθεν ὅλως ὅτι αὐτὴ ἐχείνη καὶ μὴ διέφθαρται μὲν 
4o τὸ ἐκτεθέν, τοῖς δὲ γνωρίσμασιν ἐπιτυχών τις ἀποχέ- 
χρηκαι τοῖς ἐκ τῆς τύχης ; μή τις δαίμων ἡμῖν ἐπι- 
παίζει καὶ ὥσπερ προσωπείῳ τὴν χόρην ταύτην περι- 
θεὶς, ἐντρυφᾷ τῇ ἡμετέρᾳ περὶ τεχνοποιΐαν ἐπιθυμία χαὶ 
νόθον ἡμῖν καὶ ὑποδολιμαῖον εἰσποιεῖ διαδοχὴν, καθά- 
45 περ νέφει τῇ ταινίᾳ τὴν ἀλήθειαν ἐπισχιάζων; 
1Δ΄, "Ent τούτοις ὁ Σισιμίθρης, Τὰ μὲν πρῶτα, 
ἔφη, τῶν ζητουμένων ἔχει σοὶ λύσιν. Ὁ γὰρ ἀνελό- 
μένος ἐκτεθεῖσαν καὶ ἀναθρέψας λάθρα καὶ εἰς Αἴγυ-- 
πτὸν χομίσας ὅτε με πρεσθδευτὴν ἔστειλας, οὗτος εἰμὶ 
t0 ἐγὼ, καὶ ὥς οὐ θεμιτὸν ἡμῖν τὸ ψεῦδος, οἶσθα προλα- 
ϑών, Γνωρίζω xa τὴν ταινίαν τοῖς βασιλείοις ΑἸθεό-: 
πῶν γράμμασιν ὡς ὁρᾶς κεχαραγμένην καὶ οὐ παρέ-- 
χουσαν ἀμφιβολίαν ἀλλαχόθεν συντετάχθαι, Περσίνης 
δ' αὐτοχειρίᾳ κατεστίχθαι παρά σοι μάλιστα γνωριζο. 


ΐ 
H 
i 
Ϊ 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 





ipsum judicem, provocans; ( maximum aulem ei qui dicil, 
credo, ad fidem faciendam adjumentum est, judicis scien-- 
tia ) seripta vero haec, meae et. vestrae fortunae narraliones 
proponens, 

ΧΗ]. Simulatque hec dixit, illico expositam secum. 
fasciam , quam sub utero gestabat, proferebat et esolu-- 
tam, Persime offerebat. Π]ὰ vero, ut primum vidil, slu-- 
pida εἰ mnta reddita est, diuque admodum ea quae erant 
inscripta fascias et puellam. vicissim contemplatur et hor- 
rore ac tremore detinebatur sudoreque manabat , gaudens 
quidem iis quze comperiebat, anxia vero casu inopinato et. 
liaud facile eniquam eredibili : denique metaens Hydaspis, 
si hac patefierent, suspicionem et incredulitatem , aul. 
iram fortassis etiam et. penam τ: ut et Hydaspes. intuens 
stuporem et angorem animi continuum, O mulier, dixerit, 
quid hoc est? An aliquid tibi accidit ab hac exhibita serip- 
tura? Illa autem , O rex, inquit, et domine ac marite, ni- 
lil hoc amplius babeo, quod dicam, nisi vt acceptam le- 
gas. Interprelis vice in omnibus fungetur apud te fascia. 
Utque tradidit, iterum facebat tristis. Cum igitur acce- 
pisset Hydaspes οἱ Gymnosoplistas ut. accederent et. una 
legerent advocasset, recensebat scriptum, multum ipse 
mirans, Sisimitlhrem quoque perculsum et sexcentas men- 
lis mutationes vultu declarantem, ac defixis oculis taeniam 
eb Charicleam adspieientem, intuens. Ad extremum, 
postquam de expositione εἰ causa exposilionis edoctus est. ; 
Quod quidem mihi puellula quzdam, inquit, nata sit, 
scio el eum mortuam esse tum audissem, quemadmodum 
et ipsa Persina mihi narrabat, expositam esse nunc co- 
gnosco, Celerum quis esf, qui illam sustulit , servavil , 
enutrivit? aut quis est, qui transporlavit in. /Ezyptum? 
Nonne haec bello capta est? Denique unde omnino conje- 
curam facere licet, quod illa ipsa sit et non interierit id 
quod expositum fuerat, aliquls autem. cum  incidissel in 
hiec indicia , abutatur fortuna ? Nosne decipiat aliquid nu- 
men et huic puellae impositis, tanquam persona, illadat 
nostrae liberorum procreandorum cupiditati et supposititiam. 
adulterinamque sobolem nobis in successionem asserat, ve- 
ritatem hac fascia quasi adumbrans? 

XIV. Ad lic Sisimithres, Prima quidem, inquit, eorum. 
de quibus ambigis tibi explicari possunt. Ego enim sum, 
qui ex positam sustuli et clanculum educavi et in Agyplum. 
iranstuli, quando me legatum eo miseras. Quod aulem 
mentiri nobis fas non sit, ipse jam antea nosli. Agnosco 
autem et (asciam,, regiis /Ethiopum literis insiguitam, ne 
que prebentem ullam ambigendi conjecturam quod alibi 
sil composila; eum quod Persinze manu. notala sit, vel a. 
le inprimis cognosci possil, Sed erant et alia una exposita 





LIBER X. 


Prid Ἀλλ᾽ ἦν καὶ ἕτερα auvexccléven γνωρίσματα, 
bro bg ὑποδεξαμένῳ τὴν κόρην, ἂν-- 
Ξε, καὶ ὡς ἐφαίνετο, καλῷ τε καὶ ἀγαθῷ, 
e καὶ ταῦτα, ἔφη ἡ Χαρίκλειχ, xal ἅμ᾽ ἐπε- 
5 δείχνυ τοὺς ὅρμους. Πλέον 3$ Περσίνα ἰδοῦσα κατε- 
πλάγη. Καὶ νου τοῦ Ὑδάσπου, τίνα ταῦτα 
εἴη καὶ εἴ τι πλέον ἔχοι ἐχδιδάσκειν, ἀπεκρίνατο οὐ- 
δὲν, 3, ὅτι γνωρίζει μὲν, κατ᾽ οἶκον δὲ ταῦτ᾽ ἐξετάζειν 
καλόν. Αὖθις οὖν ἀδημονῶν ὁ Ὑδάσπης ἐφαίνετο. 
" oe τοὶ egre ἂν εἴη τῆς μητρὸς τὰ 
δὲ ἴδιον, ὅδ᾽ ὃ δαχτύλιος, Καὶ 


Ὦ βελτίστη, ἦρι, τὰ μὲν γνωρίσματα ἐμὰς σὲ δὲ 
τῷ ἑμὴν οὖσαν τούτοις χεχρῆσθαι xal μὴ ἄλλως ἐπιτυχοῦ- 
παν, οὐδέπω γνωρίζω, Πρὸς Tie τοῖς ἄλλοις xal 
χροίᾳ ξένῃ τῆς Αἰθιοπίδος λαμπρύνῃ, Καὶ ὁ Σισιμί- 
ὕρης, Λευχὴν, ἔψη, κἀγὼ τότ' ἀνειλόμην, ἣν ἀνειλό- 
μὴν, ἄλλως τε καὶ τῶν ἐτῶν ὁ χρόνος συμβαίνει πρὸς 
20 τὴν παροῦσαν τῆς χόρης ἡλιχίαν, ἑπταχαίδεχά που τῶν 
πάντων, , ταύτη τε xal τῇ ἐχθέσει πληρουμένων. ᾿Ἐμοὶ 
ὃὲ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν τὸ βλέμμα προΐσταται xal τὸν 
ὅλον τῆς ὄψεως γαραχτῆρα χαὶ τὸ ὑπερφυὲς τῆς ὥρας 

a τοῖς τότε τὰ νυνὶ φαινόμενα γνωρίζω. 
25 Ῥαυτὶ μὲν ἄριστα, ὦ Σισιμίθρη, πρὸς αὐτὸν 6 Ὑδά- 
σπης, καὶ ὡς ἄν τις ἐχθυμότατα συνηγορῶν μᾶλλον ἢ 
δικάζων, Ἀλλ' ὅρα μὴ μέρος τι λύων, ἕτερον ἄναχι- 
νεῖς ἀπόρημα, δεινόν τε καὶ οὐδαμῶς ἀπολύσασθαι τὴν 
ἐμὴν συμδιοῦσαν εὔπορον. Λευχὴν γὰρ, πῶς ἂν 
39 Αἰθίοπες ἀμφότεροι παρὰ τὸ εἰχὸς ἐτεχνώσαμεν; ὑπο- 
βλέψας οὖν 6. Σισιμίθρης, καί τι καὶ "εἰρωνιχὸν ὅπο- 
γ᾿ Σὺ μὲν οὐκ οἶδα, ἔφη, ὅ τι πάσχεις, ἀπὸ 
τοῦ σοῦ τὸ παρὸν συνηγορίαν ἡμῖν ὀνειδίζων, 
ἂν ἐν φαύλῳ ποιησαίμην, δικαστὴν γὰρ ópito- 
mov, τὸν τοῦ διχαίου συνήγορον. Τί δὲ οὐχὶ 
ἢ τῇ κόρῃ συνηγορῶν φανήσομαι; πατέρα 
ἧς θεοῖς. ἀναδειχνὺς καὶ ἣν ἐκ σπαργάνων πε- 
παύτην xad νῦν ἐνασωζομένην 
usn ἀλλὰ σὺ μὲν ἃ βούλει γίγνω- 
τούτου ποιουμένων, 
» ixiqu ἀρέσκειαν βιοῦμεν, τὸ δ' αὐτὸ 
τε χἀγαθὸν ζηλοῦντες αὑτοὺς πείθειν ἀγαπῶμεν, 
pm χατὰ τὴν χροίαν ἀπορίας φράζει μέν σοι 

ταινία τὴν λύσιν, ὁμολογούσης ἐν αὐτῇ ταυτησὶ 
ν ἑσπαχέναι τινὰ εἴδωλα καὶ φαντασίας ὅμοι»- 
ἀπὸ τῆς χατὰ τὴν ᾿Ανδρομέδαν πρός σε ὁμιλίας 
Εἰ δ' οὖν καὶ ἄλλως πιστώσασθαι βούλει, 
1 τὸ ἀρχέτυπον ἐπισχοπεῖν τὴν ᾿Ανδρομέδαν, 
Αἀπαράλλαχτον ἐν τῇ γραφῇ xxi ἐν τῇ κόρῃ Onxvu- 


μένην. 

"Ε΄, ᾿Εκόμιζον ἀράμενοι τὴν εἰχόνα προσταχθέντες 
4 ὑπηρέται καὶ πλησίον τῆς Χαρικλείας ἀντεγείραντες, 
τοσοῦτον ἐχίνησεν παρὰ πάντων χρότον καὶ θύρυδον, 
ἄλλων ποὺς ἄλλους, ὅσοι κατὰ μικρὸν συνίεσαν τὰ λε- 


H 


8 
ἃ αὶ Ἑ 
uH 


zidiciil 
gena 
ifft 
ibbrE 


un 


ον 


“ 397. 


indicia, tradita a me illi qui receperat puellam, homini 
Greco el ut. videbatur probo et honesto. Servantur et. 
bus visis, Persina magis est exanimata et quaerente Hy- 
daspe quanam essent. et sí quid proeterea seiret, nihil re- 
spondit, practerquam quod. nosset quidem , ceterum domi 
luec examinare δὲ serutari optimum esset. Rursus igitur. 
angi Hydaspes videbatur. At Chariclea, Haec quidem sint 
materna indicia, tuum vero proprium, hic annulus est : 
ostendebalque panfarben. Agnovit Hydaspes : dederat 
enim illum dono Persinze, sub desponsationem el O 
inquit, indicia quidem mea sunt sed te, ut meam, his 
usam esse el non aliquo alio modo ea nactam, nondum 
agnosco, Nam preter alia et colore peregrino δὲ inusitalo 
im terra /Elhiopica, reluces. Sisimithres autem, Alba, 
inquit, et ea fuit quam sustuli : alioqui et annorum tem- 
pus convenit cum praesenti zetate puellie, cum decem et 
septem fere annos haec et expositionis tempus , impleverit. 
Porro et oculorum adspectus mecum facit et totam vultus 
elfigiem et excellentem formam qua nunc apparet, conve- 
nire cum ea quam tum cernebam agnosco. Hiec quidem 
optime dixisti, Sisimithre, ad illum Hydaspes, et magis, ut 
aliquis patronus summum studium ad causam afferens 
quam judex. Sed vide, ne ex aliqua parte dubitationem 
eximens, aliam quaestionem moveas, cum arduam tum 
haud facile conjugem meam culpa liberaturam, Qul enim 
albam , cum simus ambo /Ethiopes , procreavimus, nequa- 
quam consentaneo rationi modo ἢ Limis igitur eum contui- 
tus Sisimithres et ironice subridens, Tibi quidem, inquit , 
nescio, quid accidat, qui contra tuum ingenium In prassen- 
tia, patrocinium nobis ut probrum objicis, quod ego mihi 
haudquaquam negligendurm esse duco. Judicem enim le- 
gitimum definimus eum, qui aequilalis patronus est. Ce- 
terum cur non potius tibi, quam puelle, patrocinari vi- 
debor? enm te patrem deorum auxilio fretus declarem et 
quam vobis ab incunabilis servavi filiam, eam et nuno sal- 
vam in flore eelatis non negligam? Sed tu quidem, ut vis, 
statue de nobis, qui haec. facimus flocci. Neque enim ad 
aliorum arbitrium vivimus, sed meram honestatem et 
aequitatem sectantes, nobis ipsi satisfacere cupimus. Quod 
ad quaestionem de colore attinet, hujus explicationem ipsa 
tibi fascia exponit : Persina ípsa quoque confitente, se sci- 
licet attraxisse quaedam simulacra et imaginationes simili- 
tudinis in tuo concubitu, ex conspectu Andromeda. Quod 
si alioqui omnino id comprobari vis, ad manum est exem- 
plar quod contempleris Andromedam, qua perinde ín 
—— MÀ ον, φρτνοῦτου δ 


pera ^Afferebant. sublatam imaginem ministri quibus lioc 
imperatum erat, et cum eam proxime Charicleam erexis- 
sent, tantum excitavil inter omnes plausum ac tumultum , 
€um alii aliis qui paullulum tantum intellexerant ea. quic 





ΞΕ. 


ἐπίπροσυεν ποιούμενον, Et μὲν γὰρ τοῖς θεσῖς οὕτω 
φίλον ὥστε παρέχεσθαί 0᾽ ἅμα καὶ ἀφαιρεῖσθαι, ( τοῦτο 
De er πάλαι πέπονθα γεννηθείσης xal id 
] οὐκ ἔχω λέγειν, ὑμῖν δὲ κατ 
"5 Each d ἣν ἐξῴχισαν τῆς ἐνεγκούσης. T 
πέρατα γῆς ἔσχατα, αὖθις δὲ Ua ἐν 
αἱχμαλώτῳ τύχη φέροντες "Bjdpino, ταύτην αὐτοὶ 
πάλιν ἱερουργουμένην προσδέξονται, Καὶ ἣν ὃς πο- 
λέμιον οὐκ ἄνεϊλον καὶ αἰχμάλωτον γε οὔκ 
τὸ ἐλυμηνάμην, ταύτην θυγατέρα φανεῖσαν ἐναγίζειν, ὡς 
καὶ ὑμῖν ὄντος κατὰ M rie gol τοῦ πράγματος by 
οὐδὲ ὃ καὶ ἄλλῳ πάσχοντι πα- 
 οὐδ' ὀκλάζω, οὐδ᾽ εἰς ἴχε- 
αν συγγνώμην δοῦναι καὶ ἀφοσιώσασθαι 
"» τὸ παρὸν πρὸς τὸν νόμον, τῇ φύσει πλέον χαὶ τοῖς ἐκ 
ταύτης πάθεσι προσϑέμενος,, ὡς ἐξὸν καὶ πέρῳ πρόπῳ 
θεραπεύειν τὸ θεῖον, Ἀλλ᾽ ὅσῳ συμπάσχοντες ἡμῖν 
οὐ λελήθατε καὶ ὡς ἴδια τὰ ἡμέτερα πάθη περιαλγοῦν- 
τες, τοσούτῳ χάμοὶ προτιμότερα τὰ ὑμέτερα, ὄλίγον 
30 μὲν τῆς ἀχληρίας λόγον ποιουμένῳ, ὀλίγον δὲ τῆς ἀδλίας 
ταυτησὶ Περσίνης voe gren e Mea v ἅμα 
καὶ ἀγόνου καθισταμένης. Ὥστε, εἰ βοχεῖ, παύ- 
σααῦε μὲν δαχρύοντες χαὶ ἡμᾶς κατοιχτιζόμενοι pisi 
τῆς 3b ἱερουργίας ἐχώμεθα. Σὺ δὲ, ὦ θύγατερ, 
35 ὑ πρῶτα γάρ σε καὶ ὕστατα τὸ ποθητὸν ὄνομα τοῦτο 
προσφθέγγομαι) ὦ μάτην μὲν ὡραία, μάτην δ᾽ ἀνευ- 
βαμένη τοὺς Boe ὦ τῆς ἀλλοδαπῆς βαρυτέραν 
Th» πατρίδα δυστυχήσασα, ὦ σωτηριώδους μὲν τῆς 
ξένης, ἐπ᾽ ὀλέθρῳ δὲ πειρωμένη τῆς ἐνεγκούσνς" μή 
8) μοι σύγχει τὸν θυμὸν ὀδυρομένη, ἀλλὰ τὸ ἀνδρεῖον 
ἐκεῖνό σου φρόνημα καὶ βασίλειον, γῦν, εἴπερ ποτὲ καὶ 
πρότερον, ἐπιδείκνυσο xal ἕπου τῷ γεννήσαντι, νυμφο- 
στολῆσαι μὲν οὗ δυνηθέντι, οὐδ᾽ ἐπὶ παστάβας xal ὕχ- 
λάμους ἀγαγόντι, πρὸς δὲ θυσίαν κοσμοῦντι καὶ δᾷδας 
35 οὗ τακηλίους ἅ}λ' ἐπιδωμίους ἅπτοντι xal τὴν ἄμαγον 
ταύτην τοῦ κάλλους dxudw ἄνθ' ἱερείου προσάγοντε, 
Ὑμεῖς δ᾽ τλήχοιτε θεοὶ τῶν εἰρημένων xal εἰ δή τι ποὺς 
ποῦ πάθους νικώμενος οὐχ εὐαγὲς ἐφθεγξάμην, 6 τέκνον 
Aga καλεσάμενος καὶ τεχνοκτόνος γινόμενος. 
τὸ 12’. Καὶ ταῦτ' εἰπὼν, ὁ μὲν ἐπέδαλε τῇ Χαριχλεία 
kc. n μὲν ἐπὶ τοὺς βωμοὺς xal τὴν in^ a). 
ἂν ἐνξειχνύμενος, πλείονι δ' αὐτὸς πυρὶ τῷ 
"τῷ ν χαρδίαν ὀμυχόμενος καὶ τὴν ἐπιτυχίαν τῶν 
ἐνηξρευμένων τῇ ϑημηγορίᾳ λόγων ἀπευχόμενος, Τὸ 
45 δὲ πλῆθος τῶν Αἰθιόπων ἐσείσθη πρὸς τὰ εἰρημένα xal 
οὐδὲ πρὸς βραχὺ τῆς Χαρικλείας ἀγομένης ἀνασχόμε- 
vot, μέγα τι χαὶ ἀθρόον ἐξέχραγον, Σδιζε τὴν " 
rataiees, eite τὸ βασίλειον αἷμα, σῶζε τὴν ὑπὸ 
θεῶν σωϊεῖσαν, Ἔχομεν τὴν χάριν. Πεπλήρωται 
ἕο ἡμῖν τὸ νόμιμον, ἢ μέν σε ὡς βασιλέα - γνώ- 
ρίζε καὶ σὺ σαυτὸν ὡς πατέρα. “λήκοιεν οἱ θεοὶ τῆς 
δυκούσης παρανομίας" πλέον παρηνομήσομεν ἀνθιστά- 
μένοι τοῖς ἐκείνων βουλήμασι, δεηδεὶς ἀναιρείτω τὸν 
ὑπ᾽ ἐκείνων περισωλεῖσαν, Ὁ τοῦ δήμου πατὴρ, γί- 





El, quam ut hostem non sustoll εἰ captivam nullo detri- 
mento affe, eam filiam cognitam sacrificare, siquidem - 
vestra voluntas ila fert, non cunclabor, neque alfeetui 
succumbam, quod alii patri fortasse condonandum esset , 
nec frangar animo, nec deprecabor ut veniam delis et hoc 
officium in prosentia naturz prze lege tribuatis, eo plus 
erga illam affectui dantes, quod alio quoque modo liceat 
placare numen. Sed üt vos, quod zque atque ego animo. 
alliceremini , significatlonem dedistis et noslros casus non. 
secus ac privatos dolulstis, ila ela me vestra rationes longe 
tneis anleponunlur, parum cprante hane calamilatem , 
laud multum quoque hàne miseram Persinam lugentem , 
quie simul et primi fadus parens et prole orba reddita est, 
Quamobrem, si videtur, desinite a lacrimis et nostri inulili 
commiseralione ; ad sacrilicinm autem aggrediamur. Tu 
vero, filia, ( primum enim le hoc suavi nomine δὲ ul- 
limum alloquor) e nequidquam formosa et quae. frustra. 
parentes invenisti, quie in patriam aliena terra longe gra- 
viorem infeliciter incidisti et peregrinam quidem salutatem, 
palriam autem perniciosam experta es, ne mihi animum 
lugubri fletu pertürbes, sed si unquam antea magnos illus 
spiritus δὲ regios ostendisti, nunc prweipue altolle et se- 
quere parentem qui te quidem nupliali stola ornare non 
potuit, nec in thalamos ducit sed ad sacrificium instruil et 
faces non nuptiales sed ad usum sacrificii destinalas accen- 
dit et invietam hanc pulchritudinem pro victimis offert. 
Vos autem, dii, propitii estote iis quae dieta sunt et si quid 
prasterea affectu victus parum pie. aut religiose sum locu- 
Lus, qui simul filiam vocarim et interfector illius exsistam. 
XVII. Et hiec cum dixisset, injiciebat Charicleas manus, 
«ducere se eam ad arás et pyram, quie desuper erat assimu- 
lans, veliementiori tamen igne pectora ejus ardebant, even- 
tum verborum, quz pro concione fecerat, ut se in animos 
audientium insinuaret, deprecans. Multitudo autem JEthio- 
puin concussa est ad ea quie dicta fuerant et ne. paullulum 
quidem doci Charicleam suslinens, magnum clatorem 
quemdam et. subitum edidit, Serva virginem , vociferans , 
serva regium sanguinem τ serva eam, quam dii salvam esse 
voluerunt. Habemus gratiam, Lmpletum est nobis id 
quod legibus debebatur. — Agnovimus te ut regem, agnosce 
le tu quoque ut patrem ; propitii sint dii huie, ut videtur, 
delicto, Μαρία peecahimus, resistentes illorum voluntati, 
Nemo interfieiat ab illis conservatam. Ο es pater populi, 


συμφυλαχθεὶς, νυνὶ δὲ τοῖς βωμοῖς εἰς τὴν ἱερουργίαν 
προσιδρυμένος; xal πῶς αὐτὸν ἀδελφὸν ὠνόμαζες, ὅτε 
30 uat τὸ πρῶτον κατὰ τὴν Συήνην προσήχθητε; οὐ γὰρ 
δήπου καὶ οὗτος ἡμέτερος υἱὸς εὑρεθήσεται, ἅπαξ γὰρ 
Περσίνα καί σε μόνην ἐχυοφόργσε. Καὶ ἡ Χαρίκλεια 
σὺν ἐρυγήματι χατανεύσασα, Τὸν μὲν ἀδελφὸν ἐψευ- 
σάμην, ἔφη, τῆς χρείας τὸ πλάσμα συνθείσης, ὅστις 
25 δ᾽ ἐστὶν ἀληθῶς, αὐτὸς ἂν λέγοι βέλτιον, ἀνήρ τε γάρ 
ἐστι χαὶ ἐμοῦ τῆς γυναιχὸς εὐθαρσέστερον ἐξαγορεύειν 
οὐκ αἰσχυνθήσεται, Καὶ ὁ Ὑδάσπης μὴ συλλαδὼν 
τὸν νοῦν τῶν εἰρημένων, Σύγγνωθι, Pon, θυγάτριον, 
κατερυθριάσασα δι᾽ ἡμᾶς παρθενικῆς αἰδοῦς ἀνοίχειον 
30 πεῦσιν ὑπὲρ νεανίου σοὶ προσαγαγόντας, ᾿Αλλὰ σὺ 
μὲν κατὰ τὴν σχηνὴν ἅμα τῇ μητρὶ κάθησο, ἐνευφραί- 
γεσθαί τέ σε παρέχουσα, πλέον ἣ ὅτε σ᾽ ἔτικτεν ὧδι- 
νούση, τῇ ἐπὶ σοὶ τὸ παρὸν ἀπολαύσει xzl τοῖς χατὰ 
σαυτὴν διηγήμασι παρηγοροῦσα. Ἡμῖν δὲ τῶν ἱερείων 

88 μελήσει, τῆς ἀντί σου σφαγιασθησομένης ἅμα τῷ νεα- 
νίᾳ παντοίως εἴ τινα εὕροιμεν ἀνταξίαν ἐπιλεχθείσης. 
1Θ΄. Καὶ ἢ Χαρίχλεια μικροῦ μὲν ἐξωλόλυξε, πρὸς 


40 τοῦ πάθους διὰ τὸ χρειῶδες ἐγχαρτερῆσαι βιασαμένη, 
πάλιν gripe τὸν σκοπόν, Καὶ Ὦ δέσποτα, Deyev, 
ἀλλ᾽ οὐδὲ κόρην μὲν ἴσως ἔτ᾽ ἐχρῆν σε ἐπιζητεῖν, ἅπαξ 
τοῦ δήμου τὸ ἱερεῖον τὸ θῆλυ δι' ἐμοῦ συγχωρήσαντος. 
Εἰ δ' οὖν προσφιλονειχοίη τις, ἄρτιον xal ἐξ ἑκατέρου 

46 γένους ἐπιτελεῖσθαι τὴν ἱερουργίαν, ὥρα σοὶ μὴ χόρην 
μόνην, ἀλλὰ καὶ νεανίαν ἄλλον ἐπιζητεῖν, ἢ μὴ τοῦτο 
ποιοῦντα μηδὲ κόρην ἄλλην ἀλλ᾽ ἐμὲ πάλιν σφαγιάζειν, 
Τοῦ δὲ, Εὐφήμησον, εἰπόντος, χαὶ τὴν αἰτίαν, διότι 
τοῦτο λέγει, πυνθανομένου" Ὅτι, ἔφη, ἐμοὶ καὶ ζῶντι 

80 συζῆν καὶ θνήσκοντι συντεθνάναι τῷ ἀνδρὶ τῷδε πρὸς 
τοῦ δαιμονίου χαθείμαρται. 

Κ΄, Πρὸς ταῦθ᾽ ὁ γδάσπης, οὕπω τῶν ὄντων ἐπή- 
ἤολος γιγνόμενος, ᾿Επαινῷ μέν σε τῆς φιλανθρωπίας; 
ὦ θύγατερ, ἔφη, ξένον καὶ “Ἕλληνα καὶ ἥλικα xul 


HELIODORI /ETHIOPICORUM 





vientem videns, huic quidem voluptale se implendi facul- 
latem dedit, exspectans ut aliquando ua sponte conquie- 
sceret, 


XVIII. Ceterum eum proxime Charieleam adstilissel , 
Carissima, dicebat, quod tu quidem mea sis filia , tum in- 
dicia ostenderunt , tum sapiens Sisimithres testatas est, el. 
ante omnia deorum benevolentia declaravit. Sed iste quis 
landem est, qui una. fecum caplus ad sacra diis facienda. 
ob partam victoriam servatus, nunc aris nt mactetur admo 
lus est? Et quomodo illum fratrem nominabas, quando in 
conspectum meum Syenz primum adducti estis? Neque 
enim utique et ipse filius noster esse reperietur, semel enim. 
Persina et te solam enixa est. Chariclea autem, humi de 
fixis oculis cum rubore, Fratrem quidem, inquit, eum esse 
mentita sum, necessitate commentum suppeditanle , qui 
autem sit revera, ipse melius exponet, vir enim est οἱ con- 
fidentius me muliere narrare mon reverebitur. Hydaspes 
autem cum mon intellexisset sententiam dictorum, Da, 
inquit, veniam, filiola, qu:e per nos rubore sulfusa es, 
alienam a virginali pudore quasstionem de adolescente tibi 
proponentes. Sed tu quidem in tabernaculo una com ma- 
tre sede , majorem leelitiam illi nunc afferens, quam cum. 
te peperit doloribus eruciata, Luze praesente früctu et illam 
de tuis rebus narratione consolans. Nobis autem sacrificia 
curie erunt, delecta omnino ea, si quam invenerimus ido- 
neam, qua pro te upa cum adolescente mactetur. 

XIX. Charíclea vero parum abfuit, quin ejulatum ederet 
significatione mactationis Theagenis commota : vix tamen, 
ulilitati serviens, et furibundo affectu necessifale postu- 
lante represso, rursus oceulle adrepebat ad scopum εἴ 
Ὁ domine, dicebat, sed neque puellam fortasse te amplius 
inquirere oportuit, cum tibi semel populus feminel sexus 
victimam per me remíseri. Quod si quis contendat par εἴ 
ex ulroque sexu sacrificandum esse, non puella tanlum 
sed et adolescens alius tibi inquirendus est: aut nisi hoc 
feceris, nec puella alia, sed ego iterum mactanda sum. 
Di meliora, subjiciente et eausam quamobrem hoc diceret 
quierente; Quod , inquit, et eum vivo hoc viro me vivere. 
el cum moriente nna mori divinitus est constilutum. 

XX. Ad lucc Hydaspes , com nondum rem ipsam conji« 
cere, Laudo quidem, inquit, tuam banc humanilatem,. 
filia, qua peregrinmm eb Graccum οἱ aequalem, unaque 


s 


dts 
" 
HH 


t 
E 


^ | 


i 
3H 
E 
εἰ 





ía παρ᾽ Αἰθίοψιν ἀναδειχθῆναι. 
KA. Διαταξαχθε δὲ πρὸς ταῦθ' ὁ Ὑϑέσκης, AX. 
ἔψη, τὴν πρὸς τἀναντία σου τῆς γνώμης 


30 μεταβολὴν, μὲν ὕπε; τοῦ ξένου πειρω- 
μένης, νυνὶ δ' ὥς πολεμίου τινὸς αὐτόγειρα γενέσθαι 


frrseseenon τὶν eh ἡλικίαν, lvogis τῇ πράξει, 
Καὶ τούτου δ' ὄντος, τὸ δυνατὸν οὐχ ἔστι" μόνοις γὰρ 
25 τοῖς ἱερωμένοις τῷ τε Ἡλίῳ καὶ τῇ Σεληναίᾳ πρὸς τῶν 
πατρίων ἀποχεκλήρωτοι ὅδε πρᾶξις xoi τούτοις οὗ 
τοῖς τυχοῦσιν, dXLÀ τοῦ μὲν γυναιχὶ, τῆς δ᾽ ἀνδρὶ συ- 
- dal ἢ xaxd σε παρθενία κωλύει τὴν οὐκ 
δ᾽ ἔχως γηνυμένην αἴτησιν. ᾿Αλλὰ τούτου γ᾽ ἕνεχεν 
36 οὐδὲν ἐμπόδιον, Eon, ἡ Χαρίκλεια, λάθρα χαὶ παρὰ τὸ 
οὖς τῇ, προσκύψασα - ἔστι γὰρ κἀμοὶ, μῆτερ, 
δ πρύνομα τοῦτο πληρῶν, εἰ καὶ ὑμεῖς βουλεβείητε. Που: 
| εἶπεν ἡ Περσίνα μειβεάσασα, καὶ αὐτίκα 
a ἐχδώσομεν, θεῶν νευόντων, σοῦ τε χαὶ ἡμῶν 
a» ὅτιον ἐπυλεξάμενοι. Καὶ ἡ nra γεγωνότερον, 
μελλούσηξ 
μᾶν γὰρ τὸ κατεπεῖγον καὶ τὴν αἰδῶ τὴν παρθένιον 
Rue fan ree esl 
pen K ἔτι κατασγῶν 
" ὡς χαχὰ τοῖς vat ἐοίχατε 
᾿ ἐλπίδας μοὶ δωρηβεῖσαν ἮΝ 


p 





2 
: 





XXI. Perlurbatus hisce. Hydaspes,- su aea 
inquit, hanc tne mentis in. contrariam. sententiam mu-«- 
lationem, qu nuper defendere peregrinum | conabaris, 
munc autem non secus alque hostem aliquem, manu Eua fol- 
lere expelis. — Atqui neque honesti quidquam, aut gloriosi, 
quod ad te atateinque toam attinet, in actione ista inesse. 
video. Vernm fae ess : facullas tamen deest. Solis. 
enim sacerdotio Solis el Lunae funzentibus, patriis institu- 
Ais datum est hoc negotium : nec iis quibusennque, sed. 
illi quidem, wvori; huic autem, viro cohabilanli, Quod 
cum ita sil, tua virginitas impedit hanc, quie nnde orialur 
hand scio, petitionem. Enimvero hac de caus nullum 
est impedinentum, inquit Chariclea, pressa voce et ad 
aurem Persine se inclinans : est enim. et inihi , maler, ἐς 
qui nomen hoc implet , *iquidem id vestra voluntas feret. 
Feret , inquit. Persina, arridens leniter et statim te eloca- 
bimus, diis anpuentibus οἱ quem te et nobis dignum ele- 
gerimus. Clariclea autem clarius, Nihil opus esl, inquit , 
eligere eum , qui jam est. 

XXIL. Cumque jam quidpiam planius dictura esset , ( ad« 
debat. enim audaciam (imminens perienlum. Theageni atque 
ob oculos versans el. pudorem virgineum seponere ac ne« 
Blizere cogebat) non amplius ferens Hydaspes, O di, inquil, 
quam mala bonis miscere videmini et. prieter spem ἃ vo* 
bis mibi donatam felicitatem aliqua. ex parte. impedire * 
qui mihi filiam non exspectatam. quidem, sed. amenten 
quodammodo, ostendislis, An non enim fate mens ese 
declaratur in ea, qua» absurdas voces edit ? Fratrem nomi- 
nabat eum, qui non erat. Be peregrino, qui adest pr 
sens, quisuam essel , cum inlerrogaretur, ignorare. | 
cebat. Rursus sindebat servare. otn mi. , 





: i cel 
liabere possit , Loi 
qut emm ceci Ve Ee Dm 














402 HELIODORI /ETHIOPICORUM 


dox παρὰ ταύτῃ μόνῃ v μὲν τὸ παρ᾽ Αἰθίοψιν | apud /thiopes hau fallax est, casl E 
ὙΠ ΡΥ inter Uic 
ἄρλεκτον ἀποπέμπεται καὶ παρθεγεύειν vilux jsplGt- | que ut adulterina virzinitale se vendilet largitur : 4 
παν᾿ μόνῃ δ' ἔξεστι φιλίους καὶ πολεμίους τοὺς αὐτοὺς M E TAM 
εἰν ἀπε κατελέριν, lg δὲ καὶ ἁνδρες vi μὴ σα κεῖ eosam acia ou 
diee Ὥστε, ὦ γύναι, σὺ μὲν εἰς τὴν tl fratres ac viros qui non sunl, fingere. Quamobrem, uxor, 
exrly ἀἴσιϑι καὶ ταύτην κατάστελλε τρὸς τὸ νηφά- [Ὁ quidem tabernaculum ingredere, οἱ hanc ad sobrietatem 
Juow, if ὑπό του θεῶν τοῖς ἱερείοις ἐπιροιτήσαντος | révota, quae aua quodam deo, qui ad sacrificia venil, 
ἐκβαχχενομένην, εἴτε καὶ δι᾽ ὑπερδολὴν opus τῶν | in furorem concitatur, ani pra nioia Vitia ob successum. 
pecus εὐτυχηθέντων, τὸν νοῦν παραφερομέννν, | insperatum , mente aberat. Ego autem cum eam, que 
᾿Εγὼ δὲ rsen cadi is ἀντὶ τῆσδε σφαγια- | diis pio Ie maclari debet, et inquiri et inveniri quodam 
equat καὶ τάξας, ἕως M 
καὶ ἀνευρεῖν τινι προστάξας, josserim, tantisper dum hoc fit, ad danda. responsa | 


ἐθνῶν ἡκούσαις mpeaÉt(ote καὶ δῶρα τὰ ἐπὶ τοῖς ἐπινι- | onibus quie a. gentibus veniunt el. ona quas ad. wash 
Ye αΐοις προσχομιζόμενα παρ᾽ αὐτῶν ὑποδέξασθαι, τρέ- | ionem ob victoriam parlam declarandam afferuntur, ver. 

De Καὶ ταῦτ᾽ εἰπὼν, xai τῆς σκηνῆς πλησίον | lar. Heec ut dixit, prope tabernaculum in dito laco con. 

iy ὑψηλοῦ προκαθίσας, ἥκειν τοὺς πρεσδευτὰς, xal | sidens, venire legatos el δἰ quas afferrent 

sl viia ἐκεωμίζοιντο δδρας προσάγειν ἐκέλενοιν. Ὁ Cue peus bas 1 

δὴ οὖν εἰσαγγελεὺς Ἁρμονίας, εἰ πάντας ἅμα 3 ἐν μέ- | Métal. Ierumiios iioc μαι E 
is daescsaedcsurion oom n i sine discrimine an ordine εἰ ex unaquaque gente delectos, 

προσάγειν χελεύοι διηριώτ denique si seorsim adducere juberet , pereunctabatur. 

Kr". Τοῦ δ' ἐν mn τὰ διῃρημένως εἰπόντος. ὡς | XXIII Hic aulem cum ordine εἴ distinete dixissel, nt 
ἂν καὶ τῆς πρὸς ἀξίαν ἕχαστος μεταλάθοι τιμῆς, πάλιν | eliam singuli pro diguitate honorem consequantur ; rursus 

ὁ εἰσαγγελεὺς, Οὐκοῦν, ἔφη, ὦ βασιλεῦ, πρῶτος ἀδελ- | internuntius, Igitur, inquit, rex , primus fralris tui. filius 

2: φοῦ τοῦ σοῦ παῖς ἥξει Μερύηθος, ἀρτίως μὲν ἥκων, | Meroebus veniel, qui nuper quidem advenit, sed, ut prius 
ἀπαγγελθῆναι δὲ αὑτὸν πρὸ τῆς παρεμδολῇς ἀναμένων. denuntietur, ante seplum el coronam militum , qua cincti 
ἘΠτ᾽, Ὦ νωθέστατε xal ἡλίθιε, πρὸς αὐτὸν ὁ Ὑδάσπης, | sumus, exspectat, Cur autem, stupidissime et. fatue, ad 
οὗ παραχρῆμα ἐμήνυες, ob πρεσθευτὴν ἀλλὰ βασιλέα | Miam Mydaspes, non statim indicasti? cum non legatum 
τὸν ἀφιγμένον ἐπιστάμενος xal τοῦτον ἀδελφοῦ παῖδα sed regem eum qui advenisset esse scires , et quidem fratris 

9o τοῦ ἐμοῦ, τελευτήσαντος μὲν οὗ πρὸ πολλοῦ, πρὸς ἐμοῦ | mei non ita pridem mortui filium et a me jn illius lhrono 
δ' εἰς τὸν ἐκείνου θρόνον ἐνιδρυθέντα καὶ ἀντὶ παιδὸς collocatum, atque adeo adoptione filium meum constitu- 
Juol γιγνόμενον, Ἐγίγνωσκον ταῦτα, εἶπεν, ὦ δέσ-- lum? Seiebam, inquit, domine, Harmonias, Sed anle 
EN ὃ Ἅρμονίας, ἀλλὰ καιροῦ στοχάζεσθαι πρὸ | omnia occasionem captandam esse statuebam, cum, xi 

πάντων ἐγίγνωσκον, πράγματος τοῖς εἰσαγγελεῦσιν ᾽ nlla re alia. internuntiis, inprimis ratione consideralione- 

36 εἴπερ τινὸς ἄλλου, δεομένου προνοίας, Σύγγνωθι οὖν | que temporum sit opus. Dabis igitur mihi veniam, quod 
εἰ πρὸς τὰς βασυίδας σε χοινολογούμενον, ἅπασχο- ἰδ Cum reginis colloquentem, avocare ἃ suavissimo ser- 
ῆσαι τῶν ἡδίστων ἐφυλαξάμην. Ἀλλὰ νῦν γοῦν | "none sum veritus. Nunc ilaque venia, ut dixit rex, 
dads, τοῦ βασιλέως εἰπόντος, ἀπέτρεχέ θ᾽ & mpog. | "écurrebat quemadmodum erat illi imperaturn et stalím, 
ταχϑεὶς καὶ αὐτίχ᾽ ἐπανήει μετὰ τοῦ προστάγματος. | lCdibat cum eo, quod injunctum fuerat. Venilque in 

4. Καὶ ὥφθη 6 Μερόηθος, ἀξιοπρεπές τι νεανίου χρῆμα, conspeclum Meroebus, conspiruus quidem juvenis, fum 
τὴν μὲν ἡλικίαν ἄρτι τὸν μείραχα παραλλάττων, δε-- Pange rad isa cde egrediens, cum de- 
χκάβα δ᾽ ἐτῶν πρὸς ἐδδομάδι πληρῶν, μεγέθει δὲ τοὺς pue eni pipes i " NN Aro: 
παρόντας σχεδὸν ἅπαντας ὑπερκύπτων, λαμπροῦ | μὲν pee QNS illum deducente; "ihiopica Ve 
βορυψορήματος ὑπασπιστῶν προπομπεύοντος, τοῦ δὲ | exercitu qui circumslabal eom admiratione simul et vene- 

do irri Αἰθιοπιχοῦ στρατοῦ θαυμασμῷ θ᾽ ἅμα x«l | ratione viam ad illias adventum sine ullo impedimento 
ᾧ πρὸς τὸ ἀκώλυτον τὴν mdpoBov διαστέλλοντος. patefaciente. 

ΚΔ΄. Οὐ μὴν οὐδ' ὁ Ὑδάσπης ἐπὶ τῆς καθέδρας XXIV. Celerum neque Hydaspes in sollo mansit sed. 
ἐκαρτέρησεν ἀλλ᾽ ὑπήντα τε xal μετὰ πατριχῆς τῆς | obviam progrediebatur et cum palerna comitate eum 
φιλοφροσύνης περιπτυξάμενος, πλησίον 0 αὑτοῦ xaüí- | complexus , prope se collocavit junctaque dextra, Oppor- 

bü aput 3 xat τὴν δεξιὰν ἐμβαλὼν, Εἰς καιρὸν ἥκεις, ἔλε- | tune venis, fili, dicebat, solemne sacrificium ob victo- 
γεν, ὦ παῖ, τά τ' ἐπινίχια συνεορτάσων xal τὰ γαμή- | riam partam una facturus et noptialia sacra celebraturus. 
λια θύσων. Οἱ γὰρ πατρῷοι καὶ γενάρχαι θεοί τε καὶ | Siquidem paterni dii , generisque nostri anctores ef heroes, 
ἥρωες, ἡμῖν μὲν θυγατέρα, σοὶ δὲ vió a ὡς ἔοικεν, | filiam quidem nobis, tibi vero sponsam, ut videtur, in- 
ἐξευρήχασιν. ᾿Αλλὰ τῶν τελειοτέρων αὖδις dxoucó- | venerunt, Enimvero arcana anditurus poslea, munt, si 


i — 












mm 


LIBER X. 


Bre εἴ τι μὲν βούλει χρηματίσαι τῷ ἕῆνει τῆς ὑπό 
iac, ἀπάγγελλε, Ὁ δὴ Μερύηδος πρὸς τὴν 
τῆς νύμφυς, ὑφ᾽ ἡδονῆς 0 ὅμα καὶ αἰδοῦς, οὔδ' 

"v τῇ χροίᾳ διέλαθε φοινιχθεὶς, οἷονεὶ πυρὸς 
5 "m αἰϑάλην τοῦ ἐρυθήματος ἐπιδραμόντος, Καὶ 
μικρὰν ἐψηαυχάσας, ΟἹ μὲν ἄλλοι, ἔφη, ὦ πάτερ, τῶν 
ἠκόντων τοῖς ἐκ τῆς αὑτῶν ἐξαιρέτοις ἔχα- 
avo τὴν σὴν περίδλεπτον νίκην στέφοντες ξενιοῦσιν, 
ἐγὼ δέ σε τὸν ἐν πολέμοις γεννάδα καὶ ἀριατέα Gaga 
10 νέντα, προσφόρως τε χαὶ ἀπὸ τῶν ὁμοίων δωρήσασθαι 
δικαιώσας, ἄνδρα σοι προσχομίζω, πολέμων μὲν xal 
αἵμάτων ἀθλητὴν ἀνανταγώνιστον, πάλην δὲ καὶ 
πυγμὴν τὴν ἐν κόνει καὶ σταδίοις ἀνυπόστατον, Καὶ 
ἅμα νεύσας ἥχειν ὑπεδείχνυ τὸν ἄνδρα. 
ις ΚΕ΄. Καὶ ὃς προσελθὼν εἷς μέσους προσεχύνει τὸν 

Ὑδάσπην τοτοῦτος τὸ μέγεθος καὶ οὕτως ὠγύγιος 

ἄνθρωπος, ὥστε τὸ γόνυ τοῦ βασιλέως φιλῶν, μιχρυῦ 

φανῆναι τοῖς ἐφ᾽ ὑψηλοῦ προκαθημένοις ἐξισούμενος. 

Καὶ μηδὲ τὸ κελευσύῆναι ἀναμείνας, τὴν ἐσθῆτα 

0 ἀποβὺς, γυμνὸς εἱστήκει, πάντα τὸν βουλόμενον ὅπλων 
τε καὶ [γυμνῶν] χειρῶν εἰς ἅμιλλαν προχαλούμενος. 

Ὡς δ' οὐδεὶς παρήει, πολλάχις τοῦ βασιλέως διὰ κή- 

ρυχὸς προτρεψαμένου, Δοθήσεταί σοι καὶ παρ' ἡμῶν, 

ἔφη δ Ὑδέίσπης, ἰσοστάσιον τὸ ἔπαύλον, Καὶ εἰπὼν, 

3^ ἐλέφαντα πολυετῇ καὶ παμμεγέθη προσχομισθῆναι 

αὑτῷ προσέταττεν. Ὡς δ᾽ ἤχθη τὸ ζῷον, ὁ μὲν ὑπε- 

δέχετο ἄσμενος, ὃ δὲ δῆμος ἀθρόον ἐξεθάχγευσε, τῷ 

ἀστεϊσμῷ τοῦ βασιλέως ἡσθέντες xol τὴν δόξασαν 

αὐτῶν ὑποκατάχλησιν τῷ ἐπιτωθασμῷ τῆς κατ᾽ ἐχείνου 

30 μεγαλαυχίας παρηγορηθέντες, Μετὰ τοῦτον οἱ Σηρῶν 

πρεσδευταὶ, τῶν παρ᾽ αὐτοῖς ἀραχνίων 

γήματα καὶ ὑφάσματα, πὴν μὲν φοινικοδαφῆ,, τὴν δὲ 

λευκοτάτην ἐσθῆτα προσχομίζοντες. 

Κι΄. Καὶ τούτων τῶν δώρων ὑποξεχθέντων καὶ 

35 ἀφεθῆναι αὐτοῖς τῶν πάλαι τινὰς ἐν δεσμωτηρίῳ xa- 
πταχρίτων ἀξιωσάντων,, ἐπινεύσαντος τοῦ βασιλέως, of 

"Neu τῶν εὐδαιμόνων προσήεσαν χαὶ φύλλου τε τοῦ 

θυώδους καὶ κασίας καὶ κινναμώμον καὶ τῶν ἄλλων 

εἷς ἡ Ἀραβία ΥἹ μυρίζεται, ἐκ πολλῶν ταλάντων 
an ἔχάστου, τὸν τόπον εὐωδίας ἐμπλήσαντες" παρήεσαν 

“μετὰ τούτους οἱ ἐχ τῆς ᾿Γρωγλοδυτιχῆς, γρυσόν τε τὸν 

μορμηκίαν καὶ γρυπῶν ξυνωρίδα χρυσαῖς ἁλύσεσιν 

ἡνισχουμένην προσκομίζοντες. Ἐπὶ τούτοις ἡ Βλεμ- 

μύων παρήει πρεσδεία, τόξα τε xal βελῶν ἀκχίδας ix 

45 δραχοντείων ὀστῶν εἰς στέφανον περιπλέξασα καὶ 
αῦτα σοι, ἔλεγον» ὦ βασυεῦ, τὰ παρ᾽ ἡμῶν δῶρα, 
πλούτου μὲν τοῦ παρὰ τῶν ἄλλων λειπόμενα, παρὰ 
δὲ τὸν ποταμὸν ὑπό σοι μάρτυρι κατὰ Περσῶν εὗδοκι- 
μήσαντα. ΠΠολυτελέστερα μὲν οὖν, ἔφη ὁ Ὑδάσπης, 

τ τῶν πολυταλάντων ξενίων, ἅ γε xat τἄλλα νυνί μοι 
προσχομίζεσθαι γέγονεν αἴτια, Καὶ ἅμ᾽ εἴ τι Boo 
λοιντο ἀπαγγέλλειν ἐπέτρεπε, Καὶ μειωθῆναι αὐτοῖς 
ἐκ τῶν φόρων αἰτησάντων, τὸ σύμπαν εἰς δεκάξα ἐτῶν 
ἀφῆκε, 





daspem , tanta proceritate et μείβεα illa sfaturá homo, ut 
cum genu regis oscularetur propemodum eos qui in alto 
loco sedebant ad;equare videretur. Et ne imperio quidem 
exspectato , exuta veste nudus stetit, omnem, qui vellet , 
seu eum armis, seu [ nudis] manibus, ad certamen pro- 
vocans, Cum autem nemo progrederetur, quamvis rex 
spius per praecomem demuntiasseb Hydaspes, Dahilur, 
inquit, tibi quoque a nobis arquale praemium. Et cum 
dixisset, elephantem multorum annorum οἱ insignis ma- 
gnitudinis offerri ipsi jussi. — Postquam autem adduelum 
est animal, ille quidem accipiebat Inbems. At popnlus 
subito concitus miros risus edidit urbanitate regis delecta- 
lus, et post submissionem ac dedecus, ot. videhatur, ex 
irrisione ipsius jactantiae solatium capiens. Post hunc et 
Serum adducebantur legati, araneorum qui sunl apud 
illos stamina et texturas, vestem alleram purpureo colore 
tinctam, alteram candidissimam afferentes. 

XXVI. His donis receptis, cum ut. dimitterentur. illis 
quidam qui jampridem damnali in carcere delinebantur 
peliissent et rex annuisset : Arabum felicium legati aece- 
debant εἰ folii odoriferi et casiae et cinpamomi el aliorum 
aromatum quae Arabia fert, dona multorum talentorum ex 
quolibel genere offerebant, odore fragrantissimo locum 
implentes. Aderant post hos ex Troglodylica regione , 
anrum formicinum et gryporum jugum quod aureis hia 
benis regebatur, offerentes. Deinde Blemmyum adveniebat 
legatio , arcus et jaculorum spicula ex draconum ossibus , 
ín coronam implicata gerens et , Haec tibi, dicebat, ὁ rex, Ὁ 
a nobis afferuntur dona, divitiis quidem allatis al aliis 
inferiora, celerum apud fluvium contra Persas, wt tu 
ipse testis esse potes, comprobata. Pretiosiora igilur sunt, 
inquit Hydaspes, quam mullis talentis constantia xenia , 
quie uL alia quoque nunc mihi offerantur in canta esse 
dicimus : simulque , si quid postularent , exponere jubebat. 
Cumque sibi minui et allevari tributum pelissent , totu; 
in decennium remisit, ͵ 

46. 





pmEe———— 





1 ΟΠ LIBER X. 


mecs eos eer τούς 
φύλαχας πρὸς τῆς καταλαβούσης 


ται χαὶ τῶν αὐχενίων τριχῶν ἐπιδραξά; 
αλινῷ τῇ χαίτῃ χρώμενος, μυωπίζει τε τῇ ipm 
10 τὸν ἵππον xal ἀντὶ μάστιγος τῇ σχίζῃ συνεχῶς ἐπι- 
σπέρχων, ἐπὶ τὰν — de τῶν ταύρων ἤλαυνε. "Tà 
μὲν δὴ πρῶτα φυγὴν εἶναι τοῦ Θεαγένους τὸ γενόμενον 
οἱ παρόντες ὑπελάμθανον xxi σὺν βοῇ μὴ ξυγχωρεῖν 
διεξελάσαι τὸ ὁπλιτιχὸν ἕρκος, τῷ πλησίον ἕκαστος ἐνε- 
15 χελεύετο. Πρηϊόντος δὲ τοῦ ἐγχειφήματος, ὅτι μὴ 
ἀποδειλίασις ἦν μηδ᾽ ἀπέδρασις τοῦ σφαγιασθῆναι μετ- 
εδιδάσχοντο. Ναταλαδὼν γὰρ ὡς ὅτι τάχιστα τὸν 
παῦρον; ἐπ᾿ ὀλίγον μὲν χατ᾽ οὐρὰν ἤλαυνεν, ὑπονύττων 
θ' ἅμα xal εἰς ὀξύτερον δρόμον τὸν βοῦν ἐρεθίζων, Καὶ 
30 ὅποι δὴ καὶ ὁρμήσειε τρεπομένῳ συνεφείπετο, τὰς ἐπι- 
στροφάς τε xal ἐχδολὰς πεφυλαγμένως ἐχχλίνων, 
KQ'. Ὡς δ᾽ εἰς συνήθειαν τῆς τ᾽ ὄψεως τῆς αὐτοῦ 
xal τῆς πράξεως ἐνεδίδασεν, ἀντίπλευρος ἤδη παρίπ- 
TUE, χρωτί τε χρωτὸς ἐπιψαύων xal (xo ταύριον 
3. ἀσῦμα xal ἰδρῶτα χεραννύων xal τὸν δρόμον οὕτως 
ὁμόταγον ῥυθμίζων, ὡς καὶ συμφυεῖς εἶναι τὰς χορυφὰς 
τῶν ζῴων τοὺς πορρωτέρω φαντάζεσθαι καὶ τὸν Θεαγέ- 
νην λαμπρῶς ἐχθειάζειν, ξένην τινὰ ταύτην ἱπποταύρου 
ξυνωρίδα ζευγνύμενον. — Tà μὲν δὴ πλῆθος ἐν τούτοις 
30 ἀντ  Χαρίαλιια δ' ὁρξίσα,, τρόμῳ καὶ παλμῷ αὐνεί-. 
459, τό τ' ἐγχείρημα ὅ τι χαὶ βούλοιτο. διαποροῦσα 
καὶ εἴ τι σφάλμα συμθαίη,, τὴν ἐκείνου τρῶσιν ὡς ἰδίαν 
σφαγὴν ὑπεραγωνιῶσα- ὥστε μηδὲ τὴν Περσίναν λα- 
(ev, ἀλλ᾽, Ὦ τέκνον, εἰπεῖν, τί μοι πέπονθας ; προ-- 
35 stiboreie ἔοικας τοῦ ξένου. Πάσχων μέν τι χαὶ αὐτὴ 
καὶ οἴκτείρυν τῆς νεότητος, διαδρᾶναί γε μὴν τὸν κίν- 
ἔυνον εὔχομαι χαὶ φυλαχθῆναι τοῖς ἱεροῖς, ὡς ἂν μὴ 
παντάπασιν ἀτίλεστα ἡμῖν τὰ πρὸς τοὺς θεοὺς ἐγχα- 
ταλειφθείη. Κυὶ ἡ Χαρίκλεια, Velotov, ἔφη, τὸ εὔχε- 
40 αὔαι μὴ ἀποθανεῖν ἵνα ἀποθάνῃ. ᾿Αλλ᾽ εἰ ἄρα σοι 
δυνατὸν, ὦ μῆτερ, περίσωζε τὸν ἄνδρα ἐμοὶ χαριζο- 
μένη, Καὶ ἡ Περσίνα πρόφασιν ob τὴν οὖσαν ἀλ)" 
dene ἄλλως ὑποτοπήσασα᾽ Οὐ δυνατὸν plv, Un, 
εἰν, ὅμως δ᾽ οὖν τίς σοι κοινωνία πρὸς τὸν 
"m ὥστ δι' bv ocu ὑπερφροντίζεις, ὑαρσοῦσα ὡς πρὸς 
τὴν μητέρα λοιπὸν ἐξαγόρενσον" xdv τι νεώτερον χί- 
vnus καὶ παρθένῳ μὴ πρέπον, 4 μητρῷα φύσις τὸ 
θυγατρὸς καὶ τὸ θῆλυ συμπαὐὲς τὸ πταῖσμα τὸ γυναι- 
κεῖον οἶδεν ἐπισχιάζειν. ᾿Ἐπιδαχρύσασα οὖν ἐπι- 
50 πλεῖστον ἡ Χαρίχλεια, Καὶ τοῦτο, ἔφη, ξυστυχῶ πρὸς 
τοῖς ἄλλοις, ὅτι χαὶ τοῖς συνετοῖς ἀσύνετα φθέγγομαι 
χαὶ λέγουσα τὰς ἐμαυτῆς συμφορὰς, οὕπω λέγειν νο- 
μίζομαι, Πρὸς γυμνὴν δὲ λοιπὸν καὶ ἀπαραχάλνπτον 
χωρεῖν τὴν ἐμαυτῆς κατηγορίαν καταναγκάζομαι. 


à 


.408 


prc pote lamelus vcdum colon, der 
meijesendehie emen 
tionem singilis momenlis ὁ spectaret, 
quorum magnus numerus im ara. l 
Migaexbh ime Do 
hensis crinibus ad collum propendenlibus jobaque tan-- 
quam freno ulens, caleaneoque quasi calcaribus equum. 
urgens et loco Hlagri ligno fisso continue concitans, tau- 
vim, qui elfugeral, agebat. Tnilio fugam esse Theagenis, 
ii. qui aderant suspicabantur : et clamore ne sineret illum. 
exlra septum armatorum evehi quilibet. allerum quem 
proxime adstiterat. cohorlabatur. —Procedente conatu, 
quod non formido esset, neque fuga mactalionis, edoee- 
bantur. Assecutus enim celerrime taurum , aliquamdiu a 
cauda delentum egit, pungens simul el ad celeriorem 
cursum bovem incilans : quo se antem concitasset con- 


versum sequebalur, gyrationes et exitus angustos caute 
declinans. 


XXIX. Postquam autem illi notum εἴ familiarem con- 
spectum sui actionemque ipsam reddidit, jam ad latus 
adequitabat, cute cutem attingens, el anhelitum tauri- 
mum ac sudorem equestri miscens et. cursum ita aequali 
celeritate moderans, ut hi qui longius aberant. coaluisse- 
vertices animalium opinarentur οἱ Theagenem aperte di- 
vinis laudibus extollerent, qui peregrinum. quoddam ex 
equo et tauro jugum confecisset. — Mullitudo quidem. his 
wacabal.  Clhariclea vero intuens, horrore et tremore 
detinebatur, cum quorsum tenderet conatus ignoraret et 
de illius vulnere, sí forte lapsus contingere, non secus 
ac de sua maclalione esset sollicita : ut neque Persina 
elam id esset, sed , O filia, diceret, quidnam tibi accidil? 
Videris pro peregrino periclitari. Etiam ipsa aliquo modo 
commoveor εἰ miseret me illius juventutis, — Effugere 
illum etiam periculum oplo ef conservari sacris, ne 
omnino imperfectus nobis cultus divinus relinquatur. 
Chariclea. vero, Ridiculum est, imquit, oplare ut non 
moriatur, eam ob causam ut moriatur, Sed si id a te 
praslari potest, mater, serva virum mihi gratificans. 
Persina autem causam mon veram sed alioqui amatoriam 
suspicata , Etsi haudquaquam, inquit, servare illum pos- 
sim, tamen qux tibi cum viro consuetudo intercedat 
propter quam tantopere tibi esl cura , audacter jam dein- 
ceps matri expone : eljamsi sit juvenilis commotio eL vir- 
ginilati non conveniens, materna nalura (ilia et femineus 
sexus muliebrem lapsum quo coguatione quadam afficitur, 
adnmbrare novi. Cum igitur summo cum dolore colla- 
crimasset Charicléa, Et in hoc, inquit, praeter celera sum 
infelix, quod etiam ab his qui singulari prudentia suut. 
prxditi, dum loquor, hand inlelligor et eum calamitates 
meas exponam nondom eas narrare exístimor : denique ad 
nudam deinceps et apertam accusationem mei venire 
cogor. 


-Ρ 










, δεξιὰν δ' εἰς οὐρανὸν 
ἐπισείων, εἴς τε τὸν Ὑδάσπην 


uisi 
ien 
hr uuduh 
ἐν ΠΕΡ 
SUPEIEEII 
shui 
daina 


| 
Í 
| 


ἤγετο εἰς μέσους ὁ Αἰθίοψ, ὑπέροπτόν -τι χαὶ σοδαρὸν 
περισχοπίῶν,, ὅλχά τε βαίνων χαὶ πλατυνόμενος dux 
λὰξ τοῖς ἀγκῶσι τοὺς πήχεις ὑποσοξῶν. 

CAMS Κἀπιιδὴ τοῦ συνεδρίου πλησίον ἐγεγόνει ν 
















alii cornibus tauri laqueo restis injeeto,. 
ac demissum et aris rursus hunc et equun 
alligabant. Et cum Hydaspes aliqu 
cuturus esset el aclurus, populus fum 
cente ek. inde usque ab initio cum pri 
gulariter erga illum affectus, boris admiral 
stupefactus, magis autem JEthiopi. lie Me 
(dens ac aemulans , Hic cum Meroel 





LIBER X. as 


vao, Ἀλλὰ τίς ὁ τρόπος τῆς 
v ὁ Ὑξάσπης. Kal de v δυνά πράου μήνα, 
ἵνα τι μέγα ῥέξας ἢ παθὼν, ἐμπλήσω Χαρίχλειαν, τὴν 
σιωπᾶν εἰς δεῦρο τὰ xal ἡμᾶς καρτεροῦσαν, ἢ xal 
Καὶ ὁ Ὑδάο- 


πρὸ τοῦ καιροῦ τῆς cet mes ob bus Συνεὶς 
οὖν ὃ Θεαγένης ὅτι δέδοικεν ὃ Ὑδάσπης μὴ προαναιρεῦῇ 
τῆς θυσίας, ἘΠ ποιεῖς, ἔφη, τοῖς θεοῖς μὲ φυλάττων, 
15 εἷς καὶ mm περὶ ἡμῶν. Καὶ ἅμα xiv ἀνελό- 
μένος, καὶ ὥμοις τε χαὶ πήχεσιν ἔτι πρὸς τῆς βοηλα- 
σίας ἱδρῶτι νενοτισμένοις ἐπιχεάμενος, τήν τε μὴ προσ- 
εζήσασαν ἀποσεισάμενος, προβάλλει v ἐχτάδην τὼ 
χεῖρε, καὶ τοῖν ποδοῖν τὴν βάσιν εἷς τὸ ἑδραῖον διερει- 
30 σάμενος, τήν τε ἰγνύην σιμώσας καὶ ὥμους xal μετά- 
φρενα γυρώσας καὶ τὸν αὐχένα μιχρὸν ἐπιχλίνας, τά 
0" ὅλον σῶμα σφηκώσας, εἰστήχει τὰς λαδὰς τῶν πα- 
λαισμάτων ὠδίνων, Ὁ δ᾽ Αἰθίοψ ἐνορῶν, ἐμειδία τε 
σεσηρὸς xal εἰρωνιχοῖς τοῖς νεύμασινεἐκψαυλίζειν ἐῴκει 
30 τὸν ἀντίπαλον, ἀθρόον τ᾿ ἐπιδραμὼν, τόν τε πῆχυν τῷ 
αὐχένι τῶ Θεαγένους, ὥσπερ τινὰ m ἑπαράσσειχαὶ 
βόμδου πρὸς τῆς πληγῆς ἐξαχουσθέντος, αὖϑις ἐθρύπτετο 
iege βλαχῶδες, Ὁ δὲ Θεαγένης, οἷα δὴ γυμνα- 
σίων ἀνὴρ kal ἀλοιφῆς (x νέων ἀσκητὴς, τήν τ᾽ ἐναγώ- 
30 vtov Ἕρμοῦ τέχνην ἠκριδωχὼς, εἴχειν τὰ πρῶτα ἔγνω 
καὶ ἀπόπειραν τῆς ἀντιθέτου δυνάμεως λαθόντα, πρὸς 
μὲν ὄγκον οὕτω πελώριον καὶ θηριωδῶς τραχυνόμενον, μὴ 
ὁμόσε χωρεῖν, ἐμπειρίᾳ δὲ τὴν ἄγροιχον ἰσχὺν χατασο- 
φίσασθαι. Αὐτίκα γοῦν ὀλίγον ὅσον ἐκ τῆς γῆς πραδαν- 
85 θεὶς, πλέον (ἢ) ὡς εἶχεν ἀλγεῖν ἐσχήπτετο καὶ τοῦ αὐχέ- 
νος ὑάτερον μέρος ἔκδοτον εἷς τὸ παίεσθαι προὐδάλλετο. 
Καὶ τοῦ Αἰθίοπος αὖθις πλήξαντος ἐνδοὺς τῇ πληγῇ 
pr καὶ καταφέρεσθαι ἐπὶ πρόσωπον ἐσχηματίζετο, 
AM. Ὡς δὲ καταγνοὺς καὶ ἀποθαρσήσας ὃ Αἰθίοψ, 
τως ἤδη τὸ τρίτον ἐπεφέρετο χαὲ τὸν πῆχυν 
ἀνατείνας χατασείειν ἔμελλεν, ὑπειοῦιλῇέ τ' ἀθρόον 
ὁ Θεαγένης χεχυφὼς τὴν καταφορὰν ἐχχλίνας, πήχει 
πε τῷ δεξιῷ τὸν ἐκείνου λαιὸν βραχίονα προσαναστεί- 
λας, ἐρρίπισέ τε τὸν ἀντίπαλον ἄμματι, » καὶ τῇ xa- 
4» ταφορᾷ τῆς ἰδίας αὐτοῦ χειρὸς εἷς χενὸν ἐνεχθείσης 
πρὸς τὸ ἔδαφος ἐπισπασθέντα χαὶ ὑπὸ τὴν μασχάλην 
ὑποδὺς, τοῖς τε νώτοις περιεχεῖτο χαὶ παχεῖαν τὴν 
γαστέρα χαλεπῶς ταῖς χερσὶ διαζώσας , τὴν βάσιν 
κατὰ τὰ σφυρὰ καὶ ἀστραγάλους τῇ πτέρνῃ σφοδρῶς 
δῦ τε χαὶ ἐπαλλήλως ἐχμοχλεύσας, εἰς γόνυ τ' ὀχλάσαι 
βιασάμενος, ἀμφιδαίνεν τοῖς ποσὶ xal τοῖς κατὰ τοὺς 
βουθῶνας τὰ σχέλν, χαταπείρας, τούς τε καρποὺς οἷς 
πε ὁ Αἰθίοψ ἀνεῖχε τὰ στέρνα ἐχχρουσάμενος 


anie εἷς ἄμμα τοὺς πήχεις περιάγων, 


rad 










40T 
Thesgenem contuitus Hydaspes, Graeco sermone, Pere- 
grine , inquit, eum lioc te inire certamen populus jubet. 

Fiat id, quod illi placet, pandere 
ratio ext cerlamimis? Lucl, inquit Bsdaspes. AL 

cur non potio gladiorum, inquit, et armorum , ul aliquo 
preis etiert và iu on, Fin σε δος, 
qua baclenus raliones nostras tacere sustinui, vel ad 
extremum, αἱ videtor, nos valere jussit. Quid hoc sibi, 
inquit Hydaspes, velit, qnod nomen Charicleas admisceas , 
et habeas in ore, ipse scies : at luclari. et non digladiari 
le oportet. Siquidem sanguinem effusum ante sacrificium 
conspici fas non est. Cum igitur intellexisset, quod me- 
tuerel Hydaspes ne interficeretur anle sacrificium - Recte 
facis , inquit, quod me diis conservas, quibus etiam res 
nostrae cure erunt : simulque sumto pulvere, et humeris 
atque ulnis adhue a bovis circumactione sudore madentibus 
insperso , eoque qui non adhasserat. exensso , objicit. por- 
rectim manus, et pedibus in vestigio firmiler defixis et 
poplite inflexo incurvatoque, humeris parteque inter sca- 
pulas contorta εἰ collo aliquantum inclinato , denique toto 
corpore contracto stabat, prebensiones luctarum cnpide 
exspecfans, —/Ethiops autem infuens, hiante ore ridehat 
εἰ ironicis gestibus insultare adversario videbatur. Tum. 
repente incursiene facia, cubitum tanquam vecfem ali- 
quem collo Theagenis impingit : a qua plaga ingenti κὸν 
nitu exaudilo, rursus exsultabat ct stolide insuper ridebat. 
At Theagenes, ut vir in gymnaesiis et unclionibus ab 
ineunte ttate. exercitalus, et certandi arte Merctirii exacte 
instructus, cedere inilio statuit. eL experimento virium 
adversarii sumto, tam terribili impetoi οἱ fero. non resi- 
stere, sed agreste robur arte eludere. Statim igitur cum 
paullulum tantum ἃ terra commotus esset, magis se dolere 
quam revera dolebat simulabat et colli alteram partem 
expositam ad ictum excipiendum  objiciebat. — Cumque 
Athiops ilerum feriisset, cedens plage, propemodum se 
collabi in (aciem fiagebat. 

XXXIH. At postquam in conlemlum illius adductus. 
AEthiops et snimalus , incaute jam lertio irruebat et cuhi- 
lum rursus sublatum impaeturus erat , subiit repente Thea- 
genes, inflexione corporis impetu. declinato et dextro cu- 
bito sinistro illius brachio sursum impulso ac remolo, 
projecit adversarium nodo implicibum, alque etiam sua 
manus impulsu frustra incilato in solum abreptum, et 
sub axillam illius se conjiciens, circumfundebalur tergo, 
crassoque ventre difliculler manibus cincto, gressum cirea 
talos et. malleolos calcaneo magna vi «et nulla. intermis- 


sione facta demolitus et in genua procumbero cogens, - 


circumdat pedibus el partibus circa inguina pressis, cru- 
ribus ac palmis quibus innitens Athiops pectus attollrbal 
excussis, cubitos nodi instar circum tempora ductos , al 
lengim et liimeros retrahens, ventrem illius in terram. 








ΕΕ-“-- 


AM. 


ssim sf aa] vei dy dreylpiers ka 


ἀνευλιήσας διήρχετο καὶ ἦν τοιόνδε, ΒΑΣΙΛΕΙ ΦΙΔΑΝ- 
ΘΡΏΠΩΙ ΚΑΙ ΕΥ̓ΔΑΊΜΟΝΙ TOc ΑἸΘΙΟΠΩΝ ΥΑΑΣΠΗ͂Ι 
» OPOONAATIIX O ΜΕΓΆΛΟΥ ΒΛΣΊΔΕΩΣ ΣΑΤΡΆΠΗΣ. 
Εἰ νικῶν κατὰ τὴν μάχην, πλέον Ῥώμῃ ἐνίχησας xat 
μοι σατραπείαν ὅλην ἐχὼν παρεχώρησας, οὖκ ἂν θαυ- 
μάσαιμι τὸ παρὸν, εἰ βρυχεῖαν αἴτησιν ἐπινεύσειας, 
Κόρη τις ἀγομένη πρός με ἀπὸ τῆς Μέμφεως, τοῦ 
1e πολέμου γέγονε πάρεργον. xal ὅτι αἰχμάλωτος ἐκ 
σοῦ προστάγματος εἷς Αἰθιοπίαν ἐπέμφθη, πρὸς τῶν 
σὺν αὑτῇ γεγονότων xal ξιαδράντων τὸν τότε χίνδυνον 
ἐπυθόμην, Ταύτην αἰτῶ λυθῆναί μοι δῶρον, igiius- 
νὸς μὲν χαὶ αὐτὸς τῆς παιδὸς, πλέον δὲ περιποιῆσαι τῷ 
τ. πατρὶ βουλόμενος, πολλὴν ἀληθέντι γῆν xal κατὰ ζή- 
τῆσιν τῆς θυγατρὸς ἐν ᾿Ελεφαντίνῃ τῷ φρουρίῳ κατὰ 
τὸν πόλεμον χαταλυρθέντι, καὶ ἐπισχοποῦντί μοι μετὰ 
ταῦτα τοὺς περισωζομένους ὀφθέντι xal ἐκπεμφθῆναι 
πρὸς τὸ σὸν ἥμερον ἀξιώσαντι. ἔχεις αὐτόθι μετὰ 
20 τῶν ἄλλων πρεσθέων τὸν ἄνδρα, ἱκανὸν μὲν ἐξ ἤθους 
τὴν εὐγένειαν ἐμφῆναι, ἱκανὸν δὲ xal ἐξ ὄψεως δυσω- 
πῆσαι, Χαίροντά μοι τοῦτον, ὦ βασιλεῦ, ἀντέπεμ- 
vn πατέρα μὴ μόνον ὀνομαζόμενον ἀλλὰ χαὶ γεενη- 
μένον. "aute ἀνέγνω, Τίς οὖν τῶν παρόντων ὃ 
ἂν τὴν θυγατέρα p ἐπηρώτησε, ὙὙποβειξάντων 
δὲ τινα πρεσβύτην, Ὦ ξένε, πρὸς αὐτὸν ἔφη , πάντ᾽ 
αἰτοῦντος ἸΘροονξβάτου ποιεῖν ἕτοιμος. ᾿Αλλὰ δέκα 
μὲν ἀφθῆναι μόνας αἰχμαλώτους ἐκέλευσα νιάνιξας, 
Μιᾶς δὲ τέως, ὅτι μὴ ἔστι σὴ θυγάτηρ, ἐπεγνωσμένης, 
ἂν τὰς ἄλλας ἐπισχόπησον χαὶ γνωρίζων εἰ εὕροις λάμ- 
zwi. Προκύψας ἐφίλει τοὺς πόδας δ πρεαδύτης. Καὶ 
ἀθείσας τὰς κόρας ὡς ἐπισχοπῶν τὴν te yos inm 
ob, εὕρισκεν, αἱ κατηφήσας τὴν βασιλεῦ, οὐξεμία 
adt ἐστὶν, ἔλεγε. T3 γνώμην, ἔφη δ Ὑῃδέσπης, 
3» τὴν ἐμὴν ἔχεις. Μέμφου δὲ τὴν τύχην, εἰ τὴν ἐπιζη- 
τουμένην οὐχ, εὑρίσχεις, Ὅτι γὰρ ἄλλη μήτ' ἤχθη 
παρὰ ταύτας, μήτ' ἐστὶ κατὰ τὸ στρατόπεδον, ἔξεστι 
σιὰ περντχοποῦντι πεισθῆναι, 
AE. Ῥαπίσας οὖν τὸ μέτωπον ὃ πρεσδύτης xxi 
ae ἐπιδαχρύσας, ἀνανεύσας τε xal περιαθρῶν ἐν κύχλῳ 
τὸ πλῆθος, ἀθρόον ὥσπερ τις ἐμμανὴς ἐξέδραμε, καὶ 
τοῖς βωμοῖς προσελθὼν, τοῦ τε τριβωνίου { τοῦτο γὰρ 
ἔτυχεν ἀμπεχόμενος, ) τὸ χράσπεδον εἰς βῥόχον περιει- 
λήσας, ἐπιβάλλει τῷ αὐχένι τοῦ Θεαγένους καὶ xav, 
ΠῚ ἡξάχονστον βοῶν, ἢ "Eye σε ὦ παλαμναῖε λέγων καὶ 
ἅλιτήριε. Καὶ τῶν φρουρούντων ἀντέχειν καὶ ἀπο- 
σπᾶν βιαζομένων, ἀπρὶξ ἐχόμενος καὶ οἱονεὶ συμπεφυ- 
χὼς, ἀγαγεῖν εἷς τὸ πρόσωπον τοῦ Ὑδάσπου καὶ τῶν 
συνέδρων, ἐξενίχησε xut Ὦ βασιλεῦ, ἔλεγεν, οὗτος ὃ 
ον τὴν ἐμὴν θυγατέρα συλαγωγήσας" οὗτός ἔστιν ὃ τὴν 
οἰκίαν εἰς ἀπαιδίαν ἐρημώσας καὶ ix μέσων τῶν τοῦ 
Τηυθίον βωμῶν τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἀναρπάσας xal vov ὡς 
εὐ αγὴς τοῖς τῶν θεῶν βωμοῖς προσκαθήμενος. Ἐσεί- 
σῆησταν πρὸς τὰ γιγνόμενα σύμπαντες, τὰ μὲν ῥήματα 





belli fuit. appendix et quod. captiva jussu tuo. in Afi 
sil missa , ex bis qui una cum ipsa fuerunt et tum pericu- 
lum effogerunt audivi. Hanc oro mibi dimilti muneris 
loco, cum ipsius puelle causa, tum praecipue patris , cui 
illam servare velim : qui multum terrae pererravit. et dum. 
filiam inquireret, Elephiantinz in arce, sub belli tempus de- 
tentus, a me contemplante hoc tempore eos qui superfuis- 
sent ex pralio conspectus est et. ut. mitteretur ad tuam 
clementiam petiit. Habes ibi una cum aliis legalis virum 
talem, ut vel solis moribus generositatem declarare possil : 
et dignum, ut vel vultu tantum et facie a te quod petit im. 
petret. — Laetum mihi hune, o rex, remitte, qui pater non 
modo nominatur sed eliam exstitil. ^ Hizrc ut legit : Quis 
igtur est ex his qui adsunt. qui filiam inquirit, pereuncta- 
tus est, Et cum ostendissent quemdam senem : Ὁ hospes, 
ad illum inquit, omnia petente Oroondate lubens (aciam τ 
sed decem fantum adolescentulas caplivas duci jussi, Com 
vero unam filiam tuam non esse cognitum sit, reliquas 
contemplare etsi agnilam inveneris accipe. Procumbens 
senex oscalabatur pedes et cum adductas puellas contem« 
plans, eam quam inquirebat non invenisset ; rursus tristis, 
Nulla ex. his est, rex, dicebat. Studium meum, inquit 
Wydaspes, aznoscis tibi non deesse. Fortunam autem ae- 
cusa, si eam quam inquiris non invenis, Nam quod neque 
alia venil praeter has, neque ulla. est in. castris amplius, 
circumspicere tibi licet, nt loe persuasum tibi sit. 
XXXV. Cum feriisset (rontem senex et collacrimasset , 
Taciem attollens et. multitudinem in orbem cireumspiciens, 
repente tanquam fariosns cucurrit : cumque accessisset ad. 
aras et pallii (hoc enim forte indutus eral) oram restis 
instar contorsissel, injicit. collo Theagenis, et traliebat , 
clomans íta ut exaudiri posset, Te teneo, ὁ conscelerate, 
dicens, eb exsecrande, Cumque custodes resislere υἱ 
avellere niterentur, firmiter lerens et tanquam in unum 
corpus eum ilo coaluisset, ut eum duceret in conspe- 
cium Hydaspis el coneilii, oblinuit, Et O rex, dice- 
bat, hic est qui meam filiam tanquam przdator mihi eri- 
puil, lic est, qui domum solitariam eL liberis orbam. red- 
didit el ex mediis Apollinis aris animam meam rapuit, ac 
nunc tatquam pius aliquis deorum aris aside. — Conimoti 
sunt omnes. ad ea quae liebant, verba quidem qui ea in- 





τῆς ἐν c ᾿Αρτέμιδος. υμά 
EN ὑπϑρα Sia aec ipm, 
ὥς τι t , ἄρχι φιγμένος,, 
15 ἔλαθεν ἐκ τῶν ἀδύτων αὐτῶν τὴν κόρην ἀποσυλήσας, 
{καὶ ἀδύτων τοῦ ᾿Απόλλωνος. Διὸ xal εἰς ὑμᾶς ἀσε- 
δεῖν δικαίως ἂν νομισθείη, τὸν πάτριον ὑμῶν θεὸν 
Ἀπόλλωνα, τὸν αὑτὸν ὄντα καὶ Ἥλιον xal τὸ ἐχείνου 
τέμενος βεθηλώσας" συνεργοῦ δ᾽ αὐτῷ πρὸς τὴν 
20 ἐναγῆ ταύτην πρᾶξιν τινὸς Μεμφίτου 
γεγονότος, ἐπειδὴ χατὰ τὴν Θετταλίαν μεταθέων καὶ 
παρ᾽ Οἰταίων ὄντων αὐτοῦ πολιτῶν ἐξαιτῶν οὐδαμῶς 
εὕρισκον, ἔκδοτον ἐχείνων τοῦτον καὶ εἷς σφαγὴν ὅπου 
ποτ᾽ ἂν εὑρίσχηται, ὡς ἀλάστορα παραχωρησάντων, 
25 ὁρμητήριον εἶναι τῆς φυγῆς τὴν Καλασίριδος Μέμφιν 
εἰκάσας καὶ εἰς ταύτην ἀφιχόμενος, χαὶ τὸν μὲν Ka- 
λάσιριν, ὡς ἐχρῆν, τεθνηκότα χαταλαθὼν, παρὰ Θνά- 
μιδος δὲ τοῦ ἐχείνου παιδὸς ἅπαντα τὰ περὶ τὴν Üuya- 
τέρα ἐκδιδαχὔιὶς τά τ᾽ ἄλλα καὶ ὅτι πρὸς ᾿Οροονδάτην 
30 εἷς τὴν Συήνην ἀπέσταλτο καὶ τοῦ μὲν ἸΟροονδάτου καὶ 
τῆς Συήνης ἀποτυχὼν, ἦλθον γὰρ χἀχεῖσε, χατὰ δὲ 
τὴν Ἐλεφαντίνην ὑπὸ τοῦ πολέμου χαταληφθεὶς, ἥχω 
τανῦν ἐνταῦθα, καὶ γίγνομαι ἱχέτης οὕτως ὡς f ἐπι- 
στολὴ διηγήσατο, Τὸν ἀποσυλάσαντα ἔχεις" τὴν üu- 
35 γατέρα ἐπιζήτησον ἐμέ τε πολυπήμονα ἄνθρωπον εὐερ- 
Ὑετῶν καὶ σαυτῷ χαριζόμενος, εἰ τὸν πρεσδεύοντα 
ὑπὲρ ἡμῶν σατράπην ὀφθείης αἰδούμενος. 
AZ. Καὶ ὃ μὲν ἐσιύνπησεν, ἐπιθρηνῶν γοῶδες τοῖς 
εἰρημένοις, 6 δ᾽ Ὑδάσπης πρὸς τὸν Θεαγένην, Τί, 
4o ἔφη, πρὸς ταῦτ᾽ ἐρεῖς; ὁ δὲ, ᾿Αληθῆ, ἔφη, πάντα τὰ 
κατηγορηθέντα, ΛΑγοτὴς ἐγὼ καὶ ἅρπαξ καὶ βίαιος 
καὶ ἄδικος περὶ τοῦτον ἀλλ᾽ ὑμέτερος εὐεργέτης. Ἂ πό- 
δὸς οὖν, ἔφη, τὴν ἀλλοτρίαν, 5 Ὑδάσπης, διὰ τὸ mpo- 
χαθοσιώσασθαι τοῖς θεοῖς, τὴν ἐκ τῆς θυσίας ἐπίδοξον, 
At οὗ τὴν Ex τῆς τιμωρίας σφαγὴν ἔνδιχον ὑφέξων, "AX" 
οὖχ 5 ἀδικήσας, εἶπεν ὁ Θεαγένης, ἀλλ᾽ ὁ τἀδίχημα 
ἔχων ἀποδοῦναι δίχαιος. "Ἔχεις δ᾽ αὐτός. Ἀπόδος, 
εἶ μὴ σὴν θυγατέρα εἶναι Χαρίκλειαν καὶ οὗτος ὁμολο- 
γήσειεν. Οὐκέτι καρτερεῖν οὐδεὶς ἠνέσχετο ἀλλ᾽ ἅμα 
τὺ πάντων σύγχυσις ἐγίγνετο. Σισιμίύρης δ᾽ ἐπιπολὺ 
διαρχέσας χαὶ πάλαι τὰ λεγόμενα χαὶ πραττόμενα γνω- 
ρίζων, ἐς τὸ ἀκριδὲς δὲ περιελθεῖν τὰ φανερούμενα πρὸς 
τοῦ κρείττονος ἀναμένων, προσέδραμέ τε καὶ τὸν Χα- 
(ua. περιεπτύσσετο καὶ, Σώζεταί σοι ἡ νομισθεῖσα 


t 


HELIODORI ZETHIOPICORUM 






crederelis. Erat, inquam, 
et ministra, quie Delphis colitur, Dian, fanc pra 
iste Thessalus genere , cum Delphos meam urbem. 
patrium quoddam sarum celebraturus, praefectus lega- 
tionis constitutus venisset, clam ex adytis ipsis abstulit. 
Quamobrem et erga vos merito deliquisse existimari debet, 
quí patrium. vestrum deum Apollinem , qui idem est cum. 
Sole, et iliius lucum profanavit. Porro quoniam quidam 
falsus antistes Memphiticus, socius hnjus scelerata actio 
nis exsliterat : cum essem in Thessalia. deposcens ab (Elis. 
ejus civibus, nec usquam invenirem , illis mibi hune in- 
Verficiendum ubivis locorum nvenirelur, tanquam pestem. 
dedentibus ; asylum fugi. Calasiridis Mempliim esse certis 
conjecturis suspicatus, eo cum pervenissem , Calasiridem. 
quidem, ut. oportuit, mortuum deprehendo : a "Thyamide 
autem ejus filio de omnibus qum ad filiam attinebant ct 
inter reliqua. quod Syenen ad Oroondalem mjíssa essel, 
certior faclus; Oroondate etiam Syenze frustratus, ( nam. 
Mlluc quoque veneram ) Elephantinze autem bello delenlus , 
venio huc in praesentia supplex, quemadmodum in epistola: 
narratur. Furem itaque tenes , filiam meam qure et in. 
me calamitosum hominem beneficium conferens et. te ipso. 
rem dignam faciens, sí. deprecatorem Satrapam nobis non 
aspernari videheris. 

XXXVII. Et ille quidem tacuit, lugubres flelus ad ea. 
quie dixerat addens, Hydaspes avtem ad Theagenem, Quid. 
dices ad haec, inquit. llle autem, Vera, inquit, sunt. 
omnia, quz in aecusatione commemorata sunt. Prwdo 
ego sum et raptor et grassator el iniquus qnod ad hine atti- 
net : ceterum in vos beneficus, Redde igitur, inquit Hy- 
daspes, alienam, propterea quod diis antea devotus sis, 
mactationem sacrificii illustrem non supplicii justam per- 
laturus. Sed non is, qui injuriam fecit, dixit Theagenes, 
sed qui injuriae fructum habel , reddere juste debet. Cum 
igitur tu. ipse habeas redde: siquidem hane tuam filianr 
esse Charicleam el ipse fatebitur. Nemo amplius sese con- 
linere poterat sed simul omnium confusanea commotio 
exsistebat.  Sisimitlires vero, cum diu se continuisset, jam- 
pridem ea quae dicebantur el. fiebant sciens, ceterum ut ad 


patefiebant exspectans , accurrebat et Chariclem amplecte- 
balur. El, Salva est adopliva fua et a nobis tibi quondam 


i 








LIBERX. |. ———— 


καὶ παρ᾽ ἡμῶν. La EVER ia 
γάτηρ ἀληβῶς οὖσα καὶ ὧν γιγνώσχεις. 
AH. Καὶ ἡ Χαρίχλεια τῆς σκηνῆς ἐξέδραμε, χαὶ 
πᾶσαν τὴν ἐκ φύσεως xal ἡλιχίας αἰδῶ παραγχωνισα- 
v μέρη, βάχριόν τι καὶ ἐμμανὲς ἐφέρετο καὶ τοῖς γόνασι 
τοῦ Χαρικλέους προσπεσοῦσα, "td πάτερ, ἔλεγεν, ὦ τῶν 


ἀναφέρῃ θεῶν κἂν εἷς διοίχησιν ἐκείνων τὰ δεδρασμένα, 
τὸ μὴ προσέχων. Ἢ Περσίνα δὲ χαθ᾽ ἕτερον μέρος τὸν 
᾿γϑάσπην ἐνηγκαλίζετο xai Πάντα οὕτως ἔχειν» ἄνερ, 
πίστενε, αὑτὸν Dey xal νυμφίον εἶναι τῷ θυγα- 
πρίου τὸν “Ἕλληνα τουτονὶ νεανίαν ἀληθῶς γίγνωσκε, 
M. - μοι ταῦτ᾽ ἐκείνης καὶ μόλις ἐξαγορευσάσης, ὋὉ δῇ- 
μος ἑτέρωθεν σὺν εὐφήμοις ταῖς βοαῖς ἐξεχόρευε, πᾶσα 
μοὶ καὶ τύχη συμφώνως τὰ γιγνόμενα θυμηδοῦντες, 
τὰ ἃ μὲν πλεῖστα τῶν οὗ συνιέντες, τὰ ὄντα δ΄ ἐχ 
τῶν προγεγονότων ἐπὶ τῇ Χαρικλείᾳ συμθάλλοντες , 
ἣ régal ἐξ ὁρμῆς θείας ἢ σύμπαντα ταῦτ᾽ ᾿ἰσκηνογρά- 
30 φησεν εἷς ἐπίνοιαν τῶν ἀληθῶν ἐλθόντες, ὑφ᾽ ἧς καὶ τά- 
ναντιώτατα πρὸς συμφωνίαν ἡρμόζετο, χαρᾶς καὶ λύπης 
συμπεπλεγμένων, [γέλωτι δαχρύων χεραννυμένων" τῶν 
στυγνοτάτων εἷς ἑορτὴν μεταθαλλομένων: γελώντων 
ἅμα τῶν κλαιόντων χαὶ χαιρόντων τῶν ὑρηνούντων, 
25 εὑρισχόντων οὖς μὴ ἐζήτουν xat ἀπολλύντων οὖς εὑρη- 
χέναι ἐδόχουν καὶ τέλος τῶν προσδοκηθέντων φόνων, εἰς 
εὐαγεῖς θυσίας μεταδαλλομένων, ᾿Γοῦ γὰρ Ὑδάσπου 
πρὸς τὸν Σισμίθρην, Τί χρὴ δρᾶν, ὦ σοφώτατε, εἶπόν- 
τος, ἀρνεῖσῆαι τὴν τῶν ὑεῶν θυσίαν οὐχ εὐσεβὲς, σφα- 
30 γιάζειν τοὺς παρ' αὐτῶν δωρηβέντας οὖχ εὐαγές" ἐπινοη-. 
τέον ἡμῖν τί πραχτέον. 

ΑΘ΄. Ὁ Σισιμίθρης οὐχ ἐλληνίζων, ἀλλ᾽ ὥστε χαὶ 
πάντας ἐπαΐειν αἰθιοπίζων, Ὦ βασιλεῦ, εἶπεν, ἐπι- 
σχιάζονται, ὡς ἔοιχεν, ὑπὸ τῆς ἄγαν χαρᾶς καὶ οἱ συνε- 

a» τώτατοι τῶν ἀνδρῶν. Σὲ γοῦν xai πάλαι συμβαλεῖν 
ἐχρῆν, ὅτι μὴ προσίενται οἱ θεοὶ τὴν εὐτρεπιζομένην 
θυσίαν, νῦν μὲν τὴν πανόλθιον Χαρίχλειαν ἐξ αὐτῶν σοι 
τῶν βωμῶν θυγατέρα ἀναδείξαντες καὶ τὸν ταύτης τρο- 
φέα, καθάπερ £x μηχανῆς, ἐκ μέσης τῆς Ελλάδος ἐνταῦθ᾽ 

to ἀναπέμψαντες, αὖθις τὴν πτοίαν xat τὸν τάραχον τοῖς 
προσθωμίοις ἵπποις καὶ βουσὶν ἐπιδαλόντες καὶ τὸ δια- 
χυπήσεσύαι τὰ τελεώτερα νομιζόμενα τῶν ἱερείων συμ- 
δυλεῖν παρέχοντες, νῦν τὴν χορωνίδα τῶν ἀγαθῶν xal 
ὥσπερ λαμπάδιον δράματος τὸν νυμφίον τῆς κόρης του- 
t5 τονὶ τὸν ξένον νεανίαν ἀναφήναντες. ᾿Αλλ᾽ αἰσθανώμεθα 
τοῦ θείου θαυματουργήματος καὶ συνεργοὶ γιγνώμεθα 
τοῦ ἐκείνων βουλήματος xal ἐχώμεθα τῶν εὐαγεστέρων 
ἱερῶν, τὴν ài ἀνθρώπων θυσίαν καὶ εἷς τὸν ἑξῆς αἰῶνα 


περι; j 

wo M. Ταῦτα τοῦ Σισιμίθρου λαμπρῶς τε xat εἷς ἐπή- 
xov ἅπάντων ἐχβοήσαντος, 6 Ὑδάσπης τὴν ἐγχώριον 
λῶτταν καὶ αὑτὸς συνεὶς, τῆς τε Χαρικλείας χαὶ τοῦ 
Θεαγένους ἐπιδεδραγμένος, Οὐκοῦν, ὦ παρόντες, ἔλεγε, 


θεῶν νεύματι τούτων οὕτω διαπεπραγμένων, τὸ dvtte 





“ια΄ 


buio ppl ice 
quos tu ipse scis, 

XXXVULES Chaco e tboratbule preubl, σία τ 
glecto naturae omni ac zlatis pudore, Bacchico quodam εἰς 
furenti impetu furebator et ad genua Chariclis provoluta, Ὁ 
pater, dicebat, non minus mibi quam qui me procrearunt- 
observande : ulciscere me, ut vis, injustam istam et parrici-- 
dam, nec eam ipsam excusationem, quod fortasse id deorum - 
voluntati quispiam tribuere possit et. illorum gubernationi 
ea quae facta sunt adscribere, auscullans. Persina autem — 


vix illa mihi patefecit. Populus itidem alia ex parte , gn- 
tulatoriis clamoribus gesGebat. Omnium ielalum et or- 
dinum homines communi consensu ob ea, qua fiebant , 
hetabantur : plurima quidem corum quae dicebantur non 
intelligentes, rem ipsam ex lis quae praecesserant Cliari- 
clem ralionibus, conjicientes : fortassis eliam divino quo- 
dam impulsu, quí ut omnia hiec mirifice caderent tan- 
quam in scena effecit, ad animadvertendam veritatem 
addueti, A quo et maxime contraria ad convenientianr 
aptabantur, com gaudium εἴ mceror inter se connexa es- 
sent, [lacrimae risu miscerentur, tristissima in solemniLitem 
festi eommularentur : 1 ridentibus simul his qui plora- 
bant et gaudentibus his qui Ingebant, eum invenirent cos 
«uos non querebant et amitllerent quos se inventuros 
esse existimabant; et ad extremum exspectatis cxedibus in 
pia saerificia transmigrantibus. Cum enim Hydaspes ad 
Sisimithirem, Quid facere oportet, o sapientissime , dixis- 
set : recusare deorum sacrificium impium est τ mactare ens, 
qui ab illis sunt donati, religio. Excogitandum est nobis 
quid faciendum sit. 

XXXIX. Sisimitlres non Grzca lingua, sed ut omnes 
exaudire possent. /thiopica , O rex, dixit, offundilur ca« 
ligo, ut videtur, eliam sapientissimis viris prae nimia vo- 
luptate, fe igitur vel jam pridem conjicere oportuit, deos 
non admitlere sacrificium quod apparabatur, qui jam ex 
omni parte beatam Claricleam ex ipsis aris filiam taam 
esse declararunt et hujus nutricium, tanquam ex machina 
e media Graecia huc aecersiverunt; jam terrorem οἱ per- 
turbationem equis et bobus qui ad aram stabant incutien- 
les, et fore ut quae majores bostiar esse creduntur rejice- 
rentur, significantes : nunc tanquam bonorum coronidem 
et tanquam facem fabulae, sponsnm puellae hune Graecum 
juvenem ostenderunt. Enimvero admiltamus ad ani- 
mum lac divina miranda facta et adjufores simus illorum 
voluntatis οἱ continuemus magis pia sacrificia , lostias liu 
manas et in consequentem atatem rvjicientes. 

XL. Haec. cum Sisimillires clare et. ila "ut ab omnibus. 
exaudiri possent intonasset ; Hydaspes cum et ipse lingnam 
genti vernaculam intelligeret, Chariclea et Theagene appre- 
hensis : Igitur vos, qui aiestis, dicebat, eum hae Hà deseum 
mutu οἱ voluntate peracla. sunt, resistere fas mon est. 











CHARITON. 


------- 


^ XAPITONOX 
ADPOAIXIEQEX 


ΤΩΝ ΠΕΡῚ XAIPEAN 
ΚΑΙ KAAAIPPOHN, 


——— 
AOTOX ΠΡΩΤΟΣ. 


A. Χαρίτων Ἀφροδισιεὺς, ᾿Αθηναγόρου τοῦ ῥήτορος 
ὑπογραψεὺς, malos ἐρωτικὸν ἐν Συραχούσαις γενόμενον 
διηγήσομαι. ἝἭ μοχράτης, 6 Συραχοσίων στρατηγὸς, 
οὗτος ὃ νικήσας ᾿Αθηναίους, εἶχε θυγατέρα Καλλιρ- 

5 ῥόην τοὔνομα, θαυμαστόν τι χρῆμα παρθένου xc 
ἄγαλμα τῆς ὅχης Σιχελίας. ἣν γὰρ τὸ κάλλος οὐκ 
ἀνθρώπινον ἀλλὰ θεῖον, οὐδὲ Νηρηΐδος 3| νύμφης τῶν 
ὁρειῶν ἀλλ᾽ αὐτῆς ᾿Αφροδίτης παρθένου. Φνήμν δὲ 
τοῦ παραδόξου θεάματος πανταχοῦ διέτρεχε xal μνη- 

τὸ στῆρες χατέρρεον εἰς Συρακούσας, δυνασταί τε καὶ 
παῖδες τυράννων, οὐκ ἐκ Σικελίας μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐξ 
Ἰταλίας καὶ Ἠπείρου καὶ ἐθνῶν τῶν ἐν Ἠπείρῳ, 
Ὁ δ' “Ἔρως ζεῦγος ἴδιον ἐθελήσας συλλέξαι. Χαιρέας 
τάρ τις ἦν μειρέμων εὖ εὔμορφον, πάντων ὑπερέχον, οἷον 
ιν Az χαὶ Νιρέα καὶ ᾿Ἱππόλυτον καὶ ᾿Αλχιδιάδην 
πλάσται καὶ γραφεῖς δεικνύουσι, πατρὸς ᾿Αρίστωνος, 
τὰ δεύτερα ἐν Συρακούσαις μετὰ (τὸν) Ἑρμοχράτην 
φερομένου. Καί τις ἦν ἐν αὐτοῖς πολιτικὸς φθόνος, 
ὥστε θᾶττον ἂν πᾶσιν ἡ ἀλλήλοις ἐκήδευσαν, Φιλό- 
s0 νειχος δ' ἐστὶν ὃ “Ἔρως xal χαίρει τοῖς παραδόξοις 
κατορθώμασιν, ἐζήτησε δὲ τοιόνδε τὸν χαιρόν. "Agpo- 
δίτης ἑορτὴ δημοτελὴς xal πᾶσαι σχεδὸν αἵ γυναῖχες 
ἀπῆλθον εἷς τὸν νεών. Τέως δὲ μὴ προϊοῦσαν τὴν 
Καλλιρρόην προήγαγεν ἢ μήτηρ, τοῦ Ἑρμοκράτους χε- 
ὕσαντος προσχυνῆσαι τὴν θεόν, τότε δὲ Χαιρέας 
ἃπὸ τῶν γυμνασίων ἐβάδιζεν οἴχαδε aO Gov ὥσπερ 
ἀστήρ. ἐπήνθει γὰρ αὐτοῦ τῷ λαμπρῷ τοῦ προσώπου 
τὸ ἐρύθημα τῆς παλαίστρας ὥσπερ ἀργύρῳ χρυσός. 
"Ex τύχης οὖν περί τινα χαμπὴν στενωτέραν cuvav- 
30 τῶντες ἀλλήλοις, τοῦ θεοῦ πολιτευσαμένου 
τήνδε τὴν (συνοδίαν) ἵν' ἑκάίτερος τῷ) ἑτέρ(ῳ) ὀφθῇ ' 
ταχέως οὖν πάθος (ἐρω)τιχὸν ἀντέδωχαν ἀλλήλοις 
Ὁ μὲν οὖν Χαιρέας οἴκαδε μετὰ τοῦ τραύματος ἀπήει 
καὶ ὥσπερ τις (ἀρισ)τοὺς ἐν πολέμῳ τρωθεὶς καιρίαν 
35 τοῦ anc εὐ)γενεί(ᾳ) συνελθόντος, χαὶ χαταπεσεῖν 
ide μὴ δυνάμενος. Ἧ δὲ παρθένος 
τῆς Ἀφροδίτης τοῖς σε καὶ χαταφιλοῦσα, 
σύ μοι, δέσποινα, Nu μη, ν δὸς ἄνδρα τοῦτον ὃν ἔδειξας, 
Νὺξ ἐπῆλθεν ἀμφοτέροις δεινή. τὸ γὰρ πῦρ ἐξε- 
40 xdexo. Δεινότερα δ᾽ ἔπασχεν ἡ παρθένος διὰ τὴν σιωπην, 


CHARITONIS 
APHRODISIENSIS 


DE CH/EREA 
ET CALLIRRHOEF. 


M 
LIBER PRIMUS. 


1. Chariton Aphrodisiensis, Athenagorae rhelori a manu, 
amatorium Syracusis casum narrabo,  Herinocrates Syra- 
cusanorum Pretor, victor ille Atheniensium, filiam ha- 
bebat nomine Callirrhoén, puellam admirabilem et totius 
Sicilie decus. 1lli enim divina sane, non humana, neque 
Nereidis aut montanze alicujus nymplur, sed Veneris ipsius, 
adhuc virginis, species contigerat. Fama rari spectaculi 
quaquaversum diseurrebat, ul proci Syracusas undecun- 
que con(luerent , reges el tyrannorum filii non Siculi modo 
sed et Mali et. Epirotze et ex gentibus Epirolicis. Amor 
vero singulare par matrimonio jungere cupiebat. Clh;ereas 
enim erat quidam juvenis pulcher, omnium priystantissi- 
mus, qualem Achillem οἱ Nireum el Hippolytum et Alei- 
biadem (ingunt statuarii et poélze, — Pater illi erat Ariston, 
Syracusis secundas tenens, Hermocrate primas tenente. 
Eratque adeo inter illos contentio quaedam civilis, ut cum 
alio quovis potius quam secum invicem aflinitalem con- 
trahere vellent, Amor autem contentione gaudet et mira 
bilibus facinoribus ; quierebatque talem occasionem, Ve- 
neris publicum erat festum , omnes fere mulieres templa 
adibant. Huc usque non adeuntem Callirrhoén produxit 
mater, Hermocrate jubente οἱ deam adoraret. 101 Clu- 
reas relicto gymnasio domum redibat stellas instar. corus- 
cans, decus addebat enim nitori vultus paliestrie rubor, ut 
urgento aurum. Forte sic occurrunt sibi in angusta εἰν 
jusdam vim flexu, gressus eorum ila moderante deo ut 
uterque alterum conspiceret. Mox vulnera vicissim da- 


Cluereas quidem domum abit cum vulnere, et tanquam 
heros in bello letali vulnere accepto, accidere revere- 
batur, stare non poterat. Puella vero ad Veneris pedes 
provoluta eosque osculata : Tu mihi hunc virum des, 
quem ostendisti ! Gravis utrique nox supervenit, Gliscebat 
enim intus ignis, qui vehementius pnellam premebat quía 





ΠΙΒΉΜΗ 





Τῆς δ' αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ 
οὗ. Xoperu mad εὐθὺς ἦν xal σκότος 
χατεχὶ καὶ δεῖν ἐξέ- 


ΠῚ Bong Miam dide diftus ἐν φλήθος 


ἐπὶ τῶν θυρῶν ἀπέλιπον" οἵ δὲ γονεῖς τὸν νυμφίον εἰσή- 
γαγον πρὸς τὴν παρθένον. ὋὉ μὲν οὖν Χαιρέας πρου- 


ὥσπερ ἐχεῖ φασὶ τὴν "Epi 


Ε 


ww. 














exoptatissima illuxit. Urbs sponsam 
Vili autem pectas solvi, atque 


ignara seilicet, cui nuberel, haer 
caligare ; lantum non exspirare, 'idebat 
libus pudor esse. Interim famulae 

munt et ornant ; torba ad fores manen 
vero celeri eum sponso adveniunt, 
ad virginem. Hane ille accurrens 
vero, agnito amante, nt flamma ἢ 
oleo superinfuso, refulgebat, m 
evadebat, Progrediente vero ín pu 
quasi horrore corripitur omnis 









. | Diana in —Á— 


quidem ad 
TEES 
Verum famen, ut ibi D 


preis falute CN 





Μ΄. Οἱ γὰρ μνηστῆ 


yo νισαμένων" ἐπεὶ δὲ παρευδοκίμησεν ἡμᾶς ὃ μηδὲν ὑπὲρ 
πονήσας, οὗ φέρω τὴν ὕδριν. Ἡμεῖς δ' rin 


χρόνον δε 

15 τατον ὡς ἀντεραστὰς ἀλλήλους ἐμισήσαμεν. ὋὉ δὲ 
πόρνος καὶ πένης, καὶ μηδενὸς χρείττων βασιλέων 
ἀγωνισαμένων αὐτὸς ἄχονιτὶ τὸν στέφανον ἥρατο. 
AX ripe αὐτῷ γενέσθω τὸ ἄθλον καὶ τὸν γάμον 
ποιήσωμεν, Πάντες οὖν ἐπήνεσαν, 
20 μόνος ΠΝ ὃ ᾿Ακραγαντίνων τύραννος ἀντεῖπεν, Οὐκ 
εὐνοίᾳ δὲ, εἶπε, τῇ πρὸς Χαιρέαν κωλύω τὴν ἐπιβου- 
λὴν; ἀλλ᾽ ἀσφαλεστέρῳ τῷ λογισμῷ - sit ye 
ὅτι Ἑρμοκράτης oix ἔστιν εὐκαταφρόνητος" 6 jav' ἀδύ- 
νᾶτος ἡμῖν πρὸς αὐτὸν f| ἐκ τοῦ φανεροῦ μάχη. κρείτ- 
35 τῶν δ' ἢ μετὰ τέχνης, καὶ γὰρ τὰς τυραννίδας πα- 
νουργίᾳ μᾶλλον ἡ βίᾳ χτώμεθα" χειροτονήσατέ με τοῦ 
πρὸς Χαιρέαν πολέμου στρατηγόν. ᾿Ἐπαγγέλλομαι 
διαλύσειν τὸν γάμον. en 13e αὐτῷ ζηλοτυ- 
πίαν, ἥτις σύμμαχον λαδοῦσα τὸν ἔρωτα μέγα τὸ καχὰν 
30 ἀναπράξεται. Καλλιρρόη μὲν οὖν εὐσταῦὴς καὶ ἄπει- 
ρος χαχοήθους ὑποψίας, ὁ δὲ Χιιρίας, οἵα δὴ γυμνα- 
σίοις ἐντραφεὶς xal νεωτεριχῶν ἁμαρτημάτων οὐκ 
δύναται ῥαδίως ὑποπτεύσας ἐμπεσεῖν εἰς 
ζηλοτυπίαν. ἔστι δὲ καὶ προσελθεῖν 
836 iie Mts xal λαλῆσαι. Πάντες ἔτι λέγοντος αὐτοῦ 
mw ἐπεψηφίσαντο, καὶ τὸ ἔργον ἐνεχείρισαν, 
e Men p^ ἰχανῷ μηχανήσασθαι, Τοιαύτης οὖν 

Pe ἐκεῖνος ἤρξατο. 
Τ΄, Ἑσπέρα μὲν ἦν, Tx δ' ἀγγέλλων τις, ὅτι 
40 Ἄῃρίστων, 6 πατὴρ Χαιρέου , πεσὼν ἀπὸ χλίμαχος ἐν 
ἀγρῷ, πάνυ δλίγας ἔχει τοῦ ζῆν τὰς ἐλπίδας, Ὁ δὲ 
Χαιρέας ἀκούσας, χϑίτοι φιλοπάτωρ ὧν, ὅμως Ds- 
πήθη πλέον ὅτι ἔμελλεν ἀπελεύσεσθαι ile. ob γὰρ 
οἷόν τ᾿ ἣν ἐξάγειν ἤδη τὴν χόρην; ᾿Εν δὲ τῇ νυχτὶ 
ab ταύτη μὲν οὐδεὶς ἐτόλμησεν ἐπιχωμάσαι" 
κρύφα δὲ καὶ ἀδήλιος ἐπελθόντες σημεῖα κώμου " ἦσαν 
καὶ χατέλιπον" ἐστεφάνωσαν τὰ πρόθυρα, μύροις 
ἴρραναν, οἴνου πηλὸν ἐποίησαν. δᾷδας ἔρριψαν ἧμιυ- 
καύστους, Διέλαμψεν ἡμέρα, xal πᾶς ὁ παριὼν 
ἰστήχει χοινῷ τινὶ πολυπραγμοσύνης πάθει, Χαι- 
πατρὸς αὐτοῦ ῥᾷον ἐσχηκότος. ἔσπευδε 
ἰδὼν δὲ τὸν ὄχλον πρὸ τῶν ϑυρῶν, 
: V gs τὴν rue 


2 










ait, ét bios BÁigah; κι ἰὰ gysicis jode, (ἄσημα) 
concerlanlium unns vineat necesse est. Quando wero, 
qui pro oblinenda sponsa nihil laboravit , nobis praelatus 
est, injuriam mon fero. Dueti nos suspensiqne fuimus, 
domina anle fores pervigiles, nutricibus atqne ancillis 
adulantes, οἱ alumnis ejus dona ingerentes. Quamlu 
tulimus jugum, et, quod angit maxime, mutuís nos odiis, 
ut rivales, fuimus insectati! Iste vero cinzedus et mendicus 
et nauci, regibus decertantibus ipse cilra laborem praemium. 
Vult. ΔΕ tulerit nullo suo commodo, Falales sponso nos 
has nuptias faciemus. — Laudatum ab omnibus unus re- 
prehendebat Agrigenli tyrannus, non ille tamen animi 
quadam in Chéream propensione. Prohibeo, quas tu 
suades, ait, insidias, sed circumspectiore id aliquo con- 
silio. Hermocrales spernendus impune non est; aggre- 
sliaris enm palam, nihil profeceris, — Praestat artibus inva- 
dere. Klenim tyrannidas quoque dolis magis, quam vi, 
comparamus nobis, Communi me suffrazio praeficite bello 
contra Chaream. Dissolvam id ego vobis conjugium, 
spondeo. Armabo enim contra eum JEmulationem, quie 
commilitonem. nacta et. adjatorem Amorem: magnum ali- 
quod malum exiget. Callirrloó quidem constantis est 
animi, et ünperita maligni suspicionis. TIle vero, ut gym- 
nass innülrilus, el juvenilium peccalorum non rudis, 
facile potest adductus suspicione ín cemulationem τοί! 
sud congruám et. familiarem incidere. — Neque difficile est 
adire et alloqui liominem, | Adhue disserenti snum quisque 
calculum tribuebant, et mandabant homini rem, ut ma- 
chinari quidvis apto, . Sic Igitur ille instituit. 

1H. Veniebat sub vesperam nuntius, patrem  Clyereae 
Aristonem de scala delapsum in villa perparvam vitae spem. 
reliquam habere. Quo Cliereas percepto, quamvis patris 
amantissimus, eo tamet. magis dolebat, quod soll sibi rns 
eundum essel. Neque enim decenter satis novam nuptam 
secum educere polerat. Jam illa quidem nocte nemo 
audebat domum nuptialem comessalione aperl& adoriri, 
clanculum tamen. indicia εἰ instrumenta * comessanlium 
aftulerant et allata reliquerant. — Limina coronaverant, 
unxerant ; vino fecerant lutam, jactaverant semusta funalia. 
Altero mane transiens quisque. consistebat , vitio generis 
linmani, de rebus alienis nimisquam solliciti, — Chabweas , 
in melius restituto patre, ad uxorem rursus properahat. 
Videns vero obsessas tanta turba fores stupet primum dein 
cognita caussa , furibundus irrumpit et cubieuluim , adime 
clausum offendens , pulsat magno studio, et postquam au- 

57 








5 ἐπ᾽ αὖ τὸν μοιχὸν ΤΩΣ 
τὰν δ᾽ νεφέλη bu: 
Mun δὲ Miror ipi ; 


Χεύατο κακχεφαλῆς, χάριεν δ᾽ ἤσχυνε πρόσωπον. 

᾿Ἐπὶ πολὺ μὲν οὖν ἀχανὴς ἔκειτο, μήτε τὸ στόμα, 
19 μήτε τοὺς ὀφθαλμοὺς, ἐπᾶραι δυνάμενος, ἐπεὶ δὲ φωνὴν 
οὐχ ὁμοίαν μὲν, ὀλίγην δὲ συνελέξατο" Δυστυχῇ μὲν, 
tintv, αἰτῶ παρὰ σοῦ χάριν, ENS γενέσθαι τῶν 
ἐμῶν γχαχῶν, ὅμως δὲ δεῖξον ὅπως εὐλογώτερον 
ἐμαυτὸν ἀνέλυν. Καλλιρρόης γὰρ καὶ ἀδικούσης φεί-- 
15 cogat. — [Προσποίησαι, φησὶν, ὡς εἷς ἀγρὸν ἀπιέναι" 
βαθείας δ᾽ ἑσπέρας παραφύλαττε τὴν οἰκίαν, ὄψει 
γὰρ εἰσιόντα τὸν μοιγόν, Συνέθετο ταῦτα͵, καὶ 5 μὲν 
Χαιρέας πέμψας, (οὐ γὰρ αὐτὸς ὑπέμεινεν οὐδ᾽ εἰσελ- 
θεν.) Ἄπειμι, φησὶν, εἰς ἀγρόν, Ὁ δὲ καχοήθης 
30 ἔχεῖνος καὶ διάδολος συνέταττε τὴν σκηγήν, “Εσπέρας 
οὖν ἐπιστάσης 6 μὲν ἐπὶ τὴν Ἐν ἦλθεν, 5 δὲ 
τὴν ἄδραν τῆς Καλλιρρόης διαφθείρας ἐνέθαλεν εἷς τὸν 
Boe ὑποχρινόμενος μὲν τὸν λαθραίοις ἔργοις ἐπι- 
ειρεῖν προαιῤούμενον, πάντα δὲ μηχανώμενος ἵνα μὴ 

^ Mia: χόμην εἶχε λιπαρὰν xai βοστρύχους μύρων 
ἀποπνέοντας, ὀφθαλμοὺς ὑπογεγραμμένους, ἱμάτιον 
per , ὑπόδημα λεπτόν" δαχτύλιοι βαρεῖς ὑπέστιλ- 

εἶτα πολὺ περιδλεψάμενος τῇ θύρᾳ προσῆλθε, 

χρούσας δ᾽ ἐλαφρῶς τὸ εἰωθὸς ἔδωχε σημεῖον. Ἡ δὲ 
30 θεράπαινα, xal αὑτὴ περίφοδος, ἠρέμα παρανοίξασα 
καὶ λαδομένη τῆς χειρὸς, εἰσήγαγε, Ταῦτα θεασά- 
μενος Χαιρέας οὐχέτι κατέσχεν ἀλλ᾽ εἰσέδραμεν ἐπ᾽ αὖ- 
ipd μοιχὸν ἀναιρήσων. Ὁ υὲν οὖν παρὰ τὴν 

αὔλειον θύραν ὑποστὰς, εὐθὺς ἐξῆλθεν. TH δὲ Καλ- 
35 λιρρόη ἐχάθητο ἐπὶ τῆς χλίνης ζητοῦσα Χαιρέαν xal 
μηδὲ λύχνον ἅψασα διὰ τὴν λύπην" ψύφου δὲ ποδῶν 
Ὑενομένου͵ πρώτη τοῦ ἐνδρὸς ἥσθετο τὴν ἀναπνοὴν χαὶ 
χαίρουσα αὐτῷ προσέδραμεν. Ὁ δὲ φωνὴν μὲν οὐκ 
ἔσχεν ὥστε λοιδορήσασθαι, χρατούμενος δ' ὑπὸ τῆς 
40 ὀργῆς ἐλάχτισε προσιοῦσαν. Εὐστόχως, οὖν ὃ ποῦς 
κατὰ τοῦ διαφράγματος ἐξαχθεὶς ἐπέσχε τῆς παιδὸς τὴν 
ἀναπνοήν. ἐρριμμένην δ᾽ αὐτὴν αἵ θεραπαινίδες 
βαστάσασαι κατέαλιναν ἐπὶ τὴν χοίτην. Καλλιρρόη, 
μὲν οὖν e χαὶ ἄπνους ἔχειτο νεκρᾶς εἰκόνα πᾶσι 


a5 

E. Φήμη δὲ, ἄγγελος τοῦ πάθους, xa" ὅλην τὴν 

πόλιν διέτρεχεν, οἰμωγὴν ἐγείρουσα διὰ τῶν στενωπῶν 

tts θαλάττης, χαὶ πανταχόθεν ὁ ὑρῆνος ἠχούετο, 

ἐῴχει πόλεως ἁλώσει. Χαιρέας δὲ, 

ELIO δι᾽ ὅλης νυχτὸς, ἀποκλείσας [ex 

ϑεραπαινίδας, πρώτην δὲ xat τελευταίαν 

τὴν ἄδραν. ἔτι δὲ χαομένων καὶ τεμνομένων αὖ- 

τῶν, ἔμαῦε τὴν ἀλήθειαν. Τότε ἔλεος αὐτὸν εἰσξλθε 
τῆς ἀποθανούσης καὶ ἀποχτεῖναι μὲν ἑαυτὸν ἐπεθύμει, | 


ratus sum | duMerees fI sub ips agit wbomento diet: , 

ie ies iecit ten 

Ambabus furvam cireum aceamnlace favil'am 

Yn capnt, et vuitus olim favdare venustos. 
Diu jacebat intercepto serinone , neque os attollere , neque 
oculos, valens. Ὶ tandem ipsi noti quidem solila aliqua 
lamen, rediit vox : Gratiam te rogo , aít Cluereas, mise« 
ram quidem illam, ut efficias me meorum malorum spet- 
tatorem , sed ostende tamen : quo me meliore jnre jam de 
medio tollere queam. Nam Callirrhow quidem vel in me 
injurim paream. Finge, ait alter, rus abire : profunda 
aotem vespera observa domum ; videbis enim intrantem 
mechum. His condiclis , Cliereas quidem misso nuntio 
rus abire siguifical ; ipse enim , ut domum rediret a se non 
poterat impetrare, Nebulo autem iste et. concordim tur- 
bator scenam: inlerim instruebat; vesperaque facta con- 
tendebat ad perficiendum drama , quando simul corruptor 
ancillae istius Callirrhoés in angiportum se conjicit, simu- 
lans quidem hominem, cui clandestina moliri et tenebris 
digna sedet; omnia tamen eo comparaverat,, ut ne lateret. 
Ji coma nitida , cincinni unguento fragrantes, oculi picti, 
vestitus mollis, ealceatus fenuis; annuli ponderosi per te- 
nébras micabant. Sic mullum et sollicite quaquaversum 
circumspectans ad fores accedit, et suspensa manu pro more 
pulsatis consuetum edit signum , ipsa quoque ancilla per- 
quam timida sine erepita et adaperla modo janua prehen- 
sum manu intromilli. Quo viso Chiereas se non amplus 
continere , sed intro currere, ut in ipso opere corruptorem 
trucidaturus. — Alter vero, eum subsfitisset ad. vestihuli 
januam, statim exiit. — Callirrhoé interim toro residebat , 
Chieream desiderans , et pra» marore ne lucernam quidem 
accendi passa; slrepituque pedum facto prima sentiebat 
animam viri sui , et occurrebat illi lla. Ile autem, voce, 
qua enm increparet, defectus, irarum impolens prope 
saccedentem calce ferit. Pes directe. contra diapliragma 
puelle impactus spiritum illi intercludebat. — Prostratam 
tollat, lectoque reponunt ancillas, Sic sine voce, sine 
vila jacebat porrecta Callirrhoe , mortuze speciem omnihus. 
exhibens — — : 

V. Fama casus muntia totam urbem pervagala gemilus 
excitabat et ejulationes per angiportus ad mare usque, 
laud secus ac sí urbs ipsa capta foref. — Chiereas interim 
ira fervidus adhuc, clausa domo, formenlis in ergastulo 
per totam noctem ín ancillas inquirebat, et earum quidem 
primam pariter atque nltimam istam | pedissequam ; quas 
dum uruptur adbuc et secantur, comperta veritate , mice 
ricordia mortua. ducks ipse semet. occidere rucbat ; nisi 

87, 








* 


fur gos 
15 δικαίων, οὐ τὴν διαδολὴν, οὗ τὴν ζηλοτυπίαν, οὐ τὸ 
ἀχούσιον, ἀλλ᾽ ἐδεῖτο πάντων" Δημοσίᾳ μὲ χαταλεύ- 
σατε, ᾿Λπεστεφάνωσα τὸν δῆμον, Φιλάνθρωπόν ἐστιν, 
ἂν παραδῶτέ με δημίῳ, Τοῦτ᾽ ὥφειλον ἂν παθεῖν, 


μ'άνητε τὴν γῆν, ἀλλὰ τὸ ἀσεβὲς καταποντώσατε 
σῶμα. Ταῦτα λέγοντος ὑρῆνος ἐξερράγη, χαὶ πάντες 
ἀφέντες τὴν νεχρὰν τὸν ζῶντα ἐπένῆουν. "Egpoxpá- 

35 τῆς συνηγόρησε Xotpía πρῶτος. ᾿Εγὼ, φησὶν, ἐπί- 
avrai τὸ συμβὰν ἀχούσιον ὄν. βλέπω τοὺς ἐπιθου- 
λεύοντας ἥμῖν. οὐκ ἐφησθήσονται δυσὶ νεχροῖς, οὐδὲ 
λυπήσω τεθνεῶσαν τὴν θυγατέρα, "κουσα λεγούσης 
αὐτῆς πολλάκις, ὅτι αὑτῆς μᾶλλον θέλει Χαιρέαν ζῆν. 

30 ΠῚαύσαντες οὖν τὸ περισσὸν δικαστήριον ἐπὶ τὸν ἀναγ- 
καὶον ἀπίωμεν τάφον. Μὴ παραδῶμεν χρόνῳ τὴν 
νεκρὰν, μηδ᾽ ἄμορφον τῇ παρολχῇ ποιήσωμεν τὸ σῶμα, 
θάψωμεν Καλλιρρόην ἔτι Enos Οἱ μὲν οὖν δικασ-- 
ταὶ τὴν ἀπολύουσαν ψῆφον ἔθεσαν. 

35 (τ΄. Χαιρέας δ' οὖχ ἀπέλυεν ἑαυτὸν ἀλλ᾽ ἐπεθύμει 
θανάτου καὶ πάσας ὁδοὺς ἐμηχανᾶτο τῆς τελευτῆς, 
ΤΙολύχαρμος δ᾽ ὁρῶν ἄλλως ἀδύνατον ἑαυτῷ τὴν σω-- 
τηρίαν- Προδότα, φησὶ, τῆς νεχρᾶς, οὐδὲ θάψαι Καλ- 
λιρρόην ὑπομενεῖς; ἀλλοτρίαις χεροὶ τὸ σῶμα πιστεύεις; 

4o χαιρός ἐστέ σοι νῦν ἐνταφίων ἐπιμελεῖσθαι πολυτελείας 
xal τὴν ἐχχομιδὴν κατασχενάσαι βασιλικήν. Ἔπει-- 
σεν οὗτος ὃ λόγος " ἐνέδαλε γὰρ φιλοτιμίαν xal gpov- 
tm. Τίς ἂν οὖν ἀπαγγεῖλαι δύναιτο xav ἀξίαν τὴν 
ἐχχομιδὴν ἐκείνην; χατέχειτο μὲν Καλλιρρύη νυμφι- 

45 χὴν ἐσθῆτα περιχκειμένη καὶ ἐπὶ χρυσηλάτου χλίνης 
μείζων τε καὶ κρείττων, ὥστε πάντες εἴχαζον αὐτὴν 
Ἀριάδνη καθευδούσῃ. [ΠΕροήεσαν δὲ τῆς κλίνης mpl 
τοι μὲν οἱ Συρακοσίων ἱππεῖς, αὐτοῖς ἵπποις κεκοσμη 
μένοι, μετὰ τούτους ὁπλῖται φέροντες σημεῖα τῶν 

τὸ ἙἝἭ Ἐμοκράτους τροπαίων, εἶδ' ἡ βουλὴ καὶ ἐν μέσω τῷ 
δήμῳ πάντες Ἑρμοχράτην δορυφοροῦντες. ᾿Εφέρετο 
δὲ καὶ Ἀρίστων, ἔτι νοσῶν, θυγατέρα καὶ κυρίαν Καλ- 
λιρρόην ἀποκαλῶν, — "Ext τούτοις αἱ γυναῖκες τῶν πα- 
λιτῶν μελανείμονες, εἶτα πλοῦτος ἐνταψίων βανιλικός. 





CHARITON DE CHJEREA ET CALLIRRHOE KE 





sentabantur populo Ed 
ille , splendidus incedens et superbus, nt qui co 
memo exspeclassef. Accidebat antem. novum q 
foro nunquam antea visum. Accusalione nem " 
et admensa reo eq, V le v» cuf ες 
acerbe invectus condemnantem primus tolit calculum , et 
missis justis excusalionis titulis, quod calumnía delusus , 
quod eemalus, quod invitus fecerit, omnes hoe mode suppli- 
cabat : Communi me suffragio manuque lapidate , obsecro- 
Populo huic coronam abstuli. Nimis benigne mecum agelis, 
si carnifici tradiderilis. 1d vel ancilla Hermocralis peremla 
meruissem. Novum oxquirite supplicium. Seelestiora. 





1 sacrilegis et parricidis perpetravi. Ne me sepelile, velim, 


ne polluite terram, sed zquore impium corpus. mergile. 
Ejulatum haec audientibus exculiebant, luctusque transfe- 
rebatur omnis a mortua in vivum. Primus Hermocrates. 
patrocimari reo. Novi, ait, praeler voluntatem , quidquid 
id est, accidisse, Coram video mobis insidiatos, Αἱ mou 
ületabuntur duobus funeribus, neque mortuam ego filiam 
contristabo, quam sepius audivi dicere, vilam Charca 
sua sibi cariorem esse, — Abjecto itaque supervacaneo judi« 
tio, ad necessarias accingamur exsequias, Ne Lempori 
morleam tradamns, neque faciamus mora. corpus minus. 
formosum. Pulchram adhue sepeliamus Callirrlioen, - 
dices itaque calenlum ferebant absolventem. 


VI. Chzreas sibi non item, sed morlis avidus, (ali 
omnes vias tentabat. Polycharmus ergo videns, se non poss; 
vivum illum servare : Non differs saltem mori , ait, dum. 
Callirrhoén sepelías, o mortua proditor? Alienis manibus. 
cadaver accredis? Jam tempns erat splendida. tymbi orua-- 
1menta et exsequias curare regias, Approbavit. hanc illi sen-- 
tentiam, eoque ambilionem et curam indidit. Quis jam digne. 
funus illud enuncieL? Callirrhoé stola, qua sponsa merat 
induta, recombhebat super lecto solidi auri, viva major et 
pulchrior, adeo αἱ omnes Ariadna dormienli compararent, - 
Lectum praibant prini quidem equiles Syraeusani, ipis 
cum suis equis ornati, Sequebatur gravis armatura Ὁ victo 
riarum Hermocratis monumenta proferens,  Suceedebat 
Senatue, et in medio populo omues Hermocratem stipantes. 
Ariston quoque aeger δα portabatur, Callirrhoén ilen- 
iidem filiam atque dominam compellans. bant porm 
civium uxores pullatie; tum divitiae sepulerales plane. re- 


X A 





LIBER 1. st 


Πρῶτος μὲν ὁ τῆς φέρνης χρυσός τε καὶ ἄργυρος, 
ἐσθήτων κάλλος καὶ κόσμος, ( συνέπεμψε δὲ (xo 
: πολλὰ ix τῶν λαφύρων ), συγγενῶν τε 
δωρεαὶ xal φίλων, τελευταῖος δ' ἐπηκολούθησεν ὃ Χαι- 
δ píou πλοῦτος " ἐπεθύμει γὰρ, el δυνατὸν ἦν, πᾶσαν τὴν 
οὐσίαν συγχαταφλέξαι τῇ quens. Ἔφερον δὲ τὴν 
κλίνην οἱ Συραχοσίων ἔφηδοι, καὶ ἐπηκολούθει τὸ πλῇ- 
θοὸς. Τούτων δὲ θρηνούντων μάλιστα Χαιρέας ἠκούετο, 
Ἧν δὲ τάφος μεγαλοπρεπὴς Ἑρμοκράτους πλησίον 
τὺ τῆς θαλάσσης, ὥστε καὶ τοῖς πόρρωθεν πλέουσι περί- 
Cumas εἶναι- τοῦτον ὥσπερ θησαυρὸν ἐπλήρωσεν f 
τῶν ἐνταφίων πολυτέλεια, — [à δὲ δοκοῦν εἷς τιμὴν τῆς 
νεκρᾶς γεγονέναι μειζόνων πραγμάτων ἐχίνησεν ἀρχήν, 
Z.. Θήρῶν vip τις ἦν, πανοῦργος. ἀιδρωποι, ἐξ 
τῷ ἀδικίας πλέων τὴν θάλασσαν καὶ λῃστὰς ἔχων ἐφορ- 
μοῦντας τοῖς λιμέσιν. Ὄνομα πορθμίου πειρατήριον 
συγκροτῶν οὗτος τῇ ἐκχομιδῇ παρατυχὼν, ἐπωφγθάλ- 
pes τῷ χρυσῷ xal νύχτωρ κατὰ χλίνης οὖκ ἐχοιμᾶτο 
λέγων πρὸς ξαυτόν- Ἀλλ᾽ ἐγὼ χινδυνεύω μαχόμενος 
30 τῇ θαλάσση καὶ τοὺς ζῶντας ἀποχτείνων ἕνεχα λημ- 
μάτων μιχρῶν, ἐξὸν πλουτῆσαι παρὰ μιᾶς νεκρᾶς" ἄνε; 
ρίφθω κύδος" οὐκ ἀφήσω τὸ κέρδος. Τίνας δ᾽ οὖν 
ἐπὶ τὴν πρᾶξιν στρατολογήσω ; σχέψαι, Θήρων, τίς 
ἐπιτήδειος, ὧν οἶδα. Ζηνοφάνης ὃ Θούριος ; συνετὸς 
25 μὲν, ἀλλὰ δειλός, Μένων ὃ Μεσήνιος s τολμηρὸς μὲν, 
ἀλλὰ προδότης, ᾿Επεξιὼν δὲ τῷ λογισμῷ xafüixac- 
τὸν, ὥσπερ ἀργυρογνώμων, πολλοὺς ἀποδοχιμάσας, 
ὅμως ἔδοξε τινὰς ἐπιτηδείους. “Ἑωθεν οὖν ài uw 
εἰς τὸν λιμένα, ἕχαστον αὐτῶν ἀνεζήτει, εὗρε δ᾽ 
20 ἐνίους μὲν ἐν πορνείοις, τοὺς δ᾽ ἐν χαπηλείοις, οἴχετον 
στρατὸν τοιούτῳ στρατηγῷ, Φήσας οὖν ἔχειν τι δια. 
λεχθῆναι πρὸς αὐτοὺς ἀναγχαῖον, κατόπιν τοῦ λιμένος 
ἀπήγαγε καὶ τούτων ἤρξατο τῶν λόγων "᾿Εγὼ θησαυ- 
ρὸν εὑρὼν ὑμᾶς κοινωνοὺς εἴλόμην ἐξ ἁπάντων" οὐ γάρ 
35 ἔστιν ἑνὸς τὸ χέρδος͵ οὐδὲ πόνου πολλοῦ δεόμενον, 
ἀλλὰ μία νὺξ δύναται ποιῆσαι πάντας ἡμᾶς πλουσίους. 
Οὐκ ἄπειροι 8 ἐσμὲν τοιούτων ἐπιτηδευμάτων, ἃ παρὰ 
μὲν τοῖς ἀνοήτοις ἀνθρώποις ἔχει διαδολὴν, ὠφέλειαν 
δὲ τοῖς φρονίμοις δίδωσι, Συνῆχαν εὐθὺς ὅτι λῃσ- 
av τείαν, ἢ τυμδωρυχίαν, ἢ ἱεροσυλίαν καταγγέλλει. Καὶ 
Παῦσαι, ἔφασαν, (ὡς) πεπεισμένων ἤδη, xal μόνον 
μήνυε τὴν πρᾶξιν καὶ τὸν καιρὸν μὴ παραπολλύωμεν, 
Ὁ δὲ Θήρων ἔνθεν ἑλὼν " Empáxate, φησὶ, χρυσὸν xal 
ἄργυρον τῆς νεχρᾶς, οὗτος ἡμῶν τῶν ζώντων δι- 
4b καιότερος γένοιτ᾽ dv, Δοχεῖ δή μοι νυχτὸς ἀνοῖξαι 
τὸν τάφον, εἶτ᾽ ἐνθεμένους τῷ κέλητι, πλεύσαντας ὅποι 
ποτ᾽ ἂν φέρῃ τὸ πνεῦμα,, διαπωλῆσαι τὸν φόρτον ἐπὶ 
ξένης, Ἤρεσε. Νῦν μὲν οὖν, φησὶ, τρέπεσθε ἐπὶ 
πὰς συνήθεις διατριδάς" βαθείας δ᾽ ἑσπέρας ἕκαστος ἐπὶ 
so τὸν κέλητα χατέτω κομίζων οἰκοδομιχὸν ὄργανον, Οὖ- 
cot μὲν δὴ ταῦτ᾽ ἔπραττον, 
Η΄, Τὰ δὲ περὶ Καλλιρρόην δευτέραν ἄλλην ἔλάμ-- 
ἔχανε παλιγγενεσίαν, καί τινος ἀνέσεως ταῖς ἀπολειφ- 
θείσαις ἀναπνοαῖς ἐχ τῆς ἃσιτίας ἐγγενομένης, μόγις 





giw: primo quidem laco aurum et argentum dotale, dein 


vestes pulcherrimae et mundus ; dein quas commiserat Her« 


mocrates multas manubias; amicorum hínc el affinium 
munera; ullimo denique Charm opulentis, cupidi, si 
possel, vel omnem suam uxori coneremare substantiam. 
"Tum lectum portabant Syracusanorum puberes, Claude- 
bat agmen cielera. promiscua multitudo , in qua Cliereas 
maxime lugens audiebatur. — Habebat aulem Hermoerates 
magnificum ad mare sepulcrum , quod vel procul navigan- 
Uum feriret oculos, Replevit lioc, ceu zerarium, feralis 
opulentia. Quod vero tum videbatur in honorem morte 
factum , majoris id. momenti res concitavit. 

vH. Nam Theron erat aliquis, homo. nefandus,, injusti 
Incri cupiditale mare navigans , et piratas habens portubus. 
subsidentes, nomine collezíi veclorii piraticum cogens. 
Is eum interesset funeri, conjeceral oculos in aurum ; noc« 
tuque pervigil decumbens ita κα compellat; Ego vero fot 
cum periculis mart conflictor, et vivos occido, parvi Ineelli 
gratia, qui semel ab una mortua possim dilescere — Jacta 
Sitalea Neutiquam dimisero predam. Οὐδ aufem mihi 
facinoris hujus adscisco satellites? Dispice, "Theron , quis 
eorum, quos nosti, idoneus? Zenophanes Thurius , sagax 
quidem, sed timidus. Meno Messenius audax, sed prodi- 
lor. lMasecum singulos percensens, ut argenti explorator, 
multos quum improbasset , aliquos tamen aptos judicabit, 
Mane ergo de navi in portum transcurrens , eorum unum- 
quemque indagabat et inveniebat partim in. Iupanari , par- 
tim in popinis; diznum istoc imperatore exercitum. Quos 
ad communem de re necessaria deliberationem. excitalos 
et seductos post portum sic alloquitur : Prae aliis omnibus 
ego vos inventi thesauri participes elegi. Neque enim 
unius hominis est lucrum, neque multo labore indiget; 
ed una nox omnes ditare nos poterit, Etiam imperii non 
sumus talium facinorum, quae apud stultos quidem audiunt 
male, pradentibus antem ferunt compendia. Continuo illi 
intelligentes aut latrocinium. denunciare, aut violationem 
sepulerí, aut sacrilegium : Noli suadere, inquiunt , quibus 
jam persuasisti. Modo negolium indica. Tempori parca- 
mus. Vidistis, índe Theron oeccipit, vidislis aurum et 
argentum mortum. Ea vivis nobis justiore titulo cesserint. 
Hinc suadeo de nocte sepulcrum aperire; impositamqua 
scaplie mercem quo nos cunque terrarum ventus. delule- 
rit, peregre distrahere. Placuit. — Vos interim, pergebat, 
ad consueta deversoria et. negotia redite.  Profunda vero 
vespera ad scapham quisque instrumento fabrili armatus 
deveniat, Boc illi molili, 

NIIT. Callirrhioé interim iterato quasi partu post sepullos 
manes in Tucem eniti, et, accedente superstitilius adliuc ani- 
malos per inediam aliqua relasalione, vix el pedetentim re- 











, Ταῦτα 
Pe ee rp δ 
εἰσεδύετο, ἘΣΤῸΝ δ' ὩΣ 





dw δειλὸν εἰπὼν καὶ τεὐνεώσης. 

Εἶτ᾽ ἐκέλευσε ἄλλον εἰσελθεῖν. Ἐπεὶ δ᾽ οὐδεὶς ὑπέμε- 

wv, αὐτὸς εἰσῆλθε προδαλλόμενος τὸ ξίφος. Λάμψαν- 
n e NI 

πρὸς τὴν γωνίαν ἐξέτεινεν ἑαυτὴν, κἀκεῖθεν : 





| 





LIBER I. - —— 3 
λεπτὴν ἀφεῖσα φωνήν' ᾿Ελέησον, ὅστις mov εἶ, τὴν | Miserere. quisquis es, cujus neque maritus, neque qa- 
oix ἐλεηβεῖσαν ὑπ᾽ ἀνδρὸς, οὐδὲ γονίων - μὴ ἀποκτεί- | rentes, mise sunt. Re perimas, quam. " 
vns ἣν σέσωκας, Μᾶλλον ἐθάρσησεν ὁ Θήρων, καὶ | heroni sie animus redi, qui, ut sagax hormo sibique 
PON ——— ἀρνυλῆ "its semper presens, confestim iatelleet e eopitabundis lue- 

πρῶτον λεύσατο κτεῖναι ay edes 

ἀράδα, vultu ipihuv ἔσεόϑαι ξῆς Boc milis. sitabat; t rimum quidem volebat occidere mulierem, τὰς 
ταχεῖα δὲ διὰ τὸ κέρδος ἐγένετο μετάνοια καὶ πρὸς [5 llam (οί molitionis impedimentum fore. Mox lamen 
αὑτὸν εἶπεν" Ἔστω καὶ αὐτὴ τῶν Frons oh lucrum montato consilie, ipse sic all se : Sit eL ipsa 
πολὺς μὲν ἄργυρος ἐνταῦθα, πολὺς δὲ χρυσὸς, mundi feralis accessio , nit. — Abunde argenti, abunde auri, 


σὰς τὸν συνεργόν" ἰδοὺ, φησὶν, ὃ δαίμων, ὃν ἐφοδοῦ. 
καλός γε λῃστὴς φοδηθεὶς καὶ γυναῖχα. Ὑμεῖς μὲν 
φυλάττετε ταύτην θέλω γὰρ αὐτὴν ἀποδοῦναι τοῖς 
Ἥμεϊς δ᾽ ἐκφέρωμεν τὰ ἔνδον ἀποχείμενα, 
μηκέτι μηδὲ τῆς νεκρᾶς αὐτὰ τηρούσης. 
1΄. "Exd δ᾽ ἐνέπλησαν τὸν κέλητα τῶν λαφύρων, 
ἐχέλευσεν b Θήρων τὸν φύλακα μικρὸν ἀποστῆναι μετὰ 
τῆς γυναιχός, Εἶτα βουλὴν προέθηκε περὶ αὐτῆς. 
20 ᾿Εγένοντο δ᾽ αἵ γνῶμαι διάφοροι xal ἀλλήλαις ὑπεναν- 


* δοχεῖ δή μοι τὰ μὲν ἐντάφια χατὰ χώραν ἐᾶν, 
25 ἀποδοῦναι δὲ τὴν Κὶαλλιρρόην ἀνδρὶ καὶ πατρὶ, φήσαντας, 
ὅτι Tí9d χατὰ συνήθειαν ἅλιευ- 
ien eiue εἶν ἡνοίξαμεν κατὰ φιλανθρω- 
πίαν, ἵνα σώσωμεν τὴν ἔνδον ἀποχεχλεισμένην. "Op- 
κίσωμεν δὲ τὴν γυναῖχα πάντα ἡμῖν μαρτυρεῖν. Ἡ έως 
30 δὲ ποιήσει, χάριν ὀφείλουσα τοῖς εὐεργέταις, δι' ὧν 
. Πόσης οἴεσθε χαρᾶς ἐμπλήσομεν τὴν ὅλην 
Σικελίαν; πόσας ληψόμεθα δωρεάς; ἅμα δὲ καὶ πρὸς 
ἀνθρώπους δίχαια καὶ πρὸς θεοὺς ὅσια ταῦτα ποιή- 
soutw. "Ex δ᾽ αὑτοῦ λέγοντος, ἕτερος ἀντεῖπεν " 
35 Ἄκαιρε καὶ ἀνόητε, νῦν ἡμᾶς χελεύεις φιλοσοφεῖν; 
ἄρά γε τὸ τυμδωρυχεῖν ἡμᾶς ἐποίητε χρηστούς" ἐλεή- 
σομεν ἣν olx ἠλέησεν ἴδιος ἀνὴρ, ἀλλ᾽ ἀπέκτεινεν “ οὖ- 
δὲν γὰρ ἠδίκηκεν ἡμᾶς" ἀλλ' ἀδικήσει τὰ μέγιστα, 
ΤΠρῶτον μὲν γὰρ, ἂν ἀποδῶμεν αὐτὴν τοῖς προσήχου-- 

40 σιν, ἄδηλον, ἣν ἕξουσι γνώμην περὶ τοῦ γεγονότος, 
xal ἀδύνατον μὴ ὑποπτευθῆναι τὴν αἰτίαν, δι᾿ ἣν ἤλθο- 
μὲν ἐπὶ τὸν τάφον. Ekv δὲ καὶ χαρίσωνται τὴν τι- 
μωρίαν ἡμῖν οἱ τῆς γυναιχὸς συγγενεῖς, ἀλλ᾽ οἱ "Ap- 
μῦντες καὶ ὁ δῆμος αὐτὸς olx ἀφήσει τυμβδωρύχους 
45 ἄγοντας xaf' αὑτῶν τὸ φορτίον, Τάχα δέ τις ἐρεῖ, 
λυσιτελέστερον εἶναι, πωλῆσαι τὴν γυναῖχα. τιμὴν 
γὰρ εὑρήσειν διὰ τὸ κάλλος. "ἔχει δὲ καὶ τοῦτο κίν- 
δυνον. ὅ μὲν γὰρ χρυσὸς οὐκ ἔχει φωνὴν, οὐδ' 6 
ἄργυρος ἐρεῖ, πόθεν αὐτὸν εἰλήφαμεν. ἕξεστιν ἐπὶ 
so τούτοις πλάσασθαι καὶ διήγημα. Φορτίον δ᾽ ἔχον 
τε xal ὦτα καὶ γλῶσσαν τίς ἂν ἀποχρύψαι 

δύναιτο; καὶ γὰρ οὐδὲ ἀνθρώπινον τὸ κάλλος, ἵνα λά- 
θωμεν, ὅτε δούλην ἐροῦμεν τίς αὐτὴν ἰδὼν τούτῳ πισ- 
ἢ φονεύσωμεν οὖν αὐτὴν ἐνθάδε, καὶ μὴ περιά- 


i 






iMaque prehensam. extraliit , vocatoque sodali : En tibi. ge. 
nium,ait, quem verebaris. Egregium illum mihi latro- 
nem, qui vel mulierem pavet. Servate banc vos quidem ; 
volo enim parentibus reddere, Nos antem efleramus intus 
sila, qui vel ipsa mortua non amplius custodit. 

X. Onerato sie lembo, Theron parum secedere cum 
muliere custodem jubet, de qua proponit consultationem. 
Alii alia sentire οἱ adversa sibi. Primus enim quis - Ob 
aliud quidem venimus, ait, commilitones : Fortuna vero 
spe quid melius instibuit. Quo utamur velim. Sie enim, 
quidquid fecimus, fecisse indemnes et sine periculo pote- 
rimus, inferias loco suo sinamus, sic mihi videtur; red- 
damus marito patrique Callirrhoén , praefati, appulisse ad 
conditoriam pro inore piseatorum, et audilà voce, in- 
slinclu. humanitatis admonitos aperuisse, ad servandam 
intus conclusam. Sacramento mulierem obstringamus 
omnia nobis contestar, Libenter autem faciet hanc gra- 
liam, quibus et ipsa tantam debel, benefactoribus, quorum 
ope faucibus Orcí erepta est. Quanto, putatis, gaudio 
totam Siciliam replebimus? Quot et quie feremus munera? 
Etiam eadem opera el jus adversum homines et (as adversum 
deos servaverimus, Intempestive et stolide, sic increpat 
alter adhuc disserentem , philosophari nunc nos jubes ? Hane 
mos violatio sepulcrorum sanctos probosque effecerit ? Mi- 
serebimur scilicet, cujus neque ipse maritus; imo quam 


peremit. At nunquam nos Lesil? Ladet nimirum, sed se, ^ 


ut pessumdet. Primum quidem si gentilibus illam restitueri« 
mus, obscurum, quid illi loc de facinore sentienk. Fieri sane 
nequit ut in eaussze suspicionem non incarramus, quapro« 
pter sepulcrum altentaverimus, Dein, etiamsi illi de poena. 
nobis gratificentur, gentiles puta ; atqui Arebontes et populus 
non dimittent sepulcrorum perfossores , qui sarcinam hanc 
ipsorum oculis audacter ingerant. Forte quis dicet, expe- 
dire mulierem vendi. Inveniet enim pretium oh formam, 
Sic diceL: atqui etiam hoc perieulo non care. Aurum 
quidem mulum est, neque argenlum crepabit, unde. et 
qui ad nos devenerit, — Licet hanc in rem fabulam confin- 
gere. At sarcinam, et oculis et auribus et lingua instrue- 
tam, quis amabo abscondat? neque enim liumana est for- 
ma, ul quasi servam venditantes queamus fallere; quis ii 
credat speclator? hoc. ergo ipso in. loco. confodiamus , ne- 


45 ὑποψία καταλήψεται πονηρὰ τοὺς καχοήθεις. Ἄρειος 
s εὐθὺς ἐκεῖ χαὶ ἄρχοντες τυράννων βαρύτεροι. 
ον Συραχοσίων ᾿Αθηναίους φοξηθῶμεν. Χωρίον 

ἡμῖν ἐπιτήδειόν ἔστιν ᾿Ιωνία,, χαὶ γὰρ πλοῦτος ἐχεῖ 
βασιλικὸς, ἐκ τῆς μεγάλης ᾿Ασίας ἄνωθεν ἐπιρρέων καὶ 
ἐὺ ἄνθρωποι τρυφῶντες καὶ ἀπράγμονες᾽ ἐλπίζω" δέ τινας 
αὐτόθεν εὑρήσειν xal γνωρίμους, Ὑδρευσάμενοι δὲ 
καὶ λαθόντες ἀπὸ τῶν παρουσῶν ὁλκάδων ἐπισιτισμὸν, 
ἔπλεον εὐθὺ Μιλήτου. Τριταῖοι δὲ κατήχθησαν εἰς 
ὅρμον, ἀπέροντα τῆς πόλεως σταδίους op , 





parvis insulis et oppidis, merces enim - 

















talibus illa planctibus erat , eau iut. 





erant , sed divites quaerebant emtores , e regio 
aliquam crepidinem , sevienti pelago 
nave subducebant ; ubi scaturigo li 
luxariantes erant campi. Ibi c 
abiere et a jactatione maris , L 
quiescere jubebant , volentes ipsi 









Visum sie fuil omnibus Athenas pergere. 
displicebat urbis nimia rimandi et sciendi 
Vos soli scilicet non audivistis , neque no 

eumspectatricem, inepte et moleste de- 

sollicilam. | Populus est garrulus el ri) , 
cophanfarum nubes, Seiscitabuntur, qui. s 
huec onera afferamus, Mala malignos | 
Statim aderit. Areopazus , εἰ Arehonles. 
wiores, Yel nostris Syracusanis magis 
nienses. lonia nostra es. regio, Nam et: 


effendemus,  Haustis igilur in naviga 
ἃ praesentibus onerariis comparalo, rec 
haut, tertioque die post. in stalionem sub 7 





LIERLO-— 


εἰς ὑποδοχήν. Ἔνθα δὴ Θήρων κώπας 
ἈΣΊΗΣ καὶ μονὴν ποιεῖν τῇ Καλλιρρόῃ 


πόρος μᾶλλον 
d qm. Αὐτὸς B δέδρεμεν εἰς devo πα λαδὼν δύο 
τῶν ἐπιτηδείων. εἶτα φανερῶς μὲν οὐκ ἐβούλετο ζη-- 


πεῖν τὸν ὠνητὴν, οὐδὲ περιδόητον τὸ πρᾶγμα ποιεῖν, 
χρύφα δὲ καὶ διὰ χειρὸς ἔσπευδε τὴν πρᾶσιν. Δυσδιά- 
τὸ ὕετον δ' ἀπέδαινεν' οὗ γὰρ ἦν τὸ χτῆμα πολλῶν, οὐδ᾽ 
ἑνὸς τῶν ἐπιτυχόντων ἀλλὰ πλουσίου τινὸς xal βασι- 
λέως, τοῖς δὲ τοιούτοις ἐφοδεῖτο προσιέναι. Γινομένης 
οὖν διατριδῆς μακροτέρας, οὐκέτι φέρειν ὑπέμενε τὴν 
παρολκήν, Νυχτὸς δ᾽ ἐπελθούσης καθεύδειν μὲν οὐχ. 
15 ἐδύνατο, ἔφη δὲ πρὸς αὑτόν" Ἀνόητος, ὦ Θήρων, εἶ, 
ἀπολέλοιπας γὰρ ἤδη τοσαύταις ἡμέραις ἄργυρον πὰ 
χρυσὰ ἐν ἐρημίᾳ, ὡς μόνος λῃστής. οὔκ οἶδας, ὅτι 
τὴν θάλασσαν καὶ ἄλλοι πλέουσι πειραταί. ᾿Εγὼ δὲ 
καὶ τοὺς ἡμετέρους φοδοῦμαι, μὴ καταλιπόντες ἡμᾶς 
30 ἀποπλεύσωσιν. οὐ δήπου γὰρ τοὺς δικαιοτάτους 
ἑστρατολόγησας, ἵνα σοι τὴν πίστιν φυλάττωσιν, ἀλλὰ 
τοὺς πονηροτάτους bim ὧν ἤδεις, Νῦν μὲν οὖν, 
εἶπεν, ἐξ ἀνάγκης κάθευδε, ἡμέρας δ᾽ ἐπιστάσης Bu- 
δραμὼν ἐπὶ τὸν κέλητα δῖψον εἰς θάλασσαν τὴν ἄκαιρον 
ah καὶ περιττήν σοι γυναῖκα καὶ μηκέτι φορτίον ἔπάγον 
δυσδιάθετον, Κοιμηθεὶς δ᾽ ἐνύπνιον εἶδε, κεχλιμένας 
τὰς θύρας, ἔδοξεν οὖν αὐτῷ τὴν ἡμέραν ἐχείνην 
ἐπισχεῖν. Οἷα δ' ἀλύων ἐπί τινος ἐργαστηρίου xat. 
στο, ταραχώδης παντάπασι τὴν ψυχήν. "Ev δὲ τῷ 
3e μεταξὺ παρήει πλῆθος ἀνθρώπων, ἐλευθέρων τε xal 
δούλων, ἐν μέσοις δ᾽ αὐτοῖς ἀνὴρ ἡλικίᾳ καθεστὼς, 
μελανειμονῶν χαὶ σκυθρωπός" ἀναστὰς οὖν ὁ Θήρων, 
{περίεργον γὰρ ἀνθρώπου gate, ) ἐπυνθάνετο ἑνὸς τῶν 
ἑπαχολουθούντων * Τίς οὗτος; ὁ δ᾽ ἀπεχρίνατο" Ξένος 
35 εἶναί μοι δοκεῖς, ἣ μαχρόθεν ἥχειν, ἃς ἀγνοεῖς Διονύ- 
σιον πλούτῳ xal γένει καὶ παιδείᾳ τῶν ἄλλων Ἰώνων 
Ὑ Dev tdi μεγάλου βασιλέως, Διὰ" εἰ 
τοίνυν μελανειμονεῖ; Ῥέδνηκε γὰρ αὐτοῦ ἢ γυνὴ ἧς 
ἦρα. "ἔτι μᾶλλον εἴχετο τῆς ὁμυλίας 6 Θήρων, εὑρη- 
τ χὼς ἄνδρα πλούσιον xol φιλογύναιον. οὐκέτ᾽ οὖν 
ἅἁνῆκε τὸν ἄνδρα ἀλλ' ἐπυνθάνετο- Τίνα χώραν ἔχεις 
map! αὐτῷ; κἀκεῖνος ἀπεκρίνατο" Διοικητής εἶμι τῶν 
ὅλων, τρέφω δ' αὐτῷ χαὶ τὴν θυγατέρα, παιδίον νή-- 
πίον» μητρὸς ἀὐλίας πρὸ ὥρας ὀρφανόν, Θήρων Τίς 
40 καλῇ; Λεωνᾶς. Εὐχαίρωως, φησὶν, ὦ Λεωνᾷ,, σοι 
συνέδαλον. “Εμπορός εἶμι καὶ πλέω νῦν ἐξ Ἰταλίας. 
Bh οὐδὲν οἶδα τῶν ὃν Ἰωνίᾳ. Γυνὴ δὲ Συδαρῖτις, 
εὐδαιμονεστάτη τῶν ἐκεῖ, χαλλίστην ἄδραν ἔχουσα διὰ 
eris ἐγὼ δ᾽ αὑτὴν ἐπριάμην. σοὶ 
οὖ υὖν γενέσθω τὸ κέρδος, εἴτε σεαυτῷ θέλεις τροφὸν xa- 
ko voter πεπαίδευται γὰρ ἱκανῶς, εἶτε 
t χαρίσασθαι δεσπότῃ. Av- 
eie a Di ἊΝ αὑτὸν, ἵνα 






διε ὃ “ἐς 





Freebies, F 

XIL dpse antem cum duobus amicorum. ee 
urbem; ubi palam quidem nolebat emtorem quierere, aut 
rem divulgare, clam vero et sub manu unzebal vendilio- 
nem. Sed difficilius, quam vellet, extrudebat mercem suam. 
venalem. Neque enim pro plebe, neque obvio quovis, 
eral, sed beati nezotium , aut regis cujusdam. Tales autem. 
adire metuebat. Ergo nimis protracia comumoralione , 
ferre ampliorem moram, οἱ nocte superveniente dormire 
impotens, sic ipse ad se : Stultus es, Theron, ait, tamdiu 
jam reliquisti in solitudine sine preesidio aurum et argen- 
ium tuum, tamquam solus esses pirata. Tgnoras, alios 
quoque mare pervagari Lui similes. —1mo nostros qnoque 
timeo, ne, nobis relielis, cum nave abeant. Neque enim. 
profecto viros conscripsisti summae probitatis et justitiae , 
qui fidem tibi servent integram, sed bipedum , quos nosti 
mequissimos, Nunc ergo quidem dormi necessario. lllu- 
cescenle vero die, hine in navem facto discursu, abjice 
mari mulierem intempeslivam el supervacaneam, neque 
lecum amplius circumvectita mercem difficulter collocan- 
dam. Sicsopitus in somnio videt domus fores sibi occlusas. 
Statuit igitur illam adhuc diem se cohibere. Quum itaque 
vagus erraret, sedebat ad officinam, mente mire jactata ; 
lransibal interea maga hominum et ingenuorum et servo- 
rum turba, medium stipantium virum , zetatís consistentis, 
pullatum, tristem; suaque levalus sede, qu hominum 
indoles est aliena scire avida , rogat asseclarum quemdam : 
Quis iste? Hospes mihi videris, respondel rogatus, aut ex 
longinquo venire, qui Dionysium ignoras , omnibus Ionibus. 
genere, divitiis et sapienlias cultura antepollentem, magni 
regis amicum. Quid ergo pullatus? Mortaa enim ipsi est. 
uxor eximie amata. Eo magis "Theron asseclari collo- 
quium , invento homine opulento et mulieroso : neque di- 
mittere porro hominem , sed rogare : Quem tu apud eum 
locum tenes? Dispensator sum cunctarum opum et alumnus 
filio ejus, puella infantis, quam misera mater ante tempus 
deseruit. Qui vocaris? "Theron. Qui tu? Lronas. Tem- 
pore igitur in te incidi, Leona. Venio ex Italia mercator; 
«uo faetum , uL Tonicarum rerum nihil norim,  Ancillam 
vero pulcherrimam , quam mulier Sybaritis, omnium ibi 
beatissima, habebat at. vendidit. ob. aemulationem, illam. 
ego emi; el. cedet libi compendio, sive Iu ipse libi ser- 
vare velis nutriculam puelle, et sane literis et. artibus 
ingenuis satis instructa est τ sive eliam illam censes hero 
gratificari. UL herus autem aliquam habeat pretio redem- 
lam tibi magis expedit; ne forle alumme fua: novercam 
superimducal. Nom ingrata haec audienti accidebant Leo 





νιστον ὑπολαμβάνω" Πάντα μοι φυλάξατε χαλῶς" 
ἐμοὶ δ' ἀρκεῖ δαχτυλίδιον μιχρὸν, ὃ εἶχον καὶ νεκρά, 
τὸ εἴτα τὴν κεφαλήν" "λγε με, ψησὶν, 
ὦ Θήρων, ὅποι ποτὲ θέλεις. πᾶς γὰρ τόπος θαλάσσης 
καὶ τάφου κρείσσων. 
ΙΔ΄. Ὡς δὲ πλησίον ἐγένετο τῆς ἐπαύλεως 6 Θήρων, 
ἀστρατήγησέ τι τοιοῦτον, ᾿Ἀποκαλύψας τὴν Καλλιρ- 
4e ρόην καὶ λύσας αὐτῆς τὴν κόμην, διανοίξας τὴν θύραν, 
πρώτην ἐκέλευσεν εἰσελθεῖν, Ὃ δὲ Λεωνᾶς καὶ πάντες 

οἵ ἔνδον ἐπιστάσης αἰφνίδιον χατεπλάγησαν, οἵ μὲν 
δοχοῦντες θεὰν ἑωραχέναι, καὶ γὰρ ἦν τις λόγος, ἐν 
τοῖς ἀγροῖς Ἀφροδίτην ἐπιφαίνεσθαι. Καταπεπληγμέ- 

20 γῶν δ᾽ αὑτῶν, κατόπιν ὃ Θήρων ἑπόμενος προσῆλθε τῷ 
Ast, καὶ Ἀνάστα, φησὶ, καὶ γενοῦ περὶ τὴν ὑπο- 


δοχὴν τῆς γυναικός, αὕτη γάρ ἐστιν, ἣν θέλεις ἀγο- 
ράσαι. Χαρὰ καὶ θαυμασμὸς ἐπηκολούθησε πάντων. 
ὴν μὲν οὖν Καλλιρρόην ἐν τῷ καλλίστῳ τῶν olcn- 


30 μάτων καταχλίναντες, εἴασαν ἡσυχάζειν᾽ xal γὰρ 
ἐδεῖτο πολλῆς ἀναπαύσεως ἐκ λύπης καὶ χαμάτου 
καὶ φόδον. (ϑήρων δὲ τῆς δεξιᾶς λαδόμενος τοῦ 
Aevi: Τὰ μὲν map! ἐμοῦ σοι, φησὶ, πιστῶς πε- 
πλήρωται, σὺ δ᾽ ἔχε μὲν ἤδη τὴν γυναῖχα, φίλος γὰρ 

30 εἶ λοιπὸν, ἧκε δὲ εἰς ἄστυ καὶ λάμθανε τὰς χαταγρα-- 
φὰς xal τότε μοι τιμὴν, ἣν θέλεις, ἀποδώσεις, "Muti" 
ψασῦαι δὲ θέλων ὁ Λεωνᾷς- Οὐμενοῦν. φησὶν, ἀλλὰ 
καὶ ἐγώ σοι τὸ ἀργύριον ἤδη πιστεύω πρὸ τῆς κατα- 
ἡραφῆς. Ἅμα δὲ xal προχαταλαδεῖν ἤθελε, δεδιὼς, 

ὅ5 μὴ dom μετάθηται. πολλοὺς γὰρ ἐν τῇ πόλει γενέσ- 
θαι τοὺς ἐθέλοντας ὥνεϊσθαι, Τάλαντον οὖν ἀργυρίου 
προκομίσας ἠνάγκαζε λαθεῖν" 6 δὲ Θήρων ἀχχισάμενος 
λαμθάνει, ΚΚατέχοντος δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον αὐτὸν τοῦ 
Δεωνᾷ, καὶ γὰρ ἦν ὀψὲ τῆς ὥρας, Ἰδούλομαι, φησὶν. 

40 d9' ἑσπέρας εἷς τὴν πόλιν πλεῦσαι, τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ 
ἐπὶ τῷ λιμένι συμβαλοῦμεν. ᾿Επὶ τούτοις ἀπηλλά- 
γησαν. ᾿Βλθὼν δ' ἐπὶ τὴν ναῦν ὁ Θήρων ἐκέλευσεν 
ἃραμένους τὰς ἀγκύρας ἀνάγεσθαι τὴν ταχίστην, πρὶν 
ἐκπύστους γενέσθαι. Καὶ οἱ μὲν ἀπεδίδρασχον ἔνθα 

45 τὸ πνεῦμα ἔφερε, μόνη δὲ Καλλιρρόη γενομένη ἤδη 
μετ᾽ ἐξουσίας τὴν ἰδίαν ἀπωδύρετο τύχην" Ἰδοὺ, φησὶν, 
ἄλλος τάφος, ἐν ᾧ Θήρων με κατέκλεισεν, ἐρημότερος 
ἐκείνου μᾶλλον. πατὴρ γάρ μοι ἂν ἐχεῖ προσῆλθε 
καὶ μήτηρ, καὶ Χαιρέας ἐπέσπεισε δαχρύων" ἡσθύμην 

bo ἂν καὶ τεὐνεῶσα. ἵνα δ᾽ ἐνταῦθα χαλέσω : γινώσ- 
xti, ᾿ύχη βάσκανε, διὰ γῆς καὶ θαλάσσης τῶν ἐμῶν 
κακῶν οὖκ ἐπληρώθης, ἀλλὰ πρῶτον μὲν τὸν ἐραστήν 
μου σὺ φονέα ἐποίησας" Χαιρέας, ὃ μηδὲ δοῦλον μηδέ- 
πότε πλήξας, ἐλάχτισε χαιρίως ἐμὲ τὴν φιλοῦσαν, 





feliciorem, et : Gratiam tibi πον], paler, ait, bene volenti. 
Reddant vobis omnibus dii dignas vices. 0] quidem se- 
pulcralibus, ominosum est, Omnia modo mihi bene ser- 
vate. Unus mibi sufficit annellus parvus , quem et moriens 
gestabam. Sie obvoluto capile duc me, Theron, ait, 
quorsum lube. Omnis enim locus mari et sepulcro po- 

XIV. Ut vero prope a villa aberant, falem Theron astu- 
liam comminiscilur. Velum aufert. Callirrhoa , solvitque 
comam , et priorem jubet illam per apertas sua manu fores 
introire. Sic Leonas et qui intus erant omnes apparitione 
subita perculsi, pars efiam putantes, deam esse, Erat 
enim in isto tractu multus rumor, Venerem interdum 
apparere. Secutus a tergo Theron perplexos adit, οἱ ad 
Leonatem conversus : Surge, ait, et accinge le accipienda 
mulieri. Hzc enim est, quam emere cupis. Gandium ek 
admiratio omnium dicta sequitur, et Callirrhoén quidem 
ín pulcherrimo cubiculo sinunt. compositam requiescere z 
nec parva sane opus habebat requie et. refectione ex tris- 
titia, lassitudine, et metu. Theron autem dextra prehenso 
Leonati : Meas quidem , ait, partes fideliter exseculus sum ; 
ἴω vero habeto tibi mulierem jam. — Amicus enim certe es. 
Veni autem in urbem , et accipe tabulas , el tunc milii da 
prelium, quod velis. Nequaquam, ait Leonas, par pari 
referre ambitiosus; sed el ego jam anle tabulas signatas 
accredo tibi peconimm. Simul autem volebat hominem 
occupare, ne retractaret forte veritus. Sciebat enim in 
wrbe multos emturientes, Talentum igitur argenti in me- 
dium prolatum obtrudit , quod Theron , specie recusanlis, 
quod flograntissime cupiebat , post longam altercationem , 
invitus nempe et coactus, accipit, οἱ retinere volenti ad 
canam Leonali , serum enim diei erat : Hac ipsa vespera, 
ail, urbi adnavigare volo. Cras in porlu contractum por- 
ficiemus, Mac conditione diremti sont. Theron autem ut. 
venit ad navem, altum pelere quam celerrime revulsís 
ancoris jubet, antequam agnoscerelur. — ELsic illi quidem, 
quo ferebat ventus, aufügere, ΟΠ γενοῦ vero solitudinem 
nacta libere jam fortunam deplorare suam, En alius, ail, 
tumulus, quo me 'fheron conclusit, illo priore mullo 
desertior. lllnc enim pater accessisset et mater, οἱ Clae- 
reas lacrymas libasset. Sensissem id quamvis mortua, 
Hic vero quemnam invocabo? Nosti tu, Fortuna invida , 
malis terra marique non explela meis ; sed. primo quidem 
amatorem meum homicidam fecisti, Cliereas , qui neque 
servum cecidit unquam, calee letali. me ferit amantem. 


᾿ τοσούτῳ διαζευχθεῖσ(α) πάθει, Καὶ 

σὺ μὲν πενθεῖς καὶ μετανοεῖς καὶ τάφῳ χενῷ παραχά- 

θησαι, μετὰ θάνατόν μοι τὴν σωφροσύνην μαρτυρῶν.» 

16 ἐγὼ δὲ, ἡ Ἑρμοκράτους θυγάτηρ, 4 σὴ γυνὴ, δεσπότῃ 

σήμερον ἐπράϑην, Τοιαῦτ᾽ ὀδυρομένη μόλις ὕπνος 
ἐπῆλθεν [αὐτῇ]. 





AOTOX AEYTEPO. 


Α΄, Λεωνᾶς δὲ χελεύσας Φωχᾷ τῷ οἰχονόμῳ πολλὴν 
ἐπιμέλειαν ἔχειν τῆς γυναιχὺς, αὐτὸς ἔτι νυχτὸς ἐξῆλθεν 
30 εἰς τὴν Μίλητον, σπεύδων εὐαγγελίσασθαι τῷ δεσπότῃ 
τὰ περὶ τῆς νεωνήτου, μεγάλην οἰόμενος αὐτῷ φέρειν 
τοῦ πένθους παραμυθίαν. Εὗρε δ᾽ ἔτι καταχείμενον 
τὸν Διονύσιον, ἀλύων γὰρ ὑπὸ τῆς λύπης οὐδὲ pore 
τὰ πολλὰ,, καίτοι ποθούσης αὐτὸν τῆς πατρίδος, ἀλλὰ 
30 διέτριβεν ἐν τῷ θα; y ὡς ἔτι παρούσης αὐτῷ τῆς 
ΠΣ ἘΣ DM Ces Α:ωνᾶν b πρὸς αὖτόν- 
Μίαν ταύτην ἐγὼ νύχτα μετὰ τὸν θάνατον τῆς ἀηλίας 
ἡδέως κεχοίμημαι" καὶ γὰρ εἶδον αὐτὴν (ὄναρ) ἐναργδὶς 
μείζονά τε καὶ χρείττονα γεγενημένην , καὶ ὡς ὕπαρ 
30 μοι συνῆν. Ἔδοξα δ᾽ εἶναι τὴν πρώτην ἡμέραν τῶν 
γάμων καὶ ἀπὸ τῶν χωρίων μου τῶν παραθαλαττίων 
αὐτὴν νυμφαγωγεῖν, σοῦ μοι τὸν ὑμέναιον ἄδοντος. " Ext 
δ᾽ αὐτοῦ διηγουμένου, Λεωνᾶς ἀνεθόησεν- Εὐτυχὴς 
εἴ, δέσποτα, καὶ ὄναρ καὶ ὕπαρ, Μῶλεις ἀκούειν 
ἂν τοῦτα, ἃ τεθέασαι. καὶ ἀρξάμενος αὐτῷ διηγεῖται, 
Προσῆλθέ μοί τις ἔμπορος πιπράσχων γυναῖκα χαλ- 
λίστην, διὰ δὲ τοὺς τελώνας ἔξω τῆς πόλεως ὥρμισε 
τὴν ναῦν πλησίον τῶν σῶν χωρίων. Κἀγὼ συνταξά- 
μενος ἀπῆλθον εἰς dypóv. — 'Exr δὲ συμθαλόντες 
a0 ἀλλήλοις ἔργῳ μὲν τὴν πρᾶσιν ἀπηρτίχαμεν - ἐγώ τε 
γὰρ ἐκείνῳ τάλαντον δέξωχα" δεῖ δὲ ἐνταῦθα γενέσθαι 
γυμίμως τὴν καταγραφήν. Ὁ δὲ Διονύσιος τὸ μὲν 
κάλλος ἡδέως ἤκουσε τῆς γυναικὸς, ἦν γὰρ φιλογύνης 
ἀληθῶς, τὴν δὲ δουλείαν ἀηδῶς. ἀνὴρ γὰρ βασιλικὸς, 

v» διχφέρων ἀξιώματι xal παιδείᾳ τῆς ὅλης Ἰωνίας, 
ἀπηξίου κοίτην θεραπαινίδος, καὶ ᾿Αδύνατον, εἶπεν, 
ὦ Aevi, καλὸν εἶναι σῶμα μὴ πεφυκὸς ἐλεύθερον, 
Οὐκ ἀκούεις τῶν ποιητῶν, ὅτι θεῶν παῖδές εἶσιν οἵ 
καλοὶ, πολὺ δὲ πρότερον ἀνθρώπων εὐγενῶν; σοὶ δὲ 





CHARITON DE CHJEREA ET CALLIRRHOE 


in vrbem adducta sum, ut alia venalis. Metuebas eni 
Fortuna! ne quis conspicatus ingenvam atque nobilem 
putaret. Jdeoque, ut supellex mta et cmca οἱ ignara 


sui, nescio quibus cessi, Graecis an Barbaris, an rursus. 


piratis. Planctibus interim. dum perlundit poctus, videl 
in annulo Cheerez imaginem, et deosculata , Vere, ait, 
perii, Chzerea, tanto casu a le sejuncla. Et tm quidem. 
luges et resipiscis, dum, vacuo tamen , sepulero assides , 
post mortem mihi pudicitiam contestans, Ego vero , Her- 
mocratis filia, et tua uxor, hodie bero sum vendila. Sic 
lamentanti vix somnus obrepit.. 


———— 


LIBER SECUNDUS. 


T. Muliere vero curis Phocae villici multum commendala, 
Leonas ipse ílla eadem de nocle Miletum festino. gradu 
tendit, grata hero de recens emta nuntiaturus , magnam- 
que, ut rebatur, allaturus ejus luctui medicinam, Sed 
decumbentem adlucoffendit. Jactatus enim et in diversa 
tractus. morrore Dionysins, patria quamvis illum. deside- 
rante, raro prodibat, haerens in conclavi, ceu praesente 
adhuc uxore. Leonati tandem, ut vidit : Hanc ego solam 
noctem, ait, post fata miserae eum voluptate dormivi- 
Clare enim illam (in somno) vidi et majorem factam, et 
pulchriorem, et, ut vigili, milii consuescebat. "Videbar 
mihi primam celebrare nupliarum diem, eamque sponsam 
ducere domum, e maritimo meo praedio adductam, te 
hymenzeum mibi przecinente. — Leonas, adhue illo. disse- 
renle : Et somnians , here, felix es, &t vigil, exclamal, 
Aulies, quas vidisti. Et inde orlus illi exponit : Mercator 
ad me venil mulierem vendens pulcherrimam, | Sed propler 
publicanos extra urbem apud praedium tuum navem sla- 
biliverat. Condicto ego die el tempore rus abeo, ubi vi- 
cissim pacti , re ipsa confecimus emtionem et vendilionem;. 
nam ego quidem illi talentom dedi. Superest, ut. liie la- 
bulze secundum leges consignenlur. Libenter quidem 
Dionysius audiebat mulieris pulchritudinem erat enum 
sane mulierum amantior ; at segre servilulem, — Vir enim. 
regii spiritus, et totius Tonize eum dignitate, tum animi 
eullura, primus , ancilla: torum adspernisbatur , et : Fieri. 
nequit, o Leona, ait, pulclirum esse corpus non ingenui. 
natum. Nonne didicisli a. poétis pulchros esse deorum. 
liberos , quidni multo certius sint ingenuorum hominum? 





] Ὗ 





LIBER 1]. 


ἤρεσεν ἐπ' ἐρημίας, συνέχρινας γὰρ αὐτὴν τοῖς àypol - 
xoi. ᾿Αλλ', ἐπείπερ ἐπρίω, βάδιζε εἰς τὴν ἀγοράν. 
λδραστος δὲ, ὁ ἐμπειρότατος τῶν νόμων, διοικήσει τὰς 
χαταγραφάς, ἔχαιρεν 6 Λεωνᾷς ἀπιστούμενος" τὸ 
w γὰρ ἀπροσδόκητον ἔμελλε τὸν δεσπότην μᾶλλον ἐχ-- 
πλήσσειν, Παριὼν δὲ τοὺς Μιλησίων λιμένας ἅπαντας, 
καὶ τὰς τραπέζας χαὶ τὴν πόλιν ὅλην, οὐδαμοῦ Θήρωνα 


10 μένος, λαβὼν παρέπλευσεν ἐπὶ τὴν dvd, 
χἀχεῖθεν ἐπὶ τὸ χωρίον. Οὐχ ἔμελλε δὲ εὑρήσειν τὸν 
ἤδη πλίοντα, Μόλις οὖν καὶ βραδέως ἀπῆλθε πρὸς 
τὸν δεσπότην. ἰδὼν δ᾽ αὐτὸν ὁ Διονύσιος σχυῦρω- 
πὸν, ἤρετο, τί πέπονθεν. ὅ δέ φησιν" 'Απολώλεχά 

10 σου, ὦ δέσποτα, τάλαντον. Συμθαῖνον, εἶπε 6 Διονύ- 

. Gt, ἀσφαλέστερόν σε τοῦτο πρὸς τὰ λοιπὰ ποιήσει, Τί 
8' ὅμως συμβέθηχε: μήτι f, νεώνητος ἀποβέδραχεν ; οὐχ 
ἐχείνη, φησὶν, ἀλλ᾽ ὁ πωλήσας. ᾿Ανδραποδιστὴς ἄρ᾽ 
ἣν xad ἀλλοτρίαν σοι πέπραχε δούλην διὰ τοῦτ᾽ ἐπ᾽ ἐρη- 

30 μίας. Πόθεν δ᾽ ἔλεγε τὴν ἄνθρωπον εἶναι ; Συθαρῖτιν 
ἐξ Ἰταλίας, πραϑεῖσαν ὑπὸ δεσποίνης χατὰ ζηλοτυ- 
πίαν. Ζήτησον Συδαρῖτιν εἴ τινες ἐπιδημοῦσιν" ἐν 
δὲ τῷ μεταξὺ ἐκεῖ χατάλιπε τὴν γυναῖχα, ἩἙότε μὲν 
οὖν ὃ Αἰωνᾶς ἀπῆλθε λυπούμενος, ὡς οὐκ εὐτυχούσης 

L3 ας αὐτῷ γεγενημένης. ᾿Επετήρει δὲ χαιρὸν 
ἀναπεῖσαι τὸν δεσπότην ἐξελθεῖν εἰς τὰ χωρία, λοιπὸν 
μίαν ἔχων ἐλπίδα τὴν ὄψιν τῆς γυναικός. 

Β΄. Πρὸς δὲ τὴν Καλλιρρόην tlo730ov αἱ ἄγροικοι 
γυναῖκες, καὶ εὐθὺς ὡς δέσποιναν ἤρξαντο χολαχεύειν, 

30 Πλαγγὼν δὲ, ἡ τοῦ οἰκονόμου γυνὴ, ζῷον οὖκ ἄπρα- 
xrov, ἔφη πρὸς αὐτήν Ζητεῖς μὲν, ὦ τέκνον, πάντως 
τοὺς ἑαυτῆς" ἀλλὰ χαλῶς καὶ ἐνθάδε νόμιζε σούς, 
Διονύσιος γὰρ, 6 δεσπότης ἡμῶν, χρηστός ἐστι xal 
φθάνθρωπος. εὐτυχῶς σε ἤγαγεν εἰς ἀγαθὴν ὁ Debe 

35 οἰκίαν, ὥστε ἐν πατρίδι διάξεις. Ἔχ μαχρᾶς οὖν 
θαλάσσης ἀπόλουσαι τὴν ἄσιν, ἔχεις θεραπαινίδας. 
Μόλις μὲν καὶ μὴ βουλομένην προήγαγε δ᾽ ὅμως εἰς τὸ 
βαλανεῖον, Εἰσελθοῦσαι δ' ἤλειψάν τε καὶ ἀπέσμηξαν 
ἐπιμελῶς xxi μᾶλλον ἀποδυσαμένης κατεπλάγησαν, 

40 Ὥστ᾽ ἐνδεδυμένης αὐτῆς δαυμάζουσαι τὸ πρόσωπον 
ὥς θεῖον πρόσωπον ἔδοξαν ἰδεῖν" καὶ γὰρ χρὼς λευχὸς 
ἔστιλψεν εὐθὺς μαρμαρυγῇ τινι ὅμοιον ἀπολάμπων. 
Τρυφψερὰ δὲ σὰρξ, ὥστε δεδοικέναι, μὴ xal ἡ τῶν 
δαχτύλων μέγα τραῦμα ποιήση. Ἡσυχῇ δὲ 

40 διελάλουν πρὸς ἀλλήλας " Καλὴ μὲν ἡ δέσποινα ἡμῶν, 
καὶ περιθόητος" ταύτης δ᾽ ἂν θεραπαινὶς ἔδοξεν, 
᾿Ἐλύπει τὴν Καλλιρρύην ὁ ἔπαινος καὶ τοῦ μέλλοντος 
olx ἁμάντευτος ἦν, ᾿Επεὶ δ᾽ ἐλέλουτο καὶ τὴν κόμην 
συνεδέσμουν, καθαρὰς αὐτῇ προσήνεγχαν ἐσθῆτας " 

τὴ ἡ δ᾽ οὐ πρέπειν ἔλεγε ταῦτα τῇ νεωνήτῳ, Χιτῶνά 
μοι δότε δουλικόν. χαὶ γὰρ ὑμεῖς ἐστέ μου χρείτ- 
πονες, Ἐνεδύσατο μὲν οὖν τι τῶν ἐπιτυχόντων" 
χἀκεῖνο δ᾽ ἔπρεπεν αὐτῇ καὶ πολυτελὲς ἔδοξε χαταλαμ- 
πόμενον ὑπὸ κάλλους. — "Enti 2' ἠρίστησαν αἱ γυναῖ- 





ibi ista. ploeuit in solitadine ; comparasti namque rusticis 
iis. Sed quandoquidem emisti, abi in forum. Adrastus, 
legum consullissimus, tabularum consignalionem. admi- 
nistrábit. Gaudebat Leonas, fidem sibi non haheri. Inspe- 
ratum enim eo magis perenlsurum. Sed, omnes perva- 
lens Milesiorum portus et trapezitarum mensas, et totam 
urbem, mnosquam inveniebat Theronem.  Mercatorum 
vectorumque nemo, quos explorabat diligenter, hominem 
moverat.  Waesilabundus igitur, quid faceret, correpla 
actuaria , terram legens ad litus , inde ad praedium vehitur, 
Sed nusquam homo, medio jam mari oberrans. — Vix fan- 
dem et farde redit ad herum. — Herus, ut messtum vilit, 
que passus foret, rogat, Mlle : Perdidi libi, here, ait, 
lalentumn, Hic te casus im posterum reddet cautiorem. 
Nihilominus eloqnere, quid eontigil. Nonne recens emla 
5e fuga subtraxit? Non illa , sed venditor, Plagiarius itaquo. 
fuit , ideoque remotis arbitris servam tibi vendidit alienam. 
Unde autem illam dixil esse? Sybarilidem dixit esse, ex 
alia, venditam a domina, amulationis caussa, Quiere 
igitur si qui adsint Sybarile. — Interim ibi linque mulie- 
rem. Sic tristis tum quidem abibat Leonas , inauspi-ata 
sibi megotiatione faeta, —Servabat famen opporlunum 
tempus, quo rus exire persnaderet lero , reliquam habens 
unam spem, mulieris adspectum. 

ML. Interea frequentare rustiez Callirrhoen, δὲ statim. 
ut dominam ambire et blandiri. Uxor autem villici , Plan- 
gon, animal non hebes, neque rebus gerendis inidomeum : 
Sine dubio quidem requiris tnos, filia, ait illi. Sed οἱ 
reclé hic tuos reputaveris. Dionysius enim, dominus 
noster, est bonus et humanus vir. In bonam domum bene 
te feliciterque deduxit deus, ubi, ul in patria, degas. 
Ablue ergo tibi sordes longa contractas navigatione, Vix 
Tandem et reluctantem protraliit tamen in halnenm. Ubi 
ingressa diligenter illam et unguunt. et tergunt, mogisque 
slupent spoliatam vestibus , adeo ut, cujus amicta vullum 
fuerant admiratae, eum divinum appellarent, postquam 
nudam conspexerant. Cutis enim candida splendebat , ru- 
borem fulgori cuidam similem reperculiens; el caro fam 
delicata, ut. vel digitorum attzctu magnum fore vulnus 
woeluerent, et submissa voce inter se ajebant : Domina 
mostra quidem pulehra erat, eaque pollebat Inude, sed 
huic tamen ancillata fuisset, — Angebant. peieconia. Callir- 
rlioén futura facile praesagientem. — Ut igitur lavit οἱ comas 
religaverunt et. nilidas vestes. attulerunt, quas. illa nimís 
decoras recens emlae caussata - Quin mihi tanicam rusti- 
cam dalis, ail. Vel vos estis me potiores, Tndular sic ali 
quid tim forte occurrens , et bene sedebat, et dives alque 
splendidum videbatur, uf a pulchritudine irradiatum. Con- 














LIBER II. 


Yafe καὶ Αὕτη, φησὶν, ὦ δέσποτα, ἢ νεώνητος" μη- 
δὲν ταραχ! Καὶ σὺ δὲ, ὦ γύναι, πρόσελθε τῷ 
χυρίῳ. Καλλιρρόη a cei cnin xuplou 
ὕων, κάτω " xata 

[ s cani ὃ δὲ Διονύσιος, mMdat ee 
Δεωνᾶν" Ἀσεθέστατε, εἶπεν, ὡς ἀνθρώποις διαλέγῃ 
τοῖς θεοῖς, Σὺ ταύτην λέγεις ἀργυρώνητον καὶ ὡς 
οὐχ εὗρες τὸν πιπράσχοντα; οὐχ ἤκουσας οὐδ' Ὁμήρου 
διδάσχοντος ἡμᾶς" 


" Καί γε οἵ θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδα ποῖσιν 
Ἀνθρώπων ὕδριν τε καὶ εὐνομίην ἐφορῶσι. 


πο δι σν A9 4 4 9 

τὸ γοῦν λοιπὸν παῦσαί μον καταγελῶν καὶ θεὸν εἶναι 
νομίζων τὴν οὐδὲ ἄνθρωπον εὐτυχῆ. Λαλούσης δ᾽ αὐ- 
15 τῆς ἢ φωνὴ τῷ Διονυσίῳ θεία τις ἐφάνη. μουσικὸν 
ho ἐφθέγγετο καὶ ὥσπερ κιθάρας ἀπεδίδου τὸν ἦχον. 
᾿Ἀπορηθεὶς οὖν καὶ ἐπὶ πλέον ὁμιλεῖν καταιδεσθεὶς, 
ἀπῆλθεν εἰς τὴν ἔπαυλιν, φλεγόμενος ἤδη τῷ ἔρωτι, 
Mec οὗ πολὺ δ᾽ fxev ἐξ ἄστεος f παρασκευὴ, xxl τα- 
30 χεῖα φήμη, διέδραμε τοῦ γεγονότος, "Ἔσπευδον οὖν 
πάντες τὴν γυναῖχα ἰδεῖν" προσεποιοῦντο δὲ πάντες 
τὴν ᾿Ἀφροδέτην προσχυνεῖν, Αἰδουμένη δ᾽ ἡ Καλ- 
λιρρόη τὸ πλῆθος οὐκ εἶχεν ὅ τι πράξειε, πάντα γὰρ 
ἣν αὐτῇ ξένα καὶ οὐχ ἔδλεπεν οὐδὲ τὴν συνήθη Πλαγ- 
86 γόνα, ἀλλ᾽ ἐκείνη περὶ τὴν ὑποδοχὴν ἐγίνετο τοῦ 
δεσπότου. TI) ὅσης δὲ τῆς ὥρας xal μηδενὸς 
ἥκοντος εἰς τὴν ἔπαυλιν, ἀλλὰ πάντων ἑστώτων ἐκεῖ 
xai χεχηλημένων, συνῆχε Λεωνᾶς τὸ γεγονὸς καὶ ἀφι- 
χόμενος εἷς τὸ τέμενος ἐξήγαγε τὴν Καλλιρρόην, "loce 
26 δ' ἦν ἰδεῖν, ὅτι φύσει γίνονται βασιλεῖς, ὥσπερ ἐν τῷ 
σμήνει τῶν μελισσῶν, ᾿Ἡκχολούθουν γὰρ ἅπαντες, 
καθάπερ ὑπὸ τοῦ κάλλους δεσποίνῃ χεχειροτονημένῃ. 

Ἢ μὲν οὖν ἀπῆλθεν εἰς τὴν οἴκησιν τὴν συνήθη, 
Δ΄. Διονύσιος δ᾽ ἐτέτρωτο μὲν, τὸ δὲ τραῦμα πε- 
35 ριστέλλειν ἐπειρᾶτο" día δὲ πεπαιδευμένος ἀνὴρ καὶ 
ἑξαιρέτως ἀρετῆς ἀντιποιούμενος, μήτε τοῖς οἰκέταις 
ἐθέλων εὐκαταφρόνητος δοκεῖν, μήτε μειραχιώδης τοῖς 
.) διεχαρτέρει παρ᾽ ὅλην τὴν ἑσπέραν, οἰόμενος 
μὲν λανθάνειν, κατάδηλος δὲ γινόμενος ἐκ τῆς σιωπῆς. 
4“υ δέ τινα λαδόμενος ἀπὸ τοῦ δείπνου " Ταύτην, 
, Ἀομισάτω τις τῇ ξένη. μὴ εἴπητε δὲ, παρὰ 
τοῦ κυρίου, ἄλλ᾽ ὅτι παρὰ Διονυσίου, Τὸν μὲν οὖν 
πότον προήγαγεν ἐπὶ πλεῖστον: ἠπίστατο γὰρ ὅτι ob 
μέλλει καθεύδειν" ἀγρυπνεῖν οὖν ἐδούλετο μετὰ τῶν 
45 φίλων. ᾿Επεὶ δὲ προέχοπτε τὰ τῆς νυκτὸς, ἀναλύσας, 
ὕπνου μὲν οὐκ ἐλάμθανεν, ὅλος δ᾽ ἦν ἐν τῷ τῆς Ἄφρο- 
δίτης ἱερῷ xal πάντων ἀνεμιμνήσχετο, τοῦ προσώπου, 
τῆς κόμης, πῶς ἐστράφη, πῶς ἐνέδλεψε, τῆς φωνῆς. 
τοῦ ep , τῶν ῥημάτων, ἐξέχαε δ' αὐτὸν xai 
τῷ τὰ δάκρυα, "Tóv ἦν ἰδεῖν ἀγῶνα λογισμοῦ καὶ πά- 


fauc. t γὰρ βαπτιζόμενος ὑπὸ τῆς ἐπιθυμίας 
γενναῖος ἐπειρᾶτο ἀντέχεσθαι, χαθάπερ δ᾽ ix 
κύματος ἀνέχυπτε λέγων πρὸς ἑαυτόν" Οὐκ αἰσχύνῃ», 


Διονύσιε, ἀνὴρ 6 πρῶτος τῆς Ἰωνίας ἕνεχεν ἀρετῆς τε 





ΠῚ 


ait, here. — Honc est ila recens emla. — Quin tu, qm 
ticem effudit. Callirrboé dejeeto vultu, sero libe 
discens. Dionysius autem objurzato excussa 
mali : Propudium, ait, tue dis, ut hominibus, colloquer 
tune lnc pretio ais emtam, ejusque venditorem nusquam. 
reperissé? nonne vel ab Homero didicisti nos docenle, 
quod : P 

Divi se hospitibus peregrinis assimilantes, 

Quir μία, quio faciant mortales impia , spectant. 


* "vna ho? Jw. d 

AL in posterum! Desine quieso, ait Callirrho&,, mihi illu- 
dere, et deam reputare, quae neque felix liomo sim, Sic 
loquentis vox divina videbalur Diongsio. Musieum enim 
quid sonabat , et reddebat. quasi eilharze sonum.  Turba- 
tus igitur et pudore prohibitus mulieri colloqui diutius, abit 
in villam, amore jam flagrans, Non mullo post adveniebat 
ex urbe reliquus apparatus et multitudo, inter quos cito 
facti fama dilabitur. Ergo omnes properant mulierem vi- 
dere, per caussam tamen omnes adorand» Veneris  He- 
verita turbam Callirrlioé, qnid ageret , non habebat, utpote 
cui peregrina. erant omnia, Plangone etiam familiari non 
comparente, ut eirea herum excipiendum occupata. — Jam- 
«que procedente ultra, quam par erat, lempore, quum nemo 
in praedium adesset, sed omnes ibi starent, et tanquam 
incantationis quadam vi defixi essent, intelligit rem Leonas, 
et accurrens inde Callirchoen educit. Videre lum erat nasci 
reges, ul in apum examine. Seqwebantur enim omnes ut 
dominam a pulchritudine datam et nuncupalam. Sic illa 
quidem assolitum abit in contubernium. 

IV. Vulneratus autem Dionysius celare plagam tentabat, 
et οἱ vir literis bonisque moribus imbutus , et virtutis se- 
clalor egregiae, tola illa vespera perdurabat, et servis sui. 
facere contemtum, et amicis opinionem juvenilis el laseivi, 
sic declinans. Fallere tamen, quamvis sibi videretur, ne« 
quibat, ut quem silentium proderet. Came quoque par- 
tem sumebat; et: Hanc. quis, ait, bospitze nostras feral ; 
ne aulem dicalis velim ah lero, sed a Dionysic.— Compo- 
lationem quoque diu protrahebat; certus enim dormire 
mon posee, saltem. pervigilare cum amicis volebat, Sera 
jam nocte, soluto tandem convivio, ut surrexerat, somnum. 
quidem mon capiebat, totus autem erat in. fano Veneris, 
omniumque reminiscebatur, vultus , comm, conversionis, - 
adspectus, vocis, habitus, sermonum. | Accendebant autem - 
eliam laerymue, — Tum videre erai ratiomis εἰ affeclus- 
luctam. Fortis enim vir, quamvis a libidine mersitalus , 
conira lamen tenere. nilebatur, et, ul. e Wuclibus emer- 
gens, ipse sie ad se : Nonne le pndet, Dionysie, loni» 
primm gloria ef. virtute, quem satrapse mirantur, οἱ re« 
ges , et urbes, pueruli instar te gerere? semel contemplatus 
amas, et id quidem lugens, nondum juslis apud miserae 










i; s "LIBER 11" 





ἡμῖν τὴν ἀλήθειαν " οἱ μὲν γὰρ πωλσαντές σε Συδα- 
15 git) ἔφασαν, κατὰ ζηλοτυπίαν ἐκεῖθεν πραθεῖ 
δεσποίνης. ἄμ ἘΠῚ ^ Καλλιρρόη. xol χάτω χύ- 


᾿ΕἾπόν μοι, qa, 
b is τὰν πρῶτόν γε rue τὸ σόν. Καλλιρρόη, 
ψησίν, "Hoscz Διονυσίῳ καὶ τοὔνομα, Τὰ δὲ λοιπὰ 
ἐσιώπα, δὲ λιπαρῶς" Δέομαί σου, φὴς 
div, ὦ δέσποτα, συγχώρησόν μοι τὴν ἐμαυτῆς mi 
36 σιωπᾶν, Nene Ri. spere Τὰ iw. εἰμὶ δὲ 
Υῦν, ὃ γέγονα, δούλη χαὶ ξένη, Ταῦτα λέγουτα ἔπει- 
ρᾶτο μὲν λανθάνειν, ἐλείθετο δ᾽ αὐτῆς τὰ δάχρυα κατὰ 
τῶν παρειῶν, Προήχθη δ' 6 Διονύσιος χλάειν χαὶ 
πάντες ol περιεστηκότες. Ἔδξοξε δ᾽ ἄν τις xal τὴν 
10 Ἀφροδίτην αὐτὴν σχυθρωποτέραν γεγονέναι, Διονύ- 
σιος δ᾽ ἐνέχειτο ἔτι μᾶλλον πολυπραγμονῶν, καὶ Ταύ- 
τὴν αἰτοῦμαι παρά σου χάριν πρώτην, Διήγησαί 
gt, Ka » τὰ σεαυτῆς. Οὐ πρὸς ἀλλότριον 
ἐρεῖς" ἔστι γάρ τις καὶ τρόπου συγγένεια. Μηλὲν φο- 
35 δυθῆς, μηδ᾽ εἰ πέπραχταί σοί τι δεινόν. Ἤγανάχτη- 
σεν ἢ Καλλιρρόη πρὸς “τοῦτο, καὶ Μή με ὕδριζε, 
ἐἶπεν. οὐδὲν γὰρ σύνοιδα ἐμαυτῇ φαῦλον. ᾿Αλλ' 
ἐπεὶ σεμνότερα τὰ τῆς τύχης ἐστὶ τῆς παρούσης, οὗ 
θέλω δοκεῖν ἀλαζὼν, οὐδὲ λέγειν διηγήματα ἄπιστα 
4e τοῖς ἀγνοοῦσιν, οὗ γὰρ, μαρτυρεῖ τὰ πρῶτα τοῖς νῦν. 
᾿Ἐθαύμασεν ὁ Διονύσιος τὸ φρύνημα τῆς γυναιχὸς, xat 
Συνίημι, φησὶν, ἤδη, κἂν μὴ λέγης. εἰπὲ δ᾽ ὅμως. 
οὐδὲν γὰρ περὶ σεαυτῆς ἐρεῖς τηλικοῦτον, ἡλίκον ὁρῶ- 
μεν, Πᾶν ἐστί σου σμιχρότερον λαμπρὸν διήγημα. 
i Μόλις οὖν n τὰ xa! ξαυτὴν ἤρξατο λέγειν. "Eo- 
μοκράτους εἰμὶ θυγάτηρ, τοῦ Συραχοσίων στρατηγοῦ, 
Τ᾿ ἐνομένην δέ με ἄφωνον ἐξ αἰφνιδίου πτώματος ἔθα- 
Va» οἵ γονεῖς πολυτελῶς, ἤνοιξαν τυμδωρύχοι τὸν 
πάφον. εὗρον xdgl πάλιν ἐμπνέουσαν. ἤνεγκαν 
υὦ ἐνθάδε xai Αεωνᾷ μὲ τουτωὶ παρέδωκε Θήρων ἐπὶ 
ἐρημίας, Πάντ᾽ εἰποῦσα μόνον Χαιρέαν ἐσίγησεν. 
2 δέομαί σου. Διονύσιε- “Ἑλλην “γὰρ εἶ καὶ πό- 
καὶ παιδείας μετείληφας " μὴ γένη 


ΟΝ 433 
βαρ συρ αν a | i 


Nobrlompuspeeiuei e 
Mea quidem omnia tibi parent mulier. — 

Milesorom primus, quin totius pene dixerim oia, alti 
deorum etin homines piefale celeberrimus, Jamteqnoque — 
fas et arquum est vera nobis de té promere, Nam qui te 
vendidere , Sybaritidem perhibuerunt , ab domina iemula. 
venditam. Suffusa rubore dejeclo vultu sic respondet Cal« 
lirrho : Hac ego prima vice venij. Sybarin vero nunquam 
vidi. Dionysins ad Leonstem respiciens : Dixi tibi, ait, 
mihi, mulier, omnia, et principio quidem nomen tunm. 
Callirrhoé, ait. Placet nomen Dionysio. Reliqua tacebat , 
at isto urgente, atque cum precibus et contentione seisei- — 
lante : Id unum te rogo, domine, ail, et obsecro, palere 
me meam premere fortumam.  Prelerita ἰδία somnium 
fuerunt et fabule, Nunc autem sum, quie evasi, serva 
et exsul. Sic illa quidem fallere tentabat , οἱ lacrymis per 
genas manantibus Dionysium omnemque circumstantium. 
coronam invitabat ad flelus communionem.  Pulaverit 
quis, et ipsam Venerem vultum induisse trisliorem. Dio- 
nysius contra instare eo acrius síngula rimans; el, Hanc 
te primam rogo gratiam, ait, narra mihi fata tua , Callir- 
rhoé. Non marfabis plane alieno. Morum enim aliqua 
nobis intercedit affinilas. Νὰ timeto,, eliam si exsecrabile 
quid feceris. JEgerrime ferens improbam istane suspi- 
cionem Callirrhoe : Ne me inique habeas ef proterve, 
quacso,, ait ; sceleris conscia mihi sum nullius, Sed quo- 
niam forlune bona el nascendi mea sors hae praesente 
sunt. illustriora, nolo jactabunda videri, aut narraliones 
proferre , quarum fidem ignaris lamen non fecero, Admi- 
ratus femina spirilus : Etiam tacente le, intelligo, ait 
Dionysius. Dic tamen, Dices enim de Le tale nilil , quàlo 
nunc videmus. Omnis de ie relatio, quamtumvis ima- 
gnifica, te minor est. Sic illa tandem res suas exponit 
invita. Hermocratis filia sum, Syracusani praetoris , su« 
bito casu nuper vocis usum omnem àmísi, meque tum 
parentes extulerunt excellente impendio, quo Ilecti pi« 
ratae conditorium effregerunt, et hue abstulerunt me δρῖ-- 
rare adhnc deprehensam , et buie Leonati. tradidit in oii 
iudine Theron, Creteris omnibus enuntialis, solum Chrme- 
ream lacebal. Jam obsecro te, Dionysie, Grovcus enim 
es, et nrbis humanitate. pereultze, οἱ literarum studiis 


etiara ὅμοιος, μηδ᾽ ἀποστερήσῃς μὲ πα- | imhotns, ne sepulerorum violatoribus istis (ias similis, 


Cin. 





4M "CHARITON DE CH/EREA ET CALLIRRHOE 


ans 
H 4i 
HE 
ΕΣ H H 
HGDIHI 
teint 


ἴδιον καὶ μόνον καλέσας. Κατὰ πάντα, φησὶν, 
ἐγὼν δυστυχής εἶμι, καὶ μισούμενος ὑπὸ τοῦ Ἔρωτος. 
Τὴν μὲν γαμετὴν ἔθαψα - φεύγει δὲ ἢ νεώνητος, ἣν 
ἤλπιζον ἐξ ᾿Αφροδίτης εἶναί μοι τὸ δῶρον, καὶ ἀνέ- 
20 πλαττον ἐμαυτῷ βίον μαχάριον ὑπὲρ Μενέλεων τὸν τῆς 
Λαχεβαιμονίας γυναικός, Οὐδὲ γὰρ τὴν Ἑλένην εὖ- 


οὕτως ὑπολαμθάνω γεγονέναι. Πρόσεστι δ΄͵ 


Rope 
αὐτῇ xxi ἢ τῶν λόγων πειθώ, Βεήίωταί μοι. Τῆς 
αὐτῆς ἡμέρας ἀπαλλαγήσεται Καλλιρρόη μὲν ἐντεῦθεν, 
a5 ἐγὼ δὲ τοῦ ζῆν. Πρὸς τοῦτ᾽ ἀνέκραγεν 6 Λεωνᾶς" Μὴ 
σύ yt, ὦ δέσποτα, μὴ καταράσῃ σεαντοῦ, κύριος 
γὰρ εἶ σὺ καὶ ἐξουσίαν ἔχεις αὐτῆς, ὥστε καὶ ἐχοῦσα 
χαὶ ἄκουσα ποιήσει τὸ σοὶ δοκοῦν, ταλάντου γὰρ 
αὐτὴν ἐπριάμην. ᾿Επρίω σὺ, τρισάθλιε, τὴν εὐγενῆ; 
30 οὐχ ἀχούεις Ἑρμοχράτην τὸν στρατηγὸν τῆς πολλῷς 
Σικελίας, ἐγκεχαραγμένον μεγάλως, ὃν βασιλεὺς 6 
Περσῶν θαυμάζει καὶ φιλεῖ, πέμπει δ᾽ αὐτῷ χατ᾽ ἔτος 
δωρεὰς, ὅτι ᾿Αθηναίους κατεναυμάχησε, τοὺς Περσῶν 
πολεμίους: ἐγὼ τυραννήσω σώματος ἐλευθέρου, xal 
35 Διονύσιος, ὃ ἐπὶ σωφροσύνῃ περιβόητος, dxoucav 
ὑδριῶ, ἣν ox ἂν ὕδρισεν οὐδὲ Θήρων ὃ λῃστής; 
Ταῦτα μὲν οὖν εἶπε πρὸς τὸν Λεωνᾶν' οὗ μὴν οὐδ᾽ ἀπε- 
γίνωσκε πείσειν. φύσει γὰρ εὔελπίς ἐστιν b ἔρως, 
ὑαρρεῖ δὲ τῇ θεραπεία κατεργάσασθαι τὴν ἐπιθυμίαν. 
40 Καλέσας οὖν τὴν Πλαγγόνα" Δέξωκάς μοι, φησὶν, ἤδη 
πεῖραν ἱκανὴν τῆς ἐπιμελείας. ᾿Ἐγχειρίζω δέ σοι τὸ 
μέγιστον καὶ τιμιώτατόν μον τῶν χτημάτων, τὴν ξέ-- 
νην. Βούλομαι δ᾽ αὐτὴν μηδενὸς σπανίζειν, ἀλλὰ 
προϊέναι μέχρι τρυφῆς. Κυρίαν ὑπολάμθανε, θερά- 
4» mut , καὶ κόσμει xal ποίει φίλην ἡμῖν. ᾿Επαίνει με 
mag αὐτῇ πολλάχις xal οἷον ἐπίστασαι διηγοῦ. Βλέπε, 
μὴ δεσπότην εἴπγς, Συνῆκεν ἡ Πλαγγὼν τῆς ἐντολῆς 
φύσει γὰρ ἦν ἐντρεχής. αἴφνης δὲ βαλοῦσα πρὸς τὸ 
πρᾶγμα τὴν διάνοιαν, εἶδε τὸ πρὸς τοῦτο. Παραγενο- 
tà μένη τοίνυν πρὸς τὴν Καλλιρρόην, ὅτι μὲν χεκέλευσται 
θεραπεύειν αὐτὴν, οὐχ ἐμήνυσεν, ἰδέαν δ᾽ εὔνοιαν ἐπε- 
δείκνυτο' καὶ τὸ ἀξιόπιστον ὡς σύμβουλον ἤθελεν ἔχειν, 
Z.. Συνέδη, ξέ τι τοιόνδε, Διονύσιος ἐνδιώτριδε τοῖς 
χυνρίοις, προφάσεις μὲν ἄλλοτ' ἄλλας, τὸ δὲ δὴ ἀληθὲς, 






rhoén, re vera se ipsum.  Intelligebat enim , volis. 
cidisse, Al tu confide modo, Callirrhoé, ait, 'bonoqne «is 
animo; non enim carebis, que rogas. Testor Venerem, 
quam vides, Interim apud nos cultum habebis heree magis, 
quam serva. — Sic abit illa certa spe frela, quod εἰϊγα vo- 
luntatem pati quidquam non possit. “Ὅν 
VL. Dionysius autem, afficlus szritndime, solus 
sevocans Leonatem : Omnino infelix ego sum , et. 1 
exosus, ait. Condidi uxorem, Jam recems emla me ad- 
spernatur, quam ego donum Veneris libere sperabam, 
vitam mihi jam eflingens beatiorem illa Menelai, Laenie 
mariti. Nego namque, Helenam fuisse tam formosam, 
atque Callirrhoé, Suada etiam ejas ore loquitur, Actum 
est de vila mea. Eodem die, quo Callirrhoé nos, ego εἴς 
tam deseram. Non tu certe, here, ait Leonas. — Ne (e de-- 
voyeas , tu enim dominus ejus es, el velit nolit illa, 
tamen, quod fibi videbitur. "Talento enim illam em. 
Emiistine tu nobilem et ingenuam, miser! ignoras Hermo- 
eratem,, Siciliae paene totius praetorem, quem rex PPersa- 
rum magni facit et amat, magnilicenter inter de imperio. 
bene meriles relalum , quem missis Ín annos ernat mwne- 
fibus, eo quod Athenienses, suos hostes, mari contudit. 
Egone saviam lyrannns ín liberum corpus, et Dionysius 
ille de continentia celebratus, insullabo improbus e con- 
limeliosus, cui ne Thero quidem pirata ? Hec ille quiden 
ad Leonatem, non desperabat tamen exorare mulierem. 
Amor enim ex indole sua bene sperat. Confidebat cultura. 
et officiis cnpita conficere, Vocat itaque Plangonem, 
eique : Dedisti mihi jam , ait, eura» tuze documentom , sed 
sufficiens. Nunc commendo tradoque tibi in mans, quod 
opum mearum facio maximi , habeoque carissimum, extrz- 
meam istam, quam nulla indigere re, sed vel ad luxum. 
wsque procedere, volo. Heram reputato ; cole, et. m 
el orna, eb fac nobis amicam; lauda me 5. apu. 
illam, et depinge, qualem nosti. Vide, ne dominum no: 
Times. Awequebalur slalim mandala Plangon, acrís di 


velox ingenio mulier : stalim , ubi mente concepissel. 
golium, quid agendum esset , rrr ae. 






lirrhoén beneficiis οἱ officiis omne genus ula 
berili de mandato se facere minime pra se ferens, sed quasi 
de sua comitalis penu. promeret, nt, si quando quid sua-- 
deret, candoris οἱ benevolentime fidem, simul el obse- 
quium , inveniret. V 
VII. Accidit interim tale quid. Dionyslus ruri haerebat, 
ala causatus ex aliis, vere tamen uniceque ideo, quod 


^ ΝΕ 











| - 


LIBER 11. 


οὔτε ἀπαλλαγῆναι τῆς Καλλιρρόης δυνάμενος, οὔτε 
ἐπάγεσθαι θέλων αὐτήν' ἔμελλε γὰρ περιδδητος ὀφθεῖσα 


τὸ σοι Διονύσιος ἡδέως αἰτουμένη χάριν πρώτην, "Ὥχνει 
μὲν οὖν ἡ Καλλιρρόη βαδίσαι πρὸς αὐτόν. λιπαρούσης 
2b χαὶ δεομένης, ἀντειπεῖν οὐχ ἠδυνήθη, προηνεχυ- 
ριασμένη ταῖς εὐεργεσίαις ὑπ᾽ αὐτῆς. Ἵν᾽ οὖν μὴ 
ἀχάριστος &ox* Καγὼ μὲν, φησὶν, εἰμὶ δούλη xal 
20 οὐδεμίαν ἔχω παρρησίαν, εἰ δ᾽ ὑπολαμδάνεις δυνήσεσ- 
θαΐ τι χἀμὲ, συνιχετεύειν ἑτοίμη" γένοιτο δ᾽ ἡμᾶς 
τυχεῖν. Ἐπεὶ δ᾽ ἦλθον, ἐκέλευσεν ἡ Πλαγγὼν τὸν 
ἐπὶ ταῖς θύραις εἰσαγγεῖλαι πρὸς τὸν δεσπότην, ὅτι 
Καλλιρρόη πάρεστιν. ᾿Ετύγχανε δὲ Διονύσιος ἐρριμ- 
5 μένος ὑπὸ λύπης. ἐτετήχει δ᾽ αὐτῷ xai τὸ σῶμα. 
᾿Ἀχούσας οὖν, ὅτι Καλλιρρόη πάρεστιν, ἄφωνος ἐγέ- 
νετὸ, καί τις ἀχλὺς αὐτοῦ χατεχύθη πρὸς τὸ ἀνέλ- 
πιστον. Μόλις δ᾽ ἀνενεγχὼν Ἡχέτω, φησί, Στᾶσα 
δ ἢ 


με ὡς θυγατέρα. Δέομαι δή σον, κύρις, μὴ ὀργίζου 
τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς, ἀλλὰ χάρισαι τὴν σωτηρίαν. — " 
δὲ βουλομένη λέγειν οὐκ ἠδυνήθη. Συνεὶς οὖν ὁ Διο- 
9» νύσιος τὸ στρατήγημα τῆς Πλαγγόνος- Ὀργίζομαι μὲν, 
εἶπε, χαὶ οὐδεὶς ἂν ἀνθρώπων ἐρρύσατο μὴ ἀπολέσθαι 
«Ῥωχᾶν καὶ τὴν τοιαῦτα πεπραχότας - χαρίν 
ἕομαι 8' αὐτοὺς ἡδέως σοὶ xak γινώσχετε ὑμεῖς, ὅτι διὰ 
Καλλιρρόην ἐσώθητε. Προσέπεσεν αὐτοῦ τοῖς γόνασιν 
40 ἡ Πλαγγὼν, xal Διονύσιος ἔφη" Τοῖς Καλλιρρόης 
προσπίπτετε γόνασιν, αὕτη τὰρ ὑμᾶς ἔσωσεν. ᾿Ιἐπεὶ 
V ἡ Πλαγγὼν ἐθεάσατο τὴν Καλλιρρόην χαίρουσαν 
καὶ σφόδρα ἡξομένην ἐπὶ τῇ δωρεᾷ - Σὺ οὖν, εἶπε, 
(docs ὁμολόγησον ὑπὲρ ἡμῶν Διονυσίῳ χαὶ ἅμα ὥθη- 
4a δὲν αὐτήν. Ἢ 33 τρόπον τινὰ καταπεσοῦσα περιέπεσε 
τῇ δεξιᾷ τοῦ Διονυσίου. Κἀκεῖνος, ὡς δῆθεν ἀπαξιῶν 
τὴν χεῖρα δοῦναι, προσαγόμενος αὐτὴν χατεφίλησεν. 
εἶτ᾽ εὐθὺς ἀρῆχε, μὴ καὶ τις ὑποψία γένηται τῆς 


W'. Αἱ μὲν οὖν γυναῖκες ἀπήεσαν, τὸ δὲ φίλημα 
Διονυσίου, καθάπερ ib, εἰς τὰ σπλάγχνα κατεδύετο 
καὶ οὔθ᾽ δρᾷν ἔτι, οὔτ᾽ ἀχούειν ἐδύνατο, πανταχόθεν 





τς ἐν»; 





illa quidem objurgatio ultra verba non pro 
Ὡρῶν Aegis Indi Sd. undi 
trepida, rumpens s εἰ evellens sihi crines , amplexaque jue ej 

genua : Ohsecro te, domina, ait, serva nos, Pedes 
"neo succenset Dionysius. Est autem ex indole sua non 
minus irarmm gravis, quam lumanilalis dives. — Diseri- 
mini nos, nisi tu. sola, nemo eripiat. Primam enim tihi 
gratiam libenter prasslet Dionysius roganti, Aire cessabat 
et verebatar Callirrhoé ; instanti tamen οἱ obsecrapti modis 
omnibus negare non audebat , supplici collatis in se bene- 
liciis obstricta ; el, ut ingratae declinaret invidiam , sic ait : 
Εἰ ego zeque sum serva, et omni defecta profandi audacia. 
Quod si tamen etiam me valere non nihil putas, parala 
sum preces quoque meas supplici commodare, Modo dii 
wolis nos beare velint. Ut accesserant, jubel Plangon 
janitorem Callirrhoés praesentiam intro nuntiare ad hernm, 
qui tum forte merore prostratus jacebat tabidus et enectus. 
corpore. Audito ille Callirrhoós adventu plane obmuluit, 


3i mS, 
. Bel 


et ad insperatum nuntium caligine quadam fuit involutus, 


Vix landem intervallo revalescente spiritu refectus : Intret , 
ait. Callirrlioé primo quidem, ut adstitit propius, dejecit 
oculos el tolo vultu erubuit : dein , sed zegre , sic profatur : 
Ego Plangoni huic gratiam novi. Amat enim me, ut 
liliam, — Rogo ifaque fe, here, ne viro ejus irascaris, sed 
doma polius salutem. Ulterius proloqui volentem vox de- 
serit. Dionysius statim Plangonis artes intelligebat, οἱ : 
Stomachor equidem, ait, Phocamque et. Plangonem talla 
ausos mortalium nemo servaverit ab exitio, Tibi vero 
lubenter illos dono. ΑἹ vos sciatis velim, quod per Cal- 
lirrhoén servemipi.  Procidil ad. beri genua Plango,, cui 
Dionysius : Quia ad Callirrhoes genua potius procumbitis, 
Maec enim vos servavi. — Plangon ltantem conspicala 
Callirrhoén eoque munere vehementer deleefatam : Gra- 
Las ergo pro nobis Dionysio refer, ail, simulque impellit 
Callirrhoen, quie quodammodo prolapsa amplexabunda ad 
manum Dionysii accidit, llle vero, quas manum dare 
dedignatus, admolam propius Callirrhoen osculatur, οἱ 
mox remillit, ne Rerel artis hujus aliqua suspicio, 

VIL, Sic discelebant mulieres. — Osculum autem illud 
in Dionysii viscera velut. venenum irrepebat, ut. neque 
videret. amplins, neque audiret, undecunque obsessus et 


δ' ἣν ἐκπεπολιορανμένος, οὐδεμίαν εὑρίσκων θεραπείαν | expngnalus ab amore, cujus emediuum quarenti nullum 
τοῦ ἔρωτος" οὔτε διὰ δώρων, bia γὰρ τῆς γυναιχὸς τὸ | occurrehat. Nam neque muneribus proficiebat , viso magno 
15. 






zu 





? ] LIBER i1. 
ἜΤ Ὺ ΤΡ Hw aotem) inexpertus 


πὼς ἔλεος siciv τοῦ κατὰ γαστρὸς εἰσήει. Mou 
τεκνοκτονῆσαι, πασῶν ἀσεδεστάτη,, καὶ Μηδείας, λαμ- 
θάνεις λογισμούς. ᾿Αλλὰ καὶ τῆς Σχυθίδος 
«δια, dios μὲν γὰρ iiir de nda, σὰ 
τὸ Χαιρέου τέκνον θέλεις ἀποχτεῖναι xat μηδὲ ὑπό- 
pA Τί δ᾽, àv 
υἱὸς 35 τί δ᾽, ἂν ὅμοιος τῷ πατρίς τί δ' τἂν εὐτυχέστε- 
gos ἐμοῦ; μήτηρ ἀποκτείνῃ τὸν ἐχ τάφου σωθέντα xal 
; πόδων ἀκούομεν θεῶν παῖδας καὶ βασιλέων, 
ἣν δουλείᾳ γεννηθέντας, ὕστερον ἀπολαβόντας τὸ τῶν 
πατέρων ἀξίωμα; τὸν Ζῆθον, καὶ τὸν ᾿Αμφίονα, καὶ 
Κῦρον. Πλεύσῃ μοι xul σὺ, τέκνον, εἰς Σικελίαν" 
ζητήσεις πατέρα xal πάππον, xal τὰ τῆς μητρὸς αὐτοῖς 
1. διηγήσῃ. ᾿Ἀναχϑήσεται στόλος ἐκεῖθεν ἐμοὶ βοηθῶν. 
Σὺ, τέκνον, ἀλλήλοις ἀποδώσεις τοὺς γονεῖς, Ταῦτα 
λογιζομένη δι' ὅλης νυχτὸς ὕπνος ἐπῆλθε πρὸς ὀλίγον. 
᾿Επέστη δ᾽ αὐτῇ εἰκὼν Χαιρέου, 
petas tut cato périnéale εἰκυῖα, 
Καὶ φωνὴν, χαὶ τοῖα περὶ χροὶ εἵματα. 
"Eccc δὲ Παρατίθεμαί σοι, Der ὦ γύναι, τὸν υἱόν, 
"Ew δὲ βουλομένου jer; ἄνέθορεν ἡ Καλλιρρόη, 
Ὀέλουσα αὐτῷ περιπλαχῆναι, Σύμδουλον οὖν τὸν 
ἄνδρα νομίδαφα, θρέψαι τὸ παιδίον ἔχρινε, 
» Τῆς δ' δατεραίας ἐλθούσῃ Πλαγγόνι τὴν αὑτῆς 
ἣν ἐξήλωσεν. Ἢ δὲ τὸ dxaipov τῆς βουλῆς οὐ 
Sapüafes, ἀλλ᾽ ᾿Αδύνατόν ἐστί σοι, φησὶν, ὦ γύναι, 
πέχνον ὑρέψαι παρ᾽ ἡμῖν. ὃ γὰρ δεσπότης ἡμῶν, 

ἐρωτιχῶς σου διαχεί μενος, ἄχουσαν μὲν οὐ βιάσεται 
30 δι᾽ αἰδῶ καὶ w* θρέψαι δὲ παιδίον οὖχ ἐπι- 
διὰ ζηλοτυπίαν, ὑθρίζεσθαι ξοχῶν. Ἢ τὸν 
ἀπόντα περισπούδαστον ὑπολαμβάνεις, ὑπερορᾷς 

δὲ παρόντος αὑτοῦ. Κρεῖττον οὖν μοι δοκεῖ πρὸ τοῦ 
γεννηθῆναι τὸ παιδίον ἢ γεννηθὲν ἀἐπολέσῃαι. Κερ- 
ἢν δανεῖς γὰρ ὠδῖνας ματαίας καὶ χυοφορίαν ἄχρηστον, 
᾿Εγὼ δέ σε φιλοῦσα συμθουλεύω τἀληθῆ. Βαρέως 
ἤκουσεν ἢ Καλλιρρόη καὶ προσπεσοῦσα τοῖς γόνασιν 
αὐτῆς ἱκέτενεν, ὅπως συνεξεύρῃ τινὰ τέχνην, δι ἧς 

πὸ παιδίον pides. Πολλὰ τοίνυν ἀρνησαμένη, δύο 

wi καὶ wi iie ὑπερθεμένη τὴν ἀπόχρισιν, ἐπειδὴ 

μᾶλλον ἐξέχχυσεν αὐτὴν πρὸς τὰς δεήσεις, ἀξιοπιστο- 

᾿γενομένη, πρῶτον μὲν αὐτὴν ἐξώρκισε μηδενὶ 
κατειπεῖν τὴν τέχνην" ἔπειτα συναγαγοῦσα τὰς ὀφρῦς 
καὶ τρίψασα τὰς χεῖρας" Τὰ μεγάλα, φησὶ, τῶν πραγ- 

i» μάτων, ὦ aia eui ἔπινοίαις e S 

κἀγὼ διὰ τὴν τὴν πρὸς σὲ, προδίδωμι τὸν 
δεσπότην" m Ed aca δεήσει δυοῖν θάτερον, ἢ παν- 
τάπασιν ἀπολέσθαι τὸ παιδίον, 7] γεννηθῆναι πλουσιώ- 
τατον Ἰώνων, κληρονόμον τῆς λαμπροτάτης οἰκίας, 
τὦ καὶ σὲ τὴν μητέρα ποιήσει pof, "Exo δὲ, 
πότερον θέλεις. Καὶ Τίς οὕτως, εἶπεν, ἀνόητος, fva 
πιχνοχτονίαν ἀντ' εὐξαιμονίας oca; δοκεῖς δέ μοί τι 
ἀδύνατον καὶ ἄπιστον λέγειν" ὥστε σαφέστερον αὐτὸ 
δήλωσον. Moro γοῦν ἢ Πλαγγών' Πύότον δοκεῖς, 


iHe 


^" MTM 





bsp pec als 
servatum ex sepulero et. piratis ! quot novimus deorum re- 





gumque filios, in servitute natos, patrum postea dignita: - 


lem recuperasse? Amphionem et Zelhum; item Cyrum. 
Etiam u mihi, fili, olim navi Siciliam repetes,, exquire 
patrem et avum, üsque matris expones casus. Inde opi- 
το δίνην mihi solvet expeditio nautica. — Tu, fili, parentes 
sibi iuvicem restitue. Haec volvenli per totam noctem. 
somnus tandem sensim obrepit. : 


Ast illi in somnis adstare videtur rmdgo , 2 

Quir pulchris oculis , habitu qui corporis amni 

Voce quoque et nota referebat veste maritum, 
εἰ: Pignus, ait, apud te filium depono, uxor. — Adjicere 
plura pergente Chaerea , sulisiliit ex somno Callirrhoe , in 
amplexus ejus ruens. Decrevit ergo fotmm servare οἱ alere , 
sic rala maritum consulere. 

X. Mane autem facto , adeunti Plangoni hanc euam sen- 
enam exponit. lla vero intempeslivum non admisit 
consilium , sed : Ut apud nos parvulum alas, molier, ait, 
id fieri nequil.— Nam herus, amator Lui, non quidem coget 
invitam, pra: verecundia et moderatione ; noit tamen per- 
mittet item nutrire parvulum prie aemulatione, ratus affici 
contumelia. Quippe absentem omni studio et reverentia 
diguum putas; hic aufem prasentem aspernaris.  Censeo 
itaque, fetum nondum nalum melius, quam editum, 
clidi. Hac enim ralione partus dolores frustrancos οἱ inu- 
lilem gestationem compendi facies. Ego tui amans vera et 
recta suadéo. JEgre haec audit Callirrhoe, genubusque 
Plangonis advoluta obtestatur, secum junctis invenire stu- 
diis rationem velit, qua. servet alatque fretum, — Hiec, nt 
eliam alque etiam negaverat, rejectoque. post duos. vel 
lres dies responso, magis ad preces nostram accenideral , 
jam majorem nacta confidentiam et auctoritatem , primum 
jurejurando obstringit, uL nollet apud. quemquam. banc 
manifestare fallaciam. — Dein adducto sopercilio, manibus- 
que, ut anxii el lugentes solent , contritis : Magnie rerum, 
ait, o mea, magnis ausibus perficiuntur. Ego, quae tea 
est in te propensio, etiam herum prodo.  Oportebit ilaque 
alterutrum, ne nescias velim; aut perire infantem , aut 
lonum nasci ditissimum, splendidissima domus. heredem , 
leque matrem facere beatam. Elige jam, quod velis, EL: 
Quis tandem adeo foret amens , ait Callirrhoé , ut infatti- 
εἶδα malit, quam bentus, esse. Videris antem mih dicere, 
quod neque fieri potest, neque eredi, Quapropter clarius 
expone, Quantum igitor potas elapsum esse temporis a 
conceptu in line diem , interrogat lange. — Duos menses, 





LIBER IH 


συμφέρον" δέδοικα δὲ, μὴ, κἂν ὑπομείνω τὴν ὕθριν, 
Διονύσιός μου τῆς τύχης καὶ παλλακὴν 


5 "Exi λεγούσης 5 ὑπολαθοῦσα " 
περὶ τούτων σοῦ βεδούλευμαι- σὲ γὰρ τοῦ 
δεσπότου μᾶλλον ἤδη φιλῶ, Πίστευε μὲν οὖν Διονυ-- 
ξεν μιλρησ χη θρῆστυ, ad ᾿Εξορκιῶ δ' ὅμως 
αὐτὸν; κἂν πάντα ἡμᾶς ἀσφαλῶς 


" πρόστειν. Καὶ cb, E^ ὅμως ἀντιπίστευσον. 
ἍἌπειμι δ᾽ ἐγὼ τὴν πρεσθείαν voy uu; 


——— 


AOTOZ TPITOX. 


Α', Διονύσιος δ᾽ ἀποτυγχάνων τοῦ Καλλιρρόης 
ἔρωτος, μτκέτι φέρων, ἀποκαρτερεῖν ἐγνώκει καὶ δια-- 
θήχας ἔγραφε τὰς τελευταίας, ἐπιστέλλων, πῶς ταφῇ, 

v Παρεκάλει δὲ Καλλιρρόνν ἐν τοῖς γράμμασιν, ly αὐτῷ 
προσέλθῃ, χἂν νεκρῷ, Πλαγγὼν δ᾽ ἐβούλετο μὲν εἰσελ- 
θεῖν πρὸς τὸν δεσπότην.» διεκώλυσε δ᾽ αὐτὴν 6 θεράπων 
κεχελευσμένος μηδένα δέχεσθαι Μαχομένων δ' αὐτῶν 
πρὸς ταῖς θύραις, ἀκούσας ὃ Διονύσιος ἤρετο, τίς ἕνο- 

30 χλοίη. Τοῦ δὲ θεράποντος εἰπόντος, ὅτι Πλαγγών" 
Ἀκαίρως μὲν, εἶπε, πάρεστιν, οὐκέτι γὲρ οὐδὲ ὑπόμ- 

γημα τῆς ἐπιθυμίας ἤθελεν ἰδεῖν, κάλεσον δ᾽ ὅμως. 
"eelare δ' ἐχείνη τὰς θύρας" Τί χατατρύχῃ, φησὶν, 
ὦ δίσποτα, λυπῶν σεαυτὸν, ὡς ἀποτυγχάνων. Καλ- 

36 λιρρόη γάρ σε ἐπὶ τὸν γάμον παραχαλεῖ, Λαμπρει- 
μόνει, ὅῦε, προσδέχου νύμφην, ἧς ἐρᾷς, ᾿Εξεπλάγη 
πρὸς τὸ ἀνέλπιστον ὁ Διονύσιος χαὶ ἀχλὺς αὐτοῦ τῶν 
ὀφθαλμῶν κατεχύθη. Παντάπασι δ᾽ ὧν ἀσθενὴς φαν- 
eeionsidia θανάτου. Komócaca 3 ἡ Πλαγγὼν 

30 συνδρομὴν ἐποίησε καὶ ἐφ᾽ ὅλης τῆς οἰκίας ὡς τεθνεὼς 
ὃ δισπότης ἐπενθεῖτο. Οὐδὲ Καλλιρρόη τοῦτο ἤκουσεν 
ἀδαχρυτί, τοσαύτη τοσαύτη ἦν, ὥστε κἀκείνη Διονύσιον ἔκλαε 
τὸν ἄνδρα, ᾿Ὀφὲ δὲ καὶ μόλις ἐκεῖνος ἀνανήψας, ἀσῦε- 
νεῖ φωνῇ Τίς ut. δαιμόνων, φησὶν, ἀπατᾷ, βουλόμε-- 

35 νὸς ἀναστρέψαι τῆς προχειμένης 65005 ὕπαρ, ἢ ὄναρ 
ταῦτ᾽ ἤκουσα; θέλει μοι Καλλιρρόη γαμηθῆναι, μὴ 
θέλουσα μηδ' ὀφθῆναι; Παρεστῶσα δ᾽ ἡ Π|λαγγὼν, 
Παῦσαι, φησὶ, μάτην σεαντὸν ὀδυνῶν xai τοῖς ἰδίοις 
ἀγαθοῖς ἀπιστῶν οὐ γὰρ ἐξαπατῶ μου τὸν δεσπότην, 

“ὦ ἀλλ᾽ ἔπεμψέ με Καλλιρρόη πρεσθεῦσαι περὶ γάμων. 
Πρέσθδευε τοίνυν, εἶπεν ὁ Διονύσιος, καὶ λέγε αὐτὰ τὰ 
ἐχείνης ῥήματα. Μηδὲν ἀφέλῃς, μηδὲ wee 
ἀλλ᾽ ἀκριδῶς μνημόνευσον, ᾿Εγὼ, φησὶν, olxiac 
τῆς πρώτης ἐν Σιχελίᾳ, διδυστύχηκα μὲν, ἀλλ᾽ & τὸ 

4 φρόνημα τηρῦν" πατρίδος, γονέων ἐστέρημαι, μόνην 
οὐκ ἀπολώλεχα x ski cR Εἰ μὲν οὖν ὡς παλ- 
λαχὴν θέλει με Διονύσιος ἔχειν καὶ τῆς ἰδίας ἀπολαύειν 
ἐπιθυμίας, ἀπάγξομαι μᾶλλον ἢ ὕξρει δουλιχῆ παρα- 
δώσων τὸ σῶμα, εἰ 3ὲ γαμετὴν κατὰ νόμους, χ γὼ 





arc ^m 


"neam Dionysius aspermelur, ef, magis pelicem ratus, 
quam uxorem, nolil ex altero satum alere, adeoque ego, 
wt vaenam rem , impendero pudicitiam, Jam ego in lon- 
gius, quam tu ipsa, aiL interrumpens Plangon, his de 
rebus cogitavi prospexique. — Magis eniim te', quam herum, 
amo. Crede modo Dionysii indoll. — Bonus est et prohus. 
Nihilominus famen sacramente ilum obligabo, etiamsi 
Jominus est. Oporlet omnia tuto peragere. Tu modo 
invicem milii fidem babeto. Ego vero nwmc legalionrm 
perlatim discedo.. 


πο 


LIBER TERTIUS, : 


L. Interim Dionysius impatientia lato, ut rebatur, al 
amata Callirrhoé repuisze , morlem decreverat inedia per- 
sequi, seriplisque jam fabulis et de sui funeris manda- 
verat exsequiis, et Callirrhoén fuerat hortatus, ul ad sc 
vel mortuam adiret, Jam servus, neminem jussus admit- 
lere, Plangonem quoque repellebat, quum aditum ad he- 
rum rogarel. Rixantium itaque ante fores percepto stre- 
pitu, Dionysius auctorem requirit, et a janitore doclus 
P'langouem esse : Intempestive quidem adest , inquit, nam 
cupidinis sui ne monumentum quilem videre porro cu- 
piebat : Voca tamen. — Plangon, ut aperuerat fores : Here, 
ait, quid maceras te lancinasqne Lristilia, quasi repulsus, 
quum Callirrhoé te ad suas nuplias invitet. — Vestes indue 
splendidas, Sacra fac atque epulas, Quam amas, excipe 
sponsam. Exsternari ad insperatum nuntium Dionysius , 
εἴ ut offusa nube oculis animoque caligare. Jamque macer 
jejunio el debilis speciem mortui exhibere. Acutis autem 
Plangon clamoribus tolam concitabal familiam, trepidam 
el discurrentem. Jam tota domo lierus quasi. defunctus 
plorabalor. Ne Qallirrhoé quidem id sine lacrymis au- 
diebat. Tanta vis erat luctus, ut εἰ haec, ceu maritum 
futurum, delleret Dionysium. Vix tandem et tarde sibi 
redditus : Quis me deorum, ait exili voce, volens a propo- 
sita via deducere, decipit? vigil audlvi, am sommians? 
vwuline mihi Callirrhoé nubere, quie ne oculos quidem. 
meos subire vult? Desine tandem, here, ait adstans Plangon, 
desine te affligere ipse, tuisque diffidere bonis, Etenim 
herum meum mon decipio, sed misit me Callirrhoà do- 
nuptiis internuntiam. — Officio tuo itaque, ait. Dionysius ,. 
Tungere legata, e ipsa ejus verba exhibe, neque mutila , 
neque auctiora , sed exacte et bona (ide redde. — Callirrhoe 
ait, sic Plangon narrabat : Ego sum primo loco in Sicilia 
nata, quamvis adversam fortunam experta, fastigio tamen 
isto animus non descendit. — Parentes illa mihi patriamque 
abstulit; solum non potuit auferre nalalium 
Quod si ergo Dionysius loco pellicis habere destinaL, suam- 
que modo saliare libidinem , resti polius, quam servili con- 
lumelis , corpus tradam. — Sí vero legitimam poscit conju- 





κράτης στρατηγὸς, : 
λέγειν ; Θήρων μοι πέπραχε, ποῦς καὶ, 
χἂν πιστευθῶ τὴν ἀλήθειαν, ὑποδοχεύς εἶμι λῃστοῦ. 


Wie τῆς ὕστεραι 
4 τὴν πορείαν, τὴν δὲ Καλλιρρόην , οὐδέπω γὰρ ἐθδούλετο 
᾿δειχνύναι 


ἐπιμέλειαν αὐτῆς ἐνεχείρισε. 
20 λάσσεοθαι τῶν ἀγρῶν ἡ Καλλιρρόη, τῇ Ἀφροδίτη 
πρῶτον ἐπηύξατο καὶ εἰσελθοῦσα εἰς τὸν νεὼν, πάντας 
ἐχθαλοῦσα, ταῦτ᾽ εἶπε πρὸς τὴν θεόν * Δέσποινα Ἄφρο- 
δίτη, μέμψωμαί σοι δικαίως, ἢ χάριν γνῶ; σύ με οὖ- 
σαν παρθένον ἔζευξας Χαιρέᾳ καὶ νῦν pev! ἐχεῖνον 
ἂν ἄλλῳ με νυμφαγωγεῖς, Οὐκ ἂν ἐπείσθην σὲ ὀμόσαι 
καὶ τὸν σὸν vlov , εἰ μή με προὔδωκε τοῦτο τὸ βρέφος, 
. Ἱκετεύω δέ σε, φησὶν, οὐχ ὑπὲρ 
ἐμαυτῆς τούτου. Ποίησόν μου λαθεῖν τὴν 
“πέχνην. ᾿Επεὶ τὸν ἀληθῆ τοῦτο πατέρα οὐχ ἔχει, δοξάτω 
0 Διονυσίου παιδίον, τραφὲν γὰρ κἀκεῖνον εὑρήσει. Baot- 
ζουσαν δ᾽ αὐτὴν ἀπὸ τοῦ τεμένους ἐπὶ τὴν θάλασσαν 
ἰδόντες οἱ ναῦται δείματι χατεσχέθησαν, ὡς τῆς "A gpo- 


πῆς ἰδίας οἰχίας, οὐχ ἐν μόνοις τοῖς ἱεροῖς, Αογοποιΐαι 
δ' ἦσαν, τίς ἡ νύμφη. Τὸ δὲ δημωδέστερον πλῆθος 
ἀνεπείθετο, διὰ τὸ κάλλος καὶ τὸ ἄγνωστον τῆς γυναιχὸς, 
wo ὅτι Νηρηὶς ἐκ θαλάσσης ἀναδέδηκεν, ἢ ὅτι θεὰ πάρεστιν 
ἐκ τῶν Διονυσίου χτημάτων. Τοῦτο γὰρ οἵ ναῦται διε- 
Meu. Μία δὲ πάντων ἦν ἐπιθυμία Καλλιρρὅην 
ὑεάσασθαι xol περὶ τὸ πῆς Ὁμονοίας ἠθροίσθη 
τὸ πλῆθος, ὅπου πάτριον ἦν τοῖς γαμηῶσι τὰς νύμφας 


vendiderunt. Jam adveniunt Syraeusanae triremes, et 
dicam? Thero mihi vendilit. At Thero ubi terrarum? 


Forte illa fibi etiam apnd magnum regem erit. peroranda. 
"Tunc itaque dicere optimum erit ς Ego , ut audivi, mulie- 
rem ingenuam nescio quo casu huc delatam, secundum - 
lezes uxorem duxi sua se sponte nuptui elocantem, Hac 
eliam ratione socero magis persuasero gener indignus non 
csse. Obdura, meum cor, terminum perexiguum , quo 
diuturnius certam totamque voluptatem pereipias, Ad li. - 
tem Ürmior ero, marii, non heri, legibus usus, Sic. vi- 
sum. Vocatur Leonas, Abi in urbem , οἱ magnifice, quid- 
quid nuptie requirunt, instrue.— Compelluntor armenta. 
Convehitor terra marique frumentum et vinum, Totam 
urbem publice decrevi epulis excipere. Rebus omnibus 
ordinatis, ipse postero die urbem peliit curru. Callir- 
rhoén vero, nondum enim censebat in vulgus ostentare , 
Plangonis curze commissam, circa vesperam lembo subveli 
jubet usque ad domum suam, quz portum, cui nomen - 
Docimos, proxime tangebat. Sic ilaque rure discessura. 
Callirrlioé prius vota Veneri facit, et ingressa fanum , pro- 
turbatis, qui aderant , omnibus , deam sic alloquitur : Suc« 
censeamne tibi , domina Venus , an grates habeam ? tu me 
Cluereo virginem conjugasti. Nunc alleri post eum spon- 
sam concilias, Non eo equidem compulsa fuissem , per te 
tuumque filium juro , njsi fatus hic, simulque monstrabat 
ventrem , me prodidisset, — Pro hoc tibi supplier, non pro 
me. Fac artes meas fallere, — Fac, quandoquidem verum - 
pátrem non habet, Dionysii opus videatur. Nam istum 
quidem adultus invenief,  Digressam sane mare versus 
mautz conspicali slupebant, quasi Venus ipsa veniret in- 
scensum, factoque agmine adoraluri ruebant. Remigum 
autem diligentia lembus in porlum diclo cillus devenit. - 
Ut inalbescebat altera dies, tota urbs erat in coronis. Non 
jn templis tantum quisque, sed οἱ ante fores domuum, 
wielimas jugulare. "Varie per plebem de sponsa fabula 
diseursilare, '"Vulgk fix pulchritudine et ignorantia mu- 
lieris, Nereidem adscendisse pelago , aut ipsam adesse deam 
ὦ Dionysii campis rebatur. Sic euim inter se Jactabant 
mante, In visendi studio conspirabant omnes , et ad lem- 
plum Concordiae: conflaxerant, ubi palrio Milesiis. nore 




















Hirt 
Iri 
ἘΠῚ 
IER 
Hi 


1 
rs : 


ü pu 
um 
HH 
zb7a 
1: 
"PER ἢ 
Hi 


ἔχων ἑαυτὸν ἀνελεῖν. 


ΠῚ 
n 
j 
1 
ἢ 


συνέτρεχον 
30 ἐπὶ τὸν τάφον, ἐτόλμα δ᾽ οὐδεὶς ἔνδον παρελθεῖν, πρὶν 
ἐχέλευσεν Ἑρμοκράτης. Ὁ δ' εἰσπεμφθεὶς πάντ᾽ 
ἀχριδῶς ἐμήνυσεν. ἴλπιστον ἐδόκει τὸ μηδὲ τὴν νε- 
κρὰν χεῖσθαι. Tór οὖν ἠξίωσε Χαιρέας αὐτὸς, ἐπι- 
θυμίᾳ τοῦ πάλιν Καλλιρρόην ἰδεῖν κἂν νεκράν, "Epzu- 
20 νῶν δὲ τὸν τάφον, οὐδὲν εὑρεῖν ἠδύνατο. Πολλοὶ 
μετ᾽ αὐτὸν εἰσῆλθον ὑπ᾽ ἀπιστίας. ἀμηχανία δὲ χα- 
τέλαθε πάντας, καί τις εἶπεν (παρ)εστώς Τὰ ἐντάφια 
σεσύληται, τυμθωρύχων τὸ ἔργον. fj νεχρὰ δὲ ποῦ ; 
Αργοποιΐαι πολλαὶ καὶ διάφοροι τὸ πλῆθος χατεῖχον. 
36 Χαιρέας δ᾽ ἀναδλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν xal τὰς χεῖρας 
ἀνατείνας" "lí ἄρα θεῶν, ἀντεραστής μου γενόμενος, 
Καλλιρρόην ἀπενήνοχε xal νῦν ἔχει μεῦ' αὑτοῦ μὴ δέ- 
λουσαν, ἀλλὰ βιαζομένην ὑπὸ χρείττονος μοίρας, Διὰ 
τοῦτο καὶ αἰφνιδίως ἀπέθανεν, ἵνα μὴ νοήσῃ. Οὕτω 
4v καὶ Θησέως Ἀριάδνην ἀφείλετο Διόνυσος xat Σεμέλην 
ὁ ζεύς, Μὴ γὰρ οὐκ ouv , ὅτι θεὰν εἶχον γυναῖκα 
καὶ χρείττων ἦν, ἢ καθ᾿ ἡμᾶς, ᾿Αλλ’ ox ἔδει ταχέως 
αὐτὴν, οὐδὲ μετὰ τοιαύτης άσεως, ἐξ ἀνθρώπων 
ἀπελθεῖν. Ἡ Θέτις θεὰ μὲν ἦν, ἀλλὰ Πηλεῖ παρέ- 
4» μεῖνε χαὶ υἱὸν ἔσχεν ἐκεῖνος ἐξ αὐτῆς, ἐγὼν δ᾽ ἐν dra 
τοῦ ἔρωτος ἀπελείφθην. Τί πάθω; τί γένωμαι δυστυ- 
χής; ἐμαυτὸν ἀνέλω ; καὶ μετὰ τίνος vago; ταύτην 
γὰρ εἶχον ἔλπίδα τῆς συμφορᾶς" εἰ θάλαμον μετὰ 
ΚΚαλλιρρόης κοινὸν oUx ἐτήρησα, τάφον αὐτῇ χοινὸν 
tu εὑρήσω. ᾿Ἀπολογοῦμαί σοι, δέσποινα, τῆς ἐμῆς ψυ- 
“ῆς. Σύ με ζῆν ἀναγχάζεις- ζητήσω γάρ ot διὰ γῆς 
καὶ θαλάσσης, χἂν εἷς αὐτὸν ἀναδῆναι τὸν ἀέρα δύ- 
wea. Τοῦτο δέομαί σου, γυνὴ, σύ us μὴ φύγης: 
Θρῆνον τὸ πλῆθος ξξέρργξεν ἐπὶ τούτοις καὶ πάντες ὡς 








sponsis, indula ut oculos converlit ad turbam : Venus nu- 
bit, eonclamatur, Purpurei substrati panni , roseeque οἱ, 
violas, el sparsa unguenta qua procedit. Nemo domi re- 
sidere, mon parvulus, non senex, 

portubus. ]n arctum compulsi tectorum 1 ! 
evaseront. Verum et illam ipsam diem deus aliquis invi- 
dus oculis adspiciebat non zquis, Qui vero id, paullo. 
post dicam , ubi prius, quae in Sicilia circa idem tempns. 
contigerunt , exposuero, S 


que, ut illuc ipso servato diluculo venit , corollas in spe- 
€iem et inferias afferens, en vero. mente , ut ibi se confo- 
deret, invalidus Callirrboés desiderium ferre, et unsm. 
luctus medelam morem reputans, molos lapides paluü- 
lnmque videt introilum. — Coborret ad speetaculümi, re- 
rumque gestarum fixus et perplexus horel imperitia. 
Veloci (ama mote statim Syracuse, omnesque ad sepul- 
emm conciti, Sed ante jussum Kermocratis intrare nemo. 
audel, Immissus quis tandem singula exacte referl. Fidem | 
modo non inveniebat, ipsam mortuam abesse. Tunc ila- 
que Chareas ipse censet subiro, visendz ilerum sum, 
etiamsi morluz, desiderio. Rimatus autem totum sepul- 
erum invenire nusquam poterat. Eum increduli mulli 
sequuntur. Sed ignari rerum ommium et consiliorum. 
inopes pendebant. — Adstans inter caeteros aliquis : Funebris. 
mundus raptus est, ail, violatoribus sepul ) à 
facinus. At ubi morlua? Molti et varii serniomes sere- 
lanur a plebe. Chiereas autem , palmis ad calum sub- 
latis : Quis mihi. tandem deorum, ait, rivalis factus Cal- 
lirrloén abstulit, et solus nunc tenet, sed fnvitam, et 
coactam wi majore. ldeoque, ne sentiret, subito vivis 
excessil. Sic Theseo quoque Bacchus Ariadnen ademit, 
et Jupiter Semelen. Atqui ignorabam, deam Tae babere - 
in matrimonio, et nobiliorem toris mortalium. Atlamen. 
tam repente non oportebat , neque per talem caussam, ex 
liominibus abire, Thelis etiam eral dea, Peleo lamen 
constanter adhiesit, οἱ filiom quoque dedil, Ego vero 
in ipsó amoris flore et vigore desertus sum, Quid agam? - 
quid me fiet misero? ipse me tollam. Αἱ quicum jacebo? 
illa adliuc superstite, sola liac spe solabar meam calanil- 
latem, fore, ut, quando eommunem torum non seryas- 
sem, oliun tamen commune eondiltorium essem inve 
Innocentis anima meg, domína, rationem tbi m 
Tu me vivere cogis. Quaram te per mare, per lerras,. 
etiani, sí possem , in calum irem. 1d unum, tor, foge 
fe, fugere me nolis, — Ernpit ad lie in fletus omnis. οἱ 


Ἑ 







LIBER 1i. 


ἄρτι τεὐνεῶσαν Καλλιρρόην S rib ed Hed 
ges κατεσπῶντο καὶ τὴν ζήτησιν 


βοντο, rdiet 


οὖν àv 


Πωλήσαντες γὰρ 
quétier, τὴν Yuidhas, 
τὸ Μίλητον μὲν ἀπέλιπον, ἐπὶ Κρήτης δὲ τὸν πλοῦν 
ἐποιοῦντο, νῆσον ἀκούοντες εὐδαίμονα καὶ μεγάλην, 
ἐν ἢ τὴν διάπρασιν τῶν φορτίων ἤλπισαν ἔσεσθαι ῥᾳ- 
δίαν, Ὑπολαθδὼν δ᾽ αὐτοὺς ἄνεμος σφοδρὸς, εἷς τὸν 
E os ἐξέωσεν xdxei λοιπὸν ἐπλανῶντο ἐν θα- 
βρονταὶ δὲ xal ἀστραπαὶ xal νὺξ μαχρὰ xa- 


ὅ θεὸς τοῦ φόβου, μακρὸν αὐτοῖς ποιῶν τὸ ναυάγιον. 
V5, μὲν οὖν τοὺς ἀνοσίους oix. ἐδέχετο, θαλαττεύοντες 
δὲ πολὺν χρόνον, ἐν ἀπορία χατέστησαν τῶν ἀναγ- 
καίων, μάλιστα δὲ τοῦ ποτοῦ, xai οὐδὲν ΡΝ 


Ἑ 


Ἢ γὰ 
ns ^ Χαιρέαν bes Lus aei τῷ xd 
ἵπτει καὶ τὸ μὲν πρῶτον ὡς πειρατιχὸν ἐξένευσεν. 
Ἐπεὶ δ' ἐφάνη, "nghe τὰς τῶν χυμάτων 
ἐμθολὰς slc, φερόμενος, ἐκ τῆς τρνήρους τις ἀνέχρα-- 
a5 γεν" Οὐκ ἔχει τοὺς ἐμπλέοντας, μὴ φοδηθῶμεν ἄλλὰ 
πλησιάσαντες ἱστορήσωμεν τὸ παράδοξον, "Horas τῷ 
rait Χαιρέας μὲν γὰρ ἐν κοίλῃ νηὶ ἔγκεκα- 
λυμμένος ἔκλαεν, ᾿Επεὶ δ' ἐπλησίασαν, τὸ μὲν πρῶτον 
τοὺς ἔνδον ἐκάλουν, ὡς δ' ὑπήκουεν οὐδεὶς, dir τις 
A9 ἀπὸ τῆς τριήρους. εἶδε δ᾽ οὐδὲν ἕτερον 3| χρυσὸν καὶ 
ἐμήνυσε τοῖς ναύταις. ἔχαιρον. εὐτυγ εἴς 
ἐνόμιζον ipud ὡς iv θαλάσσῃ θησαυρὸν εὑρόντες. 
μένου, Χαιρέας ἤρετο, τίς ἡ αἰτία, 
μαθὼν οὖν τὰν αὑτὸς Fo A τὸ χαινὸν θεάσασθαι, 
ἴσας δὲ τὰ ἐντάφια, περιερρήξατο xoà μέγα xal 
voy ἀνεθόησεν- Οἴμοι, Καλλιρόη" ταῦτά ἐστι 
, Στέγανος οὗτος, ὃν ἐγώ cot περιέθηκα, Tou" 
got δέδωχε, τοῦθ᾽ ἡ μήτηρ, Αὕτη στολὴ 
^ Τάφος σοι γέγονεν fj ναῦς. ᾿Αλλὰ τὰ μὲν 
, σὺ δὲ ποῦ; μόνη τοῖς ἐνταφίοις ἢ νεκρὰ 
Ῥούτων ἀχούσας ὁ Θήρων, ἔχειτο ὅμοιος τοῖς 
, καὶ AA ἣν ἐμιθνής" πολλὰ μὲν οὖν ἐδουλεύ- 
] μηδ᾽ ὅλως φωνὴν ἀφεῖναι, pee "eda 
μέλλον οὐχ ἦν ἀπρούρατον also, φύσει 21 


i 


ΠΗ 


"Ὁ 


m 


j 
— 


$ 


φόνῳ 





qM SI τὶ deno, ric Ap 
discat, rem in clara luce collocavit. Post venditam ni- 
mirum suam mercem difliculler collocandam, mulierem 
puta, missa Milelo, Cretam vela dabant impli, qua im 
insula, magna et beata , ut cognoverant , facilem sperabant 
reliquarum mercium fore distractionem. Δὲ depulsos a 
proposito cursu ventus vehemens in desertunr illud pelagus 
Tonium deturbavit, quo desolati porro oberrabant scele- 
rati , fulminibus obruti , atque touitrubus , el nocte longa, 
per id commonstrante providentia, quod ob Callirrhoen 
olim secundum cursum habuissent. Wedacios licet ad 
Orci confinia deus tamen metu isto non liberavit subito; 
lentum enim ipsis naufragium intentabal, Terra respuebat 
impios, diuque jactatos salo, tandem necessariorum pe- 
muria oppugnat, precipue polus; neque juvabant opes 
sceleste, sed inter aurum siti deficiebant, resipiscentes, 
sed sero, ab. impiis ausis, quae sibi, quum non prodesset 
amplius, invicem exprobrabant. Omnes enim siti periere. 
Solus Thero vel in tali tempestate non exuebat vetus illud 
et versulum ingenium nequam. Sulfuralus enim aquas 
praedones collegas ípse prardabatur, sibique. plaeehat tam 
elegantibus strophis, Numine dei illius baec fiebant quod 
lormentis et eruci hominem servabat. Nam qua Clue- 
ream. vehebat tríremis temere circumvaga incidit In celo- 
cem, quem primo, ceu piraticum, devitat. UL autem 
apparuit ex undarum arbitrio pelli οἱ jactari gubernatore 
carentem , exclamat aliquis e triremi ; Vectores non liabet, 
Ne metuamus, Sed accedamus propius, quid hic monstri 
lateat excussuri, Placuit gubernalori consilium, Nam 
Chiereus quidem sub constrato navis operto capite plo- 
rabat. Ut prope ventum, el vectores evocali non respon- 
derunt, transcendit aliquis , qui, przeter aurum et mortuos 
quum nihil videret, nautis indicat. Hi quum lelantes , 
et ob inventum scilicel in mari thesaurum felices sibi visi, 
tumultuarentur, caussam sciscitatur Chzereas, et edoctus 
ipse quoque novum videre casum avebat. Sed agnitis 
confestim Libilinae spoliis, lacerat vestes, magnumque et 
acutum : Meu mihi! clamat, Callirrhoe, hac tua sunt, 
Tec corona , quam ego tibi imposui , boe pater dedit, hoc 
mater, Hc stola genialis, Sepulerum tibi navis evasit. 
At foa quidem video, tu vero übi es? funeralibus sola 
morlua deficit, Thero tam inexspeclato ictus. sermone 
sanguinem amiserat , mortuísque sodalibus jacebat similis, 
et quamvis post maturara deliberationem destinasset plane 
vocem non millere, motum non prodere; futurom enim 








—— 


JL τις ἐν αὐτοῖς ἡμινὴς εὑρέθη. Τοῦτον ἐγὼ μετὰ 
πάσης ἐπιμελείας ἀνεχτησάμην xal ὑμῖν ἐτήρησα. 
ἈΠ 9 eledras Snuónus civ θέρωνα Selpivor εἷς 
τὸ θέατρον ἦγον μετὰ πομπῆς ἐχείνῳ πρεπούσης. 
» ἐπηκολούδει γὰρ αὐτῷ pues καταπέλτης xat Eu 
xal jt aii e ἀποδιδούσης αὐτῷ τῆς προνοίας τὰ 

ovra: "End δ' ἐν μέσῳ me qua τῶν 

εἷς ἀνέκρινεν αὐτόν- Τίς me Δημήτριος. 

€ writ Κρής, Τί οἶδας; εἰπέ, leas ἐμαυ- 
10 τοῦ ἀδελφὸν πλέων εἰς ᾿Ιωνίαν, ἀπελείρθην. νεὼς, εἶτα 
χέλητος ἐπέδην παραπλέοντος. Τότε μὲν οὖν ὑπελάμ- 
Cavo, ἐμπόρους ie. voy δὲ τυμθωρύχους. Θα- 
χαττεύοντες δὲ χρόνον μακρὸν, οἱ μὲν ἄλλοι πάντες 
ἄρησαν ἀπορίᾳ τοῦ ποτοῦ, μόγις δ᾽ ἐγὼ UR 


ὑμεῖς, ὦ Συρακόσιοι, δῆμος 
δόητος, γένεσθέ μοι xal δίψους καὶ θαλάσσης ἀγριώ- 
περοι, ᾿[αῦτα οἰκτρῶς ἔλεος εἰσῆλθε τὰ 
πλήθη, καὶ τάχ᾽ ἂν ἔπεισεν, ὥστε χἂν ἐφοδίων τυχεῖν», 
30 εἰ μὴ δαίμων τις τιμωρὸς Καλλιρρόης ἐνεμέσησεν 
αὑτῷ τῆς ἀδίκου πειθοῦς. "Ἔμελλε γὰρ τὸ σχετλιώ- 
τατον. ἔσεσθαι πάντων πραγμάτων, πεισθῆναι Συρα- 
χοσίους, ὅτι μόνος ἐσώθη δι᾿ εὐσέβειαν ὃ μόνος σωθεὶς 
eB ἀσέβιιαν, ἵν' ἐπιπλέον κολασθῇ. Καθεζόμενος οὖν 
2 is πλήθει τις ἁλιεὺς ἐγνώρισεν αὐτὸν xul ἡσυχῇ 
τοὺς : καθεζομένους εἶπε: Τοῦτον ἐγὼ καὶ πρότερον 
περὶ τὸν λιμένα τὸν ἡμέτερον στρεφόμενον. "Ta- 

heo οὖν ὁ Χόγος εἰς πλείονας διεδόθη xal τις ἐξεδόησε' 
M'süleszxi, Πᾶς οὖν ὃ δῆμος ἐπεστράφη, καὶ προσέ- 
30 ταξαν οἵ ἄρχοντες χαταθῆναι τὸν πρῶτον εἰπόντα, 
᾿Αρνουμένου δὲ Θήρωνος, ὃ ἁλιεὺς μᾶλλον ἐπιστεύθη. 
Βεσανιστὰς εὐθὺς ἐχάλουν χαὲ μάστιγες προσεφέροντο 
τῷ δυασεδεῖ. Καόμενος δὲ xal τεωμνόμενος ἀντεῖχεν 
ἐπὶ πλέον καὶ μιχροῦ δεῖν ἐνίκησε τὰς βασάνους, ἀλλὰ 

a» μέγα τὸ συνειδὸς ἑκάστῳ καὶ παγχρατὴς 5 ἀλήθεια, 
μόλις μὲν τὰρ καὶ à festlnc, ἀλλ᾽ ὡμολόγησεν 6 Θή- 
ρων. ἤρξατο οὖν διηγεῖσθαι" Πλοῦτον θαπτόμενον 
Vir συνήγαγον ληστάς. Ἠνοίξαμεν τὸν τάφον. Εδ- 
pouey ζῶσαν τὴν νεχράν, Πάντα συλήσαντες ἐνεθή- 
τὸ xagtv τῷ κέλητι. Πλεύσαντες εἷς Μίλητον μόνην 
ἐπωλήσαμεν τὴν γυναῖχα, τὰ δὲ λοιπὰ διεχομίζομεν 
εἰς Κρήτην. Ἐξωοθέντις δ' εἰς τὸν Ἰόνιον ὑπ᾽ ἀνέ-- 
μὼν ἃ πεπόνθαμεν καὶ ὑμεῖς ἑωράκατε. Πάντ᾽ εἰ- 
πῶν, μόνον τοὔνομα οὐκ ἐμνημόνευσε τοῦ πριαμένου, 
us ἹῬηθέντων δὲ τούτων, χαρὰ καὶ λύπη πάντας εἰσῆλθε" 
Pia μὲν, ΜΗ Καλλιρρόη, λύπη δὲ, ὅτι πέπραται, 
pent μὲν οὖν θανάτου ψῆφος eiim, Χαιρέας 

? ἱχέτευε μηδέπω. ϑνήσκειν τὸν ἄνθρωπον. ἵνα uot , 
φησὶν, ἐλθὼν μηνύσῃ τοὺς ἀγοράσαντας, Λογίσασθέ 
t0 μου σὴν ἀνάγκην" συνηγορῷῶ τῷ πωλήσαντί μου τὴν 
γυναῖκα, Τοῦθ᾽ ἝἭ.μοχράτης ἐκώλωσε γενέσθαι, Π)έλ- 
τιον εἰπὼν, ποτήσασθαι τὴν ζήτησιν ἐπιπονωτέραν ἢ 
λυθῆναι τοὺς νόμους, Δέομαι δ' ὑμῶν, ἄνδρες Συρα- 
κόσνοι, μνησθέντας στρατηγίας τῆς ἐμῆς xal τροπαίων 


deductum vnus interrogat : Quis es? Demetrius. "idet 
Crelensis, Quid nosti? Ad meum fralrem mari conten- 
dens in loniam a navi deserfus sum, — Celocem igitur pra«- 
ternavigantem inscendi , tum quidem mercatores opinatus, 
nunc autem sepulcrorum violatores. Mari diu vagati ex- 
leri omnes perierunt, ego solus supero, ideo quod plane 
nullius mihi perpetrati mali sum conscius. Vos ergo, 
viri Syractsani , ob humanitatem celeberrimi , ne, quaeso, 
silis pontoque οἱ siti mibi sieviores. Flebili voce prolata 
hiec tantum non omnes fregerant in misericordiam , abe- 
ratque parum, quin suada sua imposuisset, imo et viatico 
abiisset instruetus. — Verum deus aliquis ultor Callirrloés , 
improbam facundiam successum habere stomachatus, in- 
lervenit, ne rerum omnium accideret indignissima, id est , 
ne persuaderelur Syracusanis, hominem evasisse solnm οἷν 
pietatem, qui solus ob impietatem evaserat, ul gravius 
quam cateri puniretur. Sedens igitur in turba piscator 
aliquis agnoscit bominem et submissis ad proximos prodit 
susurris : Hunc ego cirea portum nostmm dudum vidi 
et novi cirenlantem. | Sermo hic rapide diditur inter plu- 
res, et : Menlilur, exclamat unus. Conversus. omnia ad 
clamorem populus, οἱ qui primus hominem nosse dixerat, 
is surgere sede sua et in. medium prodire jussus, Negare 
tum Thero. Piscatori majorem fidem habebant, Archon- 
les vocare Lortores. Afferri Πάργα piaculo. Ustus ille et 
secius diu contra tenere, Parum quoque aberat, quin tor- 
menta evicisset pervicacia. Verum conscientia apud unum- 
quemque multum valet, et veritas omnia vinci. Nam , 
licet aegre et tarde, confessus tamen est Thero, sic tandem 
orsus eloqui : Conspectis opibus in tumulum: congestis , 
coégi latrones,  Effregimus sepulcrum. Invenimus moc- 
tuam viventem. Omnia prodat imposuimas celoc, Μ|- 
lelum perreximus, ibique solam vendidimus mulierem. 
Reliqua volebamns in Crelam transportare. Sed a ventis 
in lonium mare prolurbati, quae passi fuerimus δὲ vos vi- 
distis. Exponebat omnia praer solum nomen emtoris, 
Nuntiata ea omnes lwelilia δὲ dolore affecerunt; Lelilia , 
quod. Callirrhoé viveret, dolore, quod esset vendita. The- 
ron interim inorti adjudicatus, ne statim pleeteretur, Chae- 
reas deprecabatur, nt milii jam, sie praetendebat , emtores 
indicet. Videte, quo redactus sim necessitalis. Uvoris 
mea: mangoni patrocinor. Sed Hermoerates intercedeliat τ 
Vel molestior fiat et. impeditior. inquisitio. Prystat ΜΙ, 
quam leges solvi. 'Vos autem, viri Syracusani, rogo, me- 
mores imperii mei atque tropieorum, debitas milii grates in 














n 
i 


τῆς πρύμνης αὐτοὺς ἀπησπάσατο, ἵνα 


n 
Ἐξ δ 8, 
i 
1 
ξ 
2 


Εὔχομαί σοι, Πόσειδον, ἣ κἀκείνην 
μηδὲ ἐμὲ χωρὶς ἐχείνης ἐνταῦθα. Εἰ 
τὴν γυναῖκα τὴν ἐμὴν ἀπολαδεῖν, θέλω 
μετ᾽ αὐτῆς, 


i 
8 


ἶ 


καὶ παρασχενάζοντες εὐωιχίαν, Χαιρέας δὲ μετὰ Πολυ- 
ρινοστῶν" Ios vov ems Καλλιρρόην £b- 
ρεῖν δυνάμεθα: μάλιστα μὲν γὰρ φοδοῦμαι, μὴ Θήρων 
ἡμᾶς διεψεύσατο καὶ τέθνηχεν ἢ ἧς. Εἰ δ᾽ ἄρα 
25 xal ἀληθῶς πέπραται, τίς οἶϑεν, ὅποι, πολλὴ γὰρ 4 
Ἀσία, Μεταξὺ δ᾽ ἀλύοντες περιέπεσον τῷ νεῷ τῆς 
Ἀφροδίτης. "E3otev οὖν αὐτοῖς προσχυνῆσαι τὴν θεόν, 


xal προσδραμὼν τοῖς γόνασιν αὐτῆς Χαιρέας" Σύ uon, 


δέσποινα, πρώτην Καλλιρρόην ἔδειξας ἐν τῇ σῇ ἑορτῇ, 
30 Xb καὶ νῦν ἀπόδος, ἣν ἐχαρίσω. Μεταξὺ ἀνακύψας 
εἶδε παρὰ τὴν θεὸν εἰχόνα Καλλιρρόης χρυσῆν, ἀνά- 
θημα Διονυσίου" 
Κατέπεσεν οὖν maasine MN ἐξ yore 
35 σήνεγχε καὶ dvax: ν 
Lir bo xai ἄλλους πολλοὺς ἡ θεὸς 
ἐξέπληξεν, ἐπιφανὴς γάρ ἔστι καὶ δείκνυσιν ἑαυτὴν 
ἐναργῶς. Ἀλλ᾽ ἀγαθοῦ μεγάλου τοῦτ' ἔστι σημεῖον. 
"Opis εἰκόνα τὴν χρυσῆν; αὕτη δούλη μὲν ἦν, ἡ δ᾽ 
10 Ἀφροδίτη πάντων ἡμῶν κυρίαν πεποίηκεν αὑτήν. Τίς 
γάρ ἔστιν; & Χαιρέας εἶπεν" Αὕτη ἢ δέσποινα τῶν 
χωρίων τούτων, ὦ τέκνον, Διονυσίου γυνὴ, τοῦ πρώτου 
τῶν Ἰώνων. ᾿Ἀχούσας ὁ Πολύχαρμος, οἷα δὴ σω»- 
φρονῶν αὐτὸς, οὐδὲν εἴασεν ἔτι τὸν Χαιρέαν εἰπεῖν, 
V» ἀλλ' ὑποθαστάσας ἐξήγαγεν ἐκεῖθεν, οὐ βουλόμενος 
ἐκπύστους γενέσθαι, τίνες εἰσὶ, πρὶν ἅπαντα βουλεύ-- 
σασθαι καλῶς xal συντάξαι πρὸς ἀλλήλους. Ὁ δὲ 
Χαιρέας τῆς ζακόρου παρούσης οὐδὲν εἶπεν ἀλλ’ [dua] 
ἐσίγησεν ἐγχρατῶς, πλὴν ὅσον αὐτομάτως ἐξεπήδησεν 
ep Tb Roa. δ᾽ ἀπελθὼν, ἐπὶ γῆς μό- 
voz ἔρριψεν ἑαυτὸν καὶ Ὦ θάλασσα, φησὶ, φιλάνθρωπε, 
τί μὲ διέσωσας, ἢ ἵν᾽ εὐπλοήσας ἴδω Καλλιρρόνν 
ἄλλου γυναῖχα; τοῦτ᾽ οὖχ ἤλπισα γενέσθαι ποτὲ, οὐδ᾽ 











sit. » igitur ejus oculos, dmm a terra solvit. Af. 
ille ipse Polycharmus, quum jam aestus navim a continente 
subduceret, procul e puppi suos valere jubebat, ne reli- 
mere ipsum hoc modo possenl, Sic egressus portu Chas- 
reas et in pelagus prospiciens : Dne me, o mare, ait, qua - 
Callirrhoén via. Te autem, Neptune, precor, aut illam 
huc nobiscum, aut si illa míhi carendum sit neque me re- 
lerto. Nam si mon potero meam uxorem recuperare , vel 
€um ea servire malim. 5 

VI. Excepil vero triremem ventus secundus, ut vestigia 
celocis piratici quasi relegeret , parique dierum numero in 
Toniam perveniret , atque illo ipso litore appelleret in cam- 
pis Dionysii, — Ceteri exscendunt in terram , laboribus fra- 
clum οἱ fessum corpus compactis tabernaculis epulisque 
instructis reficere properantes, At Chzereas ommia eum 
Polycharmo perlustrans : Qui jam poterimus invenire 
Callirrhoén? al, Primo enim et pracipuo loco vereor, 
ne nos Thero mendaciis circumveneril , et misera illa non 
exslet amplius. Si vero revera vendita est, quis novit ubi 
et quo? vasta enim est Asia. Sic vagantes incidunt in 
fanum Veneris, visoque deam adorare, Clureas ad ejus 
genua provolutus : Tu mihi prima Callirrhoén ostendisti , 
domina, in tuo festo. Tu nunc quoque redde donum, quod 
sponte obtolisti. Finilas post preces ut. surgit, capulque 
tollit et oculos, videt ad deze latus auream Callirrboés ima- 
ginem , Dionysii donarium. Tum illi 


Pecloris ct genuum lopsare, liquescere, solvi 
Robur. 


Concidit igitur caliginosa correptus vertigime. Videt id 
anus aedilva , frigidaque adspersa hominem ad se revocat, 
et : Bono sis animo, fili, ait, Eliam alios multos pecculit 
dea. Est enim illustris signisque claris se monstrat. Sed 
id quidem indicium magni boni est, Vides imaginem 
hanc auream? Femina hiec serva quidem erat, sed Venus 
eam nostrüm omnium fecil dominam. Quamam igilur 
661} Est horum agrorum domina, Dionysii uxor, primi in- 
ler lones. Plura dicere Chaeream, his auditis, non sinebat 
Polycharmus, ut vir sapiens et temperans, caulusque fu- 
lurorum, sed implicitis sublatum brachiis inde extrahit, 
ignorari volens omnino res suas, donec pulchre deliberas- 
sent, οἱ ordinassent omnia. Chiereas itaque nihil ultra 
dixerat, Veneris sacerdote praesente , sed virili se continen- 
tía compresseral, nisi quod lacrymae sua sponte genis exci- 
derant. Verum ubí longius discesserat , loco omnibus aliis 
praeter. Polycharmum vacuo se prosternit humi, et : O hu- 
anum nimis mare, ait, ene servasti me? an. ut secundum. 
emensus. curriculum Callirrhoen in. alterius conjugis am- 
phexui viderem * hoc non speraveram unquam fore, πὸ post 








xui πρεσδεῖαι ἀφίκοντο, πανταχόθεν 
δομένων, ὅτε τὸ γένος, αὔξει τὸ Διονυσίον, Καὶ ἀκεῖνος. 
ὑπὸ τῆς χαρᾶς πάντων παρεχώρησε τῇ γυναικὶ, καὶ 

10 δέσποιναν αὐτὴν ἀπέδειξε τῆς οἰχίας. ᾿Ἀναθημάτων 
ἐνέπλησε τοὺς ναοὺς, πα διγμλεὶ τὴν πόλιν εἰστία θυ. 
eias 


IW. Αγωνιῦσα δὲ Καλλιρόη, μὴ xd; s 
^ ἐλευθερωθῆναι TEX 


Ἀφροδίτῃ 
φησὶν ἡ vo hn σοῦ Odo , 
αὐτῇ μείζονα χάριν. Νῦν μὲν οὖν λεχὼ ἔτι ddl, πε- 
ριμείναντες. δ' ὀλίγας ἡμέρας eoim ἄπιμεν εἰς 
1& τοὺς ἀγρούς. Ταχέως δ᾽ αὑτὴν ἀνέλαβεν ἐχ τοῦ τόχου 
xai χρείττων ἐγένετο καὶ μείζων, οὐκέτι «dran 
γυναικὸς ἀκμὴν odere [Ιαραγενομένων δ᾽ αὖ- 


lp πλῆθος ἐπηκολούθησεν buena venis 
a Καταρχόμενος ν ὃ Διονύσιος ἑχατόμδης" Δέσποινα 
φησὶν, Ἀφροδίτη, a3 μοι πάντων ἀγαθῶν αἰτία. Παρὰ 
σοῦ ΙΚαλλιρρόην ἔχω, παρὰ σοῦ τὸν υἱόν, Καὶ ἀνήρ 
εἶμι διὰ cl, καὶ πατήρ, "Ego μὲν ἤρκει Καλλιρρόη 
καὶ πατρίδος μοι xal γονέων γλυχυτέρα,, φιλῶ δὲ τὸ 
36 τέκνον, ὅτι μοι τὴν μητέρα βεβαιοτέραν πεποίηκεν, 
Ὁ ὦ τῆς εὐνοίας τῆς αὑτήν, ᾿ἹἹκετεύωσε, 
qund ἐμοὶ μὲν nue Καλλιρρόν, δὲ τὸν 
jut μησε τὸ πλῆθος τῶν περιεστηκότων καὶ οἱ 
μὲν ῥόδοις, οἱ δ' ἴοις, οἱ δ᾽ αὐτοῖς στεφάνοις ἐφυλλοβό- 

au λησαν αὐτοὺς, ὥστε πλησθῆναι τὸ τέμενος ἀνθῶν, Διο- 
vios μὲν ἘΝ eirew μὲν ἀκουόντων εἶπε τὴν εὐχὴν, 
Καλλιρρόη δὲ μόνη ἠθέλησε πρὸς τὴν ᾿λφροδίτην λαλῆῇ- 
σαι. Πρῶτον μὲν οὖν τὸν υἱὸν εἰς τὰς αὐτῆς ἀγκάλας 
ἐνέθηχε. Καὶ ὥφθη θέαμα χάλλιστον, εἷον οὔτε ξωγρώ- 
“5 φος ἔγραψεν, οὔτε πλάστης ἔπλασεν, οὔτε ποιητὴς 
ἱοτόρησε pr νῦν. Οὐδεὶς γὰρ αὐτῶν ἐποίησεν 
Ἄρτεμιν, ἣ θηνᾶν, βρέψος ἐν ἀγκάλαις χομέζουσαν, 
"ἔχλαυσεν ὑφ᾽ ἡδονῆς Διονύσιος ἰδὼν καὶ ἡσυχῇ τὴν 
Νέμεσιν προσεχύνησε, Μόνην δὲ Πλαγγόνα προσμεῖ- 
^0 ναι χελεύσας, τοὺς λοιποὺς προέπεμψεν εἷς τὴν ἔπανλιν. 
᾿Ἐπεὶ δ᾽ ἀπηλλάγησαν, στᾶσα give τῆς Ἀφροδίτης 
καὶ ἀνατείνασα χερσὶ τὸ βρέφοι ᾿ Ὑπὲρ τούτου σοι, 
vw. An δίφποινα., γινώσχω v ν χάριν᾽ ὑπὲρ ἐμαυτῆς 
γὰρ οὐκ οἶδα. "dr dv σοι xal περὶ ἐμαυτῆς ἠπιστά- 


ΟἨΔΝΙΤΟΝ, 





VH. Callirrhos vero, ne. διττῶν τ 
derelur incerta. οἱ verita, cum 


libertate donari, Hrat enim illa ERES i 
fuisse, quum Dionysio primum conjongeretur; ut mon. 
tantum ex animi benevolentia, sed et ex coullitionis me« 
lioris beneficio obligatam sibi haberet, Libenter illam, 
ait Dionysius, pro ministerio amatorio remunerabor, Τα 
que autem faeimus, si, honorata scrva, Veneri debilas 
grates non rependamus, apud quam mos primum vidi- 
mus. Atqui ego te magis volo. Majorem illi ego gratiam. 
debeo, quam tu, Nanc autem puerpera adhuc sum. Post 
paucos dies tulius in agrum abeamus, Brevi se Callir- 
rhoé ex partus doloribus el moxüs recipiebat, οἱ pul- 
chrior evaseral alque fortior; jam non amplius puella , 
sed mulieris maturum robur nacta, Ut rus ilaque vene- 
runt, magnificas iis epulas, mullo quippe comilalu sli- 
palis, apparueral. Pliocas Dionysius ibi, libatione facla , 
iaunolationem hecatombes auspicatur : et, Domina. Venus, 
ait, omnía mea bona tibi debeo. — Abs te Callirrlioén habea, 
abs te filium; per te οἱ vir sum, et pater, Mibi quidem 
suflecissel Callirrhoe , pateiaque et. parentibus dulcior, amo 
Tamen puerulum, quod matrem mihi cerlioretm.— fecit. 
Obsidem habeo affectus ejus erga me, — Supplicor ilaque, 
domina, serva uihi quidem Callirrioen, liuic. vera filium. 
l'reces bonis verbis, faustisque prosequitur acclamationibus 
adstans corona, et. hi rosis, illi violis, alii serlis integris, 
obruunt conjuges , ut totum fanum floribus scaleret.— Dio- 
nysius vota clare dixerat , et ut omnibus possent. exaudiri, 
Callirrhoe vero sola. Venerem alloqui volebat. — Primum. 
ergo suum filium dea ulnis imponebat, spectaculum pul 
checrimum , neque fictum usquam , neque pictum , aequa 
scriptum ia poemate ; nullus enim liorum artilicum Dlanani, 
aut Minervam , fecit , quas ulnis infantem gestaret,— Diony 
sio lacrymas exentiebat spectaculi. voluptas, ub. facile 
Neinesin. deprecarelur, ceterisque im villam prawnissis , 
solam Plangonem Callürrlioas praesto manere jubet Ut jam. 
omnes discesserant , nostra propius aggrea. Venerem , tna 
nibuaque protendens. infantulum ε l'ro hoc Vibi graliam 
movi, Dea. Venus, ail. Nam pro me novi mallam, — Tuan 
, 2 

















i. 


ui 
i 
i 
: 


ji 
1 


H 
τῇ 
i 
: 
i 
P 
H 
2 


ἐπαγγελίαν γενόμενος. pri 

* Νὴ βράδυνε, φησὶν, dXX ἤδη διηγοῦ. 
ἤρξατο λέγειν- Τριήρης ἐνθάδε κατέπλευσεν ix 
Σιχελίας καὶ πρὶ ^ 


πάντα, xal Φωχᾶς διηγεῖτο τὸν ναύτην, τὸν μηνύ- 
30 σαντα, πόθεν f καὶ διὰ τίνα πλέουσι καὶ τίνες 


τῆς ψυχῆς ; 
36 φησὶν, εὐεργέτης ἐμὸς, σὺ χηδεμὼν ἀληθὴς καὶ πιστό- 
πατὸς ἐν τοῖς . Διὰ σὲ Καλλιρῥόην ἔχω 
καὶ τὸν υἱόν. ᾿Εγὼ μὲν οὐχ ἄν σοι προσέταξα Xai- 
ρέαν ἀποχτεῖναι,, σοῦ δὲ ποιήσαντος οὐ μέμφομαι. "lo 
γὰρ ἀδίκημα φιλοξέσποτον, τοῦτο μόνον ὀμελῶς ἐποίη- 
40 aac , οὐκ ἐπολυπραγμόνησας, πότερον ἐν τοῖς τεῦνη- 
κόσι Χαιρέας ἐστὶν, 3| ἐν τοῖς δεδεμένοις. Καὶ δεῖ 
ζητῆσαι τὸν νεκρόν. Καὶ γὰρ ἐκεῖνος ἂν ἔτυχε τάφου, 
χἀγὼν βεδαιότερον ἔσχον τὸ θαρρεῖν. Οὐ δύναμαι δὲ 
νῦν ἀμερίμνως εὐτυχεῖν διὰ τοὺς δεδεμένους. Οὐδὲ 
45 γὰρ τοῦτ᾽ ἴσμεν. ὅποι τις αὐτῶν ἐπράθη, 

Y'. Προστάξας δὲ Φωχᾶν τὰ μὲν ἄλλα τῶν γεγονότων 
φανερῶς διηγεῖσθαι, δύο δὲ ταῦτα σιγᾶν, τὸ ἴδιον στρα- 
τήγημα καὶ ὅτι ἐκ τῆς τριήρους τινὲς ἔτι ζῶσι, παρα- 

σχυθρωπός" εἶτα συγκαλέσας 


ἀπόγνωσιν. ᾿Ελθόντες δὲ δινγοῦντο" πάντες δ' ἤδε- 
σαν" Ὅτι βάρθαροι ποθὲν λησταὶ νυχτὸς καταῦρα- 
μόντες ἐνέπρησαν ᾿Ελληνικὴν τριήρη τῆς προτέρας 





is. | dt tu promissa Diong«ius anrilus cde uit 


igitur Phocas : Triremis huc appulit ex Sicilia, ef Syrácu- 
sanorum legali, Callirrhoén a te repetituri, — Emori ad 
liec Dionysius et oculis nocte suffusis caligare, — Fmagina- 
batur enini sibi, jam prassentem instare Chavrean, el abstra- 
ctam Callirrhoéz rapere : mortüoque plane non dispar et 
habitu et colore jacebat. 1d quod Phoran in magnam — 
conjecit pertarbaffonem eL cousilil inopiam. Nam ailvo- 
care quemquam non audebat , tie quis ipsi testis et arbiter. 
secretorum fieret. Ut agre landem et per gradus heri 
jam fuglenles revocaverat spiritus - Conlile modo, alt, 
here. Chuereás mortuus est. Periit navis. Nullus hic ti- 
mori locus, ee verbà Dionysio rursus indiderunt ani- 
mam, ut sibi redditus diligenter potro singula fequirerel , 
Phocas illi nautam temorat , cujus indicio didicerat , unde 
el qui essent advenis, el qua venissent destinatione; ieu 
artes, quibus imposuissel presidio barbaro ; noctem, ignem, 
maufragium, cedem, vincula. Sic Dionysius ab animo 
suo eeu nubem, aut tenebras, discussit, εἰ amplexatus. 
Plhocan : Tu bénefaefor és meus, aif, tu. verus tulor et 
fidissiuus ín rebus, quas vulgari (as non est. Per te Cal- 
lirclioén habeo , et filium. Non ego équidem fe Clirream 
cade aggredi jussissem; at quum feseris tamen , non τον 
prehendo. Imiquitas enim hiec amoris In lierum opus (uit, 
lloc solum negligenter fecisti, quod, sitne morluos inler, 
an caplivos, Chmreas, anxia cura non indagasti, Eliam, 
si certo noveras, esse tnortuum, oportuerat tamen cadaver 
tollere. Tum enim et illi supremus honos contigisset, οἱ 
mihi ürmiore nisa lalo confidentia. Nune autem plene 
frui meis bonis et sine sollicitudine propter captivos be- — 
queo. lgnoramus éním, quó eorum quisque vendilus SiL. 
X. Postquam itaque Phocan jnsserat reliqua omnía pa- 
lam narrare prseter hiec duo, dolum suum, et quod vivi 
supersint. aliqui de trireme, ipse fronte auxtera tristique 
Callirrhoén adit; tum rusticos rerum gnaros advocat, quo 
ipsa, interrogando et audiendo lotum edoela casum, ple — 
niorem porro de Chürea desperationem animo indueret. - 
Ut advenerunt , onines cen rem nofissimam narrant τ Har 
bari unde unde latrones, noctu faclo. Ineursi, triremem 
pridie ad istad libis appulam accenderuat, Postero mage 
35. 


" 














"LIBER 1V. ἰὼ 


xal τάφον κατασχεύασον τῷ ταλαιπώρῳ. Τί τὰ μὲν 
ἀδάνατα σπεύδεις, ἀμελεῖς δὲ τῶν ἀναγκαίων; νόμιζε, 
ἐφεστηκότα σοὶ λέγειν αὐτόν" 
Θάπτε μὲ, ὀττιτόγιστα πύλας "Maso napi 
5 καὶ γὰρ el μὴ τὸ οὥμα εὔρηται τοῦ δυστυχοῦς, ἀλλὰ 
νόμος οὗτος ἀρχαῖος Ἑλλήνων, ὥστε καὶ τοὺς ἀφανεῖς 
τάφοις κοσμεῖν. imme rl e de ape 
Eonicqur Φροντίδος οὖν ἐμπεσούσης, ἐλώ- 
ord xal διαναστᾶσα iua χλίνης χατεσχόπει 


ρέκ τῆς γειτνιάσεοις καὶ τὸν τόπον τοῦτον ἐφύλαττεν 
ἑαυτῷ. Θέλων οὖν ἅμα χαὶ τριδὴν ἐγγενέσθαι τῇ 
15 φροντίδι" Βαδίζωμεν, ὦ γύναι, φησὶν, εἰς ἄστυ, xdxex 
ΜΝ ενοος 


“Ὡς χεν τηλεφανὴς ἐκ ποντόφιν ἀνδράσιν εἴη, 
καλοὶ δὲ Μιλησίων εἰσὶ λιμένες, εἷς οὖς χαθορμίζονται 
"e καὶ Συραχόσιοι πολλάχις. Οὐχοῦν οὐδὲ" παρὰ τοῖς 
πολίταις ἀχλεδ' τὴν φιλοτιμίαν ἔτει, Ὁ λόγος ἤρεσε 
Καλλιρρόη, χαὶ τότε μὲν ἐπέσχε τὴν σπουδὴν, ἐπειδὴ 
δ' ἧκεν εἰς τὴν πόλιν, ἐπί τινος ὑψηλῆς ἠϊόνος οἴχοξο-- 
μεῖν ἤρξατο τάφον, πάντα ὅμοιον τῷ ἰδίῳ τῷ ἐν Συ- 
a5 ραχούσαις, τὸ σχῆμα, τὸ μέγεθος, τὴν πολυτέλειαν, 
καὶ οὗτος δὲ, ὡς ἐχεῖνος, ζῶντος. Ἐπεὶ δ᾽ ἀφθύνοις 
ἀναλώμασι xal πολυχειρίᾳ ταχέως τὸ ἔργον ἠνύσθη,, 
τότ᾽ ἤδη καὶ τὴν ἐχκομιϑὴν ἐμιμήσατο τὴν ἐπ᾽ αὐτῷ, 
Προηγγέλλετο μὲν γὰρ ἡμέρα ῥητή. Συνῆλθε δ' εἰς 
30 ἐχεῖνον οὐ μόνον τὸ Μιλησίων πλῆθος, ἀλλὰ χαὶ τῆς 
Ἰωνίας σχεδὸν ὅλης. Παρῆσαν δὲ καὶ δύο σατράπαι 
κατὰ χαιρὸν ἐπιδημοῦντες, Μιθριδάτης 5d) d 
καὶ Φαρνάχης δ᾽ ὃ Ανδίας. Ἢ μὲν οὖν πρόφασις ἦν, 
τιμῆσαι Διονύσιον, $ δ᾽ ἀλήθεια, Καλλιρρόην ἰδεῖν, 
a5 Ἦν 23 καὶ χλέος μέγα τῆς γυναικὸς ἐπὶ τῆς Ἀσίας 
πάσης καὶ ἄνέθαινεν ἤδη μέχρι τοῦ μεγάλου βασιλέως 
ὄνομα Καλλιρρόης, οἷον οὐδ᾽ ᾿Αριάθνης, οὐδὲ Λήδας. 
Τότε δὲ xal τῆς δόξης εὑρέθη κρείττων. Προῆλθε γὰρ 
Μελανείμων, λελυμένη τὰς τρίχας, ἀστράπτουσα δὲ τῷ 
τ προσώπῳ, xal παραγυμνοῦσα τοὺς βραχίονας ὑπὲρ 
τὴν Δευχώλενον xal. Καλλίσφυρον ἐφαίνετο, τὰς Ὁμή- 
ρου. Οὐδεὶς μὲν οὖν οὐδὲ τῶν ἄλλων τὴν μάρμαρυ- 
τὴν τοῦ χάλλους, ἀλλ᾽ οἱ μὲν ἀπεστράψησαν, 
ὡς ἀχτῖνος ἡλιαχῆς ἐμπεσούσης xal προσεχύνησαν, 
40 "παθόν τι καὶ παῖδες, Μιθριδάτης Bl, ὁ Καρίας 
ἔπαρχος, AK wc m üxposoxi- 
τὸν σφενδόνῃ θεὶς xa: τς θεραπευτῆρες 
crow ἔφερον ᾿Ἐπόμπευι δ' εἴδωλον Χαι- 
píou πρὸς τὴν ἐν τῷ δακτυλίῳ σφραγῖδα διατυπωθέν. 
Ww Καλλίστην δ᾽ οὖσαν τὰν εἰκόνα προσέδλεψεν οὐδεὶς, 
Καλλιρρόης παρούσης, ἀλλ᾽ ἐχείνη, μόνη τοὺς ἁπάντων 
σεν ὀφθαλμούς. Πῶς dw τις διηγήσαιτο 
xat ἀξίαν τὰ τιλευταῖο τῆς πομπῆς; ἐπεὶ γὰρ ἐγέ- 


E 
celsifudinem; Surge, ail, ὁ 
pedes bue 





crum, |— 
quio nocesse est? Cogita, adstantem 

Me peli, portas Plutonis ut orywintwm.— ᾧ vi 
Eliamsi. orpas miseri non fuit inventum, atlamen liz 
antiqua Grascorum lex est, etiam non eomparentes Lumu- 
lis lonorare, Facile fuitpersuadere, Nam consilium erat 
per se nom injucundum. Ea subnafa occupatione , rele- 
vatus non parum sedatusque fuit moror, Illa enim, relicto 
toro, locum faciendo. tumnlo. circumspiciehat, οἱ place- 
bat prope. fanum Veneris fieri , ut id hoc alterum quoque 
haberet amoris monumentum. Sed Dionysius invidebat 
istam Clupreze vicinitatem, ut qui sibi locum servabat; el, 


| protrahere quoque malieri cupiens occupationem : In ur- 


bem redeamus, ait, o mea, ibique ante monia sublime 
siruamus et late conspicuum cenotaphium : 

Quod procul et nautas feriat carsuque moretur. 
Pulchri sunt Milesiorum portus , ubi saepius quoque suh- 
eunt (ui Syracusani. Habebis ita ambitionem apud. cives 
quoque nom ingloriam. Placuit consilium Callirrhoa , 
sepositaque tum cura istae , ut rediit in urbem , mdificare 
in editiore quodam litore monumentum ínstiLuebat, exacte 
simile suo Syracusis, et habitu formaque, et magnitudine, 
et splepdore. Hoc etiam, ut illud, vivo sacrum.  Cito- 
que perfecta opere, quandoquidero nullis parcebatur sum-. 
libus, et frequens incumbebat operarum manus, ipsum 
jam Cluerem funus imitatione referri. Indieta «dies. reli- 
gioni destinata,  Con(luxerunt eo tempore et Milesiornm 
populus et Ioniae fere totius multitudo, Etiam aderant duo 
satrape, tum forle Mileli degentes, Mithridates Carla , 
Pharpaces Lydise, per caussam cobonestandi Dionysii, sed 
mens eorum erat Callirrhoéu videre, (ceminam nominis non 
ín Asia minore tantum, sed jam apud magnum regem cele- 
berrimi , quale quid neque Ariadnz,, neque Ledae, contigit, 
Sod vicit adspectus opinionem et spem.  Prodibat enim 
pullata, solutis. capillis, oculis quasi fulgurans, brachiis 
non omnino quidem nadis, ut. celebratas candidis. cubitis, 
ΟἹ pedibus pulehris apud Homertim deas superaret, Nemo 
sane caeterorum fulgur. pulchritudinis ferebat, sed partim. 
avertebant vultom, ut solemus illapso solis radío , partim 
lumi figebant adoranles. lpsi pueri se moveri sentic- 
bant. Mithridates vero, Cari praefectus, procidebat ; vo« 
cis el sensuum inops - 

Librata céu quem fanda saxo perculit 

Non cogitantem. 
Vix illum manibus pedibusque sublatum ministri a corpo- 
ris enra ek. custodia ferebant, Pompam vero Cluerew 
procedebat imaao, efficla ad illam in annuli pala, quam, 
utut. pulcherrimam , nemo tamen, dum aderat. Callirrlioe , 
respiciebat ; adeo. omnium illa oculos in una se , quasi (as« 
cinis illectos, fixerat. Quomodo quis extrema. pom 











1 LIBER IV..— 





pedore] T bia φησὶν, παρενοχλεῖς; Ἄναγ- 
ue. fiev, ὦ Τὴν γὰρ ἀνεύρηχα 
τοῦ prove Mie, τὰ οὗτος ὁ κατάρατος vt 


τῷ νωνηχέναι, Μάστιγες ἠτοῦντο xal πῦρ ἐφέρετο καὶ 
ἦν παρασχενή. Καί τις ἤδη τοῦ σώ- 
ματὸς ἅπτόμενος αὐτοῦ. Λέγε, φησὶ, τοὔνομα τῆς 
γυναικὸς, ἣν αἰτίαν ϑξοδίησας εἶναί σοι τῶν χαχῶν, 
Καλλ' εἶπεν ὃ Πολύχαρμος. "Ἔπλυξε τοὔνομα 
x» M τὴν, χαὶ ἀτυχῆ τινὰ ἔδοξεν ὁμωνυμίαν ἔχειν 
ἐχείνῃ γυναῖχα, Οὐχ ἔτι οὖν προθύμως ἐξελέγχειν 
ἤθελε, δεδοιχὼς, μὴ καταστῇ ποτ᾽ εἰς ἀνάγκην ὑὔρί- 
out τὸ ἥδιστον ὅνομα. Τῶν δὲ φίλων καὶ τῶν οἴχετῶν 
εἰς ἔρενναν ἀχριδεστέραν παρακαλούντων" Ἡκχέτω, 
a» ψησὶ, Καλλιρρόη, ΠΠαίοντες οὖν τὸν Πολύχαρμον 
ἠρώτων" Ὑίς ἐστι καὶ πόθεν ἄξουσιν αὐτήν; Ὁ δ᾽ ἄθλιος 

- ἐν ἀμηχανίᾳ γενόμενος, καταψεύσασῦαι μὲν οὖδε- 
μιᾶς ἤθελε" Τί δὲ μότην, εἶπε, ὑορυδεῖσθε ζητοῦν- 
τες τὴν οὗ παροῦσαν. Καλλιρρόης ἐγὼ Συρακοσίας 
LOSS θυγατρὸς "Éppoxodrouc τοῦ στρα- 
την. Ὑαῦτ' ἀχούσας Μιθριδάτης ἐρυθήματος ἔνε- 
πλήσθη καὶ ἵδρου τὰ ἔνϑον xal που καὶ δάχρνον αὐτοῦ 
μὴ θέλοντος προέπεσεν, ὥστε καὶ τὸν Πολύχαρμον 
διασιωπῆσαι, καὶ πάντας ἀπορεῖν τοὺς παρόντας. 
ἂν 704 δὲ καὶ μόλις ὁ Μιθριδάτης συναγαγὼν ἑαυτόν" Τί 
oerte ot toa πρὸς Καλλιρρόην ἐκείνην, καὶ 


Οὐκ ἐνοχλήσω δέ σε 
NY xal - μὴ, ἐὰν βραδύνω 


Pr 
εἷς ἔλεον μετέπεσε, Masdé. e AE 
ἐχύθη καὶ Μὴ δέδιθι, φησὶν, οὗ γὰρ ἐνοχλήσεις μοι 
vs διηγούμενος, ἔχω γὰρ ψυχὴν φιλάνθρωπον, λέγε 
πάντα θαρρῶν καὶ μηδὲν παραλίπης, Τίς εἶ καὶ πόθεν, 
καὶ πῶς εἰς Καρίαν xal διὰ τί σκάπτεις δεδερέ- 
γος; μάλιστα δέ μοι διήγησαι περὶ Καλλιρρόης καὶ 
τίς ὅ φίλος, 
wo TW". Ἤρξατο οὖν ὁ Πολύχαρμος λέγειν" Ἡμεῖς, οἱ 
δύα δισμῶται, Συρακόσιοι γένος ἐσμέν, "AA! ὃ μὲν 
ἕτερος νεανίσκος πρῶτος Σισελίας δόξῃ τε καὶ πλούτῳ 
καὶ εὖ ποτὲν tq. δ᾽ εὐτελὴς μὲν, φυμφοιτητὴς 
δ᾽ ἐκείνου κυὶ γίλος. Κατνλιπόντες οὖν τοὺς γονεῖς 





"name oc 


fw - 
fronte, el torvum tuens : Dic, ait, consciam et administrom. 

vobis scelerum. Negal scire Polycharmus el pernegat ; ne- 
que enim sibi quidquam et isti facinori commune esse, 
Postulari fum flagra, afferri ignis, parari fidienle. — Jm 
Corpore quis corteplo : Ain tu mulieris nomen, quam modo 
confitebaris malorum tibi caussam esse? Callirrhoón , di- 
cebat Polycharmus.  Percussit Mithridatem hoc nomen , 
et ifelici cuidam mulieri commune esse hoc nomen. eom 
illa pulalal; neque amplius aeque promtus erat ad inqui- 
rendum , metuens , ne ad necessitatem contumelia suavis- 
simum nomen afficiendi redigerelur. Amicis aulem et 
domesticis ad rigidius examen. instiganlibus - Veniat huc 
Callirrhos, ait, Tundentes igitur et ferientes Polycharmum : 
Quaenam est? rogabant ; et, unde eam arcessere debent ? 
Niser ille, quid diceret, quidve tacerel, nescius, neque fa«- 
minam quampiam meudaeio incusandam censens : Quid 
vero taudem, ait, tumultuamini , quavenles nog. priesen- 


bore perfunditur et sudore intus diffeebiat. — Tmo  nolenti 
quoque laerymue exeidebant : ut vel ipse. Polycharmus 
obmnlesceret, εἰ praesentes omnes ignari et turbati hesita- 
rent. Vix tandem se colligens Mithridates , Quid vero tibi 
est cum illa Callirrhoe , et quare constilutus in. mortis vici- 
nia commemorasli ? Longa, here, fabula, neqne mihi porro 
proficua ; neque te. morabor intempestive garrulus ; simul 
vereor, ne cunctantem amicus in crucis obeundo supplicio 
me pravertat, quem ad iaferos comitari volo. — Infractae 
audienlium ice, et mutatus in mitericordjam lervor cecidit. 
Pra cwderis confusus Mithridates : Ne timeas, ait. Me 
mom moraberis exponens. Animus mihi lenis et benignus 
contigit. Confisus omnía , nihil mittens, aut. celans, pro- 
fitere : Quis sis, el unde. Et qui veneris huc. ΕΠ quare 
lerram foderis praeferratus. — 1n primis narra milii de Cal- 
lirrhoé , et quis ile tuus amicus, 

TII. Nos duo ποτὶ, sic loqui Polycharmus occipit, genle 
Syracusani sumus, — Aller quidem juvenis Sicilie primus , 
el dignitate, et opibus, δὲ olim pulchritudine. go vero 
plebeius quidem, ilis Gamen. sodalis et amicus, — Relielis 
vt patria et parentibus, iari pos dams, ego euidem ilios. 























βασορικαῖς δωρεαῖς. ἘΝντεμεῖν δὲ τὰς 

16 σφραγῖδας κελεύσας, ἐντυγχάνειν MEE 
pamw. Εἶδεν οὖν’ Καλλιρρόγ, Χαιρέας, Ζῶ, 
To) δ' αὐτοῦ χύτο γούνατα καὶ φίλον Scop. 


οἰκέταις μετενεγχεῖν αὑτὸν εἰς ἕτερον 
οἰκίσχον,, ὡς δῆθεν βουλόμενος ἠρεμίας μετασχεῖν, 
"To μὲν οὖν συμπόσιον σχυθϑρωπῶς διελύθη, φαντασία 
τὸ pe ἀποπληξίας αὐτοὺς ἔσχε. Διονύσιος δὲ͵ καθ' ἕκυ- 
τὸν γενόμενος, πολλάκις ἀνεγίνωσκε τὰς ἐπιστολάς, 
Κατελάμδανε δ᾽ αὐτὸν πάθη : ποικίλα, θυμὸς, ἀθυμία, 
φόδος, ἀπιστία, “δὴν μὲν οὖν Xaiplay οὐχ ἐπίστενε, 
τοῦτο γὰρ οὔδ' ὅλως ἤθελε, σχῆψιν δὲ μοιχικὴν ὕπε- 
32 λάμδανε Μιθριδάτου διαφθεῖραι θέλοντος Καλλιρρόην 
ain 1 


Χαιρέου, 

(τ΄. Mt ἡμέραν οὖν τήρησιν ἐποιεῖτο τῆς γυναιχὸς 
ἀκχριθεστέραν, ἵνα μή τις αὐτῇ προσέλθῃ, μηδ᾽ ἀπαγ- 
γείλῃ τι τῶν ἐν Καρίᾳ διηγημάτων, Αὐτὸς δ᾽ ἄμυναν 

ὃν ἐπενόησε τοιαύτην. ᾿Επεδήμει κατὰ καιρὸν ὅ Λυδίας 
χαὶ ᾿Ιωνίας ὕπαρχος Φαρνάκης, ὃς δὴ καὶ μέγιστος 
εἶναι δοκεῖ τῶν ὑπὸ βασιλέως καταπεμπομένων ἐπὶ 
ÜdAarraw, Emi τοῦτον ἦλθεν ὁ Διονύσιος, ἦν γὰρ 
αὐτῷ φίλος, καὶ ἰδιολογίαν ἠτήσατο, Μόνος, ἱκετεύω 

4o σε, ψησὶν, ὦ δέσποτα, βοήθησον ἐμοί τε xal σεαυτῷ, 
Milone γὰρ, ὃ κάκιστος ἀνδρῶν xal σοι φθονῶν, 
ξένος pou γενόμενος ἐπιβουλεύει μου τῷ du καὶ 
πέπομφε γράμματα μουγικὰ μετὰ γρυσίου πρὸς τὴν 
γυναῖχα τὴν ἐμήν. ᾿Επὶ τούτοις ἀνενίνωσχε τὰς ἐπι- 

40 στολὰς χαὶ διηγεῖτο τὴν, πέχνην. Ἄσμενος ἤχουσε 
“ϑαρνάχης τῶν λόγων τάχα μὲν καὶ διὰ Μιθριδάτην, 
ἐγεγόνει xa αὑτοῖς οὐκ ὀλίγα προσχρούσματα διὰ τὴν 
γευτγίασιν, τὸ δὲ πλέον διὰ τὸν ἔρωτα, Καὶ γὰρ αὐτὸς 
ἑκάετο τῆς Καλλιρρόης xal δι' αὐτὴν ἐπεδήμει τὰ 

to πολλὰ Μιλήτῳ, χυλῶν ἐπὶ τὰς ξστιάσεις Διονύσιον 


E 


ἰστολήν: 
βασιλεῖ βασιλέων, Ἀρταξέρξη, σατράπης Λυδίας x«i 





t Temm 
E fenuum rigidi flaccescere nervi , 


Caligare oculi, trepidamque liquescere pectus, 
Pertinaciter nihilominus literas continebat manibus , utut. 
ánimo delinquens, metu, ne quis alus legeret. Kmoto ad 
luec et concurrente omni familiaque et convivio , excitatus 
ipse οἱ intelligens suam animi perturbationem , transferri 
vult. in aliod cubiculom, ut solitaria quiete frui cupidus. 
Woc modo , sed tristi, convivium fult dissolutum. Puta- 
bant enim omnes, subito sanguinis íctn correplum esse. 
1116 vero sibi redditus in vacuo savpius relegebat epistolas , 
variis inferim exercitus animi astubus, Modo excan- 
descere, modo. dejici animo, modo metuere, modo non 
credere. Non credebat omnino, Chieream vivere ; nolebat 
enim id, et plane exsecrabatur. Sed suspicabatur insidias. 
Mithridatis ,-Callirrhoén adulterio corrumpere stodentis; 

"VI. Apponebat itaque. conjugi interdiu custodiam dili- 
gentiorem, ne quis aut accederet, aut referret omnino 
quid e Caria; ipse vero se hoc modo vicissim ulcisci exco- 
gilabat. Mileli agebat opportune isto tempore Lydim et 
lonis prazfeetus, Pharnaces, eorum habitus maximus, 
quos Persarum rex ad oram maritimam &olet mittere. Hunc 
alit Dionysius , ut amicus, et admitli rogat in colloquium 
seerelius, Solus soll : Rogo te, ait, domine , succurre non 
mili magis, quam tibi. Pessimus virorum εἰ invidus libi, 
Mithridates, jure hospitii susque deque habito, insidiatur 
meo matrimonio, aurique vim et literas corruptrices uxori 
mwse misit, Simul protrahit literas et legit, et explicat. 
arles, Libenler hoec audiebat Pharmáces, el ob Mithri- 
datem, si velis. Dissidebant enim et siepe collidebantur 
ob dilionum viciniam. Magistamen ob amorem. Nam et 
ille Callirrhog amore Üasrabat, plurimumque degebat 
Mileti, ad epulas vocans cum uxore Dionysium. Huic 
igitur ille pro. virili adjulorem. se pollicetur, et epistolam 
veribil accauam. : Regum regi, Artaxerxl, satrapa. Lydiae 








LIBER IV. 


᾿Ποῦτο λυπηράτερον ἤκουσε Μιθριδάτης, ἢ τὸ πρόσταγμα 
τὸ καλοῦν ἐπὶ τὴν δίκην, Ἀποκλαύσας δὲ τὴν ἑαυτοῦ 


ix Καρίας ἔστελλεν ὁ " Eguc , ἐξ Ἰωνίας δ᾽ ἐνδοξότερον 
ἄλλον. ἐπιφανέστερον γὰρ καὶ βασιλικώτερον ἦν τὸ 

|» χάλλος, Προέτρεχε γὰρ τῆς γυναικὸς ἡ φήμη, xa- 
ταγγέλλουσα πᾶσιν ἀνθρώποις, ὅτι Καλλιρρόη παρα- 
ίνεται, τὸ περιδόητον ὄνομα, τὸ μέγα τῆς φύσεως 
κατόρθωμα * 


Ἀρτέμιδι Us, ἢ χρυσείῃ Ἀφροδίτῃ. 

30 Ἱπνδοξοτέραν αὐτὴν ἐποίει καὶ τὸ τῆς δίχης διήγημα. 
Πόλεις ἀπήντων ὅλαι καὶ τὰς ὁδοὺς ἐστενοχώρουν οἵ 
συντρέχοντες ἐπὶ τὴν θέαν, ᾿Εδόκει δὲ τοῖς πᾶσι τῆς 
φήμης ἥ γυνὴ χρείττων, Μαχαριζόμενος δὲ Διονύ- 
«toc ἐλυπεῖτο xal δειλότερον αὐτὸν ἐποίει τῆς εὐτυχίας 

25 τὸ μέγεθος, (ἅτε) γὰρ πεπαιδευμένος ἐνεθυμεῖτο, ὅτι 
φιλόκαινός ἔστιν ὁ Ἔρως. Διὰ τοῦτο καὶ τόξα xai 
πῦρ ποιηταί τε καὶ {πλ)άσται περιτεθείκασιν αὑτῷ, τὰ 
χουφότατα xal στῆναι μὴ θέλοντα, Μνήμη δ᾽ ἔλάμ- 
ὕανιν αὐτὸν παλαιῶν διηγημάτων, ὅσαι μεταθολαὶ 

30 γεγόνασι τῶν καλῶν γυναιχῶν. Πάντ᾽ οὖν Διονύσιον 
ἐφύθει,, πάντας ἔδλεπεν ὡς ἀντεραστὰς,, οὐ τὸν ἀντί- 
διχὴν μόνον, ἄλλ' αὐτὸν τὸν δικαστὴν, ὥστε καὶ με- 
τενόει,, προπετέστερον Φιαρνάχη, ταῦτα μηνύσας" 

ἐξὸν καθεύδειν τήν τ' ἐρωμένην ἔχειν, 

35 (ὐ γὰρ ὅμοιον, ἐν Μιλήτῳ φυλάττειν Καὶ αλλιρρόην καὶ 
ἐπὶ τῆς ᾿Ασίας ὅ)ης. διεφύλαττε δ' ὅμως τὸ ἀπόρρητον 
μέχρι τέλους, xol τὴν αἰτίαν οὖχ ὡμολόγει πρὸς τὴν 
γυναῖχα, ἀλλ᾽ ἡ πρόφασις ἦν, ὅτι βασιλεὺς αὐτὸν με-- 
ταπέμπεται, βουλεύσασθαι θέλων περὶ τῶν ἐν ᾿Ιωνίᾳ 

4o πραγμάτων. ᾿Ελυπεῖτο δὲ Καλλιρρόη, μαχρὰν στελ- 
λομένη θαλάσσης ἹἸξλληνιχῦς. Ἕως γὰρ τοὺς Μὺυ- 
σίων λιμένας ἑώρα, Συρακούσας ἐδόχει ἐγγὺς τυγχά- 
νεῖν, μέγα δ' de παραμύθιον καὶ τὸν Χαιρέου τά- 
gov ἐχεῖ. 


ἊΝ 460r 
rhoén secum ducere. Milluridatem id multo magis affligit, 
quam epistola, qua ad caussam dicendam vocalus fuerat. 
Qua confisus ego spe,, ait, deplorans suas miserias, dríulius. 
demoror! ubique me Fortuna prodit. 'meinno- 
centem rex miserabitur. Quod δι vero. , Cal- 
lirrhoén tamen iterum videbo. Yel in ipso judicio Chie- 
ream meeum habebo, et Polyeharmum , non patronos tan- 
lum, sed et testes,  Evocalo igitur et comitari jusso omnt 
ministerio , egreditur Caria, bona cum spe, quandoquidem 
nemini videri posset injuriam fecisse. Adeoque Cares nom 
lacrymis abeuntem, sed victimis οἱ splendido deduclu, 
prosequebantur. Unum hoc agmen Amor e Caria mil- 
tebat, alterum vero splendidius ex lonia,  Mlustrior enim 
et magis regia pulchritudo erat. Fama mulierem prae- 
currebat, omnibus et ubiqne nuntians, Callirrhoen venire, 
decantalissimum nomen, arlificis nature magnum illud. 
magisterium , 

Aurate Veneri similem pulchrzve Dianae. 
Rumor eliam judicii subeundi celebriorem reddebat. In- 
tegrae urbes obviam ire , et coneurrentium ad spectaculum 
agmina opplere vias, Orones mulierem opinione οἱ fama 
pulchriorem existimare. Sed illa quidem praeconia et in« 
vidiosz laudes angebant Dionysium, el magniludo felici- 
tatis faciebat timidiorem. Doctrinz enim minime expers 
vir cogitabat perpetuam Cupidinis nova molienlis incon 
stantiam, cui propterea tam poétie, quam slatuarii, duo 
rerum omnium levissima, et stare atque reprimi negantía, 
sagittas εἰ ignem, attribuerint. Memoria quoque subibat 
veterum. fabularum , quot et que pulchrarum mulierum 
vices et fata luerint.  Terrebant hec omuia Dionysium : 
adspiciebat omnes fanquam rivales, mon adversarium. 
modo, sed et ipsum judicem : et ponitentia inconsideratar 
apud Pharnacem delationis ducebatur, qui tranquille po- 
luerit inler. amplexus amalre conjugis recubare, Plane 
enin aliud esse, Mileti servare Callirrhoén, atque per 
lotam Asiam, Nihilominus sceretum usque ad supremum 
finem constanter tegebat, caussa profectionis mulieri non 
indicata, sed simulabat, regem se evocasse ad communem. 
de rebus lonia deliberationem. — Callirrhoé. tamen asgre 
ferebat, a Graeco. mari tam longe abstrahi. Donec enim 
videbat Milesios portus, credebat , prope a Syracusis abesse, 
Magnum quoque ibi solamen Chaerese monumentum ha- 
bebat. 








Ξ---- 






ΤῊ «τιτῇ ] 
In 
IBI i 
ig 
di 
ΣΕ 
dn p» 
Hh d 


ε 
1 
ji 
nh 


ξάτην δὲ τὸν εὐνοῦχον ὃς μέγιστος ἦν παρὰ βασιλεῖ 
30 xal δυνατώτερος πρῶτον μὲν δώροις ἐτίμησεν, εἶτα " 
᾿λπάγγειδον, εἶπε, βασιλεῖ" Μιθριδάτης, σὸς δοῦλος, 
πάρεστιν ἀπολύσεσθαι διχδολὴν “Ἕλληνος ἀνδρὸς καὶ 
προσχυνῆσαι, Mes! οὗ πολὺ δ᾽ ἐξελθὼν ὁ εὐνοῦχος 
ἀπεχρίνατο- “Ὅτι ἐστὶ βασιλεῖ βουλομένῳ ΝΙ ϑριδάτην 
ἂν μηδὲν ἀδικεῖν" κρινεῖ δὲ, ἐπειδὰν καὶ Διονύσιος παρα- 
γένηται. Προσχυνήσας οὖν ὁ Μιθριδάτης ἀπηλλάτ- 
πέτο, Μόνος δὲ γενόμενος ἐκάλεσε Χαιρέαν καὶ ἔφη : 
πρὸς αὐτόν" ᾿Εγὼ κρίνομαι, xal ἀποδοῦναί σοι θελή- | tibi Callirrhoén volui : literas mempe, quas ad uxorem 
σας Καλλιρρόην ἐγκαλοῦμαι" τὴν γὰρ σὴν ἐπιστολὴν, | tuam exarasi, Dionysius ait me scripsisse, οἵ babere 
30 ἣν ἔγραψας πρὸς τὴν γυναῖκα, Διονύσιος ἐμὲ φησὶ γε- | putat evidens adulterii argumentum. Finnier enim. illi 
γραφέναι xa μοιχείας ἀπόδειξιν ἔχειν ὑπολαμδάνει, | rersuasum est, te obiisse; et id. sibl persuadeat ad. diem 
πέπεισται γὰρ σὲ τεθνάναι, καὶ πεπείσθω μέγρι τῆς usque judici, ul tu à Pn oes 
δίκης, ἵν᾽ αἰφνίδιον ὀφθῆς. Ταύτην ἀπαιτῶ σε τῆς benefici κοΐ Beli 
u Prats πὴν Ve Ej eMe in νοις is si atis sepes nort ule ls wid A QR 
,x39- 
hi idi ys ἀλλ᾽ ἐπείθετο Χαιρίας xal Jay. | latirere« Aure quidenr, sed tamen oblemperal, Che 
θάνειν μὲν ἐπειρᾶτο, ἐλείδετο δ᾽ αὐτοῦ và δάκρυα κατὰ | "C89 eb quamvis tegere. secreliores animi sensus nilerelur, 
τῶν παρειῶν. Εἰπὼν δέ" ἸΠοτήσω, δέσποτα, ἃ προσ- laerymis tamea per genas manantibus proditus : Faciam, 
πάττεις ἀπῆλθεν εἰς τὸ δωμάτιον, dw ᾧ κατήγετο | ait, qua jubes, here. — Sed simu! digressus ad. eübieului , 
vo μετὰ Πολυχάρμου τοῦ φίλου καὶ ῥίψας ἑαυτὸν εἷς τὸ Ubi diverlebat eum amieo Polycharmo, hunii deeuatbere, 
ἔδαφος, περιρρηξάμενος τὸν χιτῶνα, lacerare vestes , 


᾿Αμξοτέραις χερσὶ περιελὼν κόνιν αἰθαλόεσσαν In caput ambàbus nigram Inde atque iade (avittam. 
Χεύατο κακκεφαλῆς, χάριεν δ᾽ ἤσχυνε πρόσωπον. Conpgerere , et vullus amens faxlare venastos. 


£l ἔλεγε κλάων Ἔγγύς ἐσμεν, 0 Καλλιρρόη καὶ οὐχ | Et plorans ait : Tam. prope sumus, Callierhoé , neque (a- 
“ ἀλχχήλους. Σὺ μὲν οὖν οὐδὲν ἀδιχεῖς, οὗ vào | men mos videmus. Tu quídem nihil pecéas. Nescis enim, 
ὅτι Χαιρέας ζῇ, πάντων δ᾽ ἀσεδέστατος ἐγὼν, μὴ | Chaeream vivere, Fgo vero scelestissimus, quod jussus td 
βλέπειν σὲ κεκελευυμένος, xal ὁ δειλὸς xci φιλόζιρος non ndspicere, pareo, — Eo usque tyrannidem fero, imbel- 
μέχρι τοσούτου φέρω τυραννούμενος. Σοὶ δ' εἴ τις | lis, vilae amans. — Tibi vero si quis illud imposuissel, vila 
ποῦτο προσέταξεν, οὐχ ἂν ἔζησας,  "Extivov μὲν οὖν | émigrasses. illum blandis contra verbis Polycharmus le- 
to παρεμυθεῖτο Πολύχαρμος, Ἤδη δὲ καὶ Διονύσιος | vat. Jam et Dionysius Habylone non mullum aberat. 
πλησίον ἐγένετο ᾿δαδυλῶνος καὶ ἡ φήμη προχατελάμ- | Jam fama priocenpaverat urbem, advenire mulierem, 
ἔανε τὴν πόλιν, ἀπαγγέλλουσα mmt, ὅτι παραγίνεται | forma non. liumanze, sed. divite, qualem: in terris aliam 
γυνὴ, κάλλος ob ἀνθρώπινον ἀλλά τι ὕεῖον, ὁποίαν ἐπὶ | sol non collustrel.. Et quum natura barbari Jn feminas 





προχαλουμένη, πάντες δ᾽ εἰς αὐτὴν ἀπέδλεπον xal 


διελάλουν πρὸς ἀλλήλους" Νενικήχαμεν" ἡ Περσὶς 
ἀποσθέσει τὴν ξένην. El δύναται, συγχριθήτω " μα- 
θέτωσαν “Ἕλληνες, ὅτι εἰσὶν ἀλαζόνες. ᾿Εν τούτῳ δ᾽ 
s ἐπῆλθεν & Διονύσιος xal μηνυθέντος αὐτῷ, τὴν Φαρ- 
νάκου συγγενίδα παρεῖναι, καταπηδήσας ἐκ τοῦ ἵππου 
προσῆλθεν αὐτῇ φιλοφρονούμενος, Ἐκείνη δ᾽ ὑπερυ- 
ὑριῶσα- Ou, φησὶ, τὴν ἀδελφὴν ἀσπάσασθαι. Καὶ 
ἅμα τῇ ἁρμαμάξῃ προσῆλθεν, Οὔκουν δυνατὸν ἦν 
τὸ αὐτὴν ἔτι μένειν χεχαλυμμένην, ἀλλ᾽ ὃ Διονύσιος μὲν 
ἄχων καὶ στένων ὑπ᾽ αἰϑοῦς τὴν Καὶ αλλιρρόην προελθεῖν 
ἠξίωσεν, “Ἅμα δὲ πάντες οὗ μόνον τοὺς ὁ 
ἀλλὰ καὶ τὰς ψυχὰς ἐξέτειναν καὶ μικροῦ δεῖν ἐπ᾿ ἀλ- 
λήλους κατέπεσον, ἄλλος" πρὸ ἄλλου θέλων ἰδεῖν, καὶ 
16 ὡς δυνατὸν ἐγγυτάτω γενέσθαι, ᾿Εξέλαμψε δὲ τὸ τῆς 
Καλλιρρόης πρόσωπον καὶ μαρμαρυγὴ κατέσχε τὰς 
ἁπάντων ὄψεις, ὥσπερ ἐν νυχτὶ βαθείᾳ πολλοῦ φωτὸς 
αἰφνίδιον φανέντος. ᾿Εχπλαγέντες δ' οἱ βάρδαροι 
προσεκύνησαν καὶ οὐδεὶς ἐδόκει ἱΡοδογύνην παρεῖναι, 
36 Συνῆχε δὲ καὶ ἡ 'Ροβογύνη τῆς ἥττης, καὶ μήτε ἀπιλ- 
θεῖν δυναμένη, μήτε βλέπεσθαι θέλουσα, ὑπέδυ τὴν 
σκηνὴν μετὰ τῆς Καλλιρρόης, παραδοῦσα αὑτὴν τῷ 
κρείττονι φέρειν, Ἡ μὲν ἁρμάμαξα προΐει συγκεχα- 
λυμμένν;, οἵ δ᾽ ἄνθρωποι, μηκέτι ἔχοντες Καλλιρρόην 
35 ὁρᾶν, χατεφίλουν δίφρον, βασιλεὺς δ' ὡς ἤχου- 
σεν, ἀφῖχθαι Διονύσιον, ἐκέλευσεν Ἀρταξάτην τὸν εὑ- 
νοῦχον ἀπαγγεῖλαι πρὸς αὐτόν - ᾿Εχρῆν μέν σε κατη- 
γοροῦντα ἀνδρὸς ἀρχὴν μεγάλην πεπιστευμένον μὴ 
βραδύνειν. A δὲ σοι τὴν αἰτίαν, ὅτι μετὰ 1υ- 
30 ναιχὸς ἐβάδιζες, ᾿Εγὼ δὲ νῦν μὲν ἑορτὴν ἄγω xal 
πρὸς ταῖς θυσίαις εἰμί, ὙΤριαχοστῇ δ᾽ ὕστερον ἡμέρᾳ 
ἀχροάσομαι τῆς δίκης, Προσχυνήσας 6 Διονύσιος ἀπηλ- 


AV, Παρασχκευὴ οὖν ἐντεῦθεν ἐγίνετο ἐπὶ τὴν δίχην 

a& παρ᾽ ἑχατέρων, ὥσπερ ἐπὶ πόλεμον τὸν μέγιστον. 
Ἐσχίσθη, δὲ τὸ πλῆθος τῶν βαρδάρων καὶ ὅσον μὲν ἦν 
σατραπικὸν Μιθριδάτῃ προσέθετο καὶ γὰρ ἦν ἀνέκα- 
θεν ix Βάκτρων, εἰς Καρίαν δ᾽ ὕστερον μετῳχίσθη, 
Διονύσιος δὲ τὸ δημοτιχὸν εἶχεν εὔνουν: ἐδόχει γὰρ ἀδι- 
“0 χεῖσθαι παρὰ τοὺς νόμους, εἰς γυναῖκα ἐπιβουλευθεὶς 
καὶ ὃ μεῖζόν ἐστι, τοιαύτην. Οὐ μὴν οὐδ᾽ fj γυναι- 
κωνῖτις ἡ Περσῶν ἀμέριμνος ἦν, ἀλλὰ xal ἐνταῦθα 
διῃρέθησαν ai σπουδαί, Tà μὲν γὰρ αὐτῶν ἐπ᾿ εὑ- 
μορφίᾳ μέγα φρονοῦν ἐφθόνει τῇ Καλλιρρόῃ xal ἦθε- 
“Ὁ λὲν αὐτὴν ἐχ τῆς δίχης ὑδρισθῆναι, τὸ δὲ πλῆθος ταῖς 
οἰκείαις φῦονοῦσαι τὴν ξένην εὐδοκιμῆσαι συνηύχοντο, 
ὴν νίκην δ' ἑκάτερος αὐτῶν ἐν ταῖς χερσὶν ἔχειν ὕπε- 
λάμθανε, Διονύσιος μὲν ὑκρρῶν ταῖς ἐπιστολαῖς αἷς 
ἔγραψε Μιθριδάτης πρὸς Καλλιρρόην ὀνόματι Χαι- 
τὺ ῥέου, ζῆν γὰρ οὐδέποτε Χαιρέαν προσεδόχα, Μιθριδά- 
τῆς δὲ Χαιρέαν ἔχων δεῖξαι, πέπειστο ἁγνὸν εἶναι μὴ 
δύνασθαι. Προσιποιεῖτο δὲ δεδιέναι καὶ συνηγόρους 
παρεχάλει, ἵνα διὰ τὸ ἀπροσϑόχητον λαμπροτέραν τὴν 
ἀπολογίαν ποιήσηται, Ταῖς δὲ τριάκοντα ἡμέραις 

τλετον, 


LIBER V. 


Δὲ} 46» 
in loco maxime conspicuo prasstolabatur, stans delicatula, 
sibique placens et quasi pruvocans.  Orimes in eam: respi-- 


cere el disserere inler se: Vichmus. Pe 
Obscorabit. Contendat modo, si polest.  Graei nunc 
dican, quam νοτίωι inb lirm Donyius ne, αὶ 
ducts adesse sororem Phiarnacis, ex equo jlesiliens adit , 
amicam ostensurus benevolentiam. llla wero suppudi- 
bunda : Sororem salutare volo, ait, currumque una invailit. 
Neque igitur illa amplius residere poterat intra. vels, εἰ 
adactus verecundia Dionysius eam, invitus licet et gemens, 
hortatur prodire. Omnes tum non oculos tanlum sed et 
animas intendebant, et tantum non sese humo proruebant, 
unus avidus pra. allero videre, et esse quam. proxitnus. 
Emicabat tum Callirrhoés vultus, et fulgor omnium pra- 
stringebat oculos, ut si densa nocle subito lux ingens ap- 
pareat, Adeo barbari perculsi, ut nullus non. adoraret, 
nullus crederet. Rhodogunen amplius adesse; quoe et ipsa 
se vilam agnovit, el. neque potens recedere, neque la- 
men conspici volens, cum Callirrhoé subrepit ín taberna- 
culum, ferendam se victrici tradens, Sic teclus procedebat. 
currus , quem turba, Callirrhoé nimirum e conspectu &u- 
blata, osculis prosequebatur. Rex, advenisse Dionysium 
vbi audiit , Artaxaten eunmchum hcec illi renuntiare jubet. 
Oportuerat quidem te , accusatorem viri, cui magnum do- 
minatum. concredidi, non cessasse, Remilto tamen libi 
culpam hanc, quandoquidem eum uxore viam fecisti. Eso 
vero nunc quidem festos dies eelebro, saerisque faciun- 
dis cum maxime dislineor. Trigesimo vero abhinc die lili 
lue vacabo. Adorat Dionysius et abit. 
IV. Inde se utraque pars, ceu ad. maximum bellum , 
rare, Barbarorum vero multitudo seindebatur, et 
quidquid erat de profectorum genere, aut clienlela , id 
omne. Mithridati se adjungebat.  Bactrianus enim erat ἃ 
majoribus inde , nuper demum in Cariam trajectus. — Ple- 
bem vero faventem habebat sibi Dionysius. — Vir enim in- 
sidüis ob uxorem appetitus, eamque talem, quod majus, 
injoriam lira leges videbatur passus esse. Quüul? quod 
neque fiemineus Persarum cretus quietus erat , sed harum 
quoque diversa studía, — Pars enim, quie de forma super- 
biebat, Callirrloa invidens optabat, aliquam ex illa life 
contumeliam ipsi obtingere.  Promíscua vero multitudo, 
domesticis malevola, placere peregrinam eL ferre palinam. 
vovebat. Utrinque in manibus victoriam teneri creditum, 
Dionysius euim literis confidebat, quas Mithridates. ad 
Callierhoen Chaerea nomine dedisset. Nam Choeream vi- 
were nullo modo credebak. — Mithridati: contra, qui Chae- 
ream habebat producere, certum erat el persuasum , mali 
sihi accidere nihil posse. Timorem interim simulabat, et 
iwlvocalos concicbat , ut nempe ex eventu insperato defen, 
w 


Οἱ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο. 


δὲ οἱ χαθεζόμενοι ἡ δέους. 
ΣΕ ΕΣΟΞΙΘΞ 


Li usi , "Enea cre M- 

eue ἀμπεχόμενος, τὰς ἐπιστολὰς τῇ χειρὶ 
Ἐπεὶ δ᾽ εἰσήχθησαν, προσεχύνησαν. Ἔπειτα 

ΠΝ ἐχέλευε τὸν γραμματέα τὰς ἐπιστολὰς ἄνα- 

a iva τήν τε Φαρνάκου καὶ ἣν ἀντέγραψεν αὐτὸς, ἵνα 

γ πῶς εἰσῆκται τὸ πρᾶγμα, 


ὅδοξας "ie αὐτὴν ἀναγκαίαν διὰ τῆς ἔπι- 
στολῆς καὶ μας παρεῖναι, πάρεστι. 
οὖν Διονύσιος x ἀποκρυπτέτω τὸ χεφάλαιον καὶ τὴν αἷ- 
slav. ὅλου τοῦ πράγματος. Πρὸς ταῦτ᾽ ἀπεχρίνατο 
Διονύσιος - Καὶ τοῦτο μοιχοῦ» παράγειν εἰς ὄχλον ἀλ- 
ao λοτρίαν γυναῖκα, οὐ θέλοντος ἀνδρὸς, ο οὔτε ἐγκαλαῦσαν, 
οὔτε ἐγκαλουμένην αὐτήν. Εἰ μὲν οὖν διεφθάρη, ὡς 
ὑπεύθυνον ἔδει παρεῖναι" γῶν δὲ σὺ ἐπεδούλευσας ἀγ- 
νοούσῃ, καὶ οὔτε μάρτυρι χρῶμαι τῇ γυναικὶ, οὔτε συν- 
γγόρῳ. Τί οὖν ἀναγκαῖον παρεῖναι τὴν χατ' οὐδὲν 
ἐν μετέχουσαν τῆς δίκης; Ταῦτα δικανικῶς μὲν εἶπεν 6 
Διονύσιος, πλὴν οὐδένα ἔπειθεν. ᾿Επεθύμουν γὰρ 
πάντες Καλλιρρόην ἰδεῖν. Αἰδουμένον δὲ κελεῦσαι 
βασιλέως, πρόφασιν ἔσχον οἱ φίλοι τὴν ἐπιστολήν, 
ἐχλύήθη γὰρ ὡς ἀναγχαία. Πῶς οὖν οὐχ ἄτοπον γ ἔφη 
τὴ τις» ἐξ Ἰωνίας μὲν ἐλθεῖν, ἐν Βαθυλῶνι δ' οὖσαν ruis 
ῥεῖν 5 Ἐπεὶ τοίνυν διρίσϑη καὶ Καλλιρρόην παρεῖναι, 
mV αὐτῇ προειρηκὼς 6 Διονύσιος, ἀλλὰ μέχρι παν: 
τὸς ἀποχρυψάμενος τὴν αἰτίαν τῆς εἰς Βαβυλῶνα 6299, 


CHARITON DE CHJEREA ET CALLIRRHOE 








dignitas, ant virtus, ducum duces fecil. Solium cing 
cenluriones et tribuni, et honeslissimi libertorum  regjo- 


rum , ut merilo quis de consessm illo diverit, ——— ————— 
Certus ibi superum medio Jove sermocinatur. — Ww 


Consessores cum silentio et reverentia introducuntur. Hluc- 
mane primus aderat Mithridates , mw 
lrahens, non admodum splendidus , neque 

sed, ut reus, adspectu. miserabili. Sequebatur D 

habitu Graeco, Milesia stola, lileras manibus lenens,. i 
tromissi rege adorabant, qui scribam legere jubet episto- 
las Pharnacis et responsoriam suam , quo assessores judicii - 
scirent, qua ratione lis introducta foret. Lectís regiis fi-- 
leris, erupit multus plausus temperantiam atque justitiam 
principis admirantium. Facto silentio , Dionysium quidem 
oportuerat occipere sermonem , ut accusatorem , δὲ omnes. 
profeclo respiciebant eum. Mithridates Tamen sic ordie- 
batur: Non preeeipio meam defensionem, domine. Nowi 
omnino ordinem. Oporlet aulem, antequam 

verba fiant, omnes in liane. cognitionem adesse 8 

rios. Ubinam vero mulier, de qua nunc igitur, qu 

dicasti, domine, opus esse, quam comparere qum c 
adest in urbe? Dionysims ilaque ne caput εἰ caussam τοὶ 
occulat, Respondeb Dionysius : Ef hoc quoque mac 
est, alienam uxorem in turbam producere, invito. viro, 
qur neque ipsa accusal, neque vicissim accusatur, i 
corrupta omnino fuisset, adesse ream oportebat. — Jam vero. 
lu ignoranti Insidiatus es. Neque teste utar uxore , neque 
patrona. Ergo quomodo necesso fit adesse mulierem, caussie 
lolios expertem? Haec subtililer quidem et To 
nysius ex fori usu disserebat, verum mon | 

Omnes enim Callirrlioón avebant videre, Rex: 

verecundia nollet imperare mulieris prasentiam, e 

antur amici literas, quibus, ul necessaria, fuerat. ἘΞ 
Qui ergo non foret absurdum , dicebat. aliquis, ex 
quidem advenire, praesentem vero Babylone, i 
Ut autem decretum , efiam Callirrhoéa 
sins , qui nibil apud cata hac de re monerat, sed au illum. 
wsque diem suppresserat. veram itineris. Babyloniei ralio-- 


t 








LIBER. V. Tm 


ραινε" Τοῦτο γὰρ, φησὶ, μόνον Dun μου ταῖς συμφο- 
ραῖς, εἰσελθεῖν εἰς δικαστήριον. Τέθνηκα καὶ κεκή- 
δευμαι, τετυμδωρύχημαι , πέπραμαι, δεδούλευχα, 
ἰδοὺ, "Tóys, καὶ κρίνομαι. Οὐκ ἤρκει σοι διαβαλεῖν 
15 ἀδίχως με πρὸς Χαιρέαν, ἀλλ' ἔδωχάς μοι παρὰ Διο- 
, Τότε μου τὴν διαθολὴν 


ἐν Συρακούσαις παρθένον εἰς τὸ τῆς ᾿Αφροδίτης τέμε- 
νος εἰσιοῦσαν, κἀκεῖθεν ἐπανιοῦσαν ὁρῶσαν Χαιρέαν 


30 xal τὴν τῶν γάμων ἡμέραν’ ἐστεφανωμένην τὴν πόλιν 
ὅλην χαὶ προπεμπομένην αὑτὴν ὑπὺ πατρὸς καὶ μητρὸς 


εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ νυμφίον, Μέλλουσα δὲ καταφιλεῖν 
Χαιρέαν ἐκ τῶν ὕπνων ἀνέθορε καὶ καλέσασα Πλαγ- 
γόνα, Διονύσιος γὰρ ἔφθη, προεξαναστὰς, ἵνα μελε- 
35 τήσῃ τὴν δίχην, τὸ ὄναρ διηγεῖτο. Καὶ ἥ 1]λαγχὼν 
ἀπεχρίνατο" Θάρρει, δέσποινα, καὶ χαῖρε καλὸν ἐνύ- 
πνίον εἶδες" πάσης ἀπολυθήσγῃ φροντίδος. Ὥσπερ 
γὰρ Wi ἔδοξας, οὕτως καὶ ὕπαρ. Ἄπιθι εἷς τὸ βα- 
σιλέως δικαστέριον ὡς ἱερὸν ᾿Αφροδίτης, ἀναμνήσθητι 
4) σαυτῆς, ἀναλάμθανε τὸ χάλλος τὸ νυμφιχόν. Kal 
ταῦθ᾽ ἅμα λέγουσα ἐνέδυ καὶ ἐκόσμει τὴν Καλλιρρόην. 
Ἢ δ᾽ αὐτομάτως ψυχὴν εἶχεν ὑλαρὰν, ὥσπερ προμαν- 
πευομένη τὰ μέλλοντα. “ἽἝωθεν οὖν ὠθισμὸς ἦν πορὶ 
τὰ βασίλεια καὶ μέχρις ἔξω πλήρεις οἱ στενωποί, 
€» {Πάντες γὰρ συνέτρεχον, τῷ μὲν δοχεῖν ἀχροαταὶ τῆς 
δίκης, τὸ δ' ἀληθὲς Καλλιρρόης θεαταί, Τοσούτῳ δ᾽ 
ἔδοξε χρείττων ἑαυτῆς, ὅσῳ τὸ πρότερον τῶν ἄλλων 
χυναιχῶν, Εἰσῆλυεν οὖν εἰς τὸ διχαστήριον, οἵαν ὁ λεῖος 
ποιητὴς τὴν “Ελένην ἐπιστῆναί φησι τοῖς ἀμφὶ Πρίαμον 
we Πάνθοον ἠδὲ Θυμοίτην δημογέρουσιν. 
ὀφθεῖσα δὲ (dp eoe ἐποίησε καὶ σιωπήν. 
"Πάντες δ' ἠρήσαντο παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι. 
χαὶ εἴγε Μιθριδάτην ἔδει πρῶτον εἰπεῖν οὐχ ἂν ἔσχε 


V. At Dionysius , οἱ domum venil , vir quippe prodens 
Οἱ lileralus, sermones admovebat uxori pro temporum 
ratione maxime plausibiles δὲ persuadentes, animo facili 
atque composito singula quivis effatus, — Audit ΟΠ γε νοῦ, 
non tamen sine lacrymis, et ad momen Cluerem sepius 
plorans gemensque,, et ad litis mentionem fremens ; Hoc 
unum seilicet, ait, deerat meis miseris, eliam ad judicem 
rapi Mortua (αἱ, elata, egesta tumulo a laironibus, ven- 
dita, serva faeta. En, Fortuna, judicium nunc subeo. 
Iniquam de me opinionem insinuare Cheereze, non sulli- 
ciebat tibi. Etiam apud Dionysium argumentum stupri 
ministras. Ham sepulcro, hane regio tribunali ceu trium- 
phans ostendisti calumniam. Europe atque Asim fabula 
vasi, Quibus judicem oculis adspiciam? quae audire me 
verba oportebit? Insidiosa est forma, ideo tantnm a na- 
tura tributa, ut calumniis in me tu te satiares,  Herinoera- 
tis filia judicatur, et patrem advocatum non habet. Qa 
teri tribunalis, quod ingrediuntur, benevolentiam sibi et 
favorem precantur. Ego vero metuo, ne placeam judici. 
Hzc lamentans gemensque totum diem dejecto transegit 
animo. Superveniente vero nocte per somnum videt , se 
Syracusis virginem Yeneris intrare templum, εἰ inde redu- 
cem videre Chieream ; et nuptiarum diem, totamque urbem 
in coronis, seque a. patre et malre in domum sponsi de- 
ductam. Sed cum in eo esset, ut oscularelur Charream , 
somno suhsiluit excussa, vocatque Plangonem, Nam Dio- 
mysius prior surreverat, ul caussam suam meditaretur. 
Kique narrat insomnium : cui Plango: Dono sís animo, 
domina, inquit, et keto, pulchrum vidisti insomnium. 
Curam omnem abjice. Ut enim per somnium tibi visa es 
videre, sic experrectze erunt omnia. Abl ad regis tribunal, 
haud secus, atque ad Veneris templom. | Memor esto tui. 
Resume, quam sponsa habebas, (ormam. ΕἸ simul induit 
et comit Calliechoén, Qua seercto quodam iastinetu et 
sponte sua erectiorem babebat animum , ceu. (uluri pra- 
saga. Mane aid regiam erat sese protrudentium concursus ; 
pleni usque ad exteriora aule omnes aditus et viz. Omnes 
caussam audire velle videbantur, sed revera. Callirrhoen 
videre cupiebant, Neque fallebat illa. spem ; ima tantum 
aberat, ut potius, quanto nuper alias omnes, lanto hodic 
seipsam vinceret, Plane ut divinus vates Helenam super- 
venire facit Priamo, 

Panthooque , et Thymeete concionantibus , ; 
sic illa tribunal intrat , et. visa stuporem facit atque 
tinm. 

Tunc optat sibi quisque Lorum , bae solamina noctis, 


i ΕἸ si primus loqui debuisset. Millridates, vocem non lu. 
39. 





t Μιϑριδά , ἀνίστησι τοὺς νεχρούς. 
E Enediy demie ιν δ τα ipe 
ἰδίων δούλων ἔπεμψεν εἰς Μίλητον ἐχ Καρίας, Λέγε 





LIBER αν μὰ ΘΙ ΕΝ, PT 
quoque prosccufus est. Sed quando nuplas lentat Milhri- 
dales, mortuos suscita. y quas 
ille servorum ope Miletum e Tene, 


λαδών- Χαιρέας ζῶ, Τοῦτο ἀποδειξάτω Μιθριδάτης 
» καὶ ἀφείσθω. Λόγισαν δὲ, βασιλεῦ, πῶς ἀναίσχυντός 
ἔστι μοιχὸς, ὅπου καὶ νεκροῦ καταψεύδεται, Ταῦτ᾽ 
εἰπὼν ὁ Διονύσιος παρώξυνε τοὺς ἀκούοντας xal εὐθὺς 
εἶχε τὴν ψῆφον. Θυμωθεὶς δ᾽ ὁ βασιλεὺς εἰς Μιθρι- 
πικρὸν καὶ ἀπέδλεψε, 
᾽ν ἅΖ΄, Νηδὲν οὖν καταπλαγεὶς ἐκεῖνος Δέομαί cou, 
φησὶ, βασιλεῦ, δίκαιος α yàp εἶ καὶ dae δορὶ μὴ 
καταγνῶς H ἀχούσῃς λόγων 
μὰς D Thon, — συν εὶς ea 
ψευδεῖς cse γένηται παρὰ σοὶ τῆς 
16 ἀλυϑείας. Συνίημι δὲ, ὅτι oet με πρὸς ΠΑ ΝΣ 
τὸ κάλλος τῆς γυναιχὸς , οὐδενὶ γὰρ ἄπιστον φαίνεται, 
θελῆσαί τινα Καλλιρρόην διαφθεῖραι, ἐγὼ δὲ χαὶ τὸν 
ἄλλον βίον ἔζησα σωφρόνως xat πρώτην ταύτην ἔσχηκα 
διαβολήν. Εἰ δέ γε καὶ ἀκόλαστος καὶ ἀσελγὴς ἐτύγ- 
30 χανον. ἐποίησεν dv με βελτίων τὸ παρὰ σοῦ τοσαύτας 
πόλεις πεπιστεῦσθαι. Τίς οὕτως ἐστὶν ἀνόητος, 
ἵν᾽ ἕληται τὰ τηλικαῦτα ἀγαθὰ μιᾶς ἡδονῆς ἕνεχεν 
ἀπολέσαι καὶ ταύτης αἰσχρᾶς: εἰ δ᾽ ἄρα τι καὶ συνή- 
δεῖν ἐμαυτῷ πονηρὸν, ἐδυνάμην xal παραγράψασθαι 
3» τὴν δίχην, Διονύσιος γὰρ οὐχ ὑπὲρ γυναικὸς ἐγχαλεῖ, 
χατὰ νόμους αὐτῷ γαμηθείσης., ἀλλὰ πωλουμένην 
ἡγόρασεν αὐτήν, Ὁ δὲ τῆς μοιχείας γόμος οὐχ ἔστιν 
ἐπὶ δούλων. Ἀναγνώτω Got πρῶτον τὸ γραμματεῖον 
τῆς ἀπελευθερώσεως, εἶτα τότε γάμον εἰπάτω. Τὺ- 
*o ναῖχα τολμῆς ὀνομάϊειν, ἣν ἀπέδοτό σοι ταλάντου 
Θήρων b λῃστὴς, χἀχεῖνος ἁρπάσας ix τάφου; ἀλλὰ, 
φησὶν, ἐλευθέραν οὖσαν ἐπριάμην, Οὐκοῦν ᾿ἄνδραπος-. 
ure) εἶ σὺ καὶ οὐκ ἀνήρ; πλὴν ὡς ἀνδρὶ νῦν ἀπολο- 
γήσομαι. άμον νόμιζε τὴν πρᾶσιν καὶ προῖχα τὴν 
ae τιμήν, Μιλησία σήμερον ἡ Συραχοσία δοξάτω, Μαάῦε, 
δέσποτα, ὅτι οὔτε Διονύσιον ὡς ἄνδρα, οὔτε ὡς κύριον, 
ἠδίκηκα, Πρῶτον μὲν γὰρ οὐ γενομένην, ἀλλ' ὡς 
μέλλουσαν μοιχείαν ἐγκαλεῖ xal πρᾶξιν οὐχ ἔχων εἰπεῖν 
ἀναγινώσκει γραμματεῖα χεγά, Ἱὰς δὲ τιμωρίας οἱ 
tv νόμοι τῶν ἔργων λαμδάνουσι. Προφέρεις ἐπιστολήν. 
᾿Ἐδυνάμην εἰπεῖν" o) γέγραφα, Χεῖρα ἐμὴν οὐχ 
ἔχεις, Καλλιρρόην Χαιρέας ζητεῖ. Κρινέτω τοίνυν 
μοιχείας ἐχεῖνον,. Ναὶ, φησίν' ἀλλὰ Χαιρέας μὲν 


τέθνγηχε, σὺ à' ὀνόματι τοῦ νεχροῦ τὴν γυναῖχά μου | 


45 διάφθειρας. Προχαλῷ με, Διονύσιε, πρόκλησιν οὔδα- 
μῶς σοι συμφέρουσαν. Μαρτύρομαι" φίλος εἰμί σου 
καὶ ξένος. Ἀπόστηθι τῆς χατηγορίας, Συμφέρει σοι, 
Βασιλέως δεήθητι παραπέμψαι τὴν δίκην. Παλινῳ- 
δίαν εἰπέ' Μιθριδάτης οὐδὲν ἀδικεῖ" μάτην ἐμεμψάμην 

τ αὗτόν, Ἃν δ᾽ ἐπιμείνης, μετανοήσεις, Κατὰ σαυτοῦ 
τὴν ψῆφον οἴσεις, Προλέγω σοι, Καλλι 
ze Οὐχ ἐμὲ βασιλεὺς ἀλλὰ σὲ μοι; toa 

Ταῦτ' εἰπὼν ἐσίγησεν. “Ἅπαντες δ᾽ εἰς 
ἀπέδλεψαν θέλοντες μαθεῖν, αἱρέσεως αὐτῷ πρότε- 


Caria misit, rec 
sesba, d rec Ὁ Chamas vi. Hoc co 
absolutus esto, Simul cogita , rex , : 
sit mendax ; quandoquidem de mortuis quoque. 
miniscitur. Mis verbis stimulabat: aodientes. Dionysos, 
et omnium statim ferebat suffragia. Rex autem plene ira. 
pepe 

"πὰ 









VIE. Isle. vero nihil conterritus : Rogo te 
Justus enim δὲ humanus c, n me, inti al 





veritas, Intelligo, pulchritudinem fcemina suspicione me 
gravare,  Absurdum namque nemini videtur, corrumpere 
quem voluisse Callirrhoón. Ego vero el reliquam vitam 
casle alque temperanler exegi, et primam hane tuli ca- 
lummiam. Etiam, si perditus et lascivus ex indole mea 
forem , sane me ad meliorem frugem redegissent tot urbes , 
quarnm tu mihi euram injunxisti. — Quis est tam demens, 
ut malit propter unam voluptatem , eamque turpem, tanta 
boua perdere? et, sí tandem nequitiae mihi forem conscius, 
possem ewceplione declinare judicium. — Nap: Dionysius 
caussam non agi uxoris, legitime sibi desponsale , sed. 
venditam emil illam. Atqui leges corrupti. conjugii uon 
langunt servas,  Recilel ille tibi prius tabulas manumis- 
sionis, et Lum demum conjugium appellet. Tune uxorem. 
audes dicere, quam Thero pirata talento tibi vendidit, κὸν 
pulcro egestam? Atqui liberam emi, aif : itane plagiarius 
es potius quam maritus? Alfamen me nunc quasi apud 
maritum culpa eximam. — Pula, redemtionem nuptias esse, 
pula, pretium esse dolem. Milesia nunc videalur, qua 
Syracusana est. Me Dionysio neque marito , neque lero , 
fecisse contumeliam, scias velim, domine, Primum enim 
corruotela eriminatur me non jam perfecte, sed tentalin, 
et cum non habeat ostendere facta, recital vanas et wil 
probanles literas,  Alqui leges facta puniunl, — Epistolam 
producis? Possem dicere : Non seripsi. Manum meam 
non habes. Callirrhoén quaerit Chaereas. — Hun €orrüp- 
lionis postula. Na, ait, tu. Clave. nomine meagi cor- 
rumpis. Provocas me, Dionysie, ad rem tibi nulo modo 
prolcuam, Obtestor te ipsum, Amicus ef hospes luus 
sum. Desiste ab accusatione. Roga regem, ut dimillat 
etabrumpat litem. | Recanta opprobria. Dic : Milliridafes 
est innocens. Frustra eulpavi. Quod si vero persislas , 
penitehit. 1pse calculum conlra te feres. — Praedico tilii, 
Callirrhoén perdes. Non me rex maechum , sed te, inve- 
niel, Uis dictis desiil, — Omnes respicere Dionysium , «ize 
cupidi, proposita optione, accusationem. abjicereine , aa 


|, πολλάκις ὑμῖν ilm δακαίως qu 
Id χα! ντι 
«πῶς. ᾿Ἀπόδοτέ μοι τὴν ἀμοιθὴν τῆς εὗσε- 


Χρήσατέ uot, χἂν εἷς τὴν 
Bes, Xni E τὸ ME ied gr KeXit σε 


i56) Ke Μεταξὺ δ᾽ ἀμφοτέρων, ἐμοῦ τε 
ἘΞ τεσ τς aie ἔστιν ἐξ ἡμῶν 


ác. 
“ἡ "Ext δὲ λέγοντος, οὕτω γὰρ ἦν διατεταγμένον, 
προηλῦς Χαιρέας αὐτός, Ἰδοῦσα δ᾽ ἡ Καλλιρρόη 
30 ἀνέχραγε" Χαιρέα, ζῇς; xat ὥρμησεν αὐτῷ προσδρα- 
μεῖν, Κατέσχγε δὲ Διονύσιος, καὶ μέσος γενόμενος οὖκ. 
εἴασεν ἀλλήλοις περιπλαχῆναι, Τίς ἂν φράσοι κατ᾽ 
ἀξίαν ἐκεῖνο τὸ σχῆμα τοῦ δικαστηρίου ; ποῖος ποιητὴς 
ἐπὶ σχηνῆς παράδοξον μῦθον οὕτως εἰσήγαγεν: ἔδοξας 
1 ἂν ἐν θεάτρῳ παρεῖναι μυρίων παθῶν πλήρει. Πάντ' ἦν 
ὁμοῦ" er p χαρὰ, 0duGoc, ἔλεος, ἀπιστία, εὐχαί, 
Χαιρέαν ἐμακάριζον, Μιθριδάτῃ συνέχαιρον, συνελυ- 
ποῦντο Διονυσίῳ, περὶ Καλλιρρόης ἠπόρουν, Μάλιστα 
Tho A Éxetvr τεθορυθημένη καὶ ἄναυδος εἱστήχει, 
30 μόνον ἀναπεπταμένοις τοῖς ὄφθαλμοῖς εἷς Χαιρέαν 
ἀποθλέπουσα. ᾿Εδόχει δ' dv μοι καὶ βασιλεὺς τότε 
θέλειν Χαιρέας ἕἶναι, Συνήθης μὲν οὖν καὶ πρόχειρος 
πᾶσι τοῖς ἀντερασταῖς πόλεμος. ἐκείνοις δὲ καὶ 
μᾶλλον (πρὸς) ἀλλήλους ἐξῆψε φιλονειχίαν τὸ ἄθλον 
35 βλεπόμενον" ὥστε, εἰ μὴ διὰ τὴν αἰδῶ τὴν πρὸς βασι- 
λέα, κἂν χεῖρας ἀλλήλοις προσέδαλλον, Προῆλθε δὲ 
μέχρι ῥημάτων. Χαιρέας μὲν ἔλεγε- Πρῶτός εἶμι 
ἀνήρ. Διονύσιος δὲ, ᾿Εγὼ βεβαιότερο, Μὴ γὰρ 
ἀφῆχα τὴν vuvaixx; Ἀλλ᾽ ἔθαψας αὐτήν. Δεῖξον 
40 γάμου διάλυσιν. ᾿[ὸν τάφον ὁρᾶς. ᾿Εμοὶ πατὴρ ἐξέ- 
δωχεν, Ἐμοὶ δὲ ἕαντήν. Ἀνάξιος εἶ τῆς Ἕρμο- 
κράτους θυγατρός, Σὺ μᾶλλον ὃ παρὰ Μιθριδάτῃ δὲ- 
δεμένος. ᾿Δπαιτῶ Καλλιρρόην. Ἐγὼ δὲ χατέχω, 
Σὺ τὴν ἀλλοτρίαν χρατεῖς. Σὺ τὴν σὴν ἀπέχτεινας. 
τ Μοιχέ. Φονεῦ, Ψαῦτα πρὸς ἀλλήλους μαχόμενοι. 
Οἱ δ' ἄλλοι πάντες ἔχουον οὐχ ἀηδῶς, Καλλιρρόη 
μὲν εἰστήχει χάτω βλέπουσα xoi χλάουσα, Χαιρέαν 
φιλοῦσα, Διονύσιον αἰδουμένη. Βασιλεὺς δὲ, μετα- 
στησάμενος ἅπαντας, ἐθουλεύετο μετὰ τῶν φίλων, 
D Fl περὶ Μιθριδάτον, λαμπρῶς γὰῤ ἀπελογήσατο, 
ἀλλὰ εἰ 19! διαδικασίαν προθεῖναι περὶ τῆς γυναιχός, 
Καὶ τοῖς μὲν ἐδόχει, μὴ βασιλικὴν y 5 τὴν χρίσιν" 
Ts μὲν γὰρ Μιθριδάτου κατηγορίας εἰκότως ἥκου- 
σας, σατράπης γὰρ ἦν, τούτους δ᾽ ἰδιώτας πάντας 












Reddite mihi wwe emen 50 
tum. Commodate mibi, vel in hanc. modo litem, Cler-- 
ream. Apparele, optimi manes. Kliem Callirrho& vos. 
vocat. Stans nunc in medio amborum, meique et Dio- 
nysii, mechus quis nostrum sit, regi indicato. 1 
VI. Loquebatur adhuc, quum Chirreas ipse prodit τ 
Sic enim condictum anlea fuerat. Ad cujus eonspectumr 
Callirrioé exclamat : Cheerea, vivis? ruitque ad ipsum 
accurrere, Sed obstitit medius inter illos intercedens. et. 
amplexus impedit Dionysius, Quis illam digne tribunalis 
faciem eloquatur? quis unquam poetarum tam miram et 
insolitam fabulam produxib im scemam? Credidises ibi 
ibealtrum videre, mille contrariis agitatum affectibus. 
Krat ibi promiscue omnes animorum molus spectare. — Ibi 
lacrymir , ibi gaudium, stupor, commiseratio, diffidentia, 
vola. Clueream beatum praedicabant. Gratulabantur Mi- 
tbridati. Condolebant Dionysio. De Callirrhog haerebant 
quid dicerent, aut facerent. illa enim antealios exsternala. 
obmntuerat. Tantum totam oculorum aciem avide in Chaerea 
deligebat, Crediderim ego quidem , vel regem func oplasse 
Chürream esse, Omnibus quidem rivalibus promlum esl 
el consuetum digladiari. Nostris autem magis accendehal 
inlestinam contentionem praesens et coram posilum certa 
minis pramium, | Sane, ni regis obfuisset reverentia , ma- 
nus quoque conseruissenl. Sic autem ultra verba nom 
processit jurgium. Ego sum prior maritus, Sed ego con« 
slantior. Meamne abjeci? Imo sepelivisti. — Divortium 
€ommonstra. Viden' sepulcrum. Mihi pater collocavit, 
Al illase mihi, indignus es Hermocratis filia, Tu magis, 
catenalum Mithridatis mancipium. Repefo Callirrhoen. 
Al ego leneo. Alienam tenes. Tu vero luam occidisti. 
Morche. Homicida. Haec illi invicem jactare convicia. Cal- 
lirrhioo interim fixis humi stat oculis, funditque lacrymas, 
amans Chaream , verecundans Dionysium. Rex antem, 
omnibns foras submolis , cum amicis deliberal., non nid 
ihridale porro : ille caussam snam splendide 
Sed num oporteat definientem sententiam ferre de m 
eujus sit* Eranl, qui ad regem spectare id me 
Audivisti Milliridalis caussam, idque merito. Erat enim. 
salrapa. Sed hi omnes privali sunt bomines, Plurimi 


ὃ ΑΝ 


LIBER V. 


dun. Οἱ δὲ πλείονες τἀναντία συνεδούλενον. καὶ 


ἄχρη 

βασιλέως οἰκίᾳ, χαὶ ὅτι οὐκ ἔξωθεν ἐκάλει τὴν 
τωρ αὐτὸν, ἀλλὰ σχεδὸν μέρος οὖσαν, ἧς ἐδί-- 
& καζιν ἤδη, Puto ἀληθεστάτην αἰτίαν οὖς fid 

ὁμολογεῖν, ὅτι τῆς Καλλιρρόης κάλλος 
στον τοῖς ὁρῶσι, Πάλιν οὖν προσκαλεσάμενος οὖς με- 
τεστήσατο: Μιθριδάτην μὲν, εἶπεν, ἀφίημι, χαὶ ἀπίτω, 
τῆς ὑστεραίας παρ᾽ ἐμοῦ λαθὼν, ἐπὶ τὴν σατρα- 
vo πείαν τὴν ἰδίαν" Χαιρέας δὲ xal Διονύσιος λεγέτωσαν 
ἑκάτερος, ἅπερ ἔχει δίκαια περὶ τῆς γυναικός. Προ- 
νοεῖσθαι γάρ με δεῖ τῆς θυγατρὸς Ἑρμοχράτους, τοῦ 
χαταπολεμήσαντος ᾿Αθηναίους, τοὺς ἐμοί τε xal Πέρ- 
σαις ἐχθίστου, Ρηθείσης δὲ τῆς ἀποφάσεως, Mpi- 
"Mni προσεχύνησεν, ἀπορία δὲ τοὺς ἄλλους xací- 
λαῦεν. ᾿ἸΙδὼν δ᾽ ὃ βασιλεὺς ἀμιηχανοῦντας αὐτούς" Οὐκ 
quo, ὑμᾶς, ἀλλὰ συγχι 


ἐπείγω, συγχωρῶ παρασκενασα- 
μένους ὑμᾶς ἐπὶ τὴν ἐίκην ἥκειν. Δίδωμι δὲ πέντε 


ἥκειν ἐπὶ τὴν κρίσιν. Ἐξήεσαν οὖν 

στηρίου οἵ μὲν ἄλλοι πάντες σχυθρωποὶ, μόνος δὲ pe 
δάτης pose Λαξδὼν δὲ τὰ δῶρα καὶ τὴν νύκτα 
8 χαταμείνας, ἕωθεν εἰς Καρίαν ὥρμησε, λαμπρότερος, 


3 πρόσθεν. 

Θ΄, Τὴν δὲ Καλλιρρόνν εὐνοῦχοι παραλαθόντες 
ἤγαγον πρὸς τὴν βασιλίδα, μηδὲν αὐτῇ προειπόντες, 
Ὅταν γὰρ πέμψῃ βασιλεὺς, οὐχ ἀπαγγέλλεται. Θεα- 

3. σαμένη δ᾽ αἰφνίδιον ἢ Στάτειρα τῆς χλίνης ἀνέθορε, 
ξόξασα Ἀφροδίτην ἐφεστάναι, xal γὰρ ἐξαιρέτως τὰ 
τὴν θεόν. Ἢ δὲ προσεχύνησεν. Ὁ δ' εὐνοῦχος, νοή- 
σας τὴν ἔκπληξιν αὐτῆς " Καλλιρρόη, φησὶν, αὕτη 
ἦστί, Πέπομφε δ᾽ αὐτὴν βασιλεὺς, ἵνα παρὰ σοὶ φυ- 

a» λάττηται μέχρι τῆς δίχης. Ἀσμένη τοῦτο ἤκουσεν 
ἢ Στάτειρα καὶ πᾶσαν ἀφᾶσα γυναικείαν φιλονεικίαν, 
εὐνουστέρα τῇ Καλλιρρόῃ διὰ τὴν τιμὴν ἐγένετο. 
Ἠγάλλετο γὰρ τῇ παραχαταθήκῃ, Λαθομένη δὲ τῆς 
χειρὸς αὐτῆς" Θάρρει, φησὶν, ὦ γύναι, xal παῦσαι δα- 
40 χρύουσα, Χρηστός ἐστι βασιλεύς. “ἕξεις M^» 
ὃν θέλεις, ᾿Εντιμότερον μετὰ τὴν χρίσιν γαμηθήσῃ 

^ Milite δὲ καὶ ἀναπαύου νῦν, κέχμηκας γὰρ, ὡς δρῶν 
καὶ ἔτι τὴν ψυχὴν ἔχεις τεταραγμένην, "Matos ἡ Καλ- 
λιρρόη τοῦτ' ἤκουσεν, ἐπεθύμει γὰρ ἠρεμίας, Ὡς 

εὖ οὖν χατεχλίθη καὶ εἴασεν αὑτὴν ἡσυχάζειν, ἑψαμένη 
τῶν i5 γφησὶ, Χαιρέαν ὑμεῖς ἀληθῶ 
— p 6 ἐμὸς ἢ xal τοῦτο Kex ΜΈΣ 
τάχα γὰρ Μιθριδάτης διὰ τὴν δίκην εἴδωλον ἔπεμψε. 
Λέγουσι γὰρ, iv " ig εἶναι μάγους. ᾿Αλλὰ xal 
πὸ ἐλάλησε καὶ πάντ᾽ εἶπεν, ὡς εἰδώς. Πῶς οὖν ὑπέ- 
pot μὴ περιπλαχῆναι; μηδὲ χαταφιλήσαντες 
ἀλλήλους δαλύθημεν. Ταῦτα διαλογιζομένης, ἠχούετο 


ἔτρεχον πρὸς τὴν βασιλίϑα, νυμίζουσαι πολλὴν ἔξου- 


ia | 'n an 
itn title, sm shi 0b patrem seminis, 
mocratem, qui non intilis regias domui quondam à 


lum quod rex non alienam ad se traheret caussam, sed 
εἴ, quam modo expediverat,, continentem quasi partem. 
Nolebant nempe veram caussam fateri, quod nimirum aegre 
A^ forma Callirrlioés contemplanda divellebantur. fum re- 
vocari, qui paullo anle fuerant remoti ; et rex : Mithri- 
dotem equidem absolvo , ait, δὲ eras onustus muneribus 
meis ín przefecturam suam abeat. Cluereas vero οἱ Dio- 
nysius , quibus sibi quisqne titulis mulierem vindieent , 
tloquuntor, Curam enim habere me decet filie. Hermo- 
eratis illius, qui Athenienses bello fregit, hostes milii Der« 
sisque infestos et exosos. — Pronuntiata sententia , Milhri- 
datesregem adorat.  Cinteros inopes consilii, stupentesque 
eL ostuantes quum. videt rex : Non urgeo, ait, sed per- 
mitlo vobis accinctis οἱ paratis ad dicendam caussam huc 
redire. Hanc in rem do quinque dies. Interim ΟΠ τε νοῦς 
curam habebit uxor mea, Stalira. Nam iniquum forel , 
illam, cujus maritus controversus est, cum allerutro 
marito in judicium comparere. Sic reliqui ommes tristi 
austeroque vultu de tribunali discedebant ; solus Mithridates 
gaudebat; qui, donis acceptis, eaque adhue note Itahy- 
lone exacta, postero mane Cariam repelebal , splendidior, 
quam nuper. 

IX. Callirrhoón autem. eunuchi, a rege tradilam sibi, 
ad reginam deducebant, non ante monilam. Rex enim 
pronuntiare, sí millat, mon solet. Ad subitum conspe- 
ctum lecto Slatíra subsilit, Venerem apparere putans , 
quam deam cultu peculiari prosequebatur. Callirrho& 
wero reginam adorat. Eunuchus errorem et consterna- 
tionem intelligens : Hane, ait, rex tibi mittit, uL apud fe 
usque ad judicii diem custodiatur. Libenter id audiebat 
Statira, omnique abjecta muliebri contentione , ob acce- 
ptum illum a rege honorem fiebat benevolenlior. Illu 
namque deposito vehementer sibi placebat plaudebatque; 
manuque ejus prehensa : Confide , ait, o mea, et siste la- 
€rymas, Rex bonus est et benignus, Eabebis maritum, 
quem cupis. Majore cum gloria post judicium nubes, 
Nunc autem i, requiesce. — Defaligata namque es, ut video, 
meniemque nondum labes franquillam. Non invite id 
accidebat Callirrhoc, ut quietis. percupida. — Postquam 
itaque toro reposita et permissa tranquillitati alque solitu- 
dini fuit : Vere, ait, tangens oculos, vere vidistis Chae- 
ream? eralne meus ille Charreas? an. et in hoc illusa fui* 
Mithridates enim forte spectrum , ad faciendam sibi favo- 
rabiliorem caussam, immisit, Magos enim in Persis aiunt 
esse, Altamen οἱ locutus est, et sic omnia, ut conscius 
Sibi. Qui ergo sustinuit me non amplecti? ne osculo qui- 
dem invicem impertito discessimus. Interea , dum illa 
luec aped se. volutat, audiri pedum slrepilus,, e mulic- 
rum clangor. Omnes nimirum ad reginam concurrebaut, 










τῆς 
δὲ πολλὰ προσεξῆπτε τὸν ἔρωτα, συνήθεια xoi 
εὐεργεσία καὶ ἀχαριστία καὶ ζηλοτυπία καὶ 
ἱστὰ τὸ ἀπροσδόχητον. 
ὌΝ Ἐξαίφνης οὖν ἀνεδόα πολλάχις" Ποῖος οὗτος 
3» ἐπ᾿ ἐμοῦ ΠΡρωτεσίλεως ἀνεδίω ; τένα τῶν ὑποχϑονίων 
θεῶν ἠσέθησα, ἵνα εὕρω μοι νεχρὸν ἀντεραστὴν, οὗ 
ἔχω ; δέσποιν᾽ Ἀφροδίτη, σύ με ἐνήδρευσας, ἣν 
ἐν τοῖς ἐμοῖς ἱδρυασάμην, θύω πολλάκις, Τί γὰρ 
ἔδειξάς μοι Καλλιρρόην, ἣν φυλάττειν οὐχ ἔμελλες ; τί 
* δὲ πατέρα ἐποίεις τὸν οὐδ᾽ ἄνδρα ὄντα; Μεταξὺ δὲ 
περιπτυξάμενος τὸν υἱὸν ἔλεγε χλάων’ Téxvov ἄθλιον, 
φάτερον μὲν εὐτυχῶς δοχοῦν μοι γεγονέναι, γῦν 
δ᾽ ἀχαίρως. Ἔχω γάρ σε μητρὸς χληρονομίαν καὶ 
ἔρωτος ἀτυχοῦς ὑπόμνημα. Παιδίον μὲν εἶ, πλὴν οὐ 
15 παντελῶς ἀναίσθητον, ὧν ὁ πατήρ σου δυστυχεῖ, 
Κακὴν ἀποδημίαν ἤλθομεν. Οὐκ ἔδει MÜazov κατα- 
λιπεῖν. βαθυλὼν ἡμᾶς ἀπολώλεχε. Τὴν μὲν πρώτην 
δίκην νενίχημαι" Μιθριδάτης μου κατηγόρει. Περὶ 
δὲ τῆς δευτέρας μᾶλλον φοβοῦμαι. Οὐδὲ γὰρ μείων 
in ὃ κίνδυνος, Δύσελπιν δέ με πεποίηχε τῆς δίκης τὸ 
προοίμιον. Ἄλχριτος ἀφήρημαι γυναιχὺς xal περὶ τῆς 
ἐμῆς ἀγωνίζομαι πρὸς ἕτερον. — Kal, τὸ τούτον χαλε- 
πώτερον, οὐκ οἶδα, Καλλιρρόη τίνα θέλει. Σὺ δὲ, 
τέκνον, ὡς παρὰ μητρὸς, δύνασαι μαθεῖν. — Kat νῦν 
40 ἄπελθε καὶ ἱκέτευσον ὑπὲρ τοῦ πατρός, Κλαῦσον, 
καταφίλησον, εἰπέ. Μήτηρ, 6 πατήρ μου φιλεῖ ct. 
᾿Ὀνειδίσῃς δὲ μηδέν. FC λέγεις, παιδαγωγέ; οὐθεὶς 
ἡμᾶς £8 τοῖς βασιλείοις εἰσελθεῖν s ὦ τυραννίδος δεινῆς. 
᾿Αποχλείουσιν υἱὸν, πρὸς μητέρα πατρὸς ἥκοντα πρεσ- 
wi δευτήν, Διονύσιος μὲν i» διέτριθεν, ἄχρι τῆς κρί- 
σεως , μάχην βραδεύων ἔρωτος καὶ λογισμοῦ. Χαι-- 
ρέαν δὲ πένθος χατεῖχεν ἀπαρηγόρητον. Προσποιη- 
σάμενος οὖν νοσεῖν, ἐκέλευσε Τιολυχάρμῳ παραπέμψαι 
Μιθριδάτην, ὥς εὐεργέτην ἀμφοῖν, δίόνος δὲ γενά: 


1 


CHARITON DE CHJEREA ET CALLIRRHOE 


gin, quem marítum praferret, nibil respondet , tanum. 
plorans. In his Callirrheé, Dionysius autem ferre quidem. 
generoso spiritu casum et indelis propria quadam con- 
stantia, et honesti studio nitebatur. Sed erat tanta, tam 
insolens, tam insperata afllictio, ut neminem mon possel 
facili negotio, quamvis fortem virum, de sfatu. dejicere. 
Sane acrius, quam Mileti, exardebat. Nam initio eupi- 
ditatis, amator forma solius erat. "Tum vero mulla amoris 
ignem auxerant,, consnetudo, affectio in. N 
limor, ne forte ingrata foret, me forte alium prasferret, 
zmulatio. Que omnia nec opina reí novilale intende- 
bantur. 

X. Proinde ille swpius exclamabot subito τ Qualis ic 
meis diebus revixit Protesilaus, Quem inferorum deornm. 
offendi, ut mortuum invenirem mili rivalem, cjus ego 
sepulerum habeo. Insidiata es mihi, domina Veuus, quam 
in agris ipse meis dedieavi, quam hostis sapicsime ve- 
neror. Quid atlinebat, Callirrhoén zmonslrasse, quum 
servare non sedebat? quid palrem facere, qui neque ma- ἡ 
rilus est? Simul amplexatus puerum hiec cum lacrymis 
effundit : Miselle infans, qui videbaris olim omine fausto 
tditus, nunc parum opportune videris. Habeo namque 

te matris hereditatem , et inauspicati amoris monumentum 
Infans es; quidni? sed omni tamen sensu non cares eorum, 
qum patrem fuum adversa premunt. Mala ave iler in- 
gressi sumus. Non oportuerat Miletum reliquisse. Per- 
didit nos Babylon, Priore causa cecidi, Mitliridates me 
arguebat, De altera magis timeo, Neque enim minus pe- 
riculum , et male sperare jubet judieii proemium. — Uxor 
indemnato aufertur; et de. mea cum alio decertans peri- 
elitor, et, quod illo pejus, quem Callirrlioé eupiat, nescio. 

Tu fili, ut a matre, discere jd poles, 1 nunc εἴ supplica. 
pro patre , plora, fige oscula, die : Maler mea, paler meus. 

le amat. Al cave comvicii οἱ exprobralionis quidquam, — 
Quid ais, padagoge? nemone nos in regiam admiseri* 
ὁ swvam tyrannidem! excludunt. filium, qui nd matrem. 
tendit patris internuntius. Durabat in his Dionysius usque. 
ad judicii diem, judex in certamine amoris eL rationis «e-- 
dens, palmam potiori assignalurus.  Chaeream vero obsi- 
debat luctus insolabilis. Ficho itaque morbo, Polychar- 
mum jubet abeunti Millridali comitem ire, communi. 
nempe palrono, sibique jam, permissus in vacuo, restim. 


Y 











LIBER VT, — 


ὑμένος ἦψε βρόχον, prr ouem 
» ἀπέθνησκον, εἰ ἐπὶ τὸν 

τορι ερονη nd adag 

Καρίᾳ δεδεμένῳ. Τότε μὲν γὰρ ἀπηλλαττόμην ζωῆς 
^ ἠπατημένος ὑπὸ Καλλιρρόης φιλεῖσθαι, νῦν δ᾽ ἀπολώ- 
λεκὰ οὗ μόνον τὸ ζῆν, ἀλλὰ xal τοῦ θανάτου τὴν πα- 
ραμυθίαν, Καλλιρρόη μὲν ἰδοῦσα οὐ κατεφίλησεν. 
Ἔμοῦ παρεστῶτος, ἄλλον ἠδεῖτο. Μηδὲν δυσωπείσθω, 
Φθάσω τὴν χρίσιν. Οὐ περιμενῶ τέλος ἄδυξον. Οἶδα, 
Ww ὅτι μιχρὸς ἀνταγωνιστής εἶμι Διονυσίου, Eivoc ἄνθρω: 
πος xal πένης xal ἀλλότριος ἤδη. Ὑ ul εὐτυχοίης, 
ὦ γύναι’ γυναῖκα γάρ σε χαλῶ, κἂν ἕτερον gom. 


᾿Ἐγὸν 8* ἀπέῤχομαι καὶ οὐχ ἐνοχλῶ τοῖς σοῖς γάμοις. - 


Πλούτει, καὶ τρύφα καὶ τῆς Ἰωνίας ἀπόλαυε πολυτε- 
τολείας, “Ἔχε, ὃν θέλεις, ᾿Αλλὰ νῦν ἀληθῶς dox 
νόντος Χαιρέου, αἰτοῦμαί σε, Καλλιρρόη, χάριν τελευ- 
ταίαν. Ὅταν ἀποθάνω, πρόσελθέ μοὺ τῷ νεκρῷ xal 
εἰ, μὲν δύνασαι κλαῦσον, τοῦτο γὰρ ἐμοὶ χαὶ ἀθανασίας 
γενήσεται μεῖζον, εἰπὲ δὲ προσχύψασα τῇ στήλη, 
30 χἀνὴρ χαὶ βρέφος, δρῶ, οἴχῃ, Χαιρέα, νῦν ἀληθῶς. 
Nüw ἀπίθανες. ᾿Εγὼ γὰρ ἔμελλον ἐπὶ βασιλέως αἵ- 
ρεῖσθαι σέ, ᾿Αχούσομαί cou, γυνή. Τάχα καὶ πι- 
στεύσω. ᾿Ἐνδοξότερόν με ποιήσεις τοῖς χάτω δαί- 
μοσιν, 
28 Εἰ δὲ ὕχνόντων περ καταλύήθοντ᾽ εἶν ἀΐδαο, 
Αὐτὰρ ἐγὼ κἀχεῖθε φίλης μεμνήσομαί σου. 
Totus! ὀδυρόμενος κατεφίλει τὸν βρόχον’ Σύ μοι, M- 
γῶν, παραμυῦία καὶ συνήγορος") διὰ σὲ vox, Σύ με 
Καλλιρρόης μᾶλλον ἑστέρησας. ᾿Ἀναθαίνοντος αὐτοῦ 
30 καὶ τῷ αὐχένι περιάπτοντος, ἐπέστη Πολύχαρμος 
ὅ φίλος xal ὡς μεμηνότα κατεῖχε, λοιπὸν μηκέτι πα- 
ρηγορεῖν δυνάμενος, "Hv δὲ καὶ ἡ προθεσμία τῆς 
δίχης καθειστήκει 


AOTOX EKTOX. 


Δ΄, "Exit à! fpes βασιλεὺς τῇ ὑστεραίᾳ δικάζειν, 

35 πότερον Χαιρέου γυναῖκα Καλλιρρόην εἶναι δεῖ ἢ Διο- 
* γυσίου, μετέωρος ἦν πᾶσα ᾿ναδυλὼν xal ἐν οἰχίαις τε 
ἀλλήλους, καὶ ἐν τοῖς στενωποῖς οἵ ἀπαντῶντες 
ἔλεγον" Αὔριον τῆς Καλλιρρόης οἱ γάμοι. Τίς εὐτυ- 
χέστερος ἄρας Διέσχιστο δὲ ἡ πόλις, καὶ οἱ μὲν Χαι- 
m |: Jay icd σπεύδοντες ἔλεγον" Pehre ἦν ἀνὴρ, παρθένον 
, lisa: v ἐρῶν, πατὴρ ἐξέδωχεν αὐτῷ, 11α-- 

τρὶς ἕθχψε, Τοὺς γάμους οὐκ ἀπέλιπεν, οὖχ ἀπι- 
λείφδη. Διονύσιος δ᾽ οὐκ ἔπρασεν, οὔκ ἔγημεν. Δῃ- 
σταὶ ἐπώλησαν. Οὐκ ἐξὸν δὲ τὴν ἐλευθέραν ἀγοράσαι, 

4» Οἱ δὲ Διονυσίῳ σπεύξοντες ἀντέλεγον. Πάλιν ἐξήγαγε 
πειρατῶν map! οὐδὲν μέλλουσαν φονεύεσθαι. Τάλαν- 
τὸν ἔδωκεν ὑπὲρ τῆς σωτηρίας αὐτῆς. 
δεν εἶτ᾽ ἔγημε. 





— 
LEE TO ra an | 
vita excessissem, opinione — 


Nunc autem pendidi non vitam modo, sed p I rais 
solationem.  Callirhoé me visum non adit, mon 
est. Me adstante , alium est reverila. € 
retinealur verecundia. - Pravveniam judicium, Non exspe- 
elabo finem inglorium. Novi me parvum et ünparem. 
Dionysii adversarium , peregrinum hominem et. pauperem, 
elalienum jam. — Tibi quidem bene sit, uxor mea : uxorem 
enim voco, licet alium ames. Ego vero discedam nuptias 
1uas non interpellaturus. — Opibus afllue, luxuriare, fruere 
deliciis, et splendore lonie. Tene, quem cupis. Unam 
te, Callirrlioó, gratiam rogo Chareas vere jam moribun- 
dus ultimam : ut decessero,, accede cadaveri, e, si quidem 
potes, plora; hoc immortalitate majus mihi fiet. Saltem 
dic proclivis ad. columellam et maritus et infans, video 
nunc tandem vere , Chaerea , excessisti, nunc mortuus es. 
Ego vero fe apud regem judicem electura maritum eram. 
Audiam tuam vocem, uxor, forte et credam. Apud in- 
feros deos gloriam tu mili et auctoritatem conciliabís.. 

Et licet exstinctos obliviscantur in Orco , 

Tlie quoque ego earz fuero memor usque marita. 
τως lamentatus osculabatur restim, Τὰ mihi consolatio, 
lu mili patronus. Tua ope vinco. Tu me magis , quam 
Callirrhoe, amasti. Jam arrepentem , jam illigantem nodo 
cervices, Polychartnus opprimit , el continet, ul insanum, 
demuleere el consiliis regere porro impar. Jam dicla 
quoque judicio dies instabat. 





LIBER SEXTUS. 


1. Pridie ergo, quam senlenlia regis aul Cluerez addi- 
cenda essel. uxor Callirrlioé, aut Dionysio, tota Babylon 
incerta spe pendebat, domique pariter inler se, atque fo- 
ris obvii per vias dicebant : Cras Callirrhoés erunt nuplür : 
quis tandem fortunatior amborum? Scissa vero erat. urbs, 
Cliereae studiosi priorem fuisse maritum dicebant. — Virgi- 
nem duxit, amantem amans. — Paler illi collocavit. — Patria 


iam sepelüt. Non deseruit nuptias, non desertus fuit. 


Dionysius nom emit. Non duxil uxorem.  Lalrones ven- 
diderunt. Atqui non licet ingenuam emere, Contra qui 
cum Dionysio faciebant : Piratis eam eripuit , gladio sub- 
traefam cervicibus tantum non incumbenti. Talentum 
dedit pro ejus salute. Servavit primum, dein foro. rece- 
pit. At Chaereas ductam occili,— Nuptiarum meminerit 
Callirrhoe, par est. Adest. eliam Dionysio unum, cuivis 
notum, eertamque vietoriau spondens anuimentum : eom- 


s 
ἢ 
i 


tiii 
2ig 
HE 
Eni 
Hi 
* ἔς: 
ἢ 
ἘΞ: 


» k 
V» ἵν᾽ ἀποθῆται τὴν παραχαταθήχην, ὡς φορτίον. 
"ie Du popa. ἀντισυγχρι- 


iH 
E 
i 
ἢ 
i 


Παρεφύλαττε δ᾽ αὐτὸν καὶ ἐν ταῖς ὁμιλίαις ἡσυχῇ Ka- 

λιρρόην ὑποδλέποντα, καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς χλέπτοντας 

μὲν τὴν θέαν, αὐτομάτως δ᾽ ἐκεῖ φερομένους, Στά- 

τεῖρα μὲν οὖν ἡδεῖαν ἡμέραν ἐξεδέχετο, βασιλεὺς δ᾽ οὐχ, 
26 ὁμοίαν, ἀλλ᾽ ἠγρύπνει δι᾿ ὅλης νυχτὸς, 


Ἄλλοτ᾽ ἐπὶ πλευρᾶς χαταχείμενος, ἄλλοτε δὲ πρηνὴς, 


ἐννοούμενος χαῦ᾽ αὑτὸν xal λέγων" Πάρεστιν ἡ κρίσις. 
um προπετὴς ἐγὼ σύντομον ἔδωχα προθεσμίαν, 
TC οὖν μέλλομεν πράττειν ἕωθεν ; ἄπεισι Καλλιρρόη 


. Ἔρωτος σύμθουλός ἐστιν αὐτὸς ὃ ἔρως. Πρῶ- 
τον οὖν ἀπόχριναι σεαυτῷ τίς εἶ, Καλλιρρόης dpa: 
ἢ δικαστής; μὴ ἐξαπάτα σεαυτόν. ᾿Ἀγνοεῖς μὲν, ἀλλ᾽ 
iple ᾿Ἐλεϊχθήσῃ δὲ μδλλον, ὅταν αὐτὴν μὴ βλέ- 
πῇς. "TU οὖν; σεαυτὸν θέλεις λυπεῖν; “Ἥλιος, προπά- 
4o τῶρ σὸς, ἐξεῖλέ σοι τοῦτο τὸ ζῷον, κάλλιστον, ὧν αὐτὸς 
ἐφορᾷ. Σὺ δ᾽ ἀπελαύνεις τὸ δῶρον τοῦ θεοῦ, Πάνυ 
γοῦν ἐμοὶ μέλει Χαιρέου καὶ Διονυσίου, δούλων ἐμῶν 
ἀδόξων, ἵνα βραδεύω τοὺς ἐκείνων γάμους, καὶ ὁ μέ-- 
as βασιλεὺς ἔργον διαπράττωμαι προμνηστρίας voat- 
w& ὅος. ἌἊλλ᾽ ἔφθην ἀναδέξασθαι τὴν χρίσιν xal πάντες 
τοῦτ᾽ ἴσασι, Μάλιστα δὲ Στάτειραν αἰδοῦμαι. Μήτ᾽ 
οὖν δημοσίευε τὸν ἔρωτα, μήτε τὴν δίκην ἀπάρτιζε, 
Ἄρχεῖ σοι Καλλιρρόην χἂν βλέπειν" ὑπέρθου τὴν χρί- 
σιν, Τοῦτο γὰρ ἕξεστι καὶ ἰδιώτῃ δικαστῇ, 
woo Β΄, Ἡμέρας οὖν φανείσης, οἱ μὲν ὑπηρέται τὸ βα- 
σιλικὸν ἡτοίμαζον δικαστήριον" Τὸ δὲ πλῆθος συνέ- 
τρεχεν ἐπὶ τὰ βασίλεια, xat ἐδονεῖτο πᾶσα Ιβαδυλών. 
“Ὥσπερ δ᾽ ἐν Ὀλυμπίοις τοὺς ἀθλητὰς ἔδει θεάσασθαι 





habebat. Antea namque raro comparuerat in. gynosconi- 
lide; sed ex quo Callirrhoén intus habuerat, creberrime. 
Observaverat quoque eadem, regem in colloquiis familia-- 
ribus sepe clandestinis el furlivis oculorum vibraminibus. 
Callirrhoén stringere; εἰ oculos furari quidem adspectum, 
sua sponte tamen et hero quoque suo non sentiente illuc 
delabi. Gratum ergo sibi diem Statira prastolabatur.. 
Rex non ilem sibi. 1nsomnis enim ille noctem. 


Nunc pronus recubans, nunc in latus, egerat omnem ,. 


slimulatus cogitationibus , seque perpetim ipse admonens : 
dedi tam brevem. Quid cras eb o 
lirrhoé aut Miletum discedet, aut Syracusas. Unam adhi 
superstitem habebis particulam lemporis, ad fruilionem. 
pulcherrimi spectaculi; post quam servus meus erit 
felicior. Vide, quid agendum tibi sit, mi anime! ipse tibi 
przsens el paratus esto. Alium mon habes auclorem. 
Amoris auctor ipse amor esl. Primo loco responde mihi, 
quis es? Collirrhoés amator, an judex? ne re ipse deci- 
pias. Amas, eliamsi nescis. Magis adhuc convince 
quando femina in conspectum tuum non venerit, Quid 
igitur ipse le torquebis? Sol, auctor toi. generis, hoc exi-- 
minm tibi destinavit et selegit animal, omnium, δ 
cil, pulcherrimum. Tu vero dei munus rejicis. | 
nempe cordique tibi sunt Chaereas, et Dionysius , ista 
mea mancipia , ut de nuptiis disceptantes ego dirimam, et 
praemium potiori assignem. — Ille ego magnus rex oflicium 
lenze vetulae faciam | atque recepi jam in mie caussae CugWi- - 
lionem, idque omnes sciunt. Quod. vero maximum esl, 
Slatiram verecundor. Ne tu itaque aut divulga amorem, 
aut finem impone liti, Vel adspectus tibi Callirrhoés suf 
ficit. Ulterius protrahe sententiam pronuntiare, 1d vero. 
vel plebeio judici licet. - CAMP 
H. Ut illuxit, parare ministri regii curiam. Concur- 
rere ad palatium ommis turba. Tota Babylon emove, 
utque in Olympicis ludis atlilelas cum stipalu ad stadium. 
accedentes videre est, sic et hos. Nam Dionysium hones« 


i 











παραγινομένους ἐπὶ τὸ στάδιον μετὰ παραπομπῆς, 


ΠΗ 
; 
i 


s, ἐπευφημούντων " Σὺ κρείττων" Σὺ νικᾷς, 
à doy οὗ αότινος, οὗ μῆλα, οὗ, πίτυς, ἀλλὰ 
πρῶτον, ὑπὲρ οὗ δικαίως ἂν ἥρισαν καὶ 
Βασιλεὺς δὲ καλέσας τὸν εὐνοῦχον ᾿Αρταξάτην, 
αὐτῷ μέγιστος - Ὅναρ μοὶ, ψησὶν, ἐπιστὰν βα- 


Ξ 
ες 
8. 8 


nib 


ἱερομηνίαν ἑορτάζειν πᾶσαν τὴν Ἀσίαν, ἄφε- 
μένην δικῶν τε καὶ πραγμάτων, Ὁ δὲ εὐνοῦχος τὸ 
προσταχθὲν ἀπήγγειλε, Πάντα δ᾽ εὐθὺς μεστὰ θυόν- 
τῶν ἐστεφανωμένων, Αὐλὸς ἤχει καὶ σύριγξ ἐκελάδει 
15 καὶ ἄδοντος ἠχούετο μέλος, ᾿Εὐυμιᾶτο πρόθυρα, xol 
πᾶς στενωπὸς συμπόσιον ἦν. 


Κυίσση ' οὐρανὸν ἵκεν ἑλισσομένη περὶ χαπνῷ. 


βασιλεὺς δὲ μεγαλοπρεπεῖς θυσίας παρέστησε τοῖς βω- 
μοῖς. Τότε πρῶτον καὶ “Ἔρωτι ἔθυσε καὶ πολλὰ παρ- 
10 ἐχάλεσεν ᾿Αφροδίτην, ἵν᾽ αὐτῷ βοηθῇ πρὸς τὸν υἱόν. 
Πάντων δ᾽ ἐν θυμηβίαις ὄντων, μόνοι τρεῖς ἐλυποῦντο, 


35 ἑορτῇ κατηρᾶτο. Διονύσιος δ᾽ ἑαυτῷ, διότι Μίλητον 
χατέλιπε" Φέρε, φησὶν, ὦ τλῆμον, τὴν ἑκούσιον συμ- 
gopáw. Ἑαυτῷ γὰρ αἴτιος τούτων. ἜἘξῆν σοι Καλ- 
λιρράην ἔχειν xal Χαιρέου ζῶντος. Σὺ ἧς ἐν Μιλήτῳ 
χύριος καὶ οὐδ' ἡ ἐπιστολὴ Καλλιρρόῃ τότε, σοῦ μὴ 

30 θέλοντος, ἐδόθη. Τίς ἂν εἶδε ; τίς ἂν προσῆλθε; φέ- 
ρων δὲ σταυτὸν εἷς μέσους ἔρριψας τοὺς πολεμίους. 
Καὶ εἴθε σεαυτὸν μόνον. Νῦν δὲ καὶ τὸ τῆς ψυχῆς 

τιμιώτερον χτῆμα, Διὰ τοῦτο πανταχόθεν σοι 
πόλεμος χεχίνηται. Τί δοκεῖς, ἀνόητε; Χαιρέαν ἀν- 
ἂν τίδικον ἔχεις, Κατεσχεύάσας σεαυτῷ δεσπότην ἄντε- 
Νῦν βασιλεὺς καὶ ὀνείρατα βλέπει xal ἀπαι- 

vins winbr δυοίας, εἷς xot" ἡμέραν δύει, ἃ τῆς 
ἀναισχυντίας, Παρέλχει τις τὴν χρίσιν, ἔνδον ἔχων 
ἀλλοτρίαν γυναῖκα: καὶ ὁ τοιοῦτος εἶναι λέγει δικαστής. 

νυ Τοιαῦτα μὲν ὠδύρετο Διονύσιος, Χαιρέας θ᾽ οὐχ ὅπ- 
caro τροφῆς, οὐδ᾽ ὅλως ἤθελε ζῆν. Πολυχάρμου δὲ 


H 


βασανιζόμενον 

ab vow ὁρᾷς. δὲ 
ἐλευθερίας ὑπὸ δαίμονος χαχοῦ τυραννουμένω. Πόσους 
199 καιροὺς εὐτυχίας ἀπολώλεκας: μαχάριος ἦν, εἰ ἐν 
Συρακούσαις θαπτομένῃ Καλλιρρόη συνετάψην - ἀλλὰ 
καὶ τότε σύ μὲ βουλόμενον ἀποθανεῖν ἐχώλυσας xal 

$9 ἀφείλου χαλῆς συνοδίας, Τάχα γὰρ οὖκ ἂν ἐξῆλθε 
τοῦ τάφου καταλιποῦσα τὸν wexpdv. — El δ᾽ οὖν, ἐχεί- 
μὴν ταύτην μετὰ ταῦτα κερδήσας, τὴν πρᾶσιν, τὸ 


τοῦ forma pim, ob quam vel dii merito ligaverínk. AL 
rex, eunucho Arlaxate, quem maximi pra: omnibus facie- 
bat, vocato : Per somnum, ait, apparuerunt. mihi subito 
dii regales victimam a me reposcentes. Oportet nos prius 
pietati in deos salisfacere.  Slgnifica itaque triginta dierum 
festiva per omnem Asiam sacra, omniumque. el lilium et 
negotiorum justitium. Eunuchus mandata significat. Sta- 
tim omnia plena sacrificantium in coronis; sonare tibia , 
fistula tinnire , audiri vocale carmen , tura in atriis fumare, 
angiportus omnis esse convivium , 
Densum inter forum superas it nidor in aurm ; 


Rex regias ad aram statuere victimas ; et tum primum Cu- 
pidini inter alios facere, multumque rogare Venerem, vel- 
let apud filium gnavam sibi operam prestare, Omnes esse 
in voluptatibus, soli tres lugere , Callirrhoé , Dionysius , et 
maxime Cluerens. — Callirrhoé quidem prae se ferre dolorem 
non polerat in aula, sed clam laciteque congemiscebal , 
festumque diris exsecrabatur omnibus; se autem Diony- 
sius, eo quod Milelum reliquisset. — Patienter, ajebat, ferto 
malum, quod tu tibi sponte arcessivisti. — Eliam vivo 
Cliaerea, licebat Callirrboen tenere. Mileti sane dominus. 
eras, neque, te nolente, litera pervenissent ad Callitrhoén. 
Quis vidisset? quis accessisset? Ipse tu dedita opera in 
medios hostes te conjecisti, et utinam te solum. Nunc 
autem et quod anima tua tibi carius possides, Ob illud 
undecunque tibi nunc bellum €oit. Quid ais, stulte? Chae- 
ream habes adversarium. Dominum quoque rivalem fe- 
cisti, Nunc rex et insomnia videt, el quibus quolidie 
facit, illi nunc ab eo viclimas deposcunt. Ο impudentiam! 
alienam quís uxorem apud se tenens judicium protrabil, et 
lalis se. judicem jactat! Hzc lamentari Dionysius. Clum- 
reas aulem el nutrimento abstinebat, el omni modo negabat 
vivere, Et prohibenti mortem inedia persequi Polycharmo : 
To mihi, ail, amici specie omninm es hostis maximus, 
Nam detínes me ínter tormenta, δὲ cum voluptate vides 
affligi. ΑἹ δἰ amicus fores , libertatem non invideres mihi 
sub. maligni nescio cujus dei tyrannide tam Indigne exer- 
cilo. Quot mihi beatitalis occasiones perdidisti? bealus 
€go, si sepullus Syracusis sepulta? accubuissem Callirrho : 
verum eb tum quoque me inhibuisti mori cupientem εἴ 
pulehro vla ad inferos comitatu privasti, Forle enim 
evire sepulcro illa et deserere defunctum noluisset. Etiamsi 
reliquisset illa, eubarem sane nune, compendifactis seculis 
illis, vendilione hac, latronum agmine, compedibus , el , 








ταγνῷς ἀχρασίαν. Οὐχ οὕτως ἑαλώκαμεν, Δείσας 
ἈΑρταξάτης, ὡς εἰπών τι προπετὲς, μετέθαλε τὸν λόγον 
εἷς ἔπαινον. Σεμνῶς, ἔφη, διανοῇ, βασιλεῦ. M3 
rari δος μίας ust eri 
ἀλλὰ τὴν κρείττονα καὶ βασιλιχὴν, dv- 
Airis Δύνασαι γὰρ, ὦ δέσποτα, σὺ 
v καὶ θεοῦ, Ἄπαγε δὲ τὴν σεαυτοῦ 
Pv atmin ἧδονάς, Μάλιστα δὲ χυνηγεσίοις - 
ws βέτως χαίρεις. Οἶδα γάρ σε ὑφ᾽ ἡδονῆς διημερεύοντα 
ἄξδρωτον, ἄποτον. τῷ θήρᾳ δ᾽ ἐνδιατρίδειν, ἢ τοῖς 
Forni ἐγγὺς ἦναι τοῦ πυρός. 
Δ΄, Ταῦτ᾽ puse καὶ ὑήρα χατηγγέλλετο μεγαλο- 
πρεπής. Ἐξήλαυνον ἱππεῖς χεκοσμημένοι καὶ Περσῶν 
20 οἷ ἄριστοι καὶ τῆς Uoc στρατείας τὸ ἐπίλεχτον. Πάν- 
τῶν δ᾽ ὄντων di , διαπρεπέστατος ἦν αὐτοῖς 
& βασιλεύς. Καθῆστο γὰρ ἵππῳ Νισαίῳ καλλίστῳ 
xat μεγίστῳ, χρύσεον ἔχοντι χαλινὸν, χρύσεα δὲ φά- 
λαρα καὶ προμετωπίδια καὶ προστερνίδια. Πορφύραν 
as δ᾽ ἡμφίεστο Τυρίαν, τὸ δ᾽ ὕφασμα Ιβαδυλώνιον καὶ 
τιάραν ὑακιθινοθαφῇ. Χρύσεον δὲ ἀκινάκην ὑπεζω- 
σμένος δύο ἄκοντας ἐκράτει, Καὶ φαρέτρα καὶ τόξον 
αὐτῷ παρήρτητο, Σηρῶν ἔργον πολυτελέστατον. Ka- 
mero δὲ σοδαρός, "Ecc ko ἴδιον ἔρωτος τὸ φυλό-- 
ag χῦσμον. "Ηδελε δὲ μέσος ὑπὸ Καλλιρρόης δραθῆναι, 
Καὶ διὰ τῆς πόλεως ἁπάσης ἐξιὼν περιέδλεπεν, εἴ που 
κἀχείνη θεᾶται τὴν πουπήν. Ταχέως δ᾽ ἐνεπλήσθη 
τὰ ὅρη cem θεόντων, χυνῶν ὑλασσόντων, ἵππων 
Lon toti, ρῶν ἐλαυνομένων, Ἡ σπουδὴ xal 
a, ὃ ϑόρυθος ἐχεῖνος ps ἐξέστησεν ἂν καὶ τὸν ἔρωτα, 
P eleba hg Tr ja ἐγωνίεσκαι χαρὰ μετὰ φάδουικαὶ 
κίνδυνος ἡδὺς, ἀ)λὰ βασιλεὺς οὔθ᾽ ἵππον ἔδλεπε, το-- 
σούτων ἱππέων αὐτῷ παραθεόντων, οὔτε θηρίων τοσού- 
τῶν ϑιωχομένων, οὔτε κυνὸς ἤκουε, τοσούτων ὕλακ- 
τὺ τούντων, οὔτ᾽ , πάντων βοώντων, ᾿Εδλεπε 
δὲ Καλλιρρόην jv, τὴν μὴ παροῦσαν, καὶ ἤχουεν 
ἐχείνης, τῆς μὴ λαλούσης. Συνεξῆλθε γὰρ ἐπὶ τὴν 
θήραν ὁ Ἔρως αὐτῷ, xal, ἅτε δὴ φιλόνεικος θεὸς, ἀντι- 
ἰδὼν xa βεβουλευμένον, (ic ὥετο, καλῶς, 
4 εἷς τοὐναντίον τὴν τέχνην περιέτρεψεν αὐτῷ καὶ δι' αὖ- 
τῆς τῆς θεραπείας ἐξέκαυσε τὴν ψυχὴν, ἕνδον πορὼν 
καὶ λέγων * Οἷον ἦν ἐνθάδε Καλλιρρόην ἰβεῖν, κνήμας 
ἀνεζωσμένην καὶ βραχίονας γεγυμνωμένην, πρόσωπον 
ἐρυθήματος, στῆθος ἄσθματος πλῆρες. Ἀληθῶς 


Oi, δ᾽ "N εἶσι xx οὔριος ἴοχέαι 
9" yark T e vd 


Ῥαῦτ' ἀνατωγραφῶιν xal ἀνυ πλάττων iEexdevo σφόδοι, 
LEE m. 5 


LI 








on adeo 
tenemur. Pavidus je ac si quid. incogitantius 
dixissel, mulal in laudes sermonem.  Grayiter digueque 
tua. persona sentis, domine, Neitu Cupidini medicinam — 
adlibeas, quam alii homines, sed meliorem et regjam, ipse. 
lo οἱ adversarium opponens. Poles. namque fu. solus vel 
lunc deum vincere. Animum remitte in omnes volup- — 
lates. Maxime autem et eximie gaudes. venatione, Me- 
mini, te pra' studio et delectatione solidos dies sine cibo, 
sine potu, transigere iu venatione. Venationi aulem inlie- 
ἐν να eon apnea , 
IV. Consilium placuit. Indicta venatio magnifica, Exire 

super equis equites ornati, et nobilissimi Persarum, ef re- 
liqui exercitus pars leclissima ; omnes adspectu digni , sed 
eminebat rex, considens equo. Nis;o maximo pariler et 
pulcherrimo , aureo frano, aureis phaleris, frontalibus 
itidem οἱ pecloralibus superbo, purpura indulus Tyria, 
Babylonici operis , et tiara coloris hyacinthini. Latus suc- 
Cingebal aureus acinaces; manus tenebat duo spicula; 
appendebat pharetra cum arcu, Sericum opus. pretiosissi- 
mum; sedebatque ferociens nonnihil. ΕἸ id amori pro- 
prium, cultu corporis placere sibi, Eliam volebat a Cal« 
lirrhoé medius in stipantium turba conspici , et per totam 
nrbem , dum exit, respicit, an et illa conductum videret. 
Montes extemplo pleni clamantium, canum latratu , linnilu 
equorum , feris agitatis, Talis tumultus et studium alii 
€uivis vel amorem excussisset : erat. enim delectatio cum 
sollicitudine, gaudium eum timore, et. periculum jucun- 
dum. Rex aotem neque videbat equum, fot equitibus 
praetereurrentibus; meque feram, tot exagitalis; neque 
canem audiebat, tot latrantibus ; neque hominem, tot voci- 
ferantibus. Solam videbat absentem, et audiebat non lo- 
quentem Callirrhoen : Amor enim cnm ipso venatum 
exierat; et, ut deus rixosus, quum videret adversarium 
gradu ad peceliandum composito, enique pulchre omnia 
scilicel consulta forent et destinata , invertehat hujus artes, 
et nbulens ipsa medicina , in przvcordiisque residens, ani- 
mam magis accendebal , luec insusurrans : Quam pulehrum 
fuerat et hic Callírrhoén videre ad tibias usque succinetam, 
nudatam brachiis, voltum rubore plenum, pectus anhe- 
lantis. E 

Vaud sceus ae nemormm quie perlustrare recess, 

Scandere qum mones amat, εἴ tractare sagittas, 

Cynthia, quum srvos Erymantho Taygetove 

Urget ovans apros , cervisque timentibus instat, 
Talem sibi wes depingens. atque. effinzens vehementer 


qu TP. 


B 
Br 
Í 
i 


ἢ 
1 


ἢ 
Ϊ 


, 
d 
1 
H 
i 
E 
& 




















Ei 

A 
iiri 

à 

εἰ 

H 

L 


ἄνθρωπος, id semper etiam exspectat. Sic el illa a 
ἔδοξεν ἀποδίδοσθαι Χαιρέᾳ καὶ ἔσπευδε τοῦτ᾽ἠ | sine dubio restitui. IW audire gestiebat, boni nuntii pre-- 
ἀκοῦσαι, xal τῶν εὐαγγελίων ἀμείψεσθαι τὸν εὐνοῦχον | mium eunucho promittens. Ille vero, resumto & 
ὑπισμνουμένη. Πάλιν δ' ἐκεῖνος ἀναλαδὼν ἀπὸ zpoo- | per tortuosas iterum ambages suspendere : Divin 
μίων ἤρξατο" Σὺ, γυνὴ, κάλλος uiv θεῖον εὐτύχησας, | quidem a fautrice natura formam nacta es, fa 
μέγα δέ τι ἀπ᾽ αὐτοῦ καὶ σεμνὸν οὐχ ἑχαρπώσω. T | tamen quidquam magnificum, vel. ἢ 
35 διὰ γῆς πάσης ἔνδοξον χαὶ περιθόητον ὄνομα μέχρι | lucrata es. Nomen illud , ubique Ὁ et cele 
σήμερον οὖχ εὗρεν οὔτ᾽ ἄνδρα κατ᾽ ἀξίαν, οὔτ᾽ ἐραστὴν, | bratum, ad hunc usque diem neque virum , neque amalo- 
ἀλλ' ἐνέπεσεν εἰς δύο, νησιώτην πένητα, καὶ Écepov | rem dignum invenit, sed incidi in duos, 
δοῦλον βασιλέως, Τί cot γέγονεν ἐκ τούτων μέγα xoi | insulanum, allerum regis servum. Quid Libi-mi 
λαμπρόν; ποίαν χώραν ἔχεις εὔφορον; ποῖον κόσμον | his, anl splendidum, accessit? quas inde terras habes fer- 
40 πολυτελῆ ; τίνων πόλεων ἄρχεις ; πόσοι δοῦλοί σε προσ- | tiles? quem inde mundum pretiosum? quoL urbium e«- 
xuvoüci; γυναῖχες Βαδυλώνιαι θεραπαινίδας ἔχουσι | potens? quot adorant te mancipia? Dabylouias malronw 
πλουσιωτέρας σου. Πλὴν οὐκ ἠἡμελήθης εἰς πάντα, | habent aneillas te ditiores, Verum. la plane non es; 
ἀλλὰ κήδονταί σον θεοί. Διὰ τοῦτό σε ἐνθάδε ἤγαγον, | cura tui tangit deos. Huc te propterea n : 
πρόφασιν εὑρόντες τὴν δίχην, ἵνα σε ὁ μέγας βασιλεὺς invento litigii praetextu, ut magnus rex fe videre Et 
«5 θεάσηται, Καὶ τοῦτο πρῶτον εὐαγγέλιον ἔχεις" ἡδέως | hoc primum habes, quod tibi nuntio ! 
σε εἶδε, Κἀγὼ δ' αὐτὸν ἀναμιμνήσχω,, καὶ ἐπαινῶ | luptate le vidit, Et ego quoque te 
σε παρ' ἐκείνῳ, Τοῦτο γὰρ προσέθηχεν. Εἴωθε γὰρ | commemoro et collaudn, Hoc ad 
πᾶς δοῦλος, ὅταν διαλέγηταί τινι περὶ τοῦ δεσπότου, | lalem. Servus enim non est , ubi co d 
xe ἑαυτὸν συνιστᾶν, ἴδιον ἐχ τῆς ὁμιλίας μνώμενος eum aliquo, quin eadem opera se commend 
V6 κέρδος, Καλλιρρόη δ᾽ εὐθὺς τὴν χαρδίαν ἐπλήγην | suum isto ex sermone lucrum venans. Calli 
ὥσπερ ὑπὸ ξίφους, τοῦ λόγου. Προσεποιεῖτο δὲ μὴ | licel cor ab istis verbis haberet transfixum , 3» 
συνιέναι xal Θεοὶ, φησὶν, ἵλεω βασιλεῖ διαμένοιεν, σοὶ | fngebat ; et : Dii, ait, propitii po 
δ' ἐχεῖνος, ὅτι ἐλεεῖτε γυναῖκα δυστυχῇ, Δέομαι, | isque tibi, quod infelicem. fce 
ὑᾶττον ἀπαλλαξάτω us τῆς φροντίδος, ἀπαρτίσας τὴν ' tantum, curis me quantocyus exsolvat. 


LIBEN VI. T 419 


prov, lt van bi uà fari ἀδας 

ὁ εὐνοῦχος, read εἴρηκεν ὃ ἤθελε xod οὐ νε- 
νόηκεν ἡ γυνὴ, φανερώτερον ἤρξατο λέγειν. Αὐτὸ τοῦτο 
εὐτύχηκας, ὅτι οὐχ ἔτι δούλους καὶ πένητας ἔχεις 

5 ἐραστὰς ἀλλὰ τὸν μέγαν βασιλέα, τὸν ὃ σοι 
Μίλητον αὐτὴν xal ὅλην Ἰωνίαν xal Σιχελίαν καὶ ἄλλα 
ἔθνη μείζονα χαρίσασθαι, M LAO: 
χκάριζε σεαυτὴν, καὶ * νύττε ὅπως ἀρέσεις μᾶλλον , 
xa ὅταν πλουτήσῃς ἐμοῦ μνημόνευε. Καλλιρρόη 


E 
t 
H 
f 
i 
di 
i 
H 


; ἀρθα 

ἐξορύξαι τοῦ διαφθείροντος αὐτήν. Οἷα δὲ γυνὴ 
ca: xal φρενήρης, Mire iniri xal 
τίς ἐστιν six xal τίς ὃ λέγων» τὴν 
anm καὶ —— λοιπὸν ποῦ βαρ- 


Ere δὴ 
Περσίξδων γυναικῶν, 
- δέομαί σου, μνημονεύσῃς ἔτι περὶ ἐμοῦ πρὸς τὸν δεσ- 
πότην. Καὶ γὰρ, ἂν ἐν τῷ παραυτίκα μηδὲν ὀργισθῇ, 
30 μετὰ ταῦτά σοι χαλεπανεῖ, λογισάμενος, ὅτι τὸν γῆς 
ἅπάσης χύριον ὑπέρριψας Διονυσίου δούλῃ. Θαυμάζω 
δὲ, πῶς συνετώτατος ὑπάρχων,, ἀγνοεῖς τὴν βασιλέως 
νθρωπίαν, ὅτι οὐχ ἐρᾷ δυστυχοῦς γυναιχὸς ἄλλ᾽ 
M 
E τις ἡμᾶς ν 
δ᾽ ὁ εὐνοῦχος eie Ola γὰρ iv ring decens 
amy egt pu 


μόνον, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ 
amiet d ὶ μηδὲ ἀποχρίσεως κατα- 
E EN OM entes puelen satis pustón "'Opp- 
"leri herir ΤῚΣ ἑαυτῷ, qo- 
Τάχα γὰρ οὐδὲ πιστεύσειν 
αὐτὸν, ΕΝ δόξει δὲ κατα- 


γενομένη ταῦτα φησίν" ᾿Εγὼ προεμαντευόμην. Ἔχω 
zw Εὐφρᾶτα, Προεῖπον, ὅτι οὐχέτι σε δια- 
"Eppuao, πάτερ καὶ σὺ, μῆτερ, καὶ Συρα- 
πατρίς, Οὐχέτι γὰρ ὑμᾶς ὄψομαι. Νῦν ὡς 
πόκος τέθνηκεν, Ἐκ τοῦ τάφου μὲν 
ἐξάξει δέ με ἐντεῦθεν λοιπὸν οὐδὲ Θήρων 
κάλλος ἐπίβουλον, σύ μοι πάντων χαχῶν 










, depu Χαιρέας, 


lione; esu ἐμένα. jdm ene ird 
sim. Visus sibi parum clare sensus animi sul ex 


fosminamqne mon percepisse, sic perspicue magis 
enuchus loqui : Td ipsum tibi , femina, fortuna ben 


contigik, quod mon pauperes, enini d 


amalores, sed ipsum magnum regem, qui tibi possil et. 
Miletam, et omnem loniam, Sicillamque insimul et alias 
majores dare nationes, Sacra redde diis, ipsaque le 


μὲν | beatam praedica et instiga ad magis regi magisque placen- - 


dum. Dives autem facfa , rogo, ut mei rationem habeas. 
Callirrhoe primo quidem vel orolos, si pole, corruptori 
eruisset; verumtamen ut rerum gnara animunique regere. 
sciens femina, ut secum repotaverat, quo loco. esset, et 
quae esset ipsa, οἱ quis dicens, iram extemplo in barbari 
irrisionem demnutat : Adeo non insaniam, ait, vt magno me 
rege dignam arbitrer, quze Persidum ancillis nihil peasto. 
Non tu, quaso rogeque, amplims apud herwm mei me- 
moriam injicias. Nam, licet im prssentia tibi non suc- 
censeat, in posterum tamen sane desaviet in te, quando 
apud se perpenderit , quod tu totíus terrarum orbis domi- 
num Dionysii serve subjeceris. Etiam miror, qui sapien- 
tissimus tu mortalium regis humanitatem ignores, Non 
amat infelicem. feminam, sed miserafur. Ahrumpamus 
ilaque colloquium, ne nos apud reginam quis calum- 
nietur, Aufugitque his dictis, et stantem relinquit mutum. 
οἱ excordem.  Educatus enim ille in magna tyrannide 
nihil opinabatur esse, quod rex, quin quod ipse, nequiret 
conficere. 

VI. Desertus igilur et ne responso quidem dignus lia- 
bitus, multorum plenus affectuum abibat, iratus partim 
Callirrhoze, partim sua quoque caussa Lristis. Etiam regem 
verebatur. Forsan enim illum nolle credere, quod hac de 
ré, quamvis citra successum, egerit. Sine omni dubio 
potius illum sibi persuasurum, ab eunucho gralificaturo 
regina ministerium proditum fuisse. "Timebat tandem , ne 
sermones suos apud Staliram Callirrhoe referret, eaque 
gravi percita iracundia magnum ipsi eunucho malum ma- 
clinaretur, ut qui non in amore minister modo, sed etiam 
instigator esset regi. Dispicil itaque secum, qui taudem 
luto de rebus gestis ad berum renuntiet, — Callirrlioé autem 
apud se sola : Id ego priesagiebam , ail, tuam fidem, Eu- 
phrates. Pradixi, me non rursus te fore transitoram. 
Vale, pater, et tu mater, et Syracusm patria, valele, Vos 
non revisam. Nunc revera Cullirrhoé tandem obüt. E se« 
pulero quidem evasi, sed hinc me non extralet unquam 
ne Thero quidem latro. O insidiosa pulchritudo! te milii 
malorum omnium caussa, Propter te occisa fui, propler 
le vendita, propter te alteri juncta, propter te Balylonem 


5 | wbrepta, propter te coram tribunali sleti.. Quot me ge- 


neribus rerum commisisti; latronibus, mari, servituli , 
judicio , el omnium gravissimo, amori regis. De cnjus ira 
nihil adliuc dum commemorabo. Sieviorem reginae reputo 
et estimesco aemulationem : quam non tulit Charreas, vir, 





ΕΣ 


1 


L-4 


25 


3: 


T 


4o 


50 


5 τὶ χούφης, ὅτι (ἢν) χρήσιμος ὧν ἐν τῷ 


482 


Ἰλαθυλῶνα. Τότε καὶ ὄναρ βασιλέως λογοποιοὶ xai 
μάντεις ἔφασκον τὰ μέλλοντα προειρηχέναι. Θυσίας 
s ἢ Ne ule ἣν ἀλλὰ καὶ vl 
γὰρ ἀπαιτοῦντας τοὺς θεοὺς xivZuvov μὲν ἀλλὰ xod νί- 
χὴν προσημαίνειν. Πάντα μὲν τὰ εἰωθότα συνέθαινε 
i. 6pm eb: dv ἀκρραδύκε γέ; Y" 
xal, ὅσα εἰχὸς ἐν ἀπροσδοχήτῳ πολέμῳ, χαὶ ἐλέγετο 
A sa Λ , yi " L ^ 
xal ἐγίνετο, χίνησις γὰρ μεγάλη ᾿Ασίαν χατέλαθε. 
SEA τς B CR ACO 
Συγκαλέσας οὖν ὃ βασιλεὺς Περσῶν τοὺς ὁμοτίμους 
xx ἕσοι παρῆσαν ἡγεμόνες τῶν ἐθνῶν, μεθ᾽ ὧν εἰώθει 
τὰ μεγάλα γρηματ 
στηκότων xai ἄλλος do τι παρήνει. 








εἰν, ἐθουλεύετο περὶ τῶν χαθε- 
Πᾶσι δ᾽ ἤρεσχε 
τὸ σπεύδειν καὶ μηδεμίαν ἡμέραν, εἰ δυνατὸν, ἀναθάλ- 
λεσθαι, δυοῖν ἕνεκεν" ἵνα xal τοὺς πολεμίους ἐπίσγωσι 
τῆς πρὸς τὸ πλεῖον αὐξήσεως xxl τοὺς φίλους εὐθυμοτέ- 
ρους ποιήσωσι, δείξαντες αὐτοῖς ἐγγύθεν τὴν βοήθειαν. 
βραδυνόντων δὲ, εἰς τοὐναντίον ἅπαντα χωρήσειν, Τοὺς 
μὲν γὰρ πολεμίους χαταφρονήσειν, ὡς δεδιότων, τοὺς 
δὲ οἰχείους ἐνδώσειν, ὡς ἀμελουμένους. Εὐτύχημα δὲ 
μέγιστον βασιλεῖ γεγονέναι τὸ μήτ᾽ ἐν Βάχτροις, 
μήτ᾽ dv ᾿Εχβατάνοις, ἀλλ᾽ ἐν Βαδυλῶνι κατειλῆφθαι, 
πλησίον τῆς Συρίας. ᾿Εχόὰς γὰρ τὸν ᾿ξὐφράτην εὺ- 
(ὺς ἐν χερσὶν ἕξει τοὺς ἀφεστῶτας. "Ἔδοξεν οὖν τὴν 
μὲν ἤδη περὶ αὐτὸν δύναμιν ἐξάγειν. διαπέμψαι δὲ 
πανταχόσε χελεύοντα τὴν στρατιὰν ἐπὶ ποταμὸν Εὖ- 
φράτην ἀθροίζεσθαι. “Ράστη δ᾽ ἐστὶ Πέρσαις ἢ πα- 
ρασχευὴ τῆς δυνάμεως. Συντέταχται γὰρ ὑπὸ Κύρου, 
τοῦ πρώτου Περσῶν βασιλεύσαντος, moix μὲν τῶν 
ἐθνῶν εἰς πόλεμον ἱππείαν xal πόσους τὸν ἀριθμὸν δεῖ 
παρέχειν, ποῖα δὲ πεζὴν στρατιὰν καὶ πόσην, τίνας δὲ 
τοξότας xal πόσα ἑκάστους ἅρματα ψιλά τε καὶ δρε- 
πανηφύρα καὶ ἐλέφαντας ὁπόθεν χαὶ πόσους χαὶ χρή- 
ματα παρ᾽ ὧν τινων [ποῖα] χαὶ πόσα. Τοσούτῳ δὲ 
παρασχευάζεται χρόνῳ πάντα ὑπὸ πάντων, ὅσῳ καὶ 
εἷς ἀνὴρ παρεσχεύασε. 

Θ΄. Τῇ δὲ πέμπτῃ τῶν ἡμερῶν μετὰ τὴν ἀγγελίαν 
ἐξήλαυνε Βαβυλῶνος ὃ βασιλεὺς, χοινῷ παραγγέλματι 
πάντων αὐτῷ συναχολουθούντων, ὅσοι τὴν στρατεύσι- 
μὸν εἶχον ὁλικίαν. Ἐν δὲ τούτοις ἐξῆλθε xal Διονύ- 





v kx ἄν roy PER A E : 
eU. ἴων γὰρ ἫΝ χαὶ OUGEVU τῶν UTtY,XOtoV μενεῖν 
ἐξῆν. Κοσμησάμενος δ᾽ ὅπλοις χαλλίστοις καὶ ποιή- 


σὰς στῖφος οὐκ εὐκαταφρόνητον ἐκ τῶν UU" ἑαυτοῦ, ἐν 
τοῖς πρώτοις καὶ φανερωτάτοις χατέταξεν ἑχυτὸν xal 
δῆλος ἦν πράξων τι γενναῖον, Οἷα δὴ καὶ φύσει φι- 
λότιμος ἀνὴρ xai οὐ πάρεργον τὴν ἀρετὴν τιθέμενος, 
ἀλλὰ τῶν χαλλίστων ἀξιῶν. — "l'óvs δὲ xal ἐλπίδος εἶχέ 
πολέμῳ φανῇ, 





λήψεται παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ δίγα κρίσεως ἄῆλον 
τῆς ἀριστείας, τὴν γυναῖχα. Καλλιρρόην δὲ ἢ μὲν 
βασιλὶς οὐκ ἤθελεν ἐπάγεσθαι, διὰ τοῦτ᾽ οὐδ᾽ ἐμνημό- 
νευσεν αὐτῆς πρὸς βασιλέα, οὐδ᾽ ἐπύθετο, τί χελεύει 
γενέσθαι περὶ τῆς ξένης, ἀλλὰ καὶ Ἀρταξάτης κατε-- 
σιώπησεν" ὡς δῆτα μὴ Üappiv, ἐν κινδύνῳ τοῦ δεσπό- 
του καθεστηκότος, παιδιᾶς ἐρωτικῆς μνημονεύειν. Τὸ 
δ᾽ ἀληθὲς, ἄσμενος ἀπηλλαγμένος καθάπερ ἀγρίου θη- 
Qíou. ᾿ΙΕδόκει δὲ μονονουχὶ γάριν ἔχειν τῷ πολέμῳ 


CHARITON DE CILEREA ET CALLIRRHOE 


Spices eliam regis somnia pravlixisse futuros eventus vo- 
lebant. Nam postulatis victimis deos portendisse quidem 
periculum imminens, sed et eodem victoriam quoque. 
Omnia solita fieri tum dicique et agi , qua par est in bello 
subitaneo, et Asia tota mire conquassari. Rex igitur prin- 
cipes Persarum convocat, et quidquid aderat tum in curia 
nationibus prafectorum,, quibuscum solebat de magnis 
Alius alia sua- 
det. 1d unum placet omnibus, festinare, neque unicum, 


rebus agere.  Deliberatur de przesentibus. 
si pote, protrahere diem, duplici fine : ut et inimicarum 
virium inhiberent incrementa, et, ostensis e propinquo 
suppetiis, amicos facerent alacriores. In contrarium , si 
lardent Persze, omnia cessura. Hinc enim hostem quasi 
meticulosos contemturum ; illinc amicos , tanquam sui ra- 
lio non habeatur, remissuros. Accidisse vero regi nunc 
opportunissimum , quod non Dactris, neque Ecbatanis, sed 
Babylone, sit occupatus hoc nuntio, prope Syriam. Re- 
belles enim mox inter manus habiturum, Euphrate tra- 
jecto. Visum itaque copias, quae jam ad manum erant, 
educere; et ad reliquum exercitum quaquaversus emil- 
tere, qui apud Euphratem coire jubeant. Facillimum au- 
lem Persis est cogere copias. Jam a Cyro, primo eorum 
rege, constitutio est promulgata , quz nationes equitatum 
debeant et quam numerosum bello suppeditare; quae 
peditatum et quantum; quae sagitlarios et quot; quique 
currus, nudos juxta et falcatos : unde eleplantes et quot 
Eodem in 


spatio temporis omnia ab univercis illis comparantur, iu 


numero, el opes a quibus [quales] et quantas. 


quanto unus aliquis sibi comparare possit. 

IX. Quinto jam die post allatum nuntium Babylone disces- 
sit rex, omnibus in universum sequi jussis et sequentibus, 
qui annos militares babebant. 
exibat. 


Inter cos Dionysius etiam 
Erat enim Ion; et nemini subditorum, aut clien- 
tum, fas erat restitare. Indutus ille pulcherrimis armis, et 
coacto de suo comilatu agmine non contemnendo, primos 
inter et illustrissimos se collocabat, et nobile quid medi- 
tari satis prodebat , utpote vir et ex indole sua ambitiosus, 
et bellicam virtutem nulli rei postponens, sed inter pul- 
cherrima animi decora habens. Spem quoque levem 
quamdam fovebat, fore, ut in bello visus non inutilis, 
etiam sine cognilione praemium virtutis uxorem a rege fer- 
ret. Callirrhoén vero regina quidem secum trahere nole- 
bat; quapropter neque mentionem ejus faciebat apud re- 
gem, neque, quid de peregrina fieri vellet , interrogabat. 
Arlaxates etiam reticehat, ut non audens scilicet herum 
in discrimine versentem ludicri amatorii commonefacere , 
sed vera suberat caussa, quod gauderet in sinu, se ceu ἃ 
fera quadam bestia liberatum esse; tantum non bello gra- 
tiam habere videbatur, sic cupidinem rcgis ab inerlia 


LIBER VII. 


διαχόψαντι τὴν “ασιλέως ἐπιθυιλίαν ὑπ᾽ ἀυγίας τρέφο- 
μένην. (Οὐ μὴν Καλλιρρόης ἐπελέληστο βασιλεὺς, 
ἀλλ᾽ ἐν ἐκείνῳ τῷ ἀδιγγήτῳ Tap; 9 μνήμη τις αὐτὸν 
εἰσῆλθε τοῦ κάλλους. "Mzeizo ὃ " εἰπεῖν τὸ περὶ αὖ- 
τῆς, μὴ παιδαριώδης εἶναι ἐν 
πολέμῳ τηλικούτῳ γυναιχὸς εὐμόρφου μνημονεύων. 
Ἰβδιαζομένης ὃ δὲ τῆς ὁρμῆς, πρὸς t uiv Στάτειραν αὐτὴν 
οὐδὲν εἶπεν, ἀλλ᾽ οὐδὲ πρὸς τὸν εὐνοῦχον, ἐπειδὴ αὐτῷ 
συνήδει τὸν ἔρωτα, ἐπενόησε δέ τι τοιοῦτο. " Efoc ἐστὶν 
αὐτῷ τε βασιλεῖ χαὶ Περσῶν τοῖς ἀρίστοις, ὅταν εἰς 
πόλεμον ἐξίωσιν, ἐπάγεσθαι xal γυναῖχας, xat. τέχνα 
καὶ χρυσὸν χαὶ ἄργυρον καὶ ἐσθῆτα xal εὐνούχους καὶ 
παλλαχίδας xai κύνας xal τραπέζας xxi πλοῦτον πο- 
λυτελῇ καὶ τρυφήν. Τὸν οὖν ἐπὶ τούτων διάχονον 
καλέσας ὃ βασιλεὺς, πολλὰ πρῶτον εἰπὼν xai τὰ ἄλλα 
διατάξας, ὡς ἕκαστον ἔδει γενέσθαι, τελευταίας ἐμνη- 
μόνευσε | Καλλιρρόης, ἀξιοπίστῳ τῷ προσώπῳ, ὡς οὐ- 
δὲν αὐτῷ Βέλον. Káxeivo, φησὶ, τὸ γύναιον τὸ ξένον, 
περὶ Ex τὴν κρίσιν ἀνεδεξάμην, σὺν ταῖς ἄλλαις γυ- 
2υ ναιξὶν ἀχολουθείτω. — Kal Καλλιρρόν, μὲν οὕτως ἐ YA 
0s Ἰδαδυλῶνος, οὐκ ἀηξῶς, ἤλπιζε γὰρ xal Χαιρέαν 
ἐξελεύσεσθαι, ΤΙολλὰ uiv οὖν ψέρειν καὶ πόλεμον 
ἄδηλα καὶ μεταδολὰς τοῖς δυστυχοῦσι βελτίονας, τάχα 
δὲ xai τὴν δίκην ἕξειν τέλος ἐχεῖ ταχείας εἰρήνης γε- 
vou£vrs. 





δόξῃ παντάπασιν, 








ΠῚ 











25 
—— 


AOFOX EBAOMOX. 


» letinr E ἐξιόντων μετὰ βασι 





λὲν οὐδείς; ἔρανον γὰρ ὃ Bois. οὐχ ἦν, à 

μόνος ἐν Βαβυλῶνι ἐλεύθερςης. M (moi δὲ, ἐλπίζων, 
τὸ ὅτι χαὶ Καλλιρρόη μενεῖ. Τῆς οὖν ὑστεραίας ζλθεν 
ἐπὶ τὰ βασίλεια, ζητῶν τὴν γυναῖχα. Κεχλεισιλένα 
δ᾽ ἰδὼν καὶ πολλοὺς ἐπὶ θύραις τοὺς φυλάσσοντας, πε- 
putt τὴν πόλιν ὅλην ἐξερευνώμενος, xai συνεχῶς, 
καθάπερ ἐμμανὴς, Πολυχάρμου τοῦ φίλου. πυνίανό- 
μενος" Καλλιρρόη δὲ ποῦ; τί γὰρ 
καὶ αὐτὴ στρατεύεται. Μὴ εὑρὼν δὲ I αλλιρρόην x 
£t Διονύσιον, τὸν ἀντεραστὴν καὶ 9? ἐπὶ τὴν οἰκίαν 
τὴν ἐχείνου. ΠΙροῆλθεν οὖν τις. ὥτπερ ἄχαιρος xai 
εἶπεν, ἅπερ ἦν δεδιδαγμένος. Θέλων γὰ» ὁ Διονύσιος 
4: ἀπελπίσαι Χαιρέαν τὸν Καλλιρρόης γάμον, xai μηχέτι 

ιἐπυμένειν τὴν δίκην, ἐπενόησέ τι στρατήγημα τοιοῦτον. 


9 


ov£v ; οὐ δήπου * 











ἐξιὼν ἐπὶ τὴν μάχην χατέλιπε τὸν ἀπαγγελοῦντα 
πρὸς Χαιρέαν" ὅτι βασιλεὺς 6 Περσῶν, χρείαν Ego 


συμμάχων, πέπομφε Διονύσιον ἀθροῖσχι στρατιὰν ἐπὶ. 


ἢ τὸν Αἰγύπτιον, καὶ, ἵνα πιστῶς αὐτῷ καὶ προθύμως 
«ἐξυπηρετῆται͵, Καλλιρρόην ἀπέδωχε. 
Χαιρέας ἐπίστευσεν εὐθύς. εὐεξαπάτητον γὰρ dv- 
ὕρωπος δυστυχῶν. Καταρρη ξάμενος οὖν τὴν ἐσθτα 
καὶ σπαράξας τὰς sp, τὸ στέρνον ἅμα παίων ἔλε- 


"Taur! ἀχούσας 


4S3 


natum. allumque. dirimenti.— Non. aque. ies. Callirrhoes 
obliviscebatur, sed in ineffabili quoque isto tumultu, formae 
sulibat eum aliqua memoria.  Verebatur tamen, quie de 
ipsa fieri volebat , edicere, ne in tanto bello mulierem for- 
| mosam commemorans, plane puerilis videretur. Verum 
i cogente amoris veliementia, clam Statira et eunuclio amo- 

ris conscio , tale quid excogitat. Persarum et ipsi regi et 

principibus est in more positum, ut secum, quando in bel- 
; lum movent, et uxores trahant, οἱ liberos, et aurum , οἵ 

argentum, et vestes, et eunuchos, et concubinas, et mensas, 
' et supellectilem omnem pretiosam et instrumenta luxus 

omnia. Ilorum qui curam habebat ministrum advocat 
rex, et post mullos sermones et mandata, quid fieri de 
unoquoque vellet, ultimo tandem Callirrhoén quoque me- 


morat loco, et composito ita vultu , 


unde credat nemo , 
hanc regi ullo modo curae esse : et li»c quoque, ail, pere- 
prina muliercula, cujus caussae cognitionem in me suscepi, 
cum reliquis sui seus sequatur. Ita exiit. Callirrhoe ne- 
(que nolens Babylone. Sperabat enim, Choream idem 


facturum. | Ferre quoque bellum incerta multa , et. infeli- 





cibus proficuas vicissitudines. Forte etiam cognitionem 


Sua caussas, pace quantocyus reddita , finitum iri. 


LIBER. SEPTIMUS 


1. Chaream aulem 
omnes regem adversus ἢ 
tegis enim subditus non 
homo liber, et. audebat , 
suram sperans. — Altero. ilaque. die ad aulam , requirens 
uxorem, accedit ; qua clausa conspecta, mullisque ad fores 
custodibus , urbem totam. cireint perscritans , et ainieum 
Polycharmum perpetuo , tanquam furibundus, compellat : 
AL Callirrhoe ubi est^ quid. ev. 





nemo evocaverat, quum rel 






plios. profectum secuti essent, 
al, scd tum solus tota Dabylene 


Callirrloen eliam ili. perman- 








it? non enim illa quo 





que, pulo, inilitat,— Quum non. inveniret. Callirrhoen , 
quieri. rivalem.— Dionysium, ejusque. adit ad. diverso- 
rium. Prodit aliquis, quasi in ahis occupatus, el 










fuerat anlea doct 
prae: 


, re-pondet.— Dionysius nempe Chi 





"indere penilus uxoris recaperanda: omnet sp 


abire hominem ante cognitionem cupiens, tales ex 


dolos. n bellum iturus reliquerat, qui Chierear dic 
haec : Persarum rex , indigus belli sociorum , n 





sium ad copi 
fidele pra'staret et alacre domino 
reddidit. Statim fidem auditis adhibel Cliereas..— Est enim 
facillimum homini misero imponere. — Vestesque sibi lace- 
raus et. scindens comas pectusque plaugens* Infida. Baby- 
! Jon, ait, hospita pessima, mihi quoque deserla. O pul- 
|! ehrum judicem. — Leno. alienae. uxor In. bcllo 

















evasit. 


Ma, καὶ 


n 








Y LIBER VII. 


εὑρεθεὶς, συνῆκε τῆς φωνῆς, Ἠξίουν δ' ἄγεσθαι πρὸς 
τὼν βασιλέα, ὡς μέγα ὄφελος αὐτῷ κομίζοντας. ᾿Επεὶ 
δ' ἤχθησαν, Χαιρέας εἶπεν " Ἡμεῖς “Ἕλληνες ἐσμὲν 
τῶν εὐπατριξῶν. Οὗτος μὲν οὖν εἰς BaGu- 

τλῶνα, φίλος ἐμὸς ὧν, ἦλθε δι' ἐμὲ, ἐγὼ δὲ διὰ γυναῖκα, 
τὴν Ἑρμοκράτους θυγατέρα, εἴ τινα ᾿Ἑρμοκράτην 
ἀκούεις στρατηγὸν, ᾿Αθηναίους χαταναυμαχήσαντα, 
᾿Ἐπένευσεν ὁ Αἰγύπτιος, οὐδὲν γὰρ ξῦνος ἄπυστον ἦν τῆς 
᾿Αθηναίων δυστυχίας, ἣν ἐδυστύχησαν ἐν τῷ πολέμῳ 
τὸ τῷ Σιχελιχῷ. Ψετυράννηκε 8᾽ ἡμῶν Ἀρταξέρξης" 
καὶ πάντα διηγήσαντο" φέροντες οὖν ἑαυτοὺς δίδομέν 
σοι φίλους πιστοὺς, δύο τὰ προτρεπτιχώτατα εἰς ἂν-- 
δρείαν ἔχοντες, θανάτου καὶ ἀμύνης ἔρωτα, Ἤδη 
γὰρ ἐτεθνήκειν, ὅσον ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς, λοιπὸν δὲ ζῶ 


15 εἰς μόνον τὸ λυπῆσαι τὸν ἐχθρόν. 
Μὴ μὰν ἀσπουδεί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην, 
᾿Αλλὰ μέγα ῥέξας τι xal ἑσσομένοισι πυϑέσθαι. 


Ταῦτ᾽ ἀκούσας 6 Αἰγύπτιος ἥσθη xal τὴν δεξιὰν ἐμ- 
βαλών" Εἰς χαιρὸν ἥχεις, φησὶν, ὦ νεανία, σεαυτῷ τε 
20x3uol ΤΙαραυτίχα μὲν a αὑτοῖς ἐχέλευσεν ὅπλα 
δοθῆναι καὶ σχηνήν, Μετ οὗ πολὺ δὲ καὶ ὅὁμοτράπε- 
ζον ἐποιήσατο Χαιρέαν, εἶτα χαὶ σύμδουλον. ἜἘπε- 
δείχνυτο γὰρ φρόνησίν τε xa θάρσος, μετὰ τοῦτο δὲ 
καὶ πίστιν, ἴα δὴ xal φύσεως ἀγαθῆς καὶ παιδείας 
25 οὐχ ἀπρονόητος. Ἐπήγειρε δὲ μᾶλλον αὐτὸν xal 


διαπρεπέστερον ἐποίησεν ἢ πρὸς βασιλέα φιλονεικία | 


καὶ τὸ δεῖξαι θέλειν, ὅτι οὐχ ἦν εὐκαταφρόνητος, ἀλλ᾽ 
ἄξιος τιμῆς. Εὐθὺς οὖν ἔργον ἐπεδείξατο μέγα. TO 
μὲν Αἰγυπτίῳ τὰ μὲν ἄλλα προχεχωρήχει ῥαδίως xat 

20 χύριος ἐγεγόνει τῆς Κοίλης Συρίας ἐξ ἐπιδρομῆς, ὕπο- 
χείριος δ' ἦν αὐτῷ xal Φοινίχη, πλὴν Τύρου, Ῥύ- 
put δὲ φύσει γένος ἐστὶ μαχιμώτατον καὶ χλέος ἐπ᾽ 
ἀνδρείᾳ θέλουσι κεκτῆσθαι, μὴ δόξωσε καταισχύνειν 
τὸν Ἡραχλέα, φανερώτατον ὑεὸν παρ᾽ αὐτοῖς xal ᾧ 

35 μόνῳ σχεδὸν ἀνατεθείχασι τὴν πόλιν, Θαρροῦσι δὲ 
καὶ ὀχυρότητι τῆς οἰχήσεως. Ἡ μὲν γὰρ πόλις ἐν 
θαλάσσῃ χατῴκισται, λεπτὴ δ᾽ εἴσοδος, αὐτὴν συνά- 
πτουσα τῇ γῇ, κωλύει τὸ μὴ νῆσον εἶναι, "Eon δὲ 
νηὶ καθδωρμισμένη καὶ ἐπὶ γῆς τιθειχυίᾳ τὴν ἐπιδά- 

40 θραν, Πανταχόθεν οὖν αὐτοῖς τὸν πόλεμον ἀποκλεῖ-- 
σαὶ ῥάδιον, τὴν μὲν πεζὴν στρατιὰν ἐκ τῆς ὑαλάτ- 
Tre, ἀρχούσης αὐτῇ πύλης μιᾶς, τὸν δὲ ἐπίπλουν τῶν 
πρνηρῶν τείχεσιν ὀχυρῶς ᾧχοδομημένης τῆς πόλεως καὶ 
λιμέσι χλειομένης, ὥσπερ οἰχίας, 

4 1", Ἰπάντων οὖν τῶν πέριξ ἑαλωχότων, μόνοι Τύ- 
got τῶν Αἰγυπτίων κατεφρόνουν, τὴν εὔνοιαν καὶ πί- 
στιν τῷ Πέρσῃ φυλάττοντες, ᾿Επὶ τούτῳ δυσχεραί- 
νων ὁ Αἰγύπτιος, συνήγαγε βουλήν. Τότε πρῶτον 
Χαιρέαν παρεχάλεσεν εἷς τὸ συμθδούλιον καὶ ἔλεξεν 

50 ὧδε" "Ανδρες σύμμαχοι, δούλους γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμι 
τοὺς φίλους, ὁρᾶτε τὴν ἀπορίαν, ὅτι, ὥσπερ ναῦς ἐπὶ 
πολὺ εὐπλοήσασα,, ivavilm ἀνέμι λαμβανόμεθα καὶ 
Τύρος ἡ παγμάλεπος κατέχει σπεύδοντας ἡμᾶς. Ἐπεΐ- 





485. 
petunt, ut magnum ipsi compendium afferenles, UL ad- 
dueti : Nos Graci sumus, ait. Chiercas, iique patricii Sy- 
adiit, ego vero in gratium uxoris, fl» Hermoeralis, si 
quem nosti Hermocratem pritorem, qui navali prelio 
Alhenienses debellavit, Alfürmat JEgyplius. Nulla enim. 
natio de calamitate non inaudiverat, que Alhenienses 
afflixerat in bello Siculo. Verum tyrannus in nos swviit 
Arlaxerxes.  Omniaque deinceps enarrabant. Ultro itaque 
nos damus libi fideles amicos, habentes.duo maxima for- 
titadinis incitamenta, mortis et vindiclie copidinem. Nam 
quantum quidem ad miserias meas , jam dudum obiérim , 
vivoque tantum, ut hostem ineum affligam. 

Sed neque nomen iners, neque vile jacebo ; sed, stas 
Ultirna quie celebret , moriens monumenta relinquam. 
Gavisus his gyptius, protensa dexlra : Tempore venis , 
ait, et tibi, juvenis, et mihi ; jubetque armis instrui et Len- 
lorio, Non multo quoque post convivam adhibuit, tan- 
dem et consiliarium. Prudenliam nempe et nudaciam pras 
58 ferebat ; pratereaque fidem , ut οἱ bonam nactus indo- 
lem, et cultura ingenii non destitulus. Maxime suscita 
bat eum et eminentiorem faciebat adversus regem conten- 
tio, et cupido ostentandi se talem, qui insuper haberi, aut 
irritari temere, non debeat, sed qui honorem mereatur. 
Et statim edebat magnum facinus. — /Egyplio nimirum cx- 
tera facile processerant. Jam tenebat ex incursione totam 
Syríam; jam Phrenice potiebatur, praeter Tyrum. Tyrii 
natura sunt strenui, et gloriam laborant acquirere, ne in- 
digni videantur Hercule, illustrissimo apud eos deo, et cui 
soli fere sacram fecerunt urbem suam. Eliam loci sui 
munitissimi przsidio confidebant. Urbs enim in man 
condita ; quam tenuis aliqua continenti nectit tenia, ve- 
latque insulam esse; atque navi similis videlur, quae ap- 
pulsa projecit nauticum in terram ponlem. Hiis itaque 
facile, arcere bellum, undecunque tandem veniat — Pedi- 
latem excludunt sufficiente uniea propter mare porta; 
triremium . vero incursum manibus; urbe nimirum robu- 
stissimis munimentis quam plurimis exzedificata, el portu- 

bus clausa , domus instar. 

Mil. Hinc Tyrii, quod modo disi, czeleris cirea omnibus 
potitos jam /Egyptios soli contemnebanl. Quod izre 
ferens /Ezyptius consilium cogit, primaque vice Clieream 
quoque illic adsciscit. Ibi : Commilitones, aib, neque 
enim servos dixero ; videte, uhi simus angustiarum, Ut 
adverso venlo navis post secundum. dia cursum , sic nos 
ileprehensi allinezmr. — Tyrus. illa obstinata et. contumax 
nos moralur fesinantes, — Urgek eliam. res, Wt audimus. 


7 


2 





ET] 


35 


4l 


4b 


bü 


486 


gerat δὲ xai βασιλεὺ, 
πράττειν ; οὔτε γὰρ EX. 
ναι, Βαθάπερ δὲ τε 
fuiv πᾶσαν ἀποχλείει. 





Δοκεῖ δέ μοι τὴν ταχίστην ἐν- 
"RM Ni MN * ; 
τεῦθεν ἀπιέναι, πρὶν ἢ τὴν Περσῶν δύναμιν τοῖς Τυρίοις 


προσγενέσθαι. Κίνδυνος δὲ χαταληφθεῖσιν ἡμῖν ἐν τῇ 
πολεμίᾳ. ᾿Γὸ δὲ Πηλούσιον ὀχυρὸν, ἔνθα οὔτε Τυρίους, 
οὔτε Μήδους, οὔτε πάντας ἀνθρώπους ἐπιόντας δοϑοί- 
καμεν. άμμος τε γὰρ ἀδιόϑθευτος καὶ εἴσοδος ὀλίγη 
xai θάλασσα ἡμετέρα καὶ Νεῖλος Αἰγυπτίους οιλῶν, 
Ταῦτ᾽ εἰπόντος λίαν εὐλαβῶς σιωπὴ πάντων ἐγένετο 
χαὶ κατήφεια. Δέύνος δὲ 
Ὦ βασιλεῦ, σὺ γὰρ ἀληθῶς βασιλεὺς, οὐχ 5 Πέρσης, 
ὃ κάχιστος ἀνθρώπων" λελύπηχάς υε σχεπτόύμενος περὶ 
φυγῆς ἐν ἐπινικίοις. Νικῶμεν γὰρ, ἂν θεοὶ θέλωσι xai 
οὗ μόνον "Togov ἕξομεν, ἀλλὰ xai )χθυλῶνχ. ΠΙολλὰ 
δ᾽ ἐν πολέμῳ xul τὰ ἐμπόδια γίνεται, πρὸς ἃ δεῖ μὴ 





ζαιρέας ἐτόλυν σεν εἰπεῖν - 





παντάπασιν ἀποκχνεῖν, ἀλλ᾽ ἐγχειρεῖν προδαλλομένους 
ἀεὶ τὴν ἀγαθὴν ἐλπίδα. ΤΠ ούτους δ᾽ ἐγώ σοι τοὺς Ἴυ-- 
ῥίους, τοὺς νῦν καταγελῶντας, γυμνοὺς ἐν πέδαις παρα- 
στήσω. Ei δ᾽ ἀπιστεῖς, ἐμὲ προυυσάμενος ἀπέργου. ζῶν 
γὰρ οὐ χοινωνήτω φυγῆς. ς 








ἣν δὲ χαὶ πάντως θέλ 





, 
ὀλίγους ἐμοὶ καταλιπε τοὺς ἐχουσίως μενοῦντας. νῶϊ 
δ᾽ ἐγὼ Πολύχαρυός τε μαχησόμεθα. Σὺν γὰρ θεῷ 


᾿3έσθησαν πάντες μὲ συγχχταθέσθαι 





ἐἰϊληλουθαεν. 
τῇ Χαιρέου γνώμτ. βασιλεὺς δὲ, θαυμάσας αὐτοῦ 
τὸ φρύνγμμα, συνεχώρησεν ὁπόσον βούλεται τῆς στρα- 
τιᾶς ἐπίλεκτον λαβεῖν. Ὃ δ᾽ οὐχ εὐθὺς εἵλετο, ἀλλὰ 
καταμίξας ἑαυτὸν εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ Πολύγαρμον 
κελεύσας τὸ αὐτὸ πρῶτον ἀνηρεύνα, εἴ τινες εἴεν Ἵλ- 
ληνες ἐν τῷ στρατοπέδῳ. []λείονες μὲν οὖν εὑρέθν,-- 
σαν οἷ μισθοφοροῦντες. ᾿Εξελέξατο δὲ Δαχεδαιμονίους 
xai Κορινθίους καὶ τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους. Ebge 
δὲ καὶ ὡς εἴχοσι Σιχελιώτας. [Ιοιάσας οὖν τριαχοσίους 
τὸν ἀριθμὸν, ἔλεξεν ὧδε" λνδρες “ἤλληνες, ἐμοὶ τοῦ 
βασιλέως ἐξουσίαν παρασχόντος ἐπιλέξασηαι τῆς στρα- 
τιᾶς τοὺς ἀρίστους, εἱλόμην ὑμᾶς, καὶ γὰρ αὐτὸς 
Ἕλλην εἰμὶ, Συρακόσιος, γένος Δωριεύς. Δεῖ δ᾽ ὑμᾶς 
μὴ μόνον εὐγενείᾳ τῶν ἄλλων, ἀλλὰ xal ἀρετῇ, δια- 
φέρειν. Μηδεὶς οὖν χαταπλαγῇ τὴν πρᾶξιν, ἐφ᾽ ἣν 
ὑμᾶς παραχαλῶ), xal γὰρ ξυνατὴν εὑρήσομεν καὶ $a- 
δίαν, δόξῃ μᾶλλον, ἣ πείρα δύσκολον. “λληνες ἐν 
Θερμοπύλαις τοσοῦτοι Ξέρξην ὑπέστησαν. Τύριοι 
δ᾽ οὐχ εἰσὶ πενταχόσιαι μυριάδες, ἀλλὰ ὀλίγοι καὶ χα- 
ταφρονήσει μετ᾽ ἀλαζονείας, οὐ φρονήματι μετ᾽ εὐθου- 
λίας χρώμενοι. Γνώτωσαν οὖν, πόσον “Ἑλληνες Φοι- 
νίχων διαφέρουσιν. ᾿Εγὼ δ᾽ οὐχ ἐπιθυμῶ στρατηγίας, 
ἀλλ᾽ ἕτοιμος ἀχολουθεῖν, ὅστις ἂν ὑμῶν ἄρχειν θέλῃ. 
ΠΙΕειθόμενον γὰρ εὑρήσει, ἐπεὶ καὶ δόξης οὐχ ἐμῆς ἀλλὰ 
χοινῆς ὀρέγομαι. Πάντες ἐπεύόησαν Σὺ στρατήγει 
βουλομένων. “ἔφη Στρατηγῶ καὶ τὴν ἀρχήν μοι 
ὑμεῖς δεδώκατε. Διὰ τοῦτο πειράσομαι πάντα πράττειν, 
ὥστε ὑμᾶς μὴ μετανοεῖν τὴν πρὸς ἐμὲ εὔνοιάν τε καὶ 
πίστιν ἡρημένους. Ἀλλ᾽ ἔν τε τῷ παρόντι σὺν θεοῖς 














CHARITON DE ΟἹ! ἜΠΕΑ ET CXLLIRRHOE 


Quid igilur oportet facere? nam Tyrum neque caperc da- 
lum nobis est, neque, omissa ea, ultra tendere : nam ut 
murus in medio interpositus omni nos Asia excludit. Mili 
videtur liinc quantocyus recedendum, antequam Persicze 
copia: cum Tyriis conjupgantur ; adeoque nos in hostili solo 
deprehensi periclitemur. Pelusium vero probe munitum 
est, ubi neque Tyrios, neque Medos, nequé omnes omnino 
homines, timemus. — Deserlum arenosum hosti officit , et 
adilus exilis; et mare quoque nostrum, et amicus ,Ezyptiis 
His dictis, omnes cauti timidique conticescere vul- 
tuque prodere tristitiam. Solus Cliereas dicere ausus : 
Ὁ rex, ait; vere enim tu rex es, non ille Persarum, mor- 
talium nequissimus. — Affligis me, quando in inedio trium- 
pho fugam circumspicis.  Vincemus sane, diis propitiis, et 
non ''yrum modo, sed etiam. Babylonem, habebimus. 
Multa vero in bello occurrunt obstacula, ad qux non cou: 
festim oportet. animum  despondere, sed operi admovere 
manum, semper munitos bona spe. Hos autem cgo tibi 
Tyrios, qui nunc irrident, nudos sistam in. compedibus. 
Si diffidis, macta me prius; tum abi. Vivus enim fuge 
non particeps fiam. — Aul si certum est abire ibi, saltem 
paucos relinque mihi sua sponte mansures. — Ego et Poly- 
Charimus avemus strenue pugnare. Venimus cnim cum 
deo. Tum omnes consilio Cha'rea non accedere verecun- 
dati. Rex etiam admiratus hominis spiritus, quantum 
vellel copiarum selectarum concessit. Ille autem non te- 
mere assumsit , sed castrorum adiit vias et tabernacula, 
cum Polycharmo idem facere jusso , et. primum explora- 
bat, si qui essent in castris Graeci. Complures inventi 
mercenarii, quorum Sparfanos fantum el. Corinthios et 
alios Peloponnesios seligebat. Etiam viginti ferme Siculos 
iuveniebal. Confectum sic agmen tercentum hominum 
his alloquitur verbis : Viri Greci, quum rex facultatem 
mihi dederit de suis copiis optimos seligendi, selegi vos. 
Namque et ego Graecus sum, patria Syracusanus quippe, 
et gente Doriensis. Oportet autem vos, non generis tan- 
tum nobilitate, sed et virtute, ceteris barbaris przestare. 
Itaque vestrum nemo molimina, ad quie vos evoco , exli- 
mescat. Inveniemus illa neque supra vires humanas, 
neque omnino difficilia. Difficilia sane magis opinione, 
quam experientia. Tot ad Thermopylas Graci Xerxen 
sustinuerunt: Atqui Tyrii non aeque sunt quingentze my- 
riades. Pauci sunt, et vanitate pleni hostem despiciunt, 
non animis excelsis, non prudentibus consiliis utuntur. 
Cognoscant igitur, quantum Greci Pharnicibus antecellant. 
Nonego tamen ductum ambio, paratus sequi, quisquis 
vestrum praiire velit, ille me dicto obedientem deprehendet. 
Nam non meam, sed communem gloriam desidero. lmo tu 
volentes duc ; acclamabant omnes. Hic Chareas : Belli dux 
sum et vos dedistis mibi imperium. Αἱ ego propterea sic 
annitar omnia facere, ut vos non penileat benevolam 
mentem et fiduciam in me concepisse, sed ut tam in pra 
senlia, bonis cum diis, admirabiles omnibus gloriaque e 


Nilus. 














Σὺ δ' ἔχε τὴν ἄλλην στρατιὰν Fo ὅπλοις. Kai 


ἐπέλθης τῇ T6 v κρατήσωμεν αὖ- 
ἘΠ δωσε μύρου ar ue oc- 
τως, ἔφη, ποιήσειαν οἵ θεοί, μένος οὖν ὅ 
Xn ᾿ἐκείνους viris τὴν 
ἐλάττονας δόξαι, ὡς καὶ 
Ἄν er da; i ERR 
30 xal τὸ μὲν πρῶτον οὐδὲ χαθεωρῶντο ὑπὸ τῶν πολε- 


Ὡς δ᾽ ἐγγὺς ἦσαν βλέποντες αὐτοὺς ἀπὸ τῶν 
τρῶν lei a AE apris ἢ πολεμίους 
εἶναι προσδοκῶντες, ἂρ ἂν xal προσεδόχησε, ^ 
τοσούτους ὄντας ἐπὶ τὴν pub πόλιν παραγί- 

35 νεσθαι. πρὸς ἣν οὐδέποτ᾽ ἐθάρρησεν ἐλθεῖν οὔδὲ πᾶσα 
ἢ τῶν Αἰγυπτίων δύναμις; ἐπεὶ δὲ τοῖς τείχεσιν ἐπλη- 
σίαζον, ἐπυνθάνοντο, τίνες εἶεν, καὶ τέ βούλοιντο. 

Li venda Ἡμεῖς "Ελληνες μισθοφόροι 
ποῦ Αἰγυπτίου τὸν μισθὸν οὐχ 

80 τες, ἀλλὰ xal ἐπιδουλευϑέντες ἀπολέσθαι, πάρεσμεν 
πρὸς ὑμᾶς, μεθ᾽ ὑμῶν ἀμύνεσθαι θέλοντες τὸν κοινὸν 
ἐχθρόν, ᾿Εμήνυσέ τις ταῦτα τοῖς ἔνδον καὶ ἀνοίξας 
τὰς πύλας προῆλθεν ὃ ατρατηγὸς μετ᾽ ὀλίγων, τοῦτον 
πρῶτον Χαιρέας ἀποκτείνας, ὥρμησεν ἐπὶ τοὺς ἄλλους 


ἀϊθην 
ἐμπεσόντες ἀφύλαχτον, Οἱ iria 
κατεῖχε τὴν πόλιν yet ΑΝ ΣΩ͂Ν ἡινόμενον 
δὲ θορυθουμέ! 


Ἀπαντῶντες δ' ἀλλήλοις ἐν στένοχω- 
poro παρεῖχον τοῖς yas Mia 


ρα; 
pow, ὥστε πολὺ | itaque conglobatum agmen adversus Tyrum ducit, nt 






wocemus, Sic, ait rex, Rege iem nus 


cant urbanis , xdicuium quei iioidi s o ei 
Quis enim unquam exspectari, tanlillam manum tentare 
potentissimam urbem, qvam invadere ne tola quidem 
JEgyptus ausa fuerat. HWogantur, ut aberant a muris proxi- 
me, quínam essent , et quid sibi vellenl? Noa Graeci κεν 
ius, respondet Chaereas, mercenarii, qnibus nou modo 
slipendia negavit AEgyptius, sed el exitium molitus. esl. 
Adsumus igitur communem hostem vobiscum ultari, Intus 
hice renuntiata , reserata fores; prodit eum paucis Tyrius 
prator. Quem algsdodit aiti, fum caters 
adortus 

Pacco xc podere et Ben 
ΕἸ alii alios trueidant , ut Icones in incustoditum vaccarum 
wem illapsi. "Tola urbs lamentationibus εἴ funestis clan 
goribus occupari, paucis nempe casu videntibus, otmnibus 
auem tumulluantibus; effundique per porlas incondita ὦ 
turba, visendi studio. 1d quod masime perdidit Tyrum, 


* | Nam ex nrbe conlluentes foras omni vi nitebantur : eontra 


qui foris, concisi gladiis, hastisque confossi , recipere so in. 
urbem non minore molimine laborabant, Sie ariefanles. ἡ 
utrique multam sui copiam dabant percussoribus; peque 
igilur poctas claudere poterant , cadaveribus illie in eutnu- 
lum aggestis, Has inter ineffabiles turbas solus. non 











LIBER. VII. 


phases. Σήμερον ὃ ἀγὼν ἐστί σοι πρὸς Πέρσας; τοὺς 
ὑπ' ᾿Αθηναίων νενικημένους, ἔχεις τριήρεις Αἰγυ- 
πτίας, μείζονας καὶ πλείονας τῶν Σικελιχῶν, Μίμησαι 
τὸν χηδεστὴν ᾿Ερμοχράτην ἐν τῇ θαλάσσῃ, Χαιρέας 

υ δ᾽ ἀπεχρίνατο' Πᾶς ἐμοὶ χίνδυνος ἡδύς, Ὑπὲρ σοῦ 
δ᾽ ἀνοδέξομαι τὸν πόλεμον χαὶ πρὸς τὸν ἔχθιστον μοι 
βασιλέα. δὸς δέ μοι μετὰ τῶν τριηρῶν καὶ τοὺς τρια- 
χοσίους τοὺς ἐμούς. "χε, φησὶ, καὶ τούτους καὶ 
ἄχλους, ὅσους ἂν θέλῃς. Καὶ εὐθὺς ἔργον ἐγίνετο 

τυ ὅ λόγος. χατήπειγε γὰρ ἢ χρεία. Καὶ ὁ μὲν Ai- 
«ύπτιος ἔχων τὴν πεζὴν στρατιὰν ἀπήντα τοῖς πολε- 
pots, ὁ δὲ Χαιρέας ναύαρχος ἀπεδείχθη. ἹὩοῦτο mpó- 
τερὸν ἀθυμοτέρους ἐποίησε τοὺς πεζοὺς, ὅτι μετ᾽ αὐτῶν 
οὐχ ἐστρατεύσατο Χαιρέας, καὶ γὰρ ἐφίλουν αὐτὸν 

15 ἤδη xal ἀγαθὰς εἶχον ἔλπίδας ἐχείνου στρατηγοῦντος, 
ἔδοξεν οὖν ὥσπερ ὀφθαλμὸς ἐξηρῆοθαι μεγάλου σώ.-- 
ματος, Τὸ δὲ ναυτικὸν ἐπήρθη ταῖς ἐλπίσι χαὶ φρο- 
γήματος ἐνεπλήσθησαν, ὅτι τὸν ἀνδρειότατον καὶ xdÀ- 
λιστον εἶχον ἡγούμενον. "Oxtyov τ᾽ ἐπένθουν, 3, οὐδὲν, 

30 ἀλλὰ ὥρμηντο καὶ τριήραρχοι καὶ κυδερνῆται καὶ 
ναῦται καὶ στρατιῶται πάντες ὁμοίως, τίς προθυμίαν 
ἐπιδείξεται Χαιρέᾳ πρῶτος. Τῆς δ᾽ αὐτῆς ἡμέρας καὶ 
κατὰ γῆν χαὶ χατὰ θάλασσαν f μάχη συνήφθη. Χρόνον 
μὲν οὖν πολὺν ἀντέσχεν d πεζὴ στρατιὰ τῶν Αἰγυπτίων 

75 Μήδοις τε xat Πέρσαις, εἶτα πλήθει βιασθέντες ἑνέ-- 
ξωχαν, Καὶ βασιλεὺς δ᾽ ἔφιππος διώκων, Σπουδὴ 
δ' ἦν τοῦ Αἰγυπτίου χαταφυγεῖν εἰς Πηλούσιον, τοῦ δὲ 
Πέρσου θᾶττον χαταλαθεῖν, Τάχα δ' ἂν καὶ διέφυγεν, 

εἰ μὴ Διονύσιος ἔργον θαυμαστὸν ἐπεδείξατο. Καὶ ἐν 
τὸ (uin) τῇ συμδυλῇ ἠγωνίσατο λαμπρῶίς, ἀεὶ μοχόμενος 
πλησίον βασιλέως, ἵνα αὐτὸν βλέπη, καὶ πρῶτος ἐτρέψατο 
τοὺς xaü' αὑτόν. Τότε δὲ τῆς φυγῆς μαχρᾶς οὔσης 
καὶ συνεχοῦς ἡμέραις τε καὶ νυξὶν, ὁρῶν ἐπὶ τούτοις 
λυπούμενον βασιλέα- Μὴ λυποῦ, φησὶν, ὦ δέσποτα. 
35 χωλύσον γὰρ ἐγὼ τὸν Αἰγύπτιον διαφυγεῖν, ἄν μοι δῷς 
ἱππεῖς ἐπιλέχτους, ᾿Ἐπήνεσε βασιλεὺς καὶ δίδωσιν. 
Ὁ δὲ πενταχισχιλίους λαδὼν συνῆψε σταῦμοὺς δύο 
ἡμέρᾳ μιᾷ καὶ νυχτὸς ἐπιπεσὼν τοῖς Αἰγυπτίοις ἀπροσ- 
δόκητος, πολλοὺς μὲν ἐζώγρησε, πλείονας δ' ἀπέ-- 
4“ κτεῖνεν. Ὁ δ᾽ Αἰγύπτιος ζῶν καταλαμθανόμενος ἀπέ- 
ἀφαξεν ἑαυτὸν καὶ Διονύσιος τὴν χεφαλὴν ἐχόμισε πρὸς 
βασιλέα. Θεασάμενος δ' ἐκεῖνος" ᾿Αναγράφω at, εἶπεν, 
εὐεργέτην εἷς τὸν οἶκον τὸν ἐμὸν καὶ ἤδη σοι δίξωμι 
δῶρον τὸ ἤδιστον, οὗ μάλιστα πάντων αὐτὸς ἐπιθυ-- 
ab μᾶς, Καλλιρρόην γυναῖκα. χέχρικε τὴν δίχην ὁ πό- 
λεμος. "ἔχεις τὸ χάλλιστον ἄθλον τῆς ἀριστείας. 
Διονύσιος δὲ προσεχύνησε καὶ ἰσόθεον ἔδοξεν ἑαυτὸν, 
πεπεισμένος ὅτι βεδαίως ἤδη Καλλίρρόης ἀνήρ ἐστι, 
G'. Καὶ ἐν μὲν τῇ γῇ ταῦτ᾽ ἐπράσσετο. ἐν δὲ τῇ 

"νυ θαλάσσῃ Χαιρέας ἐνίκησεν, ὥστε μηδὲ ἀντίπαλον αὐτῷ 
γενέσθαι τὸ πολέμιον ναυτιχὸν, οὔτε γὰρ τὰς ἐμβολὰς 
ἐδέξαντο τῶν Αἰγυπτίων τριηρῶν., οὔθ᾽ ὅλως ἀντί- 
πρῳροι κατέστησαν, ἀλλ᾽ αἵ μὲν εὐθὺς ἀνετράπησαν, 
ἃς δὲ καὶ πρὸς τὴν γῆν ἐξενεχθείσσς ἐζώγρησεν αὐτάν- 








————————— 


-— 489 
navali debellastis Athenienses quoque. Hodie vero tibi 
res est cum Persis, quos Athenienses viterunt, Habes 
lriremes JEgyplias majores οἱ plures, quam Sicula sunt. 
Imitare socerum Hermocratem in mari. Cul Chiereas - 
Omne me periculum juvat : pro te vero etiam bellum. 
contra exosissimum milii regem suscipiam. Modo da mihi 
cum navibus meos quoque trecentos. Et hos, ail /Exyptius, 
et quotquot velis alios habeto. — Dictemque stalim res se- 
cuta est. Negotum enim urgebat : adeoque cum ler- 
resiri manu Egyptius obviam ibat hostibus : at Claoreas 
navarchus declarabatur. 1d ipsum omnium primum ter- 
resires copias perculit nonnihil, et languidas fecit, quod 
Clirream , amores suos, non haberent commililonem, quo 
conslilulo duce bene sperabant, Oculus ito quasi vide- 
batur excussus magno corpori. Navales contra spe eresce- 
bant οἱ spiritibus inflata, quod fortissimo uterentur et 
pulcherrimo duce. ΕἸ paullum modo secessum dolebant , 
vel. potius nihil, imo ruebant et trierarchi et gubernatores. 
et nautw el milites pariter omnes, quis Claerem primus 
ardorem andendi et obsequii alacritatem. suam common- 
sirarel.. Uno illo tum et eodem die terra marique pugna 
tum est. Hie diu quidem sustinebat. JEgypliorum pedi- 
latus Medos pariterac Persas. — Verum multitudine tandem 
cesserunt obruti. 108 wero rex Persarum com equitata 
suo persequitur. Contentio ibi utrimque erat, JEzyplio 
quidem in Pelusium se recipere, Persze vero oceopare et 
intercipere fugientem. e forsan evasisset quoque, nisi 
Dionysius, qui in toto reliquo conflictu splendide prosi- 
meque semper a rege, ut. conspicerelur, pugnaverat, et 
primus sibi objectos in fugam conjecerat, nisi, inquam, 
ille virtutis egregium specimen tunc exhibuisset. Nam fuga 
quum diuturnior esset, dieque et noctu. continens, regi, 
quem propterea videbat affliclum , sic ait : Ne doleas, here. 
Nam JEgyplius ne effugiat, si equitatum mihi selectum 
dederis, elficiam. | Laudat rex et dal quinque millia, qui- 
buscum ille bidui iter uno die confecit, noctuque irruit , et 
improvisus, in /Egyptios, multisque vivis captis eos, sed 
pluribus casis , profligavit, Caput /Ezyplii, qui vivus de- 
prehensus ipse manus intulerat sibi, Dionysius ad Persam ὦ 
pertulit. Quod ille conspicatus, Dionysio ait : Ego fe he- 
nefactorem mea» domus in annales reylos referri jubebo, 
donumque libi jam exhibeo, quod omnium maxime cupis, 
Callirrhioén uxorem, | Bellum diremit litem. Habes pul- 
eherrimrum virtutis praemium. — Dionysius adoral regem, 
seque jam diis parem reputat , certa persuasione, fore, ut 
securus porro el constans Callirrhoés maritus existat, 

VIE Haec in continenti gesta, — Mari vero Cluereas tam 
praeclare vicerat , ut hostium navales copiae ne prodire qui- 
dem ad contentionem aequales poluerint, Nam neque im- 
petus JEgyptiarum triremium excipiebant aut sustinebant , 
neque omnino consistebant adversae proris; sed partim ex 
invasione prima in. fugam convertebantur, partim illisae 


490 


ὄρους. — "Ever 4,201, δ᾽ f, ὑάλασσα ναυαγίων Μηδικῶν. 
Ἀλλ᾽ οὔτε βασιλεὺς ἐχίνωσχε τὴν ἅτταν τὴν ὁ T5 0.- 
λάσσν͵ τῶν ἰδίων, οὔτε Χαιρέας τὴν ἐν τῇ γῇ τῶν 
Αἰγυπτίων. νόμιζε δ᾽ νος χρατεῖν ἐν ἀμφο-- 
Ἐχείνης οὖν τῆς ἡυέρας, ἧς ἐνχυμάγησε, 








ἑχάτε 
5 végoss. u E] - ^ n d Φ' Δ 1 - 
χαταπλεύσας εἰς Ἄραδον ὁ Χαιρέας, τὴν μὲν νῆσον 
“ἐκέλευσε περιπλέοντας ἐν x? παραφυλάττειν, ὡς 
Káxeivot 
τοὺς μὲν εὐνούχους χαὶ θεραπαινίδας χαὶ πάντα τὰ 
εὐωνότερα σώματα συνύήβροισαν εἰς τὴν ἀγορὰν, αὕτη 
γὰρ εὐρυχωρίαν εἶχε. 
οὐ μόνον ἐν ταῖς στοαῖς, ἀλλὰ xat ὑπαίθριοι 2 διενυχτέ- 
ρευσαν. οὺς δ᾽ ἀξιώματός τι μετέμοντας εἰς οἴχγμα 
τῆς ἀγορᾶς εἰσήγαγον, ἐν ᾧ συνήθως οἱ "Apyovtec pn 
μάτιζον. Αἴ δὲ γυναῖχες γαμαὶ ἐχαθέζοντο περὶ τὴν 
βασιλίδα καὶ οὔτε πῦρ dvi, ἦψαν, οὔτε τρυφῆς ἐψεύσαντο. 
Πεπεισμέναι γὰρ ἦταν ἑαλωχέναι μὲν βασιλέα xal 
ἀπολωλέναι τὰ Περσῶν πράγματα, τὸν δ᾽ Αἰγύπτιον 
πανταχοῦ vixiv, τῇ χαὶ γαλε- 
πωτάτη κατέσχεν ἔλραδον. Αἰγύπτιοι μὲν yàp ἔγαιρον 
ἀπηλλαγμένοι πολέμου xai δουλείας [Περσιχῇς, οἵ 
δ᾽ ἑχλωχότες Περσῶν δεσμὰ xo μάστιγας xal ὕώρεις 





αὐτοὺς ἀποδώσοντας λόγον δεσπότῃ. 


"Toszco à e Tv τὸ m) ἦθος, ὥστε 


E 


Mus ded 
ἯΙ νὺξ ἐχείνη xod £ct5 


20 


xat σφαγὰς προσεδόκων, τὸ φιλανθρωπότατον δὲ, δου- 
λείαν, "I δὲ Στάτειρα, ἐνθεῖσα τὴν χεφαλὴν εἰς τὰ 
0 γύνατα Καλλιρρόης, ἔχλαεν. ᾿Κκχείνν, γὰρ, ὡς àv 

“Ἑλληνὶς, καὶ πεπαιδευμένη καὶ οὐκ ἀμελέτητος xaxüv, 

παρεμυθεῖτο μάλιστα τὴν βασιλίδχ. Συνέθη δέ τι 

τοιοῦτον. Αἰγύπτιος στρατιώτης, ὃ πεπιστευμένος 

φυλάττειν τοὺς ἐν τῷ οἰκήαατι, γνοὺς, ἔνδον εἶναι τὴν 
40 βασιλίδα, κατὰ τὴν ἔμφυτον θρησκείαν τῶν βαρβάρων 
πρὸς τοὔνομα τὸ βασιλικὸν, ἐγγὺς! μὲν αὐτῇ προσελθεῖν 
οὐχ ἐτόλμησε γ στὰς δὲ παρὰ τῇ θύρα χεχλεισμέν 
Θάρρει, δ᾿ δέσποινα, e εἶπε, νῦν μὲν γὰρ οὐκ οἶδεν ὃ ναύαρ- 
γος, ὅτι καὶ σὺ μετὰ τῶν αἰχμαλώτων ἐνταῦθα χατε- 
χλείσθης, μαθὼν δὲ προνοήσεταί σου φιλανθρώπως. 
Οὐ μόνον γὰρ ἀνδρεῖος, ἀλλὰ καὶ γυναῖκα ποιήσεται. 
φύσει γάρ ἐστι φιλογύναιος. Ῥ᾽αὔτ᾽ ἀχούσασα fj Ναλ- 
λιρρόη μέγα ἀνεχώχυσε καὶ τὰς τρίχας ἐσπάραττε 
λέγουσα" Νῦν ἀληθῶς αἰγμάλωτός εἰμι, Φόνευσόν 
με μᾶλλον, ἢ ταῦτ᾽ ἐπαγγέλλου. — l'ápov ob; ὅπο- 
μένω. Θάνατον εὔχομαι. Κεντείτωσαν, χαὶ χαέτωσαν, 
ἐντεῦθεν οὐκ ἀναστήσομαι. Τάφος ἑμὸς ἔσται οὗτος 
ὁ τόπος. [τἰ δὲ, ὡς λέγεις, φιλάνθρωπος ἐστιν ὃ στρα- 
τηγὸς, ταύτην μοι δότω τὴν χάριν" ἐνταῦθά με ἀπο- 
χτεινάτω. Δεήσεις αὐτῇ πάλιν ἐχεῖνος προσέφερεν. 
Ἢ δ᾽ οὐχ ἀνίστατο, ἀλλ᾽ ἐγχεχαλυμμένη πεσοῦσα ἐπὶ 
τῆς γῆς ἔχειτο, Σκχέψις προὔκειτο τῷ Αἰγυπτίῳ, τί 
xa πράξειε. ἰδίαν μὲν γὰρ οὐχ ἐτόλμα προσφέρειν, 
πεῖσαι δὲ πάλιν οὐχ ἐδύνατο. Διόπερ ὑποστρέψας 
προσῆλθε τῷ Χαιρέᾳ σχυθρωπός. Ὁ δ᾽ ἰδών" Τοῦτ᾽ 
ἄλλο, qxciv, ἦν. ἈΚλέπτουσί τινες τὰ ἐμὰ κάλλιστα 
τῶν, λαφύρων, ἀλλ᾽ οὐ χαίροντες αὐτὸ πράξουσι, Ἧς 
οὖν εἶπεν ὁ ο Αἰγύπτιος Οὐδεμιᾷ γέγονε χαχὸν, δέσ- 
ποτα, τὴν γὰρ γυναῖκα, ἣν εὗρον ἐν πλαταίαις τε- 





2 
e 


40 


P 
* 





CHARITON DE CII.EREA ET CALLIRRHOE 


quoque in terram cum ipsis hominibus ostium arbitrio 
cedebant. Scatebat aufem mare Medici naufragii docu- 
mentis. Verum neque rex suorum per mare cladem, neque 
Chareas Agypliorum per terram noverat , sed utrobique 
dominari uterque reputabat. Eodem adhuc, quo pugna- 
tum, die Cliereas classe provectus, Aradum undique na- 
vibus cingere, et observare suos jubet, ut hero rationem 
rerum omnium reddituros, Eunuchos igitur, ancillas εἰ 
vilia cactera corpora in fornm sat spatiosum , eaque tanta 
copia compellebant, ut non sub porticibus modo, sed et suh 
dio, pernoctandum illis esset. 
cogebant in foro exstructam , qua ad res gerendas convenire 
solebant Archontes. Ibi mulieres humi circa reginam sede- 
bant, neque foco accenso , neque cibo gustato , ut quam certe 
crederent, rezem captum, Persarumque res funditus eversas 


Digniores autem in domum 





esse, et /Ezvptium ubique victorem agere. 
nox et sua 


Aradum illa 
ma et gravissima cadem obruit. Nam 





ΔΑΝ ΘΕ quidem de bello confecto et excussa servitute Per- 
Sica lelabantur : captivi vero. Perse compedes et flagra et 
contumelias et czedes opperiebantur, aut, si benigne secum 
ageretur, servitutem. 
rhoés capite, plorabat. Hec enim maxime reginam conso- 
labatur, ut Graeca, et sapientie praeceptis instructa , neque 
hospes in calamitatum palwstra. Accidit ergo tale quid. 
AEgyptius miles, cui custodia deductorum in istam domum 
fnerat mandata, gnarus, reginam intus esse, pro barbaris 
insita regii nominis veneratione, propius illi non audebat 
accedere, sed stans ad clausas fores : Confide, ait, domina. 
Navarchus nunc quidem ignorat , 


Statira, dejecto intra genua Callir- 


te cum captivis lic in- 
clusam , quando vero didicerit, humanus et benignus ha- 
bebit tui curam. Non ille solummodo fortis est bellator, 
sed et mulierum amator ex indole sua, te faciet uxorem. 
Ad hac cum ingenti ejulatu comas evellens sibi Callir- 
Occide me 
potius, quam ut talia nunties. Nuptias non perferam. 
Opto mortem. Confodiant, et comburant, ut libet, hinc 
ego non surgam. Hic locus mihi tumulus erit. Si, ut 
ais, humanus est imperator, hanc faciat quaeso gratiam : 
occidat me hic loci. Miles admovebat alteras preces : illa 
vero non surgebat, sed obvoluta sternitur humi procum- 
bens. Jam deliberandum erat militi, quid ageret. Nam 
afferre vim non audebat, neque tamen poterat feminam 
pellicere. — Redit igilur tristis ad Chaeream. — Hic vero i li : 
En rursus aliud, ait. Manubiarum mearum pulcherrimas 
quidam furantur. Atqui non impune fecerint. Miles 
contra : Nulli malum accidit, domine. Mulier nempe, 
quam in plateis sedentem inveni, mecum ad te negat ire, 
sed humi prostrata. gladium poscit, et mortem sectatur. 
Ridens ad hiec. Chiereas 


rhoé : Nunc. demum, ait, vere captiva sum. 


: Rustice, 
mortaliuin, ait, ignoras, qui mulier tractetur ; blandis con- 


si quis unquam fuit 


?0 


25 


30 


n] 
8 


40 


- 
[1 


Li 


ταγμένην, οὐ βούλεται ἐλθεῖν, ἀλλ᾽ ἔρριπται γαμαὶ, 
[ελάσας 
ὁ Χαιρέας εἶπεν: Ὦ πάντων ἀνθρώπων ἀφυέστατε, 
οὐκ οἷδας, πῶς μεθοδεύεται γυνὴ, παραχλήσεσιν, 
ἐπαίνοις, ἐπαγγελίαις, μάλιστα δὲ, ἂν ἐρᾶσθαι oxi. 
Σὺ δὲ βίαν ἴσως προσῆγες καὶ ὕξριν. Οὐ, φησὶ, 
Πάντα δὲ ταῦτα, ὅσα λέγεις, πεποίηχα ἐν 
διπλῷ μᾶλλον. Καὶ γάρ cou χατεψευσάμην, ὅτι 
ἔξεις αὐτὴν γυναῖκα. Ἢ] δὲ πρὸς τοῦτο μάλιστα 7 ya- 
γάχτησεν. Ὃ δὲ Χαιρέας᾽ Ἰὐπαφρόθιτος ἄρα, «ησὶν, 
εἰμὶ, xai ἐράσμιος, εἰ, καὶ πρὶν ἰδεῖν, ἀπεστράφη, 
με χαὶ ἐμίσησεν. "Eos δὲ φρόνημα εἶναι τῆς γυ- 
ναιχὸς οὐχ ἀγεννές. δινδεὶς αὐτῇ προσφερέτω βίαν, 
ἀλλ᾽ ἐᾶτε διάγειν, ὡς προήρηται, [Πρέπει γάρ μοι 
σωφροσύνην τιμᾶν. Καὶ αὐτὴ γὰρ ἴσως ἄνδρα πενθεῖ. 


ξίφος αἰτοῦσα, καὶ ἀποθανεῖν βουλομένη. 


δέσποτα. 


-—9 9 —— - 


AOrOZ OTlAOOZ. 





Α΄, Ὡς μὲν οὖν Χαιρέας, ὑποπτεύσας Καλλιρρόην 
Διονυσίῳ παραδεδόσθαι, θέλων ἀμύνασθαι βασιλέα, 
πρὸς τὸν Αἰγύπτιον ἀπέστη xxl ναύαρχος ἀποδειχθεὶς 
ἐκράτησε τῆς θαλάσσης, νικήσας δὲ κατέσχεν "Apaóov, 
ἔνθα βασιλεὺς καὶ τὴν γυναῖκα τὴν ἑαυτοῦ xal πᾶσαν 
τὴν θεραπείαν ἀπέθετο xat. Καλλιρρόην, ἐν τῷ πρόσθεν 
λόγῳ δεδήλωται. ἔμελλε ó* ἔργον 4 τύχη πράττειν, 
οὐ μόνον παράδοξον, ἀλλὰ xai σχυθρωπὸν, ἵν᾿ ἔχων 
Καλλιρρόην Χαιρέας. ἀγνοήσῃ, xai τὰς ἀλλοτρίας γυ-- 
vaixac ἀναλαθὼν ταῖς τριήρεσιν ἀπάγη, μόνην δὲ τὴν 
ἰδίαν ἐκεῖ χκαταλίπη, 097. ὡς ᾿Δριάδνην χαθεύδουσαν, 
οὐδὲ Διονύσῳ νυμφίῳ, λάφυρον δὲ τοῖς ἑαυτοῦ πολε- 
μίοις. Ἀλλ᾽ ἔδοξε τόδε δεινὸν Ἀφροδίτῃ. ";Πδη γὰρ 
αὐτῷ διηλλάττετο, πρότερον ὀργισθεῖσα χαλεπῶς διὰ 
τὴν ἄχαιρον ζηλοτυπίαν, ὅτι δῶρον παρ᾽ αὐτῆς λαθὼν 
τὸ κάλλιστον. οἷον οὐδὲ Ἀλέξανδρος ὁ Πάρις, ὕθρισεν 
εἰς τὴν χάριν. ᾿Επεὶ δὲ καλῶς ἀπελογήσκτο τῷ "ἔρωτι 
Χαιρέας, ἀπὸ δύσεως εἰς ἀνατολὰς διὰ μυρίων παθῶν 
πλανηθεὶς, ἡλέησεν αὐτὸν Ἀφροδίτη xat, ὅπερ ἐξ ἀρχῆς 
δύο τῶν καλλίστων ἄρμοσε ζεῦγος, γυμνάσασα διὰ γῆς 
Νοαίζω δὲ 
χαὶ τὸ τελευταῖον τοῦτο σύγγραμμα τοῖς ἀναγινώσχου- 
σιν ἥδιστον γενήσεσθαι. Μαθόρσιον γάρ ἐστι τῶν ἐν 
τοῖς πρώτοις σχυθρωπῶν. Οὐχέτι ληστεία χαὶ δουλεία 
καὶ δίκη xal μάχη xal ἀποχαρτέρησις καὶ πόλεμος xal 
ἅλωσις, ἀλλ' ἔρωτες δίχαιοι ἐν τούτῳ, νόμιμοι γάμοι, 
Πῶς οὖν ἢ θεὸς ἐφώτισε τὴν ἀλήθειαν xal τοὺς ἀγνόου- 
μένους ἔδειξεν ἀλλήλοις λέξω, "Eonfoa ulv ἦν, ἔτι 
δὲ πολλὰ τῶν αἰγμαλώτων κατελέλειπτο, Κεχμηκὼς 


xai θαλάσσης, πάλιν ἠθέλησεν ἀποδοῦναι. 


οὖν ὁ Χαιρέας ἀνίσταται, ἵνα διατάξηται τὰ πρὸς τὸν 
πλοῦν. []αριόντι δ᾽ αὐτῷ τὴν ἀγορὰν ὁ Αἰγύπτιος 


ἔλεξεν ᾿Ενταῦθα ἐστιν ἢ γυνὴ, δέσποτα, ἢ u3, βουλο- 
μένη προσελθεῖν, ἀλλ᾽ ἀποκαοτεροῦσα, Τάχα δὲ σὺ 
€ 24i χαταλείπειν 





πείσεις αὐτὲν ἀναστῆναι. 





i OVIHT. 


*olalionibus , enconi 


491 








» promissis , inaxime opinione amoris 


sui. "Tu vero forle vim altulisti, aut pelnlantiam, Non, 
here, dicebat, scd omnia, quie. dicis, duplo. feci potius. 
Nam de te quoque confinxi mendacium , quod uxorem illam 


ducere velles. Ad quod illa pracipue indignata οί. Ve- 
nustus ergo, Chaereas ait, sum et amabilis, quandozetiaim 
ante conspectum aversata me fuit. Sed videtur in muliere 


non degeneris animi celsitudo esse. Nemo vim inferat illi, 





sed sinite, ut velit, azere.. Decet enim me lemperantiaur 


colere. Forte ctiam illa virum ἢ 





LIBER OCTAVUS. 


1. Quomodo itaque. Clireas, suspicatus,  Calliil 
esse Dionysio traditam, ultionis. cupidine. defecerit. ad 
Agyptium, et navarchus constitutus maris imperium fuerit 
nactus , et Aradum victor occupaverit , ubi re et uvorem 
suam et omne ministerium, et ipsam quoque Callirrhoén 
deposuerat, in prioribus est expositum. — Jam fortuna non 
mirum modo quid et prater opinionem, sed et. lugubre, 
parabat, ut scilicet, liabens Callirrlioén , iunoraret hahere 
Charreas , receptasque sui» triremibus alienas uxores abdu- 
ceret, solam suam ibi relinqueret, non ut. Ariadnen dor- 
mientem , neque sponso Daccho , sed spolium suis inimicis. 
Yerum durum lioc Veneri visum , qua: nunc tandem Clie- 
rem reconciliari eperat, ipsi prius ob intempestivam 
temulationem infesta; ut ingrato nempe, et in munus 
jurio, quod ab ejus manibus acceperat pulcherrimum , et 
quale ne Alexander ille quidem , cognomine Paris, tulerat. 
Quum vero Chareas pulchre Cupidini , subductis exacte 
rationibns, satisfecisset, ab occidente in orientem per in- 
numeros casus et errores actus, miserala eum Venus, 
pulcherrimum duorum par, quod ipsa dudum copulaverat, 
postquam terra hene exercuerat et mari, tandem sibi red- 
dere volebat. — Ego vero puto, librum hunc ultimum 
lectoribus fore jucundissimum. Est enim tristium, quie 
in praecedentibus, quasi expiatio. Non amplius latroci- 
nium, non «servitus, non coram judice lis, non riva, non 
in mortem obduratio, non hellum, non caplivitas; sed 
sancti amores legitimzque nuplie in hoc inveniuntur. 
Veritatem igitur antea tectam et obscuram ut. collustra- 
verit dea, sibique monstraverit iznolos invicem , ezo dicam. 
Erat vespera, multumque rerum captivarum. nondum 
triremibus impositum. — Defatigatus itaque Charreas ad ea, 
quae classis abitum spectabant, disponenda surgit. Trans- 
eunti autem forum JEgyptius : Hie, ail, here, mulier «st, 
quae certa. mortis destinatione. venire in. navem. nolebat. 
1. Quare enim 









































Fortasse famen illi £u persuaseris, tt s 


LIBER VIIT. M 


μνυτο, μὴ ἑωρακέναι Διονύσιον μετὰ τὴν δίχην, βασι- 
Ma δ᾽ ἐρᾶν μὲν αὐτῆς, μὴ κεχοινωνηκέναι δ᾽ αὐτῷ, 
μηδὲ μέχρι φιλήματος. Ἄδικος οὖν, ἔφη Χαιρέας, 
ἐγὼν καὶ ὀξὺς εἰς ὀργὴν, τηλικαῦτα δεινὰ διατεθειχὼς 
ὁ βασιλέα μηδὲν ἀδιχοῦντά σε, Σοῦ γὰρ ἀπαλλαγεὶς 
εἷς ἀνάγχην κατέστην αὐτομολίας. Ἀλλ᾽ οὗ χατήσ- 
χυνά ot. πεπλήρωκα qw καὶ θάλασσαν * Iac 
Kal πάντα διηγήσατο, 
κατορθώμασιν, ᾿Επεὶ δ᾽ ἅλις ἦν δαχρύων καὶ της 
10 μάτων, περιπλαχέντες ἀλλήλοις 


Ἄσπάσιοι λέκτροιο παλαιοῦ δεσμὸν (xovro. 


Β΄. Ἔτι δὲ νυχτὸς κατέπλευσέ τις Αἰγύπτιος, οὗ 
τῶν ἀφανῶν, Ἑχδὰς δὴ τοῦ κέλητος μετὰ σπουδῆς 
ἐπυνθάνετο, ποῦ Χαιρέας ἐστίν. ᾿ἈΑχθεὶς οὖν πρὸς 

τὸ ΤΠολύχαρμον, ἑτέρῳ μὲν οὐδενὶ ἔφη τὸ ἀπόρρητον δύ-- 
νασθαι εἰπεῖν, ἐπείγειν δὲ τὴν χρείαν, ὑπὲρ ἧς ἀφῖχται. 
Καὶ ἐπὶ πολὺ μὲν ἀνεθάλετο Πολύχαρμος τὴν πρὸς 
Χαιρέαν εἴσοδον, ἐνοχλεῖν ἀκαίρως οὗ θέλων. Ἐπεὶ 
δ᾽ b ἄνθρωπος κατήπειγε, παρανοίξας τοῦ θαλάμου τὴν 
30 θύραν, ἐμήνυσε τὴν σπουδήν. Ὡς δὲ στρατηγὸς ἀγα- 
Uo; Χαιρέας, Κάλει, φησί, Ἰ]όλεμος γὰρ ἀναδολὴν 
οὗ περιμένει, Εἰσαχθεὶς δ' ὁ Αἰγύπτιος, ἔτι σκότους 
ὄντος͵ τῇ χλίνη; παραστὰς, Ἴσθι, φησὶν, ὅτι βασιλεὺς 

& Περσῶν ἀνήρημκε τὸν Αἰγύπτιον, χαὶ τὴν στρατιὰν 
25 τὴν μὲν εἰς Αἴγυπτον πέπομφε χαταστησομένην τὰ 
ἐχεῖ, τὴν δὲ λοιπὴν ἄγει πᾶσαν ἐνθάδε καὶ ὅσον οὕπω 
παρέσται, Πεπυσμένος γὰρ Ἄραδον ἑαλωκέναι, Xu- 
πεῖται μὲν χαὶ περὶ τοῦ πλούτου παντὸς, ὃν ἐνθάδε 
καταλέλοιπεν, ἀγωνιᾷ δὲ μάλιστα περὶ [τῆς] Στατείρας 
3. τῆς γυναιχός, Ταῦτ᾽ ἀχούσας Χαιρέας dvi . Καλ- 
λιρρόη δὲ αὐτοῦ λαδομένη- Ποῖ σπεύδεις; εἶπε, πρὶν 
βουλεύσασθαι περὶ τῶν ἐφεστηκότων. "Av γὰρ τοῦτο 
δημοσιεύσῃς, μέγαν πόλεμον κινήσεις σεαυτῷ, πάντων 
ἐπισταμένων, ἤδη καὶ χαταφρονούντων. Πάλιν δὲ ἐν 
ἂν χερσὶ γενόμενοι πεισόμεθα τῶν πρότερον βαρύτερα. 
Ταχέως ἐπείσθη τῇ συμθουλῇ καὶ ix τοῦ θαλάμου 
προῆλθε μετὰ τέχνης. Κρατῶν γὰρ τῆς χειρὸς τὸν 
δε δπεων, συγκαλέσας τὸ πλῆθος Νιχῶμεν, ἄνδρες, 
εἶπε, xal τὴν πεζὴν στρατιὰν τοῦ βασιλέως. Οὗτος 
4" "e ἀνὴρ τὰ εὐαγγέλια ἡμῖν. φέρει καὶ γράμματα παρὰ 
Αἰγυπτίου, Δεῖ δὲ lr ταχίστην ἡμᾶς πλεῖν, 

a ἐκεῖνος ἐχέλευσε. Συσχευασάμενοι οὖν πάντες 
ἐμβαίνετε. Ταῦτ᾽ εἰπόντος. ὁ σαλπιστὴς τὸ ἀναχλη- 
τιχὸν εἷς τὰς τριήρεις ἐσήμαινε. Λάφυρα δὲ xal αἴχμα- 
t» λώτους τῆς προτεραίας ἦσαν ἐντεθειμένοι καὶ οὐδὲν ἐν 
τῇ νήσῳ χαταλέλειπτο, πλὴν εἰ μή τι βαρὺ xat ἄχρη- 
eww. "Ene Dow τὰ ἀπόγεια καὶ ἀγκύρας ἀνή- 
ou» καὶ βοῆς xal ταραχῆς ὅ λιμὴν πεπλήρωτο xai 
ἄλλος ἄλλο τι ἔπραττε παριών. Χαιρέας δ᾽ εἷς τὰς 
M) τριήρεις σύνθημα λεληθὸς τοῖς τριηράρχαις δέδωκεν 
ἐπὶ Κύπρου χρατεῖν, ὡς δῆτ᾽ ἀναγκαῖον, ἔτι ἀφύ- 
λακτον , αὐτὴν προκαταλαδεῖν. Πνεύματι δὲ 
φυρῷ χρησάμενοι τῆς ὑστεραίας χατήχθησαν εἰς Πάφον, 





493 
disse Dionysium, A rege quidem amari, verum cum illo. 
ne oscula quidem commnimicasse. Jiquus igitur ego sum, 
ait Clorens, εἴ praeceps arem , qui tam graviler afixe- 
rim regem in te nunquam injurium.  Metractus cnim ἃ 
e ad transfogii necessitatem fui. redactus; attamen te non. 
dehonestavi. Ymplevi terram οἱ mare iropais. Simul 
exacte narrabat omnia placens sibi gloriansque snis egregie 
factis. Ut lacrymarum et fabularum cepit salietas , 
Antiqui cupide renovarunt favdera lecti. 


TI. Adhuc nox erat, quum JEgyptius quidam non igno- 
bilis appellit cum celoce, et egressus diligenter atque tre- 


| pide, ubinam Cluereas esset, interrogat. Adduclus ad 


Polycharmum, negabat significare posse, nisl Chzrem, 
rem non temere vulgandam. | Necessitatem interim urgere, 
cujus caussa advenerit. Diu quidem tum cessabat Poly- 
charmus ad Chaeream introire , ut qui. preter tempus jn- 
lerpellare nollet. Importunius autem qoum instaret aller, 
paullum adaperta janua Polycharmus aliquem de re magna 
el urgente cum ipso agere velle indicat. Wocare Clur- 
reas jubet, bonus imperator. Bellum namque moram non 
pati. Introdactus adhue obscura nocte JEgyplius, adstans 
lecto : Scilo, ait, quod rex Persarum sustulerit gyplium , 
et partem exercitus in /Egyplum miserit, nt res ibi ordi- 
net : partem vero ducat hnc reliquam, adfaturus tantam 
mone vestigio. Nam Aradi cognita occupatione, dolet 
quidem ob ceteras ibi depositas suas opes , maxime lamen 
:sluat εἰ timet de uxore sua Statira. Subsilit ad hoc 
Cluereas, Quem retinens Callirrhoé : Quo properas, ait, 
antequam de presentibus deliberaveris? id enim sí μα 
caveris, ipse tibi magnum concilaveris bellum , omnibus 

ubi intellexerint , te contemturis. Denuo redacli in capti- 
vilatem multo, quam ante, graviora patiemur. Oblem- 
perat sine mora consilio Chzereas, et cum astutia prodit 
€ conclavi. Manu namque tenens /Egyplium convocata 
lurbxe; Vincimus, ait, o mei, regis quoque terrestres co- 
pias. Vir enim, quem videlis, bonum nobis affert nun- 
tium, et. /Egyplii literas, Oportet autem quantocyus eo 
navigare, quo ille jussil, Omnes igilur vasa colligite οἱ 
inscendite. Quibus dictis, tubicen in triremes receptui 
cecinit, in quas jam przcedente die spolia cum captivis 
eomportaverant, nihilo in insnla relicto, nisi quod pon- 
üerosum nimis et inutile fore, Tum solvi funes, tum 
revelli ancor, tum clamore porlus el tumultu reboare , 
lum aliusaliud agere. — Chaereas autem progressus ad trni- 
remes mandatum clam dabat versus Cyprum viam tenere, 
Secundo usi vento. Paphum altero die veniunt, nhi tem« 


e 


e 


3o 


35 


4 


45 


494 


M 


n 
ft ὁ 








ἔνηα ἐστὶν ἱερὸν ᾿Αφροδίτης, - Ἐ ὡρμίσαντο, 
Χαιρέας, πρὶν Ex£ 
ἐξέπεμψε τοὺς χήρυχας, εἰρήνην xai σπονδὰς τοῖς ἐπι- 
χωρίοις καταγγεῖλαι, Δεξαμένων δ᾽ αὐτὸν, ἐξεβίξασε 
τὴν δύναμιν ἅπασαν εἰς γῆν xat ἀναθήμασι τὴν Ἀφρο- 
δίτην ἐτίμησε. Πολλῶν δ᾽ ἱερείων συναχθέντων, 
εἰστίασε τὴν στρατιάν. — Xxemtouévou δ᾽ αὐτοῦ περὶ 
τῶν ἑξῆς, ἀπήγγειλαν οἱ ἱερεῖς, οἵ αὐτοὶ δ᾽ εἰσὶ xal 
υάντεις" Ὅτι χαλὰ γέγονε τὰ ἱερεῖα, "'óve οὖν θαρ- 
ρήσας ἐκάλεσε τοὺς τριηράρχας xat τοὺς “Ελληνας τοὺς 
τριακοσίους καὶ ὅσους τῶν Αἰγυπτίων εὔνους ἑώρα πρὸς 
αὑτὸν, xat ἔλεξεν ὧδε - Ἄνδρες συστρατιῶται xal φίλοι, 
χοινωνοὶ μεγάλων κατορθωμάτων, Ἐμοὶ xal εἰρήνη 
χαλλίστη καὶ πόλεμος ἀσφαλέστατος, μεῦ᾽ ὑμῶν, πείρᾳ 
γὰρ μεμαθήκαμεν, ὅτι διλονοοῦντες ἐκρατήσαμεν τῆς 
θαλάσσης. Καιρὸς δ᾽ ὀξὺς ἐφέστηκεν ἡμῖν εἰς τὸ βου- 
λεύσασθαι περὶ τοῦ μέλλοντος ἀσφαλῶς. "Iove γὰρ, 
ὅτι ὁ μὲν Αἰγύπτιος ἀνήρηται μαχόμενος, χρατεῖ δὲ 
βασιλεὺς ἁπάσης τῆς γῆς. Ἡμεῖς δ᾽ ἀπειλήαμεθα 
ἐν μέσοις τοῖς πολεμίοις. Εἶτ᾽ οὖν συμθουλεύει τις 
ἡμῖν ἀπιέναι πρὸς τὸν βασιλέα χαὶ εἰς τὰς ἐχείνου 
γεῖρας φέροντας αὑτοὺς ἐμδαλεῖν. ᾿ἈἈνεδόησαν εὐθὺς, 
ὡς πάντα μᾶλλον ἢ τοῦτο ποιητέον. [Ποῖ τοίνυν 
ἄπιμεν; πάντα γάρ ἐστιν ἡμῖν πολέμια καὶ οὐχέτι οὐδὲ 
τῇ θαλάττῃ προσήχει πιστεύειν, τῆς γῆς χρατουμένης 
ὑπὸ τῶν πολεμίων. Οὐ δήπου γ᾽ ἀναπτῆναι δυνά-- 
μεῦα, Σιωπῆς ἐπὶ τούτοις γενομένης, Λαχεξαιμόνιος 
ἀνὴρ, Βρασίδου συγγενὴς, κατὰ μεγάλην ἀνάγχην τῆς 
Σπάρτης ἐχπεσὼν, πρῶτος ἐτόλμησεν εἰπεῖν" Τί δὲ 
ζητοῦμεν, ποῖ φύγωμεν βασιλέα; ἔχομεν γὰρ θάλασσαν 
καὶ τριήρεις, Σ 


ναί τινα τῶν τριηρῶν, πρώτους 


Ἀμφότερα δ᾽ ἡμᾶς εἰς Σικελίαν ἄγει 
καὶ Συραχούσας, ὅπου οὐ μόνον [Πέρσας οὐχ ἂν δείσαι- 
utv, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ᾿Αθηναίους, ᾿Κπήνεσαν πάντες τὸν 
λόγον. Μόνος Χαιρέας προσεποιεῖτο μὴ συγχατατί- 
θεσθαι, τὸ μῆχος τοῦ πλοῦ προφασιζόμενος, τὸ δ᾽ ἀλη- 
Σφόδρα 
δ᾽ ἐγκειμένων καὶ πλεῖν ἤδη θελόντων. Ἀλλ᾽ ὑμεῖς 
μὲν, dvüpec “ἥλληνες, βουλεύεσθε καλῶς καὶ χάριν 
Οὐχ ἐάσω δὲ 
ὑμᾶς μετανοῆσαι, θεῶν ὑμᾶς προσλχμθανομένων. 
Τοὺς δ᾽ Αἰγυπτίους, πολλοὶ γάρ εἰσιν, [95x] οὐ mpoc- 
ἧκεν ἄχοντας βιάζεσθαι. Καὶ γὰρ γυναῖχας χαὶ τέχνα 
ἔχουσιν ol πλείους, ὧν οὐκ ἂν ἡδέως ἀποσπασθεῖεν. 
Κατασπαρέντες οὖν εἰς τὸ πλῆθος διαπυνθάνεσθαι Éxd- 
στου σπεύσατε, ἵνα μόνον τοὺς ἑκόντας παραλάδωμεν. 
Ῥαῦτα μὲν, ὡς ἐχέλευσεν, ἐγίνετο. 

1΄. Καλλιρρόη δὲ, λαβομένη Χαιρέου τῆς δεξιᾶς, 
μόνον αὐτὸν ἀπαγαγοῦσα" Τί, ἔφη, βεδούλευσαι, 
XNatgén ; καὶ Στάτειραν ἄγεις εἰς Συρακούσας καὶ 
“Ῥοδογύνην τὴν καλήν; Ἤρυθρίατεν ὃ Χαιρέας xal 
Οὐκ ἐμαυτοῦ, φησὶν, Évexa ἄγω ταύτας, ἀλλά σοι 
θεραπαινίδας. ᾿ἈΛνέχραγεν ἢ Καλλιρρόη" Μὴ ποιή-- 
σειαν οἵ θεοὶ τοσαύτην ἐμοὶ γενέσθαι μανίαν, ὥστε τὴν 
τῆς Ἀσίας βασιλίδα δούλην ἔχειν, ἄλλως τε καὶ ξένην 


θὲς ἀποπειρώμενος, εἰ βεφαίως αὐτοῖς δοκεῖ. 


ὑμῖν ἔχω τῆς εὐνοίας τε καὶ πίστεως. 








CHARITON DE CH/EREA ET CALLIRRHOE 


plum Veneris erat. Ut appulerant , mittit Chzereas,, an- 
tequam exscenderent , praecones , pacem et fedus indigenis 
annuntiatum. Qui cum illum recepissent, totum exerci- 
tum in terram exponit, eumque, post ornatam donariis 
ase Venerem, coactis multis victimis splendide excipit. 
Secum autem deinceps agenda volutanti sacerdotes iidem- 


que vates litare hostias nuntiant. Qua ille relatione erectus 
Lriremium praefectis , suisque trecentis Grzecis, et quotquot 
AEgyptiorum norat sibi benevolos, ad se convocatis lisc 
ait: Viri commilitones, et participes magnarum rerum, 
sed hene et cum gloria gestarum. Ego vobiscum agere et 
pacem decore, et bellum tuto profecto possum. | Experi- 
mento namque didicimus, per concordiam mari nos fuisse 
superiores. Jam vero subito nos de futura securitate de- 
liberandi tempus invasit. Nam scire vos velim , /Egyplium 
in pugna cecidisse, et Persarum regem tota continente 
dominari , adeoque in mediis hostibus nos esse deprehensos. 
Érgo sive quis abire suadet ad regem , et sponte dare nos 
in ejus manum. Cuncti statim sublato clamore facienda 
potius omnia, quam lic, affirmabant. Quo evademus 
igitur, quibus omnia sunt inimica? Subvolare in celum 
sane non possumus. Facto ad hic silentio, Lacedamo- 
nius aliquis, Brasida? propinquus, temporum acerbitate 
patria exsul, primus loqui sic ausus est : Quid vero quie- 
rimus, ait, ubi regem effugiamus! mare sane et triremes 
habemus. Utraque nos in Siciliam et Syracusas ducunt , 
ubi non Persas modo non timemus, sed ne quidem Athe- 
nienses.. Laudabant omnes consilium. Chireas non assen- 
lientem fingebat, navigationis longinquitatem caussatus ; 
sed eo ipso volebat tantum pertentare mentes, num seriu 
sic decernerent. Quum autem instarent vehementer, et 
jam flagitarent abitum : Vos quidem, ait, viri Grzeci, pul- 
chre statuilis, et gratiam vobis habeo benevolentiae alque 
fidei, diique si vos in suam curam tutelamque recipiant , 
penitere non sinam. — /Ezyptios aulem , multi enim sunt, 
invitos cogere non decet. Habent plurimi uxores et libe- 
τοὶ, ἃ quibus libenter non abstrahantur. In vulgus itaque 
dimissos ire jubeatis, qui singulos perrogent; ut solos vo- 
luntarios adsciscamus. — Ul jusserat, ita factum. 

111. Callirrhoé vero dextra prehensum seducit Chaeream, 
et : Quid statuisti, Cliaerea, inquit. Etiam Statiram Sy- 
racusas duces, et pulchram Rhodogunen ? Non mea caussa, 
sed tibi servas illas abducam, ait rubore suffusus Clae- 


reas. Exclamat Callirrioé : Dii ne fecerint, ul. reginam 
Asia mihi servam habere insaniam, eamque hospitii lege 





mihi sacratam. llam, si gratificari mihi cupis , remitte 
regi, quae. me, ut. fratris uxorem. nacta, sic custodivit. 





LIBER VIIL. - 


Eppucó μοι, φησὶν, ὦ Στάτειρα 


γὰρ πάντα βασιλεῖ. Καὶ ἀγὼ δέ σοι χάριν 
εἴσομαι τοῖς γονεῦσέ μου καὶ τοῦς θεοῖς τοῖς Ἕλλη- 
5 νιχοῖς, —— σοι τὸ τέχνον μου, ὃ xal σὺ ἡδέως 
εἶδες. Νόμιζε ἐκεῖνο παραθήχην ἔχειν dv ἐμοῦ, 
Ταῦτα λεγούσης, δακρύων ἐνεπλήσθη xat γόον ἤγειρε 
ταῖς γυναιξίν. σα δὲ τῆς νεὼς ἡ Καλλιρρόη, 
ἠρέμα προσχύψασα τῇ Στατείρᾳ καὶ ἐρυθριῶσα, τὴν 
τὸ ἐπιστολὴν ἐπέδωκε χαὶ, Ταύτην, εἶπε, δὸς Διονυσίῳ 
τῷ δυστυχεῖ, ὃν παρατίδημμε σοί τε ed Βασιλεῖ. Πα- 
ρηγορήσατε αὐτόν. Φοβοῦμαι, μὴ ἐμοῦ γωρισθεὶς 
ἑαυτὸν ἀνέλῃ. "Exc δ᾽ ἂν ἐλάλουν αἵ γυναῖχες καὶ 
ἔχλαον καὶ ἀλλήλας κατεφίλουν, εἰ μὴ παρήγγειλαν of 
15 χυδερνῆται τὴν ἀναγωγήν, Μέλλουσα δ᾽ ἐμβαίνειν 
εἰς τὴν τριήρη ἡ Καλλιρρόη τὴν Ἀφροδίτην προσεκύ- 
γησε, Χάρις σοι, φησὶν, ὦ δέσποινα, τῶν παρόντων. 
Ἤδη μοι διαλλάττη, Δὸς δέ μοι καὶ Συραχούσας 
ἰδεῖν. μεγάλη μὲν ἐν μέσῳ θάλασσα καὶ ἐκδέχεταί με 


20 φοθερὰ πελάγη, πλὴν οὐ φοδοῦμαι, σοῦ μοι συμπλεού- 


σης. Ἀλλ᾽ οὐδὲ τῶν Αἰγυπτίων οὐδεὶς ἐνέδη ταῖς 
Δυμητρίου ναυσὶν, εἰ μὴ πρότερον συνετάξατο Χαιρέᾳ 
καὶ χεφαλὴν xdi χεῖρας αὐτοῦ χατεφίλησε, Τοσοῦ- 
τὸν ἵμερον πᾶσιν ἐνέθηκε. Καὶ πρῶτον ἐχεῖνον εἴασεν 

25 ἀναχθῆναι τὸν στόλον, ὡς ἀκούεσθαι μέχρι πόρρω τῆς 
θαλάσσης ἐπαίνους μεμιγμένους εὐχαῖς. 

E. Καὶ οὗτοι μὲν ἔπλεον, βασιλεὺς δ' ὁ μέγας, 
χρατήσας τῶν πολεμίων, εἰς Αἴγυπτον μὲν ἐξέπεμπε 
τὸν χαταστησόμενον τὰ ἐν αὐτῇ βεβαίως, αὐτὸς δ᾽ 

20 ἔσπευδεν εἷς Ἄραδον πρὸς τὴν γυναῖκα. "Ove δ' αὐτῷ 
περὶ Χίον καὶ Τύρον καὶ θύοντι τῷ Ἢραχλεϊ τὰ ἐπι- 
νίχια, προσῆλθέ τις ἀγγέλλων" “Ὅτι Ἄραδος ἐχπεπόρ- 
θῆται xa( ἐστι κενή. πάντα δὲ τὰ ἐν αὐτῇ φέρουσιν 
αἱ ναῦς τῶν Αἰγυπτίων. Μέγα δὲ πένθος χατήγγειλε 

3» βασιλεῖ, ὡς ἀπολωλυίας τῆς βασιλίδος, Ἐπένθουν δὲ 
Περσῶν οἱ ἐντιμότατοι, Στάτειραν 

Πρόφασιν σφῶν δ᾽ αὐτῶν κήδε" ἕκαστος, 
ὁ μὲν γυναῖχα, ὁ δ' ἀδελφὴν, ὃ δὲ θυγατέρα, πάντες 
δέ τινα, ἕκαστος οἰκεῖον. ἘἘχπεπλευχότων δὲ τῶν 

40 πολεμίων, ἄγνωστον ἦν, διὰ ποίας θαλάσσης. Τῇ 
δευτέρᾳ δὲ τῶν ἡμερῶν ὥφθησαν αἱ Αἰγυπτίων ναῦς 
προσπλέουσαι, Καὶ τὸ μὲν ἀληθὲς ἄδηλον ἦν, ἐθαύ- 
μαζὸν δ' ὁρῶντες xai ἔτι μᾶλλον ἐπέτεινεν αὐτῶν τὴν 
ἀπορίαν. σημεέϊον ἀρθὲν ἀπὸ τῆς νεὼς τῆς Δημητρίου 

ss βασιλικὸν, ὅπερ εἴωθεν αἴρεσθαι μόνου πλέοντος βα- 
σϑξως. 'Ῥοῦτο δὲ ταραχὴν ἐποίησεν, ὡς πολεμίων 
ὄντων, Εὐθὺς δὲ ὑέοντες ἐμήνυον ᾿Αρταξέρξη * Τάχα 
δή τις εὑρεθήσεται βασιλεὺς Αἰγυπτίων. Ὁ δ' ἀνέ- 
ὕορεν ἔχ τοῦ θρόνου καὶ ἔσπευδεν ἐπὶ τὴν θάλασσαν 

10 καὶ σύνθημα πολεμιχὸν ἐδίδου. Τριήρεις μὲν γὰρ 
οὐχ ἦσαν αὐτῷ, πᾶν δὲ τὸ πλῆθος ἔστησεν ἐπὶ τοῦ 
λιμένος παρεσκευασμένον el; μάχην. Ἤδη δέ τις καὶ 
τόξον ἐνέτεινε xal λόγχην ἔμελλεν ἀφιέναι, εἶ μὴ συν-- 

Üinsgios. 


497 


In illa ul Callirrhoé reginam lenerrimis cum blanditiis lecto 
reposuerat : Vale, alt, o Slatira, MS 
Syracusas seribe saspius. Omnia enim regi facili. Ego 

tibi apud parentes quoque meos gratiam novero, et apud. 
Graecos deos, Commendo tibi filium meum, quem et tu 
libenter videbas. Pro me illum habere depositum repulato, 
Haec dicens Callirrhoé lacrymis. obondatur, εἰ ejulatum 
apud mulieres excilat , et jam egrediens e nave, versus Sta- 
liram leviter sese inclinans el erubescens, epistolam tradit. 
Hanc, ait, exhibe infelici Dionysio, quem tuze pariter et- 
regis fidei committo. Consolamini ipsum. "Vereor, ne 
sese de vita , sejunelus a me, tollat. — Forsan adhue loque- 
rentur muliercul, et plorarent, et parlirenlur invicem 
oscula, nisi gubernatores exitum e porlu imperassent. 
Jam ínscensura Venerem adorat Callirrhoé : Gratia libi sil, 
domina, de prasentibus, ait. Jam mihi reconciliata es. 
Da quoque nunc Syracusas videre.  Intercedi quidem 
vastum mare, et zquora tremenda manent alque exci- 
piunt. Non limeo tamen, te mihi socia navigationis. 
Agypliorum nemo naves ingrediebatur Demetrii prius, 
quam hie Chaereg valedixisset, caput. manusque deoscu- 
latus. Tantum sui desiderium noster omnibus indiderat. 
Hanc ergo primam sivit Clzereas in fluctus referri elassem, 
inter laudes volis mixtas, longo per mare tractu exau- 
diendas. 

V. Et hi quidem navigabant, rex autem, vietis hostibus, 
in Egyptum miserat, qui statum illius regionis ordinaret. 
Ipse vero Aradum properabat ad uxorem. Sed versanti cirea 
Chium et Tyrum, et Herculi ob victoriam obtentam sacri- 
ficanti, advenit nuntius, Aradum hostili manu devastatam 


et evacuatam esse, omniaque naves JEgypliorum aspor- 
fare. Nuntius ille tristissimus advenit regi , ut perdita re- 
gina; tristissimus et reliquis Persarum proceribus, qui 
Statiram specie lugebant, suos revera quisque necessarios, 
hic uxorem, ile sororem, aller filiam , omnes omnino 
Afünem. Post egressum vero inimicarum navium ignora- 
batur, per quodnam ille mare iter haberent. Altero die 
autem conspecte quidem naves /Egypliorum accedenles, 
sed quarum obscura erat destinatio. — Videntes admiraban- 
lur, sed magis intendebat incertitudinem vexillum region 
δ nave Demetrii sublatum, quod tantum solet, quando 
rex navigat, extolli. 1 faciebat perturbationem, tanquam 
hostes adessent, Accurrunt statim et nuntiant. Artaxerxi, 
Forsan, aiunt, invenietur aliquis rex JEgwpliorum. Ille 
subito desilire de solio, ad litus festinare, eonflietui dare 
signum. Triremes enim non quidem ipsi ad manus : sed 
ordinavit copias in poríu ad prelium accinctas. — Jam quis 
32 





LIBER. VII. 


πείθει ῥαδίως ἀντερᾷᾶσθαι. Θεασάμενος δὲ τὸ παιδίον 
καὶ ταῖς χερσίν - Ἀπελεύσῃ ποτέ μοι καὶ ab, 

τῷ τέκνον, πρὸς τὴν μητέρα καὶ γὰρ αὐτὴ τοῦτο κεχέλευ- 
κεν. Ἐγὼ δ᾽ ἔρημος βιώσομαι, πάντων αἴτιος ἐμαυτῷ 
γενόμενος, Ἀπώλεσέ με χενὴ ζηλοτυπία xal σὺ, Βα- 
βυλών, Ταῦτ᾽ εἰπὼν συνεσκευάζετο τὴν ταχίστην 
καταβαίνειν εἰς ᾿Ιωνίαν, μέγα νομίζων παραμύθιον, 

1» πολλὴν ὁδὸν xal πόλεων ἡγεμονίαν xal τὰς ἐν Μιλήτῳ 
Καλλιρρόης οἴχήσεις, 

(τ΄. Ὑὰ μὲν οὖν περὶ τὴν Ἀσίαν ἐν τούτοις ἦν, 6 δὲ 
Χαιρέας ἤνυσε τὸν πλοῦν εἰς Σικελίαν εὐτυχῶς. Eire. 
κεὶ γὰρ ἀεὶ κατὰ πρύμναν (5 ἄνεμος), καὶ ναῦς ἔχων 

on μεγάλας ἐπελαγίζετο, περιδεῶς ἔχων, μὴ πάλιν αὑτὸν 
σκληροῦ δαίμονος προσβολὴ χαταλάδῃ. ᾿Ἐπεὶ δ᾽ ἐφά- 
νῆσαν Συραχοῦσαι, τοῖς τριηράρχαις ἐκέλευσε χοσμῆι- 
σαι τὰς τριήρεις καὶ ἅμα συντεταγμέναις πλεῖν. καὶ 
γὰρ ἦν γαλήνη. Ὡς δ᾽ εἶδον αὐτοὺς οἱ ἐχ τῆς πό- 
9. Apoc , εἶπέ τις" Πόθεν τριήρεις προσπλέουσι ; μή τι 
"Ayr; φέρε οὖν μηνύσωμεν 'Ἑρμοκράτει. Καὶ 
ταχέως ἐμήνυε" Στρατηγὲ, βουλεύου, τί ποιήσεις. Τοὺς 
λιμένας ἀποκλείσωμεν, 7, ἐπαναχθῶμεν s οὐ γὰρ ἴσμεν, 
εἴ αείζων ἕπεται στόλος. πρόδρομοι δ᾽ εἰσὶν αἵ βλεπό- 
ψι μεναι. Καταδραμὼν οὖν ὁ " Epyoxodens ix τῆς ἀγο- 
ρᾶς ἐπὶ τὴν θάλασσαν, κωπῆρες ἐξέπεμψε πλοῖον 
ἀπαντᾶν αὐτοῖς. ὋὉ δ᾽ ἀποσταλεὶς ἐπυνθάνετο, πλη- 
σίον ἐλθὼν, τίνες εἴησαν. Χαιρέας δ᾽ ἐκέλευσεν ἀπο- 
χρίνασθαί τινα τῶν Αἰγυπτίων * Ἡμεῖς ἐξ Αἰγύπτου 
à» πλέομεν ἔμποροι, φορτία φέροντες, ἃ Συραχοσίους 
εὐφρανεῖ, Μὴ düpón «τοίνυν εἰσπλεῖτε, φυσὶν, ἕως 
ἂν γνῶμεν, εἰ ἀληθεύετε. φορτίδας γὰρ οὗ βλέπω 
ναῦς ἀλλὰ μακρὰς χαὶ ὡς ἐκ πολέμου τριήρεις, ὥστε 
af μὲν πλείους ἔξω τοῦ λιμένος μετέωροι μεινάτωσαν, 
o μία δὲ χαταπλευσάτω. Ποιήσομεν οὕτως. Εἰσέ- 
πλευσεν οὖν τριήρης ἢ Χαιρέου πρώτη. Εἶχε δ' ἐπάνω 
σκηνὴν συγχεχαλυμμένην Βαδυλωνίνις περιπετάσμα- 
σιν. Ἐπεὶ δὲ χαθωρμίσθη, πᾶς ὁ λιμὴν ἀνθρώπων 
ἑνεπλήσθη. «Φύσει μὲν γὰρ ὄχλος ἐστὲ περίεργόν τι 
wn ρῆμα, τότε δὲ xal πλείονας εἶχον αἰτίας τῆς συνδρο- 


νῆἧς. ᾿δλέποντες δ᾽ εἷς τὴν σχηνὴν, ἔνδον ἐνόμεζον | 


οὖκ ἀνῇρώπους, ἀλλὰ φόρτον εἶναι πολυτελῆ. Καὶ 
ἄλλως ἄλλο τι ἐμαντεύετο, πάντα δὲ μᾶλλον, ἢ τάλη,- 
οἷς εἴχαζόν. Καὶ γὰρ ἦν ἄπιστον, ὡς ἀληθῶς ἤδη 
τὸ πεπυσμένων αὐτῶν, ὅτι Χαιρέας τέθνηχε, ζῶντα δόξαι 
καταπλεῖν χαὶ μετὰ τοσαύτης πολυτελείας Οἵ τε τοῦ 
Χαιρέου γονεῖς οὐδὲ προήεσαν ix τῆς οἰχίας, Ἕρμο- 
«αράτης δ᾽ ἐπολιτεύετο μὲν ἀλλὰ πενθῶν καὶ τότε εἱστή- 
xtv υὲν, λανθάνων δέ, Πάντων δ᾽ ὑπορούντων xo 





4 ὁ ον ὦ 
exeusalio,, εἰ eadem se verla re : I 
aemps quodanmodo, ἢ τος Fee ed ln 
vis res amor st, et cito perzundet amantibus relumari 


Tu mili quoque, fii, ait, aliquando ad matrem ibis 










istorum ipse mibi causa faclus. Vana me iemulatin et 
1n Babylon pessumdederunt. Post que quanloryus para- 
bat in loníam descendere, magnum repulans solamen, 
multiplex iter, el urbium imperium , et. Callirrhoés Milet 
olim habitaliones. 


VI. Haec in Asía gerebantur. — Interim Claereas naviga- 
lionem feliciter conüciebal in Siciliam, secundo enim 
vento semper utebatur, et eum magnis navibus sese alio 
credebat, multo tamen eum timore, ne in se duri cujusdam 
dei impelus ingrüereL.— Syracusis autem conspectis, ul 
ornent triremes jübel praefectos , οἱ agminalim. navigelur. 
Erat nempe tranquillitas. Urbani ut vident eas , dicebat 
aliquis - Unde triremes adveniunt? sunlne Attica? agedum 
indicemus MHermocrati. ἘΠῚ mox significa. — Dehbera , 
préetor, quid ages. — Portusne elaudamus , an occurramus 
in altum? Nescimus enim, an major classis sequatur, et 
przevime hae modo eint. vise. — Propere deeürrit Hermocra- 
les ad mare de foro, et acluariam navem mittit iis obviam. 
Missus, ut prope venit ; Quinam forent, interroga. Re- 
spondet /Egypliorum unus, Cliereze jussu : Nos ex JEgyplo 
mavigamus mercatores, eum mercibus, quae Eeliliam Sy- 
raensanis afferent. — Ergo ne conferlim , ille ait , intro. na- 
vwigate. Naves enim video, non onerarias, sed longas, et 
quasi bellicas triremes. Adeoque cietere omnes extra por- 
tum. procul in salo manento, vna vero inlro navigel. — Sic 
faciemus. Patrat itaque prima. Chiereze. friremis, super 
constralo tentorium velis Dalrylonicis circumamictum ge- 
rens. Qui ul appulit, totus. portus hominibus impletus 
est. Nam per se plebs. est res valde. curiosa, rerumque 
novarum sedula; lunc autem. plures habebant. concursus 
raliones, Ad lentorii adspectum, merces intus esse pre« 
tíosas, conjiciebant , aliusque aliud quid augurabatur, sed 
omnes alia omnia potius, quam verum, Absonum enim 
erat , pulare illos, qui certo audierant. obiisse Clierean , 
eundem vivum cum navibus tantaque magnilicentia. in 
patriam redire, Chaeree parentes. ne domo quidem pro- 
dierant. — Hermocrates aderat. quidem, ut imagistralus et 
rector rerum gerendarum, sed in lucu; adstabat quidem , 
sed latens. Omnes. autem quum. dubii oculis eodem de- 

» 





























LIBER. Vill. 


πάντα τὰ τῆς ἐποδημίας διηγήματα, Κἀκεῖνος ἀπὸ 
τῶν τελευταίων ἤρξατο, λυπεῖν οὗ θέλων ἐν τοῖς πρώ-- 
τοῖς καὶ σχυθρωποῖς τὸν λαόν, Ὁ δὲ δῆμος ἕνεχε- 
λεύετο" ᾿Ερωτῶμεν, ἄνωθεν ἄρξαι, πάντα ἡμῖν λέγε, 
5 μηδὲν παραλίπης. Ὥχνει Χαιρέας, ὥς ἂν ἐπὶ πολ-- 


γενόμενον, ἐπισκοτεῖ τοῖς προτέροις 

10 ἅπασι. Τὸ δὲ μὴ ῥηθὲν ὑπόνοιαν ἔχει χαλεπωτέραν 
ἐξ αὐτῆς τῆς σιωπῆς. Πατρίδι λέγεις καὶ γονεῦσιν, 
ὧν Ἰαύρροπος ἢ πρὸς ἀμφοτέρους ὑμᾶς φιλοστοργία. 
Τὰ μὲν οὖν πρῶτα τῶν διηγημάτων ἤδη xal ὁ 2540; 
ἐπίσταται, καὶ γὰρ τὸν γάμον ὑμῶν αὐτὸς ἔζευξε. Τὴν 

15 τῶν ἀντιμνηστευομένων ἐπιβουλὴν εἰς ψευδῆ ζηλοτυ- 
πίαν, ἀκαίρως ἔπληξας τὴν γυναῖκα, πάντες ἔγνωμεν, 
xal ὅτι δόξασα τεῦνάναι πολυτελῶς ἐχηδεύθη. Σὺ Hi 
εἰς φόνου δίχην ὑπαχθεὶς, σεαντοῦ κατεψηφίσω, συν- 
ἀποθανεῖν ϑέλων τῇ γυναικί, Ἀλλ' 6 δῆμός σε ἀπέ- 

30 λυσεν, ἀκούσιον ἐπιγνοὺς τὸ συμῦάν, Τὰ δὲ τούτων 
ἐφεξῆς [ἡμῖν ἀπάγγειλον, ὅτι Θήρων 5 τυμδωρύχος, 
νυχτὸς τὸν τάφον διασχόψας, Καλλιρρόην, ζῶσαν εὗ- 
go, μετὰ τῶν ἐνταφίων ἐνέθηχε τῷ πειρατικῷ κέλητι 
καὶ εἰς Ἰωνίαν ἐπώλησε ὁ σὺ δὲ κατὰ τὴν ζήτησιν τῆς 

E γυναυχὸς i ἐξελθὼν, αὐτὴν μὲν οὐχ, ees, ἐν δὲ τῇ ὕα- 
aar, τῷ πειρατικῷ πλοίῳ περιπεσὼν, τοὺς μὲν ἄλλους 
λῃστὰς τεὐνεῶτας χατέλαδις ὑπὸ δίψους, Θήρωνα, δὲ 
μόνον ἔτι ζῶντα εἰσήγαγες εἷς τὴν ἐκκλησίαν, κἀκεῖνος 
μὲν βασανισθεὶς ἀνεσχολοπίσθη, τριήρη δ᾽ ἐξέπεμψεν ἡ 

30 πόλις χαὶ πρεσδευτὴν ὑπὲρ Καλλιρρόης,, ἑκούσιος δὲ 
συνεξέπλευσέ σοι Πολύχαρμος 6 φίλος, ταῦτ᾽ ἴσμεν - 
σὺ δ' ἡμῖν διήγησαι τὰ μετὰ τὸν ἔχπλουν συνεχθέντα 
τὸν σὸν ἐντεῦθεν, Ὁ δὲ Χαιρέας ἔνθεν ἑλὼν διηγεῖτο" 
Πλεύσαντες τὸν Ἰόνιον ἀσφαλῶς, εἰς χωρίαν κατήχθη- 

35 μὲν ἄνδρὸς Μιλησίου, Διονυσίου τοὔνομα, πλούτῳ xal 
γένει xal δόξη πάντων Ἰώνων ὑπερέχοντος, Οὗτος 
δὲ, ὃ παρὰ Θήρωνος Καλλιρρόην ταλάντου πριάμενος, 
M3 φοῦὔνθητε Οὐκ ἐδούλευσεν. Eit γὰρ τὴν 
ἀργυρωνήτην αὑτοῦ; δέστιοιναν ἀπέδειξε καὶ ἐρῶν αὖ- 

40 τῆς βιάσασθαι οὐκ ἐτόλμησε τὴν εὐγενῆ, πέμψαι δὲ 
πάλιν εἰς Συρακούσας οὐχ ὑπέμεινεν, ἧς ἤρα. ᾿Επεὶ 
δ' ἤσθετο Καλλιρρόη κύουσαν ἑαυτὴν ἐξ ἐμοῦ, σῶσαι 
νι πολίτην ὑμῖν θέλουσα, ἀνάγχην ἔσχε Διονυσίῳ 
γαμυβῆναι, σοφιζομένη τοῦ τέχνου τὴν γονὴν, ἵνα ἐκ 

“0 Διονυσίου δύξη γεγεννηκέναι καὶ τραφῇ τὸ παιδίον ἐπα- 
ξίως, Τρέφεται γὰρ ὑμῖν, ἄνδρες Συρακόσιοι, πολί- 
τῆς ἐν Μιλήτῳ, πλούσιος ὕπ᾽ ἀνδρὸς ἐνδόξου. Καὶ 
γὰρ ἐκείνου τὸ γένος ἔνδοξον Ἑλληνικόν. Μὴ φθονή- 

σωμεν αὐτῷ μεγάλης κληρονομίας. 

δ" UN. Ταῦτα μὲν οὖν ἐμαῦον ov. τότε δὲ κατα- 
je ἐν τῷ χωρίῳ, μόνην εἰχόνα ΚΚαλλιρρόης θεασά- 
μένος ἐν ed 5 ἐγὼ μὲν εἶχον ἀγαθὰς ἐλπίδας, νύκτωρ 
3E ἠνρύγες λησταὶ, καταδραμόντες ἐπὶ θήλασσαν, ἐνέ- 
πρῆσαν μὲν "iy τρυύρν;, τοὺς 83 πλείστους κατέσφα- 





ως ΤΥνῚ 


5m. 
deducunt. | Chicresm vero delinebe! concio, lnlam ilmerig 
οἱ absentia ralionem scire c 

postremis, nolens populum recitatione pciorom casuum, 
sed tristium, afflizere.— Populus autem instabat τ Rogatus. 
à principio ordiri. Dir mobis ommía, Profermitte nihil. 
Chsereas pudore multorum, quae prarter. voluntatem ipsi 
evenéranb, cessare. Sed Hermocrales τ Pudore lic opus 
non est, (ili, etiamsi dicas aliquid tristius , ant 

Finis enim splendidus facas ita priora omnia ol 

Eliam quod indictum ex. ipso silentio : suspicionem habet 
graviorem. Palrim dicis et parentibus, quorum ὦ aequalis 
jn ambo vos est. animi propensio. Primos quidem even- 
tus jam novit populus, Nuptías enim ipse vestras junxit. 
Rivalium in procando tuorum insidias, per quas injecta 
tilii aemulatione vana intempestive uxorem feriisli , omnes 
novimus , el quod illa mortua habita splendide fuerit se- 
pulta, tuque auclor caedis dictus te ipie. condemnaveris , 
cupilus uxori eommori, populus autem ie absolverit, 
facto agnito involuntario. — Etiam quas deinceps consecuta, 
[nobis annuntiata : ] ut Thero sacrilegus, effraclo. noctu 
monumento, Callirrhoén inventam vivam cum mundo εἰ 
gaza sepulcrali piratico celoci imposuerit, et in Toniom 
vendiderit, tu vero egressus ad requirendam uxorem, ipsam 
quidem non. inveneris, sed incidens in mari in. piraticum 
navigium ceeleros latroues siti exstinctos. deprehenderis 
praeter Theronem , quem viyum introduxisti in concionem, 
uhi tortus ille tandem palo. suftixus est, urbs deinde trire- 
mem emisit εἰ legationem pro Callirrhoe, εἰ sponte tihi 
prostitit comitatum Polycharmus enaviganti : harc omnía 
novimus. Tu vero narra nobis, qua post tuam hinc ena- 
vigalionem accklerunt. — Narrabat inde orsus Cliereas sic - 
Trajecto feliciter Tonio, appulimus in agros viri Milesii, 
Dionysii nomine, opibus, et genere, et gloria omnibus foni- 
bus autecellenlis. — Hic erat ille, qui talento. Callirrhoen a 
Therone redemeral. Ne limealis, illa non servi. Nam 
stalim. venalitiam. suam fecit eram , eamque amator no- 
luit quidem vi cogere, rursus tamen amatam remittere in 
Siciliam a se non impelraviL.— Quum vero sentiret. Callir- 
rhoé se de me gravidam, cnplens servare. vobis civem, 


| necesse habuit Dionysio nubere , falsam astute. confingens. 


pueri generationem , ut ipsa videretur ex Dionysio eouce- 
pisse, εἴ in(aus condigne educarelur. — Civis enim vobis, 
viri Syracusani , Mileti dives, altus a viro illustri , crescit. 
Nam ei quoque genus illustre Graecum. Νὰ magnam illi 
haereditatem invideamus. 

VIL. Haec ego postea didici facta, — Sed ut eo regrediar, 
appulsus in agro istoc, Callirrhoés ünagine tantum in 
lemplo quodam conspecta , habebam bonam spem, verum. 
latrones noctu. dovolantes ad. mare trinemem incenderunt, 
ecciderunt. plurimos , δὲ me eum. Polychanmo vinctum in 








LIBER VIII. 


ὑμέτερος. Ἄξει δ᾽ αὐτὸν ὁ ἝἝρμοχράτους ἔκγονος. 
Εὐχαὶ παρὰ πάντων ἐπὶ τούτοις ἐπηκολούθησαν. Κα- 
ταπαύσας δὲ τὴν βοὴν Χαιρέας εἶπεν. Ἐγὼ καὶ Καλ- 
λιρρόη χάριν ἔχομεν ἐφ᾽ ὑμῶν Πολυχάρμῳ τῷ φίλῳ, 
υ xol γὰρ εὔνοιαν ἐπεδείξατο καὶ πίστιν ἀληθεστάτην 
πρὸς ἡμᾶς, κἂν ὑμῖν δοκῇ, δῶμεν αὐτῷ γυναῖκα τὴν 
ἀδελφὴν τὴν ἐμήν. Προῖκα δ᾽ ἕξει μέρος τῶν λαφύ- 
ρων. ᾿Ἐπευφήμησεν 6 δῆμος" ᾿Αγαθῷ ἀνδρὶ, Πολυ- 
χάρμῳ, φίλῳ πιστῷ, ὁ δῆμός σοι χάριν ἐπίσταται. 
10 Τὴν πατρίδα εὐηργέτηκας. Ἄξιος “Ἑρμοκράτους καὶ 
Χαιρέου. Μετὰ ταῦτα πάλιν Χαιρέας εἶπε: Καὶ 
τούσδε τοὺς τριαχοσίους, “λληνας ἄνδρας, στρατὸν 
ἐμὸν ἀνδρεῖον, δέομαι ὑμῶν, πολίτας ποιήσατε. Πά- 
λιν ὁ δῆμος ἐπεδόησεν" Ἄξιοι μεθ᾽ ἡμῶν πολιτεύεσθαι. 
3$ Χειροτονείσθω ταῦτα. Ψήφισμα ἐγράφη xol εὐθὺς 
ἐκεῖνοι χαθίσαντες, μέρος ἦσαν τῆς ἐχχλησίας. Καὶ 
Χαιρέας δ᾽ ἐδωρήσατο τάλαντον ἑχάστῳ. Τοῖς δ᾽ 
Αἰγυπτίοις ἀπένειμε χώραν “Ἑρμοκράτης, ὥστ᾽ ἔχειν 
αὐτοὺς γεωργεῖν. “Ἕως δ᾽ ἦν τὸ πλῆθος ἐν τῷ θεάτρῳ, 
30 Καλλιρρόη, πρὶν εἰς τὴν οἰκίαν εἰσελθεῖν, elc τὸ τῆς 
Ἀφροδίτης ἱερὸν dixero. Ααθομένη δ᾽ αὐτῆς τῶν 
ποδῶν καὶ ἐπιθεῖσα τὸ πρόσωπον xol λύσασα τὰς xó- 
μας, καταφιλοῦσα - Χάρις σοὶ, φησὶν, ᾿Αφροδίτη. Πά- 
λιν γάρ μοι Χαιρέαν ἐν Συρακούσαις ἔδειξας, ὅπου χαὶ 
22 παρθένος εἶδον αὐτὸν, σοῦ θελούσης. Οὐ μέμφομαί 
σοι͵ δέσποινα, περὶ ὧν πέπονθο. Ταῦτα εἵμαρτό μοι. 
Δέομαί σου, μηκέτι με Χαιρέου διαζεύξης, ἀλλὰ xal 
βίον μακάριον xal θάνατον χοινὸν κατάνευσον fiiv. 


Τοσάδε περὶ Καλλιρρόης συνέγραψα. 
30 Χαρίτωνος ᾿Ἀφροδισιέως τῶν περὶ Χαιρέαν καὶ Καλλιρρόην 
H λόγων τέλος. 


503 


classis ex lonia, quam ducet Hermocratis nepos. Seque- 
bantur bsec verba universorum vota, cum ingenti clàmore. 
Quem ut sedaverat Chaereas : Ego, ait, et Callirrhoé ce- 
ram vobis gratiam habemus amico Polycharmo. Nam 
benevolentiam et fidem simcerissimam erga nos ostendit , 
et, si vobis videtur, in matrimonium demus ipsi meam 
sororem , dotemque habeat partem manubiarum. Accla- 
mavit bona verba : Populus bono viro Polycharmo, amico 
fido, gratiam tibi novit. Patriam beneficiis demeruisli , 
dignus Hermocrate οἱ Chaerea. Post hac Clixreas : Hos 
trecentos , ait, foriem meum exercitum, rogo vos , cives 
facitote. Iterum annuit cum clamore populus : Digni sunt, 
qui eadem nobiscum civitate utantur. ΠῸΓ in suffragia. 
Scriptum decretum. Et ex continenti trecentiilli considentes 
pars erant concionis, a Chirea talento quisque donatus. 
4Egyptiis vero Chiereas agrum dabat colendum. Interim, 
dum in theatro est multitudo, Callirrhoé , priusquam do- 
mum intraret, in templum Veneris contenderat, ejusque 
pedes amplexa, et innisa vultu, comisque solutis, oscu- 
lata: Venus, ait, tibi gratia. Rursus enim Chzream 
mihi Syracusis ostendisti, ubi etiam virgo illum tua volun- 
tate videbam. Non incuso te, domina, propter ea , quxe 
passa fui. Erant illa mihi destinata. Porro ne me divel- 
las a Cluerea, precor, vitamque nobis felicem, et mortem 
annue communem. Tantum de Callirrhoé conscripsi. 


Charitonis Aphrodisiensis librorum octo de Charca 


et Callirrhoé finis. 


ANTONIUS DIOGENES. 





^ — ANTONIOY AIOPENOYX 
TON 


YHEP OOYAHN 
AHIXTON —— 


AOFOI Δ' ΚΑΙ Κ΄. 


—— — 


Δ΄. Ἀνεγνώσψθησαν ᾿Δντωνίου Διογένους τῶν ὑπὲρ 
Θούλην ἀπίστων λόγοι εἴχοσι τέσσαρες, Δραματιχὸν 
οἷ λόγοι, σαφὴς f, φράσις καὶ οὕτω καθαρὰ, ὡς ἐπ᾽ ἔλατ- 
τὸν εὐκρινείας δεῖσθαι καὶ τότε χατὰ τὰς ἐχτροπὰς τῶν 
διηγημάτων, ταῖς δὲ διανοίαις πλεῖστον ἔχει τοῦ ἡδέος, 
ἅτε μύθων ἐγγὺς καὶ ἀπίστων ἐν πιθανωτάτη, πλάσει 
xal διασχευῇ ὕλην ἑαυτῇ διηγημάτων ποιουμένη. ᾿ 

Β΄, Εἰσάγεται τοίνυν ὄνομα Δεινίας κατὰ ζήτησιν 
ἱστορίας ἅμα τῷ παιδὶ Δημοχάρῃ ἀποπλανηθεὶς τῆς 
tu πατρίδος, καὶ διὰ τοῦ Πόντον καὶ ἀπὸ τῆς κατὰ Κασ-- 

πίαν xal Ὑρχανίαν θαλάσσης πρὸς τὰ Ῥιπαῖα χαλού- 

μενα ὄρη, καὶ τοῦ Τανάϊδος ποταμοῦ τὰς ἐχδολὰς ἀφι- 

γμένοι, εἶτα διὰ τὸ πολὺ τοῦ ψύχους ἐπὶ τὸν Σχυθιχὸν 

ἐπιστραφέντες ᾿Ωχεανὸν, xal δὴ xal εἰς τὸν Epov ἐμιδα- 
i5 λόντες, καὶ πρὸς ταῖς τοῦ ἡλίου ἀνατολαῖς γεγονότες, 
ἐντέυηέν τε κύχλῳ τὴν ἐχτὸς περιελθόντες θάλασσαν ἐν 
χρόνοις μακροῖς καὶ ποιχίλαις πλάναις - εἷς συνεφά- 
πτονταῖι τῆς πλάνης Καρμάνης καὶ Μηνίσχος καὶ Ἄζου- 
λις, ᾿ ἴγνονται δὲ καὶ ἐν Θούλῃ, τῇ νήσῳ, ἐνταῦθα τέως 
σταῦμὸν ὥσπερ τῆς πλάνης τινὰ ποιούμενοι. 

V. "Ev ταύτῃ τῇ Θούλη Δεινίας κατ᾽ ἔρωτος νόμον 
δμιλεῖ Δερχυλλέδι τινὶ χαλουμένῃ, ἥτις γένει μὲν 
ὑπῆρχε Τυρία τῶν κατὰ τὴν πόλιν εὐπατριδῶν, ἀδελφῷ 
δὲ συνὴν ὄνομα Μαντινίᾳ" ταύτη Δεινίας ὁμιλῶν ἀνα- 
μανθάνει τήν τε τῶν ἀδελφῶν πλάνην καὶ ὅσα Παάπις 
τις, ἱερεὺς Αἰγύπτιος, τῆς πατρίδος αὐτοῦ λεηλατη-- 
θείσης καὶ παροιχήσας Τύρον καὶ φιλοξενηθεὶς ὑπὸ τὸν 
τεκόντων τοὺς ἀδελφοὺς Δερχυλλίδα καὶ δ᾽ αντινίαν xal 
δόξας τὰ πρῶτα εὔνους εἶναι τοῖς εὐεργέταις χαὶ ὅλῳ 
τῷ οἴκῳ, μετὰ ταῦτα ὅσα καχὰ τόν τε εἶχον καὶ αὐτοὺς 
καὶ αὐτῶν γονέας εἰργάσατο, ὅπως εἰς ἱἹΡόξον ἀπὸ τῆς 
xxv τὸν οἶχον συμφορᾶς σὺν τῷ ἀδελφῷ ἀπήχθη xd- 
κεῖθεν εἰς Κρήτην ἐπλανήθη, τα εἰς Τυρρηνοὺς xiv- 
τεῦθεν εἰς Κιμμερίους οὕτω καλουμένους, καὶ ὡς τὰ ἐν 
3» Ἅιδου παρ᾽ αὑτοῖς ἴδοι καὶ πολλὰ τῶν ἐκεῖ μάδοι, 

ξιδασχάλῳ χρωμένη Μυρτοῖ, θεραπαινίδι οἰχείᾳ, πάλαι 

τὸν βίον ἀπολιπούση xal ἐκ τῶν νεχρῶιν τὴν ξέσποιναν 
ἀναδιδασκούση, 

Δ', Ῥαῦτα τοίνυν ἀπάρχεται Δεινίας διηγεῖσθαι 

i Κύμϑᾳ τινὶ ὀνόματι ἐξ Ἀρκαδίας πατρίδος, ὃν στείλει 

τὸ χοινὸν τῶν Ἀρκάδων ἐς ᾿Γύρον, αἰτούμενοι Δεινίαν 


z 


8 


» 


ANTONII DIOGENIS. 
s Pati E. 4 


DE INCREDIBILIBUS 


QUJE ULTRA THULEM 
INSULAM SUNT. 





1, Lecti sunt. Antonii. Diogenis libri XX1V de ineredibi- 
libus qua ultra Thulen insulam sunt. Dramalici sunt et 
dictio ipsa ita clara, ita pura ot minos egeat. perspicuitate. 
nisi aliquando in narrationum diverticulis; sententiis plu- 
rimam jucunditalis inest, quippe ad fabulas accedit elocutio 
et incredibilium narrationum sylvam sibi suppeditat cum 
verisimili fictione δὲ apparatu, - 

11. Inducitur itaque. Dinias quidam nomine ad invesli- 
gandas res novas simul cum filio Demochare patria relicta 
errans , qui. per PonIum et a Caspio et Hyrcanio mari ad 
Whipseos, ul vocantur, montes et Tanais luminis ostia 
defali, deinde propter ingens frigus ad Scylhicum con- 
versi Oceanum alque hinc ad Orientalem tendentes ad solis 
orientis parles venerunt : inde circulo faclo exterius mare 
longo tempore variisque erroribus circumierunt : errorum 
socii fiunt Carmanes, Meniscus el Azulis, Perveniunt 
eliam ad Thulen insulam ibique stationem errorum quam- 
dam constituunt . 

11... 1n hac insula cum Dercyllide quadam Dinias consue. 
tudinem habet, quze genere Tyria claris in ca urbe nata. 
libus orta, cum fratre Manlinia ibi versabatur. Cum ila 
igitur Dinias consuetudinem habens, ejus audit. fratrisque 
jactationes et quanta mala. Paapis quidam, /Egyplius τὰν 
cerdos, intulerit. — Hic enim vastata ejus patria Tyrum mi- 
grans eb hospitio acceptus a. parentibus horum fratrum 
Mantínias οἱ Dercyllidis, benevolus primum in bene de sc 
meritos et familiam universam videbatur, sed poslea in- 
gentibus. malis familiam el hos et eorum parentes. affecit. 
Narrat deinde quomodo post familiae calamitatem una cum. 
fratre Rhodum abducta. sit, inde in Cretam. errore delata 
fuerit , hinc ad Tyrrhenos, inde ad Cimmerios quos nomi- 
nant, utque apud hos inferos spectari, mullaque qua: ibi 
sunt didicerit, Myrló magistra usa, sua pedisequa, quae 
olim vila abiisset et a morle dominam doceret. 

ΤΥ. Hiec itaque narrare incipit. Dinias Cymbe euidan 
nomine , Arcadi, quem commune Arcadum miserat Tyrum 
Diniam rogantes ut ad ipsos in patriam suam rediret. A 





DE INCREDIBILIBUS QU/E ULTRA THULEN INSULAM SUNT. 509 


βυβλίων χαὶ τῶν βοτανῶν τὸ χυδώτιον, ἀπαίρουσιν εἰς 
ΤΡήγιον κἀκεῖθεν eic Μεταπόντιον, ἐν ᾧ αὐτοὺς Ἀστραῖος 
ἐπικαταλαδὼν μηνύει, χατὰ πόδας διώχειν Παάπιν, 
καὶ ὡς συναπαίρουσιν αὐτῷ ἐπὶ Θρᾶχας χαὶ Μασσα- 

5 γέτας πρὸς Ζάμολξιν τὸν £xalgoy αὐτοῦ ἀπιόντι, ὅσα 
τε κατὰ ταύτην τὴν ὁδοιπορίαν ἴδοιεν, καὶ ὅπως ἐντύ- 
40x ᾿Ἀστραῖος Δαμόλξιδι, παρὰ Γέταις ἤδη θεῷ νομι- 
ζομένῳ, χαὶ ὅσα εἰπεῖν αὐτῷ καὶ δεηθῆναι Δερχυλλίς 
τε καὶ Μαντινίας ᾿Αστραῖον ὑπὲρ αὐτῶν ἠξίωσαν, καὶ 

τὸ ὡς χρησμὸς αὑτοῖς ἐκεῖθεν ἐξέπεσεν, ἐπὶ Θούλην εἶναι 
πεπρωμένον ἐλθεῖν, χαὶ ὡς ἐς ὕστερον xai πατρίδα 
ὄψονται, πρότερον ἄλλα τεἐχταλαιπωροῦντες καὶ δίχην 
τῆς ἐς τοὺς τοχέας ἀνοσιότητος, εἰ καὶ ἄχοντες ἥμαρτον, 
τινύντες τῷ τὸν βίον οὐτοῖς εἷς ζωὴν καὶ θάνατον δια- 

Ys μερισίναι καὶ ζῆν μὲν ἐν νυχτὶ, νεχροὺς δὲ ἐν ἑχάστῃ 
εἶναι ἡμέρᾳ - εἶτα ὥς τοιούτους χρησμοὺς λαθόντες 
ἁπαίρουσιν ἐχεῖθεν, τὸν "Aazpatov σὺν Ζαμόλξιδι λεί- 
ποντες ὑπὸ Γετῶν δοξαζόμενον, καὶ ὅσα περὶ βορρᾶν 
αὑτοῖς τεράστια ἰδεῖν καὶ ἀχοῦσαι συνηνέχθη. 

1 Ζ΄, Ταῦτα πάντα Δεινίας χατὰ Θούλην ἀκούσας 
διηγουμένης Δερκχυλλίδος, εἰσάγεται νῦν ἀπαγγέλλων 
τῷ ᾿Αρχάδι Κύμδᾳ" ἐπὶ τούτοις xal ὡς Παάπις διώχων 
κατ᾽ ἴχνη, τοὺς περὶ Δερκυλλίδα ἐπέστη αὐτοῖς ἐν τῇ 
νήσιρ" καὶ τὸ πάθος ἐχεῖνος τέχνῃ μαγιχῇ ἐπέθηκε, 

35 θγήσχειν μὲν ἡμέρας, ἀναδιώσχειν δὲ γυχτὸς ἐπιγιγνο- 
μένης, xat τὸ πάθος αὐτοῖς ἐνέθγχεν ἐμπτύσας αὐτῶν 
χατὰ τὸ ἐμφανὲς τοῖν προσώποιν᾽ καὶ ὡς Θρουσκανός 
τις Θουλίτης, ἐραστὴς διάπυρος Δερκυλλίδος, ἰδὼν 
πεσοῦσαν τῷ Ux Παάπιδος πάθει τὴν ἐρωμένην xui 

30 ὑπεραλγήσας ades τε ἐπιστὰς, παίει ἐκ τοῦ αἰφνιδίου 
τὸν Παάπιν καὶ ἀναιρεῖ τοῦτο μόλις τῶν μυρίων κακῶν 
τέλος εὑράμενον" χαὶ ὡς Θρουσκανὸς, ἐπεὶ Δερχυλλὶς 
ἔχειτο δοκοῦσα γεχρὰ , ἑαυτὸν ἐπιχατασφάττει, Ἰ᾿αῦτα 
πάντα xai τούτων ἕτερα πολλὰ παραπλήσια, τήν τε 

3^ ταφὴν αὐτῶν xal τὴν ἐχεῖθεν ὑπαναχώρησιν καὶ τοὺς 
ἔρωτας Μαντινίου, xal ὅσα διὰ τοῦτο συνέδη, καὶ 
ἕτερα ὅμοια κατὰ Θούλην τὴν νῆσον Δεινίας μαθὼν 
μυϊολογούσης Δερχυλλίδος εἰσάγεται νῦν συνυφαίνων 
τῷ Ἁρκάδι Κύμδα, Καὶ συμπληροῦται ᾿ΑΙντωνίῳ 

wa Διογένει ὁ εἰκοστὸς τρίτος λόγος τῶν ὑπὲρ Θούλην 
ἐπιγραφομένων ἀπίστων, καίτοι μηδὲν ἢ βραχέα κατ᾽ 
ἀρχὰς περὶ Θούλης τῆς συγγραφῆς ὑποδηλωσάσης, 
η΄. Ὁ δὲ εἰκοστὸς τέταρτος λόγος εἰσάγει ᾽Λζουλιν͵ 
διηγούμενον, κἀχεῖθεν Δεινίαν τοῖς ἔμπροσθεν αὐτῷ 
ἀν μυβολογηθεῖσι πρὸς Κύμέαν συνείροντα τὰ ᾿Αζούλιδος, 
ὥς χατανοήσαι τῆς γοητείας τὸν τρόπον, καθ᾽ ὃν Παάπις 
ἐγοήτευσε Δερχυλλίδα καὶ Μαντινίαν, νυχτὶ μὲν ζῶν- 
τας, ἐν ἡμέρᾳ δὲ νεκροὺς fivat* xal ὥς ἀπήλλαξεν 
αὐτοὺς τοῦ πάθους, τόν τε τρόπον τῆς τιμωρίας ταύτης 
με χαὶ δὴ καὶ τῆς ἰάσεως, £x τοῦ πηριδίου ἀνευρὼν τοῦ 
Πιυάπιδος, ὃ συνεπεφέροντο Ναντινίας καὶ Δερχυλλίς" 
οὖ μόνην δὲν ἀλλ᾽ εὖρε καὶ ὅπως Δερκυλλὶς καὶ Μαντι- 
νίας ἀπαλλάξειαν μεγάλου καχοῦ τοὺς τοχέας χειμένους, 
tfc ὑποδήκαις ΠΠαόπιδος, ὡς ἂν ἐπὶ τῷ Enti συμ φέ- 


gium e Leontinis 


Vins ca toe τς vuitid GNE Viae 


inciderit, apud Gelas jam pro deo cultum , quaque dicere. 
ipsum el rogare pro se Astravum josserint Dercyllis et. 
Mantinias : ul ibi illis oraculum datum sit in Thulen insu- 
lam ire in fatis esse, tandem etiam patriam visuros, et 
alia famen prius passos ef. impietatis in parentes, tametsi 
deliquissent inviti, pomis datis : vitam nimirum ipsis 
cum morle alterais vieibus eommulatum iri et noctu quidem 
vieturos , interdiu vero semper mortuos futuros; ( Refert ) 
deinde hoc audito illos inde discessisse Astrao , qui apud 
Getas in existimatione erat, cum Zamolxide relictis, quar 
item ad Boream videre monstruosa alque audire ipsis 
contigerit. 

VII. Quée omnia Dinias in Thule ex Dercyllide narrante 
audita uunc inducitur referre Arcadi Cymbae; ad luec vt 
Paapis Dercyllidem persecutus e vestigio in ea insula iis su- 
pervenerit et arte sua magica Id injunxerit nt morerentur 
quidem interdiu, nocle vero accedente reviviscerent , lioc 
malum iis injungens lioc modo ut publice in illorum faciem 
conspneret. Porro Tliruseanum quemdam Thule oriun- 
dum, Dereyllidem depereuntem viso amatam Paapidis 
malis artibus concidere , ingentem adeo cepisse dolorem nt. 
repente Paapidem invadens subito percusserit et interfe- 
cerit eui. post ingentia mala lalis exitus acciderit : Thrns- 
canum tamen postquam Dercyllis mortui similis jaceret , 
insuper semet ipsum interfecisse, Hoc igitur omnia et 
alia id genus mulla, uL eorum sepultaram et e tumnlo 
reditum, amores Mantinim, quzeque propterea acciderunt 
et alia ejusmodi fabulosa eum Dinias in Thule insula 
Dercyllide referente, cognovisset, inducitur eadem munc 
continua oratione emarrans Arcadi Cymbwe. Atque hic 
finis est tertii et vigesimi libri Antonii Diogenis qni inscri 
bitur ncredibilia de Thule, quum nihil aut pauca initio 
de Thule in hoc opere memoriae prodita sint. 

VEHI. Quarlus vero ef vicesimus liber inducit Azulin 
nárrantem et inde etiam Diniam ad ea qua antea Cymboe 
relulisset , Azulidis gesta contexentem. Quomodo nimi- 
rum przstigiarum illarum rationem deprehenderit; qua 
Paapis Dercyllidem et Manltiniam fascinaverat mt nocle 
viverent, interdiu morerentur; quomodo isto morbo eos 
liberaverit tum modum hujus posae infligendar, tum ejus 
curande ex perula Paapidis doctus, quar secum attule- 
rant Mantinias et. Dercyllis; neque boe solum verum et 
illud repperit quomodo Dercyllis el Mantinias parentes ja- 
centes ingenti malo liberare possent τ hos enim illi ex 
Paapidis praescripto , quasi hoc ipsis profuturum esset, diro 








DE INCREDIBILIBUS QUA ULTRA TIULEN INSULAM SUNT. 


προσφώνησιν αὐτῇ τῶν συγγραμμάτων 
ποιημένος, ἀλλ᾽ οὖν Ve AME Pm Eq 
οἰκείαν γυναῖχα, Φίλαν - θυγάτηρ 
δὲ ἣν Ἀντυκάτρου αὕτη. 8n. τῆς Τύρον ὑπὸ "Dude 
5 Bpou τοῦ Μακεδόνων εἰς ἅλωσιν ἐλθούσης 
καὶ πυρὶ τὰ πλεῖστα δαπανηθείτης, στρατιώτης ἧκε 
πρὸς Ἀλέξανδρον, ξένον τι καὶ παράδοξον λέγων μη- 
νύειν, εἶναι δὲ τὸ θέαμα τῆς πόλεως ἔξω. Ὁ δὲ βα- 
συϑεὺς, Ἡφαιστίωνα καὶ Μαρμενίωνα συμπαραλα- 
10 βὼν, εἵποντο τῷ στρατιώτῃ, xal χαταλαμθάνουσιν 
δαύγδως λιθίνους σοροὺς, ὧν ἡ μὲν ἐπεγέγραπτο. 
Λυσίλλα ἐβίω ἔτη, πέντε xal τριάχοντα " ἡ δὲ, Μνάσων 
Μαντινίου ἐβίω ἔτη EE xal ἑξήκοντα ἀπὸ ἑνὸς καὶ ἐῦδο- 
μήχοντα " ἡ δὲ, Ἀριστίων Φιλοχλέους ἐδίω ἔτη ἑπτὰ 
18 xal τεσσαράχοντα ἀπὸ δυοῖν καὶ πεντήκοντα " ἄλλη δὲ, 
Μαντινίας ΜΙνάσωνος ἔτη ἐβίω δύο xal τεσσαράχοντα 
χαὶ νύχτας ἑξήκοντα χαὶ ἑπτακοσίας" ἑτέρα δὲ, Δερ- 
χυλλὶς Μνάσωνος ἐδίω ἔτη ἐννέα καὶ τριήκοντα xal 
νύχτας ἑξήκοντα xai ἑπταχοσίας" f δὲ ἕκτη cop, 
20 Δεινίας ᾿Αρκὰς ἐδίω ἔτη πέντε καὶ εἴχοσι καὶ ἑκατόν, 
Ῥούτοις διαποροῦντες πλὴν τῆς πρώτης σοροῦ, σαφὲς 
γὰρ τὸ babe ἐπίγραμμα, ἐντυγχάνουσι παρὰ "eod 
χιθωτίῳ μικρῷ (Ux) χυπαρίττου πεποτημένῳ, ᾧ ἔνε- 
γέγραπτο" ὦ ξένε, ὅστις εἶ, ἄνοιξον, ἵνα μάθης, ἃ θαυ- 
20 μάζεις, "hvolFavtt οὖν οἱ περὶ ᾿Αλέξανδρον τὸ χιβώ- 
τιον, εὑρίσκουσι τὰς χυπαριττίνας δέλτους, ἃς, ὡς 
ἔοικε, κατέθηκε Δερχυλλὶς κατὰ τὰς ἐντολὰς Nos 
"laura Βάλαγρον εἰσάγει τῇ γυναιχὶ γράφοντα, xai 
ὅτι τὰς χυπαριττίνας δέλτους μεταγραψάμενος διαπέμ-- 
80 dus τῇ γυναικί, Καὶ λοιπὸν εἰσδάλλει ἐντεῦθεν ὁ λόγος 
εἰς τὴν τῶν κυπαριττένων δέλτων ἀνάγνωσιν χαὶ 
γραφὴν, καὶ πάρεστι Δεινίας nieht διηγούμενος» 
ἅπερ προείρηται. Οὕτω μὲν οὗ w xai ἐπὶ τούτοις jj 
τῶν ὁραμάτων πλάσις τῷ Ἀντωνίῳ Διογένει ἐσχημά-- 
35 τισται, 

VM". “Ἔστι δ᾽, ὡς ἔοικεν, οὗτος χρόνῳ πρεσδύτερος 
τῶν τὰ τοιαῦτα ἐσπουδαχύτων διαπλάσαι, οἷον Aou- 
κιανοῦ, Ἰαμδλίχου, ᾿Αχιλλέως Τατίου, ἩἩλιοδώρου τε 
καὶ Δαμασχίον - καὶ γὰρ τοῦ περὶ ἀληθῶν διηγημάτων 

AU Δουχιανοῦ xat τοῦ περὶ μεταμορφώσεων Λουχίου πηγὴ 
καὶ ῥίζα ἔοικεν εἶναι τοῦτο" οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ τῶν 
περὶ Σινωνίδα καὶ ᾿Ροξδάνην, Λευχέππην τε xai Κλει- 
τοφῶντα, χαὶ Χαρίχλειαν xol Θεαγένην, τῶν τε περὶ 
αὑτοὺς πλασμάτων καὶ τῆς πλάνης, ἐρώτων τε xal 

4& ἁρπαγῆς xat χινδύνων ἡ Δερχυλλὶς xat Κήρυλλος καὶ 
Θρουσχανὸς χαὶ Δεινίας ἐοίχασι παράδειγμα γεγο- 
γέναι, 

1Δ΄, Τὸν χρόνον δὲ, χαθ' ὃν ἤκμασεν ὁ τῶν τηλι- 
κούτων πλασμάτων πατὴρ 6 Διογένης ᾿Αντώνιος, οὕπω 

wi τι σαφὲς ἔχομεν λέγειν’ πλὴν ἔστιν ὑπολογίσασυχι, 
ἧς οὐ λίαν πόρρω τῶν χρύνων τοῦ βασιλέως ᾿Αλεξάν- 
ἔρον, Μνημονεύει δ᾽ οὗτος ἀρχαιοτέρου τινὸξ Ἀντι- 
φάνους, ὅν φησι περὶ τοιαῦτά τινα τερατολογήματα 
κατεσχολακέναι, Ἔστι δὲ dv αὐτοῖς καὶ μάλιστα, 





δείκνυται πε- lagrum nihilo minus: quemdam uxori. iei 


soin hh uc (Pi eon EAR] 
Tyro capta ab Alexandro Macedonum rege et i mS. 
devastante , venisse ad Alexandrum militem , qui se mirum 
quid praeterque opinionem indicandum habere diceret , 
esse enim quid extra oppidum speclatu dignum. Regem 
itaque com Hephiestione et Parmenione sociis militem secu- 
lom invenisse subterranea silicernía ex lapide facta, quorum 
aliud sie csset inseriplum. £ysilla. vizi. annos XXXV, 
alterum Mnason Mantimiz F. Virit ammos LXVI de 
LXXI. Alius titulus erat. Arís!ion. Philoelis F. Vixit 
annos, XLVII de LI. Alius rursus sic inscriptus lapis 
Mantinias. Mnasonis F, annos virit. XLWI, noetes- 
que DCCLX. lem alius, Dercyllis Mnasonis F. annos 
virit XXXIX, nocfesque DCCLX. Sextum silicernium 
sic inscriptum Dinias Areas virit annos XXV εἰ C. Mis 
lectis dum animi pendent , preterquam in primo silicernio, 
cujus intelligi poterat titulus ad parietem incidunt in arcu- 
lam e cupresso faciam , cui hoe inscriptum , Hospes, quis- 
quis es, aperi ut discas qua: mira fibi videntur, Aperta 
igitur ab Alexandri sociis arcula, cuparissinas inveniunt 
labellas, quas, ut par est, Dercyllis ibi Dini mandato 
tollocarat. Hue uxori scribentem  Balagrum inducit, 
quodque cuparissinas istas tabulas transcriptas conjugi sua - 
müseri. Atque tum. fertur. oralio ad cupressinarum lec- 
lionem et. scriptionem et adest Dinias màrrans Cymbin , 
qua jam ante dicta sunt. Ad lunc modum et de his rebus. 
dramatis fictio est ab. Antonio Diogene composita. 

XIIL.. Est autem, uti videtur, ipse tempore prior iis qui 
talia fingere stnduerunt, ut Luciano, Lucio, Jamblicho, 
Achille Tatio, Heliodoro et. Damasció; nam el verarum 
liistoriarum Luciani et transformationurm Lucii fons hic et 
radix esse videlur. Quum el eorum quie. de Sinonide et 
Rhodane, de Leucippe et Clitophonte, de Chariclea et 
Theagene , deque fictis eornm rebus, erroribus , amorihus , 
raptu atque periculis composita sunt. Dereyllis et Ceryllus 
et Thruscanusac Dinias exemplum praebuisse censeri meri- 
lo queant. 

XIV. Quo tempore floruerit talium fabularum auctor, 
Diogenes ille Antonius nondum certo dicere possum. 
Iia tantum conjicere licet, non. ita diu post Alexandri 
regis tempora. Meminit ilem de Antiphane quodam se 
antiquiore quem hujusmodi prodigiosis narrationibus ope- 
ram dedisse aif. Ex his vero polissimum, wl e cteris 


512 ANTONII DIOGENIS LIBRT 


ὡς ἐν τηλιχούτοις πλάσμασί τε xai μυθεύμασι, δύο 
τινὰ θηρᾶσαι χρησιμώτατα " ἕν μὲν, ὅτι τὸν ἀδική- 
σαντά τι, χἂν μυριάχις ἐχφυγεῖν δόξῃ, εἰσάγει πάντως 
δίχην δεδωχέναι - καὶ δεύτερον, ὅτι πολλοὺς ἀναιτίους. 

5 ἐγγὺς μεγάλου γεγονότας χινδύνου, παρ᾽ ἐλπίδας δεί- 
χνυσι πολλάχις διασωθέντας. 


XXIV DE INCBEDIBILIBUS. 


hujus farine fabulis et ficlis narrationibus duplex parari 
utilitas eaque summa potest. Primum quidem , quod, etsi 
qui injusti quidpiam admiserunt sexcenties effugere vi- 
deantur, omnino tamen inducit penas dedisse : dein quod 
multos insontes in ingens fere incidentes periculum , praeter 
spem ostendit sepe servari. 


JAMBLICHI DRAMA. 


^ — IAMBAIXOY 
APAMATIKON. 


τ 


Α΄, Ἀνεγνώσθη ἸΙαμδλέχου δραματιχὸν, ἔρωτας 
ὑποχρινόμενον" ἔστι δὲ τῇ αἰσχρολογίᾳ τοῦ μὲν Ἀχιλ- 
λέως τοῦ Τατίου ἧττον ἐχπομπεύων, ἀναιδέστερον δὲ 
μᾶλλον ἣ ὁ Φοῖνιξ Ἡλιόδωρος προσφερόμενος " οἱ ἂν 
ὁ τρεῖς οὗτοι σχεδόν τι τὸν αὐτὸν σχοπὸν mj 
πιχῶν δραμάτων ὑποθέσεις ὑπεχρίϑησαν, ἄλλ᾽ 6 p 
Hi σεμνότερόν τε xul εὐφημότερον, ἧττον δὲ 
αὐτοῦ ὃ Ἰάμδλιχος, ἀϊσχρῶς δὲ καὶ ἀναιδῶς ὃ "Aqu 
λεὺς ἀποχρώμενος" xal γε λέξις αὐτῷ ῥέουσα καὶ 
τὸ μαλαχὴ, xal ὅσον αὐτῆς ὑπόκροτον, οὗ πρὸς τόνον τινὰ, 
ἄλλ᾽ ἐπὶ τὸ γαργαλίζον, ὡς ἄν τις εἴποι, xoi βλαχῶ- 
δες παρακεχίνηται, Ὃὧ μέντοι Ἰάμδλιχος, ὅσα γε 
tle λέξεως ἀρετὴν καὶ συνθήκης καὶ τῆς ἐν τοῖς διηγή- 
μασι τάξεως, xdv τοῖς σπουδαιοτάτοις τῶν πραγμάτων, 
τὸ ἀλλ᾽ οὐχὶ παιγνίοις καὶ πλάσμασιν ἄξιος τὴν τῶν λόγων 
πέχνην xal. ἰσχὺν ἐπιδείχνυσθαι. 

Β΄, Εἰσὶ δὲ αὐτῷ πεποιημένα τοῦ δράματος πρό-- 
aum. Σινωνὶς καὶ ἹῬοδάνης, χαλὴ καὶ καλὸς τὴν ὄψιν, 
ἐρῶντες ἀλλήλων χαὶ δὴ χαὶ νόμῳ γάμου ζευγνύμενοι, 

30 xal ᾿'άρμος βασιλεὺς Βαδυλῶνος, τῆς αὐτοῦ γυναικὸς 
θανούσης εἷς ἔρωτα ἀναπτόμενος Σινωνίδος χαὶ πρὸς 
γάμον ἄγειν ἐπειγόμενος“ ἀνάνευσις Σινωνίδος καὶ 
ϑεσμὰ, χρυσῷ τῆς ἁλύσεως διαπεπλεγμένης, καὶ "Po- 
Φάνης διὰ᾿ εὐῦνο; Δέμα id Σάκα τῶν βαδιλινῶν εὖ: 

30 νούχων τὴν πρᾶξιν ἐπιτραπέντων, ἐπὶ σταυροῦ ἄναρ-- 
τώμενος - ἀλλ᾽ ἐκεῖθεν καθαιρεῖται σπουδῇ Σινωνίδος, 
xul φεύγουσιν ἄμφω, b μὲν τὸν σταυρὸν, 5$ δὲ τὸν 
γάμον. Καὶ περιτέμνεται διὰ τοῦτο Σάκας xal Δάμας 
τὰ ὦ ὦτα, καὶ τὰς ῥῖνας καὶ ἐπὶ τὴν τούτον ἀποστέλ- 

20 λονται ζήτησιν, xal δίχα μερισθέντες ἐπὶ τὴν ἔρευναν 
τρέπονται. 

Γ΄, Καταλαμθάνονται σχεδόν τί παρά τινα λει- 
μῶνα οἱ περὶ 'ἹΡοδάνην ὑπὸ τοῦ διώκοντος Δάμα- 
ἁλιεὺς δ᾽ ἦν, ὃς τοὺς ποιμένας ἐμήνυσεν, o οἱ στρεβλού- 

38 μένοι τὸν λειμῶνα μόλις δεοινύουσιν, ἐν ᾧ ᾧ xal χρυσὸν 
“Ῥοβάνης εὕρισχε, τῆς στήλης τοῦ λέοντος ὑποδηλού- 
Μενὸν τῷ ἐπιγράμματι, xal τράγου τι φάσμα ἐρᾷ Σι- 

νωνίδος ἡ d fe allg xal οἱ πεζὰ “Ροδάνην τοῦ λειμῶνος 
ἀπαίρουσι. Δάμας δὲ τὸν ἀπὸ τοῦ λειμῶνος τῆς Σι- 

“ὦ νωνίδος στέφανον εὑρὼν, πέμπει Γάρμῳ παραμύθιον. 
Φεύγοντες, δὲ οἱ περὶ Ῥοδάνην ἐντυγχάνουσιν ἐπὶ χα- 
λύδης pat τινι γυναιχὶ, xol χρύπτονται ὑπ᾽ ἄντρῳ, 
ὃ — ἦν δρωρυγμένον ἐπὶ σταδίους xgtdxovra * 
λόχμη δὲ τὸ στόμα ἐδέθυστο. Καὶ οἱ πέρὶ τὸν Δάμαν 

45 ἐφίστανται, xal ἀναχρίνεται ἡ γραῦς, καὶ ξίφος γυμνὸν 
ἰδοῦσα ἐξέψυξεν" οἵ δὲ τοῦ Ῥοδάνους ἵπποι καὶ τῆς 


— ΦΑΜΉΛΟΗΙ 
DRAMA. - 


——— * 


V. Lectom est Jamblichí drama amores reprassentans: qui 
Acliille Tatio minus turpía dicendo gaudet, sed longe m« 
podentius quam Phoenix Hehodorus ea profert : hi enim. 
tres eodem fere sibi proposito scopo amatoriorum drama- 
tum argumenta Iractarunt : attamen Heliodorus gravius el 
decentius, minus vero decenter quam hie Jamblichus, obs- 
mna vero el. inverecunda oratione Achilles utitur; cujus 
eliam (lux et mollis diclio est et si quid in ea plausibile, non 
πὰ firmitatem (et rigorem ) sed ad tiliflationem quamdam , 
ut sic loquar, atque lasciviam distortum est, — Jamblichus 
autem, quod ad dictionis virtutem et. compositionem et 
narrationum ordinem attinet , dignus eral. cui. rhetoricam. 
suam artem et facultatem vel ín maxime seríis rebus ne 
dicam in tam lodicris bis et fictis ostenderet, 

1L Personas dramalis sunt illi Sinonis οἱ Rhodanes, 
pulchra uterque forma ínvicem amantes et etiam conjugii 
lege juncli. Garmus, Babylonbe rex amissa conjuge 
Sinonidis amore captus uxorem ducere eam maturabat : 
renuit Sinonis el vincitur, torque ex auro contexto, el Rlo- 
danes proplerea ( Damm οἱ Saeze eunncliis regiis commisso 
negotio) eruci afüigitur, Sed inde studio Sinonidis libe- 
ratur; uterque fugiunt, alter erucem altera nuptias. Tdeíreo 
praciduntur Sac et Dame. aures naresque, ad eas quae- 
rendos miliuntur, εἰ in duas partes divisi abeunt ad eos in- 
vestigandos. : 

11}. Fere apud pratum quoddam Sinomis οὐ Rhodanes 
deprehenduntur ab insequente. Dama; piscatór enim qui« 
dam pastores indicavit, qui torti. pratuin illud vix osten- 
dunt, in quo et anrum Rhodanes invenerat, inscriptione 
columna eui deo insidebat ostensum; et hírci qnoddzm. 
specirum Sinonidem amal, quomobrem Rhodanes cum 
jlla ex prato excedunt, — Damas vero in rato reperlam Si- 
nonidis coronam solatio Garmo milli. — Hli fagientes inci- 
dunt in vetulam quamdam ad Lugurióm quoddam et se 
abscondent im antro, per stadia continua triginta eífus- 
sum, dumelo fauces erant obstruclr.  Domas inslat el 
interrogatur. anus quae striclo viso. gladio, exanimala est. 
Tiiodanis et Sinonidis equi , quibus vehebantur, capiuntur ; 

[3 





, 8 ἕνα! ἔτι 3 
MT IE 
σοι, Καταλιμπάνεται κενὸς 6 τῆς κόρης 


Ῥοδάνους xal Σινωνίδος, συνεργοὺς αὑτοὺς εἰχάζοντες 

εἶναι τοῦ ληστοῦ" ἰχνηλατήσαντες δὲ μέχρι τοῦ τάφου, 

15 καὶ ἐνιδόντες αὐτοὺς ἐγκειμένους μὲν τῷ τάφῳ, dxive- 

τίζοντας δὲ ἅτε ὕπνῳ χαὶ οἴνῳ πεπεδημένους, ἔδοξαν 

νεχροὺς δρᾶν xal χατέλιπον ἀπορούμενοι, ὅτι ἐκεῖ τὰ 
ἴχνη ἔφερεν. 

Z'. ᾿Ἀπαίρουσιν ἐχεῖθεν οἱ περὶ ἹΡοδάνην, καὶ πε- 

20 ρῶσι τὸν ποταμὸν, γλυχύν τε ὄντα xai διαυγῆ xal 

βασιλεῖ Βαδυλωνίων εἰς πόσιν ἀναχείμενον. Καὶ πι- 

πράσκει Σινωνὶς τὰ ἱμάτια, καὶ συλλαμδάνεται ὡς 

συλήσασα,, καὶ ἀναφέρεται εἷς Σόραιγον, ὃς ἣν 

ἔχου τοῦ τελώνου υἱὸς, ἐπίχλην δὲ αὐτῷ δίχαιος, 

5: Καὶ βουλεύεται πέμπειν αὐτὴν ἐπὶ βασιλέα ᾿'άρμον 


διὰ τὸ κάλλος, καὶ κιρνᾶται διὰ τοῦτο τὸ τῶν ἀδελφῶν | 


φάρμαχον ἹῬοδάνει καὶ Σινωνίδι" αἱρετώτερον γὰρ αὖ- 
τοῖς 8 θάνατος ἢ Γάρμον ἰδεῖν. Μηνύεται Σοραίχῳ 
διὰ τῆς θεραπαινίδος, ἅπερ εἷς ἔργον ἔμελλε χωρεῖν 
10 Ῥοδάνει καὶ Σινωνίδι. Καὶ λαθὼν ὃ ἸΣόραιχος τὸ τοῦ 
θανάτου μὲν ψάρμαχον κενοῖ, πληροῖ δὲ τὴν κύλιχα 
ὑπνωτιχοῦ y καὶ πιόντας καὶ ὑπνοῦντας λα-- 
βὼν ἐφ᾽ ἁρμαμάξης ἤλαυνε πρὸς βασιλέα, Πλησια- 
ζόντων δὲ, Ῥοδάνης ἐνυπνίῳ δειματοῦται καὶ βοᾷ xal 
33 ἔξανιστᾷ Σινωνίδα" ἡ δὲ ξίφει αὐτῆς τὸ στέρνον πλήττει, 
Καὶ ἀναπυνθάνεται τὰ κατ᾽ αὐτοὺς ἅπαντα Σόραιχος, 
χαὶ λαβόντες πίστεις ἀπαγγέλλουσι, xat λύει αὐτοὺς, 
xal ὑποδείκνυσι τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν ἐν τῇ rait, iv 
ᾧ ἔμελλε καὶ τὸ τραῦμα ἡ Σινωνὶς θεραπευγήσεσθαι, 
“ἡ W. Ὡς ἐν παρεχδολῇ δὲ διηγεῖται καὶ τὰ περὶ τοῦ 
ἱεροῦ xal τῆς νησῖδος, καὶ ὅτι ὁ Εὐφράτης καὶ ὁ Τί- 
ἥρις περιρρέοντες αὐτὴν ποιοῦσι νησῖδα, χαὶ ὅτι ἡ τῆς 
ἐνταῦθα ᾿Αφροδίτης ἱέρεια τρεῖς ἔσχε παῖδας, Εὐφρά- 
τὴν xal Τίγριν xal Μεσοποταμίαν, αἰσχρὰν τὴν ὄψιν 
45 ἀπὸ γενέσεως. ὑπὸ δὲ τῆς ᾿Δφροδίτης εἰς χάλλος μετα- 
axtuxalriaav, BU ἣν καὶ ἔρις τριῶν ἐραστῶν γίγνεται 
xa κρίσις ἐπ᾿ αὑτούς, Βόχορος ὁ χρίνων ἦν, χριτῶν 
κατ' ἐχείνους χαιροὺς ἄριστος" ἐκρίνοντο δὲ καὶ ἤριζον 
οἱ τρεῖς, ὅτι τῷ μὲν ἡ Μεσοποταμία τὴν φιάλην, ἐξ 
vi ἧς ἔπινεν, ἔδωχε, τῷ δὲ τὸν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ἐξ ἀνθέων 
ἀφελομένη στέφανον περιέθηκε, τὸν δὲ ἐφίλησε. Καὶ 
τόῦ φιληθέντος χρίσει νικήσαντος, οὐδὲν ἔλαττον αὐτοῖς 
ἡ ἔρις ἤκμαζεν, ἕως ἀλλήλους ἀνεῖλον ἐρίζοντες, 
Θ΄, Αἕγει οὖν ὡς ἐν παρενθήκη περὶ τοῦ τῆς ᾿Ἀφροδί. 





el Sinonidem, socios illos esse latronis rati. Waitur ad 
sepulcrum per vestigia delati, cum eos in sepulcro jacere 
quidem viderent sed nil. moveri, somno enim el. vino 86: 
pulli erant, cadaverase videre putabant et intactos eos re- 
liquerunt, animo hiesitanles, nam vesligia eo ducebant. 

VH. Diseedunt Rhodanes eum socia inde, trajieiunt 
Tlumen, cujus aqua dulcis el. lünpida. regi Babyloniorum 
ad potum destinata eral. Sinonis vendit vestimenta, quasi 
sepulcrum compilasset prehenditur et ad Soraechum Sorav- 
chi publicani filium trahitur, coi cognomen Justi. Hic 
constituit miltere eam ob polchritudinem regi Garmo : 
qua de causa. miscent fratrum istud venenmm Rbodanes el 
Sinonis; mors enim dulcior illis videbatur quam Garmum 
videre. Sorzcho ancilla significat quid Rhodanes et. Si- 
nonis molirentur. Clam igitar Sorachus mortiferum illud. 
venenum abjicit, impletue somnifero: polu calicem, quo 
hausio somno captos deprehendens , in. vehiculo ad regem 
ducit, Dum. propius accedunt, Rhodanes sommio diro 
perterrita elamat el. excitat. Sinouidem quie gladio peetus 
suum vulnerat. Cuncla quie ad eos spectarent percuneta- 
tur Soraechus, hi fide data narrant, quo facto liberantur ah 
illo, qui eliam ostendit Veneris fanum in insula, ubi vul 
nus Sinonidis sanelur, 

YI. A re proposita digrediens narrat de delubro et de 
insula, quam Euplirales et Tigris circumiluentes efficiunt. 
Veneris ibi sacerdoti tres erant iberi Euphrates et Tigris 
et Mesopolamia, forma deformis baec genila, sed a Venere 
pulera reddita , ut de ipsa lis exorta sit inter tres amantes 
de qua judicium fit. Bochorus judex Megitur judicum illis 
lemporibus optimus. Conlendebant et. litigabant hi tres, 
propterea quod huie quidem Mesopotamia poculum dederat 
wnde bibere solebat, alterum capiti suo direpto florido serlo 
coronaverat , tertium osculata erat ; qui osculum acceperat 
vicit causam; nihilominus tamen contentio vigebat donec 
cerlantes se. invicem inlerfecissent. 

ΙΧ. Narrat igitur. veluti digrediens de Veneris fano, 








DRAMA. 
Il. Φεύγουσιν ἐχεῖθεν διὰ τοῦτο, xal συναντῶσιν | 


drives Σόβαιχον,ἐεὶ Τέρμον, καὶ μετλίουσι ἅμα 
ἐν πανξοχείῳ. Καὶ τῇ τοῦ χρυσίου 


νύ; 
ἀναπείθει Ῥοξάνης, καὶ e zd d Te Μετ | 
p een nrbe nies E her] 


ροῦπαρξάσης εὐεργεσίας. Συλλαμθάνει Δάμας 
T ἧς ᾿Ἀφροδίτης ἱερέα, καὶ ἀνακρίνεται tae Eow- 
νίδος, xal τέλος χαταχρίνεται δήμιος σθαι ἀντὶ 
ἱερέως ὅ πρεσδύτης" xal τὰ mro τὸν δήμιον ἔθη xol 
τὸ νόμιμα, Συλλαμθάνεται ς» ὅτι ὃ πατὴρ καὶ 
ἱερεὺς, ὡς ἹΡοδάνην αὐτὸν ὁπολαδὼν, οὕτως ἐπεχάλει' 
χαὶ φεύγει Μεσυποταμία ἢ ἀδελφή. Καὶ πρὸς τὸν 
Σάχαν ἀπάγεται Εὐφράτης, καὶ ἀναχρίνεται περὶ Σι- 
γωνίδος" ὡς γὰρ ἹῬοδάνης ἠτάζετο. Καὶ ἀποστέλλει 
15 Σάχας πρὸς ldopgov, ὅτι ἹΡοδάγης συνείληπται καὶ 
Σινωνὶς συλληφθήσεται, Ὁ SM Εὐφράτης ὡς Ῥο- 
ϑάνης κρινόμενος ἔφη τὴν Σινωνίδα συλλαμθανομένου 
αὑτοῦ πεφευγέναι, Σινωνίδα καλεῖν χἀχεῖνος ἐχδιαζόν 


μένος τὴν Μεσοποταμίαν, 

9 MW". Ὅτι οἵ περὶ Ροδάνην xal Σινωνίξα φεύγοντες 
ἅμα Σοραίχῳ καταίρουσιν εἰς γεωργοῦ" τῷ δ᾽ ἦν κόρη 
θυγάτηρ χαλὴ τὴν ὄψιν, ἄρτι χηρωθεῖσα χαὶ τῇ πρὸς 
τὸν ἄνδρα εὐνοίᾳ τὰς τρίχας περιχειραμένη, Πέμπε- 
ται αὕτη τῆς ἁλύσεως τῆς χρυσῆς ἀπεμπολῆσαι, ἣν οἱ 

35 περὶ ἹῬοδάνην ἐκ τῶν δεσμῶν ἐπεφέροντο, xal ἄπεισι 
πρὸς τὸν χρυσοχόον ἧ τοῦ γεωργοῦ θυγάτηρ, Καὶ 
ἰδὼν ἐκεῖνος τήν τε lig La xal τῆς ἀλύ- 
T μέρος, ἧς αὐτὸς ἐργάτης ἐτύγχανε, xal τὴν 

χόμην περιηρημένην, ὑπονοεῖ Σινωνίδα εἶναι, xal πέμ- 


ἐφύλαττε κρύφα. ἯἩ δὲ ὑπονοήσασα τὸ ἀραττόμενον, 
φεύγει εἰς ἔρημον κατάλυμα, ἐν ᾧ καὶ τὰ περὶ τῆς 
κόρης τῆς ἐπιχαλουμένης Τροφίμης, καὶ τοῦ δούλου 
τοῦ ἐραστοῦ καὶ. φονέως, καὶ τοῦ χόσμου τοῦ ypu- 
35 σοῦ, καὶ αἵ ἔχθεσμοι τοῦ δούλου πράξεις, καὶ τὸ ἕαυ-- 
τὸν ἐπισφάξαι, καὶ τὸ αἱματωθῆναι τὴν τοῦ γεωργοῦ 
θυγατέρα τοῖς τοῦ ἑαυτὸν διαχφησαμένου αἵμασι, xal ὁ 
τῆς κόρης διὰ ταῦτα φόθος xai ἡ φυγὴ, καὶ ἡ ἔχ- 
στὰσις τῶν φυλάχων καὶ φυγὴ, xal fj πρὸς τὸν πα- 
40 τέρα od κόρης ἄφιξις καὶ διήγησις τῶν συνχυρησάν- 
τῶν, xal φυγὴ ἐχεῖθεν τῶν περὶ Ῥοδάνην, xal πρὸ 
τούτων γράμμα πρὸς Γάρμον τοῦ χρυσοχόου, ὅτι Σι- 
νωνὶς εὕρηται" xal ἦν πίστις ἡ ἐξωνηθεῖσα ἅλυσις 
πεμπομένη xal τὰ ἄλλα, ἃ περὶ τὴν τοῦ γεωργοῦ üu- 
45 γατέρα ὑπωπτεύετο. 
1Δ΄, Ῥοξάνης ἀπιὼν ἐφ᾽ ᾧ φεύγειν φιλεῖ τὴν κόρην 
τοῦ γεωργοῦ, καὶ ἀνάπτεται εἰς ὀργὴν Σινωνὶς διὰ 
τοῦτο, εἰς ὑπόνοιαν μὲν πρῶτον ἀφιγμένη τοῦ φιλήμα- 
τος, ἔπειτα καὶ ἀπὸ τῶν τοῦ "Pobdvouc χειλέων doc- 
vo λομένη τὸ αἷμα, ὃ φιλήσας αὐτὴν περιεχέχριστο, εἷς 
ἰσχυρὰν πίστιν καταστᾶσα. Ζητεῖ διὰ τοῦτο Σινωνὶς 
τὴν χόρην ἀνελεῖν, καὶ ὑποστρέφειν πρὸς αὐτὴν ἡπεί- 
ὕὙετο χαθάπερ τις ἐμμανής" καὶ συνέπεται Σόρανχος, 
ἐπεὶ μὴ κατασχεῖν τῆς μανιώδους δρμῆςς ἴσχυε, 


h. 


E 


XII. Quare. ide im fogam se conjiéiunt el occurrünt . 
Soreecho ad Garmum ? dele εἰ una in diveriorio divertunl: 


des intérticfuutür, fugit cum illi Sorechus, ine- 
ralionem sum benefcenlae nactus, iri, 
Veneris sacerdotem εἴ de Siponide sciseilatur el t 
damnatur senex οἱ pro sacerdote. carnifex feret; mores el 
consuetudines carnificis marrantor. Prehenditar Euphra- 
les quoniam pater idemque sacerdos, illum pro Rhodane — 
habens, hoc nomine appellabat, Fugit soror Euphratis. 
Mesopotamia, Ad Sacam Euphrates addocitnr, de Sino- 
nide interrogatur, pro Rhodane enim examinabatur, / Cer- 
tiorem faeit Garmum Sacas, captum esse Rhodenem, 
fore ut jamjam Sinonis eaperelur. Euphrates enim quasi 
Rhodanes essel in judicio. respondet Sinonidem dum ipse 
caperetur, fugisse, coactus nimirum ipse Sinonidem ap- 
pellare sororem suam Mesopotamiam, 

XIH. Rhodanes et Sinonis una eum Sorwcho ín fugam. 
versi agricole tugurium subeunt; huic erat filia pulchra 
forma, nuper vidua et viri desiderio crines atlonsa. — Haec 
lorquem illum aureum vendere mittitur, quem e vinculis 
Rhodanes et Sinonis allulerant, abitque ad. aurifabrum 
agricole puella, — Videns ille paella: venustatem et torquis 
parlem quam ipse fabricassel, et. comam ejus detonsam , 
suspicatur esse. Sinonidem , mittit ad Damam assumtisque 
custodibus abeuntem clam observat, lila quid ageretur 
suspicata confugit in desertum domicilium, ubi et illa de 
puella Trophima dicta, et de servo amante et homicida et. 
dé ornatu aureo sermo injicitur et de nefandis servi facina- 
ribus, quodque se ipse interfecerit , agricolzque puella san- 
guine illius qui se ipsum interfecerat fudaretur, quae prop- 
terea metu percussa est et fugit : hinc custodum melus et 
iuga, pull adventus ad patrem, enarratio eorum quae 
acciderant, fuga ex hoc loco Rhodanis el Sinonidis, et 
ante haec quod. littera: ad Garmum regem missie essent de 
reperta Sinonide ; cujus rei testimonium torques ille emptus 
qui ad eum mitlebatur lum et reliqua qua de rustici 
filia suspicatus erat. 

XIV. Rlodanes abiens eo consilio ut fugeret , osculatur 
agricola filiam, ira incenditur Sinonis propterea, dum 
primum basium datum esse suspicabatur, dein vero firmo 
Lestimonio id credens, quando a Rhodanis labiis delersit 
sanguinem quo puellam osculando tincta erant. d4deo in- 


Aerimere vult Sibonis puellam οἱ redire ad. illam festinat 


furentis instar ; Sorachus sequitur. eam, cujus furibundum 
impetum refrenare non polerat. 





x DRAMA. 5: 
τέρα τῆς Σινωνίδος ἀνηρτημένον, τό τε τοῦ τάφου ἐπί- | sibi ἑηήρειις, suo sanguine Sinonidis titulo adscripsit: ef 
Su. pis o Mone meni iiis aig ἔπε. pnt e ETC ME 


verum προκέγραφε τῷ ἰδίῳ αἴματι ἐπὶ τῷ τῆς Σινωνίδος 
ράμματι" καὶ ᾿Ροδάνης δ χαλός" ὁ δὲ Σόραιγος 
* βρόχῳ ἑαυτὸν ἐξῆπτεν. Ἐν ᾧ δὲ καὶ τὴν τελευταίαν 
πληγὴν ὁ ῬΡοδάνης ἐπάγειν ἤρχετο, ἡ τοῦ γεωργοῦ 
θυγάτηρ ἐπιστᾶσα μέγα ἐδύα" οὐχ ἔστι Σινωνὶς, ὦ “Ῥο- 
δάνη, ἡ κειμένη" καὶ δραμοῦσα κόπτει τε τὸν βρόχον 
Σρραίχου xal τὸ ξέφος ἀφαιρεῖται “Ροδάνους, καὶ πεί- 
τὸ Qe μόλις διγγησαι τά τε περὶ τὴν δυςτυχῇ κόρην 
καὶ περὶ τοῦ χρυσίου τοῦ κατορωρυγμένου, xxl ὡς 
ἐπὶ τῷ ἀναλαδεῖν τοῦτο ἥχοι, 

1Θ΄. Ἡ δὲ Σινωνὶς ἀπολυθεῖσα τῶν δεσμῶν ἐπὶ τὴν 

οἰκίαν ἔφθη τοῦ γεωργοῦ, ἔτι κατὰ τῆς κόρης ἔπιμαι- 
| νομένη. Μὴ εὑροῦσα δὲ αὐτὴν ἐπηρώτα τὸν πατέρα" 
ὁ δὲ τὴν ὁδὸν ἔφραζε, χαὶ αὑτὴ ἐδίωκεν ὀπίσω, γυμ- 
γώσασα τὸ ξίφος, Ὡς δὲ χατέλαθεν ἐρριμμένον μὲν 
τὸν ἹΡοδάνην, ἐχείνην δὲ μόνην παραχαθημένην καὶ τὸ 
τραῦμα τοῦ στήθους παραψήχουσαν᾽ b Σόραιχος γὰρ 
3. ἐπὶ ζήτησιν ἰατροῦ ἐξήει " ὀργῆς τε καὶ ζηλοτυπίας 
μᾶλλον ἐμπίπλαται χαὶ ὁρμᾷ κατὰ τῆς χόρης, ὋὉ δὲ 
Ῥοξάνης ὑπὸ τῆς βίας κρείττων τοῦ τραύματος γεγο- 
νὼς ὑπήντα καὶ ἐχώλυε τὴν Σινωνίδα, τὸ ξίφος ἅρπά. 
σας ἀπ' αὐτῆς. Ἡ δὲ ὑπ᾽ ὀργῆς ἐχπηδήσασα τοῦ χα- 
3» ταγωγίου καὶ δρόμῳ χρωμένη μανιώδει, τοῦτο πρὸς 
Ῥοβάνην εἰποῦσα ἀπέρριψε μόνον' χαλῶ σε σήμερον 
εἰς τοὺς l'áagou γάμους. Σόραιχος δὲ παραγενόμενος 
καὶ μαθὼν ἅπαντα παρηγορεῖ μὲν ἹῬοδάνην, καὶ ἴχ- 
τρεύσαντις τὸ τραῦμα ἀπολύουσι μετὰ τῶν χρημάτων 
30 τὴν κόρην πρὸς τὸν πατέρα. 

Κ΄. Ἄγεται πρὸς Füouov Εὐφράτης ὡς ἱῬοδάνης 
xal ὡς Σινωνὶς Μεσοποταμία" ἄγεται xal. Σόραιχος 
καὶ ὁ ἀχηθὴς “βοδάνης. Καὶ διαγνοὺς 5 Γάρμος. μὴ 
εἶναι Σινωνίδα τὴν Μεσοποταμίαν, δίδωσι Ζοδάρᾳ 

ἅν παρὰ πεταμὸν Εὐφράτην χκαρατομῆσαι, ἵνα μὴ, φησὶ, 
καὶ ἑτέρα τις τοῦ τῆς Σινωνίδος ἐπιθατεύση, ὀνόματος, 
Ὁ δὲ Ζοδάρας, ἀπὸ πηγῆς ἐρωτικῆς πιὼν καὶ τῷ 
Μεσοποταμίας ἔρωτι σχεθεὶς, σώζει τε ταύτην καὶ 
πρὸς Βερενίκην Αἰγυπτίων ἤδη, ἅτε τοῦ πατρὸς τε- 
10 λευτήσαντος, βασιλεύουσαν, ἐξ ἧς ἦν καὶ ἀφελόμενος, 
ἄγει" xal γάμους Μεσοποταμίας ἡ Βερενίκη ποιεῖται, 
καὶ πόλεμος δι᾽ αὐτὴν Γάρμῳ xal. Βερενίκη, διαπειλεῖ- 
ταί Εὐφράτης δὲ παραδίδοται τῷ πατρὶ ὡς δημίῳ., 
καὶ ἀναγνωσθεὶς σώζεται, χαὶ πληροῖ μὲν αὐτὸς τὰ 
“ἡ τοῦ πατρὸς ἔργα, ὃ δὲ πατὴρ οὗ μιαίνεται τοῖς ἀνθρώ- 
mov αἴμασιν" ὕστερον δὲ ὥς τοῦ δημίου χόρη ἐξέρχεται 
τοῦ οἰκήματος καὶ διασώζεται, Ἐν à καὶ περὶ τῆς 
συγκαθευδούσης τῷ Drum, τά τε περὶ αὐτὴν ἔθη τε 
xai νόμιμα, καὶ περὶ τῆς τοῦ γεωργοῦ θυγατρὸς, ὅπως 
τὦ ἀνάσπαστος γίγνεται, ἐπεὶ Σινωνὶς τῷ Συρίας βασιλεῖ 
ἡχμυβεῖσα ἔσχεν ἰσχὺν τὴν ὀργὴν ἐπ᾽ αὐτῇ πληρῶσαι" 
καὶ ὡς δημίῳ ταύτην συγκαθεύδειν χαταδιχάζει" xal 
ὅτι συνεκαθεύδησεν ἐν τῷ τῶν δημέων περιβόλῳ εἰσελ- 
φυῦσα τῷ Εὐφράτη, ὃς καὶ ἄντ᾽ αὐτῆς εἷς τὸ ἐκείνης 
ΠΟ 


witimum Rbodanes vulnus sibi inferre parat, agricolie 
filia superveniens magna voce clamat: non est Siaonis, quas 
lic jacet : decurrens discindit laqueum Soraschi οἱ Rho-- 
dani gladium adernit, et víx. persuadet narrans illa quae 
de infelici puella et de auro defosso accidissent, ad quod 
recipiendum ipsa venisset. 

XIX. Sinonis vinclis solota ad agricolis domum fugit, 
farore adliuc in ejus filiam agitata : quam non reperit pa« 
rentemque de ea pereunclatur; ille viam monsirat, ipsa. 
sirielo gladio insequilur. Ubi deprehendi Rhodanem 


prostratum, illam autem solam adsidenlem pectorísque 
vulnus ei foventem , nam Soraxhus medicum accersitum 


ierat , ira εἰ zelotypia. magis fervet. et in puellam eum im- 
petu ruit. ΑἹ Rhodanes collectis ad eam violentiam non- 
niliil a vulnere viribus, accurrit et avertit abi illa. Sinoni- 
dem, gladio illi erepto, — fla prae ira e díversorio exiliens. 
el cursu furibundo utens hoc solum Rhodani dictum obje- 
cit : hodie te ad Garmi nuptias invito. Sorgchus adve- 
niens intellecta re omni , consolatur Rhodanem, curataque 
plaga cum pecunia poellam ad matrem remittunt. 

XX. Ad Garmum ducitur Euphrates quasi esset Rhoda- 
nes εἰ pre Sinonide Mesopotamia. Cognilo Garmus Meso- 
polamiam non esse Sinonidem tradidit Zobara ad flumen. 
Euphratem capité truncandam , ne qua , inquit, alia Sino- 
uidis nomen falso usurpel. —Zobaras bibens ex fonte ama- 
lorio et Mesopotamiae amore captus, servavit eam el ad 
Berenicem /Egypliorum jam reginam, patre mortuo, a qua 
eam quoque abduxerat, reduxit, Mesopotamim muptias 
Berenice facit, el propter illam Garmus et Berenice bellum 
invicem minantur. Euphrates parenti suo ut earnifici tra- 
ditur, agnitus servatur, parentis officio ipse fungitur, itaque 
pater linmano sanguine non. contamipalur : poslea ut car- 
nificis filia carcere egreditur et liber fi, Ibidem et de carni- 
ficis concubina , ejusque legibus ac moribus σὲ de agricole 
filia ut vi abropta fuerit , postquam Sinonis eum rege Syrie 
nupta potestatem nacta esset illam ulciscendi : utque in 


septum. carnificum introiens cum. Euphrate. concubuerit : 
L1 


922 


πρόσωπον ὑποχριθεὶς ἐξῆλθε τοῦ περιβόλου, xal ἐχείνη 
ἀντὶ τοῦ Εὐφράτου τὸ ἔργον ἔπραττε τοῦ δημίου. 
ΚΑ΄. Καὶ ταῦτα μὲν ὧδε προὔθδαινε, παραδίδοται 
δὲ καὶ Σόραιχος ἐπὶ τῷ ἀνασταυρωθῆναι" ὁ δὲ τόπος 
ὁ ὥριστο, ἔνθα "Pobdvze xai Σινωνὶς τὰ πρῶτα ηὐλί- 
σαντο, ἐν τῷ λειμῶνι χαὶ ἐν τῇ πηγῇ, ἐν οἷς καὶ τῷ 
Ῥοδάνει τὸ κεχρυμμένον ἐπεφώρατο χρυσίον, ὃ xal 
ἀπαγομένῳ ἐπὶ τὸν σταυρὸν Σοραίχῳ μηνύει, Καὶ 
᾿Ἀλλανῶν στρατὸς ἀπόμισθος [άρμῳ γεγονὼς καὶ ἀπε- 
l0 χθανόμενοι περὶ τὸν χῶρον, ἐν ᾧ Σόραιχος ἔμελλεν 
ἀνασταυροῦσθαι, διατρίδουσιν" οἱ καὶ ἀπελάσαντες 
τοὺς Σόραιχον ἄγοντας ἔλυσαν. Ὁ δὲ τὸ μηνυθὲν 
χρυσίον εὑρὼν καὶ τέχνη τινὶ καὶ σοφίᾳ ix τοῦ ὀρύγμα- 
τὸς ἀνιμώμενος, τοὺς ᾿Αλανοὺς ἔπειθεν, ὡς ὑπὸ θεῶν 
15 ταῦτά τε xal τὰ ἄλλα ἐχδιδάσχοιτο. Καὶ χατὰ μι- 
χρὸν ἐθίσας εἴλχυσεν ὥστε σφῶν ἡγεῖσθαι βασιλέα, 
καὶ πολεμεῖ στρατῷ ΓΓάρμου καὶ νικᾷ. "AJ ὄστερον 
ταῦτα, ὅτε δὲ Σόραιχος ἐπὶ τὸν σταυρὸν ἐπέμπετο, 
τότε xal 'Ῥοδάνης ὑπ᾽ αὐτοῦ Γάρμου ἐστεφανωμένου 
30 χαὶ χορεύοντος ἐπὶ τὸν πρότερον σταυρὸν πάλιν ἤγετο 
xal ἀνεσταυροῦτο, xal l'ípuoc μεθύων ἅμα χαὶ χο- 
ρεύων περὶ ἐν σταυρὸν σὺν ταῖς αὐλητρίειν ἔχαιρέ τε 
xal εὐφραήνεξο. -: 
KB'. "Ev à δὲ ταῦτα ἐπράττετο, Σάκας πρὸς 
35 Γάρμον γράμμα πέμπει, ὡς Σινωνὶς τῷ Σύρων βασι- 


λεῖ, μειραχίῳ ὄντι, γαμεῖται" x«l ᾿βοδάνης ἄνωθεν | pendens gaudebat , Garmus se ipse inlerficere properabat. 


Tape, Γάρμος δὲ ἑαυτὸν ἀνελεῖν ὥρμησεν. ᾿Επισχὼν ᾿ 


δὲ κατάγει 'Ροδάνην ἄχοντα τοῦ σταυροῦ, θανεῖν γὰρ 

μᾶλλον ἡρεῖτο, xal χοσμεῖ στρατηγιχῶς, ναὶ πέμπει 
30 τοῦ πολέμου, ὃν πρὸς τὸν τῶν Σύρων ἀνεχίνει βασιλέα, 

στρατηγὸν ὡς ἐραστὴν κατὰ τοῦ ἀντεραστοῦ, καὶ φι- 

λοφρονεῖται ὑπούλως, καὶ γράμμα χρύφιον γράφει τοῖς 

ὑποστρατήγοις, el νίχη γένηται xal συλληφθῇ Σινωνὶς, 

ἀναιρεθῆναι 'Ροδάνην. ἹΡοδάνης δὲ xal vix&, καὶ τὴν 
25 Σινωνίδα ἀπολαμδάνει, xal βασιλεύει͵ Βαδυλωνίων’. 
καὶ τοῦτο χελιδὼν προμηνύει᾽ ταύτην γὰρ, ὅτε παρῆν 
F'ápuoc καὶ συνεξέπεμπε ἹΡοδάνην, ἀετὸς ἐδίωχε καὶ 
κεῖνος " ἀλλὰ τὸν μὲν ἀετὸν ἐξέφυγεν, 6 δὲ ἰχτῖνος ταύ- 
τὴν ἥρπασεν. "Ev οἷς ὁ i λόγος. 





JAMBLICHI DRAMA, 


qui in ejus vuitum assimulatus, e seplo egreditur, quando 
illa pro Euphrate carnificis officio fungebatur. 
XXI. Haec quidem ita gesta sunt. Cruci traditur etiam 


Sorechus; locus definitur, ubi Rhodanes et Sinonis pri- 
mum degerant, in prato et ad fontem, in quibus a Rhodane 
absconditum aurum inventum erat, quod nunc quoque 
abducto ad crucem Soraclo indicat. Alanorum exerci- 
tus, cui stipendia non erant data ideoque irali, versantur 
in loco ubi Sorschus cruci affikendus erat; alactis Sorze- 
chi custodibus , Mim liberant. Ille reperto, quod mon- 
stratnm erat aurum, arte quadam εἰ astu e fossa extraxit, 
Alanisque persnasit «e diis hace et alia edoctum scire. 
Paulatim autem eos adsuefaciens eo pertraxit ut illum pro 
rege suo agnoscerent bellumque cum Garmi exercitu ges- 
serit ac vicerit. Hsec postea facta sunt; quando vero So- 
reechns ad crucem ducebatur, eodem tempore et Rhodanes 
ab ipso Garmo coronato et saltante ad priorem illam cru- 
cem rursus ductus est et affixus. Garmus ebrius simul et 
«allans circum crucem cam libicinis gaydeBat et ánilpo lae- 
tabatur.' : - " E h É 
XXII. Dum liec fiunt, Sacas Garmo epistolam mittit, 
Sinonidem cum Syris rege, juvene ,.nypsisse ; Rhodanes 


Se colibens tamen deducit invitum Rhodanum a cruce, 


roi maleliat enim, paludamento ornat, ducemque belli 


quod adversus Syrie regem movebat mittit, tanquam 
amantem adversus rivalem , et benigne sed simulate ex- 
cipit, clandestinas litteras legatis ejus mittens (in quibus 
hoc mandatum ) ut Rlodanem interficerent victoria parta 
et Sinonide prehensa. Rhodanes victor recuperat Sinoni- 
dem et regnum accipit Babylonie, quod hirundo augurio 
portenderat ; Garmo enim praesente cum is Rhodanem mit- 
teret aquila et milvus hanc persequebantur, aquilam isla 
effugit, milvus eam rapuit. De his (agit) liber decimus 
sextus. 


EYMAOIOY ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ͂ 


TO ΚΑΘ᾽ YZMINHN ΚΑΙ YZMINIAN 


APAMA. 


— ——— 


EUMATHII PHILOSOPHI 


DE HYSMINES ET HYSMINLE AMORIBUS 
FABULA. 


COLLATIS PARISINIS, VATICANIS ET MONACIBUS 
CODICIBUS, REGOGNOVET, EMENDAVIT, LATINE VERTIT 


PHILIPPUS LE BAS. 


^ 
m : 
ue 
uc 











ae 








(aede / 
EJ 
1 j 
E i AL 
poo oa * 
ka 3 E t 
ἧς τρῶς τ 
ECTS P 
Sy nu nro 





B 
ῃ 


Κα pate 


- αἰ» δ 


“αὐ [ [Ἢ on 


πον! 























PRJEFATIO. 


— 


De Eumathio sive Eustathio ( nam de vero auctoris nomine viri 
docti dubitant) et de ejus libri historia litteraria disserendi non 
est hic locus. Adeat lector, qui de his quzret, notitiam quam 
interpretationi vernaculo sermone multis abhinc annis a me con- 
scriptz et vulgatz (1) przfixi, et presertim F. Osanni , viri erudi- 
tissimi , Prolegdmena. ad. Eustathii Macrembolite de Amoribus Hysmi- 
nie et Hysmines drama ab. se edendum , Gisse, MDCCCLV, 45. 

Quibus autem auxiliis adjutus fuerim ad sanandum editionis Gaul- 
minianz contextum paucis exponam. Codices tredecim ipse contuli, 
Romanos scilicet quinque et Parisinos octo. Imo trium Monacensium 
Variantes lectiones in usus meos enotatas summa liberalitate mecum 
communicavit vir doctissimus et amicissimus Io, Geor. Krabinger, 
cui, illius gratia Vaticana et Parisina Synesii manuscripta exempla- 
ria conferendo, paria paribus referre mihi contigit. Quin etiam 
codicem Ambrosianum Mediolani inspexi; septemdecim igitur co- 
dices mihi subsidio fuerunt, quorum descriptio sequitur, 


VATICANI. 


A. — CXIV forma. quarta, charta bombycina, litteris minu- 
tissimis multisque compendiis seriptus, quem ad seculum XIT 
Amatius referebat, ego autem seculo XIII antiquiorem non exi- 
stimo. 


(1] Aventures de Hysminé et Hysminias par Eumathe Macrembolite , traduites 
du Grec, avec des remarques par Ph. Le Bas, Paris, 1, S. Meclin, 1828, ( T. XIV de 


la Collection des Romans grecs. ) 
" 


i PIUEFA'THO. 
' B; — CLXV, forma quarta, chartaceus, seculo XVI exaratus, 
olim Alexandri Petavii , Pauli filii, deinde Christine regine. 
C. — MCCCL, forma maxima, chartaceus , olim Fulvii Orsini, 
e i? CXIV, sec. XVI exscriptum. 


BARBERINI. 


D. — CLXV, forme quarte, bombycinus, litteris minutissi- 
mis et compendiariis, ineunte sec. XIII exaratus, sed mutilus. 
lücipit p. 9 editionis Gaulminianz, l. 17, φρέαρ ὡς εἰς πήχεις ; desinit 
p. 285, 1. 2, xai ἵνα τάν μέσῳ παρῶ. 

E. --- CCCCIII, forma quarta, chartaceus , ex D exscriptus; ini- 
tium non desideratur, sed desinit p. 250 ed. Gaulm., l. 30, συμπλαχή- 
σομαί σοι παρθένε. 


MEDIOLANENSIS. 


F. — B, CLY (in parte superiori Ambrosiane Bibliothecze) , char- 
taceus, formx maximz, ann. 1545 a Valeriano quodam foroli- 
viensi, canonico congregationis Sancti Salvatoris, parum emendate 
scriptus. 


PARISINI. 


G. — 2915, forma octava minore, ἃ. 1364 exaratus. Ad finem 
desiderantur nonnulla folia quibus continebantur a p. 326, l. 10, 
ἀλλ᾽ ὁ κήρυξ ἀναστὰς (IX , 3) usque ad p. 33o, l. 13 , ἱστῷσί μου κατὰ 
μέτωπον (IX , 5), a p. 366, l. 16, οὐδ᾽ ἐν χείλεσι παραμυθεῖται (X , 3) 
usque ad p. 373, l. 10, xf gzew (X, 6); eta p. 425, 1]. 19, ἡ κόρη μετ᾽ 
αἰδοῦς (XI, 12) usque ad p. 43o, l. 21 , ἡλίου δ᾽ ἀνίσχοντος (XI, 15). 

H. — ag14, chartaceus, forma octava minore , a. 1443 exara- 
tus, si catalogo Codicum Manuscriptorum Bibliothecz regi: fides, 
cujus rei autem nullum indicium occurrit iu codice, qui ineunte 
seculo XV scriptus videtur. Folia autem 1-4 et 11-15 manus re- 
centioris sunt et quidem indoctme; charta etiam in hac codicis 
parte recentior est. Eumathii opus foliis 114 continetur, quorum 
ordo haud semel perturbatur. In hoc codice qui nullam librorum 
divisionem exhibet , lacunam deprehendes a p. 278, ]. 9, ταραττόμε- 
vov τὸ πολίχνιον (VIII, 2) usque ad p. 282, 1.9, τοῖς βαρθάροις συνανεχλί- 
θησαν ( VIIL, 4). 





PR/EFATIO.. * 

4. — 2907, chartaceus, forma quarta, seculo XV exaratus ( minime 

autem XVI, quod asserit catalogus cod. mss. Bibl. reg.) eL note satis, 
bonae. ivlu milis ensontud^ ;canaem amok ,IOO0M -- ἢ 

K. — 2897 (Cod. Telleriano-Remensis, 49), chartaceus; forma. 
maxim:e, seculo XVI scriptus. In fronte legitur : « De Vaticana Bi- 
bliotleca descripti ex recentiori exertiplari et cum pervetustiore col- 
lati quam diligentissime. »/Qui: recentior Vaticanus, digitur, est 
C; qui autem. vetustior, A; — Hujus codicis. 
commiemorat Boissonadius v. cl. in. doctissimis librorum ntt din 
torum commentariis. ει ιἝῖϑι τὰ 

;L. — αϑοῦ, chartaceus ,. jus maxima , seculo; XVI, exaratus, 
quem inter Parisienses optimum. declarat Osannus (;4uet. Lez, gr. 
p. 140), quem vero A, Get H posthabendum arbitror... 

M. — 583, chartaceus jin quo TET A opuscula continentur 
szc. XVI. et XVII exarata et ab erudito quodam ad usum suum col- 
locta,, inter. qua exstant duo. Eumathiani operis fragmepta, scilicet 
p. 166 et. 167. quain. Gaulm. edit. occurrunt a p. 213, J. 19, &v- 
θραχας epis , usque ad. p.226, l. 17, οὐκ. ἄκαιρον, et, f^ 168 et 169 
qua a p. 9, 1. 17, φρέαρ ὡς εἰς πήχεις usque ad p. 3a, 1. 7» τὸν 
ὕπνον ἐτράπημεν leguntur. 

N. — Suppl. 157, chartaceus, formae quartz, descriptus Rome, 
ex Vaticano CXIV., a Joanne a.Sancta Maura Cyprio, patricio. Ni- 
Av a. 1589... lo "isle etfurinod bits 

.— Suppl. 208, chartaceus, forma. quarta minore, ü Jacobo. Se- 
guier Roma, ut videtur, exaratus. Longi Pastoralia continet et 
Eumathii libros 1-IV ex Vaticano A descriptos. 


| MONACENSES......5 εἰ με τς. 


Up. — €XVI, eliartaceus, in-folio, sec. "XVI. Vid. Ign; Hardt-Cata- 
fUju.keodieum manuscriptorum graecorum Bibliotheew regia Bavarieiw, 


Cp sn : ( ΡΣ pod Tolslüy enfqeros V olo 
UO EUG] brevi, in-folio; suc) "XV. ! Vid; ibid, ti V, 
Ῥ': 250. VEI silo! zu 1 niltamic] ἔκ xodason ἈΠ 


(UR dnbie dens Nob d Peg 'Nid. ' ibidi 4». V, 


ja. E ;B o c φησ musst ; mH d yt σοι} 
πὸ So pen ^c ΤΠ “νος bv 


Caseodii est autem ne em omnibus. istis codicibus. fides 


vi PBRAFATIO. 

adhibeatur. Antiquissimumet, ui fallor, prestanüssimum, Vaticanum 
scilicet, quem littera A signavi, et unde fluxerunt C K Ὁ N, ante 
omnes secutus sum. Ad czteros tantummodo confugi, ubi nihil ille 
boni suppeditabat. Gaulminianum igitur cobtextum nusquam im- 
mutavi nisi veteribus exemplaribus fretus, exceptis quibusdam locis, 
ad quos sanandos propriis conjecturis uti coactus sum. De his bre- 
viter exponam. 

IV, 8. Kai τοιόνδε ὁ ἀγρότης ἔχει. Sic correxi vulgatam xai τόξον ἁ 
ἀγρ. ἔχει. Nam arcus homini falce ad. foenum secandum instructo 
prorsus inutilis est, BLPQ vai τάξονδε, unde emendationem mean 
deduxi. 

IV, 14. Vulgo legitur εἰ δὲ κεκρυμμένοι πένητες τοῖς περὶ τὴν γῆν ἐκά- 
Üzvzo χάσμασι καὶ εἰ τούτοις ἐσκόρπιζεν, ὁ τεχνίτης οὐκ ἀφῆχεν ὁρᾶν, in qui- 
bus non ferri potest inepta lectio πένητες quam codices omnes tuen- 
tur, quod jam ipse viderat in notis suis Gaulminus, qui ὄρνιθες legen- 
dum esse judicabat. Correxi, audacius fortasse, χεχρυμμένα πετηνὰ 
«uie sensus requirebat , ratus vocem πένητες ortam esse ex metathesi 
elementorum v et τ. Quin etiam confundi possunt α et ες. Vid. Bast 
Comm. palcrogr. p. 765. Ceterum Eumathius non semel poeticas 
voces solut:e orationi miscet. Vid. Boissonade ad Choricium p. 139. 

V, 9. Vulg. Καί cot χάρις Zeví( Att. Correxi καὶ Ξενίῳ A«t , invitis 
codd. 

Ibid. Gaulm. et K σὺν ἵσμίνη καὶ σὺν ὅσοι. B. 11. σὺν ὅσοις G L. 
P Q R καὶ ξὺν ὅσοις. Leg. ξὺν fouívg xai ὅσοι, subaud. τοῖς ἄλλοις 
quod babes infra V, 15. 

10. Gaulm. et codd. Καλλισθένης. Corr. Κιρατισθένης et infra 11 et 
125 VI, 3 et 12. 

15. Gaulm. ei I σὺν Σωσθένει xai Πανθίᾳ xai ὅσοις τούτοις ἐξ Αὐλικώμι- 
δὸς εἴποντο. BD G ΗΡ R καὶ zug δὅαοις. LN xai τοῖς ὅσοι. Q xai τοῖς 
ἄλλοις ὅσοις. Leg. x«i τοῖς ἄλλοις ὅσοι. 

VI, 8. Gaulm. καταδιέσεται γάριτας. Dissentiunt. codd. : καταδέση- 
ται L, Q; καταδέαεται V; καταδαίσεται G ; καταιδαίσεται P, Q 5 κατεδέσεται 
A, K, N; καταιδέσεται I, quod receperim nisi sensus exposceret quae 
scripsi καταδήσει τὰς χάριτας. 

— 12. Gaulm. ὡς ὅλαις ἡ κόρη τοῦτο χερσὶν ὑποδέξχιτο, ὡς εὐγαριστήσο: 
τῷ σχήματι. Dedi ὑπεδέξατο, proeuntibus H 1 P Q R, et εὐχαρίστησε quo 
ducebat L, in quo legitur εὐχαριστῆσαι. 


PRAFATIÓ:! ii 
— lbid. Gaulm. ἐπὶ τὴν AUXxejav MGE! vindi δε; : 
Unde correxi προσανεκαλέσατο. FOE OS. 

VII, 1. Gaulm. Καὶ τὰ θύματα περὶ τὴν Toyívnv. Καὶ πάλιν ἐγὼ θύσων 
ὅλην ἑαυτὸν ἣ θῦμα τὴν Tuívry λαθεῖν. Addidi ἐπιθυμῶν, ex quo perideret: 
Aafeiv quodque fortasse evanuit propter similitudinem vocum θύ-᾿ 
ματα, θύσων, θῦμα. 

— 8. Gaulin. ἐκ πρῴρης. Correxi hic et VIII, 4, ποῴρας, sed vulgata 
relineri potest; nam sape ἰωνίζει Eumathius. 

— 9. Ναῦς μοι παστὰς, καὶ κῦμα τάφος, καὶ πνεύματος ἦχος ὑμέναιος. 
Iro τάφος corr. θαλαμός. Cf. 19. θαλαμός σοι xal ξάφος ἡ θάλασσα. 

VIII, 3. Gaulm. et codd. ὁ μὲν οὖν δὴ πυθμὴν τῆς τριήρους καὶ νεανΐ- 
σχοὺς xai τοὺς ἄνδρας ἐδέχετο. Inserui τοὺς ante νεανίσκους. 

— 14. Vulg. Εἰ δὲ καὶ στεφάνων δάφνης παρθενικῆς στέφανον ἐκ ῥό- 
δὼν ἐρωτικόν. Inserui ἐκ ante δάφνης et correxi παρθενικῶν', quod requi- 
rebant sequentia. 

— lbid. Vulg. xai χεῖρα δεσπότου χτήση διδάσκαλον. Feci ut, mu- 
tato tautum ordine veiborum, constaret iambus, quen sic con- 
stituerat Gaulm. χτήση δὲ χεῖρα δεσπότου διδάσκαλον. 

IX, 1. Gaulm. εἰ ἃ C D EH IK N Q καὶ βωμὸν ἀρτέμιδος παρθέ- 
vou χύσμον ἔχουσα κεφαλήν. Β6 L P. R κεφαλῇ. Corr. κεφαλαῖον. 

— 7. Vulg. ἱστῶσί μου κατὰ μέτωπον. Corr. ἱστῶσί poi. 

— 8. Vulg. ὁμοιόδουλος. Lege ὁμόδουλος, quod sape occurrit in Eu- 
mathio. Vid. 7 et passim. 

— 9. Vulg. οὗ πιστεύειν τοῖς γράμμασιν, οὐ συνεχωρούμην τοῖς Yppuixct 
καὶ τοῖς πράγμασι πιστεύειν ἐθέλων οὐ συνεχωρούμην τοῖς γράμμασι. Leg. οὗ 
πιστεύων vel οὗ πιστεύειν ἐθέλων. 

— 16. Gaulin. et 1 ἡ δ᾽ αὖ" οὐ τοῦ νῦν ἐστὶ ταῦτα χαίρου. A. B. G. 
HIKLNP Q ἡ δ᾽ αὖ' μ᾽ οὐ τοῦ νῦν x. τ. ^, R. μοῦ, Leg. ἡ δ᾽ o9: ἀλλ᾽ 
οὐ X. τ᾿ À. 

X, 12. Gaulm. ἀρχὰς ἀπ᾽ ἄκρης καὶ μέχρις αὐτῆς. Codd. καὶ μέχρις 
ἄχρης αὐτῆς τελευτῆς. Inserui τῆς ante τιλωτῆς, δυιάοι!ο Borssonadio 
ad Philostr. Epist. p. 153. 

XI, 4. Gaulin. τέχνης ζωγράφου et sic caeteri codd. prater B in quo 
manus recentior correxit τέχνηξ, quod secutus sum. 

— 12. Vulg. εἰπεῖν δ᾽ αἰσχύνη, Corr. αἰσχύνη. 

— 13. Vulg. καὶ πρὸς τὴν θάλασσαν ἡλιγγίων. Ser. Oeyyiov. Vid. 

Jacobs ad Achill. Tat. p. 565. 





ὶ Σόραιγος 
5 βρόχῳ ἑαυτὸν ἐξῆπτεν. Ἐν ᾧ δὲ καὶ τὴν τελευταίαν 
πληγὴν 6 Ῥοδάνης ἐπάγειν ἤρχετο, ἡ τοῦ ῦ 
θυγάτηρ ἐπιστᾶσα μέγα ἐῤόα' οὐκ ἔστι Σινωνὶς, ὦ ἹῬο- 
βδάνη, ἡ κειμένη καὶ δραμοῦσα κόπτει τε τὸν βρόχον 
Xopalyov καὶ τὸ ξίφος ἀφαιρεῖται ' Ροδάνους, καὶ πεί- 
ἴο θει μόλις διηγησαμένη τά τὲ περὶ τὴν δυςτυχῇ κόρην 
καὶ περὶ τοῦ χρυσίου τοῦ χατορωρυγμένου, xal ὡς 
ἐπὶ τῷ ἀναλαδεῖν τοῦτο ἤχοι, 

1Θ΄. Ἢ δὲ Σινωνὶς ἀπολυθεῖσα τῶν δεσμῶν ἐπὶ τὴν 
οἰκίαν ἔφθη τοῦ γεωργοῦ, ἔτι κατὰ τῆς κόρης ἐπιμαι- 

Te νομένη. Μὴ εὑροῦσα δὲ αὐτὴν ἐπηρώτα τὸν πατέρα" 
ὁ δὲ τὴν ὁδὸν ἔφραζε, xal αὐτὴ ἐδίωκεν ὀπίσω, γυμ- 
νώσασα τὸ ξίφος, “Ὡς δὲ χατέλαδεν ἐρριμμένον μὲν 
τὸν Ῥοδάνην, ἐκείνην δὲ μόνην παραχαθημένην xal τὸ 
τραῦμα τοῦ στήθους παραψήχουσαν᾽ b Σόραιχος γὰρ 

80 ἐπὶ ζήτησιν ἰατροῦ ἐξήει " ὀργῆς τε καὶ ζηλοτυπίας 
μᾶλλον ἐμπίπλαται xal ὁρμᾷ χατὰ τῆς χόρης. Ὁ δὲ 
ἹῬοξάνης ὑπὸ τῆς βίας χρείττων τοῦ τραύματος γεγο- 
νὼς ὑπήντα xat ἐχώλυε τὴν Σινωνίδα, τὸ ξίφος &prd- 
σας ἀπ' αὐτῆς. Ἡ δὲ ὑπ᾽ ὀργῆς ἐκπηδήσασα τοῦ χα’ 

35 ταγωγίου καὶ δρόμῳ χρωμένη μανιώδει, τοῦτο πρὸς 
ἹῬοδάνην εἰποῦσα ἀπέρριψε uóvov καλῶ σε σήμερον 
εἰς τοὺς Γάρμον γάμους. Σόραιχος δὲ παραγενόμενος 
καὶ μαθὼν ἅπαντα παρηγορεῖ μὲν "Polvo, xal ἰχ- 
τρεύσαντες τὸ τραῦμα ἀπολύουσι μετὰ τῶν χρημάτων 

30 τὴν κόρην πρὸς τὸν πατέρα. 

Κ΄, Ἄγεται πρὸς F'águsv Εὐφράτης ὡς "Poidvns 
καὶ ὡς Σινωνὶς Μεσοποταμία" ἄγεται καὶ Σόραιχος 
καὶ ὁ ἀληθὴς ᾿Ροδάνης. Καὶ διαγνοὺς ὁ F'ápuoc , μὴ 
εἶναι Σινωνίδβα τὴν Μεσοποταμίαν, δίδωσι Zobdoa 

8 παρὰ παταμὸν Εὐφράτην χαρατομῆσαι, ἵνα μὴ, φησὶ, 
καὶ ἑτέρα τις τοῦ τῆς Σινωνίδος ἐπιβατεύσῃ, ὀνόματος, 
'O δὲ Ζοδάρας, ἐπὸ πηγῆς ἐρωτικῆς πιὼν καὶ τῷ 
Μεσοποταμίας ἔρωτι σχεθεὶς, σώζει τε ταύτην xal 
πρὸς Βερενίκην Αἰγυπτίων ἤδη, ἅτε τοῦ πατρὸς τε- 

v0 λευτήσαντος, βασιλεύουσαν, ἐξ ἧς ἣν χαὶ ἀφελόμενος, 
ἄγει" καὶ γάμους Μεσοποταμίας ἡ Βερενίκη ποιεῖται, 
xai πόλεμος δι' αὐτὴν Γάρμῳ xal Bepevixy, διαπειλεῖ- 
ταί, Εὐφράτης δὲ παραδίδοται τῷ πατρὶ ὡς δημίῳ, 
καὶ dv ὶς σώζεται, καὶ πληροῖ μὲν αὐτὸς τὰ 

45 τοῦ πατρὸς ἔργα, 6 δὲ πατὴρ οὗ μιαίνεται τοῖς ἀνθρώ- 
πων αἵμασιν" ὕστερον δὲ x τοῦ δημίου χόρη ἐξέρχεται 
τοῦ οἰκήματος xai διασώζεται, Ἔν ᾧ xat περὶ τῆς 
συγκαθευδούσης τῷ δημίῳ, τά τε περὶ αὐτὴν v, τε 
καὶ νόμιμα, καὶ περὶ τῆς τοῦ γεωργοῦ θυγατρὸς, ὅπως 

τὸ ἀνάσπαστος γίγνεται, ἐπεὶ Σινωνὶς τῷ Συρίας βασιλεῖ 

γαμηθεῖσα ἔσχεν ἰσχὺν τὴν ὀργὴν ἐπ᾿ αὐτῇ πληρῶσαι" 

χαὶ ὡς δημίῳ ταύτην συγχαθεύδειν χαταδικάζει" xal 

ὅτι συνεκαθεύδησεν ἐν τῷ τῶν δημίων περιβόλῳ εἰσελ- 

Qduga τῷ Εὐφράτη, ὃς χαὶ ἄντ᾽ αὐτῆς εἰς τὸ ἐκείνης 
JMMELACHI pictas, 


filia superveniens magna voce clamat τ non est Sinonis, quas 
lic jacet : decurrens discindit laqueum Sorachi el Rlio- 
dani gladium ademit, et vix. persuadet. narrans illa que 
de infelici puella et de anro defosso aecidissent, ad quod. 
recipiendum ipsa venisset. 
XIX. Sinonis vinculis solnta ad agricolzs domum fugit, 
furore adliuc in ejus filiam agitata : quam non reperit pa- 
rentemque de ea perennclatur; ille vium monstrat, ipsa 
stricto gladio insequitur. — Ubi deprehendit Rhodanem 
prostratum, illam aulem solam adsidenlem pectorisque 
vulnus ei foventem , nam Sorachus medicum accersitum 
ierat, ira el zelotypla. magis fervel et in puellam eum im- 
petu ruit. At Rhodanes collectis ad eam violentiam non- 


^ niliil a vulnere viribus, accurrit et avertit ay illa Sinoni- 


dem, gladio illi erepto, — Ha prae ira δ diversorio exiliens- 
el cursu furibundo utens hoc solum Rhodani dictum obje- 
cit : hodie te ad Garmi nuptias invito,  Sorzchus adve- 
niens intellecta re omni , consolatur Rhodanem, curataque 
plaga cum pecunia puellam ad matrem remittunt, 

XX. Ad Garmum ducitor Euphrates quasi esset Rhoda- 
nes et prc Sinonide Mesopotamia. Cognito Garmus Meso- 
polamiam non esse Sinonidem tradidi Zobarze ad flumen 
Euphratem capite truncandam , ne qua , inquit, alía Sino- 
nidis nomen falso usurpet.  Zobaras bibens ex fonte ama- 
lorio εἰ Mesopotamize amore caplus, servavit eam et ad 
Berenicem /Egypliorum jam reginam, patre mortuo, a qua 
ean quoque abduxerat, reduxit, Mesopolamiz nuptias 
Berenice facit, et propter illam Garmus et Berenice bellum 
invicem minantur, Euphrates parenti suo ut carnifici tra- 
ditur, agnitus servatur, parentis officio ipse fungitur, itaque 
paler linmano sanguine non. contaminalur : postea wf ear- 
nificis (ilia carcere egreditur et liber fit, Ibidem et de carni- 
ficis concubina , ejusque legibus ac moribns δὲ de agricolae 
filia ut vi abrepta luerit , postquam Sinonis cum rege Syrie 
nupta polestatem nacta. esset illam ulciscendi : utque in 


seplum. carnificum introiens cum. Euphrate concubuerit : 
* 


EYMAOIOY ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ 


TO ΚΑΘ᾽ YZMINHN ΚΑΙ YZMINIAN 


APAMA. 


— ÁÀ— 


ÉUMATHII PHILOSOPHI 


DE HYSMINES ET HYSMINUIUE AMORIBUS 


FABULA. 


COLLATIS PARISINIS, VATICANIS ET MONACIDBUS 


CODICIBUS, REGOGNOVET, EMENDAVIT, LATINE VERTIT 


PHILIPPUS LE BAS. 





[ὥς 25—2» |] 


Πανθία, παρθένος Ὑσμίνη, xai θεράπαιναι τρεῖς" f, 
μὲν ἐκ τοῦ φρέατος ὕδωρ ἔφερεν, ἡ δέ τι σκεῦος ἀργύ- 
piov ἐπ᾽ ὥμων ἀνεῖχεν, ἡ, δὲ τρίτη Ii Rut nag 


^ « Xa( "sspe sea es REO 
. xal | Kzae d odi dm 
pacis pen 


μου τῶν ποδῶν ἐχπλύνει τῷ ὕδατι 
(καὶ τοῦτο γὰρ τοῖς κήρυξιν ἀφωσίωται ) συνέχει τοῦς 
τοὺς, κατέχει, περιπλέχεται, (Get , ἀψοφητὶ gn, 
a ὑποχλέπτει͵ τὸ φίλημα: καὶ τέλος ἀμύττουσα τοῖς 
ὄνυξι γαργαλίζει με, ᾿Εγὼ δὲ τἄλλα σιγῶν καὶ φέρων 
12 ἄχων ἀνεκάγχασα- ἀνένευσεν ἡ χόρη, xu ἀτενῶς 
Vids μέ, μιχρὸν ἐμειδίασε, xo πάλιν χατένευσε, 
x&v. ἐγὼ τοῖς ἔρωσιν οὐκ ἐπένενον᾽ ἀπομάσσει μου 
ποὺς πόδας, τὸ μάχτρον Dx τῶν τῆς θεραπαινίδος ἄνε- 
λομένη χειρῶν' ἢ δὲ, a Χαίροις, εἰποῦσά μοι, κήρυξ,» 
20 (yy ro, ν 


«8, Ἐγὼ δὲ περὶ τὸν ὕπνον ἐτραπόμην εὐθὺς, χαρη- 
θαρήσας καὶ τροφῇ xal πόσει xal πόνοις τοῖς τοῦ κηρύ- 
tuse. Περὶ δὲ τρίτην φυλαχὴν τῆς νυχτὸς ὁ καλὸς Κρα- 
τισθένης ἐξυπνίζει με λέγων". Οὐ χρὴ παννύχιον 
25 «εὔδειν ἄνδρα κήρυκα,» Ἐγὼ δ᾽ ἀπεσπώμην τῶν 
Vrae Het πειθόμενος" οἱ δ᾽ οὐχ ἀπεσπῶντό 
τῶν ὀφθαλμῶν" τροφὴ γὰρ χαὶ πόσις χαὶ χόπος 
reu πηγή,» Τί δὲ φὴς, ὦ Κρατίσθενες, εἶπον, τί μου 
* τῶν τὸν γλυκὺν ἀποσπᾷς ὕπνον; » Ὁ δὲ τὰ 
30 περὶ τράπεζαν ἐζήτει μαθεῖν, καὶ πῶς ἀνεκάγχασα, χαὶ 
τὴν ἐμὴν ,«PAocenc con λέγων, 
φειδωλῆῇς θησαυρὸς ἐν ἀνθρώποισιν ἄριστος, 
πλείστι δέ τε χάριςχατὰ μέτρον ἰούσης. » 
(ει. Ἐγὼ δὲ αὐτόν" « Τἄλλα μὲν τοῦ δείπνου, 
ἢ5 " Κρατίσθενες, xal συναναχλινόμενος ἡμῖν xa 
« πίνων τοῦ νέκταρος, τὰ δὲ περὶ τὴν χόρην τοιαῦτα" 
". πρῶνόν μοι X84 n πόμα,« a nwosinsiti, 
* gue" ed « νύμωυ παρθένου χει - 
“χου, φησὶ, τὸ ποτήριον », ἠρέμα δὲ xol Lc καὶ 
ao * τὴν ἀχοὴν iitiieas: k ὅσον δ' ἐγὼ Ted, en 
«SG oll τὰν μόδὰ μοῦ χατεκέθχυθεν ἐρίτον Dptpf ti 
. τὸ κόμα; xal διδοῦσα πάλιν ἐπέλει" ἐγὼ δ Ertp def 
xoc εἴργρια, τὰ δ᾽ ἐφεξῆς οἶδας, τὸν τῆς Πανθίας 
* θυμὸν, τὴν ὀργὴν τοῦ πατρὸς, τὴν τῆς κάρας κίνη- 
i» ew τὴν αἰδὼ τῆς παρθένου, τὴν σιγὴν, τὴν ἔκπλη- 
Forge δρύδημας καὶ τἄλλω πάνθ᾽ ὁπόφα. πέπονθεν, 
« ὡς ἐχ κεραυνοῦ βληθεῖσά τινος" πρὸς ἃ δὴ πάντα. νὴ 
« τὸ σεμνὸν τοῦτο, κηρύκειον, ἡσχυνόμην αὐτὸς, xal 
* μᾶλλον τὴν σὴν byriuant, ἅτις με σιγᾶν ἐπῆρε 
50.» ψατο, Τέταρτον ἐπίν μεν σιητῆρε Ad, καὶ 
- "Ysulvi τὸν ἐμὸν ἐπέήλιδε δάκτυλον. Ταῦτα τὰ 
* τῆς τραπέζης- τὰ δὲ τῆς χλίνης ὁποῖα; ; vient uoo 
* τοὺς πόδας, περιπλέκεται, (ien dk δακτύλους, 
^ φιλεῖ, καὶ φιλοῦσα χλέπτει τὸ φίλημα, καὶ τέλος 


EUMATHIL 118.1. 





autem, fieyis geniculis, ΣΝ ΧΗΣ αὶ . 
hoc caduceatoribas religionis ergo tribuitur ); illos continet. 
detinet, complechitur, premit, tacite osculatur, oseula fur- 


| tim decerpens et denique unguium titillatione leviter eos- 


radit. Ego ad caetera tacitus omniumque paliens,, invitus 
lamen ad liec ín risum erupi. Respexit ad risum WHys- 


mine, intentisque in medefixa oculis aliquantulum subrisit; 
mox autem illos demisit quamvis tot amoris indiciis non an- 
nuerem, statimque accepto ex ancille manibus linteo pedes 
detersit, ac recessit salutem caduceatori precatà. 

13. Ego autem cibo potuque ac sacri ministeril laboribus 
gravatus nec. mora in profundam quielem sepultus sum. 
Formosus Cratistlenes cirea tertiam vigiliam noctis me 
somno excussit, his verbis increpans : 

€ totam per noctem ducere sorinos 


Ego "IN a amicitie obsequutns somnís excntior, qui 
tamen omnino ex oculis non excussi sunt ; cibi enim po- 
lusque et defatigatio sommi fons. Alque illé quidem ea, 
quie in convivio acciderant, risusque causam quaerens ni 
miam loqnendi petulantiam arguebat, hoe dicto 
Optimus est bomini thesaurus lingua modesta, - 
Maximaque illius est gratia pauca loquentis. 

14. Ego autem, « Cielera,, inquam, non. ignoras, quia 
» qa nobisenm accubuisti et ex nectare bibisti; quie vera. 
* ad puellam spectant te docebo. Primum poeulum eum 
» prabuit, « Salvus sis, caduceator » submurimurat. Mox , 
» Ab ejusdeni nominis virgine secundum habeas, » itiquit, 
^ adeo deminuta voce, ut auditum falleret; tamdiuque 

^ pedem meum suo imposito pressit, quamdiu bibi — Ter- 
« tio poculum quidem prásbere videbatur, sed famen retí- 
^ nebat; itaque illa , quae audivisti, exeiderunt. — Reliqua 
« tu nost, Panthie indignationem Sosfhenlsque iram ; 

« capitis motum , puella: podorem , silentium, consterma- 
4 tionem, ruborem, el singula, qua veluti fulmine 
« faeta perpessa est; quoram omnium et maxime objurga- 
« tionis fuz, quae silentium imperavit, Lestor sucrum- 
“ mwun ministerinm, me pudebat, Quartum bibimus 
« Jovi Servalori, rursusque Hysmine digitum meum pres- 
«sit Atqne hic sunt, quae in convivio evenerünt ; qua 
« vero circa lectulum ? Hysmine pedes meos lavit, eom- 
» plexa est, digitós pressit , f'urtivaque ingessit oscula, fan- 
* dem pedum solum unguibus leniter carpsit, unde, ut àn- 
^ disti, in risum erupi. — O te felitém , exclamavit Cra- 








ood; 
/ caf tuii ipti ili iii circ 
iiu | C68 femora coerest. : *lenim adversus boreas maximam. 
partem cirea calcanea elTusam perllat. 
digits, vesti andaca, nice subiitas, Non lamen per 
dg | delientum virginis corpus Rabat sereni anctor boress. Pes. 
dexter ovo retorlus impositusque et implicitus, et fe- 
τον femur, e pes pedi ne tenuilale nimia vestis corpus in 
lucem proferretur. Dsbagbeatmper v - 






Turci qs la arra 
RU omm 
AR τοῖν ποδοῖν, od vifi niin 

- καὶ τελευταία τος ví- | 5. Quarla. et ultima ex nube paulo ante disrupla , de- 
priiis cidua videtur ; nam adliuc ex calo veluti despicit, lMaque 
T Kk caes rimini tota codlestis habitn venerabilis vultuque formosa, Rubram. 
c inopi Lum Dr Pls ea fer εἰ Ἢ vai iir qu ase lbs a oto qos 

1 due: ris candor vestem irraiel, ld peloe videre non permit 














effugit tnica.. 9 vi 
t. Ha femina se lbehint. Quioam autem essent 
guomo- iti un toi ἀεί. stis παρα, 














j χαὶ φέρον ἐλεύδερον. avena 
ρὸν, καὶ ὡς δοῦλον παρίσταται. Ὅλον γένος Ἄμφι- 
" ὅλος τ stmt esr n vitio M sdecribhy dnt δι τὺ furrwm dominas t feris 
: —À omnihus conserviii compas, - : 
" ES : o E niis B esl οὐ πτε- 10. Ego autem ad ( Cralisthenem. conversus, "T 
᾿ e Tes dnde. 
40 «ταῦ καινῶς οὕτω καὶ ὑπὲρ τὴν φύσιν; Θὴρ λέων ὦμητ | Ceu quin m EL ^ 


- avis βασιλεὺς θηρίων, δοῦλος τῷ μείρακι, καὶ ταῦτα ΟΣ ΟΕ vm re "TERR ampi ir 
. TM ὶ 2T " f » 
γυμνῷ temm gre es! ἐπ ἐ ΠΡ Ἢ 





» quem reformidat, RN MU τς 
se * recesserunt ungues 


vov βρύχημα,; 
$6 e, pisi TA : 





x má psa eties δ 
Monroe ὥς | ; 












hae Tone solos liber, ob Amnre, fune solus? 
αἰ μόνος eio; Pernitio, inquam, mibi bonam mentem ; 
E ᾿ —  KouviT ὥφὶδ ΠΣ 
- Evita irse fam oe 4 et " 
ὍΝ malos odece; sed honos amant, Gir deu * olia wm 
! Sifenfió, sentio, mmo conces. à per euer a 
E e τς ἔχ wi ζτῖξφ m 
NLIS EE 9^ rerm breit “περ 





ἜΣ VR UO ΤΩΝ saga 
Kot élection" n 
videt aiti n Agna ps , Toredalés hub p ^f 
" 


IW 90. icu LH) Ls aede Polio Hmmm 





YFXT «pU UA » ov Mis aul ag Cart) T lacri JEcfl » Ἃ νὸν δ. 
BIBAION TPITON. ^. 7: c UBER TERTHR. τς 
7T Kal p γύκτα xata LL wi dile mA S τος 

Mui ὁ πὰ πὸ LI Mire γππαρι τύ παι 
n Td Duke tnde minit τα τα τον api 


τὸ τοῦ κήπου Ear en μειράκιον, τὸν yeygap | Omnium in medio puer ilein Lorti muro depicts, Amor, 
0 2E Ἔρωτα, τὸν βασιλέα, ivy ex ille formidandos, aureo tosidens currui ; vox autem mili 





εγρυσδ καὶ πάλιν δίφρου καθήμενον " ὡς ἐκ βροντῆς Tolmen intonuit Pena nos potentem ilum lierum 
«A6 pov κατεῤῥάγη φωνή" ^. Πρὸς ἡμᾶς τὸν, δυνάστην bs ἢ ntrepidum, pen . 
μ y ἐλεύθερον, τὸν ee ^ m vdita 
* μὴ τὸ 
ΓΜ prior ctia, quigisiortin qnisinin a rRQuéM Ol odpta 
son με παταμωχώμενον, τὸν ἀσπαζόμεναν. i : 
«tl πὸ ῥόδον. βδιλῥσσεται, τὸν τὴν ἐμὴν Om Ὑαμ 72 diiur am kit: s Ego vere tsbear lor, 
* vry αἰσχύναντα, ὃν καὶ ἐξὸν Ae cad i vx [rg s miii τ σα 
NT D RT] ὧν tens : « Parte ei, rex! » el, collecto ὦ 





pro 5. 


ἐν Kol obe 
Viti, Js ter teilti iratus , eua illo yropter te. , 
iet owl εἶν T ems M aep, vr wn er i *soyrmithlsedb mM eiie ἡ 









T ὸ ! sein og ml 
Kal code elk τοὺς θεοὺς» δας PT | EL per deno, videbar pilus Lonpendig φορίαν paria 
l | Amorem, stratum: obsitom 'spinis ineubare, et lanquam. 
Team AMAT 
insolens y 
ien,» didum, pen poatea 
« premelur. - Verum heri, pressit s esto, P si 
ἃ iterum presserit, premetur ; sive non presserit, premetur 
* lamen. SU pédesi phil vneo t ponderits)eltbbus etit 
" pedibus ej impowam ; si salvere semel jusserit, cen- . 
* ies il » salvere jubebo ; sí clum salutaverit, piam | 




















Thy τράπεζαν καὶ τὴν. Ὑ ἈΝ piptesliat à θλίψη, 
λέγων, τὸν δάχτυλον, ἀντιθλιδήσεται γενναιότερον. 

« PAX δλιψε χθὲς ναὶ ὑλεδέτω, καὶ πάλιν" ἂν Vy, | 

254 heap iun εἰ δ᾽ οὐ Ὀλύψει, θλιθήσεται. Ἂν τὸν 
πόδα ἐπιθήσῃ μόυ τῷ ποδὶ, τοῖν ποδοῖν ἐγὸν προσε- 
Lyme ἕτερον: ἂν X nb pote: ze ἑκατοντάχις 

^ dri e ἂν τὸ προσχύνημα e mier 


« anf wis 
^ xx, y: mit ποτηρίῳ iler 
ξυνέχῃ, καὶ ξυνέχουσα φλίθη 


^ Hia sor Werth τὸ φίχημα, 


" ma pei rei nit uc pis ioni 
^ poculo contraham ; quod sí pedes meos relinere , releu- 
* losque premere et pressos basiare, basiansque basia - 
^ furari pergat, relinebo εἰ ego íllam premamque e .—— 
» pressam basiabo nisi quod suavlum non suffurabor. Si - 
^ pedem menm titillaverit, puellam et ego tütillabo, ΠΣ 
* que d id adducam vt prie voluptate ac amore in risum 
| v effandatur. Si post canam pedem doluerit si post μὰ 
* trem et matrem egrediens sola remanserit, accipiam of 


ταύτην [lA prts vemimiemin 

: ML EE d] ἂν δευτέρα τοῦ πατρὸς 

« καὶ τῆς μητρὸς ἐξερχομένη μονωθῇ,, ἐπιλάδωμαι 

40 « τοῦ πληγέντος ποβὺς, καταφυλήσω τὸ τραῦμα» τὴν 

« πληγὴν πολυπραγμονήσω, ζητήσω τὰ πρόσφορα | ' 

« xx, χατεπιθήσω ταῦτα, τὴν οὐλὴν κάταμα.- 

» πᾶσαν ἰατριχῶς, ἐπιστημονικῶς ἀνερευνήσω, 

5 Ἐξ νι τον VoU, ORA o AUR RIS | 

dn 2c mt ett e il c | 

« ἔτι τὸν trans: χατειριονευθήσομαι, χαὶ |^» 

« Ünóau, νὴ τὸν “Ἔρωτα, πέπονθα, ἂν τὰ πρόσφορα ὁ 6. 
τ Ὴ νι refen. ἢ erdt παρθένῳ, |. 
«καὶ vi Bv gov ὧν “ποιητικῶς, ἢ 

"T Ln vrkésbeter wh dao χορ. | 


à "wtf δεν Dina nu aq ἣν 


περὶ τὸν ὕπνον καὶ ἢ κόρη περὶ. 
ES re m τὴν ἡμέραν καὶ τὸ δεῖπνον f, 
























8 07. ἍἌπτομαι τῆς χειρὸς y Vf lspaqib opidius 
Bench m nece 


n χῆλον, καὶ x yu 
c" ve operire 
xat eis Dor ἐς τὴν S. 


B cvcboev uei y docs sd 
[eer re Mie 


feciogan y 
Mihi jer ἅμα γὰρ ἢ χεὶρ περὶ τὸν τῆς κόρης μα- 
στὸν, sus Gereten περὶ" x Mar ἐπκέῤ- 
vpn 


pice ori inmitten Εὸ- 
ic οὖν ἐξέπτη uou τῶν χειρῶν ἡ κόρη, 3 μᾶλλον εἰ- 
mtv: jw ἐχεῖναι νωθρῶς οὕτω xai m 
sguardi nae tud 


E os ν ἀπὸ 


“γομίνης ὁ Toric xal ow s Ead xat | 





τῆν 
τοῖος Dreier reienesd 
"Mss Paus τένων nd Aegis κα i πρὸς, 


we mu AZ m 


εἰς sbyetinos: di Ru 


* | versabam oculorum 


que hebetor : elenim uli primum. puellis ubera manus . 
pressit, cordis me deliquium invasit ; dolebam , desponde- 
Lam auimim, insolita trepidatione IOANNIS 


oculorum visus; emolliebalur animus, 

cebanl vires, piam nier e » salit 
crebro pericardium. et nescio quis dulcifer di ^ omvía . 
membra pervaseral. e, αἱ ila Aicam, Uifilabat, meque 
totum vis amoris incubuit, qua: neque. dici neque norrari 
polest ; adeoque, Amorem leslor, passus. sum quod alias 
nusquam. Brevi igitur e manibus meis evasit puella, aut .— 
polius illu: , in &egnitiem miollitiemque versi, a paella ex- 
ciderunt , et ex oculit meis subito somnus evatiuit, εἰ ego, 
per Amorem , lamentabar, amisso tam pulchro: insotnió, 
sicque a carissima, Hystine avulsus oculos rursus Ín quida 
lem flectere lentaboun, gata mbidin resi si T 


quale antea dormiens expertus fueram, — 


8, Sed. eum, per Cratisllienem lempiaqoe ioc hon liit, 


iterum ambulor in. liorto, qui cubiculi nostri janua proxi- 


amus, confestimque virgini auimum. corpusque eL.oculos 


|. eomparatis, talusque, amore impellente , debacclatus, ad 


deum, Amorem scilicel, in horto- depiclum, acces, 
ΠΕ pai, sik servam decet veneratus , ἢ 


deo injoris lacesivi quod Iyiminen Mrysminen virginum 

lorbw. non. Adsctipsimel, virginem: pis dhrar ΜΝ 
| tarmosam, ipsiunque Amorem adeo ἢ y eb Amo-. 

rein adeo amantem , et ab Amore , ilur ocu 

los in picluram-eotwersus, Amorem sic. un: 

























I 5 : 4 
: 
(d en Mrs pi ἡ pancipiius. - ; 
ier vmi vil n^ Non ml d ^T (red. minii 
."-- 5.98 er! - 
Asti tmi * | . ξι , A 
T (temo dr n n IPOs m 4 uw 


ngo ! 
Tow TEDAPTOK. ze o MM QUARTUS. 00 
«dort Sem W ea ἰδ» ἐς ἡ tm 
ΤΩΣ ἜΣ irri J. Vinnm igitur more solio. puella miscel.: ego famen. 
καὶ ES T . etenim bibens. : 
τρίτος By pi Mecreeperde τ τῶν bibo. Bibit ergo primus - 
λώττη; mu e » 277 - | illa autem lingua. tacens gestu loquitor, sicque lóquuta ta. 
τὸ χεῖλος ἐρωτιχῶς, καὶ τὴν ἀλγοῦσαν καθυπακρίνεται, 
7. συνέχει hii, eria τὸ πρόνωπον, καὶ dix TT 


F nüppt inn ir 





Hed τράπεζαν, "Yauíen παρθένος: ἧς xai lerorom. qua men apjcilta'wint. Hyamine joco poella 

ἰβω τὸν IUE iuit; cujus iterum propinantis digitum pressi τ illa levis- 

30 θυποψιθυρίζει λεπτόν" χαὶ ἦν τὸ ψιθύρισμα μεστὸν | simo susurro, quique voluptatis plenus amorem Mn 
, ἧδονῆς, καὶ στάζον ἐξ ἔρωτος. ᾿ * Doleo, » inquil. : 

“ἃν. Μετὰ δὲ τρίτον πότον καὶ τέταρτον xal ποόλυτε- | — ?. Inlerim post tertium Modniuin LN 


^ κήρνκος καὶ χηρύγματος" 
* τῷ χαλῷ τούτῳ παιδὶ ( τὸν Κρατισθένην διεκνύς 
Ἀγ ατενσηταν A δατεραίᾳ τὴν ἐπ᾽. Εὐ 









































[G. n] 
Er: αὶ τεχγικῶς, ὡς εἴποις ἐδὼν κινεῖσθαι τὸν 
^ ἜΣ το μιν 


m d li inr! 


"- ιν 


τὸ μὲν πρωτότοκον Ej ἔχει, εται" 
πῆς mo YS jaa ipe Be. 
LE ar eos χαταδυσωπεῖ τὸν - sk uius 


za Eines. tduepas, debun,, ak i db 
xar, pie dl sis doy Pun rin ΐ 


die, 3 


n» μον νυν 


ὄσφρησιν. ᾿Εσανδαλοῦτο τὼ πόδε: οὐῥὲ γὰρ οὐδὲ τοῦτο 
530 πὸ μέρος εἶχεν ἀπερικόσμητον" καὶ ἦν, δ᾽ λειμὼν. τοῖς 
ἐν πγαὶ σανδάλοις ὡς ἐν κατόπτροις παραδεικνύμενος. 
e qoc xal, μέχρι, ποδῶν, καὶ πεδίλον ^x 
xx a ἵτῳσεν, 
am τόρον μετὰ τὸν κῆπον d τεχγίτης ἐξή- 
vig δ᾽ ὁ ἐν μέσῳ χατεζωγράφησε, xal πάντα 
v ἔσχευας γον, ἔστε: τὴν χεφα- 
Eco 
vy πὶ t' Χαὶ TOI 
Vie VM Ra dé E^ 
40 i ἰδεῖν, οὐδὲ αὐτὸν ὅλον περιχαλύπτειν ἀφῆκε 
"PETI: "TU χυεώνὼν "EGRE καθ ἀγρόξην. 
ἐσχεύαδε χαὶ ὅλον ἀγροιχιχόν. ὸν πόδε κατ᾽ dut μές 
1t γονάτων “ἐγύβνωσεν 2 καὶ ἄμφω τὼ χεῖρε τερὸς ὃν 
ἀφώρισε δρέπανον, ὅ τι καὶ τὸ σχῆμα καὶ τὸ μῆκος 
gm Ant queer πϑλλειν.δ. 
REY τῷ pom xal cA pud 


ὯΝ DAvdvop biet αὐτὸν. Raf m χεκυφὼς τοὺ 
dro enis er 
DUE respon Re e Ec pliu Ἢ 
Ὑ τὰ γεώῤγια, ᾿Ἐπικάλομμα φέρει τῇ κεφαλῇ, πέλον 
ἀακηκὸν, καθ᾽ Halozor o0. γὰρ γυμνῇ, ταύτῃ, δοκεῖ 









EUMATHU, LIB. AY. 


Ln E iw ἐν 







dy τὸ Z " t TP 
pictor, JU eT iere vir ὑπαὶ 
et reliqua quae coloribus uli ierant, 


binos parturit fictus, 
κι nl Ax δὲ £A Σ 
prier primeros Meroniqe εἰ 
tatur quod par- 

τον οι! νος capellis occini solet , et à Pate frequentes ac 
feliees caprarum pariweexgrare videlur. 0 
-7. Tertio. loco pratum (locibus luxariabal, áp quo vir | 
quidamrut apis Bores insesligaat ; lle aulem non hoctulani 

ai fostr pietas fuerat verum divitis bominis bealiqué; 
delatus admedom, sdmodemque veoustus; vullus 
tnim veneres práti venustalem semulabantur,. Capilli-hu- ! 
geniücutcitinqe niii ieoieiqionl ἐδόνηνν 
sime cincinnali, Coronatum floribus -— per 
erines rose. Talaris vestis ; quam Veni auro , LA. 
tur, f 


πὴν floribus plene rosisque et earleris plantis quae naris oa- 


etum permulcent. Sandaliis pedes vincti, nec etim hane σοῦ: 
puntéyiui uirodbur tatant; et umb tits quibus 
pedce indueliantor velut speculo remittebatur, ita. ictor. 
ad peles usque el. ealceamentum víro gratíficalus foerit. 

5. Proximum horto . campum -viridi iecba. vernantem 
pictor expanderal. Illius in medio virum pinxerat rustice 
prorsus veslitum , coronatum caput non floribus rosisque, 
sed tenui lino quod mamu netur οἱ arte texitur, sicque ru- 
stieus habet. ^ Cupillos , ut nec ad humeros diffundantur, 
nec etim lolam cerricem pererrenl. Vestis, uli iusticom 

decel., Blopida,-eL-ompino. ruslica. Pedes ad genua nudi; 
ambibus atem &lcem tenet quin viaefice formaque εἰ 
mole falcem sbperaL. du feno secando pielus rusticus 
avcupatissimus , - etii Mm 1otusque in- 
emit operi. CEN Work v. 
τῆς Sequebatur e eet es 
tera gestat, leva. colligit: manipulos : boo laborum: qrie- 
qom obtinet, fiatic" demelit. aerünitiirum icem: tios an- 
menlis rochue percipit, f dca να tiir drain 


ait loquilhr, Hesiodus ;- nec. enim ido cile stu 








τὸ * PEDE re rues 


Ὑάρ, τοι τοῦ ζωγράφου 


Ur lg sapie esr σα i τ 
τ 


a ργετίς 
liquido. patet. non futurum esse ". etr. 


| « δὰ illis, per illas aut in illis totis sui 


^ fngiant, sed etiam invila servitutis consortium 


1 Heec effatus. Cratisthenem amplexus sam : » Vici te, " 
| * Cralisthenes, « inquam, «to, Ms vta pd fo 


* eübiculum pergamus. » 
"". "Sli cubile eio additi summe. ri 


| dnierea strejitus in horlo , &lralo me excusiit ; Hysminen- 


χατεπέτασα, iae ὴ γάνος, ἀρεῖς 0-4 σοὺ 
οὐ τῆς qedum, quos non hominum inslar, sed dH 
recotüatus 





[ims à ἢ "en m E "es 
: 5] mb Eq Sisi m pd za ari derent" 
v» «Πσρων dist di mie ! ,ordos iem trece KU: ΗΕ: 
-3l mhuialv *a wi ὑπερ αν (Ἢ req imm ww Ind États Va — esta o rehus 
rci ! vers Áarwn s Weir, ur 
heit P 2X ACS Ins aav! viu qum vim χε m 
LCDBIBAION  HEMIETON, up dut | "eMan Χο Τττὶ LLL 


edca yr eimila] ἀπ Zudsv ἐμγψίοτο Set enims ET ἢ ἐς ντᾶν δι es s rin lm j Men Pise 
ΤῸ αἰνὸν ὡς ἃ ET d 


D hugs 
aw xal χαταπλεκομένην ἐξ ἔρωτος. Ὁ. 




















εδεύσωμεγ, τῷ, tW τὸν τύραννον Y. ἠιεὐστοηγυναιξὶ 
Dr ETT 
4 μεν δε 














ul. leihaun 
Mum ἘΞ 
M A T 
ge ^ 
Y LUPA | soda 


: ἘΞ 


ido libe cde - 
ilio ὧν der aiti irm aiv τὴ 
LLL ) μὴ πὴν Nude εἴδον ἐν! μέσῳ 


Ἐπ ar: 


veis 


m E 

S Tier Ass en reto Pm δι 
AAT pine animara efllavissemwisksa ῦ 
meis oculis ohtulissel. Hyamine puellaram in: 


"| natoque leniter capile nrlim salulaviz illa-Autem: véstem ἢ 


1 Bh annt 


Euro sitem Jucsiig 
EE iae ταττν τ ie 
V | noinine 


ἢ λόγῳ; 
Sickness md inei t 
Lace otra x. 


JO MA we P 
tate gratioque et 
audecia jmpleils-..« νύτοητθ dex iffa ὙΠ o 


" 


σθαι μή ἢ 

pw.evpohere teniavérids πίον, 

qenjces :et.quinquertios ute Uni bn" 
uirüentztogere torso ml RA eur 5. 











We v fet, d “ 


ταῦτ μας s i. —— 
roii eate Unginc rein 








ph. 
Argis ἃ 


EX ders wp Fasc b un "QAM. il er: 
2H , rc iim * 
ue S κατὰ sot ἐξέ. 1 MB. Mae oninia poor οἱ 
pu; "EU δὲ ἠτρδφ! atv" || a MET 
"u 


kaeg ἰαψιτοῦγό; , 
ponte iri ien rash ary qan | 


D mgás Matos qu m 
a ἐΒὺρυχώμιδα πατρίδα τὴν, σὴν, χαί σον 





τὸς ἄς πὰ ὡς y H2 D. mater inea Dianlea, 
τ ούτε pompe 
que noptiarum 


«τῷ ( H smi ie 
Agni, 
EGIT EE 


aOORETSN M HOC SUR d 
Eesijféc goi ÉoVd0ule ἀναχλιρεὶς 'δλους εὐθὺς" So-^! subita 


frhoeics 
cesta nei pria 














ἜΣ à hp Prodi a 
mE i" cot πατρὸς» 
T a 


MED ene haud, secus. ὅσιος 
m. "doen ge uai yide 


punc P^ wines i 


ffoi ada det velsuuv fex à 
rre «l 


a SR ias vem 
ὍΝ Croat in imei 


dicii BosMost ἐθκείσαντο 


onsperfloenexdlomus.v Yix-en n 
RDUM Ma REO COHIRERO το cnerunl ingens valewlunisi- na 





venom m SMS 


E. 2 
ΜΉΝΟΝΟΣ siqodias isuictse] ckhivriey ong s ia js iB }} 


505, somme ii dg re 


m 
ἜΞΞΞΕΞΞ REA 


zm ees 
tke n tlieomide vi 


Cu dicio d ejus opparatom fe 
SDN! PEE PR dte t υυἱεπᾶ τὰς » 
Ms Νὴ paler et a 


ἢῦμα ire ier menm Ξε: 














᾿ ἐρα 
ἀξ i ϑδέβημ σον do Jo 5] lup , mus ssésutoe mililetjni » | «πὸ abuló «γέξυπ lex soviel I av ollonteud) κα 
» ho aoittal 41} ἀναγ boup obi logie sog - * serzolquyl via dt rto πὸ vairobÁenyn σιὼ 
-tuniiul , ancdail rob aide audinomness zai xiY Δ᾽  ἰγπ γιδγδί γιοτῦσε γόωτοσε Vor jio vean uen 
«auum avoit σὲ oho»! , lilia «naalasb molofusq »up | aware 2&7 τοφοχγυννεῖν có (aw velvet] aoisón 
ated | lí ia Jatuhnoo omia salir olet al sup | ior neogenucpems vien Ins vec pe? neimiirunmd 
ὃ 37 


a mm Rea adc μὲ 
Am nif vie cr btamdgirat ὧν riw 
sepovreliguvbv, “4 Yeu πάτερ, 


πἐκέγομεν; eot kal τοῖς | ὅν 
᾿ταύτην᾽ στε 


ctum ni veli ac occi dic dis ἢ 
Lhaeei rien iege Erie vot tuom eov 


ἔστε: 


puseribeisr ace uspyancned y 
MOI aep 
pes SE μὰ RT. 
Ic ΡΟΣ ΣΟΙ 
veniri entis Artes Κ΄ i 
πῶν “πνευμάτων “ἀνειπνοίαις. κατεῤῥιπίζετας, καὶ τοῖς | € 











ὁ | ocasion init; ron Ie Vp teorie) aarv v 


vel δὰ εὐϑςο /- eene - 
,IMxiwDÁME GEDIODETZA IU e tuUx amd. 9 ut 
Mysminen nmnibus. 


eum 


^on enu 

















putem kie MU τῶν ἐγ aide. LoT ραν 
περίθον xal γκαίμοι τὴν Ὑσμί- || n | 


loq 
am ΠΕ τὰ 
poe im 


cens manifeste in 
2 8U miseri Gl avo 


bo, puella, pietiw ^ 
c τενάναι xl θεοὺς αὐτοὺς δεεμαρτυράμην m αὶ ^ fidem violaví, qui exe AE " Tm eC 
'" σοι τοῦτο τὸ 


τῷ yi jig Δαν 


θανάσιμον συμμερίσασθαι e κα comartinm sdrocaveram, Nunc 

ἘΣ αἰ νειν. tephn, ; peeissam ie oui 
bern Pd Deere: ERO tutam lucem video, et jiivla maro, 
ET Ἐς i Tales 


RN : ee : pues cda 
V MEE 








lapi mt, nat etr V 
AMARE OorSdr nume cde s pem custollibus. P nro fadi vete «e 4 
We ἐροῦσι ἶ Eros m vigi m noc ἢ 
ΞΕΞΈ ΤΕΣ ΞΞΙΞΞΞ : Iummms 
Me m Tm 


" Niki T 


in ouibus πῶ eBri fnemmitj aid 


mienne eT deeem 
pic em CERE 


ees 
S 





gare 







τὸν eeepc me Me oxshg ΤῊ eet me δ): TUR. . ὃς 






ἐπὶ: ταύταις a. κατεπεράτειτοι 
Fiet τοίνυν TM γυναῖχας αἰσχρῶς" 


τὰ δ᾽ ἄλλ' ἀχόσμως οἵ διακοσμ, à 
ei ree tpe ite it USMSCHA νας prauiio concemeresl; era 











λυτελὴς, - καὶ παντι QUE nec ut io 
ἴα didoqes "s du -- M NE "uM Da. 
bunc mpl acea pali Ls τὰ Le TU 
vo oak 40 D d pc περὶ τὸ Sitzvav us 
Deere be oes o iin eme vi 
τὰς τροφὰς", καὶ τὴν! x : 


nag 











E wi qemeets etiem I 
sm. Qiu plv ἄγε τὸ βέρδαρον: “ἡμεῖς δ᾽ ἐκ πος : 


ὙΥΡΟΛΆ ΡΨ. 


ram fogeremus, aul cum ipsa rireme e ma 


E uw 
Lea ν, ἢ τοῖς ὅπλοις, 
a6 χανὲπιτίθεται, ὅλοις 


“μὲν. Σ " 
πα δῶν ie κὰν ἐνίας Στ στ ΤΣ simul cwm — 


Li 


INL 
!' | "Dapuinipolis itjustris eit tracti sumus. resi, 


gn oe LE ΗΓ mm y. às » igi HU 












wi χα ὑῦμα | sam 
vem 
2o «V Dip seco] ματα OU t" dea ὁ 
αλύϑωνοξ, 
« "καὶ 
ναυτικὸν 


«siii sdy id δὴ μὴ, φέρον τὸ" 

« τὴν χέρσον ἐκσφενδονᾷ με, καὶ ἐὺ βάρβαρον" τόῦτον, 
"d T UU EID 
τρίδουλος xdyst ao puoi 1 || s X98 ex servo terque servus ex.cadueealore.m “ξ, sog - 


« ἐκ σῆς ν 


ἧι » | « δοϊδιον, ἢ 
E oom 5o | eei 
| Mf des 


* [gx 





νϑχρηδὴ ven 


, Ἐπ’ 1ed dolet, pervice, supposte 080, δ΄. 00 τι πὶ, τ" 





splendide Eurjcomide primu "nivigsvetam, qui Aulie 
) ΓΙ nidem αὐτὰ regalis ρίξω " wy m inii Sos E 
à dE bui ad imi com ' conser- 


vvamidies. ed poesans level 


c, Thon, scd ye 
XR 





^ | ^ Ι E Ἢ δον - 1 vit | , : ἢ ὮΝ 
: busque. praconii ornamentis. ihstructus ,- 
capite ad pedes üsque 


factus: h^ qne , 







2 apis se 
Papin 














τε 


am. 
30 καὶ οἷον χατεδυσώ! 


Piani μέ 


« λυτελεῖς, περιττὸν ἂν εἴη καὶ λέγειν, 


40 4. 


τ 


od ox OM “. το 


TT 



































"τῆς. ψυγῆς ἐλυμενάμεην τὸ 
Mene δὰ πὲ γκαὶ eie iret 


» Wosoy ko τ τἀπὶ ν τε δὲ “ 


fere LI 

MAR QR itm I 
ἔλεγεν " ἐγὸν δὲ πρὸς αὐτήν" « Ὑσμίνη,, ν καὶ 
ἐφίλησα, xal φιλήσας ἐδάκρυσα, - 






vip δούλη. 
LN E Το τὰ meum 

"θαῤῥεῖ, δούλης Ὑ σμίνης σε ! 
«ἐρωτικῶς ζητοῦσα - καὶ δεσπότις, vien IE 
x ποῖς Epumt. ἰόναυ dii, poet 4i Νὰ 
ν᾽ τῆν Té dm; καὶ πάλιν ἐφίλει μὲν ΠΝ r 
40.« Οὐκ ἐμά ἀμ τὴ, . τὰ φιλή φιλήματα, Ῥοδόπης. ; 

dioe duiyim feritas 











IT »| 2 falto exor (ifs 20v sadi. ond 
τοίνυν αἷχ- 
: I ἜΤΟΣ Ceres 
« qámjiov, i Rouciunnm 
5^ xal 
« ions us iE Lh odi ek ER. 
« ^ PE E; 
μι AL 9; M ΤΑ ipia | 
E N tt0c, ἀλλ᾽ οὐ γλι 
Ee Oi Το i LR 
vitcsa tipi RM itl 





^ eoi τρον» E φύσι τ τ 
es w 
20 oda lenta" 4 nizli 1 


— ὑποσεσηρυῖα τὴν παρειὰν; « 
«ικάριόν μὴνν φησὲν τὸ τῶν ἀνδρῶν: Vnde καὶ. 
* pios. ἔρωτος θέρμογν ψυχρότερον". s es 
καὶ cin rper eor m ἐπ 
isvislptm ailasisecy xoa wl v 


vitara! wl insane πεν 


ἐς eme 


1: Ἰάστα δὴ ταῦτ᾽ εἶκε περιπαθῶς, χαὶ πεῤίπχα τ. 
κεῖσά με κατεφίλησεν; « Ὑσμινία, λέγουσα , σῶσον. 
Ἐξ ρος πὴν σὴν, καὶ πρὸ ταύτης σὲ. τὸν ἐμὸν “Ὑσ- 
ὅν « μανίαν" » xal πάλιν ἐφίλει με, καὶ φιλοῦσα, κατε- 

δυσῶπει με, « Πείσϑητι, λέγοισα, xai τὸν d passivo 

Benin viua dade ——9 τῷ AE 





H 
: go RON E SU cit Qd 
« ὅσοις θεωρεῖται τὸ εὔδαιμον ἐκ πολλῶν ἔχεις: μᾳ: 
da lobulo on eei 


R3 





vaa 
SE Bei "eme epic. NP aM Seti 
κλυσας τὴν ψυχὴν, xat βέλεσιν ἐρωτιχοῖς κατέτό- 
« ξευσας" κἄν" oov EUM den Te om 
» mipiaotoc γιἀλλὰ. πάντα ταῦτα οῆς, φιλίας. ἐρωτικ 
* ἀνταλλάσσομαι, xal πατρίδος ταύτης ἐμῆς mw 


459 


εὐμάτηι LIB. 


"1 *ír uer £r πὰ 


E fe hesvin μοὶ 
po d xum 
"nya ara var Seba 








P 


"iE 4E 
» ow Wen d 


Ene "esi 
ἡ γγξνψπ ir τ» 





ἀν, Marc effata cum alicia ia. collum ínvolat, εἴ scala. 
ur, s Hysmiuia , inquiens , cura ul salva sit Hyémino ἔμ τς ἡ 
» tuque, mi Hysminia, ante ipsam ; » rursusque lasinm 
libans; eum osculo preces. quoque adjecit. : ^Pnelie qu 
* morigerum, inquiebat, et amatorem simula, ne linge" 
« Viearis, Hum ἰδ üclürum esse pegas. » Parui itaque, 
.7 et apertum epistolam inspexi, qua se habebat: ay 
| Ato Boer qn, oio fla, Hrmiaie anslos, 


ὦ | i^ mnaani, Mona ὀιῤοιεισπε δ, glo, 


l wrnYÀAACTVOEX 


omniumque , in quibus felicitas sità videlur, non 


Xl 


ΝΥ ^ e ong dori MU RU / ain 





eni Ἰ και ποῦν tonem erii, mo li s 
ξυνευνετῶν. loge n 


C ku 

ys "elita pé τῷ μην νον 

“ατρὴν δοῦλος: rave ἐγὼ ππιρνᾶν ἐγχέλεύομαιν:, 
ἱΒοδόπῃ πρὸς πόσιν ὑπηρετεῖ, ἵνα μηδὲ. 


LEM p 


τηθαι Xetsdgpi μα." el.uni minisierio inserviremu& τον ἐν Paus sd avez 
; ἐπ 


τα ὡς δ πυρὸς 
E uS : s 3 
» παίζειν "Embur, καὶ dv διὰ ταύτης δόκει, 
Μέδυν ii, ὃν 






































[ὃν 295—559.] 


« αμοδότει * καὶ εἴη μοι τὸ v ἀπευ-. 
4 fv γῶς εϑλϑη σὸν Ψ 
“Δάφνιε “Ἄπολλον, Ὑ ὁμινίου φεῖσαι παιδὸς, -- 

5. ειδάφνης. λαμπρῶς ποτὲ περιεστεμμένου rA 
^in PicipsyrAps arimrar die nd 
« Aion κυνέῃ, κατακαλύπτοντος,»»,,,..0 eed eg 





E ces saberes Anil 


1a niri Ree ee 


«replet. ἐκείνης joli 4 μόν τὸν λύχνον ἀπέ: | 


« foot Θάλαρμιός μοι cb καὶ 


Nen μοι τέκνον Ὑ ag lon, ξὺν αὐτῷ o dun , ξὺν 
s abeo repr vut σὲ τὴν παρθένον ἀγέρημαι. YN 
20 α, κόρος Xo πάριττος, Ὑ σμένη μον σὺν "ἣν περὶ μέσην 
. peers rg ehe ταν 





4“ τὸ b. 
« δα u i Ts t 
»"lijcu dV, τὸ πιζρόν ud vuv" 
- Mpocw ἀλλ δ θρηγον! cit E εὐβυμιομιδ τς Tb 
* pav ἀμάραν μετάγει ot xat ἢ ψυχή uoo διψβισέ, 
at «καὶ ὡς χαλέῤῥουν᾽" πηγὴν ἐπιζητεῖ σειτὸ᾿ στόμα μου. 
«ΟἈλλὶ ὦ, κέχνον Y σμίνηγ' πῶς (as -θρηνήσω; πῶς 
« ἐλεεινῶς ἀποκλαύσομαι; ὡς νεκράν s ἀλλὰ moi τό- 


γον. Ew ipd. 
Ὧν τὰ δ Mua 


kr ke ed y 







Tee πρῦτα, Ανάντειᾳ, μήτηρ ἐμὴν καὶ λίαν. 
gov, o φάλατταν, μμρίαῃς 


ἽΝ RUE ' 


* βάψαι γῆς; τίς ex qoc uit καὶ ὅλην. τὴν. 
χαρίτων χατακαλύπτει 2. Ἀλλ᾽ ἐφείσατό 





) crodele 


droit] E ca ei studi: et arreum virginum. 


|^ conclave eras j el tamen, o filia mea Hysmine, cum jpso 
^ thalarho et, ipáa. virginco conclavl: tu virgo: mihi efepta 


| « toluerati 'animà. virgintoque rore e capris - cultura 
^ fholis econdabim; αἱ spirans ab. Esryeomide. turbo. 


Dao» |- radicibus avolsam abstolit. . Caduceator sine. dubio ille 


*.mon fuil, sed. immanis bellua, quem. Hysminen meàun. 
,* e miseris istis manibus Εἴς mediis amples ibus abripuit , 


Ar ompem méum thesarum ejioliavil, spicas mens tiésstil, 


j^ vadat Viii i roc floribus orbum reli 


ves To excelsam eapressum putabam , quam, in media ὦ 


1 


|i. Cornats ll erà Aulicnideig Venil, etsublala 


l5 mibi corona , mox caput ini 


dum in peclus meum misitet nunc intimis visceribus lassa. 


. L . doleo, Truculentus fucus Aulicomide advolans apeui mel -- 
: /* lilissimam Hysminem meam rapuit, et animam meam αν: 

: E sinthio implevit. Dira illa et immanis aquila, qua, quum 
* Ih prote diis rem facerem, victimam a manibus ipsis mediis- 


y, | re ab ágnibus fápuit; Jam tum malum omen et iafeli- 
LE : tissimum pewsaginm fuit. Nune saeva Jovisatgurir éven- 


deserui; δὲ virgini. — 
" ||« tatem simolans virginem meam per frndem abluit; te- 


DL uim sisi abiere: n mibi, suavistime fons, qui senec- E 


ttis amarorem dulcem faciibas , nestío quis quis catulis ex 





Kurycomido in alum paductuni te derivat, e eaniina 

Ne ἘΣ, pulctierr lcierimom fontem ie os 
(^ meom quart. abso it τὸ imm " 

nal lacrymis, miserabi wt. mortuam? at. 


je rti id i tere bri 
(^. Gratianim fontem contegit ? Sed farsitan juvettoli. tice. 


Mice uigentonh mendi ministerium Iudibrio habi-- 
εἰ lin. imen(itud est, "ile virgiltatem: tioni ipit. “ὁ 











/| sotaious dulciesimmque. 
vea, seo [εχ oí 

















[6. vo9—4n. | 
* Ἐὐρύκωμίς μοι πατρὶς, nag! f βωμὸς Etsi Md, 
* de AL e: da "s oi 


« voc τί y; 


E τ 


ἀρ weil. ἱ 


καὶ μετὰ δή τινὰς γραφὰς, 
τὰ υὶς. autem. puero adstabant. quod 
rg perm inde morie Me ^ feram preterea, ferarumque reges, prier omne volucrum 
βαθεῖς, ἅπαν γένος πτηνῶν, ἅπαν γένος θαλάσφης, | « tenus 
Wah supra . 





^ pu] egens SERTURISE vule 
«τὸ ἃ ν : 
xi « μὲν λευκὴ τὰ πάντα, τὸν 


4 ᾿ i 
VIR we A ἡ». 
cnn 
Σ 





















[zi 
» 8 à A à * à ὁ ^ δὰ 


Li 













unici td 
viua iei emm pap. 


| ebur vebdionis joie 7 
i τ. Vi ea Io οὐ» ὦ πρὸς τ ΤῊΝ 
vli. post. opiparas. esl, sompo τὶ 





Eus τὶ 


᾿(οδϊᾷ ism arenque Hysinines castitalém Pu ri 
rm, probaluri. μαρυσπυνεύμαι CL τ tt civit 
, simul i nniversa, cnm circu 

ua Artycomiis sunt ad ntem, sacr tra Car 


RH 
P dt 


NT : u οἷς À ς ἡ 
Euqtien geile τς drm 
MD M ἐμεῖ, 


Sem | e tnn cae ce κοσας 





fid ti). Υἱ roi rpw, Lor d. dE 
fers. nakbrpurenzi quraof4 qe c) anenviba cedar 
irse s o) medina: fdfyoaey compel! equas 
^ (dat * P somma P 
XP One img fto sd ait ew vtr TE 1 
indus dv ouferress [OU Spa ded sosmun 
mi Ὁ bw) wid bits aero wis — aw 
vu ἃ ined edm, aviibésy dtu am usur Md eiit o. 
sqpely myrto 1 
lien dna muni οὐ}. qu pues (o rent 
wh amiet nal. euhaaine (a. ,a0jqT 
τονε τη μεναι vaL ten. Htdueanmenmo auis i'elimahs ord 
* Pr duo etn aee nube allg bor οἷν artes 


uo. comedi e. , podium my aer oil] 


£e 3] meos m 


T 27] 
sieh nM, fnfford mum eni) ul | 





»καπκεῖνῳ dapes super 






Σὺ 4 Poem & *e r- 
“οὐδ uverblug «uta alm ων ὃς 5 οί μίαν 
Magier vcio τος Yeu ἐὲ DUERME ἐν᾿ 
re Arm art sien dum vi* UI κοι ον ῷ dr mM | 

τὸ ὠνωυδόδιῃσπ Hk φανεῖ νενε tn 
P au ao , mis 5 i-i e jay 
| atem vir refer ἐπὶ kx ELLTTAL des don tom 
veh dr ctarmewboeva 2a "Kad! 4 say - 
ἐν ,δόςτεεν vibe Gerh ir ciem. ττῶς ἢ DIU 
gas τ νήτ Ix , Ruf θεν vr πτίφατοντε ἕο aX 
-δ ὦ ΚΕ Ἔ ὅς au! jyey, uoi ade 
720 Ft μεῦοε jid Is casas vereal" vie a vlr 
vréRÁe vier rmwbkom 3 τ, γοτον ἐν veavis fn qe | 
vagis or suéeriqen do vin B. 
τοῦ προνὰ εὸ gr vw AE vatis ἐσ vun axi E 
ng rradien ref vias Pw ἐν Tur i γοσνε νη 


ὙΠ AN. hi, , 





ΠΡ opbrOdno 


O1: 


e EROTICAM 


DE 


APOLLONIO TYRIO 


FABULAM 


EX CODICE PARISINO EMENDATIUS 


EDIDIT 


ET PREFATIUNCULA NOTULISQUE 


INSTRUXIT 
J. LAPAUME LINGONENSIS 


RHETHORICEN AXTEA PROFESSUS IN CASARRO VERSALIARUM LYCEO 
LAUREAMQUE ADEPTUS LITTERATORUM MAGISTRALEM 


PRJAFATIUNCULA. 





I. 


In Cesareo Parisiorum museo, latinus quidam incerti auctoris 
asservatur Codex qui, si ad artem respexeris voluminis exarandi 
et apificandi, intra quartum et decimum quidem seculum subsistet ; 
si autem verba attenderis et rem, :etatis sibi longe remotioris fidem 
faciet. Is nimirum liber, romano licet sermone perscriptus , in veteri 
quodam totus est opere vertendo ex alia lingua, quam, multis iisque 
gravissimis de causis, grecam esse nemo inficias ierit. Meram enim 
et vividam Grecitatem, hunc apud nostrum, quisquis est , inter- 
pretem , redolent tibi eum plurimz: voces vocumve juncturz , tum 
etiam agentium seu personarum mores , loci, presertimque domi- 
nantia nomina. - 

Sexcenties ergo noster, dum prudens solcecizantis latine speciem 
pre se gerit, reipsa grwcissat inter vertendum; et linguz Latii 
tanquam de industria , negligens aut oblitus, verbum saltem verbo 
satagit reddere, πάρα δ oppido curiositati inservire destinat. Cul- 
pam ideo vitet, imo laudem mereat, si quid iusolentius hic aut 
illic minus apte dixerit, quoad spectetur et conferatur Tulliana illa 
in verbis serendis genuina concinnitas. 

Grecos alioqui et pene Cecropios mores huic erotic nostre de 
Apollonio Tyrio Μυθοποιΐχ affictos esse evincetur; si quis Gymna- 
sium , Ganeamque et Neptunalia cum :ede Artemidis, et cetera re- 
putabit quie passim legentibus occurrent. 

Ubique jam Asite aut Helladis , nunc Antiochie, nunc Tyri, Tar- 
sive, Mitylenz, aut. Ephesi , non sine festiva quadam οἱ legitima 
mobilitate scene, res agitur, ita videlicet ut que grece scripta 
morataque est fabula, ea ne aliter habitare et apud exteras gentes 
tanquam exulare dicatur. 

Fabuke autem hujusce amatoriz nostra Protagonista, haud te- 
mére ac fortuito nuncupatur Apollonius, quippe cui Apollo 
vates et augur egregiam impertierit sagacitatem illam, qui proxime 
ad divinationem accedit, et solvendis Antiochi regis wnigmatibus 

601 


ut 


, sapit. seeuluni ;. et. quin. n dtes adonde DER 
τὸ ex-eversi Romanorum imperii labe contraxerit, fieri: mon potuit. 


(Quinto quidem prius szoeulo ; nullam-omnino; in qualibet con- 


. scriptam lingua, " grexas Apollonii fabula: versioném: est inveniri. 


.Sed.exinde astrictam- orationem: dicas.et prosam inter. se certare, 

Miro; nop- ;»contemnendum.-Heliodori:-;Longique :demulurn.: signifi- 

Í—— i'&bro0 remb "uréeevevbr Eaogsl oimonmd 
Primum igitur, habita saltem..temporum ratione, locum: obti- 


" iabitó versio quredarh - politicis. versibus composita; Qua? tota ἀελ- 


'πίστως perierat, ut pote .cujus auctor.néc-qui nee:quo tempore aut 
nomine vixerit.;.ulli omnium :palarn-fiat;: ni V.-CC., Cambius.ille 


,voees immenso. suo; quasi ' hospilio- infirma: et infimi: gracitatis 


* 
exoepassel; oing e 619 siete T (65. eq eeeamod: nar armi 


55 Duodecimo jam. saeculo, quo- tempore politici illi: versus: quos , 


annorum. septima. et. decima adhuc centuria , excerpsit: Cambius, 
multis.in ccenobiis asservati, nonnusquam et legerentur, latinis ver- 
sibus, non dico Apollonii. «v: μυθοποιΐαν sed: politicos. incerti me- 
taphrastz στίχους, expressitsacerdos quidam ; Godefridus a Viterbio. 
εὐ Quarto et decimo: deinde seculo , Godefridi hexametros Anglus 
nomine:Gower.in modum. redegit. poematii cui: titülüs : - Confessio 
amantis ..EX ducentos post annos , adeo sunt sua fata libellis, eCon- 
fessione seu commentario amantis, tanquam signum quoddam ex in- 
digesta rudique-marmoris mole,-exprimebat suam Periclem,'alter 
ille temporum nostrorum /Eschylus, cui nomen est Shakspeario. 
Nam si qui, auctore Schlegelio quem, dubium ea de re, Dryden 
impugnat imo expugnat, hanc fabulam demptam volunt ex ope- 
ribus. poetae, illis profecto e. mente excidit non aliunde- ortam Ro- 
meum. et Juliolam , quam e greca :quoque- μυθεστορία!, ex Ephesiis 
videlicet fabulis Xenophontis, nisi quod;-ut Romeus et Juliola Àbro- 
comae Anthizque, ita Apollonii Pericles locum insedit... o 
'Sed apud. Shakspearium, Goówerum, Godefridum-a Viterbio; in- 
certumque politicorum versuum auctorem, nil aliud mihi estat:qut 
apparet, quam multiplex quadam plus minus variegata, quasi 
dicas plus minüsinfidajzgároz/moo prosi μετάφρασις: Etquod. probum 
atque in aperto semper erit: prose, prosam:quasi ad: ealcem:weljad. 


amussim. premere: aut. dirigere; ideo tantum: hionoris:tàntumque 











TERR: 


Ey MCA ES 


Ease ade ean 





irae i Myr αν lera : 
«' Ginipécà es 6C lori dins. x : 
(16. εἰν dece co, pos indus com iecl δος 
las, pira: me quoque cum caeris mereibas exohes — 


«, 
T 


;, | 7 tam duetamque s. fontem et lino éóróna fim "qal" 


«- libertatis. 





3 
H 
i 
1 


/ | venimus, 
| fotié Pian arenque ffysinines castitalém , "üt ghe: aiü- 
rüm, prebaluri. Zamique nos (ónli proxiosi stamüs et civilas 
simol univers, com circamjacentibus pagis, caacoril, εἰ 
PP pi, | ta Artyenmidis unt ad (ntem et arcam iterantr, Coro- 
"Yeptasd M "A ' natam Hysminen inspicinut, deam precabundiet puellae mí-- 
E rye dimer menm be (terti dubio de rei evenin wine elis, oo di lr 
ἃ , ^ kgir vero, 


j 
id 
HE 
l| 
i 

i 

i 


I 
| 
1 
i 
: d 
| 





m 
d 
i 
d 
mr 
FTH 






-. | niittitur. 


s 


[ee 





1o καὶ τὸν 


t bdo Je ἑν mq emis 
Vu 01 y. HE 
νην, mefegeum mote dry deoa es o mdg:ha 


fd amet lito 


& wmm adita) da, 


Un “ἂν eog maium onamdli avra 
-eHperc) πεν ταις ogitem. 
(ML i s CP 2^ Lum CO ΔἹ aL UR nim 1T BT Wc) 


sula mH. coonmmmeg ἐδ 


ind ur; andis o oen roges: sd pip Am soma 
muro S dum). egre) elitews une omul aultr φῇ 
t À ἀμ! ἃ «vite Mid à 


et name anui εν δε niis 
ater V mnesibortes m 





Leertiora adem onde wn 
(Ff crt sed) diro αἱ tupach (uma 
"Uk. ab vicinas inta »uhetien M. wv 
merum Ww! vannn— (etlimwauno quis i'etiatw ord 
mods Ies ilie. amas, wt allele οἷν μασιν 
sper consi du, πσυδενυροῖι ipa δὴ «μῦν 


snm s 


Wr oh y 





- ro EIE 
E ΤΩΝ 





A x 


LU 
Ex SERE war S» a iN e LOUP" 


"oli, p τσϑῖνφ ^is wie vlt Beson «ἡ dl 4 

ba ermetex ond mi δίκας ds elu; ed (659) Ln , 
od “ὦν soe eÁacm wir Ἢ τὶ ἐσ ETT 

Que lori Ims ruabot esta) sot 

add “ἐπ βιὰ, uris zaifireeelezk IU 
alic ux viv rein iot lex LL LIE Nnm 
"uw ἦν asumvyleres 17 {Δ΄ ᾿ς dier 

ex erem exuti ek reb odut, ἴεν ἐγωκ 
eds A eder Ina Eu en er ntanogTed qug 
EUEINULSIETDOMM ava ade 
-Ὁ ὅτ πον μον! [o εὐὔνα wort ead" FIM 
vie ky ejr ivebám je νους : 
vi ujrnas ies stris em ὧν viij , pete 
τοῦ iyi jr vicinior viai vu tà 
ἐτῶν τογαδοταα ποὺ aad ved 




















WE ?OPV OO 


PEE 
va 
"DW a 
Ὡς 
A» 
Bh τὰ 
: 


o EROTICAM 


DE 


APOLLONIO TYRIO 


FABULAM 


EX CODICE PARISINO EMENDATIUS 


EDIDIT 


ET PRIEFATIUNCULA NOTULISQUE 


INSTRUXIT 
J. LAPAUME LINGONENSIS 


RHETHORICEN ANTEA PROFESSUS JN CASAREO VERSALIARUM LYCEO 
LAUREAMQUE ADEPTUS LITTERATORUM MAGISTRALEM 








PRJEFATIUNCULA. — 


* Lond 





L 


In Cesareo Parisiorum museo, latinus quidam incerti auctoris 
asservatur Codex qui, si ad artem respexeris voluminis exarandi 
et apificandi, intra quartum et decimum quidem seculum subsistet ; 
si autem verba attenderis et rem, :etatis sibi longe remotioris fidem 
faciet. Is nimirum liber, romano licet sermone perscriptus , in veteri 
quodam totus est opere vertendo ex alia lingua, quam, multis iisque 
gravissimis de causis, graecam esse nemo inficias ierit. Meram enim 
et vividam Grecitatem, hunc apud nostrum, quisquis est , inter- 
pretem , redolent tibi eum plurima voces vocumve juncturz , tum 
etiam agentium seu personarum mores , loci, presertimque domi- 
nantia nomina. : 

Sexcenties ergo noster, dum prudens solcecizantis latine speciem 
prae se gerit, reipsa grwcissat inter vertendum; et lingua Latii , 
tanquam de industria , negligens aut oblitus, verbum saltem verbo 
satagit reddere, fideque oppido curiositati inservire destinat. Cul- 
pam ideo vitet, imo laudem mereat, si quid insolentius hic aut 
illic minus apte dixerit, quoad spectetur δὲ conferatur Tulliana illa 
in verbis serendis genuina concinnitas. 

Grecos alioqui et pene Cecropios mores huic eroticze nostre de 
Apollonio Tyrio Μυθοποιΐχ affictos esse evincetur; si quis Gymna- 
sium , Ganeamque et Neptunalia cum zde Artemidis, et cztera re- 
putabit que passim legentibus occurrent. 

Ubique jam Asiz aut Helladis , nunc Antiochize, nunc Tyri , Tar- 
sive, Mitylene, aut. Ephesi , non sine festiva quadam et. legitima 
mobilitate scenz, res agitur, ita videlicet ut que grace scripta 
morataque est fabula, ea ne aliter habitare et apud exteras gentes 
tanquam exulare dicatur. 

Fabule autem hujusce amatoriz nostre Protagonista, haud te- 
mére ae fortuito nuncupatur Apollonius, quippe cui Apollo 
vates et augur egregiam impertierit sagacitatem illam, quie proxime 


ad divinationem accedit, et solvendis Antiochi regis znigmatibus 


001 


——— —NÓÓ 











gren 


᾿ 
ι 


"ἢ 


a. 


9 EROTICAM 


DE 


APOLLONIO TYRIO 


FABULAM 


EX CODICE PARISINO EMENDATIUS 


EDIDIT 


ET PRIEFATIUNCULA NOTULISQUE 


INSTRUXIT 
J. LAPAUME LINGONENSIS 


RHETHORICEN ANTEA PROFESSUS IN CA&SAREO VERSALIARUM LYCEO 
LAUREAMQUE ADEPTUS LITTERATORUM MAGISTRALEM 





PRJFATIUNCULA. — — 


uc ὦ 





2 L. 


τ, 


In Cxsareo Parisiorum museo, latinus quidam incerti auctoris 
asservatur Codex qui, si ad artem respexeris voluminis exarandi 
et apificandi, intra quartum et decimum quidem seculum subsistet ; 
si autem verba attenderis et rem, xtatis sibi longe remotioris fidem 
faciet. Is nimirum liber, romano licet sermone perscriptus , in veteri 
quodam totus est opere vertendo ex alia lingua, quam, multis iisque 
gravissimis de causis, gracam esse nemo inficias ierit. Meram enim 
et vividam Grecitatem, hunc apud nostrum, quisquis est , inter- 
pretem , redolent tibi eum plurimz voces vocumve juncture , tum 
etiam agentium seu personarum mores , loci, presertimque domi- 
nantia nomina. - 

Sexcenties ergo noster, dum prudens solccizantis latine speciem 
prese gerit, reipsa grecissat inter vertendum; et linguz Latii , 
tanquam de industria , negligens aut oblitus, verbum saltem verbo 
satagit reddere, fid:eque oppido curiositati inservire destinat. Cul- 
pam ideo vitet, imo laudem mereat, si quid insolentius hic aut 
illie minus apte dixerit, quoad spectetur et conferatur Tulliana illa 
in verbis serendis genuina concinnitas. 

Gr:ecos alioqui et pene Cecropios mores huic eroticz» nostre de 
Apollonio Tyrio Μυθοποιΐα affictos esse evincetur; si quis Gymna- 
sium , Ganeamque et Neptunalia cum de Artemidis, et czetera re- 
putabit quie passim legentibus occurrent. 

Ubique jam Asia: aut Helladis , nunc Antiochiie, nunc Tyri, Tar- 
sive, Mitylenz, aut. Ephesi , non sine festiva quadam et legitima 
mobilitate scen:z, res agitur, ita videlicet ut qua grece scripta 
morataque est fabula, ea ne aliter habitare et apud exteras gentes 
tanquam exulare dicatur. 

Fabuke autem hujusce amatori nostre Protagonista , haud te- 
mére ae fortuito nuncupatur Apollonius, quippe cui Apollo 
vates et augur egregiam impertierit sagacitatem illam, qua proxime 
ad divinationem accedit, et solvendis Antiochi regis zigmatibus 

601 























OWHET ifti n 
is mé sub hoc turpi titulo violare; Contine [ tam. item 
μικροὶ δε libidine! i ττὴ δ Παρ ΣΙΝ vir 
ginis audi , et natáliüsh niédrum originem. Cui | tu 









» pier 
taii fü gratias ; NUR de πᾶς τὶ 
A me andiyistie Antinagoras gi 5,4, arc, narra: | sexerare, 

"! veros lia meas cum ag tuam 

ἐν BAD Similem. pariatu, Dt. ure rg 
mM $e rrenenÁ—À rs ^ 
AMEEHIWUOyIEME τ D3B9ras pit: mpptestume merebor;, MEA 
liess, Cum magno igitur, affectu usque ad. Jacry; | camque.nedos quasstionis pi 





- mom bou conl ἔχον ἐπδετῃ 

bouQ - dia OUCAPO XXXI 7 ἐκ mv 

περ σας τι πατήνα Min mn ——— bong slqmo 2165 det : 

2) nis; sát Non: illum. puduit; hoo, di .. Puella: ἡ 

^ Mais acoge cwn i n done sla αν αν 
nnimurm esse. melioneos, talle/li- | d 











asbl. rs obuu 
1g n an»bail eand je 'olinidus ον 


i ders rei rte 
wisi mihi3 Er ut admirationeir providerent,;tà- s; nter; bite, Apollonips yenit. 
aliorum exits. ésspeetase; Et | | Bis transactis y. et 











runt te in luctu. morari v 
ergo quod veni : prede. ad lucem. 


nis 


90 taljs vip τρέφειν. i.e sese otl αἰ eios 


9 modio t MÀ 
durius esiUgen , 


Wecore copspicua; Potest igitur exliortari:ne | laborasti /jo 
subvenire homini interficieriti se? Cái ait Taksia| ^ 


Ingentem et iiam; et'autor sis'ei/ut ad laeeny ΤΡ 
exeat, Has est pietatis rà | 





























spatium x 


mem, collata libertate, praxepit ; et occisorum 


nius vero dat laxitiam populayet vovet manera. 3» 
Instaurentur muri. et turres j et moratus est. ibi 








'DE APOLLONIO TYRIO EROTICA. 


tem et ornavit. His expletis, genuit de conjuge 
me » quem in loco avi sui Archistrati con» 
hit régent; et ipse cum conjuge sua vixit bene, 
annis septuaginta quatuor. 'l'enuit vero regnum 
jochie, Tyri et Cyrenensium; quiete vixit et s 
feliciter. Casus igitur suos ipse descripsit, et duo 
etapprehensa manu, Apollonius erexit eum, et | volumina fecit, unum in templo Dianz Ephesio- 


osculari cepit; fecitque eum divitem et comi- | rum, alterum bibliothecz suz. 
i ΓΙ ΠΟΙ ΤΑ 


628 

cui tu dimidium tribonarium dedisti tuum; et 

donavit ei CC sestertia argen, et Mision D 
H . - - L 

cillas, et vestes; et feciteum comité d 

vixit. Hellanicus vero, qui ei de Antiocho nun- 


s tiaverat, Apollonio procedenti obtulit, ὃς, 
ait : Domine rex, memor esto Hellanici servi tui; 














ον e REP S Ug Ke Don. uu ἘΝ wat xy az Σὰ τὶ 
M5 01 as D x) nex Vor ἘΜ, cuu ons 
Ta ἢ EE : 4 ; 
iuosardi E Wo. us tote m chfbeli esit rmn s TEN . . 2 €. Ν 
end 
DE d 
. ἢ [d uz - 
AI o7 ven 
-abusas. Ὁ : ne 9t da € QE 14 
E noo ΚΣ ΡΣ, ag rog τὰ sg d E EE ipta 
390p os , E TOU 3e4ioce P onard suut belg n i 
* t 14 
Mil ͵ --- ρον ..-.- 
. ἷ -" S000 e 
5 E Va. 2Iet cio aaadt oa eg , ' , 
DD. 
, 











τ ex . 
ΟΝ 





HMTOID. OUFTT ΘΙ 01λ 40 E aea 
ga (oos nb voa ἐδ ΠΥ ΑΙ ei. cupegenic: Yv amr | 9» zonuy δεν mohenedén miii ἀμ μὴν 
-uo5 Buaiiosd. Los ἐγὸ veia v ς τς aired ἃ in divimnoh 
ond εὐνὴν eue erm mi INDEX p TOES EF 
"unn om HLreKT τουη εν etinisetihss tien | —anm vubotirá wh is lupo, ons aiatisllaH dore 
insioow οὐδ, Myra a 







4» rry 2miap (Hvalsmonsy d ὅν per T «τιδϑοῖς 


Aa 38 uae perosefs sip neant atia πεσεῖν cumnioil4l | ;hnirmwe sinl IH ores onim xe sabmotd s fio 

P4 endi ohm mam Luo adio y | 9. vens Morem ense] A simi mde e 

Sue embed dad. marre ers ! mes r artt vil. mie urpii ool rMbpeo purfinpen 
PRJEMONITUM. 


Fictionem omnem pessumdat τὸ ἀπίθανον. Quie ut credibilior fiat, neu vagetur in 
vano, poetze locis eam , temporibus atque moribus certis cognitisque accommo- 
dant. Multa igitur in iis quoque quas nunc edimus fabulis fictis reperiuntur ad 
historiam , mythologiam, geographiam , rerum naturam, religiones, litteras et 
mores pertinentia , studiosis antiquitatis cognitu perutilia. Hzc sunt quz ab in- 
ventis Ftomanensium quos vocamus poetarum separare conati, in Aistoricum indi- 
cem collecta quam potuimus plenissime proponimus, addito scriptoris cujusque 
nomine : Parth., Parthenii ; Ach. , XchrlfisTatii;7.., Longi; X., Xenophontis Ephe- 
sii; Μ., Heliodori ; C., Charitonis; 4D., Antonii Diogenis; J., lamblichi; £., Eu- 
mathii ; 4/p., Apollonii Tyrii. 


F. D. 
* A. JEgmum mare, H. 307, 21. 
' AEgialus, rex » filiam Hilebiam in matrimonium dat 
Abradatas ( Xenophontis), E. 566, 9. Lyrco, Parih. 3, 18 segq.; postea eidem infensus , 
Arademia : im ea puteus ( βόθρος ) in quem polemarchi | — p. 4, 13 seqq. 
heroibus , H. 237, 25. JEgina , BM VEA MR 
Acamas, ἃ Laodice » quomodo ex ea genuerit Mu- , natura patlentes et morlis contemplum prae se 
nitum, Parth. 14, 16 segq. ferentes, H. 383, 25 seg. JEgypliorum hominum  inge- 
Achaemenides, 7. 518, 22. nium pusillanimitate et. superbia mixtum, Ach. 76, 
Achaeus , puer pulcher ab Hipparino tyranno àmatus; ejus | — 36-39. /Egypliorum sapientia duplex , una. vulgaris et 
historia , Parth. c. 24, p. 18. δημώδης, allera vere sapientium el prophetarum, exacte 
Achaia, cum epitheto Afomerico καλλιγύναιχα, E. describuntur prior. I. 279, 27.36, allera ἐδ, 36-4 
231, 31. 4Egypliorum | saeri libri. solis προφητικοῖς legendi, Hf. 
Achaicus populus, Parth. 17, 13. 204,7 seg. Eorum libri sacri de animalibus, Af. 275, 
Achilles pulcher, €. 415, 15. Lesbum diripiens, Parth. 50 seg., «nde quadam excerpuntur de charadrio 
16, 09 se3q., quosnam interfecerit, 17, 3 segg. In Lesbo ricis medente, et fortasse basilisco serpeute , ib. ἐ, 515 
inscius interfecit Telamonis filium , eique 276, 5, J£gyptiorum | hieralicie , "7. 287, 42. 
multum deplorato m tumulum siruxit, Parth. » 
19, 12 seqq. Methymnam obsidentis in amorem incidit 4f. 290, 39. A£gyptii ante comam libant diis, 
Pisidice, Parth. 16, 35 seqq. Quomodo eam tractavetit, . 260, 3. .Egyptii quare deos conjunctis et. uni- 
39 segg. Briseidem amat, AcA. 32, 33. Achillem he- tis pedibus duobus repreesentent , Hf. 278, 10-19. JEgy- 
roem qua ralione sibi vindicent Anianes , EH, 269, 4-19. ptioe mulieris ἑπῳδὴ contra vesparum et. 'OrSus,. 
Achilles muliebri habita pictus, Ach. 95, 13 seqq. Ach. 41,40. seq. "Egyptiaca ineantalio , ἵνγξ, . 268, 18. 
Achilles hymno celebratur, H. 271, 11 seqq. AEgyptiorum defectio ab Artaxerxe, C. 481, 46 segg. 
Achillidae inter /Enianes , //. 268, 50 segg. JEgyplium mare , X. 190, 21. 
Acrotatus , regis filius, a uxore per- | /Egyptus; miri ejus dii, pyramides ,.syringes , JJ. 263, 47 
dite amatus, et redamans, Parth. 17, 4t. seqq. Αἰγύπτιον ἄκονσμα, χαὶ διήγημα πᾶν Ἑλληνικῆς 
Admetus Pherenses δεχατεύει, Parth. 6, 38. ἀχοῆς ἐπαγωγότατον, ἐδ, 83. AEgyptus κναναῦλαξ In ora- 
Adonis ; sponsa. Adonidi ornala quo habitu, AcÁ. 59, 48 | — cnlo, HM. 203, 28; et κνανέη χθών, db. 269, 53, Ibi 
zd rales lacuum , λεμναΐα. ακάψηγ quales, Δ], 245, 29 seg. 
(Achilles), Parth. 17, 8. JKacidw, ib. 19, H. A&gyplus Superior, X. 200, MH AQUAM MD 
269, 9. Nili Dovkóio. dicla palus, vita et mores latronum, 
029 


anl 





Calena aurea , proverbialier, patr 

Cannia ( Cami regio), Parth. Pr δον MÀ 

Caunvs, Miléti i 

Caunus urbs, a Coi Mi i roma aat, 
Parth.M, 


ΤᾺ 

Parth. c. 5 in inscriptione, p. E died 
Cebren, pater CEnones, ud Pub: pM) Barcode 
Celebo ; utater- 


Tragasim, uxoris Miletiij Putri Ly Be 
Cellir ,. 455 populus ferus εἰ stallus,.. d. 908, 
DIS Jade. θεῖε, qui αἷμ V cios bags 254 .Binoxedd 
'Cel in Celtis fili istoría., Pan£A, c. 


0809p.'d05ec. Code aol δ metvamno 
Ceitus, lilius Hereulis ex .Celline-Bretanni fila , iap- 
»copellati-Celle, Part, 20,805 0. oon fos 
enolaphiarom antiquus ritus apud Grincos,, C.- 433, 8. 
&entauroruar et Lapilharum pugna y M. 27244 5 
58.911,27. xm, ye embeuisq.i 
nma ed ae ar 
τ At Ao, uno Test oli aefiowz T 


Coplalo Georgius lo excerpitur Par(h. c, ἃ, p. 5. 


. 9 Cereri hymnum. " ;con- 
, vivo ;-Baceho canunt el libant viri, ὅσο, 22 - 
Chalcidiaus. 3E«B35,5 84: aimmas ulésmehü 


lapis; 
— AER 065 .& umm 


urbem Ciclyrum condunt , ib. 20 ségg- | ὦ 

Charit ἃ Sinnen sitis irumio, 

v ΟΝ eA jn t X eui ef asheh clay 
edle munitas E, 


irpo 
Rz H. 255, ; stadiis ferme, cen 
nea eem, e TENET Mintns, 41. 23263 | €. Ath 
5eqq., 288, 30. Memoratur H. 300,425 8 Loi ad7, 
;1,32. Chemaifis;; Il 02 dM. po eia[T vam anh 






ex. regio. genere ἡ 
τῇ n do. £s rym 
ess id oo 
Ss hiis de (Giu) 
Urione, 
Parth. 16, 18. Chius (voz. depravata ) tk Tyros... 
497, 31. BC LUE A, runi int Paape 
Chloe, nomen pastorale, £..133, 101. 5500s 4) 
Clirystis; AcA« 32, 325. E, 860, ἰδ. Ioni A dd Y 


Cicada apta ad canendum inclusa, £. 136, 6. "ne 
Cichyrus, Chaonum. regis filius, - 
ge A 5644. Cujus de -ea nece valde; do- 
ín honorem eo in loco coodunt urbem. Cicbyrom , 
Mere ὅδε ΟΥ̓ QNT GM oo nadie) 
Cilices mercatores , x. 198, 41. Apud Mi :39. 
sacrim ft hostiis hümanis , quomeilo, d. 499, 21-29 ; Pa. δα pa tr A iq Em ; 
203, ?4. δι τὸοῦ δὰ Loma uus: Γ 
circu, SA edit. tb iei 20,463. 1. ln Gl-| - modo mox — Er. idi 
ut iral n bonam aet c FH i iaa el [EDT RD δ ΕΣ 
37, 206, 18. T ctt m rd pr pon isa x ) 
5 ΜΠ mw εἰ 
rer nga e pesi su, nen. filius Pharacis Thess, 5 


τ eagittari Ὁ ve "| orpetos "t ^h 
Ves el. ex osse (óst4r) terii raeoniis "aagübtamr(urróv) ! Cydon, pater. — yino 






























DE E RR 12:39 e 
ES XR € τὰ wa xe iniri ly) rung 
i» t AMPL V mop 
Ephebi 
. Ve onhiteeer pos de Maas dms evan 
Ephesia —— ,PaPiMi 633/00 — s uten 
Ephesi, HÀ. 940, ἃ; Ap. 618, 8, 10,7 70 001 et ur yalus, filius 
Fihimi, X) (M, 1, d ye -eh.88,d03 | | perierit, Parth, 5, 1 seqq. Sophoclis 
88,15 e£ 837 CEA tie v ry PITT i 
templimi agris propinquum, Ach. 11 ynicus , juvenis "u 
ingredi mon licebat olim matronis "ingenuis, sed^solis | ^ irata Venere ἰδ amy 
viris, virginibus, et 28-53. EIS. ρος Ay tedio] somos ree redd 
thotte rcm AX As man ieri do Bro. ca eue Sn a ari 
servo » 3 
Ánjuste-egerat, ib. | 
mulieribus. 


Jti deposits ; qui dens speluncam pesca Diana min, À 
m. Vetera eS "yen T€ E 
ur iei (M. ἀσϑῦν RR e rmt more qd da: 1a agen ies us «ui 
' : » * 7 
EIE ELTDA E ERES ecd 


lempus. Diane. supplicia: suspendi 
donec «i Fere caede noyer FIL 
seg. — Adde Judicin, Lex, τ π΄ 





kj , wxor πα σου ᾿ 
pieaste , Cines, rw - ; wabburbwwo Allen» | m uem Ae Tags f trm ri roi har M 
ΔΑ, H0 δ δὲ 0090 anm mendis, nu bag | 7f UL oM ef ens so Lo aiu wd. ul bof 
E355, 1 ne. ^ | Galli gallinacei qua causa mane canant , 4. 237, 51 seqg«- 
ielbeus, E. 560 ^" Galli. A1 seqq. Gallorum 
kpiro, filia chionis, cur Cadmo et Harmonia secedews | — incursiones per. loniam Asie, Parfh. 8, 9. Mileti per 
ex Basotia, deinde mortnà sepeliehatur in ap || Thesmophoria. festum. 

Clinonas : unde Tediohi, &ecundutu nontullos , ace&eit!| - M Eorum: , ib, 26. Nobilis- 
momen Epiri, Parih. 21,2327. Ὁ ὃ | simum (actum Galli principis , 4b. p. 8, 26-9, 17, Ὁ 
Upirus, Parth. 18,,2; C. ta, 12. fes rm bem Gallus. Cornelius Gallus, poeta Romanus : hwic: Parthi 
marie RR ες ace | "ius snam: colleclionern: ἐρωτικῶν παθημάτων millit et 
Kaquus generosus in from AC epe em eSpacipidor, rye m" see (aval 

deoaihlos, ΓΝ 15 ERA ymedes pastor, jnvenis, a. raptus, cujus 
eut n» | H.sssy& 7 d tuas " E I IEEE 


: jw 
Vresius. Phanias, Parth. 7, 91" rm Va hit δὲς e dai a dris ata 

ES 0 drop EE 

: Gelp , AD. 509, 7,18. ^ 0 " Ad wy ht ay 

Ent em ἘΣ μιν We [Deed tis am, Sti 

ἘΜῚΝ alis C, Hb BL e lem, — Cam e PRA. Ames voileti i» nior 
ΝΥΝ ξιαδυκεσῤλοδνρων dire iege re- 

Ecythiía y iut τὸ d tivi ψ dori sv ei amd jn. honore est, H. 387, 47. Pange 

seen QUEEN i dt Diognelo, si ende bases 
IE , QI 

pere ejus tabulie ixi Pls dn deti Grircum maro; C, 464, 4b. eviuecsih) aider didol 


Tsrimnas | Partko-0» 3 pi ἂμ, 
topís ; ἈΠῸ roezénis ν᾿ wxor? Dimertar ejus hisfaría , 
PUPLATU: S3 pLOIUD! UPAMTR ΛΟΦΟΝ da vot || peo qun pep em ce A Gymnoso- 
khphtdtion ( 1) ΝΑ κολλοδώρην axivrpfus Partic-e-sd8, sed solis δἰ odoramentis 




















£f, ΣΤ Mene 
με E dia UA τ συσιυν A Ms esosuli 
Tacelhium canere et εὐόζειν, L. 68,3. 5 
Tunbichne! Antonino: et. ero: Parlhici belli 
"exitum priedicit, J. 518, 27-33. | Ὁ 9 ss 
Tipetus z "faece χρόνος, Bo δῇ Ἐ51012. «m Qe Po ue 
lason εἰ lae inscientes occiderunt Cy: 
39» «atm iM, δὰ dosage emit V outs 
rc "T ἐν 641, mW en nemi 
diu sequo wi ne 
sei Bella 


-ienjus onda ὁ amm 
γα, Ach: δ, amellrjstus ;.//.. 306, 10 
ΤΙ (ἡ ας mmiiwen ai efi uis metum) 


ΠῚ " 
, E 5» 40 , AAA, LLL T 0 δι πῶ 
talis, ib. 48- - 1o ut us 
"EON ium , , Ach. 89,97. alites edm 


Ven iA Dawn τ νον 
19/8. ἐν. 9 ἀοιγένμα 
dg, ἄγη, odnoos donat 












Juppiter £& 
12,30; 13; 22; 15; 43; £I. 239, 23, 363 Ael. ἡ! 
(65,3, 07, 125.8. :530, 7,175 832, 18, 905 
Me Lema tr e i 4E, δὲ 


: fluentem sistens, δ. 
AM AM V Mnado amnes ucbald« imb 

ort hs "et |42, quibns. ibi opponitur 
τς i ναι -— sien AMO LAIL IT Juin 








"Ach. 89,.52 


tesunt, 
Werne τόδε, fetus ἀὔχεροι ἢ! m £'em 
jim Ach; 5 ;ubi nigra rosa Indo- 
oris, Ach: 41 
A» X pce CR 
E, 1120: ee. 









gr ae ae rursoboitelt 
Juslitie (Θέμιδος) statua 


allegorica . 16429, 

1188-47 7630/30-36.74 Hos 6 ic 4o i alieqedaht 
TO gs uto AM. «ΜΠ 2 Bljo2 sean 
Μ᾿, Aso. usen) Sar zo (nig) miner ,hasnetisi 
Le Dr rrr eod 
"canis, 8. 578/49. . 

Lacedarmon ;X./242, εὐ δέ θεν. sit esl. , φανῇ 
Lacedaemonii, C. 480, 32,« 0056 0 s os d 
; lapis, di. /525,.62 


v 4 M DR "Ap A. 5r 02 5, δὴν 
LOC rr lerne rr 

100; τηδὶ n. "150, &, Tones dispersi , in. Cau- 
E bo Med RI Mr Ho Lj 8n | 


315 δ᾽ 428, 40}. 48!, t, 
7r po URDU vitat 


dot i di, ur 307,14: com 5 HH dne, 


hiygglgpaucisdo wobunsit ad ios το δ a Msnafitd 

Laodiee Troica ; ejus historia, PartA. c, 16, p.44. .... 
acht Syra. 1085; Ein nibo s aparsifuetemed] 
aomedonti serviens Apollo, £o171.94. 5 55 o 


B5 -F. 804, 88, Vide Ohaleidieus, Chius, Laco- 
" ', Peritelicus, "Thessalicus, Ὁ tuyo] Ὁ ἃ 
i Cenlaurorurmi 


A. 398; 





᾿ ᾽ 
᾿ , ΜΠ. 13}, 4-9; 214, 12 ; 
166134 ΤΉ, ποτ xl 






Lesbus 

it μα αστρἐκεγτη 13ts 1.2. Les 
At ED βντέτε ον. 

"cU: LBp Gu γε ον taam 

6 70/4970 vie rares (can Vedi SK ὁ con 


Leohidm trecenti, €. 48, 4. Ce mum 
peser rmn is "v 


pon 





c. 1. p. ἃ eL à. 


4i i . 
: I. 40, 
M TES ΞΞΞΞΙ͂ΞΞΞ M 
Nicander in libro.De- 
ΜΝ ΣΝ seyn 
Vis ond "mA T at ἮΞΗμΝ 
305, dt V mte omn I. Nest, nion peo 


amor "al Yo nre Ὁ owwt ans 
cene, erem mpm 


εν, Ἢ δε κι το γόνα 
Man : 16 fen ania 
Me nnus 


Mir; a I E 
cents 


DEC HC arenis La s δὰ τι fa. 
δ. 150, J6:segqe 0 o τ m oes 


Ve vb p δἰ ΠΕ wg 
iav AN Tu aee woven] 











4 NUR" 


BBpE i1) “δι 9 ogni ρα | 


Pirene, fonla symplá; ox cs Meiwos gemit Bum (ac | 
laconem ), Parth- 13, 15 A UEM , Pontus. x. ΓΝ AA 
veli Was, e i s Mida, ars. Pra loy gy EY 
54, p. 40,09. ἡ ) oibww't [|  Prispum colunt, Ap. νι ἐκ Pin utn 
E CENE Cr τον τ 
Irae amor * * 
Paonthot. y] 


Prometbeus. finxit di 
ved rmi rer -4&lhíopicane. an tenis alligatus , ab Hercule 

- Müiypliaca. sil urbe, is. ancipiti eral, δὲν 395, 20-81. | de ie E 

Quare Phila: urbs semper ἐπέμαχος, H. 355,47. Mémo- | M ni; UCM 

ratur H. 375, 51; 388, 25; 389,14. — 109 Ὁ Πρόνοια. Vide Minerva. ove. ol AT 6504, L3 
Phile, Antipatri filia, uxor Balagri , 4D, 5M, c ELLA proftüs abeléniius; 8f. 
Philelas in Ἑρμῇ ezcerptus. Parth. e-2, p | —— uic EE 
Philobie , uxor Persei , Parth. 14, 19, « "κσαδνμνά , H. 330. siiur 
Philocteles sagitta vulnerot rr c Ceu its 
Philomelr mensa , Ach. 32, 30. 











A , elo Buttm 


βαρ! or, pte qui arte icri t | Tb Jtem, aok. τὸ vs τῇ 

ue mueencts het icilnis ( i . 4 | 
b sjuenids m zl i 

Sibesobee ealumnís, Ach. t, ἈΠ αὐ bis A ᾿ "es. 


Atelier 


Syene, H. 855, 32: 09, 94,38; PC RAME 
sita in solo inferiore quam Nilus, H, 373, 9 
-— Bye ex gone paie d fadum 


Beeren m". Ford in 
Συμδόλων ( eorum quie ip via. vel "alii ndbis: docu 


Sybaris , C. 433, - 
Sud. ὃ i aud pida, c» 


Syracusin, urbs magna οἱ pulchra , "em 32; 2312,48 ἡ 
(0, A15,2, 10,17, efc. Syraensanormm tyrannus Hippari- 
- "v caules rra orm 

C. M15, 22. ὃν ΒΗ Q0 QUE M Load £l 

Syr, X. 19, st195, 3av dM Mv D ATI AD 

, 481, 060; 482, 20 , à84, 36, 50 &fc. E. rwr e 


99€ UV um dram 
Aus fn gent v "m wi ze 3M. 198, «TL 
»b; TF ἴὰς M V Moleodbler 0d. amiga mezeta qur 


M, " " 
MUTA UIT 
. Tünaidis et 
Eo. det ) EN i 
MERDA IEEE, o vi 
Tarenith, urbs THália, X. 7. |/917]/89.1 6201 I» 
Tarius, ürbe Cic X: 199/39 et 127 001 AS eel Ap. 


013, a, 8 aq. j b, 24; 618, b, 34; 620, 33, 38. 





ROMANCIERS BYZANTINS 





NNIKHTOY TOY EYTENEIANOY 


TON ΚΑΤᾺ APOSIAAAN ΚΑΙ XAPIKAEA 


BIBAIA 6. 





NICETJE. EUGENIANI 


DROSILLJE ET CHARICLIS 
RERUM 
LIBRI IX. 


NUNC INTEGROS EDIDIT 


10. FR. BOISSONADE. 














PRAEFATIO. 





Nicelas Eugenianus szculo, ut videtur, duodecimo scripsit ver- 
sibus iambicis politicis de Drosillz ac Chariclis rebus narrationem, 
cujus quam nunc offero collectionis Didotianz emptoribus, editio 
non fuit ad exemplar prioris exacta a meanno 1819 curata. Etenim 
emendata magis ac lacunosa minus invenietur. In hac recensione 
magno mihi fuit usui Philippus Bassus, collega doctissimus et ami- 
cissimus, qui a gravioribus siudiis non otio se recreat ac quiete, 
sed laboribus aliis, levioribus quidem, eruditis tamen. Quas inter 
relaxationes, qua delassarent alios, numeranda Eumathii Gallica 
conversio cum notis; editio Theodori Prodromi mythistorie de 
Rhodantes ac Dosiclis amore, quam Nicetas sibi proposuit imi- 
tandam, ad codices sedulo recensita; et Nicetie ipsius conversio 
Gallica cum commentario docto ac laborioso , locorumque multo- 
rum correctionibus supplementisque ex codicibus Vaticano et Ur- 
binate studiose ac diligenter collectis. Nicett& conversio Gallica 
pars debuit esse collectionis similium libellorum a bibliopola Pa- 
risino inchoata, ac typis descripta fuit anno 1841. Sed quacumque 
de causa negotium processu sperato caruit et volumina latent adhuc 
suppressa. Quum valde quererer de viro clarissimo quod tamdiu 
utilem librum teneret, sibi sic nobisque invidente, aurem prebuit 
facilem, ac mira benignitate volumen rarissimum mecum com- 
municavit , quo ut vellem uterer; atque sum usus ad emendatio- 
nem Nicetz. lgitur ut editor gratias ago Philippo Basso, quum 
ejus ope potuerim edendo auctori prodesse. Sed critici lectores 
quibus mutationum rationes debui exponere querentur, idque 
merito se meas frustra quzxsivisse annotationes; quibus reponam 
collectionem Didotianam commentarios non admittere, scilicet 
destinatam extemporali lectioni, non studio philologico. Bassum 



















195 πολλὰς πρὸς αὐτὸν ἐχτελῶν ὑποσχέσεις 

, val μὴν σὺν αὐτῷ καὶ τὸ 

μας τος χη αν 

M ern reed 

- Ee oum bii τς Στ 

205 αὐτῇ κελεύσει τοῦ t υνυοῦνμὁ ér ccr or yo Didi 





τσ carbs qur bv ἔνα δ᾿ πῶ ἢ) 
1 " 





οὗ καὶ φυλαχῆς ἔνδον ἐμδεδλημένοι, o 
χαμαὶ πεσόντες καὶ χλιβέντες εἰς ivo, s | Bixi, erodele logebant fatim, illos solos felices clamantes , 
soc tadem illis foisse. diebns 





ἰργάσατο ς 2} ᾿ 
d 5658. D mena » » lo« γεν ειχουξ 
vudi rie iripersie len τὰ (| | teimaginnsimmenss esp press doloribus 
ΠΡ e bait idis eco: Pest er: " 
τωι Τὸν δὲ ἀρίσῦλεν een nc . Drosilam autem quam misere infortunateque atrox For- 
διαζυγεῖσαν luna divulserat a Claricle, sponso. quidem, sed. nomine 
τοῦ μέχρι φωνῆς Χαρικλέος. ΄ tenus, Chrysillas, Parlho nuptae, gynaecto te 
Alkon ue utn "w ΡΥ ΤΆΛΑΣ Ἢ p" 
Ὁ γοῦν Χαριχλῆς ἔνδον ἐγχεχλεισμένος . E Charicles igitur, quem dixi modo carcere clausum, in 
235 τῆς m xov , ἤρξατο στένειν. " covpit ἐξ Sh 3p: U^ E " 
Καί" « Τίς Ἐρωνὸς, Ζῷ Ὀλύμπιον κράτος, * Jupiter, Olympica.polestas, que Lrinnys Deosillum 
á ἡξήγαγεν ἐκ τῆς ἀγκάλης o ὁ ab υἱοῖς eripit chariclis infelicis 
peiores οὖς Χαρικλέος; » | Mezque gfa eliam lol ^ Mt vow * 
4 l i y μεῖζον χεχράγει" *- ᾿Ξ 
220 « "Quot, Δρόσυλλα ! ποῦ πορεύῃ; ποῦ μένεις", |* He miti Drei ; qos «kia? ubí manes * quibu 
scieithita bam R meriermetm "Le: Br 
^ πρός τινος ἐχθρῶν ἀγρίων; « sa aliqui t ἙδΝνο σαι atremi] "hoitimm* δα ἵκαξαι!-. 
τ dssdo το « dará Trahie vitam : ibre modum ? lügesne? 
«κλαίεις; γελᾶς; ὅλωλας; ἐῤῥύαψης póvous | j'en liae? Salvane es à code? audite? ma- 
zw ὁ χαίρεις; Üión; δέδουιας, οὐ φοθῇ ξίφος: | iare is" loei vel not men gladium? deine ver, 
« ἀλγεῖς; κροτῇ; πέπονθας, οὐ πάσχεις φθόρον ξ΄ “ berarime?pesaneGs, palme vim? — , 
« τίνος μετέρχῃ λέκτρον ; | * Cujus lectum subiisti ar ? Quis hostium, jam 
« wiós vu ἐχορῥρνῶν uvam δυσκόεης τ lib actus heros, p 
« ἐκ δαχτύλων σῶν τὸν " | d 4 . Rods 
r » Ahi! forte multo jmpletus mero pugnis te caedet bar-' 


ἐπι γῤρει ον dr ath deg | « vel etiam Cratylus ille dévorantis oculos injiciet tbi, et 
PEL ὦπἰριαςς. τς 
»« ἐπεμθαλεῖ cot, xal φθονήσει τοῦ γάμου". ᾿ ele ued. Vuresi wi σὴν " 
μος πῷ esu, je Χρυσῶλης id. | s eb astu le ur, Cry dia ul 
- διαφϑερεῖ σκύφῳ σε δηλητηρίοι, soos ss | κα te neenliit δε ἐδ ἢ ὃ ual - , οὐϑὰν 
« Ὦ τῶ Διὸς παῖ, Διόνυσε, πῶς πάλαι Joe, Bacche, curdulum 6. 


ZU ED 

















EC omne 


δραμεῖν ἅτερ πλάνης με καὶ προσχομμάτων. 
φρενέτεν καὶ μεικηνυῖαν 






"hee " 


"Epic , ἐπέγνων, 
peer edm mer den cer νον, 


parar arent, ce ttg 
« ἢ καὶ συνελθεῖν εἰς λόγους οὐκ ἐσχύωνν ^ 
v καί τοι θέλουν πως ( οὐ γὰρ εἶχον προσδλέπειν 





« καὶ χρίνα λευχὰ, καὶ κρόκους, καὶ ναρκίσους, - || » que florum βυιωγδοίδαϊαπν examen; — 5 
πλεῖστον ἐσμὸν ἀνθέων ἠῤυπνόων. “- 








« καὶ ' iei dd vim aider Vel otim volo LU 
" κατεῖδον ἡμιγύμνους ὠλένας, o0 « Tunc i 
^o alc οὐδὲ χιὼν ἀντερίσειν ἰσχύδου"» 500 s^ - || s eortet, tune widl " . 
5. omuruf» « provocánies o ves oem γότπ ἐπὶ e 
^ : γάλα... εἴ pend! υὐνηὼ eoLARa, io cagasypag Áo. ^ 
« Ἰδὼν, ἑάλων xaXov ἀμετρίᾳ: ET i ! Non. 
* μὴ yàp δρυὸς προῆλθον ἢ πετρῶν ἔφυν" * enim e quereu sum procreatus vellapidibus.. 0.0... 
15 « ἁλοὺς y Ἢ ^ Amore abreptis eon ῥεύσει 
a " « Sal wm formóa cüllrix! Cur. et. nostri. gratia 
Pre rers es marem ca » ουὐοιμην δοὰ Bj? Metis arci fi dui pe 
ws wi T ίρωτος εἰς φρέαρ: ἤν wb » (mene cm shi? aul aduv δ emt ant 


When υρον δυνατά dente - » Rocordarisne à disci. 
« καὶ τῶν ἐκείνου δυστυχῶν δισκευμάτων, "mem τα perierit furiosum yropter Zephyri 
« πῶς ἐξεκαρτέρησεν ἐκ φθόνον φόνον 5 » noie dotylimquiti neni εξ ς 
"o τ ἀπὸ Ζεφυροῦ τῆς ἐρωτοληψίας o 12658981] 56x Deo ἐν συχνοῦ μὴ α 
« Ἔχεις τε πρὸς νοῦν Καὶ ὑπρὺν αὐτὴν τὴν πάλαι. Nam tibi venit in mentem Cypris illa quas olim, croore. 
305. * τὴν ἐξερυθρώσασαν ἐκ τῶν αἱμάτων, Ὁ * qui e pede fIuebat spinis. Incorato, alb»m rosa colorem 
(0t τῶν ἐκρυέντων τοῦ ποδὸς τετρωμένυὀ 0o |» rubro tnuavit, quum. lympbata careret, aodita sava 


« Πλήρης ὁ κῆπος χαρμονῆς xal δακρύων" M ueteri ue in ^. 
pm eii uere retacienginerr arm 
Ὁ σὺ δ᾽ ἀγεοιῖν ἕουιας ἃ ξένα κλύει. — c5 I| s To sati videri qom mineur evo. 


ΣΝ " 





mesapwer 
τὸ & Kal ταῦτα τέρπει" xal τίς ἀντέθρους λόγοφψνον". 
1n dàX! οὐναῦσοῖτον doo ἐρυθρόχρυνφικόρηψυ ει, ^ 


9X io On Hd eid n em 
vagin οἷν pont ofer ρον ὐαῖνΣ 


Ex à ) PROP 
exstinguit. uris cavum τῇ Ji oiudos B o on 


εὐ ο μα nduduerte fm mds 
v Πῶς τοῦτο χρηστὸν πὴν φιλοῦσαν derive ΄ 
» Μίαν καλιὰν πῆξον εἷς ἕνα κλάδονςὨ "πιο νιον 


—- petia é dul indicit pes fex v 0n 
πρόκρινε τὴν γηραλόαν; ^ » : » 
« Ἕρως ὁ πλήττων ὡς ὑπόπτερος μάϑε. --ὦὶ oni di υἡρκσεον Web M τρις 



















3)3iog sslidi rid ino ofevn. aedes ilaipsani uxyt iT 
nihuodatyqosq endiaidi à ampia M. damerrocrbi Aleqi- 


Midget 
ETT {ιαυποχος siidtust 

















* οἱ συγγενεῖς με πρὸς τὸ Καρίας πέδον. 
» ν πρὸς οὖς ἀποπλέοντες δλχαδογῇό 
IX Σ  δνς 








φιλάλληλρον γένος), ui 








Tess geieies [rcc 


ary τ 20 
n MR 








ent, qui, ennt ie (d " 


faclo, m 





ss ὁλοσχερῶς "Eug: ponis σι ET] Ἶ τὸ ! | 
ME Ee TA E rerres fn iere ba eti fs o " 


- vnb Was icnH cn "n 
E nifoout 



















Zrenerus νι δὴ ey 
ἔα ἃ cdreca mi n ταν 











M τὸν ποβιῦντα cup RPM 
Perd rete i vis HR, e 
᾿ ἐκ τοῦ σοῦ 


* M 
τ 


^em 
ἣν utu)» 


m YD de E 
d δόρημ ἐβυλλίδος, 
EG eb eddy ti d ove me " 
vail aaam rud Re ntasqueoa pid « 


. anu " πιοστπάσε. Inegs i εἴ My * 
- don nile MBA EMONOR. OU ut 





-- 


"Ἔμελλε πάντως τοῦ λέγειν ἀπηργμένη Ὁ 
« ἢ παρθένος μοι ταῦτα διεξεέναι, " oes 
« ναὶ καὶ xod! εἱρμὸν " 
τοῦ « πρὸ τοῦ σὲ τὸ στέγασμα κατειληφέναι, 
ἂν n jov καὶ μετὰ ε à 
« ἧ πῶς γὰρ «6 Κλέανδρος εἶπεν ν᾿ 

« ἔδυς, θεῶν ἔκ τινος 
τὸῦ « ὡς ἂν μικρὸν λήξειε τῶν! 
νύκτα 














i dus 
Ἷ ΓΒΕ m nane s 


n vm aA ux 





LIBER WII: 


xat γνοὺς ἐναργῶς ἐν Oeil σχέσει". nn 
"αὐτοὺς ἐκείνους τυγχάνειν τοὺς φυγάδας, -" 
ἐνθουσιωδῶς εἶπεν ἐν θυμηδίᾳ. 

“ποςὩς ἀγαθὴ, Ζεῦ xal θεοὶ, νῦν ἡμέρα 1 


εις Ἐϊληφόναι γοῦν ix δυυῖν ἀνδρῶν ἔχω on 





» πάντως μεγίστας τῆς χαρᾶς τὰς ἐγγύας... 
ἐπ α il χαῖρε, Φράτορ, ἀλλὰ xal ab een 
ἐν κ' τὼς παῖδας δμῖν ζῶντας ἀντιμηνύσω mitis 
θ᾿ Maysquévov μέλιτι σὸν »στάμα , vil 


εἰπόντες, ἠρώτησαν τῶ: τὸν ξένον" id n p 


- «s Ποῦ δὲ Φράτωρ πάρεστι καὶ ποῦ, Mogciv] 
« καὶ πῶς ἐχείνων παῖδας ἡμᾶς τοὺς δύο. c 
« εἶναι διόγνως ,ἀντιφάσχοις ἡδέως. » 


360 « Ἐγὼ διδάξω τοὺς διηκορηκότας, » ὥ 


ἔφησεν αὐτοῖς ὁ Γνάθων συνεσθίων" 

« αὐτοὶ γὰρ ἄνδρες, οὖς δεδήλωκα, ξένοι, 
* « οὖς εἶδον, οἷς συνῆλθον εἰς ὁμιλίαν, 

« πάλαι μετηνέχθησαν εἰς Βάρζον πόλιν, 
285.2 πεμφθέντες, ὡς ἔφασχον, ἐξ ὀνειράτων yy 
« βαρὺν μὲν ὄγκον εἰσφέροντες. χρυσίου" 

« ποιούμενοι δὲ τῆς πολίχνης ἐν μέσῳ 
»-há πολὺν Δροσίλλης καὶ Χαρικλέους λόγον, 
* σφοδρῶς ἐδυσχέραινον ol γηραλόοι, 
390 « λέγοντες αὐτοὺς τὸν Διὸς θεοῦ γόνον 
« ἀπὸ Φθίας εἰς Βάρζον ἀπεσταλχέναι, 
τα χαὶ τοὺς ἑαυτῶν παῖδας ἐξερευνῆσαι. 
« Ὡς γοῦν ἐφευρεῖν εἶχον ὑμᾶς οὐδέπο», 
« Ἡμεῖς μὲν, εἶπον ( ποῦ γὰρ ἄν τις ἐκδράμοι; 
« καὶ ποῦ πλανηθῇ ; ποῦ δ᾽ ἐκείνους συλλάθοι; ) 
295. « μενοῦμεν ὧδε τῷ θεῷ πεπεισμένοι. 

« Ἴσως καταλάθδοιεν ὀψὲ τὴν πόλιν. 

« Ὁ καθοδηγήσας γὰρ ἡμᾶς ἐνθάδε, 

'« ἐχεῖνος αὐτοὺς ἐσδραμεῖν ἀναγχάσει, 

« xal λῆξιν ὀψὲ τῆς πλάνης εὑρηκέναι: 
$6 « Σὺ δ᾽, ὦ ὦ φίλων ἄριστε, Βαρζίτα Γνάθον, 

« {ἴδον γὰρ ὡς ἔσαττον αὐτὰς τὰς ὄνους" 

« τὸ χωρίον φθάσαι δὲ κατηπειγόμην ) 

« ἔννοιαν αὐτῶν τῶν πλανωμένων ἔχε, 

"angl πὼς ἐφευρεῖν σὺν θεοῖς κατισχύσεις" “. 
306 « xat μηνύσας μνᾶς χρυσίου λάδης δέκα. 
Ἰε w Καὶ νῦν ὁμαρτήσασα χρηστή τις τύχη 

« ὑμᾶς ἐπεγνώρισεν, ὡς δρᾶτέ,, μοι. » ] 

« Καλλιγόνη δὲ χαλλίμορφος παρθένος 

« τέθννρεν' αἴ! αἴ! τῆς ἀπανθρώπου Tágset - ^ 
$16 Κλέανδρος εἶπε τὸν πανύστατον. λόγον: 

καὶ τὴν πνοὴν ἀφῆκεν ἅμα τῷ. λόγιρει 6n 
., Σφάξτειν γὰρ οἶδεν ὑπὲρ εὔθυηγχινον ξέψος. 1...) 

ὀξεῖα συμπέδοῦσα' λύπν, πολλάκεξ," "“}- 

Οὕτω Δροσίλλης καὶ Χαρικλέους μέσον 
315 οὐχ ἠμέλησε δυσμένεια τῆς lys 
"πολὺν φορυτὸν σύμφορίῆν ὀυνεισφέρεειν!." i 
'oCket λυπῤὰ ᾿τρηστοῖς' ann συμμαγνύειν. 


iion om anat 





“ 





κνμβ νη] 














es" 


:quum fugitivos ex weutuo ipeórom amore agnovissct, 
magno cum impetu gestientis animi exclamavit: «Jupiter: 
deique, oh cegdidissita pec dies! SeBibus duobus ex- 
« hilaretis;: nsaxHam omnino y mercem fosran: "bre: 
« Heus! lie ain Mil; Phrator, 6i wyrtion ; 
* Vivere τονε veris Mert muntiabe; e euo 


« Melle ovis est os, Gnatho, tum »', dixerunt , 
MPH bis interrogaveront verbis : « Ubinafb vero 

« adest Phrator^ «bi Miyrtion? ei qno-nosii modo nos 
« ambo ex ipsis esse genitos? Benigne respondesig. » 

Contra Gnatho eoufiva gratus : « Doeebo vo$ quod 
,* Rescitis, » iuquit ; « llli enim viri quos nominavi. modo, 
τα hospites, quosque vidi , et quibuscum eermones conserui, 
;* dudum: contulerunt se Barzum urbem, ut. aiebant, 
:« admoniti somnio, ac magnum ferentes auri - pondus; ia 
'« medioque populi consessu narraverunt multa de Drosilla 
.« et Charicle, addentes magno non sine merore, Jovis 
τὰ magni flam ipsos a Phibla misisse Baraujm, ac'se suos 
.* liberos jam imvestigasse. 


i 
' 
᾿ 
' 
1 


« Quum vos nusquam potuissent invenire, Nos equi- 
« dem , aiebant, ( nam quo cursum dirigere polis? qui er- 
« rorum (inis * nbi eorum occupare fugam? ) nos equidem 
« hic manebimus, Dei promissis fidentes. 

« Forsan aliquando ad hoc accedent oppidum. 

« Qui enim nobis huc prooivit, ipsos cogel hue quoque 
« venire , tandemque longre finem facere rim. 


'| ^ « Tu vero, amicorum optime, Barzi incola Gnatho. ( nam- 


« que me deprehenderant asinabus clitellas imponentem 

,* meis, et ad pagum iter properantem ), liberorum erran- 
« tium suscipe curam , ipsos si forte, diis bene juvantibus, 

T possis reperire; quoe si repertos nunciaverie, miuas auri 

« decem accipies. 

| « Atque nunc in nostras ofliciosa vias vos mibi, ut vide- 

^ « tis, obtulit Portona bona, fecitque notol. » 


/ 


Tum Oleander-in haec prorupit verba , novissima verba : 
« Mortua est Callipore virgo palcherrima. 

« Heu! immnitem. Fortunam! » lli«qne dictis animam ex- 
spiravit. 

Sepe enim acutus dolor aeuto certius ense perimit. 

Adeo inimica Potfuna , Drosiltám Inter e Chariclem fe- 
| dum zeruttinarum acervuar seduto eomportabut, aí maesta. 


* E toetis lüctuose iniseebot. ^! 





LIBER, Wis 81 


.᾿ d πρῶτα δακρύσαντες, ὡς γήρᾳ νόμος, «ue 


v. τὰς ἀφῶν χεφαλὰς χατεφίλουν ἀσμένως y. 

^, ἔχαιρον, ἤλγονν, εὐθύμουν, ἐδυσφόρουν, 

My ἠγαλλίων, ἔχλαιον, ἐκρότουν μέγα" 

μα τὰ τῆς χαρᾶς δάχρυον ἔῤῥει πλησμίως , 

^ 5 πὰρ χαρμογῆς ὃ θρῆνος ὑψοῦτο πλέον, 
Πληθὺς δὲ πᾶσα Βαρζιτῶν χοινῷ δρόμῳ, 

ες, ἐπεὶ τὸ συμδὰν ἐκ βοηδρόμων μάθοι, 

170 ἐξήλθοσαν χαίροντες οἰκείους δόμους, 

,^ οἱ παῖδες, ἢ γραῦς, ὃ σφριγῶν, ἡ παρθένος, 
μεῖραξ,, γυνὴ, παῖς ἁπαλὴ καὶ πρεσθύτις, 
πάντες προσεπτύσσοντο πυχνὰ τοῖς νέοις. 
Ὁ ὑρῆνος ἠκόντιζε τὸν πόλον χρότῳ, 

28 ἢ χαρμονὴ δ᾽ ἔκλινε τὴν θρηνῳδίαν " 
οὕτω συνάλγουν χαὶ συνεσχίρτων πάλιν 
τοῖς πατράσι σφῶν πᾶσα χοινῶς ἣ πόλις. 
Αὐτὸς δὲ Φράτωρ τῇ Δροσίλλῃ παρθένῳ 

n ἀντεμπλαχεὶς ὡς χαὶ τέκνῳ προσωμίλει" 


; ΗΝ N M n 
ino « Γάννυσθε, παῖδες͵ πρὸς γονεῖς σεσωσμένοι: 


8 διπλοῦς γὰρ ὑμεῖς εὐτυχεῖτε πατέρας, 
« ὡς αὖθις ἡμεῖς εὐτυχοῦμεν τεχνία. 
« Ὥς δεξιὸν τὸ τέρμα τῆς ὑμῶν πλάνης, 
« ὡς εὐτυχὴς ἢ λῆξις ἡ τῶν δαχρύων. 
1&5 « Σώζεσθε καὶ τηρεῖσθε πρὸς συζυγίαν, 
* οὖς οἱ θεοὶ συνῆψαν ὡς νυμφοστόλοι. » 
"Enel δὲ μαχροῖς τοῖς μετ᾽ ἀλλήλων λύγοις 
χαὶ μέχρι νυκτὸς ἠσχολημένοι 
μνήσαντο δόρπου᾽ xai χαθίσας ὃ Γνάθων 
"9. αἰτεῖ παρ᾽ αὐτῷ ὡς καθίσοι xal Φράτωρ. 
Φράτωρ δὲ, τοῖς [νάθωνος ὑπείξας λόγοις, 
χαὶ Μυρτίωνα συνθαχεύειν ἠξίου" 
ὃ Μυρτίων δὲ νυμφίον Χαρικλέα, 
«καὶ γοῦν Χαριχλῆς τὴν Δρόσιλλαν παρθένον. 
195 Οἱ τρεῖς μὲν ἐκλίθησαν ἐξ εὐωνύμων, 
ἐν δεξιοῖς δὲ προσφιλὴς συζυγία,, 
αὐτὸς Χαριχλῆς δηλαδὴ xal παρθένος" 
ὃς οὐ μετρίας μέμψεως κατηξίου, 
ἀλλ᾽ ὑύρέων δὲ μᾶλλον καὶ τωθασμάτων, 
290 τὸν αἴτιον Γνάθωνα τῶν ξενισμάτων, 
ὃς μὴ Δρόσιλλαν ἀπέναντι καθίσοι 
τῶν ἐκταθέντων ἐξ ἔρωτος ὀμμάτων 
xai Μυρτίωνα τὸν φύσαντα τὴν χόρην 
ἐγγὺς παρ᾽ αὐτοῦ τῆς χαθέδρας τῷ τόπῳ, 
30» ὅπως τοσαύτης χαρμονῆς τελουμένης, 
ἀντιπροσωπῶν ἐμόλέποι τῇ παρθένῳ. 
Ναὶ μὴν ἐπεφθόνει δὲ ( πᾶς τις ἐχφράσοι) 
χαὶ τῷ χυπέλλῳ τηλιχούτων χειλέων 
εἰ ἄριστα θιγγάνοντι τῶν τῆς παρθένου * 
210 ἐζηλοτύπει καὶ πρὸς οἴνου τὴν πόσιν, 
ὡς εἰς Δροσίλλης πλησιάζοντα στόμα. 
Οὕτω μὲν οὖν εἶχεν τὰ τῆς πανδαισίας" 
καὶ νὺξ μελάμπους ἐγχνθεῖτα τοῖς ξένοις, 
χκατεσπακυῖα τὴν στάσιν τῶν ὀφρύων, 
41. τὸν νήδυμον ag6iv ἦγεν ὀφθαλμοῖς ὕπνον. . 


Effusis primue lacrymis, qui est &enilis, mos aetatis , 
l ambo liberorum hilariter osculari. capita), gaudere; dolere, 
letis nunc esee anitois, nupo depressis, exullare, .plosane, 
: manus complodere. εν, TZ 
lbant ubertim per era lacrymwe quae exprünehat gau- 
; dium , et kelitiam vinoere gemitus videbantur. - 
Jnterim Barzitarum multitudo, re per cur&oreé nota , e 
domibus effusa ruebant, pueri, anua, floreus aetate juvenis, 
; adolescens, puella tenera, senior mulier; cuncti erebro 
' amantes duos amplectebantur. 


i ; 
Gemitus zethera feriebant acuti , laetitia lamenta repz- 
*iebat; adeo parentibus complorabant, ac rursus cum 
; €is una saltabant simul tota civitas. 

' 

Jpse Phrator Drosillam virginem, ut pater filiam, mutuo 
in amplexu alloquebatur : « Gaudete, liberi parentibus ser- 
« vati! binos elenim potimini patres , ut nos rursus duos 
potimur liberos. 


Quam fortunatus errorum vestrorum terminns, quam 
felix lacrymarum (inis! Vivite ad conjugium reservati 
| ambo , quos Dei ipsi pronubi consociare amant. ᾿ 


Póstquam longis et ad noctem usque sermonibus vices per 
alternas vacavere, tandem meminerunt cana , ac consi- 
dens Gnatlio. Phratorem jubet ut assideal sibi ; cui parens 
Phrator et Myrtiona rogat ut vicinum sibi locum occu- 
pare velit; deinceps Chariclem sponsum Myrtion invitat , 
Drosillam Charicles. 


Tres prirni ad laevam recubuerunt, ad dextram par illud 
| amabile, Charicles scilicet virgoque. 
| 


Ille autem nonlevi reprehensione, immo opprobriis faces- 
| sebat, sibique liabebat ludibrio Gnatlionein hospilio ipsos 
amice excipientem , talia tamen promeritum ralus , qui 
Drosillam non collocaverit suos advorsum oculos , amore 
marcentes oculos, nec Myrtionem puelle patrem sibi vici 
num, ut posset in hoc solenni gaudio adversam virginem 
spectare. Dd 





Profecto etiam invidebat poculo ( quivis id facile intelli- 
get ) labella puelle tam pulchra perbene tangenti ; ipvide- 
batque vino, ori quod Drosilla propius admoveret. 

Sic peraclum est convivium; el nox nigris irrepens 
vestigiis , deprimensque convivarum supercilia, oculis dul- 
cem infudit soporem. ' 


LIBER IX. " 69 


2370 Ἐπεὶ δὲ, προσπλεύσαντες ἡμέρας δέχα, 
φθάσαιεν ὀψὲ καὶ πρὸς αὐτὴν πατρίδα, 
καὶ τοῖς ἐπευχτοῖς ἐμπατήσαιεν τόποις. 

ὃ μὲν αριχλῆν ἀπογεννήσας Φράτωρ 
μεθεῖλχε Μυρτίωνα πρὸς τὴν olx(av- 

23$ 6 δὲ Δρόσιλλαν ἐκτοκεύσας Μυρτίων 
ἀντιμεθεῖλκε τοῦτον ἀμφὶ τὸν δόμον " 

af μητέρες δὲ τοῦ νέου xal τῆς κόρης, 
᾿Βδυκνόη τε xal σὺν αὐτῇ Κρυστάλη, 
. ἐπεὶ τὸ συμβὰν ἐχμάθοιεν, εὐθέως 

360 ἐκεῖ δραμοῦσαι, προσπλακεῖσαι τοῖς τέκνοις » 
τοῖς τῆς χαρᾶς ἔλουον αὐτοὺς δακρύοις. 
τὸ προσφιλὲς δὲ μητροπάτριον γένος, 

ὃ πατριώτης ὄχλος, 6 ξυμφυλέτης, 
συνεχρότουν, ἔχαιρον ἐσκίρτων μέγα, 

ἂρ ἠγαλλίων ὁποῖον, ἀλλὰ xal πόσον " 

t μὲν οὕτως εἶχον" εἷς δέ τις φθάσας 
ᾧ πρῶτος αὐτῶν, ἱερεὺς Διονύσου, 
| ἐπιτρέπει τάχιστα κατειληφέναι 
εἷς τὸν νεὼν σύμπαντας αὐτοὺς τοὺς ὄχλους, 

290: ὡς ἂν συναρμόσαιτο τῷ Χαριχλέϊ 

« ινύμφῃν Δρόσιλλαν εἷς ὁμιλίαν γάμου. 
Εἴρηκε ταῦτα, x«l διπλοῦς παραυτίχα 
χλάδους παρασχὼν ἀμπέλου τοῖς νυμφίοις 
εἰς τὸν νεὼν εἰσῆξεν ἅμα τοῖς ὄχλοις, 

495 Τ γοῦν τὸ λοιπόν; συζυγεῖσα πρὸς γάμον 
νύμφη Δρόσιλλα τῷ Χαριχλεῖ νυμφίῳ, 
καὶ πρὸς δόμους ἀχϑεῖσα τῶν γεννητόρων 
μετὰ στεφάνων καὶ χρότων καὶ χυμδάλων, 
ἐν ἑσπέρᾳ μένουσα παρθένος χόρη 

200 γυνὴ πρὸς ὄρθρον ἐξανέστη τῆς χλίνης. 


Post decem dierum navigationem , ipsam sero vespere 
teligerunt patriam optatoque vestigia fixerunt solo. 


Tum Phrator, Chariclis pater, Myrtionem ad suam trahe- 
bat domum ; Phratorem vicissim ad suam pater Drosillze 
Myrtion. 


At matres juvenum Hedypnoe Crystalleque, re cognita , 
Statim accurrentes, amplexatzeque liberos, l:etis ipsos riga- 
bant lacrymis. : 


Et cariab utraque stirpe propinqui, civesque tribulesque, 
plaudebant, preeque gaudio saliebant alacriter, immane 
quan(um gestientes. 


Interea, supervenit Dacchi sacerdos, vir primarius, lior- 
taturque irent ad templum ocissime turbam populi totam, 
Charicli scilicet virginem Drosillam connubio juncturus. 


Dixit, et vitis ramusculo sponso utrique dato, ambos 
una cum populo ad templum duxit. 


Quid igitur reliquum restat ? Charicli in conjugium tra- 
dita , dein ad paternam deducta domum, inter coronarum 
jactus, plaususque, et cymbalorum multiplices tinnitus , 
Drosilla, quae vesperi virgo erat , mulier mane surrexit 
€ lectulo. 












The borrower must return this item on or before 
the last date stamped below. If another user 
places a recall for this item, the borrower will 
be notified of the need for an earlier return. 


Non-receipt of overdue notices does not exempt 
the borrower from overdue fines. 


Harvard College Widener Library 
Cambridge, MA 02138 617-495-2413 








Please handle with care. 
Thank you for helping to preserve 
library collections at Harvard.