Skip to main content

Full text of "Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius"

See other formats 


^ 


Α 


/ί 


^  ^   /^ 


Ρτ636ηί6άΐο  ΐΗβ 

Ι^ΙΒΚΑΚΥ  ο/  ίΗβ 
υΝΙΥΕΚδΙΤΥ  ΟΓ  ΤΟΚΟΝΤΟ 

ίΉΟΜ  ΤΗΕ  Ε3ΤΑΤΕ  ΟΡ 

ΤΗΕ  ΜΤΕ  ΜΗ3.  \1,   ε. 

ΒΕΜΕΤΤ 


ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ 

ΕΛΛΗΝΙΚΑ. 


ΧΕΝ0ΡΗ0ΝΤΙ8 

ΗΙ8Τ0ΙΙΙΑ  ΟΕΑΕΟΑ. 

ΚΕΟΕΝβυΐΤ  ΒΤ  ΡΚΑΕΡΑΤυβ  Ε8Τ 

ι,υϋονιουδ  οίΝΒΟκηυδ. 


Ε1)ΙΤΙ0    ΤΕΕΤΙΑ   ΕΜΕΝΟΛΤΙΟΚ. 


Ι.ΙΡ8ΙΑΕ 

δϋΐνίΡΤΙΒϋδ  ΕΤ  ΤΥΡΙ8  Β.  β.  ΊΈυΒΝΕΕΙ. 

^Μ^^^^I,xxνI. 


1-ίβΚ4|^\ 


^τγ 


ΡΚΑΕΓΑΤίΟ. 


ΤβΓίΐαιη  ηιΐΐιϊ  ΓβρβίβηΙί  Ιιβηο  ΗίδΙοπβε  ΟΓαβοπε  β(1ίΙίοηββΐ, 
ΐη  ({ΐια  ρθΓ  (Ιιιο  ρποΓβδ  ιηαχίηιβ  1ί1)ΐ•08  ϊαιη  δβοΐυδΐ  ηαυΙΐΗ  ςυ3β 
Ιαηςυαιη  α  Χβηορίιοηΐΐδ  ϊη^θπϊο  εϊαδςυβ  ΗίδΙοπββ  οοηχϋίο  3ΐϊβ- 
ηΐ5ί>ίπΐ3  ηοΙανβΓΗαι  ίιι  θίΐΐΐίοηο  Οχοηίεπδί,  Ηβο  ρΓδβίΗΐΐοηβηοη- 
ηϋΐΐα  ΙαηΙυιη  βυηΐ  3ΐΙ)η§βη(ΐ3  ηπαβ  ίΐΐίκ  ηϊΗΐΙο  νΐίΙβηΙυΓ  ιηεΙίοΓβ 
βαΐ  ΧεηορΗοηΙο  (ϋ^ηϊοΓβ.  Ναπι  είδΐ  οοάίοεδ  (ΐιη1)ΐΐδ  αΙΐιηυΓ 
ΗίδΐοΓί3β  θΓ3εο3ε  ηε(}αε  οοΓΓεοίοιυιη  Ι3ηΐ3ΐη  ρΓοάαηΙ  ΙϊοεηΙί3ηι 
(](ΐ3ηΐ3ΐη  1ίΙ)ΓΪ  Αη3ΐ)3δίδ  ηεί^υβ  εο  δυηΐ  δηυβΙοΓβ  οΙ)(1ιιεΙί  ςυο 
ί11αιιιρ3υ1ΐ3ΐίΐΏραΓ^3νϊ,  ({ΐιϊρρειηυΐΐο  ηιίηιΐδ  (]υ3ηι  Αηαύβδΐδ  ΙεεΙί- 
ΙαΙβε  ηβηιιβ  ηονΐΙΐοΓυιη  ιη3§ίδ[Γ0Γϋΐη  ίΐ3  ιιΐ  ίΠβ  ΐηερίϋδ  οιιεΓ3- 
136,  ιιιϊηίηιε  Ιαηιοιι  ΙίΙιοΓΐ  δυηΐ  ραΓίίιη  ωΐπϋΐϊδ  ηαίΙ)αδ(ΐ3ΐη  3ΐ1 
νεΓΐ)3  ΧεηορΙιοηΙΐδ  3ρρεη(1ίοϊ1)ΐΐ8  ρ3ΓΐΪΓη  3ΐϋδ  αιβρίδ  ιηϊηυδνβ 
§Γανί1»α8  νΐΐϋδ,  ίηδυρεΓςαε  Ιβουηίδ  ηιιιΐΐο  ρΙυΓΪϋυδ  ηυ3ηι  ίΐΐίυδ 
1ίΙ)η  δυηΐ  (ΙεΓοηπΗίΐ. 

Αο  ρΓΐιηιιηι  1, 1,  31,  ςυ38  ιηΙεΓροηαηίαΓ  ά&  ΙΙεπιιοοΓ3ΐβ 
8νΓ3θυδαηο:  Εκ  τοντων  Ερμοκράτης  τα  πολλά  εν  τω  ΰννε- 
δρίω  ενδό'ξει  λέγειν  τε  δοκών  και  βονλενειν  τα  κράτιΟτα. 
[κατηγορ^Ιβας  δε  Τιαοαφέρνονς  έν  Λακεδαίμονι  Ερμοκράτης, 
μαρτνρονντΟς  καΐ  Άατνόχου ,  και  δόξας  τα  όντα  λέγειν^ 
αψί'ΛΟμενος  ηαρα  Φαρναβαζον ,  πρΙν  αΐτηΰαι  χρήματα  λα- 
βών^ ηαρεοκεναξετο  προς  την  εις  Σνρακουΰας  κά&οδον  ξέ- 
νους τε  και  τριήρεις.^  εν  τοντω  δε  ηκον  οι  διάδοχοι  των  Συ- 
ρακοοίων  εις  Μίλητον  και  παρέλαβαν  τας  νανς  και  το  ΰτρά• 
τενμα,  63  ηοη  δοΐυιη  ρΓορΙεΓ  ιΐυρίεχ  Έρμοκράτης,  &βά  εΙΪ3ηι 
81  (1εΐ63ΐαΓ  βΙΙεΓϋΓη,  ρρορΙεΓ  δε  ΐρδβ  Ιοευηιςυε  ςηεπι  οοουρ3ηΙ 
ϊϋΓε  «υηΐ  εϊαδίηοάί  νϊδβ  υΐ  οιιϊυδνΐδ  ροΐίυδ  δίηΐ  ςυβπι  Χεηυ- 
ρΐιοηΐΐδ.     ΟαΛίδ  ϋε  η3ΓΓ3ΐίοηϋ)αδ  οοηΓυδΐδ  δ36ρε  εΐ  ϊείαηΐδ,  βΐ 


IV  ΡΚΑΕΡΑΤΙΟ. 

ΓϋΓδυΒ  ηίιηΐϋ  ηιηρίίδ,  βΐ8ί  ΐηιΐβ  α  Ραΐηιβπο  ιιιυΐΐί  δυηΐ  οοη(}υβ5ΐϊ, 
Ιΐ3βο  Ιαηιοη  (}υ36  Κιο  ϊηΙβΓροηυηΙαΓ  ςυαπι  ρΓαβροδΙθΓβ  5ΪηΙ 
ϊΐΐηία  ϊαηι  δοΙίποίιΙβΓυδ  βχροδυΐΐ  ρ1ϋηΐ3υ5(|υβ  οδίβικϋΐ  Βιαοΐί- 
ηειυδ  ΐη  ϋϊαΐ'.  δίαιί.  αηΐϊς.  1839,  ρ.  396,  ςυί  βίο:  .,Υίχ  εχρΠ- 
είΐΐίίΐοηι  Ιιίο  Ιοοϋδ  (1ίΓΓιου1ΐ3ΐβηι  ο1)ϋοϊΙ.  ΤΪ8δ3ρίΐ6Γηθηι  βηΐιη 
ςιιοά  αοοϋδβνΐδδβ  (ΙϊοίΙυΓ  ΙΙοΓίηοοΓβΙβδ  1.30β(ΐ3βιηοη6,  ίηΙε^ΓΟ 
ΓβΓβ  3ηηο  ο  Τΐιυογιΐίίΐβ  (8,  85)  οοηδΐ3ΐ  3ηΐβ  ΓβοΙιιιη  βδδβ.  Οαο 
δϊ  030853111  βχρΗοβη  άΐοΆΐ,  ςα3ΡΗ3Γη3ΐ33ζϊ  ϊΐΐβ  δΐΐί  §Γ3ΐί3ΐη  οοη- 
οί1Ϊ3νθηΐ,  Ιοη^ϊυδ  Ιιαεο  ροΐίΐα  βχρ1ΐθ3ΐίο  ΓαβπΙ,  ςαυω  βίρΐυιβδ 
βΐ  §Γ3νϊοΓ6δ  0308838  ΟΧ  ΐρδίαδ  ΧβιιορΗοηΙίδ  (1β  Ιιΐδ  Γβ1)υδ  ηαι- 
Γ3ΐίθηβ  008Ϊΐ3Γβ  1ίοβ3ΐ,  ςυίΐϋδ  5Γ3ΐί3ΐη  ϊδ[3ηι  ϊηΐβΓΪΙ,  (Ι113111  ί1ΐ3 

ΓυΐΙ  ιηΙΟΓ  υίΓυιηςυε  83ΐι•3ρ3πι  ΐηίη)ϊοϊΐΪ3,  ουϊυδ  ίη  ρποπίπδ 
Ηϊδ  ΗΙΐΓίδ  ηβ  ηιοηΐΐο  ςυΐάειη  υ1ΐ3  3  Χεηορίιοηΐε  Γ30ΐ3  ΟδΙ.  δυρ- 
ροδϊΙϊΙΪ3  ί^ϊΙϋΓ  οεηδεπίϋδ  1ΐ3εο  νεΓΐ)3  Ιιβίιεηιΐβ  βΐ  3(ΐ50ΓΪρΐ3  βδ«ε 
31)  00,  ςυί  ΗεηηοοΓ3ΐβιη  β  Τΐιυονίΐΐίΐε  ηοδδοί  Τΐδ83ρ1ιεπιί8  βρυοΐ 
1,3οε(ΐ3εηιοηίθ5  3οου83ΐθΓβηι  εχδΐϊΐϊδδε,  βΐ  03υδ53Πΐ  ϊικίο  ϊηνεηΐΓΟ 
δί1)ί  νΐάεΓΟίιΐΓ,  ςυα  Ρ1ΐ3Γη3ΐ)3ζυδ,  (^υ^ρρβ  ίπΓεδίυδ  ΐΙΗ,  Ι3ΐιι  ])β• 
ηΐ^ηο  ειιιη  εχοορϊδδεί.  δαηΐ  νορο  εΐϊδίη  ΐη  ΓβΗςιιΪ8,  ΐη  ςυΐΐιυδ 
ΐϋΓο  οίΓεη(ΐ3πΐϋδ.  ΙαΓ3νεηιηΙ  εηίπι,  ςυαηι  ί1ΐηιΐΙΙβ1)3ηΙυΓ  άυοεβ 
δγΓ30Πδαηΐ,  ρΙεΓίςαε  ΐΓίεΓ3Γθ1ΐ3Γϋηι  ΓονεΓδΟδ  δε  ΐη  ρ3ΐΓΪ3Πΐ  τε- 
νοοαηίΐοδ  οΙΐ;ιηι  ΐ11θ8  οαΓ3ΐΐίΓθδ  βδδε.  Ηοο  ίΐ3  ΐβηι  ηε^ΐΐ^ΐΐαρ 
υΐ  οορίαδ  (ΙΐοαίϋΓ  ΗεπηοοΓ3ΐεδ  οοηΐρβχΐδδε  ςυΐΐυδ  ΐΐΐυπι  3  οΐνί- 
1)υ8  τειίίΐυπι  νί  εχΙΟΓ^υεπεΙ.  ΥοΓε  ί(1  βυπι  Γεοΐδδε  ΟΐοιΙοΓαδ 
ιΐοοοΐ  υΙ)θπυδ,  3  ΧοηορΙιοηΙε  3υ1εη),  ϋΐ  (^υΐ  0ΰηΐΓ3ΓΪ3  3η1ε3  ηαΓ- 
Γ3δδοΙ,  ηοηηίίΐ  ΐΐ3  ΐΓ3(1ΐ  ροΙεΓ3ΐ,  υΐ  (]υΐ(1  ειιυι  ωονΐδδοί  3άΐ1οβ- 
τεΙυΓ.  ΑοοεάΐΙ  ςυο(1  ίν  τοντω  δε  ΐ]γ.ον  οι  διάδοχοι  εΐο.,  ςιΐ3β 
νεΓΐ)3  Γοίοιτΐ  ηοη  ροδβυηΐ  ηΐδΐ  3(1  Ιεπιρυδ  ΐΐΐυιΐ,  ςυο  ΙΙεΓπιο- 
ΟΓΒίοδ,  ρεουηΪ3  3  Ρ1ΐ3Γη3ΐ)3ζο  η(1ΐυ1ϋδ,  οοη(1υοε1)3ΐ  ιηϊΐΐΐεδ,  ηοη 
οοηβΓαϋπΐ  δυρεποπίιαδ  ίΠΐδ  έμειναν  (θαοοδ  δγΓ3ου83ηοΓαηι) 
εως  αφίν.οντο  οι  αντ  εκείνων  ΰτρατηγοί ,  ηΐδΐ  ςαίδ  Ιιΐο  δΟΓΪ- 
ΐ3οη(1υηι  εχΐδ1ΐπΐ3ΐ  αφίκοιντο,  ςαο  Ιο1ΐ3ΐυΓ  ίΐΐβ  ιερυβπβηΐΐ». 
Υοΐ  δίο  ΐ3ηιοη  αιΐτυπι  ΓυεπΙ  ςυοά  Μίΐεΐΐ  ηονΐ  (Ιαοεδ  οορΐηβ  δα38 
ΒΒδΟοαΙΐ  εδδε  (ΙΐοαηΙιΐΓ,  ηυο  ςυεπΐ3(1οιηο(1υιη  11ΐ3θ  νεηεπηΐ,  ηοη 
ΐΓ3(1ΐΙυΓ.  ΡοΙεΓ3ΐ  3υ1εηι  Ηοο  ςυοςυε  Γβοΐρΐ  ε  Τ1ιυογ(1ΐι1ε  (8,  85), 
Μΐΐοΐΐ  δγΓ3ουδ3η3ηι  οΐβδδοηι  ΐΓ3ΐ1ΐΐ3ΐιι  βδδε  ΓβΓεΓβηΐβ.  δβΐ  ριο- 
1}α1)ϋθδ,  ραίο,  03υ8δ3ε,  ηυΙΗυδ  ΧεηορΙιοηΙΐ  1ΐ3εο  3ΐ)ΐυ(ΗοεηΐυΓ." 
Νοη  πιϊηιΐδ  ΐηοχρίΐοαίΐΐίδ  βΐαδοΐεπι  ΗεΓΟίοοΓβΙΐδ  ΐηΐεπ  Ι053- 
108  δρ3Γΐ3ηθΓυπι  3ύ  Γ0§εηι  ΡβΓδβΓίιηι  οοπιπιειηοΓαΙΐο  1,  3,  13: 
'Επορενοντο  δε  χαΐ  Λακεδαιμονίων   πρέΰβεις  Παΰιπττίδας 


ΡΚΑΕΡΑΤίΟ.  V 

και  ετεροί,  μετά  δε  τούτων  Ερμοπράτης  ηδη  φεΰγων  Ιχ 
Συραχοναών  ,  και  ο  αδελφός  αντον  Πρόξενος,  ν,αϊ  Φαρνά- 
βαζος  μεν  τοντονς  ηγεν.,  ςαυπι  1,  1,  32  8ΪΙ:  Παβίππίδας  δ 
Αάκων  εφυγεν  ί%  Σπάρτης^  βΐ  ιΐβ  βοαβηι  Μο  1,3,  17 
5βςααΙαΓ:  Νανς  βνλλέ^ωτ,  α^  ηβαν  εν  τω  ΕΙληΰπόντω  αλλαι 
άλλη  καταλελειμμέναι  φρονρίδες  νπο  Ιΐαΰίηπίδου  ν,αϊ  εν 
^Αντάνδρφ.  Ουβε  (|ΐιί  ίΐ3  βχρθ(1ΪΓ6  8ΐυ(ΙυβΓυηΙ  υΐ  ηοη  δοΐιιιη 
αΐΐυιη  ΡθδΐρρϊΛαηι,  8β(1  εΐίβηι  βΐίαηι  ΗβΓηιοοΓβΙεηι,  ηοη  δγρα- 
οηδαηυπι,  φίειη  Γβίΐίΐϋΐη  ίη  ραίπηπι  ηιοΠβηΙθπι  ΟΐοάοΓϋδ  13,  63, 
75,  ρθΓΠδδβ  η3ΓΓ3ΐ,  56(1  8ρ3Γΐ3ηιιιη,  Ηίο  (Ηοΐ  ρυΙαΓβηΙ  (ΙβΙβΡβηΙ- 
ί^αβ  Ϊΐΐ3  Ύΐδη  φενγων  εκ  Σνρακονΰϋν ,  \ΐΆ\ιά  (1ϋ1)ίβ  Αβίΐιΐορβιη 
ΐ3νβΓΐιηΙ.  Νβω  δι  ΗβΓΐηοοΓ3ΐβ8  Ηΐο  ηοη  ΓαίΙ  δγΓ30ΐΐ83ηυ5,  δβά 
δρ3Γΐ3ηα8,  ίηβρΐ3  βδΐ  1θ§3ΐθΓυηι,  ο[υί  οπιηβδ  δρ3Γΐ3ηί  Γαβί'υηΙ, 
ίη  ί1υ3δ  ρ3Γΐ6δ  (ΙϊδΙΐηοΙίο,  ίοοηδ  ςυ3ηι  Πΐ  α  Χβηορίιοηΐβ  1,  4,  2: 
Οι  Λακεδαιμονίων  ηρίοβεις  Βοιωτιος  και  οι  μετ  αυτού. 
Οβίηάβ  1ϋΐ3  ΐΙΙα  δρβΓίβηοΓϋΐη  3(1  Γθ^^βηι  ΡβΓδΟΓϋπι  Ιβ^αΙΐο  δπροΓ 
νβου»  νίθβΙιΐΓ,  (}υαηι  1,  4,  2  (Ηθ3ηΙυΓ  1ο§3ΐΪ8  ίιΐδ  οϋηι  Ρ1ΐ3ηΐ3 
1)3ζο  πορευομενοις  τΐαρα  βαΰιλεα  ο1)νί3ηι  Γ30ΐΐ  οι  Αακευα'• 
μονίων  πρέββεις  Βοιωτιος  και  οι  μετ  αντον  καΐ  οι  άλλοι 
άγγελοι,  ψιι  ελεγον  οτι  Λακεδαιμόνιοι  πάντων  ων  (1ο§βη(1αηι, 
ορϊηοΓ,  πανθ'  ων,  υΐ  παι^Ό•  όΰαπερ  ρΓΟ  πάντας  άπερ  τβ- 
δΐϊΐιιΐ  ΟγΓορ.  7,  5,  85)  δέονται  ηεηραγότες  εΐεν  πάρα  βαΰι- 
λεως.  ΊΐΆψιβ  ίη  Ηίδ  (^ι10(^υε  ΓΓ3η(Ιεηι  δυΐιεδδε  ΙαηΙο  οι•ει1ίΙ)ίϋιΐ8 
(]υο(1  3ρα(1  ΤΙιηογ(1ί(1θπι  8,  85,  εχ  ραΓίε  εθίΐβοι  δηηΐ  νεΛα 
<\\ί3&  ίη  Ιιίδ,  εΐ  τιΐ  βυρρβ  ηοΐβΐίδ  δίηιίΠίηιυηι  εδί  ϊ11υ(1  ετέρων 
ηκόντων  ες  την  Μίλητον  ατρατηγών,  ΐΐ3  Ιιίο  ροβίΐίδ  είπδίΐεπι 
φνγάδι  ηδη  οντι  τω  Ερμοκράτει.  Αο  ρΓ368ΐ3ΐ  ΗβαίΙ  (Ιαίιΐβ 
Ι3ΐί3  3ΐ)ϋο6Γ6  εΐ  δίπιίΙί1)α8  Γ6ΐϊη€[υ6Γ8  ίηΐ6Γροΐ3ΐθΓί1)α8  ςα3ΐειη 
ίηΓΓ3  ΡίΓοΙίΗεηιεΓυπι  οοβΓ^υβηι  ςυ3πι  ορεΓβηι  ρεΓάεΓε  ϊη  εχρίί- 
οβηώ'δ  ϋδ  Ι3η{ΐυ3ηι  Χεηορίιοηΐΐδ  ([«36  ηείΐυε  εχρ1ίθ3π  ηοί^ηε 
5θπρΐ3  3ΐ)  ίΠο  εδδε  ροδδΐιηΐ. 

Αεςυε  ίηεχρ1ί(;3ΐ)ίΙε  ([υοίΐ  1,  5,  19:  Το  ν  ς  μεν  αιχμά- 
λωτους απαντάς  ϊδηΰαν  ^Α&ηναΐοι ,  τον  δε  άρχοντα  αυτών 
(ηβνΐυηι  Τ1ιυΓίη3Γυπι)  Αωριέα,  οντά  μεν  'Ρόδιον,  πάλαι  δε 
φυγάδα  ίξ  Αθηνών  και  Ρυδον  νπο  Α&ηναίων  κατεψηφιδμέ- 
νων  αντον  θάνατον  και  των  ίκείνον  βυγγενών,  πολιτεύοντα 
π•«ρ'  αυτοΐς  (ΤΙιυΓΪηίδ)  ίλεηδαντες  αφεΐσαν,  Βοηβαδ  Αΐΐιε- 
ηίδ  δΐπιιιΐ  εΐ  ΚΙιθ(1ο  ρυίδπδ  άΐοίΙυΓ  βΐ)  Αΐ1ιεηίεηδΐΙ)υ8,  ςιιοηι  υη- 
ςη3ηι  Αΐΐιβηϊεηδεπι  ίαΐβδβ  ρΓορΙεΓ  63  ψΐΆβ  άβ  νίΐ3  είαδ  οοςηιΐβ 


VI  ΡΕΑΕΡΑΤΙΟ. 

δυηΐ  οΐ  (1β  εο(1οηι  ΓαθΓααΙ  1,  1,  2,  ρΓΟΓδυδ  β5ΐ  ^η^^6(ί^1^^1^ ,  αΐ 
ηΐ5ί  υΐιυιηςαβ  ηοπιβυ,  οβΓίβ  Αθηνών  και  $'\1  βχρϋη§βη(1υηι, 
ίιοίαιη  αΐ  βο  ({η\  ηοη  ϊηΙοΙΠ^βΓΟί  (^αο^11υ^ΰ  Κ1ιθ(1ία5  αΙ)  Αΐΐιβ- 
ιηοϋ3Ϊΐ»ιΐδ  ραΐΓΪα  ρβΐΐϊ  ροΐϋοπί.  Νεςυο  ίπίαπα  5α5ροοΙίΐ  ίυο- 
ιυηΐ  ί1ΐ3  πολιτεΰοντα  πα^  αυτοΐς,  ρ3Γυιιι  οοωιηοίΐβ  ϊηΙβΓ- 
ροδίΐα.  Ναω  ιηυΐΐα  θΐαεπιοάί  ιηΐηαΐα  α(1(ϋΐ3πιβηΐ3  ϊοδβΓίί 
δυηΐ  νεΓΐ)ί5  Χουορίιοηΐϊδ,  ςαοΓϋΐΐ)  ηοηηυΐΐα  ιηεΙϊοΓΟδ  1ί1)Γί  ίβ- 
(ΙαΓςυαηΙ,  8β(1  βυηΐ  εΐίβιη  ςυαε  οαιη  οείεπδ  ΙιβΙιεαηΙοοιηιιιυηία. 
νείυΐ  1, 1,22:  Έντενϋ-εν  <5'  αφικόμενοι  τήςΚαλχηδονίας  εις 
Χρναόπολιν  έτείχιΰαν  αντην,  και  δεκατεντηριον  κατεβκεύα- 
ΰαν  εν  αυτί]  [και  την  όεχάτην  ί^έλεγον]  τών  εκ  τον  Πόντου 
ηλοίων ,  και  φυλακψ'  εγκαταλιπόντες  ναύς  τριάκοντα  και 
ατρατηγω  δυο,  Θηραμένη  και  Ευμαχον,τοΰ  τε  χωρίου  επι- 
μίλεΐα&αι  και  τών  ίκπλεόντων  πλοίων  και  ει  τι  αλλοδΰναιν- 
το  βλαπτειν  τους  ηολεμίονς  [οί  δ'  άλλοι  ΰτρατηγοι'\  εις  τον 
Ελληΰποντον  ωχοντο.  ^ααε  8υ1)1αΙΪ5  άεηΐϋΐη  ϋδ  ςαββ  Ιιίο  δβ- 
οΐαδϊ  υοη  εΓαηΙ  ϊΐα  (ΙϊοΙα  ςααδϊ  ςαϊ  ίΐΐαά  δε/.ατεντηριον  κατε- 
ακεΰυααν  ίυεηι  την  δεκάτην  εχε^εηηΐ,  3αΙ  3η1ε(|αααι  3ΐ)ΪΓεηΙ 
φνλα7.)ιν  ροΐυεήηΐ  έγκατα λείπειν,  φΐΆβ  οηοι  δεςυεηΐίΐιιΐδ  εδδβ 
οοηίυιί^εηιία  ίρδΛ  ηιοηδΐΓ3ΐ  ίηβηΐδ  ηυηο  ρ3Γΐίϋυ1α  καί.  ψΐΆΐα 
ςυΐ  ύείείαυι  νοΙαεΓαηΙ  οοου1ΐ3ΓυηΙ  ροΐϊϋδ  ςααιη  δαδίϋίει-αηΐ 
Ιοοϊ  νίΐΐυιη,  ([αβιη  ιεδρϊοϊΐ  8οοΓ3ΐεδ  ΗίδΙ.  εοοί.  7.  25,  ρ.  374,  8: 
Χρυαοπολις  επίνειον  αρχαΐόν  εβτιν,  ό  κείται  μεν  εν  αρχί] 
τον  Βοσπόρου^  μέμνηνται  δ  αυτού  πολλοί  τών  παλαιών 
ΰυγγραφέων,  Στράβων  τε  και  ο  ^αμαβ'/,ηνος  Νικόλαος,  και 
ο  εν  λογοις  δε  &αυμαβτος  Ξενοφών  εν  τε  τι]  εκττ]  της 
Κνρον  Αναβαβεως  και  εν  τι]  πρώτΐ]  τών  Ελληνικών  φηΰι 
περί  αυτής  οτι  Αλκιβιάδης  αποτειχίΰας  αντην  δεκατίν- 
τηριον  εν  αυτ^  κατέβτηαε'  τάς  γαρ  δεκάτας  οι  από  του  Πόν- 
του πλέοντες  εν  αυτ^  παρεϊχον ,  εΐ  νίΐϊυηι  ίη  εο  οοβΓ^υιΙ 
βϋοςαΐ  Ιαίο  ΐ3ΐίΐ3ΐαΓυιυ.  ΗβυίΙ  ι1α1)ίε  εηΐιη  Γβδίϊΐαθίΐιίαπι 
κατέατησαν  ρπο  κατεΰκεύαοαν,  υΐ  Ροΐΐυχ  8,  132  ροηϊΐ: 
Και  δεκατεντηρια  δέ  πυτε  κατέατηααν ,  εχ  Ιιοο  Ιοοο,  υΐ  ρυ- 
ΚιΙαΙ  Τοαρ.  Ειηεικί.  νοί.  1.  ρ.  118.  Ιΐ3  ίηΓΓ3  7,  2.  23,  κα- 
ΐαΰτηοάμενοι  ΓεδΙίΙα»  ρΓΟ  ΚΜταΰγ.ενααάαενοι^  ςυοϋ  εο(1οηι  εβί 
ΐϋυιΐΰ  (ΙερΓαναΙυυι  ΟγΐΌρ.  8,  6,  9.  Νηπι  Ιιοο  ροΐϊυδ  ςααΐΰ  ϊΐίικί 
Ιοί^ίΙίηιααι  άβ  οοηδίίΐυεηιΐϊδ  ηιβ^ίδίΓηΙϊΙ^υδ  εΐ  5^η1^1^1^υ8  ιηυηε- 
ΓΐΙ)υδ  νερίαιη. 

δε^  αΐ  ΐιονΐΐϋδ  ηιηΐιϊδ  ίιΐ)ροδΙοπΙ)υδ  1ϋΐ1ϊΙ)Γίο  ΓυϊΙ  Χβηο• 


ι»ΚΑΕΚΑΪ10.  VII 

ρΐιοη,  ιΐβ  ιιίΐιϊΐυ  ίιοΐ3  ϋοηιιηβηία  οί  «αα  χημροηβηΐίϋαδ,  υΐ  ιΐβ 
ΑηαΙ)38ί  οδίοιίίΐί  ϊη  ΓιοΙϊδ  ςυίϋυδίίαιη  οηΐδ  Γι•3^ηΐ6η1ίδ  ρΓββί.  ίκΐ 
6(1.  ϋ.νοιι.  ρ.  XXX,  (Ιθ  ΙϋδΙοπα  Οι-αϋοιι  ϊυ  οοϋΐοΐδ  νειιβίί  ίΐβπι 
\!ο  ιιίΐιίΐο  ϋοΐΐδ  ΐιιερίϋδ  ρΓαβί.  «ιΐ  ΙΙίδΙ.  Οι•.•  ειΐ.  Οχοιι.  ρ.  VIII  δ., 
ίΐα  ϋοπ'θοίοιαιη  ΐΠοΓαιη  βα  ΓυϊΙ  ΐηίβ1ίοΐΐ3δ  δϊηιιιΐ  (ίΐ  ΙβιιιβηΙβδ  υΐ 
ςιιαβ  ίαοΐΐΐϊαιβ  ροδδοηΐ  οοΓπ^ΐ  ^Γανϊδδΐηιβ  83βρβ  ϋοιτυηιρβΓβιιΙ. 
Ναιη  ιιΐ  Ιιίο  ηϊΐιίΐ  ϋϊδϊ  ρι•3ν3  ΐηΐβιρυηοΐΐυ  ροδΙ  πυλεμίονς  οογ- 
ΓβοΐΰΓβιη  ιΐοοβρΐΐ,  ίΐα  ΐη  Αιιαί^αδί  2,  5,  13:  Αιγυπτίους  δέ, 
υίς  μαλιβτα  υμάς  νυν  γιγνώοκω  τε&υμ,ωμένους,  ουχ  ορώ 
ποία  όυναμει  ουμμάχω  χρτιοαμενοι  μάλλον  αν  κολαΰαιο&ε 
της  νύί'  ΰυν  εμοί  οϋβης,  δϊυιίΐίδ  ρβΓν6Γ5ίΐ3δ  ϊηΙβΓραιιοΐΐοιιϊδ 
ίθοϊΐ  υΐ  ηοη  δοΐαηι  υυχ,  $ΰΛ  βΙΪ3ΐιι  ςυοϋ  οηιϊδδυιη  ίη  ορίίιηο 
ννν  γίγνίύΰ'κω  3(1(ΐ6ΓβΐυΓ.  Χβηυρίιοη  βηίϋΐ  1ΐ3αι1  (Ιαίιϊο 
δΟΓΪρδβΓΛΐ:  Αιγυπτίους  δε,  οΐς  μάλιατα  υμάς  τίΟ•υμωμένθυς 
ορώ.  ποία  όυναμει  ΰυμμαχω  χρνιύάμενοι  μάλλον  αν  ηολα- 
ϋαίΟ'&ε  της  νυν  ουν  εμοι  υΰσης;  Οϋ3ΐί3  οοηιιη6ΐιΐ3  υ1)ΐ  3ΐ)  ϊρδϊδ 
ΙίΙιήδ  ϊΐ3  ΓΟίΙβΓ^αυηΙυΐ'  αΐ  ϊιιΓγ3  3,  3,  1 :  '£πεΙ  όέ  ώς  είώ&ε- 
οαν  αϊ  -ημέραι,  ΐ}αθ(1  ϊυΓβΙϊχ  αάϋίιΐίΐ  οοΓΓβοΙΟΓ  παρήλ&ον, 
(]ΐιυιιι  νίΐϊαηι  ΙαΙβαΙ  ΐη  ω^^  είώ&εααν  ρΓΟ  ώΰιώ&ηΰαν 
ΠΙδΙο,  41^0(1  ν6ΐ•1)υιη  «Ι»  Αβίίο  ϋίοηγδϊο,  ϋΐ  ϊιιΓγβ  (Ιϊοααι,  ίιΐϋο  εχ- 
οβί'ρΐϋΐϋ  ΓβρεΙϋΙ  ΡΙιοΙΐαδ;  βΐ  4,  8,  12:  Η  '/.αι  αποαττίναι  αν 
προς  εαυτούς.  \ι\)'\  31)  υρΐϊηιίδ  υιηϊδδαυι  πείαειαν  ιιιοηδΐΐ'31 
κ7Γ0(Ττί]σαί,  Γ3α1ε  ΐΓ3αδ  (ΙορΓοΙιευιϋΐιΐΓ.  Οιιυ  ιΐε  ^,^εηβιε  ριαεΙεΓ 
3ΐία  νκΙεΙϋΓ  ^αοιΐ  7,  δ,  22:  Επεί  γε  μΊ\ν  παραγαγων  τους 
επΙ  κερως  πορευομένους  λόχους  εις  μέτωπον  ίσχυρον  εποιή- 
οατο  το  περί  εαυτόν  εμβολον,  τότε  δη  αναλαβεΐν  παραγγεί- 
λας  τα  όπλα  ηγειτο ,  (ΙεεβΙ  ίη  ιιηο  αναλαβεΐν.  ϋιΐίΐε  οοπί- 
(^εηίΐιπη  εχδε  παραγγείλας  εις  τα  οττλα,  υΐ  Αηβΐ).  1,  5,  13: 
Ευ&υς  παραγγέλλει  εις  τα  όπλα.  53ΐΐδ  εδί  ρΐΌΐί3ΐ)ί1β,  υΐ  ΐ(ΐ6ΐη 
νερίιαυι  6,  4,  37:  Έμνήβτευε  την  Ιάαονος  γυναίκα  αναλα- 
βεΐν.,  άοίενίΐ  δίερίιαηυδ. 

δοιΐ  δαιιΐ  εΙΪ3ΐιι  Ηΐιπδ  οιηηϊ1)υ5  οοιιιαιαηία,  (|αΰΓυιιι  ηϋιϋο 
ιηεϋοΓ  6δΙ  ΓαΙϊυ.  1,  6,  16  :  Κατιδων  δε  αυτόν  αναγόμενον 
αμα  ττ]  ημέρα,  εδίωκεν,  υποτεμνόμενος  τον  εις  Σάμον 
πλουν,  όπως  μη  έκεΐΰε  φΰγοι,  νεΓίκι  ρο5ΐΓβιη3,  δείΐαειιΐε  ιιιοχ 
Κόνων  δ  έφευγε  ταΐς  ναυοίν  ευ  πλεοΰοαις ,  Ιιβυύ  <1υ1}ίβ 
ηονίΐϋ  δαηΐ  δο1ιο1ί35ΐ3ε ,  ςηβε  ηε  Ρΐιοΐϊυδ  (ΐυίάεηι  ςαειη  (1&- 
δοηρδίΐ  Ιιβϋυΐδδε  νίιΙεΙυΓ,  (|αί :  Τποτεμνόμενος  τον  :τ?.ονν^ 
αντί  τοΰ  δια  των  ανντομωτάτων  πλέων,  ίνα  καταλάβτ^  το  ι» 


VIII  ΡΚΑΕΡΑΤΙϋ. 

διωκόμενον  όντως  ΞΙενοφών  φησιν,  Βΐή  ϊΐΐβ  ηοη  οερϊΐ  νίαι 
νοοαΙ)ΐι1ϊ,  8Ϊνβ  ΐοίβηι  6δΙ  Αβίίυβ,  (Ιβ  ({ηυ  ηιοιίο  (Ιϊχϊ,  δίνβ  ίΐϊϋδ. 

1,  7,  31.  τί  τούτων  ουχ  ίχανώς  και  καλώς  έπραξαν; 
υβίειιάυιη  β8δβ  και  καλώ^  Οδίβηιΐί  αιΐ  ΟοηαπιβιιΙ.  4,  1,  5,  αΙ>ί 
1ίΙ)ΓΪ  η  καλώς  η  ίκανώς  βΐ  δΐο1)3βυδ  ίκανώς  η  καλώς.  Ρΐα- 
ΙοηοΐΛ,  ({υί  ΙυΙΐβδ  δίιηρίϊοϊ  υδυδ  βδΐ  ίκανώς,  αίΓϋΐη  ^^β^^ι)^1^α5 
$ΪΙ  ΡϋΙϊΙ.  ρ.  284,  ϋ:  "Οτι  δε  προς  τα  ννν  καλώς  καΐ  ίκανώς 
δείκννται  δοκεί  μοι  βθ7]0•είν  μεγαλοπρεπώς  ημϊν  οντος  ο 
λόγος '  ϋυην.  ρ.  177,  Ε:  Έαν  οι  πρόΰ&εν  ίκανώς  και  κα- 
λώς ειπωβιν,  δοηρδίδδβ,  απ  Ιιίδ  (ΐαυ^υβ  Ιοοίδ  δοΐαιη  ίκανώς, 
,ηοη  οραδ  βδΐ  ^^^^,  ηααιυ  Μβηβχ.  ρ.  239,  Β,  ίκανώς  ρρο 
καλώς  βχ  ΙίΙϋϊδ  δίΐ  ιβδΙΐίαΙίίΐΉ. 

2,  1,  15.  προΰβαλών  πάλει  Κεδρείαις  τ/]  νατεραία 
προαβολτ}  κατά  κράτος  αίρει.  ΜαηϊΓβδΙο  Ιοίΐβικίαιη  προα- 
βολί],  (ΐιιοά  ιΐ6ςυβ  οαιιι  ΰατεραία  οΐ  ηιυΐΐο  ηιίηαδ  οαιη  κατά 
κράτος  ρυΐβδί  οοηίυη^ί. 

3,  4,  11.  επει  δε  μέγα  φρονηαας  ό  Τιβΰαφέρνης  επΙ 
τω  καταβάντι  βτρατενματι  παρά  βαβιλέως  ,  (Ιβίοικίυηι  οαπ) 
Α§6δϊ1αο  1,  13,  πάρα  βαΰιλέως,  ιΐυοίυιη  βχ  δ.  6,  ατράτενμα 
πολύ  παρά  βαΰιλέως  μετεηεμπετυ.  _  δΐο  οηϊιη  3,  4,  17, 
αξίαν  δε  και  όλην  την  πάλιν  έν  τ]  ΐ]ν  την  Έφεβον  '&έας 
εποίηΰεν  βΐβοϊ  ϊη  Α^βδϋβο  οιηϊδδαηι  την'Έφεΰον,  ιιΐ  3,  4,  14, 
0(1  εΙς  αυτών  3δθΠρΙαηι  Περαών,  βΐ  6,  1,  5,  3(1  την  νμετέραν 
πάλιν  ({110(1  ΐη  ΙίΙιπδ  α(1ι1ϊΙαΓ  Φάρααλον.  Οαοιηυίΐο  ϋΐαΐυιιι 
6,5,36:  Ου  γαρ  αδικηβάντων  υφών  έπιβτρατενοιεν  οι  Αρ- 
καδες  τοις  Αακεδαιμονίοις ,  ροΓνβίδΟ  ροδΙ  υφών  ίη  ίρδυ 
ιαιη  1,300(1αβιηοηϊθΓΐιιη  οΓαΙίοηβ  τοις  Αακεδαιμονίοις  ρβοΐβ  (1θ 
ΙβΙαι•.  δ3βρίιΐ8  δΐο  ϊηΙβΓροΙαΙϋδ  ΤΗιιογιΙϊίΙβδ,  υΐ  1,  53:  Οι  μεν 
δη  τοιαύτα  είπον '  τών  δε  Κερκυραίων  το  μεν  ΰτρατόπεδον 
οοον  ίπηκονβεν  ανεβόηϋεν.  ιώϊ  ϊαηι  υΠηι  (Ιβίβνΐ  Κερκυραίων, 
βΐ  1,  144,  μη  βφίαι  τοις  Αακεδαιμονίοις  επιτηδείως  αυτο- 
νομεία&αι,  ά&\&1\ιη\  τοις  Αακεδαιμονίοις ,  ΐ(1βιιΐ(|ϋβ  2,  72: 
Τμεΐς  δε  πολιν  μεν  και  οικίας  ημϊν  παράδοτε  τοις  Αακε• 
δαιμονϊοις,  βΐ  4,  114:  Ουό'  αν  βφών  ηειραβαμενους  αντονς 
τών  Αακεδαιμονίων  δοκείν  ηαβον  .  .  εννονς  αν  ΰφίΰι  γενε- 
ΰ9•αι,  ϊίοπι  (Ιβίβΐυηι  ϋδΐ  τών  Λακεδαιμονίων,  βΐ  8,46: 
Απο  μεν  υφών  τών  Ελλήνων  ελεν&ερονν  ννν  τους  "Ελλη- 
νας,  απο  δ  εκείνων  τών  βαρβάρων  μη  ίλεν&ερώοαι ,  οιηίδ- 
δααι  ΐη  ΥαΙΐεαπο  ίηβρίυιη  τών  βαρβάρων^    ({ΐιο  δυΐΐαΐΰ  οΐίαπ» 


ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ.  IX 

των  Ελλήνων  Ιοίίβηάυιη  ΙηπΓίααιιι  8θ1ιοΗοη.  Αραϋ  Ηθγο(1ο- 
Ιυιη  1,  4:  Σφεα;  μεν  δη  τους  εκ  της  Αβίης  λίγουΟι  Περΰαι 
αρπαξομ,ένων  των  γυναικών  λόγον  ουδένα  ποιηΰαδ&αί^ 
ψχΆχη  8ΪηΙ  ρθΓΥβΓδβ  ιΐίοΐι  ϊΠα  τους  εκ  της  ^ Αβίης  ^  ββπδΐΐ  Ι,οη- 
Ιϊη§ϊιΐ3,  50(1  ηοη  αηΐπΐ3(1νβΓΐίΙ  βχ  ιηαΓ^ίηβ  Θ880  ΐΐΐαΐα. 

5,  2,  4.  ΙπεΙ  δε  ί^έί^γαβτο  η  τάφρος  ,  ασφαλώς  ηδη 
κύκλω  τείχος  περί  την  ηόλιν  ωκοδομηαεν.  \]1)Ί  ψχοά  ηιβ- 
1Ϊ0Γ68 ,  ηοη  οιηηίηο  1ί1)βπ  8ϋ1ιο1ϋ8  ςιπίιυδάαπι  δϊΐιΐ  ρ6ου1ΐαπ1)α8, 
3(1(ΙηηΙ  τείχος,  8οΗηβϊ{1θπ  οοηβΓΟίΗΓβ  βπιβηιίαΐίοηβπι  κνκλον 
ηοη  (1υ1)ΐΐ3ΐ)ίΙ  ίΐιιί  3αΙ  1ΐΙ)η  ορίίιηΐ  5,  2,  5,  μη  πεβόντος  πη  τον 
κύκλω  τείχους  δοριάλωτοι  γενοιντο  8οηρΙυΓαπι  κύκλου 
τείχους  οοηΐιιΐθπΐ,  ηα3β  τείχους  β880  38θηρΙαηι  ρΓοιΙϊΙ  αά 
κύκλου,  αυΐ  Αη3ΐ).  3,  4,  11:  ^ΕπΙ  δε  ταύτη  ίπωκοδόμητο 
τΐλίν&ινον  τείχος,  το  μεν  εύρος  πεντήκοντα  τΐοδών,  το 
δε  υψος  εκατόν  •  τοΰ  δε  κύκλου  η  περίοδος  'έξ  παραΰαγ- 
γαι,  ηιοϋοπιπι  5οπρΙιΐΓ3ηι  τείχους  ρΓΟ  κνκλου,  άβ  ηιοεηϊΐιυδ 
8Ϊ0  (ΙίοΙο  Η.  6γ.  4,  4,  11,  6ΐ  α\Μ  83θρ6.  Αρυ(1  Τ1ιυογ(Ιΐιΐ6ηι  6, 
99,  1:  Οι  μεν  Ιτείχιζον  τών^ Αθηναίων  το  προς  βορέαν  τού 
κύκλου  τείχος,  τείχος  \η  ηοηηιιΙΗδ  αηΐβ  του  κύκλου  ροδϊΐυη) 

6Χ  ηΐ3Γ§ϊηθ    688β    ί1ΐ3ΐΐΐηΐ   Γ3θί1β  ΟΓβίΙβΙ  ηαϊ    ρΡββΙβΓ    3ΐίθ8    1θ008 

ΤΗιιογ(Π(1βθ8θοηΙυ1βπΙ  ί1).  98,2:  Έχώρουν  προς  την  Ερύκην 
θί^Αϋ•ΐ]ναίθΐ,,  Ι'ναπερ  καϋ•εξόμενοι  ετείχιΰαν  τον  κύκλον  δια 
τάχους,  ιίΐη  υιαίδ  νίοίδδίιη  ίκύκλωααν  ρρο  ετείχιΰαν. 

5,  4,  2.  ην  τις  Φιλλίδας,  ος  εγραμμάτευε  τοις  περί 
Αρχίαν  πολεμάρχοις,  ψιοά  βδΐ,  ηΐΐιϊΐο  ιηβΐϊυδ  νίϋοΙϋΓ  ΐΐΐο 
φΐθ(1  ΡΙηΙοηΐδ  8ορΗί5ΐ3β  ϊηϊΐϊο  βδΐ:  Εταιρον  τών  άμφΐ  Παρ- 
μενίδην  και  Ζήνωνα  ίταίρων,  υ1)ί  εταίρων  ταΑηηάΆΐ,  ιιΐ 
Ιιίο  πολεμάρχοις ,  ηυυηι  οοηΐίηιιο  δβφίαΙπΓ  Αρχίαν  τον 
πολεμαρχσυντα.  Αίςυβ  βΐίβηι  2,  3,  46:  Οι  άμφΐ  Αριΰτοτέλη 
και  Μελαν^ιον  καΐ  Αρίΰταρχον  ΰτρατηγοΰντες  φανεροί 
εγένοντο  επΙ  τω  χώματι  ερυμα  τειχίξοντες,  ί1Ιυ(1  ΰτρατηγονν- 
τες  δε1ιο1ί3δΐ3  ροΐϊυδ  (Ιί^ηιιηι  ςηαιη  ΤΙιβΓαηιοηθ  οβϋδδαιη  ΐπ 
δβηηΐυ  (ΙίοοηΙο.  Ουβίίδ  ϊη  Αη3ΐ)38ί  ςιιυιη  α1ΐ1}ΐ  δ3ορο  α(1(1ΐ1α 
Ιυηι,  υΐ  νΐίΙβΙυΓ,  2,  5, 18:  Ον  τοΰαΰτα  ορη  οράτε  νμΐν  οντά 
πορευτεα,  α  ημιν  εξεΰτι  προκαταλαρουΰιν  άπορα  νμιν  παρ- 
εχειν,  η]ή  ηυυηι  0.  ρΓ.  }ΐ3ΐ)υβηΙ  προκαταλαμβάνοντες,  \ά 
ίρδίηη  πθ^Ιΐ^βηΙΟΓ  ροδυίδδβ  νΐιΙοΙυΓ  ηυί  Ιιοο  αδεη1>0Γ6ΐ.  δίηιίΐβ 
ςυί(]  νϊ(Ιβ  ίηΓΓ3  7,  4,  34. 

6,  1,  5.  ξένους  ε'χω  μιΰ&οφόρους.    Είδί  Ιΐ3βθ  οοπίαη- 


χ  ΡβΑΕΡΑΤΙΟ. 

^αηΐ  ίηίοηΐυηι  ιοοεηΙϊοΓΟδ,  Ηίο  Ιαηιβη  ΐρχα  νοοα1>ιι1ί  μιαΟο- 
φυρονς  ίηοβΓΐ3  ίη  Ιί1}Πδ  δοοίοδ  οχ  ηιαΓ§ϊηβ  ίΐΐίΐΐιιηι  ρΓοιΙίΙ  ({ΐιοίΐ 
Χοηυρίιοη  ςυίίίοπι  ουηι  ίΐΐο  ηυηιιυααι  οοιιίϋπχϊΐ.  Νοο  ΤΙΐϋον- 
(ϋϋβδ  3,  109  5οηρ$θΓαΙ :  Βονλόμεΐ'ος  ψιλώοαί  τονς  ^Αμπρα- 
κίώτας  τε  7.αΙ  τον  μίΰ&οφόρον  'όχλοΐ'  τον  ξενίχόν,  8β(1  τον 
οχλον ,   υΐ   νί(1θΙιΐΓ,   ςηυηι   αίΙΟΓυηι   δυίβοϊαΐ, 

6,  4,  3.  επεί  ου  ν  τίΰ&ετο  ουχ  όπως  τας  πόλεις  αφι,έντας, 
αλλ  ουδέ  το  βτράτενμα  διαλύοντας .  ως  αντεταττοντο  προς 
αυτούς^  ούτω  δη  άγει  τψ>  βτρατιαν  εΐζ  την  Βοιωτίαυ ^  ιιοιι 
ω,"  αντιτάττοιντο  προς  αυτο/ΐ  οοιπ^ειιιΐυιιι,  δΟιΙ  οιηηϊβ  Ιιαβο 
βϋοΐβηϋα  ρυΐο,  αΐ  δυρΓα  1,  2,  1:  Πεντακιαχιλίους  των 
ναυτών  πελταατας  ποιηοάμενος.  \_ως  άμα  και  πελταΟταΐς 
εΰομίνοις"]^  βΐ5,  4,  49:  Και  ω:  ατρατεΰματι  δυοΐν  ημέρα ιν 
οδον  εν  μια  '/.ατανναας.  ϋΐαςί  ω^  ατρατεύματι,  ^^^'^^'  ^^  Ρ^γ 
80  ΐπΙοΠί^ΐΐαΓ  βΐ  υιΪΓΟ  ροδΐίαιη  1ΐίΐ1)θΐ  ρίΐΓΐίοα1;ιιιι  ώ^,  βΐ  ΟγΓορ. 
6,  1,  29:  Αντί  δε  τούτου  πολεμιβτηρια  κατεΰχενάΰατο 
άρματα  τροχοίς  τε  ίΰχυροΐς ,  \^ως  μη  ραδίω;  συντρίβηται], 
οΐ  Αηαΐ).  5,  1,  13:  Ήν  και  ταύτα  ημΐν  μη  εκπεραίνηται 
[ώστε  άρκεΐν  πλοΐα^. 

6,  4,  23.  απέτρεπεν  αυτούς  ο  Ιάοων,  διδάακων  ως 
καλού  έργου  γεγενημένου  ουκ  αζιον  αυτοίς  εϊη  διακινδυ- 
νενααι,  ωβτε  η^ε'τι  μεί'ζω  διαπράξ,αι  ιί]  ΰτερηΟ^ηναι  και  της 
γεγενημενης  νίκης,  ουχ  οράτε,  εφη,  οτι  και  νμεΐς,  επεί  εν 
ανάγκτ]  εγενεΰ&ε ,  ίκρατηΰατε;  οΐεβ&αι  ούν  χρή  και  Ααηε- 
δαιμονίους  αν.  ει  αναγκάξοιντο  εκγενέ<ί•&αι  τοΰ  ξήν ,  απο- 
νοη&εντας  διαμάχεσ&αι.  Νου  ΙαιιΙιιιη  ηιίΐ'α  ΙοουΙίο  εκγε- 
νέΰϋ•αι  τού  ζην,  δοοΐ  ϊρδα  δοηίοηΐϊα  (ΙβΙοΓΪ  ίϋΐίοΐ  ίΠα  ιιιαίο 
ΐηΐ6Γρθ5ΪΙ;ι  νοιί^α.  Καιυ  δϊ  ίηοοιίαοηιοηϋ  ηίΐιϊΐ  πΐδϊ  ϊιιίβηίαη 
ΟΓΗΠΙ  ΐη  ρυ^^ηα,  ηυΐΐο  ηιοιίο  Τ1ιβΙ)αΓη8  Iη^ια^11^ϋ111  βι-αΐ  το  <ϊΓε- 
ρη&ηναι  της  γεγενημενης  νίκης,  ρΓαβδΟΐΙίπι  ηιιαιη  ΧβηορΗοα 
ϊηΓΓ3  7,  5,  12  (1ίθ3ΐ:  "Εξεβτι  δε  λέγειν  ώς  τοις  άπονενοημέ- 
νοις  ουδείς  αν  υποσταίη,  υΐ  αΙΐοΓίδ  ροΐΐυ»  ΐηιηιϊηβΓβΙ  Ιιοο 
ρεηουΐυιη  αΐ  αναγκάξοιντο  εκγενέΰ&αιτού  ξήν.  Αίςιιο  ϊρδίιιιι 
ί]1υ(1  αναγ'/.άζοιντο  εκγενέβ&αι  τού  ζην  3]ί({υίϋ  ΙιπΙιβΓβ  ρβΓ- 
νοΓδϊ  3611811  ϋοΙίΓαοαδ,  ι^ιή  ίκγενέΰ&αι  τού  ξήν  οαηι  8βί|αβη- 
ΙΐΙ)α3  ΐαηβοϋαΐ  βΐ  (1υ1}ΐΙα1);ιΙ  ;ιη  το  βδδοί  δοηίοπίΐιιαι ,  ςυοΓϋπι 
ιιουίΓυηι  Πογϊ  ροΐβδί,  δθ(1  (ΙίϋΙαιιι  άναγκάζοιντο  ιιΐ  ει^  άνάγκίβ 
^γένεα&ε. 

6,  4,  27.  αφικόμενος  δε  εις    Ηράκλειαν  κατέβαλα  το 


ΡΕΑΕΓΛΤΙΟ.  XI 

Ηρακλεωτών  τείχος,  δήλον  ότι  ου  τούτο  φοβούμενος ,  μη 
τίνες  αναπεπταμένης  ταύτης  της  παρόδου  πορεΰΰοιντο  ίπΐ 
την  ε-Αείνον  δνναμιν  ^  άλλα  μάλλον  εν&υμονμενος  κ.  τ.  λ. 
Κι-ϋ5ΐΓϋ  ΙαϋθΓ3ΐαΐΏ  ϊη  βχρϋΰαηάο  ίΐΐο  δνναμιν,  ψιοά  ΓβεΙβ  ϊ^ηι 
βχριιηοΐιιηι. 

6,  4,  37.  τά  μεν  ουν  αΐ'τία  της  επιβουλής  υπο  της 
γυναικός  οΰτω  λέγεται.  ΑαΙ  8θηΙβη(1αιη  της  υπο  της  γυναι- 
κός 3αΙ  υπο  της  γυναικός  ίώδαΓίΙβ  οαιη  ούτω  λέγεται  βΓυηΙ 
ουηϊαηοΐΕ.  δβίΐ  1ι»ϋ(1  άαΜβ  υπο  της  γυναικός  ίηαΐίΐο  ΟδΙ 
δοΙίΰΠυη,  υΐ  ϊϋΐιίοιιι  δΐώΐαίαιη  αναλαβεΐν,  άβ  ςαο  άϊχϊ  βαρΓα. 

7,  1,  28.  Κιΰΰίδας  ο  άρχων  της  πάρα  ^ιονυοίου 
βοηθείας  ελεγεν  οτι  έξΐ]κοι  αυτω  ο  χρόνος^  ος  ειρτ]μένος  ην 
παραμένειν.  Ιιιαίϋοηι  αρρβικϋοβιιι  Οί,•  είρημένος  ην  παραμένειν 
Γβ(ΐ3Γ§ααηΙ  7,  5,  18:  ^ια  το  εξηκειν  ττ]  ατρατεια  τον  χρό- 
νον'    Αηαΐ).  6,  3,  26:  Ο  δε  χρόνος  εξήκεν. 

7,  4,  34.  οΓ  των  αρχόντων  διακεχειρικοτες  τα  ίερα 
χ^///ΐ4αΓα.  ΡβΓνβΓδβ  ΐηΙβΓροδϊΙυιιι  των  αρχόντων  βχ  5.  33  γ6- 
ρϋΐϊΐαω.  υΙ)ί  των  εν  τοις  Αρκάοιν  αρχόντων,  ουιιϋοΐυ,  βΐ 
ίαοϋθ  ΟΓβάαηι  7,  2.  11,  υ  εν  τω  Σικυώνι  άρχων  Θηβαίος 
ΓβοΙβ  (Ιείβη  άρχων,  ςααιη  ο  Θηβαίος  άίοάΐ  Χβηορίιοιι  ίηίΓ3 
βΐ  7,  4,  36,  37,  ρΗΠίθΓςαβ  7,  4,  36:  Όμοβάντων  των  τε 
άλλων  απάντων  και  αυτού  τού  Θηβαίου,  ος  ετύγχανεν  εν 
Τεγέα  έχων  τριακοΰίους  οπλίτας  των  Βοιωτών,  οι  μεν 
^Αρκάδες  εν  τ'^  Τεγέα  αυτού  έπικαταμείναντες  έδειπνο- 
ποιονντο^  ιηοΐβδίαω  εν  τγ  Τεγέα,  ςιιαιπ  ηοη  ΐηΙβΠϊ^αΙαΓ 
οϋΓ  8ΪΙ  3(1ι1ϊ1απι,  ιιΐ  ϊη  ΓοΓίηαΙα  εν  τ^  χω?α  αυτοί,  βΐ  7,  2, 
11:  Οί  μεν  ουν  άλλοι  αυτών  δια  τού  Τρικαράνου  κατέβαι- 
ναν επΙ  το  Ήραιον ,  ως  το  πεδίον  φ&εροϋντες'  κατά  δε 
τας  εις  Κόρινϋ^ον  φερουΰας  πύλας  έπι  τού  άκρου  κατέλιπε 
Σικυωνίονς  τε  και  Πελληνέας .  όπως  μη  ταΰτν^  περιελ&όν- 
τες  οι  Φλιαΰιοι  κατά  κεφαλήν  αυτών  γένοιντο  υπέρ  τού 
Ηραίου,  ςαοά  ρβΓ  86  ΐηΙθΙϋ^ϊΙυΓ  ■υπέρ  τού  Ηραίου,  ρβΓΪικΙβ 
6586  6χ  ωαΓ^ΐηε  ΐ11αΐ3. 

Αι  7,  1,  25.  Γεράνορα  (ν6ΐ  ροΐίαβ  Γελάνορα)  τον  πο• 
λέμαρχον  Σπαρτιάτην  γεγενημένον  άπέκτειναν .  ηιϊηϊιηε 
Ιοίοικία  δυυΐ  ϊΐΐα  Σπαρτιάτην  γεγενημένον  ,  δβά  δ^^^1)6η^α1I1 
τον  Σπαρτιάτην,  πολέμαρχον  γεγενημένον ,  υΐ  7,  3,  1: 
Αΐνέας  Στνμφάλιος ,  οτρατηγος  τών^Αρκάδων  γεγενημένος 
—  αναβας    εις   την   ακρόπολιν   αυγκαλεΐ  των  Σικυωνίων 


XII  ΡΕΑΕΓΑΤΙΟ. 

τους  ζρατίοιους,  (ΙβΙβποΓβδ  1ΐΙ)η  γεγενημενος  ρυηυηΐ  ρθ3ΐ 
Στχψ,φάλιος. 

διιηΐ  τβΓορΓαβΙβΓΐΐ3βθ6ΐί3ΐη  άΥιά  ηοηηυΐΐ»  ςυαο  ηοη  πια^ί» 
νΜβηΙιΐΓ Χοηορίιοηΐββ,  νείαΐ  1,  6,  2:"0τε  δε  παρεόίδου  ό  Αΰ- 
ΰαΐ'όρος  τας  ναϋς,  έλεγε  τω  Καλλικρατίόα  οτι  θαλαττοκρα- 
τωρ  τε  παραδιδοίη  καΐ  ναυμαχία  νενικηπώς.  ο  δε  αυτόν 
εκέλευοεν  έξ  ^Εφέΰον  Ιν  αριβτερα  Σάμου  παραπΚεΰΰαντα^ 
ου  ηααν  αϊ  των  Α&ηναίων  νήες ,  εν  Μιλήτω  παραδονναι 
τας  ναΰς,  καΐ  ομολογηοειν  ^αλαττοκρατείν ,  ίΐΐα  ου  ηααν 
αϊ  των  ΑΌ^ηναίων  νήες  \\$ά  δυηΐ  δοΙιοΠβδΙδ  ροΐΐυδ  (Ιί^η» 
ςιιηηι  Χβηορίιοηΐβ  ροδΙ  β3  ςϋ36  πιούο  ο1ΐχβΓ3ΐ  1,  5,  15,  συειη 
οΐιηηι  0Γ0ίΙϊ1)ί1ίιΐ8  περιπλεύοαντα  δοπρδίδδβ  ςϋθΐη  παραπίεύ• 
βαντα.  Εΐ  2,  2,  10:  01  5'  Ά•&ψ>αίθί  τιολίοργ.ούμ,ενοι  [άΜ&χι- 
άηχα  και,  ψιοΛ  εΐίαιτι  1.  6, 19 ;  4,  8, 4,  οηιΐδδαηι  ίη  άβΙβηοΓΪΙιαδ, 
86(1  ηβοβ883πυιη  ϊη  1ΐ3ο  ΓοηηϋΐΒ)  κατά  γήν  καΐ  κατά  ■&άλατ- 
ταν  ηηορουν  τι  χρη  ηοιεΐν,  οϋτε  νεών  ούτε  αυμμάχοίν  αυ- 
τοΐς  όντων  οϋτε  αίτου'  ίνόμιξον  ί'  ουδεμίαν  εϊναι  ΰωτηρίαν 
μη  τΐα^είν  α  ου  τιμωρούμενοι  εποίηδαν,  άλλα  δια  την  νβριν 
ηδίκουν  ανϋ-ρωπους  μικροηολίτας  ουδ'  επϊ  μια  αιτία  ετΕρα 
η  οτι  ίκείνοις  ΰυνεμάχουν ,  δυδρΐοϊο  βδΐ  βχ  ιιιαΓ^ΐηε  Ϊΐΐ3ΐιια» 
βδδοίΠϋίΙ  αλλά  δια  την  υβριν  ηδίκονν  ά\)  θο  ςιιϊ  αηΙΐΙΙιΟδΗΐ 
3(1  ου  τιμωρούμενοι  (ΙεδΐίΙβΓηηδ  3ΐί(ΐυΐ(1  (Ιβοδδβ  ριιΙβΓβΙ,  ςααιη 
Χοηορίιοη,  νϊχ  Ιηιη  ^ΓβνΐΙίΓ  ΓορΓβΙιοηδϋΓΠδ  Αΐΐαβηίοηδβδ,  βθ(Ιοιη 
Οδδοί  ΠΊΟίΙο  1θ€[αυΙυδ  (ΐιιο  δ.  3 :  "Λστ'  εκείνης  της  νυκτός  ου- 
δείς ίκοιμη&η,  ου  μόνον  τους  άττολωλότας  πεν&ούντες, 
αλλά  τίολύ  μάλλον  ε'τι  αυτοί  εαυτούς,  πείβεβ&αι  νομίζοντες 
οια  ίποίηοαν  Μηλίους  τε  Αακεδαιμονίων  αποίκους  οντάς, 
κρατηααντες  ηολιορκία,  κ<χϊ  Ιβτιαιεας  και  Σκιωναίους  και 
Τορωναίους  και  Αίγινητας  καϊ  άλλους  πολλούς  των  Ελλή- 
νων. Ιΐ3  4,  8,  5 :  Οί  μεν  δη  ταντ^  άκουοντες  ουκ  ακόντως., 
άλλα  προ&υμως  ίπείο&ηΰαν ,  1ΐ3υ(1  (Ιαΐ)ΐβ  ίΙβίΏ  65ΐ  οοΓΓβοΙο- 
ΓΪδ  οοιηιηοιιΐυιη  ρΓΟ  ονκ  άκοντες  Ιπείβ&ησαν ,  υΐ  ΐρδβ  Χοηο- 
ρίιοη οιιιη  3ΐϋδ  ςυϋιυδνίδ  1θ(^υίΙιΐΓ,  ηυ8(]α3ηι  άΐοβηβ  άκόντως. 

Νοη  πιίηοΓ  3υ(ΐ3α3  ΓιιίΙ  οοΓΓεοΙοΓυπι  ίη  ϋδ  ςυαβ  ποα 
ίηίοΠΐ^θΓοηΙ  υ(ουη(ΐυβ  οοΓη§βη(]Ϊ8  βΐ  03ρ1αϊ  δυο  3θοοηιηιο(ΐ3η- 
(Ιίδ,  ο\ιίϋ8  δίη§νι1αΓ0  βχοπιρίυπι  οδΐ  5,  4,  14,  τοις  εκ  τοΰ 
άναγγ.αίου  λελυμενοις ,  νοοαΙ»υ1ο  ο1)δουΓθ  εΐ  ρεΓ  οοπιρεη{1ϊυι•η 
δΟΓΪρΙο  αναγκαίου.  (1β  (|αο  ;ι1)δΐΐΓ(1α  νείετυπι  ΓεοεηΙίοΓαπκ^υβ 
ιη3£;ίδΐΓοηιηι  οοηιιηεηΐη  εχρίοδΐ  ρΓβεΓ.  3(1  Λη3ΐ)3δΪ8  ^ά.  Οχοη  ρ. 


ΓΕΑΕΓΑΤΙΟ.  XIII 

XI,  8υ1)5ΐί1υ1αηι  ΐη  υηο  Ορχομενού,  ίη  αϋο  Κλεομβρότου,  ϊη 
ΙβΓίίο  ναοαιιιη  δρίΐίαιη.  Οαυηιοίΐο  ίβοίαιη  οοηϋοΐο  υΐ  3,  5,  3 : 
Πεί&ονΰι  νΐοκρονς  εκ  της  άμφίαβητηαίμου  χωράς  Φωχεϋαι 
τε  και  ίαντοΐς  χρήματα  τελέβαι,  ΐπΓθΓΓβΙαΓ  ρτο  λετιλατηβαί. 
ηιΐ0(1  βδΐ  4,  8,  30  :  '£κ  τώΐ'  ον  προβχωρουβών  ττόλεων  λεηλα- 
τών  χρήματα  τοις  Οτρατιωταις.  Εΐ  6,  4,  24:  Ει  <5'  ίπιλα- 
^ίΰ&αι^  εφη,  βούλεΰ&ε  το  γεγενημένον  πά^ος,  ανμβονλεΰω 
αναπνευβαντας  και  αναπαυβαμενονς  και  μείξους  γεγενημέ- 
νονς  τοις  αηττητοις  ούτως  εις  μάχην  ίέναι.  υΐ  νβΓΐ)υιη  επιλα• 
&εσ&αι  δυΒδΙίΙυβΓβΙυΓ  νεΛο  οΙΐδοαπΊΐδ  οχαπαίο ,  ςυοίΐ  υηυιη 
^»^^  οοηνβηίΐ,  αναμάχεβ^αι.  Ιίειη  6,  4,  25:  Έλεγε  μεν  ονν 
τοιαύτα^  έπραττε  ί'  ι'ΰως  όπως  διάφοροι  καΐ  ούτοι  αλλήλοις 
οντες  αμφότεροι  ίκείνου  δεοιντο^  \ι\)Ί  ηοη  3ρρ3ΓβΙ  οαΓ  (Ιϊοα- 
ΙϋΓ  και  οντοι.  ϋικίβ  ϋο1)Γαβυ8:  Νοηηβ  καΐ  όντως.  8βά 
§ι•ηνϊυ5  1ΐ3ΐΐ(1  άαΜβ  νίΐίυιη  ΐ3ΐβΐ,  ςυοά  00Γπ§βη(1αιη  ορε  ΟγΓορ. 
7,  4,  4,  υΜ  $ίΐΏΠΪ8  (Ιοίυβ  υαΓΓαΙυΓ :  Ταντα  δε  ποηίαας  άμφο- 
τεροις  λα&ρα  Ικατέρων  νύκτα  αννέ&ετο  την  αντι^ν  και  εν 
ταντι^Ι  εΐβήλατο  εΙς  τα  τείχη  και  παρεΑα|5ε  τα  ερνματα  αμφο- 
τέρων, ίΐ3  αΐ  80ΓΪΐ)3ΐιΐΓ  διάφοροι  εκάτεροι  άλλήλοις  οντες, 
φιοτηοάο  7,  5,  17  (ΙίοίΙ:  Ονδεν  γαρ  οϋτω  βραχύ  οπλον 
εκάτεροι  εϊχον  ώ  ουκ  εξικνοΰντο  αλλήλων. 

δϊνβ  οοΓΓβοΙΟΓ  8Ϊνβ  1ί1}Γ3πυ5  ΐηΐυΐΐΐ  5,  4,  17:  ^Απιόντι 
γε  μην  άνεμος  αντω  εξαίΰιος  επεγένετο,  όν  και  οιωνίξοντό 
τίνες  ΰημαίνειν  προ  των  μελλόντων,  πολλά  μεν  γαρ  και 
άλλα  βίαια  εποί^βεν,  ατάρ  και  υπερβάλλοντος  αντον  μετά 
της  Οτρατιάς  εκ  της  Κρενΰιος  το  κα&ήκον  επι  &άλατταν 
ορός  πολλούς  μεν  ονονς  κατεκρημνιβεν  αντοΓς  ΰκενεβι,  πάμ- 
πολλα δϊ  όπλα  αφαρπαΰϋ^έντα  εξεπλευαεν  εις  την  &άλατ- 
ταΐ',  ηαοά  ίη  ηαΐΐίϋδ  ίϊάεΐ  ΙίΙπδ  β«1  εξέπεϋεν ,  Χβηορίιοτι 
δθπρδεΓ3ΐ  ςυοί  ε^^ο  ΓεδΙϊίαΐ  αφαρπασ&έντα  ίξέπνενΰεν,  ιιΐ 
Υεη.  9,  18  άίχΐΐ  αϊ  πέτραι  εξονΰι  τον  φλοιον  του  ξύλου 
αφηρπαΰμένον. 

1>3οαη38  ρρβεΙεΓ  ί1ΐ38,  ςιΐ3β  βδίεπδοΐδ  δΐιηΐ  ϊη  Ηβο  εάϊ- 
Ιίοηβ  ηοΐ3ΐ3ε,  3ΐΐ33  οοιηρΙυΓεδ  ρΓοάϊΙ  η3ΓΓ3ΐϊο  νεί  ΟΓαΐίο  3!)- 
Γυρΐ3.  Αίςυε  ίρδίιιη  ίιιίΐίαιη  ιιεωο  δροηάεαΐ  ϊιιίε^Γυηι  βυρεΓ- 
€δδβ,  ςϋίρρε  ςαοά  βάεο  ηοη  οο1ΐ3εΓ8ΐ  ουπι  ΤΙΐϋογ(1ϊι1ίδ  εχ- 
ΐΓΟίηίδ,  υΐ  ςιΐΗΠίνίδ  βοΐ3  νΐάε3ΐιΐΓ  Γ3ΐ)υΐ3  ΧβηορΙιοηΙβπι  ϋΐ3 
ςυοςυε  ε(1ΐ(1ι"δδβ,  Ιβιηβη  ςυιιπι  εα  εχοΐρΪΒΐ,  ηίΐιίΐ  ϊηερίΐυδ 
ίηοϊ  ροδδϊΐ  1ί1)Γ0  ΧεηορΗοηΙΐδ  ίΐ3  υΐ  ηιιηο  Βΐ  οαπι  ίΐΐΐδοοηηβχο 


XIV  ΡΕΑΕΡΑΤΙΟ. 

6ΐ  ιιηαηι  3(1  ΠΙππη  ιειίβοΐο.  ΙΊκΙε  ίαιη  ΜϊίΓοπΙιΐϊ  δαδρίοβίυδ  θ.<1 
μ(τά  δε  ταϋτα  αΐ)  3ΐϊο  αοΐιΐίΐα  Γυίδδβ  ΙϊΙιγο  ο;ιρΐΙβ  ΐΓυηα3ΐο.  πΙ 
ίη  ιιιοιϋο  οοοίβηι  (ΐαϊιΐ3ΐη  δΐιηΐ  Ιοοΐ  ιηαηίΓοδΙο  ηιπίϋαΐϊ.  Ιΐα  2,  1, 
16:  Οι  ό  \ί4&ηναίθί  εκ  της  Σάμου  ορμώμενοι  την  βαΰι• 
λίως  αακώς  εποίουν,  καΐ  ίπΐ  την  Χίον  ααΐ  τι^ν  Εφεΰον 
εττεπλεον,  χαϊ  τταρεακενάξοντο  προς  νανμαχίαν  υμΪ  ΰτρα- 
τηγους  προς  τοις  νπάρχουοι,  προαείλοντο  Μένανδρον,  Τνδΐα^ 
Κηφιβόδοτον ,  ηάβια  (Ιυοθδ  ςιιϊ  ίΐΐβ  Γβοίοίκτηΐ  βΐϊοδ  3Ϊ1θ^ίδ5β 
άιιοβδ  ιΗοιιηΙαΓ,  ηιιυ(1  ρορυΐϊ  ροΐίϋδ  6Γ3ΐ,  3ΐ1  ςαβω  οι  ΆΟ-η- 
^■αιοι  ρΓορίοτ  ΐηΙΟΓροδίΙβ  γοΓθγγϊ  ηυιι  Ιίοοί.  ^υο^5^  ({ϋΐδ 
οοηΐιιίεπί  1,  5,  16,  υΐιΐ  ροδΙ  δ.  14  ροδΐΐιιηι  οι  δ  Ά^ηιαίυι 
{ίπλενοαν)  εις  Σάμον ,  5βψ.ύΙ\ΐΓ  οι  δ^  εν  οί'κω  Α&ηναΐοι, 
επειδή  ηγγέλ&η  η  νανμαχία,  χαλεπώς  εΐχον  τώ  Αλκιβιάδτ], 
■/.αι  ΰτρατηγους  εί'λοντο  αλλονς  δέαα,  6ΐ  1,  '''.  1,  υΙ)ϊ  ρο5ΐ  1, 
ϋ,  38,  ροδίΐυιη  οί  δεΆ&ηναΐοι  κατέπλευσαν  εις  την  Μυτι- 
ληνην  86(|υϊΙαΓ  οί  <5'  εν  οΊ'/.ω  τούτους  μεν  τους  οτρατηγους 
επαυβαν  πλην  Κόνωνος"  προς  δε  τοΰτω  εΐλοντο  Αδείμαν- 
τον  και  τρίτον  ΦιΧοκλεα,  νϊχ  (1υ1)ίΐ3ΐ)ίΙ  Ηΐο  ςαοςυβ  ΐΐ3 
ΙοςυυΙυιη  Χεηορίιοηΐεπι ,  αΐ  3η1β  ατρατ7]γους  εχοίϋθππΐ  οι  δ 
εν  οίκω  βΐ  3ΐί3  ηοηηιιΐΐα,    (}υιιπι  ίηοηβ  ίαιη  γ.αι  ρ1αΓ3  εΐίβηι 

ΙΠίΟΓεΜϊδδβ  ρΓ0(ΐ3ΐ. 

ΡοΓΓΟ  2,  1,  31:  Ενταί&α  δη  κατηγορίαι  εγίγνοντο 
πολλαΐ  των  Αθηναίων  α  τε  ηδη  παρενενομήκεΰαν  και  α 
ε'φηφιβμένοι  ηοαν  ποιεΐν ^  ει  κρατηαειαν  τη  ναυμαχία,  την 
δΐζίαν  χείρα  άπον.όπτειν  των  ξωγρη&έντων  πάντων,  και  οτι 
λαβόντες  δύο  τριήρεις,  Κοριν&ίαν  και  Ανδρίαν,  τους  άν- 
δρας έ^  αυτών  πάντας  κατακρημνίαειαν'  Φιλοχλής  δ  ην 
Οτρατηγος  των  Αθηναίων ,  ός  τούτους  &ιεφ&ειρεν.  §λέγετο 
δε  και  άλλα  πολλά,  και  εδοξεν  άποκτεΐναι  τών  αιχμαλώτοίν 
αΰοι  ήααν  Ά&ηναΓοι  πλην  Αδείμαντου ,  οτι  μόνος  επελα- 
βετο  εν  τη  ίκκληΰία  του  περί  της  απότομης  τών  χειρών 
ψηφίΰματος'  ητιά&η  μέντοι  υπό  τίνων  προδονναι  τας  ναύς. 
Ανοανδρος  δε  Φιλοκλεα  πρώτον  ερωτηαας,  ός  τους  Αν- 
όρίους  και  Κορινθίους  κατεκρημνιΰε ,  τι  εΐη  ά^ιος  πα&εΐν 
αρξάμενος  εΙς'^Έλληνας  παρανομειν ,  απέΰφα'ξεν .  ηοη  δοΐυπ) 
δυδρροΐυιη  (Ιυρίεχ  χε'ιρ  ρΓορΙεπ  νβΓΐ)α  ΟΐοεΓοηϊδ  ΟίΒο.  3,  11, 
46:  ,,ΛΐΙιεηίεηδβδ  δοΐνεηιηΐ  ιιΐ  Αβ§ϊηβΙΪ5,  ςυί  εΐαδδβ  ν3ΐε1)3ηΙ, 
ροΙϋοεδρΓαεεΐίΙεΓεηΙυΓ,"  ε[Ρ1υΐ3Γθ1ιΐ  1.γ3ηη(1.  ο.  9,  αποκόπτειν 
χ^ν  δε^ιον  αντίχειρα,  όπως  δόρυ  με)'  φερειν  μη  δννωνται. 


ΡΚΑΕΡΑΤΙΟ.  XV 

κοάπην  (ϊ'  ίλαννωΰί.  (ΐυπηι  ηίηιϊδ  Γοθΐΐυηι  νίιΙοηΙυΓ  βΙΐβΓηιη, 
8θά  6ΐί3ΐηρο8ΐΓβιιιαα(ΙιιιοιΙαιη5ΐιηΙ  1)γο'ΪΙογ  ^^^ι3.  ΓίϋΐηροδΙπξ)ώ- 
τον  6Χ5ρ60ΐ€3  παιτας ,  οΐ  γθ8ί  ερωτήΰας  ηίΐιϊΐ  αιΐιϋ  ίΐο  ΐ'ΟδροιίδΟ 
Ρΐιϋοοίίδ  ηοη  ίηίυΗη  \νοΪ5ΐίϊα8  ιιιΪΓ3ΐυ$  οχοϊϋίδδο  ρυΐα- 
νϊΐ  ςα3β  Ρ1υΐ3Γθ1ιυ5,  δθ(1  βυοΙΟΓΟ  υδυδ  ΤΙΐΡορ1ΐΓ3δΙο,  η3ΓΓ3ΐ 
Ι,γδβΠίΙ.  0.  13:  Ό  δε  ^Ιναανδρος,  ίπεί  τών  τριαχιλίων^Α&η- 
ναίων,  ονς  ί'ίαβεν  αιχμάλωτους,  νπο  των  ΰυνίόρων  θάνατος 
κατέγνωατο,  καλέοας  Φιλοκλεα  τον  ΰτρατηγον  αυτών  ηρω- 
τηβεν  αύτον  τίνα  τιμάται  όί:ίην  ίαυτώ  τοιαύτα  περί  Ελλή- 
νων αυμβεβονλευ'λώς  τοις  πολίταις.  ό  όέ  ουδέν^  τι  προς 
την  ΰυμφοραν  ενδους  ίκέλευαε  μη  κατηγορείΐ'  ών  ουδείς 
ίΰτι  δίχαοτης,  άλλα  νικώντα  πράττειν  άττερ  αν  νικη&είς 
επααχεν,  είτα  λουΰάμενος  ζαϊ  λαβών  χλανίδα  λαμπραν  πρώ- 
τος ίπΐ  την  βφαγην  ηγεΐτο  τοις  πολίταις ,  ως  ιΰτορεΐ  Θβο- 
φραοτος ,  δβίΐ  ηοη  3ηίηιη(1ν6ΓΐίΙ  03(1θηι  ί3ΐη  οϋιη  βχ  Ρ1αΐ3Γθ1ιο 
ίηδβΐϋϊδδβ  ΡΪΓοΙίΙιοπιΟΓυηι,  ςυϊ  Ιιαβο  ΐΐ3  νΟΓίϊΙ:  ,,Ριίιηο  ϊηΙβΓΓΟ- 
§^ανίΐ  ςαΐςΐ  ραΐϊ  (Πβηπδ  βδδβΐ,  ηαί  ρηιηαδ  οοηΐΓβ  Ιβ^Οδ  0Γ3β003 
ίηίοιΤιοθΓβ  οοορίδδβΐ.  ΑΙ  ΐΠβ  3ί1  03ΐ3Πΐΐΐ3ΐβπι  ηιϊηΐηιβ  (Ιοηιίδδϋδ 
ΓΟδροηύϊΐ  ηΐ  νΐοΐοΓ  3^βΓβΙ  (|υ3β  νίοΐϋδ  ρ3δδυΓυ5  ΓυΐδδβΙ:  (ΙβΐηΛβ 
]οΙυδ,  30  δρ16η(I^^3  δΐιηιρί»  νβδίβ  3η1β  βΐίοδ  υΐ  ΐυ§υΐ3ΓβΙαΓ  ρΓο- 
οβδδϊΐ  είνβδ.'*  ?«ίβο  (1υ1^^υη1  βχ  βοιίεηι  ΡΙυΙαΓοΙιο  ρΟδΙ  παρανο- 
μεΐν  ίπδΟΓία  οδδβ  ίη  ιιηο  ηιιϋϊιΐδ  ί^^β^  ΗΙγο  1ι36ο:  Νικηΰας^ 
εφτ],  ποίει  6  πα&εΐν  έμελλες  ηττη&είς,  εύ&υς  τούτον  απε- 
ΰφα^ε  μετά  τών  άλλων  ατρατηγών.  Αά  Α(1ίιη3η1υηι  ςυθ(1 
ΒΐΙΐηεΐ,  βΐαδ  Ι3ηςυ3πι  ρΓοάίΙοπδ  1)ϋη3  ριιΙίΠοηΙβ  Γυϊδδβ  βηί,β 
03ρΐ3δ  3ΐ)  1,γδ3η(ΐΓ0  Α(Ηοη38  6χ  ίηδοπρίίοηβ  ΑΐΙι'θ3  01.  93,  4, 
οοΠβ^ίΙ  Βοβοΐίίπιΐδ  Ερϊ^ΓαρΙιίδοΙι-οΙίΓοηοΙ.  δΐυιΐϊβηρ. 
10.  ΜίΓ3  ί§ΐΐυΓ  ΧοηορϊιοηΙίδ  1)Γβνίΐ3δ,  $ί  πϊΗϊΙ  Ιιϊο  ιΐεδϊΐ. 
2,  3,  20.  οί  ό'  έξέταΰιν  ποιηααντες  τών  μεν  τριΰχιλίων 
(V  τ^ί  αγοραστών  δ'  εξω  τον  καταλόγου  άλλων  αλλαχοΰ,  έπειτα 
κελευΰαντες  επι  τα  όπλα.  εν  ώ  ε-/.εΐνοι  απεληλύ^εβαν  πεμ~ 
"ψαντες  τους  φρουρούς  ααΐ  τών  πολιτών  τους  ομογνώμονας 
αντοΐς  τα  όπλα  πάντων  πλην  τών  τριΰχιλίων  παρείλοντο, 
καΐ  ανακομίβαντες  ταύτα  εις  την  άκρόπολιν  ΰυνέ&ηκαν 
εν  τω  ναώ.  ΕΐΪ3Π}8ί  ςαίδς':•ίΐΏ  άϊοεΓβ  ροΐαοηΐ  κελεύειν  επι 
τα  όπλα  (ΐηΓΓ3  8.  54:  Εκ  (5έ  τούτου  εκέλευοε  μεν  ό  τών 
τριάκοντα  κήρυξ  τους  ένδεκα  ίπΐ  τον  Θηραμένη^  Γοοίΐδδίηιβ 
δΙβρΗβηυδ  ίκάλεαε),  \ιϊο  Ιαταβη  ρΓΟΓδυδ  οδΐ  ηΙίδυΓϋιικι  ίΙ1ϋ(} 
ϊρδϋηι  §πι  τα  Οπλα ^   ηιιυπι  ηε(]αβ  ίηΙε11ΐ^3•ιΐΓ  οιιγ  ίιοο  3ΪΙ  ίπ)- 


XVI  Ρ11ΑΕΓΑΤ10. 

ρβΓαΙαιη  ιίδ  (|υί  πιοχ  ΐηβπηβδ  (ΙίδοβδδθΓαηΙ,  βΐ  ρο8ΐ  Ιιυο  ϋΐαίαιη 
£ΐ'  ω  ίκεινοί  απελ7}λνϋ•εσαν  ιηαηίΓβδίο  ρΓΟίΙβΙ  3ΐϊ(}υϊ(1  (ΙΐαΙαπ. 
Γϋϊδδβ  ίΐβ  βοΓυΐΗ  δίηβ  3ΓΓηΪ8  άίδΟθδκα,  υΐ  ηϊδί  ρΙυΓα  οχοΐιίβηιηΐ, 
οβΓίβ  κελεύβαντες  απιέναι  αποΰ-εμένους  νεί  καταλιπόντας 
τα  όπλα  δίΐ  δοπίίθΐκΐϋΐη.  ΥεηβΓΒηΐ  εηίιη  μετά  των  όπλων, 
ιιΐ  δίιηίΗ  ίΓαυίβ  α  ΡίδΐδίΓαΙο  (ΙοοβρΙϊ  Αΐΐιβηίβηδβδ  3ρυ(1  Ροίρε- 
ηιιιη  1,  21,  2,  ηιιβιη  ηυϊ  οοηίαίβηΐ  οοηοβάβΐ  Οο1}β1ο  ίιϊο  (|αο- 
ςαβ  ϊηβΓίιΐθδ,  ηοη  απηαΐοδ  Γβηυίπ.  Ιη  αΙΙβΓΟ  3υ1βηι  Ιοοο  ίΐίο,  άβ 
ςυο  ιηοάο  (Ιίχΐ,  δ.  54:  Εκ  <Ϊ£  τοντου  εκάλεβε  μεν  ο  των  τριά- 
κοντα κήρυ^  τους  ένδεκα  επΙ  τον  Θηραμένη"  ίκεΐνοί  δϊ 
ΐΐαελ^όντες  βνν  υπηρεταις,  ηγουμένου  αυτών  Σατύρου  του 
&ρα6'ντάτον  τε  ν,αΐ  άναιδεατάτου ,  είπε  μεν  ο  Κριτίας,  Παρα- 
δίδομεν  ΰμΐν  ^  ^'ψν\  Θηραμένη]  τουτονί  κατακεκοίμένον 
κ.  τ.  λ.,  ΓβδΙϊΙαΙο  ίκάλεαε.  φΐθ(1  δΐο  ίη  εκελενβε  οοΓΓυρΙυιη  ίη 
ΟυβΙΓ.  ΟγΓορ.  2,  2,  3,  εΙ  ϊη  (Ιείεηοπί^αδ  8,  7,  5,  ίη  Εΐοηεαδί 
ΑηαΙ).  2,  3,  3,  εΐ  Ιιΐο  νεΙ  ρρορίει-  δε(}αεηδ  είαελ&όντες  ηεοεδ- 
δ3Γίπιη  εδί,  Ιηουη»  δυρεΓεδΙ  βχρ1εη(ΐ3,  (^ααιιι  είαελ&όντες 
ηΐΐιίΐ  1ΐ3ΐ)β3ΐ  ςυο  τεΓεΓβΙαΓ,  ηεςυε  3αΙ  (1ε  νΐΐίο  0ϋ§ίΐ3η(1αιη  βαΐ 
άε  ηοΐΏΪηαΙϊνϊδ  αΙ)5θ1αΙΪ8,  ςαΐΒυδ  ηίΐιίΐ  3ΐ)  Ιιοο  Ιοοο  βΐίεηίυδ, 
ηειίαιη  αΐ  οοηΙβηιΙεΓε  Ηοεβΐ  ηοη  ίβΙΙεΓε  Ιιίο  1ί1)Γ03  5επρ1ΐ  ΙοΙ 
3ΐϋδ  Ιαευηΐδ  ϋείοΓΠίαΙϊ,  ιιΐ  πιΓγ»  4,  1,  23,  ςιιο  (1ε  Ιοοο  ρ3υ1Ιο 
ροδΙ  (Ιίοηηι. 

3,  4,  5.  Οαβε  εδΙ  ΐ3οιιη3  ϊη  νεΛΐδ  αλλ  εξεατί  αοι  τοΰ- 
ιων  πίΰτιν  λαβείν  εΐ  ίηδειΊίδ  δοντα  πίΰτιν  και  παρ  εμοϋ 
Ά  πιε  (}ϋ3(ΐ3ηΐεηαδ  εδΙ  δαρρ1εΐ3,  ΓοΓίβδδε  ρβηΐΐο  3η]ρ1ΐοΓ  ΓιιίΙ, 
υΐ  εχοΐ(1βπηΐ  ηοηηαΐΐα  (1ε  1ε£;3ΐϊδ  (|αί  ϊη  δεςυεηΐϊΐΐϋδ  ιηειηο- 
Γ3ηΙυΓ  Α§εδίΐ3ί,  εΐ  αλλ'  εξεΰτιν  Τίδδ3ρ1ιεΓηίδ  ίηοΐρϊβηΐ  τεδροη- 
81101,  ουΐιΐδ  εχΐΓειη3  ρεπεηηΐ  ουηι  ρήηιϊδ  εοηιηι  (]υ38  Αα^εβί- 
Ιβυδ  3(1  ϊ11α(1  Γεδροη(1εΓΪΙ,  δίηιϋεηι  ΐ3οαη3ηι  3,  3,  2,  ιιΐ3ΐε 
εχρίερε  νΐίΙεηΙυΓ  ϋΐ^η  (ΙεΙεποΓεβ  νεΓίιίδ  ηοηηυΐΐίδ  (}ΐιαε  ωεΐΐο- 
Γϋϋδ  (ΙεδυηΙ  ροδΙ  βαΰιλεΰειν. 

4,  1,  23.  όπως  δε  μη,  ει  άποτρέποιτο,  καταγελώεν 
αυτού  οι  αλλοι  τριάκοντα,  επορεύετο  αυν  τ]  είχε  δυνάμει, 
α  μα  δε  τ^  ήί*εί>α  ίπιπεαών  τη  Φαρναβάζου  ατρατοπεδεία, 
της  μεν  προφυλακής  αυτού  Μυαών  όντων  πολλοί  επεοον, 
«υτοί  ίδ  διαφεύγουοι,  το  δε  οτρατοπεδον  αλίσκεται.  Νοη 
δοΐυηι  νοοβίιυΐυηι  ηεο[υε  ΧεηορΗοηΙευπι  ηε(|υε  3  (|υοςυ3ΐη 
3ηΙε  ΑΙεχ3η(Ιπιηι  Μ.  υ8υΓρ3ΐϋηι  ατρατοπεδεία  εΐ  Ηΐιη  υηίυδ 
δοπρίιιτα   ρρο   εο   εχΐιϊ^εηΐΐδ  %ωρα,    δε(1  εΐίαπι  ηιΪΓε  ί1ΐ3ΐυηι 


ΡΕΑΕΓΔΤίΟ.  XVII 

θ(•ΰτοί  βΐ  οοιίδΐιαοΐϊο  ηυη  ηιιϊύοηι  ίηβίρ1Ϊ03ΐ»ϊ1Ϊ5,  5βύ  Ιαοιβη, 
υΐ  άίχϊ  ρααΐΐο  3η1β  αύ  2,  3,  20>  άίδδθΙϋΐ3,  Ιαοαηαβ  ΓαεΐΙ  ΐη- 
(Ιιοϊαηι  3.\)   3ΐϋ8  3ΐίΙβΓ  βχρίβίαβ  6ΐ  υηο  (1β  Ιιίδ  νοο;ι1)υ1Ϊ5  ηοη 

51ΐΙ)1αΐ36. 

4,  2,  16.  Ι3ΐϋ  Οαΐΐϊαδ  οΐ  δοΙιηβίϋβΓαδ  ΗΐιΐηιαύνβΓίβΓαηΙ 
011118535  6586  ίπΙεΓ  δίη^υΙβΓαπι  §6η1ϊιιηι  ουρΐαβ  ιιοηηα1ΐ38  3ηΐ6α 
6ΐ  ρΌ5ΐ63  ηοιιιϊη3ΐα5. 

4,  3.  8.  οι  μει^  ατζεΟ-νηΟ-ΛΟν  αυτών,  οι  δε  καΐ  ηλίΰκοντο. 
^\ιοά  Α§β8ί1αιΐ5  2,  4,  ΙκώοΙ  ζώντες  ηλίβκοντο  ΙΐΆΐιά  άη\)Ία 
ρΓ368ΐαΙ,  ιιΐ  3,  4,  22,  ό  ηγεμών  ΆΜϋηχα  εχ  εούεαι  1,  30. 

5,  4,  33.  (^αο^  οχ  ηιβϋοΓίΙυδ  ΓεδΙίΙαί  ό  ουν  ακονΰας 
ταύτα  απηγγει,λε  τω  Κλεωννμω,  ρΓΟ  ο  ίί',  3αΙ  ρ3Γΐΐουΐ3  μεν 
<.16Γ^^ια111  εδί  3υΙ  ηοπιΐηε  ροδΙ  ουν.  Νοη  βρίε  ειιϊιιι  δβ- 
ςαοηΐε  ο  ί'  ηα&είς  ΐαη§ιιη1αι•  ό  ακοναας  3αΙ  ο  ουν  άϊόίητ  υΐ 
ό  μεν  ουν.  Νείΐαε  οϋ-εν  6,  5,  33,  ίηΙε^Γυηι,  αΐϊ  Ι'ν'&α  εχδρεοΐεδ. 

ΑΓίίοαΙο  0011550  ρ6003ΐυπι  νίίΙεΙιΐΓ  ςυαηι  3ΐϊΙ)ί  Ιυηι  2,  2 
5:    Αφικόμενος  εις  Αεαβον   κατεακενάοατο  τάς   τε   αλλάς 
πόλεις    ίν    αυτ^    καΐ    Μντιλήνην,     ιι1)ί    δοηΐιεηϋυπι    ρυΐ68 
τας  εν  αυττ}.,  ιιΐ  3,  4,  28:    Ταΐς  πόλεΟι  παρήγγειλε  ταις  εν 
ταϊς  νηαοις.   Εΐ  3,  5,  3:  Αΰειν  τας  ΰττονδας  προς  τονς  ΰνμ 
μάχονς^   ιι1»ΐ   3(1ιΐ6η(1υΒΐ  τάς.   υΐ  βραιΐ  ΤΙιυογιΠάεπι  ί^ειη  εχ 
οΐιΐϊδδε  άΐχϊ  ϊη  β^.  Οχοη.,  ηυυιΐ  6δΙ  βΐϊαπι  3ρυ(1  ϋεπιοδίΐιβιιειιι 
ρ.  193,  1:   Μΐ]  λνοντα  τας  ΰπονδας  τας  προς  βαοιλέα.    Εΐ 
1,  3,  22:  '£ΐ'  τω  οχλω  αποβαινόντων  ίνΏειραιεΐ^   ιίοδΐίΐο- 
ιαΙϋΓ  τών  αποβαινόντων ,  εΐ  5,  1,  29:    Πράγματα  έχοντες 
χαι    παρέχοντες   περί   την   Κόριν'&ον,    8οηΙ>εη(Ιιιπι    νϊιΙοΙϋΓ 
τοις  περί,  υΐ  (Ιίχί  3(1  ΟόπιηιοηΙ.  2.  1,  9. 

ΟϋβερεπΙοπι  3α1ε/α  (|α3ε  ϊη  οείεπδ  δίΐ  οοηιΐΐΐϊο  1ϊ1)Γ0Γυηι 
(]υί1(υ8  οοη8εΓναΐ3  εδΙ  ΙΙϊδΙοηα  ΟΓβεοα  εΐ  (^ααε  δίη^αΙοΓυηι  Γκίεδ 
6ΐ  3ϋοΙοπΐ3δ  εΐ  ϊηΙθΓ  δ6  ΓαΙίο  ίυ^ΟΓε  ηοη  ροΐεδί  ηυΐΐϋηι  δυροΓ- 
6886  είαδίηοάϊ  οοιίϊοεηι  ^υΐ  οβΙεΓΟΓαπι  ροδδίΐ  βΓοΙιεΙγραηι  ΙιαΙίΟΓΪ. 
υηάε  ίΐΐί  ΐΐ3  δϊηΐ  ίΐιιοΐί  υΐ  ςυίοηαίύ  ΙιηΙεηΙ  ρ6ου1ί3Γ6  ηυΐΐίυδ 
δΐΐ  βίΐεΐ.  Ναιη  οαϊ,  υΐ  ηαηο  εδΙ,  ρΐυπηιαιη  ΐΓΪΐ)ϋεη(1υηι  (Ιιιχί, 
Ρ3ΓΪ8ίηα3  Β.,  (1ε  ςιιο  (Ιίχί  ρραεΓαΙΐοηε  6^.  Οχοη.  ρ.  IV,  ςιιϊρρβ 
νεί  υηβ  ί1ΐ3  αΐϊςυοΐ  νεΓδυυιη  Ι30ϋη3  (]υ3αι  εχ  Ιιοωοεοΐείευΐο 
0Γΐ3Πΐ  δοΐαδ  εχρίεΐ  3,  3,  5,  οείεήδ  οηιηΐϋιΐδ  Μη  δε  ιΙϊ^ηϊοΓεηι 
ρΓ3ε3ΐ3ηΙϊ,  Ιαηιεη  ηοη  Ι3η1αιη  νίΐΪ3  1ΐ3ΐ»εΙ  εΐυδίηούϊ  ςααε  εείε- 
ιοΓαπι  ορβ  δυηΐ  οοΓΓί^εηοΙβ,  υ!  ρΓ3εΐ6Γ  άΜά  3,  3,  9,  ονόείς 
ρΓΟ  είόείη,  8βά  εΙΪ3πι  (ΙεΓεοΐαδ  εδΙ  νοθ3ΐ}υ1ί5  ςυβε  ϊη  οείβπί 
Χβηορίι.  ΗίβΙ.  Ογ.  1} 


χνΐΠ  ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ. 

ηοη  δϋηΐ  3  €θΓΓβοΙοη1)υ3  ΐηδΟΓΐ»,  ββύ  βχ  ίηΐβ^ποη  1ϋ)Γ0  8βΓ- 
ναΐ3,  ιιΐ  1.  1,  8,  εΓ?,  1,  1,  24,  σώα,  3.  2,  26,  εκόντες,  3.  ?. 
10;  4,  2,  23,  πρώτον,  4,  1.  15,  τταραδείβοις,  ηΐδϊ  Ιιοο  δίΐ: 
^Ιοδδβπΐθ,  4.  3.  6,  |ΐιαλα,  4,  3,  23,  πκ^ασιατώι/,  4,  7,  2, 
ίΐναι,  7,  1,  18,  καΐ  ΰνμμίξαντες ,  βΐ  ρΓαοΙθΓ  3Γΐΐοα1θδ  ηοη- 
ηαΐΐοδ  βΐ  ραΓίΐοαΙαδ  (}ΐΐ35(ΐ3ΐη,  (1αο1)α3  νοΓδΐΙ^αδ  ρΓορΙΟΓ  Ιιοαιοου- 
Ιθίευίοη  οηιίδδϊδ  2.  2,  1;  6,  5,  18,  βΐ  ιΙίιηΐάΐβΙο  2,  4,  38,  εΐ 
ρΙνΐ8  υηο  4,  7,  4,  ιιΐ  βηιρΙίυΓβδΙαουηαδ  1ΐ1)Π  5  ίηϊΐΐο,  φΐαδ  ευπ) 
3ΐϋδ  1ια1)εΙ  οοηιηιιιηεδ ,  (ΙβΙεποΓεδ  εχρίεηΐ. 

Ηυηο  ίβίΙαΓ  ΙίΙ)Γυπι  (ϊΐιυιη  ΐαηι  ΐΐ)  θάίΐίοηε  Οχοηίοηδί  ίΐα 
βχρΓεδδϊδδειη,  υΐ  βχοερίίδ  ςικια  ΐη  ϋΓΐΙϊηβ  νοΓ^ΟΓίιπι  δαερβ  ΙιαΙεΙ 
δΐίϊ  ροουϋ3πα,  ροΓραιιοΗ  ηιίΐιί  ΓβΠίΐιιίίδεη)  ηυηο  άοίηηπι  εχ  εο 
35θί5οεη(1α,  εα(ΐιιε  οηιηϊα  ΓοΓβ  3(1εο  ηυΐΐΐαδ  πιοπιβηΐί  ιιΐ  ιιΙγο 
αιοϊΐυ  Ιβ^αηΙυΓ  νϊχ  φΐίθ£{α;ιηι  ϊηΙεΓδϊΙ,  πιυΐΐιιιη  Ι3ΐϋεη  α1)β5ΐ  υΐ 
νεί  ΐΐϋαδ  ορε  Χεηορίιοηίίδ  ογηΙϊο  εΐ  (Ιίαΐεοΐιΐδ  υ1)ΐ(ΐυε  ροδ^ϊϋί 
Γ».δΙΐΐαί.  Ναηι  είδΐ  ϊΐΐε  ΓυΓΠΐηδ  εχ(]ΐιΐδΐΐ3δ  εΐ  Αΐίϊοαδ  δαερϊαδ 
δυΐυδ  δεΓνϊνΐΙ,  νείαϊ  χρε^η  2,  4.  23.  εΐ  εκκληΰία^ον  5,  3,  16, 
ςυοιΐ  είδί  ηίΐιΐΐΐ  ε^Ι  ΐΐα  δεπρίυηι,  Ιαηιεη  νεΓαε  δεΓν3ΐ  ήκΐϊ• 
εΚιπι  ΓθΓηΐ3ε  "ηκ/ίληβία^ον ,  (\ηΆΒ  ηοη  δοΐηπι  3ρυι!  Οεπιοδίΐκ- 
ηευι,  αΐ  (Ιϊχΐ  3(1  ΤΙιεβ.  δίερίιαηί,  1)υηΪ5  εδί  ΙίΙίΠδ  οοπδεΓνβΙα, 
δβ(1  εΙΪΒΠι  3ραι1  ΓεοεηΙΐοΓεδ  ΐιιΙεΓ(1ΐίπι  ΒρραπεΙ,  υ(  ηεπιο  δί 
ιΙαΙιϊΙβΙυΓυδ  ϋε  τεδίϊΐαεηίΐα  3ρυύ  Τΐιυογοίΐϋειη  8,  93,  ρΓΟ  ί; 
ε\>Ληΰίαϋαν  νεί  εζεκληαίαΰαν,  Ιαηιεη  ϊιίεπι  ηοη  Γηϊηιι» 
(][α3ηι  οείβη  ΓβΙΙΐΙ  ίη  κυΐΐϊδ  ηε  ίρββ  φΐϊιΐοηι  δεΓναπδ  ίοΓπΐ3δ 
Ϊΐΐ3δ  ςυϊΐιαδ  Χεηορίιοη  ρηΓΪίει•  αΐίΐηε  οηιηεδ  ΐΠϊυδ  3ε1π{!5  ΑΐΙϊο' 
αηΐ  ιΐδϊ,  δε(1  ςααε  ίαηι  3η1ΐ(}ΐπ1ιΐδ  ουηι  ηονίΐϋδ  δΐιηΐ  ρεΓΠΐυ- 
Ιαΐ3ε.  ^α^δ  εηϊηι  0Γβ(ΐ3ΐ,  ςαϊ  τα  γράμματα  ελεγίν  δΟΓΐρδϊΙ  δ,  1. 
32,  ευηϋεπι  1,1,  23,  δοπρδίδδε  εάλωΰαν,  ςυιιηι  νεί  3ριΐ(1  ΡΙα- 
ΙαΓοΙιιιηι  «ϊΐ  ίάλω,  εΐ  7,2,8,  α  ετνχον,  αυΐ  1,7,23,  '/.ρινέα&ω 
ααν,  (^υιιηι  δΐπιιπΐ3  οεΓηαΙυτ  ΐη  Ιιϊδ  ίηίρεΓ3ΐίνοΓυηι  ΓοΓηαΐδ  Μ3οε 
ιΐοηΐοΐδ  ΐηίβΓεηιΠδ  νεί  3ρα(1  Τ1ιυονιϋ(1εηι  1εηιεπΐ3δ  1ί1»Γ3Π0Γυπι, 
Βρνκΐ  Ρΐ3ΐοηεπι  ΰΐιΐοηι  ^^υδΠ10^^  εατυηίΐεπι  ουαι  ΑΐΙίοίδ  3ΐΙεΓ- 
ηαΐϊο  ςυ3  ηϋιΠ  £η§ΐ  ροΐεδί  ϊηερίίιιχΥ  0αί1)ΐΐ8  ηίΐιΐΐο  ηιε1ίθΓ*\ί 
Βίΐεΐ  δυηΐ  ΓθΓηΐ3ε  ορΐ3ΐίνοηιηι  ίη  τ^μεν ,  ητε,  ηΰαν  ρβρρείυο 
οαηι  ίοΓΟίϊδ  ίη  μεν,  τε,  εν  3ΐΐεπΐ3η1β3,  άε  (}υίΙ»αδ  (Ιίχί  3^ 
^οα)Iηεηι.  1,  4,  19;  4,  5,  7.  Ει  νει-ΙοΓυπι  κυλινδεΐν  ρπο  χνλίν- 
δειν  5,  5,  20,  ΰννειλοΰντο  ρρο  ΰννίλλοντο  7,  2,  8,  (Ιε  (ΐιιί1;ϋ? 
ρΓ3εί.  3(1  ΟγΓορ.  ρ.  χ  6(1.  Ιίρδ.,  φίαπι  ίξίλλονΰαι  86Γν3ΐαηι  δίΐ 
Υβη.  6, 15,  υΐ  εΐίβπι  ίη  Αη3ΐΐ3δί  1ϊ1)Γ05  ίηΙβΓ  περιείλεϊν  εΐ  ηερι 


ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ.  XIX 

ϋίϊν  ν3ΓΪα«ΐ68  4, 5,  36,  ρβΠΓκΙβ  Γ3ΐΐ6Γβ  ιίρραΓβηΙ.  ΡοΠοΐΙβΓ  νβΓΟ 
δβΓνβΙα  ϊη  ιηβΠοΓϋυδ  2,  4,  32,  Γογιώ»  ρΓ3086ηΐί3  ίλάν  ρΓο 
ίλαυνείν,  ςιιαβ  Γβ8ΐϊ1υβη(1β  Αηηΐ).  1,  3,  20:  Ό  ό'  απεκρίνατο 
ότι  άκονοί  ^Αβροκόμαν  εχ&ρον  άνδρα  ίπΐ  τω  Ενφράττ]  πο- 
ταμό είναι  ^  απέχοντα  δώδεκα  6ταϋ^μονς^  προς  τοντον  ονΐ/ 
εφη  βονλεβ&αι  ίλϋ'εΐν•  νώ'ι  0.  ρη  ελε.Ί  ρΓΟ  ελεΐν ,  ί.  β.  ^ιάν, 
Ιΐθΐη  βΐβοϊ  ΓοΓίηαδ  ξωός  1,  2,  5,  βΐ  ΰωος  ρτο  ξώς  βΐ  ΰώς,  (Ιε 
(Ιΐιϊ1)ΐΐ8  (Ιΐχϊ  3(1  ΟοπιηιβηΙ.  3,  12,  2,  εΐ  ρΓαοΓ.  αιΐ  €γΓορ.  εά. 
Ι/ίρδ.  ρ.  Χ!Ι,  XIII,  ρ3ΓίΙβΓςιιβ  3€ου3αΙίνί  ηοηαϊηυιη  ΐη  ης  ΙοΓ- 
Ιίαβ  (ΙβοΙίη8ΐΐυηΪ8  ΐη  ην  [βηηίηΒΐΙ,  8β(1  αϋςαοΐίβδ  βΐίαιη  ΐη  η, 
άΰ  ςϋΐ1)ΐΐ3  (Ιΐχΐ  3(1  ΟοπαιηεηΙ.  1,  1,  1.  ΟαΐΙιΐδ  βίΐιίεικίθ  Κώ  1, 
5,  1,  εΐ  Κέω  5,  4,  61,  ηυ3ε  ΑΐΙΐεΐ  οερίβ  Κ^ον  βΐ  Κεων  άί- 
χΐδδβ  νΐιΙεηΙυΓ,  αΐ  Τεων  (ΙΐχβηιηΙ,  ΐίεπι  ΐηΐεηΐυιη  Τεω  δΟΓΪρΙυιη 
ΐη  Ιίϋπδ.  Ναΐΐιιηι  ϊη  1ΐ1)ΓΪ3  ΓεΙϊεΙυΓη  εχεηιρίιπη  Γοητιαπιπι 
ίππης  ρΓΟ  ηοπιΐη3ΐΐνο  ιππείς,  κλτιειν  ριο  κλείειν,  ρΐιΐδφίαιη- 
ρεΓίβοΙί  ΐη  η  ρΓο  ειν,  ΐπιρερΓεοΙΐ  ν6Γΐ)ΐ  εϊμι  ΓοΓΠίαβ  9^σ«ν  ρρο 
τΐεΰαν,  φιοΛ  ΧεηορΙιοηΙΐ  ϊ(3  ίειβ  οοηνθπΐΐ  ιιΐ  ίδίδίίσαν. 

Ιη  3ΐΐΐ8  1ΐΐ3π  Ιυάυηΐ  ίοΓπιΐδ  τεείΐδ  οαπα  (ίεΙβΓΐοΓϋ  ιΐδ  ρερ- 
ηιυΐαηιΐΐδ,  ιιΐ  ΐη  νβΓΐ)Ϊ8  ΐη  μι,  ρΓ3βδεηΙΪ8  ΙεΓΐΪ3ε  ρ1ΐίΐ3ΐί8  Γοι- 
ηΐ3ηι  ΐη  νονβιν  βχΗΐ1)βηΙε8  οηιηβδ  4,  4,  2;  6,  5,  22,  ΐπιρεΓ- 
ΓεοΙΐ  δΐηβυΐηπδ  ΙεΓΐΪ3Πΐ  ΐη  ν  ββΓνβηΙΙΙιαδ  ηοηηυΐΐΐδ  1,  7,  4, 
3ΐ11)ί  νεν  ΐηΓεΓεηΐΛϋδ,  υΐ  ΐη  3ΐΐΐδ  ρΐεπδφΐε  ΧεηορΙιοηΙΐβ 
δΟΓΪρΙΐδ  ν3Γί3ΓΪ  (Ιΐχΐ  αιΐ  ΟγΓορ.  6,  4,  5,  ρ.  309  εϋ.  Οχ.,  βΐ  ^ν- 
επίμπρων  6,  5,  22,  δεϋ  II).  32,  ενεπίμπραβαν  ,  αΐ  Αηβΐ).  7, 
4,  15,  ρ3ΓίΐεΓίΐυβ  ΐη  νει-Ι^ΐ  επιμέλομαι  ίοηι\Ά  1ΐ30  βΐ  εοηΐΓ3θΐ3, 
ςιΐ3Πΐ  ΙβηφίΗΠΐ  3ΐΐεη3Πΐ  αΧεηορΙιοηΙε  ηοΐ3νΐ  3(1  ΟοιηηιεηΙ.  1,1, 
19.  Α1Ϊ3  ιΐβ  Ηοο  86ηεΓβ  νΐΐΐβ  δυηΐ  3,  3,  6,  προστατεύονβιν, 
φΐοίΐ  οοΓΓΪ§εη(Ιαπι  προβτατονΰιν .  ιιΐ  (Ιΐχΐ  3ΐΙ  ΟοπιπιεηΙ.  2,  8, 
4.  Ει  5,  2,  5,  απόρροιας,  (]υθ(1  απορροής  δοπρδΐδδε  νΐϋβ- 
ΙΠΓ  ΧεηορΗοη.  υΐ  ρΓ3εαρΐΙ  ΡίίΓγηΐοΙιυδ  Ββΐίΐίβπ  ρ.  28,  16: 
Απορροή  βεμνότερον  τον  απόρροια,  βΐ  ρεΓ5υ3(1βΙ  οοηδΐ3ΐ]8 
ϋδΐΐδ  Ρΐ3ΐοηΪ3,  ρ1υη1)α8  (ΐιΐ3πι  Ιοίιεείίΐαδ  3(1  Ρΐιργη.  ρ.  496 
3ΐΙυ1ΐΙ  βχβωρίΐδ  οοηίΪΓΠιαΙυδ.  1ιΪΙ)Γ3γϊο3  Ιιβηο  αιμνότψα 
δβερβ  νΐοΐ3δδβ  ΙβδΙβηΙυΐ'  οοίϋοοδ  Απδίοΐεΐΐδ  εΐ  ΤΙιεορΙίΓακΙΐ,  ίη 
Ηοο  οείεπδοιιιβ  οοκροδΐΐΐδ,  ιΐε  φΐΐΐίυδ  αύ  δίερίι.  ΤΙιεδ.,  ΐηΙβΓ 
ιιΐΓ3δ(ΐαβ  ΓοΓπιαδ  ναηβηΐεδ.  Νιΐιίΐο  πιεΙίοΓ  εηΐηι  ΐη  1ιΐ3  Γιάβκ 
1ϋ)Γ0Γΐιιη  ΧεηορΙιοηΙΐδ  (^υαπι  ίη  μεβόγαια  7,  1,  8,  3ΐΐΙ)ΐ  τεοί© 
μεαόγεια  βοπρίο,  3ηΙ  πενταδραχμία  ρΓο  πεντεδραχμία  1,  6, 
12,  βΐ  ίξμμψον  3,  4,  3,  (ΐααηι  3ρυ(1  ΡΙβΙοηεπι  βΐ  Αη- 


XX  ΡΚΑΕΡΑΓΙΟ 

3ΐοΐ6ΐβιη  ΐ^οηι  βΐΐ  ίη  ε'κ^ΐ7μ•ος  ηιαιαιυαι  βχ  Η1)Γί3,  νβΐ 
χαμό&εν  ρΓΟ  χαμάϋ^εν  7,  2,  7,  ϊαΐβΓ  ςααβ  ναιϊηηΐ  1ί1)π 
Βίοηίδ  ΟΗγ.  νοί.  2,  ρ.  197,  2ΐιΙ  ΓοΓΓπΐδ  δοΐυΐΐδ  δέεοΟ-αι., 
πλέίΐν,  λονεα&αι,  ρι•ο  οουΐΓβοΙίδ,  πλεΐον  νεί  βάβο  πλείω  ρΓο 
πλέον,  ορΙαΙίνοΓυηι  ϊη  αιεί'  ριο  ειαν.  Γοηιΐ3ΐιι  ηνοιγε  ςα3β 
β8ΐ  1,  1,  2;  (5,  13,  α1)ΐ  ψ'Οί'ξε);  Ο,  21,  ΐθϋοίαπί  δυΐϋαδ  κίνβ 
^ΓβΓηηιαΙ.  Βοΐίΐίοπ  ρ.  399,  24,  άνέωγε  ΐίναβοϊ\ήβηΙβ5 ,  βΐ  ιιη3 
ουηι  ψ'οίγίτο  βΐ  ίροίχτα^,  Ιαηςααιίί  δεινώς  βάρβαρα^ 
Είγηι.  ΡδΠδ.  0Γ3ΐηβΓί  Αηοαί.  Ρ3Π5.  νοί.  4,  ρ.  113,  30.  Αίςυε 
α11βι•3  ΓοΓίηβ  υ5ίΐ3ΐ3  5Ϊρηΐβϋ3ΐϊοηβ  6$1  Αηβΐ).  5,  5,  20.  Ιΐαςυε 
Ιιίο  βΐ  ΐηΓΓ3  Γ3ΐ!3ΐιΙ  ηβοβδδβ  βδΐ  Ηΐιπ  ηνοι,γον  βΐ  ηνοιξα  ϊηΓβΓβη- 
Ιθ5  ρΐΌ  ανέωγον  βΐ  άνέωξκ,  ψΐΆβ  ιιηαβ  ΑΐΙΐοββ  δΐιηΐ  ίοηη3β, 
11151  ίρ$ϊ  5Γ3ηιιιΐ3ΐΐοϊ,  ςαοΓυηι  άβ  ρΓβεοορΓο  ρΐαηΐιαδ  ^^x^ 
3(1  ΤΙΐΒδ.  δΐ6ρ1ΐ3ηί,  Γβΐΐυηίαι•.  δοϋ  (ΐιιαηι  ΐ1ΐ3  υοα  δϊηΐ  ηονϊΐίο- 
ηιιη  ϊΙΙοΓαιη  οοηιιποιιΐβ ,  υΐ  υδίεπιίαηΐ  ΟοπΗοοραπι  ςυαβ  αάίΐαηΐ 
ΓΓ3§[ηΐ6ηΐ3,  δβ(1  αΐ»  Αβίΐο  ϋϊοηνδίο  ρυΐϊυδ  ουιη  δΐϋδ  υααΐΐϊδ 
ροΙϊΐ3  νΐ(ΐ63ηΙυΓ,  εΐ  «Ι»  ϊρδο  Ρΐιίίοροηο  βραιΐ  ΰΙιοεΓοΙι.  Οβη. 
νοί.  2,  ρ.  526,  27,  ηνοιγον  εΐ  ψΌίξη  ΐτ'ώχΐΆΐητ  ίόιώταις, 
Χβηυρίιοηΐϊ  νϊχ  ροδδυηΐ.  Ιΐ3β  Γοπηβε  3Γβη§ΐ. 

ΰοηΐΓΒ  3,  2.  25,  περιόντι  τω  ενιαντω.  ηοη  (1α1)ίΐ3νΐ  τε- 
οϊρεΓβ  ΓθΓΠΐ3ΐΏ  ςα3ΐιινί5  3ΐ)  αηο  ρΓορβ  ουδίοάίίαπι  ΗΙιγο  ορίίηιο, 
φΐ3ΐη  βΙΪ3ηι  ΟγΓορ.  3.  3,  3,  δεηβνϊΐ  ϋ.  ρρ.,  υΐ  ϋβαιΟδίΗεηΐδ 
ορίϊηιΐ  ρ.  54,  3,  εΐ  3ΐί1)ΐ',  0ΐ3Γΐ;Ϊ3ηαδ  Γΐ3ΐοιιίδ  ΕυΛγρΙΐΓ.  ρ.  15, 
Β ,  Ογ31.  ρ.  409  ,  Β,  3ΐί1)ί  3ΐΙβΓ3πι  ρΓβεΙιεπδ ,  υΐιί  ΙίΓενίοΓ  Γοπη» 
βδΐ  ϊη  3ΐϋδ.  Τ1ιεορ1ΐ}ΐ3θΙο  ΗίδΙ.  ρ.  17,  0:  Παρίόντι  τω 
Όΐ'ρεί,  τεοίε  ΓεδΙίΙαΙυηι  περιόντι. 

ΑΓίϊοιιΙυηι  δ3ερε  3ΐ)  1ΐ1}Γ3Γϋ5  (ΙερΓ.ινβΙαηι  είδΐ  ηιοΐίοηιω 
ορε  1ϊ1)Γ0Γυιιι  ΓΟδΙίΙυϊ  4,  8,  24:  Φιλοκράτει  πλεοντι  μετά 
όέ'/Μ  τριηρών  ■  Α&ηνηϋ-εν  εις  Κνπροι^  επΙ  ΰνμμαχία  τ^ 
Εναγοοον,  ρΓΟ  του,  5,  4,  61:  Του  νκντικον  οντος  τον 
Λακεδαιμονίων  περί  τε  Αϊγιναν  ν,αΐ  Κέων,  ρΓΟ  των,  6,5,2: 
ΤοΓς  "ψηφίΰμαΰί  τοις  Ά&ηναίων ,  ρρυ  των,  \χΙ  ίιι  Αη3ΐ)3δΐ  7, 
2,  11,  το  τείχος  το  ΙΊεριν&ίων  εχ  ΠΙηϊδ  ορίϊιηίδ  ιεδΙϊΙιιεΓΗΐη 
ριο  των,  ΐβιηεη  ΟΓΟίΙϊΙίΙε  εδί  εΐΪ3ΐιι  ρΙαΓβ  Ιιυΐαί,ηιοιίΐ  νί1ί3 
ΙβΙεπε  ,  υΐ  οεΓίε  3,  5,  25,  τόι^  δήμοΐ'  τον  Ά&ηναίων,  εΐ  7,  4, 
4,  τω  δήμω  τω  ^ΑΟ-ηναίων  ΰϊδ  εδΙ  Γεδίϊΐυεικίαηι  ρΓΟ  των, 
ςιιο  ιΐε  νίΐΐο  ύίχϊ  3ΐ1  Εβιιιρ.  Αΐΐιοη.  1,  16,  ιιΐιϊ,  υΐ  17,  18,  των 
3!ΐεπιαΙ  νεί  ουιη  6.  Λΐθ[αε  1,  7,  20:  Εάν  τις  τον  των  Α&η- 
ναίων  δΐ]μοχι  αόίκτ},  ίρδΐιΐδ  1ί1)ΓΪ  ορΙίηιϊ  ϊηύΐοϊο  οογγθχϊ,  (Ιβίβίο 


ΡΚΑΕΡΑΤ10.  XXI 

ηοιι  ςυοί  ϊΐΐβ  οπιίΙΙΐΙ  τόν,  5β(1  των,  υΐ  δοΐοηΐ  ΑΐΙίοΙ  ιΙίοβΓβ 
τον  Α^ψαίων  δημον,  ηοη  τον  των,  βΐ  ηοιηΐηαΐΐνο  ο  δήμος 
6  Αθηναίων,  υΐ  ΡΙαΙο  Οογ§.  ρ.  481,  Ό.  Ε;  513,  Α,  βΐ 
νβΐ  3ρυ(1  Ροίγΐ).  6,  44,  1,  τόν  των  ^Α'&ηναίων  δήμον,  ηϊ)\ 
τον  οιηΐΙΙιιηΙ  ηοηηηΙΠ,  άείβικίαπι  νίίΙβΙιΐΓ  των. 

ΝοΐΌΪη3  ρΓορπα  ι1θΓθΓηΐ3ΐα  δΐιηΐ  1,  4,  8,  ιώί  της  Καριάς 
εις  τον  Εεραμικον  (νβΐ  Κεραμεικον)  κόλπον,  8β(1  2,  1,  15, 
Κεράμειον  νβΐ  Κεράμων,  1ί1)Π8  ΗβΓΟίΙοΙΐ  1,  174,  Κεραμεικος 
νβΐ  Κεραμίκος  βχ!ιϊ1)θηΙϊ1)υ8,  δογίδοίδ  ρ.  73,  2,  Κεραμιακος, 
0ΗοβΓθ1)θ5θο  νβΓΟ  0Γ3ΐη.  Αη.  Οχ.  νοί.  2,  ρ.  234, 10,  Κεραμικός 
ρβΓ  *  ρΓββοϊρίβηΙβ ,  βίδϊ  0Γβ(1ί1ήΗυ8  βδΐ  Κεραμικός  αϊ)  1ί1)Γ3Γϋ3 
ζβΓ3ηιίοαιη  οο^ίΙβηΙίΒιΐδ  δυρροδίίαιη  658β  0[υ3ΐη  Κεράμειος  ρΓΟ 
ΠΙο.  ΝίΙιϊΗ  βδΐ  Χαιρίλας  2,  3,  10.  Νβιη  ααΐ  α  ίη  ρηηια  ααΐ 
ε  ϊη  8βοιιη(ΐ3  υ8ΐΐ3ΐαιη ,  ϊΐίικί  1ΐ3υ(1  (1υ1)ϊβ  αϊ)  1ί1)Γαηο  ΠΙαΙηπι 
υΐ  ΐηβρίπιη  Προιχόννηαος  ρβΓΟί  ρρορΙβΓ  ηροΐξ  ρι-ο  δΐηιρίίοϊ  ο. 
Νβ(]υβ  ΟΓαβοαίΏ  νίιΙεΙυΓ  Εττιδόκον  1,  1,  29,  ιι1)ί  ρΐβπςαβ 
ΙΊιδόκον,  βΐ  1,  3,  13,  Φιλοδίκης  5οη1)οη(Ιιΐδ  νίάβΙιΐΓ  Φιλο- 
κνδης,  ςυοΛ  βδΐ  ΐη  ϊηδοΐ'.  ΑΐΙΐοα  0.  Ι.  νοί.  1,  ρ.  538,  η.  960. 
Έπιλυτίδαν  5,  4,  39,  ΓβοΙε  δοΙιηβΐιΙοΓυδ  ΓπυΙανίΙ  ίη  Έτΐίκν- 
δίδαν,  ηΐ  βδΐ  4,  2,  2,  ΣτηβινΛής  6,  2,  10,  ΓβιΙαΓ^υΐΙ  Βΐυάο- 
Γυδ,  ςυϊ  Κτηβικλης.  ^Αγγενίδας  2,  3,  10,  νΐάβή  ροΐίαδ 
Άργενίδας  δθπ1)βη(1υΓη  (Ιϊχΐ  βά  Τΐιβδ.  δΙβρΗαηΐ.  Στάλκας 
Ε1βυ5  7,  4,  15,  ηοη  Σιτάλκας,  8β(1  Ευάλκας  Γυίδδβ  νϊίΙεΙιΐΓ. 
^Ηιόνα  1,  5,  15,  ϋΐαΐυπι  ρρο  Τέων,  ηβςαβ  3,  2,  11,  δί 
ροδίΓβιηα  δυηΐ  ΧβηορΗοηΙΐδ ,  ίηΙβ11ΐ§ίΙαΓ  οιιγ  από  Σάρδεων 
(ΙΐοαΙυΓ  ροΐίαδ  (|ΐΐ3ΐη  άη  Άταρνέως ,  ηΐ  1,  1,  36,  Σηΰτόν 
ΠΙαΙυπ)  νίίΙθΙαΓ  ρΓΟ  "Αβνδον. 

8β(1  ρΓ3βΙθΓ  Ηοδ  άβ  ψι'ώηδ  άϊχί  Ιοοοδ  ηιαίΐϊ  δυηΐ  ηΐ3§ί3 
πιίηιΐδνβ  (1βρΓ3ν3ΐΐ,  αηΐ  ςυοΓυηι  δθπρΙυΓ3  άιι1)Ϊ3  ΟδΙ,  ϋβ  ηυί- 
Ιιαβ  ρ3ΐιοθ8  ΙβυΙιιιη  3ΐ1ίη§3ηι. 

1,  1,  30.  Τους  ίτχ,ιειν,εΰτάτους  ΰνναλίξων  άνεκοινοντο. 
Οαοά  8ηί(ΐ3δ  αά  ίιυηο  Ιοουπι  ΓβΓβΓβηάυβ  ροηίΐ:  Άνακοινω- 
ΰαΰ&αι  και  Ανακοινώααι ,  άιιφω  λέγονΰι.  Ξενοφών  δε  και 
^Ανεξυνοντο  εΐρηκεν  έν  ταΐς  Έλληνικαΐς ,  εΐ:  ^Ανεξννοντο, 
άνεκοινοΰτο.  Ξενοφών,  βϊ  ει  ραΓίε  ΡΗοΙϋ  Ιιοάϊε  αηιΐδδ3  τε- 
ρείϊΐυπ),  α  ΡΙιοΙϊο  βυΐεπι,  υΐ  8υρΓ3  (Ιίχϊ  (1ε,  οαιω&ήναι,  άΙ) 
Αείΐο  ϋίοηγδίο  ρείίΐυιη,  (1υ1)ίΐ3Γί  ηοη  ροΐεδί  ςυίη  Χεηορίιοη 
8επιε1  υδΐΐδ  δίΐ  ΓοΓπια  Ιοηίοα,  ιιΐ  δεηιεί  (ΙΐχίΙ  άντιΰίμωκα  ρΐΌ 
αΐ'ήλωκα,  ηεο  ηιΐηοΓΟδ   ^Γ3ΐίαβ  δΐιηΐ  Ιΐ3ΐ)εηά3β  εΐ  Αείϊο    βΐ 


ΧΧΙΙ  Ι'ΚΑΕΡΑΤΙΟ. 

δυϊάαβ  ρΓΟ  οοιΐ8βΓν3ΐαΙΐ3θ§1θ883  (ΐυ3ΐη  ϋδάβηι  ρΓΟ  οοηδβΓναΙα  θι 
3,  3, 1,  οαιωΟ-ήναί,  ψϊΆβ  ύ  ρεπίδδβΐ,  Π6•|υβ  1ί1)Γοηιιιι  ορΙίηιΟΓίιπι 
ϊηίΐίοϊο  ίϋΐϋβ  οοΓΓβοΙΟΓΪδ  ιιΐΐεηαδ  Ιοοιιηι  οοΓΓαιηρβηΙΐδ  ΓβιΙάΓ^υβ- 
ΓβΙΐίΓ  α(1(ϋΐ3ΐηθη1αιη  παρηλ&ον^  οιηηβδ  ίοΓί&δδβ  άβοβρίδδβΐ. 

1,  2,  7.  έπΙ  τα  έτερα  της  πόλεως  ιιοη  δΟΓΪρδβΓβΙ  Χβηο- 
ρΐιοη,  ςυί  δβηιρβΓ  &άτερα  ΐη  Ηαο  ΓοΓηιιαΙα,  οαϊ  τα  έτερα,  ςυο 
ίΐονϊΐϋ  (]:ΐιϊ(1αιιι  δοπρΙΟΓβδ  αά  Τΐιβδ.  δίορίιαηί  ν.  "Ετερος,  ρ. 
2137,  Ο,  3  ιηβ  οίΐαΐΐ  υΙιιηΙαΓ,  δυρροδίΐυιιι  3ΐ)  1ΐ1)Γ3Π0,  υΐ 
3ρα(1  Ι53βιιιιι  ρ.  43,  38:  Ουκονν  όυοΐν  τα  έτερα  προΰήκε  ττ/ 
γνναικί,  ίρδβ  ρ1αΓ3ΐίδ  ρΓούίΙ  ϋ'άτερον.  Εΐ  ιιΐ  ταπί  ϋ•άτερα 
δοήρδϊΐ  Χβηορίιοπ  6,  2,  7 ;  7,  4,  30,  ςυο(1  ίη  τα  επΙ  πάτερα 
άίίίΓΗΟΙυιη  ηϊδί  ορυά  Τ1ιυο)•)1ί(1βιιι  1,  87;  7,  84,  οβΓίβ  βρυιΐ 
ΡοΙγΙ)ίααι  6,  41,  4,  οηαηί3  1ΐ3θο  οοηΐΓβΙιεηΙςίϊΐ,  ίΐ3  2,  2,  5. 
ϊ«κείΓ  ροΐϊυδ,  υΐ  Τΐιυογάϊώβδ,  ςαΒίη  ςιΐ0(1  ΟγΓορ.  4,  1,  7,  νοί 
ορίϊαιϊ  3ΐΐοπ  δαίδΐϊίαυηΐ  τα  εκεί,  δΟπρδβΓαΙ,  βΐ  δβωρβΓ  τάπί- 
■αίόεια ,  6ΐί3ΐιι  ίη  ΙΙίδΙοπ3  Ογ.  δ3θρ6  άΐδΐΓ30ΐυιη,  ϋΐ  3ϋ3  Ηυιυδ- 
ϊαοάί ,  (1β  ςαίΐιΐΐδ  άίχί  ρΓ3θί.  3ΐ1  Α113Ι).  οά.  Ι,ίρδ.  ρ.  XXI,  βΐ  Ο)τορ. 
0(1.  Οχοη.  ρ.  XI,  (|α3β  ίη  1ί1)η5  (1ίδΙι•αοΐ3  οοηΐΓ3  αδίιηι  δοιίρίο- 
Γΐαη  ηοη  άθΓοηίΙαηΙυι•  ίϋδοπρίίοηίΐίυδ ,  ηοη  ηια^ΐδ  3ΐί3δ  ςΓ3δβ5 
3βΓν3ηΙί1)αδ ,  ίρ835ςυβ  βΐίδίοηβδ  ίβιο  ΙαηΙαηι  ίη  ρΓ3ερθ8ίΙίθϋί• 
ΐ)ϋ8 ,  €ΐ  ηο  ίη  ΙιΙδ  ςυίύεω  δοηιρεΓ. 

1,  3,  17.  ναΰς  αυλλέξων ,  αϊ  ηΰαν  εν  τω  Ελληοπόντω 
άλλαι  καταλελίίμμέναι  φρονρίδες  νπο  Πααιππίόου  καΐ  ίν 
Αντάνδρω.  ()αθ(1  ΰΐϊηι  ρΓθ1)3νεΓ3η)  ίπδειίϋΐη  αλλ}/  ροδί 
αλλαι.  ηυηο  ςαΰ(|ΐιβ  ηιίΐιί  νοι-αηι  νίιΙεΙιΐΓ.  δίο  Αηηΐι.  6,  6,  5, 
ροδΙ  αλλοί  δοΐιηείίίειαδ  ίηδβιυίΐ  αίλτ],  εΐ  3ρυ(1  ΤΙίΐιογά.  3, 
17:  ΚαΙ  'Λατα  τον  χρόνον  τούτον  εν  τοϊς  πλεΐαται  δη  νήες 
ά[χ  αυτοΐς  ενεργοί  κάλλεί  εγίνοντο^  ίηβηβ  ίΐίικί  κάλλει  εβΟ 
εοπεχί  άλλαι  αλλν. 

1,  3,  20.  ανοίξαντες  τας  πυλας  τας  επι  το  Θρακιον 
καλουμ,ένας,  Καλονμενον,  ςηοά  Ογΐϋυιη  ροϊΐιίδδε  (Ιίχί  3^ 
Αη3ΐ).  7,  1,  24:  Το  Θρά'/.ιον  καλούμενον ,  ηοη  εδδε  ηεοεδ- 
δ3πυηι,  είδί  δ3ερ8  δίο  ίη  καλούμενος  εΐ  λεγόμενος  εΐ  δίιηίΐί- 
Ιυδ  ρ3Γΐίοίρίϊδ  ίαΐΐυηΐ  1ίΙ»Γί,  ΟδίεηάίΙ  ΡοΙν1)ίυ8  16,  17,1: 
Πρόκειται  της  Τεγέας  ί}  Μεγάλη  πόλις  ώς  προς  την  Μεασή- 
νην ,  ώΰτ  αδύνατον  είναι  καλείΰ&αί  τίνα  πνλην  πάρα  τοις 
Μεαβηνίοις  επΙ  Τεγεαν  βΐ  Ρ3υ83ηί38  8,  36,  5:  Μεγαλοπο- 
λίταις  δε  δια  των  επι  τοΈλος  ονομαζόμενων  πνλών  ίατι 
της  οδού  εν  άριατερα   ^Αγα&ού  &εού  ναός. 


ΡΕΑΕΓΑΤΙΟ.  XXIII 

1,  4,  2.  ελεγον  οη  πάντων  ων  δέονται  τίεπρκγότες 
ΒΪεν  τταρά  βααιλεως.  1)ΐχί  5αρΓ3  ρ.  111  8οηΙ)οη(1αιη  νϊίΐβπ 
πάν9•  ων,  ψιοά  ΐη  βΐίβηιιη  νβΐ  ρΓορΙβΓ  50([αϋη8  πάντων  Γα- 
οϊΐβ  ροΐυϊΐ  (1ορΓ3ν;ιη.  δϊηιίΙϊΙβΓ  Αηαΐ).  1,  7,  3,  ρρο  άντΙ  ων 
εχω  πάντων,  ςιιαηι  άντΙ  των  ρΓαοΙ)βαΙ  0.  ρΓ. ,  δοπί^βικίαιη 
άΐ'θ•  ωΐ',  οΐ  1,  9,  19,  '/.αταβκενάξοντά  τε  ης  άρχοι  χωρί(ς, 
ςαυιη  ΐη  εοιίβιιι  βίΐ  τε  τής,  5€Ρί1)θη(Ιαιιι  Ό-'  ης. 

1,  6,  12.  οι  αΐτιαζόμενοι  ίναντιονα&αι^  φιοά  Β.  ρΐ'αβ- 
1)01  αντιονα&αι ,  εκί  (}ΐιί(1οηι  οΐίαπι  ίη  πιβίίοπίιαδ  ΟγΓορ.  4,  2, 
39,  56(1,  αΐ  (Ιϊχϊ  3(1  6,  3,  13,  αΐΐβηυηι  νϊ(1βΙυΓ  3  Χβηορίιοηΐβ  βΐ 
Τ1ιυογ(Ιΐ(1β ,  (ΐυϊ  βηιΐιο  5αορΪ58Ϊαιβ  έναντιοΰβ&αι,  βΐ3Ϊ  αΐΓ0{|υβ 
ρΓ0ΐι»Ϊ30ϋ6  αΐΚαΐ"  Αοηο38  ίη  Τ3θ1ίοο  ,  1ϋ)Π8  ΙηΙβΓίΙυαι  ν3ΓΪ3ηΙί- 
1)03  ϊηΙβΓ  υΐΓυηΐ€[υβ,  υΐ  83Ρρβ  βρικί  Χοηορίιοηΐβπι  νβπαπί  ΐηΙΟΓ 
αντίος  εΐ  ενάντιος. 

1,  6,  29.  ηαρα  δε  ^ιθ(ΐέδοντα  οι  Σάμιοι  δέ'λα  νανοΐν 
επΙ  μ,ιάς  τεταγμένοι•  εΰτρατηγει  δε  αυτών  Σαμιος  ονόματι 
Ιππίΐκ'.  Ιηυΐίΐβ  ΐ1Ιυ(1  ονόματι,  (1β  ςαο  (Ιίχϊ  3(1  ΟοηιπιβηΙ.  3, 
11,  1,  Γαοϊΐε  0Γε(]3ΐη  οχ  ιπαΓ^^ίπε,  υ1)1  όνομα  τι  380ΓίρΙυπι  Γιιϊδ- 
δοΐ ,  ϊπβρδΐδδε.  Ρθ5ΐ  Κλεωννμος  ιΐείείπω  οαιη  11Ι)Γ0  ορίΐηιο 
υνομα  Ιηϊτα  5,  4,  25,  ιιΐ  1,  4,  2,  εΐ  3ΐϊΙή  83ερε  Ιιοο  νοο3ΐπι1αιη 
αι1(1ίΙαιη  63ΐ  ηοωΐηϊΐίαβ,  βΐ  τουνομα  3ριΐ(1  ΡοΙγΜυηι  5,  82,  13. 

2,  1,  14.  παρεδειξε  δ  αντώ  παντας  τους  φόρους 
ίονς  εκ  των  πόλεων,  οϊ  αντώ  Ι'διοι  ήΰαν.  ϋδϋδ  ρο8θΐΙ 
νίντοϋ. 

2,  1,  17.  οι  δ'  Α&ηναΓοι  εκ  της  Σάμου  ορμώμενοί 
την  βαοιλέως  αακώς  εποίουν,  και  επι  την  Χίον  και  την 
"Εφεΰον  ίπεπλεον ,  και  παρεΰκευάξοντο  πρυς  ναυμαχίαν, 
'/μΙ  ΰτρατηγους  προς  τοΐς  υπάρχονΰι  προΰείλοντο  Μέναν- 
δρον,  Τυδεα,  Κηφιαόδοτον.  Ανΰανδρος  δ  εκ  της  Ρόδου 
πυρά  την  Ιωνίαν  εκπλει  προς  τον  Ελληΰποντον  προς  τε 
των  πλοίων  τον  εκπλουν  και  ίπΐ  τας  αφεΰτηκυίας  αυτών 
πόλεις.  ΐΓΓβρδίΙ  ϊηΙεΓ  (Ιαρίεχ  ε'κ  3ΐ1βηυπι  3ΐ)  Ιιοο  Ιοοο  ρΓ363θη8 
ίκπλεϊ  ρρο  ε'πλει,  υΐ  δε(}αΐΙϋΓ  παρέπλει  δ.  18,  εΐ  οδΐ  2,  2,  1: 
Έπλει  επι  το  (νοί  ροΐΐυδ  επί  τε)  Βυζάντιον  και  Καλχηδόνα. 
4,  8,  24;  5,  1,  5,  6,  19,  21,  26,  οΐ  αΐϊΐιΐ  δαερε  οοηιροδΐΐΒ. 
Κιιη  ηΐία  Γ3ΐΐο  ρΓββδεηΙϊαηι  επειοπλεΐ  1,  1,  5,  12,  εΐ  καταπλεί 
7,  1,  20.  Αΐ(ΐαβ  ΙοδερΙιΙ  Α.  Ι,  17,  9,  3:  Έπει  δ'  εκπλεΐ 
μεν  επι  της  Ρώμης  "Αρχέλαος ,  Ονάρω  ί'  επ'  Αιτιοχείας 
εγενοντο  κομιδαί ,    Σαβίνος  .  .  παραλαμβάνει  τα  βασίλεια, 


XXIV  ΡΕΑΕΓΑΤΙΟ. 

ΐΰβηίίβδίο  ΐ6§βη(1υιη  ί'πλει,  υΐ  δβςυΐΙαΓ  4,  1:  Πλεΐ  δε  κατά 
τούτον  τον  καιρόν  Ιπϊ  Ρώμης  '/.αΙ  Αντίπας. 

2,  3,  19.  άτοπον  εΐναι  το  πρώτον  μεν  βονλομενους 
τονς  βελτίατονς  των  πολίτών  κοινωνούς  ποιηΰαα&αι  τριΰ- 
χιλίονς.  δ]Π)ϊΐ68  (ΐυο(ΐ3ηΐΓηοάο  δυηΐ  Ιοεΐ  Αώά]).  6,  4,  1 : 
'Αρί,αμενη  δε  η  Θράκη  αντη  ^ΰτίν  απο  τον  στόματος  τοϋ 
πόντου  μέχρι  Ηράκλειας ,  αϋ  άπο  του  στόματος  Ι3ΐη  αί 
ρΓ360β(1εηΙϊα  ρβΓίίηβΐ  φΐ3ηι  3(1  5οςυβηΐΪ3.  Υβη.  5,  29:  Όσοι 
δε  αλίσκονται,  παρά  φνσιν  τοϋ  σώματος,  τνχη  δε  χρώμενοι^ 
α1)ί  ΓβρβΙβηάαιη  άλίσχονται.  ΟγΓορ.  5,  5,  35:  Έπειδάν  δε 
πεϊραν  ημών  ?•άβΐΐς  πώς  εχομεν  προς  σε,  εάν  μεν  δη  σοι 
φαίνηται  τα  νπ  εμον  πεπραγμένα  επΙ  τω  σώ  αγα&ω  πε- 
ποιημένα,  άσπαξομένον  τέ  μον  σε  άνταΰπιίζοϋ  ενεργέτην  τε 
νόμιζε,  \Λ)1  οιηϊδδυιη  βΐ)  ορίϊιηίδ  πεποιημένα,  $ϊ  ηοη  δοπρδθ- 
ήΐ  Χεηορίιοη,  δοιηοΐ  ροδίΐυιη  πεπραγμένα  οοηίαΐϊ  οιιηι  Ηπγο- 
άοΐι  8,  80:    "ΐΟ'&ι  γαρ  εξ  εμέο  τα  ποιεχψενα  νπο  Μηδων. 

2,  3,  20.  άλλων  άλλαχον.  Χεηορίιοηίουιη  Θ85β  άλλων 
άλλτ}  ά'ιή  3(1  ΟγΓορ.  7,  4,  7. 

2,  3,  36.  ον  μέντοι  θαυμάζω  γε  το  Κριτίαν  παρανενο- 
μτ/κέναι.  \νο1ίϋ  ροΐΐαδ  ρΓθ1)3ηιΐ3  οοηίθοΙυΓΗ  παρανενοηκέναι 
ψΐΆϊη  \ν)11&η])Άθ\\η  παρακηκοέναι ,  ςυυπι  3ΐΙβΓυιη  ϊ1Ιυ/1  νβΓ- 
Ι^υιη  β3(1οιιι  (}ΐΐ3  Ιιΐο  ορυδ  βδΐ  κΐ^ηίΠοαΙΐοηε  ουπι  παρακονειν 
οοηΐυη^ιΊΐ  ΡΙβΙο  Μβηβχ.  ρ.  195,  Α,  ιηππίΕβ,  υΐ  8ΪΙ  (ΐ6ΐΪΓ3Γβ. 

2,  4,  31.  προσέβαλλεν  όσον  άπό  βοής  ένεκεν  επεί  ί' 
ονδεν  από  της  προσβολής  πράξας  άπήλ&εν.  Μΐρυπι  5Ϊ  Χοηο- 
ρΗοηΙΐδ  δΐΐ  ίηιιΐϊΐθ  Πΐυά  από  της  προσβολής,  ψι!  1,  1,  3: 
Οι  Αθηναίοι  απέπλευσαν  ουδέν  πράί,αντες. 

2,  4,  36.  αμφότεροι  της  μετά  Παυσανίου  γνώμης 
όντες  μάλλον  η  της  μετά  Λυσάνδρου.  Οαί  οοηΙαΙοΓΪΙ  6,  5, 
4:  Ποιησειν  ώστε  μετά  της  Λυσάνδρου  γνώμης  και  μη 
δαπανηρώς  τειχισ&ήναι  το  τείχος,  δίΐΏί1εδ(]ΐιο  βρικί  αϋοδ 
Ιοοοδ  εΐ  ΙοοιιΙϊοηεδ  άνευ  της  γνώμης  νεί  συν  τη  γνωμ'η ,  Ιιϊο 
(|ϋοςυε  Ιίϊδ  ΐΓβηδροδίΙυιη  ριιΐ3ΐ)ϊΙ  μετά. 

3,  1,  10.  τοις  δυναμένοις  μάλιστα  πάρα  Φαρναβά'ζψ 
ρΓΟ  μέγιστον,  ψχΆβ  ιι^ϋαΐΆ  ΟδΙ  ΓθΓΓηυΐ3,  ηϊΐιΐΐο  νοηυδ  νΐίΙείιΐΓ 
(]ΐΐ3πι  3ρυά  Οειηοδίΐιεηειη  ρ.  836,  10,  φρονεΓ  μολιστα  ρίο 
μέγιστον,  οΐϊηιηδί  ΐΐ3  δοηρδεΓΪΙ  ίϊ1)ηηίιΐδ  νοί.  1,  ρ.  358,  5, 
εΐ  ηοη  ΐρδε  φΐθ({ΐιε  επΙ  πλοΰτω  μέγιστον  ορρί  >οΰσ«ς  ρΓΟ 
μάλιστα  φρονονσας. 


ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ.  XXV 

3,  2,  18.  εί  μεντοί  ταντα  δει  τΐοιεΐν.  Ουυιη  α  —  δει 
5ΪΙ  ίη  ορΙϊΐΏΪδ,  50ΓΪρ5Ϊ  εί  —  δει  ψτο  αν  —  δέτ}. 

4,  1,  24.  πολλά  μεν  εκποψατα  υμΙ  άλλα  δη  οι  α  Φαρ- 
ναβάξου  κτήματα.  Τηιιι  8ΐιρβΓν30ϋυΓη  δη  ρθ5ΐ  άλλα  ςϋ.ιιη 
3ρΙιιιη  ρο8ΐ  οία,  φΐοουιη ,  βΙΪ3πΐ5Ϊ  ΓβΙΙαΙ  ΟγΓορ.  1,  2,  6: 
Γίγνεται  εγκλήματα  απάτης  καΐ  κακολογίας  καΐ  άλλω'-' 
οίων  δη  εικός,  η\η  οπιίΙΙυηΙ  ορίίηιί,  ΐυηχβηιηΐ  3ΐϋ  ηιυΐΐί ,  υΐ 
ηοη  άιώιΊθΐη  Ιιίο  ηυο(ΐιιβ  5θπ1)βηι]υιη  0586  άλλα  οία  δη. 

4,  1,  37.  τίΐονιόν  τί,  ως  εοα-ε,  φιλοτιμία  εβτί. 
Ρ})3Γη3ΐ)3ζιιιη  1ΐ3Ρ0  (1β  5β  (ΙΐοβΓβ,  είδί  νβΓΐ)3  8ΪιηΠ1ϊιη3  δΐιηΐ  ΡΙη- 
Ιοηϊοϊδ  Κθϊρ.  4,  ρ.  443.  0:  Τοιούτον  μεν  τι  ην,  ως  ε'οικεν, 
ή  δικαιοΰννη,  φίπιη  ρΓορβ  ΓΪ(1ίουΙαπι  δϊΐ,  ΓθοΙβ  βχρυη^ί  Ηβοο 
νΐιΙβηΙαΓ,  Ι3η({υ3ΐη  οΙΐθ5Ϊ  3(υίΐ3ΐηθηΙαΓη  ΙθοΙοη». 

4,  3,  9.  εν  τώ  οοει  τω  ΝαρΟ•ακίω.  τω  ορει,  υΐ  βδΐ  ϊη 
υηο  ρΓΟ  ορει  εν,  (^υο  ηβ  Ρ1υΐ3ΓθΙιυ8  ςυιΜβπι  οριιβ  ρυΐΒνϊΙ, 
ΓβοΙβ  νϊάβΐυτ  άθίοπ.  Νοη  ηιίηιΐδ  5υρβΓν3ουυΐΌ  3ραι]  ΤΗιιογΊ. 
3,  116:  Των  Καταναίων,  οϊ  επι  ττ^  Αΐτνν^  τώ  ορει  οίκοΰΰιν, 
όπερ  μέγιΰτόν  εατιν  ορός  εν  τι]  Σικελία,  υ1)ϊ  ρΓββΟΡδδβΓίΙ 
εκ  της  Αΐ'τνης,  1ϊ1)ογ  υηυδ  βυΐβιη  τω  ορει  ττ]  Αΐ'τντ]. 

4,  7,  7.  μάλα  πολλά  βλάψας  τονς  ^Αργείονς,  ατε 
άπροοδοκητως  αντοΐς  εμβαλών.  Οαυιη  3,  4,  12,  1ί1»ΓΪ  ορίίπιϊ 
άπρο(:δοκγΐτοις,  οβίθπ  ουηι  Α§•θδϊΐ30  άπροΰδοκητως  ρΓαβΙ^οβηΙ 
βθ(ΐ6αΐ(}υβ  πιοίΐο  ν3πβηΙ  ΙίΙ)Π  Τΐιυογάϊίΐίδ,  ββά  ϋίΐβιη  33ορβ  οοη- 
δθπΐϊδπΐ  ΐη  άττροαδοκψοις,  υΐίί  ηβ  Ιοοιίδ  (^υίίΐβιη  οδΐ  βιΙνοΓίιίο, 
Ι)ίο  ςιιοί^υβ  (Ι3ΐίνυδ  νϊ(1βΙιΐΓ  ρΓΟβΓθΓΟίκΙυδ,  ιιΐ  (Ιίχί  3(1δ1θρ1ι.ιηυηι, 

4,  8,  15.  αντη  μεν  η  ειρήνη  όντως  εγένετο  ατελής,  και 
άπήλ&ον  οΐκαδε  εκαβτος.  ψιϊ  οοηΐυίοπΐ  εαιη  5,  1,32: 
Ακονοντες  ονν  ταντα  οι  άπο  των  πόλεων  πρέΰβεις^  απηγ- 
γελλον  ίπι  τας  εαυτών  εκαβτοι  πόλεις'  4,  18.*  Και  Ικ  τού- 
τον οΐκαδε  ηδΐ]  εκαβτοι  απηΰαν,  βΐ  7,  1,  38;  Έιπει  δε  αφί- 
κοντο  οι  πρέββεις  οΐκαδε'εκαΰτοι ,  Ι3ΐη  Ιιϊο  ςυ3ΐη  7,  1,  22: 
Μετά  ταντα  μεντοι  οί  Θηβαίοι  μείναντες  ου  πολλάς  τη- 
μερας  άπηλ&ον  οΐκαδε,  και  οί  άλλοι  δε  εκαατος  οΐκαδε, 
νβπυδ  ρυΐ3})ίΐ  εκαβτοι,  ιιΐ  2,  4,  38,  άπιεναι  επι  τα  ίαντών 
ίκάβτονς ,  πιβΙΐοΓθδ  οπιπθδ  εκαβτον,  βύαιοή  ΓυβπηΙ  ϊηΙβΓ  ΐ1ΐ3» 
οίνίΐ3ΐ68  ςυ3β  υηιιπι  Ι3η1υιη  1θ§3ΐιΐΓη  ιηΐΙΙΟΓθηΙ. 

4,  8,  22.  ην  5'  οντος  άνηρ  ενχαρίς  τε  ονχ  ήττον, 
μι  \λον  τε  βνντεταγμενος  και  εγχειρητικώτερος  βτρατηγός. 
Κ'^'δΙίΙυί  ςυοά  ϋοΙίΓββυδ  οοηΐβοβΓβΙ  βνττεταμενος.    Νβο  άΐίΐΐίο 


XXVI  ρεΑεγατιο. 

Τ1ιυο}•(1ϊάί  5,  9:  Έν  τω  ανεψίνω  αυτού  ι  ης  γνώμης  και 
.τρίν  ξυνταχ&ήΐ'αί  μάλλον  την  δό'ξαν,  Ίάβϊη  β58β  ΓθδΙίΙιιεη- 
<1ιιηι,  ιιΐ  3ΐί1>ΐ  οοηΐΓϋΓΪα  δυηΐ  ανεΐναι  βΐ  αυντζΐναί  οΐ  ΐρδϊαδ 
Χθηο})1ιοηΙΪ8  Οβοοη.  2,  18:  Τονς  γνώμτ]  ΰνντεταμίνη  ετα- 
μελομένονς  ^  Ιίΐιη  (]ΐΠ(1αηΊ  ΰνντεταγμεντ] .  βΐ  3ρα(1  αΐϊοδ  δαβρβ 
ροοοαίυια  αηίιηαοΙνθΓίΟΓυηΙ  Ηβυδίΐΐιΐδ  δρβο.  ΡΙαΙ.  ρ.  ΙΟδ,  βΐ 
\νγΙΙοιι1).  ίΐΗΕαηαρ.  ρ.  79,  β§ο(ΐυβ  3(1  ΟγΓορ.  6^.  ίίρδ.ρ.ΧΧΙ.  δίο 
ρΓαβΙοι•3ΐΐθ5Βΐθ01ΐΓ.  νοί.  Ι,ρ.  170:  ΈμφρωνκαΙ  ανντεταμένος. 

5,  1,  6.  παρατ  ρεπό  μένος  δε  εις  Τένεδον  εδΐ^υν  την 
χώραΐ'.  ΠοοΙβ  ΙιαϋίΙ  (1αΐ3Ϊβ  οοΓΠ^ϊΙϋΓ  παρατραπόμενος,  αΐ  68ΐ 
Οβοοη.  12,  17:   Παρατραπόμενος  τον  λόγου  δήλωβον. 

5,  1,  11.  '/.αΙ  απο  δε  τ•ών  πληρωμάτων  δε  των  ίκ  των 
νεών  εκήρνξε  βοηΟ-εΐν  οΰοι  ελεν&ίροι  εΙει>.  -  ΜΪΓυιη  8Ϊ  Ιιοο 
υηο  Ιοοο  ϊηαΐίΐβ  ΐΙΙαΛ  των  εκ  των  ΐ'εών,  ιάφιβ  ρΓ30ΐιιί850  τοις 
των  νεών  επφάταις,  α(υϊι1θΓΪΙ  Χβηορίιοη,  ηθ(|ΐιβ  ΐΐ3  δϊΐ 
ΙοςυιιΙυδ  ιιΐ  86πιρθΓ  &1{1)ί  ςαυω  ΐρββ  Ιαπι  Τ1ίαογι1ϊ(1β8 ,  οΙ  Ιιίο 
1θ(ΐιιαΙυιη  οοηίβοίΐ  Ρ1ιιν§0Γ8,  υΐ  δοΐαιη  ροηοΓβΙ  πληρωμάτων. 

5,  2,  4.  αΰφαλώς  7^υη  '/.νζλω  τείχος  περί  την  πολιν 
ψ'λοδόμηΰεν.  Βΐχΐ  ί,ιιη  ρ.  VII  οηιίδδίπη  ΐη  ηιϊηυδ  ({υίάβιη  1)οηί8 
ιΗχος  1ιτορ8ί5δ6  βχ  5;ο1κ)Πο  αιΐ  κί;'κΑω  ίη  κνκλον  ιηαΐ3ηι1υιη 
βδΟΓίρΙο ,  υΐ  Ιίοδγοίιΐιΐδ  κνκλυνς  ΐηΐ6ΓρΓβΐ3ΐυι•  τα  τείχη,  βΐ 
Γαΐδδθ  οοηϋοϊο  (]ιη  ϊηΙβΓρΓεΙαΓβΙϋΓ,  Βρυά  Ιυΐίαιιυιη  ρ.  340,  0: 
Ετνγχανον  εγω  χαμάζων  πάρα  την  φίλην  Αονκετίαν  ονο- 
μάξονΟί  δε  οντο^ς  οι  ΚελτοΙ  των  Παριοίων  την  πολίχνην 
εατι  δ  ου  μεγάλη  νηΰος  εγκεψένη  τω  ποταμω  και  αυτήν 
κύκλω  πάΰαν  καταλαμβάνει,  ϋΐιί  (ίϋΟίΙ  ΐη  Οθί1ίοϊ1)αδ  Μ3γ- 
€ίαηο  βΐ  νοδδίαηο  Μηειτιοδ.  νοί.  10,  ρ.  167,  βδΐ  πάβαν  το 
τείχος  καταλαμβάνει.  §Γ3ηιιη;ιΐ!οϊ  δοΙιοΗοη  ρπίο  ,  ({υϊ  κύκλω 
ρβρνοΓδβ  ΐηΙθΓρΓβΐ3ΐιΐ8  ΤΟ  τεΐχος  Ι^υοοΙίββ  Ρ3ηδΐθΓυιη  ορρϊίΐα- 
ΙιΐΓπ  πιιίΓΟ  οίηχίΐ,  ςαοιη  ίρδβ  ϊηερίαδ  Ιιίο  ΒΓΐϊοαΙαδ  (ΙίΓυΐΙ,  ηβ 
(Ιίοηιη,  ςηιιιη  αύτην  ηοΐΏΟ  ηοη  5ίΙ  3(1  νηΰος  ρυΐίυδ  (}α3ΐη  3(1 
πολίχνην  Γ()ΐ3ΐιΐΓυ8,  ΐιΐδΐιΐΗπι  ΐρδβιη  ιηυΓΟ  οΐη^η.  Η3υ(1  (ΙυΙϊβ 
βηίπι  Ιιιϋηηιΐδ  αυτήν  3(1  νησον,  νοι•])ΐιιη  3υΙ(Μΐι  3(1  Πϋνϊυπι  γο- 
ίβΓ(?η8  50ΓΪρ8{ΐΓ3ΐ  πάΰαν  Ιγκαταλαμβάνει. 

5,  4,  20.  διίδΐυϋ  Γοπηβιη  εκπολεμηΰειε,  Γ}υ3ΐι1ιιιιινίδ  ϊηιη 
οΐ)  Π.ΊΓροοΓ3ΐΐοηβ  ϊηνοηΐ3Γη  1ΐ3υ(1  ρ3ΐιο1δ  εϊαδπιοίΐϊ  νϊΐϋδ  (ΙοοβρΙο, 
■αΙ  (Ιΐχί  3(1  Αη3ΐ)3δΐη  1,  2,  22,  αί  ΓβδίίΙαί  ίκπολεμωΰειε .  ιιΐ 
3ρυ(1  Ρϋ1γ1)ΐυιη  15,  6,  6,  εξεπολεμωΰαμεν  δβΓνανϊΙ  ρβίκη- 
ρδβδίυδ  ναΙΐθ3ηυδ  ρ.  55,  11. 


ΡΚΔΕΓΑΪΙΟ.  XXVII 

5,  4,  35.  ονδεν  άν  ο  τι]  ττόλεί  δοκοίη  αντειηείν.  8οπ- 
ΙίβΐΜίαϊη  ροΙίϋ5  ουόενί. 

7,  1,  29.  ίπεί  δε  αποπορενόμενον  νπετέμνοντο  αυτόν 
ΐί  ΜεαβηνίΟί  επΙ  ΰτενον  της  οδον.  δοηΙ»οη(Ιαιη  νϊιΙοΙυΓ 
(πι  ΰτενών,  ψιοά  βδΐ  δρυά  δογίβοβιη  ρ.  25,  18  βά.  Μαΐΐεπ 
ΑΐίοςαΙ  βχδρεοΐβί  ίπΐ  ΰτενω,  ςαοά  βδΐ  6,  4,  3,  27. 

7,  2,  9.  έπΙ  της  ΰωτ7]ρίας  τονς  μεν  άνδρας  δεξίου- 
μένους  αλλήλους.  ΙΓδΐΙαΙα  ίη  Ι3ΐϊ1»ιΐ8  οοιίδίΓαοΙϊο  οιιιη  άαίινο 
ττ/  αωτηρία.  Ιϊ)ίάβια  ςαο(1  ββΐ  αμα  χαρά  όακρνούΰας.  οοηΐϋΐί 
οΓδβΓ.  3(1  ΟγΓορ.  θά.  1.ΐρ5.  ρ.  XXI,  οαιη  εο  ςαοά  εδί  ϊΐ».  6,  1,  6: 
Τοιαύτα  επαιξον  αττονδτί  προς  άίληλους.  ψιοά  αμα  ΰπουδ^ 
ροΐΐϋδ  (ϋοειιιΐυιη  νϊ(1οϊΐΐαΓ,  υ  Ι  τββρδβ  (Ιϊχΐΐ  ϋίο  ΟΙίΓγδ., 
ςααηι  ΓΠΓδαδ  βρυά  ΑοΙιίΠβιη  ΊάΙ.  δ,  14,  ρ.  115,  26  δίΐ: 
Ταύτα  μεν  ονν  επαι'ζε  ΰπουδτί,  δβά  ςυ36  Ιαοο1)δΐιΐδ  οοη- 
ΙαϋΙ  εχεηιρία  οιηπί»  ρΓβεροδίΙϊυηειη  Ιΐ3ΐ)εηΙ  αάίαηοίβηι,  ηβςαβ 
ίΚβη  ρΓΟΓδαδ  οοιινβηίΐ  Ιιυο  Γΐ3ΐοηϊδ  Αροΐ.  ρ.  24,  0:  ^Αδικεΐν 
φημι  Μέλητον,  ότι  απονδί]  χαριεντίζεται,  ραδίως  εις  αγώ- 
νας 'κα8•ιΰτας  αν&ροίττονς. 

7,  2,  20.  Οαοίΐ  εδί  ϊη  Γηεϋοπίιυδ  χωρίον  ετά  τοις  οροις 
■ημΐν  τειγίξυνΰΐν ,  ρΓο  θο  Χεηορίιοη  οεΓίε  βΐ  ΤΙιυογίϋίΙεδ  3ΐϊΐ3Ϊ 
δβιηρεΓ  άίχεΓαηΐ  ςυοά  εδί  ίη  οείεπδ  όρίοις,  είδΐ  βΐίβηιηι  \Ιά 
(Ιϊχίδδβ  νίιΙεηΙαΓ  ΓεοειιΙίοΓεδ,  ιιΐ  ΡοΙγΜαδ  2,  24,  8:"Εταξαν  επϊ 
των  ορών  της  Γαλατίας,  βΐ  ΠΐΟίϋοΓυδ  1,  37:  Ουδέ  μέχρι 
τώΐ'  ορών  της  Αιγύπτου  προσανέβηααν  41:  Προς  τοις 
ύροις  της  Σ•/.νΟ-ίας•  13,  75:  ΕπΙ  των  ορών  κατέμεινε'  19, 
38 :  Μένειν  ίπι  των  όρων  της  έρημου.  1ΐ3(}υο  ρπιοδίηΐ 
1)&υ<1  (1αΙ)ΐε  (}ΐιοά  ϊη  οοΙεΓΪδ  βδΐ  όρίοις.  —  ΙΜάειη  ςαοίΐ  εδί 
ί'ΰως  δε  επιφανείς  αν  τροπην,  ωΰπερ  εν  Πελλήνη.  ποιηθείς, 
<ϋχίΙ  ρΓίεΙεΓ  ΗεΓούοΙυιη  1,  30,  Ροίγΐίυδ  1,  9,  8:  Τρο- 
πην  δε  ποιηΰας  αυτών  ιΰχυράν^  εΐ  3ΐϋ  ΓεοεηΙιΟΓαιη  ίη  ΤΙιεδ. 
δίβρΗ.  οίΐ3ΐϊ,  νείυΐ  ΡΙυΙ.  03ΐηί11.  ο.  2:  Συ μπλε'/.ό μένος 
τοις  άρίΰτοις  των  πολεμίων  τροπην  έποίηαε.  βΐ  Οίεοιη.  ο.  6. 
>5θθΓαΙΐδ  ρ.  242  ,  Ε :  Σπαρτιάται  μεν  άρχοντες  Πελοποννη- 
ίίων  εις  την  ναυμαχίαν  την  ποιηΰαααν  τροπην  άπαντος 
τού  πολέμου  δεγ.α  μόνον  ΰυνεβάλοντο  τριήρεις,  οοάεχ  ΙΙγΙ)!- 
η3δ  ρΓΟ  ροπ^ίν,  υΐ  ^[\xοά  Ιοδβρίιυδ  Α.  Ι.  17,  9,  7  (ΙίοϊΙ:  Καϊ- 
ΰαρ  δε  Αρχίλαον  φιλοφρόνως  άνίδτη  .  .  .  πολλην  τε  άπέ- 
η:αινε  τροπην  γνώμης  τ7}ς  αντοϋ  ουκ  'αλλα  πράξειν,  νΐοϊδδϊηι 
ΐρν:ά  Ζοη3Γ3ΐη  νοί.  1,  ρ.  261,  Ο,  δΟΓίρίΛΠΐ    Καΐααρ  δε  μάλλον 


XXVIII  ΡΚΑΕΡΔΤΙΟ. 

νΓτέξ»  ^Αρχελάου  ^οπην  εδείκνν.  ^\1οά  νθΓυηι  νϊιΙβΙϋΓ.  ΙιΙβω 
νοο3ΐ)α1υίη  1αΐ6Γβ  δΐΐδρϊοοΓ  ηρα(1  Ρδ.-Οοηιοδίΐι.  ρ.  153,  27: 
Τηλί'λαΰτην  5'  εχεί  ρώμην  προς  τας  πρότερον,  ωΰτε  ηνίκα 
Αα-λεδαιμονίοίς  επολεμούμεν ,  όττοτέροις  πρόο&οιτο,  τού- 
τους εποίει  '/.ρατεΙν  τών  ετέρων,  υ1)ί  ροπην ,  ςαοά  β3ΐ 
ρ.  154,  18:  "Ολως  μεν  γαρ  η  Μακεδονίκη  δύναμις  εν  μεν 
ττροΰ&ήκης  μέρει  ροπην  έχει  τινά  ■/.αϊ  χρηόιν,  βΐ  Ηα1)βΙ  Όβιαο- 
8ΐ1ΐθηβ8  ρ.  598,  7:  "Ω,ΰτε  δικαίως  τηλι>:αϋτην  εχουσών  ροττην 
εφ'  εκάτερα  τών  τριηρών,  τούτον  ορον  τε^είκστε  τνι  βονΙΫι, 
Ιο^εηιΐιιιπ  νίίΙβΙυΓ,  ιιΐ  αρυ(1  ΡοΙγΒΐαια  7,14,  6:  Τηλικαντην 
τοις  νέοις  βαΰιλενβι  ^οπην  έχει  και  προς  ατνχίαν  ν,αΧ  προς 
ίπανόρ&ωβιν  της  αρχής  ν,  τών  παρεπομένων  φίΧων  εκλογή 
γ,αι  -/.ρίοις,  6ΐ  ΒΐΙβΓυιη  οιιιη  ροπή  εΐϊαιη  αΙϊΜ  βδΐ  οοηΓυδίιιη. 
Αίςαβ  ίίΐθΐη  εΙ  αρυά  ΧεηορΙιοηΙεηι  αρίίιΐδ  βΐ  8ραύ  ΡΙαΙαΓοΙιυιη 
Οβιη.  ο.  2  δΐιρΓα  οίΐ. ,  χί  οοηϊιιη§αηΙιΐΓ  τοις  αρίΰτοις  τών 
πολεμίων,  Ιοοαιη  1ΐ3ΐ30ΐ,  &30Γίρ8Ϊΐ5υβ  ηβδοίο  0[υί3  εχειηρΐ3Π 
ςυο   ιιΙΟΓ.  Ναιη  Χοηορίιοη  τροπην  ποιηβαΰϋ-αι  5,  4,  43. 

7,  4,  39.  πέμψαντες  εις  Θήβας  πρέΰβεις  κατηγορούν 
αυτού  ως  δεΐν  απο&ανεΐν.  δι  τεοΐβ  ΐΐα  δοπρίυιη,  ηοη  ρΓΟ 
ίεΠιοο  ροδίΐυιη,  δεά  ρΓΟ  δέον,  ςιιβιη  Γοηηαπι  άττικωτέραν 
(ϋοϊΐ  βΐ  ουιη  πλειν  ρΓΟ  πλέον  οοηΓοΓΐ  Αροΐΐοη.  Βοΐίΐϊοη  Αη. 
νοί.  2,  ρ.  542,  33,  εΐ  ΗεΓοάϊβηιΐδ  φΐί  (ΙϊοίΙυΓ  ΟΓαιιιεπ  Αη.  Οχ. 
νοί.  3,  ρ.  234,  2,  αΐϋςιιε  ΐεδΙηηΙιΐΓ  ^ΓαηιηιαΙΐοΐ  3(1  Τΐιβδ. 
δΙερ1ΐ3ηϊ  ν.  ζ/ί'ω,  ρ.  1036,  Ο,  οΐΐ3ΐΐ.  Εβ  ϊη  Π1)Γίδ  δΟΓίρΙοΓίιιη 
ΓθΓ3  3ΐ)ο1ϊΐ3  3ρυ(1  Πϊοηοιη  Οΐιτγδ.  Ογ.  11,  νοί.  1,  ρ.  254:  Μη~ 
δεν  γαρ  δειν  Αλέί,αΐ'δρον  τοβοΰτων  ονΰών  κατά  την  Αΰίαν 
γυναικών  τον  δε  εις  την  Ελλάδα  ελ&όντα  μνηΰτεύειν  •  45, 
νυΐ.  2,  ρ.  208:  Και  προς  ενίονς  ονδε  δικών  μοι  δεΐν  ,  αλλά 
μάλλον  ειπείν  και  μνηΰ&ηναι  πεοί  τών  κατεχομένων  προς 
ονδένα  ουτ  έμνήβ&ην  οΰτε  λόγοι'  έηοιηαάμην  ονδένα,  οιη- 
ηϊΙ>α3  εδί  οοηδεΓν3ΐ3,  υΐ  3ριΐ(1  3ΐίοδ  ηοηηυΐΐοδ,  άβ  ςιιϊΐουβ 
Βοίδδοη.  Αηεαί.  νοί.  2.  ρ.  78 ;  5,  ρ.  286. 

7,  5,  9.  δειπνοποιηΰαμενος  και  παραγγείλας  ηγεΐτο 
τω  δτρατενματι  ευ&υς  έπΙ  Σπάρτην.  ΥεΓυπι  νίίΙοΙυΓ  (|ΐιθ(1 
δυρεΓδοηρΙιιιη  ϊη  ιιηο  ΰ%-αι  βυρερ  μένος,  άείείο  ςιιοά  ϊίΐβιη 
οαπι  3ΐϋδ  οπιίΙΙΐΙ  και.  8ίο  1,  6,  38:  Τοίς  ΰτρατιώταις 
παρήγγειλε  δειπνοποιεΐβ&αι.  Εΐ  Ρο1γ1)ϊιΐ8  εβηάοπι  ςιΐ3Γη  Χε- 
ηυρίιοη  Γβιη  η3ΓΓ3ηδ  9,  8,  3 :  Αειπνοποιηΰαΰ^αι  τοις  αυτού 
καθ"    ωραν  παραγγείλας  ε^ηγε  τ  7]  ν  δΰναμιν. 


ΡΕΑΕΡΑΤ10.  XXIX 

7,  5,  15.  οί"  δ  ^Α&ηναΐοί  ιππείς  δαλ&όντες  τας  Κλε(α- 
νας  ίτνγχανον  προδιόντες  ει.•  την  ΊΜαντίνεκχν  και  ν.ατα- 
οτρατοπεόενοάμειοι  Ιντος  τείχους  εν  ταΐς  οικίαις.  λοηο- 
ρΐιοη,  ορίηοΓ,  δΟΓίρχεΓαΙ  προϊόντες 

δυρβΓ8αηΙ  νβιο  Ιοοϊ  ^ϋ^^α1η  ΐηβχρΠοίΐΙιίΙβδ,  υΐ  4,  2,  13: 
Έν  τοντω  οί  Ααχεδαιμόνιοι  '/.αΙ  δη  Τεγεάτας  παρειληψότες 
χαι  Μαντινέας  ^ξ^^ΰαι'  τϊ}ν  άμφίαλον .  \χ\>\  ςυαιιι  ιιβ^αε  ύε•  Γβ 
η6(}αβ  ιΐβ  νβΓΐ)Ϊ3  οοηδίβΐ,  ςιιΐά  δοιήρδοπΐ  Χοηορίιοη  ηοηιο  ^^xβΓ^ι. 
Ει  6,  4,  14:  ΈπεΙ  μάντοι  απίθαί/ε  /ίείνων  τε  ο  πολέμαρχος 
και  Σφοδρίας  των  περί  δαμοβίαν  %αι  Κλεωννμος  ό  νιος 
αυτούς  χαΐ  οί  μεν  ίπποι  και  οί  ΰυμφορεΐς  τού  πολεμάρχου 
καλούμενοι  οι  τε  άλλοι  νπο  τον  όχλου  ω&ουμενοι  ανεχώρουν. 
υί»ϊ  ηβς'^β  υί  μεν  ίπποι  ο.οηίβοΙυΓα  Ηβηΐ5ΐ6Γΐιιΐ5ϋ  υί  αμιπποι 
βιρβάίυηΙαΓ  η^ί^αβ  ΰνμφορεΐς  υηΐαδ  1ΐ1)η  δΟΓΪρΙαΓα  ααμφορεϊς 
αυΐ  αΙΙΟΓΟ  ηοη  ιηίηαδ  ΐηοοΓίο  βΐ  οΙ)δοαΓο  ϋΐΐϋδ  νοοβίιυίϊ  βχειιιρίϋ 
ϊη  ΙΙϊρρϊαΐΓΪοΐδ  ρ.  3,  4:  Κε•/.λΐ]ΰϋ•ω  ( — ωΰαν  αυΐ  ων)  δε  -τιμΐν 
ΰνμφορεϊς  τυν  λόγου  τούδε  Ποΰειδών  τε  ί'ππιος  και  Αΰκλη- 
πιός,  υ1)ΐ  δροιίδϋΓΟδ  (Ιίοϊ  νϊίΐβϋΐυι•.  Ιη  €θ11ο(|ΐιΐο  νοΓο  ρίΐΐϊιιι 
Ι,Ηοουϊοο  Γββυιη  δραιΙαποΓαιη  3,  3,  2,  βίδί  ΓοΓπιαο  ϋοπο&ε  ιηβ- 
ΙίϋΠίΐη  ορβ  ΙίΙϋΌΓυιη  ΰ1ιθ[αο1ίβδ  δΐιηΐ  ΓβδΙϊΙαΙαβ,  ιιΐ  Ιίοτειδαν  ΐη 
ίΙΠδ  ποτέ  (5'  αν^  ϊη  (1οΙβήοπ1)υ3  Ποβειδών  δοηρίαπι,  βΐ  όν  τυ 
ίη  Ιιίδ  ϊη  οντινα  πιαίαίιιηι,  ΐ3ΐΏ6η  δϊΐϋϊΐβ  νΐΐίυιη  α(11ιαο  1αΐ6ΐ  ίιι 
ν6Γΐ)ίδ  αφ  ου  γάρ  τοι  εφυΟε  και  εφάνη  εν  τω  '&αλαμω,  δε- 
κάτω  μιμ•ϊ  εγένου,  <|αοι1  ηβί^υβ  ιΙεΙεποΓυηι  δοιϊρΙαΓα  έφυγε 
και  ίφάνη  νβΐ  ουκ  έφάνη  ηβί^αο  Οοΐιοΐΐ  ουιιϊβοΐυρα  αφ  ου 
γάρ  ουκ  έφάνΐ)  ίν  τω  &αλάμω^  δεκάιω  μηνι  τυ  εφυς  δαί)- 
ΙαΙαηι  βδΐ.  δϊπιϋϊ  ίι-αυϋο ,  ςυα  Ιιίο  0οηο3ϋ  Γοπηαβ  ϊη  ιΙβΙθΓΪο- 
ΓΐΙαδ,  3υρΓ3  1,  1.  30,  υΐ  (Ιίχϊ  ρ.  XXI,  ΐη  οηιιιϋ)αδ  Ιοηϊοα  ροπϊΐ, 
ηβο  ςαίδςααΐϋ  ςαο^  βδΐ  4,  4,  16,  τους  Λακεδαιμονίους  έδε- 
δίεΰαν,  ήϊο  ςυκίοια  ηοιι  εχ  έδέδιΰαν  ηΆΐιχια  βδδβ,  βείΐ  βχ 
ωκνονν,  δοΪΓε  ροΐυΐδδβΐ,  ηίδί  Ιιοο  βεΓνβδδεΙ  Ρπδοϊίΐηαδ.  ^ι136 
ύαο  εχεωρία  νεί  δοΐα  οδίεικίυηΐ  ςϋοπΙορβΓβ  δΐιιΐ  ύεΓοηηαΙί 
«Ιίαιιι  Ιιυΐαδ  δοπρίί  Χεηορίιοηΐβΐ  οοάίοεβ  ΙοΙ  ροδί  δοπρίοηβ 
ίεΐαίειη  δεεαίίδ  εχ3Γ3ΐί. 

8θΓΪΐ)6ΐ)<ιιιι  Ι,ίρδΐαε  ηιβηδβ  ΜατΙίυ  α.  1866 


§  ί'  Μ  Μ  Α  Β  ί  Α. 


Ε  Ι  Β.  Ι. 


Γ  031  ίηΓβΠοεαι  ίη  Ηεΐΐβδροαίο  ρα^ηαπι  Αι1ιβηΐβα3ε•8  ϋδΐΐβπι  ίη  Ιοοΐβ, 
ςιΐιη  Α]οίΙ)ί£ΐ(1ε8  τεηίδδοί  βιΛδκΗο,  ρΓΟδρεΓΕ  ΓοΓίηηη  υΐιπηιη•.  Τΐ88α- 
ρΙιβΓΠβδ  ίη  ΗβΠβδροηΐιιηι  ρΐ'οΓβοΙιΐδ  ΑΙοίΜίίάεπι  οοηιρΓβΙιεαβιιΐΏ  ΐιι  οα- 
δ(υάϊ&πι  οοηϋΰίΐ:  ηικίβ  ϋΙε  ηοοίιι  βίαρδίΐδ  ρείίί  ΟΙίΐζοιηβπΛδ.  Τΐιΐίΐδγΐ- 
Ιιΐδ  ΑΐΙιβηαδ  η&νίξ^αΐ  αά  ηοναδ  οορΐαδ  εΐ  ηανεδ  ρείεηιΐ&δ.  Οαηη  ίίΐ- 
οεά&ειηοηϋ  Αΐΐιεηίβηδεδ  άεηιιο  ρείεΓβ  νβΐΐεηΐ ,  Ηίδ  βιιχϊΓιο  νεηίΐ  Α1- 
εΛΐαιΙοδ,  (^ηο  εΐηεε  ριι^ηα  βοΐ  Ο^ζϊοιιιη  ΓεΙϊοϊιεΓ  ρη^η&ΐΕΐ  εδί,  ϊυ  (^ιι» 
οβοϊιΓιί  λΐϊικίίΐπίδ.  Ιικίε  οαηι  Αΐΐιειιϊεηδο^  ε  Ογζϊοο,  Ρεπηίΐιο,  δείγ- 
1)άα  ρεουηίοδ  οοο^ίδδουΐ,  γπππϊιλ  €ΗΓ5'δορο1ΐ  ροΓίοπηπι  ϊυδίΐΐαβπιηΐ. 
ΑΠΙίοΐίδ  Ι,ίΐοεά&ετηοηϊοπιιη  ΓβΙ)υ8  δυοουη-ίΐ  Ρ1ιαηιει1)3ζιΐδ.  ΙηΙβπηι 
ρΓ£ΐεΙοΓίΙ)η8  δ^τίίοιίδαηοηιηι  (Ιοπιί  α^Γο^ηΙαιη  ίιηρβιίιιηι :  ίη  Τΐΐίίδο 
βίεοίί  ςηΐ  τείϊΐΐδ  Ι^&οεϋαεηιοηΐοηιπι  βίυΛεΓβηΙ:  Αΐΐιεηϊδ  δηΙείΏ  Λ^ϊδ 
βάηιονεΐ  βχβΓοίίαπι,  ςηειη  ιηίηυδ  αηηϊδ  (ΐχΐίΐιη  ιηϊηΐδ  Αΐΐιεηίεηδεδ  τβ- 
ρείΐιιηΐ.  Εοάεηι  βηηο  ΟαΓίΙια^ηΐεηδεδ  ηια^ιιο  εχεΓοίΐα  α^^'"^^^•  ιΐιια» 
ιΐΓ>)ε5  6Γίΐεο3δ  οερεπαπί  (ο.  1.).  ΤΙΐΓ&δγΠιΐδ  οιίΓη  οΐίΐδδε  δ&πιιιηι  ρο- 
ιϊι^  Ιυάε  ίη  Α^ία  ηοηηιιΠβ  ΓεΙίεϊΐΡΓ  §εήΙ,  βεά  Ερίιεδπηι  «^^Γεδκιΐδ  & 
ΤίδδηρΙιβΓαε  εΐ  δ^ταοαβειιιΐδ  (ΙεΓεπδαηι  αΓβοΐΐαΓ  πια^ηα  ^!^^Β.  Κυι-δΐιβ 
&(1  Ι.8δ1)ΐιΐΏ  ηενίί)αδ  ςπΛίΙιιοΓ  δ^τ&οιίδ&αοπίΓπ  οίΐρΐίδ  ηίΐΛ•ί5^^'''  ^^" 
δΐηιη,  ηΐίί  εΓ&ηΙ  τεϋφίαε  Αιΐιεηΐεηδίαιη  οορΐαε.  Ηϊηο  ιιηϊνβΓβιΐδ  εχεΓ- 
οϊΐαδ  Ι,απιρδδοαιη  δε  οοηίιιΐϊΐ  αΛ  ΙιΛεπίΕ,  ίη  φΐϊΐιιΐδ  Α1οίΙ)ίίίάε  (Ιιιεβ 
αάνεΓ8ΐΐ8  Αΐί^άιιηι  εχρείϋΐϊοηε  βυδοερίβ  Ρ1ΐ3Γϋ£ΐ1)ηζιιπι  νίηοιιηΐ,  εΐ 
αΐϋδ  Ιοοΐδ  ΡβΓδαπιιη  ΙβΓΓίΐδ  ν3δΐ3ηΙ  (ο.  2.).  ΑιΙιεηίεηδΡδ  Οΐιαίοεύοιιεπι, 
ςιιαε  αά  ίίΐυεάαεηιοηϊοδ  (ΙεΓεοεΓΛΐ,  ορρη^παηΐ.  Εαιη  ίηΓεΙϊοϊΐεΓ  ιΐε- 
ΓβΠίΙεΓε  οοπαΙαΓ  ΗΐρροοΓίΐΐεδ  Ι,ίΐοεάΗειηοηίοηιηι  ΙΐίΐΓΠίοδΙίΐ.  Οπατε 
ουπι  Ιιϊο  ίη  ρα^ηα  οοοίςΐίδδεί,  Αΐΐιεηϊβηδεδ  οππι  ΟΗβΙοειΙοηϋδ  εΐ  ΡΙιαΓ- 
ιΐ3ΐ)£ΐ/υ,  φά  Ιιίδ  ααχϊΐϊο  νεηεΓίΐί ,  ρίΐοεπ•  ΐηβυηΐ.  Μυχ  εούεπι  ηιούο 
Β^-ζβηΙϊυπι  ορρυ^η&ηΐ  8  Ι,&οειίβεπιοηϋβ  οεοαρίΐΐαηα :  ηπαε  οιιηι  οηρί 
ηοη  ροίηίδδεί,  &  Βρ&ηίϋβ  ΐρβίβ  εΐ  1,ίΐΓε<ΐ3επιοηϋδ  ηιήΐίπδάίΐηι  αΐΐίεηΐε 
ΟβΕΓοΙιο  ΙΐΒΓΠιοδΙα  ίη  ιηειιιυδ  Αΐΐιβηΐεηδϊηιη,  ςποβ  οΙηπι  ηοοίη  ίηίΓΟ- 
ΐϋίδβηηΐ,    ΐΓΗάϊΐπΓ   (ο.  3).     ΒεΛεαηίεδ    β  ΡείδίΛε  ί,3οεά;ιεηιοηίθΓηπι 


^^^51  8  υ  Μ  Μ  Α  11 1  Α. 

Ι^^ιή    οιηη    οιιιπΐ^    (ΐααο    νο1αΪ55βηΙ   Ε    γ^^ο    5.    ο1^Γιιι..ΐ«.     α..•..•..η, 
ίαζο   «ι  Ουγο    Ια.ΐ   ιβηίο   α^πιαηα   Εαηο    3.1   Μ.α.η    .χ.Γοιηι.η  νεαυοιι 

ΓΓοΓεοΙαδ  βδΐ  Αα(1αιιη  βι  δ^ηιαιη  (ο.  4.)•    Ι.αο6άίΐβαιοηιι    αιβιπη  Ρεγ- 
^ορίΙ)Λ  Λαίου  .α  1,.11ν.ιι  Ι,ραηαΓΟ  ααοβ  β.  ΐπ.ίΓαβΙ,αηΙ    οίαβ.β 

;πί;αβ5Γ::;:Λπιί.βηια.     ^  -.ι  Α1ο1Μ.<1ί-π1ρ-  ^ο-  .ηΐ,αβ 
.0    ηή ϊαΓοΙίΙίοΓαήα...    βΪΗίαΙ...  ΐ.ηβηι.Γηηι,αβ.     Α  Ο,γο  οαιη  ϋηιο 

πίΕ^ηααι  οΐαδδβ.ιι  Αΐ1ιβηΐβη8β5  ει  ηιΐ5«αΐιΐ  .πΐ.ιιΐ.ο.     €«ηι   1»^-  ^^^^ 

ρ  α°ωΓβ«Ααι.αίβπ.ΐηηι  Βαοδ  οιαϊ  ρεί'ΐβΓ.ηΐ  ίη  ρυ^αα  β  "'-"  ;  <^°  -- 

ιϊρΤοώπΒ     ΙαιβΓΪιπ  Εΐβοαίοαδ  ία  ΰΐιίο  ρβπιιπα  1α1)θΐ•α]ιαΙ,  ιΐα  α:  ααδ 
ΞιΈΐβΓοο  ΒρΐΓαΙΐοαβ  Γ.αοι.  Ι'Μαιτι  άΐΓίρβΓβ  νβΠβηΐ.     δεύ  .ο.  ρΓαάβα- 

ϋίδ^παΓηΐ   ^ΐαΐΐΐ    ρβάβΓαπί.     Εαοβα.βπιοπϋ    .ηίβηι    ηβ    ιη..οηιαι 
ΑΓ&οιιηι  ΕγΒδαύιο  &(1πιηοιο  1β§&ίο  (ο.   /Ο- 
ι   ι  τ»      •ι 

χ^   χ  ίβ.       11. 

Ι,νδαηαεΓ  α  €5το  ρίοααΐΕ  ίιι.ιηιοαι.  βχειχϊιηί  .ΐίροαΟίαηι  δοΐνίν 
βι  βχρηΓαιΪΒ  ΟεαΓ^ί/οαΓΐα.   οίνΐιαιο    ΑΐΙι.αΐβαδΗΐηι    βοοιε      η^νιβ. 

ραΓαηΐ  αα    ρη^ιι^πι  παν.Ι^ιη.     Ταπί  1.γ3αα(1«Γ  Ηβ  ΙβδροαΙηα.  ροαΐ  « 
ΠρΒ.οηιχι'βχραδααίαιη    πιϋίιϋ.ιΐΒ  ύίήρί.αα.αι  /^'^'Ι;^    ,  ^' -"^  ^^^ 

οίΓΟ  ϊηΓεΙίοίΒΒΪηια  ραί^η^ι  οοιιϋί§αιιι ,  ϊηιρϋΐίΐΐι  ηΙ,  ιΐΐο  οΡΡ;«"'-  <;°; 
ηοα  οαπι  ηον^ηι  α.νίΐα.  Ονρ.απι  α.Ι  ΕαΕβΟΓίΐΐΒ  £«§11 :  «Ι^^α^  «ηι  κ» 
•άρια.    ΑΛεηί.ηΒ.Β  οιβ.ι^β  ^ΒαπΙ  πβοαά    (ο.   Ι•);     1•^^^1^\=    °^'    /"^ 

Γ6-β  ει  ίγΒαηάΓΟ  ΙβΓΓα  ιηίΐή(ΐιιβ  (Ιΐ.ι  οΙ)Β6ΒΒ1β,  οαπι  ηιιύΐι  ίαιηβ  ιηο- 
ΓβΓβιιίαΓ,  ραχ  οοηνβαίΐ  Ιιϊβ  Ι^^ΙΙ^»*  ιιι  αανεδ  ιιοαηΐΒΐ  άαοάβοαη  Ιια- 
5βΓ6ΐιΐ,  βχίαΙοΒ  ΓΕΓΟοαΓβαΐ,    (ΙϊηιεΓειιΐ-πιαΓϋβ  ΙοηςοΒ    βΐ  ίαοβάαβηιο- 


8  υ  Μ  Μ  Α  κ  Ι  Α.  XXXIII 

βϋ?  οηιηβ  ΐιηρβηηηι  ΐΓαάβΓβηΙ  (οαρ.  2.)•  ίπιρβιΐο  Αΐΐιβηβηιιη  ΐπ^ηΐ» 
νϊηβ  ΐΓΛίΙίΙο  1.γδ£ΐηάβΓ  δϊΐιηιιιη  βχριι§ηαΙ  βΐ  ηΐίίςηα  β  Ιοίο  1)β11ο  ρβουηία 
άίΐ8ΐιΐ3  δρβΓίαηι  ΓβςΙϊΙ.  Τπ^ίηΙα  νίή  οπιη  1β§βδ  οοη8θΓΪΙ)βΓβ  (ΙβΙιεΓβηΙ, 
ιη&§;ί8ίΓ&ΐί1)α3  ηονίδ  οοηβΐίΐαΐίδ  βΐ  ρΓαββίάίο  ΙιαηηοδΙαςιιβ  α  Ι,&οβάββ- 
ιηοηπ»  βχρβίίΐο  ρΓΟ  1αΙ)ϊΙα  ορίίιηαηι  ςαειηςιιβ  &Λ  ηιΟΓίβιη  άαοβίιαιιΐ. 
ΟήΐΐΛδ  ρήηοθρδ  Ιπ§;ίηΙ»  νίΓΟπιπι,  οιιιη  β  οοΐΐβ^ΐδ  'ΠιβΓ»ηιβηβιη  ηι»- 
χϊιηβ  1ΐ£ΐ1)βΓϋΙ  &(1νβΓδ&ΓΪιιηι ,  1βηΐιΐ3  (ΐαίρρβ  δβηΐΐβηίβηι,  ηβ  Ηιιϊο  ρορυ- 
Ιυδ  δβ  &ρρ1ίοαΓβΙ ,  Γβ  οαιη  Γβϋςιιΐδ  οοπιροδϊΐίΐ ,  Ιήία  ιηϊΙΗα  οϊνίαιη  Ιβ- 
ξ\1  (\\η  Βΐιιηηιαιη  ΓεπιραΙ)Ιΐο£ΐπι  άοΓβηάβΓεηΙ :  Γβΐίί^αοδ  βηηη  ΐιαΛειβ 
ηιΙ)βηΙ.  Ηίηο  ΤΊιβΓίΐηιβπβιη  ία  δβηαίιι  Οήΐϊβδ  ρΓοάϊΙίοαϊδ  αοοαδΗΐ.  Ε§;ι•β- 
^ίβ  ββ  άβίεηάΗ  ΐΐΐε  αιίεο  ιι1  δβπδΐυδ  βυιη  £ΐΙ)δο1νβΓε  νβΐΐβ  νΐΛεΓείιΐΓ. 
δεά  οαΐηιηηίίΐ  ιίδυδ  0ΓΪΐί»3  εΐ  £ΐπη»1ίδ  ΙιοηιίηΐΙϊηδ  Ιιοηιίηεηι  λ(1  οΐιρ- 
ρΗοίιιιη  αΙ)3ΐΓ»1ιί  ϊαν>βΙ  (ο.  3.)•  Ταπί  Τ1ΐΓεΐδγΙ)ΐι1α8  ΤΙιεΙϊίβ,  ςαο  ηηιιίπ 
ΑΐΗεηϊβη3ίιιιη  εχβυΐβδ  βε  οοηΙυΙεΓαηΙ ,  οηιη  ρΛϋοϊδ  ρΓοΓεοΙαδ  Ρΐιγίβη 
οαδίεϋιιιη  οοοαρβί,  βΐ  οΓεδοεηΙε  βαοιαιη  ηιιηιεΓΟ  ηιοχ  Ιγταπηοπιαι  οο- 
ρΐη3  3(1  ορρη§ηαΙίοπβιη  ΡΗνΙεδ  ρΓοΓεοΐΒδ  νίηοϊΐ.  Ηΐ,  ηΐ  1ΐ3ΐ)8ΓεπΙ 
ρεΓίυ^ιιιη,  Ε1ειΐ3ΐη£ΐ  οοοηραηΐ,  ΐαοο1ί3  ηείαπα  ΓΓααάβ  οΪΓΟιιηινεηΐίβ. 
Ι3ηι  Τ1ΐΓΗδγΙ)η1ιΐ3  ηοοίυ  ΡΪΓ&βεαιη  οοοηρίΐΐ,  εΐ  πιοχ  ία  Μηαγο1ιί&  Γυη- 
άΐΐ  3€ΐνβΓ8ίΐΓίθ3  *,  ςυ»  ΐη  ριι§;η8  οεοϊοΐϊΐ  ΟήΙΐαδ.  Τ&ηάεπι  ρορπίαβ  ε1)γο- 
5Εΐο  Ιπ^ίηΙα  νΪΓοηιπι  ΐηαρβΓΐο  άεοεπινίΓοβ  οΓβ&Ι.  Ουπι  ΐη  Ρΐπιβεο 
βχβϋΐεβ  δε  ιηα^ίβ  Γη&^ίδςαε  οοηβπη&ΓβοΙ,  Γΐη•3ΐΐ3 1.γ83ηι1«Γ  &οοίΙυ  ιη»- 
χίιηε  Ιπ^^ίηΙ»  νΪΓΟΠίιη  ουπι  Γι&ΐΓβ  ηβπίίΓοΙιο  νεηϊΐ,  «Ι  εχδαΐεδ  Ιβη•»  πι»- 
ιΐςαβ  ο1)5ε38θ8  αά  άεάΐΐίοηειη  εοιηρεΙΙεΓεηΙ.  Ουαετεβ  οαιη  εχ  βεαίβαΐί» 
δΐιοαεύεΓο  τίάβΓείυΓ,  Ραα5£ΐαϊεΐ3  ίηλ•ΐάεη3  Εγδαπάτο ,  ηοηιΐηε  ςυίάειη 
8ϋΙ)8Ϊ(ϋο  εϊ  νεηϊΐ,  3ε(1  τε  ίρβα  Τ1ΐΓα8γΙ)ΐιΙο.  Ιΐ&ςαβ  ρο3ΐ  Ιβνί»  οαηι 
ίρ5ο  ρΓοεϋα  οίαιη  α(1  αίπαδςιιε  ΓαοΓιοαίδ  ΑΐΗεηϊεηδεδ  πιΪ3ΪΙ ,  εο8ςιιβ 
ρεητιονίΐ  ιιΐ  1.ίΐ06(1αειηοηίοπιιη  &Γΐ)ίΐΓίο  δε  βυαί^ιιε  αά  ΓεδΙϊΙυεηάίΐιτι 
οοηοοΓάίαιη  ρεπηίιίειεηΐ.  Ιιβοείίβεηιοηϋ  ερ^ο  ιηΪ88ΓυιιΙ  (^αϊαάεοίιη 
Ιε^ειΙοδ,  <}ηί  οιιιώ  Ρ&ΰδΛηΪΕΐ  τεδ  Αΐΐιεηίεηδίαιη  Ηίδ  οοικϋΙίοπΛαβ  εοιτι- 
ροδίιεπιικ  ,  ηΐ  Ηΐ  ίηΙεΓ  δε  ραοεηι  1ι&1)8ΓεαΙ  εΐ  ίΐιΐ  βη»  ςιιίδ^πε  ηε^υ- 
ύ&  ρΓαεΙεΓ  ηΐίΐ§Ϊ8ΐΓίΐΙυ8  ΓβάΪΓεηΙ;  δι  ςιιί  εοΓυιη  ςιιί  ΓιιϊβδεηΙ  ία  ατΙ^β, 
ΙιιΙηιη  δϊΐίί  ία  εα  Ιοοηηι  ηοη  ρυΙαΓεηΙ,  ϋ3  ροΙε5ΐ35  ε3δεΙ  ΕΙβιΐδίηα  ηιί- 
^«ηάί,  ΡαηΙΙο  ροδΙ  οαηι  1ιί  βχ  Είειίδϊηε  ΙιβΠυιη  ιηονειεηΐ ,  εοΓηη\ 
άιιοίΐιιΐδ  οίΓοιίΓηνεηΙίβ  Αΐ1ιειιίειΐ5ε3  Ιε^ε  άμνη&τιας  ά1δθ,οι•(1ΐ»8  οιηη«'3 
ΒΐΐδΙηΙεπιηΙ  (ο,  4.). 

1.1  Β.  ΙΙί. 

ΟγΓο  3ΐιχί1ία  Ι<3εε(1αβιηοηίοηιιη  ρείβαΐί  αάνειβαβ  ΑτΙαχεΓχεη.  Γγ»- 
ΐΓβηι  δαίΏΪαδ  η»ααΓο1ιαδ  ΙυΙιιιη  β(1  Οϋίοίβιη  ρΓαεδΙαΙ  ίΙβΓ.  6ι•3εοΪ3  Α«Ϊ6ΐΙϊ- 
013  οοηΐΓ»  ΤΐδδαρΙιεΓηειη  ίΐιιχίΠο  ιηίΐίαηΐ  Ι,αοεάαεΓηοηϋ  'ΠιϊΙ)Γοηβιη, 
οαί  ΑΐΙιεαΐβηδεδ  &(1ΐαη§^ιηΙ  εςαΐΐεβ,  (ΐιΐ03  ίη  Ιιείΐο  ρεπΓβ  οιιρΊβΙϊηΐϊΙ.  8ΐ« 
ιηβάίοοήΙβΓ  ΐη3ΐηιοΐιΐ3  Ιοαίοαδ  οίνϊΐβίεβ  αίοαηςηε  ΙιιβΙυΓ.  ίαηι  Οπαβ- 
013  Ογπ  ηπρεΓ  5οοϋ3  οαηι  Τ1ιί1)Γθηε  οοηίυηοΐίβ  ΙιΊο  βαίΙαοίοΓ  Γαοΐα« 
βΐίαιη  ΐη  ο&πιρο  οαηι  Τΐββαρίιειηβ  οοη^ΓειΙίεΙιαΙιΐΓ.  Οείεπιηι  ρίητεβ 
οΐνΐΐ3ΐε8  δροηΐε  δε  ει  3(1ΐηη§εΙ)αηΙ;  ΐπι1?βοί11ΐθΓεδ  ()η3δ(ΐ3Γη  νί  βχ- 
Χβηορίι.  Ηίβί.  Ογ.  Ο 


XXXIV  δϋΜΜΑΚίΑ. 

ρυ^ηαΐ)!!!.     Ιη  ορρυ^παικίβ  Ι1.αΓίδ3  ςυαβ  άίοίΐαι•  Αβργρίίίΐ  οαπι  ίιαβίΓ» 

1ΐ86Γβ1•6ΐ,     ίϋδδϋδ    βδΐ     8ΐ)    θρΙΐΟΓΪδ     ΟαΐΠ     βΧβΓϋίΐα    ΐΓαΠδΙΓβ     ίιι    Οδήίΐη). 

Τ1ιίΙ)Γοηϊ  βυοοράϊΐ  ϋβΓογΙϊάίΐδ  ,  ίιιιρβΓ3ΐθΓ  0£ΐ11ί(1Ϊ85ΪΓηυ8,  ςυί  οαπι  Τϊδ- 
8Ηρ1ΐ€Γηβ  5β  οοηϊιιη^ίΐ,  εΐ  βίο  υηαιη  ΙαϋΙυηι  1ΐΕΐΙ»βΐ  Ιιοδίβαι  Ρΐιαηια- 
1)£ΐζυηι.  Μαιιία  Ζβηίδ  Ηγρ&ιχίιϊ  ιιχογ  ιώογιοο  ηιαι-ίΐο  ΐηιρβΙΐΈΓαι  »  Ρΐιαι•- 
ηα1)3ζο  υΐ  βαίΓαρίαΐΏ  ηΐΕΓΪΐί  56Γν3Γ(•ΐ,  εΐ  ε^Γβςίε  οηιΐΗ•δ  ιεβ  βααδ  ρεδ- 
δβι&Ι.  86ΐΙ  εαιη  ϊηΙβΓΓβοϊΐ  Μίάΐ^δ  ίϋΪΗε  ιηαΓΐΐυδ  είιΐδΐιυβ  ιΐίΐίοηβηι  ίη- 
νβδίΐ.  Αά  ςιιεηι  αίοίδοεαάαιη  οαηι  ββ  ραΓίίΓεΙ  Ρ1ιαηΐ3ΐ)3ζα8,  νβηϊΐ 
ΌΰΓογΗάβδ  βΐ  οοηιρΙιΐΓβδ  ιηΐιβδ  ϊα  άεάϊΐίοηεηι  αοοερίι.  ΟεΙίΓεαεηι  νβΓΟ 
οιιηι  ορρυ^ηβιε  νεΙΙεΙ,  οϊνεδ  ϊηνίΐο  υΓΐ)ϊδ  ρραεΓεοΐο  εί  δε  ΐΓαάιιηΙ. 
Ηίηο  αάνεΓδίΐδ  ΜϊάΊ&ιη  ρι-οΓεείυδ  δοβρδίϋ  εΐ  Οει•{ί\ΐ1ΐ3  υιΐιεδ  εΐαβ  ϊη- 
δϊ^η'ιοΓεδ  &8ΐα  οοοαρανίι,  εΐ  ηΐ3η;ηϊδ  ςα&δ  Μαηίίΐ  εο1Ιε{^ει•»ΐ  ρεοααϋδ 
ιΐίΐ&ηΐδ  Μϊιΐίβο  ραΐβΓίΐΕΐ  Ιιοηα  οΰποεδδΐΐ,  ηήΐίΐεδ  εϊιΐδ  δίΙ)ϊ  ηάάϊχΐΐ  πιβι- 
οβη&ιϊοδ  (ο.  1.)•  Ηίηο  Ρ1ΐ3Γη8ΐ)3ζιΐ3  οαπι  εο  Γαοϊΐ  ίαάιιοϊαδ;  ϊρβε  ρβΓ 
ΙΓιειηεηι  ΒΊΐΙιγιιοιαπι  Τ1ΐΓ3οιηη  Γε^ϊοηεπι  ν^δίαΐ.  Υει-ε  ιεάεϋΐαίε  »(1 
ΌεΓογϋάαηι  νεηεΓαηΙ  άοιηο  Ιε^βΙΐ,  ςυΐ  ϊιηρβΓίιιηι  εί  ρΓοιο^αΓεαΐ  ηιί- 
ΙίΙνιιηςαε  ΙααάβΓβιιΙ  νΪΓΐυΙεηι  εΐ  ΙηΙεριίΙ^Ιβηι.  ΒεΓογΙίιΙαβ  οιιπι  εχ  ϋδ- 
(]εηι  &ΗάίδδεΙ  1ε£;&Ιθ8  ε  ΟΙιβΓδοιιεδο  ρείϋδδε  α  ί.&οε<1αεηιοηίί6  υΐ  ιηαΓΟ 
Τίπαοαδ  3  Οΐιείδοηεδο  βιοεΓΡηΙ,  ταΓδαβ  οιιηι  Ρ1ΐ3ηιαΙ)3ζυ  ραοΐαδ  ίη- 
ύϋοίδδ  ΙδΙιιο  εδί  ρΓοίεοΙυδ ,  εΐ  ηιιΐΓΐ  ορεΓβ  βίΓεηαε  ρειΓεοΐυ  τεάϋΐ  ία 
Αδίαιη  εΐ  ΑίαΓηε»  »  ΟΙηοΓαιη  βχδα1ίΙ)αδ  οοοϋρ3ΐαηι  νί  εχρυβη3νίΐ  εβαι- 
(|ΐιβ  ίΐ3  απηδνίΐ  ιιΙ  ίη  εαιη,  ςαοΐίεβ  ίδΐιιο  νειιΪΓεΙ,  οοΓηηιυάε  ροδδεί  <ϋ- 
νεΓίεΓε.  Ιπάβ  «ΙιϋΙ  ΕρΙιοδαηι.  1,ε^3ΐί  ά  Οιαεοίδ  Αδί3ΐίοίδ  ί,Ηοεά3β- 
ηιοηίοβ  άοοεπί,  Τϊδδβρίιεηιεηι  ίΐα  ροδδβ  οοςΐ  ιιΐ  8ίΙ)ί  1ίΙ)βη3ΐεηι  ιεά- 
(ΙεΓβΙ,  δί  0»ήο,  αΙ)ί  είαβ  εδδβΐ  ιΐοηιίοϋίαιιι ,  ϊηΓεδΙ&ΓβΙυΓ.  Ιαίιεηΐ 
ει•§ο  ερΗοπ  ϋεΓογΙίιΙβηι  ίδίαο  ΙιβηδΊΓε.  ΥεηεΓαΙ  Ιυιη  ίη  εβηάεηι  0&- 
Γΐ&πι  ουπι  ΤΪ583ρ1ιεΓηε  Ρ1ΐ3Γηαΐ33ζαδ:  41108  οιιιη  ϋεΓογ!ίύ3δ  αοοερίδδεί 
Μ3ο3ηι1ΐϋηι  Γαι-ΐυδ  Ιΐ3η&ίίδδε,  ΐΓ3ηδϋι  εΐ  ΐρβε.  ΙηδΙιιιχεΓΕαΙ  Ρεικαε 
εχεΓοίΐηπι,  υΐ  Ι,βοεάβεηαοηίοδ,  ςηοδ  δεοαΓΟδ  εΐ  άί6ρ3ΐ3ΐθδ  1πδ84ΐιΐ 
ρϋΐα1)3ηΐ ,  ίπιραι•3ΐοδ  ορριίιηοΓεηΐ.  δεύ  ϋεΓογΙίιίΕδ  ουηι  ρΓορίιΐδ  &0- 
οεδδϊδδεί,  ΐ'ε  ςο^ηίΐα  οοηΓεδίΊπι  βιιοδ  »(!  ρυβη3ηι  ίηδίηιχίΐ.  δειΐ  Τίδ- 
83ρ1ίοΐ"ηεβ  ηιεία  ΟΓίίεοοιυηι  ηιίβίΐ  ςηϊ  ίΐίαιη  3ίΙ  οο11θ(ΐαίαηι  1ηνΐΐ3ΐεηΐ. 
ϋεϊηάε  ραχ  δειναΐα  Ιιίβ  οοηάίΐίοηίΐίϋδ  υΐ  τεχ  οίνϊΐ3ΐίΐ3ϋδ  ΟΓοεοίδ  1ί1)εΓ- 
ΐαΐβπι  (Ϊ3ΓεΙ,  ί,ηοειίαεωοηίί  1ΐ3ηηο8ΐ3δ  εχ  ϋδάεηι  ι•ενοο3ΐεηΙ  εΐ  ε  νβ- 
§13  άίΐϊοηε  &1)ίι•εϋΙ.  Οοηή  ΐηΐεηηι  ρΓορΙει-  3ηΐί(ΐα3δ  ίηίιΐΓΪλδ  1.30ε- 
(ΐ3εηιοηϋ  Ιιοΐΐαηι  ίηΐιιίειυηΐ  ΕΙείδ.  δεΛ  Α§;ίδ  τεχ  ΐ3ΐη  ία  ΙΐΰδΓιοϋΐη 
ίιι^Γεδδϋδ  Ιεπαε  ηιοΐα,  ςη3δ1  ιΐεί  ιηοπίιυ,  ηΙ)8ΐειτ11υδ  εχειοΐΐϋπι  άί- 
ηιίδίΐ,  ΙΙιΐΓίαδ  ίηίοςυεηΐί  αααο  ίιΐκηι  Εΐεοδ  ρείϋΐ,  οοιαηκίϋε  Γε§ίοηειΐί 
ιπίδειε  ν33ΐ3νίΐ.  ΗεάεααΙε  αβ8ΐ:ιΐε  Εΐβί  ραοεηι  ροΐεπίεβ  οϋΐίηαειυηΐ 
ίηίςοίβ  οοη(1ίΐίοηίΙ)ηδ  (ο.  2.).  Μοπδ  Α^ίιΐίδ  εΐ  οοηΐεηΐίο  Α§εδίΐ3ί  οαηι 
1.εοΐνο1ιί(1ε;  οαί  ϊΐΐε  υΐ  ίυδίίοι-  τεςηί  δυοοείδΟΓ  ριβεΐαΐαβ  εδί.  Αςεβί- 
Ιβϋδ  ουηι  ΓεΓβ  αιιηαηι  οΙ)Ιίηιιί88(;1  ίπιροΓίαιη,  ρετίουίοδϋ  εχδΐίιίΐ  3(1νβΓ- 
βαδ  δρ3Γΐ3ηθ8  οοηβρίΓαΐίο  Οίηαάοηίδ,  ςαί  βε  ηοη  ίηΐερ  ράηοίρεδ  δρ3Γ 
ΐ3ΐΐ0Γυαι  1ΐ3ΐ)εΓί  80§Γε  ΓεΓεΙ)3ΐ.  δε(1  ερίιοιί  ίη  βαοίοιεβ  οβίΐίάε  οοηιρΓβ- 
Ιιεηδοδ  αηίηΐ3(1νβΓΐθΓΐιηΙ  αίςαε  ίΐίΐ  άεραΐεηιηΐ  ρβΓίοαΙαηι  (ο.  3.).  €αηι 
ηυηοί3ΐιΐΓη  εβδβΐ  Εηοεάαεηιοηε  ηια^ηαηι  ίη  Ρίιοεηίοε  0Γη3Γί  οΐβδδεηι, 


8  υ  Μ  Μ  Α  β  Ι  Α.  XXXV 

ηΛ  βχρβϋΐίοηβιτι  ίη  Αοίβηι  8β  ρίΐΓ&νΐΙ  Αβεβϋαυ»,  »(1ίηηοΙο  ΙιγβΗΐκίΓΟ. 
^αIη  βαΐβιη  Α^Λΐηβιηηοηϊβ  βχβπιρίο  Αιιΐϊάβ  δαοΓ«ι  ΓβοβΓβ  ίηβΐίΐϋϊδββΐ, 
α  ΒοβοΐΛΓοΙιίδ  οοιιΙαιηεΙίοδβ  ϊηιροίΐίίιΐδ  ΕρΗββαηι  η»νί§£ΐνίΙ.  Α§β3Ϊ- 
Ιαυβ  εαΐΏ  αρβηιίδβεΐ  ΤίδβαρΗβΓηί  6β  αά  111)6Γαιιάα3  (ιΐαβοαβ  ίη  Αβια 
€Ϊνίΐ3ΐβ3  νβαϊδββ,  ίη(1αοίβ8  ίιίο  ϊιΐΓβϊαΓαηοΙο  ΐηΐβΓροδΐΙ•)  ραοΐα»,  άιιιη  α 
Γβ^^β  ϋίαιΐ  οοηβοβΓεΙ ,  6β11ιιιη  οοηιραΓανΐΙ :  8β(1  Γείί^ίοδβ  βιΐβιη  δβΓν»- 
νΐΐ  Α^βδϊΐδΐΐδ.  ΙηίοΓΪιη  ΟΓαβοΐ  Αδίηΐίοϊ  Γ,γδβηιίΓυιη  ΐΐα  οΙ)8ΰΓνα1}&ηΙ  ηΐ 
ίρδβ  Γββ;Ϊ3,  Α§^βδϋΕΐΐ8  ρΓΪνΕΐί  1ιοηιϊαΪ3  βρβοίβιη  1ΐ3ΐ}0ΓβΙ.  δβηδϊΐ  1<γ- 
δαηάβΓ  βη  Γβ  υίΤβικΙί  Α^βδϋ&ϋηι  ρβΐϋίςηβ  αϊ}  βο  υΐ  8ΐ1»ΐ  &1ίΐ3ί  α1ϊ(][υϊ(1 
ιηυηβΓΪ9  ββΓ6ΐκ1ιιηι  &8δΐ^αΓβΙ.  ΜΪ8δα3  βτ§ο  Ία  Ηβΐΐβδραηΐιιιη  βίδΐ 
Α^βδίΐαο  ϋοιι  ίυιιΐίίβηι  δβ  ρΓΕβΙ)β1ί&1,  Ιαηιεα  ηοη  ιηα^ααπι  α\)  βο  ίηΐ- 
1)αΙ  ^ΓαΙίίΐΐΏ.  ΤΪ383ρ1ιβΓηβ8  ηονίβ  £ΐ  Γβ^β  ηή33Ϊδ  οορϋδ  6αρεΓΐ)α8  Ββΐ- 
Ιαιη  ΐιιάΐοϊΐ  Αο^βδϊΐαο,  ηί  εχ  Αβια  εχοείΐ&ΐ.  δεά  Α^βδίΐααβ  ηϋιΐΐ  ΙεΓ- 
ΓΪΐυδ  ίυ  ΡΙπγ^^ΐαιη  ΪΓΓίιρΐΐ  εΐ  ΓηΛ§α&  ρΓαεύίΐ  ροΙίΙα3  ββΐ.  Οιηη  ρεΓ 
ίΐ1ί{ΐυο<1  1εηιριΐ3  ΙαΙο  ίΐΐίίπι  Γεςΐοαβιη  ϊεροραΐαίιιβ  εβδβΐ ,  οββα  οοη- 
ουΓΓίιηΙ  6(ΐηϊ1ε3  Α^βδίΙ&ί  οηιη  ΡίΐΕΓηα1)£ΐζΊ  ε(}υίΙϊΙ)α8 ,  (^ιιοδ  ίΐΐε  ρεηβ 
νίοΙοΓεδ  ία  Γιι^αιη  οοηϊεοίΐ  ρε(ΐ68ΐΓί  εχεΓοϊΙα.  Ιηδεί^αβηΙί  ιΐϊβ  οαηι 
βαοΓΕ  ίεοίδδεί  ίιιΓααδΙο  οιηίηβ ,  νεΓ8α3  ηιοΓε  88  οοηνεΓίΐΙ  εΐ  βηιήΐέιΐιι 
ηιαχίηιε  δβ  ιιΐδίΓαβΓβ  οοερίΐ.  ίαβαηΐβ  νεΓβ  Α§β8Ϊΐαιΐ3  Ερίιββί  δΐιηιηιο 
βίικϋο  1)8ΐ1αιη  ραΐΉνίΙ.  ϋείικίε  ροδΙςιΐΗΐη  οαΐϋεΐΐΐαΐβιη  ΤϊδδαρΙιβΓαίβ, 
βΙαδβΓαΙ,  »Γΐηϊ8  εΐϊαιη  βυιη  βπρβΓβνΐΙ.  Ιρδβ  Τϊδδ&ρΐιειηεβ  ουιη  ΐπ 
ριι^α»  ηοη  αίΙΓαΐδβεΙ,  ΑΓΐαχεΓχΪ3  ρΓΟίϋΙΐοηίβ  ΐηβΐπιυΐαίαπι  πιΐ880  Τΐ- 
ι1ΐΓίΐυ3ΐβ  ϊηΙεΓβοί  3ΐΐδ8ίΙ  (ο.  4.).  Α  ΤϊΙΙΐΓβαΒίβ  οηηι  Α^εδίΐ&αδ  βχ  Αδί» 
(ΙϊδοεϋίβΓβ  3αΙ)βΓεΐαΓ,  εΐ  Ιιίο  ροΐίαδ  Γθ§βιιι  ίρδαπι  £1(1ογϊγϊ  πιβάίΙαΓεΙαΓ, 
ςηίηςυα^ίηία  ΐΗίβηΙίδ  ϋΐβ  6Γ&800δ  ίη  ΕαΓορα  οοΓπιρΐΙ ,  υΐ  ΙιβΙΙαπι 
Ι.αο6(ΐ£ΐεηιοηϋ3  ϊηΓβιτεηΙ.  Οαΐϋάε  τεπι  ΐηδΙΐΐιιεΓηηΙ ,  ςαϊ  ρβοαηίαβ  11- 
.83  Ηοοερβιαηΐ,  ίΐα  υΐ  ίρδΐ  Ι,&οε(ΐ3βηιοηϋ  1)β1Ιιπη  πιονβΓβ  βΐ  ΤΙιεΙ)»- 
ηο3  ρεΙεΓβ  οο&οΐΐ  β83εηΙ.  8βά  ίηίβΙίοϊΙεΓ  ϋΐα  εχρβ(1ΐΙίο  οεδδίΐ.  Ιη- 
ΙβΓΓεοΐο  εηϊηι  &(1  ΗαΙίίΐΓίαπι  Ι,γδίίηςίΓΟ  τεχ  ίρδβ  Ρ&ηδαηίβ3  δροηΐβ  οαηι 
βχεΓοΙία  ϋϋϋΐ:  ςηί  αΐίδβηδ  οήηιίηβ  ρΓοάίΙίοηίβ  άαηιηαΐυβ  Τε^βαβ  πιογΒο 
ιηοΓίαιίδ  βδΐ  (ο.  5.). 

II  Β.  IV. 

8ρίΐ1ιιϊ(ΐ8Γ8  δΐΐίΐδα  Α^βδίΐβϋδ  ί:ι  Ρ9ρ1ιΙβ^οηί&ιιι  ρΓοΡβοΐαδ  οαιη  Οΐγβ 
Γβ^β  ίηίΐ  δοοΐεΐαΐεηι :  οαί  ηιαίπηιοηίο  ίυη^ίΐ  δρίΐΐιιίώαΐίδ  βΐΐ&πι.  Ηί- 
1)εηια  οοηείίΐαίΐ  ϋ&δογίϋ.  Ηίο  οηιη  Ηβπρρϋαβ  ρΓΕίειΙαΙαπι  ε^ββδυδ 
δρίΐΙΐΓίάαΙΐ  Γβδ  οβρίαδ  ίΐΐΐδΐιιΐίδδεί ,  Ηίο  ηοοίιι  ουηι  8υί3  οίαπι  αιί 
ΑΓΪϋβαηι  β1>ίίΙ.  Μοχ  Αροΐίορίΐίΐηβδ  Ογζίοεηιΐ8,  Ιιοδρβδ  εΐ  ΡΙιβΓπβ- 
1)8ζί  εΐ  Α§;βδί>8ΐί ,  ρβΓίβείΙ  ηΙ  Ιιί  νεηΪΓβηΙ  ίη  οο11ο<ιιιϊαιπ ,  ίη  ί^αο 
Ρ1ι&Γηα1)Ηζιΐ3  Ιιαηο  Ιαΐίΐ  οοηάίΐίοηβηι  ηΐ  βί  α  Γε§β  ΡβΓβαΓαηι  »1ίιΐδ 
οαίαβρίαηι  ΐηιρεΓίο  δαΙ)ίίοίαΙαΓ ,  οαηι  Αςββίΐαο  δοείεΙ&Ιεηι  ί^βίαΐ ,  δίιι 
ίρδΐ  δαπιπιιιπι  ίηαρείΊϋπι  οοηιπιίΙΙαΙυΓ ,  ί)β11απι  δίΓβηιιβ  οηπι  Αββίϋϋο 
§εΓ&1.  ϋείβεΐαΐνΐδ  είαδ  οΓ.αΐίοηβ  Α§βδί1&υ3  δροροηάϊΐ  ββ  δίαΐίιη  βχ 
βίαδ  ύΐΐίοηβ  ίΐΙϊίΙαΓαπι,  εΐ  οοηοεδβίΐ  ίη  οαπιραπι  Τ1ιβ1}83.  8β(1  ϋυιη 
ιη3§ηα  πιοΙίΓβΙηι•  βάνεΓδηδ  τε^επι,  ΓβνοοαΙυΓ  (Ιοηιηηι  &ί  (Ιβί'ιιικίβη- 
^ιαπ1  ραΐΓίαι»  (ο.  1.).     Ιΐαίΐαε  ίκΐίηηοΐίβ  εχ  Αβια  βοοϋδ  εο(1βηι  ίΐίαβΓέ 


XXXVI  8  υ  Μ  Μ  Α  κ  Ι  Α. 

ΓβάϋΙ  ςιιο  Χβι-χεβ  δα  ΙιεΙΙυηι  ΟΓββοΐίΐβ  ίηΓβιβηάαιη  ϊνβΓδΙ.  Ιαιβπιπ 
βαιη  ΟοΓΪαίΙιϋ  οιιηι  Βοοϋδ  άβ  Ιίεΐΐϊ  τΕίίοηβ  οοιίΒΐιΙΐβίΓβϋΙ ,  Ι/ΕΟβιΙ&ειηα- 
ηϋ  ίαιη  ΐη  Ε§;Γυηι  ρΓ0ϋβ58βΓ»ηΙ  δίογοηϊοΓϋπι.  1η  ρυςαίΐ  δοοϋ  Ι,βοβ- 
άαβιηοηϊοΓίιιη  οβ<1αηΐ  ρΓ&βΙβΓ  ΡεΠβη&βοδ,  ίρ3Ϊ  νίηοαηΐ  εΐ  νϊοΙοΓεδ  δο- 
οΐοπιηι  ΓβάβυιιΙεδ  ε&βάααΐ  (ο.  2.).  Νυηοί&ΙαΓ  Ιι&εο  ρυ^πα  Α§εδϊι&ο, 
ςηί  οοηΐΐηυο  οίνίΐΕΐϊΙ)ΐΐ8  Αδί&Ιίοίδ  ββηάεηι  ηιιηΐϊαπ  ΐϋΙ)εΙ.  Ιιι  Τΐιεδδ&ΐί» 
νοχΗίαΓ  &  ΒοεοΙΐοΓαηι  βοοϋδ:  8β<1  εςιιί1ϊ1)νΐδ  δΐιϊδ  Τΐιεδδαΐοδ  ίρδΟδ 
ε(ΐαίΙβΙιι  ιηαχίιηε  ναΐεηΐεδ  νίηοίΐ.  ΑΪ  Βοεοΐΐαηα  &οοε(1εηίΐ  ηιιπίίαδ 
βΟεΠαΓ  άε  ΐηίεΐϊοί  ριι§θ£ΐ  η&ναΐϊ :  ςυο  άίδδΐιηυΙ&Ιο  είΤεοΐΙ  ιιΐ  ία  Ιενϊ 
ρΓοεΓιο  1ι&οε(1ίΐειποαϋ  δΐιρειίοΓεδ  άίδοβοΙβΓεηΙ.  Ριι§υ£ΐ  αά  ΟοΓοηε&ηι 
Ϊη  εα<ιιΐ8  νίπιΐδ  Α^εδΐΙαΙ.  Γΐηίΐο  1)ε11ο  άεοίηι&ηι  ραιίειη  ρΓαεάίΐε  οοη- 
δεοΓ&νϊΙ  ΑροΙΙίηΐ  (ο.  3.).  Αριιά  ΟοΓΪηΐΙιϊοδ  ιιΐιΐιηο  ΕυοΙβοΓαηι  άίε 
ορίίηιειίεδ  ρΛοίδ  οαρίάί  &!>  βάνεΓδαήϊδ  ηεοορίηί  ο&εάιΐϋΙυΓ.  ΑΙ)  εο 
ΧβηιροΓε  οαιη  Ιοι»  οϊνϊΐβδ  ευΐ)  ΑΓ§;ίνοηιιη  άϊΐίοηεηι  νεηΙαΓ»  νίάειε- 
ΙιΐΓ,  Ρ&δΐιηείιΐδ  εΐ  Αίοϊηιεηεδ  ΐη  ρΓ&εδίάϋδ  Άύ  ροιίυδ  οοιίδΐΐΐηΐί  ηοοίιι 
1*ΐ"αχϊΙ&ιη  ΙιΕοεΛαεηιοηΐιιηι  δίογοηε  οαηι  δΐιίδ  ΗάάυοΙαηι  ίηΐΓίΐ  ηιιιιοδ 
ΓεοίρίηηΙ.  Ιηδεςααίο  <ϋε  Γαοί»  ρυ^η»  νίηευηΐ  Ι,&οβάίίειηοηϋ' ,  ςιιϊ 
άεϊικίβ  ραΛε  ππίΓοιαπι  1οιι§θΓαηι  άίΓυΙα  ε(  δϊάιιηΐε  Οιοηιηιγοηεςιιε 
οαρί»  ηιααίεηιηι  Ερϋοϊ&ηι.  Ιηάε  οοηάαοΐΐΐιο  ηιϊΐϊΐε  υΐνΐηςαε  1)ε11»- 
ΐαιη.  ΙρΗίοΓαΙεδ  ϊιταρίΐ  Ρΐιΐίυυΐεηι:  ΡΗΙϊ&δϋ  δροηιε  αΓοεδδυηΐ  Ι^αοε- 
άίίειηοαϊΰδ  ϋδ(|ΐιε  οΐνΐΐαΐβιη  δυαηι  Ιυεηάαηι  Ιΐ•£ΐάαηΐ.  Αΐΐιευϊβαδεδ  ηιη- 
ΓΟδ  ΟοΓίυΐΙιίοππη  άίΓυΙοδ  ιεβοΐϋηΐ:  ςαοδ  Α§τβδί1&αδ  ηπδυδ  άβπιοΐϊΐαι 
(^ϋ.  4.).  ΡοδΙείΐ  ϋΐιιη  ΡΪΓίΐεο  ροΓία  ΟοΓΪηΐΙιϋ  ορεβ  βααδ  ΐυειειιΙιΐΓ,  πιγ- 
8118  Ι^αοεάαεηιοπϋ  Αο^εδΐΐαο  άαοε  1»ε11αηι  ϋβ  ΐηΙαΙεΓαηΙ.  Ηίο  οαηι  ιβ 
ρειίδδεί  ροιίιιιη  ίΐΐαηι  ηΐ£ΐ§ιιο  ρΓ&θδϊάίο  ηιυηίΐαηι ,  03ΐ1ϊ(ΐ8  ΓεοϊΙ  ιιΐ 
ριαεδΐάΪΕΓϋ  (ΙίδοοάεΓεηΙ  ϊρίϊςιιε  οοοίφΕπάί  ροΓίαδ  ί3ειι1ΐ3ΐεη\  ριαείϊε- 
νεηι.  Οοοιιρ»νίι  ε1  οΕδΙεΙΓιιηι:  ςυο  Γ&οΙο  ϋ  ςαί  Ηβιαεπηι  ΓοηΓυ^βΓαπί 
δροιιΐε  δε  δΐιαςαε  ίρδί  (1ε(1ί(1ει•αηΙ.  Είαδ  ΙεοΙΙιϊ&πι  ΐαι•1)ανϊΐ  ιιιιηΐΐιΐδ 
άβ  ηιοΓΕί  Ι,&οεά&ειηοιιίυΓαιη  άεΙείΕ.  Νειηι  Αηΐλ,'οΙειεοδ  ιιά  οεΙβΙίΓαηά» 
ΗγαοίπΙΙιΪΕ  ίΐαΓΟδ  ρεΙι&δίΕε  ΙρΙιίοΐίΐΙβ  άυοε  ραιιείδ  εχοερίίδ  οοαοϊάεηιηΐ. 
ΑςεϊϊΐΕΐΐδ  άεϊικίε  τεϋοΐπ  3ΐΙ  Ιαεαοίχιηι  Ιιεοΐιαεπηι  ηιοι•α  (Ιοηιαηι  εδί 
])ΐΌΓεεΙαδ  (ο.  5.).  Ουηι  ΟαΙγΛυηϋ  ΑοΙιαβοΓυηι  δοοϋ  &1)  ΑοαιαίΐιιίΙ)υδ 
ί)ε11ο  ρεΙειευΙιΐΓ ,  (Ιβιηιο  1ι»οε(1αεηιοηϋ  Ο.αεε  Α^εδΠ&ο  εχοΐΐΕπίαν  αά 
ορειη  Αοΐιαεϊδ  Γειεπ^Λΐη.  Οιπη  Ιιίδ  εΐ'^ο  ουιπαηοιαδ  Α^εδϋΕυδ  Αοεγ- 
ιΐΕΐΗΕίη  ναδίΕνίΐ  εοηιηιςιιε  οορίαδ  ΓυϊίΙ.  Ναΐίαπι  Ιαηιβιι  οερϊΐ  ιιγ- 
Ιίβιη.  ΟιΐίίΓε  οιιπι  ιηϊηαδ  βαΐϊδίεοΐδδεί  Αοΐιαείδ,  ρΓοιηϊδίΙ  δε  ίιΐδεςαεηΐϊ 
βπιιο  1)ε11ιιιη  ιε(ϋηΙε§^ΓΕηαιιηι,  Είςιιε  ίΐα  άοηηιηι  Γειίϋι  (ο.  6.).  Ιηίΐίο 
νειίδ  οηηι  1)ε11αιιι  8Ϊΐ)ΐ  &  Ι,αοεάαειηοηϋδ  ϊαδίΕίε  νΐάεΓεηΙ  ΑοΕΓίι&ηεδ, 
οαηι  Ιιίδ  δοοίεΐαίειη,  οαιη  Αοΐιαείδ  ραοεηι  Γββεηιηι.  Ι,αοείΙ&εηιοηΗ 
ίϋίειη  Ϊ)ε11αηι  εάνείδηδ  Α镧ϊνΌδ  (ΙεοενηυιιΙ :  ςηοδ  Α§εδϊροΗδ  τερεηΐε 
ορρΓίδδοδ  νεΙιειποιηοΓ  ΕΓίΙΙχίΐ.  Με^πε  νεΓο  ΕυιΙαοΪΕ  ριοχϊοιβ  &ά  ιιΛεηι 
Εοοεδδίι  εΐ  ηΐΕ^ηιηη  ϋδ  δΕερε  ίειτοΓειη  ίαοϋδδϊΐ  (ο.  7.).  ΙηΙείΊΐη 
Ρ1ιαηιαΙ)Εζιΐδ  ει  Οοηοη ,  ρεΓ  ίαδαΐΕδ  εΐ  ιιΛεδ  ηΐΕΐϊΓιιηΕδ  ΙΐΕπηοδΙϊδ 
ίαοβ(ΐΕβίηοηΊθΓΐιηι  εχραΐδΐδ,  ηιυΐιοδ  δΐΙ)ί  δοοϊοδ  ΕάίιιηχείΕΠΙ.  ΑΙιγάαιη 
νείο  »Η  δεδίιιπι  Ιβηε1)αΙ  ϋεΓογΙϊάΕδ.  Ιαϊίίο  &αηί  Ρ1ΐΕηΐΕΐ»Εζιΐδ  οιιιη 
Οοποηε   ιπΕ^αα    οΐαδδε   Εά  Ρείοροηηεδίιηι  Εοεεάϊΐ    εΐ  ιηιιΙΐΕ  πίΕΓΪΙίηΐΕ 


δ  υ  Μ  Μ  Α  1Π  Α  XXXVII 

ν»8ΐβ<.  Ιηάβ  5β  Γβοίρίβηδ  ΟγΐΙιβΓϊ  οοουρειΐ,  βΐ  Κ-ίΓηιοδΙβ  ριββδίάίο- 
^ιιβ  ίΙ)ί  Γβΐίοΐο  Ιβΐΐιηηαηι  Οοπηίΐιί  ρβΐΊΐ,  υΐιΐ  δοοίοδ  οοηβππίΐΐ  βΐ  ρβοα- 
ηΐίΐ  0Γη»1.  Ηϊαο  οαηι  τεάίΓεΙ  άοηιχιιη  οΐαδδβηι  Γβΐίςϋίΐ  Οοηοαϊ :  ςαϊ, 
ϋΐ  ρΓοηιίδβΓβΙ,  άβιηάβ  ιηαΓΟδ  1οη§θ5  ΡίΓαβίςυβ  ιηιιηίΐίοηβηι  ιηα»η£ΐ  βχ 
ρϋΠβ  ΓβδΙΐΙαϊΙ.  1.80€(1α6Πΐοηϋ  Ιιαο  ιβ  ΒυάίΙ»  Αηίαΐϋΐάίΐιη  ηιϊΐΐαηΐ, 
ςυϊ  ΤίηΙ)Εζο  βχροηβΓβΙ  ςιιίά  Γβηηιι  ρεοιιπίίΐ  Γβ^ϊα  ^βΓβίοΐυΓ,  ραοβιη- 
ςαβ  οαιη  τβξ&  ΓαοβΓβΙ.  Εχροηΐΐ  Ιιϊο  ηιαηιΙαίΕ  βΐ  οϊβΓΐ,  αΐ  οιηηεδ  ίη- 
δΐιίαβ  βι  οίνϊΐίΐΐοδ  ΑδίαΙΐοΕίβ  δϊηΐ  ΗΙιβΓΗβ.  ΜίδβΓίΐιη  ει  Αΐΐιβηίίίπδβδ  Γβ- 
Ηςαΐςαβ  Ιββ&Ιοδ,  ςιιΐΐιπδ  ϊΠει  οοικϋΐϊο  λάάβΙιαίυΓ  ίιιί^ιιί$8ίηΐ3.  Τϊπ1)&- 
ζυδ  ϊ,βοεάαβιηοηϋδ  οΐίΐιη  ρεοιιηϊα  ΐιΐδΐιαοΐϊδ  Οοηοηεηι  οοηϊεοίΐ  ίη  νϊη- 
οιιΐ»  βΐ  ρΓοΓεοΙιΐδ  αιΐ  Γε§;εηι  άβ  Ιήδ  τείιαδ  τείαϋΐ.  Κεχ  ιηϊΙΙίΙ  8(Γα- 
Ιΐΐίΐιη  3ά  Γ85  πίΕΐηπηίίΐδ  ^εΓεηάββ.  Ηΐο  ί£ΐνεΙ)3ΐ  Αΐ1ιειιϊβηδΐΙ)υδ :  υαάβ 
Ι,&οβάίΐεηιοηϋ  &άνει•δΐΐδ  ευηι  ηιίΐΐιιηΐ  Τ1ιί1)Γοηεηι ,  βεά  ϊηΓαυβΙο  βαο- 
οεδδϋ.  Αά  εχδπίεδ  ΚΙιοάΐοΓυιη  ΓεδΙϊΙιιεηάοδ  ρορυΙαΓειηςιιε  δΙ&Ιιιιη 
ίοΠεηάαιη  Ι,&οεά&ειηοηϋ  ηήΙΙυηΙ  Εοίϋουηι  παυαΓΛυπι;  ϋϊρΙΐΓίάαηι 
Εΐιίβηι  δΐάνεΓβαδ  δίΓαίΙι&Γη.  Εοάϊοο  1ι&οεά3εηιοηϋ  8ΐιΙ)δΐιΙϊο  οηπι  η^νΐ- 
1)03  ιηΐΐΐυηΐ  Τείειιΐϊαηι  ;  Αΐΐιεηϊεηδβδ  ίΐάνει-δαδ  ίΙΙοδ  Τΐιΐίΐδγΐιαίαηι.  Η;ε 
οηιΪ8&£ΐ  Κΐιοάϋ  ΤΙίΓαοιιιη  τεςεδ  (ϋδδίάεηΐβδ  οοηοϋίανϊΐ,  εΐ  (ΙεΐικΙβ  Βγ- 
ζαηΐϊο  οι  Οΐιαίοβάοηβ  ΓεοιιρβιαΙα  Ιιεδ1)ΐιηι  ηανΐ^&Ι  εΐ  ΜγίΠεηίδ,  ςιΐίΐβ 
δοΐ»  ιΐΓΐ)δ  Αΐ1ιεηϊθΐΐδίΙ)ΐΐ8  βά»  ηιαηδεΓ&Ι ,  εοηβηιιαίϊδ  &ι1  Μ8ΐ1ΐ5•ηιηίΐη\ 
Ι,Είοεάίίειηοαίοδ  νΐποΐΐ.  Ιη  Τ1ΐΓίΐδγΙ)ΐι1ί  &1»  Αδρεπάϋδ  οοοίδί  Ιοοααι  δΐιί- 
βοΐαηΐ  Αΐΐιεηίεπδεδ  Α^γτΛίαπι,  εΐ  ϊα  ΗεΙΙεβροπΙπίΏ,  υΐ3ί  Ιιίΐι;ριΐ3εηιο- 
ηϋ  ΑηαχίΙ)ϊο  άαοε  ηιαίΐα  ιυοΗβΙιαηΙηΓ,  ηιΊαιιαΙ  ΙρΙιΐοΓΕίεηι.  Οαϊ  ροδυ 
\8νΪ3  ρΓοεΙΐ»  οηιη  ΕοοορίδδεΙ  Αη3χίΙ)ίαιιι  €ΐιηι  δΐιϊδ  Αηΐ3ΐιάηιηι  ήΐιϋδδβ 
ηοοίυ  Αΐϊγάαηι  ΐΓΒΪεοΐΙ  εΐ  ΓεάεαηΙειη  εχ  ϊαδίαΐϋδ  ορρΓβδδίΙ.  ΑιίΕχΛϊιιδ 
ίρδε  ΓοΓίίίει•  ρυ^ηβηδ  οεοϊάϊΐ :  είαδ  αηΐεηι  οορί3ε  ρβΠίΓη  ία53  εΐ3- 
ρ83β  ρ3ΐ•1ϊηι  <:αεί3ε  δπηΐ  (ο.  8  ). 

1.1  Β.    V. 

Αβ^ϊηείΕδ  Ι^3θβά3βιηοηΐοηιηι  ρειηιΐδδΐι  εχ  Ααΐθ3  ρΓ3εά&δ  3§εα- 
(εδ  ορρυ£;π3ΐη  Αΐΐιεηίεπδεδ.  ΗοΓαιη  οΐαδδειη  Τε1ειι(ί3δ  1.&οε{ΐ3εηιο- 
ιιϊαδ  Γα§3ΐ.  ΗοηοΓεδ  Τε1ειιΐΐ3ε  3  ιιιί1ίάΙ)αδ  1ΐ3ΐ)ί1ΐ.  δαοοβδδΐΐ  ει  Ηίε- 
Γ3Χ,  ει  Ιιιιΐο  Αηΐ3ΐοίάΗδ,  ςιή  ΝΐοοΙοοΗυηι  ηιΐΐΐίι  Α1)γ(1ηηι.  ΙιιΙεΓΪηι 
Εαηοηιυδ  ρΓ3εΓβοΐυδ  οΐ.-ΐδδϊδ  Αΐΐιεηΐεηδίιιηι  ουηι  3Ι3  Αε^ΐη»  ηοοίιι  ρΓΟ- 
ΓεοΙαδ  ΑΐΙίθ3ηι  αοοεάει-εΐ,  ΟοΓ§ορ3δ  Ι,3οεά3εηιοηίιΐδ  ουιη  άεοειη  πά- 
νί1)υδ  ιηοάίοο  ϊαΙεη'ΕΐΙο  ΙαοίΙε  ΊηδεοηΙυδ  ειιηι  ορρπιηΐΐ ,  εΐ  03ρΐϊδ 
ςαΕίΙιιοΓ  ΙΐΊΓεηιίΙιιΐδ  Αβ§Ίη3ΐη  τεάΐΐ.  ΕοιΙβηι  01ιαΙ)Π3δ  άειηάβ  ηοοίη 
νεοΐαδ  ΐηδϊάίαδ  ροιιίΐ.  Κβ  &ηίηΐ3(1νει•δ3  (_;οι•3;ορ3δ  οαηι  Αε^ίηείίδ 
3ΐϋδ(ΐυβ  ει  οοουπίΐ:  δεά  ίρδε  οιηώ  ηιυΐΐΐδ  Αε§ϊηεΐ3Γαιη  03άϊΐ:  Γείϊςυί 
(ΙΙβΊι^ηιηΙ.  ΗΊηο  ηιτδαδ  Τείεαίϊαδ  ηιϊδδΐΐδ  ιη3§ηο  ηιΠΐΙιιιη  ^ααάίο  εχ- 
οίρΐιιΐΓ.  Ηίο  οααι  άαοάεοΐπι  η3νίΙ>αδ  ίρδνιιη  ΡΪΓαεεαηι  ηοοίυ  ϊηναάεΓβ 
3ηδαδ  ΕΐϊςυοΙ  η3νΐΙ)αδ  3ΐ3ΐ•ερ1ίδ  Αβ^ΙπΕίη  τενεΓδίΐδ  ε  ρι•3εά3  ηΛυΙϊδ  εΐ 
πιίΙϊΙί1)αδ  δΐίρειιάΪ3  ηιιηιεΓΛνίΙ.  ΑΒΐ3ΐοί(1αηι  Αΐΐιβηίεηδεδ  ίη  ειτοΓειη 
ϊηάαοΐϊ  ΓηΐδΐΓ3  ρεΓδεςιιιιηΙΠΓ.  Ιρββ  οοηΐΓ3  Τ1ΐΓ3δγΙ)ΐι1αηι  Οο11γ1οηδεη\ 
οηιη  ηοΐο  ΙπΓβηιίΙ^υδ  ΟΕρΐΐ.    ΡοδΙεα  η3νη1ί1)ΐΐδ  οορϋδ  ϊΐ3  εδί  3υοΙαδ,  α» 


XXXVIII  8  υ  Μ  Μ  Α  κ  Ι Α . 

(οΐΐιΐδ  ηΐ£ΐΠ8  νϊ(1βΓβΙαι•  1ιαΙ)6ΐ•β  ίηιρεπιιιη.  Ι&ιη  ΑιΙιβηΐεηβββ  ρβοίζ 
ήϋ&ηι  1)β11ΐ  θϋρΐ(ϋθΓβ3  ΐ&ού.  δίιηαΐ  61  Ι^αοβοΙαβιηοηϋ  βΐ  Ατ^ίνί  (1β 
ρ&οβ  οο§ίΐ3Γβ  ϋοβρβηιηΐ.  Η&1)βΙ)αί  βο  Ιειηροιβ  ΤϊηΙ)εζιΐ8  βΐυδ  οοπ- 
(Ιϊΐϊοηεδ  Ά  Γβ§β  αοοερίαδ ,  ςιααΓπηι  οαριιΐ  ενβΐ ,  υί  οιηηεδ  ΟΐΈεεαε  οΐ- 
νϊΐαΐβδ  ει  ίηδΐι1»β  εχεερίίδ  ραυοίδ  5ΐιί  εβδεαΐ  ΐυπδ.  Ρΐ3οεΙ)&1  οοικΙϊΐΊο 
0Γηηΐ1)ΐΐ5  ρΓ&εΙεΓ  Τ1ιε1)ίΐηο8:  ηυοδ  ίαηιεη  Α§εδί1&α8  ΙιεΙϋ  ΙεΓΓΟΓβ  εοε- 
βίΐ  ϋΐ  ΒοεοΙϋδ  είνϊΐα(ίΙ)ΐΐ3  αύτονομίαν  ιεάάεΓεηΙ.  Ραή  ιηοάο  Οοήπ- 
Λΐοδ  βΐ  ΑΓ^ϊνοδ  οοιηιηαυί  ί'οεάεπ  3ΐι1)ϊεοίΙ  (ο.  1,).  Ιαπι  ϊη  δοοΐοβ 
εΐίαιη  (1αΙ)ίαο  βιίεί  Εαοεάαεηιοιιϋ  αιιϊηιαιΙνεΠβιε  ουερεΓυαΐ  ε1  ρνΐιηο 
Μαηΐίηεεηδίιιπι  υΛεηι  ρεηϊιαδ  δαδίαΐεηιπί.  Ιίΐιη  εχδΐιίεδ  ΡΙιΙίϋδίϋπιηι, 
ιεΓηροΓΪΙ)αδ  ιΐδί,  βά  Ι.αοεάαεπιοηϊθδ  άβ  Γε1)αδ  δυΐδ  οοηΓιι^ϊαηΙ.  Ηϊ 
ρβΓ  1ε§αΙοδ  Ρΐιΐϊυιιίειη  ιηϊδδΟδ  το^ααΐ  υΐ  ίΐΐοδ  Γβδίϊΐιιαηί.  Ρΐιΐΐ&δϋ,  ςιιΐ 
οο^ηαΐοδ  εχδΐιΐυηι  αΐϊοδςυε  τεπιπι  ποναπυΏ  δΐυίΐϊοδοδ  ΙίιηβΓεηΙ,  εοδ 
οοηΓεδΓιιη  Γβνοοαηΐ  εΐ  ϋδ  1)οηα  δΐια  ρΐΐΙ)1ίθ8  ΓεδΙΐίιιηηΙ.  1.姻1ΐ  Αοβη- 
(1ιο  εΐ  ΑροΠοηϊα  ιηίδδί  Ι>308(1α8ΐιιοηβιη  Οίγαΐΐιΐοηιπι  ίΐΏροΙεηΙίαιη  αο- 
οαδαηΐ  εΐ  ςιΓκΙ  ρεπουϋ  ά])  ϋϋδ  ίιηιτιίαβίλΐ  οδίβηάαηΐ.  8ΐ3ΐϊιη  ί^ϊΙιΐΓ 
Ιιίΐοεάίΐεηιοηϋ  αίΙνεΓβαδ  ίΐΐοδ  ιηίΐίαιιΐ  Ευιΐ&ηήιίαηι  οαιη  οορϋδ  ηυίΐδ  β 
ρΓοχϊηιο  οο^εΓο  ροΐαεΓΕίιΙ,  εΐ  Ιιαϊαδ  1Ί•&Ιι•ειη  οαιη  Γε1ί(ΐιιΪ6  Ρ1ιοεΐ3ίάί«η 
δΐιΙ)δε(ΐαί  ίαΐϊεηΐ.  Ηϊο  οαιη  ρΓοοεδδϊδδβΙ  αά  Τΐιε^ίΐδ,  ([\ιβ.&  οϊνίΐαδ  (Ιίδ- 
οοΓίΙΐει  οίνϋϊ  Ιαιη  Ι&1)0Γα1)αΙ,  ΙιεοηίϊαιΙεδ  ίΐΐίεπιΐδ  ΓαοΙΐοηΐδ  ρπηοερε  ε5 
«Γοειη  ΐΓ£ΐ(ϋοΙϊΐ  εΐ  άειικίε  οοηΓεδΙϊηι  3(1νεΓδειπιιιη  υΐ  ρ&ΐΓΪαβ  ΗοδΙβπι 
ΕΐΙ>δΐΓ£ΐ1ιΐ  ίιΐδδίΐ.  Ηίπο  οοηίειίίΐίΐ  δραιίαηι.  Ι,ηυεςΙαεΓηοηϋδ  εΐ  Α^^εδί- 
1»ο  ηΐίΐχϊηιε  Ιιοο  Γαοΐαηι  ρΐαοείιαΐ,  ιηίδεηιηίςιιε  ηαϊ  άε  Ιδηιεπΐα  ϊαίΐϊ 
ο&ΓεηΙ.  Ηοο  ϊιιΐει•Γεεΐο  Ι,εοηΐίαίΐεδ  οαιη  δαίδ  Τ1ιεΙ)3δ  Ιεαεπδ  πίΕ^ηϊδ 
αά  1)ε1Ιαιη  Οίγηιΐιϊαοαπι  οορϋδ  1,&^ε^αε1ηοη^οδ  ίανΐΐ ,  ρΓίΐεδεΓίΐηα  οαην 
Τείεαήδπι  Αςεδίΐαΐ  ίΓβΙι-εηι  Ιι&ΓπιοδΙ&πι  ηήδϊδδεαί.  ΕχρεοΙίΐίο  ίρδ&  Γείί- 
ϊΙΙεΓ  οεδδΐΐ,  εΐ  ίΐα&ηςα&ηι  ίηίΐϊο  άαΐ^ία  ΓαεΓΛΐ  νϊοιοηα  ΓοηΐΙεΓ  ρα^αα- 
ΐί5αδ  ΟΙγηΛϋδ ,  Ιαιηεη  οαηι  ρΓ&εϋαηι  ρΓορβ  αΛειη  οοιηιηίΐΙεΓεΙαΓ, 
νίιΙεΓ8ηΐαΓ<ιαε  Ι^Λοεάαβιηοαϋ  οδδβ  ίηυρίαιί,  οεδδβηιαΐ  Ιαηίίειη  ΟΙγη- 
ΐΐιϋ,  εΐ  πιαίΐίδ  δαοΓαηι  3ΐηϊδδΐδ  ίη  υΓίιειη  δε  ιεοερεΓαηΙ  (ο.  2.).  Τβ- 
ΙεαΙϊαδ  οαπι  αά  ν&ϋαηάοΒ  ΟΙγηΐΙΓιυηιηι  α^ΓΟδ  ε^ιεδδαδ  ααάΛοίαδ  κο- 
Γαιη  εί^αίΐεδ  εχοιιιτεΓε  νΐιΐίδδεί,  ρππιυ  Τΐεηιοαίιίαιη  ία  εοδ  ϊπιρείααι 
ΓαοεΓε  ία1)εΙ,  ιηοχ  οαιη  Ιιίο  ιηαΐίίδ  δαοΐ'αηι  βηιϊδδΐδ  οεοίϋδδεί,  ίρββ 
οαηι  οιηηΐΙ)α8  οορϋδ  εοδ  αιΐ  ιηπιοδ  αδςαε  ρεΓδείΐαϊΙαη  8εά  εηιιη- 
ρεηίεδ  ΟΙγαΐΚϋ  εαηι  ρΓΟδΙεί'ηαηΐ  £.ίΐθ8(1αεηιοηΐϋδ(]^α8  οιηηεδ  ραΓί'ιηι 
Γαςίΐ  (ϋδϋοίαηΐ ,  ρ^ιϋπι  οοηοίάααΐ.  -ΜειίοΓειη  ροδίεα  αίΙνεΓδαδ  ΟΙγη- 
Ιΐιϊοδ  εχεΓοΐΙαπι  (Ιαοε  Α^εδίροΗιΙε  ηϋιίαηΐ.  ΙαΙεπηι  Ρΐιϋαίϋ  οπηι  βχ- 
δαϋΐιαδ  δώεπι  αοη  ρΓαεδί&ΓεηΙ,  1ϋ  αιΐ  ΙιΕοεςΙαεπιοαίοδ  οοηΓα^ίαηι  ευδ- 
ςαβ  8(1  1)ε11απι  εχοίΐαηΐ.  Ιαπι  Α^εδίίαιίδ  Ρΐιΐίαηΐεπι  οΙ)δίοΙεΙ  εΐ  οαΐΐϊιΐβ 
ΐϊεηί^αϊΐ&ΐε  ηεοεδδαηοδ  εχδαίαιη  εΐίοίΐ  οχ  αΓΐ:ε  εΐ  £ΐι1  ραΓίεδ  δοαδ  ΐΓ£ΐ- 
(ΙαοϊΙ.  ΙηίεΓείΐ  Οίγηΐΐιϊοδ  νεχαΐ  Α^εκίροϋδ ;  58(1  ρ&αΐΐο  ρυδί  )ηοΓΐ)θ 
πιΟΓίααδ  ΓείεΠατ  ία  ραΐήίίαι.  Ρΐιϋαπίε  ϋείρΐϋυα  (ΐαίίΐαηη  οαηι  ΐΓβ- 
εβηΐΐδ  ϋιι  οΙ)δΐάεηΙεδ  νεχ»ΐ:  88(1  Ι&ηιΙεπι  ρεηαπα  νίοΐαδ  3§ϊΙ  ιΐβ  (ϊε- 
άΐΐΐοηβ.  Ιι&οεεΙ&επιοηΐοιαιη  οΐνίΐαδ  ίοΐαηι  τεηι  οοηιιηίδϋ  Α^εδΠαϊ  &γ- 
Ι)ίΐΓίο.  Ηίο  ςααπί^αίίπι  (1β6ε1)&1  εδδε  ΪΓίΐΙϊϋΓ,  Ιαιηεα  πια^ηει  1ιαηι&ηί1»1β 
ίκΙνεΓδαβ  Ρ1ιΙί3δίΰδ  εα  ϊα  τε  αδαδ  εδί.     ΟΙγιιΐΗϋ    ίη    βίΐεηι  Γβοβρίί  (ο. 


8  υ  Μ  Μ  Α  κ  Ι  Α.  XXXIX 

δ.)-  Τΐιείίίΐιήδ  νβΓΟ  ροβιιαηι  όοάθΓυηΙ  Ιτ&οεοΙββηιοαϋ.  Νειπι  ραυοι 
^ηίάϋπί  Τ1ΐ6ΐ)Γΐιιϊ  οίαηι  Γαοια  οοη5ρίι•£ΐΙϊοηβ  οοοίδϊδ  Ι^^Γ&ηηϊβ  0Εώηβ3ΐη 
οαιη  ΑΐΙιεηΐβιΐδΛιΐδ  »θ€Ϊΐϊδ  ϊην&άιιηΐ  εΐ  Ι,εΐϋεά&εηαοηίοηιιη  ρΓαεδίάίαπ) 
βά  άεάϊΐΐοηβηι  οο§αιιΙ.  ΜοΠε  ηια1ΐ»ηΙ  Ιι&οεάαοηιοηϋ  ΙΐΕΓπιοδίαιη  ί^αϊ 
Οβάιηε&ιη  Τ1ιοΙ)ίΐηί5  ΓεάάίιΙβΓ&ΐ.  Ιαιη  νεΓΟ  οαιη  Α^εδϊίειαδ  βείβίεπα 
βχοϋδβΓβΙ,  αάνεΓδπδ  Ιιοδ  1)ε11ιιηι  01εοιηΙ)Γ0ΐο  ιηαηά&ηΐ.  Οιιί  ουιη  Γειβ 
ηϊΐιϊΐ  ββ^ίδδεί,  Γοΐϊςιιϊΐ  Τΐιεδρϋ^  οιιηι  Ιβιΐϊα  δοοίοηιιη  ραηε  βρΗοάπαπι 
1ΐΕΓηΐ05ΐίΐηι,  (Ιοηιιιιτιςαε  ιείΐϋΐ.  Ιηυδίΐαΐβ  ρΓοοεΙίΕ  ϊα  εϊυδ  τεάίΐα.  Τΐιβ- 
ϋβαϊ  ηβ  5ο1ί  Ιιείΐαηι  1ΐΕΐ)8ΓεηΙ  οαηι  Ι,ΕοεάΕεηιοηϋδ,  δρΙιοάήΕΐη  οοιτιι- 
ρεηιηΐ,  υΐ  ΐη  Αΐιίο3ηι  ϊιταιιιρεΓεΙ.  Ηοο  ϊΐΐε  ΓαοίΙ  ΐπδοϋδ  Ι,ΕοεςίΕειηο- 
ηϋδ,  Είςαβ  ίίΓοβδδϊΐιΐδ,  οαηι  ϊη  ϊυάϊαιο  03ΐρίί&1ΐ  ηοη  οοηιραηιϊδδεί ,  13- 
ηιεα  οΐ)  νΪΓίαΙεδ  εΐ  ηιεπίΕ  ίη  ραΐΓίαιη,  νεί  ροΐίιΐδ  ΛβρΓεο&ηΙε  Ερυό 
Α^εδϋααηι  ΑιοΙιϊάΕΐηο ,  &1)5θ1αίυδ  εδί.  ΟοιηηιονϊΙ  Ιιοο  Αΐΐιεηϊεπδεδ 
«ι  ΪΕηι  ΒοεοΙίοδ  οιηηϊ  ορε  ΐαναΓοηΙ.  Ι-ΕοεΛαεπιοπϋ  ΕΐιΙεηι  ταΐδαδ 
Α§εδΠβο  άαοε  1)ε11ιιιη  ϋίίΐεηι  ίπΓεηιηΙ.  δειΐ  Ιιϊο  ηοη  ηιηΐΐϊδ  Γείιυδ 
§86113  άοηιαηι  Γβιϋϊι,  Ήιεδρϋϊ  τεϋοΐο  Ρ1ιοεΙ)ίάΕ  ΙΐΕπηοδίΕ.  Ηίο  ρήηιο 
πιιιΙΙαπι  Ε^ΓΪ  ναδίΕΐϊΕΐ  ΤΙιεΙίΕΐιοΓίιπι.  δΰΛ  Εά  ρη^ηαπα  ΤΙιεΙίΕηί  ρΓο- 
ΓεοΙΐ  εαηι  ρΓΟδίειηαηΐ  εϊαδί^υε  εχεΓοίΐαηι  οΕεάυηΙ  εΐ  Γη§ΕηΙ.  Α^εδί- 
ΐΕαδ  δοβοβρίΕ  ΕίΙνεΓδηβ  ΤΙιεΙίαδ  εχρεάίΐϊοηε  δίπιαΙαίΕΐ  8ε  ρήπιο  ΤΙιε- 
βρΪΕδ  νεηίαΓϋηι.  Ηοο  ίΈΙδο  ηαηΐϊο  (Ιεοερΐΐ  Τ1ιεΙ)Εηοδ ,  βΐ  λΗε  Ιοοε 
Είςαε  ϊρδΐ  ραΐΕΓΕηί  ίϋ°;Γβ5δΐΐδ  ιηαΙίΕ  άερορηίαίιΐδ  εβί,  ρπιΐδςαΕπι  ΐΐΐί 
ΓεΙ)νΐδ  δΐιίδ  δηΙ)δί(ϋο  νεηίΓε  ροδδεηι.  ϋείπάε  οιιηι  Εοοοδδΐδδεηΐ ,  ίρδΕδ 
ΠιεΙ^Εδ  νει•3ηδ  άβίΐεοΐεηδ  εοδ  ρβΓηιονϊΐ  ηΐ  οϋΓδη  &ά  ιιΛεηι  ίΤΐΕο;ηο 
ΑηΓΓΕοΙα  οοηΐεηιΙεΓοηΙ.  ΒοίπίΛβ  εοδ  ιΐδ^ηε  Εά  πιοεηΪΕ  ρεΓδοουΙΐ,  τε- 
νεηεηΙΐ1)αδ  ϊαάβ  ΤΙιεΙ^αηϊδ ,  οεΙβηΐεΓ  6ε  ΓεοΊρϊιιηΙ.  ΤΓορΕειιηι  ίί^ϊκίΓ 
6(Ε(ααηΙ  Τ1ιεΙ)Εηϊ.  ΡοδίεΓΟ  (Ιίε  Α^εδϊΐΕΐΐδ  ΕϋϋΙ  Τΐιεδρϊαδ.  Ι1)ί  «ίΐδ- 
οοΓάΐΕβ  οϊνϊΐεδ  δεάΕνϊΐ,  εΐ  ίηάε  οιιηι  δΐιϊδ  άοηιαηι  εβί  ρΓοΓοοίπδ.  Τΐιβ- 
Βεπϊ  άαοδ  ΧΓΪΓεηιεδ  ΓπιηιεηΐΕ  επιίαηι  εηύηιιηΐ  Ρα^ΕδΕδ.  ΗΕδ  ουηι 
ίτηηιεηΐο  εΐ  ΐΓεοεηΙϊδ  1ΐϋηιΐηϊ1)ΐΐδ  ΟΕρίΙ  ΑΙβίΕδ  Ι^ΕοεάΕεηιοιιίιΐδ  ΟΓευηι 
ΕηΙ)οεΕε  Ιεαεπδ  ΟΕριοδςυε  ίη  ΕΓοε  ίηοΐαάϊΐ.  δε(1  οοηιηιοάΕηι  ηΕιίί 
οοοΕδΐοηεηα  ΐρδΐ  ΕΓοεηι  οεοιιρΕηΙ:  ςηο  ΓεοΙο  οΐνίΐΕδ  (ΙεΓεοίι  ε  Ι,εοο- 
(ΐΕεηιοηϋδ,  ηεςαε  βπιρίίιΐδ  Τ1ιεΙ)Εηί  ίι-αηιεηΐο  ΟΛπιει-υηΙ.  Μοιϋυδ  Α§;ε- 
εϊΐΕΪ,  01εοηι1)ΓθΙϋδ  &(1νεΓ5ΐΐδ  Τΐιείιαδ  ρι-οΓεοΐαδ  οαηι  ΰϊΐΙΐΗει-οιιο  εΙ) 
Ιΐ08ΐΐ1)Πδ  άεΐεοΐαβ  εδδεί,  τενοΓδαδ  βδΐ  βχεΓοϊΐηηκιηο  (ΙίπιϊίϊΙ.  Ι&ηι 
βαΕδα  Βοοΐοπιηι  1,Εοε(ΐΕεηιοηϋ  ηΐΕ§ηΕ:ιι  οίΕδδεηι  ρΕΓΕΠί.  ςπΕ  ηΐΕχίηιε 
Γε  ΓηιηιεαίΕΓΪΕ  ϊηΐεΓοΙαίΙεΓεηΙ  Αΐΐιεηϊεηδεδ.  δεά  Ηϊ  01ιεΙ)γϊε  άιιοε 
νϊοΙοΓεδ  ηΕνϊϋυδ  Εηηυι>αΓϋ5  Ιυιιιοι  ΑιΙιεηΕδ  οπΓδυιη  ρΓΕεδΙίίβηιαί. 
Μοχ  ει  ΒοεοΐΐοΓίιηι  το^Εΐα  οίΕΚδεηι  δεχΕ§;ίιιΐΕ  ηΕνίυιη  Τΐπιοΐΐιεο  άιιοε 
ΕάνβΓδηδ  εο8  ηιϊδεπιηΐ.  Τίηιοΐΐιεηβ  οΐνίΐΛίεδ  οϊγοε  ΟοΓογτΕπι  Εεςιιί- 
ΐΕΐβ  δΛί  αάϊαηχίΐ.  ΟοηΐΓ»  εαπα  1-.»οεάαειηοηϋ  ηαΐΐΐιιηι  ΝίοοΙοοΗυηι, 
Ιιοηιϊηεπι  νΕίάβ  αυιίαοεηι,  ςαΐ  β  α&νΛαδ  ηοηάυηι  δΕίίδ  ΊηδίπιοΙηΒ  ΐα- 
ίεΙΐοΐΙβΓ  ρη^ηΕνϊΙ  (ο    4.). 


XI.  δ  υ  Μ  Μ  Α  κ  Ι  Α. 

ΙΙΒ.     VI. 

ΙιιΐβΓΪιιι  8(1  Ρΐιοοβπββδ  1)ε11ο  ρβΐΐΐοδ  &  Τ1ιβΙ>αηί8  ρΓοβάδοΐΙϋΓ  €1β- 
οιηΙ)Γοια8.  Εοιίβηι  Γιτβ  ΐβιηροΓβ  1.αοβάίΐβηιοιιβιη  νραΐι  Ροίγά&ιη&β 
Ρ1ΐ3ΐΓδ£ΐ1ίιΐ8,  οίνίΐΕΐίδ  βαίΐβ  ρΓΪηοερδ,  ρβΐίΐιιηΐδ  αιιχϊΐϊ»  βίΐνβίδυδ  Ι»8θ- 
ηβπι  Ιιοηιίϋβπι  ροίβηΐίδβίιηαηι,  ςιιϊ  νεί  ρΓ6ϋίΙ)ΐΐ8  νβΐ  βΐ'ηιίδ  ΡΙι&ΓδβΙαιη 
δϊΙιΊ  3(ϋαη§βΓβ  νβΐΐβΐ.  Ιιαοβάαβηιοηϋ  ουηι  βί  ηοιι  ροδδβηΐ  βειΙΐδίίιϋβΓβ, 
Γβίΐιιχ  οιιηι  Ιαδοηβ  Γειη  οοιηροδίιϊΐ  ίΐα,  ιιΐ  ίΐΐβ.  ςαοά  ουρίεΓαί,  ΐοΐϊα»^ 
ΤΙιβδδπΓίΕε  οοιίδΐίΙιιβΓβΙιΐΓ  ϊιπρβΓ&ΙΟΓ  (ο.  1.),  ΑιΗβιιίευββδ  ο\ΐΓτι  νίάβ- 
Γ6ηΙ  ΤΙιβϋαυοΓυηι  ορβδ  αη^βΓΪ,  δααδ  ιηϊηαί,  ρποβ  οηιιι  Ι,ϋοβάαειηοαϋ» 
ίίΐοΐιι  Τΐιτιοΐΐιβαιη  τενοοαπί  (ΙοιηηΓη.  Αΐ  Ιιίο  ϊιι  ιεάΐΐα  δϊιηαΐ  βχδΐιΐβδ 
Ζ&ογηΐΐιίοηιπι  ία  δβάΐϋιΐδ  δΐιϊδ  Γβροηϊΐ:  υηοΐβ  δβί^υεηΐί  αηηο  ηοναηι 
ίίβΐίαιη.  Οΐι  Τίιηοΐΐιβϊ  ίδοίαιη  Ι,Λοεάαβηιοηϋ  δαϊδ  βΐ  δοοΊοΓυιη  ορϊ- 
1)υδ  ιτια^η^ηι  οΐ&δδβαι  βχοΓΠίΐηΐ  Μη&δΊρρο  ύαοε  »(1  Οοιο^τ^πι  Αΐΐιβ 
αΐβιΐδϊΙ)αδ  εηρίβηάίίΓη.  Οιιο  ίαοΐο  οαηι  ΟοΓογίΗβί  υηάΐίΐιιβ  ίηοΐαδί 
ΙΆηιβ  ριείΏβΓβηΐπΓ,  Αΐΐιειιίβιαδϊαιη  ΗΐιχΊΙϊιιιη  ΐπιρΙοΓϋπιαΙ,  φΐϊ  ροδί  &1ίο» 
ϋδ  ηιϊδεηιηΐ  Ιρίιϊοιαίειη.  δειΐ  απίεί^υαιτι  Ιιίο  «(ΙνεηΪΓεί,  ΜηΗδίρρϊ  Ιβ- 
ηιεήΐαίε  ΓαοΙιιαι  υΐ  ΟοΓογταβϊ  ίΛΟΐι  εΓϋρΙϊοιιε  Ι^αοειΙίίειιΐϋυΐυδ  ηιβ^» 
«ΙαεΙε  &£βοβΓεαΙ.  Ιρβε  Μηβδϊρραδ  οβοίιΐίΐ,  Γείίςαϊ  ηιείιι  βάνβηίαηΐίδ  ΙρΗί- 
ίταΐίδ  Ιιβαο»(1εηι  ρΓοίϋ^εΓαηΙ.  Ι.βα(ΐ3ΐια• ΙρΗϊειβΙβδ ει  βΐιΐδ  (ϋδοϊρΗιΐίΐιιαα- 
ύοΆ.  Ουπι  νευίδδβΐ  ΟοΓογΓαιη  άεεειη  ΐΓΪΓεπιβδ  α  Βίοιιγβίο  δγΓ&οαδϊδ  Οογ- 
ογΓίίπι  ηιΐδδίΐδ  οίΐρίι,  ίρδδίηςαβ  ίαιη  ΙιΕΟοηίοαιη  ρείειβ  οο^ίΐίΐόίΐΐ.  Ι.£ΐα- 
άαΙιΐΓ  ΐΰΐ»  βίιΐδ  βχρειίϊΐίο  (ο.  2.).  Αΐΐιεηϊεηδβδ  3  ϊΐιεόαηϊδ  οϊειίδ» 
ορίίιηυηι  ριιΐίΐΐΐϋΐιΐ  εοδ  ίηνϊίαιε  ικΐ  ρ&οεΟί  οιιηι  Ιιϋοειίϋκηιυηϋβ  Γ&οϊειι- 
ήαιη.  ΙΐΕςαβ  εΐ  ΐρβΐ  οιιιη  δοοϋδ  Ιβ^Ιοδ  δραΓίαιη  ιιήδεΓυαΐ,  βΐ  ΊΊιβ- 
Ι)£ΐιιί,  ΒοεοΐΊοηιιη  οιηαϊιιιη,  ιιΐ  ίρδΐ  ςαίιίεηι  νο1εΙ)£ΐυΙ,  ηοιηίαε  ίιίΓαιιιη. 
ΡοδΙί^ιιαιη  ΟαΙϋδίΓαΙαδ  ϋΙε  ρΓ&είεΓ  ίΐΐίοδ  ΟΓ&ΙοΓεβ  ιΙϊχεΓίΐΙ,  1ιΪ8  Ιε^ΐΙιαδ 
ρπχ  οοηνβηΐΐ  ιιΐ  Ι,ίΐεεά&ειηοηα  ΙΐΕΓίηοδίΗδ  παιίίςαβ  ΓενοοαΓβηΙ,  εχβΓ- 
οΊΐιΐδ  οπιαεδ  (ϋιηίΙΙβΓεηΙ ,  οϊνΐΐΕΐίΙιυδ  ΙίΙιεηαΙβιη  ΓβάάεΓεηΙ ,  ΙϊοβΓεΙ ,  δϊ 
ςυϊδ  ΙίΕβϋ  ηιί^ΐΈΓεΙ,  δκοοαηεΓε  λάοΐΕΐϊδ.  ΙυΓαταηΐ  ϊΐΕ^ιιε  ΙιΕοειΙαε- 
ιηοηϋ  δΐιο-  δοοίοηιιηιιυβ  ηοηιίηε,  ΑΛεαΐεϋδΟδ  βαίειη  ρει•  8β,  υΐ  ε» 
ίρδΟΓίιιη  οίνίΐΕίεδ  δοεΐαε.  Ιη  ΤΙιβΙίΕηίδ  τεΓΟ  τεδ  πΐΕαεΙ)Εΐ  αιπΙβί^ιΐΕ 
(ε,  3.).  ΤΗεόΕΐιί  οαιη  οϊνϊΐΕίΛαδ  ΒοεοΙΪΕβ  ΙϊΒεΠίΐΐεπι  ηοιι  τειί- 
(1εΓ8ϋΙ.  01εοπιΙ)Γθ[αδ  ΕρΗοΓΟΓυηι  ϊαδδΐι  αιΙνεΓδΠδ  βοδ  ε  ΡΙιοοΊιΙε 
ρΓοΓεοΐαδ  ϊιηρΓονϊδο  Εάνβηία  ΟΓβηδΐη  πΛειη  εΐ  (ΙιιοιΙεοίηι  ΐιΪΓειηεδ 
εβρίΐ  εΐ  άείπιϊε  &ά  ϊ>εποΐΓΕ  ΟΕδίΓΕ  ηιβίίΐΐϋδ  εδί.  Νοιι  1οη§ο  ϊηΐεΓνΕΐΙο 
οΕδίΓΕ  ροδίιεΓΕίιΙ  'Πΐ6ΐ)Εηϊ.  ϋΐπδηιιε  αυΐεηι  ουηιηιο(1ιιιιι  νίι1εΙ)ΕΐηΓ 
ριι^ιίΕΓε.  δειΐ  ϊπΓ,ιαδία  οπιαΪΕ  εβεϊιΙβΓϋηΐ  Ι,ΗοειίΕεηιυηϋδ ,  ΐΐα  ηΐ  ^^πι- 
νϊδδϊπΐΕ  οίΕάε  ΕΓΠΊ^εΓεηίαΓ  ει  ρΐιΐδ  ωϋΐε  δΐιοηιηι  Εΐηίδδίδ  ϊη  Γη^απι 
δε  άΕΓεηΐ.  ΕρΙιοΓΐ  άε  Ιιεο  ιβ  οεπΐοιβδ  Γειιι  οοΐΐεοιί^  ιιηιΐϊιιαβ  οορϋδ 
ΑΓεΙιϊάαιηαιη  δαΒδίάίο  ηήιιαηΐ,  ΤΙιεϋίΐαΊ  νεΓο  Αιΐιεηίεαβεδ  ρεηηονεΓβ 
δΐυάεπί  υΐ  Ιιοο  ΐεπιροΓε  ΐαιη  οοπιιηοάο  ροεηΗδ  &  £.ΕοεάΕεηιοηϋδ  Γβ- 
ρείΕπΙ.  δειΐ  εΙ)  Ιιϊδ  ηιίιηΐδ  Ιιεηϊ^υε  εχοβριί  ΐΕβυιιειη  βχοΐΐΕηι.  Ηίο 
ειιιη  νβαίδδει  ία  Βοβϋΐΐ&ηι  Ιεγπ  Ι.Εΐ;ειΐΕεπιοιιίθδ  (|ΐΐΛηι  ΤΙιεΙ)Εαο3  ρηι 
ίΐεηΐϊ  οΓΕίίοιιε  ε  6ε11ο  ιΙείεΓηιϋ,  ΙΐΕΐι^'β  Ίΐί  ΑΓοΙήάΕπιο  ο6νίΕΐη  ρΓο- 
ίβοιί  άϋπιηια  ΓειϋίπιηΙ.     Ι«δοη  ρεΓ  ΡΪοείιΙεπι  τειίίεηδ  ρΓΕείεΐ'  εΙΊε  ΐιί 


8  υ  Μ  Μ  Α  κ  1  Α.  ΧΙ.Ι 

ία  Ιιοδίίοο  ΙιοδΙίΙίΙβΓ  ΪΆΟΐΆ  ΠβΓΛοΙεαο  ηιιΐϋϊΐΐοηβδ  άΐΓϋΐί,  ηΐ  ίαΙίοΓ  ίρ»! 
ρίΐΐβνβΐ  ΐΓ&ηδϊΐυδ  ίη  (ιΐ'ίΐβϋϊαιη.  ΡγΙΙΓίίΐ  οβ1β!ϋ•αΓβ  ρανΗΐ  Ιίΐδοιι  Ιαοιι- 
ιβηΐ»  νίοΐϊιηαηιηι  οορΊα.  δοιΐ  ιΐιιηι  ΡΙιοΓΛβοηιιη  β^υίΐβδ  Ιι•.5ΐΓαΙ,  α 
δβρίβηι  αάοΐβδοοαίιιϋδ  ςαδδϊ  ιΐβ  οοπίΓονει-δία  ηααιί&ηι  βπηι  ίιοοϋιίβηΐΐ- 
Ιϊΐΐδ  ίηΐβι-βοίΐιΐΓ.  Εί  δΐιοοβάιπιΐ  ία  ϊιηροΓίο  Γιαίπΐδ  Ρϋίγιΐοηΐδ  βΐ  ΡοΙγ- 
ρΙίΓοη,  βΐ  1ιΐ8  (Ιβϊιιοβρδ  ΑΙβχαικΙβΓ.  Ηΐο  5αβ\'ΐΐδ  εΐ  <1οιτιΐ  «ι  ΓοΓΪδ  ίν.ιιιάβ 
ιιχοιϊδ  ρβΓΪίι.  Εχ  (ΐαο  Τίδίρΐιοηυδ  ίιηρΰΐΐιπη  Ιβηβ1)£ΐΙ  ςηο  ΙβηιροΓβ 
ΙίΛβο  60ΓΪΐ}6ΐ)<ιΙ  Χβηορίιοη  (ο.  4.).  Οαιη  Ρείοροαποδϋ  εΐϊαπιηππι  βα- 
δρίοία  Ι.αοβ(ΐΗοπιοηίοι•αηι  6£;(ΐιΐΰΓ(;α1ιΐΓ,  ΑΐΙιειιΊειίδίδ  α§ίε1)<ιηι  ι•ιιιη  οϊνϊ- 
ΐΛΐϊΙοαδ  ιιΐ  δβ  Ι6§ΐ1>ιΐ3  ρίΐοίδ  Αιιίαΐεϊιίαε  οΙίδίνϊηι^βΓεΕί.  ΓεοθΓαηΙ  Ιιοο 
^αΰδ  εοηνοοαίίΐηΐ  οηιηοδ  ρι-αείει•  ΕΙεοδ,  (^ηί  οϊνίΐδίεδ  ςααδιίαηι  ΙίΙ^εΓΕίδ 
ΛϊηιϊιίεΓε  ηοΙεΒααΙ.  ΜαιιΙϊηοεηδεδ  ταΓδίΐδ  ίιι  υααηι  ιΐΓύεαι  ΐανϊΐίδ  Ι.α- 
οεάαεηιοηϋδ  οοβαη».  Αριιά  Τεα;ε2ΐ1αδ  ΟαΙΙϊΙήαδ  ηιπνεΓδαηι  οοηοίϋιχιιι 
ΑΓοαώιιη  οοπδΐϊιαεΓβ  νο1ε1)αΙ:  ϋΐί  αι.ΙνΛ•δαΙ)αΙιΐΓ  δΐαδϊρρί  Γβοΐϊο.  Οπο 
ιπιΐε  1)ΰ11ΰ  ΜααΐΐηεεαδΐΙιιΐΒ  οιιηι  Οα11ίΙ)ΐο  οοηίιιηοΐίδ  δΐαδϊρρυδ  οαιη 
δΐιΐδ  ρεπϊι.  Ροειιοδ  λ  ]ΜαηΓηΐ6βπδϊΙ)ΐΐδ  Γερβίίίαιη  Ι^αοεάαειηοηϋ  ηιίΐ- 
Ιαηΐ  Α^εδίίαιιηι.  δειΐ  (^ιΐδηςηίΐιη  ίηΐεπηι  ΐΐϋ  ΟΓοΙιοηιεηϋδ  Γαι•δΐΐδ  1)ε1- 
Ιιιιη  ίηΓεΓεΙ)£ΐηΙ,  Ιαιηεη  Α§;εδϊ1ααδ  οαηοΐϋΐκίαηι  Γ&Ιαδ,  ουιη  Ιιοδίεδ  ίη 
οαηιρο  ροΐβδίαίειη  δαί  ηοα  Γ&οεΓβηΙ,  ία  Ι.αοοαίο3ηι  τενει-δαδ  (ϋιηίδίι 
εχεαίΐααι ,  άοιηηηκίΐΐβ  ΓβάίίΙ.  Τ1ιεΙ)Εαί  &1^  Αι-οίκϋΐιιΐδ  νοοαίί  οαηι 
Α^εδίίαιιηι  νΐιΙεΓεηΐ  α1)ϋδδβ  άοηιιιιη,  ύοιιιιιηι  εΐ  ίρδί  Γειίίΐ'β  νυΐβϋαηΐ: 
86(1  ηιαΙΙοΓυιη  ρΓεοίΙϊαδ  εΐ  οο1ΐΰη8.Γιοα11)αδ  νίοΐϊ  ία  ΙιβοοαίοΛπι  ίΓπι- 
ρεηιηΐ  βΐ  ναδίαΐίδ  &ο;π3  ρΓορβ  βοοεδδεηιαί.  Άά  νιΛεηι.  Ιη  Ιιοο  Ια- 
•ηυΐΐη  Ι,^οείΐαειηοηϋ  Ηείοΐεδ  ηπηίΐαΐ.  ΙιΟΟΕίηΙ  εΐ  ίαδ'κϋ&δ :  β  ςιιίΙϊΐΐΒ 
ΙιοδΙεδ  ορρΓεδδοδ  ία  Γα^ίΐιη  νεΠεΓααΙ  Βίςαε  ίΐ£ΐ  ΐεΓπιεΓυηΐ  ηΐ  β1)  αΛβ 
άίδοβάεΓεηΙ.  Ιηίοπηι  εί.  Αίΐιεααδ  ιηίδεηιηΐ  Ιε^Λίοδ,  ςιιί  ορεηι  είαδ 
οίνίΐαϋδ  ίιηρΙοΓηΓεαΙ,  ία  ηαοηιιη  ΟΓ^ήοπε  ίΐΐαά  ηιαχίιηβ  ηιονίΐ  Αιΐιε- 
αίβαδεδ,  ςαοά  Ι^βοεάίΐεηιοαίί  οΐίηι  ΤΙιεΙι&ηοπιπι  βποΙοΗΐΒΐί  ο1)5(ΐΙεηπιΐ, 
α6(ΐαβ  ραδδί  εΓ&ηΐ  ΑΐΗεηίβαδίυηι  οίνίΙ&Ιεηι  ρΐαηε  εχδοίηύϊ.  ΡιοΓδαδ 
Εαΐεπι  αςΙηιίΓαΙ)ίΗδ  εΓϋΙ  ΟΓαΙίο  ΡΓΟοΙίδ  ΡΙιΠαδϊί.  Ββαϊςυε  ίίδ  ηιίδβ• 
ηιαΐ  ΙρΙηοΓαΙειη  οαιη  οπιοίΙ)α3  οορίίδ,  οαΐιΐδ  Ι3ΐηβη  ορεΓΗ  Ιαπι  Γειν 
Γηίι  ηαΙΙα,  Γείίοίΐεΐίΐαε  νίάεΐαΓ  οεδδίδδε  (^αοιΐ  δροηΐβ  ϊΐιεϋααί  (Ιοοιπγπ 
Γβάίεηιαι  (ο.  5.) 

1 1  Β.  VII. 

Ιαηι  πον»  Ιε^Ηΐίο  1ιαοε(ΙίΐεηιοαίθΓυηι  νεαίΐ  Αΐΐιεηαβ  άεΙίΙίεΓαηιηι 
ςαίΐϊαδ  Ιε^-ϊΙϊΠδ  δοοίβΐίΐδ  εδδεί  ίηβαοίΐία.  Ηΐο  είδί  ρηκίεαδ  ΡιοοΗβ  οια- 
Ιίο  ιηει^ηει  ΙαικΙε  ίΐΙ)  οιτιηίΙ)αδ  εχεερία  εδί;  δααδειαΐ  &αΐρηι  αΐ  Αΐΐιε- 
αΐεαδεδ  ηπίΐπ,  I^<ι^ε^1αεη1οη^ί  Ιειτα  ^εΓεΓεηΙ  Ιπιρει-Ίπηι:  Ιίΐιηβα  ία  Οε- 
ρΐιίδοοίοΐί  δεηΐεηιίαπι  άεονενεΓααΐ  αΐ  αΙίεΓοίδ  ρεΓ  ηιάποδ  (Ιΐβδ  αίηςαβ 
δαπιπιαίΏ  τειτιαι  Ιεαει-εηΙ.  Τ^ηοειίβεηιοαίί  οηηι  Αΐ1ιεηίεηδίΙ)ΐΐ3  αιΐ  Οο- 
πηΐΗαηι  οοαί^Γε^αΙί  ήίΓϋοίΙΓιηΐίΐηη  Οποί  πιοηΐίδ  ραιίεηι  (ΙεΓεηιΙεπιΙαπι 
δαδοίρίηοΐ.  δοΛ  ΤΙιεΙϊαηί  βυΐ)  ιΐϊΐιιοαίιυη  ορρΓεβδΟδ  ίαάβ  άβίίοίαηΐ, 
«  (Ιβίιιάε  οποίΐ  ΑΓθίΐ(ΓιΙ)ηδ  ,    Εΐεϊδ  εΐ  ΑΓ^ί^ίδ  εοαίαηοΐί  ιηαΐΐα  ν3δΐαη(: 


ΧΙ.ΙΙ  δ  υ  Μ  Μ  Α  κ  Ι  Λ. 

ΟύΓΪηιΗαΐϋ  νΉΓΟ  Ίυν;ΐϋαΓΪ  (^ΓίΐνϊιβΓ  &ϋϋΐρΐϋΐι{ιΐΓ.  ΙιιΐκΓΪιη  η  Οίοηγβϊο 
νβηιιιηι  ΐΓΪτωηββ  νϊ^ΐΐϊίϊ•  Οιιι»  ε^'^ο  »  Οοιϊαΐΐιο  α(1  πιαιβ  Τ1ιβ^»αί 
β^Γο»  οΙ)5Ϊ<1βΓβηΐ,  Αι1ιβηίΒϋδϊΙ)αί>  βΐ  Οοπαΐΐιϋϋ  ηίΐιϊΐ  3υ(1βηΐϊΙ)ΐΐ3,  ((υϊιι- 
({ΐΐΗυϊηΙιι  ίβΐ'β  ϋϊοαγϊίϋ  βί^ιπίβδ  ί11ο«  ηιΪΓε  νιϊχαΐυδ  ί'αΐί^ΗΐίίΐηΙ.  Ρ«ιιοί8 
ρο5ΐ  (ϋβΙ)α!>  'ΠΐκΙ)Ηαί  ΓθιΙβαιιΙ  ιίοπιιιπι.  Ιαηι  νβΓΟ  I^γ^υη1βι1β8  Μίΐιηί- 
ηβοηβΐ!»  ηια5"ΐ>3  ΑΓοαάίΙϊΐΐδ  ϊηϋοίΐ  κρΐπία»,  β08ςυβ  (ΙβΙεηαΐΐ,  ηο  αιη- 
ρΐίυ»  8ΐιΙ)  Τ1ιβ1)ααΪ8  »§βΓβηΐ,  εειΐ  οοΐΏπιαηβ  ΐηιρεπιιηι  ροδΙιιΐ3ΓΒΐιΙ. 
ΗΊιΐϋ  Γ&€α  811111  ΤΙιβΒ&ιιΐ»  ΐιινί8ί ,  βΐ  οΐι  «ίηιϊΐβιιι  ΗΠ'ο^βϋΐϊίΐηι  ΕΙείβ. 
ϋί8ΐΓαϋΐί8  ΪΗΐη  βοηιιη  Ηΐιΐηιίβ  νβηϊΐ  »!)  ΑποΙιαΓζιιηβ  οαηι  ηια^ϋΪ3  ρβ- 
οιιΐϋΛΒ  Ρ1ιί1Ϊ8ϋυ8  βΐ  Τ1ίβΙ)ίΐιΐ08  Ι.£ΐϋβίΐ3Ρΐιΐϋΐιίθ8(ΐιιβ  οοηνοοανΐΐ  Γ/β1ρ1*οδ 
βα  ρίΐοβπι  ι«8ΐί1αβη(1ϋΐη.  Ηίο  οιιιιι  Μβδδβιΐΰΐι  Ι^αοϋΐΐίΐβιιΐϋΐιϋ  1ί1)βΓ»ηι 
(ΙϊηιίΐΐβΓβ  ηυΐΐβϋΐ,  βιΐ  ΙίβΠιιηι  ϋ»  ίαοίκηιίαηι  Ρΐιίΐϊοοα»  πια^αυπι  βχβιχί- 
Ιαΐϋ  ρίΐΓίΐνί•..  Αϋχϊΐΐίΐ  ίΐεπιπι  ηιϊΐιϊΐ  ϋΐυιιγκίιιβ.  Οααι  Ιήδ  βΐ  Ι,άοι- 
(1&βηιοηϋ8  ΑτοΙιίιίΕηιαδ  €ίΐι•γ3.δ  οχριι^πηΐ  βΐ  ίηοοίδβ  οηιιιββ  ηαοκίβΐ  βι 
νβδίαΐ  Ρ,ΗπΙιαδϊοιαηι  α^ΓΟδ.  Ι»ιη  €ϊ88ί(ΐ88  αϋχ  δίοηίοιαιη  ουηι  ρΓΟ- 
ίβϋΐϊοΐιβιη  ρϋΓ&Γβΐ,  Ηο&Ιεδ  Γϋΐΐίΐιιηι  βΐιΐδ  ϊηΙΰΓοΙιιεΙβιβ  οϋΐΐίΐΙ>ίΐηΐηΓ :  8βι1 
8ΐ)  ΑΓϋΙιίίΙίΐηιο  ίηοιβιΐίΐιίΐϊ  οΐίΐιΐβ  8ΐιαΙ  ββ'εοΐϊ,  εαΐνΐδ  οιηηίΐϊΐΐδ  βιΐ  ιιηα» 
Ι-αοβ(ΐ3βηιοηϋ8.  ΤΙιβΙΐϋηϊ  ίιηρβιϊχιιιι  ΟπΗβουΓϋπι  ΛικΙιιηι  βίΤβοΙαηΙε» 
Ρβίορίά&ηι  ηιϊΐΐυηΐ  &(1  Γβ^βηι:  ςαϊ  οοηΒΪΙίο  εΐ  είοςιιβηιϊ»  ϊιηρβίΓ&νϊι 
βΐ)  ευ  ιιΐ  ρπεί»  ίοΓίηιιΙίίΓα  δθΓΪΐ)εΓεΙ,  εχ  ςιΐϋ  Μεδδεηε  &  Ι.αοει1&ειη()- 
ιιϋδ  ϋ'οει•»  εδδεί,  Αΐΐιεηίειίδεδ  ηανεβ  δΐιΙιάικ'βΓεηΙ ,  ΓβΙϊ^αίΐβ  οίνίΐαΐεδ 
Ιι&εϋ  βηηΐδ  ιΙβΓεαιΙεΓεαι.  Ιη  Ιι&πο  Γοηηαίαιη  οαηι  Οοπηιΐιη  ϊιΐΓίΐΓθ 
ϋοΐίβηΐ ,  οοίΒρΙαΓεδ  βϋ^ε  είνϊΐ&ΐεδ  Ιιιάαδ  εχειυρίιιηι  βεουΐαε  οοαβίιιπι 
Τ1ιεΙ)ίΐηοηιιη  ίεεεηιηΐ  ίηήΐιιηι.  Ε])ίΐηπηοαι'3δ  εϊνϊΐ&Ιεδ  Αο1ΐ{ΐΪ3.ε  ραΓίΊ- 
Ιϊΐΐδ  ΤΙιεΙιαηοΓίιηι  αζϋοη^εΓε  οιιρίειίδ  1)ε1Ιο  εαδ  ρβΐίΐ.  δεά  οιιηι  οριϊ- 
ιηαΐεδ  δίαΐϊηι  οαιη  εο  8β  οοηίαη^^βΓεηΐ,  ηϊΐήΐ  αΙΊικΙ  ηΪ8Ϊ  ίυ^ιίαβ  εαιη 
Ηδ  ρερϊ§ϊΐ,  εχ  ςηο  δοοϋ  Τ1ιεΙ»£ΐιΐ0Γαηι  εδβευΐ  ίιι  οιηηϊ  Ι^εΐΐο.  Ηΐ  εί- 
νίΐαΐαηι  ρπηεϊρεδ  οαηι  ορρΓεδκ»  ροραΐ&η  Γαοΐίοιιε  ί.»οει1αεηιοηϋ8 
δίαάβΓεαΐ,  ΑΓοίκΙεδ  ϊιι  η^8^^υ  οοπδΐϊΐιιιί  ϋΐιοΐρίΐϊ  ρΓειηβΐ3ίΐϋΙιΐΓ  ρεποιιΐο. 
Αραά  δΐεγοπϊοδ  ΕαρΙίΓοα  ροραΙαΓβ  ϊηιρεπαηι,  ια  νϊάειϊ  νο1εΙ)αΐ,  ϊαδίΐ- 
ΐιιϊΐ,  δεά  Γείρ8£ΐ  ΐγΓΗηηϊ(1βηι  οεοιιρανϊΐ  (ο.  1.).  Ρΐιΐίαδϋ  ΕΗίειίΛ  &1) 
Αι-^ίνίδ  εΐ  δΐογοηϋδ  ουιηηιεβίιι  ρΓΪναΐί  ίπ'ΠΐΗΐη  οιητι  Ι-£ΐοε(ΐ8βιιιο!ΐϋ8 
ίΐηιίοϊΐί&ιη  ΙιιεΙϊ3ΐιΙιΐΓ.  Ηπϊπ8  βάεΐ  εΐ  ίοΛϊίικΙϊηίδ  ρΙιΐΓίΐ  άυειιηιεαΐ» 
εΐϊαηι  ε  Βΐιρεηοζ•ίΙ)ΐΐ8  ηηιιΊδ  ριοΓβηπιΐιΐΓ,  ϊη  {ΐιιίΙ)ΐΐ8  ϊΐίικί ,  ςαοά  οαηι 
ίρδΟΓίιπι  βχδΐιίεδ  &1)  ΕΙεοΓίιηι  Ατοαιίιιηιςηε  ηΐ3ΐιιι  βνϋαΐΊ  (Ιοίο  ία  \ΐΓΐ)ειη 
ΐηυϊδδεηΐ  ει  εβρίαηι  ϊαιη  ΐειιεΓεηΙ  «οιυροΐΐη ,  εο8  ίικίε  είΤυ^εΓε  βΐ 
ρ&Γΐϊηι  ε  Γπυπδ  άεδΐΙΪΓβ  οοε^επιπί  (ο.  2.)•  Αεηε&δ  Αΐ'οβιίαηι  άιιχ  Κϊ- 
ϋγοηϋβ  άοπιεδηοο  ηιαίο  1α1)0Γ!ΐηΐίΙ)ΐΐ8  οαηι  βχεΓΟΪΙη  οΐιοοηπϊι ;  εΐ  ίΐ) 
ΛΟΓοροΙΐια  ευπνυοίΐι  εοηιιη  ριϊηοϊρβδ  εΐ  εχδΐιΐβδ  υο»  ριιΐιΐϊοε  είεοίοδ. 
ΕιιρΙίΓοα  δΐ&ΐιιη  εοηία^ίΐ  ίπ  ροηηηι,  ευιιι<ιαε  ΐΓβιΙίΐ  ί.αοοί1<ιβηιοιιη8. 
ΡϋδΙεα  οαιη  ΤΗεΙιαιιί  δϊογοηϊ«ηι  «ΟΓοροϋη  ΙεηβΓεαΙ,  ίη  Βοεοΐίαιη  ρΓΟ- 
ίεοΐαδ  οηηι  ΤΚβΙ)£ΐηί3  άε  Ιοί»  δίεγοαίβ  ηΓΐ)ε  δΐϋϊ  ΐΓαιΙεηά»  &§8Γβ  νο- 
ΙεΒαΐ.  8ε»1  ίη  ΐρδ&  ϋ3(1ηιε&  &  οϊν'Ληα  ςιιί1)νΐδ(1αιιι  δυίδ  υοΓΪδίΐδ  εδί  (ε. 
3.).  ΟΓορηηι,  βοοϊαιπ  Αιΐιβηϊεηδϊυιη  εϊνίΐ&ίειη ,  εχδαΐεδ  ΐΗοιιρϋηΙ. 
ΑΓεβάεδ  βαΛΒίι  Εγοοηιεάϊδ  (Ιε  εοοίείΛΐβ  οιπη  Αΐ1ιεηίβη8ίΙ)ΐΐδ  Εΐ^αιιΐ  βαιη- 
({ΐιε  οΐίΐϊηεπί.     ΕοΛειη    ΐεπιροΓε    ΑΟιβηίειίδοδ    ίπίδΐΓ»    Οοηηιΐιϊ    ϊηιρβ- 


8  υ  Μ  Μ  Α  κ  Ι  Α.  ΧΙ,ΙΙΙ 

ΓΪ»ισι  &£Γεοΐ3ΐ1)ίιηΐ.  €αιη  ν^ιο  Ουιϊαΐΐιϋ  άβ  ΐεοαβ  δίΓί»  ΐιιΐΏ  ηιΕί^ί»  6υΙ- 
ΙΊοΐΐϊ  1»1)0Γ3Γ*;ηΙ ,  Γοβίΐαδ  ΓβοβηιηΙ  οαηι  ί^ίΐοβά&βηιοηϋδ  βΐ  Τ1ιβΙ)ΗΐιΊ8 
Ιι&ο  Ιί^ϋ  ηΐ  ςιιαηιαηι  ϊη  ίρδϊδ  688βΙ  ιι6  οιηηΐ  1)β11ο  &1)ί>ΙίηβΓβηΙ.  Ευ- 
ίΐεπι  ΐυηιροΓβ  Οίοηγδίιΐδ  ΐιιηΐοΓ  Ι,αοβιΙαβηιοαϋδ  ιηϊδϊΐ  άηούβϋίιη  ΐΓΪΓβ- 
ηΐ65,  ςαίϋιΐδ  ΐΠί  αιΐϊιιΐϊ  8β11&8Ϊηιη  ορρυςιΐίίΓυαΙ.  Εΐβί  ί,Ηδϊοηβιη  Αγ- 
08»1υηι  ιΐΓΐ)βιη  οΙ  &ηΐϊ(}ΐάΐαδ  δΐίΛηι  οοουρ&αΐ.  ΑΓΟίκΙβδ  ΕϋάβίΓι  ογ- 
ΙΐΒΐη  οοοιιραηΐ,  βχ  ΐ)ΐΐίΐ  Ιαιηβα  ιώοχ  δΐιιιΐ  ϋίβϋΐΊ.  ϋίδοΟΓίΙία  Εΐβί  <ΐ  ι- 
ιΙιίΓη  1αΙ»ΰΓαΙ)αυΐ.  ϋηςίβ  Αιοαάβδ  ηΐ)  Εΐίειαίια  ίαοΐίοηβ  αιΙΊυιί  ΓαοίΙιαδ 
Γ(;Γκΐιΐ0δ  δϋρβι&Ββϋΐ.  Ροδίββ  οιίΓη  ΛοΗίΐίίί  η(1  δοοΐβίδίβιη  Είβυηητι  «ιο- 
^^δδ^δ^>(;1ιι,  βΐ  βοΓαιη  αΛβίΏ  οιιιώ  ρτίΐβδΐεΐΐο  ΙαβΓβηΙυΓ,  ΑΓοαάβδ  οιιιη 
ΛΐουρΊδδΐίΐιΐ  ΡβΙΙβιΐιιηδβδ  ΕΓκΙβηι  ΐιιβΓΪ,  ϋΐϋΐτιηι  οοοιιρ&Γαηΐ,  υ  4»ι>  'Ρ*>*• 
ίίίαιβη  νϊ  δαιιΐ  βχρηίδί.  Νονϋ  βχρβιΐίΐϊο  ΑΓϋίΐίΙαίΏ  ΓβΙίοίΙβΓ  οβίΐίΐ.  Ικηι 
Ι^αοϋΐΐαβιτιυηϋ  ά\>  ΕΙβίδ  βχοίΐαΐΊ  αιΐ  Ιιβίίαιη  διΙνβΓδυδ  ΑτοΗςΙα»  Ατοΐιϊ- 
ιΐαηιο  άαοβ  ΟΓΟιηααιη  οοοϋρακί,  ρΓ&βδΐάϊοςιι»;  Γβΐίοΐο  άυπιχιπι  ΓοιΙβιιηι. 
Αΐϋίκΐβδ  δίαιϊΐΒ  ϋΓοηιηηη;  υΙ)δΐ(1βιιΐ.  ϋοηυο  ΐ^ίΐαΓ  ηιϊΙιϊΙαΓ  ΑΓοΙιίάίΐ- 
ηιιΐδ:  δβιΐ  Γβιη  §^βηΙ  ϊαΓεΙϊαιβΓ,  ΙηιβΓΪιτι  ίρδί  ΕΙβϊ  βχδυΐβδ  νίηουαΐ  ♦•/ 
Ι-γΙιηη  «χρα^ηααΐ.  Ιίΐηι  ίαοβιΐ&βιηοιιϋ  ηοοία  ΟΓοηιηιιηι  ρΓυΓβοΙϊ  ν»! 
ίαιη  ϋοοηραιιΐ  βΙ  δαοδ  βχ  υΛβ  ενοϋβηΐ.  δβά  οαιη  Αιταιί^δ  υοαοιίΓΓβ. 
Γβηι,  ρΐιΐδ  Ββηΐυιη  ριαβδίάϊίίποπιιη  ία  βοιαιη  νβηβΐ'αηι  ροΙδδΙ&ΐΒΠΐ 
8β(}υϊΙιΐΓ  ΐεηιριΐδ  Ιικίυιααι  Οίγιηρίοοπιπι ,  (ΐαο5  ΑΓοαάβδ  οιιαι  ΡϊδΗΐϊβ 
ίίρραΐίΐΐΒ  ουβρβΓκηι.  8β(1  ΕΙβϊ  ρΓυρβ  Οίγιηρίαπι  ίηιι&ίΐ£ΐΐ£ΐ  ΓοιΙΐΙϋάίπί; 
ϋΐιιη  πδ  ουαΙΙίχΒΓίιΐΚ,  οΙ  ρβηβ  β  Ιυοο  δίΐοΓΟ  (ΙβίβΟΒΠίπι.  δβιΐ  Ιϋπΐΐϋϊ 
οαιη  ροδίΓΪιΙΊβ  ναΐΐο  «ί  ίοδδα  Ιοοιιιώ  ν'κΙβΓβηΙ  ηιαιιΊίαιη,  ΕΙίίΙβιη  γβ- 
(ΙΪΒΓίιηι.  0\ιια  ΑΓΟίΐιΙιιιη  ρπηοΐροδ  ρΒοιιηία  Οίγιηρίοίδ  δαοπδ  άϊοαο 
&ϋαΙ»;Γί;αΐιιι•  ^ι1  ηαηΐΒΓΛηάιιηι  ΕραΓΪιίδ  δΓφΒίκΙϊιιηι,  ΜβηΐίηββιΐδΟδ  ρΐίΐηϊ., 
ροδΙ  βΐ  Λΐϋ  Ιιυϊο  δαοΓΪΙβ^ίο  οϋδίδίΒΐβ  οορρβηιιιΐ.  Ηίηο  ηΐΗί^ιιϊ  ηιοΐιΐδ. 
Νίΐιη  ίΐΐί  αοΓΪιΐδ  ο&ιΐδίΐιιι  αοιιΐΓΪ  ΊΊιβϋααυιιιιη  Ηκχίΐί»  Γβηιιϊπιηι.  ΡιιΙ)Που 
ΟιΐίΒα  ιΙββγβιο  Τ1ιβΙ)!ΐηί  Γο^αιΐ  δπαΐ,  αβ  ίαιη  οορίβδ  ίη  Αιοίΐ(Ιίιιπι  ηιϊι- 
ίβΓΒΐιΙ,  βΙ  ρίΐϋβ  οηηι  Εΐβϊδ  ΓΒίΊίΐιιΐ»  ίαπι  ουηνίνϊ»  δβοηΓΪ  β1  Ιηβιϊ  Τί-ςβίΐβ 
0ΒΐΒΐ)Γ8ΐ)αυΐ.  δβύ  ριίηοίρβδ  ίΐΐί  αΐ  ρΐϋβΓεοΐυδ  £|ΐιί(1αηι  Τ1ΐΒΐ)αηοΓαιη 
ςααηι  ρΙιΐΓίηιοδ  οοανίναηιίπηι  οοηιρΓΒΐίΒΗδυδ  ίη  οιΐδΙυιΓι&πι  άιιχβΓαηΐ. 
Ρΐηπηιί  αιιΐΒπα  ίηρήιηίδ  ΜααιίαβΒηδΙιιηι ,  ηυί  ρΓ&βίβΓ  οίΊβΓΟδ  οαδίο- 
ίΙΪΓΪ  <1β1)Βΐΐίΐαι ,  οηηι  βίαρδί  βδδβηΐ,  Γβδ  βΙίιβΓ  αίςηβ  ΊΙΙί  νοίαβι&ηΐ,  οβ- 
οίιΐίι.  Ιηρρίιηίδ  Τΐιβϋίΐαϋδ  ίΐΐβ  £ΐ1)  ΑιοαιϋΙηΐδ  άοηιϊ  «οι-ιι&Εΐιηδ  1αΙ)0Γα- 
1)αΐ.  δβίΐ  Εραηιϊηοαύίΐδ  Βΐιΐδ  οί»ιι><ίΐΰ  ΓίΐνΒηδ  άανυπι  ιΐϋΐΐΐΐ  ΐΒ^αΐί»  γβ- 
«ρύηδίιπι;  1)β11ιιπι  ΒοΒυΙϊοδ  Ατί'ίΐίΐίίΐι;  ϊΐΐαΐηιοδ,  (^αοιΐ  δίηΒ  ίρδοπιηι  &α- 
ΒίΟΓΪΐΛΐβ  ραοΰπι  (ΒΒΪδδΒηι  (ο.  4.).  Ερίΐηιίποηά&δ  Βυπι  ρππιιιηι  ροΐυϊι 
οαηι  δυοϋδ  Ιιαηδϋι  ίιι  ΡΒίοροηηβδαηι,  βΐ  ΓπίδίΓίΐ  βχδρΒοΐήΐϊδ  Αΐΐιβηϊΐ'.ιι- 
8ίΙ)ηδ ,  ςηοδ  ίηΐΒΠίίρΒΓβ  ϋ05ΪΙ{ΐΙ)<ιΐ,  Τβ^βΒαι  ρΓοίβοΐαδ  βδΐ.  Ηίο  ιιϋί 
ααιΙΪΒΓαΙ  Α^βδίΐΗΐιηι  ίαπι  (Ιυηιο  Βΐηη  οορίίδ  βχϋδδβ,  ΓβοΙίΐ  οοηΐΒΠίΠ' 
δραπαηι,  «ιαίΐΓΠ  ναοιιηηι  ΟΒουρίδδβι ,  ΐι'ΐδί  Α^βδίΐιιαδ  Γβ  βυϋ,ίΐΕΐ  πΐίΐΐαΓΡ 
ΓβοαΓήδϊίΒΐ.  Αίΐ  ηΓΐ)βηι  &αΐβιπ  Εραιηίιιοη(1ίΐ»  ουτιΠίχϊΐ  ίηίαιίδίο  Μπηβ, 
αίςηβ  ίαιίβ  οβΙβηΐβΓ  Τβ^βαηι  τβίΐϋΐ,  ηιίδδίδ  Μ&ηΐίηββιη  οοιπίΐϊΐΐϋδ. 
Εοάβπι  ρϋΐιΙΙϋ  ίΐηΐΒ  νεηβΐΉΐιΐ  ΑιΙιβπ'ίΒηδίιιιη  β(ιπϊιβ8,  (|ηϊ  υρροπαηΐδ- 
δίιηο  ΐΒΐηροΓΒ  αοΒΓπιπΒ  ριΐ{5ηαηΐΒδ  ΒοηιαίΒαΐηηι  ΜαηΙϊηΒΒυδίυαι  δβΓ- 
ν»Γΐΐϋΐ.     Ερ'ΑΠίίηοαΛαδ    1)13    δΐιρεπίΐΐιΐδ     (ΙβΙβΓβ   Ιιοο   (Ιειίεουδ  (ΙΐίΟΓβνί», 


χΐ,ΐν  8  υ  Μ  Μ  Λ  κ  Ι  Α. 

ίΐίΐςίαβ  οοαβπιΐίΐΐΐδ  αηίηιίβ  ιηΠίΙαηι  ϋβ  αιΐ  ηονυηι  ρ:ο«1ίαιη  ραΐ'&νΐΐ:  βΐ 
άβίαβίδ  ^ίςιΐΕ  οαηοίΗΐίοηβ  Ιιο5ΐίΐ3ΐΐ5,  οοηίβΓίο  ία  οαϋβί  Γοηηίΐηι  α^αιΐϋβ 
βοΓίιηι  βοίβηι  ρειτπρίΐ  εΐ  α(1  Γπ^^ηπι  οοηιρυΐϊΐ.  Ιαιη  ίρββ  οαιΙΊι:  κυΐ 
νϊοΐϋΠίΐ  υΐί  ηβδοΐαηΐ:  ΐΐ&ςιιβ  3  νΐοΐΐδ  ιηαΐΗ  οαβύαιιΐιΐΓ:  άβηίί^ιιβ  νίοΐο- 
ΓΪ»  ιιΐΓΪαδ  ραΓίϊβ  ΓαβΓΪΙ  ιΐιιΐιϊΐαπ  οοερίιιιη  εβί.  Οβίβιαιη  ίιυο  Ιίΐιιΐο 
ίοΐία»  ρβϋβ  (ΐΓ&βοί.ιβ  οοηίΐϊοηι  ηϊΐιϊΐ  οΰηΓβοΐιιηι  ββΐ:  οοηΐΓϋ  ηιβίοΓ 
^ΐ3ηι  Ηπΐβ  ΓαβΓ&ι  Γβηιηι  ρβηιΐΓΐ)3ΐίο  εχδΐϊΐίΐ  (ο.  δ,). 


^ΕΝΟΦίίΝΤΟΣ 
Ε   Α    Α    Η    Ν    Ι   Κ   Α. 


Ικίετάόε  ταύτα  ον  πολλαΐς  ημέραις  νβτερον  ήλ&ενί. 
«Ι  Α&ηνών  Θνμοχαρηζ  έχων  νανζ  ολίγας-   και  εν-•^^ 
%ϋζ  ενανμάχηΟαν    αύ&ις    Λακεδαιμόνιοι   καΐ  ^Αϋ-η- 
ναίοι^  ένίκηΰαν  δε  Λακεδαιμόνιοι   ηγουμένου  Αγη- 
βανδρίδον.     μετ    οΑί^Οί^  <5^  τούτων  ζίωριενς  υζ/ίκ-2 
γόρου  εκ'Ρόδου  εις  Έλλήοποντον  είοέπλει  αρχομένου 
χειμώνος  τέτταρϋι  καΐ  δέκα  ναυΰΐν  αμα  ημέρα,  κα- 
τιδών   δε   ό    των  'Λϋ-ηναίων    ημεροΰκότίος  έβημηνε 
τοις  οτρατηγοις.    οί  δε  άνηγάγοντο  έπ   αύτον   είκοοι 
ναυΰίν,  ας  6  ^ωριεύς  φυγών  τίρός  την  γην  άνεβί- 
βαξε  τάς  αυτού  τριήρεις,    ώς  ηνοιγε,   περί  το  'Ροί- 
τεων.    εγγύς  δε  γενομένων  των  Αθηναίων  έμάχοντο  3 
άτίό   τε  των  νεών    και   της   γης  μέχρι  οί  Αθηναίοι 
άτΐέπλενΰαν  εις  Μάδυτον   προς  το  άλλο  ΰτρατόπε- 
δον  ούδεν   πρά^αντες.      Μίνδαρος   δε   κατιδών   την 4 
μάχην  εν  'Ιλίω  Ο^ύων  τη  Ά^ηνα,   εβοήΟ-ει   έπΙ   την 
%-άλατταν,  και  καϋ-ελκύΰας  τάς  εαυτού  τριήρεις  άπέ- 
πλει ,  όπως  άναλάβοι  τάς  μετά  ζίωριέως.  οί  δε  Άθ•η-  5 
ναΐοι  ανταναγαγόμενοι   εναυμάχηβαν    περί  "Λβυδον 
χατά  την  τιόνα  μέχρι  δείλης  εξ  εω&ινού.    και  τα  μεν 
ΧοηορΗ.  Ηίδΐ.  Ογ.  1 


2  1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  Ι. 

νικώντω.ν.  τα  δ\  νικωμένων,  Αλκιβιάδης  έτιείοπλεΖ 

6  δνοΐν  δεονοαις  εί'κοΟί  ναυβίν.  εντενϋ-εν  δε  φνγή 
των  Πελοποννηαίων  έγενετο  προς  την  "^βνδον '  καΐ 
ό  Φαρνάβαξος  παρεβοη&ει,  καϊ  επειΰβαίνων  τω  "π~ 
ηω  εις  την  %•άλατταν  μέχρι  δννατον  ήν  έμάχετο,  καΐ 
τοις   άλλοις  τοις  αυτοί;  ίππεϋΰι  και  πεζοΐς  παρεκε- 

7  λενετο,    βνμφρά^,αντες   δε  ίάς  νανς  οι  Πελοποννή 
6ιθί  και  παραταξάμενοι  ττ,ρος  τι}  γγι  εμάχοντο.  ^ Αθη- 
ναίοι δε  άπέπλενϋαν,  τριάκοντα  νανς  των  πολεμίων 
λαβόντες  κενάς  καΧ  ας  αντοί  άπώλεύαν  κομιβάμενοι, 

8  εις  Σηοτόν.  έντεν&εν  πλην  τετταράκοντα  νεών  αλ- 
λαι  αλλί]  ωχοντο  επ  άργνρολογίαν  έξω  τον'Ελληβπόν- 
τον  καΐ  6  Θράονλλος^  εις  ων  των  Οτρατηγών,  εις 
Άϋ-ηνας  Επλενβε  ταύτα  έξαγγελών  και  ύτρατιάν  και 

9  νανς  αίτηΟων.  μετά  δε  ταντα  ΤιβΟαφέρνης  ήλ&εν  εις 
Έλληοποντον  •  άφικόμενον  δε  παρ  αυτότ^  μια  τριηρει 
^Αλκιβιάδην  ξενία  τε  καϊ  δώρα  άγοντα  ανλλαβών  είρξεν 
ενΣάρδεβι,φάβκωνκελενεινβαοιλέαπολεμεΙνΆϋ-ηναί- 

10  οις.  ημέραις  δε  τριάκοντα  νβτερον  Αλκιβιάδης  εκ  Σάρ- 
δεων μετά  Μαντιθέον  τον  άλόντος  εν Καρία  ίππων  εν- 

11  πορηΰαντες  ννκτος  άπέδραβαν  εις  Κλαζομενάς'   οί  ^ 
4Ϊο!  έν  Σηΰτω  Ά&ηναΐοι,  αίΰ&όμενοι  Μίνδαρον  πλεΐν  επ 

αντονς  μέλλοντα  νανΰΐν  εξηκοντα,  ννκτος  άπέδραΰαν 
εις  Καρδίαν.  έντανΟ-α  δε  καϊ  Αλκιβιάδης  ήκεν  έκ 
των  Κλαξομενών  βνν  πέντε  τριηρεΰι  και  έπακτρίδι. 
πνΌ•όμενος  δε  οτι  αϊ  των  Πελοποννηαίων  νήες  «ξ 
Άβνδον  άνηγμέναι  εΐεν  εις  Κνζικον,  αυτο^  μεν  πεξ'^ 
ήλ&εν  εις  Ση6τόν,  τάς  δε  νανς  περιπλεΐν  έκεΐβε  έκε- 
12λεν6εν.  έπεί  6"  ήλϋ-ον,  άνάγεΰθαι  ηδη  αντον  μέλ- 
λοντος ώς  έπΙ  νανμαχίαν  έπειΟπλεΐ  Θηραμένης  εΐ- 
κο6ι  ναναΐν  άπο  Μακεδονίας,  άμα  δε  καϊ  Θραβν- 
βονλ.ος  εί'κοβιν  έτέραις  έκ  Θάΰον,  αμφότεροι  ηργν- 


1 1  Β.    Ι.    ο  Α  ρ.     Ι.  3 

ρολογι^κότες.  Αλκιβιάδης  δε  ειπών  και  τούτοις  διώ- 13 
κειν  αντόν  έξελομενοις  τα  μεγάλα  ίατία  αντός  ετίλεν- 
ΰεν  εις  Πάρων  •  ά&ρόαι  δε  γενόμεναι  αί  νηες  απα- 
οαι  εν  Παρίω  ?ξ  και  όγδοήκοντα  της  ετΐΐονΰης  ννκτός 
άνηγάγοντο ,  καΐ  τ'ή  άλλη  ήμερα  περί  άρίοτον  ωραν 
ηκον  εις  Προκοννηβον.  έκει  &  £πν%^οντο  οτι  Μίνδα- 14 
ρο?  εν  Κνζίκφ  εΐη  καΐ  Φαρνάβαζος  μετά  τον  πεξον. 
ταντην  μεν  ονν  την  ημέραν  αντον  έμειναν,  ττ]  δε 
νβτεραία  Αλκιβιάδης  εκκληΰίαν  ποιήβας  παρεκελενετο 
αντοΐς  οτι  ανάγκη  εΐη  καΐ  νανμαχεΐν  και  πεζομα- 
χεΐν  και  τειχομαχεΐν  Ον  γαρ  εύτιν,  έ'φη^  χρήματα 
ήμιν,  τοις  δε  πολεμίοις  άφθονα  παρά  βαϋιλεως.  τη  ι^ 
δε  προτεραία ,  επειδή  ώρμίβαντο ,  τά  πλοία  πάντα 
και  τά  μικρά  οννη&ροιβε  παρ  εαυτόν,  όπως  μηδείς 
^ξαγγείλαι  τοις  πολεμίοις  το  πλή&ος  των  νεών,  έπε- 
κήρνξέ  τε,  ος  αν  άλίακηται  εις  το  πέραν  διαπλεων, 
θάνατον  την  ζημίαν.  μετά  δε  την  έκκληοίαν  πάρα-  16 
βκεναοάμενος  ώς  επΙ  νανμαχίαν  άνηγάγετο  επί  την 
Κύζικον  -ΰοντο^  πολλω.  επειδή  δ'  εγγνς  της  Κνζί- 
κον  ην,  αίθριας  γενομένης  καΐ  τον  ηλίον  εκλάμφαντος 
καϋ•ορα  τάς  τον  Μινδάρον  νανς  γνμναξομένας  πόρ- 
ρω άπο  τον  λιμένος  και  άπειλημμένας  νπ  αντον, 
ε\ην.οντα  ονβας.  οι  δ^  Πελοποννηβιοι  ίδόντες  τάς  17 
των  Αθηναίων  τριήρεις  ονβας  πλείονς  τε  πολλω 
η  πρότερον  καΐ  προς  τω  λ.ιμένι,  εφνγον  προς  την 
γήν  καΐ  ΰννορμίοαντες  τάς  νανς  £/χοί;ι;οϊΑΓθ  επι- 
πλ.ε'ονΰι  τυΐς  έναντίοις.  Αλκιβιάδης  δε  τα'ις  εικοβι  18 
των  νεών  περιπλενΰας  απέβη  εις  την  γήν.  ίδών 
δε  ο  Μίνδαρος,  και  αντος  άποβάς  εν  τη  γη  μαχό- 
μενος άπέΟ'ανεν  οί  δε  μετ  αντον  οντες  εφνγον. 
τας  δ\  νανς  ο[  ^Α%^ηναΐοι  ωχοντο  άγοντες  άπάβας  εις 
Ώροκόννηΰον     πλην  των  Σνρακοϋίων     έκείνας  δε 

ι* 


4  1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  Ι 

19  αυτοί,  κατέκανϋαν  ον  Σνρακόβιοί.  εκείθεν  δε  τή 
νΰτεραία  'έτίλεον  οι  Ά&ηναΐοί  έτύ  Κνζικον.  οί  δϊ  Κυ- 
ζικγινοί  των  Πελοποννγιΰίων  και   Φαρναβάξον  εκλι- 

20π:οντα)ΐ.'  αντην  έδεχοντο  τους '^^ηναίονς.  Αλκιβιά- 
δης δε  μείνας  αντον  εί'κοΰιν  ημέρας  καΐ  χρήματα 
Λολλα  λαβών  ηαρά  των  Κνξικηνοΐν  ονδεν  άλλο  κα- 
κόν έργαύάμενος  εν  τη  πόλει  άτίέηλεναεν  ξΐς  Προ- 

21κ6ννη6ον.  έκεΐϋ-εν  ό'  επλενβεν  εις  Περιν&ον  και 
Σηλνβρίαν.  καΐ  Περίνϋ-ιοι  μεν  είβεδίί,αντο  εις  το 
αΰτν  το  βτρατόηεδον  ΣηλνβριανοΙ  δε  έδεξαντο  μεν 

22  ον,  χρήματα  δε  ί^οί)»!/.  εντεύθεν  δ'  άφικόμενοι 
της  Καλχηδονιας  εις  Χρυβόπολιν  έτείχιβαν  αυτήν, 
και  δεκατεντήριον  κατεΰκεναααν  εν  αυτή,  και  την 
δεκάτην  ε^ελεγον  των  έκ  τον  Πόντου  ηλοίων,  και 
φυλακην  εγκαταλιηόντες  νανς  τριάκοντα  καϊ  (ίτρα- 
τηγώ  δυο,  Θηραμένη  καΐ  Ενμαχον,  τοΰ  τε  χωρίον 
έτίΐμελεΐβ^αι  και  των  εκπλεόντων  πλοίων  καΐ  εϊ  τι 
άλλο    δύναιντο    βλάπτειν    τονς    ηολεμίονς.      οι   <ϊ' 

23  άλλοι  ΰτρατηγοϊ  εις  τόν'Ελληβποντον  ωχοντο.  τίαρά 
δε  Ιπποκράτους  τοΰ  Μινδάρον  έπιβτολέως  εις  Λα- 
κεδαίμονα ^/ρα^ιζ^ατα  πεμφ&εντα  έάλω  εις  Αθή- 
νας λέγοντα  τάδε-  "Ερρει  τα  καλά.  Μίνδαρος 
άπεβόνα.       πεινώντι   τώνδρες.      άπορίομες    τί    χρή 

24  δράν.  Φαρνάβαζος  δε  παντί  τω  των  Πελοποννηβίων 
ατρατενματι  καϊ  τοις  ονμμάχοις  παρακελεναάμενος 
μη  ά&νμεΐν  ένεκα  ξνλων,  ώς  όντων  πολλών  εν  τη 
βαβιλέως,  εως  αν  τα  οώματα  ϋά  ^^,  [μάτιόν  τ 
έδωκεν  έκάΰτω  και  εφόδων  δυοΐν  μηνοΐν,  καϊ  όπλί- 
βας  τους  ναύτας  φύλακας  κατέΰτηβε  της  εαυτοΰ  πα- 

25  ρα&αλαττίας  γης.  καΐ  ονγκαλέοας  τονς  τε  από  των 
πόλεων  βτρατηγονς  και  τριηράρχονς  έκέλενε  νανπη- 
γεΐοϋ-αι  τριήρεις  εν  Άντάνδρω  6θας   εκαοτοι   άπω- 


11  Β.   Ι.   ο  Α  ρ.  1.  5 

λεΟαν,  χρήματα  τε  διδονξ  και  νλην  εκ  τής'Ίδης  κο- 
μίζεβϋ-αι  φράζων.  ναυπηγούμενων  δε  οι  Σνρακ66ΐθί26 
αμα  τοΐς  '^ντανδρίοις  τον  τείχους  τι  επετελεΰαν,  καΐ 
εν  τί]  φρουρά  ηρεΰαν  ττάντων  μάλιΰτα.  δια  ταύτα 
δε  ενεργεοία  τε  και  τίολιτεία  Σνρακοβίοις  εν  Άντάν- 
δρφ  εβτί.  Φαρνάβαξος  μεν  ουν  ταϋτα  δι  ατάκας  εύ- 
&νς  εις  Καλχηδόνα  εβοή&εί. 

Έν  δ^  τω  χρόνω  τούτω  ηγγέλ^η  τοΐς  των  Συ- ^7 
ρακο(?ιων  ΰτρατηγοΐς  οΐκοϋ^εν  ότι  φενγοίεν  νπο  τοϋ 
δημον.  βυγκαλεβαντες  ουν  τους  εαυτών  ΰτρατιώτας 
Έρμοκράτονς  τεροηγοροΰντος  άπωλοφνροντο  την  εαυ- 
τών Ονμφοράν^  ως  αδίκως  φεύγοιεν  αηαντες  πάρα 
τον  νόμον'  παρίίνεοάν  τε  προϋ^ύμονς  είναι  καΐ  τα 
λοίΐίά,  ώΰπερ  τα  πρότερα,  καΐ  άνδρας  άγαμους  προς 
τα  άεΐ  παραγγελλόμενα  ^  μεμνημένονς  όβας  τε  ναυ- 
μαχίας αύτοΙ  κα•9•'  αυτούς  νενικηκατε  καΐ  ναΰς  είλη- 
φατε,  οΰα  τ  ε  μετά  τών  άλλων  αήττητοι  γεγόνατε 
ημών  ηγουμένων  ^  τά^ιν  έχοντες  την  κρατίοτην  διά 
τε  την  ημετέραν  άρετην  καΐ  δια  την  νμετεραν  προ- 
^υμίαν  και  κατά  γήν  καΐ  κατά  ^άλατταν  υπάρχουΰαν. 
ελέύ^αι  δε  εκέλενον  άρχοντας,  (^^Χ9''  ^^  άφίκωνται 
οί  γιρημένοι  αντ  εκείνων,  οί  ά'  άναβοηϋαντες  έκέ~  28 
λευον  εκείνους  αρχειν,  καΐ  μάλιΰτα  οί  τριήραρχοι 
και  οί  έπιβάται  καΐ  οί  κυβερνηται.  οί  ά'  ουκ  εφαΰαν 
δεΐν  οταβιάζειν  προς  την  εαυτών  πόλιν'  ει  δε  τις 
έπικαλοίη  τι  αντοΐς ,  λόγον  εφαΰαν  χρηναι  διδόναι. 
ουδενος  δί  ούδεν  έπαιτιωμένου,  δεομένων  έμειναν  29 
εως  αφίκοντο  οί  αντ  εκείνων  ΰτρατηγοί,  δήμαρχος 
τε  Επιδόκου  καΐ  Μΰΰκων  Μενεκράτους  κα\  Πόταμις 
Τνώΰιος.  τών  δε  τριηράρχων  όμόΰαντες  οί  πλεΐΰτοι 
κατα%ειν  αυτούς,  έπάν  εΙς  Σνρακοΰΰας  άφίκωνται, 
απεπέμψαντο   οποί   έβούλοντο   πάντας  έπαινονντες' 


6  1 1  Β.   Ι.    Ο  Α  Ρ.  1. 

30 ιδία  δεοίτίροξ  Ερμοκράτη  προοομιλονντες  μάλίβτα 
επ6θ•ηοαν  την  τε  έταμέλειαν  καΐ  προ&νμιαν  και.  κοι- 
νότητα, ών  γαρ  έγίγνωοκε  τους  έτίί,είκεβτάτονς  και 
τριηράρχων  καΐ  κυβερνητών  καΐ  επιβατών^  έκάοτης 
ημέρας  ηρω  και  προς  εβπέραν  ουναλίξων  προς 
την  ύκηνην  την  εαυτού  άνε^υνοϋτο  6',τι  εμελλεν  η 
λέγειν  η  πράττειν,  κάκείνους  έδίδαβκε  κελεύων  λέ- 
γειν τά  μεν  από  τού  παραχρήμα^  τα  δε  βουλευαα- 

31  μένους,  εκ  τούτων  Έραοκράτης  τά  πολλά  εν  τω 
βυνεδρίω  εύδό^ει,  λέγειυ  τε  δοκών  και  βουλεύειν  τά 
κράτιβτα.  κατηγορήοας  δε  Τιΰΰαφέρνους  εν  Αακε- 
δαίμονιΈρμοκράτης,  μαρτυρούντος  και \46τυό%ου,  και 
δόξας  τά  όντα  λέγειν,  άφικόμενος  παρά  Φκρνάβα- 
ζον,  πριν  αίτηβαι  χρήματα  ?Μβών,  παρεοκευάζετο 
προς  την  εις  Συρακούΰας  κά'&οδον  ξένους  τε  και 
τριήρεις,  εν  τούτω  δε  ηκον  οι  διάδοχοι  των  Συρακο- 
οίων  εις  Μίλητον  καΐ  παρέλαβον  τάς  ναϋς  και  τ< 
βτράτευμα. 

32  Έν  Θάβω  δε  κατά  τον  καιρόν  τούτον  βτάοεως 
γενομένης  έκπίπτουΰιν  οί  λακωνιοται  και  ό  Αάκων 
άρμοοτής  Έτεόνικος.  καταιτια^είς  δε  ταύτα  πράξαι 
αύν  Τιβΰαφέρνει  Παΰιππίδας  ό  Αάκων  εφυγεν  εκ 
Σπάρτης"  έπΙ  δε  το  ναυτικόν,  ο  εκείνος  η&ροίκει 
από  των  ονμμάχων,  εξεπέμφ&η  Κρατηΰιππίδας,  καΙ 

33  παρέλαβεν  εν  Χίω.  περί  δε  τούτους  τους  χρόνους 
Θραβύλλου  εν  ^Α&ηναις  όντος  ^Αγις  εκ  της  Δεκέλειας 
προνομην  ποιούμενος  προς  αυτά  τά  τείχη  ήλ&ε  των 
Αθηναίων  •  Θράΰυλλος  δε  έξαγαγών  Αθηναίους  και 
τους  άλλους  τους  εν  τί]  πόλει  οντάς  απαντάς  παρέ- 
ταξε παρά  το  Ανκειον[γυμνάθιον\  ώς  μαχούμενος, 

34  ^^  προΰίωΰιν.  ίδών  δε  ταύτα  Άγις  απήγαγε  ταχέως, 
χαί  τίνες  αυτών  ολίγοι  των  έπΙ  πάΰιν  υπό  τών  'φι^ 


1 1  Β.  1.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  II.  7 

λών  άηέ^ανον.  οι  ονν  '^&ηναίοι,  τω  Θραΰνλλω  δια 
ταντα  ετι  ηρο'&υμότεροί  ηΰαν  ί'φ'  α  ήκε,  καΐ  έίΡη- 
φίβαντο  οηλίτας  τ  ε  αντον  καταλεξαβϋ'αί  χιλίονς,  ιπ- 
πέας όε  εκατόν,  τριήρεις  όε  πεντήκοντα.  Άγις  δε  εκ  35 
της  Δεκέλειας  ίδών  πλοία  πολλά  αίτου  εις  Πειραιά 
«ατα^έοντα,  ονδεν  όφελος  εφη  είναι  τους  μ,ετ  αν- 
τον πολνν  ήδη  χρόνον  Ά&ηναίονς  εϊργειν  της  γης» 
ίί  μή  τις  αχήΰοι  καΐ  ο&εν  ό  κατά  %•άλατταν  θΐτο<α 
φοιτα'  κράτιβτόν  τ  ε  είναι  \καΙ]  Κλέαρχον  τον  'Ραμ- 
φίον  ηρο^ενον  οντά  Βνξαντίων  πεμψαι  εις  Καλχη- 
δόνα  τε  καΐ  Βνζάντιον.  όό^αντος  δε  τούτον ,  πλη-  36 
ρω^ειοών  νεών  εκ  τε  Μεγάρων  και  παρά  των  άλ- 
λων ΰνμμάχων  πεντεκαίδεκα  ϋτρατιωτίδων  μάλλον 
η  ταχειών  φχετο.  καΐ  αντον  των  νεών  τρεις  άπόλ- 
λννται  εν  τω  Έλληαπόντω  νπό  τών  ^Αττικών  εννέα 
νεών,  αϊ  άεΐ  ενταύθα  τά  πλοία  διεφνλαττον ,  αϊ  ί' 
κλλαι  έψνγον  εις  Σηοτόν,  έκει&εν  όε  εις  Βνζάντιον 
έβώ&ηοαν.  [καί.  ο  ενιαντός  εληγεν,  εν  ω  Καρχηδό-  37 
νιοι  Αννίβα  ήγονμένον  Οτρατεύβαντες  έπι  Σικέ- 
λίαν  δέκα  μνριάΰι  Οτρατιάς  αίρονβιν  εν  τριβι 
μηΰι  δυο  πόλεις  Ελληνίδας  Σελινούντα  και  'ΐμέραν] 

Τω  δε  αλλω  ετει  [ω  ήν  Όλνμπιάς  τρίτη  καΐ  π. 
ένενηκοβτή,  γι  προΰτε&εΐΰα  ξννωρίς  ένίκα  Εναγό-ύο. 
ρον  Ήλείον,  το  δε  Οτάδιον  Ενβωτας  ΚνρηναΙος, 
έπΙ  έφόρον  μεν  ό'ντο^  εν  Σπάρττ}  Εναρχίππον,  άρ- 
χοντος δ'  εν  Άθ•ήναις  Ενκτήμονος,'\  ^ΑΟ^ηναΐοι  μεν 
Θορικόν  ετείχισαν,  Θράβνλλος  δε  τά  τε  ψηφιβ&έντα 
πλοία  λαβών  καΐ  πεντακιβχιλίονς  τών  ναντών  πελ- 
ταβτάς  ποιηοάμενος,  [ως  άμα  καΐ  πελταβταΐς  έβομέ- 
ΐΌΐς,']ε^έπλεν6εν  άρχομένον  τον  ϋ^έρονς  εις  Σάμον. 
εκεί  δε  μείνας  τρεις    ημέρας  έπλενβεν   είς  Πύγελα  •  2 


8  ΜΒ.  Ι.    ΟΑΡ.  II. 

καΐ  ίνταν^α  την  τ  ε  χώραν  εδ^ον  καΙ  ηροΟεβαλλε 
τω  τειχει.  εκ  δε  της  Μίλητου  βοη&ήΰαντε'ς  τίνες 
τοις  Πνγελενΰί  δίεοπαρμενονς  οντκς  τών^ΑΟ^ηναίων 

3  τους  ιί>ίλονς  εδίωκον.  οι  δε  πελταΰται  καΐ  των  οηλι- 
τών  δύο  λόχοι  βοηΟ'ηΰαντες  ττρος  τους  αι>τών  "φί- 
λους άτίέκτειναν  απαντάς  τους  εκ  Μίλητου  έκτος 
ολίγων,  καΐ  άβπίδας  έ'λαβυν  ως  δίακοβίας.  καΙ  τρό- 

4  τίαιον  ^Οτηοαν.  τη  δε  νβτεραία  επλευβαν  εις  Νό- 
τιον ,  καΐ  εντεϋ&εν  τΐαραΰκευαΰάμενοι  έτΐορεύοντο 
εις  Κολοφώνα.  Κολοφώνιοί  δε  τίροΰεχωρηβαν.  και 
της  έΐίΐούβης  νυκτός  ενεβαλον  εις  την  Αυδίαν  ακμά- 
ζοντος τοϋ  ΰίτου .  καΐ  κώμας  τε  Λολλάς  ένέπρηβαν 
καΐ  χρήματα  έ'λαβον  καΙ  άνδράποδα  καΐ  αλλην  λείαν 

5  ηολλήν.  Στάγης  δε  ό  Πέρβης  περί  ταϋτα  τα  χωρία 
ων,  έπεΐ  οί  Άϋ-ηναΐοι  εκ  τοϋ  ΰτρατοπέδου  διεβκε- 
δαομένοι  ήβαν  κατά  τάς  ιδίας  λείας,  βοη%•η6άντων 
των  ιππέων  ενα  μεν    ζων  έ'λαβεν,  επτά  δε  άπεκτείνε. 

6  Θράβυλλος  δε  μετά  ταϋτα  άπήγαγεν  επΙ  ϋ'άλατταν 
τψ'  βτρατίάν,  ώς  εις  Έφεβον  πλευοόμενος.  Τιββα- 
φέρνης  δε  αίΰ&όμενος  τοϋτο  το  επιχείρημα,  βτρα- 
τιάν  τε  βυνέλεγε  πολλήν  και  ιππέας  άπεβτελλε  παραγ- 

7  γελλων  πάβιν  εις  "Εφεβον  βοη&εΐν  τη  Άρτεμιδι.  Θρά- 
ΰυλλος  δε  εβδόμη  και  δεκάτη  ημέρα  μετά  την  είΰβολήν 
είς'Έφεοον  ^πλευβε,  και  τους  μεν  όπλίτας  προς  τον 
Κορηΰοόν  άποβίβάβας,  τους  δε  ιππέας  καΐ  πελταΟτάς 
κοίϊ  έπιβάτας  καϊ  τους  άλλους  πάντας  προς  το  έλος  έπΙ 
ΰ^άτερα  της  πόλεως,  άμα  τη  '^μέρα  προβήγε  δυο  ΰτρα- 

8τόπεδα.  οίδ'  έκτης  πόλεως  έβοή&ηΟαν  οφίΰιν,  οι  τε 
αΰμμαχοί  ους  Τίββαφέρνης  ηγαγε,  και  Συρακόΰιοι  οι 
τ  από  των  προτέρων  εί'κοοι  νεών  καΐ  άπό  ετέρων  πέν- 
τε, αϊ  έτυχον  τότε  παραγενόμεναι,  νεωΰτϊ  ηκονοαι  με- 
τά Ευκλέους  τ  ε  τοϋ"ΐππωνος  καΐΉρακλείδου  τοϋ  Άρι- 


1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  II.  9 

βτογέν^νς  ΰτρατηγοον,  καΐ  Σελινονΰιαι  δνο.  οντοι  δε   9 
ττάντες  πρώτον  μεν  προς  τους  οπλίτας  τονς  εν  Κορηβ- 
βω  {βοη&ηοαν  τούτους  δε  τρεψάαενοί  καΐ  άποκτείναν- 
τες  εξ  αυτών  ώς  ει  εκατόν  καΐ  εις  την  ^άλατταν  κα- 
ταδίώξαντες  προς  τονς  παρά  το  έλος  έτράποντο.  εφν- 
γον  δε  κακεΐ  οί'^ϋ'ηναίοι,  καΐ  άπώλοντο  αυτών  ώς 
τριακόύίΟί.  οι  δε  Έφεόιοι,  τρόπαιον  έντανϋ•α  εΰτηβαν  10 
καΐ  έτερον  προς  τώΚορηΰβώ.  τοις  δε  Σνρακοβίοις  καΐ 
Σελινονοίοίς  κρατίΰτοίς  γενομενοις  άριβτεία  έδωκαν 
κα\  κοίντ}  καΐ  ιδία  πολλοίς^  καί  οίκεΐν  άτέλειαν  εδοοαν 
τω  βουλομενω  αεί•  Σελινουΰίοις  δε^  επεί  η  πόλις  άπω- 
λώλει.  και  πολιτείαν  εδοΰαν.  οι  δ'  Ά%•ηναΙοι  τους  νε-  11 
κρούς  ύποοπόνδους  άπολαβόντες  άπέπλευΰαν  εις  Νό- 
τιον,  κακεΐ  ϋ-άψαντες  αυτούς  επλεον  έπΙ  Αέΰβον  καΐ 
Ε?.λη6πόντου.  ορμοϋντες  δε  εν  Μτι&ύμντ]  της  Λέοβον 
ειδον  παραπλεούβας  έξ  Έφεβον  τάς  Συρακοβίας  νανς\.1 
πέντε  και  είκοΰΐ'  και  επ'  αύτάς  άναχ&έντες  τέτταρας 
μεν  ελαβον  αύτοΐς  άνδράΰι,  τάς  δ'  άλλας  κατεδίω^αν 
εις'Έφεΰον.  καΐ  τους  μεν  άλλους  αιχμαλώτους  Θρά- 
"ϊνλλος  είςΆ^ήνας  απέπεμψε  πάντας,Άλκιβιάδην  ^β13 
Ά^ηναΐυν,  Άλκιβιάδου  οντά  άνεψιον  καΐ  ΰνμφνγάδα, 
άπέλνβεν.  εντεύθεν  δε  επλενβεν  εις  την  Σηοτον  προς 
το  άλλο  βτράτευμα  •  εκει&εν  δε  άπαΰα  ή  στρατιά  διέβη 
εις  Αάμ-φακον.    και  χειμών  έπγιει,  εν  ώ  οι  αιχμάλωτοι  14 
Συρακόΰιοι,  είργμένοι  τον  Πειραιώς  εν  λι&οτομίαις, 
διορύξαντες  την  πέτραν,  άποδράντες  νυκτός  ώχοντο 
εές  ^εκέλειαν,  οι  δ'  εις  Μέγαρα,    εν  δε  τ^  Ααμψάκω 
ΰυντάττοντος  Άλκιβιάδου  το  στράτευμα  πάν  οί  πρό- 15 
τεροι  ΰτρατιώται  ούκ  έβούλοντο  τοις  μετά  Θραβύλ- 
λον  ΰυντάττεο&αι,  ώς  αυτοί  μεν  οντες  αήττητοι,  εκεί- 
νοι δε  ηττημένοι  ηκοιεν.  ενταύθα  δη  έχείμαξον  άπαν- 
τες Αάμφακον   τειχίζοντες.      καΐ   έοτράτευβαν  πρόςΐ^ 


10  11  Β.  1.  ο  Α  ρ.  Π.    III 

"Αβνδον  Φαρνάβαξος  δ'  εβοήϋ•ηϋεν  ΐηποις  πολλοΐζ, 
και  μάχΐί  ηττη&είς  εφνγεν.  Αλκιβιάδης  δε  έδίωκεν 
έχων  τονς  τε  ιππέας  καΐ  των  οπλιτών  είκοβι  καΐ  εκα- 

17  τον,  ων  ήρχε  Μένανδρος^  ί^^Χ9ΐ'  <3κότος  άφείλετο.  εκ 
δε  της  μάχης  ταύτης  βννέβηβαν  οί  οτρατιώται  αντοϊ 
αντοΐς  και  ηύπάξοντο  τονς  μετά  Θραΰνλλον.  εξήλΟ•ον 
δε  τινας  καΐ  άλλας  εξόδους  τον  χειμώνας  εις  την  ηπει- 

18  ρον  και  έπόρ^ονν  την  βαΰιλεως  χώραν.  τω  ό'  αντώ 
χρόνω  και  Λακεδαιμόνιοι  τονς  εις  το  Κορνφάοιον  τών 
Ειλώτων  άφεβτώτας  εκ  Μαλέας  νποβπόνδονς  άφή- 
καν.  κατά  δε  τον  αντόν  καιρόν  και  έν'Ηρακλεία  τη 
Τραχινία  ^Αχαιοί  τονς  εποίκους^  άντιτεταγμένων  πάν~ 
των  προς  Οίταίονς  πολεμίους  οντάς  ^  προνδοβαν^ 
ωβτε  άπολεΰ&αι  αντών  προς   έπτακοοίονς   βνν   τω 

19  εκ  Λακεδαίμονος  άρμοΰτη  Ααβώτα.  [και  ο  ένιαυ- 
τος  εληγεν  Ο'ύτοί,  εν  ω  και  Μηδοι  από  ζίαρείον  τον 
Περαών  βαβιλέως  άπούτάντες  πάλιν  προβεχώρηοαι 
αντώ."] 

III.        [ Τον  δ'  έπιόντος  ετονς  ό  έν Φωκαία  νεώς  τής'Αϋ•η- 

409.  νάς  ένεπρηΰ&η  πρηβτηρος  έμπεβόντος.']  έπεί  ό'  6  χει- 

μών  εληγε,ΙΠαντακλέονς  μεν  έφορενοντος,  άρχοντος 

δ'  Άντιγένους,]  έαρος  αρχομένου,  [δνοΐν  και  είκοβιν 

ετών  τω  πολέμω  παρεληλν&ότων^οί^ΑΟ•ηναιοι  επλεν- 

2  σαν  εις  Προκόννηαον  παντί  τω  ατρατοπέδω.  έκει&εν 
δ  επί  Καλχηδόνα  και  Βνζάντιον  όρμηΰαντες  έοτρατο- 
πεδενοαντο  προς Καλχηδόνι.  οί  δε  Καλχηδόνιοι  προ6- 
ιοντας  αίβ%•όμενοι  τονς  ^Α%•ηναίονς,  την  λείαν  άπαΰαν 
κατέΟ-εντο  εις  τονς  Βι%•ννονς  Θράκας  άϋτνγείτονας 

3  οντάς.  Αλκιβιάδης  δε  λαβών  τών  τε  δπλιτο5ν  ολίγους 
και  τονς  ιππέας .,  καΐ  τάς  νανς  παραπλειν  κελενβας, 
έλϋ-ών  εις  τονς  Βι&ννονς  άπητει  τά  τών  Καλχηδονίων 
χρήματα  •  εί  δε  μη,  πολεμήβειν  εφη  αντοΐς.    οί  δε  απέ- 


ι  Ι  Β.    Ι.    Ο  Α  Ρ.    III.  11 

δοβαν.    Αλκιβιάδης  δ'  έτιεί  ηκεν  εις  το  βτρατόπεδον  4 
την  τε  λείαν  έχων  και  ηίΰτεις  Λεποιημενος,  άπετείχιξε 
ιην  Καλχηδόνα  παντί  τω  ΰτρατοπεδω  άπο  &αλκττης 
εις  ^άλατταν  και  τον  τΐοταμον  οβον  οων  τ  ην  ^νλίνω 
τείχει.  ενταΰ&α  Ιπποκράτης  μεν  6  Λακεδαιμόνιος  άρ-  5 
μοβτης  εκ  της  πόλεως  ενήγαγε  τονς  βτρατιωτας ,   ως 
μαχονμενος'  οι ,δ ε  Ά&ηναΐοι  άντιπαρετά^αντο  αντώ, 
Φαρνάβαζος  δε  β|ω  των  περιτειχιΟμάτων  προβεβοη- 
^ει  ΰτρατια  τε  καΐ  ϊπποις  πολλοίς.    Ιπποκράτης  μεν  6 
ονν  καΐ  Θράΰνλλος  εμάχοντο  εκάτερος  τοις  οπλίταις 
χρόνον  πολνν^  ^^%9^  Αλκιβιάδης  έχων  οπλίτας  τε  τι- 
νας  καΐ  τονς  Ιππέας  έβοη%•η6ε.    καΐ  Ιπποκράτης  μεν 
άπέϋ-ανεν,  οΓ (5δ  μετ'  αντον  όντες  εφυγον  εις  την  πόλιν. 
άμα  δε  καΐ  Φαρνάβαζος,  ον  δννάμενος  ΰνμμί^αι  προς  7 
τον  Ιπποκράτη  δια  την  Οτενοπορίαν,  τον  ποταμού 
καΐ  των  άποτειχιύμάτων  εγγύς  όντων,  άπεχώρηΰεν 
εις  το  Ήράκλειον  το  των  Καλχηδονίων,  ον-,ην  αντω  το 
ύτρατόπεδον.   εκ  τούτον  δε  Αλκιβιάδης  μεν  φχετο  εις  8 
τον  Έλληοποντον  καΐ  εις  Χερρόνηΰον  χρήματα  πρά- 
ξωι/'  οί  δε  λοιποί  βτρατηγοι  βννεχώρηύαν  προς  Φαρ- 
νάβαζον  νπερ   Καλχηδόνος    είκοΰι    τάλαντα    δούναι 
Ά^ηναίοις  Φαρνάβαζον  και  ώς  βαΰιλεα  πρεββεις  Αθη- 
ναίων άναγαγεΐν,  και  όρκους  εδοβαν  καΐ  ελαβον  παρά  9 
Φαρναβάζον    νποτελείν    τον    φόρον    Καλχηδονίονς 
Αθηναίοις  οβονπερ  είώ&εβαν  και  τα  οφειλόμενα  χρή- 
ματα άποδούναι,  Ά&ηναίονς  δε  μη  πολεμεΐν  Καλχη- 
δονίοις,  εως  αν  οί  παρά  βαοιλέως  πρε'ΰβεις  ελϋ-ωΰιν. 
Αλκιβιάδης  δε  τοις  ορκοις  ονκ  ετύγχανε  πάρων,  αλλά  1( 
περί  Σηλνβρίαν  ην'  έκείνην  ό'  ελών  προς  το  Βνξάν- 
τιον  ήκεν,  έχων  Χερρονηβίτας  τε  πανδημει  καΐ  απο 
Θράκης  βτρατιώτας  και  ιππέας  πλείονς  τριακοοίων. 
φαρνάβαζος  δε  ά^ιών  δείν  κάκεΐνον  ομννναι,  περιέ-  11 


12  1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  III. 

μενεν  έν  Καλχηδόνι^  /^ήίί*^  ελ&οι  έκ  τον  Βνζαντίίν 
επειδή  δ'  ηλΟ'εν,  ονκ  εφη  ομεΐβϋ-αί,  ει  μ,η  κάκεΐνος  αν- 
12τώ  ομειται.  μετά  ταντα  ώμοβεν  6  μεν  εν  Χρνβοπόλει 
οίς  Φαρνάβαξοξ  επεμφε  Μίτροβάτει,  και  Άρνάτίει,  ό 
(5'  έν  Καλχηδόνι  τοις  ηαρ  ^Αλκιβιάδον  Ενρνπτολε'μω 
καΐ  Διοτίμα  τόν  τε  κοινό  ν  ορκον  και  ιδία  άλλήλοις 

13  πίΰτεις  έποιήΰαντο.  Φαρνάβαζος  μεν  ονν  εν&νς  άπ^ει, 
καΐ  τονξ  παρά  βαΰιλεα  πορενομενονς  πρέΰβεις  άπαν- 
τάν  έκέλευΰεν  είςΚνζικον.  επεμφϋ-ηβαν  δε  '^&ηναίων 
μεν  ^ωρό^εος,  Φιλοδίκης,  Θεογένης,  Ενρνπτόλεμος, 
Μαντί^εος,  Ονν  δε  τούτοις  Άργεΐοι  Κλεόύτρατος^ 
Πνρρόλοχος  •  έπορενοντο  δε  και  Λακεδαιμονίων  πρέ- 
ΰβεις  Παβιππίδας  καΐ  έτεροι,  μετά  δε  τούτων  και  Έρμο- 
κράτης,  ηδη  φενγων  εκ  Σνρακονοών,  και  6  άδελφοζ 

14  κντον  Πρόξενος,  και  Φαρνάβαζος  μεν  τούτονς  ήγεν  • 
οι  άί  Ά&ηναΐοι  το  Βνξάντιον  επολιόρκονν  ηεριτειχί- 
Οαντες.)  κα<  προς  το  τεΐχυς  άκροβολιΟμονς  καΐ  προββο- 

15Α«5  έποιονντο.  έν  δ'ε  τω  Βνζαντίω  ην  Κλέαρχος  Λα- 
κεδαιμόνιος άρμοΰτής  καΐ  6νν  αντφ  των  περιοίκων  τί- 
νες καΐ  των  νεοδαμωδών  ον  πολλοί  και  Μεγαρείς  και 
άρχων  αντών"Ελ(^ος  Μεγαρενς  καΐ  Βοιωτοί  καΐ  τον- 

Ι^των  άρχων  Κοιρατάδας.  οι  δ'  'Λ&ηναΐοι  ως  ονδεν 
έδνναντο  διαπρά^αο&αι  κατ  ίβχύν,  έπειθαν  τινας  των 

17  Βνζαντίων  προδονναι  την  πόλιν.  Κλέαρχος  δε  6  άρ~ 
μυΰτης  οίόμενος  ονδένα  αν  τούτο  ποιήοαι,  καταοτήΰας 
δε  άπαντα  ως  εδννατο  κάλλιβτα  καΐ  έπιτρέφας  τά  έν 
ΐτ}  πάλει  Κοιρατάδα  καΐΈλίξω,  διέβη  παρά  τον  Φαρ- 
νάβαζον  εις  το  πέραν,  μιβ&όν  τε  τοις  ϋτρατιωταις  παρ 
αντον  ληιρόμενος  καΐ  νανς  σνλλέξων,  αϊ  ήβαν  έν 
τω  Έλληαπόντω  αλλαι  καταλελειμμέναι  φρονρίδες 
νπο  Παβιππίδον  καΐ  έν'Αντάνδρω  καΐ  ας  Άγηβανδρί- 
δας  είχεν  έπΙ  Θράκης,  επιβάτης  ων  Μινδάρον,  καΐ 


1 1  Β.  Ι.   Ο  Α  Ρ.  III.  IV.  13 

οηωξ  αλλαί  νανπηγη^είηϋαν ,    άϋ-ρόαι  δε  γενόμενκί 
πάΰαί,  κακώς  τους  ΰνμμάχονς  των  Άτ)•)]ναίων  ποιοϋϋαι 
άηοϋτίάΰειαν  το   ατρατόπεδον   άπο   τον   Βυζαντίου, 
έπει  δ'  εί,ετίλενβεν  ό  Κλέαρχος,  οί  προδιδόντες  την  πό~  18 
λιν  τών  βνζαντίων  Κύδων  καΐ  ^Αρίϋτων  καΐ  Άναξο- 
κράτης  καϊ  Αυκοϋργος  καΐ  Άνα^ίλαος.,  ος  υπαγόμενος  19 
θανάτου  ϋοτερον  εν  Αακεδαίμονί  δίά  την  ηροδοΰίαν 
άτίεφνγεν,  οτι,  ου  τιροδοίη  την  τίόλιν ,  αλλά   ΰώοαί^ 
παΐδας  ορών  καϊ  γυναίκας  λιμφ  άπολλυμένας.  Βυζάν- 
τιος ων  καϊ  ον  Λακεδαιμόνιος•  τον  γαρ  ενόντα  Οΐτον 
Κλέαρχον  τοις  Λακεδαιμονίων  ατρατιώταις  διδόναΐ' 
δια  ταύτ  ούν  τους  πολεμίους  εφη  ειοέΰϋ-αι,  ουκ  αργυ- 
ρίου ένεκα  ονδε  δια  το  μιοείν  Λακεδαιμονίους•  επεΙ  δε 20 
αύτοίς  παρεΰκεναΰτο,    νυκτός  άνοί^αντες  τάς  πύλας 
τάς  επΙ  τό  Θράκιον  καλουμένας  είοήγαγον  τό  βτράτευ- 
μα  και  τον  'Λλκιβιάδην.  6  δε  "Ελιξος  και  6  Κοιρατάδας2ί 
ουδέν  τούτων  ειδότες  έβοή&ουν  μετά  πάντων  εις  την 
άγοράν    έπεΙ  δε  πάντη  οί  πολέμιοι  κατεΐχον^  ούδεν 
έχοντες  ο,τί  ποιηβειαν,  παρέδοβαν  ϋφάς  αυτούς.   καΐ22 
ούτοι  μεν  άπεπεμφΰ•ηΰαν  είς'ΛΟ-ηνας^  καϊ  6  Κοιρατά- 
δας  εν  τω  όχλω  άποβαινόντων  εν  Πειραιεΐ  ελα^εν 
άποδράς  καΐ  άπεΰώ^η  εις  ζΐεκέλειαν. 

Φαρνάβαζος  δε  καϊ  οί  πρεοβεις  της  Φρυγίας  ενιγ, 
Γορδιείω  'όντες  τον  χειμώνα  τα  περί  τό  Βυζάντιον  πε-%%, 
πραγμένα  ηκουΰαν.  αρχομένου  δε  του  έαρος  πορευο-  2 
μένοις  αύτοίς  παρά  βαΟιλε'α  άπηντηβαν  καταβαίνοντες 
οι  τε  Λακεδαιμονίων  πρέοβεις  Βοιώτιος  \ονομα\  καϊ  οί 
μετ  αυτού  καϊ  οί  άλλοι  άγγελοι^  καϊ  ελεγον  οτι  Λακε- 
δαιμόνιοι πάντων  ων  δέονται  πεπραγότες  είεν  πάρα 
βαβιλεως,  καϊ  Κύρος,  άρξων  πάντων  τών  επϊ  ϋ-αλάττη^ 
καϊ  ΰνμπολεμήοων Λακεδαιμονίοις^  επιοτολήν  τε  έφερε 
ίοΓί  κάτω  πάαι  τό  βααίλειον  ΰφράγιΰμα  εχονΟαν,  εν  η 


14  11  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

ενην  καΐ  τάδε'  Χαταπεμπω  Κνρον  κάρανον  των  εις 

4  Καβτωλόν  αθροιζόμενων,  [το  0£  κάρανον  εβτι  κνριον^ 
ταύτ  ονν  άκονοντες  οί  των  '^ Μηναίων  πρεββεις^  καΐ 
επειδή  Κϋρον  εΐδον,  εβονλοντο  μάλιβτα  μεν  παρά  βα- 

5  6ιλέα  άναβήναι.  ει  δε  μη,  οί'καδε  άπελθεΐν.  Κνρος  δε 
Φαρναβάζω  είπεν  η  παραδούναι  τονς  πρέΰβεις  έαντώ 
η  μη  οίκαδέ  πω  άποπεμφαι,  βονλόμενος  τους  Άο^η- 

6  ναίονς  μη  είδέναι  τα  πραττόμενα.  Φαρνάβαζος  δε 
τέως  μεν  κατείχε  τονς  πρέοβεις,  ψάβκων  τότε  μεν  άνά- 
ζ,ειν  αντονς  παρά  βαβίλέα,  τότε  δε  οίκαδε  άποπέμφειν, 

7  035  μηδέν  μέμφηται '  επειδή  δε  ένιαντοί  τ^εις  ήΰαν, 
έδεηΰ^η  τον  Κνρον  άφεΐναι  αντονς,  φάοκων  όμωμοκέ- 
ναι  άπάξειν  έπΙ  θάλατταν,  επειδή  οί)  παρά  βαβιλέα. 
πέμιραντες  δε  ^Αριοβαρζάνει  παρακομίοαι  αντονς  έκέ- 
λενον  •  υ  δε  άπηγαγεν  εές  Κίον  της  Μνβίας,  ο%εν  πρ6% 
το  άλλο  βτρατόπεδον  άπέπλενβαν. 

8  ^Αλκιβιάδης  δε  βονλόμενος  μετά  των  Οτρατιωτών 
ώτ.άποπλεΐν  οί'καδε,  άνήχϋ-η  εν&νς  επί  Σάμον  εκείθεν 

δε  λαβών  των  νεών  εί'κοβιν  ^πλενσε  τηςΚαρίας  εις  τον 

9  Κεραμικον  κόλπον.  εκείθεν  δε  βνλλέ^κς  εκατόν  τά- 
λαντα ηκεν  εις  την  Σάμον.  ΘραΟνβονλος  δε  ΰνν  τριά  - 
κοντά  ναναΐν  έπΙ  Θράκης  ωχετο ,  εκεί  δε  τά  τε  άλλα 
χωρία  τά  προς  Αακεδαιμονίονς  μεθεβτηκότα  κατεβτρέ- 
■φατο  καΐ  Θάβον,  εχονααν  κακώς  νπό  τε  των  πολέμων 

10  καΐ  βτάαεων  και  λιμον.  Θράβνλλος  δε  βνν  τη  άλλη 
ύτρατιη  εις  Αθήνας  κατεπλενοε  •  πρΙν  δε  ηκειν  αντον 
οί  ^Αθηναίοι  βτρατηγονς  εϊλοντοΆλκιβιάδην μεν  φεν- 
γοντα  καΐ  Θραΰνβονλον  απόντα,  Κόνωνα  δε  τρίτον  εκ 

11  των  ο/'κοθ^ίν.  ^Αλκιβιάδης  ά'  εκ  της  Σάμον  έχων  τά 
χρήματα  κατέπλενβεν  εις  Πάρον  νανβΐν  εί'κοαιν,  εκεί- 
θεν δ'  άνήχθη  ενθν  Γνθείον  επΙ  καταΰκοπήν  των  τριη- 
ρών, ας  επννθάνετο  Αακεδαιμονίονς  αντόθι  πάρα- 


Ι.  Ι  Β.   Ι.    Ο  Α  Ρ.  IV.  15 

βχενάζειν  τριάκοντα ,  κάί  τον  οί'καδε  κατάπλου  οΛΟξ  η 
πόλίς  προς  αντον  έχει.  επεί  δ^  έωρα  έαντω  εννουν  ον- 
(ίαν  καΐ  ατρατηγόν  αντόν  γιρημ,ενονς  και  ιδία  μεταπεμ- 
Λο,αε'νοΐίς  τοίις  έπιτηδείονζ ,  κατέπλενοεν  εις  τον  Πει- 
ραιά ήμερα  γι  Πλυντήρια  ηγεν  τι  πόλις ,  τοΰ  εδονς  κα- 
τ ακεκαλνμμέν  ου  της  Ά'ΐ^ηνάς ,  ο  τίνες  οιωνίζοντο  άνε- 
πιτηδειον  είναι  και  αυτω  καΐ  ττ]  πάλει  •  Ά&ηναίων  γαρ 
ουδείς  εν  τανττ]  ττ]  ήμερα  ούδενος  βπονδαίον  έργου 
τολμήΰαι  αν  αφαβ&αι.  καταπλέοντος  δ'  αυτού  ο  τε  εκ  13 
τοΰ  Πειραιώς  και  6  εκ  τοϋ  αΰτεως  όχλος ήϋ-ροίβϋ^η  προς 
τάς  ναϋς ,  %•αυμάζοντες  και  ίδεΐν  βονλόμενοι  τον  Άλ- 
κιβιάδην^  λέγοντες  οι  μεν  ώς  κράτκΐτος  εί'η  των  πολι- 
τών και  μόνος  [άπελογη^η  ώς]  ου  δικαίως  φύγοι,  έπι- 
βονλευϋ-εις  δε  υπό  τών  ελαττον  εκείνου  δυναμένων 
μοχθηρότερα  τε  λεγόντων  καΐ  προς  το  αυτών  ϊδιον 
κέρδος  πολιτενόντων ,  εκείνου  άεΐ  το  κοινόν  αύξοντος 
και  από  τών  αύτον  και  από  τοϋ  της  πόλεως  δυνατούς 
έϋ^έλοντος  δε  τότε  κρίνεΰϋ^αι  παραχρήμα  της  αίτιας  14 
[αρτί]γεγενημένης  ώς  ηϋεβηκότος  εις  τα  μνΰτηρια, 
νπερβαλόμενοι  οι  εχ9^ροΙ  τα  δοκοϋντα  δίκαια  είναι 
απόντα  αυτόν  έΰτέρηΰαν  της  πατρίδος  ■  εν  ω  χρόνω  υπό  15 
άμηχανίας[δονλενων]  ηναγκάβϋ•η  μεν  ϋ-εραπεύειν  τους 
εχΰ-ίβτους ,  κινδυνεΰων  άεΐ  παρ'  εκάβτην  ημέραν  άπο- 
λέβθαι  •  τους  δε  οίκειοτάτους  πολίτας  τε  κα\  ύνγγενεΐς 
και  την  πόλιν  απαΰαν  ορών  ε^αμαρτάνουίίαν  ^  ουκ  ει- 
χεν  όπως  ώφε?,οίη  φυγτΙ  άπειργό μένος '  ουκέφαΰαν  δεχ^ 
τών  οΐωνπερ  αυτός  όντων  είναι  καινών  δεί6ϋ-αι  πρα- 
γμάτων ούδε  μεταβτάβεως '  νπάρχειν  γαρ  εκ  τον  δή- 
μου αυτω  μεν  τών  τε  ηλικιωτών  πλέον  εχειν  τών  τε 
πρεββυτέρων  μη  έλαττούβΟ-αι ,  τοις  δ'  αυτοϋ  έχθροΐς 
τοιοντοις  δοκεΐν  είναι  οιοΐ(?Λερ  πρότερον ,  νατερον  δϊ 


16  ίΙΒ.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

δυναΟ^είΟίν  άπολλνναι  τους  βελτίοτονς,  αντονς  δε 
μόνυνξ  λείψ&έντας  δι'  αντο  τούτο  άγατΐάΰ^αι  ΰπο  των 
VI  πολιτών  οτι  έτεροίζ  βελτίοΟιν  ονκ  είχον  χρήΰ^αο'  η[ 
δέ,  οτι  των  παροιγοαένων  αύτοίς  κακών  μόνος  αίτίΟί; 
είη,  των  τε  φοβερών  όντων  ττ]  ηόλειγενέο&αι  μονός 

18  κινδννενβαί  ηγεμών  καταΰτήναί.  Αλκιβιάδης  δε  προς 
την  γην  όρμιΰϋ'είς  απέβαινε  μ\ν  ονκ  εν%•έως ,  φοβού- 
μενος τους  έχϋ'ρονς  •  έπαναοτάς  δε  έπι  τον  καταοτρώ- 
ματος  έϋκόπει  τονς  αυτού  επιτηδείους ,  ε£  παρείηβαν. 

19  κατιδών  δε  Ενρνπτόλεμον  τον  Πειβιάνακτος^  αντον  δ'ε 
άνεψιόν,  και  τονς  άλλους  οίκείονς  καΐτονς  φίλους  μετ 
αντών,  τότε  άποβάς  αναβαίνει  εις  την  πόλιν  μετά  των 

^Οπαρεβκεναβμένων,  ειτις  άπτοιτο,  μη  έπιτρέπειν.  έν 
δε  ττι  βονλτ]  καΐ  ττ]  έκκληβία  άπολογηοάμενος  ως  ονκ 
ήαεβηκει^  ειπών  δε  ώς  ηδίκηται,  λεχ&έντων  δε  και  άλ- 
λων τοιούτων  καΐ  ονδενός  άντειπόντος  δια  το  μη  άνα- 
ύχέβ&αι  αν  την  έκκληβίαν,  άναρρη&εις  απάντων  ηγε- 
μών  αυτοκράτωρ,  ώς  οίος  τε  ων  οώοαιτήν  προτέραν 
της  πόλεως  δνναμιν ,  πρότερον  μεν  τα  μυΰτήρια  τών 
^Α'&ηναίων  κατά  ^άλατταν  αγόντων  διά  τον  πόλεμον, 
κατά  γην  εποίηύεν  έ%αγαγών  τους  βτρατιώτας  άπαν- 

21τβ5"  μετά  δε  ταύτα  κατελέί,ατο  ΰτρατιάν,  όπλίτας 
μεν  πεντακόσιους  και  χίλιους,  ιππέας 'δε  πεντήκοντα 
και  εκατόν,  ναϋς  ό'  εκατόν,  και  μετά  τον  κατάπλονν 
τρίτω  μηνι  άνήχΟ•η  έπ  "Ανδρον  άφεοτηκυΐαν  τών  'Ά^'η- 
ναίων ,  καΐ  μετ'  αυτού  Άριβτοκράτης  καΐ  Αδείμαντος 
οΑευκολοφίδου  βυνεπέμφϋ-ηβαν  τ]ρημένοί   κατά  γην 

22ΰτρατηγοί.  Αλκιβιάδης  δε  άπεβίβαβε  το  στράτευμα 
τής  Άνδρίας  χώρας  εις  Γαύρειον  έκβοη&ήΰαντας  δε 
τονς'Ανδρίους  έτρέ^ραντο  και  κατύκλειΰαν  εις  την  πό- 
λιν καίτιναςάπέκτεινανον  πολλούς    και  τους  Αάκω- 


1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ,  IV.   V.  17 

νας  οϊ  αντό&ι  ήΰαν.  Αλκιβιάδης  δε  τρόπαιόν  τε  έ'βζτιβε  23 
καΐ  μείνας  αυτόν  ολίγας  ημέρας  έπλευΟεν  εις  Σάμον^ 
κάκείΟ-εν  ορμώμενος  έπολέμει. 

Οί  δ\  Λακεδαιμόνιοι  ηρότερον  τούτων  ον  Λολλω  Υ. 
χροί/ω  Κρατηοιππίδα  της  ναναρχίας  παρεληλν&νίας 
Ανΰανδρον  εζέπεμ•ψαν  ναύαρχον.   6  δε  άψικόμενος  εις 
'Ρόδον  καΐ  νανς  εκείθεν  λαβών  ^  εις  Κώ  καΐ  Μίλητον 
επλενσεν,  εκείθεν  δ^  είς'Έφεΰον,  καΐ  εκεί  έ'μεινε  νανς 
έχων  εβδομήκοντα  μέχρι  ον  Κνρος  εις  Σάρδεις  άφί- 
κετο.    εηεΐ  δ'  ήκεν,  άνέβη  προς  αντόν  ΰνν  τοις  εκ  Αα-2 
κεδαίμονος  πρέββεβιν.    ενταύθα  δη  κατά  τε  τον  Τι6- 
ΰαφε'ρνονς  ελεγον  α  πεποιηκώς  είη,  αντον  τε  Κνρον 
έδέοντο  ως  προ&νμοτάτον  προς  τον  πόλ.εμον  γενεΰ&αι. 
Κνρος  δε  τόν  τε  πατέρα  εφη  ταϋτα  έπεοταλκέναι  καΐίί 
αντος  ονκ  αλλ  εγνωκεναι,  άλλα  πάντα  ποιήοειν  •  έχων 
όε  ηκειν  τάλαντα  πεντακόβια  •  έάν  δ\  ταϋτα  έκλίπτ],  τοις 
{δίοις  χρήΰεΰ&αι  εφη ,  α  6  πατήρ  αντω  έδωκεν '  έάν  δε 
καΐ  ταύτα,  καΐ  τον  ϋ•ρόνον  κατακόφειν  εφ'  ον  έκάϋ-ητο. 
οντά  αργνρονν  και  χρνΰονν.    οί  δε  ταντ'  έπηνονν  καΐ  4 
έκέλενον  αντόν  τάξαι  τω  νανττ]  δραχμήνΆττικήν ,  δι- 
δάύκοντες  οτι  αν  ούτος  6  μιβ&ος  γένηται,  οίτών  Ά&η- 
ναίων  ναύται  άπολείτρονΰι  τάς  ναύς,  και  μείω  χρήματα 
άναλώβει.    6  δε  καλώς  μεν  εφη  αυτούς  λέγειν ,  οΰίϊυ-δ 
νατον  δ'  είναι  παρ'  α  βασιλεύς  έπέΰτειλεν  αντω  άλλα 
ποιεΐν.     είναι  δε  καΐ  τάς  ονν&ηκας  όντως  έχονϋας. 
τριάκοντα  μνάς  εκάβττ}  νηΐ  τον  μηνός  διδόναι,  ()π06ας 
αν  βονλωνται  τρέφειν  Λακεδαιμόνιοι,    ό  δε  Λνσαν-6 
όρος  τότε  μεν  έΰιώπηΰε'  μετά  δε  το  δεΐπνον,  έπεί  αν- 
τω προπιων  6  Κνρος  ηρετο  τι  αν  μάλιβτα  χαρίξοιτο 
ποιών,  είπεν  οτι  Ει  προς  τόν  μιβ&όν  έκάοτω  ναντιι 
όβολόν  προο^είης.     έκ  δ\  τούτον  τέτταρες  όβολοί  ην  7 
6  μι0ϋ•ός ,  πρότερον  δε  τριώβολ.ον.  καΐ  τόν  τε  προν- 
ΧεηορΗ.  ΗίϊΙ.  Ογ  2 


18  1. 1  Β.  Ι.    Ο  Λ  Ρ.   V. 

φι-ιλομενον  κτεεδωκε  καΐ  ίτί  μηνός  προνδωκεν.  ωϋτε 

8  το  ΰτράτενμα  πυλν  προ&νμότερον  είναι,     οι  $\  'Α%ϊι 
ναΐοι  άκονοντες  ταντα  άΰ'ύμως  μεν  είχον,  έτιεμτΐον  δ% 

9  τιρος  τον  Κνρον  τιρεοβεις  δια  ΤίΰΟαφέρνονς.  δ  δε  ου 
τίροΰεδεχετο ,  δεομένου  Τιαοαφέρνονς  κα\  λέγοντος, 
απέραντος  έηοίει  πειοϋ-είς  υπ  Ά?.κιβιάδον ,  ΰκοπεΐν 
όπως  τώνΈλ?.ήνων  μηδέ  οϊτινες  ΙΰχνροΙ  ωβιν,  άλ?Μ 

ίΟ  πάντες  άο&ενεΐς,  αντοί  εν  αυτοΐς  οταβιάζοντες.  καΐ 
6' μεν  Ανΰανδρος,  επεί  αντω  το  ναυτικον  ΰννετέτακτο, 
άνε?,κνβας  τάς  εν  ττ}  Έφεΰω  ονσας  νανς  ενενηκοντα 

11  ηΰνχίαν  ήγεν,  επιΰκενάζων  και  άνα-φνχων  αντάς.  Αλ- 
κιβιάδης όε  άκοναας  Θραονβονλον  ίξ  Έλληΰπόντου 
ηκοντατειχίζειν  Φώκαιαν  διεπλενΰε  προς  αυτόν,  κα- 
ταλιπών  έπΙ  ταΐς  ναυαΙν'Αντίοχον  τον  αυτοϋ  κυβερ- 
νήτην,    έπιΰτείλας  μη  επιπλεΖν  επί  τάς  Αυΰάνδρου 

12  ναϋς.  δ  δε  ^Αντίοχος  ττ}  τε  αυτοϋ  νηΐ  και  άλλτ}  εκ  Νο- 
τίου εις  τον  λιμένα  τών^ΕφεΟιων  είΰπλεύβας  παρ'  αύ- 

Ι^  τάς  τάς  πρώρας  των  Αυΰάνδρου  νεών  παρέπλει.  δ  δε 
Ανβανδρος  το  μεν  πρώτον  ολίγας  των  νεών  καΟ-ελκΰ- 
6ας  εδίωκεν  αυτόν  ^  έπεΙ  δε  οί  Αθηναίοι  τω  Άντιόχω 
εβοήϋ-ουν  πλείοΰι  ναυΰί,  τότε  δη  καΐ  πάΰας  ϋυντάζας 
επεπλει.  μετά  δ\  ταύτα  καΐ  οι  Ά&ηναΐοι  εκ  τοϋ  Νο- 
τίου κα^ελκΰοαντες  τάς  λοιπάς  τριήρεις  άνηχϋ-ηΰαν, 

14  ά>ς  εκαΰτος  ηνοιξεν.  εκ  τούτου  ό'  έναυμάχηβαν  οι  μεν 
έν  τάξει,  οι  δε  Α&ηναΐοι  διεοπαρμέναις  ταΓί  ναυΰί, 
μέχρι  ού  'έψν^^ον  άπο?.εΰαντες  πεντεκαίδεκα  τριήρεις, 
των  δε  ανδρών  οΓ  μεν  πλεΐύτοι  έξεφνγον,  οι  δ'  έζω- 
γρή&ηΰαν.  Αΰοανδρος  δε  τάς  τε  ναϋς  άναλαβων  καΐ 
τρόπαιον  ΰτήοας  επί  τοϋ  Νοτίου  διεπλευβεν  εις  Εφε- 

15(?ον,  ο[ δ" 4%•ηναΐοι  εις  Σάμον.  μετά  δε  ταϋτα'Αλκι^ 
βιάδης  έλ&ών  εις  Σάμον  άνηχ&η  ταΐς  ναυΰΐν  άπάΰαις 
έπΙ  τον  λιμένα  τών  Έφεοίων.,  και  προ  τοϋ  βτοματος 


Ι,  ι  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.   V.  '  19 

παρέ'ταξδν,  εί'τις  βονλοιτο  νανμαχεΐν.  έπειδη  όε  Αν- 
ΰανδρος  ονκ  άντανήγαγε  διά  το  τίολλαΐς  νανΰΐν  ελατ- 
τονΰϋ-αι,  αΛεπλενοεν  είς  Σάμον.  Λακεδαιμόνιοι  δε 
ολίγω  νΰτερον  αίρονΰι  /δελφίνων  καΐ  Ηιόνα.  οι  δε  16 
εν  οίκω Ά&ηναΐοι,  επειδή  ηγγελ&η  η  ναυμαχία,  χαλέ- 
τΐώς  εΐχον  τω  Αλκιβιάδη ,  οίόμενοι  δι'  άμέλειάν  τε  καΐ 
άκράτειαν  άτίολωλεκέναι  τας  νανς.  καΐ  ΰτρατηγονξ 
εΐλοντο  αλλονς  δέκα,  Κόνωνα,  κΐιομέδοντα.  Λέοντα, 
Περικλέα,  Έραοινίδην,^Λριΰτοκράτη ,  'Λρχέΰτρατον, 
Πρωτόμαχρν,  Θράΰνλλον,  'Λριύτογέτ'η.  ^Αλκιβιά-11 
δης  μεν  ονν  τΐονηρως  καΐ  εν  ττ}  βτρατια  φερόμενος, 
λαβών  τριήρη  μίαν  άτίέηλενβεν  εις  ΧερρόνηΟον  εις  τα 
εαντον  τείχη,  μετά  δε  ταντα  Κόνων  εκ  της  Άνδρου  \% 
όνν  α'ις  είχε  νανόιν  εΐκοΰι  ψηφιΰαμένωνΆϋ-ηναίων  εις 
"^άμον  επλενΰεν  επί  το  ναυτικόν.  άντΙ  δΐ  Κόνωνος  εις 
'Λνδρον  ετιεμψαν  Φανοο&ένη ,  τέτταρας  νανς  έχοντα, 
ούτος  περιτνχών  δυοΐν  τριηροιν  Θονρίαιν  ελαβεν  αν-  19 
τοις  άνδράβι  •  καΐ  τονς  μεν  αιχμαλώτους  απαντάς  Ηδη- 
οαν  ^Α&ηναΐοι ,  τον  δε  άρχοντα  αυτών  ζίωριέα ,  όντα 
μεν'Ρόδιον,  πάλαι  δε  φυγάδα  έ^'Λϋ•ηνών  καΐ  Ρόδου 
υπό  Ά&ηναίων  κατεφηφκΐμένων  αυτοϋ  %•άνατον  και 
των  εκείνου  βυγγενών ,  πολιτενοντα  παρ'  αντοΓ^,  έλε- 
ήααντες  άφειβαν  ονδε  χρήματα  πραξάμενοι.  Κόνων  20 
δ'  επεί  εις  την  Σάμον  άφίκετο  και  το  ναυτικόν  κατέλα- 
βεν  ά&ύμως  έχον,  βνμπληρώβας  τριήρεις  εβδομηχοντα 
άντΙ  των  προτέρων ,  ούβών  πλέον  η  εκατόν ,  καΐ  ταύ~ 
ταιςαναγαγόμενος  μετά  τ ών  άλλων  βτρατηγών,  άλ- 
λοτε άλλη  άπο βαίνων  της  των  πολεμίων  χώρας  ελ'η- 
ζετο.  [και  6  ένιαυτός  ^ληγεν,  εν  ω  Καρχηδόνιοι  εις  Σικέ-  21 
λίαν  Οτρατεύΰαντες  εΐκοβι  καΐ  εκατόν  τριηρεΰι  καΐ  πε- 
ζής Οτρατιάς  δώδεκα  μυριάΰιν  ε'ιλον  Λκράγαντα  λιμω, 

ιιάχη  μεν ηττν^έντες,  προβκαϋ-εξόμενοι  δε  επτά  μήνας] 

•2* 


20  '         1  Ι  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  VI. 

VI.  Τω  ί'  Βτίίόντι  ετει  \ω  η  τε  αελήνη  εξε^.ιπεν  εβτίέ- 
406! ρα^  και  6  παλαιοξ  τϊϊςΆΰ-ηνάς  νεώς  εν  Ά&ήναις  ενα- 
πρήαϋ^η  ,  Πιτνα  μεν  έφορενοντος,  άρχοντος  δε  Κιζλ- 
λίον  '^^ηνηΰιν,]ο[ Λακεδαιμόνιοι  τω  Ανσάνδρω  παρ- 
ελ^ιλν^ότος  ηδη  τον  χρόνου  [και  τω  πολεμώ  τεττάρων 
ααΐ  εΐκοβιν  έτών^  επεμ  φαν  έπΙ  τάς  νανς  Καλλικρατί- 

2  δαν.  οτε  δε  παρεδίδον  ο  Ανΰανδρος  τας  νανς^  έλεγε  τω 
Καλλικρατίδα  οτι  0-αλαττοκράτωρ  τε  παραδιδοίη  και 
ναυμαχία  νενικηκώς.  ό  δε  αντον  εκέλενΰεν  εξ  Εφεΰυν 
εν  άριΰτερα  Σάμου  ηαραηλεύβαντα  ^  ου  ηίΤαν  αί  των 
^ Αθηναίων  νηες ,  έν  Μιλητω  παραδοϋναι  τας  ναΰς^  και 

3  όμολογήαειν  %•αλαττοχρατεΐν.  ου  φαμενου  δε  τον  Αν- 
ΰάνδρον  πολυπραγμονειν  άλλου  άρχοντος,  αυτός  ό 
Καλλικρατίδας  προ-ς  α'ις  παρά  Αυβάνδρου  έλαβε  ναυοΐ 
προοεπλήρωβεν  εκ  Χίου  καΐ  Ρόδου  και  αλλο^εν  άπο 
των  ύυμμάχων  πεντήκοντα  ναΰς.  ταύτας  δε  πάβας 
άθ•ροίβας,  οϋΰας  τετταράκοντα  και  εκατόν,  παρεοκευ- 

4άζετο  ώς  άπαντηΰόμενος  τοις  πολεμίοις.   καταμαϋ•ώ]> 
δ'  υπό  των  Αυΰάνδρου  φίλων  καταβταοιαζόμενος,  ου 
μόνον  άπρο&ύμως  υπηρετούντων,  άλλα  καΐ  δια^ρο-   - 
ούντων_  εν  ταΐς  πόλεαιν  οτι  Αακεδαιμόνιοι  μέγιβτα 
παραπίπτοιεν  εν  τω  διαλλάττειν  τους  ναυάρχους,  πολ-     ■' 
λάκις  άντ'  επιτηδείων  γενομένων  και  άρτι  βυνιέντων 
τά  ναυτικά  και  άν&^ρώποις  ως  χρηοτέον  γιγνωοκόντων 
απείρους  0-αλάττης  πέμποντες  καΐ  άγνώτας  τοις  έκεΐ^    ... , 
κινδυνεύοιέν  τι  πα%•ειν  διά  τοϊ;το,   εκ  τούτου  δε  ο  ^,^^ 
Καλλικρατίδας  ανγκαλέβας  τους  Λακεδαιμονίων  εκεί 
παρόντας  ελεγεν  αύτοΐς  τοιάδε. 

5  ΈμοΙ  μεν  αρκεί  οίκοι  μένειν ,  καϊ  είτε  Αύβανδρος 
είτε  άλλος  τις  εμπειρότερος  περί  τά  ναυτικά  βουλεται 
είναι,  ου  κωλύω  τί  κατ  έμέ•  εγώ  δ^  υπό  της  πόλεως 
έπΙ  τάς  ναΰς  πεμφΰ-είς  ονκεχω  τί  άλλο  Λοιώ  η  τ'ί  κε- 


1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.   VI.  21 

Ιίνόμενα  ώξ  αν  δννωμαι  κράτιοτα.     νμεΐς  όε  προς  α 
εγώ  τε  φιλοτιμούμαι  καΐ  ή  πόλις  ημών  αίτιάξεται,  ί'ΰτε        '      » 
γαρ  αντά  ώΰτΐερ  και  εγώ  ^  ύυμβονλενετε  νά  ίίριβτα    ^^^^^ 
νμΐν  δοχονντα  είναι  περί  τον  εμε  ένΰ-άδε  μενειν  η  οΙ~    />  *  -ψ- 
κάδε  άποπλεΐν  ερονντα  τα  κα&εβτώτα  ενϋ•άδε.  •τι*^"• 

Ονδενσς  δε  τολμηύαντος  άλλο  τι  είηεΐν  η  τοις  οί-6 
κοι  7ίεί^ε(3%αι  ποιεΐν  τε  έψ'  αηκει,  έλ%^ών  παρά  Κν- 
ρον  Ίίτει  μιβ&ον  τοΙς  νανταις'  6  δε  αντώ  είπε  δνο  ημέ-  7 
ρας  έπιΰχεΐν.     Καλλικρατίδας  δ\  άχ^εβ^είς  τη  άνα-    6^--^»-^ 
βολγι  ϋοΐ  ταΐς  επΙ  τάς  ΰ•νρας  φοιτηβεβιν ,  6ργί(5%•εΙζ  καΐ  Κ.  ν^•, '-' 
ειπών  άϋ•λιωτάτονς  είναι  τους  "Ελληνας,  ότι  βαρβά- 
ρους κολακενονΟιν  ένεκα  αργυρίου,  φάΰκων  τε,  ην  6ω~ 
ΰ-τί  οικαδε,  κατά  γε  το  αντονδννατόν  διαλλάί,εινΆϋ-η- 
ναίους  και  Λακεδαιμονίους,  άπέπλενβεν  είς  Μίλητον^ 
κάκεΐ^εν  πέμφας  τριήρεις  είς  Λακεδαίμονα  επΙ  χρή-  8 
ματα,  έκκληβίαν  ά&ροίοας  τών  Μιληοίων  τάδε  είπεν. 

ΈμοΙ  μεν ,  ώ  Μιλήοιοι ,  ανάγκη  τοΓ^  οίκοι  αρχουβι 
πείΟ-εβ&αι•  υμάς  δε  εγώ  άξιώ  προ&νμοτάτους  είναι  είς 
τον  πόλεμον  δια  το  οίκοϋντας  εν  βαρβάροις  πλεΐβτα 
■Λακά  ήδη  υπ  αυτών  πεπον&εναι.     δει  δ'  υμάς  εξηγεί-  9 
οϋ^αι  τοις  άλλοις  βυμμάχοις  όπως  αν  τάχιβτά  τε  και 
μάλιοτα  βλάπτωμεν  τους  πολεμίους,  εως  αν  οι  εκ  Λα- 
κεδαίμονος ήκωΰιν,  ους  εγώ  επεμ-φα  χρήματα  άδοντας, 
επεί  τα  ενϋ-άδε  υπάρχοντα  Λνϋανδρος  Κνρω  αΛο^ου^  10 
ως  περιττά  οντα,οίχεταΐ'  Κύρος  δε  έλ&όντος  έμοϋ  έπ' 
αυτόν  άεΐ  άνεβάλ?.ετ6  μοι  διαλεχ&ήναι,  εγώ  ^  επί  τάς 
εκείνου  ϋ•νρας  φοιτάν  ουκ  εδυνάμην  έμαυτον  πεΖβαι. 
ύηιβχνούμαι  δ^  νμΐν  άντι  των  Ονμβάντων  ήμίν  άγα-  11 
}^ών  εν  τω  χρόνω  ω  άι>  εκείνα  προοδεχώμεϋ-α  χάριν     «•<•'"•'  ^ 
άξίαν  άποδώβειν.     άλλα  αύν  τυΐς ^'ί'εοΐς  δείζομεν.τοΐς    ,/»^  .•*► 
βαρβάροις  οτι  και  άνευ  τού  εκείνους  ^αυμάζειν  δυνά- 
ιιεϋ-α  τους  εχθρούς  τιμωρειβϋ-αι. 


22  1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  VI. 

12  ΈπεΙόϊταύτ^  εϊΛεν,  άνιΰτάμενοί  πολλοί  χοά  μά- 
λίΰτα  οι  αντιαζόμενοι  έναντιούϋ&αι  δεδίότες  είβιιγούν- 
το  πόρο'ν  χρημάτων  καΐ  αντοί  έπαγγελλόμενοι  ίδία.^ 
λαβών  δ\  ταύτα  εκείνος  καΐ  εκ  Χίου  Λεντεδραχμίαν 
έκάατω  αών  ναυτών  εφοδιαΰάμενος  έπλευβε  τήζ  Λέ- 

13  οβου  έπΙ  Μή^υμναν  πολεμίαν  ουβαν.  ου  βονλομένων 
δε  τών  Μη&υμναόων  προΰχωρεΐν^  άλλ'  εμψρούρων 
όντων  Αθηναίων  και  τών  τα  πράγματα  εχόντων  άττι- 
κιζόντων^  προαβαλών  α[ρεΐ  την  πόλιν  κατά  κράτος. 

14  τα  μεν  ουν  χρήματα  πάντα  δίήρπαΰαν  οι  ϋτρατίώται, 
τά  δε  άνδράποδα  πάντα  ουνή&ροίοεν  ό  Καλλικρατίδας 
είζ  την  άγοράν^  καΐ  κελευόντων  τώνΐΰνμμάχων  άποδό- 
ο&αι  και  τους  Μη&υμναίους  ονκ  εφη  εαυτού  γε  άρχον- 
τος ούδένα  Ελλήνων  εις  το  εκείνου  δυνατόν  άνδραπο- 

15  δι6%'ήναι.  τ^]  ό  νϋτεραία  τους  μεν  ελευ&έρους  άφήκε, 
τους  δε  τών  Άθ•ηναίων  φροζ;^οι)5  ^<^^^  "^ά  άνδράποδα 
τά  δούλα  πάντα  άπέδοτο  •  Κόνωνι  δε  είπεν  οτι  παΰβει 
αύτον  μοιχώντα  την  ^άλατταν.  κατιδών  δε  αυτόν 
άναγόμενον  άμα  ττ]  ήμερα,  έδίωκεν  νποτεμνό μένος 

16 τον  εις  Σάμον  πλουν,  όπως  μη  εκείβε  φύγοι.  Κόνων 
δ'  έφευγε  ταΐς  ναυΰϊν  ευ  πλεούβαις  διά  τό  εκ  πολλών- 
πληρωμάτων  εις  ολίγας  έκλελέχ^αι  τους  αρίστους  εξ&τ 
τας,  και  καταφεύγει  εις  Μυτιλήνην  της  Αέββου  λαί 
βύν  αυτω  τών  δέκα  ΰτρατηγών  Λέων  καΓΕραβινίδ^ς. 
Καλλικρατίδας  δε  βυνειβέπλευαεν  εις  τον  λιμένα,  διώ- 

17θκωί/  ναυβίν  εκατόν  και  έβδομήκοντα.  Κόνων  δε  ως 
έφ^ΐ]  υπό  τών  πολεμίων  κατακωλυ%•είς,  ήναγκάΰ&η 
ναυμαχήΰαι  προς  τω  λιμένι,  και  άπώλεβε  ναύς  τριά- 
κοντα• οι  δε  άνδρες  εις  την  γήν  άπέφυγον  τάς  δε 
λοιπάςτών  νεών,  τετταράκοντα  ούοας,  υπό  τω  τεί~ 

18  χει  άνείλκυοε.  Καλλικρατίδας  δε  εν  τω  λιμένι  όρμιοά- 
'χενος  έπολίόρκει  ένταύ&α,  τον  έκπλονν  έχων.  •  καΐ 


II  β.  Ι.    ο  Α  ρ.   VI.  23   1, 

,  .  .  Ύ" 

κατά  γήν  μεταττίμ-φαμενοζ  τονξ  Μηϋ•νμναίονζ  τιανδη-  '- 
μεΐ  και  εκ  τής  Χίου  το  Οτράτενμα  διεβίβαΰε  •  χρήματα 
τε  παρά  Κνρον  αύτώ  ηλϋ-εν.    6  δε  Κόνων  έπεί  έηο- 19 
λίορκείτο  καΐ  κατά  γήν  καΐ  κατά  ϋ-άλατταν^  καΐ  βίτον 
',  ΆΐιΌνδαμόϋ-εν  ην  ενπορήοαι^  οι  δε  άνθρωποι  πολλοί  έν    ■ 
τγι  πάλει  η6αν  καΐ  οι  Ά&ηναΐοι  ουκ  εβοηϋ•ονν  δια  το 
μη  πνν^άνεο&αι  ταύτα.  καΟ-ελκνΰας  των  νεών  τάς 
άριοτα  πλεονΰας  δυο  έπλήρωοε  προ  ημέραξ,  έΈ,  απα- 
θών των  νεών  τονζ  άρίΰτους  έρέτας  εκλεξας  καΐ  τονζ 
έπφάτας  εις  κοίλην  νανν  μεταβιβάΰας  και    τά  παρα- 
ρνματα  παραβαλών.    την  μεν  ονι/  ημέραν  οντωζ  άν£Ϊ--0 
χον,  εις  δετην  έβπέραν,  έπεΙ  ΰκότος  εί'η^  έί,εβίβαζεν, 
ως  μη  κατάδηλους  είναι  τοις  πολεμίοις  ταϋτα  ποιονν- 
τας.     πέμπτη  δε  ημέρα  είο&έμενοι  ΰΐτα  μέτρια ,  επει- 
δή ηδη  μέοον  ημέρας  ην  και  οί  έφορμονντες  όλιγωρως 
είχον  καΐ  ενιοι  άνεπαΰοντο ,  έξέπλενΰαν  έξω  τοϋ  λιμέ- 
νος,  καΐ  η  μεν  έπΐΈλληοπόντον  ωρμηβεν ,  η  δ^  εις  το 
πέλαγος,    των  δ'  έφορμονντων  ώς  £κα<?τοί  ηνοιγον,  21 
χάς  τε  άγκυρας  άποκόπτοντες  και  έγειρόμενοι  έβοη- 
^ονν  τεταραγμένοι,  τυχόντες  έν  τη  γη  άρ  ιβτ  οποίον  μ  ε- 
1/06  •  ειΰβάντες  δε  έδίωκον  την  εις  το  πέ?>αγος  άφορμή- 
ϋαύαν,  και  άμα  τωηϊ.ίω  δΰνοντι  κατέλαβαν,  και  κρα- 
τηβαντες  μάχη ,   άναδηοά^ενοι  άπηγον  εις  το  ΰτρατό- 
πεδον  αντοΐς  άνδράΰιν.   ή  δ'  έπΙ  τοϋ  Έλληβπόντου  22 
φνγοϋαα  ναϋς  διέψύγε ,  καΐ  άφικομένη  εις  τάς  ΎίΌ-ήνας 
εξαγγέλλει  την  πολιορκίαν.    ^ιομέδων  δε  βοηθών  Κό- 
νωνι  πολίορκονμένω  δώδεκα  νανβΐν  ώρμίοατο  εις  τον 
ενριπον  τον  των  Μυτιληναίων,    ο  δε  Καλλικρατίδας  23 
έπιπλενοας  αυτω  εξαίφνης  δέκα  μεν  των  νεών  έλαβε, 
^ιομέδων  δ'  έφυγε  τη  τε  αντοϋ  και  άλλη.     οί  δε  Ά^η-'ίΑ 
ναΐοι  τά  γεγενημένα  και  την  πολιορκίαν  έπεί  ηκουβαν, 
έφηφίβαντο  βοη&εΐν  νανοΐν  εκατόν  και  δέκα,  είΰβί^ 


24  ΙΙΒ.   Ι.    ϋΑΡ.  VI. 

βάζοντες  τους  εν  τ^  ηλικία  ονταξ  απαντάς  καΐ  δονλονξ 

χαί  έλεν&ερουζ'  καΐ  π?.ηρώ6αντεζ  τάς  δέκα  και  εκατόν 

Κνοϊ.     £ρ  τριάκοντα  ήμεραις  αΛήραν.     είβέβηΰαν  δε  και  των 

2δ  ίηηέων  πολλοί,  μετά  ταντα  άνήχϋ-ηΰαν  εις  Σάμον. 
κάκεΐ'άεν  Σαμίας  νανς  ελαβον  δέκα  •  η&ροιΰαν  δε  καΐ 
αλλάς  πλείονς  η  τριάκοντα  παρά  των  άλλων  βνμμά- 
χων,  είϋβαίνειν  άναγκάΰαντες  απαντάς,  ομοίως  δε 
και  ει  τίνες  αντοΐς  έτνχον  έξω  ονΰαι.     έγένοντο  δε  αϊ 

2,6  πάβαι  πλείονς  η  πεντήκοντα  και  εκατόν,  ο  δ\  Καλ~ 
λικρατίδας  άκονων  την  βοήϋ•ειαν  ηδη  έν  Σάμω  ονΰαν, 
αντον  μεν  κατέλιπε  πεντήκοντα  νανς  καΐ  άρχοντα 
Έτεόνικον,  ταΐς  δε  είκοοι  και  εκατόν  άναχΟ-εΙς  έδει- 
πνοποιεΐτο  της  Αέΰβον   έπΙ  ττ^  Μαλέα  άκρα  αντίον 

27  της  Μυτιλήνης,  τ^  ί'  ανττ]  ήμερα  έτνχον  και  οι 
^ Αθηναίοι    δειπνοποιονμενοι    έν    ταΐς    Άργινονΰαις' 

28  ανται  δ'  είαΐν  αντίον  της  Αέΰβον.  τής  δε  ννκτος 
ίδων  τα  πνρά,  καί  τίνων  αντώ  έ^αγγειλάντων  οτι 
οί  Ά&ηναϊοι  είεν,  άνήγετο  περί  μέΰας  ννκτας,  ως 
έξαπιναίως  προοπέοοί'  νδωρ  δ'  έπιγενόμενον  πολύ 
καΐ  βρονταΐ  διεκώλνοαν  την  άναγωγήν.     έπεί  δε  άνέ- 

29(?%θν,  άμα  τη  ημέρα  έπλει  έπι  τάς'Αργινονΰας.  οί  δ' 
Αθηναίοι  άντανήγοντο  εις  τό  πέλαγος  τω  εύωννμω, , 
παρατεταγμένοι  ώδε.  Αριστοκράτης  μεν  τό  ενώνν- 
μον  έχων  ήγεΐτο  πεντεκαίδεκα  νανΰί,  μετά  δε  ταύτα 
/ύιομέδων  έτέραις  πεντεκαίδεκα•  έπετέτακτο  δε  Άρι- 
Οτοκράτει  μεν  Περικλής,  ^ιομέδοντι  δε  Έραΰινίδης' 
παρά  δε  ζΐιομέδοντα  οι  Σάμιοι  δέκα  νανοΐν  έπι  μιας 
τεταγμένοι"  έϋτρατήγει  δε  αντών  Σάμιος  όνόματι'ΐπ- 
πενς  •  έχόμεναι  δ'  αί  των  ταξιάρχων  δέκα ,  καΐ  ανταΙ 
έπΙ  μιας '  έ7ά  δε  τανταις  αί  των  νανάρχων  τρεις,  και  ει 

30  τίνες  άλλαι  ήβαν  Ονμμαχίδες.  τό  δε  δεϊξιόν  κέρας  Πρω- 
τόμαχος  είχε  πεντεκαίδεκα  νανΰί•  παρά  δ'  αντόν  Θρά- 


1 1  Β.  Ι.    Ο  Λ  Ρ.  VI.  25 

ϋνλλος  ετεροας  πεντεκαίδεκα-  έπετέτακτο  δε  Πρωτο- 
αάχω  μεν  Ανΰίας,  έχων  τάξ  ί'ΰας  νανς ,  Θραούλλω  όε3ί 
Άρκ^τογένης.  οντω  δ'  ετάχΟ•η6αν ,  ίνα  μη  διέκπλονν 
διδοΐεν  χείρον  γαρ  εηλεον.  α[  δε  τοιν  Λακεδαιμο- 
νίων άντιτεταγμεναι  ήΰαν  ατιαβαι  έπΙ  μιας  ώξ  προς 
διέκηλονν  καΐ  περίπλονν  τΐαρεΰκεναϋμέναί ,  δια  το 
βελτιον  ηλεΐν.  είχε  δε  το  δε^ιον  κέρας  Καλλικρατίδας. 
Ερμων  δε  Μεγαρενς  6  τω  Καλλικρατίδα  κυβερνών  ^'ί 
είαε  ηρος  αυτόν  οτι  εΐ'η  καλώς  έ'χον  άποτιλεϋΰαί•  αΐ 
γαρ  τριήρεις  των  Αθηναίων  πολλω  πλείονες  η6αν. 
Καλλικρατίδας  δε  είπεν  δτι  η  Σπάρτη  ου  δ  εν  μη  κάκιον 
οικείται  αυτοϋ  αποθανόντος,  φεύγειν  δε  αίύχρόν  ίψη 
είναι,  μετά  δε  ταύτα  έναυμάχηΰαν  χρόνον  πολύν,  38 
πρώτον  μεν  ά&ρόαι,  έπειτα  δε  όιεβκεδαομεναι.  επεί 
δε  Καλλικρατίδας  τε  εμβαλούΰης  της  νεώς  άποπεοών 
εις  την  θάλατταν  ηφανίΰϋ-η  Πρωτόμαχός  τε  καΐ  οι 
μετ^  αύτοΰ  τω  δεξιω  το  εύώνυμον  ενίκηβαν,  έντεύ%•εν 
φυγή  τών  Πελοποννηοίων  έγένετο  εις  Χίον,  πλείΰτων 
δε  καΐ  εις  Φώκαιαν  •  οι  δε  Ά&ηναΐοι  πάλιν  εις  τάς  ^Αρ- 
γινούΰας  κατέπλευσαν,  άπώλοντο  δε  τών  μεν  ΆΟ-η-  34 
ναίων  νήες  πέντε  και  εί'κοΰιν  αύτοΐς  άνδράβιν  εκτός 
ολίγων  τών  προς  την  γήν  προΰενεχ&έντων ,  τών  δε 
Πελοποννηΰίων  Αακωνικαϊ  μεν  εννέα,  τών  παΰών  ού- 
ΰών  δέκα,  τών  ό'  άλλων  ΰυμμάχων  πλείους  η  ε^ηκοντα. 
.έδοξε  δε  [καΐ]  τοις  τών  Αθηναίων  ΰτρατηγοΐς  επτά  μεν  35 
και  τετταράκοντα  ναυϋΐ  Θηραμένη  τε  και  Θραΰύβου- 
λον  τριηράρχους  όντας  καΐ  τών  ταξιαρχιών  τινάς  πλείν 
επι  τάς  καταδεδυκνίας  ναύς  καΐ  τους  έπ'  αυτών  αν- 
θρώπους, ταις  δ^  άλλαις  έπΙ  τάς  μετ'  Έτεονίκον  ττ] 
Μυτιλήνη  έφορμούϋας.  ταύτα  δε  βουλομένους  ποιεΐν 
άνεμος  και  χειμών  διεκώλυΰεν  αυτούς  μέγας  γενόμε- 
νος" τρόπαιον  §ε  βτηβαντεΰ  αυτού  ηύλίζοντο.     τω  <}'86 


•26  1 1  Β.  Ι.     α  Α  Ρ.  VI.  ΥΠ. 

Έτευνίκω  6  νπηρετίκος  κέλης  ττάντα  εξήγγειλε  τα  ττερί 
την  νανμαχίαν.  ό  δε  αντον  πάλιν  εζεπεμφεν  ειπών 
τοίζ  ενονύί  αιωπτ]  έκπλεΐν  και  μηδενΐ  όιαλεγεοϋ-αι^  πα- 
ραχρήμα δε  αν&ις  πλεΐν  εις  το  εαυτών  βτρατόπεδον 
έοτεψανωμένονξ  και  βοώντας  οτι  ΚαλΡ^ικρατίδας  νενί- 
κηκε  νανμαχών  καΐ  οτι  αί  τών^ΑΟ•ηνα(.ων  νήες  άπο/.ώ- 

^Ί  λαοιν  απαβαι.  καΐ  οι  μεν  ταντ'  εποίονν  αυτός  ό', 
ε.-ΐειδή  εκείνοι  κατεπλεον  ^  έ^υε  τα  ευαγγέλια  ^  και  τοις 
ατρατιάταις  παρήγγειλε  δειπνοποιειϋ^αι  ^  καΙ  τοις  έμ- 
πόροις  τα  χρήματα  ΰιωπΐΙ  ετ'&εμένους  εις  τα  πλοία 
αποπλεΐν  είςΧίον,  ήν  δε  το  πνεϋμα  οϋριον^  καϊτάς  ^ 

38  τριήρεις  την  ταχίΰτηνΛ  αυτός  δε  το  πεζον  άπήγεν  εις 
την  Μη&υμναν ,  το  ϋτρατόπεδον  εμπρηβας.  Κόνων 
δε  καϋ-ελκύΰας  τάς  ναϋς,  έπεί  οι  τε  πολέμιοι  απεδε- 
δράκεΰαν  καΐ  6  άνεμος  εύδιαίτερος  ήν,  άπαντηύας 
τοις  Ά'9-ηναίϋΐς  ηδη  άνηγμενοις  εκ  τών  Άργινουΰών 
εφραοε  τα  περί  του  Έτεονίκου.  οί  δε  Αθηναίοι  κατέ- 
πλευσαν εις  την  Μυτιλήνην ,  εκει&εν  δ'  έπανήχ%•ηθαν 
εις  την  Χίον^  καΐ  ούδβν  διαπραξάμενοι  άπέπλευβαν 
επΙ  Σάμου. 

VII.  Οί  δ'  εν  οίκω  τούτους  μεν  τους  Οτρατηγους  επαν- 

βαν  πλην  Κόνωνος•  προς  δε  τούτω  εΐλοντο'Αδείμαν- 
τον  και  τρίτον  Φιλοκ?Μί.  τών  δε  ναυμαχηϋάντφν 
βτρατηγών  Πρωτόμαχος  μεν  καΐ  Άριοτογένης  ουκ 
2  άπήλΟ-ον  είς^Α&ηνας ^  τών  δε  εξ  καταπλευύάντων,  Πε- 
ρικλέους και  ^ιομέδοντος  και  ΑυΟίου  και  Άριοτοκρά- 
τους  και  Θραΰΰλλου  καΐ  Έρααινίδου ,  Άρχέδημος  6 
ιοΰ  δήμου  τότε  προεβτηκώς  εν  Ά&ήναις  και  της  διω-  <• 
βελίας  έπιμελόμενος  ^Εραΰινίδτ]  έπιβολήν  έπιβαλών''^^• 
κατηγορεί  εν  δικαβτηρίω ,  φάύκων  εξ  Έλληβπόντον 
αντον  εχειν  χρήματα  όντα  τον  δήμου•  κατηγορεί  δε 
καΐ  περί  της  ΰτρατηγίας.    καΐ  έδοζε  τω  δικαατηρϊω  δι]- 


1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  VII.  •27 

ϋαυ  τον  'Ε^αΰινίδην.    μίτά  δε  ταύτα  εν  τΐ]  βονλγι  διη-^ 
γονντο  οι  στρατηγοί  ηερίτε  της  ναυμαχίας  καΐ  τον  με- 
γε'&ονς  τον  χειμώνος.    Τιμοκράτονς  δ'  είπόντος  οτι 
καΐ  τους  άλλους  χρή  δε&έντας  εις  τον  δημον  παραδο- 
ϋ-ήναί,  η  βουλή  εδηΰε.   μετά  δε  ταύτα  εκκληβία  εγέ-^ 
νετο,  εν  7^]  των  οτρατηγών  κατηγορούν  αλλοί  τε  καΐ    [\^(Μ 
Θηραμένης  μάλιΰτα^  δικαίους  είναυ  λογον  υποΰχεΐν 
διότι   ουκ   ανείλοντο   τους  ναυαγούς,     οτι  μεν   γαρ 
ονδενος  άλλου  καΰ-ηπτοντο  έπιοτολην  έπεδείκνυ  μαρ- 
τύριον  ην  εζεαφαν  οι  βτρατηγοί   εις  την  βουλην  και        >^ 
εις  τον  δημον,  άλλο  ούδεν  αίτιώμενοι  η  τον  χειμώνα, 
μετά  ταϋτα  δε  οι  βτρατηγοί  βραχεως  εκαβτος  άπελο-  5 
γηΰατο,  ου  γαρ  προυτέ^η  ΰφίΰι  λ.όγος  κατά  τοννόμον, 
και  τα  πεπραγμένα  διηγοϋντο,  οτι  αυτοί  μεν  επΙ  τους 
πολεμίους  πλεοιεν,  την  δε  αναίρεΰιν  των  ναυαγών 
π^οβτα^ειαν  τών   τριηράρχων  άνδράΰιν  ίκανοις  και  ίί*»,  &^ 
έΰτρατηγηκόΰιν  ηδη,  Θηραμένει  και  Θραΰυβούλω  καΐ        •^ 
αλ.λοις  τοιούτοις'  και  είπερ  γε'  τινας  δε'οι,  περί  της  6 
άναιρεβεως  ούδένα  άλλον  εχειν  αντούς  αίτιάύαΰ&αι  η 
τούτους  οίς  προβετάχ^η.    καΐ  ονχ  οτι  γε  κατηγορούβιν 
ημών,  έψαυαν,  ψευαόμε&α  φάβκοντες  αυτούς  αιτίους 
είναι,  άλλα  το  μέγεϋΌς  τού  χειμώνος  είναι  το  κωλύ- 
βαν  την  άναίρεοιν.    τούτων  δε  μάρτυρας  παρείχοντο 
τους  κνβερνήτας  καΐ  άλλονς  τών  ΰνμπλεόντων  πο).- 
λονς.  τοιαύτα  λέγοντες  επείγον  τον  δημον  έβούλοντο  7 
δε  πολΡ.οΙ  τών  ιδιωτών  έγγυάο&αι  άνιΟτάμενοΐ'  ίό'οξί  )Π•^^' 
0£  άναβαλέΰ^αι  εις  έτέραν  εκκληοίαν  τότε  γάρ  οφε  ην 
και  τάς  χείρας  ουκ  αν  κα^εώρων '  την  δ\  βουλην  προ- 
βουλεύΰαααν  είύενεγκεΐν  οτφ  τρόπω  οι  άνδρες  κρί- 
νοιντο. ,  μετά  δε  ταϋτα  έγίγνετο  '^ίπατουρια,  εν  οις  οΐ  δ 
τε  πατέρες  και  οι  ΰυγγενεΐς  ϋΰνειΰι  βφίαιν  αΰτοΐς.   οι 
ουν  περί   τον  Θηραμένη  παρεοκεναΟαν  άν&ρώπονς 


28  1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  VII. 

μέλανα  ίμάτια  έχοντας  καΐ  εν  χρω  κεκαρμενονς  ηολ- 
λονς  εν  ταντί]  τη  εορτ-η^  ίνα  ηροζ  την  εκκληΰίαν  ηκοιεν. 
ώς  δη  ανγγενείς  οντες  των  άπολωλότων ,  καΐ  Καλλί- 
ξενον  εηενΟαν  εν  τη  βουλή  κατηγορεΐντών  βτρατηγών. 
9  εντεν&εν  εκκΡ,ηΰίαν  έτίοίονν^  είς  ην  η  βουλή  είαηνε- 
γκε  την  εαυτής  γνώμην  Καλλι^ένου  είπόντος  τηνδε' 
Επειδή  των  τε  κατηγοροΰντων  κατά  των  ΰτρατηγών 
καΐ  εκείνων  άηολογουμένων  εν  τ  ή  πρότερα  εκκληοία 
άκηκόαΰι,  δία^ηφίβαβ^αί,  Ά%•ηναίους  απαντάς  κατά 
φυλάς•  Ο^εΙναι  δ\  εις  την  φυλήν  εκάΰτην  δύο  υδρίας^ 
έφ'  εκάΰττι  δ\  τή  φυλή  κήρυκα  κηρΰττείν,  οτω  δοκοϋ- 
Οίν  άδικεΐν  οΓ  ΰτρατηγοί  ουκ  άνελόμενοι,  τους  νική- 
ΰαντας  εν  τή  ναυμαχία,  είς  την  ^τροτί'ραν  φηφίΰαΰ^αι, 
ίΟό'τω  ά£  μή ,  εις  την  ύβτέραν  αν  δε  δόξωΰίν  άδικεΐν, 
ϋ•ανάτω  ξημίώΰαί  καΐ  τοις  ένδεκα  παραδοΰναι  καΐτσ 
χρήματα  δημούιεύβαι ,  το  δ'  έπιδέκατον  τής  \^εοϋ  εΐ- 

11  ναι.  παρήλϋ-ε  δε  τις  είς  την  έκκληβίαν  φάοκων  επί 
τεύχους  άλφίτων  ΰω%•ήναι•  έπιϋτέλλειν  δ'  αντωτούς 
άπολλυμενους .  εάν  αωΰ-ή,  άπαγγεΐλαι  τω  δήμω  οτι 
οί  βτρατηγοί  ουκ  άνείλοντο  τους  άρίύτους  υπέρ  τής 

12  πατρίδος  γενομε'νους.Λτον  δε  Καλλίξενον  προίΐεκαλε'- 
βαντο  παράνομα    φάύκοντες   γεγραφέναν  Εύρυπτό• 
λεμός  τ  ε  6  Πειΰιάνακτος  καΐ  άλλοι  τίνες,    τοϋ  δε  δήμου 
ενιοι  ταϋτα  επήνουν,  το  δε  πλήϋ•ος  εβόα  δεινον  είναι 

13  ει  μή  τις  έάΰει  τον  δήμον  πράττειν  ο  αν  βούλ.ηται.  και 
επι  τούτοις  είπόντος  Αυκίοκον  και  τούτους  τή  αυτή 
ψήφω  κρίνεοΟ-αι  ήπερ  και  τους  Οτρατηγονς,  εάν  μή 
άφώύι  τήν  κλήΟιν,  έπε^ορύβηβε  πάλιν  6  όχλος,  καϊ 

14  ■ηναγκάοΟ'ηΟαν  άφιέναι  τάς  κλήΰεις.  των  δε  πρυτάνεων 
τίνων  ου  φαβκόντων  προ^ήΰειν  τήν  διαφήφιΰιν  παρά 
τον  νόμον,  αύ&ις  Καλλίξ,ενος  άναβάς  κατηγορεί  αυ- 
τών τά  αυτά.    οί  δε  ββόων  καλεΐν  τους  ου  φάΰκοντας 


1 1  Β.  Ι.    €Α?.   \η.  29 

Οί  δε  πρυτάνεις  φοβη&εντες  ώμολόγουν  ηάντες  προ-  1δ 
^ήαειν  πλην  Σοικράτονς  τον  υωφρονιΰκον    ούτος  ό' 
ονκ  εφη  αλλ'  η  κατά  νόμον  πάντα  ποιηΟειν.     μετά  δε  16 
ταύτα  άναβάς  Ενρνπτόλεμος  ελε%εν  νπερ  των  Στρατη- 
γών τάδε. 
^ι~^'       Τα  μεν  κατηγορηΰων ,  ώ  άνδρες  Α&ηναΙοι^  άνέ- 
βην  ενΟ-άδε  Περικλέους  αναγκαίου  μοι  οντος  καΐ  επι- 
τηδείου καΐ  ζίιομέδοντος  φίλου,  τα  ά'  νπερατΐολογη- 
ϋόμενος ,  τα  δε  Ουμβονλενβων  α  μοι  δοκεΐ  αβίβτα  εί- 
ναι άτΐάΰη  τη  πόλει.Ι  κατηγορώ  μεν  ονν  αυτών  οτι  ιη 
έπειθαν  τους  βυνάρχοντας  βονλομένονς  πέμπειν  γράμ- 
ματα τι]  τε  βουλή  καΐ  ύμΐν  οτι  έπετα^αν  τω  Θηραμένει 
καΙ    Θραβυβούλω  τετταράκοντα  καΐ  επτά   τριήρεΰιν 
χνελέο^αιτούς  ναυαγούς,  οί  δε  ονκ  άνείλοντο. .  ίΐτα18 
νϋν  την  αΐτίαν  κοινην  εγρνΰιν  εκείνων  ιδία  άμαρτόν- 
ιων ,  και  αντί  της  τότε  φιλανϋ-ρωπίας  νϋν  νπ'  εκείνων 
τε  καί  τίνων  άλλων  έπιβουλενόμενοι  κινδυνεΰουύιν 
άπολεο&αΐ'  ουκ  ,  αν  ύμεΐς  γέ  μοι  πεί&ηΰ&ε  τα  δίκαια  19 
και  οΟια  ποιονντες,  και  ο&εν  μάλιΰτατάληϋ^ή  πενβε- 
βιί^καΐ  ου  μετανοηβαντες  ϋοτερον  εύρήβετε  αφάς  αυ- 
τούς ημαρτηκότας  τα  μέγιβτα  εΙς  ϋ-εούς  τε  και  υμάς 
αύτούς.ψ  βνμβουλεύω  δ'  ύμΐν,  εν  οίς  ού&'  ύπ'  εμοϋ 
ον-θ-'  νπ'  άλλου  ούδενός  έ'βτιν  έ%απατη%•ηναι  υμάς,  και 
τους  άδικοϋντας  είδότες  κολάΰεβ&ε  ?)  αν  βούληΰ&ε 
δίκ^,  καΐ  άμα  πάντας  και  καθ'  ενα  εκαβτον,  ει  μη 
πλέον,  αλλά  μίαν  ήμέραν  δόντες  αύτοΐς  νπερ  αυτών 
άπολογηΰαΰ&αι,      μη   άλλοις  μάλλον  πιβτεύοντες  η 
ύμΐν  αύτοΐς:1  ίΰτε  δε,  ώ  άνδρες  '^&ηναίοι,  πάντες  οτ•,  το  20 
Καννωνοϋ  ιρήφΐ0μά  εβτιν  ίβχυρότατον ,  ο  κελεύει^  εάν 
τις  τον    ΑΟ^ηναίων  δημον  άδικη,  δεδεμενον  αποδι- 
κεΐν  εν  τω  δήμω,  χαΐ  έάν  καταγνωΰ&η  αδικεΐν,  αττο- 
9•ανεΐν  εις  το  βάραΟ-ρον  εμβληϋ-έντα,  τά  δε  χρήματα 


30  1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.   νπ. 

αντον  δημεν&ήναί  καΙ  της  ϋ-εον  το  έπίόεκατον  είναι 

21  κατά  τοντο  το  ψηφίΰμα  κελεύω  κρίνεο^αι  τους  ΰτξι>α- 
τηγονς  και  νη^ία,  αν  νμΐν  γε  δοκτί,  πρώτον  Περί- 
κλεα  τον  εμοί  Λροΰηκοντα'  αίβχρον  γαρ  μοί  εΰτιν  εκεί- 

22  νον  τίερί  πλείονος  ποιεΐ6%•αι  η  την  ολην  πολιν.  τοντο 
δ'  ει  βονλεβ^ε,  κατά  τόνδε  τον  νόμον  κρίνατε,  ος 
εβτιν  έπίτοΐςίεροβνλοιςκαίπροδόταις,  εάν  τις  η  την 
πόλιν  προδίδω  η  τά  ιερά  κλέπτγι,  κρι&εντα  εν  δικα- 
ΰτηρίω ;  αν  καταγνωΰΘ'τΙ,  μη  ταφήναι  εν  ττί  '^ίττικτ], 

23  τά  δε  χρήματα  αντον  δημόΰια  είναι,  τούτων  οποτέρω 
βούλεΰ&ε ,  ω  άνδρες^ Αθηναίοι,  τω  νόμω  κρινέο^κν 
οΐ  άνδρες  κατά  ενα  εκαύτον  διτιρημενων  της  ημέ- 
ρας τριών  μερών,  ένος  μεν  εν  ω  ύνλλέγεΰϋ-αι  νμάς  δει 
καΐ  διαχΡηφίξεβ&αι ,  εάν  τε  άδικεΐν  δοκώβιν  εάν  τε  μι•^, 
έτε'ρον  δ^  εν  ω  κατηγορήβαι ,  έτερον  δ'  εν  ω  άπολογΐ}- 

"24  βαβΟ-αι.^ι  τούτων  δε  γιγνομενων  οι  μεν  άδίκονντεςτεύ^ 
ζονται  της  μεγίβτης  τιμωρίας ,  οι  (5'  αναίτιοι  ελενΰ'ε- 
ρωΰ'ηΰονται  νφ'  νμών,  ώ  ^Α%•ηναΐοι,  και  ονκ  άδικονν- 

25  τες  άπολοννται.  νμεΐς  δε  κατά  τον  νόμον  ενΰεβονν- 
τες  καΐ  εύορκονντες  κρινεΐτε  και  ον  βνμπολεμηβετε 
Αακεδαιμονίοις  τους  εκείνους  εβδομηκοντα  νανς  άφε- 
Αομενοι^ί  καΐ  νενικηκότας ,  τούτονς  άπολλύντες  άκρί-^ 

26  τονς  παρά  τον  νόμον.  τί  δε  και  δεδιότες  ΰφόδρα  όν- 
τως επείγεοθ-ε;  τ}  μη  ονχ  νμεΐς  ον  αν  βούληΰ&ε  άπο- 
κτείνητε  και  ελεν^ερώοητε,  αν  κατά  τον  νόμον  κρίνη- 
τ£,  άλλ'  β^»  αν  παρά  τον  νόμον  ,'ώΰπερ  Καλλί^ενος 
την  βονλην  έπειοεν  εις  τον  δημον  είΰενεγκεΐν^ια  ψη- 

'27  φ<*>ί  άλλ'  Ιΰως  αν  τίνα  και  ουκ  αίτιον  οντά  αποκτεί•^ 
ναιτε,  μεταμελήΰει  Οε  νΰτερον.  άναμνη6%•ητε  ως  αλ- 
γεινόν  και  ανωφελές  ηδη  έοτί,  προς  δ  ετι  και  περί  &α~ 

28  νάτον  άνΟ-ρώπον  ήμαρτηκότες.  δεινά  δ'  αν  ποιήύαιτε, 
εέ  Άριβτάρχω  μεν  πρότερον  τον  δήμο  ν  καταλύοντι^ 


1 1  Β.  Ι.    Ο  Α  Ρ.  VII.  31 

είτα  δε  Οίνόην  προδιδόντι  Θηβαΐοις  ποΡ,εμιοις  ούΟίν, 
εδοτε  ημεραν  άττολογηΰαοϋ-αι,  ^  εβονλετο  καΐ  ταλλα 
κατά  τον  νόμον  προνϋ-ετε,  τονς  δε  ΰτρκτηγονς  τους 
τίάντα  νμΖν  κατά  γνωμην  πρά^αντας^  νικηΰαντας  δ'ί 
τονς  τίολεμίονς ,  των  αυτών  τούτων  άποΰτερηϋετε ' 
μη  νμεΐς  γε,  ώ  '/^&ηναΙοΰ,  άλλ'  εαυτών  οντάς  τονς  νό-'29 
μονς,  δί'  ους  μάλίΰτα  μέγιύτοί  εοτε,  φυλάττοντες, 
ανεν  τούτων  μηδέν  τΐράττειν  πειράο&ε.  ετίανέλϋ'ετε 
δε  και  έη'  αυτά  τά  τίράγματα  καΌ-'  α  καΐ  αϊ  άμαρτίαι 
δοκονβί,  γεγενήο&αι  τοις  ατρατηγοΐς.  έπεϊ  γάρ  κρατη- 
βαντες  ττί  ναυμαχία  εις  την  γην  κατεπλευΰαν,  /^ νομί- 
μων μεν  έκέλευεν  άναχ&εντας  επί  κερως  άτΐαντας  άναι- 
ρεΐοϋ-αι  τά  ναυάγια  και  τονς  ναυαγούς,  Έραβίνίδης  ί' 
επί  τονς  προς  Μυτιλ-ηνην  πολεμίους  την  ταχίβτην 
πλείν  απαντάς  •  Θράανλλος  δε  αμφότερα  ^φη  γενέβϋ^αι, 
αν  τάς  μίν  αντον  καταλίπωΰί,  ταΐς  δε  έπΙ  τονς  πολε- 
μίονς  πλέωβί'  καΐ  δοϊ,άντων  τούτων  καταλιπεΐν  τρεις  ^^ 
νανς  εκαΰτον  εκ  της  αντον  βνμμορίας ,  των  Στρατη- 
γών οκτώ  όντων,  καΐ  τάς  τών  ταξιάρχων  δέκα  καΐ 
τάς  Σαμίων  δέκα  καΐ  τάς  τών  νανάρχων  τρεις ' 
ανταιάπαΰαι  γίγνονται  επτά  καΐ  τετταράκοντα,  τέτ- 
ταρες  περί  εκάΰτην  νανν  τών  άπολωλνιών  δώδεκα 
ονΰών.  τών  δε  καταλειφ%•έντων  τριηράρχων  ήΰαν  και  31 
ΘραίΤυ/ίοιΆοί  καΐ  Θηραμένης ,  ος  έν  ττ}  πρότερα  έκ- 
κληΰία  κατηγορεί  τών  βτρατηγών.  ταΐς  δε  άλλαις 
νανΰΐν  ^πλεον  επί  τάς  πολέμιας,  τί  τούτων  ονχ  ίκα- 
νώς\καί  καλώς\  έπραξαν;  ονκονν  δίκαιον  τά  μεν  προς 
τονς  πολεμίονς  μη  καλώς  πραχ^έντα  τονς  προς  τού- 
τονς  ταχ%έντας  νπέχειν  λόγον,  τονς  δ\  προς  την  άναί- 
ρεΰιν,  μη  ποιηΰιχντας  α  οι  ΰτρατηγοι  έκέλενΰαν ,  διότι 
ονκ  άνείλοντο  κρίνεο&αι.  τοΰοϋτον  ό'  εχω  είπεΐν  νπερ  32 
αμφοτέρων  οτι  6  χειμών  διεκωλνβε  μηδέν  πράί,αι  ων 


32  1 1  β.  Ι.  Ο  Α  Ρ.  νυ. 

οί  ΰτρατηγοί  παρεκελενΰαντο.  τούτων  δε  μάρζνρζ^ 
οί  οω&εντες  από  τον  αυτομάτου ,  ων  εΙς  των  ημετέραν 
ΰτρατηγών  επΙ  καταδύύης  νεώξ  διαΰω^είς ,  ον  κελεν- 
ονΰι  ττ}  ανττ}  'ψηφφ  κρίνεα&αι,  και  αυτόν  τότε  δεόμενον 
αναιρέβεωζ^  γΐτιερ  τους  ου  τιράξαντας  τα  προΰταχΟ^εν- 

33τ«•  μ'^  τοίνυν^  ώ  άνδρες '^&ηναΐοί,  αντί  μεν  της  νί- 
κης καΐ  της  ευτυχίας  όμοια  ποίήβητε  τοις  ηττημένοις 
τε  καΐ  άτνχονϋιν,  άντΙ  δε  των  εκ  &εοΰ  αναγκαίων 
άγνωμονεΐν  δόξητε,  προδοβίαν  καταγνόντες  άντΙ  της 
αδυναμίας,  ούχ  ικανούς  γενομένους  δια  τον  χειμώνα 
πράξαι  τα  προβταχϋ-εντα  •  αλλά  πολύ  δικαιότερον  ΰτε- 
φάνοις  γεραίρειν  τους  νικώντας  η  ^ανάτω  ξημιούν 
πονηροις  άνΟ•ρώποις  πει^ομένους. 

34  Ταντ '  ειπών  Εύρυπτόλεμος  έγραψε  γνώμην  κατά 

το  Καννωνον  ψήφιΟμα  κρίνεΟ^αι  τους  άνδρας  δίχα 
^καβτον '  η  δε  της  βουλής  ην  μια  ψηφώ  απαντάς  κρί- 
νειν.  τούτων  δε  διαχειροτονονμενων  το  μεν  πρώτον 
ξκριναν  την  Ευρυπτολέμου  •  νπομοΰαμενου  δε  Μένε- 
κλέους  και  πάλιν  διαχειροτονίας  γενομένης  έκριναν 
την  της  βουλής,  και  μετά  ταύτα  κατεψηφίύαντο  των 
νανμαχηθάντων  βτρατηγών  οκτώ  όντων  άπέ%ανον 
δε  οί  παρόντες  ίξ.  καΐ  ου  πολλώ  χρόνω  νβτερον  μετέ- 
μελε  τοις  Ά&ηναίοις ,  καΐ  έψηφίααντο ,  οΐτινεςτόν  δή- 
μον  εξηπάτηϋαν ,  προ/ϊοΑα^  αυτών  είναι,  και  εγγυη- 
τάς  καταϋτήΰαι,  εως  αν  κρι^ώβιν,  είναι  δε  και  Καλλί- 
Ιζ,ενον  τούτων,  προνβλή&ηβαν  δε  καΐ  άλλοι  τέτταρες, 
καΐ  εδεϋ-ηοαν  υπό  τών  έγγυηΟαμενων.  νβτερον  δε 
ατάβεώς  τίνος  γενομένης,  εν  τ)  Κλεοφών  άπέΟ-ανεν, 
άπέδραΰαν  ούτοι,  πριν  κρι&^ήναΐ'  Καλλίίενος  δε  κατ- 
ελ%^ώx>  ότε  καΐ  οί  έκ  Πειραιώς  εις  τό  αΰτν ,  μιβούμενοξ 
νπό  πάντων  λιμώ  άπέ&ανεν. 


11  Β.  II.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  33 


[Β.] 


Ι-χΓ  (ϊε  εν  ΤΎΐ'Χίφ  μετά  τον  ^Ετεονίχον  βτρατιώταί  ον~  Ι..        . 

τες ,  εωξ  μεν  ΰ^ερος  ήν ,  από  τε  της  ώρας  έτρεφοντο  και  \  \ 
εργαζόμενοι,  μίΟ&ον  κατά  την  χώραν  έηεΐ  δ\  χειμών 
εγένετο  καΐ  τροφην  ουκ  είχον  γυμνοί  τε  ήΰαν  καΐ  άνν- 
τίόδητοί,  αννίβταντο  άλληλοις  και  βυνετί^εντο  ώς  ττ] 
Χίω  ετίίΟ-ηβόμενΟί'  ο'ις  δε  ταντα  άρέύκον  καλαί^ον  φέ- 
ρειν  έδόκεν ,  Χνα  αλλήλους  μά%•οιεν  ότίόβοι  εί'ηΰαν^  ηυ-  2  -τ 
δομένος  δϊ  το  βύν&ημα  ό  Έτεόνικος ^\άπόρως  μεν  είχε  \ 

τι  %ρ(^το  τω  πράγματι,  διά  το  τίλη^ος  των  καλαμηφό- 
ρων  τό  τε  γάρ  έκ  τον  εμφανοΰς  έτίίχειρήΰαι,  ΰφαλε- 
ρον  έδόκει  είναι ^  μη  εις  τά  οτίλα  όρμηβωΰι  καΐ  την 
πόλιν  κατασχόντες  καΐ  πολέμιοι  γενόμενοι  άπολέΰωύι 
πάντα  τά  πράγματα ,  αν  κρατηβωβι^  τό  τ'  αν  άπολ- 
Κνναι  άν&ρώπονς  σνμμάχονς  πολλονς  δεινόν  εφαίνετο 
είναι,  μη  τίνα  καΐ  εις  τους  άλλους  Έλληνας  δ ιαβολην 
βχοΐεν  και  οί  ΰτρατιώται  δνβνοι  προς  τά  πράγματα 
ώβιν  *  άναλαβών  δε  μεϋ-'  εαυτού  άνδρας  πεντεκαίδεκα  3 
εγχειρίδια  έχοντας  επο  ρ  ενετό  κατά  την  πόλιν,  καΐ  έν-    '^^λ'^'^ 
τυχών  τινι  οφ&αλμιώντι  άνϋ'ροάπω  άπιόντι  «ξ  ίατρείτ- 
0Ί>,  κάλαμον  έχοντι,  άπεκτεινε.   θορύβου  δΐ  γενομε'- 4 
νου  καΐ  ερωτώντων  τινών  διά  τί  άπέ&ανεν  6  άν%•ρω- 
πος ,  παραγγελλειν  έκελευεν  6  Έτεόνικος ,  ότι  τον  κά- 
λα/ίον  είχε.   κατά  δε  την  παραγγελίαν  ερρίπτουν  πάν- 
τες οΰοι  εΙχον  τους  καλάμους,  άεϊ  ό  άκονων  δεδιώς  μη 
οφ^είη  έχων.   μετά  δε  ταύτα  ό  Έτεόνικος  βνγκαλε'ΰας  5 
τους    Χίονς    χρήματα    έκέλενβε    ΰννενεγκεΐν,  όπως 
οί  ναύται  λάβωβι  μιβ&ον  και  μη  νεωτερίαωβί  τι '  οΐ  δ\ 

είβηνεγκαν •  άμα  δε  εις  τάς  νανς  εΰήμηνεν  είΰβαίνειν  * 
Χ.;πορΗ.  ΗΐίΙ.  Οι•.  3 


34  11  Β.  II.    Ο  Α  Ρ.   Ι. 

προύιών  δε  εν  μερεί  τιαρ'  έκάατην  νανν  παρε&άρρνν^ 
τε  χαΐ  τταριρει  πολλά ^  ως  τον  γεγενημενον  ονδεν  εί- 

(\  δως,  καΐ  μιοϋον  εκάΰτω  μηνός  διε'δωκε.  μετά  δε  ταύ- 
τα οι  Χίοι  καΐ  οί  άλλοι  βνμμαχοί  ΰνλλεγεντες  είς'Έφε- 
βον  εβονλενοαντο  τιερί  των  ενεΰτηκότων  πραγμάτων 
πεμπειν  εις  Λακεδαίμονα  πρέΰβεις  ταύτα  τε  έρούνζας 
κα\  Λνΰανδρον  αίτήοοντας  επί  τάς  ναύς^  εν  φερόμενον 
παρά  τοις  ΰνμμάχοις  κατά  την  προτεραν  ναναρχίαν,  οτε 

1  καΐ  την  εν  Νοτιω  ένίκηΰε  νανμαχίαν.  καΐ  άπεπεμ- 
φ&ηϋαν  πρεΰβεις,  ΰνν  αντοΐς  δε  καΐ  παρά  Κνρον  ταύ- 
τα λέγοντες  άγγελοι,  οί  δε  Λακεδαιμόνιοι  εδοΰαν  τον 
Λνΰανδρον  ώς  επιΟτολέα,  ναναρχον  δε  "Λρακον  ον 
γάρ  νόμος  αντοΐς  δ\ς  τον  αντον  ναναρχεΐν  τάς  μέν- 
τοι  ναύς  παρέδοοαν  Λνΰάνδρω  [ετών  ηδη  τω  <ΐο/.ΐμω 
πέντε  καΐ  εί'κοΰι  παρεληλνϋ-ότωι ].    |\ν ν 

^  [Γου'τω  (5^  τω  ενιαντω  καΐ  Κύρος  άπέκτεινεν  Αν- 
τοβοιοάκην  και  Μιτραΐον^  νίεΐς  οντάς  της  ^αριαίου 
αδελφής  της  τού  ΙΕ!έρξον  τού  ζίαρείυν  πατρός,  ότι  αν- 
τω  άπαντώντες  ον  διέωΰαν  διά  της  κόρης  τάς  χείρας,  ο 
ποίούοι  βαΰιλεΐ  μόνον  *  η  δε  κόρη  έατί  μακρότερον  η 
χειρίς,  εν  ί}  την  χείρα  έχων  ονδεν  αν  δνναιτο  ποιηΰαι.   ' 

^Ιεραμένης  μεν  ονν  και  η  γννή  έλεγον  προς  ζίαριαΐαν  \ 

δεινόν  είναι  ει  περιόψεται  την  λίαν  νβριν  τούτον  ό  δε 

αυτόν  μεταπέμπεται  ώς  άρρωΰτοον,  πέμ-ψας  αγγέλους^] 

^0  Τω  δ'  επιόντι  έτει[έπι'Λρχύτα  μεν  έφορενοντος, 

405!  άρχοντος  δ'  εν  'Λ&ηναις  'Λλεξίον^Λύΰανδρος  άφικόμε- 

νος  είς'ΈφεΟον  μετεπέμ^ατο  Έτεόνικον  εκ  Χίον  βύν 

ταΐς  νανΰί,   και   τάς   άλλας  πάϋας  ΰννή%•ροΐ6εν,   εί 

πού  τις  ην .^  καΐ  ταύτας  τ'  επεΰκεύαζε  καΐ  άλλας  εν^Αν- 

\  \  τάνδρω  ένανπηγεΐτο.    έλϋ-ών  δε  παρά  Κνρον  χρήματα 

ητεΐ'  υ  δ'  αντώ  είπεν  Οτι  τά  μεν  παρά  βαΰιλέως  ανη- 

λωμένα  εί'η.  καΐ  έτι  πλείω  πολ?Μ ,  δ'^.ικνύων  όΰα  εκα 


1 1  Β.  II.  Ο  Α  Ρ.  Ι.  'ίδ 

οτος  των  ναυάρχων  εχοί,  όμως  δ'  ^δωκε.    λαβών  δε  Ι- 
ό Αναανδρος  τάργνρίον ,  έπΙ  τάς  τρ^ηρείς  τριηράρχους 
έπέϋτηβε  καΐ  τοις  ναύταις  τον   οφειλόμενον   μιΰ&ον 
άπέδωκε.     ηαρεοκευάζοντο  δε  καΐ  οι  των  Ά&ηναίων 
οτρατηγοϊ  ηρος  το  ναυτικόν  εν  τ^  Σάμω. 

Κϋρος  δ'  εηΐ  τούτοις  μετεπεμψατο  Αΰβανδρον,  13 
ετίεΐ  αντω  τίαρά  του  πατρός  η^εν  άγγελος  λέγων  υτι 
άρρωβτών  εκείνον  καλοίη ,  ων  εν  Θαμνηρίοις  της  Μη- 
δίας  εγγύς  Καδουΰίων ,  δ'φ'  ους  έβτράτευΰεν  άφεατώ- 
τας.  ηκοντα  δε  Αύύανδρον  ούκ  εί'α  ναυμαχεΐν  χρος  14 
Αθηναίους  ^  έάν  μη  τΐολλω  πλείους  ναϋς  εχτ]  •  εΐιαι  γαρ 
χρήματα  -Λολλά  και  βαΰιλεΐ  καΐ  αύτω,  ώβτε  τούτον 
ένεκεν  ηολλάς  πληρούν,  παρέδειί,ε  δ^  αύτω  τταο/ταί 
τονς  ψόοονς τους  εκ  των  πόλεων^  οϊ  αύτω  Ιδιοι  ηοαν^ 
και  τα  περιττά  χρήματα  έδωκε '  καΐ  άναμνήΰας  ώς  είχε 
φιλίας  προς  τε  την  των  Αακεδαιμονίων  πάλιν  καΐ  προς 
Αύΰανδρον  ιδία ,  ανέβαινε  παρά  τον  πατέρα. 

Αύοανδρος  δ\  έπει  αύτω  Κύρος  πάντα  παραδούς  15 
χα  αυτού  προς  τον  πατέρα  άρρωΟτούντα  μετάπεμπτος 
ανέβαινε,  μια^ον  διαδονς  τη  ΰτρατια  άνηχ&η  της  Κα- 
ριάς είς  τον  Κεράμειον  κόλπον.     και  προοβαλών  πόλει 
τώνΆ%•ηναίων ΰνμμάχω  όνομα  Κεδρείαις  τη  ν<ίτεραία 
π•ρϋ^/3ολ^  κατά  κράτος  αίρει  καΐ  έ^ηνδραπόδΐϋίΐκ  ι]οαν 
δε  μιξοβάρβαροι  οι  ένοικοϋντες.    έκεΐϋ^εν  δ    ά^^φιλεν- 
ο  εν  είς'Ρόδον.    οι  δ'  ^ Αθηναίοι  εκ  της  Σάμου  ορμάμε- 16 
νοι  την  βαοιλέως  κακώς  έποίονν .  καΐ  έπΙ  την  Χίον  κα\ 
τήν'Έφεΰον  επέπλεον,  και  παρεΰκευάζοντο  προςναυ- 
μαχίαν .  και  ΰτρατηγον^  προς  τοις  νπάρχονοι  τΐρού ί.ί- 
λοντοΜένανδρον,  Τνδέα,Κηφιβόδοτον.  Αύβανδροςδ  17 
εκ  ττί]ς  'Ρόδον  παρά  την  Ίωνίαν  εκπλεΐ  προς  τον  Ελληϋ- 
ποντον  προς  τε  των  πλοίων  τον  εκπλονν  καΧ  επι  τας 
άφεΰτηκνίας  αυτών  πόλεις,   άνήγοντο  δε  καΐ  οι  Α&η- 


36  11  Β.  II.    Ο  Α  Ρ.  Ι. 

18  ναΐοί  έκ  της  Χίου  ηελάγίοι•  η  γάρ^Αοία  πολέμια  αν- 
τοΐς  ην  Ανΰανδρος  ί'  ίξ  Άβνδον  παρέπλει,  εις  Αάα- 
■ψακον  βνμμαχον  ονΰαν  Αθηναίων  και  οι  ^Αβνδηνοι 
γ.οίί  οι  αλλοί  παραβάν  Λεξτ] '  ηγείτο  δε  Θωραξ  Αακεδαι- 

19  μόνίος.  προββαλόντες  δε  τί}  πόλει  αίρονβι  κατά  κρά- 
τος ,  και  διηρηαΟαν  οΐ  ΰτρατυώται  ονβαν  πλονΰίαν  και 
οίνου  και  ΰίτον  και  τών  άλλων  επιτηδείων  πλήρη  •  τα 

20  ίέ  ελεν&ερα  οώματα  πάντα  άφήκε  Ανΰανδρος.  οί  δ' 
"Αϋ-ηναιοι  κατά  πόδας  πλέοντες  ώρμίοαντο  της  Χερρο- 
νήοον  εν  Έλαίονντι  ναναΐν  ογδοήκοντα  και  εκατόν.  εν~ 
ταν&α  δη  άριβτοποίονμένοις  αντοΓ^  άγγέλλεται  τα  περί 

21  Αάμ-ψακον ,  και  εν&νς  άνηχ^ηΟαν  εις  Σηΰτόν.  εκεΐ- 
%•εν  δ'  ευ%•νς  έπιβιτίβάμενοι  έπλευσαν  εις  Αιγός  ποτα- 
μούς άντίον  της  Ααμι^άκου'  διε'χει  δ'  οΈλληβποντοξ 
ταύττ)  βταδίους  ως  πεντεκαίδεκα.  ενταύθα  δ\  εδειπνο- 

22  ποίοϋντο.  Αύοανδρος  δε  τ/}  έπιονση  νυκτός  έπεί  ορ- 
Ό"ρθ5  ην ,  εβήμηνεν  εις  τάς  νανς  άριοτοποιηβαμένονς 
ειοβαίνειν ,  πάντα  δε  παραΰκευαβάμενος  ως  εις  ναν- 
μαχίαν  κα\  τά  παραβλήματα  παραβαλών  ^  προεΐπεν  ώς 

■Ζ^μ'ήΰεΙς  κινήΰοιτο  έκ  της  τάξεως  μηδέ  άνάξοιτο.  οί  δε 
'Ά&ηναΐοι  άμα  τω  ηλίφ  άνίύχοντυ  έπΙ  τω  λιμένυ  παρε- 
τάξαντο  εν  μετώπω  ώς  εις  ναυμαχίαν.  έπεΙ  δ^ουκ  αντ- 
ανήγαγε  Αΰοανδρος^  καΐ  της  ημέρας  όψε  ην,  απέ- 

24  πλευβαν  πάλιν  εις  τους  Αιγός  ποταμούς.  Αύβανδρος 
δε  τάς  ταχίΰτας  τών  νεών  έκέλευαεν  επεβ^αι  τοις  Άϋ-η- 
ναίοις,  έπειδάν  δ\  έκβώβί,  κατιδόντας  ο,τι  ποιοΰΰη 
άποπλεΐν  και  αύτω  έ^αγγειλαί.  και  ού  πρότερον  έ^εβί- 
βαβεν  έκ  τών  νεών  πρΙν  αύται  ηκον.    ταντα  ί '  έποίει 

25  τέτταρας  ημέρας  '  και  οί  ^ΑΟ-ηναΐοι  έπανήγοντο.  Αλ.- 
κιβιάδης  δε  κατιδών  έκ  τών  τειχών  τους  μεν  Ά&ηναί 

ΐ^^(\        ους  έν  αίγιαλώ  όρμοϋντας  και  προς  ουδεμία  πάλει ^  τά/*αίΐ 
ϋ'  επιτήδεια  ι'κ  ΣηΟτοϋ  μετιόντας  πεντεκαίδεκα  Οτα- 


Λ»\Γν- 


ι  ι  Β.   II.     Ο  Α  Ρ.  Ι.  37 

όιονί  «Λο  τώννεών^  τονς  δε  πολεμίους  εν  λιμένι  χα\ 
προς  πάλει  έχοντας  πάντα,  ουκ  εν  καλώ  εφη  αντονς 
ορμείν,  αλλά  μεϋ-ορμίύαι  εις  Σηοτόν  παρ^νεί  προς  τε 
λιμένα  καΐ  προς  πόλιν  •  ον  οντες  νανμαχηβετε ,  εφη, 
όταν  βούλη6θ•ε.  οι  δε  βτρατηγοί ,  μάλιβτα  δε  Τνδενς  26 
και  Μένανδρος,  άπιέναι  αντον  έκέλευβαν  αύτοΙ  γάρ 
νυν  ΰτρατηγεΐν,  ουκ  εκείνον,  και  6  μεν  ωχετο.  Ανβαν-  27 
ίρο?  δ\  έπεί  ην  ημέρα  πέμπτη  έπιπλέονΰι  τοΐς'Α&η- 
ναίοις,  είπε  τοις  παρ' αντον  επομε'νοις ,  έπην  κατίδω-  γ*- 
βιν  αντονς  εκβεβηκότας  καΐ  έοκεδαΰ^^νονς  κατά  την 
Χερρονηΰον ,  υπέρ  έποίονν  πολν  μάλλον  κα-θ-'  εκάΰτην 
ημέραν,  τά  τε  αιτία  πόρρωρ-εν  ώνονμενοι  και  κατά- 
φρονονντες  δη  τον  Ανΰάνδρον,  ό'τ^  ονκ  άντανηγεν, 
'^^ποπλέοντας  τον^παλιν  παρ'  αντυν  ά^αι  ά(τπίδα  κατά 
μέβον  τον  πλουν,  οί  δε  ταντα  εποίηβαν  ως  έκέλενΰε. 
Ανϋανδρος  δ'  ενϋ-νς  εοημηνε  την  ταχίϋτην  πλεΐν  28 
βνμπαρηει  δε  καΐ  Θώρα^  το  πεζόν  έχων.  Κόνων  δε 
ίδών  τον  επίπλουν,  εΰημηνεν  εις  τάς  νανς  βοηϋ-εΐν 
κατά  κράτος,  διεβκεδαΰμένων  δε  των  άν%•ρώπων ,  αί 
μεν  των  νεών  δίκρυτοι  ήβαν ,  αί  δε  μονόκροτοι,  αί  δε 
παντελώς  κεναί'  η  δε  Κόνωνος  καΐ  άλλαι  περί  αύτον 
επτά  πλήρεις  άνηχΟ-ηβαν  άΟ-ρόαι  καΐ  η  Πάραλος ,  τάς 
δ'  άλλας  πάΰας  Ανβανδρος  έλαβε  προς  τη  γη.  τονς  δε 
πλείβτονς  άνδρας  εν  ττ}  γη  ΰννελε^εν'  οί  δϊ  και  εφνγον 
εις  τά  τειχνδρια.]  Κόνων  δΐ  ταΐς  εννέα  ναυβί  φενγων,  29 
έπεΙ  έγνω  τών'Α^ηναίων  τα  πράγματα  διεφθαρμένα•, 
καταΰχών  έπΙ  την  Άβαρνίδα  την  Ααμ-ψάκον  άκραν 
έλαβεν  αντό&εν  τά  μεγάλα  τών  Ανΰάνδρον  νεών  ίστία, 
καΐ  αντός  μεν  οκτώ  ναναΐν  άπέπλενόε  παρ'  Εναγόραν 
εις  Κνπρον ,  η  δε  Πάραλος  εις  τάς'Α&ηνας ,  άπαγγε- 
λοϋαα  τά  γεγονότα.  Ανϋανδρος  δε  τάς  τε  νανς  καΐ30 
τονς  αιχμαλώτους  και   τάλλα  πάντα  εΙς  Αάμψαχον 


38  1 1  β.  II.  Ο  Α  Ρ.  Ι.  Π. 

άπηγαγεν,  έλαβε  δε  και  των  Οτρατηγών  αλλονς  τε  χαΐ 
Φιλοχλέα  καΓΑδεψαντον.  τ]  δ'  ήμερα  ταύτα  κατειρ- 
γάοατο^  ^Λεμψε  Θεό-πομ,πον  τον  Μιλήΰιον  λ7]0την  εές 
Λακεδαίμονα    άπαγγελοϋντα  τα.  γεγονότα ,  05  άψικό- 

31  μένος  τριταίος  άπήγγειλε.  μετά  δε  ταντα  ΑνΟανδρος 
ά^ροίαας  τους  βνμμάχους  εκέλενΰε  βονλενεβ&αί  ηερί 
των  αιχμάλωτων.  εντανΟ•α  δη  κατηγορίαί  έγίγνοντο 
αολλαΐ  των  Αθηναίων,  α  τε  ηδη  ηαρενενομηκεοαν 
καΐ  α  έψηφίΰμενοι  ήοαν  αοιείν^  ει  κρατηΰειαν  ττ}  ναν- 
μαχία^  την  δεξιάν  χείρα  άποκότίτειν  των  ξωγρηϋ^ένζων 
πάντων,  καΐ  οτι  λαβόντες  δνο  τριήρεις,  Κοριν&ίαν 
και  ^Ανδρίαν ,  τους  άνδρας  έ^  αυτών  πάντας  κατακρη- 
μνίοειαν  Φιλοκλής  δ'  ην  Οτρατηγος  τών'Α&ηναίων, 

82  05  τούτους  διεφ&ειρεν.  έλέγετο  δΐ  και  άλλα  πολλά,  καΐ 
έ'όοξίζ/  άποκτέίΊ^αί.  των  αιχμαλώτων  οβοι  ήϋαν  ^Α^η- 
ναΐοι  πλην  Αδειμάντου,  οτι  μόνος  επελάβετο  εν  ττ]  εκ- 
κληοία  τοΰ  περί  της  απότομης  των  χειρών  ψηφίΰμα- 
τος'  τ^τιάΟ^η  μεντοι  υπό  τίνων  προδοϋναι  τάς  ναΰς. 
Ανβανδρος  δε  Φιλοκλέα  πρώτον  ερωτήοας,  ος  τους 
Άνδρίους  καΐ  Κοριν&ίους  κατεκρημνιΟε,  τι  εΐη  άί,ιος 
παΟ•εΐν  άρξάμενος  εις  "Ελληνας  παρανομεΐν ,  άπέ- 
βφαξεν. 

Π.  ΕπεΙ  δε  τά  εν  τί}  Ααμ-ψάκω  κατεΰτηύατο ,  επλε* 

επΙ  το  Βνξάντιον  και  Καλχηδόνα.  οι  δ^  αυτόν  υπεδε- 
γρντο ,  τους  των  Ά&ηναίων  φρουρούς  ύποβπόνδους 
αφέντες,  οΐ  δε  προδόντες  ^Αλκιβιάδη  το  Βυζάντιον 
τότε  μεν  εφυγον  εις  τον  Πόντον,  ύστερον  δ'  είς^Α&η- 
2νας  και  έγένοντο  ΆΟ-ηναΐοι.  Αύβανδρος  δε  τους  τε 
φρουρούς  των  Ά&ηναίων  και  εί'  τινά  που  άλλον  ίδοι 
^Α&ηναΐον,  άπέπεμπεν  εις  τάς'Α&ηνας,  διδούς  εκεΐϋε 
μόνον  πλεουο IV  άβφάλειαν ,  άλλοσε  δ^  ου,  είδώς  ότι 
όβω  άν  πλείους  ϋυλλεγώΰιν  εις  το  άβτυ  και  τον  Πει- 


1 1  Β.  Π.  α  Α  ρ.  1ί.  39 

^αίά,&άττοντών  ετητηδείων  ενδειαν  εΰεβ^αι.  κατα- 
λίτίών  δε  Βυζαντίου  καΐ  Καλχηδόνος  ΣΟ•ενέλαον  αρ- 
μοοτην  Αάκωνα,  αντόξ  άτίοπλενΰαί;  εις  Αάμ-φακον  τάς 
ναϋς  έπεΰκεναξεν. 

'/?!/  (5ε  ταΐς  Άθ•ήναις  της  Παράλου  άφικομ,ενης  νν-  3 
κτος  έλέγετο  η  βνμφορά,  καΐ  οιμωγή  έκ  του  Πειραι- 
ώς δια  των  μακρών  τειχών  εις  αΰτυ  διηκεν,  6  έτερος 
τω  έτερω  παραγγελλων'  ώΰτ'  εκείνης  της  νυκτός  ου- 
δείς εκοιμήϋ-η,  ου  μόνον  τους  άηολωλότας  ηεν^οϋν- 
τες,  άλλα  Λολυ  μάλλον  έ'τι  αυτοί  εαυτούς,  πείΰεβΰ'αί  ^^«^|-|ννν 
νομίζοντες  οΙα  έποίηΰαν  Μηλίους  '^ί  Λακεδαιμονίων 
'ΛΊ^9}}^:θυς^  οντας^  κρατηβαντες  πολιορκία,  και'ΐβτιαι- 
εας  καΐ  Σκιωναίους  και  Τορωναίους  καΐ  Αίγινητας  και 
άλλους  Λολλούς  τών'Ελλήνων.  τη  δ'  ύβτεραίαεκκλη-Α 
ΰίαν  ετΐοίηΰαν ,  εν  η  εδο^ε  τους  τε  λιμένας  άηοχώβαι 
ττλήν  ένοςκαι  τα  τείχη  εύτρεπίξειν  και  φύλακας  εφιΰτά- 
ναικαΧτάλλα  πάντα  ως  εις  πολιορκίαν  παραΰκευάζειν 
την  ττόλιν.    κάίουτο^^εν_περΙταϋταηθαν.    '^^^•' <=<!ΐι) /^^^^.^ 

Αϋβανδρος  δ^  έκ  τουΕλληβπόντου  ναυΰΐ  διακοΰί-  δ     -^,'^ 
αις  άφικόμενος  εις Αέΰβον κατεΰκευάΰατο τάς  τε  άλλας 
πόλεις  εν  αυτή  και  Μυτιληνην'   εις  δ\  τάπΙ  Θράκης 
χωρία  επεμφε  δέκα  τριήρεις  εχονταΈτεόνικον,  οςτά 
εκεί  πάντα  προς  Λακεδαιμονίους  μετέΰτηβεν.  ευΟ•ύς^ 
δε  και  η  άλλη  Ελλάς  άφειβτηκει  Άΰ^ηναίων  μετά  την 
ναυμαχίανπλην  Σαμίων'  ούτοι  δί  βφαγάς  τών  γνω- 
ρίμων ποιηΰαντες  κατείχον  την  πόλιν.  Αΰβανδρος  δε  7 
μετά  ταΰταεπεμ-ψε  προς  Αγίν  τε  εις  Αεκέλειαν καΐ  εις 
Αακεδαίμονα ότιπροβπλεΐ  βύν  διακοΰίαις  ναυαί.  Λα- 
κεδαιμόνιοι ό'  έ^ηΰαν  πανδημεί  και  οι  άλλοι  Πελοπον- 
νήοιοιπλην^Αργείων,  παραγγείλαντος  τοΰ  ετέρου  Λα- 
κεδαιμονίων βαβιλέως  Παυβανίου.  \έπει  ό'  άπαντες  8 
ηϋ-ροία&ηβαν,άναλαβών αυτούς πρόςτην πόλιν  έϋτρα- 


40  ί.  Ι  β.  II.    Ο  Α  Ρ.  11, 

τοπεδενΰεν  εν  ττ]  ^Αχαδημεία  [τω  καλονμενω  γνμνα- 
9  ΰόφ].  Ανΰανδρος  δε  άφικόμενος  είς  Αιγιναν  άπεδωκε 
την  Λολιν  Αίγινήταις,  οβονς  εδύνατο  πλείβτονς  αυτών 
α&ροίβας,  ωζ  ό  αντως  καΐ Μηλίοΐζ  και  τοΐζ  αλλοιςοΰοί 
τηξ  αυτών  εΰτεροντο.  μετά  δΐ  τοντο  δτ]ώ6ας  Σαλαμίνα 
ωρμίϋατο  ηρος  τον  Πειραιά  ναυαΐ  πεντήκοντα  καϊ  εκα- 
τόν^ καΐ  τα  πλοΐα  είργε  του  εΐβτίλου. 

10  Οι  δ  Αθηναίοι  πολιορκονμενοι  κατά  γην  καΐ  κατά 
%•άλατταν  ηηόρουν  τίχρη  ποιεΐν,  οντε  νεών  οϋτε  βυμ- 
μάχων  αντοΐς  όντων  οϋτε  αίτον '  ενόμιζον  δε  ούδεμίαν 
είναι  ΰωτηρίαν  μη  7ία%εΐν  α  ου  τιμωρούμενοι  έποί- 
ηΰαν  αλλά  δια  την  νβριν  ηδίκουν  άνϋ-ρώπους  μικρο- 
τίολέταξ  ούδ'  έπΙ  μια  αιτία  έτερα  η  οτι  εκείνοις  βυνε- 

11  μάχουν.  δια  ταϋτα  τους  άτιμους  επίτιμους  ποιηβαντες 
εκαρτερουν,  καΐ  αΛο&νηΰκόντων  εν  ττ}  τίόλει  λιμώ 
πολλών  ού  διελέγοντο  περί  διαλλαγής.  έπει  δε  παντε•^ 
λώςηδηο  βιτος  έπελελΌίπει^  επεμιραν  πρεββεις  πταρ' 
Άγιν,  βουλόμενοι  ΰύμμαχοί  είναι  Αακεδαιμονίοις  έχον- 
τες τά  τείχη  καΐ  τον  Πειραιά ,  καΐ  έπΙ  τούτοις  συνΰ•η- 

12  κα?  ποιεΐΰϋ-αι.  ο  δε  αντου^  εις  Αακεδαίμονα  έκελευεν 
ίέναι•  ου  γαρ  είναι  κύριος  αυτός.  επεΙ  δ'  άπήγγειλαν 
οι  πρεοβεις  ταϋτα  τοις  Α^ηναίοις^  επεμ-φαν  αυτούς. 

13  εις  Αακεδαίμονα.  οι  δ'  έπει  Ύ^βαν  εν  Σελλαΰία  [πλη- 
βίον]  της  Αακωνικής  καΐ  έπύ&οντο  οι  έφοροι  αυτών  α 
ελεγον .,  οντά  οίάπερκαΐ  προς  ^Αγιν,  αύτόΟ• εν  αυτούς 
εκελευον  άπιέναι ,  και  εί' τι  δέονται  ειρήνης,  κάλλιον 

1\ηκ_ειν  βουλευβαμένους.  οί  δε  πρέΰβεις  έπεΙ  ηκον  οί- 
καδε  και  άπήγγειλαν  ταϋτα  εις  την  πόλιν.,  ά%•υμία  ένέ- 
πεΰε  πάΰιν  ωοντο  γαρ  άνδραποδιΰ&ηβεβ&αι,  και 
εωα  αν  ηέυ,πωΟιν  ετέρους  πρέοβεις ,  πολλοί)^  τω  λιμώ 

15  απολεΐΰ&αι.  περί  δε  των  τειχών  της  κα%•αιρέ6εως  ου- 
δείς έβούλετο  βυμβουλεύειν '  Άρχέΰτρατος  γάρ  ειπών 


1 1  Β.  II.    €  Α  Ρ.  II.  41 

έν  ττι  βονλγι  Αακεδαιμονίοις  κράτιατον  είναι  εφ'  οίς 
τιρονκαλονντο  είρηνην  ποιειΰ&αι,    έδε^η•    χρονκα- 
λονντο  δε  των  μακρών  τειχών  έπΙ  δέκα  ΰταδίονς  κα%-ε- 
λεΖν  εκατερον  εγένετο  δε  ψηφιόμα  μη  έξεΐναι  περί 
τοντων  ΰνμβονλενειν.  |  τοιούτων  δε  όντων  Θηραμένης  16 
είττεν  εν  εκκληβία  οτι  ει  βονλονται  αντον  ηε'μφαι  παρά 
Ανύανδρον^  είδώς  η^,ει  Λακεδαιμονίους  πότερον  έ^αν- 
δραποδίοαο&αι  την  πόλιν  βονλόμενοι  άντέχονΰι  περί 
τών  τειχών  ι  η  πίοτεως  ένεκα.  \πεμφ%•εΙς  δε  διέτριβε 
παρά  Ανβάνδρω  τρεις  μήνας  και    πλέον ^    έπιτηρών 
οπότε'Α&ηναιοι  έμελλον  διά  το  έπιλελοιπέναι  τον  βΐ- 
Γον  άπαντα  ο,τι  τις  Αε'^όι  ομολογηΰειν./  έπει  δε  ήκε  ΐε- 17 
χάρτω  μηνί,  άπηγγειλεν  εν  έκκληβία  οτι  αντον  Λν~ 
βανδρος  τέως  μεν  κατέχοι,  είτα  κελενοι  εις  Αακεδαί-       ^ 
μονά  ίέναι  •  ον  γάρ  είναι  κύριος  ων  έρωτώτο  υπ  αντοϋ,       -^  - 
άλλα  τους  εφόρους. \  μετά  ταύτα  {]ρέϋη  πρεοβευτης  εις 
Λακεδαίμονα  αυτοκράτωρ  δέκατος  αυτός.    Λύΰανδρος  18  ί*^.^  ^ 
0£  τοΓ^  έφόροις  έπεμφεν  άγγελοϋντα  μετ'  άλλων  Λακε- 
δαιμονίων Αριστοτέλη ,     φυγάδα  Αθήναιον  οντά ,  οτι 
άποκρίναιτο  Θηραμένει  εκείνους  κυρίους  είναι  ειρήνης 
και  πολέμου.    Θηραμένης  δ\  και  οι  άλλοι  πρέββεις  επεΙ  19 
ήααν  εν  Σελλ^αβία ,  ερωτώμενοι  δε  έπΙ  τίνι  λόγω  ηκοιεν 
εΐπον  οτι  αυτοκράτορες  περί  ειρήνης^  μετά  ταύτα  οι 
έφοροι  καλ.είν  έκέλευον    αυτούς,     έπει  δ'  ήκον,  έκ- 
κληοίαν   έποίηΰαν,    εν   τ}   άντέΡ^εγον  Κορίν&ιοι   καΐ 
Θηβαίοι  μάλιστα^  πολλοί   δε   και   άλλοι  τών  Ελλή- 
νων, μη  6πένδεαϋ•αι'Λϋ-ηναίοις,  άλλ'  έί,αιρείν.    Λα- 20 
κεδαιμόνιοι  δε  ουκ  έφαΰαν  πόλιν' Ελληνίδα  άνδραπο- 
διεΐν  μέγα  άγαΟ^όν  είργαΰμένην  έν  τοις  μεγίβτοις  κιυ^ 
δύνοις  γενομένοις  τη  Ελλάδι.,  άλλ'  έποιούντο  είρηνην 
ίφ'  ω  τά  τε  μακρά  τείχη  και  τον  Πειραιά  καϋ•εί.όντας 
χαΐ  τάς  ναύς  πλην  δώδεκα  παραδόντας  και  τονς  φυγά- 


42  1 1  Β.  II.  Ο  Α  Ρ.  II.  III. 

δαξ  καΰ-εντας  τον  αντον  εχΰ^ρον  καΐ  φίλον  νομίζοντας 
Αακεδαιμονίοις  επεβ^κι  και  κατά  γήν  καΐ  κατά^άϊατ- 

21  τα  ν  07101  αν  ηγώΐ'ταί.  Θηραμένης  ό'ε  και  οί  θνν  αντώ 
ττρέοβεις  εαανεφερον  ταντα  εΙς  τας  Άϋ•ηνας.  είβιόν- 
τας  δ'  αυτούς  όχλος  Ίίεριεχεΐτο  τίολνς^  φοβούμενοι  μη 
άπρακτοι  ήκοιεν  ον  γαρ  ίτι  ενεχωρει  μελλειν  δια  το 

22  7ΐλη%•ος  των  απο?,λνμένοον  τω  ?αμω.  ττ]  δε  νΰτεροίία 
άτίηγγελλον  οί  πρέββεις  έφ^  οίς  οί  Λακεδαιμόνιοι  ποι- 
οΐντο  την  είρήνην  προηγόρει  δε  αντζον  Θηραμένης^ 
λέγων  ώς  %ρη  7ίεί%•εο%^αι  Αακεδαιμονίοις  καΐ  τα  τείχη 
περιαιρεΐν.  άντειηόντων  δε  τίνων  αντω,  πολν  δε 
πλειόνων  βννεπαινεοάντων .  εδο^ε  δέχεο%•αι  την  είρη- 

23  νην.  μετά  δε  ταντα  Αύΰανδρός  τε  κατέπ?^ει  εις  τον 
Πειραιά  καΐ  οί  φυγάδες  κατ'ηΰαν  και  τά  τείχη  κατ- 
έΰκαπτον  νπ^  αυλητρίδων  πολλ^  προϋ-νμία,  νομί- 
ζοντες  έκείνην  την  ημέραν  τ/}  Ελλάδι  άρχειν  της  ελευ- 
ϋ-ερίας. 

24  [,ΚαΙ  6  ενιαντος  εληγεν .  εν  ω  μεβούντι  ^ιοννβιοι, 
6  Έρμοκράτους  Σνρακόβιος  έτυράννηΰε,  μάχη  μεν 
πρότερον  ηττη&έντων  υπό  Σνρακοοίων  Καρχηδονίων^ 
βπάνει  δε  βίτου  ελόντων  ^Ακράγαντα .  εκλιπόντων  τκν 
Σικελιωτών  την  πόλίν."] 

ίΐί.  Τω  (5'  έπιόντι  ετει   [ω  ην'Ολυμπιάς,  τ]  το  βτάδιον 

ύΑ.ένίκα  Κροκίνας  Θετταλός.  Ένδίον  εν  Σπάρτη  εφορεύ- 
οντος ,  Πυ^οδωρου  δ'  εν  ^Αϋ-ήναις  αξ)%οντθ5 ,  όν  Ά&η  - 
ναΐοι^  οτι  εν  ολιγαρχία  γιρέϋ-η,  ουκ  όνομάξονοιν.  άλλ' 
άναρχίαν  το^/  ένιαυτόν  καλονοιν.  έγένετο  δε  αϋτη  η 
2  ολιγαρχία  ώδε.'^  εδοξε  τω  δήμω  τριάκοντα  άνδρας  ε7.έ- 
6%•αι,  οϊ  τους  πατρίους  νόμους  ύνγγρά-φουϋι.  καί>' 
ους  πολιτεΰβονβι.  καΐ  'ηρέ&ηΰαν  οΐδε.  Πολνχάρης, 
Κριτίας,  Μηλόβιος,  Ίππο  λόχος,  Ευκλείδης,  Ίέρων, 
Μνηαίλοχος.    Χρεμων,    Θηραμένης,   ^Αρεβίας,    Αιο- 


II  Β.    Π.    €  Α  Ρ.    III.  43 

Τίλης,  Φαιδρίας,  Χαιρέλεως,  ^ Αναίτιος^  Πείϋων,  Σο- 
φοκλής, ΈρατοΟϋ-ενης,  Χαρικλής,  Όνομακλής,  Θέο- 
γνις,  Αίΰχίνϊ]ζ,  Θεογενης,  Κλεομηδης,  Έρασίΰτρατος, 
Φείδων,  Αρακοντίδη,ς,  Ενμά^ης,  '/4ριατοτελης,  Ιττ- 
ηόμαχος,  Μνηΰιϋ-είδης.  τοντων  δε  ττ,ραχ&εντων άπε-3 
τιλειΑνΰανδρος  τίρος  Σάμον,  Αγις  δ  εκ  της  Αεκελείας 
άπαγαγών  το  πεζον  ΰτράτενμα  διέλνβε  κατά  πόλεις 
εκάΰτονς. 

[ϋΤατά  όέ  τοντον  τον  καιρόν  περί  ηλίον  εκλει-ψιν4: 
Ανκόφρων  6  Φεραίος,  βουλόμενος  αρ^αι  όλης  της  Θετ- 
ταλιας,  τονς εναντιονμένονς αντώ των  Θετταλών,  Αα- 
ριβαίονς  τε  και  άλλους,  μάχχΐ  ενίκηΰε  και  πολλούς 
άπέκτεινεν. 

Έν  δε  τω  αντω  χρόνω  καΐ  Αιοννβιος  6  Σνρακ6-5 
ΰιος  τύραννος  μάχτ]  ■ηττηϋ'ειςνπο  Καρχηδονίων  Γελάν 
και  Καμάριναν  άπο>λε6ε.  μετ  ολίγον  δε  και  Αεοντΐ- 
νοιΣνρακοΰίοις  ΰυνοικονντες  απέατηύαν  εις  την  αν- 
τών  πάλιν  από  ^ιοννβίον  και  Σνρακοβίων.  παρα- 
χρήμα δε  και  οι  Σνρακόΰιοι  ιππείς  υπό  Αιοννΰίον  εις 
Κατάνην  απεβτάληΟαν.] 

Οι  δε  Σάμιοι  πολ.ιορκονμενοι  νπο  Ανΰάνδρονβ 
πάντη,  επείον  βον?.ομενων  αυτών  το  πρώτον  ομολο- 
γεΐν  προΰβάλλειν  ηδη  ^μελλεν  ο  Ανΰανδρος,  ώμολό- 
γηΰαν  ^ν  ίμάτιον  ^χων  εκαβτος  άπιέναι  τών  ελευΟ-ε- 
ρων,  τα  ό'  αλ?.α παραδοϋναι '  και  οΰτως  έ^ηλ^ον.  Αυ-  7 
ΰανδρος  δε  τοις  άρχαίοις  πολίταις  παραδούς  την  πάλιν 
και  τα  ενόντα  πάντα  και  δέκα  άρχοντας  καταΰτηΰας 
φρονρεΐν  άφηκε  το  τών  βυμμάχων  ναυτικόν  κατά  πό- 
λεις, ταΐς  δε  Αακωνικαΐς  νανβιν  άπε'πλευΰεν  εις  Αα-  8 
κεδαίμονα,  άπάγων  τάτε  τών  αίχμαλώτοοννεών  ακρω- 
τήρια  και   τάς   εκ   Πειραιώς  τριήρεις   πλην  δώδεκα 
καΐ  Στεφάνους,  ους  παρά  τών  πόλεων  ελάμβανε  δώρα 


44  1 1  Β.  II.    ϋΑΡ.  III. 

ίόϊα,  κα^  αργυρίου  τετραχόοια  και  εβδομηκοντα  τά- 
λαντα, α  περιεγενοντο  των  φόρων,  ους  αυτώ  Κϋροξ 
παρεδείξεν  εις  τον  τΐόλεμον,  καΙ  εί'  τι  άλλο  εκτή- 
9  ΰατο  εν  τω  πολεμώ,  ταύτα  0£  τίάντα  Αακεδαιμονίοΐξ 
άπέδωκε  τελευτώντος  του  βέρους,  [εις  6  εξάμηνος 
και  οκτώ  καΐ  εί'κοβιν  ετη  τω  πολεμώ  έτελεύτα ,  εν  οΐζ 
έφοροι  οι  άρι&μοΰμενοι  οϊδε  εγενοντο,  Αίνηαίαξ  πρώ  - 
τοζ,  εφ  ου  ηρ^ατο  6  πόλεμος,  πε'μπτφ  και  δεκάτω  ετει 
των  μετ  Ευβοίας  αλωϋιν  τριακονταετίδων  οπονδών, 

10  μετά  όε  τούτον  οΐδε,  Βραοίδας,  Ίοάνωρ,  Σωβτρατίδας, 
"Ε^αρχος.Άγηοίΰτρατος,  Άγγενίδας,  Όνομακλής,  Ζεύξ- 
ιππος,  Πιτύας,  ΠλειΟτόλας ,  Κλεινό μαχος,  "Ιλαρχος, 
Λέων,  Χαιρίλας,  Πατηΰιάδας ,  Κλεοβϋ^ενης ,  Αυκάριος, 
^Επηρατος ,  'Ονομάντιος ,  Άλε^ιππίδας ,  Μιΰγολαΐδας^ 
'Τΰίας,  "Αρακος,  Εύάρχιππος,  Παντακλης,  Πιτΰας,  Άρ- 
γΰτας,'Ένδιος,  έφ'  ου  Αύοανδρος  πράξας  τα  είρημένα 
οί'καδε  κατέπλευΰεν.'] 

[1  Οί  δε  τριάκοντα  γιρεϋ-ηΰαν  μεν  επεί  τάχιϋτα  τν 

μακρά  τεί'ρ]  καχ  τα  περί  τον  Πειραιά  κα^τιρέ^η  •  αίρε- 
0•έντες  δε  εφ  ωτε  ΰυγγρά^αι  νόμους,  καϋ•'  οϋατινας 
πολιτεύΰοιντο,  τούτους  μεν  άει  εμελλον  όυγγράφειν  τε 
καΐ  άποδεικνΰναι,  βουλην  δε  καΐτάς  αλλάς  αρχάς  κατ- . 

12  έβτηΰαν  ως  έδόκει  αύτοΐς.  έπειτα  πρώτον  μεν  ους 
πάντες  ίίδεοαν  εν  ττ]  δημοκρατία  από  ΰυκοφαντίας 
ζώντας  καϊ  τοις  καλοΐς  κάγα&οΐς  βαρείς  οντάς,  ΰυλ- 
λαμβάνοντες  ύπήγον  θανάτου  •  και  η  τε  βουλή  ήδέως 
αυτών  κατειΡηφίζετο  οι  τε  άλλοι  ο6οι  Ουν^δεΰαν  έαυ- 

13  τ^οΐς  μη  οντες  τοιούτοι  ούδεν  ηχΟ-οντο.  έπε),  δ\  ηρξαντο 
βουλεύεΰΰ-αι  όπως  αν  έ^είη  αύτοΓς  τ7]  πόλει  χρηϋ&αι 
όπως  βονΡ^οιντο,  εκ  τούτου  πρώτον  μεν  πέμψαντες  εις 
Αακεδαίμονα  Αίΰχίνην  τε  και  Άριΰτοτέλη  έπειθαν 
Ανοανδρον  φρουρούς  βφίΰι  ϋυμπράί,αι  ελ&εΐν,  εως  δη 


1 1  Β.  II,    €  Α  Ρ.  111.  45 

χονς  Λονηρονς  ΒχΛοδών  Λοιηΰάμενοι  καταΰτήύοαντο 
την  πολιτείαν  ϋ-ρεψειν  δε  αντοί  νπιύχνοϋντο.  6  ίέ  14 
ηειΰ%•εΙς  τούζ  τε  φρονρονς  και  Καλλίβιον  άρμοβτην 
43υνέ7ίρα%εν  αντοΐς  πεμφϋ-ήναι.  οι  ^  επεί  την  φρονράν 
ελαβον,  τον  μεν  Καλλίβιον  εϋ-εράτιενον  πάβγι  &εραπεία, 
ώς  Λαντα  έτίαινοίγ]  α  πράττοιεν,  των  δε  φρουρών  τού- 
τον ύνμτίεμτίοντος  αντοίς  ονς  έβονλοντο  βννελάμβα- 
νον  ονκετί  τονς  πονηρούς  τε  καΐ  ολίγον  άξίονς ,  ά'λλ' 
^'^ί^  ονς  ενόμιζοΊ^  ηκιατα  μεν  Λαρωϋ•ονμενονς  άτ'εχε- 
<}%•αι ,  άντιηράττειν  δε  τι  ετηχειρονντας  πλείΰτονς  αν 
τονς  βννε%•έλοντας  λαμβάνειν,  τω  μεν  ονν  πρώτω  15 
%ρόνω  6  Κριτίας  τω  Θηραμένει  όμογνωμων  τε  και  φί- 
λος ην  έπεΙ  δε  αντός  μεν  προπετης  ην  έπι  το  τίολλονς 
αποκτείνειν^  ατε  καΐ  φνγών  νηο  τον  δημον ,  ό  ίέ  Θη- 
ραμένης άντέκοπτε, λεγοον  οτι  ονκ  είκ•)ςεί'η  •Ο^ανατονν., 
εί'τις  έτιμάτο  νπότον  δημον,  τονς  δε  καλονς  καγα- 
&ονς  μηδέν  κακόν  ειργάζετο,  έπεΙ  καΐ  εγώ,  εφη ,  κ^ά  ον 
Ίίολλά  δη  τον  άρέϋκειν  ένεκα  τη  πάλει  και  εΐπομεν  και 
έπράξαμεν  •  6  δε,  ετι  γαρ  οίκείως  εχρήτο  τω  Θηραμένει,  ι^ 
άντελεγεν  οτι  ονκ  έγχωροίη  τοις  πλεονεκτείν  βονλο- 
μενοις  μη  ονκ  εκποδών  ποιεΐα&αι  τονς  ίκανωτάτονς 
διακωλνειι^  •  εί  δε,  οτι  τριάκοντα  έΰμεν  καΐ  ονχ  εις,  ήτ- 
τον τι  ο'ίει  ωΰπερ  τνραννίδος  ταύτης  της  αρχής  χρήναι 
επιμελεΐύ&αι,  ενηϋ-ης  ει.  επεί  δ\  άπο%^νηβκόντων  πολ- 17 
λών  και  αδίκως  πολλοί  δήλοι  ήοανΰννιΰτάμενοί τε  καΐ 
ϋ^ανμάζοντες  τί  εΰοιτο  ή  πολιτεία,  πάλιν  ελεγεν  6  Θη- 
ραμένης οτι  ει  μη  τις  κοινωνούς  ικανούς  λήφοιτο  των 
πραγμάτων ,  αδύνατον  έ'ΰοιτο  την  όλιγαρχίαν  διαμε- 
νειν.  εκ  τούτον  μέντοι  Κριτίας  καΐ  οι  άλλοι  τριάκον- 18 
τα,  ηδη  φοβούμενοι  καΐ  ονχ  ηκιΰτα  τον  Θηραμένη, 
μη  ΰνρρνείηΟαν  προς  αυτόν  οι  πολιται,  καταλεγονσι 
τριαχιλίονς  τονς  με^εξοντας  δη  των  πραγμάτων.    6  (ϊ'  19 


46  ΙΙΒ•   II.    ΰΑΡ.   III. 

αν  Θηραμένης  καΐ  προς  ταύτα  ελεγεν  οτι  ατοΛον  ϋο- 
κοίη  έαντώ  γε  είναι  το  πρώτον  μεν  βονλομένονς  τούξ 
βελτίβτονζ  των  ηολιτών  κοινωνούς  τίοιήΰαΰ^αι  τριύ- 
γ^ιλίονς^  ωΰπερ  τον  αριθμόν  τούτον  έχοντα  τίνα  ανάγ- 
κην κάλους  καγα^ονς  είναι,  καΐ  οντ  έξω  τούτων 
ΰτίονδαίονς  οντ  εντός  τούτων  πονηρούς  οΊόν  τε  εΐ'η 
γενέβΟ-αι•  έπειτα  ί^,έφη,  ορώ  έγωγε  όνο  ημάς  τα  έναν- 
τιωτατα  πράττοντας,  βιαίαν  τε  την  αρχήν  καΐ  ηττονα 

20  ιών  αρχομένων  καταΰκεναζομένονς.  ο  μεν  ταντ  ελε- 
γεν. οί  (ϊ'  έξέταΰιν  ποιήΰαντες  των  μίν  τριβχιλίων  εν 
τι]  αγορά,  των  δ'  έξω  τον  καταλόγου  άλλων  άλλαχον, 
έπειτα  κελεύύαντες  επί  τα  όπ?Μ,  εν  ω  εκείνοι  άπεληλν- 
^εοαν  πέμψαντες  τους  φρονρονς  και  τών  πολιτών 
τονς  ομογνώμονας  αντοΐς  τα  όπλα  πάντων  πλην  τών 
τριΰχιλίων  παρείλοντο ,  και  άνακομίΟαντες  ταύτα  εις 

21  την  άκρόπολιν  ύννέΰ-ηκαν  εν  τω  ναώ.  τούτων  δε  γενο- 
μένων, ως  έξον  ηδη  ποιεΐν  αύτοϊς  ό,τι  βούλοιντο ,  πολ- 
λούς μεν  έχϋ'ρας  ένεκα  άπέκτεινον,  πολλούς  δε  χρημά- 
των, όδνξε  ό'  αντοΐς.  Όπως  έχοιεν  τοις  φρονροΐς 
χρήματα  διδόναι,  και  τοΐν  ηίτοίκων  ένα  έκαοτον  λα- 
βείν, και  αντονς  μεν  άποκτεΐναι.  τα  δε  χρήματα  αντών 

22  ^(^ο6ημήναβ&αι.  έκέλενον  δε  και  τον  Θηραμένη  λα- 
βείν οντινα  βονλοιτο.  ο  ^'  άπεκρίνατο ,  '^λΑ'  ον  δοκεΐ 
μοι,  έφη,  καλόν  είναι  φάοκοντας  βελτίοτονς  είναι  άδι- 
κώτερα  τών  ονκοφαντών  ποιεΐν.  εκείνοι  μεν  γαρ  παρ 
ών  χρήματα  λαμβάνοιεν  ζην  εί'ωι ,  ήμεΐς  δε  άποκτε- 
νονμεν  μηδέν  άδικούντας,  ίνα  χρήματα  λαμβάνωμεν  ^ 

2^'^^'β  ου  ταύτα,  τω  παντι  εκείνων  άδικώτερα;  οι  δ'  εμ- 
τΐοδών  νομίζοντες  αντόν  είναι  τώ  ποιεΐν  ο,τι  βού- 
?.οιντο ,  έπιβονλεύονΰιν  αντώ .  και  ιδία  προς  τονς 
βονλεντάς  άλλος  προς  άλλον  διέβαλλον  ως  λνμαινό- 
μενον  την    πολιτείαν.      καΐ    παραγγείλαντες  νεκνί- 


1 1  Β.  II.    Ο  Α  Ρ.  III.  47 

(ΐκοις   οϊ  έδόχονν   αντοΐς  &ρα6ντατοί   είναι   ξιφίδία 
ν.τό  μάλης  έχοντας  παραγενε'οϋ'αι,  αννελεξαν  την  βον- 
λήν.    επεί  όε  6  Θηραμένης  τίαρήν.  άναΰτάς  ο  Κριτίας2•^ 
ελεξεν  ωδε. 

'β  άνδρες  βονλενται\  ει  μεν  τις  νμών  νομίζει  πλείο- 
νας τον  καιρού  άτΐοϋ-νήΰκειν,  εννοηΰάτω  οτι  οπού  πο- 
λιτεΐαι  με^-ίΰτανται  πανταχού  ταντα  γίγνεταΐ'  πλεί- 
ΰτονς  δε  ανάγκη  εν&άδε  πολεμίους  είναι  τοΐς  εις  ολι- 
γαρχίαν  με^ιβτάβι  διά  τ  ε  το  πολνανϋ'ρωποτάτην  των 
Ελληνίδων  την  πάλιν  είναι  και  δια  το  πλεΐβτον  χρόνον 
εν  ελευθερία  τον  δήμον  τε&ράφ&αι.  ημείς  δε  γνόντες2^') 
ιιεν  τοΐς  οΐοις  ημΐν  τε  καϊ  νμΐν  χαλεπην πολιτείαν  είναι 
δημοκρατίαν,  γνόντες  δε  οτι  Αακεδαιμονίοις  τοΐς  πε- 
ριΰωύαΟιν  ημάς  ό  μεν  δήμος  ονποτ  αν  φίλος  γένοιτο, 
οι  δε  βελτιατοι  άεΙ  αν  πιύτοί  διατελοΐεν,  διά  ταύτα  Ονν 
τη  ^Λακεδαιμονίων  γνώμη  τήνδε  την  πολιτείαν  καΟ^ί- 
ϋταμεν.  και  εάν  τίνα  αίοϋ'ανώμε^α  εναντίον  τ|7<^•Λί-26 
γαρχία,  οΰον  δυνάμεϋ-α  εκποδών  ποιονμεϋ-α•  πολύ  δε 
μάλιΰτα  δοκεΐ  ημΐν  δίκαιον  είναι,  ει  τις  ημών  αυτών 
λυμαίνεται  ταύτη  τη  καταΰτάαει,  δίκην  αυτόν  διδόναι. 
νύν  ονν  αίϋχ^ανόμε&α  Θηραμένη  τουτονί  οίς  δύναται  27 
άπολλνντα  ημάς  τε  και  υμάς.  ώς  δε  ταύτα  άληϋ-ή, 
ην  κατανοείτε,  εύρηβετε  ούτε  ψέγοντα  ονδένα  μάλλον 
Θηραμενονς  τοντονι  τα  παρόντα  οντε  έναντιονμενον, 
όταν  τινά  εκποδών  βονλώμεΟ'α  ποιήοαοϋ'αι  των  δημα- 
-^/Ο^ών.  ει  μεν  τοίννν  έξ  αρχής  ταύτα  εγίγνωΰκε ,  πο- 
λέμιος μεν  ην,  ον  μέντοι  πονηρός  γ'  αν  δικαίως  ένο- 
μίζετο•  νύν  δε  αντός  μεν  αρξας  της  προς  /ίακεδαιμο-2^ 
νίονς  ττίΰτεως  καΐ  φιλίας,  αυτός  δε  της  τού  δήμον  κα- 
ταλύοεως.  μάλιβτα  δε  έξορμήΰας  νμάς  τοΐς  πρώτοις 
νπαγομένοις  εις  νμάς  δίκην  έπιτι&έναι,  νύν  έπεΙ  χαι 
νμεΐς  και  ημείς  φανερώς  έχ&ροί  τω  δήμω  γεγενήμε&α, 


48  1 1  Β.    II.    Ο  Α  Ρ.  III. 

ονκε'τ  αντώ  τά  γιγνόμενα  άρεβκεί,  οΛως  αντος  μεν  αν 
εν  τω  άοφαλεΐ  καταοττ},  ημείς  δε  δίκην  δώμεν  των 

29  χεπραγμενων.  ωΰτε  ον  μόνον  ως  εχΟ-ρω  αντώ  προοή- 
κει  άλλα  και  ώς  προδόττ]  νμών  τε  καΐ  ημών  δίδόναι 
την  δίκην.  καίτοι  τοΰοντω  μεν  δεινότερον  προδοβία 
ηολέμον^  οοω  χαλεπώτερον  φνλά^α6&αι  το  άφανβς  τον 
ψανερον  .^  τοοοντω  ά'  έ'χΟ-ιον^  οοω  πολεμίοις  μεν  άν- 
θρωποι και  βηένδονται  καϊ  ανθις  πιοτοί  γίγνονται.  ον 
(5'  αν  ηροδιδόντα  λαμβάνωΰι^  τούτω  οντε  έβκείΰατο 

30  ηώποτε  ονδε\ς  οντ'  έπίΰτενΰε  τον  λοιπόν,  ίνα  δε  εί- 
δήτε  οτι  ον  καινά  ταύτα  οντος  ποιεί,  άλλα  φύβει  προ- 
δότης έοτίν,  άναμνηΟω  νμάς  τά  τούτω  πεπραγμένα, 
ούτος  γαρ  ίξ  αρχής  μεν  τιμώμενος  νπό  τον  δήμον  κα- 
τά τον  πατέρα'Άγνωνα ,  προπετέΰτατος  έγένετο  την 
δημοκρατίαν  μεταοτήβαι  εις  τονς  τετρακοβίονς,  καΐ 
έπρώτενεν  εν  έκείνοις.  επεί  δ'  τίΰ&ετο  άντίπαλόν  τι  τϊ) 
ολιγαρχία  βννιβτάμενον,  πρώτος  αύ  ηγεμών  τω  δήμω 

31  είτ'  εκείνους  έγένετο'  ο&εν  δήπον  και  κό&ορνος 
επικαλείται"  και  γαρ  δ  κό%•ορνος  άρμόττειν  μεν  τοις 
ποοϊν  άμφοτέροις  δοκεΐ,  άποβλε'πει  δεάπ'  αμφοτέρων. 
δει  δε.,  ώ  ©ηράμενες,  άνδρα  τον  ά^ιον  ζην  ον  προά- 
γειν  μεν  δεινον  είναι  εις  πράγματα  τονς  Οννόντας^  ην 
δε  τι  άντικόπττ],  εύϋ'ύς  μεταβάλλεΰ&αι^  άλλ'  ώβπερ  έν 
νηι  διαπονεΐοϋ•αι^  εως  αν  εις  ονρον  καταοτώοιν  ει  δε 
μή,  πώς  αν  άφίκοιντό  ποτέ  ενϋ•α  δει,  ει  έπειδάν  τι  άν- 

^^τικόψη,  εν&ύς  εις  τάναντία  πλέοιεν,  και  είβΐ μεν  δήπον 
πάΰαι  μεταβολαι  πολιτειών  θανατηφόροι,  6ν  δε  διά 
το  ενμετάβολος  είναι  πλείατοις  μεν  μεταίτιος  ει  εξ  ολι- 
γαρχίας νπό  τού  δήμον  απολωλέναι,  πλείοτοις  δ'  εκ 
δημοκρατίας  νπό  τών  βελτιόνων.  οντος  δέ  τοί  έΰτιν 
ός  ταχθείς  ανελέβθαι  νπό  τών  ΰτρατηγών  τους  κατα- 
δύντας  Αθηναίων  έν  τ^  περί  Αέββον  ναυμαχία  αν- 


ΙίΒ.   Π.    Ο  Α  Ρ.  III.  49 

Γ05  ονχ  άνελόμενος  όμως  των  ΰτρατηγών  κατηγορών 
άπεκτείνεν  αυτούς,  ίνα  αντος  περιθω%•είη.  οΰτις  γε^^ 
μην  φανερός  εΰτί  τον  μεν  τιλεονεκτεΐν  άεΐ  επιμελό μέ- 
νος, τον  δε  ααλον  καϊ  των  φίλων  μηδέν  εντρεπόμενος, 
πώς  τοΐίτοί;  χρή  ποτέ  φείύαΰϋαι;  πώς  δεονφνλά^α- 
6&αί^  είδότας  αυτού  τάς  μεταβολάς ,  ως  μη  καΐ  ημάς 
το:ντ6  δνναϋ%-ί]  ποίήααι;  ημείς  ούν  τοΰτον  υπάγομεν 
και  ως  επιβουλεύοντα  καΐ  ως  προδιδόντα  ημάς  τε  καΐ 
νμάς.  ως  δ'  εικότα  ποιοϋμεν,  καϊ  τάδ^  έννοηοατε. 
καλλίστη  μεν  γαρ  δήπου  δοκεί:  πολιτεία  είναι  η  Αακε-34 
δαιμονίων  •  εΐ  δε  εκεί  επιχειρηβειε  τις  των  εφόρων 
άντΙ  τον  τοις  πλείοΰι  πείϋ-εο&αι  ψέγειν  τε  την  άρχην 
και  έναντιονΰ&αι  τοις  πραττομένοις,  ουκ  αν  οίεϋϋ-ε 
«ντον  και  νπ'  αντών  των  εφόρων  καϊ  νπό  της  άλλης 
άπάοης  πόλεως  της  μεγίβτης  τιμωρίας  άζ,ιω&ήναι;  καϊ 
νμεΐς  ονν,  εάν  Οωφρονήτε^  ου  τούτου  άλλ'  υμών  αυ- 
τών φείύεϋ&ε,  ώς  ούτος  ΰωϋ^είς  μεν  πολλούς  αν  μέγα 
φρονεΐν  ποιηϋειε  τών  εναντία  γιγνωακόντων  νμιν, 
άπολόμενος  δε  πάντων  και  τών  εν  τί^  πόλει  και  των 
Ι'ξω  νποτέμοι  αν  τάς  ελπίδας. 

Ό  μεν  ταντ  ειπών  έκα'&έζετο  •  Θηραμένης  δε  «ι^α- 35 
βτάς  ελεξεν,Άλλά  πρώτον  μεν  μνηΟϋ-ήΰομαι,  ώ  άνδρες^ 
ο  τελευταΐον  κατ'  εμού  είπε.  φηοΐ  γάρ  με  τους  στρατη- 
γούς άποκτεΐναι  κατηγορούντα.  εγώ  δε  ούκ  ηργον  δη- 
πον  κατ  εκείνων  λόγου.,  άλΧ  εκείνοι  έφαΰαν  προβτα- 
%%ίν  μοι  νφ  εαυτών  ούκ  άνελέο^αιτούς  δυοτυχονντας 
εν  τι]  περί  Λέΰβον  ναυμαχία,  εγώ  δε  άπολογούμενος 
ώς  δια  τον  χειμώνα  ούδε  πλειν^  μη  οτι  άναιρεΐο^αι 
τους  άνδρας  δυνατόν  ην,  εδοξα  ττ]  πόλ.ει  εικότα  λέ- 
γειν, εκείνοι  δ'"  εαυτών  κατηγο ρ εΐν  εφαίνοντο.  φάΰκον- 
τες  γάρ  ο'ιόν  τε  είναι  ΰώβαι  τους  άνδρας,  προεμενοι 
ΧβηορΙι.  ΗίϊΙ.  Ογ  4 


50  1 1  Β.    II.    Ο  Α  Ρ.    III. 

36  ατίολέα&αι  αυτονς  άηοηλέοντες  φχοντο.  ον  μέντοι 
%-ανμάζω  γε  το  Κριτίαν  πκρανενομηκεναΐ'  οτε  γαρ 
ταύτα  ήν,  ον  παρών  ετνγχανεν,  άλΧ  εν  Θετταλία  μετά. 
Προμ7]&εωξ  δημοκρατίαν  κατε(ίκεναξε  καΐ  τονς  πενέ- 

37  Οτας  ωτΐλιζεν  έπΙ  τους  δεΰπότας.  ων  μεν  ονν  ούτος 
εκεί  ετίραττε  μηδέν  εν&άδε  γένοιτο  •  τάδε  γε  μέντοι 
ομολογώ  εγώ  τοντω,  εί  τις  νμάς  μεν  της  αρχής  βονλε- 
ται  πανοαι,  τους  δ'  έπιβονλενοντας  νμίν  ίβχυρούξ 
τΐΟίεΐ,  δίκαιον  είναι  της  μεγίδτης  αντον  τιμωρίας  τνγ-' 
χάνειν '  οΰτις  μέντοι  6  ταύτα  πράττων  έβτϊν  οΐμαι  αν 
νμάς  κάλλιΰτα  κρίνειν,  τά  τε  πεπραγμένα  και  α  ννν 

38  πράττει  εκαΰτος  ημών  ει  κατανοηβετε.  ονκούν  μέχρι 
μεν  τον  νμάς  τε  καταΰτήναι  εις  την  βονλείαν  καΐ  άρ" 
χάς  άποδειχ&ηναι  καΐτονς  ομολογονμένονςόνκοφάν- 
τας  νπάγεβ%•αι  πάντες  ταντά  έγιγνώΰκομεν'  έπεί  δε  γε 
οντοι  ηρ^αντο  άνδρας  καλονς  τε  κάγα&ονς  βνλλημβά- 
νειν,  εκ  τούτον  κάγώ  ηρ^άμην  τάναντία  τούτοις  γι- 

39  γνώοκειν.  Ι^δειν  γαρ  οτι  άπο^νηϋκοντος  μεν  Λέοντος 
τον  Σαλαμινίον,  ανδρός  και  'όντος  καΐ  δοκούντος  ικα- 
νού είναι,  άδικονντος  ό'  οΰόΊ  εν,  οι  όμοιοι  τούτω  φο~ 
βηΰοιντο,  φοβούμενοι  δε  ενάντιοι  ττ^δε  ττ}  πολιτεία 
έϋοιντο  •  έγίγνωΰκον  δε  οτι  ΰνλλαμβανομένον  Νικηρά'- 
τον  τον  Νικίον^  καΐ  πλονβίον  χαΐ  ονδεν  πώποτε  δήμο 
τικον  οντε  αντον  οντε  τον  πατρός  πράξαντος,  οι  τούτω 

40  όμοιοι  δνβμενεΐς  ημΐν  γενήΰοιντο.  άλλα  μην  και  Αν- 
τιφώντος νφ  ημών  άπολλνμένον ,  ος  εν  τω  πολέμω 
δύο  τριήρεις  εύ  πλεούβας  παρείχετο^  ήπιΰτάμην  ότι  και 
οι  πρόθυμοι  τή  πόλει  γεγενημένοι  πάντες  νποπτως 
ήμΙν  εζοιεν.  άντεΐπον  δ\  καΐ  ότε  τών  μετοίκων  ενα 
εκαοτον  λαβείν  έφαβαν  χρήναΐ'  ενδηλον  γαρ  ην  οτι 
τούτων  άπολομένων  και  οι  μέτοικοι  άπαντες  πολέμιοι 

41  ττ]  πολιτεία  έΰοιντο.    άντεΐπον  δε  καΐ  οτε  τά  όπλα  του 


1 1  Β.  π.  Ο  Α  Ρ.  ιυ.  51 

πΚήΟ-ονς  παρυρονντο,  ον  νομίζων  χρήναι  άα&ενή  τί)ι» 
■τόλιν  τίοίεΐν  ονδε  γάρ  τους  Αακεδαιμονίονξ  εωρων 
Γουτου  ένεκα  βυνλυμενονς  περιβώοαι  ημάς,  οηως  ολί- 
γοι γενόμενοι  μηδέν  δνναίμεΟ• '  αντονς  ώφελεΐν  •  εξήν 
γαρ  αντοΐς,  ει  τούτου  γε  δέοιντο,  και  μ^ιδένα  λιπεΐν 
υλίγον  ετι  χρόνον  τω  λιμώ  ηιεοαντας.  ονδε'γε  το  φρον-  42 
ροί}^  μιοϋ^ονοϋ-αι  ϋννήρεακε  μοι,  εξόν  αυτών  των  πολι- 
τών τοΰουτους  προβ λαμβάνειν^  εως  ραδίως  έμελλομεν 
οί  άρχοντες  τών  αρχομένων  κρατηβειν.  έπεέ  γε  μην 
πΌΑλοϊ)^  εώρων  εν  τϊ}  πόλει  τι]  άρχ^  τΐ]δε  δυομενεϊς, 
πολλούς  δε  φυγάδας  γιγνομένους,  ουκ  αύ  εδόκει  μοι 
ούτε  Θραΰνβουλον  ούτε  "Ανυτον  ούτε  Άλκιβιάδην  φυ- 
γαδεύειν  •  -ηδειν  γαρ  ότι  ούτω  γε  το  άντίπαλον  ίΰχυρόν 
εοοιτο ,  εί  τω  μεν  πλη&ει  ηγεμόνες  ικανοί  προΰγενή- 
αοιντο,  τοις  δ'  ηγεΐΰ&αι  βου?.ομενοις  σύμμαχοι  πολ- 
λοί φανηβοιντο.  6  ταύτα  ούν  νου^ετών  εν  τω  φα- 43 
νερώ  πότερα  ευμενής  αν  δικαίως  η  προδότης  νομί- 
ζοιτο ;  ούχ  οι  έχ&ρούς,  ώ  Κριτία^  κωλνοντες  πολλούς 
ποιειοϋ^αι,  ονδ'  οί  Ουμμάχονς  πλείΰτους  διδάΰκοντες 
κτάοϋ-αι,  ούτοι  τους  πολεμίους  ίοχυρούς  ποιοϋΰιν,  άλ- 
λα πολύ  μάλλον  οί  αδίκως  τε  χρίσματα  αφαιρούμενοι 
και  τους  ούδεν  άδικούντας  άποκτείνοντες,  ούτοί  είοιν 
οί  καΙ  πολλούς  τους  εναντίους  ποιου ντες  και  προδι- 
δόντες  ού  μόνον  τους  φίλους  αλλά  και  εαυτούς  δι  αί- 
αχροκύρδειαν.  εί  δε  μη  ύλλως  γνωΰτόν  ότι  άλη&η  λέ-  44 
γω,  ώδε  έπιακέψαα&ε.  πότερον  οί'εο&ε  Θραΰύβουλον 
και  "Ανυτον  και  τους  άλλους  φυγάδας  ά  εγώ  λέγω  μάλ- 
λον αν  έν&άδε  βούλεσ&αι  γίγνεαϋ-αι  η  ά  ούτοι  πράτ- 
τουΰιν;  εγώ  μεν  γαρ  οίμαι  νϋν  μεν  αυτούς  νομίζειν 
συμμάχων  πάντα  μεστά  είναι  •  εί  δε  το  κράτιστον  της 
πόλεως  προσφιλώς  ημΐν  είχε,  χαλεπον  αν  ήγεισ&αι  εί- 
ναι και  το  έπιβαίνειν  που  της  χώρας,  α  δ'  αύ  είπεν  ώς4  5 


52  Ι^ΙΒ.  Π.    Ο  Α  Ρ.   111. 

έγώ  είμι  οίοξ  αεί  ποτέ  μεταβάλλεΰ&αί,  κατανοήόατε 
και  ταντα.  την  μεν  γαρ  επί  των  τετρακοσίων  πολιτειαν 
καΐ  αντος  δήπον  6  όήμος  έφηψίΰατο,  διδαΰκόμενος  ως 
οί  Λακεδαιμόνιοι  πάογι  πολιτεία  μάλλον  αν  η  δημο- 

46  κρατία  πιοτενΰειαν.  έπεί  δε  γε  εκείνοι  μεν  ονδεν  ανίε- 
ααν^  οί  δΐ  άμψΐ  Άριβτοτέλη  και  Μελάν&ιον  καΐ  Άρί- 
ϋταρχον  Οτρατηγοϋντες  φανεροί  ενενοντο  επΙ  τω  χω- 
μάτι  ερνμα  τειχίζοντες,  είς  ο  έβονλοντο  τους  πυλέ- 
μίονξ  δε^άμενοι  νφ'  αντοΐς  καΐ  τοΐξ  εταίροις  την  πόλιν 
ποιη6α6θ•αι,  είταϋτ  αίβ&όμενος  εγώ  διεκώλνΰα,  τοντ 

47  εΰτι  προδότην  £ΐνα^  των  φίλων;  αποκαλεί  δε  κόϋ-ορνον 
με,  ώς  άμφοτεροις πειρώμενον  άρμόττειν.  οΰτις  δε  μη- 
δετέροις  άρεΰκει,  τούτον  ώ  προς  των  &εών  τίποτε  και 
καλέβαι χρη;  ου  γαρ  δη  εν  μεν  τ^  δημοκρατία  πάντων 
μιβοδημότατος  ενομίζου,  εν  δε  ττ}  αριστοκρατία  πάντων 

48  μιΰοχρη6τότατθ£  γεγίνηοαι.  εγώ  0',  ώ  Κριτία^  εκείνοις 
μεν  αεί  ποτέ  πολεμώ  τυΓ^  ου  πρόο&εν  οίομένοις  καλην 
αν  δημοκρατίαν  είναι^  πριν  καΐ  οί  δονλοι  καΐ  οί  δι  άπο- 
ρίαν  δραχμής  αν  άπυδόμενοι  την  πόλιν  δραχμής  μετέ- 
%οΐ£ΐ',  καΐ  τοΐΰδέ  γ  αν  άεΐ  έναντίος  εΙμΙ  οϊ  ουκ  οίονται 
καλην  αν  έγγενεϋ&αιόλιγαρχίαν,πρίνείςτό  νπ  ολίγων 
τνραννεΐβ&αι  την  πόλιν  καταΰτήβειαν.  το  μεντοι  ΰνν 
τοις  δνναμενοις  και  μεϋ^  ίππων  καΐ  μετ  αΰπίδων  ωφε- 
λειν    δια    τούτων   την    πολιτείαν  πρ06ϋ•εν    άριΰτον 

49  ηγονμην  είναι  καΐ  νϋν  ον  μεταβάλλομαι,  ει  δ'  έχεις 
ειπείν,  ώ  Κριτία,  δπον  εγώ  ΰνν  τοις  δημοτικοΐς  η  τυ- 
ραννικοΐς  τους  καλούς  τε  κάγα&ονς  άποβτερεΐν  πο- 
λιτείας επεχείρησα^  λέγε•  έάν  γαρ  ελεγχ&ώ  ή  νυν 
ταντα  αράττων  η  πρότερον  πώποτε  πεποιηκώς^  ομο- 
λογώ τα  πάντων  Εβχατα  πα9•ών  αν  δικαίως  απο- 
9•νήΰκειν. 

50  *ίΙς  (5'  ειπών  ταύτα  έπανϋατο^  καΐ  η  βονλή  δήλη 


1 1  Β.  Π.  Ο  Α  Ρ.  III.  53 

έγένετο  ευμενώς  επίϋ-ορνβηΟαβα,  γνονς  6  Κριτίας  οτι 
ει  έΐίίτρε-φοι  τγΙ  βουλή  διαψηφίζεΰϋ'αι  τιερί  αυτού,  άνα- 
φεύξοίτο,  χαΐ  τούτο  ου  βιωτόν  ηγηοάμενος ,  τΐροαελ- 
9•ών  και  διαλεχϋ'είς  τι  τοις  τριάκοντα  ε!^ήλΟ•ε,  καΐ  έτΐΐ- 
ΰτηναι  εκελευοε  τους  τά  εγχειρίδια  έχοντας  φανερώς 
τγΙ  βουλή  έπΙ  τοις  δρνφάκτοις.   πάλιν  δε  είβελ%•ών  ει-  51 
πίν,  Έγώ,  ώ  βουλη^  νομίζω  προύτάτου  έργον  είναι, 
οίου  δεί^  ος  αν  ορών  τους  φίλους  έξαπατωμενους  μη 
ετίίτρετίτ}.    και  εγώ  ούν  τοι5το  ποιηβω.    καΐ  γαρ  οΐδε 
οι  εφεβτηκότες  ου  φαΟιν  ημΐν  έπιτρέ-φειν,  ει  άνηβομεν 
άνδρα  τον  φανερώς   την  ολιγαρχίαν  λυ μαινόμενοι•, 
εότι  δε  εν  τοις  καινοΐς  νόμοις  τών  μεν  εν  τοι^  τριΰχι- 
λίοις  όντων  μηδένα  άτίοϋ-νήβκειν  άνευ  της  υμετέρας 
φηφου,  τών  δ'  εξω  τού  καταλόγου  κυρίους  είναι  τους 
τριάκοντα  %•ανατούν.    εγώ  ούν,  έ'φη,  Θηραμένη    τον- 
τονϊ  εξαλείφω  εκ  τον  καταλόγον ,  βννδοκονν  αηαΰιν 
ημΐν.    καΐ  τούτον,  εφη,  ημείς  ^ανατούμεν.    άκονβας  ^2 
ταύτα  6  Θηραμένης   άνεΛηδηβεν  έπϊ  την  Έύτίαν  καΐ 
είπεν,  'Εγώ  δ\  εφη,  ω  άνδρες,  ικετεύω  τά  πάντων  έν- 
νομώτατα,  μη  έπϊ  Κριτία  είναι  έξαλείφειν  μήτε  έμε 
μήτε  υμών  ο-ν  αν  βονληται,  άλΐί  ονπερ  νόμον  οντοι 
έγραφαν  περί  τώ>ν  εν  τω  καταλόγω,  κατά  τοΰτοχ/  και 
νμίν  καΐ  εμοί  την  κρίβιν  είναι,  καΐ  τούτο  μέν,  ^φη ,  μα  53 
τους  %-εονς  ουκ  αγνοώ ,  οτι  ουδέν  μοι  άρκέβει  οδε  ό 
βωμός,  άλλα  βούλομαι  και  τούτο  έπιδεΐξαι,  οτι  οντοι 
ον  μόνον  είβι  περί  άν&ρώπους  άδικώτατοι,  αλλά  και 
περί  ϋ•εούς  άβεβέΰτατοι.   υμών  μέντοι,  εφη,  ώ  άνδρες 
καλοί  κάγα%•οί,  θαυμάζω,  εί  μη  βοη&ήαετε  νμΐν  αύτοΤς^ 
και  ταύτα  γιγνώϋκοντες  ότιούδεν  το  εμον  όνομα  εύεί,- 
αλειπτότερον  ή  το  υμών  έκάΰτου.    εκ  δε  τούτου  έκα-  54 
λεβε  μ\ν  ο  τών  τριάκοντα  κι^ρυξ  του^  ένδεκα  έπϊ  τον 
Θηραμέ2/η'    εκείνοι  δε είβελ^όντες βύν  τοΓ^  νπηρέταις^ 


54  11  β.  11.    Ο  Α  Ρ.  111.  IV. 

ηγουμένου  αυτών  Σατύρου  του  ϋ^ραουτάτου  τε  «αι 
άναιόεατάτου,  είπε  μεν  6 Κριτίας,  Παραδίόομεν  ύμίν, 
εφί],   Θηραμένη     τουτονί  κατακεκρψενον  κατά  τον 

55  νόμον  ■  υμεΐς  δί  λαβόντεξ  καΐ  άπαγαγόντεξ  οι  ένδεκα 
οι  δει  τα  εκ  τούτων  πράττετε,  ώς  δε  ταύτα  είπεν,  ειλκε 
μεν  από  του  βωμού  6  Σάτυροζ^  είλκον  δε  οι  νπηρέται. 
υ  δε  Θηραμένης  ώβπερ  εικός  και  &εούς  έπεκαλείτο  κα\ 
ανθρώπους  κα&οράν  τα  γιγνόμενα.  η  δε  βουλή  ηον- 
χίαν  εΐχεν,  όρώβα  καΐ  τους  έπΙ  τοις  δρυψάκτοις  ομοί- 
ους Σατύρω  κα\  το  ^μπροβ&εν  τού  βουλευτηρίου  πλή- 
ρες τών  φρουρών,  καΐ  ουκ  άγνοούντες  οτι  εγχειρίδια 

()^  έχοντες  παρήοαν.  οι  δ'  άπηγαγον  τον  άνδρα  δίά  της 
αγοράς  μάλα  μεγάλϊ]  ττ]  φωνί]  δηλούντα  οία  επαΟχε. 
λέγεται  ό'  ^ν  ρήμα  καΐ  τούτο  αυτού,  ώς  είπεν  ό  Σά- 
τυρος οτι  οίμώξοιτο,  ει  μη  Οιωπηαειεν,  έπηρετο,  ""Αν 
δε  οιωπώ,  ουκ  αρ\  εφη,  οίμώξομαι;  και  έπείγε  άπο- 
^νήύκειν  άναγκαζόμενος  το  κώνειον  έπιε,  το  λειπό- 
μενον  εφαΟαν  άποκοτταβίααντα  ειπείν  αυτόν,  Κριτία 
τούτ  έβτω  τω  καλώ.  καΐ  τούτο  μεν  ουκ  αγνοώ,  οτι 
ταύτα  αποφθέγματα  ουκ  αξιόλογα,  εκείνο  δε  κρίνω 
τού  ανδρός  άγαβτόν,  τό  τού  θανάτου  παρεοτηκότος 
μήτε  τό  φρόνιμον  μήτε  τό  παιγνιώδες  απολιπεΐν  εκ  της 
^^νχής. 

IV.  Θηραμένης  μεν  δη  οϋτως  άπέθανεν  •  οΓ  ^ί  τριά- 
κοντα, ως  εξόν  ηδη  αύτοις  τυραννειν  άδεώς,  προεΐπον 
μεν  τοις  έξω  τού  καταλόγου  μη  είβιέναι  εις  τό  αοτυ, 
ήγον  δε  εκ  τών  χωρίων,  ϊν  αύτοΙ  και  οι  φίλοι  τους  τού- 
των αγρούς  εχοιεν.  φευγόντων  δε  εις  τον  Πειραιά  καΐ 
εντεύθεν  πολλούς  άγοντες  ενέπληΟαν  και  τα  Μέγαρα 
καΐ  τάς  Θήβας  τών  υποχωρούντων. 
2  Έκ  δε  τούτου  Θραούβουλος  ορμηθείς  εκ  Θηβών 
ώς  ύύν   έβδομήκοντα  Φυλήν   χωρίον  καταλαμβάνει 


1 1  Β.  Π.    Ο  Λ  Ρ.  IV.  55 

ίβχνρόν.  οί  δε  τριάκοντα  εβοή&ονν  έκ  τον  αΰτεωςβνν 
τε  τοίζ  τριβχίλίοις  και  βύν  τοις  ίππενΰι  καΐ  μάλ'  ευημε- 
ρίας ονσηζ.  έτΐεΐ  δε  άφίκοντο,  ευΰ-νς  μεν  ^ραοννόμε- 
νοί  τίνες  των  νέων  προΰέβαλον  προς  το  χωρίον,  και 
εποίηΰαν  μεν  ονδέν^  τραύματα  δε  λαβόντες  άπήλϋ-ον. 
βονλομένων  δε  των  τριάκοντα  άποτειχίζειν,  όπως  έκ-  3 
πολιορκήΰειαν  αντονς  άποκλείοαντες  τάς  εφόδους  των 
επιτηδείων,  έπιγίγνεται  της  νυκτός  χιών  παμπληϋ•ης 
καΐ  ττ]  ύβτεραία.  οι  δε  νιφόμενοι  άπήλ&ον  εις  το  αΰτυ, 
μάλα  βυχνούς  των  ϋκενοφόρων  υπο  των  έκ  Φυλής 
άποβαλόντες.  γιγνωΰκοντες  δε  οτι  καΐ  έκ  των  αγρών  4 
λεηλατηΰοιεν,  ει  μη  τις  φυλακή  εΰοιτο ,  διαπέμπουΰιν 
εις  τάς  έΰχατιάς  οΰον  πεντεκαίδεκα  ΰτάδια  από  Φυλής 
τους  τε  Λακωνικούς  πλην  ολίγων  φρουρούς  καΐ  των 
ιππέων  δύο  φυλάς,  ούτοι  δε  οτρατοπεδενβάμενοι  έν 
χωρίω  λαΰίω  έφύλαττον.  ό  δε  Θραΰύβονλος,ηδη  βνν-^ 
ΐΐλεγμένων  εις  την  Φυλήν  περί  έπτακοΰίους ,  λ.αβών 
αυτούς  καταβαίνει  της  νυκτός"  Τέμενος  δε  τά  όπλα 
οΰον  τρία  η  τέτταρα  ΰτάδια  από  των  φρουρών  ηΰυ- 
χίαν  είχεν.  έπεί  δε  προς  ημέραν  έγίγνετο,  και  ηδη  άνί-  § 
<?ταντο  οποί  έδεϊτο  εκαΰτος  από  τών  οπλών,  καΐ  οι  ίπ- 
ποκόμον  -φηχοντες  τους  ίππους  ψόφον  έποίουν,  έν  τού  - 
τω  άναλαβόντες  οι  περί  Θραΰνβουλον  τά  όπλα  δρόμω 
προΰέπιπτον  καΐ  έΰτι  μεν  ους  αυτών  κατέβαλον,  πάν- 
τας  δ^  τρεφάμενοι  έδίωξαν  εξ  η  επτά  ΰτάδια,  καΐ  άπέ- 
κτειναν  τών  μεν  οπλιτών  πλέον  η  εΐ'κοΰι  και  εκατόν, 
τών  δε  ιππέων  Ν ικόΰτρατόν  τε  τον  καλόν  έπικαλον- 
μενον,  και  άλλους  δε  δύο,  έτι  κατάλαβα ντες  έν  ταις 
εύναΐς.  έπαναχωρήΰαντες  δε  και  τρόπαιον  6τηΰάμε-7 
νοι  καΐ  ΰυΰκευαΰάμενοι  όπλα  τε  οΰα  έλαβον  καϊ  ΰκεύη 
άπήλ&ον  έπι  Φυλής,  οι  δε  έξ  άΰτεως  ιππείς  βοη&ήΰαν- 
τες  τών  μεν  πολεμίων  ούδένα  έτι  ειδον,  προΰμείναντες 


56  1 1  Β.  Π.  Ο  Α  Ρ.  IV. 

^£  εως  τονς  νεκρούς  άνείλοντο  οι  Λροβήκοντες  άνεχώ- 

8  ρηύαν  εις  αοτν.  εκ  δε  τούτου  οι  τριάκοντα^  ονκέτι  νο- 
μίζοντες  άΰφαλή  βφίβι  τά  πράγματα,  έβονλή&ηΰαν 
Ελενβΐνα  ε^ιδίώβαύ^αι,  ωύτε  είναι  βφίΰι  καταφνγήν^ 
εί  δεηΟειε.  καΐ  παραγγείλαντες  τοΙς  ίππενοιν  τιλ^ον 
είξ  Έλενβΐνα  Κριτίας  τε  και  οι  άλλοι  τριάκοντα• 
ε^εταύίν  τε  ποιηΟαντες  εν  τοις  ίτίπενβι,  φάΰκοντες  εί-^ 
δέναι  βούλεβ^αι  πόβοι  εΐεν  καϊ  πόοης  φυλακής  προ(?- 
δεήύοιντο,  έκελευον  άτΐογράφεβ&αι  πάντας'  τον  δ& 
άτΐογραιράμενον  άεϊ  δια  της  ηυλΐδος  έπΙ  την  %•άλατταν 
έ^,ιέναι.  έπΙ  δε  τω  αίγιαλώ  τους  μ\ν  ιππέας  εν^εν  και 
εν&εν  κατέΰτηβαν,  τον  δ'  έξιόντα  άει  οι  υπηρέται  βνν- 
έδουν.  επεί  δε  πάντες  ΰννειλημμένοι  ήΰαν,  Αυβίμα- 
χον  τον  ΐππαρχον  έκελευον  άναγαγόντα  παραδοϋναι 

9  αυτούς  τοις  ένδεκα,  τη  δ'  υβτεραία  εις  το  'ίΐιδεΐον  παρ- 
εκάλεοαν  τους  εν  τω  καταλόγω  οπλίτας  καΐ  τους  άλ- 
λους ιππέας,  άναστάς  δε  Κριτίας  ελεξεν,  Ήμεΐς^  έ'φη, 
ώ  άνδρες,  ούδεν  ήττον  ύμΐν  καταΟκευάξομεν  την  πο- 
λιτείαν  η  ήμΐν  αύτοΐς.'  δει  ούν  υμάς,  ώΰπερ  καϊ  τιμών 
με&εί,ετε,  οϋτω  καϊ  των  κινδύνων  μετεχειν.  των  ούν 
ϋυνειλημμένων  Έλευβινίων  καταψηφιοτεον  εβτίν,  Ινα 
ταύτα  ημΐν  καϊ  ^άρρητε  καϊ  φοβήβ&ε.  δεί^ας  δε  τι  χω-. 
ρίον,  εις  τούτο  εκε'λευε    φανεράν  φέρειν  την  ψήφον. 

10  οι  δε  λακωνικοί  φρουροί  εν  τω  ημίβει  τοΰ  'ίΐιδε^ου 
ε^ωπλιΰμεΐΌΐ  ηϋαν  •  ην  δε  ταύτα  άρεΰτά  καΐ  των  πολι- 
τών  οίς  το  πλεονεκτεΐν  μόνον  εμελεν. 

Έκ  (?£  τούτου  λαβών  6  Θραούβουλος  τους  άπο  Φυ- 
λής περί  χιλίους  ηδη  βυνειλεγμενους,  άφικνεΐται  της 
νυκτός  εις  τον  Πειραιά,  οι  ^£  τριάκοντα  έπεΙ  τίό^οντο 
ταϋτα,  εν&νς  εβοη&ουν  βύν  τε  τοις  Αακωνικοΐς  και 
ϋύν  τοις  ιππεύΰι  καϊ  τοις  οπλίταις  •  έπειτα  έχώρουν  κα- 
υτά την  εις  τον  Πειραιά  άμαξιτον  άναφερουύαν.    οι  δ^ 


1 1  Β.  II.    ΟΑΡ    IV.  57 

άπο  Φνλης  έτι  μεν  ετιεχείρηοαν  μη  άνιέναι  αντονς^ 
επεί  όε  μέγας  6  κύκλος  ων  πολλής  φυλακής  έδόκει  δεί- 
β&αί  ονπω  Λολλοί^  ονΟί,  6ννεΰπείράΰ•ηΰαν  επί  την 
Μονννχίαν.  οι  δ^  εκ  τον  αβτεως  εις  την  Ίπποδάμειον 
άγοράν  ελ&όντες  Λρώτον  μεν  βυνετάξαντο,  ωβτε  εμ- 
πλήϋαι  την  όδόνη  φέρει  προς  τε  το  ιερόν  τής  Μοννν- 
χίας  Αρτέμιδος  και  το  Βενδίδειον  •  και  έγένοντο  βά&ος 
ονκ  ελαττον  η  έηΐ  πεντήκοντα  άβπίδων.  οντω  δε  ονν- 
τεταγμένοι  έχάρονν  ίίνω.  οι  δε  από  Φυλής  άντενέπλη-  12 
ϋαν  μεν  την  όδόν,  βάϋ-ος  δε  ου  πλέον  ή  εις  δέκα  οπλί- 
τας  έγένοντο.  έτάχΟ^ηβαν  μέντοι  έπ  αντοΐς  πελτοφόροι 
τε  και  φιλοΙ  άκοντιΰταί,  έπΙ  δε  τούτοις  οι  πετροβόλοι. 
ούτοι  μέντοι  ΟυχνοΙ  ήβαν '  και  γαρ  αύτόϋ•εν  προΰεγέ- 
νοντο.  εν  ω  δε  προΰτ^ϋαν  οι  ενάντιοι,  Θραΰύβονλος 
τους  μεΟ^  αντον  ^έΰϋ-αι  κελενΰας  τάς  άΰπίδας  και  αυ- 
τός ϋ-έμενος,  τα  δ'  οίλλα  όπλα  έχων,  κατά  μέΰον  Οτάς 
έλε^εν,  ^Άνδρες  πολΐται ,  τους  μεν  διδά^αι ,  τους  δΐ  13 
άναμνήβαι  υμών  βούλομαι  οτι  είοΐ  των  προϋιόντων  οι 
μεν  τό  δεί,ιόν  έχοντες  ους  νμεΐς  ήμέραν  πέμπτην  τρε- 
φάμ,ενοι  έδιώ^ατε,  οι  (5'  έπι  τον  ευωνύμου  έοχατοι,  ού- 
τοι δη  οί  τριάκοντα,  οϊ  ημάς  καΐ  πόλεως  άπεβτέρονν 
ούδεν  άδικονντας  και  οικιών  έ^ήλαννον  και  τονς  φιλ- 
τάτους  τών  ημετέρων  άπεΰημαίνοντο.  άλλα  νυν  τον 
παραγεγένηνται  ού  ούτοι  μεν  ονποτε  ωοντο,  ήμεις  δε 
άεΐ  ηύχόμεϋ'α.  έχοντες  γαρ  όπλα  ενάντιοι  μεν  αντοΐς  14 
κα&έοταμεν  •  οι  ^£  Ό•εοί,  ότι  ποτέ  καΐ  δειπνονντες  βννε- 
λαμβανόμεϋ-α  καΐ  κα9•εύδοντες  καΐ  αγοράζοντες,  οί  δε 
κα\  ούχ  όπως  άδικούντες,  άλλ'  ονδ'  έπιδημοϋντες  έφν- 
γαδευόμεϋ-α,  νυν  φανερώς  ήμΐν  ΰνμμαχοΰΰι.  καΐ  γάρ 
έν  ευδία  χειμώνα  ποιούΰιν,  όταν  ήμΐν  όυμφέρτ},  καΐ 
όταν  εγχειρώ  μεν,  πολλών  όντων  εναντίων  ολίγοις  ούβι 
τρόπαια  ΐΰτααϋ-αι  διδόαΰι  •  καΐ   νυν  δε  κεκομίκαΰιν  15 


58  1 1  β.  II.    Ο  Α  Ρ.  IV, 

ημάς  εις  χωρών  εν  ω  ούτοι  μεν  οντε  βάλλειν  οντε 
άκοντίζειν  νπερ  των  προτεταγμενων  δια  το  πρ-^ς  ορ- 
ΰ-ίον  ίέναι,  δνναιντ  αν,  ημείς  δε  εις  το  κάταντες  καΐ 
δόρατα  άφιεντες  καΐ  ακόντια  καΐ  πέτρονς  έζ,ι^όμε^ά  τε 

16  αυτών  καΐ  πολλούς  κατατρώαομεν.  και  ωετο  μεν  ίίν 
τις  δεηβειν  τοις  γε  ηρωτοβτάταις  εκ  τον  Ι'ΰον  μάχε- 
ΰ%•αΐ'  νννδ\  εαν  νμεΐς,  ωβπερ  προϋηκει,  προ&νμως 
άφιήτε  τα  βέλη,  άμαρτηβεται  μεν  ουδείς  ών  γε  μεύτη 
η  οδός,  φυλαττόμενοι  δε  δραηετεύβουύιν  άεΐ  υπό  ταΐς 
άΰπίΰιν  •  ωΰτε  έξέβται  ωβπερ  τυφλούς  καΐ  τύπτειι 
οπού  αν  βονλώμε&α   και  έναλλομένονς  άνατρέπειν. 

17  άλλ',  ώ  άνδρες,  οντω  χρη  ποιεΐν  όπως  εκαβτός  τις  έαυ- 
τω  βυνείοεται  της  νίκης  αίτιώτατος  ών.  αύτη  γαρ  ημΐν, 
αν  &εός  ^έλη,  νυν  άποδώβει  καΐ  πατρίδα  και  οίκους 
καΐ  έλευ&ερίαν  καΐ  τιμάς  καΐ  παΐδας,  οίς  είβί,  και  γυ- 
ναίκας, ώ  μακάριοι  δητα,  ο'ί  αν  ημών  νικηΰαντες  επί" 
δωΟι  την  παΰών  ηδίβτην  η  μέρα  ι/,  ευδαίμων  δε  και  άι 
τις  άπο^άνϊ]  •  μνημείου  γαρ  ουδείς  ούτω  πλούοιος  ών 
καλοΰ  τεύ^εται.  έξάρξω  μεν  ούν  εγώ  ηνίκ  αν  καιρός 
η  παιάνα  *  όταν  δε  τόν'Εννάλιον  παρακαλέβωμεν,  τότε 
πάντες  ομοϋ-υμαδόν  άν^  ων  ύβρίβ&ημεν  τιμωρώμε&α 
τους  άνδρας. 

18  Ταύτα  ό'  ειπών  καΐ  μεταβτραφείς  προς  τους  εναν- 
τίους, ηΰυχίαν  είχε•  καΐ  γαρ  ό  μάντις  παρήγγελλεν αύ- 
τοΐς  μη  πρότερον  έπιτίΟ'ΒΟΟ^αι,  πριν  των  ΰφετέρων  η 
πέύοι  τις  η  τρωΟ-είη  •  έπειδάν  μέντοι  τούτο  γένηται, 
ηγηαόμεϋ-α  μέν,  έφη,  ημείς,  νίκη  δε  ύμίν  ίίίταί  επο- 

19μένΘΐς,  έμοί  μέντοι  ■θάνατος,  ώς  γ  φοί  δοκεΐ.  και 
ουκ  έψεύΰατο,  άλλ'  έπεί  ανέλαβαν  τά  όπλα,  αυτός  μεν 
ώοπερ  υπό  μοίρας  τινός  αγόμενος  έκπηδηοας  πρώτος 
έμπεβών  τοις  πολεμίοις  άπο&νήβκει ,  και  τέϋ-απται  εν 
τη  διαβάβει  τού  ΚηφιΟού'  οι  δ'  άλλοι  ένίκων  καΐ  κατ- 


1 1  β.  II.    ο  Α  Ρ.  IV.  59 

έδιωξαν  μέχρι  τού  ομαλού,  άπε&ανον  ό'  εΐ'τκν&α  τώι 
μεν  τριάκοντα  Κριτίαζ  τε  καΐ  'ίππόμαχοζ ,  τύ3ν  δε  εν 
Πειραιεΐ  δέκα  αρχόντων  Χαρμίδης  6  Γλανκωνοξ .  των 
ό'  άλλων  περί  εβδομήκοντα.  καΐ  τα  μεν  όπλα  ελαβον, 
τονζ  δε  χιτώνας  ονδενός  των  πολιτών  εοκνλενϋαν. 
επεί  δε  τοντο  έγένετο  και  τους  νεκρούς  νποοπόνδονς 
άπεδίδοΰαν^  προοιόντες  άλλήλοις  πολλοί  διελέγοντο. 
Κλεόκριτος  δε  ο  των  μνοτών  κήρυξ,  μά?ί  ενφωνος  ων,  20 
κατααιωπηοάμενος  ελεξεν,  "Ανδρες  πολίται,  τι  ημάς 
έξελαννετε ;  τι  άποκτεΐναι  βονλεβ&ε ;  ημείς  γαρ  νμάς 
κακόν  μεν  ονδεν  πώποτε  ίποιήοαμεν,  μετεβχήκαμεν  δε 
νμιν  καΐ  ιερών  τών  Οεμνοτάχων  καΐ  ανθιών  και  εορτών 
τών  καλλίΰτων,καΐ  ΟνγχορενταΙ καιΰνμφοιτηταΐ  γεγε- 
νήμε&α  καΐ  βνοτρατιώται,  και  πολλά  με&'  υμών  κεκιν- 
^υνενκαμεν  καΐ  κατά  γη  ν  και  κατά  ^άλατταν  νπερ  της 
κοινής  αμφοτέρων  ημών  Οωτηρίας  τε  και  έλενϋ-ερίας. 
προς  ^εών  πατρώων  καΐ  μητρώων  και  ϋυγγενείας  κα\  21 
κηδεΰτίας  και  εταιρίας,  πάντων  γαρ  τοντων  πολλοί 
κοινωνονμεν  άλλήλοις,  αίδονμενοι  και  &εονς  καΐ  αν- 
θρώπους παύοαοθε  άμαρτάνοντες  εις  την  πατρίδα,  και 
μη  πεί&εο&ε  τοις  άνούιωτάτοις  τριάκοντα ,  οϊ  ιδίων 
κερδεων  ένεκα  ολίγου  δεΐν  πλείους  άπεκτόναοιν  ^Αθη- 
ναίων εν  οκτώ  μηοΐν  η  πάντες  Πελοποννηαιοι  δέκα 
ετη  πολεμοϋντες.  εξόν  δ'  ημΐν  εν  είρήντ}  πολιτεύεο&αι,  22 
ούτοι  τον  πάντων  αίοχιΰτόν  τε  και  χαλεπωτατοί'  καΐ 
άνοβιώτατον  και  εχθιΰτον  και  ϋ^εοις  καΐ  άνθρώποις 
πόλεμον  ημΐν  προς  αλλήλους  παρε'χουΰιν.  αλλ'  ευ  γε 
μέντοι  επίοταο&ε  οτι  καΐ  τών  νύν  ύφ  ημών  αποθα- 
νόντων ου  μόνον  υμείς  αλλά  και  ημείς  εοτιν  ους  πολλά 
χατεδακρύααμεν. 

Ό  μεν  τοιαύτα  ελεγεν '  οι  δΐ  λοιποί  άρχοντες  χαΐ 
διά  το  τοιαύτα  προΟακούειν  τους  μεθ'  αυτών  άπήγα- 


60  1 1  Β.  II.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

23  γον  εις  το  αΰτν.  τη  5'  νΰτεραία  οι  μεν  τριάκοντα  πάνυ 
δη  ταττεινοί  τιαΐ  ερημοί  6ννεκάϋ•ηντο  εν  τω  βννεδρίω  • 
των  δε  τριοχιλίων  οτίον  εκαβτον  τεταγμένοι  ήβαν,τΐαν- 
ταχον  διεφεροντο  προς  αλλήλους,  οβοι  μεν  γαρ  επε- 
τίοίήκεΰάν  τι  βιαιότερον  καΐ  εφοβονντο ,  εντόνως  ελε- 
γον  ως  ον  χρείη  κα&νφίεβ&αιτοΐς  εν  Πειραιεΐ'  ούοι  δε 
έτίίβτευον  μηδέν  ηδικηκέναι^  αντοί  τε  άνελογίζοντο 
καΐ  τους  άλλους  έδίδαβκον  ώς  ούδεν  δέοιντο  τούτων 
των  κακών,  καΐ  τοις  τριάκοντα  ουκ  εφαΟαν  χρήναι  πεί- 
ϋ•εϋϋ•αι  ούδ^  έηιτρέτίειν  άπολλύναι  την  πόλιν.  και  το 
τελευταΐον  έψηφίααντο  εκείνους  μεν  κατάπαϋύαι,  αλ- 

24  λους  δε  ελέΰϋ-αι.   και  εϊλοντο  δέκα ,  ενα  από  φυλής. 
ιόβ!  Και  οί  μεν  τριάκοντα  Έλευύΐνάδε  άπήλϋ-ον  οι  (5^ 

δέκα  των  εν  άβτει  και  μάλα  τεταραγμένων  καΐ  ώτίΐ- 
ΰτούντων  άλλήλοις βύν  τοΓ^  ίτίπάρχοις  έπεμέλοντο.  έΈ,ε- 
κάϋ^ευδον  δε  και  οί  ιππείς  εν  τω  'Ω,ιδείω,  τους  τε  ίπ- 
πους καΐ  τάς  άβπίδας  έχοντες,  καΐδι  άπιβτίαν  έφώ- 
δευον  τό  μεν  αφ'  εύπέρας  6νν  ταις  άαπίβι  κατά  τα  τεί- 
χη, τό  δε  προς  όρ^ρον  βύν  τοις  ΐπποις,  άεΐ  φοβούμενοι 

25  μη  έπειϋπέΰοιέν  τίνες  αύτοΐς  των  εκ  τού  Πειραιώς,  οί 
δε  πολλοί  τε  ηδη  οντες  και  παντοδαποί,  όπλα  έποι- 
οϋντο,  οί  μεν  ξύλινα,  οί  δε  οίϋύινα ,  και  ταϋτα  έλευ- 
κοϋντο.  πριν  δε  ημέρας  δέκα  γενέσϋ-αι ,  πιβτά  δόντες, 
οΐτινεςβυμπολεμήβειαν,  και  ει  ξένοι  ειεν ,  ίοοτέλειαν 
έβεο&αι.  εξΐίβαν  πολλοί  μεν  ό π λΐτ αι.  πολλοί  δε  γνμνή- 
τες'  έγένοντο  δ\  αύτοΐς  και  ίππειςώς  ει  εβδομήκοντα• 
προνομας  δε  ποιούμενοι ,  και  λαμβάνοντες  ξύλα  και 

2^όπώραν,  έκά&ευδον  πάλιν  εν  Πειραιει.  των  δ' έκτον 
άβτεως  άλλος  μεν  ουδείς  ύνν  όπλοις  έξηει,  οί  δε  ιππείς 
έύτιν  ότε  καΐ  λτ}6τάς  έχειροΰντο  των  εκ  τον  Πειραιώς, 
και  την  φάλαγγα  αυτών  έκακούργονν.  περιέτνχον  δε 
χαΐ  τών  Αίξωνέων  τιόϊν  εις  τονς  αντών  αγρούς  έπΙ  τα 


1 1  β.  II.    ο  Α  ρ.  IV.  61 

επιτήδεια  ηορενομενοις  •  και  τούτους  Ανβίμαχος  6  ίπ- 
παρχος άπεΰφαξε,  πολλά  λιτανενοντας  και  πολλών 
χαλεπώς  φερόντων  Ιππέων,  άνταπέκτειναν  δε  καΐ  οΓ27 
έν  Πειραιεΐ  των  ιππέων  έπ*  άγρον  λαβόντες  Καλλί- 
ίτρατον  φυλής  Αεοντίδος.  και  γαρ  ηδη  μέγα  έφρό- 
νονν,  ωΰτε  καΐ  προς  το  τείχος  τοΰ  αβτεως  προβέβαλλον. 
ει  δε  και  τούτο  δει  ειπείν  τον  μηχανοποιον  τού  έν  τω 
αβτει,  ος  έπει  έγνω  οτι  κατά  τον  εκ  Α  νκ  ε  ίου  δρόμον 
μέλλοιεν  τάς  μηχανάς  προύάγειν ,  τά  ζεύγη  έκέλευβε 
πάντα  άμαξιαίους  λίγους  άγειν  και  καταβάλλειν  οπού 
εχαβτος  βούλοιτο  τού  δρόμου,  ώς  δε  τούτο  εγένετο, 
πολλά  εις  εκαβτος  των  λί^-ων  πράγματα  παρείχε,  πεμ-  28 
πόντων  δε  πρέσβεις  εις  Λακεδαίμονα  των  μεν  τριά- 
κοντα ίξ  Έλευΰΐνος ,  των  δ'  έν  τω  καταλόγω  έξ  άύτεως^ 
καΐ  βοη^ειν  κελευόντων  ^  ώς  άφεΰτηκότος  τού  δι^μου 
απο  Λακεδαιμονίων ,  Αύβανδρος  λογιΰάμενος  οτι  οίον 
τε  εί'η  ταχύ  έκπολιορκήβαι  τους  έν  τω  Πειραιεΐ  κατά  τε 
γήν  και  κατά  ^άλατταν ,  ει  των  επιτηδείων  άποκλει- 
β&είηΟαν,  βννέπραξεν  εκατόν  τε  τάλαντα  αντοΐς  δα- 
νειΰ&ήναι ,  καΐ  αυτόν  μεν  κατά  γήν  άρμοβτην ,  Αίβυν 
δ^ε  τον  άδελφόν  ναυαρχούντα  έκπεμφΟ-ήναι.  και  έ^ελ-  20 
0•α>ι/  αύτος  μεν^Ελευΰΐνάδε  βυνέλεγεν  Όπλίτας  πολ- 
λούς Πελοποννηοίους '  6  δε  ναύαρχος  κατά  Ο^άλ.ατταν 
έφύλαττεν  όπως  μηδέν  ειοπλέοι  αύτοΐς  των  επιτη- 
δείων •  ώύτε  ταχύ  πάλιν  έν  απορία  ήΰαν  οί  έν  Πει- 
ραιεΐ, οί  δ'  έν  τω  άβτει  πάλιν  αύ  μέγα  έφρόνουν  έπΙ 
τω  Ανβάνδρω.  ούτω  δε  προχωρούντων  Παυύανίας  6 
βαβιλεύς  φ^ονήβας  Αυβάνδρω,  ει  κατειργαβμένος 
ταύτα  άμα  μεν  ενδοκιμήβοι,  άμα  δε  ιδίας  ποιήσοιτο 
τάς  ^ Αθήνας,  πείβας  των  εφόρων  τρεις  ενάγει  φρου- 
ράν.  βννείποντο  δε  και  οί  βνμμαγοι  πάντες  πλην  Βυι-  -^0 
ωτών  και  Κορινθίων  •  ούτοι  δε  έλεγον  μεν  οτι  ου  νο- 


62  1 1  Β.  II.    Ο  Α  Ρ.   IV. 

μίζοίεν  ενορκειν  αν  οτρατενόμενοι  επ  '^ϋ^ηναίονς  μη- 
δέν τίαράοπονδον  ποωνντας•  ετίραττον  δε  ταύτα ,  οτι 
εγίγνωοκον  Λακεδαιμονίους  βονλομένονξ  την  των 
Ά&ηναίων  χωράν  οίκείαν  καΐ  τΐίοτην  ποίηΰαΟ&αι.  6  δε 
Πανΰανιας  έβτρατοηεδενΰατο  μεν  εν  τω  Άλίτίέδφ  κα- 
λονμενω  προς  τω  ΠειραιεΙ  δε^ιον  έχων  κέρας,  Ανβαν- 

31  όρο5  (5ί  ΰίτν  τοις  μι6&οφόροις  το  ενώννμον.  πίμπων 
6ε  πρέσβεις  6  Πανΰανίας  προς  τους  εν  Πειραιεΐ  έκέ- 
λενεν  άπιέναι  έπΙ  τά  εαυτών  *  έτιεί  ά'  ουκ  επεί&οντο, 
προαέβαλλεν  οΟον  άπο  βοής  ένεκεν,  όπως  μη  δήλος  εΐ'η 
ευμενής  αύτοΐς  ών.  επεί  δ'  ουδέν  άπο  τής  προσβολής 
πράξας  άπήλϋ^ε,  τ|]  νύτεραία  λαβών  των  μεν  Λακεδαι- 
μονίων δύο  μόρας,  τών  δΫΑϋ^ηναίων  ιππέων  τρεις 
φυλάς,  παρήλ^εν  έπΙ  τον  κωφόν  λιμένα,  Οκοπών  πτ} 

32  εύαποτειχιΟτότατος  εί'η  ό  Πειραιενς.  επεΙ  δε  άπιόντος 
αυτού  προοέϋ-εόν  τίνες  καΐ  πράγματα  αύτώ  παρεΐχον, 
άχ^εο&είς  παρήγγειλε  τους  μεν  ιππέας  έλάν  εις  αυτούς 
ένέντας,  και  τά  δέκα  άφ'  ήβης  ΰυνέπεα&αι  •  ΰύν  δε  τοις 
άλλοις  αυτός  έπηκολού&^ει.  και  άπέκτειναν  μεν  έγγυς 
τριάκοντα  τών  φιλών,  τους  ά'  άλλους  κατεδίω^αν  προς 

33  τύ  Πειραιοΐ  Ο^έατρον.  εκεί  δε  ετυχον  έξοπλιζόμενοι  οι 
τε  πελταοταΐ  πάντες  καΐ  οι  όπλίται  τών  εκ  Πειραιώς, 
καΐ  οι  μεν  -ψιλοί  εύί^ύς  έκδραμόιηες  ηκόντιζον ,  ^βαλ- 
λον,  ετό^ευον,  έοφενδόνων '  οι  δε  Λακεδαιμόνιοι,  έπει 
αυτών  πολλοί  ετιτρω(Γκοί/Γθ ,  μάλα  πιεζόμενοι  ανεχω- 
ρουν  έπΙ  πόδα  •  οί  δ'  εν  τούτω  πολύ  μάλλον  έπέκειντο. 
ένταύ%•α  και  άπο^ήοκει  Χαίρων  τε  καΐ  Θίβραχος,  άμ- 
φω  πολεμάρχω,  και  Λακράτης  6  ολυμπιονίκης  και  άλλοι 
οί  τεΟ^αμμένοι  Λακεδαιμονίων  προ  τών  πυλών  εν  Κε~ 

34  ραμεικώ.  ορών  δε  ταύτα  6  Θρασύβουλος  και  οί  άλλοι 
Όπλίται,  έβοήΟ-ουν,  και  ταχύ  παρετάξαντο  προ  τών 
άλλων  έπ'  οκτώ.  ό  δε  Παυσανίας  μάλα  πιεσθείς  και 


1 1  Β.  π.    Ο  Α  Ρ.  IV.  63 

άναχωρήίΐας  υοον  Οτάδία  τέτταρα  η  πέντε  προς  λόφον 
τινά)  παρήγγειλε  τοίζ  Αακεδαιαονίοις  καΐ  τοις  άλλοις 
όνμμάχοις  έπιχωρεΐν  προς  εαυτόν,  εκεί  δε  βννταξάμε- 
νος  παντελώς  βα^εΐαν  την  φάλαγγα  ήγεν  επΙ  τους 
Α&ηναίονς.  οι  ό '  εις  χείρας  μεν  εδέξαντο ,  έπειτα  δε  οι 
μεν  έ^εώΰ&ηΰαν  εις  τον  εν  ταΐς  Άλαΐς  πηλόν,  οι  δε  ένέ- 
κλιναν  και  άποϋ-νήοκουοιν  αυτών  β>5  πεντήκοντα 
και  εκατόν.  6  δε  Παυσανίας  τρόπαιον  ϋτηοάμενος  άνε-  35 
χώ•ρη(}ε'  και  ονδ'  ως  ώργίζετο  αύτοΐς,  αλλά  λά%ρα 
πέμπων  έδίδαβκε  τους  εν  Πειραιει  οΊα  χρή  λέγοντας 
πρέϋβεις  πέμπειν  προς  εαυτό  ν  καΐ  τους  παρόντας  εφό- 
ρους, οί  δ'  έπεί^οντο.  διίϋτη  δε  καΐ  τους  εν  τω  άβτει, 
χαι  έκέλευε  προς  βφάς  προοιέναι  ως  πλείβτους  Συλλε- 
γόμενους, λέγοντας  οχιούδεν  δέονται  τοις  έν  τω  Πει- 
ραιει πολεμεΐν,  αλλά  διαλν^έντες  κοιντ}  αμφότεροι 
Αακεδαιμονίοις  φίλοι  είναι,  ήδέως  δε  ταύτα  καΐ  Ναυ-  36 
κλείδας  έφορος  ων  βννήκουεν  ώΰπερ  γάρ  νομίζεται 
βύν  βαβιλεΐ  δύο  τών  εφόρων  συΰτρατεΰεΰ&αι ,  καΐ  τότε 
παρην  ούτος  τεκαΐ  άλλος,  αμφότεροι  της  μετάΠαυ- 
βανίου  γνώμης  οντες  μάλλον  η  της  μετά  Αυ(ίάνδρου. 
διά  ταύτα  ούν  καΐ  εις  την  Λακεδαίμονα  προ^ύμως 
έπεμπον  τους  τ  εκ  του  Πειραιώς  έχοντας  τάς  προς 
Λακεδαιμονίους  ΰπονδάς  καΐ  τους  άπο  τών  έντώάΰτει 
ίδιώτας,  Κηφιύοφώντά  τε  καΐ  Μέλητον.  έπεί  μέντοι37 
ούτοι  ωχοντο  εις  Λακεδαίμονα ,  έπεμπον  δη  καΐ  οί  άπο 
τού  κοινού  έκ  του  αϋτεως  λέγοντας  ότι  αύτοΙ  μεν  πάρα 
διδόαΰι  και  τά  τείχη  ά  έχουΟι  καΐ  οφάς  αυτούς  Λακε- 
δαιμονίοις  χρήο^αι  ο,τι  βούλονταΐ'  άξιούν  δ'  έφαΰαν 
καΐ  τους  έν  Πειραιει ,  ει  φίλοι  φααΐν  είναι  Λακεδαιμο- 
νίοις,  παραδιδόναι  τόν  τε  Πειραιά  καΐ  την  Μουνυχίαν. 
άκούβαντες  δε  πάντων  αυτών  οί  έφοροι  καΐ  οίέκκλη-8^ 
Γοι ,  εξέπεμψαν  πεντεκαίδεκα  άνδρας  εις  τάς  *Λ&ήνας^ 


64  ι  Ι  Β.    II.     ϋ  ΑΫ.    IV. 

και  έπεταξαν  ΰύν  Πανβανία  διαλλά^αι  οπ^  δύναιντο 
χάλλίύτα.  οι  δε  διήλΚα'ξαν  εφ  ωτε  είρηνην  μεν  εχειν 
προξ  άλλήλονζ,  άτίΐέναι  δε  έπι  τα  εαυτών  ετ,αβτονς 
π?.ην  των  τριάκοντα  και  των  ένδεκα  καΐ  των  εν  τω 
Πειραιεΐ  άρ^άντων  δέκα.  ει  δε  τίνες  φοβοΐντο  των  εξ 
39κοτεωζ,  Μοξεν  αντοΐς  Ελευσίνα  κατοικεΐν.  τούτων  δε 
ηεραν^έντων  Παυβανίας  μεν  διηκε  το  ΰτρατενμα ,  οι 
δε  εκ  τού Πειραιώς  άνελΰ-όντες  βυν  τοις  οτίλοις  εις  την 
άκρόπολιν  ε^υβαν  ττ}  Ά9•ηνα.   ετιεί  δ\  κατεβηΰαν  *  οι 

40  βτρατηγοί.  §ν&α  δη  6  Θραβΰβουλος  ελε^εν ,  Τμΐν, 
εφη^  ω  εκ  τον  αΰτεως  άνδρες,  βνμβονλενω  εγω  γνώ- 
ναι  υμάς  αυτούς.  μάλιΟτα  δ'  αν  γνοίητε ,  ει  άναλογί- 
0αιβ&ε  επί  τίνι  νμΐν  μέγα  φρονητέον  έβτίν ,  ώοτε  ημών 
αρχειν  επιχειρεΐν.  πότερον  δικαιότεροι  έΰτε;  άλλ'  υ 
μεν  δήμος  πενέβτερος  υμών  ών  ούδεν  πώποτε  ένεκα 
χρημάτων  υμάς  ηδίκηκεν  ■  νμεις  δε  πλουΰιώτεροι  πάν- 
των οντες  πολλά  και  αίβχρά  ένεκα  κερδεων  πεποιη- 
κατε.    έπεί  δε  δικαιοσύνης  ούδεν  νμιν  προσήκει^  θκέ- 

41  ^αα%-ε  ει  αρα  επ  ανδρεία  νμΐν  μέγα  φρονητέον.  καΐ 
τις  αν  καλλίων  κρίΰις  τούτον  γένοιτο  η  ώς  επολεμηΰα- 
μεν  προς  άλληλονς',  άλλα  γνώμη  φαίητ'  αν  προέχειν^ 
οϊ  έχοντες  καΐ  τείχος  καΐ  όπλα  και  χρήματα  καΐ  ϋνμμά- 
χ,ους  ΊΊελοποννηβίους  νπό  των  ονδεν  τούτων  εχόντων 
παρχλέλυοΟ^ε;  «Λλ'  έπίΑακεδαιμονίοις  δη  οί'εαϋ-ε  μέγα 
φρονητέον  είναι-,  πώς,  οΐγε  ώβπερ  τους  δάκνοντας  κύ- 
νας  κλοιώ  δήααντες  παραδιδόαΰιν,  ούτω  κάκεΐνοι 
νμάς  παραδόντες  τώ  ήδικημένω  τούτω  δήμω  οΐ'χονται 

42  άπιόντες;  ον  μέντοι  γε  υμάς,  ώ  άνδρες,  άξιώ  εγώ  ών 
όμωμόκατε  παραβήναι  ουδέν,  άλλα  καΐ  τούτο  προς 
τοις  άλλοις  καλοΐς  έπιδεΐζ,αι,  ότικαΐ  ένορκοι  καΐ  οΟιοί 
έστε.  ειπών  δε  ταύτα  και  άλλα  τοιαύτα^  καΐ  ότι  ούδεν 
δέοι  ταβάττεαΟ^αι.  άλλα  τοις  νόμοις  τοις  άρχαίοις  χρή- 


1. 1  Β.  11.  Ο  Α  Ρ.  IV.  1. 1  Β.  Ιίΐ    Ο  Α  Ρ.  1.  65 

ϋ&αί^  άνέβτηΰε  την  έκκληβίαν.  καΙ  τότε  μεν  αρχάς  κβ-43 
ταΰτηοάμενοι  ετΐολιτενοντο  •  νβτέρω  όε  χρόνω  άκον- 
ϋαντες  ξένους  μιΰ&ούΰΟ^αί  τονς  Έλενοίνι ,  οτρατεν- 
οάμενοι  πανδημει  επ  αντονς  τους  μεν  Οτρατηγονς  αν- 
τίον  εις  λόγους  έλτ^όντας  άτίέκτειναν ^  τοις  δε  οίλλοις 
εϊαπε'μφαντες  τους  φίλους  και  αναγκαίους  έ'πειΰανΰυν- 
αλλαγήναί•  καΐ  όμόβαντες  όρκους  ή  μην  μη  μνηΰικα- 
κήΰειν,  ετι  και  νϋν  ομού  τ  ε  πολιτεύονται  καΐ  τοις  ορ~ 
κοις  εμμένει  6  δ\μος. 


Τ±  μεν  δη  Άϋ-ήνηβι  ΰτάσις  όντως  έτελεντηΰεν.  εκ  δε  Ι. 
τούτον  πέμφας Κύρος  αγγέλους  είςΑακεδαίμονα  ηξίον^ 
οίόΰπερ  αυτός  Αακεδαιμονίοις  ην  εν  τω  προς  Ά&ηναό' 
ονς  πολέμω,  τοιούτους  και  Λακεδαιμονίους  αύτώ  γί- 
γι^εοΟ^αι.  οί  ό'  έφοροι  δίκαια  νομίοαντες  λέγειν  αντόν^ 
Σαμίω  τω  τότε  νανάρχω  έπέατειλαν  ύπηρετεΐν  Κύρω, 
εί τι  δέοιτο.  κάκεΐνος  μέντοι  προΟ'ύμως  όπερ  έδεηΟ'η 
ο  Κύρος  έπραξεν  έχων  γαρ  το  εαυτού  ναντικόν  βύν 
τω  Κνρου  περιέπλενβεν  εις  Κιλικίαν ,  καΐ  έποίηΰε  τον 
της  Κιλικίας  άρχοντα  Συέννεβιν  μη  δύναΟ&αι  κατά 
γην  εναντιούΰ&αι  Κύρω  πορευομένω  επί  βαβιλέα.  ώς2 
μϊν  ονν  Κύρος  ϋτράτευμά  τε  ΰυνέλε^ε  καΐ  τοντ'  εχων•ιο\. 
άνέβη  έπΙ  τον  αδελφό  ν,  καΐ  ώς  η  μάχη  έγένετο^  και 
ώς  άπέ&ανε,  καΐ  ώς  εκ  τούτου  άπεΰώϋ'ηβαν  οι  Έλλη- 
νες έπί  ^άλατταν  ^  Θεμιΰτογένει  τω  Συρακοοίω  γέ- 
γραπται. 

Έπει  μέντοι  Τιββαφέρνης ,  πολλού  αξιυς  βαΰιλεΙΒ 
δόξας  γεγενηΟΟ-αι  έν  τω  προς  τον  άδελφόν  πολέμω^ 
Χεηορίι.  ΗϊδΙ.  Ογ.  5 


ββ  1 1  β.  III.    ο  Α  Ρ.   ί. 

Οατράπης  κκτεπεμφ&η  ών  τε  αντος  πρόβ&εν  ήρχε  και 
ων  Κνρος^  εν&νς  ηξίον  τάζ  ^Ιωνικάξ  τίόλεις  ατίάΰαξ 
εαντώ  νπ7]κόονς  είναι,  αί  δε  ααα  μεν  έλεύ%•εραι  /3ου- 
λόμεναι  είναι,  ααα  δε  φοβονμεναι  τον  Τιΰΰαφερνην, 
υτι  Κϋρον,  οτ  εζη,  αντ  εκείνον  γιρημέναι  ήΰαν,  ειζ 
μεν  τάς  πόλεις  ουκ  έδεχοντο  αυτόν,  εις  Λακεδαίμονα 
δε  εηεμπον  πρεΰβεις,  καΐή^ίονν,  έτζεί  τΐάΰης  τής'Ελ- 
λήδος  τΐροΰτάται  είΰίν,  έπιμεληϋ'ήναι  καΐ  Οφών  των 
εν  τ^  \4ΰία  Ελλήνων,  όπως  η  τ  ε  χωρά  μη  δ}]θΐτο  αΰ- 

4  τ(5ν  καΐ  αντοί  ελεν&εροι  είεν.    οι  ονν  ^Λακεδαιμόνιοι 
ίίΛ.πεμπονΟιν  αντοις  Θίβρωνα  άρμοοτήν,  δόντες  ΰτρα- 

τιώτας  των  μεν  νεοδαμωδών  εις  χιλίονς,  των  δε  άλλων 
Πελοποννηβίων  εις  τετρακισχιλίονς.  τιτηβατο  ό'  ό  Θί- 
βρωνκαίπαρ'  Άϋ•ηναίων  τριακοοίονς  ιππέας,  είπων 
ότι  αυτός  μιβ&όν  παρεζ,ει.  οι  δ^  έπεμψαν  των  επΙ  των 
τριάκοντα  ίππενβάντων ,  νομίζοντες  κέρδος  τω  δήμω, 

5  εί  άποδημοιεν  και  έναπόλοιντο.  επεί  δ'  είς  την  ^Αοίαν 
άφίκοντο,  ΰυνήγαγε  ΰτρατιωτας  και  εκ  των  εν  τη 
ήπείρω  Ελληνίδων  πόλεων  •  πάΰαι  γαρ  τότε  αί  πόλεις 
έπείΟ-οντο  ό,τι  Λακεδαιμόνιος  άνήρ  επιτάττοι.  κα\  ονν 
μεν  ταύττ]  τί)  ΰτρατιά  όρων  Θίβρων  το  ίππικόν  εις  το 
πεδίον  ον  κατέβαινεν,  ήγάπα  δε  εί  όπον  τνγχάνοι  ων,' 
δνναιτο  ταντην  την  χωράν    άδήωτον   διαφνλαττειν. 

Ο  επεΙ  δε  ΰωϋ-έντες  οι  άναβάντες  μετά  Κνρον  ΰννέμιξαν 
ύο'.αΐ'τω,  εκ  τοντον  ηδη  και  εν  τοις  πεδίοις  άντετάττετο 
τω  ΤιΟΰαφέρνει,  καΐ  πόλεις  Πέργαμον  μεν  εκονΰαν, 
προΰε'λαβε  και  Τεν&ρανίαν  και'/ίλίβαρναν,  ών  Εν- 
ρνΰϋ^ίνης  τε  και  Προκλής  ήρχον  οι  από  ^αμαράτον 
τού  Λακεδαιμονίου '  εκείνω  δ'  αντη  η  χοίρα  δώρον  εκ 
βαθίλέως  εδόϋ-η  άντΙ  της  έπΙ  τήν'Ελλόίδα  ανύτρατείας• 
ττροαεχώρηίίαν  δε  αντώ  και  Γοργιων  και  Γογγνλος, 
ίϊδελφοί  όντες,  έχοντες  ό  μεν  Γάμβρειον  και  Παλαΐτ- 


1 1  Β.  111.    Ο  Α  Ρ.  1  67 

γάμβρειον,  6  όέ  Μνριναν  καΐ  Γρννειον  δώρον  δε  χαΐ 
αύται  αί  πόλεις  ήοαν  παρά  βαβιλε'ως  Γογγνλω  ,  ατι 
μόνος  ^Ερετριέαν  μηδίοας  έ'φνγεν.  ήν  δε  ας  άϋ&ενεΐςΐ 
ον<3ας  ααϊ  κατά  κράτος  6  Θι'βρων  ε?Μμβανε  •  Αάριβάν 
γε  μην  την  Αιγνπτίαν  καλονμε'νην ,  επεί  ουκ  επεί&ετο, 
περιατρατοπεδενοάμενος  έπολιόρκει.  έπεΙ  δε  άλλως 
ονκ  έδννατο  έλειν,  φρεατίαν  τεμόμενος  νπόνομον 
ώρνττεν,  ως  άφαιρηβόμενος  το  νδωρ  αυτών,  ώς  ό'  εκ 
τον  τείγονς  έκ&ε'οντες  πολλάκις  ενέβα?,ον  εις  το  όρυ- 
γμα καΐ  'ί,ΰλα  καΙ  λίγους,  ποιηοάμενος  αν  χελώνην  ξτ»- 
λίνην  έπεοτηΰεν  επι  ττ}  φρεάτια,  καΐ  ταντην  μέντοι 
εκδραμόντες  οι  Ααριβαΐοι  ννκτωρ  κατέκανΟαν.  δο- 
κοΐ77''το5  ί'  αύτον  ονδεν  ποιειν,  πεμπονβίν  οί  έφοροι 
άπολιπόντα  Λάριααν  οτρατενεΰ&αι  επΙ  Καρίαν. 

Έν  ^Εφέβω  δ\  ηδη  οντος  αντον,  ώς  επί  Καρίαν  8 
πορενΰομενον,  ζίερκνλίδας  άρξων  άφίκετο  επι  το  βτρά- 
τευμα,  άνηρ  δοκών  είναι  μάλα  μηχανητικός'  και  επε- 
καλεΐτο  δε  Σίΰυφος.  6  μεν  ονν  Θίβρων  άπήλ&εν  οΐ- 
καδε  καΐ  ζημιωθείς  έφυγε  •  κατηγορούν  γάρ  αντον  οί 
ΰΰμμαγ^οι  ώς  έφείη  άρπάζειν  τω  οτρατενματι  τονς  φί- 
λους, υ  <5έ  /ύερκυλέδας  επεί  παρέλαβε  το  Οτράτευμα,  <> 
γνούς  υπόπτους  όντας  άλλήλοις  τον  Τιββαφέρνην  καΐ 
ιόν  Φαρνάβαζον,  κοινό λογηΰάμενος  τω  Τιΰβαφερνει 
άπήγαγεν  εις  την  Φαρναβάζου  χώραν  το  βτράτευμα^ 
ελόμενος  ΰ^ατέρω  μάλλον  η  άμα  άμφοτεροις  πολεμεΐν. 
ην  δε  καϊ  πρόο&εν  υ  ^ερκυλίδας  πολέμιος  τω  Φαρνα- 
βάζω  ■  αρμοΰτής  γάρ  γενόμενος  έν  ^Αβύδω  έπΙ  Αν~ 
βάνδρου  ναναρχονντος ,  ίια^λ)2θ•£ΐ5  υπό  Φαρναβάζου, 
έΰτάϋ^η  την  άΰπίδα  έχων,  ο  δοκεΐκηλίς  είναι  τοις  οπου- 
δαίοις  Αακεδαιμονίων  •  αταξίας  γάρ  ξημίωμά  έΰτι.  και 
δια  ταύτα  δη  πολν  ηδιον  έπι  τον  Φαρνάβαζον  ηει. 
και  εύΟ'υς  μεν  τοσοτίτω  διέφερεν  εις  το  άρχειν  τον  Θί-  ΙΟ 


68  Ι>ΙΒ.  III.    Ο  Α  Ρ.  1. 

βρωνος  ωϋτε  τΐαρήγαγε  το  ατράτενμα  διά  της  ψίλία^ 
χώραξ  μέχρι  ττ^ς  Φαρναβάξον  Αίθ}Λδος  ούδεν  βλάψας 
τονζ  ϋνμμάχονξ. 

Ή  δε  ΑίολΙξ  (χντη  ην  μεν  Φαρναβάζον^  εϋατράπενε 
δ  αντω  ταντης  της  χωρας^  εωξ  μεν  εζη^  Ζηνις  Ααρδα- 
νενς'  έπειδίΐ  δ\  ίκεΐνος  νόΰω  άτΐε&ανε,  παραΰκευαζομέ- 
νον  τον  Φαρνκβάζον  αλλφ  δούναι  την  βατραηείαν^ 
Μανία  η  τον  Ζήνιος  γυνή,  ^αρδανίς  καΐ  αντή,  άνα- 
ζεν^αΰα  ΰτόλον  καΐ  δώρα  λαβονΰα  ωβτε  καΐ  αντω  Φαρ~ 
ναβάζω  δούναι  και  παλλακίΰιν  αντοϋ  χαρίΰαΟϋ-αι  καΐ 
τοις  δνναμένοις  μάλιΰτα  πάρα  Φαρναβάζω,  επορεύετο. 

11  ελ&ονοα  δ'  εις  λόγους  είτΐεν,'ίΐ  Φαρνάβαζε,  6  άνηρ  6οι 
6  εμός  και  ταλλα  φίλος  ην  και  τους  φόρους  άπεδίδον 
03θτε  θν  επαίνων  αντον  έτίμας.  ην  ονν  εγώ  οοι  μηδέν 
χείρον  εκείνον  υπηρετώ,  τί  6ε  δει  άλλον  6ατράπην  καΌ^- 
ιΰτάναι;  ην  δε  τί  6οι  μη  άρε6κω,  επΙ  6οΙ  δηπον  ε6ται 

12  άφελομίνφ  έμε  αλλω  δούναι  την  άρχην.  άκονΰας  ταύ- 
τα ό  Φαρνάβαζος  εγνω  δεΐν  την  γυναίκα  ΰατραπενειν. 
η  δ'  έπεί  κυρία  της  χω^ας  έγενετο ,  τους  τε  φόρους  ου- 
δέν ήττον  τάνδρός  άπεδίδον,  καΐ  προς  τούτοις,  οπότε 
άφικνοΐτο  προς  Φαρνάβαζον,  άειήγε  δώρα  αντω,  και 
οπότε  εκείνος  εις  την  χώραν  καταβαίνοι,  πολύ  πάντων 

ΐ:^  των  υπάρχων  κάλλιΰτα  καΙηδι6τα  εδεχετο  αυτόν,  κα\ 
ας  τε  παρέλαβε  πόλεις  διεφύλαττεν  αύτω  και  των  ούχ 
υπηκόων  πρύ6ελαβεν  επι&αλαττιδίας  Αάρι6άν  τε  και 
Άμαξιτόν και  Κολώνας,  ξενικώ  μεν'Ελληνικω  προββα- 
λυΰ6α  τοις  τείχεβιν,  αύτη  δ'  έφ'  αρμαμάξης  ύ^εωμένη ' 
ον  <5'  έπαινέΰειε,  τούτω  δώρα  άμέμπτως  έδίδον ,  ωΰτε 
λαμπρότατα  το  ^ενικον  κατεΰκευάΰατο.  ΰυνε6τρα- 
τεύετο  δε  τω  Φαρναβάζω  καΐ  οπότε  εις  Μυΰούς  η  Πι- 
οίδας  εμβάλοι,  ότι  την  βαΰιλέως  χώραν  κακουργούΰιν. 
η6τε  καΐ  άντετίμα  αυτήν  μεγαλοπρεπώς  6  Φαρνάβαζος 


11  β.  111.    ο  Α  ρ.  Ι.  69 

και  ύνμβονλον  Εβτιν  οτε  παρεκάλει.  ηδη  ό'  ονΰης  αν-  14 
της  ετών  πλέον  η  τετταράκοντα,  Μειδιάς,  %-νγατρος 
άνήρ  αντής  ων,  άναπτερω&εις  νπό τίνων  ώςαίΟχρον 
είη  γυναίκα  μεν  ίίργ^ειν,  αυτόν  (5'  ίδιώτην  είναι,  τους 
αεν  άλλους  μάλα  φυλαττομενης  αυτής,  ωοχερ  εν  τν- 
ραννίδί  τίροβήκεν,  εκείνω  δε  πιΰτενούΰης  καΐ  άοπα- 
ζομε'νης  ωβπερ  αν  γυνή  γαμβρόν  άΰπάζοιτο ,  ε£ΰε?Μών 
άποτίνιξαι  αντήν  λέγεται,  άπεκτεινε  δε  και  τον  ν'ιον 
αυτής ^  τό  τε  είδος  οντά  πάγκαλον  και  ετών  οντά  ώς 
ετίτακαίδεκα.  ταϋτα  δε  ποιήΰας  Σκψψιν  καΐ  Γεργιϋ'α  15 
εχνράς  πόλεις  κατε'οχεν,  ενΟ•α  καΐ  τα  χρήματα  μάλιΟτα 
ην  τή  Μανία,  αί  δε  αλλαι  πόλεις  ουκ  έδεχοντο  αυτόν, 
άλλα  Φαρναβάζω  εΰωζον  αύτάς  οι  ένόντες  φρουροί, 
εκ  δε  τουΓου  ό  Μειδιάς  πεμψας  δώρα  τώ  Φαρναβάζω 
η^ιου  εχειν  την  χώραν  ωοπερ  ή  Μανία.  6  δ'  άπεκρί- 
νατο  φνλάττειν  αυτά ,  έ'βτ'  αν  αυτός  έλ&ών  6νν  αύτώ 
εκείνω  λάβη  τα  δώρα  •  ον  γαρ  αν  εφη  ζήν  βοΰλεο^αι 
μη  τιμωρήοας  Μανία,  ό  δε  Ζίερκνλίδας  εν  τούτω  τώ  16 
καιρώ  άφικνεΐται ,  και  ενϋ^νς  μεν  εν  μια  ήμερα  Αάρι- 
6αν  και  Άμα^ιτόν  καΐΚολωνάς  τάς  έπι&αλαττίους  πό- 
λεις έκούοας  παρέλαβε"  πέμπων  δε  καΐ  προς  τάς  Αίο- 
λίδας  πόλεις  η\ίον  έλεν&ερονο&αί  τε  αύτάς  και  εις  τα 
τείχη  δεχεο&αι  και  ΰυμμάχους  γίγνεΰ&αι.  οι  μεν  ονν 
Νεανδρεις  και  'Ιλιεΐς  και  Κοκνλιται  επεί&οντο  •  καΐ 
γαρ  οι  φρονροϋντες"Ελληνες  εν  αύταΐς ,  επεί  η  Μανία 
άπεϋ-ανεν,  ού  πάνυ  τι  καλώς  περιείποντο'  6  δ^  εν  Π 
Κεβρήνι,  μάλα  ιαχνρώ  γ^ωρίω,  την  φυλακήν  έχων, 
νομίΰας,  ει  διαφνλάξειε  Φαρναβάζω  την  πόλιν,  τιμη- 
&ήναι  αν  ύπ'  εκείνου,  ούκ  εδεχετο  τον  ζ]ερκνλίδαν. 
()  0£  οργιζόμενος  παρεΰκευάζετο  προΰβάλλειν.  επεΙ 
δε  ϋ^υομέι^ω  αύτώ  ούκ  εγίγνετο  τά  ιερά  ττ]  πρώτγι,  τ^ 
νΰτεραία  πάλιν  ε&ύετο.    ώς  δε  ούδε  ταϋτα  εκαλλιερεΓ- 


70  1 1  β.    πι.  ο  Α  ρ.  Ι. 

το,  ηάλίν  τΐ}  τρίττ}  •  και  ,«ε';ίξ)ί•  τεττάρων  ημερών  έκαρ• 
τερει  λυόμενος ,  μάλα  χαλεπώς  φέρων  ■  έ'βπενδε  γάρ 
τΐρίν  Φαρνάβαξον  βοηΟ^ηααι  εγκρατής  γενέο%αί  πάσηζ 

18  της  Αίολίδος.  Ά^ηνάβας  δε  τις  Σίκνώνιος  λοχαγός, 
νομίύας  τον  μεν  ^ερκνλίδαν  φλναρεΐν  διατρίβοντα, 
αντος  δ'  ικανός  είναι  το  νδωρ  άφελεύΟ-αι  τους  Κεβρη- 
νίονς,  προϋδραμών  ανν  τ^  εαντον  τάξει  έηειράτο  την 
κρητηιν  ΰνγχονν.  οι  δε  ενδοΰ^εν  έπεξελϋ-όντες  αυτόν 
τε  οννέτρωβαν  και  δυο  άπέκτειναν .  και  τονς  άλλους 
παίοντες  και  βάλλοντες  αΛηλαβαν.  άχ&ομενον  δε  τοϋ 
/ύερκνλίδου,  και  νομίζοντος  άϋ-υμοτέραν  και  την  προο- 
βολην  ε6εΰϋ•αι,  έρχονται  εκ  τοϋ  τείχους  παρά  των 
Ελλήνων  κήρυκες,  και  είπον  οτι  α  μεν  6  άρχων  τίοιοίη^ 
ουκ  άρέβκοι  βφίΰιν ,  αυτοί  ^£  βονλοιντο  ούν  τοΐς"Ελ- 

19  ληοι  μάλλον  ή  ΰύν  τω  βαρβάρω  είναι,  ετι  δε  διαλεγο- 
μένων  αυτών  ταΰτα,  παρά  τοϋ  άρχοντος  αυτών  7^κι 
λίγων  οτι  06α  λέγοιεν  οί  πρόΰ&εν  και  αύτώ  δοκοϋντα 
λεγοιεν.  6  ούν  ζίερκυλίδας  εϋ&ϋς  ωοπερ  έτυχε  κεκαλ- 
λιερηκώς  ταύττ]  ττ]  ήμερα,  άναλαβών  τα  όπλα  ήγεΐτο 
προς  τάς  πύλας  •  οί  δ'  άναπετάΰαντες  εδεξαντο.  κα- 
ταύτήαας  δε  και  ένταϋ^α  φρουρούς  εύ&ϋς  ήει  επί  την 

20  Σκή-φιν  καΐ  την  Γίργι^α.  ό  «ί£  Μειδίας  προΰδοκών  • 
μεν  τον  Φαρνάβαξον,  όκνών  δ^  ήδη  τους  πολίτας,  πεμ- 
φας  προς  τον  ζίερκυλίδαν  είπεν  οτι  ελϋ•οι  αν  εις  λό- 
γους, ει  ομήρους  λάβοι.  6  δ^ε  πεμφας  αύτω  από  πό- 
λεως εκάοτης  των  αυμμάχων  ενα  εκέλευΰε  λαβείν  τού- 
των όπύϋους  τε  και  οποίους  βούλοιτο.  6  δε  λαβών 
δέκα  εζ,ήλι)•ε ,  και  ΰυμμίζας  τω  ^ερκυλίδα  ήρώτα  επί 
τίαιν  αν  ΰύμμαχος  γένοιτο,  ό  ό'  άπεκρίνατο  ί'φ'  ωτε 
τους  πολίτας  έλευθ-έρους  τε  και  αυτόνομους  εάν.   και 

21  άμα  ταύτα  λέγων  ήει  προς  την  Σκήφιν.  γνούς  δε  ι 
Μειδίας  οτι  ονκ  αν  ^7'7'«ιτο  κωλύειν  βία  των  πολιτών. 


ι  Ι  Β,    ΠΙ,     Ο  Α  Ρ.    Ι.  71 

^Ι'αίΐεν  αντον  είβιίναι.     ο   όί  ζίρρκνλίδας  ^υβαζ  ΐβ 
Α^ηνα   εν  τ/]  τώΐ'  Σκηφίων  άκροπόλίΐ  τους  μεν  τον 
Μείδίον  φρουρούς  ε^ήγαγε^  τίκραδονς  δε  τοΐς  πολίταΐΰ; 
την  τίόλιν^  καίπαρακελευβάμενος,  ωβπερ"Ε}.λψ'ας  κσΧ 
εβ.εν&ερονς  χρη,    οντω  ποίΛτενειν ^    εξελ&ών  τιγείτο 
επί  την  Γέργι%α.  ΰνμπροντίεμπον  δε  πολλοί  αντον  καΐ 
των  Σκηφίων .  τιμώντέζ  τε  καΐτιδόμενοι  τοΐζ  τΐ^ττρκ- 
γμένοίς.   ό  όέ  Μειδιάς  παρεπόμενος  αντώ  ί)ξίου  τί/ι/22 
των  ΓεργιΟ-ίων  πόλιν  παραδονναι  αντώ.    καΐ  6  /ύερ- 
κνλίδας  μέντοι  ελεγεν  ως  των  δικαίων  ονδενος  άτνχη- 
ίΤΟί.  •  αμα  δε  ταντα  λέγων  τιεν  προς  τάς  πνλας  ύνν  τω 
Μειδία,  κκΐ  το  ύτράτενμα  τ^ολονΟ-ει  αντω  ειρηνικώς 
εις  δύο.    οι  δ^  από  των  πύργων  καΐ  μάλα  νφηλών  όν- 
των ορώντες  τον  Μειδίαν  ανν  αντω  ονκ  εβαλλον  εί- 
πόντος  δε  τον  ^ερκνλίδα ,  Κΐλενβον,  ω  Μειδία^  άνοΐ- 
ξαί  τάς  πνλας,  ίνα  ηγί;  μεν  ΰν,  εγώ  δε  (ίνν  ΰοι  εις  το  ιε- 
ρόν ελϋ•ω  κάνταν&α  ϋ-ναοί  ττ]  Ά&ηνα,  6  Μειδιάς  ώκνει 
μεν  άνοίγειν  τάς  πνλας,  φοβούμενος  δε  μη  παραχρήμα 
ϋνλληφ^ΐ]^   έκέλενεν     άνοΐΈ,αι.     ό  ί'  έπεί  είΰήλ^εν.'ί^ 
έχωναν  τον  Μειδίαν  έπορεύετο  προς  την  άκρόπολιν 
καΐ  τονς  μεν  αλλονς  ΰτρατιώτας  εκελενβε  &έα&αι  περί 
τά  τείχη  τά  όπλα,  ο:ί;το5  ό^ε  αύν  τοις  περί  αντον  ετ)•νε 
ττ}  Άϋ-ηνά.    έπεΙ  ό'  ετέ&ντο ,  άνεΐπεκαΐτονς  ΛΙειδίον 
δορνφόρονς  %-έ(3%αι  τά  όπλα  επί  τω  Οτόματι  τον  εαν      | 
τον  βτρατενματος,  ως  μιβ&οφορηβοντας-  Μειδία  γαρ 
ονδεν  ετι  δεινον  είναι,    ό  μέντοι  Μειδιάς  άπορων  ο.τι  24 
ποιοίη,  είπεν,  Έγώ  μεν  τοίννν  απειμι.,    ^'φη,    ξένια 
οοιπαραβκενάΰων.     όδέ,   Ον  μά  ^ί\  έ'φη,  έπεΙ  αί- 
οχρον  εμε  τεΟ-νκότα  ζ,ενίζεΰ&αι  νπο  (ϊον,  αλλά  μη  ξί- 
νίζειν  ΰέ.    μένε  ονν  παρ' ημιν  εν  φ  δ    αν  το  δεΐπνον 
παραβκενάζηται,  έγώ  καΐ  ΰν  τά  δίκαια  προς  άλ?.ήλονς 
χαΐ  διαοκεφομε^α  καΐ  ποιη^ομεν.    έπεΙ  δ'  έκα^έζοντο,  25 


Γ2  {.  ΙΒ.  111.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  Π. 

ηρωτα  ο  ζίερκνλίδας,  Είπε  μοι^  ώ  Μειδία^  6  πατήρ  α£ 
άρχοντα  του  ο/'κου  κατέλιπε ;  Μάλιοτα^  έ'φη.  Και  πό- 
βαί  ΰοί  οίκίαι  ήβαν;  πόϋοί  δε  χώροι;  ττόΰαι  δε  νομαί; 
άπογράψοντοζ  δ'  αντον  οί  παρόντες  των  Σκηψίων 
2δεΙπον,  Ψεύδεται  Οε  οντοζ,  ώ  ^ερκνλίδα.  'Τμεΐς  δε 
γ\  εφη,  μη  λίαν  μικρυλογείαΰ•ε.  έπειδη  δε  άπεγέ- 
γραπτο  τα  πατρώα^  Είπε  μοι^  ^ψν^  Μανία  δε  τίνοξ 
ην;  οί  δ\  πάντες  ε'ιπον  οτι  Φαρναβύζον.  Ονκονν  και 
τα  εκείνης,  εφη,  Φαρναβάζον;  Μάλιβτα,  εφαΰαν. 
Ήμέτερ'  ανεΐ'η,  εφη,  επεικρατονμεν  πολέμιος  γαρ 
ημΐν  Φαρνάβαζος.    άλλ'  ηγείΰϋ-ω  τις,  εφη,  οπον  κει- 

27  ^β^  τα  ΑΙανίας  και  τα  Φαρναβάζον.  ηγουμένων  δε  των 
α?.λων  έπΙ  την  Μανίας  οί'κηΰιν ,  ην  παρειληφει  6  Μεν- 
δίας,  ηκο?.ούϋ•ει  κάκεΐνος.  έπει  δ'  είβήλ&εν,  έκάλει 
ο  ζίερκυλίδας  τονς  ταμίας,  φράβας  δε  τοις  νπηρεταις 
λαβείν  αυτούς  προεΐπεν  αύτοΐς  ως  εί'  τι  κλέπτοντες 
άλωΰοιντο  των  Μανίας ,  παραχρήμα  άποΰφαγήοοιντο. 
οί  ό'  έδείκνυΰαν.  6  ό'  έπεΙ  είδε  πάντα,  κατέκλειΰεν 
αυτά    και    κατεΟημήνατο    και    φύλακας   κατέΰτηβεν. 

28  έ^ιών  δε  ους  ηύρεν  επί  ταΐς  θύραις  των  ταξιάρχων  και 
λοχαγών,  εϊπεν  αύτοΐς,  Μιΰϋ-ό ς  μεν  ημΐν,  ώ  άνδρες, 
εί'ργαβται  τη  ΰτρατια  εγγύς  ενιαντον  οκτακιΟχιλίοις' 
άνδράΰιν  •  ην  δε  τι  προβεργαΰώμε&α,  και  ταύτα  προΰ- 
έΰται.  ταύτα  δ'  είπε  γιγνώύκων  οτι  άκούΰαντες  πολύ 
ευτακτοτεροί  και  %-εραπεντικωτεροι  εοοιντο.  ερο- 
μένον  δε  τού  Μειδίο.υ ,  Έμε  δε  πού  χρή  οίκεΐν ,  ώ  /ύερ- 
κνλίδα;  άπεκρίνατο,  "Εν%•απερ  και  δικαιότατον,  ω 
Μειδία ,  εν  τι]  πατρίδι  τη  Οαντον  Σκήψει  καΐ  εν  τη  πα- 
τρώα οικία. 

ϋ.  Ό  βεν  δη  ^ερκνλίδας  ταύτα  διαπραζάμενος  καΐ 
λαβών  εν  οκτώ  ήμέραις  εννέα  πόλεις,  έβουλενετο  όπως 
άν  μη  εν  τη  φιλία  χειμάζων  βαρύς  είη  τοΐς  ΰυμμάχοις, 


ι  Ι  Β.    III.      Ο  Α  Ρ.    II.  73 

ωβτζερ  Θίβρων,  μηΟ  αν  Φαρνάβαζος  κεααφρονών  ττ]  ϊτί- 
τίψ  κακονργοίη  τάς  Ελληνίδας  πόλείζ.  πέμπει  ονν  προς 
χντον  και  ερωτά  πότερου  βονλεται  είρήνην  η  πόλεμον 
εχειί'.  ό  με'ντοι  Φαρνάβαζος  νομίβας  την  Αίολίδα  επι- 
χετειχίοΟ^αι  τ^  εαντον  οικήΰει  Φρυγία,  ΰπονδάς  εΐλετο. 

'ίΐς  δε  ταϋτα  έγενετο,  έλ&ών  ο  ^ερκνλίδας  εις  την  2 
Βι&ννίδα  Θράκην  εκεί  διεχείμαξεν^  ονδε  τον  Φαρνα- 
βάζον  πάνυ  τι  άχϋ-ομένον  •  πολ?.άκις  γαρ  οί  ΒιΟ-ννοΙ 
αντώ  επολεμονν.  καΐ  τα  μεν  άλλα  6  ζίερκνλίδας  ασφα- 
λώς φέρων  καΐ  άγων  την  Βι&ννίδα  και  αφ%•ονα  ϋχων 
τα  επιτήδεια  διετε'λεΐ'  έπειδη  δί  ήλΟ^ον  αντώ  παρά  τον 
Σενϋ-ον  πε'ραΟ-εν  ϋνμμαγοι  των  'Οδρναών  ιππείς  τε  ως 
διακόΰιοι  και  πελααΰταΐ  ως  τριακόοιοι^  οντοι  ΰτρατο- 
πεδενοάμενοι  καΐ  περκΐτανρωΰάμενοι  άπυ  τον^Ελλη- 
νικον  ως  είκοβι  ατάδια,  αιτούντες  φνλακας  τον  στρα- 
τοπέδου τον  ^ερκνλίδαν  των  οπλιτών ^^  ε^^ΰαν  επΙ 
λείαν ,  καΐ  πολλά  ελάμβανυν  άνδράποδά  τε  και  χρή- 
ματα, ηδη  δ'  οντος  μεβτον  τον  στρατοπέδου  αντοΐς^ 
πολλών  αιχμαλώτων ,  καταμα&όντες  οίΒι&υνοΙ  ο6οι 
τ  εζηΰαν  καΐ  όϋους  κατέλιπον  "Ελληνας  φύλακας, 
βνλλεγέντες  παμπληϋ-εΐς  πελταοταΐ  καΐ  ιππείς  αμ^ 
ήμερα  προΰπίπτουΰι  τοις  όπλίταις  ως  διακοβίοις  ου- 
ΰιν.  επειδή  δ' εγγύς  εγε'νοντο ,  οί  μεν  εβαλλον,  οί  ό' 
ηκόντιζον  είς  αντονς.  οί  δ'  επει  ετιτρώΰκοντο  μεν  και 
άπεϋ-νηΰκον ,  εποίονν  ό'  ούδεν  κα&ειργμενοι  εν  τώ 
ΰταυρώματι  ως  άνδρομήκει  οντι,  διαοπάοαντες  το 
αντών  όγνρωμα  εφεροντο  είς  αντονς.  οί  δε  τ]  μεν  εκ-  4 
ϋ-εοιενυπεχώρουν,  και  ραδίως  απέφευγον  πελταΰταΐ 
όπλίτας.  ενϋ'εν  δε  και  ενϋ'εν  ηκόντιζον,  και  πολλούς 
αντών  εφ'  εκάΰττ]  εκδρομή  κατέβαλλαν  τέλος  δε 
ώΰπερ  εν  ανλίω  βηκαβ&έντες  κατηκοντίοΟ^ηΰαν.  έοώ- 
ύ^ηβαν  μέντοι  αυτών  άμφΐ  τονς  πεντεκαίδεκα  είς  το 


74  1 1  Β.  111.    Ο  Α  Ρ.  Π. 

Έλληνίκόν,  καίοντοί,  έπεί  ενϋ-έως  Ιίο&οντο  το  πρά- 
γμα 5  άπεχωρηΟαν  εν  ττ]  μάχί]  διατίεοόντες  άμεληοάν- 

5  των  των  Βί&ννών.  ταχν  δε  ταύτα  βιατιρα^άμενοί  οι 
Βί&ννοΙ  καΐ  τονς  Οκηνοφνλακα§  τών  'Οόρνβών  Θρα- 
κών άποκτείναντες ,  άπολαβόντες  πάντα  τα  αιχμάλωτα 
άτΐηλ&ον '  ωύτε  οί"Ελληνες  επεί  '^ΰ^-οντο,  βοηϋ•ονντες 
ονδεν  άλλο  ηύρον  η  νεκρονς  γνμνονς  εν  τω  βτρατο- 
πέδω.  έπεΙ  μέντοιεπανηλ&ον  οί'Οδρνϋαί,  %'ά'φαντες 
τονς  εαυτών  καΐ  πολνν  οίνον  εκπώντες  επ'  αντοΐς  καΐ 
[πποδρομίαν  ποίηΟαντες,  όμοϋ  δη  το  λοίτιον  τοΙς'^Έλ- 
ληΟί  οτρατοπεδενΰάμενοί  ήγον  καΐ  εκαον  την  Βι- 
^ννίδα. 

6  "Αμα  δ\  τω  ηρι  άτΐοτΐορενόμενος  ο ^ερκυλίδας  εκ  τών 
898'.  Βί&ννών  άψικνεΐται  είξ  Αάμ^ακον.    ενταν&α  ό '  όντοΰ 

αντον  άρχονται,  από  τών  οίκον  τελών'Άρακός  τε  και 
Νανβάτης  καΐ  Άντίαϋ•ένης.  ούτοι  δ'  ήλ&ον  έταακεψό- 
μενοί  τά  τε  αλΙα  όπως  εχοι  τα  εν  τί]  ^Αύία^  καΐ  Αερκν- 
λίδα  έρούντες  μένοντυ  άρχειν  καΐ  τον  επωντα  ένιαν- 
τόν '  έπιΟτειλαι  δε  Οφίοιν  αντοίς  τονς  εφόρους  καΐΰνγ- 
καλέΰαντας  τους  βτρατιώτας  ειπείν  ώς  ων  μεν  πρό- 
ΰΰ^εν  έποίουν  μέμφοιντο  αύτοΐς,  οτι  δε  νύν  ονδεν  ηδί- 
κουν,  έπαινοΐεν  καΐ  περί  τού  λοιπού  χρόνου  ειπείν 
δτιην  μεν  άδικώοιν^  ουκ  έπιτρέψουΰιν  ην  δε  δίκαια 
περί  τους  Ονμμάχους  ποιώοιν,  επαινέοονται  αντονς. 

7  ^πεί  μέντοι  ουγκαλεΟαντες  τ-ους  βτρατιώτας  ταντ'  ελε- 
γον,  ύ  τών  Κνρείων  προεβτηκώς  άπεκρίνατο,  ^Αλλ  , 
03  άνδρες  Αακεδαιμόνιοι,  ημείς  μεν  έβμεν  οι  αυτοί 
νύν  τε  και  πέρυβιν  •  άρχων  δε  άλλος  μεν  νύν^  άλλος  δε 
το  παρελ&όν.  το  ονν  αίτιον  τού  νύν  μεν  μη  εξαμαρτά- 

^νειν,  τότε  δε,  αυτοί  ηδη  ικανοί έβτε  γιγνώοκειν.  0υ- 
ακηνοΰντων  δΐ  τών  τε  οΙ'κο%•εν  πρέββεων  καΐ  τού  ζίερ- 
κνλίδα,  επεμνήβ^η  τις  τών  περί  τον  Άρακον  οτι  κατα^ 


11  Β.   III.    Ο  Α  Ρ.  II.  75 

λελοίτίοιεν  Λρέοβείς  των  ΧερρονηΟίτών  εν  Αακεδαί- 
μονι.  τούτους  ί£  λέγειν  εφαοαν  ώς  νϋν  μεν  ον  δν~ 
ναιντο  την  Χερρόνηΰον  εργάζεοϋ'αι  •  φέρεο&αι  γαρ  χοά 
αγεαϋ-αι,  νπο  των  Θρακών  •  ει  ό '  άποτειχιαί^-είη  εκ  ϋ•α- 
λάττης  εις  ϋ-άλατταν,  καΐ  ΰψίβιν  αν  γήν  πολλην  κά- 
γα&ην  είναι,  έργάζεβ^αί  καΐ  άλλοις  όηόβοι  βονλοιντο 
Λακεδαιμονίων•  ωύτ'  εφαβαν  ονκαν  '&ανμάζειν  είκαΐ 
τΐεμφ^είη  τις  Λακεδαιμονίων  άτνό  της  πόλεως  βνν  δυ- 
νάμει ταντα  πράξων.  6  ονν  ^ερκνλίδας  προς  μεν  εκεί-  9 
νους  ονκ  είπεν  ην  £;ί;οι  γνώμην  ταντ'  άκονβας^  άλλ' 
απέτζεμφεν  αντονς  έτΐ*  Έφεΰον  δια  των  Ελληνίδων  πό- 
λεων, ηδόμενος  οτι  εμελλον  οψεΰ&αι  τάς  πόλεις  έν  ει- 
ρήνη ενδαιμονικώς  διαγονβας.  οι  μεν  δη  επορενοντο. 
6  όε  ^ ερκνλίδας  επειδή  εγνω  μενετέον  ον ,  πάλιν  πεμ- 
ψας  προς  τον  Φαρνάβαζον  επηρετο  πότερα  βονλοιτο 
οπονδάς  εχειν  κα&άπερ  δια  τον  χειμώνος  η  πόλεμο  ν. 
ε?ομε'νον  δε  τον  Φαρναβάζον  καΐτότε  οπονδάς,  βντω 
καταλιπών  και  τάς  περί  εκείνον  πόλεις[φιλίας^έν  ειρή- 
νη διαβαίνει  τον'Ελλήοποντον  6νν  τω  βτρατενματι  εις 
την  Ενρώπην ,  καΐ  δια  φιλίας  της  Θράκης  πορεν'θ-είς 
και  ξενιο&είς  νπο  Σενϋ-ον  άφικνείται  εις  Χερρόνηΰον. 
ή'ν  καταμα&ών  πόλεις  μεν  ένδεκα  [η  δ(6δεκα]έχονθαν,  10 
χώραν  δε  παμφορωτάτην  καΐ  άρίβτην  ουβαν,  κεκακω- 
μένηνδέ,  ωόπερ  έλέγετο ,  νπο  των  Θρακών ,  επεί  μέ- 
τρων ηνρε  τον  ίο&μον  επτά  καϊ  τριάκοντα  βτάδια,  ονκ 
εμέλληΰεν,  άλλα  ϋ-νοάμενος  έτείχιζε,  κατά  μέρη  διε- 
λωι>  τοις  βτρατιώταις  το  χωρίον"  καΐ  α&λα  νπο- 
αχόμενος  δώβειν  τοις  προάτοις  εκτειχίβαβι,  και  τοΓ^ 
άλλοις  ώς  εκαβτοι  ά^ιοι  ειεν,  άπετέλεβε  το  τείχος  άρ~ 
Ιάμενος  από  ηρινον  χρόνον  προ  όπώρας.  και  έποίηοίν 
εντός  τον  τείχονς  ένδεκα  μεν  πόλεις,  πολλονς  δ^  λι- 
μένας,   πολλήν    δε    κάγα%ην  αποριμον,    πολλην  δε 


76  1 1  Β.  III.    Ο  Α  Ρ.  Π. 

τΐίφντενμένην,  ηαμπλη%•Ηξ  δε  καΐ  τταγκάλας   νομάξ 
1 1  παντυδαποΐς  κτήνεΰί.  ταύτα  δε  κρά^ας  διέβαινε  πάλιν 
είςτην'Αΰίαν. 

Έτΐίβκοπών  δε  τάς  πόλεις  έώρα  τα  μεν  άλλα  κα- 
λώς εχονϋας^  Χίων  δε  φυγάδας  ηύρεν  ^Αταρνέα  έχοντας 
χωρίον  ίοχνρόν^  καΐ  εκ  τούτον  ορμώμενους  φέροντας 
και  αγοντας  την  'ΐωνίαν,  καΐ  ζώντας  εκ  τούτον.  πυ~ 
■9-όμενος  δε  οτι  πολύς  βΐτος ένήν αύτοις^περίΰτρατοπε- 
δευβάμενος  έπολιόρκεΐ'  καΐ  εν  οκτώ  μηοΐ  παραοτηϋά- 
μενος  αυτούς,  καταβτηΰας  εν  αντω  δράκοντα  Πελλη- 
νέα  έπιμελητήν,  καΐ  καταΟκενάϋας  εν  τω  χωρίω  εκπλεω 
πάντα  τα  επιτήδεια^  ϊνα  εί'η  αύτώ  καταγωγή ,  οπότε 
άφικνοΐτο,  άπήλ^εν  είς'Έφεϋον,  η  απέχει  άπο  Σάρ- 
δεων τριών  ημερών  οδόν. 
[2  ΚαΙ  μέχρι  τοντου  τον  χρόνου  εν  ειρήνη  διήγον 

397!  Τιΰϋαφέρνης  τε  καΐ  ^ερκνλίδας  καίοι  ταύτη'Έλλ.ηνες 
καΐ  οί  βάρβαροι,  έπεί  δε  άφικνούμενοι  πρέοβεις  εις 
Λακεδαίμονα  άπα  τών'Ιωνίδων  πόλεων  έδίδαΰκον  ότι 
εί'η  επί  ΤιΰΟαφέρνει,  ει  βούλοιτο,  άφιέναι  αυτόνομους 
τάς  Ελληνίδας  πόλεις•  ει  ονν  κακώς  πάοχοι  Καρία^ 
έν&απερ  6  Τιββαφέρνονς  οίκος,  όντως  αν  έψαυαν 
τάχιβτα  νομίζειν  αντόν  αντονόμονς  βφάς  άφεΐναι' 
άκονβαντες  ταντα  οί  έφοροι  έπεμψαν  προς  ^ερ- 
κνλίδαν ,  καΐ  εκέλενον  αντόν  διαβαίνείν  6νν•  τφ 
βτρατενματι  έπϊ  Καρίαν  και  Φάρακα  τον  ναύαρχον 
ΰνν  ταΐς  νανοι  παραπλειν.  οί  μεν  δή  ταντ  εποίονν. 
13 ετύγχανε  δέκατα  τούτον  τον χρόνον  και  Φαρνάβαξος 
προς  ΤιΟβαφέρνην  άφιγμένος,  άμα  μεν  ότι  ΰτρατηγός 
τών  πάντων  άπεδέδεικτο  ΤιΟύαφέρνης,άμα  δε  διαμαρ- 
τυρόμενος ότι  έτοιμος  εί'η  κοινή  πολεμεΐν  καΐϋνμμά- 
χεοΰ-αι  καΐ  Ουνεκβάλλειν  τούς"Ελληνας  εκ  της  βαύι- 
λέως'    άλλως  τε  γαρ  ύπεφ&όνει  της  ΰτρατηγίας  τω 


1 1  β.  III.   ΟΑΡ    Π.  77 

Τιΰΰαφερνει  καΐ  της  Αίολίδος  χαλεηώς  εφερεν  άπε- 
δτερημενος.  6  ά'  άκονων,  Πρώτον  μεν  τοίννν,  εφη. 
διάβη^^ί  ΰνν  εμοί  ετύ  Καρίαν,  εττειτα  δε  καΐ  περί  τον- 
τωι>  βονλενΰόμε&α.  επεί  δ'  εκεί  ήοαν,  εδοξεν  αντοΐςΐ^ 
ΐκανάς  φνλακάς  εΐζ  τα  έρνματα  καταβτήΰαντας  δια- 
βαίνειν  τίάλίν  έπϊ  την'ΐωνίκν.  ωζ  ό'  ηκονοεν  Ό  ζΐ&ρ- 
κνλίδαξ  οτι  πάλιν  πετίερακότες  ειΰΐ  τον  Μαίανδρον, 
ειπών  τω  Φάρακι  ώζ  οκνοίη  μη  6  Τιβϋαφέρνης  και 
υ  Φαρνάβαζος  ερήμην  ονΰαν  κατα&εοντες  φερωοικαι 
ίίγωβι  την  χώραν^  διάβαινε  καΐ  αυτός,  πορενόμενοι  δε 
οντοι  ουδέν  τι  ΰυντεταγμένω  τω  βτρατεύματι,  ώζ 
προεληλυ&ότων  των  πολεμίων  εις  την^Εφεοίαν ,  εξαί- 
φνης ορώοιν  εκ  τον  άντιπερας  άκοπους  έπΙ  τών  μνημά- 
των και  άνταναβιβάίίαντες  εις  τα  παρ  ίαυτοΓι,*  μνη-χί) 
μεΐα  και  τνρΰεις  τινάς  καίϊορώαι  παρατεταγμένους  /} 
αύτοΐς  ήν  ή  οδός  Καράς  τε  λευκά(ΐπιδας  καΐ  το  Περΰι- 
κόν  ο(7υν  ετύγχανε  παρόν  Οτράτενμα  καΐ  το  Έλληνικόν 
'όβον  είχεν  έκάτερος  αυτών  καΐ  το  ίππικόν  μάλα  πολύ, 
το  μεν  Τιΰβαφέρνους  επί  τω  δεζ,ιώ  κέρατι,  το  δε  Φαρ- 
ναβάξου  έπΙ  τω  εύωνΰμω.  ώς  δε  ταύτα  //(Τ-θ-δτο  6  ^ερ-  16 
κυλίδας,  τοις  μεν  ταξιάρχοις  και  τοις  λοχαγοΐς  είπε  πα- 
ρατάττεΰ&αι  την  ταχίΟτην  εις  οκτώ,  τους  δε  πελτα- 
ΰτάς  έπΙ  τα  κράΰπεδα  έκατέρω&εν  κα{>ίθταβ&αι  και 
ΐονς  ιππέας,  όοους  γε  δη  καΐ  οϊους  έτΰγχανεν  έχων 
αυτός  δε  έύ^ύετο.  οΰον  μεν  δη  ην  εκ  ΠελοποννήίΊου  Υί 
οτράτευμα,  ηβυχίαν  είχε  και  παρεοκευάξετο  ώς  ίΐα;ίου- 
μενον  •  όοοι  δε  ήοαν  από  Πριήνης  τε  καΐΆχιλλείου  καΐ 
από  νηοων  καΐ  τών^Ιωνικών  πόλεων,  οιμεν  τίνες  κα- 
ταλιπόντες  εν  τω  βίτω  τα  όπλα  άπεδίδραΰκον  καΧ  γαρ 
ήν  βα%•νς  6  Οΐτος  εν  τω  Μαιάνδρου  πεδίω  •  ο6οι  δε  και 
εμενον,  δήλοι  ήύαν  ου  μενοϋντες.  τον  μεν  υύν  Φαρ-  18 
νάβαζον  έξηγγέλλετο  μάχεο%αι  κελεύειν  •  6  μέντοι  Τιθ~ 


78  1.  Ι  Β.  III.     Ο  Α  Ρ.  II. 

Οαφερνης  τό  τ  ε  Κνρείον  ΰτράτενμα  καταλογίζυμενοξ 
ως  ετΐολεμηοεν  αντοΐς  καΐ  τούτω  πάντας  νομίζων  ομοί- 
ονξ  είναι,  τονς"Ελληνας,  ονκ  εβονλετο  μάχεοΟαι,  αλλά 
ηέμ-φαξ  προς^ερκνλίδαν  ε'ιπεν  οτι  εις  λόγους βονλοιτο 
αντώ  άφικέβ&αι.  καΐ  ό  ^ερκνλίδας  λαβών  τους  κρα- 
τίΰτους  τά  εί'δη  των  ΛερΙ  «ντον  καΐ  Ιητΐέων  καΐ  πεζών 
προηλ&ε  προς  τους  αγγέλους,  κα\  είπεν,  Αλλά  τταρε- 
ΰκευάύμην  μεν  ^γωγε  μάχεβ&αι,  ως  οράτε'  εττεί  μεν- 
τον  εκείνος  βονλεται  εις  λόγους  άφίκεΰ&αί,  ούδ'  εγώ 
αντιλέγω,    ει  μέντοι  ταΰτα  δεΙ  κοιεΐν,  ηι<5τά  καΐ  όμη- 

19  ρους  δοτεον  καΐ  λητίτεον.  δό^αντα  δε  ταύτα  καΐ  πε- 
ρανϋ-ε'ντα,  τά  μεν  ατρατενματα  άτίτίλ^ε,  τό  μεν  βαρ- 
βαρικόν  εις  Τράλλεις  της  Καριάς,  τό  δ  Ελληνικόν 
εΙς  Λεύκοφρυν ,  ^νϋ-α  ην  Αρτέμιδος  τε  ιερόν  μάλα 
αγιον  καΙ  λίμνη  πλέον  η  βταδίου  υποφαμμος  αέναος 
ποτίμον  και  %•ερμον  ύδατος,  καΐ  τότε  μεν  ταύτα 
έπράχ&η'  τη  δ'  νΰτεραία  εις  τό  ΰνγκείμενον  χωρίον 
ηλϋ-ον,  και  ^δοζεν  αύτοΐς  πυ^έβ%^αι  αλλήλων  έπΙ  τί- 

20  ΰιν  αν  την  είρηνην  ποιηβαιντο.  ο  μεν  δ7]  ^ερκυλίδας 
ε'ιπεν,  ει  αυτόνομους  έωη  βαβιλεύς  τάς  Ελληνίδας 
πόλεις,  ό  δε  Τιΰβαφερνης  καΐ  Φαρνάβαζος^εί  ε^έλ&οι 
τό  Ελληνικόν  βτράτευμα  εκ  της  χωράς  και  οι  Λακε- 
δαιμονίων αρμοΰταΐ  έκ  των  πόλεων,  ταύτα  5'  είπόν- 
τες  άλληλοις  ϋπονδάς  εποιηβαντο,  εως  άπαγγελ^είη 
τά  λεχ&έντα  ^ερκυλίδα  μεν  είς  Λακεδαίμονα,  Τιβ- 
βαφερνει  δε  επΙ  βαβιλεα. 

21  Τούτων  δε  πραττβμένων  εν  τι]  Άαία  ύπό  ^ερκι^- 
Ιοί.λίδα,  Λακεδαιμόνιοι  κατά  τόν  αυτόν  χρόνον,  πάλαι 

όργιξόμενοι  τοις  Ήλείοις  και  υτιεποιηΰαντο  βυμμαχίαν 
προς  Άϋ-ηναίονς  καΐΆργείους  και  Μαντινε'ας,  και  ότι 
δίκην  φάΰκοντες  καταδεδικάο&αι  αυτών  έκώλυον  καΧ 
τον  ιππικού  και  τοϋ  γυμνικού  αγώνος,  καΐ  ου  μοί'ον 


Μ  Β.  ΠΙ     ΟΑΡ    Π.  70 

ναντ  ηρκίο,  άλλα  καΐ  Αίχκ  παραδόντος  Θηβαέοις  το 
άρμα,  ΐτζίΐ  εκηρνττοντο  νικώντες,  οτε  εΐβήλ&ε  ^ίχα^ 
ΰτεψανώΰων  τον  ηνίοχον,  μαΟτιγοΰντες  αντόν^  άνδρα 
γέροντα,  εζηλαβαν'  τούτων  δ'  νΰτερον  καΐ  'Άγιδος'ίίί 
πεμφ&έντος  &ϋ6αι  τώ  ^ιΧ  κατά  μαντείαν  τινά  εκώ- 
λνον  οί.  Ηλείοι  μη  ττροΰενχεΟ&αί  νίκην  πΌλε'/ίίου,  λέ- 
γοντες ώς  καΐ  το  άρχαιον  εί'η  οντω  νόμιμον,  μη  χρη- 
στηριάζε<}0•αί  τονς  "Ελληνας  εφ  Ελλήνων  Λολέμω• 
ώΰτε  αϋ-ντος  άτζήλϋ-εν.  εκ  τοντων  ονν  πάντων  6ργί-23 
ί^ομένοίς  εδοζε  τοις  εφόροις  καΐ  τ^  έκκληΰία  βωφρονί- 
Οαί  αυτούς,  ηέμ-φαντες  ονν  ηρέοβεις  εις  Ήλιν  είτίον 
οτι  τοις  τέλεϋι  των  Λακεδαιμονίων  δίκαιον  δοκοίη  εί- 
ναι άφιέναι  αντονς  τάς  περιοικίδας  πόλεις  αυτόνομους, 
άποκριναμένων  δε  των  ^Ηλείων  οτι  ου  τΐοιήΰοιεν  ταύ- 
τα, έπιληίδας  γαρ  ε'χοιεν  τάς  πόλεις,  φρονράν  ίφηναν 
οί ί'φοροι.  άγων  δε  το  στράτευμα  Άγις  ενεβαλε  δια  της 
Αχαΐας  εις  την  Ήλείαν  κατά  ΑάριΟον.  άρτι  δε  ϊοΰ24 
στρατεύματος  όντος  εν  τη  πολέμια  καΐ  κοπτομένης  της 
χώρας,  ΰειΰμός  έπιγίγνεται  •  6  δ^  Άγις  τ>εΓοζ/  ηγηΰάμε-  . 
)Ός  έΙελ9•ών  πάλιν  εκ  της  χώρας  διαφήκε  το  στράτευ- 
μα, εκ  δε  τούτου  οί  ^Ηλείοι  πολύ  &ρασύτεροι  ήσαν,  καϊ 
διεπρεσβεύοντο  εις  τάς  πόλεις,  όσας  ΊΊδεσαν  δυσμενείς 
τοις  Αακεδαιμονίοιςοϋβας.  περιόντι  δ\  τω  ίνιαυτωψαί-  25 
Γουσι  πάλιν  οί  άφοροι  φρουράν  έπΙ  τηνΗλιν,  καϊΰνν- 
εστρατενοντο  τώ'Άγιδι  πλην  Βοιωτών  καΐ  ΚορινΟ-ίων 
οι  τ  ε  άλλοι  πάντες  σύμμαχοι  και  οί  Αθηναίοι,  έμβαλον 
χος  δε  τον  "Αγιδος  δι  Αυλώνος,  ενϋ-νς  μεν  Αεπρεάται 
άποστάντες  των  Ηλείων  προσεχώρησαν  αντω,  εύΟ^ύς 
δε  Μακίστιοι,  έχόμενοι  δ'  Έπιταλιεΐς.  διαβαίνοντι  δ\ 
τον  ποταμόν  προσεχοόρονν ΑετρΐνοικαΙ  Άμφίδολοι  καϊ 
Μαργανεΐς.  εκ  δε  τούτου  ελΟών  εις  Όλυμπίαν  εΰ•υε26 
τω  ΑιΙ  τω'Ολυμπίω•  κωλύειν  δ)  ουδείς  έ'τι  έπειράτο.  ^Ι^ 


80  11  Β.  III.    Ο  Α  Ρ.  II. 

^ύϋας  δε  προς  το  κβτν  ετΐορενετο,  κόπτων  καίχάων 
την  χωραΐ',  ν.αΐ  νπέρποίΛα  μεν  κτήνη.^  νπερτιολλα  δε 
άνδράποδα.  ηλίΰκετο  εκ  της  χωράς '  ώΰτε  άκονοντες 
και  άλλοι  πολλοί  των  Άρκάδων  καΐ  Αχαιών  έχοντες 
τ^δαν  ΰνοτρατεναόμενοι  καΐ  μετεΐχον  της  αρπαγής, 
καΐ  έγένετο  αντη  η  οτρατεία  ωοπερ  επιοιτιομος  ττ}  Πε- 

27  ?.οποννήΰω.  επεί  δε  άφίκετο  προς  την  πόλιν,  τα  μεν 
προάΰτεια  καΐ  τα  γνμνάΰια  καλά  οντά  ίλνμ.αίνετο,  την 
δε  πόλιν,  άτείχιοτος  γαρ  ήν,  ενόμιΰαν  αυτόν  μηβον- 
λεΰϋ-αι  μάλλον  η  μη  δνναϋτ^αι  ελεΐν.  δηουμένης  δε  της 
χώρας,  και  ονϋης  της  Οτρατιάς  περί  Κνλλήνην,  βονλό- 
μενοι  οί  περί  Ιζενίαν  τον  λ.εγόμενον  μεδίμνω  άπομε- 
τρηΰαδ&αι  το  πάρα  τον  πατρός  αργνριον  δι  αυτών* 
προβχωρήβαι  τοις  Αακεδαιμονίοις  ^  εκπεοόντες  ίξ  οι- 
κίας ί,ίφη  έχοντες  Οφαγάς  ποιούβι,  καΐ  άλλους  τέ 
τινας  άποκτείνουοι  και  ομοιόν  τίνα  Θραΰνδαίω  άπο- 
κτείναντες  τω  του  δήμου  προΟτάττ]  ωοντο  Θραβν- 
δαίον   άπεκτονεναι,    ώβτε   ο    μεν    δήμος    παντελώς 

28  κατη&νμηβε  καΐ  ήΰυχίαν  είχεν,  οί  δε  ύφαγείς  πάντ 
ωοντο  πεπραγμένα  είναι,  καΐ  οί  ομογνώμονες  αν- 
τοΐς  ε^εφεροντο  τα  όπλα  εις  την  αγοράν.  ο  δε  Θρα- 
ΰυδαΐος  έ'τί  καϋ-ενδων  ετνγχανεν  ονπερ  εμεϋ^νβϋ^η. 
ώς  δΐ  '^ΰΟ^ετο  6  δήμος  οτι  ου  τε&νηκεν  ο  Θραΰν- 
δαΐος,  περΐ£7ΐλήο0•η  ή  οικία  εν&εν  καΐ  έ'ν&εν,  ώαπερ 

29  νπο  εΰμον  μελιττών  6  ήγεμών.  επειδή  δε  ι/^^ίίτο  ό  Θρα- 
βνδαΐος  αναλαβών  τον  5ήμον,  γενομένης  μάχης  έκρά- 
ιηοεν  6  δήμος,  εξεπεοον  δε  προς  τους  Λακεδαιμονίους 
οί εγχειρήΰαντεςταΐςοψαγαΐς.  έπεΙ  ό'  ανόΐ^γιςάπιών 
διεβη  πάλιν  τον  Άλφειόν,  φρουρούς  καταλιπών  εν 
^Επιταλίω  πληαίον  τού  Ά?.φειοϋ  καΐ  Αύοιππον  άρμο^ 
δτήν  και  τους  εξ  "Ηλιδος  φυγάδας^  το  μ}ν  ύτράτευμα 

^^διήκεν,  αντος  6ε  οίκαδε  άπήλ&ε.    καΐ  το  μεν  λ.οιπον 


1 1  Β.  ΠΙ.    Ο  Α  Ρ.  II.  III.  81 

•9•ί'ρο5  και  τον  έπιόντα  χειμώνα  νπο  τον  Αναίτίπου  καΐ 
τ€ον  περί  αντόν  εφερετο  καΐ  ηγετο  η  τ  ων  Ή  λείων  χώ- 
ρα, τοϋ  ό''  έτίΐόντοξ  ^ερονς  πέμψας  ΘραΰνδαΙος  είξΐ^' 
Λακεδαίμονα  ΰννεχώρηΰ ε  Φέας  τε  το  τείχος  περοελεΐν 
και  Κυλλήνης  καΐ  τάς  Τρίφνλίδας  πόλεις  άφεΐναι  Φρί- 
ξαν  καΐΈτατάλίον  καΐ  Αετρίνονς  καΐ  '^μφιδόλονς  και 
Μαργανέας,  προς  δε  τανταις  καΐ  Άκρωρείονς  καΐ  Αα- 
(ϊίώνα  τον  υπ  Άρκάδων  άντιλεγόμενον.  "Ηπειον  μέν- 
τοί  την  μεταξύ  πόλίν'Ηραίας  καΐ  Μακίΰτου  ήζ,ίουν  οϊ 
Ήλεΐοί  εχειν  •  πρίαΰ&αί  γαρ  εφαβαντήν  χώραναπαααν 
παρά  των  τότε  εχόντων  την  πόλιν  τριάκοντα  ταλάν- 
των, και  το  αργύρων  δεδωκέναι.  οι  δε  Αακεδαιμόνιοι  3_[ 
γνόντες  μηδέν  δικαιότερον  είναι  βία  πριαμένονς  η  βία 
άφελομένους  παρά  το5ν  ηττόνων  λαμβάνειν  ^  άψιέναι 
και  ταύτην  ηνάγκαβαν  •  του  μέντοι  προεβτάναι  τον 
ζίίός  τον'Ολνμπίου  ίεροϋ,  καίπερ  ουκ  αρχαίου  Ή λε  ίο  ΐξ 
οντος,  ουκ  άπήλαοαν  αυτούς^  νομίζοντες  τους  άντι- 
ηοιουμένουζ  χωρίτας  είναι  και  ούχ  ίκανονς  προεΰτά- 
ναι.  τούτων  δε  ΰυγχωρηϋ^έντων  ειρήνη  τ  ε  γίγνεται  και 
ΰυμμαχέα  Ηλείων  προς  Λακεδαιμονίους,  καΐ  οϋτω 
μεν  δη  6  Αακεδαιμονίων  καΐ  Ηλείων  πόλεμος 
Βληξε. 

Μετά  δε  τούτο  Άγις  άφικόμενος  εις  ζίελφονς  και  III. 
χήν  δεκάτην  άπο^ύΰας^  πάλιν  άπιών  εκαμεν  έν'Ηραία, 
γέρων  ηδη  ων,  καΐ  άπηνέχ%-η  μεν  εις  Αακεδαίμονα  ετι 
ζών,  έκεΐ  δε  ταχύ  έτελεύτηΰε  •  καΐ  έτυχε  ΰεμνοτέρας  η 
κατά  άν&ρωπον  ταφής,  έπεί  δε  ώΰιώ^ηοαν  αίήμε'ραι, 
και  ^δει  βαΟιλέα  κα^ίΰταο^αι.  άντέλεγον  περί  βασιλείας 
Αεωτυχίδης,  νιος  φάΰκων  "Αγιδος  είναι,  Άγηϋίλαος  δε 
αδελφός,  είπόντος  δε  τού  Αεωτυχίδου,  Άλλ'  6  νόμος,  2 
ω*Αγηΰίλαε,  ουκ  άδελφόν  άλΧ  υιόν  βαΰιλέως  βαοιλεύ- 
εινκελεύεΐ'  ει  δε  υιός  ων  μή  τυγχάνοι,  6  αδελφός  χα 
ΧβηορΗ.  ίΐΐίΐ.  Ογ.  6 


ίΛν         Ι  Ι 
'    §2    '  ϊ.  Ι  Β.  111.    Ο  Α  Ρ.  III. 

αίς  βαβιλενοι.  ^Εμε  αν  δέοί  βαΟίλενειν.  Πώς,  εμού  γ}: 
οΊ'τος;  "Οτί  όν  τν  καλείς  πάτερα,  ονκ  έφη  ΰε  είναι 
εαυτόν.  Άλλ'  η  πολν  κάλλων  εκείνον  είδνΐα  μήτηρ  καΐ 
ννν  ετι  φηοίν.  ^ΑλΧ  6  Ποτειδάν  ώς  μάλα  αεν  ■ψενδο- 
μένω  κατεμάννβεν  εκ  τώ  ^αλάμω  ε!ξελάθας  ϋειΟμώ  εις 
το  φανερον  τον  οον  ηατέρα.  ϋννεμαρτνρηΰε  δε  ταντ 
αντω  καΐ  6  άληΟ•ε6τατος  λεγόμενος  χρόνος  είναι  •  αφ 
ου  γάρ  τοι  εφνγε  καΐ  ονκ  εψάνη  εν  τω  ϋ^αλάμω,  δεκάτω 

3  μγινί  εγένον.  οι  μεν  τοιαντ  έλεγον.  ζίιοπεί9•ης~  δε, 
μάλα  χρηΰμολόγος  άνήρ,  Αεωτνχίδτ}  βνναγορενων  εί- 
ττεν  ώς  και  Απόλλωνος  χρησμός  εί'η  φνλά^αΰ^αι  την 
χωλήν  βαΟιλείαν.  Ανβανδρος  δε  προς  αντόν  νπερ  Άγη- 
Οιλάον  άντεΐπεν  ώς  ονκ  οίοιτο  τόν^εόντοϋτο  κελενειν 
φνλάξαΰ&αι,  μη  προΰπταίβας  τις  χωλενΰαι,  άλλα  μάλ- 
λον μη  ονκ  ών  τον  γένους  βαΟιλενβειε.  παντάπαύι 
γάρ    αν   χωλην    είναι  την    βαΰιλείαν    οπότε    μη   οι 

4άφ  Ήρακλέονς  της  πόλεως  ηγοΐντο.  τοιαύτα  δε 
άκοΰΰαΰα  η  πόλις  αμφοτέρων  Άγηοίλαον  εΐλοντο 
βαβιλέα. 

Οϋπω  ά'  ένιαντόν  οντος  εν  τί}  βαοιλεία  ^Αγηβιλάον^ 
%'νοντος  αυτόν  των  τεταγμένων  τινά  %•ν6ιών  νπερ  της 
πόλεως  είπενό  μάντις  οτιεπιβονλην  τίνα  των  δεινότα- 
των φαίνοιεν  οί  ^εοί.  επει  δε  πάλιν  έ&νεν,  έτι  δει- 
νότερα έφη  τά  ιερά  φαίνεβ&αι.  το  τρίτον  δε  ενόν- 
τος, είπεν,  'β  ^Αγηβίλαε ,  ωΰπερ  ει  εν  αυτοί^  εί'ημεν 
τοις  πολεμίοις,  οντω  μοι  οημαίνεται.  εκ  δε  τοντον 
%νοντες  και  τοις  άποτροπαίοις  και  τοις  ΰωτηρΰι,  και 
μόλις  καλλιερηΰαντες,  έπανΰαντο.  ληγούβης  δετής 
ϋ^υοίας  εντός  πέν&'  ημερών  καταγορεΰει  τις  προς  τους 
εφόρους  έπιβουλην  και  τον  άρχηγόν  τοϋ  πράγματος 

^  Κινάδωνα.  ούτος  δ'  ην  καΐ  το  είδος  νεανίΰκος  και 
την^νχην  ενρωΰτος,  ου  μέντοι  τών  ομοίων,    έρομέ- 


1 1  Β.  III.    Ο  Α  Ρ.  III.  83 

νων  δε  των  εφόρων  πώς  φαίη  την  πράξιν  εΰεΰ&αί,  εΐ- 
ηεν  6  είβαγγείλας  οτι  6  Κινάδων  άγαγών  αντον  ετιΐ  το 
εύχατον  της  αγοράς  άρι,0•μηθαι,  κελενοι  οπόβοι,  εΐεν 
Σπαρτίάται  εν  τη  άγορα.  καΐ  εγώ,  εφη,  άριΟ-μήΰας 
βαβίλεα  τε  και  εφόρονς  καΐ  γέροντας  και  αλλονς  ώς 
τετταράκοντα,  ήρόμην  Τί  δη  με  τοντονς,  ώ  Κινάδων, 
εκελενΰας  άρΐ/9^μή6αί;  ό  (?£  είπε,  Τούτους,  εφη,  νό- 
μιζε βοί  πολεμίους  είναι,  τους  δ'  άλλους  πάντας  ΰνμ- 
ίίάχους  πλέον  η  τετρακιΰχίλίους  οντάς  τους  εν  τη  αγο- 
ρά, έπιδεικνύναι  δ^  αυτόν  εφη  εν  ταΐς  όδοΐς  εν&α  μεν 
ενα,  εν&α  δε  δύο  πολεμίους  απαντώντας,  τους  δ 
άλλους  απαντάς  βυμμάχους •  καΐ  οβοι  δε  εν  τοις  χω- 
ρίοις  Σπαρτιατών  τνχοιεν  όντες,  ενα  μεν  πολέμων  τον 
δεΰπότην.  ύυμμάχους  ό'  έν  εκάβτω  πολλούς,  ερωτών-  6 
των  δε  τών  εφόρων  πόβονς  φαίη  καΐ  τους  βυνειδότας 
την  πράί,ιν  είναι,  λέγειν  και  περί  τούτου  εφη  αυτόν  ώς 
βφίβι  μεν  τοις  προοτατεύουΰιν  ου  πάνυ  πολλοί,  άξιο'- 
πιΰτοι  δε  ΰυνειδείεν  •  αύτοΙ  μέντοι  πάοιν  εφαΰαν  βυνει- 
δέναι  καιΕΐλωΰι  καΐ  νεοδαμώδεβυ  και  τοις  ύπομείοβι 
καΐ  τοις  περιοίκοις  ■  οπού  γαρ  έν  τούτοις  τις  λόγος  γέ- 
νοιτο περί  Σπαρτιατών,  ούδένα  δύναβ&αι  κρύπτειν  το 
μη  ούχ  τηδέως  αν  και  ωμών  έβ^ίειν  αυτών,  πάλιν  ούν  7 
έρωτώντων,"Οπλα  δε  πό%•εν  εφαΰαν  ληχρε6&αι\  τον  ά' 
ειπείν  οτι  οΐ  μεν  δηπου  βυντεταγμένοι  ημών  αυτοί 
όπλα  κεκτημε%α,  τω  ά'  'όχλω,  ά^'α^'οΐ'τα  £^5  τον  ΰί- 
δηρον  έπιδεί^αι  αυτόν  εφη  πολλάς  μϊν  μαχαίρας, 
πολλά  δε  ί,ίφη,  Λολλο^ί  ό^£  όβελίβκους,  πολλούς  δε 
πελέκεις  καΐ  ά^ίνας,  πολλά  δε  δρέπανα,  λέγειν  δ 
αυτόν  ίφη  οτι  και  ταύτα  όπλα  πάντ  είη  οποβοις 
άνθρωποι  καΐ  γην  και  ί,ύλα  και  λίγους  εργάζονται, 
κα\  τών  άλλων  δε  τεχνών  τάς  πλείβτας  τα  όργανα 
όπλα  έχειν  άρκούντα,  άλλως  τε  καΧ  προς  αόπλους,  πα- 


84  ι  Ι  Β.    III     Ο  Α  Ρ.    ίΙΙ. 

λίν  αν  ερωτώμενος  εν  τίνι  χρόνφ  μελλοί  ταντα  πρατ 
τεο&αι,    ειηεν  οτι  έτΐΐδημείν  οί  τΐαρηγγελμενον  εΐη. 

^άκονΰαντες  ταντα  οι  εφοροί  έβκεμμενα  τ  ε  λέγειν  τίγή- 
ΰαντο  αντον  καί  έί,επλάγηϋαν,  καΐ  ονδε  την  μικράν  κα- 
λονμενην  έκκληοίαν  βνλλΒ^αντες,  αλλά  ϋνλλεγόμενοι 
των  γερόντων  άλλοι  άλλοϋ^ι  εβονλενΰαντο  ηέμ-φαι  τον 
Κινάδωνα  εις  Αυλώνα  ΰνν  άλλοις  των  νεωτέρων  και 
κελενΰαι  ηκειν  α/οϊ/τα  των  Ανλωνιτών  τε  τινας  καΐ 
των  Ειλώτων  τονς  εν  ττ}  ΰκντάλγι  γεγραμμένονς.  αγα- 
γειν  δ\  εκελενον  κα\  την  γνναΐκα,  η  καλλίύτη  μεν  αν 
τό&ι  έλεγετο  εΐναι,  λνμαίνεβ&αι  δ^  έδόκει  τονς  άφικνον 
μένους  Λακεδαιμονίων  και  πρεΰβντέρονς  και  νεωτέ- 
9  ρους.  νπηρετηκει  δε  και  αλλ*  ηδη  6  Κινάδων  τοΐς  εφό- 
ροις  τοιαύτα,  καΐ  τότε  δη  εδοΟαν  την  ΰκντάλην  εκείνφ* 
εν  η  γεγραμμένοι  7ΐ6αν  ον^  5•^ί<'  ΰνλΙηφ&Γμ'αι.  ερομε- 
νον  δ\τΙναςάγοι  με%^*  εαντον  των  νέων ^  Ιϋ-ι,  εφαβαν, 
χαΐ  τον  πρεΰβντατον  των  ιππαγρετών  κέλευε  ΰοι  βνμ- 
τίέμφαι  ^  η  επτά  οϊ  αν  τνχωΰι  παρόντες,  έμεμελήκει 
δε  αντοΐς  όπως  6  ίππαγρέτης  είδείη  ους  δέοι  πέμπειν, 
και  οί  πεμπόμενοι  είδ^ιεν  οτι  Κινάδωνα  δέοι  ΰυλλαβεΐν. 
είπον  δε  καΐ  τοντο  τω  Κινάδωνι,  οτι  πέμψοιεν  τρεις 
άμαξας,  ίνα  μη  πεζούς  άγωβι  τονς  ληφ&έντας^  άφανί- 
ζοντες  ώς  εδνναντο  μάλιοτα  οτι  εφ  ενα  εκείνον  επεμ- 

γ^πον.  εν  δε  τί]  πάλει  ον  αυνελάμβανον  αντόν,  οτι  το 
πράγμα  ονκ  τίδεΰαν  όπόβον  το  μέγεΟ-ος  εί'η,  και  άκον- 
βαι  πρώτον  εβονλοντο  τον  Κινάδωνος  οΐτινες  εΙεΊ>  οί 
Συμπράττοντες^  πρ\ν  αίαϋ-έΰΟ-αι  αντονς  οτι  μεμηννν- 
ται,  ίνα  μη  άποδρώΰιν.  εμελλον  δε  οι  ΰνλλαβόντες  αν- 
τον μεν  κατέχειν,  τονς  δε  οννειδότας  πν9•όμενοι  αυτοΰ 
γράφαντες  άποπέμπειν  την  ταχίβτην  τοΐς  έφόροις.  ού- 
τω δ'  εΰχον  οί  έφοροι  πρυς  το  πράγμα,  ωβτε  και  μόραν 

11  Ιππέων  επεμφαν  τοΐς  επ  Ανλώνος.  έπεί  δ'  είλημμένοι 


Μ  Β.  III.   Ο  Α  Ρ.  III.   IV.  85 

Γοΰ  ανδρός  ηχεν  ίπηενς  φέρων  τά  ονόματα  ων  ό Κινά- 
δων  άπεγραψε.  παραχρήμα  τόν  τε  μάντιν  Τιβαμενόν 
χαΐ  τονς  αλλονς  τονς  έτακαιριωτάτονς  οννε?Μμβανον. 
ως  ό'  άνήχϋΎ}  6  Κινάδων  καΐ  ηλέγχετο.  καΐ  («5|Μθλο;'£Γ 
τιάντα  και  τονς  Οννειδότας  ελεγε^  τέλος  αυτόν  ηροντο 
χί  χαί  βονλόμενος  ταύτα  πράττοι.  6  ά'  άπεκρίνατο, 
μηδενός  ήττων  είναι  έν  Αακεδαίμονι.  εκ  τούτου  μέντοι 
ηδη  δεδεμένος  καΐ  τω  χεΐρε  καΐ  τόν  τράχηλον  έν  κλοιώ 
μαΰτιγούμενος  και  κεντούμενος  αυτός  τε  και  οί  μετ 
αυτού  κατά  την  πόλιν  ηεριήγοντο.  και  ούτοι  μεν  δη 
της  δίκης  έτνχον. 

Μετά  δε  ταντα'Ηρώδας  τιςΣυρακόβιος  έν  Φοι-ΐν 
νίκη  ων  μετά  νανκληρου  τινός,  και  ίδών  τριήρεις  Φοι- 
νίβΰας.  τάς  μεν  καταπλεονΰας  άλλο&εν,  τα  ς  δε  και 
αυτού  πετΐληρωμένας,  τάς  δε  καΐ  ^τι  καταϋκεναζομένας, 
προβακούοας  δε  και  τούτο,  οτι  τριακοβίας  αύτάς  δέοι 
γενέο&αι,  έτιιβάς  έπί  το  ηρώτον  αναγόμενου  πλοΐον 
εις  την  ' Ελλάδα  εξήγγειλε  τοις  Αακεδαιμονίοις  ως  βα- 
οιλέως  και  ΤιΟβαφέρνους  τόν  βτόλον  τούτον  παραοκεν- 
αξομένων  •  όποι  δε  ονδεν  έφη  είδέναι.  άνεητερωμένων  2 
ά^  των  Λακεδαιμονίων  καΐ  τους  ουμμάχονς  βνναγόν- 
των  καΐ  βουλευομένων  τί  χρη  ποιεΐν,  Λύσανδρος  νομί- 
ξων  και  τω  ναυτικω  πολύ  περιέοεβ&αι  τονς  "Ελληνας 
και  το  πεξόν  λογιζόμενος  ώς  έΰώΰ•η  το  μετά  Κύρου 
άναβαν,  πείθει  τόν  'Λγηοίλαον  ντίοβτήναι,  ην  αντω 
δώΰι  τριάκοντα  μεν  Σπαρτιατών,  εις  διβχιλίους  δε  των 
νεοδαμωδών,  είς  έξακιΰχιλίους  δε  το  σύνταγμα  των 
συμμάχων,  στρατεύεβϋ-αι  εις  την  Άΰίαν.  προς  δ\  τού- 
τω τω  λογισμω  καΐ  αυτός  σννε^ελ&ειν  αντω  έβονλετο, 
όπως  τάς  δεκαρχίας  τάς  καταστα^είσας  υπ  εκείνου  έν 
ταίς  πόλεσιν,  έκπεπτωκυΐας  δ\  διά  τους  εφόρους,  οϊ  τάς 
πατοίονς  πολιτείας  παρήγγειλαν ,  πάλιν  καταστήσει ^ 


86  ΙΙΰ.  111.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

3μετ  '^γηβιλάον.  έτίαγγειλαμένον  δε  τού  '^γηΟιλάον 
την  Οτρατείαν ,  δίδόαΰί  τε  οί  Αακεδαιμόνίον  οΰαπερ 
■ητηΰε  καΐ  εξάμηνου  ϋΐτον.  έηεϊ  δε  ^νβάμενος  οβα  §δεί 
καΐ  ταλλα  και  τα  διαβατήρια  ε^ηλϋ-ε^  ταΐς  μεν  τίόλεβι 
διαπεμψας  άγγε'λονς  τίροεΐπεν  οΰους  τε  δέοι  εκαΰταχό- 
%εν  πέμτιεΰ&αι  και  οποί  παρειναι,  αντος  δ'  εβονληΟ•η 
έλ^ών  ^νΰαι  εν  Ανλίδι,  ενΰ^ατΐερ  ό  Αγαμέμνων  δ'τ'  £(':? 

ΑΤροίαν  επλει  έϋ•νετο.  ώζ  δ'  εκεί  έγένετο ,  πν&όμενοι 
οί  βοιώταρχοι  οτι  ϋ•νοι,  πέμιραντες  ιππέας  του  τε  λοι- 
πού είπον  μη  ϋ•νειν  καΐ  οίς  ενετνχον  ίεροις  τεί)•νμένοΐ£ 
διέρριφαν  από  τον  βωμού,  ό  δ'  έπιμαρτνράμενος  τους 
^εονς  και  όργιζόμενος,  άναβάς  επί  την  τριήρη  άπέπλει. 
άφικό μένος  δε  έπΙ  Γεραΰτόν,  και  ϋυλλέ^ας  εκειοϋον 
εδννατο  τού  Στρατεύματος  πλείοτον^είς'Έφεβον  τον 
βτόλον  έποιεΐτο. 

5  ^ΕπεΙ  δε  εκεΐαε  άφίκετο,  πρώτον  μεν  Τιΰοαφέρνης 
896  πέμψας  ηρετο  αυτόν  τίνος  δεόμενος  ηκοι.    6  δ'  είπεν 

αυτόνομους  καΐ  τάς  έν  τι]  Αβια  πόλεις  είναι,  ωβ- 
περ  και  τάς  εν  τΐ]  παρ  ημιν  Ελλάδι,  προς  ταύτ'  εί- 
πεν 6  Τιΰΰαφέρνης,  Ει  τοίνυν  θέλεις  οπείοαύ^αι  εως 
αν  εγώ  προς  βαΰιλέα  πέμφω,  οίμαι  αν  6ε  ταύτα  δια- 
πραξάμενον  άποπλεΐν,  ει  βούλοιο.  Άλλα  βουλοίμην 
αν,  εφη,  ει  μη  οίοίμην  γε  ύπο  αού  έξαπατάϋ&αι.  άλΧ 
εξεοτιν,  εφη,  βοι  τούτων  πίϋτιν  [δόντα  καΐ  παρ  εμού 
πίοτιν]  λαβείν  ή  μην  άδόλως  ϋοϋ  πράττοντος  ταύτα 
ημάς  μηδέν  της  6ής  αρχής  άδικηΰειν  εν  ταΐς  βπονδαΐς. 

6  έηΐ  τούτοις  ρη%•εΐ6ι  ΤιΟΰαφέρνης  μεν  ωμοβε  τοι^  πεμ- 
φ^εΐ<5ΐ  προς  αύτόν'Ηριππίδα  και  ζ/ερκυλίδα  και  Με- 
γίλλω  ή  μην  πρά^ειν  άδόλως  την  είρήνην,  εκείνοι  δε 
άντώμοΰαν  υπέρ  Αγησιλάου  Τιΰβαφέρνει  η  μην  ταύτα 
πράττοντος  αυτού  εμπεδώαειν  τάς  βπονδάς.  6  μεν  δη 
ΤιΟΰαφέρνης  α  ωμοβεν  εν^ύς  εφεύΰατο  •  άντΙ  γαρ  τον 


1 1  Β.  III    Ο  Α  Ρ.  IV.  8? 

ίίρήνην  εχειν  οτράτενμα  πολύ  πάρα  βαΟίλε'ως  προς 
ω  είχε  πρόβ&εν  μετεπεμπετο.  Άγηΰίλαος  δέ,  καίπερ 
κι6%•ανόμενος  ταύτα,  όμως  επέμενε  ναΐς  οπονδαΐς. 

'Ω,ς  δε  ηΰνχίαν  τε  και  βχολην  έχων  ό  '^γηΰίλαος  7 
διέτριβεν  εν  τγι  Έφε'ύω,  ατε  βυντεταραγμενων  εν  ταΐς 
ηόλεβι  τώνπολίτείών^καΐ  ούτε  δημοκρατίας  ετι  ονβης, 
ωΰπερ  επ  ^^^ηναίων^  ούτε  δεκαρχίας,  ωβπερ  επΙ  Αν- 
βάνδρον ,  ατε  γιγνώοκοντες  πάντες  τον  Ανΰανδρον, 
προΰεκειντο  αντω  άζ,ίονντες  διαπράττεΰΟ-αι  αντον  παρ 
Άγηβίλάου  ών  έδέοντο  •  καΐ  δια  ταύτα  άεΐ  παμπλη&ης 
όχλος  ϋ•εραπενων  αντον  ηκολονϋ'εί^  ωοτε  6  μεν  Άγηΰί- 
λαός  ιδιώτης  εφαίνετο,  6  δε  Αύοανδρος  βαοιλενς.  οτι  8 
μεν  ονν  εμηνε  και  τον  Άγηΰίλαον  ταύτα  έδηλωβεν  νβτε- 
ρον  •  οϊ  γε  μην  άλλοι  τριάκοντα  νπο  τού  φΟ-όνου  ονκ 
έΰίγων,  αλλ!  ελεγον  προς  τόνΆγηΰΟ.αον  ως  παράνομα 
ποιοίη  Ανβανδρος  της  βαοιλείας  όγκηρότερον  διάγων, 
έπεί  δε  και  ηρξατο  προΰάγειν  τινάς  τω  Άγηΰιλάω  6 
Ανβανδρος,  πάντας  οΊς  γνοίη  αντον  Συμπράττοντα  τι 
"ηττωμένονς  άπέπεμπεν.  ώς  δ'  άεΐ  τα  εναντία  ων  εβον- 
?.ετο  απέβαινε  τω  Ανβάνδρω,  εγνω  δη  το  γιγνόμενον ' 
και  οντε  £πε(7θ•αί.  εαντω  ετι  εί'α  οχλον  τοις  τε  βνμ- 
πράξαί  τι  δεομένοις  ΰαφώς  §λεγεν  οτι  ελαττον  ε'ξοιεν, 
ει  αντος  παρείη.  βαρέως  δε  φέρων  ττ}  ατιμία,  προύελ-  9 
&ών  είπεν,  'ίΐ  Άγηΰίλαε ,  μειούν  μεν  άρα  ανγε  τονς 
φίλονς  ήπίΰτω.  ΝαΙ  μα  /ίι  ,  εφη,  τονς  γε  βονλομέ- 
νονς  εμού  μείξονς  φαίνεοϋ'αι  •  τονς  δέ  γε  ανξοντας  ει 
μη  έπιβταίμην  άντιτιμάν,  αΐβχννοίμην  αν.  και  6  Αν- 
ΰανδρος  εί.Ύεν,  Αλλ  ί'βως  και  μάλλον  εικότα  αν  ποιείς 
η  εγώ  επραττον.  τάδε  ονν  μοι  έκ  τού  λοιπού  χάριΰαι, 
όπως  αν  μητ  αίσχννωμαι  άδννατών  παρά  σοι  μητ 
εμποδων  6οι  ώ,  άπόπεμ-φόν  ποί  με.  οπον  γαρ  αν  ω, 
πειράβομαι  εν  καιρώ  βοι  είναι,     είπόντος  δε  ταύτα  10 


88  1 1  Β.  III,    Ο  Α  Ρ.   IV. 

εδοζ,ε  καΐ  τω  ^^γηΟιλάω  ούτω  ποιήΰαι^  και  τίεμπει  «ν- 
τον εφ  Έλληοτίόντον.  εκεί  δε  6  Ανοανδρος  ηί6%•6με- 
νος  Σπιϋ-ρίδάτην  τον  Πέρΰην  ελαττονμενόν  η  νπο 
Φαρναβάζον.  διαλέγεται,  αντω  και  πεί%•ει  άποΰτήναι 
έχοντα  τους  τε  τίαιδας  καΐ  τα  περί  αυτόν  χρήματα  καϊ 
ίητίέαξ  ως  διακοΰίους.  καΐ  τα  μεν  άλλα  κατέλιπεν  εν 
Κνζι'κω,  αυτόν  δε  και  τον  υίόν  άναβιβαβάμενος  ήκεν 
άγων  προς  Άγησί?Μον.  ιδώ  ν  δε  6  Άγηβίλαος  ηβϋ-η  τε 
ττ}  πράξει  κα\  ενΰ-υς  άνεπνν&άνετο  περϊ  της  Φαρναβά- 
ζου  χώρας  τε  καΐ  αρχής. 

11  ΈπεΙ  δε  μέγα  ψρονήύας  6  Τιΰβαφέρνης  έπΙ  τω  κα- 
ταβάντι  ΰτρατενματι  παρά  βαβιλεως  προείπεν  ^Αγ^βι- 
λάω  πόλεμον^  ει  μη  άπίοι  εκ  τής  ^Αΰίας^  οι  μεν  άλλοι 
ΰύμμαχοι  και  Λακεδαιμονίων  οί  παρόντες  μάλα  άχϋ-ε^ 
Ο&έντες  φανεροί  εγένοντο.  νομίζοντες  ελάττω  τήν  παρ- 
οϋΰαν  είναι  δύναμιν  '/4γη6ιλάω  τής  βαοιλέως  παρα- 
σκευής, Άγηΰίλαος  δε  μάλα  φαιδρωτω  προύώπω  άπαγ- 
γεΐλαι  Τιύβαφερνει  τους  πρέββεις  εκέλευΰεν  ώς  αολ- 
λήν  χάριν  αύτω  εχοι,  οη  έπιορκήΰας  αυτός  μεν  πολε- 
μίους τους  %•εους  έκτήΰατο,  τοΓ^  ά'  "Ελληαι  ΰυμμάχους 
εποίηβεν.  εκ  δε  τούτου  εύθ•ύς  τοις  μεν  βτρατιώταις 
παρήγγειλε  βνΟκενάζεΰ&αι  οος  εις  βτρατείαν  ^  ταΐς  δε 
πόΚεΰιν  εις  ας  ανάγκη  ήν  άφικνεΐο9•αι  ΰτρατευομένω 
επϊ  Καρίαν  προείπεν  άγοράν  παραβκευάξειν.  έπέ- 
βτειλε  δε  καΐ  "Ιωβι  καΐ  Αίολεΰβι  καΐ  ΈλληΟποντίοις 
πέμπεινπρός  εαυτόν  είς'Έφεβον  τους ΰυβτρατευΰομέ- 

12  νους.  ό  δε  Τιββαφέρνης^  και  οτι  ίππικόν  ουκ  είχεν  6 
Άγηαίλαος^  η  δε  Καρία  αφιππος  ήν,  και  οτι  ηγεΐτο  αυ- 
τόν όργίζεΰ&αι  αυτω  δια  την  άπάτην,  τω  όντι  νομίΰας 
επι  τόν  αυτού  οίκον  εις  Καρίαν  αυτόν  όρμήΰειν^τό  μ^ 
πεζόν  άπαν  διεβίβαΰεν  έκεΐβε,  τό  δ'  ίππικόν  εις  το 
Μαιάνδρου  πεδίον  περιήγε,    νομίζων    ικανός  είνΛΐ 


ίΙΒ.   III.     Ο  Α  Ρ.  IV.  89 

καταπατηΟοίί  τη  ΐππω  τονζ  Έλληνας^  πρΙν  εις  τα  δνα- 
ιππα  αψί'/,έύ^αί.  6  δ'  '^γηΰίλαος  άντΙ  τον  επΙ Καρίαν 
ιέναί  εν^νς  τάναντία άποΰτρεφας  έπΙ  Φρυγίας  επορεν- 
ίτο,  καΐ  τάς  τ'  εν  ττ]  πορεία  άπαντώΰας  δυνάμεις  άνα- 
λαμβάνων  ηγε  καΐ  τάς  πόλεις  κατεΰτρε'φετο  και  εμβα- 
λών  άτΐροοδοκήτοις  τΐαμττλη^ή  χρήματα  ελάμβανε,  και  13 
τον  μεν  άλλον  χρόνον  άβφαλώς  διεπορεύετο'  ον  πόρ- 
ρω δ^  οντος  ^αΰκνλείον^  προϊόντες  αυτώ  οι  ιππείς 
η?Μυνον  επί  λόφον  τινά,  ώς  προΐδοιεν  τίτάμπροο&εν 
είη.  κατά  τύχην  δε  τίνα  και  οι  τον  Φαρναβάξον  ιππείς 
οι  περί  Ρα&ίνην  και  Βαγαΐον  τον  νόΟ-ον  άδελφόν,  ον- 
τες  παρόμοιοι  τοΐς'Έλληΰι  τον  άρι&μόν,  πεμφ&εντες 
υπό  Φαρναβάζον  η?Μννον καΐ  ούτοι  έπΙ  τον  αυτόν  τού- 
τον λόφον.  ίδόντες  δε  αλλήλους  ονδε  τετταρα  πλε&ρα 
απέχοντας,  το  μεν  πρώτον  εοτηΰαν  αμφότεροι,  οι  μεν 
"Ελληνες  ιππείς  ωβπερ  φάλαγξ  επί  τεττάρων  παρατε- 
ταγμένοι, οι  δε  βάρβαροι  τους  πρώτους  ου  πλέον  η  εις 
δώδεκα  ποιήοαντες,  το  βά^ος  δ'  επΙ  πολλών,  έπειτα 
αεντοί  πρόΰ&εν  ώρμηοαν  οί  βάρβαροι,  ώς  ό'  ε/'^  %^^~  14 
ρας  ήλ^Όν, σϋοι  μεν  τώνΈλλήνων  επαιΰάν  τινας,  πάν- 
τες 6υνέτρΐίΐ^αν  τά  δόρατα,  οι  δε  Πέρβαι  κρανέϊνα 
παλτά  έχοντες  ταχύ  δώδεκα  μεν  Ιππέας,  δύο  δ  ίπ- 
πους απέκτειναν.  εκ  δε  τούτον  έτρέφΟ-ηβαν  οι  Ελλη- 
νες ιππείς,  βοη&ήΰαντος  δε  '^γηΰιλαου  ΰνν  τοις  οπλί- 
ταις ,  πάλιν  άπεχώρονν  οι  βάρβαροι ,  καΐ  εΙς  αυτών 
άπο&νήϋκει.  γενομένης  όε  ταύτης  της  ίππομαχίας^  15 
9υομένω  τω  Άγηβιλάω  τχι  νβτεραία  έπΙ  προόδω  άλοβα 
γίγνεται  τά  ιερά.  τούτου  μέντοι  φανέντος  στρέφας 
έπορεύετο  έπι  %-άλατταν.  γιγνώϋκων  δε  οτι  εί  μη  ίπ- 
πικόν  [χανόν  κτήβαιτο,  ον  δννήϋοιτο  κατά  τα  πεδία 
οτρατεύεβ&αι,  εγνω  τούτο  καταΰκεναβτέον  είναι,  ας 
μη  δραπετεύοντα  πολεμεΐν  δέοι.    και  τους  μεν  πλον- 


90  1. 1  Β.  III.    ΓΑΡ.  IV. 

βίωτάτονι;  έκ  Λαβών  των  εκ(ΐ  τΐόλεων  ίπποτροφείν 
κατελεξε•  τεροειπών  δέ,ηοηζ  παρέχοιτο  'ίηπον  και  όπλα 
καΐ  άνδρα  δόκιμον,  οτι  εξεΟται  αντώ  μη  ΰτρατενεβ&αι, 
ετΐοίηβεν  οντω  ταύτα  ανντόμως  πράττεΰϋ^αι  ωοπερ  αν 
τις  τον  νπερ  αντον  άτίο^ανονμενον  ττρο&νμως  ζητοίη. 

16         Έκ  δε  τούτον  επειδή  ^αρ  νπεφαινε  ^  οννήγαγε  μεν 

395.  άπαν  το  ΰτράτενμα  είς'Έφεΰον  •  άύκηύαι  δ'  αυτό  βον- 
λόμενος  ά&λα  προν^ηκε  ταΐς  τε  οπλιτικαΐζ  τάξε(ΐιν^ 
ίμις  αριοτα  Οωμάτων  εχοι,  και  ταις  ίππικαΐς,  ήτις  κρά- 
τιοτα  [ππενοΐ'  καΐ  πελταοταΐς  δε  καΐ  τοξόταις  ά9•λα 
προνΟ•ηκεν,  οΰοικράτιβτοιπροςτά  προβήκοντα  έ'ργα 
φανεΐεν.  εκ  τούτον  δε  παρήν  όράν  τα  μεν  γνμνάύια 
πάντα  μεΰτά  ανδρών  τών  γνμναζομενων ,  τον  δε  ιππό- 
(ϊρο/Αοι^  τών  ίππαξομενων ,  τονς  δε  άκοντιΰτάς  και  τονς 

ΙΤτοξοτα^  μελετώντας,  άξίαν  δε  καΐ  ολην  την  πόλιν  εν 
η  ην  0-εας  έποίηΟεν '  η  τε  γαρ  αγορά  7]ν  μεβτη  παντο- 
δαπών  καΐ  ίππων  και  οπλών  ώνίων^  οϊ  τε  χαλκοτνποι 
και  οίτεκτονες  και  οίχαλκεις  καΐ  οι  Οκντοτόμοι  κα\  οϊ 
ζωγράφοι  πάντες  πολεμικά  όπλα  κατεοκεύαξον,  ωΰτε 
την  πόλιν  όντως  οίεΰ&αι  ττολε',αου  έργαΰτήριον  είναι. 

18επερρώ<}^η  ί'  αν  τις  κάκεΐνο  ίδών .,  Άγηοίλαον  μεν 
πρώτον,  έπειτα  δε  καΐ  τονς  αλλονς  ύτρατιώτας  έοτε- 
φανωμενονς  άπο  τών  γνμναοίων  άπιόντας  και  άνα~ 
τι&έντας  τονς  οτεφάνους  τ?}  Άρτέμιδι.  οπον  γαρ  άν- 
δρες ϋ-εονς  μεν  οέβοιντο ,  τα  δε  πολεμικά  άΰκοΐεν^  πει- 
0-αρχεΐν  δε  μελετώεν,  πώς  ονκ  εικός  ένταν%•α  πάντα 

Χ^μεύτά  ελπίδων  άγαΟ•ών  είναι;  ηγούμενος  δε  καΐ  το  κα- 
ταφρονεΐν  τών  πολεμίων  ρώμην  τινά  εμβάλλειν  προς 
το  μάχεΰΟ-αι,  προεΐπε  τοις  κήρν^ι  τονς  νπο  τών  λη- 
οτών  άλιϋκομένονς βαρβάρονς  γυμνούς  ταολεΐν.  όρων- 
τες  ονν  οι  οτρατιώται  λενκονς  μεν  διά  το  μηδε'ποτε  εκ- 
όνεο&αι,  μαλακούς  δε  και  άπόνονς  διά  το  άεΐ  επ^  οχη- 


11  Β    III.    Ο  Α  Ρ.  IV.  91 

μάτων  είναί,  ενόμιβαν  ονδεν  διοίθειν  τον  πολεμίν  η 
ει  γυναίίΐ  δεοι  μάχεαΰ-αι. 

Έν  δε  τοντω  τω  χ^όνω  καΐ  ό  ενιαυτοζ  ηδη  άφ  ον  20 
έξέπλενοεν  ό  Αγησίλαος  δίεληλν&ει ,  ωβτε  οι  μεν  περί 
Ανΰανδρον  τριάκοντα  οίκαδε  άπεηλεον,  διάδοχοι  δ 
αντοΐς  οι  περί  Ήριππίδαν  ηαρήβαν.  τούτων  ^ενοκλέα 
μεν  και  άλλον  εταξεν  επί  τούξ  Ιππέας,  Σκν^ην  δε  έπΙ 
τοίις  νεοδαμώδεις  οπλίτας ,  Ήριππίδαν  ά'  επΙ  τους  Κν- 
ρείονς,  Μίγδωνα  δε  έπΙ  τους  άπο  των  πόλεων  Οτρα- 
τιώτας,  καΐ  προεΐπεν  αντοΐς  ώς  εν%νς  ηγηβοιτο  την 
ϋυντομωτάτην  έπϊτά  κράτιβτα  της  χωράς,  όπως  αν- 
τό9•εν  ούτω  τα  σώματα  και  την  γνώμην  παραϋκευά- 
ζοιντο  ώς  άγωνιονμενοι.  6  μέντοι  Τιϋβαφέρνης  ταύτα  21 
μεν  ένόμιοε  λέγειν  αντον  πάλιν  βονλόμενον  εξαπατή- 
ΰαι,  εις  Καρίαν  δε  νύν  τω  οντι  έμβαλεΐν,  και  το  τε  πε- 
ζόν  κο^άπερ  τυ  πρόα&εν  εις  Καρίαν  διεβίβαβε  και  το 
ίππικον  εις  το  Μαιάνδρου  πεδίον  κατέβτηοεν.  6  δ' 
Αγησίλαος  ουκ  έψεύσατο,  άλλ'  ώσπερ  προεΐπεν  εύ&ύς 
εις  τον  Σαρδιανόν  τόπον  ένέβαλε.  καΐ  τρεις  μεν  ημέ- 
ρας δι  έρημίας  πολεμίων  πορενόμενος  πολλά  τα  επιτή- 
δεια τϊ]  στρατιά  είχε,  ττ]  δε  τετάρττ}  ήκον  οι  τϋ3ν  πολε- 
μίων ιππείς,  καΐ  τω  μεν  αρχοντι  των  σκευοφόρων  εΐ-  22 
πεν  6  ηγεμών  διαβάντι  τον  Πακτωλόν  ποταμον  στρα- 
τοπεδεύεσ&αι ,  αντοι  δε  κατιδόντες  τους  των  Ελλήνων 
άκολού&ους  έσπαρμένους  εις  άρπαγην  πολλούς  αυτών 
άπέκτειναν.  αίσ&όμενος  δε  6  Αγησίλαος,  βοη^εΐν  έκέ- 
λευσε  τους  ιππέας,  οι  ί'  αύ  Πέρσαι  ώς  είδον  την  βοή- 
^ειαν,  ηΛ>ροίσ%ηααν  καΐ  άντιπαρετάξαντο  παμπλη- 
0-έσι  των  ιππέων  τά^εσιν.  έν%•α  δη  6  ^Αγησίλαος  γιγνώ-  23 
3κων  οτι  τοις  μεν  πολεμίοις  οϋπω  παρείη  το  πεζόν, 
αντώ  δε  ονδεν  άπείη  των  παρεσκενασμένων ,  καιρόν 
ηγήσατο  μάχην  σννάψαι,  ει  δύναιτο.    σφαγιασάμενος 


92  1 1  Β.  III.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

ονν  την  μεν  φάλαγγα  ενϋ•νς  ήγεν  επΙ  τους  τΐαρατετα- 
γμένονς  ιππέας .  εκ  δε  των  οπλιτών  ίκέλενοε  τα  βε'κα 
άφ'  ηβηξ  Ο^εΐν  όμόΰε  αντοΐς,  τοΐξ  όε  πελταΰταΐζ  είπ6 
δρόμω  νφηγεΐΰϋ•αί.  παρήγγειλε  δε  καΐ  τοις  ίππενβιν 
έμβάλλείν ^  ως  αντον  τε  καΐ  παντός  τον  βτρατενματος 

24  επομένου,  τους  μεν  δη  ιππέας  έδέξαντο  οί  Πέροαν 
έπεί  δ'  άμα  πάντα  τα  δεινά  παρήν ,  ένέκλιναν ,  καΙ  οί 
μεν  αυτών  εύΟ^νς  εν  τω  ποταμώ  έ'πεΰον,  οι  δ'  άλλοί 
έφευγον.  οι  δ'  "Ελληνες  έπακολον&ονντες  αιροϋΰι  και 
το  Οτρατότίεδον  αυτών,  καΐ  οί"  μεν  πε?ααΰταί,  ωβπερ 
εικός ,  εις  άρπαγην  έτράποντο  •  6  δ'  Άγηβίλαος  κύκλω 
πάντα  καΐ  φίλια  και  πολέμια  περιεβτρατοπεδεύοατο. 
και  άλλα  τε  πολλά  χρήματα  έ?^ήφ%•η ,  α  ηύρε  πλέον  η 
εβδομήκοντα  τάλαντα ,  και  αι  κάμηλοι  όε  τότε  έλήφ^η- 
ΰαν^  ας  Άγηΰίλαος  εις  την  Ελλάδα  άπήγαγεν. 

25  "Οτε  ό'  αϋτη  η  μάχη  έγένετο.  Τιβσαφέρνηςίν  Σάρ- 
δεύιν  έτνχεν  ων  ώΰτε  ι^τιώντο  οί  Πέρΰαι  προδεδόΰ&αι 
υπ  αυΓοΰ.  γνούς  δε  καϊ  αυτός  ό  Περΰών  βααιλενς 
Τιΰβαφέρνην  αίτιον  είναι  του  κακώς  φέρεβϋ-αι  τα  αυ- 
τούς Τι^ραύβτην  καταπέμψας  άποτέμνει  αντον  την 
κεφαλής,  τοϋτο  δε  ποιηΰας  6  Τιϋ-ραύβτης  πέμπει  προς 
τον  Άγηΰίλαον  πρέΰβεις  λέγοντας,  ίΐ  '^γηοίλαε,σ 
μεν  αίτιος  τών  πραγμάτων  καΐ  νμιν  καΐ  ημίν  έχει  την 
δίκην  βαβιλενς  δε  άξιοι  αε  μεν  άποπλεΐν  οί'καδε^  τάξ 
δ'  έν  τη  Άβια  πόλεις  αυτόνομους  ονΰας  τον  άρχαΐον 

26  δαΰμόν  αύτώ  άποφέρειν.  άποκριναμένου  δε  τοϋ  Άγη- 
ύιλάου  οτι  ουκ  αν  ποιηύειε  ταύτα  άνευ  τών  οίκοι  τελών. 
Συ  δ'  άλλα ,  εως  αν  πύϋ-η  τά  παρά  της  πόλεως ,  μετα- 
χωρηΰον,  έφη.  εις  την  Φαρναβάζου .,  επειδή  καϊ  εγώ 
τον  οόν  έγ^&ρόν  τετιμώρημαι.  "Εως  αν  τοίνυν,  έφη  6 
\4γηΰί?.αος,  έκεΐΰε  πορεύωμαι,  δίδου  δη  τη  βτρατιά  τά 
επιτήδεια,  έκείνω  μεν  δή  6  Τι&ρανΰτης  δίδο^ύι  τριά- 


1 1  Β.  III.    ΟΛΡ.  IV.  V.  93 

κοντά  τάλαντα"  6  δε  λαβών  τίει  επΙ  την  Φαρναβάζον 
Φρνγίαν.  οντι  δ^  αντω  εν  τω  πεδίφ  τω  νπερ  Κνμης27 
έρχεται  άπο  των  οίκοι  τελών  αρχειν  και  τοϋ  ναυτικού 
οΛως  γιγνώοκοι  καΐ  καταΟτήύαΰϋ-αι  ναναρχον  οντινα 
αντος  βονλοιτο.  τούτο  δ'  εποίησαν  οι  ^Λακεδαιμόνιοι 
τοιώδε  λογιΰμώ,  ώς  ει  6  αντος  αμφοτέρων  άρχοι,  τό 
τε  πεζον  πολύ  αν  ίοχνρόνερον  είναι,  κα%•'  εν  ονβης 
της  ίΰχνος  άμφοτέροις,  τό  τε  ναντικόν,  έτίίφαινομέ- 
νου  τού  ηεζον  ένθα  δέοι.  άκονβας  δε  ταύτα  6  '^γηβί-  28 
λαός,  πρώτον  μεν  ταΐς  πόλεύι  παρήγγειλε  ταΐς  εν  ταΐς 
νήβοις  καΐ  ταΐς  επι&αλαττιδίοις  τριήρεις  ποιεΐ6&αι 
όπόΰας  εκάΰτη  βονλοιτο  των  πόλεων,  καΐ  εγένοντο 
καιναί,  ίξ  ών  αϊτέ  πόλεις  επτηγγείλαντο  και  οι  ίδ'^αται 
εποίονντο  γ^αρίζεο&αι  βονλόμενοι,  εις  εϊκοβι  και  εκα- 
τόν. Πείοανδρον  δε  τό-ν  της  γνναικός  αδελφοί^  ναναρ-  29 
χον  κατέοτηΰε,  φιλότιμον  μεν  και  ερρωμένον  την  ψν- 
ΐήν ,  άπειρότερον  δ\  τού  παραβκενάζεβ&αι  ώς  δει.  και 
Πείϋανδρος  μεν  άπελ&ών  τα  ναυτικά  επραττεν  •  6  δ' 
'ν4γηθίλαος,  ώβπερ  ώρμηβεν,  έπΙ  την  Φρνγίαν  επο- 
ρεύετο. 

Ό  μεντοι  Τι&ραύβτης,  καταμα%•εΐν  δοκών  τόν\, 
Άγηβίλαον  καταφρονούντα  των  βαΰ ίλεως  πραγμάτων 
και  ούδαμΐ]  διανοοΰμενον  άπιέναι  εκ  της  ^Αβίας,  άλλα 
μάλλον  ελπίδας  έχοντα  μεγάλας  αίρήαειν βαβιλέα,  άπο- 
ρων τίχρωτο  τοΓί  πράγμαβι,  πέμπει  Τιμοκράτη  τόχ 
'Ρόδιον  είς'Ελλάδα,  δούςχρυβίον  εις  πεντήκοντα  τά- 
λαντα αργυρίου ,  καΐ  κελεύει  πειράβ&αι  πιοτά  τα  μέ- 
γιβτα  λαμβάνοντα  διδόναι  τοις  προεβτηκόβιν  εν  ταΐς 
πόλεΰιν  εφ  ωτε  πόλεμον  εξοίύειν  προς  Λακεδαιμονίους, 
εκείνος  δ'  έλ&ών  δίδωσιν  εν  Θηβαις  μεν  Άνδροκλείδα 
τε  κα\  'ΐβμηνία  καΐ  Γαλαξιδώρω ,  εν  Κορίν^ω  όί  Τιμο- 
λάω  τε  και  Πολυάν^ει ,  εν  "Αργεί  δε  Κύλωνί  τε  και 


94  1 1  Β.  III.    Ο  Α  Ρ.  V. 

2τοΐς  μετ'  αντον.  '^&ηναΐοί  όΐ  καΐ  ον  μεταλαβόντες 
τούτον  τον  χρνβίον  υμως  πρόΟ-νμοι,  ηϋαν  ι^ίςτον  πό- 
?.εμον,  *  νομιξοντές  τε  αίηών  αρχεΰ&αι.  οί  μεν  δη  δε- 
^άμενοί  τα  χρήματα  εις  τας  οίκείαζ  πόλεις  διεβαλλον 
τους  Λακεδαιμονίους '  έπεί  δ\  ταύτας  εις  μΐοος  αντών 
προήγαγον ^  Οννίϋταβαν  κα\  τάς  μεγίοτας  πόλεις  τΐρύς 
άλλήλας. 

3  ΓιγνωΟκοντες  δε  οι  εν  ταΐς  Θηβαις  ττροεβτώτες 

οτι  ει  μη  τις  ίίρξει  πολέμου ,  ουκ  ε&ελήΰουΰιν  οι  Λακε- 
δαιμόνιοι λύειν  τάς  βπονδάς  προς  τους  ΰνμμάχους^ 
πείΟ-ουΟι  Αοκρούς  τους  'Οπουντίονς  εκ  της  άμφιοβη- 
τηοίμον  χωράς  ΦωκενΟίτε  και  έαυτοΐς  χρήματα  τελέ- 
οαι ,  νομίζοντες  τους  Φωκεας  τούτου  γενομένου  έμβα- 
λεΐν  εις  την  Λοκρίδα,  και  ουκ  έ-φεύβΟ-ηΰαν  ^  άλλ'  εύ~ 
ϋ•ύς  οί  Φωκεΐς  έμβαλόντες  εις  την  Λοκρίδα  παλλαπλά- 

Αβια  χρήματα  έ'λαβον.  οί  ούν  περί  τον  Άνδροκλείδαν 
ταχύ  επειβαν  τους  Θηβαίους  βοη^είν  τοις  ΛοκροΓς.  ώς 
ουκ  εις  την  άμφιοβητήοιμον ,  άλλ'  εις  την  ομολογου- 
μενην  φίλην  τε  και  βύμμαχον  είναι  Λοκρίδα  εμβεβλη- 
κότων  αυτών,  έπεί  δε  οι  Θηβαίοι  άντεμβαλόντες  εις 
την  Φωκίδα  έδήονν  τήνχώραν,  ενθ-ύς  οί  Φωκεΐς  πεμ- 
πουΰι  πρέαβεις  εις  Λακεδαίμονα  και  ή^ίουν  βοη^είν 
αντοΐς,  διδάΰκοντες  ώς  ουκ  ήρ^αν  τού  πολέμου^  άλλ' 

5  αμυνόμενοι  ήλ&ον  έπΙ  τους  Λοκρούς.  οι  μέντοι  Λακε- 
δαιμόνιοι αβμενοι  ελαβον  πρόφαβιν  Οτρατεύειν  επί 
τους  Θηβαίους,  πάλαι  όργιξόμενοι  αύτοΐς  της  τε  άντι- 
λή-φεως  της  του  'Λπόλλωνος  δεκάτης  εν  /Ιεκελεία  καΐ 
τού  έπΙ  τον  Πειραιά  μη  εϋ-ελήβαι  άκολου&ήΰαι.  ιμιών' 
το  ό'  αυτούς  και  Κοριν&ίους  πεΐΰαι  μη  βυβτρατεύειν. 
άνεμιμνήοκοντο  δε  καΐ  ώς  ϋ^ύειν  τ  εν  Λυλίδι  τον  'Λγη- 
οίλαον  ούκ  είων  και  τα  τε&υμένα  ιερά  ώς  ερριιραν  άπο 
του  βωμού  και  ότι  ουό'  εις  την  Άβίαν'Λγηαιλάω  ΰννε- 


1 1  β.  1Π.    ϋ  Α  Ρ.  V.  95 

Οτράτενον.  έλογίζοντο  δε  και  καλόν  χαιρον  είναυ  τον 
έί,κγειν  οτρατιάν  επ'  αντονς  καΐ  πανβαυ  της  εις  αντονς 
νβρεως'  τά  τ  ε  γαρ  εν  ττ}  Άβία  καλϋος  βφίοιν  εχειν, 
κρατούντος  ^Αγηοιλάον  ^  καΐ  εν  τΐ]  Ελλάδι  ονδένα  αΛ- 
λ^ν  ηόλεμον  έμποδών  ΰφίΰίν  είναι,  οντω  δΐ  γιγνω-^ 
ΟχονΟης  ττϊς  τΐόλεως  των  Λακεδαιμονίων  φρονράν  μεν 
Οί  έφοροι  εφαινον,  Ανβανδρον  (5'  έζ,ετζεμψαν  εις  Φω~ 
κέας  καΐ  εκελενΰαν  αντονς  τε  τονςΦωκεας  άγοντα  παρ- 
εΐναι  κ«ί.  Οίταίονς  και  Ήρακλεώτας  καΐ  Μηλιέας  καΐ 
Αίνιάνας  εις  Άλίαρτον.  εκεΐΰε  δε  και  Πανοανίας,  οΰπερ 
εμελλεν  ηγεΐβ&αι,  ΰννετί&ετο  παρεΰεΰ&αι  εις  ρη- 
την  ημέραν,  ^χων  Λακεδαιμονίους  τε  και  τονς  αλ- 
λονς  Πελοποννηΰίονς.  και  6  μεν  Ανΰανδρος  τά  τε 
άλλα  τά  κελενόμενα  έπραττε  καΐ  προβετι  Όρχομε- 
νίονς  άπεΰτηβε  Θηβαίων.  6  δε  Πανβανίας^  επεί  τά7 
διαβατήρια  έγενετο  αντω,  κα^εζόμενος  εν  Τεγεα  τονς 
τ  ε  ^εναγονς  διέηεμπε  καϊ  τονς  εκ  των  περιοικίδων 
οτρατιώτας  περιεμενεν.  ετίεί  γ  ε  μην  δηλον  τοις  Θη- 
βαίοις  εγενετο  οτι  έμβαλοΐεν  οι  Λακεδαιμόνιοι  εις 
την  χωράν  αντών,  πρεΰβεις  επεμφαν  *Αϋ•ηναζε  λέ- 
γοντας τάδε. 

^ίΐ  άνδρες  'Λ&ηναΐοι,  ά  μεν  μέμφεο&ε  ήμΐν  ώς  -φη-  8 
φιϋαμένων  χαλ.επά  περί  νμών  εν  ττ}  καταλνΰει  τον  πο- 
λεμον,  ονκ  6ρχ>ώς  μεμφεθΟ•ε•  ον  γαρ  η  πόλις  εκείνα 
εψηφίοατο ,  άλλ'  εις  άνηρ  είπεν  ^  ος  ετνχε  τότε  εν  τοις 
βνμμάχοις  κα&ημενος.  οτε  δε  παρεκάλονν  ημάς  οι  Λα- 
κεδαιμόνιοι έπι  τον  Πειραιά,  τότε  άπαοα  η  ΛοΛις  απε- 
ψηφίαατο  μη  ανΰτρατενειν  αντοΐς.  δι  νμάς  ονν  ονχ 
ηκιοτα  όργιζομένων  ημιν  των  Λακεδαιμονίων ,  δίκαιον 
είναι  νομίζομεν  βοη%-εΐν  νμάς  τη  ηόλει  ημών.  πολν  δ  9 
Ι'η  μάλλον  άΐιονμεν,  όοοι  των  εν  άοτει  εγένεα&ε,  προ- 
9νμως  επΙ  τονς  Λακεδαιμονίονς  ίέναι.  εκείνοι  γαρ  κα- 


96  1 1  Β.  ΠΙ.    Ο  Α  Ρ.   V, 

τκΰτήΰαντες  νμάς  εις  όλογαρχίαν  καΐ  εις  εχ&ραν  τω 
δήμω ,  άφικόμενοι,  πολΧτ]  δυνάμει  ως  νμίν  Ονμμαχοι 
παρέδοοαν  νμάς  τω  ΛλΎΐ^-εΐ'  ωβτετο  μεν  ετί'  εκείνοίξ 

10  είναι  άπωλωλειτε,  6  δε  δήμος  οντοοΐ  νμάς  έ'ΰωβε.  καΙ 
μην  οτι  μεν,  ώ  άνδρες  Ά&ηναΐοι.  βονλοιΰϋ•^  αν  την 
('ρχην  ην  τίρότερον  έκεκτηΰ&ε  άναλαβεΐν  ηάντες  έπι- 
ΰτάμεϋ'α•  τοντο  δε  πως  μάλλον  είκος  γενεβϋ-αι  η  ει 
αντοι  τοις  νπ  εκείνων  άδικονμενοις  βυη&οΐτε;  οτι  δε 
πολλών  άρχονοι.  μη  φοβηϋ-ητε,  άλλα  πολν  μάλλον 
δια  τοντο  θαρρείτε ^  εν^νμονμενοι  οτι  και  νμεΐς  οτε 
τίλείϋτων  ηρχετε ,  τότε  τιλείϋτονς  εχ^ρονς  εκεκτηβΟ-ε. 
άλλ'  εως  μεν  ουκ  εϊχον  οττοι  άπούταΐεν  ^  έ'κρνπτον  την 
προς  νμάς  εχ^ραν  έπεί  δέγε  Λακεδαιμόνιοι  προνΰτη- 

11  Οαν ,  τότε  εφηναν  οία  περί  υμών  έγίγνωβκον.  και  ννν 
γ  ,  εάν  φανεροί  γενώμεϋ-α  ήμεΐς  τε  και  νμείς  ύυναβπι- 
δοϋντες  εναντία  τοις  Αακεδαιμονίοις ,  εν  ί'ΰτε,  άνκ' 
φανήοονται  πολλοί  οι  μιΟοϋντες  αντονς.  ως  δ'  άλη&ή 
λεγομεν,  εάν  άναλογίβηο&ε ,  αντίκα  γνώΰεο&ε.  τίς 
γάρ  ηδη  καταλείπεται  αντοΐς  ενμενής ;  ονκ  ^Αργεΐοι  μεν 

ΐ2  αεί  ποτέ  δνομενεις  αντοΐς  νπάρχονϋιν,  Ήλεΐοί  γε  μην 
νυν  εΰτερημένοι  και  χώρας  πολλής  και  πόλεων  £;ϊ'ΐ)"ί)θί. 
αντοΐς  προβγεγενηνται.  Κοριν^ίονς  δ\  καϊ  Αρκάδας 
και  Άχαιονς  τί  φώμεν ,  οϊ  εν  μεν  τω  προς  νμάς  πολεμώ 
μάλα  λιπαρονμενοι  νπ'  εκείνων  πάντων  και  πόνων 
καϊ  κινδύνων  και  των  δαπανημάτων  μετεΐχον^  έπεΙ  δ* 
έπραξαν  α  εβονλοντο  οί  Αακεδαιμόνιοι,ποίας  η  αρχής  η 
τιμής  η  ποίων  χρημάτων  μεταδεδοάκαοιν  αντοΐς;  αλλά 
τονς  μεν  Είλωτας  άρμοβτάς  άζιονΰι  κα&ιβτάναι^  των 
δε  ΰνμμάχων  έλεν&ερων  όντων,  επεΙ  εύτνχηΰαν,  δε- 

13  Οπόται  άναπεφήναβιν.  άλλα  μην  καϊ  ους  υμών  απέ- 
ΰτηβαν  φανεροί  είΰιν  εξηπατηκότες  •  άντΙ  γάρ  έλεν&ε- 
ρίας  διπλήν  αντοΐς  δονλείαν  παρεοχήκαβιν   νπό  τε 


ΙίΒ.  III.    Ο  Α  Ρ.  V.  97 

γάρ  τών  άρμοοτών  τνρα,ννοννται  και  νηο  δέκα  ανδρών, 
ονς  Ανΰκνδρος  κατΕΟτηΰεν  εν  εκάΰττ]  τίόλει.  ο  γε  μην 
τήςΆοίας  βαΰίΛενς  καΐτά  μεγιΟτ'  αντοΐς  ανμβαλόμε- 
νος  ίίς  το  υμών  κρατηααι  ννν  τι  διάφορον  πάοχεί  η  ει 
με&^  νμών  κατεπολέμηΟεν  αντονς;  πώς  ονν  ουκ  εικός,  14 
εάν  νμεΐς  αν  προΰτήτε  τών  ούτω  φανερώς  αδικούμε- 
νων, ννν  Ίμάς  πολν  ηδη  μεγίοτονς  τών  πώποτε  γενε- 
ο&αι;  οτε  μεν  γάρ  ηρχετε,  τών  κατά  ϋ•άλατταν  μόνον 
δήπον  ηγεΐβϋ^ε-  ννν  δε  πάντων  και  ημών  καΐ  Πελο- 
ηοννηοίων  καΐ  ων  πρόο^εν  ηρχετε  και  αντον  βααιλεως 
τον  μεγίοτην  δνναμιν  έχοντος  ηγεμόνες  αν  γένοιοϋ-ε. 
καίτοι  ημεν  πολλού  α^ιοι  καΐ  εκείνοις  ΰνμμαχοι,  ως 
νμεΐς  έπίΰταοϋ^ε'  ννν  δε  γε  είκος  τω  παντί  νμΐν  ερ- 
ρωμενεοτερως  ημάς σνμμαχεΐν  ητότε Αακεδαιμονίοις' 
ονδ'ε  γάρ  νπερ  νησιωτών  η  Σνρακοβίων  ονδ'  νπερ  αλ- 
λότριων, ωοπερ  τότε,  άλλ' νπερ  ημών  αντών  αδι- 
κονμενων  βοηθ-ήσομεν.  καΐ  τοντο  μέντοι  χρη  εν  εί-15 
δεναι,  ντι  η  Λακεδαιμονίων  πλεονεξία  πολν  ενκα- 
ιαλντωτερα  εΟτΙ  της  νμετερας  γενομένης  άρχης.  νμεις 
μεν  γάρ  έχοντες  ναντικον  ονκ  εχόντων  ηρχετε,  οντοι 
δε  ολίγοι  οντες  πολλαπλασίων  όντων  καΐ  ονδεν  χείρον 
οπλισμένων  πλεονεκτονΰι.  ταντ'  ονν  λ,έγομεν  ημείς • 
εν  γε  μέντοι  έπίσταΰΟ-ε ,  ω  άνδρες 'Ά%•ηναΐοι,  οτι  νο- 
μίζομεν  επΙ  πολν  μείξω  άγαϋ^ά  παρακαλεΐν  νμάς  τ^ 
νμετέρα  πόλει  η  τγι  ημετέρα. 

Ό  μεν  ταντ'  ειπών  επανΰατο.  τών  δ'  Άϋ-ηναίων  16 
πάμπολλοι  μεν  σννηγόρενον,  πάντες  δ'  εψηφίσαντο 
βοη&εΐν  αντοΐς.  Θραονβονλος  δε  άποκρινάμενος  το 
■ψήφισμα  και  τοντο  ενεδείκνντο,  οτι  άτειχίΰτον  τον 
Πειραιώς  οντος  όμως  παρακινδννενσοιεν  χάριτας  αν- 
τοΐς άποδονναι  μείζονας  η  έλαβον.  νμεΐς  μεν  γάρ,  εφη, 
ονβννεΰτρατενσατε  έφ'  ημάς,  ημεΐςδέγεμε^    νμών 


98  Ι-ΪΒ.  111.    Ο  Α  Ρ.   V. 

17 ^ο^χονμεΟ•α  εκείνοΐζ^  άν  ϊωβι,ν  εφ'  νμάς.  οι  μεν  6ή 
Θηβαΐοί  άπελϋ-όντες  παρεοκενάξοντο  ώζ  άμνί'ονμενοί^ 
οί  δ'  '^ϋ-ηναΐοί  ώς  βοη^ηβοντες.  καΐ  μην  οι  Λακεδαΐτ- 
μόνιοί  ονκετί  έ'μελλον,  άλλα  Πανΰ ανίας  μεν  6  βαβί- 
λενς  ετιορενετο  εις  την  Βοιωτίαν  τό  τε  οί'κοθ•εν  έχων 
Οτράτενμα  καΐ  τό  εκ  Πελοποννήΰον ,  πλην  Κορίν&ίΟί 
ουκ  ηκολούΰ^ονν  αντοΐς.  6  (5'£  Αΰΰανδρος^  άγων  τό 
άτίο  Φωκεων  κανΟρχομενοϋ  καΐτών  κατ'  εκείνα  χο3- 
ρίων  Οτράτενμα.^  έφ%η  τον  Πανβανίαν  εν  τω Άλιάρτω 

Ι^γενυμενος.  ηκων  δε  ονκέτι  ηουχίαν  έχων  ανέμενε  το 
άτιό  Λακεδαίμονος  οτράτενμα,  αλλά  ούν  οίς  είχεν  ηει 
προς  το  τείχος  των  Άλιαρτίων.  καΐ  το  μεν  πρώτον 
επειϋ-εν  αυτούς  άφίβταο^αν  και  αυτόνομους  γίγνε- 
β&αν  επεί  δε  των  Θηβαίων  τίνες  οντες  εν  τω  τείχει  διε- 

γ^κώλυον ,  προαέβαλε  προς  το  τείγ^ος.  άκονΰαντες  δε 
ταϋτα  οι  Θηβαίοι,  δρόμω  έβοη&ουν  ο'ί  τε  οπλΐται  καΐ 
Οί  ιππείς,  οπότερα  μεν  ούν,  είτε  λαϋ'όντες  τον  Αν- 
βανδρον  επέπεΰον  αύτω  είτε  καΐ  αιοϋ'όμενος  προβίόν- 
τας  ώς  κρατηΰων  ύπέμενεν,  αδηλον  τούτο  δ^  ούν  βα- 
φές ,  οτί  παρά  το  τείχος  η  μάχη  έγένετο  •  καΐ  τρόπαιον 
εβτηκε  προς  τάς  πύλας  των  Άλιαρτίων.  έπεΙ  δ'  απο- 
θανόντος Ανύάνδρου  έφευγον  οί  άλλοι  προς  το  ορός, 

2()έδίωκον  έρρωμένως  οί  Θηβαίοι,  ώς  δε  άνω  ηδη  ήοαν 
δίώκοντες  και  δυΰχωρία  τε  καΐ  ϋτενοπορία  υπελάμβα- 
νεν  αυτούς,  ύποΰτρέίραντες  οί  οπλΐται  ηκόντιζόν  τί 
καΐ  έβαλλον.  ώς  δε  έπεΰον  αυτών  δύο  η  τρεις  οί  πρώ•^ 
τοί  καΐ  έπΙ  τους  λοιπούς  έπεκνλινδον  πέτρους  εις  τό 
κάχαντες  καΐ  πολλ^  προϋ•υμία  ένέκειντο ,  έτρέφθηβαν 
οί  Θηβαίοι  από  τοϋ  κατάντους  καΐ  άποΌ'νήΰκουύιν  αυ- 

2ΐτώΐ'  πλείους  η  διακόΰιοι.  ταύτη  μεν  ούν  τ/]  ημέρα  οί 
Θηβαίοι  ή&ύμονν,  νομίξοντες  ουκ  έλάττω  κακά  πε- 
πονϋ-έναι  η  πει^οιηκέναΐ'  τη  ιϊ'  ύΰτεραία^  έπεΙ  ηθ•^ορτο 


1 1  Β.  III.    Ο  Α  Ρ.   V.  99 

άτΐεληλυΟ-ότας  εν  ννκτΐ  τονς  τε  Φωκεας  καΐ  τους  άλ- 
λους αηαντας  οί'καδε  εκάΰτους,  ίκ  τούτου  μ,εΐζον  δη 
εφρόνουν  έτιΐ  τώ  γεγενημενω.  έτίεΐ  δ'  αύ  6  Παυΰανίας 
άνεψαίνετο  έχων  το  εκ  Λακεδαίμονος  Στράτευμα,  τιά- 
λιν  αύ  εν  μεγάλω  κινδύνφ  ηγοϋντο  είναι  ^  καΐ  πολλην 
εφαβαν  ΰιωηήν  τε  καΐ  ταπεινότητα  εν  τω  οτρατενματι 
είναι  αυτών,  ώς  δε  τί]  ύβτερκία  οι  τε  'Λϋ-ηναΐοι  έλ&όν-  22 
τες  βυμπαρετάξαντο  ο  τε  Πανϋανίας  ου  ηροΰηγεν  ούδε 
έμάχετο,  εκ  τούτον  το  μ}ν  Θηβαίων  πολύ  μείζον  φρό- 
νημα έγίγνετο '  6  δε  Πανΰανίας  ονγκαλέβας  πολεμάρ- 
χους και  πεντηκοντηρας  εβονλεύετο  πότερον  μάχην 
αυνάπτοι  η  ύτίόβπονδον  τόν  τε  Αύβανδρον  άναιροίτο 
καΐ  τούςμετ  αύτοϋ  πεβόντας.  λογιζόμενος  δ'  6  Παυ-  23 
βανίας  και  οι  άλλοι  οι  εν  τέλει  Λακεδαιμονίων  ώς  Λυ- 
βανδρος  τετελευτηκώς  εί'η  και  το  μετ  αύτοϋ  βτράτενμα 
ηττημένου  άποκεχωρηκοι ,  και  Κορίν&:οί  μεν  παντά- 
τίαΰιν  ουκ  ηκολού&ουν  αΰτοί^,  οΓ^ί  παρόντες  ού  προ- 
^ύμως  οτρατενοιντο  •  έλογίζοντο  δε  καΐ  το  ίππικον  ως 
το  μεν  άντίπαλον  πολύ ,  το  δε  αυτών  ολίγον  εί'η,  το  δε 
μέγιβτον,  οτι  ο[  νεκροί  υπό  τω  τείχει  έκειντο,  ώϋτε 
ούδε  κρείττοοιν  ονβι  δια  τους  από  των  πύργων  φάδιον 
εί'η  άνελέΰϋ^αι•  δια  ούν  πάντα  ταύτα  έδοξεν  αύτοίς 
τονς  νεκρούς  νποΰπόνδονς  άναιρεΐο&αι.  οΓ  μέντοι24 
Θηβαίοι  είπον  Οτι  ούκ  αν  άποδοΐεν  τονς  νεκρούς,  ει  μη 
εφ'  ώτε  άπιέναι  εκ  της  χώρας,  οι  δε  άβμενοί  τε  ταύτα 
ηκουΰαν  και  άνελόμενοι  τονς  νεκρούς  άπηβαν  έκ  της 
Βοιωτίας,  τούτων  δε  πραχ&έντων  οι  μεν  Λακεδαιμό- 
νιοι ά&ύμως  άπηβαν ,  οί  δ%  Θηβαίοι  μάλα  ύβριβτικώς, 
εικαΐ  μικρόν  τις  τών  χωρίων  του  επιβαίη,  παίοντες 
έδίωκον  εις  τάς  ό(5ονί.  αντη  μεν  δη  οντωςη  ΰτρατια 
τών  Λακεδαιμονίων  διεΡ^νΟ-η.  ό  μέντυι  Παυϋανίας  25 
έπεί  άψίκετο  οί'καδε ,  εκρίνετο  περί  θανάτου,    κατηγο- 

7* 


100         1 1  Β.  III.  Ο  Α  Ρ.  V.    11  β.  IV.  Ο  Α  Ρ.  1. 

ρονμένον  δ'  αυτού  καΐ  οτι  νοτερήΰειεν  είξ'Αλίαρτον 
τον  Ανΰάνδρον ,  6υν&έμενος  εις  την  αντην  ημέραν 
παρέΰεθ%^αι^  και  οτι  νποβηόνδονς  άλλ^  ον  μάχ]]  έηει- 
ράτο  τους  νεκρούς  άναιρεΐο&αι^  καΐ  οτι  τον  δήμον  των 
Άϋ^ηναίων  λαβών  εν  τω  ΠειραιεΙ  άνηκε ,  και  τΐρος  τού- 
τοις ον  ηαρόντος  εν  τι]  δίκϊ],  Ό-αι/ατο^  αντον  κατεγνώ- 
αΟ^η'  και  εφνγεν  εις  Τεγεαν^  και  έτελεντηΰε  μέντοι 
έκεΐ  νόοω.    κατά  μεν  ονν  την  Ελλάδα  ταύτ'  επράχ^η. 


Ι.  (^  δε  Άγηβίλαος  έτίεΐ  άφίκετο  ίίμα  μετοπώρω  είςτην 
τού  Φαρναβάζον  Φρνγίαν,  την  μ^ν  χοίραν  εκαε  και 
επόρ&ει ,  πόλεις  δε  τάς  μεν  βία ,  τάς  δ'  εκονοας  προοε- 

2  λάμβανε,  λέγοντος  δε  τού  ΣηιΘ•ριδάτον  ώς  ει  ελ^οι 
εις  την  Παφλαγονίαν  Ονν  αντω  ^  τον  των  Παφλαγό- 
νων  βαϋιλέα  καΐ  εις  λόγους  α^οι  καΐ  βνμμαχον  ηοιήοοι, 
ττρο&ύμως  ετίορενετο ,  ηάλαι  τούτου  επιΟ^νμών ,  τού 

■  άφιοτάναι  τι  ε&νος  από  βαο ίλεως. 

3  Έπει  δε  άφίκετο  εις  την  Παφλαγονίαν,  ήλ&εν 
'Όΐνς  και  ύνμμαχίαν  εποιήοατο'  καΐ  γαρ  καλούμενος, 
νπό  βαοιλεως  ονκ  ανεβεβήκει.  πείοαντος  δε  τον  Στΐΐ- 
^ριόάτον  κατέλιηε  τω  Άγηοιλάω'Ότυς  χιλίους  μεν  ίπ- 

47Γε«5,  διοχιλίονς  δε  πελταΟτάς.  χάριν  δε  τούτων  εί- 
δώςΆγηΟίλαος  τω  Σπι^ριδάτΐ]^  Είπε  μοι,  εφη,  ω 
Σπι&ριδάτα ,  ονκ  αν  δοίηζ'Ότνΐ  την  ϋ-νγατερα ;  Πολύ 
γε ,  εφη.)  μάλλον  7]  εκείνος  αν  λάβοι  φνγάδος  άνδρ6§ 
βαΟιλεύων  πολίτης  και  χώρας  καΐ  δννάμεως.    τότε  μ}ν 

5  ονν  ταύτα  μόνον  ερρήϋ^η  περί  τού  γάμον.  επεΙ  ό'"Οτνς 
εμελλεν  άηιίναι^  ήλ&ε  προς  τον  Άγηΰίλαον  άοπααό- 


11  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  101 

μένος,  ηρ^ατο  δ^  λόγον  6  ^Αγγιΰίλαος  παρόντων  των 
τριάκοντα^  μεταΟτηΰάμενος  τον  Στιι&ρίδάτην ,  Αέ'ξον^ 
μοί,  ^φη ,  ώ  "Οτυ,  ποίου  τινός  γε'νονς  έοτίν  6  Σπι&ρίτ- 
δάτης;  6  δ'  είπεν  ότι  Περϋών  ονδενος  ένδεε'ΰτερος. 
Τον  δενίόν,  εφη,  εόρακας  αντον  ως  καλός  εατι;  Τί 
δ^  ου  μέλλω;  και  γαρ  έΰπερας  ϋννεδείπνονν  αντω. 
Τούτου  μεν  φαΰι  την  %•νγατέρα  αυτόν  καλλίονα  είναι. 
Νη  Αι,  έ'φη  ό'Ότυς,  καλή  γαρ  έβτι.  Και  εγώ  μεν,  έ'φη,  7 
έτίείφίλος  ημΐν  γεγένηβαι,  ΰυμβουλεύοιμ  ανΰοιτην 
ηαΐδα  αγεΰ&αι  γυναίκα ,  καλλίΰτην  μεν  ονΰαν ,  ούτι 
άνδρΐ  ηδιον;  πατρός  ά'  ευγενεοτάτου,  δΰναμιν  ά' 
έχοντος  τοΰαύτην,  ός  υπό  Φαρναβάξου  άδικηϋ•εις  οϋτω 
τιμωρείται  αυτόν  ωβτε  φυγάδα  πάΰης  της  χώρας,  ως 
όρας,  πεποίηκεν.  ευ  Ιο&ι  μέντοι,  έφη,  ότι  ώΰπερ^ 
εκείνον  εχ&ρόν  όντα  δύναται  τιμωρεΐβΟ•αι,  οϋτω  και 
φίλον  άνδρα  ενεργετεΐν  αν  δύναιτο.  νόμιζε  δε  τούτων 
πραχ&έντων  μηκεΐνον  αν  6οι  μόνον  κηδεΰτην  είναι, 
αλλά  καΐ  εμε  κάί  τους  άλλους  Λακεδαιμονίους,  ημών 
δ'  ηγουμένων  της'Ελλάδος  και  την  άλλην  Ελλάδα,  και  9 
μην  μεγαλειοτέρως  γε  ΰοϋ ,  ει  ταύτα  πράττοις,  τίς  αν 
ποτέ  γήμειε;  ποίαν  γάρ  νύμφην  πώποτε  τοβοϋτοι  ιπ- 
πείς και  πελταβταΐ  καΐ  όπλίται  προύπεμψαν  όαοι  την 
6ην  γυναίκα  εις  τον  60ν  οίκον  προπέμψειαν  αν,  καΐ  6  10 
'Οτυς  επήρετο,  Αοκούντα  δ',  έφη,  ω'Αγηΰίλαε,  ταύτα 
καϊ  Σπι&ριδάτ^ί  λέγεις;  Μα  τους  0-εούς,  έφη  οΆγψ 
βίλαος,  εκείνος  μεν  έμέ  γε  ουκ  έκέλευΰε  ταύτα  λέγειν 
εγώ  ^/ντοι ,  καίπερ  ύπερχαίρων ,  όταν  έχ\)•ρόν  τιμω- 
ρώμαι,  πολύ  μάλλον  μο ι  δοκώ  ηδεΰϋ-αι,  όταν  τι  τοις 
φίλοις  άγα&όν  έξευρίΰκω.  Τί  ούν,  έφη,  ου  πυνϋ-ά- II 
νει  είκαΐ  έκείνω  βουλ^ομένω  ταύτ'  έοτί;  καϊ  6  Άγηΰί- 
λαος,'Ίτ',  έφη,  ύμεΐς,  ώ  Ήριππίδα,  καϊ  διδάΰκετε 
αυτόν  βονλη^ήναι  άπερ  ήμεις.    οι  μεν  δη  άναΰτάντες  12 


102  ί  Ι  Β.  .V.    Ο  Α  Ρ.  1. 

εδίδαβκον.  επεί  δε  δίετριβον^  Βονλεί,  εφη,  ω'Οτν, 
χαίημίΐξ  δενρο  καλεοωμεν  αυτόν;  Πολν  γ'  αν  οΐμαι 
μάλλον  νπό  ΰον  πειοϋ^ήναι  αντον  η  νπο  των  άλλων 
απάντων,    εκ  τούτου  δη  έκάλει  6  '^γηΰίλαος  τον  Σπι- 

13  9•ρίδάτην  τε  και  τους  αλ?,ους.  προβωντων  ό'  ευ&ύς 
είπεν  ό  Ήριηηίδας^  Τά  μεν  αΛλα,  ώ  ΆγηΟίλαε ,  το 
ρηϋ'έντα  τί  αν  τις  μακρολογοίτ] ;  τέλος  δε  λέγει  Στΐίητρί- 

14  δάτης  πάν  ποιεΐν  αν  ηδέως  ο^τι  βοί  δοκοίη.  Εμοϊ  μεν 
τοίννν .  εφη,  δοκεΐ,  6  '^γηΰέλαος  βε  μέν^  ώ  Σπι&ρι- 
δάτα^  τνχτ]  άγα&ϊ]  διδόναι'ΌτυΙ  την  {θυγατέρα,  ΰε  δε 
λαμβάνειν,  την  μέντοι  παΐδα  προ  ηρος  ουκ  αν  δυναί- 
με&α  πεζ^  άγαγεΐν.   ^Αλλά  ναΙ  μα  Αι  ^  εφη  ο'Οτυς^ 

\^  κατά  %-άλατταν  ηδη  αν  πέμποιτο^  ει  ου  βούλοιο.  εκ 
τούτον  δεξιάς  δόντες  καΐ  λαβόντες  επΙ  τούτοις  άπέπεμ- 
πον  τον'Ότυν. 

ΚαΙ  εύΟ^ύς  ο  ^Αγησίλαος ,  έπει  εγνω  αυτόν  οπεΰ- 
δοντα,  τριήρη  πληρωβας  και  Καλλίαν  Αακεδαιμόνιον 
κελενβας  άπαγαγείν  την  παΐδα  ^  αύτος  έπΙ  Ααβκυλείον 
άπεπορεύετο,  ^ν%^α  καΐτά  βαβίλειαψ)  Φαρναβάζω,  κα.1 
κώμαι  τίερί  αύτα  πολλαΐ  καΐ  μεγάλαι  καΙ  άφθονα  έχον- 
6αι  τά  επιτήδεια^  καΐ&ήραι  αί  μεν  και  εν  περιειργμενοις 
παραδείοοις ,  αι  δε  και  εν  άναπεπταμένοις  τόποις .  Λα- 

16  γκαλαι.  περιέρρει  δε  καΐ  ποταμός  παντοδαπών  ίχ&ύων 
πλήρης,  ην  δε  καΐ  τά  πτηνά  ά'φΟΌΐ'α  τοις  όρνι^ενΰαι 
δνναμένοις.  ενταύθα  μεν  δη  διεχείμαζε,  και  αύτόΟ'εν 
καΐ  ανν  προΐΌ|^αΓ?  τά  επιτήδεια  τι]  ατρατιά  λαμβάνων. 

ί7  καταφρονητικώς  δέ  ποτέ  και  άφυλάκτως  διά  το  μηδέν 
πρότερου  έοφάλϋ-αι  λαμβανόντων  των  ΰτρατιωτών  τα 
επιτήδεια ,  έπέτυχεν  αύτοΐς  6  Φαρνάβαζος  κατά  το  πε- 
δίον εΰπαρμενοις,  άρματα  μεν  ^χων  δύο  δρεπανηφορα, 

18  Ιππέας  δε  ως  τετρακοΰίους.  οί  δ' "Ελληνες  ώς  είδον  αυ- 
τόν προΰελαύνοντα,  ΰυνέδραμον  ως  εις  επτακοαίους' 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  103 

ό  ί'  ουκ  εμελληβεν,  άλλα  προοτηοάμενος  τά  άρματα, 
αντος  δΐ  βνν  τοις  ίητιεΰβιν  οπιΰ&εν  γενόμενος,  έλαν- 
νειν  εις  αυτούς  έκέλενϋεν.    ώς  δε  τά  άρματα  έμβα-  19 
λόντα  διεύκέδαβε  το  άϋ-ρόον ,  ταχν  οί  Ιπηεΐς  κατεί8«- 
λον  ώς  εις  έκατον  ανθρώπους ,  ο[  δ^  άλλοι  κατεφιγον 
τιρος  '^4γη(}ίλαον'  εγγύς  γαρ  έτυχε  ούν  τοις  οηλίταις 
ων.    εκ  δ\  τούτου  τρίττ]  η  τετάρττ]  'ημερα  αίΰϋ-άνεται  6  20 
Στίΐ^ριδάτΎΐς  τον  Φαρνάβαξον  εν  Καυτ]  κώμΐ]  μεγάλτ] 
0τρατοηεδευ6μενον ,  απέχοντα  Οτάδυα  ώς  έξηκοντα  καΐ 
εκατόν,  καΐ  εύΟ-ύς  λέγει  προς  τόν'Ηριππίδαν.    και  ό 21 
Ήριππίδας  έπι&υμών  λαμπρόν  τι  έργάοαοΟ^αι,  αιτεί 
τον  Άγηύίλαον  οπλίτας  τε  εις  διοχιλίους  καΐ  πελταΰτάς 
άλλους  τοΰοΰτους  καΐ  ιππέας  τους  τε  Σπι^ριδάτου  και 
τους  Παφλαγόνας  καΐ  τών'Ελληνων  οπόοους  πείβειεν. 
έπεί  δε  υπέβχετο  αύτώ ,  έ&ύετο  •  καΐ  αμα  δείλτ}  καλ-  22 
λιερηΰάμενος  κατέλνΰε  την  Ο-υοίαν.    έκ  δε  τούτου  δει- 
ηνιίΰαντας  παρήγγειλε  παρεΐναι  πρόοϋ-εν  του  Στρατο- 
πέδου.   Οκότους  δε  γενομένου  ούδ'  οι  ημίβεις  έκάΰτων 
έξηλ&ον.  όπως  δε  μη,  ει  άποτρέποιτο,  καταγελωεν  αϊ)- 23 
τοϋ  οι  αλλΜΐ  τριάκοντα ,  έπορεύετο  βύν  ?}  είχε  δυνάμει, 
αμα  δε  τΫ]  ημέρα  έπιπεαών  τη  Φαρναβάζου  ύτρατοπε-2^ 
δεία,  της  μεν  προφυλακής  αύτον  Μυΰών  όντων  πολ- 
λοί έπεβον,  αύτοϊ  δε  διαφεύγουΰι,  το  δε  ϋτρατόπεδον 
άλίοκεται,  καΐ  πολλά  μεν  έκπώματα  καΐ  άλλα  δη  οΙα 
Φαρναβάζου  κτήματα,  προς  δε  τούτοις  ΰκεύη  πολλά 
και  υποζύγια  οκευοψόρα.    δια  γαρ  το  φοβεΐο&αι  μη  εί'25 
Τίου  καταύταίη ,  κυκλω&είς  ηολιορκοΐτο ,  άλλοτε  άλλη 
της  χάρκς  επήει ,  ωβπερ  οι  νομάδες ,  και  μάλα  άφανί- 
ξων  τάς  βτρατοτίεδεύβεις.   επεΙ  δε  τά  ληφ&έντα  χρή-  26 
ματα  άπήγαγον  οι  τε  Παφλαγόνες  και  δ  Σπι&ριδάτης, 
νττοΟτήϋας'Ηριππίδας  ταξιάρχ^ους  και  λοχαγούς  άφεί- 
λετο  άπαντα  τον  τε  Σπι%ριδάτην  και  τους  Παφλαγό- 


104  ι  Ι  Β.   IV.   ο  Α  ρ.  1. 

νας^  ίνα  δη  τίολλά  άτίαγάγοι  τα  αιχμάλωτα  τοις  λαφν~ 

27  ροτίώλαις.  εκεΐνοί  μέντοι  ταντα  παϋ-όντες  ονκ  ηνεγκαν, 
άλλ'  ας  άδίκηΟ'ε'ντες  καΐ  άτιμαο^έντες  νυκτός  Ονϋκεν- 
αΰάμενοί  ωχοντο  αταόντες  εις  Σάρδεις  πρόςΑριαΐον^ 
πιβτεύϋαντες,    οτι  και  6  Άριαΐος  άποβτάς  βαΰιλεως 

'28  επολε'μηΰεν  αντώ.  '^4γηϋίλάω  μεν  δη  της  αΛολείψεως 
τον  Σπι&ριδάτον  καΐ  τον  Μεγαβάτον  και  των  Παφλα- 
γόνων  ονδεν  έγενετο  βαρντερον  εν  τι]  Οτρατεία. 

29  ^Ην  δέτις  ^Απολλοφάνης  Κνζικηνός,  ος  καίΦαρ- 
ναβάξω  ετνγχανεν  εκ  παλαιού  ξένος  ων  και  ^Αγηαιλάφ 
κατ  εκείνον  τον  χρόνον  εζενώ&η.  ούτος  ονν  είπε  προς 
τόνΆγησίλαον  ώς  οί'οιτο  ανναγαγεΐν  αντω  αν  εις  λο'- 
γονς  περί  φιλίας  Φαρνάβαξον.  ώς  δ'  ηκονβεν  αντον^ 
ΰπονδάς  λαβών  και  δεξιαν  παρην  άγων  τον  Φαρνάβα- 

30ζον  εις  ανγκείμενον  χωρίον,  ενΰ-α  δη  Αγησίλαος  καΐ 
οί  περί  αυτόν  τριάκοντα  χαμαΐ  εν  πόα  τινί  κατακείμε- 
νοι  άνεμενον  ο  δε  Φαρνάβαζος  ήκεν  έχων  ΰτολην  πολ~ 
Αοΰ  χρνβοϋ  άξίαν.  νποτι&ε'ντων  δε  αντω  των  ϋ^ερα- 
πόντων  ραπτά,  εφ'  ων  καϋ-ίζουΰιν  οι  ΙΙερσαι  μαλα- 
κώς,  τ}6χύνϋ•η  εντρυφηΰαι ,  ορών  τοϋΆγηΰιλάου  την 
φαυλότητα-  κατεκλίνη  οϋί/και  αντός  ώαπερ  είχε  χα- 

31  μαί.  καΐ  πρώτα  μεν  άλλήλσί'ςχαίρειν  προΰεΓπον,  επει-. 
τα  την  δεξιάν  προτείναντος  τον  Φαρναβάζου  άντι- 
προύτεινε  καΐ  6  ^Αγηαίλαος.    μετά  δε  τοιΤγο  ηρξατο  λό- 

32  γον  6  Φαρνάβαζος  •  και  γαρ  ην  πρεββντερος  •  'β  ^Αγη— 
βίλαε  και  πάντες  οί  παρόντες  Αακεδαιμόνιοι,  εγώ  νμΐν^ 
οτε  τοις  Ά&ηναίοις  επολεμεϊτε,  φίλος  και  σύμμαχος 
εγενόμην,  καΐτό  μεν  ναντικόν  το  νμέτερον  χρήματα 
παρέχων  ίβχυρόν  έποίουν ,  εν  δε  τη  γή  αυτός  από  τον 
ϊππυυ  μαχόμενος  με&'  νμών  εις  την  ^άλατταν  κατε- 
δίωχον  τονς  πολεμίους,  και  διπλούν  ώοπερ  Τισσα- 
φέρνους ονδεν  πώποτέ  μον  οντί  ποιήσαντος  οντ    ίί- 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  105 

πόντος  χρος  νμάς  Εχοιτ^  αν  κατηγορηΰαι.  τοιούτος  δε  33 
γενόμενος  ννν  οντω  διάκείμαι  νφ'  νμών  ως  ονδ\  δεΐ- 
τίνον  ^χω  εν  τή  εμαντον  χώρα,  ει  μη  τι  ών  αν  νμεΐς 
λίτίητε  βνλλέ^ομαι ,  ώβηερ  τά  ϋ-ηρία.  α  δε  μοι  6  πατήρ 
καΐ  οικήματα  καλά  καΐ  παραδείϋονς  καΐ  δένδρων  καΐ 
Ό'ηρίων  μεΰτονς  κατέλιπεν,  «'φ'  οίς  ευφραινόμην^  ταύ- 
τα πάντα  ορώ  τά  μεν  κατακεκομμενα  τά  δε  κατακεκαυ- 
ΐίΐένα.  είουν  εγώ  μη  γιγνώοκω  μήτε  τά  οβια  μήτε  τά 
δίκαια,  νμείς  δε  διδάί,ατέ με  όπως  ταντ^  έΰτϊν  ανδρών 
επιΰταμένων  χάριτας  άποδιδόναι.  6  μεν  ταντ  είπεν.3^ 
οι  ^£  τριάκοντα  πάντες  μεν  επΐ]6χνν&η6αν  αντον  καΐ 
ςΰίώπηΰαν  6  δε '^γηύίλαος  χρόνω  ποτεείπεν,  '^λλ' 
οίμαι  μεν  οε ,  ω  Φαρνάβαζε,  είδέναι  οτι  καΐ  εν  ταΐς  Ελ- 
ληνικαΐς  πόλεοι  ξένοι  άλληλοις  γίγνονται  άν&ρωποι. 
ούτοι  δε,  όταν  αι  πάλεις  πολεμιαι  γενωνται,  6νν  ταΐς 
πατρίβι  καΐ  τοις  έξενωμενοις  πολεμούσι  καΐ  αν  οντω 
τνχωΰιν,  εΰτιν  οτε  καΐ  άπέκτειναν  αλλήλους,  καΐ  ημείς 
ούν  ννν  βαβιλεΐτω  νμετέρω  πολεμονντες  πάντα  ήνα- 
γκάβμεϋ-α  τά  εκείνον  πολέμια  νομίζειν  ΰοί  γε  με'ντοι 
φίλοι  γενεϋϋ-αι  περί  παντός  αν  ποιηΰαίμε&α.  και  £^35 
μεν  άλλάξαβϋ-αί  6ε  έδει  άντΙ  δεαπότον  βαΟιλέως  ημάς 
δεβπότας,  ονκ  αν  έγωγέ  6οι  ΰννεβονλενον  ννν  δε 
έξεβτίβοι  με&'  ημοϊν  γενομένω  μηδένα  προβκννονντα 
μηδέ  δεΰπότην  έχοντα  ζην  καρπονμενον  τά  ΰαντον. 
καίτοι  έλεν&ερον  είναι  εγώ  μεν  οϊμαι  άντάξιον  είναι  36 
των  πάντων  χρημάτων,  ονδε  μέντοι  τοντό  6ε  κελενο- 
μεν,  πένητα  μεν  έλεν&ερον  0'  είναι,  άλλ'  ήμΐνβνμμάχοις 
χρώμενον  ανξειν  μη  την  βαΰιλέως  αλλά  την  6αντον 
αρχήν,  τονς  ννν  όμοδονλονς  6οι  κατα6τρεφόμενον, 
ώΰτε  βονς  νπηκόονς  είναι,  καίτοι  ει  αμα  έλεν&ερός  τ 
ε'ίης  καΐ  πλονΰιος  γένοιο,  τίνος  αν  δέοις  μη  ονχΐ  πάμ- 
παν  ευδαίμων  είναι,    Ονκοϋν,    έφη  6  Φαρνάβαζος, 37 


106  1 1  β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  ί. 

άηλώς  νμΐν  άποκρίνωμαι  απερ  ποιήοω•^  ΠρεΛει  γονν 
601.  Έγώ  τοίννν ,  εφη ,  έάν  βαΰιλενς  άλλον  μεν  Οτρα- 
τηγον  τίέμτίτι ,  ίμ£  ^£  νπηκοον  εκείνον  τάττΐ] ,  βονλη- 
οομαίνμΐνκαΐ  φίλος  και  ΰνμμαχος  είναι-  εάν  μίντοι 
μοιτην  άρχην  προύτάτττ],  τοιούτον  τι^  ώζ  εοικε ,  φι- 
λοτιμία έοτίν,  εν  χρη  είδέναι  οτι  πολεμηθώ  νμιν  ως 

38  ^'^  δννωμαι  αριοτα.  άκονοας  ταντα  ο  '^γηΰίλκος  έλά- 
βετο  της  χειρός  αντον  καΐ  είτίεν,  £ΐι>',  ω  λωοτε,  ΰν 
τοιούτος  ων  φίλος  ημΐν  γένοιο.  ?ν  ^'  ονν,  ^φτ},  έτιίοτω, 
οτι  ννν  τε  απειμι  ώς  αν  δννωμαι  τάχιΰτα  έκ  της  (ίης 
γωρας,  τον  τε  λοιπού,  καν  πόλεμος  τ^,  εως  αν  έπ 
άλλον  ^χωμεν  ΰτρατενεΰ&αι,  6ον  τε  και  των  (7ων  άφε~ 

39  Τούτων  δε  λε%%•έντων  διελνβε  την  βννοδον.  και 
ό  μεν  Φαρνάβαζος  άναβάς  επΙ  τον  ΐππον  άπτιει ,  ό  (?£  εκ 
της  Παραπίτας  υιός  αντον,  καλός  ετι  ων,  νπολειφϋ-είς 
καΐ  προύδραμών  !Ξ!ενον  6ε ^  εφη ,  ώ  ^Αγη6ίλαε ,  ποιού- 
μαι. Έγώ  δε  γε  δέχομαι.  Μέμνη60  ννν,  ^φη.  και  εν- 
ϋ^νς  το  παλτόν,  είχε  δε  καλόν,  ^δωκε  τω  Άγηΰιλάω.  ό 
δε  δεξάμενος ,  φάλαρα  έχοντος  περί  τω  ϊππφ  Ιδαίον 
τον  γραφέας  πάγκαλα,  περιελών  άντέδωκεν  αντω, 
τότε  μεν  ονν  ό  παις  άναπηδήβας  έπΙ  τον  ΐππον  μετε-τ 

40  δίωκε  τον  πατέρα,  ώς  δ^  εν  τη  τον  Φαρναβάζον  απο- 
δημία άπο6τερών  αδελφός  την  άρχην  φνγάδα  έποί- 
ηβε  τον  της  Παραπίτας  νίόν,  τά  τ  άλλα  ό  Άγηΰίλαος 
έ^&μελειτο  αντον,  κα\  έρα6%•έντος  αντον  τον  Ενάλκονς 
νΐέος  ΆϋΎ]ναίον ,  πάντ  έποίηοεν  όπως  αν  δι'  εκείνον 
έγκρι&είη  το  ΰτάδιον  εν  Όλνμπία,  μέγΐ6τος  ων  των 
παίδων. 

41  ΚαΙ  τότε  δη,  ώοπερ  είπε  προς  τον  Φαρνάβαζον^ 
594!  ενΟ-νς  άπεπορενετο  έκ  της  χώρας  •    ΰχεδόν  δε  και  έαρ 

ηδη  νπέφαινεν.  άφικόμενος  δ^  εις  Θήβης  πεδίον  κατε^ 


Ι,  Ι  Β.  IV.   Ο  Α  Ρ.  Ι.  II.  107 

ϋτρατοπεδενΰατο  ηερί  το  της'^Αβτνρηνής  Αρτέμιδος 
Ιερόν  ^  καΐ  έχει  Λρος  ω  είχε  βυν  έλεγε  πανταχού  εν  παμ- 
πληϋ^ες  βτράτενμα.  παρεϋκενάζετο  γαρ  πορενβόμενος 
ώς  δνναιτο  άνωτάτω,  νομίζων  όηόοα  οτίΐσϋ-εν  ποιη- 
βαιτο  ε&νη  πάντα  άτίοΰτηοειν  βασιλέως. 

ΆγΎΐβίλαος  μεν  δη  εν  τούτοις  ην.  οί  δε  Αακεδαι-\ι^ 
μόνιοι  επεί  βαφώς  τίοϋ-οντο  τά  τε  χρήματα  εληλνΰ-ότα 
εις  την  Ελλάδα  και  τάς  μεγίΰτας  πόλεις  ΰννεΰτηκνίας 
επι  πολέμω  προς  εαυτούς^  εν  κινδννω  τε  την  πάλιν 
(νόμιΰαν  καΐ  οτρατενειν  άναγκαϊον  ήγηοαντο  είναι, 
και  αντοι  μεν  ταντα  παρεβκενάζοντο ,  εν&νς  δε  και  £;τι2 
τον  Άγηβίλαον  πέμπονοιν  ^Επικνδίδαν.  ό  5'  έπεΙ  άφί- 
κετο ,  τά  τε  άλλα  διηγεΐτο  ως  έχοι  και  οτι  η  πόλις  έπι- 
ύτέλλοί  αντώ  βοη&εΐν  ώς  τάχιστα  τγί  πατρίδι.  6  δε^ 
Αγησίλαος  έπειηκονσε,  χαλεπώς  μεν  ηνεγκεν^  ένΟ•ν- 
μονμενος  καϊ  οϊων  τιμών  και  οίων  έλπίό  ω  ι  αποβτεροίτο, 
όμως  δε  ανγκαλέσας  τονς  ΰνμμάχονς  εδηλωσε  τά  νπο 
της  πόλεως  παραγγελλόμενα  ^  καΐ  εϊπεν  οτι  άναγκαϊον 
ΒΪ'η  βοη&εΐν  ττ]  πατρίδι '  εάν  |ίί£2•τοι  έκεΐνα  καλώς  γένη- 
ναι ,  εν  έπίστασ&ε ,  έφη ,  ώ  άνδρες  βνμμαχοι ,  οτι  ον  μη 
έπιλάΟ^ωμαι  νμών,  αλλά  πάλιν  παρέσομαι  πράτων  ων 
νμεΐς  δείσϋ-ε.  άκούσαντες  δε  ταντα  πολλοί  με7'  έδά-4: 
χρνσαν,  πάντες  δ'  έχΡηφίσαντο  βοη&εΐν  μετ'  ^Αγησι- 
λάον  τί]  Αακεδαίμονι '  ει  δε  καλώς  τάκεΐ  γένοιτο ,  λα- 
βόντες  αντον  πάλιν  ηκειν  εις  την  Άσίαν.  και  οι  μεν  δη  5 
ύννεβκενάζοντο  ως  άκολον&^^σοντες.  6  δ'  Αγησίλαος 
εν  μεν  ττι  Ασία  κατέλιπεν  Ενξενον  άρμοΰτην  καΐ  φρον- 
ρονς  παρ'  αντώ  ονκ  ελαττον  τετρακισχιλίων ,  ίνα  δν- 
ναντο  διασώζειν  τάς  πόλεις  •  αντός  δε  ορών  οτι  οι  πολ- 
λοί τών  στρατιωτών  μένειν  επε&νμονν  μάλλον  η  εφ' 
'Έλληνας  στρατενεσ%•αι,  βονλόμενος  ώς  βελτίστονς 
και  πλείστους  άγειν  με^'  εαυτόν^  ά%^λα  προν^ηκε  τκΐ^ 


108  1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.   Π. 

πόλεβιν^  ήτις  αρίβτον  οτράτενμα  τιε'μτίοι,  καν  των  μί^ 
ΰΟ•οφόρων  τοΐς  λοχαγοΐς.  οβτις  ενοτίλότατον  λόχον 
§χων  βνβτρατεΰοιτο  και  οΛλιτών  και  τοξοτών  και  π^λ- 
ταβτών.  ηροεΐπε  δε  και  τοις  ιππάρχους ^  οΰτις  ενιπ- 
ποτάτην  καΐ  ενοπλοτάτην  τάξιν  παρεχοιτο ,    ώς  καΐ 

6  τούτοις  νικητήριον  δώβων.  την  δε  κρίοιν  εφη  Λοιη- 
ΰειν,  έπεί  διαβαίηβαν  εκ  της  Άβιας  εις  την  Ενρώηην^ 
εν  Χερρονήΰω ,  όπως  εν  είδείηβαν  οτι  τονς  Οτρατενβο- 

1  μένους  δεΙ  ενκρινεΐν.  ην  δε  τα  ά^λα  τα  μεν  πλεΐβτα 
όπλα  έκπεπονημένα  εις  κόβμον  καΐ  όπλιτικά  καΐ  ιππι- 
κά •  ηβαν  δε  και  βτεφανοι  χρνϋοί  •  τα  δε  πάντα  άϋ-λα 
ονκ  ελαττον  έγένοντο  η  άπο  τεττάρων  ταλάντων.  το~ 
βοντων  μέντοι  άναλω&εντων ,  πάμπολλων  χρημάτων 

8  όπλα  εις  την  βτρατιάν  κατε6κενάβ0•η.  έπει  δε  δίε'βη 
τον  Ελλήοποντον ,  κριταΐ  κατέβτηΰαν  Λακεδαιμονίων 
μεν  Μέναοκος  καΐ  Ήριππίδας  καΐ  "Ορβιππος ,  των  δε 
βνμμάχων  εΙς  άπο  πόλεως,  καΐ  Άγηβίλαος  μεν,  επεΙ 
την  κρίΰιν  εποίηΰεν,  έχων  το  βτράτενμα  έπορενετο 
την  αντην  6δόν  ηνπερ  βαΰιλενς  οτε  επί  την  Ελλάδα 
εΰτράτενεν. 

9  Έν  δε  τούτω  οί  μεν  έφοροι  φρονραν  εφηναν  η  δε 
πολις,  έπει  Αγηαίπολις  παις  έτι  ην,  Άριΰτόδημον  τον  • 
γένονς  όντα  καΐ  πρόδικον  τον  παιδός,  ηγεΐο&αι  ττ} 

10  βτρατιά  έκέλενον.  έπεΙ  ό'  έ'ζ,ϊ](5αν  μεν  οί  Λακεδαιμό- 
νιοι^ ΰννειλεγμένοι  ά'  ηβαν  οί  ενάντιοι,  ΰννελΟ-όντες 
έβονλεύοντο  πώς  αν  την  μάχην  βνμφορίότατα  βφίβιν 

\\αντοΐς  ποιηβαιντο.  Τιμόλαος  μεν  δη  Κορίνθιος  έλε- 
ξίν,  Λλλ'  έμοί  δοκεΐ,  έφη ,  ώ  άνδρες βνμμαχοι ,  όμοιον 
είναι  το  των  Λακεδαιμονίων  πράγμα  οίόνπερ  το  των 
ποταμών,  οΐτε  γαρ  ποταμοί  προς  μεν  ταΐς  πηγαΐς  ον 
μεγάλοι  είβΐν  αλλ"  εύδιάβατοι,  όβω  ί'  αν  πορρωτέρω 
γένωνται ,  επεμβάλλοντες  έτεροι  ποταμοί  ίβχνρότερον 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  II.  109 

κντών  το  ρεύμα  Λοιοϋοι,  και  οΐ Λακεδαιμόνιοι  ώύαΰ-\^ 
τωρ,  εν&εν  μεν  εξέρχονται,  αυτοί  μόνοι  ειΰί,  προϊόντες 
όε  καΐ  παραλαμβάνοντες  τάς  πόλεις  πλείονες  τε  καΐ 
δνομαχώτεροι  γίγνονται.  ορώ  δ'  εγωγε.  εφη^  και  όπό- 
ϋοι  αφήκας  εξαιρεΐν  βονλονται,  εάν  μεν  εκΟ-εοντας 
χους  ΰφήκας  πδ/,ρώι/ταί.  ϋ-ηράν,  νπό  πολλών  τνπτομε- 
νονς•  εάν  ά'  ετι  ένδον  όντων  το  πυρ  προαφέρωσι ,  πά- 
οχοντας  μεν  ονόεν,  χειρονμενονς  δε  τονς  σφήκας, 
ταντ'  ονν  εν&νμονμενος  ηγούμαι  κράτιοτον  είναι  μά- 
λΐύτα  μεν  εν  αντί] ,  ει  δε  μη,  ότι  εγγύτατα  της  Λακε- 
δαίμονος την  μάχην  ποιεΐοϋ-αι.  δόξαντος  δ'  εν  λέγειν  13 
αντού  εψηφίΟαντο  ταύτα,  εν  ώ  δε  περί  ηγεμονίας  τε 
διεπράττοντο  καΐ  διωμολογούντο  εις  οπόουνς  δεοι  τάτ- 
τεοϋ-αι  πάν  το  οτράτενμα,  όπως  μη  λίαν  βα&είας  τάς 
φάλαγγας  ποιονμεναι  αί  πόλεις  κνκλωΰιν  τοις  πόλε- 
μίοις  παρέχοιεν ,  εν  τούτω  οι  Λακεδαιμόνιοι  καΙ  δη  Τε- 
γεάτας  παρειληφότες  και  Μαντινέας  ε^,ηβαν  την  αμ- 
ψίαλον.  καΐ  πορενόμενοι,  Οχεδόν  τι  άμα  οί  μεν  περί  14 
τυύς  Κοριν&ίονς  εν  ττ]  Νεμέα  ηΰαν ,  οι  0£  Λακεδαιμό- 
νιοι καΐ  οι  ανμμαχοι  εν  τω  Σικνώνι.  εμβαλ^όντων  δε 
αντών  κατά  την  Έπιεικίαν ,  το  μεν  πρώτον  εκ  τών 
νηερδεξίων  βάλλοντες  αντονς  και  τοξενοντες  μά?.α  κα- 
κώς έποίονν  οίγνμνήτες  τών  αντιπάλων  ώς  δε  κατε-15 
βηααν  επι  &άλατταν ,  ταύτη  προηβαν  διάτού  πεδίον, 
τέμνοντες  κα\  κάοντες  την  χώραν  •  και  οι  έτεροι  (ί^ίντοί. 
έπελ^όντες  κατεοτρατοπεδεύοαντο ,  έμπροο&εν  ποιη- 
ΰάμενοιτηνΧαράδραν'  έπεί  δε  προϊόντες  οί  Λακεδαι- 
μόνιοι ονκέτι  δέκα  οτάδια  άπειχον  τών  πολεμίων,  κα- 
κεΐνοι  αντού  οτρατοπεδενοάμενοι  ηΟνχίαν  ειχον. 

Φράοω  δε  και  το  πλή&ος  εκατέρων.    όννελέγηβαν  16 
γάρ   οπλΐται  Λακεδαιμονίων   μεν   εις   Βρακιά χιλίον ς, 
^Ηλείων  δε  κα\  Τριφνλίων  κα\  'Λκρωρείων  και  Λααιω- 


110  1 1  Β.  IV.    Ο  Λ  Ρ.  Ιί. 

νιων  έγγνζ  τ^ιαχίλιοι  καΐ  Σικνωνίων  πεντακόΰιοί  καΐ 
χίλίΟί,  Έπιδανρίων  δε  και  Τροιζηνίων  και  Έρμιονεων 
και  Αλιέων  έγενοντο  ονκ  έλάττονς  τριΰχιλίων.  προζ 
δε  τούτοις  ιππεΐζ  μεν  Λακεδαιμονίων  περί  έζ,ακοβίονς^ 
Κρητες  δε  τοξόται  ήκολον&ονν  ώς  τριακόΰιοι,  και  μτ^ν 
οφενδονήται  Μαργανέων  και  Πέτρινων  καΐ  Άμφιδό- 
λων  ονκ  έλάττονς  τετρακοΰίων.  Φ^αάΰιοι  μέντοι  ονκ 
ηκοβ^ονΟ-ονν  έκεχίΐρίαν  γαρ  έφαβαν  έχειν.    αντη  μεν 

17  δη  η  μετά  Λακεδαιμονίων  δνναμις  ην.  η  γε  μην  των 
Λολεμίων  ηϋ-ροίβ&η  Αθηναίων  μεν  εις  εξακιΟχιλίονς 
όπλίτας,  Άργείων  (5'  έλέγοντο  περί  έπτακιοχιλίονς^ 
Βοιωτών  ό',  έπει  Όρχομένιοι  ου  παρήΰαν,περι  πεντα- 
κι0χι?.ίονς ,  Κορινϋ^ίων  γε  μην  εις  τριοχιλίονς ,  και  μην 
ίξ  Ευβοίας  άπάοης  ονκ  έ?.άττονς  τριΟχιλίων.  όηλιτικού 
μεν  δη  τοβοντον '  ίπηεΐς  δε  Βοιωτών  μέν ,  έ-χεί  Όρχο- 
μένιοι υν  Λαρήϋαν,  εις  όκτακοοίους,  Άθ•ηναίων  δ  εις 
έ'ξακούίονς .  και  Χαλκιδέων  των  ίξ  Ευβοίας  εις  εκατόν, 
Λοκρών  δε  τών  Όπονντίων  εις  ηεντηκοντα.  καΐ  ψιλών 
δε  6νν  τοις  τών  ΚορινΟ^ίων  πλέον  ην  * '  καΐ  γαρ  Λοκροι 
οι  Όζόλαι  καΐΜηλιεΐς  καΐ  Άκαρνάνες  παρήΰαν  αντοΐς. 

18  Λντη  μεν  δη  έκατέρων  η  δνναμις  έγένετο.  οι  δ^ 
Βοιωτοί  εως  μεν  τυ  ενώννμον  είχον.  ονδέν  τι  κατήπει- 
γον  την  μάχην  ΰννάπτειν  •  έπει  δε  οι  μεν  Ά&ηναΐοι  κα- 
τά Αακεδαιμονίονς  έγενοντο ,  αντοι  δε  το  δεί,ιον  εοχον 
και  κατ'  Άχαιονς  άντετάχ&ηοαν,  εν&νς  τά  τ  ε  ιερά  κα- 
λά έφαΰαν  είναι  και  παρήγγειλαν  παραΟκενάζεοΰ^αι  ώς 
μάχης  έΰομένης.  και  πρώτον  μεν  άμεληααντες  τον  είς 
έκκαίδεκα  βα&εΐαν  παντελώς  έποιήΰαντο  την  φά?Μγ- 
γα,  έτι  δε  και  ήγον  έπΙ  τά  δεξιά,  όπως  νπερέχοιεν  τω 
κέρατι  τών  πολεμίων  •  οι  ό'  Άΰ-ηναΐοι,  ίνα  μη  διαΰπα- 
ϋϋ-είηΰαν,  έπηκολονϋ-ονν ,   καίπερ  γιγνώοκοντες  ότι 

19 κίνδυνος  είη  κνκλω&ήναι.    τέως  μεν  ονν  οί .ίακεδαι- 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  II.  111 

μόνιυι,  ουκ  ^βϋ^άνοντο  προβιόντων  των  πολεμίων  •  καΐ 
γάρ  ήν  λάΰιον  το  χωρίον  •  επεί  δ*  έηκίάνιβαν ^  τότε  δη 
(γνωβαν,  καν  εν%•νζ  άντιτΐαρηγγειλαν  απαντάς  δια- 
βκενάξεβ&αί  ώς  εις  μάχην.  έπεί  δε  όννετάχΌ-ηβαν  ώξ 
εκάΰτονζ  οι  ί,εναγοί  έταζαν,  παρηγγνηβαν  μεν  άκο- 
λον&είν  τω  ηγονμένω ,  ήγον  δε  καν  οι  Αακεδανμόνιον 
έηΐ  τά  δε^ιά,  καν  οντω  πολύ  νπερέτεννον  το  κέρας 
ώβτε  των  Ά&ηναίων  αν  μεν  ίξ  φνλαΐ  κατά  τους  Λακε- 
δαιμονίους εγένοντο,  αν  δε  τέτταρες  κατά  Τεγεάτας. 
ονκετνδε  βτάδνον  απεχόντων,  βψαγιαΰάμενον  ονΛα-2(1 
κεδαιμόννον  ττ]  'Λγροτέρα,  ώύπερ  νομίζεται,  την  χί- 
ααιραν,  ηγοϋντο  έπν  τους  εναντίους,  το  υπερέχον  έπν- 
κάμψαντες  εις  κνκλωβνν.  έπεΙ  δε  αννέμιξαν ,  ον  μεν 
άλλοι  ϋύμμαχον  πάντες  ον  των  Αακεδανμοννων  εκρατή- 
ϋ-ηοαν  υπό  των  εναντίων,  Πελληνενς  δε  κατά  Θεβπιέας 
γενόμενοι  έμάχοντό  τε  καν  εν  χωρά  έπιπτον  εκατέρων. 
αυτοί  δε  οί  Λακεδαιμόνιοι  οβον  τε  κατέΰχον  των  'Λ\)•η-  21 
ναίων  εκράτηοαν,  και  κυκλωβάμενον  τω  υπερέχοντν 
πολλούς  άπέκτειναν  αυτών,  και  άτε  δη  άπαϋ•εΐς  όντες, 
ύυντεζαγμένον  έπορεύοντο  •  και  τάς  μεν  τέτταρας  φυ- 
λάς των  'Λ&ηναίων  π^Ιν  έκ  της  διώξεως  επαναχωρήοαι 
παρηλ&ον ,  ωβτε  ουκ  άπέ&ανον  αυτών  πλην  ει  τις  εν 
ττΙ  βνμβολη  υπό  Τεγεατών  τοί?  (ί'  'Λργείοις  επιτυγ- 22 
χάνουΟιν  υν  Λακεδανμόννοι  άναχωροϋΰι,  και  μέλλον- 
τος τού  πρώτου  πολεμάρχου  έκ  τοϋ  εναντίου  ύυμβάλ- 
λενν  αντοΓ?,  λέγεται  άρα  τις  άναβοήβαν  παρεΐναν  τους 
πρώτους,  ώς  δε  τοϋτ'  έγένετο ,  παρα&έοντας  δη  παί- 
οντες  εις  τά  γυμνά  πολλούς  άπέκτειναν  αυτών,  έπε- 
λάβοντο  δε  καν  Κορνν%ίων  άναχωρούντων.  έτι  δ'  έπέ- 
τυχον  οί  Λακεδαιμόνιοι  καΐ  των  Θηβαίων  τιοιν  άνα- 
γ^ωροϋύιν  έκ  της  διώξεως,  καΐ  άπέκτειναν  βνχνούς  αυ- 
τών,   τούτων   δε  γενομένων,    ον  ηττώμενον  το  μεν  26 


112  1 1  Β.    IV.    Ο  Α  Ρ.  II.  111. 

ηρώτον  ^φενγον  προς  τα  τείχη•  έπειτα  ό'  είρ^άντων 
Κορινϋ^ίων  πά?Λν  κατεοκήνηΟαν  εις  το  άρχαΐον  ΰτρα- 
τόπεδον.  Λακεδαιμόνιοι  ό'  αν  επαναχωρήοαντες^  εν%α 
το  πρώτον  τοις  πολεμίοις  ΰννεμι^αν ,  εΟτήοαντο  τρό- 
παιον.  και  αντη  μεν  δη  η  μάχη  όντως  εγένετο. 
Ϊ11.  Ό  ά'  Άγηοίλαος  οπενδων  μεν  εκ  της  'Λοίας  έβοη- 
Ο^ει  •  οντι  ά'  αντώ  εν  Άμφιπόλει  άγγέλλει  Ζίερκνλίδας 
οτι  νικωεν  τε  αν  Λακεδαιμόνιοι^  καΐ  αυτών  μεν  τε- 
Ο^νάναι  οκτω',  των  δε  πολεμίων  παμπλη&εΐς  •  εδήλον  δε 
οτι  καΐ  των  ΰνμμάχων  ουκ  ολίγοι  πεπτωκότες  είεν. 
2ερομενον  δε  τον  ^Λγηΰιλάον,  Λρ'  αν,  ω /Ιερκνλίδα^ 
εν  καιρώ  γένοιτο,  ει  αί  ανμπεμπονΰαι  πόλεις  ημΐν  τους 
ΰτρατιώτας  την  νίκην  ώς  τάχιοτα  πνΟ^οιντο;  άπεκρί- 
νατο  δη  δ  ^ερκνλίδας^  Ενϋνμοτερονς  γονν  εικός 
ταντ'  άκονΰαντας  είναι.  Ονκοϋν  ον ,  επεί  παρεγένον, 
κάλλιοτ  αν  άπαγγείλαις;  6  δε  αΟμενος  άκονοας,  και 
γαρ  άεΙ  φιλαπόδημος  ην,  ειπεν,  Ει  θν  τάττοις.  'Λλλά 
τάττω ,  ^φη ,  και  προΟαπαγγέλλειν  κελεύω  ότι  εάν  και 
τάδε  ενγένηται,  πάλιν  παρεοόμε&α,  ώοπερ  καΐ  εφα- 

3  μεν.  6  μεν  δη  ^ερκνλίδας  ί'φ'  Έλληοπόντον  πρώτον 
έπορενετο '  ύ  ό'  'Λγηοί?.αος  όιαλλάξας  Μακεδννίαν  εις 
Θετταλίαν  άφίκετο.  Λαριβαΐοι  μεν  ονν  και  Κραννώ- 
νιοι  κα\  Σκοτονΰΰαΐοι  καΐ  Φαροάλιοι ,  ανμμαχοι  όντες 
Βοιωτοΐς,  και  πάντες  δε  Θετταλοί,  πλην  όοοι  αυτών 
φυγάδες  τότ'  ετνγχανον,  εκακούργουν  αυτόν  επακο- 

4  λου&οΰντες.  ό  δε  τέως  μεν  ήγεν  εν  πλαιοίω  το  ΰτρά- 
τευμα,  τους  ημίοεις  μεν  εμπρυα&εν,  τοί^ς  ημίοεις  δ' 
ί^τ'  0Γρ«  έχων  των  ιππέων  έπεΙ  ό'  έκώλνον  της  πο- 
ρείας ο[  Θετταλοί  έπελαννοντες  τοις  όπιϋ&εν,  παρα- 
πέμπει έπ'  ονράν  κα\  το  από  τον  ϋτόματος  ιππικόν 

5  πλην  των  περί  αυτόν,  άχς  0£  παρετ άφαντο  άλληλοις,  οι 
μεν  Θετταλο]  νομίΰαντες  ουκ  εν  καλώ  είναι  προς  τους 


1. 1  Β.  IV     Ο  Α  Ρ.  III.  113 

οτΐλίτας  [ππομαχεΐν ^  οτρεφαντες  βάδην  άπεχώρονν, 
ο\  δε  μάλα  Οωφρόνως  επηκολον&ονν.  γνονς  δε  ο  Αγγ]-  6 
ϋΡ.αος  α  εκάτεροί  τιμάρτκνον,  πέμπει  τονς  περί  αντόν 
μά?Μ  ενρωβτονς  ιππέας^  καΐ  χελενει  τοίζ  τε  άλλοις 
παραγγέλλειν  καΙ  αντονς  διωκειν  ώς  τάχοΰτα  καΐ  μη- 
κεη  δούναι  αντοΐς  άναατροφήν.  οι  δε  ΘετταλοΙ  ώζ  7 
είδον  παρά  δόξαν  ελαννοντας ^  οι  μεν  αυτών  ονδ^  άνέ- 
βτρε-φαν^  οι  δε  πειρώμενοι  τούτο  ποιεΐν,  πλάγιους  έχον- 
τες τους  ίππους  ηλίοκοντο.  Πολΰχαρμος  μέντοι  ό  Φαρ-  8 
βάλιος  ίππαρχων  άνέΰτρεφε  τε  καΐ  μαχόμενος  βύν  τοΓ^ 
περί  αυτόν  άπο&νήΰκεί.  ώς  δε  τούτ'  εγενετο,  φυγή 
των  Θετταλών  έζαιοία  γίγνεταΐ'  ώΰτε  ο[  μεν  άπε- 
ϋ•νη6κον  αυτών ,  οί  δε  καΐ  ηλίοκοντο.  ίΰτηΟαν  δ^  ουν 
ου  πρόσ&εν ,  πριν  εν  τω  ορει  τώ  Ναρ&ακίω  έγένοντο. 
και  τότε  μεν  δη  ό  Άγηοίλαος  τρόπαιόν  τ'  έοτηοατο  με-9 
ταξί)  Πραντός  καΐ  Ναρϋ-ακίου ,  καΐ  αυτού  έμεινε  ^  μάλα 
'ήδόμενος  τω  έ'ργω ,  οτιτούς  μεγιΰτον  φρονούντας  έπϊ 
[ππικΎ]  ενενικηκει  ΰνρ  φ  αυτός  βυνελεξεν  ίππικώ.  τη 
<*'  υΟτεραία  υπερβαλων  τά  ^Αχαϊκά  της  Φ&ίας  ΰρη 
την  λοιπην  πάοαν  δια  φιλίας  επορεύετο  μέχρι  προς  τά 
Βοιωτών  όρια. 

"Οντος  δ'  αυτού  έπΙ  ττ-}  εμβολή  6  ήλιος  μηνοειδης  10 
εδοξε  φανηναι ,  και  ηγγελ&η  ότι  ηττημένοι  εΐεν  Λακε- 
δαιμόνιοι τη  ναυμαχία  καΐ  ο  ναύαρχος  Πείοανδρος  τε- 
ΰ-ναίη.    ελε'γετο  δε  και  ω  τρόπω  η  ναυμαχία  εγενετο. 
είναι  μεν  γάρ   περί  Κνίδον  τον  επίπλουν   άλληλοις.,  11 
Φαρνάβαζον  δε  ναΰαρχον  οντά  βύν  ταις  Φοινίοβαις  είτ- 
ναι,  Κόνωνα  δε  το  Έλληνικνν  έχοντα  τετάχ&αι  έ'μ- 
προοΌ-εν  αυτού,    άντιπαραταξαμένου  δε  τού  Πειβάν- 12 
δρου ,  καΐ  πο?.ν  έλαττόνων  αύτω  τών  νεών  φανειοών 
των  αυτού  τού  μετά  Κόνωνος  Ελληνικού ,  τους  μ^ν 
άπό  τού  ευωνύμου  ύνμμάχονς  εύϋ-νς  αύτώ  φεύγειν^ 
Χβιιορίι.  ΗϊίΙ.  Ογ.  ^ 


■Η4  Ι,Ι  Β.  ιν.   Ο  Α  Ρ.  ιυ. 

υχαξεοϋ'άί  οτζτ)  δνναινζο  εις  τψ; .Κ^ίδον.^  (ίντον  ά'.  έπΙ 
13  τ^   νψ   μαχομενον   άποΌ-αηεΙν.      ο   Όνν  -Αγτιβίλαίχς 
7ΐΊ)%-Ό μένος  ταντα  το^εν  πρώτο'ΐκ.χΰίί,ξτιως'ηνεγκεν.' 
'έπεί  με'ντοί  ενέ^νμ<ήϋ:η  ο:ηί^τοΐί  ΰτρΜζενρΐί(χτος  το  πλεΐ- 
οτ&ν  εΐ'η  άντω  οίον  άγα&ών  μ£ν^  γιγνομένων  ι^δέως 
'  ^μετεχειν,  εί  δε  ■τι  χαλετιαν.  σρωει/^  ουκ  άνάγκί^ν  είναί 
ϋοινωνεΐν  αντ<ίχς  ^  :Μ•  ΐοντοΛλ  μετοίβα1.φν  Μ^γ^ν  ω§:άγ- 
γ-έλλοιτο  6  μεν  ΠείαηνΛρ^^  τετελεντ/τρζως,  νι,κωη  δε  τή 
1ίνάνμα%ία.    αμαδε  ταντα  λέγων  κίφεβρν^ντεί  ώς  εύ- 
^άγγέλίά  κκ\  πολλοίς  διέπεμτΐΐ  %ών.  τε^νίιένφν'^  ωβτε 
άκρΌβολίΟμ^ν  οντος-  προς  τόνς  πολεμίους  4^ράτηθαν 
οι.  -τον  ^.^γΎΐίΐύΜΟΌ'  τψ^  λόγφ  :ώς  Αθίκβ§(Χίμρνίψν  ν,ίτ• 
'^ίίώντα)ντ'ην<χνμα%ί(ρ^  ;^νίχ^χ}ο:^Α  ■;ο>:-:•ό:Γ\ί^ιο'[\  ί;?\'!Γ 
15^       ^ύαν  δ'    οι.   μεν  άντιτετάγμέί^θΐ,τω'^γ'ηϋιλάα 
.:βοι>αιτΌί^  '}ίΟ-ην(χΐοι,  'Αργεΐσι,  Κορίν^ίοί^Αίνράνες,Εν- 
βοεΐζ'^-^ίοκροί  αμφότεροι"  6ννΆγ3](^λά(Ά  δε  Ακκεδαΐτ- 
μόνίών  μϊν  μόρα  ^  εκ  Κόρίν^ον  δίαβά^α,  ^μιον  δε 
μόρας  της  εξ  Όρχομενον ,  ετι  ί'  οί  εκ  Λακεδαίμονος 
''  '-νεοδαμώδεις Ουοτραχενοάμένϋίΐ'αν^^φ^  πρόςδετοντόις 
ΌνΉριππίδας  εξενάγει  ξενικούς  ετι  δε  ρί  άπυ  των  εν 
"  τΐι  ^Αύία  πόλεων  Έλληνίδων,.καΙ  άπό  των  εν  ττ^  Ενρώ- 
•πτ]  όύας  δίΐίαν  παρελαβεν  αντό&εν  δε  πρνβεγενοντο 
'  ■οπλ1ταί^0ρχ<>(^οενΐβΐ  και  Φίοκεΐς.    πελταΰταί  γ  ε  μην 
~  πολν^λείονΐζ  οΐμεχ  ^Αγηβίλάον'  ίππείς  δ' ανπαραπλή- 
1  β  χίίοί  αμφότεροι^  το  πλήθος,  /η  μεν  δηδν.ναμΐ£  αντη  αμ- 
φοτέρων-  διηγηύομαιδ^  καΐ  την  μάχην^  ^αΐ  πώς  έγέ- 
'"  νετο  οία  ονα  άλ?.η  των  γ    εφ   Ύΐμών^  βνν^βαν  μεν  γαρ 
^'  τΙς  το  κάτα^ Κόρων είαν  πεδίον  οί  μεν  βνν  Άγηΰίλβωαπο 
■'ύονΚήφΚίόν^  οι  δε  βύν  •Θηβαίοίς.άπ6  .τοί  βλι^κώνος. 


11  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  ιυ.  115 

ηχε  δ'  Άγηβίλαος  μεν  δε^ών  τον  μ,ετ  αντον ,  Όρχομ,έ- 

νιοί  δ'  αντώ  εβχατοι  ήβαν  τοϋ  ευωνύμου,  οί  ό'  αϊ)  Θύ^- 

βαΐοι  αύτοΙ  μεν  δεξιοί  ήΰαν,  '^ργεΐοί  Ο'  αύτοΐζ  το  εύώ- 

'^'νυμον  είχον.  βυνιόντων  δε  τέως  μεν  ΰιγη  πολλή  άπ'  αμ~  17 

φοτερων  ην  -ηνίκα  Ο'  άπεΐχον  αλλήλων  ϋ(ΐον  ΰταδιον^ 
'  αλαλάξαντες  οί  Θηβαίοι  δρόμω  ομόΰε  έφέροντο.  ώζ  δε 
^  τριών  ετιπλε&ρων  εν  μέοω  όντων  άντεξεδραμον  απο 
της  ΆγηΟΐλάου  φάλαγγας  ών  Ήριππίδας  εξενάγει  και 
όύν  αύτοΙς'Ίωνες  και  Αιολείς  κσ.Ι  Έλληβπόντιοι,  και 
^  πάντες  ούτοι  των  ουνεκδραμόντων  τε  ί^^ίΐ/οι/το  και 
εις  δόρυ  άφικόμενοι  έτρεφαν  το  κα&'  αυτούς.  Άργεΐοι 
μεντοι  ουκ  έδεξαντο  τους  περί  Άγηβίλαον ,  άλλ'  'έψυ- 
γον  έπι  τόν'Ελικώνα.  κάνταύϋ-α  οί  μεν  τίνες  των  ξέ- 18 
νων  εοτεφάνουν  ηδη  τονΆγηαίλαον ,  άγγελλει  δε  τις 
αύτω  οτι  οί  Θηβαίοι  τούς'Ορχομενίους  διακόψαντες  εν 
τοις  ΰκευοφόροις  εί'ηΰαν.  καΐ  6  μεν  εύ&ύς  εξελίξας 
την  φάλαγγα  ήγεν  έπ'  αυτούς  •  οί  δ'  αύ  Θηβαίοι  ώς  εί- 
δον  τους  ύνμμάγους  προς  Έλικώνι  πεφευγότας,  δια- 
πεβείν  βουλόμενοι  προς  τους  εαυτών^  βνβπειραΟ-έα^τες 
ίχώρουν  ερρωμενως.  ενταύ&α  δή  ^Αγηΰίλαον  άνδρεΐον  19 
μεν  εξεΰτιν  ειπείν  άναμφιοβητήτως'  ου  μέντυι  ε'ίλετό 
γε  τα  άοφαλεβτατα.  εξόν  γαρ  αύτω  παρεντι  τους  δια-^- 
πίπτο-ντας  άκολου%•οΰντι  χειροΰβ&αι  τους  υπι6•0•εν^ 
ουκ  εποίηοε  τούτο ,  άλλ'  αντιμέτωπος  ύυνέρραξε  τοις 
Θηβαίοις•  και  ουμβαλόντες  τάς  άϋπίδας  εω&οΰντο, 
έμάχοντο .  άπέκτεινον^  άπέϋ-νηΰκον.  τέλ^ος  δε  των 
Θηβαίων  οί  μεν  διαπίπτουοι  προς  τον  Ελικώνα,  πολ- 
λοί δε  αποχωρούντες  άπέ^ανον.  έπεί  δ'  ή  μεν  νίκη  20 
'^  Αγηοιλάου  έγεγένητο  ^  τετρωμένος  δ'  αυτός  προοενή- 
5  νεκτο  προς  την  φάλαγγα,  προοελάοαντές  τίνες  των  ιπ- 
πέων λέγουβιν  αντώ  οτι  των  πολεμίων  ώς  όγδοηκοντα 
όύν  οπλοις  υπό  τω  νεώ  ει6ι,  καΐ  ήρώτων  τίγ^ρή  ποιειν. 

8* 


116  1 1  Β.  IV.    ο  Α  ρ.  Πί.  IV. 

ο  δε,  καίτίερ  πολλά  τραύματα  εχων^  όμως  ονοί  έηίλά- 
ΰ'ετο  τον  ϋ-είον,  αλλ'  εάν  τε  άπιέναιτ}  βονλοιντο  έαέ- 
21  λένε  καί  αδικεΐν  ουκ  εία.  τότε  μεν  οϋζ/,  καΐ  γαρ  ηι 
ηδη  όφέ,  δει,πνοτίοιηβάμενοί  έκυιμη&ηβαν.  πρω  δε 
Γνλιν  τον  πολεμαρχον  τταρατάζαι  τε  έκελενε  το  Οτρά- 
τενμα  καΐ  τρόπαων  ίΰτα6%•αι  καΐ  ΰτεφανονβ&αΰ  τιάν- 
€(χς  τω  ϋ^εώ  καΐ  τους  ανλητάς  πάνταζ  ανλεΐν.  καΐ  οΐ 
μεν  ταϋΐ'  έποίονν.  ο(  δε  Θηβαίοι  έπεμψαν  κήρνκας, 
νποοπόνδονζ  τονς  νεκρούς  αιτούντες  ■χϊάφαι.  καΐ  ού- 
τω δη  αϊ  τε  ΰπονδαΐ  γίγνονται  και  Άγηύίλαος  μεν  εις 
Δελφούς  αφικόμενος  δεκάτην  των  εκ  της  λείας  τω  ϋεα 
άπέΌ-νβεν  ονκ  έλα'ττω  εκατόν  ταλάντων  Γΰλις  δε  6 
πολέμαρχος  έχων  τό  Οτράτενμα  άπεχωρηΰεν  είς  Φω- 

22  κέας,  εκεΐϋ•εν  ό'  εις  την  Λοκρίδα  εμβάλλει,  και  την 
μεν  αλλην  ημέραν  οι  Οτρατιώται  καΐ  βκεύη  εκ  των  κω- 
μών και  Οιτον  ηρπαζον  έπεί  δ\  προς  έοπεραν  ήν^  τε- 
λενταίων  αποχωρούντων  των  Λακεδαιμονίων  έπηκο- 
?.ούϋ•ονν  αντοίς  οί  Λοκροι  βάλλοντες  και  άκοντίζοντες. 
ως  δ'  αυτών  οί  Λακεδαιμόνιοι  νποΰτρέψαντες  και  διώ- 
ί,αντες  κατέβαλαν  τινας^  εκ  τούτον  οπιο&εν  μεν  ονκ- 
έτι  έπηκολον&ονν,    εκ  δε  των  νπερδε^ίων  εβαλλον. 

23  οί  δ'  έπεχείρηοαν  μεν  και  προς  το  βιμόν  διώκειν  έπει 
δε  ΰκότος  τ  ε  εγίγνετο  και  αποχωρούντες  οί  μεν  δια 
την  δνοχωρίαν  έπιπτον ^  οί  δε  και  δια  το  μη  προοραι/ 
τάέμπροο&εν,  οί  Οε  και  νπό  τών  βελών ^  ενταύθα 
άπο&νήοκονβι  Γύ?^ίς  τε  6  πολέ^ιαρχος  και  τών  παρα- 
βτατών  Πελλής,  και  οί  πάντες  ώς  οκτωκαίδεκα  τών 
Σπαρτιατών^  οί  μεν  καταλενΟ^^εντες,  οί  δε  και  τραν- 
ματιΟ&έντες.  ει  δε  μη  έβοη&ηΟαν  αντοΐς  έχ  τον 
(ίτρατοπέδον  δειπνούντες,  έκινδύνεν(ϊαν  αν  άπαντες 
άπολέΰ^αι. 

IV.        Μετά  τούτο  γε  μην  άφεί%-η  μεν  κατά  πόλεις  τό 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  IV.  117 

άλλο  βτράτενμα,  άτίεπλενοε  δε  καΐ  6  Άγηαίλαοζ  εη^Ι^ 
οίκον,  εκ  δε  τούτον  επολέμονν  '^&ηναιοί  μεν  καΙ 
ΒοίατοΙ  καϊ  '^ργεΐοί  καΐ  οί  ΰνμμαχοί  αυτών  εκ  Κορίν- 
■θ•ου  ορμώμενοι^  Αακεδαιμόνίον  δ\  καϊ  οί  ΰνμμαχοί  εκ 
Σικνώνοζ.  όρώντεζ  δ'  οίΚορίνχί^ιοι  έαντών μεν  καΐ  την 
χώραν  δτ]ονμένην  καΐ  άπο&νήβκοντας  δια  το  άεΐ  των 
πολεμίων  εγγνς  είναι,  τονς  δ'  άλλους  ανμμάχονς  καϊ 
αντονς  εν  είρηντ]  οντάς  καΐ  τάς  χωράς  αντών  ενεργούς 
ονΟας,  οί  τίλείβτοί  καϊ βελτιοτοο  αντών  ειρήνης  ετΐεϋ-ν- 
μηοαν,  καϊ  βννιοτκμενοί  έδίδαβκον  ταντα  άλλγιλονς. 
γνόντες  δ'  οί  '^ργείοι  καϊ  Άϋ-ηναΐοί  καϊ  Βοιωτοί  καΐ2 
ΚορινΟ-ίων  οι  τε  των  παρά  βαΟιλεως  χρημάτων  μετε- 
ϋχηκότες  και  οί  τον  πολέμον  αίτιώτατοι  γεγενημενοι  ώς 
ει  μη  εκποδών  ποιηΰοιντο  τονς  έπΙ  την  είρήνην  τετραμ- 
μένονς,  κινδννενοει  πάλιν  η  πόλις  λακωνίοαι,  οντω  δη 
βφαγάς  έπεχείρονν  ποιεΐοϋ-αι.  και  πρώτον  μεν  το  πάν- 
των άνοοιώτατον  εβονλενΰαντο  •  οί  μεν  γαρ  άλλοι,  καν 
νόμω  τις  καταγνωο^ΐΙ,  ονκ  άποκτιννναΰιν  ενέορτ}]• 
εκείνοι  δ'  Ενκλείων  την  τελενταίαν  προείλοντο,  οτι 
πλείονας  αν  ωοντο  λαβείν  εν  τι]  αγορά,  ώοτε  άποκτεΐ- 
ναι.  ώς  δ'  έΰημάν&η  οΊς  είρητο  ονς  έδει  άποκτεΐναι,  3 
ΰπαΰάμενοι  τα  ξίφη  έπαιον  τον  μεν  τίνα  οννεΰτηκότα 
εν  κνκλω,  τον  δε  κα&ήμενον,  τον  δε  τίνα  εν  ϋ-εάτρω, 
εβτι  δ'  ον  καϊ  κριτην  κα^ήμενον.  ώς  δ'  έγνώο^η  το 
πράγμα,  ενΟ-ύς  εφενγον  οί  βελτιΰτοι,  οί  μεν  προς  τα 
αγάλματα  των  εν  τη  αγορά  %εών,  οί  δ'  έτη  τονς  βω- 
μούς• εν&α  δη  οί  άνοηιώτατοι  καϊ  παντάπαοιν  ονδεν 
νόμιμον  φρονοϋντες,  οΐτε  κελεύοντες  καϊ  οίπει&όμε- 
νοι,  εΰφαττον  καϊ  προς  τοις  ίεροΐς  •  ώοτ'  ένίονς  καϊ 
των  ον  τνπτομένων,  νομίμων  δ'  άνΟ-ρώπων,  άδημο- 
νηΰαι  τάς  φνχάς  ίδόντας  την  άοέβειαν.  άπο^νήΰκονΰι  4 
ί    οντω  των  μεν  πρεΰβντέρων  πολλοί"  μάλλον  γάρ 


118:  1 1  Β.    IV.    ο  Α  ρ.   IV. 

ίτνχον  ενττι  αγορά  οντες  •  οι  ίί  νεώτεροι,  νποητενβαι*^^. 
τοζ  Πααι μήλον  το  μέλλον  εβεΰ&αι,'  ηΰνχίαν  εΰχον  εν 
τω  Κρανείω.  ώξ  δε  της  κραυγής  ί^αϋ-οντο,  καΐ  φεν- 
γοντες  τίνες  εκ  του  πράγματος  άφίκοντο  προς  αυτούς»• 
εκ  τούτον  άναδραμόντες  κατά  τον  Άχροκόρίν&ον, 
προΰβαλόντας  μεν'^ργείονς  καΐτονςαλλονς  άπεκρον- 

5θαΐ'το'  βονλερομενων  δετί  χρη  ποιεΐν,  πίπτει  τό  κιό-< 
κρανον  από  τον  κίονος  οντε  αειΰμον  οντε  άνέμον  γε- 
νομένον.  καΐ  &νομένοίς  δε  τοιαύτα  ην  τα  [ερά  ώοτε  οΐ 
μάντεις  έ'φαααν  αμεινον  είναι  καταβαίνειν  εκ  τον  χα}-*\ 
ρίον.  καΐ  το  μεν  πρώτον  ως  φενξόμενοι  εξω  της  Κοριν-- 
&ίας  άπεχώρηΰαν  επεί  δε  καΐ  οί  φίλοι  αντονς  έπει&ον 
κ«1  μητέρες  ίονοαι  και  άδελφαί,  καΐ  αυτών  δε  των  έν 
δννάμει  όντων  Ί]6αν  οϊ  ομννντες  νπιβχνονντο  μηδίν 
χαλεπον  ανζονς  πείοεοΟ^αι,  οντω  δη  άπήλΟ-όν  τίνες  οϊ- 

6καδε  αντών.  όρώντες  δε  τονςτνραννενοντας,  αίβΟ^α- 
νόμενοι  δε  άφανιζομε'νην  την  πάλιν  δια  το  καΐ  ορονς 
ανεβπάΰ&αι  καΐ  "Αργός  άντΧ  Κορίν^ον  την  τίατρίδα 
αντοΐς  ονομάζεβ&αι,  καΐ  πολιτείας  μίν  ανάγκαζα μενοι 
της  έν  "Αργεί  μετέχειν,  ης  ονδεν  έδεοντο,  έν  δ'ετ^  πόλεί 
μετοίκων  ελαττον  δννάμενοι,  έγένοντό  τίνες  αυτών  οΐ' 
ένομιΰαν  οντω  μεν  άβίωτον  είναι•  πειρωμε'νονς  δε 
την  πατρίδα,  ώΰπερ  ην  καΐ  έξ  αρχής,  ΚόρινΟ-ον  ηοιη- 
6αι  και  έλενΟ^εραν  άποδεί^αι  καΐ  τών  μίν  μιαιφόνων 
κα&αράν^  ευνομία  δε  χρωμένην,  α^ιον  είναι,  εΐ  μίν 
δνναιντο  καταπράξαιταντα,  Οωτηραςγενέβ&αιτής πα- 
τρίδος, ει  δε  μη  δνναιντο,  τών  γε  καλ?αΰτων  και  με" 
γίΰτων  άγα&ών  ορεγομένονς  ά^ιεπαινοτάτης  τελεντής 

7  τνχείν.  οντω  δη  έπιχειρεΐτον  ανδρε  δνο,  Παΰίμηλός  τε 
και  ^Αλκιμένης^  διαδνντε  δια  χειμάρρον  ΰνγγενέο&αι 
Πρα^ίτα  τω  Λακεδαιμονίων  πολεμάρχω,  ος  ετύγχανε 
μετά  τής  έαντον  μόρας  φρονρών  έν  Σικνώνι,  καΐ  είπον 


Ιΐβ..  ΙΥ.;  Ο.ΑΡ.ΐν,:  Η^ 

τείνοντα  έηΐ  Αέγ^ι.ον^ν&ίχη ..  ^δβ  %εά  αρί»  α^ί  ν  ;^^ ν«>η 
ύχωντώ  ανδρε  <χ^ό;χψΐ:,Φ  ίίί*ί£^  £}τν(?τ^σ^,  καίΤ^αττρ^ΐΓ— . 

μόρίχν  ^χχϊίχμεζν/^^  εζρ.ατ.%.ε,%Ί]ν'εί0ο§ον..  ^τΐ^  .^^έ.τω^ 
ανδ^ε, ϋ(ίΙ ^&το[  ιινχη ν.  •. 'κ-αί  ^«υ'  εΐί^μ ε'Λ ^Γαν,  ίγε^νΜ^κ^ν, 
φνλχίχε  χ«τ«  τ^-ς<!ίνλα-§  τ-^χύτ^β',  ΙνΌ^ίίΤί (^,  το  .τ^ήα^ον 
&&τηκ&ν\  οντω^δι^  έχων  όυραΐίτας  ί^ίχεζΐ^ι^,  τήν-τε  μ4^  ]  ] 
ραν^αΐ  Σίκυαινίβνζ^χ&Ι  Κί30ΐ,νϋ[έωνίχ6.οί<φνγϋ(όίς'οννε^ 
ένάγχάνονχ  τ^  βτεεί  .ά-'-^ή^ν  <χφοζ\τ^.χ£\ηνλΜ^^  φοβοΰμε•^ 
νοξ^ϊρ  εί0<)δ.ν^τ^ββΩνλ}^^*^%ώΦ'ΐ:ίΐ^τίύν^ν§'0α  είϋίϊεμτ- 
χΙ/κίταχέφάμΈνίοτ^^νά'  ρν&ον:  ιΥω^ά^; ^β7ίγ(ψέΐη.ν  »«1  οί>- 
τχας.  ρί^λώ^.  κη^'είξοίτίίΐν.  ώ'ατε»  ό-  εχύελ%^φν  έ%ηγγει.λε. 
ηήντα  €ΐναύΛάΐ>^.ως:  αίά-ζε^  ε?.εγ^'η^ν\\  εκτοντον  ά'^•^ 
είβί^ενμίΓ.  ,ώς,06'3ΐϋλν; δίεχόνν:<χΗ'.\τί^ν•^τ^^ 
ληλών^  Λαρατ&ττόμενοι^  ολί:}?οι  'εάντοίς^  -.  έ'ιϊάξβΐ»  .είνϋα^ 
βτα ϊί $) ωμά  . τ ;  ί' :ί ο «|αα*ί ο .  κ«ι  ι %άψ^ο  ν  όί.'« ν  ■  ε'ό υ  νανφϋ \ 
χ^οίχντών^  εβίζ  δ^  (χ*  β<άμμαχόιβοή^-9^ΰΘΐ^£ν/<χντΘΐζ4  ψ^ 
δεχ&Ι  ατΐΐΰ&εν•  £ίντ<ιοκ]έν  τψ  ^ίίμενι  Βθίίχ>ζών  ψν-λ^ζχτί.^ 
την^.μϊν: ύνν-ενχ :ζη  νΐΑχτί νή-,βίίίηλ&'ον'ημεραναμϋί.χύί- 
δ<ι'}γκ.γό<μ:.  ττι  ^ΐΛΐρ^ξθ{(άίΎίχον  ον.'Αργενοι  Λουΰ^όνδίψ. 
βόϊϊ^ο  ύνχ^ς^καϊ  ^νοι6ν%^<ίτ&τ,οίγμΐίίο.νςΑαχεδοίΐμονϊον^ 
μψίΑ  ΐττίχά  δέί,ιφ  έ&ϋτύϊν.  ^.  ΣνχχΊχίνίοΛ^.  δε  έχομενόΐ^. 
Κο^ν&έωνΛ-^^-.'\τονζ:  ψιψάδαζ  ,χος^  Λέντηκόντα,  ηίαϊ\ 
είί<χτ9ν.•ιι^6$'ΐτώ^εφφ:τ£ίχ£ί.^:άρχιτ  'έχ,όμενοίτ^  ϋ 

τον'έφον^: τει%ονς\ονπ£ρΐΛΐφ^ίΐίςίάΐη    μίύ^Ο-ίόφόροι»,  ί^ρβ^- 
δε^τσυζονς^'^θγβναί':.^ενία}νυμον) ^ '  ίΐ^ότΐ*, βάεο^^  ^ί^ορ^ν^ 
^ΐΌΐρ£^εκι:ής.τι;•^^ίωςΓ.  }'Μη&ίφ^&}/ή0((ν^.ες  δίτφ. ΐζλ^&εί  10 
έΰ&'νς  ί%<όρρτη^Λ\Υ(ά.'τ:ί>ηξ  μ^Σ^Ηνώνίβν&ε^ 
χαΙ> δίαχίπά&αντεζ ^6:0ΐΐαν^ωμ&  έδίωχο:Ί^.  έΛα^.άλατταν^ 
Ηα.1> εοίεΐ^Λολλο υ^ι χϊύτών: •άτΐ,έκί^ει νβί,ι^,  \  ΙΊάοίμίηίύ'ί  δ^  -.  α 


120  1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

Σικνωνίονς  ταεξοαενονς,  καταδηοας  άπο  δένόρωντον^ 
'ίππονς^  καΐ  άφελόμενος  τάζ  αΟπίδας  αντών,  μετά  των 
εϋ-ελοντών  ^ει  εναντίον  τοΙς  '^ργείοις.  οι  δε  '^ργεΐοι 
ορώντες  τα  βίγμα  τα  έτά  των  άοπίδων^  ώς  Σικνωνίονξ 
ονδεν  εφοβούντο.  εν&α  δη  λέγεται  ειπών  ό  Παοίμαχος 
ΝαΙ  τω  οιώ,  Άργεΐοι,  -φενβεΐ  νμε  τά ρίγμα  ταύτα.,  χω- 
ρείνόμόΰε  •  καΐ  οντω  μαχόμενος  μετ  ολίγων  προς  πολ- 

11  λονς  άποΟ•νη6κει  καΐ  άλλοι  των  περί  αυτόν,  οι  μέντοί 
φυγάδες  των  Κοριν&ίων  νικώντες  τους  κα-θ-'  αυτούς 
διεδυοαν  ανω ,  καΐ  εγένοντο  εγγύς  τοϋ  περί  το  αβτν 
κύκλου '  οί  δ^  αύ  Λακεδαιμόνιοι  ώς  '^ΰ^οντο  κρατού- 
μενα τά  κατά  τους  Σικυωνίους^  βοη&οΰβιν  έζ,ελ&όντες, 
εν  άριΟτερα  έχοντες  το  οταύρωμα.  οί-'  γε  μην  'Λργεΐοί 
έπεί  ηκουβαν  οπιβ&εν  οντάς  τους  Λακεδαιμονίους^ 
οτραφέντες  δρόμω  πάλιν  εκ  του  Σταυρώματος  εξέπι- 
πτον.  καΐ  οι  μεν  εν  δεζια  έ'ΰχατοι  αυτών  παιόμενοι  εις  τά 
γυμνά  υπό  των  Λακεδαιμονίων  άπέ&νηΰκον^  οί  δε 
προς  τω  τείχει  άϋ-ρόοι  ΰύν  πολλω  όχλω  προς  την  πόλιν 
απεχώρονν.  ως  δ^  ένέτυχον  τοις  φυγάβι  των  Κοριν— 
0•ίων,  καΐ  εγνωοαν  πολεμίους  οντάς,  απέκλιναν  πάλιν, 
ενταν&α  μεντοι  οι  μεν  κατά  τάς  κλίμακας  άναβαίνον- 
τες  ηλλοντο  κατά  τοϋ  τείχους  καΐ  διεφ^είροντο^  οί  δε 
περί  τάς  κλίμακας  ώΟ-ούμενοι  καΐ  παιόμενοι  άπέ&νη'- 
βκον,  οί  δε  καΐ  κατ  απατού  μεν  ο  ι  υπ  αλλήλων  άπεπνί- 

Χ^γοντο.  οί  δε  Λακεδαιμόνιοι  ουκ  ηπόρονν  τίνα  άπο- 
κτείνοιεν '  έδωκε  γάρ  τότε  γε  ο  ^εός  αύτοΐς  έργον  οίον 
ονδ'  'ηνξαντό  ποτ  αν.  το  γάρ  εγχειριΟ&ήναι  αυτοΐς  πο- 
λεμίων πλήϋ-ος  πεφοβημενον,  έκπεπληγμενον,τά  γυμ- 
νά παρέχον,  επί  το  μάχεΰ&αι  ούδένα  τρεπόμενον,  εις  δε 
τό  άπόλλυβϋ^αι  πάντας  πάντα  ύπηρετοΰντας,  πώς  ουκ 
αν  τις  %•εΐον  ηγήβαιτο ;  τότε  γοϋν  ούτως  έν  όλίγφ  πολ- 
λοί έπεοον  ώΰτε  εί&ι6μένοι  όράν  οί  άνθρωποι  ΰωρούς 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.   IV.  121 

οίτον,  ξύλων,  λίΟ-ων,  τότε  ε&εάβαντο  ΰωρονς  νεκρών, 
απε'ΰ-ανον  δε  και  οί  εν  τω  λιμενι  των  Βοιωτών  φνλακες, 
οι  μεν  επί  των  τειχών,  οί  δε  επΙ  τα  τεγη  των  νεωΰοίκων 
άναβάντες.  μετά  μεν  τοίννν  τούτο  οί  μεν  Κορίνϋ^ιοι  1 
και  ^^ργεΐοι  τοχ)ς  νεκρούς  νποΰπόνδονς  άπήγοντο^  οί 
δ\  βύμμαχοί  τών  Λακεδαιμονίων  εβοη^ονν.  έηεΐ  δε 
ήδ-ροίβϋ-ηααν,  εγνω  Πραξίτας  πρώτον  μεν  τών  τειχών 
κα^ελειν  ώβτε  δίοδον  βτρατοπεδω  ίκανην  είναι,  ετΐειτα 
ί'  άναλαβών  το  ΰτράτενμα  ηγε  την  εττΐ  Μέγαρα,  καΐ  αί- 
ρει :χροαβαλών  πρώτον  μεν  Σιδονντα,  έπειτα  δε  Κρομ- 
μνώνα.  καΐ  εν  τούτοις  τοΙς  τείχεοι  καταΰτηΰας  φρου- 
ρούς τονμπαλιν  επορεύετο  •  και  τειχίαας  Έπιεικίαν, 
ϊνα  φρούριυν  εί'η  προ  της  φιλίας  τοις  ΰνμμάχοις,  οντω 
διαφηκε  το  ΰτράτενμα,  και  αντοςτην  επι  Λακεδαίμονα 
άπεχώρει. 

Έκ  δε  τούτον  ΰτρατιαΐ  μεν  μεγά?.αι έκατερων  διε-Ο- 
πεπανντο,  φρουρούς  δε  πεμπονΟαι  αϊ  πόλεις,  αϊ  μεν 
εις  Κόρινϋ-ον,  αϊ  δε  εις  Σικνώνα,  έφύλαττον  τα  τείχη ' 
μιΰϋΌφόρους  γε  μην  εκάτεροι  έχοντες  δια  τούτων  ερ- 
ρωμένως  έπολέμονν. 

"Ενϋ-α  δη  καΐ  Ιφικράτης  εις  Φλιούντα  εμβαλών  και  15 
ενεδρεναάμενος,  ολίγοις  δε  λεηλατών ,  βοηΟ-ηοάντων 
τών  εκ  της  πόλεως  άφνλάκτως,  άπεκτεινε  τοΰούτονς 
ωβτε  καΐ  τους  Αακεδαιμονίονς  πρόβ^εν  ον  δεχόμενοι, 
εις  το  τείχος  οί  Φλιάβιοι,  φοβούμενοι  μη  τους  φάΰκον- 
τας  έπϊ  λακωνιομώ  φεύγειν  κατάγοιεν.  τότε  ούτω  κατ- 
επλάγηβαν  τους  εκ  Κορίν&ον  ωΰτε  μετεπέμψαντό  τε 
τους  Αακεδαιμονίονς ,  καΐ  την  πόλιν  και  την  άκραν 
φνλάττειν  αύτοΐς  παρΐδωκαν.  οί  μέντοι  Λακεδαιμό- 
νιοι, καίπερ  εύνοΐκώς  έχοντες  τοις  φνγάΰιν,  υύον  χρό- 
νον  είχον  αντών  την  πόλιν,  ονδ'  εμνηΰ&ηβαν  παντα- 
παβι  περί  καϋ^όδον  φυγάδων,  άλλ'  έπεί  άναϋ^αρρήϋαι 


122  ΙΙΒ,  IV.    ΟΑΡ.  ΙΥ; 

16  πΆραδοντες  οΐκνπ^ρ  χαΙη^ι^ίλαβΌν.    οι  β'  αν  τιζ^Ιναν 
Ιφικράτη    Λαλλαχάσε^  τκαΖ.  τηζ.Άρχαόίχίς'  εμβαλόντεξ 

:  έλεγ}λάτονν  τε  ^άΐ  ηροΰίβαλλον  τερος  τα  τΐίχψ  ε^αγ^^ 
ϊίί τ.ών'^4ρχάδων  οπλιταί  παντάχΐίΰνν  ουχ  αντε^ΐ^ααν"^^ 
οϋτω  χονς  :ηελτ«ό.%άζ  έ7ΐεφΌβΐίίν.τΌ:ί'  χονς  μεντοτ  ^ίΐίΧ&^ 
άίΧίμοΜονζ  όντως  α  ύ  -«/  :ηείαβί.^ταΙ  ωκνχχνν  ^ώζ^^  ένχ  ο  ς 
άχοντί(ίμ<χτθ3  ον  τιροόψίνΐΛ^  :τοΐζ  οήλίταες,'^  ηβψ•γά^ 
Λί^-εε  κ«£,  «κ  τοδόυϊον  ^ι^^αντεζ  σί-νεώτεροι  τών^Ακαε- 

17  δχΐψΌνίια^ Μήνχες  άπεκτεύ/άν  τινο!^  ΰίΌτώνΙ  ■κ{(ταφρσ'^\ 
νονντες  (5^  ρί,/ίαζεβαιμ^ονιοό  χών  πελταοτών,  - ετι• μκ'^, 
λονχίΟΊ/ νεϋντων.  ;ρνμ μά% ων  χητΐψρόνο^ον '  ϊχρίΐ  γάροί". 
ΜκντίνεΙς .  βθ7ρΰ•ηο&ντέζ^^ητε  [επεκΰιροίμόντεξ  π•ε^«^ 
ύτκίζ  ΐχ  τϋν:έπ1.ν1εχαων•  τείνονζ&ς-  τηχονζ,  ^,&ρχιξό^ 
μενοί  ένέκλίνάν  τε  καΐ  άπε&ανόν  τίνες αντών  ψεν^ν•»"^ 
'χες '.ωβτεοί  μεν ^ακεδμιμ^νωΐ; χα^ ίηιύ'κώτίτειν^έτόλ-' 
μων  ώς  &ί  ΰνμμ:(η(,οΐ\\φ.οβΌ£ιτηο.εονς•π^ελτα6τάς<οχ}^ 
μορρ,όνας  τιραχιδάρια),  α-ντόιόϋίεζχοή^ίεχαύον  σρμιώμε-^'^ 
νοί  βνν  /ίό^«  9<«*  ,ταΐςΚσρινΰτών  φνγά^ί^χΰΛλφ'ήερ^', 

18x6  αΰτν  των  Κοριν&ίων  έατρατοΛ^εν<)Μ:^"•  σί  β^'Ίχ'ν'} 
κ'.  ΐν^&ηνααοι  φοβούμενόίτην^  ρωμηνχωί^  νΐοίίί,εδΰαμό^ϋίων^ 
μη  έπεί^τά ^μφίράτεόχη  τίανΚορφ^ίων  δί^'ψίο.^: ίλ-"- 
^οί^ν  £Ίηι^φΐ<ς^7^γη.ααντβ.κράτιύτοι^είνκι  νάν(ίΐτεί%ίθία~ 
^β^,^ιί]ιρ1^^«^'εx^α>  ν.πόΙ3ρα:ξότα^τ£ί%η<Λ'''κ£ά)έλ6!6'ντεψ^7ί'αν^^ 
δ^]  μεΐ  με  πα  λι^ί^λργω  ν-  ψ,ΰ&.τεν,τ&νων  το  ψ\ν  »πρσ?  ΐΣΊτ^-'• 
κνδΐ«α9  καί  %ί^ΐχς:ε6%έρνας\εν  .ϋτλ\η^Άΐ.^{\μ^έρίίί^'ΐ^^ 
λόΐ'  \ε%ετεί^^χ)!3ΐ \ ητό. νάβ  ΕωβΜΊ^λλοϊ/'.«α^'•Γ-)^οίϊ>{^?αϊ»^ 

ετ.εϋΐ\^^ν\\\.    \λ\^    ήχο-  •;>γ7    Ϊλ•;    ,•.  •;,^•:;ηΜ•,->^Λ•;,\ν.  ::'-ιτ 

1 9  -  >  ΟίΙ^.<ίίίΑακέδιχ{^Χίνι^ι,ίνΟ\υμΊ\^ένχ^''τ^ 

οης^ ^ί  μ^^  ο ί'κθΛ  ^«(ρ πΌ ϋμενον^-  ηδομΒνσνς^. δετψ•  λο*  • 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  IV.  V. 

νΛερβαλών  κατά  Τενεαν  εΐξ  Κόριν&ον  αίρει  τα  άνοι•^^ 
κοδομη&έντκ  νπό  τών'^&ηναίων τείχη,  παρεγίνετο  δε^ 
αύτώ  και  αδελφός  Τελεντίας  κατά '&άλατταν ,  έχων 
τρηίρείς  τίερί  δώδεκα  '  ωϋτε  μαχαρίξεοϋ-αε  αυτών  την 
μητέρα ,  οτί  τί]  ανττ}  "^ΐμέρα  ών  ετεκεν  6  μεν  κατά  γην 
τά  τείχη  των  πολεμίων,  6  δε  κατά  0-άλατταν  τάς  νανς 
καΐ  τά  νεώρια  ί}ρηκε.  κκΐ  τότε  μεν  τηντα  πράξας  6 
ΐΛγτιβίλαος  τό  τε  των  Ονμμάχων  ατράτευίμα  ,ίίφεί^  καΙ 
το  τίολντικον  οί'καδε  άπήγαγεν.    •\>;>λ>λ  ,-τ^%ν.;!•,ν;Γ  ί^    ;^ 

Έκ  δε  τούτου  Λακεδαιμόνιοι  αχονοντες  των  φεν-  V. 
γόντων  υτι  οί  εν  τί]  πόλει  πάντα  μεν  τά  βοοκήματα^η. 
έχοιεν  και  ϋωζοιντο  εν  τω  Πειραίω,  πολλοί  δε  τρέ- 
φοιντο  αντόϋεν,ϋτρατενονΰι  πάλιν  εις  την  Κόριν&ον,- 
Άγηβιλάον  καΐ  τότε  ηγουμένον.   και  πρώτον  μεν  ήλ- 
&εν  είς  'Ιοϋ-μόν "  και  γάρ  ην  ό  μην  εν  ώ  "Ιβ^μια  γίγνε- 
ται,  και  οί  Άργεΐοι  αυτού  ετύγχαναν  τότε  ποιοΰντεξ^, 
την  &υΰίαν  τώ  Ποίΐειδώνι ,  ώς  "^4ργους  τήξ  Κορίν^ου^^;: 
όντοξ,  ως  δ'  ηβΟ-οντο  προΰιόντα  τόν  Άγηοίλαον^  κα-τΛ 
ταλυΐόντες  και  τά  τε&υμΐ'να  καΙ  τά  αριΟτΟποιούμενα;^ 
μάλα  ύυν  πολλω  φόβω  άπεχώρονν  είς  το  άοτυ  κατά^\ 
την  επί  Κεγχρείας  οδόν.   6  μέντοι>  'Λγή0ίλαος εκείνους^ 
μεν  καίπερ  ορών  ουκ  έδίωχε ,  κατάοκηνη0ας  δε  εν  τ^\ 
ίερώ  αυτός  τε  τώ  ϋ-εώ  έ&υε  ΐιαΐ  πε^ιεμενεν^  εω§  οί φυ-~\ 
γάδες  των  Κορινϋ'ίων  εποίήϋαν  τω  Ποοειδών^^  τ^ην.  -ί^νσίι 
ύίαν  καΐ  τόν  αγώνα. ,  έποίηοαν  δε  καΖ^ο^'  ^ιίργεΐοι  απεΧ-" 
Ο'όντος^ΑγηΟιλάον  εξ  αρχής  τΰάΐιν  "Ιο^ρια,  και  έκείνφ 
τψ  'έτει  ίοτι  μεν  &  τών  ά>0•λωνδ1ς  εκαΟ^ος  ^νικη&η, 
έβτι  δε  αδϊςοΐαύτοιίχηρΰχ'&ηοίχνλ  ,τ^  δε:  τετάρτι^ί^ 
ημερα^'^4γηΧ)ίλαρς  ηγε^τρόςτου&ίραιοντό^τράτευιμα, 
ί&ών  δε  νπό  -πολλών  ψυλαττόμεαιΟί^ ,  [άηεχ!ωρψί.έ\μβτ 
άρν&ηίν  προς  το  χίΰτυ,  ώς  αροδι^ομένηςτής  ^Χεως  ■ 
ωβτε  οβ'Κβρίν&ϋοιέείύαντΜ  μη^πρ^βόί^δ^^,ά.  νπ^ϊ^,^ψ^  % 


124  ι  Ι  Β.    IV.     Ο  Α  Ρ.    V. 

πόλις,  μετεπ^μψαντο  τον  Ιφικράτη  ΰνν  τοΙς  πλείότοις: 
των  τίελταβτών.  αίβ&όμενος  δε  ο  ^γηαίλαος  της  νν^ 
χτός  Λαρεληλν&ότας  αντονς,  νποΟτρέψας  αμα  τη  ήμε- 
ρα εις  το  Πείραιον  ηγε.  καΐ  αντος  μεν  κατά  τα  &ερ^ 
μα  προηεί,  μόραν  δε  κατά  το  άκρότατον  άνεβίβαβε. 
και  ταντην  μεν  την  νύκτα  ο  μεν  τίρος  ταΐς  %-ερμαΙζ 
εβτρατοπεδενετο^  η  δε  μόρα  τά  άκρα  κατεχονβα  ένν- 

4  κτέρενβεν.  εν&α  δη  καΐ  6  ^Αγηΰίλαος  μικρώ  καιρίφ 
δ  εν&νμηματι  ενδοκίμηΰε.  των  γάρ  τη  μόρα  φερόν- 
των τα  όιτία  ονδενος  τίνρ  εΐΰενεγκοντος ,  ιρΰχονς  δ% 
οντος  δια  τε  το  πανν  εφ'  υψηλού  είναι  καΐ  δια  το  γενέ- 
ύ&αι  νδωρ  και  χάλαζαν  προς  την  έΰπεραν,  κάί  άνεβε- 
βηκεοαν  δε  έχοντες  οια  δη  βέρους  απειρία^  ριγωντων 
ί'  αυτών  καΐ  εν  ΰκότω  άΟ^νμως  προς  το  δείπνον  εχόν- 
των^ πέμπει  ό  ^Αγηβίλαος  ουκ  ελαττον  δέκα  φέροντας^ 
πυρ  εν  χύτραις.  επεί  δε  άνεβηΰαν  άλλος  άλλη,  και 
πολλά  και  μεγάλα  πυρά  εγενετο,  άτε  πολλής  ύλης  παρ- 
οναης ,  πάντες  μεν  ηλείφοντο,  πολλοί  δε  καΐ  έδείπνη- 
6αν  ί'ξ  αρχής,  φανερός  δε  έγένετο  καΐ  6  νεώς  τον 
Ποΰειδώνος  ταύτη  τη  ννκτι    καόμενος'  νφ*  ότου  δ 

5  ένεπρηβΟ^η  ουδείς  οίδεν.  επει  δε  ηο&οντο  οί  εν  τώ 
Πειραίω  τά  άκρα  εχόμενα,  έπΙ  μεν  το  άμύναΰ&αι  ονκ-' 
έτι  έτράποντο ,  εις  δε  το  "Ηραιον  κατέφνγον  καΐ  άν- 
δρες και  γυναίκες  και  δούλοι  και  ελεύθεροι  και  των 
βοβκημάτων  τά  πλεΐβτα.  και  Άγηοίλαος  μεν  δη  ούν 
τώ  βτρατεύματι  παρά  &άλατταν  έπορεύετο '  η  δε  μόρα 
άμα  καταβαίνονΰα  από  τών  άκρων  Οίνόην  το  έντετει— 
χιΰμένον  τείχος  αίρει,  και  τά  ενόντα  έλαβε,  και  πάν- 
τες δη  οί  Οτρατιώται  εν  ταύτη  τή  ημέρα  πολλά  τα 
επιτήδεια  εκ  τών  χωρίων  ελάμβαναν,  οί  δ'  εν  τω 
Ηραίω  καταπεφενγότες  ε^ήΰαν,  έπιτρέψαντες  Αγηβι— 
λάω  γνώναιο,τι  βον^'^^το  περί  βφών.  ό  δ  έγνω,  οΰο». 


11  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  V,  125 

μεν  των  ΰφαγεων  τΙ^ΰκν,  παραδονναι  αντονς  τοΐζ  φν- 
γάβι,  τα  (ϊ'  άλλα  πάντα  πρα&ήναι,.  εκ  τούτον  δε  εξ^ει,  β 
μίν  έκτον  Ήραίον  τίάμτζολλατά αιχμάλωτα •  τερεββεΐαι 
δε  άλλοΟ'έν  τ  ε  πολλαΐ  παρήΰαν  χαΐ  εκ  Βοιωτών  ήκον 
ερηΰόμενοι  τί αν  ποιονντες  ειρήνης  τνχοιεν.  ό  δε'Αγη- 
οΟ.αος  μάλα  μεγαλοφρόνως  τοντονς  μεν  ονδ^  όράν 
έδόκει^  χαίπερ  Φάρακος  τον  ηρο^ένον  παρεοτηκότος 
αντοΐξ,  όπως  προβαγάγοι '  καΟ-ημενος  δ^  έπΙ  τον  περί 
την  λίμνην  κνκλοτερονς  οικοδομήματος έ^εώρει πολλά 
τα  εξαγόμενα,  των  δε  Λακεδαιμονίων  άπο  των  οπλών 
ονντοίζ  δόραΟί  παρηκολονΟ-ονν  φύλακες  των  αιχμα- 
λώτων, μάλα  νπο  των  παρόντων  θεωρούμενοι"  οίγάρ 
εντνχονντεςκαΐ  κρατούντες  άείπωςάζιοϋ'έατοιδοκον- 
οιν  είναι,  ετι  δε  κα&ημένον  Άγηοιλάον  καΐ  έοικότος  7 
άγαλλομένω  τοΓ?  πεπραγμένους,  ίππεύς τις προΰηλαννε 
%αΙ  μάλα  ίοχνρώς  ίδρώντι  τω  ΐππω.  νπό  πολλών  δε 
ερωτώμενος  ο,τι  άγγέλλοι,  ονδενΐ  άπεκρίνατο,  άλλ' 
επειδή  έγγνς  ην  τον  Άγηΰιλάον.  κα&αΡ.όαενος  άπο  τον 
ϊππον  και  προΰδραμών  αντω  μάλα  ύκνϋ^ρωπος  ων  λέ- 
γει το  της  εν  Αεχαίω  μόρας  παθο^.  ό  δ'  ως  ηκον- 
6εν,  εν&νς  τε  εκ  της  έδρας  άνεπήδηβε  και  το  δόρν 
έλαβε  και  πολεμάρχονς  και  πεντηκοντήρας  και  ξενα- 
γούς καλεΐν  τον  κήρυκα  έκέλενεν.  ώς  δε  ΰυνέδραμον  % 
οντοι,  τοις  μεν  άλλοις  είπεν,  ον  γάρ  πω  ηριΰτοποίην- 
το,  έμφαγονΰιν  ο,τί  δύναιντο  ηκειν  τήν  ταχίβτην,  αν- 
τός  δε  ΰνν  τοις  περί  δαμοΰίαν  νφηγεΐτο  άνάριΰτος.  κα' 
οί  δορυφόροι  το  όπλα  έχοντες  παρηκολού&ονν  άπου• 
δι],  του  μεν  νφηγονμένον,  τών  δε  μετιόντων.  ηδη  δ 
ίκπεπερακότος  αντον  τά  ϋ•ερμά  εις  το  πλατν  τυϋ  Αε- 
χαίον,  προΰελάοαντες  ιππείς  τρεις  άγγέλλονΰιν  ότι  οί 
νεκροί  άν^ρημένοι  εί'ηΰαν.  6  δ'  έπεί  τούτο  ηκονβε,  ϋ-έ- 
ϋΟ^αι  κελεύΰας  τά  όπλα  καΐ  ολίγον  χρόνον  άναπαύΰας^ 


-1^  1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.    V. 

άτΐηγε  πάλιν  το  Οτράτενμα  έπΙ  τ6"Ηραίον'  τ^  δ'  υ<ίη- 
ραία  τα  αιχμάλωτα  διετί^ετο. 
9  0[  δε  πρέοβεις  τών  Βοιωτών  προΰκλη&έντες  κν.Ι 

ερωτώμενοι  ο,τι  ηχοιεν ,  περί  μεν  της  ειρήνης  ονκέτι 
εμέ^^νηντο^  είπον  δε  οτι  ει  μή  τι  κωλνοι,  βονλοιντο 
εις  αατν  προς  τονς  αφετερονς  ύτρατιώτας  παρε?,- 
^εΐν.  6  δ'  έπιγελάΰας^  Άλ}ί  οίδα  μεν,  εψ)]^  οτι  ον 
τονς  ΰτρατιώτας  ίδείν  βονλε6&ε^  άλλα  το  ευτύχημα 
τών  φίλων  νμών  ϋ'εάβαύ&αι  πόβον  τι  γεγένηται.  πε- 
ριμείνατε  ονν,  έ'φη•  εγώ  γαρ  νμάς  αντος  ίίξω,  κα) 
μάλλον  μετ'  εμον  οντες  γνώύεθΟ•ε  ποιόν  τι  το  γεγενη- 

10  μενον  έύτί.  καΐ  ονκ  ειρενβατο,  άλλα  τ/;  νΰτεραία  ^νβά- 
μένος  ήγε  προς  την  πόλιν  το  βτράτενμα.  και  το  μεν 
τρόπαιον  ον  κατεβαλεν,  ει  δε  τι  ην  λοιπόν  δένδρον^ 
χόπτων  και  κάων  έπεδείκνν  ως  ονδείς  άντεξηει. 
Ίταντα  ί£  ποιήβας  εοτρατοπεδενΰατο  περί  το  Αέχαιον ' 
κκι  τονς  Θηβαίων  μέντοι  πρεββεις  εις  μεν  το  αΰτυ  ονκ 
άνηκε,  κατά  &άλατταν  δε  εις  Κρενβιν  άπέπεμψεν.  άτε 
δε  άή%•ονς τοις Αακεδαιμονίοιςγεγενημένης  της  τοιαύ'- 
της  βνμφοράς,  πολύ  πέν%•ος  ην  κατά  το  Αακωνικόν 
βτράτενμα,  πλην  οαων  έτεϋ-ναβαν  εν  χωρά  η  υίΌΙ  η 
πατέρες  η  άδελφοί'  ούτοι  δ'  ώοπερ  νικηφόροι  λαμπροί 

11  και  άγαλλόμενοι  τω  οίκείω  πά%•ει  περιτ}(ίαν.  έγένετο 
δε  το  της  μόρας  πά&ος  τοιωδε  τρόπω,  οί  Αμνκλαΐοι 
άεί ποτέ  απέρχονται  εις  τά'ΤακίνΟΊα  επΙ  τον  παιάνα, 
έάν  τε  ατρατοπεδενόμενοι  τνγχάνωΰιν  εάν  τε  άλλως 
πως  άποδημονντες.  καΐ  τότε  δη  τονς  εκ  πάοης  της 
οτρατιάς  Άμνκλαίονς  κατέλιπε  μεν  Άγηβίλαυς  εν  γΐε- 
χαίω.  ο  δ  ίκει  φρουρών  πολέμαρχος  τονς  μεν  άπό  τ-ον 
ΰνμμαχων  φρουρούς  ετα^ε  φνλάττειν  το  τείχος,  αυτός 
δ\  βύν  τ'β  τών  οπλιτών  καΐ  τ^  τών  ιππέων  μόρα  πα- 
ρά την  πόλιν  τών  Κορινθίων  τους  Αμνκλαίονς  παρή- 


1. 1  Β;  IV,   Ο  Α  Ρ.  Υ-  -127 

γ  (ν:  έΛεί  δε  ΚΛίΐχονρααν  είκοΰιν  ^τ^ίάχοντκί5ταδ£ονζ  12 
τ&ϋ  Σίχνώνός.  6  μεν  ηολέμχίρχος^βνν  το1ςχ>πλί%αίξθν- 
ί5ϊν  <ός  έξΐ)(χόσιοί£  ά^ύηΐΐ  τίάλιυ  έπΙ  το  Λέχαιον^  τον  ί'  ] 
ίπτεα^μοοτήν  εκελενβε  ΰνν  ττ]  των  ιππέων  μόρα,  έπίΐ 
προπεμψειτίν τον^Άμνχλαίουξ μέχριοπόαου  αντοϊκετ- 
ζλεύοιεν^  μετάδιώχειν,    κεα  οη  μεν  πολλοί  ήόαν  εν  τι] 
-Κορίν&ατ  χοά  πελταΰταΐ  ζαΐ  οπλΐται  ονδεν  ήγνόονν 
-ΧΛΤίφρονουν  άέ  δοά  τάς  ΐμπροΰ&εν  τνχας  μ')]δένα  αν 
-έπιχειρήΰαι  οφίβιν.  οί  δ\  εκ  των  Κορινθίων  τον  αύτε- 1*^ 
ΰ^,  Καλλίας  τε  6  'ίππονίχον,  των  '^^]ναίών  όπλιττον 
-στρατηγών  γ  καΐ  'Ιψίκράττ^ς  ^  τών  πελταΟτών  άρχων, 
κα^ορώντες  αντονς  χαι  ον  πολλονζ  όντας  και  ερημονς 
-καΐ'  πελταστών  χαί  ιππέων, .  ενόμιΰαν  άϋφαλες  είναι, 
-επι^έΰ%^αι  αντοΐς  τω ,πελταύτιχω.   ει  μεν  γαρ  πορεν- 
-οίί/το  ττ]  οδφ,  άκοντιζομένονς  αν  αντονς  είζ  τα  γνμνα 
.άπόλ}Α)θ&αι•  είδ^  επηι^ενροιεν  δΐώχειν,  ραδίως  αν  άπο- 
-φνγεΐν  πελταβτιάς^  τοις   έλαφροτάτοις  τονς  οπλίτας. 
γνόντες  δε  ταύτα  εζμγονϋΐ.  χαϊ  ό  μεν  Καλλίας  παρέ-  14 
-ΐ^ξε  τονς  όπλίχας  ου  πόρρω  της  πόλεως,  6  όε  Ίφικρά- 
"ζτης  λαβών  τονς  πελταΟτας  έπέ&ετο  τ•^  μόρα.  οί  δεΑα- 
-χεδαιμόνιοι  επεί  ηχοντίζοντο  καίομέν  τις  έτέτρωτο,  ο 
'δεχ^Ι  επηπτώκει,  τούτους  μεν  έχε'λενον  τους  ύπαβπι- 
-στάς  άραμε'νους  άποψέρειν  είς^  Αέχαιον  χαϊ  ούτοι  μό- 
-νοι  της  μόρας  ττ}  άλη^ία  έοώϋ^ηοαν  ο  δε  πολέμαρ- 
χος εχέλενΰε  τά  Λέχα  αφ  ήβης  άποδιώΐ,αι  τους  προει~ 
ρημένους.    ως  δε  έδίωκον,  γ^ρονν  τε  ούδένα  εξ  άκον-^^ 
-τίςιν  βολής  οπλΐταιόντες  πελταατάς•  χαϊ  γαρ  αναχω- 
'^είν  αυτούς  εκέλενε,  πρΙν  τους  οπλίτας  ομού  γίγνεΰ^αν 
'^έχείδε  άνεχωρουν  εοπαρμένοι,  ατε  διώξαντες  ως  τά- 
■χόνςεχαΰτσςείχεν^αναβτρέψοντεςοί  περί  τον  Τφικρα- 
-.«17,  -  οΓ  τε  έχ  τοΰ  εναντίον  πάλιν  ηκόντιζον  χαΐ  άλλοι 
εκ  πλαγίου  παρα^έοντες^ίς  τά  γυμνά,  -καΐ  ευ^υς  μεν 


128  1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  V. 

ί'ττί  τί7  πρώττ]  διώξει  κατηκόντιζον  εννέα  η  δέκα  αν~ 
τών.  ώζ  δετοντοεγένετο,  πολϋ  ηΟη  0•ρασντερον  έτΐέ- 

16  κειντο.  επεί  δε  κακώς  επαβχον^  πάλιν  έκέλενβεν  6  ηο- 
λέμαρχος  διώκειν  τα  πεντεκαίδεκα  αφ  τίβης.  άναχο- 
ρονντες  δε  ετι  πλείονεζ  αντών  η  το  πρώτον  επεϋον. 
τίδη  δε  τών  βελτίΰτων  άπολω?.ότων,  οί  ιππείς  αυτοΐς 
παραγίγνονται  κα\  Ονν  τούτοις  ανΟ^ις  δίωξιν  έποιή- 
βαντο.  ώς  δ'  ένίκλιναν  οί  πελταοταί,  εν  τοντω  κακώς 
οί  ιππείς  έπέ&εντο "  ου  γαρ  εως  άπέκτεινάν  τ  ίνας  αυ- 
τών, εδίω^αν.  αλλά  βϋν  τοις  εκδρόμοις  ίϋομέτωποι  και 
εδίωκον  καΐ  επέοτρεφον.  ποιούντες  όε  καΐ  πάΰχοντες 
τα  όμοια  τούτοις  καΐ  αύ&ις,  αύτοΙ  μεν  άεΐ  ελάττους  τε 
καΐ  μαλακώτεροι  έγίγνοντο,  οί  δε  πολέμιοι  ϋ'ραβύτεροί 

17  τε  και  άεΐ  πλείους  οί  έγχειροϋντες.  άποροϋντες  δη  βυν- 
ίβτανται  έττΐ  βραχύν  τίνα  γηλοφον,  απέχοντα  της  μεν 
ϋ^αλάττης  ώς  δύο  Οτάδια,  τον  δε  Αεχαίον  ώς  ?ξ  η 
έπτακαίδεκα.  αίοΰ-όμενοι  δ'  οί  από  τον  Αεχαίον^  εί6- 
βάντες  εις  πλοιάρια  παρέπλεον,  εως  έγένοντο  κατά  τον 
γηλοφον.  οί  δ'  άπορονντες  ηδη,  οτι  έπαβχον  μεν  κα- 
κώς καΐ  άπέχ^νηακον ,  ποιεΐν  δ\  ούδ'εν  έδύναντο^  προς 
τούτοις  δε  ορώντες  και  τονς  οπλίτας  έπιόντας,  έγκλί- 
νονΰι.  και  οί  μεν  έμπίπτουΰιν  αντών  εις  την  &άλατ~ 
ταν,  ολί.'}Όΐ  δε  τίνες  μετά  τών  ιππέων  είςΑέχαιον  έΰώ- 
0-ηΰαν.   εν  πάβκις  δε  ταΐς  μάχαις  καΐ  τί]  φυγ-η  άπέ&α- 

18  Ί'ον  περί  πεντήκοντα  καΐ  διακοΰίους.  και  ταύτα  μεν 
όντως  επέπρακτο. 

Έκ  δε  τούτου  οΆγησίλαος  την  μεν  αφαλεΐΰαν μό- 
ραν  έχων  άπτ^ει,  άλλην  δε  κατέλιπεν  εν  τώ  Αεχαίω. 
διιών  όε  έπ  οίκον  ώς  μεν  έδύνατο  ο-φιαίτατα  κατήγετο 
εις  τάς  πόλεις^  ώς  δ'  έδύνατο  πρφαίτατα  έξωρμάτο. 
παρά  δε  Μαντίνειαν  ί'ξ  "Ορχομενού  ορ^ρον  άναβτάς 
ίτι  Οκοταΐος  παρηλΟ^εν.    ^ντω  χαλεπώς  αν  έδόκοχ'ν  οί 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  V.  VI.  129 

στρατιώταί  τονς  Μαντινέας  ^φηδομ,ενονς  τώ  δνΰτνχή- 
ματι  ϋ-εάΰαο^αι.  ίκ  τοντον  δε μάλα  κοά  ταλλα  επετνγ- 19 
χανεν'Ίφικράτης.  καϋ-εΟτηκότων  γαρ  φρουρών  εν  Σί- 
δονντι  μεν  και  Κρομμυώνι  νπυ  Πραξίτα ,  οτε  εκείνος 
είλε  ταντα  τα  τείχη,  εν  Οινόη  δε  ντίο  '^γηύιλάον ,  οτε- 
τΐερ  το  Πείραιον  εάλω^  πάν&'  εΙλε  ταντα  τα  χωρία,  το 
μέντοι  Αέχαιον  εφρονρονν  οι  Αακεδαιμόνιοί  καΐ  οί 
βνμμαχοι.  οί  φυγάδες  δε  των  Κοριν&ίων,  ούκέτι  Λεζη 
Λαριόντες  εκ  Σικυώνος  δια  την  της  μόρας  δνβτνχίαν.^ 
άλλα  παραπλέοντες  καΐ  εντεύθεν  ορμώμενοι  πρά- 
γματα ειχόν  τε  κα\  παρείχον  τοις  εν  τω  αβτει. 

Μετά  δε  τούτο  οί  ^Αχαιοί  έχοντες  Καλυδώνα,  η  το  VI, 
παλαιον  Αΐτωλίας  "ην^  και  πολίτας  πεποιημένοι  τονςύι' 
Καλυδωνίους^  φρουρεΐν  ήναγκάζοντο  εν  αντγ}.  οί  γάρ 
Άκαρνάνες  έπεβτράτευον,  καΐ  των  Ά&ηναίων  δε  καΐ 
Βοιωτών  ΰνμπαρήβάν  τίνες  αντοΐς  δια  το  ΰνμμάχους 
είναι,  πιεζόμενοι  ονν  νπ'  αυτών  οί  ΆχαιοΙ  πρέύβεις 
πέμπονΰιν  εις  την  Λακεδαίμονα,  οί  δ^  ελ&όντες  ελε- 
γον  οτι  ον  δίκαια  πάΰχοιεν  υπό  τών  Λακεδαιμονίων. 
Ημείς  μεν  γάρ^  ^φαβαν,  νμΐν,  ώ  άνδρες,  όπως  αν 2 
νμεΐς  παραγγέλλατε  βνβτρατευόμε^α  κα\  επόμενα  όποι 
αν  ηγήβ^ε  •  ύμεΐς  δε  πολιορκουμένων  ημών  υπό  ^Λκαρ- 
νάνων  και  τών  βυμμάχων  α?3τοΓ5  Άϋ-ηναίων  καΐ  Βοιω- 
τών ούδεμίαν  έπιμέλειαν  ποιε1^9•ε.  ουκ  αν  ονν  δυναί- 
με^α  ημείς  τούτων  νντω  γιγνομένων  άντέχειν,  άλλ'  η 
έάοαντες  τον  εν  Πελοποννηβω  πόλεμον  διαβάντες  πάν- 
τες πολεμηβομεν  Άκαρνάΰί  τε  καΐ  τοιςΰνμμάχοις  αν- 
τών^η  είρήνην  ποΐ'η()όμε^α  οποίαν  άν  τίνα  δυνώμε%α. 
ταύτα  δ  έλεγον  ιπαπειλούντες  τοίί;  Αακεδαιμονίοις 3 
άπαλλαγη6ε(3%^αι  της  ύυμμαχίας.  ει  μη  αύτοΐς  άντεπι- 
κονρηΰονβι.  τούτων  δε  λεγομένων  έδοξε  τοις  τ  έφό- 
ροις  καΐ  τη  έκκληβία  άναγκαιον  ίΐ'ναι  Οτρατεύεο^αι 
ΧοηορΗ.  ΗίίΙ.  Ογ.       '  9 


130  1. 1  Β.  IV.    α  Α  Ρ.  VI. 

αίτά  των  Αχαιών  επΙ  τους  ^^καρνάνας.  χκΐ  εκτΐεμπον- 
βιν  Αγ-ηΰίλαον ,  δνο  μόρκς  έχοντα  καΐ  των  βνμμάχων 
το  με'ρος.  οίμέντοι  ΆχαιοΙ  πανδημεί  ΰννεϋτρατενοντο, 

4  ετίεΧ  δε  διεβη  ο  ^γηβίλαος,  πάντες  μεν  οί έκτων  αγρών 
^Ακαρνανεζ  εφνγον εις  τα  αΰτη,  πάντα  δετά  βοϋκι^μα- 
τα  άπεχώρη<3ε  πόρρω,  όπως  μη  άλίβκηταί  νπο  τοϋ 
βτρατενματος.  6  δ'  '^γηοίλαος  επειδή  έγένετο  εν  τοις 
ορίοις  της  πολέμιας^  πε'μιΐ^ας  είς  Στράτον  προς  το  κοι- 
νόν  των  ^Ακαρνάνων  είπεν  ως  ει  μη  παυΰάμενοι  της 
προς  Βοιωτούς  καΐ  ^Α%•ηναίους  βνμμαχίας  έαντονς  καΐ 
ΐονς  ΰνμμάχονς  αίρηΰονται,  δηώβει  πάοαντην  γην  αν^ 

5τα5ι/  εφεξής  και  παραλείψει  ουδέν,  έπεί  δε  ουκ  έπεί- 
Ο^οντο,  όντως  έποίει,  καΐ  κόπτων  βννεχώς  την  χώραι^ 
ον  προχιει  πλέον  της  ημέρας  η  δέκα  η  δώδεκα  βταδίωι . 
οί  μεν  ονν  Άκαρνάνες,  ηγηβάμενοι  άαφαλες  είναϊ  δια 
την  βραδύτητα  τον  βτρατενματος,  τά  τε  βοΰκηματα 
κατεβίβαζον  εκ  των  ορών  καΐ  της  χώρας  τα  πλεΐΰτα 

6  είργάζοντο.  επεΙ  δε  έδόκονν  τω  Άγηοιλάω  πάνυ  ηδη 
ϋ-αρρεΐν,  ημέρα  πέμπτη  η  έκτη  και  δεκάτη  αφ  ης  είβ- 
έβαλε,  ^υβάμενος  πρω  διεπορεν&η  προ  δείλης  έί,η- 
κοντα  και  εκατόν  ΰτάδια  έπι  την  λίμνη  ν  περί  ην  τά  βο- 
ΰκηματα τώνΆκαρνάνων  Οχεδον  πάντα  ην,  και  έλαβε 
παμπλη&ή  και  βουκόλια  και  ίπποφόρβιακαΐάλλα  παν- 
τοδαπά  βοΰκηματα  καΐ  άνδράποδα  πολλά,  λαβών  δε 
καΐ  μείνας  αντον  την  έπιονΰαν  ημέραν  διεπώλει  τά  αί- 

7  χμάλωτα.  των  μέντοι  Άκαρνάνων  πολλοί  πελταΰταΐ 
ήλϋ-ον,  καϊ  προς  τω  ορει  ΰκηνονντος  τον  Άγηΰιλάον 
βάλλοντες  και  ΰφενδυνώντες  από  της  άκρωννχίας  τον 
ορου^  έπαΰχον  μεν  ονδέν,  κατεβίβαβαν  δε  είς  το  ομα- 
λές το  ΰτρατόπεδον ,  καίπερ  ηδη  περί  δεΐπνον  παρα- 
ΰκεναζόμενον.  είς  δε  την  νύκτα  οί  μεν  Άκαρνάνες 
άπηλΰ-ον,  οί  δε  ΰτρατιώται  φνλαχάς  καταΰτηΰάμενοι 


1 1  Β.  IV.    ΓΑΡ.  VI.  181 

Βκά^ενδον.  τη  δ'  νβτεραία  άπϊϊγεν  6  Άγηαίί.αοζ  το  8 
ΰτράτενμα.  καΐ  ην  μεν  η  έ'ξοίίοί  εκ  τον  περί  την  λί- 
μνην  λειμώνας  τε  καΐ  τίεδίον  ΰτενή  δια  τα  κύκλω  πε- 
ριέχοντα 6ρη•  καταλαβόντεζ  Οε  οι  Άκαρνάνεζ  εκ  τών 
νττερδεί,ίων  εβαλλόν  τε  και  ηκόντιξον,  καΐ  νποκαταβαί- 
^'οντες  εις  τα  κράοπεδα  τών  ορών  προϋέκειντο  και 
πράγματα  παρεΐχον,  ωβτε  ονκετι  έδύνατο  το  ΰτράτεν- 
ιια  πορεύεοϋ'αι.  έπιδ κατιόντες  δε  άπο  της  φάλαγγας  οι9 
τε  όπλΐται  και  οι  ιππείς  τονς  επι%•εμενονς  ονδεν 
έβλαπτον  ταχύ  γαρ  ήοαν,  οπότε  άποχωροΐεν,  προς 
τοις  ιΰχνροΐς  οι  Άκαρνάνες.  χαλεπον  ά'  ηγηοάμενυς 
6  'ΑγηΟι'λαος  δια  τοΰ  βτενοπόρον  έ%ελ%εΙν  ταύτα  πάύ~ 
χοντας^  εγνω  διωκειν  τονς  έκ  τών  ευωνύμων  προΰ- 
■κειμενονς,  μάλα  πολλούς οντας'  ενβατώτερον γαρ  ην 
τούτο  το  ορός  καΐ  οπλίταις  και  ΐπποις.  καΐ  εν  ω  μεν  10 
εΟφαγιάξετο^  μάλα  κατεΐχον  βάλλοντες  και  άκοντίζον- 
τες  οί  Άκαρνάνες,  και  εγγύς  προβιόντες  πολλούς  έτι- 
τρωΟκον.  επεί  δε  παρηγγειλεν^  'έ&ει  μεν  εκ  τών  οπλ.ι- 
τών  τα  πεντεκαίδεκα  αφ  ήβης,  ηλαννον  δε  οι  ιππείς, 
αύτος  δε  βνν  τοις  άλλοις  ηκολον%•ει.  οί  μεν  ονν  νπο-  11 
καταβεβηκότες  τών  Άκαρνάνων  και  άκροβολιζόμενοι 
ταχύ  ένέκλιναν  και  άπε&νηβκον  φενγοντες  προς  το 
άναντες'  έπι  μέντοι  τον  ακρότατου  οί  όπλίται  ηΟαν 
τών'Ακαρνάνων  παρατεταγμένοι  και  τών  πελταΰτών 
το  πολύ ,  και  ενταύθα  επέμεναν,  καΐ  τά  τε  άλλα  βέλη 
ηφίεΰαν  κα\  τοις  δόραΰιν  έ^ακοντίζοντες  ιππέας  τ  ε 
κατέτρωύαν  καΐ  ίππους  τινας  άπέκτειναν.  έπεΙ  μέντοι 
αικρού  έδεον  ηδη  έν  χερΰι  τών  Λακεδαιμονίων  οπλι- 
τών είναι,  ένέκλιναν,  και  άπέϋ^ανον  αυτών  έν  εκείνη 
τη  ημέρα  περί  τριακοβίονς.  τούτων  δε  γενομένων  6  12 
ΆγηΟίλαος  τρόπαιυν  έΰτήϋατο.  και  το  άπο  τοιίτον  πε- 
ριιών  κατά  την  χώραν  έκοπτε  και  έκαε'    προς  ένίας  δε 

9* 


132  1. 1  β.  IV.    ΓΑΡ.  VI.   νπ 

τώνπόλεωΐ'καί  ττροΰ8βα?Λεν,νπό  τών^Αγαιών  άναγκα- 
ξό  μένος,  ον  μην  ειλε  γε  ονδεμίαν.   η  νίκα  όε  ηδη  εζε- 

\  3  γίν^'^"^^  ^0  μετ67ί^^^ον,  άπ^ει  εκ  της  χωράς,  οι  δε  ΆχαιοΙ 
τΐετίοιηκένοατε  ούδεν  ένόμιζον  αντόν^  οτι  πόλιν  ονδε- 
μίαν  ττροΰειλήφεί  οντε  εκονβαν  οντε  ακονααν,  έδέ- 
οντό  τε,  ει  μη  τι  άλλο,  άλλα  τοΰοντόν  γε  χρόνον  κατα- 
μεΐναι  αυτόν,  εως  αν  τον  απορητον  διακωλνΟϊΐ  τοΙς 
*Ακαρνάθιν.  ο  δε  άκεκρίνατο  οτι  τα  εναντία  λεγοιεϊ 
τον  ΰνμφεροντος.  εγώ  μετ'  γάρ,  ^φτ],  οτρατενβομαι,^ίά- 
λιν  δενρο  εις  το  επιον  0•ερος'  οντοι  δε  οΰω  αν  πλείω 
βπείρωβι,  τοοοντω  μάλλον  της  ειρήνης  ετη&νμήΰονΰι. 

14  τανια  6ε  είτίών άπίβει  τίεζτ]  δι  Αιτωλίας  τοιαύτας  οδονς 
ας  οντε  πολλοί  οντε  ολίγοι  δύναιντ  αν  ακόντων  Αιτω- 
λών ττορενεΰ&αι  •  εκείνον  μέντοι  εϊαβαν  διελ^εΐν '  ηλ- 
πιξον  γάρ  Νανπακτον  αντοΐς  βνμπράξειν  ωβτ  άτΐολα- 
βεΐν.  επειδή  δε  εγένετο  κατά  τυ'Ρίον,  ταντί]  διαβάς 
οί'καδε  άπήλΟ^ε'  κα\  γάρ  τον  εκ  Καλνδώνος  εκπλονν 
εις Πελοπόννηοον  οΐΆ^ηναΐοι  εκωλνον  τριήρεβιν  ορ- 
μώμενοι ίξ  Οίνιαδών. 

VII.        Παρελϋ^όντος  δ\  τοϋ  χειμώνος,  ώΰπερ  νπεοχετο 

89ο!  τοις  Άχαιοίς,  εν&νς  αρχομένου  τον  ήρος  πάλιν  φρον- 
ράν εφαινεν  επΙ  τονςΆκαρνάνας.  οι  δε αία&όμενοι,  καΐ' 
νομίΰαντες  δια  το  εν  μεΰογεία  ΰψίΰί  τάς  πόλεις  είναι 
ομοίως  αν  πολ,ωρκεΐβ&αι  νπυ  των  τον  βΐτον  φ&ειρόν- 
των  ώοπερ  ει  περιεΟτρατοπεδενμένοί  πολιορκοιντο, 
έπεμχραν  πρέσβεις  εις  την  Αακεδαίμονα,  κα\  είρήνην 
μεν  προς  τονς  Άχαωνς,  ανμμαχίαν  δε  πρόςτονς  Αακε- 
δαιμόνιους  εποιήααντο.  καΐ  τα  μεν  περ\  Άκαρνάνας 
οντω  διεπε'πρακτο. 
2  Έκ  δε  τούτον  τοΐς  Αακεδαιμονίοις  το  μεν  επ'  Άϋ•η- 
ναίονς  η  επΙ  Βοιωτούς  ΰτρατενειν  ονκ  έδόκει  άοφαλ\ς 
Ηναι  οπιΰ&εν  καταλιπόντας  ομορον  τί]  Αακεδαίμονι 


Μ  Β.  IV.  Ο  Α  Ρ.  νΐί  133 

πο?.£μίαν  χαΐ  οντω  μεγάλην  την  των  '^ργείων  τίόλιν^ 
εις  δε  τυ  "Αργός  φρονράν  φαίνονΟίν.  6  όε  Άγηοίπυλίξ 
επεί  έ'γνω  οτι  εί'η  αντω  ηγητεον  της  φρουράς  και  τά 
διαβατήρια  ^νομενω  έγενετο,  ελ%ών  είς'Ολνμπίαν  και 
χρηΰτηριαζόμενος  επηρώτατόν  &ε6ν  ει οοίως  αν  εγοι 
αντω  μη  δεχομενω  τάς  ΰηονδάς  των  Άργείων,  οτι  ονχ 
ότΐότε  καϋ•ήκοί  6  χρόνος,  άλλ'  οπότε  έμβάλλειν  μελ~ 
λοιεν  Λακεδαιμόνιοι,  τότε  νπεφερον  τους  μήνας.  6  δε 
&εος  έηεβήμαινεν  αντω  όβιον  είναι  μη  δεχομενω  ΰπον- 
δάς  αδίκως  νποφερομε'νας.  έκεΙ%•εν  ό'  εν&νς  τζορεν&είς 
εις  Δελφούς  ετΐήρετο  αν  τον  Άτίόλλω  εί  κάκείνω  δο- 
κοίη  τζερί  των  οπονδών  καϋ'άπερ  τω  τίατρί.  υ  05  άτιε- 
κρίνατο  και  μάλα  κατά  ταντά.  καΐοντω  δη^Αγηΰίπο-3 
λις  άναλαβών  εκ  Φλιούντος  το  βτράτενμα,  εκεΐβε  γαρ 
αύτω  οννελέγετο^  ε'ως  προς  τά  ιερά  άπεδήμει,  ενεβαλε 
δια  Νεμέας,  οί  δ'  Άργειοι  έπει  εγνωΰαν  ον  δννηΰόμε- 
νοι  κωλνειν.,  επεμτραν,  ωοπερ  είώΟ-εΟαν,  εΰτεφανωμέ- 
νονς  δύο  κήρνκας  υποφέροντας  ΰπονδάς.  6  δε  Άγηαί- 
πυλις  αποκρινάμενος  ότι  ον  δοκοΐεν  τοις  ^εοΐς  δικαίως 
νποφέρειν,  ουκ  έδέχετο  τάς  οπονδάς.  άλΧ  ένέβαλε  και 
πολλήν  απορίαν  κα\  έ'κπληξιν  κατά  τε  τονς  άγρονς  καΐ 
εν  τ II  πόλει  εποίηοε.  δειπνοποιονμενον  ί'  αντον  εν  τ/)  4 
Αργεία  τί]  πρώττ]  έΰπέρα,  και  οπονδών  των  μετά  το 
δεΐπνον  ηδη  γιγνομενων,έΰειοεν  6&εός.  καΐ  οί  μεν  Λα- 
κεδαιμόνιοι αρ^αμενοι  από  των  περί  δαμοΰίαν  πάντες 
νμνηοαν  τον  περί  τον  ΠοΟειδώ  παιάνα '  οί  δ'  άλλοι 
ΰτρατιώται  ωοντο  άπιέναι,  ότι  και  '^γις  ΰειΟμοϋ  ποτέ 
γενομένον  άπήγαγεν  εξ  "Ηλιδος.  6  δε  Άγηοίπολις  ει- 
πών ότι  εί  μεν  μέλλοντος  αντον  έμβάλλειν  ΰείοειε.  κω- 
λνειν  αν  αυτόν  ηγεΐτο'  έπει  δε  έμβεβληκότος ,  έπικε- 
?.ενειν  ι/ϋ^ί'^ίΐ•  καΐ  οντω  τί]  νοτεραία  &νθάμενος  τω  5 
Ιΐοΰειδώνι  ηγεΐτο  ον  πόρρω  είς  την  ^οϊρ«ι^.  άτε  δενε^^ 


134  Μ  Β.  IV     Ο  Α  Ρ.  VII.  VIII. 

ύτΐ  τον  '^γηΟιλάον  εΰτρατενμενον  εις  το  "Αργοξ,  πνν- 
^ανόμενος  6  Άγησίπολις  των  Οτρατιωτών  μέχρι  μίν 
τΐοΐ  προξ  το  τείχος  ηγαγεν  ο  ^Αγηοίλαος,  μέχρι  8\  ηοι 
την  χωράν  εδηωΰεν^  ώοπερ  πενταπλός  ηάντιι  επί  το 

6  τίλέον  νπερβάλλειν  έττειράτο.  ΗαΙηδη  μεν  ποτέ  βαλ?>ό- 
μενος  άηο  των  τνρβεων  τάς  ηερί  το  τειγ^ος  τάφρους 
πάλιν  διεβη'  ην  ά'  οτε  οίχομενων  των  ηλείΟτων^Αρ- 
γείων  εις  την  Αακωνικην  όντως  έγγνς  πνλών  προδήλ- 
%^εν  ωοτε  οι  προς  ταις  πνλαις  οντες  των  ^Αργείων  απέ- 
κλειβαν  τους  των  Βοιωτών  Ιππέας  είοελ^εΐν  βονλομέ- 
νονς,  δείΰαντες  μη  Οννειβπέΰοιεν  κατά  τάς  πνλας  υί 
Αακεδαιμόνιοι•  ώοτ  ηναγκάβ^ηύαν  οί  ιππείς  ώοπερ 
νυχτερίδες  προς  τοΙς  τείχεβίν  νπο  ταΐς  έπάλ^εΰι  προβ- 
αραρέναι.  καΐ  ει  μη  ετνχον  τότε  οι  Κρητες  εις  Ναν- 
πλίαν  καταδεδραμηκότες ,    πολλοί  αν  καΐ  άνδρες  κα\ 

'  ίπποι  κατετοξενΟ-ηβαν.  εκ  δε  τούτον  περί  τάς  είρχτας 
ΰτρατοπεδενομένον  αντον  πίπτει  κεραννός  εις  το 
βτρατόπεδον  και  οί  μεν  τίνες  πληγέντες^  οί  δε  και 
έμβροντη&έντες  άπέ&ανον.  εκ  δε  τούτον  βονλόμενος 
τειχίΰαι  φρούριον  τι  έπΙ  ταΐς  παρά  Κηλονβ αν  εμβολαΐς, 
έ&νετο  •  και  έφάνη  κντω  τά  ιερά  άλοβα.  ως  δε  τοντο 
έγένετο,  απήγαγε  το  βτράτενμα  κα\  διέ?.ν6ε^  μάλα 
πολλά  βλά-φας  τονς  Άργείονς,  άτε  άπροοδοκητως  αν- 
τοΐς  εμβαλών. 
ΥΙΙΙ.  ΚαΙ  6  μεν  δη  κατά  γήν  πόλεμος  οντο^ς  επολεμεΐτο. 
εν  ω  δε  πάντα  ταύτα  έπράττετο ,  τα  κατά  &άλατταν  αν 
και  τάς  προς  ^αλάτττ]  πόλεις  γενόμενα  διηγήοομαι,  κα\ 
των  πράξεων  τάς  μεν  άξιομνημονεύτονς  γράψω,  τάς 
2^^•  όε  μη  ά%ίας  λόγον  παρηΰω.  πρώτον  μεν  τοίννν  Φαρνά- 
βαξος  και  Κόνων,  έπεί  ενίκηααν  τονς  Αακεδαιμονίονς 
ΤΙ]  ναυμαχία,  περιπλέοντες  και  τάς  νήαονς  και  προς  τας 
έ.πι&αλαττιόίας  πόλεις  τονς  τε  Αακωνικονς  άρμοοτάς 


ΙΙΒ    IV.    Ο  Α  Ρ.  VIII.  13δ 

έξήλαννον  χαΐ  παρεμνΟ•ονντο  τάς  πόλεις  ώζ  οντε  άκρο- 
πόλείζ  έντειχίοιεν  έάβοιε'ν  τε  αντονόμονξ.  ο[  δ'  άκον~2 
οντες  ταντα  ηδοντό  τε  καΙ  έπτινουν  και  ξένια  ηρο^ν- 
μωζ  επεμπον  τω  Φαρναβάζω.  καΐ  γαρ  6  Κόνων  τον 
Φαρνάβαζον  έδίδαΰκεν  ώζ  οντω  μεν  ποιονντι  Λαβαν 
αντώ  αί  πόλεις  φίλιαι  εΰοιντο,  ει  δε  δονλονο&αι  βου- 
λόμενος  φανερός  ^βοιτο ,  ελεγεν  ώς  μία  έκάοτη  πολλά 
πράγματα  ικανή  είη  παρέχειν  καΐ  κίνδυνος  εί'η  μή  καΐ 
οι  "Ελληνες ,  ει  ταύτα  αίΰϋ^οιντο ,  ύνΰταΐεν.  ταύτα  μεν  3 
ονν  έπεί^ετο  6  Φαρνάβαξος.  άποβάς  δ'  εις  "Εφεΰον 
τω  μεν  Κόνωνι  δονς  τετταράκοντα  τριήρεις  εις  Ση- 
ΰτον  είπεν  άπαντάν,  αυτός  δε  πεζΐ]  παρήει  έπΙ  τήν  αυ- 
τού αρχήν,  κάι  γαρ  ό  ^ερκυλίδας,  οβπερ  καΐ  πάλαι 
πολέμιος  ην  αντω^  ετυχεν  ένΆβύδω  ων ,  ότε  ή  ναυμα- 
%ία  έγένετο,  και  ούχ  ώβπερ  οί  άλλοι  άρμοΰταΐ  έξέλι- 
πεν,  άλλα  κατέοχε  τήν  "Αβυδον  και  διέΰωξε  φίλην  τοις 
Λακεδαιμονίοις.  και  γαρ  Ουγκαλεβας  τους  Άβυδηνούς 
«λεξί  τοιάδε.  'β  άνδρες,  νυν  έξεβτιν  ΰμΐν  καΐ  προ- 4 
6%•εν  φίλοις  ον<?ί.  τϊ}  πόλει  ημών  εύεργέτας  φανήναι 
ιών  Λακεδαιμονίων,  και  γαρ  το  μεν  εν  ταις  εύπραξί- 
αις  πιΰτούς  φαίνεβ&αι  ονδεν  &αυμαΰτόν '  όταν  δε  τί- 
νες εν  Ουμφοραΐς  γενομένων  φίλων  βέβαιοι  φανώοι, 
τούτ'  εις  τον  άπαντα  χρόνον  μνημονεύεται,  έβτι  δε 
ούχ  οϋτως  έχον  ώς  ει  τΐ]  ναυμαχία  εκρατήϋ'ημεν ,  ούδεν 
άρα  έτι  έβμέν  άλλα  και  το  πρόο&εν  δήπου,  Αθηναί- 
ων αρχόντων  της  ϋ•αλάττης ,  ικανή  ην  ή  ημετέρα  πόλις 
καΐ  εν  φίλους  και  κακώς  έχΰ•ρούς  πο6£ΓίΛ  όθω  δε  μάλ- 
λον αί  άλλαι  πόλεις  βύν  τη  τύχη  άπεΰτράφηΰαν  ημών, 
τοΰούτω  όντως  ή  υμετέρα  πιβτότης  μείζων  φανείη  αν. 
ει  δέ  τις  τούτο  φοβείται ,  μή  καΐ  κατά  γήν  καΐ  κατά 
θάλατταν  έν&άδε  πολιορκαψεϋ^α ,  έννοείτω  ότι  Έλλη- 
νικόν  μεν  οϋπω  ναντικόν  έΰτιν  εν  ττ^  θαλάττη ,  οί  ίέ 


136  ι  Ι  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  VIII. 

βάρβσ,ροί  ίί  επιχειρηΰονβί  της  &αλάττης  αρχειν^  ονχ 
άΐ'ίΧίταυ  ι  αντα  ί]  Ελλάς  •  ώο&'  έαντγί  επίκονρονϋα  και 

5  ί'μϋν  ύνμμαχος  γενήοεται.  οι  μεν  δη  ταύτα  άκονοντες 
ονκ  άκόντως  άλλα  πρυ&νμως  επείβ&ηΰαν  και  τονς 
,  μεν  ίόντας  άρμοοτάς  φίλως  έδεχοντο ,  τονς  δε  άπόντας 
μετεπέμτΐοντο.  6  0£  ^ερκνλίδας^  ώς  ΰννελεγηβαν  πολ- 
λοί καΐ  χρήϋιμοι  άνδρες  εις  την  πόλιν,  διαβάς  κκΐ  εις 
Σηΰτόν^  κατ  άντικρν  οντα^  ^Αβνδον  καΐ  απέχοντα  ου 
πλεΐον  οκτώ  Οταδίων^  οσοί  τε  δια  Λακεδαιμονίους  γήν 
εογον  εν  Χερρονηαω^  η&ροιζε,  καΐοΰοιαύ.έκ  των  εν 
τ]]  Ενρώπϊ]  πό?^εων  άρμοΟταΙ  ε^επιπτον,  καΐτοντονξ, 
εδέχετο,  λέγων  οτι  ονδ'  εκείνους  ά&νμείν  δει,  εννοού- 
μενους οτι  και  εν  τίΐΆοία,  η  εξ  αρχής  βαβιλέως  έβτί, 
και  Τήμνος,  ου  μεγάλη  πόλις,  καΐ  Αίγαί  είβι  κα\  ά'λλα 
γε  χωρία,  ά  δύνανται  οίκεΐν  ουχ  υπήκοοι  οντες  βαΟι- 
λέως.  καίτοι,  έφη,  ποιον  μεν  αν  ίοχυρότερον  Σηοτον 
λ.άβοιτε  χ^ωρίον,  ποίον  δε  δυοποΚιορκητότερον,  ο  και 
νεών  καΐ  πεζών  δεΐται,  ει  μέλλει  πολιορκη&ηοεϋ&αι. 
τυυτου^  αύ  τοιαύτα   λέγων   εβχε  τού    έκπεπλήχ&αι. 

β  6  δε  Φαρνάβαζος  έπειηύρε  την  τε  "Αβυδον  και  τον Ση- 
βτον  ούτως  έχοντα,  προηγόρευεν  αύτοΐς  ώς  εί  μη  έκ- 
πέμχΐ'οιεν  τονς  Λακεδαιμονίους,  πόλεμον  έ^οίοει  προς 
αυτούς,  έπει  δε  ουκ  έπεί^οντο ,  Κόνωνι  μεν  προβέ- 
ταξε  κωλύειν  αυτούς  την  %άλατταν  πλεΐν ,  αύτος  δε 
έόί'ϊον  την  των  'Λβυδηνών  χώραν.  έπει  δε  ούδεν  έπέ- 
ραινε  προς  το  καταΰτρέφεβϋ^αι ,  αύτος  μεν  έπ'  οίκου 
άπήλ&ε,  τον  δε  Κόνωνα  έκέλευεν  εύτρεπίζεβϋ-αι  τάς 
καϋ•'  Ελλήβποντον  πόλεις,  όπως  εις  το  έαρ  οτι  πλεϊ- 
ΰτον  ναυτικον  ά&ροιύ&είη.  οργιζόμενος  γαρ  τοις  Αα- 
κεδαιμονίοις  άνϋ-'  ών  έπεπόν&ει  περί  παντός  έποιεΐτο 
έλ^ειν  τε  εις  την  χώραν  αυτών  και  τιμωρήβαβ&αι  ο,τι 

7  δύναιτο.    καΐ  τον  μεν  χειμώνα  εν  τοιούτοις  οντες  διή- 


ι  Ι  Β.  IV.    Ο  Α  Γ.   VIII.  137 

γον  ■  αμα  δε  τω  εαρί  ναϋς  τε  Λολλα^  ανμπλήρωΰα^  και  393! 
ξίνικυν  προΰμιο&ωϋάμενυς  επλενβεν  υ  Φαρνάβαζόζ  τε 
κοά  6  Κόνων  μετ'  αντοϋ  δια  νήΰων  ε(ς  Μήλυν ,  εκεί- 
θεν δε  ορμώμενοι  είζ  την  Λακεδαίμονα,  καταπλενΰας 
δε  πρώτον  είζφαράς  έδ^ωΰε  ταντην  την  χώραν  επει 
^α  καΐ  αλλοβε  άτΐοβαίνων  τήζ  παρα^αλαττίαζ  εκα- 
κονργει  ο^τι  εδννατο.  φοβούμενος  δε  την  τε  άλιμενό- 
τητα  τήζ  χώρας  καΐ  τα  της  βοη&είας  καΐ  την  ΰπανοΰι- 
τίαν,  ταχύ  τε  άνεοτρεψε  καΐ  αποπλέων  ώρμίΰ&η  της 
Κν&ηρί'ας  εις Φοινικοϋντα.  έπεί  δ\  οί  έχοντες  την  πόλιν  8 
τών  Κν&ηρίων  φοβη%^έντες  μη  κατά  κράτος  άλοΐεν  εξε- 
λιπον  τα  τείχη ,  εκείνους  μεν  νποϋπόνδονς  άφήκεν  εις 
την  Αακωνικήν ^  αντδς  δ'  επιοκενάΰας  το  τών  Κν&η- 
ρίων  τείχος  φρουρούς  τε  καϊ  Νικόφημον  Άϋ-ηναΙον 
■^ιρμοβτην  εν  τοις  Κν&ήροις  κατελιπε.  ταύτα  δε  ποιή- 
Οας  καϊ  εις  'ΐοϋ-μον  της  Κοριν&ίας  καταπλενΰας ^  και 
παρακελενοάμενος  τοις  ονμμάχοις  προ&ύμως  τε  πολε- 
μεΐν  καϊ  άνδρας  πιύτονς  φαίνεύ&αι  βαοιλει,  καταλι- 
πών  αντοις  χρήματα  οΰα  είχεν^  ωχετο  επ  οίκον  απο- 
πλέων, λέγοντος  δε  τον  Κόνωνος  ώς  εί  εώη  αντόν^ 
εχειν  το  ναντικόν,  ϋ•ρεψοι  μεν  από  τών  νήϋων,  κατα- 
πλεναας  δ  εις  την  πατρίδα  ΰνναναοτήΰοιτά  τε  μακρά 
τείχη  τυΓι;  ΑΟ-ηναίοις  και  το  περί  τον  Πειραιά  τείχος^ 
ου  είδέναι  έ'φη  ότι  Αακεδαιμονίοις  ονδ\ν  αν  βαρύτερον 
γένοιτο,  και  τούτο  ονν ,  ^9"??  ^^  τοις  μεν  \4^ηναίοις 
κεχαριΰμένος  εΰει,  τους  δε  Λακεδαιμονίονς  τετιμωρη- 
μένος•  εφ  ω  γάρ  πλεΐβτα  έπόνηΰαν,  ατελές  αύτοϊς 
ποιηθείς,  ο  δε  Φαρνάβαζος  άκούοας  ταύτα  άπε'ϋτειλεν 
αυτόν  πρυ&ύμως  εις  τάς  Ά&ήνας,  και  χρήματα  προοέ- 
&ηκεν  αντώ  εις  τον  άνατειχιβμόν.  ύ  0£  άφικόμενος  10 
πολύ  τού  τείχονς  ώρ^ωοε,  τά  τε  αυτού  πληρώματα 
παρέχων  χα\  τέκτοΰι  και  λι&ολόγοις  μιοϋ-όν  διδούί;., 


138  11  β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  νΐΐΐ 

καΐ  άλλο  εί'η  άναγκαΐον  ήν,  δαπανών,  ην  μέντοι  τον 
τείχονζ  α  καΐ  αυτοί  Ά&ηναΐοί  καΐ  Βοιωτοί  καΐ  αλλαι 
πόλεις  έ^ελονβίαι  Οννετείχιααν.  οί  μ,έντον  Κορίνθιοι 
άφ'  ων  ό  Φαρνάβαζος  κατελιπε  χρημάτων  νανς  πλη- 
ρώοαντες  καΐ  '^γα&ΐνον  ναναρχον  έπιοτηϋαντες  εθα- 
λαττοκράτονν  εν  τω  περί  Άχαΐαν  καΐ  Αέχαων  κόλπω. 

\^  άντεπληρωβαν  δε  καΙ  οΐ  Λακεδαιμόνιοι  νανς,  ων 
Ποδάνεμος ηρχεν.  έπει  δε  οντος  ένπροαβολτί  τινιγενό- 
μενι^  απέ&ανε^  και  Πόλλίξ  αν  επιβτολενς  ών  τρω^εΙς 
άπήλϋ-εν,  Ήριππίδας  ταύτας  αναλαμβάνει  τάς  νανς. 
Πρόαινος  μέντοι  Κορίν&ιος  τάς  παρ"  Άγα^ίνον  παρα- 
λαβών νανς  εξέλιπε  το  'Ρίον  •  Λακεδαιμόνιοι  δ  αντο 
παρέλαβον.  μετά  δε  τούτο  Τελεντίας  επί  τάς'Ηριππίδον 
νανς  ηλΟ-ε,  καΐ  ούτος  αύ  τον  κόλπου  πάλιν  έκράτει. 

12  Οί  δε  Λακεδαιμόνιοι  άκονοντες  ότι  Κόνων  καΐ  το 

νεΐχος  τοΙς  'Λ&ηναίοις  εκ  των  βααιλέως  χρ7]μάτων 
άνορΟ^οίη  καΐ  το  ναντικόν  από  των  εκείνον  τρεφων 
τάς  τε  νηβονς  και  τάς  εν  τί]  ηπείρω  παρά  ϋ-άλατταν 
πόλεις  Ά&ηναίοις  εντρεπίζοι^  ενόμιοαν^  ει  ταύτα  δι- 
δάΰκοιεν  Τιρίβαζον  βαοιλέως  οντά  Οτρατηγόν ,  η  καΐ 
άποβτηΟαι  αν  προς  εαυτούς  τον  Τιρίβαζον  η  παύύαέ 
γ'  αν  το  Κόνωνος  ναντικόν  τρέφοντα.  γνόντες  δε 
ούτω,  πέμπονβιν  'Λνταλκίδαν  προς  τον  Τιρίβαζον, 
προοτά^αντες  αι>τώ  ταύτα  διδάΰκειν  και  πειράοΰ^αι  εί- 

18  ρήνην  ττ]  πόλει  ποιειΰϋ-αι  προς  βαΟιλέα.  αίο^όμενοι 
όί  ταύτα  οί  'ΛΟ•ηναΐοι  άντιπέμπουοι  πρέοβεις  μετά  Κό- 
νωνος Ερμογένη  και  ^ίωνα  και  Καλλΐ6&ένη  και 
Καλλιμέδοντα.  ΰνμπαρεκάλεΰαν  δε  καΐ  από  των  ανμ- 
μάχων  πρέοβεις•  καΐ  παρεγένοντο  από  τε  Βοιωτών 

14 και.  Κορίνθου  και'Λργους.  έπει  ά'  έκε'ι  ήσαν,  6  μεν 
Ανταλκίδας  έλεγε  προς  τον  Τιρίβαζον  ότι  ειρήνης  δεό- 
μενυς  ηκοι  τη  πόλει  προς  βαΰιλέα,  καΐ  ταύτης  οΐαοπερ 


11  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  VIII.  139 

βαβίλενς  εκε^ύμει.  των  τε  γάρ  εν  τ;;  ^Αοία'Ελλτινίδων 
τίόλεων  Αακεδαιμονίονξ  βαΟίλεΙ  ουκ  άνηηοι,εΐοΟ^αι^ 
τάς  τε  νήβονς  άπάοαξ  και  τάς  αλλάς  πόλεις  αρχεΐν  Οψί~ 
0ίν  αυτόνομους  είναι,  καίτοι.,  έ'φη^  τοιαύτα  εθελοντών 
ημών  ^  τίνος  αν  ένεκα  προς  ημάς  βαβιλενς  πολεμοίη 
η  χρήματα  δαπανωη;  και  γαρ  ούδ'  έπι  βααιλέα  ΰτρα- 
τενεο&αι  ίνι/ατόν  οντε  Ά&ηναίοις  μη  ηγουμένων 
ημών  ονθ"  ημΐν  αυτονόμων  ουΰών  τών  πόλεων,  τω  1 5 
μεν  δη  Τιριβάξω  άκονοντι  ίβχνρώς  ηρεοκον  οι  τοΰ 
Άνταλκίδου  λόγοι'  τοις  δε  εναντίοις  λόγοι  ταϋτ'  ην. 
οι  τε  γαρ  Α&ηναΙοι  έφοβονντο  ΰυνΟ'έοΟ'αι  αυτόνο- 
μους είναι  τάς  νήαους,  μη  Λήμνου  και  "Ιμβρου  και 
Σκύρου  Οτερηϋ'εϊεν,  οϊ  τε  Θηβαίοι,  μη  αναγκαΰΟ•είη- 
ΰαν  άφειναι  τάς  Βοιωτίας  πόλεις  αυτόνομους,  ο'ί 
τ  ^Αργεΐοι,  ου  επεΟ•ύμουν ,  ουκ  ένόμιζον  αν  την 
Κόριν&ον  δύναα9αι  ως  "Αργός  εχειν  τοιούτων  ϋυν- 
ϋ-ηκών  και  βπονδών  γενομένων,  αύτη  μεν  η  ει- 
ρήνη ούτως  εγενετο  ατελής,  και  άπήλΟ-ον  οίκαδε 
εκαοτος. 

Ό  μέντοι  Τιρίβαζος  το  μεν  άνευ  βαΰιλέως  μετάΚ: 
Λακεδαιμονίων  γενέο&αι  ουκ  άύφαλες  αύτω  ήγεΐτο  εί- 
ναι '  λάϋ'ρα  γε  μέντοι  έδωκε  χρήματα  Ανταλκίδα,  όπως 
αν  πληρω&έντος  ναυτικού  νπό  Λακεδαιμονίων  οι  τε 
Ά&ηναΐοι  και  οι  σύμμαχοι  αυτών  μάλλον  της  ειρήνης 
προαδέοιντο,  και  τον  Κόνωνα  ώς  άδικοϋντά  τε  βασι- 
λέα και  άλη^ή  λεγόντων  Λακεδαιμονίων  είρξε.    ταύτα 
δε  ποιήαας  ανέβαινε  προς  βαβιλέα,  φράοων  α  τε  λέ- 
γοιεν  οι  Λακεδαιμόνιοι  καΐ  οτι  Κόνωνα  ΰυνειληφως 
ε'ίη  ώς  άδικοΰντα, και  έρωτηΰων  τίχρη  ποιεΐν  περ\  τού- 
των απάντων,    καΐ  βασιλεύς  μέν,  ώς  Τιρίβαζος  ανω  17 
παρ'  αύτω  ήν,  ΣτρούΟ^αν  καταπέμπει  έπιμε}.ησόμενον  ^9>'. 
τών  κατά  &άλατταν.    ό  μέντοι  Στρού&ας  ισχυρώς  τοις 


140  1 1  β.  IV.    ο  Α  Ρ.  Υ111. 

ΆΟτμ'αίοΐι^  και  τοις  ΰυμμάχοΐζ  την  γνωμην  τιροΰείχε, 
μρμνημένυς  οΰα  κακά  εΛετΐόν&ει  η  βαΰίλεως  χω'ρα 
νπ  ^/ίγηϋΛάου.  οι  δε  Λακεδαιμόνιοι  έπεί  έώρων  τυν 
Στρον&αν  τερός  εαντονς  μεν  πολεμικώς  έχοντα ,  προς 
δε  τούζ  '/ί&ηναίονς  φιλικώς^  Θιβρωνα  πεμπονΰιν  έπι 
πολεμώ  τίροζ  αυτόν,  ό  δε  διαβάς  τε  καΐ  ορμώμενος  εξ 
Έφε'ΰυν  τε  και  των  εν  Μαιάνδρου  πεδίω  πόλεων  Πριη- 
νης  τε  καΐ  Αευκόφρυοζ  καΐ  'Λχιλλείου,  έφερε  και  ηγε 

\.%τϊ]ν  βαΟιλέως.  προϊόντος  δε  του  χρόνου  κατανοήϋας 
6  Στρούϋ-ας  ότι  Θίβρων  βοηΌ-οίη  έκάΰτοτε  ατάκτως 
κα\  καταφρονητικώς ,  έπεμψεν  ιππέας  εις  το  πεδίον 
καϊ  καταδραμόντας  έκέλευύε  περιβαλλόμενους  έλαν- 
νειν  ό,τι  δυναιντο.  ό  δε  Θίβρων  έτΰγχανεν  εξ  άρίβτου 
διαΰκηνών  μετά  Θεροάνδρου  τού  ανλητού.  ην  γάρ 
6  ΘέρΟανδρος  ου  μόνον  αυλητής  άγαϋ-ός,  αλλά  κα» 

{^  αλκής,  άτε  λακωνίξων,  άντεποιεΐτο.  6  δε  Στρού- 
&ας,  ιδώ  ν  ατάκτως  τε  βοηΟ-ονντας  και  ολίγους  τους 
πρώτους,  έπιφαίνεται  πολλούς  τε  έχων  καΧύυντετα- 
γ μένους  ιππέας,  καϊ  Θίβρωνα  μεν  καϊ  Θέραανδρον 
πρώτους  απέκτειναν  έπεϊ  δ'  ούτοι  έπεοον,  έτρέψαντο 
και  το  άλλο  ύτράτευμα,  και  διώκοντες  παμπλη&εΐς 
κατέβαλον,  ήααν  δε  καϊ  οϊ  έβώΟ-ηααν  αυτών  εις  τάς 
φιλίας  πόλεις,  καϊ  πλείονες  διά  το  όψε  αίοϋ^έο^αι  της 
βοηθείας*  πολλάκις  γάρ,  και  τότε,  ούδε  παραγγεί- 
λας  την  βοη%ειαν  έποιήβατο.  και  ταϋτα  μεν  οΰτως  έγε- 
γένητο. 

20  ΕπεΙ  δ    ήλ^ον  εις  Λακεδαίμονα  οι  έκπεπτωκότες 

;!:ι^•_  Ροδίων  υπό  τοϋ  δήμου,  έδίδαΰκον  ώς  ουκ  άί,ιον  εϊη  πε- 
ριιδειν  Ά&ηναίους  'Ρόδον  καταΟτρεφαμένους  και  το- 
οαυτην  δυναμιν  ύυν%•εμένους.  γνόντες  ούν  οΊ  Λακε- 
δαιμόνιοι ώς  ει  μεν  6  δήμος  κρατήύοι,'Λ&ηναίων  έΰται 
Ρόδος  απααα,  ει  δε  οίπλουΰιώτεροι,  εαυτών,  έπλή- 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  VIII.  141 

ρωΟαν  αντοΐς  νανς  οκτώ,  ναναρχον  δε'Έκδικον  επέ- 
οτηΰαΐ'.  αννείε'τΐεμψαν  ό'  επΙ  τούτων  τών  Ί>εών  κ«ί21 
ζίίψρίδαν.  εκέλενααν  <5'  αντον  διαβάντα  είζ  τψ'Άβίκν 
τάζ  τε  Θίβρωνα  ντΐοδε^αμένας  τίόλεις  δίαΰώξειν,  κα\ 
Οτράτενμα  το  τίερκΐω&εν  αναλαβόντα  και  άλλο,  βϊ 
πο^εν  δνναιτο^  ΰνλλε^αντα  πολεμεΐν  τΐρος  Στρον- 
&ον.  6  μεν  δη  ζίιφρίδαζ  τκντ'  έηοίει,  και  τά  τ'  άλλα 
έτιετνγχανε  καΐ  Τιγράνην  τον  την  Στρον&α  έχοντα 
θυγατέρα  πορενόμενον  είξ  Σάρδείξ  λαμβάνει  ονν  αν- 
τχ]  τί}  γνναικί,  καΐ  χρημάτων  πολλ.ών  άτίελναεν  *  ωύτ* 
εν&νς  έντεν&εν  είχε  μιαι)-οΟοτεΐν.  ην  δ'  οντος  άνηρ22 
ενχαρίς  τε  ονχ  ήττον  τον  Θίβρωνος ,  μάλλον  τε  ονντε- 
ταμένοξ  κα\  εγχειρητικώτεροξ  Οτρατηγόξ.  ονδε  γαρ 
εκράτονν  αντον  αί  τον  οώματος  ηδοναί,  άλλ'  άεΐ  τΐρόζ 
ω  εϊ'η  έργω,  τούτο  εττραττεν.  6  δ^  "Εκδίκοζ  έτίεΐ  εις 
την Κνίδον  ^πλενοε  κα\  έπύ^ετο  τον  εν  τΐί'Ρόδω  δημον 
πάντα  κατέχοντα,  και  κρατούντα  κα\  κατά  γην  και 
κατά  %άλατταν  πλέον  διπλαβίαις  τριηρεβιν  η  αν- 
νος  είχεν,  -ηβνχίαν  ήγεν  έν  τΐ]  Κνίδω.  οί  δ'  αν  Αακε-2'Ά 
δαιμόνιοι  έπεί  ίίοΟ-οντο  αντον  έλάττω  έχοντα  δνναμινώο'. 
^  ωβτε  τον^  φίλονς  ώφελεΐν,  εκέλενΰαν  τον  Τελεντίαν 
βύν  ταΐζ  δώδεκα  νανοΐν  α'ις  εΐχεν  εν  τω  περί  ^-/Ιχαίαν 
κα\  Λέχαιον  κόλπω  περιπλεΐν  προς  τον'Έκδικον ,  κά- 
κεΐνον  μεν  άποπεμψαι,  αντον  δε  τών  τε  βονλομένων 
φίλων  είναι  επιμελεΐο^αι  κα\  τονς  πολεμίοχ<ς  ο,τι  δν- 
ναιτο  κακόν  ποιείν.  6  δε  Τελεντίας  έπειδη  άφίκετο 
εΙς  την  Σαμον,  προΰλαβων  εκεΐ&εν  νανς  επλενΰεν 
εις  Κνίδον,  *  οΐ'καδε.  αντος  ά'  ίπλει  είς  την  'Ρόδον,  24 
ηδη  Εχων  νανς  επτά  κα\  εϊκοΰι'  πλέων  δε  περιτνγ- 
χάνει  Φιλοκράτει  τω  Έψιάλτον  πλέοντι  μετά  δέκα 
ΐριηρων  '^^ηνη^εν  εΙς  Κνπρον  επΙ  ϋνμμαχία  τ^ 
Εϋαγόρον,  και  λαμβάνει  πάσας,  νπεναντιώτατα  δη 


142  1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  VIII. 

ταντα  αμφότεροι  εαντοΐς  ^'^^ΐτοντες  •  οί'  τε  γαρ  ^^^η~ 
ναΐοί  φίλίρ  χρωμενοι,  ραΰιλεΐ ουμμαχίαν  επεμτιον  Ευα- 
γόρα τώ  τίοΧεμουντι,  Λρός  βαβίλεα,  ο  ζε  Τελεντίας  Λα- 
κεδαιμονίων  πολεμονντων  βαΰιλεΐ  τονς  πλε'οντας  επΙ 
τω  εκείνου  τζολέμω  διεφϋ-ειρεν.  έηαναπλεΰβαξ  ^'  εις 
Κνίδον  και  δια&εμενος  α  ελαβεν^  είς'Ρόδον  αύ  άφικό- 
μένος  εβοή%•ει  τοις  τα  αυτών  φρονοϋΰίν. 

25  0[  δ'  '^ϋ-ηναιοι  νομί'οαντες  τους  Λακεδαιμονίους 

πάλιν  δύναμιν  καταβκευάζεβΟ^αι  εν  ττ}  %-αλάττΐΐ^  άντ- 
εκπέμηουβι  Θραβύβουλον  τον  Στειριε'α  αύν  τετταρά- 
κονταναυΰίν.  6  ό'  εχπλεύΰας  της  μεν  είς'Ρόδον  βοη- 
ϋ-είας  επε'ΰχε ^  νομίξων  οϋτ^  αν  αυτός  ραδίως  τιμωρή- 
ααα%-αι  τους  φίλους  των  Λακεδαιμονίων  τείχος  έχον- 
τας καΐ  Τελευτίου  ούν  ναυοΐ  τίαρόντος  ΰυμμάχου  αύ- 
τοΐς,  ουτ  αν  τους  ύφετερους  φίλους  υπό  τοΖς  πολε- 
μίοις  γενεβ&αι,  τάς  τε  πόλεις  έχοντας  και  πολύ  πλείο- 

26ι^«?  όντας  καΐ  μάχτι  κεκρατηκότας'  εις  δε  τόν'Ελ- 
ληϋποντορ  πλεύΰας  καΐ  ουδενός  αντιπάλου  παρόντος 
ενόμιΰε  καταπράξαι  αν  τι  τι~]  πόλει  άγα&όν.  και  ούτω 
δη  πρώτον  μεν  καταμα%•ων  βτααιάζοντας  Μήδοκόν  τε 
τόν^Οδρυύών βαβιλε'α  καΐΣεύϋ-ην  τον επΙ ϋ-αλάττη  άρ- 
χοντα άλληλοις  μεν  διήλλα^εν  αι'τον^,  'Λ&ηναίοις  δε 
φίλους  καΙ  βυμμάχους  έποίηΟε^  νομίζων  και  τάς  υπό  τ/] 
Θράκη  οίκούΰας Ελληνίδας  πόλεις  φίλων  όντων  τούτων 

27  μάλλον  προβεχειν  αν  τοις  ^Λ&ηναίοις  τον  νουν.  εχόν- 
των δε  τούτων  τε  καλώς  καΐ  τών  εν  τη  '/4οία  πόλεων 
δια  το  βασιλέα  φίλον  τοις  Λ%•ηναίοις  είναι ,  πλεύοας 
εις  Βυξάντιον  άπέδοτο  την  δεκάτην  τών  εκ  τον  Πόν- 
του πλεόντων,  μετέϋτηοε  δε  εξ  ολιγαρχίας  είς  τυ  δήμο-• 
κρατεΐϋ%^αι  τους  Βυξαντίους•  ώΰτε  ουκ  άχχ>εινώς  εώρα 
6  τώνΒυξαντίων  δήμος  Αθηναίους  υτι  πλείΰτους  παρ- 

28  όντας  εν  τη  πόλει.   ταύτα  δε  πράξας  και  Καλ.χ7]δονίονς 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  VIII.  148 

φίλους  προσποιηΰάμενος  απεχλει  εξω  τον  ΈλΙηο- 
Τΐοντον.  επιτυχών  ό'  εν  τ/]  Αέοβφ  ταΐς  πόλεΰι  πάβαις 
ίτλην  Ά'Ιυτιληναίων  λακηνίζονΰαις  ^  έπ'  ου  δ  ε  μίαν  αυ- 
τών Ύίει ,  ηρίν  έν  Μυτι,?.ηνϊ]  ΰυντά^ας  τους  τε  από  των 
εαυτόν  νεών  τετρακοοίους  όπλίτας  καΐ  τους  εκ  των  πό- 
λεων φυγάδας ,  υΰοΰ  εις  Μντιλήνην  κατεπεφεύγεΰαν, 
καΐ  αυτών  δε  Μυτιληναίων  τους  ερρωμενεΰτάτους 
προολαβών,  καΐ  ελπίδας  ύποϋ-είς  τοις  μεν  Μυτιληναία 
οις  ώς  έάν  λάβί]  τάς  πόλεις,  προΰτάται  πάβης  Αέ(ίβου 
εΰονταί,  τοί^  ί^ί  φυγάοιν  ώς  έάν  όμοΰ  όντες  έπΙ  μίαν 
εκάοτην  τών  πόλεοιν  ί'ωοιν,  ικανοί  έ'ΰονται  άπαντες 
εις  τάς  πατρίδας  άναΰω^ήναι ,  τοις  δ'  αύ  έπιβάταις 
ώς  φίλην  Αέοβον  προοποιηΰαντες  τ>^  πόλει  πολλήν  εύ- 
πορίαν  χρημάτων  διαπεπραγμένοι  εΰονται,  ταύτα  δε 
παραμυ^ηοάμενος  καΐ  Ουντάξας  ήγεν  αυτούς  έπΙ  Μη- 
&υμναν.  Θηρίμαχος  μέντοι,  ος  άρμοΟτης  έτύγχανεν^^ 
ών  τών  Λακεδαιμονίων ,  ώς  ηκουΰε  τον  Θραβύβου- 
λον  προΰιέναι,  τους  τ'  από  τών  αυτού  νεών  λαβών 
έπιβάτας  καϊ  αυτούς  τους  Μη%•υμναίους  και  όΰοι  Μυ- 
τιληναίων φυγάδες  έτύγχανον  αντο9•ί,  απηντο:)ν  έπΧ  τα 
όρια.  μάγ^ης  δε  γενομένης  ό  μεν  Θηρίμαχος  αυτού  άπο- 
Ο-νηβκει,  τών  δ'  άλλων  φενγόντων  πολλοί  άπέ&ανον. 
εκ  δε  τούτου  τάς  μεν  προΟηγάγετο  τών  πόλεων,  εκ  δε  30 
τών  ου  προΰχωρουΰών  λεηλατών  χρήματα  τοις  ΰτρα-  38» 
τιώταις,  Ηΰπευβεν  εις  την  'Ρόδον  άφικέΰ %^αι.  όπως 
δ'  αν  και  εκεί  ώς  έρρωμενέΰτατον  το  Οτράτευμα 
ποιηβαιτο,  ίξ  άλλων  τε  πόλεων  ηργνρολόγει  κάί  εις 
"Αύπενδον  άφικό μένος  ώρμίβατο  εις  τον  Ευρνμέδοντα 
ποταμόν.  ηδη  ό'  έχβντος  αντού  χρήματα  παρά  τών 
Άΰπενδίων,  άδικηόάντων  τι  εκ  τών  άγρσίν  τών  βτρα- 
τιωτών,  όργιβ&έντες  οι  Άοπένδιοι  της  ννκτός  έπιπε- 
βόντες  κατακόπτουΟιν  εν  ττ]  ϋκηντι  αυτόν. 


144  1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.  VIII. 

31  ΚκΙ  Θρασύβουλος  μεν  δη  μάλα  δοκών  άνηρ  κγα- 
&^ος  Ηναι  όντως  ετελεντηΰεν.  οι  μεντοι  Ά^γιναΐοί  ελό- 
μενοί  άντ'  αντον  'γίγνρριον  ετά  τας  νανς  ε^ετΐεμψαν. 
αίΰ^όμενοι  ό'  Οί"  Λακεδαιμόνιοι  οτι  η  δεκάτη  τε  τοον 
εκ  τον  Πόντου  πεπραμένη  εί'η  εν  Βνξαντίω  νπ  Άΰ-η- 
ναίων  καΐ  Καλχηδόνα  έ'χονΰι  καΙ  αΐ  αλλκι  Έλληΰτίόν- 
τιαι  πόλεις  φίλον  όντος  αντοΐς  Φαρναβάζον  εν  ,εχοιεν^ 

32  εγνωΰαν  έπιμελητέον  είναι,  τω  μεν  ονν  /ύερκνλίδα 
ονδίν  εαεμφοντο•  '^να^ίβιος  μεντοι  φίλων  αντω  γε- 
νομένων των  εφόρων  διεττράξατο  ώύτε  αντος  εκπλεν- 
ΰαι  άρμοΰτης  είς"^βνδον.  ει  δβ  λάβοι  άφορμην  καΐ 
νανς^  και  ηολεμηΰειν  ντΐΐβχνεΐτο  τοις  ΆΟ-ηναίοις.  ωΰτε 

33  μη  ^χειν  έκείνοις  καλώς  τα  έν'Ελληβτίόντω.  οι  μεν  δη 
δόντες  καΐ  τρεις  τριήρεις  καΐ  άφορμην  εις  ^ενονς  χι- 
λίονς  εξέπεμψαν  τον Άνα^ίβιον.  6  δε  επειδή  άφίκετο, 
κατά  γην  μεν  ά^ροίΰας  ^ενικον  τών  τ  Αίολίδων  πό- 
λεων παρεΰπάτό  τινας  τον  Φαρναβάζον  καΐ  επιΟτρα- 
τενΰάύαις  ταΐς  πόλεβιν  επΙ  την'Άβνδον  άντεπεβτρά- 
τενε  κα\  επεπορενετο  καΐ  εδηον  την  χώραν  αυτών  •  και 
νανς  δε  προς  αίς  είχε  Ονμπληρώβας  έξ  Άβνδον  τρεις 
αλλάς  κατηγεν ,  εΐτίπον  λαμβάνοι  Άϋ•ηναίων  πλοΐον 

34  η  τ^ών  εκείνων  βνμμάχων.  αίβ&όμενοι  δε  ταντα  οΊ 
'Λϋ-ηναιοι  και  δεδιότες  μη  φΟ^αρείη  βφίΰιν  α  κατε- 
βκεναοεν  εν  τω  Έλληβπόντω  Θραβνβουλος^  άντεκπέμ- 
πονΟιν'ΐφικράτη  νανς  οκτώ  έχοντα  καΐ  πελταΰτάς  εις 
διακοβίονς  καΐ  χιλίονς.  οί  πλεΐοτοι  δ\  αντών  ήΟαν  ών 
εν  Κορίν&ω  ήρζεν.  επεί  γάρ  οί  Άργεΐοι  την  Κόριν^ον 
Άργος  επεποίηντο,  ονδεν  έ'φαΰαν  αυτών  δεΐβ^^αι•  και 
γάρ  άπεκτόνει  τινάς  τών  άργολι%όντων  ■    κα\  οντως' 

^^άπελ^ών  ^Α^ηναζε  οίκοι  έ'τνχεν  ών.    επεΙ  δε  άφίκετο 
288!  εΙς  Χερρόνηΰον^  το  μεν  πρώτον^Αναξίβιος  και  Ιφικρά- 
της λ  ιγίτά  ς  διαπεμποντες  επολεμονν  άλληλοις-  προϊ- 


1 1  Β.  IV.    Ο  Α  Ρ.   VIII.  145 

όντοξ  δε  τον  χρόνου  6  Ιφικράτης  αία&όμενος  και  '^να- 
ξί'βιον  οΐχόμίνον  εις  "Αντανδρον  βνν  τε  τοις  μιΰ&οφό- 
ροις  χαΐ  τοις  περί  αυτόν  Αακωνικοΐς  και  βνν  Άβν^ 
δηνοΐς  διακούίοις  όπλίταις.^  καΐ  άκονοας  οτι  την'Άν- 
τανδρον  φιλίαν  τΐροϋειληφώς  επ;,  νπονοών  οτι  κα- 
ταΟτήΰας  αύ  την  εκεί  φρουράν  άτΐοπορενΰοιτο  Λα- 
λιν  καΐ  άπάξοι  τους  Άβυδηνυνς  οί'καδε,  διαβάς  της 
νυκτός  ί}  ερημότατον  ην  τήςΆβυδηνής  καΐ  έπανελ^ών 
εις  τα  ορη  ένέδραν  έτίοιηύατο.  τάς  δε  τριήρεις  αϊ  διή~ 
γαγον  αυτόν  έκ^λενε  τΐαρατιλεΐν  αμα  τ;)  ημέρα  ηαρά 
την  Χερρόνηΰον  την  ανω ^  ο:τω^  δοκοίη^  ωαπερ  είώ- 
%•ει^  έπ'  άργυρολογίαν  έττανατζετιΡ.ευκέναι.  ταύτα  (5ε  36 
ποιήοας  ουκ  έίρεΰΰ&η,  άλλ'  όΆναξίβιυς  άπετίορεύετο^ 
οΰς  μεν  ελεγετο,  ούδε  των  ιερών  γεγενημέ}•ων  αύτω 
εκείνη  τι]  ήμερα,  αλλά  καταφρονήοας,  ότι  δια  φιλίας 
τε  επορεύετο  καΐ  εις  τίόλιν  φιλίαν  και  ότι  ήκουε  των 
άπαντώντων  τον  Ιφικράτη  άναπεπλευκέναι  την  έπΙ 
Προκοννήβον  ,  άμελέΰτερον  έπορενετο.  όμως  δε  ό  37 
Ιφικράτης,  εως  μεν  εν  τω  ίβοπέδω  το  βτράτευμα  του 
^Ανα^ιβίον  ην ,  ουκ  εζανίΰτατο  •  επειδή  δε  οι  μεν  Άβυ- 
δηνοί  αφηγούμενοι  ήδη  εν  τω  παρά  Κρεμαβτήν  ήοαν 
τΐεδίω,  ενΌ-α  έϋτΐ  τα  χρΰϋεια  αύτοίς,  το  ό'  άλλο  βτρά- 
τευμα  ετίόμενον  εν  τω  κατάντει  ήν,  6  δε  ^Αναξίβιος 
άρτι  κατέβαινε  βνν  τοις  Αακωνικοΐς ,  εν  τούτω  ό  ^Ιφι- 
κράτης εξανίβτηοι  τήν  ένέδραν  καΐ  δρόμω  έφέρετο 
προς  αυτόν,  καΐ  6  Άναξίβιος  γνονς  μή  είναι  ελπίδα  38 
ΰωτηρίας,  όρων  έπΙ  πολχ>  τε  καΐ  Οτενόν  έκτεταμένον 
το  εαυτού  Οτράτενμα,  καΐ  νομίζων  προς  το  άναντες 
ουκ  αν  δύναϋ^αι  βαφώς  βοη^ηβαι  εαυτώ  τους  προελψ 
λυ&ότας,  ορών  δε  και  έκπεπληγ μένους  απαντάς,  ώζ 
ειδον  τήν  ένέδραν ,  είπε  προς  τους  παροντας ,  "Ανδρες, 
ε'ίχοί  μεν  ένϋ•άδε  καλόν  άπο^ανεΐν  ύμεΐς  δε  πριν  ΰνμτ- 
ΧβηορΗ.  ΗΪ5ΐ.  Ογ.  ΙΟ 


146       1 1  α.  IV.  ο  Α  Ρ.  VIII.    1 1  β.  ν.  ο  Α  ρ.  Ι. 

3^  μί^οα  τοις  πολεμίοις  οπενδετε  είξ  την  αωτηρίαν.  κοί 
εαύτ  έλεγε  καί  παρά  τυν  ύπαοπιοτον  λαβών  την  άΰπί- 
δα  εν  χωρά  αντυϋ  μαχόμενος  άπο&νήβκει.  χαΐ  τά  παι- 
δικά μέντοι  αυτώ  παρέμεινε ,  καΐ  των  Λακεδαιμονίων 
δε  των  αννεληλν^ότων  εκ  των  πόλεων  άρμοβτηρων 
ως  δώδεκα  μαχόμενοι  ΰνναπέ&ανον  οί  δ'  άλλοι  φεν- 
γοντες  έπιπτον.  οι  δ^  έδίωκον  μέχρι  τον  άβτεως.  καΐ 
των  τε  άλλων  ώς  διακόοιοι  άπέ&ανον  καΐ  των  'Λβνδη- 
νών  οπλιτών  περί  πεντήκοντα,  ταντα  δε  πράξας  ό 
Ιφικράτης  άνεχο^ρηΰε  πάλιν  εις  Χερρόνηβον. 


3^ 


[Ε.] 


:€. 


Ι.  £ΐ.αΙ  τά  μεν  δη  περίΈλλήβποντον  Ά&ηναίοις  τε  και 
58$. Λακεδαιμονίοις τοιαύτα  ην.  ών  δε  πάλιν  ό'Ετεόνικος 
εν  τϊ]  Αίγίνη^  και  επιμιξία  χρωμένων  τον  πρόο^εν  χρό- 
νον  των  Αιγινητών  προς  τονς'ΑΟ-ηναίονς ,  έπεί  φανε- 
ρώς  κατά  &άλατταν  6  πόλεμος  έπολεμεΐτο ,  βννδόξαν 
και  τοις  έφόροις  εφίηηι  ληξεΰΟ-αι  τον  βονλόμενον  .εκ 

!2  της  Αττικής,  οι  δ'  Ά&ηναιοί  πυλιορκονμενοι  νπ  αυ- 
τών ,  πέμψαντες  εις  Αίγιναν  και  όπλίτας  καΐ  ύτρατη- 
γόν  αυτών  Πάμφιλον  έπετείχιύαν  Αίγινήταις  καΐ  επο- 
λιόρκουν  αύτονς  καΐ  κατά  γήν  και  κατά  ϋ-άλατταν  δέ- 
κα τριηρεΰιν.  ό  μέντοι  Τελεντίας  τυχών  επΙ  των  νη- 
ϋων  ποι  άφιγμένος  κατά  χρημάτων  πόρον,  ακονοας 
ταϋτα[περΙ  τον  έπιτειχιβμον],  έβοή%-ει  τοις  Αίγινηταις ' 
και  το  μεν  ναυτικον  άπηλαΟε,  το  δ'  έπιτείχκίμα  διε- 
φνλαττεν  υ  Πάμφιλος. 

3  Έκ  δε  τούτον  από  Αακεδαιμονίων'ΐέραξ  ναύαρχος 
άφικνεΤται.    κάκεΐνος  μεν  παραλαμβάνει  το  ναντικόν^ 


1 1  Β.  ν.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  147 

6  ί^  Τελεντίας  μακαριωτατα  δη  άπέπλενβεν  οΓκαίί, 
■ηνίκα  γάρ  έηΐ  %•άλατταν  κατέβαινεν  εη  οίκον  ορμά  μέ- 
νος, ονδείς  εκείνον  των  Οτρατιωτών  ος  ονκ  έδεξιωΰιχ- 
το,  καΐ  ο  μεν  έβτεφάνωΰεν,  ύ  ^ε  εταινίωΰεν ,  οί  ί' 
νΰτερήβαντες  όμως  καΐ  αναγομένου  ερριπτυν  είςτψ' 
^άλατταν  βτεφάνονς  καΐ  ηνχοντο  αύτφ  πολλά  κάγα- 
^ά.  γιγνώβκω  μεν  ονν  οτι  εν  τούτοις  οντε  δαπάνημα  4 
ονχε  κ,ίνδννον  οντε  μηχάνημα  άξίόλογον  ονδεν  διη- 
γούμαι• αλλά  ναι  μά  ^ία  τόδε  ά^ιόν  μοί.  δοκεΐ  είναι 
άνδρΐ  έννοεΐν ,  τι  ποτέ  ποιών  ό  Τελεντίας  οντω  διέ- 
%•ηκε  τονς  άρχομένονς.  τοντο  γάρ  ηδη  πολλών  και 
χρημάτων  και  κινδύνων  άξιολογώτατον  ανδρός  έργον 
έΰτίν. 

Ό  δ'  αν  'ίεραξ  τάς  μεν  αλλάς  νανς  λαβών  πάλιν  ^ 
ίπλει  εές'Ρόδον,  εν  ^ίγίντ]  δε  τριήρεις  δώδεκα  κατέ- 
λιπε  καΐ  Γοργοίπαν  τον  αντον  έπιβτολέα  άρμοβτήν. 
και  εκ  τούτον  έπολιορκονντο  μάλλον  οί  εν  τώ  επιτει- 
χίβματι  των  Ά&ηναίων  η  οι  εν  τη  πάλει  •  ωοτε  νπο  -φη- 
φίβματος  Άϋ-ηναΐοι  πληρώβαντες  νανς  πολλάς  άπεκο- 
μίβαντο  εξΑίγίνης  πεμπτω  μηνΐ  τονς  έκ  τον  φρονρίον. 
τούτων  δε  γενομένων  οί  '^ϋ•ηναΐοι  πάλιν  αν  πράγμα- 
τα είχον  νπό  τε  τών  ληβτών  καΐ  τον  Γοργώπα  •  καΐ  άν- 
τιπληρονΰι  νανς  τριΟκαίδεκα,  και  αίρούνται  Εννη- 
μον  ναύαρχον  έπ'  αντάς.  •  οντος  δε  τον  'ΐέρακος  εν  τη^ 
'Ρόδω  οί  Λακεδαιμόνιοι  ^Ανταλκίδαν  ναύαρχον  έκπέμ- 
πονοι,  νομίζοντες  και  Τιριβάξω  τοντο  ποιονντες  μά- 
λιΟτ  αν  χαρίζεο&αι.  6  δε  Ανταλκίδας  επει  άφίκετο  εις 
ΑΙγιναν,ύνμπαραλαβών  τάς  τον  Γοργώπα  νανς  Βπλεν- 
0εν  εις  "Εφεΰον  ,\  καΐ  τον  μεν  Γοργώπαν  πάλιν  άπο- 
ηέιχπει  εις  Αϊγιναν  βνν  ταΐς  δώδεκα  νανσίν,  έπΙ  δε 
■ϋαΐς  αλλαις  Νικόλοχον  έπέβτηΰε  τον  έπιβτολέα.  καΐ  ή 
μεν  Νιχόλοχος  βοη&ών  Άβνδηνοίς  έπλει  έκεΐσε  •  πα- 

10* 


148  Μ  Β.    V.  Ο  Α  Ρ.  Ι. 

ρατρεπό μένος  δε  εις  Τένεδον  εδιρν  την  χώραν,  καΐ 
Τ  χρήματα  λαβών  άπεπλενΰεν  είς'Άβνδον.γ^οί  δε  τών 
Άϋ•ηναίων  ατρατηγυΐ  ά&ροίΰΟ-εντες  από  Σαμυ&ράκης 
τ  ε  καΐ  Θάΰον  καΐ  τών  κατ  εκείνα  χωρίων  εβοήύ-ονν 
τοΙς  Τενεδίοις.  ώς  δ^  ^(ί&οντο  εις  'Άβνδον  καταπε- 
πλενκότα  τον  Νικόλυχον,  ορμώμενοι  εκ  Χερρονήοον 
εηυλιόρκονν  αντον  έχοντα  νανς  πέντε  και  είκοοι  δύο 
καΐ  τριάκοντα  ταΐς  με%•^  εαυτών.  6  μέντοι  Γοργώπας 
αποπλέων  ε|  Έφέοον  περιτνγχάνει  Ευνόμω  •  καΐτότε 
μεν  κατέφνγεν  εις  Αιγιναν  μικρόν  προ  ηλίου  δυΰμών•^ 
^έκβιβάβας  5'  εύ%•ύς  εδείπνιζε  τους  βτρατιώτας.  δ  ά' 
Εϋνομος  ολίγον  χρόνον  ύπομείνας  άπέπλει.  νυκτός 
δ'  επιγενόμενης,  φως  έχων,  ωΰπερ  νομίζεται,  άψη- 
γείτο ,  όπως  μη  πλανώνται  αί  έπόμεναι.  6  δ^ε  Γοργώ- 
πας  έμβιβάοας  εύΟ-νς  έπηκολού&ει  κατά  τον  λαμπτή- 
ρα, υπολειπόμενος,  όπως  μη  φανερός  είη  μηδ'  αί'σ^η- 
Οιν  παρέχοι,  λίϋ-ων  τε  ιρόφω  τών  κελευοτών  άντΙ  φω- 
9νής  χρωμένων  και  παραγωγή  τών  κωπών.  έπεϊ  δε 
ήΰαν  αί  του  Ευνόμου  προς  τή  γή  περί  ΖωΟτήρα  της 
Αττικής,  έκέλευε  τή  οάλπιγγι  επιπλεΐν.  τω  δ'  Ευνό- 
μω εξ  ένίων  μεν  τών  νεών  άρτι  έξέβαινον,  οι  δε  και  έτι 
"  ώρμίζοντο,  οί  δε  και  έτι  κατέπλεον.  ναυμαχίας  δε 
πρυςτήν  οελήνην  γενομένης,  τέτταρας  τριήρεις  λαμ- 
βάνει 6  Γυργώπαβ,  και  άναδηβάμενος  ωχετο  άγων  εις  — 
Αιγιναν  αί  δ'  άλλκι  νήες  αιτών  *Α%'ηναίων  εις  τον 
Πειραιά  κατέφυγον. 
10  Μετά  δε  ταύτα  Χαβρίας  έξέπλει  εις  Κύπρον  βοη- 

ϋ^ών  Ευαγόρα,  πελταΰτάς  τ'  έχωνοκτακοοίους-καΐ  δέ- 
κα τριήρεις,  προΰλαβών  δε  και  Ά&ήνη&εν  άλλας  τε 
ναϋς  καΐ  όπλίτας.  αυτός  μεν  της  νυκτός  άποβάς  εις  την 
Αιγιναν  πορρωτέρω  τοϋ  Ηρακλείου  εν  κοίλω  χωρίω 
ένήδρευβεν ,  έχων  τους  πελταΰτάς.    άμα  δε  τή  ημέρα, 


1 1  Β.  ν.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  149 

ωΟΛερ  ΰννεκειτο,  ηκον  οί  των  ^Α%•ηνκίων  οπλΐται .  ^η- 
μαίνέτον  αντών  ηγουμένου^  καΐ  άνέβαινον  τον  Ηρά- 
κλειου έπέκεινα  ώς  εκκαίδεκα  ΰταδίονς,  εν^αη  Τρι- 
πνργία  καλείται,  άκονΰας  δε  ταύτα  6  Γοργώπας^  εβοη-  11 
ϋ-ει  μετά  τε  των  Αιγινητών  καΐ  6νν  τοΓ?  των  νεών  έηι- 
βάταις  καΐ  Στίαρτιατών  οι  ετνχον  αΌτό%•ι  παρόντες 
οκτώ.  καΐ  άηο  των  πληρωμάτων  δ\  των  εκ  των  νεών 
εκήρνξε  βυη&εΐν  όσοι  έλενΰ-εροι  είεν  ώ'στ'  εβοηϋ-ουν 
καΙ  τούτων  πολλοίς  ο,τι  έδννατο  εκαβτος  οπλον  έχων.  .^ 
επεί  δε  παρηλλα^αν  οι  πρώτοι  την  ενέδραν ,  εξανίΰταν-^^ 
ται  οί  περί  τον  Χαβρίαν.  καΐ  ενΌ-νς  ηκόντιζον  και  εβαλ- 
λον.  έπηβαν  δ\  καΐ  οι  εκ  τών  νεών  άποβεβηκότες 
όπλΐταί.  καΐ  οί  μεν  πρώτοι  ^  ατε  ονδενοξ  ά^ροου  ον- 
το?,  ταχύ  άπεϋ'ανον ,  ωνήνΓοργώπας  τε  καΐ  οί  Λα- 
κεδαιμόνιοι '  επεί  δε  ούτοι  επεϋον^  ετράπηβαν  δη  καΐ  οί 
άλλοι,  και  απέΟ'ανον  Αιγινητών  μεν  ώ^  πεντήκοντα  και 
εκατόν^  ξ,ενοι  δε  και  μέτοικοι  και  νανται  καταδεδραμη- 
κοτες  ονκ  έ?Μττονς  διακοοίων.  \έκ  δε  τούτου  οί  μ£ν13 
Αθηναίοι,  ώοπερ  εν  ειρήνη.^  επλεον  την  ^άλατταν 
ονδε  γαρ  τω  Έτεονίκω  ηΰ•ε.ΙθΊ/  οί  νανται  καίπερ  άνα- 
γκάζοντι  έμβάλλειν ,  έπεΙ  μιΰ&όν  ονκ  εδίδον. 

Εκ  δε  τούτον  οί  Λακεδαιμόνιοι  Τελεντίαν  αν 
^β^ι^τ^  εκπέμπονοιν  έπΙ  ταντας  τάς  νανς  ναναρχον. 
ώς  δε  είδον  αντόν  ηκοντα  οί  νανται^  νπερηΰ&ηΰαν.  6 
δ  αντονςβνγκαλέΰας  είπετοιάδε.  'ίΐ  άνδρες  βτρατιώ- \  4 
ται,  εγώ  χρήματα  μεν  ονκ  ^χων  ηκω  "  εάν  μεντοι  ϋ^εος 
ε^έλη  καΐ  νμεις  ονμπρο^νμηο&ε  ^,  πειράαομαι  τα  επι- 
τήδεια νμΐν  ως  πλεΐβτα  πορίζειν.  εν  ί'  ΐβτε^  εγώ  όταν 
υμών  άρχω,  ενχομαί  τε  ονδεν  ήττον  ζην  νμάς  η  καΐ 
έμαντόν,  τά  τ  επιτήδεια  ^ανμάΰαιτε  μεν  αν  ζΰ^Άς,  ει 
φαίην  βονλεα&αι  νμάς  μάλλον  η  έμΐ  ^χειν'  έγώ  δε  νη 
τονς  &εονς  καΐ  δε^αίμην  αν  αυτο^  μάλλον  όνο  ημέρας 


150  1 1  Β.  V.    Ο  Α  Ρ.  Ι. 

αΰί,τος  η  υμάς  μίαν  γενέθ%ία'  η  γε  μην  &νρ«  η  έμη 
άνεωκτο  μεν  δήτίυν  καΐ  πρ06ϋ•εν[ε£ύίεν(χι]τω  δευμενω 

15  τι  εμού,  άνεώ^εται  δε  καΐ  νυν.  ωβτε  όταν  νμεΐς  πλήρη 
εχητε  τα  ετίίτήδεία,  τότε  καΐ  έμε  οψεο&ε  άφΟ-υνώτερον 
διαιτωμενον  •  ην  δε  άνεχόμενόν  με  οράτε  καΐ  ψνχη  καΐ 
&άλ7ΐη  καΐ  άγρνπνίαν ,  οί'εβ^ε  και  νμεΐς  ταντα  πάντα 
καρτερειν.  ονδεν  γαρ  εγώ  τούτων  κελεύω  υμάς  ποιεΐν 
ίνα  ανιάΰΰ'ε,  άλλ'  ίνα  εκ  τούτων  άγα&όν  τι  λαμβάνητε, 

16  και  ι?  πόλις  δέ  τοι,  ^ψ^ι  ^  άνδρες  ατρατιώται,  η  ημέ- 
τερα ,  η  δοκεΐ  ευδαίμων  δίνα^ ,  ευ  ί'ατε  οτι  τάγαύ^ά  και 
τα  καλά  εκτηΰατο  ου  ρα^υμοϋΰαΜλλάε&έλονβα  καΐ  πο- 
νεΐν  και  κινδυνεύειν,  οπότε  δεοι.  καΐ  υμεΐς  ονν  ητε  μεν 
και  ηρότερον  ^  ώς  εγώ  οίδα,  άνδρες  άγα&οί'  νύν  δε 
πειρά6%^αι  χρή  ετι  άμείνονας  γίγνεαϋ-αι ,  ί.Ί/'  ηδέως  μεν 

ΧΤΰνμπονωμεν,  ηδέως  δε  ΰννενδαιμονώμεν.  τί  γαρ  ηδιον 
■η  μηδένα  άνϋ-ρώπων  κολακεύειν  μήτε  "Ελληνα  μήτε 
βάρβαρον  ένεκα  μιθ%•οϋ ,  άλλ'  έαυτοΐς  ικανούς  είναι 
τα  επιτήδεια  πορίξεβ&αι,  καΐ  ταύτα  ό&ενπερ  κάλλι- 
ΰτον ;  η  γαρ  τοι  εν  πολεμώ  άπυ  των  πολεμίων  αφθονία 
ευ  ίΰτε  οτι  άμα  τροφην  τε  καΐ  εϋκλειαν  εν  πάοιν  αν- 
ϋ-ρώποις  παρέχεται. 

18  Ό  μεν  ταύτ^  είπεν,  οι  δε  πάντες  άνεβόηΟαν  παρ- 
αγγέλλειν  ό,τι  αν  δέη,  ώς  οφών  ύπηρετηβόντων.  ο 
δε  τε&νμένος  έτύγχανεν  είπε  δέ,  "Αγετε,  ώ  άνδρες, 
δειπνήβατε  μέν ,  ώοπερ  και  έμέλλετε•  προπαράβχε- 
β%α  δέ  μοι  μιας  ημέρας  6ΐτον.  έπειτα  δε  ηκετε  έπΙ 
τάς  ναύς  αντίκα  μά,λα,  όπως  πλεύοωμεν  έν&α  ϋ-εός 

19εΟ-έλει,  εν  καιρώ  άφιξόμενοι.  επειδή  δε  ηλ&ον,  έμ- 
βιβαΰάμενος  αύτονς  εις  τάς  νανς  έπλει  της  νυκτός  εις 
τον  λιμένα  των  ^ΑΟ^ηναίων,  τοτΐ  μεν  άναπανων  καί 
παραγγέλλων  άποκοιμάο^αι,  τότε  δε  κώπαις  πρυβκο- 
μιζό μένος,    ει  δέ  τις  νπολαμβάνει  ώς  άφρόνως  επλει 


1. 1  13.    V.     Ο  Α  Ρ.   Ι.  151 

^ωββχη  τριήρεις  έχων  επί  ττολλάς  νανς  χεκτημε'νονς, 
4ννοΎΐ<ίάτω  τον  άναλογιΰμόν  αντον.  εκείνος  γαρ  ενό-^0 
μιοεν  άμελεΰτερον^  μεν  εχειν  τους  ^Α&ηναίονς  περί  το 
εν  τω  λιμενι  ναυτικό  ν  Γοργώπα  άτΐολωλότος '  ει  δε  καΐ 
εϊεν  τριήρεις  ορμονβαι,  άαφαλεΰτερον  ήγήΰατο  έπ 
£/'κοσι  νανς  ^Αϋ-ήνηύιν  ονβας  πλεϋααι  η  άλλοθι  δέκα 
των  μεν  γαρ  ^'ξω  γιδει  οτι  κατά  νανν  εμελλον  οι  νανται 
Οκηνήΰειν^  των  ό'  ΆΟ-ήνησιν  έγίγνωοκεν  οτι  οι  μεν 
τρηίραρχοι  οίκοι  κα&ενδήΰοιεν,  οι  δε  νανται  άλλος  αλ- 
λτι  ΰκηνήβοιεν.  επλει  μεν  δη  ταύτα  διανοη&είς '  επειδή  2ΐ 
δε  απείχε  πέντε  η  ?ξ  στάδια  τον  λιμένος^  ηΰνχίαν  είχε 
'καΐ  άνέπανεν.  ως  δε  ημέρα  νπέφαινεν,  ήγεΐτο•  ο[  δϊ 
έπηκολον&ονν.  καΐ  καταδνειν  μεν  ονκ  εί'α  βτρογγνλον 
πλοΓον  ονδ\  λνμαίνεβΟ-αι  ταις  εαυτών  νανβίν  ει  δέ 
που  τριήρη  ίδοιεν  όρμονΰαν,  ταύτην  πειράϋ&αι  απλούν 
ποιεΐν,  τα  δε  φορτηγικά  πλοία  καΐ  γέμοντα  άναδουμέ- 
νους  αγειν  εξω ,  εκ  δε  των  μειζόνων  έμβαίνοντας  οπού 
δνναιντο  τους  ανθρώπους  λαμβάνειν,  ήβαν  δέ  τίνες 
ο'ι  καΐ  έχπηδήΰαντες  εις  το  δείγμα  εμπόρους  τέ  τινας 
καΐ  ΐ'ανκλήρους  ΰυναρπάοαντες  ε^ς  τάς  νανς  είΰήνε- 
γκαν.  6  μεν  δη  ταύτα  έπεποιήκει.  των  δε  ^Αΰ•ηναίωνίί2 
οι  μεν  αίο&όμενοι  ενδο^εν  έ&εον  έζω,  ΰκεψόμενοι  τις  ή 
κραυγή,  οι  δε  εξω&εν  οίκαδε  επι  τα  όπλα,  οΐ  δε  και  εις 
άΰτυ  άγγελούντες.  πάντες  <ϊ'  Άϋ-ηναΐοι  τότε  έβοή&η- 
ϋαν  και  δπλίται  καΐ  ιππείς,  ώς  τού  Πειραιώς  έαλω- 
κότος.  6  (Ϊ£  τα  μεν  πλοία  άπέοτειλεν  εις  Αΐγιναν ,  και  23 
των  τριηρών  τρεις  ή  τέτταρας  βυναπαγαγεΐν  έκέλευβε, 
ταΐς  δε  αλλαις  παραπλέων  παρά  την  Άττικήν,  άτε  εκ 
τον  λιμένος  πλέων,  πολλά  και  αλιευτικά  ^λαβε  καΐ 
7τοο0•μεΐα  αν&ρωπων  μεΰτά,  καταπλέοντα  άπο  νή- 
<3ων.  έπΙ  δε  Σ!υνΐ'ίορ  έλ^ών  κο.Ι  οΡ.κάδας  γεμούσας  τάς 
μέν  τινας  σίτην ,  τάς  δε  και  έμπολής ,  έλαβε,    ταντα  δΐ  24 


152  ΜΒ.ν.    Ο  Α  Ρ.  1. 

ποίηοας  ά7ΐέπ?.εν()εν  εις  Αΐγίναν.  και  άτίυόόμενυςί  τά 
λάφνρα  μηνός  ακίΟ^ον  προύδωκε  τοις  Οτραηώταις.  και 
το  λοιπόν  δε  περιπλέων  έλάμβανεν  υ,η  εδννατο.  και 
ταύτα  ποιών  πλήρεις  τε  τάς  νανς  έτρεφε  καΐ  τους  βτρα- 
τιώτας  είχεν  ηδεως  καΐ  ταχέως  νπηρετονντας.    __:^..>,=»- 

25  Ό  δε  ^Ανταλκίδας  κατε'βη  μεν  μετά  Τιριβάξον  δια- 
δδί  πεπραγμένος  βνμμαχεΐν  βαΟιλέα ,  ει  μη  έΟ^έλοιεν  Άϋ^η- 

ναΐοί  καΐ  ο[  ΰνμμαχοι,  χρήύ&αί  τι}  ειρήνη  τι  αυτός  ελε- 
γεν.  ώς  δ'  ηκονΰε  Νικόλοχον  ϋύν  ταίς  ναυβί  πολιορ- 
κεΙ(ί%•αι  ένΆβύδω  νπό  'ΐφικράτους  καΐ  ζΐιοτίμου ,  ^^ζΐ] 
φχετο  είς'Άβυδον.  εκεΐΰ-εν  δε  λαβών  το  ναυτικον  νυ- 
κτός άνηγετο^  διαοπείρας  λόγον  ώς  μεταπεμπομένων 
των  Καλχηδονίων  •  όρμυβάμενος  δε  εν  Περκώττ]  ηβυ- 

26  χίοιν  είχεν.  αίϋ&όμενοί  δε  οι  περί  ^ημαινετον  καΐ  ^ιο- 
νύΰίον  καί  Αεόντιγον  καΐ  Φανίαν  έδίωκον  αυτόν  την 
έπΙ  Προκοννήΰον '  6  δ\  επεί  εκείνοι  παρέπλευσαν^ 
ΰποατρέφας  εις'Άβνδον  άφίκετο^ηκηκόει  γαρ  δτι  προβ- 
πλέοι  Πολύξενος  άγων  τάς  από  Συρακουοών  καΐ  '/τα- 
λίας  νανς  είκοϋιν,  όπως  άναλάβοι  καΐ  ταύτας,  εκ  δε 
τούτου  Θραύύβουλος  6  Κολλυτευς  έχων  ναϋς  οκτώ 
έπλει  από  Θράκης.,  βουλόμενος  ταις  άλλαις  ^ίττικαΐς 

27  νανοΙ  ΰυμμίξαι.  ό  δε  Ανταλκίδας ,  έπεΙ  αύτω  οι  ΰκοποί , 
έύήμηναν  οτι  προΰπλέοιεν  τριήρεις  οκτώ.  έμβιβάΰαζ 
τους  ναΰτας  εις  δώδεκα  νανς  τάς  άριΰτα  πλεούοας,  και 
προΰπληρώοαο&αι  κε)^ΰΰας ,  ει  τις  ένεδεΐτο^  εκ  των 
καταλειπομένων ,  ένήδρενεν  ώς  έόύνατο  άφανέΰτατα^ 
έπεΙ  δε  παρέπλεον ^  έδίωκεν  οι  ά'  ίδόντες  έφευγον. 
τας  μεν  ονν  βραδύτατα  πλεούοας  ταίς  άριΰτα  πλέον— 
(ΐαις  ταχν  κατειληφει•  παραγγείλας  δε  τοις  πρωτόπλοις 
των  με&'  αυτού  μη  έμβαλείν  ταΐς  υοτάταις,  έδίωχε 
τκς  προεχούΰας.  έπεΙ  δε  ταύτας  έλαβεν,  ίδόντες  οι 
ν()τεροι  άλιϋκομένους   Οψων  αυτών  τους   πρόπ?.ους 


ι  Ι  Β.   ν.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  153 

νπ'  άϋ-νμίας  καΙ  τίον  βραδύτερων  ηλίακοντο  •  α69•' 
ηλωβαν  απαΰαί.  έπεί  ό'  ηλ^ον  αντώ  αϊ  τε  εκ  Σνρα-28 
κονΰών  νήες  εί'κοΰιν,  ήλϋΌν  δε  καΐ  αί  άηο  ^Ιωνίας, 
οΰης  εγκρατής  ην  Τιρίβαζος,  6υνεπληρώ%^ϊ]θαν  δ\  καΐ 
εκ  της  Άρωβαρξάνονς ,  καΐ  γαρ  ην  ί,ενος  εκ  παλαιού 
τω^^ρωβαρζάνει^  ό  δε  Φαρνάβαξος  ηδη  άνακεκλημέ- 
νος  φχετο  ανω ,  στε  δη  καΐ  εγημε  την  βαΰιλεως  θυγα- 
τέρα •  6  δε  ^Ανταλκίδας  γενομέναις  ταΐς  τίάβαις  νανοΙ 
ηλείοβιν  η  ογδοηχοντα  εκράτει  της  θαλάττης•  οόοτε 
καΐ  τας  εκ  τον  Πόντου  νανς  Άϋ^ήναζε  μεν  εκώλυε  κα-/^ 
ταζλεΐν,  εις  δε  τους  εαυτών  ΰυμμάχους  κατηγεν.  /ό[29 
μεν  ούνΆ&ηναΐοί,  όρώντες  μεν  7ίολ?.άς  τάς  πολέμιας 
ναϋς^  φοβούμενοι  δ\  μη  ως  πρότερον  καταπολεμη&'εί- 
ηοαν,  ΰνμμάχου  Αακεδαιμονίοις  βαοιλέως  γεγενημέ- 
νον,  πολιορκούμενοιδ  εκτής  Αίγίνηςΰπο  των ληΰτών., 
δια  ταύτα  μεν  ισχυρώς  επεϋ-ύμουν  της  ειρήνης,  οι  (ϊ' 
αύ  Αακεδαιμόνιοι,  φρουρούντες  μόρα  μεν  εν  Αε- 
χαίω,  μόρα  δ'  εν'Ορχομενω,  φυλάττοντες  όε  τάς  πό- 
λεις, αις  μεν  επίοτευον,  μή  άπόλ.οιντο,  αίς  δε  ηπίΰτουν, 
μη  άποΰταιεν,  πράγματα  δ'  έχοντες  και  παρέχοντες 
περί  την  Κόρινθον^  χαλεπώς  εφερον  τω  πολέμω.  οι 
γ  ε  μην  Άργεΐοι^  είδότες  φρουράν  τε  πεφαΰμένην  έφ' 
εαυτούς  και  γιγνώοκοντες  ότι  ή  των  μηνών  ύποφορά 
ονδίν  έτι  6φάς  ωφεληθεί,  και  ούτοι  εις  την  είρηνην 
πρόϋ-υμοι  ήβαν.  ώ'στ'  έπεΙ  παρήγγειλεν  ό  Τιρίβαζος30 
παρεΐναι  τους  βουλομένους  ύπακοϋΰαι  ην  βαοιλεύς  εί- 
ρηνην καταπέμποι,  ταχέως  πάντες  παρεγένοντο.  έπεΙ 
δε  ΰυνηλϋ-ον ,  έπιδείξας  ό  Τιρίβαξος  τα  βαβιλέως  ΰη- 
μεΐα  άνεγίγνωΟκε  τα  γεγραμμένα.  είχε  δε  ώδε. 

Αρταξέρξης  βαΰιλεύς  νομίζει  δίκαιον  τάς  μεν  εν 31 
ττΐ  ^Αοία  πόλεις  εαυτόν  είναι  καΐ  τών  νήοων  Κλαζομε—  _  ν  .--Λ  * 
νάς  και  Κύπρον,   τάς  δε  άλλας  Ελληνίδας  πόλεις  και    '^Ί,^ 


154  1 1  β.  V.   ε  Α  Ρ.  Ι 

μίχράς  καΐ  μεγάλας  αυτόνομους  άφεΐναι  πλην  Αήμνον 
χ(ά  "Ιμβρον  καΐ  Σκύρου"  ταύτας  δε  ωύπερ  το  κρχαΐον 
είναί'Α&ηναίων.  οπότεροι  δε  ταύτην  την  είρηνην  μη 
δέχονται,  τούτοις  εγώ  πολεμήΰω  μετά  των  ταυτά  βον~ 
λυμένων  και  ηεζτ]  καΐ  κατά  &άλατταν  καΐ  ναναί  και 
χρημαοιν. 

32  Άκούοντες  ούν  ταϋτα  οί  άτίο  των  πόλεων  τίρε- 
(ϊβεις  άπηγγελλον  επΙ  τάς  εαυτών  εκαατοι  πόλεις,  καΐ 
οι  μεν  άλλοι  πάντες  ώμνυΰαν  έμπεδώβειν  ταϋτα,  οι  δε 
Θηβαίοι  ηί,ίονν  ύπερ  πάντων  Βοιωτών  ομνύναι.  6  δε 
Άγηβίλαος  ουκ  εφη  δέ^εβ&αι  τονς  όρκους,  εάν  μη 
ομνύωβιν ,  ωοπερ  τά  βαβιλέως  γράμματα  ελεγεν,  αυ- 
τόνομους είναι  και  μικράν  και  μεγάλην  πόλιν.  οί  δε 
των  Θηβαίων  πρέοβεις  έλεγον  ότι  ουκ  έπεΰταλμενα 
βφίβι  ταντ  εϊη.  Ιτε  νυν,  έφη  ο  Άγηβίλαος,  και  έρω^ 
τάτε'  απαγγέλλετε  δ'  αύτοίς  καϊ  ταντα,  ότι  ει  μη 
ποιηΰουϋι  ταύτα,  εκβπονδοι  έβονται.  οΐμεν  δη  ωχοντο. 

33  6  δ'  Άγηδίλαος  δια  την  προς  Θηβαίους  εχ&ραν  ονκ 
^μελλεν ,  αλλά  πείβας  τονς  εφόρους  εύ^ς  εΰ^ετο. 
επεί  δε  έγενετο  τά  διαβατήρια,  άφικόμενος  είς  την  Τε- 
γεαν  διεπεμπε  μεν  των  ιππέων  κατά  τους  περιοίκους 
επιοπεύΰοντας.  διεπεμπε  δε  και  ξεναγούς  εις  τάς  πό-^ 
λεις.  πριν  δε  αυτόν  όρμη^ήναι  εκ  Τεγέας,  παρηβαν 
οί  Θηβαίοι  λέγοντες  ότι  άφιάΟι  τάς  πόλεις  αυτόνομους, 
καΐ  ούτω  Λακεδαιμόνιοι  μεν  οί'καδε  άπήλϋ-ον,  Θηβαίοι 
ά'  εις  τάς  ϋπονδάς  είΰελϋ-εΐν  ηναγκάΰ&ηΟαν ,  αύτονό- 

^^μους  αφέντες  τάς  Βοιωτίας  πόλεις,  οί  ί'  αύ  Κορίν•- 
ιίηοι  ουκ  έξέπεμπον  την  των  Άργείων  φρουράν.  άλλ^ 
ό  Άγηβίλαος  καΐ  τούτοις  προεΐπε ,  τοις  μέν ,  ει  μη  εκ- 
πέμφοιεν  τονς  Άργείους.  τοις  δέ,  ει  μη  άπίοιεν  εκ  της 
Κορίνί^ου,  ότι  πόλεμον  έξοίαει  προς  αυτούς.  έπεΙ  δε 
φοβηϋ-έντων  αμφοτέρων  έξήλϋ-ον  οί  Άργεΐοι  καΐ  αύτη 


1 1  Β.  ν .   ο  Α  ρ.  Ι.  II.  155 

^φ'  κντης  η  των  Κορινθίων  πόλις  εγένετο^  οί  μεν 
ϋφαγεΐς  καΐ  οί μεταίτιοιτοϋ  έργον  αντοί  γνόντες  άπήλ- 
&ον  εκ  τήζ  Κορίν&ον  οί  δ'  άλλοι  πολίται  εκόντες  κατ- 
εδέχοντο  τονς  ηρόο&εν  φεύγοντας. 

ΈπεΙ  δε  ταϋτ  επράχ&η  κκΐ  ώμωμόκεβαν  αί  πόλεις^^ 
εμμενεΐν  έν  ττ}  ειρήνη  ην  κατεπεμιρε  βαΰίλενς^κ  τούτον 
διελύ&^η  μεν  τα  ηεζά^  διελύ&η  δε  και  τα  ναντικά 
ύτρατεύματα.  Αακεδαιμονίοις  μεν  δη  καΐ  'Αϋ•7]ναίοις 
και  τοις  ΰυμμάχοις  οντω  μετά  τον  νβτερον  πόλεμον 
της  κα^αιρέΰεως  των  ^Α&ηνηΰι  τειχών  αντη  πρώτη  ει- 
ρήνη εγένετο.  έν  δε  τω  πολεμώ  μάλλον  άντιρρόπως^% 
τοις  έναντίοις  πράττοντες  οί  Λακεδαιμόνιοι  πολν  έπι- 
κνδεοτεροι  εγένοντο  εκ  της  έπ'  'Λνταλκίδον  ειρήνης 
καλονμένης.  προϋτάται  γαρ  γενόμενοι  της  νπό  βα- 
οιλέως  καταπεμφ&είοης  ειρήνης  καΐ  την  αντονομίαν 
ταΐς  πόλεοι  πράττοντες  ^  προοέλαβον  μεν  ύύμμαχον 
Κόριν^ον,  αντονόμονς  δε  από  των  Θηβαίων  τάς 
Βοιωτίαξ  πόλεις  εποίησαν,,  ονπερ  πάλαι  επε&ύμονν, 
ίπανβαν  δε  και  ^Λργείονς  Κόριν^ον  αφετεριζομε- 
νονς,  φρονράν  φήναντες  επ  αυτούς,  ει  μη  έ%ίοιεν  εχ 
Κορίν^ον. 

Τούτων  δε  προκεχωρηκότων  ώς  έβούλοντο,  εδοξεν  Π. 
αντοις,  οοοι  εν  τω  πολεμώ  των  ΰνμμαχων  επεκειντο^^^ 
κα\  τοις  πολεμίοις  ενμενέΰτεροι  ήααν  η  ττ}  Αακεδαίμο- 
VI,  τούτους  κολάοαι  καΐ  καταοκενάβαι  ως  μη  δνναιν- 
το  άπκττεΐν.    πρώτον  μεν  ονν  πεμ-φαντες  προς  τονς 
Μαντινέας  εκέλενΰαν  αντονς  το  τείχος  περιαιρεΐν,  λέ- 
γοντες ΟΓί•  ονκ  αν  πιύτεύβειαν  άλλως  αντοΐς  μη  βνν 
τοις  πολεμίοις  γενέΰϋ-αι.  αίβΟ^άνεβ&αι  γαρ  εψαΰαν  καν  2 
ώς  αίτον  έξεπεμπον  τοις  Άργείοις  βφών  αντοΐς  πολε- 
μούντων,  καΐ  ώς  εβτι  μεν  οτε  ονδε  ονΰτρατεύοιεν  εχε- 
χβιτιίαν  προφαβιζόμενοι,  οπότε  δε  χαΐ  άκολον&οΐεν^  ώ^ 


156  1 1  Β.  V.    Ο  Α  Ρ.  II. 

χακώς  ύνοτρατενοιεν.  έτι  δε  γιγνώοκειν  εφαοαν  φθο- 
νονντας  μεν  αντονς,  ει  τι  αφίύιν  άγαϋ-ον γίγνοιτο,  εφ>;-    > 
δομένους  δ\  εί'  τις  βνμφορά  προΰπίΛτοι.   έλέγοντο  δε 
και  α[  ΰπονδαΐ  εξεληλν^εναι  τοις  ΜαντινενΟι  τοντω 
τώ  ετει  αί  μετά  την  εν  Μαντινεία  μάχην  τριακονταε- 

3  τεΐς  γενόμεναι.  εττεί  δ*  ουκ  ηϋ•ε?.ον  κα&αιρεΐν  τα  τεί- 
χη, φρονράν  φαίνονΰιν  έτι  αυτούς.  Άγηοίλαος  μένουν 
εδεή&η  της  πόλεως  άφειναι  αντον  ταύτης  της  ΰτρκτη- 
γίας.  λέγων  οτι  τω  %ατρΙ  αυτού  η  των  Μαντινέων  λο- 
λις  πολλά  ύπηρετηκοι  έν  τοις  προς  Μεΰβηνην  πολέ- 
μοις-  '^γη6ίπο?,ις  δε  εξήγαγε  την  φρουράν  και  μάλα 
ΏαυΟανίον  τού  πατρός  αυτού  φιλικώς  εγ^οντος  προς 

4  τους  έν  Μαντινεία  τού  δήμου  προβτάτας.    ως  δε  ένέ" 
5^5.  βαλε.  πρώτον  μεν  την  γήν  έδηου.    έπεί  δε  ουδ'  ούτω 

κα^ΐίρονν  τα  τείχη  ^  τάφρον  ώρυττε  κύκλω  περί  την 
πόλιν,  τοις  μεν  ημίβεΟι  τών  Οτρατιωτών  προκα^ημέ- 
νοις  ούν  τοις  οπλοις  τών  ταφρευόντων^  τοις  δ'  ημίβε- 
ΰιν  έργαζομένοις.  {έπεΙ  δε  έξείργαΟτο  η  τάφρος,  αοφα- 
λώς  ηδη  κύκλω  τείχος  περί  την  πόλιν  ωκοδόμηΰεν.  αί- 
β&όμενος  δε  οτι  ΰίτος  έν  ττ]  πόλει  πολύς  ένείη,  ευε- 
τηρΐας  γενομένης  τω  πρόΰ&εν  ετει.  καΐ  νομίβας  χαλέ- 
πον  έοεΰ&αι,  εί  δεήσει  πολύν  χρόνον  τρύχειν  οτρατεί-^' 
αις  την  τε  πόλιν  καΐ  τους  ϋυμμάχους,  απέχωΰε  τον  ρέ- 

5  οντά  ποταμον  δια  της  πόλεως  μάλ'  οντά  εύμεγέ&ηΧ  έμτ- 
/—  φραχΟ-είΰης  δε  της  άπορροίας  ί'/ρετο  το  ύδωρ  υπέρ  τε 
>^       τών  υπό  ταΐς  οίκίαις  καΐ  ύπερ  τών  υπό  τω  τείχει  -θ'ί- 

ί\|  μελιών,  βρεχο μένων  δε  τών  κάτω  πλίνθων  καΐ  προδι- 
δουβών  τάς  άνω,  το  μεν  πρώτον  έρρηγνυτο  το  τείχος, 
έπειτα  δε  και  έκλίνετο.  οί  6ε  χρόνον  μέν  τίνα  ξύλα 
άντηρειδον  καϊ  έμηγ^ανώντο  ως  μη  πιπτοι  ο  πύργος" 
έπεΙ  δε  ηττώντο  τού  ύδατος,  δείοαντες  μη  πεβόντος 
ΛΊΙ  τού  κύκλω  τείχους  δοριάλωτοι  γένοιντο,  ώμολόγουν  ύ 


1 1  β.  ν.  ο  Α  ρ.  II.  157 

ττεριαιρηΟειν.  οί  δε  Λακεδαιμόνιοι  ονκ  εοραβαν  βηείβε- 
ϋΰ'αι^  ει  μηχαΐ  διοικιοΐντο  κατά  κωμας.  οι  δ'  αν  νομί- 
Οαντες  ανάγκην  είναι^  ΰννεφαοαν  και  ταντα  ποιηοειν. 
οίομένων  δε  άτΐο&ανεΐΰ&αι  των  άργολιξόντων  καΐ  των  6 
τον  δημον  προΰτατών^  διεπράξατο  6  πατήρ  παρά  τον 
Άγγιοιπόλιδος  άοφάλειαν  αντοΐς  γενέϋ%•αι  άπαλλαττο- 
μένοις  εκ  της  πόλεως^  έζηκοντα  ονοι.  και  αμφοτέρω- 
^εν  μεν  της  όδον  άρ^άμενοι  άπο  των  πνλών  έχοντες τά 
δόρατα  οι  Λακεδαιμόνιοι  εαταβαν,  ϋ-εωμενοι  τονς  θ'ξι- 
όντας.  καΐ  μιΰονντες  αυτούς  όμως  άπείχοντο  αντών 
ραον  η  οί  βέλτιΰτοι  των  Μαντινέων.  και  τούτο  μεν  εί- 
ρήα&ω  μέγα  τεκμήριον  πει&αρχίας.  εκ  δε  τούτον  καθ-  7 
χίρε&η  μεν  το  τείχος^  διωκίΰ%•η  δ'  η  Μαντινεία  τετρα- 
χΐ] .  καΟ^άπερ  το  άρχαΐον  ωκονν.  και  το  μεν  πρώτον 
ηγβοντο^ότι  τάς  μεν  νπαρχοναας  οικίας  έδει  καΰ^αιρεΐν, 
άλλας  δε  οίκοδομεΐν  '  επεί  δε  οί  έχοντες  τάς  ονοίας  έγ- 
γντερον  μεν  ωκονν  των  χωρίων,  όντων  αντοις  περί 
τάς  κώμας,  άριΟτοκρατία  δ'  έχρώντο,  άπηλλαγμένοι  δ 
ηΰαν  των  βαρέων  δημαγωγών,  ^'όοι/το  τοΓς  πεπραΫμέ- 
νοις.  και  έπεμπον  μεν  αντοΐς  οί  Λακεδαιμόνιοι  οιι^ 
κα&'  εν,  αλλά  κατά  κώμην  έκάΰτην  ί,εναγόν»  ΰννε- 
ΰτρατενοντο  δ'  εκ  των  κωμών  πολύ  προ&υμότε- 
ρον  η  οτε  έδημοκρατονντο.  και  τά  μεν  δη  περί 
Μαντινείας  οντω  διεπέπρακτο,  ΰοφωτέρων  γενομέ- 
νων ταύτη  γ  ε  των  ανθρώπων  το  μη  διά  τειχών  ποτα- 
μό ν  ποιεΐΰ&αι. 

Οί  δ  εκ  Φλιούντος  φεύγοντες  αίβ^ανόμενοι  τονς  8 
Λακεδαιμονίονς  έπιΟκοπούντας  τώνΟνμμάχων  οποΐοίχί 
τίνες  έκαΰτοι  εν  τω  πολέμω  αύτοΐς  εγεγένηντο,  καιρόν 
ηγηοάμενοι,  έπορεν%•η6αν  εις  Λακεδαίμονα  και  έδίδα^ 
ΰχον  ώς  έως  μεν  βφεϊς  οίκοι  ηοαν,  έδέχετό  τε  η  πόλις 
χονς Λακεδαιμονίονς  είςτό  τείχος  κα\  αννεπτρατενοντο 


158  Μ  Β.  V.    Ο  Α  Ρ.  II. 

οπο.  ηγοΐντο'  έηεΐ  δε  βφάς  αντονς  εξεβαλον,  ώς  εηε- 
ΰ%•αί  μεν  ονδαμοΐ  ε^έλοιεν^  μόνους  δε  ηάντων  ανθρώ- 
πων Λακεδαιμονίους  ου  δε'χοιντο  εΐοω  τίδν  πυλών. 
9άκονΰα6ίν  ούν  ταύτα  τοις  εφόροις  άξιον  εδοξεν  έπι- 
ύτροφης  είναι,  και  πεμ'ψαντες  τιρός  την  των  Φλιααίων 
ηόλιν  Φλέγον  ώς  φίλοι  μεν  οι  φυγάδες  ττ]  Λακεδαιμο- 
νίων τιόλει  είεν,  άδικοϋντες  δ'  ούδεν  φεύγοιεν.  Ι άξιοϋν 
δ'  εφαϋαν  μη  υπ  ανάγκης,  άλλα  παρ  εκόντών  δια- 
πράξαα&αι  κατελ%•εΐν  αυτούς,  α  δη  άκούβαντες  οι 
Φλιάύιοι  εδειβαν  μη  ει  βτρατεύΰαιντο  επ'  αυτούς,  των 
ενδο&εν  παρείηοάν  τίνες  αυτούς  εις  την  πόλιν.  καΐ 
γαρ  συγγενείς  πολλοί  ένδον  ήσαν  των  φευγόντων  κα] 
άλλως  ευμενείς,  και  οία  δη  εν  ταΐς  πλείσταις  πόλεσι 
νεωτέρων  τίνες  έπι&υμονντες  πραγμάτων  κατάγειν 

10  έβούλοντο  την  φυγην.  τοιαύτα  μεν  δη  φοβη%•έντες, 
εψηφίσαντο  καταδ έχεσ&αι  τους  φυγάδας ,  και  έκείνυις 
μεν  άποδούναι  τα  εμφανή  κτήματα,  τους  δε  τα  εκείνων 
πριαμένους  εκ  ό'ί^μοσίου  την  τιμήν  άπολαβεΐν  •  ει  δε  τι 
άμφίλογον  προς  αλλήλους  γίγνοιτο,  δίκγι  διακριϋ-ήναι. 
καΐ  ταύτα  μεν  αύπερί  των  Φλιασίων  φυγάδων  εν  εκεί- 
νω  τω  χρόνω  έπέπρακτο.^^  ^  -. 

XI  Έξ  Άκάν%•ου  δε  καΐ  ^Απολλωνίας,  α'ίπερ  μέγισται 

382]  των  περι"θλνν&ον  πόλεων,  πρέσβεις  άφίκοντο  εις  Λα- 
κεδαίμονα, άκονσαντες  δ*  οι  έφοροι  ων  ένεκα  ήκον, 
προΰήγαγον  αυτούς  προς  τε  την  έκκλησίαν  και  τους 

12  συμμάχους,  έν&α  δη  Κ?.ειγένης  'ΛκάνΟ•ιος  έλε^εν,  ~£1 
άνδρες  Λακεδαιμόνιοί  τε  καΐ  σύμμαχοι,  οίόμε^α  λαν-, ' 
%άνειν  υμάς  πράγμα  μέγα  φυόμενον  έν  ττ}  Ελλάδι, 
στι  μϊν  γαρ  των  έπΙ  Θράκης  μεγίστη  πόλις  "Ολυν- 
θθ5  σχεδόν  πάντες  επίστασ&ε.  ούτοι  των  πόλεων 
προσηγάγοντο  εφ  ωτε  νόμοις  τοις  αυτοΐς  χρήΰ&αι  ίίαι 
ουμπολιτενειν '  ίπειτη  δε  καΐ  των  μειζόνων  προσέ^ο,- 


1 1  Β.  ν.    Ο  Α  Ρ.  II.  159 

βόν  τινας.  εκ  δε  τούτον  ετιεχείρηβαν  καΐ  τάς  της  Μα- 
κεδονίας πόλεις  ελεν&εροϋν  άπο  Άμνντον  τον  Μακε- 
δόνων βασιλέως,  έηεΐ  δε  είοήκονοαν  αϊ  εγγύτατα  αν- 13 
τών,  ταχν  και  εηΐ  τάς  πόρρω  καΐ  μείξονς  επορεύοντο ' 
και  κατελίπομεν  ημείς  έχοντας  ηδη  αλλάς  τε  πολλάς 
και  Πελλαν,  ηπερ  μεγίοτη  τών  εν  Μακεδονία  πόλεων  • 
χαι  './4μύΐ'ταν  δε  γιβ&ανόμε^α  αποχωρούντα  τε  εκ  τών 
ΐΐόλεων  και  όαον  ονκ  εκπεπτωκότα  ηδη  εκ  πάύης  Μα- 
κεδονίας, πέμ-φαντες  δε  καΐ  προς  ημάς  και  προς  ^Απολ- 
λωνιάτας  οι  'Ολύνϋ-ιοι  προεΐπον  ημΐν  οτι  ει  μη  παρεΰοί- 
με&α  ΰνΰτρατενΰόμενοι,  εκείνοι  εφ  ημάς  ί'οιεν.  ημείς  14 
δε,  ώ  άνδρες  Λακεδαιμόνιοι,  βονλόμε^α  μεν  τοΐςπα- 
τρίοις  νόμοις  χρήο&αι  καΐ  αντοπολΐται  είναι '  ει  μέντοι 
μη  βοη^ήβει  τις,  ανάγκη  κοίΐ  ημΐν  μετ  εκείνων  γίγνε- 
ΰ&αι.  καίτοι  ννν  γ'  ηδη  αντοις  είοΐν  όπλΐται  μεν  ονκ 
έλάττονς  οκτακοσίων,  πελταοται  δε  πολύ  πλείονς  η  το- 
σούτοι •  ιππείς  γε  μέντοι,  εάν  και  ημείς  μετ  αντών  γε- 
νώμεϋ•α,  έσονται  πλείονς  η  χίλιοι,  κατελίπομεν  δε  και  15 
Αθηναίων  καΐ  Βοιωτών  πρέσβεις  ηδη  αντό&ι.  ηκούο'- 
μεν  δε  ως  καΐ  αντοΐς  'Ολννϋ-ίοις  έψηφισμένον  εΐ'η  βνμ- 
πέμπειν  πρέσβεις  εις  ταύτας  τάς  πόλεις  περί  σνμμα- 
χίας.  καίτοι  ει  τοσαύτη  δύναμις  προβγενησεται  τι]  τε 
Αθηναίων  και  Θηβαίων  ίσχύι,  οράτε,  εφη,  όπως  μη 
ονκέτι  ενμεταχείριστα  έσται  εκείνα  νμΐν.  έπεί  δε  και 
Ποτίδαιαν  έχονσιν  έπι  τω  ίσ&μώ  της  Παλλήνης  ον-  >,  ^ 
σαν,  νομίζετε  καΐ  τάς  εντός  ταύτης  πόλεις  νπηκόονς  ■^  • 
έσεσ&αι  αντών.  τεκμηριον  δ'  ετι  έστω  νμΐν  και  τούτο 
ότι  ίσχνρώς  ανται  αί  πόλεις  πεφόβηνται '  μάλιστα  γάρ 
μισούσαι  τους  'ΟλννΟ^ίονς  όμως  ονκ  έτόλμηοαν  με^' 
ημών  πρεσβείας  πέμπειν  διδα^ούσας  ταύτα.  }έννοησατε  ]  6 
δε  κάί  τόδε,  πώς  εικός  νμάς  της  μεν  Βοιωτίας  επιμε- 
λη&ήναι  όπως  μη  καϋ-'  ?ΐ'  εί'η,  πολύ  δ}  μείζονος  άϋ^ροι- 


160  1 1  Β.  V.    Ο  Α  Ρ.  Π. 

ζομενης  δυνάμεως  άμεληΰαι^  καΐ  ταύτης  ου  κατά  γην 
μυ1>ον,  αλλά  καΐ  κατά  ^άλατταν  ίύχνράς  γιγνομενης. 
τι  γαρ  δη  και  εμποδων,  οπον  ζνλα  μεν  ναντεηγήΰίμα 
εν  ανττΙ  ττ)  χάρα  έατί,  χρημάτων  δε  πρόοοδοι  εκ  πολ- 
λών μεν  λιμένων  ^  πολλών  δ    εμπορίων^  πολναν&ρω- 

17  πια  γε  μην  δια  την  πολυΟιτίαν  υπάρχει-,  αλλά  μην  καΐ 
γείτονες  γ  είϋΐν  αύτοΐς  Θράκες  οι  άβαοίλευτοί,  οϊ  0•ε- 
ραπενουβί  μεν  καΐ  νχΗ'  ηδη  τους  'Ολυν^ίους  •  ει  δε  υπ* 
εκείνοίζ  εΰονται^  πολλή  καΐ  αυτή  δΰναμις  προογένοιτ 
αν  αύτοίς.  τούτων  μην  άκολουΰ-ούντων  καΐ  τά  εν  τω 
Παγγαίω  χρύοεια  χείρα  αν  αύτοΐς  ηδη  ορέγοι.  καΐ  τού- 
των ημείς  ούδεν  λέγομεν  ο,τί.  ού  και  εν  τω  των  Ό?>υν- 

18  ^ίων  δήμω  μυριόλεκτόν  έΰτί.  το  γε  μην  φρόνημα  αυ- 
τών τί  αν  τις  λέγοι;  καΙ  γάρ  6  ϋ'εός  ί'ΰως  έποίηβεν  άμα 
τω  δύναο&αι  και  τά  φρονήματα  ανξεβΰ^αι  τών  άνϋ'ρώ- 
πων.  ημείς  μεν  ούν,  ω  άνδρες  Λακεδαιμόνιοι  τε  καϊ 
ϋύμμαχοι,  έξαγγέλλομεν  ότι  τάκεΐ  ούτως  έ'χει  •  ύμεΐς  δε 
βουλεύεο&ε,  ει  δοκειάξια  επιμελείας  είναι.  δεΙ  γε  μην 
νμας  καΐ  τόδε  είδέναι,  ως  ην  είρήκαμεν  δνναμιν  μεγά- 
λην  ουΟαν^  οϋπω  δυΰπάλαιΰτός  έβτιν'  αι  γάρ  άκου- 
βαι  τών  πόλεων  ττϊς  πολιτείας  κοινωνοϋοαι^  αύται.,  άν 

19 Τί.  ί'δωβιν  άντίπαλον^  ταχύ  άποβτήύονται•  ει  μεντοί 
ονγκλειΰ&ήαονται  ταΐς  τε  επιγαμίαις  καΐ  έγκτήβεοι 
παρ  άλλήλοις,  ας  εφηφιΰμένοι  είοί^  καΐ  γνώοονται  ότί 
μετά  τών  κρατούντων  επεΰ&αι  κερδαλέονεΟτίν,  ώΰπερ 
Άρκάδες,  όταν  με^  υμών  ί'ωοι,  τά  τε  αυτών  οώζουΰι 
καΐτά  αλλότρια  άρπάζουΰιι^, ΐΰως  ούκε%^ ομοίως εϋλυτα 
εοται. 

20  Αεχ%•έντων  δε  τούτων  έδίδοοαν  οί  Λακεδαιμόνιοι 

τοις  ΰυμμαχοις  λόγον  καϊ  εκέλευον  ϋυμβουλεύειν  ο,τί 
γιγνώβκει  τις  άριΰτον  ττ}  Πελοποννήΰω  τε  καϊ  τοις 
ουμμάχοις.   εκ  τούτου  μεντοι  πολλοί  μεν  ϋυνηγόρευον 


Ι,  Ι  β.  ν.    ο  Α  ρ.  11.  161 

ϋτρατιάν  ποιείν,  μάλιοτα  δε  οι  βονλόμενοι  χαρίζεο&αί 
τοΐξ  Αακεδαιμονίοις^  και  έδο^,ε  πέμπει,ν  το  εις  τονς  μύ- 
ριους βννταγμα  εκάΰτην  πάλιν.  ?.όγοι  δε  έγένοντο  άρ-21 
γνριόν  τε  άντ  ανδρών  έξεΐναι  διδόναι  ττ}  βονλομένί] 
τών  τίόλεων,  τριαόβολον  Αίγιναΐον  κατ  άνδρα,  ίπηέας 
τε  ειτιςτΐαρε'χοι,  άντΙ  τεττάρων  οπλιτών  τον  μιο&ον 
τω  ιππεΐ  δίδο6ϋ•αι  •  ει  δέ  τις  τών  πόλεων  εκλίποι  την  22 
ύτρατιάν,  ε^εΐναι  Αααεδαιμονίοις  έπιζημιονν  θτα- 
τήρι  κατά  τον  άνδρα  της  ημέρας,  έπεί  δε  ταντα  εδο^εν,  23 
άναβτάντες  οι  ΆκάνΟ-ιοι  πάλιν  έδίδαΰκον  ως  ταύτα 
καλά  μεν  εΐ^η  τα  -ψηφίΰματα,  ου  μέντοι  δυνατά  ταχν 
περαν%•ηναι.  βέλτιον  ονν  εφαΰαν  είναι,  εν  ω  αϋτη  ή 
παραϋκευη  ά&ροίζοιτο,  ως  τάχιΰτα  άνδρα  εξελ&εΐν  άρ- 
χοντα και  δύναμιν  εκ  Λακεδαίμονος  τε,  οΰη  αν  ταχύ 
ίξελΌΌί.,  και  εκ  τών  άλλων  πόλεων '  τούτου  γαρ  γενο- 
μένου τάς  τ  ε  οϋπω  προβκεχωρηκυίας  πόλεις  βτήναι  αν 
κ«ι  τάς  βεβιαβμενας  ήττον  αν  ΰυμμαχεΐν.  δο^άντων  94 
(5β  καΐ  τούτων  εκπέμπουΰιν  οί  Λακεδαιμόνιοι  Ευδαμί- 
δαν,  και  βύν  αύτω  νεοδαμώδεις  τε  καΐ  τών  περιοίκοον 
και  τών  Σκιριτών  άνδρας  ώς  διβχιλίονς.  6  μέντοι 
Εόδαμίδας  εξιών  Φοιβίδαν  τον  άδελφόν  εδεη%η  τών 
εφόρων  τους  υπολειπόμενους  τών  εαυτώ  προβτε- 
ταγμένων  άΟ-ροίοαντα  μετιέναι•  αυτός  δε  Ιπεί  άφίκετο 
εις  τάπΙ  Θράκης  χωρία,  ταΐς  μεν  δεομέναις  τών  πό- 
λεων φρουρούς  έπεμπε,  Ποτίδαιαν  δε  και  προοέλαβεν 
εκονΟαν,  βύμμαχον  ηδη  εκείνων  ούβαν,  και  εντενϋ^εν 
ορμώμενος  επολέμει  ώαπερ  εικός  τον  ελάττω  έχοντα 
δύναμιν. 

-  Ο  δ\  Φοιβίδας,  επεΙ  ήϋ-ρυίβϋ-ηοαν  αύτω  οί  ύπολει-  25 
φ^έντες  τού  Εύδαμίδου,  λαβών  αυτούς  επορεύετο.  ως 
δ'  έγένοντο  ένΘήβαις,  έΰτρατυπεδεύοαντο  μεν  έξω  της 
πόλεως  περί  το  γυμνάοιον  ■  οταΟιαζόντων  δε  τών  Θη~ 

.\^ηη^>11.  ΗΐίΙ.  Ογ.  Π 


162  1. 1  Β.    V.    Ο  Α  Ρ.    Π. 

βαίων^  πολεμαρχονντεζ  αεν  ετνγχανον^Ιβμηνίας  τε  καί 
ΑεοντιάδΎΐς^  διάφοροι  δε  οντες  άλλήλοις  χαΐ  αρχηγός 
εκάτεροςτών  εταιριών.  6  μεν  ονν'ΐΰμηνίας  δια  το  μΐ- 
ϋος  των  Λακεδαιμονίων  ονδε  ετΐληβίαζε  τω  Φοιβίδα ' 
ο  μέντοί  Λεοντιάδης  άλλως  τε  έ&εράπενεν  αντόν,  και 

26  εηεΐ  είΰωκειώΟ^η,  έλεγε  τάδε.  "Ε^εστί  βοι,  ώ  Φοιβίδα, 
τ7]δε  τ^  ημ^ρ^  μέγιΰτα  άγαϋ'ά  τΐ]  ϋεαντον  ΐΐατρίδι 
νηονργηΰαι '  εάν  γαρ  άκο?^ον&η6ΐ]ς  εμοί  βύντοΐς  οηλί- 
ταις^  είΰά^ω  6ε  εγώ  εις  την  άκρόπολιν.  τούτον  δ\  γε- 
νομένου νόμιζε  τάς  Θήβας  παντάτΐαΰιν  νπο  Αακε- 

27  δαιμονίοιςκαιήμΐντοΐςνμετέροιςφίλοις έ'ΰεβϋ'αι.  καί- 
τοινννμέν,  ως  οράς,  άηοκεκήρυκται  μηδε'να  μετά  6ον 
ατρατενειν  Θηβαίων  έπ'Ολνν^ίονς '  εάν  δέγε  6ν  ταύ- 
τα μεϋ•'  ημών  πρά^ί]ς,^  εν&νς  6οι  ημείς  πολλούς  μεν 
ότΐλίτας,  πολλούς  δε  ιππέας  ΰνμπέμψομεν'  ώοτε  πολλι] 
δυνάμει  βοη&ηαεις  τω  αδελφω,  καΐ  εν  ω  μέλλει  ί-κεινοξ 
"Ολυν&ον  καταΰτρέφεο&αι^   βν  κατεβτραμμένος  έϋε- 

28  Θήβας,  πολύ  μείζω  πόλινΌ?.νν9-ου.  άκονύας  δε  ταύτα 
6  Φοιβίδας  άνεκονφίαϋ'η "  καΐ  γαρ  ην  τον  Ρ.αμπρόν  τι 
ποιηβαι  πολύ  μάλλον  η  τοϋ  ζην  έραατής,  ου  μέντοι 
λογιοτικός  γε  ονδε  πάνυ  φρόνιμος  έδόκει  είναι,  έπεί 
δε  ώμολόγηϋε  ταϋτα,  προορμήβαι  μεν  αυτόν  έκέλεν- 
αεν,  ώοπερ  βυνεΰκεναΰ μένος  ήν  εις  το  άπιέναι-  ήνίκι 
δ^  αν  Ί]  καιρός,  προς  ΰεη^ω  εγώ,  έφη  6  Αεοντιάδ),!). 

29  και  αυτός  θοι  ήγήσομαι.  εν  ω  δε  η  μεν  βουλή  έκά&ητο 
εν  ττ}  έν  αγορά  βτοά  δια  το  τάς  γυναίκας  εν  τ?] 
Καδμεία  0-εΟμοφοριάζειν.  '&έρους  δε  όντος  και  μεΟημ- 
βρίας  πλείατη  ήν  έρημία  έν  ταις  οδοις,  έν  τούτω  προΰ- 
ίλάβαζ  εφ'  ΐτζπον  6  Λεοντιάδης  αποστρέφει  τε  τονΦοι- 
βίδαν  και  ηγείται  εύ&ύς  εις  τήν  άκρόπολιν.  καταΰτή- 
Οας  ό'  εκεί  τον  Φοιβίδαν  καΐ  τους  μετ  αύτοϋ  και  πα- 
ραδοτς  τήν  βαλανάγραν  αντω  των  πνλών,  καΐ  ειπών 


λ  Ι  Β.  ν.    Ο  Α  Ρ.  II.  163 

μηδενα  ζαριεναί  εές  την  άκρότίολιν  οντίνα  μη  κντόζ 
κελενοί,  εν&νς  επορενετο  προζ  την  βονλήν.  ελ&ων  όε 
£Ϊπε  τάδε.  Ότν  μεν,  ω  άνδρες,  Λακεδαιμόνιοι  κατέ-39 
χυνΰι  την  άκρόπολιν,  μηδέν  άϋ^νμεΐτε  *  ονδενΐ  γάρ  φαΰι 
πολέμιοι  ηκειν,  οβτις  μη  πτολί^ίου  έρά'  εγώ  δε  τον  νό- 
μου κελενοντος  εξείναι  ηολεμάρχω  λαβείν,  ει  τις  δοκεΐ 
άξια  0-ανάτον  ποιείν,  λαμβάνω  τοντοιΊ  'Ιομηνίαν ,  ώς 
πολεμοτίοιονντα.  καΐ  νμεΐς  δ\  οΐ  λοχαγοί τε  καΐ  οί  μετά 
τοντων  τεταγμένοι,  ανίβταοΰ'ε,  καΐ  λαβοντες  απαγά- 
γετε τούτον  εν^α  είρηται.  οι  μεν  δη  είδότεςτυ  πρά-3ί 
γμα  παρηβάν  τε  καΐ  έπείϋ^οντο  και  ΰννελάμβανον  των 
δε  μη  είδότων,  εναντίων  δε  όντων  τοις  περί  Αεοντιά- 
δην,οί  μϊν  εφνγον  ενΟ^νς  έξω  της  πόλεως,  δείβαντες 
μη  άπο&άνοιεν "  οί  δε  και  οΊκαδε  πρώτον  άπεχωρηΰαν ' 
επεί  δε  εΐργμένον  τον  Ίΰμηνίαν  ηΟ&οντο  εν  τη  Κα- 
δμεία, τότε  δη  άπεχωρηΰαν  εις  τάς  ΆΟ^ηνας  οί  ταντά 
γιγνώΰκοντες  Άνδροκλείδα  τε  καΐ  'Ιβμηνία  μάλιοτα 
τριακόοιοι.  ώς  δΐ  ταντ  έπέπρακτο ,  πολέμαρχον  μεν  32 
αντνίαμηνίον  ίίλλον  ίΐλοζ/ΓΟ,  6  δε  Λεοντιάδης  εν&νς  \ 
εις  Λακεδαίμονα  ίπορενετο.  ηύρε  ^  εκεί  τους  μεν  εψό- 
ρονς  και  της  πό?.εως  το  πληϋ-ος  χ,αλεπώς  έχοντας  τω 
Φοιβίδα,  οτι  ον  προοταχ%-έντα  νπό  της  πόλεως  ταύτα 
επεπράχει  •  6  μέντοι  'Λγηοίλαος  ελεγεν  οτι  ει  μεν  βλα- 
βερά ττ}  Αακεδαίμονι  πεπραχώς  εΐη ,  δίκαιος  είη  ξη- 
μΐονα%αι•  ει  δε  άγα&ά,  άρχαΐον  είναι  νόμιμον  εξείναι 
τά  τοιαύτα  αντοοχεδιάξειν.  αντό  ονν  τούτ,εφη,  προΰ- 
ήκει  ΰκοπεΐν,  πότερον  άγαΟ^ά  η  κακά  έβτι  τά  πεπρα- 
γμένα, έπειτα  μέντοι  ό  Λεοντιάδης  έλ^ών  εις  τους  εκ-  33 
κλητονς  έλεγε  τοιάδε.  "Ανδρες  Λακεδαιμόνιοι,  ώς  μεΐ' 
πολεμικώς  νμιν  ειγρν  οί  Θηβαίοι,  πρΙν  τά  νύν  πεπρα- 
γμένα γενέο&αι,  και  νμεΐς  έλέγετε•  εωράτε  γάρ  άεΐ 
τούτους  τ^οίς  μεν  ναετέροις  δνβαενέύι  φίΡ,ιχώς  έχον- 


164  11  Β.  V.    Ο  Α  Ρ.  II. 

τα?,  τοίξ  ό'  νμετεροις  φίλοις  εχϋ^ρονς  οντα^.  ουκ  επΙ 
μεν  τον  εν  Πείρκιεΐ  δήμον,  πολεμιώτατον  οντά  νμΐν^ 
ουκ  ηΰ-έληοαν  ανοτρατενειν ;  Φωκενβί  δε  οτι  νμάς  εν- 

34  μένεις  οντάς  έωρων,  έτιεβτράτευον ;  άλλα  μην  χαΐ  Λρός 
Όλνν^ίονς  είδότες  νμάς  ηόλεμον  εκφέροντας  βνμμα- 
χίαν  έποίοϋντο ,  και  νμεϊς  γε  τότε  μεν  άεΐ  προίίείχετε 
τον  νονν  πότε  άκονβεβϋ'ε  βιαξομενονς  αντοί^  την 
Βοιωτίαν  νφ  αντοΐς  είναι  •  νυν  3*  έτΐεΐ  τάδε  ηέτίρακται^ 
ονδεν  υμάς  δει  Θηβαίους  φοβειβ^αι  •  άλλ'  άρκέϋει  υμΐν 

ί./ίί.'  *.**/  μΐ'^^ά.   ϋκυτάλη   ώατ'    εκεΐϋ-εν  τΐάντα  υπηοετεΐο^ι 
/"/ίί/      Ι    οβων  αν  δεηβ^ε,  εάν  ωαηερ  ημείς  υμών,  ούτω  και 

35  νμεΐς  ημών  έΛΐμεληβ%•ε.  άκονονβι  ταϋτα  τοΐςΑακεδαι- 
μονίοις  εδο^ε  την  τε  άκρόσιολιν  ωίΐπερ  κατείληπτο  φν- 
λάττειν  και  Ίβμηνία  κρίβιν  ποιηβαι.  εκ  δε  τούτου  πέμ- 
που^ί  δικαβτάς  Λακεδαιμονίων  μεν  τρεις,  από  δ\  των 
Ουμμαχίδων  ενα  άφ'  εκάβτης  και  μικράς  καΐ  μεγάλης 
πόλεως,  επεί  δε  ΰυνεκα&ίξετο  το  δικαΰτήριον,  τότε  δη 
κατηγορεΐτο  τον  Ίομηνίου  καΐ  ώ^ς  βαρβαρίξοι  και  ώς 
ξενυς  τώΠέρβη  επ  ούδειΊ  άγαΟ•ώ  τής'Ελλάδος  γεγενη- 
μενος  εΐη  και  ώς  των  παρά  βαβιλέως  χρημάτων  μετει- 
ληφώς  εί'η  καΐ  ότι  της  εν  τη  Ελλάδι  ταραχής  πάύης 

36  εκείνος  τε  καΐ  Άνδροκλείδας  αίτιώτατοι  είεν.  ό  ^^  άπε~ 
?.ογεΐτο  μεν  προς  πάντα  ταντα,  ου  μέντοι  επει&έ  γε  το 
μη  ον  μεγαλοπράγμων  τε  και  κακοπράγμων  είναι,  χαϊ 
εκείνος  μεν  κατε^ηφίΰϋ'η  και  άπο^νήΰκει '  οι  δε  περί 
Αεοντιάδην  ειχόν  τε  την  πόλινκαι  τοις  Αακεδαιμονίοις 

37  ετι  πλείω  νπηρετονν  η  προΰετάττετο  αύτυΐς.  τούτων 
δη  πεπραγμένων  οΐ  Λακεδαιμόνιοι  πολύ  δη  προΰ•ν- 
μότερον  την  εις  την  "Ολνν^ον  βτρατιάν  ονναπέβτελ- 
λον.  και  εκπέμπονβι  Τε?.εντίαν  μεν  άρμοατήν,  την  ί' 
εις  τονς  μνρίονς  ϋύνταξιν  αυτοί  τε  άπαντες  βννεξέ- 
πεμπον,  καΐ  εις  τάς  βνμμαχίδας  πόλεις  οκντάλας  διέ- 


Μ  Β.  ν.    Ο  Α  Ρ  Π.  165 

Λεμηον,  κελενοντες  άκολον^εΐν  Τελεντία  κατά  το  δό- 
γμα των  ΰνμμάχων.  καΐ  οι  τ  ε  άλλοι  τΐρο&νμως  τω  Τε- 
λεντία ντεηρετονν,  καΐ  γαρ  ονκ  άχάρι,οτος  έδόκει  είναι 
τοις  νπονργονβί  τ*,  καΐ  η  των  Θηβαίων  δ^  πόλις, 
ατε  και  ^Αγηβιλάον  οντος  αντω  αδελφού,  προΰ^νμως 
ϋννέπεμπε  και  όπλίτας  και  Ιππέας,  ο  δε  ΰπενδων  μεν  38 
ον  μάλα  επορενετο,  επιμελόμενος  δε  τον  τε  μη  αδι- 
κών τονς  φίλους  πορενεβί}•αι  καΐ  τον  ώς  πλείΰτην  δν- 
ναμιν  ά^ροίξειν.  προνπεμπε  δ\  και  προς  Άμννταν,  καΐ 
η^ίον  αυτόν  καϊ  ^ένονς  μιβ%•ον6%•αι  και  τοις  πληβίον 
βαΰιλενΰι  χρήματα  διδόναι,  ώς  ύνμμάχους  είναι,  εϊπερ 
βοΰλοιτο  την  άρχην  άναλαβειν.  έπεμπε  δε  και  προς 
^έρδαν  τον  Έλιμίας  άρχοντα,  διδάσκων  οτι  οι  'Ολΰν- 
Οίοι  κατεστραμμένοι  την  μείζω  δνναμιν  Μακεδονίας 
εΐεν,  καϊ  ουκ  άνήοουΰι  την  έλάττω,  ει  μη  τις  αύτονς 
παύσει  της  ύβρεως,  ταϋτα  δ%  ποιών,  μάλα  πολλην^^ 
έχων  στρατιάν  άφίκετο  εις  την  εαυτών  συμμαχίδα.  έπεί 
ό'  ήλ&εν  εις  την  Ποτίδαιαν,  εκεΐ&εν  σνντα^άμενος  έπο- 
ρεύετο  εις  την  πολεμίαν.  και  προς  μεν  την  πόλιν  ίων 
οντ  εκαεν  οντ  έκοπτε,  νομίζων ,  ει  τι  ποιησειε  τού- 
των, έμποδών  αν  αντώ πάντα  γίγνεσ&αι  καϊ  προσιόντι 
καϊ  άπιόντι  •  οπότε  δε  άναχωροίη  από  της  πόλεως,  τό- 
τε 6ρ%'ώς  εχειν  κόπτοντα  τα  δένδρα  έμποδών  καταβάλ- 
λειν,  ει  τις  όπισΟ-εν  έπίοι.  ώς  δε  άπειχεν  από  της  πό-  40 
λεως  ονδ^  δέκα  στάδια,  ε&ετο  τα  όπλα,  εύώνυμον  μεν 
αυτός  έχων,  οϋτω  γαρ  συνέβαινεν  αύτώ  κατά  τάς  πύ- 
λας  ίέναι  τι  έ^τ^σαν  οΐ  πολέμιοι,  η  ά'  άλλη  φάλαγ^ 
των  συμμάχων  άπετέτατο  προς  τό  δεξιόν.  καϊ  τών  Ιπ- 
πέων δ\  τονς  μεν  Αάκωνας  καϊ  τους  Θηβαίους  καϊ 
όσοι  τών  Μακεδόνων  παρήσαν  έπι  τω  δε^ιώ  εταξατο, 
παρά  δε  αύτώ  είχε  ^^έρδαν  τε  και  τους  εκείνου  ιππέας 
ώς  εις  τετρακοσίους  διά  τε  τό  άγασ^αι  τούτο  τό  ίπ- 


166  II  Β.  V.  Ο  Α  Ρ.  11.  !Π. 

τηκον  καΐ  δια  το  Ο^ερατίενειν  τον  ζίέρδαν,  ώξ  ηδόμενος 

41  παρείη.  έτίεΐ  δε  καΐ  οι  πολέμιοι,  έλϋ^όντες  άντιπαρετά- 
ξαντο  νπο  τω  τείχεί,  Ονΰπειρα&εντες  κυτών  οι  ιππείς 
έμβάλλονϋί  κατά  τους  Αάκωνας  και  Βοιωτούς,  και 
Πολνχαρμόν  τε  τον  Αακεδαιμόνιον  ϊππαρχον  καταβάλ- 
λονΰινάπο  τον  ΐππον καΐκείμενον πάμπολλα κατέτρω- 
ΰαν,  και  αλλονς  άπέκτειναν,  και  τέλος  τρέπονται  έπΙ  τω 
δεξιώ  κέρατι  το  ιππικό  ν.  φενγόντων  δε  των  ιππέων 
ένέκλινε  κα\  το  ί'χο^ιιβλ'οΐ'  πεζον  αντών^  και  όλον  δ  αν 
έκινδννενΰεν  ηττη^ήναι  τυ  ϋτράτευμα^  ει  μη /^έρ  δ  ας 
έχων  το  εαυτού  ίππικον  ενϋ'νς  προς  τάς  πνλας  των 
Όλνν&ίων  ηλαοεν.   έπι^ει  δεκαΐ  6  Τελεντίας  6νν  τοις 

42  περί  αυτόν  εν  τάξει,  ώςδε  ταύτα  τΐο&οντο  οί'Ολνν&ιοι 
ιππείς,  δείβαντες  μη  άποκλειϋΰ•ειεν  των  πυλών,  άνα- 
ΰτρέψαντες  άπεχωρονν  πολλτ]  ΰπονδη.  έν&α  δη  6 
^έρδας  παρελαύνοντας  παμπό?Λονς  [ιππέας]  αυτών 
άπέκτεινεν.  άπεχώρηΟαν  δε  καΐ  οί  πεζοί  των  'Ολυν- 
^ίων  εις  την  πόλιν  ■  ου  μέντοι  πολλοί  αυτών  άπέ&α- 

^$νον,  άτε  εγγύς  τον  τείχους  οντο?.  έπει  δε  τρόπαιόν 
τε  έατάΰ^η  καΐ  η  νίκη  αύτη  τω  Τελευτία  έγεγένητο, 
άπιών  δη  έκοπτε  τα  δένδρα,  καΐ  τούτο  μεν  οτρα- 
τευοάμενος  το  &έρος  διήκε  καΐ  το  Μακεδονικδν 
βτράτευμα  και  το  τον  ^έρδα'  πολλάκις  μέντοι  και 
οί  'Ολύν&ιοι  καταΟ-έοντες  εις  τάς  τών  Λακεδαιμο- 
νίων ΰνμμαγ/δας  πόλεις  έλεηλάτουν  και  άνδρας  άπε- 
κΐίνννον. 
1\\  "Αμα  δε  τω  ήρι  νποφαινομένω  οί  μεν  'Ολύν&ιοι  ίπ- 

Ιδϋπεΐς  οντες  ώς  έξακόΰιοι  χατεδεδραμήκεβαν  εις  την 
Άπολλωνίαν  άμα  μεΰημβρία  καΐ  διεβπαρμένοι  έλεηλά- 
τουν 6  δε  .<ίέρδας  ετύγχανε  ταύτη  τη  ημέρα  αφιγμέ- 
νος  μετά  τών  ιππέων  τών  εαυτού  και  άριύτοποιούμε- 
νος  εν  τη  Απολλωνία,  ώς  δ'  είδε  την  καταδρομήν,  ηαυ- 


ι.  1  β.   ν.    ο  Α  Ρ.  III.  167 

χίαν  ίΐχί,  τονξ  %•*  ΐΛ^ζους  ενεϋκεναβμενονξ  καΐ 
τονξ  άμβάτας  εζωπ?Λ6αενονς  έχων.  επειδή  δε  κατά- 
ψρονητικώς  οι  Όλΰνϋ-ιοι  καΐ  εις  το  προάΰτείον  καΐ  εις 
αντάς  τάς  πνλας  ηλαννον,  τότε  δή  Ουντεταγμένονς 
έχων  εξελαννει.  οι  0£  ώζ  είδον,  εις  φνγήν  οίρμηΰαν.  6  2 
ό''  ως  άπαξ  ετρέψατο,  ουκ  άνήκεν  ενενηκοντα  βτάδια 
διώκων  καϊ  άποκτινννς,  εως  προς  αντό  κατεδίωξε  των 
'Ολννϋ'ίων  το  τείχος,  καΐ  ελε'γετο  6  ^ερδας  άποκτεΐναι 
εν  τούτω  τω  έργω  περί  ογδοηκοντα  ιππέας,  και  άπο 
τούτον  τειχήρεις  τε  μάλλον  ή  ΰαν  ουπολέμιοι  καΐ  της  χω- 
ράς ολίγην  παντελώς  είργάζοντο.  προϊόντος  δε  τον  3 
χρόνου,  και  τον  Τελεντίον  έβτρατενμένον  προς  την 
των  'Ολνν&ίων  πόλίν,  ώς  ει  τι  δένδρον  νπόλοιπον  εϊη 
η  τι  είργαΰμένον  τοις  πολεμίοις,  φ&είροι,  έξελ&όντες 
οι  Ολύνϋ^ιοί  ιππείς  ηΰνχτ]  πορενόμενοι  διέβηβαν  τον 
πάρα  την  πολιν  ρέοντα  ποταμόν,  καϊ  έπορενοντο 
προς  το  εναντίον  βτράτενμα.  ώς  δ  είδεν  ο  Τε- 
λεντίας,  αγανακτηύας  ττ]  τόλμτ]  αυτών  εν&ύς  Τλη- 
μονίδαν  τον  των  πελταβτών  άρχοντα  δρόμω  φέρεβ&αι 
εις  αντονς  έκέλενβεν.  οι  δε  Όλύν^ιοι  ώς  εΐδον  προ-  4 
0•έοντας  τονς  πελταΰτάς,  άναβτρέψαντες  άπεχώρονν 
ηονχι^ ,  και  διέβηΟαν  πάλιν  τον  ποταμόν.  οι  δ'  ηκο~ 
λούζουν  μάλα  Ο^ραϋέως,  και  ώς  φεύγονβι  διώξοντες 
έπιδιέβαινον.  έν^α  δή  οι  'Ολύνϋ-ιοι  ιππείς,  ηνίκα  έ'τι 
εύχείρωτοι  αύτοΐς  έδόκονν  είναι  οί  διαβεβηκότες,  άνα- 
ϋτρέφαντες  έμβάλλουΰιν  αύτοις,  και  αυτόν  τε  άπέκτει- 
ναν  τον  Τλημονίδαν  καϊ  των  άλλων  πλείονς  η  εκατόν. 
ο  <?£  Τελευτίας  ώς  είδε  το  γιγνόμενον,  οργιβ&'είς,  άνα-^^ 
λαβών  τα  όπλα  7]γε  μεν  ταχν  τονς  οπλίτας,  διώκειν  δε 
καϊ  τονς  πελταοτας  εκέλενε  καϊ  τους  ιππέας  καϊ  μη 
ανιέναι.  πολλοί  μεν  ονν  δή  καϊ  άλλοι  τον  καιρόν 
έγγντέρω  τείχους  διώ^αντες  κακώς  άπεχοόρηααν,   καϊ 


168  1 1 13.   V.    ο  Α  Γ.  111. 

εκείνοι  ^'  επεί  άπο  των  πύργων  εβάλλοντο,  άποχωρειν 
τε  ηνκγκάζοντο  τεϋ-ορνβημενωζ  καΐ  προφνλάττεΰ&αι 

6  τα  βέλη.  εν  τούτω  δη  οι  Όλύν^ιοί  επεξελαννονΰι  μεν 
τονς  ιπτΐεας,  έβοή^ονν  δε  και  οι  πελταοταί•  τέλος  δε 
καΐ  οί  υηλΐται  εηεί,έ^εον,  και  τεταραγμέντι  τΐ]  φαλάγγι 
προοπίτίτονοι.  καΐ  6  μεν  Τελευτίας  ενταν&α  μαχόμε- 
νος απο^^νηΰκει.  τούτον  δε  γενομένου  ενΟ^νς  και  οί 
άμφ  αύτον  εν  έκλιναν  ^  καΧ  ου^^ί^  έτι  ί'στατο,  αλλά 
πάντες  έφενγον^  οί  μεν  έπΙ  Σπαρτώλον  ^  οι  δε  έηΐ 
Άκάν^ου^  οι  ά'  εις  Άπολλωνίαν,  οι  πλεΐβτοι  δ'  εις 
Ποτίδαιαν.  ώς  (5'  άλλος  αλλτ]  εφενγον^  οντω  καΐ  οί 
πολέμιοι  άλλος  αλλοβε  διώκοντες  παμπλη^εΐς  άπέ- 
κτειναν  άνϋ-ρωπονς  και  ο^τιπερ  όφελος  ην  τον  οτρα- 
τενματος. 

7  Έκ  μέντοι  γε  των  τοιούτων  παϋ-ών  εγώ  φημι  άν- 
%ρώπονς  παιδεύεο^αι  μάλιβτα  μεν  ονν  ώς  ονό'  οίκέ- 
τας  χρη  οργ'η  κο?.άζειν•  πολλάκις  γαρ  καΐ  δεΰπόται 
οργιζόμενοι  'μείζω  κακά  έπαϋΌν  η  έποίηοαν  '  άτάρ  άν- 
τιπάλοις  το  μετ  οργής  άλλα  μη  γνωμτ]  προΰφέρεΰ&αι 
όλον  αμάρτημα,  ή  μεν  γαρ  οργή  άπρονόητον ,  ή  δε 
γνώμη  οκοπει  ονδεν  ήττον  μή  τι  πάΟ•τι  ή  όπως  βλάψΐ] 
τι  τονς  πολεμίονς. 

8  Τοις  ^  ονν  Αακεδαιμονίοις,  έπει  ήκονσαν  το  πρά-' 
γμα^  βονλενομένοις  έδόκει  ου  φανλην  πεμπτε'ον  δύνα- 
μιν  είναι,  όπως  τό  τε  φρόνημα  τνον  νενικηκότων  κατα- 
ββεΰϋ^είη  καΐ  μή  μάτην  τα  πεποιημένα  γένοιτο,  οντω 
δε  γνόντες  ηγεμόνα  μεν  Άγηΰίπολιν  τον  βαΰιλέα  έκ- 
πέμπονβι.  μετ    αντον  δε  ώΰπερ  Άγηοιλάον  εις  τήν 

^Αΰίαν  τριάκοντα  Σπαρτιατών,  πολλοί  δε  αντώ  και 
των  περιοίκων  έ&ελονταΐ  καλοί  κάγα^οι  ήκολον^ονν, 
χαΐί,ένοι  των  τροφίμων  καλουμένων,  και  νόΰ^οι  των 
Σπαρτιατών,  μάλα  ενειδεΐς  τε  και  των  έν  ττ}  πόλει 


Ι.  Ι  Β.     V.    €  Α  Ρ.  III.  169 

ΥΜλών  ονκ  άπειροι,  βυνεοτρατενοντο  δε  καΐ  εκ  των 
ϋνμμαχίδων  πόλεων  έ^ελονταί,  καΐ  Θετταλών  γε  ίπ- 
πεΐς^  γνωοΟ-ήναί  τω  '^γησιπόλίδί  βονλόμενοί^  καΐ 
Αμύντας  δε  καΐ  ^έρδας  ετι  προ&νμότερον  η  πρόοϋ-εν. 
^^γηύίπολις  μεν  δη  ταντα  πράττων  επορενετο  έπΙ  την 
"ΟλννϋΌν. 

Ή  δε  των  Φλιαοίων  πόλι,ς,  έπαινε&είσα  μεν  νπο  10 
τον  '^γηΟιπόλιδος  (ίτι  πολλά  και  ταχέως  αντω  χρήμα- 
τα εις  την  οτρατιάν  εδοΟαν,  νομέζυνοα  δ'  εξω  όντοί; 
Άγηβιπόλιδος  ονκ  αν  εξελ&εΐν  έπ  αντονς  '^γηβίλαον, 
ονδ'  αν  γενέο&αι  ώοτε  αμα  άμφοτερονς  τους  βααιλέας 
εξω  Σπάρτης  είναι,  ί)•ραύέως  ονδεν  των  δικαίων  εποί- 
ονν  τοις  κατεληλνΌόϋιν.  οι  μενγάρδηφνγάδες  ηξίηνν 
τα  άμφίλογα  εν  ί'βω  δικαοτηρίω  κρίνεοΌ-αΐ'  οι  δε  \ 
ηνάγκαξον  εν  αντΫ]  ττ}  πόλει  διαδικάζεβ^αι.  λεγόντων 
δ'ε  των  κατεληλν&ότων  καΐ  τίς  αντη  δίκη  είη  οπον  αν~ 
τοϊ  οί  άδικονντες  δικάζοιεν,  ονδεν  είοήκονον.  εκ  τον- 11 
τον  μει/τοι  έρχονται  εις  Λακεδαίμονα  οί  κατελϋ-όντες 
κκτηγορηθοντες  της  πόλεως,  και  άλλοι  δε  των  οίκοθεν 
βννηκολονΟ^ουν,  λέγοντες  οτιπολλοΐς  και  των  πολιτών 
ον  δοκοΐεν  δίκαια  πάβχειν.  άγανακτηβαΟα  δε  τούτοις 
τών  Φλιαβίων  η  πόλις  εζημίωΰε  πάντας  οΰοι  μη  πεμ- 
πονύης  της  πόλεως  ηλ&ον  εις  Λακεδαίμονα,  οΐ  δε  ^ί^-12 
μιω%^έντες  οίκαδε  μεν  ώκνονν  άπιίναι^  μένοντες  ό'' 
έδίδαΰκον  ως  οντοι  μεν  εϊηΰαν  οί  βιαζόμενοι  ταντα, 
οΐπερ  αφάς  τε  έξεβαλον  και  Αακεδαιμονίονς  άπέκλει- 
6αν,  οΰτοί  άε  οί  πριάμενοί  τε  τα  βφέτερα  και  βιαζό- 
μενοι μη  άποδιδόναι,  οίκτοι  όβ  και  ννν  διαπεπραγμένοι 
είβΐ  ζημιω&ήναι  6φάς  αντονς  εις  Λακεδαίμονα  έλκον- 
τας, όπως  τον  λ^οιπον  μηδεις  τολμφη  Ιέναιδηλώΰων  τα 
έν  τη  πόλει  γιγνόμενα.  τω  δ^  όντι  νβρίξειν  δοκονντων  13 
ΓΓΟι^  Φλιαΰίων  φρονράν  φαίνονύιν  έπ  αντονς  οί  εφο- 


170  1 1  β.   ν.    ο  Α  ρ.  111. 

ροί.  ϊ}ι/  (Ϊ£  ονδβ  τω  Άγγιύιλάω  άχ^ομένφ  ταύτα'  καΐ  γάρ 
τω  μεν  τιατρί  αντον  Άρχίδκμω  ζ,ενοι  ήΰαν  ου  ηερΙΠο^ 
δάνεμον  ^     και  τότε  των  κατεληλνΰ-ότων  ήβαν '   αντώ 

14  όέ  οί  άμφΐ  Προκλεα  τον  'ίππονίκον.  ώς  δε  των  διαβα- 
τηρίων γενομένων  ονκ  εμελλεν,  αλλ  επορενετο,  πολ- 
λαΐ  πρεββεΐαι  άπήντων  καΐ  χρήματα  εδίδοΰαν,  ωβτε  μη 
εμβάΡΛειν.  6  δε  άπεκρίνατο  οτι  ονχ  ίνα  άδίκοίη ,  Οτρα- 

15  τενοιτο,  άΛλ'  όπως  τοίξ  άδικονμένοΐξ  βοη&ήΰειεν.  οί 
δε  τελεντώντες  πάντα  έ'φαακον  ττονηοειν,  έδέοντό  τε 
μη  έμβάλλειν.  6  δ\  πάλιν  ελεγεν  ώξ  ονκ  αν  πιΟτεΰβειε 
λόγοις^  καΐ  γάρ  το  πρότερον  ιρενΰαΰ^αι  αυτούς^  άλλ 
έργον  τίνος  πιΰτον  δείν  εφη.  ερωτώμενος  δε  καΐ  τι 
τοντ  αν  εΐη;  πάλιν  άπεκρίνατο ,  "Οπερ  καΐ  πρόβ&εν^ 
εφη,  ποιήβαντες  ονδεν  νψ  ημών  )]δική&ητε.  τούτο  δε 

16  ην  την  άκρόπολιν  παραδονναι.  ονκ  έ&ελόντων  δε  αν- 
88ο'. των  τοντο  ποιεϊν,  ένέβαλέ  τε  εις  την  γώραν  και  ταχύ 

περιτειχίοας  έπολιόρκει  αντονς.  πολλών  δε  λεγόντων 
Λακεδαιμονίων  ώς  ολίγων  ένεκεν  ανθρώπων  πόλει 
άπεχ&άνοιντο  πλέον  πεντακιΰχιλίων  ανδρών  και  γάρ 
δη  όπως  τοντ  'ένδηλον  εΐη,  οί  Φλιάΰιοι  εν  τω  φανερω 
τοις δ'|ω  ηκκληβίαζον'  6  μέντοι  ^Αγηοίλαος  προς  τούτο 

17  άντεμηχανήβατο.  οπότε  γάρ  εξίοιεν  η  δια  φιλίαν  ή  δια 
ύνγγένειαν  των  φνγάδων,  έδίδαΰκε  ΰνοΰίτιά  τε  αντών 
καταΟκενάξειν  και  εις  τά  επιτήδεια  ίκανόν  διδόναι^ 

■^^         οπόύοι  γνμνάζεΰηϋ-αι  ε&ελοιεν  ■  και  όπλα  δε  εκπορίζει^ΰ 
|.  άπαϋι  τούτοις  διεκελενετο,  και  μη  όκνεΐν  εις  ταύτα 

χρήματα  δανείζεοΟ^αι.  οί  δε  ταύτα  υπηρετούντες  άπε- 
δει\αν  πλείονς  χιλίων  ανδρών  άριότα  μεν  τά  οώματα 
έχοντας,  εντάκτονς  δε  καΐ  ενοπλοτάτονς  •  ωβτε  τελεν- 
τώντες οί  Λακεδαιμόνιοι  ελεγον  ώς  τοιούτων  δευιντο 
0ν6τρατιωτών. 

18  Και  Άγηβίλαος  μεν  δη  περί  ταύτα  ην.   ό  (ί^  '^γη- 


ι  ι  Β.    V.   Γ  Α  Ρ.   III.  171 

θίτίολις  εν&νς  έκ  της  Μακίδονίας  ηροβιών  ε&ετο  τίροζ 
τη  ηόλει  των  Όλνν&ίων  τα  όπλα.  επύ  δε  ονδείς  αντ- 
ί|7/£ί  «υτω,  τότε  της  Όλνν^ίας  ει'  τι  νπόλοιπον  ην 
έδίρν  καΐ  εις  τάς  βνμμαχίδας  ιών  αντών  εφτί-ειρε  τον 
Οίτον  Τορωνην  δεκαΐ  ηροοβαλών  είλε  κατά  κράτος, 
εν  δε  τούτοις  οντά  κατά  %^έρονς  άκμην  κανμα  πνρι- 19 
φλεγες  λαμβάνει  αυτόν,  ως  δε  πρόο&εν  έορακότα  το  εν 
Άψύτει  τον  ^ιοννβον  ιερόν  εροις  αυτόν  τότ  εΰχε  των 
τε  ΰκιερών  οκηνωμάτων  χαΐ  των  λαμπρών  καΐ  ψυχρών 
υδάτων,  έκομίύ&η  μεν  ούν  έκείβε  ετι  ζών,  όμως  με'ν- 
τοι  έβδομαΐος  αφ  ου  εκαμεν  έ^ω  του  ιερού  έτελεύτηβε. 
και  εκείνος  μεν  εν  μελιτι  τεΟ-εΙς  καΐ  κομιο&είς  οΐκαδε 
^τυχε  της  βααιλικής  ταφής. 

Άγηΰίλαος  δε  τούτο  άκούβας  ού%  ?}  τις  αν  ωετο  20 
εφηβΟ^η  ως  άντιπάλω,  άλλα  και  έδάκρυαε  καΐ  επό^ηβε 
την  ουνουΰίαν.  ΰυβκηνονΰι  μεν  γαρ  δη  βααιλεΐς  εν  τω 
αντω,  όταν  οίκοι  ώβιν  ό  δε  ^Αγηβίπολις  τω  Άγηοιλάω 
ικανός  μεν  ην  καΐ  ηβητικών  καΐ  Ο-ηρευτικών  καΐ  ιππι- 
κών και  παιδικών  λόγων  μετέγ^ειν  προς  δε  τούτοις 
χαΐ  ύπγιδείτο  αυτόν  εν  ττ}  βυβκηνία,  ωβπερ  εικός 
πρεοβύτερον.  και  οι  μεν  Λακεδαιμόνιοι  άντ  έκεύ- 
νου  Πολυβιάδην  άρμούτήν  έπΙ  την  "Ολυνϋ-ον  έκπέμ- 
πουΰιν. 

Ό  ό'  ^Αγηΰίλαος  ηδη  μεν  ύπερεβαλε  τον  χρόνον^  21 
όΰου  έλέγετο  εν  τω  Φλιούντι  αΐτος  είναι  •  τοβούτον  γάρ  879, 
εγκράτεια  γαϋτρός  διαφέρει  ωΰτε  οί  Φλιάβιοι  τόν  ημι- 
αυν  ψηφιοάμενοι  βιτον  τελείν  η  πρ06%•εν,  και  ποιοϋν- 
τες  τούτο,  τον  διπλάοιον  τοϋ  εικότος χρόνον  πολιορ- 
Ηούμενοι  διηρκεθαν.   και  τόλμα  δε  ατολμίας  έΰΟ^  οτ£22 
τοβούτον  διαφέρει  ωΰτε  ^ελφίο^ν  τις.,  λαμπρός  δοκών 
είναι,  λαβών  προς  αυτόν  τριακοβίονς  άνδρας,  Φλιαΰίων 
ικανός  μεν  ην  κωλύειν  τους  βουλομενους  είρήνην  ποι  ~ 


172  Μ  Β.  V.    ΟΑΙ'.  III 

εΐβ&αι^  ικανός  δε  οις  ηπίΰτει,  αρξας  φνλάττειν^  έδννατο 
δ\  εις  τε  τάς  φνλακάς  άναγκάζειν  το  πλη%•ος  ίέναί  και 
τοί)τοι»?  έφοδενων  πίΟτονς  τίαρέχεΰϋ-αι..  πολλάκις  δε 
μεϋ-'  ων  είχε  περί  αυτόν  καΐ  έκ%•έων  άπεκρονε  φνλα- 

23  κα?  αλλοτ  αλλτ]  τον  περιτετειχιβμενον  κύκλου,  έπεί 
μέντοι  οΐ  επίλεκτοι  ούτοι  πάντα  τρόπον  ζητονντες  ονχ 
ηνριβκον  βΐτον  έν  ττ}  πόλει,  εκ  τούτον  δη  πεμ^•αν- 
τες  προς τον'^γηοίλαον  έδέοντο  σπείύαβΟ^αι  πρεοβεία 
εις  Λακεδαίμονα  ίονοί]  •  δεδόχ^αι  γαρ  αφίοιν  έψαυαν 
έπιτρέπειν  τοις  τέλεβι  των  Λακεδαιμονίων  χρήΰαβ&αι 

24  τί^-  πόλει  ο^τι  βονλοιντο.  6  Οε  6ργΐ6θ•εΙς  οτι  ακνρον 
αντόν  έποίονν^  πεμφας  μεν  προς  τους  οίκοι  φίλονς 
διεπράξατο  εαντω  έπιτραπήναι  τα  περί  Φλιούντος^ 
έβπείβατο  δε  ττι  πρεββεία.  φνλακγΙ  δ'  έτι  ίΰχνροτέρα  η 
πρότερον  εφνλαττεν,  ίνα  μηδείς  των  εκ  της  πόλεως 
ί'ξίοι.  όμως  μέντοι  ο  γε  ^ελφίων  καΐ  ατιγματίας  τις 
μετ  αντον,  Ος  πολλά  νφείλετο  '&πλα  των  πολιορκονν- 

25  των,  άπέδραΟαν  ννκτωρ.  έπεΙ  δε  ηκον  εκ  της  Λακε- 
δαίμονος άπαγγέλλοντες  ότι  η  πόλις  επιτρέπει  'Λγηύι- 
λάω  διάγνώναι  τα  έν  Φλιονντι  όπως  αντω  δυκοίη,^Λγη- 
αίλαος  δη  ον'τως  έγνω,  πεντήκοντα  μεν  άνδρας  των 
κατεληλν§•ότων,  πεντήκοντα  δε  των  οίκο&εν  πρώτον 
μεν  άνακρΐναι  όντινά  τε  ζην  έν  ττ]  πάλει  και  όντινα 
άπο&ανεΐν  δίκαιον  εί'η '  έπειτα  δε  νόμονς  %-ειναι^  καθ 
ονς  πολιτενβοιντο '  εως  δ'  αν  ταύτα  διαπράξωνται, 
φνλακήν  και  μιΟ%•όν  τοις  φρονροΐς  ?ξ  μηνών  κατέ- 
λιπε.  ταντα  δε  ποιήβας  τους  μεν  βνμμάχοΐ'ς  άφηκε, 
το  δε  πολιτικόν  οίκαδε  απήγαγε,  και  τα  μεν  περί 
Φλιούντα  όντως  αν  έπετετέλεΰτο  έν  οκτώ  μηβΐ  καΙ 
ένιαντω. 

0(5  ΚαΙ  ο  Πολνβιάδης  δε  παντάπαΰι  κακώς  έχοντας 

λιμω  τονς  Όλνν&ίονς  δια  το  μήτ    εκ  της  γης  λαμβά- 


1 1  Β.   V.    ϋΑΡ.   111.   IV.  173 

νειν  μήτε  κατά  ■^άλατταν  είΰάγεύ&αι,  βΐτον  αντοΐξ^ 
ηνάγχαοε  πέμ•φ(χι  εις  Λακεδαίμονα  περί  ειρήνης,  οΐ 
ό'  έλ^όντεξ  ηρέΰβεις  αυτοκράτορες  ονν&ήκας  έποιη- 
ύαντο  τον  αυτόν  μεν  έχϋ-ρον  και  φίλον  Λακεδαιμυνίοις 
νομίζειν,  άκυλουΟ•εΐν  όε  οποί  αν  ηγώνται  και  ΰνμμα- 
χοί  είναι,  καΐ  όμόβαντες  ταύταις  έμμενεΐν  οϋτωςάπήλ- 
•9•οι/  οίκαδε. 

Προκεγ,ωρηκότων  δε  τοις  Αακεδαιμονίοις  ώ<7τθ27 
Θηβαίους  μεν  καΐ  τους  άλλους  Βοιωτούς  παντάπαΰιν 
έπ  εκείνοις  είναι ,  Κορινθίους  δε  πιβτοτάτους  γεγε- 
νήβϋ'αι,  Άργείους  δε  τεταπεινώΰθαι  δια  το  μηδέν  έ'τι 
ώφελείν  αυτούς  των  μηνών  την  ύποφοράν ,  ^Αθηναί- 
ους δε  ηρημώΰθαι,  των  δ'  αύ  ϋυμμάχων  κεκο?.αΰ μέ- 
νων οϊ  δυΰμενώς  είχον  αύτοΐς^  παντάπαΰιν  ηδη  κα- 
λώς και  άΰφαλώς  η  άρχη  έδόκει  αύτοΐς  κατεοκευ- 
άΰθαι. 

Πολλά  μεν  ούν  αν  τις  εχοι  καΐ  άλλα  λέγειν  καΐ  IV. 
Ελληνικά  και  βαρβαρικά,  ώς  θεοί  ούτε  των  άβεβούν- 
των  ούτε  τών  άνόβια  ποιοΰντων  άμελούβι  •  νϋν  γε  μην 
λέξω  τά  προκείμενα.  Λακεδαιμόνιοι  τε  γάρ  οι  όμόβαν- 
τες αυτόνομους  έάβειν  τάς  πόλεις  την  εν  Θήβαις  άκρό- 
πολιν  καταβχόντες  υπ  αυτών  μόνων  τών  άδικηθέντων  |  **  Ρ*" 
έκολάΰθηΰαν,  πρώτον  ουδ  υφ  ένών  τών  πώποτε  αν- 
θρώπων κρατηθέντες,  τους  τε  τών  πολιτών  είβαγα- 
γόντας  εις  την  άκρόπολιν  αυτούς  καΐ  βουληθέντας 
Αακεδαιμονίοις  δουλεύειν  την  πολιν,  ώβτε  αύτοι  τυ- 
ραννεΐν,  την  τούτων  άρχην  επτά  μόνον  τών  φυγόντων 
ηρκεβαν  καταλϋααι.  ώς  δε  τούτ  εγένετο  διηγήβομαι. 

^Ην   τις    Φιλλίδας,    ος    έγραμμάτευε   τοις   περί  2 
^Αρχίαν  πολεμάρχοις,  καΐ  τάλλα  υπηρετείς  ως  εδοκει, 
άριβτα.  τούτω  δ'  άφιγμένω  ^Λθήναζε  κατάπράξίν  τίνα 
χαΐ  πρόο^εν  γνώριμος  ών  Μέλων  τών  Άθήναζε  πε- 


174  Ι>  Ι  β.    V.    Ο  Α  Ρ.    IV. 

φευγάτων  Θηβαίων  ΟυγγόγνετΜ,  καΐ  διαπνεόμενος 
μεν  τα  ττερί  '^ρχίαν  τε  τον  πολεμαρχονντα  χαΐ  την 
ηερί  <^')ίλίπΛον  τυραννίδα^  γνονς  δε  μιβονντα  αντον  ετι 
μάλλον  αντον  τα  οίκοι,  πιΰτά  δονς  καΐ  λαβών  βννέ- 

8  0•ετο  ώς  δει  εκαβτα  γίγνεΰϋ-αι.  εκ  δ^  τούτον  προβλα- 
βών  ό  Μελών  ίξ  τονς  επιτηδειοτάτονς  των  φενγόν^ 
των  ξιφίδια  έχοντας  καΐ  άλλο  οτζλον  ονδεν,  έρχεται 
πρώτον  μεν  εις  την  γ^όραν  ννκτός'  έπειτα  δε  ημερεν- 
οαντες  εν  τινι  τόπω  έρήμω  προς  τάς  πνλας  ηλΟ•ον,  ώζ 
δη  εξ  άγρον  άπιόντες,  ηνίκαπερ  οι  από  τίον  έργων 
όψιαίτατοι.  έπεί  δ' είβήλ&ον  εις  την  πόλιν,  διεννκτέ- 
ρενοαν  μεν  εκείνην  την  νύκτα  παρά  Χάρωνί  τινι,  καΐ 

^την  έπιονβαν  δε  ημεραν  διημέρενβαν.  6  μεν  ονν  Φιλ- 
λίδας  τά  τε  άλλα  έπεμελεΐτο  τοις  πολεμάρχοις^  ώ(, 
ΆφροδίΟια  αγονοιν  επ  εξόδω  της  αρχής,  και  δη  καΐ 
γυναίκας  πάλαι  νπιβχνονμενος  άξειν  αντοΓς  τάς  θε- 
μνοτάτας  και  καλλίβτας  των  εν  Θήβαις,  τότ  εφη  αξειν. 
οΐ  δε,  ήααν  γαρ  τοιούτοι,  μάλα  ηδέως  προδεδεχοντο 

5  νι>χτερενΰειν.  έπεί  ή'  έδείπνηΰάντε  και  βνμπροΰ^νμον- 
μένον  εκείνον  ταχύ  έμεΟ^νβΟ^ηβαν,  πάλαι  κελενόντων 
αγειν  τάς  εταίρας ,  έξελϋ•ών  ηγαγε  τους  περί  Μέλωνα, 
τρεις  μεν  βτείλας  ώς  δεοποίνας,  τους  δ'  άλλονς  ώς  ^ε- 

6  ραπαίνας.  κάκείνονς  μεν  είΰήγαγεν  εις  το  ταμιεΐον 
τον  πολεμαρχείον ,  αντος  δ'  είβελ^ών  είπε  τοΐς  περ) 
\4ρχίαν  'ότι  ονκ  αν  φααιν  είΰελ&εΐν  αί  γυναίκες,  εί'  τις 
των  διακόνων  ένδον  έαοιτο.  έν&εν  οί  μεν  ταχύ  εκέ- 
λενον  Λαντας  εξιέναι,  ό  δε  Φιλλίδας  δονς  οίνον  εις 
ενός  τω  1/  διακόνων  έ^επεμψεν  αυτούς,  εκ  δΐ  τουτοί/ 
είΰηγΛγ-  τάς  εταίρας  δη,  καΐ  έκάϋ^ιζε  παρ*  εκάβτω. 
ην  δδ  <Γνν%•ημα,  επεΙ  κα&ίζοιντο,  παίειν  ενϋ-νς  άνα- 

7  καλνφαμεΐ'ονς.  οί  μεν  δη  ούτω  λε'γονΰιν  αυτούς  άπο- 
&ανεΙν,  οί  δ\  και  ώς  κωμαοτάς  ειΰελϋ-όντας  τους  άμφ> 


1 1  Β.    V.    Ο  Α  Ρ.    IV.  175 

Μέλωνα  άποκτ είναι  τους  πολεμάρχους,  λαβών  δε 
ό  Φίλλίδας  τρεις  αυτών  επορεΰετο  επί  την  τον  Αεον- 
τιύδου  οίκίαν '  κόφας  δε  την  &νραν  είπεν  οτι  τιαρά 
των  πολεμάρχων  άπαγγειλαί  τι  βοΰλοιτο.  ό  δε  ετύγ- 
χανε μεν  χωρίς  κατακείμενος  έτι  μετά  δεΐτζνον,  και  η 
γυνή  εριονργονΰα  παρεκά&ητο.  εκέλενΟε  δε  τον  Φιλ- 
λίδαν  πιΰτον  νομίζων  είο'ιεναι.  οι  ί'  επεί  είοηλ&ον, 
τον  μεν  άηοκτείναντες ,  την  δε  γυναίκα  φοβήΰαντες 
κατεΰιώπηΰαν.  ε^ιόντεςδεείποντην&νρανκεκλειβΰ^αι' 
ει  δε  ληφονται  άνεωγμενην,  ηπείληΰαν  άποκτεΐναι 
απαντάς  τους  εν  ττ]  οικία,  επεί  δε  ταϋτ  επεπρακτο,  8 
λαβών  δυο  ό  Φιλλίδαςτών  ανδρών  ηλ&ε  προς  το  άνά- 
κειον,  και  είπε  τω  ειργμοφνλακι  οτι  άνδρα  άγοι  παρά 
τών  πολεμάρχων  ον  είρ^αι  δε'οι.  ως  δε  άνε'ω^ε,  τού- 
τον μεν  εν&υς  άπέκτειναν,  τους  δε  δεΟμώτας  έλυΰαν. 
και  τούτους  μεν  ταχύ  τών  εκ  της  ΰτοάς  οπλών  καϋ-ε- 
λόντες  ώπλιβαν,  και  άγαγόντες  επί  το  Άμφειον  0•έΰ%^αι 
έκελευον  τάοπλα.  εκ  δε  τούτου  εν&νς  εκήρυττον  ε^ιε-  9 
ναι  πάντας  Θηβαίους,  ιππέας  τε  καΐ  όπλίτας,  ως  τών 
τυράννων  τε&νεώτων.  οι  δε  πολΐται,  εως  μεν  νύ^  ήν^ 
άπιβτοϋντες  ηονχίαν  είχον'  επεΙ  δ'  ήμερα  τ'  ην  και 
φανερόν  ην  το  γεγενημε'νον,  ταχύ  δη  καΐ  οι  οπλιται 
καΐ  οι  ιππείς  ΰύν  τοις  οπλοις  εξεβοη&ουν.  έπεμψαν  ά' 
ιππέας  οι  κατεληλυ&ότες  και  έπι  τους  πρόςτοΐς  όρίοις 
^Αϋ-ηναίων  δύο  τών  βτρατηγών.  οι  ό'  ειδότες  το 
πράγμα  εφ'  ο  άπεβτάλκεΰαν  *  6  μέντοι  εν  τί]  άκροπόλει 
άρμοΰτης  έπει  ^ΰΟ-ετο  το  νυκτερινόν  κήρυγμα,  εύ^ύς 
έπεμφεν  εις  Πλαταιάς  καΐ  Θεΰπιάς  επΙ  βοή&ειαν.  και 
τους  μεν  Πλαταιεας  αΐΰ&όμενοιπροΰιόντας  οί  τών  Θη- 
βαίων ιππείς,  άπαντήοαντες  άπέκτειναν  αυτών  πλέον 
η  είκοβιν'  έπει  δε  είβηλ&ον  ταύτα  πρά^αντες  και  οί 
Ά&ηναΐοι  από  τών  ορίων  ηδη  παρήΰαν,  προΰέβαλον 


176  Μ  Β.  V.    Ο  Α  Ρ.  ίν. 

11  Λρος  την  άκρόπολιν.  ώς  δε  'έγνωβαν  οί  έν  τΐι  άκροτζό  - 
λει  υλόγοί  οντες^  την  τε  προΟ•νμίαν  των  τιροοιόντων 
απάντων  έώρων,  καΐ  των  κηρυγμάτων  μεγάΡ.ων  γιγνο- 
μένων  τοΐξ  πρώτοις  άναβάϋιν^  εκ  τούτων  φοβη&εντεξ 
είπον  οτι  άπίοιεν  αν ,  ει  οψίϋιν  άΰφάλειαν  μετά  των 
οπλών  άπιονΰι  διδοΐεν.  οί  δε  άβμενοί  τε  έδοΰαν  α 
ϊ;τοΐΊ/,  καΐ  Οπειοάμενοί  καϊ  όρκους  όμόοαντες  επί  τού- 

12τ'04?  έζ,επεμπον.  εζιόντων  μέντοι,  οοους  επεγνωΰαν 
των  εχϋ•ρών  οντάς,  ουλλαμβάνοντεςάπέκτειναν.  ηβαν 
δε  τίνες  οΓ  καϊ  υπό  ^Α^ηναίων  των  άπο  των  ορίων 
επίβοη&ηβάντων  έ^εκλάπηΟαν  καϊ  διεοώ^ηβαν.  οΐ 
μέντοί  Θηβαίοι  καϊ  τους  παΐδας  των  άπο%•ανόντοη'^ 
οαοις  ηααν ,  λαβόντες  άπεοφαξαν. 

13         ΈπεΙ  δε  ταύτα  έπύ^οντο  οί  Λακεδαιμόνιοι,  τον  μεν 

ΖΊ^'.  άρμοΰτην  τον  έγκαταλιπόντα  την  άκρόπολιν  και  ουκ 
άναμείναντα  την  βοηΟ^ειαν  άπεκτειναν,  φρουράν  δε 
φαίνουοιν  επΙ  τους  Θηβαίους,  και  ΆγηΟίλαος  μεν  λέ- 
γων οτι  ύπερ  τετταράκοντα  άφ'  ήβης  είη,  καϊ  ώαπερ 
τοις  άλλοις  τοις  τηλικούτοις  ονκέτι  ανάγκη  εΐη  της  εαυ- 
τών ίξω  ατρατεύεΟ^αι,  ούτω  δη  καϊ  βαΟιλεύΰι  τον  αυ- 
τόν νόμον  οντά  άπεδείκνυ.  κάκεΐνος  μεν  δη  λέγων 
ταύτα  ουκ  έΰτρατεύετο.  ου  μέντοι  τούτου  γ'  ένεκεν 
κατέμεινεν,  άλΧ  ευ  είδώς  οτι  ει  ότρατηγοίη,  λέξοιεν  οί 
πολΐται  ώς  Άγηΰίλαος,  όπως  βοη&ήαειε  τοΐςτυράννοις, 
πράγματα  ττ]  πόλει  παρέχοι.    εία  ούν  αυτούς  βουλεύε- 

].'^6\)•αι  οποίον  τι  βούλοιντο  περί  τούτων,  οί  δ'  έφοροι 
διδαΰκόμενοι  νπό  των  μετά  τάς  εν  Θηβαις  ΰφαγάς  έκ^ 
πεπτωκότων ,  Κλεόμβροτον  έκπέμπονοι,  πρώτον  τότε 
ηγούμενον,  μάλα  χειμώΊ^ος  οντος.  "ην  μεν  ουν  δι' 
Έλευΐ^ερών  υδον  Χαβρίας  έχων  ^Αϋ•ηναίων  πελταΰτάς 
έφύλαττεν  ό  δε  Κλεόμβροτος  ανέβαινε  κατά  την  εις 
Πλαταιάς  φέρουΟαν.    προϊόντες  δε  οί  πελταβταΐ  περί- 


1 1  Β.  V.    Ο  Α  Ρ.  IV.  177 

ζνγχάνονΰιν  έηΐ  τω  άκρω  φυλάττονα  τοΙς  εκ  νου  ανα- 
αείον  λελνμενοίς,  ώς  περί  εκατόν  καΐ  πεντήκοντα  ονβι. 
καΐ  τοντονς  μεν  απαντάς ,  ει  μη  τις  εξεφνγεν ,  οί  πελ- 
ταΰταΐ  άπέκτειναν  •  αντος  δε  κατέβαινε  προς  ταςΠλα- 
ταιάς,  Ητι  φιλίας  ονΰας.  έπεί  όε  ειςΘεΟπιάς  άφίκετο^^^ 
εκεΐϋ-εν  ορμηθείς  εις  Κννος  κεφάλας  ονοας  Θηβαίων 
έΰτρατοπεδενσατο.  μείνας  δε  εκεί  περί  εκκαίδεκα  ημέ- 
ρας απεχωρηαε  πάλιν  εις  Θεβπιάς.  κακεΐ  μεν  άρμο- 
Οτην  κατελιπε  Σφοδρίαν  κα\  άπο  των  ΰνμμάχων  το 
τρίτον  μέρος  εκάοτων  παρέδωκε  δε  αντω  καΐ  χρήματα 
οΟα  έτνγχανεν  οίκο&εν  έχων.  κα\  εκέλεναε  ί,ενικόν 
προΰμιΰ&ονοϋ-αι.  και  6  μεν  Σφοδρίας  ταντ  έπραττεν.  16 
^)  ^£  Κλεόμβροτος  άπήγεν  έπ'  οίκον  την  δια  Κρενβιος 
τονς  με^^  αυτοί  Οτρατιώτας  καΐ  μάλα  άπορονντας 
πότερα  ποτέ  πόλεμος  προς  Θηβαίους  ή  ειρήνη  είη '  ήγα- 
γε  μεν  γαρ  εις  την  των  Θηβαίων  το  ΰτράτενμα,  άπήλΟ'ε 
δε  ώς  έδννατο  έλάχιΰτα  κακονργήΰας.  άπιόντι  γ  ε  μην  17 
άνεμος  αντω  εξαίσιος  έπεγένετο,  ον  και  οίωνίξοντό  τί- 
νες ΰημαίνειν  προ  των  μελλόντων,  πολλά  μεν  γαρ  καΐ 
κλλα  βίαια  έποίηΰεν,  άτσρ  καΐ  υπερβάλλοντος  αν- 
τοϋ  μετά  της  βτρατιάς  εκ  της  Κρενβιος  το  καθήκον  επΙ 
0-άλατταν  ορός  πολλούς  μεν  ονονς  κατεκρήμνιΰεν  αύ- 
τοΐς  ΰκενεΰι ,  πάμπολλα  δε  όπλα  άφαρπαΰϋ-έντα  έξέ- 
πνενβεν  εις  την  %-άλατταν.  τέλος  δε  πολλοί  ον  δννά- 18 
μεΐΌΐ  ονν  τοις  οπλοις  πορενεβ&αι,  έν&εν  και  έν&εν 
τον  άκρον  κατέλιπον  λί&ων  έμπλήΰαντες  νπτίας  τάς 
άαπίδας.  καΐ  τότε  μεν  της  Μεγαρικής  έν  Αίγοο^ένοις 
έδείπνηβαν  ώς  έδνναντο•  τη  ό'  νατεραία  έλϋ-όντες 
ίχομίβαντο  τά  όπλα.  και  εκ  τούτον  οί'καδε  ήδη  εκα- 
ατοι  άπήβαν'   άφήκε  γαρ  αντονς  ο  Κλεόμβροτος. 

Οι  μίν  ονν  Ά&ηναίοι  ορώντες  την  των  Αακεδαι-  19 

μονίων  ρώμην  και  ότι  πόλεμος  εν  Κορίν%•ω  ούκέτι  ην, 
ΧβηορΙι.  Κίίί.  ^Γ.  '   12 


178  1 1  Β.   ν.    ο  Α  Ρ.  IV. 

άλλ'  ηδη  ηαριόντες  την  ^Αττικην  οι  Λακεδαιμόνιοι  εις 
τάς  Θήβας  εν  ύ β  άλλον  ^  όντως  έφοβονντο  ωΟτε  καΐτώ 
δνο  ΰτρατηγώ ,  ώ  ουνητηΰχ^α&ην  την  τον  Μέλανος  επί 
τονς  τιερί  Αεοντίάδην  έηανάαταύιν ,  κρίναντες  τον  μεν 
άπεκτειναν ^  τον  δ\  έπεί  ονχ  νπε'μεινεν,  εφνγάδενϋαν. 

20  Οι  δ'  αν  Θηβαίοι  καΐ  αντοί  φοβούμενοι,  ει  μηδε- 
νες  άλλοι  η  αντοί  πολεμήαοιεντοΐς  Αακεδαιμονίοις,  τοι~ 
όνδε  ενρίοκονϋι  μηχάνημα.  πείΰ-ονΟί  τον  εν  το:ΐς  Θε- 
βΛίαίς  άρμοΰτην  Σφοδρίαν ,  χρήματα  δόντες,  ως  ντίω- 
πτ άνετο,  έμβαλεΐν  εις  τήν'Λττικήν,  ΐν  έκπολεμωύξΐε 
τονς  Άϋ-ηναίονς  προς  τονς  Λακεδαιμονίονς.  πάκεΐνος 
πει&όμενος  αντοΐς.  προοποιηβάμενος  τον  Πειραιά  κα- 
ταλήψεαϋ-αι,  οτι  δη  άττνλωτος  ην,  ηγεν  εκ  των  Θε- 
απιών  ττρω    δειπνήοαντας  τονς  βτρατιωτας,  φάΰκων 

21  ^ρο  ημέρας  καταννοειν  εις  τον  Πειραιά.  Θριάΰι  δ'  αν- 
τω  ημέρα  έτίεγένετο.  και  ονδεν  εντεύθεν  έτιοίηοεν  ωϋτε 
λα&εΐν,  άλλ'  επει  άτϋετράπετο ,  βοοκήματα  διήρπαβε 
καΐ  οικίας  έπόρ&ηοε.  των  δ'  έντνχόντων  τίνες  της  νν- 
κτνς  φενγοντες  εις  το  αβτν  άπήγγελλον  τοις  Ά&η- 
ναίοις  οτι  ΰτράτενμα  πάμπολν  πρόβιοι,  οΐ  μ\ν  δη  ταχν 
οηλιοάμενοι  καΐ  ιτίτιεΐς  καΐ  όπλίται  εν  φυλακή  της  πό- 

22  λεως  ήβαν.  των  δ\  Λακεδαιμονίων  κα\  πρέββεις  ετνγ- 
χανον  Α%•ηνη<5ιν  οντες  παρά  Καλλία  τω  προξενώ  Ετν- 
μοκλης  τε  και  Αριοτόλοχος  και  "ίίκνλλος '  ονς  οί  'ΛΟ-η- 
ναΐοι ,  ίπε\  το  πράγμα  ήγγέλ&η ,  βνλλαβόντες  εφνλατ- 
τον,  ως  καΐτοντονς  αννεπιβονλενοντας.  οί  δε  εκπε- 
πληγμενοι  τε  ήβαν  τω  πράγματι  καΐ  άπελογονντο  ως 
ονκ  αν  ποτέ  οντω  μώροι  ήβαν  ώς  ει  ι^δεβαν  καταλαμ- 
βανόμενον  τον  Πειραιά,  εν  τω  άβτει  αν  νποχειρίονς 
αντονς  παρεΐχον,  και  ταντα  παρά  τω  προδίνω,  ον  τά- 

23  χιΰτ'  αν  ηνρε&ηβαν.  έ'τι  (5'  ελεγον  ώς  ενδηλον  καΐ  τοις 
^ Αθηναίο ις  ίβοιτο  οτι  ονδ'  ή  πόλις  των  Λακεδαιμονίων 


1 1  Β.  ν.    ο  Α  ρ.  IV.  179 

ταντα  6νν^δει.  Σφοδρίαν  γαρ  εν  είδέναι  εφαβαν  οτι 
άπολωλότα  πενβοιντο  νπο  της  πόλεως,  χάκεΐνοι  μεν 
χριϋ'εντες  μηδέν  ΰννειδέναι  άφείΟ^ηβαν.  οί  ό'  ίφοροί24 
άνεχάλεοάν  τε  τον  Σφοδρίαν  και  νπήγον  θανάτου, 
εκείνος  μέντοι  φοβούμενος  ονχ  νπήκονΰεν  όμως  δε 
καίπερ  ονχ  νπακονων  εις  την  κρίβιν  άηέφνγε.  χαΐ 
Ίίολλοΐς  εδοί,εν  αντη  δη  άδικωτατα  εν  Αακεδαίμονί  η 
δίκη  κρι&ηναι.    έγένετο  δ\  τοντο  το  αϊτιον. 

Ην  νιος  τω  Σφοδρία  Κλεώννμος ,  η'λίκίαν  τε  25 
έχων  την  άρτι  έκ  παίδων,  καΐ  α/χα  κάλλιατός  τε  καΐ 
ενδοκίμώτατος  των  ηλίκων.  τούτον  δε  έρών  έτνγχανεν 
Αρχίδαμος  6  '^4γηθίλάον.  οί  μεν  ονν  τον  Κλεομβρό- 
τον  φίλοι ^  ατε  εταίροι  οντες  τω  Σφοδρία ,  άπολντικοις 
αντον  ειχον,  τον  δεγε^Αγηβίλαον  κα\  τονς  εκείνον  φί- 
λονς  έφοβονντο,  και  τονς  δια  μεβον  δε'  δεινά  γαρ  έδόκει 
πεποιηκεναι.  εκ  τούτον  δε  6  μεν  Σφοδρίας  είπε  προς  26 
τον  Κλεοίννμον  "Ε^εΟτί  6οι,  ώ  νίέ,  ΰώααι  τον  πατέρα, 
δεη^έντι  ^Αρχιδάμον  ενμενη  Άγηβίλαον  έμοί  εις  την 
χρίοιν  παρασχεΐν.  ό  δε  άκούΰας  ετόλμηβεν  έλ^εΐν  προς 
τον  Αρχίδαμον,  καΐ  έδεΐτο  βωτηρα  αντω  τον  πατρός 
γενέο^αι.  6  μέντοι  Αρχίδαμος  ίδοον  μεν  τον  Κλεώνν-  27 
μον  κλάοντα  βννεδάκρνε  παρεατηκως'  άκονΰας  όε  δεο- 
μένον,  άπεκρίνατο ,  Άλλ\  ώ  Κλεωννμε ,  ί'ΰϋ-ι  μεν  οτι 
εγώ  τω  εμω  πατρί  ονδ'  άντιβίέπειν  δύναμαι,  άλλα  καν 
τι  βούλωμαι  διαπράξαοΟ^αι  εν  τΡί  πόΡ.ει,  πάντων  μάλ- 
λον η  τον  πατρός  δέομαι-  όμως  δ\  έπεί  ΰν  κελεύεις, 
νόμιζε  πάαάν  με  προ&νμίαν εξειν  ταντά 6οι  πραχϋ-ηναι. 
καΐ  τότε  μεν  δη  εκ  τον  φιλιτίον  είς  τον  οίκον  ελϋ•ών28 
ανεπανετο'  τον  ό'  όρϋ-ρον  άναΰτάς  έφνλαττε  μη  λά~ 
θϋΐ  αυτόν  ο  πατήρ  ε^ελϋ-ων.  έπεΙ  δ\  είδεν  αντον  έξιόν- 
τα,  πρώτον  μεν,  εί'τις  των  πολιτών  παρην,  παρίει  τού- 
τους διαλεγε6%•αι  αντω ,  έπειτα  δ\  ει  τις  Ιένος,  έπειτα 

Ί2* 


180  1 1  Β,  V.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

ό^£  και  των  Ό-εραηόντων  τω  δεομενω  παρεχωρεί.  τέλο^ 
δ\  εηεΐ  άπο  τον  Ευρώτα  άπιών  6  Άγηΰίλαος  είαήλ^εν 
οί'καδε^  άταών  ωχετο  ονδε  προαελ^ών.  καΐ  ττ]  ΰβτεραία 
2^  δε  ταντά  ταντα  έποίηΰεν.  ό  ό'  Άγηβίλαος  νπώπτενε 
μίν  ων  ένεκεν  έφοίτα,  ονόΐν  μέντοι  ίδρωτα,  ά'Λλ'  εϊα 
αντόν.  6  δ'  αν  ^Αρχίδαμος  επε^μει  μέν^  ωΰτίερ  εΐκός^ 
δραν  τον  Κλεωννμον  •  δπως  μεντοι  έ'λϋ-οι  τιρός  αντόν 
μη  διειλεγμένος  τω  πατρί  περί  ών  εκείνος  εδεή&η  ουκ 
είχεν.  οι  δε  άμφΐ  τον  Σφοδρίαν  ονχ  όρώντες  τον  Άρ- 
γίδαμον  ιόντα ^  πρόΰ&εν  δε  Ό'αμίζοντα,  εν  παντί  ηοαν 

30  μ^  λελοίδορημενος  ντι  Άγηβίλαον  ε£η.  τέλος  μέντοι 
6  Αρχίδαμος  έτόλμηοε  τιροΰελϋ-εΐν  και  ειπείν,  'β  πά- 
τερ, Κλεώννμός  με  κελεύει  ΰον  δεη&ήναι  ΰώΟαί  οί  τον 
πατέρα  •  καΐ  εγώ  ταντά  6ον  δέομαι,  ει  δννατόν.  ο  δ 
άπεκρίνατο ,  ^Αλλά  βοΐ  μεν  εγωγε  ονγγνώμην  έχω  •  αυ- 
τός μέντοι  όπως  αν  ανγγνώμης  τνχοιμί  παρά  της  πό- 
λεως άνδρα  μη  καταγιγνώοκων  άδικεΐν  οίς  έχρηματί- 

31  ΰατο  επί  κακω  της  πόλεως  ονχ  ορώ.  6  δε  τότε  μεν  προς 
ταΰτα  ούδεν  είπεν,  άλλ'  ηττηθείς  τον  δίκαιον  άπηλ- 
&εν.  νΰτερον  δε  7]  αυτός  νοήβας  η  διδαχϋ-είς  νπό  τον 
είπεν  ελ&ών,  Άλλ*  οτι  μέν,  ω  πάτερ,  ει  μηδ\ν  ηύί- 
κει  Σφοδρίας,  απέλνΟας  αν  αντόν  οΐδα'  ννν  δε,  ει 
ηδίκηκέ  τι,  ημών  ένεκεν  βνγγνώμης  νπό  ΰον  τνχέτω. 
ο  ίί  είπεν,  Ονκονν  αν  μέλλη  καλά  ταν&'  ημΐν  είναι,  όν- 
τως έβται.    ο  μϊν  δη  ταντ'  άκονΟας  μάλα  δνΰελπις  ών 

32  απηει.  τών  δϊ  τον  Σφοδρία  φίλων  τις  διαλεγόμενος 
Έτνμοκλεΐ  εΙπεν,  ΤμεΙς  μέν,  οΐμαι,  έφη,  οί  Άγηΰιλάον 
φίλοι  πάντες  άποκτενεΐτε  τον  Σφοδρίαν.  καΐ  6  Έτν- 
μοκλης,  Μά  Αία  ονκ  άρα  ταντ',  έφη,  ποιηβομεν^Αγη- 
ύιλάω ,  έπεί  εκείνος  γε  προς  πάντας  όΰοις  διείλ^/.ταί 
ταντά  λέγει,  μη  άδικεΐν  μεν  Σφοδρίαν  αδύνατον  εί- 
ναι '  όοτις  μέντοι  παις  τε  ών  κ«Γ  παιδίοκος  κα\  ηβών 


1 1  Β.  ν.    Ο  Α  Ρ.  IV.  181 

πάντα  τα  καλά  ποιών  διετέλεΰε^  χαλεπον  είναι  τοιον- 
τον  άνδρα  άποκτινννναΐ'  την  γαρ  Σπάρτην  τοιούτων 
δεΐϋϋ'αι  Οτρατιωτών.  ο  ονν  άκονΰας  ταντα  άπηγγειλε  33 
τω  Κλεωννμω.  6  ί'  ηο&είς,  εύ^νς  έλ&ών  προς  τον 
Άρχίδαμ,ον  είπεν,  "Οτι  μεν  ημών  έπιμελει  ηδη  ί'ΰμεν 
εν  δ'  επίβτω,  Αρχίδαμε  ^  οτι  καΐ  ημείς  πειραοόμεϋ-α 
έπιμελεΐοϋ-αι  ώς  μηποτε  θν  έπΙ  ττ}  ημετέρα  φιλία  αί- 
ϋχννϋ'ης.  καΐ  ονκ  έφεν3ατο,  άλλα  καΐ  ξών  άπαντ 
εποίει  οοα  καλά  εν  τΡ}  Σπάρττ],  καΐ  εν  Λενκτροις  προ 
τον  βαβιλέως  μαχόμενος  6νν  /Ιείνωνι  τω  πολεμάρχω 
τρΙς  πεβών  πρώτος  τών  πολιτών  εν  μέβοις  τοις  πολε- 
μίοις  απέθανε,  καΐ  ηνίαΰε  μεν  εις  τα  έοχατ '  Άρχίδα- 
μον,  ώς  δ^  νπέβχετο^  ου  κατ^οχννεν,  άλλα  μάλλον 
έκόίίμηΰε.    τοιούτα  μεν  δη  τρόπω  Ζ'φοόρί'αί  απέφυγε. 

Ύών  μέντοι  Άΰ•ηναίων  οι  βοιωτιάζοντες  έδίδα-3^ 
βκον  τον  δήμον  ώς  οι  Λακεδαιμόνιοι  ονγ/όπως  τιμω- 
ρηΟαιντο^  αλλά  καΙ  έπαινέαειαν  τον  Σφοδρίαν ^  οτι 
έπεβούλευοε  ταΐς  ^Α&ηναις.  καΐ  εκ  τούτου  οί  ^ Αθηναίοι 
έπύλωΰάν  τε  τον  Πειραιά,  νανς  τε  ένανπηγοΰντο,  τοις 
τεΒοιωτοίς  πάΰτ]  προΰ•υμία  έβοή&ονν.  οι  Ο*  αν  Αακε-  35 
δαιμόνιοι  φρουράν  τε  έφηναν  επΙ  τους  Θηβαίους,  καΐ 
τον  Άγηΰίλαον  νημίΰαντες  φρονιμώτερον  αν  ΰφίβι  τον 
Κλεομβρότον  ήγεΐοϋ-αι^έδέοντο  αυτού  άγειν  την  ϋτρα- 
τιάν.     ο  δ\  ειπών  ονδϊν  αν  ο  τγι  πολει  δοκοίη  άντεν- 
πείν  παρεΟκενάζετο  εις  την  έϊ,οδον.    γιγνώΰκων  δ'  ότι  36 
εί  μη  τις  προκαταληφοιτο  τον  Κι&αιρώνα,  ον  ράδιον 
έΰται  εις  τάς  Θήβας  έμβαλεΐν,  μαϋ^ών  πολεμονντας 
τους  Κλειτορίονς  τοις  Όρχομενίοις  και  ^ενικόν  τρέ- 
φοντας, έκοινολογήΰατο  αντοΓ?,  όπως  προΰγένοιτο  το 
^ενικόν  αντώ,  ει  τι  δεη^είη.  έπει  δε  τά  διαβατήρια  έγέ-  37 
νίτο,  πέμφας,  πριν  εν  Τεγέα  αντός  είναι,  προς  τον 
«ρέοντα  τών  παρά  τοΓ^  Κλειτορίοις  ξένων ,  καΐ  μιύ%•όν 


182  ι  1  Β.    V.     Ο  Α  Ρ.    IV. 

δονς  μηνός ,  έκέλενε  ττροκαταλαβεΐν  αντονς  τον 
Κί&αιρώνα.  τοις  δ'  'ΟρχομενίΟίζ  είπεν,  εως  3τρα- 
τεία  εί'η,  πανβαο&αι,  τού  πολέμον  ει  δε  τίς  πόλίτς 
ΰτρατίάς  ονϋης  εξω  έπΙ  πάλιν  Οτρατενΰοι,  έπΙ  ταύτην 

38  εφη  Λρώτον  ίέναι  κατά  το  δόγμα  τών  συμμάχων,  επεί 
δε  ντΐερεβαλε  τον  Κί&αιρώνα^  ελ&ών  εις  Θεΰπιάς  έκεν- 
&εν  ορμηΟ^εΙς  ι^ει  ετά  την  τών  Θηβαίων  χώραν.  ευρών 
δε  άτΐοτεταφρενμενον  τε  καΐ  άπεοτανρωμένον  κύκλω 
το  πεδίον  καΐ  τά  πλείϋτον  α^ια  της  χώρας,  οτρατοπε- 
δενόμενος  άλλοτ'  αλλϊ}  καΐ  μετ'  αριοτον  ενάγων  έδηοι' 
της  χωράς  τά  προς  εαυτόν  τών  σταυρωμάτων  καΐ  της 
τάφρου,  οί γάρ  πολέμιοι,  οπού  έπιφαίνοιτο  6  ^Αγησί- 
λαος, άντιπαργισαν  αύτώ  εντός  τοϋ  χαρακώματος  ως 

39  άμννούμενοί.  καίποτε  αποχωρούντος  αύτοϋ  ηδη  την 
επί  το  στρατόπεδον ,  οί  τών  Θηβαίων  ιππείς  τέως  αφα- 
νείς όντες  έί,αίφνης  διά  τών  ώδοποιημένων  τον  χαρα- 
κώματος εξόδων  έξελαννουσι,  καΐ  οία  δη  άπιόντων  προς 
δεΐπνον  καΐ  συσκευαζομένων  τών  πελταστών ,  τών  δ' 
ιππέων  τών  μεν  έτι  καταβεβηκότων ,  τών  δ'  άναβαι- 
νοντων,  έπελαννουσι'  καϊ  τών  ηελταστών  συχνού•^, 
κατέβαλον  καΐ  τών  Ιππέων  Κλέαν  καϊ  Έπικυδίδαν 
Σπαρτιάτας ,  και  τών  περιοίκων  ενα,  Εϋδικον ,  καϊ 
τών  Θηβαίων  τινάς  φυγάδας ,  ονπω  άναβεβηκότας  έπΙ 

^^τούς  ίππους,  οίς  δε  άναοτρέψας  συν  τοΙς  όπλίταις 
έβοήϋ-ησεν  ό  Αγησίλαος,  οϊτε  ιππείς  ήλαννον  εναντίον 
τοις  ίππεϋσι  και  τά  δέκα  άφ'  ήβης  εκ  τών  οπλιτών  ε&ει 
συν  αΰτοΐς.  οί  μέντοι  τών  Θηβαίων  ίππεΐς  έωκεσαν 
νποπεπωκόοι  που  έν μεσημβρία  •  νπέμενον μεν  γάρ  τοις 
έπελαύνονσιν  ωστ'  έξακοντίζειν  τά  δόρατα,  έξικνοϋν- 
το  δ'  ου.  άναστρέφοντες  δε  εκ  τοσούτου  άπέ^ανον  αύ- 

41  το5ν  δώδεκα,    ως  δε  κατέγνω  6  Αγησίλαος  ότι  άεΐ  μετ 
άριστον  κα\  οί  πολέμιοι  έφαίνοντο ,  %•υσάμενος  αμα  τγ 


1 1  Β.  ν.     Ο  Α  Ρ.  IV.  183 

ήμερα  ηγεν  ώς  οίον  τε  τάχιΟτα^  και  τΐαρήλ&ε  δί'  ερί'/- 
μίκς  είΰω  των  χαρακωμάτων,  εκ  δε  τοντον  τα  εντός 
έτεμνε  χαΐ  έ'καε  μέχρι  τον  αΰτεωξ.  ταύτα  δε  ποιηοας 
καΐ  πάλιν  άχοχωρήοας  εις  Θεΰπιάς,  έτείχιβε  το  άΰτν 
αντοΐς'  και  εκεί  μεν  Φοιβίδαν  κατέλιηεν  άρμούτήν, 
αντος  ί'  ντΐερβαλών  πάλιν  εις  τα  Μέγαρα  τους  μεν 
βνμμάχονς  διήκε,  το  δε  πολιτικον  Οτράτενμα  έπ'  οί'κον 
άπήγαγεν. 

'£κ  0£  τοντον  6  Φοι βίδας  έκπέμπων  μεν  λΐ]θτήρια  42 
έφερε  και  ήγε  τους  Θηβαίους ^  καταδρομάς  δε  ποιού- 
μενος εκακονργει  την  χ(6ραν.  οι  δ'  αν  Θηβαίοι  άν- 
τιτιμωρειβϋ-αι  βονλόμενοι  οτρατενονΟι  πανδημεί  έπΙ 
την  των  Θεβπιέων  χώραν.  έπεί  δ'  ήσαν  εν  ττ]  χώρα.  ό 
Φοίβίδας  ΰνν  τοις  πελτασταΐς  προακείμενος  ονδαμοί 
εϊα  αντονς  άποβκεδάνννΰ&αι  της  φάλαγγος•  ωΟτε  οί 
Θηβαίοι  μάλα  άχ&όμενοι  τ^  έμβολγ}  ϋ^άττονα  την  άπ,ο- 
χώρηϋιν  έποιονντο,  καΐ  οί  όρεωκόμοι  δε  απορρίπτουν^ 
τες  ον  είλήφεΰαν  καρπόν  άπήλαννον  οΐ'καδε  ■  οντω 
δεινός  φόβος  τω  ΰτρατενματι  ένέπεβεν.  6  δ'  εν  τούτω  43 
^ραοέως  έπεκειτο ,  περί  έαντον  μεν  έχων  το  πελταΟτι- 
,κο'ί^,  το  δ'  οπλιτικον  εν  τά^ει  επεο^αι  κελεύοας.  και 
£ν  ελπίδι  έγενετο  τροπήν  των  ανδρών  ποιηΰαΰ^αΐ' 
αντός  τε  γαρ  ερρωμένως  ηγεΐτο ,  και  τοις  άλλοις  άπτε- 
α^-αι  των  ανδρών  παρεκελεύετο ,  καΐ  τονς  των  Θε- 
ϋπιέων  οπλίτας  άκολονϋ-εΐν  έκέλενεν.  ως  δ%  άποχω-44 
ρονντες  οί  των  Θηβαίων  ιππείς  έπι  νάπτ)  άδιαβάτω 
ίγίγνοντο.  πρώτον  μεν  ήΐ)^ροία&ηθαν ,  έπειτα  δε  άνε- 
ϋτρεφον  δια  το  άπορεΐν  οπί]  διαβαΐεν.  υί/ίίν  ονν  πελ- 
ταΰταΐ  ολίγοι  οντες  οι  πρώτοι  φοβηϋ-έντες  αντονς  έφν- 
γον  οι  δε  ιππείς  αν  τούτο  ωςείδον^  έδιδάχ^ηύαν  νπο 
των  ψενγόντων  επι&έΰΟ-αι  αντοΐς.  καΐ  6  μεν  δη  Φοιβί-  *^ 
δί^ς  κσι  δνο  η  τρεις  μετ'  αντον  μαχόμενοι  κπε'&ανον. 


184  ι  Ι  Β.   ν.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

οι  όε  ίΐίβΟ^οφόροι  τούτον  γενομένου  πάντες  εφνγον. 
^ηεϊ  δ\  φενγοντες  άφίκοντο  προς  τους  οπλίτας  των 
θεύπιέων,  κάκεννοι,  μάλα  πρόβΟ^εν  μέγα  φρονονντες 
μη  νπεί^ειν  τοις  Θηβαίοίς,  εφνγον,  ονόέν  τι  πάνυ 
διωκόμενου"  καΐ  γάρ  ην  ηδη  όψέ.  και  άπέϋ-νηΰκον 
μεν  ον  πολλοίς  όμως  δε  ον  πρόοϋ-εν  έβτηααν  οιΘε- 

46  ΰπιείς,  πρΙν  εν  τω  τείχει  έγένοντο.  εκ  δε  τούτον  πάλιν 
αύ  τα  των  Θηβαίων  άνέζωπνρεΐτο ,  καν  έϋτρατενοντα 
εις  Θεοπιάς  καΐ  εις  τάς  άλλας  τάς  περιοικίδας  πόλεις,  ό 
^Αδί/τοί.  δήμος  εξ  αντών  εις  τάς  Θήβας  άπεχωρεί'  εν 
πάοαις  γάρ  ταΐς  πόλεοι  δνναατεΐαι  κα&ειβτήκεΰαν, 
ωϋπερ  εν  Θήβαις  •  ωΟτε  καΐ  οι  εν  τανταις  ταΐς  πόλεοι 
φίλοι  των  Λακεδαιμονίων  βοη&είας  έδέοντο.  μετά  δε 
τον  Φοιβίδα  '9^αϊ/ατοζ/  πολέμαρχον  μεν  και  μόραν  οι  Λα- 
κεδαιμόνιοι κατά  ^άλατταν  πέμψαντες  τάς  Θε6πιά'' 
έφύλαττον. 

47  ΈπεΙ  δε  το  εαρ  έπέΰτη^  πάλιν  εφαινον  φρονράν 
371".  οι  έφοροι  εις  τάς  Θήβας,  καΐτον  'Λγηύιλάον,  ΐ)περτό 

πρόΰ&εν,  έδέοντο  ήγεΐβ&αι.  6  δ'  νπερ  της  εμβολής 
ταντά  γιγνώΰκων,  πριν  και  τά  διαβατήρια  ^νεο^αι^ 
πέμψας  προς  τον  εν  Θεοπιαΐς  πολέμαρχον  έκέλενε  προ-, 
καταλαβεΐν  το  νπερτής  κατατόν  Κι%^αιρώναόδον  άκρον 

48  καΐ  φνλάττειν,  εως  άν  αυτός  έλ&τ].  έπει  δε  τοντο  υπερ- 
βκλών  έν  ταΐς Πλαταιαΐς  εγένετο,  πάλιν προβεποιήβατο 
εις  τάς  Θεΰπιας  πρώτον  ίέναι,  και  πέμπων  άγοραν  τε 
έκέλευε  παραΰκενάξειν  καΐ  τάς  πρεΰβείας  εκεί  περιμέ- 
νειν '  ώβτε  οί  Θηβαίοι  ίΰχυρώς  την  προς  Θεβπιών  εμ- 

49  βολήν  έφύλαττον.  ο  ^£  'Λγηβίλαος  ττ]  υβτεραία  άμα  τ^ 
ημέρα  0•υβάμενος  έπορενετο  την  έπ  Έρνϋ-ράς '  καΐ  [ως 
βτρατεύματι]  δυοΐν  ήμέραιν  οδόν  έν  μια  κατανύΰας 
εφ&αβεν  υπερβάς  το  κατά  Σκώλον  βταύρωμα,  πρΙν  έλ- 
4)•εΐν  τους  Θηβαίους  άπό  της  φυλακής,  καΟ-'  ^ι/  το  προ- 


1 1  Β.   ν.    Ο  Α  Ρ.  IV.  185 

ΰ&εν  είοηλ^ε.  τοντο  όε  τίοίηΰας  τα  προς  εω  της  των 
Θηβαίων  πόλεως  έβγιον  μέχρι,  της  Ταναγραίων  ετι 
γαρ  τότε  καΐ  την  Τάναγραν  οί  περΙ'Τπατόδωρον,  φίλοι 
όντες  των  Λακεδαιμονίων ,  είχον  καΐ  εκ  τούτον  δή 
άη'ηεί  εν  άριοτερά  έχων  το  τείχος,  οι  Οε  Θί^/δαΓοι  ύΐίελ-  50 
κόντες  άντετά^,αντο  επΙΤραός  ύττηχ^ει^  οτίΐβϋ-εν  έχον- 
τες την  τε  τάφρον  καΐ  το  Οταύρωμα ,  νομίζοντες  καλόν 
είναι  εντανϋ'α  διακινδννενειν  •  καΐ  γαρ  ϋτενόν  ην  ταν- 
ττ}  ετίίεικώς  καΐ  δνοβατον  το  χωρίον.  6  δ'  '^γηοίλαος 
ίδώνταντα  τίρός  εκείνους  μεν  ουκ  ήγεν,  ετίίΟΐμώΰας 
δε  προς  την  τίόλιν  γιει.  οί  ά'  αύ  Θηβαίοι  δείβαντες  περί  51 
της  πόλεως,  οτι  έρημη  ην,  άπολιπόντες  εν&α  παρατετα- 
γμένοι ηβαν  δρόμω  εϋ-εον  εις  την  πόλιν  την  έπΙ  Πο- 
τνιάς  οδόν  ην  γαρ  Ιίντη  άβφαλεΰτέρα.  καΐ  μέντοι  έδό- 
κει  καλόν  γενεο&αι  το  ενθύμημα  τον  'Λγηΰιλάον ,  οτι 
πόρρω  άπαγαγών  από  των  πολεμίων  άποχωρεΐν  δρόμω 
αντονς  έποίηΰεν  όμως  μει/τοι  επΙ  παραΟ-έοντας  αν- 
τονς  των  πολεμάρχων  τίνες  επέδραμον  θνν  ταΐς  μόραις. 
οι  μέντοι  Θηβαίοι  από  των  λόφων  τα  δόρατα  έ^ηκόντυ-  52 
ί,ον ,  ωΰτε  καΐ  άπέ&ανεν  Αλύπητος ,  εις  των  πολεμάρ- 
χων, άκοντιο&είς  δόρατι  •  όμως  δε  και  από  τούτον  τον 
λόφυν  έτράπηΰαν  οί  Θηβαίοι '  ωΰτε  άναβάντες  οί  Σκι- 
ρΐται  καΙ  των  ίππέων  τίνες  έπαιον  τονς  τελενταίονς 
των  Θηβαίων  παρελαύνοντας  εις  την  πόλιν.  ως  ^αδ'ν-δΒ 
τοι  έγγνς  τον  τείχους  εγένοντο ,  ύποοτρέφουβιν  οί  Θη^ 
βαιοΐ'  οί  δε  Σκιρΐται  Ιδόντες  αντονς  &άττον  η  βάδην 
άπήλϋΌν.  και  απέθανε  μεν  ονδείς  αντών  •  όμως  όε  υί 
Θηβαίοι  τρόπαιον  εβτηΰαντο ,  ότι  άπεχώρηϋαν  οί  άνα- 
βάντες. ό  μέντοι  Άγηΰίλαος,  έπεί  ωρα  ην,  άπελΟ^ών^^ 
έΰτρατοπεδεύαατο  ενϋατίίρ  τονς  πολεμωνς  είδε  πκρα- 
τ'^ταγμένονς-  τη  ά'  νΰτεραία  απήγαγε  την  επΙ  Θε- 
ΰπιάς.    &ρααέως  δε  παρακολου^ούντων  των  πελτα- 


186  !  ΙΒ.  V.    ε  Α  Ρ.   IV. 

ατών^  οϊ  ήΰαν  μυΰ^οφόροι  τοις  Θηβαίοις,  καΐ  τοι  Χα- 
βρίαν  άνακαλονντων ,  οτι  ονκ  7]κολον&εί,  νποβτρα^ 
φεντες  οί  των  ^Ολνν&ίων  ιππείς,  ηδη  γάρ  κατά  τους 
όρκους  οννεΰτρατενοντο ,  εδίω^άν  τε  αντονς  προς 
ορϋ-ίον,  κα&άπερ  ηκολον&ονν,  καΐ  άπέκτειναν  κυτών 
μάλα  πολλοχίς•  ταχύ  γάρ  προς  αναντες  εύήλατον  άλί- 

55  βκονται  πεζοί  ΰφ  ιππέων,  έπει  δ^  εγένετο  6  ^/ίγηΟί- 
λαος  εν  ταΐς  Θεΰπυαΐς^  εύρων  βταΰιάζονταςτούς  πο- 
λίτας,  καΐ  βουλομενων  των  φαΰκόντων  ?Μκωνίζείν 
άποκτεΐναί  τους  εναντίους,  ων  και  Μένων  7]ν ,  τούτο 
μεν  ουν  ουκ  επέτρεφε '  δίαλλάξας  δε  αυτούς  καΐ  όρκους 
όμόοαι  άλλήλοις  άναγκάοας,  ούτως  άπηλΘ-ε  πάλιν 
δίά  του  Κί&αιρώνος  την  έπΙ  Μέγαρα,  και  έκει&εν  τους 
μεν  βυμμάχους  άφήκε ,  το  δε  πολιτικον  ατράτενμα 
οίκαδε  απήγαγε. 

^6  Μάλα  δε  πιεζόμενοι  οι  Θηβαίοι  ύπάνει  ΰίτου  δια 

το  δυοΐν  έτοΐν  μη  είληφέναι  καρπον  εκ  της  γης,  πέμ- 
ηουΰιν  έπΙ  δνοΐν  τριηροιν  άνδρας  εις  Παγααάς  επΙ  ΰί- 
χον  δέκα  τάλαντα  δόντες.  Άλκέτας  δε  6  Λακεδαιμό- 
νιος φυλάττων  'ίίρεόν,  εν  φ  εκείνοι  τον  αΐτον  ϋυνεω- 
νοΰντο,  έπληρωσατο  τρεις  τριήρεις,  έπιμεληΟ-εΙς  όπως 
μη  εξαγγελ&είη.  επεΙ  δε άπηγετο ο βίτος, λαμβάνειο'Λλ- 
χίτας  τόν  τε  οΐτον  καΐτάς  τριήρεις,  και  τους  άνδρας 
έζωγρηΰεν  ουκ  ελάττους  οντάς  η  τριακοΰίους.  τούτους 

57  (5£  ειρξεν  εν  ττ}  άκροπόλει ,  ούπερ  αύτος  έΰκηνου.  άκο- 
λου&οϋντος  όε  τί.7-Ό5  των  ^^ρειτών  παιδός,  ώς  εφαβαν, 
μάλακαλοϋ  τε  κάγαΟ-οϋ,  καταβαίνων  εκ  της  ακροπό- 
λεως περί  τούτον  ην.  καταγνόντες  δε  οι  αιχμάλωτοι  την 
άμέλειαν .  καταλαμβάνουΰι  την  άκρόπολιν ,  κάί  ή  πό- 
λις  άφίΰταται•  ώΰτ'  εύπορους  ηδη  οί  Θηβαίοι  ύιτον 
παρεκομίζοντο. 

58  'Τποφαίνοντος  δε  πάλιν  τού  ήρος  6  μεν'Λγηβίλαος 


1 1  Β.  ν.    Ο  Α  Ρ.  IV.  187 

χλίροτίετης  ην.  οτε  γαρ  άπήγε  το  ΰτράτενμα  εκ  των  ξ;^ 
Θηβών,  εν  τοις  Μεγάροις  αναβαίνοντας  αυτού  εκ  τον 
'^φροδίΰίον  εις  το  άρχεΐον  ρήγννται  ότίοία  δη  φλε-ψ, 
καΐ  έρρνη  το  εκ  τον  οώματος  αίμα  εις  το  υγιές  ΰκε'λος. 
γενομένης  δε  της  κνήμης  υπέρογκου  καΐ  οδυνών  αφό- 
ρητων, Συρακόΰιός  τις  Ιατρός  Οχάξει  την  παρά  τώ  ϋφυ- 
ρώ  φλέβα  αυτού,  ως  δε  άπαξ  ηρζατο ,  ερρει  αντώ  νύ- 
κτα τε  καΐ  ήμε'ραν  το  αίμα,  και  πάντα  ποιούντ ες  ονκ 
έδνναντο  ϋχεΐν  το  ρεύμα  πριν  έλιποψΰχηοε  •  τότε  μέν- 
τοι  έπαΰβατο.  και  οϋτως  εκείνος  μεν  άποκομιΰΟ-εΙς  εις 
Λακεδαίμονα  ήρρώβτει  τό  τε  λοιπόν  Ό•έρος  καΐ  δια  χει- 
μώνος. 

Οι  δε  Λακεδαιμόνιοι,  επεί  έαρυπέφαινε,  πάλιν ^^ 
φρουράν  τε  εφαινον  και  Κλεόμβροτον  ηγεΐΰ&αι  εκε- 
λευον.  επει  ί'  έχων  το  Οτράτενμα  προς  τώ  Κι^αιρώνι 
εγένετο,  προ'ηβαν  αντω  οι  πελταΰταΐ  ώς  προκαταλη- 
■φόμενοι  τα  ύπερ  της  οδού.  Θηβαίων  δε  και'Λ&ηναίων 
προκατεχοντές  τίνες  τό  άκρον  τέως  μεν  εί'οον  αυτούς 
άναβαίνειν  επειδ^  επ'  αύτοΐς  ή(ΐαν,  εζαναΰτάντες 
εδίωκον  και  άπέκτειναν  περί  τετταράκοντα.  τούτον 
δε  γενομένου  ό  Κλεόμβροτος  αδύνατον  νομίβας  τό 
νπερβηναι  εΙς  την  των  Θηβαίων,  απήγαγε  τε  και  διηκε 
τό  βτράτευμα. 

Σνλλεγέντων  δε  των  ΰνμμάχων  εις  Λακεδαίμονα,  60 
λόγοι  εγίγνοντο  από  των  βνμμάχων  ότι  δια  μαλακίαν 
κατατριβήΰοιντο  νπό  τού  πολέμου,  εξεΐναι  γαρ  ΰφίβι 
ναύς  πληρώΰαντας  πολύ  πλείονας  τών  ^Λ&ηναίων  ελείν 
λιμω  την  πόλιν  αυτών '  εξεΐναι  ό'  εν  ταΐς  ανταΐς  ταύταις 
ναυβΧ  και  εΙς  Θήβας  Στράτευμα  διαβιβαξειν ,  ει  μεν 
βούλοιντο,  επιΦωκεων,  ει  δε  βονλοιντο,  επιΚρευΰιος. 
ταύτα  δε  λογιοάμενοι  εξηκοντα  μεν  τριήρεις  επληρω-6ί 
ΰαν,  Πκ^λλις  δ'  αχηών  ναύαρχος  εγένετο.    και  μέντοι 


188  ίΙΒ.  V.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

ουκ  εψενο&ηοαν  ο[  ταντα  γνόντεζ,  άλλ'  οί^ΑΟ^ηναΐοί 
εΛολίορκονντο '  τά  γάρ  βιταγωγά  αυτοΓ^  ηλοΐα  επί  μεν 
τον  Γεραϋτόν  άφίκετο ,  εκει&εν  δ'  ονκετι  η&ελε  Λαρα- 
πλεΐν^  του  ναυτικού  οντος  του  Λακεδαιμονίων  περίτε 
Αΐγιναν  καΐ  Κέω  και  "Ανδρον.  γνόντες  ό'  οί  Άϋ-ηναϊοι 
την  ανάγκην,  ενέβηΰαν  αντοί  είςτάς  ναϋξ,  καιναν- 
μαχήϋαντες  πρόζ  τον  Πόλλιν  Χαβρίου  ηγουμένου  νι~ 
κώΰι  τη  ι/ανμαχία.  και  ο  μενΰΐτος  τοις  Ά&ηναίοις  οϋτω 
62  παρεκομίΰ&η.  παραύκευαξομένων  δε  των  Αακεδαιμο- 
375."  νιων  ϋτράτενμα  διαβιβάζειν  επί  τους  Βοιωτούς,  έδεή- 
&η0αν  οί  Θηβαίοι  των  Ά&ηναίων  περί  Πελοπόννηβον 
ϋτράτενμα  πέμψαι,  νομίΰαντες  οτι  ει  τούτο  γένοιτο^ 
ου  δυνατόν  εΰοιτο  τοις  Αακεδαιμονίοις  άμα  μεν  την 
εαυτών  χωράν  φυλάττειν ,  άμα  δε  τάς  περί  εκείνα  τά 
χωρία  ουμμαχίδας  πόλεις,  άμα  δε  οτράτευμα  διαβι- 
6$βάζειν  ίκανον  προς  εαυτούς,  και  οί  Αθηναίοι  μέντοι 
οργιζόμενοι  τοις  Αακεδαιμονίοις  δια  το  Σφοδρία  έρ- 
γον^ προϋ-νμως  εξέπεμψαν  περί  την  Πε?.οπόννη6ον 
ναΰς  τε  εξηκοντα  πληρωΰαντες  και  βτρατηγον  αυτών 
Τιμό%•εον  ελόμενοι.  άτε  δε  εις  τάς  Θήβας  ουκ  ίμβεβλη- 
κότ ων  των  πολεμίων  οντ  εν  ω  Κλεόμβροτος  ήγε  την 
οτρατιάν  ετει  οϋτ'  έν  ω  Τιμόϋ-εος  περιέπλενΰε ,  ^ρα-• 
βέως  δη  έΰτρατεύοντο  οί  Θηβαίοι  επί  τάς  περιοικίδας 

64  πόλεις  καΐ  πάλιν  αύτάς  άνελάμβανον.  ύ  μέντοι  Τιμό- 
θεος περιπλεύοας  Κέρκυραν  μεν  εύ&ύς  ύφ'  έαντω 
έποιηβατυ  •  ου  μέντοι  ήνδραποδίαατο  ουδέ  άνδρας 
εφνγάδευΰεν  ούδε  νόμους  μετέβτηϋεν  •  εξ  ων  τας  περί 

65  εκείνα  πόλεις  πάβας  εύμενεΰτέρας  έΰχεν.  άντεπλή- 
ρωΰαν  δε  και  οί  Λακεδαιμόνιοι  ναυτικόν,  καιΝικόλοχον 
ί/αύαρχον,  μάλα  ϋ-ραβύν  άνδρα,  εξέπεμψαν  ός  έπειδη 
είδε  τάς  μετά  Τιμοθέου  ναϋς,  ουκ  εμέλληαε,  καίπερ 
ϊξ  νεών  αύτω  άπουΰών  των  Άμβρακιωτίδων ,  άλλα 


1 1  Β.  V.  Ο  Α  Ρ.  IV.    1 1  β.   VI.  Ο  Α  Ρ.  Ι.  189 

ηεντε  καΐ  πεντήκοντα  έχων  νανς  εξήκοντα  ονΰκίς  ταΐς 
μετά  Τψο&έον  ένανμάχηΰε.  καΐ  τότε  μεν  ηττη9•η ,  και 
τρότίαιον  6  Τιμόΰ^εος  εΰτηΰεν  έν  Άλνζία.  6  δε  άνειλ-  66 
χνβμένων  των  Τίμο&εον  νεών  καϊ  έπιΟκεναζομένων^ 
επεί  τΐαρεγενοντο  αντω  αί  '^μβρακίοάτιδες  ?ξ  τριήρεις^ 
επΙ  την'Αλυζίαν  έ'πλενοεν,  ^ν&α  ην  ό  Τιμό&εοξ.  ώς 
δ'  ονκ  άντανήγε ,  τρότίαιον  αν  κάκεινος  έϋτήΰατο  εν 
ταΐς  έγγντάτω  νήΰοις.  6  δε  Τιμό&εοζ  επεΙ  ας  τε  είχεν 
έπεβκεναβε  καΐ  εκ  Κέρκυρας  αλλάς  προΰεπληρώβατο, 
γενομένων  αντω  ττον  παΰών  πλέον  εβδομήκοντα,  πο- 
λν  δη  νπερεΐχε  ναντικώ'  χρήματα  μέντοι  μετεπέμ- 
πέτο  ^Α&ηνη&εν '  πολλών  γαρ  έδεΐτο ,  ατε  πολλάς  νανς 
Βχων. 


[?■] 

\^ι  μεν  ονν  Αθηναίοι  καϊ  Λακεδαιμόνιοι  περί  τανταΐ. 
ηΰαν.  οι  δ\  Θηβαίοι  επεί  κατεΰτρέψαντο  τά(,  έν  ττ] 
Βοιωτία  πόλεις^  έβτράτευον  καϊ  εΙς  την  Φωκίδα,  ώς 
δ'  αν  και  οΐ  Φωκεΐς  έπρέββενον  εις  την  Λακεδαίμονα 
καί  ελεγον  οτι  ει  μη  βοη&ηοοιεν ,  ον  δνν^ίΰοιντο  μη 
πείΟ-εΰϋ-αι  τοις  Θηβαίοις,  έκ  τούτον  οι  Λακεδαιμόνιοι 
διαβιβάζονβι  κατά  %άλατταν  εις  Φωκέας  Κλεόμβροτόν 
τε  τον  βαβιλέα  και  μετ  αντοϋ  τέτταρας  μόρας  και 
των  ΰνμμάχων  το  μέρος. 

Σχεδόν  δε  περί  τούτον  τον  χρόνον  και  έκ  Θεττα-  2 
λίας  άφικνεΐται  προς  τό  κοινόν  των  Λακεδαιμονίων 
Πολνδύμας  Φαρΰάλιος.   οντος  δ%  και  έν  ττ;  άλλη  Θετ- 
ταλία  μάλα  ενδοκίμει ,  και  έν  αυττ]  δε  τη  πόλει  οϋτως 
έδόκει  καλός  τε  κάγα^ός  είναι  ωβτε  κάί  αταοιάΰαντεζ 


190  11  Β.  VI.    ο  Α  Γ.  1 

Οί'  Φαροάλιοί  ηαρακατέ&εντο  αντώ  την  άκρόπολίν,  χαΐ 
τάς  προΰόδονς  επέτρεψαν  λαμβάνοντι  ,  οοα  έγεγραπτο 
εν  τοις  νόμοΐξ,  εΐ'ς  τε  τα  [ερά  άναλίακειν  καΐ  εις  την  αλ- 

3  λψ'  δίοίκηοιν.  κάκεΐνος  μέντοι  άπο  τούτων  των  χρη- 
μάτων την  τε  άκραν  φνλάττων  διέβωζεν  αντοΐς  καΐ 
ταλλα  διοικών  άπε?.ογίζετο  κατ  ενιαντόν.  και  όηότε 
μ}ν  ένδεηβεοε,  παρ'  έαντον  προοετίϋ^ει^  οπότε  δε  πε- 
ριγένοιτο  της  προαόδον ,  άπελάμβανεν.  ην  δε  καΐ  άλ- 
λως ψ^λ6ξ£νός  τε  και  μεγαλοπρεπής  τον  Θετταλικον 
τρόπον,  οντος  ονν  επεί  άφίκετο  είς  την  Αακεδαίμο^ 
να,  είπετοιάδε. 

4  Έγώ,  ώ  άνδρες  Αακεδαιμόνιοί^  πρόξενος  νμών  ώι• 
καΐ  ευεργέτης  έκ  πάντων  ων  μεμνήμε&α  προγόνων^ 
άξιώ ,  έάν  τέ  τι  απορώ ,  προς  νμάς  ίέναι ,  εάν  τέ  τι  χα- 
λεπον  νμίν  έν  τ;)  Θετταλία  ύννίβτήταί,  βημαίνειν. 
άκονετε  μεν  ονν  εν  οίδ'  ό'τί  καΐ  νμεΐς  Ίάβονος  όνομα  • 
ό  γαρ  άνηρ  καΐ  δνναμιν  έχει  μεγάΛην  και  ονομαΰτός 
έΰτιν.    οντος  δε  βπονδάς  ποιηβάμενος  ονν εγ ενετό  μοί, 

5  καΐ  είπε  τάδε.  Ότι  μεν,  ω  Πολνδάμα ,  καΐ  άκου- 
ΰαν  την  νμετέραν  πόλιν  δνναίμην  άν  παραβτηύα- 
6&αι  £%εΰτί  αοι  εκ  τώνδε  λογίζεβ^αι.  εγώ  γάρ,  εφ  η., 
§χω  μεν  Θετταλίας  τάς  πλείύτας  καΐ  μεγίοτας  πόλεις 
ΰνμμάχονς'  κατεΰτρεψάμην  δ^  αντας  νμών  βνν  αν- 
ταΐς  τα  εναντία  έμοί  ΰτρατενομένων.  κα\  μην  οΐ6%•ά 
γε  οτι  ξένους  ^χαίμιύ&οφόρονς^είς  εξακιοχιλίονς,  οϊς, 
ώς  έγώ  οΐμαι^  ουδεμία  πόλις  δνναιτ'  άν  ραδίως  μάχε- 
ΰϋ^αι.  άριΟ•μ6ς  μίν  γάρ,  ^φη^  καΐ  άλλο%•εν  ουκ  άν 
έλάττων  έζέλ&οι  •  αλλά  τα  μεν  έκ  τών  πόλεων  βτρατεύ- 
ματα  τονς  μ}ν  προεληλνΰ-ότας  ηδη  ταΐς  ηλικίαις  ^χει^ 
τους  ά'  ονπω  ακμάζοντας•  αωμαΟκοϋ(ίί  γε  μην  μάλα 
ολίγοι  τίνες  έν  έκάαττι  πόλεΐ'  παρ'  έμοί  δε  ονδείς  μι- 

6  βθοφορίΓ,  οΟτις  μη  ικανός  έΰτιν  έμοΙ  ΐΰα  πονεΐν.  «χ/- 


1 1  Β.  VI.    ε  Α  ρ.  ι.  191 

Τ05  ί*  έατί,  λέγειν  γαρ  χρη  προς  νμάς  τάλ^ι^^ι  •  ^^''•  ""-^ 
βώμα  μάλα  ενρωβτος  καΐ  άλλως  ψιλοτΐονος.  ααΐ  τοί- 
ννν  των  παρ'  αντώ  πεΐραν  λαμβάνει  κ«θ'  έκάΰτιιν 
ημεραν '  ηγείται  γαρ  ανν  τοις  οηλοις  και  εν  τοις  γν- 
μναοίοις  καΐ  όταν  ποι  ΰτρατενηται.  καΐ  ονς  μεν  αν  μα- 
λθακούς των  ξένων  αίβ&άνηται ,  εκβά?.λει,  ονς  δ'  αν 
ορά  φιλοπόνως  καΐ  φιλοκινδννως  έχοντας  τερος  τονς 
πολέμους,  τιμά  τονς  μεν  δψοιρίαις,  τονς  δε  τριμοι- 
ρίαις,  τονς  δε  και  τετραμοιρίαις^  και  άλλοις  δώροις^ 
χαΐ  νόύων  γε  ^εραπείαις  καΐ  περί  ταφάς  κόβμω  •  ωβτε 
πάντες  ΐβαβιν  οΓπαρ'  έκείνω  ξένοι  οτι  η  πολεμική  αν- 
τοΐς  αρετή  έντιμότατόν  τε  βίον  και  άψϋ-ονώτατον  παρ- 
έχεται, έπεδείκνν  δέ  μοι  είδότι  οτι  καΐ  νπ-ηκοοι  ηδη  7 
αί'τω  εϊεν  ΜαρακοΙ  και  Ζΐόλοπες  καΐ  Άλκέτας  δ  εν  τ/] 
Ηπείρω  νπαρχος•  ωστί,  ^φ^^  τί  αν  εγώ  φοβούμενος 
ον  ραδίως  αν  νμάς  οίοίμην  καταΰτρέφαό^αι ;  τάχα 
ονν  νπυλάβοι  αν  τις  έμον  άπειρος ,  Τί  ούν  μέλλεις  κα\ 
ονκ  ηδη  στρατεύεις  έπΙ  τονς  ΦαρΟαλίονς ;  οτι  νή  Αία 
τω  παντι  κρεϊττόν  μοι  δοκεΐ  είναι  εκόντας  νμάς  μάλλον 
η  άκοντας  προοαγαγέα&αι.  βιαΰ&έντες  μεν  γαρ  νμείς 
τ  αν  βονλεύοιΰ^ε  ό',τι  δνναιοϋ^ε  κακόν  έμοί,  εγώ  τ'  αν 
νμάς  ως  άθ9-ενεΰτάτονς  βονλοίμην  είναΐ'  ει  δε  πει- 
βυέντες  μετ'  έμον  γένοισΰ-ε,  δήλον  οτι  ανξοιμεν  αν 
ο,τι  δνναίμεΰ-α  άλλή?.ονς.  γιγνώβκω  μεν  ονν ,  ω  Πο-$ 
λνδάμα,  οτι  η  βή  πατρίς  εις  θ}  αποβλέπει  ■  έάν  δέ  μοι 
φιλικώς  αντήν  έχειν  παραβκενάβΐΐς ^  νπιβχνονμαί  (7υί, 
εφη,  έγώ  μέγιβτόν  ΰε  τών  έν  τΓ]'Ελλάδι  μετ  έμε  κα- 
ταατήίΐειν.  οίων  δε  πραγμάτων  τα  δεύτερα  ΰοι  δίδωμι 
άκουε,  καΐ  μηδέν  πίοτενέ  μοι  ο,τι  αν  μ7)  λογιζομένω 
ΰοι  αλήτες  φαίνεται,  ονκονν  τούτο  μεν  ενδηλον  ήμΐν, 
οτι  Φαρΰάλου  προογενομένης  καΙ  τών  ε|  υμών  ηρτη- 
μένων  πόλεων  εν^ετώς  αν  έγώ  ταγός  Θετταλών  απάτ^- 


192  1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  Ι 

των  καταβταίην  ως  γε  μην,  όταν  ταγενηται  Θεττα- 
λί'α,  εις  εξακίΰχιλίονς  μεν  οι  ιππεύοντες  γίγνονται^ 
9  οπλΐται  δε  πλείονς  η  μνριοί  κα&ίβτανταί.  ων  εγώ  καΐ 
τα  βώματα  καΐ  την  μεγαλοψυχίαν  όρων  οΐμαι  αν  αυ- 
τών ει  καλώς  τις  έπιμίλοιτο ,  ονκ  είναι  ^&νος  οποι'ω  αν 
άΐιωοειαν  νπηκοοι  είναι  Θετταλοί.  πλατντάτης  γε  μτ^ν 
γης  ονΰης  Θετταλίας ,  πάντα  τα  κύκλω  ε&νη  νπήκοα 
μεν  εθτιν,  όταν  ταγός  έν&άδε  καταΟτη'  Οχεδον  δε 
πάντες  οί  ταύτη  άκοντιβταί  είΰΐν  •  ωοτε  καΐ  πελταοτι- 
ΜΟ^ώ  εικός  νπερεχειν  την  ημετε'ραν  δύναμιν.  καΐ  μην 
Βοιωτοί  γε  καΐ  οί  άλλοι  πάντες  οβοι  Αακεδαιμονίοις 
πολεμονντες  νπάρχονοί  μοι  ΰύμμαχοΐ'  καΐ  άκολον- 
%•εΐν  τοίννν  ά^ιονβιν  εμοί,  αν  μόνον  από  Λακεδαιμο- 
νίων ίλενΟ-ερώ  αντούς.  και  ^ Αθηναίοι  δε  εν  οΊδ'  οτι 
πάντα  ποιήβειαν  αν  ωϋτε  σύμμαχοι  ήμΐν  γενέβ&αι• 
αλλ'  έγώ  ονκ  άν  μοι  δοκώ  προς  αντονς  φιλίαν  ποιηβα- 
α&αι.    νομίζω  γαρ  έτι  ραον  την  κατά  ^άλατταν  η  την 

11  κατά  γήν  άρχην  παραλαβεΐν  άν.  ει  δε  εικότα  λογίζο- 
μαι ,  βκόπει ,  εφη ,  καΐ  ταντα.  έχοντες  μεν  γε  Μακε- 
δονίαν ,  ενΟ-εν  καΐ  ^Α^ηναιοι  τα  ^ύλα  άγονται,  πολν 
δηπον  πλείονας  εκείνων  ικανοί  έβόμε^α  νανς  ποιηΰα- 
θΒ•αι.  ανδρών  γε  μην  ταύτας  πληρούν  πότερον  Άθ•η- 
ναίονς  η  ημάς  εικός  μάλλον  δύναΰ^αι,  τοβούτονς  καΐ 
τοιούτονς  έχοντας  πενε'ΰτας;  τους  γε  μην  ναύταςτρέ- 
φειν  πότερον  ημάς  ίκανωτέρονς  εικός  είναι  τονς  δι 
άφι^ονίαν  και  άλλοΰε  ΰΐτον  εκπέμποντας  η  Ά&ηναίονς 

12  τονς  μηδ^  αντοΐς  ίκανόν  έχοντας,  άν  μη  πρίωνται ;  και 
χρημαοί  γε  εικός  δηπον  ημάς  άφϋ^ονωτεροις  χρηβϋ^αι 
μη  εις  νηβύδρια  αποβλέποντας,  αλλ'  ηπειρωτικά  έ%νη 
καρπονμένονς.  πάντα  γάρ  δηπον  τά  κύκλω  φόρον 
φέρει,  όταν  ταγεύηται  τά  κατά  Θετταλίαν.  οίΰ&α  δε 
δηπον  οτι  καΙ  βαΰιλενς  6  Περβών  ον  νήβονς  αλλ'  ι^πει- 


1 1  Β.   VI.    Ο  Α  Ι'.  Ι.  193 

ρον  καρτίονμενος  πλονΰίώτατος  άνϋ-ρίόττων  έΰτίν  ον 
εγώ  νπήκοον  πυιήβαΰ&αι  Ιτι  ενκατεργαΰτότερον  ηγον- 
μαυ  είναι  η  τψ>  Ελλάδα,  οίδα  γαρ  πάντας  τονς.  εκεί  άν- 
ϋ-ρωπονς  πλην  ενός  μάλλον  δονλείαν  η  άλκην  μεμελε- 
τηκότας ,  οΐδα  δε  νφ'  οίας  δυνάμεως  καΐ  της  μετά  Κν~ 
ρον  άναβάΰης  και  της  μετ'  Άγηοιλάον  εις  πάν  άφίκετο 
βαύίλενς.  επεί  δε  ταντ'  είπόντος  αντοϋ  εγώ  άπεκρυ-  13 
νάμην  οτι  τα  μεν  άλλα  άϊ,ιόβκεπτα  λέγει ,  το  ^£  Αακε- 
δαιμονίοις  οντάς  φίλους  άποΰτηναι  προς  τους  έναν" 
τίονς,  μηδέν  έχοντας  εγκαλείν ,  τοντ\  εφην,  άπορόν 
μοι  δοκεϊ είναι•  ό  ό'  επαινέΰας  με  καΐ  ειπών  οτι  μάλ" 
?.ον  εκτέον  μον  ε'ιη,  οτι  τοιούτος  ειην ,  άφηκέ  μοι  έλ- 
Ό-όντιπρυς  νμάς  λέγειν  τάλη&η  ^  οτι  διανοοΐτο  ΰτρα- 
τεΰειν  επΙ  Φαρΰαλίονς,  ει  μη  πειθοίμε%•α.  αίτεΐν  ούν 
έκέλενε  βοη^ειαν  παρ'  υμών.  και  εάν  μεν  βοι^  εφη^ 
{ίιδύΐσιν  ώΰτε  Ο  ε  πεί&ειν  ίκανην  πεμπειν  βυμμαχίαν 
ώς  εμοί  πολεμεΐν,  άγ\  εφη,  και  τοντω  χρώμεϋ'α  ο,τι 
αν  άποβαίνη  εκ  του  Λολθ'ίίοΐ'  •  εάν  δε  οοι  μη  δοκώβιν 
ΐκανώς  βοηΰ-εΐν ^  ουκ  ηδη  άνέγκλητος  άν  δικαίως  εΐης 
εν  τι]  πατρίδί,  ΐ]  6ε  τιμα^  και  ΰοΐ  πράττοις  τά  κράτιβτα', 
περί  τούτων  δη  εγώ  ηκω  προς  νμάς  καΐ  λέγω  πάντα  14 
ο6α  έκεΐ αυτός  τε  ορώ  και  εκείνου  άκηκοα.  και  νομίζω 
όντως  $χειν ,  ώ  άνδρες  Λακεδαιμόνιοι ,  ώς  ει  μεν  πέμ- 
φετε  έκεΐοε  δνναμιν  μη  έμοΙ  μόνον  αλλά  και  τοις  άλ- 
λοις Θετταλοΐς  Γκανψ^  δοκον(5α%>  είναι  προς  ^Ιάοονα 
πολεμεΐν.,  άποΰτηβονται  αυτού  αϊ  πόλεις"  πάΰαι  γαρ 
φοβούνται  όποι  ποτέ  προβήβεται  '^  τον  ανδρός  δννα- 
μις•  είδε  νεοδαμώδεις  και  άνδρα  ίδιώτην  οΐ'εβ&ε  άρ- 
κέοειν ,  βνμβονλενω  ηΰυχίαν  εχειν.  ευ  γάρ  Ι'βτε,  15 
προς  τε  μεγάλην  έοται  φώμην  ό  πόλεμος^  και  προς 
άνδρα  ος  φρόνιμος  μεν  οϋτω  ατρατηγός  έΰτιν  ώς  06α 
τε  λανϋ-άνειν  και  ο(?α  φ&άνειν  καΐ  οοα  βιάζεΰναι 
ΧοηορΗ.  Ηί5ΐ.  Ογ.  ]3 


194  1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  1. 

επιχειρεί  ον  μάλα  άφαμαρτάνει.  ικανός  γάρ  εΐίτι  και 
ννκτΐ  οΰαπερ  'Τίμερα  χρηΰ&αι,  καιόταν  ΰπενδτι^  αρι- 
ύτον  καΐ  δεΐηνον  Λοιηβάμενος  αμα  πονεΐβ&αι.  οΐε- 
ταί  δε  και  άναπανε6ϋ•αι  χρήναι,  όταν  άφίκηται  ^νΟ•' 
«ν  ώρμημένοξ  τ)  και  διαπράξηται  α  άίΓ'  και  τους  μεϋ-' 
αντον  δε  ταντα  εΙΟΊκεν.  έηίοταται  δε  καΐ  όταν  έπιπο' 
νήβαντες  άγα&όν  τι  πράξωΰιν  ο[  Οτρατιώται,  εκτΐλήοαί 
τάς  γνωμας  αυτών  ωΰτε  και  τούτο  μεμα0•ήκα6ι  Λαν- 
τες  οι  μετ*  αντον,  οτι  εκ  των  πόνων  και  τα  μαλακά 

16  γίγνεται.  καΐ  μην  εγκρατε'ΰτατός  γ  εοτίν  ων  εγώ  οίδα 
τών  τίερί  το  βώμα  ηδονών  ώατε  ονδε  δια  ταύτα  άαχο- 
λίαν  έχει  το  μη  πράττειν  αεΙ  το  δεόμενον.  νμεΐζ  ονν 
δκεφάμενοι  εΐηατε  προς  εμέ,  ωβπερ  νμΐν  ηροβηκει^ 
οποία  δννηΰεβ&ε  τε  καΐ  μέλλετε  ποιηΰειν. 

17  Ό  μεν  ταντ '  είπεν.  υι  όε  Αακεόαιμόννοι  τότε  μετ 
άνεβάλοντο  την  άπόκριβιν '  ττ}  ό'  νβτεραία  και  τι] 
τρίτϊ]  λογιϋάμενοι  τάς  τε  ίξω  μόρας  όΰαι  αντοις  εΐεν  καΐ 
τάς  περί  Λακεδαίμονα  ηρός  τάς  εξήκοντα  τών  Αθηναίων 
τριήρεις  καΐ  τον  προς  τονς  όμόρονς  πόλεμον,  άπεκρί- 
ναντο  οτι  εν  τω  παρυντι  ονκ  αν  δνναιντο  ίκανην  αυ- 
τοί έκπέμ'φαι  επικυνρίαν ,  άλλ'  άπιόντα  6νντίί)•εΰ&αι 
αντόν  εκέλενον  δπί]  δνναιτο  αριΰτα  τά  τε  εαντού  και 

18  τά  της  πόλεως,  κάκεΐνος  μέντοι  έπαινέβας  την  απλό- 
τητα της  πόλεως  άπήλϋ-ε.  και  τη?^  μεν  άκρόπολιν  τών 
Φαρΰαλίων  εδείτο  τού  Ίάΰονος  μη  άναγκάίίαι  αντον 
παραδούναι,  όπως  τοΓ^  παραχαταΟ^εμένοις  διαβώζί/' 
τυνς  δ'  εαντού  παΐδας  εδωκεν  όμήρονς,  νποβχόμενος 
αντώ  την  τε  πόλιν  πείΟας  έκονβαν  βνμμαχον  ποιηΰειν 
καΐ  ταγό  ν  ΰνγκαταβτηβειν  αντόν.  ώς  δε  τα  πιΰτα  έδο- 
ϋαν  άλληλοις,  ενϋ-νς  μεν  οι  Φαρβάλιοι  είρηνην  ηγον, 
ταχύ  δε  6  'Ιάβων  ομολογονμενως  ταγός  τών  Θετταλών 

19  κα&ειοτήκει.    επεί  γε  μην  έτάγενΰε .  διέταξεν  ιππικον 


ι  1  Β.  VI.  Ο  Α  Ρ.  Ι.  II.  195 

τε  οουν  έκαστη  πόλΐζ  δυνατή  ην  παρεχεη'  και  οΐίληι- 
χόν.  καΐ  έγένοντο  αντω  ιππείς  μεν  Ονν  τοις  ΰνμμάχοις 
πλείους  7]  οκτακίΟχίλιοι,  οπλΐται  δε  ελογίΰΰ-ηΰαν  ουκ 
έλάττονς  δίΰμνρίων,  πελταοτικόν  γε  μην  ίκανόν  προς 
πάντας  άν{>ρώπονς  άντιταχϋ-ήναί-  έργον  γαρ  εκείνων 
^«  καΐ  τας  πόλεις  αρι&μηΰαι.  προείπε  δε  τοις  περιοί- 
κοις  πάΰι  καΐ  τον  φόρον  ωοπερ  έπΙ  Σκόπα  τεταγμένος 
ην  φε'ρειν.  καΐ  ταντα  μεν  όντως  έπεραίνετο  •  εγώ  δε  πά- 
λιν επάνειμι.  ο&εν  εις  τάς  περί  'ΐάΰονος  πράξεις  εξεβην. 

Οι  μεν  γαρ  Λακεδαιμόνιοι  καΐ  οι  ανμμαχ^οι  ΰννε-  π, 
λεγοντο  εις  τονς  Φωκεας.  οι  Οε  Θηβαίοι  άναχωρήΰαν- 
τες  εις  την  αυτών  έφνλαττον  τάς  είαβολάς.  οι  ^  Αθη- 
ναίοι, αυξανόμενους  μεν  όρώντες  δια  ΰφάς  τους  Θη- 
βαίους, χρήματα  τε  ον  ΰυμβαλλομενους  εις  το  ναντι- 
κόν,  αύτυΐ  Οε  άποκναιόμενηι  καΐ  χρημάτων  είΰφοραΐς 
καΐ  λιιΟτείαις  εξ  Αίγίνης  και  φνλακαΐς  της  χώρας,  επε- 
&νμηααν  παΰθαο%•αι  τοϋ  πολέμου,  και  πέμφαντες  πρέ- 
(ίβειξ  ε{ς  Λακεδαίμονα  είρήνην  έποιήοαντο. 

Εύϋ-νς  δ'  εκείθεν  δύο  των  πρέΰβεων  πλεΰοαντες  2 
κατά  δόγμα  της  πόλεως  είπον  τω  Τιμοθέω  άποπλεΐν 
Οί'καδε  ώς  ειρήνης  ονΟης•  6  ό'  άμα  αποπλέων  τους  των 
Ζα^κνν&ίων  φυγάδας  άπεβίβαύεν  εις  την  χώραν  αυ- 
τών,   επεί  δε  οί  εκ  της  πόλεως  Ζ,ακννϋ-ιοι  πέμφαντες  ^ 
προς  τους  Λακεδαιμονίους  έλεγον  οΊα  πεπονθότες  είενζιΐ. 
ύπο   του   Τιμοθέου,    εύθνς    οί  Λακεδαιμόνιοι   αδι- 
κεΐν  τε  ήγοΰντο  τους  'Λθηναίονς  και  ναντικόν  πάλιν 
κατεύκεναζον    καΐ   βυνετάττοντο    εις  ^.ξήκοντα  ναϋς 
άπ'  αυτής  τε  της  Λακεδαίμονος   και  Κορίνθου   καΐ 
Λευκάδος  και  Αμβρακίας  καΐ  "Ηλιδος  καΐ  Ζακύνθου 
και  Λχαΐας  και  Επιδαύρου  και  Τροιξήνος  και  Έρμιό- 
νοςκαΐ' Αλιέων.    έπιΟτήόαντες  δε  ναύαρχον  Μνάΰιπ-•^ 
πον   έκέλενον  των  τε  άλλων  έπιμελεΐβθαι  τών  κατ^ 


196  ίΙΒ.  VI.    Ο  Λ  Ρ.  II. 

εκείνην  την  0-άλατταν  καΙ  (ίτρατενειν  επί  Κερκνραν. 
εττεμψαν  όε  καΐ  προς  ^ωννΰιον  διδάΰκοντες  ως  καΐ 
έκείνω  χρήΰιμον  είη  την  Κερκνραν  μη  νπ'  Ά9•ηναίοις 

5  Βίναί.  καΙ  ο  μεν  δή  Μνάϋιτίπος^  έτιεί  βννελεγη  αυτω 
τοναυτικόν^  επλενϋεν  είζ  την  Κερκνραν  είχε  δε  και 
μίβί)•οφ6ρονς  ύυν  τοις  εκ  Λακεδαίμονος  μετ'  αυτόν 
Οτρατενομενοις  ονκ  ελάττονς  γιλίοη'  καΐ  πεντακοΰίκν. 

δεπεί  δε  άτΐεβη,  εκράτει  τε  της  γης  καΐ  εδηον  έ'ξειργα- 
ΰμε'νην  μίν  παγκάλως  και  πεφντενμένην  τν.ν  χωράν, 
μεγα?,07(ρεπεΐς  δί  υίκηΰεις  καΐ  οίνώνας  κατεΰκενα- 
ΰμενονς  επΙ  τών  αγρών '  ωβτ'  έφαΰαν  τονς  ϋτρα• 
τιοάτας  εις  τούτο  τρνφης  ελ^εΐν  ωατ  ονκ  έ^έλεινκίνειν, 
ει  μη  άν&οβμίας  είη.  καΐ  άνδράτιοδα  δε  καΐ  βούκηματα 

7  τΐάμπολλα  ηλί<)κετο  εκ  τών  αγρών,  έπειτα  δϊ  κατε- 
βτρατοπεδενοατο  τω  μεν  πεζώ  επι  λόφω  άπεχοντι  της 
πόλεως  ώς  πέντε  ατάδια^  προ  της  χώρας  οντι,  όπως 
άποτέμνοιτο  έντεν^Υεν ,  εΐ τις  επΙ  την  χώραν  τών  Κερ- 
κυραίων ε^ίοι  •  το  δε  ναυτικό  ν  εις  τάπΙ  &άτερα  της  πό- 
λεως κατείίτρατοπέδενΰεν ,  ένΟ^εν  ωετ  αν  τα  προβπλέ- 
οντά  και  προαιαί)-άνε<}ϋ•αι  καΐ  διακωλνειν.  προς  δε 
τούτοις  και  έπΙ  τω  λιμένι,  οπότε  μη  χειμών  κωλνοι^ 

9  ίφώρμει.  επολιόρκει  μεν  δη  οντω  την  πόλιν.  επει  άε 
οι  Κερκνραΐοι  εκ  μ\ν  της  γης  ονδεν  ελάμβανον  δια  το 
κρατεΐβ&αι  κατά  γην ,  κατά  0-άλατταν  δε  ονδεν  είβή- 
γετο  αντοΐς  διά  το   νανκρατεία&αι,  έν  ποΑλΤ/  απορία 

9  ηβαν  και  πέμποντες  προς  τονς'Α&ηναίονς  βοη&εΐν  τε 
εδεοντο  καΐ  έδίδαβκην  ώς  μέγα  μεν  άγα&όν  άποβάλοιεν 
αν,  ει  Κερκύρας  ΟτερηΟ-ειεν.,  τοις  δε  πολεμίοις  μεγά- 
λην  αν  Ιβχύν  προΰβάλοιεν  έ^  ουδεμιάς  γαρ  πόλεως 
πλην  γε  Άΐ^ηνών  ούτε  ναϋς  ούτε  ;ι^ρ>;'αατα  πλείονα 
αν  γενέο&αι.  έ'τι  δε  κεΐθι>αι  την  Κερκνραν  έν  καλώ 
αεν  τοϋ  Κοοιν&ιη-κον  κόλπου  και  τών  πόλεων  αϊ  επι 


11  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  η.  197 

Γοΰτοί'  χη&ήκονΰιν ^  εν  καλώ  δε  τοτ^  την  Αακωνικην 
χώραί'  βλάπτειν^    έν  καλλίατω  δε  της  τε  άντιπερας 
Ήττείρον  κα}  τον  εΙς  Πελοττόννηΰον  άπο  Σικελίας  πα- 
ράπλον.    άκονοαντες  δΐ  ταύτα  οί  ΆΟ-ηναΐοι  ενόμι6αν]0 
έΰχνρώς  εττιμελητ^ον  είναι ,  καΐ  ΰτρατηγον  ηέμτΐονΰι 
Κτηΰικλέα είς  εξακοΰίονς ^χοντατΐελταΰτάς^^Αλκέτον  δ\ 
έόεη&ηοαν  βννόιαβίβάϋαιτοντονς.  καΐ  ούτοι  μεν  ί'ΐ'-ΙΙ 
κτός  διακομι^^&εντες  ηοι  της  χώρας  είβήλΟ-ον  είς  την 
ηόλιν.  έφηφίΰαντο  δε  κα]  εξήκοντα  νανς  ηληρονν^  Τι- 
μόχ^εον  ό'  αυτών  ΰτρατηγον  εχειροτόνηβαν.    6  δ'  οιΊ2 
δυνάμενος  αύτό&εν  τάς  ναύς  πληρώϋαι ,  έτά  νήβων 
τΐλεύβας  εκεΐϋ^εν  έττειράτο  ΰυμττληρούν,    ου  φ«ϊ5λον 
ηγούμενος  είναι  επί  οΐ'γκεκροτημένας  ναύς  είκί]  τίερι- 
πλεύβαι.    οί  δ'  ΆΟ^ηΐ'αίοι  νομίζοντες  αύτον  άναλούν  13 
τον  της  ώρας  είς  τον  περίηλουν  χρόί'ον,  βυγγνώμην 
ουκ  ^οχον  αύτω ,  αλλά  παύβαντες  αύτον  της  Οτρατη- 
γίας  Ιφικράτη    άν^αιροϋνται.  δ  δ^  έτίεΐ  κατέβτη  6τρα•~  14 
τηγός,  μάλα  οί,έως  τάς  ναύς  έτίληρούτο  καΐ  τους  τριη- 
ράρχους ηνάγκαζε.  ττροΰέλαβε  δε  τταρά  των  Άϋ-ηνηίων 
καΐ  εί' κού  τις  ναύς  περί  την'Αττικην επλει  καΐ τηνΠά- 
ραλον  καΐ  την  Σαλαμινίαν  ^  λέγων  ως  έάν  τάκεΐ  καλώς 
γένηται^  πολλάς  αντοΐς  ναύς  άποπέμιροι.   καΐ  έγένοντο 
αντώ  αϊ  αηαΰαι  περί  έβδομήκοντα.  έν  δε  τούτω  τω  χρό- 15 
νω  οί  Κερκυραίοι  οντω  σφόδρα  έπείνων  ωΰτε  δίά  το 
πλή&ος  τών  αύτομολούντων  έκήρυξεν  6  Μνάβιππος  πε- 
πράβ&αι  ο6τις  αύτομολοίη.  επεί  δε  ούδεν  ήττον  ηύτομό- 
λουν^  τελευτών  καΐ  μαβτιγών  άπέπεμπεν.  οί  μεντοι  εν~ 
δο&εν  τους  γε  δούλους  ουκ  έδέχοντο  πάλιν  είς  το  τείχος^ 
άλλα  πολλοί  §ξω  άπέ&νηοκον.  6  ^  αύ  Μνάβιππος  ορών  16 
ταύτα,  ένόμιζέ  τε  οΟον  ουκ  ηδη  ϋχειν  την  πόλιν  χαΐ 
περί  τους  μιβΟ^οφόρους  έκαινούργει ,  καΐ  τους  μεν  τι- 
νας  αυτών  άπομίΰ&ους  έπεποιήκει ,  τοΓί?  δε  τιϋι  κα\ 


198  ι  Ι  Β.    VI.     Ο  Α  Ρ     Π. 

δνοΐν  ηδη  μηνοΐν  ωφειλί  τον  μΐύ^όν^  ονκ  κ;τορώί/,  ώς 
ελεγετο,  χρημάτων '  καΐ  γαρ  των  ηόλεων  αί  τίολλαϊ 
αντώ  αργνριον  άντϊ  των  ανδρών  ετίεμίίον  ^  άτε  καΐ 

ίΐ  δία•:ΐοντίον  της  (ίτρατείας  ονοης.  κατίδόντες  δε  άτΐο 
των  πύργων  οι  εκ  της  πόλεως  τάς  τε  φνλακάς  χΒίρον 
η  πρόβ^εν  φνλαττομένας  εΰπαρμενονς  τε  κατά  την 
χώραν  τονς  άνϋ•ρώπονς ^  επεκδραμόντες  τους  μεν  τι- 

Υ'ϊ^νας  αντών  ελαβον,  τους  δε  κατέκοφαν.  αίύΟ-όμενος 
δε  ό  Μνάβίππος^  αυτός  τε  έ^(οπ}.ίζετο  καΐ  οσοχ;^  εϊχεν 
οπλίτας  απαβιν  εβοηϋ-ει,  καΐ  τους  λοχαγούς  και  τους 

Ι^ί ταξιάρχους  εξάγείν  εκέλευε  τους  μίο&οφόρους.  άπο- 
κριναμένων  δε  τίνων  λοχαγών  οτι-  ου  ράδιον  είη  μη  δίτ- 
δόντας  τα  επιτήδεια  πειϋΌμενους  παρέχειν,  τον  μεν 
τίνα  βακτηρία^  τον  δε  τω  βτΰρακι  έηάτάξεν.  ούτω  μεν 
δη  άΟ-ΰμως  έχοντες  καΐ  μκΐοϋντες  αυτόν  Ουνεξήλ^ον 

20 πάντες"  όπερ  ηκιΰτα  εις  μάχην  αυμφέρει.  6  δ'  έπεί 
παρετάξατο ,  αύτνς  μεν  τους  κατά  τάς  πΰλας  τών  πο- 
λεμίων τρεφάμενος  έπεδίωκεν  οι  ί'  επεΙ  εγγύς  τοϋ 
τείχους  εγένοντο ,  άνεοτρεφοντό  τεκαΐ  άπο  τών  μνη- 
μάτων εβαλλον  καΐ  ηκόντιζον  άλλοι  δ'  έκδραμόντες 
κα%•^  ετέρας  πνλας  έπιτί&ενται,  αθρόο*  τοις  έοχάτοις' 

21  οι  5'  έπ  οκτώ  τεταγμένοι^  άβ&ενες  νομίοαντες  το 
άκρον  της  φάλαγγος  εχειν,  άναοτρέφειν  επειρώντο. 
ως  δ'  ηρξαντο  έπαναχωρεΐν ^  οί  μεν  πολέμιοι  ώς  φεύ- 
γουοιν  έπέΟ-εντο^  οι  δ'  ούκέτι  έπανέβτρεφαν  καΐ  οι 

•22  εχόμενοι  δ'  αυτών  εις  φυγην  ώρμων.  6  δε  Μνάβιππος 
τοις  μεν  πιεξομένοις  ουκ  έδύνατο  βοη%•εΐν  δια  τους  εκ 
τοϋ  κατ  αντικρύ  προΰκειμένους,  άεΐ  δ'  έλείπετο  ΰύν 
έλάττοβι.  τέλος  δ'  οι  πολέμιοι  ά&ρόοι  γενόμενοι  πάν- 
τες έπετίϋ-εντο  τοις  περί  τον  Μνάβιππον ,  ηδη  μάλα 
ολίγοις  ούύι.    καΐ  οι  πολΐται  όρώντες  το  γιγνόμενον 

23  έπε^^ΰαν.    έπεί  δ'  εκείνον  άπέκτειναν^  έδίωκον  ηδη 


1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  11.  199 

άπαντες,  εκινδννενΰαν  ά'  αν  καΐ  το  στρατόπεόον  ελείν 
6νν  τω  χαρακώματι,  ει  μη  οι  δίώκοντες  τον  άγοραΐόν 
τε  οχλον  ίδόντες  καΐ  τον  των  Ο-εραπόντων  καΐ  τον  των 
ανδραπόδων,  θίηϋ•εντες  υφελός  τι  αυτών  είναι,,  άτιε- 
βτρέφοντο.  καΐ  τότε  μεν  τρόπαων  τε  ϊΰταααν  οι  Κερ-24 
κυραΐοί  τονς  τε  νεκρούζ  νποΰηόνδονς  απεδίδοβαν. 
εκ  δε  τοντον  οί  μίν  εν  ττ]  πόλει  έρρωμενεοτεροί  έγεγέ- 
νηντο,  οι  δ  ε^ω  έν  πανζί  δη  αϋ•νμίας  ήσαν.  καΐ  γαρ  έλε- 
γετο  οτι  Ιφικράτης  τε  οβον  ονκ  ηόη  παρείη,  κάϊ  οί 
Κερκυραίοι  δε  τω  οντι  ναϋς  έπληρουν.  Τπερμένης  δε,  25 
05  ετύγχανεν  έπιοτολιαφόρος  τω  Μναοίπττω  ων,  τό  τε 
ναυτικον  πάν  οβον  ην  εκεί  ϋυνεπΡ^ηρωβε ,  και  περι- 
πλεύΰας  προς  τό  χαράκωμα  τά  πλοία  πάντα  γεμίοας 
των  τ  ε  ανδραπόδων  και  των  χρημάτων  άπεβτελλεν' 
κύτος  δε  οΰν  τε  τοις  επιβάταις  καΐ  τοις  περιθωϋ•ει6ι 
των  Οτρατιωτών  διεφύλαττε  τό  χαράκωμα"  τέλος  ^£26 
καΐ  ούτοι  μάλα  τεταραγμένοι  άναβάντες  έπΙ  τάς 
ΐριήρεις  άπέπλεον,  πολύν  μεν  βΐτον ,  πολ-ύν  δε  οίνον, 
Ίίολλά  (ϊί  άνδράποδα  καΐ  άβ&ενοΰντας  ΰτρατιώτας  κα- 
ταλιπόντες  •  δεινώς  γαρ  επεφόβηντο  μη  καταληφϋ'εΐεν 
υπό  των  ΆΟ^ηναίων  έν  ττ}  νήβω.  και  εκείνοι  μεν  εις 
Λευκάδα  άπεαώ&ηααν. 

Ό  δ'ε  Ιφικράτης  επεί  ηρξατο  τοϋ  περίπλου,  αμα27 
μεν  επλει,  α  μα  δε  πάντα  όϋα  εις  ναυμαχίαν  παρε- 
ϋκευάζετο  •  εύ&ύς  μεν  γαρ  τά  μεγάλα  ιβτία  αύτοϋ  κατ- 
έλιπεν,  ως  έπΙ  ναυμαχίαν  πλέων  καΐ  τοις  άκατίοις 
δε,  και  ει  φορόν  πνεύμα  εί'η,  ολίγα  έχρητο  '  τι]  δε  κώ- 
ηη  τον  πλουν  ποιούμενος  άμεινόν  τε  τά  βωματα  εχειν 
τους  άνδρας  και  άμεινον  τάς  ναύς  πλεΓν  έπτοιει.  πολ-  28 
?.άκις  δε  και  όπου  /ι/ε'λλοί.  άριΰτοποιεΐο%-αι  τό  στράτευ- 
μα η  δειπνοποιεΐσϋ-αι,  επανήγαγεν  αν  τό  κέρας  απο 
τ^ήζ  νήζ  κατά  ταύτα  τά  χωρία ,  Επειτ    έπιβτρέ-φας  αν 


200  1 1  Β.   VI.    ϋΑΡ.  ϋ. 

καΐ  άντιπρωρονς  καταΰτηβαςτάς  τριήρεις  άπο  ΰημείου 
άφίει  άνΟ^αμιλλάβ^^αι  εις  την  γήν.  μέγα  δη  νικητηριον 
ην  το  7ΐρ Οχτους  και  νδωρ  λαβείν  καΐ  εί'  του  άλλον  έδέ- 
ηντο^  και  πρώτους  άριοτηοαι•  τοις  ά'  ύβτάτοις άφικΟ" 
μένοις  μεγάλη  ζημία  ην  το  τε  έλαττονΰΟ•αι  παΟι  του- 
τοις  και  οτι  άνάγεο&αι  αμα  έ'δει^  έπει  βημηνειε-  βυν~ 
έβαινε  γαρ  τοις  μεν  πρώτοις  άφικνουμένοις  καϋ-'  ηϋν- 
χίαν  άπαντα  ποιεΐν.^  τοις  δε  τελευταίοις  δια  οπουδης. 

29  φύλακας  γε  μήν^  ει  τυχοι  εν  τ»;  Λολεμία  άοιΰτοποιού- 
μενος,  τάς  μεν  εν  τϊ)  γ]]^  ώοπερ  προβήκει,  καϋ-ίΰτη^ 
εν  δε  ταΐς  ναυβίν  αίρόμενος  αυ  τους  Ιΰτονς  από  τού- 
των έΰκοπείτο.  πολύ  ούν  έπι  πί.έον  ούτοι  κα&εώρων  η 
οί  έκ  τοϋ  ομαλού,  αφ  υψηλότερου  κα&ορώντες.  οπού 
δε  δειπνοποιοιτο  καΐ  κα&εύδοι .  εν  μεν  τω  βτρατοπέδω 
ννκτωρ  πνρ  ουκ  έ'καε ,  προ  δε  τον  ΰτρατενματος  φας 
εποίει.  ίνα  μηδείς  λάϋ^η  προβιών,  πολλάκις  δέ,  ει  ευ- 
δία είη ,  εύ&ύς  δειπνηοας  άνηγετο  •  καΐ  ει  μεν  αϋρα 
φέροι,  %-έοντες  αμα  άνεπαύοντο  •  εΐ  δε  έλαΰνειν  δέοι, 

30  κατά  μέρος  τους  ναΰτας  άνέπανεν.  εν  δε  τοΙς  με^' 
ημέραν  πλοΐς  άπό  οημείων  τότε  μεν  έπΙ  κέρως  ήγε ,  τό- 
τε δ'  έπΙ  φάλαγγος'  ώΰτε  άμα  μεν  Επλεον^  άμα  δε 
πάντα  οϋα  εις  νανμαχίαν  καΐ  η(ίκηκότες  καΐ  έπιότάμε-• 
νοι  εις  την  νπο  των  πολεμίων,  ώς  ωυντο,  κατεχομέ- 
νην  0-άλατταν  άφικνοΰντο.  και  τα  μεν  πολλά  έν  τ'ή 
πολεμία  καΐ  ηρίοτων  και  έδείπνονν'  διά  δε  το  τάναγ- 
καΓα  μόνον  πράττειν  και  τάς  βοη&είας  έφ&ανεν  άνα- 

?,\γόμενος  κα\  ταγυ  έπέραινε.  περί  δε  τον  Μναοίππον 
&άνατον  έτΰγχανεν  ων  της  Αακωνικ.ης  περί  τάς  Σφα- 
γίας.  εις  την^Ηλείαν  δε  άψικόμενος  καΐ  παραπλεύΰας 
το  τού  Αλφειού  ΰτόμα  υπο  τον  ^Ιχ&ύν  καλονμενον  ώρ- 
μίαατο.  τ/}  ό'  υοτεραία  έντεν&εν  άνηγετο  έπι  της  Κε- 
φ,αλληνίας,  οϋτω  καΐ  τεταγμένος  και  τον  πλουν  ποιου- 


1. 1  Β.  VI.    Ο  Α  Γ.  II.  201 

μένος  ώς.  εΐ  δέοί,  πάντα  οαα  χρη  τζαρεΟκεναΰμενος 
νανμαχοίη.  και  γαρ  τα  περί  τον  Μναοίηπου  αντόπτον 
μεν  οχ'δενός  ■ηκηκόει,  ντίώτιτευε  δε  μη  απάτης  ένεκα 
?.έγοίτο.  καΐ  εφνλάττετο  •  έπεί  μέντοι  άφίχετο  εις  την 
Κεφαλ?^ηνίαν.  ενταν&α  δη  ΰαφώς  επν&ετο,  καΐ  άνε- 
πάνε  το  ΰτράτενμα. 

Οιδα  μεν  ούν  οτι  ταύτα  πάντα,  όταν  οΙωνταί82 
νανμαχήΰειν  αν&ρωποί,  καΐ  άβκεΐται  καΐ  μελετάται" 
ΓίΛλα  τοντο  επαινώ,  οτι  επεΙ  άφικεοϋ^αι  ταγν  έδει  εν- 
&α  τοις  πολεμίοις  νανμαχήοειν  φετο ,  ηνρετο  όπως 
μήτε  δια  τον  πλονν  αν  επιστήμονας  είναι  των  εις  ναυ- 
μαχίαν  μήτε  δια  το  ταντα  μελετάν  βραδντερόν  τι  άφι- 
κεϋ&αι. 

Καταοτρεφάμενος  όέ  τάς  έν  τ-^  Κεφαλληνία  π;ο-33 
λεις  Επλενοεν  εις  Κερκνραν.  έκεΐ  δε  πρΓοτον  μίν  άκον- 
ϋας  οτι  προοπλέοιεν  δέκα  τριιίρεις  παρά  ζίιοννοίον, 
βοη^ήοονβαι  τοις  Αακεδαιμονίοις ,  αντος  έλϋ-ών  καΐ 
βκειράμενος  της  χώρας  οΟ'εντονς  τε  προβπλέοντας  δν~ 
νατον  ην  οράν  καΐ  τονς  βηααίνοντας  εις  την  πόλιν  κα- 
ταφανείς είναι,  ενταύθα  κατεΰτηΰε  τονς  ΰκοπονς.  κά-  34 
κείνοις  μεν  ϋννέ%•ετο  προΰπλ,εόντων  τε  και  όρμονντων 
ώς  δεοι  ΰημαίνειν  αντος  δΐ  των  τριηράρχων  προΰέχα- 
ξεν  εί'κοΰιν,  ονς  δεήύοι,  επεΙ  κηρνξειεν,  άκολονΟ•εΙΐ' ■ 
ει  δε  τις  μή  άκολον^ήΰοι,  προείπε  μη  μέμφεσ&αιτήν 
δίκην.  έπεί  ί'  έΰημάνϋ-ηΰαν  προοπλέονβαι  καΐ  έκη- 
ρνχ%^η.^  αξία  έγένετο  &έας  ή  ΰπονδή•  ονδείς  γαρ  οΰτις 
ον  δρόμω  των  μελ?.όντων  πλεΐν  εΐβέβη  εις  τάς  νανς. 
πλενβας  δ\  έν&α  ήσαν  αϊ  πολέμιαι  τριήρεις,  καταλαμ-  35 
βάνει  άπο  μεν  των  άλλων  τριηρών  εις  την  γήν  τονς 
άνδρας  έκβεβηκότας,  Μελάνιππος  μέντοι  6  'Ρόδιος  τοΙς 
τε  άλλοις  οννεβονλενε  μή  μένειν  ένταϋΟ-α  και  αντος 
πληρωοάμενος  την  νανν  έξέπλει.  εκείνος  μεν  ονν  και- 


202  11  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  II. 

Λ£ρ  ατταντών  ταΐςΊφικράτονς  νανοΐν  όμως  άηεφνγεν 
αί  δξ  άπο  Σνρακονοών  νηες  απαβαι  ίάλωβαν  αντοΐ% 
36  ανδράβιν.  ό  μεντοι,  Ίψίκράτης  τάς  μεν  τριήρεις  άκρω- 
τηριαβάμενος  ελκών  κατηγάγετο  εις  τον  των  Κερκυ- 
ραίων λιμένα^  των  δ\  ανδρών  βννεβη  εκαβτον  τακτον 
αργυρών  ατίοτΐύαί,  πλην  Κρινιτίπου  τοϋ  άρχοντος '  τού- 
τον δ^  έφύλαττεν^  ως  η  πρα^όμενος  πάμπολλα  χρίσματα 
η  ώς  πωλητών,  κάκεΐνος  μεν  νπο  λύπης  αυθαιρετώ  ^α- 
νάτω  άπο%•νη6κει^  τους  δ'  άλλους  ο  ^Ιφικράτης  άφηκε, 
37  Κερκυραίους  έγγυητάς  δεί,άμενος  των  χρημάτων,    καΐ 
τους  μεν  ναύτας  γεωργυνντας  τοις  Κερκυραίοις  το 
πλεΐΰτον  διέτρεφε.,  τους  δε  πελταβτάς  καΐ  τους  άπο  των 
νεών  όπλίτας  έχων  δυίβαινεν  εις  τϊΐν^Ακαρνανίαν •  και 
έκείταΐς  μεν  φιλίαις  πόλεΰίν  έπεκούρει.^  είτίς  \τί\δέοι- 
το,  Θυριενΰί  δε.  μάλα  καΐ  άνδράΰίν  άλκίμοις  καΐ  χω- 
^^  ρίον  καρτερόν  εχονοιν^  επολέμει.    καϊ  το  άπο  Κερκΰ- 
Άτί.ρας  ναυτικόν  προΰλαβών.    0χεδ6ν  περί  ένενήκοντα 
ναϋς^    πρώτον  μεν  εις  Κεφαλληνίαν  πλενβας  χρή- 
ματα εττραξατο  ,   τα  μεν  παρ   εκόντων,  τά  δε  παρ 
ακόντων  •  έπειτα  δε  παρεοκευάζετο  την  τε  τών  Λα- 
κεδαιμονίων  χώραν  κακώς  ποιεΐν  καϊ   τών   άλλων 
τών  κατ    εκείνα  πόλεων   πολεμίων  ούβών  τάς  μ^εν 
έϋ•ελοΰΰας  προολαμβάνειν^  τοις  δε  μη   πει^ομένοι^ 
πολεμεΐν. 
39         Έγώ  μεν  δή  ταύτην  την  οτρατηγίαν  τών'ΐφικρά- 
τονς  ούχ  ηκιβτα  επαινώ^  έπειτα  καν  το  προΰελέ6%•αι 
κελεϋϋαι  εαυτώ  Καλλίΰτρκτόν  τε  τον  δημηγόρον ,  ον 
μάλα  έπιτηδειον  Ιίντα  ,  καϊ  Χαβρίαν^  μάλα  ΰτρατηγον 
νομιζόμενον.    είτε  γαρ  φρονίμους  αυτούς  ηγούμενος 
είναι  ύνμβούλους  λαβείν  εβούλετο,  οώφρόν  μοι  δοκεΐ 
διαπράξαβ&αι^  είτε  αντιπάλους  νομίξων.,  οί-τοι  0-ρα- 
(ίεως  μήτε  καταρραϋ^υμών  μήτε  χαταμελών  μηδέν  φαί" 


1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Γ.  II.  III.  203 

νεΰϋ^αί,  μέγα  φρονονντος  εφ    εαντώ  τοντό  μοι  δοκεΤ 
ανδρός  είναι.,  κάκεΐνος  μεν  δη  ταντ  επραττεν. 

Οι  δ%  ^Α^ηναΐοι^  ίκπεπτωκότας  μεν  ορώντες  έκ  της III • 
Βοιωτίας  Πλαταιεας^  φίλους  οΓτκς,  καΐ  καταπεφενγό- 
τας  προς  αντονς^  ΐκετενοντας  6ε  Θείίτηεας  μη  Οφάς  %ε- 
ραδεΐν  άπόλιδας  γενομένους,  ουκέτι  επηνουν  τους  Θη- 
βαίους^ άλλα  ττολεμεΐν  μίν  αύτοΐς  τα  μεν  ηΰχύνοντο^ 
τα  δ\  άϋυμφόρως  εχειν  ελογίζοντο  •  κοινωνεΐν  γε  μην 
αυτοΐς  ων  ετίραττον  ουκέτι  ηϋ-ελον^  έπεί  έώρων  βτρα- 
τενοντάς  τε  αυτούς  επΙ  φίλους  αρχαίους  τ/}  πόλει  Φω- 
κέας,  και  πόλεις  πιβτάς  τ  εν  τω  προς  τον  βάρβαρου 
ηολέμω  καΐ  φίλας  εαυτοΐς  αφανίζοντας,    έκ  τούτων  δε  2 
φηφιύάμενος  ό  δήμος  είρηνην  ποιεΐβ&αι ,      πρώτον 
μεν  εις  Θήβας  πρέσβεις  έπεμ7ΐ•ε  παρακαλοϋντας  άκο- 
}.ου%•εΐν.  ει  βούλοιντο ,  εις  Αακεδαίμοχ'α  περϊ  ειρήνης  • 
έπειτα  δε  έξέπεμφαν  και  αύτοΙ  πρέοβεις.    ην  δε  των 
κίρεϋ-έντων  Καλλίας  Ίππονίκου^  Αυτοκλής  Στρομβι- 
γ/δου^    ^ϊΐμόΰτρατος    ^Αριΰτοφώντος .     Άριβτοκλής., 
Κηφιαόδοτος ,  Μελάνωπος ,  ΑύκαΐΛ^ος.  \έπέί  δε  προβ-^ 
ήλϋ-ον  έπΙ  τους  έκκλιμονς  τε  των  Αακεδαιμονίων  καΧ  37ΐ. 
τους  βυμμάγους'Λ^  και  Καλ?,ί6τρατος  δε  ο  δημηγόρος 
παρην  ί,•πΌ<7χο(Μ£ΐ/θ5  γαρ  Ιφικρατει.  ει  αυτόν  αφειη,  η 
χρήματα  πέμφειν  τω  ναυτικω  ή  είρηνην  ποιήβειν^  ον- 
τως'Αϋ'ήνηβίτε  ην  και  έπραττε  περϊ  ειρήνης•  έπεΙ  δε 
/ΐατέατηύαν  έπΙ  τους  έκκλήτους  τε  των  Αακεδαιμονίων 
και  τους  βυμμάχους  ^  πρώτος  έλεξεν  αυτών  Καλ.λίας  ο 
δαδοϋχος.    ην  ό'  ούτος  οίος  μηδέν  ήττον  ηδε6&αι  υφ 
αΰτοϋ  ή  υπ  άλλων  έπαινοΰμενος•  καχ  τότε  δη  ήρξατο 
ωδέ  πως. 

ίΐ  άνδρες  Αακε δαιμόνιοι^  την  μεν  προξενίαν  υμών  Α 
ονχ  έγώ  μόνος ^  άλλα  καΐ  πατρός  πατήρ  πατρωαν  έχων 
τίαρεδίδου  τω  γένει,   βούλομαι  δε  και  τοϋτο  ύμΐν  δη- 


204  ι  Ι  Β.   VI.     Ο  Α  Ρ.    III. 

λώΰαι^  ώς  έχονοα  η  Λολις  διατελεί  Λρος  ημάς.  εκείνη 
γαρ,  όταν  μεν  πόλεμος  χι,  Οτρατηγονς  ημάς  α^ρεΐται, 
όταν  δε  ηανχίας  έπι&νμήΰΐ],  εί'ρί;ν()7Γθί.οι)5  ημάς  έχ7ίε\ι- 
ττει.  κάγώ  πρόοΟ'εν  δΙς  ηδη  ήλ^ον  περί  πολέμου  κα- 
ταλναεως,  καΐ  εν  άμφοτέραις  ταΐς  πρεοβείαις  διέπραξα- 
μην  καΐ  νμΐν  και  ημΐν  είρήνην  νυν  δε  τρίτον  ηκώ, 
καΐ  ηγούμαι  πολν  δικαιότατα  νυν  αν  διαλλαγης  τνχείν. 

5  ορώ  γαρ  ουκ  άλλα  μεν  νμΐν ,  άλλα  δε  ημΐν  δοκονί'τα, 
άλλ'  νμάς  τε  άχϋ-ομένονς  και  ημάς  τη  Πλαταιών  τε 
και  Θεΰπιών  αναιρεθεί,  πώς  ονν  ονκ  εικός  τα  αντά 
γιγνωοκοντας  φίλους  μάλλον  άλλήλοις  ?]  πολεμίους 
είναι;  καΐ  βωφρόνων  μεν  δήπον  έύτΐ  μηδέ  ει  μικρά  τά 
διαφέροντα  εΐη  πόλεμον  άναιρεΐοΟ^αι•  ει  δ\  δη  κα\ 
όμογνωμονοΐμεν,  ονκ  αν  πάνυ  τών  %ανμαθτών  εΐη  μη 

6  είρηνην  ποιεΐοΰ^αι;  δίκαιον  μεν  ονν  ην  μηόε  όπλα  έπι- 
φέρειν  άλλήλοις  ημάς .  επει  λέγεται  μεν  Τριπτόλεμος 
ό  ημέτερος  πρά^ΌΐΌρ  τά  ^ημητρος  καΐ  Κόρης  άρρητα 
ιερά  πρώτοις  ί,ένοις  δειξαι  Ηράκλειτε  τω  νμετέρφ  «ρ- 
χηγέττ}  καΐ  .^ιοοκόροιν  τοΐν  υμετέροιν  πολίταιν ,  και 
τον  /ίημητρος  δ\  καρπού  εις  πρώτην  την  Πελοπόννη- 
Οον  βπέρμα  δωρήβαοϋ-αι.  πώς  ονν  δίκαιον  η  νμάς, 
παρ  ων  έλάβετε  ΰπέρματα,  τον  τούτων  ποτέ  καρπόι> 
έλϋ^εΐν  δηώΰοντας,  ημάς  τε ,  οίς  έδώκαμεν,  μη  ούχΙ 
βονλεο&αι  ώς  πλείβτην  τούτοις  άφ&ονίαν  τροφής  γε- 
νέσϋ-αι;  ει  δε  άρα  έκ  ΰ^εών  πεπρωμένον  έΰτΐ  πολέμονς 
εν  άν&ρώποις  γίγνεΰ&αι,  ημάς  δη  χρή  άρχεοΰ^αι  μεν 
αυτού  ώς  οχολαίτατα,  όταν  δε  γένηται,  καταλνε6&αι 
γι  δννατόν  τάχιοτα. 

7  Μετά  τούτον  Αντοκλής ,  μάλα  δοκών  έπιΰτρεφης 
είναι  ρ^μωρ,  ώδε  ηγόρευεν.  "^4νδρες  Λακεδαιμόνιοι, 
οτι  μ\ν  α  μέλλω  λέγειν  ου  προς  χάριν  νμΐν  ρη&ήΰετκι 
ονκ  αγνοώ '  άλλα  δοκεΐ  μοι,  οΐτινες  βούλονται,  ην  αν 


1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.    III.  205 

ποιήΰωνται  φίλίαΐ'.ταντην  ως  πλεΐΰτονχρόνον  διαμέ- 
νειν,  δίδακτεον  είναι  άλλη?.ονζ  τά  αίτια  τών  πολέμων, 
νμείξ  δε  άεΐ  μεν  φάτε  ως  αυτόνομους  τάς  πόλεις  χρή 
είναι,  αντοί  δ  εβτε  μάλιύτα  εμποδών  ττ}  αυτονομία. 
0υντίΟ'ε(}&ε  μεν  γαρ  προς  τάς  ονμμαχίδας  πόλεις  τού- 
το πρώτον,  άκολου&ειν  οποί  αν  υμεΐς  ηγήβΟ'ε.  καίτοι 
τί  τοντο  αυτονομία  προαήκει;  ποιεΐβ&ε  δε  πολεμίους 8 
ουκ  άνακοινούμενοι  τοις  ονμμάχοις,  καΐ  επΙ  τούτους 
ηγεΐο^ε  ■  ωΰτε  πολλάκις  έπΙ  τους  ευμενεβτάτους  ανα- 
γκάζονται ΰτρατεΰειν  οι  λεγόμενοι  αυτόνομοι  είναι, 
έτι  δε  το  πάντων  έναντιώτατον  αυτονομία,  κα^ίΰτατε 
εν^α  μεν  δεκαρχίας,  εν&α  δε  τριακονταρχίας  ■  και  τού- 
των τών  αρχόντων  επιμελεΐβ^ε  ούχ  όπως  νομίμως  αρ- 
χωβιν,  άλλ'  όπως  δύνωνται  βία  κατέχειν  τάς  πόλεις, 
ωύτ  εοίκατε  τυραννίοι  μάλλον  η  πολιτείαις  ηδομενοις. 
και  ότε  μεν  βαΰιλεύς  προοέταττεν  αυτόνομους  τάς  πό-  9 
λεις  είναι,  μάλα  γιγνωϋκοντες  εφαίνεΰ&ε  ότι  ει  μη  εά- 
ϋοιεν  οι  Θηβαίοι  εκάΰτηντών  πόλεων άρχειν  τε  εαυτής 
καΐ  οίς  αν  βούληται  νόμοις  χρηΰ&αι,  ού  ποιήΰονβι 
κατάτά  βασιλέως  γράμματα•  επει  δε  παρελάβετε  την 
Καδμείαν,  ούδ'  αύτοίς  Θηβαίοις  επετρεπετε  αυτόνο- 
μους είναι,  δει  δε  τους  μέλλοντας  φίλους  εαεΰ^αι  ού 
παρά  τών  άλλων  μεν  άί,ιοϋν  τών  δικαίων  τυγχάνειν, 
ίντούς  δε  όπως  αν  πλεΐοτα  δύνωνται  πλεονεκτούντας 
φαίνεοϋ-αι. 

Ταύτα  ειπών  ΰιωπην  μεν  παρά  πάντων  εποίησεν,  ίο 
ηδομένους  δε  τους  άχ&ομενους  τοις  Αακεδαιμονίοις 
εποίηΰε.  μετά  τούτον  Καλλίστρατος  έ'λεξεν,  Άλ^ 
όπως  μεν ,  ώ  άνδρες  Λακεδαιμόνιοι^  ούκ  έγγεγένηται 
αμαρτήματα  και  άφ'  ημών  και  άφ'  υμών  εγώ  μεν  ονκ 
αν  έχειν  μοι  δοκώ  ειπείν  ού  μέντοι  οντω  γιγνώβκω 
ως  τοις  άμαρτάνονβιν  ουδέποτε  ετι  χρηοτεον    ορώ 


206  11  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  III. 

γάρ  των  άν&ρώπων  ονδενα  αναμάρτητον  διατελούν- 
τα• δοκονΰί  δε  μοι  καΐ  ενπορώτεροι  ενίοτε  γίγνεΰ^αι 
αν&ρωτΐοί  άμαρτάνοντες,  αλλα)£  τε  καΐ  εάν  χολαΰ^ώ- 

11  ΰιν  υπο  των  αμαρτημάτων  ^  ώς  ημείς,  χαΐ  νμΐν  δ\ 
εγωγε  ορώ  δίά  τά  αγνωμόνως  ηραχ&εντα  εβτιν  οτε 
πολλά  αντίτυπα  γιγνόμενα  •  ων  ην  καΐ  η  καταληφ&ε^- 
θα  εν  Θηβαις  Καδμεία•  νυν  γονν .  ώς  έβπονδάϋατε 
αυτόνομους  τάς  πόλεις  γενέΰ&αι,  πάβαι  πάλιν  ^  έπε\ 
ήδική^ηααν  οι  Θηβαίοι,  επ'  έκείνοις  γεγένηνται.  ώΰτε 
πεπαιδευμένους  ημάς  ώς  το  πλεονεκτεΐν  άκερδές  εβτι 
νυν  ελπίζω  πάλιν  μετρίους  εν  τη  προς  αλλϊ^'λου^  φιλ.ία 

12  ^βεβ^αι.  α  δε  βουλόμενοί  τίνες  άποτρέπειν  την  είρη- 
νην  διαβάλλουβιν,  ώς  ημείς  ού  φιλίας  δεόμενοι,  αλλά 
φοβούμενοι  μί]  Ανταλκίδας  ελ&η  έχων  παρά  βαβιλεως 
χρήματα,  διά  τοϋ&•'  ηκομεν,  εν&υμηΰ•ητε  ώς  φλυαροϋ- 
βι.  βαΰιλευς  μεν  γάρ  δήπου  έγραψε  πάΰας  τάς  έν  τη 
Ελλάδι  πόλεις  αυτόνομους  είναι•  ημείς  δε  ταύτα  εκεί- 
νω  λέγοντες  τε  και  πράττοντες  τί  άν  φοβοίμεΰ•α  βαβι- 
λέα ;  ^7  τ^οϋτο  οί'εταί  τις,  ώς  εκείνος  βούλεται  χρήματα 
άναλώβας  άλλους  μεγάλους  ποιήβαι  μάλλον  η  άνευ  δα- 
πάνης α  εγνω  άριΰτα  είναι,  ταύτα  έαυτω  πεπραχϋ-αι; 

13  ίΐίν.  τί  μην  ηκομεν;  οτι  μεν  ούν  ούκ  άποροΰντες 
γνοίητε  άν ,  ει  μεν  βούλεοϋ•ε ,  προς  τά  κατά  Ο^άλατταν 
ίδόντες,  ει  δε  βούλεΰΟ-ε,  προς  τά  κατά  γήν  έν  τω  παρ- 
όντι.  τί  μην  έβτιν ;  εϋδηλον  ότι  των  βυμμάχων  τίνες 
ουκ  άρεατά  πράττουΰιν  ημΐν  η  ύμΐν  άρεύτά.  ί'ΰως  δε 
και  βουλοίμεΟ•'  άν  ων  ένεκα  περιεοώβατε  ημάς  ά  6ρ- 

Ι^&ώς  εγνωμεν  ύμΙν  έπιδειξαι.  ίνα  δε  και  του  βυμφό- 
ρου  έτι  έπιμνηβ^ώ,  είΰΐ  μεν  δηπου  παθών  τών  πό- 
λεων αί μεν  τά  υμέτερα,  αί  δ\  τά  ημέτερα  φρονοΰΰαι, 
και  έν  εκάβτη  πάλει  ο[  μεν  λακωνίζουβιν ,  οι  δε  άττικί- 
ζουβιν.  εί  ούν  ημείς  φίλοι  γενοίμεχ^α,  πό^εν  άν  είκό- 


1.1  Β.    VI.    ΟΑΡ.    III.  207 

τως  χαλετίόν  τι  προοδοκηΟαιμβν ;  καΐ  γαρ  δη  κατά  γήν 
μεν  τις  αν  υμών  φίλων  όντων  ικανός  γένοιτο  ημάς  λν- 
τίήΰαι;  κατά  0-άλαττάν  γε  μηντίς  αν  υμάς  βλάψαι  τι 
ημών  νμΐν έηιτηδείων όντων ;  άλλα μεντοι  οτι μεν  πό- 15 
λεμοί  άεέ  ποτέ  γίγνονται  και  οτι  καταλύονται  πάντες 
έπιϋτάμε&α,  και  οτι  ημείς,  αν  μη  νυν,  άΛΛ'  αύΰ^ίς  ποτέ 
ειρήνης  έπι&νμήοομεν.  χι  ονν  δει  εκείνον  τον  χρόνον 
άναμένειν ,  εως  αν  υπό  πλή&ονς  κακών  άπείπωμεν, 
μάλ,λον  η  ονχ  ώς  τάχιΰτα  πριν  τι  άνηκεΰτον  γενέο&αι 
την  είρηνην  ποιήβαύϋ^αι ;  ά?.λά  μην  ούδ'  εκείνους  εγω-  16 
}/'  επαινώ  οΐτινες  άγωνιΰται  γενόμενοι  καΙ  νενικηκό- 
τες  ηδη  πολλάκις  και  δόξαν  έχοντες  οντω  φιλονικον- 
αιν  ωβτε  ον  πρότερον  παύονται,  πρΙν  αν  ήττηϋ^έντες 
την  άβκηοιν  καταλνβωοιν,  ονδέ  γε  τών  κνβεντών 
οΐτινες  αν  εάν  εν  τι  επιτνχωβι,  περί  διπλαΰίων  κν- 
βενονβιν  ορώ  γάρ  καΐ  τών  τοιούτων  τονς  πλείονς 
απόρους  παντάπαΟι  γιγνομένονς.  α  χρη  και  ημάς  17 
ορώντας  εις  μεν  τοιούτον  αγώνα  μηδέποτε  καταοτη- 
ναι,  ώΰτ  η  πάντα  λαβείν  η  πάντ  άποβαλεΐν,  εως  δε  και 
έρρώμεΟ-α  καΐ  εντνχονμεν,  φίλους  άλλΊ^λοις  γενέο&αι. 
οντω  γάρ  ημείς  τ'  αν  δι'  νμάς  και  νμεΐς  δι  ημάς  έτι 
μείζονς  η  τον  παρελ&όντα  χρόνον  εν  τι]  Ελλάδι  άνα- 
βτρεφοίμεΟ'α. 

^οί,άντων  δε  τούτων  καλώς  ειπείν,  εψηφίοαντο  και  18 
οί Λακεδαιμόνιοι  δέχεΰ&αι  την  είρηνην,  εφ  ω  τους  τε 
άρμοβτάς  εκ  τών  πόλεων  εξάγειν,  τά  τε  ατρατόπεδα 
διαλύειν  και  τά  ναυτικά  και  τά  πεζά ,  τας  τε  πόλεις 
αντονόμονς  εάν.  ει  δε  τις  παρά  ταύτα  ποιοίη,  τον 
μ,εν  βονλόμενον  βοηϋ-είν  ταις  άδικονμέναις  πόλεβι,  τω 
δε  μη  βονλομενω  μη  είναι  ξνορκον ΰνμμαχεΐν  τοις  άδι- 
κονμένοις.  επί  τούτοις  ωμοΰαν  Λακεδαιμόνιοι  μεν  19 
νπζρ  αντών  καΐ  τών  βνμμάχων ,  Άϋ'ηναΐοι  δε  καΐ  οί 


208  1 1  Β.  VI.    ϋ  Α  Ρ.  III.  IV. 

ΰνμμαχοι  κατά  πόλεις  εααβτοι.    άτεογραφάμενοί  δ'  εν 
ταΐζ  υμωμοκυίαΐζ πόλεΰί  κάί  οι  Θηβαίοι,  προΰελϋ^όντεζ 
ηάλιν  τί]  νΰτεραία  οΐ  πρέββεις  αυτών  εκέλενον  μετα- 
γράψειν  αντί  Θηβαίαν  Βοιωτούς  όμωμοκότας.    6  δε 
^Αγηοίλαος  άτΐεκρίνατο  οτι  μεταγράφει  μεν  ονδεν  ων 
το  πρώτον  ώμοΰάν  τε  καΐ  άπεγράφαντο  •  ει  μεντοί  μη 
βονλοιντο  εν  ταΐς  ϋπονδαΐζ  είναι ^  έ%αλείφειν  αν  εφη^ 
20  ει  κελενοιεν.    οϋτω  δη  είρηνην  τών  άλλωι  πεποιημέ- 
νων,  7ίρός  δε  Θηβαίους  μόνους  άντιλογίας  ονΰης,  οί 
μεν  ^ΑΟ•ηναΐοι  οϋτως  είχον  την  γνώμην  ως  νυν  Θη- 
βαίους το    λεγόμενον   δη    δεκατευ&ήναι   ελπίς    εΐη^^ 
αυτοί    δε    οί    Θηβαίοι    παντελώς    ά^νμως    εχοντε% 
άπήλΟ-ον. 
IV.         Έκ  άί  τούτου  οί  μεν  Άϋ-ηναΐοι  τάς  τε  φρουράς  εκ 
τών  πόλεων  άπήγον  καί  Ιφικράτη   κα-Ι  τάς  νκϋς  μετ- 
επεμποντο,  καί  οβα  ΰϋτερον  έλαβε  μετά  τους  όρκους 
τους  εν  Αακεδαίμονι  γενομένους^  πάντα  ηνάγκαΰαν 
^άποδοϋναι.   Λακεδαιμόνιοι  μέντοι  εκ  μεν  τών  άλλων 
πόλεων  τους  τε  άρμοατάς  καί  τους  φρουρούς  άπηγα- 
γον,  Κλεόμβροτον  δε  έ'χοντα  το  εν  Φωκενΰι  ΰτράτευμα 
καί  επερωτώντα  τά  οίκοι  τέλτ}  τί  χργι  ποιειν,  Προ&όου 
λέξαντος  ότι  αύτώ  δοκοίη  διαλύΰαντας  το  ΰτράτευμα 
κατά  τους  όρκους  καί  περιαγγείλαντας   ταΐς  πόλεοι 
βυμβαλεοϋ^αι   είς   τον  ναόν  τοϋ  Απόλλωνος  οπόύον 
βούλοιτο  εκάβτη  πόλις,  έπειτα  ει  μη  τις  έωη  αυτυι/ά- 
μους  τάς  πόλεις  είναι,  τότε  πάλιν  παρακαλεβαντας, 
οβοί   τϋ    αυτονομία    βούλοιντο    βοη&εΐν ,    άγειν    έπΙ 
τους  εναντιουμένους'   ούτω  γάρ  αν  εφη  οίεΰ&αι  τους 
τε  &εούς  ευμενεΰτάτους  είναι  καί  τάς  πόλεις  Ύΐκιβτ 
3  άν  άχ^εσ&αί '  η  δ'   εκκληΰία  άκονααΟα  ταύτα  εκεί- 
νον μεν  φλυαρεΐν  ηγηϋατο'  ηδη  γάρ,   ώς  εοικε,  το 
δαιμόνων  ηγεν'   επεβτειλαν  δ%  τω  Κλεομβρότω  μη 


1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  IV.  209 

διαλνείν  το  στράτευμα .  άλλ'  εύϋ-νς  αγειν  έπΙ  τονξ  Θη- 
βαίους, ει  μη  αυτόνομους  άφίοιεν  τάς  τΐόλεις.  [ό  ίΤέ 
ΚΧεόμβροτος ,  έ^ειδη  επύ&ετο  την  είρήνην  γεγενημε- 
νην,  πέμ-φας  Λρος  τους  εφόρους  ηρωτα  τί  χρη  ποιεΐν 
οί  δ'  εχέλευΰαν  αντον  ΰτρατενειν  έπΙ  τους  Θηβαίους, 
ει  μη  άφίοιεν  τάς  Βοιωτίας  πόλεις  αυτόνομους.]  επεί 
χ}ύν  'ίίΰϋ'ετο  ούχ  όπως  τάς  πόλεις  άφιεντας,  αλλ!  ούδε 
το  βτράτευμα  διαλύοντας,  \ώζ  άντετάττοντο  προς  «ν- 
τονς^ουτω  δη  άγει  την  βτρατιάν  εις  την  Βοιωτίαν.  τιαΧ 
1}  μεν  οι  Θηβαίοι  έμβαλεΐν  αυτόν  εκ  τώνΦωκεων  προβ- 
εδόκων  και  έπι  βτενώ  τινι  έφΰλαττον  ουκ  εμβάλλει" 
διά  Θιββών  δε  όρεινην  καΐ  άπροαδόκητον  πορευΟ-εις 
άφικνεΐται  εις  ΚρεϋΟιν,  και  το  τείχος  αΓρεΓ.  και  τριή- 
ρεις των  Θηβαίων  δώδεκα  Ρ^,αμβάνει.  ταΰτα  δε  ποιη-ί 
οαςκαΐάναβάς  από  της  &αλάττης,  έϋτρατοπεδεύοατο 
εν  Αεύκτροις  της  Θεΰπικηζ  οι  όέ  Θηβαίοι  εΰτρατοπε- 
δευ'ίΤαΐ'ΤΟ  έπι  τω  άπαντίκζύ  λόφω  ου  πολύ  διαλείπον- 
τες, ουό'ίΐ'αί  έχοντες  ΰυμμάχους  αλλ'  η  τους  Βοιωτούς. 
εν&α  δη  τω  Κλεομβρότω  οί  μεν  φίλοι  προβιόντες  Φλέ- 
γον, £1  Κλεόμβροτε,  ει  άφήΰ εις  τους  Θηβαίους  άνευ  ^ 
μάχης,  κινδυνεύοεις  υπό  ττ^ς πόλεως  τα  εβχαταπαΟ-εΐν. 
άναμνηο&ήΰονται  γάρ  6ου  και  ότε  εις  Κυνός  κεφάλας 
άφικόμενος  ούδεν  της  χώρας  των  Θηβαίων  έδ}]ω6ας, 
και  ότε  ύοτερον  βτρατεύων  απεκ^ούΰ&ης  της  εμβολής, 
^/ίγηβιλάου  άεΙ  έμβάλλοντος  διά  τοϋ  Κιθαιρώνος,  εΐ- 
περ  ουν  ή  ΰαυτοϋ  κήδει  ή  της  πατρίδος  επιθυμείς,  άκτέ- 
ον  επι  τους  άνδρας,  οι  μεν  φίλοι  τοιαύτα  ελεγον '  οί  δ 
ενάντιοι,  Νϋν  δή.εφαβαν ,  δηλώΰει  6  άνηρ  είτω_Οντι 
χήδεταιτών  Θηβαίων,  οίΰπερ  λέγεται.  6  μει^  δη  Κλε~^ 
όμβροτος  ταύτα  άκούων  παρω^ύνετο  προς  το  μάχην 
Ουνάπτειν.  των  ά'  αύ  Θηβαίων  οί  προεΰτώτες  έλογί- 
'ξοντο  ως  ει  μη  μαχοιντο ,  άποΰτήβοιντο  μεν  αί  περιοι^ 
ΧοηορΙι.  ΗΪ81.  Οι•.  14     — 


210  1 1  Β.  VI.   ΟΑΡ.  IV. 

χίδες  αυτών  πό-λεις,  αντοί  δε  τίολίορκηΰοιντο  •  ει  δε  μη 
εξοΓό  δήμος  6  Θηβαίων  τάτΐιτήδεια,  οτι  κινδυνειχίοι 
και  ϊΐ  πόλίζ  αντοίς  εναντία  γενεο&αι.  ατε  δε  καΐ  πε- 
φευγάτες  πρόοΟ-εν  πολλοί  αυτών  έλογίζοντο  κρεΐττον 

7  είναι  μαχόμενους  άπο&νήοκειν  η  πάλιν  φενγειν.  προς 
δε  τούτοις  παρε&άρρυνε  μεν  τι  αυτούς  καΐ  6  χρησμός 
6  λεγόμενος  ώς  δε'οι  ένταύ&α Λακεδαιμονίους  ηττηϋ^ή- 
ναι  ενϋ'α  το  των  παρ&ενων  ήν  μνήμα ,  αϊ  λέγονται  δια 
το  βιαύ^ήναι  υπό  Λακεδαιμονίων  τινών  άποκτεΐναι 
εαυτάς.  και  έκόύμηβαν  δή  τούτο  το  μνήμα  οι  Θηβαίοι 
προ  τής  μάχης,  άπηγγέλλετο  όΙ  καΐ  εκ  της  πόλεως  αΰ- 
τοΐς  ώς  οί'  τε  νεω  πάντες  αυτόματοι  άνεωγοντο,  αϊ  τε 
ίέρειαι  λέγοιεν  ώς  νίκην  οι  ί^^εοι  φαίνοιεν.  εκ  δε  τον 
Ηρακλείου  καΐ  τα  όπλα  εφαΰαν  αφανή  είναι,  οίς  τοχ> 
Ηρακλέους  εις  την  μάχην  εξωρμημένου.  οι  μεν  δή  τι- 
νες  λέγουΰιν  ώς  ταΰταπάντατεχνάβματα  ήν  τών  πρΟ' 

8  εοτηκότων.  εις  δ^  ούν  την  μάχην  τοις  μεν  Αακεδαιμο- 
νίοις  πάντα  τάναντία  έγίγνετο^  τοις  όε  πάντα  και  υπό 
τής  τύχης  κατωρ&οϋτο.  ήν  μεν  γαρ  μετ'  άριΰτον  τω 
Κλεομβρότω  ή  τελευταία  βουλή  περί  τής  μάχης '  εν  δε 
ττ]  μεΰημβρία  υποπινόντων  και  τον  οίνον  παροξύναϊ 

9  τι  αντοί)?  Φλέγον,  επεί  δε  ώπλίζοντο  εκάτεροι  και  πρό- 
δηλον  ηδη  ην  οτι  μάχη  εΰοιτο ,  πρώτον  μεν  άπιέναι 
ώρμημένων  εκ  τού  Βοιωτίου  ΰτρατεύματος  τών  την 
άγοράν  παρεβκευακότων  και  βκευοφόρων  τινών  καΐ 
τών  ου  βουλομενων  μάχεβ&αι,  περιιόντες  κύκλω  οΐτε 
μετά  τοϋ  Ιέρωνος  μιΟ&οφόροι  καΐ  οί  τωι^  Φωκέων  πελ~ 
ταΰταΐ  και  τών  ιππέων  Ήρακλεώται  και  Φλιάβιοι  επι- 
%•έμενοι  τοις  άπιοϋΰιν  έπέατρεφάν  τε  αυτούς  και  κατε- 
δίωξαν  προς  τό  βτρατόπεδον  το  τών  Βοιωτών  ώβτε 
πολ,ύ  μεν  έποίηϋαν  μεΐξόν  τ  ε  καΐ  ά&ροώτερον  η  προ- 

ΙΟοΰ'εντό  τών  Βοιωτών  Οτράτευμα.    έπειτα  δέ^  ατε  καΐ 


1 1  Β.  VI.  Ο  Α  Ρ.  IV.  211 

τεδίον  οντο^  τον  μεταξύ,  τΐροντάξαντο  μεν  της  εαυτών 
φάλαγγας  οί  Λακεδαιμόνιοι  τοί'ς  [ππέας,  άντετάξαντο 
δ'  αντοίς  καΐ  οι  Θηβαίοι  τους  εαυτών,  ήν  δε  το  μεν 
τών  Θηβαίων  ιππικον  μεμελετηκός  διά  τε  τον  προς 
Ορχομενίους  πόλεμον  καΐ  δι,ά  τον  ηρος  Θεύπιεας,  τοις 
δε  Αακεδαιμονίοις  κατ  εκείνον  τον  χρόνον  πονηρότα- 
χον  ην  το  ίππικόν.  ετρεφον  μεν  γαρ  τους  ΐτίτίονς  οίΐΐ 
πλουβιώτατοΐ'  έηεί  δε  φρουρά  φαν&είη,  τότε  ηκεν  6 
ΰυντεταγμένος•  λαβών  δ'  αν  τον  ΐπηον  καΐ  όπλα  όποια 
δο&είη  αύτω  εκ  τοϋ  παραχρήμα  αν εβτρατεύετο  •  τών  δ' 
αυ  ατρατιωτών  οΓτοΓ^  βώμαΰιν  άδννατώτατοι  καΐ 
ηκιοτα  φιλότιμοι  έπΙ  τών  ίππων  ήΰαν.  τοιούτον  μεν  12 
ούν  το  ίππικόν  εκατέρων  ην.  της  δε  φάλαγγος  τους 
μίν  Λακεδαιμονίους  εφαβαν  εις  τρεις  την  ένωμοτίαν 
αγειν  ■  τοϋτο  δε  ΰνμβαίνειν  αύτοΐς  ου  πλέον  η  εις  δώδε- 
κα το  βά^ος.  οί  δε  Θηβαίοι  ουκ  έλαττον  η  έπΙ  πεντή- 
κοντα άβπίδων  βυνεβτραμμένοι  ήύαν,  λογιζόμενοι  ως 
είνικηΰειαν  το  περί  τον  βαβιλέα,  το  άλλο  παν  ενχεί- 
ρωτον  ίϋοιτο.  έπεϊ  δε  ηρξατο  αγειν  6  Κλεόμβροτος  13 
προς  τους  πολεμίους,  πρώτον  μεν  πρΙν  καΐ  αίοϋ-έα&αι 
το  μετ  αυτού  βτράτενμα  ότι  ηγοΐτο,  καΐ  δή  και  οΐ  Ιπ- 
πείς βυνεβεβληκεβαν  καΐ  ταχύ  ηττηντο  οί  τών  Λακε- 
δαιμονίων •  φεύγοντες  δε  ένεπεπτώκεΰαν  τοις  εαυτών 
όπλίταις,  ^τι  δϊ  ένέβαλλον  οί  τών  Θηβαίων  λόχοι,  όμως 
δϊ  ώς  οί  μεν  περί  τον  Κλεόμβροτον  το  πρώτον  έκρά- 
τουν  τη  μάχη  βαφεί  τούτω  τεκμηρίω  γνοίη  τις  αν  ου 
γαρ  αν  £(ϊυι/αι/το  αυτόν  άνελέβ^αι  και  ζώντα  άπενε- 
γκεΐν ,  εί  μη  οί  προ  αυτού  μαχόμενοι  επεκράτουν  έν 
έκείνω  τω  χρόνω.  έπεϊ  μέντοι  απέθανε  ζΐείνων  τε  ό  14 
πολέμαρχος  καΐ  Σφοδρίας  τών  περί  δαμοϋίαν  καΐ 
Κλεώνυμος  ό  υιός  αυτού,  και  οί  μεν  ίπποι  και  οίβυμ- 
φορεΐς  τού  πολεμάρχου  καλούμενοι  οι  τε  άλλοι  υπό 

14* 


212  1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

τοϋ  οχλον  ώ&ούμενοι  άνεχώρονν^  οι  δε  τον  ενωννμον 
οντες  των  Λακεδαιμονίων  ως  εώρων  το  δεί,ών  ώ%Όν' 
μενον,  ένέτίλιναν  •  όμως  δε  πολλών  τε&νεώτων  καΐ  ητ- 
τημένοι έτίεΐ  διε'βηΟαν  την  τάφρον  η  προ  τον  βτρατο- 
πεδον  ετνχεν  ονΰα  αντοις,  εΌ-εντο  τα  όπλα  κατά  χώραν 
ενϋ^εν  ωρμηντο.  ην  μέντοι  ον  πάνυ  έν  ίπιπέδω,  άλλα 
προς  ορ&ίω  μάλλον  τι  το  ΰτρατόπεδον.  έκ  δε  τούτον 
ήβαν  μεν  τίνες  των  Λακεδαιμονίων  οϊ  άφόρητον  την 
βνμφοηαν  ηγούμενοι  το  τε  τρόπαιον  εφαααν  χρήναι 
κωλνειν  ίΰτάναιτονς  πολεμίονς ,  τονς  τε  νεκρονς  μη 
ντίοβπόνδονς,  αλλά  διά  μάχης  πειράΰΟ^αι  άναιρεΐ6%αι,. 

15  οΓ  ^ί  πολέμαρχοι,  όρώντες  μεν  των  ανμπάντων  Λακε- 
δαιμονίων τε&νεώτας  έγγνς  χιλίονς,  δρώντες  δ'  κν- 
τών  Σπαρτιατών,  όντων  των  έκεΐ  ώς  έπτακοΰίων,  τε- 
%•νηκότας  περί  τετρακοΰίονς,  αίο&ανόμενοι  δε  τονς 
ΰνμμάχονς  πάντας  μεν  ά&νμως  έχοντας  προς  το  μά- 
χεο&αι,  ^6τι  δε  ονς  αντών  ονδ\  άχ%-ομένονς  τω  γεγε- 
νημε'νω,  ΰνλλε'ξαντες  τονς  έπικαιριωτάτονς  έβονλεν- 
οντο  τι  χρη  ποιεΐν.  έπεί  δε  πάΰιν  έδόκει  νποοπόνδονς 
τους  νεκρονς  άναιρεΐβϋ-αι,  οντω  δη  έπεμφαν  κηρνκα 
περί  οπονδών.  οι  μέντοι  Θηβαίοι  μενά  ταύτα  καΐ 
τρόπαιον  έΰτηβαντο  και  τονς  νεκρονς  νποΰπόνδονς 
άπέδοΰαν.  ^ 

1 6  Γενομένων  δε  τούτων,  ό  μεν  εις  την  Λακεδαίμονα 
αγγέλων  το  πά%•ος  άφικνεΐται  γνμνοπαιδιών  τε  ονΰης 
της  τελενταίας  καΐ  τοϋ  ανδρικού  χορον  ένδον  οντος "  οί 
^£  έφοροι  έπεΙ  ηκονβαν  το  πά&ος.  έλνπονντο  μέν,  ώΰ- 
περ^  οΐμαι,  ανάγκη  *  τον  μέντοι  χορόν  ονκ  έ^ήγαγον, 
αλλά  διαγωνίΰαΰϋ-αι  εί'ων.  καΐ  τά  μεν  ονόματα  προς 
τονς  οίκείονς  έκάατου  τώντε&νεώτων  άπέδοβαν  προ- 
εΐπον  δε  ταΐς  γνναι^ι  μη  ποιεΐν  κρανγην,  αλλά  διγί} 
το  πά&ος  φέρειν.    ττ]  δ'  νΰτεραία  ην  όράν ,   ών  μίν 


1 1  Β.  VI.   Ο  Α  Ρ.  IV.  213 

^τεϋ^ναΰαν  οι  Λροΰήκοντες,  λιπαρούς  κάί  φαιδρούς  ίν 
τω  φανερω  άναΰτρεφομενονς^  ων  δε  ζώντες  ηγγελμε- 
νοι  ηδαν^  όλί^Ό^ί  αν  είδες,  τούτους  δε  ΰκνϋ-ρωπονς 
■καΐ  ταπεινούς  περαόντας. 

Έκ  δε  τούτον  φρονράν  μεν  εψαινον  οι  έφοροι  ταιν  1"' 
νπολοίποιν  μόραιν  μέχρι  των  τετταράκοντα  αφ,^ίβχΐ3  •  , 
έξεπεμπον  δΐ  και  από  των  εξα>  μορών  μέχρι  της  αυτής 
ηλικίας•  το  γαρ  πρόβ&εν  εις  τους  Φωκεας μέχρι  των 
πέντε  χαΐ  τριάκοντα  άφ  -ήβης  έοτράτευντο  •  και  τους 
έπ    άρχαΐς  δε  τότε  καταλειφ&ίντας  άκολου&εΐν  εκέ- 
λευον.    6  μϊν  ονν  ^Αγηθί?.αος  έκ  της  ά6θ•ενείας  ονπω  Ι^'^ 
ϋϋχνεν '  η  δϊ  πολις  ^Αρχίδαμον  τον  υίόν  έκέλευεν  αυ- 
τόν ηγεΐ6&αί.     προ&νμως   δ'  αντω   βυνεβτρατεύον- 
ΓΟ  Τεγεάταΐ'  ^τι  γαρ  έζων  06  περί  Στάβιππον,  λακω^ 
νίζοντες  και  ουκ  έλάχιοτον  δυνάμενοι  εν  ττ)  πόλει.  έρ~ 
ρωμένως  δε  και  οί  Μαντινείς  έκ  των  κωμών  6υνε- 
βτρατεύοντο '  άριΰτοκρατούμενοι  γαρ  έτύγχανον.   καΐ 
Κορίνθιοι  δε  και  Σικυώνιοι  και  Φλιάΰιοι  και  Αχαιοί 
μάλα  προ&ύμως  ήκολούΰ'ουν,  και  άλλαι  δε  πόλεις  έξε- 
πεμπον  ΰτρατιώτας.    επληρουν  δε  καΐ  τριήρεις  αυτοί 
τε  οί  Λακεδαιμόνιοι  καΐ  Κορίνθιοι,  καΐ  έδέοντο  καϊ 
Σικυωνίων  ΰυμπληροϋν,  εφ*  ων  διενοονντο  το  βτρά- 
τευμα  διαβιβάζειν.     καΐ  6  μεν  δη  Αρχίδαμος  έ&ύετο  19 
έπΙ  ττι  διαβάΰει. 

01  δε  Θηβαίοι  εν%•ύς  μεν  μετά  την  μάχην  έπεμψαν 
εΙς  *Α&ηνας  αγγελον  εβτεφανωμένον,  'καΐ  άμα  μεν  της 
νίκης'το  μεγε&ος  Εφ,ραζον,  άμα'δε  βοηΟ^εΐν  έκέλενον.  λέ- 
γοντες ως  νΰν  έξείη  Λακεδαιμονίους  πάντων  ων  έπε- 
ποιήκεσαν  αυτούς  τιμωρήσαο&αι.  τών  δεΆϋ•ηναίων2θ 
η  βουλή  έτύγχανεν  έν  άκροπόλει  καθήμενη,  έπει  δ' 
ηκουΰαν  το  γεγενημε'νον ,  οτι  μεν  σφόδρα  ηνιάϋ-ηΰαν  ' 
αάβι  δήλον  έγένετο'  οϋτε  γαρ  έπΙ  ξένια  τον  κήρυκα 


214  1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  IV, 

έκάλεΰαν^  περί  τε  της  βοηϋ-είας  ονδεν  άπεκρίναντο.  χοΛ 
^Αϋ^ήνη&εν  μίν  οντωξ  άπήλ&εν  6  κηρνξ.  προς  μέι^οί 
'Ιάβονα^  ϋνμμαχον  οντά,  Εηεμηον  βπονδ^  οί  Θηβαίοι, 
κελενοντες  βοη^^εΐν,  διαλογιζόμενοι  ηη  το  μέλλον  άπο- 

21  βήΰοίτΰ.  6  δ'  ενϋ•νς  τριήρεις  μεν  έπλήρου,  ώς  βοηΰ•ή- 
αων  κατά  &άλατταν ,  βνλλαβών  δε  τό  τε  ξενικον  καΐ 
τους  περί  αϋτον  ίππύας,καίπερ  άκηρνκτω  πολεμώ  των 
Φωκέων  χρωμένων,  πεζ'η  διεπορενΟ^η  είςτην  Βοιωτίαν, 
IV  πολλοίς  των  πόλεων  πρότερον  όφ^είς  η  άγγελ&είς 
οτι  πορενοιτο.  πριν  ονν  βνλλεγεύ^αί τι  πανταχό&εν -^ 
$φ^ανε  πόρρω  γιγνόμενος,  δήλον  ποιών  οτι  πολλαχον 

22  τό  τάχος  μάλλον  της  βίας  διαπράττεται  τα  δέοντα,  έπεί 
δε  άφίκετο  εις  την  Βοιωτίαν,  λεγόντων  των  Θηβαίων 
ώς  καιρός  εί'η  επιτί&εβϋ'αι  τοις  Λακεδαιμονίοις ,  ανω- 
9'εν  μεν  εκείνον  βύν  τω  ^ενικω ,  ΰφάς  δε  άντιπροΰώ- 
πονς,  άπέτρεπεν  αντονς  6  'ΐάβων,  διδάΰκων  ώς  καλόν 
^ργου  γεγενημένον  ουκ  άξιον  αντοΐς  εΐη  διακινδννεϋ- 
ΰαι^  ώϋτε  η  §τι  μείζω  καταπράξαι  η  ΰτερηϋ-ήναι  και  της 

23  γεγενημένης  νίκης,  ονχ  οράτε,  ^φη,  ότι  και  νμεΐς,  έπει 
έν  άνάγκτ]  έγένε6%•ε,  έκρατηβατε ;  οί'εβ&αι  ονν  χρή  και 
Αακεδαιμονίονς  άν ,  εΐ  άναγκάζοιντο[έκγενέύ'&αί  τον 
ξ'ην],άπονοη^έντας  διαμάχεΰ&αι.  καΐ  6  &εός  δέ,  ώς  εον-' 
κε,  πολλάκις  χαίρει  τονς  μεν  μικρούς  μεγάλους  ποιών, 

24  τονς  δΐ  μεγάλους  μικρούς,  τους  μεν  ονν  Θηβαίους 
τοιαύτα  λέγων  απέτρεπε  τοΰ  διακινδυνενειν '  τους  ί ' 
αύ  Λακεδαιμονίους  έδίδαΰκεν  οίον  μεν  εί'η  ήττημένον 
βτράτενμα,  οίον  δ\  νενικηκός.  ει  ί'  έπιλα&έΰ&αι,  ^φη^ 
βούλεο^ε  τό  γεγενημένον  πά&ος,  Συμβουλεύω  άνα- 
πνεύΰαντας  καΐ  άναπαυβαμένους  καΐ  μείζους  γεγενη- 
μένους  τοις  άηττήτοις  ούτως  εις  μάχην  ίέναι.  νύν  δέ^ 
^φη,  ευ  ί'ΰτε  ότι  καΐ  των  βυμμάχων  νμΐν  εΙβΧν  οϊ  διαλέ" 
γονται  περί  φιλίας  τοις  πολεμίοις '  άλλα  εκ  παντός  τρο- 


1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  IV.  215 

^ον  πειράΰ&ε  ΰπονδάς  λαβείν,  ταύτα  δ\  εφη,  εγώ 
τΐρο^^υμοϋμαΐτ,  ΰώβαι  υμάς  βονλόμενος  διά  τε  τί)ν  τον 
πατρός  φιλίαν  ηρος  νμάς  και  δίά  το  ηρο^ενεΐν  υμών. 
^λεγε  μεν  ονν  τοιαύτα,  εηραττε  δ^  Ϊ6ως  όπως  διάφοροι  25 
καΐ  οντοι  άλληλοις  οντες  αμφότεροι  εκείνου  δέοιντο. 
^ί  μέντοι  Λακεδαιμόνιοι^  άκονΰαντες  αυτού,  πράττειν 
περί  γών  οπονδών  έκελευον  έπεί  ό'  άπηγγε?^ϋ^η  οτι 
εί'ηΰαν  αί  ΰπονδαί,  παρήγγειλαν  οι  πολέμαρχοι  δειπνη- 
ϋαντας  βννεακευάβ&αι  πάντας,  ως  της  νυκτός  πορεν- 
ϋομένονς,  όπως  αμα  ττ^  "ημέρα  προς  τον  Κι&αιρώνα 
κναβαίνοιεν..  έπεΙ  δ'  έδείπνηβαν,  πρΙν  κα&εύδειν  πα^ 
αγγείλαντες  άκολουΟ-εΙν^  τιγούντο  εν&νς  αφ  εΰπέρας 
την  δίά  Κρενβιος,  τω  λα&εΐν  πιΟτεύοντες  μάλλον  η 
ταΐς  ΰπονδαΐς.  μάλα  δ\  χαλεπώς  πορενόμενοι,  οϊα  δη  26 
έν  νυκτί  τε  και  εν  φόβω  άπιόντες  κα\  χαλεπην  όίοΊ^, 
«/§  Αίγόβ^ενα  της  Μεγαρικης  άφικνοϋνται.  εκεΐ  δε 
περιτνγχάνουβι  τω  μετά  Αρχιδάμου  βτρατεύματι.  ^ν- 
&α  δη  άναμείνας ,  εως  καΐ  οι  ΰύμμαχοι  πάντες  παρεγε- 
νοντο,  άπήγε  πάν  ομού  το  ΰτράτενμα  μέχρι Κορίν&ον ' 
έκεΐϋ-εν  δε  τους  μεν  συμμάχους  άφηκε,  τους  δ^  πολί- 
τας  οίκαδε  άπήγαγεν. 

Ό  μέντοι  'ΐάοων  άπιών  διά  της  Φωκίδος  'Ταμπο-27 
λιτών  μεν  το  τε  προάΰτειον  είλε  καΐ  την  χώρα,ν  έπόρ- 
%η6ε  καΐ  άπεκτεινε  πολλούς•  την  δ^  <ίλλην  Φωκίδα 
διήλ&εν  άπραγμόνως.  άφικόμενος  δε  εις  Ήράκλειαν 
κατέβαλε  το  Ήρακλεωτών  τείχος,  δήλον  ότι  ου  τούτο 
φοβούμενος,  μη  τίνες  άναπεπταμένης  ταύτης  της  παρ- 
όδου πορενβοιντο  έπΙ  την  εκείνου  [δύναμιν\  άλλα 
μάλλον  εν&υμονμενος  μη  τίνες  την  Ηράκλεια)•  έπΙ 
ϋτενώ  ουβαν  καταλαβόντες  εϊργοιεν  αυτόν,  εί'ποι  βού- 
λοιτοτής'Ελλάδοςπορεύεο&αι.  επεΙ  δε  άπήλ&ε  πάλ.ιν 28 
ΐίςτην  Θετταλίαν,  μέγας  μεν  ην  καΐ  διά  το  νόμω 


216  1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

Θετταλώνταγόζ  χα&εϋτάναι  κιύ  δια  το  μι,6%οφ6{}ου^ 
γ  Λολλονςτρεφειν  ταρί  αντον  και  πεζονζ  ααΐ  ιππέας^  :ιαΧ 
τοντονς  εκτΐετΐονημε'νονζ  ώς  αν  κράτιΰτοί  εΐεν  έ'τι,  δε 
μείζων  καΐ  δια  το  ΰνμμάχονζ  πολλονζ  τους  μεν  ηδ^ι 
είναι  αντώ,  τονς  δε  καΐ  ετι  βονλεΰ&αι  γίγνεο&αΐ:  με- 
γιατος  δ'  ην  των  καΰ-'  αντον  τω  μηδ'  νφ  ενοζ  ενκατα- 

29  φρόνΐΐτοζ  είναι,    ετιιόντων  δε  ΠνΟ-ιων  παρήγγειλε  μεν 
37ο'.  ταϊς  πόλεαι,  βοϋζ  καΐοίς  καΐ  αίγας  καΐ  νςπαραϋκενάζε- 

0%αι  ως  εις  την  ^νοίαν  καν  εφαΰαν  πάνυ  μετρίως 
εκάβττι  πάλει  έπαγγελλομένων  γενεΰΟ^αι  βονς  μεν  ουκ 
έλάττονς  χιλίων ,  τα  δε  αλλα'  βοβκήματα  πλείω  η  μύ^ 
ρια.  εκήρνξε  δε  καΐ  νικητήριον χρνΰονν  ατεφανον  ε(5ε- 
αΟαι^  ήτις  των  πόλεων  βονν  ηγεμόνα  κάλλιβτον  τω 

30  θ•£ω  ^ρεψειε.  παρήγγειλε  δε  καΐ  ώς  ατρατενΰομενοις 
εις  τον  περί  τάΠν&ια  χρόνον  Θετταλοΐς  παραΰκενάξε- 
ΰ&αΐ'  διενοεΐτο  γάρ,  ώς  έψαυαν,  και  την  πανήγνριν 
τω  ϋ•εω  και  τονς  αγώνας  αντος  διατι&ε'ναι.  περί  μέν- 
τοι  των  ιερών  χρημάτων  όπως  μεν  διενοεΐτο  ετι  καΐ 
ννν  αδηλον  λέγεται  δ\  έπερομε'νων  των  /ύελφώντί 
χρή  ποιεΐν,  εάν  λΜμβάντ]  τών  τοϋ  ϋ^εοϋ  χρημάτων, 

^Ι  άποκρίναϋ&αι  τον  Ό-εόν  ότι  αντώ  μεληοει.  6  δ'  ονν 
άνήρ  τηλικοΰτος  ων  καΐ  τοοαντα  καΐ  τοιαύτα  διανοον-. 
μένος,  έξεταΰιν  πεποιηκώςκαι  δοκιμαΰίαν  τον  Φεραίων 
Ιππικον,  καΐ  ηδη  καθήμενος  και  άποκρινό μένος,  εί'τις 
δεόμενός  τον  προΰίοι,  νπό  νεανίσκων  επτά  προΰελ- 
&όντων  ώς  διαφερομε'νων  τι  άλλήλοις  άποΰφάττεται 

32 και  κατακόπτεται.  βοη&ηΰάντων  δε  ερρωμε'νως  τών 
παραγενομε'νων  δορνφόροον  εις  μεν  έτι  τνπτων  τον 
^Ιάΰονα  λόγχη  πληγείς  άπο&νήΰκει•  έτερος  δ^  άναβαί- 
νων  έφΐππον  εγκαταληφ&είς  καΐ  πολλά  τραύματα  λα- 
βών άπέ^ανεν  οι  δ'  άλλοι  άναπηδήΰαντες  επΙ  γοι)§ 
παρεΰκεναΰμένονς  ΐππονςάπέφνγον  όποι  δε  αψίτ- 


1 1  β.  VI.    ο  Α  Ρ.  IV.  217 

ΗΟίντο  των  Ελληνίδων  πόλεων,  εν  ταΐς  πλείΟταΐζ  ίτίτ- 
μώντο.  φ  καΐ  δ  ήλο  ν  έγένετο  οτι  ίΰχνρώζ  ίδειβαν  οι 
"Ελληνες  αντυν  μη  τύραννος  γένοιτο.     _^^^ 

^Αηο%ανόντος  μέντοί  εκείνου  Πολύδωρος  αδελφός  33 
αυτού  και  Πολύφρο^ν  ταγοί  κατίοτηβαν.    καΐ  6  μεν 
Πολύδωρος,  πορευομένων  αμφοτέρων  εις  ΑάριΟαν, 
ννκτωρ  καθ-ενδων  άτιο&νήοκει  νπο  Πολύφρονος  του 
αδελφού,  ώς  έδόκεν  ό  γαρ  ϋ-άνατος  οίυτοι)  έζ,απιναΐός 
τε  καΐ  ουκ  έχων  φανεράν  τίρόφαΰιν  έγένετο.    υ  (ϊ'  αύ  3-4 
Πολνφρων  ήρ^ε  μεν  ένιαυτόν,  κατεΰκευάοατο  δε  την  χ 
ταγείαν  τυραννίδι  Όμοίαν.    έν  τε  γαρ  Φαρϋάλω  τον 
Πολυδάμαντα  καΐ  άλλους  των  πολιτών  οκτώ  τους  κρα- 
τϊοτους  άτιέκτεινεν ,  εκ  τε  Λαρίσης  πολλούς  φυγάδας 
έποίηΟε.    ταύτα  δε  ποιών  καΐ  ούτος  άπο&νηΰκει  υπ  Ι'^^ 
'^λεξάνδρου,  ώς  τιμωρούντος  τω  Πολυδώρω  και  την 35 
τυραννίδα  καταλύοντος.   έπεί  δ'  αυτός  παρέλαβε  την 
άρχην,  χαλεπός  μεν  Θετταλοΐς  ταγός  έγένετο ,  χαλεπός 
δεΘηβαίοις  και  Ά&ηναίοις  πολέμιος,  άδικος  δε  λ);ι6τής 
καϊ  κατά  γ  ην  και  κατά  &άλατταν.    τοιούτος  δ'  ων  καΐ^^ 
αυτός  αύ  άπο^νήακει,  αυτοχειρία  μεν  ύπό  των  της  γυ- 
ναικός αδελφών,  βουλή  δε  υπ  αυτής  εκείνης,    τοις  τε36 
γάρ  άδελφοΐςέ^ήγγειλεν ώς οΆλέξανδρος  έπιβουλεύοι 
αύτοϋς  και  έκρνψεν  αυτούς  ένδον  όντας  όλην  την  ημέ- 
ραν,  καϊ  δεξαμενή  με&ύοντα  τόν  Άλέξανδρον,  έπεΙ 
κατεκοίμιβεν ,  6  μεν  λύχνος  έκάετο,  τό  δε  %ίφος  α  ντο  υ 
έ^ήνεγκεν.    ώς  δ'  ίίβ&ετο  οκνούντα^  είΰιέναι  έπΙ  τόν 
Άλέξανδρον  τους  αδελφούς,  είπεν  ώς  ε£  μη  ηδη  πρά- 
Ιοιεν,  έξεγερεΐ  αυτόν,  [ώς  δ'  είβήλ&ον,  έπιαπάααΰκ 
την  Ο^νραν  είχετο  τού  ρόπτρου,  εως  άπέ&ανεν  ό  άνήρ. 
η  δε  έχ&ρα  λέγεται  αντη  προς  τόν  άνδρα  γενέαί^αι  ύπό  37 
μέν  τίνων  ώς  έπεΙ  έδηΰε  τά  εαυτού  παιδικά  ό  Άλέ\αν^ 
δρος,  νεανίΰκον  οντά  καλόν,  δεη&είϋης  αυτής  ?.ύύαι 


218  1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  IV.  V. 

έξαγαγών  αυτόν  κηέΰφαί,εν  •  οί  δε  τίνες  ωζ  έτίεΐ  τΒαΤύες 
αντώ  ονκ  έγίγνοντο  εκ  ταύτης,  οτι  πέμπων  εις  Θή- 
βας έμνήβτενε  την  ^ΐάβονος  γυναίκα,  τα  μϊν  ουν 
αίτια  της  επίβουλης  υπο  της  γυναικός  οντω  λεγε- 
ται'  των  άε  ταύτα  πρα^αντων  άχρι  ου  οδε  ο  λόγος 
έγράφετο  Τιβίψονος  πρεΰβύτατος  ων  των  αδελφών  την 
άρχηνείχε.^ 
V.  ΚαΙτά  μεν  Θετταλικά,  οΟα  περΙ^Ιάβονα  έπράχ^η 

νκΐ.χαΐ  μετά  τον  εκείνου  θάνατον  μέχρι  της  ΤιΟιφόνου 
κρχής^  δεδηλωται  •  νυν  ά'  έπάνειμι  εν&εν  επί  ταύτα 
έ^έβην.  έπεί  γαρ  Αρχίδαμος  εκ  της  έπΙ  Λεύκτρα  βοη- 
θείας απήγαγε  το  ΰτράτευμα ,  έν&υμηθέντες  οί  '^•9^- 
ναΐοι  οτι  ο[  Πελοποννήϋιοι  ^τι  οΐ'ονται  χρηναι  άκολου- 
Ο^εΐν  καΐ  οϋπω  διακέοιντο  οί  Λακεδαιμόνιοι  ωβπερ  τούξ 
'Λϋ^ηναίους  διέ&εΰαν,  μεταπέμπονται  τάς  πόλεις  όβαι 
βούλοιντο  της  ειρήνης  μετέχειν  ήν  βαΰιλεύς  κατέπεμ- 

2φεν.Ι  έπείδε  αυνήλ^Όν,  δόγμα  έποιήοαντο  μετά  τ(χ>ν 
κοινωνεΐν  βουλομένων  όμόΰαι  τόνδε  τον  όρκον.  ^Εμ- 
μένω ταΐς  βπονδαΐς  ας  βαύιλεύς  κατέπεμψε  καΐ  τοις 
■ψηφίαμαβι  τοις  ^Λ&ηναίων  και  των  βυμμάχων.  εάν  δέ 
τις  βτρατεύη  έπίτινα  πόλιν  των  ομοααοών  τόνδε  τον 
όρκο  ν,  βοη&ήοω  παντί  ύθένει.  οι  μεν  ονν  άλλοι  πάν^ 
τες  ^χαιρον  τω  ορκω  •  ^Ηλείοι  δε  άντέλεγον  ως  ου  δέοι 
αυτόνομους  ποιεΐν  ούτε  Μαργανέας  ούτε  Σκιλλουν- 
τίους  ούτε  Τριφυλίους'    ΰφετέρας  γαρ  είναι  ταύτας 

Β  τάς  πόλεις,  οι  δ'  'Λχ^ηναΐοι  καΐ  οί  άλλοι  ψηφιΰάμενοι, 
ώαπερ  βαβιλεύς  εγραψεν,  αυτόνομους  είναι  ομοίως 
καΐ  μικράς  και  μεγάλας  πόλεις ,  εξέπεμψαν  τους  ορκω- 
τάς,  καΐ  έκέλευοαν  τά  μέγιΰτα  τέλη  έν  εκάατί]  πόλει 
όρκώδαι.    καΐ  ώμοΰαν  πάντες  πλην  Ηλείων. 

Έξ  ων  δη  καΐ  οί  Μαντινεΐς,  ώς  ηδη  αυτόνομοι 
πβίντάπαΰιν  οντες,  ύυνήλ&όν  τε  πάντες  καΐ  έψηφίοαν^ 


1 1  Β.   VI.    Ο  Α  Ρ.   V.  219 

το  μίαν  πόΐίΐ  την  Μαντίνειαν  ποιείν  καΐ  τειχίζειν  την 
ίίόλίν.  οΓ  ό '  αν  Αακεδαιμόνιοί  ηγονντο ,  ει  τούτο  άνευ  4 
τήξ  οφετέρας  γνώμης  ^ΰοιτο  ^  χαίεπον  έΰεα&αι.  πέμ- 
πονοιν  ονν  '^4γη6ί}Μθν  πρεοβεντην  προς  τους  Μαντι- 
νεας,  οτί  εδόκει  πατρίκος  φίλος  αντοίς  είναι,  έπεί  δε 
άφίκετο  ηρος  αυτονς ,  τον  μεν  δημον  τφν  Μαντινέων 
οΐ  άρχοντες  ονκ  ηΰ•ελον  ΰνλλε^αι  αντω,  προς  δε  σφάς 
έκέλενον  λέγειν  ότου  δεοιτο.  6  δε  νπιΰ^εΐτο  αντοΐς^ 
έάν  ννν  έπίοχωβι  της  τειχίΰεως.  ποιηΰειν  ωύτε  μετά 
της  Λακεδαίμονος  γνώμης  και  μη  δαπανηρώς  τειχι- 
ΰΟ'ήναι  το  τείχος.  έπεΙ  δε  άπεκρίναντο  οτι  αδύνατον^ 
εΐη  έπιΟχεΐν^  δόγματος  γεγενημενον  πάΰη  τ(]  πάλει 
ηδη  τειχίζειν,  εκ  τούτον  ό  μεν  ^.Αγηοίλαος  άπν,ει  όργι- 
ζόμενος '  Οτρατενειν  γε  μέντοι  επ'  αυτούς  ον  δννατον 
εδόκει  είναι  ^  έπ'  αυτονομία  της  ειρήνης  γεγενημένης, 
τοις  δε  Μαντινενοιν  επεμπον  μεν  και  των  ^Αρκαδικών 
πόλεων  τίνες  ΰνντειχιονντας ,  οι  δε  Ηλείοι  κα\  άργν- 
ρίον  τρία  τάλαντα  βννεβάλοντο  αντοΐς  εις  την  περί  το 
τείχος  δαπάνην.  καΐ  οι  μίν  Μαντινεΐς  περί  ταύτ  ήΰαν. 

Των  δε  Τεγεατών  οι  μεν  περί  τον  Καλλίβιον  και6 
Πρόξενον  ένήγον  επΙ  το  ουνιέναι  τε  πάν  το  Άρκαδι- 
κόν,  και  ο^τι  νικωη  εν  τω  κοινώ,  τούτο  κνριον  είναι      \ 
και  των  πόλεων '  οι  δε  περί  τον  Στάΰιππον  ^πραττον     ' 
εάν  τε  κατά  χώραν  την  πόλιν  καΐ  τοις  πατρίοις  νόμοις 
χρήβΟ-αι.  ηττώμενοι  δε  οίπερίτόν  Πρόξενον  καΐ  Καλ-1 
λίβιον  έν  τοις  ^εαροΐξ ,  νομίΰαντες^  είΟννέλ^οιό  δή- 
μος, πολύ  αν  τω  πλήξει  κρατήααι,    εκφέρονται  τά____- 
όπλα.  Ιδόντες  δε  τούτο  οι  περί  τον  Στάΰιππον,  και  αυ- 
τοί άν^ωπλίβαντο ,  καΐ  άρι^μψ  μεν  ουκ  έλάττους  έγέ~     !νί>' 
1/οντο  •  έπεϊ  μέντοι  εις  μάχην  ώρμηΰαν ,  τόν  μίν  Πρό- 
^ενον  καΐ  άλλους  ολίγους  μετ'  αυτού  άποκτείνουβι, 
χους  δ'  άλλους  τρεψάαενοι  ουκ  έδίωκον  •  και  γάρ  τον- 

I 


220  1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  V. 

οντος  6 Στάοίππος  ην  οιοζ  μ,η  βονλεβ^αί ττολλούζ  άηο•^ 
^κτίνννναν  των  πολιτών,  'οί  δε  περί  τον  Καλλίβιον  άνα- 
κεχωρηκότες  νζο  το  Λρος  Μαντινείας  τείχος  καΐ  τάζ 
πνλας^  έτίεϊ  ονκε'τι,  αντοίς  οί  εναντίου  εΛεγ^είρονν,  ήΰν- 
χίαν  εΐχον  ή&ροιΰμενοί.  καΐ  πάΡΜί  μεν  έπεπόμφεΰαν 
έπΙ  τους  Μαντινέας  βοηϋ-είν  κελενοντες  *  πρόξ  δε  τονς 
περί  Στάοιππον  διελεγοντο  περί  ϋνναλΡ,αγών.  επεί  δε 
καταφανείς  ήΰαν  οί  ΜαντινεΙς  προβιόντες ,  οί  μεν  αν- 
τών  άνατίηδώντες  έπΙ  το  τείχος  έκέλενον  βοη&είν  την 
ταχίοτην,  καΐ  βοώντες  ΰτΐενδειν  διεκελενοντο'  ίίλλοι 
9  0£  άνοίγονβί  τάς  πνλας  αύτοΐς.  οί  δε  τίερί  τον  Στάβιτί- 
πον  ώς  τίΰΰ-οντο  το  γιγνόμενον,  έκπίπτονΰί  κατά  τάς 
έτΐΐ  το  Παλλάντιον  ψερονοας  ηνλας,  καΐ  φ&άνονΰί  ηρίν  (χ* 
καταληφΰ•ήναί  ντίό  των  διωκόντων  είς  τον  της  Αρτέ- 
μιδος νεών  καταφυγόντες,  και  εγκλειΰάμενοί  ηΰνγ/αν 
εΙχον.  οί  δε  μεταδιώξαντες  εχ&ροί  αντών  άναβάντες 
έτά  τον  νεών  καΐ  την  όροφην  διελόντες  επαιον  ταΐς  κβ- 
ραμίβιν.  οί  δε  έπεί  εγνωβαν  την  ανάγκην ,  πανεοϋ'αί 
τε  έκέλενον  και  εξιέναι  έφαΰαν.  οί  δ'  ενάντιοι  ώς  υπο- 
χείριους έλαβον  αυτούς ^  δηΰαντες  και  άναλαβόντει, 
έπΙ  την  αρμάμαξαν  άπήγαγον  είς  Τεγέαν.  έκεΐ  δε  μετά 
των  Μαντινέων  καταγνόντες  άπέκτειναν. 

10  Τούτων  δε  γιγνομένων  έφυγον  είς  Λακεδαίμονα 
των  περί  Σταΰιππον  Τεγεατών  περί  οκτακοοίους.  με- 
τά δϊ  ταύτα  τοις  Λακεδαιμονίους  έδόκει  βοη&ητέον  εί- 
ναι κατά  τους  όρκους  τοις  τε^νεώΰί  τε  των  Τεγεα- 
τών και  έκπεπτωκόβι '  καΐ  ούτω  6τρατεύουθίν~  έπΙ 
τους  Μαντινέας,  ώς  παρά  τους  όρκους  βύν  οπλοις 
έληλνϋ'ότων  αυτών  έπΙ  τους  Τεγεάτας.  και  φρουράν 
μίν  οί  έφοροι  έφαινον,  'Λγηβίλαον  δ'  έκέλευεν  η  πόλις 

11  ηγεΐβ&αι.  οί  μίν  ούν  άλλοι  'Λρκάδες  είς  Άΰέαν  βυνε- 
λέγοντο  •  Όρχομενίων  δε  ουκ  έ&ελόντων  κοινωνεΐν  τον 


1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  V.  221 

'^4ρχαδιχον  δια  την  προς  Μαντινέας  εχ&ραν,  αλλά  καΐ 
δεδεγμενων  εις  την  πάλιν  το  εν  Κορίν&ω  οννειλεγμέ- 
νον  ^ενικόν,  ον  Πολντροηος  ηρχεν,  εμενον  οίκοι  οΐ 
Μαντινείς  τούτων  έτιιμελόμενοι.  Ήραιεΐς  δε  καΐ  Αε- 
ηρεάται  βννεβτρατενοντο  τοις  Αακεδαιμονίοις  έτά  τονς 
Μαντινέας.  ό  δ\  Άγηβίλαος^  έπεί  εγε'νετο  αντώ  τα  δια- 12 
βατήρια,  ενΟ^νς  εχωρει  ετά  την  Άρκαδίαν.  και  κατα- 
λαβών  τΐόλιν  ομο^ον  ονΟαν  Ενταιαν ^  καΐ  ενρών  έκεΐ 
τονς  μίν  Λρεββντερονς  καΐ  τάς  γυναίκας  και  τους  παΐ- 
δας  οίκονντας  εν  ταΐς  οίκίαις,  τονς  δ'  εν  τη  βτρατενΰί- 
μω  ηλικία  οίχομένονς  εις  το  Άρκαδικόν,  όμως  ονκ  ηδΙ~ 
κηΰε  την  ηόλιν,  άλλ'  εία  τε  αντονς  οίκειν .  καΐ  ώνον- 
μενοι  ελάμβαναν  οΰων  δέοιντο  •  ει  δε  τι  και  ήρπάαΰ-η, 
οτε  εΐΰηει  εις  την  ηόλιν^  έ%ενρών  άτΐέδωκε.  και  επωκό- 
δόμει  δε  το  τείχος  αντών  οαα  έδεΐτο.  εωϋΐΐερ  αντον  διέ- 
τριβεν  αναμένων  τονς  μετά Πολντρόπον  μιβΰ^οφόρονς.^.^ 

Έν  δε  τούτω  οΐ  Μαντινεΐς  Οτρατενονοιν  έπΙ  τονς  13 
Όρχομενίονς.  και  από  μεν  τον  τείχονς  μάλα  χαλετίώς 
απελθόν,  καΐ  άτΐέ&ανόν  τίνες  αντών  έπεΙ  δε  άτΐοχω- 
ρονντες  έν  τη^Ελνμία  έγένοντο^  καΐ  οί μεν  Όρχομένιοι 
οηλΐταιονκέτι  ηκολούΛ)•ονν .^  οί  δε  περί  τον  Πολύτρο- 
ηον  έηέκειντο  καΐ  μάλα  ^ρααέοος,  ένταν&α  γνόντες  οί 
Μαντινεΐς  ώς  ει  μη  άτζοκρούβονται  αντονς,  οτι  πολλοί 
υφών  κατακοντΐθ%'ηΰονται,  νπο6τρέψαντες  ομόΰε  έχω- 
ρηίίαν  τοις  έπικειμένοις.  και  6  μεν  Πολύτροπος  μαχό- 14 
μένος  αντον  άπο&νήβκεΐ'  των  5'  άλλων  φενγόντων 
πάμπολλοι  αν  άπέ&ανον ^  εΐ  μη  οί  Φλιάΰιοι  ίππεΐς  πα- 
ραγενόμενοι  καΐ  εις  το  οπιΰϋ-εν  περιελάΰαντες  των 
Μαντινέοον  έπέΰχον  αντονς  της  διώξεως,  καΐ  οί  μει 
Μαντινεΐς  ταύτα  πρά^αντες  οΓκαό'ε  απήλΟ^ον. 

Ό  δε  Άγηαίλαος  άκούβας  ταντα .  καΐ  νομίβας  ονκ  15 
αν  έτι  ύνμμίξαι  αντώ  τονς  έκ  τον  Όρχομενον  μιβ&ο- 


222  1 1  β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  V. 

φόρους,  οντω  προΊ^ει  καΐ  τΐ]  μεν  πρώττ]  έν  ττ]  Γί- 
γεάτίδί  χωρά  εδειπνοποιήοατο ,  ττ}  ά'  νβτεραία  διαβαί- 
νει εις  την  Μαντινικην,  και  εύτρατοπεδενβατο  νπο 
τοις  προς  έοπε'ραν  ορεβι  της  Μαντινείας  •  καΐ  εκεί  αμα 
έδηον  την  χώραν  και  επόρ&ει  τους  αγρούς,  των  δε  Άρ~ 
κάδων  οι  6ν?.λεγέντες  έν  ττ}  Άβέα  νυκτός  τίαρήλ&ον  εις 

16  την  Τεγέαν.  τη  δ'  υΰτεραία  6  μεν  Αγησίλαος  απέχων 
Μαντινείας  ο<3ον  εΐκοΰι  βταδίους  έβτρατοπεδενΰατο' 
ο[  δ'  έκ  της  Τεγέας  Άρκάδες,  έχόμενοι  των  μεταξύ 
Μαντινείας  και  Τεγέας  όρων,  παρηΰαν  μάλα  πολλοί 
οπλϊται,  ΰυμμί^αι  βουλόμενοι  τοις  Μαντινεΰΰι'  καΐ  γαρ 
οι  Άργεΐοι  ου  πανδημεί  ήκολού^ουν  αντοΐς '  και  η6αν 
μέν  τίνες  οι  τον  '^ίγηαίλαον  επει&ον  χωρίς  τούτοις  έπίτ- 
%•έ6&αι•  6  δε  φοβούμενος  μη  έν  οθω  προς  εκείνους  πο- 
ρενοιτο,  έκ  της  πόλεως  οί  Μαντινεΐς  έξελ&όντες  κατά 
κέρας  τε  και  έκ  τοϋ  οπίθϋ•εν  έπιπέβοιεν  ανταί,  εγνω 
κράτιΰτον  είναι  έάβαι  βυνελ^εΐν  αυτούς ,  καΐ  ει  βού- 
λοιντο  μάχεβϋ-αι,  έκ  τοϋ  δικαίου  και  φανερού  την  μά- 
χην  ποιεϊ6ΰ•αι.    και  οι  μεν  δη  Άρκάδες  δμοϋ  ηδη  έγε- 

\7  γένηντο.  υΐ  δ'  έκ  τοϋ  Όρχομενοϋ  πελταΰταΐ  και  οι  των 
Φλιαοίων  [ππεΐς  μετ  αυτών  της  νυκτός  διε^ελ&όντες 
παρά  την  Μαντίνειαν  ^υομένω  τω  Άγηύιλάω  προ  τοϋ 
βτρατοπέδου  έπιφαίνονται  αμα  τη  ημέρα, ί  και  έποίη- 
ΰαν  τους  μεν  άλλους  εις  τάς  τάξεις  δραμειν,  Άγηΰί- 
λαον  δ'  έπαναχωρηΰαι  προς  τα  όπλα.  έπεϊ  δ'  εκείνοι 
μεν  έγνωΰ&ηΰαν  φίλοι  οντες,  Αγησίλαος  δε  έκεκαλ- 
λιέρητο ,  εξ  άρίβτου  προηγε  το  στράτευμα,  εσπέρας  δ' 
έπιγιγνομένης  ελάΰ•ε  στρατοπεδ ενΰάμενος  είς  τον  οπι- 
σϋ•εν  κόλπον  της  Μαντινικής,  μάλα  σύνεγγυς  καΐ  κύ~ 

18κλω  ορη  έχοντα.  ^  τΐ]  δ'  ύστεραία  άμα  τη  ημέρα  έ^ύετο 
μεν  προ  τοϋ  στρατεύματος '  ίδών  δε  συλλεγόμενους  έκ 
της  των  Μαντινέων  πόλεως  έπΙ  τοις  όρεσι  τοΓ?  ύπερ 


ι  Ι  Β.    VI.     €  Α  Ρ.   V.  223 

ΐήξ  ονράζ  του  εαυτών  ΰτρατεύματος,  έγνω  εξακτεον 
είναι,  τ?)ν  ταχίύτην  εκ  τοϋ  κόλπου,    ε^  μεν  ούν  αύτόζ 
άφηγοΐτο^  έφοβεΐτο  μη  ττ}  ούρα  έηί&οιντο  οίπολε'μιοί• 
ηβυχίαν  δε  ^χων  καΐ  τα  όπλα  προξ  τους  πολεμίους  φαί- 
νων,  άναβτρέιρανταζεκέλευε  τους  άπ'  ούράζ  είς  δόρ^ι 
οπιβ&εν  της  φάλαγγοξ  ηγεΐο%αν  προς  αυτόν  και  ού- 
τως αμα  εκ  τε  τοΰ  οτενοϋ  εξήγε  και  ίΰχυροτέραν  άεΐ 
την  φάλαγγα  εποιεΐτο.   επειδή  δε  εδεδίπλωτο  η  φα- 19 
λαγξ^  ουτωςΜχοντιτώ  οπλιτικώ  προελ&ών  εις  το  πε- 
δίον εξετεινε  πάλιν  επ    εννέα  η  δέκα  το  ΰτράτευμα 
άϋπίδων.     οι  μέντοι  Μαντινεΐς  ούκέτι  ε^τ^ϋαν"     και 
γαρ   οι  ^Ηλείοι   βυβτρατευόμενοι  αύτοις  ^πειΟ•ον  μη 
ποιείβ&αι  μάχην,  πρΙν  οι  Θηβαίοι  παραγένοιντο'  ευ 
δΐ  είδέναι  έφαΰαν  ότι  παρέΰοιντο  •  και  γαρ  δέκα  τά- 
λαντα δεδανεΐΰ&αι  αυτούς  παρά  βφών  εις  την  βοήϋ•ει- 
αν.    ο[ μεν δή^Αρκάδεςταϋτα  άκούοαντες  ηβυχίαν  ίϊ-20 
χον  εν  τη  Μαντινεία  •  ό  δ'  ΆγηΟίΡ.αος  καΐ  μάλα  βουλό- 
μενος  άπάγειν  το  στράτευμα,  καΐ  γαρ  ην  μέΰος  χειλιών, 
όμως  εκεί κατέμεινε  τρεις  ημέρας,  ου  πολύ  απέχων  της 
των  Μαντινέων  πόλεως,  όπως  μη  δοκοίη  φοβούμενος 
οπεύδειντήν  άφοδον.    τη  δε  τετάρτη  πρω    άριύτοποι- 
ηβάμενος  άπήγεν  ως  ΰτρατοπεδενΰόμενος  εν^απερ  τό 
πρώτον  από  της  Ευταίας  έ^ώρμητο.     έπεί  δ^  ουδείς  21 
έφαίνετο  των  Άρκάδων,  ηγε  την  ταχίΰτην  εις  την  Εύ- 
ταιαν,  καίπερ  μάλα  όψίζων,   βουλόμενος  άπαγαγεΐν 
τους  όπλίτας  πριν  και  τά  πυρά  τών  πολεμίων  ίδεΐν,  ϊνα 
μη  τις  εϊποι  ως  φεύγων  άπαγάγοι.    έκ  γαρ  της  πρόο&εν 
ά&υμίας  έδόκει  τι  άνειληφέναι  την  πόλιν,  ότι  καΐ  ένεβε• 
βλήκει  εις  τήν'Αρκαδίαν  καΐ  δηούντι  την  χωράν  ουδείς 
η&ελήκεϊΓμάχεβ^άι.   επεΙ  δ'  εν  τη  Λακωνική  έγένετο^ 
τους  μεν  Σπαρτιάτας  άπέλυβεν  ο'ίκαδε,  τους  δε  περιοί- 
κους άφήκεν  έπΙ  τάς  εαυτών  πόλεις. 


224  Μ  Β.    VI.  ε  Α  Ρ.  V. 

22  0[  δε  '^ρκάδες,  επεί  6  Άγηΰίλαοξ  άτΐεληλνΰ^ει  χαΐ 

δβ»;  ^(7θ•οι/το  διαλελνμ,ένον  αντω  το  ΰτράτενμα,  αντοι  δε 
ηϋ-ροιβμενΰί  ετύγχανον ^  ΰτρατενονΰίν  επί  τονς'Ηραι- 
εας^  οτι  τε  ουκ  τί&ελον  τον  ^Αρκαδικον  μετεχειν  και 
οτι  βυνείβεβεβληκεβαν  εις  την  ^Αρκαδίαν  μετά  των  Λα- 
κεδαιμονίων, έμβαλόντες  δ  ένεπίμπρων  τε  τάς  οικίας 
και  εκοητον  τα  δένδρα. 

ΈτιεΙ  δε  οίΘηβαΐοι  βεβοηΟ-ηκότες  ηαρεΐναι  έλέγον- 
το  είζ  την  Μαντίνειαν ^  όντως  άπαλλάττονται  εκ  της 

23Ήραίας  και  ΰνμμιγνναΰι  τοίζ  Θηβαίοις.  ώς  δ'  ομον 
εγενοντο,  οι  μεν  Θηβαίοι  καλώς  ΰφίβιν  φόντο  εχειν^ 
επεΙ  εβεβοη&ήκεΰαν μεν,  τΐολε'μιον  δε  ονδένα  ετι  εω 
ρων  εν  ττ]  χοίρα,  και  άπιέναι  παρεβκενάξοντο '  οί  δε 
Άρκάδες  και  Άργεΐοι  καΐ  Ηλείοι  επείγον  αντονς  ηγεΐ- 
6&αι  ώς  τάχιοτα  εις  την  Αακωνικήν ,  έηιδεικννντες 
μ^ν  το  εαντών  τΐλη&ος,  νπερεπαινονντες  δε  το  των 
Θηβαίων  ατράτενμα.  καΐ  γαρ  οί  μεν  Βοιωτοί  έγνμνά- 
ζοντο  πάντες  περί  τα  όπλα ,  άγαλλόμενοι  τι]  έν  Αενκ- 
τροις  νίκτ]  •  ηκο?.ονϋ-ονν  δ'  αντοΐς  καΐ  Φωκεΐς  νπηκοοι 
γεγενημένοι  και  Ενβοεΐς  απο  παΰών  των  πόλεων  καΐ 
Αοκροι  αμφότεροι  καΐ  Άκαρνάνες  καΐ  Ήρακλεώται 
καΙΜηλιεις-  ηκολον&ονν  δ'  αιηοΐς  καΐ  εκ  Θετταλίας 
ιππείς  τε  καΐ  πελταΰταί.  ταντα  δη  ΰννιδόμενοι  κίά 
την  έν  Αακεδαίμονι  ερημίαν  λέγοντες  ίκέτενον  μηδα- 
μώς  άποτρεπεο^αι ,  πριν  έμβαλεΐν  εις  την  των  Αακε- 

24  δαιμονίων  χωράν,  οι  δε  Θηβαίοι  ηκονον  μεν  ταντα, 
αντελογίζοντο  δε  οτι  δνΰεμβολωτάτη  μεν  η  Λακωνική 
έλέγετο  είναι,  φρονράς  δ}  καϋ-εΰτάναι  ένόμιζον  επΙ 
τοις  ενπροβοδωτάτοις.  καΐ  γαρ  ην'ΐβχόλαος  μεν  εν  Οίω 
της  Σκιρίτιδος ,  έχων  νεοδαμωδεις  τε  φρονρονς  καΐ 
των  Τεγεατοον  φνγάδων  τους  νεωτάτονς  περί  τετρα- 
κοβίονς-  ήν  δε  καΙ  έπΙ  Αενκτρω  νπ\ρ  της  Μαλεάτιδος 


1 1  Β.   VI.    Ο  Α  Ρ.  V.  225 

α?Λη  φρουρά,  έλογίζοντο  δε  καΐ  τούτο  οί Θηβαίοι,  ωζ 
καΐ  οννελ&οϋΰαν  αν  ταχεωζ  την  τών  Λακεδαιμονίων 
δνναμιν  και  μάχεο&αι  αν  αντονξ  ονδαμον  αμεινον  η 
εν  ττ]  εαυτών,  α  δη  πάντα  λογιζόμενοι  ου  πάνυ  προ- 
ττετεΐς  ήβαν  εις  το  ίεναι  εις  την  Λακεδαίμονα,  έπεί^^ 
μέντοι  ήκον  εκ  τε  Καρυών  λύγοντεζ  την  έρημίαν  καΐ 
νπιοχνούμενοι  αύτοΙ  ήγήύεΰ&αι,  καΐ  κελεΰοντες,  αν  τι 
έξαπατώντες  φαίνωνται,  άποΰφάττειν  αφάς,  παρήοαν 
δε  τίνες  καΐ  τών  ηεριοίκοιν  επικαλούμενοι  και  φάΰκον- 
τες  άποϋτηΟεο&αι ,  ει  μόνον  φανείηΰαν  εις  την  χώραν^ 
ελεγον  δε  ώς  και  νυν  καλούμενοι  οί  περίοικοι  υπό  τών 
Σπαρτιατών  ουκ  ε&ε?.οιεν  βοηϋ-εΐν  •  πάντα  ούν  ταϋτα 
άκούοντες  και  παρά  πάντων  οι  Θηβαίοι  επείαΟ-ηΟαν, 
και  αυτοί  μεν  κατά  Καρύας  ένέβαλον,  οί  δε  'Λρκάδες 
κατά  Οίον  της  Σκιρίτιδρς.^^  και  ει  μεν  επΙ  τά  δύθβατα26 
προελ&ών  ό  'ίοχόλαος  υφίατατο,  ούδενα  αν  ταύτη  γ^ 
εφαοαν  άναβήναι  •  νυν  όε  βουλόμενος  τοΓ^  Οίάταις 
6υμμάχοις  χρή6θ•αι ,  εμεινεν  έν  τη  κώμη  •  οί  όέ  άνέβη- 
ϋαν  παμπλη^'εΐς  'Λρκάδες.  ένταϋ^α  δη  αντιπρόσωποι 
μξν  μαχόμενοι  οί  περί  τον  ^Ιΰχόλαον  επεκράτονν  έπεί 
δϊ  καΐ  όπιΰ&εν  καΐ  εκ  π?Μγίου  και  από  τών  οικιών  άνα- 
βαίνοντες  ίπαιον  και  Εβαλ?.ον  χυτούς,  ένταϋΟ-α  ο  τε 
'ΐβχόλαος  άπο&νήΰκει  και  οί  άλλοι  πάντες,  ει  μη  τις  άμ- 
ψιγνοηϋ-είς  διέφυγε,  όιαπραξάμενοι  δε  ταϋτα  οί  'Λρκά--^^ 
δεςεπορευοντο  προς  τους  Θηβαίους  επΙ  τάς  Καρύας.  οί 
δε  Θηβαίοι  επεΙ  ηβΰ-οντυ  τά  πεπραγμένα  υπό  τών  Άρ- 
κάδων,  πολύ  δη  ϋ-ραβύτερον  κατέβαιναν .  και  την  μεν 
Σελλαβίαν  εύ&ύς  ^καον  και  έπόρ&ουν  •  έπεΙ  δε  έν  τω 
πεδίω  έγένοντο  έν  τω  τεμένει  τού  Απόλλωνος,  ένταΰ&α 
έοτρατοπεδεύοαντο-  ττ]  δ'  ύοτεραία  έπορεύοντο.  και 
δια  μεν  της  γ^φύραζ  ονδ'  έπεχείρουν  διαβαίνειν  έπΙ 
την  πόλιν  και  γαρ  έν  τω  της  Αλέας  ίερώ  έψαίνοντο 


226  ί.  ΙΒ.  VI.    Ο  Α  Ρ.  V. 

εναντία  οι  οπλΐταί'  εν  δεξίά  δ'  έχοντες  τον  Ενρωταν 
τίαργιβαν  κάοντες   ααΐ  Λορϋ-ονντες  πολλών  κάγαΟ^ών 

28  ίί£ΰτα^  οικίας,  των  δ^  εκ  της  τίόλεως  αϊ  μεν  γυναίκες 
ονδε  τον  καπνον  όρώΰαυ  ηνείχοντο,  ατε  ουδέποτε  ίδοϋ- 
οαυ  πολεμίους  •  οι  δε  Σπαρτιάται  άτείχιβτον  έχοντες  την 
πόλιν,  άλλος  αλλΐ]  διαταχ&είς -,  μάλα  ολίγοι  καΐ  οντες 
και  φαινόμενοι  έφΰλαττον.  έδο^ε  δε  τοις  τέλεΰι  καϊ 
προειπεΐν  τοις  Εϊλωβιν  ^  ει  τις  βοΰλοιτο  όπλα  λαμβά- 
νειν και  εις  τάξιν  τίϋ'εΰϋ'αι,  τα  πιοτά  λαμβάνειν  ώς 

29  ελευθέρους  έΰομένονς  οΰοι  Ουμπολεμήβειαν.  καϊ  το 
μ\ν  πρώτον  έφαΰαν  άπογράιρασ&αι  πλέον  -η  έξακιβχι-' 
λίους,  ωΰτε  φόβον  αύ  ούτοι  παρεΐχον  Συντεταγμένοι 
καϊ  λίαν  έδόκουν  πολλοί  είναι  •  έπεί  μέντοι  έμενον  μεν 
οι  ο'ξ  Όρχομενον  μιοΟ-οφόροι,  έβοή&ηβαν  δε  τοις  Αα- 
κεδαιμονίοις  Φλιαβιοί  τε  καϊ  Κορίνθιοι  και  Έπιδαΰριοι 
καϊ  Πελληνεις  καϊ  αλλαι  δε  τίνες  των  πόλεων ,  ηδη  καϊ 

30  τους  απογεγραμμένους  ήττον  ώο^ωδονν.  ώς  δε  προϊόν 
το  βτράτενμα  έγένετο  κατ  Άμύκλας^  ταυτϊ]  διέβαινον 
τον  Ευρώχαν.  καϊ  οι  μεν  Θηβαίοι,  οπον  ΰτρατοπεδεν- 
οιντο,  εύ&νς  ων  εκοπτον  δένδρων  κατέβαλλαν  προ  τών 
τάζ,εοον  ώς  έδύναντο  πλειΟτα ,  καϊ  όντως  έφνλάττοντο ' 
οί  δε  ^Αρκάδες  τούτων  τε  ούδεν  έποίουν ,  καταλιπόντες 
δε  τά  οπΛα  εις  άρπαγην  επΙ  τάς  οικίας  έτρέποντο.  έχ 
τ(:ΰτου  δη  ημέρα  τρίττ]  η  τετάρτΐ]  προηλθον  οι  ιππείς 
εις  τον  ίππόδρομον  είςΓαιαόχου  κατά  τάζεις,  οΐτε  Θη- 
βαίοι πάντες  καϊ  οί  Ηλείοι  και  ο6οι  Φωκέων  η  @ετ- 

31  ταλών  η  Αοκρών  ιππείς  παρηβαν.  οί  δε  τών  Αακεδαι- 
μονίων  ιππείς ,  μάλα  ολίγοι  φαινόμενοι ,  άντιτεταγμέ- 
?-Ό£  αντοΐς  ηβαν.  ένέδραν  δε  ποιήοαντες  οπλιτών  τών 
νεωτέρων  οϋον  τριακοΰίων  εν  τί]  τών  Τννδαριδών, 
άμα  ούτοι  μεν  έξέθεον,  οί  δ^  ίππεΐς  ηλαννον  •  οί  δε  πο- 
λέμιοι ονκ  έδέξαντο .  άλλ'  ένέκλιναν.  ίδόντες  δε  ταϋτα 


1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  V.  227 

ττολλοί  καΐ  των  πεζών  εις  φνγήν  ωρμηΰαν,'  έπεΧ  μεν- 
τοι  οϊ  τε  διώκοντες  έτΐανοαντο  και  το  τοΐν  Θηβαίων 
ΰτράτενμα  έμενε,  πάλιν  δη  κατεΰτρατοπεδενΰκντο.  ^'^ 
κκΐ  το  μεν  μη  προζ  την  πόλιν  προββαλεΐν  αν  ετιαν-32  Η 
τονς  ηδη  τι  έδόκει  ϋ'αρραλεώτερον  είναι  •  εκεΐ&εν  μέν- 
τοί  άπάραν  το  ΰτράτενμα.  επορενετο  την  έφ  Ελος 
καΐ  Γν&ειον.  καΐ  τάς  μεν  άτείχίΰτονς  των  πόλεων  ενε- 
πίμπραϋαν,  Γν&είω  δε,  εν^α  τα  νεώρια  τοις  Αακεδαι- 
μονίοις  ην,  καΐ  προβέβαλλον  τρεις  ημέρας,  ήααν  δε 
τίνες  των  περιοίκων  οΐκαΐ  επε&εντο  καΐ  ϋννεβτρατεν- 
οζ^το  τοις  μετά  Θηβαίων. 

^Ακονοντες  δε  ταντα   οί  Ά&ηναιοι  εν  φροντίδι  33 
ηβαν  ο,τι  %ρη  ποιείν  περί  Λακεδαιμονίων ,  και  εκκλη- 
οίαν  έποίηΰαν  κατά  δόγμα  βουλής,    ετνχον  δε  παρόν- 
τες πρεοβεις  Λακεδαιμονίων  τε  και  των  ετι  υπολοίπων 
ΰνμμάχων  αύτοΐς.    ό%•εν  δη  οί  Αακεδαιμόνιοι'Άρακος 
καν'Ρ.ί•/.νλλος  καΐ  Φάραξ  και  Έτνμοκλής  και  Όλον&ενς 
αχεδον  πάντες  παραπλήσια  ελεγον.    άνεμίμνηβκόν  τε 
γαρ  τονς  ΆΟ^ηναίονς  ως  αεί  ποτέ  άλλήλοις  εν  τοις  με- 
γίβτοις  καιροΐς  παρίοταντο  έπ^  άγα%ω•  αντοί  τε  γαρ 
εφαβαν  τονς  τυράννονς  Οννεκβαλεΐν  Άϋ•ηνηϋ•εν ,  καΐ 
Ά&ηναίονς,  ότε  αντοί  έπολιορκονντο  νπό  Μεβ&ηνίων, 
προ&νμως  βοηΟ^εΐν.    ελεγον  δε  και  δ'σ'  άγα%•ά  εί'η ,  ότε  34 
κοινΡΙ  αμφότεροι  επραττον,  νπομιμνηΰκοντες  μεν  ώς 
τον  βάρβαρον  κοιντ]  άπεμαχεΰαντο ,  άναμιμνη(ίκοντες 
δε  ώς  Ά&ηναιοί  τε  νπό  των  Ελλήνων  ηρέϋ'ηοαν  ηγε- 
μόνες τοϋ  ναυτικού  και  των  κοινών  χρημάτων  φύλα- 
κες, των  Λακεδαιμονίων  ταύτα  ΰνμβονλομένων,  αντοί 
τε  κατά  γήν  ομολογουμένως  ύφ'  απάντων  τών'Ελλή- 
νων   ηγεμόνες   προκριΟ'είηΰαν ,    ονμβονλομένων   αν 
ταύτα  τών'Αΰ-ηναίων.    εις  δε  αντών  καΐ  ώδε  πωςεί-35 
πεν.    Έάν  δε  νμεΐς  καΐ  ημείς,  ώ  άνδρες,  όμονοηΟω- 


22«  1 1  Β.  \Ί.    Ο  Α  Ρ.  V. 

μεν,  ννν  ελπις  το  πάλαι  λεγόμενον  δεκατει^-ήνοα  Θη- 
βαίους. Οί"  μέΐ'τοί  '^4&ηναΐθί  ον  τίάνν  εδεξαντο,  αλλά 
ϋ-ρονς  τις  τοιούτος  διηλϋ-εν  ώς  ννν  ταύτα  λεγοιεν ,  οτε 
δε  εν  ετΐραττον  ^  επεκειντο  ημΐν.  μεγιβτον  δε  των  λί- 
χ^έντων  τίαρκ  Λακεδαιμονίων  εδόκει  είναι  οτί.  ίινίκα 
ν.ατεπολέμηβαν  ατ^το-υι,•,  Θηβαίων  βονλομίνων  άνα- 
Οτάτονς  τίοιηΟαι  τάς  Ά%-ήνας,  βφεΐς  έμποδών  γύνοιν- 

36  το.  Ό  δε  ττλεΐατος  ήν  λόγος  ώς  κατά  τονς  όρκους  βοη- 
%'εΐν  δέοΐ'  ονγάρ  άδικηβάντων  υφών  εΛίΟτρατενοιεν 
οί  '^ρκάδες  καΐ  οι  μετ  αντών  τοις  Αακεδαιμονίοις,  άλ- 
λα βοηΟ-ηΰάντων  τοις  Τεγεάταις,  οτι  οί  Μαντινεΐς 
τΐαρά  τονς  ορκονς  επεβτράτενΰαν  αντοΐς.  διέπει  ονν 
και  κατά  τοντονς  τονς  λόγονς  Θ-όρνβος  εν  τ'η  έκκλη- 
<5ία'•  οί  μεν  γαρ  δικαίως  τονς  Μαντινέας  εφαοαν  βοη- 
%ήΰαι  τοις  τιερί  Πρό^ενον  άποΟ^ανοϋβιν  νπο  τών  περί 
τον  Στάύιππον ,  οί  δε  άδικεΐν ,  οτι  όπλα  έπηνεγκαν 
Τεγεάταις. 

37  Τούτων  δε  διοριζομένων  νπ  αντ/ης  της  έκκληβίας, 
άνέΰτη  Κλειτέ.Ιης Κορίν&ιης  και  είπε  τάδε.  '^λλά  ταύ- 
τα μεν,  03  άνδρες '^^ηναΐοι,  ΐβως  άντιλέγεται,  τίνες 
ή(ΐαν  οι  άρζ,αντες  άδικεΐν •  ημών  δε,  έπεί  ειρήνη  έγένε- 
το ,  έχει  τις  κκτηγορήΰαι  η  ώς  έπΙ  πόλιν  τινά  εΰτρατεν- 
ΰαμεν  η  ώς  χρήματα  τίνων  έλάβομεν  η  ώς  γήν  άλλο- 
τρίαν  έδηώβαμεν;  άλλ'  όμως  οι  Θηβαίοι  εις  την  χώραν 
ημών  έλΟ^όντες  καϊ  δένδρα  έκκεκόφα(ΐι  καΐ  οικίας  κα- 
τακεκανκαβι  καΐ  χρήματα  καΐ  πρόβατα  διηρπάκαΰι 
πώς  ονν.  εάν  μη  βοηϋ-ήτε  οντω  περιφανώς ήμΐν  άδι- 
κοΐ'/[;ΐενοί.5,  ον  παρά  τονς  ορκονς  ποιήΰετε;  και  ταύτα 
€ον  αντοί  έπεμελή%•ητε  όρκων  όπως  πάβιν  νμΐν  πάντες 
ήμεΐς  ομόοαιμεν ;  ενταύθα  μέντοι  οί  *Α%^ηναΐοι  επεϋ^ο- 
ρνβηΰαν  ώς  όρί^ώς  τε  και  δίκαια  είρηκότος  τον  Κλει- 

^^τέλονς.    επ}  δ^  τοντω  άνέβτη  Προκλής  Φλιάοιος  και 


11  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  V.  229 

ΗΤίεν  "Οτι.  μεν,  ώ  άνδρες  ΆΟ^ηναΐοι,  είέχποδών  γέ- 
νοιντο  Αακεδαιμόνιοί ,  έηΐ  πρώτους  αν  υμάς  ύτρατεν- 
ϋειαν  οί Θηβαίοι, ,  πάΟιν  οΐμαι  τούτο  δήλον  είναί'  των 
γάρ  άλλων  μόνους  αν  υμάς  οί'ονται  εμζοδών  γενέϋ^αι 
του  ά'ρξαί.  αυτούς  των  Ελλήνων,  ει  δ^  ούτως  έχει ,  εγώ  39 
μεν  ούδεν  μάλλον  Αακεδαιμονίοις  αν  υμάς  ηγούμαι 
βτρατεύοαντας  βοη&ήβαι,  η  και  ύμίν  αύτοΐς.  το  γαρ 
δυβμενείς  όντας  ύμΙν  Θηβαίους  καΐ  όμορους  οίκούντας 
ηγεμόνας  γενέβ^αι  τών'Ελλήνων  Λολύ  οίμαι  χαλεχώ- 
τερον  αν  ύμίν  φανηναι  η  οπότε  πόρρω  τους  αντιπά- 
λους εί'χετε.  βυμφορώτερόν  γε  μενταν  υμΐν  αύτοΐς 
βοη^ήοαιτε  εν  ω  ετι  είοΐν  οι  Ουμμαχοΐεν  αν  η  ει  άποΛο- 
μένων  αυτών  /[^ονοί.  άναγκάζοιβ&ε  διαμάχεβ&αι  προς 
τους  Θηβαίους,  ει  δε  τίνες  φοβούνται  μη  εάν  νύν  άνα-  40 
φύγωβιν  οί Λακεδαιμόνιοι,  ετι  ποτέ  πράγματα  παρέ- 
χωβιν  ύμίν,  ενϋ•υμηΰ^ητε  ότι  ούχ  ους  αν  ευ  άλλ'  ους  αν 
κακώς  τις  ποίΎ]  φοβεΐσ&αι  δει  μη  ποτέ  μέγα  ό'υναο&ώ- 
6ΐν.  έν%•υμειΰ&αι  δε  και  τάδε  χρή ,  ότι  κτάβ&αι  μεν  τι 
άγα&όν  και  ίδιώταις  καΐ  πόλεβι  προβήκει ,  όταν  ερρω- 
μενέβτατοι  ωβιν ,  ϊνα  ^χωϋιν,  εάν  ποτ  αδύνατοι  γέ- 
νωνται,  έπικουρίαν  τών  προπεπονημένων.  ύμίν  (5έ41 
νύν  εκ  ^εών  τίνος  καιρός  παραγεγενηται,  έάν  δεομέ- 
νοις  βοηϋ-ηοητε  Λακεδαιμονΐοις,  κτηααΰΟ^αι  τούτους 
εις  τον  άπαντα  χρόνον  φίλους  άπροφαβίΰτους.  καΐ 
γαρ  δη  ούκ  έπ'  ολίγων μο ι  δοκούβι  μαρτύρων  ιϋν  αν 
ευ  πα%•εΐν  ύφ'  υμών  άλλ'  είοονται  μεν  ταύτα  Ό'ίοΙ  οί 
πάντα  όρώντες  καΐ  νύν  και  εις  άεί,  ΰυνεπίΰτανται  δε 
τα  γιγνόμενα  οϊτε  βύμμαχοικαΐ  οί  πολέμιοι,  προς  δε 
τούτοις  και  άπαντες  "Ελληνες  τε  καΐ  βάρβαροι"  ούδενΐ 
γάρ  τούτων  αμελές,  ώβτε  ει  κακοί  φανείηΰαν  περί  42 
ύαάς,  τίς  αν  ποτέ  έτι  πρόθυμος  εις  αυτούς  γένοιτο; 
ελπίζειν  δε  χρή[ώς^άνδρας  β:7"•θ•οΰ;ί  μάλλον  η  κακούη 


230  1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  V. 

αντονς  γενΐίβεβ&κί'  ει  γάρ  τίνες  άλλοι ^  και  οντοιδο- 
κονοί  διατετελεκέναι  επαίνου  μεν  ορεγόμενοι,  αίβχρών 
43  όί  έργων  άπεχό μενού,    προς  δε  τοντοις  εν&νμιί^ψε 
καΐ  τάδε.    ει  ποτέ  πάλιν  ελ^οι  τϊ]  Ελλάδι  κίνδυνος  νπό 
βαρβάρων,  τίβιν  αν  μάλλον  πιβτενΰαιτε  η  Αακεδαιμο- 
νίοις',  τίνας  δε  αν  παραβτάτας  ηδιον  τούτων  ποιηβαι- 
σθε,  ών  γε  χαΐ  οι  ταχ&έντες  εν  Θερμοπνλαις  άπαντες 
εϊλοντο  μαχόμενοι  άπο^ανείν  μάλλον  η  ζώντες  επειο- 
ψρέβ^αι    τον  βάρβαρον  ττ]  Ελλάδι 'γ  πώς  ούν  ον  δί- 
καιον ών  τε  ένεκα  εγένοντο  άνδρες  άγαμοι  μεϋ"    νμών 
και  ών  ελπίς  καΐ  αύϋ-ις  γενέΰϋ-αι  πάααν  προ%•νμίαν  εις 
^■^οιύτονς  και  νμάς  καΐ  ημάς  παρέχεϋΟ-αι;  άξιον  δε  καΐ 
τ  ών  παρόντων  ΰνμμάχων  αντοΐς  ένεκα  προϋ'νμίαν  εν- 
όείξαϋι^αι.    εν  γαρ  ί'βτε  δτι  οΐπερ  τούτοις  πιβτοί  δια- 
μένονβιν  εν  ταΐς  ανμφοραΐς,  οντοι  καΐ  νμιν  αίοχν- 
νοιντ^  αν  μη  αποδίδοντες  χάριτας.    ει  δε  μικραι  δοχον- 
μεν  πόλεις  είναι  αϊ  τον  κινδύνου  μετέχειν  αντοις  ε^ε- 
'/.ονΰαι,  εν&υμήϋ•ητε  οτι  εάν  η  υμέτερα  πόλις  προβγέ- 
α^ί^ται,    ονκετι  μικραΙ  πόλ.εις  έαόμε&α  αϊ  βοη&ονβαί 
^^  αντοΐς.     εγώ  δε,   ώ  άνδρες  Αθηναίοι,  πρόύ&εν  μεν 
άκούων  εζηλουν  τηνδε  την  πόλιν  οτι  πάντας  και  τονς 
άδικου με'νους  καΐ  τους  φοβούμενους  ενϋ^άδε  καταφεύ- 
γοντας επικουρίας  ηκουον  τυγχάνειν  νυν  δ    ούκέτ' 
ακούω,  αλλ'  αυτός  ηδη  παρών  6ρώ  Λακεδαιμονίους  τε 
τους  ονομαΟτοτάτους  και  μετ    αυτών  τους  πιβτοτά- 
τους  φίλους  αυτών  προς  υμάς  τε  ηκοντας  και  δεομε- 
^^νοας  αύύμών  έπικουρηοαι.    ορώ  δε  και  Θηβαίους,  οΐ 
τότε  ουκ  έπειθαν  Λακεδαιμονίους  εξανδραποδίΰαβ&αι 
υμάς,    νυν   δεομένους   υμών  περιιδεΐν  άπολομένους 
τονς  βωβαντας  υμάς.    τών  μεν  ούν  υμετέρων  προγό- 
νων καλόν  λέγεται,  δτε  τοΐ-'  'Λργείων  τελευτηοαντας 
επΙ  τι)  Καδμεία  ουκ  εί'κβαΐ  >τΐάφους  γενεο&αι  •  νμΐν  δε 


1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  V.  231 

πολν  κάλλίον  αν  γένοιτο^  ει  τονς  έτι  ζώντας  Αακεδαο- 
μονίων  μήτε  νβρίΟ&ήναί  μήτε  άτίοΡ,,ε'ΰ&αί  έάΰαιτε.  κα-  47 
λον  γε  μην  κάκείνον  οντος^  οτε  ΰχόντεξ  την  Ενρν- 
β%•έως  νβρίν  διεοώΰατε  τονςΉρακλεονς  παΐδας^  πώξ 
ονκ  εκείνον  τόδε  κάλλιον,  ει  μη  μόνον  τους  άρχηγετας, 
άλλα  χαΐ  ολην  την  πόλίν  περιβωΟαιτε-,  πάντων  δε  κάλ- 
λίθτον^  ει  ψήφω  άκινδννω  βωοάντων  ν  μας  τότε  των 
Λακεδαιμονίων ,  νυν  νμεΐς  ϋνν  όπλοις  τε  καΐ  δια  κιν- 
δύνων επικονρήοετε  αντοις.  οπότε  δε  και  ημείς  άγαλ-  48 
λόμεϋ•α  οι  βνναγορενοντες  βοηΟ'ήβαι  άνδράοιν  άγα- 
&οις,  ήπον  νμίν  γε  τοις  έργω  δυναμένοις  βοη%'η(3αι 
γενναία  αν  ταύτα  φανείη ,  ει  πολλάκις  και  φίλοι  και 
πολέμιοι  γενόμενοι  Αακεδαιμονίοις  μη  ων  έβλάβητε 
μάλλον  η  ων  εν  έπά&ετε  μνηο^είητε  και  χάριν  άπο- 
δοίητε  αντοις  μη  νπερ  νμών  αντών  μόνον,  αλλά  και 
νπερ  πάΰης  τής'Ελλάδος,  ότι  άνδρες  αγαθοί  νπερ  αν- 
τής  έγένοντο. 

Μετά  ταύτα  έβονλενοντυ  οιΆϋ-ηναϊοι,  και  των  ^9 
μεν  αντιλεγόντων  ονκ  ηνείχοντο  άκονοντες,  έφηφί- 
Οαντο  δε  βοη&εΐν  πανδημεί,  καΐ  Ιφικράτη  βτρατηγόν 
εϊλοντο.  επεί  δε  τά  ιερά  έγένετο  και  παρήγγειλεν  εν 
Ακαδημεία  δειηνοποιεΐο^αι  ^  πολλούς  έφαΰαν  προτέ- 
ρονς  αντού  Ίφικράτονς  έξελϋ-εΐν.  εκ  δε  τούτον  ηγεΐτο 
μεν  ο  Ιφικράτης ,  οι  ό'  ηκολούϋ-ονν,  νομίξοντες  έπι 
καλόν  τι  έργον  ηγήβεΰ&αι.  επεί  δε  άφικόμενος  εις  Κό- 
ριν&ον  διέτριβέτινας  ημέρας,  εν^νς  μεν  έπι  ταύττ]  ττ} 
διατριβϊ]  πρώτον  έψεγον  αντόν  •  ώς  δ'  εξήγαγε  ποτέ, 
προίί^ύμως  μεν  ήκολού%•ονν  όποι  ήγοΐτο ,  προ%•ύμως 
δ',  ει  προς  τείχος  προοάγοι,  προβέβαλλον.  τών  δ'  έν  50 
τη  Αακεδαίμονι  πολεμίων  Άρκάδες  μεν  καΐ  Άργειοι 
καιΉλεΐοι πολλοί  άπεληλύ&εΰαν ,  άτε  όμοροι  οι'κοΰν- 
τες,  οι  μεν  άγοντες  οι  δε  φέροντες  ο,τί  ήρπάκεοαν.   οί 


232       1 1  Β.  VI.    Ο  Α  Ρ.  V     II  Β.  ΥΠ.  Ο  Α  Ρ.   Ι. 

^£  Θηβαίοι,  καΐ  ο[  άλλοι  τά  μεν  καΐ  δια  τούτο  άπιέναί 
έβονλοντο  εκ  της  χώρας,  οτι  έώρων  έλάττονα  την 
ΰτρατιάν  κα^^  ημεραν  γιγνομένην ,  τά  δε,  οτι  βΛανιώ- 
τερα  τά  επιτήδεια  ην '  τά  μεν  γάρ  άνήλωτο,  τά  δε  δι- 
ήρτΐαΰτο,  τά  δε  έξεκέχντο,  τά  δε  κατεκεκαντο'  τίρος 
δ'  έτι  και  χειμών  ην,  ωβτ'  ηδη  πάντες άηιεναι  εβον- 

51  λοντο.  ώς  ά'  εκείνοι  άπεγ^ώρονν  εκ  της  Λακεδαίμονος, 
οντω  δη  καΐ  6  Ιφικράτης  τονς  ^Α%•ηναίονς  άτίήγεν  εκ 
της  ^Αρκαδίας  εις  Κόριν&ον.  ει  μεν  ονν  άλλο  τι  καλώς 
έΰτρατήγηΰεν ,  ου  ψέγω  •  εκείνα  μέντοι  α  εν  τω  χρόνω 
εκείνω  έπραξε,  πάντα  ενρίοκω  τά  μεν  μάτην,  τά  δε  και 
άύνμφόρως  πεπραγμένα  αύτω.  έπιχειρήοας  μεν  γάρ 
φνλάττειν  επί  τώ  Όνείω ,  όπως  μη  δνναιντο  οΓ  Βοιωτοί 
άπελϋ-εΐν  οΐκαδε,  παρέλιπεν  άφνλακτον  την  καλλίβτην 

ζΟ,παρά  Κεγχρείας  πάροδον.  μαϋ'εΐν  δε  βουλόμενος  εΐ 
παρεληλνϋ-ότες  είεν  οι  Θηβαίοι  το  "Ονειον  έ'πεμφε  6κο~ 
πους  τους  τε  ^Α%•ηναίων  ιππέας  καΐ  τονς  Κορινθίων 
απαντάς,  καίτοι  ίδεΐν  μεν  ουδέν  ήττον  ολίγοι  των  ηολ- 
λών  ικανοί•  ει  δε  δέοι  άποχωρεΐν .,  πολύ  ράον  τοις  ολί- 
γοις ή  τοις  πολλοίς  καΐ  όδοϋ  ευπόρου  τυγ/.ΐν  και  καϋ^' 
ήουχίαν  άποχωρήβαι  •  το  δε  πολλούς  τε  προβάγειν  και 
ήττονας  των  εναντίων  πώς  ου  πολλή  άφροβΰνη ;  χαΐ 
γαρ  δη  ατε  επΙ  πολύ  παραταξάμενοι  χωρίον  οι  ιππείς 
δια  το  πολλοί  είναι,  επεί  έδει  άποχωρεΐν ,  πολλών  και 
χαλεπών  χωρίων  έπελάβοντο  •  ωΰτε  ουκ  ελαττον  άπώ- 
λοντο  εΐ'κοβιν  ιππέων,  και  τότε  μεν  οι  Θηβαίοι  όπως 
εβούλοντο  άπήλ&ον. 


[Ζ.] 

\.  Μ  ω  (5''  νΰτέρω  ετει  Λακεδαιμονίων  καΐ  τών  βυμμα- 
363^  χων  πρέοβεις  ήλϋ-ον  αυτοκράτορες  Ά&ήναξε,  βουλευ 


II  Β.  νπ.    Ο  Α  Ρ,  Ι.  233 

βόμενοί  κα&'  ο^τι  η  βνμμαχία  Ααχεδαιμονίοις  καΐ  Ά&η- 
ναίοις  εΰοιτο.  λεγόντων  δ\  πολλών  μεν  ^ένων,  πολ- 
λών δε  Ά%-ηναίων^  ως  δέοι  επΙ  τοις  ί'ΰοις  χαΐ  ομοίοις 
την  βνμμαχίαν  είναι  ^  Προκλης  Φλίάβιος  είπε  τόνδε 
τον  λόγον. 

Επείπερ,  ω  άνδρες  Αθηναίοι,  άγα^ον  νμΐν  εδο^εν  2 
είναί  Λακεδαιμονίους  φίλους  ποιεΐβ&αί,  δοκεΐ  μοί  χρψ 
ναί  τοντο  ΰκοπεΐν ,  όπως  η  φιλία  οτι  πλεΐΰτον  χρόνον 
6νμμενεΐ.  εάν  ουν  ^  εκατεροις  μάλιβτα  ΰυνοίβει^  ταυ- 
ττ]  καΐ  τάς  6υνϋ•ηκας  ποιηβωμε^^α,  ούτω  κατά  γε  το  ει- 
κός μάλιβτα  βυμμένοιεν  αν.  τα  μεν  ουν  άλλα  ΰχεδόν  τι 
ϋυνωμολόγηται ,  περί  δε  της  ηγεμονίας  νϋν  η  βκεφις. 
ττ}  μεν  ουν  βουλ•^  προβεβούλευται  υμετέραν  μεν  είναι 
την  κατά  &άλατταν  ^  Λακεδαιμονίων  δε  την  κατά  γην 
εμοί  δε  καΐ  αύτώ  δοκεΐ  ταύτα  ουκ  ανθρωπινή  μάλλον 
η  %•εία  φνβει  τε  κα\  τύχη  διωρίβϋ'αι.  πρώτον  μεν  γάρ  3 
τόπον  έχετε  κάλλιβτα  πεφυκότα  προς  τούτο  ■  πλεΐΰται 
γάρ  πόλεις  τών  δεομένων  της  &αλάττης  περί  την  υμε- 
τέραν πόλιν  οίκούβι,  καΐ  αύται  πάβαι  άο&ενεΰτεραι 
της  υμετέρας,  προς  τουτοί^  ^£  λιμένας  ^χετε ,  ων  άνευ 
ούχ  ο'ιόν  τε  ναυτική  δυνάμει  χρήβ&αι.  ετι  δε  τριήρεις 
κέκτηβ%•ε  ηολλάς^  και  πάτριον  ύμΐν  έβτι  ναυτικον  επι- 
κτάβ&αι.  αλλά  μην  τάς  γε  τέχνας  τάς  περί  ταύτα  πά-  4 
βας  οικείας  έχετε,  και  μην  εμπειρία  γε  πολύ  προέχετε 
τών  άλλων  περί  τά  ναυτικά '  6  γάρ  βίος  τοις  πλείβτοις 
υμών  από  της  ϋ'αλάττης '  ωΰτε  τών  ίδιων  έπιμελόμε- 
νοι  άμα  καΐ  τών  κατά  &άλατταν  αγώνων  έμπειροι  γί- 
γνε6ϋ•ε.  έτι  δε  καΐ  τόδε  •  ούδαμό&εν  αν  τριήρεις  πλεί- 
ους  ά&ρόαι  έκπλεύβειαν  η  παρ'  υμών.  έΰτι  δε  τούτο 
ουκ  έλάχιΰτον  προς  ηγεμονίαν  προς  γάρ  το  πρώτον 
ίΰχυρον  γενόμενον  ηδιΰτα  πάντες  βυλλέγονται.  έτι  δε  5 
κα\  από  τών  %-εών  δέδοται  ύμΐν  εύτυχεΐν  εν  τούτω ' 


234  1 1  β.   νΠ.  ο  Α  ρ.  Ι. 

ηλίίύτονς  γαρ  καΐ  μεγίΰτονζ  αγώνας  ηγωνίΰμενοι  -κα- 
τά %•άλατταν  ελά%ΐ(5τα  μεν  άποτετνχηκατε ,  ηλεΐβτα  δε 
κατωρϋ-ώκατε.  είκος  ονν  καϊ  τους  ΰνμμάχυνς  μεϋ' 
νμών  αν  ηδιβτα  τούτον  τον  κινδύνου  μετέχειν.  ώζ  δε 
δη  και  αναγκαία  καϊ  τιροοήκονϋα  νμΐν  αντη  η  έπιμέ- 

6  λεία  εκ  τώνδε  εν&νμήϋ•ητε.  Λακεδαιμόνιοι  νμΐν  έπο- 
λεμονν  ποτέ  πολλά  ετη ,  και  κρατούντες  της  χωράς  ον- 
δεν  ηρονκοπτον  εις  το  άτΐολέοαι  νμάς.  επεί  δ'  6  &ε6ς 
έδωκε  ποτέ  αντοΐς  κατά  ϋ-άλατταν  επικρατηοαι,  ενΰ•νς 
νπ  έκείνοις  παντελώς  έγένεο&ε.  ονκονν  ενδηλον  εν 
τούτοις  έΰτίν  οτι  εκ  της  ^αλάττης  απαβα  νμΐν  ηρτηται 

7  η  βωτηρία.  όντως  ονν  πεφνκότων  πώς  αν  εχοι  καλώς 
νμΐν  Αακεδαιμονίοις  έπιτρεψαι  κατά  ^άλατταν  ηγεΐ- 
ΰϋ^αι,  οϊ πρώτον  μεν  καϊ  αύτοΙ  ομολογονοιν  άπειρότε- 
ροινμών  τούτον  τον  έργον  είναι,  έπειτα  δ'  ον  περί 
τών  ΪΟων  6  κίνδννός  έύτιν  εν  τοις  κατά  &άλατταν  άγώ- 
βιν,  «λλ'  εκείνοις  μεν  περί  τών  εν  ταΐς  τριήρεβι  μόνον 
άν&ρώπων ,  νμΐν  δε  καϊ  περί  παίδων  καϊ  γνναικών  καϊ 

8  όλης  της  πόλεως,  καϊ  τα  μεν  δη  νμέτερα  όντως  έχει ' 
τα  δε  δη  των  Λακεδαιμονίων  επίβκεφαβ^ε.  πρώτον  μεν 
γάρ  οίκονΰιν  εν  μεοογεία•  ώβτε  της  γης  κρατούντες 
καΙ  ει  ϋ-αλάττης  είργοιντο ,  δύναινχ  αν  καλώς  διαζην: 
έγνωκότες  ονν  και  οντοι  ταύτα  εν&νς  εκ  παίδων  προς 
τον  κατά  γήν  πόλεμον  την  αϋκηΰιν  ποιούνται,  καϊ  το 
πλείΰτον  δ'  άξιον,  το  πεί&εΟ&αι  τοις  άρχονΰιν,  ούτοι 

9  μεν  κράτιΟτοι  κατά  γην,  νμεΐς  δε  κατά  %'άλατταν.  έπει- 
τα δε  ώϋπερ  νμεΐς  ναντικώ,  όντως  αύ  εκείνοι  κατά 
γήν  πλεΐοτοί  καϊ  τάχιΰτ'  αν  έί,ελ&οιεν '  ώΰτε  προς 
τούτονς  αύ  είκος  τονς  ονμμάχονς  εν&αρύεοτάτονς 
προαιέναι.  ετι  δε  και  6  &εός  αντοΐς  δεδωκεν,  ώοπερ 
νμΐν  κατά  ^άλατταν  εντνχεΐν,  όντως  έκείνοις  κατά  γήν ' 
πλείοτονς  γάρ  αν  ούτοι  αγώνας  εν  τί]  γί]  ηγωνιβμύνοι 


11  β.  VII.    ο  Α  ρ.  Ι.  235 

{λάχιΰτα  μεν  έΰφαλμένοι  είοί,  πλεΐατα  δε  κατωρϋ^ω- 
χότες.   ως  δε  καΐ  αναγκαία  ονδεν  ήττον  τοντοις:  η  κατά  10 
γήν  επιμέλεια  η  νμΐν  η  κατά  ϋ-άλατταν  εκ  των  έργων 
εξεοτί  γιγνώβκειν.    νμεΐς  γαρ  τοντοίς  πολλά  ετη  ηολε- 
μούντες  και  πολλάκις  κατανανμαχονντες  ούδεν  προνρ- 
γου  έποιείτε  προς  το  τοντονς  καταπολεμήοαί'  έπεί  δ 
απαζ,ήττή&ηύαν  εν  τί^γτ}^  εν&νςκαΐ  περί  παίδων  και 
περί  γυναικών  και  περί  όλης  της  πόλεως  6  κίνδυνος 
αντοΐς  έγένετο.    πώς  ούν  ον  τούτοις  αύ  δεινόν  άλλοις  11 
μεν  έπιτρέπειν  κατά  γήν  ηγεϊοΟ'αι^  αυτούς  δε  άριοτα 
των  κατά  γήν  έπιμελεΐΰ&αι;  εγώ  μεν  ούν,  ώοπερ  ττ] 
βουλτ]  προβεβούλευται,  ταύτα  εΐρηκά  τε  καΐ  αυμφο- 
ρώτατα  ηγούμαι  άμφοΐν  είναι  •  ύμεις  δε  εύτυχοΐτε  τά 
γ.ρατιοτα  πάοιν  ήμΐν  βουλενοάμενοι. 

Ό  μεν  ταΰτ'  είπεν.   οι  δ'  ^ Αθηναίοι  τ  ε  καΐ  οι  τώι»  12 
Λακεδαιμονίων  παρόντες  έπτ^νεΰ αν  αμφότεροι  ίΰχυρώς 
τον  λόγον  αυτού.   Κηφιβόδοτος  δε  παρελϋ^ων,  "Ανδρες 
Αθηναίοι,  εφη,  ουκ  αίαϋ-άνεΰ^ε  έξαπατώμενοΐ'  αλλ 
ΐάν  άκούβητέ  μου ,  εγώ  νμιν  αύτίκα  μάλα  επιδείξω, 
ηδη  γαρ  ηγήοεϋ^ε  κατά  ^άλατταν "  Αακεδαιμόνιοι  δε 
ύμΐν  εάν  ϋυμμαχώοι,  δήλον  οτι  πεμψουΰι  τους  μεν 
τριηράρχους  Λακεδαιμονίους  και  ΐοως  τους  έπιβάτας, 
οι  δε  ναύται  δήλον  οτι  εβονται  η  Είλωτες  η  μιβ^οφό- 
ροι.    ούκούν  ύμεΐς  μεν  τούτων  ηγήΰεΰ&^ε.    οί  δε  Αακε- 13 
δαιμόνιοι  όταν  παραγγείλωβιν  ύμΐν  κατά  γήν  βτρατεί- 
αν,  δήλον  οτι  πέμψετε  τους  όπλίτας  και  τους  ιππέας, 
ούκούν  ούτως  εκείνοι  μεν  υμών  αυτών  γίγνονται  ηγε- 
μόνες, ύμεΐς  δε  τών  εκείνων  δούλων  και  έλαχίβτου 
ά%ίων.    άπόκριναι  δη  μοι,  εφη,  ώ  Λακεδαιμόνιε  Τι- 
ΐ'όκρατες ,  ούκ  άρτι  έλεγες  ώς  έπΙ  τοΓ^  ίβοις  καΐ  όμοίοΐξ 
ηχοις  την  Ουμμαχίαν  ποιούμενος;  Είπον  ταύτα.  "Εοτιν  14 
ούν,  εφη  ό  Κηφιαόδοτος,  ίΰαίτερον  η  εν  μέρα  μεν 


236  1 1  β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  Ι. 

εκατερονς  ήγεΐο&οίΐ,  τον  ναυτικού ,  έν  μέρει  δε  τού  πε- 
ζού^ και  νμάς  τε,  ει  τι,  αγαΟ-όν  εΰτιν  εν  τί]  κατά  &ά~ 
λατταν  άρχ}] ,  τούτων  μετέχειν  ^  καΙ  ημάς  έν  τι]  κατά 
γην;  άκούθαντεξ  ταύτα  οι  Άϋ^ηναΐοι  μετεπείύϋ^ηΰαν, 
και  έψηφίΰαντο  κατά  πεν&ημερον  έκατέρονς  ηγεία&αι. 

15  Στρατευομένων   δ'   αμφοτέρων   αυτών  καΙ  των 
308!  ανμμάχων   εις  Κόριν&ον   εδοξε   κοινή  φυλάττειν  το 

"Ονειον.  καΐ  έ%εΙ  έηορενοντο  οι  Θηβαίοι  καΐ  οι  βνμμα- 
χοί,  παραταξάμενοι  έφύλαττον  άλλοι  άλλο&ι  τον 
Όνείου ,  Λακεδαιμόνιοι  δε  καΙ  Πελληνεΐς  κατά  το  έπι- 
μαχώτατον.  οι  ^£  Θηβαίοι  και  οι  σύμμαχοι  έπεί  άπει- 
χον  των  φυλαττόντων  τριάκοντα  Οτάδια^  κατεβτρατο- 
ττεδεύΰαντο  έν  τω  τίεδίφ.  ΰυντεκμηράμενοι  δε  "ηνίκ 
αν  ωοντο  όρμη&έντες  κατανύβαι   άμα  κνέφα  ηρος  την 

16  των  Λακεδαιμονίων  φυλακην  έηορενοντο.  καΐ  μέντοι 
ουκ  έφεύϋ&ηοαν  της  ώρας ,  άλλ'  έτίΐηίπτουΰι  τοις  Αα- 
κεδαιμονίοις  καΐ  τοις  Πελληνενϋιν  ηνίκα  αΐ  μεν  ννκτε- 
ριναί  φνλακαΐ  ηδη  εληγον,  έκ  δε  των  ΰτιβάδων  άνί- 
Οταντο  οποί  έδεΐτο  εκαοτος.  ενταύθα  οί  Θηβαίοι  προβ- 
Λεβόντες  ^ηαιον  παρεβκεναΰμένοι  άπαραΰκενονς  κα\ 

1 7  συντεταγμένοι  άβυντάκτους.  ως  δε  οί  αω&έντες  έκ 
τοϋ  πράγματος  άπέφυγον  έηΐ  τον  εγγύτατα  λόφον, 
έί,όν  τω  Λακεδαιμονίων  πολεμάρχω  λαβόντι  οηόΰονς 
μεν  έβούλετο  τών  συμμάχων  όπλίτας,  οπόσους  δε  πελ~ 
ταστάς,  κατέχειν  το  χωρίον^  και  γάρ  τά  επιτήδεια 
έξην  άαφαλίϋ^  έκ  Κεγχρειών  κομίί,εσ&αι,  ουκ  έποίησε 
ταύτα  ^  αλλά  μάλα  άτίορονντων  τών  Θηβαίων  πώς  %ρη 
έκ  τού  προς  Σικυώνα  βλέποντος  καταβηναι  η  πάλιν 
άπελΟ•εΐν^  σπονδάς  ποιησάμενος,  ώς  τοις  πλείστοις 
έόόκει,  προς  Θηβαίων  μάλλον  η  προς  εαυτών,  ούτως 
άπήλ&ε  και  τους  με&'  αυτού  άπήγαγεν. 

1.8  Οί  δε  Θηβαίοι  ασφαλώς  καταβάντες  καΐ  σνμμίί^αν' 


1 1  β.   VII.    ο  Α  Ρ.  ι.  237 

τε^  τοις  εαυτών  ϋνμμάχοίς,  '^ρκάόί  τε  και  Ά^γείοΐζ 
κανΠλείΟίς.  ενϋ-νς  μεν  προοεβαλον  τΐρός  Σικνώνκ  κοά 
Πελλήνην  Οτρατενβάμενοι  δε  είζ'Ετιίδανρον  έδτΐύοΟαν 
αυτών  πάΰαν  την  χώραν.  άναχωροϋντες  δε  εκείθεν 
μάλα  πάντων  υτίεροπτικώζ  των  εναντίων^  ώς  εγενοντο 
εγγύς  τον  των  Κοριν%-ίων  αΰτεως,  δρόμω  έφε'ροντο 
προς  τάς  πύλας  τάς  επΙ  Φλιούντα,  ώς  ει άνεωγμέ- 
ναί  τνχοιεν,  εΐΰτίεΰοΰμενοι.  εκβοη&ήϋαντες  δε  τίνες  [() 
4>ιλοΙ  εκ  της  πόλεως  άπαντώΰι  των  Θηβαίων  τοις  έπι- 
λέκτοις  ούδε  τέτταραπλέ&ρα άπέχουΟι  τοΰ  τείχους  •  και 
άναβα  ντες  έπΙ  τα  μνήματα  καΐ  τα  υπερέχοντα  χωρία, 
βάλλοντες  καΐ  άκοντίζοντες  άποκτείνουΟί  των  πρώτων 
καΐ  μάλα  βνχνοΰς,  ααΐ  τρεφάμενοί  έδίωκον  ώς  τρία  η 
τέτταρα  ατάδία.  τούτου  δε  γενομένου  οι  Κορίν- 
ϋ-ίΟί  τους  νεκρούς  προς  το  τείχος  ελκΰοαντες  καΐ 
νποβπόνδους  άποδόντες  τρόπαιον  εΟτηΰαν.  ααΐ  ταΰ- 
ττ]  μεν  ανεφύχ&ηϋαν  οί  των  Λακεδαιμονίων  βνμ- 
μαχοί. 

"Αμα  δε  δη  πεπραγμένων  τούτων  καταπλεΐ  Αακε-  20 
δαιμονίοίς  η  παρά  Διονυσίου  βοηϋ-εια,  τριήρείς  πλέον 
η  εικοβιν  •  ήγον  δε  Κελτούς  τε  και  "Ιβηρας  κα)  ιππέας 
ως  πεντήκοντα,  τι]  δ'  ύβτεραία  οί  Θηβαίοι  τε  και  οί 
άλλοι  αυτών  ΰύμμαχοι  διαταξάμενοι  καΐ  έμπληΰαντες 
το  πεδίον  μέχρι  της  ^αλάττης  και  μέχρι  των  εχομένων 
της  πόλεως  γηλόφων  εφ^ειρον  είτι  χρηβιμον  ην  εν  τω 
ηεδίω.  καΐ  οί  μεν  των  Άϋ-ηναίων  καΐ  οί  τών  Κοριν- 
θίων ιππείς  ου  μάλα  έπληΰίαξον  τω  ΰτρατεύματι, 
ορώντες  ίΰχυρά  και  πολλά  τ  αντίπαλα•  οί  δ\  παρά  τον  Ί\ 
Αιοννΰίον  ιππείς,  οϋοιπερ  ήβαν,  οντοι  διεΰκεδαβμένοι 
άλλος  άλληπαραθέοντεςήκόντιζόν  τεπροΟελαύνοντες, 
καΐ  έπεί  ωρμων  έπ'  αυτούς,  άνεχώρουν,  καΐ  πάλιν  άνα- 
Οτρέφοντες  ηκόντιξον.   και  ταύτα  άμα  ποιονντες  κατε'- 


238  1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  Ι. 

βαη'ον  άπο  των  ΐπτίων  και  άνεπανοντο.  εί  δε  καταβε- 
βηκόοιν  επελαννοιεν τίνες,  ενπετώςάνατίηδώντες  άνε- 
χώρονν.  εί  δ'  αν  τίνες  διωξειαν  αυτούς  πολύ  από  τον 
βτρατενματος,τοΰτονς, οπότε  άποχωροΐεν,  επικείμενοι 
και  άκοντίζοντες  δεινά  είργάξοντο,  και  πάν  το  Οτρά- 
τενμα  ηνάγκαζον  εαντών  ένεκα  καΐ  προϊέναι  καΐ  άνα- 
^^χωρεΐν.  μετά  ταϋτα  με'ντοι  οί  Θηβαίοι  μείναντες  ου 
πολλάς  ημέρας  άπήλϋΌν  οί'καδε,  καΐ  οι  άλλοι  δε  εκα- 
Οτος  οί'καδε.  εκ  δε  τούτον  εμβάλλονβιν  οί  παρά /Ιιο- 
ννΰίον  εις  Σικνώνα,  και  μάχτ}  μεν  νικώύι  τονςΣικνω- 
νίονς  εν  τω  πεδίω,  και  άπέκτειναν  περί  εβδομηκοντα' 
^έρας  δε  τείχος  κατά  κράτος  αίρονβι.  καΐ  η  μεν  παρά 
^ίοννΰίον  πρώτη  βοηΟ^εια  ταντα  πρά^αβα  άπέπλεν- 
οεν  εις  Σνρακονβας.  Θηβαίοι  δε  καΐ  πάντες  οί  άπο- 
βτάντες  από  Λακεδαιμονίων  μέχρι  μεν  τούτον  τον 
χρόνου  όμοϋ-νμαδον  καΐ  έπρατταν  και  έατρατενοντο 

23  ηγουμένων  Θηβαίων,  έγγενομενος  δέ  τις  Αυκομη- 
δης  Μαντινενς ,  γένει  τε  ονδενος  ενδεής  χρημαΰί  τε 
προήκωνκαι  άλλως  φιλοτιμος,οντος  ένέπληβε  φρονή- 
ματος τονς  Αρκάδας,  λέγων  ως  μόνοις  μεν  αντοΐς  πα- 
τρίς Πελοπόννηϋος  εί'η.  μόνοι  γάρ  αντόχ&ονες  εν  αυ- 
τί] οίκοΐεν,  πλειΰτον  δε  των  Ελληνικών  φνλον  το  Άρ- 
καδικόν  εΐ'η  και  ύώματα  εγκρατέστατα  έχοι.  καΐ  άλκι- 
μωτάτους  δε  αυτούς  άπεδείκνυ,  τεκμήρια  παρεχόμε- 
νος ως  επικούρων  οπότε  δεηΟ'είέν  τίνες ,  ούδένας 
ΐ^ρονντο  άντ  Άρκάδων.  έτι  δε  οντε  Αακεδαιμονίονς 
πώποτε  άνεν  βφών  έμβαλεΐν  εις  τάς  Ά&ήνας  οντε  νυν 

24  Θηβαίους  έλ^εΐν  άνεν  Αρκάδων  εις  Λακεδαίμονα,  εάν 
ονν  οωφρονήτε^τον  άκολου&εΐν  όποι  αν  τις  παρακαλτ] 
φεί6ε6&ε'  ώς  πρότερον  Αακεδαιμονίοις  άκο?.ου0^ονν- 
τες  εκείνους  ηύξήβατε,  ννν  δ\  εάν  Θηβαίοις  εική  ακο- 
λονΟ^ητε  καΐ  μη  κατά  μέρος  ηγεΐβ&αι  άζίώτε,  ί'ΰως  τα- 


1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  239 

χα  τοντονς  αίλονς  Αακεδαιμονίονς  ενρηύετε.  ου  μεν 
ΰη  ^Αρχάδες  ταντα  ακονθαντε$  άνεφνΰώντό  τε  καΐ 
νπερεφίλονν  τον  Ανκομηδην  καΐ  μόνον  άνδρα  ηγονν- 
το  •  ωβτε  άρχοντας  εταττον  ονΰηνας  εκείνος  κελενοι. 
καΐ  εκ  των  ΰνμβαινόντων  δε  έργων  έμεγαλννοντο  οί 
Άρκάδες'  εμβαλόντων μενγάρ  είς^Επίδανρον  τών'Αρ-  25 
γείων^  καΐ  άποκλει6%•έντων  ττίζ  εξόδου  ντΐό  τε  των  με- 
τά Χαβρίον  ξένων  καΐ  Άϋ-ηναίων  καΐ  Κοριν&ίων,  βοη- 
ϋ-ήΰαντες  μάλα  ΐίολιορκονμένους  εξελνΰαντο  τους 
Άργεώνς,  ον  μόνον  τοις  άνδράβιν^  άλλα  και  τοις  %ω- 
ρίοις  πολεμίοις  χρωμενοί'  ΰτρατενΰάμενου  δε  καΐ  εις 
Άΰίνην  της  Αακαίνης  ένίκηοάν  τε  την  των  Αακεδαιμο- 
νίων  φρουραν  καΐ  τον  Γεράνορα  τον  Σπαρτιάτην, 
ηολέμαρχον  γεγενημένον,  ατιεκτειναν  κα\  το  προαΰτει- 
ον  των  ^Αΰιναίων  επόρ&ηΰαν.  όπου  δε  βονλη&εΐεν 
εξελϋ-εΐν^  ον  ννξ,  ον  χειμών,  ον  μήκος  οδον,  ονκ  όρη 
δνοβατα  άτίεκώλνεν  αντονς'  ωΰτε  εν  έκείνω  τω 
χρο'νω  πολύ  φόντο  κράτκΐτοι  είναι.  ο[  μεν  δη  Θηβαίοι  26 
δια  ταντα  έχιφϋ-όνως  καΐ  ονκέτι  φιλικώς  είχον  προς 
τονς  Αρκάδας,  οί'  γε  μην  Ηλείοι  ετίεΐ  απαιτούντες  τάς 
πόλεις  τονς  Αρκάδας  ας  νπό  Αακεδαιμονίων  άφ7]ρέ- 
0•ηΰαν  εγνωβαν  αυτούς  τους  μεν  εαυτών  λόγονς  εν 
ονδενΐ  λόγω  ποιονμένονς,  τονς  δε  Τριφνλίονς  και 
τους  άλλους  τους  από  υφών  άποβτάντας  περί  παντός 
ποιούμενους,  ότι  Άρκάδες  εφαβαν  είναι^  εκ  τούτων  αν 
και  οιΉλεΐοι  δνΰμενώς  είχον  προς  αυτούς. 

Ούτω  (ϊ'  εκάΰτων  μέγα  έφ'  έαντοΐς  φρονούντων'2,1 
τών  ΰνμμάχων,  έρχεται  Φιλίΰκος  Άβνδηνός  παρ' 
Άριοβαρζάνονς  χρήματα  έχων  πολλά,  καΐ  πρώτα  μεν 
εις  Αελφούς  βννήγαγε  περί  ειρήνης  Θηβαίονς  και  τους 
ονμμάχονς  και  τους  Αακεδαιμονίονς.  εκεί  δε  έλ&όντες 
τω  μεν  &εά  ονδεν  άνεκοινώΰαντο  όπο^ς  αν  η  ειρήνη  γέ- 


240  ίΙΒ.  VII.    Ο  Α  Ρ.  Ι. 

ΐ'οίτο,  αντοί  δε  εβονλενοντο.  έπεί  ^ε  υν  ΰννεχωρυνν 
οί  Θηβαίοι  Μεοβηνην  ντίό  Αακεβαψονίοις  είναι^  ξενι- 
κό ν  πολν  ΰννέλεγεν  6  Φιλίοκοξ^  όπως  πολεμοίη  μετά 
Λακεδαιμονίων. 

28  Τοντων  δε  κραττομένων  άψικνείται  καΐ  η  παρά 
\&{,^άιονν6ίον  δεντερα  βοήϋ-εια.    λεγόντων  δεΆϋ-ηναίων 

μεν  ώζ  χρεών  εί'η  αντονς  ^  ει'ί  Θετταλίαν  τάναντία 
θηβαίοις ,  Λακεδαιμονίων  δε  ως  εις  την  Λακωνικών, 
ταντα  έν  τοις  ΰνμμάχοις  ενίκηΰεν.  έπεί  δε  περιέπλευ- 
6αν  Οί  παρά  ^ιοννοίον  εις  Λακεδαίμονα,  λαβών  αν- 
τονς Αρχίδαμος  μετά  των  πολιτικών  εοτρατενετο. 
καΐ  Καρνας  μεν  αίρει  κατά  κράτος,  καΐ  οοονς  ζώντας 
^λαβεν.  άπεοφαξεν  •  έκεΐΟ^εν  ό'  εν&νς  Οτρατεναάμενυς 
εις  Παρραΰίονς  της  Αρκαδίας  μετ  αυτών  έδι^ον  την 
χώραν.  επεΙ  δ'  έβοηϋ-ηβαν  οί"  Άρκάδες  και  οί  'ΛργεΙυι, 
έπαναχωρήβας  ίοτρατοπεδ&νΰατο  έν  τοις  νπερ  Μηδέας 
γηλόφοις.  εντανϋ'α  δ^  οντος  αντον  Κιΰβίδας  6  άρχων 
της  παρά  ^ιοννοίον  βοηΟ-είας  ελεγεν  Ότι  εξήκοι  αντω 
6  χρόνος  ος  είρημένος  ην  παραμένειν.    καΐ  άμα  ταϋτ 

29  έλεγε  και  άπήει.  την  επΙ  Σπάρτης.  επεΙ  δε  άποπορενό- 
μενον  νπετέμνοντο  αντόν  οί  ΜεβΰηνιοιέπΙ  Οτεν^ντης 
όδον,έντανΟ^α  δη  επεμπεν επί  τόν^Αρχίδαμον  και  βοη- 
0-εΙν  έκέλενε  •  κάκεΐνος  με'ντοι  έβοηΟ'ει.  ως  δ'  έγένοντο 
έν  τη  έπ'  Εντρηαίονς  εκτροπή,  οί  μεν  'Λρκάδες  κα\  οι 
'Λργειοι  προοε'βαινον  εις  την  Λάκα ιν αν ,  και  ούτοι  ώς 
άποκλείοοντες  αντον  της  έπ'  οίκον  οδον.  ο  δε,  ούπέρ 
εοτι  χωρίον  επίπεδον  εν  ταΐς  ΰνμβολαΐς  της  τε  επ  Εν- 
τρηοίων  και  της  έπΙ  Μηδέας  δδον,  ένταν&α  έκβάς  παρ- 

30  ίταξβτο  ώς  μαχονμενος.  έφαΟαν  ό'  αντον  και  προ 
των  λόχων παριόντατοιάδε  παρακελεν0αθ&αι. "Ανδρες 
πολΐται,  νϋν  α;^β;'ί>•θί  γενόμενοι  άναβλέ'ψωμεν  όρΰ•οΙς 
ομμααιν  •  άποδώμεν  τοις  έπιγιγνομένοις  την  πατρίδα 


1.1  Β.  VII.     Ο  Α  Ρ.  Ι.  241 

οΓοΊ/Λίρ  παρά  τών Λατερων τίαρελάβομεν  •  χανβοάμε&κ 

αίοχννόμενοι  καΐ  τιαΐδας  καΐ  γυναίκας  ν.αΐ  πρεΰβυτέ- 
ρονς  χαΐ  ^ενονς,  εν  οίς  πρόο&εν  γε  πάντων  τώνΈλλή- 
νων  περιβλεπτότατοι  ήμεν.  τούτων  όε  ρη^εντων  «ξ  31 
αί&ρίας  άβτραπάς  τε  και  βροντάς  λέγοναιν αίοίονς  αν- 
τώ  φανήναΐ'  ΰννεβη  δε  και  προς  τω  όεξοω  κερατι  τέ- 
μενος τι  καΐ  αγα?.μα  Ηρακλέους  [ού  Οη  καΐ  απόγονος 
λέγεται]  είναι,  τοιγαρονν  εκ  τούτων  πάντων  οντω  πο- 
λί'  μένος  καΐ  Ο^άρρος  τοις  βτρατιώταις  φαβίν  έμπεοεΐν 
ώ'σι'  έργον  είναι  τοις  ηγεμόοιν  άνείργειν  τους  οτρα- 
τιωτας  ωϋ-ονμένους  εις  το  πρόο&εν.  έπεί  μέντοι  ηγεΐτο 
ό  ^Αρχίδαμος,  ολίγοι  μέντων  πολεμίων  δεξάμενοι  εις 
δόρυ  αυτούς  άπέϋ'ανον  οί  δ^  άλλοι  φεύγοντες  έπι~ 
πτον,  πολλοί  μεν  ύπό  ιππέων,  πολλοί  δε  νπό  των  Κελ- 
τών, ως  δε  λ^η^άΰης  της  μάχης  τρόπαιον  έοτήοατο,  ευ- 32 
ϋ'ύς^πεμψεν  οί'καδε  άγγελοϋντα  ^ημοτέλη  τον  κήρυ- 
κα της  τε  νίκης  το  μέγε&ος  καΐ  οτι  Λακεδαιμονίων 
μ\ν  ούδ\  εις  τε&ναίη .  των  δε  πολεμίων  παμπληϋ-εΐς. 
τους  μέντοι  εν  Σπάρττ]  ίφαααν  άκούοαντας  άρ^αμέ- 
ΐ'ονς  από  '^γηοιλ.άου  και  των  γερόντων  καΐ  τών  εφό- 
ρων πάντας  κλάειν'  ο-ύτω  κοινόν  τι  άρα  χαρά  καΐ  λύ- 
πτ]  δάκρυα  εοτιν.  έπΙ  μέντοι  τ^  τών  ^Αρκάδων  τύγΐ] 
ον  πολύ  τι  ήττον  Λακεδαιμονίων  ηβΟ^ηΟαν  Θηβαίοι 
τε  και  Ηλείοι  ■  ούτως  ηδη  ηχ&οντο  έπι  τω  φρονηματι 
αυτών. 

Συνεχώς  δε  βονλΐνόμενοι  Θηβαίοι  όπως  άντήνΒΒ 
ηγεμονίαν  λάβοιεν  της  Ελλάδος,  ένόμιβαν.^  ει  πέμ  4>ειαν 
προς  τον  Περσών  βαΟιλ.έα,  πλεονεκτήϋαι  αν  τι  εν  έκεί- 
νω.  καΐ  εκ  τούτου  παρακαλέσαντες  ηδη  τους  Ονμμά- 
χους  έπΙ  προφάβει  οτί  καΐΕύϋ-υκλής  ό  Λακεδαιμόνιος 
εΐ'η  παρά  βαβιλεΐ,  άναβαίνουΟι  Θηβαίων  μ\ν  Πελοπί- 
όας,'Λρκάδων  δε'Λντίοχος  6  παγκρατιαΰτής,  Ηλείων 
Χβηορ!!,  Ηϊ.«1.  Ογ.  16 


242  1 1  Β.    νπ.    Ο  Α  Ρ.    Ι. 

δε  Αρχίδαμος"  ηκολον^ει  δεκαν^ργεΐος.  χαΧοΙ* Αθη- 
ναίοι ακονΰαντες  ταντα  ανέπεμψαν  Τίμαγόρκν  τε  καΐ 

34  δέοντα,  επεί  δε  εκεί  ίγένοντο^  πολν  επλεονέκτει,  ο  Πε- 
λοπίδας πάρα  τω  Π^'ρΰτ].  είχε  γαρ  λέγειν  και  ότι  μόνοι 
των  Ελλήνων  βαβιλεΐ  ΰννεμάχοντο  εν  Πλαταιαΐς,  και 
οτι  νβτερον  ονδεπωποτε  ΰτρατενβαιντο  επΙ  βαΰιλεα, 
και  ως  Λακεδαιμόνιοι  δια  τοντο  πολεμηΰειαν  αντοΐς^ 
οτι  ουκ  ε&εληΰειαν  μετ  ^Αγηοιλάον  έλΟ^εΐν  ετι  αντόν 
ονδ\  θνβαι  ^άϋειαν  αυτόν  εν  Αυλίδι  ττ]  Άρτίμιδι, 
εν%•απερ  ο  Αγαμέμνων  οτ    εις  την  Άβίαν  εζεπλει  θυ- 

35  ΰας  εϊλε  Τροίαν.  μέγα  δ\  ΰυνεβάλλετο  τω  Πελοπίδα 
εις  το  τιμάΰ&αι  καΐ  ότι  ενενικηκεβαν  οΐ  Θηβαίοι  μάχτ] 
εν  Αεΰκτροις  καΐ  οτι  πεπορθηκότες  την  χωράν  των  Αα 
χεδαιμονίων  εφαίνοντο.  έλεγε  δε  ο  Πελοπίδας  οτι  οι 
Αργεΐοι  καΐ  οί  Άρκάδες  μάχη  ηττημένοι  είεν  υπό  Αα- 
κεδαιμονίων^  έπεί  αύτοΙ  ου παρεγένοντο.  ΰυνεμαρτύρει 
ά'  αύτω  ταΰτα  πάντα  ώς  άλη&η  λύγοι  ό  ^Αθηναίος 
Τιμαγόρας,  και  ετιμάτο  δεύτερος  μετά  τόνΠελοπίδαν. 

36  θ'κ  0£  τούτου  ερωτώμενος  υπό  βαβιλέως  ό  Πελοπίδας  τί 
βούλοιτο  εαυτω  γραφηναι  είπεν  ότι  ΜεΟΰήνην  τε  αύ- 
τόνομον  είναι  από  Αακεδαιμονίων  καΐ  Άϋ^ηναίους 
άνελκειν  τάς  ναϋς  •  ει  δε  ταύτα  μη  πεί%•οιντο^  6τρατεύ~ 
ειν  έπ  αυτούς•  εί'  τις  δε  πόλις  μη  ε&ε'λοι  «κολοτ'Ό'ίΓν, 

37  επι  ταύτην  πρώτον  ίέναι,  γραψέντων  δε  τούτων  και 
άναγνωβΟ^έντων  τοις  πρεοβεΰιν ,  είπεν  ό  Αέων  άκού- 
οντος  βαοιλβως^  Νη  /Ιία^  ώ  Ά&ηναΐοι,  ώρα  γε  νμΐν,  ώς 
§οικεν,  άλλον  τινά  φίλον  άντΙ  βαβιλέως  ζητειν.  επεΙ  δε 
άπηγγειλεν  ό  γραμματεύς  α  είπεν  ό  Άΰ^ηναΐος ,  πάλιν 
έξήνεγκε  προογεγραμμένα'  ει  δέτιδικαιότερον τούτων 
γιγνώβκουαιν  ο[Άϋ•ηναΐοι,  ίό^τας  προς  βαοιλεα  διδά- 

58  ΰκειν.  επει  δ%  άφίκοντο  οί  πρέββεις  οϊκαδε  εκαΰτοι, 
τόν  μεν  Τιμαγόραν  άπεκτειναν  οίΆί^ηναΐοι,  κατηγσ- 


11  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  243 

οοϋντος  τον  Λέοντος  ως  οντε  βνΰχηνονν  ΐαντω  έ&ε- 
λοί  μετά  τεΠελοτίίδον  πάντα  βονλενοιτο.  των  δε  άλ- 
λων πρέσβεων  ό  μεν  Ήλεϊοζ  Αρχίδαμος,  οτι  προντί- 
μη(ίε  την  Ήλιν  προ  των  Άρχάδων,  έπτινει  τα  βαοιλέως^ 
6  δ  Άντίοχος,  οτι  ηλαττοντο  το  Άρκαδίνιόν ,  οντε  τα 
^ώρα  έδέ^ατο  άπήγγείλέτε  ;Γρο5τοϊ)5  μνρίονς  οτι  βα-  * 
ύιλενς  άρτοκόπονς  μεν  χαΐ  ο-φοποιονς  και  οίνοχόονς 
και  &νρωρονς  παμπλη&εΐς  εχοί,  άνδρας  όε  οϊμάχοιντ 
αν'Έλληΰί  πάνυ  ζητών  ονκ  'έφη  δύναβΟ-αι  ΙδεΙν.  προς 
δε  τούτοις  και  το  των  χρημάτων  πλήθος  άλαζονείαν 
οι  γε  δοκεΐν  έφη  είναι,  έπεί  και  την  νμνονμένην  αν 
χρνβήν  πλάτανον  ονχ  ίκανην  έφη  είναι  τέττιγι  ϋκιάν 
παρεχειν. 

'ίΐς  δε  οι  Θηβαίοι  αννεκάλεΰαν  άπο  των  πόλεων Βίί 
άπαβών  άκονβομένονς  της  παρά  βαβιλέως  εττιοτολής, 
χαΐ  ό  ηέρβης  6  φέρων  τα  γράμματα  δεί^ας  την  βαΰι- 
λέως  Οφραγΐδα  άνέγνω  τα  γεγραμμένα.  οι  μεν  Θηβαίοι 
ομννναι  ταύτα  έκέ?.ενον  βαοιλεΐ  και  εαντοΐς  τους  βον- 
λομένονς  φίλονς  είναι,  οι  δε  άπο  των  πόλεων  άπεκρί- 
ναντο  ότι  ονκ  6μονμενοιά?>Χ  άκονβόμενοιπεμφ&είη- 
ΰαν  ει  δε  τι  όρκων  δέοιντο^  προς  τάς  πόλεις  πέμπειν 
έκέλενον.  6  μέντοι  Αρκάς  Λνκομηδης  και  τοντο  ελε- 
γεν,ότιονδετόν  βνλλογον  εν  Θήβαις  δέοι  είναι,  άλλ' 
έν&'  αν  ΐ]  6  πόλεμος,  χαλεπαινόντων  δ'  αντω  των 
Θηβαίων  και  λεγόντων  ώς  διαφ&είροι  το  ύνμμαχικόν, 
ονδ'  εις  το  βννέδριον  η&ελε  κα^ίζειν,  άλΧ  άπιών  ωχε~ 
το,  και  μετ  αντον  πάντες  οι  εξ  'Λρκαδίας  πρέββεις. 
ώςδ'  ένΘηβαις  ουκ  η^έληβαν  οί  αννελ&όντες  όμό-Α{) 
ααι,  έ'πεμπον  οι  Θηβαίοι  πρέσβεις  έπι  τάς  πόλεις,  όμνύ- 
ναι  κελενοντες  ποιήσειν  κατά  τά  βασιλέως  γράμματα, 
νομίζοντες  όκνήσειν  μίαν  έκάβτην  των  πόλεων  άπε- 
χϋ^άνεσ^αι  άμα  ίαυτοί^  τε  χαΐ  βαΰιλει.    έπεΙ  ιιέντοι  εις 

16* 


^■14  1  Ι  Β.  VII.    Ο  Α  Γ.  1. 

Κόριν&ον  πρώτον  αυτών  άφυχομένων  νπεΰτηΟαν  ο[ 
Κορίνθιοι .  και  άτΐεκρίναντο  οτι  ονδ'εν  δέοιντο  προς 
βασιλιά  κοινών  όρκων  ^  ^πηκολον&ησαν  και  άλλα* 
πόλεις  κατά  ταντά  άποκρινόμεναι.  καΐ  αντη  μένη 
Πελοπίδου  και  τών  Θηβαίων  της  αρχής  περιβολή  οντω 
διελν%•η. 

41  Αν&ις  <5'  Επαμεινώνδας^  βονλη^είς  τους  ^Αγαι- 
ονς  προΰαγαγεΰϋ^αι,  όπως  μάλλον  βφίβι  καΐ  οι  Άρκά- 
δες  καϊ  οΐ  άλλοι  όνμμαχοι  προΰ^χοιεν  τον  νονν^ϋγνω 
^κΰτρατεντέον  είναι  έπ\  την  Άχαΐαν.  Πείΰίαν  ονντον 
Άργεΐον  Οτρατηγονντα  εν  τω  "Αργεί  πείθει  προκατα- 
λαβεΐν  το  "Ονειον.  καϊ  6  Πειοίας  μέντοι  καταμαϋ•ών 
άμελονμένην  την  τον  Όνείον  φνλακην  νπό  τε  Ναν- 
κλεονς,  ος  ήρχε  τον  Ι,ενικον  τών  Λακεδαιμονίων,  κα\ 
νπο  Τιμομάχον  τοϋ  Α&ηναίον,  καταλαμβάνει  ννκτωρ 
μετά  διΰχιλίων  οπλιτών  τον  νπερ  Κεγχρειών  λ.όφον, 

42  έχων  επτά  ημερών  τά  επιτήδεια,  εν  δε  τανταις  ταΐς 
ημεραις  ^λ&•όντες  οί  Θηβαίοι  νπερβαίνονΰι  το  "Ονειον, 
καϊ  οτρατενονΰι  πάντες  οί  βνμμαχοι  επ  Άχαΐαν,ηγον- 
μξ'νον  Έπαμεινώνδον.  προοπεΰόντων  δ'  αντώ  τών 
βελτίβτων  εκ  της  Αχαΐας,  ένδνναΟτενει  6  Επαμεινών- 
δας ώΰτε  μή  φνγαδενβαι  τονς  κρατίΰτονς  μηδέ  πολί- 
τείαν μεταΰτήβαι,  αλλά  πιβτά  λαβών  παρά  τών'Αχαι- 
ών  ή  μην  ονμμάχονς  έ'ΰεΰ^αι  και  άκολον&ήβειν  οποί 

43  αν  Θηβαίοι  ψ/οη>ται.  όντως  άπήλ^εν  οίκαδε.  κατηγο- 
ρούνταν δε  αύτον  τών  τε  Αρκάδων  καϊ  το5ν  άντιΰτα- 
Οιωτών  ως  Αοικεδαιμονίοις  κατεΰκενακώς  την  Αχαΐαν 
άπέλϋ-οι,  εδοξε  Θηβαίοις  τΐψφαι  άρμοβτάς  εις  τάς 
Άναΐδας  πόλεις,  οί  ό'  ελ&όντες  τοις  μεν  βελτίοτονς 
ΰνν  τω  πλήξει  έξεβαλον,  δημοκρατίας  δΐ  εν  ττ}  Αχαΐα 
κατε'οτηααν.  οί  μεντοι  έκπεβόντες  ΰυβτάντες  ταχύ, 
εχι  μίαν  εκάΰτην  τών  πόλεων  πορενόμενοί ,  όντες  ουκ 


1. 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  Ι.  245 

όλί}Όΐ^  χατήλ&όν  τε  καΐ  κατεϋχον  τάς  πόλείζ.  έηεΐ  δε 
κατελϋ-όντεξ  ονκετν  εμεΰενον,  αλλά  προ^νμω^  βννε- 
μάχονν  τοις  Αακεδαιμονίοις^  ετίίεζοντο  οι  Άρκάδεξ  έν- 
&εν  μεν  υπό  Λακεδαιμονίων ,  ενΰ-εν  δε  νπο  Αχαιών, 
εν  δε  τω  Σικνώνυ  το  μεν  μέχρι  τούτον  κατά  τους  αρ-44 
χαίονς  νόθους  ή  πολιτεία  ην.  εκ  δε  τούτον  βονλό μένος 
6  Ενφρων^  ωϋτΐερ  ηαρά  τοΐς  Αακεδαιμονίοις  μέγι- 
ΰτος  ην  των  ηολιτών^  οντω  κα\  πάρα  τοις  έναντίοις  αυ- 
τών πρωτεύίΐν,  λέγει  προς  τους  Άργείονς  και  τονς 
Αρκάδας  ώς  ει  μεν  οι  πλονβιώτατοι  εγκρατείς  έΰοιντο 
τον  Σικνώνος^  οαφώς,  όταν  τνχτ],  πάλιν  λακωνιεί  η 
πόλις'  εάν  δε  δημοκρατία  γένηται^  εν  ϋΰτε  ότι 
διαμένει  νμΐν  η  πόλις.  εάν  ονν  μοι  παραγένηβ&ε^  εγω 
έόομαι  6  βνγκαλών  τον  δήμον,  καΐ  άμα  εγω  υμίν  ταν- 
την  πίβτιν  έμαντον  δώοω  και  την  πόλιν  βέβαιον  εν  τ^ 
θνμμαχία  παρέξω.  ταύτα  δ\  έφη ,  εγώ  πράττω  εν  ίβτε 
οτι  πάλαι  μεν  χαλεπώς  φέρων,  ώοπερ  νμεΐς,  το  φρό- 
νημα τών  Λακεδαιμονίων,  άο μένος  δ'  άν  την  δονλείαν 
αποφυγών,  οί  ούν'ΑρκάδεςκαΙ οί  Άργεΐοι  ηδέως  ταύτ  4δ 
άκούααντες  παρεγένοντο  αντώ.  υ  δ'  εύ•9•νς  εν  ττ]  αγο- 
ρά παρόντων  τών'Αργείων  καΙτών'Αρκάδων  ΰυνεκά- 
λει  τον  δήμον,  ως  της  πολιτείας  έΰομένης  έπΙ  τοΐς  Ιβοις 
και  όμοίοις.  έπεί  δε  ΰυνήλ&ον,  οτρατηγονς  έκέλευβεν 
ελέοϋ-αι  ονοτινας  αντοις  δοκοίη  •  οί  ό'  αίρούνται  αυτόν 
τε  τον  Εύφρονα  και  'ίππόδαμον  και  Κλέανδρον  καΐ 
Άκρίΰιον  και  Ανβανδρον.  ώς  δε  ταύτα  έπέπρακτο,  και 
έπΙ  το  ξενικόν  καϋ-ίΰτηβιν  Άδέαν  τον  αυτόν  υίόν.  Αν-• 
ύιμένη  τον  πρ06&εν  άρχοντα  άποΰτήΰας.  και  εύ&νς  4ϋ 
μεν  τούτων  τών  ξένων  6  Εύφρων  πιοτούς  τινας  εν 
ποιών  έποιηοατο,  και  άλλους  προαελάμβανεν ,  οντε 
τών  δημοβίων  ούτε  τών  ιερών  χρημάτων  φειδόμενος. 
καΐ  οΰους  δ'  εξέβαλεν  επΙ  λακωνιΰμώ ,  και  τοΐς  τούτων 


246  1 1  β.   VII.  Ο  Α  Ρ.  1.  II. 

χρήμαΰιν  έχρήτο.  καΐ  των  ονναρχόντων  δε  τονζ  μϊν 
δόλω  άπέκτεινε^  τοϊ)^  <^'  έ^έβαλεν  ωΟτε  πάντα  νφ* 
εαντώ  έποιηΰατο  καΐ  οαψώς  τύραννος  ήν.  όπως  δε 
ταντα  έπιτρέποιεν  αντώ  οΐ  ΰνμμαχοι,  τα  μεν  τι  χαΐ  χρη- 
μαβί  διεπράττετο^  τα  δε  κκί,  εΐ ποι  βτρατενοιντο,  προ- 
0-νμως  έχων  το  ^ενικον  αννηκολοή^εί. 
II.  Οντω  δε  τούτων  προκεχωρηκότων,  καΐ  των  τε  ^Αρ- 

γείων  έπιτετειχι,κότων  τω  Φλίονντι  νπερ  του  Ηραί- 
ου Τρικάρανον ,  καΐ  των  Σικυωνίων  έπϊ  τοΐς  όρίοις 
αυτών  τειχιζόντων  την  Θυαμίαν^  μάλα  έπιεζοντο  οι 
ΦλιάΰίΟί  και  έβπάνιζον  των  επιτηδείων  όμως  δε  διε- 
κκρτερουν  εν  τί]  ουμμαχία.  άλλα  γαρ  των  μ^ν  μεγά- 
λων πόλεων,  είτι  καλόν  έπραξαν,  ίίπαντες  οι  συγγρα- 
φείς μεμνηνται '  εμοί  δε  δοκεί,  και  εΐ  τις  μικρά  πόλις 
οΰβα  πολλά  καΐ  καλά  έργα  διαπεπρακται,  ετι  μάλλον 

2  άξιον  είναι  άποφαίνειν.  Φλιάοιοι  τοίνυν φίλοι  μενεγέ- 
(69ΐνοϊ/Γθ  Αακεδαιμονίοις,  οτ  εκείνοι  μέγιβτοι  ήβαν  ΰφα- 

λέντων  ά'  αυτών  εν  τι]  εν  Αεύκτροις  μάχτ]^  καιάπο- 
Οτάντων  μεν  πολλών  περιοίκων,  άποοτάντων  δε  πάν- 
των των  Ειλώτων,  ετι  δε  των  συμμάχων  πλην  πάνν 
ολίγων,  επιοτρατευόντων  ά'  αύτοΐς  ως  ειπείν  πάντων 
τών'Ελληνων,  πιβτοι  διεμειναν,  και  έχοντες  πολεμίους• 
τους  δυνατωτάτους  τών εν Πελοποννηβω  ^Αρκάδας  και 
Άργείους  όμως  εβοη&ηοαν  αύτοΐς,  καΐ  διαβαίνειν  τε- 
λευταίοι λαχόντες  εις  Πραβιάς  τών  αυμβοη^ηοάντων, 
ήσαν  δ^  ούτοι  Κορίνθιοι,  Έπιδαύριοι,  Τροιζηνιοι,  Έρ~ 

3  μιονεΐς^  Αλιείς^  Σικυώνιοι  καΙ  Πελληνεΐς ,  ου  γάρ  πω 
τότε  άφεβταΰαν,  κλλ'  ούδ'  έπεί  ό  ξεναγός  τους  προδια- 
βεβώτας  λαβών  άπολιπών  αυτούς  ωχετο,  ουδ'  ως  άπε- 
ϋτράφηβαν,  άλλ'  ηγεμόνα  μιβ^ωσάμενοι  εκ  Πρασιών^ 
όντων  τών  πολεμίων  περί  ^Αβύκλας,  όπως  έδύναντο 
διαδύντες  εις Σπάρτην  άφίκοντο.  κα\  μην  οί  Αακεδαι- 


1 1  Β.  VII.    €  Α  Ρ.  Π.  247 

μο^'^οι  άλλως  τε  έτίμων  αύτονς  καΐ  βονν  ξένια  έπεμ- 
ψαν, έπεί  δ'  άναχωρηοάντων  τών  πολεμίων  έκ  της  4 
Λακεδαίμονος  οίΆργεΙοίόργιζόμενοί  τι]  τώνΦλιαΰίων 
■περί  τονς  Λακεδαιμονίους  προ%•νμία  ένέβαλον  πανδη- 
μεΐ  εις  τον  Φλιούντα  και  την  χώραν  αυτών  έδι'^ουν, 
ονδ^  ώς  νφίεντο,  αλλά  και  έπεί  άπεχώρονν  φ&είραν- 
τες  οΰα  έδύναντο,  έπεξελ&όντες  οί  τών  Φλιαοίων  ιπ- 
πείς έπηκολοΰ^ουν  αύτοΐς^  και  όπιοϋ-οφυλακοΰντων 
τοις  'Λργείοις  τών  ιππέων  απάντων  καΐ  λόχων  τών 
μετ  αυτούς  τεταγμένων^  έπι&έμενοι  τούτοις  έξήκοντα 
οντες  έτρέφαντο[πάντας']τούς  6πιΰΰ•οφύ?,ακας'  καΐ 
επέκτειναν  μεν  ολί^ου^  αυτών,  τρόπαιον  μέντοι  έοτη- 
ααντο  ορώντων  τών  'Λργείων  οίιδεν  διαφΐρον  η  ει 
νάντας  άπεκτόνεΰαν  αυτούς. 

Λύ&ις   δε  Λακεδαιμόνιοι   μεν  καΐ  οί  αύμμαχοιί) 
4φρούρουν  το  "Ονειον,  Θηβαίοι   δε    προβτιϋαν     ώςζ^, 
νπερβηύόμενοι.  πορευομένων  δ\  δια  Νεμέας  τών  'Λρ- 
κάόων  και  Ηλείων,  όπως  ΰυμμίξειαν  τοις  Θηβαίοις, 
πρυοήνεγκαν  μεν  λόγον  τών  Φλιαοίων  φυγάδες  ώς  ει 
ε&ελήοειαν  επιφανήναι  μόνον  οφίΰι,  λ.άβοιεν  αν  Φλι- 
ούντα• επει  δε  ταύτα  ΰυνωμολογηΟ'η.,  της  νυκτός  ύπε- 
κα&ίζοντο  ύπ'  αύτώ  τω  τείχει  κλίμακας  έχοντες  οι  τε 
φυγάδες  καΐ  άλλοι  μετ  αυτών  ώς  έξακόοιοι.    επει  δε  οί 
μεν  οκοποί  έαήμαινον  από  τού  Τρικαράνου  ώς  πολε- 
μίων έπιόντων.  η  δε  πόλις  προς  τούτους  τον  νουν  είχεν, 
-έν  δη  τούτω  οί  προδιδόντες  έΰήμαινον  τοις  νποκα&η 
μένοις  άναβαίνειν.  οί  δ'  άναβάντες  καΐ  λαβόντες  τών  ^ 
φρουρών  τα  όπλα  έρημα,  έδίωκον  τους  ημεροφύΡ.ακας 
όντας  δέκα-  άφ'  έκάατης  δε  της  πεμπάδος  είς  ήμερο-   ; 
φύλαξ  κατελείπετο '  και  ενα  μεν  έτι  καϋ-εύδοντα  άπέ- 
κτειναν,  άλλον  δε  καταφυγόντα  προς  τό  "Ηραιον.  φυγή 
δ'  έξαλλομένων  κατά  τού  τείχους  τον   είς   τό  άβτν 


248  1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  11. 

όρώντος  τών  ήμεροφνλάκων,  άναμφιοβητητως  είχοι^ 

7  οι  άναβάντες  την  κκρόπολίν.  έττεί  δε  κραυγής  εις  την 
πόλίΡ  άφικομε'νης  έβοή^ονν  οι  πολίται,  το  μεν  πρώ- 
τον έπεξελί)-όντες  εκ  της  ακροπόλεως  Οί  πολέμιοι,  εμά- 
χοντο  εν  τω  πρόο&εν  των  εις  την  πόλιν  φερονΰών 
πνλών  έπειτα  πολιορκονμενοι  υπό  των  προοβοη- 
ϋ-ονντων  εχώρονν  πάλιν  προς  την  άκρόπολιν  οι  όε 
πολίτυ.ι  (ίννειοπίπτονΰιν  αυτοΓ^.  το  μεν  ούν  μέΰον 
της  ακροπόλεως  εν&νς  έρημον  εγένετο'  επΙ  όΙ  το  τεί- 
χος και  τους  πύργους  άναβάντες  οι  πολέμιοι  έπαιον 
καΐ  έβαλλον  τους  ένδον  •  οί  δε  χαμάΟ-εν  ημυνοντο  καΐ 
κατά  τάς  επί  το  τείχος  φεροΰΰας  κλίμακας  προΰεμά- 

8  χοντο.  επεί  δε  των  ένΰ-εν  και  ένϋ-εν  πύργων  εκράτη- 
βάν  τίνων  οί  πολιται,  όμόΰε  δη  έχωρουν  άπονενοημέ^ 
νως  τοις  άναβεβηκόβιν.  οί  δε  ωθούμενοι  ύπ'  αυτών 
τη  τόλμη  τε  καΐ  μάχη  είς  έλ.αττον  βυνειλοϋντο.  έν 
δε  τούτω  τω  καιρώ  οί  μεν  ^Αρκάδες  καΙ  οί  Αργεΐοι 
περί  την  πόλιν  έκυκλοϋντο ,  και  κατά  κεφαλήν  το  τεί- 
χος της  άκροπόλεο^ς  διωρυττον  •  των  δ  ένδο&εν  οί  μεν 
τους  επί  τοϋ  τείχους,  οί  όε  καΐ  έξω&εν  έτι  έπαναβαί- 
νοντας,  έπΙ  ταίς  κλίμαζιν  οντάς,  έπαιον,  οί  δε  προς 
τσύς  άναβεβηκότας  αυτών  έπΙ  τους  πύργους  εμά- 
χοντο,  και  πϋρ  εύρόντες  εν  ταΐς  ύκηναίς  ύφήπτον  αυ- 
τούς, προβφοροϋντες  τών  δραγμάτων  α  έτυχεν  εξ  αύ- 
τ'/ί  '^ή9  ακροπόλεως  τε&εριϋμε'να.  ενταϋϋ-α  δη  οί  μεν 
από  τών  πύργων  την  φλόγα  φοβούμενοι  εξήλλοντο, 
οί  δε  επΙ  τών  τειχών  υπό  τών  ανδρών  παιόμενοι  εξέ- 

^πιπτον.  επεΙ  δ'  άπαξ  ηρξαντο  υπείκειν,  ταχύ  δη  πά- 
αα  η  ακρόπολις  έρημος  τών  πολεμίων  έγεγένητο.  εύ- 
&ύς  δε  καΐ  οί  ίππεις  έξηλαυνον  •  οί  δε  πολέμιοι  ίδόντες 
αυτούς  άπεχωρουν,  καταλιπόντες  τάς  τε  κλίμακας  και 
τους  νεκρούς,  ενίους  δε  και  ζώντας  άποκεχωλευμέ- 


1 1  Β.    VII.    Ο  Α  Ρ.  II.  249 

νονζ.  άτίεϋ-ανον  δβ  των  πολεμίων  οϊ  τε  ένδον  μαχό- 
μενοι και  ο[  εξκλλόμενοί  ονκ  ελάττονς  των  όγδοη- 
κοντά,  ^ν&α  όη  Ο-εάϋαΰ&αο  ηαοην  επΙ  ττ]  Σωτηρία 
τονζ  μεν  άνδρας  δεξιονμενονς  αλλήλους,  τάς  δε  γη- 
ναΐκας  πιεΐν  τε  φερονΰας  καΐ  αμα  χαρά  δακρνονοας  • 
τΐάντας  δε  τοίις  παρόντας  τότε  γε  τω  οντι  κλαυβίγελως 
είχεν. 

Ένε'βαλον  δε  καΐ  τω  νΰτερω  ετει  εις  τον  Φλιούντα  10 
ηΐιτε  Άργεΐοι  και  οί  '^ρκάδες  άπαντες,  αίτιον  δ'  ήν'^^ 
τον  επικεΐβϋ-αι  αυτούς  άεΐ  τοις  Φλιαΰίοις  οτι  αμα  μεν 
ο^ργίζοντο  αντοις,  αμα  δε  εν  μεύω  είχον,  και  έν  ελπί- 
δι  ήΰαν  άεΙ  δια  την  άπορίαν  των  επιτηδείων  παραΰτή- 
ΰεοΟ-αι  αυτούς,  οι  ό'  ιππείς  και  οί  επίλεκτοι  των  Φλια- 
βίων  καΐ  εν  ταύττ]  τη  έμβολη  επί  τ^  διαβάΰει  τού  πο- 
ταμού επιτίθενται  βνν  τοις  παρούβι  των  Αθηναίων 
ίππεύΰι•  καϊ  κρατηΰαντες  εποίηΟαν  τους  πολεμίους  το 
λοιπόν  της  ημέρας  επί  τάς  άκρωρείας  νποχωρεΐν,  ωύ~ 
περ  από  φιλίον  καρπού  τού  εν  τω  πεδίω  φνλαττομέ- 
νονς  μη  καταπατήοειαν. 

Αύθις  δε  ποτέ  έβτράτενβεν  εις  τον  Φλιούντα  ό  11 
εν  τω  Σικνώνι  άρχων  Θηβαίος^  άγων  ονς  τε  αντός 
είχε  φρουρούς  και  Σικυωνίους  καΙΠελληνέας•  ηδη  γαρ 
τότε  ήκολούθουν  τοις  Θηβαίοις•  καΙΕνφρων  δε  τους 
αυτού  έχων  μιαθοφόρους  περί  όιοχι,λίους  ΰυνεατρα- 
τεύετο.    οί  μεν  ούν  άλλοι  αυτών  δια  τού  Τρικαράνου 
κατέβαινον  επΙ  τό'Ήραιον,  ως  το  πεδίον  φθερονντες 
κατά  δε  τάς  εις  Κόρινθον  φερονβας   πύλας  επί  τού 
άκρου  κατέλιπε  Σικνωνίουςτε  και  Πελληνέας,  όπως 
μη  ταύτη  περιελθόντες  οί  Φλιάοιοι  κατά  κεφαλήν  αυ- 
τών γένοιντο  ύπερ  τού'Ηραίου.    ώς  δ'  εγνωοαν  οί  εκ  12 
της  πόλεως  τους  πολεμίονς  έπι  το  πεδίον  ώρμημένονς, 
άντεξελθόντες  οϊτε  ίππεΐς  καϊ  οί  επίλεκτοι  των  Φλια- 


250  1 1  Β.   VII.    Ο  Α  Ρ.  Π. 

ϋιων  εμάχοντο  καΐ  ονκ  άνίεβαν  είζτο  ηεδίον  αντονξ. 
ϋίά  το  μ\ν  τΐλεΐατον  της  ημέρας  ένταν&α  άκροβολιζο- 
μενυι  δίήγον,  οι  μεν  περί  τον  Ενφρονα  έπιδιώχοντες 
μέχρι  τον  [τΐτίαοίμον,  οι  δε  ενόοϋ-εν  μέχρι  τον  Ήραίον. 

13επ£ΐ•  0£  καιρός  έδόκει  ίέναι,  άπτίΰαν  οι  πολέμιοι  κύ- 
κλω τον  Τρικαράνον  •  ώοτε  γαρ  την  βνντομον  αρος 
τηνς  Πελληνέας  άφικέ6%•αι  η  προ  τον  τείχονς  φκρανξ 
είργε.  μικρόν  δ'  αντονς  προς  το  ορ&ιον  προπέμίΙ•αν~ 
τες  οι  Φλιάοιοι  άποτρεπόμενοι  ΐεντο  την  παρά  το  τεΐ- 

ϋχος  έπΙ  τονς  Πελ.ληνέας  καΐ  τονς  μετ  αντών.  καΐ  οΐ 
περί  τον  Θηβαΐον  δε  αίδ&όμενοι  την  ΰπονδήν  των 
Φλιαϋίων  ημιλλώντο  όπως  φΟ^άβειαν  τοΐς  Πελληνεϋβι 
βοη&ηΟαντες.  άφικόμενοι  δε  πρότεροι  οί  ιππείς  έμ- 
βάλλονΰι  τοις  ΠελληνενΟι.  δεζ,αμένων  δε  το  πρώτον^ 
επαναχωρηΰαντες  πάλιν  ονν  τοΐς  παραγεγενημένοις 
των  πεζών  ένέβαλον  και  εκ  χειρός  εμάχοντο.  καϊ  εκ 
τούτον  δη  έγκλίνονϋιν  οι  πολέμιοι,  καϊ  άπο&νήβκονΟί 
των  τε  Σικνωνίων   τίνες  καϊ  των  Πελληνέων  μά?.α 

15  ίίολλοί  καϊ  άνδρες  άγα&οί.  τούτων  δε  γενομένων  οι 
μεν  Φλιάβιοι  τρόπαιον  ΐοταντο  λαμπρό  ν  παιανίζον- 
τες  ,  ώβπερ  εικός  •  οι  δε  περί  τον  Θηβαιον  και  τον 
Ενφρονα  περιεωρων  ταντα,  ωβπερ  έπΙ  %έαν  πάρα- 
δεδραμηκότες.  τούτων  δε  πραχ&έντων,  οι  μεν  έπΙ 
Σικνώνος  άπΐ^λϋ^ον,  οί  ό'  εις  το  άοτν  άπεχώρηοαν. 

16  Καλόν  δε  και  τούτο  διεπράξαντο  οι  Φλιάοιοι '  τον 
γαρ  Πελληνέα  Πρό^ενον  ζώντα  λαβόντες,  καίπερ  πάν- 
των οπανιζόμενοι,  άφήκαν  'άνεν  λύτρων,  γενναίονς 
μεν  δη  καϊ  αλκίμονς  πώς  ονκ  αν  τις  φαίη  είναι  τονς 
τοιαύτα  διαπραττομένονς; 

17  ίΐς  γ  ε  μην  καΧ  δια  καρτερίας  την  πίΰτιν  τοΐς  φί- 
λοις  διέβωζον  περιφανές"  οϊ έπεί  εϋργοντοτών  εκ  της 
γης  καρπών^  ^ζων  τα  μεν  έκ  της  πολέμιας  λαμβάνον- 


1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  II.  ^1 

τες,  τα  δβ  εκ  ΚορίνΟ-ον  ώνονμενοί^  δια  πο/Λών  κίνδυ- 
νων επΙ  την  άγοράν  ίόντες^  χαλεπών  μεν  τιμήν  πορί- 
ζοντεξ,  χαλεπώς  δε  τους  πορίζονταξ  δίκπραττόμενοι, 
γλίΟχροξ  δ'  εγγνητάς  κα0•ΐ6τάντες  των  άξόντων  υπο- 
ζυγίων, ηδη  δε  παντάπαΰιν  άποροϋντες  Χάρητα  διε- 1^ 
πρά^αντο  βφίβι  παραπεμψαι  την  τίαραπομηήν.  επεί 
ό'  εν  Φλίοϋντι  εγβνοντο,  εδεήϋ^ηΰαν  αυτού  και  τυύς 
αχρείους  βυνεκπέμ-ψαι  εΐζ  την  Πελλήνην.  κάκείνους 
αεν  έκεΐκατέλιπον,  άγοράααντες  δε  και  έπιΟκευαΰάμε- 
νοι  οπόοα  έδύναντο  υποζύγια  νυκτός  απηΰαν,  ουκ 
άγνοούντες  οτι  ένεδρεύΰοιντο  υπό  των  πολι^μίων,  αλ- 
λά νομίζοντες  χαλεπώτερον  είναι  του  μάχεο&αι  το  μη 
έχειί'  τάπιτήδεια.  και  προηβαν  μεν  οι  Φλιάΰιοι  μετά]_^ 
Χάρητος"  έηεΐ  δε  ένέτυχοντοΐς  πολεμίοις,  εύ&ύς  έργου 
τε  είχοντο  και  παρακελευβάμενοι  άλλήλοις  ένέκειντο^ 
καΐ  άμα  Χάρητα  έπιβοηΟ-εΐν  εβόων.  νίκης  Οε  γενομένης 
και  έκβλη&έντων  εκ  της  οδού  των  πολεμίων^  οϋτω  δη 
<οί'καΟε  και  εαυτούς  καΐ  α  ηγον  άπέβωβαν.  ώς  δε  την 
νύκτα  ήγρύπνηίΐαν^  έκά^ευδον  μέχρι  πόρρω  της  ημέ- 
ρας, έπει  δε  άνέοτη  ό  Χάρης,  πρυΟελϋ-όντες  οι  τ  ε  ι  π-  20 
πεις  και  οι  χρηΟιμωτατοι  των  οπλιτών  έλεγον ,  'β  Χά- 
ρης, ε^εβτί  6οι  τήμερον  κάλλιΰτον έργον διαπράξαβϋ-αι. 
χωρίον  γαρ  έπι  τοις  οροις  ήμΐν  οι  Σικυώνιοι  τειχίζου- 
ύιν,  οί'κο^ο/ιιονί  μεν  πολλούς  έχοντες,  οπλίτας  δε  ον 
πάνυ  πολλούς,  ηγηΰόμεϋ-α  μεν  ούν  ημείς  οι  ιππείς 
κα\  των  οπλιτών  οι  έρρωμενέβτατοι  •  ου  δε  το  ζενικον 
έχων  εάν  ακόλουθης ,  ι'αως  μεν  διαπεπραγμένα  6θί  χα-  7 
ταλήψει ,  ίβως  δε  επιφανείς  ΰύ  τροπήν,  ωοπερ  εν  Πελ- 
λήνη,  ποιήΰεις.  ει  δέ  τι  δυαχερές  οοίέΰτιν  ων  λέγο- 
μεν,  άνακοίνωβαι  τοις  &εοΐς  λυόμενος"  ο^'^^ίΌ-α  ^'άρ 
έτι  οε  μάλλον  ημών  τους  0-εούς  ταύτα  πράττειν  κέλευ- 
σαν,   τούτο  δε  χρή,  ώ  Χάρης,  ευ  είδέναι,  οτι  εάν 


252  1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  II.  III. 

ταϋτα  πράξης,  τοΓς  μεν  πολεμίοις  ετίίτετει,χίκώς  εαεί^ 
φιλι'αν  δί  τίόλιν  διαύεαωκοάς,  ενκλεέΰτατος  δε  εν  τη 
πατρίδί  εαει,  ονομαΟτότατος  δε  και  εν  τοις  ΰνμμάχοις 

21  χαΐ  ηολεμίοις.  6  μεν  δη  Χάρης  πειοϋ-είς  ε&νετο.  των 
δε  Φλίαοίων  εν^^νς  οι  μεν  ιππείς  τονς  θώρακας  ενεδν- 
οντο  καΐ  τονς  ίππους  έχαλίνονν,  οι  δε  όπλΐται  οθα  εί% 
πεζόν  παρεΰκενάξοντο.  επεί  δε  άναλαβόντες  τά  υπλα 
επορενοντο  εν&α  έ&νετο,  άπηντα  αντοΓς  ύ  Χάρης  καΐ 
ό  μάνας,  καΐ  ελεγον  οτι  καλά  τά  ιερά.  αλλά  περιμέ- 
νετε, εφαβαν  ήδη  γαρ  καΐ  ημείς  ε%ιμεν.  ώςδετάχί- 
ΰτα  εκηρνχ'θ-η ,  %^εία  τινί  προθυμία  καΐ  οι  μιύ^οφόροι 

*22  ταχύ  εξέδραμον.  έπεΙ  δε  Χάρης  ήρξατο  πορενεα9αι, 
προιηβαν  αντώ  οι  των  Φλιαΰίων  ιππείς  καΐ  πεζοί '  κα\ 
το  μεν  πρώτον  ταχέως  ήγονντο,  έπειτα  δε  έτρόχαζον 
τέλος  δε  οι  μίν  ιππείς  κατά  κράτος  ηλαννον,  οΓίίί  πεζοϊ 
κατά  κράτος  ^0•εον  ως  δυνατόν  εντάξει,  οϊς  και  ο  Χάρης 
ΰπουδη  έπηκολον&ει.  ην  μεν  ονν  της  ώρας  μικρόν  προ 
δνντος  ηλίου  •  κατελάμβανον  δε  τυνς  εν  τω  τείχει  πο- 
λεμίους τονς  μεν  λουμένονς,  τονς  δ'  όψοποιονμένους, 

23  τους  δε  φνρωντας,  τους  δε  ΰτιβάδας  ποιονμένονς.  ως 
«5'  ίίδον  την  βφοδρότητα  ττϊς  εφόδου,  εύΟ-νς  έκπλα- 
γέντες  έφυγον,  καταλιπόντες  τοις  άγαθ-οΐς  άνδράόί 
πάντα  τάπιτήδεια.  κάκεΐνοι  μεν  ταύτα  δειπνήΰαν- 
τες  και  οΙκοΟ^εν  άλλα  έλ&όντα,  ώς  έπ'  ευτυχία  ΰπεί- 
οαντες  και  παιανίααντες  και  φνλακάς  καταΰτηΰά- 
μενοι,  κατέδαρϋ-ον.  οι  δε  Κορίνθιοι,  άφικομένον  της 
νυκτός  άγγέλον  περί  της  Θυαμίας,  μάλα  φιλικώς  κη~ 
ρνξαντες  τά  ζεύγη  και  τά  υποζύγια  πάντα  και  βίτου 
γεμίΰαντες  εις  τον  Φλιούντα  παρήγαγον  και  ε'ωΰπερ 
έτειχίζετο  το  τείχος,  έκάΰτης  ημέρας  παραπομπαϊ 
έγίγνοντο. 

111.         77£ρι  μεν  δη  Φλιαΰίων,  ώς  καΐ  πιΟτοι  τοις  φίλοΐζ 


1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  Ι!Ι.  253 

ίγενοντο  χαΐ  αλκίμοί  εν  τω  πολεμώ  διετέλ&οαν ,  χαΐ  ως 
πάντων  ΰπανίζοντες  δίέμενον  εντ^  Ονμμαχία,  ειρηται. 
αχεδον  δε  περί  τυντον  τον  χρόνον  Αίνέας  Στνμφάλιος, 
οτρατηγος  των  Άρκάδων  γεγενημενος,  νομίΰας  ουκ 
άνεκτώς  Εχευν  τα  εν  τω  Σικνώνι,  άναβάς  βνν  τω  εαυ- 
τόν Οτρατενματί  εις  την  άκρόπολίν  ΰνγκαλεΐ  των  Σίτ- 
κυωνίων  των  τε  ένδον  όντων  τους  κρατίβτονξ  καΐ  τους 
ανεν  δόγματος  εκπεπτωκότας  μετεπεμψατο,  φοβη&είς  2 
0£  ταντα  6  Ενφρων  καταφεύγει  είζ  τον  λιμένα  των 
Σικνωνίων^  καΐ  μεταπεμψάμενος ΠαΟίμηλον  έκ  Κορίν- 
%^ον^  δια  τούτον  παραδίδωΟι  τον  λιμένα  τοις  Αακεδαι- 
μονίοις  και  εν  ταύτζι  αύ  τ/}  Ονμμαχία  άνεβτρέφετο,  λθ'- 
γων  ώς  Αακεδαιμονίοις  διατελοίη  πιοτοςων  οτε  γαρ 
•ψήφος  εδίδοτο  έντ^  πάλει,  ει  δοκοίη  άφίοταο^αι,  μετ 
ολίγων άποφηφίαααϋ-αιέ'φη  •  εζειτα  δε  τονς  προδόντας  3 
εαντον  βονλόμενος  τιμωρη6αΰϋ-αι  δήμον  καταβτήααι. 
και  νύν,  ^φη•)  φεύγονοιν  νπ^  εμού  πάντες  οι  νμάς  πρυ- 
διόόντες.  ει  μεν  ούν  έδννάΰΟ-ην  εγώ,  ολην  αν  ^χων 
την  πολιν  προς  νμάς  απέατην  ννν  ό'  ον  εγκρατής  εγε- 
νόμην  τον  λιμένα  παραόέδωκα  νμΐν.  γικροώντο  μεν  δη 
πολλοί  αυτόν ταντα'  όπόοοι  δε  έπεί%Όντο  ον  πάνν  κα- 
τάδηλον. 

Άλλα  γαρ  έπείπερ  ήρξάμην,  διατελέϋαι  βούλομαι  4 
τά  περί  Ευφρονος.  Οταΰιαΰάντων  γαρ  έν  τω  Σι- 
κυώνι  των  τε  βελτίύτων  και  τυν  όήμον,  λαβών  ό  Εύ- 
φρων  Ά%ήνη%εν  ^ενικον  πάλιν  κατέρχεται,  καΐτού 
μεν  άβτεως  έκράτει  βνν  τω  δήμΓρ  ■  Θηβαίου  δε  άρμο- 
οτον  την  ακρόπολιν  έχοντος,  έπεί  έγνω  ουκ  αν  δυνά- 
μενος των  Θηβαίων  εχόντων  την  ακρόπολιν  της  πό- 
λεως κρατεΐν ,  ΟνΟκευαβάμενος  χρήματα  ωχετο,  ώς 
τούτοις  πείθων  Θηβαίους  έκβάλλέΐν  μεν  τους  κρατί- 
οτους.  παραδοϋναι  δ^  αύτω  πάλιν  την  πόλιν.    αΙϋ%6-^ 


254  1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  III. 

μενοι  δε  οι  Λρόΰ&εν  φυγάδες  την  όδον  αυτοΰ  καΙ  την 
παραΟκενην,  άντεπορενοντο  είςτάς  Θήβας,  ώς  δ'  εώ~ 
ρων  αντον  οίκείως  τοις  αρχονΰί  ΰννόντα,  φοβη&εντες 
μη  διαπράξαιτο  α  βονλετκί,  παρεκινδυνενΰάν  τίνες 
και  άτίοϋφάττονΰιν  εν  τΡιάκροπόλει  τον Εϋφρονα,τών 
τε  αρχόντων  καΐ  της  βουλής  ΰυγκα&ημένων.  οι  με'ν- 
τοί  άρχοντες  τους  ποιήΰαντας  είαήγαγον  εις  την  βου- 
λήν.  κοΛ  ελεγον  τάδε. 

6  £1  άνδρες  Λολΐται,  ημείς  τοντουΰΐτούς  άποκτείναν- 
τας  Εϋφρονα  διωκομεν  περί  0•ανάτου^  ορώντες  οτι  οι 
μ}ν  ΰωφρονες  ούδεν  δήηου  αδικον  ουδέ  άνόοιον  ποιοΐ- 
ΰίν,  οι  δε  πονηροί  ποιούβι  μεν,  λαν^άνειν  δε  πειρών- 
ται^  οντοι  δε  τοβοντον  πάντας  άν&ρώποΊ^ςύπερβεβλή-. 
καΰί  τόλμη  τε  και  μιαρία  ωΰτε  παρ*  αυτας  τάς  αρ- 
χάς καΐ  παρ  αυτούς  υμάς  τους  κυρίους  ουΟτινας  δεΙ 
άπο&νήΰκειν  καΐ  οϋβτινας  μη  αυτογνωμονήΰαντες 
άπέκτειναν  τον  άνδρα,  ει  ονν  ούτοι  μη  δώβουβί 
την  έβχάτην  δίχην,  τίς  ποτέ  προς  την  πόλιν  θαρ- 
ρών πορεΰοεταΐ',  τι  δε  πείθεται  ή  πόλις,  ει  εξε'- 
οται  τω  βουλομενω  άποκτεΐναι  πριν  δηλώοαι  οτον 
ένεκα  ήκει  εκαοτος-,  ήμεΐς  μεν  δη  τούτους  διώκομει/ 
ώς  άνοΰιωτάτους  και  άδικωτάτους  καΐ  άνομωτάτους 
καΐ  πλεΐότον  δη  υπεριδόντας  της  πόλεως'  υμείς  δε 
άκηκοότες,  οποίας  τίνος  υμιν  δοκονοιν  α^ιοι  είναι, 
δίκης  ^  ταύτην  αυτοΐς  επί&ετε. 

7  Οι  μεν  άρχοντες  τοιαύτα  είπον'  των  δε  άποκτει•• 
νάντων  οί  μ\ν  άλλοι  ήρνούντο  μή  αύτόχειρες  γεγε- 
νή6%•αι'  εις  δ\  ωμολόγει,  καΐ  της  απολογίας  ώδε 
πως  ήρχετο.  Άλλ'  ύπεροράν  μεν,  ω  Θηβαίοι,  ου 
δυνατόν  υμών  ανδρΐ  ος  είδείη  κυρίους  μεν  οντάς  ο,τί 
βουλεβ&ε  αυτω  χρή6θ•αι, '  τίνι  μην  πιβτεύων  άπέκτεινα 
τον  άνδρα;  ευ  ί'βτε  οτι  πρώτον  μεν  τω  νομίζειν  δίκαιον 


1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  III.  255 

ηοίίΐν,  έπειτα  δε  τω  νμάζ  όρ&ώς  γνω6εΰϋ•αι.  ί'^δειν 
γάρ  οτικαΐ  νμεΐς  τονξ  περί  Άρχίαν  και  'Τπάτην,  ους 
ελάβετε  ομοίκ  Ενφρονι  πεποιηκότας,  ον  -ψήφον  άνε- 
μείνατε,  άλλα  οπότε  πρώτον  έδννάβ^ητε  ετψωρηβα- 
ΰ&ε^  νομίζοντεζ  των  τε  περιφανώς  άνοαίων  καΐ  των 
φανερώς  προδοτών  καΐ  τνραννεΐν  έπυχειρονντων  νπο 
πάντων  άν&ροόπων ϋ-άνατον  κατεγνώα&αί.  ονκονν καΐ  ^ 
Ενφρων  πάΰί  τοντοι^  ένοχος  ήν.  παραλαβών  μεν  γάρ 
τά  ιερά  μεΰτά  καΐ  αργυρών  καΐ  χρνβών  άναϋ•ημάτων 
κενά  πάντων  τούτων  απέδειξε,  προδότης  γε  μην  τίς 
αν  περιφανέΰτερος  Ενφρονος  εί'η^  6ς  φίλτατος  μεν 
ών  Αακεδαιμονίοις  υμάς  άντ  εκείνων  εϊλετο  •  πιβτά  δε 
δονς  και  λαβών  παρ  υμών  πάλιν  προνδωκεν  νμάς  καΐ 
παρεδωκε  τοις  έναντίοις  τον  λιμένα  \  και  μην  πώς  ουκ 
άπροφαοίΰτως  τύραννος  ήν^  ος  δονλονς  μεν  ον  μόνον 
ελενϋ-έρονς  άλλα  καΐ  πολίτας  εποίει,  άπεκτίννν  δ\  καΐ 
έφνγάδενε  καΐ  χρήματα  άφτιρεΐτο  ον  τους  άδικονντας. 
άλΧ  ους  αντώ  έδόκει;  ούτοι  δε  ήβαν  οι  βέλτιΰτοι.  αν-  Ο 
ϋ-ις  δε  μετά  τών  έναντιωτάτων  νμΐν  Ά^-ηναίων  κατελ- 
^■ών  εις  την  πόλιν  εναντία  μεν  έΌ-ετο  τά  όπλα  τώ 
παρ  νμών  άρμοοτη'  έπεί  ά'  εκείνον  ονκ  έδννάβ&η  εκ 
της  ακροπόλεως  έκβαλεΐν,  ϋνΰκεναοάμενος  χρήματα 
δενρο  άφίκετο.  καΐ  ει  μεν  όπλα  ήΟ-ροικώς  έφάνη  εφ 
νμάς,  καΐ  χάριν  αν  μοι  είχετε ,  ει  άπέκτεινα  αυτόν  ■  ο^ 
^5  χρήματα  ή?.ϋ'ε  παραβκεναβάμενος,  ως  τούτοις  νμάς 
διαφΟ•ερών  και  πείθων  πάλιν  κύριον  αυτόν  ποιήΟαι 
της  πόλεως,  τούτω  εγώ  την  δίκην  επιζείς  πώς  αν  δι- 
καίως νφ  υμών  άπο&άνοιμι;  καΐ  γαρ  οι  μεν  οπλοις 
βιαύ&έντες  βλάπτονται  μέν,  ον  μέντοι  άδικοί  γε  ανα- 
φαίνονται" οίόε  χρήμαϋι  παρά  το  βέλτιβτον  διαφΟ-αρέν- 
τες  άμα  μεν  βλάπτονται,  αμα  δε  αίοχύντ]  περιπίπτον- 
ϋιν.  ει  μεν  τοΐννν  έμοϊ  μεν  πολέμιος  ήν,  νμΙν  δε  φίλος,  1 0 


256  Μ  Β.  \Έ.  Ο  Α  Ρ.  111.  IV. 

χκγώ  ομολογώ  μη  χα?,ώ£  ανμοί  Βχειν  παρ  νμίν  τούτον 
άποχτεΐναι  •  ό  0£  νμάς  ηροδιδους  τίεμοί  πολεμιώτεροξ 
ήν  η  νμΐν;  άλλα  νή  ^ια,  εϊ'ποί  αν  τις,  εκών ήλϋ-ε.  κάτκ 
ει  μεν  άτιεχόμενον  της  υμετέρας  πόλεως  άπεκτεινε  τις 
αυτόν,  επαίνου  αν  ετύγχανε '  νυν  δε  οτε  πάλιν  ήλΟ^εν 
άλλα  προς  τοις  πρόβΟ-εν  κακά  ποίήβων,  υν  δικαίως 
φηοειτνζ  αυτόν  τε&νάναΐ',  πού  εχων"Ελληθι  βπονδάς 
'>'ίΐ  ,  άποδείξαί.η  προδόταις  η  παλι,ναυτομόλοις  ?;  τχ^ράν- 

\\νοις\  προς  δε  τούτοις  άναμνη6θ•ητε  οτι  καΐ  εψ.ηφί6α- 
ΰ&ε  δηπου  τους  φυγάδας  άγο^γίμους  είναι  εκ  πάντων 
των  ϋυμμάχων.  οβτις  Οε  άνευ  κοινού  των  Ονμμά- 
χων  δόγματος  κατέρχεται  φυγάς,  τούτον  εχοί  τις  αν 
ειπείν  όπως  ου  δίκαιον  εΟτιν  άπο^νήοκείν;  εγώ  φημί- 
ώ  άνδρες,  άποκτείναντας  μεν  υμάς  έμε  τετιμωρηκότας 
εοεβ&αι  άνδρΐ  τω  πάντων  ύμΐν  πολεμιωτάτω '  γνόν- 
τας  δ\  δίκαια  πεποιηκέναι  αυτούς  τετιμωρηκότας  φα- 
νεΐοϋ-αι  υπέρ  τε  υμών  αυτών  καΐ  υπέρ  των  ϋυμμάχων 
απάντων. 

12  Οι  μεν  ούν  Θηβαίοι  ταύτα  άκούβαντεξ  ^γνωοαι 

δίκαια  τον  Ενφρονα  πεπον^έναι  •  οΓ  μ  έντοι  πολίται  αυ- 
τού ως  άνδρα  αγαθόν  κομιοάμενοι  ε&αφάν  τε  εν  τ// 
άγορα  καΐ  ως  άρχηγέτην  της  πόλεως  ΰέβονται.  ούτως, 
ως  ^οικεν,  οί  πλεΐοτοι  ορίζονται  τους  εύεργέτας  εαυ- 
τών άνδρας  «;^ο;•9•οϊ)?  είναι. 

IV.         ΚαΙ  τα  μεν  περί  Ενφρονος  ε'ί'ρηται '  εγώ  δε  ενϋ-εν 

Ι^',είς  ταύτα  έξέβην  έπάνειμι.  ετι  γαρ  τειχιξόντων  των 
Φλιαβίων  την  Θυαμίαν  καΐ  τού  Χάρητος  ετι  παρόντος 
Ω,ρωπος  ύττο  των  φευγόντων  κατελήφϋ-η.  ΰτρατευ- 
οαμίνων  δε  πάντων  ^Α&ηναίων  έπ^  αυτόν  καΐ  τον  Χα- 
ρητα  μεταπεμφαμένων  εκ  της  Θναμίας,  6  μεν  λιμην 
αύ  6  των  Σικυωνίων  πάλιν  ύπ'  αυτών  τε  των  πολιτών 
καΐ  των  '^ρκάδων  άλίϋκεται  •  τοις  δ*  '^^ηναίοις  ουδείς 


II  Β    VII.  Ο  Α  Ρ.  IV.  257 

των  θνμμάχων  έβοή&ηΰεΐ'^  άλλ'  άνεχώρηοαν  Θηβαίοις 
παρακαταϋ-εμενοί  τόν'ίίρωπον  μέχρν  δίκης. 

Καταμα&ών  δε  6  Ανκομηδ}]ς  μεμφομένους  τονς'•]ί 
Ά^Ύΐναίονς  τοις  βνμμάχοις,  οτι  αντοί  μεν  πολλά  πρά- 
γματα είχον  βί  εκείνους,  άντεβοή&ηβε  δ'  αντοίς  ου- 
δείς, πεί%•εί  τους  μυρίους  πράττειν  περί  αυμμαχίας 
προς  αυτούς,  το  μεν  ούν  πρα^ον  έδυοχέραινόν  τίνες 
των  Ά&•ηναίων  το  Αακεδαιμονίοις  οντάς  φίλους  γενέ- 
Ο&αι  τοις  εναντίοις  αύταΐν  βναμάγονς '  επειδή  δ^  λογι- 
ζόμενοι ηϋρίβκον  ούδεν  μείον  Αακεδαιμονίοίς  η  6φί- 
6ιν  άγα%•6ν  το  ^Αρκάδας  μη  προΰδενύ&αί  Θηβαίοιν,  ού- 
τω δη  προβεδεχοντο  την  των  Άρκάδων  αυμμαχίαν.  και  3 
Αυχομηδης  ταύτα  πράττων,  άπιών  Ά%•ηνηΟ•εν  δαι- 
μονιώτατα  άπο&νηβκει.  όντων  γάρ  πάμπολλων  πλοί- 
ων, εκλεί,άμενος  τούτων  ο  εβούλετο  ,  καΐ  ΰυν&εμενος 
τοίνυν  άποβιβάβαι  οποί  αυτός  κελεύοι,  εΐλετο  ένταΰ%^α 
έκβήναι  ενΟ-α  οι  φυγάδες  έτύγχανον  οντες.  κάκεΐνος 
μεν  ούτως  άπο&νηΰκει,  η  μέντοι  βυμμαχία  όντως 
επεραίνετο. 

Είπόντος  δ\  ^ημοτίωνος  εν  τω  δήμω  των  Ά^η-  4 

ναίων  ως  η  μεν  προς  τους  Αρκάδας  φιλία  καλώς  αύτω 

δοκοίη  πράττεύ&αι,  τοις  μέντοι  ϋτρατηγοΐς  προβτάΐ^αι 

εφη  χρήναι  όπως  καΐ  Κόριν^-ος   βώς  η  τω  δήμω  των 

Αθηναίων  άκούοαντες  δε  ταύτα  οι  Κορίνθιοι ,  ταχύ 

πέμψαντες  ικανούς  φρουρούς  εαυτών  πάντοΰε  οπού 

Ιι4^ηναϊοι  εφρούρουν  είπον  αύτοΐς  άπιέναι,  ως  ονδϊν 

ετι  δεόμενοι  φρουρών,    οΐ  ά'  επεί&οντο.    ως  δε  6νν- 

ηλ&ον  οι  εκ  των  φρουρίων  Αθηναίοι  εις  την  πόλιν^ 

έκήρνξαν    οί  Κορίν&ιοι,   εϋ  τις  άδικοΐτο  Αθηναίων, 

άπογράφεΰ&αι,    ώς  ληψομένους  τα  δίκαια,   ούτω  δε^ 

τούτων   εχόντων  Χάρης   άφικνείται   μετά   ναυτικού 

προς  Κεγχρείας.    επύ  δ'  εγνω  τα  πεπραγμένα,  ελεξεν 
ΧθπορΙι.  Ηϊϊΐ.  Ο.  17 


258  1 1  Β,  VII.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

οτι  άκονΰας  εταβονλενεβΟ-αΰ  τϊ]  ηόλει  βοη&οον  τίαρείτ). 
Οί  δ'  Βτίαινέβαντες  αντον  ουδέν  η  μάλλον  έδέχοντο  τάξ 
νανς  εις  τον  λψένα,  άλλ'  άποΛ}^.είν  έκελενον  καΐ  τονς 
οηλίτας  δε  τα  δίκαια  ηοιηβαΊ'τες  απέπεμψαν,  εκ  μεν 
ονν  της  Κορίνθου  οί  '^ϋ-ηναΐοι  όντως  άπηλλάγηοαν. 

6  τοις  μέντοι  ^Αρκάβι  πέμηείν  ηναγκάζοντο  τους  ιππέας 
επικούρους  διά  την  Ονμμαχίαν,  εί'  τις  βτρατενοιτο  επί 
την  Άρκαδίαν  της  δε  Λακωνικής  ουκ  έπέβαινον  έπΙ 
πολεμώ. 

Τοις  δε  Κοριν&ίοι,ς  έν&υμονμένοις  ώς  χαλεπός 
εχοι  αυτούς  βωΟ-ήναι.^  κρατουμένους  μεν  καΐ  πρ06ϋ•εν 
κατά  γην ,  προύγεγενημένων  δε  αντοΐς  Ά•9•ηναίων  άνε~ 
πιτηδείων ,  εδο^εν  ά&ροίζειν  και  πεζούς  καΐ  ιππέας  μι- 
ΰ&οφόρους.  ηγούμενοι  δε  τούτων,  αμα  μεν  την  πόλιν 
έφύλαττον ,  αμα  δε  πολλά  τους  πληοίον  πολεμίους  κα- 
κώς ^ποΛυν  εις  μέντοι  Θήβας  έπεμψαν  έπερηϋομέ- 

7  νους  ει  τνχοιεν  άν  έλϋ•όντες  ειρήνης,  έπεί  δε  οί  Θη^ 
βαΐοι  ίέναι  έκέλευον ,  ώς  έΰομένης,  έδεή^ηβαν  οι  Κο- 
ρίν&ίοι  έάΰαι  σφάς  έλ&ειν  και  έπΙ  τους  ϋνμμάχονς,  ώς 
μετά  μεν  των  βουλομένων  ποιηοόμενοί  την  είρήνην, 
τους  δε  πόλεμον  αίρουμένονς  έάύοντες  πολεμεΐν.  έφέν- 
των  δ\  καΐ  ταύτα  πράττειν  των  Θηβαίων ,  έλ%•όντες  εις 

8  Λακεδαίμονα  οί  Κορίνθιοι  εΐπον,  Ήμεΐς,  ω  ά^'δρες  Λα- 
κεδαιμόνιοι, προς  υμάς  πάρεβμεν  υμέτεροι  φίλοι,  καΐ 
άξιοϋμεν ,  εΐ  μέν  τίνα  οράτε  ΰωτηρίαν  ήμΐν ,  εάν  δια- 
καρτερώμεν  πολεμοϋντες,  διδάξαι  και  ημάς  •  ει  δε  άπό- 
ρως  γιγνώβκετε  έχοντα  τά  ημέτερα,  ει  μ^ν  κκΐ  ύμΐν  βνμ- 
φέρει,  ποιήβαοΟ-αι  με&'  ημών  την  είρήνην'  ώς  ούδ\ 
μεϋ•  ενών  αν  ήδιον  η  μεθ-'  υμών  6ωΟ•είημεν'  ει 
μέντοι  νμεΐς  λογίζε6%•ε  συμφέρειν  νμιν  πολεμεΐν,  δεό- 
με^α  υμών  έάΰαι  ημάς  είρήνην  ποιήσαβ&αι.  βω&έν- 
τες  μεν  γαρ  ί'ΰως  αν  αύ&ις  ^τυ  ποτέ  έν  καιρώ  νμΐν  γε- 


1 1  Β.  νίΓ.    Ο  Α  Ρ.  IV.  259 

νοίμε^α  •  έάν  δε  νϋν  άπολώμε^α ,  δήλον  οτι  ουδέποτε 
χρήΰίμοί  ετι  εΰόμεΟ^α.  άκονΰαντες  δε  ταύτα  οίΑακε-^ 
δαιμόνυοί  τοις  τε  Κοριν&ίοίς  αννεβονλενον  την  είρη- 
νην  ποίηβαύ^αι,  καΐ  των  άλλων  ύυμμάχων  επέτρεπαν 
τοΐζ  μη  βονλομένοίς  ΰύν  εαυτοίς  ηολεμεΐν  άναηαΰ- 
εΰ^αι•  αντοί  δ'  εφαΰαν  πολημοϋντες  τιρά^ειν  ο^τυαν 
τω  %•εώ  φίλον  τι  ■  νφήοεύ^αι  δε  ουδέποτε,  ην  παρά  των 
πατέρων  παρέλαβον  ΜεϋΟηνην ,  ταύτης  βτερηΟ-ηναι. 
οί  ονν  Κορίν&ίοι  άκονΰαντες  ταντα  έπορενοντο  εις  10 
τάς  Θήβας  έπΙ  την  είρηνην.  οί  μέντοί  Θηβαίοι,  ή^ιονν 
αυτούς  καΐ  ϋυμμαχίαν  ομνύναν  οί  δε  άπεκρίναντο  οτι 
η  μεν  ουμμαχία  ουκ  ειρήνη  άλλα  πολέμου  μεταλλαγή 
εϊη•  ει  δε  βούλοιντο,  παρεΐναι  εφαΰαν  την  δικαίαν 
είρηνην  ποίηαόμενοι.  άγαβ&έντες  δε  αυτον?  οί  Θη- 
βαίοι,, οτι  καίπερ  εν  κινδύνω  οντες  ουκ  η&ελον  τοις 
εύεργέταις  εις  πόλεμον  κα%•ί6τα6%'αι ,  ΰυνεχώρηΰαν 
αύτοις  καΐ  Φλιαΰίοις  καΐ  τοις  ελ&ούΰι  μετ  αυτών  εις 
Θήβας  την  είρηνην  εφ  ωτε  έχειν  την  εαυτών  έκάΰτους. 
καΐ  έπΙ  τούτοις  ώμό&ηϋαν  οί  όρκοι,  οί  μεν  δη  Φλιά- 11 
6101,  έπεί  όντως  ή  βύμβαβις  έγένετο,  ενΟ•ύς  άπήλϋ-ον 
εκ  της  Θυαμίας  ■  οί  δε  '^ργεΐοι  ομόβαντες  έπΙ  τοις  αύ- 
τοϊς  τούτοις  είρηνην  ποιηΰεο&αι,  έπεΙ  ουκ  εδύναντο 
καταπράξαι  ωΰτε  τους  τών  Φλιαβίων  φυγάδας  μένειν 
έν  τω  Τρικαράνω  ως  εν  τη  εαυτών  πάλει  έχοντας,  πα- 
ραλαβόντες  έφρούρονν ,  φάύκοντες  ΰφετέραν  την  γγ^ν 
ταύτην  είναι,  ηνόλίγω  πρότερον  ώς  πολεμίαν  ούΰαν 
έδτιουν.  χαΐ  δίκας  τών  Φλιαβίων  προκαλουμένων  ουκ 
έδίδοοαν. 

Σχεδόν  δε  περί  τούτον  τον  χρόνον  τετελεντηκότος  12 
ηδη  τον  πρ06&εν  ^ιονυβίου  ο  νιος  αυτού  πέμπει  βοή- 
&ειαν  τοΙς  Αακεδαιμονίοις  δώδεκα  τριήρεις  καΐ  άρχον- 
τα αυτών  Τιμοκράτη,     οντος  ί'  ούν  άφικόμενος  ϋυν- 

17* 


260  1 1  Β.   VII.    Ο  Α  Ρ.  IV. 

εξαιρεί  αντοΐς  Σελλαβίαν    και  τοντο   τιράξας  άτζε- 
πλενβεν  οίχαδε. 
|•^^;  Μετά  δϊ  τούτο  ου  πολλφ  νΰτερον  καταλαμβάνον- 

ΰιν  οι  Ήλεΐουίαβίώνα,  το  μεν  ηαλαιον  εαυτών  οντά,  έν 

13  (Ϊ£  τω  ηαρόντι  βυντελοϋντα  εις  το  ^Αρκαδικόν.  οιμέντοι 
Άρκάδες  ου  παρωλιγωρηΰαν,  άλλ'  εύ&ύς  παραγγείλαν- 
τε£  έβοη&ουν.  άντεβοήΟ-ηβαν  δε  καΐ  των  Ηλείων  οΐ 
τριακόοιοι,  καΐ  ετι  τετρακόΰιοι.  άνχεβτρατοηεδ ευμενών 
δ\  την  ημεραν  έν  έηηιεδεΰτέρφ  χωρίω  των  Ηλείων  της 
νυκτός  οΐ  Άρκάδες  άναβαίνουΰιν  έπΙ  την  τοϋ  ύπερ  των 
Ηλείων  ορούς  κορυφην  •  αμα  δε  ττ]  ημέρα  κατέβαινον 
έπΙ  τους  Ηλείους,  οι  δε  ίδόντες  αμα  μεν  «ξ  υπερδε%ίου 
ηροβιόντας  ^  αμα  δε  ηολλαηλαβίους  ^  εκ  πολλού  μεν 
άπελ&εΐν  γιβχύν&ηβαν ,  ομόοε  δ'  ήλϋ^ον  και  εις  χείρας 
δεξάμενοι  έφυγον  •  και  πολλούς  μεν  άνδρας ,  πολλά  δε 
όπλα  άπώλεααν,  κατά  δνοχωρίας  αποχωρούντες. 

14  Οι  δε  ^Αρκάδες  διαπραξάμενοι  ταύτα  έπορεύοντο 
έπΙ  τάς  των  Άκρωρείων  πόλεις,  λαβόντες  δε  ταύτας 
πλην  Θραύατου  άφικνούνται  είς'Ολυμπίαν ,  και  περι^- 
ΰταυρώβαντες  το  Κρόνιον  ένταύΰ-α  έφρούρουν  καΐ 
έκρατουν  του  Ολυμπιακού  ορούς '  ελαβον  δε  καΐ 
Μαργανέας  ένδοντων  τινών,  ούτω  δε  προκεχωρη-- 
κότων  οΊ  μίν  Ηλείοι  αύ  παντάπαβιν  η^ύμηοαν,  οι•Λ 
Άρκάδες  έρχονται  επί  την  πόλιν.  και  μέχρι  μεν  της 
αγοράς  ήλΟ•ον '  εκεί  μέντοι  ύποοτάντες  οΐτε  ιππείς  καΐ 
οί  ά?νλοι  αυτών  έκβάλλουοί  τε  αυτούς  κα\  άπέκτεινάν 

15  τινας  καΐ  τρόπαιον  έοτήβαντο.  ην  μεν  ούν  και  πρότε- 
ρον  διαφορά  έν  τγι'Ήλιδι.  οι  μεν  γάρ  περί  Χάροπόν  τε 
και  Θραβωνίδαν  και  Αργεΐον  είς  δημοκρατίαν  ηγον 
την  πόλιν,  οΐ  δε  περί  Στάλκαν  τε  καΐ  Ιππίαν  καϊΣτρα- 
τόλαν  εις  ολιγαρχίαν.  έπει  δ*  οί  ^Αρκάδες  μεγάλην  δν- 
ναμιν  έχοντες  ούμμκχοι  έδόκυυν  είναι  τοΓ?  δημοκρα- 


11  Β.  VII.  Ο  Α  Ρ.  IV.  261 

Χ£ΐ69•αί  βονλομένοις ,  εκ  τούτου  δη  ϋ-ραβντεροι,  οί  ΐίερϊ 
τον  ΧάροΛον  ήβαν,  καΐ  ΰνν&έμενοί  τοις  Άρκάβιν  έτα- 
βοη&εΐν  καταλαμβάνονύίτήν  άκρόπολίν.  ον  δ'  ίππεΖςΙδ 
και  0^  τριακόοίοι  ονκ  εμελληβαν ,  άλλ'  ενϋ•νς  εχώρονν 
ανω,  καΐ  εκχρονουβον  αντονς•  ωΰτ  έ'φνγον  θνν  τα 
^Αργείω  και  Χαρόπφ  τοΐν  τζολοτών  περί  τετρακοβίονς. 
ον  ηολν  δ'  νβτερον  οντοι  παραλαβόντεξ  των  Άρκάδων 
τινάς  καταλαμβάνονβι  Πνλον.  και  πολλοί  μέντοι,  προς 
αύτονς  έκ  της  πόλεως  άπηΰαν  του  δήμου ,  ατε  χωρίον 
τε  καλόν  και  μεγάλην  ρώμην  την  των  ^Αρκάδων  βύμ- 
μαχον  έχοντας,  ένεβαλον  δ^  και  ύβτερον  εις  την  χώραν 
την  την  Ηλείων  91  ^Αρκάδες^  υπό  των  φευγόντων 
άναπειΰ-όμενοι,  ώςη  πόλίς  προΰχωρηβοιτο.  αλλά  τότε  Π 
μεν  οι  ΆχαίοΙ  φίλοι  γεγενημίνοί  τοις  Ηλείους  την  πά- 
λιν αυτών  δοεφύλαξαν  •  ωοτε  οί  Άρκάδες  ουδέν  άλλο 
πρά^αντες  η  δηώΰαντες  αυτών  την  χώραν  άπήλ&ον. 
εύϋ•ύς  με'ντοι  έκ  της  Ηλείας  έξίόντες ,  αίβϋ-όμενοι  τους 
Πελληνέας  έν'Ήλιδι  βτηας,  νυκτός  μακροτάτην  οδόν 
έλ&όντες  καταλαμβάνουν ιν  αύτών"Ολουρον  •  ηδη  γαρ 
πάλιν  προΰεκεχωρήκεοαν  οΙΠελληνεις  εις  την  τών  Αα- 
κεδαιμονίων  ουμμαχίαν.  επεί  δ'  ηύ&οντο  τά  περΓΟλού- 18 
ρου,  περιελΟ-όντες  αυ  και  ο-υτοι  οπτ]  έδύναντο  εις  η}ν 
αυτών  πόλιν  Πελληνην  είΰηλ&ον.  καΐ  έκ  τούτου  δη 
έπολέμουν  τοΙς  έν  Όλουρω  Άρκάβι  τε  και  τω  εαυτών 
παντί  δήμω  μάλα  ολίγοι  οντες  •  όμως  δε  ου  πρόαΘ•εν 
έπαϋβαντο  πρΙν  έϊ^επολιόρκηύαν  τόν'Ολουρον. 

Οί  δ'  αύ  Άρκάδες  πάλιν  ποιούνται  αλλην  ΰτρα-19 
χείαν  εις  την  Ήλιν.    μεταξύ  δε  Κυλλήνης  και  της  πό-  364 
λεως  βτρατοπεδευομένοις  αύτοΐς  έπιτίΟ'ενται  οί  Ήλβΐοι, 
ύποϋτάντες  δε  οί  Άρκάδες  ένίκηΰαν  αυτούς,    και  Ι4ν- 
δρόμαχος  μεν  6  Ηλείος  ίππαρχος,  οβπερ  αίτιος  έδόκει  εί- 
ναι την  μάχην  ύυνάψαι,  αυτός  αυτόν  διέφΟ-ειρεν  οί  δ* 


262  1 1  β.  VII.  Ο  Α  Ρ.  ΙΥ. 

αλλοί  εις  την  πάλιν  άπεχώρηοαν.  άπεΟ'ανΒ  δε  εν  ταντ'^) 
ττι  μάχΐ]  τΐαραγενόμενος  και  Σωκλείδας  6  Σπαρτιάνης ' 
■ηδη  γάρ  τότε  οί  Λακεδαιμόνιοι  βνμμαχοι  τοις  Ήλείοΐξ 

^Οήΰαν.  πιεζόμενοι  δε  οί  Ηλείοι  εν  τη  εαυτών ,  η^ίονν 
καΐ  τους  Λακεδαιμονίους  πέμποντες  πρέοβεις  έπιΰτρα- 
τεύειν  τοις  'Λρκάβι,  νομίζοντες  όντως  αν  μάλιβτα  άπο- 
λαβείν  τους  'Λρκάδας,  ει  άμφοτέρω%•εν  πολεμοΐντο. 
και  εκ  τούτου  δη  Αρχίδαμος  ϋτρατεύεται  μετά  των  πο- 
λιτών^ καΐ  καταλαμβάνει  Κρώμνον.  καταλιπών  δ'  έν 
αύτω  φρουράν  των  δώδεκα  λόχων  τρεις,  οϋτως  έπ'  οί- 

2ίκου  άνεχώρηΰεν.  οί  μέντοι  Άρκάδες,  ώβπερ  ^τυχον 
εκ  της  είς'Ηλιν  ύτρατείας  βυνειλεγμένοι,  βοη&ήβαντες 
περιεβταύρωΰαν  τον  Κρώμνον  διπλώ  ΰτανρώματι^  και 
έν  άΰφαλεΐ  όντες  «Λολιορκονζ^  τους  έν  τωΚρώμνω.  χα- 
λεπώς  δε  η  των  Λακεδαιμονίων  πόλις  φέρουαα  έπι  ττ} 
πολιορκία  τών  πολιτών,  εκπέμπει  ΰτρατιάν  ηγείτο 
δε  καΧ  τότε  'Λρχίδαμος.  έλ^ών  δε  έδηου  καΐ  της  Αρ- 
καδίας όΰα  έδύνατο  καΐ  της  Σκιρίτιδος ,  καΐ  πάντα 
έποίειοπως,  είδύναιτο,  άπαγάγοι  τους  πολιορκούν- 
τας.    οί  δε 'Λρκάδ ες  ουδέν  τι  μάλλον  έκινοϋντο,  άλλα 

22  ταϋτα  πάντα  παρεώρων.  κατιδών  δέτινα  λόφον  6  'Λρ- 
χίδαμος,  δι'  ου  το  εξω  οταύρωμα  περιεβέβληντο  οί 
Άρκάδες,  ένόμκίεν  έλεΐν  άν  τούτον,  καΐ  ει  τούτου 
κρατηύειεν ,  ουκ  άν  δύναβϋ'αι  μένειν  τους  υπό  τούτον 
Λολιορκούντας.  κύκλω  όε  περιάγοντας  αυτού  έπι  τούτο 
το  χωρίον,  ώς  είδον οί  προ^έοντες τού  "Αρχιδάμου  πελ- 
ταΰτοϋ  τους  έπαρίτους  έξω  τον  οταυρώματος,  επιτί- 
θενται αύτοΐς,  καΐ  οι  ιππείς  ύυνεμβάλλειν  έπειρώντο. 
οί  δ'  ουκ  ένέκλιναν,  άλλα  Συντεταγμένοι  ηβυχίαν  εΐ- 
χον.  οί  δ'  αύ  πάλιν  ένέβαλον.  έπείδε  ούδε  τότε  ένέκλι- 
ναν, άλλα  και  έπτιααν ,  ηδη  οϋβης  πολλής  κραυγής^ 
ε/3θίίί>•£ί.  δη  καΐ  αυτός  6  ^ΛρχίδοΜος,  έκτραπόμενος  κα- 


ί>1β.    VII.  ΓΑΡ.  IV.  263 

τά  την  επΙ  Κ^ώμνον  φέρονοαν  άμαξιτόν^  εις  δύο  άγων, 
ώβπερ  έτνγχανεν  έχων.  ώς  δ'  έπληοΐαΰαν  άλληλοΐξ, οΓ23 
μεν  Ονν  τω  ^Αρχιδάμω  κατά  κέρας,  ατε  κα^'  οδόν  πο~ 
ρενόμενοι^  οί  δ'  'Αρκάδες  ά&ρόοί  βνναβπιδονντες .  έν 
τούτω  ούκέτι  έδύναντο  οί  Λακεδαιμόνιοι  άντέχειν  τω 
των  ^Αρκάδων  η?^η%'ει^  άλλα.  ταχν  μεν  6  Αρχίδαμος  έτε- 
τρωτο  τον  μηρόν  διαμπάξ.  ταχν  δε  οι  μαχόμενοι  προ 
αντον  ά7ΐεϋ•νηϋκον,  Πολναινίδας  τε  και  Χίλων  ό  την 
άδελφην  τον  Άρχιδάμον  ^χων,  κάι  οί  πάντες  δε  αυτών 
τότε  άπε^ανον  ονκ  ελαττον  των  τριάκοντα,  ως  δε  κα-  24 
τά  την  οδόν  άναχωρονντες  εις  την  ενρνχωρίαν  έ%ηλ- 
^ον,  ένταν&α  δη  Λακεδαιμόνιοι  άντιπαρετ άφαντο,  καΐ 
μην  οίΆρκάδες,  ωοπερ  είχον,  ΰνντεταγμενοι  εβταβαν, 
και  πλή&ει  μεν  ελείποντο,  εν&νμότερον  δε  πολύ  είχον, 
επεληλν&ότες  άποχωρονβι  καΐ  άνδρας  άπεκτονότες. 
οί  δε  Λακεδαιμόνιοι  μάλα  άΟ-ύμως  είχον,  τετρωμένον 
μεν  όρώντες  τον  Άρχίδαμον^  άκηκοότες  δε  τά  ονόματα 
των  τε^νηκότων,  ανδρών  τε  άγαϋ•ών  καΐ  βχεδόν  των 
έπιφανεοτάτων.  ως  δε  πληϋίον  όντων  άναβοή6αςτις25 
των  πρεαβντέρων  είπε,  Τί  δει  ημάς,  ώ  άνδρες,  μάχε- 
ΰΟ-αι,  άλλ'  ον  ϋπειΰαμένονς  διαλνΟ•ήναι;  άύμενοι  δη 
αμφότεροι  άκονΰαντες  έβπείβαντο.  και  ο ί  μεν  Λακε- 
δαιμόνιοι τονς  νεκρούς  άνελόμενοι  άπήλ&ον ,  οί  δ' 
Άρκάδες  έπαναχωρήβαντες  ενΟ•α  το  πρώτον  ηρ^αντο 
έπιέναι  τρόηαιον  έβτήοαντυ. 

'ίΐς  δε  οί  Άρκάδες  περί  τον  Κρώμνον  ηΟαν,  οι  εκ  26 
της  ίΐόλεως  Ήλ£ίΌ6  πρώτον  μεν  ίόντες  επΙ  την  Πύλον 
περιτνγχάνονβι  τοις  Πνλίοις  άποκεκρονμένοις  εκ  τών 
Θαλαμών,  και  προβελαύνοντες  οί  ίππεΐς  τών  Ηλείων  • 
ώς  είδον  αυτούς,  ονκ  έμέλληΰαν,  άλΧ  εν^νς  έμβάλ- 
Ιονΰι,  και  τους  μεν  άποκτιννναβιν ,  οί  δε  τίνες  αντών 
καταψενγονβιν  έπΙ  γηλοφον.  επεί  μεντοι  ήλϋ•ον  οίπε- 


ο 


^     264    ^  11ί>.  VII.    ο  Α  ρ.  IV. 

ζοί,  έκκόητουβί  καΐ  τους  επί  τω  λόφω,  καΐ  τους  μεν 
αντον  άπέκτειναν^  τονς  δε  και  ζώντας  ελαβον  εγγνς 
διακοβίων.  καΐ  οβου  μεν  ξενοί-  ήβαν  αυτών ^  άπέδοντο, 
06οι  δε  φυγάδες^  άπε'οφαττον.  μετά  δε  ταύτα  τονς  τε 
Πνλίονς,  ώς  ονδείς  αντοΐς  εβοή^ει,  αύν  αντώ  τω  χω- 

27  9^φ  αιρονϋί,,  καΐ  τοχχς  Μαργανέας  άναλαμβάνουβι.  καΐ 
μην  οι  ΑακεδαψόνίΟί  ϋβτερον  αν  έλ%•όντες  ννκχος  έπϊ 
τον  Κρώμνον  έτακρατοΰβί  τον  βτανρώματος  τον  κατά 
τονς  Άργείονς  καΐ  τονς  πολιορκονμένονς  των  Λακε- 
δαιμονίων εν&νς  έξεκάλονν.  οοοι  μεν  ονν  εγγύτατα  τε 
ετνγχανον  οντες  καϊ  ώΙ^νλάβηΟαν,  ε^ηλ&ον  •  όπόβονς  δε 
^φ&αόαν  πολλοί  τών  Άρκάδων  βνμβοη^ηΰαντες,  άπε- 
κλείύ&ηααν  ένδον  καΐ  ληφθέντες  δίενεμή&ΐ]6αν  και 
ϊν  μεν  μέρος  ελαβον  Άργεΐοι^  εν  δε  Θηβαίοι^  Ιεν  δε  Άρ- 
κάδες,  ?ν  ό^£  ΜεΟΰήνιοι.  οί  δε  βνμηαντες  ληφϋ-έντεξ 
Σπαρτιατών  τε  και  περιοίκων  πλείονες  τών  εκατόν  εγέ- 
νοντο. 

28  Έπεί  γε  μην  οι  Άρκάδες  έΰχόλαΰαν  άπο  τον  Κρώ- 
μνον, πάλιν  δη  περί  τονς  Ήλείονς  είχον,  καΐ  την  τε 
Ολνμπίαν  ερρωμενέοτερον  έφρονρονν ,  καϊ  έπιόντοξ 
Όλνμπιακον  ετονς  παρεΟκενάξοντο  ποιεϊν τά'Ολύμπια 
6νν  Πιύάταις  τοις  πρώτοις  φάβκονοι  προΰτηναι  τον 
ιερού.  έπεΙ  δε  ο  τε  μην  ηκεν  εν  ω  τα  ^Ολυμπία  γίγνεται 
αϊ  τε  ημεραι  εν  αις  η  πανήγνρις  ά&ροίξεται ,  ίνταΰ'Ο-ο: 
δη  οΐ  Ηλείοι  έκ  τού  φανερού  βυακεναβάμενοι  καϊ  πα- 
ρακαλέβαντες  Άχαιονς  επορενοντο  την  Όλνμπιακην 

29  όδόν.  οί  δε  Άρκάδες  έκείνονς  μεν  ονκ  αν  ποτέ  φόντο 
έλ^εΐν  έπϊ  βφάς,  αντοί  δε  Ονν  Πιΰάταις  διετί^εΰαν  την 
πανηγνριν.  καΙ  την  μεν  ίπποδρομίαν  ηδη  έπεποιήκε- 
ύκν  και  τά  δρομικά  τον  πεντά&λον  •  οι  δ'  εις  πάλην 
άψικόμεΐΌΐ  ονκέτι  εν  τώ  δρόμω,  άλλα  μεταξν  τον  δρό- 
μον  και  τον  βωμον  έπάλαιον.    ο[  γάρ  ^Ηλείοι  ονν  τοΐς 


ί,ΙΒ.  VII.    Ο  Α  Ρ.  IV.  265 

οηλονς  παρ^ιβαν  ηδη  εις  το  τέμενος,  οι  <Ϊ£  Άρκάδες  πορ- 
ρωτερω  μεν  ονκ  άπηντηβαν^  έπΙ  δε  τον  Κ?.αδάον  πο- 
ταμού παρετάξαντο^  ός  παρά  την'Άλτιν  καταρρέων  εις 
τον  Αλφείον  εμβάλλει,  χαΐ  ούμμαχοί  δε  παρήΰαν  αυτοΐς, 
οπλΐται  μεν  Άργείων  εις  διβχίλίονς,  Ά&ηναίων  δε  ιπ- 
πείς περί  τετρακοοίονς.  καΐ  μην  οι  Ήλεΐοί  τάπΙ  &άτε~  30 
ρα  τον  ποταμού  παρετά^αντο,βφαγιαβάμενοι  δεενϋ-νς 
εχάρονν.  καΐ  τον  πρόο&εν  χρόνονείς  τά  πολεμικά  κα- 
ταφρονονμενοί  μίν  νπ'  Άρκάδων  καΐ  Άργείων,  κατα- 
φρονονμενοι  δ\  νπ  ^Αχαιών  καΐ  Α&ηναίων,  όμως  εκεί" 
ντ]  τί]  τίμερα  τφν  μεν  ονμμάχων  ώς  άλκιμωτατοι  οντες 
■ηγονντο,  τονς  δ'  Αρκάδας,  τούτοις  γαρ  πρώτοις  οννέ- 
βαλον.,  καΐ  ενϋ•νς  έτρεψαντο,  και  έπιβοη&ήΰαντας  δε 
τονς  Άργείονς  δε^άμενοι  και  τούτων  εκράτηβαν.  επεΐ3ί 
μεντοι  κατεδίωξανείς  το  μεταξν  τον  βονλεντηρίον  και 
τον  τής'Εβτίας  ίερον  και  τον  προς  ταύτα  προΰηκοντος 
%εάτρον,  έμάχοντο  μεν  ονδεν  ήττον  και  εώ&ονν  προς 
τον  βωμό  ν.  άπο  μεντοι  των  βτοών  τε  και  τον  βονλεν- 
τηρίον καΐ  τού  μεγάλου  ναού  βαλλόμενοι  και  έν  τω 
ίΰοπίδω  μαχόμενοι ,  άποΟ^νήοκονβιν  άλλοι  τε  των 
Ηλείων  και  αντός  ό  των  τριακοϋίων  άρχων Στρατόλας. 
τούτων  δε  πραχ%έντων  άπεχώρηοαν  εις  το  αντών  βτρα- 
τόπεδον.  οι  μεντοι  Άρκάδες  και  οι  μετ  αντών  όντως  ^'ί 
έπεφόβηντο  την  έπιούοαν  -ημέραν  ώβτε  ονδ'  άνεπαύ- 
ϋαντο  της  νυκτός,  έκκόπτοντες  τά  διαπεπονημέναΟκη- 
νώματα  και  άποοτανρούντες.  οί  δ'  αν  Ηλείοι  έπει  ττ} 
νατεραία  προβιόντες  είδον  καρτερόν  το  τείχος  καΐ  έπι 
των  ναών  πολλούς  άναβεβηκότας,  άπήλϋ^ον  εις  το  ^ 
άΰτν,  τοιούτοι  γενόμενοι  οίους  την  άρετην  &ε6ς  μίν 
άν  έμπνεύβας  δύναιτο  καΐ  έν  ημέρα  άποδεΐξαι,  άνΟ•ρω- 
ποι  δ'  ούδ'  άν  έν  πολλώ  χρόνω  τονς  μη  οντάς  άλκίμονς 
ποιηΰειαν. 


266  1 1  Β.  VII.  Ο  Α  Ρ.  IV. 

33  Χρωμένων  δε  τοις  [εροΐς  χρημαΰυ  των  εν  τοις  \Αρ~ 

κάβιν  αρχόντων,  καΐ  από  τούτων  τονς  έηαρίτονς  τρε- 
φόντων,  ηροΐτοί  ΜαντινεΙς  άτΐεψηφίΰαντο  μη  χρηΰ^αι 
τοις  [εροΐς  χρήμαβί.  καΐ  αντοί  το  γιγνόμενον  μ^ερος  εις 
τονς  επαρίτονς  εκ  της  πόλεως  έκπορίβαντες  άπέπεμ- 
■ψαν  τοις  αρχονΰιν.  οί  δε  άρχοντες  φάβκοντες  αυτούς 
λνμαίνεβϋ•αυ  το  Άρκαδικόν,  άνεκαλοϋντο  εις  τους  μν- 
ρίονς  τονς  προβτάτας  αντόν  •  καΐ  επει  ονχ  νπηκονον, 
κατεδίκαΟαν  αντών,  και  τονς  έπαρίτονς  επεμπον  ώς 
άξοντας  τονς  κατακεκριμένονς.    οί  μεν  ονν  Μαντινεΐς 

Β^κλείβαντες  τάς  πνλας  ονκ  έδέχοντο  αντονς  είΟω.  εκ  δε 
τούτοι»  τάχα  δη  καΐ  άλλοι  τίνες  ελεγον  εν  τοις  μνρίοις 
ώς  ον  χρη  τοις  ίεροΐς  χρημαύι  χρήαϋ•αι  ονδε  καταλι- 
πεΐν  εις  τον  αεί  χρόνοντοΐς  παιοΐν  έγκλημα  τοντο  προς 
τονς  &εονς.  ώς  δε  καΐ  εν  τω  κοινω  άπεδοξε  μηκε'τι 
χρήοϋ-αι  τοις  ίεροίς  χρημαοι,  ταχν  δη  οι  μεν  ονκ  αν 
δννάμενοι  άνεν  μιβϋ•ον  των  έπαρίτων  είναι  διεχεοντο, 
οι  δε  δννάμενοι  παρακελενΰάμενοι  αντοΐς  κα&ίΰταντο 
εις  τους  επαρίτονς ,  όπως  μη  αύτοΙ  επ'  έκείνοις,  αλλ! 
εκείνοι  έπι  αφίϋιν  είεν.  γνόντες  δε  οί  των  αρχόντων 
διακεχειρικότες  τα  ιερά  χρήματα  ότι  ει  δώβοιεν  ενΰ^ν- 
νας.  κινδννενΰοιεν  άπολέβ^αι.^  πέμπονΰιν  εις  Θηβχΐς, 
και  διδάοκονΰι  τονς  Θηβαίονς  ώς  ει  μη  ΰτρατενΰοιεν^ 

35  κινδννενβοιεν  οί  Άρκάδες  πάλιν  λακωνίβαι.  και  οί 
μεν  παρεΰκενάζοντο  ώς  Οτρατενβόμενοΐ'  οί  δε  τά 
κράτιβτα  τη  Πελοποννήΰω  βονλενόμενοι  επειΰαν  το 
κοινόν  των  Αρκάδων  πε'μψαντες  πρέοβεις  ειπείν  τοις 
Θηβαίοις  μη  ίέναι  βνν  όπλοις  εις  την  ^Αρκαδίαν,  ει  μη 
τι  καλοΐεν.  καΐ  άμα  μεν  ταύτα  προς  τονς  Θηβαίονς 
ίλεγον,  άμα  δε  ελογίξοντο  ότι  πολέμον  ονδεν  δέοιντο. 
τον  τε  γαρ  ίερον  τον  ^ιός  προεβτάναι  ονδεν  προβδεΐ- 
6&αι  ένόμιζον,  άλλ'  αποδίδοντες  αν  και  δικαιότερα  καΐ 


1 1  Β.  νπ.  Ο  Α  Ρ.  IV.  267 

οΰίωτερα  ποιεΐν  καΐ  τω  0•εώ  οί'εβϋ^αί  μάλλον  αν  οντω  χα- 
ρίζεοΟ-αι.  βονλομενωνδεταντα  καΧτώνΉλείων . εδο%εν 
άμφοτέροίς  είρηνην  ποίήβί/Μ&αί  •  καΐ  έγένοντο  ΰπονδαί. 

Γενομένων  δε  των  όρκων,  καΐ  όμοαάντων  των  τε  86 
άλλων  απάντων  και  Τεγεατών  καΐ  αντον  τον  Θψ 
βαίον,  ος  ετνγχανεν  εν  Τεγεα  έχων  τρίακοΰίονς 
οτΐλίτας  των  Βοιωτών,  οί  μεν  Άρχάδες  εν  τ-η  Τε- 
γεα αντοϋ  επίχαταμείναντες  έδειπνοποιοϋντό  τε  και 
εύ%^μονντο  καΐ  θπονδάξ  και  παιάνας  ώς  ειρήνης  γεγε- 
νημενης  έαοιοϋντο,  ο  δε  Θηβαίος  κάί  των  αρχόντων  οί 
φοβούμενοι  τάς  ενΰ'ννας  Ονν  τε  τοις  Βοιωτοΐς  και  τοις 
όμογνίόμοβι  των  έπαρίτων  κλείβαντες  τάς  πνλας  του 
των  Τεγεατών  τείχους,  πέμποντες  επι  τους  βκη- 
νονντας  βννελάμβανον  τους βελτίΰτους.  ατε  δε  εκ  πα- 
θών τών  πόλεων  παρόντων  των  ^Αρκάδων.  καΐ  πάντωι 
είρήνην  βονλομένων  εχειν,  πολλούς  έδει  τους  ανλλαμ- 
βανομένονς  είναι '  ωοτε  ταχύ  μεν  αντοΐς  το  δεΰμωτη- 
ριον  μεύτόν  ην,  ταχύ  δε  η  δημοΰία  οικία,  ως  δε  πολλοί  οί  37 
είργμενοι  ηΰαν,  πολλοί  <5'  οί  κατά  τον  τείχους  έκπεπη- 
δηκότες,  ηΰαν  δ'  οι  και  διά  τών  πυλών  άφεΐντο  •  ουδείς 
γαρ  ονδενΐ  ώργίξετο,  όβτις  μη  φετο  άπολείΰϋ'αί  ■  απο- 
ρήΰαι  δη  μάλιβτα  έποίηύε  τόν  τε  Θηβαΐον  και  τονς 
μετ  αυτού  ταύτα  πράττοντας  οτι  Μαντινέας^  ους  μά- 
λιβτα βθοίίλοΐ'το  λαβείν,  όλίγονς  τινάς  πάνν  είχον  ■  δια 
γάρ  το  εγγύς  την  πόλιν  είναι  βχεδον  πάντες  φχοντο 
οίκαδε.  έπεί  δε  ημέρα  έγένετο  και  τά  πεπραγμένα  επν-38 
ϋΌντοοί  Μαντινεΐς^  εύ^ύς  πέμποντες  είς  τ  ε  τάςίίλλας 
^/ίρκαδικάς  πόλεις  προηγόρευον  εν  τοις  οπλοις  είναι 
καΐ  φνλάττειντάς  παρόδους^  και  αντοί  δε  όντως  έποί- 
ονν,  και  αμα  πέμφαντες  εις  την  Τεγέαν  άπητουνοΰονς 
εχοιεν  άνδρας  Μαντινέων  και  τών  άλλων  δε  Αρκαδων 
ονδένα  ά^ιονν  εφαβαν  οντε  δεδέο&αι  ο  ντε  άπο•&νη- 


268  1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.  IV.  V. 

ΰκειν  «ρο  δίκης,  ει  δε  καί  τιναξ  ετίαιτυώντο ,  Φλέγον 
έτίαγγέλλυντες  οτι  η  των  Μαντινέων  πόλι,ς  έγγυφτο  η 
μην  παρε^ειν  εις  το  κοινον  των  Άρκάδων  οτΐόΰονς  τις 

ί^(^προθκαλοΐτο.  άκονων  ονν  6  Θηβαίος.^  ηηόρει  τε  ο^τι 
χρηβαιτο  τω  πράγματι  καΐ  άφίηΰι  πάνταςτονς  άνδρας, 
και  ττι  νβτεραία  ονγκαλεΰας  των  '^ρκάδων  οτΐόβοι  γε 
δη  6υνελΟ•ειν  η&έληβαν,  άηελογεΐτο  ώς  έ^απατη&είη. 
άκονοαι  γαρ  εφη  ώς  Λακεδαιμόνιοι  τε  εΐεν  βνν  τοις 
οτίλοις  έτά  τοις  υρίοις  ηροδιδόναι  τε  μελλοιεν  αντοΐς 
την  Τεγέαν  των  Άρκάδων  τινές,  οι  δε  άκονΟαντες, 
εκείνον  μεν,  καίπερ  γιγνώοκοντες  οτι  έψενδετο  Λερϊ 
6φών,  άφειύαν  πεμψαντες  δ'  εις  Θήβας  πρέσβεις  κατ- 

40ηγόρονν  αυτού  ώς  δείν  άποϋ-ανεΐν.  τον  δ'  Επαμει- 
νώνδαν  έφαβαν.καΐ  γαρ  ΰτρατηγών  τότε  ετύγχανε,  λέ- 
γειν ώς  πολύ  ορ^ότερον  ποιήβειεν,  οτε  οννελάμβανε 
τους  άνδρας  η  οτε  άφήκε.  το  γαρ  ημών  δι  υμάς  εις  πό- 
λεμον  καταβτάντων  υμάς  ανεν  της  ημετέρας  γνώμης 
είρήνην  ποιεΐ6&αι  πώς  ούκ  αν  δικαίως  προδοΟίαν  τις 
νμών  τούΐο  κατηγοροίη ;  εν  δ'  ί'βτε,  ^φη,  οτι  ημείς  και 
ύτρατενβόμε^α  εις  την  Άρκαδίαν  και  βύν  τοις  τα  ημέ- 
τερα φρονονΰι  πολεμήβομεν. 

V  'ίΐς  δε  ταύτα  άπηγγέλ^η  προς  τε  το  κοινοντών 

Αρκάδων  καΐ  κατά  πόλεις,  εκ  τούτον  άνελογίζοντο 
Μαντινεΐς  τε  καΐ  τών  άλλων  Άρκάδων  οί  κηδόμενοί 
της  Πελοποννήοον,  ώβαντως  δε  και  Ηλείοι  καΐ  Αχαιοί, 
ότι  οί  Θηβαίοι  διπλοί  εΐεν  βονλόμενοι  ως  άο&ενεΰτάτην 
την  Πελοπόννηβον  είναι,  όπως  ώς  ραοτα  αντήν  κατα- 
2  δονλώΰαιντο.  τί  γαρ  δη  πολεμείν  ημάς  βούλονται  η 
ίνα  ημείς  μεν άλλήλονς  κακώς  ποιώμεν,  εκείνων  δ  αμ- 
φότεροι δεώμεΟ^α ;  η  τί  λεγόντων  ημών  ότι  ον  δεομε&α 
αυτών  εν  τώ  παρόντι  παραβκενάζονται  ώς  εξιόντες; 
ον  δηλον  ώς  έπι  τω  κακόν  τι  έργάζεα&αι  ημάς  ΰτρα- 


1 1  Β.  VII.    Ο  Α  Ρ.   V.  269 

τβνειν  τίαραΰχενάζονται;  επεμπον  δε  και  Ά^ηναξεΒ 
βοηϋ-εΐν  κελενοντες'  έηορεν^ηβαν  δε  και  εις  Λακεδαί- 
μονα πρεββεις  άπο  των  επαρίτων^  παρακαλονντες  Λα- 
κεδαιμονίονς,  ει  βονλοιντο  κοινί]  δίακωλνειν,  αν  τίνες 
ΙωΟικαταδονλωβόμενοί  την  Πελοτΐόννηβον.  περί  μέν- 
τοι  ηγεμονίας  αντόΟ-εν  διετίράττοντο  όπως  εν  ττ/  εαν- 
τών  εκαοτοί,  ηγηΰοίντο. 

Έν  οβω  δε  ταύτα  έπράττετο,  Επαμεινώνδας  «ξ?;£ί,  4 
Βοιωτούς  έχων  πάντκς  και  Ενβοέας  και  Θετταλών  πολ-  361 
λονς  παρά  τε  Αλεξάνδρου  και  των  εναντίων  αντω. 
Φωκεΐς  μεντοι  ουκ  ηκολον&ονν^  λέγοντες  οτι  βνν^η- 
και  βψίβιν  αντοΐς  είεν,  είτις  έπΙ  Θήβας  ίοι.  βοη^εΐν 
έπ'  άλλους  δε  ΰτρατεύειν  ουκ  είναι  έν  ταΐς  ΰυνϋ-ήκαις. 
6  μεντοι  Επαμεινώνδας  ελογίζετο  καΐ  έν  Πελοποννήβω  5 
οφίοιν  ύπάρχειν  'Λργείους  τε  καΐ  Μεοοηνίονς  καΐ  Άρ- 
χάδων  τους  τα  βφέτερα  φρονοϋντας.    ήΰαν  δ'  ούτοι 
Τεγεάται  και Μεγαλοπολΐται  κανΑΰεάταικαίΠαλλαν- 
τιεΐς,  και  εΐ  τίνες  δη  πόλεις  δια  το  μικραίτε  είναι  και 
εν  μέβαις  ταύταις  οίκεΐν  ήναγκάξοντο.    έξήλϋ-ε  μεν  δή  ^ 
6  Επαμεινώνδας  δια  ταχέων  ■  έπεί  δε  έγένετο  έν  Νε- 
μέα, ένταύΰ•α  διέτριβεν,  έλπίζων  τους  Ά&ηναίους  παρ- 
ιόντας  λήχρεΰ^αι,  και  λογιζόμενος  μέγα  αν  τούτο  γε- 
νέβϋ-αι  τοις  μεν  ΰφετέροις  ΰυμμάχοις  εις  το  έπιρρώβαι 
αντοΰς,  τοις  δε  έναντίοις  εις  το  εις  ά&υμίαν  έμπεοεΐν, 
ώς  δε  αυνελόντι  είπεΐν,  πάν  άγα&όν  είναι  Θηβαίοις  ο,τί- 
έλαττοΐντο  ^Α%Ίί]ναΐοι.    έν  δ\  τι}  διατριβή  αυτού  ταύτη  7 
βυνηΰαν  πάντες  οι  ομοφρονούντες  εις  την  Μαντίνει- 
αν.  έπεΙ  μεντοι  6  Επαμεινώνδας  ηκουΰε  τονς  ^Αθηναί- 
ους το  μεν  κατά  γήν  πορίυεσθαί•  άπεγνωκέναι,  κατά 
0-άλατταν  δε  παραΟκευάζεβ&αι  ώς  δια  Λακεδαίμονος 
βοηθήβοντας  τοις  Άρκάβιν,  ούτω  δή  άφορμήΰας  έχ 
της  Νεμέας  άφικνείται  εις  τήν  Τεγέαν.    ευτυχή  μ\ν% 


270  1 1  β.  VII.     ο  Α  ρ.   ν. 

ονν  ονκ  αν  εγωγε  φηβαιμι  την  βτρατηγίαν  αντώ  γενέ- 
6%-αι  •  ο6α  μέντοι  προνοίας  έργα  καΐ  τόλμης  έβτίν^  ον- 
δέν  μοί  δοκεΐ  άνηρ  έλλιηεΐν.  πρώτον  μεν  γαρ  εγωγε 
επαινώ  αντον  οτί  το  βτρατόπεδον  εν  τω  τείχει  τών  Τε- 
γεατών  έποιηύατο^  εν%^  εν  άοφαλεατέρω  τε  ην  η  ει  έ^ω 
έοτρατοπεδενετο  καΐ  τοΙς  πολεμίοις  έν  άδηλοτέρω  ο,τί 
ηράττοιτο.  καΐ  παραβκεναζεΰ&αί  δε,  είτον  έδεΐτο^  έν  τ^ 
πόλεί  'όντι  ενπορώτερον  ην.  τών  δ'  έτερων  έξω  βτρα- 
τοπεδενομένων  έξην  οράν,  εί'τετιορ^ώς  έπράττετο  εί'τε 
τι  ημάρτανον.  καΐ  μην  οίόμενος  χρείττων  τών  αντιπά- 
λων είναι,  όποτε  ορωη  χωρίοις  π?,εονεκτονντας  αν- 
9  τους,  ονκ  έί,ηγετο  έπιτί&εΰ&αι.  όρων  δε  οντε  πόλιν  αν- 
τώ προΟχωρονοαν  ονδεμίαν  τόν  τε  χρόνον  προβαίνον- 
τα, ενόμιβε  πρακτέον  τι  είναι  •  ει  δε  μη ,  άντΙ  της  πρό- 
β&εν  ενκλείας  πολλήν  άδοξίαν  προΰεδέχετο.  έπει  ονχ> 
κατεμάνϋ-ανε  περί  μεν  την  Μαντίνειαν  τονς  αντιπά- 
λους πεφνλαγμένονς,  μεταπεμπομένονς  δε  'Αγηϋίλαόν 
τε  καίπάντας  τους  Λακεδαιμονίους ,  καΐ  τίΰϋ-ετο  έξε- 
ΰτρατενμένον  τον'Αγηΰίλαον  κα\  οντά  ηδη  έν  ττ]  Πελ- 
ληνη ,  δειπνοποιηΰάμενος  και  παραγγείλας  ηγείτο  τω 

10  βτρατεΰματι  εύΟ-νς  έπι  Σπάρτην.  καΐ  ει  μη  Κρης  ^εία 
τινί  μοίρα  προβελ^ών  εξήγγειλε  τω  Άγηβιλάω  προβιόν 
το  βτράτενμα,  ελαβενάν  την  πόλιν  ωϋπερ  νεοττιάν  παν- 
ταπαΟιν  Ερημον  τών  άμυνονμένων.  έπεΙ  μέντοι  προ- 
πν&όμενος ταύτα  οΆγηΟίλαος εφ&η  εις  την  πόλιν  άπελ- 
%ών,  διατα%άμενοιοί Σπαρτιαται  έφνλαττον,καΐ  μάλα 
ολίγοι  οντες  •  οϊ  τε  γαρ  ιππείς  αύτοΐς  πάντες  έν  Αρκα- 
δία άπηΰαν  και  το  ξενικόν  καΐ  τών  λόχων  δώδεκα  όν- 

11  των  οι  τρεις.  έπεΙ  δε  εγένετο  Επαμεινώνδας  έν  τη  πό- 
λει  τών  Σπαρτιατών,  οπού  μ^ν  Εμελλον  ^ν  τε  ίϋοπέδω 
μαχεΐο&αι  και  από  τών  οικιών  βλη%•ηβεβ%•αι,  ουκ.  είΰ^ 
φι  ταΰττι,  ονδ'  οπού  γ  ε  μηδέν  πλέον  μαχείο^αι  τών 


1 1  Β.   VII.    Ο  Α  Ρ.  V.  271 

ολίγων  πολλοί  οντες  •  εν%•α  δε  ηλεονεκτειν  αν  ενόμιξε, 
τοντο  λαβών  το  χωρίον  κατέβαινε  καΐ  ουκ  άνέβαινεν 
εις  την  πόλιν.  το  γε  μην  εντεύθεν  γενόμενον  ε^εοτι  12 
μεν  το  0-εΙον  αίτιάο&αι,,  εξεβτι  δε  λέγειν  ώς  τοις  άτίο 
νενοημενοις  ουδείς  άν  ΰτίοβταίη.  έπεί  γαρ  ηγεΐτο  Αρ- 
χίδαμος ούδε  εκατόν  έχων  άνδρας^  καΐ  δυαβάς  οτίερ 
εδόκει  τι  εχειν κώλυμα  έπορεύετο  προς  ορΰ-ιονεπί  τους 
αντιπάλους^  ένταύθ-α  δη  οι  πυρ  πνέοντες,  οι  νενικηκό- 
τες  τους  Λακεδαιμονίους,  οίτω  παντί  πλείονες  και  προΰ- 
έτι  υπερδέξια  χωρία  έχοντες ,  ο-ύκ  έδέ^αντο  τους  περί 
τον  Άρχίδαμον,  άλλ'  έγκλίνουοι.  και  οι  μεν  πρώτοιΙΒ 
των  Έηαμεινώνδου  άπο&νήΰκουοιν  •  έπεΙ  μέντοι  άγαλ- 
λόμενοι  ττ}  νίκη  έδίω^αν  οί  ένδοϋ-εν  πορρωτέρω  τοϋ 
καιροϋ,  ούτοι  αύ  άπο^νηΟκουαι  •  περιεγέγραπτο  γαρ, 
ώς  ^οικεν,  νπο  τού  &είου  μέχρι  όοου  νίκη  εδέδοτο 
αντοΐς.  και  <5  μεν  δη  ^Αρχίδαμος  τρόπαιόν  τε  ΐοτατο 
εν%•α  έπεκράτηβε  και  τους  ενταύ&απεΰόντας  των  πολε- 
μίων υποΰπόνδους  άπεδίδου.  ό  δ'  Επαμεινώνδας  λο- 14 
γιζόμενος  οτι  βοη&ήΰοιεν  οι  ^Αρκάδες  εις  την  Λακεδαί- 
μονα, έκείνοις  μεν  ουκ  έβοΰλετο  καΐ  πάβι  Αακεδαιμο- 
νίοις  όμοϋ  γενομένοις  μάχεΟ&αι,  άλλως  τε  και  εύτυχη- 
κόβι,  των  δε  άποτετυχηκότων  •  πάλιν  δε  πορευ&είς  ώς 
έδΰνατο  τάχιΰτα  εις  την  Τεγέαν  τους  μεν  οπλίτας  άνέ- 
παυβε,  τους  δ'  ιππέας  επεμφεν  εις  την  Μαντίνειαν, 
δεη&είς  αυτών  προβκαρτερηβαι,  καΐ  διδάΰκων  ώς  πάν- 
τα μεν  είκος  έξω  εϊναι  τα  των  Μαντινέων  βοβκήματα. 
πάντας  δε  τους  ανθρώπους,  άλλως  τε  καΐ  αίτου  Συγκο- 
μιδής οϋβης.  και  οί  μεν  ωχοντο  •  οι  δ'  ΆΟ-ηναΐοι  ιππείς  15 
όρμη&έντες  εξ  Έλευΰΐνος  έδειπνοποιηΰαντο  μίν  εν 
Ίβ^μω,  διελ&όντες  δε  τάς  Κλέωνας  έτΰγχανον  προϋ- 
ιόντες  εις  την  Μαντίνειαν  και  καταΰτρατοπεδευΰά- 
μενοι  εντός  τείχους  εν  ταΐς  οίκίαις.    έ'πεί  δε  δήλοι  ήβαν 


272  1 1  Β.  VII.    ΟΑΡ    ν. 

ττρο€ελαννοντες  οί  ττολεμίΟί,εδέοντο  οί  Μαντινεΐς  των 
ΆϋΊίΐναίων  [ητίέων  βοη%•η6αι^  εί  τι  όνναιντο  *  έξω  γαρ 
είναί  και  τα  βοόκηματα  πάντα  καΐ  τους  έργάτας,  πολ- 
λούς δε  καΐ  παΐδας  και  γεραιτερονς  των  ελεν&έρων 
άκονΰαντεζ  δε  ταύτα  οι  Αθηναίοι  έκβοη&ονΟιν,  ετο 

16  οντες  άνάριΟτοι  καΐ  αυτοί  και  Οί"  ίπποι,  έντανϋ^α  δη 
τούτων  αν  την  άρετήν  τις  ουκ  αν  άγαοΰ^είη ;  οϊ  καΐ  πο~ 
λν  πλείονας  όρωντες  τονς  πολεμίονς.,  και  εν  Κορίνϋ•ω 
δυΰτνχΊ'ΐματος  γεγενημενον  τοις  ίππενβιν,  ονδεν  τον- 
τωννηέλογίοαντο ^  ονδ'  οτι  καϊ  Θηβαίοις  και  Θεττα- 
λοίς  τοις  κρατίβτοις  [ππενοιν  είναι  δοκονβιν  έμελλον 
μάχεβϋ^αι,  άλΛ'  αίοχννόμενοι,  ει  παρόντες  μηδέν  ώφε- 
ληΰοιεν  τους  ΰνμμάχονς,  ώς  εΐίϊον  τάχιοτα  τονς  πο- 
λεμιονς,  ύννέρραξαν,  ερώντες  άναβωβαβ&αι  την  πα- 

ΧΤ  τρωαν  δό^αν.  κσΐ  μαχόμενοι  αίτιοι  μεν  έγένοντο  τα 
ίξω  πάντα  ύω&ήναι  τοις  Μαντινενβιν^  αντών  δε  άπέ- 
ϋ'ανον  άνδρες  άγα&οί,  καϊ  άπεκτειναν  δ\  δηλον  δτι 
τοιούτους  •  ονδεν  γαρ  οντω  βραχύ  οπλον  εκάτεροι  εΐ- 
χον  ω  ονκ  εξικνούντο  αλλήλων,  καϊ  τονς  μεν  φιλίονς 
νεκρούς  ου  προηκαντο,  των  δε  πολεμίων  ην  ονς  νπο- 

18  βπόνδονς  άπεδοβαν.  ό  δ'  αύ  Επαμεινώνδας,  έν'&υμον- 
μενος  ότι  ολίγων  μεν  ημερών  ανάγκη  εΰοιτο  άπιεναι 
δια  το  έ^ήκειν  τηβτρατεία  τον  χρόνον,  εί  δε  καταλεί-ψοι 
έρημους  οις  ήλΟ-ε  ονμμαχος,  εκείνοι  πολιορκηαοιη/το 
νπδ  των  αντίπαλων ,  αντος  δ%  λελυμαΟμένος  τγ}  έαν- 
τον  δόξ}]  πανταπαοιν  εΰοιτο,  ηττημένος  μεν  έν  Αακε- 
δαίμονι  ούν  πολλω  δπλιτικω  νπ'  ολίγων^  ηττημένος  δε 
έν  Μαντινεία  Ιππομαχία,  αίτιος  δ\  γεγενημένος  διά  την 
είςΠελοπόννηβον  βτρατείαν  τον  αυνεβτάναι  Λακεδαι- 
μονίους καϊ  Αρκάδας  καϊ  ^Αχαιούς  καϊ  Ηλείους  καϊ 
^Α%•ηναίους•  ώατε  ουκ  έδόκει  αύτω  δυνατόν  είναι  άμα- 
χΐ   παρελ&εΐν,   λογιζομένω  ότι  εί  μ^ν  νικωη,  πάντα 


11  β.    VII.  ο  Α  ρ.  V.  273 

ταύτα  άναλνΰοιτο  •  είδε  άποϋ-άνοι,καλήντ'ηντελεντήν 
ηγήΰατο  εΰεΰ&αι  πειρωμένω  τι)  πατρίδι  άρχην  Πελο- 
ποννήοον  καταλίπείν.  το  μεν  ονν  αντον  τοιαύτα  δια- 19 
νοείβ&αι  ον  πάνν  μοι  δοκεΐ  Ό-αυμαΰτον  είναΐ'  ψιλοτί- 
μ(θν  γαρ  ανδρών  τα  τοιαύτα  διανοήματα  •  το  μέντοι  το 
ύτράτενμα  ηαρεΰκενακεναι  ώζ  πόνον  τε  μηδένα  άπο- 
χάμνειν  μήτε  νυκτός  μήτε  ημέρας,  κινδύνου  τε  μηδε- 
νός άφίβταο&αι,  οτίάνιά  τε  τά  επιτήδεια  έχοντας  όμως 
Λεί&εο&αι  έϋ-έλειν,  ταντά  μοι  δοκεϊ  &ανμαΟτ6τερα  εί- 
ναι, και  γαρ  οτε  τό  τελενταΐον  παρήγγειλεν  αντοίς  %α-  20 
ραβκενάζεο&αι  ως  μάχης  εοομενης,  προ^νμως  μεν 
έλενκονντο  οι  ιππείς  τά  κράνη  κελενοντος  εκείνον,  έπ- 
εγράφοντο  δε  και  αιτών  Αρκάδων οπλΐται  ρόπαλα,  ως 
Θηβαίοι  οντες,  πάντες  δε  ηκονώντο  καΐ  λόγχας  και  μα- 
χαίρας καΐ  έλαμπρννοντο  τάς  άβπίδας.  έπεί  μεντοι21 
ϋί'τω  παρ εβκευαύ μένους  έξήγαγεν,  ά^ιον  αύ  κατα- 
νοηβαι  α  εποίηΰε.  πρώτον  μεν  γάρ,  ωΰπερ  εικός,  βυνε- 
τάττετο.  τούτο  δε  πράττων  ΰαφηνίζειν  έδόκει  οτι  εις 
μάχην  παρεβκευάζετο  •  έπεί  γε  μην  έτέτακτο  αύτω  τό 
ΰτράτευμα  ως  έβονλετο,  την  μεν  βυντομωτάτην  προς 
τους  πολεμίους;  ουκ  7]γε,  προς  δε  τά  προς  έβπέραν  ορη 
κατ  άντιπεραςτής  Τεγέαςηγεΐτο'  ώΰτε  δόξαν  παρείχ^ε 
τοις  πολεμίοις  μή  ποιήΰεΰ&αι  μάχην  εκείνη  τη  ημέρα, 
και  γάρ  δη  ως  προς  τω  ορει  έγένετο,  έπεΙ  έ^ετά&η  αντώ  22 
η  φάλαγξ,  υπό  τοΓ^  νψηλοΐς  έ&ετο  τά  όπλα,  ώΰτε  είκά- 
ϋ&η  οτρατοπεδενομένω.  τούτο  δε  ποιήΰας  έλυοε  μεν 
των  πλείοτων  πολεμίων  την  έν  ταΐς  ■φνχαΐς  προς  μά- 
χην παραΰκευήν,  έλνβε  δε  την  έν  ταΐς  ΰυντάξεοιν.  έπεί 
γε  μην  παραγαγών  τους  έπΙ  κέρως  πορευομένονς  λό- 
χους εις  μέτωπον  ίσχυρόν  έποιήοατο  τό  περί  εαυτόν 
έμβολον,  τότε  δη  άναλαβεΐν  παραγγείλας  τά  όπλα  ηγεΐ- 

ζο '  οί  ά'  ηκολού^ονν.    οί  δ\  πολέμιοι  ως  είδον  παρά 
Χεηοϋΐι.  Ηίϊί.  Ογ.  18 


274  1 1  β.  νΐϊ.     Ο  Α  Ρ.  V. 

δόξαν  ίπιόντας^  ουδείς  αυτών  ήονχί'αν  ίχειν  Ιδύνατο^ 
άλλ'  οι  μίν  'έι^εον  εις  τας  τάξεις,  οι  δε  παρετάττοντο^ 
οι  δε  ϊππυυς  εχα?,ίνουν,  οι  δε  &ωρακκςενεδύοντο,  πάν- 

23  τες  δε  πειόομενοις  τι  μάλλον  η  ποιήοουαιν  εωχεβαν.  ο 
δε  το  βτράτενμα  άντίπρωρον  ωΰπερ  τριήρη  προΰηγε, 
νομιζων.  οπί]  εμβαλών  διακόψειε,  διαφ&ερεΐν  όλον  το 
των  εναντίων  βτράτευμα'  και  γαρ  δη  τω  μεν  ίβχυρο-^ 
τάτω  παρεΰκευάζ&το  άγωνίζεοϋ'αί,  το  δε  άΰ&ενέβτατον 
πόρρω  άπεδτηοεν,  εΐδώς  οτι  ηττη&εν  α&υμίαν  άν  πα- 
ράΰχοι  τοις  μεϋ"^  αυτόν ,  ρώμην  δετοΐς  πολεμίοις.  καΐ 
μην  τους  ιππέας  οι  μεν  πολέμιοι,  άντιπαρετάξαντο 
ωΰπερ  οπλιτών  φάλαγγα  βά&ος  εφείης  καίερημον  πε~ 

24  ζών  άμίππων  •  6  δε  Επαμεινώνδας  αν  και  τον  ιππικού 
εμβολον  ίΰχυρόν  έποιηΰατο,καΐ  άμίππονς  πεζούς  6νν- 
εταξεν  αύτοΤς,  νομι'ζων  το  ίππικόν  επεί  διακόψειεν^ 
όλον  το  άντίπαλον  νενικηκώς  εΰεο&αι  •  μάλα  γαρ  χαλε- 
πόν  ενρεΐν  τους  έϋ-ελήΰοντας  μενειν,  επειδάν  τινας 
φεύγοντας  των  εαυτών  όρώΰι,'  καΐ  όπως  μη  έπιβοη- 
%•ώ6ιν  οί  Άχ^ηναΐοί  άπα  τον  ενωννμον  κέρατος  επΙ  το 
εχόμενον,  κατέΰτηβεν  επί  γηλόφων  τινών  εναντίους 
αντοΐςκαΐ  Ιππέας  και  όπλίτας,  φόβον  βονλόμενοςκαΐ 
τούτοις  παρέχειν  ως  ει  βοη&ήοοιεν,οπιοΰ'εν  ούτοι  έπι- 
κείΰοιντο  αντοΐς.  την  μεν  δη  ΰνμβολην  όντως  εποιήβα- 
το,  κα\  ουκ  εψεύσ&η  της  ελπίδος  •  κρατήΰας  γαρ  η  πρού- 

2^έβαλεν  οΑοι/  έποίηβε  φεύγειν  το  των  εναντίων,  εϊϊτίί 
γε  μην  εκείνος  έπεΰεν,  οί  λοιποί  ούδΐ  τη  νίκΐ]  ορΟ^ώς  έτι, 
έδυνάΰϋ-ηβαν  χρηΰαο&αι ,  άλλα  φνγούοης  μεν  αύτοΐς 
της  εναντίας  φάλαγγας  ουί^ίΐ/α  άπέκτειναν  οί  οπλΐται 
ουδέ  προήλϋ-ονέκ  τον  χωρίον  εν%α  η  ΰνμβολη  έγένετο  • 
φνγόντων  ά'  αντοίς  καΐ  τών  ιππέων,  άπέκτειναν  μεν 
ονό'  οί  ιππείς  διώκοντες  οντε  ιππέας  ού%•  οπλίτας, 
ωΰπερ  δε  ηττώμενοι  πεφοβημένως  δια  τών  φενγόντων 


11  β.  VII.    ο  Α  ρ.   V.  275 

πολεμίων  διετίεΰον.  καΐ  μην  οί  αμιητίοι,  καΐ  οίπελτα- 
βταΐ  ΰυννενικ^ικότεζ  τοΐζ  [πτΐεύΰιν  άφί.'κοα/το  μεν  έπΙ 
τον  ευωνύμου,  ώζ  κρατοϋντεζ^  εκεί  δ'  νπο  τώνΆϋ-η- 
νοίίων  ο[  πλεΐΰτοί  αυτών  άτΐέ&ανον. 

Τούτων  δε  πραχΰ^έντων  τουναντίον  έγεγένψο  ού2\ 
ένόμιοαν  τίάντε^  αν^ρωτίοι  έ'βεα&αι.  ϋυνεληβ.υ&υία'^ 
γαρ  ϋχεδυν  άτίάοϊΐζ  τήζ  Έλλάδοζ  καΐ  άντιτεταγμενων, 
'ίύδείς  οβτίς  ουκ  ωετο,  ει  μάχη  εαοιτο,  τους  μενκρα- 
τήΰαντας  αρξει,ν,  τούζ  δε  κρατηΟ-ε'ντκζ  υπηκόου^;  εΟε- 
6&αί•  ο  δε  &εός  οϋτως  έτΐοίηοεν  ωοτε  αμφότεροι. μεν 
τρόηαιον  ώζ  νενικηκότες  εοτήοαντο,  τους  δε  ίοταμέ- 
νους  ουδέτεροι,  έκώλνον,  νεκρούς  δε  αμφότεροι,  μεν  ώς 
νενικηκότες  ύτίοοπόνδους  άπέδοΰαν,  αμφότεροι  δε  ως 
ηττημένοι,  ντίοαπόνδονς  άτίελάμβανον,  νενικηκέναι  δε 21 
φάΰκοντεςεκάτεροιοϋτεχώραοϋτεπόλείούτ  άρχί}  ού- 
όέτεροί  ούδεν  πλέον  έχοντες  εφάνηααν  η  πρΙν  τηνμάχην 
γενέΰ&αί'  άκριοία  δε  καΐ  ταραχή  έτι,  πλείων  μετά  την 
μάχην  έγένετο  η  πρόο&εν  εν  τ)]  Ελλάδι,  έμοί  μεν  δη 
μέχρι  τούτου  γραφέο&ω•  τα  δε  μετά  ταύτα  ί'οως  αλλφ 
μ,λψι^.    ί'^^^      ^>^^'     ΙΗ:),^-: 


1^1 


.^.^ 


ί  ν,Α    ^ 


Χ' 


λ 


η 


!«♦ 


ί>ϋ_•' 


ΙΝΌΕΧ  ΝΟΜΙΝϋΜ. 

Αΐ)&Γηίδ  ρΓοπι.  Π,  1,  29.  Αβεοΐιίηββ  Αίΐιβη.  Π,  3,  2.  13. 

Α1)7(1ϊΐ8ΐ,  1,5.6.  11;  2,  15.  ΙΙ,Ι,  Αβίου  IV,  6,  14.  ΑβΙοΙί»  ϋ).1,14. 

18.  III,  1,  9.  IV,  8. 3. 5. 6. 32.  V,  Αβχοηβηδβδ  II,  4,  26. 

1,  25.  ΑΤ)7ά6ηί  II,  1, 18.  IV,  8,  Α^&ηιβιηιιοη  ΙΠ,  4,  3.  VII,  1,  34. 
35.  37.  39.  Α1)7άβηθ  IV,  8,  35.  Α^ϋΛϊηιΐδ  Οοήιιίΐιίιιβ  IV,  8,  10. 

Δο&άβπιί&  Π,  2,  8.  VI,  5,  49.  Α^68&η<1ήάβ8  Σ,&ο.  1, 1,  1;  3,  17. 

ΔοβηΙΙιιΐδ  V,  2,  11;  3,  6.  Αοαη-  Α^βδίΐΗΐΐδ  ΠΙ,  3,  1  δί^.;   4,  2  5(1. 

ίΗί  V,  2,  23.  IV.  1,  1;  3,  1  δ(ΐ.;  4,  19;  5;  6, 

Αο»Γη»ηβδ  IV,  2,  17;  6,  1,  3.  11.  3;  7,  5.  V,  1,  31  βς.;  2,  3.  32; 

13;  7,  1.  VI,  5,  23.  3,  8.  10.  15.  17.  20;  4,  13  δφ 

Αθ3Γη&ιιί£ΐ  VI,  2,  37.  25.  35.  38.41.55.58.  VI,  3,  19; 

Αοΐιαεί  Ι,  2,  18.    ΙΠ,  2,  26.   IV,  4,5;  5,4.5.  12.  158(ΐ.  ΛΉ,  5,  9. 

2,  18;  6,1.3.12.13;  7,  1.  VI,  4,  Α^βδίροϋδ  IV,  2,  9;  7,  2.  V,  2, 
18;  6,  7.  ΛΉ,  1,  41  5(ΐ.   4,  17.  3.  4;  3,  8.  18.  19. 

28.  30;  5,  1.  18.  Α^βδίδίΓ&ίιι.'!  Σ,Άοβά.  II,  3,  10. 

Αοΐιαΐδ  ΠΙ,  2,  23.  IV,  8,  10.  23.  Α^δ  Ι,  1,  33  δς[.   II,  2,  7  δς.;  3, 

VI,  2,  3.  VII,  1,  41  δφ  3.  ΙΠ,  2,  22  8ς[.;  3,  1  δφ 

Αοΐΐίΐϊοί  ΡΙιΙΙιΐαΘ  ιηοηίβδ  IV,  3,9.  Α^η^βηΙιιιη  Ι,  5,  21.  II,  2,  24. 

ΑοΜΙΙβαιη  ΠΙ,  2,  17.  IV,  8,  17.  Α^^η-ΐιΐιΐδ  Αίΐιεη.  IV,  8,  31. 

Αοιΐδίιΐδ  8ίθ7οηϊαδ  Λ"ΙΙ,  1,  45.  ΑΙοβΙη,δ  Ι,ίΐοβά.  V,  4,  56  3(ΐ. 

ΑοΓΟΟΟΓΪηίΙααδ  IV,  4,  4.  Α1οβ1;»5  Ερίή  τβχ  \1,  1,7;  2,10, 

ΑοΓΟΓϋ  III,  2,  30.  IV,  2,  16.  VII,  ΑΙοϊΜαίΙβδ  Ι,  1,  5.  9.  10.  11.  18; 

4,  14.  3,  3.  4.  6.  8.  10.  12.  20;    4,  10. 

Αάθίΐδ  δίογοηϊπδ  Λ^ΙΙ,  1,  45.  11.  13.  18.  20  δς.;  5,  16.  Π,  1, 

Αάϊπΐίΐηΐαδ  ΑΛβη.  Ι,  4,  21;  7,  1.  25;  3,  42. 

Π,  1,  30.  32.  Α1οϊΙ)ΐίΐάβ8  ΑΙοϊΜίκΙίβ  οοη3θΙ)Γί- 

Αβ^αβ  IV,  8,  5.  ηπδ  Ι,  2,  13. 

Αβ^ίηα  II,  2, 19.ν,  1, 1  δί^.  Αβ^^ίηβ-  Αίοΐιηεηβδ  ΟοΓίηΐΜηΒ  IV,  4,  7. 

ί&6  II,  2,  3.  9.  V,  1,  1.  2;  4,  61.  ΑΙεα  ΜΐηθΓνα  VI,  5,  27. 

Λα,2,1.ΤΓίο1ϊο1ηιηΑβ5.ν,2,21.  ΑΙβιαηάβΓ  Τ1ιβδ8»1η8  VI,  4,  34 

Αβ^οδροΙηπιί  Π,  1,  21.  8(ΐ.  VII,  5,  4. 

Αβ^οίίίΐιβιΐίΐ  Μβ^&Γ.  V,  4,  18.  VI,  Αΐβχίαδ  ΑΙΙιοη.  Π,  1,  10. 

4,  26.  Αΐβχΐρρίά&δ  Ι,Ηοβά.  Π,  3,  10. 

Αβ^7ρίία  ΙιαΗδα,  ν.  Ι,δήδα.  Αίρΐΐθΐΐδ  β.  III,  2,  29.  VI,  2,  31. 

Αβηβαδ  δΙ^πιρΙι&Ηαδ  VII,  3,  1.  νΠ,  4,  29. 

Αβηο8ΐ&8  Τ.αοβά.  II,  3,  9.  Αΐΐΐβ  VII,  4,  29. 

Αβηΐαηβ.ς  ΙΠ,  6,  6;  Γν,  3,  15.  Αίγρβίαδ  Ι,&οβά.  V,  4,  52. 

Αβοΐβδ  III,  4,  11 ;  IV,  3,  17.  Α1>ζΐ»  V,  4,  65. 

Δβοΐΐδ  ΠΙ,  1,  10.  16.  17;  2, 1.  13.  ΑιηρΜάοϋ  ΠΙ,  2, 25. 30.  IV,  2, 16. 

IV,  8,  33.  Αωρίιΐιιπι  V,  4,  8. 


ΙΝΠΕΧ   ΝΟΜΙΝϋΜ. 


277 


Αιηρίιΐροΐίδ  IV,  3,  1. 
Απΐ7θ1»β  VI,  5,  30.  νΠ,  2,  3. 
Αιη^οΐ&βί  IV,  5,  11.  12. 
Αηα^ηίίΐδ  τβι  Μαοβά.  V,  2,  12. 

13.  38;  3,  9. 
Αη&βΙίυβ  Αΐΐιεη.  II,  3,  2. 
ΑηΛΧΪΐ3Ϊϊΐ8  1,3.οβί.  IV,  8,  32.  33. 

35  8<ι. 
Αη&χίοι•&ίβ8  Β7ζαη1;.  Ι,  3, 18. 
Αη»χϊ1&α3  Β^ζ&ηΙ.  Ι,  3,  18. 
Αηαήϊ  Ι,  4,  21  δ<ι.   Π,  1,  31  «ς. 
ΑηάΓοοϋάαβ  ΤΗβΙ^αηαβ  ΠΙ,  5,  1. 

V,  2,  31.  35. 
ΑηάΓθΐη3ο1ιιΐ8  Εΐβιΐδ  VII,  4,  19. 
ΑηάΓυβ  Ι,  4,  21 ;  5,  18.  V,  4,  61. 
Αη^βηΐά&β  I^&^β(^.  II,  3,  10. 
Αηία1οί(1»8  Ιι&οβά.  IV,  8,  12  δφ 

V,  1,  6.  25.  28.  VI,  3,  12. 
ΑηΙαηάΓαβ  Ι,  1,  25;  3,  17.   II,  1, 

10.  IV,  8, 35.  Αηίαηάηϊ  1, 1, 26. 
Αηίί^βηββ  Αίΐιβη.  Ι,  3,  1. 
Αηΐϊοοίιαδ  ΑΙΙιβη.  Ι,  5,  11  δ(ΐ. 
ΑηΙϊρίιοη  Αίΐιβη.  II,  3,  40. 
Αηί,ίδίΐιβηεδ  Ι/&οβ(1.  III,  2,  6. 
Αη^Ιιΐδ  Αίΐιοη.  II,  3,  42. 
ΑρβΙιιηίΐ  Ι,  7,  8. 
ΑρΗΓ0(3ϊ5Ϊϊΐιη  Μβ^^αη  V,  4,  58. 
Αρίιγίΐβ  V,  3,  19. 
Αροΐΐο  ΠΙ,  3,  3;  5,  5.    IV,  7,  2. 

VI,  4,  2.  30;  5,  27. 
ΑροΠοπί»  V,  2,  11 ;  3,  1  δί^.  Αροΐ- 

Ιοηΐαΐαε  V,  2,  12. 
Αροΐίορίι&ηββ  Ογζίοβηιΐδ  IV,  1, 

29. 
ΑΓ&οαδ  ΙιΕΟβά.  Π,  1,  7;  2,  6;  3, 

10.  ΙΠ,  2,  8.  VI,  5,  33. 
λτα&άβ5  ΠΙ,  2,  26 ;  5,  12.  ΙΛ%  4. 

16.  V,  2,  19.  VI,  5,  11.15.  16. 

20— 23ΰ(ΐ.  νΠ,  1,  183(1.23  3(1.; 

2,  2,   5.  8.  10;  4,  2  8(ΐ.  13  8(ΐ. 

19—30. 33  8(1. ;  5, 1.  ΑΓοα<ϋ»  IV, 

4,  16.  VI,  6,  12.  VII,  4,  35.  40. 
ΑΓΰΙιβίΙβιηαδ  ΑΛβη.  Ι,  7,  1. 
ΑΓϋ1ιβ8ΐΓ&Ινΐ3   Αΐΐιβυ.    Ι,   6,    16. 

Αΐίαβ  Π,  2,  15. 
ΑΓοΜαβ  Τ1ΐ6ΐ}&ηα8  V,  4, 2. 6.  VII, 

3,7. 
ΑιοΜίΙ&ιηαβ  Α^βΒίΙ&ί  ρΛίβΓ  V, 

8,  13. 


Α^^11^^I<1Iηη3  Α^^βδίΐαί  βϋτιβ  V,  4, 

25  3(1•  VI,  4,  18.  19.  26;  5,  1. 

VII,  1,28  30[.  3189.;  4,  20  8ς[.; 

5,  12  8<ι. 
ΑΓοΜάαιηιΐδ  Είευβ  VII,  1, 33.  38. 
ΑΓο}ΐ7ίίΐ8  1,«,οβ(1.  Π,  1,  10;  3,  10. 
Αι-βδί&δ  Αΐίιβη.  Π,  3,  2. 
ΑΓ^βηδΕΙβπδ VII,  1,33;  4,15.16. 
ΑΓ8•ΐηιΐ3Εβ  Ι,  6,  27.  33.  38. 
ΑΓ^ηί  Ι,  3,  13.  II.  2,  7.  III,  2, 21 ; 

5,  11.  IV,  2,  17;  3,  15.  16;   4, 

Ιβς.  19;  5,  1;  7,2.3:  8,13  δςι. 

V,  1,  29  8(1.  VI,  5,  16.  23.  46. 

50.  λ'ΙΙ,  1,  25.28.44;  2,  1δ(ΐ.; 

4,  11  8<ι.  27.  30.  ΤβΓΓα  ΑΓ^ίνα 

IV,  7,  4. 
Αιίαβιιβ  IV,  1,  27. 
ΑΓΪοΙ)&ΓΖ3,ηβ8  Ι,  4,  7.   V,  1,  28. 

VII,  1,  27. 
ΑηδίΗΓοΙιαβ  Ι,  7,  28.  II,  3,  46. 
Αι•Ϊ8ΐοο1β3  Αΐΐιεη.  VI,  3,  2. 
ΑηδίοοΓίΐίβΒ  Αΐ.1ιβη.  1,  5,  16;    6, 

29;  7,  1. 
Αήδίοίΐβιηιΐδ  ίιΆΟ,ϋά,  IV,  2,  9. 
Αι•Ϊ8ίο§:6ηβ8  Αίΐιοη.  Ι,  5,  16;  6, 

29;  7,  1, 
Αη8ί;崙οιιβ8  δγΓΒ,ο.  Ι,  2,  8. 
Αήδίοΐοοίιιΐδ  Ε&οεά.  V,  4,  22. 
ΑήδΙοη  Βγζ.αίιΙ.  Ι,  3,  8. 
Αήδίορίιοη  ΑΐΙιβη,  VI,  3,  2. 
ΑΓΪβΙ,οίθΙβδ  ΑΐΗβη.  Π,  2,  18;  3, 

2,46. 
Αιηίΐρβδ  Ρ6Γ8&  Ι,  3,  12. 
Αι•ί3,χβΓΧ63  ν,  1,  30  8(1. 
Α8β3.   VI,   5,    11.    Λδβ&ΙίΐΘ  VII, 

5   5. 
Αδίά  III,  1,  3;  4,  5.  IV,  2,  4.  6; 

8,  5.  27.  V,  1,  31.  VII,  1,  34. 
Αδΐηβ  νΠ,  1,  25.  Αδϊηαβί  ϊΐ). 
Αδρεηιΐιΐδ  IV,  8,  30.  Αδρβηάϋ  ΐΐ). 
Αδί^οοίιιΐδ  ΙιΆοβΛ.  Ι,  1,  31. 
Α8ί7Γ6ηε  ϋίαπΗ  IV,  1,  41. 
Αίατηεηδ  ΠΙ,  2,  11. 
Αΐΐιεη&άαβ  ΰΐονοηϊιΐδ  III,  1,  18. 
Αΐΐιεηαβ  Ι,  1,  18.  II,  3,  24.  III,  1. 

1;  5,  7.  IV,  4,  18.  19.  8,  12.24. 

34.  V,  1, 10.  20.  28.  35;  4,2.22. 
66.  νΐ,  2,  9;  3,  3;  4,20;  5,33, 

35.  VII,  1,  1.23;  3,  4;  6,  3. 


27δ  ΙΝΠΕΧ    ΝΟΜΙΝϋΜ. 

Αΐ1ιβηΐ6η3β3  Ι,  1,  1  ες.   22.  33;  Οαΐΐΐιηοίΐοη  Αίΐιεη.  IV,  8,  13. 

2,  1  80[.;  3,  2  δς[. ;  -ί,  4  δ€[.;  5,  Οαΐϋβΐΐιβηββ  Αίΐιβη.  IV,  8,  13. 

13  3(1.;  6,  15  8ς[.;  7,  9  δί],.  Π,  1  0»11ΐδίΓ3,ίακ    Αίΐιβη.    Π,   4     27. 

14  8(1.;  2,  10  3(1.;  3, 18(1•;  4,21.        Αΐίηδ  VI,  2,  39  ;  3,  3,  10  3(ΐ. 
III,  1,  1  δ(ΐ.;  5,  2.  16.  IV,  4, 18.  ΟίΐΙΙΐχβηιΐΒ  ΑΛβη.  Ι,  7,  8.  9.  12. 
19;   8,  12.  13.  14.     V,  1,  Ι.'  13        14.  26.  35. 

8(1.;  4,  34  8(1.  VI,  1,  1.  10  8(1.;  0&ΐ7άοη  ΐν',6, 1. 14.  Οαΐ7άοηϋ1. 

2,  1  8(1.  10;  3,  1.  20;  4,  20;  5,  0Εηι&ήη&  Π,  3,  5. 

1  8(1.  33  Β^.  VII,  1,  1  δ^. ;  4,  1  Οίΐηηοηαδ  Αίΐιβη.  Ι,  7,  20.  34. 
3(1.  29.  30.  Ο&τάία  Ι,  1,  11. 

ΑΐΙϊοα  Ι,  7,  22.  Λ'",  1,  1.  9;  4,  19.  ΟαΓββ  ΙΠ,  2,  15. 

20.  VI,  2,  14.  Οαηα  Ι,  1,  10;  4,  8.  III,  1,  7.  8; 
Αηϋδ  III,  4,  3;  5,  5.  νΠ,  1,  34.  2,  12.  13.  19;  4,  11.  12.  21. 

Αηίοη  III,  2,  25;  3,  8.  10.  Αιιΐο-  Οβιΐΐι&^ΐηΐβηβεδ  Ι,  1,  37;  5,  21. 

ηίίαβ  ΙΠ,  3,  8.  II,  3,  5. 

ΑιαίοΙ)θβ8&οβ8  Ρ(ίΐ-3α  II,  1,  8.  Οαι-^αβ  VI,  5,  25.  VII,  1,  28. 

Α\ιίοοΐ63  ΑΐΙιβη.  VI,  3,  2.  7.  Ο&δίοΐυβ  Ι,  4,  3. 

Οαίΐηα  Π,  3,  5. 

Βαοοίιΐ  Ιθΐηρ1υιηΑρ1ΐ7ΐίν,3, 19.  Οααίί  IV,  1,  20. 

Β&^Ηβυδ  ΡβΓ33,  III,  4,  13.  θ€ΐ)Γ6η  III,  1,  17. 

ββη(1ί(1βππι  II,  4,  11,  ΟβίίΓοαβ  Π,  1,  15. 

Βί11ΐ7ΐιί  Ι,  3,  2  8(ΐ.    III,  2,  2  8(1.  Οβίίίΐε  νΠ,  1,  20.  31. 

ΒοβοΙϋΓοΙιΐ  ΠΙ,  4,  4.  Οβ1ιΐ8&  IV,  7,  7. 

βοβοίΐα  ΙΠ,  5,  17.  24.  V,  2,  16.  Οβηο1ΐΓ6ίΐβ  IV,  5,  1.    VI,  5,  51. 

34.    VI,  4,  3.  ΒοβοΙί  Ι,  3,  15.        VII,  1,  17.  41;  4,  5. 

II,  4,  30.  ΠΙ,  2,  25.  IV,  2,  17.  Οβοδ  V,  4,  61. 

18;  3,  3.  15;  4,  1.2.9.12.5,9;  Οερίι&ΐίβηία  VI,  2,31.  33.  38. 

Λ^  1,32;4,  62.  VI,  5,23.  Βοβο-  ϋβρΜδοάοίιιβ  Αίΐιεη.  Π,  1,  16. 

Ιΐαβ  α^1^β3  IV,  8,  15.  V,  1,  36.        ΑΙ.  VI,  3,  2.  VII,  1,  12.  14. 

ΒοβοΙίυβ  Ιιβοβά.  Ι,  4,  2.  Οερίιίβορίιοη  Αίΐιεη.  II,  4,  36. 

ΒΓ£ΐδίάα8  Ι-ι&οεά.  II,  3,  10.  Οβρίιίβυβ   Ά.  ΑΐίΐοΕε   Π,  4,   19. 
Βνζ8,ηΙϊιιιηΙ,1,35;3,2,11. 14.15.        ΒοεοΙίαβ  IV,  3,  16. 

Ίδ.  20;  4,  11. 11,2, 1.  IV,  8,  27.  ΟβΓίΐιηΐοηδ  ΑΐΙϊοαδ  Π,  4,  33.     • 

Β^-ζαηΙϋ  Ι,  1,  35;  3,  18.  ΟεΓ&ιηϊοιίδ  δίηιΐδ  Ο&ή&ε  Ι,  4,  8. 

Π,  1,  15. 

^^(Ιιηεα  V,  2, 29.  31 ;  4,  1  3ς[.  VI,  Οειεβ  VI,  7,  6. 

3,  9.  11;  5.  46.  ΟΙιαΙιήαδ  Αίΐιβη.  V,  1,  10  3ς[.;  4, 
Ο&ιΐνίδϋ  Π,  1,  13.  14.  54.  61.  VI,  2,  39.  ΛΊΙ,  1,26, 
0&1ο1ιε(1οη  Ι,  1,  35;  3,  2  βς.  II,  ΟΙιαεΓεΙεοδ  Αίΐιβη.  Π,  3,  2. 

2,1.  IV,  8,  28.  0<ι1ο1ιβάοηΐ&  Ι,  01ι&εΓΪΐ88  Ι.&οεά.  II,  3,  10. 

1,  22.  Οχίοΐιεάοηϋ  Ι,  3,  2  8(ΐ.  ΟΙιαεΓοη  Ι,αοβά.  Π,  4,  33. 

Ο&ΙΙΪΛδ  ΑΐΚεη.  Ι,  6,  1.  Ηίρροηίοί  Οΐι&ΐοΐάεηδεβ  IV,  2,  17. 

{.  IV,  5,  13.  V,  4,  22.  λΊ.,  3,  ΟΙι&ιβάΓΛ  IV,  2,  15. 

2  3(1.  ΟΙι&Γεδ  Αίΐιβη.  νΠ,  2,  18.  20;  4, 
ΟαΙΙΪΗβ  ΣιΆαβά.  IV,  1,  15.  1  δη. 

0&11ΐΙιίυ3  Ιι&οεά.  Π,  3,  13.  14.  ΟΙιαΓίοΙεβ  Αίΐιεη.  Π,  3,  2. 

0»11ϊΙ)ΐΐΐ3  Τε^ε&ΐΑ  VI,  5,  6.  8.  01ι»πηί(ΐ68  Αΐΐιειι.  Π,  4,  19. 

0»11ίεΓ3,Ιϊ(1&3  ίιΆοοά.  Ι,  6,  1  8(1.  Οΐιβιοη  Τ1ιεΙ)Εηυ3  V,  4,  3. 

κ;.  18.  26.  31  δς.  Π,  1,  1.  ΟΙιαΓορηβ  Εΐβαβ  VII,  4,  15.  18. 


ΙιΝΟΕΧ    ΝΟΜΙΝϋΜ. 


279 


01ΐθΓδοηβ5η3  ΤΗτδοίαβ  Ι,  3,  8;  5, 
17.  III,  2,  8.9.  10.  IV,  2,  6;  δ, 

5.  3δ.  39.  01ιβΓ3οηβ3Ϊ(;αβ  Ι,  3, 
10.  III,  2,  8. 

Οίαϋοη  Εαοειί.  ΥΠ,  4,  23. 
0^11113  Ι,  1,  32;  6,  12.  33.  38.  Π, 

1,  1.  ΟΙιϋΙΙ,  1,  δ.  6.111,2,11. 
ΟΙΐΓβιαοιι  Αΐΐιεη.  II,  3,  2. 
01ιι•73οροΗ5  Ι,  1,  22;  3,  12. 
€ΐηΕάοη  ίι&ο&ά-:  III,  3,  4  5<ι. 
€ϊ58ί<1ίΐδ  δτΓΗΟ.  VII,  1,  28. 
ΟϊΗοία  υΐ^  1,  1. 

ΟϊΛ^βΓοην,  4. 36  5. 55. 59. VI,  4,5. 
€1113  Ι,  4,  7. 
ΟΙίΐά&ϋΒ  VII,  4,  29. 
Οίηζοωεη&β  Ι,  1,  10.11.  V,  1,  31. 
ΟΙβ^ηάβΓ  δίο7οηϊη3  VII,  1,  45. 
€ΐ6δΐ•ο1ιιΐ3  Ι,αΰ.  Ι,  1,  35;   3,  Ιδ. 
0Ι6&3  Ι,αοβα.  V,  4,  39. 
€1οοοΓΪία8  Αίΐιβη.  II,  4,  20. 
01βοηιΙ)ΓοΙιΐ8  Ιι&οεά.  V,  4,14.16. 

59.  VI,  1,  1;  4,  2  5(1. 
Οίεοηιεάεδ  Αΐΐιεη.  II,  3,  2. 
Οίεοη&θ  VII,  5,  15. 
€1εοη7ΐηΐΐ3  Ι^αοεά.  V,  4,  25.  VI, 

4,  14. 
Οίεορίιοη  ΑΐΗεη.  Ι,  7,  35. 
01εο3ίΙιεηθ3  ί,Άο&ά.  II,  3,  10. 
01εο3ΐΓ&Ιϋ3  ΑΓσίνα3  Ι,  3,  13. 
€]ίηοιηαο1ιχΐ3  ίιΆ0&ά.  II,  3,  10. 
ΟΙίΙεΙεΒ  Οοηη11ιία8  VI,  5,  37. 
ΟΙίΙοΓϋ  V,  4,  36  3(1. 
Οηΐάϊΐ8  IV,  3,  12;  8,  22. 
Οοο^ϋΙαβ  III,  1,  16. 
€ο6ΐ•Λΐ£ΐ(ΐΕ3  Βοεοίαβ  Ι,  3,  15.  17. 

21.  22. 
Οοΐοη&β  III,  1,  13.  16. 
Οοίορίιοη  Ι,  2,  4.  Οοίορίιοηϋ  ΐΐ). 

Οθ1ΐ7ί6Ί3ί3,  ν.  ΤΗΓ3.37ΐ)Ιΐ1α3. 

Οοηοη  Αΐΐιεη.  Ι,  4,  10;  5,  16.18; 

6,  15  3(1.  19.22.  38;  7,  1.  Π,Ι, 
28  8(1.  IV,  3,  11  13.  8,  1.  2.  7. 
9.  12.  13.  16. 

€οταγτΆ.  Ύ,  4,  64.  66.  VI,  2,  4  30ΐ. 

9.  33.    Οονο.ΤΓ&εϊ  VI,  2,  7.  8. 

15.  24.  36  3(1. 
€θΓε8δΐΐ3  Ι,  2,  7.  9. 
€οηη11ιιΐ9  IV,  4,  6. 14.  17.  19 ;  8, 

15.  V,  1,  34.  36.  Λ%  5, 49.  VII, 


1,  15;  3,  2;  4,  4.  Οοηηίΐιη  Π, 
1,  32  8(1.;  4,  30.  ΠΙ,  2,  25;  δ, 
5.  12.  17.  23.  IV,  2,  14.  17.  22. 
23;  3,  15;  4;  5,  2.3.  13.19.  V, 
3,27.  VI,  4,  18;  δ,  29.  52.  νΠ, 
1,  18.  19.  20.  2δ.  40;  4,  6  δ(ΐ. 

ΟοΐΌπεα  IV,  3,  16. 

ΟθΓ7ρ1ΐίΐ3Ϊιιιη  Ι,  2,  18. 

Οθ3  Ι,  5,  1. 

θΓ&ηίιιιη  IV,  4,  4. 

Οταπηοπϋ  IV,  3,  3. 

0Γ£ΐΐε3Ϊρρϊ(1α3  Ι^αοείΐ.  Ι,  1,  82; 
δ,  1. 

0Γεπι&3ΐθ  IV,  8,  37. 

0Γείεη3β3  IV,  2,  16;  7,  6.  νΠ, 
5,  10. 

0Γβιΐ3ί3  IV,  5,  10.  V,  4,  16.  17. 
60.  VI,  4,  3.  25. 

ΟΓίηίρριΐδ  δ7Γαο.  VI,  2,  36. 

Οηί;ί&3  ΑΐΗβη.  Π,  3,  2.  24—56; 
4,  8.  19. 

θΓθοίηίΐ3  Τ1ιε3δα1π8  II,  3,  1. 

Οιοπιπι^οη  IV,  4,  13;  5,  19. 

ΟΓΟίαηυβ  VII,  4,  20.  21  8(1. 

ΟΓοηίηπι  VII,  4,  14. 

Οίβ8Ϊο1ε3  Αΐΐιεη.  VI,  2,  10. 

Ο^άοη  Β^ζαηί.  Ι,  3,  18. 

Ο^ΙΙεηβ  ΠΙ,  2,  27.  30.  VII.  4, 19. 

Ο^ΐοη  III,  5,  1. 

07πιβ  ΙΠ,  4,  27. 

θ7ηο3οερΙΐίΐ1αβ  V,  4,  15.  VI,  4, 5. 

07ρπΐ3  IV,  8,  24.  V,  1,  10.  31. 

071113  ιηίηοΓ  Ι,  4,  3  3(ΐ. ;  5,  1.  2; 

3,  6,  6.  10.  II,  1,  8.  13.  15.  III, 

I,  1.  07Γί  ιηίΐΐίεβ  III,  2,  7.  18; 

4,  20. 

07ί1ιβΓα  IV,  8,  8.  Κε^ϊο  €71116- 
τΪΆ  7.  07ί1ιεΓϋ  IV,  8,  8. 

ϋ7ζίοιΐ3  Ι,  1,  11.  14.  16  8(1•;  3, 
13.  ΠΙ,  4,  10.  07ζίαεη1  Ι,  1, 
19.  20.  IV,  1,  29. 

1){ΐιηίΐΓ&Ια3  ΠΙ,  1,  6. 

ϋ&Γίαβ  Ι,  2,  19.  II,  1, 8.  ϋαΓΪαβαε 

ί1). 
ϋ<•ΐ807ΐϊηιη  ΠΙ,  4,  13.  IV,  1,  15. 
ϋεοβίεα  Ι,  1,  335ς[.;  2,  14;  3,21ί. 

II,  2,  7;  3,  3. 
ϋείρΐιϊηΐαιη  Ι,  δ,  15. 


280 


ΙΝϋΕΧ   ΝΟΜΙΝϋΜ. 


{ 


Βθΐρΐιίοη  Ρ1ι1ϊαδίιΐ8  V,  3,  22.  24, 
ϋθπιαεηείυΒ  Αίΐιβη.  V,  1,  10.26. 
ϋβιηαι•ο1ιιΐ3  δχΓ&ο.  Ι,  1,  29. 
ϋειαοβίΓ&ΙπΒ  Αΐΐιβη.  VI,  3,  2. 
Βθΐηοίοΐβδ  Ιΐιίΐοεά.  ΥΠ,  1,  32. 
ϋειηοίίοη  VII,  4,  4. 
ΡβΓ&3  οαδίβΠιιιη  VII,  1,  22. 
ϋεΓ07ΐί(ΐ3,8  Εαοβά.  III,  1,  8.  9. 

16.  17  5(1.;   2,  1  βς.;  4,  6.  IV, 

3,  1  8(1.;  8,  3.  5.3-2. 
ΒεΓάΗ3  V,  2,  38  δφ;  3,  1  3(ΐ. 
Βία^0Γ&8  Ι,  1,  2. 
Ρϊαη&ΐν,  2, 10.  VI,  .5, 9.  VII,  1, 34. 

Α3ί7Γεηο  IV,  1,  41.  Ερίιοδίηΐ, 

2,  6.  III,  4,  18.  ΙιβηοορΙίΓνεηβ 

III,  2,  19.  Μαη7θ}ιί3,  II,  4,  11. 
ϋϊ^πια  ία  ΡΪΓ3,εεο  V,  1,  21. 
ϋίηοη  Ι.ίΐεβ(1.  V,  4,  33.  VI,  4, 14. 
ϋίοοΐ83  Π,  3,  2. 
Οίοιηβάοη  ΑΛβη.  Ι,  5,  16;  6,  22. 

29;  7,  2,  16.29. 
ϋίοη  Αΐΐιεη.  IV,  8,  13. 
ϋίοη73ίυ3  Αίΐιεη.  V,  1,  26. 
ϋϊοη78ίιΐ3   87Γ3.0.  ιπίΐίοΓ   II,  2, 

24;  3,  5.  VI,  2,  4.  33.  νπ,  1, 

20.  22. 
ϋίοη7δηΐ5  87Γ&ο•  πιϊηοινίΐ,  4, 12. 
ϋϊορί11ιο3  Ι<αοε(1.  III,  3,  3. 
ϋίθ3οηΓΪ  VI,  3,  6. 
ϋϊοίΙπιυδΑίΙιεη.  1,3, 12.  ν,1,25. 
ϋΐρ1ιπ(ΐ3,3  Ι^αοεά.  IV,  8,  21  8(ΐ. 
ϋοίορεδ  VI,  1,  7. 
ϋοΓίθΐΐ3  Ε1ιο(1ϊιΐ8  Ι,  1,  24;  5,  19. 
ϋοΓοΐΙιεηδ  Ι,  3,  13. 
Γηιοοη  ΡεΠευ.  ΙΠ,  2,  11. 
ϋΓαοοηίΐ(ϊε8  ΑΙΙιεη.  II,  3,  2. 

Εοίΐίοιίδ  Ι^αοείϊ.  IV,  8,  20  3(ΐ. 

Είοη  Ι,  5,  Ιδ. 

ΕΙ&ειίδ  Π,  1,  20. 

Εΐεΐ  ΙΠ,  2, 21  δ(ΐ. ;  5,  12.  IV,  2, 16. 

VI,  5,  2  3(1.  19.23.30.  VII,  1,18 
8(1. 26 : 2, 6 ;  4, 12  δ^.  26  3ς[.  35 ;  5, 
1,  18.  Εΐε»  III,  2,  23.  VI,  2, 31. 

VII,  4,  17. 

Εΐβπδΐί  Π,  4,  8.  19.  24  δ^.  νΐΐ, 

5,  15.  Εΐβαδϊηίυβ  II,  4,  9. 
ΕΙευΛεΓαβ  V,  4,  14. 
Έ\\τη\Λ  V,  2,  38. 


Ε1ΐ8  ΙΠ,  2,  23.  25.  IV,  7,  4.  Υϊ, 

2,  3.  VII,  1,  38. 
Ειΐ(ίϊη3  Εαοεά.  Π,  3,  1.  10. 
Εη7»1ία3  Π,  4,  17. 
Ερ3ηιίηοη(1&3  VII,  Ι,-^ή^δψ;  4, 

39  8(1.;  5,  3  βφ 
ΕραήΙϊ  VII,  4,22.33.  34.36;  5,3. 
ΕρεΓαίιΐδ  Ε<αοε(Ι.  Π,  3,  10. 
Ερβπιη  III,  2,  30. 
Ερ!ιεδΐΐ3  Ι,  2,  63(ΐ.;  δ,  10.  14.  Π. 

1,6.  III,  1,  11;  2,  9.  11;4,  4ΐ 

7.11.16.  IV,  8, 3.  ν,1,6.  Ερίιβ- 

δϋ  Ι,  2,  10;   δ,  12.  15.   Κε^ϊο 

Ερίιεδΐα  ΠΙ,  2,  14. 
ΕρΜαΙίεβ  IV,  8,  24. 
Ερΐθ7(ϋ3αδ  Εαο.  IV,  2, 2.  V, 4, 39. 
Ερί(ΐ3,ιΐΓυ3  VI,  2,3.  VII,  1, 18.25. 

ΕρίίϊίΐυΓϋ  IV,  2,  16.  VI,  5,  29. 

ΛΉ,  2,  2. 
Ερΐίΐοοηο  Ι,  1,  29. 
Ερϋοϊαΐν,  2,  14;  4,  13. 
Ερίΐ&ΐϊιιηα  III,  2,  29.  30.   Ερίία- 

Ιίεηβεδ  9,  2δ. 
Ει•ίΐ8ίηϊ(1ε3  Αΐΐιεη.  Ι,  δ,  16;  6, 16 

29.  7,  2.  29. 
ΕναδίδίΓαίιΐδ  Αίϊϊεη.  II,  3,  2. 
Ετ&ΙοδίΙιεηεδ  Αίΐιεη.  Π,  3,  2. 
ΕΓείΓΪεηδεδ  ΠΙ,  1,  6. 
Ει•7ί1ΐΓαβ  V,  4,  49. 
Είεοηίοιίδ  Εαο.  1, 1,  32;  6,26.35^ 

Π,  1,  Ιδφ;  2,δ.  V,  1,  1  8(1.  13. 
Είνιηοοίεδ  Ε3οε(1.  V,  4,  22.  ο2. 

VI,  δ,  33. 
Ειΐίΐ,§•ο  1-3.8  07ρΓίιΐ8  II,  1,  29.  IV, 

8,  24.  V,  1,  10.  ΕΙειΐ3  Ι,  2,  1. 
Ευίΐ1οε3  Αίΐιβη.  IV,  1,  40. 
Ειΐίΐι-οΐιίρριΐδ  Ε&ο.  1, 2, 1 .  Π,  3, 10. 
Εΐΐ1)οε3.    II,  3,   9.     ΕιΛοεεηββδ 

IV,  3,  Ιδ.  VI,  δ,  23.  VII,  5,  4. 
ΕαΙοΙαδ  ΟγΓεη.  Ι,  2,  1. 
Ειιοΐεα  ίβδίυιη  IV,  4,  2. 
Εηοΐβδ  87Γί'ο.  Ι,  2,  8. 
Ευοίίάεβ  ΑΛβη.  II,  3,  2. 
ΕαοΙειηοη  Αίΐιεη.  ϊ,  2,  1. 
Ευθίίπιΐάη,β  Εαοεοΐ.  V,  2,  24.  25. 
Επίϋοιίδ  Εαοείΐ.  V,  4,  39. 
ΕυηΐΗοΙιιΐδ  Αίΐιεη.  Ι,  1,  22. 
ΕιιπΐΗί}ΐ88  ΑίΛ?^η.  II,  3,  2. 
Ευηοηιιΐ3  Αΐΐιβη.  V,  1,  δ.  7.  9. 


ΙΝΟΕΧ    ΝΟΜΙΝϋΜ. 


281 


ΕαρΙίΓοη  8ίθ7οη.  VII,  1,  44  βς.; 

2,  11  8(1.;  3,  2  8(1.  8.  12. 
ΕπΓορ»  III,  2,  9.  IV,  2,  6;  3,  15; 

8,6, 
ΕιίΓΟίαδ  V,  4,  28.  VI,  5,  27.  30. 
ΕαΓ7τηβ(1οη  IV,  8,  30. 
ΕιΐΓ7ρίοΐ6πιη3  Αΐΐιεη.  1, 3, 12  8(ΐ. ; 

4,  19 ;  7,  12.  16.  34. 
ΕιΐΓ78ί1ιβηβ3  ΠΙ,  1,  6. 
ΕιΐΓ78ΐ1ιβιΐ9  VI,  5,  47. 
Εηίαβα  VI,  5,  12.  20.  21. 
Εα11ΐ7θ1β8  Ε&οβά.  VII,  1,  33. 
ΕαίΓβδϋ  νΠ,  1,  29. 
Εαιεηιΐ3  Ε&οβά.  IV,  2,  5. 
ΕΐίίΓοΙιηδ  Ι^&οβά.  Π,  3,  10. 

(χαΙαχΐάοΓαδ  Ι^αοβίΙ.  III,  5,  1. 

Οαιη1)Γίπιη  ΙΠ,  1,  6. 

ΟαηΓΪιιπι  Ι,  4,  22. 

Οβ1&  Π,  3,  5. 

ΟβΙβηοΓ  8.  ΟβΓβηοΓ  Ε&οβά.  VII, 

1,25. 
ΟβΓίΐβίυδ  ΙΠ,  4,  4.  V,  4,  61. 
ΟβΓ^ϊδ  ΙΠ,  1,  15.  19.  21.  ΟβΓ^ΐ- 

ί,ΐιϋ  22. 
6ηο8Ϊ8  87ΐ"30•  Ι»  1,  29. 
6011^7^13  ΕΓβίΓΪβηδϊδ  ΙΠ,  1,  6. 
(τΟΓάίθυιη  Ι,  4,  1. 
ΟοΓ^ΐοη  ΕΓβίηβηδΐδ  ΠΙ,  1,  6. 
ΟθΓ^ορ&8  Είΐϋθά.  V,  1,  5  8(ΐ. 
ΟΓ&βοί  Ι,  5,  9  βίο.  ΟΓΕβοί  ϊη  βχ- 

βΓοίία  ΟγΛ  πιίηοΓΪ8  ΠΙ,  1,  2, 
013,6013.  II,  2,  6  βίο. 
θΓ7ηϊαηι  ΠΙ,  1,  6. 
Ι37ΐΐ3  Ε3οεά.  IV,  3,  21.  23. 
α7ί1ιβιιιη  Ι,  4,  11.  VI,  5,  32. 

Ηα^ηοη  Αίΐιβη.  Π,  3,  30. 

Η&ΐαε  Π,  ^.  45. 

Η&ΙίίΐΓΐπδ  ΙΠ,  5,  6.  17.  25.    Η&- 

ΙΪΛΓίϋ  18. 
Ηίΐ1ϊβη508   IV,   2,   16.   VI,  2,  3. 

νΠ,  2,  2. 
Η&1ΐρ6(1οη  ΑΛβη&ηιιη  Π,  4,  30. 
ΗΛίΐβ&Γηα  ΠΙ,  1,  6. 
Ηαιηαχίίηδ  III,  1,  13.  16. 
ΗαηηίΙ)&1 1,  1,  37. 
Ηεΐΐοοη  ηιοηδ  IV,  3,  16.  18. 
Ηεΐϊχιΐδ  Με^ΛΓ.  Ι,  3,  15.  17.  21. 


Ηβΐΐβδροηΐϋ  ΙΠ,  4,  11  80[.  IV,  3, 

17;  8,  31. 
Ηβΐΐββροηίυδ  Ι,  1,  2  8(1•;  3,  8,  9. 

Π,  1,  21.  III,  2,  9  δφ 
Ηείοβ  Ε»οοη.  VI,  5,  32, 
Ηβίοίβδ  Ι,  2,  18.  III,  3,  6  8(ΐ.  VI, 

5,  28.  VII,  2,  2. 
ΗβΓβοΙεα  ΤΓαοΙιΐηΐίΐ  Ι,  2,  18.  VI, 

4,  27.    ΗβΓ&οΙεοίαβ  III,  5,  6. 
VI,  4,  9.  27;  5,  23, 

ΗεΓ&οΙεηιη  Αβ^ίη&ε   V,   1,   10. 

0&1ο1ιε(1οηΪ3  Ι,   3,   7.  Τ1ιβ1)α• 

πιιη  VI,  4,  7. 
ΗεΓίίοΙΐάεδ  δ7Γ&ο.  Ι,  2,  3. 
Πεταε»  ΙΠ,  2,  30;  3,  1.  VI,  5,22 

ΗεΓαεβηδβδ  Λ^Ι,  δ,  11.  22. 
ΗβΓΛειιηι  ΟοΓΪηΙΙι,  IV,  5,  5  8(ΐ 

Ρ1ι1ΪΛ3.  VII,  2,  1  8(1. 
ΗβΓοαΙεΒ  ΠΙ,  3,  3.  VI,  3,  6;  4,  7 

5,  47.  νΠ,  1,  31. 
Ηεήρρϊίΐαδ  Είΐοβά.  ΙΠ,  4,  6.  20 

IV,  1,11 8(1.;  2, 8;  3, 15.17;  8,11 
ΗβΓίιιίοη  VI,  2,3,  ΗεπηϊοηεηΒββ 

IV,  2,  16.  νΠ,  2,  2. 
Ηει•πιοοΓ&ΐ63  87Γ3.0•  Ι,  1,  27  β(} 

3,  13. 
Ηβπηο56ηβ3  Αίΐιεη.  IV,  8,  13. 
Ηεπηοη  Με^ατ.  Ι,  6,  32. 
ΗβΓθά&3  87Γ&0.  ΙΠ,  4,  1. 
ΗΐεΓαιηβηεδ  Ρειβα  Π,  4,  9. 
ΗϊεΓαχ  Ιι&οβά.  V,  1,  3  δί}. 
ΗίεΓοη  Αί1ιεη.Π,3,2.  Ε&ο.νΐ,4,9. 
ΗίπιεΓα  Ι,  1,  37. 
Ηίρρβη3  δαιηϊΐΐδ  Ι,  6,  29. 
Ηϊρρΐίΐ3  Ε1ευ3  νΠ,  4,  14. 
ΗίρροοΓ3.1εδΕβο.  1, 1,23;3,5  δ(ΐ. 
ΗίρροάΛΐηεαιιι  ίοπιχη  Π,  4,  11. 
Ηίρροά&ηιηδ  8107011.  νΠ,  1,  45. 
Ηϊρροΐοοίιηδ  Αΐΐιειι.  Π,  3,  2. 
Ηίρροιηίΐο1ιιΐ8  ΑΙΙιεη.  Π,  4,  19. 
Ηίρροη  δ7Γβο•  Ι,  2,  8. 
Ηϊρροηίοηβ    ΑΙΙιεη.    VI,    3,    2. 

Ρ1ι1ΐ3δϊη3  V,  3,  13. 
ΗϊδΙΪ3εβπ8θ8  II,  2,  3. 
Η73θίη{;1ιϊα  IV,  5,  11. 
Η7βιιιρο1ΐ1;3ε  VI,  4,  27. 
Η7Ρ&ΐε3  Τΐιβΐ).  VII,  3,  7, 
Η7ρ2ίθ(1οπΐ3  Ταη^^Γ.  V,  4,  49, 
Η7ρβπηεη63  Εε66(1.  VI,  2,  25. 


282 


ΙΝϋΕΧ    ΝΟΜΙΝϋΜ. 


Χα3οηΡ1ιβΓαβυ3νΐ,  1,4;  4,  20  βφ 
Ι1)βΓ63  VII,  1,  20. 
Ιο1ιί;1ΐ73  ριοιη.  VI,  2,  31. 
Ιάα  Ι,  1,  25. 

Ιά&βαβ  Ι,αοβά.  IV,  1,  39. 
Ι1&Γθ1ιη8  Ι,αοβά.  11,  3,  10. 
Ήίπιη  Ι,  1,  4.  Ι1ΐβη363  ΙΠ,  1,  16. 
Ιιη1)ηΐ3  IV,  8,  15.  V,  1,  31. 
Ιοηβ3  ΠΙ,  4,  11.  IV,  3,  17. 
Ιοηΐ&  III,  2,  11.  14.  V,  1,  28. 
Ιοηΐοαβ  ιιΛββ  III,  1,  3;  2,  12. 
Ιρ1ιίοι•αΙβ3  IV,  4,  9.  15.  16;  5,  3. 

13.  15.  19;   8,  34  8€[.   39.    V, 

1,  25.  VI,  2,  13  3(ϊ.  24.  27.  35. 

36.39;  3,  3;  4,  1;  5,49,  51. 
ΐ3&ηοΓ  I^&^β(^.  II,  3,  10. 
ΐ3ΕΓθΙια3  ίιβοεά.  Π,  3,  10. 
ΐ3ο1ιοΐ3.η3  VI,  5,  24  5(ΐ. 
1313,8  II,  3,  10. 

Ι3πιβηίβ3  ΙΠ,  5,  1.  V,  2,  25  8^. 
Ι3ΐ;1ιιηϊ&  IV,  5,  1.  2. 
Ι3ΐ;1ιηια3  Οοι-ΐηίΐι.  IV,  5,  1 ;  8,  8. 

Τ1ΐΓ&οΐα3  ΙΠ,  2,  10.    Ρ&11βηβ3 

V,  2,  15. 

ΙΰρρϋθΓ  Οΐ7ΐηρίιΐ3  III,  2,  22.  26. 
31.  νΠ,  4,  35. 

Ιί8,1)θία.3  ΣιΟ,οβά.  Ι,  2,  18. 
Ιι&οβάίΐβιηοη,  ν.  δρατί». 
Ιι&οβά&βπιοηη  1, 1, 17  εί  ρ&33ΐιιι. 
Ι.»οοηίο&  II,  2,  13.  IV,  7,  6;  8,  8. 

VI,  2,  9.  31;  5,  21.  24.  νΠ,  1, 
25.  29. 

Ι,&ΟΓαίβί  Ι,ίΐοβά.  υ,  4,  33. 
Ιι&ιηρ3&οιΐ3  Ι,  2,  15  βί}.  Π,  1,  18. 

III,  2,  6. 
Ιι&ΓΪβα  Αβ§[7ρΙί& ,  Ιιίΐι•Ϊ3&6Ϊ  III, 

1,  13.  16.  ΑΗα  ΠΙ,  1.  7.  Τ1ιβ5- 

33,1ίΕβ  VI,  4,  33.  34.  Ιι&Γί3αβϊ 

Τ1ιβ38.  II,  3,  4.  IV,  3,  3. 
Ι,8Γί3113  β.  III,  2,  23. 
Ι.&3Ϊοη  ΙΠ,  2,  30.  νΠ,  4,  12.  Ι.α- 

3Ϊοηϋ  IV,  2,  16. 
Γ,θοΗ&βηιη   IV,  4,   7.   17;   5,  7. 

8  3<ι.  V,  1,  29. 
Ι,ειηηηβ  IV,  8,  13.  V,  1,  31. 
Ι,βοηΑΛεη.  Ι,  5,  16;  Ο,  16.  VII, 

1,  33.  37.  38.  Ι^ίΐθΘ(1.  Π,  3, 10. 

8&1&πιίηΐιΐ3  Π,  3,  39. 


Ι,βοηΙϊαάββ  V,  2,  25  3. ;  4,  7.  19. 
Ι,βοηΙίηί  Π,  3,  5. 
ΙιεοηίΪ3  ΪΓΪ1)ΐΐ6  II,  4,  27. 
ΕεοηΙίο1ιυ3  Αίΐιεη.  V,  1,  26. 
Ιιβο1;7θ1ιίά&3  ΠΙ,  3,  1. 
Ι,ερΓβ»ί3β  ΠΙ,  2,  25.  VI,  5,  11. 
Ι.ε3ΐ)νΐ3  Ι,  2,  11:  6.  12.  26.  II,  2, 

5;  3,  32.  IV,  8,  28. 
Ι,είΓίιιί  ΙΠ,  2,  25.  30.  IV,  2,  16. 
Ι.8ΐιοβ3  VI,  2,  3.  26. 
Ι,εηοοίορίιίάββ  Αΐΐιεη.  Ι,  4,  21. 
Ι.θαοορΙΐΓ73  ΠΙ,  2,  19.  IV,  8,  17. 
Ι,8Π0ΐΓ&  V,  4,  33.  VI,  4,  4;  5,  1. 

23.  VII,  1,  3δ;  2,  2. 
Εετιοίηιιη  VI,  5,  24. 
Ι.ϊ1)73  Ιι&οεά.  Π,  4,  28. 
Ι,ίο1ι&8  Ι,&οεά.  ΙΠ,  2,  21, 
ΙιΟΟΓΪ  ΟρυηΙϋ  ΙΠ,  5,  3  8(ΐ.  Οζο- 

1»ε  IV,  2,  17.   υίη(ΐίΐβ  IV,  3, 

15.  22.  VI,  5,  23. 
Ι,οοΓίβ  ΙΠ,  5,  3.  4.  IV,  3,  31. 
Ι.7ε3ε1;1ιη3  Αΐΐιεη.  VI,  3,  2. 
Ιι7<ϊ&Γίιΐ3  Ι/&οε(1.  Π,  3,  10. 
Ι,70βηιη  Ι,  1,  33.  Π,  4,  27. 
Ιι7θί3θΐΐ3  Αΐΐιεη.  Ι,  7,  13. 
Ι^7εο°ιβεΐ88  Μαηίίη  .ΛΉ,  1, 23  δς ; 

4,  2  8(ϊ. 
I^7^ορ11'■οη  ΡΙιεΓ&ειίδ  Π,  3,  4. 
ΐ77ονΐΓ^ιΐ3  Ι,αοεά.  Ι,  3,  18. 
Σ,γάΐΆ  Ι,  2,  4. 
Ι<73»η^βΓ  Ι,  5,  1 ;  6,  1  εφ  Π,  1,  6 

Βφ;  2, 2  3(1.;  3, 6  3(ΐ.;4, 28  5(ΐ,  III, 

1,  9;  3,  3;  4,  2.  7  δ(ΐ.;  5,  6  βί}. 
Ιι78&ιιύβΓ  8ίθ7οη.  νΠ,  1,  4δ. 
Ι.78ί&8  Ι,  6,  30  ;  7,  2. 
Ι^73Ϊπι&ο1ια3  Αΐΐιεη.  II,  4,  8.  26. 
]1ι73ίπΐ8ηε3   δΐονοη.   VII,   1,  45. 
Ιι78ίρριΐ8  ίιΆο^ά.  ΙΠ,  2,  29  3(1• 

Μ&οθάοηθ3  V,  2,  12.  40. 
ΜΗοεάοηΐ»  Ι,  1,  12.  IV,  3,  3,  V, 

2,12.13.38.  ν,3,  18.  VI,  1,  11. 
Μαοεάοηϊοπ3  εχεΓθ11ιΐ3  V,  2,  43. 
ΜΕθί3ΐτΐ8  ΙΠ,  2,  30. 
Μ&(ΐ7ίΰ3  Ι,  1,  3. 
ΜαβίίικΙεΓ  ΙΠ,  2,  14.  17;  4,  12. 

21;  8,  17. 
Μ&ΙεΛ  ρΓοιη.  Τιάοοπ,  1,2, 18.  Μβ- 

Ιείΐίΐδ  VI,  δ,  21. 


ΙΝΟΕΧ   ΝΟΜΙΝυΜ. 


283 


Μαίβα  ρΓοιη.  Ιιβ3ΐ)ί  Ι,  6,  26. 
Μα1ίβη3β3,  ν.  Μβ1ΐβη3β3. 
Μ&Ι1Ϊ3,  ϋ&Γ(1&η.  III,  Ι,  10  3€[. 
_Μ3ηίϊηβ8ΐΐν,5,18.ν,  2,2 5(ΐ.  VI, 

5,  3  8<ι.  VII,  5,  7  3€[.  Μ&ηΙίηβ- 
βη363  ΙΠ,  2,  21.  IV,  2,  13;  4, 
17;  5, 18.  V, 2,1  3(1.  VI, 4, 18;  6, 
380.  νΠ,  4,  333€[.;  6,  1, 14 βς. 

Μ&ηΙιηϊοβ  VI,  6,  15.  17. 

Μ&ηΙίίΙιβαβΔίΙιβη.Ι,Ι,ΙΟ;  3,13. 

ΜαΓ&οΐ  VI,  1,  7. 

Μ&Γ^£ΐηοπ8β8  III,  2,  25.  30.  IV, 
2,  16.  VI,  5,  2.  VII,  4,  14.  26. 

Μβ(1β&  VII,  1,  28.  29. 

Μβ(ϋ  Ι.  2,  19. 

Μβάοοαβ  IV,  8,  26. 

Μβ5»1)&1;β3  ΡβΓ3ίΐ  IV,  1,  28. 

Μβ^»1ορο1ί1;&β  Λ'^ΙΙ,  5,  5. 

ΜβξατΒ.  Ι,  1,  36;  2,  14.  Π,  4,  1. 
IV,  4,  13.  V,  4,  41.55.  58.  Μβ- 
5&Γβη8β3  1, 3, 15 ;  6,  32.  Μβ^α- 
ήοα  V,  4,  18.  VI,  4,  26. 

Μβ^ΐΐΐϋδ  Ε&οβά.  ΙΠ,  4,  6. 

Μβΐ&ηίρραβ  ΚΙιοάΐνΐδ  VI,  2,  35. 

Μβΐ&ηοραβ  Αίΐιβη.  VI,  3,  2. 

Μβ1&ηΐ£ίη3  Αϋιβη.  II,  3,  46. 

Μθΐβίαβ  Δΐΐιειι.  Π,  4,  36, 

Μβ1ίβη3β3  νβΐ  ΜαΙϊβηδΘδ  ΙΙΙ,  5, 

6.  IV,  2,  17.  VI,  5,  23. 
Μβ1ο1)ίιΐ8  Δίΐιβη.  Π,  3,  2. 
Μβίοη  ΤΙίθΙ).  V,  4, 2  8(1.  V.  Μβηοη. 
Μβ1ιΐ3  IV,  8,  7.  Μβΐϋ  Π,  2,  3.  9. 
ΙΓβπΕίκΙβΓ  Ι,  2,  16.  II,  1,  16.  26. 
Μβη«3οα3  Ι,&οεά.  IV,  2,  8. 
Μβηεοΐββ  ΑΛβη.  Ι,  7,  34. 
ΜοηβοΓΕίθβ  87Γίΐο.  Ι,  1,  29. 
Μβηοη  3.  Μείοη  Τ1ιβ3ρ.  V,  4,  55. 
ΜεβΒβηβ  V,  2,  3.  VII,  1,  27.  36, 
Μεβδεηϋ  VI,  5,  33.  νΠ,  1,  29; 

4,  27 ;  5,  5. 
Μβί,1ΐ7πιη3, 1,  2,  12 ;  6, 12,  38,  IV, 

8,  29,  Μβί1ΐ7πιη&εί  Ι,  6,  13.  14. 

18.  IV,  8,  29. 
Μϊίΐΐαδ  Β&Γ(1&η.  III,  1,  14  3€(. 
Μί^άοη  Ι>&οεά.  III,  4,  20. 
Μϊΐείνΐδ    Ι,   1,   31;    2,   2;    5,  1; 

6,  2.  7.  Μΐ1β3ϋ  Ι,  6,  8. 
Μίη(1&πΐ3  ίι&οβά.  Ι,  1,  4.  11,  14 

3φ  23;  3,  15. 


ΜΐηειναΙ,  1,  4;  3,  1;  6,  1.  11,4, 

39.  III,  1,  21  8(1.  V.  Αΐε». 
ΜΪ8§•ο1&ΐ(1α3  ίιαοβά.  II,  3,  10. 
ΜΐίΓ&ειίδ  ΡβΓδα  II,  1,  8. 
ΜϊίΓοΙϊαΙεδ  ΡεΓβα  Ι,  3,  12, 
ΜπΕδίρρυβ  I^Ε^β(^.  VI,  2,  4  3<ι. 

15  8ς[. 
Μηβθϊΐοοίιυβ  ΑΐΗεη.  II,  3,  2. 
Μηεδϊί1ιί(1εδ  ΑΛεη.  II,  3,  2. 
Μπη7θ1ιί&  II,  4,  II.  ϋί&η&  Μα- 

η7θΙιί»  ί1). 
Μ7πηα  III,  1,  6. 
Μ73οοη  87Γ»ο.  Ι,  1,  29. 
Μ78ί  III,  1,  13.  IV,  1,  24.  Μ/βί» 

Ι,  4,  7, 
Μ7ίΐ1εηβ  Ι,  6,  16,  26.  38;  7,  29. 

II,  2,  6.  IV,  8,  28.  Μ7ΐί1βηΕβί 

ΐΐ).  29,  Ι,  6,  22, 

Ν&ΓΐΙιαοΐυπι  IV,  3,  8.  9. 
Ν{ΐιιΐ5αί;83  Ι,αοβά.  III,  2,  6. 
Νααοΐεβ  ΣιΆοβά.  VII,  1,  41. 
Ν&αο1ί(1&3  Ιιαοβά,  II,  4,  36. 
Ν3.ιιρ3,οΙα3  IV,  6,  14, 
ΝαπρΗ»  IV,  7,  6, 
ΝβαηάΓβηβθβ  III,  1,  16. 
Νεπιεα  IV,  2,  14;  7,  3.   VII,  2, 

5;  5,  6. 
Νερίηητιβ  ΠΙ,  3,  2.   IV,  5,  1.  2. 

4;  7,4.5.  βΕ8&οο1ια8νΐ,δ,30. 
ΝΐοεΓ&ίηβ  Αίΐιβη.  Π,  3,  39. 
Νΐοϊαδ  Αίΐιεη,  Π,  3,  39, 
Νίοο1οο1ηΐ3  Ι,βοεά.  V,  1,  6.  7,25; 

4,65. 
Νίοορ1ΐ8ΐηα3  Αίΐιεη.  IV,  8,  8, 
Νϊοο8ΐΓαΙιΐ8  ΑΐΗεη.  Π,  4,  6. 
ΝοΙίππι  ρΓοπι.  Ι,  2,4.11;  5, 12  3(ΐ. 

Οο7ΐ1νΐ3ΐ.3,οε(1.ν,4,22.νΐ,5,33. 

Οιίειιιη  Αΐΐιεη.  Π,  4,  9. 

ΟάΓ73αβ  IV,  8,  26.  V.  ΤΙίΓΛΟββ. 

ΟεαίΗβ  VI,  5,  16. 

Οεηί&ίΪΕΐβ  IV,  6,  14. 

Οεηοε  ΑίΙ.  Ι,  7,  28.  ΟοήηίΙι.  IV, 

5,  δ,  19. 
Οείαβί  Ι,  2.  18.  III,  5,  6, 
Οειιπι  VI,  5,  24  8(ΐ, 
Οίοηΐΐιεηβ  Ι^αο^ά.  VI,  5,  33. 
Οίαπίδ  VII,  4,  17,  18. 


284 


ΙΝϋΕΧ    ΝΟΜΙΝϋιΜ. 


Οΐ7ΐηρΐ»  ΙΠ,  2,  26.  IV,  1,  40;  7, 

2.  VII,  4,  14.  28.  Οΐ7πιρίίΐθΛ 
νίίΐϊΙϊ.ΟΙχπιρίΕοιιβιηοηδίΙ).  14. 
Οΐ7ΐηρί»οαδ  αιιηαβ  ϊΐ).  28. 

Οΐ7πηρΐοπιιη  ΙυάΐοΓαιη  VII,  4, 28. 

Οΐ7Π3ρίιΐ8  ΙυρρίίβΓ,  ν.  ΙιιρρΐΙβΓ. 

Οΐ7η1;1ιυ3  V,  2, 11 8(ΐ.;  3,  9.  ΟΙ711- 
ίΐιϋ  ν,2,13  3<ι.;  3,  Ιδί}.;  4,  45. 

Οηβυιη  VI,  5,  51  βς.  VII,  1,  15. 
41;  2,5. 

Οηοιααοΐβδ  Αΐΐίθη.  II,  3,  2.  Ι,α- 
οβά.  Π,  3,  10. 

Οηοηιαηίϊιΐδ  Ι/αοβά.  II,  3,  10. 

ΟριιηΙϋ  Ιιοοή,  ν.  ΙιΟογϊ. 

ΟΓοΙιοπιβητίδ  ΑΓΟ&άίαβ  IV,  5,  18. 
V,  1,29.  VI,  5,  15  8<ι.  29.  Ογ- 
οΐιοιηοηϋ  ϊΐ).  11.  Βοεοΐί&β  III, 
5,  17.  IV,  3,  15.  Οι•ο1αοιηβηϋ 
Ατο&ά'ΐΆβ  VI,  5,  11.  13.  Βοβ- 
οϋαβ  ΙΠ,  5,  6.  IV,  2,  17;  3, 
15.  18.  V,  4,  36.  VI,  4,  10. 

0Γ6Τ13  V,  4,  56.  0Γίί8β  57. 

ΟΓορτίδ  VII,  4,  1. 

0Γδϊρριΐ5  £;αοβ(1.  IV,  2,  8. 

Οί73  Γβχ  Ρίαρίιΐίΐ^.  IV,  1,  3  δς. 
10  δς. 

Οζοίαβ  £(θοι•ΐ,  ν.  Σιοοτϊ. 

Ραοίοΐιΐδ  III;  4,  22. 
ΐΆξΆΒΆβ  V,  4,  56. 
Ρ&1ίΐ65&πιΙ)ΐ•ϊιιιη  III,  1,  6. 
Ρ&Π&ηΙίΐΐιιι  VI,  5,  9.  ΡαΙΙ&ηΙϊοη- 

5βδ  VII,  5,  5. 
Ραΐΐοηβ  V,  2,  15. 
ΓΕιηρΜΙυδ  Αίΐιεη.  V,  1,  2. 
Ραη^ίίβυπι  V,  2,  17. 
Ρβηίίΐοΐβδ  Ιιαο.  Ι,  3,  1.  II,  3,  10. 
ΡΗρΙιΙίΐ^οηίΕ  IV,  1,  2  δθ[. 
Ρ&Γα1ιΐ3  η&νΐδ  II,  1,  28  δη. ;  II,  2, 

3.  VI,  2,  14. 
Ρ&Γ&ρΐΐ£ΐ  ΡβΓδΐδ  IV,  1,  39. 
Ραήηπι  Ι,  1,  13. 
Ραηΐΐίΐδη  VII,  1,  28. 
Ρ&ηίδΙ,  4,  11. 

Ρϋδΐιη&οΐιιΐδ  ΙιΆοβΛ.  IV,  4,  10. 
Ρίΐδίιηβΐηδ  Οοηηΐΐι.  IV,  4,  4.  7. 
Ραδϊρρίιίαδ  ί,αοβά.  Ι,  1,  32;  3, 

13.  17. 
Ραίβδΐίΐάαδ  Ιι£ΐ06(1.  II,  3,  10. 


Ρ&ΰδίΐηί&δ  Γβχ  Ιι&οβά.  Π,  2,  7 

4,  29  δς[.  III,  5,  6  δφ  V,  2,  3. 
ΡβΙΙα  V,  2,  13. 

Ρείΐεηβ  ΑοΙιεϊεθ  VII,  1,  18;  2, 
18.  20;  4, 18.  Ι,&οοη.  VII,  5,  9. 
ΡεΙΙεηεηδεδΑοΙι.  IV,  2, 20.  VI, 
5,29.νΐΙ,  1, 15  δς[.;  2, 2.11 ;  4,17. 

Ρείΐεδ  Ι,βοβά.  IV,  3,  23. 

Ρείορίά&δ  ΤΙιβΙ).  νΠ,  1,  33  δς[. 

Ρείοροηηεδίΐδ  III,  2,  17.  26:  6, 
17.  IV,  6,  14.  VI,  2,  9;  3,  6. 
VII,  1,  23;  2,  2;  4,  35;  5, 1  8(ΐ. 
Ρείοροηηεδϋ  1,1,6  δς, ;  6, 338<ι 
υ,  2,  7;  4,  21.  29.  III,  1,  4;  δ, 

6,  ΛΤ[,  δ,  1. 
ΡεΓΟΟίβ  V,  1,  25. 
ΡβΓ§^3ΐηιΐ3  ΐυ,  1,  6. 

Ρβιΐοΐεδ  Αίΐιεη.  Ι,  5,  16;  6,  29; 

7,  16.  21. 

Ρ6ΓΪηί.1ιιΐ8  Ι,  1,  21.  ΡβΓίηί,Ιιϋ  ί1). 
ΡβΓδίΐε  ΠΙ,  4,  14  δη.   Γν,  1,  30. 

Εβχ  Ρείδίΐηιηι  VI,  1,  12. 
Ρΐιαεάή&δ  ΑΛβη.  Π,  3,  2. 
Ρΐιαηί&δ  ΑίΙιεη.  V,  1,  26. 
Ρ1ι&ηοδ11ιεηεδ  Αίΐιβη.  Ι,  5,  18. 
ΡΙι&Γ&ε  IV,  8,  7. 
ΡΙιηΓίΐχ  Σ,Άοβά.  ΙΠ,  2,  12. 14.  IV, 

5,  6.  VI,  δ,  33. 
Ρ1}:ιΛι;ι1)&ζηδ  ΡεΓδ»  Ι,    1,  6  8(ΐ. 

31;  2,  16;  3,  δ3ς[.;  4,  1  δφ  ΙΠ, 
1,  9  δς[.;  2,  1  δί}.  9.  13;  4,  10 
13.  IV,  1,  1.  7.  15  δ<ι.;  3,  11 

8,  1,  3  δ(ΐ.  V,  1,  28. 
Ρ1ι&Γη&1)ίΐζϊ  βΐΐπδ  ΙΛ'",  1,  38  δς. 
Ρΐι&ΐδίΐΐηδ  VI,  4,  34.   ΡΙι&Γδ&Ιίί 

IV,  3,  3.  VI,  1,  2  δθ[. 
Ρΐαεα  III,  2,  30. 
ΡΙιεΓαεΐ  II,  3,  4.  VI,  4,  31. 
Ρΐιίάοη  Αΐίιεη.  II,  3,  2. 
Ρΐιΐϋρριΐδ  Τΐϊεΐ).  V,  4,  2. 
Ρΐιίΐίδουδ  Α1)νί1βηαδ  VII,  1,  27. 
ΡΜΙΠάίΐδ  ΤΙιεΙ).  V,  4,  2.  4  δς. 
ΡΗΙοοΙεδ  Αίΐιεη.  Ι,   7,  1.  II,  1, 

30  8ς. 
ΡΜΙοάΐοεδ  Αίΐιεη.  Ι,  3,  13. 
Ρ1ιϋ38ϋ  IV,  2,  16;  4,  15.  V,  2. 

9  δς.;  3,  10.  16.  VI,  4,  9.  18; 

5,  14.  17.  29.  VII,  1,  1;  2,  1; 

3,  1;  4  1. 


ΙΝΟΕΧ    ΝΟΜΙΚυΜ. 


285 


ΡΙιΠαβ  IV,  4,  15;  7,  3.  V,  2,  8. 

VII,  1,  18;  2,  4.  5.  10  8φ 
ΡΙιοο&β&Ι,  3,  1;  5,  11;  6,  33. 
Ρ1ιοοβηδβ3  III,  5,  3.  6.17.21.  IV, 

3,  15.  21.  V,  2,  33 ;  4,  60.  VI, 
1,  1;  2,  1;  3,  1;  4,  2.9,  21;  5, 
23.  30.  νΠ,  5,  4. 

Ρ1ιοοί3  III,  5,  4.  Λ%  1,  1;  4,  27. 
Ρ1ιοβΙ)ΐάα3  ί,&ΰβά.  V,  2,24  8(1.  4, 

41  δθ[. 
Ρΐιοεηίοβ  III,  4,  1.   Ρ1ΐ06ΐιίϋϊ»β 

ΐΓίΓβιηβ3ΐΙΙ,4, 1.Γν,  3,  11. 
Ρΐιοβηϊοιιβ  IV,  8,  7. 
ΡΙΐΓΪχ»  III,  2,  30. 
Ρ1ΐΓ7^ί&  Ι,  4, 1 .  ΠΙ,  2, 1 ;  4, 12. 26. 

IV,  1,  1. 
ΡΙιίΜα  IV,  3,  9. 
Ρ1ΐ7ΐβ  Π,  4,  2  8ς[. 
ΡΪΓββϋΐη  IV,  5,  1  βς. 
ΡίΓΕβαβ  Ι,  1,  35;  2,  14;   3,  22; 

4,  12;  7,  35.  Π,  3,  11;  4,1.24 
3€[.  III,  5,  5.  16.  IV,  8,  9.  V, 
1,  9;  2,  33;  4,  20.  34. 

ΡΐβαηάβΓ  ΠΙ,  4,  29.  IV,  3,  10  8(ΐ. 
Ρίβίΐίαβ  νΠ,  4,  28  3€[. 
Ρΐβί&ηαχ  Ι,  4,  19;  7,  12. 
ΡΪ8Ϊ88  3.  Ρϊΐίιϊίΐδ   ΑΓ^ΐνιιβ  νΠ, 

1,41. 
Ρί3ίά&β  ΠΙ,  1,  13. 
ΡΪ3οη  Αίΐιβη.  Π,  3,  2. 

ΡίίΙΐίίΙΒ,  ν.  ΡίδίίΙδ. 

Ρίΐ7&3  Ι,&οβά.  Ι,  6,  1.  II,  3,  10. 
Ρ1&ί&β»β  V,  4,  10.  14.  48.  VI,  3, 

5,  VII,  1,  34.  ΡΙ&Ι&ββηββδ  V, 
4,  10.  VI,  3,  1. 

Ρ1Ϊ3ίοΐΕ3  Σ,&κβά.  II,  3,  10. 

Ρΐ7ηΙβπ3,  Ι,  4,  12. 

Ροά»ηθΐηυ8   ίι&α&ά.   Ιλ^,   8,  11. 

ΡΜίαβΐιιβ  V,  3,  13. 
Ρο11Ϊ3  Ι,80β<1.  IV,  8,  11.  ν,4,61. 
Ροΐ7&βηί(1»3  I^&^β(^.  VII,  4,  23. 
Ροΐ7»ηί1ιβ8  ΟοΓίηΙΙι.  III,  5,  1. 
Ροΐ7ΐ>ί»<1β8  1.&οβά.  V,  3,  20.  26. 
Ροΐ7οΙι»Γβ3  Αίΐιβη.  Π,  3,  2. 
Ροΐ7θ1ΐ3Γΐηιΐ3  Γιβοβά.   V,   2,    41. 

Ρ1ΐ{ΙΓ8£ΐ1ίΐ13  IV,  3,  8. 

Ροΐ7ύαιηίν8Ρ1ΐΗΓ3&Ηα3νί,  1,2  8(ΐ. 
Ροΐ7(1οηΐ8  Τ1ιβ88α1ιΐ3  IV,  4,  33. 
Ροΐ7ρ1ΐΓοη  Τ1ιβ&^α1ιΐ3νΐ,  4, 33  3€[. 


Ροΐ7ίΐΌριΐ3  ΟοΓίηίΙι.  VI,  5,  11. 
Ροΐ7Σειια3  87Γ3.οοδ.  V,  1,  26. 
ΡοηΙιΐ3  Ι,  1,  22.  Π,  2,  1.  IV,  8, 

27.  31.  V,  1,  28. 
ΡοΙαιπίδ  87Γ&0118.  Ι,  1,  29. 
Ροΐίίΐαβα  V,  2,  15.  24.  39;  3,  6. 
ΡοίηΐΕβ  V,  4,  51. 
ΡΓα3  IV,  3,  9. 
Ρΐϋδί&β  VII,  2,  2. 
ΡΓίΐχίΙαβ  Ι,Άοβά.  IV,  4,  7.  8.  13; 

5    19. 
Ρήβηβ  ΙΠ,  2,  17.  IV,  8,  17. 
ΡΓοαβηιΐδ  Οο  ίιιΐΐι.  IV,  8,  11. 
ΡΓΟϋΙββ  ΙΠ,  1,  6.  ΡΜΐακΐαβν,  3, 

13.  VI,  5,  38.  VII,  1,  1. 
Ρι•οϋοηηβ8ΐΐ8  Ι,  1,  13.  18.  20;  3, 

1.  IV,  8,  36.  V,  1,  26. 

Ρΐ•0Π16ί1ΐβ113  Τ1ΐβ38£ΐ1ΐ1δ  Π,  3,  36. 

ΡΐΌΐΙιΟϋδ  Ιιαοβά.  VI,  4,  2. 
ΡΓοίοιη&οΙιιΐδ  Αίΐιβη.  Ι,  5,  16;  6, 

30.  33;  7,  1. 
ΡΓΟίβηιΐδ  δ7ΐ'^β^8.  Ι,  3,  13.  Τβ- 

§•68,1;β8  VI,  5,  7.    Ρβ11βιΐθη3Ϊ3 

νΠ,  2,  16. 
Ρ7&βΐΛ  Ι,  2,  2.  Ρ7?β1θη363  ί1).. 
Ρ7ΐιΐ3[ΕΜΪ3νΠ,  4,  16.  26.  Ρ7ΐϋ 

ίΐ3ΐά. 
Ρ7γγ1ιο1οο1ιιι8  ΑΓ^ΐνιΐδ  Ι,  3,  1.3. 
Ρ7ί1ιΐίΐ  VI,  4,  29.  30. 
Ρ7ί1ιθ(1οπΐ8  Αίΐιβη.  II,  3,  1. 

1*1ΐίΐιηρ1ιί;ΐ3  Γιαοοίΐ.  Ι,  1,  35. 
Κΐΐίΐίΐιίηβδ  Ρβι-βα  ΙΠ,  4,  13- 
Κΐιίιιιη  IV,  6,  14;  8,  11. 
Ε1ιο(1η8  Ι,  1,  2;  5,  1.  19;  6,  3.  II, 

1,  15.  IV,  8,  20.  V,  1,  5.   Κΐιο- 

άϋ  Ι,  6,  18.  IV,  8,  29. 
Κΐιοβίεχιιη  Ι,  1,  2. 

Οαΐ,ιηιϊηΐβ  ηανΐ8  VI,  2,  14. 

8ηΐ3ΐηί8  Π,  2,  9. 

δαιηϋ  Ι,  6,  25.  29;  7,  30.  Π,  2,  6; 

3,  6. 
8»ιιιίιΐ3  ΣιΆο&ά.  ΙΠ,  1,  1. 
8αηιοί1ΐΓβοβ  V,  1,  7. 
8»ιηιΐ3  Ι,  2,  1 ;  4,  8  3(ΐ.  23 ;  δ,  14. 

18.  20;  6,  2.  15.  25.  .38.  Π,  1, 

12;  3,  3.  IV,  8,  23. 


286 


ΙΝΟΕΧ    ΝΟΜΙΝϋΜ. 


8&η1β3  Ι,  1,  9.  10;  δ,  1.  III,  2, 
11;  4, 25.  IV,  1,27;  8,21.  8αΓ- 
άίίΐηα  Γβ^ίο  III,  4,  21. 

8αΐ7Γα3  Αΐΐιβη.  11,  3,  51. 

8€βρ3ΐ3  III,  1,  15.  19.  20.  28. 
δοερδϋ  ΙΙΓ,  1,  21. 

δοϋΐαηΐϋ  VI,  5,  2. 

δΰίοηαβί  II,  2,  3. 

βαΪΓΪΙ.'ΐβ  V,  2,  24;  4,  52  3(1•  8οίή- 
Ιΐ3  VI,  5,  24.  25.  VII,  4,  21. 

8οο1νΐ3  V,  4,  49. 

8οορ&3  Τ1ιβ38α1ιΐ3  VI,  1,  19. 

8οοΙιΐ83ίΐβί  IV,  3,  3. 

8θ7Γα3  IV,  8,  15.  V,  1,  31. 

8θ7ί1ΐ63  Εαοβά.  III,  4,  20. 

δεϊίηιΐδΐ,  1, 37.86ΐίηιιηΙϋΙ,  2, 8  3. 

8β1Ια3ί»  II,  2,  13.  19,  VI,  5,  27. 
VII,  4,  12. 

8βΐ7ΐ)Γί&  Ι,  1,  21;  3,  10.  δβΐ^- 
1)ΓΪΕηί  Ι,  1,  21. 

8β8ίιΐ3ΐ,  1,  7.  11.  36;  2,  13.    II, 

I,  20.  25.  IV,  8,  3  8(ΐ. 
8βιιΛβ8  ΐυ,  2,  2.  9.  IV,  8,  26. 
δίοίΠα  Ι,  1,  37;  5,  21.  VI,  2,  9. 

,δίϋΐιΐϊ  Π,  2,  24. 
8Ιθ7οηΐν,  2,  14;  4,  1.  7.  14;  5, 

12.  19.  VII,  1,17.  18.  44;  2,11. 

15;  3,  1.  8ίθ7οηϋ  IV,  2,  16;  4, 

8  8(1.  VI,  4,  18.  VII,  1,  22;  2, 

1  5(1.;  3,  1;  4,  1. 
8ϊύιΐ3ΐν,  4,  13;  5,  19. 
8Ϊ87ρΙιιΐ3  (ϋοία3  ϋβΓ07ΐΐ(ΐ3•3  III, 

1,8. 
8οοΗ(1α3  Ι.&οβ(1.  VII,  4,  10. 
δοοΓαΙββ  Αΐΐιεη.  Ι,  7,  15. 
8ορ1ιοοΙβ3  Αΐΐίθη.  II,  3,  2. 
8ορΙΐΓοηί3οα8  Ι,  7,  15. 
8θ8ΐι•αΙί(ΐΕ3  Ιι&οβιΐ.  II,  3,  10. 
δραΓί»  3.  Ι^&οβ(ΐΕ6ΐηοη  Ι,  1,  23; 
.  2,  1;  3,  19;  6,8.32.  111,2,  20; 

3,  1.  IV,  2,  12;  8,  7.  V,  3,  10, 

II.  VI,  4,  16;  5,  23.  VII,  1,23. 
28.  32;  2,  3;  5,  7.9. 

8ρ&Γΐί&Ιίΐβ  III,  3,  5  3(1.;  4,  2.  V, 
1,  11;  3,  8.  9;  4,  39.  VI,  4,15; 
5,  21,  25.  VII,  5,  10.  11.  Ι.3.- 
οβάαεηιοηϋ  ρίΐ3δΐιη. 

8ρ&Γΐο1α3  V,  3,  6. 

8ρ1ΐίΐεΐ&β  VI,  2,  31. 


8ρ1ΐ0(ΐΓΪίΐ3  Ι.αοβά.  V,   4,   15  3<$ 

23  8(1.  VI,  4,  14. 
8ρίί1ιη(1&1β3  ΡβΓδίΐ  III,  4, 10.  IV. 

1,  2  8(1.  10  8(1.  20  3φ 
δΙα§63  ΡεΓ3Λ  Ι,  2,  5. 
δΐίΐΐοαβ  Ε1ειΐ3  VII,  4,  15. 
8ΐ.α3ίρριΐ3  Τε§εαίε3  VI,  4,  18;  5, 

6  3(1.;  36. 
δί1ΐ6ηεΐ3.α8  Ι/Εοε(3,  II,  2,  2. 
δΐΓ£ΐΙοΐ33  ΕΙεαβ  VII,  4,  15.  31. 
δίΓ&Ιυ3  IV,  6,  4. 
8ΐΓθΐιιΙ»ίο1ιί(1ε3  Αΐΐιεη.  VI,  3,  2. 
δίπιΐΐιαβ  ΡεΓ3α  IV,  8,  17  8ς[. 
87βιιηε5ί8  ΙΙί,  1,  1. 
87Γαοα3αθ  Ι,  1,  29.  31.  V,  1,  26. 

28.  VI,  2,  35.  VII,  1,  22. 
87Γ8,οιΐ3&ηί  Ι,  1,  18.  26  3(1• ;    2, 

8  5(1.  II,  2,  24;  3,  5. 

Α&ηα^Γα  V,  4,  49.  Τ&η&^Ίαεϊ  11). 
Τε^εα  ΙΙί,  5,  7.  25.  V,  1,  33;  4, 

37.  νΐ,  5,  9.  15  8ς.  νυ,  4,  36; 

5,  6  3(1.   ΎβξβΆίαβ  IV,  2,  13. 

VI,  4,  18;  5,  9  ε(ΐ.  νΠ,  4,  36; 

5,  5.  8.  Τε^ε&1ΐ3  VI,  5,  15. 
Τείεαίίαβ  1•Ά0βά.  IV,  4,  19;  8, 

11.23  3(1.  V,  1,1 3(1.  13:  2,37. 

41.  43;  3,  3  8(ΐ, 
Τειηηαβίν,  8,  5. 
Τεηεα  IV,  4,  19. 
Τεηε(1α3  V,  1,  6.  Τεηε(Ιϋ  7. 
ΤειιΙΙΐΓ&ηϊα  III,  1,  6. 
ΤΙιαΙ&ιηαε  VII,  4,  26. 
ΤΙΐίΐιηηεΓία  II,  1,  13. 
ΤΙΐίΐ3υ3  Ι,  1,  12.  32;  4,  9.  V,  1,  7. 
Τ1ιεΙ)&β  II,  4,  1.  ΠΙ,  5,  1.  3.  V, 

2,  25;  4,  19.  VI,  3,  2.  VII,  4, 
34.  Τ1ιεΙ)&ηί  Ι,  7,  28.  Π,  2,  19. 

III,  2,  21;  5,  4  8(ΐ.  18.22.  24. 

IV,  3, 16  8(1•;  5,10.  V,  1,32  5(1.; 
2,  25  8(1.;  4.  -  δ(ΐ.  VI,  1,  1;  2, 
1;  3,  1.  9.  19;  4,  3  3(ΐ.  10  8(ΐ. 
20  5(1. ;  5,  22  δ(ΐ.  VII,  1,  15  3(ΐ. ; 
2,  5;  3,  4  8(1.;  4,  1  5(1.;  5,  6.  16. 

ΤΙιΛεβ  οαηιραβ  IV,  1,  41, 
Τ1ιειηί8ΐοο^εηε3  87Γ&0.  III,  1,  2. 
ΤΙιεο^εηεδΑίΙιεη.1, 3, 13.11,3,2. 
ΤΙιβο^ηΪ3  Αΐΐιεη,  II,  3,  2. 
ΤΗεοροιηραδ  Μϋεδΐπδ  II,  1,  30. 


ΙΝΟΕΧ   ΝΟΜΙΝυΜ.  287 

ΤΙιβΓ&ιηβηβδ  Αΐΐηεη.  Ι,  1,  12.  22;  ΤίπιοοίίΐΙεΒ  Ι^&αβά.  VII,  1,  13. 

6,  35;  7,  4  3(1.  II,  2, 168ς[.;  3,2.  ΤΐιηοοΓίΐίββ  Κΐιοάϊαδ  III,  5,  1. 

Τ1ιβΓίπΐ3ο1ια8  Ι,&οβά.  IV,  8,  29.  ΤίιηοοΓίΐΙββ  δ^Γ&οηβ.  VII,  4,  12. 

Τ1ΐ6Γΐηορ7ΐ&β  Μ,  5,  43.  Τίιηοΐ&τιβ  ΟοππίΜαβ  III,   5,  1. 
Τ1ιβΓ8&ηάβΓ  Ι,αοβά.  IV,  8,  18δς[.       IV,  2,  11. 

ΤΙιβδρΪΕβ  V,  4,  15.  20.  38  5ς.  VI,  ΤίιηοιηΕθ1ια3  ΑΛβη.  νΐΐ,  1,  41. 

3,  δ.  Τΐιεδρΐοθ  ΥΙ,  4.  4.  Τίιηοίΐιβαβ  ΑΛβη.  V,  4,  63  8<ι. 
Τ1ιβ83&1ΐ&  Π,  3,  4.  36.   IV,  3,  3.       VI,  2,  2  Β(1. 

VI,  1,  2  8(1.  12;  4,  28;  5,  23.  ΤίΓΪΐ)8ζα3  ΡβΓδ»  IV,  8,  12  3ς[.  V. 
Τ1ΐ65δ&1ί  IV,  3,  3.  7.  8.  V,  3,        1,  6.  28.  30. 

9.  VI,  1,  8.  9. 14.  18;  4,  28.  30.  Τΐδ&ιηβιιιΐδ  Γ,&οβά.  III,  3,  11. 

VII,  5,  4.    Τ1ιβ33Εΐίοιΐ8  VI,  1,  Τΐδίρΐιοηαβ  Τΐιββδ&ΐηδνΐ,  4,  37 
3;  5,  4.  5,1. 

Τ1ιίί)Γ3,ϋ1ηΐ8  Ι^ΆΟβί.  II,  4,  33.  ΤΪ38ίΐρ1ιβΓηβ8  ΡβΓδ»  Ι,  1,  9.  31; 
ΤΙιΛΓοη  Σ,άοβΑ.  III,  1,  4.  1  δς.        2,  6.  8 ;  5,  2.  8.  III,  1,  3.  6.  9•, 

IV,  8,  17  δ<ι.  2,  12;  4,  1.  5.  6.  11.  21.  25. 

Τ1ιί5ΐ)»β  VI,  4,  3.  Τί11ΐΓ8ΐΐδΙβ8  ΡβΓδ&  III,  4, 25 ;  5, 1 

ΤΙιΟΓΕχ  Ι.£ΐοβ(1.  υ,  1,  18.  28.  Τ1ειηοηΐά&3  Ι^ίοβά.  V,  3,  3. 

ΤΙιοΓάοαβ  Ι,  2,  1.  ΤθΓοηβν,3,18.  ΤθΓοη&βϊΠ,2,3. 

Τ1ιι•&οβ3  III,  2,  8.  10.  V,  2,  17.  ΤΓ&ο1ιΐιιί»Η6Γ&ο1ε&,  ν.ΗβΓ&οΙβ». 

ΤΙίΓΕοεδ  Βίΐΐιτιιί  Ι,  3,  2.  Οάτγ-  ΤΓ&Ι1β8  ΙΠ,  2,  19. 

δ&ε  III,  2, 2.  5.  Τ1ιγ&οϊ&  Ι,  4,  9.  Τήο&Γ»ητιπι  VII,  2, 1. 5. 11 ;  4, 11. 

Π,  2,  5.  ΠΙ,  2,  9.  IV,  8,  26.  V,  Τηρ1ΐ7)ί&8  ηΛββ  ΠΙ,  2,  30.  Τπ- 

1,  26 ;  2,  12.  24.  ρΐι^ΐΰ  IV,  2,  16.  VI,  5,  2.  VII, 

ΤΙΐΓ&οίαιη  Ι,  3,  20.  1,  26. 

Τ1ΐΓΕδοιιϊ(ΐ£ΐ3  Εΐβαδ  VII,  4,  15.  Τήρίοΐεπιαβ  VI,  3,  6. 

ΤΙίΓΕδ^ΙοιιΙΰδ   0ο1ΐ7ίεη8ί8  V,  1,  Τηρ7Γ^»  V,  1,  10. 

26.  δ1;ΐπεη3Ϊ3  Ι,  1,  12;  4,  93(1.;  ΤΓοεζεη  VI,  2,  3.  ΤΐΌεζεηϋ  IV, 

5,11;  6,35;  7, 5. 17. 31. Π, 3, 42.        2,  16.  VII,  2,  2. 

44;  4,  2.  III,  5,  16.ΐν,8,258φ  Ύτοί&  ΙΠ,  4,  3.  VII,  1,  34. 

Τ1π•£ΐβ7(1&εα3  Ε1«ΐΐ3  Ϊ1Ι,  2,  278(ΐ.  Τ^ίΐεαβ  ΑΛβη.  II,  1,  16.  26. 

ΤΙΐΓβδ^ΙΙιΐδ  Ι,  1,  8.  33.  34;  2,  1;  Τ^ηί&ήίί&β  VI,  δ,  31. 

3.6;  4,10;  5,16;  6,  30;  7,2.29.  „ 

ΤΙΐΓ&αδΙαδ  VII,  4,  14.  Υεβί»  Π,  3,  52.  νΠ,  4,  31. 
Τΐιπ»  V,  4,  21. 

ΤΙιτίΓΪιίΕΐθ  ίΓΪΓειηββ  Ι,  5,  19.  Χβηϊίΐδ  Είβηί  ΙΠ,  2,  27. 

Τΐιχ&ιηί»  νΠ,  2,  1.  23;  4,  1.  11.  Χεηοοίεδ  ΕΛοεί.  III,  4,  20. 

Τ1ΐ7Πΐοο1ΐ3.Γεβ  Αΐΐιεη.  Ι,  1,  1.  Χβηβδ  II,  1,  8. 
Τίΐ7Γί6η5ε3  VI,  2,  37. 

Τΐ^Γ&ηεβ  ΡεΓ8Λ  IV,  8,  21.  Ζαε7ηΐ1ΐΐΐ3νΤ,  2,3.  Ζ»07η11ιη  2. 

Τϊιη3»0Γ»3   Αίΐιβη.   VII,   1,  33.  Ζεηί3  ΟαΓ(ϊ»η.  III,  1,  10. 

35.  38.  Ζβηιΐρρηβ  Ί.Λ0&ά.  II,  3,  10. 

ΤϊιηοοΓΛίεβ  Αΐ1)εη.  Ι,  7,  3.  ΖοβίβΓ  V,  1,  9. 


/ 


ί 


<^Ι^Μ^ 


1 ,  ν,  ^ 


,4 


I^(^-(Α^)ϊ\)Μ■ 


η  ,1 . ,  ^: 


\^>-Λ 


ΡίΕΑ$Ε  ΟΟ  ΝΟΤ  βΕΜΟΥΕ 
ΟΑβΟ$  Οβ  5ίΙΡ$  ΡβΟΜ  ΤΗΙ5  ΡΟΟΚΕΤ 

υΝΐΥΕκειτγ  ορ  τοκοντο  ιιεκακυ 


ΡΑ 

ΧθηορΗοη 

ΛΛ9Λ 

Ηβ11βηϊ1ί3 

Η3 

1876